ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙΣ ΤΩΝ ΘΕΣΜΙΚΩΝ ΚΑΙ ΛΟΙΠΩΝ ΟΡΓΑΝΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΟΡΓΑΝΙΣΜΩΝ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ

12.6.2013

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 166/2

ΓΝΏΜΗ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΉΣ ΚΕΝΤΡΙΚΉΣ ΤΡΆΠΕΖΑΣ

της 17ης Μαΐου 2013

αναφορικά με πρόταση οδηγίας σχετικά με την πρόληψη της χρησιμοποίησης του χρηματοπιστωτικού συστήματος για τη νομιμοποίηση εσόδων από παράνομες δραστηριότητες και τη χρηματοδότηση της τρομοκρατίας και πρόταση κανονισμού περί των πληροφοριών που συνοδεύουν τις μεταφορές χρηματικών ποσών

(CON/2013/32)

2013/C 166/02

Εισαγωγή και νομική βάση

Στις 27 Φεβρουαρίου 2013 η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) έλαβε αίτημα του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τη διατύπωση γνώμης αναφορικά με πρόταση οδηγίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με την πρόληψη της χρησιμοποίησης του χρηματοπιστωτικού συστήματος για τη νομιμοποίηση εσόδων από παράνομες δραστηριότητες και τη χρηματοδότηση της τρομοκρατίας (εφεξής η «προτεινόμενη οδηγία») (1). Στις 28 Φεβρουαρίου 2013 έλαβε και δεύτερο αίτημα του Συμβουλίου, τούτη τη φορά για τη διατύπωση γνώμης αναφορικά με πρόταση κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου περί των πληροφοριών που συνοδεύουν τις μεταφορές χρηματικών ποσών (εφεξής ο «προτεινόμενος κανονισμός») (2) (οι δύο πράξεις καλούνται εφεξής από κοινού οι «προτεινόμενες πράξεις της Ένωσης»). Η ΕΚΤ έλαβε επίσης αιτήματα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για τη διατύπωση γνώμης αναφορικά με τις προτεινόμενες πράξεις της Ένωσης, και συγκεκριμένα στις 2 Απριλίου 2013 για την προτεινόμενη οδηγία και στις 3 Απριλίου 2013 για τον προτεινόμενο κανονισμό.

Η αρμοδιότητα της ΕΚΤ για τη διατύπωση γνώμης βασίζεται στα άρθρα 127 παράγραφος 4 και 282 παράγραφος 5 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς οι προτεινόμενες νομικές πράξεις της Ένωσης περιέχουν διατάξεις που εμπίπτουν στο πεδίο των αρμοδιοτήτων της ΕΚΤ. Εξάλλου, η αρμοδιότητα της ΕΚΤ για τη διατύπωση γνώμης βασίζεται και στα άρθρα 127 παράγραφοι 2 και 5 και 128 παράγραφος 1 της Συνθήκης και στα άρθρα 16 έως 18 και 21 έως 23 του καταστατικού του Ευρωπαϊκού Συστήματος Κεντρικών Τραπεζών και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, καθώς οι προτεινόμενες πράξεις της Ένωσης περιέχουν διατάξεις οι οποίες έχουν επιπτώσεις σε ορισμένα καθήκοντα του Ευρωπαϊκού Συστήματος Κεντρικών Τραπεζών. Η παρούσα γνώμη εκδόθηκε από το διοικητικό συμβούλιο, σύμφωνα με το άρθρο 17.5 πρώτη πρόταση του εσωτερικού κανονισμού της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.

1. Σκοπός και περιεχόμενο των προτεινόμενων νομικών πράξεων της Ένωσης

1.1. Προτεινόμενη οδηγία

Η προτεινόμενη οδηγία σκοπεί στην επικαιροποίηση και τροποποίηση του καθεστώτος της Ένωσης όσον αφορά την καταπολέμηση της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες και τη χρηματοδότηση της τρομοκρατίας, προκειμένου να ληφθούν υπόψη οι πρόσφατες αναθεωρήσεις στα ισχύοντα διεθνή πρότυπα, και συγκεκριμένα οι συστάσεις της Ομάδας Χρηματοοικονομικής Δράσης (Financial Action Task Force — FATF), οι οποίες εκδόθηκαν τον Φεβρουάριο του 2012 (3), καθώς και διάφορες εκθέσεις και αξιολογήσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής όσον αφορά την εφαρμογή της οδηγίας 2005/60/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 26ης Οκτωβρίου 2005 σχετικά με την πρόληψη της χρησιμοποίησης του χρηματοπιστωτικού συστήματος για τη νομιμοποίηση εσόδων από παράνομες δραστηριότητες και τη χρηματοδότηση της τρομοκρατίας (4). Η προτεινόμενη οδηγία, όταν εκδοθεί, θα καταργήσει και θα αντικαταστήσει την οδηγία 2005/60/ΕΚ και την οδηγία 2006/70/ΕΚ της Επιτροπής της 1ης Αυγούστου 2006 για τη θέσπιση μέτρων εφαρμογής της οδηγίας 2005/60/ΕΚ (5).

Η προτεινόμενη οδηγία υιοθετεί μια προσέγγιση η οποία βασίζεται πιο πολύ στον κίνδυνο όσον αφορά τα μέτρα (6) για την καταπολέμηση της νομιμοποίησης των εσόδων από παράνομες δραστηριότητες και της χρηματοδότησης της τρομοκρατίας. Ενισχύει τις απαιτήσεις όσον αφορά τη «δέουσα επιμέλεια ως προς τον πελάτη» (7) κατά τρόπο ώστε ορισμένες κατηγορίες πελατών και συναλλαγών (8) να μην εξαιρούνται πλέον από τις απαιτήσεις απλουστευμένης δέουσας επιμέλειας ως προς τον πελάτη και οι «υπόχρεες οντότητες» (9) να πρέπει στο εξής να αξιολογούν το επίπεδο του κινδύνου προτού αποφασίσουν εάν θα λάβουν μέτρα δέουσας επιμέλειας ως προς τον πελάτη. Επιπροσθέτως, οι ευρωπαϊκές εποπτικές αρχές (ΕΕΑ) (10) θα έχουν την υποχρέωση να εκδώσουν κοινή γνώμη, εντός δύο ετών από την ημερομηνία έναρξης ισχύος της προτεινόμενης οδηγίας, σχετικά με τους κινδύνους που συνεπάγεται για την εσωτερική αγορά η νομιμοποίηση εσόδων από παράνομες δραστηριότητες και η χρηματοδότηση της τρομοκρατίας, τα δε κράτη μέλη θα υποχρεούνται να διενεργούν και να επικαιροποιούν εθνικές εκτιμήσεις των κινδύνων για τον εντοπισμό των τομέων όπου απαιτείται αυξημένη δέουσα επιμέλεια ως προς τον πελάτη (11). Η προτεινόμενη οδηγία διευρύνει επίσης το πεδίο εφαρμογής του καθεστώτος της Ένωσης για την καταπολέμηση της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες, ιδίως με τη μείωση του ορίου για την εφαρμογή του εν λόγω καθεστώτος σε εμπόρους αγαθών μεγάλης αξίας που συναλλάσσονται με πελάτες σε μετρητά, από 15 000 EUR σε 7 500 EUR.

Η προτεινόμενη οδηγία θα αυξήσει το επίπεδο των μέτρων δέουσας επιμέλειας ως προς τον πελάτη τα οποία λαμβάνονται σε σχέση με τα «πολιτικώς εκτεθειμένα πρόσωπα» (ΠΕΠ) (12), ιδίως με την απαίτηση λήψης μέτρων αυξημένης δέουσας επιμέλειας ως προς τον πελάτη (13) σε σχέση με τα εν λόγω πρόσωπα, καθώς και σε σχέση με τους στενούς συγγενείς και τους στενούς συνεργάτες τους. Στα ΠΕΠ θα περιλαμβάνονται τώρα όχι μόνον πρόσωπα της αλλοδαπής, αλλά και πρόσωπα της ημεδαπής στα οποία έχει ανατεθεί σημαντικό δημόσιο λειτούργημα (14).

Η προτεινόμενη οδηγία θεσπίζει πιο αυστηρούς και καλύτερα διατυπωμένους κανόνες και διαδικασίες για τον προσδιορισμό των πραγματικών δικαιούχων (15) εταιρικών ή άλλων νομικών οντοτήτων και καταπιστευμάτων, παρόλο που ο ορισμός της έννοιας του πραγματικού δικαιούχου δεν τροποποιείται. Επιπροσθέτως, οι εταιρικές ή άλλες νομικές οντότητες και οι εταιρείες καταπιστευματικής διαχείρισης θα υποχρεούνται να τηρούν αρχεία όσον αφορά την ταυτότητα των πραγματικών δικαιούχων τους. Επιπλέον, η προτεινόμενη οδηγία εισάγει ορισμένες τροποποιήσεις όσον αφορά τις απαιτήσεις τήρησης αρχείων σε σχέση με τη δέουσα επιμέλεια ως προς τον πελάτη και τις συναλλαγές, καθώς και όσον αφορά τις εσωτερικές πολιτικές και διαδικασίες των υπόχρεων οντοτήτων, επιδιώκοντας την επίτευξη ισορροπίας μεταξύ αφενός της διευκόλυνσης των αυστηρών ελέγχων για τη νομιμοποίηση εσόδων από παράνομες δραστηριότητες και τη χρηματοδότηση της τρομοκρατίας και αφετέρου του σεβασμού των αρχών του δικαίου προστασίας των δεδομένων και των δικαιωμάτων των προσώπων στα οποία αναφέρονται τα δεδομένα.

Η προτεινόμενη οδηγία ενισχύει επίσης τη συνεργασία μεταξύ των μονάδων χρηματοοικονομικών πληροφοριών των κρατών μελών, οι οποίες έχουν το καθήκον να αποτελούν εθνικά σημεία επαφής για την παραλαβή, ανάλυση και διαβίβαση στις αρμόδιες αρχές αναφορών για ύποπτες συναλλαγές που αφορούν τη νομιμοποίηση εσόδων από παράνομες δραστηριότητες και τη χρηματοδότηση της τρομοκρατίας.

Τέλος, η προτεινόμενη οδηγία προσδίδει μεγαλύτερη έμφαση στην εφαρμογή των προβλεπόμενων μέτρων και την επιβολή κυρώσεων σε σχέση με τις προηγούμενες οδηγίες. Τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι οι επιχειρήσεις μπορούν να υπέχουν ευθύνη για παραβάσεις των κανόνων καταπολέμησης της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες και της χρηματοδότησης της τρομοκρατίας και οι αρμόδιες αρχές μπορούν να λαμβάνουν κατάλληλα μέτρα και να επιβάλλουν διοικητικές κυρώσεις για τέτοιου είδους παραβάσεις. Στην προτεινόμενη οδηγία απαριθμούνται τα είδη των διοικητικών κυρώσεων που μπορούν να επιβληθούν.

1.2. Προτεινόμενος κανονισμός

Ο προτεινόμενος κανονισμός συνδέεται στενά με την επίτευξη των σκοπών της προτεινόμενης οδηγίας. Είναι σημαντικό οι χρηματοπιστωτικοί οργανισμοί να παρέχουν επαρκείς, ακριβείς και επίκαιρες πληροφορίες για τις μεταφορές χρηματικών ποσών που εκτελούνται από τους πελάτες τους, προκειμένου οι αρμόδιες αρχές να είναι σε θέση να καταπολεμούν αποτελεσματικά τη νομιμοποίηση εσόδων από παράνομες δραστηριότητες και τη χρηματοδότηση της τρομοκρατίας.

Ο προτεινόμενος κανονισμός (16) στόχο έχει να καταστήσει πιο αυστηρές τις υφιστάμενες νομικές υποχρεώσεις για την καταπολέμηση της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες και τη χρηματοδότηση της τρομοκρατίας, όσον αφορά τις μεταφορές χρηματικών ποσών και τους παρόχους υπηρεσιών πληρωμών, λαμβανομένων υπόψη των εξελισσόμενων διεθνών προτύπων (17). Συγκεκριμένα, σκοπεί στην ενίσχυση της ιχνηλασιμότητας των πληρωμών, απαιτώντας από τους παρόχους υπηρεσιών πληρωμών να διασφαλίζουν ότι οι μεταφορές χρηματικών ποσών συνοδεύονται από πληροφορίες για τις αρμόδιες αρχές, οι οποίες αφορούν και τον δικαιούχο της πληρωμής. Για τον σκοπό αυτόν, απαιτεί από τους παρόχους υπηρεσιών πληρωμών να επαληθεύουν τα στοιχεία της ταυτότητας των δικαιούχων των πληρωμών που προέρχονται από χώρες εκτός της Ένωσης για ποσά που υπερβαίνουν τα 1 000 EUR (18) και υποχρεώνει τους παρόχους υπηρεσιών πληρωμών να θεσπίζουν διαδικασίες βάσει του κινδύνου προκειμένου να αποφασίζουν πότε θα εκτελούν, θα απορρίπτουν ή θα αναστέλλουν μεταφορές χρηματικών ποσών, καθώς και να τηρούν αρχεία πληρωμών για 5 έτη. Ο προτεινόμενος κανονισμός διευκρινίζει επίσης ότι οι σχετικές απαιτήσεις καλύπτουν πιστωτικές και χρεωστικές κάρτες, κινητά τηλέφωνα και άλλες ηλεκτρονικές συσκευές, εφόσον χρησιμοποιούνται για τη μεταφορά χρηματικών ποσών.

2. Γενικές παρατηρήσεις

Η ΕΚΤ χαιρετίζει τις προτεινόμενες πράξεις της Ένωσης και υποστηρίζει μετ’ επιτάσεως ένα ενωσιακό καθεστώς το οποίο διασφαλίζει ότι τα κράτη μέλη και τα ιδρύματα-κάτοικοι της Ένωσης διαθέτουν αποτελεσματικά μέσα για την καταπολέμηση της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες και της χρηματοδότησης της τρομοκρατίας, και ιδίως της εκμετάλλευσης του χρηματοπιστωτικού συστήματος από πρόσωπα που νομιμοποιούν έσοδα από παράνομες δραστηριότητες και από τους χρηματοδότες της τρομοκρατίας, καθώς και τους συνεργούς τους. Η ΕΚΤ θεωρεί ότι οι προτεινόμενες πράξεις της Ένωσης αντιμετωπίζουν ορθά και αποτελεσματικά τις αδυναμίες που εντοπίστηκαν στο υφιστάμενο καθεστώς της Ένωσης και το επικαιροποιούν προκειμένου να ληφθούν υπόψη αφενός αναγνωρισμένες απειλές από τη νομιμοποίηση εσόδων από παράνομες δραστηριότητες και τη χρηματοδότηση της τρομοκρατίας κατά της Ένωσης και του χρηματοπιστωτικού της συστήματος, και αφετέρου τα αναπτυσσόμενα διεθνή πρότυπα όσον αφορά τον τρόπο αντιμετώπισης των εν λόγω απειλών. Η ΕΚΤ θεωρεί επίσης ότι οι προτεινόμενες πράξεις της Ένωσης θα βελτιώσουν τη σαφήνεια και την ομοιομορφία των εφαρμοστέων κανόνων σε όλα τα κράτη μέλη, παραδείγματος χάριν σε σημαντικούς τομείς, όπως η δέουσα επιμέλεια ως προς τον πελάτη και η πραγματική κυριότητα.

3. Ειδικές παρατηρήσεις

3.1. Όσον αφορά την προτεινόμενη οδηγία, η ΕΚΤ παρατηρεί ότι νομική βάση αυτής αποτελεί το άρθρο 114 της Συνθήκης και ότι, σύμφωνα με το εν λόγω άρθρο, η προτεινόμενη οδηγία σκοπεί στην προσέγγιση των οικείων εθνικών νομοθετικών διατάξεων και την ελαχιστοποίηση των παρεκκλίσεων μεταξύ αυτών σε ολόκληρη την Ένωση. Τα κράτη μέλη μπορούν συνεπώς να αποφασίσουν να ελαττώσουν περαιτέρω τα όρια που θέτει η προτεινόμενη οδηγία όσον αφορά την εκπλήρωση των υποχρεώσεων που θεσπίζει ή να λάβουν ακόμη αυστηρότερα μέτρα (19). Παραδείγματος χάριν, στην περίπτωση συναλλαγών μεταξύ εμπόρων αγαθών μεγάλης αξίας και μη επιχειρηματιών πελατών οι οποίες αγγίζουν ή υπερβαίνουν τα 7 500 EUR (20), φαίνεται ότι το άρθρο 5 της προτεινόμενης οδηγίας επιτρέπει στα κράτη μέλη να επιλέξουν την εφαρμογή αυστηρότερων μέτρων και όχι απλά να απαιτούν από τον έμπορο να εκπληρώνει τις υποχρεώσεις του όσον αφορά τη δέουσα επιμέλεια ως προς τον πελάτη, την αναφορά κ.λπ. βάσει της προτεινόμενης οδηγίας. Η λήψη τέτοιων τυχόν μέτρων θα πρέπει να σταθμίζεται προσεκτικά με βάση το αναμενόμενο δημόσιο όφελος.

3.2. Η ΕΚΤ, λαμβάνοντας υπόψη τον ορισμό της έννοιας «πάροχος υπηρεσιών πληρωμών» στο άρθρο 2 παράγραφος 5 του προτεινόμενου κανονισμού, επισημαίνει επίσης ότι, σύμφωνα με την αιτιολογική σκέψη 8 του προτεινόμενου κανονισμού και την αιτιολογική σκέψη 35 της προτεινόμενης οδηγίας, δεν αποτελεί πρόθεση των νομοθετών της Ένωσης να συμπεριλάβουν στο πεδίο εφαρμογής του κανονισμού πρόσωπα που παρέχουν σε πιστωτικά ιδρύματα ή χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς «απλώς συστήματα μηνυμάτων ή άλλα συστήματα υποστήριξης για τη μεταφορά χρηματικών ποσών ή συστήματα εκκαθάρισης και διακανονισμού», όπως το σύστημα TARGET2, το οποίο διαχειρίζεται η ΕΚΤ. Η ΕΚΤ υποστηρίζει την προσέγγιση αυτή και τονίζει τη σημασία της διατήρησης της εξαίρεσης για τους σκοπούς της αδιάλειπτης ομαλής λειτουργίας των συστημάτων πληρωμών στην Ευρώπη. Η επιβολή της συγκεκριμένης υποχρέωσης στους παρόχους συστημάτων εκκαθάρισης και διακανονισμού θα μπορούσε να προκαλέσει σημαντικές δυσκολίες και καθυστερήσεις στην επεξεργασία πληρωμών μεταξύ τραπεζών και άλλων οντοτήτων που παρέχουν υπηρεσίες πληρωμών. Ακολούθως, αυτό θα μπορούσε δυνητικά να έχει σοβαρό αντίκτυπο στα σχέδια ρευστότητας των τραπεζών και τελικά στην ομαλή λειτουργία των χρηματοπιστωτικών αγορών. Για τον λόγο αυτόν και για τους σκοπούς της ασφάλειας δικαίου και της διαφάνειας, η ΕΚΤ συστήνει η εν λόγω εξαίρεση να προβλέπεται στο διατακτικό των προτεινόμενων πράξεων της Ένωσης και όχι στις αιτιολογικές τους σκέψεις. Επίσης, θα πρέπει να εξεταστεί προσεκτικά κατά πόσον θα πρέπει να ακολουθηθεί η εν λόγω σύσταση στην περίπτωση άλλων σχετικών νομικών πράξεων της Ένωσης, οι οποίες επί του παρόντος εφαρμόζουν την ίδια προσέγγιση και τεχνική διατύπωσης για το συγκεκριμένο είδος εξαίρεσης (21).

3.3. Περαιτέρω, η ΕΚΤ παρατηρεί ότι ορισμένες από τις έννοιες που ορίζονται στο άρθρο 2 του προτεινόμενου κανονισμού ορίζονται και σε άλλες νομικές πράξεις της Ένωσης οι οποίες συνδέονται στενά με τον προτεινόμενο κανονισμό, π.χ. στην οδηγία 2007/64/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 13ης Νοεμβρίου 2007 για τις υπηρεσίες πληρωμών στην εσωτερική αγορά, την τροποποίηση των οδηγιών 97/7/ΕΚ, 2002/65/ΕΚ, 2005/60/ΕΚ και 2006/48/ΕΚ, και την κατάργηση της οδηγίας 97/5/ΕΚ (22) (εφεξής η «οδηγία για τις υπηρεσίες πληρωμών»), στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 924/2009 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 16ης Σεπτεμβρίου 2009 για τις διασυνοριακές πληρωμές στην Κοινότητα και την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2560/2001 (23), καθώς και στον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 260/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 14ης Μαρτίου 2012 σχετικά με την καθιέρωση τεχνικών απαιτήσεων και επιχειρηματικών κανόνων για τις μεταφορές πίστωσης και τις άμεσες χρεώσεις σε ευρώ και με την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 924/2009 (24). Δεδομένου ότι η χρήση καθιερωμένων ορισμών θα ενίσχυε τη συνοχή του συνόλου των νομικών πράξεων της Ένωσης και θα διευκόλυνε την κατανόησή τους, η ΕΚΤ προτείνει την τροποποίηση, όπου κρίνεται σκόπιμο, του άρθρου 2 του προτεινόμενου κανονισμού, και συγκεκριμένα:

α)	οι ορισμοί των εννοιών «πληρωτής» και «δικαιούχος πληρωμής» θα πρέπει να εναρμονιστούν με τις ορισμούς των ίδιων εννοιών στην οδηγία για τις υπηρεσίες πληρωμών·

β)

ο ορισμός της έννοιας «πάροχος υπηρεσιών πληρωμών» θεσπίστηκε από την οδηγία για τις υπηρεσίες πληρωμών και περιορίζεται σε έξι διαφορετικές κατηγορίες παρόχων τέτοιου είδους υπηρεσιών, οι οποίες απαριθμούνται στην εν λόγω οδηγία· συνεπώς, θα πρέπει ο ορισμός της εν λόγω έννοιας στον προτεινόμενο κανονισμό να παραπέμπει στην οδηγία για τις υπηρεσίες πληρωμών·

γ)	η έννοια «μεταφορά χρηματικών ποσών “από πρόσωπο σε πρόσωπο”» θα πρέπει να οριστεί σαφέστερα, ήτοι ως συναλλαγή μεταξύ δύο φυσικών προσώπων και τα δύο από τα οποία ενεργούν υπό την προσωπική τους ιδιότητα, εκτός του πλαισίου του επιχειρηματικού, εμπορικού ή επαγγελματικού πεδίου δράσης τους.

Η παρούσα γνώμη θα δημοσιευθεί στον δικτυακό τόπο της ΕΚΤ.

Φρανκφούρτη, 17 Μαΐου 2013.

Ο Πρόεδρος της ΕΚΤ

Mario DRAGHI

(1) COM(2013) 45 τελικό.

(2) COM(2013) 44 τελικό.

(3) International Standards on Combating Money Laundering and the Financing of Terrorism & Proliferation — the FATF Recommendations (Διεθνή πρότυπα για την καταπολέμηση της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες και της χρηματοδότησης και διάδοσης της τρομοκρατίας — οι συστάσεις της FATF), Παρίσι, 16 Φεβρουαρίου 2012· το έγγραφο είναι διαθέσιμο στον δικτυακό τόπο της FATF (http://www.fatf-gafi.org).

(4) ΕΕ L 309 της 25.11.2005, σ. 15.

(5) Οδηγία 2006/70/ΕΚ της Επιτροπής της 1ης Αυγούστου 2006 για τη θέσπιση μέτρων εφαρμογής της οδηγίας 2005/60/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου όσον αφορά τον ορισμό του «πολιτικώς εκτεθειμένου προσώπου» και τα τεχνικά κριτήρια για την εφαρμογή της απλουστευμένης δέουσας επιμέλειας ως προς τον πελάτη και την εφαρμογή της εξαίρεσης σε περιπτώσεις άσκησης χρηματοπιστωτικής δραστηριότητας σε περιστασιακή ή πολύ περιορισμένη βάση (ΕΕ L 214 της 4.8.2006, σ. 29).

(6) Σύμφωνα με την προτεινόμενη οδηγία οι υπόχρεες οντότητες οφείλουν, μεταξύ άλλων, να ασκούν δέουσα επιμέλεια ως προς τον πελάτη, να τηρούν αρχεία, να διενεργούν εσωτερικούς ελέγχους και να υποβάλλουν αναφορές για ύποπτες συναλλαγές σχετικά με τη νομιμοποίηση εσόδων από παράνομες δραστηριότητες και τη χρηματοδότηση της τρομοκρατίας.

(7) Βλ. κεφάλαιο II, τμήματα 1 και 2, άρθρα 9 έως 15 της προτεινόμενης οδηγίας.

(8) Παραδείγματος χάριν, πελάτες που αποτελούν ρυθμιζόμενες επιχειρήσεις, όπως πιστωτικά ιδρύματα και χρηματοπιστωτικοί οργανισμοί εγκατεστημένοι στην Ένωση, καθώς και εταιρείες εισηγμένες σε ρυθμιζόμενες δημόσιες αγορές κινητών αξιών.

(9) Βλ. άρθρο 2 παράγραφος 1 της προτεινόμενης οδηγίας, το οποίο απαριθμεί τις «υπόχρεες οντότητες», στις οποίες εφαρμόζεται η προτεινόμενη οδηγία και στις οποίες συμπεριλαμβάνονται ιδίως πιστωτικά ιδρύματα και χρηματοπιστωτικοί οργανισμοί, όπως περαιτέρω ορίζονται.

(10) Οι ΕΕΑ είναι η Ευρωπαϊκή Αρχή Τραπεζών (ΕΑΤ), η Ευρωπαϊκή Αρχή Ασφαλίσεων και Επαγγελματικών Συντάξεων (ΕΑΑΕΣ) και η Ευρωπαϊκή Αρχή Κινητών Αξιών και Αγορών (ΕΑΚΑΑ).

(11) Βλ. άρθρα 16 έως 23 της προτεινόμενης οδηγίας.

(12) Βλ. ορισμούς του άρθρου 3 παράγραφος 7, καθώς και τις υποχρεώσεις που επιβάλλονται στα εν λόγω πρόσωπα οι οποίες προβλέπονται στο άρθρο 11 και στα άρθρα 18 έως 22 της προτεινόμενης οδηγίας.

(13) Βλ. άρθρα 16 έως 23 της προτεινόμενης οδηγίας.

(14) Βλ. άρθρο 3 παράγραφος 7 στοιχείο β) της προτεινόμενης οδηγίας. Εν προκειμένω, ο όρος «της ημεδαπής» αφορά ΠΕΠ στα οποία έχει ανατεθεί σημαντικό δημόσιο λειτούργημα από κράτος μέλος της Ένωσης και ο όρος «της αλλοδαπής» αφορά ΠΕΠ στα οποία έχει ανατεθεί τέτοιου είδους λειτούργημα από τρίτη χώρα.

(15) Βλ. άρθρα 3 παράγραφος 5, 29 και 30 της προτεινόμενης οδηγίας.

(16) Ο προτεινόμενος κανονισμός θα καταργήσει τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1781/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 15ης Νοεμβρίου 2006 περί των πληροφοριών για τον πληρωτή που συνοδεύουν τις μεταφορές χρηματικών ποσών (ΕΕ L 345 της 8.12.2006, σ. 1).

(17) Κυρίως της σύστασης 16 της FATF για την ενίσχυση της διαφάνειας των διασυνοριακών ηλεκτρονικών μεταφορών χρηματικών ποσών.

(18) Βλ. άρθρο 7 του προτεινόμενου κανονισμού.

(19) Βλ. άρθρο 5 της προτεινόμενης οδηγίας, το οποίο προβλέπει ότι τα κράτη μέλη μπορούν να θεσπίζουν ή να διατηρούν σε ισχύ αυστηρότερες διατάξεις για την καταπολέμηση της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες και της χρηματοδότησης της τρομοκρατίας στον τομέα που διέπεται από την προτεινόμενη οδηγία.

(20) Βλ. άρθρο 10 στοιχείο γ) της προτεινόμενης οδηγίας.

(21) Βλ. κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 267/2012 του Συμβουλίου της 23ης Μαρτίου 2012 σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν και την κατάργηση του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 961/2010 (ΕΕ L 88 της 24.3.2012, σ. 1).

(22) ΕΕ L 319 της 5.12.2007, σ. 1.

(23) ΕΕ L 266 της 9.10.2009, σ. 11.

(24) ΕΕ L 94 της 30.3.2012, σ. 22.

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΘΕΣΜΙΚΑ ΚΑΙ ΛΟΙΠΑ ΟΡΓΑΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ

ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΤΗΝ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΥ

12.6.2013

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 166/8

Δημοσίευση αίτησης σύμφωνα με το άρθρο 50 παράγραφος 2 στοιχείο α) του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1151/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, για τα συστήματα ποιότητας των γεωργικών προϊόντων και τροφίμων

2013/C 166/05

Η παρούσα δημοσίευση παρέχει το δικαίωμα ένστασης κατά την έννοια του άρθρου 51 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1151/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (1).

ΕΝΙΑΙΟ ΕΓΓΡΑΦΟ

ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ (ΕΚ) αριθ. 510/2006 ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ

για την προστασία των γεωγραφικών ενδείξεων και των ονομασιών προέλευσης των γεωργικών προϊόντων και των τροφίμων (2)

«STAKLIŠKĖS»

Αριθ. ΕΚ: LT-PGI-0005-0819-27.07.2010

ΠΓΕ ( Χ ) ΠΟΠ ( )

1. Ονομασία

«Stakliškės»

2. Κράτος μέλος ή τρίτη χώρα

Λιθουανία

3. Περιγραφή του γεωργικού προϊόντος ή του τροφίμου

3.1. Τύπος προϊόντος

Κλάση 1.8

Λοιπά προϊόντα του παραρτήματος I της Συνθήκης (μπαχαρικά κ.λπ.)

3.2. Περιγραφή του προϊόντος για το οποίο ισχύει η ονομασία υπό 1

Το υδρόμελο «Stakliškės» είναι ένα αλκοολούχο ποτό χρώματος ανοιχτόχρωμου κεχριμπαριού, παρασκευαζόμενο με τον παραδοσιακό τρόπο, με φυσική ζύμωση γλεύκους υδρόμελου μαζί με φυτικές ύλες (λυκίσκο, τίλιο, καρπούς άρκευθου). Η σύσταση του μελιού και τα βότανα και καρυκεύματα προσδίδουν στο ποτό τη χαρακτηριστική του έντονη γεύση μελιού, με την ελαφρώς γλυκόπικρη νότα και το καυστικό άρωμα. Το σύνολο της αιθανόλης που περιέχεται στο υδρόμελο λαμβάνεται αποκλειστικά με φυσική ζύμωση. Κανενός είδους ζάχαρη, γλυκαντική ουσία, χρωστική, βελτιωτικό γεύσης ή μέσο διατήρησης δεν χρησιμοποιείται στην παραγωγή του υδρόμελου και ο αλκοολικός του τίτλος δεν διορθώνεται με προσθήκη αιθανόλης.

Φυσικοχημικές ιδιότητες του υδρόμελου «Stakliškės»:

—	περιεκτικότητα σε αιθανόλη: 12 ± 1 % κατ’ όγκο,

—	περιεκτικότητα σε σάκχαρα: 160 ± 8 g/dm3,

—	τιτλοποιήσιμα οξέα εκφραζόμενα σε κιτρικό οξύ: 7 ± 0,5 g/dm3,

—	ολικό ξηρό υπόλειμμα: 180 ± 8 g/dm3,

—	πτητικά οξέα εκφραζόμενα σε οξικό οξύ: μέγιστο 1,5 g/dm3,

—	περιεκτικότητα σε σίδηρο: μέγιστο 10 mg/dm3,

—	ολική περιεκτικότητα σε θειώδη και διοξείδιο του θείου: μέγιστο 200 mg/dm3.

3.3. Πρώτες ύλες (μόνο για μεταποιημένα προϊόντα)

Πρώτες ύλες:

—

νερό·

—

φυσικό μέλι που πληροί τις ακόλουθες απαιτήσεις:

—	περιεκτικότητα σε αναγωγικά σάκχαρα (άθροισμα γλυκόζης και φρουκτόζης): τουλάχιστον 60 g/100 g,

—	περιεκτικότητα σε σακχαρόζη: μέγιστο 5 g/100 g,

—	περιεκτικότητα σε νερό: μέγιστο 20 %,

—	αριθμός διαστάσης (στην κλίμακα Schade): τουλάχιστον 8

—	περιεκτικότητα σε βυθοζύμες: μέγιστο 5 % του γλεύκους·

—

βότανα/καρυκεύματα (3,5 g/lt):

—

λυκίσκος,

—

τίλιο

—	καρποί άρκευθου.

Το γλεύκος του υδρόμελου «Stakliškės» παρασκευάζεται με ανάμιξη ίσων ποσοτήτων (κατά βάρος) μελιού και νερού δηλ. μία μονάδα βάρους μελιού ανά μονάδα βάρους νερού.

3.4. Ζωοτροφές (μόνο για προϊόντα ζωικής προέλευσης)

—

3.5. Συγκεκριμένα στάδια της παραγωγής που πρέπει να εκτελούνται εντός της οριοθετημένης γεωγραφικής περιοχής

I.	Διάλυση του μελιού, καθίζηση, διαχωρισμός του υγρού μελιού και αφαίρεση του αφρού και των προσμείξεων.

II.	Αφέψηση του λυκίσκου και των άλλων βοτάνων/καρυκευμάτων· ψύξη, διήθηση και δοσομέτρηση του αφεψήματος.

III.	Άντληση υγρού μελιού, της απαιτούμενης ποσότητας νερού και του αφεψήματος και τοποθέτησή τους σε βραστήρα παστερίωσης. Παστερίωση του γλεύκους υδρόμελου.

IV.	Άντληση και ψύξη του γλεύκους υδρόμελου.

V.	Ζύμωση του γλεύκους υδρόμελου.

VI.	Διαύγαση του υδρόμελου.

VII.	Ωρίμαση του υδρόμελου επί 9 τουλάχιστον μήνες.

VIII.

Διήθηση και εμφιάλωση του υδρόμελου.

3.6. Ειδικοί κανόνες για τον τεμαχισμό, το τρίψιμο, τη συσκευασία κ.λπ.

Το υδρόμελο «Stakliškės» πρέπει να εμφιαλώνεται σε γυάλινα, κεραμικά ή άλλα δοχεία για αναμνηστικά, με διάφορα σχήματα και χωρητικότητες, αμέσως μετά την ωρίμαση και τη διήθηση, δεδομένου ότι η έκθεση στον αέρα κατά τη διάρκεια της μεταφοράς ή της προσωρινής αποθήκευσης θα προκαλούσε κίνδυνο οξείδωσης που θα αλλοίωνε τα ιδιαίτερα οργανοληπτικά χαρακτηριστικά του. Επιπλέον, η έκθεση στον αέρα θα επέτρεπε την μόλυνση με βακτήρια οξικού οξέος ή άλλους μικροοργανισμούς, γεγονός που θα προκαλούσε ζύμωση επιβλαβή για το προϊόν.

3.7. Ειδικοί κανόνες για την επισήμανση

—

4. Συνοπτική οριοθέτηση της γεωγραφικής περιοχής

Η γεωγραφική περιοχή είναι η seniūnija (δημοτικό διαμέρισμα) του Stakliškės.

5. Δεσμός με τη γεωγραφική περιοχή

5.1. Ιδιαιτερότητα της γεωγραφικής περιοχής

Η γεωγραφική ένδειξη «Stakliškės» είναι η ονομασία της κοινότητας όπου παρασκευάζεται το υδρόμελο. Η κοινότητα βρίσκεται σε κοιλάδα περιβαλλόμενη από λόφους και δάση. Η θέση της ευνοεί την μελισσοκομία και την παραγωγή άλλων πρώτων υλών που χρησιμοποιούνται για την παραγωγή του υδρόμελου, δεδομένου ότι το 60 % της περιοχής καλύπτονται από γεωργικές γαίες και το 23 % από δάση, ενώ το 17 % καλύπτονται από νερό ή χρησιμοποιούνται για άλλους σκοπούς.

Ιστορία

Το όνομα της κοινότητας Stakliškės αναφέρθηκε για πρώτη φορά το 1375 στα χρονικά του Τευτονικού Τάγματος και προέρχεται από τη λέξη «Stokielyšek». Σύμφωνα με την παράδοση, κάποιοι άρχοντες διαγωνίστηκαν μεταξύ τους για το ποιός θα μπορούσε να πιει εκατό ποτήρια υδρόμελο. Ο ένας απ’ αυτούς τα κατάφερε και, ενθουσιασμένος, αναφώνησε «Stokielyšek» («εκατό ποτήρια»). Για το λόγο αυτό το χωριό ονομάστηκε Stokielyček, ή Stakliškės.

Η παλαιότερη γραπτή πληροφορία που αφορά ειδικά την κατανάλωση υδρόμελου στις βαλτικές χώρες απαντάται στις ταξιδιωτικές εντυπώσεις του Wulfstan και ανάγεται στο 890 περίπου. Αυτός ο πλανόδιος έμπορος επισκεπτόταν τις περιοχές κατά μήκος της Βαλτικής, γεγονός που του επέτρεψε να ανακαλύψει την αφθονία μελιού και το γεγονός ότι αυτό χρησίμευε για την παραγωγή ποτού. Οι βασιλιάδες και οι ευγενείς έπιναν γάλα φοράδας, ενώ οι φτωχοί και οι σκλάβοι έπιναν υδρόμελο. Οι κάτοικοι της περιοχής δεν ζυθοποιούσαν μπίρα, γιατί το υδρόμελο ήταν διαθέσιμο σε αφθονία. Στις αρχές του 14ου αιώνα, ο Pierre de Duisbourg, συγγραφέας ενός χρονικού του Τευτονικού Τάγματος, έγραφε ότι οι πρόγονοι των Λιθουανών έπιναν νερό, κρασόμελο — καλούμενο υδρόμελο — και γάλα φοράδας, πάντοτε όμως αφού αυτά είχαν πρώτα ευλογηθεί.

Το υδρόμελο έγινε κατά κάποιον τρόπο μύθος, τον οποίο κάποιοι αποπειράθηκαν να αναστήσουν στις αρχές του 20ου αιώνα αλλά μόνον μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο ο μηχανικός Aleksandras Sinkevičius, του εργαστηρίου παρασκευής υδρόμελου του Stakliškės, ξεκίνησε την προσπάθεια να ξαναδημιουργήσει τη συνταγή του υδρόμελου που στο παρελθόν (από τον 15ο έως τον 18ο αιώνα) παρασκευαζόταν από άγριο μέλι και διάφορα βότανα και καρυκεύματα και να δρομολογήσει εκ νέου την παραγωγή ενός παραδοσιακού υδρόμελου, φυσικού, μη αλκοολούχου το οποίο, την εποχή εκείνη, δεν παρασκευαζόταν πλέον ούτε στη Λιθουανία ούτε στις γειτονικές χώρες.

Με το καθεστώς της εποχής εκείνης, ο δρόμος του Aleksandras Sinkevičius ήταν σπαρμένος με εμπόδια ώσπου να επιτύχει να του χορηγηθεί άδεια παραγωγής υδρόμελου το 1957. Στις 8 Σεπτεμβρίου 1958, τα πρώτα 700 λίτρα γλεύκους υδρόμελου υποβλήθηκαν σε βρασμό στις παλιές εγκαταστάσεις του ζυθοποιείου του Stakliškės. Τότε πλέον ξεκίνησε η βιομηχανική παραγωγή του υδρόμελου «Stakliškės». Ωστόσο, όπως αναφέρει ο Aivaras Ragauskas στο βιβλίο του Aleksandras Sinkevičius (1908–1989). Trečdalis gyvenimo paskirto lietuviškam midui [Aleksandras Sinkevičius (1908–1989). Ένα τρίτο ζωής αφιερωμένο στο λιθουανικό υδρόμελο] (Βίλνιους, 2008), «Ήταν δύσκολο να τηρηθούν οι προβλέψεις. Για παράδειγμα, το 1964, η πραγματική παραγωγή έφθασε στο 91 % της προβλεπόμενης. Καθώς δεν υπήρχε εργαστήριο και βάση παραγωγής, δεν ήταν εύκολο να διατηρείται σταθερό το επίπεδο ποιότητας του προϊόντος, λόγω επιπλέον και της άγνοιας του αντικειμένου από πολλά πρόσωπα που συμμετείχαν στην παραγωγή του». Ως εκ τούτου, η παραγωγή υδρόμελου οδηγήθηκε σε σοβαρές ζημιές το 1963. Μόνον στις 12 Ιανουαρίου 1967, μετά από μακρόχρονες προσπάθειες προσαρμογής της συνταγής, της αναλογίας βοτάνων και καρυκευμάτων και της διαδικασίας παραγωγής, ο Aleksandras Sinkevičius έγραψε τα ακόλουθα στον εισαγγελέα Viktoras Galinaitis και σε άλλους ανώτερους υπαλλήλους στην επιστολή του αριθ. 24 LTSR (αρχεία της παραγωγής υδρόμελου του Stakliškės): «Σε εξαιρετικά πρωτόγονες συνθήκες, παρασκεύασα προϊόντα που δεν θα μπορούσαν να είχαν παραχθεί σε μηχανοποιημένα εργοστάσια, και γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο είναι τόσο καλής ποιότητας.».

Στις 18 Ιανουαρίου 1967, είχε συνταχθεί το πρώτο τεχνικό εγχειρίδιο παραγωγής αυτού του υδρόμελου, στο οποίο περιγράφονταν οι πρώτες ύλες και το σύνολο της διαδικασίας παραγωγής και το 1968 είχαν καταρτιστεί οι προδιαγραφές σύμφωνα με τις οποίες παράγεται το υδρόμελο «Stakliškės» έως σήμερα.

Η φήμη του υδρόμελου «Stakliškės» επιβεβαιώθηκε από τη συνεχή αύξηση της ζήτησης, καθώς το 1978 η παραγωγή ανήρθε σε 80 000 λίτρα, έναντι 60 000 λίτρων το 1977. Το 1989, οι πρώτες παρτίδες υδρόμελου εξήχθηκαν στο Ηνωμένο Βασίλειο και τις Ηνωμένες Πολιτείες. Σήμερα, το προϊόν εξάγεται στην Πολωνία, το Βέλγιο, τη Λετονία, την Κίνα, το Ισραήλ και σε άλλες χώρες.

Σήμερα, η παραδοσιακή μέθοδος παραγωγής υδρόμελου «Stakliškės» και οι επαγγελματικές δεξιότητες των παραγωγών της περιοχής, οι οποίες μεταβιβάζονται από γενιά σε γενιά, εγγυώνται τη γνησιότητα αυτού του ποτού βραδείας ωρίμασης, με τη λεπτή γεύση και άρωμα. Απόδειξη αποτελεί το γεγονός ότι το Ταμείο γαστριμαργικής κληρονομιάς της Λιθουανίας κατέταξε το υδρόμελο «Stakliškės» στα προϊόντα γαστριμαργικής κληρονομιάς το 2002, επιβεβαιώνοντας ότι παράγεται από φυσικά συστατικά σύμφωνα με παραδοσιακές τεχνικές. Επιπλέον, το υπουργείο γεωργίας του απένειμε το 2010 πιστοποιητικό προϊόντος που ανήκει στην εθνική κληρονομία, το οποίο πιστοποιεί ότι πρόκειται για παραδοσιακό προϊόν που σέβεται τον παραδοσιακό, πατροπαράδοτο και αυθεντικό χαρακτήρα της μεθόδου παραγωγής, της σύστασης και των χαρακτηριστικών του.

5.2. Ιδιοτυπία του προϊόντος

Η έντονη γεύση μελιού, η ελαφρώς γλυκόπικρη γεύση και το καυστικό άρωμα του υδρόμελου «Stakliškės» απορρέουν από την ισορροπία σακχάρων/οξέων που το χαρακτηρίζει και από την παραδοσιακή μέθοδο παραγωγής του, δηλαδή τη μακρόχρονη φυσική ζύμωση (έως 90 ημέρες) και τη μακρόχρονη ωρίμαση (τουλάχιστον εννέα μήνες) καθώς και από την παραδοσιακή συνταγή, σύμφωνα με την οποία το υδρόμελο παρασκευάζεται μόνον με φυσικό μέλι, βότανα και καρυκεύματα (λυκίσκος, τίλιο και καρποί άρκευθου). Το υδρόμελο «Stakliškės» διαφέρει από τις ποικιλίες υδρόμελου που παράγονται στις γειτονικές χώρες καθώς η περιεκτικότητά του σε αιθανόλη λαμβάνεται αποκλειστικά από φυσική ζύμωση και ο αλκοολικός του τίτλος δεν διορθώνεται με προσθήκη αιθανόλης και καθώς το μέλι δεν μπορεί να αντικατασταθεί από ζάχαρη, γλυκαντικές ουσίες ή απόσταγμα μελιού.

Η ιδιοτυπία και η φήμη του προϊόντος προκύπτουν από ανάλυση που πραγματοποιήθηκε το 2007 από το γραφείο ερευνών και μελετών αγοράς UAB RAIT, η οποία έδειξε ότι το υδρόμελο «Stakliškės» διακρινόταν από τα άλλα ποτά του ίδιου τύπου λόγω της υψηλής του ποιότητας (70 % των απαντήσεων), την εξαιρετική του γεύση (59 % των απαντήσεων) και το πολύ ευχάριστο άρωμά του (51 % των απαντήσεων). Οι άλλες ιδιότητες που συχνά αποδίδονται σε αυτό το ποτό είναι: έντονη γεύση (39 % των απαντήσεων), ελκυστική συσκευασία (36 % των απαντήσεων), το γεγονός ότι προορίζεται για ένα κοινό ώριμης ηλικίας (36 % των απαντήσεων) και η υψηλή τιμή του (40 % των απαντήσεων).

5.3. Αιτιώδης σχέση που συνδέει τη γεωγραφική περιοχή με την ποιότητα ή τα χαρακτηριστικά του προϊόντος (για τις ΠΟΠ) ή με μια συγκεκριμένη ιδιότητα, τη φήμη ή άλλα χαρακτηριστικά του προϊόντος (για τις ΠΓΕ)

Η προστατευόμενη γεωγραφική ένδειξη «Stakliškės» στηρίζεται στην ιστορία του προϊόντος με τα χαρακτηριστικά που περιγράφονται στο σημείο 5.2, στην παραδοσιακή ικανότητα των ατόμων να διαφυλάξουν τις ιδιαιτερότητες της παραγωγής του και στη φήμη του.

Το υδρόμελο «Stakliškės» οφείλει τη φήμη του στον παραδοσιακό του χαρακτήρα. Στο βιβλίο «Lietuviškas midus» (Το λιθουανικό υδρόμελο) (Kaunas 1969), το οποίο δημοσιεύθηκε το 1969, περιγράφεται το υδρόμελο «Stakliškės» ως «ένα είδος τυπικού εθνικού ποτού που παρασκευάστηκε στο μακρινό παρελθόν. Είναι ένα ελάχιστα αλκοολούχο ποτό, ελαφρώς όξινο αλλά πολύ αρωματικό και ντελικάτο, πλούσιο σε βιταμίνες και έχει το όνομα του τόπου παραγωγής του λιθουανικού υδρόμελου. Έχει ανοιχτό χρώμα κεχριμπαριού. Στο ποτήρι, αναδίδει τις αρωματικές οσμές ανθόσπαρτου αγρού.»

Η φήμη του υδρόμελου «Stakliškės» αποδεικνύεται από το χρυσό μετάλλιο που έλαβε στη διεθνή έκθεση AgroBalt'98 και το πιστοποιητικό που του απονεμήθηκε στην Degustalit, εκδήλωση γευσιγνωστικής δοκιμής τροφίμων και ποτών της Λιθουανίας την οποία διοργάνωσε το 2004 ο Λιθουανικός οργανισμός ρύθμισης της αγοράς γεωργικών προϊόντων και τροφίμων, αναγνωρίζοντας το συγκεκριμένο υδρόμελο ως το καλύτερο ποτό.

Η φήμη και η δημοφιλία του υδρόμελου «Stakliškės» επιβεβαιώνονται από τα άρθρα που δημοσιεύονται τακτικά στον τοπικό και εθνικό Τύπο, καθώς και από πληροφορίες που δημοσιεύονται σε έντυπα ή στο Διαδίκτυο: «Stakliškių midus» (Το υδρόμελο Stakliškės) (Mūsų sodai, 1964, αριθ. 5)· «Kur Stakliškių auksas ir sidabras» (Που βρίσκεται ο χρυσός και το ασήμι του Stakliškės?) (Švyturys, 1968, αριθ. 24)· «Stakliškių midus» (Το υδρόμελο Stakliškės) (Laisvė, 25 Νοεμβρίου 1983)· «Metai, kaip lietuviškas midus» (Ένα έτος όπως το λιθουανικό υδρόμελο) (Kooperatininkas, 1988, αριθ. 9)· «Stakliškės» (Šiaurės Atėnai, 2003, αριθ. 646)· «AgroBalt: pirmoji lietuviškų maisto produktų ir gėrimų degustacija» (AgroBalt: πρώτη εκδήλωση γευσιγνωστικής δοκιμής λιθουανικών τροφίμων και ποτών) (Elta, 9 Ιουνίου 2004)· «„Ida Basar“ Europos Parlamente išlaikė pirmąjį lietuviškų vaišių egzaminą» (Το «Ida Basar» περνάει με επιτυχία το πρώτο τεστ των λιθουανικών σπεσιαλιτέ στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο) (meniu.lt, 11 Οκτωβρίου 2004)· «„Lietuviškas midus“ degtinės gaminti nesirengia» (Το «Lietuviškas midus» δεν θα παράγει βότκα) (BNS, 14 Απριλίου 2006).

Οι Λιθουανοί συνδέουν το όνομα της κοινότητας του Stakliškės μόνον με αυτό το ποτό. Το υδρόμελο «Stakliškės» συνέβαλε στη διατήρηση της λιθουανικής ταυτότητας κατά τη σοβιετική περίοδο. Σήμερα, αποτελεί τον τέλειο πρεσβευτή της Λιθουανίας στο εξωτερικό. Αντιπροσωπεύει τη Λιθουανία: αποτελεί τμήμα των αναμνηστικών ή δώρων που παίρνουν μαζί τους οι επισκέπτες της Λιθουανίας επιστρέφοντας στην πατρίδα τους, μαζί με το κεχριμπάρι και το šakotis (παραδοσιακό λιθουανικό γλύκισμα). Από το 2011, η UAB «Lietuviškas midus» διοργανώνει ξεναγήσεις κατά τη διάρκεια των οποίων οι επισκέπτες εξοικειώνονται με την πατροπαράδοτη μέθοδο παρασκευής του υδρόμελου και έχουν τη δυνατότητα να γευτούν και να αξιολογήσουν το συγκεκριμένο ποτό, καθώς και διάφορα άλλα ποτά. Οι επισκέπτες προτιμούν το υδρόμελο «Stakliškės» λόγω της γεύσης και της ονομασίας του, τις οποίες συνδέουν με τον τόπο που επισκέφθηκαν. Το 2011, υπήρξαν 1 040 επισκέπτες, ενώ το 2012 ο αριθμός τους θα αυξηθεί σε 1 800 περίπου, επιβεβαιώνοντας τη φήμη του υδρόμελου «Stakliškės».

Παραπομπή στη δημοσίευση των προδιαγραφών

[Άρθρο 5 παράγραφος 7 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 510/2006 (3)]

http://www.zum.lt/l.php?tmpl_into=middle&tmpl_id=2702

(1) ΕΕ L 343 της 14.12.2012, σ. 1.

(2) ΕΕ L 93 της 31.3.2006, σ. 12. Αντικαταστάθηκε από τον κανονισμό (EE) αριθ. 1151/2012.

(3) Βλέπε υποσημείωση 2.

		ISSN 1977-0901 doi:10.3000/19770901.C_2013.166.ell
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης		C 166

Έκδοση στην ελληνική γλώσσα	Ανακοινώσεις και Πληροφορίες	56ό έτος 12 Ιουνίου 2013

Ανακοίνωση αριθ	Περιεχόμενα	Σελίδα
	II Ανακοινώσεις
	ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙΣ ΤΩΝ ΘΕΣΜΙΚΩΝ ΚΑΙ ΛΟΙΠΩΝ ΟΡΓΑΝΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΟΡΓΑΝΙΣΜΩΝ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ
	Ευρωπαϊκή Επιτροπή
2013/C 166/01	Ανακοίνωση της Επιτροπής σχετικά με τη διαθέσιμη ποσότητα για την υποπερίοδο του Σεπτεμβρίου 2013 στο πλαίσιο ορισμένων ποσοστώσεων που ανοίχθηκαν από την Ευρωπαϊκή Ένωση για προϊόντα στον τομέα του ρυζιού	1

	IV Πληροφορίες
	ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΘΕΣΜΙΚΑ ΚΑΙ ΛΟΙΠΑ ΟΡΓΑΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ
	Ευρωπαϊκή Επιτροπή
2013/C 166/03	Ισοτιμίες του ευρώ	6

	V Γνωστοποιήσεις
	ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΤΗΝ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΥ
	Ευρωπαϊκή Επιτροπή
2013/C 166/04	Προηγούμενη γνωστοποίηση συγκέντρωσης (Υπόθεση COMP/M.6951 — Bain Capital/FTE) — Υπόθεση υποψήφια για απλοποιημένη διαδικασία ( 1 )	7

	ΛΟΙΠΕΣ ΠΡΑΞΕΙΣ
	Ευρωπαϊκή Επιτροπή
2013/C 166/05	Δημοσίευση αίτησης σύμφωνα με το άρθρο 50 παράγραφος 2 στοιχείο α) του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1151/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, για τα συστήματα ποιότητας των γεωργικών προϊόντων και τροφίμων	8

	Νομισματική μονάδα	Ισοτιμία
USD	δολάριο ΗΠΑ	1,3273
JPY	ιαπωνικό γιεν	128,60
DKK	δανική κορόνα	7,4575
GBP	λίρα στερλίνα	0,85390
SEK	σουηδική κορόνα	8,7454
CHF	ελβετικό φράγκο	1,2305
ISK	ισλανδική κορόνα
NOK	νορβηγική κορόνα	7,6860
BGN	βουλγαρικό λεβ	1,9558
CZK	τσεχική κορόνα	25,613
HUF	ουγγρικό φιορίνι	299,71
LTL	λιθουανικό λίτας	3,4528
LVL	λετονικό λατς	0,7020
PLN	πολωνικό ζλότι	4,2789
RON	ρουμανικό λέου	4,5113
TRY	τουρκική λίρα	2,5172
AUD	δολάριο Αυστραλίας	1,4206
CAD	δολάριο Καναδά	1,3594
HKD	δολάριο Χονγκ Κονγκ	10,3057
NZD	δολάριο Νέας Ζηλανδίας	1,7080
SGD	δολάριο Σιγκαπούρης	1,6723
KRW	ουόν Νότιας Κορέας	1 503,51
ZAR	νοτιοαφρικανικό ραντ	13,6365
CNY	κινεζικό ρενμινπί γιουάν	8,1410
HRK	κροατική κούνα	7,4988
IDR	ρουπία Ινδονησίας	13 038,61
MYR	μαλαισιανό ρινγκίτ	4,1883
PHP	πέσο Φιλιππινών	57,209
RUB	ρωσικό ρούβλι	43,1010
THB	ταϊλανδικό μπατ	41,133
BRL	ρεάλ Βραζιλίας	2,8642
MXN	πέσο Μεξικού	17,2549
INR	ινδική ρουπία	77,5210

	III Προπαρασκευαστικές πράξεις
	Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα
2013/C 166/02	Γνώμη της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, της 17ης Μαΐου 2013, αναφορικά με πρόταση οδηγίας σχετικά με την πρόληψη της χρησιμοποίησης του χρηματοπιστωτικού συστήματος για τη νομιμοποίηση εσόδων από παράνομες δραστηριότητες και τη χρηματοδότηση της τρομοκρατίας και πρόταση κανονισμού περί των πληροφοριών που συνοδεύουν τις μεταφορές χρηματικών ποσών (CON/2013/32)	2


	(1) Κείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ