ISSN 1977-0901

doi:10.3000/19770901.C_2013.156.ell

Επίσημη Εφημερίδα

της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 156
European flag  

Έκδοση στην ελληνική γλώσσα

Ανακοινώσεις και Πληροφορίες

56ό έτος
1 Ιουνίου 2013

Ανακοίνωση αριθ

Περιεχόμενα

Σελίδα

 

IV   Πληροφορίες

 

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΘΕΣΜΙΚΑ ΚΑΙ ΛΟΙΠΑ ΟΡΓΑΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ

 

Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

2013/C 156/01

Τελευταία δημοσίευση του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής ΈνωσηςEE C 147 της 25.5.2013

1

 

V   Γνωστοποιήσεις

 

ΔΙΚΑΙΟΔΟΤΙΚΕΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ

 

Δικαστήριο

2013/C 156/02

Συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-399/10 P και C-401/10 P: Απόφαση του Δικαστηρίου (τμήμα μείζονος συνθέσεως) της 19ης Μαρτίου 2013 — Bouygues SA, Bouygues Télécom SA κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Γαλλικής Δημοκρατίας, France Télécom SA, Association française des opérateurs de réseaux et services de télécommunications (AFORS Télécom) (C-399/10 P), Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Γαλλική Δημοκρατία κατά Bouygues SA, Bouygues Télécom SA, France Télécom SA, Association française des opérateurs de réseaux και services de télécommunications (AFORS Télécom) (C-401/10 P) (Αιτήσεις αναιρέσεως — Κρατικές ενισχύσεις — Οικονομικά μέτρα υπέρ της France Télécom — Σχέδιο προτάσεως προκαταβολής μετόχου — Δημόσιες δηλώσεις μέλους της Γαλλικής Κυβερνήσεως — Απόφαση κηρύσσουσα την ενίσχυση μη συμβατή με την κοινή αγορά, χωρίς να διατάσσει την ανάκτησή της — Έννοια του όρου κρατική ενίσχυση — Έννοια του όρου οικονομικό πλεονέκτημα)

2

2013/C 156/03

Υπόθεση C-85/11: Απόφαση του Δικαστηρίου (τμήμα μείζονος συνθέσεως) της 9ης Απριλίου 2013 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Ιρλανδίας (Παράβαση κράτους μέλους — Φορολογία — Οδηγία 2006/112/ΕΚ — Άρθρα 9 και 11 — Εθνική νομοθεσία η οποία επιτρέπει να περιλαμβάνονται μη υποκείμενα στον φόρο πρόσωπα σε ομάδα προσώπων τα οποία είναι δυνατό να θεωρηθούν ως ενιαίος υποκείμενος στον ΦΠΑ)

3

2013/C 156/04

Υπόθεση C-92/11: Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 21ης Μαρτίου 2013 [αίτηση του Bundesgerichtshof (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — RWE Vertrieb AG κατά Verbraucherzentrale Nordrhein-Westfalen κλπ. (Οδηγία 2003/55/ΕΚ — Εσωτερική αγορά φυσικού αερίου — Οδηγία 93/13/ΕΟΚ — Άρθρο 1, παράγραφος 2, και 3 έως 5 — Συμβάσεις μεταξύ επαγγελματιών και καταναλωτών — Γενικοί όροι — Καταχρηστικές ρήτρες — Μονομερής τροποποίηση της τιμής της υπηρεσίας από τον επαγγελματία — Παραπομπή σε υποχρεωτική κανονιστική ρύθμιση που αφορά άλλη κατηγορία καταναλωτών — Δυνατότητα εφαρμογής της οδηγίας 93/13/ΕΟΚ — Υποχρέωση σαφούς, κατανοητής και διαφανούς διατυπώσεως)

3

2013/C 156/05

Υπόθεση C-254/11: Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 21ης Μαρτίου 2013 [αίτηση του Magyar Köztársaság Legfelsőbb Bírósága (Ουγγαρία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Szabolcs-Szatmár-Bereg Megyei Rendőrkapitányság Záhony Határrendészeti Kirendeltsége κατά Oskar Shomodi [Χώρος ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης — Τοπική διασυνοριακή κυκλοφορία στα εξωτερικά χερσαία σύνορα των κρατών μελών — Κανονισμός (ΕΚ) 1931/2006 — Κανονισμός (ΕΚ) 562/2006 — Μέγιστη διάρκεια παραμονής — Κανόνες υπολογισμού]

4

2013/C 156/06

Υπόθεση C-258/11: Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 11ης Απριλίου 2013 [αίτηση του Supreme Court (Ιρλανδία) για την έκδοση προδικαστικής απόφασης] — Peter Sweetman κ.λπ. κατά An Bord Pleanála (Περιβάλλον — Οδηγία 92/43/ΕΟΚ — Άρθρο 6 — Διατήρηση των φυσικών οικοτόπων — Ειδικές ζώνες διατήρησης — Εκτίμηση των επιπτώσεων ενός σχεδίου ή έργου σε προστατευόμενο τόπο — Εφαρμοστέα κριτήρια για την εκτίμηση της πιθανότητας ένα τέτοιο σχέδιο ή έργο να παραβλάψει την ακεραιότητα του οικείου τόπου — Ο τόπος Lough Corrib — Σχέδιο κατασκευής της οδού N6 για την παράκαμψη της πόλης του Galway)

4

2013/C 156/07

Υπόθεση C-260/11: Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 11ης Απριλίου 2013 [αίτηση του Supreme Court of the United Kingdom (Ηνωμένο Βασίλειο) για την έκδοση προδικαστικής απόφασης] — The Queen, κατόπιν αίτησης των David Edwards, Lilian Pallikaropoulos κατά Environment Agency, First Secretary of State, Secretary of State for Environment, Food and Rural Affairs (Περιβάλλον — Σύμβαση του Άαρχους — Οδηγία 85/337/ΕΟΚ — Οδηγία 2003/35/ΕΚ — Άρθρο 10α — Οδηγία 96/61/ΕΚ — Άρθρο 15α — Πρόσβαση στη δικαιοσύνη σε θέματα περιβάλλοντος — Έννοια του απαγορευτικού κόστους των δικαστικών διαδικασιών)

5

2013/C 156/08

Συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-335/11 και C-337/11: Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 11ης Απριλίου 2013 [αιτήσεις του Sø- og Handelsretten (Δανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — HK Danmark, ενεργούσα για λογαριασμό της Jette Ring κατά Dansk almennyttigt Boligselskab (C-335/11), HK Danmark, ενεργούσα για λογαριασμό της Lone Skouboe Werge κατά Dansk Arbejasgiverforening, ενεργούσα για λογαριασμό της Pro Display A/S, υπό εκκαθάριση (C-337/11) (Κοινωνική πολιτική — Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία — Οδηγία 2000/78/ΕΚ — Ίση μεταχείριση στην απασχόληση και την εργασία — Άρθρα 1, 2, και 5 — Διαφορετική μεταχείριση λόγω αναπηρίας — Απόλυση — Ύπαρξη αναπηρίας — Απουσίες του εργαζoμένου λόγω της αναπηρίας του — Υποχρέωση προσαρμογών — Εργασία με μειωμένο ωράριο — Διάρκεια προθεσμίας προειδοποιήσεως)

6

2013/C 156/09

Υπόθεση C-375/11: Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 21ης Μαρτίου 2013 [αίτηση του Cour constitutionnelle (Βέλγιο) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Belgacom SA, Mobistar SA, KPN Group Belgium SA κατά État belge (Τηλεπικοινωνιακές υπηρεσίες — Οδηγία 2002/20/ΕΚ — Άρθρα 3 και 12 έως 14 — Δικαιώματα χρήσεως ραδιοσυχνοτήτων — Τέλη για τα δικαιώματα χρήσεως ραδιοσυχνοτήτων — Κατ’ αποκοπήν τέλη για την παραχώρηση και την ανανέωση των δικαιωμάτων χρήσεως ραδιοσυχνοτήτων — Μέθοδος υπολογισμού — Τροποποιήσεις υφιστάμενων δικαιωμάτων)

7

2013/C 156/10

Υπόθεση C-401/11: Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 11ης Απριλίου 2013 [αίτηση του Nejvyšší správní soud (Τσεχική Δημοκρατία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Blanka Soukupová κατά Ministerstvo zemědělství [Γεωργία — ΕΓΤΠΕ — Κανονισμός (ΕΚ) 1257/1999 — Στήριξη της αγροτικής αναπτύξεως — Στήριξη της πρόωρης συνταξιοδοτήσεως — Γεωργός αποχωρών σε ηλικία τουλάχιστον 55 ετών χωρίς να έχει συμπληρώσει τη συνήθη ηλικία συνταξιοδοτήσεως κατά τον χρόνο αποχωρήσεώς του — Έννοια του όρου συνήθης ηλικία συνταξιοδότησης — Εθνική ρύθμιση ορίζουσα διαφορετική ηλικία συνταξιοδοτήσεως βάσει του φύλου καθώς και, στην περίπτωση των γυναικών, βάσει του αριθμού των τέκνων που έχουν αναθρέψει — Γενικές αρχές της ίσης μεταχειρίσεως και της απαγορεύσεως των διακρίσεων]

7

2013/C 156/11

Υπόθεση C-405/11 P: Απόφαση του Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 21ης Μαρτίου 2013 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Buczek Automotive Sp. z o.o., Δημοκρατίας της Πολωνίας (Αναίρεση — Κρατικές ενισχύσεις — Αναδιάρθρωση της πολωνικής χαλυβουργίας — Έννοια του όρου κρατική ενίσχυση — Είσπραξη δημοσίων απαιτήσεων — Χαρακτηρισμός της παραλείψεως κινήσεως της διαδικασίας πτωχεύσεως της οφειλέτριας επιχειρήσεως ως κρατικής ενισχύσεως — Κριτήριο του ιδιώτη πιστωτή — Κατανομή του βάρους αποδείξεως — Όρια του δικαστικού ελέγχου)

8

2013/C 156/12

Υπόθεση C-443/11: Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 11ης Απριλίου 2013 [αίτηση του Rechtbank Άμστερνταμ (Κάτω Χώρες) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — F.P. Jeltes, M.A. Peeters, J.G.J. Arnold κατά Raad van bestuur van het Uitvoeringsinstituut werknemersverzekeringen [Κοινωνική ασφάλιση των διακινούμενων εργαζομένων — Άρθρο 45 ΣΛΕΕ — Κανονισμός (ΕΟΚ) 1408/71 — Άρθρο 71 — Μη γνήσιος μεθοριακός εργαζόμενος σε πλήρη ανεργία, ο οποίος έχει διατηρήσει προσωπικούς και επαγγελματικούς δεσμούς στο κράτος μέλος της τελευταίας απασχόλησης — Κανονισμός (ΕΚ) 883/2004 — Άρθρο 65 — Δικαίωμα προς λήψη παροχής στο κράτος μέλος κατοικίας — Άρνηση χορήγησης εκ μέρους του κράτους της τελευταίας απασχόλησης — Επιτρεπτό — Σημασία της απόφασης του Δικαστηρίου της 12ης Ιουνίου 1986, 1/85, Miethe — Μεταβατικές διατάξεις — Άρθρο 87, παράγραφος 8 — Έννοια της αμετάβλητης κατάστασης]

8

2013/C 156/13

Υπόθεση C-535/11: Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 11ης Απριλίου 2013 [αίτηση του Landgericht Hamburg (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Novartis Pharma GmbH κατά Apozyt GmbH [Προδικαστική παραπομπή — Κανονισμός (ΕΚ) 726/2004 — Φάρμακα που προορίζονται για χρήση από τον άνθρωπο — Διαδικασία εγκρίσεως — Απαίτηση λήψεως αδείας — Έννοια των φαρμάκων που έχουν αναπτυχθεί με τη βοήθεια ορισμένων βιοτεχνολογικών διεργασιών οι οποίες παρατίθενται στο σημείο 1 του παραρτήματος του κανονισμού αυτού — Ανασυσκευασία — Ενέσιμο διάλυμα το οποίο διανέμεται σε φιαλίδια μιας χρήσεως, περιέχοντα μεγαλύτερη ποσότητα θεραπευτικού διαλύματος από την πράγματι χρησιμοποιούμενη για τη θεραπευτική αγωγή — Μέρος του περιεχομένου τέτοιων φιαλιδίων μεταφέρεται, βάσει συνταγής ιατρού, σε προγεμισμένες σύριγγες που αντιστοιχούν στις συνταγογραφηθείσες δόσεις, χωρίς τροποποίηση του φαρμάκου]

9

2013/C 156/14

Υπόθεση C-613/11: Απόφαση του Δικαστηρίου (ένατο τμήμα) της 21ης Μαρτίου 2013 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Ιταλικής Δημοκρατίας (Παράβαση κράτους μέλους — Κρατικές ενισχύσεις — Ενίσχυση χορηγηθείσα από την Ιταλική Δημοκρατία υπέρ του ναυτιλιακού κλάδου στη Σαρδηνία — Απόφαση 2008/92/ΕΚ της Επιτροπής διαπιστώνουσα ασυμβατότητα της ενισχύσεως αυτής προς την κοινή αγορά και διατάσσουσα την ανάκτησή της από τους δικαιούχους — Μη εκτέλεση εντός της ταχθείσας προθεσμίας)

10

2013/C 156/15

Υπόθεση C-636/11: Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 11ης Απριλίου 2013 [αίτηση του Landgericht München I (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Karl Berger κατά Freistaat Bayern [Κανονισμός (ΕΚ) 178/2002 — Προστασία των καταναλωτών — Ασφάλεια των τροφίμων — Ενημέρωση του κοινού — Διάθεση στην αγορά ενός ακατάλληλου για ανθρώπινη κατανάλωση τροφίμου το οποίο δεν ενέχει όμως κίνδυνο για την υγεία]

10

2013/C 156/16

Υπόθεση C-645/11: Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 11ης Απριλίου 2013 [αίτηση του Bundesgerichtshof (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Land Berlin κατά Ellen Mirjam Sapir, Michael J. Busse, Mirjam M. Birgansky, Gideon Rumney, Benjamin Ben-Zadok, Hedda Brown [Κανονισμός (ΕΚ) 44/2001 — Άρθρα 1, παράγραφος 1, και 6, σημείο 1 — Έννοια της αστικής και εμπορικής υποθέσεως — Αχρεωστήτως καταβληθέν από κρατική αρχή ποσό — Απαίτηση επιστροφής του αχρεωστήτως καταβληθέντος ποσού στο πλαίσιο ένδικης διαδικασίας — Δωσιδικία της συνάφειας — Στενή συνάφεια μεταξύ των αγωγών — Εναγόμενος που κατοικεί σε τρίτη χώρα]

11

2013/C 156/17

Υπόθεση C-652/11 P: Απόφαση του Δικαστηρίου (έβδομο τμήμα) της 11ης Απριλίου 2013 — Mindo Srl κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής (Αίτηση αναιρέσεως — Ανταγωνισμός — Σύμπραξη — Ιταλική αγορά αποκτήσεως και πρώτης μεταποιήσεως ακατέργαστου καπνού — Καταβολή του προστίμου από τον αλληλεγγύως συνοφειλέτη — Έννομο συμφέρον — Βάρος της αποδείξεως)

11

2013/C 156/18

Υπόθεση C-91/12: Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 21ης Μαρτίου 2013 [αίτηση του Högsta förvaltningsdomstolen (Σουηδία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Skatteverket κατά PFC Clinic AB (ΦΠΑ — Οδηγία 2006/112/ΕΚ — Απαλλαγές — Άρθρο 132, παράγραφος 1, στοιχεία β' και γ' — Νοσοκομειακή και ιατρική περίθαλψη καθώς και στενά συνδεόμενες με αυτές πράξεις — Παροχές ιατρικής περιθάλψεως πραγματοποιούμενες στο πλαίσιο ασκήσεως ιατρικών και παραϊατρικών επαγγελμάτων — Υπηρεσίες συνιστάμενες στην εκτέλεση χειρουργικών επεμβάσεων και θεραπειών για αισθητικούς σκοπούς — Επεμβάσεις αμιγώς κοσμητικής φύσεως, διενεργούμενες αποκλειστικώς και μόνο διότι το επιθυμεί ο ασθενής)

12

2013/C 156/19

Υπόθεση C-129/12: Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 21ης Μαρτίου 2013 [αίτηση του Finanzgericht des Landes Sachsen-Anhalt (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Magdeburger Mühlenwerke GmbH κατά Finanzamt Magdeburg (Καθεστώς περιφερειακών ενισχύσεων — Επενδύσεις στον τομέα της μεταποιήσεως και εμπορίας γεωργικών προϊόντων — Απόφαση της Επιτροπής — Ασυμβατότητα προς την εσωτερική αγορά — Κατάργηση των ασύμβατων ενισχύσεων — Χρόνος χορηγήσεως της ενισχύσεως — Αρχή της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης)

13

2013/C 156/20

Υπόθεση C-138/12: Απόφαση του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 11ης Απριλίου 2013 [αίτηση του Administrativen sad — Varna (Βουλγαρία) για την έκδοση προδικαστικής απόφασης] — Rusedespred OOD κατά Direktor na Direktsia Obzhalvane i upravlenie na izpalnenieto — Varna pri Tsentralno upravlenie na Natsionalnata agentsia za prihodite (Φορολογία — ΦΠΑ — Οδηγία 2006/112/ΕΚ — Άρθρο 203 — Αρχή της ουδετερότητας του φόρου — Επιστροφή του καταβληθέντος φόρου στον προμηθευτή, σε περίπτωση άρνησης αναγνώρισης του δικαιώματος του αποδέκτη μιας απαλλασσόμενης από τον φόρο πράξης να εκπέσει τον φόρο)

13

2013/C 156/21

Υπόθεση C-158/12: Απόφαση του Δικαστηρίου (έβδομο τμήμα τμήμα) της 11ης Απριλίου 2013 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Ιρλανδίας (Παράβαση κράτους μέλους — Περιβάλλον — Οδηγία 2008/1/ΕΚ — Άρθρο 5 — Ολοκληρωμένη πρόληψη και έλεγχος της ρυπάνσεως — Όροι χορηγήσεως άδειας για τις υφιστάμενες εγκαταστάσεις — Υποχρέωση διασφαλίσεως του ότι η εκμετάλλευση των εγκαταστάσεων αυτών γίνεται σύμφωνα με τις απαιτήσεις της εν λόγω οδηγίας)

14

2013/C 156/22

Υπόθεση C-197/12: Απόφαση του Δικαστηρίου (δέκατο τμήμα) της 21ης Μαρτίου 2013 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Γαλλικής Δημοκρατίας (Παράβαση κράτους μέλους — Φορολογία — ΦΠΑ — Οδηγία 2006/112/ΕΚ — Άρθρο 148 — Απαλλαγή ορισμένων πράξεων για τα πλοία τα οποία εκτελούν μεταφορά επιβατών με κόμιστρο ή με τα οποία ασκείται εμπορική δραστηριότητα — Προϋπόθεση της χρήσεως του πλοίου στη ναυσιπλοΐα ανοικτής θαλάσσης)

14

2013/C 156/23

Υπόθεση C-244/12: Απόφαση του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 21ης Μαρτίου 2013 [αίτηση του Verwaltungsgerichtshof (Αυστρία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Salzburger Flughafen GmbH κατά Umweltsenat (Εκτίμηση των επιπτώσεων ορισμένων σχεδίων στο περιβάλλον — Οδηγία 85/337/ΕΟΚ — Άρθρα 2, παράγραφος 1, και 4, παράγραφος 2 — Έργα που εμπίπτουν στο παράρτημα II — Έργα επεκτάσεως της υποδομής αεροδρομίου — Εξέταση βάσει κατώτατων ορίων ή κριτηρίων — Άρθρο 4, παράγραφος 3 — Κριτήρια επιλογής — Παράρτημα III, σημείο 2, στοιχείο ζ' — Πυκνοκατοικημένες περιοχές)

15

2013/C 156/24

Υπόθεση C-290/12: Απόφαση του Δικαστηρίου (όγδοο τμήμα) της 11ης Απριλίου 2013 [αίτηση του Tribunale di Napoli (Ιταλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Oreste Della Rocca κατά Poste Italiane SpA (Κοινωνική πολιτική — Οδηγία 1999/70/ΕΚ — Συμφωνία-πλαίσιο για την εργασία ορισμένου χρόνου που συνήφθη από τη CES, την UNICE και το CEEP — Ρήτρα 2 — Πεδίο εφαρμογής της συμφωνίας-πλαισίου — Επιχείρηση προσωρινής απασχολήσεως προσωπικού — Διάθεση προσωπικού εκ μέρους επιχειρήσεως που χρησιμοποιεί προσωρινώς απασχολούμενους εργαζομένους — Διαδοχικές συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου)

15

2013/C 156/25

Υπόθεση C-522/11: Διάταξη του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 21ης Μαρτίου 2013 [αίτηση του Giudice di pace di Lecce (Ιταλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Ποινική δίκη κατά Abdoul Khadre Mbaye (Άρθρο 99 του Κανονισμού Διαδικασίας — Χώρος ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης — Οδηγία 2008/115/ΕΚ — Κοινοί κανόνες και διαδικασίες για την επιστροφή των παρανόμως διαμενόντων υπηκόων τρίτων χωρών — Εθνική νομοθεσία προβλέπουσα την επιβολή ποινικών κυρώσεων σε περίπτωση παράνομης διαμονής)

16

2013/C 156/26

Υπόθεση C-153/12: Διάταξη του Δικαστηρίου (όγδοο τμήμα) της 21ης Μαρτίου 2013 [αίτηση του Administrativen sad — Varna (Βουλγαρία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Sani Treyd EOOD κατά Direktor na Direktsia Obzhalvane i upravlenie na izpalnenieto — Varna pri Tsentralno upravlenie na Natsionalnata agentsia za prihodite (Άρθρο 99 του Κανονισμού Διαδικασίας — ΦΠΑ — Οδηγία 2006/112/ΕΚ — Άρθρα 62, 63, 65, 73 και 80 — Σύσταση δικαιώματος επιφανείας υπέρ εταιρίας από φυσικά πρόσωπα μη υποκείμενα στον φόρο και μη οφείλοντα φόρο σε αντάλλαγμα της κατασκευής ακινήτου από την εταιρία αυτή προς όφελος των φυσικών αυτών προσώπων — Σύμβαση αντιπαροχής — ΦΠΑ επί των παροχών που αφορούν τη δόμηση του κτιρίου — Γενεσιουργός αιτία — Απαιτητό — Πρόωρη καταβολή του συνόλου της αντιπαροχής — Προκαταβολή — Βάση επιβολής του φόρου σε περίπτωση αντιπαροχής συνιστάμενης σε αγαθά ή υπηρεσίες)

16

2013/C 156/27

Υπόθεση C-24/13: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Fővárosi Közigazgatási és Munkaügyi Bíróság (Ουγγαρία) στις 21 Ιανουαρίου 2013 — Dél-Zempléni Nektár Leader Nonprofit kft. κατά Vidékfejlesztési Miniszter

17

2013/C 156/28

Υπόθεση C-26/13: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Kúria (Ουγγαρία) στις 21 Ιανουαρίου 2013 — Kásler Árpád και Káslerné Rábai Hajnalka κατά OTP Jelzálogbank Zrt.

18

2013/C 156/29

Υπόθεση C-89/13: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Tribunale di Napoli (Ιταλία) στις 22 Φεβρουαρίου 2013 — Luigi D’Aniello κ.λπ. κατά Poste Italiane SpA

18

2013/C 156/30

Υπόθεση C-101/13: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Verwaltungsgerichtshof Baden-Württemberg (Γερμανία) στις 28 Φεβρουαρίου 2013 — U κατά Stadt Karlsruhe

19

2013/C 156/31

Υπόθεση C-113/13: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Consiglio di Stato (Ιταλία) στις 8 Μαρτίου 2013 — ASL n. 5 Spezzino και λοιποί κατά San Lorenzo Società Cooperativa Sociale, Croce Verde Cogema Cooperativa Sociale Onlus

20

2013/C 156/32

Υπόθεση C-124/13: Προσφυγή της 14ης Μαρτίου 2013 — Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο κατά Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης

21

2013/C 156/33

Υπόθεση C-125/13: Προσφυγή της 14ης Μαρτίου 2013 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης

21

2013/C 156/34

Υπόθεση C-139/13: Προσφυγή της 19ης Μαρτίου 2013 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Βασιλείου του Βελγίου

22

2013/C 156/35

Υπόθεση C-140/13: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Verwaltungsgericht Frankfurt am Main (Γερμανία) στις 20 Μαρτίου 2013 — Annett Altmann κ.λπ. κατά Bundesanstalt für Finanzdienstleistungsaufsicht

22

2013/C 156/36

Υπόθεση C-157/13: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Lietuvos Aukščiausiasis Teismas (Λιθουανία) στις 26 Μαρτίου 2013 — Nickel & Goeldner Spedition GmbH κατά BUAB Kintra

23

2013/C 156/37

Υπόθεση C-162/13: Αίτηση προδικαστικής απόφασης την οποία υπέβαλε το Vrhovno sodišče Republike Slovenije (Σλοβενία) στις 29 Μαρτίου 2013 — Damijan Vnuk κατά Zavarovalnica Triglav d.d.

24

2013/C 156/38

Υπόθεση C-168/13: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Conseil Constitutionnel (Γαλλία) στις 4 Απριλίου 2013 — Jeremy F. κατά Premier ministre

24

2013/C 156/39

Υπόθεση C-175/13: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Riigikohus (Εσθονία) στις 28 Μαρτίου 2013 — MTÜ Liivimaa Lihaveis κατά Eesti-Läti programmi 2007-2013 Seirekomitee

24

2013/C 156/40

Υπόθεση C-178/13: Προσφυγή της 11ης Απριλίου 2013 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Δημοκρατίας της Φινλανδίας

25

2013/C 156/41

Υπόθεση C-188/13: Προσφυγή της 12ης Απριλίου 2013 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Δημοκρατίας της Σλοβενίας

25

2013/C 156/42

Υπόθεση C-148/12: Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 13ης Μαρτίου 2013 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας, υποστηριζόμενη από: Γαλλική Δημοκρατία, Ρουμανία, Βασίλειο των Κάτω Χωρών, Σλοβακική Δημοκρατία

25

 

Γενικό Δικαστήριο

2013/C 156/43

Υπόθεση T-31/07: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 12ης Απριλίου 2013 — Du Pont de Nemours (France) κ.λπ. κατά Επιτροπής (Φυτοπροστατευτικά προϊόντα — Δραστική ουσία flusilazole — Καταχώριση στο παράρτημα I της οδηγίας 91/414/ΕΟΚ — Προσφυγή ακυρώσεως — Μερική ακύρωση — Αδυναμία διαχωρισμού — Απαράδεκτο — Εξωσυμβατική ευθύνη — Περιορισμός της καταχωρίσεως για διάρκεια 18 μηνών και για τέσσερις καλλιέργειες — Αρχή της προφυλάξεως — Αρχή της αναλογικότητας — Δικαίωμα ακροάσεως — Ίση μεταχείριση — Αιτιολογία — Κατάχρηση εξουσίας — Κατάφωρη παραβίαση κανόνα δικαίου ο οποίος παρέχει δικαιώματα σε ιδιώτες)

26

2013/C 156/44

Υπόθεση T-392/08: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 12ης Απριλίου 2013 — ΑΕΠΙ κατά Επιτροπής (Ανταγωνισμός — Συμπράξεις — Δικαιώματα του δημιουργού σχετικά με τη δημόσια εκτέλεση μουσικών έργων μέσω διαδικτύου, δορυφόρου ή καλωδιακής αναμεταδόσεως — Απόφαση με την οποία διαπιστώνεται παράβαση του άρθρου 81 ΕΚ — Κατανομή της γεωγραφικής αγοράς — Διμερείς συμβάσεις μεταξύ εθνικών εταιριών συλλογικής διαχείρισης — Εναρμονισμένη πρακτική που αποκλείει τη δυνατότητα χορηγήσεως αδειών πολλαπλής εδαφικής ισχύος και πολλαπλών ρεπερτορίων — Απόδειξη — Τεκμήριο αθωότητας)

26

2013/C 156/45

Υπόθεση T-398/08: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 12ης Απριλίου 2013 — Stowarzyszenie Autorów κατά Επιτροπής (Ανταγωνισμός — Συμπράξεις — Δικαιώματα του δημιουργού σχετικά με τη δημόσια εκτέλεση μουσικών έργων μέσω διαδικτύου, δορυφόρου και καλωδιακής αναμεταδόσεως — Απόφαση με την οποία διαπιστώνεται παράβαση του άρθρου 81 ΕΚ — Κατανομή της γεωγραφικής αγοράς — Διμερείς συμφωνίες μεταξύ των εθνικών εταιριών συλλογικής διαχειρίσεως — Εναρμονισμένη πρακτική αποκλείουσα τη δυνατότητα χορηγήσεως αδειών πολλαπλής εδαφικής ισχύος και πολλαπλών ρεπερτορίων — Απόδειξη — Τεκμήριο αθωότητας)

27

2013/C 156/46

Υπόθεση T-401/08: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 12ης Απριλίου 2013 — Säveltäjäin Tekijänoikeustoimisto Teosto κατά Επιτροπής (Ανταγωνισμός — Συμπράξεις — Δικαιώματα του δημιουργού σχετικά με τη δημόσια εκτέλεση μουσικών έργων μέσω Διαδικτύου, δορυφόρου ή καλωδιακής αναμεταδόσεως — Απόφαση με την οποία διαπιστώνεται παράβαση του άρθρου 81 ΕΚ — Κατανομή της γεωγραφικής αγοράς — Διμερείς συμβάσεις μεταξύ εθνικών εταιριών συλλογικής διαχειρίσεως — Εναρμονισμένη πρακτική που αποκλείει τη δυνατότητα χορήγησης αδειών πολλαπλής εδαφικής ισχύος και πολλαπλών ρεπερτορίων — Απόδειξη — Τεκμήριο αθωότητας)

27

2013/C 156/47

Υπόθεση T-410/08: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 12ης Απριλίου 2013 — GEMA κατά Επιτροπής (Ανταγωνισμός — Συμπράξεις — Δικαιώματα του δημιουργού σχετικά με τη δημόσια εκτέλεση μουσικών έργων μέσω διαδικτύου, δορυφόρου ή καλωδιακής αναμεταδόσεως — Απόφαση με την οποία διαπιστώνεται παράβαση του άρθρου 81 ΕΚ — Κατανομή της γεωγραφικής αγοράς — Διμερείς συμβάσεις μεταξύ εθνικών εταιριών συλλογικής διαχείρισης — Εναρμονισμένη πρακτική που αποκλείει τη δυνατότητα χορηγήσεως αδειών πολλαπλής εδαφικής ισχύος και πολλαπλών ρεπερτορίων — Απόδειξη — Τεκμήριο αθωότητας)

28

2013/C 156/48

Υπόθεση T-411/08: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 12ης Απριλίου 2013 — Artisjus κατά Επιτροπής (Ανταγωνισμός — Συμπράξεις — Δικαιώματα του δημιουργού σχετικά με τη δημόσια εκτέλεση μουσικών έργων μέσω διαδικτύου, δορυφόρου και καλωδιακής αναμεταδόσεως — Απόφαση με την οποία διαπιστώνεται παράβαση του άρθρου 81 ΕΚ — Κατανομή της γεωγραφικής αγοράς — Διμερείς συμφωνίες μεταξύ των εθνικών εταιριών συλλογικής διαχειρίσεως — Εναρμονισμένη πρακτική αποκλείουσα τη δυνατότητα χορηγήσεως αδειών πολλαπλής εδαφικής ισχύος και πολλαπλών ρεπερτορίων — Απόδειξη — Τεκμήριο αθωότητας)

28

2013/C 156/49

Υπόθεση T-413/08: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 12ης Απριλίου 2013 — SOZA κατά Επιτροπής (Ανταγωνισμός — Συμπράξεις — Δικαιώματα του δημιουργού σχετικά με τη δημόσια εκτέλεση μουσικών έργων μέσω διαδικτύου, δορυφόρου ή καλωδιακής αναμεταδόσεως — Απόφαση με την οποία διαπιστώνεται παράβαση του άρθρου 81 ΕΚ — Κατανομή της γεωγραφικής αγοράς — Διμερείς συμβάσεις μεταξύ εθνικών εταιριών συλλογικής διαχείρισης — Εναρμονισμένη πρακτική που αποκλείει τη δυνατότητα χορηγήσεως αδειών πολλαπλής εδαφικής ισχύος και πολλαπλών ρεπερτορίων — Απόδειξη — Τεκμήριο αθωότητας)

29

2013/C 156/50

Υπόθεση T-414/08: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 12ης Απριλίου 2013 — Autortiesību un komunicēšanās konsultāciju aģentūra/Latvijas Autoru apvienība κατά Επιτροπής (Ανταγωνισμός — Συμπράξεις — Δικαιώματα του δημιουργού σχετικά με τη δημόσια εκτέλεση μουσικών έργων μέσω διαδικτύου, δορυφόρου ή καλωδιακής αναμεταδόσεως — Απόφαση με την οποία διαπιστώνεται παράβαση του άρθρου 81 ΕΚ — Κατανομή της γεωγραφικής αγοράς — Διμερείς συμβάσεις μεταξύ εθνικών εταιριών συλλογικής διαχείρισης — Εναρμονισμένη πρακτική που αποκλείει τη δυνατότητα χορηγήσεως αδειών πολλαπλής εδαφικής ισχύος και πολλαπλών ρεπερτορίων — Απόδειξη — Τεκμήριο αθωότητας)

29

2013/C 156/51

Υπόθεση T-415/08: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 12ης Απριλίου 2013 — Irish Music Rights Organisation κατά Επιτροπής (Ανταγωνισμός — Συμπράξεις — Δικαιώματα του δημιουργού σχετικά με τη δημόσια εκτέλεση μουσικών έργων μέσω διαδικτύου, δορυφόρου ή καλωδιακής αναμεταδόσεως — Απόφαση με την οποία διαπιστώνεται παράβαση του άρθρου 81 ΕΚ — Κατανομή της γεωγραφικής αγοράς — Διμερείς συμβάσεις μεταξύ εθνικών εταιριών συλλογικής διαχείρισης — Εναρμονισμένη πρακτική που αποκλείει τη δυνατότητα χορηγήσεως αδειών πολλαπλής εδαφικής ισχύος και πολλαπλών ρεπερτορίων — Απόδειξη — Τεκμήριο αθωότητας)

30

2013/C 156/52

Υπόθεση T-416/08: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 12ης Απριλίου 2013 — Eesti Autorite Ühing κατά Επιτροπής (Ανταγωνισμός — Συμπράξεις — Δικαιώματα του δημιουργού σχετικά με τη δημόσια εκτέλεση μουσικών έργων μέσω διαδικτύου, δορυφόρου ή καλωδιακής αναμεταδόσεως — Απόφαση με την οποία διαπιστώνεται παράβαση του άρθρου 81 ΕΚ — Κατανομή της γεωγραφικής αγοράς — Διμερείς συμβάσεις μεταξύ εθνικών εταιριών συλλογικής διαχείρισης — Εναρμονισμένη πρακτική που αποκλείει τη δυνατότητα χορηγήσεως αδειών πολλαπλής εδαφικής ισχύος και πολλαπλών ρεπερτορίων — Απόδειξη — Τεκμήριο αθωότητας)

30

2013/C 156/53

Υπόθεση T-417/08: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 12ης Απριλίου 2013 — Sociedade Portuguesa de Autores κατά Επιτροπής (Ανταγωνισμός — Συμπράξεις — Δικαιώματα του δημιουργού σχετικά με τη δημόσια εκτέλεση μουσικών έργων μέσω διαδικτύου, δορυφόρου ή καλωδιακής αναμεταδόσεως — Απόφαση με την οποία διαπιστώνεται παράβαση του άρθρου 81 ΕΚ — Κατανομή της γεωγραφικής αγοράς — Διμερείς συμβάσεις μεταξύ εθνικών εταιριών συλλογικής διαχείρισης — Εναρμονισμένη πρακτική που αποκλείει τη δυνατότητα χορηγήσεως αδειών πολλαπλής εδαφικής ισχύος και πολλαπλών ρεπερτορίων — Απόδειξη — Τεκμήριο αθωότητας)

31

2013/C 156/54

Υπόθεση T-418/08: Απόφαση του Δικαστηρίου της 12ης Απριλίου 2013 — OSA κατά Επιτροπής (Ανταγωνισμός — Συμπράξεις — Δικαιώματα του δημιουργού σχετικά με τη δημόσια εκτέλεση μουσικών έργων μέσω διαδικτύου, δορυφόρου ή καλωδιακής αναμεταδόσεως — Απόφαση με την οποία διαπιστώνεται παράβαση του άρθρου 81 ΕΚ — Κατανομή της γεωγραφικής αγοράς — Διμερείς συμβάσεις μεταξύ εθνικών εταιριών συλλογικής διαχείρισης — Εναρμονισμένη πρακτική που αποκλείει τη δυνατότητα χορηγήσεως αδειών πολλαπλής εδαφικής ισχύος και πολλαπλών ρεπερτορίων — Απόδειξη — Τεκμήριο αθωότητας)

31

2013/C 156/55

Υπόθεση T-419/08: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 12ης Απριλίου 2013 — LATGA-A κατά Επιτροπής (Ανταγωνισμός — Συμπράξεις — Δικαιώματα του δημιουργού σχετικά με τη δημόσια εκτέλεση μουσικών έργων μέσω διαδικτύου, δορυφόρου ή καλωδιακής αναμεταδόσεως — Απόφαση με την οποία διαπιστώνεται παράβαση του άρθρου 81 ΕΚ — Κατανομή της γεωγραφικής αγοράς — Διμερείς συμβάσεις μεταξύ εθνικών εταιριών συλλογικής διαχείρισης — Εναρμονισμένη πρακτική που αποκλείει τη δυνατότητα χορηγήσεως αδειών πολλαπλής εδαφικής ισχύος και πολλαπλών ρεπερτορίων — Απόδειξη — Τεκμήριο αθωότητας)

32

2013/C 156/56

Υπόθεση T-420/08: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 12ης Απριλίου 2013 — SAZAS κατά Επιτροπής (Ανταγωνισμός — Συμπράξεις — Δικαιώματα του δημιουργού σχετικά με τη δημόσια εκτέλεση μουσικών έργων μέσω διαδικτύου, δορυφόρου ή καλωδιακής αναμεταδόσεως — Απόφαση με την οποία διαπιστώνεται παράβαση του άρθρου 81 ΕΚ — Κατανομή της γεωγραφικής αγοράς — Διμερείς συμβάσεις μεταξύ εθνικών εταιριών συλλογικής διαχείρισης — Εναρμονισμένη πρακτική που αποκλείει τη δυνατότητα χορηγήσεως αδειών πολλαπλής εδαφικής ισχύος και πολλαπλών ρεπερτορίων — Απόδειξη — Τεκμήριο αθωότητας)

32

2013/C 156/57

Υπόθεση T-421/08: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 12ης Απριλίου 2013 — Performing Right Society κατά Επιτροπής (Ανταγωνισμός — Συμπράξεις — Δικαιώματα του δημιουργού σχετικά με τη δημόσια εκτέλεση μουσικών έργων μέσω διαδικτύου, δορυφόρου ή καλωδιακής αναμεταδόσεως — Απόφαση με την οποία διαπιστώνεται παράβαση του άρθρου 81 ΕΚ — Κατανομή της γεωγραφικής αγοράς — Διμερείς συμβάσεις μεταξύ εθνικών εταιριών συλλογικής διαχείρισης — Εναρμονισμένη πρακτική που αποκλείει τη δυνατότητα χορηγήσεως αδειών πολλαπλής εδαφικής ισχύος και πολλαπλών ρεπερτορίων — Απόδειξη — Τεκμήριο αθωότητας)

33

2013/C 156/58

Υπόθεση T-422/08: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 12ης Απριλίου 2013 — SACEM κατά Επιτροπής (Ανταγωνισμός — Συμπράξεις — Δικαιώματα του δημιουργού σχετικά με τη δημόσια εκτέλεση μουσικών έργων μέσω διαδικτύου, δορυφόρου ή καλωδιακής αναμεταδόσεως — Απόφαση με την οποία διαπιστώνεται παράβαση του άρθρου 81 ΕΚ — Κατανομή της γεωγραφικής αγοράς — Διμερείς συμβάσεις μεταξύ εθνικών εταιριών συλλογικής διαχείρισης — Εναρμονισμένη πρακτική που αποκλείει τη δυνατότητα χορηγήσεως αδειών πολλαπλής εδαφικής ισχύος και πολλαπλών ρεπερτορίων — Απόδειξη — Τεκμήριο αθωότητας)

33

2013/C 156/59

Υπόθεση T-425/08: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 12ης Απριλίου 2013 — KODA κατά Επιτροπής (Ανταγωνισμός — Συμπράξεις — Δικαιώματα του δημιουργού σχετικά με τη δημόσια εκτέλεση μουσικών έργων μέσω διαδικτύου, δορυφόρου ή καλωδιακής αναμεταδόσεως — Απόφαση με την οποία διαπιστώνεται παράβαση του άρθρου 81 ΕΚ — Κατανομή της γεωγραφικής αγοράς — Διμερείς συμβάσεις μεταξύ εθνικών εταιριών συλλογικής διαχείρισης — Εναρμονισμένη πρακτική που αποκλείει τη δυνατότητα χορηγήσεως αδειών πολλαπλής εδαφικής ισχύος και πολλαπλών ρεπερτορίων — Απόδειξη — Τεκμήριο αθωότητας)

34

2013/C 156/60

Υπόθεση T-428/08: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 12ης Απριλίου 2013 — STEF κατά Επιτροπής (Ανταγωνισμός — Συμπράξεις — Δικαιώματα του δημιουργού σχετικά με τη δημόσια εκτέλεση μουσικών έργων μέσω διαδικτύου, δορυφόρου ή καλωδιακής αναμεταδόσεως — Απόφαση με την οποία διαπιστώνεται παράβαση του άρθρου 81 ΕΚ — Κατανομή της γεωγραφικής αγοράς — Διμερείς συμβάσεις μεταξύ εθνικών εταιριών συλλογικής διαχείρισης — Εναρμονισμένη πρακτική που αποκλείει τη δυνατότητα χορηγήσεως αδειών πολλαπλής εδαφικής ισχύος και πολλαπλών ρεπερτορίων — Απόδειξη — Τεκμήριο αθωότητας)

35

2013/C 156/61

Υπόθεση T-432/08: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 12ης Απριλίου 2013 — AKM κατά Επιτροπής (Ανταγωνισμός — Συμπράξεις — Δικαιώματα του δημιουργού σχετικά με τη δημόσια εκτέλεση μουσικών έργων μέσω διαδικτύου, δορυφόρου ή καλωδιακής αναμεταδόσεως — Απόφαση με την οποία διαπιστώνεται παράβαση του άρθρου 81 ΕΚ — Κατανομή της γεωγραφικής αγοράς — Διμερείς συμβάσεις μεταξύ εθνικών εταιριών συλλογικής διαχείρισης — Εναρμονισμένη πρακτική που αποκλείει τη δυνατότητα χορηγήσεως αδειών πολλαπλής εδαφικής ισχύος και πολλαπλών ρεπερτορίων — Απόδειξη — Τεκμήριο αθωότητας)

35

2013/C 156/62

Υπόθεση T-433/08: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 12ης Απριλίου 2013 — SIAE κατά Επιτροπής (Ανταγωνισμός — Συμπράξεις — Δικαιώματα του δημιουργού σχετικά με τη δημόσια εκτέλεση μουσικών έργων μέσω διαδικτύου, δορυφόρου ή καλωδιακής αναμεταδόσεως — Απόφαση με την οποία διαπιστώνεται παράβαση του άρθρου 81 ΕΚ — Κατανομή της γεωγραφικής αγοράς — Διμερείς συμβάσεις μεταξύ εθνικών εταιριών συλλογικής διαχείρισης — Εναρμονισμένη πρακτική που αποκλείει τη δυνατότητα χορηγήσεως αδειών πολλαπλής εδαφικής ισχύος και πολλαπλών ρεπερτορίων — Απόδειξη — Τεκμήριο αθωότητας)

36

2013/C 156/63

Υπόθεση T-434/08: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 12ης Απριλίου 2013 — Tono κατά Επιτροπής (Ανταγωνισμός — Συμπράξεις — Δικαιώματα του δημιουργού σχετικά με τη δημόσια εκτέλεση μουσικών έργων μέσω διαδικτύου, δορυφόρου ή καλωδιακής αναμεταδόσεως — Απόφαση με την οποία διαπιστώνεται παράβαση του άρθρου 81 ΕΚ — Κατανομή της γεωγραφικής αγοράς — Διμερείς συμβάσεις μεταξύ εθνικών εταιριών συλλογικής διαχείρισης — Εναρμονισμένη πρακτική που αποκλείει τη δυνατότητα χορηγήσεως αδειών πολλαπλής εδαφικής ισχύος και πολλαπλών ρεπερτορίων — Απόδειξη — Τεκμήριο αθωότητας)

36

2013/C 156/64

Υπόθεση T-442/08: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 12ης Απριλίου 2013 — CISAC κατά Επιτροπής (Ανταγωνισμός — Συμπράξεις — Δικαιώματα του δημιουργού σχετικά με τη δημόσια εκτέλεση μουσικών έργων μέσω διαδικτύου, δορυφόρου ή καλωδιακής αναμεταδόσεως — Απόφαση με την οποία διαπιστώνεται παράβαση του άρθρου 81 ΕΚ — Κατανομή της γεωγραφικής αγοράς — Διμερείς συμβάσεις μεταξύ εθνικών εταιριών συλλογικής διαχειρίσεως — Εναρμονισμένη πρακτική που αποκλείει τη δυνατότητα χορηγήσεως αδειών πολλαπλής εδαφικής ισχύος και πολλαπλών ρεπερτορίων — Απόδειξη — Τεκμήριο αθωότητας)

37

2013/C 156/65

Υπόθεση T-451/08: Απόφαση Γενικού Δικαστηρίου της 12ης Απριλίου 2013 — Stim κατά Επιτροπής (Ανταγωνισμός — Συμπράξεις — Δικαιώματα του δημιουργού σχετικά με τη δημόσια εκτέλεση μουσικών έργων μέσω διαδικτύου, δορυφόρου ή καλωδιακής αναμεταδόσεως — Απόφαση με την οποία διαπιστώνεται παράβαση του άρθρου 81 ΕΚ — Κατανομή της γεωγραφικής αγοράς — Διμερείς συμβάσεις μεταξύ εθνικών εταιριών συλλογικής διαχείρισης — Εναρμονισμένη πρακτική που αποκλείει τη δυνατότητα χορηγήσεως αδειών πολλαπλής εδαφικής ισχύος και πολλαπλών ρεπερτορίων — Άρθρο 151, παράγραφος 4, ΕΚ — Πολιτισμική πολυμορφία)

37

2013/C 156/66

Συνεκδικασθείσες υποθέσεις T-99/09 και T-308/09: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 19ης Απριλίου 2013 — Ιταλία κατά Επιτροπής [ΕΤΠΑ — Περιφερειακό επιχειρησιακό πρόγραμμα (ΠΕΠ) 2000-2006 για την Περιφέρεια Καμπανίας — Κανονισμός (ΕΚ) 1260/1999 — Άρθρο 32, παράγραφος 3, στοιχείο στ' — Απόφαση περί μη πραγματοποιήσεως των ενδιάμεσων πληρωμών για το μέτρο του ΠΕΠ που αφορά τη διαχείριση και τη διάθεση των αποβλήτων — Διαδικασία διαπιστώσεως παραβάσεως κατά της Ιταλίας]

37

2013/C 156/67

Υπόθεση T-347/10: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 19ης Απριλίου 2013 — Adelholzener Alpenquellen κατά ΓΕΕΑ (μορφή φιάλης με ανάγλυφη απεικόνιση) [Κοινοτικό σήμα — Αίτηση καταχωρίσεως τρισδιάστατου κοινοτικού σήματος — Μορφή φιάλης με ανάγλυφη απεικόνιση — Απόλυτος λόγος απαραδέκτου — Έλλειψη διακριτικού χαρακτήρα — Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 — Έλλειψη δηλώσεως περί της εκτάσεως της προστασίας — Άρθρο 37, παράγραφος 2, του κανονισμού 207/2009 — Προσβολή των δικαιωμάτων άμυνας — Άρθρο 75, δεύτερο εδάφιο, του κανονισμού 207/2009]

38

2013/C 156/68

Υπόθεση T-383/10: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 17ης Απριλίου 2013 — Continental Bulldog Club Deutschland κατά ΓΕΕΑ (CONTINENTAL) [Κοινοτικό σήμα — Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού κοινοτικού σήματος CONTINENTAL — Απόλυτος λόγος απαραδέκτου — Περιγραφικός χαρακτήρας — Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009]

38

2013/C 156/69

Υπόθεση T-51/11: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 19ης Απριλίου 2013 — Aecops κατά Επιτροπής [Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο — Πρόγραμμα καταρτίσεως — Μείωση της αρχικώς χορηγηθείσας χρηματοδοτικής συνδρομής — Κανονισμός (ΕΚ, Ευρατόμ) 2988/95 — Παραγραφή — Ασφάλεια δικαίου — Δικαιώματα άμυνας — Εύλογη προθεσμία — Υποχρέωση αιτιολογήσεως]

38

2013/C 156/70

Υπόθεση T-52/11: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 19ης Απριλίου 2013 — Aecops κατά Επιτροπής [Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο — Πρόγραμμα καταρτίσεως — Μείωση της αρχικώς χορηγηθείσας χρηματοδοτικής συνδρομής — Κανονισμός (ΕΚ, Ευρατόμ) 2988/95 — Παραγραφή — Ασφάλεια δικαίου — Δικαιώματα άμυνας — Εύλογη προθεσμία — Υποχρέωση αιτιολογήσεως]

39

2013/C 156/71

Υπόθεση T-53/11: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 19ης Απριλίου 2013 — Aecops κατά Επιτροπής [ΕΚΤ — Πρόγραμμα επαγγελματικής κατάρτισης — Μείωση της αρχικώς χορηγηθείσας συνδρομής — Κανονισμός (ΕΚ, Ευρατόμ) 2988/95 — Παραγραφή — Ασφάλεια δικαίου — Δικαιώματα άμυνας — Εύλογη προθεσμία — Υποχρέωση αιτιολογήσεως]

39

2013/C 156/72

Υπόθεση T-109/11: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 23ης Απριλίου 2013 — Apollo Tyres κατά ΓΕΕΑ — Endurance Technologies (ENDURACE) [Κοινοτικό σήμα — Διαδικασία ανακοπής — Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού κοινοτικού σήματος ENDURACE — Προγενέστερο εικονιστικό κοινοτικό σήμα ENDURANCE — Σχετικοί λόγοι απαραδέκτου — Ομοιότητα των προϊόντων και των υπηρεσιών — Ομοιότητα των σημείων — Μερική απόρριψη της αιτήσεως καταχωρίσεως — Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 — Κίνδυνος συγχύσεως]

40

2013/C 156/73

Υπόθεση T-404/11: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 17ης Απριλίου 2013 — TCMFG κατά Συμβουλίου (Κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας — Περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν αποσκοπούντα στην παρεμπόδιση της εξαπλώσεως των πυρηνικών όπλων — Δέσμευση κεφαλαίων — Υποχρέωση αιτιολογήσεως — Πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως)

40

2013/C 156/74

Υπόθεση T-454/11: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 19ης Απριλίου 2013 — Luna κατά ΓΕΕΑ — Asteris (Al bustan) [Κοινοτικό σήμα — Διαδικασία κηρύξεως ακυρότητας — Εικονιστικό κοινοτικό σήμα Al bustan — Προγενέστερο εικονιστικό εθνικό σήμα ALBUSTAN — Ουσιαστική χρήση του προγενέστερου σήματος — Άρθρο 57, παράγραφοι 2 και 3, του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009]

40

2013/C 156/75

Υπόθεση T-506/11: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 18ης Απριλίου 2013 — Peek & Cloppenburg κατά ΓΕΕΑ — Peek & Cloppenburg (Peek & Cloppenburg) [Κοινοτικό σήμα — Διαδικασία ανακοπής — Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού κοινοτικού σήματος Peek & Cloppenburg — Προγενέστερη εθνική εμπορική ονομασία Peek & Cloppenburg — Σχετικός λόγος απαραδέκτου — Κίνδυνος συγχύσεως — Άρθρο 8, παράγραφος 4, του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009]

41

2013/C 156/76

Υπόθεση T-507/11: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 18ης Απριλίου 2013 — Peek & Cloppenburg κατά ΓΕΕΑ — Peek & Cloppenburg (Peek & Cloppenburg) [Κοινοτικό σήμα — Διαδικασία ανακοπής — Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού κοινοτικού σήματος Peek & Cloppenburg — Προγενέστερη εθνική εμπορική ονομασία Peek & Cloppenburg — Σχετικός λόγος απαραδέκτου — Κίνδυνος συγχύσεως — Άρθρο 8, παράγραφος 4, του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009]

41

2013/C 156/77

Υπόθεση T-537/11: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 19ης Απριλίου 2013 — Hultafors Group κατά ΓΕΕΑ — Società Italiana Calzature (Snickers) [Κοινοτικό σήμα — Διαδικασία ανακοπής — Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού κοινοτικού σήματος Snickers — Προγενέστερο λεκτικό εθνικό σήμα KICKERS — Κίνδυνος συγχύσεως — Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009]

42

2013/C 156/78

Υπόθεση T-66/10: Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 9ης Απριλίου 2013 — Zuckerfabrik Jülich κατά Επιτροπής [Γεωργία — Ζάχαρη — Εισφορές στην παραγωγή — Μερική ακύρωση και μερική κήρυξη του ανισχύρου του κανονισμού (ΕΚ) 1193/2009 μετά την άσκηση της προσφυγής — Κατάργηση της δίκης]

42

2013/C 156/79

Υπόθεση T-86/10: Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 9ης Απριλίου 2013 — British Sugar κατά Επιτροπής [Γεωργία — Ζάχαρη — Εισφορές στην παραγωγή — Μερική ακύρωση και μερική κήρυξη του ανισχύρου του κανονισμού (ΕΚ) 1193/2009 μετά την άσκηση της προσφυγής — Κατάργηση της δίκης]

42

2013/C 156/80

Υπόθεση T-102/10: Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 9ης Απριλίου 2013 — Südzucker κ.λπ. κατά Επιτροπής [Γεωργία — Ζάχαρη — Εισφορές στην παραγωγή — Μερική ακύρωση και μερική κήρυξη ως ανίσχυρου του κανονισμού (ΕΚ) 1193/2009 μετά την άσκηση της προσφυγής — Κατάργηση της δίκης]

43

2013/C 156/81

Υπόθεση T-467/12: Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 11ης Απριλίου 2013 — Tridium κατά ΓΕΕΑ — q-bus Mediatektur (SEDONA FRAMEWORK) (Κοινοτικό σήμα — Ανακοπή — Παραίτηση από την ανακοπή — Κατάργηση της δίκης)

43

2013/C 156/82

Υπόθεση T-406/12 P: Αναίρεση που άσκησε στις 21 Μαρτίου 2013 η BG κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης στις 17 Ιουλίου 2012 στην υπόθεση F-54/11, BG κατά Ευρωπαίου Διαμεσολαβητή

44

2013/C 156/83

Υπόθεση T-165/13: Αγωγή της 20ής Μαρτίου 2013 — ΤΑΛΑΝΤΟΝ κατά Επιτροπής

44

2013/C 156/84

Υπόθεση T-166/13: Προσφυγή-αγωγή της 20ής Μαρτίου 2013 — Ben Ali κατά Συμβουλίου

45

2013/C 156/85

Υπόθεση T-176/13: Προσφυγή της 22ας Μαρτίου 2013 — DTL Corporación κατά ΓΕΕΑ — Vallejo Rosell (Generia)

46

2013/C 156/86

Υπόθεση T-178/13: Προσφυγή της 15ης Μαρτίου 2013 — Jaczewski κατά Επιτροπής

46

2013/C 156/87

Υπόθεση T-181/13: Προσφυγή της 29ης Μαρτίου 2013 — Sharif University of Technology κατά Συμβουλίου

47

2013/C 156/88

Υπόθεση T-185/13: Προσφυγή της 26ης Μαρτίου 2013 — Continental Wind Partners κατά ΓΕΕΑ — Continental Reifen Deutschland (CONTINENTAL WIND PARTNERS)

47

2013/C 156/89

Υπόθεση T-186/13: Προσφυγή της 2ας Απριλίου 2013 — Κάτω Χώρες κατά Επιτροπής

48

2013/C 156/90

Υπόθεση T-188/13: Προσφυγή της 4ης Απριλίου 2013 — Murnauer Markenvertrieb κατά ΓΕΕΑ — Healing Herbs (NOTFALL)

49

2013/C 156/91

Υπόθεση T-190/13: Προσφυγή της 2ας Απριλίου 2013 — Gemeente Leidschendam-Voorburg κατά Επιτροπής

49

2013/C 156/92

Υπόθεση T-193/13: Προσφυγή της 2ας Απριλίου 2013 — Bowfonds Ontwikkeling και Schouten & De Jong Projectontwikkeling κατά Επιτροπής

50

2013/C 156/93

Υπόθεση T-197/13: Προσφυγή της 1ης Απριλίου 2013 — M.E.M. κατά ΓΕΕΑ (MONACO)

51

2013/C 156/94

Υπόθεση T-199/13: Προσφυγή της 8ης Απριλίου 2013 — DTM Ricambi Srl κατά ΓΕΕΑ — Star (STAR)

51

2013/C 156/95

Υπόθεση T-203/13 P: Αναίρεση που άσκησε στις 8 Απριλίου 2013 ο Luigi Marcuccio κατά της διατάξεως που εξέδωσε το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης στις 28 Ιανουαρίου 2013, στην υπόθεση F-92/12, Marcuccio κατά Επιτροπής

52

2013/C 156/96

Υπόθεση T-204/13 P: Αναίρεση που άσκησε στις 8 Απριλίου 2013 ο Luigi Marcuccio κατά της διατάξεως που εξέδωσε το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης στις 28 Ιανουαρίου 2013, στην υπόθεση F-95/12, Marcuccio κατά Επιτροπής

52

2013/C 156/97

Υπόθεση T-205/13 P: Αναίρεση που άσκησε στις 8 Απριλίου 2013 ο Luigi Marcuccio κατά της διατάξεως που εξέδωσε το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης στις 28 Ιανουαρίου 2013, στην υπόθεση F-100/12, Marcuccio κατά Επιτροπής

52

2013/C 156/98

Υπόθεση T-210/13: Προσφυγή της 12ης Απριλίου 2013 — Versalis κατά Επιτροπής

52

2013/C 156/99

Υπόθεση T-211/13: Προσφυγή της 15ης Απριλίου 2013 — Eni κατά Επιτροπής

53

2013/C 156/00

Υπόθεση T-216/13: Προσφυγή της 9ης Απριλίου 2013 — Telefónica, SA κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής

54

 

Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης

2013/C 156/01

Υπόθεση F-21/13: Προσφυγή της 8ης Μαρτίου 2013 — ΖΖ κατά Επιτροπής

55

2013/C 156/02

Υπόθεση F-23/13: Προσφυγή της 20ής Μαρτίου 2013 — ΖΖ κ.λπ. κατά Επιτροπής

55

2013/C 156/03

Υπόθεση F-25/13: Προσφυγή της 21ης Μαρτίου 2013 — ΖΖ κατά Επιτροπής

55

EL

 

IV Πληροφορίες

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΘΕΣΜΙΚΑ ΚΑΙ ΛΟΙΠΑ ΟΡΓΑΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ

Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

1.6.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 156/1

2013/C 156/01

Τελευταία δημοσίευση του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

EE C 147 της 25.5.2013

Ιστορικό των προηγούμενων δημοσιεύσεων

EE C 141 της 18.5.2013

EE C 129 της 4.5.2013

EE C 123 της 27.4.2013

EE C 114 της 20.4.2013

EE C 108 της 13.4.2013

EE C 101 της 6.4.2013

Τα κείμενα αυτά είναι διαθέσιμα σε:

EUR-Lex: http://eur-lex.europa.eu

V Γνωστοποιήσεις

ΔΙΚΑΙΟΔΟΤΙΚΕΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ

Δικαστήριο

1.6.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 156/2

Απόφαση του Δικαστηρίου (τμήμα μείζονος συνθέσεως) της 19ης Μαρτίου 2013 — Bouygues SA, Bouygues Télécom SA κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Γαλλικής Δημοκρατίας, France Télécom SA, Association française des opérateurs de réseaux et services de télécommunications (AFORS Télécom) (C-399/10 P), Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Γαλλική Δημοκρατία κατά Bouygues SA, Bouygues Télécom SA, France Télécom SA, Association française des opérateurs de réseaux και services de télécommunications (AFORS Télécom) (C-401/10 P)

(Συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-399/10 P και C-401/10 P) (1)

(Αιτήσεις αναιρέσεως - Κρατικές ενισχύσεις - Οικονομικά μέτρα υπέρ της France Télécom - Σχέδιο προτάσεως προκαταβολής μετόχου - Δημόσιες δηλώσεις μέλους της Γαλλικής Κυβερνήσεως - Απόφαση κηρύσσουσα την ενίσχυση μη συμβατή με την κοινή αγορά, χωρίς να διατάσσει την ανάκτησή της - Έννοια του όρου «κρατική ενίσχυση» - Έννοια του όρου «οικονομικό πλεονέκτημα»)

2013/C 156/02

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

(Υπόθεση C-399/10 P)

Αναιρεσείουσες: Bouygues SA, Bouygues Télécom SA (εκπρόσωποι: C. Baldon, J. Blouet-Gaillard, J. Vogel, F. Suseau και D. Theophile, δικηγόροι)

Αντίδικοι κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: C. Giolito, D. Grespan και S. Thomas), Γαλλική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: G. de Bergues και J. Gstalter), France Télécom SA (εκπρόσωποι: αρχικώς S. Hautbourg, S. Quesson και L. Olza Moreno, δικηγόροι, στη συνέχεια S. Hautbourg και S. Quesson, δικηγόροι), Association française des opérateurs de réseaux και services télécommunications (AFORS Télécom)

Παρεμβαίνουσα υπέρ της Γαλλικής Δημοκρατίας: Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας (εκπρόσωποι: T. Henze και J. Möller, επικουρούμενοι από την U. Soltész, Rechtsanwalt)

(Υπόθεση C-401/10 P)

Αναιρεσείουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: C. Giolito, D. Grespan και S. Thomas)

Αντίδικοι κατ’ αναίρεση: Γαλλική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: G. de Bergues και J. Gstalter), Bouygues SA, Bouygues Télécom SA (εκπρόσωποι: C. Baldon, J. Blouet-Gaillard, J. Vogel, F. Sureau και D. Theophile, δικηγόροι), France Télécom SA (εκπρόσωποι: αρχικώς S. Hautbourg, S. Quesson και L. Olza Moreno, δικηγόροι, στη συνέχεια S. Hautbourg και S. Quesson, δικηγόροι), Association française des opérateurs de réseaux και services de télécommunications (AFORS Télécom)

Παρεμβαίνουσα υπέρ της Γαλλικής Δημοκρατίας: Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας (εκπρόσωποι: T. Henze και J. Möller, επικουρούμενοι από U. Soltész, Rechtsanwalt)

Αντικείμενο

Αίτηση αναιρέσεως κατά της αποφάσεως του Γενικού Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 21ης Μαΐου 2010, (T-425/04, T-444/04, T-450/04 και T-456/04), με την οποία το Γενικό Δικαστήριο ακύρωσε το άρθρο 1 της αποφάσεως 2006/621/ΕΚ της Επιτροπής, της 2ας Αυγούστου 2004, σχετικά με την κρατική ενίσχυση που χορήγησε η Γαλλία στη France Télécom (ΕΕ L 257, σ. 11) — Χαρακτηρισμός ως «ενίσχυσης» των δηλώσεων μέλους της Κυβερνήσεως και της εισφοράς κεφαλαίου.

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Αναιρεί την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης της 21ης Μαΐου 2010, T-425/04, T-444/04, T-450/04 και T-456/04, Γαλλία κ.λπ. κατά Επιτροπής.

2)

Αναπέμπει τις υποθέσεις T-425/04, T-444/04 και T-450/04 στο Γενικό Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, προκειμένου αυτό να κρίνει τους λόγους και τα αιτήματα που προβλήθηκαν ενώπιόν του και επί των οποίων το Δικαστήριο δεν αποφάνθηκε.

3)

Επιφυλάσσεται ως προς τα δικαστικά έξοδα.

(1)  ΕΕ C 317 της 20.11.2010.

1.6.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 156/3

Απόφαση του Δικαστηρίου (τμήμα μείζονος συνθέσεως) της 9ης Απριλίου 2013 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Ιρλανδίας

(Υπόθεση C-85/11) (1)

(Παράβαση κράτους μέλους - Φορολογία - Οδηγία 2006/112/ΕΚ - Άρθρα 9 και 11 - Εθνική νομοθεσία η οποία επιτρέπει να περιλαμβάνονται μη υποκείμενα στον φόρο πρόσωπα σε ομάδα προσώπων τα οποία είναι δυνατό να θεωρηθούν ως ενιαίος υποκείμενος στον ΦΠΑ)

2013/C 156/03

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωπος: R. Lyal)

Καθής: Ιρλανδία (εκπρόσωποι: D. O’Hagan, G. Clohessy, SC, N. Travers, BL)

Παρεμβαίνοντες υπέρ της καθής: Τσεχική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: M. Smolek και T. Müller), Βασίλειο της Δανίας (εκπρόσωποι: αρχικώς C. Vang, στη συνέχεια, V. Pasternak Jørgensen), Δημοκρατία της Φινλανδίας (εκπρόσωποι: H. Leppo, S. Hartikainen), Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας, (εκπρόσωποι: H. Walker, επικουρούμενη από την M. Hall, barrister)

Αντικείμενο

Παράβαση κράτους μέλους — Παράβαση των άρθρων 9 και 11 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας (ΕΕ L 347, σ.1) — Εθνική ρύθμιση η οποία παρέχει σε μη υποκειμένους στον φόρο τη δυνατότητα να περιλαμβάνονται σε όμιλο ΦΠΑ

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Απορρίπτει την προσφυγή.

2)

Καταδικάζει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

3)

Η Τσεχική Δημοκρατία, το Βασίλειο της Δανίας, η Δημοκρατία της Φινλανδίας, καθώς και το Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας φέρουν τα δικαστικά έξοδά τους.

(1)  ΕΕ C 145 της 14.5.2011.

1.6.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 156/3

Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 21ης Μαρτίου 2013 [αίτηση του Bundesgerichtshof (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — RWE Vertrieb AG κατά Verbraucherzentrale Nordrhein-Westfalen κλπ.

(Υπόθεση C-92/11) (1)

(Οδηγία 2003/55/ΕΚ - Εσωτερική αγορά φυσικού αερίου - Οδηγία 93/13/ΕΟΚ - Άρθρο 1, παράγραφος 2, και 3 έως 5 - Συμβάσεις μεταξύ επαγγελματιών και καταναλωτών - Γενικοί όροι - Καταχρηστικές ρήτρες - Μονομερής τροποποίηση της τιμής της υπηρεσίας από τον επαγγελματία - Παραπομπή σε υποχρεωτική κανονιστική ρύθμιση που αφορά άλλη κατηγορία καταναλωτών - Δυνατότητα εφαρμογής της οδηγίας 93/13/ΕΟΚ - Υποχρέωση σαφούς, κατανοητής και διαφανούς διατυπώσεως)

2013/C 156/04

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Bundesgerichtshof

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

RWE Vertrieb AG

κατά

Verbraucherzentrale Nordrhein-Westfalen eV

Αντικείμενο

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως — Bundesgerichtshof — Ερμηνεία των άρθρων 1, παράγραφος 2, σε συνδυασμό με τα σημεία 1, στοιχείο ι' και 2, στοιχείο β', δεύτερη περίοδος, του παραρτήματος, των άρθρων 3 και 5 της οδηγίας 93/13/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 5ης Απριλίου 1993, σχετικά με τις καταχρηστικές ρήτρες των συμβάσεων που συνάπτονται με καταναλωτές (ΕΕ L 95, σ. 29) — Ερμηνεία του άρθρου 3, παράγραφος 3, σε συνδυασμό με το παράρτημα Α, στοιχεία β' και γ', της οδηγίας 2003/55/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Ιουνίου 2003, σχετικά με τους κοινούς κανόνες για την εσωτερική αγορά φυσικού αερίου και την κατάργηση της οδηγίας 98/30/ΕΚ (ΕΕ L 176, σ. 57) — Ρήτρα που προβλέπει δικαίωμα του επαγγελματία να μεταβάλλει μονομερώς την τιμή της υπηρεσίας με παραπομπή σε υποχρεωτική ρύθμιση που αφορά άλλη κατηγορία καταναλωτών — Δυνατότητα εφαρμογής της οδηγίας 93/13/ΕΟΚ — Υποχρέωση σαφούς, κατανοητής και διαφανούς διατυπώσεως

Διατακτικό

1)

Το άρθρο 1, παράγραφος 2, της οδηγίας 93/13/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 5ης Απριλίου 1993, σχετικά με τις καταχρηστικές ρήτρες των συμβάσεων που συνάπτονται με καταναλωτές έχει την έννοια ότι η οδηγία αυτή εφαρμόζεται στις ρήτρες γενικών όρων συναλλαγών που διαλαμβάνονται σε συμβάσεις, συναπτόμενες μεταξύ επαγγελματία και καταναλωτή, οι οποίες επαναλαμβάνουν κανόνα του εθνικού δικαίου που εφαρμόζεται σε άλλη κατηγορία συμβάσεων και δεν εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της οικείας εθνικής κανονιστικής ρυθμίσεως.

2)

Τα άρθρα 3 και 5 της οδηγίας 93/13 σε συνδυασμό με το άρθρο 3, παράγραφος 3, της οδηγίας 2003/55/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Ιουνίου 2003, σχετικά με τους κοινούς κανόνες για την εσωτερική αγορά φυσικού αερίου και την κατάργηση της οδηγίας 98/30/ΕΚ, έχουν την έννοια ότι, προκειμένου να εκτιμηθεί αν μια τυποποιημένη συμβατική ρήτρα, με την οποία προμηθευτής επιφυλάσσεται του δικαιώματός του να τροποποιεί το κόστος παροχής φυσικού αερίου, ανταποκρίνεται ή όχι στις απαιτήσεις της καλής πίστεως, της ισορροπίας και της διαφάνειας που επιβάλλουν οι διατάξεις αυτές, έχουν, ιδίως, ουσιώδη σημασία:

—

αν η σύμβαση εκθέτει κατά τρόπο διαφανή τον λόγο και τρόπο αναπροσαρμογής του εν λόγω κόστους, ώστε ο καταναλωτής να μπορεί να προβλέψει, βάσει σαφών και κατανοητών κριτηρίων, τις ενδεχόμενες μεταβολές του κόστους αυτού. Η έλλειψη ενημερώσεως επί του σημείου αυτού δεν μπορεί, κατ’ αρχήν, να αντισταθμιστεί από το γεγονός και μόνο ότι οι καταναλωτές, κατά την εκτέλεση της συμβάσεως, θα ενημερώνονται, αφενός, για την τροποποίηση του κόστους με τήρηση εύλογης προθεσμίας προειδοποιήσεως και, αφετέρου, για το δικαίωμά τους να καταγγείλουν τη σύμβαση αν δεν επιθυμούν να αποδεχθούν την τροποποίηση αυτή· και

—

αν υπάρχει, υπό τις συγκεκριμένες συνθήκες, πραγματική δυνατότητα ασκήσεως του δικαιώματος καταγγελίας που παρέχεται στον καταναλωτή.

Στο αιτούν δικαστήριο εναπόκειται να προβεί στην εν λόγω εκτίμηση λαμβάνοντας υπόψη όλες τις ιδιαίτερες περιστάσεις της συγκεκριμένης υποθέσεως, συμπεριλαμβανομένου του συνόλου των ρητρών των γενικών όρων των καταναλωτικών συμβάσεων, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνεται η επίδικη ρήτρα.

(1)  ΕΕ C 211 της 16.7.2011.

1.6.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 156/4

Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 21ης Μαρτίου 2013 [αίτηση του Magyar Köztársaság Legfelsőbb Bírósága (Ουγγαρία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Szabolcs-Szatmár-Bereg Megyei Rendőrkapitányság Záhony Határrendészeti Kirendeltsége κατά Oskar Shomodi

(Υπόθεση C-254/11) (1)

(Χώρος ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης - Τοπική διασυνοριακή κυκλοφορία στα εξωτερικά χερσαία σύνορα των κρατών μελών - Κανονισμός (ΕΚ) 1931/2006 - Κανονισμός (ΕΚ) 562/2006 - Μέγιστη διάρκεια παραμονής - Κανόνες υπολογισμού)

2013/C 156/05

Γλώσσα διαδικασίας: η ουγγρική

Αιτούν δικαστήριο

Magyar Köztársaság Legfelsöbb Bírósága

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Szabolcs-Szatmár-Bereg Megyei Rendőrkapitányság Záhony Határrendészeti Kirendeltsége

κατά

Oskar Shomodi

Αντικείμενο

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως — Magyar Köztársaság Legfelsőbb Bírósága — Ερμηνεία των άρθρων 2, στοιχείο α', 3, παράγραφος 3, και 5 του κανονισμού (ΕΚ) 1931/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 20ής Δεκεμβρίου 2006, περί κανόνων σχετικά με την τοπική διασυνοριακή κυκλοφορία στα εξωτερικά χερσαία σύνορα των κρατών μελών και τροποποιήσεως των διατάξεων της σύμβασης Σένγκεν (ΕΕ L 405, σ. 1), καθώς και άλλων συναφών διατάξεων του κεκτημένου Σένγκεν — Απόρριψη του αιτήματος εισόδου στο έδαφος κράτους μέλους που υποβάλλει υπήκοος τρίτης χώρας βάσει του ειδικού καθεστώτος για την τοπική διασυνοριακή κυκλοφορία εκ του λόγου ότι η συνολική διάρκεια των επιμέρους διαμονών που πραγματοποίησε ο ενδιαφερόμενος στο εν λόγω κράτος μέλος κατά το εξάμηνο που προηγήθηκε της υποβολής της επίδικης αιτήσεως εισόδου υπερβαίνει την επιτρεπόμενη μέγιστη διάρκεια — Κανόνες υπολογισμού της μέγιστης διάρκειας διαμονής βάσει του ειδικού καθεστώτος για την τοπική διασυνοριακή κυκλοφορία

Διατακτικό

1)

Ο κανονισμός (ΕΚ) 1931/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 20ής Δεκεμβρίου 2006, περί κανόνων σχετικά με την τοπική διασυνοριακή κυκλοφορία στα εξωτερικά χερσαία σύνορα των κρατών μελών και τροποποιήσεως των διατάξεων της σύμβασης Σένγκεν, έχει την έννοια ότι ο κάτοχος άδειας τοπικής διασυνοριακής κυκλοφορίας χορηγηθείσας στο πλαίσιο του ειδικού συστήματος τοπικής διασυνοριακής κυκλοφορίας που καθιερώνει ο κανονισμός αυτός πρέπει να έχει τη δυνατότητα, εντός των ορίων των προβλεπομένων από τον εν λόγω κανονισμό και από την κατ’ εφαρμογή του συναπτόμενη διμερή συμφωνία μεταξύ της τρίτης χώρας της οποίας είναι υπήκοος και του γειτονικού κράτους μέλους, αφενός, να κυκλοφορεί ελεύθερα εντός της παραμεθόριας περιοχής κατά τη διάρκεια τριών μηνών εφόσον η παραμονή του είναι συνεχής και, αφετέρου, να δικαιούται εκ νέου τρίμηνης παραμονής μετά από κάθε διακοπή της παραμονής του.

2)

Το άρθρο 5 του κανονισμού 1931/2006 έχει την έννοια ότι η μνημονευόμενη στο άρθρο αυτό διακοπή της παραμονής νοείται ως η διέλευση, ανεξαρτήτως συχνότητας, ακόμη και περισσότερες φορές ανά ημέρα, των συνόρων μεταξύ του κράτους μέλους και της γειτονικής τρίτης χώρας όπου κατοικεί ο κάτοχος της άδειας τοπικής κυκλοφορίας σύμφωνα με τους τιθέμενους στην άδεια αυτή όρους.

(1)  ΕΕ C 232 της 6.8.2011.

1.6.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 156/4

Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 11ης Απριλίου 2013 [αίτηση του Supreme Court (Ιρλανδία) για την έκδοση προδικαστικής απόφασης] — Peter Sweetman κ.λπ. κατά An Bord Pleanála

(Υπόθεση C-258/11) (1)

(Περιβάλλον - Οδηγία 92/43/ΕΟΚ - Άρθρο 6 - Διατήρηση των φυσικών οικοτόπων - Ειδικές ζώνες διατήρησης - Εκτίμηση των επιπτώσεων ενός σχεδίου ή έργου σε προστατευόμενο τόπο - Εφαρμοστέα κριτήρια για την εκτίμηση της πιθανότητας ένα τέτοιο σχέδιο ή έργο να παραβλάψει την ακεραιότητα του οικείου τόπου - Ο τόπος Lough Corrib - Σχέδιο κατασκευής της οδού N6 για την παράκαμψη της πόλης του Galway)

2013/C 156/06

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Αιτούν δικαστήριο

Supreme Court

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Peter Sweetman, Ireland, Attorney General, Minister for the Environment, Heritage and Local Government

κατά

An Bord Pleanála

Αντικείμενο

Αίτηση προδικαστικής απόφασης — Supreme Court, Ιρλανδία — Ερμηνεία του άρθρου 6, παράγραφοι 3 και 4, της οδηγίας 92/43/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 21ης Μαΐου 1992, για τη διατήρηση των φυσικών οικοτόπων καθώς και της άγριας πανίδας και χλωρίδας (ΕΕ L 206, σ.7) — Εκτίμηση των επιπτώσεων ενός σχεδίου ή έργου σε προστατευόμενο τόπο — Εφαρμοστέα κριτήρια για την εκτίμηση της πιθανότητας ένα τέτοιο σχέδιο ή έργο να παραβλάψει την ακεραιότητα του οικείου τόπου — Συνέπειες της εφαρμογής της αρχής της προφύλαξης — Κατασκευή οδού που θα διέλθει από ζώνη που έχει προταθεί ως ειδική ζώνη διατήρησης

Διατακτικό

Το άρθρο 6, παράγραφος 3, της οδηγίας 92/43/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 21ης Μαΐου 1992, για τη διατήρηση των φυσικών οικοτόπων καθώς και της άγριας πανίδας και χλωρίδας, πρέπει να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι ένα σχέδιο που δεν συνδέεται άμεσα ή δεν είναι άμεσα αναγκαίο για τη διαχείριση ενός τόπου παραβλάπτει την ακεραιότητα του τόπου αυτού, αν ενδέχεται να εμποδίσει τη διασφάλιση της διατήρησης των συστατικών χαρακτηριστικών του οικείου τόπου που έχουν σχέση με την παρουσία ενός φυσικού οικοτόπου προτεραιότητας, του οποίου ο σκοπός διατήρησης αποτέλεσε τον λόγο καταχώρισης του τόπου αυτού στον κατάλογο των τόπων κοινοτικής σημασίας, κατά την έννοια της οδηγίας αυτής. Για να γίνει η εξακρίβωση αυτή, πρέπει να εφαρμόζεται η αρχή της προφύλαξης.

(1)  ΕΕ C 226 της 30.7.2011.

1.6.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 156/5

Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 11ης Απριλίου 2013 [αίτηση του Supreme Court of the United Kingdom (Ηνωμένο Βασίλειο) για την έκδοση προδικαστικής απόφασης] — The Queen, κατόπιν αίτησης των David Edwards, Lilian Pallikaropoulos κατά Environment Agency, First Secretary of State, Secretary of State for Environment, Food and Rural Affairs

(Υπόθεση C-260/11) (1)

(Περιβάλλον - Σύμβαση του Άαρχους - Οδηγία 85/337/ΕΟΚ - Οδηγία 2003/35/ΕΚ - Άρθρο 10α - Οδηγία 96/61/ΕΚ - Άρθρο 15α - Πρόσβαση στη δικαιοσύνη σε θέματα περιβάλλοντος - Έννοια του «απαγορευτικού κόστους» των δικαστικών διαδικασιών)

2013/C 156/07

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Αιτούν δικαστήριο

Supreme Court of the United Kingdom

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

The Queen, κατόπιν αίτησης David Edwards, Lilian Pallikaropoulos

κατά

Environment Agency, First Secretary of State, Secretary of State for Environment, Food and Rural Affairs

Αντικείμενο

Αίτηση προδικαστικής απόφασης — Supreme Court of the United Kingdom — Ερμηνεία του άρθρου 10α της οδηγίας 85/337/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 27ης Ιουνίου 1985, για την εκτίμηση των επιπτώσεων ορισμένων σχεδίων δημοσίων και ιδιωτικών έργων στο περιβάλλον (ΕΕ L 175, σ. 40), όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 2003/35/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Μαΐου 2003, σχετικά με τη συμμετοχή του κοινού στην κατάρτιση ορισμένων σχεδίων και προγραμμάτων που αφορούν το περιβάλλον και με την τροποποίηση όσον αφορά τη συμμετοχή του κοινού και την πρόσβαση στη δικαιοσύνη, των οδηγιών 85/337/ΕΟΚ και 96/61/ΕΚ του Συμβουλίου — Δήλωση της Επιτροπής (ΕΕ L 156, σ. 17) — Ερμηνεία του άρθρου 15α της οδηγίας 96/61/ΕΚ του Συμβουλίου, της 24ης Σεπτεμβρίου 1996, σχετικά με την ολοκληρωμένη πρόληψη και έλεγχο της ρύπανσης (ΕΕ L 257, σ. 26), όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 2003/35/ΕΚ — Ερμηνεία του άρθρου 9, παράγραφος 4, της Συμβάσεως (του Άαρχους) σχετικά με την πρόσβαση στην πληροφόρηση, τη συμμετοχή του κοινού στη λήψη αποφάσεων και την πρόσβαση στη δικαιοσύνη για περιβαλλοντικά θέματα, η οποία συνήφθη εξ ονόματος της Ευρωπαϊκής Κοινότητας με απόφαση του Συμβουλίου, της 17ης Φεβρουαρίου 2005 (ΕΕ L 124, σ. 1) — Καταδίκη του ηττηθέντος διαδίκου στα δικαστικά έξοδα — Έννοια του «μη απαγορευτικού κόστους» της δικαστικής διαδικασίας

Διατακτικό

Η απαίτηση του άρθρου 10α, πέμπτο εδάφιο, της οδηγίας 85/337/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 27ης Ιουνίου 1985, για την εκτίμηση των επιπτώσεων ορισμένων σχεδίων δημοσίων και ιδιωτικών έργων στο περιβάλλον, και του άρθρου 15α, πέμπτο εδάφιο, της οδηγίας 96/61/ΕΚ του Συμβουλίου, της 24ης Σεπτεμβρίου 1996, σχετικά με την ολοκληρωμένη πρόληψη και έλεγχο της ρύπανσης, όπως τροποποιήθηκαν με την οδηγία 2003/35/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Μαΐου 2003, να μην έχουν οι δικαστικές διαδικασίες απαγορευτικό κόστος σημαίνει ότι οι ενδιαφερόμενοι πρέπει να μπορούν να ασκήσουν προσφυγή ή να συνεχίσουν μια διαδικασία που εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής των εν λόγω διατάξεων χωρίς η ενδεχόμενη οικονομική επιβάρυνση να συνιστά εμπόδιο συναφώς. Όταν εθνικό δικαστήριο καλείται να αποφανθεί επί των δικαστικών εξόδων, καταδικάζοντας σε αυτά έναν ιδιώτη ο οποίος ηττήθηκε, ως προσφεύγων, σε ένδικη διαφορά σχετική με το περιβάλλον ή, γενικότερα, όταν καλείται, όπως μπορεί να συμβεί στα δικαστήρια του Ηνωμένου Βασιλείου, να λάβει θέση σε προκαταρκτικό στάδιο της διαδικασίας επί ενδεχόμενου περιορισμού των δικαστικών εξόδων που θα κληθεί να αποδώσει διάδικος εφόσον ηττηθεί, οφείλει να ελέγχει ότι η ως άνω απαίτηση πληρούται, λαμβάνοντας υπόψη τόσο το συμφέρον του προσώπου το οποίο επιθυμεί να υπερασπιστεί τα δικαιώματά του όσο και το γενικό συμφέρον στην προστασία του περιβάλλοντος.

Στο πλαίσιο της ως άνω εκτίμησης, ο εθνικός δικαστής δεν πρέπει να στηρίζεται μόνο στην οικονομική κατάσταση του ενδιαφερομένου, αλλά οφείλει να πραγματοποιεί και μια αντικειμενική ανάλυση του ύψους των δικαστικών εξόδων. Μπορεί επίσης να λάβει υπόψη την κατάσταση των διαδίκων της συγκεκριμένης διαφοράς, τις εύλογες πιθανότητες νίκης του ενδιαφερομένου, τη σοβαρότητα του διακυβεύματος τόσο για τον ίδιο όσο και για την προστασία του περιβάλλοντος, την πολυπλοκότητα της εφαρμοστέας νομοθεσίας και διαδικασίας, τον ενδεχομένως καταχρηστικό χαρακτήρα της προσφυγής του στα διάφορα στάδια της διαδικασίας, καθώς και την ύπαρξη, στο εθνικό δίκαιο, της δυνατότητας είτε για παροχή ευεργετήματος πενίας είτε για εκ των προτέρων περιορισμό της ευθύνης ως προς τα δικαστικά έξοδα.

Αντιθέτως, το γεγονός ότι ο ενδιαφερόμενος δεν αποθαρρύνθηκε στην πράξη να ασκήσει την προσφυγή του δεν αρκεί από μόνο του για να δικαιολογήσει το συμπέρασμα ότι το κόστος της οικείας διαδικασίας δεν είναι απαγορευτικό γι’ αυτόν.

Τέλος, τα κριτήρια για την πραγματοποίηση της ως άνω εκτίμησης πρέπει να είναι τα ίδια ανεξαρτήτως αν αυτή γίνεται κατά το πέρας μιας πρωτοβάθμιας διαδικασίας, κατ’ έφεση ή κατ’ αναίρεση.

(1)  ΕΕ C 226 της 30.7.2011.

1.6.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 156/6

Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 11ης Απριλίου 2013 [αιτήσεις του Sø- og Handelsretten (Δανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — HK Danmark, ενεργούσα για λογαριασμό της Jette Ring κατά Dansk almennyttigt Boligselskab (C-335/11), HK Danmark, ενεργούσα για λογαριασμό της Lone Skouboe Werge κατά Dansk Arbejasgiverforening, ενεργούσα για λογαριασμό της Pro Display A/S, υπό εκκαθάριση (C-337/11)

(Συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-335/11 και C-337/11) (1)

(Κοινωνική πολιτική - Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία - Οδηγία 2000/78/ΕΚ - Ίση μεταχείριση στην απασχόληση και την εργασία - Άρθρα 1, 2, και 5 - Διαφορετική μεταχείριση λόγω αναπηρίας - Απόλυση - Ύπαρξη αναπηρίας - Απουσίες του εργαζoμένου λόγω της αναπηρίας του - Υποχρέωση προσαρμογών - Εργασία με μειωμένο ωράριο - Διάρκεια προθεσμίας προειδοποιήσεως)

2013/C 156/08

Γλώσσα διαδικασίας: η δανική

Αιτούν δικαστήριο

Sø- og Handelsretten

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

HK Danmark, ενεργούσα για λογαριασμό της Jette Ring (C-355/11), HK Danmark, ενεργούσα για λογαριασμό της Lone Skouboe Werge (C-337/11)

κατά

Dansk almennyttigt Boligselskab DAB (C-335/11), Dansk Arbejasgiverforening, ενεργούσα για λογαριασμό της Pro Display A/S, υπό εκκαθάριση (C-337/11)

Αντικείμενο

Αιτήσεις προδικαστικής αποφάσεως — Sø- og Handelsret — Ερμηνεία των άρθρων 1, 2 και 5 της οδηγίας 2000/78/ΕΚ του Συμβουλίου, της 27ης Νοεμβρίου 2000, για τη διαμόρφωση γενικού πλαισίου για την ίση μεταχείριση στην απασχόληση και την εργασία (ΕΕ L 303, σ. 16) και της αποφάσεως του Δικαστηρίου στην υπόθεση C-13/05, Chacón Navas — Απαγόρευση διακρίσεων λόγω αναπηρίας — Εθνική νομοθεσία που προβλέπει δικαίωμα του εργοδότη να απολύσει εργαζόμενο που έχει λάβει αποδοχές κατά τη διάρκεια απουσίας λόγω ασθενείας για συνολικά 120 ημέρες εντός 12 συναπτών μηνών — Έννοια της αναπηρίας — Άτομα με ελάττωση της λειτουργικής ικανότητας η οποία δεν καθιστά αναγκαία τη χρήση ειδικού εξοπλισμού αλλά συνίσταται αποκλειστικώς στην ανικανότητα εργασίας με πλήρες ωράριο — Εύλογες προσαρμογές για τα άτομα με ειδικές ανάγκες

Διατακτικό

1)

Εμπίπτει στην «ειδική ανάγκη» κατά την έννοια της οδηγίας 2000/78/ΕΚ του Συμβουλίου, της 27ης Νοεμβρίου 2000, για τη διαμόρφωση γενικού πλαισίου για την ίση μεταχείριση στην απασχόληση και την εργασία, παθολογική κατάσταση που προκαλείται από ασθένεια ιατρικώς διαγνωσθείσα ως ιάσιμη ή ανίατη εφόσον, αφενός, η ασθένεια αυτή έχει ως αποτέλεσμα μειονεκτικότητα, οφειλόμενη, ιδίως, σε πάθηση σωματική, διανοητική ή ψυχική, η οποία σε συνδυασμό με διάφορους περιορισμούς μπορεί να παρακωλύσει την πλήρη και αποτελεσματική συμμετοχή του συγκεκριμένου ατόμου στον επαγγελματικό βίο σε ισότιμη βάση με τους υπόλοιπους εργαζόμενους και, αφετέρου, η μειονεκτικότητα αυτή είναι μακροχρόνια. Η φύση των μέτρων που πρέπει να λάβει ο εργοδότης δεν είναι καθοριστική για να κριθεί αν η κατάσταση υγείας ενός ατόμου εμπίπτει στην έννοια αυτή.

2)

Το άρθρο 5 της οδηγίας 2000/78 έχει την έννοια ότι η μείωση του ωραρίου εργασίας μπορεί να αποτελεί μέτρο προσαρμογής κατά την έννοια του άρθρου αυτού. Εναπόκειται στον εθνικό δικαστή να εκτιμήσει αν, υπό τις περιστάσεις των υποθέσεων των κυρίων δικών, η μείωση του ωραρίου εργασίας ως μέτρο προσαρμογής συνεπάγεται δυσανάλογη επιβάρυνση του εργοδότη.

3)

Η οδηγία 2000/78 έχει την έννοια ότι αντιβαίνει σε αυτή εθνική διάταξη η οποία προβλέπει ότι ο εργοδότης μπορεί να καταγγείλει τη σύμβαση εργασίας τηρώντας μειωμένη προθεσμία προειδοποιήσεως αν ο συγκεκριμένος εργαζόμενος με αναπηρία έχει απουσιάσει λόγω ασθενείας λαμβάνοντας μισθό για συνολικά 120 ημέρες κατά τους δώδεκα τελευταίους μήνες στην περίπτωση που οι απουσίες αυτές είναι αποτέλεσμα της παραλείψεως του εργοδότη να λάβει τα ενδεδειγμένα μέτρα σύμφωνα με την υποχρέωσή του να προβλέπει εύλογες προσαρμογές κατά το άρθρο 5 της οδηγίας αυτής.

4)

Η οδηγία 2000/78 έχει την έννοια ότι αντιβαίνει σε αυτήν εθνική διάταξη η οποία προβλέπει ότι ο εργοδότης μπορεί να καταγγείλει τη σύμβαση εργασίας με μειωμένη προθεσμία προειδοποιήσεως στην περίπτωση που ο συγκεκριμένος εργαζόμενος με αναπηρία έχει απουσιάσει λόγω ασθενείας λαμβάνοντας αποδοχές για συνολικά 120 ημέρες κατά τους δώδεκα τελευταίους μήνες στην περίπτωση που οι απουσίες αυτές είναι αποτέλεσμα της αναπηρίας του, εκτός εάν η διάταξη αυτή, επιδιώκοντας θεμιτό σκοπό, δεν υπερβαίνει το αναγκαίο μέτρο για την επίτευξη του, πράγμα που εναπόκειται στο αιτούν δικαστήριο να εκτιμήσει.

(1)  ΕΕ C 269 της 10.9.2011.

1.6.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 156/7

Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 21ης Μαρτίου 2013 [αίτηση του Cour constitutionnelle (Βέλγιο) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Belgacom SA, Mobistar SA, KPN Group Belgium SA κατά État belge

(Υπόθεση C-375/11) (1)

(Τηλεπικοινωνιακές υπηρεσίες - Οδηγία 2002/20/ΕΚ - Άρθρα 3 και 12 έως 14 - Δικαιώματα χρήσεως ραδιοσυχνοτήτων - Τέλη για τα δικαιώματα χρήσεως ραδιοσυχνοτήτων - Κατ’ αποκοπήν τέλη για την παραχώρηση και την ανανέωση των δικαιωμάτων χρήσεως ραδιοσυχνοτήτων - Μέθοδος υπολογισμού - Τροποποιήσεις υφιστάμενων δικαιωμάτων)

2013/C 156/09

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Αιτούν δικαστήριο

Cour constitutionnelle

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Belgacom SA, Mobistar SA, KPN Group Belgium SA

κατά

État belge

Αντικείμενο

Αίτηση προδικαστικής απoφάσεως — Cour constitutionnelle (Βέλγιο) — Ερμηνεία των άρθρων 3, 12, 13 και 14, παράγραφοι 1 και 2, της οδηγίας 2002/20/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 7ης Μαρτίου 2002, για την αδειοδότηση δικτύων και υπηρεσιών ηλεκτρονικών επικοινωνιών (οδηγία για την αδειοδότηση) (ΕΕ L 108, σ. 21) — Εθνική ρύθμιση που επιβάλλει στους φορείς εκμεταλλεύσεως, κατόχους ατομικών δικαιωμάτων χρήσεως συχνοτήτων κινητής τηλεφωνίας, την καταβολή κατ’ αποκοπή τέλους στο πλαίσιο της χορηγήσεως αδειών εγκαταστάσεως και εκμεταλλεύσεως δικτύου κινητής τηλεφωνίας στο έδαφός τους για διάστημα δεκαπέντε ετών — Ανανέωση της ισχύος των ατομικών δικαιωμάτων των φορέων εκμεταλλεύσεως — Υποχρέωση των επιχειρηματικών φορέων που είναι υποψήφιοι για την απόκτηση νέων δικαιωμάτων να καταβάλλουν κατ’ αποκοπή τέλος, το οποίο καθορίζεται κατόπιν δημοπρασίας, πέρα από τα ετήσια τέλη — Ζήτημα αν επιτρέπεται

Διατακτικό

1)

Τα άρθρα 12 και 13 της οδηγίας 2002/20/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 7ης Μαρτίου 2002, για την αδειοδότηση δικτύων και υπηρεσιών ηλεκτρονικών επικοινωνιών (οδηγία για την αδειοδότηση), έχουν την έννοια ότι επιτρέπουν στα κράτη μέλη να επιβάλλουν στους φορείς κινητής τηλεφωνίας, που κατέχουν δικαιώματα χρήσεως ραδιοσυχνοτήτων, ένα κατ’ αποκοπήν τέλος τόσο για την κτήση νέων δικαιωμάτων χρήσεως ραδιοσυχνοτήτων όσο και για την ανανέωση των εν λόγω δικαιωμάτων, το οποίο συμπληρώνει το ετήσιο τέλος διαθέσεως των συχνοτήτων με σκοπό την προαγωγή της βέλτιστης χρήσεως των πόρων, αλλά και το τέλος που καλύπτει τα έξοδα διαχειρίσεως της άδειας, υπό την επιφύλαξη ότι τα εν λόγω τέλη σκοπούν όντως στη διασφάλιση της βέλτιστης χρήσεως των ραδιοσυχνοτήτων που αποτελούν τον πόρο αυτό, ότι είναι αντικειμενικά, διαφανή, αμερόληπτα και αναλογικά λαμβανομένης υπόψη της χρήσεως για την οποία προορίζονται και ότι λαμβάνουν υπόψη τους σκοπούς του άρθρου 8 της οδηγίας 2002/21/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 7ης Μαρτίου 2002, σχετικά με κοινό κανονιστικό πλαίσιο για δίκτυα και υπηρεσίες ηλεκτρονικών επικοινωνιών (οδηγία πλαίσιο), γεγονός το οποίο εναπόκειται στο αιτούν δικαστήριο να διακριβώσει.

Υπό την ίδια επιφύλαξη, ο καθορισμός του ύψους ενός κατ’ αποκοπήν τέλους για τα δικαιώματα χρήσεως ραδιοσυχνοτήτων, είτε βάσει του ύψους του προγενέστερου κατ’ αποκοπήν τέλους παραχωρήσεως, το οποίο υπολογιζόταν αναλόγως του αριθμού των συχνοτήτων και των μηνών τους οποίους αφορούσαν τα δικαιώματα χρήσεως των συχνοτήτων, είτε βάσει των ποσών που προκύπτουν από δημοπρασία, μπορεί να αποτελεί ενδεδειγμένη μέθοδο για τον προσδιορισμό της αξίας των ραδιοσυχνοτήτων.

2)

Το άρθρο 14, παράγραφος 1, της οδηγίας 2002/20 έχει την έννοια ότι επιτρέπει στα κράτη μέλη να επιβάλλουν σε φορείς κινητής τηλεφωνίας τέλη, όπως το επίμαχο στην υπόθεση της κύριας δίκης, υπό την επιφύλαξη ότι η τροποποίηση αυτή δικαιολογείται αντικειμενικώς, δεν εκφεύγει των ορίων της αναλογικότητας και έχει γνωστοποιηθεί προηγουμένως σε όλους τους ενδιαφερομένους παρέχοντάς τους τη δυνατότητα να διατυπώσουν τις απόψεις τους, γεγονός το οποίο εναπόκειται στο αιτούν δικαστήριο να διακριβώσει, υπό το πρίσμα των περιστάσεων της υποθέσεως της κύριας δίκης.

3)

Το άρθρο 14, παράγραφος 2, της οδηγίας 2002/20 έχει την έννοια ότι επιτρέπει στα κράτη μέλη να επιβάλλουν σε φορείς κινητής τηλεφωνίας τέλη, όπως το επίμαχο στην υπόθεση της κύριας δίκης.

(1)  ΕΕ C 282 της 24.9.2011.

1.6.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 156/7

Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 11ης Απριλίου 2013 [αίτηση του Nejvyšší správní soud (Τσεχική Δημοκρατία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Blanka Soukupová κατά Ministerstvo zemědělství

(Υπόθεση C-401/11) (1)

(Γεωργία - ΕΓΤΠΕ - Κανονισμός (ΕΚ) 1257/1999 - Στήριξη της αγροτικής αναπτύξεως - Στήριξη της πρόωρης συνταξιοδοτήσεως - Γεωργός αποχωρών σε ηλικία τουλάχιστον 55 ετών χωρίς να έχει συμπληρώσει τη συνήθη ηλικία συνταξιοδοτήσεως κατά τον χρόνο αποχωρήσεώς του - Έννοια του όρου «συνήθης ηλικία συνταξιοδότησης» - Εθνική ρύθμιση ορίζουσα διαφορετική ηλικία συνταξιοδοτήσεως βάσει του φύλου καθώς και, στην περίπτωση των γυναικών, βάσει του αριθμού των τέκνων που έχουν αναθρέψει - Γενικές αρχές της ίσης μεταχειρίσεως και της απαγορεύσεως των διακρίσεων)

2013/C 156/10

Γλώσσα διαδικασίας: η τσεχική

Αιτούν δικαστήριο

Nejvyšší správní soud

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Blanka Soukupová

κατά

Ministerstvo zemědělství

Αντικείμενο

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως — Nejvyšší správní soud — Ερμηνεία του άρθρου 11 του κανονισμού (ΕΚ) 1257/1999 του Συμβουλίου, της 17ης Μαΐου 1999, για τη στήριξη της αγροτικής ανάπτυξης από το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Προσανατολισμού και Εγγυήσεων (ΕΓΤΠΕ) και για την τροποποίηση και κατάργηση ορισμένων κανονισμών (ΕΕ L 160, σ. 80), καθώς και των γενικών αρχών της ίσης μεταχειρίσεως και της απαγορεύσεως των διακρίσεων — Επιδότηση της πρόωρης συνταξιοδοτήσεως των γεωργών, η οποία μπορεί να χορηγηθεί στον αποχωρούντα γεωργό ο οποίος έχει συμπληρώσει τουλάχιστον το 55ο έτος της ηλικίας του, αλλά δεν έχει συμπληρώσει τη συνήθη ηλικία συνταξιοδοτήσεως κατά τον χρόνο αποχωρήσεώς του — Έννοια του όρου «συνήθης ηλικία συνταξιοδότησης» — Εθνική ρύθμιση ορίζουσα διαφορετική ηλικία συνταξιοδοτήσεως βάσει του φύλου καθώς και, στην περίπτωση των γυναικών, βάσει του αριθμού των τέκνων που έχουν αναθρέψει

Διατακτικό

Δεν συνάδει προς το δίκαιο της Ένωσης και προς τις γενικές αρχές του περί ίσης μεταχειρίσεως και απαγορεύσεως των διακρίσεων το γεγονός ότι, κατ’ εφαρμογήν των διατάξεων του εθνικού συνταξιοδοτικού συστήματος του οικείου κράτους μέλους που αφορούν την απαιτούμενη ηλικία για την απόκτηση του δικαιώματος λήψεως συντάξεως γήρατος, η «συνήθης ηλικία συνταξιοδότησης», κατά την έννοια του άρθρου 11, παράγραφος 1, δεύτερη περίπτωση, του κανονισμού (ΕΚ) 1257/1999 του Συμβουλίου, της 17ης Μαΐου 1999, για τη στήριξη της αγροτικής ανάπτυξης από το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Προσανατολισμού και Εγγυήσεων (ΕΓΤΠΕ) και για την τροποποίηση και κατάργηση ορισμένων κανονισμών, καθορίζεται διαφορετικά αναλόγως του φύλου του αιτούντος την ενίσχυση γεωργού λόγω πρόωρης συνταξιοδοτήσεως και, στην περίπτωση γυναικών, αναλόγως του αριθμού των τέκνων που έχει αναθρέψει η ενδιαφερόμενη.

(1)  ΕΕ C 311 της 22.10.2011.

1.6.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 156/8

Απόφαση του Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 21ης Μαρτίου 2013 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Buczek Automotive Sp. z o.o., Δημοκρατίας της Πολωνίας

(Υπόθεση C-405/11 P) (1)

(Αναίρεση - Κρατικές ενισχύσεις - Αναδιάρθρωση της πολωνικής χαλυβουργίας - Έννοια του όρου «κρατική ενίσχυση» - Είσπραξη δημοσίων απαιτήσεων - Χαρακτηρισμός της παραλείψεως κινήσεως της διαδικασίας πτωχεύσεως της οφειλέτριας επιχειρήσεως ως κρατικής ενισχύσεως - Κριτήριο του ιδιώτη πιστωτή - Κατανομή του βάρους αποδείξεως - Όρια του δικαστικού ελέγχου)

2013/C 156/11

Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: A. Stobiecka-Kuik, T. Maxian Rusche)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Buczek Automotive Sp. z o.o. (εκπρόσωπος: J. Jurczyk, radca prawny), Δημοκρατία της Πολωνίας (εκπρόσωπος: M. Krasnodębska-Tomkiel)

Αντικείμενο

Αίτηση αναιρέσεως κατά της αποφάσεως του Γενικού Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 17ης Μαΐου 2011, T-1/08, Buczek Automotive κατά Επιτροπής, με την οποία το Γενικό Δικαστήριο ακύρωσε εν μέρει την απόφαση 2008/344/ΕΚ της Επιτροπής, της 23ης Οκτωβρίου 2007, σχετικά με την κρατική ενίσχυση C-23/06 (πρώην NN 35/06), την οποία έθεσε σε εφαρμογή η Πολωνία προς όφελος της χαλυβουργίας Technologie Buczek (ΕΕ 2008, L 116, σ. 26) — Χαρακτηρισμός της παραλείψεως κινήσεως της διαδικασίας πτωχεύσεως της οφειλέτριας επιχειρήσεως ως κρατικής ενισχύσεως — Νομική πλάνη όσον αφορά την εκτίμηση της εφαρμογής, εκ μέρους της Επιτροπής, του κριτηρίου του ιδιώτη πιστωτή, καθώς την κατανομή του βάρους αποδείξεως

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως.

2)

Καταδικάζει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

3)

Η Δημοκρατία της Πολωνίας φέρει τα δικαστικά έξοδά της.

(1)  ΕΕ C 311 της 22.10.2011.

1.6.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 156/8

Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 11ης Απριλίου 2013 [αίτηση του Rechtbank Άμστερνταμ (Κάτω Χώρες) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — F.P. Jeltes, M.A. Peeters, J.G.J. Arnold κατά Raad van bestuur van het Uitvoeringsinstituut werknemersverzekeringen

(Υπόθεση C-443/11) (1)

(Κοινωνική ασφάλιση των διακινούμενων εργαζομένων - Άρθρο 45 ΣΛΕΕ - Κανονισμός (ΕΟΚ) 1408/71 - Άρθρο 71 - Μη γνήσιος μεθοριακός εργαζόμενος σε πλήρη ανεργία, ο οποίος έχει διατηρήσει προσωπικούς και επαγγελματικούς δεσμούς στο κράτος μέλος της τελευταίας απασχόλησης - Κανονισμός (ΕΚ) 883/2004 - Άρθρο 65 - Δικαίωμα προς λήψη παροχής στο κράτος μέλος κατοικίας - Άρνηση χορήγησης εκ μέρους του κράτους της τελευταίας απασχόλησης - Επιτρεπτό - Σημασία της απόφασης του Δικαστηρίου της 12ης Ιουνίου 1986, 1/85, Miethe - Μεταβατικές διατάξεις - Άρθρο 87, παράγραφος 8 - Έννοια της «αμετάβλητης κατάστασης»)

2013/C 156/12

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Rechtbank Amsterdam

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

F.P. Jeltes, M.A. Peeters, J.G.J. Arnold

κατά

Raad van bestuur van het Uitvoeringsinstituut werknemersverzekeringen

Αντικείμενο

Αίτηση προδικαστικής απόφασης — Rechtbank Amsterdam — Ερμηνεία του άρθρου 45 ΣΛΕΕ, του άρθρου 7, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΟΚ) 1612/68 του Συμβουλίου, της 15ης Οκτωβρίου 1968, περί της ελεύθερης κυκλοφορίας των εργαζομένων στο εσωτερικό της Κοινότητας (ΕΕ ειδ. έκδ. 05/001, σ. 33), του άρθρου 71 του κανονισμού (ΕΟΚ) 1408/71 του Συμβουλίου, της 14ης Ιουνίου 1971, περί εφαρμογής των συστημάτων κοινωνικής ασφαλίσεως στους μισθωτούς και τις οικογένειές τους που διακινούνται εντός της Κοινότητας (ΕΕ ειδ. έκδ. 05/001, σ. 73), και των άρθρων 65 και 87, παράγραφος 8, του κανονισμού (ΕΚ) 883/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2004, για τον συντονισμό των συστημάτων κοινωνικής ασφάλειας (ΕΕ L 166, σ. 1) — Μεθοριακός εργαζόμενος που βρίσκεται σε πλήρη ανεργία — Δικαίωμα για τη λήψη παροχών που χορηγούνται από το κράτος μέλος κατοικίας — Εργαζόμενος που έχει διατηρήσει προσωπικούς και επαγγελματικούς δεσμούς στο κράτος μέλος της τελευταίας του απασχόλησης και που διαθέτει περισσότερες πιθανότητες επανένταξης στην αγορά εργασίας στο κράτος αυτό — Κράτος μέλος αρνούμενο, με βάση την εσωτερική του νομοθεσία, να χορηγήσει παροχή ανεργίας στον εν λόγω εργαζόμενο, απλώς και μόνο για τον λόγο ότι αυτός κατοικεί σε άλλο κράτος μέλος

Διατακτικό

1)

Κατόπιν της έναρξης ισχύος του κανονισμού (ΕΚ) 883/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2004, για τον συντονισμό των συστημάτων κοινωνικής ασφάλειας, όπως τροποποιήθηκε και ενημερώθηκε με τον κανονισμό (ΕΚ) 988/2009 Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Σεπτεμβρίου 2009, οι διατάξεις του άρθρου 65 του κανονισμού αυτού δεν πρέπει να ερμηνεύονται υπό το φως της απόφασης του Δικαστηρίου της 12ης Ιουνίου 1986, 1/85, Miethe. Στην περίπτωση πλήρως άνεργου μεθοριακού εργαζομένου ο οποίος διατήρησε με το κράτος μέλος της τελευταίας του απασχόλησης επαγγελματικούς και προσωπικούς δεσμούς που καθιστούν πιθανότερη την επαγγελματική επανένταξή του στο εν λόγω κράτος μέλος, το άρθρο 65 του κανονισμού 883/2004 έχει την έννοια ότι παρέχει στον εργαζόμενο αυτόν τη δυνατότητα να τεθεί κατά τρόπο συμπληρωματικό στη διάθεση των υπηρεσιών απασχόλησης αυτού του κράτους μέλους όχι προκειμένου να λάβει επιδόματα ανεργίας, αλλά μόνον προκειμένου να λάβει υπηρεσίες επαγγελματικής επανένταξης.

2)

Οι διατάξεις περί ελεύθερης κυκλοφορίας των εργαζομένων, ιδίως δε οι διατάξεις του άρθρου 45 ΣΛΕΕ, δεν αντίκεινται στην υπαγορευόμενη από το εθνικό δίκαιο άρνηση του κράτους μέλους τελευταίας απασχόλησης να χορηγήσει επιδόματα ανεργίας σε πλήρως άνεργο μεθοριακό εργαζόμενο ο οποίος διαθέτει περισσότερες πιθανότητες επαγγελματικής επανένταξης στο κράτος αυτό, άρνηση βασιζόμενη στο γεγονός ότι ο εν λόγω εργαζόμενος δεν κατοικεί στο έδαφός του, δεδομένου ότι, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 65 του κανονισμού 883/2004, όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό 988/2009, η εφαρμοστέα νομοθεσία είναι εκείνη του κράτους μέλους κατοικίας.

3)

Οι διατάξεις του άρθρου 87, παράγραφος 8, του κανονισμού 883/2004, όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό 988/2009, εφαρμόζονται σε πλήρως άνεργους μεθοριακούς εργαζομένους οι οποίοι, λαμβανομένων υπόψη των δεσμών που διατήρησαν με το κράτος μέλος της τελευταίας τους απασχόλησης, λαμβάνουν από αυτό επιδόματα ανεργίας βάσει της νομοθεσίας του, δυνάμει του άρθρου 71 του κανονισμού (ΕΟΚ) 1408/71 του Συμβουλίου, της 14ης Ιουνίου 1971, περί εφαρμογής των συστημάτων κοινωνικής ασφάλισης στους μισθωτούς, στους μη μισθωτούς και στα μέλη των οικογενειών τους που διακινούνται εντός της Κοινότητας, όπως τροποποιήθηκε και ενημερώθηκε με τον κανονισμό (ΕΚ) 118/97 του Συμβουλίου, της 2ας Δεκεμβρίου 1996, όπως ο τελευταίος τροποποιήθηκε με τον κανονισμό (ΕΚ) 592/2008 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 17ης Ιουνίου 2008.

Η έννοια «αμετάβλητη κατάσταση» κατά το άρθρο 87, παράγραφος 8, του κανονισμού 883/2004, όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό 988/2009, πρέπει να εξετασθεί υπό το πρίσμα της εθνικής νομοθεσίας περί κοινωνικής ασφάλισης. Εναπόκειται στο εθνικό δικαστήριο να εξακριβώσει αν εργαζόμενοι όπως η Μ. Α. Peeters και ο J. G. J. Arnold πληρούν τις προβλεπόμενες από τη νομοθεσία αυτή προϋποθέσεις για την επανέναρξη της καταβολής των επιδομάτων ανεργίας που ελάμβαναν δυνάμει της εν λόγω νομοθεσίας, σύμφωνα με το άρθρο 71 του κανονισμού 1408/71, όπως τροποποιήθηκε και ενημερώθηκε με τον κανονισμό 118/97, όπως ο τελευταίος τροποποιήθηκε με τον κανονισμό 592/2008.

(1)  ΕΕ C 355 της 3.12.2011.

1.6.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 156/9

Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 11ης Απριλίου 2013 [αίτηση του Landgericht Hamburg (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Novartis Pharma GmbH κατά Apozyt GmbH

(Υπόθεση C-535/11) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Κανονισμός (ΕΚ) 726/2004 - Φάρμακα που προορίζονται για χρήση από τον άνθρωπο - Διαδικασία εγκρίσεως - Απαίτηση λήψεως αδείας - Έννοια των φαρμάκων που «έχουν αναπτυχθεί» με τη βοήθεια ορισμένων βιοτεχνολογικών διεργασιών οι οποίες παρατίθενται στο σημείο 1 του παραρτήματος του κανονισμού αυτού - Ανασυσκευασία - Ενέσιμο διάλυμα το οποίο διανέμεται σε φιαλίδια μιας χρήσεως, περιέχοντα μεγαλύτερη ποσότητα θεραπευτικού διαλύματος από την πράγματι χρησιμοποιούμενη για τη θεραπευτική αγωγή - Μέρος του περιεχομένου τέτοιων φιαλιδίων μεταφέρεται, βάσει συνταγής ιατρού, σε προγεμισμένες σύριγγες που αντιστοιχούν στις συνταγογραφηθείσες δόσεις, χωρίς τροποποίηση του φαρμάκου)

2013/C 156/13

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Landgericht Hamburg

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Novartis Pharma GmbH

κατά

Apozyt GmbH

Αντικείμενο

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως — Landgericht Hamburg — Ερμηνεία του παραρτήματος του κανονισμού (ΕΚ) 726/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 31ης Μαρτίου 2004, για τη θέσπιση κοινοτικών διαδικασιών χορήγησης άδειας και εποπτείας όσον αφορά τα φάρμακα που προορίζονται για ανθρώπινη και για κτηνιατρική χρήση και για τη σύσταση Ευρωπαϊκού Οργανισμού Φαρμάκων (ΕΕ L 136, σ. 1) — Σημασία του όρου «έχει αναπτυχθεί» («issu de» στη γαλλική απόδοση) όπως χρησιμοποιείται στο σημείο 1 του εν λόγω παραρτήματος — Ενδεχόμενο να καλύπτει τη μετάγγιση φαρμάκου σε υγρή μορφή από το αρχικό του δοχείο σε σύριγγες μίας χρήσεως

Διατακτικό

Για δραστηριότητες όπως οι επίμαχες στην κύρια δίκη, καθόσον αυτές δεν συνεπάγονται την τροποποίηση του οικείου φαρμακευτικού προϊόντος και διεξάγονται αποκλειστικώς και μόνο βάσει ατομικών συνταγών που εντέλλονται τη διενέργεια τέτοιων πράξεων, πράγμα το οποίο εναπόκειται στο αιτούν δικαστήριο να ελέγξει, δεν απαιτείται η λήψη αδείας κυκλοφορίας κατ’ εφαρμογήν του άρθρου 3, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΚ) 726/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 31ης Μαρτίου 2004, για τη θέσπιση κοινοτικών διαδικασιών χορήγησης άδειας και εποπτείας όσον αφορά τα φάρμακα που προορίζονται για ανθρώπινη και για κτηνιατρική χρήση και για τη σύσταση Ευρωπαϊκού Οργανισμού Φαρμάκων, αλλά αυτές εξακολουθούν να διέπονται, εν πάση περιπτώσει, από τις διατάξεις της οδηγίας 2001/83/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 6ης Νοεμβρίου 2001, περί κοινοτικού κώδικος για τα φάρμακα που προορίζονται για ανθρώπινη χρήση (ΕΕ L 311, σ. 67), όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 2010/84/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 15ης Δεκεμβρίου 2010.

(1)  ΕΕ C 13 της 14.1.2012.

1.6.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 156/10

Απόφαση του Δικαστηρίου (ένατο τμήμα) της 21ης Μαρτίου 2013 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Ιταλικής Δημοκρατίας

(Υπόθεση C-613/11) (1)

(Παράβαση κράτους μέλους - Κρατικές ενισχύσεις - Ενίσχυση χορηγηθείσα από την Ιταλική Δημοκρατία υπέρ του ναυτιλιακού κλάδου στη Σαρδηνία - Απόφαση 2008/92/ΕΚ της Επιτροπής διαπιστώνουσα ασυμβατότητα της ενισχύσεως αυτής προς την κοινή αγορά και διατάσσουσα την ανάκτησή της από τους δικαιούχους - Μη εκτέλεση εντός της ταχθείσας προθεσμίας)

2013/C 156/14

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: B. Stromsky και D. Grespan)

Καθής: Ιταλική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: G. Palmieri, επικουρούμενος από τον S. Fiorentino, avvocato dello Stato)

Αντικείμενο

Παράβαση κράτους μέλους — Κρατικές ενισχύσεις — Παράλειψη εμπρόθεσμης θεσπίσεως όλων των αναγκαίων διατάξεων για τη συμμόρφωση προς τα άρθρα 2 και 5 της αποφάσεως 2008/92/ΕΚ της Επιτροπής, της 10ης Ιουλίου 2007, όσον αφορά ένα καθεστώς κρατικών ενισχύσεων της Ιταλίας υπέρ του ναυτιλιακού κλάδου στη Σαρδηνία (ΕΕ 2008, L 29, σ. 24) — Απαίτηση άμεσης και πραγματικής εκτέλεσης των αποφάσεων της Επιτροπής — Ανεπαρκής χαρακτήρας των μέτρων που ελήφθησαν προς ανάκτηση της παράνομης ενισχύσεως

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Η Ιταλική Δημοκρατία, μη λαμβάνοντας εντός της ταχθείσας προθεσμίας όλα τα αναγκαία μέτρα προκειμένου να ανακτήσει από τους δικαιούχους την κρατική ενίσχυση η οποία κρίθηκε παράνομη και ασυμβίβαστη προς την κοινή αγορά με το άρθρο 1 της αποφάσεως 2008/92/ΕΚ της Επιτροπής, της 10ης Ιουλίου 2007, σχετικά με καθεστώς κρατικών ενισχύσεων της Ιταλίας υπέρ του ναυτιλιακού κλάδου στη Σαρδηνία, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από τα άρθρα 2 και 5 της εν λόγω αποφάσεως.

2)

Καταδικάζει την Ιταλική Δημοκρατία στα δικαστικά έξοδα.

(1)  ΕΕ C 32 της 4.2.2012.

1.6.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 156/10

Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 11ης Απριλίου 2013 [αίτηση του Landgericht München I (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Karl Berger κατά Freistaat Bayern

(Υπόθεση C-636/11) (1)

(Κανονισμός (ΕΚ) 178/2002 - Προστασία των καταναλωτών - Ασφάλεια των τροφίμων - Ενημέρωση του κοινού - Διάθεση στην αγορά ενός ακατάλληλου για ανθρώπινη κατανάλωση τροφίμου το οποίο δεν ενέχει όμως κίνδυνο για την υγεία)

2013/C 156/15

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Landgericht München I

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Karl Berger

κατά

Freistaat Bayern

Αντικείμενο

Αίτηση εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως — Landgericht München I — Ερμηνεία του άρθρου 10 του κανονισμού (ΕΚ) 178/2002 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 28ης Ιανουαρίου 2002, για τον καθορισμό των γενικών αρχών και απαιτήσεων της νομοθεσίας για τα τρόφιμα, για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Αρχής για την Ασφάλεια των Τροφίμων και τον καθορισμό διαδικασιών σε θέματα ασφαλείας των τροφίμων (EE L 31, σ. 1) — Πεδίο εφαρμογής ratione temporis — Εθνική ρύθμιση η οποία επιτρέπει ενημέρωση του κοινού σε περίπτωση θέσεως στην κυκλοφορία ενός επιβλαβούς για την υγεία και προκαλούντος αηδία τροφίμου, το οποίο όμως δεν ενέχει συγκεκριμένο κίνδυνο για την υγεία.

Διατακτικό

Το άρθρο 10 του κανονισμού (ΕΚ) 178/2002 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 28ης Ιανουαρίου 2002, για τον καθορισμό των γενικών αρχών και απαιτήσεων της νομοθεσίας για τα τρόφιμα, για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Αρχής για την Ασφάλεια των Τροφίμων και τον καθορισμό διαδικασιών σε θέματα ασφαλείας των τροφίμων, έχει την έννοια ότι δεν αντιβαίνει προς αυτό εθνική ρύθμιση η οποία επιτρέπει ενημέρωση του κοινού στην οποία μνημονεύεται η ονομασία του τροφίμου, καθώς και της επιχειρήσεως υπό το όνομα ή την επωνυμία της οποίας αυτό παρήχθη, μεταποιήθηκε ή ετέθη σε κυκλοφορία, στην περίπτωση που ένα τέτοιο τρόφιμο, παρότι δεν είναι επιβλαβές για την υγεία, είναι ακατάλληλο για ανθρώπινη κατανάλωση. Το άρθρο 17, παράγραφος 2, δεύτερο εδάφιο, του προμνησθέντος κανονισμού έχει την έννοια ότι επιτρέπει στις εθνικές αρχές, υπό περιστάσεις όπως αυτές της υποθέσεως της κύριας δίκης, να απευθύνουν τέτοια ενημέρωση στο κοινό τηρουμένων των απαιτήσεων του άρθρου 7 του κανονισμού (ΕΚ) 882/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2004, για τη διενέργεια επισήμων ελέγχων της συμμόρφωσης προς τη νομοθεσία περί ζωοτροφών και τροφίμων και προς τους κανόνες για την υγεία και την καλή διαβίωση των ζώων.

(1)  ΕΕ C 98 της 31.3.2012.

1.6.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 156/11

Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 11ης Απριλίου 2013 [αίτηση του Bundesgerichtshof (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Land Berlin κατά Ellen Mirjam Sapir, Michael J. Busse, Mirjam M. Birgansky, Gideon Rumney, Benjamin Ben-Zadok, Hedda Brown

(Υπόθεση C-645/11) (1)

(Κανονισμός (ΕΚ) 44/2001 - Άρθρα 1, παράγραφος 1, και 6, σημείο 1 - Έννοια της «αστικής και εμπορικής υποθέσεως» - Αχρεωστήτως καταβληθέν από κρατική αρχή ποσό - Απαίτηση επιστροφής του αχρεωστήτως καταβληθέντος ποσού στο πλαίσιο ένδικης διαδικασίας - Δωσιδικία της συνάφειας - Στενή συνάφεια μεταξύ των αγωγών - Εναγόμενος που κατοικεί σε τρίτη χώρα)

2013/C 156/16

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Bundesgerichtshof

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Land Berlin

κατά

Ellen Mirjam Sapir, Michael J. Busse, Mirjam M. Birgansky, Gideon Rumney, Benjamin Ben-Zadok, Hedda Brown

Αντικείμενο

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως — Bundesgerichtshof — Ερμηνεία των άρθρων 1, παράγραφος 1 και 6, σημείο 1, του κανονισμού (ΕΚ) 44/2001 του Συμβουλίου, της 22ας Δεκεμβρίου 2000, για τη διεθνή δικαιοδοσία, την αναγνώριση και την εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις (ΕΕ 2001, L 12, σ. 1) — Έννοια του όρου «αστικές και εμπορικές υποθέσεις» — Εμπίπτει στην έννοια αυτή η αξίωση για την επιστροφή ορισμένου ποσού που κατέβαλε αχρεωστήτως ένα δημόσιο νομικό πρόσωπο στο πλαίσιο διοικητικής διαδικασίας για την αποκατάσταση ζημίας που προκλήθηκε από το ναζιστικό καθεστώς;

Διατακτικό

1)

Το άρθρο 1, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΚ) 44/2001, του Συμβουλίου, της 22ας Δεκεμβρίου 2000, για τη διεθνή δικαιοδοσία, την αναγνώριση και την εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις, έχει την έννοια ότι η έκφραση «αστικές και εμπορικές υποθέσεις» καταλαμβάνει μια αγωγή προς επιστροφή των αχρεωστήτως καταβληθέντων στην περίπτωση στην οποία ένας δημόσιος οργανισμός, δεδομένου ότι έλαβε εντολή, από δημόσια αρχή συσταθείσα με νόμο περί επανορθώσεως των διώξεων που άσκησε ένα ολοκληρωτικό καθεστώς, να καταβάλει σε ζημιωθέντα, ως αποζημίωση, τμήμα του προϊόντος της πωλήσεως ακινήτου, κατέβαλε εκ παραδρομής στο πρόσωπο αυτό το σύνολο του τιμήματος της πωλήσεως και, εν συνεχεία, ζητεί διά της δικαστικής οδού την επιστροφή του αχρεωστήτως καταβληθέντος ποσού.

2)

Το άρθρο 6, σημείο 1, του κανονισμού 44/2001 έχει την έννοια ότι υφίσταται στενή συνάφεια, κατά την έννοια της διατάξεως αυτής, μεταξύ των αγωγών που ασκήθηκαν κατά πλειόνων εναγομένων που κατοικούν στο έδαφος άλλων κρατών μελών στην περίπτωση στην οποία οι εναγόμενοι αυτοί, υπό περιστάσεις όπως αυτές της υποθέσεως της κύριας δίκης, προβάλλουν πρόσθετα δικαιώματα αποζημιώσεως επί των οποίων είναι αναγκαίο να υπάρξει ενιαία απόφανση.

3)

Το άρθρο 6, σημείο 1, του κανονισμού 44/2001 έχει την έννοια ότι το άρθρο αυτό δεν δύναται να εφαρμοστεί σε εναγομένους οι οποίοι δεν κατοικούν στο έδαφος κράτους μέλους, όταν αυτοί ενάγονται στο πλαίσιο αγωγής ασκηθείσας κατά πλειόνων εναγομένων, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονται επίσης πρόσωπα που κατοικούν εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

(1)  ΕΕ C 80 της 17.3.2012.

1.6.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 156/11

Απόφαση του Δικαστηρίου (έβδομο τμήμα) της 11ης Απριλίου 2013 — Mindo Srl κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής

(Υπόθεση C-652/11 P) (1)

(Αίτηση αναιρέσεως - Ανταγωνισμός - Σύμπραξη - Ιταλική αγορά αποκτήσεως και πρώτης μεταποιήσεως ακατέργαστου καπνού - Καταβολή του προστίμου από τον αλληλεγγύως συνοφειλέτη - Έννομο συμφέρον - Βάρος της αποδείξεως)

2013/C 156/17

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Mindo Srl (εκπρόσωποι: G. Mastrantonio, C. Osti και A. Prastaro, avvocati)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: N. Khan και L. Malferrari, επικουρούμενοι από τους F. Ruggeri Laderchi και R. Nazzini, avvocati)

Αντικείμενο

Αναίρεση κατά της αποφάσεως του Γενικού Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 5ης Οκτωβρίου 2011, T-19/06, Mindo κατά Επιτροπής, με την οποία το Γενικό Δικαστήριο έκρινε ότι δεν χρειαζόταν να αποφανθεί επί του αιτήματος για μερική ακύρωση της απόφασης C(2005) 4012 τελικό της Επιτροπής, της 20ής Οκτωβρίου 2005, σχετικά με διαδικασία εφαρμογής του άρθρου 81 της Συνθήκης ΕΚ (υπόθεση COMP/C.38.281/B.2 — Ακατέργαστος καπνός — Ιταλία), η οποία αφορούσε συμφωνία επιχειρήσεων για τον καθορισμό των τιμών που καταβάλλονται στους παραγωγούς και στους λοιπούς μεσάζοντες και για την κατανομή των προμηθευτών εντός της ιταλικής αγοράς ακατέργαστου καπνού, καθώς και επί του αιτήματος ακύρωσης ή μείωσης του προστίμου που είχε επιβληθεί στην προσφεύγουσα — Προσφεύγουσα για την οποία διεξάγεται διαδικασία αφερεγγυότητας — Μη ύπαρξη πλέον έννομου συμφέροντος

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Αναιρεί την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης της 5ης Οκτωβρίου 2011, T-19/06, Mindo κατά Επιτροπής.

2)

Αναπέμπει την υπόθεση στο Γενικό Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

3)

Επιφυλάσσεται ως προς τα δικαστικά έξοδα.

(1)  ΕΕ C 49 της 18.2.2012.

1.6.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 156/12

Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 21ης Μαρτίου 2013 [αίτηση του Högsta förvaltningsdomstolen (Σουηδία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Skatteverket κατά PFC Clinic AB

(Υπόθεση C-91/12) (1)

(ΦΠΑ - Οδηγία 2006/112/ΕΚ - Απαλλαγές - Άρθρο 132, παράγραφος 1, στοιχεία β' και γ' - Νοσοκομειακή και ιατρική περίθαλψη καθώς και στενά συνδεόμενες με αυτές πράξεις - Παροχές ιατρικής περιθάλψεως πραγματοποιούμενες στο πλαίσιο ασκήσεως ιατρικών και παραϊατρικών επαγγελμάτων - Υπηρεσίες συνιστάμενες στην εκτέλεση χειρουργικών επεμβάσεων και θεραπειών για αισθητικούς σκοπούς - Επεμβάσεις αμιγώς κοσμητικής φύσεως, διενεργούμενες αποκλειστικώς και μόνο διότι το επιθυμεί ο ασθενής)

2013/C 156/18

Γλώσσα διαδικασίας: η σουηδική

Αιτούν δικαστήριο

Högsta förvaltningsdomstolen

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Skatteverket

κατά

PFC Clinic AB

Αντικείμενο

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως — Högsta förvaltningsdomstolen — Ερμηνεία του άρθρου 132, παράγραφος 1, στοιχεία β' και γ', της οδηγίας 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας (ΕΕ L 347, σ. 1) — Απαλλαγές για την ιατρική περίθαλψη και τις παροχές ιατρικής περιθάλψεως — Έκπτωση του φόρου επί των εισροών — Παροχή υπηρεσιών αισθητικής χειρουργικής, κοσμητικής και επανορθωτικής φύσεως — Συνεκτίμηση ή μη του σκοπού της εγχειρήσεως ή της θεραπείας

Διατακτικό

Το άρθρο 132, παράγραφος 1, στοιχεία β' και γ', της οδηγίας 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας, έχει την έννοια ότι:

—

παροχές υπηρεσιών όπως οι επίμαχες στην κύρια δίκη, οι οποίες συνίστανται σε επεμβάσεις αισθητικής χειρουργικής και σε αισθητικές θεραπείες, εμπίπτουν στην έννοια της «ιατρικής περιθάλψεως» ή των «παροχών ιατρικής περιθάλψεως» κατά την εν λόγω παράγραφο 1, στοιχεία β' και γ', όταν οι υπηρεσίες αυτές σκοπούν στη διάγνωση, την περίθαλψη και τη θεραπεία ασθενειών ή ανωμαλιών της υγείας, καθώς και στην προστασία, τη διατήρηση και την αποκατάσταση της υγείας των προσώπων·

—

οι απλές υποκειμενικές αντιλήψεις τις οποίες το πρόσωπο που υποβάλλεται σε αισθητική επέμβαση έχει σχηματίσει για την επέμβαση αυτή δεν είναι αφ’ εαυτών καθοριστικές για την εκτίμηση του ζητήματος αν η επέμβαση αυτή έχει θεραπευτικό σκοπό·

—

οι περιστάσεις κατά τις οποίες υπηρεσίες όπως οι επίμαχες στην κύρια δίκη παρέχονται από ένα μέλος του ιατρικού σώματος που έχει λάβει σχετική άδεια ή ότι ο σκοπός των υπηρεσιών αυτών καθορίζεται από τέτοιον επαγγελματία είναι δυνατό να επηρεάσουν την εκτίμηση του ζητήματος αν επεμβάσεις όπως οι επίμαχες στην κύρια δίκη εμπίπτουν στην έννοια της «ιατρικής περιθάλψεως» ή των «παροχών ιατρικής περιθάλψεως» κατά το άρθρο 132, παράγραφος 1, στοιχείο β', της οδηγίας 2006/112 και κατά το άρθρο 132, παράγραφος 1, στοιχείο γ', της οδηγίας αυτής, αντιστοίχως, και

—

προκειμένου να εκτιμηθεί αν παροχές υπηρεσιών όπως οι επίμαχες στην κύρια δίκη απαλλάσσονται από τον φόρο προστιθεμένης αξίας δυνάμει του άρθρου 132, παράγραφος 1, στοιχείο β' ή γ', της οδηγίας 2006/112, πρέπει να λαμβάνονται υπόψη όλες οι επιταγές της εν λόγω παραγράφου 1, στοιχείο β' ή γ', καθώς και άλλες σχετικές διατάξεις του τίτλου IX, κεφάλαια 1 και 2, της οδηγίας αυτής, όπως, όσον αφορά το άρθρο 132, παράγραφος 1, στοιχείο β', της εν λόγω οδηγίας, τα άρθρα 131, 133 και 134 της οδηγίας αυτής.

(1)  ΕΕ C 118 της 21.4.2012.

1.6.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 156/13

Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 21ης Μαρτίου 2013 [αίτηση του Finanzgericht des Landes Sachsen-Anhalt (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Magdeburger Mühlenwerke GmbH κατά Finanzamt Magdeburg

(Υπόθεση C-129/12) (1)

(Καθεστώς περιφερειακών ενισχύσεων - Επενδύσεις στον τομέα της μεταποιήσεως και εμπορίας γεωργικών προϊόντων - Απόφαση της Επιτροπής - Ασυμβατότητα προς την εσωτερική αγορά - Κατάργηση των ασύμβατων ενισχύσεων - Χρόνος χορηγήσεως της ενισχύσεως - Αρχή της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης)

2013/C 156/19

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Finanzgericht des Landes Sachsen-Anhalt

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Magdeburger Mühlenwerke GmbH

κατά

Finanzamt Magdeburg

Αντικείμενο

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως — Finanzgericht des Landes Sachsen-Anhalt — Ερμηνεία της αποφάσεως 1999/183/ΕΚ της Επιτροπής, της 20ής Μαΐου 1998, σχετικά με κρατικές ενισχύσεις για τη μεταποίηση και εμπορία γεωργικών προϊόντων που θα μπορούσαν να χορηγηθούν στη Γερμανία βάσει των υφισταμένων καθεστώτων περιφερειακής ενίσχυσης (ΕΕ 1999, L 60, σ. 61) — Υποχρέωση της Γερμανίας να καταργήσει τα υφιστάμενα καθεστώτα ενισχύσεων τα οποία δεν ήταν σύμφωνα με το καθεστώς που εισηγήθηκε η Επιτροπή στη σχετική με τέτοιου είδους ενισχύσεις ανακοίνωσή της — Διαχρονική εφαρμογή της υποχρεώσεως αυτής — Δυνατότητα του οικείου κράτους μέλους να μην καταργήσει τις επίμαχες ενισχύσεις πριν την εκπνοή της προθεσμίας μεταφοράς της αποφάσεως στην εσωτερική έννομη τάξη και πριν τη δημοσίευση της προθέσεως του κράτους μέλους να καταργήσει τις ενισχύσεις για τέτοιου είδους επενδύσεις σε περίπτωση που η επίμαχη ενίσχυση έλαβε χώρα πριν τη μεταφορά της αποφάσεως στην εσωτερική έννομη τάξη

Διατακτικό

Αντιβαίνει στο άρθρο 2 της αποφάσεως 1999/183/ΕΚ της Επιτροπής, της 20ής Μαΐου 1998, σχετικά με κρατικές ενισχύσεις για τη μεταποίηση και εμπορία γεωργικών προϊόντων που θα μπορούσαν να χορηγηθούν στη Γερμανία βάσει των υφισταμένων καθεστώτων περιφερειακής ενίσχυσης, η χορήγηση ενισχύσεων σε επενδυτές στον τομέα της αλευροποιίας όταν η απόφαση για την πραγματοποίηση των επενδύσεων ελήφθη πριν την παρέλευση της προθεσμίας που τάχθηκε στην Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας για τη συμμόρφωση με την απόφαση αυτή ή πριν τη δημοσίευση στο Bundessteuerblatt των λαμβανόμενων για τον σκοπό αυτό μέτρων, ενώ η παράδοση του επενδυτικού αγαθού καθώς και ο προσδιορισμός και η καταβολή της επιδοτήσεως έλαβαν χώρα μόνο μετά την παρέλευση της εν λόγω προθεσμίας ή μετά την εν λόγω δημοσίευση, σε περίπτωση που θεωρηθεί ότι η επιδότηση για επένδυση χορηγήθηκε μετά την παρέλευση της εν λόγω προθεσμίας. Ο καθορισμός του χρόνου κατά τον οποίο πρέπει να θεωρηθεί ότι χορηγήθηκε επιδότηση για επένδυση όπως η επίμαχη απόκειται στο αιτούν δικαστήριο, το οποίο πρέπει να λάβει υπόψη το σύνολο των προϋποθέσεων που τάσσει το εθνικό δίκαιο για τη λήψη της επίμαχης ενισχύσεως και να διασφαλίσει ότι δεν καταστρατηγείται η απαγόρευση που επιβάλλει το άρθρο 2, σημείο 1, της αποφάσεως 1999/183.

(1)  ΕΕ C 174 της 16.6.2012.

1.6.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 156/13

Απόφαση του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 11ης Απριλίου 2013 [αίτηση του Administrativen sad — Varna (Βουλγαρία) για την έκδοση προδικαστικής απόφασης] — Rusedespred OOD κατά Direktor na Direktsia «Obzhalvane i upravlenie na izpalnenieto» — Varna pri Tsentralno upravlenie na Natsionalnata agentsia za prihodite

(Υπόθεση C-138/12) (1)

(Φορολογία - ΦΠΑ - Οδηγία 2006/112/ΕΚ - Άρθρο 203 - Αρχή της ουδετερότητας του φόρου - Επιστροφή του καταβληθέντος φόρου στον προμηθευτή, σε περίπτωση άρνησης αναγνώρισης του δικαιώματος του αποδέκτη μιας απαλλασσόμενης από τον φόρο πράξης να εκπέσει τον φόρο)

2013/C 156/20

Γλώσσα διαδικασίας: η βουλγαρική

Αιτούν δικαστήριο

Administrativen sad — Varna

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Rusedespred OOD

κατά

Direktor na Direktsia «Obzhalvane i upravlenie na izpalnenieto» — Varna pri Tsentralno upravlenie na Natsionalnata agentsia za prihodite

Αντικείμενο

Αίτηση προδικαστικής απόφασης — Administrativen sad — Varna — Ερμηνεία του άρθρου 203 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας (ΕΕ L 347, σ. 1) — Αρχές της ουδετερότητας του φόρου, της αποτελεσματικότητας και της ίσης μεταχείρισης — Δικαίωμα έκπτωσης του φόρου εισροών — Αξίωση του προμηθευτή που έχει παραδώσει το αγαθό να του επιστραφεί ο αχρεωστήτως καταβληθείς φόρος, στην περίπτωση κατά την οποία το αίτημα του αποδέκτη της παράδοσης του αγαθού για επιστροφή του φόρου απορρίφθηκε για τον λόγο ότι η εν λόγω παράδοση απαλλάσσεται, κατά την εθνική νομοθεσία, από τον φόρο

Διατακτικό

1)

Η αρχή της ουδετερότητας του φόρου προστιθέμενης αξίας, όπως έχει συγκεκριμενοποιηθεί με τη νομολογία τη σχετική με το άρθρο 203 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας, έχει την έννοια ότι απαγορεύει στις φορολογικές αρχές να απορρίπτουν, στηριζόμενες σε διάταξη του εθνικού δικαίου με την οποία μεταφέρεται το εν λόγω άρθρο στην εσωτερική έννομη τάξη, την αίτηση του παρόχου απαλλασσόμενης από τον φόρο υπηρεσίας να του επιστραφεί ο φόρος προστιθέμενης αξίας τον οποίο ανέγραψε εκ λάθους στο προοριζόμενο για τον πελάτη του τιμολόγιο, εφόσον η αιτιολογία της απόρριψης αυτής είναι ότι ο πάροχος αυτός δεν διόρθωσε το λανθασμένο τιμολόγιο, μολονότι οι ίδιες αυτές αρχές έχουν αρνηθεί οριστικά να αναγνωρίσουν το δικαίωμα του πελάτη αυτού να εκπέσει τον εν λόγω φόρο προστιθέμενης αξίας και η οριστική αυτή άρνηση έχει ως αποτέλεσμα να μην μπορεί να εφαρμοστεί η ρύθμιση που προβλέπει ο εθνικός νόμος για τις διορθώσεις.

2)

Τα υποκείμενα στον φόρο πρόσωπα μπορούν να επικαλούνται την αρχή της ουδετερότητας του φόρου προστιθέμενης αξίας, όπως έχει συγκεκριμενοποιηθεί με τη νομολογία τη σχετική με το άρθρο 203 της οδηγίας 2006/112, για να αντιτάσσονται κατά της εφαρμογής της διάταξης του εθνικού δικαίου που επιβάλλει ως προϋπόθεση της επιστροφής του φόρου προστιθέμενης αξίας που έχει αναγραφεί εκ λάθους στο τιμολόγιο τη διόρθωση του λανθασμένου τιμολογίου, με δεδομένη την οριστική άρνηση αναγνώρισης του δικαιώματος έκπτωσης του εν λόγω φόρου προστιθέμενης αξίας, η οποία έχει ως αποτέλεσμα να μην μπορεί πλέον να εφαρμοστεί η ρύθμιση που προβλέπει ο εθνικός νόμος για τις διορθώσεις.

(1)  ΕΕ C 151 της 26.5.2012.

1.6.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 156/14

Απόφαση του Δικαστηρίου (έβδομο τμήμα τμήμα) της 11ης Απριλίου 2013 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Ιρλανδίας

(Υπόθεση C-158/12) (1)

(Παράβαση κράτους μέλους - Περιβάλλον - Οδηγία 2008/1/ΕΚ - Άρθρο 5 - Ολοκληρωμένη πρόληψη και έλεγχος της ρυπάνσεως - Όροι χορηγήσεως άδειας για τις υφιστάμενες εγκαταστάσεις - Υποχρέωση διασφαλίσεως του ότι η εκμετάλλευση των εγκαταστάσεων αυτών γίνεται σύμφωνα με τις απαιτήσεις της εν λόγω οδηγίας)

2013/C 156/21

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: S. Petrova και K. Mifsud-Bonnici)

Καθής: Ιρλανδία (εκπρόσωπος: E. Creedon)

Αντικείμενο

Παράβαση κράτους μέλους — Παράβαση του άρθρου 5, παράγραφος 1, της οδηγίας 2008/1/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 15ης Ιανουαρίου 2008, σχετικά με την ολοκληρωμένη πρόληψη και έλεγχο της ρύπανσης (ΕΕ L 24, σ. 8) — Όροι χορηγήσεως άδειας για τις υφιστάμενες εγκαταστάσεις — Υποχρέωση διασφαλίσεως του ότι η εκμετάλλευση των εγκαταστάσεων αυτών γίνεται σύμφωνα με τις απαιτήσεις της οδηγίας

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Η Ιρλανδία, παραλείποντας να εκδώσει άδειες σύμφωνα με τα άρθρα 6 και 8 της οδηγίας 2008/1/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 15ης Ιανουαρίου 2008, σχετικά με την ολοκληρωμένη πρόληψη και έλεγχο της ρύπανσης, ή παραλείποντας να επανεξετάσει, οσάκις ενδείκνυται, και να ενημερώσει, οσάκις απαιτείται, τους όρους για τη χορήγηση αδείας, όσον αφορά δεκατρείς υφιστάμενες εγκαταστάσεις εκτροφής χοίρων και εγκαταστάσεις εκτροφής πουλερικών και, κατά τον τρόπο αυτόν, παραλείποντας να διασφαλίσει ότι αυτές οι υφιστάμενες εγκαταστάσεις λειτουργούν σύμφωνα με τα άρθρα 3, 7, 9, 10 και 13, με το άρθρο 14, στοιχεία α' και β', και με το άρθρο 15, παράγραφος 2, της οδηγίας αυτής το αργότερο μέχρι τις 30 Οκτωβρίου 2007, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από τις διατάξεις του άρθρου 5, παράγραφος 1, της εν λόγω οδηγίας.

2)

Καταδικάζει την Ιρλανδία στα δικαστικά έξοδα.

(1)  ΕΕ C 174 της 16.6.2012.

1.6.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 156/14

Απόφαση του Δικαστηρίου (δέκατο τμήμα) της 21ης Μαρτίου 2013 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Γαλλικής Δημοκρατίας

(Υπόθεση C-197/12) (1)

(Παράβαση κράτους μέλους - Φορολογία - ΦΠΑ - Οδηγία 2006/112/ΕΚ - Άρθρο 148 - Απαλλαγή ορισμένων πράξεων για τα πλοία τα οποία εκτελούν μεταφορά επιβατών με κόμιστρο ή με τα οποία ασκείται εμπορική δραστηριότητα - Προϋπόθεση της χρήσεως του πλοίου στη ναυσιπλοΐα ανοικτής θαλάσσης)

2013/C 156/22

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: F. Dintilhac και C. Soulay)

Καθής: Γαλλική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: G. de Bergues, J.-S. Pilczer και D. Colas)

Αντικείμενο

Παράβαση κράτους μέλους — Παράβαση του άρθρου 148, στοιχεία α', γ' και δ', της οδηγίας 2006/112/ΕΕ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας (ΕΕ L 347, σ. 1) — Απαλλαγή ορισμένων πράξεων για τα πλοία τα οποία εκτελούν μεταφορά επιβατών με κόμιστρο ή με τα οποία ασκείται εμπορική δραστηριότητα — Προϋπόθεση χρήσεως του πλοίου στη ναυσιπλοΐα ανοικτής θαλάσσης — Συμβατότητα εθνικού μέτρου που επεκτείνει αδικαιολογήτως τις προβλεπόμενες στην οδηγία απαλλαγές

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Η Γαλλική Δημοκρατία, μη εξαρτώντας την απαλλαγή από τον φόρο προστιθέμενης αξίας για τις πράξεις που αναφέρονται στο άρθρο 262, II, σημεία 2, 3, 6 και 7, του γενικού φορολογικού κώδικα, από την προϋπόθεση της χρήσεως του πλοίου στη ναυσιπλοΐα ανοικτής θαλάσσης, όσον αφορά τα πλοία τα οποία εκτελούν μεταφορά επιβατών με κόμιστρο και τα πλοία με τα οποία ασκείται εμπορική δραστηριότητα, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από την οδηγία 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας, και, ειδικότερα, από το άρθρο 148, στοιχεία α', γ' και δ', αυτής.

2)

Καταδικάζει την Γαλλική Δημοκρατία στα δικαστικά έξοδα.

(1)  ΕΕ C 217 της 21.7.2012.

1.6.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 156/15

Απόφαση του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 21ης Μαρτίου 2013 [αίτηση του Verwaltungsgerichtshof (Αυστρία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Salzburger Flughafen GmbH κατά Umweltsenat

(Υπόθεση C-244/12) (1)

(Εκτίμηση των επιπτώσεων ορισμένων σχεδίων στο περιβάλλον - Οδηγία 85/337/ΕΟΚ - Άρθρα 2, παράγραφος 1, και 4, παράγραφος 2 - Έργα που εμπίπτουν στο παράρτημα II - Έργα επεκτάσεως της υποδομής αεροδρομίου - Εξέταση βάσει κατώτατων ορίων ή κριτηρίων - Άρθρο 4, παράγραφος 3 - Κριτήρια επιλογής - Παράρτημα III, σημείο 2, στοιχείο ζ' - Πυκνοκατοικημένες περιοχές)

2013/C 156/23

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Verwaltungsgerichtshof

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Salzburger Flughafen GmbH

κατά

Umweltsenat

παρισταμένων των:

Landesumweltanwaltschaft Salzburg, Bundesministerin für Verkehr, Innovation und Technologie

Αντικείμενο

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως — Verwaltungsgerichtshof — Ερμηνεία της οδηγίας 85/337/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 27ης Ιουνίου 1985, για την εκτίμηση των επιπτώσεων ορισμένων σχεδίων δημοσίων και ιδιωτικών έργων στο περιβάλλον (EE L 175, σ. 40), όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 97/11/ΕΚ του Συμβουλίου, της 3ης Μαρτίου 1997 (ΕΕ L 73, σ. 5) — Έργα που δύναται να υπόκεινται σε αξιολόγηση — Επέκταση αεροδρομίου — Κανονιστική ρύθμιση κράτους μέλους, η οποία προβλέπει την εκτίμηση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων ενός τέτοιου έργου μόνον στην περίπτωση που αυξηθεί ο αριθμός των πτήσεων κατ’ έτος τουλάχιστον κατά 20 000 επιπλέον πτήσεις.

Διατακτικό

1)

Αντιβαίνει στα άρθρα 2, παράγραφος 1, καθώς και 4, παράγραφοι 2, στοιχείο β', και 3, της οδηγίας 85/337/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 27ης Ιουνίου 1985, για την εκτίμηση των επιπτώσεων ορισμένων σχεδίων δημοσίων και ιδιωτικών έργων στο περιβάλλον, όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 97/11/ΕΚ του Συμβουλίου, της 3ης Μαρτίου 1997, εθνική ρύθμιση η οποία εξαρτά την πραγματοποίηση εκτιμήσεως των επιπτώσεων στο περιβάλλον έργων που αφορούν την αναμόρφωση της υποδομής αεροδρομίου και εμπίπτουν στο παράρτημα II της εν λόγω οδηγίας αποκλειστικώς από το αν τα έργα αυτά δύνανται να αυξήσουν τον αριθμό των εναέριων κινήσεων τουλάχιστον κατά 20 000 κατ’ έτος.

2)

Όταν κράτος μέλος, κατ’ εφαρμογή του άρθρου 4, παράγραφος 2, στοιχείο β', της οδηγίας 85/337, τροποποιήθηκε με την οδηγία 97/11 όπως επιβάλλει, όσον αφορά σχέδια που εμπίπτουν στο παράρτημα II αυτής, κατώτατο όριο, όπως το επίμαχο, το οποίο είναι ασυμβίβαστο προς τις υποχρεώσεις που επιβάλλουν τα άρθρα 2, παράγραφος 1, και 4, παράγραφος 3, της εν λόγω οδηγίας, οι διατάξεις των άρθρων 2, παράγραφος 1, καθώς και το άρθρο 4, παράγραφοι 2, στοιχείο α', και 3, της εν λόγω οδηγίας αναπτύσσουν άμεσο αποτέλεσμα, συνεπεία του οποίου οι αρμόδιες εθνικές αρχές πρέπει να διασφαλίζουν ότι πρώτον θα εξετασθεί αν τα επίμαχα έργα ενδέχεται να έχουν σημαντικές επιπτώσεις στο περιβάλλον και ότι, σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως, θα εκτιμηθούν εν συνεχεία οι επιπτώσεις αυτές.

(1)  ΕΕ C 235 της 4.8.2012.

1.6.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 156/15

Απόφαση του Δικαστηρίου (όγδοο τμήμα) της 11ης Απριλίου 2013 [αίτηση του Tribunale di Napoli (Ιταλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Oreste Della Rocca κατά Poste Italiane SpA

(Υπόθεση C-290/12) (1)

(Κοινωνική πολιτική - Οδηγία 1999/70/ΕΚ - Συμφωνία-πλαίσιο για την εργασία ορισμένου χρόνου που συνήφθη από τη CES, την UNICE και το CEEP - Ρήτρα 2 - Πεδίο εφαρμογής της συμφωνίας-πλαισίου - Επιχείρηση προσωρινής απασχολήσεως προσωπικού - Διάθεση προσωπικού εκ μέρους επιχειρήσεως που χρησιμοποιεί προσωρινώς απασχολούμενους εργαζομένους - Διαδοχικές συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου)

2013/C 156/24

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunale di Napoli

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Oreste Della Rocca

κατά

Poste Italiane SpA

Αντικείμενο

Αίτηση εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως — Tribunale di Napoli — Ερμηνεία των ρητρών 2 και 5 της οδηγίας 1999/70/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Ιουνίου 1999, σχετικά με τη συμφωνία πλαίσιο για την εργασία ορισμένου χρόνου που συνήφθη από τη CES, την UNICE και το CEEP (ΕΕ L 175, σ. 43) — Πεδίο εφαρμογής — Δυνατότητα εφαρμογής της οδηγίας στις εταιρείες προσωρινής απασχολήσεως — Δυνατότητα των εταιρειών αυτών να συνάπτουν διαδοχικές συμβάσεις ορισμένου χρόνου με προσωρινώς απασχολούμενους εργαζομένους λόγω περιστάσεων που δικαιολογούν τον προσωρινό χαρακτήρα της σχέσεως εργασίας μεταξύ του προσωρινώς απασχολουμένου και της επιχειρήσεως που χρησιμοποιεί προσωρινώς απασχολούμενο προσωπικό

Διατακτικό

Η οδηγία 1999/70/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Ιουνίου 1999, σχετικά με τη συμφωνία-πλαίσιο για την εργασία ορισμένου χρόνου που συνήφθη από τη CES, την UNICE και το CEEP, καθώς και η συμφωνία-πλαίσιο για την εργασία ορισμένου χρόνου, που συνήφθη στις 18 Μαρτίου 1999 και περιλαμβάνεται στο παράρτημα της οδηγίας 1999/70, πρέπει να ερμηνευθούν υπό την έννοια ότι δεν εφαρμόζονται ούτε στη σχέση εργασίας ορισμένου χρόνου μεταξύ ενός προσωρινώς απασχολούμενου εργαζομένου και μιας επιχειρήσεως προσωρινής απασχολήσεως προσωπικού ούτε στη σχέση εργασίας ορισμένου χρόνου μεταξύ ενός τέτοιου εργαζομένου και μιας επιχειρήσεως που χρησιμοποιεί προσωρινώς απασχολούμενο προσωπικό.

(1)  ΕΕ C 243 της 11.8.2012.

1.6.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 156/16

Διάταξη του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 21ης Μαρτίου 2013 [αίτηση του Giudice di pace di Lecce (Ιταλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Ποινική δίκη κατά Abdoul Khadre Mbaye

(Υπόθεση C-522/11) (1)

(Άρθρο 99 του Κανονισμού Διαδικασίας - Χώρος ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης - Οδηγία 2008/115/ΕΚ - Κοινοί κανόνες και διαδικασίες για την επιστροφή των παρανόμως διαμενόντων υπηκόων τρίτων χωρών - Εθνική νομοθεσία προβλέπουσα την επιβολή ποινικών κυρώσεων σε περίπτωση παράνομης διαμονής)

2013/C 156/25

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Giudice di pace di Lecce

Ποινική δίκη ενώπιον του αιτούντος δικαστηρίου κατά

Abdoul Khadre Mbaye

Αντικείμενο

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως — Ufficio del Giudice di Pace di Lecce — Ερμηνεία του άρθρου 2, παράγραφος 2, στοιχείο β', καθώς και των άρθρων 6, 7 και 8 της οδηγίας 2008/115/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 2008, σχετικά με τους κοινούς κανόνες και τις διαδικασίες στα κράτη μέλη για την επιστροφή των παρανόμως διαμενόντων υπηκόων τρίτων χωρών (ΕΕ L 348, σ. 98) — Εθνική νομοθεσία προβλέπουσα την επιβολή προστίμου ύψους 5 000 έως 10 000 ευρώ σε αλλοδαπό ο οποίος εισήλθε παρανόμως και διέμεινε παρανόμως στο εθνικό έδαφος — Επιτρεπτό του χαρακτηρισμού ως ποινικού αδικήματος της παράνομης διαμονής — Επιτρεπτό της άμεσης απελάσεως, αντί της επιβολής του προστίμου, για χρονικό διάστημα τουλάχιστον πενταετίας

Διατακτικό

1)

Οι υπήκοοι τρίτων χωρών που διώκονται ή καταδικάζονται για το ποινικό αδίκημα της παράνομης διαμονής που προβλέπεται από τη νομοθεσία κράτους μέλους δεν μπορούν, όσον αφορά αυτό και μόνον το ποινικό αδίκημα της παράνομης διαμονής, να εξαιρούνται από το πεδίο εφαρμογής της οδηγίας 2008/115/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 2008, σχετικά με τους κοινούς κανόνες και τις διαδικασίες στα κράτη μέλη για την επιστροφή των παρανόμως διαμενόντων υπηκόων τρίτων χωρών, δυνάμει του άρθρου 2, παράγραφος 2, στοιχείο β', αυτής.

2)

Η οδηγία 2008/115 δεν αποκλείει τη νομοθεσία κράτους μέλους, όπως η επίμαχη στην υπόθεση της κύριας δίκης, η οποία προβλέπει σε περίπτωση παράνομης διαμονής υπηκόων τρίτων χωρών την επιβολή προστίμου, το οποίο μπορεί να αντικατασταθεί από ποινή απελάσεως, εφόσον ωστόσο αυτή η δυνατότητα αντικαταστάσεως μπορεί να χρησιμοποιηθεί μόνον αν η κατάσταση του ενδιαφερομένου αντιστοιχεί σε μία από τις καταστάσεις που προβλέπει το άρθρο 7, παράγραφος 4, της οδηγίας αυτής.

(1)  JO C 370 du 17.12.2011.

1.6.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 156/16

Διάταξη του Δικαστηρίου (όγδοο τμήμα) της 21ης Μαρτίου 2013 [αίτηση του Administrativen sad — Varna (Βουλγαρία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Sani Treyd EOOD κατά Direktor na Direktsia «Obzhalvane i upravlenie na izpalnenieto» — Varna pri Tsentralno upravlenie na Natsionalnata agentsia za prihodite

(Υπόθεση C-153/12) (1)

(Άρθρο 99 του Κανονισμού Διαδικασίας - ΦΠΑ - Οδηγία 2006/112/ΕΚ - Άρθρα 62, 63, 65, 73 και 80 - Σύσταση δικαιώματος επιφανείας υπέρ εταιρίας από φυσικά πρόσωπα μη υποκείμενα στον φόρο και μη οφείλοντα φόρο σε αντάλλαγμα της κατασκευής ακινήτου από την εταιρία αυτή προς όφελος των φυσικών αυτών προσώπων - Σύμβαση αντιπαροχής - ΦΠΑ επί των παροχών που αφορούν τη δόμηση του κτιρίου - Γενεσιουργός αιτία - Απαιτητό - Πρόωρη καταβολή του συνόλου της αντιπαροχής - Προκαταβολή - Βάση επιβολής του φόρου σε περίπτωση αντιπαροχής συνιστάμενης σε αγαθά ή υπηρεσίες)

2013/C 156/26

Γλώσσα διαδικασίας: η βουλγαρική

Αιτούν δικαστήριο

Administrativen sad — Varna

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα: Sani Treyd EOOD

Καθού: Direktor na Direktsia «Obzhalvane i upravlenie na izpalnenieto» — Varna pri Tsentralno upravlenie na Natsionalnata agentsia za prihodite

Αντικείμενο

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως — Administrativen sad — Varna — Ερμηνεία των άρθρων 62, παράγραφος 1, 63, 73 και 80 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας (EE L 347, σ. 1) — Εθνική νομοθεσία κατά την οποία κάθε παράδοση ή κάθε παροχή της οποίας η αντιπαροχή συνίσταται εν όλω ή εν μέρει σε αγαθά ή υπηρεσίες λογίζεται ως αποτελούσα δύο συνδεόμενες παραδόσεις ή παροχές — Νομοθεσία κατά την οποία ως ημερομηνία επελεύσεως της γενεσιουργού αιτίας του ΦΠΑ για τις συνδεόμενες πράξεις της συναλλαγής ορίζεται η ημερομηνία επελεύσεως της γενεσιουργού αιτίας της παραδόσεως που διενεργήθηκε πρώτη, παρά το γεγονός ότι δεν έχει ακόμη εκπληρωθεί η αντιπαροχή για την παράδοση αυτή — Φυσικά πρόσωπα που έχουν συστήσει δικαίωμα επιφάνειας υπέρ εταιρίας με σκοπό την κατασκευή ακινήτου για κατοικίες, με αντάλλαγμα την υποχρέωση της εταιρίας να κατασκευάσει το ακίνητο με δικά της μέσα και να μεταβιβάσει στους συστήσαντες το δικαίωμα επιφάνειας την κυριότητα του 25 % της συνολικής δομημένης επιφάνειας εντός προθεσμίας 12 μηνών από της εκδόσεως της οικοδομικής άδειας — Καθορισμός της βάσεως επιβολής του φόρου — Εφαρμογή της έννοιας της γενεσιουργού αιτίας στις απαλλασσόμενες πράξεις, ακόμη και όταν αυτές έχουν διενεργηθεί από πρόσωπο που δεν έχει την ιδιότητα του υποκείμενου ή του υπόχρεου στον φόρο

Διατακτικό

1)

Τα άρθρα 63 και 65 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας, έχουν την έννοια ότι, υπό περιστάσεις όπως αυτές της υποθέσεως της κύριας δίκης, σε περίπτωση συστάσεως δικαιώματος επιφανείας υπέρ εταιρίας με σκοπό την ανέγερση κτιρίου επί του οποίου η εταιρία αυτή θα αποκτήσει την κυριότητα του 75 % της συνολικής δομημένης επιφανείας, με αντιπαροχή την κατασκευή του υπολοίπου 25 %, το οποίο η εταιρία δεσμεύεται να παραδώσει αποπερατωμένο στα πρόσωπα που συνέστησαν το εν λόγω δικαίωμα επιφανείας, δεν απαγορεύουν να καθίσταται απαιτητός ο φόρος προστιθέμενης αξίας επί της παροχής των υπηρεσιών κατασκευής κατά τον χρόνο της συστάσεως του δικαιώματος επιφανείας, δηλαδή προτού παρασχεθούν οι υπηρεσίες αυτές, εφόσον, κατά τον χρόνο της συστάσεως του δικαιώματος αυτού, όλα τα κρίσιμα στοιχεία της μελλοντικής αυτής παροχής υπηρεσιών είναι ήδη γνωστά και, συνεπώς, ειδικότερα, οι εν λόγω υπηρεσίες καθορίζονται επακριβώς, η δε αξία του εν λόγω δικαιώματος μπορεί να οριστεί σε χρήμα, πράγμα που εναπόκειται στο αιτούν δικαστήριο να εξακριβώσει. Συναφώς, δεν ασκεί επιρροή το ότι η σύσταση του εν λόγω δικαιώματος συνιστά απαλλασσόμενη πράξη πραγματοποιούμενη από πρόσωπα που δεν έχουν την ιδιότητα του υποκειμένου στον φόρο ή του οφείλοντος φόρο κατά την έννοια της εν λόγω οδηγίας.

2)

Υπό περιστάσεις όπως αυτές της υποθέσεως της κύριας δίκης, στις οποίες η πράξη δεν πραγματοποιείται από συνδεόμενους μεταξύ τους συμβαλλομένους κατά την έννοια του άρθρου 80, παράγραφος 1, της οδηγίας 2006/112, πράγμα το οποίο εναπόκειται πάντως στο αιτούν δικαστήριο να εξακριβώσει, τα άρθρα 73 και 80 της οδηγίας αυτής έχουν την έννοια ότι δεν αντίκειται σ’ αυτά εθνική διάταξη, όπως η επίδικη στην κύρια δίκη, δυνάμει της οποίας, όταν η αντιπαροχή μιας παραδόσεως αγαθών ή παροχής υπηρεσιών συνίσταται εξ ολοκλήρου σε αγαθά ή υπηρεσίες, βάση επιβολής του φόρου για την παράδοση ή την παροχή αποτελεί, κατά πάσα περίπτωση, η κανονική αξία των παραδιδομένων αγαθών ή των παρεχομένων υπηρεσιών.

(1)  ΕΕ C 165 της 9.6.2012.

1.6.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 156/17

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Fővárosi Közigazgatási és Munkaügyi Bíróság (Ουγγαρία) στις 21 Ιανουαρίου 2013 — Dél-Zempléni Nektár Leader Nonprofit kft. κατά Vidékfejlesztési Miniszter

(Υπόθεση C-24/13)

2013/C 156/27

Γλώσσα διαδικασίας: η ουγγρική

Αιτούν δικαστήριο

Fővárosi Közigazgatási és Munkaügyi Bíróság

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα: Dél-Zempléni Nektár Leader Nonprofit kft.

Καθού: Vidékfejlesztési Miniszter

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Έχουν ο κανονισμός (ΕΚ) 1698/2005 του Συμβουλίου (1) και ο κανονισμός (ΕΚ) 1974/2006 της Επιτροπής (2) την έννοια ότι οι ομάδες τοπικής δράσης που δημιουργήθηκαν σε σχέση με τις γεωργικές ενισχύσεις μπορούν να έχουν σε ένα κράτος μέλος μόνον την προβλεπόμενη από τον νόμο νομική μορφή;

2)

Επιτρέπεται, βάσει των ως άνω κανονισμών, διάκριση, σύμφωνα με την οποία ο εθνικός νομοθέτης να αναγνωρίζει μόνον τις ομάδες τοπικής δράσης που έχουν συγκεκριμένη νομική μορφή και να θεσπίζει προϋποθέσεις διαφορετικές ή αυστηρότερες από τις προβλεπόμενες στο άρθρο 62, παράγραφος 1, του κανονισμού 1698/2005;

3)

Αρκεί, σύμφωνα με τους ως άνω κανονισμούς, οι ομάδες τοπικής δράσης να πληρούν σε ένα κράτος μέλος μόνον τις προϋποθέσεις του άρθρου 62, παράγραφος 1, του κανονισμού 1698/2005; Μπορεί το κράτος μέλος να περιορίσει περαιτέρω την εν λόγω διάταξη, επιβάλλοντας επιπλέον τυπικές ή νομικές υποχρεώσεις στους φορείς που πληρούν τις προϋποθέσεις του άρθρου 62, παράγραφος 1, του κανονισμού 1698/2005;

4)

Έχουν οι ως άνω κανονισμοί την έννοια ότι εμπίπτει στη διακριτική ευχέρεια ενός κράτους μέλους η απόφασή του να παύει ομάδες τοπικής δράσης που πληρούν τις προϋποθέσεις του άρθρου 62, παράγραφος 1, του κανονισμού 1698/2005 και που, καθ’ όλη τη διάρκεια της δράσης τους, συμμορφώνονταν προς όλες τις σχετικές εθνικές και κοινοτικές διατάξεις, και να επιτρέπει αποκλειστικά τη λειτουργία των ομάδων τοπικής δράσης που αποκτούν τη νέα, προβλεπόμενη νομική μορφή;

5)

Έχουν οι ως άνω κανονισμοί την έννοια ότι ένα κράτος μέλος έχει ενδεχομένως τη δυνατότητα να μεταβάλλει το νομικό πλαίσιο της λειτουργίας των ομάδων τοπικής δράσης, ακόμη και όταν τα σχετικά προγράμματα στηρίξεως βρίσκονται ήδη σε εξέλιξη ή στο στάδιο του προγραμματισμού;

6)

Πώς πρέπει να ερμηνευθούν οι ως κανονισμοί στην περίπτωση παύσεως ομάδων τοπικής δράσης που ασκούσαν μέχρι εκείνη τη στιγμή τη δραστηριότητά τους κατά τρόπο αποτελεσματικό και σύννομο; Ποια είναι στην περίπτωση αυτή η τύχη των υποχρεώσεων που είχαν αναλάβει και των δικαιωμάτων που είχαν αποκτήσει οι εν λόγω ομάδες τοπικής δράσης, ιδίως λαμβανομένου υπόψη του συνολικού αριθμού των φορέων που θίγει η εν λόγω παύση;

7)

Έχει το άρθρο 62, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΚ) 1698/2005 του Συμβουλίου, για τη στήριξη της αγροτικής ανάπτυξης από το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Αγροτικής Ανάπτυξης (ΕΓΤΑΑ), την έννοια ότι είναι αποδεκτή και σύννομη διάταξη με την οποία ένα κράτος μέλος απαιτεί από τις ομάδες τοπικής δράσης Leader που λειτουργούν υπό μορφή εμπορικής εταιρίας μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα να μετατραπούν σε αστικές εταιρίες εντός προθεσμίας ενός έτους, με την αιτιολογία ότι μόνον η εταιρική δομή της αστικής εταιρίας μπορεί να εγγυηθεί δεόντως τη δημιουργία ενός δικτύου μεταξύ των τοπικών εταίρων, δεδομένου ότι, αφενός, σύμφωνα με το ισχύον ουγγρικό δίκαιο, ο θεμελιώδης σκοπός της εμπορικής εταιρίας είναι η απόκτηση κέρδους και, αφετέρου, η παρουσία οικονομικών συμφερόντων αποκλείει τη δημόσια αναζήτηση και την προσχώρηση νέων εταίρων;

(1)  Κανονισμός (ΕΚ) 1698/2005 του Συμβουλίου, της 20ής Σεπτεμβρίου 2005, για τη στήριξη της αγροτικής ανάπτυξης από το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Αγροτικής Ανάπτυξης (ΕΓΤΑΑ) (ΕΕ L 277, σ. 1).

(2)  Κανονισμός (ΕΚ) 1974/2006 της Επιτροπής, της 15ης Δεκεμβρίου 2006, για τη θέσπιση λεπτομερών κανόνων εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ) 1698/2005 του Συμβουλίου για τη στήριξη της αγροτικής ανάπτυξης από το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Αγροτικής Ανάπτυξης (ΕΓΤΑΑ) (ΕΕ L 368, σ. 15).

1.6.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 156/18

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Kúria (Ουγγαρία) στις 21 Ιανουαρίου 2013 — Kásler Árpád και Káslerné Rábai Hajnalka κατά OTP Jelzálogbank Zrt.

(Υπόθεση C-26/13)

2013/C 156/28

Γλώσσα διαδικασίας: η ουγγρική

Αιτούν δικαστήριο

Kúria

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ενάγοντες και αναιρεσίβλητοι: Kásler Árpád και Káslerné Rábai Hajnalka

Εναγόμενη και αναιρεσείουσα: OTP Jelzálogbank Zrt.

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Έχει το άρθρο 4, παράγραφος 2, της οδηγίας 93/13/ΕΟΚ (1) του Συμβουλίου, της 5ης Απριλίου 1993, σχετικά με τις καταχρηστικές ρήτρες των συμβάσεων που συνάπτονται με καταναλωτές (στο εξής: οδηγία) την έννοια ότι, σε περίπτωση οφειλής από δάνειο σε ξένο νόμισμα, το οποίο, όμως, καταβλήθηκε, στην πραγματικότητα, στο εγχώριο νόμισμα και πρέπει να αποδοθεί από τον καταναλωτή αποκλειστικώς στο εγχώριο νόμισμα, η σχετική με τη συναλλαγματική ισοτιμία του ξένου νομίσματος συμβατική ρήτρα, η οποία δεν αποτέλεσε αντικείμενο ατομικής διαπραγματεύσεως, εμπίπτει στην έννοια του ορισμού του κύριου αντικειμένου της συμβάσεως;

Σε περίπτωση αποφατικής απαντήσεως στο ως άνω ερώτημα, συνιστά, βάσει της δεύτερης περιπτώσεως του άρθρου 4, παράγραφος 2, της οδηγίας, η διαφορά μεταξύ της τρέχουσας τιμής αγοράς και πωλήσεως αμοιβή, της οποίας η αναλογία προς την παρασχεθείσα υπηρεσία δεν μπορεί να εξετασθεί από απόψεως του καταχρηστικού της χαρακτήρα; Ασκεί συναφώς επιρροή το ζήτημα κατά πόσον έλαβε πράγματι χώρα πράξη ανταλλαγής νομίσματος μεταξύ του χρηματοπιστωτικού ιδρύματος και του καταναλωτή;

2)

Αν το άρθρο 4, παράγραφος 2, της οδηγίας έχει την έννοια ότι το εθνικό δικαστήριο μπορεί επίσης να εξετάσει, ανεξαρτήτως των διατάξεων του εθνικού δικαίου, τον καταχρηστικό χαρακτήρα τέτοιου είδους συμβατικών ρητρών, εφόσον οι εν λόγω ρήτρες δεν έχουν συνταχθεί κατά τρόπο σαφή και κατανοητό, έχει η προαναφερθείσα απαίτηση την έννοια ότι η επίμαχη ρήτρα πρέπει να είναι αυτή καθεαυτή σαφής και κατανοητή για τον καταναλωτή από γραμματικής απόψεως ή πρέπει επιπλέον να είναι σαφείς και κατανοητοί οι οικονομικοί λόγοι που οδήγησαν στην εισαγωγή της συμβατικής ρήτρας στη σύμβαση καθώς και η σχέση της με τις υπόλοιπες συμβατικές ρήτρες;

3)

Έχει το άρθρο 6, παράγραφος 1, της οδηγίας και η σκέψη 73 της αποφάσεως που εξέδωσε το Δικαστήριο στην υπόθεση Banco Español de Crédito, C-618/10, την έννοια ότι το εθνικό δικαστήριο δεν μπορεί να θεραπεύσει, προς όφελος του καταναλωτή, την ακυρότητα καταχρηστικής ρήτρας που έχει συμπεριληφθεί στους γενικούς όρους συμβάσεως δανείου συναφθείσας με καταναλωτή, δια της τροποποιήσεως ή συμπληρώσεως της συμβατικής ρήτρας περί της οποίας πρόκειται, σε περίπτωση που αν ακυρωθεί η συγκεκριμένη ρήτρα η σύμβαση δεν μπορεί να εκτελεστεί βάσει των λοιπών συμβατικών ρητρών; Ασκεί επιρροή συναφώς το γεγονός ότι κατά το εθνικό δίκαιο υφίσταται διάταξη ενδοτικού δικαίου διέπουσα, σε περίπτωση ακυρώσεως της ακυρώσιμης ρήτρας, το επίμαχο νομικό ζήτημα;

(1)  Οδηγία 93/13/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 5ης Απριλίου 1993, σχετικά με τις καταχρηστικές ρήτρες των συμβάσεων που συνάπτονται με καταναλωτές (EE L 95, σ. 29).

1.6.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 156/18

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Tribunale di Napoli (Ιταλία) στις 22 Φεβρουαρίου 2013 — Luigi D’Aniello κ.λπ. κατά Poste Italiane SpA

(Υπόθεση C-89/13)

2013/C 156/29

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunale di Napoli

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγοντες: Luigi D’Aniello κ.λπ.

Καθού: Poste Italiane SpA

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Προσκρούει στην αρχή της ισοδυναμίας διάταξη του εθνικού δικαίου η οποία, στο πλαίσιο της εφαρμογής της οδηγίας 1999/70/ΕΚ (1), προβλέπει, σε περίπτωση αθέμιτης αναστολής της εκτελέσεως συμβάσεως εργασίας κατ’ εφαρμογήν άκυρης ρήτρας ορίζουσας τον χρόνο λήξεως της συμβάσεως, οικονομικές συνέπειες διαφορετικές και σημαντικά ελαφρύτερες σε σχέση με τις προβλεπόμενες σε περίπτωση αθέμιτης αναστολής, κατ’ εφαρμογήν αντίστοιχης άκυρης ρήτρας, της εκτελέσεως συμβάσεως του κοινού αστικού δικαίου;

2)

Συνάδει προς την ευρωπαϊκή έννομη τάξη το γεγονός ότι, στο πλαίσιο αυτής, η επιβολή κυρώσεως ευνοεί τον υπαίτιο για καταχρηστική συμπεριφορά εργοδότη εις βάρος του υφιστάμενου την κατάχρηση εργαζομένου, κατά τρόπον ώστε ακόμη και η εύλογη χρονική διάρκεια της δίκης να ζημιώνει ευθέως τον εργαζόμενο, το δε επιδιωκόμενο επανορθωτικό αποτέλεσμα να συρρικνώνεται κατ’ αναλογίαν προς τη χρονική διάρκεια της δίκης, καταλήγοντας σχεδόν σε εκμηδένιση;

3)

Στο πλαίσιο της ευρωπαϊκής έννομης τάξεως κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 51 του Χάρτη [των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων], συνάδουν προς το άρθρο 47 του Χάρτη [των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων] και προς το άρθρο 6 ΕΣΔΑ η επέλευση άμεσης ζημίας εις βάρος του εργαζομένου, προς όφελος του εργοδότη, συνεπεία της, έστω και εύλογης, χρονικής διάρκειας της δίκης, και η συρρίκνωση του επιδιωκόμενου επανορθωτικού αποτελέσματος κατ’ αναλογίαν προς τη χρονική διάρκεια της δίκης, αν όχι η εκμηδένιση του εν λόγω αποτελέσματος;

4)

Λαμβανομένων υπόψη των διευκρινίσεων του άρθρου 3, παράγραφος 1, στοιχείο γ', της οδηγίας 2000/78/ΕΚ (2) και του άρθρου 14, παράγραφος 1, στοιχείο γ', της οδηγίας 2006/54/ΕΚ (3), εμπερικλείονται στην κατά τη ρήτρα 4 της οδηγίας 1999/70/ΕΚ έννοια των συνθηκών απασχολήσεως οι συνέπειες της αθέμιτης διακοπής της εργασιακής σχέσεως;

5)

Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως επί του προηγούμενου ερωτήματος, δικαιολογείται, κατά τη ρήτρα 4, η διαφορετική αντιμετώπιση, από πλευράς των συνεπειών που προβλέπονται κατά κανόνα εντός της εσωτερικής έννομης τάξεως, της αθέμιτης διακοπής σχέσεως εργασίας αορίστου χρόνου έναντι της αθέμιτης διακοπής σχέσεως εργασίας ορισμένου χρόνου;

6)

Έχουν οι απορρέουσες από το ισχύον κοινοτικό δίκαιο γενικές αρχές της ασφαλείας δικαίου, της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης, της ισότητας των δικονομικών όπλων και της αποτελεσματικής ένδικης προστασίας, καθώς και το δικαίωμα προσβάσεως σε ανεξάρτητο δικαστήριο και, εν γένει, το δικαίωμα για δίκαιη δίκη, αρχές και δικαιώματα τα οποία κατοχυρώνονται με το άρθρο 6, παράγραφος 2, της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση (όπως αυτό τροποποιήθηκε με το άρθρο 1.8 της Συνθήκης της Λισσαβώνας και στο οποίο παραπέμπει το άρθρο 46 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση), σε συνδυασμό με το άρθρο 6 της Ευρωπαϊκής Συμβάσεως για την Προάσπιση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και των Θεμελιωδών Ελευθεριών, η οποία υπεγράφη στη Ρώμη την 4η Νοεμβρίου 1950, και με τα άρθρα 46, 47 και 52, παράγραφος 3, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η διακήρυξη του οποίου έγινε στη Νίκαια την 7η Δεκεμβρίου 2000, όπως αυτά ενσωματώνονται στη Συνθήκη της Λισσαβώνας, την έννοια ότι απαγορεύουν τόσο την εκ μέρους του ιταλικού κράτους θέσπιση, μετά την πάροδο σημαντικού χρονικού διαστήματος, κανονιστικής διατάξεως (όπως το άρθρο 32, παράγραφος 7, του νόμου 183/2010, ερμηνευόμενο βάσει της ερμηνευτικής διατάξεως του άρθρου 1, παράγραφος 13, του νόμου 92/2012) η οποία στρεβλώνει τις συνέπειες εκκρεμών δικών, ζημιώνοντας ευθέως τον εργαζόμενο προς όφελος του εργοδότη, όσο και τη συρρίκνωση, αν όχι εκμηδένιση, του επανορθωτικού αποτελέσματος κατ’ αναλογίαν προς τη χρονική διάρκεια της δίκης;

7)

Στην περίπτωση κατά την οποία το Δικαστήριο κρίνει ότι οι προαναφερθείσες αρχές δεν συνιστούν θεμελιώδεις αρχές της έννομης τάξεως της Ευρωπαϊκής Ένωσης ούτως ώστε να τυγχάνουν οριζόντιας και γενικευμένης εφαρμογής και ότι, συνακολούθως, διάταξη όπως αυτή του άρθρου 32, παράγραφοι 5 έως 7, του νόμου 183/2010 (όπως αυτό ερμηνεύεται βάσει του άρθρου 1, παράγραφος 13, του νόμου 92/2012) προσκρούει μόνο στις απορρέουσες από την οδηγία 1999/70/ΕΚ και από τον Χάρτη [των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων] υποχρεώσεις, πρέπει εταιρεία, όπως η εναγομένη, η οποία συγκεντρώνει τα χαρακτηριστικά που αναφέρθηκαν με τα σημεία 55 έως 61, να θεωρηθεί κρατικός οργανισμός για τους σκοπούς της άμεσης και κάθετης εφαρμογής του ευρωπαϊκού δικαίου και ιδίως της ρήτρας 4 της οδηγίας 1999/70/ΕΚ και του Χάρτη [των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων];

8)

Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως επί του πρώτου, του δευτέρου, του τρίτου ή του τετάρτου ερωτήματος, επιτρέπει η αρχή της αγαστής συνεργασίας, ως ιδρυτική αρχή της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τη μη εφαρμογή ερμηνευτικής διατάξεως, όπως αυτή του άρθρου 1, παράγραφος 13, του νόμου 92/2012, η οποία καθιστά αδύνατη την τήρηση των αρχών που απορρέουν από τις απαντήσεις επί του πρώτου, του δευτέρου, του τρίτου και του τετάρτου ερωτήματος;

(1)  Οδηγία 1999/70/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Ιουνίου 1999, σχετικά με τη συμφωνία πλαίσιο για την εργασία ορισμένου χρόνου που συνήφθη από τη CES, την UNICE και το CEEP (ΕΕ L 175, σ. 43).

(2)  Οδηγία 2000/78/ΕΚ του Συμβουλίου, της 27ης Νοεμβρίου 2000, για τη διαμόρφωση γενικού πλαισίου για την ίση μεταχείριση στην απασχόληση και την εργασία (ΕΕ L 303, σ. 16).

(3)  Οδηγία 2006/54/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 5ης Ιουλίου 2006, για την εφαρμογή της αρχής των ίσων ευκαιριών και της ίσης μεταχείρισης ανδρών και γυναικών σε θέματα εργασίας και απασχόλησης (αναδιατύπωση) (ΕΕ L 204, σ. 23).

1.6.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 156/19

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Verwaltungsgerichtshof Baden-Württemberg (Γερμανία) στις 28 Φεβρουαρίου 2013 — U κατά Stadt Karlsruhe

(Υπόθεση C-101/13)

2013/C 156/30

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Verwaltungsgerichtshof Baden-Württemberg

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγων και εκκαλών: U

Καθής και εφεσίβλητη: Stadt Karlsruhe

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Πρέπει, βάσει του Παραρτήματος του Κανονισμού (ΕΚ) 2252/2004 (1), ο τρόπος εκδόσεως της αναγνώσιμης από μηχάνημα σελίδας προσωπικών δεδομένων των διαβατηρίων που εκδίδουν τα κράτη μέλη να πληροί όλες τις υποχρεωτικές προδιαγραφές του Μέρους 1 (αναγνώσιμα από μηχάνημα διαβατήρια) του εγγράφου αριθ. 9303 της ICAO (2);

2)

Όταν, κατά τη διέπουσα τα ονόματα νομοθεσία ενός κράτους μέλους, το όνομα ενός προσώπου αποτελείται από το κύριο όνομά του και από το επώνυμό του, μπορεί το κράτος μέλος, βάσει του Παραρτήματος του Κανονισμού (ΕΚ) 2252/2004 σε συνδυασμό με τους κανόνες του σημείου 8.6 του Τμήματος IV του Μέρους 1 (αναγνώσιμα από μηχάνημα διαβατήρια) του εγγράφου αριθ. 9303 της ICAO, να καταχωρίσει επίσης το επώνυμο γένους ως κύριο αναγνωριστικό στοιχείο στο πεδίο 6 της αναγνώσιμης από μηχάνημα σελίδας προσωπικών δεδομένων του διαβατηρίου;

3)

Όταν, κατά τη διέπουσα τα ονόματα νομοθεσία ενός κράτους μέλους, το όνομα ενός προσώπου αποτελείται από το κύριο όνομά του και από το επώνυμό του, μπορεί το κράτος μέλος, βάσει του Παραρτήματος του Κανονισμού (ΕΚ) 2252/2004 σε συνδυασμό με τους κανόνες του σημείου 8.6 του Τμήματος IV του Μέρους 1 (αναγνώσιμα από μηχάνημα διαβατήρια) του εγγράφου αριθ. 9303 της ICAO, να καταχωρίσει επίσης το επώνυμο γένους ως δευτερεύον αναγνωριστικό στοιχείο στο πεδίο 7 της αναγνώσιμης από μηχάνημα σελίδας προσωπικών δεδομένων του διαβατηρίου;

4)

Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως επί του δεύτερου ή επί του τρίτου ερωτήματος: κράτος μέλος, κατά τη διέπουσα τα ονόματα νομοθεσία του οποίου το όνομα ενός προσώπου αποτελείται από το κύριο όνομά του και από το επώνυμό του, υποχρεούται, βάσει της προστασίας του ονόματος ενός προσώπου κατά το άρθρο 7 του ΧΘΔ (3) και το άρθρο 8 της ΕΣΔΑ (4), να επισημάνει στην περιγραφή του πεδίου της αναγνώσιμης από μηχάνημα σελίδας προσωπικών δεδομένων του διαβατηρίου, στο οποίο καταχωρίζεται το επώνυμο γένους, ότι στο εν λόγω πεδίο καταχωρίζεται επίσης το επώνυμο γένους;

5)

Σε περίπτωση αρνητικής απαντήσεως επί του τέταρτου ερωτήματος: κράτος μέλος, κατά τη διέπουσα τα ονόματα νομοθεσία του οποίου το όνομα ενός προσώπου αποτελείται από το κύριο όνομά του και από το επώνυμό του και κατά τη διέπουσα τα διαβατήρια νομοθεσία του οποίου οι περιγραφές των πεδίων της αναγνώσιμης από μηχάνημα σελίδας προσωπικών δεδομένων του διαβατηρίου αναγράφονται επίσης στην αγγλική και στη γαλλική γλώσσα, στο δε πεδίο 6 της προμνησθείσας σελίδας του διαβατηρίου πρέπει επίσης να σημειώνεται, σε χωριστή γραμμή, το επώνυμο γένους και πριν από αυτό η συντομογραφία «geb.» (γεν.) του όρου «geboren» (γεννηθείς/είσα), υποχρεούται, βάσει της προστασίας του ονόματος ενός προσώπου κατά το άρθρο 7 του ΧΘΔ και το άρθρο 8 της ΕΣΔΑ, να αναγράψει τη συντομογραφία «geb.» (γεν.) του όρου «geboren» (γεννηθείς/είσα) στην αγγλική και στη γαλλική επίσης γλώσσα;

6)

Όταν, κατά τη διέπουσα τα ονόματα νομοθεσία ενός κράτους μέλους, το όνομα ενός προσώπου αποτελείται από το κύριο όνομά του και από το επώνυμό του, μπορεί το κράτος μέλος, βάσει του Παραρτήματος του Κανονισμού (ΕΚ) 2252/2004 σε συνδυασμό με τους κανόνες του σημείου 8.6 του Τμήματος IV του Μέρους 1 (αναγνώσιμα από μηχάνημα διαβατήρια) του εγγράφου αριθ. 9303 της ICAO, να καταχωρίσει το επώνυμο γένους στο πεδίο 13 της αναγνώσιμης από μηχάνημα σελίδας προσωπικών δεδομένων του δεδομένου ως προαιρετικό προσωπικό δεδομένο;

(1)  Κανονισμός (ΕΚ) 2252/2004 του Συμβουλίου, της 13ης Δεκεμβρίου 2004, σχετικά με την καθιέρωση προτύπων για τα χαρακτηριστικά ασφαλείας και τη χρήση βιομετρικών στοιχείων στα διαβατήρια και τα ταξιδιωτικά έγγραφα των κρατών μελών (ΕΕ L 385, σ. 1).

(2)  International Civil Aviation Organization.

(3)  Χάρτης των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

(4)  Ευρωπαϊκή Σύμβαση για την Προάσπιση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και των Θεμελιωδών Ελευθεριών.

1.6.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 156/20

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Consiglio di Stato (Ιταλία) στις 8 Μαρτίου 2013 — ASL n. 5 «Spezzino» και λοιποί κατά San Lorenzo Società Cooperativa Sociale, Croce Verde Cogema Cooperativa Sociale Onlus

(Υπόθεση C-113/13)

2013/C 156/31

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Consiglio di Stato

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Εκκαλούσες: ASL n. 5 «Spezzino», A.N.P.A.S. Associazione Nazionale Pubblica Assistenza — Comitato Regionale Liguria, Regione Liguria

Εφεσίβλητες: San Lorenzo Società Cooperativa Sociale, Croce Verde Cogema Cooperativa Sociale Onlus.

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Είναι αντίθετος προς τα άρθρα 49, 56, 105 και 106 ΣΛΕΕ εσωτερικός κανόνας σύμφωνα με τον οποίο η μεταφορά ασθενών ανατίθεται κατά προτεραιότητα στις ενώσεις εθελοντών, στον ιταλικό Ερυθρό Σταυρό και σε άλλα εγκεκριμένα θεσμικά όργανα ή δημόσιους φορείς βάσει συμβάσεων που προβλέπουν την αποκλειστική επιστροφή των πραγματικών δαπανών;

2)

Απαγορεύεται βάσει του δικαίου της Ένωσης περί δημοσίων συμβάσεων -στην κρινόμενη υπόθεση η οποία αφορά αποκλειστικές συμβάσεις, βάσει των γενικών αρχών του ελεύθερου ανταγωνισμού, της απαγορεύσεως των δυσμενών διακρίσεων, της διαφάνειας και της αναλογικότητας- εθνική ρύθμιση που επιτρέπει την άμεση ανάθεση της υπηρεσίας μεταφοράς ασθενών, καθόσον συμφωνία-πλαίσιο, όπως η κρινόμενη η οποία προβλέπει την επιστροφή πάγιων και διαρκών δαπανών, πρέπει να χαρακτηριστεί επαχθής;

1.6.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 156/21

Προσφυγή της 14ης Μαρτίου 2013 — Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο κατά Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης

(Υπόθεση C-124/13)

2013/C 156/32

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγον: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (εκπρόσωποι: L.G. Knudsen, I. Liukkonen et R. Kaskina)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα του προσφεύγοντος

Το προσφεύγον ζητεί από το Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει τον κανονισμό (ΕΕ) 1243/2012 του Συμβουλίου, της 19ης Δεκεμβρίου 2012, σχετικά με την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) 1342/2008 για τη σύσταση μακροπρόθεσμου σχεδίου για τα αποθέματα γάδου και τις αλιευτικές δραστηριότητες που εκμεταλλεύονται τα αποθέματα αυτά (1)· και

—

να καταδικάσει το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο προβάλλει έναν μόνον λόγο ακυρώσεως του προσβαλλόμενου κανονισμού, υποστηρίζοντας ότι το άρθρο 43, παράγραφος 3, ΣΛΕΕ δεν αποτελεί την προσήκουσα νομική βάση για τον προσβαλλόμενο κανονισμό και ότι έπρεπε να εκδοθεί βάσει του άρθρου 43, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ, δεδομένου ότι το άρθρο αυτό χορηγεί στους νομοθέτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης την απαραίτητη εξουσία προς έκδοση πράξης έχουσας τον σκοπό και το περιεχόμενο του προσβαλλόμενου κανονισμού. Η χρησιμοποιηθείσα νομική βάση εμπόδισε το Κοινοβούλιο να μετάσχει στην έκδοση της πράξης, ενώ το άρθρο 43, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ προβλέπει ότι πρέπει να ακολουθείται η συνήθης νομοθετική διαδικασία. Η εσφαλμένη νομική βάση πρέπει να οδηγεί στην ακύρωση του προσβαλλόμενου κανονισμού.

Στο πρώτο μέρος της εκθέσεως του λόγου ακυρώσεως, το Κοινοβούλιο ισχυρίζεται ότι κάθε πολυετές σχέδιο, όπως το επίμαχο στην υπό κρίση υπόθεση, ως μέσο διατηρήσεως και διαχειρίσεως των αποθεμάτων των ιχθύων, αποτελεί ένα σύνολο το οποίο δεν περιλαμβάνει διατάξεις αποσκοπούσες στην επίτευξη των σκοπών της ανανεώσεως και διατηρήσεως της κοινής αλιευτικής πολιτικής (ΚΑλΠ) και, κατά συνέπεια, πρέπει να εκδίδεται στο σύνολό του δυνάμει του άρθρου 43, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ.

Το δεύτερο μέρος του λόγου ακυρώσεως του Κοινοβουλίου συνίσταται στον ισχυρισμό ότι η έκδοση του προσβαλλόμενου κανονισμού με χωριστή πράξη από το υπόλοιπο της προτάσεως της Επιτροπής, συνιστά εν πάση περιπτώσει κατάχρηση εξουσίας και στερεί νοήματος την πάγια νομολογία περί της επιλογής της νομικής βάσεως αναλόγως του κέντρου βαρύτητας της πράξης. Καταμερίζοντας την πρόταση, το Συμβούλιο μπόρεσε τεχνητώς να επιλέξει διαφορετική νομική βάση για ορισμένα στοιχεία της προτεινόμενης πράξης, ενώ τα στοιχεία αυτά θα απορροφώνταν από την ενιαία νομική βάση του άρθρου 43, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ αν η πράξη είχε εκδοθεί ως αρχικώς προτάθηκε στο σύνολό της.

(1)  ΕΕ L 352, σ. 10.πρ

1.6.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 156/21

Προσφυγή της 14ης Μαρτίου 2013 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης

(Υπόθεση C-125/13)

2013/C 156/33

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: K. Banks, A. Bouquet, A. Szmytkowska)

Καθού: Συμβούλιο Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει τον κανονισμό (ΕΕ) 1243/2012 του Συμβουλίου, της 19ης Δεκεμβρίου 2012, σχετικά με την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) 1342/2008 για τη σύσταση μακροπρόθεσμου σχεδίου για τα αποθέματα γάδου και τις αλιευτικές δραστηριότητες που εκμεταλλεύονται τα αποθέματα αυτά (1)·

—

να διατηρήσει τα αποτελέσματα του ακυρωθησομένου κανονισμού του Συμβουλίου για μια εύλογη περίοδο μετά την έκδοση της αποφάσεως του Δικαστηρίου, ήτοι, για μέγιστη διάρκεια ενός πλήρους ημερολογιακού έτους από την 1η Ιανουαρίου του επόμενου έτους της αποφάσεως του Δικαστηρίου, και

—

να καταδικάσει το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Στην παρούσα υπόθεση, η Επιτροπή ζητεί από το Δικαστήριο να ακυρώσει τον κανονισμό (ΕΕ) 1243/2012 του Συμβουλίου, της 19ης Δεκεμβρίου 2012, σχετικά με την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) 1342/2008 για τη σύσταση μακροπρόθεσμου σχεδίου για τα αποθέματα γάδου και τις αλιευτικές δραστηριότητες που εκμεταλλεύονται τα αποθέματα αυτά, διατηρώντας τα αποτελέσματα του ακυρωθησομένου κανονισμού του Συμβουλίου για μια εύλογη περίοδο μετά την έκδοση της αποφάσεως του Δικαστηρίου, ήτοι, για μέγιστη διάρκεια ενός πλήρους ημερολογιακού έτους από την 1η Ιανουαρίου του επόμενου έτους της αποφάσεως του Δικαστηρίου.

Η προσφυγή της Επιτροπής στηρίζεται στους εξής τρεις λόγους:

α)

Με τον πρώτο λόγο, ο οποίος αντλείται από πλάνη περί το δίκαιο σχετικά με τη νομική βάση του προσβαλλόμενου κανονισμού (παράβαση του άρθρου 43, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ), η Επιτροπή υποστηρίζει ότι το Συμβούλιο υπέπεσε σε πλάνη καταμερίζοντας την πρόταση της Επιτροπής και υιοθετώντας ένα μέρος της βάσει του άρθρου 43, παράγραφος 3, ΣΛΕΕ ενώ έπρεπε να βασιστεί πλήρως, όπως πρότεινε η Επιτροπή, επί του άρθρου 43, παράγραφος 2. Ο προσβαλλόμενος κανονισμός περιλαμβάνει διατάξεις μη εμπίπτουσες στο πεδίο εφαρμογής του άρθρου 43, παράγραφος 3, το οποίο μπορεί να αποτελέσει νομική βάση μόνον για μέτρα σχετικά με τον καθορισμό και την χορήγηση των αλιευτικών δυνατοτήτων.

β)

Με τον δεύτερο λόγο, ο οποίος αφορά συνακόλουθη πλάνη περί το δίκαιο αφορώσα τη διαδικασία λήψεως αποφάσεων και το θεσμικό προνόμιο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου να συμμετάσχει στη συνήθη νομοθετική διαδικασία και την προσήκουσα διαβούλευση της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής (παράβαση των άρθρων 294 και 43, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ), η Επιτροπή υποστηρίζει ότι ένα μέρος της οικείας προτάσεως εγκρίθηκε από το Συμβούλιο, το οποίο ενήργησε μόνο του, ενώ το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο δεν μετείχε στην έγκρισή του ως όφειλε να πράξει στο πλαίσιο της συνήθους νομοθετικής διαδικασίας, και δεν υπήρξε προσήκουσα διαβούλευση της Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής.

γ)

Τέλος, με τον τρίτο λόγο, ο οποίος αφορά την έκδοση του προσβαλλόμενου κανονισμού χωρίς πρόταση της Επιτροπής ή ριζική τροποποίηση της φύσης της προτάσεως της Επιτροπής (αλλοιώσεως) (παράβαση του άρθρου 17 ΣΛΕΕ και του άρθρου 43, παράγραφος 3, ΣΛΕΕ), η Επιτροπή προβάλλει ότι ο καταμερισμός της προτάσεως του Συμβουλίου και η συνακόλουθη μεταβολή της νομικής βάσης ενός μέρους της προτάσεως κατέληξε σε θεμελιώδη μεταβολή της φύσης της προτάσεως της Επιτροπής, κατά παράβαση του αποκλειστικού δικαιώματος της Επιτροπής για ανάληψη πρωτοβουλίας.

(1)  ΕΕ L 352, σ. 10.

1.6.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 156/22

Προσφυγή της 19ης Μαρτίου 2013 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Βασιλείου του Βελγίου

(Υπόθεση C-139/13)

2013/C 156/34

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: D. Maidani και G. Wils)

Καθού: Βασίλειο του Βελγίου

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—

να αναγνωρίσει ότι το Βασίλειο του Βελγίου παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει βάσει του κανονισμού (ΕΚ) 2252/2004 (1), επειδή δεν έθεσε σε εφαρμογή, έως τις 28 Ιουνίου 2009, προθεσμία που προβλέπει ο εν λόγω κανονισμός, τις τεχνικές προδιαγραφές για την έκδοση βιομετρικών διαβατηρίων που περιλαμβάνουν τα δακτυλικά αποτυπώματα, σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στην απόφαση C(2006) 2909 της Επιτροπής, της 28ης Ιουνίου 2006·

—

να καταδικάσει το Βασίλειο του Βελγίου στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Με την προσφυγή της η Επιτροπή προσάπτει στο Βασίλειο του Βελγίου ότι δεν θέσπισε τα αναγκαία μέτρα για να διασφαλίσει την έκδοση βιομετρικών διαβατηρίων που περιλαμβάνουν τα δακτυλικά αποτυπώματα εντός της προβλεπόμενης από τον κανονισμό (ΕΚ) 2252/2004 προθεσμίας

(1)  Κανονισμός (ΕΚ) 2252/2004 του Συμβουλίου, της 13ης Δεκεμβρίου 2004, σχετικά με την καθιέρωση προτύπων για τα χαρακτηριστικά ασφαλείας και τη χρήση βιομετρικών στοιχείων στα διαβατήρια και τα ταξιδιωτικά έγγραφα των κρατών μελών (ΕΕ L 385, σ. 1).

1.6.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 156/22

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Verwaltungsgericht Frankfurt am Main (Γερμανία) στις 20 Μαρτίου 2013 — Annett Altmann κ.λπ. κατά Bundesanstalt für Finanzdienstleistungsaufsicht

(Υπόθεση C-140/13)

2013/C 156/35

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Verwaltungsgericht Frankfurt am Main

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγοντες: Annett Altmann, Torsten Altmann, Hans Abel, Doris Anschütz, Heinz Anschütz, Waltraud Apitzsch, Uwe Apitzsch, Andrea Arnold, Klaus Arnold, Simone Arnold, Barbara Assheuer, Ingeborg Aubele, Karl-Heinz Aubele

Καθού: Bundesanstalt für Finanzdienstleistungsaufsicht

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Συνάδει προς το δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης η δυνατότητα διεμβολίσεως, μέσω της εφαρμογής και της ερμηνείας μιας εθνικής δικονομικής διατάξεως όπως είναι το άρθρο 99 VwGO, της προστασίας που παρέχουν οι αναγκαστικού δικαίου υποχρεώσεις περί τηρήσεως του απορρήτου, τις οποίες υπέχουν οι εθνικές αρχές που ασκούν την εποπτεία επί επιχειρήσεων παροχής χρηματοοικονομικών υπηρεσιών και οι οποίες ερείδονται στα σχετικά νομοθετήματα που ισχύουν στο πλαίσιο του δικαίου της Ένωσης (εν προκειμένω: οδηγία 2004/109/ΕΚ (1), οδηγία 2006/48/ΕΚ (2) και οδηγία 2009/65/ΕΚ (3)) και έχουν μεταφερθεί με αντίστοιχο περιεχόμενο στην εθνική νομοθεσία, όπως τούτο συνέβη στην Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας με το άρθρο 9 του νόμου περί πιστωτικού συστήματος (Kreditwesengesetz) και με το άρθρο 8 του νόμου περί εμπορίου χρεογράφων (Wertpapierhandelsgesetz);

2)

Μπορεί μια εποπτική αρχή όπως είναι το γερμανικό Ομοσπονδιακό Ίδρυμα Εποπτείας Παρεχομένων Χρηματοοικονομικών Υπηρεσιών, έναντι προσώπου το οποίο ζητεί από αυτό πρόσβαση σε πληροφορίες που αφορούν ένα συγκεκριμένο πάροχο χρηματοοικονομικών υπηρεσιών, βάσει της εθνικής γερμανικής νομοθεσίας περί ελεύθερης προσβάσεως στην πληροφόρηση, να επικαλεστεί τις υποχρεώσεις τηρήσεως του απορρήτου που υπέχει μεταξύ άλλων και βάσει του δικαίου της Ένωσης, όπως οι υποχρεώσεις αυτές ρυθμίζονται στο άρθρο 9 του νόμου περί πιστωτικού συστήματος και του άρθρου 8 του νόμου περί εμπορίου χρεογράφων, όταν το βασικό επιχειρηματικό σχέδιο της εταιρίας, η οποία προσέφερε χρηματοοικονομικές υπηρεσίες, πλην όμως εν τω μεταξύ έχει λυθεί λόγω πτωχεύσεως και βρίσκεται υπό εκκαθάριση, συνίστατο σε μια ευρείας κλίμακας εξαπάτηση των επενδυτών σε συνδυασμό με την εκ προθέσεως πρόκληση βλάβης σε αυτούς, ορισμένοι δε υπεύθυνοι της εταιρίας αυτής έχουν καταδικαστεί αμετακλήτως σε πολυετείς ποινές καθείρξεως;

(1)  Οδηγία 2004/109/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 15ης Δεκεμβρίου 2004, για την εναρμόνιση των προϋποθέσεων διαφάνειας αναφορικά με την πληροφόρηση σχετικά με εκδότες των οποίων οι κινητές αξίες έχουν εισαχθεί προς διαπραγμάτευση σε ρυθμιζόμενη αγορά και για την τροποποίηση της οδηγίας 2001/34/ΕΚ (ΕΕ L 390, σ. 38).

(2)  Οδηγία 2006/48/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 14ης Ιουνίου 2006, σχετικά με την ανάληψη και την άσκηση δραστηριότητας πιστωτικών ιδρυμάτων (αναδιατύπωση) (ΕΕ L 177, σ. 1).

(3)  Οδηγία 2009/65/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 13ης Ιουλίου 2009, για τον συντονισμό των νομοθετικών, κανονιστικών και διοικητικών διατάξεων σχετικά με ορισμένους οργανισμούς συλλογικών επενδύσεων σε κινητές αξίες (ΟΣΕΚΑ) (ΕΕ L 302, σ. 32).

1.6.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 156/23

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Lietuvos Aukščiausiasis Teismas (Λιθουανία) στις 26 Μαρτίου 2013 — Nickel & Goeldner Spedition GmbH κατά BUAB «Kintra»

(Υπόθεση C-157/13)

2013/C 156/36

Γλώσσα διαδικασίας: η λιθουανική

Αιτούν δικαστήριο

Lietuvos Aukščiausiasis Teismas

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείουσα: Nickel & Goeldner Spedition GmbH

Αναιρεσίβλητη: BUAB «Kintra»

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Πρέπει, σε περίπτωση κατά την οποία ασκείται αγωγή από τον σύνδικο επιχειρήσεως ευρισκομένης υπό πτώχευση, προς το συμφέρον της ομάδας των πιστωτών και με σκοπό την αποκατάσταση της φερεγγυότητας της υπό πτώχευση επιχειρήσεως και την αύξηση του ενεργητικού της, προκειμένου να εξοφληθούν οι απαιτήσεις των πιστωτών κατά το μεγαλύτερο δυνατό μέρος τους — ενώ πρέπει να επισημανθεί ότι τα αυτά αποτελέσματα επιδιώκονται, για παράδειγμα, με την άσκηση αγωγών πτωχευτικής ανακλήσεως (παυλιανών αγωγών) από τον σύνδικο, για τις οποίες έχει κριθεί ότι έχουν στενή σχέση με τη διαδικασία αφερεγγυότητας — και λαμβανομένου υπόψη του γεγονότος ότι εν προκειμένω αξιώνεται, κατ’ εφαρμογήν της Συμβάσεως CMR και του λιθουανικού αστικού κώδικα (γενικές διατάξεις του αστικού δικαίου), η εξόφληση απαιτήσεως οφειλομένης λόγω διεθνούς μεταφοράς εμπορευμάτων, να γίνει δεκτό ότι η αγωγή αυτή έχει άμεση σχέση (λόγω στενού συνδέσμου) με τη διαδικασία κηρύξεως της αφερεγγυότητας της ενάγουσας, ότι το έχον διεθνή δικαιοδοσία δικαστήριο καθορίζεται βάσει των κανόνων του κανονισμού 1346/2000 (1) και ότι η αγωγή αυτή εμπίπτει στην περίπτωση της εξαιρέσεως από το πεδίο εφαρμογής του κανονισμού 44/2001 (2);

2)

Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο πρώτο ερώτημα, [το Lietuvos aukščiausiasis teismas ζητεί από το Δικαστήριο να διευκρινίσει αν], σε περίπτωση κατά την οποία η επίμαχη ενοχή (αυτή του εναγομένου να εξοφλήσει το χρέος του εκ διεθνούς συμβάσεως μεταφοράς και να καταβάλει τόκους υπερημερίας, η οποία οφείλεται σε μη προσήκουσα εκπλήρωση των συμβατικών υποχρεώσεών του έναντι του υπό πτώχευση ευρισκομένου ενάγοντος) είναι προγενέστερη της κινήσεως της διαδικασίας αφερεγγυότητας κατά του ενάγοντος, πρέπει να εφαρμοσθεί το άρθρο 44, παράγραφος 3, στοιχείο α', του κανονισμού 1346/2000 ή να μην εφαρμοσθεί ο κανονισμός αυτός, καθόσον το έχον διεθνή δικαιοδοσία δικαστήριο για να επιληφθεί της διαφοράς αυτής πρέπει να καθορισθεί σύμφωνα με το άρθρο 31 της Συμβάσεως CMR, ως ειδικής Συμβάσεως;

3)

Σε περίπτωση αρνητικής απαντήσεως στο πρώτο ερώτημα και εφόσον η υπό κρίση διαφορά εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής του κανονισμού 44/2001, [το Lietuvos aukščiausiasis teismas ερωτά το Δικαστήριο αν], δεδομένου ότι δεν υφίσταται αντίθεση μεταξύ του άρθρου 31, παράγραφος 1, της Συμβάσεως CMR και του άρθρου 2, παράγραφος 1, του κανονισμού 44/2001, πρέπει εν προκειμένω, καθόσον η διαφορά εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής της Συμβάσεως CMR (ως ειδικής Συμβάσεως), να εφαρμοσθούν οι διατάξεις του άρθρου 31 της Συμβάσεως αυτής για να καθορισθεί το κράτος του οποίου τα δικαστήρια έχουν διεθνή δικαιοδοσία για να επιληφθούν της οικείας διαφοράς, υπό την προϋπόθεση ότι οι διατάξεις αυτές δεν αντιβαίνουν στους κύριους σκοπούς του κανονισμού 44/2001, δεν έχουν αποτελέσματα λιγότερο ευνοϊκά για την εύρυθμη λειτουργία της εσωτερικής αγοράς και είναι επαρκώς σαφείς και ακριβείς;

(1)  Κανονισμός (ΕΚ) 1346/2000 του Συμβουλίου, της 29ης Μαΐου 2000, περί των διαδικασιών αφερεγγυότητας (ΕΕ L 160, σ. 1).

(2)  Κανονισμός (ΕΚ) 44/2001 του Συμβουλίου, της 22ας Δεκεμβρίου 2000, για τη διεθνή δικαιοδοσία, την αναγνώριση και την εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις (ΕΕ 2001, L 12, σ. 1).

1.6.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 156/24

Αίτηση προδικαστικής απόφασης την οποία υπέβαλε το Vrhovno sodišče Republike Slovenije (Σλοβενία) στις 29 Μαρτίου 2013 — Damijan Vnuk κατά Zavarovalnica Triglav d.d.

(Υπόθεση C-162/13)

2013/C 156/37

Γλώσσα διαδικασίας: η σλοβενική

Αιτούν δικαστήριο

Vrhovno sodišče Republike Slovenije

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ενάγων/αναιρεσείων: Damijan Vnuk

Εναγόμενη/αναιρεσίβλητη: Zavarovalnica Triglav d.d.

Προδικαστικό ερώτημα

Έχει ο όρος «κυκλοφορία οχημάτων», όπως χρησιμοποιείται στο άρθρο 3, παράγραφος 1, της οδηγίας 72/166/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 24ης Απριλίου 1972, περί εναρμονίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών των σχετικών με την ασφάλιση της αστικής ευθύνης που προκύπτει από την κυκλοφορία αυτοκινήτων οχημάτων και με τον έλεγχο της υποχρεώσεως προς ασφάλιση της ευθύνης αυτής (1), την έννοια ότι δεν καλύπτει τα περιστατικά της υπό κρίση υπόθεσης, όπου το ασφαλισμένο στην εναγόμενη πρόσωπο προσέκρουσε, με τρακτέρ που έσυρε ρυμουλκούμενο όχημα, στη σκάλα στην οποία βρισκόταν ο ενάγων κατά τη διάρκεια των εργασιών στοιβάγματος δεματιών άχυρου σε αχυρώνα, λόγω του ότι τα περιστατικά αυτά δεν συνέβησαν στο πλαίσιο οδικής κυκλοφορίας;

(1)  ΕΕ ειδ. έκδ. 06/001, σ. 136.

1.6.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 156/24

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Conseil Constitutionnel (Γαλλία) στις 4 Απριλίου 2013 — Jeremy F. κατά Premier ministre

(Υπόθεση C-168/13)

2013/C 156/38

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Αιτούν δικαστήριο

Conseil Constitutionnel

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγων: Jeremy F.

Καθού: Premier ministre

Προδικαστικό ερώτημα

Έχουν τα άρθρα 27 και 28 της αποφάσεως-πλαισίου 2002/584/ΔΕΥ του Συμβουλίου, της 13ης Ιουνίου 2002, για το ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης και τις διαδικασίες παράδοσης μεταξύ των κρατών μελών (1), την έννοια ότι αντιτίθενται στην εκ μέρους των κρατών μελών παροχή δυνατότητας προσφυγής, αναστέλλουσας την εκτέλεση αποφάσεως δικαστικής αρχής η οποία αποφαίνεται, εντός προθεσμίας 30 ημερών από της παραλαβής της αιτήσεως, είτε παρέχουσα συγκατάθεση για διωχθεί, να καταδικαστεί ή να κρατηθεί προσωρινώς ένα άτομο προς εκτέλεση ποινής ή μέτρου στερητικού της ελευθερίας, για αξιόποινη πράξη διαπραχθείσα πριν από την παράδοσή του σε εκτέλεση ευρωπαϊκού εντάλματος συλλήψεως, διαφορετικής από εκείνη η οποία δικαιολόγησε την παράδοσή του, είτε για την παράδοση ενός ατόμου σε κράτος μέλος διαφορετικό από το κράτος εκτελέσεως, δυνάμει ευρωπαϊκού εντάλματος συλλήψεως εκδοθέντος λόγω πράξεως διαπραχθείσας πριν από την παράδοσή του;

(1)  ΕΕ L 190, σ. 1.

1.6.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 156/24

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Riigikohus (Εσθονία) στις 28 Μαρτίου 2013 — MTÜ Liivimaa Lihaveis κατά Eesti-Läti programmi 2007-2013 Seirekomitee

(Υπόθεση C-175/13)

2013/C 156/39

Γλώσσα διαδικασίας: η εσθονική

Αιτούν δικαστήριο

Riigikohus

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα/Αναιρεσείουσα: MTÜ Liivimaa Lihaveis

Καθής/Αναιρεσίβλητη: Eesti-Läti programmi 2007-2013 Seirekomitee [επιτροπή παρακολούθησης του προγράμματος Εσθονίας-Λεττονίας 2007-2013]

Παρεμβαίνον: Eesti Vabariigi Siseministeerium [Υπουργείο Εσωτερικών της Δημοκρατίας της Εσθονίας]

Προδικαστικά ερωτήματα

2.1.

Επιβάλλουν το άρθρο 19, παράγραφος 1, τρίτο εδάφιο, της Συνθήκης ΕΕ και το άρθρο 47, παράγραφος 1, του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στα κράτη μέλη τα οποία συμμετέχουν στο πρόγραμμα Εσθονίας-Λεττονίας 2007–2013, την υποχρέωση να συνάψουν συμφωνία περί καθορισμού του αρμοδίου να κρίνει προσφυγές κατά αποφάσεων της επιτροπής παρακολούθησης δικαστηρίου, καθώς και περί του εφαρμοστέου δικαίου σε ανάλογες προσφυγές, επί τη βάσει της προβλεπόμενης στο άρθρο 63, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΚ) 1083/2006 (1) του Συμβουλίου, της 11ης Ιουλίου 2006, και στο άρθρο 14, παράγραφος 3, του κανονισμού (ΕΚ) 1080/2006 (2) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 5ης Ιουλίου 2006, συστάσεως της επιτροπής παρακολούθησης;

2.2.

Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο πρώτο ερώτημα, και εφόσον δεν έχει συναφθεί σχετική συμφωνία, συνάδει με το άρθρο 63 του κανονισμού (ΕΚ) 1083/2006 του Συμβουλίου, της 11ης Ιουλίου 2006, η εκδίκαση προσφυγής κατά αποφάσεως της επιτροπής παρακολούθησης από δικαστήριο του κράτους μέλους του οποίου είναι υπήκοος ο προσφεύγων βάσει του εσωτερικού δικαίου του κράτους μέλους αυτού;

(1)  Κανονισμός (ΕΚ) 1083/2006 του Συμβουλίου, της 11ης Ιουλίου 2006, περί καθορισμού γενικών διατάξεων για το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης, το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο και το Ταμείο Συνοχής και την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) 1260/1999 (ΕΕ L 210, σ. 25)

(2)  Κανονισμός (ΕΚ) 1080/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 5ης Ιουλίου 2006, για το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) 1783/1999 (ΕΕ L 210, σ. 1)

1.6.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 156/25

Προσφυγή της 11ης Απριλίου 2013 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Δημοκρατίας της Φινλανδίας

(Υπόθεση C-178/13)

2013/C 156/40

Γλώσσα διαδικασίας: η φινλανδική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: I. Koskinen και J. Hottiaux)

Καθής: Δημοκρατία της Φινλανδίας

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—

να αναγνωρίσει ότι η Δημοκρατία της Φινλανδίας, παραλείποντας να λάβει όλα τα νομοθετικά, κανονιστικά και διοικητικά μέτρα που απαιτούνται για τη μεταφορά στην εθνική έννομη τάξη της οδηγίας 2002/15/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Μαρτίου 2002 (1), για την οργάνωση του χρόνου εργασίας των εκτελούντων κινητές δραστηριότητες οδικών μεταφορών, ή, τουλάχιστον, παραλείποντας να ανακοινώσει τα μέτρα αυτά στην Επιτροπή, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από τα άρθρα 2, παράγραφος 1, 3 έως 7 και 11 της οδηγίας αυτής·

—

να καταδικάσει τη Δημοκρατία της Φινλανδίας στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Η προθεσμία για τη μεταφορά της οδηγίας στην εσωτερική έννομη τάξη έληξε στις 23 Μαρτίου 2009.

(1)  ΕΕ L 80, σ. 35.

1.6.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 156/25

Προσφυγή της 12ης Απριλίου 2013 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Δημοκρατίας της Σλοβενίας

(Υπόθεση C-188/13)

2013/C 156/41

Γλώσσα διαδικασίας: η σλοβενική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: B. Rous και J. Hottiaux)

Καθής: Δημοκρατία της Σλοβενίας

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—

να διαπιστώσει ότι η Δημοκρατία της Σλοβενίας, παραλείποντας να θεσπίσει όλες τις αναγκαίες νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις για να μεταφέρει στην εσωτερική έννομη τάξη την οδηγία 2011/18/ΕΕ (1) της Επιτροπής, της 1ης Μαρτίου 2011, περί τροποποιήσεως των παραρτημάτων II, V και VI της οδηγίας 2008/57/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, σχετικά με τη διαλειτουργικότητα του κοινοτικού σιδηροδρομικού συστήματος, ή, εν πάση περιπτώσει, μη ενημερώνοντας την Επιτροπή σχετικώς, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από το άρθρο 2 της οδηγίας αυτής·

—

να καταδικάσει τη Δημοκρατία της Σλοβενίας στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Η προθεσμία για τη μεταφορά της οδηγίας στην εσωτερική έννομη τάξη έληξε στις 31 Δεκεμβρίου 2011.

(1)  ΕΕ L 57, σ. 1.

1.6.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 156/25

Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 13ης Μαρτίου 2013 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας, υποστηριζόμενη από: Γαλλική Δημοκρατία, Ρουμανία, Βασίλειο των Κάτω Χωρών, Σλοβακική Δημοκρατία

(Υπόθεση C-148/12) (1)

2013/C 156/42

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Ο Πρόεδρος του Δικαστηρίου διέταξε τη διαγραφή της υποθέσεως.

(1)  ΕΕ C 138 της 12.5.2012.

Γενικό Δικαστήριο

1.6.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 156/26

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 12ης Απριλίου 2013 — Du Pont de Nemours (France) κ.λπ. κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-31/07) (1)

(Φυτοπροστατευτικά προϊόντα - Δραστική ουσία flusilazole - Καταχώριση στο παράρτημα I της οδηγίας 91/414/ΕΟΚ - Προσφυγή ακυρώσεως - Μερική ακύρωση - Αδυναμία διαχωρισμού - Απαράδεκτο - Εξωσυμβατική ευθύνη - Περιορισμός της καταχωρίσεως για διάρκεια 18 μηνών και για τέσσερις καλλιέργειες - Αρχή της προφυλάξεως - Αρχή της αναλογικότητας - Δικαίωμα ακροάσεως - Ίση μεταχείριση - Αιτιολογία - Κατάχρηση εξουσίας - Κατάφωρη παραβίαση κανόνα δικαίου ο οποίος παρέχει δικαιώματα σε ιδιώτες)

2013/C 156/43

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες-ενάγουσες: Du Pont de Nemours (France) SAS (Puteaux, Γαλλία), Du Pont Portugal — Serviços, Sociedada Unipessoal Lda (Λισσαβώνα, Πορτογαλία), Du Pont Ibérica SL (Βαρκελώνη, Ισπανία), Du Pont de Nemours (Belgium) BVBA (Mechelen, Βέλγιο), Du Pont de Nemours Italiana Srl (Μιλάνο, Ιταλία), Du Pont de Nemours (Nederland) BV (Dordrecht, Κάτω Χώρες), Du Pont de Nemours (Deutchland) GmbH (Bad Homburg vor der Höhe, Γερμανία), DuPont CZ s.r.o. (Πράγα, Δημοκρατία της Τσεχίας), DuPont Magyarország Kereskedelmi kft (Budaors, Ουγγαρία), DuPont Poland sp. z o.o. (Βαρσοβία, Πολωνία), DuPont Romania Srl (Βουκουρέστι, Ρουμανία), DuPont (UK) Ltd (Stevenage, Ηνωμένο Βασίλειο), Ντυ Ποντ Άγκρο Ελλάς ΑΕ (Χαλάνδρι, Ελλάδα), DuPont International Operations SARL (Le Grand Saconnex, Ελβετία) και DuPont Solutions (France) SAS (Puteaux) (εκπρόσωποι: αρχικώς D. Waelbroeck και N. Rampal, στη συνέχεια D. Waelbroeck, δικηγόροι)

Καθής-εναγομένη: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: αρχικώς L. Parpala και B. Doherty, στη συνέχεια L. Parpala και G. von Rintelen)

Παρεμβαίνουσα υπέρ των προσφευγουσών-εναγουσών: European Crop Protection Association (ECPA) (Βρυξέλλες, Βέλγιο) (εκπρόσωποι: U. Zinsmeister και I. Antypas, δικηγόροι)

Αντικείμενο

Αφενός, αιτήματα ακυρώσεως της οδηγίας 2006/133/ΕΚ της Επιτροπής, της 11ης Δεκεμβρίου 2006, για την τροποποίηση της οδηγίας 91/414/ΕΟΚ του Συμβουλίου ώστε να καταχωριστεί η ουσία flusilazole ως δραστική (ΕΕ L 349, σ. 27), καθόσον περιορίζει την καταχώριση της flusilazole στο παράρτημα I της οδηγίας 91/414 μόνο για τέσσερις καλλιέργειες και για διάρκεια μηνών, και, αφετέρου, αγωγή αποζημιώσεως.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Απορρίπτει την προσφυγή-αγωγή.

2)

Καταδικάζει τις Du Pont de Nemours (France) SAS, Du Pont Portugal — Serviços, Sociedade Unipessoal Lda, Du Pont Ibérica, SL, Du Pont de Nemours (Belgium) BVBA, Du Pont de Nemours Italiana Srl, Du Pont De Nemours (Nederland) BV, Du Pont de Nemours (Deutschland) GmbH, DuPont CZ s.r.o., DuPont Magyarország Kereskedelmi kft, DuPont Poland sp. z o.o., DuPont Romania Srl, DuPont (UK) Ltd, Ντυ Ποντ Άγκρο Ελλάς ΑΕ, DuPont International Operations SARL και DuPont Solutions (France) SAS να φέρουν τα δικαστικά τους έξοδα καθώς και τα έξοδα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής σχετικά με την κύρια διαδικασία και με τη διαδικασία ασφαλιστικών μέτρων.

3)

Καταδικάζει την European Crop Protection Association (ECPA) στα δικαστικά της έξοδα.

(1)  EE C 69 της 24.3.2007.

1.6.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 156/26

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 12ης Απριλίου 2013 — ΑΕΠΙ κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-392/08) (1)

(Ανταγωνισμός - Συμπράξεις - Δικαιώματα του δημιουργού σχετικά με τη δημόσια εκτέλεση μουσικών έργων μέσω διαδικτύου, δορυφόρου ή καλωδιακής αναμεταδόσεως - Απόφαση με την οποία διαπιστώνεται παράβαση του άρθρου 81 ΕΚ - Κατανομή της γεωγραφικής αγοράς - Διμερείς συμβάσεις μεταξύ εθνικών εταιριών συλλογικής διαχείρισης - Εναρμονισμένη πρακτική που αποκλείει τη δυνατότητα χορηγήσεως αδειών πολλαπλής εδαφικής ισχύος και πολλαπλών ρεπερτορίων - Απόδειξη - Τεκμήριο αθωότητας)

2013/C 156/44

Γλώσσα διαδικασίας: η ελληνική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: ΑΕΠΙ Ελληνική Εταιρία προς Προστασίαν της Πνευματικής Ιδιοκτησίας AE (Αθήνα, Ελλάδα) (εκπρόσωποι: αρχικώς Π. Ξανθόπουλος και Θ. Ασπρογέρακας-Γρίβας, στη συνέχεια, Θ. Ασπρογέρακας-Γρίβας, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: Θ. Χριστοφόρου και F. Castillo de la Torre, επικουρούμενοι αρχικώς από τη Μ. Μουστακαλή, στη συνέχεια από τον Σ. Δεμπεγιώτη, δικηγόρους)

Αντικείμενο

Προσφυγή με αίτημα τη μερική ακύρωση της αποφάσεως C(2008) 3435 τελικό της Επιτροπής, της 16ης Ιουλίου 2008, σχετικά με διαδικασία εφαρμογής του άρθρου 81 [ΕΚ] και του άρθρου 53 της συμφωνίας για τον ΕΟΧ (υπόθεση COMP/C2/38.698 — CISAC).

Διατακτικό

1)

Το άρθρο 3 της αποφάσεως C(2008) 3435 τελικό της Επιτροπής, της 16ης Ιουλίου 2008, σχετικά με διαδικασία εφαρμογής του άρθρου 81 [ΕΚ] και του άρθρου 53 της συμφωνίας για τον ΕΟΧ (υπόθεση COMP/C2/38.698 — CISAC), ακυρώνεται στο μέτρο που αφορά την ΑΕΠΙ Ελληνική Εταιρία προς Προστασίαν της Πνευματικής Ιδιοκτησίας AE.

2)

Το άρθρο 4 της αποφάσεως C(2008) 3435 τελικό ακυρώνεται, στο μέτρο που παραπέμπει στο άρθρο 3 της αποφάσεως αυτής, και καθόσον αφορά την ΑΕΠΙ.

3)

Η προσφυγή απορρίπτεται κατά τα λοιπά.

4)

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή φέρει τα δικαστικά έξοδά της καθώς και το ήμισυ των δικαστικών εξόδων στα οποία υποβλήθηκε η ΑΕΠΙ.

5)

Η ΑΕΠΙ φέρει το ήμισυ των δικαστικών εξόδων της.

6)

Οι διάδικοι φέρουν τα δικαστικά έξοδα στα οποία υποβλήθηκαν στο πλαίσιο της διαδικασίας ασφαλιστικών μέτρων.

(1)  ΕΕ C 301 της 22.11.2008.

1.6.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 156/27

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 12ης Απριλίου 2013 — Stowarzyszenie Autorów κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-398/08) (1)

(Ανταγωνισμός - Συμπράξεις - Δικαιώματα του δημιουργού σχετικά με τη δημόσια εκτέλεση μουσικών έργων μέσω διαδικτύου, δορυφόρου και καλωδιακής αναμεταδόσεως - Απόφαση με την οποία διαπιστώνεται παράβαση του άρθρου 81 ΕΚ - Κατανομή της γεωγραφικής αγοράς - Διμερείς συμφωνίες μεταξύ των εθνικών εταιριών συλλογικής διαχειρίσεως - Εναρμονισμένη πρακτική αποκλείουσα τη δυνατότητα χορηγήσεως αδειών πολλαπλής εδαφικής ισχύος και πολλαπλών ρεπερτορίων - Απόδειξη - Τεκμήριο αθωότητας)

2013/C 156/45

Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Stowarzyszenie Autorów ZAiKS (Βαρσοβία, Πολωνία) (εκπρόσωποι: B. Borkowska και M. Błeszyński, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: F. Castillo de la Torre και K. Mojzesowicz)

Αντικείμενο

Αίτημα μερικής ακυρώσεως της αποφάσεως C(2008) 3435 τελικό της Επιτροπής, της 16ης Ιουλίου 2008, σχετικά με τη διαδικασία εφαρμογής του άρθρου 81 [ΕΚ] και του άρθρου 53 της Συμφωνίας για τον ΕΟΧ (Υπόθεση COMP/C2/38.698 — CISAC).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Ακυρώνει το άρθρο 3 της αποφάσεως C(2008) 3435 τελικό της Επιτροπής, της 16ης Ιουλίου 2008, σχετικά με τη διαδικασία εφαρμογής του άρθρου 81 [ΕΚ] και του άρθρου 53 της Συμφωνίας για τον ΕΟΧ (Υπόθεση COMP/C2/38.698 — CISAC), καθόσον αφορά τη Stowarzyszenie Autorów ZAiKS.

2)

Ακυρώνει το άρθρο 4, παράγραφοι 2 και 3, της εν λόγω αποφάσεως, καθόσον παραπέμπει στο άρθρο 3 της αποφάσεως αυτής, όσον αφορά τη Stowarzyszenie Autorów ZAiKS.

3)

Απορρίπτει την προσφυγή κατά τα λοιπά.

4)

Καταδικάζει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα σχετικά με την κύρια διαδικασία δικαστικά έξοδα.

5)

Η Autorów ZAiKS και η Επιτροπή φέρουν η καθεμία τα σχετικά με τη διαδικασία ασφαλιστικών μέτρων δικαστικά τους έξοδα.

(1)  EE C 285 της 8.11.2008.

1.6.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 156/27

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 12ης Απριλίου 2013 — Säveltäjäin Tekijänoikeustoimisto Teosto κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-401/08) (1)

(Ανταγωνισμός - Συμπράξεις - Δικαιώματα του δημιουργού σχετικά με τη δημόσια εκτέλεση μουσικών έργων μέσω Διαδικτύου, δορυφόρου ή καλωδιακής αναμεταδόσεως - Απόφαση με την οποία διαπιστώνεται παράβαση του άρθρου 81 ΕΚ - Κατανομή της γεωγραφικής αγοράς - Διμερείς συμβάσεις μεταξύ εθνικών εταιριών συλλογικής διαχειρίσεως - Εναρμονισμένη πρακτική που αποκλείει τη δυνατότητα χορήγησης αδειών πολλαπλής εδαφικής ισχύος και πολλαπλών ρεπερτορίων - Απόδειξη - Τεκμήριο αθωότητας)

2013/C 156/46

Γλώσσα διαδικασίας: η φινλανδική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Säveltäjäin Tekijänoikeustoimisto Teosto ry Ελσίνκι (Φινλανδία) (εκπρόσωπος: H. Pokela, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: αρχικώς E. Paasivirta, F. Castillo de la Torre και P. Aalto, στη συνέχεια E. Paasivirta και F. Castillo de la Torre)

Αντικείμενο

Προσφυγή με αίτημα τη μερική ακύρωση της αποφάσεως C(2008) 3435 τελικό της Επιτροπής, της 16ης Ιουλίου 2008, σχετικά με διαδικασία εφαρμογής του άρθρου 81 [ΕΚ] και του άρθρου 53 της Συμφωνίας για τον ΕΟΧ (Υπόθεση COMP/C2/38.698 — CISAC).

Διατακτικό

1)

Το άρθρο 3 της αποφάσεως C(2008) 3435 τελικό της Επιτροπής, της 16ης Ιουλίου 2008, σχετικά με διαδικασία εφαρμογής του άρθρου 81 [ΕΚ] και του άρθρου 53 της Συμφωνίας για τον ΕΟΧ (υπόθεση COMP/C2/38.698 — CISAC), ακυρώνεται στο μέτρο που αφορά τη Säveltäjäin Tekijänoikeustoimisto Teosto ry.

2)

Το άρθρο 4 της αποφάσεως C(2008) 3435 τελικό ακυρώνεται, στο μέτρο που παραπέμπει στο άρθρο 3 της αποφάσεως αυτής, και καθόσον αφορά τη Säveltäjäin Tekijänoikeustoimisto Teosto.

3)

Η προσφυγή απορρίπτεται κατά τα λοιπά.

4)

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή φέρει τα δικαστικά της έξοδα καθώς και το ήμισυ των δικαστικών εξόδων στα οποία υποβλήθηκε η Säveltäjäin Tekijänoikeustoimisto Teosto.

5)

Η Säveltäjäin Tekijänoikeustoimisto Teosto φέρει το ήμισυ των δικαστικών εξόδων της.

6)

Η Säveltäjäin Tekijänoikeustoimisto Teosto και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή φέρουν τα δικαστικά έξοδα στα οποία υποβλήθηκαν στο πλαίσιο της διαδικασίας ασφαλιστικών μέτρων.

(1)  ΕΕ C 313 της 6.12.2008.

1.6.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 156/28

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 12ης Απριλίου 2013 — GEMA κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-410/08) (1)

(Ανταγωνισμός - Συμπράξεις - Δικαιώματα του δημιουργού σχετικά με τη δημόσια εκτέλεση μουσικών έργων μέσω διαδικτύου, δορυφόρου ή καλωδιακής αναμεταδόσεως - Απόφαση με την οποία διαπιστώνεται παράβαση του άρθρου 81 ΕΚ - Κατανομή της γεωγραφικής αγοράς - Διμερείς συμβάσεις μεταξύ εθνικών εταιριών συλλογικής διαχείρισης - Εναρμονισμένη πρακτική που αποκλείει τη δυνατότητα χορηγήσεως αδειών πολλαπλής εδαφικής ισχύος και πολλαπλών ρεπερτορίων - Απόδειξη - Τεκμήριο αθωότητας)

2013/C 156/47

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσa: Gesellschaft für musikalische Aufführungs- und mechanische Vervielfältigungsrechte (GEMA) (Βερολίνο, Γερμανία) (εκπρόσωποι: R. Bechtold, I. Brinker, T. Holzmüller, δικηγόροι, και J. Schwarze, καθηγητής)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: F. Castillo de la Torre, Α. Αντωνιάδης και O. Weber)

Παρεμβαίνουσες υπέρ της καθής: RTL Group SA (Λουξεμβούργο, Λουξεμβούργο), CLT-UFA (Λουξεμβούργο), Music Choice Europe Ltd (Λονδίνο, Ηνωμένο Βασίλειο), ProSiebenSat.1 Media AG (Unterföhring, Γερμανία), Modern Times Group MTG AB (Στοκχόλμη, Σουηδία), Viasat Broadcasting UK Ltd (Λονδίνο) και Verband Privater Rundfunk und Telemedien eV (VPRT) (Βερολίνο) (εκπρόσωποι: αρχικώς M. Hansen, A. Weitbrecht και É. Barbier de La Serre, δικηγόροι, στη συνέχεια M. Hansen, A. Weitbrecht, J. Ruiz Calzado, δικηγόροι, και J. Kallaugher, solicitor)

Αντικείμενο

Προσφυγή με αίτημα τη μερική ακύρωση της αποφάσεως C(2008) 3435 τελικό της Επιτροπής, της 16ης Ιουλίου 2008, σχετικά με διαδικασίας εφαρμογής του άρθρου 81 [ΕΚ] και του άρθρου 53 της Συμφωνίας για τον ΕΟΧ (Υπόθεση COMP/C2/38.698 — CISAC).

Διατακτικό

1)

Το άρθρο 3 της αποφάσεως C(2008) 3435 τελικό της Επιτροπής, της 16ης Ιουλίου 2008, σχετικά με διαδικασίας εφαρμογής του άρθρου 81 [ΕΚ] και του άρθρου 53 της Συμφωνίας για τον ΕΟΧ (υπόθεση COMP/C2/38.698 — CISAC), ακυρώνεται στο μέτρο που αφορά την Gesellschaft für musikalische Aufführungs- und mechanische Vervielfältigungsrechte (GEMA).

2)

Το άρθρο 4, παράγραφοι 2 και 3, της αποφάσεως C(2008) 3435 τελικό ακυρώνεται, στο μέτρο που παραπέμπει στο άρθρο 3 της αποφάσεως αυτής, όσον αφορά την GEMA.

3)

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή φέρει τα δικαστικά έξοδά της καθώς και τα δικαστικά έξοδα της GEMA, πλην εκείνων που συνδέονται με την παρέμβαση.

4)

Οι RTL Group SA, CLT-UFA, Music Choice Europe Ltd, ProSiebenSat.1 Media AG, Modern Times Group MTG AB, Viasat Broadcasting UK Ltd και Verband Privater Rundfunk und Telemedien eV (VPRT) φέρουν τα δικαστικά έξοδά τους καθώς και τα δικαστικά έξοδα της GEMA τα οποία αφορούν την παρέμβαση.

5)

Η GEMA, η Επιτροπή, η RTL Group, η CLT-UFA και η Music Choice Europe φέρουν εκάστη τα δικαστικά έξοδά της στο πλαίσιο της διαδικασίας ασφαλιστικών μέτρων.

(1)  EE C 313 της 6.12.2008.

1.6.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 156/28

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 12ης Απριλίου 2013 — Artisjus κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-411/08) (1)

(Ανταγωνισμός - Συμπράξεις - Δικαιώματα του δημιουργού σχετικά με τη δημόσια εκτέλεση μουσικών έργων μέσω διαδικτύου, δορυφόρου και καλωδιακής αναμεταδόσεως - Απόφαση με την οποία διαπιστώνεται παράβαση του άρθρου 81 ΕΚ - Κατανομή της γεωγραφικής αγοράς - Διμερείς συμφωνίες μεταξύ των εθνικών εταιριών συλλογικής διαχειρίσεως - Εναρμονισμένη πρακτική αποκλείουσα τη δυνατότητα χορηγήσεως αδειών πολλαπλής εδαφικής ισχύος και πολλαπλών ρεπερτορίων - Απόδειξη - Τεκμήριο αθωότητας)

2013/C 156/48

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Artisjus Magyar Szerzői Jogvédő Iroda Egyesület (Βουδαπέστη, Ουγγαρία) (εκπρόσωποι: Z. Hegymegi-Barakonyi, P. Vörös και M. Horányi, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: F. Castillo de la Torre και V. Bottka)

Αντικείμενο

Αίτημα μερικής ακυρώσεως της αποφάσεως C(2008) 3435 τελικό της Επιτροπής, της 16ης Ιουλίου 2008, σχετικά με διαδικασία του άρθρου 81[ΕΚ] και του άρθρου 53 της Συμφωνίας για τον ΕΟΧ (Υπόθεση COMP/C2/38.698 — CISAC).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Ακυρώνει το άρθρο 3 της αποφάσεως C(2008) 3435 τελικό της Επιτροπής, της 16ης Ιουλίου 2008, σχετικά με διαδικασία εφαρμογής του άρθρου 81 [ΕΚ] και του άρθρου 53 της Συμφωνίας για τον ΕΟΧ (Υπόθεση COMP/C2/38.698 — CISAC), καθόσον αφορά την Artisjus Magyar Szerzői Jogvédő Iroda Egyesület.

2)

Ακυρώνει το άρθρο 4, παράγραφοι 2 και 3, της εν λόγω αποφάσεως, καθόσον παραπέμπει στο άρθρο 3 της αποφάσεως αυτής, όσον αφορά την Artisjus.

3)

Καταδικάζει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα σχετικά με την κύρια διαδικασία δικαστικά έξοδα.

4)

Η Artisjus και η Επιτροπή φέρουν η καθεμία τα σχετικά με τη διαδικασία ασφαλιστικών μέτρων δικαστικά τους έξοδα.

(1)  EE C 301 της 22.11.2008.

1.6.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 156/29

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 12ης Απριλίου 2013 — SOZA κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-413/08) (1)

(Ανταγωνισμός - Συμπράξεις - Δικαιώματα του δημιουργού σχετικά με τη δημόσια εκτέλεση μουσικών έργων μέσω διαδικτύου, δορυφόρου ή καλωδιακής αναμεταδόσεως - Απόφαση με την οποία διαπιστώνεται παράβαση του άρθρου 81 ΕΚ - Κατανομή της γεωγραφικής αγοράς - Διμερείς συμβάσεις μεταξύ εθνικών εταιριών συλλογικής διαχείρισης - Εναρμονισμένη πρακτική που αποκλείει τη δυνατότητα χορηγήσεως αδειών πολλαπλής εδαφικής ισχύος και πολλαπλών ρεπερτορίων - Απόδειξη - Τεκμήριο αθωότητας)

2013/C 156/49

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Slovenský ochranný Zväz Autorský pre práva k hudobným dielam (SOZA) (Μπρατισλάβα, Σλοβακία) (εκπρόσωπος: M. Favart, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: F. Castillo de la Torre, A. Biolan και J. Bourke)

Παρεμβαίνουσα υπέρ της προσφεύγουσας: International Confederation of Societies of Authors and Composers (CISAC) (Neuilly-sur-Seine, Γαλλία) (εκπρόσωποι: J. F. Bellis και K. Van Hove, δικηγόροι)

Αντικείμενο

Προσφυγή με αίτημα τη μερική ακύρωση της αποφάσεως C(2008) 3435 τελικό της Επιτροπής, της 16ης Ιουλίου 2008, σχετικά με διαδικασία εφαρμογής του άρθρου 81 [ΕΚ] και του άρθρου 53 της Συμφωνίας για τον ΕΟΧ (υπόθεση COMP/C2/38.698 — CISAC).

Διατακτικό

1)

Το άρθρο 3 της αποφάσεως C(2008) 3435 τελικό της Επιτροπής, της 16ης Ιουλίου 2008, σχετικά με διαδικασία εφαρμογής του άρθρου 81 [ΕΚ] και του άρθρου 53 της Συμφωνίας για τον ΕΟΧ (υπόθεση COMP/C2/38.698 — CISAC), ακυρώνεται στο μέτρο που αφορά τη Slovenský ochranný Zväz Autorský pre práva k hudobným dielam (SOZA).

2)

Η προσφυγή απορρίπτεται κατά τα λοιπά.

3)

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή καταδικάζεται στα δικαστικά έξοδα.

(1)  EE C 301 της 22.11.2008.

1.6.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 156/29

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 12ης Απριλίου 2013 — Autortiesību un komunicēšanās konsultāciju aģentūra/Latvijas Autoru apvienība κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-414/08) (1)

(Ανταγωνισμός - Συμπράξεις - Δικαιώματα του δημιουργού σχετικά με τη δημόσια εκτέλεση μουσικών έργων μέσω διαδικτύου, δορυφόρου ή καλωδιακής αναμεταδόσεως - Απόφαση με την οποία διαπιστώνεται παράβαση του άρθρου 81 ΕΚ - Κατανομή της γεωγραφικής αγοράς - Διμερείς συμβάσεις μεταξύ εθνικών εταιριών συλλογικής διαχείρισης - Εναρμονισμένη πρακτική που αποκλείει τη δυνατότητα χορηγήσεως αδειών πολλαπλής εδαφικής ισχύος και πολλαπλών ρεπερτορίων - Απόδειξη - Τεκμήριο αθωότητας)

2013/C 156/50

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Autortiesību un komunicēšanās konsultāciju aģentūra/Latvijas Autoru apvienība (Ρίγα, Λεττονία) (εκπρόσωπος: M. Favart, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: F. Castillo de la Torre και A. Biolan)

Παρεμβαίνουσες υπέρ της προσφεύγουσας: International Confederation of Societies of Authors and Composers (CISAC) (Neuilly-sur-Seine, Γαλλία) (εκπρόσωποι: J.-F. Bellis και K. Van Hove, δικηγόροι)· και European Broadcasting Union (EBU) (Grand-Saconnex, Ελβετία) (εκπρόσωποι: D. Waelbroeck, δικηγόρος, και D. Slater, solicitor)

Αντικείμενο

Προσφυγή με αίτημα τη μερική ακύρωση της αποφάσεως C(2008) 3435 τελικό της Επιτροπής, της 16ης Ιουλίου 2008, σχετικά με διαδικασία εφαρμογής του άρθρου 81 [ΕΚ] και του άρθρου 53 της Συμφωνίας για τον ΕΟΧ (υπόθεση COMP/C2/38.698 — CISAC).

Διατακτικό

1)

Το άρθρο 3 της αποφάσεως C(2008) 3435 τελικό της Επιτροπής, της 16ης Ιουλίου 2008, σχετικά με διαδικασία εφαρμογής του άρθρου 81 [ΕΚ] και του άρθρου 53 της Συμφωνίας για τον ΕΟΧ (υπόθεση COMP/C2/38.698 — CISAC), ακυρώνεται στο μέτρο που αφορά την Autortiesību un komunicēšanās konsultāciju aģentūra/Latvijas Autoru apvienība.

2)

Η προσφυγή απορρίπτεται κατά τα λοιπά.

3)

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή καταδικάζεται στα δικαστικά έξοδα.

(1)  ΕΕ C 313 της 6.12.2008.

1.6.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 156/30

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 12ης Απριλίου 2013 — Irish Music Rights Organisation κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-415/08) (1)

(Ανταγωνισμός - Συμπράξεις - Δικαιώματα του δημιουργού σχετικά με τη δημόσια εκτέλεση μουσικών έργων μέσω διαδικτύου, δορυφόρου ή καλωδιακής αναμεταδόσεως - Απόφαση με την οποία διαπιστώνεται παράβαση του άρθρου 81 ΕΚ - Κατανομή της γεωγραφικής αγοράς - Διμερείς συμβάσεις μεταξύ εθνικών εταιριών συλλογικής διαχείρισης - Εναρμονισμένη πρακτική που αποκλείει τη δυνατότητα χορηγήσεως αδειών πολλαπλής εδαφικής ισχύος και πολλαπλών ρεπερτορίων - Απόδειξη - Τεκμήριο αθωότητας)

2013/C 156/51

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Irish Music Rights Organisation Ltd (Δουβλίνο, Ιρλανδία) (εκπρόσωποι: M. Favart, δικηγόρος, και D. Collins, solicitor)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: F. Castillo de la Torre και J. Bourke)

Παρεμβαίνουσες υπέρ της προσφεύγουσας: International Confederation of Societies of Authors and Composers (CISAC) (Neuilly-sur-Seine, Γαλλία) (εκπρόσωποι: J.-F. Bellis και K. Van Hove, δικηγόροι)· και European Broadcasting Union (EBU) (Grand-Saconnex, Ελβετία) (εκπρόσωποι: D. Waelbroeck, δικηγόρος, και D. Slater, solicitor)

Αντικείμενο

Προσφυγή με αίτημα τη μερική ακύρωση της αποφάσεως C(2008) 3435 τελικό της Επιτροπής, της 16ης Ιουλίου 2008, σχετικά με διαδικασία εφαρμογής του άρθρου 81 [ΕΚ] και του άρθρου 53 της Συμφωνίας για τον ΕΟΧ (υπόθεση COMP/C2/38.698 — CISAC).

Διατακτικό

1)

Το άρθρο 3 της αποφάσεως C(2008) 3435 τελικό της Επιτροπής, της 16ης Ιουλίου 2008, σχετικά με διαδικασία εφαρμογής του άρθρου 81 [ΕΚ] και του άρθρου 53 της Συμφωνίας για τον ΕΟΧ (υπόθεση COMP/C2/38.698 — CISAC), ακυρώνεται στο μέτρο που αφορά την Irish Music Rights Organisation Ltd.

2)

Η προσφυγή απορρίπτεται κατά τα λοιπά.

3)

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή καταδικάζεται στα δικαστικά έξοδα.

(1)  ΕΕ C 313 της 6.12.2008.

1.6.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 156/30

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 12ης Απριλίου 2013 — Eesti Autorite Ühing κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-416/08) (1)

(Ανταγωνισμός - Συμπράξεις - Δικαιώματα του δημιουργού σχετικά με τη δημόσια εκτέλεση μουσικών έργων μέσω διαδικτύου, δορυφόρου ή καλωδιακής αναμεταδόσεως - Απόφαση με την οποία διαπιστώνεται παράβαση του άρθρου 81 ΕΚ - Κατανομή της γεωγραφικής αγοράς - Διμερείς συμβάσεις μεταξύ εθνικών εταιριών συλλογικής διαχείρισης - Εναρμονισμένη πρακτική που αποκλείει τη δυνατότητα χορηγήσεως αδειών πολλαπλής εδαφικής ισχύος και πολλαπλών ρεπερτορίων - Απόδειξη - Τεκμήριο αθωότητας)

2013/C 156/52

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Eesti Autorite Ühing (Ταλίν, Εσθονία) (εκπρόσωπος: M. Favart, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: F. Castillo de la Torre και A. Biolan)

Παρεμβαίνουσες υπέρ της προσφεύγουσας: International Confederation of Societies of Authors and Composers (CISAC) (Neuilly-sur-Seine, Γαλλία) (εκπρόσωποι: J.-F. Bellis και K. Van Hove, δικηγόροι)· και European Broadcasting Union (EBU) (Grand-Saconnex, Ελβετία) (εκπρόσωποι: D. Waelbroeck και D. Slater, δικηγόροι)

Αντικείμενο

Προσφυγή με αίτημα τη μερική ακύρωση της αποφάσεως C(2008) 3435 τελικό της Επιτροπής, της 16ης Ιουλίου 2008, σχετικά με διαδικασία εφαρμογής του άρθρου 81 [ΕΚ] και του άρθρου 53 της Συμφωνίας για τον ΕΟΧ (υπόθεση COMP/C2/38.698 — CISAC).

Διατακτικό

1)

Το άρθρο 3 της αποφάσεως C(2008) 3435 τελικό της Επιτροπής, της 16ης Ιουλίου 2008, σχετικά με διαδικασία εφαρμογής του άρθρου 81 [ΕΚ] και του άρθρου 53 της Συμφωνίας για τον ΕΟΧ (υπόθεση COMP/C2/38.698 — CISAC), ακυρώνεται στο μέτρο που αφορά την Eesti Autorite Ühing.

2)

Η προσφυγή απορρίπτεται κατά τα λοιπά.

3)

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή καταδικάζεται στα δικαστικά έξοδα.

(1)  ΕΕ C 313 της 6.12.2008.

1.6.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 156/31

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 12ης Απριλίου 2013 — Sociedade Portuguesa de Autores κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-417/08) (1)

(Ανταγωνισμός - Συμπράξεις - Δικαιώματα του δημιουργού σχετικά με τη δημόσια εκτέλεση μουσικών έργων μέσω διαδικτύου, δορυφόρου ή καλωδιακής αναμεταδόσεως - Απόφαση με την οποία διαπιστώνεται παράβαση του άρθρου 81 ΕΚ - Κατανομή της γεωγραφικής αγοράς - Διμερείς συμβάσεις μεταξύ εθνικών εταιριών συλλογικής διαχείρισης - Εναρμονισμένη πρακτική που αποκλείει τη δυνατότητα χορηγήσεως αδειών πολλαπλής εδαφικής ισχύος και πολλαπλών ρεπερτορίων - Απόδειξη - Τεκμήριο αθωότητας)

2013/C 156/53

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Sociedade Portuguesa de Autores CRL (Λισσαβώνα, Πορτογαλία) (εκπρόσωπος: M. Favart, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: F. Castillo de la Torre και A. Biolan)

Παρεμβαίνουσες υπέρ της προσφεύγουσας: International Confederation of Societies of Authors and Composers (CISAC) (Neuilly-sur-Seine, Γαλλία) (εκπρόσωποι: J.-F. Bellis και K. Van Hove, δικηγόροι)· και European Broadcasting Union (EBU) (Grand-Saconnex, Ελβετία) (εκπρόσωποι: D. Waelbroeck, δικηγόρος, και D. Slater, solicitor)

Αντικείμενο

Προσφυγή με αίτημα τη μερική ακύρωση της αποφάσεως C(2008) 3435 τελικό της Επιτροπής, της 16ης Ιουλίου 2008, σχετικά με διαδικασία εφαρμογής του άρθρου 81 [ΕΚ] και του άρθρου 53 της Συμφωνίας για τον ΕΟΧ (υπόθεση COMP/C2/38.698 — CISAC).

Διατακτικό

1)

Το άρθρο 3 της αποφάσεως C(2008) 3435 τελικό της Επιτροπής, της 16ης Ιουλίου 2008, σχετικά με διαδικασία εφαρμογής του άρθρου 81 [ΕΚ] και του άρθρου 53 της Συμφωνίας για τον ΕΟΧ (υπόθεση COMP/C2/38.698 — CISAC), ακυρώνεται στο μέτρο που αφορά την Sociedade Portuguesa de Autores CRL.

2)

Η προσφυγή απορρίπτεται κατά τα λοιπά.

3)

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή καταδικάζεται στα δικαστικά έξοδα.

(1)  ΕΕ C 313 της 6.12.2008.

1.6.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 156/31

Απόφαση του Δικαστηρίου της 12ης Απριλίου 2013 — OSA κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-418/08) (1)

(Ανταγωνισμός - Συμπράξεις - Δικαιώματα του δημιουργού σχετικά με τη δημόσια εκτέλεση μουσικών έργων μέσω διαδικτύου, δορυφόρου ή καλωδιακής αναμεταδόσεως - Απόφαση με την οποία διαπιστώνεται παράβαση του άρθρου 81 ΕΚ - Κατανομή της γεωγραφικής αγοράς - Διμερείς συμβάσεις μεταξύ εθνικών εταιριών συλλογικής διαχείρισης - Εναρμονισμένη πρακτική που αποκλείει τη δυνατότητα χορηγήσεως αδειών πολλαπλής εδαφικής ισχύος και πολλαπλών ρεπερτορίων - Απόδειξη - Τεκμήριο αθωότητας)

2013/C 156/54

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ochranný svaz autorský pro práva k dílům hudebním o. s. (OSA) (Πράγα, Τσεχική Δημοκρατία) (εκπρόσωπος: M. Favart, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: F. Castillo de la Torre και A. Biolan)

Παρεμβαίνουσες υπέρ της προσφεύγουσας: International Confederation of Societies of Authors and Composers (CISAC) (Neuilly-sur-Seine, Γαλλία) (εκπρόσωποι: J.-F. Bellis και K. Van Hove, δικηγόροι)· και European Broadcasting Union (EBU) (Grand-Saconnex, Ελβετία) (εκπρόσωποι: D. Waelbroeck, δικηγόρος, και D. Slater, solicitor)

Αντικείμενο

Προσφυγή με αίτημα τη μερική ακύρωση της αποφάσεως C(2008) 3435 τελικό της Επιτροπής, της 16ης Ιουλίου 2008, σχετικά με διαδικασία εφαρμογής του άρθρου 81 [ΕΚ] και του άρθρου 53 της Συμφωνίας για τον ΕΟΧ (υπόθεση COMP/C2/38.698 — CISAC).

Διατακτικό

1)

Το άρθρο 3 της αποφάσεως C(2008) 3435 τελικό της Επιτροπής, της 16ης Ιουλίου 2008, σχετικά με διαδικασία εφαρμογής του άρθρου 81 [ΕΚ] και του άρθρου 53 της Συμφωνίας για τον ΕΟΧ (υπόθεση COMP/C2/38.698 — CISAC), ακυρώνεται στο μέτρο που αφορά την Ochranný svaz autorský pro práva k dílům hudebním o. s. (OSA).

2)

Η προσφυγή απορρίπτεται κατά τα λοιπά.

3)

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή καταδικάζεται στα δικαστικά έξοδα.

(1)  ΕΕ C 313 της 6.12.2008.

1.6.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 156/32

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 12ης Απριλίου 2013 — LATGA-A κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-419/08) (1)

(Ανταγωνισμός - Συμπράξεις - Δικαιώματα του δημιουργού σχετικά με τη δημόσια εκτέλεση μουσικών έργων μέσω διαδικτύου, δορυφόρου ή καλωδιακής αναμεταδόσεως - Απόφαση με την οποία διαπιστώνεται παράβαση του άρθρου 81 ΕΚ - Κατανομή της γεωγραφικής αγοράς - Διμερείς συμβάσεις μεταξύ εθνικών εταιριών συλλογικής διαχείρισης - Εναρμονισμένη πρακτική που αποκλείει τη δυνατότητα χορηγήσεως αδειών πολλαπλής εδαφικής ισχύος και πολλαπλών ρεπερτορίων - Απόδειξη - Τεκμήριο αθωότητας)

2013/C 156/55

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Lietuvos autorių teisių gynimo asociacijos agentūra (LATGA-A) (Βίλνιους, Λιθουανία) (εκπρόσωπος: M. Favart, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: F. Castillo de la Torre και A. Biolan)

Παρεμβαίνουσες υπέρ της προσφεύγουσας: International Confederation of Societies of Authors and Composers (CISAC) (Neuilly-sur-Seine, Γαλλία) (εκπρόσωποι: J.-F. Bellis και K. Van Hove, δικηγόροι)· και European Broadcasting Union (EBU) (Grand-Saconnex, Ελβετία) (εκπρόσωποι: D. Waelbroeck, δικηγόρος, και D. Slater, sollicitor)

Αντικείμενο

Προσφυγή με αίτημα τη μερική ακύρωση της αποφάσεως C(2008) 3435 τελικό της Επιτροπής, της 16ης Ιουλίου 2008, σχετικά με διαδικασία εφαρμογής του άρθρου 81 [ΕΚ] και του άρθρου 53 της συμφωνίας για τον ΕΟΧ (υπόθεση COMP/C2/38.698 — CISAC).

Διατακτικό

1)

Το άρθρο 3 της αποφάσεως C(2008) 3435 τελικό της Επιτροπής, της 16ης Ιουλίου 2008, σχετικά με διαδικασία εφαρμογής του άρθρου 81 [ΕΚ] και του άρθρου 53 της συμφωνίας για τον ΕΟΧ (υπόθεση COMP/C2/38.698 — CISAC), ακυρώνεται στο μέτρο που αφορά την Lietuvos autorių teisių gynimo asociacijos agentūra (LATGA-A).

2)

Η προσφυγή απορρίπτεται κατά τα λοιπά.

3)

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή καταδικάζεται στα δικαστικά έξοδα.

(1)  ΕΕ C 313 της 6.12.2008.

1.6.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 156/32

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 12ης Απριλίου 2013 — SAZAS κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-420/08) (1)

(Ανταγωνισμός - Συμπράξεις - Δικαιώματα του δημιουργού σχετικά με τη δημόσια εκτέλεση μουσικών έργων μέσω διαδικτύου, δορυφόρου ή καλωδιακής αναμεταδόσεως - Απόφαση με την οποία διαπιστώνεται παράβαση του άρθρου 81 ΕΚ - Κατανομή της γεωγραφικής αγοράς - Διμερείς συμβάσεις μεταξύ εθνικών εταιριών συλλογικής διαχείρισης - Εναρμονισμένη πρακτική που αποκλείει τη δυνατότητα χορηγήσεως αδειών πολλαπλής εδαφικής ισχύος και πολλαπλών ρεπερτορίων - Απόδειξη - Τεκμήριο αθωότητας)

2013/C 156/56

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Združenje skladateljev, avtorjev in založnikov za zaščito avtorskih pravic Slovenije (SAZAS) (Trzin, Σλοβενία) (εκπρόσωπος: M. Favart, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: F. Castillo de la Torre και A. Biolan)

Παρεμβαίνουσες υπέρ της προσφεύγουσας: International Confederation of Societies of Authors and Composers (CISAC) (Neuilly-sur-Seine, Γαλλία) (εκπρόσωποι: J.-F. Bellis και K. Van Hove, δικηγόροι)· και European Broadcasting Union (EBU) (Grand-Saconnex, Ελβετία) (εκπρόσωποι: D. Waelbroeck, δικηγόρος, και D. Slater, solicitor)

Αντικείμενο

Προσφυγή με αίτημα τη μερική ακύρωση της αποφάσεως C(2008) 3435 τελικό της Επιτροπής, της 16ης Ιουλίου 2008, σχετικά με διαδικασία εφαρμογής του άρθρου 81 [ΕΚ] και του άρθρου 53 της Συμφωνίας για τον ΕΟΧ (υπόθεση COMP/C2/38.698 — CISAC).

Διατακτικό

1)

Το άρθρο 3 της αποφάσεως C(2008) 3435 τελικό της Επιτροπής, της 16ης Ιουλίου 2008, σχετικά με διαδικασία εφαρμογής του άρθρου 81 [ΕΚ] και του άρθρου 53 της Συμφωνίας για τον ΕΟΧ (υπόθεση COMP/C2/38.698 — CISAC), ακυρώνεται στο μέτρο που αφορά την Združenje skladateljev, avtorjev in založnikov za zaščito avtorskih pravic Slovenije (SAZAS).

2)

Η προσφυγή απορρίπτεται κατά τα λοιπά.

3)

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή καταδικάζεται στα δικαστικά έξοδα.

(1)  ΕΕ C 313 της 6.12.2008.

1.6.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 156/33

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 12ης Απριλίου 2013 — Performing Right Society κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-421/08) (1)

(Ανταγωνισμός - Συμπράξεις - Δικαιώματα του δημιουργού σχετικά με τη δημόσια εκτέλεση μουσικών έργων μέσω διαδικτύου, δορυφόρου ή καλωδιακής αναμεταδόσεως - Απόφαση με την οποία διαπιστώνεται παράβαση του άρθρου 81 ΕΚ - Κατανομή της γεωγραφικής αγοράς - Διμερείς συμβάσεις μεταξύ εθνικών εταιριών συλλογικής διαχείρισης - Εναρμονισμένη πρακτική που αποκλείει τη δυνατότητα χορηγήσεως αδειών πολλαπλής εδαφικής ισχύος και πολλαπλών ρεπερτορίων - Απόδειξη - Τεκμήριο αθωότητας)

2013/C 156/57

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Performing Right Society Ltd (Λονδίνο, Ηνωμένο Βασίλειο) (εκπρόσωποι: J. Rivas Andrés, M. Nissen, δικηγόροι, και G. Eclair-Heath, solicitor)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: F. Castillo de la Torre και J. Bourke)

Παρεμβαίνουσα υπέρ της προσφεύγουσας: Sociedad General de Autores y Editores (SGAE) (Μαδρίτη, Ισπανία) (εκπρόσωποι: R. Allendesalazar Corcho και R.Vallina Hoset, δικηγόροι)

Παρεμβαίνουσες υπέρ της καθής: International Federation of the Phonographic Industry (IFPI) (Ζυρίχη, Ελβετία) (εκπρόσωποι: L. Uusitalo και L. Rechardt, δικηγόροι)· RTL Group SA (Λουξεμβούργο, Λουξεμβούργο)· CLT-UFA (Λουξεμβούργο)· Music Choice Europe Ltd (Λονδίνο)· ProSiebenSat.1 Media AG (Unterföhring, Γερμανία)· Modern Times Group MTG AB (Στοκχόλμη, Σουηδία)· Viasat Broadcasting UK Ltd (Λονδίνο)· Verband Privater Rundfunk und Telemedien eV (VPRT) (Βερολίνο, Γερμανία) (εκπρόσωποι: αρχικώς M. Hansen, É. Barbier de La Serre, δικηγόροι, και O. Zafar, solicitor, στη συνέχεια M. Hansen, A. W. Weitbrecht, J. Ruiz Calzado, δικηγόροι, και J. Kallaugher, solicitor)

Αντικείμενο

Προσφυγή με αίτημα τη μερική ακύρωση της αποφάσεως C(2008) 3435 τελικό της Επιτροπής, της 16ης Ιουλίου 2008, σχετικά με διαδικασία εφαρμογής του άρθρου 81 [ΕΚ] και του άρθρου 53 της Συμφωνίας για τον ΕΟΧ (υπόθεση COMP/C2/38.698 — CISAC).

Διατακτικό

1)

Η αίτηση λήψεως μέτρων οργανώσεως της διαδικασίας, την οποία υπέβαλε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, απορρίπτεται.

2)

Το άρθρο 3 της αποφάσεως C(2008) 3435 τελικό της Επιτροπής, της 16ης Ιουλίου 2008, σχετικά με διαδικασία εφαρμογής του άρθρου 81 [ΕΚ] και του άρθρου 53 της Συμφωνίας για τον ΕΟΧ (υπόθεση COMP/C2/38.698 — CISAC), ακυρώνεται στο μέτρο που αφορά την Performing Right Society Ltd.

3)

Το άρθρο 4, παράγραφος 2, της αποφάσεως C(2008) 3435 τελικό ακυρώνεται, στο μέτρο που παραπέμπει στο άρθρο 3 της αποφάσεως αυτής, όσον αφορά την Performing Right Society.

4)

Η προσφυγή απορρίπτεται κατά τα λοιπά.

5)

Η Performing Right Society φέρει το ήμισυ των δικαστικών εξόδων της, πλην εκείνων που συνδέονται με τις παρεμβάσεις υπέρ της Επιτροπής.

6)

Η Sociedad General de Autores y Editores (SGAE) φέρει το ήμισυ των δικαστικών εξόδων της.

7)

Η Επιτροπή φέρει τα δικαστικά έξοδά της καθώς και το ήμισυ των δικαστικών εξόδων της Performing Right Society, πλην εκείνων που συνδέονται με τις παρεμβάσεις υπέρ της Επιτροπής, και το ήμισυ των δικαστικών εξόδων της SGAE.

8)

Η International Federation of the Phonographic Industry (IFPI) φέρει τα δικαστικά έξοδά της καθώς και τα δικαστικά έξοδα της Performing Right Society που συνδέονται με την παρέμβασή της.

9)

Οι RTL Group SA, CLT-UFA, Music Choice Europe Ltd, ProSiebenSat.1 Media AG, Modern Times Group MTG AB, Viasat Broadcasting UK Ltd και Verband Privater Rundfunk und Telemedien eV φέρουν τα δικαστικά έξοδά τους καθώς και τα δικαστικά έξοδα της Performing Right Society που συνδέονται με τις παρεμβάσεις τους.

(1)  ΕΕ C 313 της 6.12.2008.

1.6.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 156/33

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 12ης Απριλίου 2013 — SACEM κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-422/08) (1)

(Ανταγωνισμός - Συμπράξεις - Δικαιώματα του δημιουργού σχετικά με τη δημόσια εκτέλεση μουσικών έργων μέσω διαδικτύου, δορυφόρου ή καλωδιακής αναμεταδόσεως - Απόφαση με την οποία διαπιστώνεται παράβαση του άρθρου 81 ΕΚ - Κατανομή της γεωγραφικής αγοράς - Διμερείς συμβάσεις μεταξύ εθνικών εταιριών συλλογικής διαχείρισης - Εναρμονισμένη πρακτική που αποκλείει τη δυνατότητα χορηγήσεως αδειών πολλαπλής εδαφικής ισχύος και πολλαπλών ρεπερτορίων - Απόδειξη - Τεκμήριο αθωότητας)

2013/C 156/58

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Société des auteurs, compositeurs et éditeurs de musique (SACEM) (Neuilly-sur-Seine, Γαλλία) (εκπρόσωπος: H. Calvet, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: F. Castillo de la Torre και E. Gippini Fournier)

Παρεμβαίνουσες υπέρ της προσφεύγουσας: Γαλλική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: αρχικώς G. de Bergues, E. Belliard και A.-L. Vendrolini, στη συνέχεια G. de Bergues και J. Gstalter)· και Sociedad General de Autores y Editores (SGAE) (Μαδρίτη, Ισπανία) (εκπρόσωποι: R. Allendesalazar Corcho, R. Vallina Hoset και P. Hernández Arroyo, δικηγόροι)

Παρεμβαίνουσες υπέρ της καθής: International Federation of the Phonographic Industry (IFPI) (Ζυρίχη, Ελβετία) (εκπρόσωποι: L. Uusitalo και L. Rechardt, δικηγόροι)· RTL Group SA (Λουξεμβούργο, Λουξεμβούργο)· CLT-UFA (Λουξεμβούργο)· Music Choice Europe Ltd, (Λονδίνο, Ηνωμένο Βασίλειο)· ProSiebenSat.1 Media AG (Unterföhring, Γερμανία)· Modern Times Group MTG AB (Στοκχόλμη, Σουηδία)· Viasat Broadcasting UK Ltd (Λονδίνο)· Verband Privater Rundfunk und Telemedien eV (VPRT) (Βερολίνο, Γερμανία) (εκπρόσωποι: αρχικώς M. Hansen, É. Barbier de La Serre, δικηγόροι, και O. Zafar, solicitor, στη συνέχεια M. Hansen, J. Ruiz Calzado, A. Weitbrecht, δικηγόροι, και J. Kallaugher, solicitor)

Αντικείμενο

Προσφυγή με αίτημα τη μερική ακύρωση της αποφάσεως C(2008) 3435 τελικό της Επιτροπής, της 16ης Ιουλίου 2008, σχετικά με διαδικασία εφαρμογής του άρθρου 81 [ΕΚ] και του άρθρου 53 της Συμφωνίας για τον ΕΟΧ (υπόθεση COMP/C2/38.698 — CISAC).

Διατακτικό

1)

Η αίτηση λήψεως μέτρων οργανώσεως της διαδικασίας, την οποία υπέβαλε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, απορρίπτεται.

2)

Το άρθρο 3 της αποφάσεως C(2008) 3435 τελικό της Επιτροπής, της 16ης Ιουλίου 2008, σχετικά με διαδικασία εφαρμογής του άρθρου 81 [ΕΚ] και του άρθρου 53 της Συμφωνίας για τον ΕΟΧ (υπόθεση COMP/C2/38.698 — CISAC), ακυρώνεται στο μέτρο που αφορά την Société des auteurs, compositeurs et éditeurs de musique (SACEM).

3)

Το άρθρο 4, παράγραφος 2 και 3, της αποφάσεως C(2008) 3435 τελικό ακυρώνεται, στο μέτρο που παραπέμπει στο άρθρο 3 της αποφάσεως αυτής, όσον αφορά την SACEM.

4)

Η προσφυγή απορρίπτεται κατά τα λοιπά.

5)

Η SACEM φέρει το ήμισυ των δικαστικών εξόδων της, πλην εκείνων που συνδέονται με τις παρεμβάσεις υπέρ της Επιτροπής.

6)

Η Γαλλική Δημοκρατία φέρει τα δικαστικά έξοδά της.

7)

Η Sociedad General de Autores y Editores (SGAE) φέρει το ήμισυ των δικαστικών εξόδων της.

8)

Η Επιτροπή φέρει τα δικαστικά έξοδά της καθώς και το ήμισυ των δικαστικών εξόδων της SACEM, πλην εκείνων που συνδέονται με τις παρεμβάσεις υπέρ της Επιτροπής, και το ήμισυ των δικαστικών εξόδων της SGAE.

9)

Η International Federation of the Phonographic Industry (IFPI) φέρει τα δικαστικά έξοδά της καθώς και τα δικαστικά έξοδα της SACEM που συνδέονται με την παρέμβασή της.

10)

Οι RTL Group SA, CLT-UFA, Music Choice Europe Ltd, ProSiebenSat.1 Media AG, Modern Times Group MTG AB, Viasat Broadcasting UK Ltd και Verband Privater Rundfunk und Telemedien eV (VPRT) φέρουν τα δικαστικά έξοδά τους καθώς και τα δικαστικά έξοδα της SACEM που συνδέονται με τις παρεμβάσεις τους.

11)

Η SACEM, η Επιτροπή, η RTL Group, η CLT-UFA και η Music Choice Europe φέρουν εκάστη τα δικαστικά έξοδά της στο πλαίσιο της διαδικασίας ασφαλιστικών μέτρων.

(1)  ΕΕ C 327 της 20.12.2008.

1.6.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 156/34

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 12ης Απριλίου 2013 — KODA κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-425/08) (1)

(Ανταγωνισμός - Συμπράξεις - Δικαιώματα του δημιουργού σχετικά με τη δημόσια εκτέλεση μουσικών έργων μέσω διαδικτύου, δορυφόρου ή καλωδιακής αναμεταδόσεως - Απόφαση με την οποία διαπιστώνεται παράβαση του άρθρου 81 ΕΚ - Κατανομή της γεωγραφικής αγοράς - Διμερείς συμβάσεις μεταξύ εθνικών εταιριών συλλογικής διαχείρισης - Εναρμονισμένη πρακτική που αποκλείει τη δυνατότητα χορηγήσεως αδειών πολλαπλής εδαφικής ισχύος και πολλαπλών ρεπερτορίων - Απόδειξη - Τεκμήριο αθωότητας)

2013/C 156/59

Γλώσσα διαδικασίας: η δανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Koda (Κοπεγχάγη, Δανία) (εκπρόσωποι: αρχικώς K. Dyekjær και J. Borum, στη συνέχεια J. Borum και C. Karhula Lauridsen, και τέλος J. Borum και G. Holtsø, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: αρχικώς F. Castillo de la Torre και N. Rasmussen, στη συνέχεια F. Castillo de la Torre και U. Nielsen)

Παρεμβαίνουσα υπέρ της καθής: International Federation of the Phonographic Industry (IFPI) (Ζυρίχη, Ελβετία) (εκπρόσωποι: L. Uusitalo και L. Rechardt, δικηγόροι)

Αντικείμενο

Προσφυγή με αίτημα τη μερική ακύρωση της αποφάσεως C(2008) 3435 τελικό της Επιτροπής, της 16ης Ιουλίου 2008, σχετικά με διαδικασία εφαρμογής του άρθρου 81 [ΕΚ] και του άρθρου 53 της Συμφωνίας για τον ΕΟΧ (υπόθεση COMP/C2/38.698 — CISAC).

Διατακτικό

1)

Το άρθρο 3 της αποφάσεως C(2008) 3435 τελικό της Επιτροπής, της 16ης Ιουλίου 2008, σχετικά με διαδικασία εφαρμογής του άρθρου 81 [ΕΚ] και του άρθρου 53 της Συμφωνίας για τον ΕΟΧ (υπόθεση COMP/C2/38.698 — CISAC), ακυρώνεται στο μέτρο που αφορά την Koda.

2)

Το άρθρο 4, παράγραφοι 2 και 3, της αποφάσεως C(2008) 3435 τελικό ακυρώνεται, στο μέτρο που παραπέμπει στο άρθρο 3 της αποφάσεως αυτής, όσον αφορά την Koda.

3)

Η προσφυγή απορρίπτεται κατά τα λοιπά.

4)

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή φέρει, αφενός, τα δικαστικά έξοδά της και, αφετέρου, τα δικαστικά έξοδα της προσφεύγουσας, πλην εκείνων που συνδέονται με την παρέμβαση.

5)

Η International Federation of the Phonographic Industry (IFPI) φέρει τα δικαστικά έξοδά της καθώς και τα δικαστικά έξοδα της Koda που συνδέονται με την παρέμβαση.

6)

Η Koda και η Επιτροπή φέρουν τα δικαστικά έξοδά τους στο πλαίσιο της διαδικασίας ασφαλιστικών μέτρων.

(1)  ΕΕ C 327 της 20.12.2008.

1.6.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 156/35

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 12ης Απριλίου 2013 — STEF κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-428/08) (1)

(Ανταγωνισμός - Συμπράξεις - Δικαιώματα του δημιουργού σχετικά με τη δημόσια εκτέλεση μουσικών έργων μέσω διαδικτύου, δορυφόρου ή καλωδιακής αναμεταδόσεως - Απόφαση με την οποία διαπιστώνεται παράβαση του άρθρου 81 ΕΚ - Κατανομή της γεωγραφικής αγοράς - Διμερείς συμβάσεις μεταξύ εθνικών εταιριών συλλογικής διαχείρισης - Εναρμονισμένη πρακτική που αποκλείει τη δυνατότητα χορηγήσεως αδειών πολλαπλής εδαφικής ισχύος και πολλαπλών ρεπερτορίων - Απόδειξη - Τεκμήριο αθωότητας)

2013/C 156/60

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Samband tónskálda og eigenda flutningsréttar (STEF) (Ρέικιαβικ, Ισλανδία) (εκπρόσωπος: H. Melkorka Óttarsdóttir, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: F. Castillo de la Torre και J. Bourke)

Αντικείμενο

Προσφυγή με αίτημα τη μερική ακύρωση της αποφάσεως C(2008) 3435 τελικό της Επιτροπής, της 16ης Ιουλίου 2008, σχετικά με διαδικασία εφαρμογής του άρθρου 81 [ΕΚ] και του άρθρου 53 της Συμφωνίας για τον ΕΟΧ (υπόθεση COMP/C2/38.698 — CISAC).

Διατακτικό

1)

Το άρθρο 3 της αποφάσεως C(2008) 3435 τελικό της Επιτροπής, της 16ης Ιουλίου 2008, σχετικά με διαδικασία εφαρμογής του άρθρου 81 [ΕΚ] και του άρθρου 53 της Συμφωνίας για τον ΕΟΧ (υπόθεση COMP/C2/38.698 — CISAC), ακυρώνεται στο μέτρο που αφορά την Samband tónskálda og eigenda flutningsréttar (STEF).

2)

Η προσφυγή απορρίπτεται κατά τα λοιπά.

3)

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή καταδικάζεται στα δικαστικά έξοδα.

(1)  ΕΕ C 313 της 6.12.2008.

1.6.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 156/35

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 12ης Απριλίου 2013 — AKM κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-432/08) (1)

(Ανταγωνισμός - Συμπράξεις - Δικαιώματα του δημιουργού σχετικά με τη δημόσια εκτέλεση μουσικών έργων μέσω διαδικτύου, δορυφόρου ή καλωδιακής αναμεταδόσεως - Απόφαση με την οποία διαπιστώνεται παράβαση του άρθρου 81 ΕΚ - Κατανομή της γεωγραφικής αγοράς - Διμερείς συμβάσεις μεταξύ εθνικών εταιριών συλλογικής διαχείρισης - Εναρμονισμένη πρακτική που αποκλείει τη δυνατότητα χορηγήσεως αδειών πολλαπλής εδαφικής ισχύος και πολλαπλών ρεπερτορίων - Απόδειξη - Τεκμήριο αθωότητας)

2013/C 156/61

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Staatlich genehmigte Gesellschaft der Autoren, Komponisten und Musikverleger reg. Gen. mbH (AKM) (Βιέννη, Αυστρία) (εκπρόσωποι: H. Wollmann και F. Urlesberger, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: F. Castillo de la Torre, Α. Αντωνιάδης και O. Weber)

Παρεμβαίνουσα υπέρ της προσφεύγουσας: Δημοκρατία της Αυστρίας (εκπρόσωποι: G. Hesse, C. Pesendorfer, E. Riedl, M. Fruhmann και A. Posch)

Αντικείμενο

Προσφυγή με αίτημα τη μερική ακύρωση της αποφάσεως C(2008) 3435 τελικό της Επιτροπής, της 16ης Ιουλίου 2008, σχετικά με διαδικασία εφαρμογής του άρθρου 81 [ΕΚ] και του άρθρου 53 της Συμφωνίας για τον ΕΟΧ (υπόθεση COMP/C2/38.698 — CISAC).

Διατακτικό

1)

Το άρθρο 3 της αποφάσεως C(2008) 3435 τελικό της Επιτροπής, της 16ης Ιουλίου 2008, σχετικά με διαδικασία εφαρμογής του άρθρου 81 [ΕΚ] και του άρθρου 53 της Συμφωνίας για τον ΕΟΧ (υπόθεση COMP/C2/38.698 — CISAC), ακυρώνεται στο μέτρο που αφορά την Staatlich genehmigte Gesellschaft der Autoren, Komponisten und Musikverleger reg. Gen. mbH (AKM).

2)

Το άρθρο 4 της αποφάσεως C(2008) 3435 τελικό ακυρώνεται, στο μέτρο που παραπέμπει στο άρθρο 3 της αποφάσεως αυτής, όσον αφορά την AKM.

3)

Η προσφυγή απορρίπτεται κατά τα λοιπά.

4)

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή φέρει τα δικαστικά έξοδά της καθώς και το ήμισυ των δικαστικών εξόδων της AKM.

5)

Η AKM φέρει το ήμισυ των δικαστικών εξόδων της.

6)

Η Δημοκρατία της Αυστρίας φέρει τα δικαστικά έξοδά της.

(1)  ΕΕ C 327 της 20.12.2008.

1.6.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 156/36

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 12ης Απριλίου 2013 — SIAE κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-433/08) (1)

(Ανταγωνισμός - Συμπράξεις - Δικαιώματα του δημιουργού σχετικά με τη δημόσια εκτέλεση μουσικών έργων μέσω διαδικτύου, δορυφόρου ή καλωδιακής αναμεταδόσεως - Απόφαση με την οποία διαπιστώνεται παράβαση του άρθρου 81 ΕΚ - Κατανομή της γεωγραφικής αγοράς - Διμερείς συμβάσεις μεταξύ εθνικών εταιριών συλλογικής διαχείρισης - Εναρμονισμένη πρακτική που αποκλείει τη δυνατότητα χορηγήσεως αδειών πολλαπλής εδαφικής ισχύος και πολλαπλών ρεπερτορίων - Απόδειξη - Τεκμήριο αθωότητας)

2013/C 156/62

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Società italiana degli autori ed editori (SIAE) (Ρώμη, Ιταλία) (εκπρόσωποι: M. Siragusa, L. Vullo και S. Valentino, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: V. Di Bucci και F. Castillo de la Torre)

Αντικείμενο

Προσφυγή με αίτημα τη μερική ακύρωση της αποφάσεως C(2008) 3435 τελικό της Επιτροπής, της 16ης Ιουλίου 2008, σχετικά με διαδικασία εφαρμογής του άρθρου 81 [ΕΚ] και του άρθρου 53 της Συμφωνίας για τον ΕΟΧ (υπόθεση COMP/C2/38.698 — CISAC).

Διατακτικό

1)

Το άρθρο 3 της αποφάσεως C(2008) 3435 τελικό της Επιτροπής, της 16ης Ιουλίου 2008, σχετικά με διαδικασία εφαρμογής του άρθρου 81 [ΕΚ] και του άρθρου 53 της Συμφωνίας για τον ΕΟΧ (υπόθεση COMP/C2/38.698 — CISAC), ακυρώνεται στο μέτρο που αφορά την Società italiana degli autori ed editori (SIAE).

2)

Το άρθρο 4, παράγραφος 2, της εν λόγω αποφάσεως ακυρώνεται όσον αφορά την SIAE.

3)

Η προσφυγή απορρίπτεται κατά τα λοιπά.

4)

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή καταδικάζεται στα δικαστικά έξοδα που αφορούν την κύρια διαδικασία.

5)

Η SIAE και η Επιτροπή φέρουν εκάστη τα δικαστικά έξοδά της στο πλαίσιο της διαδικασίας ασφαλιστικών μέτρων.

(1)  ΕΕ C 301 της 22.11.2008.

1.6.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 156/36

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 12ης Απριλίου 2013 — Tono κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-434/08) (1)

(Ανταγωνισμός - Συμπράξεις - Δικαιώματα του δημιουργού σχετικά με τη δημόσια εκτέλεση μουσικών έργων μέσω διαδικτύου, δορυφόρου ή καλωδιακής αναμεταδόσεως - Απόφαση με την οποία διαπιστώνεται παράβαση του άρθρου 81 ΕΚ - Κατανομή της γεωγραφικής αγοράς - Διμερείς συμβάσεις μεταξύ εθνικών εταιριών συλλογικής διαχείρισης - Εναρμονισμένη πρακτική που αποκλείει τη δυνατότητα χορηγήσεως αδειών πολλαπλής εδαφικής ισχύος και πολλαπλών ρεπερτορίων - Απόδειξη - Τεκμήριο αθωότητας)

2013/C 156/63

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Tono (Όσλο, Νορβηγία) (εκπρόσωποι: S. Teigum και A. Ringnes, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: F. Castillo de la Torre και J. Bourke)

Αντικείμενο

Προσφυγή με αίτημα τη μερική ακύρωση της αποφάσεως C(2008) 3435 τελικό της Επιτροπής, της 16ης Ιουλίου 2008, σχετικά με διαδικασία εφαρμογής του άρθρου 81 [ΕΚ] και του άρθρου 53 της Συμφωνίας για τον ΕΟΧ (υπόθεση COMP/C2/38.698 — CISAC).

Διατακτικό

1)

Το άρθρο 3 της αποφάσεως C(2008) 3435 τελικό της Επιτροπής, της 16ης Ιουλίου 2008, σχετικά με διαδικασία εφαρμογής του άρθρου 81 [ΕΚ] και του άρθρου 53 της Συμφωνίας για τον ΕΟΧ (υπόθεση COMP/C2/38.698 — CISAC), ακυρώνεται στο μέτρο που αφορά την Tono.

2)

Η προσφυγή απορρίπτεται κατά τα λοιπά.

3)

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή καταδικάζεται στα δικαστικά έξοδα της κύριας διαδικασίας.

4)

Η Tono και η Επιτροπή φέρουν εκάστη τα δικαστικά έξοδά της στο πλαίσιο της διαδικασίας ασφαλιστικών μέτρων.

(1)  ΕΕ C 313 της 6.12.2008.

1.6.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 156/37

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 12ης Απριλίου 2013 — CISAC κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-442/08) (1)

(Ανταγωνισμός - Συμπράξεις - Δικαιώματα του δημιουργού σχετικά με τη δημόσια εκτέλεση μουσικών έργων μέσω διαδικτύου, δορυφόρου ή καλωδιακής αναμεταδόσεως - Απόφαση με την οποία διαπιστώνεται παράβαση του άρθρου 81 ΕΚ - Κατανομή της γεωγραφικής αγοράς - Διμερείς συμβάσεις μεταξύ εθνικών εταιριών συλλογικής διαχειρίσεως - Εναρμονισμένη πρακτική που αποκλείει τη δυνατότητα χορηγήσεως αδειών πολλαπλής εδαφικής ισχύος και πολλαπλών ρεπερτορίων - Απόδειξη - Τεκμήριο αθωότητας)

2013/C 156/64

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: International Confederation of Societies of Authors and Composers (CISAC) (Neuilly-sur-Seine, Γαλλία) (εκπρόσωποι: J.-F. Bellis και K. Van Hove, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: F. Castillo de la Torre και A. Biolan)

Παρεμβαίνουσα υπέρ της προσφεύγουσας: European Broadcasting Union (EBU) (Grand-Saconnex, Ελβετία) (εκπρόσωποι: D. Waelbroeck, δικηγόρος, και D. Slater, solicitor)

Αντικείμενο

Αίτημα μερικής ακυρώσεως της αποφάσεως C(2008) 3435 τελικό της Επιτροπής, της 16ης Ιουλίου 2008, σχετικά με διαδικασία εφαρμογής του άρθρου 81 [ΕΚ] και του άρθρου 53 της Συμφωνίας για τον ΕΟΧ (Υπόθεση COMP/C2/38.698 — CISAC).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Ακυρώνει το άρθρο 3 της αποφάσεως C(2008) 3435 τελικό της Επιτροπής, της 16ης Ιουλίου 2008, σχετικά με διαδικασία εφαρμογής του άρθρου 81 [ΕΚ] και του άρθρου 53 της Συμφωνίας για τον ΕΟΧ (Υπόθεση COMP/C2/38.698 — CISAC), κατά το μέτρο που αφορά την International Confederation of Societies of Authors and Composers (CISAC).

2)

Καταδικάζει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

(1)  EE C 82 της 4.4.2009.

1.6.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 156/37

Απόφαση Γενικού Δικαστηρίου της 12ης Απριλίου 2013 — Stim κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-451/08) (1)

(Ανταγωνισμός - Συμπράξεις - Δικαιώματα του δημιουργού σχετικά με τη δημόσια εκτέλεση μουσικών έργων μέσω διαδικτύου, δορυφόρου ή καλωδιακής αναμεταδόσεως - Απόφαση με την οποία διαπιστώνεται παράβαση του άρθρου 81 ΕΚ - Κατανομή της γεωγραφικής αγοράς - Διμερείς συμβάσεις μεταξύ εθνικών εταιριών συλλογικής διαχείρισης - Εναρμονισμένη πρακτική που αποκλείει τη δυνατότητα χορηγήσεως αδειών πολλαπλής εδαφικής ισχύος και πολλαπλών ρεπερτορίων - Άρθρο 151, παράγραφος 4, ΕΚ - Πολιτισμική πολυμορφία)

2013/C 156/65

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Föreningen Svenska Tonsättares Internationella Musikbyrå u.p.a. (Stim) (Στοκχόλμη, Σουηδία) (εκπρόσωποι: C. Thomas, solicitor, και N. Pourbaix, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: F. Castillo de la Torre και V. Bottka)

Αντικείμενο

Προσφυγή με αίτημα τη μερική ακύρωση της αποφάσεως C(2008) 3435 τελικό της Επιτροπής, της 16ης Ιουλίου 2008, σχετικά με διαδικασία εφαρμογής του άρθρου 81 [ΕΚ] και του άρθρου 53 της Συμφωνίας για τον ΕΟΧ (υπόθεση COMP/C2/38.698 — CISAC).

Διατακτικό

1)

Η προσφυγή απορρίπτεται.

2)

Η Föreningen Svenska Tonsättares Internationella Musikbyrå u.p.a. (Stim) καταδικάζεται στα δικαστικά έξοδα.

(1)  ΕΕ C 313 της 6.12.2008.

1.6.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 156/37

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 19ης Απριλίου 2013 — Ιταλία κατά Επιτροπής

(Συνεκδικασθείσες υποθέσεις T-99/09 και T-308/09) (1)

(ΕΤΠΑ - Περιφερειακό επιχειρησιακό πρόγραμμα (ΠΕΠ) 2000-2006 για την Περιφέρεια Καμπανίας - Κανονισμός (ΕΚ) 1260/1999 - Άρθρο 32, παράγραφος 3, στοιχείο στ' - Απόφαση περί μη πραγματοποιήσεως των ενδιάμεσων πληρωμών για το μέτρο του ΠΕΠ που αφορά τη διαχείριση και τη διάθεση των αποβλήτων - Διαδικασία διαπιστώσεως παραβάσεως κατά της Ιταλίας)

2013/C 156/66

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ιταλική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: P. Gentili και, στην υπόθεση T-99/09, επίσης G. Palmieri, avvocati dello Stato)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: D. Recchia και A. Steiblytė)

Αντικείμενο

Αιτήματα για την ακύρωση των αποφάσεων που περιέχονται στα έγγραφα της Επιτροπής της 22ας Δεκεμβρίου 2008, της 2ας και της 6ης Φεβρουαρίου 2009 (υπ’ αριθ. 012480, 000841 και 001059 — υπόθεση T-99/09) και της 20ής Μαΐου 2009 (υπ’ αριθ. 004263 — υπόθεση T-308/99) που κηρύσσουν απαράδεκτες, δυνάμει του άρθρου 32, παράγραφος 3, στοιχείο στ', του κανονισμού (ΕΚ) 1260/1999 του Συμβουλίου, της 21ης Ιουνίου 1999, περί γενικών διατάξεων για τα διαρθρωτικά ταμεία (ΕΕ L 161, σ. 1), τις αιτήσεις ενδιάμεσων πληρωμών των ιταλικών αρχών για την απόδοση των δαπανών που πραγματοποίησαν, μετά τις 29 Ιουνίου 2007, βάσει του μέτρου 1.7 του επιχειρησιακού προγράμματος «Καμπανία».

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Απορρίπτει τις προσφυγές.

2)

Η Ιταλική Δημοκρατία φέρει τα δικαστικά έξοδά της καθώς και τα δικαστικά έξοδα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

(1)  EE C 102 της 1.5.2009.

1.6.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 156/38

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 19ης Απριλίου 2013 — Adelholzener Alpenquellen κατά ΓΕΕΑ (μορφή φιάλης με ανάγλυφη απεικόνιση)

(Υπόθεση T-347/10) (1)

(Κοινοτικό σήμα - Αίτηση καταχωρίσεως τρισδιάστατου κοινοτικού σήματος - Μορφή φιάλης με ανάγλυφη απεικόνιση - Απόλυτος λόγος απαραδέκτου - Έλλειψη διακριτικού χαρακτήρα - Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 - Έλλειψη δηλώσεως περί της εκτάσεως της προστασίας - Άρθρο 37, παράγραφος 2, του κανονισμού 207/2009 - Προσβολή των δικαιωμάτων άμυνας - Άρθρο 75, δεύτερο εδάφιο, του κανονισμού 207/2009)

2013/C 156/67

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Adelholzener Alpenquellen GmbH (Siegsdorf, Γερμανία) (εκπρόσωποι: O. Rauscher και C. Onken, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωποι: αρχικώς S. Schäffner, εν συνεχεία A. Schifko)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του πρώτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ, της 9ης Ιουνίου 2010 (υπόθεση R 1516/2009-1) αναφορικά με αίτηση καταχωρίσεως ως κοινοτικού σήματος ενός τρισδιάστατου σημείου έχοντος τη μορφή φιάλης με ανάγλυφη απεικόνιση.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Απορρίπτει την προσφυγή.

2)

Καταδικάζει την Adelholzener Alpenquellen GmbH στα δικαστικά έξοδα.

(1)  EE C 288 της 23.10.2010.

1.6.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 156/38

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 17ης Απριλίου 2013 — Continental Bulldog Club Deutschland κατά ΓΕΕΑ (CONTINENTAL)

(Υπόθεση T-383/10) (1)

(Κοινοτικό σήμα - Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού κοινοτικού σήματος CONTINENTAL - Απόλυτος λόγος απαραδέκτου - Περιγραφικός χαρακτήρας - Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009)

2013/C 156/68

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Continental Bulldog Club Deutschland eV (Βερολίνο, Γερμανία) (εκπρόσωποι: αρχικώς, S. Vollmer, στη συνέχεια U. Rühl, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωποι: αρχικώς, S. Schäffner, στη συνέχεια D. Walicka)

Αντικείμενο

Προσφυγή ασκηθείσα κατά της αποφάσεως του πρώτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ, της 23ης Ιουνίου 2010 (R 300/2010-1), περί αιτήσεως καταχωρίσεως του λεκτικού σημείου CONTINENTAL ως κοινοτικού σήματος

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Απορρίπτει την προσφυγή.

2)

Καταδικάζει το Continental Bulldog Club Deutschland eV στα δικαστικά έξοδα.

(1)  EE C 301 της 6.11.2010.

1.6.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 156/38

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 19ης Απριλίου 2013 — Aecops κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-51/11) (1)

(Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο - Πρόγραμμα καταρτίσεως - Μείωση της αρχικώς χορηγηθείσας χρηματοδοτικής συνδρομής - Κανονισμός (ΕΚ, Ευρατόμ) 2988/95 - Παραγραφή - Ασφάλεια δικαίου - Δικαιώματα άμυνας - Εύλογη προθεσμία - Υποχρέωση αιτιολογήσεως)

2013/C 156/69

Γλώσσα διαδικασίας: η πορτογαλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Associação de Empresas de Construção e Obras Públicas e Serviços (Aecops) (Λισσαβώνα, Πορτογαλία) (εκπρόσωποι: αρχικώς J. da Cruz Vilaça και L. Pinto Monteiro, στη συνέχεια L. Pinto Monteiro, P. Farinha Alves και N. Morais Sarmento, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: P. Guerra e Andrade και D. Recchia)

Αντικείμενο

Αίτημα περί ακυρώσεως της αποφάσεως της Επιτροπής της 27ης Οκτωβρίου 2010 με την οποία καθορίστηκε το τελικό ποσό των δαπανών που είναι επιλέξιμες για τη χρηματοδοτική συνδρομή του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Ταμείου (ΕΚΤ) που είχε χορηγηθεί στην προσφεύγουσα για προγράμματα καταρτίσεως με την απόφαση C(88) 831, της 29ης Απριλίου 1988, για τη χρηματοδότηση προγράμματος επαγγελματικής κατάρτισης (υπόθεση 88 0369 P1).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Απορρίπτει την προσφυγή.

2)

Καταδικάζει την Associação de Empresas de Construção e Obras Públicas e Serviços (Aecops) στα δικαστικά έξοδα.

(1)  ΕΕ C 139 της 7.5.2011.

1.6.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 156/39

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 19ης Απριλίου 2013 — Aecops κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-52/11) (1)

(Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο - Πρόγραμμα καταρτίσεως - Μείωση της αρχικώς χορηγηθείσας χρηματοδοτικής συνδρομής - Κανονισμός (ΕΚ, Ευρατόμ) 2988/95 - Παραγραφή - Ασφάλεια δικαίου - Δικαιώματα άμυνας - Εύλογη προθεσμία - Υποχρέωση αιτιολογήσεως)

2013/C 156/70

Γλώσσα διαδικασίας: η πορτογαλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Associação de Empresas de Construção e Obras Públicas e Serviços (Aecops) (Λισσαβώνα, Πορτογαλία) (εκπρόσωποι: αρχικώς J. da Cruz Vilaça και L. Pinto Monteiro, στη συνέχεια L. Pinto Monteiro, P. Farinha Alves και N. Morais Sarmento, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: P. Guerra e Andrade και D. Recchia)

Αντικείμενο

Αίτημα περί ακυρώσεως της αποφάσεως της Επιτροπής της 27ης Οκτωβρίου 2010 με την οποία καθορίστηκε το τελικό ποσό των δαπανών που είναι επιλέξιμες για τη χρηματοδοτική συνδρομή του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Ταμείου (ΕΚΤ) που είχε χορηγηθεί στην προσφεύγουσα για προγράμματα καταρτίσεως με την απόφαση C(89) 570, της 22ας Μαρτίου 1989, για τη χρηματοδότηση προγράμματος επαγγελματικής κατάρτισης (υπόθεση 89 0979 P3).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Απορρίπτει την προσφυγή.

2)

Καταδικάζει την Associação de Empresas de Construção e Obras Públicas e Serviços (Aecops) στα δικαστικά έξοδα.

(1)  ΕΕ C 139 της 7.5.2011.

1.6.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 156/39

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 19ης Απριλίου 2013 — Aecops κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-53/11) (1)

(ΕΚΤ - Πρόγραμμα επαγγελματικής κατάρτισης - Μείωση της αρχικώς χορηγηθείσας συνδρομής - Κανονισμός (ΕΚ, Ευρατόμ) 2988/95 - Παραγραφή - Ασφάλεια δικαίου - Δικαιώματα άμυνας - Εύλογη προθεσμία - Υποχρέωση αιτιολογήσεως)

2013/C 156/71

Γλώσσα διαδικασίας: η πορτογαλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Associação de Empresas de Construção e Obras Públicas e Serviços (Aecops) (Λισσαβώνα, Πορτογαλία) (εκπρόσωποι: αρχικώς J. da Cruz Vilaça και L. Pinto Monteiro, στη συνέχεια L. Pinto Monteiro, P. Farinha Alves και N. Morais Sarmento, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: P. Guerra e Andrade και D. Recchia)

Αντικείμενο

Ακύρωση της αποφάσεως της Επιτροπής της 27 Οκτωβρίου 2010 που καθορίζει το τελικό ύψος των επιλέξιμων για χρηματοδότηση από το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο (ΕΚΤ) δαπανών, το οποίο είχε χορηγηθεί στην προσφεύγουσα με την απόφαση C(89) 0570, της 22ας Μαρτίου 1989, για τη χρηματοδότηση προγράμματος επαγγελματικής κατάρτισης (υπόθεση 89 0771 P1).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Απορρίπτει την προσφυγή.

2)

Η Associação de Empresas de Construção e Obras Públicas e Serviços (Aecops) φέρει τα δικαστικά έξοδα.

(1)  EE C 139 της 7.5.2011.

1.6.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 156/40

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 23ης Απριλίου 2013 — Apollo Tyres κατά ΓΕΕΑ — Endurance Technologies (ENDURACE)

(Υπόθεση T-109/11) (1)

(Κοινοτικό σήμα - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού κοινοτικού σήματος ENDURACE - Προγενέστερο εικονιστικό κοινοτικό σήμα ENDURANCE - Σχετικοί λόγοι απαραδέκτου - Ομοιότητα των προϊόντων και των υπηρεσιών - Ομοιότητα των σημείων - Μερική απόρριψη της αιτήσεως καταχωρίσεως - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 - Κίνδυνος συγχύσεως)

2013/C 156/72

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Apollo Tyres AG (Baden, Ελβετία) (εκπρόσωπος: S. Szilvasi, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωπος: A. Folliard-Monguiral)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ: Endurance Technologies Pvt Ltd (Aurangabad, Ινδία)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του πρώτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 25ης Νοεμβρίου 2010 (υπόθεση R 625/2010-1), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ Endurance Technologies Pvt Ltd και Apollo Tyres AG.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Απορρίπτει την προσφυγή.

2)

Καταδικάζει την Apollo Tyres AG στα δικαστικά έξοδα.

(1)  ΕΕ C 130 της 30.4.2011.

1.6.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 156/40

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 17ης Απριλίου 2013 — TCMFG κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-404/11) (1)

(Κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας - Περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν αποσκοπούντα στην παρεμπόδιση της εξαπλώσεως των πυρηνικών όπλων - Δέσμευση κεφαλαίων - Υποχρέωση αιτιολογήσεως - Πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως)

2013/C 156/73

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Turbo Compressor Manufacturer (TCMFG) (Τεχεράνη, Ιράν) (εκπρόσωπος: K. Kleinschmidt, δικηγόρος)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: M. Bishop και J.-P. Hix)

Παρεμβαίνουσα υπέρ του καθού: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: F. Erlbacher και T. Scharf)

Αντικείμενο

Αίτημα ακυρώσεως της αποφάσεως 2011/299/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 23ης Μαΐου 2011, για τροποποίηση της απόφασης 2010/413/ΚΕΠΠΑ για περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν (ΕΕ L 136, σ. 65), στο μέτρο που αφορά την προσφεύγουσα.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Ακυρώνει την απόφαση 2011/299/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 23ης Μαΐου 2011, για τροποποίηση της απόφασης 2010/413/ΚΕΠΠΑ για περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν, στο μέτρο που αφορά την Turbo Compressor Manufacturer (TCMFG).

2)

Ορίζει ότι τα αποτελέσματα της αποφάσεως 2011/299, στο μέτρο που αφορούν την TCMFG, διατηρούνται σε ισχύ επί χρονικό διάστημα μη δυνάμενο να υπερβεί τους δύο μήνες και δέκα ημέρες από την ημερομηνία δημοσιεύσεως της παρούσας αποφάσεως.

3)

Το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης φέρει, πλέον των δικαστικών εξόδων του, και τα δικαστικά έξοδα της TCMFG.

4)

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή φέρει τα δικαστικά έξοδά της.

(1)  EE C 290 της 1.10.2011.

1.6.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 156/40

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 19ης Απριλίου 2013 — Luna κατά ΓΕΕΑ — Asteris (Al bustan)

(Υπόθεση T-454/11) (1)

(Κοινοτικό σήμα - Διαδικασία κηρύξεως ακυρότητας - Εικονιστικό κοινοτικό σήμα Al bustan - Προγενέστερο εικονιστικό εθνικό σήμα ALBUSTAN - Ουσιαστική χρήση του προγενέστερου σήματος - Άρθρο 57, παράγραφοι 2 και 3, του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009)

2013/C 156/74

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Luna International Ltd (Λονδίνο, Ηνωμένο Βασίλειο) (εκπρόσωπος: S. Malynicz, barrister)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωπος: J. Crespo Carrillo)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ: Asteris Industrial and Commercial Company SA (Αθήνα, Ελλάδα)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του δευτέρου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 20ής Μαΐου 2011 (υπόθεση R 1358/2008-2), σχετικά με διαδικασία κηρύξεως ακυρότητας σήματος μεταξύ της Asteris Industrial and Commercial Company SA και της Luna International Ltd.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Απορρίπτει την προσφυγή.

2)

Καταδικάζει τη Luna International Ltd στα δικαστικά έξοδα.

(1)  ΕΕ C 319 της 29.10.2011.

1.6.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 156/41

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 18ης Απριλίου 2013 — Peek & Cloppenburg κατά ΓΕΕΑ — Peek & Cloppenburg (Peek & Cloppenburg)

(Υπόθεση T-506/11) (1)

(Κοινοτικό σήμα - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού κοινοτικού σήματος Peek & Cloppenburg - Προγενέστερη εθνική εμπορική ονομασία Peek & Cloppenburg - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Κίνδυνος συγχύσεως - Άρθρο 8, παράγραφος 4, του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009)

2013/C 156/75

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Peek & Cloppenburg KG (Ντίσελντορφ, Γερμανία) (εκπρόσωποι: αρχικώς S. Abrar, στη συνέχεια P. Lange, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωπος: G. Schneider)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Peek & Cloppenburg (Αμβούργο, Γερμανία) (εκπρόσωποι: A. Renck, V. von Bomhard, T. Heitmann, M. Petersenn, δικηγόροι, και I. Fowler, solicitor)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του πρώτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 28ης Φεβρουαρίου 2011 (υπόθεση R 53/2005-1), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ της Peek & Cloppenburg και της Peek & Cloppenburg KG.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Απορρίπτει την προσφυγή.

2)

Καταδικάζει την Peek & Cloppenburg KG στα δικαστικά έξοδα.

(1)  ΕΕ C 362 της 10.12.2011.

1.6.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 156/41

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 18ης Απριλίου 2013 — Peek & Cloppenburg κατά ΓΕΕΑ — Peek & Cloppenburg (Peek & Cloppenburg)

(Υπόθεση T-507/11) (1)

(Κοινοτικό σήμα - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού κοινοτικού σήματος Peek & Cloppenburg - Προγενέστερη εθνική εμπορική ονομασία Peek & Cloppenburg - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Κίνδυνος συγχύσεως - Άρθρο 8, παράγραφος 4, του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009)

2013/C 156/76

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Peek & Cloppenburg KG (Ντίσελντορφ, Γερμανία) (εκπρόσωποι: αρχικώς S. Abrar, στη συνέχεια P. Lange, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωπος: G. Schneider)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Peek & Cloppenburg (Αμβούργο, Γερμανία) (εκπρόσωποι: A. Renck, V. von Bomhard, T. Heitmann, M. Petersenn, δικηγόροι, και I. Fowler, solicitor)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του πρώτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 28ης Φεβρουαρίου 2011 (υπόθεση R 262/2005-1), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ της Peek & Cloppenburg και της Peek & Cloppenburg KG.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Απορρίπτει την προσφυγή.

2)

Καταδικάζει την Peek & Cloppenburg KG στα δικαστικά έξοδα.

(1)  ΕΕ C 362 της 10.12.2011.

1.6.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 156/42

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 19ης Απριλίου 2013 — Hultafors Group κατά ΓΕΕΑ — Società Italiana Calzature (Snickers)

(Υπόθεση T-537/11) (1)

(Κοινοτικό σήμα - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού κοινοτικού σήματος Snickers - Προγενέστερο λεκτικό εθνικό σήμα KICKERS - Κίνδυνος συγχύσεως - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009)

2013/C 156/77

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Hultafors Group AB (Bollebygd, Σουηδία) (εκπρόσωποι: A. Rasmussen και T. Swanstrøm, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωπος: P. Bullock)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Società Italiana Calzature SpA (Μιλάνο, Ιταλία) (εκπρόσωποι: G. Cantalupi, A. Rapisardi και C. Ginevra, δικηγόροι)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του τετάρτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 9ης Αυγούστου 2011 (υπόθεση R 2519/2010-4), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ Società Italiana Calzature SpA και Hultafors Group AB.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Απορρίπτει την προσφυγή.

2)

Καταδικάζει την Hultafors Group AB στα δικαστικά έξοδα του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ) και της Società Italiana Calzature SpA κατά την ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου διαδικασία, καθώς και στα δικαστικά έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η Società Italiana Calzature SpA στο πλαίσιο της διαδικασίας ενώπιον του τμήματος προσφυγών.

(1)  ΕΕ C 362 της 10.12.2011.

1.6.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 156/42

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 9ης Απριλίου 2013 — Zuckerfabrik Jülich κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-66/10) (1)

(Γεωργία - Ζάχαρη - Εισφορές στην παραγωγή - Μερική ακύρωση και μερική κήρυξη του ανισχύρου του κανονισμού (ΕΚ) 1193/2009 μετά την άσκηση της προσφυγής - Κατάργηση της δίκης)

2013/C 156/78

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Zuckerfabrik Jülich GmbH (πρώην Zuckerfabrik Jülich AG) (Jülich, Γερμανία) (εκπρόσωποι: H.-J. Prieß και B. Sachs, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: P. Rossi και B. Schima)

Παρεμβαίνοντες υπέρ της προσφεύγουσας: Βασίλειο της Ισπανίας (εκπρόσωποι: αρχικώς F. Diez Moreno, στη συνέχεια A. Rubio Gonzâlez, abogados del Estado) και Δημοκρατία της Λιθουανίας (εκπρόσωποι: αρχικώς R. Janeckaitè και R. Krasuckaitè, στη συνέχεια R. Krasuckaitè και R. Mackevičienè)

Αντικείμενο

Αίτημα ακυρώσεως του κανονισμού (ΕΚ) 1193/2009 της Επιτροπής, της 3ης Νοεμβρίου 2009, σχετικά με τη διόρθωση των κανονισμών (ΕΚ) 1762/2003, (ΕΚ) 1775/2004, (ΕΚ) 1686/2005 (ΕΚ) 164/2007 και τον καθορισμό των εισφορών στην παραγωγή στον τομέα της ζάχαρης για τις περιόδους εμπορίας 2002/03, 2003/04, 2004/05, 2005/06 (ΕΕ L 321, σ. 1).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)

Παρέλκει πλέον η έκδοση αποφάσεως επί της παρούσας προσφυγής.

2)

Καταδικάζει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα δικαστικά έξοδά της καθώς και στα δικαστικά έξοδα της Zuckerfabrik Jülich GmbH.

3)

Το Βασίλειο της Ισπανίας και η Δημοκρατία της Λιθουανίας φέρουν τα δικαστικά έξοδά τους.

(1)  EE C 113 της 1.5.2010.

1.6.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 156/42

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 9ης Απριλίου 2013 — British Sugar κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-86/10) (1)

(Γεωργία - Ζάχαρη - Εισφορές στην παραγωγή - Μερική ακύρωση και μερική κήρυξη του ανισχύρου του κανονισμού (ΕΚ) 1193/2009 μετά την άσκηση της προσφυγής - Κατάργηση της δίκης)

2013/C 156/79

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: British Sugar plc (Λονδίνο, Ηνωμένο Βασίλειο) (εκπρόσωποι: αρχικώς K. Lasok, QC, G. Facenna, W. Robinson, P. Doris και D. Das, στη συνέχεια K. Lasok, G. Facenna, W. Robinson και D. Das)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: K. Banks και P. Rossi)

Παρεμβαίνοντες υπέρ της προσφεύγουσας: Βασίλειο της Ισπανίας (εκπρόσωποι: αρχικώς F. Díez Moreno, στη συνέχεια A. Rubio González, abogados del Estado) και Δημοκρατία της Λιθουανίας (εκπρόσωποι: R. Janeckaitė και R. Krasuckaitė)

Παρεμβαίνοντες υπέρ της καθής: Δημοκρατία της Λεττονίας (εκπρόσωποι: K. Drēviņa και K. Krasovska) και Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας (εκπρόσωποι: αρχικώς S. Behzadi Spencer και S. Hathaway, στη συνέχεια S. Behzadi Spencer και A. Robinson)

Αντικείμενο

Αίτημα ακυρώσεως του κανονισμού (ΕΚ) 1193/2009 της Επιτροπής, της 3ης Νοεμβρίου 2009, σχετικά με τη διόρθωση των κανονισμών (ΕΚ) 1762/2003, (ΕΚ) 1775/2004, (ΕΚ) 1686/2005 (ΕΚ) 164/2007 και τον καθορισμό των εισφορών στην παραγωγή στον τομέα της ζάχαρης για τις περιόδους εμπορίας 2002/03, 2003/04, 2004/05, 2005/06 (ΕΕ L 321, σ. 1).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)

Παρέλκει πλέον η έκδοση αποφάσεως επί της παρούσας προσφυγής.

2)

Καταδικάζει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να φέρει τα δικαστικά έξοδά της καθώς και τα δικαστικά έξοδα της British Sugar plc.

3)

Το Βασίλειο της Ισπανίας, η Δημοκρατία της Λεττονίας, η Δημοκρατία της Λιθουανίας και το Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας φέρουν τα δικαστικά έξοδά τους.

(1)  EE C 113 της 1.5.2010.

1.6.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 156/43

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 9ης Απριλίου 2013 — Südzucker κ.λπ. κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-102/10) (1)

(Γεωργία - Ζάχαρη - Εισφορές στην παραγωγή - Μερική ακύρωση και μερική κήρυξη ως ανίσχυρου του κανονισμού (ΕΚ) 1193/2009 μετά την άσκηση της προσφυγής - Κατάργηση της δίκης)

2013/C 156/80

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες: Südzucker AG Mannheim/Ochsenfurt (Μανχάιμ, Γερμανία)· Agrana Zucker GmbH (Βιέννη, Αυστρία)· Südzucker Polska S.A. (Wroclaw, Πολωνία)· Raffinerie tirlemontoise (Βρυξέλλες, Βέλγιο)· και Saint Louis Sucre SA, (Παρίσι, Γαλλία) (εκπρόσωποι: H.-J. Prieß και B. Sachs, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: P. Rossi και B. Schima)

Παρεμβαίνοντες υπέρ των προσφευγουσών: Βασίλειο της Ισπανίας (εκπρόσωποι: αρχικώς F. Díez Moreno, στη συνέχεια A. Rubio González, abogados del Estado)· και Δημοκρατία της Λιθουανίας (εκπρόσωποι: αρχικώς R. Janeckaitė και R. Krasuckaitė, στη συνέχεια R. Krasuckaitė και R. Mackevičienè)

Παρεμβαίνον υπέρ της καθής: Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας (εκπρόσωποι: αρχικώς S. Behzadi-Spencer και S. Hathaway, στη συνέχεια S. Behzadi-Spencer και A. Robinson)

Αντικείμενο

Αίτημα περί ακυρώσεως του κανονισμού (ΕΚ) 1193/2009 της Επιτροπής, της 3ης Νοεμβρίου 2009, σχετικά με τη διόρθωση των κανονισμών (ΕΚ) 1762/2003, (ΕΚ) 1775/2004, (ΕΚ) 1686/2005, (ΕΚ) 164/2007 και τον καθορισμό των εισφορών στην παραγωγή στον τομέα της ζάχαρης για τις περιόδους εμπορίας 2002/2003, 2003/2004, 2004/2005 και 2005/2006 (ΕΕ L 321,σ. 1).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)

Καταργεί τη δίκη επί της υπό κρίση προσφυγής.

2)

Καταδικάζει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να φέρει τα δικά της δικαστικά έξοδα, καθώς και τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκαν οι Südzueker AG Mannheim/Ochsenfurt, Agrana Zucker GmbH, Südzucker PoIska S.A., Raffinerie tirlemontoise και Saint Louis Sucre SA.

3)

Το Βασίλειο της Ισπανίας, το Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας καθώς και η Δημοκρατία της Λιθουανίας φέρουν τα δικά τους δικαστικά έξοδα.

(1)  ΕΕ C 113 της 1.5.2010.

1.6.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 156/43

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 11ης Απριλίου 2013 — Tridium κατά ΓΕΕΑ — q-bus Mediatektur (SEDONA FRAMEWORK)

(Υπόθεση T-467/12) (1)

(Κοινοτικό σήμα - Ανακοπή - Παραίτηση από την ανακοπή - Κατάργηση της δίκης)

2013/C 156/81

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Tridium, Inc (Richmond, Βιρτζίνια, Ηνωμένες Πολιτείες) (εκπρόσωπος: M. Nentwig, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωπος: Π. Γερουλάκος)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ: q-bus Mediatektur GmbH (Βερολίνο, Γερμανία) (εκπρόσωπος: M.-T. Schott, δικηγόρος)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του δευτέρου τμήματοςπροσφυγών του ΓΕΕΑ της 2ας Αυγούστου 2012 (υπόθεση R 1943/2011-2), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ Mediatektur GmbH και Tridium, Inc.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)

Παρέλκει πλέον η έκδοση αποφάσεως επί της προσφυγής.

2)

Η προσφεύγουσα και η αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών καταδικάζονται να φέρουν τα δικαστικά έξοδά τους καθώς και, εκάστη, το ήμισυ των δικαστικών εξόδων του καθού.

(1)  EE C 9 της 12.1.2013.

1.6.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 156/44

Αναίρεση που άσκησε στις 21 Μαρτίου 2013 η BG κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης στις 17 Ιουλίου 2012 στην υπόθεση F-54/11, BG κατά Ευρωπαίου Διαμεσολαβητή

(Υπόθεση T-406/12 P)

2013/C 156/82

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: BG (Στρασβούργο, Γαλλία) (εκπρόσωποι: L. Levi και A. Blot, δικηγόροι)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαίος Διαμεσολαβητής

Αιτήματα της αναιρεσείουσας

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να αναιρέσει την απόφαση του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης της 17ης Ιουλίου 2012 στην υπόθεση F-54/11·

—

κατά συνέπεια, να κάνει δεκτά τα αιτήματα που διατύπωσε η αναιρεσείουσα πρωτοδίκως και, ως εκ τούτου,

—

κυρίως, να επανεναχθείη αναιρεσείουσα, αναδρομικώς από την ημερομηνία ενάρξεως της ισχύος της αποφάσεως περί παύσεως, στη θέση της, υπαλλήλου διοικήσεως βαθμού Α5, εδάφιο 2, και να της καταβληθούν τα χρηματικά ποσά που της οφείλονται για ολόκληρη την περίοδο αυτή, πλέον τόκων υπερημερίας με το επιτόκιο της ΕΚΤ προσαυξημένο κατά δύο μονάδες·

—

επικουρικώς, να της χορηγηθεί το ποσό που αντιστοιχεί στις αποδοχές που θα εισέπραττε από την ημερομηνία ενάρξεως της ισχύος της αποφάσεως περί παύσεως τον Αύγουστο του 2012 και έως τον μήνα κατά τον οποίο θα συμπληρώσει την ηλικία συνταξιοδοτήσεώς της, τον Ιούλιο του 2040, καθώς και να τακτοποιηθούν αναλόγως τα συνταξιοδοτικά δικαιώματά της·

—

εν πάση περιπτώσει, να της επιδικαστεί ποσό 65 000 ευρώ προς ικανοποίηση της ηθικής βλάβης την οποία υπέστη·

—

να καταδικαστεί ο καθού στο σύνολο των δικαστικών εξόδων·

—

να καταδικάσει τον καθού στο σύνολο των δικαστικών εξόδων αμφοτέρων των δικών.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της αιτήσεως αναιρέσεως, η αναιρεσείουσα προβάλλει τέσσερις λόγους.

1)

Ο πρώτος λόγος αντλείται από παραμόρφωση των στοιχείων της δικογραφίας κατά τον έλεγχο, εκ μέρους του Δικαστηρίου ΔΔ, της τηρήσεως της πειθαρχικής διαδικασίας και, ιδίως, τον έλεγχο τυχόν παραβάσεως του άρθρου 25 του παραρτήματος ΙΧ του Κανονισμού Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθόσον το Δικαστήριο ΔΔ προέβη σε εσφαλμένη ερμηνεία της έννοιας «ποινική δίωξη» (αφορά τις σκέψεις 68 επ. της αναιρεσιβαλλομένης αποφάσεως).

2)

Ο δεύτερος λόγος αντλείται από παράλειψη του ελέγχου της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως και παραμόρφωση των στοιχείων της δικογραφίας, καθόσον το Δικαστήριο ΔΔ έκρινε ότι ο Ευρωπαίος Διαμεσολαβητής δεν παρέβη την υποχρέωση αιτιολογήσεως ενώ δεν ακολούθησε τη γνώμη του πειθαρχικού συμβουλίου (αφορά τις σκέψεις 102 και 103 της αναιρεσιβαλλομένης αποφάσεως).

3)

Ο τρίτος λόγος αντλείται από παράλειψη του ελέγχου της πρόδηλης πλάνης εκτιμήσεως, παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας καθώς και παραμόρφωση των στοιχείων της δικογραφίας, καθόσον το Δικαστήριο ΔΔ έκρινε ότι ο Ευρωπαίος Διαμεσολαβητής δεν παραβίασε την αρχή της αναλογικότητας επιβάλλοντας στην αναιρεσείουσα τη βαρύτερη κύρωση που προβλέπει ο ΚΥΚ (αφορά τις σκέψεις 115 έως 130 της αναιρεσιβαλλομένης αποφάσεως).

4)

Ο τέταρτος λόγος αντλείται από παράλειψη του ελέγχου της τηρήσεως της αρχής της ισότητας ανδρών και γυναικών και παράβαση, εκ μέρους του Δικαστηρίου ΔΔ, της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως, καθόσον το Δικαστήριο ΔΔ δεν εξέτασε κατά πόσον η κατάσταση εγκυμοσύνης της αναιρεσείουσας, με την οποία συνδεόταν η συμπεριφορά της, προκάλεσε ή συνιστούσε έμμεση διάκριση εις βάρος της αναιρεσείουσας (αφορά τις σκέψεις 139 επ. της αναιρεσιβαλλομένης αποφάσεως).

1.6.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 156/44

Αγωγή της 20ής Μαρτίου 2013 — ΤΑΛΑΝΤΟΝ κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-165/13)

2013/C 156/83

Γλώσσα διαδικασίας: η ελληνική

Διάδικοι

Ενάγουσα: Τάλαντον Ανώνυμη Εμπορική — Συμβουλευτική — Εκπαιδευτική Εταιρεία Διανομών, Παροχής Υπηρεσιών Μάρκετινγκ και Διοίκησης Επιχειρήσεων (Αθήνα, Ελλάδα) (εκπρόσωποι: M. Αγγελόπουλος και Κ. Δάμης, δικηγόροι)

Εναγομένη: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα της ενάγουσας

Η ενάγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

Να αναγνωρισθεί ότι η απόρριψη από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή δαπανών της ενάγουσας πεντακοσίων εβδομήντα οκτώ χιλιάδων και εννιακοσίων τριάντα επτά ευρώ (578 937 EUR), για τη σύμβαση του έργου «A sophisticated multi-parametric system for the continuous — effective assessment and monitoring of motor status in parkinson’s disease and other neurodegerative diseases (PERFORM)» βάσει του πορίσματος ελέγχου 11-ΒΑ135-006 συνιστά παραβίαση των συμβατικών της υποχρεώσεων και, ότι η ενάγουσα οφείλει να επιστρέψει στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή το ποσό των είκοσι μίας χιλιάδων εκατόν εβδομήντα ενός ευρώ (21 171 EUR) και όχι το ποσό των τετρακοσίων ογδόντα επτά χιλιάδων και εκατόν ενός ευρώ (487 101 EUR) και το ποσό της εκκαθαρισμένης αποζημίωσης που θα προσδιορισθεί από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή· και

—

Να αναγνωρισθεί ότι η απόρριψη από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή δαπανών της ενάγουσας εκατόν πενήντα τριών χιλιάδων και εκατόν δεκαεπτά ευρώ (153 117 EUR), για τη σύμβαση του έργου «Point-of-Care MONitoring and Diagnostics for Autoimmune Diseases (POCEMON)» βάσει του πορίσματος ελέγχου 11-ΒΑ135-006 συνιστά παραβίαση των συμβατικών της υποχρεώσεων και, ότι η ενάγουσα οφείλει να επιστρέψει στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή το ποσό των εκατόν σαράντα τριών χιλιάδων εξακοσίων εβδομήντα ενός ευρώ (143 671 EUR) και όχι το ποσό των διακοσίων εβδομήντα τριών χιλιάδων και πεντακοσίων πενήντα εννέα ευρώ και εξήντα τριών λεπτών (273 559,63 EUR) και το ποσό της εκκαθαρισμένης αποζημίωσης που θα προσδιορισθεί από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Με την προκειμένη αγωγή η ενάγουσα σωρεύει δύο αγωγές.

Πρώτον, μια αγωγή για ευθύνη της Επιτροπής δυνάμει της υπ’ αριθμόν FP7-215952 σύμβασης για την εκτέλεση του έργου «A sophisticated multi-parametric system for the continuous — effective assessment and monitoring of motor status in parkinson’s disease and other neurodegerative diseases (PERFORM)» και του πορίσματος ελέγχου 11-ΒΑ135-006, σύμφωνα με το άρθρο 272 ΣΛΕΕ. Συγκεκριμένα, η ενάγουσα υποστηρίζει ότι, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή υπέχει ευθύνη λόγω παραβίασης των συμβατικών της υποχρεώσεων και λόγω παράβασης των αρχών της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης και της αναλογικότητας.

Δεύτερον, μια αγωγή για ευθύνη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής δυνάμει της υπ’ αριθμόν FP7-216088 σύμβασης για την εκτέλεση του έργου «Point-of-Care MONitoring and Diagnostics for Autoimmune Diseases (POCEMON)» και του πορίσματος ελέγχου 11-ΒΑ135-006, σύμφωνα με το άρθρο 272 ΣΛΕΕ. Συγκεκριμένα, η ενάγουσα υποστηρίζει ότι, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή υπέχει ευθύνη λόγω παραβίασης των συμβατικών της υποχρεώσεων και λόγω παράβασης των αρχών της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης και της αναλογικότητας.

1.6.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 156/45

Προσφυγή-αγωγή της 20ής Μαρτίου 2013 — Ben Ali κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-166/13)

2013/C 156/84

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων-ενάγων: Mehdi Ben Tijani Ben Haj Hamda Ben Haj Hassen Ben Ali (Saint-Étienne-du-Rouvray, Γαλλία) (εκπρόσωπος: A. de Saint Remy, δικηγόρος)

Καθού-εναγόμενο: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα του προσφεύγοντος-ενάγοντος

Ο προσφεύγων-ενάγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να λάβει μέτρο οργανώσεως της διαδικασίας βάσει του άρθρου 64 του Κανονισμού του Διαδικασίας, με σκοπό να υποχρεωθεί η Επιτροπή να δημοσιοποιήσει «όλα τα έγγραφα τα οποία αφορούν την έκδοση» του προσβαλλόμενου κανονισμού·

—

να ακυρώσει την απόφαση 2012/50/ΚΕΠΠΑ, της 27ης Ιανουαρίου 2012, για την παράταση των αποτελεσμάτων της αποφάσεως 2011/72/ΚΕΠΠΑ της 31ης Ιανουαρίου 2011 και της αποφάσεως 2011/79/ΚΕΠΠΑ της 4ης Φεβρουαρίου 2011, κατά τις οποίες ελήφθησαν σε βάρος του Mehdi Ben Tijani Ben Haj Hamda Ben Haj Hassen BEN ALI διάφορα περιοριστικά μέτρα, τα οποία συνίστανται στη δήμευση όλων των κεφαλαίων του, περιουσιακών του στοιχείων και χρηματοοικονομικών του πόρων·

—

να υποχρεώσει το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης να καταβάλει στον προσφεύγοντα το συνολικό ποσόν των 50 000 ευρώ ως αποκατάσταση όλων των ζημιών τις οποίες υπέστη·

—

να υποχρεώσει το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης να καταβάλει στον προσφεύγοντα ποσόν 10 500 ευρώ για τα έξοδά του προς υποστήριξη της παρούσας προσφυγής-αγωγής, πλέον των κατά το άρθρο 91 του Κανονισμού Διαδικασίας δυναμένων να αναζητηθούν εξόδων·

—

να καταδικάσει το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο σύνολο των δικαστικών εξόδων.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής-αγωγής, ο προσφεύγων-ενάγων προβάλλει επτά λόγους ακυρώσεως οι οποίοι είναι κατ’ ουσίαν ταυτόσημοι με τους προβαλλόμενους στο πλαίσιο της υποθέσεως Τ-301/11, Ben Ali κατά Συμβουλίου (1).

(1)  ΕΕ 2011, C 226, σ. 29.

1.6.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 156/46

Προσφυγή της 22ας Μαρτίου 2013 — DTL Corporación κατά ΓΕΕΑ — Vallejo Rosell (Generia)

(Υπόθεση T-176/13)

2013/C 156/85

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: DTL Corporación, SL (Μαδρίτη, Ισπανία) (εκπρόσωπος: A. Zuazo, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Mar Vallejo Rosell (Pinto, Ισπανία)

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την απόφαση του τέταρτου τμήματος προσφυγών, της 24ης Ιανουαρίου 2013, στην υπόθεση R 661/2012-4, καθόσον απορρίπτει την προσφυγή που ασκήθηκε κατά της απορρίψεως της αιτήσεως καταχωρίσεως του κοινοτικού σήματος 8 830 821«Generia» για όλα τα προϊόντα και τις υπηρεσίες των κλάσεων 9, 37, 40, 41 και 42 και για τμήμα των υπηρεσιών της κλάσεως 35,

—

να υποχρεώσει το ΓΕΕΑ και τους λοιπούς υπέρ αυτού παρεμβαίνοντες στην παρούσα δίκη διαδίκους να φέρουν τα δικαστικά έξοδα της διαδικασίας, κατά το άρθρο 87 του Κανονισμού Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Αιτούσα την καταχώριση του κοινοτικού σήματος: Η προσφεύγουσα

Σήμα προς καταχώριση: Λεκτικό σήμα «Generia» για προϊόντα και υπηρεσίες των κλάσεων 9, 11, 35, 37, 40, 41 και 42 — Αίτηση καταχωρίσεως κοινοτικού σήματος 8 830 821

Δικαιούχος του κατά τη διαδικασία ανακοπής αντιταχθέντος σήματος ή σημείου: Mar Vallejo Rosell

Αντιταχθέν σήμα ή σημείο: Εικονιστικό σήμα γκρι και λευκού χρώματος που περιέχει τα λεκτικά στοιχεία «Generalia generación renovable» για προϊόντα και υπηρεσίες των κλάσεων 7, 35 και 40

Απόφαση του τμήματος ανακοπών: Μερική αποδοχή της ανακοπής

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: Απόρριψη της προσφυγής

Προβαλλόμενοι λόγοι: Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του άρθρου 63, παράγραφος 2, και του άρθρου 75 του κανονισμού 207/2009

1.6.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 156/46

Προσφυγή της 15ης Μαρτίου 2013 — Jaczewski κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-178/13)

2013/C 156/86

Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Grzegorz Jaczewski (Bielany, Πολωνία) (εκπρόσωπος: M. Goss, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα του προσφεύγοντος

Ο προσφεύγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

τη μερική ακύρωση της εκτελεστικής αποφάσεως της Επιτροπής της 24ης Ιουλίου 2012 [κοινοποιηθείσας υπό τον αριθμό Ε(2012) 5049] για την έγκριση των συμπληρωματικών εθνικών άμεσων ενισχύσεων στην Πολωνία το 2012, βάσει του άρθρου 132 του κανονισμού (ΕΚ) 73/2009 του Συμβουλίου, της 19ης Ιανουαρίου 2009, σχετικά με τη θέσπιση κοινών κανόνων για τα καθεστώτα άμεσης στήριξης για τους γεωργούς στο πλαίσιο της κοινής γεωργικής πολιτικής και τη θέσπιση ορισμένων καθεστώτων στήριξης για τους γεωργούς, για την τροποποίηση των κανονισμών (ΕΚ) 1290/2005, (ΕΚ) 247/2006, (ΕΚ) 378/2007 και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) 1782/2003, με την οποία απόφαση εισήχθη διαφοροποίηση ως προς τις συμπληρωματικές εθνικές άμεσες ενισχύσεις άνω των 5 000 ευρώ.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής του ο προσφεύγων προβάλλει δύο λόγους.

1)

Ο πρώτος λόγος αντλείται από παραβίαση της θεμελιώδους αρχής της ιεραρχίας των κανόνων δικαίου, διότι η Επιτροπή έλαβε μέτρα αντίθετα προς το άρθρο 132 του κανονισμού 73/2009, λαμβανομένης υπόψη της εφαρμογής του άρθρου 7, παράγραφος 1, σε συνδυασμό με το άρθρο 10 του κανονισμού αυτού, καθόσον επέβαλε διαφοροποίηση των συμπληρωματικών εθνικών άμεσων ενισχύσεων παρά το ότι ο μηχανισμός αυτός δεν μπορούσε να έχει εφαρμογή στα νέα κράτη μέλη για το έτος 2012.

2)

Ο δεύτερος λόγος αντλείται από παραβίαση της αρχής της ίσης μεταχείρισης και από παράβαση του άρθρου 39 ΣΛΕΕ, σε συνδυασμό με το άρθρο 40, παράγραφος 2, δεύτερο εδάφιο, ΣΛΕΕ, διότι η εφαρμογή της διαφοροποίησης στον τομέα των συμπληρωματικών εθνικών άμεσων ενισχύσεων έχει ως αποτέλεσμα τη μείωση των ποσών που καταβάλλονται στους γεωργούς των νέων κρατών μελών σε επίπεδο χαμηλότερο από εκείνο που θα καταβαλλόταν σε αντίστοιχους αγρότες των λοιπών κρατών μελών και διότι κατά την έκδοση της προσβαλλομένης αποφάσεως δεν ελήφθη υπόψη η ποικιλομορφία των καταστάσεων στις διάφορες περιφέρειες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

1.6.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 156/47

Προσφυγή της 29ης Μαρτίου 2013 — Sharif University of Technology κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-181/13)

2013/C 156/87

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγον: Sharif University of Technology (Τεχεράνη, Ιράν) (εκπρόσωπος: M. Happold, Barrister)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα του προσφεύγοντος

Το προσφεύγον ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει το παράρτημα της αποφάσεως 2012/829/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 21ης Δεκεμβρίου 2012 (1), το παράρτημα ΙΙ της αποφάσεως 2010/413/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 26ης Ιουλίου 2010 (2), το παράρτημα του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 1264/2012 του Συμβουλίου, της 21ης Δεκεμβρίου 2012 (3), και το παράρτημα ΙΧ του κανονισμού (ΕΕ) 267/2012 του Συμβουλίου, της 23ης Μαρτίου 2012 (4), στο μέτρο που αφορούν το προσφεύγον και

—

να καταδικάσει το καθού στα δικαστικά έξοδα του προσφεύγοντος.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής το προσφεύγον προβάλλει τρεις λόγους.

1)

Ο πρώτος λόγος αντλείται από προσβολή, με την έκδοση της αποφάσεως 2012/829/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου και του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 1264/2012 του Συμβουλίου, των δικαιωμάτων άμυνας του προσφεύγοντος και του δικαιώματός του για αποτελεσματική δικαστική προστασία. Το Συμβούλιο παρέβη την υποχρέωσή του αιτιολογήσεως, καθόσον η αιτιολογία που προέβαλε είναι ανεπαρκής για να κατανοήσει το προσφεύγον τη βάση επιβολής των περιοριστικών μέτρων σε βάρος του. Το Συμβούλιο προσέβαλε τα δικαιώματα άμυνας του προσφεύγοντος, διότι δεν του παρέσχε πρόσβαση στον φάκελο που το αφορούσε και διότι τούτο είχε ως αποτέλεσμα το προσφεύγον να μην είναι σε θέση να γνωρίζει τις απόψεις του Συμβουλίου επί των αποδεικτικών στοιχείων που προσκομίστηκαν για να αιτιολογήσουν την επιβολή μέτρων σε βάρος του. Η εκ μέρους του Συμβουλίου παράλειψη αιτιολογήσεως της αποφάσεώς του και μη παροχή στο προσφεύγον προσβάσεως στον φάκελό του προσέβαλαν, επίσης, το δικαίωμα του προσφεύγοντος για αποτελεσματική δικαστική προστασία.

2)

Ο δεύτερος λόγος αντλείται από πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως του Συμβουλίου όσον αφορά τη λήψη περιοριστικών μέτρων σε βάρος του προσφεύγοντος. Το προσφεύγον αρνείται όλα όσα προβάλλονται σε βάρος του και υποστηρίζει ότι το Συμβούλιο πρέπει να αποδείξει πλήρως τα πραγματικά περιστατικά που προβάλλει.

3)

Με τον τρίτο λόγο το προσφεύγον διατείνεται ότι τα περιοριστικά μέτρα που επιβλήθηκαν σε βάρος του προσβάλλουν το δικαίωμά του ιδιοκτησίας και είναι δυσανάλογα. Τα εν λόγω μέτρα δεν επιβλήθηκαν σε βάρος του προσφεύγοντος βάσει των προϋποθέσεων που θέτει ο νόμος. Περαιτέρω, το Συμβούλιο ουδόλως έλαβε υπόψη, αφενός, το γεγονός ότι το προσφεύγον δεν είναι εμπορική επιχείρηση, αλλά ανώτατο εκπαιδευτικό ίδρυμα και, αφετέρου, τις συνέπειες της υπαγωγής του στα εν λόγω μέτρα όχι μόνο για το ίδιο, αλλά και για τους φοιτητές, το διδακτικό προσωπικό και τους συνεργάτες του.

(1)  Απόφαση 2012/829/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 21ης Δεκεμβρίου 2012, για την τροποποίηση της απόφασης 2010/413/ΚΕΠΠΑ για περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν (ΕΕ L 356, σ. 71).

(2)  Απόφαση 2010/413/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 26ης Ιουλίου 2010, για περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν και για την κατάργηση της κοινής θέσης 2007/140/ΚΕΠΠΑ (ΕΕ L 195, σ. 39).

(3)  Εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) 1264/2012 του Συμβουλίου, της 21ης Δεκεμβρίου 2012, για την εφαρμογή του κανονισμού (ΕΕ) 267/2012 σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν (ΕΕ L 356, σ. 55).

(4)  Κανονισμός (ΕΕ) 267/2012 του Συμβουλίου, της 23ης Μαρτίου 2012, σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν και την κατάργηση του κανονισμού (ΕΕ) 961/2010 (ΕΕ L 88, σ. 1).

1.6.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 156/47

Προσφυγή της 26ης Μαρτίου 2013 — Continental Wind Partners κατά ΓΕΕΑ — Continental Reifen Deutschland (CONTINENTAL WIND PARTNERS)

(Υπόθεση T-185/13)

2013/C 156/88

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Continental Wind Partners LLC (Wilmington, Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής) (εκπρόσωπος: O. Bischof, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Continental Reifen Deutschland GmbH (Αννόβερο, Γερμανία)

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την απόφαση του δεύτερου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) της 10ης Ιανουαρίου 2013, στην υπόθεση R 2204/2011-2,

—

να καταδικάσει το ΓΕΕΑ στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Αιτούσα την καταχώριση του κοινοτικού σήματος: Η προσφεύγουσα

Σήμα προς καταχώριση: Εικονιστικό σήμα, που περιέχει τα λεκτικά στοιχεία «CONTINENTAL WIND PARTNERS», για προϊόντα και υπηρεσίες των κλάσεων 7, 9, 11, 35, 36, 37, 39 και 40 — αίτηση καταχωρίσεως κοινοτικού σήματος 8 445 561

Δικαιούχος του κατά τη διαδικασία ανακοπής αντιταχθέντος σήματος ή σημείου: Η Continental Reifen Deutschland GmbH

Αντιταχθέν σήμα ή σημείο: Διεθνής καταχώριση, με επέκταση της προστασίας στην ΕΕ, του εικονιστικού σήματος που περιέχει το λεκτικό στοιχείο «Continental»

Απόφαση του τμήματος ανακοπών: Μερική αποδοχή της ανακοπής

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: Απόρριψη της προσφυγής

Προβαλλόμενοι λόγοι: Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 207/2009

1.6.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 156/48

Προσφυγή της 2ας Απριλίου 2013 — Κάτω Χώρες κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-186/13)

2013/C 156/89

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Διάδικοι

Προσφεύγον: Βασίλειο των Κάτω Χωρών (εκπρόσωποι: M. Bulterman, B. Koopman και J. Langer)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα του προσφεύγοντος

Το προσφεύγον ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση· και

—

να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Το προσφεύγον βάλλει κατά της υπό τα στοιχεία C(2013) 87 αποφάσεως της Επιτροπής, της 23ης Ιανουαρίου 2013, σχετικά με την κρατική ενίσχυση SA.24123 (2012/C) (πρώην 2011/NN) που έθεσαν σε εφαρμογή οι Κάτω Χώρες — Τεκμαιρόμενη πώληση, από τον Δήμο Leidschendam-Voorburg, οικοπέδων με τίμημα κατώτερο της τιμής που ισχύει στην αγορά.

Προς στήριξη της προσφυγής του το προσφεύγον διατυπώνει τέσσερις λόγους ακυρώσεως.

1)

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται παράβαση του άρθρου 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ.

Δεν πρόκειται για κρατική ενίσχυση υπό την έννοια του άρθρου 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ. Κατά την Ολλανδική Κυβέρνηση, εδώ δεν πρόκειται για πλεονέκτημα, και σε κάθε περίπτωση δεν πρόκειται για πλεονέκτημα το οποίο ένας επιχειρηματίας δεν θα είχε λάβει υπό τις συνήθεις συνθήκες την αγοράς. Η Επιτροπή βάσει μη ορθών παραδοχών κατέληξε στο εσφαλμένο συμπέρασμα ότι ο Δήμος είχε άλλες δυνατότητες όσον αφορά την οικοδόμηση του Damplein. Η διατήρηση των υπαρχουσών συμφωνιών ως είχαν δεν θα οδηγούσε στο επιθυμητό αποτέλεσμα και η τροποποίηση της συμβάσεως δεν αποτελούσε λύση. Επιπλέον, η Επιτροπή σαφώς προέβη σε εσφαλμένη εκτίμηση κατά την αξιολόγηση του ζητήματος αν υπήρξαν δυσμενείς συνέπειες στο εμπόριο μεταξύ των κρατών μελών. Το σχέδιο Leidschendam Centrum και, πολύ περισσότερο, το επιμέρους σχέδιο Damplein έχουν τόσο περιορισμένη έκταση ώστε δεν μπορεί να πρόκειται για δυσμενείς συνέπειες επί του εμπορίου. Κατά συνέπεια, η προσβαλλόμενη απόφαση αντίκειται στο άρθρο 107 ΣΛΕΕ.

2)

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται παράβαση του άρθρου 107, παράγραφος 3, στοιχείο γ', ΣΛΕΕ.

Η Επιτροπή σαφώς προέβη σε εσφαλμένη εκτίμηση των πραγματικών περιστατικών βάσει της οποίας θεώρησε ότι η μείωση του τιμήματος των οικοπέδων δεν είναι συμβατή με την εσωτερική αγορά. Η μείωση του τιμήματος των οικοπέδων ικανοποιεί όλες τις επιταγές, η δε Επιτροπή δεν εξήγησε επαρκώς, ιδίως υπό το πρίσμα παλαιότερων αποφάσεών της, γιατί η μείωση του τιμήματος των οικοπέδων δεν είναι συμβατή. Επιπλέον, η Επιτροπή κακώς χρησιμοποίησε ανεπάρκειες της αγοράς ως κριτήριο εφαρμογής του άρθρου 107, παράγραφος 3, στοιχείο γ', ΣΛΕΕ. Κατά συνέπεια, η Επιτροπή προέβη σε εσφαλμένη εφαρμογή του άρθρου 107, παράγραφος 3, στοιχείο γ', ΣΛΕΕ.

3)

Με τον τρίτο λόγο προβάλλεται εσφαλμένος καθορισμός του ύψους της ενισχύσεως λόγω πλείστων λαθών υπολογισμού.

Η Επιτροπή κατά τον υπολογισμό του ύψους της ενισχύσεως διέπραξε τρία σοβαρά σφάλματα. Πρώτον, η Επιτροπή δεν έλαβε υπόψη το γεγονός ότι η μείωση του τιμήματος των οικοπέδων και η παραίτηση από χρηματικές απαιτήσεις επιβάρυναν μόνο κατά 50 % τα δημόσια οικονομικά. Δεύτερον, η Επιτροπή κατά τον υπολογισμό της μειώσεως του τιμήματος δεν έλαβε υπόψη τις παλαιότερες μειώσεις τιμήματος που έλαβαν χώρα το 2006 και 2008. Τρίτον, η Επιτροπή κατά τον υπολογισμό των χρηματικών απαιτήσεων έλαβε ως αφετηρία τις χρηματικές απαιτήσεις για τη ζώνη Leidschendam Centrum και όχι για το επιμέρους σχέδιο Damplein. Επίσης, δεν έλαβε υπόψη τους τόκους που καταβλήθηκαν μεταξύ του 2004 και του 2010. Έτσι, η Επιτροπή δεν είχε ορθή εικόνα των πραγμάτων κατά τον υπολογισμό του ύψους της ενισχύσεως, οπότε το ποσό των 6 922 121 ευρώ είναι εσφαλμένο.

4)

Με τον τέταρτο λόγο προβάλλονται παραβίαση γενικών αρχών και παράβαση του άρθρου 41 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων. Λόγω του μη εύλογα μακρού χρονικού διαστήματος που η Επιτροπή χρειάστηκε για να εκδώσει την προσβαλλόμενη απόφαση, η Επιτροπή δεν μπορούσε να επιβάλει την ανάκτηση της ενισχύσεως.

Η Επιτροπή, λαμβανομένου υπόψη του χρονικού σημείου στο οποίο διέθετε όλα τα κρίσιμα πραγματικά περιστατικά, χρειάστηκε μια μη εύλογα μεγάλη προθεσμία για να εκδώσει την προσβαλλόμενη απόφαση. Λαμβανομένων υπόψη των περιστάσεων της παρούσας υποθέσεως, η Επιτροπή έπρεπε να μην επιβάλει την ανάκτηση της ενισχύσεως. Κατά συνέπεια, η Επιτροπή ενήργησε σε αντίθεση με τις αρχές της επιμέλειας, της ασφάλειας δικαίου και της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης.

1.6.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 156/49

Προσφυγή της 4ης Απριλίου 2013 — Murnauer Markenvertrieb κατά ΓΕΕΑ — Healing Herbs (NOTFALL)

(Υπόθεση T-188/13)

2013/C 156/90

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Murnauer Markenvertrieb GmbH (Trebur, Γερμανία) (εκπρόσωποι: F. Traub και H. Daniel, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Healing Herbs Ltd (Walkerstone, Ηνωμένο Βασίλειο)

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την απόφαση του τέταρτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) της 4ης Φεβρουαρίου 2013 στην υπόθεση R 132/2012-4,

—

να καταδικάσει το ΓΕΕΑ στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Καταχωρισμένο κοινοτικό σήμα του οποίου ζητείται να κηρυχθεί η ακυρότητα: Λεκτικό σήμα «NOTFALL» για προϊόντα των κλάσεων 3, 5 και 30 — αίτηση καταχωρίσεως κοινοτικού σήματος 9 089 681

Δικαιούχος του κοινοτικού σήματος: Η προσφεύγουσα

Αιτούσα την κήρυξη της ακυρότητας του κοινοτικού σήματος: Η Healing Herbs Ltd

Αιτιολογία της αιτήσεως κηρύξεως της ακυρότητας: Άρθρο 52, παράγραφος 1, στοιχείο α', του κανονισμού 207/2009 σε συνδυασμό με το άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχεία β' και γ' και παράγραφος 2 του κανονισμού 207/2009

Απόφαση του τμήματος ακυρώσεως: Μερική αποδοχή της αιτήσεως

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: Απόρριψη της προσφυγής

Προβαλλόμενοι λόγοι:

—

παράβαση του άρθρου 83 του κανονισμού 207/2009 σε συνδυασμό με τη γενική αρχή ίσης μεταχείρισης

—

παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού 207/2009

—

παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 207/2009

1.6.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 156/49

Προσφυγή της 2ας Απριλίου 2013 — Gemeente Leidschendam-Voorburg κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-190/13)

2013/C 156/91

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Gemeente Leidschendam-Voorburg (Leidschendam-Voorburg, Κάτω Χώρες) (εκπρόσωποι: A. de Groot και J.J.M. Sluijs, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα του προσφεύγοντος

Ο προσφεύγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση· και

—

να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Ο προσφεύγων βάλλει κατά της υπό τα στοιχεία C(2013) 87 αποφάσεως της Επιτροπής, της 23ης Ιανουαρίου 2013, σχετικά με την κρατική ενίσχυση SA.24123 (2012/C) (πρώην 2011/NN) που έθεσαν σε εφαρμογή οι Κάτω Χώρες — Τεκμαιρόμενη πώληση, από τον Δήμο Leidschendam-Voorburg, οικοπέδων με τίμημα κατώτερο της τιμής που ισχύει στην αγορά.

Προς στήριξη της προσφυγής του ο προσφεύγων διατυπώνει τρεις λόγους ακυρώσεως.

1)

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται παράβαση ουσιωδών τύπων και/ή της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως.

—

Πρώτον, η Επιτροπή άφησε να παρέλθει μια μη εύλογα μεγάλη προθεσμία πριν κινήσει τη διαδικασία του άρθρου 108, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ, οπότε τα μέρη μπορούσαν να έχουν εμπιστοσύνη ως προς το ότι η επίμαχη συμφωνία δεν αντίκειται στο άρθρο 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ.

—

Δεύτερον, η Επιτροπή αξιολόγησε με εσφαλμένο και ελλιπή τρόπο τα πραγματικά περιστατικά.

—

Τρίτον, η Επιτροπή εσφαλμένα διαπίστωσε τα πραγματικά περιστατικά όσον αφορά την απώλεια κρατικών πόρων.

2)

Με τον δεύτερο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται εσφαλμένη εφαρμογή του άρθρου 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ.

—

Πρώτον, ο προσφεύγων Δήμος ενήργησε όπως μια ιδιωτική επιχείρηση θα είχε ενεργήσει υπό τις ίδιες περιστάσεις.

—

Δεύτερον, ο προσφεύγων Δήμος δεν παρέσχε στην κοινοπραξία Schouten & De Jong Projectontwikkeling BV en Bouwfonds Ontwikkeling BV πλεονέκτημα το οποίο η κοινοπραξία αυτή δεν θα είχε λάβει διά της συνήθους εμπορικής οδού, μέσω της αγοράς.

3)

Ο τρίτος λόγος ακυρώσεως στηρίζεται στο άρθρο 107, παράγραφος 3, ΣΛΕΕ. Στο μέτρο που κριθεί ότι πρόκειται για κρατική ενίσχυση που χορηγήθηκε από τον προσφεύγοντα, η ενίσχυση αυτή θα πρέπει να θεωρηθεί συμβατή με το άρθρο 107, παράγραφος 3, ΣΛΕΕ.

1.6.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 156/50

Προσφυγή της 2ας Απριλίου 2013 — Bowfonds Ontwikkeling και Schouten & De Jong Projectontwikkeling κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-193/13)

2013/C 156/92

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες: Bowfonds Ontwikkeling BV (Hoevelaken, Κάτω Χώρες) και Schouten & De Jong Projectontwikkeling BV (Leidschendam, Κάτω Χώρες (εκπρόσωποι: E. Pijnacker Hordijk και X. Reintjes, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα των προσφευγουσών

Οι προσφεύγουσες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση· και

—

να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Οι προσφεύγουσες βάλλουν κατά της υπό τα στοιχεία C(2013) 87 αποφάσεως της Επιτροπής, της 23ης Ιανουαρίου 2013, σχετικά με την κρατική ενίσχυση SA.24123 (2012/C) (πρώην 2011/NN) που έθεσαν σε εφαρμογή οι Κάτω Χώρες — Τεκμαιρόμενη πώληση, από τον Δήμο Leidschendam-Voorburg, οικοπέδων με τίμημα κατώτερο της τιμής που ισχύει στην αγορά.

Προς στήριξη της προσφυγής τους οι προσφεύγουσες διατυπώνουν τρεις λόγους ακυρώσεως.

1)

Με τον πρώτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται ότι παραβιάστηκε η βασική απαίτηση να τηρεί η Επιτροπή μια εύλογη προθεσμία κατά την άσκηση των αρμοδιοτήτων της, οπότε παραβιάστηκε η αρχή της ασφάλειας δικαίου, προσβλήθηκε το δικαίωμα άμυνας και παραβιάστηκε το άρθρο 41 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Με το να αφήσει να παρέλθουν πάνω από 38 μήνες μεταξύ της γνωστοποιήσεως των επίμαχων μέτρων και της εκδόσεως της προσβαλλομένης αποφάσεως, η Επιτροπή ενήργησε με επιλήψιμη βραδύτητα και επομένως κατά παράβαση της βασικής απαιτήσεως να τηρεί μια εύλογη προθεσμία. Επιπλέον, η υπερβολικά μεγάλη περίοδος έρευνας κατέστησε για τους ενδιαφερόμενους δυσχερέστερο το να αντικρούσουν τα επιχειρήματα της Επιτροπής, οπότε με την καθυστέρηση η Επιτροπή επίσης προσέβαλε το δικαίωμα άμυνας.

2)

Με τον δεύτερο λόγο ακυρώσεως προβάλλονται σοβαρές παραλείψεις κατά τη διαπίστωση και αξιολόγηση των κρίσιμων πραγματικών περιστατικών και/ή παράβαση της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως και/ή παράβαση του άρθρου 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ, επειδή η Επιτροπή εσφαλμένως εφάρμοσε την αρχή του ιδιώτη επιχειρηματία.

Οι προσφεύγουσες δεν έλαβαν κανένα χρηματοοικονομικό πλεονέκτημα, και κατά μείζονα λόγο κανένα χρηματοοικονομικό πλεονέκτημα που θα μπορούσε να θεωρηθεί παράνομη κρατική ενίσχυση.

Η Επιτροπή εσφαλμένως υπολόγισε το ποσό του τεκμαιρόμενου πλεονεκτήματος, μεταξύ άλλων, με το να καταλογίσει κατά 100 % στον Δήμο τις συμπεφωνημένες μειώσεις τιμήματος, ενώ η μείωση τιμήματος έπρεπε να καταλογιστεί σε μια σύμπραξη δημόσιου και ιδιωτικού τομέα στο πλαίσιο της οποίας ο Δήμος έφερε κατά 50 % τον κίνδυνο. Επίσης, η Επιτροπή χωρίς αιτιολογία δεν έλαβε υπόψη μειώσεις τιμήματος που είχαν συμφωνηθεί παλαιότερα στο πλαίσιο της συμπράξεως αυτής.

Περαιτέρω, η Επιτροπή, στην προσβαλλόμενη απόφαση, εσφαλμένως εφάρμοσε την αρχή του ιδιώτη επενδυτή επειδή αξιολόγησε τις ενέργειες του Δήμου με γνώμονα μια υποθετική συμπεριφορά ενός πλασματικού ιδιώτη επενδυτή η οποία από νομικής απόψεως είναι εξωπραγματική και, επιπλέον, από οικονομικής απόψεως είναι εξαιρετικά δυσμενής.

3)

Με τον τρίτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται εσφαλμένη εφαρμογή του άρθρου 107, παράγραφος 3, ΣΛΕΕ.

Κατά το μέρος που κριθεί ότι πρόκειται για κρατική ενίσχυση, σε κάθε περίπτωση η ενίσχυση αυτή είναι εξ ολοκλήρου συμβατή με την εσωτερική αγορά. Η Επιτροπή εσφαλμένως έκρινε ότι ο Δήμος δεν δύναται να προβάλλει ότι με τα επίμαχα μέτρα υπηρείται κοινοτικό συμφέρον. Επιπλέον, η Επιτροπή εσφαλμένως αξιολόγησε τα επίμαχα μέτρα του 2009/2010 λαμβάνοντας ως υπόβαθρο την (ευνοϊκότερη) κατάσταση της αγοράς το 2004.

Έτσι, η Επιτροπή παρέβλεψε ότι τα επίμαχα μέτρα ήσαν αναγκαία, κατάλληλα και αναλογικά για την αναζωογόνηση του φτωχοποιημένου κέντρου του Leidschendam, σκοπός που εντάσσεται στον σαφώς διατυπωμένο και αναγνωρισμένο στόχο της ΕΕ να υπάρχει οικονομική και κοινωνική συνοχή κατά το άρθρο 3 ΣΕΕ και το άρθρο 174 ΣΛΕΕ. Δεν πρόκειται για αδικαιολόγητη στρέβλωση του ανταγωνισμού.

1.6.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 156/51

Προσφυγή της 1ης Απριλίου 2013 — M.E.M. κατά ΓΕΕΑ (MONACO)

(Υπόθεση T-197/13)

2013/C 156/93

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: MARQUES DE L'ÉTAT DE MONACO (M.E.M.) (Μονακό, Μονακό) (εκπρόσωπος: S. Arnaud, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την απόφαση του τέταρτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) της 29ης Ιανουαρίου 2013, στην υπόθεση R 113/2012-4,

—

να καταδικάσει το ΓΕΕΑ στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Σήμα προς καταχώριση: Διεθνής καταχώριση με επέκταση της προστασίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση του λεκτικού σήματος «MONACO» για προϊόντα και υπηρεσίες των κλάσεων 9, 12, 14, 16, 18, 25, 28, 35, 38, 39, 41 και 43 — Διεθνής καταχώριση με επέκταση της προστασίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση υπ’ αριθ. 1 069 254

Απόφαση του εξεταστή: Μερική απόρριψη της αιτήσεως

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: Απόρριψη της προσφυγής

Προβαλλόμενοι λόγοι:

—

ο πρώτος λόγος αντλείται από παράβαση των άρθρων 5, 7, παράγραφος 1, στοιχεία β' και γ', και 7, παράγραφος 2, του κανονισμού 207/2009

—

ο δεύτερος λόγος αντλείται από παράβαση του δικαίου κατά την ερμηνεία του διακριτικού χαρακτήρα

—

ο τρίτος λόγος αντλείται από πρόδηλη πλάνη κατά την εκτίμηση του διακριτικού χαρακτήρα

—

ο τέταρτος λόγος αντλείται από έλλειψη αιτιολογίας, άλλως από ανεπαρκή αιτιολογία, άλλως από αντιφατική αιτιολογία κατά την απόρριψη καταχωρίσεως για τα προϊόντα της κλάσεως 9

—

ο πέμπτος λόγος αντλείται από παράβαση του άρθρου 75 του κανονισμού 207/2009, καθώς και του άρθρου 296 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του άρθρου 6 της Ευρωπαϊκής Συμβάσεως των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων λόγω ανεπαρκούς αιτιολογίας

1.6.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 156/51

Προσφυγή της 8ης Απριλίου 2013 — DTM Ricambi Srl κατά ΓΕΕΑ — Star (STAR)

(Υπόθεση T-199/13)

2013/C 156/94

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: DTM Ricambi Srl (Bologna, Ιταλία) (εκπρόσωπος: V. Catelli, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Star SpA (Lodi, Ιταλία)

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την απόφαση του πρώτου τμήματος προσφυγών της 24ης Ιανουαρίου 2013 στην υπόθεση R 124/2012-1 και να δεχθεί την αίτηση καταχωρίσεως του κοινοτικού σήματος «STAR», που κατατέθηκε με αριθ. 5878038, για τις κλάσεις 7, 9 και 12·

—

να καταδικάσει την STAR στα δικαστικά έξοδα της προσφεύγουσας, καθώς και στα έξοδά της ενώπιον του τμήματος ανακοπών και του τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Αιτούσα την καταχώριση του κοινοτικού σήματος: Προσφεύγουσα

Κοινοτικό σήμα προς καταχώριση: Εικονιστικό σήμα που περιέχει το λεκτικό στοιχείο «STAR» για προϊόντα των κλάσεων 7, 9 και 12

Δικαιούχος του κατά τη διαδικασία ανακοπής αντιταχθέντος σήματος ή σημείου: Star

Αντιταχθέν σήμα ή σημείο: Κοινοτικό εικονιστικό σήμα που περιέχει το λεκτικό στοιχείο «STAR» για προϊόντα της κλάσης 39, εθνικό και διεθνές εικονιστικό σήμα που περιέχει τα λεκτικά στοιχεία «STAR LODI» για προϊόντα και υπηρεσίες των κλάσεων 12, 38, 39 και 42

Απόφαση του τμήματος ανακοπών: Αποδοχή της ανακοπής

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: Απόρριψη της προσφυγής

Προβαλλόμενοι λόγοι:

—

Απουσία κινδύνου συγχύσεως

—

Αποδυνάμωση του προγενέστερου σήματος

1.6.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 156/52

Αναίρεση που άσκησε στις 8 Απριλίου 2013 ο Luigi Marcuccio κατά της διατάξεως που εξέδωσε το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης στις 28 Ιανουαρίου 2013, στην υπόθεση F-92/12, Marcuccio κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-203/13 P)

2013/C 156/95

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Αναιρεσείων: Luigi Marcuccio (Tricase, Ιταλία) (εκπρόσωπος: G. Cipressa, δικηγόρος)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα του αναιρεσείοντος

Ο αναιρεσείων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να αναιρέσει στο σύνολό της και άνευ ουδεμίας εξαιρέσεως την αναιρεσιβαλλόμενη διάταξη·

—

να αναπέμψει την υπόθεση στο Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης προκειμένου αυτό να αποφανθεί επί της ουσίας

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Η υπό κρίση αίτηση αναιρέσεως στρέφεται κατά της διατάξεως την οποία εξέδωσε το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης στις 28 Ιανουαρίου 2013 επί της υποθέσεως F-92/12, Marcuccio κατά Επιτροπής, και με την οποία απέρριψε ως προδήλως απαράδεκτη προσφυγή με αίτημα την ακύρωση αποφάσεως της Ευρωπαϊκής Επιτροπής περί παρακρατήσεων από το επίδομα αναπηρίας του νυν αναιρεσείοντος, όσον αφορά τους μήνες Οκτώβριο, Νοέμβριο και Δεκέμβριο του έτους 2011, και την επιστροφή των ποσών που παρακρατήθηκαν.

Με την αναιρεσιβαλλόμενη διάταξη, το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης είχε αποφανθεί ότι η υπογραφή του εκπροσώπου του νυν αναιρεσείοντος στο έγγραφο που είχε διαβιβασθεί με τηλεομοιοτυπία στις 5 Σεπτεμβρίου 2012 δεν ήταν όμοια αυτής που είχε τεθεί επί του δικογράφου της προσφυγής, το οποίο είχε αποσταλεί ταχυδρομικώς και είχε παραληφθεί στις 13 Σεπτεμβρίου 2012.

Προς στήριξη της αιτήσεώς του αναιρέσεως, ο αναιρεσείων διατείνεται ότι η αναιρεσιβαλλόμενη διάταξη στερείται παντελώς αιτιολογίας, λόγω της μη διεξαγωγής αποδείξεων, του γενικόλογου και αυθαίρετου χαρακτήρα της και της παραμορφώσεως πραγματικών περιστατικών, ενέχει δε πλάνη περί το δίκαιο εξαιτίας, ιδίως, προδήλως πεπλανημένης εκτιμήσεως των πραγματικών περιστατικών.

1.6.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 156/52

Αναίρεση που άσκησε στις 8 Απριλίου 2013 ο Luigi Marcuccio κατά της διατάξεως που εξέδωσε το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης στις 28 Ιανουαρίου 2013, στην υπόθεση F-95/12, Marcuccio κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-204/13 P)

2013/C 156/96

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Αναιρεσείων: Luigi Marcuccio (Tricase, Ιταλία) (εκπρόσωπος: G. Cipressa, δικηγόρος)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα του αναιρεσείοντος

Ο αναιρεσείων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να αναιρέσει στο σύνολό της και άνευ ουδεμίας εξαιρέσεως την αναιρεσιβαλλόμενη διάταξη·

—

να αναπέμψει την υπόθεση στο Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης προκειμένου αυτό να αποφανθεί επί της ουσίας.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Οι λόγοι αναιρέσεως και τα κύρια επιχειρήματα είναι αυτοί που προβλήθηκαν στο πλαίσιο της υποθέσεως T-203/13 P, Marcuccio κατά Επιτροπής.

1.6.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 156/52

Αναίρεση που άσκησε στις 8 Απριλίου 2013 ο Luigi Marcuccio κατά της διατάξεως που εξέδωσε το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης στις 28 Ιανουαρίου 2013, στην υπόθεση F-100/12, Marcuccio κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-205/13 P)

2013/C 156/97

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Αναιρεσείων: Luigi Marcuccio (Tricase, Ιταλία) (εκπρόσωπος: G. Cipressa, δικηγόρος)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα του αναιρεσείοντος

Ο αναιρεσείων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να αναιρέσει στο σύνολό της και άνευ ουδεμίας εξαιρέσεως την αναιρεσιβαλλόμενη διάταξη·

—

να αναπέμψει την υπόθεση στο Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης προκειμένου αυτό να αποφανθεί επί της ουσίας.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Οι λόγοι αναιρέσεως και τα κύρια επιχειρήματα είναι αυτοί που προβλήθηκαν στο πλαίσιο της υποθέσεως T-203/13 P, Marcuccio κατά Επιτροπής.

1.6.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 156/52

Προσφυγή της 12ης Απριλίου 2013 — Versalis κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-210/13)

2013/C 156/98

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Versalis SpA (San Donato Milanese, Ιταλία) (εκπρόσωποι: M. Siragusa, F. Moretti και L. Nascimbene, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει τις προσβαλλόμενες πράξεις και να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Η υπό κρίση διαφορά έχει ως αντικείμενο προσφυγή ακυρώσεως στρεφόμενη κατά της αποφάσεως της Ευρωπαϊκής Επιτροπής της 26ης Φεβρουαρίου 2013 [C(2013) 1200 τελικό] και της ανακοινώσεως αιτιάσεων [C(2013) 1199 τελικό], με τις οποίες η Επιτροπή κίνησε επισήμως τη διαδικασία AT. 40032 — BR/ESBR — Υποτροπή, για την τροποποίηση της αποφάσεως C(2006) 5700 τελικό, η οποία είχε εκδοθεί επί της υποθέσεως COMP/F.38.638 — Καουτσούκ από βουταδιένιο και καουτσούκ από στυρόλιο και βουταδιένιο που παράγεται με πολυμερισμό γαλακτώματος, στις 29 Νοεμβρίου 2006, και η οποία είχε ακυρωθεί και μεταρρυθμισθεί εν μέρει δυνάμει των αποφάσεων που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις 13 Ιουλίου 2011 επί των υποθέσεων T-39/07, Eni κατά Επιτροπής, και T-59/07, Polimeri Europa κατά Επιτροπής.

Με τον μόνο λόγο ακυρώσεως που προβάλλει προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα διατείνεται ότι η Επιτροπή δεν διαθέτει την εξουσία να κινήσει εναντίον της εκ νέου τη διαδικασία επιβολής κυρώσεων, με σκοπό την έκδοση νέας αποφάσεως λόγω παραβάσεως. Ειδικότερα, η προσφεύγουσα διατείνεται ότι η Επιτροπή εξήντλησε την εξουσία της επιβολής κυρώσεων κατά της Versalis SpA, όσον αφορά τα πραγματικά περιστατικά που αποτέλεσαν το αντικείμενο της διαδικασίας COMP/F/38.638 — Καουτσούκ από βουταδιένιο και καουτσούκ από στυρόλιο και βουταδιένιο που παράγεται με πολυμερισμό γαλακτώματος, εκδίδοντας την από 29 Νοεμβρίου 2006 απόφασή της, η οποία έχει ακυρωθεί και μεταρρυθμισθεί εν μέρει δυνάμει των αποφάσεων που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο στις 13 Ιουλίου 2011, επί των υποθέσεων T-39/07, Eni κατά Επιτροπής, και T-59/07, Polimeri Europa κατά Επιτροπής, και κατά των οποίων έχει ασκηθεί αίτηση αναιρέσεως ενώπιον του Δικαστηρίου. Κινώντας εκ νέου τη διαδικασία επιβολής κυρώσεων, η Επιτροπή σκοπεί να προβεί σε αναθεώρηση επί της ουσίας του σκεπτικού της από 29ης Νοεμβρίου 2006 αποφάσεώς της, δηλαδή να προβεί σε εκ νέου εκτίμηση των πραγματικών περιστατικών που προσάπτει στην προσφεύγουσα, μολονότι αυτά αποτέλεσαν ήδη το αντικείμενο εκτιμήσεως, το δε Γενικό Δικαστήριο έχει αποφανθεί επί αυτών κατά την άσκηση του επί της ουσίας δικαστικού ελέγχου του. Συνεπώς, η κίνηση εκ νέου της διαδικασίας λόγω παραβάσεως, αντιβαίνει προδήλως, λόγω του σκοπού και των αποτελεσμάτων της, στην αρχή ne bis idem, στην αρχή της ασφάλειας δικαίου, στην αρχή της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης και στην αρχή της αποτελεσματικής δικαστικής προστασίας.

1.6.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 156/53

Προσφυγή της 15ης Απριλίου 2013 — Eni κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-211/13)

2013/C 156/99

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Eni SpA (Ρώμη, Ιταλία) (εκπρόσωποι: G. M. Roberti και I. Perego, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να κρίνει παραδεκτή την προσφυγή·

—

να ακυρώσει τις προσβαλλόμενες πράξεις·

—

να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Η υπό κρίση προσφυγή στρέφεται κατά της αποφάσεως C(2013) 1200 τελικό της Επιτροπής, της 26ης Φεβρουαρίου 2013, να κινήσει εκ νέου τη διαδικασία επιβολής κυρώσεων, και κατά της ανακοινώσεως αιτιάσεων της 26ης Φεβρουαρίου 2013 [C(2013) 1199 τελικό], σχετικά με διαδικασία που κινήθηκε δυνάμει του άρθρου 101 της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του άρθρου 53 της Συμφωνίας ΕΟΧ, οι οποίες εκδόθηκαν στο πλαίσιο της υποθέσεως AT. 40032-BR/ESBR.

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα διατείνεται ότι η Επιτροπή δεν είναι αρμόδια να κινήσει εκ νέου τη διαδικασία επιβολής κυρώσεων με σκοπό να τροποποιήσει την απόφαση που εκδόθηκε το 2006 στο πλαίσιο της υποθέσεως BR-ESBR και να εκδώσει, ταυτόχρονα, νέα απόφαση περί επιβολής κυρώσεων με την οποία θα επιβάλλεται εκ νέου προσαύξηση λόγω υποτροπής.

Η Eni υποστηρίζει ότι το Γενικό Δικαστήριο, με την απόφασή του της 13ης Ιουλίου 2011 επί της υποθέσεως T-39/07, εκτός του ότι ακύρωσε εν μέρει την απόφαση BR-ESBR του 2006, κρίνοντας ότι κακώς εκτίμησε η Επιτροπή ότι συντρέχει η επιβαρυντική περίσταση της υποτροπής, άσκησε την πλήρη δικαιοδοσία του, κατά την έννοια του άρθρου 261 ΣΛΕΕ και του άρθρου 31 του κανονισμού 1/2003, υπολογίζοντας εκ νέου το ύψος του προστίμου και αντικαθιστώντας τις εκτιμήσεις της Επιτροπής με τις δικές του. Οι προσβαλλόμενες πράξεις δεν αντιβαίνουν απλώς στις διατάξεις αυτές, αλλά και συνιστούν παράβαση του άρθρου 266 ΣΛΕΕ, παραβίαση της αρχής της αναθέσεως αρμοδιοτήτων και της θεσμικής ισορροπίας, κατά το άρθρο 13 ΣΛΕΕ, καθώς και των θεμελιωδών αρχών του δικαιώματος σε δίκαιη δίκη, το οποίο κατοχυρώνεται βάσει του άρθρου 6 της ΕΣΔΑ και του άρθρου 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και του κανόνα ne bis in idem, κατά το άρθρο 7 ΕΣΔΑ.

Η Eni διατείνεται επίσης ότι, αντιθέτως προς τις αιτιάσεις της Επιτροπής, το Γενικό Δικαστήριο δεν διαπίστωσε την ύπαρξη τυπικής απλώς πλημμέλειας όσον αφορά την εκ μέρους της Επιτροπής εκτίμηση περί υποτροπής, στην απόφαση BR-ESBR του 2006· ως εκ τούτου, η εκτίμηση της Επιτροπής στηρίζεται καθόλα σε πλάνη περί το δίκαιο και τα πραγματικά περιστατικά και αντιβαίνει, και από αυτήν την άποψη, στο άρθρο 7 της ΕΣΔΑ.

1.6.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 156/54

Προσφυγή της 9ης Απριλίου 2013 — Telefónica, SA κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής

(Υπόθεση T-216/13)

2013/C 156/100

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Telefónica, SA (Μαδρίτη, Ισπανία) (εκπρόσωποι: J. Folguera Crespo, P. Vidal Martinez και E. Peinado Iríbar, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει τα άρθρα 1 και 2 της αποφάσεως της Επιτροπής, της 23ης Ιανουαρίου 2013, καθόσον θίγουν την προσφεύγουσα, ή, επικουρικώς

—

να ακυρώσει εν μέρει το άρθρο 2 της προσβαλλομένης αποφάσεως και να μειώσει το ποσό του επιβληθέντος προστίμου, και

—

να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως

Η προσβαλλόμενη με την παρούσα προσφυγή απόφαση ταυτίζεται με αυτήν που αποτελεί αντικείμενο της προσφυγής στην υπόθεση T-208/13, Portugal Telecom κατά Επιτροπής.

Προς στήριξη της προσφυγής, η προσφεύγουσα προβάλλει πέντε λόγους.

1)

Ο πρώτος λόγος αντλείται από παράβαση του άρθρου 101 ΣΛΕΕ

—

Η προσφεύγουσα υποστηρίζει συναφώς ότι, στην προσβαλλομένη απόφαση, η Επιτροπή εφαρμόζει εσφαλμένως τη νομολογία σχετικά με τους περιορισμούς εξ αντικειμένου και παραβιάζει τις αρχές του τεκμηρίου αθωότητας, του βάρους αποδείξεως και in dubio pro reo σε σχέση με το περιεχόμενο της ρήτρας 9 της συμφωνίας εξαγοράς. Επί του σημείου αυτού, ειδικότερα, η προσφεύγουσα διατείνεται ότι η εν λόγω ρήτρα συνδέεται με τη διαδικασία εξαγοράς και δεν δύναται να νοηθεί ή να εφαρμοσθεί ανεξαρτήτως αυτής και δυσχερούς διαδικασίας διαπραγματεύσεων, χαρακτηριζόμενης από τη μόνιμη παρέμβαση της Πορτογαλικής Κυβερνήσεως.

2)

Ο δεύτερος λόγος αντλείται από παράβαση του άρθρου 101 ΣΛΕΕ

—

Η προσφεύγουσα προβάλλει συναφώς πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως των πραγματικών περιστατικών και προσβολή της αρχής της συνολικής εκτιμήσεως των αποδεικτικών στοιχείων, σε σχέση με το πλαίσιο εντός του οποίου συνάφθηκε η ρήτρα αυτή, τη συμπεριφορά των εμπλεκομένων μερών και τον σκοπό της εν λόγω ρήτρας.

3)

Ο τρίτος λόγος αντλείται από παραβίαση των αρχών περί του βάρους αποδείξεως και της χρηστής διοικήσεως, των δικαιωμάτων άμυνας και του τεκμηρίου αθωότητας σε σχέση με τα αποδεικτικά στοιχεία περί της παρεμβάσεως της Πορτογαλικής Κυβερνήσεως στις διαπραγματεύσεις και στην κατάρτιση και διατήρηση της ρήτρας.

4)

Ο τέταρτος λόγος αντλείται από παράβαση του άρθρου 101 ΣΛΕΕ

—

Η προσφεύγουσα προβάλλει συναφώς την ανεπαρκή αιτιολογία και εσφαλμένη εκτίμηση του αντίκτυπου της ρήτρας στον περιορισμό του ανταγωνισμού ως απαραίτητης προϋποθέσεως για την ύπαρξη παραβάσεως, έστω και εξ αντικειμένου, του άρθρου 101 ΣΛΕΕ.

5)

Ο πέμπτος λόγος αντλείται από παράβαση του άρθρου 101 ΣΛΕΕ

—

Η προσφεύγουσα διατείνεται συναφώς ότι η εν λόγω ρήτρα δεν συνιστά, ούτε εκ των αποτελεσμάτων της, περιορισμό αντίθετο προς το άρθρο 101 ΣΛΕΕ.

Επικουρικώς, η προσφεύγουσα προβάλλει επίσης την προσβολή των αρχών της αναλογικότητας και της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως, καθώς και πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως καθόσον η Επιτροπή αρνήθηκε να αναγνωρίσει ελαφρυντικές περιστάσεις και δεν τις εκτίμησε προσηκόντως.

Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης

1.6.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 156/55

Προσφυγή της 8ης Μαρτίου 2013 — ΖΖ κατά Επιτροπής

(Υπόθεση F-21/13)

2013/C 156/101

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: ΖΖ (εκπρόσωποι: T. Bontinck, S. Greco, δικηγόροι)

Καθής: Επιτροπή

Αντικείμενο και περιγραφή της διαφοράς

Ακύρωση της αποφάσεως σχετικά με τη μεταφορά των συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων της προσφεύγουσας στο συνταξιοδοτικό σύστημα της Ένωσης με βάση την πρόταση υπολογισμού στην οποία εφαρμόστηκαν οι νέες ΓΕΔ σχετικά με τα άρθρα 11 και 12 του παραρτήματος VIII του ΚΥΚ.

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης:

—

να κηρύξει παράνομο το άρθρο 9 των γενικών εκτελεστικών διατάξεων του άρθρου 11, παράγραφος 2, του παραρτήματος VIII του ΚΥΚ·

—

να ακυρώσει κατά συνέπεια την απόφαση της Γενικής Γραμματείας του Συμβουλίου της 23ης Μαΐου 2012 με την οποία προτείνεται στην προσφεύγουσα η μεταφορά συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων δυνάμει του άρθρου 11, παράγραφος 2, του παραρτήματος VIII του ΚΥΚ βάσει των ΓΕΔ της 11ης Οκτωβρίου 2011, όπως η πρόταση αυτή υπογράφηκε από την προσφεύγουσα στις 19 Ιουλίου 2012·

—

να καταδικάσει την Επιτροπή στο σύνολο των δικαστικών εξόδων σύμφωνα με το άρθρο 87, παράγραφος 1, του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης.

1.6.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 156/55

Προσφυγή της 20ής Μαρτίου 2013 — ΖΖ κ.λπ. κατά Επιτροπής

(Υπόθεση F-23/13)

2013/C 156/102

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγοντες: ZZ κ.λπ. (εκπρόσωποι: D. Abreu Caldas, A. Coolen, J.-N. Louis και E. Marchal, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αντικείμενο και περιγραφή της διαφοράς

Ακύρωση της αποφάσεως αναφορικά με τον οριστικό υπολογισμό των συντάξιμων ετών για τη μεταφορά των συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων των προσφευγόντων στο συνταξιοδοτικό σύστημα της Ένωσης σύμφωνα με τις νέες ΓΕΔ σχετικά με τα άρθρα 11 και 12 του παραρτήματος VIII του ΚΥΚ.

Αιτήματα των προσφευγόντων

Οι προσφεύγοντες ζητούν από το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης:

—

να ακυρώσει τις αποφάσεις περί μεταφοράς των συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων που απέκτησαν πριν από την ανάληψη υπηρεσίας στην Επιτροπή·

—

στο μέτρο που είναι αναγκαίο, να ακυρώσει τις αποφάσεις περί απορρίψεως των διοικητικών τους ενστάσεων με τις οποίες ζητούσαν την εφαρμογή των ΓΕΔ και των αναλογιστικών επιτοκίων που ίσχυαν κατά τον χρόνο της αιτήσεώς τους για μεταφορά των συνταξιοδοτικών τους δικαιωμάτων·

—

να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

1.6.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 156/55

Προσφυγή της 21ης Μαρτίου 2013 — ΖΖ κατά Επιτροπής

(Υπόθεση F-25/13)

2013/C 156/103

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: ΖΖ (εκπρόσωπος: L. Vogel, δικηγόρος)

Καθής: Επιτροπή

Αντικείμενο και περιγραφή της διαφοράς

Ακύρωση των αποφάσεων περί μεταφοράς των συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων που αποκτήθηκαν πριν την ανάληψη καθηκόντων στην Επιτροπή οι οποίες στηρίζονται στην πρόταση του PMO (Γραφείου Διαχειρίσεως και Εκκαθαρίσεως των Ατομικών Δικαιωμάτων).

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης:

—

να ακυρώσει την απόφαση της ΑΔΑ, της 11ης Δεκεμβρίου 2012, με την οποία απορρίφθηκαν οι διοικητικές ενστάσεις που υπέβαλε η προσφεύγουσα στις 16 Αυγούστου 2012 και στις 28 Αυγούστου 2012, κατά των αποφάσεων του PMO.4 της 21ης Μαΐου 2012, της 31ης Μαΐου 2012 και της 2ας Ιουλίου 2012·

—

στο μέτρο που είναι αναγκαίο, να ακυρώσει επίσης τις προμνησθείσες αποφάσεις που έλαβε το PMO.4 στις 21 Μαΐου 2012, στις 31 Μαΐου 2012 και στις 2ας Ιουλίου 2012, κατά των οποίων υποβλήθηκαν οι διοικητικές ενστάσεις της προσφεύγουσας·

—

να κηρύξει παράνομες και μη εφαρμοστέες εν προκειμένω τις γενικές εκτελεστικές διατάξεις των άρθρων Il και 12 του παραρτήματος VII του ΚΥΚ, κατ’ εφαρμογή του άρθρου 277 της Συνθήκης ΕΚ της 25ης Μαρτίου 1957, όπως θεσπίσθηκαν στις 3 Μαρτίου 2011, και ειδικότερα το άρθρο 9 αυτών·

να καταδικάσει την καθής στα δικαστικά έξοδα κατ’ εφαρμογή του άρθρου 87 του Κανονισμού Διαδικασίας, καθώς και στα αναγκαία για την παρούσα δίκη έξοδα, ιδίως στα έξοδα αντικλήτου, μετακινήσεως και διαμονής, καθώς και στην αμοιβή των δικηγόρων κατ’ εφαρμογή του άρθρου 91, B του ίδιου κανονισμού.