8.5.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 131/1

—

έχοντας υπόψη το άρθρο 3 παράγραφος 2 της Συνθήκης ΕΕ και τα άρθρα 67 και 81 παράγραφος 2 στοιχείο ζ) της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

—

έχοντας υπόψη το έγγραφο διαβούλευσης της Επιτροπής με τίτλο «Η χρήση της εναλλακτικής επίλυσης διαφορών ως μέσο για την επίλυση διαφορών που αφορούν εμπορικές συναλλαγές και πρακτικές στην Ευρωπαϊκή Ένωση» της 18ης Ιανουαρίου 2011 και το έγγραφο με τίτλο «Σύνοψη των απαντήσεων που έχουν ληφθεί» το οποίο δημοσιεύθηκε τον Απρίλιο του 2011,

—

έχοντας υπόψη το έγγραφο διαβούλευσης της Επιτροπής με τίτλο «Εναλλακτική επίλυση διαφορών στον τομέα των χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών» της 11ης Δεκεμβρίου 2008 και το έγγραφο με τίτλο «Σύνοψη των απαντήσεων που ελήφθησαν στη δημόσια διαβούλευση για την εναλλακτική χρήση της επίλυσης διαφορών στον τομέα των χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών» της 14ης Σεπτεμβρίου 2009,

—

έχοντας υπόψη την Πράσινη Βίβλο σχετικά με τους εναλλακτικούς τρόπους επίλυσης των διαφορών αστικού και εμπορικού δικαίου της 19ης Απριλίου 2002 (COM(2002)0196),

—

έχοντας υπόψη τις συστάσεις της Επιτροπής της 30ής Μαρτίου 1998 σχετικά με τις αρχές που εφαρμόζονται στα εξωδικαστικά όργανα συναινετικής επίλυσης καταναλωτικών διαφορών (1) και της 4ης Απριλίου 2001 σχετικά με τις αρχές για τα εξωδικαστικά όργανα που εμπλέκονται στη συναινετική επίλυση καταναλωτικών διαφορών (2),

—

έχοντας υπόψη την από 13 Απριλίου 2011 Ανακοίνωση της Επιτροπής με τίτλο «Η Πράξη για την Ενιαία αγορά - Δώδεκα δράσεις για την τόνωση της ανάπτυξης και την ενίσχυση της εμπιστοσύνης – “Μαζί για μια νέα ανάπτυξη”» (COM(2011)0206),

—

έχοντας υπόψη το ψήφισμα του Συμβουλίου της 25ης Μαΐου 2000 σχετικά με δίκτυο σε κοινοτικό επίπεδο εθνικών οργάνων επιφορτισμένων με την εξώδικη ρύθμιση των καταναλωτικών διαφορών (3) και το Ευρωπαϊκό Εξωδικαστικό Δίκτυο (EEJ-Net) που άρχισε να λειτουργεί στις 16 Οκτωβρίου 2001,

—

έχοντας υπόψη το Μνημόνιο Συμφωνίας για τη σύσταση Διασυνοριακού Δικτύου Εξωδικαστικής Επίλυσης Διαφορών για τις χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες στον Ευρωπαϊκό Οικονομικό χώρο της 30ής Μαρτίου 1998 και το FIN-NET,

—

έχοντας υπόψη την απόφαση 2001/470/ΕΚ του Συμβουλίου της 28ης Μαΐου 2001 σχετικά με τη δημιουργία ενός ευρωπαϊκού δικαστικού δικτύου για αστικές και εμπορικές υποθέσεις (4),

—

έχοντας υπόψη τον Ευρωπαϊκό Κώδικα Δεοντολογίας για τους Διαμεσολαβητές (εφεξής: «Κώδικας Δεοντολογίας») που τέθηκε σε ισχύ το 2004,

—

έχοντας υπόψη την οδηγία 2008/52/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 21ης Μαΐου 2008, για ορισμένα θέματα διαμεσολάβησης σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις (5),

—

έχοντας υπόψη τη μελέτη με τίτλο «Το κόστος μη ύπαρξης εναλλακτικής επίλυσης διαφορών - επισκόπηση και εμφάνιση πραγματικών δαπανών σε ενδοκοινοτικές εμπορικές διαφορές», με ημερομηνία 9 Ιουνίου 2010, από το Κέντρο ΕΕΔ, Ρώμη, Ιταλία,

—

έχοντας υπόψη τα πορίσματα της Ευρωπαϊκής Ομάδας Ελέγχου Επιχειρήσεων (EBTP) σχετικά με την «Εναλλακτική Επίλυση Διαφορών», που καλύπτει την περίοδο από 17 Δεκεμβρίου 2010 έως 17 Ιανουαρίου 2011,

—

έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 12 Μαρτίου 2003 σχετικά με την Πράσινη Βίβλο της Επιτροπής για την εναλλακτική επίλυση διαφορών σε ζητήματα αστικού και εμπορικού δικαίου (6),

—

έχοντας υπόψη την από 19 Ιουνίου 2007 σύστασή του με βάση την έκθεση της εξεταστικής επιτροπής για την οικονομική κρίση της εταιρείας Equitable Life Assurance Society (7),

—

έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 25ης Νοεμβρίου 2009 σχετικά με την ανακοίνωση της Επιτροπής προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο – ένας χώρος ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης στην υπηρεσία των πολιτών – το πρόγραμμα της Στοκχόλμης (8),

—

έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 6ης Απριλίου 2011 σχετικά με τη διακυβέρνηση και την εταιρική σχέση στην ενιαία αγορά (9),

—

έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 13ης Σεπτεμβρίου 2011 σχετικά με την εφαρμογή στα κράτη μέλη της οδηγίας για τη διαμεσολάβηση, τις συνέπειές της στη διαμεσολάβηση και την επίκλησή της από τα δικαστήρια (10),

—

έχοντας υπόψη το άρθρο 48 του Κανονισμού του,

—

έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Νομικών Θεμάτων και τη γνωμοδότηση της Επιτροπής Εσωτερικής Αγοράς και Προστασίας των Καταναλωτών (A7-0343/2011),

A.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η πρόσβαση στη δικαιοσύνη αποτελεί θεμελιώδες δικαίωμα·

B.

λαμβάνοντας υπόψη ότι ένας χώρος ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης, όπως κατοχυρώνεται στις συνθήκες, πρέπει να ανταποκρίνεται στις ανάγκες των πολιτών και των επιχειρήσεων, δημιουργώντας π.χ. απλούστερες και σαφέστερες διαδικασίες, ενώ ταυτόχρονα θα πρέπει να διευκολύνει την πρόσβαση στη δικαιοσύνη·

Γ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η δικαστική διαδικασία και η εναλλακτική επίλυση διαφορών έχουν στόχους στενά συνδεόμενους και αποσκοπούν στην ταχεία αποκατάσταση της δικαιϊκής ειρήνης μεταξύ των διαδίκων, στην δέουσα προστασία ενός υποκειμενικού ουσιαστικού δικαιώματος και στη διευθέτηση των διαφορών μεταξύ των διαδίκων·

Δ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η εναλλακτική επίλυση διαφορών (ΕΕΔ), η οποία βοηθάει τα μέρη να αποφύγουν παραδοσιακές δικαστικές διαδικασίες, μπορεί να αποτελέσει μια ταχεία και αποτελεσματική από απόψεως κόστους εναλλακτική δυνατότητα επίλυσης διαφορών·

E.

λαμβάνοντας υπόψη ότι ΕΕΔ συνιστά ένα μηχανισμό εξωδικαστικής διευθέτησης που βοηθά τους καταναλωτές και τους εμπόρους να επιλύσουν μια διαφορά με την παρέμβαση τρίτων (διαμεσολαβητή, διαιτητή)·

ΣΤ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι σε πολλές χώρες οι δημόσιες αρχές - συμπεριλαμβανομένων των διαμεσολαβητών και των ρυθμιστικών αρχών - διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στην ενθάρρυνση της επίλυσης διαφορών·

Ζ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι με την ενίσχυση της εμπιστοσύνης των πολιτών στην εσωτερική αγορά, η πεποίθηση στην επιβολή των δικαιωμάτων σε διασυνοριακές διαμάχες μπορεί να συμβάλει στην τόνωση της οικονομίας της ΕΕ·

H.

λαμβάνοντας υπόψη ότι οι γνώσεις και η κατανόηση των συστημάτων ΕΕΔ από τους πολίτες της ΕΕ στην Ευρώπη είναι περιορισμένες και συγκεχυμένες, ενώ ένα μικρό μόνο ποσοστό των πολιτών γνωρίζει πώς να προβάλει αξίωση ενώπιον μιας αρχής ΕΕΔ·

Θ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι είναι σημαντικό να εξασφαλιστεί ευρύτερη γνωστοποίηση των διαδικασιών ΕΕΔ και να ενθαρρυνθούν περισσότερο οι καταναλωτές και οι επαγγελματίες να προσφεύγουν εναλλακτικά σε αυτές, αντί σε δικαστικές διαδικασίες, ούτως ώστε να μπορέσει να αποφευχθεί η λογική της αντιπαράθεσης και να εξασφαλιστεί μια επωφελής για όλους προοπτική·

Ι.

λαμβάνοντας υπόψη ότι θα πρέπει να αναζητηθεί μια εξισορροπημένη προσέγγιση που θα λαμβάνει υπόψη τόσο την ευελιξία των συστημάτων ΕΕΔ όσο και την ανάγκη να εξασφαλιστεί προστασία των καταναλωτών και οι δίκαιες διαδικασίες·

ΙΑ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι το Κοινοβούλιο έχει επανειλημμένα ζητήσει να καταβληθούν περαιτέρω προσπάθειες για την ανάπτυξη της ΕΕΔ· λαμβάνοντας υπόψη ότι με το ψήφισμά του της 6ης Απριλίου 2011 σχετικά με τη διακυβέρνηση και την εταιρική σχέση στην ενιαία αγορά κάλεσε την Επιτροπή να υποβάλει έως το τέλος του 2011 νομοθετική πρόταση σχετικά με τη χρήση εναλλακτικών τρόπων επίλυσης των διαφορών στην ΕΕ·

ΙΒ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η Επιτροπή συμπεριέλαβε μια νομοθετική πρόταση για την ΕΕΔ ως μία στρατηγική πρωτοβουλία στο πρόγραμμα εργασίας της για το 2011 και στην ανακοίνωσή της της 13ης Απριλίου 2011 σχετικά με την «Πράξη για την Ενιαία Αγορά» ως αναπόσπαστο μέρος των δώδεκα δράσεων για την τόνωση της ανάπτυξης και την ενίσχυση της εμπιστοσύνης των πολιτών, με σκοπό την ενίσχυση των δικαιωμάτων των καταναλωτών·

ΙΓ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η προθεσμία για την εφαρμογή της οδηγίας 2008/52/ΕΚ έχει λήξει στις 21 Μαΐου 2011·

1.

χαιρετίζει την πρόσφατη διαβούλευση της Επιτροπής για ΕΕΔ η οποία, παρά τον ευρύ τίτλο της, στοχεύει αποκλειστικά συναλλαγές καταναλωτών·

2.

πιστεύει, όμως, ότι η ΕΕΔ αποτελεί μέρος μιας γενικότερης διακλαδικής ατζέντας «Δικαιοσύνη για την Ανάπτυξη»· υποστηρίζει ότι οποιαδήποτε προσέγγιση στην ΕΕΔ θα πρέπει να προχωρεί πέρα από τις διαμάχες καταναλωτών έτσι ώστε να συμπεριλαμβάνει αστικές και εμπορικές συναλλαγές μεταξύ επιχειρήσεων – ανεξάρτητα από το εάν αυτές πραγματοποιούνται μεταξύ ιδιωτικών ή δημοσίων επιχειρήσεων – διαφορές οικογενειακού δικαίου, περιπτώσεις δυσφήμησης και τις άλλες διαφορές γενικού ενδιαφέροντος ή διαφορές που αφορούν διαδίκους με διαφορετικό νομικό καθεστώς·

3.

χαιρετίζει το γεγονός ότι η οδηγία 2008/52/ΕΚ έχει εναρμονίσει ορισμένα πρότυπα για τη διαμεσολάβηση· υπογραμμίζει ότι σε όλους τους τομείς της ΕΕΔ πρέπει να ορισθούν κοινές έννοιες και να διατηρηθούν διαδικαστικές εγγυήσεις· θεωρεί ότι απαιτείται να επανεξεταστούν οι συστάσεις της Επιτροπής του 1998 και 2001 καθώς και ο Κώδικας Δεοντολογίας·

4.

εκφράζει την άποψη ότι, ενώ η αυτορρύθμιση παραμένει ένα σημαντικός παράγων, απαιτείται νομοθετική δράση που θεσπίζει ελάχιστα πρότυπα επί των οποίων μπορεί να βασιστεί η ΕΕΔ, με σκοπό να παρασχεθεί ένα πλαίσιο για την ΕΕΔ στην έννομη τάξη των κρατών μελών, όπως δείχνει το παράδειγμα της οδηγίας 2008/52/ΕΚ· υπογραμμίζει ότι στο πλαίσιο αυτό θα πρέπει να ληφθεί μέριμνα προκειμένου να διατηρηθεί η πολυμορφία στον τομέα της ΕΕΔ, διότι δεν υπάρχει μια λύση που καλύπτει όλες τις περιπτώσεις, η οποία θα μπορούσε να αντιμετωπίσει την ποικιλομορφία των προβλημάτων που προκύπτουν σε διαφορετικούς νομικούς κλάδους·

5.

υπογραμμίζει την ανάγκη για καλύτερη κατανόηση των πολυάριθμων και διαφορετικών ειδών μηχανισμών και διαδικασιών (συμπεριλαμβανομένων των δραστηριοτήτων των δημόσιων αρχών όπως οι διαμεσολαβητές) που συχνά αναφέρονται συλλήβδην ως ΕΕΔ· θεωρεί ότι ενώ υπάρχουν κοινά στοιχεία όσον αφορά τις τεχνικές διαπραγμάτευσης και επίλυσης διαφορών που απαντώνται στα συστήματα ΕΕΔ, ωστόσο η δομή και η αρχιτεκτονική της ΕΕΔ διαφοροποιείται σημαντικά μεταξύ των επιμέρους κρατών μελών·

6.

εκτιμά ότι νομοθετικά μέτρα λαμβανόμενα σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης θα διευκολύνουν την εφαρμογή της ΕΕΔ και θα ενθαρρύνουν τα φυσικά και νομικά πρόσωπα να προσφεύγουν συχνότερα σε αυτή, ιδιαίτερα σε περίπτωση διασυνοριακών διαφορών, καθώς οι δικαστικές διαδικασίες για την επίλυση των διαφορών αυτών είναι περισσότερο πολύπλοκες, δαπανηρές και χρονοβόρες·

7.

καλεί στη συνάρτηση αυτή την Επιτροπή να υποβάλει έως το τέλος του 2011 νομοθετική πρόταση σχετικά με τη χρήση εναλλακτικών τρόπων επίλυσης των διαφορών που αφορούν δικαιώματα καταναλωτών στην ΕΕ και υπογραμμίζει πόσο σημαντική είναι η ταχεία έγκρισή της·

8.

πιστεύει ότι τα πρότυπα της ΕΕΔ θα πρέπει να συμπεριλαμβάνουν: τήρηση της ΕΕΔ/συμφωνία σχετικά με την ΕΕΔ· ανεξαρτησία, διαφάνεια, αποτελεσματικότητα, δικαιοσύνη, αμεροληψία και εμπιστευτικότητα· συνέπειες για τις προθεσμίες παραγραφής και τις αποσβεστικές προθεσμίες· εκτελεστότητα των συμφωνιών που προκύπτουν από διαμεσολάβηση· δέσμευση τρίτων μερών·

9.

εκφράζει την άποψη ότι οι φορείς ΕΕΔ θα πρέπει να ελέγχονται και να αξιολογούνται τακτικά από ανεξάρτητους εκτιμητές·

10.

απορρίπτει – προκειμένου να μην εμποδίζεται η πρόσβαση στη δικαιοσύνη – την καθολική θέσπιση ενός υποχρεωτικού συστήματος ΕΕΔ σε επίπεδο ΕΕ, φρονεί, ωστόσο, ότι θα μπορούσε να εξεταστεί ένα υποχρεωτικό σύστημα να επισημαίνεται στα μέρη η δυνατότητα προσφυγής σε ΕΕΔ·

11.

σημειώνει το παράδειγμα της «κοινής συνδιαλλαγής» στη Ιταλία ως ένα μοντέλο βέλτιστης πρακτικής, το οποίο βασίζεται σε ένα πρωτόκολλο που έχει συμφωνηθεί και υπογραφεί από την εταιρεία και τις ενώσεις καταναλωτών, σύμφωνα με το οποίο η εταιρεία συμφωνεί εκ των προτέρων σε διαδικασία ΕΕΔ με σκοπό να επιλυθούν τυχόν διαφορές που προκύπτουν στον τομέα που καλύπτεται από το πρωτόκολλο·

12.

τονίζει ότι τυχόν ρήτρα ΕΕΔ δεν θα πρέπει να εμποδίζει την πρόσβαση στη δικαιοσύνη, ειδικότερα από την πλευρά του ασθενέστερου μέρους, που σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί να είναι επίσης μια ΜΜΕ·, και θεωρεί, για το σκοπό αυτό, ότι οι αποφάσεις στο πλαίσιο ΕΕΔ θα πρέπει να είναι δεσμευτικές μόνο με ρητή συμφωνία όλων των·ενεχομένων μερών·

13.

εκφράζει την άποψη ότι η υποχρέωση για την γνωστοποίηση περιστατικών που επηρεάζουν την ανεξαρτησία του τρίτου μέρους ή που οδηγούν σε σύγκρουση συμφερόντων καθώς και το καθήκον ισότιμης μεταχείρισης όλων των μερών, όπως καθορίζεται στον Κώδικα Δεοντολογίας, θα πρέπει να ισχύει γενικώς όσον αφορά την ΕΕΔ·

14.

ζητεί, όπως προβλέπεται στον Κώδικα Δεοντολογίας, να υπάρχει υποχρέωση για τα μέρη και ενδεχομένως για το τρίτο μέρος, να κρατούν εμπιστευτικές τις πληροφορίες σχετικά με την ΕΕΔ· εξετάζει επίσης πλέον φιλόδοξα μέτρα, όπως τη δημιουργία ενός επαγγελματικού προνομίου, παράλληλα με αυτό το οποίο προβλέπει το άρθρο 7 της οδηγίας 2008/52/ΕΚ·

15.

σημειώνει όμως, ότι ενώ ο σεβασμός του εμπιστευτικού χαρακτήρα των προσωπικών δεδομένων είναι σημαντικός, θα πρέπει όμως να υφίσταται ένα επίπεδο εγγυημένης διαφάνειας στη διαδικασία ΕΕΔ, που θα επιτρέπει στα κράτη μέλη και στους φορείς ΕΕΔ να αναγνωρίζουν και να ανταλλάσουν βέλτιστες πρακτικές, καθώς και να δίνουν σε ανεξάρτητες ρυθμιστικές αρχές τη δυνατότητα να ελέγχουν τη διαδικασία σε περιπτώσεις για τις οποίες έχουν υποβληθεί καταγγελίες·

16.

πιστεύει ότι όχι μόνο η διαμεσολάβηση αλλά η διαδικασία ΕΕΔ γενικώς (άρθρο 8 της οδηγίας 2008/52/ΕΚ) θα πρέπει να έχει συνέπειες στις προθεσμίες παραγραφής και τις αποσβεστικές προθεσμίες· αναγνωρίζει τον κίνδυνο που δημιουργείται από τις πολλές μορφές ΕΕΔ καθώς και τον κίνδυνο καταχρηστικών καθυστερήσεων των δικαστικών διαδικασιών· σημειώνει ότι η μελέτη εφικτότητας σχετικά με το Ευρωπαϊκό Δίκαιο των Συμβάσεων (11) προβλέπει την αναστολή παραγραφής σε περίπτωση διαδικασίας διαιτησίας και διαμεσολάβησης, καθώς και σε ορισμένες άλλες καταστάσεις ΕΕΔ· καλεί την Επιτροπή να συνεχίσει την εργασία της στον εν λόγω τομέα·

17.

είναι πεπεισμένο ότι είναι απαραίτητη η ταχεία και μη δαπανηρή επιβολή των συμφωνιών που προκύπτουν από διαδικασία ΕΕΔ, ακόμη και σε διασυνοριακό επίπεδο· ζητεί να υπάρξουν νομοθετικά μέτρα για το σκοπό αυτό·

18.

υπενθυμίζει ότι είναι απαραίτητη ειδική εκπαίδευση για ουδέτερα τρίτα μέρη· καλεί την Επιτροπή να συγκεντρώσει δεδομένα για το είδος και την έκταση της εκπαίδευσης που απαιτείται, και να βοηθήσει τους κλάδους για την ανάπτυξη προγραμμάτων εκπαίδευσης και ελέγχου ποιότητας·

19.

συμμερίζεται την πρόθεση της Επιτροπής να ενθαρρύνει τη χρήση προσιτών, ταχέων, αποτελεσματικών και οικονομικών εναλλακτικών τρόπων επίλυσης διαφορών, ικανών να επιτρέψουν την καθιέρωση και τη διατήρηση ποιοτικών και βασισμένων στην εμπιστοσύνη εμπορικών, οικονομικών, κοινωνικών σχέσεων και σχέσεων γειτονίας και να συμβάλουν στη διασφάλιση υψηλού επιπέδου προστασίας των καταναλωτών, σε μία κατάσταση που θα είναι επωφελής για αμφότερες τις πλευρές σε σύγκριση με την υφιστάμενη δικαστική πρακτική·

20.

τονίζει ότι, αν και υπάρχουν σήμερα πολλά συστήματα ΕΕΔ που λειτουργούν αποτελεσματικά στην Ευρώπη, ένα από τα βασικά εμπόδια που δυσχεραίνουν τη χρήση τους είναι η έλλειψη ομοιόμορφης ανάπτυξης των συστημάτων αυτών στην επικράτεια της ΕΕ, τόσο από γεωγραφικής όσο και από τομεακής άποψης· προτείνει, ως εκ τούτου, την ταχεία κάλυψη των υφιστάμενων κενών όσον αφορά τη γεωγραφική κάλυψη της ΕΕΔ στην Ευρώπη, αποδοκιμάζει τα σημαντικά τομεακά κενά που εξακολουθούν να υπάρχουν στα περισσότερα κράτη μέλη, υποστηρίζοντας παράλληλα τη βελτίωση μιας τομεακής κάλυψης που θα εξασφαλίζει τη συμμετοχή φορέων που γνωρίζουν τους μηχανισμούς λειτουργίας του κάθε κλάδου· προτρέπει τα κράτη μέλη να εξετάσουν το ενδεχόμενο θέσπισης ενιαίων θυρίδων ανά τομέα για την παροχή πληροφοριών σχετικά με τις διαδικασίες κίνησης ΕΕΔ·

21.

υπενθυμίζει ότι η ΕΕΔ έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τις ΜΜΕ· επαναλαμβάνει εκ νέου την έκκλησή του προς την Επιτροπή να εξετάσει συνέργειες μεταξύ ΕΕΔ και ενός μέσου στο δίκαιο των συμβάσεων της ΕΕ· θα χαιρέτιζε επίσης την ύπαρξη επισημάνσεων όσον αφορά τις ρήτρες ΕΕΔ σε τυποποιημένες συμβάσεις·

22.

αναγνωρίζει τα επιτεύγματα του FIN-NET, του ECC-Net και του SOLVIT, αλλά πιστεύει ότι υφίστανται περιθώρια βελτίωσης όσον αφορά την πληροφόρηση των μερών και τη χρηματοδότησή· καλεί την Επιτροπή να προωθήσει, να ενισχύσει και να βελτιώσει την ικανότητα δράσης των υφιστάμενων οργάνων που έχουν κατορθώσει να αποδείξουν την αποτελεσματικότητα και την αξία τους·

23.

διαβλέπει μεγάλες δυνατότητες για επιγραμμικές διαδικασίες ΕΕΔ, ειδικότερα για μικρές απαιτήσεις· επισημαίνει ότι οι παραδοσιακές διαδικασίες ΕΕΔ υφίστανται επιγραμμικά ταυτόχρονα με άλλες που αποσκοπούν να αποτρέψουν τις διαφορές ή να διευκολύνουν την επίλυσή τους· υπογραμμίζει ότι σε περίπτωση που διεξάγονται επιγραμμικές παραδοσιακές διαδικασίες ΕΕΔ, δεν θα πρέπει να μειωθούν τα διαδικαστικά πρότυπα, και ότι θέματα όπως η εκτελεστότητα των αποφάσεων θα πρέπει επίσης να επιλυθούν· διαπιστώνει, ειδικότερα, ιδιαίτερο όφελος για επιγραμμικά συστήματα ποιότητας που λειτουργούν ως εγγύηση· επισημαίνει τις εργασίες της ομάδας εργασίας της UNICTRAL σχετικά με την επιγραμμική επίλυση διαφορών (12), που προορίζεται για συναλλαγές μεταξύ επιχειρήσεων καθώς και μεταξύ επιχειρήσεων και καταναλωτών·

24.

πιστεύει ότι μια «ιεράρχηση» διευθέτησης διαφορών – που θα συμπεριλαμβάνει πρώτον ένα εσωτερικό σύστημα υποβολής καταγγελιών, δεύτερον τη διαδικασία ΕΕΔ και, μόνο ως τελευταία δυνατότητα τη δικαστική επίλυση διαφοράς – θα επέτρεπε τη μείωση του χρόνου και του κόστους· καλεί την Επιτροπή να βοηθήσει τους τομείς κατά την προώθηση των συστημάτων αυτών·

25.

υπογραμμίζει τον κρίσιμο ρόλο των διάφορων ειδών της ΕΕΔ σε διαφορές οικογενειακού δικαίου, στις οποίες η ΕΕΔ δύναται να μειώσει την ψυχική βλάβη, να βοηθήσει τα ενεχόμενα μέρη να αποκαταστήσουν το διάλογο μεταξύ τους και ως εκ τούτου να συμβάλει ειδικότερα στο να εξασφαλιστεί η προστασία των παιδιών· διαβλέπει δυνατότητες διασυνοριακής ΕΕΔ κυρίως λόγω της ευελιξίας της· επισημαίνει επίσης την εργασία της Διαμεσολαβητού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για τη διεθνή απαγωγή ανήλικων τέκνων από γονείς·

26.

συμφωνεί με την Επιτροπή, ότι η κατάλληλη πρόσβαση σε αποζημίωση στην εσωτερική αγορά απαιτεί ταυτόχρονα τη διευκόλυνση της προσφυγής σε ΕΕΔ και την ύπαρξη ενός αποτελεσματικού συστήματος συλλογικής προσφυγής, όπου τα δύο αυτά στοιχεία αλληλοσυμπληρώνονται και δεν αλληλοαποκλείονται·

27.

διαβλέπει δυνατότητες για την ΕΕΔ στα πλαίσια της τρέχουσας συζήτησης σχετικά με τη συλλογική έννομη προστασία, καθόσον η προσφυγή στη διαδικασία ΕΕΔ αποτελεί ένα αποτελεσματικό μέσο για την επίλυση της διαφοράς χωρίς προσφυγή στα δικαστήρια·

28.

θεωρεί αναγκαία την ΕΕΔ σε επίπεδο ΕΕ στον τομέα της ελευθερίας του Τύπου και των δικαιωμάτων σχετικά με την προσωπικότητα, δεδομένου ότι ιδίως σε περιπτώσεις δυσφήμισης και παραβίασης των δικαιωμάτων εκ της προσωπικότητας, οι δαπάνες για τις δικαστικές διαδικασίες, κυρίως σε ορισμένα κράτη μέλη, μπορεί να είναι εξαιρετικά υψηλές, και επειδή η ΕΕΔ θα μπορούσε να βοηθήσει να βελτιωθεί η υφιστάμενη κατάσταση·

29.

τονίζει ότι πρέπει να διασφαλιστεί η πρόσβαση των ευρωπαίων καταναλωτών σε συστήματα ΕΕΔ, τόσο στο πλαίσιο εθνικών όσο και διασυνοριακών διαφορών, ιδίως στην αγορά των ηλεκτρονικών πωλήσεων, που αναπτύσσεται ραγδαία στην ΕΕ· σημειώνει ότι η χρήση συστημάτων ΕΕΔ παρέχει υψηλότερο επίπεδο προστασίας των δικαιωμάτων των καταναλωτών και τονώνει την εμπιστοσύνη των καταναλωτών στην αγορά, στις επιχειρήσεις και στους φορείς προστασίας των δικαιωμάτων των καταναλωτών, καθιστώντας τα ελκυστικότερα και προωθώντας, παράλληλα, το διασυνοριακό εμπόριο και αυξάνοντας την ευημερία όλων των παραγόντων στην αγορά της ΕΕ·

30.

ζητεί τη θέσπιση ενός αποτελεσματικού συστήματος για την εξωδικαστική επίλυση των καταναλωτικών διαφορών που να λειτουργεί σε ολόκληρη την ΕΕ·

31.

προτείνει στην Επιτροπή να ενσωματώσει στη μελλοντική νομοθετική πρόταση που θα υποβάλει σχετικά με την χρήση της ΕΕΔ για τους καταναλωτές στην ΕΕ τις ακόλουθες κατευθυντήριες αρχές που πρέπει να τηρούνται από τα συστήματα ΕΕΔ που εφαρμόζονται στην Ευρώπη:

32.

καλεί την Επιτροπή να προβλέψει μια συντονιστική δομή για τις διασυνοριακές καταναλωτικές διαφορές προκειμένου να διευκολύνει την πρόσβαση στις εθνικές και τις διεξαγόμενες από επιχειρήσεις διαδικασίες ΕΕΔ και τον συντονισμό τους·

33.

καλεί την Επιτροπή να προβλέψει, για τις διασυνοριακές καταναλωτικές διαφορές σε θέματα ηλεκτρονικού εμπορίου, την ταχεία δημιουργία μιας πολύγλωσσης πλατφόρμας που θα επιτρέπει στους καταναλωτές να επιλύουν τις διαφορές τους εξ ολοκλήρου επιγραμμικά, έχοντας κατά νου ότι η εν λόγω πλατφόρμα θα πρέπει να ανταποκρίνεται σε προδιαγραφές ποιότητας και να βασίζεται στα ήδη υφιστάμενα συστήματα ΕΕΔ των κρατών μελών·

34.

φρονεί ότι η παροχή πληροφοριών στους καταναλωτές συνιστά κοινή ευθύνη των δημόσιων αρχών, των δικτύων παροχής πληροφοριών και συμβουλών, των ρυθμιστικών αρχών και των ενώσεων καταναλωτών και συνιστά κάθε οργανισμός, στο επίπεδό του, να διεξαγάγει εκστρατείες ευαισθητοποίησης καθώς και πιλοτικά έργα επί του θέματος αυτού·

35.

επικρίνει τον ασαφή χαρακτήρα της τρέχουσας βάσης δεδομένων της Επιτροπής σχετικά με την ΕΕΔ· προτείνει στην Επιτροπή να δημιουργήσει μια ευρωπαϊκή πολύγλωσση διαδικτυακή πύλη για την ΕΕΔ, όπου κάθε καταναλωτής θα μπορούσε να ενημερώνεται για τον τρόπο λειτουργίας μιας διαδικασίας ΕΕΔ, τις επιπτώσεις που έχει αυτή, καθώς και για τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις του, βάσει των υφιστάμενων βάσεων δεδομένων και δικτύων· τονίζει ότι, χάριν των καταναλωτών, πρέπει να δοθεί προσοχή ώστε η ηλεκτρονική πύλη να είναι σαφής και φιλική προς τον χρήστη·

36.

τονίζει ότι οι καταναλωτές πρέπει να μπορούν να λαμβάνουν επιγραμμικά όλες τις συναφείς πληροφορίες σχετικά με την ΕΕΔ, σωστά μεταφρασμένες στη γλώσσα τους, χρησιμοποιώντας άμεσα προσιτές και φιλικές προς τον χρήστη επιγραμμικές μηχανές μετάφρασης·

37.

υπογραμμίζει ότι είναι ουσιώδους σημασίας η ευαισθητοποίηση των καταναλωτών σχετικά με την ύπαρξη και τα οφέλη της ΕΕΔ πριν από την εκδήλωση μιας καταναλωτικής διαφοράς· εμμένει στην ανάγκη ενίσχυσης εν προκειμένω του αισθήματος ευθύνης των επιχειρήσεων και των επιχειρηματικών οργανώσεων· θεωρεί ότι είναι καθήκον των επιχειρήσεων και των ενώσεων επιχειρήσεων να ενημερώνουν τους καταναλωτές σχετικά με τους διαθέσιμους μηχανισμούς ΕΕΔ· προτείνει η αρχική αυτή πληροφόρηση να περιλαμβάνει μια αναφορά στη δυνατότητα προσφυγής στην ΕΕΔ σε όλα τα συμβατικά έγγραφα που συντάσσουν οι επαγγελματίες που προσφεύγουν σε αυτήν, μαζί με τα στοιχεία επικοινωνίας και τους τρόπους προσφυγής στα σχετικά συστήματα ΕΕΔ· επισημαίνει, ωστόσο, ότι στο πλαίσιο αυτής της απαίτησης θα πρέπει να αποφευχθούν πρόσθετες δαπάνες και πρόσθετη γραφειοκρατία·

38.

συνιστά, ως δυνητικό κίνητρο για τις επιχειρήσεις, την καθιέρωση, σε ευρωπαϊκό επίπεδο, ενός σήματος ποιότητας σχετικά με τη διαμεσολάβηση σε θέματα καταναλωτικών διαφορών, που να συνοδεύεται από κατευθυντήριες γραμμές στις οποίες θα αναγνωρίζονται οι βέλτιστες πρακτικές, ούτως ώστε οι καταναλωτές να αναγνωρίζουν γρήγορα τις επιχειρήσεις που συμμετέχουν ενεργά στα συστήματα ΕΕΔ· φρονεί ότι θα πρέπει πρώτα να διενεργηθεί ανάλυση κόστους/οφέλους για την εν λόγω πρόταση· τονίζει ότι η Επιτροπή θα πρέπει να διασφαλίσει την ορθή χρήση και επιβολή του σήματος αυτού·

39.

σημειώνει ότι επιβάλλεται βελτίωση της γενικότερης ενημέρωσης όσον αφορά τα δικαιώματα και την άσκησή τους καθώς και ειδικότερη πληροφόρηση για τα συστήματα ΕΕΔ, συμπεριλαμβανομένης της ύπαρξης, λειτουργίας και εγκατάστασή τους· θεωρεί ότι τα προγράμματα ενημέρωσης θα πρέπει επίσης να επισημαίνουν τα κύρια πλεονεκτήματα της επιλογής διαδικασίας ΕΕΔ, όπως το κόστος σε σχέση με την αντιδικία ενώπιον δικαστηρίου, τα ποσοστά επιτυχίας και η εξοικονόμηση χρόνου σε σχέση με τις δικαστικές διαδικασίες· υποστηρίζει ότι τα προγράμματα αυτά πρέπει να απευθύνονται ιδίως σε πολίτες και ΜΜΕ· πιστεύει ότι η ΕΕΔ παρέχεται κατά πλέον αποτελεσματικό τρόπον σε δίκτυο που βρίσκεται κοντά στους πολίτες και βάσει κοινής συνεργασίας με τα κράτη μέλη·

40.

καλεί ταυτόχρονα την Επιτροπή να λάβει άμεσα μέτρα για τη διασφάλιση της καλύτερης ενημέρωσης των καταναλωτών και των επιχειρήσεων σχετικά με τις υφιστάμενες νομοθετικές πράξεις, όπως ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 861/2007 για τη θέσπιση ευρωπαϊκής διαδικασίας μικροδιαφορών, η οδηγία 2008/52/ΕΚ για ορισμένα θέματα διαμεσολάβησης σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις και ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 805/2004 για τη θέσπιση ευρωπαϊκού εκτελεστού τίτλου για μη αμφισβητούμενες αξιώσεις· προτείνει για την επίτευξη του στόχου αυτού, να συμμετέχουν οι εθνικές αρχές, τα δικαστήρια, οι δικηγορικοί σύλλογοι και τα εμπορικά επιμελητήρια, οι υπηρεσίες παροχής συμβουλών σε καταναλωτές, οι ασφαλιστικές εταιρείες νομικής προστασίας και άλλοι αρμόδιοι οργανισμοί σε μια ολοκληρωμένη ενημερωτική εκστρατεία· ζητεί να παρασχεθεί οικονομική στήριξη για αντίστοιχες ευρωπαϊκές και εθνικές εκστρατείες·

41.

σημειώνει ότι η προσφυγή σε δικαστήρια για υποθέσεις μικροδιαφορών μέλη παραμένει σε ορισμένα κράτη μέλη εξαιρετικά περιορισμένη και ότι πρέπει να γίνουν περισσότερα στους τομείς της ασφάλειας δικαίου, των γλωσσικών φραγμών και της διαφάνειας των διαδικασιών· καλεί την Επιτροπή να δώσει ιδιαίτερη προσοχή στα δικαστικά αυτά όργανα κατά τη διατύπωση της νομοθετικής της πρότασης σχετικά με τη χρήση της ΕΕΔ σε υποθέσεις καταναλωτών στην ΕΕ·

42.

σημειώνει ότι ο συμβιβαστικός χαρακτήρας της ΕΕΔ σημαίνει ότι μια επίλυση διαφορών είναι πλέον πιθανόν να θεωρηθεί ως ένα ευνοϊκό και για τα δύο μέρη αποτέλεσμα και επισημαίνει το γεγονός ότι η συμμόρφωση με τις λύσεις που έχουν επιτευχθεί με την ΕΕΔ είναι σε γενικές γραμμές υψηλή· πιστεύει ως εκ τούτου, ότι ενημερωμένα στατιστικά στοιχεία όσον αφορά το γεγονός αυτό θα πρέπει να δημοσιεύονται παράλληλα με την πληροφόρηση της κοινής γνώμης για τις διαδικασίες ΕΕΔ·

43.

καλεί την Επιτροπή να προβεί σε συνεργασία με τα κράτη μέλη σε ενημερωτικές εκστρατείες με σκοπό την περαιτέρω ενημέρωση και την εξοικείωση τόσο των καταναλωτών όσο και των επιχειρήσεων με τα οφέλη που συνεπάγεται η χρήση του θεσμού αυτού.

44.

θεωρεί ότι οι ενημερωτικές εκστρατείες για την ΕΕΔ θα πρέπει να πραγματοποιούνται σε συνεργασία με τα εμπορικά επιμελητήρια, τις ενώσεις καταναλωτών και τις υπηρεσίες θεμιτού εμπορίου (ή αντίστοιχες υπηρεσίες) με σκοπό να εξασφαλιστεί μια καλά συντονισμένη και αποτελεσματική εκστρατεία·

45.

εκτιμά ότι η υποχρέωση ενημέρωσης των επιχειρήσεων συνιστά κοινή ευθύνη των δημόσιων αρχών και των αντιπροσωπευτικών οργανώσεων και συνιστά κάθε οργανισμός, στο επίπεδό του, να διεξαγάγει εκστρατείες ευαισθητοποίησης καθώς και πιλοτικά έργα επί του θέματος αυτού·

46.

αναγνωρίζει ότι ένα από τα κύρια εμπόδια στη χρήση συστημάτων ΕΕΔ συνίσταται στην απροθυμία των επιχειρήσεων να συμμετάσχουν σε αυτούς τους μηχανισμούς· προτείνει τα εμπορικά επιμελητήρια, οι κεντρικές οργανώσεις τόσο σε εθνικό επίπεδο όσο και σε επίπεδο ΕΕ καθώς και άλλες επαγγελματικές οργανώσεις να υποχρεώνονται να ενημερώνουν τις επιχειρήσεις για την ύπαρξη της ΕΕΔ και για τα πιθανά οφέλη της χρήσης της, κυρίως όσον αφορά τη δυνατότητα αποφυγής των δικαστικών διενέξεων εν τη γενέσει τους, το κύρος της επιχείρησης και, τέλος, τις δυνατότητες που προσφέρει η ΕΕΔ σε αντίθεση με μια διαιτητική ή δικαστική απόφαση για αποκατάσταση της εμπιστοσύνης στις εμπορικές σχέσεις μεταξύ των μερών,

47.

καλεί την Επιτροπή, βάσει των δεδομένων που έχουν συλλεχθεί και μιας σε βάθος αξιολόγησης επιπτώσεων, σύμφωνα με τους κανόνες για τη βελτίωση της νομοθεσίας, να εξετάσει τον καθορισμό ελάχιστων προδιαγραφών για την ΕΕΔ σε όλους τους τομείς, ενώ θα αναπτύσσει ταυτόχρονα τα υφιστάμενα συστήματα και θα προτρέπει τα κράτη μέλη και τους τομείς που καλύπτονται από τα εν λόγω συστήματα να αυξήσουν τη χρηματοδότηση, λαμβάνοντας υπόψη ότι η διαδικασία ΕΕΔ, ενώ παρέχει στα ενεχόμενα μέρη μια χαμηλού κόστους εναλλακτική δυνατότητα, δεν θα πρέπει να εξελιχθεί σε απονομή δικαιοσύνης «σε τιμές ευκαιρίας»·

48.

αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στο Συμβούλιο και την Επιτροπή.

8.5.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 131/9

—

έχοντας υπόψη την Οικουμενική Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, την Ευρωπαϊκή Σύμβαση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, και τον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

—

έχοντας υπόψη τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία (UN CRPD), και τη θέση της σε ισχύ στις 21 Ιανουαρίου 2011, σύμφωνα με την απόφαση 2010/48/ΕΚ του Συμβουλίου της 26ης Νοεμβρίου 2009 σχετικά με τη σύναψη, από την Ευρωπαϊκή Κοινότητα, της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία (1),

—

έχοντας υπόψη τον Κοινοτικό Χάρτη των θεμελιωδών κοινωνικών δικαιωμάτων των εργαζομένων (2),

—

έχοντας υπόψη τα άρθρα 2, 10, 19 και 168 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

—

έχοντας υπόψη την οδηγία 2000/78/ΕΚ του Συμβουλίου της 27ης Νοεμβρίου 2000 για τη διαμόρφωση γενικού πλαισίου για την ίση μεταχείριση στην απασχόληση και την εργασία (3),

—

έχοντας υπόψη την πρόταση της Επιτροπής σχετικά με οδηγία του Συμβουλίου για την εφαρμογή της αρχής της ίσης μεταχείρισης των προσώπων ανεξαρτήτως θρησκείας ή πεποιθήσεων, αναπηρίας, ηλικίας ή γενετήσιου προσανατολισμού (COM(2008)0426), και τη θέση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 2ας Απριλίου 2009 (4),

—

έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής της 3ης Μαρτίου 2010 με τίτλο «Ευρώπη 2020: Μια στρατηγική για έξυπνη, βιώσιμη και χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξη» (COM(2010)2020),

—

έχοντας υπόψη τη σύσταση 98/376/ΕΚ του Συμβουλίου της 4ης Ιουνίου 1998 σχετικά με δελτίο στάθμευσης για άτομα με ειδικές ανάγκες (5),

—

έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής της 26ης Αυγούστου 2010 με τίτλο «Ψηφιακό θεματολόγιο για την Ευρώπη» (COM(2010)0245),

—

έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής της 12ης Μαΐου 2000 με τίτλο «Για μια Ευρώπη χωρίς φραγμούς για τα άτομα με ειδικές ανάγκες» (COM(2000)0284),

—

έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής της 25ης Σεπτεμβρίου 2001 με τίτλο «eEurope 2002 (Ηλεκτρονική Ευρώπη 2002): Προσβασιμότητα στις δημόσιες ιστοθέσεις και στο περιεχόμενό τους» (COM(2001)0529),

—

έχοντας υπόψη τη διεθνή ταξινόμηση νόσων, αναπηριών και υγείας (ICF) του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας της 22ας Μαΐου 2001 (ψήφισμα Παγκόσμιας Συνέλευσης για την Υγεία (ΠΣΥ) 54.21),

—

έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής της 30ής Νοεμβρίου 2003 με τίτλο «Ίσες ευκαιρίες για τα άτομα με αναπηρίες: ένα ευρωπαϊκό σχέδιο δράσης» (COM(2003)0650),

—

έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής της 24ης Ιανουαρίου 2003 με τίτλο «Για ένα νομικά δεσμευτικό μέσο των Ηνωμένων Εθνών για την προώθηση και την προστασία των δικαιωμάτων και της αξιοπρέπειας των ατόμων με ειδικές ανάγκες» (COM(2003)0016),

—

έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής της 16ης Μαρτίου 2005 με τίτλο «Πράσινη Βίβλος “Μπροστά στις δημογραφικές αλλαγές, μία νέα αλληλεγγύη μεταξύ γενεών” » (COM(2005)0094),

—

έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής της 26ης Νοεμβρίου 2007 με τίτλο «Η κατάσταση των ατόμων με αναπηρία στην Ευρωπαϊκή Ένωση: το ευρωπαϊκό σχέδιο δράσης 2008-2009» (COM(2007)0738),

—

έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής της 16ης Δεκεμβρίου 2010, με τίτλο «Ευρωπαϊκή πλατφόρμα για την καταπολέμηση της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού: ένα ευρωπαϊκό πλαίσιο για κοινωνική και εδαφική συνοχή» (COM(2010)0758),

—

έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής της 15ης Νοεμβρίου 2010 με τίτλο «Ευρωπαϊκή στρατηγική για την αναπηρία 2010-2020: Ανανέωση της δέσμευσης για μια Ευρώπη χωρίς εμπόδια» (COM(2010)0636),

—

έχοντας υπόψη το προαιρετικό πρωτόκολλο της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών γα τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία («προαιρετικό πρωτόκολλο»), που εγκρίθηκε στις 13 Δεκεμβρίου 2006,

—

έχοντας υπόψη τα συμπεράσματα του Συμβουλίου της 30ής Νοεμβρίου 2009 σχετικά με την «Προώθηση της ένταξης στην αγορά εργασίας – Ανάκαμψη από την κρίση και προετοιμασία του θεματολογίου της Λισαβόνας για μετά το 2010»,

—

έχοντας υπόψη την αναφορά αριθ. 1454/2010 της Urzula Weber-Król,

—

έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής για τη λειτουργία και τα αποτελέσματα του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1107/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 5ης Ιουλίου 2006, σχετικά με τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία και των ατόμων με μειωμένη κινητικότητα όταν ταξιδεύουν αεροπορικώς (COM(2011)0166),

—

έχοντας υπόψη την απόφαση του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Υπόθεση C-13/05 όσον αφορά την οδηγία 2000/78/ΕΚ – Ίση μεταχείριση στην απασχόληση και τη εργασία – Έννοια της αναπηρίας) της 11ης Ιουλίου 2006,

—

έχοντας υπόψη την απόφαση 2010/707/ΕΕ του Συμβουλίου της 21ης Οκτωβρίου 2010 σχετικά με τις κατευθυντήριες γραμμές για τις πολιτικές απασχόλησης των κρατών μελών (6),

—

έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 17ης Ιουνίου 1988 σχετικά με τις νοηματικές γλώσσες για τους κωφούς (7),

—

έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 26ης Μαΐου 1989 για τη γυναίκα και τις ειδικές ανάγκες (8),

—

έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 16ης Σεπτεμβρίου1992 για τα δικαιώματα των ατόμων με νοητική υστέρηση (9),

—

έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 14ης Δεκεμβρίου 1995 σχετικά με τα ανθρώπινα δικαιώματα των ατόμων με ειδικές ανάγκες (10),

—

έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 9ης Μαΐου 1996 για τα δικαιώματα των ανθρώπων με αυτισμό (11),

—

έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 13ης Δεκεμβρίου 1996 σχετικά με δελτίο στάθμευσης για άτομα με ειδικές ανάγκες – δικαιώματα ατόμων με ειδικές ανάγκες (12),

—

έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 11ης Απριλίου 1997 την ισότητα των ευκαιριών για τα άτομα με ειδικές ανάγκες (13),

—

έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 23ης Ιουνίου 2003, σχετικά με την Ανακοίνωση της Επιτροπής στο Συμβούλιο και στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο «Για ένα νομικά δεσμευτικό μέσο των Ηνωμένων Εθνών για την προώθηση και την προστασία των δικαιωμάτων και της αξιοπρέπειας των ατόμων με ειδικές ανάγκες» (14),

—

έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής, της 12ης Ιανουαρίου 2011, με τίτλο «Ετήσια επισκόπηση της ανάπτυξης: πρόοδος στη συνολική απάντηση της ΕΕ στην κρίση» (COM(2011)0011) και το συνημμένο σχέδιο έκθεσης για την απασχόληση,

—

έχοντας υπόψη την απόφαση 2011/308/ΕΕ του Συμβουλίου της 19ης Μαΐου 2011 σχετικά με τις κατευθυντήριες γραμμές για τις πολιτικές απασχόλησης των κρατών μελών (15),

—

έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 8ης Μαρτίου 2011 σχετικά με τη μείωση των ανισοτήτων στον τομέα της υγείας στη ΕΕ (16),

—

έχοντας υπόψη τη συμφωνία πλαίσιο για τη δημιουργία αγορών εργασίας χωρίς αποκλεισμούς, που συνήφθη από τους ευρωπαϊκούς κοινωνικούς εταίρους στις 25 Μαρτίου 2010,

—

έχοντας υπόψη τα συμπεράσματα του Συμβουλίου για τις κοινές αξίες και αρχές στα συστήματα υγείας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (2006/C146/01),

—

έχοντας υπόψη τα συμπεράσματα του Συμβουλίου της 8ης Ιουνίου 2010 με θέμα «Ισότητα και υγεία σε όλες τις πολιτικές: αλληλεγγύη σε σχέση με την υγεία»,

—

έχοντας υπόψη το άρθρο 48 του Κανονισμού του,

—

έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων και τις γνωμοδοτήσεις της Επιτροπής Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας των Τροφίμων, της Επιτροπής Δικαιωμάτων των Γυναικών και Ισότητας των Φύλων και της Επιτροπής Αναφορών (A7-0263/2011),

A.

λαμβάνοντας υπόψη ότι, ως πολίτες, τα άτομα με αναπηρίες (τόσο σωματικές όσο και ψυχοκοινωνικές) έχουν ίσα δικαιώματα και δικαιούνται αδιαμφισβήτητη αξιοπρέπεια, ισότιμη μεταχείριση, ανεξάρτητη διαβίωση και πλήρη συμμετοχή στην κοινωνία,

B.

λαμβάνοντας υπόψη ότι περισσότερα από 80 εκατομμύρια ατόμων, ή περίπου 16 % του συνολικού πληθυσμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ζουν με αναπηρίες – συμπεριλαμβανομένων ατόμων με νοητικά προβλήματα, με ειδική αναφορά στον αυτισμό – και το ποσοστό ανεργίας αυτών των ατόμων είναι τουλάχιστον δύο φορές υψηλότερο απ' ό,τι το ποσοστό ατόμων χωρίς αναπηρίες· λαμβάνοντας υπόψη ότι τα άτομα με αναπηρία αποτελούν μια ευάλωτη ομάδα, της οποίας το ποσοστό φτώχειας είναι 70 % ανώτερο του μέσου όρου· λαμβάνοντας υπόψη ότι το ποσοστό απασχόλησης ατόμων με αναπηρίες είναι μόνο γύρω στο 45 %, ενώ οι εργασίες υψηλής ποιότητας εξασφαλίζουν οικονομική ανεξαρτησία και ενθαρρύνουν την προσωπική επιτυχία· λαμβάνοντας υπόψη ότι η ανεργία αυξάνει τον κίνδυνο φτώχειας και κοινωνικού αποκλεισμού αφού τουλάχιστον ένα τέταρτο του πληθυσμού υποφέρει τουλάχιστον μια φορά κατά τη διάρκεια της ζωής του από ένα πρόβλημα νοητικής υγείας και λαμβάνοντας υπόψη ότι για 10 % από αυτά τα άτομα αυτό μπορεί να οδηγήσει σε χρόνια προβλήματα νοητικής υγείας, υπογραμμίζοντας την ανάγκη για ενεργείς και στοχοθετημένες πολιτικές για την καταπολέμηση αυτής της επίμονης κατάστασης· λαμβάνοντας υπόψη ότι αυτή η αυξημένη έκθεση στον κίνδυνο της φτώχειας είναι το αποτέλεσμα μιας συχνά περιορισμένης πρόσβασης στην απασχόληση, την κατάρτιση, αλλά και την υγειονομική περίθαλψη και την κατάλληλη μέριμνα,

Γ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι οι πλέον περιθωριοποιημένες κοινωνικές ομάδες είναι εκείνες που επλήγησαν περισσότερο από την κρίση και λαμβάνοντας υπόψη ότι τα άτομα με αναπηρίες αποτελούν μια από τις ομάδες που επλήγησαν περισσότερο από τις επιπτώσεις της χρηματοπιστωτικής κρίσης στην Ευρώπη,

Δ.

λαμβάνοντας υπόψη το γεγονός ότι η Επιτροπή Αναφορών ενημερώνεται συχνά από ενδιαφερόμενους πολίτες για κενά στην εφαρμογή της ισχύουσας αρχής της ισότιμης μεταχείρισης των ατόμων με αναπηρία,

E.

λαμβάνοντας υπόψη ότι τα άτομα με αναπηρίες που χρήζουν υψηλού επιπέδου υποστήριξης συγκαταλέγονται στα πλέον αποκλεισμένα στην κοινωνία, ότι οι γυναίκες με αναπηρίες συγκαταλέγονται γενικότερα στις πλέον ευάλωτες και περιθωριοποιημένες ομάδες της κοινωνίας και βιώνουν διακρίσεις και αποκλεισμό από τη συμμετοχή στην εκπαίδευση, την απασχόληση και την κοινωνική ζωή,

ΣΤ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η επιτυχία της στρατηγικής Ευρώπη 2020, στόχος της οποίας είναι η προώθηση μιας έξυπνης ευρωπαϊκής ανάπτυξης (βασισμένης στην καινοτομία και την έρευνα), βιώσιμης και χωρίς αποκλεισμούς, προϋποθέτει απαραιτήτως διαρθρωτικές βελτιώσεις στον τομέα της κινητικότητας και της ενσωμάτωσης των ατόμων με αναπηρία,

Ζ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι ο εν λόγω αριθμός θα αυξηθεί σημαντικά τα επόμενα χρόνια ενόψει της αναπόφευκτης αντιστροφής της πυραμίδας του πληθυσμού, καθώς πάνω από το ένα τρίτο των ατόμων ηλικίας εβδομήντα πέντε ετών και άνω πάσχει από κάποιας μορφής αναπηρία που περιορίζει σε κάποιον βαθμό τις δυνατότητές του και πάνω από το 20 % έχει πολύ περιορισμένες δυνατότητες,

H.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση επικύρωσε επισήμως τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία και ότι αυτή έχει επίσης υπογραφεί από το σύνολο των 27 κρατών μελών της ΕΕ και έχει επικυρωθεί από τα 17 από αυτά,

Θ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι οι αρμοδιότητες της Ευρωπαϊκής Ένωσης στον τομέα της προστασίας έναντι διακρίσεων λόγω αναπηρίας περιορίζονται προς το παρόν στους τομείς της απασχόλησης, της εργασίας και της επαγγελματικής κατάρτισης (οδηγία 2000/78/ΕΚ), και ότι η UNCRPD αποτελεί μια μεικτή συμφωνία, στο πλαίσιο της οποίας η ΕΕ με όλα τα θεσμικά της όργανα και τα κράτη μέλη μοιράζονται τις υποχρεώσεις για την εφαρμογή της, και ότι οι προτάσεις και προσεγγίσεις της παρούσας έκθεσης πρέπει να εξετασθούν και να αντιμετωπισθούν στην προσεχή πρόταση της Επιτροπής σχετικά με μια ευρωπαϊκή πράξη όσον αφορά την προσβασιμότητα,

Ι.

λαμβάνοντας υπόψη ότι οι πολιτικές που στοχεύουν στα άτομα με αναπηρία εμπίπτουν συχνά στην αρμοδιότητα των κρατών μελών και, ως εκ τούτου, βασίζονται στην εθνική κληρονομιά και στις παραδόσεις, στα κοινωνικά έθιμα, στην οικονομική ανάπτυξη, καθώς και στον πολύ σημαντικό ρόλο που διαδραματίζουν οι οικογένειες και οι οργανώσεις βοηθώντας άτομα με αναπηρία να αποκτήσουν την αυτονομία τους και να ενταχθούν στην κοινωνία,

ΙΑ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η αναπηρία αποτελεί μια εξελισσόμενη έννοια η οποία προκύπτει από την αλληλεπίδραση μεταξύ των ατόμων με μειωμένες ικανότητες και εμπόδια λόγω συμπεριφοράς και περιβάλλοντος που παρακωλύουν την πλήρη και αποτελεσματική συμμετοχή τους στην κοινωνία σε ισότιμη βάση με άλλους με την ίδια αξιοπρέπεια,

ΙΒ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι υπάρχει μια ισχυρή σχέση μεταξύ κινητικότητας, αναπηρίας και κοινωνικής ένταξης, ειδικότερα όσον αφορά την ελευθερία και την πρόσβαση στην επικοινωνία (συμπεριλαμβανομένων του συστήματος Braille και των νοηματικών γλωσσών καθώς και άλλων εναλλακτικών μορφών επικοινωνίας), την ελευθερία στην κίνηση σε όλους τους τομείς της ζωής και πρόσβασης σε υπηρεσίες· λαμβάνοντας υπόψη ότι πρέπει να προωθηθεί η πλήρης συμμετοχή σε όλες τις πτυχές της κοινωνίας, έχοντας κατά νου τη σπουδαιότητα των πολιτικών της Κοινότητας όσον αφορά τις τεχνολογίες πληροφορίας και επικοινωνίας, καθώς επίσης και λύσεις με οικιακές αυτόματες μηχανές και επιγραμμική επικοινωνία καθώς και την ανάγκη μετακίνησης προς πλήρη προσβασιμότητα με την προώθηση συμβατών προτύπων στην ενιαία αγορά και με τη διευκόλυνση της διάδοσής τους,

ΙΓ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η πρόσβαση στην ενημέρωση (άρθρο 11 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων) και στον πολιτισμό, όπως ορίζονται στο ψήφισμα του Συμβουλίου της 6ης Μαΐου 2003 σχετικά με την προσβασιμότητα των ατόμων με αναπηρία στις πολιτιστικές υποδομές και στις πολιτιστικές δραστηριότητες, διαδραματίζει ζωτικό ρόλο στην πνευματική ανάπτυξη των ατόμων, περιλαμβανομένων ατόμων με αναπηρία, και συνεπώς έχει άμεση επίπτωση στις ευκαιρίες απασχόλησής τους,

ΙΔ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι τα άτομα με αναπηρία έχουν δικαίωμα σε υπηρεσίες που βασίζονται στις κοινότητες και προάγουν την ανεξάρτητη διαβίωση, το δικαίωμα στην προσωπική βοήθεια, το δικαίωμα στην οικονομική και κοινωνική ανεξαρτησία και πλήρη συμμετοχή στην κοινωνία και στην αγορά εργασίας· λαμβάνοντας υπόψη ότι εάν αμείβονταν οι δραστηριότητες στήριξης θα ανέρχονταν σε περίπου 50 % του ΑΕΠ (Επιτροπή Μέτρησης της Οικονομικής Απόδοσης και της Κοινωνικής Προόδου, 21 Απριλίου 2010),

ΙΕ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι οι φραγμοί στην προσβασιμότητα όσον αφορά τη χρήση υπηρεσιών και αγαθών τα οποία παρέχονται για όλους συνιστούν σημαντικά εμπόδια για τα άτομα με αναπηρία,

ΙΣΤ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι άτομα με αναπηρία σε ορισμένα κράτη μέλη και σε ορισμένους τομείς υποφέρουν από διακρίσεις σε όλη τη διάρκεια της ζωής τους, και ειδικότερα κατά την περίοδο εκπαίδευσης και κατάρτισης, λόγω έλλειψης έγκαιρης αναγνώρισης και παρέμβασης για παιδιά και μαθητές με αναπηρίες, πράγμα το οποίο περιορίζει τις μελλοντικές ευκαιρίες απασχόλησής τους,

ΙΖ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι στην ηλικιακή ομάδα των 16-19 ετών το ποσοστό εγκατάλειψης του σχολείου ανέρχεται στο 37 % για άτομα με αναπηρία και στο 25 % για άτομα με μερική αναπηρία, έναντι του 17 % για άτομα χωρίς καμιά αναπηρία,

ΙΗ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι το άρθρο 24 της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για τα άτομα με αναπηρία, που κυρώθηκε από την ΕΕ τον Δεκέμβριο του 2010, απαγορεύει τον αποκλεισμό από το εκπαιδευτικό σύστημα για λόγους αναπηρίας, και ότι η εκπαίδευση χωρίς αποκλεισμούς συνιστά το πιο αποτελεσματικό μέσο για την καταπολέμηση των δυσμενών διακρίσεων, την οικοδόμηση μιας κοινωνίας χωρίς αποκλεισμούς και την επίτευξη μιας εκπαίδευσης για όλους,

ΙΘ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι οι γυναίκες με αναπηρία συχνά υφίστανται διπλή διάκριση και ότι οι κυβερνήσεις μπορούν να αντιμετωπίσουν το συγκεκριμένο πρόβλημα χρησιμοποιώντας το μέσο της συνεκτίμησης της διάστασης του φύλου σε όλους τους σχετικούς τομείς της πολιτικής για την αναπηρία,

Κ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η οικονομική κρίση συνιστά πρόκληση τόσο όσον αφορά την απασχόληση γενικότερα όσο και των ατόμων με αναπηρίες ειδικότερα, καθώς η αύξηση του ποσοστού ανεργίας είναι σημαντικά μεγαλύτερη μεταξύ των ατόμων με κάποιου είδους αναπηρία ενώ υπάρχει και εντεινόμενος φόβος ότι τα επιδόματα αναπηρίας μπορεί να χρησιμοποιούνται για να ελέγχεται η προσφορά εργασίας,

ΚΑ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι τα μέλη των οικογενειών ατόμων με αναπηρία υφίστανται διακρίσεις λόγω της συγγένειάς τους, και ότι τα μέτρα για τη στήριξη των οικογενειών θα έχουν με τη σειρά τους θετικό αντίκτυπο στην πλήρη και ισότιμη πραγμάτωση των δικαιωμάτων των ατόμων με αναπηρία,

ΚΒ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι το 2007 υποβλήθηκε στην Επιτροπή αναφορά υπογραφόμενη από 1 364 984 πολίτες με την οποία ζητούσαν εκτεταμένη προστασία των ατόμων με αναπηρία σε όλες τις πολιτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και ότι, μέχρι σήμερα, η Επιτροπή δεν έχει λάβει δεόντως υπόψη το νόμιμο αυτό αίτημα,

1.

υπογραμμίζει ότι ο στόχος της στρατηγικής Ευρώπη 2020 σχετικά με την επίτευξη ποσοστού απασχόλησης 75 % για τον ενεργό πληθυσμό ηλικίας 20-64 ετών, δεν θα μπορέσει να επιτευχθεί χωρίς να συμπεριληφθεί και ο ενεργός πληθυσμός με κάποιας μορφής αναπηρία·

2.

υπογραμμίζει ότι οι δημοσιονομικές δαπάνες προς όφελος και για οικονομική επένδυση σε άτομα με αναπηρία, αποτελεί μια μακροπρόθεσμη αποδοτική επένδυση για την ευημερία όλων και για μια βιώσιμη κοινωνία όπου οι άνθρωποι μπορούν να ζουν περισσότερο και να εργάζονται αποδοτικότερα σε καλύτερες συνθήκες· τονίζει ότι για τον λόγο αυτό, στο πλαίσιο των δημοσιονομικών μέτρων λιτότητας, δεν είναι αποδεκτές αδικαιολόγητες περικοπές στις υπηρεσίες για άτομα με αναπηρίες ή στα σχέδια που έχουν ως στόχο την κοινωνική τους ένταξη, δεδομένου ότι οι εν λόγω περικοπές θα σήμαιναν την κατάργηση της εγγύησης ορισμένων βασικών και αναπαλλοτρίωτων δικαιωμάτων των ατόμων με αναπηρία· πιστεύει ότι, αντίθετα, οι επενδύσεις σε αυτόν τον τομέα θα πρέπει να αυξηθούν αισθητά· επαναλαμβάνει ότι όλες οι υπηρεσίες υγείας της Ευρωπαϊκής Ένωσης πρέπει να στηρίζονται στις θεμελιώδεις αξίες της καθολικότητας, της πρόσβασης σε περίθαλψη υψηλής ποιότητας και της αλληλεγγύης·

3.

παρατηρεί ότι καθ' όλη τη διάρκεια της χρηματοπιστωτικής κρίσης, από την οποία υπάρχουν τώρα σημάδια ανάκαμψης, δημιουργήθηκε μια πραγματική αλληλεγγύη στις ευρωπαϊκές κοινωνίες· αναγνωρίζει πλήρως και τονίζει την ανάγκη για εξατομικευμένα μέτρα για άτομα με αναπηρίες τα οποία χρειάζονται, λόγω διαφορετικών επιπέδων και χαρακτηριστικών αναπηριών, εντατικότερη στήριξη που βασίζεται στα ανθρώπινα δικαιώματα και στην αξιοπρέπεια καθώς και στον κίνδυνο για διακρίσεις, πράγμα που συχνά δεν τηρείται και συνεπώς χρειάζονται να ενθαρρυνθούν και να ενισχυθούν εκστρατείες ευαισθητοποίησης του ευρωπαϊκού κοινού· τονίζει ότι θα πρέπει ως εκ τούτου να ληφθούν υπόψη οι ανάγκες ατόμων με αναπηρία με βάση τις ειδικές απαιτήσεις τους έτσι ώστε να μπορούν να γίνουν οι κατάλληλες ρυθμίσεις σε όλα τα στάδια εκπαίδευσης και κατάρτισης καθώς και της επαγγελματικής ζωής·

4.

τονίζει τη σπουδαιότητα των στόχων της ευρωπαϊκής στρατηγικής για την αναπηρία 2010-2020 (ΕΣΑ) και απευθύνει ιδιαίτερη έκκληση για τον καθορισμό λεπτομερέστερων δράσεων για όλα τα επίπεδα διακυβέρνησης που θα βασίζονται σε αξιόπιστα δεδομένα· θεωρεί ότι θα πρέπει να τηρηθεί η αρχή «τίποτε για τα άτομα με αναπηρία χωρίς τα άτομα με αναπηρία», δηλαδή άτομα με αναπηρία πρέπει να συμμετέχουν στη λήψη όλων των μέτρων και των αποφάσεων που τα αφορούν·

5.

εκφράζει τη λύπη του διότι η ανακοίνωση της Επιτροπής σχετικά με την Ευρωπαϊκή Στρατηγική για την Αναπηρία δεν περιλαμβάνει ολοκληρωμένη προσέγγιση της διάστασης του φύλου ή ιδιαίτερο κεφάλαιο αφιερωμένο στις ειδικές ανά φύλο πολιτικές υπέρ των ατόμων με αναπηρία, παρά το γεγονός ότι οι γυναίκες με αναπηρίες βρίσκονται συχνά σε μειονεκτικότερη θέση σε σύγκριση με τους άνδρες με αναπηρία, και είναι συχνότερα θύματα φτώχειας και κοινωνικού αποκλεισμού· καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να λάβουν υπόψη τη διάσταση του φύλου σε όλο το φάσμα της Ευρωπαϊκής Στρατηγικής για την Αναπηρία (2010-2020)·

6.

τονίζει την ανάγκη για μια αποτελεσματική νέα προσέγγιση στην αναπηρία ξεκινώντας με τη δημιουργία ενός Ευρωπαϊκού Συμβουλίου αναπηρίας, το οποίο θα συνεδριάζει σε τακτική βάση και με την ενεργό συμμετοχή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και τη συμμετοχή αντιπροσωπευτικών οργανώσεων ατόμων με αναπηρία, ειδικών ομάδων των κρατών μελών ώστε να εξασφαλιστούν αποτελεσματικότεροι μηχανισμοί για το συντονισμό και την παρακολούθηση καθώς και την αξιολόγηση, την εφαρμογή της ευρωπαϊκής στρατηγικής για την αναπηρία στα προγράμματα και τις στρατηγικές της Επιτροπής και των κρατών μελών, σύμφωνα με τις αρχές της επικουρικότητας ·

7.

υπενθυμίζει ότι μια βιώσιμη κοινωνία όπου τα άτομα ζουν περισσότερο με καλύτερη υγεία θα πρέπει επίσης να συνεπάγεται βελτιώσεις στο σχεδιασμό αστικών και κοινόχρηστων περιοχών και στην προσβασιμότητα στα διαθέσιμα αγαθά και στις διαθέσιμες υπηρεσίες, συμπεριλαμβανομένης της ισότιμης πρόσβασης στις νέες τεχνολογίες πληροφορίας και επικοινωνίας, έτσι ώστε να βελτιωθεί η ποιότητα της ζωής των ατόμων με αναπηρία και να προληφθεί ο κοινωνικός αποκλεισμός·

8.

ζητεί τον πλήρη σεβασμό του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και την υποστήριξη των αρχών του «σχεδιασμού για όλους» και του «καθολικού σχεδιασμού»· αναγνωρίζει τις προσπάθειες που καταβάλλουν οι Ευρωπαϊκή Ένωση και τα Ηνωμένα Έθνη όσον αφορά τη νομοθεσία που στοχεύει σε ενίσχυση της πλήρους ένταξης ατόμων με αναπηρία στην κοινωνία, αλλά είναι της άποψης ότι θα πρέπει να γίνουν περισσότερα·

9.

τονίζει ειδικότερα την ανάγκη να διασφαλισθεί και για τα παιδιά με αναπηρίες ο πλήρης σεβασμός των δικαιωμάτων που προβλέπει η Σύμβαση για τα δικαιώματα του παιδιού, μεταξύ των οποίων το δικαίωμα στο παιχνίδι, στην εκπαίδευση, στη συμμετοχή στη ζωή της κοινότητάς τους, συμπεριλαμβανομένης της πολιτιστικής και καλλιτεχνικής ζωής, στην αναγκαία ιατρική περίθαλψη για την προσωπική τους κατάσταση, στην ελευθερία αναζήτησης και λήψης πληροφοριών και ιδεών· επισημαίνει ειδικότερα ότι το άρθρο 23 της εν λόγω Σύμβασης αναγνωρίζει στα παιδιά με αναπηρίες το δικαίωμα να διάγουν πλήρη και αξιοπρεπή ζωή, σε συνθήκες οι οποίες εγγυώνται την αξιοπρέπειά τους, ευνοούν την αυτονομία τους και διευκολύνουν την ενεργό συμμετοχή τους στη ζωή του συνόλου και ζητεί για τα παιδιά με αναπηρίες να έχουν αποτελεσματική πρόσβαση στην εκπαίδευση, στην επιμόρφωση, στην περίθαλψη, στην αποκατάσταση αναπήρων, στην επαγγελματική εκπαίδευση και στις ψυχαγωγικές δραστηριότητες, έτσι που να επιτυγχάνεται η όσο το δυνατόν πληρέστερη κοινωνική ένταξη και προσωπική τους ανάπτυξη, συμπεριλαμβανομένης της πολιτιστικής και πνευματικής τους εξέλιξης·

10.

ζητεί την αποτελεσματική ενσωμάτωση της διάστασης της αναπηρίας σε όλες τις πολιτικές της στρατηγικής Ευρώπη 2020 και τις εμβληματικές της πρωτοβουλίες, συμπεριλαμβανομένης της «Ένωσης της Καινοτομίας», στην οποία δεν γίνεται αναφορά στην αναπηρία·

11.

εφιστά την προσοχή στο γεγονός ότι πολλά άτομα με αναπηρίες εξακολουθούν να υποφέρουν από διακρίσεις όσον αφορά την έλλειψη ισότιμης αναγνώρισης ενώπιον του νόμου και της δικαιοσύνης, και καλεί τα κράτη μέλη να διορθώσουν και να αποκαταστήσουν αυτές τις ελλείψεις, συμπεριλαμβανομένων αποτελεσματικής πρόσβασης στη δικαιοσύνη για άτομα με αναπηρίες, κατάλληλης κατάρτισης των ατόμων που εργάζονται στον τομέα της διοίκησης της δικαιοσύνης, όπως η αστυνομία και το προσωπικό των φυλακών· τονίζει τη σπουδαιότητα της εγγύησης και της εξασφάλισης ισότιμης συμμετοχής στην πολιτική και δημόσια ζωή, συμπεριλαμβανομένου του δικαιώματος ψήφου, της υποψηφιότητας στις εκλογές και της κατοχής αξιώματος, σύμφωνα με το άρθρο 29 της UN CRPD, διότι σύμφωνα με υπολογισμούς εκ μέρους σχετικών ΜΚΟ και εκλογικών εμπειρογνώμων μόνο ένα μικρό ποσοστό ατόμων με αναπηρίες μπορούν να συμμετάσχουν σε εκλογές·

12.

είναι της άποψης ότι η αγορά αγαθών και υπηρεσιών, συμπεριλαμβανομένων των σχετικών και προσβάσιμων πληροφοριών σχετικά με αυτά, πρέπει να περιλαμβάνει κατάλληλες (ηλεκτρονικές) λύσεις αγοράς, καθώς και αγαθά και υπηρεσίες που θα έχουν σχεδιαστεί για να είναι προσβάσιμα σε βάθος χρόνου· εφιστά την προσοχή στην ανάγκη εγκύρων προϊόντων για άτομα με αναπηρία όχι μόνο σύμφωνα με ευρωπαϊκά, αλλά και σύμφωνα και με παγκόσμια πρότυπα· καλεί την Επιτροπή να λάβει περαιτέρω κατάλληλα μέτρα για να προωθήσει την ανάπτυξη και την πρόσβαση σε αγαθά και υπηρεσίες καθολικού σχεδιασμού, όπως προβλέπεται στο άρθρο 29 της UN CRPD, συμπεριλαμβανομένης της ανταλλαγής βέλτιστων πρακτικών·

13.

τονίζει ότι, υπό το πρίσμα της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία, πολλές μελέτες έχουν αποκαλύψει τη διπλή διάκριση που υφίστανται οι γυναίκες με αναπηρία τόσο για λόγους φύλου όσο και για λόγους αναπηρίας· δεδομένης της έμπρακτης απουσίας μηχανισμών για το ζήτημα αυτό, ζητεί από την Επιτροπή να προβεί σε ειδική πρόβλεψη στα συστήματα κοινωνικής πρόνοιας για γυναίκες με κάποια μορφή αναπηρίας·

14.

τονίζει ότι άτομα με νοητικές αναπηρίες και διανοητικές διαταραχές είναι ιδιαίτερα εκτεθειμένα στον κίνδυνο κακομεταχείρισης και βίας· καλεί τα κράτη μέλη να θεσπίσουν εξελιγμένο μηχανισμό ελέγχου που θα παρέχει κοινωνικές υπηρεσίες και νομική προστασία για θύματα και θα εξασφαλίζει το σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ελευθεριών ατόμων που είναι έγκλειστα σε ιδρύματα, με ειδική αναφορά στις γυναίκες και τα παιδιά με αναπηρίες· ζητεί από το Ευρωπαϊκό Ινστιτούτο Ισότητας των Φύλων να εκπονήσει μελέτες σχετικά με την κατάσταση των κοριτσιών και των γυναικών με αναπηρίες σε σχέση με τη βία· τονίζει την ανάγκη μέτρων και δράσεων για την καταπολέμηση της διπλής διάκρισης των γυναικών και για την προώθηση της πλήρους ισότητας δικαιωμάτων και ευκαιριών· καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να λάβουν ενεργά και αποτελεσματικά μέτρα για την υποστήριξη και προώθηση της μετάβασης από ιδρυματική φροντίδα σε φροντίδα με βάση την Κοινότητα, κάνοντας αποτελεσματική χρήση των δυνατοτήτων χρηματοδότησης της ΕΕ, όπως το Progress για μέτρα που θα αυξήσουν την ευαισθητοποίηση του κοινού για την κατάσταση των ατόμων με αναπηρία που είναι έγκλειστα σε ιδρύματα· καλεί τα κράτη μέλη να εγγυηθούν την πρόσβαση κατά προτεραιότητα των γυναικών με αναπηρία που πέφτουν θύματα βίας, στην κοινωνική στέγαση, σε επιδοτήσεις για την προσαρμογή του οικιακού περιβάλλοντος, στην υποστήριξη κατ’ οίκον και σε δημόσιες υπηρεσίες που είναι αρμόδιες για περιπτώσεις έμφυλης βίας·

15.

τονίζει ότι τα κράτη μέλη θα πρέπει να ενθαρρυνθούν να δίδουν ιδιαίτερα μεγάλη προσοχή στις κοινωνικές πτυχές της αναπηρίας· θεωρεί ότι αναγκαία προϋπόθεση για την ικανότητα του ατόμου να ασκεί τα ατομικά του δικαιώματα είναι η δημιουργία ενός νομικού υποβάθρου που θα υποστηρίζει τον μηχανισμό λήψης αποφάσεων· καλεί τα κράτη μέλη να ενθαρρύνουν, όσον είναι δυνατόν, μορφές υποστήριξης, όπως προσωπική βοήθεια και άλλες υπηρεσίες οι οποίες υποστηρίζουν την ανεξάρτητη διαβίωση προκειμένου να μειωθεί η ιδρυματική φροντίδα εν γένει υπέρ άλλων μορφών βοήθειας· καλεί την Επιτροπή να διεξαγάγει μια σε βάθος μελέτη αυτών των φαινομένων και να ευαισθητοποιήσει περαιτέρω το κοινωνικό σύνολο ως προς αυτά· υπογραμμίζει το ρόλο της εθελοντικής εργασίας ως ζωτικής στήριξης των ατόμων με αναπηρία, και καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να συνεχίσουν και να βελτιώσουν τις πρωτοβουλίες και τα προγράμματα ενίσχυσης που απευθύνονται σε αυτήν την εργασία·

16.

τονίζει τη σημασία της εγγύησης και της διασφάλισης ισότιμης πρόσβασης στην πληροφόρηση του κοινού με ιδιαίτερη έμφαση στη δημόσια διαχείριση των φυσικών και ανθρωπογενών καταστροφών, σύμφωνα με το άρθρο 21 της UN CRPD·

17.

καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να προβούν στις αναγκαίες ενέργειες για να προετοιμαστούν για φυσικές καταστροφές και για εκείνες που προκαλούνται από ανθρώπινη αμέλεια, δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στην κατάλληλη, χρήσιμη πληροφόρηση των ατόμων με αναπηρίες, μεταξύ άλλων μέσω της παρουσίασης χρήσιμων και κατάλληλων διεθνών παραδειγμάτων·

18.

τονίζει την ανάγκη ανάληψης δράσης, τόσο σε εθνικό όσο και σε ευρωπαϊκό επίπεδο, για την προαγωγή της μετάβασης από την ιδρυματική φροντίδα στη φροντίδα σε επίπεδο τοπικής κοινότητας με τη χρήση των διαρθρωτικών ταμείων, σε συνδυασμό με την προαγωγή της ευαισθητοποίησης της κοινής γνώμης αναφορικά με την κατάσταση των ατόμων με αναπηρία που ζουν σε ιδρύματα·

19.

τονίζει ότι επί του παρόντος λείπουν ή είναι περιορισμένου χαρακτήρα συνεκτικά στοιχεία κατά φύλο για ζητήματα αναπηρίας και για υπηρεσίες που έχουν σχέση με την αναπηρία στα κράτη μέλη, συμπεριλαμβανομένων συγκεκριμένων δεικτών και πληροφοριών που αφορούν τον αριθμό και την ποιότητα ιδρυμάτων εγκλεισμού και οίκων διαμονής, και ότι η Eurostat θα πρέπει να παράσχει περισσότερα ετήσια στοιχεία ειδικά όσον αφορά το φύλο για άτομα με αναπηρίες και για αυτούς που αναλαμβάνουν τη φροντίδα τους·

20.

εκφράζει απογοήτευση αναφορικά με την έλλειψη διαφάνειας και την περιορισμένη εμπλοκή ατόμων με αναπηρία στη συγκέντρωση στοιχείων και στη διαβούλευση και θεωρεί ότι η Επιτροπή πρέπει να ενθαρρύνει τη συμμετοχή ατόμων με αναπηρία σε διαδικασίες διαβούλευσης οι οποίες πρέπει να είναι πλήρως προσβάσιμες σύμφωνα με τις εμπειρίες των ΜΚΟ, να είναι σχεδιασμένες κατά τέτοιον τρόπο ώστε να επιτρέπουν τη διατύπωση συγκεκριμένων παρατηρήσεων και να υποστηρίζονται από αποτελεσματικές εκστρατείες ενημέρωσης· τονίζει ότι, στη διαβούλευση της Επιτροπής η οποία πραγματοποιήθηκε, το 2009, στην κεντρική ιστοθέση της, ελήφθησαν μόνο 336 απαντήσεις από την κοινωνία των πολιτών, γεγονός που καταδεικνύει ότι οι ενημερωτικές εκστρατείες δεν έφτασαν στις ομάδες-στόχους, και ότι το διαδικτυακό μέσο δεν ήταν προσβάσιμο για τους τυφλούς που χρησιμοποιούν εκφωνητές κειμένου οθόνης· καλεί τα κράτη μέλη να διασφαλίσουν ότι σε όλες τις διαδικασίες υλοποίησης σε όλα τα επίπεδα τα άτομα με αναπηρίες και οι οργανώσεις τους θα συμπεριλαμβάνονται στη διαδικασία (όπως ορίζεται στο άρθρο 33 της UN CRPD)·

21.

καλεί την Επιτροπή να επιταχύνει τη διαδικασία παρακολούθησης, συνεργασίας και ανταλλαγής ορθών πρακτικών, μεταξύ κρατών μελών, ιδιαίτερα αναφορικά με τη συγκέντρωση συγκρίσιμων στοιχείων, ειδικά για κάθε φύλο, και δεικτών μέτρησης της προόδου, προκειμένου να επιτευχθούν οι στόχοι που έχουν τεθεί τόσο σε εθνικό όσο και σε κοινοτικό επίπεδο· τονίζει ότι οι μετρήσεις θα πρέπει να βασίζονται στις ανάγκες των ατόμων με αναπηρία και όχι μόνο στις ιατρικές πτυχές, αλλά θα πρέπει επίσης να περιλαμβάνουν κοινωνικές, σχετικές με την απασχόληση και περιβαλλοντικές πτυχές· τονίζει παράλληλα τη σπουδαιότητα των συντονισμένων προσπαθειών για την καταπολέμηση της κατάχρησης του συστήματος και των ψευδο-αναπηριών·

22.

υπενθυμίζει ότι η καταχώριση των ατόμων με αναπηρίες σε υπηρεσίες και για υποστήριξη που βασίζεται στον δημόσιο προϋπολογισμό δεν πρέπει να οδηγεί σε παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων τους και της ιδιωτικής τους ζωής, προκαλώντας στιγματισμό·

23.

τονίζει ότι η δημογραφική αλλαγή θα οδηγήσει επίσης σε αυξημένο αριθμό ηλικιωμένων ατόμων με αναπηρίες, εφόσον, με την επιμήκυνση του προσδόκιμου ζωής, περισσότερα άτομα θα βιώσουν την έλευση μιας αναπηρίας· θα υπάρξει επομένως συνεχώς και μεγαλύτερη ανάγκη για την ανάπτυξη και το σχεδιασμό υπηρεσιών και λύσεων οι οποίες είναι προς όφελος αφενός των ατόμων με αναπηρίες, ανεξάρτητα από την ηλικία τους, και αφετέρου για τους ηλικιωμένους με ή χωρίς αναπηρίες·

24.

ενθαρρύνει τις συμμαχίες μεταξύ των δύο κοινωνικών ομάδων, προκειμένου να συμβάλουν στην καινοτόμο ανάπτυξη που θα βασίζεται επίσης στην απασχόληση και στην κοινωνική ανάπτυξη στα κράτη μέλη, και προκειμένου να ανταποκριθούν στις νέες απαιτήσεις που προκύπτουν από τη γηράσκουσα κοινωνία και τις δημογραφικές αλλαγές·

25.

καλεί την Επιτροπή να ενισχύσει τόσο τις κυρώσεις όσο και τα θετικά κίνητρα ώστε τα κράτη μέλη να εφαρμόσουν το άρθρο 16 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1083/2006 και να σεβαστούν τις νομικά δεσμευτικές απαιτήσεις του· καλεί την Επιτροπή να ενισχύσει τις διατάξεις κατά των διακρίσεων και τις διατάξεις για την προσβασιμότητα στη μελλοντική πολιτική συνοχής 2014-2020 και να παρακολουθεί και να αξιολογεί την ορθή εφαρμογή των προγραμμάτων ευρωπαϊκής χρηματοδότησης και τη χρήση των ευρωπαϊκών ταμείων·

26.

καλεί την Επιτροπή να προωθήσει τη χρήση των ευρωπαϊκών διαρθρωτικών ταμείων, ιδίως του Ευρωπαϊκού Ταμείου Περιφερειακής Ανάπτυξης, προκειμένου να βελτιωθεί η προσβασιμότητα σε αγαθά και υπηρεσίες και στο δομημένο περιβάλλον μέσω της χρήσης των ευρωπαϊκών κονδυλίων·

27.

αναγνωρίζει ότι η ελεύθερη κυκλοφορία συνιστά θεμελιώδες δικαίωμα στους κόλπους της Ευρωπαϊκής Ένωσης· τονίζει ότι επιδρά θετικά στην ποιότητα ζωής και στη συμμετοχή των ατόμων με αναπηρία και των οικογενειών τους στην κοινωνία και στην αγορά εργασίας, σε ό,τι αφορά κυρίως την καλύτερη πρόσβαση στις υπηρεσίες υγείας και δίνοντας περισσότερη προσοχή στα άτομα με αναπηρία από χρόνιες παθήσεις προκειμένου να μειωθούν οι ανισότητες στον τομέα της υγείας σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση·

28.

σημειώνει ότι, σε μια Ευρώπη που προωθεί την ισότητα και την ελεύθερη κυκλοφορία των πολιτών της στο εσωτερικό της επικράτειάς της, τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία διαφέρουν από το ένα κράτος στο άλλο·

29.

τονίζει ότι οι προσβάσιμες μεταφορές επιτρέπουν στα άτομα με αναπηρίες να συμμετάσχουν στην αγορά εργασίας ευκολότερα και, ως εκ τούτου, βοηθούν στην καταπολέμηση της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού·

30.

καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να ολοκληρώσουν ταχύτερα την προσβασιμότητα στις υπηρεσίες μέσω διαφόρων στρατηγικών για την κατάργηση των εμποδίων πρόσβασης σε αυτές της τεχνολογίες, όπως π.χ. με τη μείωση των τιμών, καθώς και με τις εμβληματικές πρωτοβουλίες της στρατηγικής Ευρώπη 2020 που έχουν σχεδιασθεί για να επιτευχθούν οι στόχοι της στρατηγικής Ευρώπη 2020·

31.

υπενθυμίζει ότι η κινητικότητα συνιστά βασικό ζήτημα της ευρωπαϊκής στρατηγικής για την απασχόληση και ότι τα εμπόδια που αφορούν ειδικότερα τη διασφάλιση μιας αξιοπρεπούς και ανεξάρτητης ζωής για τα άτομα με αναπηρία στην ΕΕ εξακολουθούν να είναι πολύ μεγάλα, σε ό,τι αφορά κυρίως τη φορητότητα των παροχών και των ενισχύσεων καθώς και την πρόσβαση στις εγκαταστάσεις ή την απαραίτητη προσωπική βοήθεια·

32.

τονίζει ότι τα άτομα με αναπηρία, βάσει της οδηγίας 2011/24/ΕΕ για την εφαρμογή των δικαιωμάτων των ασθενών για διασυνοριακή υγειονομική περίθαλψη, δικαιούνται διασυνοριακή υγειονομική περίθαλψη και πρέπει να τους παρέχεται ισότιμη πρόσβαση σε υγειονομική περίθαλψη σε οποιοδήποτε κράτος μέλος της ΕΕ, ιδίως εάν χρήζουν ιδιαίτερα εξειδικευμένης μέριμνας·

33.

ζητεί την καλύτερη και αμοιβαία αναγνώριση της κατάστασης της αναπηρίας σε όλα τα κράτη μέλη· καλεί τα κράτη μέλη να προβούν σε ανταλλαγή ορθών πρακτικών προκειμένου να υπάρξει προσέγγιση των εθνικών συστημάτων όσον αφορά την εκτίμηση του βαθμού ή των βαθμών αναπηρίας σε ολόκληρη την ΕΕ, ούτως ώστε να διασφαλισθεί η καλύτερη κινητικότητα των ατόμων με αναπηρίες·

34.

υπογραμμίζει την ανάγκη να ενθαρρυνθούν τα κράτη μέλη να αναγνωρίζουν τη συμμετοχή και τη μη αμειβόμενη εργασία εκείνων - κυρίως γυναικών - που φροντίζουν άτομα με αναπηρίες, στα εθνικά συστήματα κοινωνικής ασφάλισης και κατά τη συνταξιοδότησή τους· τονίζει ότι πρέπει να δίδεται ιδιαίτερη προσοχή σε αυτές τις γυναίκες·

35.

αναγνωρίζει τη σημασία της σύστασης 98/376/ΕΚ του Συμβουλίου της 4ης Ιουνίου 1998 σχετικά με ένα δελτίο στάθμευσης για άτομα με αναπηρία που ορίζει ότι το εν λόγω δελτίο πρέπει να διατίθεται σε τυποποιημένη μορφή και να αναγνωρίζεται από όλα τα κράτη μέλη προκειμένου να διευκολύνεται η χρήση του αυτοκινήτου από τον κάτοχο του δελτίου· σημειώνει ότι ένας ενοποιημένος χάρτης της ΕΕ για τα δικαιώματα των ταξιδιωτών και σε σχέση με την απόκτηση και την ανανέωση των αδειών οδήγησης και τυχόν άλλων αδειών ή εγγράφων που ενδέχεται να απαιτούνται για τη διευκόλυνση της κινητικότητας μεταξύ των κρατών μελών, είναι βασικής σημασίας για την ένταξη των ατόμων με αναπηρία στο κοινωνικό σύνολο σε όλα τα κράτη μέλη· αναγνωρίζει ότι καινοτόμες μορφές εργαλείων ελεύθερης επικοινωνίας για τους τυφλούς και τους κωφούς, όπως προσβάσιμες υπηρεσίες πληροφοριών με ειδική αναφορά στις επιγραμμικές υπηρεσίες, είναι επίσης βασικές επίσης για τον απόλυτο σεβασμό των δικαιωμάτων τους· τούτο περιλαμβάνει εκδόσεις εύκολες στην ανάγνωση για άτομα με γνωστικές και διανοητικές αναπηρίες· ζητεί τη μείωση των εμποδίων στην ελευθερία κυκλοφορίας ατόμων με αναπηρίες, μέσω της υιοθέτησης μιας ευρωπαϊκής κάρτας κινητικότητας, που θα βασίζεται στην αμοιβαία αναγνώριση που διαθέτουν τα κράτη μέλη για τις κάρτες αναπηρίας και τις παροχές και τα δικαιώματα που αφορούν την αναπηρία έτσι ώστε να καταστεί ευκολότερο για άτομα με αναπηρίες να μελετούν, να εργάζονται και να ταξιδεύουν χρησιμοποιώντας επίσης το πλαίσιο ανοικτής μεθόδου συντονισμού· ζητεί τη δημιουργία μιας περισσότερο ενημερωτικής ιστοσελίδας από την Επιτροπή που θα στοχεύει άτομα με αναπηρίες, η οποία θα εξηγεί τα δικαιώματά τους και θα παρέχει πρόσθετη συγκεκριμένη ενημέρωση όσον αφορά τα ταξίδια·

36.

ζητεί από την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να θεσπίσουν τα αναγκαία μέτρα για την προώθηση της πρόσβασης χωρίς φυσικά εμπόδια στους χώρους εργασίας και στις κατοικίες για άτομα με αναπηρία ως μέσο που θα διευκολύνει την ένταξή τους στον εργασιακό βίο·

37.

τονίζει ότι οι καινοτόμες και βασισμένες στη γνώση οικονομίες δεν είναι δυνατόν να αναπτυχθούν χωρίς προσβάσιμα περιεχόμενα και μορφές φιλικές στα άτομα με αναπηρία που θα διέπονται από δεσμευτική νομοθεσία, όπως προσβάσιμες ιστοσελίδες για τυφλούς και υποτιτλισμένο υλικό για τους βαρήκοους συμπεριλαμβανομένων των υπηρεσιών των μέσων μαζικής ενημέρωσης, διαδικτυακών υπηρεσιών διαθέσιμων για άτομα που χρησιμοποιούν νοηματικές γλώσσες, εφαρμογών έξυπνων τηλεφώνων και απτικών και φωνητικών βοηθημάτων στα δημόσια μέσα ενημέρωσης·

38.

ζητεί από την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να ακολουθήσουν μια διττή προσέγγιση, στο πλαίσιο της οποίας η δεσμευτική νομοθεσία και τα πρότυπα θα θεωρούνται συμπληρωματικά μέσα, αναγκαία για την επίτευξη προσβασιμότητας· τονίζει ότι η νομοθεσία πρέπει να ορίζει ένα πλαίσιο που είναι βιώσιμο δεδομένων των ραγδαίων εξελίξεων στον τομέα των ΤΠΕ· σημειώνει ότι τα πρότυπα θα πρέπει να είναι εξελισσόμενα εργαλεία τα οποία μπορούν να εξασφαλίσουν εφαρμογή της νομοθεσίας·

39.

έχει επίγνωση της έλλειψης ισότιμης πρόσβασης στην υγειονομική περίθαλψη, συμπεριλαμβανομένης της πρόσβασης σε πληροφόρηση σχετικά με την υγεία και την υγειονομική περίθαλψη, και καλεί την Επιτροπή να επισπεύσει το έργο της όσον αφορά συστάσεις που θα υποστηρίζουν την ισότιμη πρόσβαση σε υπηρεσίες υγείας και την ισότιμη πρόσβαση στην πληροφόρηση σχετικά με την υγεία και την υγειονομική περίθαλψη·

40.

τονίζει ότι, προκειμένου να επιτευχθεί η ενεργός συμμετοχή των ατόμων με αναπηρίες σε όλους τους τομείς της κοινωνικής ζωής, πρέπει να καταβληθούν προσπάθειες, ώστε να παρασχεθούν λύσεις επικοινωνίας για άτομα με νοητικές αναπηρίες (π.χ. ευανάγνωστοι ιστότοποι), και βοηθητικά και εναλλακτικά μέσα επικοινωνίας για άτομα με σύνθετες επικοινωνιακές ανάγκες·

41.

καλεί τα κράτη μέλη, με τη συνδρομή της Επιτροπής, να ενθαρρύνουν την ένταξη και αποδοχή στην κοινωνία των ατόμων με αναπηρία βελτιώνοντας την πρόσβασή τους σε αθλητικές, ψυχαγωγικές και πολιτιστικές εγκαταστάσεις και δραστηριότητες, συμπεριλαμβανομένων της προώθησης και της ανταλλαγής μεταξύ κρατών μελών πολιτιστικού υλικού προσβάσιμου σε άτομα με μειωμένη όραση σύμφωνα με το ψήφισμα του Συμβουλίου της 6ης Μαΐου 2003 σχετικά με την προσβασιμότητα σε πολιτιστικές υποδομές και πολιτιστικές δραστηριότητες ατόμων με αναπηρίες (17)·

42.

καλεί τα κράτη μέλη να καλύψουν τις ελλείψεις στη νομοθεσία για την προσβασιμότητα, ιδίως όσον αφορά τις δημόσιες μεταφορές, τη νομοθεσία σχετικά με τα δικαιώματα των επιβατών, συμπεριλαμβανομένων των ζημιών του εξοπλισμού κινητικότητας, των υπηρεσιών των ηλεκτρονικών συστημάτων πληροφόρησης και των κανόνων για το δημόσιο δομημένο περιβάλλον και τις υπηρεσίες·

43.

είναι της άποψης ότι ίσες ευκαιρίες δεν μπορεί να σημαίνει ίδιοι όροι και συνθήκες για τα άτομα με διαφορετικές ανάγκες, και, ως εκ τούτου πιστεύει ότι τα άτομα με διάφορες αναπηρίες πρέπει να μπορούν να έχουν πρόσβαση σε κατάλληλα μέσα που θα τους επιτρέπουν να αγοράζουν αγαθά και υπηρεσίες δημιουργώντας πραγματικά ίσες ευκαιρίες·

44.

επανεπιβεβαιώνει ότι πρέπει να διασφαλιστεί μια καθολική, αποτελεσματική πρόσβαση χωρίς διακρίσεις για τα άτομα με αναπηρίες στην κοινωνική προστασία, στα κοινωνικά οφέλη, στην υγειονομική περίθαλψη, στην εκπαίδευση και πρόσβαση σε αγαθά και υπηρεσίες που διατίθενται στο κοινό, όπως π.χ. στέγαση, τηλεπικοινωνίες και ηλεκτρονικές επικοινωνίες, πληροφόρηση, περιλαμβανομένης της πληροφόρησης σε προσβάσιμη μορφή, χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες, πολιτιστικά και ψυχαγωγικά αγαθά, κτίρια που είναι ανοιχτά στο κοινό, μέσα μεταφοράς και άλλοι δημόσιοι χώροι και εγκαταστάσεις·

45.

τονίζει ότι η ένταξη στον κόσμο της εργασίας και η οικονομική ανεξαρτησία αποτελούν εξαιρετικά σημαντικούς παράγοντες για την κοινωνική ένταξη των ατόμων με αναπηρίες·

46.

επιβεβαιώνει ότι τα προϊόντα, τα αγαθά και οι υπηρεσίες, περιλαμβανομένων των τροποποιημένων εκδοχών αυτών, δεν θα πρέπει να κάνουν διακρίσεις και ότι, ως εκ τούτου, δεν μπορούν να κοστίζουν περισσότερο για τα άτομα με αναπηρία·

47.

θεωρεί ότι οι ΜΜΕ διαδραματίζουν θεμελιώδη ρόλο για την πρόσβαση των ατόμων με αναπηρία στην απασχόληση, καθώς μπορούν να αποτελέσουν το κατάλληλο περιβάλλον εργασίας για να αναδείξουν τις ατομικές και επαγγελματικές τους ικανότητες· τονίζει συνεπώς ότι στις ΜΜΕ πρέπει να παρέχονται όχι μόνο όλες οι πληροφορίες σχετικά με τα μέτρα διευκόλυνσης και υποστήριξης που συνδέονται με την πρόσληψη ατόμων των προστατευόμενων κατηγοριών, αλλά και όλες οι πληροφορίες που αφορούν τις τεχνολογίες και τις σπουδές για να καταστούν τα άτομα με αναπηρίες αυτόνομοι και ενεργοί επαγγελματίες·

48.

τονίζει την εξαιρετική σημασία της απασχόλησης ατόμων με αναπηρία στην κανονική αγορά εργασίας· έχει επίγνωση της μεγάλης ανάγκης για περισσότερο ευέλικτες νομικές μορφές σχέσεων απασχόλησης με έμφαση σε σύγχρονες μορφές σχέσεων μεταξύ εργοδότη και εργαζόμενου, και καλεί την Επιτροπή και τις κυβερνήσεις των κρατών μελών να εγκρίνουν νομικά και χρηματοδοτικά μέτρα που θα υποστηρίξουν αποτελεσματικά την απασχόληση των ατόμων με αναπηρίες·

49.

καλεί τα κράτη μέλη να βελτιώσουν και να προσαρμόσουν τις ενεργητικές πολιτικές τους για την απασχόληση ώστε αυτές να επιτρέπουν όχι μόνο την είσοδο των ατόμων με αναπηρία στην αγορά εργασίας, αλλά και την παραμονή τους σε αυτή· προτείνει να δρομολογηθούν πρωτοβουλίες προσαρμοσμένες στις επιμέρους ανάγκες των μορφών αναπηρίας περιλαμβάνοντας σχέδια και επαγγελματικό προσανατολισμό από τη στιγμή που τα άτομα που έχουν ανάγκη εγγράφονται στις ειδικές για τον σκοπό αυτόν συσταθείσες υπηρεσίες·

50.

τονίζει ότι τα προστατευόμενα εργαστήρια και οι ολοκληρωμένοι χώροι εργασίας, αν και δεν μπορούν να εξομοιωθούν με τη συμμετοχή στην ανοικτή αγορά εργασίας, αποτελούν πολύτιμους τρόπους συνοδείας και υποστήριξης όλων των ατόμων με διαφορετικές αναπηρίες και σε διαφορετικό στάδιο ζωής, περιλαμβανομένου και του λογικού καταλύματος στη μετάβαση προς μια ανοικτή αγορά εργασίας· είναι της άποψης ότι η αδικαιολόγητη άρνηση λογικού καταλύματος (άρθρο 5 της οδηγίας 2000/78/ΕΚ) θα πρέπει να θεωρηθεί μορφή διάκρισης, σύμφωνα με το άρθρο 2 της UN CRPD· σημειώνει ότι σε ορισμένα κράτη μέλη, προστατευόμενα εργαστήρια και ποσοστώσεις μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως μεταβατικά μέτρα στην ανοικτή αγορά εργασίας, κάνοντας χρήση ειδικών διευκολύνσεων για άτομα με αναπηρίες και για προσωπικό καταρτισμένο να ανταποκριθεί στις ανάγκες τους· τονίζει ότι, στις μεγάλες επιχειρήσεις, θα πρέπει να είναι ευπρόσδεκτη η παρουσία εκπροσώπων των ατόμων με αναπηρία, επιτρέποντάς τους να μιλούν για τους ίδιους, όπως επίσης θα ήταν ευπρόσδεκτη μια ενίσχυση στενότερης συνεργασίας μεταξύ σχετικών τοπικών ΜΚΕ και ΜΜΕ· τονίζει ότι θα πρέπει να ενισχύονται οι προσωπικοί βοηθοί εφόσον αυτό είναι αναγκαίο, αφού αυτό θα βελτίωνε σημαντικά τις ευκαιρίες για άτομα με αναπηρίες να αποκτήσουν πρόσβαση στην αγορά εργασίας·

51.

τονίζει τη σημασία των προγραμμάτων μετάβασης τα οποία, καταρχάς, παρέχουν ευκαιρίες εργασίας, ξεκινώντας από το προστατευόμενο εργαστήριο και συνεχίζοντας στην ανοιχτή αγορά εργασίας, και, κατά δεύτερον, δημιουργούν ένα περισσότερο ευέλικτο πλαίσιο για τη μετάβαση από την επαγγελματική επιμόρφωση σε άλλες μορφές απασχόλησης στο πλαίσιο της εφαρμογής της στρατηγικής Ευρώπη 2020·

52.

καλεί τα κράτη μέλη να ενισχύσουν και να βελτιώσουν τις ενεργητικές πολιτικές απασχόλησης που υιοθετούν για την ένταξη των ατόμων με αναπηρία στην εργασία, καθώς επίσης και την αποτελεσματικότητα των αρμόδιων εθνικών φορέων·

53.

σημειώνει ότι τα κράτη μέλη θα πρέπει, ως προτεραιότητα, να συμφωνήσουν και να εγκρίνουν το συντομότερο δυνατό την πρόταση οδηγίας του Συμβουλίου για την εφαρμογή της αρχής της ίσης μεταχείρισης μεταξύ ατόμων ανεξαρτήτως θρησκείας ή πεποιθήσεων, αναπηρίας, ηλικίας ή γενετήσιου προσανατολισμού (COM(2008)0426)· καλεί την Επιτροπή να συνεχίσει να υποστηρίζει την υπέρβαση των τεχνικών δυσκολιών εντός του Συμβουλίου προκειμένου να εξασφαλιστεί η επίτευξη μιας ταχείας συμφωνίας· σημειώνει ότι η πολιτική κατά των διακρίσεων διαδραματίζει καίριο ρόλο στην προώθηση της κοινωνικής ένταξης και της απασχόλησης για άτομα με αναπηρία·

54.

ζητεί την αναθεώρηση της ευρωπαϊκής νομοθεσίας για τις δημόσιες προμήθειες προκειμένου τα κριτήρια προσβασιμότητας να καταστούν υποχρεωτικά για την εφαρμογή των κριτηρίων επιλογής που στοχεύουν στην προώθηση της κοινωνικής ένταξης, της καινοτομίας και της προσβασιμότητας για τα άτομα με αναπηρία·

55.

τονίζει ότι, παρά τις υφιστάμενες διαφορές μεταξύ των επιμέρους κρατών μελών, η μεγάλη πλειονότητα των συστημάτων κοινωνικής ασφάλισης δεν προσφέρει την κατάλληλη ευελιξία ώστε να επιτρέπει τη λήψη κοινωνικών παροχών και παράλληλα την παραμονή του δικαιούχου στην αγορά εργασίας· ζητεί την αναθεώρηση των εν λόγω συστημάτων προκειμένου τα συστήματα κοινωνικής ασφάλισης να γίνουν πιο ενεργά και οι παροχές και η μερική αναπηρία να μπορούν να είναι συμβατές με την παραμονή στην αγορά εργασίας·

56.

υπενθυμίζει ότι η ίδια η Επιτροπή, στην ανακοίνωσή της σχετικά με μια ευρωπαϊκή στρατηγική για την αναπηρία, εκφράζει ανησυχίες σχετικά με τη χαμηλή διαθεσιμότητα υποτίτλων και ακουστικής περιγραφής στην τηλεόραση στην Ευρωπαϊκή Ένωση· υπογραμμίζει, ιδίως, το γεγονός ότι μια πανευρωπαϊκή εκστρατεία για τη διασφάλιση ευρύτερης πρόσβασης σε υποτίτλους στην τηλεόραση στην Ευρωπαϊκή Ένωση διενεργείται επί σειρά ετών από οργανώσεις κωφών και βαρήκοων με την υποστήριξη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου· ζητεί την προσεκτικότερη υλοποίηση της υποχρέωσης των κρατών μελών βάσει της οδηγίας 2007/65/ΕΚ για την ενθάρρυνση των ραδιοτηλεοπτικών σταθμών να διασφαλίσουν μεγαλύτερη προσβασιμότητα σε υπηρεσίες μέσων ενημέρωσης για άτομα με προβλήματα όρασης ή ακοής· καλεί την Επιτροπή να προβλέψει συγκεκριμένες δυνατότητες χρηματοδότησης για τους δημόσιους ραδιοτηλεοπτικούς σταθμούς προκειμένου να τους βοηθήσει να θεσπίσουν το πλαίσιο των υπηρεσιών υποτίτλων και ακουστικής περιγραφής στα προγράμματά τους·

57.

είναι της γνώμης ότι το επίπεδο απασχόλησης των ατόμων με αναπηρίες σε ολόκληρη την Ευρώπη είναι δραματικά χαμηλό και υπενθυμίζει στα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα ότι οι στόχοι της στρατηγικής Ευρώπη 2020 δεν μπορούν να επιτευχθούν εάν δεν βελτιωθεί η κατάσταση αυτών των ατόμων· ως εκ τούτου, η κοινωνία πρέπει να εξοικειωθεί με την αναπηρία και να την αποδεχτεί, μεταξύ άλλων και σε επίπεδο προσχολικής αγωγής και πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης·

58.

αναφέρει ότι τα σημερινά συστήματα εκπαίδευσης και κατάρτισης δεν αρκούν για να αποτρέψουν το υψηλό ποσοστό των ατόμων με αναπηρία που εγκαταλείπουν το σχολείο χωρίς πρόσθετες δημόσιες πολιτικές που προσφέρουν ειδική μαθησιακή υποστήριξη, αφού το στοιχείο που συνδέεται με το στόχο της στρατηγικής Ευρώπη 2020 συνιστά μείωση λιγότερη από 10 %· τονίζει ότι αυτό οδηγεί σε σημαντικά κοινωνικά μειονεκτήματα και μειονεκτήματα όσον αφορά την απασχόληση, που έχουν αποτέλεσμα τη φτώχεια μεταξύ ατόμων με αναπηρία, ειδικότερα κατά τη διάρκεια της παρούσας οικονομικής κρίσης· δεδομένου του υψηλού ποσοστού ατόμων με αναπηρία που εγκαταλείπουν το σχολείο και υπό το πρίσμα των συμπερασμάτων του Συμβουλίου της 11ης Μαΐου 2010 σχετικά με την κοινωνική διάσταση της εκπαίδευσης και της κατάρτισης, τονίζει την ανάγκη για επένδυση σε αποτελεσματικά (περιλαμβανομένων εναλλακτικών) εκπαιδευτικά και προγράμματα (επαγγελματικής) κατάρτισης και την προώθηση αυτών που θα είναι προσαρμοσμένα στα χαρακτηριστικά, τις δεξιότητες και τις ανάγκες ατόμων με αναπηρία, σημειώνει δε ότι αυτό απαιτεί τη διαθεσιμότητα επαρκούς αριθμού εξειδικευμένου και δραστήριου επαγγελματικού δυναμικού με σωστά και κατάλληλα προγράμματα, καθώς και την πρόβλεψη τέτοιων προγραμμάτων στη διδασκόμενη ύλη όλων των επαγγελματικών ιδρυμάτων εκπαίδευσης και κατάρτισης και των ιδρυμάτων ανώτερης εκπαίδευσης, καθώς επίσης στη μη διδασκόμενη ύλη που απευθύνεται σε άτομα με αναπηρία, με σκοπό να καταπολεμηθούν οι αρνητικές συμπεριφορές έναντι παιδιών με αναπηρία και προκειμένου αυτά να αποκτήσουν τα κατάλληλα προσόντα για τη σύγχρονη και ανοικτή αγορά εργασίας· καλεί τα κράτη μέλη και την Επιτροπή να παράσχει σε άτομα με αναπηρία τη δυνατότητα καλύτερης πρόσβασης στην ενημέρωση σχετικά με τα υφιστάμενα προγράμματα κινητικότητας και εκπαίδευσης, καθώς και ισότιμη πρόσβαση στα προγράμματα δια βίου μάθησης· σημειώνει ότι απαιτείται η ενσωμάτωση της διάστασης της πολιτικής κατά των διακρίσεων στη στρατηγική Ευρώπη 2020 και στις εμβληματικές πρωτοβουλίες της, προκειμένου να τηρηθεί το άρθρο 24 της UN CRPD·

59.

επιβεβαιώνει ότι η εκπαίδευση χωρίς αποκλεισμούς πρέπει να βρίσκεται στο επίκεντρο, κυρίως στο πλαίσιο της αναγνώρισης της αποκτηθείσας πείρας, και, συνεπώς, πρέπει αυτό να τονιστεί στο πλαίσιο του στρατηγικού πλαισίου για την ευρωπαϊκή συνεργασία στην εκπαίδευση και την κατάρτιση («ΕΚ 2020») καθώς και στην εμβληματική πρωτοβουλία για τις νέες δεξιότητες και θέσεις απασχόλησης της στρατηγικής Ευρώπη 2020· σημειώνει επιπλέον την ανάγκη για νέες και κατάλληλες κατευθυντήριες γραμμές και τη σωστή χρήση των ΤΠ στα σχολεία και στο σπίτι για την παροχή εξατομικευμένης και προσαρμοσμένης βοήθειας·

60.

τονίζει ότι για όλα τα παιδιά, συμπεριλαμβανομένων των παιδιών με αναπηρίες, πρέπει να διασφαλισθεί το δικαίωμα καθολικής πρόσβασης σε όλους τους τομείς και όλα τα επίπεδα εκπαίδευσης σε όλα τα εκπαιδευτικά ιδρύματα· καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να εντατικοποιήσουν τη γενική πληροφόρηση των οικογενειών με παιδιά με αναπηρίες ώστε να εξασφαλίζεται η έγκαιρη αναγνώριση και υποστήριξη και να ανοίγονται δυνητικές λύσεις για τις συγκεκριμένες ανάγκες τους· τονίζει τη σημασία της κρατικής υποστήριξης στις οικογένειες ατόμων με αναπηρία, όσον αφορά χρηματοδότηση, υποστήριξη (συμπεριλαμβανομένων των υπηρεσιών φροντίδας παιδιών), παροχή υγειονομικής περίθαλψης, ψυχολογική στήριξη και ανταλλαγή εμπειριών, καθώς και περισσότερο ευέλικτα ωράρια εργασίας για (έναν από) τους γονείς με παιδιά με αναπηρία· προτρέπει τα κράτη μέλη να δημιουργήσουν ειδικές και προσβάσιμες θυρίδες όπου θα μπορούν να παρέχονται πληροφορίες και συμβουλές διοικητικής φύσεως· καλεί τα κράτη μέλη να υποστηρίξουν τις οικογένειες ατόμων με αναπηρία και τους επαγγελματίες που εργάζονται στα εθνικά συστήματα υγείας μέσω στοχοθετημένων μέτρων ενημέρωσης και κατάρτισης και με τη συμμετοχή των ενώσεων των ασθενών στις διαδικασίες λήψης αποφάσεων και παρακολούθησης·

61.

υπογραμμίζει ότι οι εργοδότες πρέπει να επιτρέπουν στα άτομα με αναπηρίες να καταλαμβάνουν μια θέση εργασίας, εφόσον διαθέτουν τα προσόντα, και να εξελίσσονται, υποστηρίζοντάς τα μέσω κατάρτισης·

62.

τονίζει ότι πρέπει να ενθαρρυνθεί η προώθηση ολοκληρωμένων προγραμμάτων σχολικής εκπαίδευσης-εργασίας που θα επιτρέπουν την άμεση μετάβαση από την εκπαίδευση στον εργασιακό βίο για τα παιδιά με αναπηρία·

63.

τονίζει ότι, όσον αφορά τους νέους με αναπηρία, απαιτείται επίσης μέριμνα για τα ζητήματα κατάρτισης και εκπαίδευσης εκτός σχολικού συστήματος, όπως, για παράδειγμα, στους τομείς της κοινωνικότητας, των μέσων μαζικής ενημέρωσης (στο πλαίσιο των οποίων πρέπει να αναπτύσσεται ολοένα και περισσότερο το κριτήριο της προσβασιμότητας με συστήματα υποτιτλισμού και ακουστικής περιγραφής), του αθλητισμού, της ψυχαγωγίας και των υπαίθριων δραστηριοτήτων, αναλόγως με τις ιδιαιτερότητες κάθε νηπίου ή παιδιού· τονίζει ότι αυτά δεν είναι μόνον απαραίτητα μέσα για την υγιή ανάπτυξη κάθε ατόμου, αλλά αποτελούν και αναπαλλοτρίωτα δικαιώματα αναγνωρισμένα από τον ΟΗΕ·

64.

τονίζει ότι η διά βίου μάθηση αποτελεί έναν πολύ σημαντικό τρόπο για να υποστηριχθεί και να αυξηθεί η προσαρμοστικότητα και η συνέχεια της απασχόλησης των ατόμων με αναπηρίες και ότι αυτό αφορά κυρίως τα άτομα που αποκτούν μια μορφή αναπηρίας στο πλαίσιο της απασχόλησης, και ιδίως τα άτομα που πάσχουν από μια νόσο η οποία στην πορεία προκαλεί αναπηρία·

65.

καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να υποστηρίξουν ή να θεσπίσουν υπηρεσίες αποκατάστασης στον τομέα της υγείας, της εκπαίδευσης, της κατάρτισης, της απασχόλησης, των μέσων για μια ανεξάρτητη διαβίωση, των μεταφορών, κτλ. που θα είναι αποτελεσματικότερες και επικαλυπτόμενες και οι οποίες δεν πρέπει μόνο να παρακολουθούνται και να προσαρμόζονται στις ατομικές ανάγκες, αλλά να βοηθούν και στον μακροπρόθεσμο δημοσιονομικό και αναπτυξιακό σχεδιασμό·

66.

πιστεύει ότι πρέπει να διοχετευθεί καταλληλότερη χρηματοδότηση προς τις οργανώσεις των ατόμων με αναπηρίες· επιμένει ότι για τις εν λόγω οργανώσεις, το ποσοστό συγχρηματοδότησης δεν πρέπει να είναι υψηλότερο του 10 % της αξίας των σχεδίων που υποβάλλονται από τις ίδιες, δεδομένων των γνωστών οικονομικών δυσχερειών τους·

67.

τονίζει ότι η εθελοντική κοινωνική εταιρική ευθύνη μπορεί επίσης να αποτελέσει σημαντική δυναμική στην κατάσταση των ατόμων με αναπηρία· ζητεί τη θέσπιση βοήθειας και επιδοτήσεων με ειδική αναφορά στους πόρους και στον προγραμματισμό της ΕΕ, που θα ποικίλουν ανάλογα με τον τύπο της σύμβασης, για εταιρείες και άτομα που προσλαμβάνουν εργαζόμενους με αναπηρία· καλεί τους φορείς και τα ενδιαφερόμενα μέρη να υποστηρίξουν και να εφαρμόσουν ορθές πρακτικές σε αυτόν τον τομέα με ειδική αναφορά στις γυναίκες με παιδιά με αναπηρία·

68.

επαναβεβαιώνει ότι η κατάρτιση των δημόσιων υπαλλήλων των θεσμικών οργάνων της ΕΕ και των κρατών μελών στην υποδοχή και στην ενημέρωση ατόμων με αναπηρία θα πρέπει να αποτελεί τον κανόνα και ότι η πρόσβαση σε δημόσια νομικά έγγραφα και διαδικασίες θα πρέπει να υποστηρίζεται από συγκεκριμένες δράσεις· καλεί τα θεσμικά όργανα της ΕΕ να αποτελέσουν παράδειγμα όσον αφορά την απασχόληση ατόμων με αναπηρίες και προτρέπει τα κράτη μέλη να επιδιώξουν επίσης την υλοποίηση αυτής της στρατηγικής·

69.

τονίζει ότι οι πολιτικές ενθάρρυνσης και στήριξης της αυτοαπασχόλησης πρέπει να λαμβάνουν δεόντως υπόψη την ένταξη των ατόμων με αναπηρία τόσο στην αγορά εργασίας όσο και στην οικονομική δραστηριότητα, δεδομένου ότι αποτελεί πηγή ευελιξίας η οποία σε πολλές περιπτώσεις επιτρέπει την υπέρβαση των περιορισμών και των εμποδίων που υπάρχουν στους χώρους εργασίας· καλεί τα κράτη μέλη να θεσπίσουν περισσότερο κατάλληλες και περισσότερο αποτελεσματικές ενισχύσεις για τις πολιτικές αυτοαπασχόλησης που αφορούν αυτή την κοινωνική ομάδα·

70.

καλεί την Επιτροπή να παρουσιάσει με αποτελεσματικότερο τρόπο τα πλεονεκτήματα της προσβασιμότητας και να ενσωματώσει τη διάσταση του κόστους και των δαπανών ως προς τη δημιουργία ενός περιβάλλοντος χωρίς φραγμούς για όλους, με ιδιαίτερη έμφαση στη γηράσκουσα κοινωνία·

71.

ενθαρρύνει τη δημιουργία ειδικών μορφών άδειας έτσι ώστε οι γονείς να μπορούν να φροντίζουν τα παιδιά τους με αναπηρία· υποστηρίζει επίσης ότι η δέσμευση και η εργασία των γονέων που έχουν παιδιά με αναπηρία θα πρέπει να αναγνωρίζεται ως επαγγελματική εμπειρία και θα πρέπει να λαμβάνεται ειδικά υπόψη όταν υπολογίζονται τα συνταξιοδοτικά δικαιώματα·

72.

τονίζει ότι η ανεμπόδιστη πρόσβαση σε υπηρεσίες υγείας και σε σύνθετες υπηρεσίες αποκατάστασης δεν ανακόπτει πλήρως την επιδείνωση της υγείας, ιδίως σε μια γηράσκουσα κοινωνία, και για τον λόγο αυτόν ο καθένας φέρει ευθύνη σε σχέση με τις καθημερινές δραστηριότητες και τις καταναλωτικές συνήθειες, προκειμένου να δημιουργηθεί μια βιώσιμη κοινωνία στην οποία θα δίνεται ολοένα μεγαλύτερη αξία στην υγεία, από την πρόληψη έως την αποκατάσταση·

73.

καλεί την Επιτροπή να διασφαλίσει επαρκή χρηματοδοτική στήριξη για την κεντρική οργάνωση εκπροσώπησης των ατόμων με αναπηρίες της ΕΕ, καθώς και για τις άλλες ευρωπαϊκές οργανώσεις των ατόμων με περιορισμένες ικανότητες, ούτως ώστε να διευκολυνθεί η πλήρης συμμετοχή στη χάραξη των πολιτικών και στην εφαρμογή της νομοθεσίας για την υλοποίηση των δεσμεύσεων της ΕΣΑ και της UN CRPD και σε άλλες διαδικασίες που αφορούν τη λήψη αποφάσεων αναφορικά με ζητήματα που αφορούν τα άτομα με αναπηρίες·

74.

εκφράζει τη λύπη του για το γεγονός ότι τα άτομα με αναπηρία επιβαρύνονται με υπέρογκα έξοδα –επιπλέον έξοδα στα οποία υποβάλλονται λόγω της αναπηρίας τους – στην καθημερινότητά τους, γεγονός που υποβαθμίζει σημαντικά την ποιότητα ζωής τους·

75.

καλεί την Επιτροπή, στο πλαίσιο των στόχων της για τη μείωση της φτώχειας, να παρουσιάσει αναλυτικά τα αριθμητικά στοιχεία που αφορούν τη φτώχεια προκειμένου να υπολογισθεί ο αριθμός των ατόμων με αναπηρία που βιώνουν φτώχεια, και να μπορέσουν να επιτευχθούν συγκρίσιμοι στόχοι για τη μείωση της φτώχειας των ατόμων με αναπηρία εντός του πλαισίου της στρατηγικής Ευρώπη 2020·

76.

επισημαίνει ότι η εξάλειψη ή η μείωση αυτής της φτώχειας προϋποθέτει την απασχόληση μεγαλύτερου αριθμού ατόμων με αναπηρίες, αυξάνοντας τα καθαρά έσοδα στα δημόσια ταμεία μέσω των φόρων και μειώνοντας τον αριθμό των παροχών που χορηγούνται σε άτομα για λόγους ακραίας φτώχειας·

77.

επιβεβαιώνει, υπενθυμίζοντας τη δυναμική ώθηση του Ευρωπαϊκού Έτους για την καταπολέμηση της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού καθώς και τη νέα ευρωπαϊκή πλατφόρμα κατά της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού, ότι η φτώχεια δεν μπορεί να περιοριστεί χωρίς την ένταξη των ατόμων με αναπηρία αρχικά στον τομέα της εκπαίδευσης και αργότερα στην αγορά εργασίας, και την προσαρμογή των πολιτικών εσόδων αναφορικά με τα συστήματα συντάξεων αναπηρίας σύμφωνα με το σημείο 12 των συμπερασμάτων του Συμβουλίου EPSCO που εγκρίθηκαν κατά τη συνεδρίασή του στις 30 Νοεμβρίου 2009, λαμβανομένου υπόψη ότι αυτή η διαδικασία μπορεί να οδηγήσει επίσης στο στιγματισμό ατόμων·

78.

αναγνωρίζει ότι ο έγκαιρος εντοπισμός και η βοήθεια έχουν ζωτική και θεμελιώδη σημασία για τα παιδιά με αναπηρίες και πρέπει να θεωρούνται μακροπρόθεσμες επενδύσεις σε μια γηράσκουσα κοινωνία· παρατηρεί ότι οι οικογένειες των ατόμων με αναπηρίες είναι περισσότερο εκτεθειμένες στον κίνδυνο της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού και ότι χρειάζεται να επιστηθεί ιδιαίτερη προσοχή στα προβλήματα αυτά·

79.

καλεί τα κράτη μέλη να αποφύγουν αδικαιολόγητες περικοπές στην κοινωνική προστασία που παρέχεται στα άτομα με αναπηρία, στο πλαίσιο των πολιτικών λιτότητας ως επακόλουθο της οικονομικής κρίσης, καθώς είναι απαραίτητη για τη διασφάλιση της αξιοπρεπούς διαβίωσης αυτών των ατόμων ως αναφαίρετο δικαίωμα τους·

80.

αναφέρει ότι τα άτομα με αναπηρία αντιμετωπίζουν υψηλό κίνδυνο κοινωνικού αποκλεισμού και φτώχειας και επισημαίνει ότι το ποσοστό φτώχειας των ατόμων με αναπηρία είναι κατά 70 % υψηλότερο από το αντίστοιχο των ατόμων χωρίς αναπηρία· τονίζει ότι άτομα με σοβαρές ή πολλαπλές αναπηρίες και μόνοι γονείς με παιδιά με αναπηρίες βρίσκονται στην πλέον ευάλωτη θέση· καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να εγγυηθούν τα δικαιώματά τους και να λάβουν μέτρα για τη βελτίωση της ποιότητας της ζωής τους παρέχοντάς τους, μεταξύ άλλων, πρόσβαση σε πρακτικές πληροφορίες για καθημερινά ζητήματα συμπεριλαμβανομένων της εξοικείωσής τους με διαδικασίες απόκτησης δεξιοτήτων και με υπηρεσίες οι οποίες έχουν αντίκτυπο στην οικογενειακή ζωή·

81.

καλεί το Συμβούλιο και την Επιτροπή να προβούν σε περαιτέρω ενέργειες και να υποβάλλουν τακτικά αναφορές σχετικά με σπάνιες ασθένειες και να παράσχουν πραγματική βοήθεια για την ανάπτυξη των επαφών μεταξύ των γονέων και των ειδικών που ζουν όσο το δυνατόν εγγύτερα στις κατοικίες τους· είναι της άποψης ότι αυτό πρέπει να ληφθεί υπόψη και να αξιολογηθεί στο πλαίσιο του έργου της οργάνωσης INSERM· καλεί την Επιτροπή να προωθήσει τη δημιουργία ευρωπαϊκού δικτύου διαπιστευμένων κέντρων για τη διάγνωση και τη θεραπεία ειδικών μορφών σπάνιων νόσων, προκειμένου να συντονίζει και να παρακολουθεί τις δραστηριότητές τους και τα οφέλη που παρέχονται στους ασθενείς·

82.

επιβεβαιώνει ότι, βάσει των νέων δικαιωμάτων που θεσπίσθηκαν στον Χάρτη της ΕΕ, η Επιτροπή υιοθετεί τη σωστή προσέγγιση έναντι των ίσων ευκαιριών: συνεχής και αδιάλειπτη καταπολέμηση των διακρίσεων, υποστήριξη των πολιτικών ενεργούς ένταξης και ευαισθητοποίησης σχετικά με την αναπηρία, συμπεριλαμβανομένων των εννοιών του «σχεδιασμού για όλους» και του «καθολικού σχεδιασμού» και υπογράμμιση της σημασίας των εύλογων προσαρμογών·

83.

καλεί τα κράτη μέλη και την Επιτροπή να επισπεύσουν την επικύρωση και εφαρμογή της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία (UN CRPD) καθώς και των προαιρετικών πρωτοκόλλων αυτής και χαιρετίζει την πρωτοβουλία της Επιτροπής για την προσχώρηση στο προαιρετικό πρωτόκολλο της σύμβασης·

84.

καλεί το Συμβούλιο και την Επιτροπή να εξετάσουν το ενδεχόμενο σύναψης μιας διοργανικής συμφωνίας με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και να καταρτίσουν εντός ενός έτους ειδική σύσταση για τη συμμετοχή του Κοινοβουλίου στην παρακολούθηση της εφαρμογής της UN CRPD·

85.

καλεί το Συμβούλιο να εγκρίνει την πρόταση απόφασης της Επιτροπής για τη σύναψη από την ΕΕ του προαιρετικού πρωτοκόλλου, τονίζοντας το γεγονός ότι ο μηχανισμός που θεσπίζεται από το εν λόγω πρωτόκολλο θα μπορούσε, με τη συμμετοχή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, να οδηγήσει στην εφαρμογή της UN CRPD από την ΕΕ·

86.

καλεί την Επιτροπή να αναπτύξει συγκεκριμένες, κατάλληλες και λεπτομερέστερες δράσεις και να θεσπίσει έναν μηχανισμό παρακολούθησης για όλα τα επίπεδα διακυβέρνησης αναφορικά με την υλοποίηση της ΕΣΑ σύμφωνα με τον κατάλογο των δράσεων της ΕΣΑ σε στενή συνεργασία με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο·

87.

καλεί τα κράτη μέλη να υποστηρίξουν όσο το δυνατόν περισσότερο κατάλληλα μέτρα και προσαρμοσμένα εργαλεία (εκτός της ιατρικής πτυχής) για μεγαλύτερο επίπεδο ανεξάρτητης διαβίωσης ούτως ώστε να διασφαλίζονται ίσες ευκαιρίες και ενεργός βίος για τα άτομα με αναπηρίες και τις οικογένειές τους·

88.

επισημαίνει την ανάγκη παροχής βοήθειας σε όσους μπορούν να εργαστούν και επιθυμούν να παραμείνουν μέρος του εργατικού δυναμικού, ακόμα και αν έχουν χάσει μέρος των λειτουργικών ικανοτήτων τους· καλεί τα κράτη μέλη να προωθήσουν μια νοοτροπία ένταξης χωρίς αποκλεισμούς και να βοηθήσουν στην ενσωμάτωση των ατόμων με μερική ικανότητα εργασίας στην αγορά εργασίας·

89.

καλεί τα κράτη μέλη να (επαν)εξετάσουν τις δράσεις και τα εθνικά προγράμματα ή τις στρατηγικές τους που σχετίζονται με την αναπηρία εντός του χρονικού περιθωρίου και του πλαισίου της ΕΣΑ σύμφωνα με τη στρατηγική Ευρώπη 2020 και τη Σύμβαση του ΟΗΕ για τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία·

90.

καλεί την Επιτροπή να παρουσιάσει μια νομοθετική πρόταση για μια ευρωπαϊκή πράξη για την προσβασιμότητα όπως ανακοινώθηκε στην ΕΣΑ, τονίζοντας την ανάγκη για ισχυρά δεσμευτικά μέτρα σε επίπεδο ΕΕ με σκοπό τη βελτίωση της προσβασιμότητας στα αγαθά και στις υπηρεσίες για τα άτομα με αναπηρίες με έναν σαφή οδικό χάρτη·

91.

καλεί από τα κράτη μέλη να υιοθετήσουν, με την υποστήριξη της Επιτροπής, ειδικά κοινωνικά μέτρα διασφάλισης της ισότιμης πρόσβασης στις υγειονομικές υπηρεσίες, περιλαμβανομένων των ποιοτικών υγειονομικών υπηρεσιών και των υπηρεσιών αποκατάστασης για τα άτομα με νοητική ή σωματική αναπηρία·

92.

τονίζει τη σημασία της έρευνας για νέες θεραπευτικές μεθόδους που ευνοούν περαιτέρω την κοινωνική ένταξη των ατόμων με αναπηρία· επισημαίνει, στο πλαίσιο αυτό, ότι, για παράδειγμα, αποδεικνύονται αποτελεσματικά το θέατρο και η θεραπευτική επαφή με κατοικίδια, καθώς προωθούν την κοινωνικοποίηση και τη διαπροσωπική επικοινωνία·

93.

προτρέπει την Επιτροπή να λάβει τα αναγκαία μέτρα που θα βοηθήσουν τα άτομα με μειωμένη όραση να πραγματοποιούν εμπορικές συναλλαγές·

94.

καλεί την Επιτροπή να περιλάβει περισσότερες αναφορές που σχετίζονται με την αναπηρία στην προβλεπόμενη αναθεώρηση της μεταρρύθμισης των δημόσιων συμβάσεων·

95.

καλεί την Επιτροπή, σύμφωνα με την έκβαση της συζήτησης που πραγματοποιήθηκε μετά την έκδοση της Πράσινης Βίβλου σχετικά με τις συντάξεις, να υποστηρίξει μια οριζόντια πολιτική σχετικά με την αναπηρία στην επικείμενη Λευκή Βίβλο που αναμένεται να δημοσιευθεί το δεύτερο εξάμηνο του 2011·

96.

καλεί την Επιτροπή να αξιολογήσει κατά πόσον τα πρόσθετα μέτρα που λαμβάνονται στο πλαίσιο των ευρωπαϊκών διαρθρωτικών ταμείων με ιδιαίτερη έμφαση στο Ταμείο Αγροτικής Ανάπτυξης θα βοηθήσουν τα άτομα με αναπηρίες που ζουν σε αγροτικές περιοχές να γίνουν ενεργοί πολίτες στην Ευρώπη·

97.

καλεί την Επιτροπή και το Συμβούλιο να καταβάλουν κάθε δυνατή προσπάθεια για τη χάραξη κανόνων σχετικά με τον προσωπικό έλεγχο ασφάλειας κατά τη χρήση των υπηρεσιών μεταφορών, οι οποίοι θα διασφαλίζουν τα θεμελιώδη δικαιώματα και την αξιοπρέπεια των επιβατών και θα εξυπηρετούν τον σκοπό του ταξιδιού τους, σε ό,τι αφορά κυρίως τις ιατρικές συσκευές, τα βοηθήματα και τον βοηθητικό εξοπλισμό που μπορούν να έχουν μαζί τους κατά τη διάρκεια του ταξιδιού, και να επιτύχουν σαφή, κοινή ερμηνεία των υφιστάμενων απαιτήσεων ασφαλείας, προκειμένου να διασφαλίζεται ότι τα άτομα με αναπηρίες δεν στερούνται της δυνατότητας να ταξιδέψουν –χωρίς κατάλληλη αιτιολόγηση και σε δυσανάλογο βαθμό– απλώς και μόνο για να μην δημιουργηθεί αναστάτωση στον πάροχο της υπηρεσίας·

98.

καλεί την Επιτροπή να εντείνει τις προσπάθειες για την επίτευξη εξατομικευμένων υπηρεσιών πλοήγησης για τους τυφλούς και τα άτομα με σοβαρά προβλήματα όρασης, να υποβάλλει ετησίως αναφορές σχετικά με αυτές και να καταθέτει συγκεκριμένες συστάσεις –λαμβάνοντας υπόψη τις δυναμικές τεχνολογικές εξελίξεις– διασφαλίζοντας ότι σημειώνεται πρόοδος και ότι είναι εφικτές οι συνεχείς, πολυτροπικές μεταφορές από πόρτα σε πόρτα, όπως ορίζεται στη Λευκή Βίβλο με τίτλο «Για ένα ανταγωνιστικό και ενεργειακά αποδοτικό σύστημα μεταφορών»·

99.

καλεί τα κράτη μέλη να αναθεωρήσουν την παροχή υπηρεσιών υγείας για τα άτομα με αναπηρίες, συμπεριλαμβάνοντας π.χ. μέτρα που σχετίζονται με τη φυσική προσβασιμότητα σε υπηρεσίες, την κατάρτιση και το ιατρικό προσωπικό, την αύξηση της ευαισθητοποίησης, την πληροφόρηση σε προσβάσιμη μορφή, τις τυποποιημένες συμβουλευτικές υπηρεσίες, συμπεριλαμβανομένης της μετάφρασης σε διάφορες γλώσσες, και τις προσαρμοσμένες υπηρεσίες υγείας ανάλογα με τις ανάγκες των ατόμων με αναπηρίες·

100.

καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη, στο πλαίσιο της στήριξης του αθλητισμού και των δραστηριοτήτων αναψυχής για τα άτομα με αναπηρίες, να αποφεύγονται οι διακρίσεις όταν εντοπίζονται αναπηρίες, και προτρέπει το Συμβούλιο να συνεχίσει τις προσπάθειές του, υπενθυμίζοντας ότι η Επιτροπή Υπουργών του Συμβουλίου της Ευρώπης υποσχέθηκε το 1986 να ενισχύσει τον αθλητισμό για τα άτομα με αναπηρίες·

101.

καλεί την Επιτροπή και το Συμβούλιο να βελτιώσουν την πρόσβαση των ατόμων με αναπηρίες στο πεδίο των δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας, συμπεριλαμβανομένης της αυξημένης ανταλλαγής βέλτιστων πρακτικών, να υποστηρίξουν την ανάπτυξη βέλτιστων μορφών συνεργασίας και να διασφαλίσουν ότι στους παρόχους υπηρεσιών επιβάλλονται κατάλληλες, κοινές και υποχρεωτικές απαιτήσεις όσον αφορά τα άτομα με αναπηρία, δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στα άτομα με προβλήματα όρασης·

102.

τονίζει ότι, σύμφωνα με το πνεύμα της UN CRPD, η οδηγία 2005/29/ΕΚ για τις αθέμιτες εμπορικές πρακτικές –ιδίως η διάταξη σχετικά με τις παραπλανητικές παραλείψεις– αφορά και τα άτομα με αναπηρίες·

103.

καλεί την Επιτροπή και το Συμβούλιο να αναλάβουν δράση βάσει της πρακτικής και της εμπειρίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, ώστε να επιτρέψουν την ανεμπόδιστη πρόσβαση των κωφών στις ΤΠΕ, σύμφωνα με τις αποφάσεις του Κοινοβουλίου του 1988 και του 1998, και να υποβάλλουν ετήσιες αναφορές σχετικά με το ζήτημα αυτό στον αρμόδιο ή στους αρμόδιους βουλευτές του ΕΚ·

104.

καλεί την Επιτροπή να εκπονήσει μελέτη σχετικά με τα άτομα με προβλήματα όρασης, όπου θα αναλύονται τα χαρακτηριστικά των ψηφιακών οθονών (διεπαφών) των προϊόντων βιομηχανικής και οικιακής χρήσης και εναλλακτικές λύσεις αντίστοιχης πληροφόρησης για τους τυφλούς και θα υποβάλλονται συγκεκριμένες νομοθετικές προτάσεις·

105.

καλεί τα κράτη μέλη και την Επιτροπή να αναγνωρίσουν τη νοηματική γλώσσα ως επίσημη γλώσσα στα κράτη μέλη· σημειώνει ότι τα κράτη μέλη θα πρέπει συνεπώς να εργαστούν προς την πιθανότητα μιας τέτοιας αναγνώρισης σύμφωνα με τη δήλωση των Βρυξελλών της 19ης Νοεμβρίου 2010·

106.

καλεί την Επιτροπή να επιστήσει την προσοχή στη συμπερίληψη των συμφερόντων των ατόμων με αναπηρίες, σύμφωνα με τους αναπτυξιακούς στόχους της χιλιετίας των Ηνωμένων Εθνών, κατά τη διαχείριση της βοήθειας για τις διεθνείς σχέσεις και την ανάπτυξη·

107.

αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στο Συμβούλιο, στην Επιτροπή και στις κυβερνήσεις και τα κοινοβούλια των κρατών μελών.

8.5.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 131/25

—

έχοντας υπόψη τις οδηγίες 2004/18/ΕΚ και 2004/17/ΕΚ σχετικά με τις διαδικασίες για τη σύναψη συμβάσεων δημοσίων προμηθειών (1) και την οδηγία 2007/66/ΕΚ σχετικά με τις διαδικασίες προσφυγής στον τομέα της συνάψεως δημοσίων συμβάσεων (2),

—

έχοντας υπόψη την απόφαση του Συμβουλίου 2010/48/ΕΚ σχετικά με την σύναψη της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρίες (3), που ετέθη σε ισχύ στις 22 Ιανουαρίου 2011 και η οποία εντοπίζει τις οδηγίες περί δημοσίων συμβάσεων ως κοινοτικές πράξεις που αναφέρονται σε θέματα τα οποία διέπονται από τη Σύμβαση,

—

έχοντας υπόψη τη Συμφωνία για τις Δημόσιες Συμβάσεις του ΠΟΕ της 15ης Απριλίου 1994,

—

έχοντας υπόψη τον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ιδιαίτερα το άρθρο 26 αυτού (ενσωμάτωση των ατόμων με αναπηρίες),

—

έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 12ης Μαΐου 2011 για την ισότητα πρόσβασης στις δημόσιες συμβάσεις εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης και στις τρίτες χώρες (4),

—

έχοντας υπόψη την Πράσινη Βίβλο της Επιτροπής σχετικά με τον εκσυγχρονισμό της πολιτικής δημόσιων συμβάσεων της ΕΕ (COM(2011)0015),

—

έχοντας υπόψη την Πράσινη Βίβλο της Επιτροπής για την επέκταση της χρήσης των δημόσιων ηλε-συμβάσεων στην ΕΕ (COM(2010)0571),

—

έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 6 Απριλίου 2011 σχετικά με μια ενιαία αγορά για τις επιχειρήσεις και την ανάπτυξη (5),

—

έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 18ης Μαΐου 2010 σχετικά με τις νέες εξελίξεις στον τομέα των δημόσιων συμβάσεων (6),

—

έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 3ης Φεβρουαρίου 2009 με θέμα «Προ-εμπορικές δημόσιες συμβάσεις: προώθηση της καινοτομίας για την εξασφάλιση βιώσιμων και ποιοτικών δημόσιων υπηρεσιών στην Ευρώπη» (7),

—

έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής με τίτλο «Έξυπνη νομοθεσία στην Ευρωπαϊκή Ένωση» (COM(2010)0543),

—

έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής με τίτλο «Προς μια πράξη για την ενιαία αγορά – Για μια κοινωνική οικονομία της αγοράς με υψηλό βαθμό ανταγωνιστικότητας – 50 προτάσεις για βελτίωση της συνεργασίας, της από κοινού ανάληψης επιχειρηματικών δραστηριοτήτων και των συναλλαγών» (COM(2010)0608),

—

έχοντας υπόψη την έκθεση του καθηγητή Mario Monti της 9ης Μαΐου 2010 με θέμα «Μια νέα στρατηγική για την ενιαία αγορά»,

—

έχοντας υπόψη το έγγραφο εργασίας των υπηρεσιών της Επιτροπής SEC(2010)1214,

—

έχοντας υπόψη την έκθεση με θέμα «Αξιολόγηση της πρόσβασης των ΜΜΕ σε αγορές δημοσίων συμβάσεων στην ΕΕ» (8),

—

έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής με τίτλο «Οι δημόσιες συμβάσεις στην υπηρεσία του περιβάλλοντος» (COM(2008)0400),

—

έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής με τίτλο «Προτεραιότητα στις μικρές επιχειρήσεις – Μια «Small Business Act» για την Ευρώπη» (COM(2008)0394),

—

έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής με τίτλο «Εμβληματική πρωτοβουλία στο πλαίσιο της στρατηγικής Ευρώπη 2020 Ένωση καινοτομίας (COM(2010)0546),

—

έχοντας υπόψη τη γνωμοδότηση της Επιτροπής των Περιφερειών της 11-12 Μαΐου 2011 για την Πράσινη Βίβλο με θέμα «Ο εκσυγχρονισμός της πολιτικής δημόσιων συμβάσεων της ΕΕ – προς μια πιο αποτελεσματική ευρωπαϊκή αγορά»,

—

έχοντας υπόψη τη γνωμοδότηση της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής της 13ης Ιουλίου 2011 για την Πράσινη Βίβλο με θέμα «Ο εκσυγχρονισμός της πολιτικής δημόσιων συμβάσεων της ΕΕ – προς μια πιο αποτελεσματική ευρωπαϊκή αγορά»,

—

έχοντας υπόψη τη γνωμοδότηση της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής της 13ης Ιουλίου 2011 για την Πράσινη Βίβλο για την επέκταση της χρήσης των δημόσιων ηλε-συμβάσεων στην ΕΕ,

—

έχοντας υπόψη το άρθρο 48 του Κανονισμού του,

—

έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Εσωτερικής Αγοράς και Προστασίας των Καταναλωτών και τις γνωμοδοτήσεις της Επιτροπής Διεθνούς Εμπορίου, της Επιτροπής Ελέγχου του Προϋπολογισμού, της Επιτροπής Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων, της Επιτροπής Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας των Τροφίμων, της Επιτροπής Βιομηχανίας, Έρευνας και Ενέργειας και της Επιτροπής Περιφερειακής Ανάπτυξης (A7-0326/2011),

Α.

λαμβάνοντας υπόψη ότι μια ενωσιακή αγορά δημοσίων συμβάσεων που λειτουργεί σωστά είναι βασικός οδηγός της ανάπτυξης και ακρογωνιαίος λίθος της ενιαίας αγοράς και, επιπροσθέτως θεμελιώδους σημασίας για την ώθηση του ανταγωνισμού και της καινοτομίας και το χειρισμό των ταχέως αναδυομένων περιβαλλοντικών και κοινωνικών προκλήσεων της δημόσιας πολιτικής, καθώς και θεμάτων ποιότητας εργασίας, συμπεριλαμβανομένων της ικανοποιητικής αμοιβής, της ισότητας, της κοινωνικής συνοχής και ενσωμάτωσης, επιτυγχάνοντας ταυτόχρονα τη μέγιστη αξία για τους πολίτες, τις επιχειρήσεις και τους φορολογουμένους·

Β.

λαμβάνοντας υπόψη ότι οι ευρωπαϊκοί κανόνες για τις δημόσιες συμβάσεις συνέβαλαν ουσιαστικά στην αύξηση της διαφάνειας και της ίσης μεταχείρισης, στην καταπολέμηση της διαφθοράς και στον επαγγελματισμό στο πλαίσιο της διαδικασίας των συμβάσεων·

Γ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι, δεδομένου του ισχύοντος οικονομικού πλαισίου, είναι περισσότερο από ποτέ κρίσιμης σημασίας η εξασφάλιση μιας βέλτιστης αποτελεσματικότητας των δημοσίων δαπανών, περιορίζοντας ταυτόχρονα στο μέτρο του δυνατού το κόστος που επωμίζονται οι επιχειρήσεις και ότι μία καλύτερη λειτουργία των δημοσίων συμβάσεων θα συνέβαλε στην επίτευξη των δύο αυτών στόχων·

1.

επικροτεί την Πράσινη Βίβλο της Επιτροπής και την ευρεία διαδικασία διαβούλευσης ως αφετηρία για την αναθεώρηση των οδηγιών για τις δημόσιες συμβάσεις σύμφωνα με τις διατάξεις της Συνθήκης της Λισαβόνας και τη νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, καθώς και με τους αναθεωρημένους κανόνες για τις κρατικές ενισχύσεις·

2.

υπογραμμίζει ότι αν και η αναθεώρηση των οδηγιών της ΕΕ για τις συμβάσεις το 2004 οδήγησε σε μία χρήσιμη περαιτέρω ανάπτυξη της ενιαίας αγοράς δημοσίων συμβάσεων, παρατηρείται μία ανάγκη – λίγα χρόνια μετά την μεταφορά των οδηγιών 2004/17/ΕΚ και 2004/18/ΕΚ στα εθνικά δίκαια – να αξιολογηθεί κατά πόσον η βελτιστοποίηση και διευκρίνηση των οδηγιών είναι αναγκαίες προκειμένου να αντιμετωπιστούν οι αδυναμίες που έγιναν εμφανείς στην πράξη· υπογραμμίζει ότι πολλοί ενδιαφερόμενοι παράγοντες θεωρούν ότι οι κανόνες για τις δημόσιες συμβάσεις είναι πολύ πολύπλοκοι και αναλυτικοί, πράγμα που οδηγεί σε δαπανηρές και επαχθείς διοικητικές διαδικασίες σε σχέση με τη συμμόρφωση· εκφράζει τη λύπη του για τα συχνά περιστατικά ανεπαρκούς μεταφοράς των κανόνων στην εθνική νομοθεσία, και για την ανεπάρκεια των μέτρων κατάρτισης· καλεί την Επιτροπή να προτείνει μία ουσιαστική απλούστευση και ενοποίηση των κανόνων διευκρινίζοντας ταυτόχρονα περαιτέρω αυτούς όπου είναι απαραίτητο· τονίζει επιπλέον ότι η αυξημένη χρήση της πληροφορικής πρέπει σήμερα να διαδραματίσει μείζονα ρόλο στον περιορισμό του διοικητικού φόρτου και των δαπανών και ότι οι διάφορες ευρωπαϊκές πρωτοβουλίες για τις ηλεκτρονικές συμβάσεις και το ηλεκτρονικό εμπόριο θα πρέπει να εναρμονιστούν αναλόγως με τη μεταρρύθμιση των κανόνων για τις δημόσιες συμβάσεις·

3.

ζητεί να περιληφθεί στις οδηγίες ρητή δήλωση ότι δεν εμποδίζουν καμία χώρα να συμμορφωθεί με τη Σύμβαση C94 του ΔΟΕ· καλεί την Επιτροπή να ενθαρρύνει όλα τα κράτη μέλη να συμμορφωθούν με τη Σύμβαση αυτή· επισημαίνει ότι η αποτελεσματική λειτουργία του τομέα των βιώσιμων δημόσιων συμβάσεων προϋποθέτει σαφείς και αδιαμφισβήτητους κανόνες σε επίπεδο ΕΕ που καθορίζουν με ακρίβεια το πλαίσιο της νομοθεσίας των κρατών μελών και της εφαρμογής της·

4.

ζητεί να διευκρινισθεί το πεδίο εφαρμογής των οδηγιών· επισημαίνει ότι ο κύριος σκοπός των δημοσίων συμβάσεων είναι η αγορά αγαθών, έργων και υπηρεσιών από δημόσιες αρχές προκειμένου να ανταποκριθούν στις ανάγκες των πολιτών τους και να διασφαλίσουν την αποτελεσματική χρήση των δημόσιων πόρων· υπογραμμίζει ότι προκειμένου να θεωρηθεί μια διαδικασία δημόσια σύμβαση, πρέπει να υπάρχει άμεσο όφελος για την αναθέτουσα αρχή·

5.

ζητεί να αποσαφηνιστούν οι ορισμοί των οδηγιών – για παράδειγμα ο ορισμός του «φορέα δημόσιου δικαίου» – βάσει της νομολογίας του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου και χωρίς να περιορίζεται το πεδίο εφαρμογής των κανόνων της ΕΕ περί δημοσίων συμβάσεων·

6.

υπενθυμίζει το ψήφισμά του που εξέδωσε το Μάιο 2010 σχετικά με τις πρόσφατες εξελίξεις στον τομέα των δημοσίων συμβάσεων, που λαμβάνει υπόψη τη νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου και εκφράζει την άποψη ότι η συνεργασία μεταξύ δημοσίων φορέων δεν υπόκειται στους κανόνες για τις δημόσιες συμβάσεις εφόσον πληρούνται τα ακόλουθα κριτήρια: σκοπός της συνεργασίας είναι η παροχή υπηρεσίας κοινής ωφέλειας εκ μέρους όλων των ενεχόμενων δημόσιων υπηρεσιών· το έργο διεκπεραιώνεται αποκλειστικά και μόνο από τις ενδιαφερόμενες δημόσιες υπηρεσίες, χωρίς δηλαδή τη συμμετοχή ιδιωτικού κεφαλαίου· και η δραστηριότητα επιτελείται βασικά για τις δημόσιες υπηρεσίες που συμμετέχουν· υπογραμμίζει το γεγονός ότι η μεταφορά αρμοδιοτήτων μεταξύ οργανισμών του δημόσιου τομέα εμπίπτει στην εσωτερική διοικητική οργάνωση των κρατών μελών και δεν υπόκειται σε κανόνες περί συμβάσεων· είναι της άποψης ότι οι διευκρινίσεις αυτές πρέπει να κωδικοποιηθούν στις οδηγίες για τις δημόσιες συμβάσεις·

7.

υπογραμμίζει τον αποκλεισμό των συμβάσεων παραχώρησης δικαιώματος παροχής υπηρεσιών από το πεδίο εφαρμογής των κανόνων δημοσίων συμβάσεων· υπενθυμίζει ότι καλό θα ήταν να ληφθούν υπόψη τόσο η πολυπλοκότητα των διαδικασιών όσο και οι διαφορές που υφίστανται μεταξύ των κρατών μελών στον τομέα της νομοθεσίας και της νομικής πρακτικής όσον αφορά την παροχή υπηρεσιών· θεωρεί ότι ο ορισμός του όρου «παροχή υπηρεσιών» και ο καθορισμός του νομικού πλαισίου που θα διέπει την παροχή αυτή έχουν εξελιχθεί μετά την έγκριση των οδηγιών του 2004 για τις δημόσιες συμβάσεις και της συμπληρωματικής νομολογίας του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου· επιμένει στο γεγονός ότι μία πρόταση νομοθετικής πράξης σχετικά με τις παροχές υπηρεσιών αιτιολογείται μόνο με την ενδεχόμενη αντιμετώπιση στρεβλώσεων της εσωτερικής αγοράς· υπογραμμίζει ότι ουδεμία τέτοια στρέβλωση έχει μέχρι σήμερα εντοπιστεί και ότι μία νομοθετική πράξη σχετικά με τις παροχές υπηρεσιών είναι επομένως ανώφελη εφόσον δεν προβλέπει μία καταφανή βελτίωση της λειτουργίας της εσωτερικής αγοράς·

8.

τονίζει ότι η σημερινή ταξινόμηση σε κατηγορίες υπηρεσιών Α και Β θα πρέπει να διατηρηθεί, καθώς οι «ελαφρότερες» διατάξεις για τις υπηρεσίες Β δικαιολογούνται από τα χαρακτηριστικά της εν λόγω κατηγορίας ως υπηρεσιών που παρέχονται κυρίως σε τοπικό ή περιφερειακό επίπεδο· καλεί την Επιτροπή να αναπτύξει εργαλεία που θα διευκολύνουν τις τοπικές και περιφερειακές αρχές στο να αποφασίζουν σε ποια κατηγορία εντάσσονται τα συγκεκριμένα καθήκοντα της σύμβασης·

9.

παρατηρεί σε αυτό το πλαίσιο ότι η εφαρμογή του δικαίου των συμβάσεων κατά την παροχή προσωπικών κοινωνικών υπηρεσιών δεν είναι συχνά ο καλύτερος τρόπος για την επίτευξη των βέλτιστων αποτελεσμάτων για τους χρήστες των εν λόγω υπηρεσιών· ζητεί επίσης την αναγνώριση, εκ μέρους του ενωσιακού δικαίου, ορθών πρακτικών των κρατών μελών που βασίζονται στο γεγονός ότι όλοι οι πάροχοι που πληρούν τους νομοθετικά προκαθορισμένους όρους επιτρέπεται – ανεξάρτητα από τη νομική τους μορφή – να παρέχουν υπηρεσίες, εφόσον λαμβάνονται υπόψη οι αρχές της ίσης μεταχείρισης, της διαφάνειας και της αποφυγής διακρίσεων·

10.

υπογραμμίζει ότι η καθιέρωση των νέων κανόνων για τις αγορές δημοσίων συμβάσεων κάτω από τα όρια της ΕΕ θα έπρεπε να αποφευχθεί, δεδομένου ότι ενδέχεται να θέσει σε κίνδυνο την ασφάλεια δικαίου που έχει καθιερωθεί σε εθνικό επίπεδο·

11.

καλεί την Επιτροπή να ευθυγραμμίσει την οδηγία για τα μέσα προσφυγής με το νέο πλαίσιο για τις δημόσιες συμβάσεις που θα προκύψει μετά την τρέχουσα αναθεώρηση και να προβεί στην ενέργεια αυτή παράλληλα με την κύρια νομοθετική πρόταση, προκειμένου να εξασφαλίζεται η συνέπεια·

12.

τονίζει την ευθύνη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής να ελέγχει την ορθή μεταφορά των οδηγιών της ΕΕ στα κράτη μέλη·

13.

εκφράζει την άποψη ότι για να αναπτυχθεί το πλήρες δυναμικό των δημοσίων συμβάσεων, το κριτήριο της χαμηλότερης τιμής δεν πρέπει πλέον να είναι αποφασιστικής σημασίας για την κατακύρωση των συμβάσεων και ότι πρέπει να αντικατασταθεί γενικώς με το κριτήριο της πλέον οικονομικώς συμφέρουσας προσφοράς, από την άποψη των οικονομικών, κοινωνικών και περιβαλλοντικών οφελών – λαμβάνοντας υπόψη το κόστος ολόκληρου του κύκλου ζωής των αντίστοιχων αγαθών, υπηρεσιών ή έργων· υπογραμμίζει ότι τούτο δεν αποκλείει τη χαμηλότερη τιμή ως αποφασιστικό κριτήριο στην περίπτωση προϊόντων ή υπηρεσιών υψηλής τυποποίησης· ζητεί από την Επιτροπή να αναπτύξει σε στενή συνεργασία με τα κράτη μέλη μία μεθοδολογία για τον υπολογισμό του κόστους του κύκλου ζωής σε ευρεία και μη υποχρεωτική βάση· τονίζει ότι η υποστήριξη του κριτηρίου του «μέγιστου οικονομικού οφέλους» θα προωθούσε την καινοτομία και τις προσπάθειες για την επίτευξη της μέγιστης δυνατής ποιότητας και αξίας, δηλαδή τη συμμόρφωση με τις απαιτήσεις της στρατηγικής Ευρώπη 2020· τονίζει ότι τούτο είναι ιδιαίτερα σημαντικό για δημόσιες συμβάσεις για προϊόντα που έχουν επίπτωση στην υγεία των καταναλωτών – στον τομέα των τροφίμων για παράδειγμα – όπου η ποιότητα και οι μέθοδοι παραγωγής διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο· υπογραμμίζει ότι οι κανόνες περί δημοσίων συμβάσεων θα έπρεπε να είναι επαρκώς ελαστικοί προκειμένου να εξασφαλίζεται ότι οι παθητικοί καταναλωτές, επί παραδείγματι, στα νοσοκομεία, τους οίκους ευγηρίας, τα σχολεία και τα νηπιαγωγεία έχουν ίση πρόσβαση σε υγιεινά και οικονομικώς συμφέροντα τρόφιμα παρά απλά στη φθηνότερη διαθέσιμη επιλογή·

14.

αναγνωρίζει το γεγονός ότι η αποτελεσματική χρήση των δημόσιων συμβάσεων θα μπορούσε να αποτελέσει πραγματική κινητήρια δύναμη για την προώθηση ποιοτικών θέσεων απασχόλησης, μισθών και συνθηκών εργασίας καθώς και της ισότητας, για την ανάπτυξη δεξιοτήτων και της κατάρτισης, για την προαγωγή περιβαλλοντικών πολιτικών και για την παροχή κινήτρων έρευνας και καινοτομίας· καλεί την Επιτροπή να ενθαρρύνει τις κυβερνήσεις και τις αναθέτουσες αρχές να αυξήσουν τη χρήση των βιώσιμων δημοσίων συμβάσεων υποστηρίζοντας και προωθώντας την απασχόληση υψηλής ποιότητας και παρέχοντας ποιοτικές υπηρεσίες και αγαθά στην Ευρώπη· καλεί την Επιτροπή να εξετάσει λεπτομερώς τον τρόπο με τον οποίο οι δημόσιες συμβάσεις συνέβαλαν στην επίτευξη των ευρύτερων στόχων της ΕΕ και να εκθέσει το πρακτέο προκειμένου να βελτιωθούν οι στόχοι αυτοί στο μέλλον·

15.

υπενθυμίζει ότι οι προεμπορικές συμβάσεις είναι ένα υποχρησιμοποιούμενο εργαλείο που μπορεί να οδηγήσει σε καινοτομίες στο πλαίσιο των δημοσίων συμβάσεων και να συμβάλει σημαντικά στον εντοπισμό και την καθιέρωση των κυρίων αγορών καθώς και τη βελτίωση της πρόσβασης των μικρομεσαίων επιχειρήσεων στις δημόσιες συμβάσεις· θεωρεί επιπλέον ότι το προτεινόμενο πρότυπο επιμερισμού του κινδύνου και του οφέλους (IPR) στις προεμπορικές συμβάσεις απαιτεί τόσο νομική διευκρίνιση όσο και απλούστευση προκειμένου να καταστεί δυνατή η τακτική και αποτελεσματική χρήση του εργαλείου αυτού εκ μέρους των διαγωνιζομένων· ζητεί ως εκ τούτου από την Επιτροπή να προτείνει μία προσαρμογή των σχετικών με τις συμβάσεις και τις κρατικές ενισχύσεις κανόνων ως τμήμα της όλης αναθεώρησης, προκειμένου να προωθηθούν οι προεμπορικές συμβάσεις·

16.

επισημαίνει τη σημασία των προδιαγραφών για τις δημόσιες συμβάσεις στο βαθμό που μπορούν να συμβάλλουν ώστε οι αγοραστές-δημόσιοι φορείς να επιτυγχάνουν τους πολιτικούς τους στόχους κατά τρόπο αποτελεσματικό και χαρακτηριζόμενο από διαφάνεια· ζητεί, στο πλαίσιο αυτό, την ανάπτυξη μιας τράπεζας δεδομένων σε σχέση με τις προδιαγραφές που θα ενημερώνεται τακτικά, ιδιαίτερα σε σχέση με περιβαλλοντικά και κοινωνικά κριτήρια, που θα πρέπει να διατίθεται στις δημόσιες αρχές προκειμένου να εξασφαλίζεται ότι οι αρχές – όταν καταρτίζουν προσφορές – θα έχουν πρόσβαση στην κατάλληλη καθοδήγηση και θα διαθέτουν ένα σαφές πλαίσιο κανόνων εις τρόπον ώστε να μπορούν να εξακριβώνουν με ευκολία το κατά πόσον συμμορφούνται με τις σχετικές προδιαγραφές·

17.

ζητεί να χρησιμοποιούνται περισσότερο ανοικτές και χωρίς διακρίσεις προδιαγραφές στο πλαίσιο των δημοσίων συμβάσεων, για λόγους απλούστευσης και καινοτομίας, ιδιαίτερα στους τομείς της προσβασιμότητας, των ηλεκτρονικών τεχνολογιών και του περιβάλλοντος·

18.

τονίζει το γεγονός ότι το εάν ένα αγαθό ή μια υπηρεσία έχει παραχθεί με βιώσιμο τρόπο θεωρείται ορθά ένα χαρακτηριστικό του αγαθού που μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως κριτήριο σύγκρισης με αγαθά ή υπηρεσίες που δεν παρήχθησαν με βιώσιμο τρόπο, εις τρόπον ώστε να μπορούν οι αναθέτουσες αρχές να ελέγχουν τις περιβαλλοντικές και κοινωνικές επιπτώσεις των συμβάσεων που κατακυρώνουν κατά τρόπο χαρακτηριζόμενο από διαφάνεια χωρίς όμως ταυτόχρονα να εξασθενεί ο βασικός δεσμός με το αντικείμενο της σύμβασης· υπογραμμίζει ότι πρέπει να αποσαφηνισθεί το περιθώριο ενδεχόμενης συμπερίληψης απαιτήσεων αναφορικά με τη διαδικασία παραγωγής στις τεχνικές προδιαγραφές όλων των ειδών συμβάσεων· παραπέμπει στην υπόθεση Wienstrom, που έχει γίνει το κλασικό παράδειγμα για το πώς και γιατί τα χαρακτηριστικά της παραγωγής μπορούν να ενταχθούν στις τεχνικές προδιαγραφές·

19.

υπογραμμίζει την ανάγκη να ενισχυθεί η διάσταση της βιωσιμότητας των δημοσίων συμβάσεων φροντίζοντας να εντάσσεται σε κάθε στάδιο της διαδικασίας συμβάσεων (όπως δοκιμές ικανότητας, τεχνικές προδιαγραφές, ρήτρες επιδόσεων της σύμβασης)·

20.

υπογραμμίζει ότι ανταποκρινόμενες στην αυξημένη επίγνωση του αντίκτυπου αγαθών, έργων και υπηρεσιών στο περιβάλλον και το κλίμα, οι αναθέτουσες αρχές πρέπει να συμπεριλαμβάνουν το περιβαλλοντικό κόστος στην αξιολόγησή τους σε σχέση με «την πλέον συμφέρουσα από οικονομική άποψη προσφορά» και τον υπολογισμό τους για το κόστος του κύκλου ζωής·

21.

επισημαίνει ότι το κείμενο των οδηγιών χρήζει μεγαλύτερης ακρίβειας όσον αφορά την βελτίωση της πρόσβασης των ατόμων με αναπηρία·

22.

θεωρεί ότι οι ισχύουσες διατάξεις σε σχέση με την υπεργολαβία θα έπρεπε να ενισχυθούν δεδομένου ότι η χρήση πολλαπλών επιπέδων υπεργολαβίας ενδέχεται να δημιουργεί πρόβλημα σε σχέση με την τήρηση των συλλογικών συμβάσεων, των όρων εργασίας και των προτύπων για την υγεία και την ασφάλεια· προτείνει ως εκ τούτου να ενημερώνονται οι δημόσιες αρχές εν λεπτομερεία σε σχέση με τη χρήση της υπεργολαβίας πριν από τη σύναψη της σύμβασης· ζητεί από την Επιτροπή να αξιολογήσει, με το βλέμμα στραμμένο στη μελλοντική αναθεώρηση των οδηγιών, κατά πόσον χρειάζονται περαιτέρω κανόνες σχετικά με την ανάθεση συμβάσεων υπεργολαβίας, για παράδειγμα σχετικά με τη θέσπιση αλυσίδας ευθυνών, προκειμένου ιδίως οι υπεργολάβοι ΜΜΕ να μην υπόκεινται σε συνθήκες χειρότερες από εκείνες που ισχύουν για τον βασικό ανάδοχο στον οποίο έχει ανατεθεί η δημόσια σύμβαση·

23.

αναγνωρίζει το ρόλο που μπορεί να διαδραματίσει η ΕΕ προκειμένου να διευκολύνει την ανάπτυξη επιτυχών εταιρικών σχέσεων δημόσιου-ιδιωτικού τομέα (ΔΙΚ), μέσω της προαγωγής του θεμιτού ανταγωνισμού και της ανταλλαγής βέλτιστων πρακτικών μεταξύ όλων των κρατών μελών στο πλαίσιο των κοινωνικών πολιτικών και των πολιτικών απασχόλησης· επισημαίνει, ωστόσο, ότι υφίστανται σημαντικές διαφορές μεταξύ κρατών μελών ως προς τις νομικές και διαδικαστικές απαιτήσεις που ισχύουν στον τομέα αυτό· καλεί, ως εκ τούτου, την Επιτροπή να αποσαφηνίσει την έννοια των συμπράξεων ΔΙΚ, ιδιαίτερα όσον αφορά την από κοινού ανάληψη κινδύνων και την εκπλήρωση των οικονομικών υποχρεώσεων μεταξύ των συμβαλλόμενων μερών·

24.

καλεί την Επιτροπή να επανεκτιμήσει το κατάλληλο επίπεδο κατωτάτων ορίων για τις συμβάσεις προμηθειών και υπηρεσιών, και εφόσον απαιτείται να αυξήσει αυτά, προκειμένου να διευκολύνει την πρόσβαση στις δημόσιες συμβάσεις, μεταξύ άλλων, των μη κερδοσκοπικών φορέων και των παραγόντων της κοινωνικής οικονομίας και των ΜΜΕ· ζητεί να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στις νομικά δεσμευτικές απαιτήσεις της Συμφωνίας του ΠΟΕ περί δημοσίων συμβάσεων· τονίζει ότι, δεδομένων των δυσκολιών που ήδη υφίστανται στις διαπραγματεύσεις σχετικά με το θέμα της πρόσβασης στις δημόσιες συμβάσεις, θα πρέπει επίσης να έχει κανείς κατά νου ότι η αύξηση των κατωτάτων ορίων στην Ευρώπη μπορεί εύκολα να οδηγήσει σε περαιτέρω περιπλοκές στην εμπορική πολιτική της ΕΕ·

25.

τονίζει ότι κάθε επέκταση της εφαρμογής των ενωσιακών κανόνων για τις δημόσιες συμβάσεις στον τομέα του «τι πρέπει να αγοράζεται» αντιπροσωπεύει σημαντική αλλαγή του σημερινού καθεστώτος και πρέπει να αξιολογηθεί προσεκτικά· αμφιβάλλει για το εάν αυτό θα συνέβαλλε στην απλούστευση και τον εξορθολογισμό, και μάλλον φοβάται ότι θα οδηγούσε σε πιο περίπλοκους κανόνες, με πολλές εξαιρέσεις, των οποίων η διαχείριση στην πράξη θα ήταν δύσκολη – δεδομένου ότι οι οδηγίες για τις δημόσιες συμβάσεις είναι διαδικαστικές κατευθυντήριες γραμμές («πώς» να αγοράζεται) οι οποίες δεν πρέπει να συμπληρωθούν με διατάξεις σχετικά με το «τι» να αγοράζεται·

26.

υπογραμμίζει ότι οι οδηγίες θεωρούνται συχνά υπερβολικά αναλυτικές και ότι είναι όλο και πιο τεχνικές και πολύπλοκες, ενώ ταυτόχρονα ο νομικός κίνδυνος της μη συμμόρφωσης έχει αυξηθεί σημαντικά τόσο για τις αναθέτουσες αρχές όσο και για τους προμηθευτές· υπογραμμίζει ότι ο φόβος της πρόκλησης οδηγεί σε μια προσέγγιση αποφυγής του κινδύνου η οποία αναχαιτίζει την καινοτομία και τη βιώσιμη ανάπτυξη, καταλήγοντας πάρα πολύ συχνά στην επιλογή από τις αναθέτουσες αρχές της χαμηλότερης τιμής αντί του συμφερότερου αποτελέσματος· ζητεί να διευρυνθεί το πεδίο των διαπραγματεύσεων και της επικοινωνίας, σε συνδυασμό με μέτρα που εξασφαλίζουν τη διαφάνεια και προλαμβάνουν τις καταχρήσεις και τις διακρίσεις και ζητεί επίμονα να επιτρέπεται ρητά η διαβούλευση με παράγοντες της αγοράς ως ένα πιθανό πρώτο βήμα·

27.

σημειώνει ότι η πολιτική δημοσίων συμβάσεων πρέπει, κατά πρώτο λόγο, να διασφαλίζει την αποτελεσματική χρήση των πόρων από τα κράτη μέλη, να επιτυγχάνει τα βέλτιστα αποτελέσματα στον τομέα των δημοσίων συμβάσεων με την εφαρμογή σαφών, διαφανών και ευέλικτων διαδικασιών και να επιτρέπει στις ευρωπαϊκές επιχειρήσεις να ανταγωνίζονται επί ίσοις όροις καθ’ όλη την Ένωση·

28.

υποστηρίζει, κατά την αναθεώρηση της ευρωπαϊκής νομοθεσίας περί δημοσίων συμβάσεων, σαφείς, απλούς και ευέλικτους κανόνες, που αποφεύγουν τις πολλές λεπτομέρειες και καθιστούν τις διαδικασίες σύναψης συμβάσεων απλούστερες, λιγότερο επαχθείς, φθηνότερες, πιο ανοικτές στις ΜΜΕ και πιο φιλικές προς τις επενδύσεις· συνεπώς, διακρίνει την ανάγκη για προσήλωση στις γενικές αρχές της διαφάνειας, της ίσης μεταχείρισης και της αποφυγής των διακρίσεων· θεωρεί ότι η απλοποίηση των κανόνων για τις δημόσιες συμβάσεις θα καταστήσει δυνατή τη μείωση του κινδύνου λάθους και τη μεγαλύτερη προσοχή στις ανάγκες των μικρών αναθετουσών αρχών·

29.

συνηγορεί υπέρ του να αξιολογηθεί εάν η ευρύτερη χρήση της διαδικασίας με διαπραγμάτευση με προηγούμενη δημοσίευση σε επίπεδο ΕΕ θα έπρεπε να επιτρέπεται πέραν αυτών που προβλέπονται από τις ισχύουσες οδηγίες ούτως ώστε οι αναθέτουσες αρχές και οι οικονομικοί φορείς να μπορούν να επικοινωνούν καλύτερα, και να επιτυγχάνεται αποτελεσματικότερος συντονισμός της προσφοράς με τη ζήτηση· θεωρεί ότι η οποιαδήποτε επέκταση του πεδίου εφαρμογής της διαδικασίας με διαπραγμάτευση θα έπρεπε να προβλέπει περαιτέρω εχέγγυα κατά της κατάχρησης – όπως επί παραδείγματι μία υποχρέωση των αναθετουσών αρχών να θεσπίζουν, ευθύς εξαρχής για κάθε προσφέροντα, τουλάχιστον κάποιες ελάχιστες συνθήκες σχετικά με την εκτέλεση της διαδικασίας, σύμφωνα με την θεωρούμενη ως ορθή πρακτική των ιδιωτικών συμβάσεων – καθώς και απαιτήσεις γραπτής τεκμηρίωσης·

30.

καλεί την Επιτροπή να αναθεωρήσει τις τρέχουσες προσεγγίσεις για την αξιολόγηση των προμηθευτών (ιδίως συμφωνίες πλαίσια, δυναμικά συστήματα αγοράς και χρήση των συστημάτων αξιολόγησης από τις επιχειρήσεις κοινής ωφελείας), εις τρόπον ώστε οι οποιεσδήποτε νέες προσεγγίσεις σε σχέση με την αξιολόγηση να μειώνουν το κόστος και το χρονοδιάγραμμα, να είναι ελκυστικές τόσο για τις αναθέτουσες αρχές όσο και τους οικονομικούς παράγοντες και να οδηγήσουν στα καλύτερα δυνατά αποτελέσματα·

31.

επαναλαμβάνει ότι εμμένει στη συστηματική αποδοχή εναλλακτικών προσφορών (ή παραλλαγών), καθώς είναι καίριας σημασίας για την προώθηση και τη διάδοση καινοτόμων λύσεων· τονίζει ότι οι προδιαγραφές που αφορούν την απόδοση, καθώς και οι λειτουργικές απαιτήσεις και η ρητή αποδοχή παραλλαγών παρέχουν στους προσφέροντες τη δυνατότητα να προτείνουν καινοτόμες λύσεις, ιδίως στους ιδιαίτερα καινοτόμους τομείς όπως η ΤΠΕ· ζητεί επίσης να διερευνηθούν όλες οι δυνατότητες – τόσο νομοθετικές όσο και μη νομοθετικές – προκειμένου να διασφαλιστεί μεγαλύτερη εμπλοκή των δημοσίων συμβάσεων στην προώθηση της καινοτομίας στην Ευρώπη·

32.

καλεί την Επιτροπή να εισαγάγει διευκρινίσεις στο ρυθμιστικό πλαίσιο για τις δημόσιες συμβάσεις, ιδίως όσον αφορά τη φάση εκτέλεσης των συμβάσεων (π.χ. σχετικά με «ουσιαστικές τροποποιήσεις» ισχύουσας σύμβασης, αλλαγές σχετικά με τον ανάδοχο και τον τερματισμό των συμβάσεων)·

33.

εκφράζει τη λύπη του διότι οι συμμετέχοντες δεν έχουν παρά μόνο περιορισμένες δυνατότητες διόρθωσης παραλείψεων στις προσφορές τους· καλεί για το λόγο αυτό την Επιτροπή να διευκρινίσει ποιες παραλείψεις είναι δυνατό να διορθωθούν από τους προσφέροντες, ποιες πρόσθετες προσαρμογές επιτρέπονται και πως θα διασφαλιστούν η διαφάνεια και η ίση μεταχείριση·

34.

υπογραμμίζει ότι οι αναθέτουσες αρχές θα πρέπει να μπορούν να επωφελούνται από προηγούμενες εμπειρίες με έναν συμμετέχοντα βάσει επίσημης έκθεσης αξιολόγησης· συνιστά να θεσπιστεί χρονικό όριο για τους αποκλεισμούς που θα εξασφαλίζει τη διαφάνεια και την αντικειμενικότητα· επισημαίνει την ανάγκη νομικής διευκρίνισης στις οδηγίες 2004/17/ΕΚ και 2004/18/ΕΚ αναφέροντας ότι ένας προσφέρων που επέδειξε κακή συμπεριφορά σε προηγούμενη δημόσια σύμβαση θα μπορεί να ανακτήσει την αξιοπιστία του αφού αποδείξει ουσιαστικά ότι υπέβαλε τον εαυτό του σε αποτελεσματική διαδικασία επανόρθωσης· θεωρεί ότι η διευκρίνιση αυτή θα μπορούσε να ενισχύσει τους μηχανισμούς κατά της διαφθοράς θέτοντας κίνητρα για την επίσπευση της εξάλειψης πρακτικών διαφθοράς και θα ήρε σοβαρές νομικές αβεβαιότητες·

35.

επικρίνει το γεγονός ότι η Πράσινη Βίβλος δεν αναφέρεται στις αδυναμίες, την έλλειψη εμπειρογνωμοσύνης και γνώσεων για τις συμβάσεις και στην ανεπάρκεια των στρατηγικών δημόσιων συμβάσεων· τονίζει τη σημασία της προώθησης του επαγγελματισμού και διασφάλισης της αντικειμενικότητας εκ μέρους τόσο των αναθετουσών αρχών όσο και των παραγόντων της αγοράς, ιδίως στηρίζοντας την ανάπτυξη στοχευμένων προγραμμάτων κατάρτισης· συνιστά να συσταθεί δίκτυο κέντρων αριστείας εντός των υφισταμένων εθνικών πλαισίων και να προωθηθούν οι ανταλλαγές πληροφοριών και ορθών πρακτικών μεταξύ των κρατών μελών· ενθαρρύνει επίσης οργανισμούς κάλυψης, τόσο σε εθνικό επίπεδο όσο και σε επίπεδο ΕΕ, να αναλαμβάνουν κοινή ευθύνη καθιστώντας διαθέσιμες τις πληροφορίες και να διευκολύνουν τις ανταλλαγές πληροφοριών μεταξύ των μελών τους σε όλη την Ευρώπη· τονίζει τη σημασία των σαφών και εύληπτων εγχειριδίων τόσο για τις αναθέτουσες αρχές όσο και για τους προσφέροντες· θεωρεί λυπηρό το ότι στο πλαίσιο αυτό δεν είναι επαρκώς χρήσιμα τα έγγραφα «Buying green! A handbook on environmental public procurement» και «Buying Social: A Guide to Taking Account of Social Considerations in Public Procurement», τα οποία δημοσιεύθηκαν το 2005 και το 2010 αντιστοίχως·

36.

διαπιστώνει ότι μόνο το 1,4 % των συμβάσεων ανατέθηκαν σε επιχειρήσεις άλλου κράτους μέλους· τονίζει ότι η εμφύσηση επαγγελματισμού και η καλύτερη κατάρτιση των αναθετών και των προσφερόντων θα ενίσχυαν τον πανενωσιακό ανταγωνισμό και θα αξιοποιούσαν πληρέστερα, τα προτερήματα μίας εσωτερικής αγοράς αναθέσεων·

37.

υπογραμμίζει ότι είναι καθοριστικής σημασίας οι ΜΜΕ, που είναι η κινητήρια δύναμη της ευρωπαϊκής οικονομίας, να έχουν εύκολη πρόσβαση σε δημόσιες συμβάσεις για τη διατήρηση της απασχόλησης και τη βιώσιμη ανάπτυξη· τονίζει ότι η απλούστευση των διαδικασιών και των διοικητικών διατυπώσεων, δημιουργώντας στρατηγικές φιλικές προς τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις και εφαρμόζοντας τον κώδικα δεοντολογίας, θα διευκολύνει την πρόσβαση των επιχειρήσεων αυτών στις δημόσιες συμβάσεις και θα τους δώσει τη δυνατότητα συμμετοχής σε πιο δίκαιη και ισότιμη βάση· πιστεύει ότι η εξασφάλιση απλοποιημένης, δίκαιης και επί ίσοις όροις πρόσβασης στις δημόσιες συμβάσεις για όλους τους οικονομικούς φορείς θα οδηγήσει σε καλύτερη χρήση των χρημάτων των φορολογουμένων· επισημαίνει ότι οι ΜΜΕ γενικά δεν έχουν σημαντικό ειδικευμένο διοικητικό δυναμικό, και ότι είναι επομένως ουσιώδες να ελαχιστοποιηθεί ο διοικητικός φόρτος που τους επιβάλλεται·

38.

επισημαίνει ότι τα κριτήρια επιλογής για την οικονομική κατάσταση, για παράδειγμα σχετικά με τον κύκλο εργασιών μιας εταιρείας, πρέπει να είναι ανάλογα με τον χαρακτήρα μιας δεδομένης σύμβασης· προειδοποιεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να μην δημιουργήσουν, κατά την έγκριση ελαστικών και φιλικών προς τον χρήστη μέσων, τους οποιουσδήποτε νέους φραγμούς για μικρομεσαίες επιχειρήσεις και να λάβουν κατά πρώτο λόγο υπόψη τα συμφέροντά τους· καλεί την Επιτροπή, με στόχο τη βελτίωση των διαδικασιών πρόσβασης στις δημόσιες συμβάσεις και τη βελτίωση της διαφάνειάς τους, ιδίως προς όφελος των μικρότερων αναθετουσών αρχών και προσφερόντων, να εκσυγχρονίσει τον διαδικτυακό τόπο «Tenders Electronic Daily (TED) – Ημερήσια Ηλεκτρονική Ενημέρωση για τους Διαγωνισμούς» προκειμένου να είναι πιο προσβάσιμος καθιστώντας αυτόν πιο ελκυστικό και φιλικό προς το χρήστη, και αποδίδοντας ιδιαίτερη προσοχή στα κριτήρια αναζήτησης και στην ποιότητα και διεξοδικότητα των συνοπτικών μεταφράσεων κάθε προσφοράς· συνιστά να προσφέρει το TED στους χρήστες μια υπηρεσία ειδοποίησης, ώστε να ενημερώνονται όταν δημοσιεύονται νέοι διαγωνισμοί που τυχόν τους ενδιαφέρουν·

39.

καλεί την Επιτροπή να αυξήσει την επίγνωση της σημασίας της διαίρεσης των συμβάσεων σε παρτίδες και να εξετάσει τη δυνατότητα εφαρμογής της αρχής της «συμμόρφωσης ή αιτιολόγησης», σύμφωνα με την οποία πρέπει να υπάρχει συμμόρφωση με τους κανόνες σε θέματα όπως η διαίρεση σε παρτίδες ή, διαφορετικά, να αιτιολογείται η απουσία συμμόρφωσης·

40.

επισημαίνει ότι οι αναθέτουσες αρχές πρέπει να αντλούν περισσότερα οφέλη από τις δυνατότητες διαίρεσης των δημόσιων συμβάσεων σε παρτίδες, πράγμα που θα έδινε στις ΜΜΕ περισσότερες ευκαιρίες, από ποιοτικής και από ποσοτικής πλευράς, για συμμετοχή στις δημόσιες συμβάσεις και βελτίωση του επιπέδου του ανταγωνισμού· ενθαρρύνει τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις να προβούν στη χρήση κοινής προμήθειας και συγκέντρωσης των συμβάσεων με σεβασμό των κανόνων ανταγωνισμού, γεγονός που θα τους επιτρέψει εξοικονομήσεις κλίμακας σε τομείς όπως η επιμελητεία και οι μεταφορές· ενθαρρύνει τις δημόσιες αρχές να επιδεικνύουν ελαστικότητα κατά την εξέταση των σύγχρονων αυτών και εθελοντικών μορφών ρυθμίσεων· καλεί την Επιτροπή να μελετήσει όλες τις δυνατότητες ενθάρρυνσης της συνένωσης των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και μικρών δομών προσωρινά ή μόνιμα προκειμένου να τους επιτραπεί να ανταποκρίνονται σε προκηρύξεις μη υποδιαιρούμενες σε παρτίδες, χωρίς να αναγκάζονται να λειτουργούν ως υπεργολάβοι· ζητεί από την Επιτροπή να εξετάσει σχετικά την τρέχουσα πρακτική ανάθεσης υπεργολαβικά σε μικρομεσαίες επιχειρήσεις – συχνά σε δυσχερέστερες συνθήκες σε σχέση με εκείνες που ισχύουν για τον βασικό ανάδοχο – τμημάτων των συμβάσεων που δεν έχουν διαχωριστεί σε παρτίδες και που είναι πολύ μεγάλες για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις προκειμένου αυτές να μπορούν να συμμετάσχουν στη διαδικασία ανάθεσης·

41.

προτείνει να επιτρέπονται, όπου είναι δυνατόν, οι υπεύθυνες δηλώσεις και να ζητούνται τα πρωτότυπα δικαιολογητικά μόνο από τους προκριθέντες υποψηφίους ή τον επιτυχόντα στον διαγωνισμό, αποφεύγοντας ενδεχόμενες καθυστερήσεις ή στρεβλώσεις της αγοράς που προκαλούνται από λανθασμένες δηλώσεις· καλεί την Επιτροπή να προωθήσει την επιλογή του «ηλεκτρονικού διαβατηρίου δημοσίων συμβάσεων» που θα είναι δεκτό από όλα τα κράτη μέλη και θα αποδεικνύει ότι ο οικονομικός φορέας πληροί τις προϋποθέσεις που απαιτούνται από τη νομοθεσία της ΕΕ για τις δημόσιες συμβάσεις· υπογραμμίζει ότι ένα ευρωπαϊκό σύστημα πρότερης αξιολόγησης θα μπορούσε να είναι χρήσιμο μέσον στην περίπτωση που διατηρηθεί απλό, φθηνό και εύκολα προσβάσιμο από τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις·

42.

καλεί την Επιτροπή, προκειμένου να καταπολεμηθεί η διαφθορά στον τομέα των δημοσίων συμβάσεων, να προωθήσει πιο αποτελεσματικές πρακτικές λογοδοσίας, συμπεριλαμβανομένης της ανταλλαγής πληροφοριών μεταξύ των κρατών μελών σχετικά με τον αποκλεισμό «επισφαλών» προσφερόντων· ζητεί από την Επιτροπή να προβλέψει σαφείς κανόνες για την προστασία όσων κοινοποιούν δυσλειτουργίες, σε συνέχεια των συστάσεων που περιέχονται στο ψήφισμα 1729(2010) της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης (9), να ενισχύσει τη διαφάνεια των συμβάσεων που χρηματοδοτούνται από την ΕΕ και να προωθήσει εκπαιδευτικές δράσεις τόσο σε θεσμικό επίπεδο όσο και μεταξύ του ευρέος κοινού·

43.

σημειώνει ότι ορισμένα κράτη μέλη εφαρμόζουν ήδη αποτελεσματικές διαδικασίες ανάθεσης δημοσίων συμβάσεων που διασφαλίζουν τη διαφάνεια και την ορθή χρήση των χρημάτων των φορολογουμένων· ζητεί από την Επιτροπή να μελετήσει τις ορθές πρακτικές των κρατών μελών στον τομέα αυτόν και να εντοπίσει τις αποτελεσματικότερες αρχές για τον τομέα των δημοσίων συμβάσεων στην ΕΕ·

44.

επισημαίνει ότι η καταπολέμηση της διαφθοράς και της ευνοιοκρατίας αποτελεί στόχο των οδηγιών· υπογραμμίζει το γεγονός ότι τα κράτη μέλη αντιμετωπίζουν διαφορετικές προκλήσεις στον τομέα αυτό και ότι μία περισσότερο περίπλοκη ευρωπαϊκή προσέγγιση ενέχει τον κίνδυνο να υποσκάψει τις προσπάθειες για εξορθολογισμό και απλούστευση των κανόνων και να δημιουργήσει επιπρόσθετη γραφειοκρατία· επισημαίνει ότι οι αρχές της διαφάνειας και του ανταγωνισμού είναι βασικής σημασίας για την καταπολέμηση της διαφθοράς· ζητεί μία κοινή προσέγγιση σχετικά με τα μέτρα αυτοδιόρθωσης προκειμένου να αποφεύγονται οι στρεβλώσεις στην αγορά και να εξασφαλίζεται η ασφάλεια δικαίου τόσο για τους οικονομικούς παράγοντες όσο και τις αναθέτουσες αρχές·

45.

θεωρεί ότι, εφόσον οι δημόσιες συμβάσεις αφορούν δημόσιους πόρους, πρέπει να χαρακτηρίζονται από διαφάνεια και να είναι ανοικτές στο δημόσιο έλεγχο· ζητεί από την Επιτροπή διευκρινίσεις προκειμένου να εξασφαλίζεται η ασφάλεια δικαίου για τις τοπικές και λοιπές δημόσιες αρχές και να τους επιτρέπεται να ενημερώνουν τους πολίτες για τις συμβατικές τους υποχρεώσεις·

46.

καλεί την Επιτροπή να αξιολογήσει τα προβλήματα που συνδέονται με τις εξαιρετικά χαμηλές προσφορές και να προτείνει τις δέουσες λύσεις· συνιστά όπως οι αναθέτουσες αρχές, σε περιπτώσεις παραλαβής αφύσικα χαμηλών προσφορών, προβλέπουν την έγκαιρη και επαρκή ενημέρωση των άλλων διαγωνιζομένων, προκειμένου να τους επιτρέπεται να αξιολογήσουν κατά πόσον υπάρχουν λόγοι κίνησης μιας διαδικασίας επανεξέτασης· ζητεί να υπάρχει μεγαλύτερη συνοχή μεταξύ της κοινής πολιτικής εξωτερικού εμπορίου της ΕΕ και των πρακτικών σε κράτη μέλη όπου γίνονται δεκτές εξαιρετικά χαμηλές προσφορές·

47.

χαιρετίζει την Πράσινη Βίβλο της Επιτροπής για την επέκταση της χρήσης των συμβάσεων δια της ηλεκτρονικής οδού· επισημαίνει ότι το σχετικό σχέδιο δράσης δεν πέτυχε τους στόχους του και ότι χρειάζεται περισσότερη πολιτική ηγεσία σε όλα τα επίπεδα διακυβέρνησης – περιλαμβανομένου του επιπέδου της ΕΕ – προκειμένου να διατηρηθεί και να επισπευσθεί η μετάβαση στις ηλεκτρονικές συμβάσεις· επιθυμεί να εξασφαλιστεί ότι τουλάχιστον το 50 % των πράξεων δημοσίων συμβάσεων τόσο των θεσμικών οργάνων όσο και των κρατών μελών διεξάγονται ηλεκτρονικά, σύμφωνα με τη δέσμευση που ανέλαβαν οι κυβερνήσεις των κρατών μελών στην υπουργική διάσκεψη για την ηλεκτρονική διακυβέρνηση στο Μάντσεστερ το 2005·

48.

υπογραμμίζει το γεγονός ότι η Επιτροπή έχει να διαδραματίσει μοναδικό ρόλο στην προώθηση της προόδου σε θέματα τυποποίησης και υποδομής – οι ηλεκτρονικές υπογραφές, και η χρονοσφράγιση όπου επί παραδείγματι χρειάζονται ένα κοινά αποδεκτό σχήμα για λόγους ασφάλειας· ζητεί από την Επιτροπή να αναπτύξει τις εν λόγω κοινές προδιαγραφές· τονίζει ότι οι ακριβές τεχνικές απαιτήσεις για την ταυτοποίηση των διαγωνιζομένων ενδέχεται να λειτουργήσουν ως φραγμοί για τους οικονομικούς παράγοντες· υπογραμμίζει, στο πλαίσιο αυτό, την ανάγκη να αναπτυχθεί ένα τυποποιημένο σύστημα ηλεκτρονικής υπογραφής· καλεί τα κράτη μέλη να διαθέτουν υπηρεσία επικύρωσης για πιστοποιητικά που εκδίδονται από παρόχους υπηρεσιών πιστοποίησης που τελούν υπό την εποπτεία τους·

49.

υπογραμμίζει το γεγονός ότι, προκειμένου να εξασφαλιστεί η διαλειτουργικότητα των διαφόρων συστημάτων και να αποφεύγεται η εξάρτηση από έναν προμηθευτή πρέπει να τηρούνται ανοικτές προδιαγραφές και η ουδετερότητα της τεχνολογίας· ζητεί από την Επιτροπή να διασφαλίσει πραγματική διαλειτουργικότητα μεταξύ των διαφόρων πλατφορμών ηλεκτρονικών συμβάσεων που υπάρχουν ήδη στα κράτη μέλη αξιοποιώντας περισσότερο τα αποτελέσματα που έχουν προκύψει από πρωτοβουλίες της ΕΕ όπως το PEPPOL και το e-CERTIS·

50.

επισημαίνει ότι οποιεσδήποτε νομοθετικές προτάσεις για την επέκταση και απλούστευση της χρήσης των συμβάσεων δια της ηλεκτρονικής οδού πρέπει να ενσωματωθούν στην αναθεώρηση των κυρίων οδηγιών περί δημοσίων συμβάσεων και πρέπει να ευθυγραμμισθούν με το πεδίο εφαρμογής και με τους γενικούς κανόνες περί δημοσίων συμβάσεων όπως οι υποχρεώσεις που συνδέονται με τα κατώτατα όρια·

51.

υπογραμμίζει ότι οι συμβάσεις δια της ηλεκτρονικής οδού μπορούν να οδηγήσουν στην απλούστευση της όλης διαδικασίας περί συμβάσεων, φέροντας αποτελεσματικότητα που θα οδηγήσει σε σημαντική εξοικονόμηση χρόνου και χρήματος τόσο για τις επιχειρήσεις όσο και για τις δημόσιες διοικήσεις και αυξάνοντας τη διαφάνεια και την προσβασιμότητα· επισημαίνει ότι ιδίως η ηλεκτρονική ανάθεση συμβάσεων ανοίγει νέες προοπτικές στον εκσυγχρονισμό της διοίκησης στον τομέα των δημόσιων συμβάσεων· επαναλαμβάνει ότι μία ηλεκτρονική σύμβαση κοστίζει λιγότερο, είναι ταχύτερη και χαρακτηρίζεται από μεγαλύτερη διαφάνεια σε σχέση με τις συμβατικές διαδικασίες δημοσίων συμβάσεων· πιστεύει, ωστόσο, ότι εξακολουθούν να υπάρχουν περιθώρια για βελτιώσεις και ότι πρέπει να γίνουν περισσότερα σε σχέση με την πρόσβαση σε αξιόπιστες, συγκρίσιμες και αντικειμενικές πληροφορίες και στατιστικά στοιχεία· καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να ενθαρρύνουν τη διασυνοριακή χρήση των ηλεκτρονικών δημοσίων συμβάσεων·

52.

επισημαίνει ότι η νομοθεσία δεν είναι το μόνο μέσον για την προώθηση της αλλαγής· ζητεί, ως εκ τούτου, από την Επιτροπή να διερευνήσει νέους τρόπους ανταλλαγής εμπειριών, μοιράσματος των βέλτιστων πρακτικών και μεταφοράς γνώσεων δια μέσου των συνόρων μεταξύ των τοπικών και περιφερειακών παραγόντων· τονίζει την έντονη ανάγκη να ενισχυθούν περαιτέρω οι δεξιότητες και ικανότητες αντίληψης του προσωπικού που ασχολείται με τις συμβάσεις δια της ηλεκτρονικής οδού και – μέσω εθνικών και/ή ενωσιακών κινήτρων προκειμένου να εξασφαλίζονται ισότιμοι πόροι μεταξύ μικρομεσαίων και μεγάλων επιχειρήσεων – να βοηθηθούν οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις για την απόκτηση γνώσεων και ικανοτήτων· χαιρετίζει το μέσο «Συνδέοντας την Ευρώπη» ως ένα νέο εργαλείο για την προώθηση των διασυνοριακών συμβάσεων δια της ηλεκτρονικής οδού, καθιστώντας έτσι δυνατή την ανάπτυξη της ψηφιακής ενιαίας αγοράς·

53.

χαιρετίζει την ανακοίνωση που περιέχεται στο σχέδιο δράσης 2011-2015 της Επιτροπής σχετικά με την ηλεκτρονική διακυβέρνηση ότι πρόκειται να αναπτυχθεί η πλατφόρμα epractice.eu σε ένα αποτελεσματικό εργαλείο για την ανταλλαγή εμπειριών και πληροφοριών μεταξύ των κρατών μελών και των χρηστών της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης, και συνιστά θερμά να επεκταθεί το πεδίο εφαρμογής της στους τοπικούς και περιφερειακούς χρήστες·

54.

αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στο Συμβούλιο και την Επιτροπή, καθώς και στις κυβερνήσεις και τα κοινοβούλια των κρατών μελών.

8.5.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 131/35

—

έχοντας υπόψη τα άρθρα 21, 45 και 47 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τα άρθρα 15, 21, 29, 34 και 45 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων,

—

έχοντας υπόψη το άρθρο 151 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

—

έχοντας υπόψη τον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 1612/68 του Συμβουλίου της 15ης Οκτωβρίου 1968 περί της ελεύθερης κυκλοφορίας των εργαζομένων στο εσωτερικό της Κοινότητος (1),

—

έχοντας υπόψη την οδηγία 91/533/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 14ης Οκτωβρίου 1991 σχετικά με την υποχρέωση του εργοδότη να ενημερώνει τους εργαζομένους για τους όρους που διέπουν τη σύμβαση ή τη σχέση εργασίας (2),

—

έχοντας υπόψη τα θεμελιώδη εργασιακά πρότυπα της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας,

—

έχοντας υπόψη τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 883/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 29ης Απριλίου 2004 για τον συντονισμό των συστημάτων κοινωνικής ασφάλειας (3),

—

έχοντας υπόψη την οδηγία 2004/38/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 29ης Απριλίου 2004 σχετικά με το δικαίωμα των πολιτών της Ένωσης και των μελών των οικογενειών τους να κυκλοφορούν και να διαμένουν ελεύθερα στην επικράτεια των κρατών μελών (4), την έκθεση του 2008 για την εφαρμογή της οδηγίας 2004/38/ΕΚ (COM(2008)0840) και τα ψηφίσματα του Συμβουλίου του Νοεμβρίου 2007 και του Απριλίου 2009 σχετικά με την οδηγία 2004/38/ΕΚ,

—

έχοντας υπόψη το πιο πρόσφατο έγγραφο της Επιτροπής σχετικά με τις κατευθυντήριες γραμμές για την καλύτερη ενσωμάτωση και εφαρμογή της οδηγίας 2004/38/ΕΚ σχετικά με το δικαίωμα των πολιτών της Ένωσης και των μελών των οικογενειών τους να κυκλοφορούν και να διαμένουν ελεύθερα στην επικράτεια των κρατών μελών (COM(2009)0313 τελικό),

—

έχοντας υπόψη το σχέδιο ενδιάμεσης έκθεσης με τίτλο «Συγκριτική μελέτη σχετικά με την εφαρμογή της οδηγίας 2004/38/ΕΚ σχετικά με το δικαίωμα των πολιτών της Ένωσης και των μελών των οικογενειών τους να κυκλοφορούν και να διαμένουν ελεύθερα στην επικράτεια των κρατών μελών», που εκπόνησε η Υπηρεσία Δράσης Ευρωπαίων Πολιτών (ECAS) κατ' ανάθεση της Επιτροπής Νομικών Θεμάτων,

—

έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής σχετικά με τις κατευθυντήριες γραμμές για την καλύτερη ενσωμάτωση και εφαρμογή της οδηγίας 2004/38/ΕΚ, καθώς και την πρόθεσή της δημοσιεύσει απλουστευμένους οδηγούς για πολίτες της ΕΕ κάνοντας την καλύτερη δυνατή χρήση του διαδικτύου,

—

έχοντας υπόψη την οδηγία 2005/36/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 7ης Σεπτεμβρίου 2005 σχετικά με την αναγνώριση των επαγγελματικών προσόντων (5),

—

έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής της 6ης Δεκεμβρίου 2007 με τίτλο «Κινητικότητα, ένα μέσο για περισσότερες και καλύτερες θέσεις εργασίας: το ευρωπαϊκό σχέδιο δράσης για την κινητικότητα στην εργασία (2007-2010)» (COM(2007)0773),

—

έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής της 18ης Νοεμβρίου 2008 σχετικά με τον αντίκτυπο της ελεύθερης κυκλοφορίας των εργαζομένων στο πλαίσιο της διεύρυνσης της ΕΕ (COM(2008)0765),

—

έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής της 16ης Δεκεμβρίου 2008 με τίτλο «Νέες δεξιότητες για νέες θέσεις εργασίας – Πρόβλεψη και κάλυψη των αναγκών της αγοράς εργασίας και των αναγκών σε δεξιότητες» (COM(2008)0868),

—

έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής της 13ης Ιουλίου 2010 με τίτλο «Επιβεβαίωση της ελεύθερης κυκλοφορίας των εργαζομένων: δικαιώματα και σημαντικές εξελίξεις» (COM(2010)0373),

—

έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής της 13ης Απριλίου 2011 με τίτλο «Η Πράξη για την Ενιαία αγορά – Δώδεκα δράσεις για την τόνωση της ανάπτυξης και την ενίσχυση της εμπιστοσύνης “Μαζί για μια νέα ανάπτυξη” » (COM(2011)0206), που περιλαμβάνει την κινητικότητα των εργαζομένων ως έναν από τους δώδεκα βασικούς μηχανισμούς,

—

έχοντας υπόψη τη στρατηγική «Ευρώπη 2020» και ειδικότερα τις εμβληματικές της πρωτοβουλίες «Ατζέντα για νέες δεξιότητες και νέες θέσεις εργασίας» και «Νεολαία σε κίνηση»,

—

έχοντας υπόψη τα συμπεράσματα του Συμβουλίου Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων της 27ης Νοεμβρίου 2008 σχετικά με την «Ελεύθερη κυκλοφορία των προσώπων: κατάχρηση και καταστρατήγηση του δικαιώματος της ελεύθερης κυκλοφορίας»,

—

έχοντας υπόψη τα συμπεράσματα του Συμβουλίου Απασχόλησης, Κοινωνικής Πολιτικής, Υγείας και Καταναλωτών της 9ης Μαρτίου 2009 σχετικά με την «Επαγγελματική και γεωγραφική κινητικότητα του εργατικού δυναμικού και την ελεύθερη κυκλοφορία των εργαζομένων στο εσωτερικό της Ευρωπαϊκής Ένωσης»,

—

έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 2ας Απριλίου 2009 σχετικά με προβλήματα και προοπτικές που αφορούν την ευρωπαϊκή ιθαγένεια (6),

—

έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 18ης Δεκεμβρίου 2008 σχετικά με το ευρωπαϊκό σχέδιο δράσης για την κινητικότητα στην εργασία (2007-2010) (7),

—

έχοντας υπόψη τη γνωμοδότηση της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής με θέμα «Εντοπισμός των κυριότερων εμποδίων κινητικότητας στην εσωτερική αγορά εργασίας» (8),

—

έχοντας υπόψη το άρθρο 48 του Κανονισμού του,

—

έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων, και τις γνωμοδοτήσεις της Επιτροπής Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων και της Επιτροπής Δικαιωμάτων των Γυναικών και Ισότητας των Φύλων (A7-0258/2011),

Α.

λαμβάνοντας υπόψη ότι, ενώ η διαμονή και εργασία σε άλλο κράτος μέλος συνιστά μία από τις θεμελιώδεις ελευθερίες της Ένωσης – ανεξαρτήτως εθνικής καταγωγής – που αποτελεί βασική συνιστώσα της ευρωπαϊκής ιθαγένειας και αναγνωρίζεται από τις συνθήκες, τα στατιστικά δεδομένα καταδεικνύουν ότι εξακολουθεί να παραμένει υπερβολικά χαμηλό το ποσοστό των πολιτών που επωφελούνται από το δικαίωμα αυτό, παρά τις συγκεκριμένες πρωτοβουλίες που έχουν αναληφθεί για την υποστήριξη της κινητικότητας των εργαζομένων,

Β.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η κινητικότητα των εργαζομένων της ΕΕ θα πρέπει να ενθαρρύνεται σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση, όπου υπάρχουν ανάγκες απασχόλησης,

Γ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι οι εργαζόμενοι της ΕΕ μπορεί να αντιμετωπίζουν δυσκολίες και προκλήσεις κατά την αναζήτηση απασχόλησης σε ένα κράτος μέλος υποδοχής,

Δ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι, ενώ το δικαίωμα διαμονής και εργασίας σε άλλο κράτος της Ένωσης συνιστά μία από τις θεμελιώδεις ελευθερίες της Ένωσης, βασική συνιστώσα της ευρωπαϊκής ιθαγένειας που αναγνωρίζεται από τις Συνθήκες, σύμφωνα με τα στατιστικά δεδομένα και παρά τις συγκεκριμένες πρωτοβουλίες που έχουν αναληφθεί για την υποστήριξη της κινητικότητας των εργαζομένων παραμένει υπερβολικά χαμηλό το ποσοστό των πολιτών που επωφελούνται από το δικαίωμα αυτό,

Ε.

λαμβάνοντας υπόψη ότι το τρέχον ποσοστό κινητικότητας των εργαζομένων δεν επαρκεί για να ενισχύσει την αποδοτικότητα της αγοράς εργασίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση· λαμβάνοντας υπόψη ότι μόνο το 2,3 % των πολιτών στην ΕΕ διαμένουν σε διαφορετικό κράτος μέλος από το κράτος του οποίου είναι πολίτες, αλλά ότι το 17 % των πολιτών σκοπεύουν να ασκήσουν το δικαίωμά τους στην ελεύθερη κυκλοφορία μελλοντικά στο εξωτερικό και το 48 % θα εξέταζαν το ενδεχόμενο να αναζητήσουν εργασία σε άλλη χώρα ή περιφέρεια σε περίπτωση απόλυσης,

ΣΤ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η ελεύθερη κυκλοφορία των εργαζομένων αντιπροσωπεύει ένα θετικό κοινωνικοοικονομικό παράδειγμα τόσο για την ΕΕ όσο και για τα κράτη μέλη, αποτελώντας ορόσημο για την ολοκλήρωση της ΕΕ, την οικονομική ανάπτυξη, την κοινωνική συνοχή, την αναβάθμιση του ατόμου σε επαγγελματικό επίπεδο, την καταπολέμηση των προκαταλήψεων, του ρατσισμού και της ξενοφοβίας, και μπορεί να αντιμετωπίσει τις αρνητικές επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης και να προετοιμάσει καλύτερα το έδαφος για τις προκλήσεις της παγκόσμιας αλλαγής, με τη συμμετοχή σε διάλογο όλων των ενδιαφερόμενων μερών σε επίπεδο λήψης αποφάσεων μαζί με την κοινωνία των πολιτών,

Ζ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η προώθηση της κινητικότητας των εργαζομένων συμβάλλει θετικά στην επίτευξη των στόχων ως προς την απασχόληση που καθορίζονται στη στρατηγική Ευρώπη 2020· καλεί την Επιτροπή να συμπεριλάβει την κινητικότητα του εργατικού δυναμικού στις εμβληματικές πρωτοβουλίες και τα κράτη μέλη να συμπεριλάβουν τις πτυχές της κινητικότητας του εργατικού δυναμικού και της γεωγραφικής κινητικότητας στο σχεδιασμό των εθνικών τους στρατηγικών και των προγραμμάτων μεταρρύθμισης,

H.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η ανεπαρκώς ευέλικτη νομοθεσία για το εργατικό δυναμικό παρεμποδίζει την κινητικότητα των εργαζομένων στην Ευρώπη,

Θ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι, σύμφωνα με την ανακοίνωση της Επιτροπής της 18ης Νοεμβρίου 2008, οι μετακινούμενοι εργαζόμενοι από τις χώρες που προσχώρησαν στην ΕΕ το 2004 και το 2007 επηρέασαν θετικά τις οικονομίες των κρατών μελών που φιλοξενούν μετακινούμενους εργαζομένους,

Ι.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η πρόσφατη εξέλιξη των κοινωνιών μας, κυρίως λόγω των βιομηχανικών μεταβολών, της παγκοσμιοποίησης, των νέων μορφών εργασίας, της δημογραφικής αλλαγής και της εξέλιξης των μεταφορικών μέσων, επιτάσσει μεγαλύτερο βαθμό κινητικότητας μεταξύ των εργαζομένων,

ΙΑ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι δεν έχουν καταγραφεί αρνητικές συνέπειες στα κράτη μέλη τα οποία δεν εφάρμοσαν τα μεταβατικά μέτρα για την ελεύθερη κυκλοφορία των εργαζομένων που προέρχονται από κράτη μέλη που προσχώρησαν στην ΕΕ το 2004 και το 2007· ωστόσο, ορισμένα κράτη μέλη αποφάσισαν να συνεχίσουν να εφαρμόζουν τους περιορισμούς για τους ρουμάνους και βούλγαρους πολίτες στην αγορά εργασίας τους,

ΙΒ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι, παρά τις νομοθετικές πράξεις και τα προγράμματα της ΕΕ που αποβλέπουν στην προώθηση της ελεύθερης κυκλοφορίας των εργαζομένων, εγείρονται φραγμοί στην πλήρη άσκηση αυτής της θεμελιώδους ελευθερίας (ήτοι, κοινωνικά, γλωσσικά, πολιτισμικά, νομικά και διοικητικά εμπόδια, ανεπαρκείς πολιτικές επιστροφής που δεν καλύπτουν τις ανάγκες των διακινούμενων εργαζομένων, μη αναγνώριση της εμπειρίας που αποκτάται μέσω της κινητικότητας, δυσκολίες όσον αφορά την απασχόληση των συζύγων ή των συντρόφων και χρονοβόρα διαδικασία αναγνώρισης διπλωμάτων και επαγγελματικών προσόντων),

ΙΓ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι, σε καιρούς οικονομικής κρίσης, η επαγγελματική και γεωγραφική κινητικότητα των εργαζομένων μπορεί να έχει θετικό ρόλο στη μείωση της ανεργίας συνδυάζοντας την προσφορά εργατικού δυναμικού με τη ζήτηση, συμβάλλοντας στις ευκαιρίες δημιουργίας θέσεων απασχόλησης, στην προσαρμογή της οικονομίας, της κοινωνίας και της δημογραφίας στις διαρθρωτικές αλλαγές και στην προώθηση της οικονομικής ανάπτυξης και της ανταγωνιστικότητας της ΕΕ· για το σκοπό αυτό εκτιμά ότι οι ισχύουσες διαδικασίες αναγνώρισης των επαγγελματικών προσόντων συνιστούν σημαντικό φραγμό στην κινητικότητα των εργαζομένων στην Ευρωπαϊκή Ένωση,

ΙΔ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι οι εν λόγω φραγμοί και περιορισμοί παραβιάζουν ένα θεμελιώδες δικαίωμα των εργαζομένων, δυσχεραίνουν περαιτέρω την ανάκαμψη των οικονομιών της ΕΕ και ενδέχεται να έχουν αντιπαραγωγικά αποτελέσματα, όπως αύξηση της παράνομης εργασίας, εξάπλωση της παραοικονομίας και εκμετάλλευση των εργαζομένων,

ΙΕ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι, σύμφωνα με το άρθρο 21 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων, απαγορεύονται οι διακρίσεις λόγω γενετήσιου προσανατολισμού,

ΙΣΤ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η τρέχουσα οικονομική κρίση έχει επηρεάσει αρνητικά την κινητικότητα και έχει πλήξει σκληρότερα τους πρόσκαιρα εργαζομένους και τους εργαζομένους υπό καθεστώς μερικής απασχόλησης, ενώ οι γυναίκες αποτελούν μία από τις κατηγορίες που θίγονται περισσότερο,

ΙΖ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι υπάρχουν έντονες διαφορές μεταξύ των φύλων όσον αφορά στην κινητικότητα των εργαζομένων εντός της ΕΕ (οι άνδρες αναφέρουν μετακινήσεις εξαιτίας νέας εργασίας ή μετακίνησης θέσης πολύ συχνότερα σε σχέση με τις γυναίκες, με ποσοστά 44 % και 27 % αντίστοιχα (9))· λαμβάνοντας υπόψη ότι το φαινόμενο της κινητικότητας πρέπει να παρακολουθείται στενότερα και βάσει στοιχείων χωριστά ανά φύλο,

1.

επισημαίνει ότι η έκθεση της Επιτροπής COM(2008)0840 διαπιστώνει συνεχείς παραβιάσεις εκ μέρους των κρατών μελών κατά την εφαρμογή της οδηγίας 2004/38/ΕΚ, γεγονός που έχει αντίκτυπο στην άσκηση του δικαιώματος της ελεύθερης κυκλοφορίας των εργαζομένων, και ότι η κατάσταση αυτή είχε ως αποτέλεσμα την υποβολή μεγάλου αριθμού ατομικών καταγγελιών, αναφορών και 40 και πλέον ερωτήσεων από το Κοινοβούλιο, σε συνέχεια των οποίων η Επιτροπή έχει κινήσει πέντε διαδικασίες επί παραβάσει για εσφαλμένη εφαρμογή της οδηγίας·

2.

εκφράζει την ικανοποίησή του για την ανακοίνωση της Επιτροπής COM(2010)0373, η οποία περιγράφει και εξηγεί την υφιστάμενη κατάσταση όσον αφορά την ελεύθερη κυκλοφορία των εργαζομένων, αλλά εκφράζει τη λύπη του για την έλλειψη συγκεκριμένων μέτρων ή λύσεων στα προβλήματα κινητικότητας·

3.

χαιρετίζει τις πρωτοβουλίες της Επιτροπής, όπως είναι ο «Μηχανισμός για τη Βελτίωση της Κινητικότητας των Γυναικών», και την καλεί να διευρύνει και να βελτιώσει την εμβέλεια προγραμμάτων που στοχεύουν στην αύξηση της κινητικότητας των εργαζόμενων γυναικών·

4.

καλεί την Επιτροπή να προωθήσει περαιτέρω την κινητικότητα του εργατικού δυναμικού, παρουσιάζοντας μία μακροπρόθεσμη, συνολική, διατομεακή στρατηγική για την κινητικότητα, με στόχο την εξάλειψη όλων των υφιστάμενων νομικών, διοικητικών και πρακτικών φραγμών στην ελεύθερη κυκλοφορία των εργαζομένων· ζητεί μία συνεκτική, αποτελεσματική και διαφανή πολιτική που θα επικεντρώνεται στις απαιτήσεις της αγοράς εργασίας και στις τάσεις της οικονομίας·

5.

καλεί την Επιτροπή να ενισχύσει την κινητικότητα του εργατικού δυναμικού με το σχεδιασμό και την προώθηση περαιτέρω στρατηγικών για την παροχή απλουστευμένης ενημέρωσης αναφορικά με τα δικαιώματα των διακινούμενων εργαζομένων καθώς και τα πλεονεκτήματα της κινητικότητας στη γενικότερη αναπτυξιακή πορεία και την οικονομία τόσο της ΕΕ όσο και των κρατών μελών· η ευαισθητοποίηση των εργαζομένων, των μελών των οικογενειών τους και των ενδιαφερομένων σχετικά με τα δικαιώματα, τις ευκαιρίες και τα εργαλεία στον τομέα της ελεύθερης κυκλοφορίας αποτελεί καίριο παράγοντα για την αποτελεσματική εφαρμογή της νομοθεσίας της ΕΕ·

6.

εκτιμά ότι η κινητικότητα μπορεί να υποστηριχθεί αποτελεσματικά μόνο μέσω ουσιαστικών βελτιώσεων όσον αφορά την αλληλεγγύη και τον επιμερισμό των ευθυνών μεταξύ των κρατών μελών, καθώς και μέσω της διαμόρφωσης σαφούς ρυθμιστικού πλαισίου για τη νόμιμη μετανάστευση·

7.

καλεί τα κράτη μέλη να εξαλείψουν τα εμπόδια στην κινητικότητα των εργαζομένων προσφέροντας κατάλληλες υπηρεσίες στα πρόσωπα (η πλειοψηφία των οποίων είναι γυναίκες) που ακολουθούν τους συζύγους ή συντρόφους τους σε άλλο κράτος μέλος, όπως μαθήματα για να διευκολυνθεί η ένταξή τους στο νέο κοινωνικό και πολιτισμικό περιβάλλον, π.χ. μαθήματα γλωσσών και επαγγελματικής επιμόρφωσης·

8.

σημειώνει, ωστόσο, ότι η κινητικότητα πρέπει να παραμείνει προαιρετική· επισημαίνει ότι οι αρνητικές παρενέργειες της αυξημένης κινητικότητας, οι οποίες οδηγούν σε διαρροή εγκεφάλων και νέων ανθρώπων, καθώς και οι αρνητικές επιπτώσεις στη συνοχή της οικογένειας και στα παιδιά, όταν ο ένας ή και οι δύο γονείς εργάζονται στο εξωτερικό, θα πρέπει να μετριάζονται με πιο αποτελεσματικό τρόπο σε επίπεδο ΕΕ·

9.

καλεί τα κράτη μέλη να δημιουργήσουν μηχανισμούς συνεργασίας με στόχο την πρόληψη των καταστροφικών συνεπειών για τις οικογένειες, και ιδιαίτερα για τα παιδιά, που προκαλεί ο αποχωρισμός από τους γονείς τους και η μεταξύ τους απόσταση·

10.

δεδομένων των διατάξεων των συνθηκών και της ισχύουσας νομοθεσίας, υπενθυμίζει ότι τα κράτη μέλη οφείλουν να απλουστεύσουν τις διοικητικές διαδικασίες που άπτονται της άσκησης του δικαιώματος της ελεύθερης κυκλοφορίας των εργαζομένων, με σκοπό τη βέλτιστη εφαρμογή του εν λόγω δικαιώματος και την αποφυγή αδικαιολόγητων, περιττών ή επαχθών διοικητικών διαδικασιών που περιορίζουν την εφαρμογή του δικαιώματος αυτού·

11.

παροτρύνει την Επιτροπή να προωθήσει την εναρμόνιση των διοικητικών πρακτικών και τη διοικητική συνεργασία ώστε να δημιουργηθούν συνέργιες μεταξύ των εθνικών αρχών·

12.

ενθαρρύνει τα κράτη μέλη να δημιουργήσουν πιο αποτελεσματικούς διαύλους επικοινωνίας μεταξύ των διακινούμενων εργαζόμενων και των αντίστοιχων κρατικών υπηρεσιών, προκειμένου να έχουν οι εργαζόμενοι πλήρη πρόσβαση στην ενημέρωση αναφορικά με τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις τους·

13.

τονίζει ότι τα «δικαιώματα των εργαζομένων» μπορούν να έχουν καλύτερη πρακτική εφαρμογή μόνον εάν και εφόσον ένας μετανάστης της ΕΕ έχει νομίμως αμειβόμενη απασχόληση σε κάποιο κράτος μέλος υποδοχής·

14.

τονίζει ότι οι εργαζόμενες γυναίκες που μετακινούνται στο εξωτερικό για εργασίες που σχετίζονται με τη φροντίδα παιδιών ή ηλικιωμένων, για παράδειγμα φροντιστές παιδιών, εσωτερικές άμισθες βοηθοί, παραμάνες ή νοσοκόμες, συχνά προσλαμβάνονται από ιδιώτες, όπως οικογένειες ή μέλη οικογενειών, και έτσι καταλήγουν να εργάζονται χωρίς σύμβαση ή παράνομα, με αποτέλεσμα να μην απολαύουν των δικαιωμάτων και παροχών που σχετίζονται με την κοινωνική ασφάλιση, την υγειονομική περίθαλψη, κ.λπ. που προβλέπονται στις περιπτώσεις αυτές·

15.

εκφράζει την ανησυχία του για την πλημμελή μεταφορά και εφαρμογή των κείμενων οδηγιών σχετικά με την ελεύθερη κυκλοφορία των εργαζομένων, ειδικότερα δε της οδηγίας 2004/38/ΕΚ σχετικά με το δικαίωμα εισόδου και διαμονής των μελών της οικογένειας που είναι υπήκοοι τρίτων χωρών, καθώς και για τις επαχθείς διοικητικές διαδικασίες και τα επιπλέον έγγραφα διαμονής (άδειες εργασίας, αποδεικτικά στοιχεία ικανοποιητικής στέγασης) που δεν συνάδουν με τις διατάξεις της οδηγίας 2004/38/ΕΚ·

16.

καλεί την Επιτροπή να κάνει πλήρη χρήση των προνομίων της δυνάμει των Συνθηκών, μέσω της συνεχούς και ολοκληρωμένης παρακολούθησης της εφαρμογής της οδηγίας 2004/38/ΕΚ, συμπεριλαμβανομένης, εφόσον κριθεί απαραίτητο, της άσκησης του δικαιώματός της να κινεί διαδικασίες επί παραβάσει κατά μη συμμορφούμενων κρατών μελών·

17.

καλεί τα κράτη μέλη να αναθεωρήσουν τις διατάξεις τους που διέπουν τις μεταβατικές περιόδους για την πρόσβαση στις αγορές εργασίας τους, οι οποίες, μακροπρόθεσμα, μπορεί να έχουν αρνητικό αντίκτυπο στις θεμελιώδεις αξίες και τα δικαιώματα που κατοχυρώνονται στις Συνθήκες της ΕΕ, όπως στην ελεύθερη κυκλοφορία, τη μη εισαγωγή διακρίσεων και την αλληλεγγύη και τα ίσα δικαιώματα· χαιρετίζει, συνεπώς, την πρόσφατη απόφαση ορισμένων κρατών μελών να ανοίξουν πλήρως τις αγορές εργασίας τους σε ορισμένα από τα κράτη μέλη που προσχώρησαν στην ΕΕ το 2004 και αποδοκιμάζει τις πρόσφατες νομοθετικές προτάσεις άλλων κρατών μελών που έχουν ως στόχο να υπονομεύσουν τα δικαιώματα των εργαζομένων που προέρχονται από τα κράτη μέλη που προσχώρησαν στην ΕΕ το 2004 και το 2007· καλεί την Επιτροπή να διερευνήσει κατά πόσον οι εν λόγω πολιτικές παραβιάζουν το δίκαιο της ΕΕ·

18.

ζητεί από την Επιτροπή να ενισχύσει το ισχύον νομικό πλαίσιο για την αναγνώριση των επαγγελματικών προσόντων που καθορίζεται στην οδηγία 2005/36/ΕΚ·

19.

καλεί την Επιτροπή να αναθεωρήσει τον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 1612/68 του Συμβουλίου, της 15ης Οκτωβρίου 1968, περί της ελεύθερης κυκλοφορίας των εργαζομένων στο εσωτερικό της Κοινότητας (10) προκειμένου να λάβει υπόψη τις προτάσεις που παρουσιάζει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στο παρόν ψήφισμα·

20.

ζητεί από την Επιτροπή να διασφαλίσει ότι τα κράτη μέλη εφαρμόζουν τον κανονισμό ‧Brussels I‧ (κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 44/2001 του Συμβουλίου) για τη διεθνή δικαιοδοσία, την αναγνώριση και την εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις· επισημαίνει τη σημασία του κανονισμού ‧Brussels I‧ σε σχέση με τις κυρώσεις και τα πρόστιμα για εκμετάλλευση των εργαζόμενων·

21.

καλεί την Επιτροπή να διασφαλίσει ότι τα κράτη μέλη εφαρμόζουν την οδηγία 2004/38/ΕΚ χωρίς καμία διάκριση, συμπεριλαμβανομένου του γενετήσιου προσανατολισμού· υπενθυμίζει στην Επιτροπή προηγούμενες εκκλήσεις για διασφάλιση της ελευθερίας μετακίνησης σε όλους τους πολίτες της ΕΕ και τις οικογένειές τους, ανεξαρτήτως γενετήσιου προσανατολισμού·

22.

επισημαίνει ότι το δικαίωμα της ελεύθερης κυκλοφορίας των εργαζομένων δεν είναι δυνατόν να εξετάζεται χωρίς να λαμβάνονται υπόψη τα άλλα δικαιώματα και οι βασικές αρχές της ΕΕ και ότι ο σεβασμός προς το ευρωπαϊκό κοινωνικό μοντέλο και τα δικαιώματα που κατοχυρώνονται στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, όπως αποτυπώνονται στο Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, θα παράσχει τη δυνατότητα διασφάλισης αξιοπρεπών θέσεων απασχόλησης, ικανοποιητικών συνθηκών εργασίας, περιλαμβανομένης της προστασίας και της ασφάλεια στην εργασία, δικαιωμάτων κοινωνικής ασφάλισης, ίσης μεταχείρισης, συνδυασμού της οικογενειακής ζωής και της εργασιακής ζωής, καθώς και της ελευθερίας παροχής υπηρεσιών· επισημαίνει ότι το δικαίωμα ψήφου σε τοπικές, περιφερειακές και ευρωπαϊκές εκλογές συνιστά βασικό στοιχείο αυτών των δικαιωμάτων και ζητεί αποτελεσματικότερη εφαρμογή· σημειώνει ότι ενδέχεται να υπάρχει απώλεια του δικαιώματος ψήφου σε εθνικές εκλογές των κρατών μελών και πιστεύει ότι το ζήτημα αυτό πρέπει να εξεταστεί·

23.

καλεί την Επιτροπή να καταρτίσει πίνακα αποτελεσμάτων που θα παρουσιάζει τους φραγμούς που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι της Ένωσης οι οποίοι επιθυμούν να κάνουν χρήση του δικαιώματός τους για ελεύθερη κυκλοφορία και ποια είναι η αντιμετώπιση στα κράτη μέλη, προκειμένου να αξιολογηθεί κατά πόσον οι φραγμοί αυτοί αντιμετωπίζονται με ολοκληρωμένο και αποτελεσματικό τρόπο·

24.

καλεί την Επιτροπή να αξιολογήσει επισταμένως την τρέχουσα οικονομική κατάσταση στα κράτη μέλη σε σχέση με τις αγορές εργασίας· καλεί τα κράτη μέλη να μεριμνήσουν για την καλύτερη ενσωμάτωση των μεταναστευτικών πολιτικών σε σχέση με την εργασία προκειμένου να αντιμετωπιστούν οι ελλείψεις εργατικού δυναμικού και με στόχο την αύξηση της εσωτερικής παραγωγής·

25.

συγχαίρει την Επιτροπή για τη συσχέτιση της κινητικότητας των εργαζομένων με τη στρατηγική Ευρώπη 2020 και εκτιμά ότι πρόκειται για ενέργεια ζωτικής σημασίας για την αύξηση της ευημερίας στην ΕΕ με τη δημιουργία σταθερών και βιώσιμων θέσεων εργασίας·

26.

τονίζει πόσο σημαντικό είναι να συνάδει η ίση μεταχείριση των εργαζομένων, σε συνδυασμό με την κατάλληλη προστασία των εργασιακών δικαιωμάτων, προς τους ισχύοντες κανόνες που ορίζονται από την εθνική νομοθεσία και τις συλλογικές συμβάσεις στο οικείο κράτος μέλος· θεωρεί ότι η αρχή «ίση αμοιβή για ίση εργασία στον ίδιο χώρο εργασίας» σε συνδυασμό με την ισότητα των φύλων πρέπει να ισχύει παντού στην ΕΕ προκειμένου να αποφεύγεται το μισθολογικό και κοινωνικό ντάμπινγκ· τονίζει ότι τα δικαιώματα θα είναι ευεργετικά για όλους μόνον εάν εφαρμόζονται και ασκούνται σωστά· καλεί, προς το σκοπό αυτό, την Επιτροπή και τα κράτη μέλη της ΕΕ να βεβαιωθούν ότι η ελεύθερη κυκλοφορία δεν θα αποτελέσει ποτέ αντικείμενο εκμετάλλευσης με στόχο την άνιση μεταχείριση και το μισθολογικό και το κοινωνικό ντάμπινγκ·

27.

φρονεί ότι απαιτείται στενότερος συντονισμός των νομοθεσιών της ΕΕ και των κρατών μελών προς αποφυγή οιουδήποτε τύπου φραγμού στην εφαρμογή και την άσκηση του δικαιώματος ελεύθερης κυκλοφορίας των εργαζομένων·

28.

προτρέπει την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να διασφαλίσουν, λαμβάνοντας υπόψη την επικουρικότητα, την ορθή εφαρμογή της ισχύουσας νομοθεσίας κατά των διακρίσεων, τη λήψη πρακτικών μέτρων για την επιβολή της αρχής της ίσης μεταχείρισης των μετακινούμενων εργαζόμενων και την καταπολέμηση των προκαταλήψεων, του ρατσισμού και της ξενοφοβίας·

29.

καλεί τα κράτη μέλη και την Επιτροπή να ενισχύσουν την πολιτική της ΕΕ για την καταπολέμηση της άμεσης ή έμμεσης διάκρισης, της εκμετάλλευσης των μετακινούμενων εργαζομένων της ΕΕ στην Ευρωπαϊκή Ένωση και της παραβίασης των δικαιωμάτων τους, εξαιτίας ανεπαρκούς γνώσης της γλώσσας και της νομοθεσίας που διέπει την απασχόλησή τους στο κράτος μέλος υποδοχής·

30.

ενθαρρύνει τα κράτη μέλη να μεριμνήσουν ώστε οι αρμόδιες αρχές για την παρακολούθηση της αγοράς εργασίας να εντείνουν την προσοχή που επιδεικνύουν στο θέμα της προστασίας των δικαιωμάτων των μετακινούμενων εργαζόμενων, ιδίως βελτιώνοντας την εκπαίδευση και την ευαισθητοποίηση στον τομέα της εργατικής νομοθεσίας·

31.

θεωρεί ότι οι τροποποιήσεις στη νομοθεσία των κρατών μελών αναφορικά με την κοινωνική ασφάλιση, το σύστημα περίθαλψης και τη φορολογία πρέπει να εξετάζονται εκ των προτέρων προκειμένου να εξακριβωθούν οι επιπτώσεις τους στην ελεύθερη κυκλοφορία των εργαζόμενων· ζητεί, ως εκ τούτου, τη θέσπιση υποχρέωσης για εκτίμηση των επιπτώσεων για τους μεθοριακούς εργαζόμενους που θα παρέχει εμπεριστατωμένες πληροφορίες σχετικά με τους φραγμούς στην ελεύθερη κυκλοφορία·

32.

επισημαίνει ότι η αυξημένη διασυνοριακή κινητικότητα απαιτεί επίσης την ενεργό συμμετοχή των κοινωνικών εταίρων, προκειμένου να παρέχουν στους ενδιαφερόμενους εργαζομένους, ιδίως αυτούς που εργάζονται προσωρινά στο εξωτερικό, επαρκείς και ουσιαστικές πληροφορίες και στήριξη και προστασία αναφορικά με τα κοινωνικά και εργασιακά τους δικαιώματα·

33.

θεωρεί ότι, για την αποτελεσματική εφαρμογή όλων των πολιτικών που άπτονται της ελεύθερης κυκλοφορίας των εργαζομένων, απαιτείται συντονισμένη δράση, ιδίως στους τομείς της ολοκλήρωσης της εσωτερικής αγοράς, του συντονισμού μεταξύ των συστημάτων κοινωνικής ασφάλισης, των δικαιωμάτων συμπληρωματικής σύνταξης, της προστασίας των εργαζομένων, της διασυνοριακής υγειονομικής περίθαλψης, της εκπαίδευσης και της επαγγελματικής κατάρτισης, των φορολογικών μέτρων, όπως τα μέτρα για την αποφυγή της διπλής φορολόγησης, και της καταπολέμησης των διακρίσεων·

34.

τονίζει ότι οι περιορισμοί όσον αφορά την απασχόληση συνιστούν τροχοπέδη στη λειτουργία της εσωτερικής αγοράς και ότι η οικονομική κρίση φανερώνει την ανάγκη προώθησης της ελεύθερης κινητικότητας του εργατικού δυναμικού·

35.

επαναλαμβάνει ότι, προκειμένου να αποφευχθούν οι ασυνέπειες στο χώρο της εσωτερικής αγοράς της ΕΕ, τα κράτη μέλη πρέπει να προτιμούν τους πολίτες της Ένωσης για λόγους απασχόλησης και μπορούν να προτιμούν πολίτες τρίτων χωρών που ζητούν απασχόληση υψηλής ειδίκευσης, όπως ορίζεται στην οδηγία 2009/50/ΕΚ του Συμβουλίου, της 25ης Μαΐου 2009, σχετικά με τις προϋποθέσεις εισόδου και διαμονής υπηκόων τρίτων χωρών με σκοπό την απασχόληση υψηλής ειδίκευσης (11)· τονίζει πόση σημασία έχει η απόρριψη αιτήσεων έκδοσης μπλε κάρτας της ΕΕ σε τομείς της αγοράς εργασίας στους οποίους απαγορεύεται η πρόσβαση σε εργαζομένους άλλων κρατών μελών λόγω μεταβατικών ρυθμίσεων·

36.

ζητεί μεγαλύτερο συντονισμό μεταξύ των ευρωπαϊκών θεσμικών οργάνων και των αντίστοιχων εθνικών για την αποτελεσματικότερη παροχή ενημέρωσης και βοήθειας προς τους πολίτες και την παρακολούθηση του τρόπου μεταφοράς του δικαιώματος ελεύθερης κυκλοφορίας των εργαζομένων στην πράξη και της χρήσης του από τα άτομα προκειμένου να επιταχυνθεί η εφαρμογή της κινητικότητας του εργατικού δυναμικού·

37.

εκτιμά ότι τα κατάλληλα συστήματα κοινωνικής προστασίας διευκολύνουν σε μεγάλο βαθμό τη γεωγραφική και επαγγελματική κινητικότητα των εργαζομένων και ότι η κοινωνική ένταξη των μετακινούμενων εργαζομένων και η κοινωνική επανένταξη των εργαζομένων που επιστρέφουν πρέπει να συμπεριληφθούν στην πολιτική για την κινητικότητα του εργατικού δυναμικού· τονίζει ότι, για το σκοπό αυτό, απαιτούνται και πρέπει να προωθούνται η αναγνώριση των ήδη κεκτημένων δικαιωμάτων και η μεγαλύτερη κατανόηση των διαφορών μεταξύ των συστημάτων στα επιμέρους κράτη μέλη·

38.

ζητεί από τα κράτη μέλη να αντιμετωπίσουν το ζήτημα της ψευδούς αυτοαπασχόλησης μεταξύ των μετακινούμενων εργαζομένων· επισημαίνει την ανάγκη να παρέχεται σε αυτούς τους εργαζομένους πρόσβαση σε δικαιώματα και προστασία·

39.

καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να καταπολεμήσουν την ξενοφοβία έναντι όλων των εργαζομένων της ΕΕ, παρέχοντας τα μέσα για την ένταξη και την ενημέρωση και προωθώντας την κατανόηση, την πολιτισμική πολυμορφία και το σεβασμό στα κράτη μέλη που φιλοξενούν μετακινούμενους εργαζομένους·

40.

τονίζει ότι η αποτελεσματική εφαρμογή της ελεύθερης κυκλοφορίας των εργαζομένων προϋποθέτει συντονισμένη δράση μεταξύ ευρωπαϊκών και εθνικών αρχών για τη διευκόλυνση και την απλούστευση των διοικητικών διαδικασιών επί των ζητημάτων που συνδέονται έμμεσα με το εν λόγω δικαίωμα, όπως η μεταβίβαση ταξινομημένων οχημάτων και η διασφάλιση δυνατότητας πρόσβασης στο ιστορικό των ασθενών, η παροχή μιας ολοκληρωμένης βάσης δεδομένων με τους επαγγελματίες του τομέα της υγείας που έχουν ισχύουσα άδεια άσκησης επαγγέλματος, η αποφυγή της διπλής φορολόγησης, σαφείς κανόνες για την επιστροφή των δαπανών ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης κ.λπ.·

41.

εκτιμά ότι η δυνατότητα μεταφοράς των δικαιωμάτων κοινωνικής ασφάλισης των μετακινούμενων εργαζομένων συνιστά θεμελιώδη προϋπόθεση για την ουσιαστική άσκηση των κατοχυρωμένων προνομίων τους·

42.

φρονεί ότι οι ΜΜΕ μπορούν να δώσουν το έναυσμα για οικονομική ανάκαμψη και ανάπτυξη, καθόσον αποτελούν την πρωταρχική πηγή για τη δημιουργία θέσεων απασχόλησης· επαναλαμβάνει, συνεπώς, την ανάγκη ανάληψης δέσμευσης εκ μέρους της ΕΕ για τη στήριξη και ανάπτυξη των ΜΜΕ (π.χ. μέσω του μηχανισμού μικροχρηματοδοτήσεων Progress), κυρίως μέσω ενεργών εργασιακών πολιτικών και προγραμμάτων επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης·

43.

καλεί τις παραμεθόριες περιφέρειες να εξετάσουν το ενδεχόμενο σύναψης συμφωνιών για την προώθηση της διασυνοριακής κινητικότητας του εργατικού δυναμικού, προκειμένου να επιτευχθούν αμοιβαία (ευεργετικά) αποτελέσματα για τις περιφέρειες αυτές·

44.

καλεί τα κράτη μέλη να εξαλείψουν τους υφιστάμενους μεταβατικούς φραγμούς στην ελεύθερη κυκλοφορία των εργαζομένων που προέρχονται από τα κράτη μέλη τα οποία προσχώρησαν στην ΕΕ το 2007· εκτιμά ότι οι εν λόγω φραγμοί επιβάλλουν δύο μέτρα και δύο σταθμά, είναι αντιπαραγωγικοί και συνιστούν μέτρα που εισάγουν διακρίσεις εις βάρος ευρωπαίων πολιτών, και ζητεί, για το λόγο αυτό, την ουσιαστική εφαρμογή της ρήτρας προτίμησης σε ολόκληρη την Ένωση·

45.

θεωρεί ότι η κινητικότητα του εργατικού δυναμικού εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι ουσιώδους σημασίας για την οικονομική ανάκαμψη και την επίτευξη των στόχων της στρατηγικής Ευρώπη 2020· προτρέπει, συνεπώς, τα κράτη μέλη που εξακολουθούν να επιβάλλουν περιορισμούς στην αγορά εργασίας όσον αφορά τους ρουμάνους και βουλγάρους πολίτες να άρουν τους περιορισμούς έως το τέλος του 2011, σύμφωνα με την προθεσμία που ορίζεται στη συνθήκη προσχώρησης·

46.

ζητεί στενότερη και αποτελεσματικότερη συνεργασία μεταξύ των αρμόδιων εθνικών αρχών όσον αφορά στον έλεγχο της τήρησης της εθνικής και ενωσιακής νομοθεσίας στις συμβάσεις εργασίας· τονίζει ότι πρέπει να διασφαλίζεται η αλληλοβοήθεια και η ανταλλαγή πληροφοριών μεταξύ των κρατών μελών σε περίπτωση παραβάσεων· ζητεί από την Επιτροπή να επιβλέπει αυτή τη διαδικασία·

47.

καλεί τις δημόσιες αρχές και όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη να πράξουν το καλύτερο δυνατό για να αυξηθεί ο βαθμός ενημέρωσης των εργαζόμενων όσον αφορά τα δικαιώματά τους και τα διάφορα μέσα (εργατική νομοθεσία, συλλογικές συμβάσεις, κώδικες δεοντολογίας, διατάξεις κοινωνικής ασφάλισης) που ρυθμίζουν τη σχέση απασχόλησής τους, καθώς και τις συνθήκες εργασίας και διαβίωσής τους·

48.

εκφράζει τη λύπη του για τη μείωση της επιθεώρησης εργασίας σε όλη την ΕΕ· τονίζει ότι οι αποτελεσματικοί έλεγχοι συνιστούν βασικό στοιχείο για τη διασφάλιση της ίσης μεταχείρισης και των ίσων όρων ανταγωνισμού· καλεί τα κράτη μέλη να αυξήσουν την επιθεώρηση εργασίας και να παρέχουν επαρκείς πόρους στις επιθεωρήσεις εργασίας· καλεί την Επιτροπή να βελτιώσει τη συνεργασία και το συντονισμό των επιθεωρήσεων εργασίας·

49.

θεωρεί ότι τα κράτη μέλη θα πρέπει να διασφαλίσουν ότι τα παιδιά των διακινούμενων εργαζομένων της ΕΕ δεν αντιμετωπίζουν δυσκολίες σχετικά με την εθνικότητα ή την ιθαγένειά τους λόγω των εργασιακών επιλογών των γονέων τους και ότι θα πρέπει να μελετηθούν επαρκώς οι ιδιαίτερες ανάγκες των παιδιών των μετακινούμενων εργαζομένων ώστε να διασφαλισθούν αποτελεσματικές πολιτικές απαντήσεις·

50.

υπογραμμίζει ότι τα κράτη μέλη πρέπει να βελτιώσουν τις συνθήκες για τα παιδιά που οι γονείς αφήνουν στην χώρα καταγωγής τους, ώστε να μεγαλώνουν φυσιολογικά και να έχουν εκπαίδευση και ενδεδειγμένη κοινωνική ζωή·

51.

εκφράζει ανησυχία για τα αυξανόμενα ποσοστά καταναγκαστικής εργασίας στην ΕΕ, τα οποία σε ορισμένες περιοχές συνδέονται με οργανωμένο έγκλημα· τονίζει την ανάγκη να καταστεί η καταναγκαστική εργασία βασική προτεραιότητα στις δραστηριότητες της Europol και της Eurojust· προτρέπει τα κράτη μέλη να αυξήσουν τις κοινές προσπάθειές τους για έλεγχο, δίωξη και επιβολή κυρώσεων στην καταναγκαστική εργασία και να διασφαλίζουν ότι προβλέπονται σχετικά ποινικές κυρώσεις· τονίζει ότι θα πρέπει να ληφθούν μέτρα για τη διασφάλιση της προστασίας των θυμάτων της καταναγκαστικής εργασίας·

52.

ζητεί από την Επιτροπή να να διερευνήσει και να δημοσιεύσει τόσο τη θετική επίδραση όσο και τα μειονεκτήματα που έχει η κινητικότητα του εργατικού δυναμικού για τις χώρες υποδοχής και καταγωγής και για την ΕΕ, από κοινωνικοοικονομική άποψη και από άποψη γεωγραφικής συνοχής, επισημαίνοντας συνέπειες όπως: οικονομικές απώλειες, αυξημένη αδήλωτη εργασία και καταχρηστικές συνθήκες εργασίας εξαιτίας της ασαφούς νομικής κατάστασης κατά τη θέση σε ισχύ των μεταβατικών μέτρων, έλλειψη ενημέρωσης για τα δικαιώματα των πολιτών της ΕΕ και τις εξελίξεις λόγω της καθυστερημένης ανάληψης δράσης από τα κράτη μέλη για την ένταξη των εργαζομένων της ΕΕ που προήλθαν από το κύμα ένταξης του 2004 και του 2007· καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να αποφύγουν την εφαρμογή μεταβατικών μέτρων που περιορίζουν την ελεύθερη κυκλοφορία των εργαζομένων και επηρεάζουν αρνητικά την ανταγωνιστικότητα των αγορών εργασίας της ΕΕ, για οιοδήποτε σημερινό κράτος μέλος ή μελλοντικά υποψήφια χώρα·

53.

ενθαρρύνει την Επιτροπή να εφαρμόσει τις πρωτοβουλίες της με στόχο την προώθηση της γεωγραφικής κινητικότητας των νέων ανθρώπων μέσω προγραμμάτων μαθησιακής κινητικότητας, χρησιμοποιώντας όλα τα καθορισμένα προγράμματα που αφορούν το θέμα·

54.

επικροτεί το σχέδιο της Επιτροπής για την καθιέρωση τακτικής, συστηματικής αξιολόγησης της μακροπρόθεσμης προσφοράς και ζήτησης στις αγορές εργασίας της ΕΕ έως το 2020, ανά κλάδο, επάγγελμα, επίπεδο επαγγελματικών προσόντων και χώρα, και συνιστά θερμά το συντονισμό μεταξύ των πολιτικών των κρατών μελών στους τομείς της εργασίας και της εκπαίδευσης, προκειμένου να επιτευχθούν οι στόχοι που καθορίζονται στη στρατηγική ΕΕ 2020 όσον αφορά τη δημιουργία θέσεων απασχόλησης και να αποφευχθούν μελλοντικοί έμμεσοι φραγμοί που ενδέχεται να παρεμποδίσουν την άσκηση του δικαιώματος της ελεύθερης κυκλοφορίας, όπως η μη αναγνώριση διπλωμάτων από άλλες χώρες της ΕΕ· το σχέδιο πρέπει να εντοπίζει με σαφήνεια τις ελλείψεις εργατικού δυναμικού στην ΕΕ βραχυπρόθεσμα, μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα·

55.

ζητεί την εκπόνηση και εφαρμογή κατάλληλων μέτρων με στόχο τον περαιτέρω περιορισμό των υφιστάμενων διακρίσεων και των αρνητικών στερεοτύπων, ιδίως αυτών εις βάρος εργαζόμενων από την ανατολική και νότια Ευρώπη, και την προώθηση της ένταξης των εργαζομένων που κάνουν χρήση του δικαιώματός τους για ελεύθερη κυκλοφορία στην κοινωνία της χώρας υποδοχής·

56.

καλεί τις αρχές όλων των βαθμίδων να διασφαλίσουν τη στήριξη των πολιτικών και να ευαισθητοποιήσουν το κοινό σχετικά με τις δυνατότητες και τα πλεονεκτήματα της κινητικότητας, ιδίως για τους εργαζομένους που κάνουν τα πρώτα βήματα στον εργασιακό τους βίο, δίδοντας έμφαση στο συντονιστικό ρόλο της Επιτροπής·

57.

θεωρεί ότι τα κράτη μέλη πρέπει να διευκολύνουν και να θεσπίζουν γενικά κριτήρια για την αναγνώριση διπλωμάτων και προσόντων, καθώς αυτό δημιουργεί πολύ συχνά δυσκολίες για όσους αναζητούν εργασία σε κράτος μέλος που δεν είναι η χώρα καταγωγής τους·

58.

εκφράζει τη λύπη του για τις πολιτικές των κρατών μελών που ενθαρρύνουν έμπρακτα άλλους πολίτες της ΕΕ να εγκαταλείψουν αυτό το κράτος μέλος· ζητεί από την Επιτροπή να ελέγξει κατά πόσον αυτές οι πολιτικές παραβιάζουν το δικαίωμα ελεύθερης κυκλοφορίας·

59.

αναγνωρίζει και υπογραμμίζει τη σημασία των δημόσιων υπηρεσιών απασχόλησης, και ειδικότερα του συστήματος και δικτύου EURES, για την προώθηση της κινητικότητας του εργατικού δυναμικού σε ολόκληρη την ΕΕ, ιδίως σε παραμεθόριες περιοχές, μέσω της παροχής πληροφοριών σχετικά με τις διαθέσιμες θέσεις εργασίας, τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις που συνδέονται με την κινητικότητα, συμπεριλαμβανομένης της μετανάστευσης, και τους διασυνοριακούς εργαζομένους, καθώς και την παροχή πληροφοριών σχετικά με ευκαιρίες εκπαίδευσης και επαγγελματικής κατάρτισης, καθώς και τις συνθήκες εργασίας και διαβίωσης· τονίζει τον ιδιαίτερο ρόλο των κοινωνικών εταίρων στην παροχή συμβουλών προς τους εργαζομένους σε διασυνοριακές εταιρικές σχέσεις· τονίζει ότι το EURES πρέπει να εξακολουθήσει να αποτελεί μέσο προώθησης της δίκαιης κινητικότητας και, ως εκ τούτου, καλεί την Επιτροπή να συνεχίσει να διαθέτει οικονομικούς πόρους για την ενίσχυση της εργασίας των κοινωνικών εταίρων σε παραμεθόριες περιοχές·

60.

ζητεί την ανάπτυξη των θεσμικών ικανοτήτων του δικτύου EURES και την ενίσχυση του μέσου ενιαίας και ολοκληρωμένης υποστήριξης για τη διευκόλυνση της κινητικότητας των εργαζομένων και των οικογενειών τους·

61.

εκφράζει την ανησυχία του σχετικά με τη μείωση των πόρων για τους συμβούλους EURES· ζητεί την ανάληψη δέσμευσης υπέρ μιας μακροπρόθεσμης στρατηγικής η οποία θα επιτρέψει στο δίκτυο EURES και το προσωπικό του να εκτελούν αποτελεσματικά τα καθήκοντά τους και σημειώνει ότι αυτό καθίσταται δυνατό μόνο με την αύξηση των πόρων·

62.

καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να προβούν στις δέουσες ενέργειες προκειμένου να καταστεί πιο παραγωγική και αποτελεσματική η συνεργασία του EURES με τις αντίστοιχες δημόσιες εθνικές αρχές·

63.

ενθαρρύνει τα κράτη μέλη να προωθήσουν, σε συνεργασία με την Επιτροπή, το EURES μεταξύ των πολιτών, παρέχοντας συναφές έντυπο υλικό και συμβουλές για τη χρήση του μέσω των δημόσιων δομών εύρεσης εργασίας, αλλά και με τη διοργάνωση ημερίδων προώθησης της κινητικότητας στο πλαίσιο της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης·

64.

φρονεί ότι η ενημέρωση των εργαζομένων της ΕΕ σχετικά με τα οφέλη, τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις που απορρέουν από την κινητικότητα του εργατικού δυναμικού χρήζει περαιτέρω βελτίωσης· ζητεί από την Επιτροπή να συντονίσει τη δράση της με τις εθνικές αρχές και να αναπτύξει δεσμούς μεταξύ του δικτύου EURES και του επιγραμμικού δικτύου επίλυσης προβλημάτων SOLVIT, προκειμένου να βελτιώσει την ποιότητα της παρεχόμενης υπηρεσίας προς τους πολίτες που ασκούν το δικαίωμά τους για κινητικότητα· καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να δημιουργήσουν πολύγλωσσα συμβουλευτικά κέντρα για τους διακινούμενους εργαζομένους της ΕΕ, ιδίως σε περιοχές όπου απασχολούνται πολλοί διακινούμενοι εργαζόμενοι·

65.

επισημαίνει ότι, κατά την προώθηση ενεργών πολιτικών απασχόλησης, βασική προτεραιότητα θα πρέπει να είναι η ενημέρωση σχετικά με τα προγράμματα μάθησης και κατάρτισης σε όλη την ΕΕ·

66.

ενθαρρύνει την ενίσχυση της εφαρμογής της οδηγίας 91/533/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 14ης Οκτωβρίου 1991 σχετικά με την υποχρέωση του εργοδότη να ενημερώνει τον εργαζόμενο για τους όρους που διέπουν τη σύμβαση ή τη σχέση εργασίας (λεγόμενη «οδηγία για την ενημέρωση») (12) όσον αφορά την ελάχιστη ενημέρωση που πρέπει να λαμβάνουν οι εργαζόμενοι από τον εργοδότη τους για τη σχέση εργασίας τους, συμπεριλαμβανομένων όλων των σχετικών διατάξεων που αφορούν την κατάσταση απασχόλησής τους στη χώρα υποδοχής·

67.

καλεί την Επιτροπή, σε συνεργασία με τα κράτη μέλη, να προωθήσει την ενεργό συμμετοχή των κοινωνικών εταίρων προς την κατεύθυνση της διασφάλισης της έμπρακτης εφαρμογής και της ενίσχυσης των δικαιωμάτων των διακινούμενων εργαζομένων·

68.

τονίζει την ανάγκη συνεργασίας μεταξύ εργαζομένων και εργοδοτών στο πλαίσιο του δικτύου EURES·

69.

ζητεί εντατικότερο διάλογο και συντονισμό μεταξύ των εθνικών και περιφερειακών αρχών, καθώς αποτελούν συνήθως την πρώτη πηγή πληροφόρησης για πολλούς πολίτες λόγω της εγγύτητάς τους και του γεγονότος ότι γνωρίζουν τις ανάγκες των πολιτών, και μεγαλύτερη ανάμειξη των κοινωνικών εταίρων·

70.

καλεί τα κράτη μέλη να παρακολουθούν αυστηρότερα τις δραστηριότητες των γραφείων εύρεσης εργασίας προκειμένου να διασφαλίζουν ότι δεν παραβιάζονται τα δικαιώματα των μετακινούμενων εργαζόμενων ή δεν διαψεύδονται οι προσδοκίες τους, πράγμα που θα αποτελούσε εμπόδιο στην ελεύθερη κυκλοφορία εργαζόμενων και την κοινωνική τους ασφάλιση·

71.

καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να παρακολουθούν την κατάσταση των γραφείων και των οργανισμών που προσφέρουν εργασία σε εργαζομένους από άλλα κράτη μέλη και να εντοπίζουν πιθανές παράνομες ή μαύρες θέσεις εργασίας ή γραφεία και οργανισμούς που προσφέρουν πλασματικές θέσεις εργασίας·

72.

τονίζει ότι, στο πλαίσιο της εφαρμογής της ελεύθερης κυκλοφορίας, οι εργοδότες πρέπει να υποχρεούνται να παρέχουν στους αλλοδαπούς εργαζομένους ενημέρωση σχετικά με τα εργασιακά δικαιώματα στην εκάστοτε χώρα εργασίας· επίσης, είναι απαραίτητη η δημιουργία συμβουλευτικών κέντρων για διακινούμενους εργαζομένους στα κράτη μέλη·

73.

καλεί την Επιτροπή να συντάξει ανακοίνωση σχετικά με τις φορολογικές επιπτώσεις στους εργαζόμενους σε σχέση με το πεδίο εφαρμογής της οδηγίας, ώστε να παρέχει πιο κατανοητές πληροφορίες και πιθανές λύσεις σε σημαντικά ζητήματα που ενδέχεται να παρεμποδίζουν ή να αποτρέπουν την κινητικότητα των εργαζόμενων·

74.

για τη διασφάλιση και την ανάπτυξη της ανταγωνιστικότητας της Ευρώπης ύψιστη προτεραιότητα πρέπει να αποτελούν οι επενδύσεις στην τυπική και άτυπη εκπαίδευση, την επαγγελματική κατάρτιση, την ανταλλαγή εργασιακών εμπειριών και τις συντονισμένες δράσεις για την επιτάχυνση της διαδικασίας της κινητικότητας·

75.

εκτιμά ότι πρέπει να ενισχυθούν οι ενεργές πολιτικές για την αγορά εργασίας, ιδίως η επαγγελματική κατάρτιση και η διά βίου μάθηση, καθώς συμβάλλουν στην αύξηση της κινητικότητας του εργατικού δυναμικού, διευκολύνουν τις μεταβάσεις σε καιρούς διαρθρωτικής ανεργίας και επιτρέπουν στους εργαζομένους να προσαρμόζονται στις αλλαγές της αγοράς εργασίας·

76.

συγχαίρει την Επιτροπή για την εμβληματική της πρωτοβουλία «Νεολαία σε κίνηση» και για τη δημιουργία της «Ατζέντας για νέες δεξιότητες και νέες θέσεις εργασίας», και επικροτεί ειδικότερα το δοκιμαστικό σχέδιο «Η πρώτη σας θέση εργασίας μέσω του EURES» και την προτεινόμενη δράση για τη δημιουργία ευρωπαϊκού διαβατηρίου δεξιοτήτων·

77.

επιδοκιμάζει την κατάρτιση των νέων στις δεξιότητες που είναι απαραίτητες για την εργασία και τη διαβίωση σε άλλες χώρες· εκτιμά ότι κάθε άνθρωπος έχει το δικαίωμα να ζει και να εργάζεται σε χώρα της επιλογής του·

78.

θεωρεί ότι οι δεξιότητες και οι γνώσεις που αντιστοιχούν σε ειδικές ανάγκες της εθνικής, περιφερειακής ή τοπικής αγοράς θα προαγάγουν την κινητικότητα των εργαζομένων και ζητεί από την Επιτροπή να εκπονήσει οδικό χάρτη για τη ζήτηση δεξιοτήτων, καθώς και μία μεσο-μακροπρόθεσμη αξιολόγηση σχετικά με τις μελλοντικές θέσεις απασχόλησης όπου θα παρέχεται αντιστοίχιση μεταξύ της ζήτησης και της προσφοράς δεξιοτήτων, καθώς και μεσο-μακροπρόθεσμες προβλέψεις για τις ελλείψεις εργατικού δυναμικού για επιλεγμένα επαγγέλματα που μπορεί να προκύψουν ως αποτέλεσμα δημογραφικών αλλαγών και της γήρανσης του πληθυσμού·

79.

θεωρεί ότι η κινητικότητα του εργατικού δυναμικού είναι μια αμφίδρομη διαδικασία· αφενός, οδηγεί στη συγκέντρωση δεξιοτήτων και γνώσεων μέσα από όλους τους τύπους εκπαίδευσης με στόχο την προετοιμασία του ενεργού πληθυσμού που αντιμετωπίζει τον ανταγωνισμό κατά την αναζήτηση νέας εργασίας και, αφετέρου, οι μετακινούμενοι εργαζόμενοι μπορούν να αναβαθμίσουν τις δεξιότητες και τις γνώσεις τους μέσω της κινητικότητας του εργατικού δυναμικού, καθώς συλλέγουν μεγαλύτερη πρακτική εμπειρία στο νέο τόπο εργασίας·

80.

θεωρεί ότι πρέπει να στηρίζεται ιδίως η κινητικότητα στην επαγγελματική κατάρτιση, καθώς στον τομέα αυτό εξακολουθούν να υπάρχουν μεγάλες αδυναμίες· επισημαίνει τη σημασία προγραμμάτων όπως το Leonardo da Vinci και ζητεί από τα κράτη μέλη και τις επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στον τομέα της επαγγελματικής κατάρτισης να τα χρησιμοποιούν εντατικά και να διευκολύνουν την αξιοποίησή τους·

81.

ευελπιστεί ότι οι νέες δεξιότητες που αποκτούν οι μετακινούμενοι εργαζόμενοι στο πλαίσιο της κινητικότητάς τους θα πιστοποιούνται προκειμένου να αναγνωρίζονται οι αυξημένες προσωπικές δυνατότητές τους και να διευκολύνεται η μακροπρόθεσμη επαγγελματική τους ένταξη·

82.

εκτιμά ότι οι νέοι εργαζόμενοι δεν πρέπει να μονοπωλούν το ενδιαφέρον και ότι θα ήταν ευκταία η χάραξη στοχευμένων στρατηγικών για την προώθηση και τη διευκόλυνση της ελεύθερης κυκλοφορίας διαφορετικών κατηγοριών εργαζομένων, με βάση τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά τους (ηλικία, φύλο, δεξιότητες, μέλη ευάλωτων και μειονοτικών ομάδων) και τις ανάγκες τους, προκειμένου η κινητικότητα να αποτελεί δυνατότητα για όλες τις κατηγορίες εργαζόμενων·

83.

καλεί τα κράτη μέλη να προσαρμόσουν τις στρατηγικές τους για τη διά βίου μάθηση και την επαγγελματική κατάρτιση στις εξελίξεις των αγορών εργασίας και να παράσχουν μεταβιβάσιμες δεξιότητες οι οποίες θα καλύπτουν ευρύτερο φάσμα γεωγραφικών περιοχών και γνώσεων, με στόχο τον καλύτερο συνδυασμό τους με τις προσφερόμενες θέσεις εργασίας·

84.

καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να συνεργαστούν για την επίτευξη υψηλότερου βαθμού συγκρισιμότητας μεταξύ των προγραμμάτων σπουδών και των συστημάτων εκπαίδευσης των σχολικών και πανεπιστημιακών ιδρυμάτων της ΕΕ, μέσω της απλουστευμένης αναγνώρισης πτυχίων, προκειμένου να υποστηριχθεί η αμοιβαία αναγνώριση των εκπαιδευτικών προσόντων, που προέχει· υπογραμμίζει, ωστόσο, τη διαφορά μεταξύ αυτού και της αναγνώρισης των προσόντων για τα νομοθετικά κατοχυρωμένα επαγγέλματα, μολονότι προσβλέπει σε μια γενικά πιο απελευθερωμένη πρόσβαση στα επαγγέλματα αυτά· επικροτεί, στο πλαίσιο αυτό, το γεγονός ότι συνάπτεται αυξανόμενος αριθμός διασυνοριακών συμφωνιών συνεργασίας μεταξύ κολεγίων και πανεπιστημίων και καλεί τα κράτη μέλη να στηρίξουν αυτή την εξέλιξη·

85.

ενθαρρύνει τα κράτη μέλη να ενισχύσουν τη συμμετοχή των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων στη διά βίου μάθηση, μέσω της παροχής κινήτρων για τους αντίστοιχους εργαζομένους και εργοδότες, με ιδιαίτερη έμφαση στην εκμάθηση γλωσσών και των νέων τεχνολογιών, σύμφωνα και με τις ανάγκες της αγοράς εργασίας, καθώς το μεγαλύτερο μέρος του εργατικού δυναμικού της Ευρώπης απασχολείται σε μικρομεσαίες επιχειρήσεις και με αυτό τον τρόπο θα γίνει περισσότερο ανταγωνιστικό, αλλά θα ενισχυθεί και η κινητικότητα, προκειμένου να αντιμετωπιστούν φαινόμενα αδυναμίας πλήρωσης θέσεων εργασίας στα διάφορα κράτη μέλη·

86.

εκτιμά ότι πρέπει να βελτιωθεί η συνέργεια μεταξύ, αφενός, των προγραμμάτων που αποσκοπούν στην ενθάρρυνση της ελεύθερης κυκλοφορίας των σπουδαστών, των ατόμων που παρακολουθούν προγράμματα επαγγελματικής κατάρτισης και των ασκουμένων και, αφετέρου, των προγραμμάτων που στοχεύουν ειδικά στην προώθηση της ελεύθερης κυκλοφορίας των εργαζομένων·

87.

ενθαρρύνει τα κράτη μέλη, με τη συνδρομή της Επιτροπής και των κοινωνικών εταίρων, να δημιουργήσουν δομές υποστήριξης για την εκμάθηση της γλώσσας και για τη διδασκαλία των πολιτιστικών παραδόσεων των κρατών μελών υποδοχής για τις οικογένειες των διακινούμενων εργαζομένων, δεδομένου ότι οι εν λόγω παράγοντες εξακολουθούν να αποτελούν εμπόδιο στην κινητικότητα των ευρωπαίων πολιτών·

88.

εκτιμά ότι η ανεπαρκής γνώση ξένων γλωσσών (κυρίως μεταξύ των ενηλίκων) εξακολουθεί να συνιστά σημαντικό εμπόδιο στην κινητικότητα των εργαζομένων και θα μπορούσε να οδηγήσει σε αύξηση της αδήλωτης εργασίας· καλεί τα κράτη μέλη να προωθήσουν ενεργά με εντατικότερους ρυθμούς τη διδασκαλία ξένων γλωσσών και να την επεκτείνουν σε όλες τις κατηγορίες σχολείων και ζητεί από την Επιτροπή να συνεχίσει τις προσπάθειές της σε αυτό τον τομέα·

89.

αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στο Συμβούλιο, την Επιτροπή και στις κυβερνήσεις και στα κοινοβούλια των κρατών μελών.

8.5.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 131/46

—

έχοντας υπόψη το άρθρο 3 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση,

—

έχοντας υπόψη τα άρθρα 9, 49 και 56 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

—

έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής «Προς μια καλύτερη λειτουργία της ενιαίας αγοράς υπηρεσιών με την αξιοποίηση των αποτελεσμάτων της διαδικασίας αμοιβαίας αξιολόγησης σύμφωνα με την οδηγία για τις υπηρεσίες» (COM(2011)0020) και το συνοδευτικό έγγραφο εργασίας των υπηρεσιών της Επιτροπής με τίτλο «Διαδικασία αμοιβαίας αξιολόγησης σύμφωνα με την οδηγία για τις υπηρεσίες» (SEC(2011)0102),

—

έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής «Η Πράξη για την Ενιαία αγορά. Δώδεκα δράσεις για την τόνωση της ανάπτυξης και την ενίσχυση της εμπιστοσύνης» (COM(2011)0206),

—

έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής «Προς μια Πράξη για την Ενιαία αγορά» (COM(2010)0608),

—

έχοντας υπόψη τα συμπεράσματα του Συμβουλίου της 10ης Μαρτίου 2011 σχετικά με την καλύτερη λειτουργία της ενιαίας αγοράς υπηρεσιών – διαδικασία αμοιβαίας αξιολόγησης σύμφωνα με την οδηγία για τις υπηρεσίες,

—

έχοντας υπόψη την οδηγία 2006/123/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 12ης Δεκεμβρίου 2006 σχετικά με τις υπηρεσίες στην εσωτερική αγορά (1),

—

έχοντας υπόψη την οδηγία 2005/36/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 7ης Σεπτεμβρίου 2005 σχετικά με την αναγνώριση των επαγγελματικών προσόντων (2),

—

έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 6ης Απριλίου 2011 σχετικά με τη διακυβέρνηση και την εταιρική σχέση στην ενιαία αγορά (3),

—

έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 15ης Φεβρουαρίου 2011 σχετικά με την εφαρμογή της οδηγίας 2006/123/ΕΚ για τις υπηρεσίες (4),

—

έχοντας υπόψη το άρθρο 48 του Κανονισμού του,

—

έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Εσωτερικής Αγοράς και Προστασίας των Καταναλωτών και τη γνωμοδότηση της Επιτροπής Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων (Α7-0324/2011),

Α.

λαμβάνοντας υπόψη ότι οι υπηρεσίες εξακολουθούν να μην αντιπροσωπεύουν παρά το ένα πέμπτο περίπου των συνολικών εμπορικών συναλλαγών εντός της ΕΕ, παρόλο που αντιστοιχούν σε πάνω από τα δύο τρίτα του ΑΕγχΠ και της απασχόλησης της ΕΕ·

Β.

λαμβάνοντας υπόψη ότι οι δραστηριότητες που καλύπτονται από την οδηγία για τις υπηρεσίες αντιστοιχούν στο 40 % του ΑΕγχΠ και των θέσεων εργασίας της ΕΕ· λαμβάνοντας, ωστόσο, υπόψη ότι οι εν λόγω δραστηριότητες αντιπροσωπεύουν επίσης ορισμένες από τις σημαντικότερες δυνατότητες οικονομικής ανάπτυξης και δημιουργίας θέσεων εργασίας που παραμένουν ανεκμετάλλευτες στην ΕΕ εξαιτίας των πολλών φραγμών που εξακολουθούν να παρεμποδίζουν τις συναλλαγές υπηρεσιών στην εσωτερική αγορά·

Γ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι οι υπηρεσίες συνιστούν κινητήρια δύναμη για τις οικονομίες των κρατών μελών, δημιουργώντας θέσεις εργασίας, οικονομική ανάπτυξη και καινοτομία· λαμβάνοντας υπόψη ότι η εύρυθμη λειτουργία και η ολοκλήρωση της εσωτερικής αγοράς θεωρείται, συνεπώς, ακόμα σημαντικότερη υπό το πρίσμα της υφιστάμενης οικονομικής και χρηματοπιστωτικής κρίσης, αλλά και προϋπόθεση για την ανάκαμψη·

Δ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η οδηγία για τις υπηρεσίες συνιστά μοχλό ανάπτυξης της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ότι η πλήρης και ορθή εφαρμογή της περιλαμβάνεται στο πλαίσιο της στρατηγικής «Ευρώπη 2020» και της Πράξης για την Ενιαία Αγορά·

Ε.

λαμβάνοντας υπόψη ότι, παρόλο που η έγκαιρη και ορθή μεταφορά της οδηγίας για τις υπηρεσίες είναι μια πρόκληση για τις διοικήσεις των κρατών μελών, είναι απαραίτητη και αποτελεί ταυτόχρονα μια ισχυρή βάση για την ανάπτυξη διοικητικής συνεργασίας μεταξύ των κρατών μελών·

ΣΤ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι έχουν κοινοποιηθεί περίπου 34 000 απαιτήσεις στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή στο πλαίσιο της διαδικασίας ελέγχου·

1.

επικροτεί την ανακοίνωση της Επιτροπής σχετικά με τη διαδικασία αμοιβαίας αξιολόγησης σύμφωνα με την οδηγία για τις υπηρεσίες και αναγνωρίζει το σημαντικό έργο που έχουν επιτελέσει η Επιτροπή και, πάνω απ’ όλα, οι εθνικές διοικήσεις των κρατών μελών, συμπεριλαμβανομένων των τοπικών και περιφερειακών διοικήσεων·

2.

υπογραμμίζει ότι μια λειτουργική ενιαία αγορά υπηρεσιών αποτελεί προϋπόθεση για τη δημιουργία ανάπτυξης, αξιοπρεπούς απασχόλησης και καινοτομίας στην Ευρώπη, καθώς και για τη διατήρηση του ανταγωνιστικού ρόλου της Ευρώπης στη διεθνή σκηνή·

3.

επισημαίνει ότι δεν έχουν αξιοποιηθεί πλήρως όλες οι δυνατότητες της κοινής αγοράς υπηρεσιών, ιδίως διότι, λόγω περιορισμών στις αγορές των κρατών μελών, μόνον ένα μικρό ποσοστό ΜΜΕ παρέχουν διασυνοριακές υπηρεσίες·

4.

θεωρεί ότι η πρώτη προτεραιότητα για τη δημιουργία μιας ενιαίας αγοράς υπηρεσιών είναι η πλήρης εφαρμογή της οδηγίας για τις υπηρεσίες από όλα τα κράτη μέλη και η δημιουργία πλήρως λειτουργικών κέντρων ενιαίας εξυπηρέτησης·

5.

ζητεί, ως εκ τούτου, να εξεταστεί το ενδεχόμενο να παρέχονται οι πληροφορίες από τα κέντρα ενιαίας εξυπηρέτησης τόσο στην αγγλική όσο και στην τοπική γλώσσα, προς όφελος των παρόχων, αλλά και των χρηστών υπηρεσιών από άλλα κράτη μέλη, καθώς και η δυνατότητα χρήσης ηλεκτρονικής υπογραφής από τους παρόχους και τους χρήστες υπηρεσιών·

6.

τονίζει ότι η άσκηση της αμοιβαίας αξιολόγησης επέτρεψε την εκτίμηση της εσωτερικής αγοράς υπηρεσιών μετά την εφαρμογή της οδηγίας, ιδίως σε σχέση με τις απαιτήσεις των άρθρων 9, 15 και 16·

7.

σημειώνει την ασάφεια του άρθρου 39 της οδηγίας για τις υπηρεσίες όσον αφορά τον προσδιορισμό των επακριβών στόχων της διαδικασίας αμοιβαίας αξιολόγησης· σημειώνει ότι οι αντιλήψεις και οι προσδοκίες των ενδιαφερόμενων μερών ως προς τους στόχους και τα αποτελέσματα της εν λόγω διαδικασίας διέφεραν·

8.

επισημαίνει ότι η αμοιβαία αξιολόγηση διοργανώθηκε μετά την προθεσμία μεταφοράς των διατάξεων της οδηγίας για τις υπηρεσίες· υπογραμμίζει ότι η εφαρμογή της οδηγίας για τις υπηρεσίες δεν πρέπει να συγχέεται με την άσκηση της αμοιβαίας αξιολόγησης·

9.

αποδοκιμάζει τις καθυστερήσεις στην εφαρμογή της οδηγίας για τις υπηρεσίες σε ορισμένα κράτη μέλη και θεωρεί ότι έχουν επιπτώσεις στη διαδικασία αμοιβαίας αξιολόγησης·

10.

θεωρεί ότι παρόλο που το χρονοδιάγραμμα της διαδικασίας αμοιβαίας αναγνώρισης συνιστούσε πρόκληση, συνέβαλε στη διατήρηση δυναμικού ρυθμού μετά την εφαρμογή της οδηγίας,

11.

θεωρεί ότι η διαδικασία αμοιβαίας αξιολόγησης αποδείχτηκε αξιόλογο εγχείρημα διότι επέτρεψε στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή και τα κράτη μέλη να κατανοήσουν καλύτερα τα εναπομένοντα εμπόδια και την κατάσταση που επικρατεί σε κάθε κράτος μέλος· σημειώνει ότι η διαδικασία έδωσε στα κράτη μέλη τη δυνατότητα να λάβουν σχόλια και παρατηρήσεις σχετικά με τις επιλογές πολιτικής τους και διευκόλυνε την προαγωγή βέλτιστων πρακτικών και την αυξημένη διαφάνεια ως προς τα αποτελέσματα της εφαρμογής·

12.

καλεί τα κράτη μέλη και την Επιτροπή να ξεκινήσουν διάλογο σχετικά με το ποια εμπόδια πρέπει να επιτρέπονται και ποια όχι·

13.

διατυπώνει ότι η διαδικασία αμοιβαίας αξιολόγησης ήταν καίριας σημασίας για την αποσαφήνιση ορισμένων διφορούμενων καταστάσεων που εξακολουθούν να επικρατούν στο πλαίσιο της παροχής υπηρεσιών, τόσο σε εθνικό όσο και σε διασυνοριακό επίπεδο, όπως η αμοιβαία αναγνώριση των επαγγελματικών προσόντων και οι ασφαλιστικές υποχρεώσεις που επιβάλλονται στους παρόχους διασυνοριακών υπηρεσιών· επισημαίνει ότι συνέβαλε εντέλει στην εκτίμηση σχετικά με το κατά πόσον τα μέτρα εφαρμογής που έχουν εγκριθεί σε κάθε κράτος μέλος υλοποιούνται ή όχι σύμφωνα με το πνεύμα της οδηγίας για τις υπηρεσίες·

14.

υπογραμμίζει τις «συζητήσεις σε ομάδες» ως το βασικό στοιχείο της αμοιβαίας αξιολόγησης· επικροτεί το πνεύμα συνεργασίας και αμοιβαίας εμπιστοσύνης που επικράτησε κατά τη διάρκεια των συζητήσεων·

15.

θεωρεί ότι η άσκηση της αμοιβαίας αξιολόγησης συνέβαλε στην ανάπτυξη «ευρωπαϊκού πνεύματος» μεταξύ των εθνικών διοικήσεων και έδωσε τη δυνατότητα στις διοικήσεις των κρατών μελών να γνωρίσουν καλύτερα η μια την άλλη· καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να διασφαλίσουν ότι οι γνώσεις και οι εμπειρίες που αποκομίστηκαν από την αμοιβαία αξιολόγηση θα διατηρηθούν και θα χρησιμοποιηθούν για τη βελτίωση της ενιαίας αγοράς υπηρεσιών·

16.

σημειώνει ότι η συμμετοχή των ενδιαφερόμενων μερών στη διαδικασία αμοιβαίας αξιολόγησης ήταν περιορισμένη· αναγνωρίζει ότι ένας ορισμένος βαθμός εμπιστευτικότητας αποτελούσε σημαντική προϋπόθεση για τη δημιουργία αμοιβαίας εμπιστοσύνης μεταξύ των κρατών μελών· ωστόσο, εκφράζει τη λύπη του για το γεγονός ότι δεν παρασχέθηκε στους ενδιαφερόμενους αναπληροφόρηση σχετικά με τη διαδικασία·

17.

έχει επίγνωση των διοικητικών εξόδων που συνδέονται με την αμοιβαία αξιολόγηση, ιδίως στα κράτη μέλη όπου στη διαδικασία συμμετείχε η διοίκηση σε περιφερειακό επίπεδο·

18.

θεωρεί ότι η διαδικασία αμοιβαίας αξιολόγησης σύμφωνα με την οδηγία για τις υπηρεσίες αποτελεί σημαντικό μέσο για τον προσδιορισμό περαιτέρω πρωτοβουλιών με στόχο τη βελτίωση της λειτουργίας της εσωτερικής αγοράς υπηρεσιών· επικροτεί το γεγονός ότι η Επιτροπή προτείνει ένα σύνολο δράσεων που θα βασιστούν στη δυναμική που δημιουργήθηκε κατά τα στάδια της εφαρμογής και της αμοιβαίας αξιολόγησης·

19.

προτρέπει την Επιτροπή να τηρεί ενήμερο το Κοινοβούλιο για τη διαδικασία και τα αποτελέσματα του διαλόγου που διεξάγεται με τα κράτη μέλη σχετικά με την εφαρμογή της οδηγίας για τις υπηρεσίες· καλεί την Επιτροπή να λάβει περαιτέρω μέτρα επιβολής όπου κρίνεται απαραίτητο·

20.

αναμένει την ανακοινωθείσα οικονομική εκτίμηση της εφαρμογής της οδηγίας για τις υπηρεσίες, καθώς και των επιπτώσεών της στη λειτουργία της αγοράς υπηρεσιών· ελπίζει ότι η αξιολόγηση αυτή θα καταστήσει δυνατό να μετρηθεί ο πραγματικός αντίκτυπος της οδηγίας στην οικονομική δραστηριότητα και την απασχόληση· καλεί την Επιτροπή να εξασφαλίσει μέγιστη διαφάνεια κατά τη διενέργεια της αξιολόγησης και να παρουσιάσει στο Κοινοβούλιο τα πορίσματά της μόλις αυτά καταστούν διαθέσιμα

21.

επικροτεί την πρωτοβουλία του έλεγχου επιδόσεων της εσωτερικής αγοράς και ευελπιστεί ότι η συγκεκριμένη άσκηση θα βελτιώσει σημαντικά την πρακτική κατανόηση του τρόπου με τον οποίο διάφορες νομοθετικές πράξεις της ΕΕ εφαρμόζονται και αλληλεπιδρούν επιτόπου· θεωρεί ότι η άσκηση του ελέγχου επιδόσεων πρέπει να πραγματοποιείται λαμβάνοντας υπόψη την προοπτική των χρηστών της ενιαίας αγοράς·

22.

καλεί την Επιτροπή να διασφαλίσει την ενεργό συμμετοχή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στην πρωτοβουλία του ελέγχου επιδόσεων·

23.

ζητεί να αντιμετωπιστούν τα εναπομείναντα ρυθμιστικά εμπόδια, όπως οι κανόνες για τις δραστηριότητες περιορισμένης πρόσβασης, οι ασφαλιστικές υποχρεώσεις, η νομική μορφή και οι απαιτήσεις για τη συμμετοχή σε κεφάλαια· καλεί την Επιτροπή να επικεντρώσει τη δράση της σε αδικαιολόγητες ή δυσανάλογες απαιτήσεις που θα πρέπει να αρθούν προκειμένου να εξασφαλιστεί η ομαλή λειτουργία της ενιαίας αγοράς·

24.

αποδοκιμάζει το γεγονός ότι δεν είχε αναληφθεί νωρίτερα καμία απολύτως δράση σε τομείς στους οποίους ήταν από μακρού γνωστή η ύπαρξη προβλημάτων·

25.

εκφράζει τη λύπη του για το γεγονός ότι η Επιτροπή δεν έχει προβλέψει κριτήρια σχετικά με την επιλογή συγκεκριμένων ειδών απαιτήσεων για στοχοθετημένες δράσεις· καλεί την Επιτροπή να διευκρινίσει τους λόγους για τους οποίους τα άλλα είδη απαιτήσεων που αναφέρονται στο άρθρο 15 της οδηγίας για τις υπηρεσίες, όπως ο ελάχιστος αριθμός απασχολουμένων και οι υποχρεωτικές ελάχιστες ή ανώτερες τιμές, θεωρήθηκαν λιγότερο σημαντικά από τα είδη των απαιτήσεων που επισημαίνονται στην ανακοίνωσή της·

26.

καλεί την Επιτροπή να συλλέξει και να παρουσιάσει δεδομένα που εκφράζουν ποσοτικά τις επιπτώσεις που έχουν οι διάφορες εναπομείνασες απαιτήσεις των οποίων τυχόν κατάργηση θα μπορούσε να βελτιώσει τη λειτουργία της ενιαίας αγοράς υπηρεσιών· καλεί την Επιτροπή να ιεραρχήσει τις στοχοθετημένες δράσεις της με στόχο την κατάργηση των απαιτήσεων που θα μπορούσαν να προσδώσουν τη μεγαλύτερη προστιθέμενη αξία στη λειτουργία της ενιαίας αγοράς υπηρεσιών, σε πλήρη συμμόρφωση με το άρθρο 1 της οδηγίας για τις υπηρεσίες· καλεί, επιπλέον, την Επιτροπή να επικεντρώσει τη δράση της σε τομείς και επαγγέλματα με υψηλές δυνατότητες ανάπτυξης για τη διασυνοριακή παροχή υπηρεσιών·

27.

ζητεί από την Επιτροπή να συνεχίσει και να εντείνει τη συνεργασία της με καθένα από τα επιμέρους κράτη μέλη ξεχωριστά, ούτως ώστε να επιτευχθεί η πλήρης και ορθή μεταφορά και εφαρμογή της οδηγίας για τις υπηρεσίες σε όλα τα κράτη μέλη·

28.

εκτιμά ότι εξακολουθούν να υφίστανται πολλοί εθνικοί φραγμοί, οι οποίοι επιβραδύνουν ειδικότερα την ανάπτυξη των επαγγελματικών επιχειρήσεων στον τομέα της παροχής υπηρεσιών σε επιχειρήσεις· καλεί τα κράτη μέλη να διασφαλίσουν ότι οι νέες και οι εναπομείνασες απαιτήσεις είναι αναγκαίες, αναλογικές και δεν εισάγουν διακρίσεις· καλεί την Επιτροπή να συνεργαστεί πιο ενεργά με τα κράτη μέλη ώστε να εξασφαλισθεί η στενή παρακολούθηση και η δέουσα κοινοποίηση των συναφών εθνικών νομοθετικών μέτρων που αφορούν την εφαρμογή του άρθρου 15 της οδηγίας για τις υπηρεσίες·

29.

προτρέπει την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να συνεργαστούν στενότερα για να διασφαλίσουν την ορθή εφαρμογή, στα κράτη μέλη, της ρήτρας για την ελεύθερη παροχή υπηρεσιών του άρθρου 16 της οδηγίας για τις υπηρεσίες· καλεί την Επιτροπή να διενεργήσει διεξοδική εκτίμηση της υφιστάμενης κατάστασης όσον αφορά την παροχή διασυνοριακών υπηρεσιών στην ΕΕ, συμπεριλαμβανομένων των λόγων στους οποίους οφείλεται το μέτριο ποσοστό ανάπτυξης που παρουσιάζει ο συγκεκριμένος τομέας, καθώς και λεπτομερή επισκόπηση της αποτελεσματικότητας των κρατών μελών κατά την εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 16 της οδηγίας για τις υπηρεσίες·

30.

υπογραμμίζει την ανάγκη να διασφαλισθεί η συνεκτική εφαρμογή των διαφόρων νομοθετικών πράξεων που είναι καίριας σημασίας για τις δραστηριότητες παροχής υπηρεσιών·

31.

προτρέπει τα κράτη μέλη να διασφαλίσουν την πλήρη και ενδεδειγμένη εφαρμογή των διατάξεων της οδηγίας για τις υπηρεσίες που δεν συμπεριλήφθηκαν στη διαδικασία αμοιβαίας αξιολόγησης, όπως τα κέντρα ενιαίας εξυπηρέτησης, και ζητεί από την Επιτροπή να διασφαλίσει την αυστηρή επιβολή των συναφών διατάξεων·

32.

καλεί την Επιτροπή να δώσει ιδιαίτερη προσοχή στη διεξαγωγή τακτικών ελέγχων και αξιολογήσεων του έργου των κέντρων ενιαίας εξυπηρέτησης στα κράτη μέλη, που διαδραματίζουν ζωτικό ρόλο με την παροχή των αναγκαίων πληροφοριών στους παρόχους υπηρεσιών κατά τρόπο εκσυγχρονισμένο και φιλικό για τον χρήστη·

33.

επισημαίνει τον σημαντικό ρόλο που διαδραματίζουν εναλλακτικοί μηχανισμοί επίλυσης διαφορών και εργαλεία επίλυσης προβλημάτων, όπως το SOLVIT, για την εξασφάλιση της δυνατότητας των παρόχων υπηρεσιών, και ιδίως των ΜΜΕ, να ασκούν πλήρως τα δικαιώματά τους στην ενιαία αγορά· εκφράζει την ικανοποίησή του για την ανακοίνωση της Επιτροπής ότι θα αξιολογήσει την αποτελεσματικότητα τέτοιων εργαλείων και θα υποβάλει έκθεση για την ανάγκη περαιτέρω συγκεκριμένων πρωτοβουλιών·

34.

συμμερίζεται την άποψη της Επιτροπής ότι πρέπει να παρέχεται βοήθεια στους παρόχους αλλά και στους αποδέκτες υπηρεσιών να ασκούν τα δικαιώματά τους, και συνιστά η βοήθεια αυτή να βασιστεί σε υφιστάμενα μέσα όπως το SOLVIT·

35.

επαναλαμβάνει τη στήριξή του για τη χρήση της αμοιβαίας αξιολόγησης σε άλλους τομείς πολιτικής, όπου κρίνεται απαραίτητο· πιστεύει ότι η αμοιβαία αξιολόγηση έχει αποδειχθεί καινοτόμος και χρήσιμη και θα μπορούσε να θεωρηθεί μέσο για τη βελτίωση της λειτουργίας της ενιαίας αγοράς·

36.

συνιστά, επομένως, να εξεταστεί το ενδεχόμενο της «ήπιας» αμοιβαίας αξιολόγησης και να θεσπισθεί, όπου ενδείκνυται, για την αμοιβαία αξιολόγηση τομέων πολιτικής που καλύπτονται από «οριζόντιες» οδηγίες, δυνάμει των οποίων τα κράτη μέλη έχουν διατηρήσει σημαντικό περιθώριο ελιγμών, με στόχο τη δημιουργία περισσότερο εναρμονισμένης νομοθεσίας, τη βελτίωση των σχέσεων και της αμοιβαίας κατανόησης μεταξύ των κρατών μελών και την αποφυγή «κανονιστικού υπερθεματισμού» («gold plating»)·

37.

συνιστά τη χρήση της αμοιβαίας αξιολόγησης ως «ευέλικτου μέσου» κατά περίπτωση· συνιστά να προταθεί η συμπερίληψη του μέσου, με στοχοθετημένο τρόπο, σε επιλεγμένες οδηγίες «οριζόντιου» χαρακτήρα που συνεπάγονται πολλά μέτρα μεταφοράς και παρέχουν ευρύ περιθώριο διακριτικής ευχέρειας στα κράτη μέλη· συνιστά περαιτέρω τη στοχοθετημένη χρήση της αμοιβαίας αξιολόγησης σύμφωνα με την οποία μόνο καίριες διατάξεις μιας οδηγίας θα υποβάλλονται στη διαδικασία·

38.

καλεί, ωστόσο, την Επιτροπή να καθορίσει με σαφήνεια τους στόχους και τα επιθυμητά αποτελέσματα της αμοιβαίας αξιολόγησης προτού προτείνει τη διενέργεια αμοιβαίας αξιολόγησης και για άλλες οδηγίες, προκειμένου να διασφαλισθεί ότι η διαδικασία δεν επιβάλλει άσκοπες επιβαρύνσεις στις αρχές αξιολόγησης·

39.

πιστεύει ότι οι «συζητήσεις σε ομάδες» πρέπει να παραμείνουν το κεντρικό στοιχείο της διαδικασίας αμοιβαίας αξιολόγησης· φρονεί ότι η συμμετοχή ενός κατάλληλα στοχοθετημένου, αλλά περιορισμένου αριθμού εμπειρογνωμόνων στις «συζητήσεις σε ομάδες» δημιουργεί τις κατάλληλες προϋποθέσεις για την επίτευξη αποδοτικών και απτών αποτελεσμάτων· θεωρεί ότι η αμοιβαία αξιολόγηση πρέπει να αναπτυχθεί περαιτέρω ως διαδικασία ανταλλαγής βέλτιστων πολιτικών και αποκόμισης εμπειριών μεταξύ των κρατών μελών στον τομέα της χάραξης πολιτικής, και ότι ο ρόλος της Επιτροπής θα μπορούσε να αποσαφηνιστεί υπό την έννοια της παροχής κατευθυντηρίων γραμμών και του συντονισμού της διαδικασίας, ιδίως κατά τη διεξαγωγή των εν λόγω «συζητήσεων σε ομάδες»· είναι της άποψης ότι η σύνθεση των εν λόγω ομάδων πρέπει να αντικατοπτρίζει πάντα τις προσδοκίες των κρατών μελών και τις δυνητικές επιπτώσεις στην ενιαία αγορά·

40.

ζητεί από την Επιτροπή να αυξήσει τη διαφάνεια ενημερώνοντας το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για το περιεχόμενο και την πρόοδο των συζητήσεων μεταξύ των κρατών μελών και υποβάλλοντας περιοδικές εκθέσεις στα διάφορα στάδια της αμοιβαίας αξιολόγησης ώστε να τηρούνται ενήμερα όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη· καλεί την Επιτροπή να δημοσιοποιήσει τα βασικά πορίσματα των συνεδριάσεων των επιμέρους ομάδων και της ολομέλειας·

41.

επισημαίνει ότι οι πίνακες αντιστοιχίας και η αμοιβαία αξιολόγηση εξυπηρετούν διαφορετικούς σκοπούς και, κατά συνέπεια, πρέπει να θεωρούνται ξεχωριστά και όχι εναλλάξιμα μέσα πολιτικής, και κατά συνέπεια ότι οι πίνακες αντιστοιχίας είναι απολύτως απαραίτητοι κατά τη μεταφορά της ευρωπαϊκής νομοθεσίας στο εθνικό δίκαιο·

42.

αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στο Συμβούλιο, στην Επιτροπή και στα κοινοβούλια των κρατών μελών.

8.5.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 131/51

—

έχοντας υπόψη τα συμπεράσματα και τις συμφωνίες των συνόδων κορυφής της G20 του Λονδίνου, του Πίτσμπουργκ, του Τορόντο και της Σεούλ,

—

έχοντας υπόψη την έκθεση πρωτοβουλίας του Palais-Royal «Μεταρρύθμιση του νομισματικού συστήματος: μια συνεργατική προσέγγιση για τον εικοστό πρώτο αιώνα», η οποία δημοσιεύτηκε στις 8 Φεβρουαρίου 2011,

—

έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 20ής Οκτωβρίου 2010 που περιέχει συστάσεις προς την Επιτροπή σχετικά με τη βελτίωση της οικονομικής διακυβέρνησης και του πλαισίου σταθερότητας της Ένωσης, ειδικότερα στη ζώνη του ευρώ (1),

—

έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 11ης Μαΐου 2011 σχετικά με την ΕΕ ως παγκόσμιο παράγοντα: ο ρόλος της σε πολυμερείς οργανισμούς (2),

—

έχοντας υπόψη τις συνεχείς συναφείς εργασίες του Διατλαντικού Διαλόγου των Νομοθετών και του Διατλαντικού Επιχειρηματικού Διαλόγου,

—

έχοντας υπόψη το άρθρο 48 του Κανονισμού,

—

έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Οικονομικών και Νομισματικών Θεμάτων και τη γνωμοδότηση της Επιτροπής Διεθνούς Εμπορίου (A7-0323/2011),

A.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η εξέλιξη της παγκόσμιας οικονομίας κατά τη διάρκεια των προηγούμενων δεκαετιών οδήγησε σε γενικές γραμμές σε αυξημένη ανάπτυξη και ευημερία, που, παρά την άνιση κατανομή, απάλλαξε εκατομμύρια ανθρώπους από τη φτώχεια· ωστόσο, ο αριθμός των ανθρώπων που εξακολουθούν να ζουν υπό συνθήκες φτώχειας και απελπισίας είναι απαράδεκτα υψηλός· λαμβάνοντας υπόψη ότι οι κοινωνικές και οικονομικές ανισότητες μεταξύ και εντός των χωρών πρέπει να ελαττωθούν· λαμβάνοντας υπόψη ότι ο αγώνας της Ευρώπης κατά της φτώχειας πρέπει να είναι μια από τις κορυφαίες προτεραιότητες της στρατηγικής Ευρώπη 2020·

B.

λαμβάνοντας υπόψη ότι οι ΗΠΑ και η Ευρώπη εξακολουθούν σήμερα να βρίσκονται αντιμέτωπες με τις χειρότερες επιπτώσεις της χειρότερης διεθνούς οικονομικής ύφεσης που έχει σημειωθεί από τη μεγάλη οικονομική ύφεση·

Γ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η εξέλιξη της παγκόσμιας οικονομίας κατά τη διάρκεια των προηγούμενων δεκαετιών γνώρισε δυσβάστακτες ανισορροπίες·

Δ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι μία αποτελεσματική οικονομική διακυβέρνηση μπορεί να καταστήσει δυνατή την ελαχιστοποίηση των αρνητικών επιπτώσεων και τη διόρθωση των επικίνδυνων αποτελεσμάτων της παγκοσμιοποίησης, όπως η διεύρυνση των ανισοτήτων ή η καταστροφή του περιβάλλοντος·

E.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η ανάδυση νέων μειζόνων παραγόντων στην παγκόσμια οικονομία, όσον αφορά τόσο το παγκόσμιο εμπόριο όσο και την οικονομική ανάπτυξη, με την Κίνα και την Ινδία στην πρώτη θέση, είχε σημαντικό αντίκτυπο και άλλαξε ριζικά το οικονομικό τοπίο, καθιστώντας αναγκαίες εμπορικές μεταρρυθμίσεις και καθιέρωση μετατρέψιμων συναλλαγματικών ισοτιμιών·

ΣΤ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι οι σημερινές ανισορροπίες εξακολουθούν να οφείλονται κατά πρώτο λόγο στην έλλειψη ανταγωνιστικότητας και ιδιωτικής και δημόσιας αποταμίευσης στις ελλειμματικές χώρες και στο συνδυασμό υψηλής αποταμίευσης και έλλειψης ζήτησης στις πλεονασματικές χώρες, οι οποίες είναι σήμερα μεγαλύτερες σε έκταση και λαμβάνοντας επίσης υπόψη ότι, λόγω του υψηλού βαθμού παγκοσμιοποίησης και της εμβέλειας των ροών κεφαλαίου, οι ανισορροπίες αυτές δημιουργούν νέες απαιτήσεις για την παγκόσμια διακυβέρνηση και αποτελούν πρόκληση για τη διάρθρωση των υφιστάμενων θεσμικών συστημάτων·

Ζ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι το κύριο στοιχείο της αποκατάστασης της ισορροπίας της παγκόσμιας οικονομίας είναι σε γενικές γραμμές διττό: ενισχυμένη συνεργασία και εκτεταμένες μεταρρυθμίσεις που θα προάγουν την ανάπτυξη στις ελλειμματικές χώρες και το άνοιγμα των αγορών και χρηστή δημοσιονομική πολιτική στις πλεονασματικές χώρες·

H.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η πρώτη δεκαετία της λειτουργίας της ΟΝΕ έδειξε ότι η υπεύθυνη δημοσιονομική πολιτική είναι μία από τις προϋποθέσεις για την ελαχιστοποίηση του αντίκτυπου των παγκόσμιων χρηματοπιστωτικών και οικονομικών κρίσεων,

Θ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι υπάρχει πληθώρα διεθνών οργανισμών με σκοπό τη διακυβέρνηση της παγκόσμιας οικονομίας, όπως το ΔΝΤ, η Παγκόσμια Τράπεζα, ο ΠΟΕ, η UNCTAD και ο Διεθνής Οργανισμός Χρηματοδότησης (ΔΟΧ), παράλληλα με τα διακυβερνητικά πλαίσια της G7 και της G20, από τα οποία το ΔΝΤ και η G20 είναι μεν οι πιο αποτελεσματικοί φορείς, όμως χρειάζονται περαιτέρω βελτίωση·

Ι.

λαμβάνοντας υπόψη ότι οι παγκόσμιες αγορές απαιτούν παγκόσμιους κανόνες·

ΙΑ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι οι ισχύουσες νομισματικές ρυθμίσεις οδήγησαν σε σημαντική συσσώρευση αποθεμάτων ξένου συναλλάγματος, και, ειδικότερα, δολαρίων ΗΠΑ, σε ορισμένες πλεονασματικές χώρες, γεγονός που, με τη σειρά του, επέφερε αύξηση της προσφοράς κεφαλαίων στις ελλειμματικές χώρες και άσκησε πτωτικές πιέσεις στα επιτόκια, συμβάλλοντας στην διόγκωση της «φούσκας» των τιμών των στοιχείων ενεργητικού που έπαιξε κεντρικό ρόλο κατά την τελευταία χρηματοπιστωτική κρίση·

ΙΒ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η παγκόσμια οικονομική κρίση, η οποία ξεκίνησε στο χρηματοπιστωτικό τομέα, έχει σήμερα οδηγήσει σε υψηλά επίπεδα χρέους σε ορισμένες από τις ισχυρότερες οικονομίες στον κόσμο, συμπεριλαμβανομένων των ΗΠΑ, της Ιαπωνίας και της ΕΕ·

ΙΓ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η G20 συμφώνησε στην τελική διακήρυξη του Πίτσμπουργκ σχετικά με την εκπόνηση πλαισίου για ισχυρή, βιώσιμη και ισόρροπη οικονομική μεγέθυνση, ότι χρειάζεται επειγόντως μια νέα πολυμερής προσέγγιση ως απάντηση στην κρίση.

ΙΔ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι έχει αναγνωριστεί παγκοσμίως ο ρόλος που διαδραμάτισαν ορισμένοι κλάδοι του χρηματοπιστωτικού τομέα ως παράγοντες που συνέβαλαν στην παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση, στην αποκάλυψη των αδυναμιών των χρηματοπιστωτικών ρυθμίσεων, στην επιδείνωση της κρίσης του δημοσίου χρέους και στην κοινή παραδοχή ότι η ευθύνη και η διαφάνεια του χρηματοπιστωτικού τομέα πρέπει να ενισχυθούν και ότι ο τελευταίος θα πρέπει να επωμιστεί δίκαιο μερίδιο του κόστους που προκλήθηκε λόγω της κρίσης·

ΙΕ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι οι πολυσυζητημένες ανισορροπίες των τρεχουσών συναλλαγών είναι αποτέλεσμα των υποκείμενων διαρθρωτικών ανισορροπιών στις εγχώριες οικονομίες·

ΙΣΤ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η έλλειψη συντονισμένης και ουσιαστικής ρύθμισης και εποπτείας του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος είχε ως αποτέλεσμα αποδυνάμωση του χρηματοπιστωτικού τομέα, γεγονός που στη συνέχεια επιδείνωσε τα τρωτά σημεία της παγκόσμιας οικονομίας·

ΙΖ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι ο ενισχυμένος ρόλος και η εξέχουσα θέση της G20 ως φόρουμ άτυπων πολιτικών συζητήσεων στο υψηλότερο δυνατό παγκόσμιο επίπεδο είναι ευπρόσδεκτος· λαμβάνοντας υπόψη ότι η G20, ως θεσμικό όργανο, στερείται νομικής βάσης και μόνιμης γραμματείας και έχει χαλαρή διοικητική διάρθρωση, ιδίως σε σύγκριση με άλλους διεθνείς θεσμικούς φορείς, όπως το ΔΝΤ και ο ΠΟΕ·

ΙΗ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι το σημερινό διεθνές νομισματικό σύστημα έχει δώσει τη δυνατότητα σε πολλές χώρες να εφαρμόσουν ανταγωνιστικές στρατηγικές υποτίμησης, οι οποίες, σε συνδυασμό με τις αυξανόμενες κερδοσκοπικές συναλλαγές που διενεργούν ισχυροί παράγοντες της αγοράς στις αγορές συναλλάγματος έχουν συμβάλει σημαντικά στην υπερβολική αστάθεια των ισοτιμιών και δημιουργήσει σοβαρούς κινδύνους τόσο για τις αγορές συναλλάγματος όσο και για το διεθνές εμπόριο·

ΙΘ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η ΕΕ δε γίνεται αντιληπτή ως ισχυρός παράγοντας στην αναμόρφωση του διεθνούς νομισματικού και χρηματοπιστωτικού συστήματος, επειδή δε μιλάει με μία φωνή και λόγω της κατακερματισμένης εξωτερικής εκπροσώπησής της στις διεθνείς οικονομικές υποθέσεις·

Κ.

εκτιμώντας ότι είναι ουσιώδες να εξασφαλιστεί ότι τα οικονομικά και χρηματοπιστωτικά συστήματα δεν θα είναι επιζήμια για την πραγματική οικονομία·

ΚΑ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι, σύμφωνα με τις συστάσεις της G20, εκχωρήθηκαν στο ΔΝΤ περισσότερες αρμοδιότητες εποπτείας και παρακολούθησης του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος, οι χρηματοδοτικοί πόροι του αυξήθηκαν και επίκειται εκτεταμένη μεταρρύθμιση της διοικητικής διάρθρωσής του·

ΚΒ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι οι χρηματοπιστωτικές αγορές έχουν εξελιχθεί κατά τη διάρκεια των προηγούμενων δεκαετιών με τρόπο ώστε να λειτουργούν σε παγκόσμιο επίπεδο μέσω διαδικασιών και δικτύων που ενέχουν εντατική χρήση πληροφορικής και ότι η τυποποίηση των δεδομένων υστερεί, με αποτέλεσμα να παρεμποδίζονται η συγκέντρωση δεδομένων, η ανάλυση και η διενέργεια πράξεων σε επίπεδο αγοράς και, συχνά, σε επίπεδο επιχείρησης·

1.

τονίζει ότι οι παγκόσμιες ανισορροπίες συνιστούν δυνητική απειλή για τη χρηματοπιστωτική και μακροοικονομική σταθερότητα στις ηγετικές οικονομίες και έχουν ενδεχομένως επιπτώσεις σε άλλες οικονομίες· λαμβάνοντας υπόψη το γεγονός αυτό, τονίζει ότι τόσο οι πλεονασματικές όσο και οι ελλειμματικές χώρες πρέπει να αντιμετωπίσουν τις ανισορροπίες που οφείλονται στις διαρθρωτικές αναντιστοιχίες και στην έλλειψη ανταγωνιστικότητας στην εγχώρια οικονομία, δεδομένου ότι οι ανισορροπίες αυτές θα μπορούσαν επίσης να είναι η πηγή των βασικών προβλημάτων·

2.

τονίζει ότι η χρηματοπιστωτική και οικονομική κρίση κατέδειξαν ότι η εισροή κεφαλαίων ως αποτέλεσμα των παγκόσμιων ανισορροπιών θα πρέπει να συνοδεύεται από υπεύθυνη νομισματική πολιτική και ισχυρές χρηματοπιστωτικές ρυθμίσεις και εποπτεία·

3.

αναγνωρίζει ότι οι φορείς χάραξης πολιτικής ανά τον κόσμο πρέπει να συνεχίσουν να εργάζονται για την εξεύρεση λύσεων όσον αφορά τη μεταρρύθμιση της παγκόσμιας οικονομικής διακυβέρνησης για να υποστηριχθεί η αποκατάσταση της ισορροπίας της παγκόσμιας οικονομίας και να αποφευχθεί νέα ύφεση· τονίζει ότι η μεταρρύθμιση της παγκόσμιας διακυβέρνησης θα πρέπει να εξασφαλίσει ότι οι αγορές θα βασίζονται σε ένα γενικό θεσμικό πλαίσιο, προκειμένου να διασφαλιστεί η εύρυθμη λειτουργία τους· εκτιμά, επιπλέον, ότι ένας από τους στόχους προτεραιότητας της παγκόσμιας οικονομικής διακυβέρνησης πρέπει να είναι η δημιουργία ευνοϊκού περιβάλλοντος για μακροπρόθεσμες επενδύσεις·

4.

τονίζει τη σπουδαιότητα της εφαρμογής υπεύθυνων νομισματικών πολιτικών· παροτρύνει τις κεντρικές τράπεζες των μειζόνων οικονομιών να λαμβάνουν υπόψη τους πιθανές αρνητικές εξωγενείς επιδράσεις, όπως τις φούσκες των περιουσιακών στοιχείων, το αρμπιτράζ επιτοκίων και τη χρηματοπιστωτική αποσταθεροποίηση σε άλλες χώρες, κατά την εφαρμογή συμβατικών και μη συμβατικών μέτρων·

5.

έχει επίγνωση του γεγονότος ότι, σε τελική ανάλυση, η εμπιστοσύνη στην ισχύ της υποκείμενης οικονομίας και το βάθος, η διαφάνεια, η πολυπλοκότητα και η σταθερότητα των χρηματοπιστωτικών αγορών της είναι οι βασικοί παράγοντες που καθορίζουν τη διατήρηση νομισματικών αποθεμάτων από τις κεντρικές τράπεζες· τονίζει, εν προκειμένω ότι οποιοδήποτε νόμισμα επιδιώκει να συμμετάσχει στα Ειδικά Τραβηκτικά Δικαιώματα του ΔΝΤ πρέπει να είναι απόλυτα μετατρέψιμο και αναγνωρίζει ότι η σύνθεση των ΕΤΔ του ΔΝΤ πρέπει να αντανακλά τη σχετική σημασία των νομισμάτων στα παγκόσμια εμπορικά και χρηματοπιστωτικά συστήματα·

6.

δηλώνει ότι οι συναλλαγματικές ισοτιμίες θα πρέπει να αντανακλούν τα υποκείμενα βασικά μεγέθη της αγοράς, ούτως ώστε να ενισχυθούν η διαφάνεια και η ευελιξία και διευκολυνθεί η οικονομική προσαρμογή και ότι, ως εκ τούτου, δεν πρέπει να τελούν υπό τη διαχείριση και να υπόκεινται στη χειραγώγηση των εθνικών νομισματικών αρχών·

7.

παροτρύνει τα μέλη του ΔΝΤ να συμμορφωθούν με τα άρθρα της Συμφωνίας και ιδίως με τη δέσμευση για αποχή από τη χειραγώγηση της συναλλαγματικής ισοτιμίας και τις συναφείς διατάξεις της Γενικής Συμφωνίας Δασμών και Εμπορίου και των συμφωνιών του ΠΟΕ·

8.

παροτρύνει να επανεξετασθεί η δυνατότητα χρήσης των «Ειδικών Τραβηκτικών Δικαιωμάτων» ως πιθανού υποκατάστατου του δολαρίου ως παγκόσμιου αποθεματικού νομίσματος, η οποία θα μπορούσε να συμβάλει στη σταθεροποίηση του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος· ζητεί από το ΔΝΤ να διερευνήσει την περαιτέρω κατανομή καθώς και την ευρύτερη χρήση των Ειδικών Τραβηκτικών Δικαιωμάτων, ιδίως για τον σκοπό της ενίσχυσης του πολυμερούς συστήματος συναλλαγματικών ισοτιμιών·

9.

υποστηρίζει το έργο και τις δεσμεύσεις των κρατών της ομάδας G20 για μεσοπρόθεσμη εφαρμογή κατάλληλα κατανεμημένων σε στάδια και ευνοϊκών για την ανάπτυξη σχεδίων δημοσιονομικής εξυγίανσης, υποστηρίζοντας, ταυτόχρονα την εγχώρια ζήτηση σε ρυθμό καθοριζόμενο από τις συνθήκες που επικρατούν σε κάθε χώρα, μέσω της εφαρμογής κατάλληλων νομισματικών πολιτικών, της ενίσχυσης της ευελιξίας των συναλλαγματικών ισοτιμιών, ώστε να αντανακλούν καλύτερα τα υποκείμενα οικονομικά βασικά μεγέθη, και της πραγματοποίησης διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων που θα ευνοήσουν τη δημιουργία θέσεων απασχόλησης και θα συμβάλουν στην αποκατάσταση της παγκόσμιας ισορροπίας·

10.

σημειώνει, ωστόσο, ότι, αλλιώς, οι προοπτικές διόρθωσης των παγκόσμιων ανισορροπιών σε επίπεδο G20 κρίνονται μέχρι στιγμής περιορισμένες·

11.

παροτρύνει τον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου (ΠΟΕ) να αναλάβει ενεργό ρόλο στον εντοπισμό και την αντιμετώπιση πιθανών στρεβλώσεων του εμπορίου στον τομέα των χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών, που προκαλούνται λόγω των διαφορετικών ρυθμιστικών καθεστώτων·

12.

καλεί την Επιτροπή να σχεδιάσει έναν ολοκληρωμένο μηχανισμό, ο οποίος θα βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στους κανονισμούς του ΠΟΕ και θα είναι ισχυρά συνδεδεμένος με αυτούς και ο οποίος θα απέτρεπε τη χρήση του εμπορίου ως εργαλείου άσκησης εξωτερικής πολιτικής με τρόπο αντίθετο προς τις διεθνώς αναγνωρισμένες δημοκρατικές αξίες, όπως αποτυπώνονται στον Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών·

13.

ζητεί από την Επιτροπή να θέσει στην επόμενη συνάντηση ΕΕ-ΗΠΑ του Υπερατλαντικού Οικονομικού Συμβουλίου το ζήτημα της αμοιβαίας συνεργασίας για την εποπτεία των παραγώγων επί βασικών προϊόντων, σύμφωνα με τον ισχύοντα κανονισμό για τη διαφάνεια και την κατάχρηση της αγοράς·

14.

καλεί την ΕΕ υλοποιήσει τις δηλώσεις των διασκέψεων κορυφής της G8/G20, συγκεκριμένα, όσον αφορά τις επιδοτήσεις των ορυκτών καυσίμων και της γεωργίας, λαμβάνοντας υπόψη τις κατευθυντήριες γραμμές του ΟΟΣΑ στον τομέα αυτό, καθώς και όσον αφορά τη μεταβλητότητα των τιμών των τροφίμων και τις αγορές βασικών προϊόντων·

15.

καλεί την Επιτροπή να αναθεωρήσει την εμπορική στρατηγική της όσον αφορά την ενίσχυση του εμπορίου Νότου-Νότου και του ενδοπεριφερειακού εμπορίου σε άλλα μέρη του κόσμου, προκειμένου να καταστούν λιγότερο ευάλωτες πολλές μικρές οικονομίες και να συμβάλει στην ανάπτυξη ενισχυμένων οικονομικών εταίρων στο μέλλον·

16.

υποστηρίζει τη θέσπιση χρονοδιαγράμματος για την κατάρτιση σχεδίου δράσης, με το οποίο θα εφαρμοστεί το πλαίσιο της G20 για ισχυρή, βιώσιμη και ισόρροπη ανάπτυξη·

17.

εκφράζει επιδοκιμασία για όλες τις πρωτοβουλίες που αποσκοπούν σε περαιτέρω συζήτηση και συνεργασία στο ζήτημα των κοινών παγκόσμιων προκλήσεων, όμως διαπιστώνει ότι πολλά από τα σημερινά φόρα, όπως η G20, προσφέρονται μόνο για τη διενέργεια άτυπων συζητήσεων και δεν διαθέτουν ούτε νομική βάση ούτε τα χαρακτηριστικά ενός διεθνούς οργανισμού στις διαδικασίες λήψης των αποφάσεών τους και στην εφαρμογή και εποπτεία αυτών των αποφάσεων και ότι, για το λόγο αυτό θα παραμείνουν αδύναμα ως κυβερνητικές δομές·

18.

σημειώνει ότι η βασισμένη στη συναίνεση μέθοδος λήψης αποφάσεων που χαρακτηρίζει πολλούς από τους φορείς παγκόσμιας συνεργασίας, δεν ενθαρρύνει τη λήψη τολμηρών αποφάσεων και, συχνά, οδηγεί σε ασαφείς μη δεσμευτικές συμφωνίες· παροτρύνει το παγκόσμιο φόρουμ να μιμηθεί την αποστασιοποίηση της ΕΕ από την αποκλειστική εξάρτηση από την ομοφωνία·

19.

φρονεί ότι οι δεσμεύσεις που αναλαμβάνονται στο πλαίσιο της G20 πρέπει να είναι πιο συγκεκριμένες και ότι η πρόοδος πρέπει να παρακολουθείται από ανεξάρτητο, πιο επίσημο και πιο ευρύ από άποψη συμμετοχής φορέα με καταστατικό και γραμματεία, όπως το ΔΝΤ·

20.

εκφράζει επιδοκιμασία για τα βήματα που συμφωνήθηκαν στο πλαίσιο της συνόδου κορυφής των Υπουργών Οικονομικών που πραγματοποιήθηκε στο Παρίσι στις 19 Φεβρουαρίου 2011, με στόχο τη μέτρηση των ανισορροπιών με τη βοήθεια μιας δέσμης δεικτών· υπογραμμίζει ότι οι δείκτες αυτοί θα πρέπει να καλύπτουν τόσο τις εσωτερικές ανισορροπίες, όπως το δημόσιο χρέος και τα ελλείμματα και τις ιδιωτικές αποταμιεύσεις και τα χρέη, όσο και τις εξωτερικές ανισορροπίες από το εμπόριο και τις επενδυτικές ροές και μεταφορές·

21.

καλεί την G20 να εφαρμόζει σε τακτική βάση διαδικασία αμοιβαίας αξιολόγησης με βάση τα πλαίσια της G20 και τους προαναφερθέντες δείκτες, ούτως ώστε να παρέχει επιλογές πολιτικής, με τις οποίες θα επιτυγχάνεται ισχυρή, διατηρήσιμη και ισόρροπη ανάπτυξη·

22.

υπογραμμίζει ότι οι χρηματοπιστωτικοί παράγοντες δραστηριοποιούνται σε παγκόσμιο επίπεδο και, εφεξής, φρονεί ότι τα κενά συντονισμού στους δημοσιονομικούς κανονισμούς πρέπει να αντιμετωπίζονται, ούτως ώστε να μην δίδεται πλέον η δυνατότητα σε ορισμένους παράγοντες του χρηματοπιστωτικού συστήματος να επωφελούνται από το ρυθμιστικό αρμπιτράζ·

23.

τονίζει ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση οφείλει να διαδραματίσει ηγετικό ρόλο στην παγκόσμια οικονομική μεταρρύθμιση, ούτως ώστε τα διεθνή θεσμικά όργανα να καταστούν πιο νόμιμα, πιο διαφανή και πιο υπόλογα και ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση θα πρέπει, σε ακόμη μεγαλύτερο βαθμό, να εμφανίζεται ως ενιαίο συμβαλλόμενο μέρος στις διεθνείς οικονομικές υποθέσεις·

24.

ζητεί για την ΕΕ έδρα στο ΔΝΤ και στην Παγκόσμια Τράπεζα· ζητεί ένα πιο δημοκρατικό ΔΝΤ, συμπεριλαμβανομένης της ανοικτής και αξιοκρατικής εκλογής του διευθύνοντα συμβούλου του, καθώς και ουσιαστική αύξηση των δικαιωμάτων ψήφου των αναπτυσσόμενων χωρών και των χωρών μεταβατικού σταδίου·

25.

είναι της άποψης ότι η παγκόσμια οικονομική διακυβέρνηση πρέπει να είναι αρκετά ευέλικτη, εύπλαστη και ρεαλιστική ώστε να καθορίζει ποιες προσαρμογές είναι οι πλέον ενδεδειγμένες ανάλογα με τις περιστάσεις και με σεβασμό της αρχής της επικουρικότητας·

26.

τονίζει ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση οφείλει να διαδραματίσει ηγετικό ρόλο στην παγκόσμια οικονομική μεταρρύθμιση, ούτως ώστε τα διεθνή θεσμικά όργανα να καταστούν πιο νόμιμα, πιο διαφανή και πιο υπόλογα·

27.

σημειώνει ότι αυτά τα ιδρύματα και φόρα, ιδιαίτερα δε η G20, στερούνται, ως ένα βαθμό, κοινοβουλευτικής νομιμότητας σε παγκόσμιο επίπεδο και τους ζητεί, κατά συνέπεια, να δώσουν στα κοινοβούλια τη δυνατότητα να συμμετάσχουν στις διαδικασίες λήψης αποφάσεων που εφαρμόζουν· λυπάται για τα δημοκρατικά ελλείμματα ορισμένων εταίρων·

28.

σημειώνει τα προβλήματα που μπορούν να προκύψουν από την έλλειψη συνοχής των πολιτικών που ασκούν τα διάφορα άτυπα φόρα και διεθνή οικονομικά και χρηματοπιστωτικά ιδρύματα· εκτιμά ότι πρέπει να ληφθούν μέσω του ΔΝΤ μέτρα για ένα παγκόσμιο θεσμικό συντονισμό·

29.

υπογραμμίζει την ανάγκη για διεθνή συνεννόηση και κοινή προσέγγιση όσον αφορά τη νομισματική πολιτική, το διεθνές εμπόριο, τα βιώσιμα δημόσια οικονομικά και τα ευέλικτα νομίσματα με βάση τα θεμελιώδη οικονομικά μεγέθη· φρονεί ότι η παγκόσμια οικονομία πρέπει να χαρακτηρίζεται από ανοικτές αγορές προς το αμοιβαίο συμφέρον όλων των συμμετεχόντων· υπογραμμίζει τη ζωτική σημασία της ύπαρξης υψηλών κοινωνικών και περιβαλλοντικών προτύπων και την ανάγκη ανάπτυξης τέτοιων προτύπων σε όλους τους τομείς· τονίζει ότι το ΔΝΤ και ο ΠΟΕ πρέπει να βρίσκονται στον πυρήνα αυτής της διαδικασίας·

30.

παροτρύνει τα μέλη του ΠΟΕ να τηρούν τις πολυμερείς εμπορικές συμφωνίες και να διαπραγματευτούν περαιτέρω εμπορικούς γύρους με σκοπό τη σημαντική μείωση των φραγμών που εμποδίζουν το διεθνές εμπόριο, εξασφαλίζοντας ταυτόχρονα ισότιμους όρους ανταγωνισμού σε όλους τους τομείς και συμβάλλοντας με αυτόν τον τρόπο στην οικονομική μεγέθυνση και ανάπτυξη·

31.

πιστεύει ότι, προκειμένου να δοθεί στις αναπτυσσόμενες χώρες η δυνατότητα να αποκομίσουν περισσότερα οφέλη από το εμπόριο και να εξασφαλίσουν αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίες και αξιοπρεπείς μισθούς για όλους τους εργαζόμενους, η ΕΕ έχει έντονο συμφέρον να ενισχυθεί η ΔΟΕ και να ενθαρρυνθεί η συμμετοχή της στο έργο του ΠΟΕ και στην παρακολούθηση των κεφαλαίων περί βιωσιμότητας που συνδέονται με το ΣΓΠ·

32.

ζητεί από την Επιτροπή να προσδιορίσει εκ νέου την εμπορική και επενδυτική στρατηγική της ΕΕ, ώστε να συμπεριλάβει τις χώρες BRIC (Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία και Κίνα) ως μελλοντικούς μείζονες εμπορικούς εταίρους που ενδιαφέρονται για ένα κοινό παγκόσμιο δίκτυο αλληλένδετων συμφερόντων κοινωνικά και οικολογικά βιώσιμης ανάπτυξης·

33.

είναι της άποψης ότι οι πολυμερείς αναπτυξιακές τράπεζες θα πρέπει να παρέχουν πρόσθετους πόρους με αποτελεσματικότερο τρόπο για την κάλυψη ειδικών τοπικών αναγκών, τη στήριξη μακροπρόθεσμων επενδύσεων και την εξυγίανση των τοπικών οικονομιών·

34.

συνιστά να δημιουργηθεί ένα ισχυρό και ανεξάρτητο ΔΝΤ με επαρκή εργαλεία και πόρους που θα του επιτρέψουν να δώσει μεγαλύτερη προσοχή στους συνδέσμους μεταξύ των χωρών, όχι μόνο μέσω της ενίσχυσης της πολυμερούς εποπτείας, αλλά και μέσω της εστίασης στις οικονομίες συστημικής σπουδαιότητας και της ανάπτυξης δεικτών αξιολόγησης των μεγάλων ανισορροπιών μακράς διάρκειας· ζητεί να επεκταθεί η εντολή παρέμβασης του ΔΝΤ, ώστε να συμπεριλάβει επίσης τους κινδύνους που προκύπτουν από τους λογαριασμούς κεφαλαίου·

35.

τονίζει ότι πρέπει να εξασφαλιστεί η ενσωμάτωση στις πολυμερείς συμφωνίες ανταλλαγής φορολογικών πληροφοριών διατάξεις για αυτόματη ανταλλαγή πληροφοριών και ζητεί να αναληφθεί δράση για την ενίσχυση της νομικής βάσης για την καταχώριση σε μαύρες λίστες των μη συνεργάσιμων δικαιοδοσιών εκ μέρους του ΟΟΣΑ, με στόχο τη βελτίωση της φορολογικής διαφάνειας και την καταπολέμηση της απάτης και της φοροδιαφυγής· παροτρύνει την Επιτροπή να προτείνει έως τα τέλη του 2011 ένα εύρωστο πρότυπο υποβολής έκθεσης ανά χώρα για τις διασυνοριακές επιχειρήσεις, με στόχο την ενίσχυση της διαφάνειας και της πρόσβασης στα συναφή δεδομένα των φορολογικών αρχών·

36.

υπογραμμίζει τη σημασία των διεθνών πρωτοβουλιών που ελήφθησαν, για παράδειγμα, στον τομέα των λογιστικών προτύπων ή των προτύπων λογιστικού ελέγχου·

37.

καλεί τους ηγέτες της G20 να ολοκληρώσουν χωρίς περαιτέρω καθυστέρηση τις συνομιλίες για τα ελάχιστα κοινά στοιχεία ενός παγκόσμιου φόρου επί των χρηματοπιστωτικών συναλλαγών·

38.

θεωρεί την G20 βασικό φόρουμ παγκόσμιας διαβούλευσης, παρά τη σημασία άλλων φορέων, σημειώνοντας, ωστόσο, ότι η G20 παρουσιάζει μια σειρά ελλείψεων ως παγκόσμιος θεσμικός φορέας, συμπεριλαμβανομένων της έλλειψης εκπροσώπησης των μικρών χωρών, της έλλειψης διαφάνειας και δημοκρατικής λογοδοσίας και της έλλειψης νομικής βάσης για τη διασφάλιση του νομικά δεσμευτικού χαρακτήρα των αποφάσεών της·

39.

ενθαρρύνει το ΔΝΤ και την G20 να αναζητούν και να χρησιμοποιούν ως βάση για τις ενέργειές τους πληροφορίες και συμβουλές από τις παγκόσμιες οικονομίες με χαμηλά δημοσιονομικά ελλείμματα και συγκρατημένες κυβερνητικές δαπάνες·

40.

τονίζει ότι, στο πλαίσιο των συζητήσεων σχετικά με τις παγκόσμιες νομισματικές ρυθμίσεις, η ζώνη του ευρώ πρέπει να αντιμετωπισθεί ως ενιαία οντότητα, λόγω του ενιαίου νομίσματος και της ενιαίας πολιτικής συναλλαγματικών ισοτιμιών της·

41.

παροτρύνει την ΕΕ και τα κράτη μέλη της να αναζητήσουν λύσεις για την περαιτέρω βελτίωση του συντονισμού μεταξύ των ομάδων G και του συστήματος του ΟΗΕ·

42.

ζητεί να συσταθεί διεθνές συμβούλιο κεντρικών τραπεζών που να αποτελείται κατά πρώτο λόγο από τις κεντρικές τράπεζες της ΕΕ, της Ιαπωνίας, του ΗΒ και των ΗΠΑ - του οποίου η εντολή θα συνίσταται στο συντονισμό της νομισματικής πολιτικής, στην επιτήρηση της χρηματοπιστωτικής εποπτείας και στην επέκταση και προαγωγή των ΕΤΔ ως παγκόσμιου αποθεματικού νομίσματος·

43.

συνιστά να ενισχυθεί πολιτικά το ΔΝΤ με ετήσιες συνόδους κορυφής των ηγετών των χωρών που εκπροσωπούνται στο εκτελεστικό συμβούλιό του· με βάση αυτό το υπόβαθρο, ενθαρρύνει επίσης τα κράτη μέλη του ΔΝΤ να διορίζουν στο εκτελεστικό συμβούλιο πρόσωπα από τα υψηλότερα κυβερνητικά κλιμάκια, ούτως ώστε να αναλάβει ηγετικό ρόλο ως φόρουμ συζητήσεων και λήψης αποφάσεων σχετικά με την παγκόσμια οικονομική διακυβέρνηση·

44.

φρονεί ότι είναι αναγκαίο να αυξηθεί η διαφάνεια των διεθνών ροών κεφαλαίου, επιδιώκοντας, συγκεκριμένα, την κατάργηση του τραπεζικού απορρήτου·

45.

τονίζει ότι η έλλειψη συνεργασίας μεταξύ των φορέων χρηματοπιστωτικής εποπτείας διευκόλυνε την εξάπλωση της χρηματοπιστωτικής κρίσης και επιδείνωσε τις επιπτώσεις της· ζητεί, εν προκειμένω, να αναλάβουν οι εποπτικές αρχές της Ένωσης ηγετικό ρόλο στη δημιουργία σχέσεων διεθνούς συνεργασίας και στην καθιέρωση βέλτιστων πρακτικών στο πεδίο των χρηματοπιστωτικών ρυθμίσεων· υπογραμμίζει, επίσης, ότι η σύγκλιση με στόχο τη δημιουργία κοινού χρηματοπιστωτικού ρυθμιστικού πλαισίου μεταξύ των ΗΠΑ και της ΕΕ θα ήταν ωφέλιμη·

46.

σημειώνει ότι είναι ανάγκη να πραγματοποιηθούν σε παγκόσμιο επίπεδο μεταρρυθμίσεις που να βελτιώνουν τη διαφάνεια και τη λογοδοσία των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων·

47.

τονίζει ότι, παρά το γεγονός ότι στα παγκόσμια χρηματοπιστωτικά κέντρα έχει θεσπιστεί νομοθεσία που αποσκοπεί στη βελτίωση των ρυθμίσεων σε ορισμένα πεδία του χρηματοπιστωτικού τομέα, δικαιολογούνται περαιτέρω μεταρρυθμίσεις των κανόνων και πρακτικών του τραπεζικού και του σκιώδους τραπεζικού συστήματος·

48.

τονίζει την ανάγκη να δοθεί σαφής εντολή στα ευρωπαϊκά όργανα οικονομικής εποπτείας να συνεργάζονται στενά με τους ομολόγους τους τρίτων χωρών ή σε διεθνές επίπεδο, κατά το πρότυπο της συνεργασίας του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Συστημικού Κινδύνου (ΕΣΣΚ) με το Συμβούλιο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας·

49.

υπογραμμίζει τη σημασία του να συνδυαστεί η μικροπροληπτική με την μακροοικονομική προληπτική εποπτεία στο πλαίσιο μιας συνεκτικής και ομοιογενούς προσέγγισης·

50.

σημειώνει ότι στις ΗΠΑ και στην ΕΕ αντιστοιχεί περίπου το 40 % του παγκόσμιου εμπορίου και περίπου το 50 % του παγκόσμιου ΑΕΠ και συνιστά την διενέργεια ενισχυμένου προληπτικού διαλόγου σε μακροοικονομικό επίπεδο, εστιασμένου στον Ατλαντικό διάλογο, εκτεταμένη και ομοιόμορφη εφαρμογή της δέσμης μέτρων της Βασιλείας ΙΙΙ και την πραγματοποίηση περαιτέρω συνομιλιών για τη διεύρυνση του πεδίου εφαρμογής της εποπτείας στα μη τραπεζικά χρηματοπιστωτικά ιδρύματα· ζητεί την αδιάλειπτη προώθηση της αναμόρφωσης της ρύθμισης του χρηματοπιστωτικού τομέα, ούτως ώστε να εξασφαλιστεί ότι οι χρηματοπιστωτικές δραστηριότητες θα υποστηρίζουν πραγματικά τη σταθερότητα και την ανάπτυξη της πραγματικής παγκόσμιας οικονομίας·

51.

σέβεται την πορεία που ακολουθούν η G20, ο ΠΟΕ, η Βασιλεία ΙΙΙ και άλλοι πολυεθνικοί φορείς, αναγνωρίζοντας, ταυτόχρονα τους πιθανούς κινδύνους που ενέχουν η υπερβολική ρύθμιση και ο ανταγωνισμός σε ρυθμιστικά ζητήματα·

52.

δέχεται με ικανοποίηση την καθιέρωση της "Παγκόσμιας Οικονομικής Συνάντησης" των διοικητών των κεντρικών τραπεζών υπό την αιγίδα της Τράπεζας Διεθνών Διακανονισμών ως ομάδας αναφοράς για την οργάνωση της συνεργασίας των κεντρικών τραπεζών·

53.

ανησυχεί για τον κίνδυνο κατακερματισμού που συνδέεται με την ποικιλία των ρυθμίσεων που επηρεάζουν τις δραστηριότητες των παγκόσμιων χρηματοπιστωτικών παραγόντων· για τον λόγο αυτό ζητεί υψηλότερο βαθμό ενοποίησης των μηχανισμών που εφαρμόζονται στους διάφορους τομείς·

54.

αναγνωρίζει το ρόλο της ΕΤΕπ στην προώθηση της ανάπτυξης μέσω μακροπρόθεσμων επενδύσεων·

55.

τονίζει την ανάγκη θέσπισης κατάλληλων κριτηρίων για τον εντοπισμό των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων συστημικής σπουδαιότητας, με στόχο την αποφυγή ιδρυμάτων που είναι πολύ μεγάλα ή πολύ διασυνδεδεμένα για να χρεοκοπήσουν και, κατά συνέπεια, τονίζει επίσης την ανάγκη μείωσης του συστημικού κινδύνου, μέσω της χρήσης πρόσθετων αποθεματικών και κεφαλαιακών απαιτήσεων καθώς και της αντιμονοπωλιακής νομοθεσίας·

56.

καλεί την Επιτροπή της Βασιλείας για την τραπεζική εποπτεία να προτείνει μέτρα για την περιχαράκωση των τραπεζικών δραστηριοτήτων λιανικής των ιδρυμάτων συστημικής σπουδαιότητας και να απαιτηθεί από τα ιδρύματα αυτά η κεφαλαιοποίησή τους σε αυτόνομη βάση·

57.

παροτρύνει την Επιτροπή της Βασιλείας για την τραπεζική εποπτεία να αναπτύξει ένα τυποποιημένο μοντέλο προσέγγισης για τον υπολογισμό των περιουσιακών στοιχείων με στάθμιση κινδύνου, ούτως ώστε να εκτιμώνται με ακρίβεια και να συγκρίνονται τα ανοίγματα των τραπεζών στους πιστωτικούς κινδύνους και στους κινδύνους της αγοράς·

58.

συνιστά την ανάπτυξη κατάλληλης διεθνούς υποδομής υπό την αιγίδα του ΔΝΤ που να προσφέρει τόσο στις αρχές όσο και στη βιομηχανία μια μοναδική πηγή τυποποιημένων βασικών χρηματοπιστωτικών δεδομένων ως τεχνικό προσδιοριστικό παράγοντα τόσο για τα διεθνή προληπτικά καθήκοντα όσο και για τη διασφάλιση ασφαλέστερων και αποτελεσματικότερων βιομηχανικών διαδικασιών·

59.

τονίζει τις θετικές επιπτώσεις της δημιουργίας ισχυρότερου πλαισίου οικονομικής διακυβέρνησης στην ΕΕ και τη ζώνη του ευρώ για την παγκόσμια συνεργασία και τον παγκόσμιο συντονισμό·

60.

σημειώνει τη μεγάλη σπουδαιότητα της ενίσχυσης και εμβάθυνσης της ευρωπαϊκής ενιαίας αγοράς, όχι μόνο ως εσωτερικού στόχου, αλλά και ως εξέχοντος παραδείγματος για άλλους εμπορικούς συνασπισμούς σε ολόκληρο τον κόσμο·

61.

τονίζει την ανάγκη ανάπτυξης πολιτικών της ΕΕ τόσο στον γεωργικό όσο και στον χρηματοπιστωτικό τομέα, που να συμβάλλουν στην αποφυγή των παγκόσμιων κρίσεων στους τομείς της προσφοράς και των τιμών τροφίμων·

62.

τονίζει τις θετικές επιπτώσεις της δημιουργίας ισχυρότερου πλαισίου οικονομικής διακυβέρνησης που να ενισχύει το Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης στην ΕΕ και τη ζώνη του ευρώ για την παγκόσμια συνεργασία και τον παγκόσμιο συντονισμό·

63.

δηλώνει ότι η ΕΕ θα πρέπει να διαδραματίσει ενεργό ρόλο στην αναμόρφωση του διεθνούς νομισματικού και χρηματοπιστωτικού συστήματος, μέσω ισχυρότερης εξωτερικής εκπροσώπησης με βάση αποτελεσματικότερες και διαφανέστερες εσωτερικές διαδικασίες λήψης αποφάσεων, σύμφωνα με τις συναφείς διατάξεις της Συνθήκης της Λισαβόνας,

64.

χαιρετίζει τη σύσταση των τεσσάρων νέων ευρωπαϊκών χρηματοπιστωτικών ρυθμιστικών φορέων, της Ευρωπαϊκής Αρχής Τραπεζών, της Ευρωπαϊκής Αρχής Ασφαλίσεων και Επαγγελματικών Συντάξεων, της Ευρωπαϊκής Αρχής Κινητών Αξιών και Αγορών και του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Συστημικών Κινδύνων και εύχεται να εξελιχθούν σε ισχυρούς και αποτελεσματικούς φορείς·

65.

φρονεί ότι η ανάγκη να ευνοηθεί η δημιουργία ισότιμων όρων ανταγωνισμού σε διεθνές επίπεδο, δεν θα έπρεπε να εμποδίσει ούτε την ΕΕ ούτε άλλους περιφερειακούς συνασπισμούς και χώρες να ενισχύσουν τους περιφερειακούς διακανονισμούς που αποσκοπούν στην πλήρη αξιοποίηση της ευελιξίας που παρέχει ο ΠΟΕ και άλλα διεθνή πρότυπα, ούτως ώστε να αποκατασταθεί η ισορροπία των θεμελιωδών μακροοικονομικών μεγεθών και να αυξηθεί η ευημερία·

66.

καλεί την ΕΕ να εστιάσει την προσοχή της στη μείωση της ενεργειακής εξάρτησης της, ούτως ώστε να περιοριστεί ο εισαγόμενος πληθωρισμός και να αποκατασταθούν οι εμπορικές ισορροπίες με τις χώρες που παράγουν πετρέλαιο·

67.

υπογραμμίζει ότι η παραγωγή παγκόσμιων δημόσιων αγαθών, όπως η προστασία του κλίματος και η επίτευξη των αναπτυξιακών στόχων της χιλιετίας, θα μπορούσε να ευνοηθεί από ένα πλαίσιο της ΕΕ για υπό όρους πρόσβαση στην αγορά·

68.

καλεί την Επιτροπή να υποβάλει πρόταση σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο μπορεί να βελτιωθεί η συνοχή της εσωτερικής διαδικασίας λήψης αποφάσεων της ΕΕ όσον αφορά την εξωτερική εκπροσώπηση στον τομέα των οικονομικών και χρηματοπιστωτικών υποθέσεων, ούτως ώστε να εξασφαλιστεί ότι η εκπροσώπηση της ΕΕ θα υπόκειται σε υποχρέωση δημοκρατικής λογοδοσίας έναντι του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, των κρατών μελών και των εθνικών κοινοβουλίων·

69.

παροτρύνει την G20 και τον ΠΟΕ να διερευνήσουν τη δυνατότητα σύναψης παγκόσμιας συμφωνίας για τη θέσπιση φόρου άνθρακα επί των εισαγόμενων προϊόντων και υπηρεσιών·

70.

υπενθυμίζει ότι, σύμφωνα με το άρθρο 138 της Συνθήκης της Λισαβόνας, η ευρωζώνη πρέπει να αποκτήσει ενιαία εξωτερική εκπροσώπηση· ζητεί επίμονα από την Επιτροπή να υποβάλει σχετική πρόταση·

71.

υπογραμμίζει ότι η πλήρης συμμετοχή στην παγκόσμια οικονομία είναι κρίσιμης σημασίας, προκειμένου η Ευρώπη να επωφεληθεί απ' όλες τις ευκαιρίες της και αποτελεί την καλύτερη ευκαιρία για να το επιτύχει ως ενιαία μονάδα·

72.

ζητεί από την ΕΕ να προωθεί πάντοτε το δίκαιο εμπόριο, τη δημοκρατία, τα ανθρώπινα δικαιώματα, τις αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας και τη βιώσιμη ανάπτυξη στις εμπορικές πολιτικές της, σύμφωνα με τη Συνθήκη της Λισαβόνας, το εσωτερικό της πρόγραμμα δράσης και την εκπλήρωση των αναπτυξιακών στόχων της Χιλιετίας.

73.

αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στο Συμβούλιο και στην Επιτροπή.

8.5.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 131/60

—

έχοντας υπόψη τα άρθρα 14 παράγραφος 3, 23, 24 και 33 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ,

—

έχοντας υπόψη τη σύμβαση του ΟΗΕ του 1979 για την κατάργηση κάθε μορφής διάκρισης κατά των γυναικών (CEDAW),

—

έχοντας υπόψη το άρθρο 5 της Σύμβασης του ΟΗΕ για τα δικαιώματα του παιδιού,

—

έχοντας υπόψη τα άρθρα 7, 8, 16, 17, 27 και 30 του (αναθεωρημένου) Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Χάρτη του Συμβουλίου της Ευρώπης,

—

έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής της 3ης Οκτωβρίου 2008 με τίτλο «Καλύτερη ισορροπία μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής: μεγαλύτερη υποστήριξη για το συνδυασμό της επαγγελματικής με την ιδιωτική και την οικογενειακή ζωή» (COM(2008)0635),

—

έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής της 21ης Σεπτεμβρίου 2010 με τίτλο «Στρατηγική για την ισότητα μεταξύ γυναικών και ανδρών 2010-2015» (COM(2010)0491),

—

έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής της 3ης Οκτωβρίου 2008 σχετικά με την υλοποίηση των στόχων της Βαρκελώνης όσον αφορά τις υπηρεσίες φροντίδας για παιδιά προσχολικής ηλικίας (COM(2008)0638),

—

έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής της 18ης Δεκεμβρίου 2008 σχετικά με την ισότητα μεταξύ γυναικών και ανδρών - 2010 (COM(2009)0694),

—

έχοντας υπόψη τη σύσταση 2008/867/ΕΚ της Επιτροπής της 3ης Οκτωβρίου 2008 σχετικά με την ενεργητική ένταξη των ατόμων που είναι αποκλεισμένα από την αγορά εργασίας,

—

έχοντας υπόψη το Ευρωπαϊκό Σύμφωνο για την ισότητα μεταξύ γυναικών και ανδρών για την περίοδο 2011-2010,

—

έχοντας υπόψη την πλατφόρμα της ΕΕ κατά του κοινωνικού αποκλεισμού,

—

έχοντας υπόψη την έκθεση του Eurofound της 24ης Μαρτίου 2010 με τίτλο «Δεύτερη έρευνα για την ποιότητα ζωής στην Ευρώπη: οικογενειακή ζωή και εργασία»,

—

έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 13ης Οκτωβρίου 2005 σχετικά με τις γυναίκες και τη φτώχεια στην Ευρωπαϊκή Ένωση (1),

—

έχοντας υπόψη το ψήφισμά του με ημερομηνία 3 Φεβρουαρίου 2009 σχετικά με την απαγόρευση των διακρίσεων λόγω φύλου και την αλληλεγγύη μεταξύ των γενεών (2),

—

έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 17ης Ιουνίου 2010 σχετικά με τη διάσταση του φύλου στο πλαίσιο της οικονομικής ύφεσης και της χρηματοπιστωτικής κρίσης (3),

—

έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 17ης Ιουνίου 2010 σχετικά με την αξιολόγηση του χάρτη πορείας για την ισότητα μεταξύ γυναικών και ανδρών 2006-2010 και συστάσεις για το μέλλον (4),

—

έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 16ης Φεβρουαρίου 2011 με θέμα: προς επαρκή, βιώσιμα και ασφαλή ευρωπαϊκά συνταξιοδοτικά συστήματα (5),

—

έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 8ης Μαρτίου 2011 σχετικά με την ισότητα μεταξύ γυναικών και ανδρών στην Ευρωπαϊκή Ένωση – 2010 (6),

—

έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 8ης Μαρτίου 2011 σχετικά με το πρόσωπο της γυναικείας φτώχειας στην Ευρωπαϊκή Ένωση (7),

—

έχοντας υπόψη τη θέση του σε πρώτη ανάγνωση της 20ής Οκτωβρίου 2010 σχετικά με την πρόταση οδηγίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου που αφορά την τροποποίηση της οδηγίας 92/85/ΕΟΚ του Συμβουλίου σχετικά με την εφαρμογή μέτρων που αποβλέπουν στη βελτίωση της υγείας και της ασφάλειας κατά την εργασία των εγκύων, λεχώνων και γαλουχουσών εργαζομένων (8),

—

έχοντας υπόψη το άρθρο 48 του Κανονισμού του,

—

έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Δικαιωμάτων των Γυναικών και Ισότητας των Φύλων (A7-0317/2011),

Α.

λαμβάνοντας υπόψη ότι, λόγω των κοινωνικο-πολιτιστικών αλλαγών που συνόδευσαν την πρόσβαση στην αγορά εργασίας και την μεγαλύτερη οικονομική αυτονομία των γυναικών, μειώθηκε η σημασία του διγονεϊκού σχήματος οικογένειας και της μητρότητας αποκλειστικά στο πλαίσιο του γάμου και ότι οι ανύπανδρες μητέρες αποκτούν ολοένα μεγαλύτερη σημασία ως ομάδα σε όλες τις προηγμένες και βιομηχανικές χώρες· λαμβάνοντας υπόψη ότι ολοένα και περισσότερες γυναίκες επιλέγουν ελεύθερα την μητρότητα χωρίς σύντροφο·

Β.

λαμβάνοντας υπόψη ότι αποδίδεται δυσανάλογα μεγάλη προσοχή στην απόκτηση παιδιών κατά την εφηβεία ως αφετηρία για την μονογονεϊκή οικογένεια, και ότι σχηματίζεται κατ' αυτόν τον τρόπο ανακριβής εικόνα της ταυτότητας των μόνων γονέων· λαμβάνοντας υπόψη ότι αρνητικά και ανακριβή στερεότυπα υπονομεύουν την αυτοπεποίθηση και αυτοεκτίμηση των μόνων γονέων και των παιδιών τους·

Γ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι οι μονογονεϊκές οικογένειες δεν αποτελούν ομοιογενή ομάδα, αλλά ότι καλύπτουν πολύ διαφορετικές οικογενειακές, οικονομικές και κοινωνικές καταστάσεις·

Δ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι εν τούτοις οι συνθήκες διαβίωσης ορισμένων κατηγοριών μόνων μητέρων τις καθιστούν ευάλωτες, γεγονός που ενδέχεται να έχει συνέπειες για τα παιδιά τους·

Ε.

λαμβάνοντας υπόψη ότι οι μόνες μητέρες αποκτούν ολοένα μεγαλύτερη σημασία ως ομάδα σε όλες τις προηγμένες και βιομηχανικές χώρες, είτε λόγω διαζυγίου, είτε λόγω χωρισμού, είτε λόγω του γεγονότος ότι δεν παντρεύτηκαν ποτέ, και ότι, ως εκ τούτου, είναι ανάγκη να ανταποκριθούμε σε αυτήν τη νέα πραγματικότητα προσαρμόζοντας τις πολιτικές μας·

ΣΤ.

λαμβάνοντας υπόψη την ευθύνη των κρατών μελών να διασφαλίζουν αποδεκτούς όρους διαβίωσης στις μόνες μητέρες και στα παιδιά τους·

Ζ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι σε πολλά κράτη μέλη οι δημόσιες πολιτικές εξακολουθούν να μην είναι προσαρμοσμένες στα διάφορα οικογενειακά σχήματα και καταστάσεις, και ότι οι μόνοι γονείς συχνά εξακολουθούν να ευρίσκονται σε μειονεκτική θέση από κοινωνική και οικονομική άποψη·

Η.

λαμβάνοντας υπόψη ότι σε πολλές κοινωνίες η επιλογή της μητρότητας εκτός γάμου δεν κατακρίνεται ούτε στιγματίζεται όπως σε κοινωνίες όπου για διάφορους λόγους κυριαρχούν πατριαρχικά πρότυπα·

Θ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η συντριπτική πλειονότητα των μόνων γονέων στην Ευρώπη είναι γυναίκες· ότι το 2001 το 85 % κατά μέσο όρο των μόνων γονέων ήταν μητέρες ηλικίας από 25 έως 64 ετών, πράγμα που σημαίνει ότι το 5 % του συνολικού γυναικείου πληθυσμού ήταν μόνες μητέρες, ενώ σε ορισμένα κράτη μέλη οι μόνες μητέρες αντιστοιχούσαν στο 6 έως 7,5 % (Τσεχική Δημοκρατία, Πολωνία, Ουγγαρία και Σλοβενία) και σε άλλα ακόμη και στο 9 % (Εσθονία, Λετονία)·

Ι.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η αντιμετώπιση των μόνων μητέρων και οι πολιτικές που εφαρμόζονται στον τομέα αυτό διαφέρουν από περιοχή σε περιοχή ανά την Ευρώπη, με αποτέλεσμα να έχει δημιουργηθεί γεωγραφική ανισορροπία όπου οι βόρειες περιοχές έχουν ισχυρότερα συστήματα πρόνοιας, οι νότιες περιοχές βασίζονται στο ρόλο της διευρυμένης οικογένειας και οι ανατολικές περιοχές χαρακτηρίζονται από ένα μίγμα των δύο·

ΙΑ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι, λόγω των διαφορετικών δημόσιων πολιτικών και νομικών καθεστώτων (διαζευγμένες, εν διαστάσει, ανύπαντρες ή χήρες), οι μόνες μητέρες αντιμετωπίζουν διαφορετικές καταστάσεις και επωφελούνται, ανάλογα με την χώρα στην οποία ζουν, από διαφορετικά είδη επιδομάτων, συμπεριλαμβανομένων των υγειονομικών υπηρεσιών για τις ίδιες και για τα παιδιά τους·

ΙΒ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι οι μόνες μητέρες διακόπτουν συχνά την εκπαίδευσή τους και την απόκτηση επαγγελματικών δεξιοτήτων, διότι ο περιορισμένος χρόνος και οι περιορισμένοι πόροι που διαθέτουν χρησιμοποιούνται για την ανατροφή των παιδιών τους, με αποτέλεσμα να αντιμετωπίζουν επίσης τον κίνδυνο του κοινωνικού αποκλεισμού και της φτώχειας·

ΙΓ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η εκπαίδευση και η ενημέρωση για τα σεξουαλικά και αναπαραγωγικά δικαιώματα των γυναικών, και ιδίως των νέων γυναικών, έχουν ουσιαστική σημασία για την αποφυγή ανεπιθύμητης εγκυμοσύνης·

ΙΔ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι οι γυναίκες που έχασαν το σύντροφό τους εξαιτίας βίας, συμπεριλαμβανομένων βιαιοπραγιών λόγω φύλου, τρομοκρατίας και οργανωμένου εγκλήματος, διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο απομόνωσης από την κοινωνία και χρειάζονται ως εκ τούτου ειδική προσοχή για να προωθηθεί η επανένταξή τους στην κοινωνία και καθοδήγηση για να συνεχίσουν να ασκούν τον ρόλο τους ως γονέα, κατά τον καλύτερο για το παιδί τρόπο·

ΙΕ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι σε ευρωπαϊκό επίπεδο οι αρμόδιες αρχές εισάγουν μέτρα και προγράμματα προς υποστήριξη των κατηγοριών αυτών·

ΙΣΤ.