5.2.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 33/1

—

έχοντας υπόψη την οδηγία 2002/22/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 7ης Μαρτίου 2002, για την καθολική υπηρεσία και τα δικαιώματα των χρηστών όσον αφορά δίκτυο και υπηρεσίες ηλεκτρονικών επικοινωνιών (οδηγία καθολικής υπηρεσίας) (1),

—

έχοντας υπόψη τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 2006/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 27ης Οκτωβρίου 2004 σχετικά με τη συνεργασία μεταξύ των εθνικών αρχών που είναι αρμόδιες για την επιβολή της νομοθεσίας για την προστασία των καταναλωτών (2),

—

έχοντας υπόψη την οδηγία 2009/136/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 25ης Νοεμβρίου 2009 για την τροποποίηση της οδηγίας 2002/22/ΕΚ για την καθολική υπηρεσία και τα δικαιώματα των χρηστών όσον αφορά δίκτυα και υπηρεσίες ηλεκτρονικών επικοινωνιών, της οδηγίας 2002/58/ΕΚ σχετικά με την επεξεργασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και την προστασία της ιδιωτικής ζωής στον τομέα των ηλεκτρονικών επικοινωνιών και του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2006/2004 για τη συνεργασία μεταξύ των εθνικών αρχών που είναι αρμόδιες για την επιβολή της νομοθεσίας για την προστασία των καταναλωτών (3),

—

έχοντας υπόψη την οδηγία 2002/21/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 7ης Μαρτίου 2002, σχετικά με κοινό κανονιστικό πλαίσιο για δίκτυα και υπηρεσίες ηλεκτρονικών επικοινωνιών («οδηγία πλαίσιο») (4),

—

έχοντας υπόψη την οδηγία 2002/19/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 7ης Μαρτίου 2002, σχετικά με την πρόσβαση σε δίκτυα ηλεκτρονικών επικοινωνιών και συναφείς ευκολίες, καθώς και με τη διασύνδεσή τους («οδηγία για την πρόσβαση») (5),

—

έχοντας υπόψη την οδηγία 2002/20/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 7ης Μαρτίου 2002, για την αδειοδότηση δικτύων και υπηρεσιών ηλεκτρονικών επικοινωνιών (6),

—

έχοντας υπόψη την οδηγία 2009/140/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 25ης Νοεμβρίου 2009, για την τροποποίηση των οδηγιών 2002/21/ΕΚ σχετικά με κοινό κανονιστικό πλαίσιο για δίκτυα και υπηρεσίες ηλεκτρονικών επικοινωνιών, 2002/19/ΕΚ σχετικά με την πρόσβαση σε δίκτυα ηλεκτρονικών επικοινωνιών και συναφείς ευκολίες καθώς και με τη διασύνδεσή τους, και 2002/20/ΕΚ για την αδειοδότηση δικτύων και υπηρεσιών ηλεκτρονικών επικοινωνιών (7),

—

έχοντας υπόψη τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1211/2009 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 25ης Νοεμβρίου 2009 για τη δημιουργία Φορέα Ευρωπαϊκών Ρυθμιστικών Αρχών στις Ηλεκτρονικές Επικοινωνίες (BEREC) και της Υπηρεσίας (8),

—

έχοντας υπόψη την οδηγία 2002/58/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 12ης Ιουλίου 2002 σχετικά με την επεξεργασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και την προστασία της ιδιωτικής ζωής στον τομέα των ηλεκτρονικών επικοινωνιών (9),

—

έχοντας υπόψη τη δημόσια διαβούλευση που ξεκίνησε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στις 2 Μαρτίου 2010 σχετικά με τις αρχές που θα διέπουν μελλοντικά την καθολική υπηρεσία στον τομέα των δικτύων και των υπηρεσιών ηλεκτρονικής επικοινωνίας,

—

έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής της 20ής Σεπτεμβρίου 2010 με τίτλο «Ευρωπαϊκά δίκτυα ευρυζωνικότητας: επένδυση στην ψηφιακά τροφοδοτούμενη ανάπτυξη» (COM(2010)0472),

—

έχοντας υπόψη την πρόταση που υπέβαλε η Επιτροπή για απόφαση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με την καθιέρωση του πρώτου προγράμματος πολιτικής για το ραδιοφάσμα (COM(2010)0471),

—

έχοντας υπόψη τη σύσταση της Επιτροπής, της 20ής Σεπτεμβρίου 2010, σχετικά με τη ρυθμιζόμενη πρόσβαση σε δίκτυα πρόσβασης νέας γενιάς (NGA),

—

έχοντας υπόψη το έγγραφο εργασίας της επιτροπής επικοινωνιών της Επιτροπής σχετικά με την «Ευρυζωνική πρόσβαση στην ΕΕ: η κατάσταση την 1η Ιουλίου 2010»·

—

έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής της 25ης Αυγούστου 2010 με τίτλο «Έκθεση προόδου για την ενιαία ευρωπαϊκή αγορά ηλεκτρονικών επικοινωνιών το 2009 (15η έκθεση) SEC(2010)0630» (COM(2010)0253),

—

έχοντας υπόψη την 4η έκδοση του «Πίνακα αποτελεσμάτων των αγορών καταναλωτικών προϊόντων - Βελτίωση του τρόπου λειτουργίας των αγορών υπέρ των καταναλωτών», που δημοσιεύθηκε τον Οκτώβριο του 2010,

—

έχοντας υπόψη την απόφαση 91/396/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 29ης Ιουλίου 1991 για τη δημιουργία ενός ενιαίου ευρωπαϊκού αριθμού κλήσης έκτακτης ανάγκης (10),

—

έχοντας υπόψη τη σύσταση της Επιτροπής για την επεξεργασία πληροφοριών εντοπισμού θέσης καλούντος σε δίκτυα ηλεκτρονικών επικοινωνιών με σκοπό τον ακριβέστερο εντοπισμό της προέλευσης κλήσεων έκτακτης ανάγκης,

—

έχοντας υπόψη τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 717/2007 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 27ης Ιουνίου 2007 για την περιαγωγή σε δημόσια δίκτυα κινητής τηλεφωνίας εντός της Κοινότητας και για την τροποποίηση της οδηγίας 2002/21/ΕΚ (11),

—

έχοντας υπόψη τη σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία, που κυρώθηκε από την ΕΕ στις 23 Δεκεμβρίου 2010,

—

έχοντας υπόψη τον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ειδικότερα τα άρθρα 2 (δικαίωμα στη ζωή), 3 (δικαίωμα στον σεβασμό της ακεραιότητας), 6 (δικαίωμα στην ελευθερία και την ασφάλεια), 26 (ένταξη των ατόμων με αναπηρίες) και 35 (υγειονομική περίθαλψη),

—

έχοντας υπόψη την έρευνα με τίτλο «Ο ευρωπαϊκός αριθμός κλήσης έκτακτης ανάγκης 112» (Flash Eurobarometer 314),

—

έχοντας υπόψη το έγγραφο εργασίας της επιτροπής επικοινωνιών της Επιτροπής σχετικά με τη «Χρησιμοποίηση του ευρωπαϊκού αριθμού κλήσης έκτακτης ανάγκης 112 – Αποτελέσματα του τέταρτου γύρου συλλογής στοιχείων» (10 Φεβρουαρίου 2011),

—

έχοντας υπόψη τη δήλωσή του της 25ης Σεπτεμβρίου 2007 σχετικά με τον ευρωπαϊκό αριθμό έκτακτης ανάγκης 112 (12),

—

έχοντας υπόψη το άρθρο 48 του Κανονισμού του,

—

έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Εσωτερικής Αγοράς και Προστασίας των Καταναλωτών και τη γνωμοδότηση της Επιτροπής Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας των Τροφίμων (A7-0220/2011),

Α.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η «οδηγία καθολικής υπηρεσίας» (ΟΚΥ) αποτρέπει τον κοινωνικό αποκλεισμό εξασφαλίζοντας ότι οι πολίτες στις αγροτικές ή απομακρυσμένες περιοχές και τα νοικοκυριά χαμηλού εισοδήματος θα έχουν ολιγοδάπανη πρόσβαση στις κύριες και απαραίτητες υπηρεσίες τηλεπικοινωνιών,

Β.

λαμβάνοντας υπόψη ότι ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δοθεί στο να διασφαλίζεται ότι οι ευάλωτες ομάδες δεν θα εγκαταλειφθούν, και ότι πρέπει πάντοτε να εφαρμόζονται ειδικά αποτελεσματικά μέτρα που να εγγυώνται την κοινωνική τους ένταξη και την πρόσβασή τους στις υπηρεσίες ισότιμα με όλους τους άλλους πολίτες,

Γ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η εξέλιξη της τεχνολογίας, και ιδίως η προσιτή κινητή τηλεφωνία, συμβάλλει ώστε να παρέχεται στην πλειονότητα των πολιτών πρόσβαση στις βασικές τηλεπικοινωνιακές υπηρεσίες,

Δ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η καθολική υπηρεσία ορίζεται ως «στοιχειώδης δέσμη υπηρεσιών καθορισμένης ποιότητας στις οποίες έχουν πρόσβαση όλοι οι τελικοί χρήστες, λαμβανομένων υπόψη των ειδικών εθνικών συνθηκών, σε προσιτή τιμή και χωρίς στρέβλωση του ανταγωνισμού»,

Ε.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η καθολική υπηρεσία πρέπει να παρέχει πρόσβαση σε υπηρεσίες που έχουν ζωτική σημασία για τη συμμετοχή όλων των πολιτών στην κοινωνία, σε περίπτωση που οι δυνάμεις της αγοράς από μόνες τους δεν μπορούν να το επιτύχουν,

ΣΤ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η βασική ευρυζωνική κάλυψη για το 100% των πολιτών της ΕΕ μέχρι το 2013 αποτελεί έναν από τους κομβικούς στόχους επιδόσεων του Ψηφιακού Θεματολογίου· λαμβάνοντας ωστόσο υπόψη ότι, όπου οι ευρυζωνικές συνδέσεις είναι ήδη διαθέσιμες, το μέσο ποσοστό κάλυψης είναι περίπου 50% των νοικοκυριών,

Ζ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι δεν είναι ακόμη εφικτή η αξιολόγηση της εφαρμογής της αναθεωρημένης οδηγίας για τις καθολικές υπηρεσίες και τα δικαιώματα των χρηστών, καθώς η καταληκτική ημερομηνία μεταφοράς στο εθνικό δίκαιο είναι η 25η Μαΐου 2011 και η απαιτούμενη τριετής χρονική περίοδος πριν από την αξιολόγηση της ορθής και πλήρους εφαρμογής όλων των διατάξεων της οδηγίας μόλις έχει αρχίσει,

Η.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η υπάρχουσα νομοθεσία δεν είναι αυτοσκοπός, παρ’ όλο που πέτυχε ήδη θετικά αποτελέσματα για τους πολίτες, και ότι είναι επίσης αναγκαίο να μεγιστοποιηθούν τα οφέλη από τα νέα μέτρα, μέσω συνεχούς παρακολούθησης από τα κράτη μέλη και μέσω προσπαθειών για βελτίωση της ποιότητας, της πληρότητας και της διάδοσης των πληροφοριών,

Θ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η ενιαία αγορά δεν μπορεί ποτέ να θεωρηθεί εντελώς ολοκληρωμένη, αλλά πρέπει να επαναξιολογείται συνεχώς ώστε να αντανακλά τις εγγυήσεις κοινωνικής προστασίας, τις κοινωνικές ανάγκες, την τεχνολογική πρόοδο, και την εμφάνιση καινοτόμων λύσεων· λαμβάνοντας επίσης υπόψη ότι τα μέτρα για την προώθηση της ανάπτυξης και της απασχόλησης αποτελούν κομβικό στοιχείο για να εξασφαλιστεί ότι η ενιαία αγορά και η ενιαία ψηφιακή αγορά θα ενεργοποιηθούν και θα υλοποιηθούν χωρίς καθυστέρηση, προς όφελος των ευρωπαίων πολιτών, των καταναλωτών και των επιχειρήσεων,

Ι.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η προσπάθεια προόδου αποτελεί την κινητήρια δύναμη και το μέσο υλοποίησης του οράματος και των στόχων που θέτουν οι ευρωπαίοι νομοθέτες· ότι οι προτάσεις για νέα ή τροποποιητική νομοθεσία πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τις πραγματικές εμπειρίες και δυνατότητες εφαρμογής· ότι οι νομοθετικές προσαρμογές πρέπει να διαθέτουν σαφή πολιτική στήριξη και να στηρίζονται περαιτέρω σε μια αντικειμενική κοινωνικοοικονομική εκτίμηση και εκτίμηση κόστους-ωφελείας ως τον καθοριστικό παράγοντα,

ΙΑ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι ο ευρωπαϊκός αριθμός κλήσης έκτακτης ανάγκης 112, που δημιουργήθηκε το 1991 με απόφαση του Συμβουλίου προκειμένου να δώσει στους πολίτες δυνατότητα πρόσβασης σε όλες τις υπηρεσίες έκτακτης ανάγκης (όπως είναι η πυροσβεστική, η αστυνομία και οι ιατρικές υπηρεσίες), είναι ο μόνος αριθμός έκτακτης ανάγκης που μπορεί να κληθεί σε όλα τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και ότι η μεγάλη πλειοψηφία των Ευρωπαίων εξακολουθεί να το αγνοεί, χωρίς να έχει σημειωθεί πρόοδος από το 2000,

ΙΒ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι «η δήλωσή του της 11ης Μαρτίου 2008 για την έγκαιρη προειδοποίηση των πολιτών σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης» (13) υπεγράφη από 432 βουλευτές του ΕΚ,

ΙΓ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι εξακολουθεί να είναι αναγκαίο να καταβληθούν προσπάθειες για την αξιολόγηση και διασφάλιση της ποιότητας της υπηρεσίας όταν καλείται ο αριθμός 112, τόσο ως προς την αποτελεσματικότητα των υπηρεσιών τηλεπικοινωνίας και έκτακτης ανάγκης όσο και ως προς τις πτυχές συντονισμού οι οποίες εξαρτώνται από πολλούς παράγοντες, και ότι δεν έχει ακόμη διενεργηθεί συνολική και λεπτομερής αξιολόγηση της πραγματικής κατάστασης εφαρμογής της υπηρεσίας 112 στην ΕΕ όπως την προσλαμβάνουν οι πολίτες, ιδίως με την αξιολόγηση της προσβασιμότητας, της διαλειτουργικότητας και του χρόνου επέμβασης,

ΙΔ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι αρκετές πρόσφατες καταστροφές απέδειξαν ότι η έγκαιρη προειδοποίηση και η επαγρύπνηση των πολιτών σε περίπτωση επικείμενης ή εν εξελίξει κατάστασης έκτακτης ανάγκης και καταστροφών είναι απαραίτητες για τη μείωση των δοκιμασιών και της απώλειας ζωών,

1.

υπογραμμίζει πόσο σημαντικές είναι οι υποχρεώσεις καθολικής υπηρεσίας (ΥΚΥ) σαν δίχτυ ασφαλείας για την κοινωνική ένταξη, όταν οι αγορές από μόνες τους δεν έχουν κατορθώσει να παράσχουν στους πολίτες και στις επιχειρήσεις ορισμένες βασικές υπηρεσίες·

2.

υποστηρίζει την τακτή επαναξιολόγηση, στο πλαίσιο της οδηγίας για τις καθολικές υπηρεσίες και τα δικαιώματα των χρηστών, του βαθμού στον οποίο οι υπάρχουσες διατάξεις της νομοθεσίας της ΕΕ είναι πρόσφορες για την καθολική υπηρεσία, λαμβανομένων υπόψη των κοινωνικών, οικονομικών και τεχνολογικών εξελίξεων, ώστε να προσδιορίζονται και να ενσωματώνονται κατάλληλοι ορισμοί, που θα αντανακλούν τις μεταβαλλόμενες πραγματικές ανάγκες και τις απαιτήσεις των πολιτών και θα βελτιώνουν την ποιότητα των υπηρεσιών·

3.

καλεί την Επιτροπή να παράσχει κατευθυντήριες γραμμές για την καλύτερη δυνατή εφαρμογή και επιβολή της αναθεωρημένης ΟΚΥ, αποφεύγοντας τις στρεβλώσεις της αγοράς και ταυτόχρονα επιτρέποντας στα κράτη μέλη να εκδίδουν τις διατάξεις που ανταποκρίνονται καλύτερα στις εθνικές συνθήκες τους·

4.

υποστηρίζει τον στόχο «ευρυζωνικότητα για όλους» του Ψηφιακού Θεματολογίου και είναι πεπεισμένο ότι η καθολική πρόσβαση στα ευρυζωνικά δίκτυα βοηθάει τους πολίτες και τις επιχειρήσεις να καρπώνονται πλήρως τα οφέλη της ψηφιακής ενιαίας αγοράς, ιδίως με βελτίωση της κοινωνικής ένταξης, με δημιουργία νέων ευκαιριών για κοινωνικά και περιβαλλοντικά καινοτόμες επιχειρήσεις που δημιουργούν θέσεις εργασίας, με οικονομική ανάπτυξη και με περισσότερες ευκαιρίες διασυνοριακού εμπορίου· για τον σκοπό αυτό, υποστηρίζει την προώθηση του ψηφιακού αλφαβητισμού·

5.

καλεί την Επιτροπή να χορηγεί μεγαλύτερη χρηματοδοτική στήριξη στα τοπικά έργα που παρέχουν ψηφιακή πρόσβαση και σε όλες τις κοινότητες που βοηθούν μειονεκτούσες ομάδες να αποκτήσουν πρόσβαση σε τεχνολογικές συσκευές, εξασφαλίζοντας συνδέσεις στα δημόσια κτήρια και παρέχοντας ελεύθερη πρόσβαση στο Διαδίκτυο·

6.

υπογραμμίζει ότι ο συνδυασμός πολιτικών και τεχνολογιών (όπως τα ενσύρματα, τα καλωδιακά, τα οπτικά, τα κινητά και τα δορυφορικά δίκτυα) μπορεί να προωθήσει την ανάπτυξη νέων διαδικτυακών υπηρεσιών και εφαρμογών από επιχειρήσεις και δημόσιους φορείς, όπως η ηλεκτρονική διακυβέρνηση, η ηλεκτρονική φροντίδα υγείας και η ηλεκτρονική εκπαίδευση, με αποτέλεσμα να αυξηθεί η ζήτηση για ταχύτερες συνδέσεις με το Διαδίκτυο, να γίνουν επικερδέστερες οι επενδύσεις σε ανοιχτά ευρυζωνικά δίκτυα, και έτσι να ενθαρρυνθούν οι συμπράξεις δημόσιου-ιδιωτικού τομέα και να αναπτυχθεί η ψηφιακή ενιαία αγορά με ταυτόχρονη βελτίωση της ενσωμάτωσης των περιθωριοποιημένων πολιτών·

7.

τονίζει τη σπουδαιότητα των κανόνων δημοσίων συμβάσεων της ΕΕ και πιστεύει ότι έχει εξαιρετική σημασία, στο πλαίσιο της ευρείας αναθεώρησης των κανόνων αυτών, τόσο οι τοπικές όσο και οι περιφερειακές αρχές να επωφεληθούν από μέτρα για την ενθάρρυνση της συμμετοχής τους σε επενδύσεις στον τομέα της τεχνολογίας της επικοινωνίας και σε προεμπορικές δημόσιες συμβάσεις (ως εργαλείο διάχυσης των ωφελειών της έρευνας στην αγορά), και να εξαπλωθεί η ηλεκτρονική διαδικασία διενέργειας διαγωνισμών·

8.

ζητεί να υπάρξει αποτελεσματική μεταφορά του πλαισίου των τηλεπικοινωνιών, ιδίως όσον αφορά τις διατάξεις του για την ουδετερότητα ως προς τα δίκτυα, κατά τρόπο που οι τελικοί χρήστες να μπορούν να έχουν πρόσβαση σε υπηρεσίες και περιεχόμενο και να χρησιμοποιούν τις εφαρμογές της επιλογής τους στο Διαδίκτυο·

9.

τονίζει ότι η καθολική υπηρεσία δεν είναι η μοναδική ούτε η βασική ώθηση για την επίτευξη του στόχου «ευρυζωνικότητα για όλους» λόγω του απαιτούμενου υψηλού επενδυτικού κόστους, χωρίς να μπορεί κατ’ ανάγκην να παράσχει σημαντικά βελτιωμένες υπηρεσίες στους καταναλωτές· επισημαίνει ωστόσο ότι, όπως προβλέπει το άρθρο 15 της ΟΚΥ, θα υπάρχει περιοδική επανεξέταση της εμβέλειας της καθολικής υπηρεσίας, και τονίζει ότι η επανεξέταση αυτή πρέπει να λαμβάνει υπόψη την αξιολόγηση της εφαρμογής των διατάξεων της οδηγίας και τα πορίσματα της υπό εξέλιξη εκτίμησης αντικτύπου, ιδίως όσον αφορά τον βαθμό ανάπτυξης των ευρυζωνικών δικτύων και πραγματικής χρησιμοποίησής τους από τα νοικοκυριά·

10.

θεωρεί ότι η επιβολή υποχρέωσης σχετικά με την ευρυζωνική διαθεσιμότητα δεν θα καταλήξει αυτομάτως σε υψηλότερη αποδοχή· συνεπώς, καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να ενισχύσουν τα μέτρα που θα αυξήσουν τη ζήτηση και θα παρακινήσουν την αποδοχή, αντί απλώς να διασφαλίζουν μια σύνδεση· πιστεύει επιπλέον ότι οι υποχρεώσεις καθολικής υπηρεσίας θα μπορούσαν τελικά, ενδεχομένως ως μεσοπρόθεσμος στόχος, να γίνουν ένα πρόσθετο κίνητρο για την ανάπτυξη της ευρυζωνικότητας, αλλά ότι τα καταλλήλως σχεδιασμένα εθνικά προγράμματα πρέπει να επιτυγχάνουν τους στόχους της καθολικής ευρυζωνικής υπηρεσίας·

11.

πιστεύει ότι η αποτελεσματική πολιτική στον τομέα του ραδιοφάσματος, που επιτρέπει την εναρμονισμένη αξιοποίηση του «ψηφιακού μερίσματος», και οι φιλικές για τις επενδύσεις ρυθμίσεις, αποτελούν επίσης σημαντικά εργαλεία για την αύξηση της ευρυζωνικής κάλυψης·

12.

καλεί την Επιτροπή να περατώσει την υπό εξέλιξη εκτίμηση αντικτύπου και να διαβιβάσει στους νομοθέτες έγκυρα στοιχεία σχετικά με τη μέχρι στιγμής εφαρμογή, την αναμενόμενη ζήτηση και τη βελτίωση των ΥΚΥ μέσω της ευρυζωνικότητας, καθώς και μια ανάλυση της αποτελεσματικότερου, από πλευράς κρατών μελών, καταναλωτών και επιχειρήσεων, χρηματοδοτικού μηχανισμού για την εκπλήρωση των ΥΚΥ με ταυτόχρονη αποφυγή του περιττού κόστους και των υπέρμετρων βαρών·

13.

καλεί την Επιτροπή, εκ παραλλήλου και σε συνεργασία με τις εθνικές ρυθμιστικές αρχές (ΕΡΑ), να παρακολουθεί προσεκτικά τις αγορές, ούτως ώστε όσα κράτη μέλη ήδη μπορούν, ή επιθυμούν, να καθιερώσουν ΥΚΥ σε όλο το φάσμα των ευρυζωνικών τεχνολογιών και ταχυτήτων να είναι σε θέση να το κάνουν, σε περιπτώσεις αστοχίας της αγοράς, χωρίς όμως να προκαλούνται στρεβλώσεις στην αγορά·

14.

επικροτεί την απόφαση της Επιτροπής να πραγματοποιήσει διεξοδική μελέτη για την παροχή διαδικτυακών υπηρεσιών ύστερα από τη δημοσίευση του 4ου πίνακα αποτελεσμάτων για τους καταναλωτές·

15.

καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη, με τη συνδρομή των ΕΡΑ, να εξετάσουν τις δυνατότητες για μια εύρυθμη εφαρμογή των ΥΚΥ και των ρυθμίσεων για τα δικαιώματα των καταναλωτών, η οποία να εγγυάται την πρόσβαση των ευάλωτων ομάδων, και ιδίως των ατόμων με αναπηρίες, όχι μόνο μέσω της εισαγωγής ειδικού τερματικού εξοπλισμού και ειδικών προσιτών τιμολογίων αλλά και μέσω της διαθεσιμότητας επαρκών πληροφοριών, καθώς και πραγματική ευχέρεια επιλογής των καταναλωτών όσον αφορά τις διαθέσιμες υπηρεσίες και την εξυπηρέτηση μετά την πώληση·

16.

πιστεύει, παρ' όλα αυτά, ότι η βασική πρόβλεψη για τη χρηματοδότηση της καθολικής υπηρεσίας, που διασφαλίζει ότι αυτή θα παρέχεται χωρίς διακρίσεις και με διαφανή τρόπο, πρέπει να παραμείνει στη νομοθεσία της ΕΕ και πρέπει επίσης να επεκταθεί ώστε να καλύπτει υποχρεώσεις σχετικές με μετάδοση δεδομένων και φωνής·

17.

τονίζει ότι ο ευρωπαϊκός αριθμός κλήσης έκτακτης ανάγκης 112 μπορεί να σώσει ζωές και αυξάνει την προστασία των πολιτών της ΕΕ, λειτουργώντας ως σημαντικό σύστημα υποστήριξης των πολιτών και των καταναλωτών που ζουν εντός της ενιαίας αγοράς· υπογραμμίζει τη σημασία της διασφάλισης της εύρυθμης λειτουργίας του αριθμού 112 σε ολόκληρη την Ένωση· πιστεύει ότι η Επιτροπή πρέπει να διασφαλίσει ότι όλα τα τμήματα της κοινωνίας θα έχουν πρόσβαση στην υπηρεσία αυτή, συμπεριλαμβανομένων των ατόμων με αναπηρίες (διαταραχές ακοής, διαταραχές ομιλίας, κλπ.) και άλλων ευάλωτων ομάδων·

18.

εκφράζει τη λύπη του για το γεγονός ότι ο ευρωπαϊκός αριθμός κλήσης έκτακτης ανάγκης 112 κάθε άλλο παρά έχει αποφέρει όλα τα οφέλη του· θεωρεί επομένως ότι χρειάζεται ακόμα να γίνουν βασικές ενέργειες όσον αφορά την αναγνώρισή του από τους πολίτες, καθώς και για άλλα ζητήματα που σχετίζονται με την τεχνολογία και με τη βελτίωση του συντονισμού·

19.

τονίζει ότι, σύμφωνα με την έρευνα του Ευρωβαρόμετρου που δημοσιεύθηκε τον Φεβρουάριο του 2011, μόνο το 26% των πολιτών της ΕΕ μπορεί αυθόρμητα να ταυτίσει τον αριθμό 112 με τον αριθμό που πρέπει να σχηματίσει για να καλέσει τις υπηρεσίες έκτακτης ανάγκης στην ΕΕ και ότι το 58% των πολιτών της ΕΕ εξακολουθούν να διαφωνούν με τη δήλωση ότι οι άνθρωποι είναι επαρκώς ενημερωμένοι στην χώρα τους για την ύπαρξη του αριθμού κλήσης έκτακτης ανάγκης 112 (14)·

20.

προτρέπει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και τα κράτη μέλη να εντείνουν από κοινού τις προσπάθειές τους για μεγαλύτερη επίγνωση της ύπαρξης και χρήσης του αριθμού 112 από το ευρύ κοινό, κυρίως μέσω της ανάπτυξης στοχοθετημένης και μακρόπνοης επικοινωνιακής στρατηγικής που θα αντιμετωπίζει τις ανησυχίες και τα ερωτήματα των πολιτών όσον αφορά τη λειτουργία του συστήματος·

21.

καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να εντείνουν περαιτέρω το έργο τους στον τομέα της πληροφόρησης ώστε ο αριθμός κλήσης έκτακτης ανάγκης 112 να φτάσει σε όλους τους πολίτες της ΕΕ και τους ταξιδιώτες με τη βοήθεια των μέσων ενημέρωσης, ιδίως δε του Τύπου και των οπτικοακουστικών μέσων, μέσω εκστρατειών ενημέρωσης όπως ο ‘πανευρωπαϊκός’ αριθμός κλήσης έκτακτης ανάγκης, και επίσης να οργανώσουν και να στηρίξουν δραστηριότητες προώθησης και ευαισθητοποίησης του κοινού καθώς και εκδηλώσεις που θα λαμβάνουν χώρα κάθε χρόνο στις 11 Φεβρουαρίου, ημέρα που έχει ορισθεί ως η «Ευρωπαϊκή Ημέρα για τον αριθμό 112»· τονίζει ότι θα πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στην πρακτική πληροφόρηση, όπως με το να τονιστεί ότι το 112 είναι ο ευρωπαϊκός αριθμός κλήσης έκτακτης ανάγκης τον οποίο μπορεί κανείς να καλέσει δωρεάν από σταθερά και κινητά τηλέφωνα οπουδήποτε στην ΕΕ·

22.

διαπιστώνει μεγάλες διαφορές μεταξύ των κρατών μελών σε σχέση με το πόσο γνωστός είναι ο ευρωπαϊκός αριθμός κλήσης έκτακτης ανάγκης 112 και καλεί τα κράτη μέλη να μοιρασθούν τις εμπειρίες τους και να ανταλλάξουν βέλτιστες πρακτικές προκειμένου, έως το 2020, τουλάχιστον το 80% των ευρωπαίων πολιτών να ταυτίζουν αυθόρμητα τον αριθμό κλήσης έκτακτης ανάγκης 112 με τον αριθμό που πρέπει να χρησιμοποιούν για να καλέσουν υπηρεσίες έκτακτης ανάγκης σε οιοδήποτε σημείο της Ευρωπαϊκής Ένωσης·

23.

καλεί τα κράτη μέλη να αξιοποιήσουν τα βέλτιστα σημεία διάδοσης των πληροφοριών σχετικά με τον αριθμό κλήσης έκτακτης ανάγκης 112, μέσω των οποίων θα μπορέσει να ενημερωθεί εύκολα μεγάλος αριθμός νοικοκυριών, ιδίως τα ιατρεία και φαρμακεία, τα νοσοκομεία και τις κλινικές, τα εκπαιδευτικά ιδρύματα, όπως σχολεία και πανεπιστήμια, καθώς και τα αεροδρόμια, τα λιμάνια και τους σιδηροδρομικούς σταθμούς, δεδομένου ότι ο αριθμός κλήσης 112 είναι ιδιαίτερα χρήσιμος για τους ταξιδιώτες, καθώς και τις διαδικτυακές πύλες ενημέρωσης των εθνικών υπηρεσιών έκτακτης ανάγκης·

24.

καλεί επίσης την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να προωθήσουν το 112 ως τον πανευρωπαϊκό αριθμό κλήσης έκτακτης ανάγκης στο Διαδίκτυο και στο ραδιόφωνο, δύο από τα συνηθέστερα μέσα ενημέρωσης για τους νέους και τους ανθρώπους που ταξιδεύουν συχνά· επισημαίνει ότι μεταξύ των ατόμων που γνωρίζουν τον αριθμό 112 μόνο το 16% το άκουσαν στο ραδιόφωνο και μόνο το 11% στο Διαδίκτυο·

25.

καλεί όλα τα κράτη μέλη να διασφαλίσουν ότι ο αριθμός 112 θα εμφαίνεται με διακριτό τρόπο σε όλα τα οχήματα έκτακτης ανάγκης, όπως τα αστυνομικά οχήματα, τα ασθενοφόρα, τα πυροσβεστικά και τα οχήματα άλλων υπηρεσιών·

26.

σημειώνει ωστόσο ότι τα κράτη μέλη διαθέτουν ήδη από πολύ καιρό αριθμούς κλήσης έκτακτης ανάγκης και τονίζει ότι, εφόσον προτίθενται να διατηρήσουν αυτούς τους εθνικούς αριθμούς κλήσης, είναι σημαντικό να μην υπονομευθεί η επίγνωση ούτε να δημιουργηθεί σύγχυση όσον αφορά τον αριθμό που πρέπει να καλείται·

27.

εκφράζει τη λύπη του για το γεγονός ότι τα κράτη μέλη δεν έχουν ακόμη διασφαλίσει την παροχή έγκαιρης, ακριβούς και αξιόπιστης ενημέρωσης σχετικά με τον εντοπισμό θέσης στις υπηρεσίες 112· καλεί επομένως την Επιτροπή, σε στενή συνεργασία με τα κράτη μέλη, να βελτιώσουν σημαντικά και το συντομότερο δυνατόν την ακρίβεια και την αξιοπιστία των στοιχείων εντοπισμού θέσης του καλούντος στο πλαίσιο των νέων τηλεπικοινωνιακών κανόνων της ΕΕ και να αναβαθμίσουν την τεχνολογία τους, με απώτερο στόχο τον υποχρεωτικό αυτόματο εντοπισμό θέσης όλων των κλήσεων του αριθμού 112, ακόμη και εκείνων που προέρχονται από πελάτες που χρησιμοποιούν την υπηρεσία περιαγωγής, εντός ολίγων δευτερολέπτων, προκειμένου να παρέχονται στους διεκπεραιωτές και στους πρώτους απαντώντες οι κρίσιμες αυτές πληροφορίες, οι οποίες έτσι αποδεικνύονται ανεκτίμητης σημασίας για τους πολίτες· καλεί την Επιτροπή να προβλέψει την ανάληψη δράσης κατά των κρατών μελών που δεν εκπληρώνουν τις υποχρεώσεις τους στον τομέα αυτό·

28.

ζητεί από τα κράτη μέλη και την Επιτροπή να εφαρμόσουν μέτρα για τη βελτίωση της χρηματοδότησης που θα στηρίξει ερευνητικά σχέδια προκειμένου να εξασφαλιστεί η ανάπτυξη των καλύτερων δυνατών τεχνολογιών για τον εντοπισμό θέσης του καλούντος, μεταξύ άλλων μέσω διαδικτυακής τηλεφωνίας (VoIP), και υποστηρίζει συνεπώς την ανάπτυξη προτύπων και κανονισμών νέας γενιάς· ζητεί τη χορήγηση κονδυλίων ICT-PSP (υποστήριξη της πολιτικής για τις τεχνολογίες πληροφοριών και επικοινωνιών) που αναφέρονται στους προϋπολογισμούς της ΕΕ για το 2009, 2010 και 2011, προκειμένου να στηριχθεί η δοκιμή και η εφαρμογή καινοτόμων υπηρεσιών (με βάση την πρόσβαση σε VoIP και πρόσβαση IP στον αριθμό κλήσης 112) που μπορούν να ξεκινήσουν μέσω ανεξάρτητων από το δίκτυο εφαρμογών, εν αναμονή της καθιέρωσης του συστήματος 112 νέας γενιάς στην ΕΕ· καλεί την Επιτροπή να εξετάσει την υλοποίηση των εφαρμογών νέας γενιάς για τον αριθμό κλήσης 112, όπως των μηνυμάτων κειμένου, της βιντεοεπικοινωνίας και των κοινωνικών δικτύων, και τον τρόπο με τον οποίο οι εφαρμογές αυτές, που διατίθενται σήμερα στους πολίτες, μπορούν να εφαρμοστούν στις συνδιαλέξεις έκτακτης ανάγκης για να βελτιωθεί η πρόσβαση στον αριθμό κλήσης 112 και να βελτιωθεί η ανταπόκριση των υπηρεσιών έκτακτης ανάγκης στις εκκλήσεις των πολιτών·

29.

πιστεύει ότι, μέσω κανονιστικών ρυθμίσεων, το eCall πρέπει να γενικευθεί σαν υποχρεωτική υπηρεσία·

30.

τονίζει πόσο σημαντική είναι η βελτίωση του συντονισμού μεταξύ των φορέων άμεσης βοήθειας τόσο σε εθνικό όσο και σε διασυνοριακό/ ενωσιακό επίπεδο, προκειμένου να επιτευχθεί το υψηλότερο δυνατό επίπεδο αποτελεσματικότητας και, για τον σκοπό αυτό, καλεί την Επιτροπή να υποστηρίξει και να συντονίσει, από κοινού με τις διοικητικές υπηρεσίες των κρατών μελών, τη διερεύνηση τρόπων για τη βελτίωση της διαλειτουργικότητας των συστημάτων τους·

31.

καλεί την Επιτροπή να θεσπίσει το ταχύτερο δυνατόν, σε στενή συνεργασία με τα κράτη μέλη, απαιτήσεις αξιοπιστίας και ποιότητας για ολόκληρη την αλυσίδα της υπηρεσίας 112 και να καθιερώσει δείκτες επιδόσεων και κατευθυντήριες γραμμές σχετικά με την ποιότητα της υπηρεσίας 112, όπως τη βιώνουν οι πολίτες, λαμβάνοντας υπόψη την ανάγκη για προσβασιμότητα, διαλειτουργικότητα μεταξύ των υπηρεσιών έκτακτης ανάγκης, πολυγλωσσία και έγκαιρες και ποιοτικές παρεμβάσεις των υπηρεσιών έκτακτης ανάγκης·

32.

συνιστά, με στόχο τη βελτίωση της αποτελεσματικότητας της υπηρεσίας έκτακτης ανάγκης 112 στην ΕΕ, να θεσπιστεί ένα πρόγραμμα δράσης που θα στηρίζει την ανταλλαγή εμπειριών και βέλτιστων πρακτικών μεταξύ των ΕΡΑ, των υπηρεσιών έκτακτης ανάγκης και των οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών στα κράτη μέλη, διευρύνοντας την ανταλλαγή αυτή και σε οργανώσεις των υποψήφιων προς ένταξη στην ΕΕ και των γειτονικών χωρών· προτείνει, για τον σκοπό αυτό, τη συγκρότηση δικτύου εμπειρογνωμόνων· συνιστά ειδικότερα την ανταλλαγή βέλτιστων πρακτικών μεταξύ των κρατών μελών για τη διαχείριση των κλήσεων 112, ιδίως όσον αφορά την εκπαίδευση των τηλεφωνητών, τη χρησιμοποίηση ενός μόνο τηλεφωνητή για τον χειρισμό μιας κλήσης και τη χρησιμοποίηση διαδικτυακών υπηρεσιών και υπηρεσιών διερμηνείας, οι οποίες θα μπορούσαν να βοηθήσουν όσους δεν μιλούν τη γλώσσα της χώρας στην οποία βρίσκονται να προσφεύγουν στις υπηρεσίες έκτακτης ανάγκης·

33.

καλεί τα κράτη μέλη να λάβουν τα απαραίτητα μέτρα για να μειωθεί ο αριθμός των ανεπιτυχών προσπαθειών κλήσης έκτακτης ανάγκης, να ελαχιστοποιηθεί ο προκαταρκτικός χρόνος της συνδιάλεξης και ο χρόνος απόκρισης, και να μειωθούν οι τηλεφωνικές φάρσες και οι κλήσεις σε λανθασμένο αριθμό· καλεί τα κράτη μέλη να προβούν σε ανταλλαγή βέλτιστων πρακτικών για τη φραγή κλήσεων που γίνονται από κινητά τηλέφωνα χωρίς κάρτα SIΜ·

34.

υπογραμμίζει την ανάγκη να εξασφαλιστεί η προσιτότητα του αριθμού 112 για τα άτομα με διάφορων ειδών αναπηρίες και τις ευάλωτες ομάδες, και προτρέπει να υπάρξει τυποποίηση της πρόσβασης στο 112 ιδίως για τα άτομα αυτά, ενδεχομένως μέσω της παροχής ειδικών τερματικών συσκευών για τους χρήστες με προβλήματα ακοής ή όρασης, μέσω υπηρεσιών διαβίβασης κειμένου ή υπηρεσιών στη νοηματική γλώσσα, ή μέσω άλλου εξειδικευμένου εξοπλισμού· καλεί επίσης την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να επιταχύνουν τις προσπάθειές τους για ενίσχυση της συνειδητοποίησης των ατόμων αυτών όσον αφορά τον αριθμό 112, με τη χρήση μέσων επικοινωνίας ειδικά προσαρμοσμένων στις ανάγκες τους·

35.

καλεί την Επιτροπή να πραγματοποιήσει μελέτη σχετικά με τις μέχρι στιγμής επιδόσεις των υπηρεσιών του αριθμού 112, με τη συνεργασία των σχετικών φορέων, με στόχο τη βελτίωση της παρεχόμενης υπηρεσίας, καθώς και σχετικά με τα επιμέρους μέτρα που έχουν λάβει μέχρι στιγμής τα κράτη μέλη· καλεί επιπλέον την Επιτροπή να εξετάσει τη δυνατότητα επέκτασης της υπηρεσίας 112 πέρα από τις φωνητικές κλήσεις στα μηνύματα SMS των κινητών τηλεφώνων, ούτως ώστε το μήνυμα κειμένου 112 να δίνει το έναυσμα για απάντηση σε κλήση έκτακτης ανάγκης·

36.

καλεί την Επιτροπή να αξιολογήσει, με ανεξάρτητα όργανα και το αργότερο μέχρι τα τέλη του 2012, την πραγματική κατάσταση εφαρμογής του αριθμού κλήσης 112 σε ολόκληρη την ΕΕ, όπως το βιώνουν οι πολίτες, αξιολογώντας ιδιαίτερα την προσβασιμότητα, τη διαλειτουργικότητα και τους χρόνους επέμβασης· καλεί εν προκειμένω την Επιτροπή να παράσχει, μέσα στην ίδια προθεσμία, μια επισκόπηση των νομικά δεσμευτικών και πρακτικά εφαρμοσμένων χρόνων επέμβασης στην ΕΕ και να επεκτείνει τη μελέτη αντικτύπου που ετοιμάστηκε στο πλαίσιο του eCall ώστε να συμπεριληφθούν οι ανθρώπινες και οικονομικές επιπτώσεις από τη λειτουργία του αριθμού 112·

37.

καλεί τα κράτη μέλη και την Επιτροπή, δεδομένου ότι η τεχνολογία υπάρχει ήδη, να προωθήσουν τη δημιουργία ενός συστήματος "αντίστροφου 112", δηλαδή ενός καθολικού, πολυγλωσσικού, προσβάσιμου, απλουστευμένου και αποτελεσματικού διασυνδεδεμένου συστήματος σε επίπεδο ΕΕ για την ειδοποίηση και εγρήγορση των πολιτών σε περίπτωση επικείμενων ή εν εξελίξει φυσικών και/ή ανθρωπογενών καταστάσεων έκτακτης ανάγκης και καταστροφών οιασδήποτε μορφής· πιστεύει ότι ένα τέτοιο σύστημα πρέπει να εφαρμοστεί χωρίς να θίγεται η ιδιωτικότητα και σε συνδυασμό με κατάλληλες εκστρατείες ενημέρωσης και επιμόρφωσης των πολιτών·

38.

καλεί την Επιτροπή να εξετάσει τη σκοπιμότητα μιας μελλοντικής υπηρεσίας 116, παρόμοιας με την υπηρεσία 112, για πολίτες σε συναισθηματική απόγνωση, που πάσχουν από κατάθλιψη ή άλλα προβλήματα ψυχικής υγείας·

39.

αναθέτει στον πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στο Συμβούλιο και την Επιτροπή, καθώς και στις κυβερνήσεις και τα κοινοβούλια των κρατών μελών.

5.2.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 33/9

—

έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής της 5ης Ιουλίου 2010 με τίτλο «Παρακολούθηση της αγοράς εμπορίου και διανομής - ‘Προς μια πιο αποτελεσματική και πιο δίκαιη εσωτερική αγορά εμπορίου και διανομής για το 2020’ » (COM(2010)0355), και το συνοδευτικό έγγραφο εργασίας της Επιτροπής σχετικά με τις υπηρεσίες εμπορίου και διανομής στην εσωτερική αγορά (SEC(2010)0807),

—

έχοντας υπόψη τις απαντήσεις στη δημόσια διαβούλευση της Επιτροπής σχετικά με την έκθεση παρακολούθησης της αγοράς εμπορίου και διανομής (από τις 5 Ιουλίου έως τις 10 Σεπτεμβρίου 2010),

—

έχοντας υπόψη τη συζήτηση στρογγυλής τραπέζης για μια πλέον αποτελεσματική και δίκαιη αγορά λιανικού εμπορίου για τις επιχειρήσεις και τους καταναλωτές που διεξήχθη από την Επιτροπή Εσωτερικής Αγοράς και Προστασίας των Καταναλωτών στις 25 Ιανουαρίου 2011,

—

έχοντας υπόψη τη γνωμοδότηση της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής της 20ής Ιανουαρίου 2011 σχετικά με την «έκθεση παρακολούθησης της αγοράς εμπορίου και διανομής – προς μια πιο αποτελεσματική και πιο δίκαιη εσωτερική αγορά εμπορίου και διανομής για το 2020»,

—

έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής της 13ης Απριλίου 2011 με τίτλο «Η Πράξη για την Ενιαία αγορά - Δώδεκα δράσεις για την τόνωση της ανάπτυξης και την ενίσχυση της εμπιστοσύνης - ‘Μαζί για μια νέα ανάπτυξη’ » (COM(2011)0206),

—

έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής της 27ης Οκτωβρίου 2010 με τίτλο «Προς μια Πράξη για την Ενιαία αγορά – Για μια κοινωνική οικονομία της αγοράς με υψηλό βαθμό ανταγωνιστικότητας: 50 προτάσεις για βελτίωση της συνεργασίας, της από κοινού ανάληψης επιχειρηματικών δραστηριοτήτων και των συναλλαγών» (COM(2010)0608),

—

έχοντας υπόψη την έκθεση του καθηγητή Mario Monti της 9ης Μαΐου 2010 με τίτλο «Μια νέα στρατηγική για την ενιαία αγορά»,

—

έχοντας υπόψη τα συμπεράσματα του Συμβουλίου της 10ης Δεκεμβρίου 2010 σχετικά με την «Πράξη της ενιαίας αγοράς»,

—

έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής της 8ης Οκτωβρίου 2010 σχετικά με «Έξυπνη νομοθεσία στην Ευρωπαϊκή Ένωση» (COM(2010)0543),

—

έχοντας υπόψη την τέταρτη έκδοση του «Πίνακα αποτελεσμάτων για τους καταναλωτές – κάνοντας τις αγορές να δουλεύουν για τους καταναλωτές (φθινοπωρινή έκδοση – Οκτώβριος 2010), και την πέμπτη έκδοση της παρακολούθησης των αποτελεσμάτων για τους καταναλωτές – Καταναλωτές στο σπίτι στην ενιαία αγορά (εαρινή έκδοση – Μάρτιος 2011),

—

έχοντας υπόψη την 21η έκδοση του πίνακα αποτελεσμάτων για την εσωτερική αγορά που δημοσιεύθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου 2010,

—

έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής της 3ης Μαρτίου 2010 με τίτλο «Ευρώπη 2020: Στρατηγική για έξυπνη, διατηρήσιμη και χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξη» (COM(2010)2020),

—

έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής της 28ης Οκτωβρίου 2009 σχετικά με τη βελτίωση της λειτουργίας της αλυσίδας εφοδιασμού τροφίμων στην Ευρώπη (COM(2009)0591),

—

έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής της 25ης Ιουνίου 2008 με τίτλο «Προτεραιότητα στις μικρές επιχειρήσεις: Μια «Small Business Act» για την Ευρώπη» (COM(2008)0394),

—

έχοντας υπόψη την οδηγία 2011/7/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Φεβρουαρίου 2011, για την καταπολέμηση των καθυστερήσεων πληρωμών στις εμπορικές συναλλαγές (1),

—

έχοντας υπόψη τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 764/2008 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 9ης Ιουλίου 2008, για τη θέσπιση διαδικασιών σχετικά με την εφαρμογή ορισμένων εθνικών τεχνικών κανόνων στα προϊόντα που κυκλοφορούν νομίμως στην αγορά άλλου κράτους μέλους και για την κατάργηση της απόφασης αριθ. 3052/95/ΕΚ (2),

—

έχοντας υπόψη τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 765/2008 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 9ης Ιουλίου 2008, για τον καθορισμό των απαιτήσεων διαπίστευσης και εποπτείας της αγοράς όσον αφορά την εμπορία των προϊόντων και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 339/93 του Συμβουλίου (3),

—

έχοντας υπόψη την απόφαση αριθ. 768/2008/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 9ης Ιουλίου 2008, για κοινό πλαίσιο εμπορίας των προϊόντων και για την κατάργηση της απόφασης 93/465/ΕΟΚ του Συμβουλίου (4),

—

έχοντας υπόψη την οδηγία 2006/123/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 12ης Δεκεμβρίου 2006, σχετικά με τις υπηρεσίες στην εσωτερική αγορά (5),

—

έχοντας υπόψη τη θέση του της 23ης Ιουνίου 2011 σχετικά με την πρόταση οδηγίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για τα δικαιώματα των καταναλωτών (6),

—

έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 6ης Απριλίου 2011 σχετικά με τη διακυβέρνηση και την εταιρική σχέση στην ενιαία αγορά (7),

—

έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 6ης Απριλίου 2011 σχετικά με μία Ενιαία Αγορά για τις Επιχειρήσεις και την Ανάπτυξη (8),

—

έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 6ης Απριλίου 2011 σχετικά με την Ενιαία Αγορά για τους Ευρωπαίους (9),

—

έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 21ης Οκτωβρίου 2010 σχετικά με το μέλλον της ευρωπαϊκής τυποποίησης (10),

—

έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 21ης Σεπτεμβρίου 2010 σχετικά με την ολοκλήρωση της εσωτερικής αγοράς ηλεκτρονικού εμπορίου (11),

—

έχοντας υπόψη το από 7 Σεπτεμβρίου 2010 ψήφισμά του σχετικά με τα δίκαια εισοδήματα για τους γεωργούς: βελτίωση της λειτουργίας της αλυσίδας εφοδιασμού τροφίμων στην Ευρώπη (12),

—

έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 20ής Μαΐου 2010 για τη δημιουργία μιας ενιαίας αγοράς για τους καταναλωτές και τους πολίτες (13),

—

έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 9 Μαρτίου 2010 για την προστασία των καταναλωτών (14),

—

έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 9ης Μαρτίου 2010 σχετικά με τον πίνακα αποτελεσμάτων της εσωτερικής αγοράς (15),

—

έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 9 Μαρτίου 2010 σχετικά με το SOLVIT (16),

—

έχοντας υπόψη τη δήλωσή του της 19ης Φεβρουαρίου 2008 σχετικά με «τη διερεύνηση και την αντιμετώπιση κατάχρησης εξουσίας μεγάλων σουπερμάρκετ που αναπτύσσουν δραστηριότητες στην Ευρωπαϊκή Ένωση» (17),

—

έχοντας υπόψη το άρθρο 48 του Κανονισμού του,

—

έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Εσωτερικής Αγοράς και Προστασίας των Καταναλωτών (A7-0217/2011),

Α.

λαμβάνοντας υπόψη ότι ο άνεμος προστατευτισμού που εμφανίζεται σε όλη την Ευρώπη είναι ιδιαίτερα ανησυχητικός,

Β.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η πραγματική οικονομία θα πρέπει να επανατοποθετηθεί στο κέντρο της πολιτικής ατζέντας ώστε να ελευθερώσει το πλήρες δυναμικό της ενιαίας αγοράς,

Γ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η αγορά εμπορίου και διανομής αποτελεί ουσιώδες συστατικό στοιχείο της δέσμευσής μας για την επανεκκίνηση της ενιαίας αγοράς,

Δ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η αγορά εμπορίου και διανομής, ως μείζων καταναλωτής ενέργειας και παραγωγός αποβλήτων, δύναται να συμβάλει σημαντικά στην αειφορία, συμπεριλαμβανομένων των στόχων της "ΕΕ 20-20-20" για την ενέργεια,

Ε.

λαμβάνοντας υπόψη ότι οι επιχειρηματικές δυνατότητες διασυνοριακού επιγραμμικού εμπορίου δεν αξιοποιoύνται επαρκώς λόγω διαφόρων εμποδίων, όπως είναι οι γλωσσικοί φραγμοί, η ανασφάλεια του συστήματος, η ατελής και ανεπαρκής ενημέρωση, η απουσία διοικητικού συντονισμού και συνεργασίας, που κάνουν τους μεν καταναλωτές να αποφεύγουν να αγοράσουν επιγραμμικά από λιανοπωλητές ευρισκόμενους σε άλλα κράτη μέλη, τους δε λιανοπωλητές να αποφεύγουν να πωλήσουν επιγραμμικά πέρα από τα σύνορα,

1.

υπογραμμίζει ότι ο τομέας της αγοράς εμπορίου και διανομής αποτελεί βασικό μέσο προώθησης για την ανάπτυξη, την ανταγωνιστικότητα και τις θέσεις εργασίας στην Ευρώπη και διαδραματίζει ένα ρόλο κλειδί στην επίτευξη των στόχων της στρατηγικής ΕΕ 2020·

2.

επισημαίνει ότι οι έμποροι λιανικής πώλησης προσφέρουν διαφοροποιημένους και σύγχρονους τρόπους αγοράς και πώλησης αγαθών και υπηρεσιών και συμβάλλουν στις επιλογές του καταναλωτή και σε ευέλικτες ευκαιρίες απασχόλησης, ειδικότερα για τους νέους·

3.

καλεί τα θεσμικά όργανα της ΕΕ να δώσουν την υψηλότερη πολιτική σημασία στον τομέα εμπορίου και διανομής ως πυλώνα της Πράξης για την ενιαία αγορά και ως παράγοντα που συντελεί στην αποκατάσταση της εμπιστοσύνης των Ευρωπαίων απέναντι στην Ενιαία Αγορά·

4.

καλεί την Επιτροπή να ενισχύσει το συντονισμό που θα καλύπτει όλες τις πολιτικές και θα προβαίνει σε μια ολιστική, μακροπρόθεσμη προσέγγιση του τομέα λιανικού εμπορίου και διανομής·

5.

εκφράζει τη λύπη του για το γεγονός ότι σημαντικά εμπόδια εξακολουθούν να παρεμποδίζουν τον εν λόγω τομέα από την επίτευξη του πλήρους δυναμικού του επιγραμμικά και μη επιγραμμικά· υπογραμμίζει την ανάγκη να αντιμετωπιστούν αυτά χωρίς καθυστέρηση·

6.

υπογραμμίζει το γεγονός ότι οι έμποροι λιανικής πώλησης και οι προμηθευτές έχουν από κοινού ευθύνη για την επίτευξη μιας πλέον αποτελεσματικής, διαφανούς και δίκαιας αγοράς στον τομέα του λιανικού εμπορίου και της διανομής·

7.

θεωρεί ότι θα πρέπει να υπάρξει κυρίως επικέντρωση στην αποτελεσματική υλοποίηση των αρχών της Συνθήκης, στους υφιστάμενους κανόνες και μέσα για την εσωτερική αγορά, την αυτορρύθμιση και μια προσέγγιση κανονιστικού τύπου, όποτε είναι απαραίτητο·

8.

εκφράζει την ανησυχία του για το γεγονός ότι εθνικοί περιοριστικοί κανόνες, διαφορετική ερμηνεία και ανεπαρκής εφαρμογή εμποδίζουν την ελεύθερη κυκλοφορία εμπορευμάτων και υπηρεσιών στην ΕΕ· υπογραμμίζει ότι οι απαιτήσεις για συμπληρωματικές δοκιμές και καταχωρήσεις, η μη αναγνώριση πιστοποιητικών και προτύπων, οι εδαφικοί περιορισμοί εφοδιασμού και άλλα παρόμοια μέτρα δημιουργούν πρόσθετες δαπάνες για τους καταναλωτές και για τους εμπόρους λιανικών προϊόντων, κυρίως τις ΜΜΕ, περιορίζοντας έτσι την αξιοποίηση των δυνατοτήτων της Ενιαίας Αγοράς και για τους ευρωπαίους και για τις επιχειρήσεις·

9.

αναγνωρίζει την ανάγκη να αναλυθούν περαιτέρω οι διαφορές τιμών στην ΕΕ, με σκοπό να εξασφαλιστεί διαφάνεια και συγκρισιμότητα για τους καταναλωτές όσον αφορά τις τιμές, με την επιφύλαξη των εθνικών δημοσιονομικών κανόνων και των κανόνων στον τομέα της αγοράς εργασίας, ώστε να είναι δυνατή μια πιο τεκμηριωμένη επιλογή και να προωθηθεί ταυτόχρονα μια μεγαλύτερη εμπιστοσύνη απέναντι στο διασυνοριακό εμπόριο· υπενθυμίζει ανάγκη μιας ενεργού συνεργασίας των εθνικών στατιστικών οργανισμών προς το σκοπό αυτό·

10.

παροτρύνει τα κράτη μέλη να υλοποιήσουν πλήρως και ορθά τους κανόνες και τη νομοθεσία της εσωτερικής αγοράς – ιδίως σε ό,τι αφορά τη δέσμη για τα προϊόντα, την οδηγία για τις υπηρεσίες, την οδηγία για τις καθυστερήσεις πληρωμών, την οδηγία για το ηλεκτρονικό εμπόριο και τις μικρές επιχειρήσεις - Small Business Act – καθώς και να άρουν επικαλύψεις και να μειώσουν τα διοικητικά βάρη· ζητεί επίσης από τα κράτη μέλη να άρουν επικαλύψεις και να μειώσουν τα διοικητικά βάρη και τους κανονιστικούς φραγμούς που πιθανόν περιορίζουν την οικονομική μεγέθυνση και τη δημιουργία θέσεων εργασίας·

11.

καλεί την Επιτροπή να παρακολουθεί στενότερα τα κράτη μέλη με σκοπό να μειώσει το έλλειμμα μεταφοράς της νομοθεσίας και να εξασφαλίσει την αποτελεσματική, αμοιβαία αναγνώριση των αγαθών και των υπηρεσιών· ζητεί από την Επιτροπή να εξασφαλίσει επίσης την απλοποίηση των υφιστάμενων κανόνων·

12.

επισημαίνει τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι ευρωπαίοι ανεξάρτητοι λιανέμποροι και εκτιμά πως η νομοθεσία της αγοράς λιανικής θα πρέπει να είναι πιο τεκμηριωμένη, ιδίως σε ό,τι αφορά την ανάγκη κατάλληλης μελέτης και κατανόησης των επιπτώσεων που έχει η νομοθεσία στις μικρές επιχειρήσεις·

13.

ενθαρρύνει τις ομοσπονδίες επιχειρήσεων να παράσχουν, με την υποστήριξη της Επιτροπής, περισσότερες πληροφορίες, εκπαίδευση και νομικές συμβουλές στα ενεχόμενα μέρη σχετικά με τα δικαιώματά τους και τα μέσα στη διάθεσή τους, όπως το SOLVIT, και να προωθήσουν μεταξύ τους την ανταλλαγή βέλτιστων πρακτικών·

14.

υπογραμμίζει ότι ένα κατακερματισμένο σύστημα πληρωμών αποτελεί εμπόδιο όσον αφορά το εμπόριο· καλεί την Επιτροπή να βελτιώσει το SEPA ώστε να αναπτυχθεί μια βασική υπηρεσία στον τομέα των πληρωμών που θα είναι διαθέσιμη για όλες τις κάρτες, να προωθηθεί ο ανταγωνισμός μεταξύ μέσων πληρωμής χάρη στην άρση των εμποδίων, να αυξηθεί η διαφάνεια σχετικά με τις δαπάνες συναλλαγών και να καταργηθούν οι αδικαιολόγητες διατραπεζικές προμήθειες· ζητεί επίσης από την Επιτροπή να εξασφαλίσει ταχύτερες τραπεζικές μεταφορές εντός της ΕΕ· υπενθυμίζει τέλος ότι το σύστημα SEPA μπορεί να θεωρηθεί ένα χρήσιμο μέσον για την καταπολέμηση της παραοικονομίας·

15.

επισημαίνει την ανησυχία που έχει εκφραστεί από τμήματα της κοινωνίας των πολιτών και από μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις σχετικά με την αύξηση των εμπορικών κέντρων και τη μείωση των τοπικών καταστημάτων και αγορών σε απομακρυσμένες περιοχές και κέντρα πόλεων·

16.

υπογραμμίζει ότι η χωροταξία για τα καταστήματα λιανικού εμπορίου θα πρέπει να προσφέρει ένα διαρθρωτικό πλαίσιο ώστε οι εταιρίες να έχουν ανταγωνισμό μεταξύ τους, να ενισχύσει την ελευθερία επιλογής από τους καταναλωτές και την πρόσβαση στα εμπορεύματα και τις υπηρεσίες ειδικότερα εκείνους που ζουν σε λιγότερο προσιτές ή σε αραιοκατοικημένες περιφέρειες ή εκείνους τους καταναλωτές που έχουν μειωμένη κινητικότητα· τονίζει ακόμη τον κοινωνικό, πολιτισμικό και περιβαλλοντικό ρόλο των τοπικών καταστημάτων και αγορών στην αναζωογόνηση αγροτικών και αστικών περιοχών· καλεί τα κράτη μέλη να ενθαρρύνουν τις βιώσιμες τοπικές κοινότητες, προωθώντας την καινοτομία και την ανάπτυξη μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων·

17.

τονίζει ότι οι μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις αποτελούν την ραχοκοκκαλιά της ευρωπαϊκής οικονομίας και έχουν ένα μοναδικό ρόλο να παίξουν στη δημιουργία θέσεων εργασίας, ιδίως στις αγροτικές περιοχές, καθώς και στην προώθηση της καινοτομίας και της οικονομικής μεγέθυνσης στον τομέα της λιανικής, στις τοπικές κοινότητες όλης της ΕΕ·

18.

θεωρεί ότι η προσβασιμότητα θα πρέπει να αντιμετωπιστεί με πλήρη σεβασμό της επικουρικότητας·

19.

αναγνωρίζει ότι τα κράτη μέλη είναι αρμόδια να καταρτίζουν την πολιτική τους ως προς τους τόπους εγκατάστασης των εμπορικών καταστημάτων και ότι η βιωσιμότητα, η κινητικότητα, ο χωροταξικός σχεδιασμός και η ενίσχυση του αστικού πυρήνα είναι σημαντικοί λόγοι που πρέπει να μπορούν να λαμβάνονται υπόψη κατά την έγκριση της εγκατάστασης νέων εμπορικών καταστημάτων·

20.

εκτιμά ότι η παροχή κινήτρων για την αναδιάρθρωση του αστικού κτιριακού αποθέματος, ακόμη και μέσω της χρήσης των διαρθρωτικών ταμείων, θα μπορούσε να επιτρέψει τη μείωση των τιμών των μισθωμάτων (σύμπραξη δημοσίου-ιδιωτικού τομέα) και να διευκολύνει την επάνοδο των επιχειρήσεων, ιδιαίτερα των τοπικών, οι οποίες είναι κεφαλαιώδεις για την οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη·

21.

καλεί την Επιτροπή σε συνεργασία με τα κράτη μέλη να εκπονήσει μελέτη για τον αντίκτυπο και τις τυχόν συνέπειες που έχει η δημιουργία εμπορικών υπεραγορών τύπου ‘Mall’, σε σχέση με την αγορά εργασίας, τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις και τους καταναλωτές·

22.

λαμβάνει γνώση των έντονων ανησυχιών που εξέφρασαν οι υπαίθριοι πλανόδιοι πωλητές σχετικά με την πιθανότητα εφαρμογής της οδηγίας 2006/123/ΕΚ στα κράτη μέλη, κατά τρόπο που η έννοια του φυσικού πόρου θα κάλυπτε και το δημόσιο έδαφος, κάτι που θα είχε ως αποτέλεσμα την επιβολή χρονικών περιορισμών στις άδειες άσκησης εμπορικών δραστηριοτήτων σε δημόσιους χώρους, πράγμα που θα είχε πολύ σοβαρές επιπτώσεις στην απασχόληση, στην ελευθερία επιλογής των καταναλωτών και στην ίδια την ύπαρξη των παραδοσιακών τοπικών υπαίθριων αγορών·

23.

υπογραμμίζει ότι το ηλεκτρονικό εμπόριο αποτελεί σημαντικό συμπλήρωμα του εμπορίου στο κατάστημα και ότι θα πρέπει να αναληφθεί κατάλληλη δράση για να αναπτυχθεί πλήρως το δυναμικό του, συμπεριλαμβανομένης της βελτιωμένης πρόσβασης στο Διαδίκτυο για τις πιο απόμακρες περιοχές της Ευρωπαϊκής Ένωσης· καλεί την Επιτροπή να συμπεριλάβει στην επικείμενη ανακοίνωση για το ηλεκτρονικό εμπόριο μέτρα για την ενίσχυση της εμπιστοσύνης, απλοποιώντας ιδιαίτερα τη διασυνοριακή καταχώριση ονομάτων περιοχής, βελτιώνοντας τα ηλεκτρονικά συστήματα πληρωμών, διευκολύνοντας τη διασυνοριακή είσπραξη απαιτήσεων, και αναπτύσσοντας περισσότερο την ενημέρωση των καταναλωτών σχετικά με τα δικαιώματά τους, ειδικά σε ό,τι αφορά την υπαναχώρηση και τις δυνατότητες προσφυγής·

24.

εκφράζει τη λύπη του για το γεγονός ότι υφίσταται σημαντικός αριθμός εμποδίων όσον αφορά την ελευθερία εγκατάστασης των εμπόρων λιανικής στην ΕΕ· εκφράζει την ανησυχία του, κυρίως, για ορισμένους εθνικούς νόμους που αφορούν το εμπόριο και τη φορολογία, που αποτελούν μια ντε φάκτο διάκριση εναντίον αλλοδαπών εμπόρων λιανικής·

25.

καλεί την Επιτροπή να δράσει πιο αποφασιστικά σε σχέση με οποιοδήποτε κράτος μέλος παραβιάζει τις αρχές της εσωτερικής αγοράς, να επιταχύνει τη διαδικασία επί παραβάσει μέσω μιας προσέγγισης «ταχείας διεκπεραίωσης» και να αναφέρει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο κάθε έτος για τις υποθέσεις που έχουν διευθετηθεί στον τομέα του λιανικού εμπορίου και της διανομής·

26.

επαναβεβαιώνει ότι ο ελεύθερος ανταγωνισμός, η συμβατική ελευθερία και η δέουσα εφαρμογή της οικείας νομοθεσίας αποτελούν καθοριστικά στοιχεία για την καλή λειτουργία της αγοράς εμπορίου και διανομής·

27.

αναγνωρίζει ότι οι εταιρείες έχουν διαφορετική ισχύ στην αγορά, ότι χρειάζεται να δρουν κατά τρόπο οικονομικά υγιή και ότι η ΕΕ χρειάζεται οικονομικούς πρωταθλητές που θα ανταγωνίζονται σε παγκόσμιο επίπεδο·

28.

τονίζει, ωστόσο, ότι υπάρχει διαδεδομένη ανησυχία σχετικά με την δεσπόζουσα θέση που έχουν στην αγορά μεγαλύτερες επιχειρήσεις, οι οποίες συχνά θεωρείται ότι επιβάλλουν καταχρηστικούς όρους σε ασθενέστερους προμηθευτές και λιανεμπόρους, π.χ. μέσω αδικαιολόγητων μηχανισμών επιλεκτικής διανομής, γεωγραφικής κατάτμησης, ελέγχου τιμών και διαγραφής από τους καταλόγους χωρίς προειδοποίηση, και άλλων περιοριστικών πρακτικών, στρεβλώνοντας ως εκ τούτου τον ανταγωνισμό· υπογραμμίζει ότι η συνολική αλυσίδα προσφοράς του λιανικού εμπορίου και της διανομής επηρεάζεται από παρόμοιες πρακτικές· καταγγέλλει τις πρακτικές που εκμεταλλεύονται την ανισότητα ισχύος μεταξύ οικονομικών παραγόντων και πλήττουν την πραγματική συμβατική ελευθερία· τονίζει ότι η βελτιωμένη ενημέρωση όλων των μερών, και ειδικά των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων, σχετικά με τα συμβατικά τους δικαιώματα, θα συνέβαλλε στην πρόληψη αυτών των πρακτικών·

29.

αναγνωρίζει ότι το franchising είναι μια καλή λύση για τους ανεξάρτητους λιανεμπόρους προκειμένου να επιβιώσουν σε ένα άκρως ανταγωνιστικό περιβάλλον· επισημαίνει με ανησυχία ότι οι συμβάσεις για τους λιανεμπόρους προκειμένου αυτοί να συμμετάσχουν σε ένα δίκτυο franchising γίνονται όλο και πιο αυστηρές·

30.

τονίζει ότι τα ιδιωτικά σήματα πρέπει να αναπτυχθούν κατά τρόπο που να προσφέρουν βελτιωμένες επιλογές στον καταναλωτή, ιδίως από πλευράς διαφάνειας, ποιότητας πληροφοριών και ποικιλίας, και να δίνουν σαφείς ευκαιρίες στις ΜΜΕ να καινοτομούν και να επεκτείνονται·

31.

θεωρεί ότι «η παρασιτική αντιγραφή» που είναι δυνατόν να προκύπτει από το διπλό ρόλο του λιανέμπορου, τόσο ως πελάτη όσο και ως ανταγωνιστή των κατασκευαστών επώνυμων σημάτων, είναι μια απαράδεκτη πρακτική η οποία θα πρέπει να αντιμετωπιστεί χωρίς καθυστέρηση· χαιρετίζει το γεγονός ότι η Επιτροπή διεξάγει ανάλυση για την περαιτέρω διευκρίνιση του νομικού πλαισίου και των πρακτικών που σχετίζονται με εμπορικά μυστικά και «παρασιτικές αντιγραφές» εντός των 27 κρατών μελών της ΕΕ·

32.

αναγνωρίζει την ανάγκη για πιο εξισορροπημένες σχέσεις και διαφάνεια στην αλυσίδα εφοδιασμού του λιανικού εμπορίου· υπογραμμίζει την ανάγκη να υπάρξει μετακίνηση από την αντιπαράθεση στο διάλογο που θα βασίζεται σε γεγονότα, με σκοπό να αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη και να καταλήξουμε σε πλέον δίκαιες διαπραγματεύσεις με ίσους όρους ανταγωνισμού για όλους, που θα επιτρέψουν επομένως σε όλες τις οικονομικές επιχειρήσεις των αλυσίδων εφοδιασμού να επωφεληθούν από την προστιθέμενη αξία των προϊόντων τους και να δρέψουν όλους τους καρπούς που προσφέρει η Ενιαία Αγορά·

33.

προτρέπει την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να επιβάλουν πλήρως και με συνέπεια τη νομοθεσία περί ανταγωνισμού, και, όπου αυτή εφαρμόζεται σε εθνικό επίπεδο, τη νομοθεσία περί αθέμιτου ανταγωνισμού καθώς τη νομοθεσία αντιτράστ·

34.

υπογραμμίζει ότι, για να υπάρξει σωστή εφαρμογή των κανόνων του ανταγωνισμού και να αποφεύγονται φαινόμενα δεσπόζουσας θέσης, θα πρέπει πρωτίστως να ενισχυθούν οι τοπικές αρχές προστασίας του ανταγωνισμού και να καθιερωθεί η συνεχής και αδιάλειπτη επικοινωνία και συνεργασία τους με την Γενική Διεύθυνση Ανταγωνισμού της Ευρωπαϊκής Επιτροπής·

35.

υποστηρίζει το θετικό έργο που επιτελεί η Ομάδα Εμπειρογνωμόνων για τις συμβατικές πρακτικές B2B (επιχείρηση προς επιχείρηση) του Φόρουμ Υψηλού Επιπέδου για την καλύτερη λειτουργία της αλυσίδας εφοδιασμού τροφίμων, ειδικότερα για τον καθορισμό, την αναφορά και την αξιολόγηση του τι αποτελεί προφανή αθέμιτη εμπορική πρακτική, με βάση δεδομένα και συγκεκριμένα παραδείγματα· ζητεί να λάβουν ισχυρή υποστήριξη οι πρωτοβουλίες που αποσκοπούν στη διεξαγωγή διαλόγου μεταξύ των μερών σχετικά με αυτό το θέμα· ανησυχεί διότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο δεν συμμετέχει επίσημα στις εργασίες της Ομάδας Εμπειρογνωμόνων και του Φόρουμ Υψηλού Επιπέδου· εκτιμά πως το Κοινοβούλιο πρέπει επειγόντως να διορθώσει αυτή την κατάσταση και να συμμετέχει ενεργά στις εργασίες του Φόρουμ·

36.

υποστηρίζει την ανάγκη που έχει εκφραστεί από ενδιαφερόμενους, να υπάρξει μια ευρύτερη και οριζόντια προσέγγιση, που θα επεκτείνει το πεδίο εφαρμογής πέρα από τη βιομηχανία γεωργικών προϊόντων· καλεί την Επιτροπή και τις ομοσπονδίες επιχειρήσεων, βασισμένες στην τρέχουσα εργασία της ομάδας εμπειρογνωμόνων, να εξερευνήσουν τις δυνατότητες για τη δημιουργία ενός νέου ανοικτού τύπου φόρουμ που θα επικεντρώνεται στο λιανικό εμπόριο και τη διανομή ως σύνολο·

37.

υποστηρίζει με σθένος, ταυτόχρονα, την εντατική εργασία που έχει πραγματοποιηθεί από τις ομοσπονδίες των λιανεμπόρων και των προμηθευτών για να καθιερώσουν έναν ανεπίσημο διάλογο και μηχανισμούς τακτικής διαβούλευσης. όπως προβλέπεται από τη νομοθεσία περί ανταγωνισμού· χαιρετίζει την εθελοντική πρωτοβουλία τους να συμφωνήσουν σε μια δήλωση κοινών αρχών σχετικά με καλές πρακτικές στον τομέα του εμπορίου για όλη την αλυσίδα εφοδιασμού του λιανικού εμπορίου·

38.

επικροτεί επίσης τον μηχανισμό της Επιτροπής για την παρακολούθηση των ευρωπαϊκών τιμών των τροφίμων καθώς και τις συναφείς πρωτοβουλίες των κρατών μελών που αποσκοπούν στη διασφάλιση δίκαιων εισοδημάτων σε όλο το μήκος της αλυσίδας εφοδιασμού τροφίμων μέσα από μια ανάλυση κόστους, διαδικασιών, προστιθέμενης αξίας, όγκων, τιμών και περιθωρίων σε όλους τους κρίκους της αλυσίδας εφοδιασμού τροφίμων·

39.

σημειώνει με ανησυχία ότι τα υφιστάμενα νομικά μέσα δεν χρησιμοποιούνται πλήρως, ιδιαίτερα από τις ΜΜΕ, για να υποστηρίξουν τα δικαιώματά τους, λόγω της οικονομικής τους εξάρτησης και της ανησυχίας απώλειας εργασιών· ζητεί από την Επιτροπή και τα κράτη μέλη καθώς και τις ομοσπονδίες των επιχειρήσεων να αναγνωρίσουν τρόπους για την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης και τη διευκόλυνση της πρόσβασης στα δικαστικά συστήματα, συμπεριλαμβανομένης της δυνατότητας ανώνυμων καταγγελιών και της καθιέρωσης ενός Ευρωπαίου Διαμεσολαβητή σε αυτό τον τομέα· είναι ακόμη πεπεισμένο ότι πρέπει να δοθεί μια συμπληρωματική ερμηνεία στο εννοιολογικό πλαίσιο που εγγυάται τον θεμιτό ανταγωνισμό τόσο στις οριζόντιες όσο και στις κάθετες διεπιχειρηματικές σχέσεις (Β2Β), ώστε να προωθηθεί σοβαρά η δημιουργία πραγματικά ισότιμων συνθηκών για τις επιχειρήσεις·

40.

ζητεί από την Επιτροπή να δημοσιεύσει, μέχρι το τέλος του 2011, ανακοίνωση που θα καταγράφει τους εθνικούς νόμους και μέσα που βρίσκονται σε ισχύ σχετικά με τις εμπορικές πρακτικές και τις συμβατικές σχέσεις, και να αξιολογήσει προσεκτικά, εάν οι εν λόγω κανόνες εφαρμόζονται σωστά και εάν απαιτείται περαιτέρω δράση στον τομέα αυτό·

41.

θεωρεί ότι θα πρέπει να εξευρεθούν εναλλακτικοί και ανεπίσημοι μηχανισμοί επίλυσης διαφορών και επανόρθωσης, καθώς και να αξιολογηθεί η αποτελεσματικότητά τους· ζητεί από την Επιτροπή να προτείνει κατά προτεραιότητα μέχρι το τέλος του 2011 μέτρα για εναλλακτικούς τρόπους επίλυσης των διαφορών, ώστε να βελτιωθεί η εμπιστοσύνη καταναλωτών και επιχειρηματιών·

42.

ζητεί από την Επιτροπή και τους φορείς στην αλυσίδα εφοδιασμού του λιανικού εμπορίου να αναφέρουν στο Κοινοβούλιο σε ετήσια βάση για την πρόοδο που έχει υπάρξει στις υφιστάμενες ομάδες και τους ανεπίσημους μηχανισμούς διαλόγου· προτείνει να συζητούνται τα αποτελέσματα σε μια ετήσια Στρογγυλή Τράπεζα για το λιανικό εμπόριο την οποία θα οργανώνει η Επιτροπή Εσωτερικής Αγοράς και Προστασίας των Καταναλωτών του Κοινοβουλίου·

43.

τονίζει την ευθύνη του τομέα της λιανικής σε ό,τι αφορά τη βιωσιμότητα· χαιρετίζει το γεγονός ότι οι έμποροι λιανικής πώλησης και οι προμηθευτές βρέθηκαν στην πρώτη γραμμή όσον αφορά την οικολογική ευθύνη, ιδίως όσον αφορά τα απόβλητα, την κατανάλωση ενέργειας, τις μεταφορές και τη μείωση του CO2· υποστηρίζει τις δεσμεύσεις τις οποίες έχουν ήδη αναλάβει οι λιανέμποροι σχετικά με τη βιώσιμη κατανάλωση, αλλά εκτιμά πως χρειάζονται περαιτέρω προσπάθειες· θεωρεί ότι η εταιρική ευθύνη πρέπει να δίνει μεγαλύτερη προσοχή σε κοινωνικά και περιβαλλοντικά ζητήματα·

44.

υπογραμμίζει ότι οι έμποροι λιανικής πώλησης και οι προμηθευτές αποτελούν κινητήρια δύναμη για την καινοτομία, τις δραστηριότητες έρευνας και ανάπτυξης· τονίζει ότι ολόκληρος ο τομέας πρέπει να συνεχίσει να ανεβάζει το επίπεδο των επενδύσεων σε καινοτόμες τεχνολογίες και πρακτικές, προκειμένου να βελτιωθεί περαιτέρω η ανταγωνιστικότητα όλης της αλυσίδας εφοδιασμού, καλύπτοντας την επιμελητειακή υποστήριξη και τις μεταφορές, την αποδοτικότητα της ενέργειας, τη συσκευασία, τη διάθεση των αποβλήτων και την ανακύκλωση των προϊόντων, και να ανταλλάξουν βέλτιστες πρακτικές·

45.

καλεί την Επιτροπή να αναπτύξει ένα κοινό σύστημα αξιολόγησης και σήμανσης, όπως αναφέρεται στο ψήφισμά του για μια ενιαία αγορά για τις επιχειρήσεις και την ανάπτυξη, με βάση τον συνολικό κύκλο ζωής του προϊόντος, ιδίως με στόχους την απλούστευση, την εναρμόνιση και την υπέρβαση του κόστους του κατακερματισμού για επιχειρήσεις και καταναλωτές·

46.

καλεί τα εμπλεκόμενα μέρη να αναλάβουν περαιτέρω πρωτοβουλίες για να καταπολεμήσουν τα απόβλητα τροφίμων·

47.

χαιρετίζει την κοινή συμφωνία μεταξύ του ΕuroCommerce και του UNI-Europa, η οποία καταδεικνύει ότι ο κοινωνικός διάλογος λειτουργεί καλά στον τομέα του εμπορίου· αναγνωρίζει ότι πρέπει να πραγματοποιηθούν περισσότερα για να αυξηθεί η ενημέρωση των καταναλωτών όσον αφορά την κοινωνική ευθύνη των εμπόρων λιανικών πωλήσεων, για να υπάρξει αντιστοιχία μεταξύ των επενδύσεων στις νέες τεχνολογίες και του ανθρώπινου κεφαλαίου, ειδικότερα μέσω της ανάπτυξης των προσόντων, καθώς και για να καταπολεμηθεί η ανεπίσημη οικονομία·

48.

υπενθυμίζει τη σημασία της σωστής εφαρμογής της υφιστάμενης κοινωνικής και εργατικής νομοθεσίας· θεωρεί λυπηρή την ύπαρξη, σε αυτό τον τομέα, υψηλού ποσοστού αδήλωτης απασχόλησης, που συνεπάγεται εκτεταμένη φοροδιαφυγή και εμποδίζει τη διαμόρφωση συνθηκών ίσης μεταχείρισης των εμπορικών επιχειρήσεων εντός της εσωτερικής αγοράς·

49.

υπενθυμίζει ότι η βελτίωση των συνθηκών εργασίας, η καταπολέμηση της ανεπίσημης οικονομίας και η διατήρηση των επιπέδων απασχόλησης και ανταγωνιστικότητας μέσω μιας καλύτερης αντιστοίχισης ανάμεσα στις απαιτήσεις των εμπόρων και στα προσόντα των υπαλλήλων τους είναι μεταξύ των βασικών προβλημάτων του συγκεκριμένου τομέα· τονίζει, σε σχέση με αυτό, την ανάγκη να γίνουν επενδύσεις στην εκπαίδευση και την δημιουργία ικανοτήτων, δεδομένου ότι αυτό θα βοηθήσει τον τομέα να προσαρμόζεται γρήγορα σε νέες τεχνολογίες·

50.

καλεί την Επιτροπή να εκπονήσει, σε συνεννόηση με τον τομέα της λιανικής, ένα συνεκτικό ευρωπαϊκό πρόγραμμα δράσης για το λιανικό εμπόριο με σκοπό να καθορίσει μια στρατηγική, που θα βασίζεται στα επιτεύγματα και θα αντιμετωπίζει θέματα που εκκρεμούν, με ειδικές συστάσεις ανά τομέα· χαιρετίζει την υποστήριξη που το Κοινοβούλιο, με το ψήφισμά του σχετικά με μια ενιαία αγορά για τις επιχειρήσεις και την ανάπτυξη, πρόσφερε σε αυτή την πρωτοβουλία·

51.

τονίζει πως αυτό το πρόγραμμα δράσης θα πρέπει να συμπεριλάβει τις ήδη αναπτυχθείσες πρωτοβουλίες της Επιτροπής για την εξέταση αυτών των προτεραιοτήτων όπως το Φόρουμ Υψηλού Επιπέδου για την Καλύτερη Λειτουργία της Αλυσίδας Εφοδιασμού Τροφίμων, οι πρωτοβουλίες για τη στρατηγική στον τομέα των φυσικών πόρων, και οι σχετικές προτάσεις της Πράξης Ενιαίας Αγοράς·

52.

προτείνει να υποβληθούν και να συζητηθούν κατά την πρώτη Στρογγυλή Τράπεζα για την Αγορά Λιανικής οι προτάσεις για την παρακολούθηση εφαρμογής των δράσεων που είχαν προταθεί στο πλαίσιο του Προγράμματος Δράσης·

53.

εκτιμά πως η περαιτέρω βελτίωση των διαδικασιών αγοράς και πώλησης σε όλη την έκταση της αλυσίδας εφοδιασμού τροφίμων, από την έρευνα αγοράς και το μάρκετινγκ προϊόντων μέχρι τις σχέσεις με τους προμηθευτές, την υλικοτεχνική υποστήριξη και τη διαχείριση των αποθεμάτων, καθώς και τη διεκπεραίωση των ελαττωματικών προϊόντων, τα παράπονα των καταναλωτών και τις υπηρεσίες προς τους πελάτες, θα βελτιώσει την ανταγωνιστικότητα του ευρωπαϊκού κλάδου λιανικής, θα συμπιέσει τις τιμές καταναλωτή και θα βελτιώσει την ποιότητα των υπηρεσιών·

54.

ενθαρρύνει τους εμπόρους λιανικών πωλήσεων και τους προμηθευτές να επιδοθούν ενεργά σε έναν ανοιχτό, εποικοδομητικό και συνεχή διάλογο με σκοπό να επιτύχουν ρεαλιστικές λύσεις· καλεί τα κράτη μέλη και τα θεσμικά όργανα της ΕΕ να υποστηρίξουν ενεργά αυτή τη διαδικασία·

55.

αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στο Συμβούλιο, στην Επιτροπή, καθώς και στα κοινοβούλια και τις κυβερνήσεις των κρατών μελών.

5.2.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 33/17

—

έχοντας υπόψη τα άρθρα 2, 3, 4, 6 και 7 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΣΕΕ), τα άρθρα 49, 56, 114, 167 και 258 της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ), τον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΣΑΔ) που ασχολούνται με τον σεβασμό, την προαγωγή και την προάσπιση των θεμελιωδών δικαιωμάτων,

—

έχοντας υπόψη τον Θεμελιώδη Νόμο της Ουγγαρίας που εγκρίθηκε στις 18 Απριλίου 2011 από την Εθνοσυνέλευση της Ουγγρικής Δημοκρατίας και ο οποίος θα τεθεί σε ισχύ την 1η Ιανουαρίου 2012 (εφεξής «το νέο Σύνταγμα»).

—

έχοντας υπόψη τις γνωμοδοτήσεις αριθ. CDL(2011)016 και CDL(2011)001 της Ευρωπαϊκής Επιτροπής τη Δημοκρατία μέσω της Νομοθεσίας (Επιτροπή της Βενετίας) σχετικά με το νέο ουγγρικό Σύνταγμα και τα τρία νομικά θέματα που προκύπτουν στην εκπόνηση του νέου Συντάγματος της Ουγγαρίας,

—

έχοντας υπόψη την πρόταση ψηφίσματος αριθ. 12490 με θέμα τα σοβαρά προβλήματα στα πεδία του κράτους δικαίου και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Ουγγαρία, η οποία κατατέθηκε στις 25 Ιανουαρίου 2011 στην Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης,

—

έχοντας υπόψη την απόφαση αριθ. 30141/04 του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (Schalk και Kopf κατά Αυστρίας), και ιδιαίτερα τα σχόλια που περιέχει,

—

έχοντας υπόψη τις προφορικές ερωτήσεις που υπεβλήθησαν στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σχετικά με το νέο Σύνταγμα της Ουγγαρίας καθώς και τις δηλώσεις του Συμβουλίου και της Επιτροπής για το αναθεωρημένο Σύνταγμα της Ουγγαρίας και τη συζήτηση στις 8 Ιουνίου 2011,

—

έχοντας υπόψη το άρθρο 115 παράγραφος 5 και το άρθρο 110 παράγραφος 4 του Κανονισμού του,

Α.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση βασίζεται στις αξίες της δημοκρατίας και του κράτους δικαίου, όπως αυτές ορίζονται στο άρθρο 2 της ΣΕΕ, στον αδιαπραγμάτευτο σεβασμό των θεμελιωδών δικαιωμάτων και ελευθεριών όπως κατοχυρώνονται στον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και στην ΕΣΑΔ, καθώς και στην αναγνώριση της νομικής ισχύος των εν λόγω δικαιωμάτων, ελευθεριών και αρχών η οποία αποδεικνύεται περαιτέρω από την προσεχή προσχώρηση της ΕΕ στην ΕΣΑΔ,

Β.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η Ουγγαρία έχει υπογράψει την ΕΣΑΔ, το Διεθνές Σύμφωνο για τα Αστικά και Πολιτικά Δικαιώματα, καθώς και άλλα διεθνή νομικά μέσα που καθιστούν υποχρεωτικό το σεβασμό και την εφαρμογή των αρχών σχετικά με το διαχωρισμό των εξουσιών, την εφαρμογή θεσμικών ελέγχων και ισορροπιών και την προώθηση της δημοκρατίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων,

Γ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η εκπόνηση και η έγκριση του νέου Συντάγματος εμπίπτει μεν στις αρμοδιότητες των κρατών μελών, ωστόσο τα σημερινά όπως και τα μελλοντικά κράτη μέλη καθώς και η ΕΕ έχουν καθήκον να εξασφαλίζουν ότι το περιεχόμενο και οι διαδικασίες συμμορφώνονται με τις αξίες της ΕΕ, τον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων και την ΕΣΑΔ και ότι το γράμμα και το πνεύμα των Συνταγμάτων που εγκρίνονται δεν θα έρχεται σε αντίθεση με τις αξίες αυτές και μέσα· λαμβάνοντας υπόψη ότι τούτο αποδεικνύεται σαφώς από το γεγονός ότι ορισμένα σημερινά κράτη μέλη της ΕΕ χρειάστηκε να αναθεωρήσουν και να τροποποιήσουν τα Συντάγματά τους προκειμένου να εξασφαλίζεται η προσχώρηση στην ΕΕ ή να προσαρμόσουν τα Συντάγματά τους με τις μεταγενέστερες απαιτήσεις των συνθηκών της ΕΕ ιδίως κατόπιν αιτήματος της Επιτροπής,

Δ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η συνταγματική διαδικασία δεν χαρακτηρίστηκε από διαφάνεια και ότι η σύνταξη και η έγκριση του νέου Συντάγματος ολοκληρώθηκε σε εξαιρετικά σύντομο χρονικό διάστημα, γεγονός που δεν επέτρεψε, από χρονική άποψη, την διεξαγωγή ενός εκτενούς και ουσιώδους δημοσίου διαλόγου επί του προτεινόμενου κειμένου, και λαμβάνοντας υπόψη ότι ένα επιτυχημένο και νόμιμο Σύνταγμα θα πρέπει να βασίζεται στην ευρύτερη δυνατή συναίνεση,

Ε.

λαμβάνοντας υπόψη ότι το Σύνταγμα επικρίθηκε ευρέως από εθνικές, ευρωπαϊκές και διεθνείς ΜΚΟ και οργανισμούς, την Επιτροπή της Βενετίας και εκπροσώπους των κυβερνήσεων των κρατών μελών και εγκρίθηκε αποκλειστικά με τις ψήφους των βουλευτών των κυβερνώντων κομμάτων, με συνέπεια να μην επιτευχθεί πολιτική και κοινωνική συναίνεση,

ΣΤ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο συμμερίζεται τους προβληματισμούς της Επιτροπής της Βενετίας, ιδίως όσον αφορά την διαφάνεια, τον ανοικτό χαρακτήρα και την έλλειψη διαχωρισμών αλλά και το χρονικό πλαίσιο της διαδικασίας έγκρισης, και λαμβάνοντας επίσης υπόψη την αποδυνάμωση του συστήματος ελέγχων και ισορροπιών, ιδίως δε στις διατάξεις που αφορούν το Συνταγματικό Δικαστήριο, τα δικαστήρια και τους δικαστές, κάτι που ενδέχεται να θέσει σε κίνδυνο την ανεξαρτησία της ουγγρικής δικαιοσύνης,

Ζ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι το νέο Σύνταγμα δεν κατοχυρώνει ρητώς ορισμένες αρχές τις οποίες η Ουγγαρία, ως εκ των νομικώς δεσμευτικών διεθνών υποχρεώσεών της, οφείλει να τηρεί και να προάγει, όπως είναι η απαγόρευση της θανατικής ποινής και η ισόβια κάθειρξη χωρίς δυνατότητα μείωσης, η απαγόρευση της εισαγωγής διακρίσεων λόγω γενετήσιου προσανατολισμού και η απαγόρευση της κατάργησης ή του περιορισμού θεμελιωδών δικαιωμάτων μέσω ειδικών νομικών πράξεων,

Η.

λαμβάνοντας υπόψη ότι το νέο Σύνταγμα, μέσω των αξιών που κατοχυρώνει και μέσω των ασαφών διατυπώσεων που επιλέγει κατά τον ορισμό βασικών εννοιών όπως η «οικογένεια» και το δικαίωμα στη ζωή από τη στιγμή της σύλληψης, δημιουργεί τον κίνδυνο διακρίσεων εναντίον ορισμένων κοινωνικών ομάδων όπως οι εθνοτικές, θρησκευτικές και σεξουαλικές μειονότητες, οι μονογονεϊκές οικογένειες, τα ζευγάρια με αστικό σύμφωνο συμβίωσης και οι γυναίκες,

Θ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η ασαφής διατύπωση του προοιμίου, ιδίως των τμημάτων που αφορούν τις υποχρεώσεις του ουγγρικού κράτους έναντι των Ούγγρων που διαβιούν στο εξωτερικό, ενδέχεται να δημιουργήσει τη νομική βάση για ενέργειες που οι γειτονικές χώρες θα μπορούσαν να θεωρήσουν ως παρέμβαση στα εσωτερικά τους, κάτι που ενδέχεται να οδηγήσει σε εντάσεις την περιοχή,

Ι.

λαμβάνοντας υπόψη ότι το νέο Σύνταγμα ορίζει ότι το προοίμιό του έχει νομική ισχύ, γεγονός που ενδέχεται να έχει νομικές και πολιτικές επιπτώσεις και να δημιουργήσει νομική αβεβαιότητα,

ΙΑ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η ενσωμάτωση του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο νέο Σύνταγμα ενδέχεται να οδηγήσει σε αλληλεπικαλύψεις αρμοδιοτήτων μεταξύ ουγγρικών και διεθνών δικαστηρίων, όπως επισημαίνει η γνώμη που εξέδωσε η Επιτροπή της Βενετίας,

ΙΒ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι το νέο Σύνταγμα προβλέπει την εκτεταμένη χρήση των λεγόμενων πρωταρχικών νόμων, οι οποίοι εγκρίνονται επίσης με πλειοψηφία δύο τρίτων και καλύπτουν ευρύ φάσμα θεμάτων που αφορούν το θεσμικό σύστημα της Ουγγαρίας, την άσκηση των θεμελιωδών δικαιωμάτων και άλλες διευθετήσεις στο πλαίσιο της κοινωνίας· λαμβάνοντας υπόψη ότι το γεγονός αυτό καθιστά ουσιαστικά την έγκρισή τους τμήμα της νέας ουγγρικής συνταγματικής διαδικασίας,

ΙΓ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι, σύμφωνα με το νέο Σύνταγμα, μια σειρά θεμάτων όπως ορισμένες πτυχές του οικογενειακού δικαίου καθώς και τα φορολογικά και συνταξιοδοτικά συστήματα, που τείνουν συνήθως να εμπίπτουν στο πεδίο αρμοδιοτήτων της κυβέρνησης ή να καλύπτονται από τις συνήθεις εξουσίες λήψης αποφάσεων του νομοθέτη, πρόκειται επίσης να ρυθμίζονται από πρωταρχικούς νόμους, γεγονός που μειώνει την σημασία των εκλογικών αναμετρήσεων του μέλλοντος και αυξάνει τις δυνατότητες μιας κυβέρνησης με πλειοψηφία δύο τρίτων να στερεώσει ατράνταχτα τις πολιτικές της προτιμήσεις· λαμβάνοντας υπόψη ότι η διαδικασία της θέσπισης συγκεκριμένων και λεπτομερών κανόνων μέσω πρωταρχικών κανόνων μπορεί έτσι να θέσει σε κίνδυνο την αρχή της δημοκρατίας,

ΙΔ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι, σύμφωνα με την επισήμανση της Επιτροπής της Βενετίας, πολιτισμικές, θρησκευτικές, κοινωνικοοικονομικές και δημοσιονομικές πολιτικές δεν πρέπει να παγιώνονται αμετάκλητα μέσω πρωταρχικών νόμων,

ΙΕ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι ένα μη κοινοβουλευτικό σώμα, το Συμβούλιο Προϋπολογισμού, με την περιορισμένη δημοκρατική του νομιμότητα, θα έχει εξουσία βέτο στο πλαίσιο της έγκρισης του γενικού προϋπολογισμού, περίπτωση στην οποία ο αρχηγός του κράτους μπορεί να διαλύσει την Εθνοσυνέλευση, περιορίζοντας σημαντικά το πεδίο δράσης του δημοκρατικά εκλεγμένου σώματος·

ΙΣΤ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι αποτελεσματικό σύστημα των τεσσάρων κοινοβουλευτικών επιτρόπων θα υποβιβαστεί σε ένα σύστημα αποτελούμενο από έναν γενικό διαμεσολαβητή και δύο αναπληρωτές, το οποίο ίσως να μην μπορεί να παρέχει το ίδιο επίπεδο προστασίας δικαιωμάτων και του οποίου οι εξουσίες δεν περιλαμβάνουν εκείνες του πρώην επιτρόπου για τα προσωπικά δεδομένα και την ελευθερία της πληροφόρησης· λαμβάνοντας υπόψη ότι οι αρμοδιότητες του τελευταίου πρόκειται να μεταβιβαστούν σε άλλη αρχή της οποίας οι λειτουργίες δεν διευκρινίζονται,

ΙΖ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι, εκ παραλλήλου με την έγκριση του νέου Συντάγματος, η Ουγγρική Κυβέρνηση και τα κόμματα του κυβερνητικού συνασπισμού προχώρησαν σε πολλούς νέους διορισμούς σε σημαντικές θέσεις, όπως του Γενικού Εισαγγελέα, του Προέδρου του Ελεγκτικής Υπηρεσίας του Κράτους και του Προέδρου του Συμβουλίου του Προϋπολογισμού· λαμβάνοντας υπόψη ότι το Ουγγρικό Κοινοβούλιο εξέλεξε πρόσφατα τα μέλη του νέου ουγγρικού Συνταγματικού Δικαστηρίου, σύμφωνα με τις επιταγές του νέου Συντάγματος· λαμβάνοντας υπόψη ότι η διαδικασία διορισμού και η εκλογή δεν βασίστηκαν σε πολιτική συναίνεση,

ΙΗ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι το νέο Σύνταγμα περιέχει πολύ γενικούς κανόνες όσον αφορά το δικαστικό σύστημα και δεν αποσαφηνίζει κατά πόσο το Ανώτατο Δικαστήριο, με τη νέα του ονομασία, θα συνεχίσει με τον τωρινό του πρόεδρο,

ΙΘ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης έχει αποφασίσει να εκπονήσει έκθεση σχετικά με το νέο ουγγρικό Σύνταγμα, βασισμένη στη γνώμη της Επιτροπής της Βενετίας,

Κ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η σύνταξη και ψήφιση νέου Συντάγματος δεν περιλαμβάνονταν στις προεκλογικές διακηρύξεις των κομμάτων του κυβερνητικού συνασπισμού,

ΚΑ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι ο Γενικός Γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών, Ban Ki-moon, δήλωσε ότι θα το εκτιμούσε εάν η Ουγγρική Κυβέρνηση ζητούσε συμβουλές και συστάσεις εντός συνόρων αλλά και από το Συμβούλιο της Ευρώπης ή από τα Ηνωμένα Έθνη, και συντάσσεται με την άποψη ότι η Ουγγαρία, ως κράτος μέλος της ΕΕ, πρέπει να ζητήσει την γνώμη των ευρωπαϊκών οργάνων με σκοπό την επανεξέταση του νέου Συντάγματος,

1.

καλεί τις ουγγρικές αρχές να αντιμετωπίσουν τα ζητήματα και τις ανησυχίες που εγείρει η Επιτροπή Βενετίας και να εφαρμόσει τις συστάσεις της, είτε τροποποιώντας το νέο Σύνταγμα είτε μέσω μελλοντικών πρωταρχικών και τακτικών νόμων, ιδίως ώστε:

2.

καλεί την Επιτροπή να προβεί σε εμπεριστατωμένη επανεξέταση και ανάλυση του νέου Συντάγματος και των πρωταρχικών νόμων που πρόκειται να εγκριθούν προσεχώς προκειμένου να ελέγξει κατά πόσον συνάδουν με το κοινοτικό κεκτημένο, και συγκεκριμένα με τον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και με το γράμμα και το πνεύμα των Συνθηκών·

3.

αναθέτει στις αρμόδιες επιτροπές του να παρακολουθούν το ζήτημα, σε συνεργασία με την Επιτροπή της Βενετίας και το Συμβούλιο της Ευρώπης, και να αξιολογήσουν εάν και πώς έχουν εφαρμοστεί οι συστάσεις·

4.

αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στο Συμβούλιο, την Επιτροπή, το Συμβούλιο της Ευρώπης, τις κυβερνήσεις και τα εθνικά κοινοβούλια των κρατών μελών, τον Οργανισμό Θεμελιωδών Δικαιωμάτων, τον ΟΑΣΕ και τον Γενικό Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών.

5.2.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 33/21

—

έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής της 9ης Νοεμβρίου 2010 με τίτλο «Συμπεράσματα της πέμπτης έκθεσης για την οικονομική, κοινωνική και εδαφική συνοχή: το μέλλον της πολιτικής συνοχής» (COM(2010)0642) (στο εξής «συμπεράσματα»),

—

έχοντας υπόψη την πέμπτη έκθεση της Επιτροπής για την οικονομική, κοινωνική και εδαφική συνοχή, με τίτλο «Επένδυση στο μέλλον της Ευρώπης», της 9ης Νοεμβρίου 2010 (στο εξής «πέμπτη έκθεση για τη συνοχή»),

—

έχοντας υπόψη τη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και ιδιαίτερα Μέρος ΙΙΙ, τίτλος XVIII,

—

έχοντας υπόψη τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1080/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 5ης Ιουλίου 2006, για το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1783/1999 (1),

—

έχοντας υπόψη τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1081/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 5ης Ιουλίου 2006, για το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο και την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1784/1999 (2),

—

έχοντας υπόψη τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1082/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 5ης Ιουλίου 2006 για τον ευρωπαϊκό όμιλο εδαφικής συνεργασίας (ΕΟΕΣ) (3),

—

έχοντας υπόψη τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1083/2006 του Συμβουλίου, της 11ης Ιουλίου 2006, περί καθορισμού γενικών διατάξεων για το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης, το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο και το Ταμείο Συνοχής (4),

—

έχοντας υπόψη τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1084/2006 του Συμβουλίου, της 11ης Ιουλίου 2006, για την ίδρυση Ταμείου Συνοχής και την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1164/94 (5),

—

έχοντας υπόψη τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1085/2006 του Συμβουλίου, της 17ης Ιουλίου 2006, για τη θέσπιση μηχανισμού προενταξιακής βοήθειας (IPA) (6),

—

έχοντας υπόψη τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1906/2006 του Συμβουλίου, της 18ης Δεκεμβρίου 2006, με τον οποίο καθορίζονται οι κανόνες συμμετοχής επιχειρήσεων, ερευνητικών κέντρων και πανεπιστημίων στις δράσεις που αναλαμβάνονται βάσει του έβδομου προγράμματος-πλαισίου και οι κανόνες διάδοσης των ερευνητικών αποτελεσμάτων (7),

—

έχοντας υπόψη το ψήφισμά του, της 24ης Απριλίου 2007, σχετικά με τις επιπτώσεις των μελλοντικών διευρύνσεων στην αποτελεσματικότητα της πολιτικής συνοχής (8),

—

έχοντας υπόψη το ψήφισμά του, της 24ης Μαρτίου 2009, σχετικά με την Πράσινη Βίβλο για την Εδαφική Συνοχή και το στάδιο της συζήτησης σχετικά με την μελλοντική μεταρρύθμιση της πολιτικής συνοχής (9),

—

έχοντας υπόψη το ψήφισμά του, της 20ής Μαΐου 2010, σχετικά με τη συμβολή της πολιτικής συνοχής στην επίτευξη των στόχων της Λισαβόνας και της ΕΕ 2020 (10),

—

έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 22ας Σεπτεμβρίου 2010 σχετικά με την ευρωπαϊκή στρατηγική για την οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη των ορεινών, νησιωτικών και αραιοκατοικημένων περιφερειών (11),

—

έχοντας υπόψη το ψήφισμά του, της 7ης Οκτωβρίου 2010, σχετικά με την πολιτική συνοχής και περιφερειακή πολιτική της ΕΕ μετά το 2013 (12),

—

έχοντας υπόψη το ψήφισμά του, της 7ης Οκτωβρίου 2010, σχετικά με το μέλλον του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Ταμείου (13),

—

έχοντας υπόψη το ψήφισμά του, της 23ης Ιουνίου 2011, σχετικά με την τρέχουσα κατάσταση και τις μελλοντικές συνέργειες για αυξημένη αποτελεσματικότητα μεταξύ του ΕΤΠΑ και άλλων διαρθρωτικών ταμείων (14),

—

έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής, της 26ης Μαΐου 2004, με τίτλο «Μία ενισχυμένη εταιρική σχέση για τις υπεραπομακρυσμένες περιφέρειες» (COM(2004)0343), καθώς και την ανακοίνωση της Επιτροπής, της 17ης Οκτωβρίου 2008, με τίτλο «Οι ιδιαίτερα απομακρυσμένες περιφέρειες: ένα πλεονέκτημα για την Ευρώπη» (COM(2008)0642),

—

έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής, της 3ης Μαρτίου 2010, με τίτλο «Ευρώπη 2020 - Στρατηγική για έξυπνη, διατηρήσιμη και χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξη» (COM(2010)2020),

—

έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής τής 6ης Οκτωβρίου 2010 με τίτλο «Η περιφερειακή πολιτική συμβάλλει στην έξυπνη ανάπτυξη στο πλαίσιο της Ευρώπης 2020» (COM(2010)0553),

—

έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής, της 26ης Ιανουαρίου 2011, με τίτλο «Συμβολή της περιφερειακής πολιτικής στη βιώσιμη ανάπτυξη στο πλαίσιο της στρατηγικής «Ευρώπη 2020» » (COM(2011)0017),

—

έχοντας υπόψη τα συμπεράσματα του Συμβουλίου γενικών υποθέσεων, της 21ης Φεβρουαρίου 2010, σχετικά με την πέμπτη έκθεση για την οικονομική, κοινωνική και εδαφική συνοχή (06762/2011),

—

έχοντας υπόψη τη γνωμοδότηση της Επιτροπής των Περιφερειών, της 1ης Απριλίου 2011, σχετικά με την πέμπτη έκθεση για τη συνοχή (15),

—

έχοντας υπόψη το άρθρο 48 του Κανονισμού του,

—

έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Περιφερειακής Ανάπτυξης και τις γνωμοδοτήσεις της Επιτροπής Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων, της Επιτροπής Ελέγχου του Προϋπολογισμού και της Επιτροπής Δικαιωμάτων των Γυναικών και Ισότητας των Φύλων (A7-0222/2011),

A.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η ενωσιακή πολιτική συνοχής συνέβαλε σημαντικά στην αύξηση της παραγωγικότητας που επετεύχθη σε όλες τις περιφέρειες της Ένωσης κατά την προηγούμενη και την τρέχουσα περίοδο χρηματοδότησης· λαμβάνοντας υπόψη ότι οι εκ των υστέρων αξιολογήσεις καταδεικνύουν επίσης σαφή μείωση των οικονομικών, κοινωνικών και περιφερειακών ανισοτήτων· λαμβάνοντας υπόψη ότι οι εξελίξεις αυτές έχουν εξίσου θετικά αποτελέσματα στην κοινωνική ασφάλιση και στις επενδύσεις για την προστασία του περιβάλλοντος,

B.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η πολιτική συνοχής νοείτο ως συμπλήρωμα της ενιαίας αγοράς, για να προωθηθεί η ανάπτυξη μιας καινοτόμου και προστατευτικής Ευρώπης βασισμένης στην αλληλεγγύη απέναντι στις προκλήσεις σε σχέση με την παγκοσμιοποίηση, τη δημογραφική μεταβολή και τη διατήρηση των πόρων, και ότι πρέπει να αξιοποιηθεί το ενδογενές δυναμικό όλων των περιφερειών προκειμένου να δοθεί ώθηση στην ανάπτυξη και την περιφερειακή και κοινωνική συνοχή,

Γ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η πολιτική συνοχής αποτελεί ουσιαστικό ζήτημα για τους πολίτες, διότι τους παρέχει τη δυνατότητα να βιώνουν στην καθημερινότητά τους την Ευρώπη, προσδίδοντας παράλληλα στην τελευταία απτό χαρακτήρα και προβολή σε επίπεδο ΕΕ,

Δ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η πολιτική για τη συνοχή και η διαρθρωτική πολιτική επέδειξαν ευελιξία σε συνθήκες κρίσης και συνέβαλαν καίρια σε διάφορα εθνικά σχέδια τόνωσης της οικονομίας και προγράμματα δημιουργίας ικανοτήτων και ότι είναι σημαντικό να διατηρηθεί αυτή η ευελιξία,

Ε.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η ευρωπαϊκή διαρθρωτική πολιτική έχει μείζονα συμβολή στην υπέρβαση της οικονομικής και χρηματοπιστωτικής κρίσης, δεδομένου ότι τείνει να προσανατολίζεται στην καινοτομία και την εξάλειψη των ανισοτήτων, δίνοντας στις ευρωπαϊκές περιφέρειες ισχυρή ώθηση για την αναβάθμιση της υποδομής, την ενίσχυση των δυνατοτήτων των περιφερειών για καινοτομία και την προώθηση της βιώσιμης οικολογικής ανάπτυξης,

ΣΤ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι τα διαρθρωτικά ταμεία προσανατολίζονται προς τους στόχους της στρατηγικής της Λισαβόνας, γεγονός το οποίο καταφαίνεται από το εντυπωσιακό ποσοστό ανάληψης υποχρεώσεων για τους στόχους «σύγκλιση» και «περιφερειακή ανταγωνιστικότητα και απασχόληση», και ότι το 20 % των σχεδίων ευρωπαϊκής εδαφικής συνεργασίας συμβαδίζει με τους στόχους της Λισαβόνας,

Ζ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η εδαφική συνεργασία αποβλέπει στην ενθάρρυνση της συνεργασίας μεταξύ των εδαφών και των περιφερειών, προκειμένου να ανταποκριθούν μαζί στις κοινές προκλήσεις τους, να περιορίσουν τους γεωγραφικούς, διοικητικούς και ρυθμιστικούς φραγμούς που παρεμποδίζουν αυτήν τη συνεργασία και να αμβλυνθεί η «επίπτωση των συνόρων»,

Η.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η μερική αποτυχία της στρατηγικής της Λισαβόνας δεν οφείλεται τόσο σε ανεπαρκή υλοποίηση της πολιτικής για τη συνοχή όσο στην έλλειψη πολυεπίπεδης διακυβέρνησης και συμμετοχής του περιφερειακού και τοπικού επιπέδου στη στρατηγική αυτή, στις επιπτώσεις της χρηματοπιστωτικής κρίσης, σε αδυναμίες κατά την υλοποίηση της εσωτερικής αγοράς, σε ελλιπή δημοσιονομική πειθαρχία, καθώς και στα ανεπαρκή μακροοικονομικά πλαίσια επιμέρους κρατών μελών·

Θ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι τα ποσοστά σφάλματος και το φαινόμενο κατάχρησης των μέσων ενίσχυσης μειώθηκαν σαφώς τις τελευταίες χρηματοδοτικές περιόδους· εκφράζοντας ωστόσο τη λύπη του για το γεγονός ότι η διαρθρωτική πολιτική παραμένει ένας τομέας με υψηλό ποσοστό παρατυπιών, και ότι ορισμένα κράτη μέλη εξακολουθούν να μην διαθέτουν αποτελεσματικούς μηχανισμούς για την αποτροπή της κατάχρησης των μέσων ενίσχυσης και για την ανάκτηση των αχρεωστήτως καταβληθέντων κονδυλίων· λαμβάνοντας υπόψη ότι οι παρατυπίες μπορεί να μην καταγγέλλονται, είτε από αμέλεια είτε από πρόθεση, και ότι πρέπει να σημειωθεί πως σημαντικό ποσοστό των σφαλμάτων στην πολιτική συνοχής μπορεί να αποδοθεί σε νομοθετικές απαιτήσεις εκτός του πλαισίου της πολιτικής για τη συνοχή, σε τομείς όπως οι δημόσιες συμβάσεις, το περιβάλλον και οι κρατικές ενισχύσεις,

Ι.

λαμβάνοντας υπόψη ότι οι στόχοι της πολιτικής για τη συνοχή και της διαρθρωτικής πολιτικής (σύγκλιση, ανταγωνιστικότητα και απασχόληση, διασυνοριακή συνεργασία) σε συνδυασμό με μια προσέγγιση πολυεπίπεδης διακυβέρνησης, οριζόντιους στόχους και ασφάλεια του σχεδιασμού μέσω αξιοπιστίας στη χρηματοδότηση και συμφωνημένου χρονικού πλαισίου (7 ετών) αποδείχτηκαν εν γένει αποτελεσματικοί, αλλά και ότι σημειώθηκαν σημαντικές καθυστερήσεις στην κατάρτιση του προγράμματος, οι οποίες οφείλονται στις παρατεταμένες χρηματοπιστωτικές και νομοθετικές διαπραγματεύσεις στο πλαίσιο της διαδικασίας λήψης αποφάσεων της ΕΕ, καθώς και σε σημαντικές αλλαγές των κανόνων που εφαρμόζονται στην πολιτική συνοχής,

ΙΑ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η διαρκής προώθηση και ανάπτυξη των περιφερειών σύγκλισης επιδρά θετικά στη ζήτηση για προϊόντα και υπηρεσίες στις αγορές τους και, κατά συνέπεια, έχει αποδεδειγμένα ευεργετικά αποτελέσματα ακόμα και για το πιο εύπορα κράτη μέλη της ΕΕ,

ΙΒ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι μια ολοκληρωμένη και επαρκώς χρηματοδοτούμενη πολιτική συνοχής της ΕΕ εξακολουθεί να έχει ουσιαστική σημασία, δεδομένων των ανισοτήτων μεταξύ των περιφερειακών οικονομιών και σε κοινωνικό επίπεδο, των γεωγραφικών μειονεκτημάτων ορισμένων περιφερειών (κυρίως των εξόχως απόκεντρων περιφερειών), όπως επίσης των ειδικών διαρθρωτικών προβλημάτων και της ανάγκης για προσαρμογή στις νέες προκλήσεις, λαμβάνοντας υπόψη ότι τούτο επιβάλλεται και από τη Συνθήκη της Λισαβόνας,

ΙΓ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι, δεδομένης της στρατηγικής σημασίας της για το μέλλον, η πολιτική συνοχής δεν πρέπει να καταστεί μεταβλητή προσαρμογής στις μελλοντικές διαπραγματεύσεις για τον προϋπολογισμό,

1.

ζητεί, στα προγράμματα της πολιτικής για τη συνοχή και της διαρθρωτικής πολιτικής, να δίνεται μεγαλύτερη έμφαση στην ευρωπαϊκή προστιθέμενη αξία· θεωρεί ότι η προστιθέμενη αυτή αξία επιτυγχάνεται όταν τα σχέδια της ΕΕ επιφέρουν διατηρήσιμη βελτίωση της οικονομίας, της υποδομής, της κοινωνικής και/ή της περιβαλλοντικής κατάστασης των μειονεκτουσών, λιγότερο αναπτυγμένων περιοχών, και η βελτίωση αυτή δεν θα ήταν εφικτή χωρίς ευρωπαϊκή ώθηση·

2.

αναγνωρίζει επίσης την προστιθέμενη αξία της ευρωπαϊκής ενίσχυσης, όταν τα χρηματοδοτούμενα σε εθνικό, περιφερειακό και τοπικό επίπεδο έργα συμβάλλουν στην επίτευξη πανευρωπαϊκών στόχων ως προς την ευρωπαϊκή ενοποίηση, την οικονομική ανάπτυξη, την έρευνα, την προστασία του περιβάλλοντος, τον πολιτισμό, τη διαχείριση πόρων, τον αθλητισμό, τη δημογραφική ανάπτυξη, το βιώσιμο ενεργειακό εφοδιασμό, την κοινωνική συνοχή ή τη διασυνοριακή ανάπτυξη, και ότι όλα αυτά τα αποτελέσματα δεν θα ήταν εφικτά χωρίς ευρωπαϊκή ώθηση·

3.

θεωρεί ότι η υλοποίηση των ευρωπαϊκών στόχων σύμφωνα με μια αποκεντρωμένη προσέγγιση και την αρχή της πολυεπίπεδης διακυβέρνησης και της κοινής διαχείρισης συνιστά ένα από τα μεγαλύτερα πλεονεκτήματα της πολιτικής για τη συνοχή και, ως εκ τούτου, παρέχει προστιθέμενη αξία· θεωρεί την πολυεπίπεδη διακυβέρνηση με σαφώς καθορισμένες δομές και ευθύνες ως πραγμάτωση της αρχής της επικουρικότητας, καθώς και ως δικαιολογημένη αναγνώριση της σημασίας των περιφερειακών αρχών στο πλαίσιο της υλοποίησης της πολιτικής για τη συνοχή· ζητεί περαιτέρω ενίσχυση της αρχής της εταιρικής σχέσης και της έννοιας της ανάληψης ευθύνης των ενδιαφερόμενων φορέων με τη θέσπιση λεπτομερών δεσμευτικών διατάξεων σε ένα Περιφερειακό Σύμφωνο το οποίο θα αποφασισθεί σε κάθε κράτος μέλος, προκειμένου να ενισχυθούν μεταξύ άλλων ο προγραμματισμός και η υλοποίηση που προσανατολίζονται περισσότερο στα αποτελέσματα·

4.

φρονεί ότι η διαφάνεια όσον αφορά την πολιτική για τη συνοχή και τον κύκλο προγραμματισμού της, την κατανομή των δαπανών και την πρόσβαση των δυνητικών δικαιούχων των διαρθρωτικών ταμείων σε πληροφορίες αποτελούν σημαντικές προϋποθέσεις για την επίτευξη των συνολικών στόχων της πολιτικής για τη συνοχή, και ότι θα πρέπει, επομένως, η διαφάνεια να καθιερωθεί ως κατευθυντήρια διατομεακή αρχή στο πλαίσιο της διαδικασίας προγραμματισμού της συνοχής και λήψης αποφάσεων κατά την επόμενη περίοδο χρηματοδότησης· υπογραμμίζει ότι η κοινοποίηση του καταλόγου των δικαιούχων θα πρέπει να συνεχιστεί, και μάλιστα επιγραμμικά, δεδομένου ότι συνιστά αποτελεσματικό μέσο για τη βελτίωση της διαφάνειας·

5.

θεωρεί τους κανόνες διαφάνειας (υποχρέωση δημοσίευσης τελικού δικαιούχου) απαραίτητο μέσο για τους εμπειρογνώμονες, την κοινή γνώμη και τους αρμόδιους για τη χάραξη πολιτικής προκειμένου να μπορούν να αξιολογούν κατά πόσον η διαρθρωτική χρηματοδότηση χρησιμοποιείται σύμφωνα με τους τεθέντες στόχους και με νόμιμο τρόπο· ζητεί να παρέχεται περιγραφή όχι μόνο στη γλώσσα της χώρας, αλλά και σε μία από τις τρεις γλώσσες εργασίας (αγγλικά, γαλλικά ή γερμανικά) και συνιστά περαιτέρω εναρμόνιση ως προς τις απαιτούμενες πληροφορίες·

6.

επισημαίνει ότι, μολονότι οι περιφερειακές ανισότητες τείνουν να μειωθούν, ωστόσο εξακολουθούν να υφίστανται μείζονες ανισορροπίες –οι οποίες μάλιστα μεταξύ ορισμένων κρατών μελών αλλά και εντός ορισμένων κρατών μελών στην ουσία εντάθηκαν, μεταξύ άλλων λόγω της οικονομικής και χρηματοπιστωτικής κρίσης– και ότι, ως εκ τούτου, η πολιτική συνοχής πρέπει να συνεχίσει να επικεντρώνεται στην άμβλυνση των ανισοτήτων και στην επίτευξη αρμονικής και βιώσιμης ανάπτυξης για όλες τις περιφέρειες της Ένωσης, ανεξάρτητα από το κράτος μέλος στο οποίο βρίσκονται·

7.

αναγνωρίζει τις ιδιαίτερες ανάγκες περιφερειών που, λόγω γεωγραφίας και φυσικού περιβάλλοντος, βρίσκονται σε ιδιαίτερα μειονεκτική κατάσταση· ζητεί και πάλι από τα κράτη μέλη και την Επιτροπή να εφαρμόσουν ειδικές μορφές προτιμήσεων – με την προϋπόθεση ότι θα είναι αποτελεσματικές και ότι θα αποφέρουν ευρωπαϊκή προστιθέμενη αξία – για τις περιφέρειες οι οποίες σύμφωνα με τη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης ανήκουν στις ιδιαίτερα μειονεκτούσες κατηγορίες περιφερειών (εξόχως απόκεντρες περιφέρειες, πολύ αραιοκατοικημένες υπερβόρειες περιφέρειες και νησιωτικές, ορεινές ή παραμεθόριες περιφέρειες)·

8.

αναγνωρίζει το ειδικό καθεστώς και τις ιδιαίτερες ανάγκες ορισμένων περιφερειών που απορρέουν από τη γεωγραφία, τη δημογραφική μεταβολή ή από ειδικές δυσχέρειες, όπως είναι το φυσικό περιβάλλον, δίνοντας παράλληλα προσοχή και στις δυνατότητές τους· επαναλαμβάνει την έκκλησή του για ειδικές μορφές προτιμήσεων, ευελιξία και ειδική χρηματοδότηση από τον προϋπολογισμό για τις κατηγορίες αυτές περιφερειών, ιδίως γι’ αυτές που αναφέρονται στα άρθρα 349 και 174 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που βρίσκονται σε ιδιαίτερα μειονεκτική θέση (όπως οι εξόχως απόκεντρες περιφέρειες, περιλαμβανομένων των εξόχως απόκεντρων αγροτικών περιφερειών, οι υπερβόρειες πολύ αραιοκατοικημένες περιφέρειες οι οποίες, μεταξύ άλλων, έχουν το μειονέκτημα των μεγάλων αποστάσεων και του βόρειου κλίματος, και οι νησιωτικές, ορεινές και παραμεθόριες περιφέρειες) μέσω ευνοϊκότερων όρων για επενδύσεις στις περιοχές αυτές, είτε με άμεση ενίσχυση είτε με φοροαπαλλαγές· ζητεί επίσης την εκπόνηση μελετών για τη διατήρηση ή τη θέσπιση ορισμένων προτιμήσεων για τις κατηγορίες αυτές περιφερειών, προκειμένου να διασφαλίζεται ότι η χρήση των μέσων της διαρθρωτικής πολιτικής συνάδει προς τις οικονομίες τους, λαμβανομένης δεόντως υπόψη της σημασίας των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεών τους και της ανάγκης για ανταγωνιστικότητα και ίσες ευκαιρίες, ούτως ώστε οι οικονομίες τους να αποτελέσουν αναπόσπαστο μέρος της εσωτερικής αγοράς της ΕΕ·

9.

επισημαίνει ότι η Ένωση θα μπορεί είναι ανταγωνιστική απέναντι στον παγκόσμιο ανταγωνισμό μόνον εφόσον η πολιτική της για τη συνοχή είναι σε θέση να αξιοποιεί στο έπακρο το αναπτυξιακό δυναμικό όλων των περιφερειών, των αστικών περιοχών και των πόλεων και παρέχει τη δυνατότητα να δίδεται μια επαρκώς ευέλικτη απάντηση σε επίπεδο περιφερειών στις προκλήσεις και τις αδυναμίες που επισημαίνει η στρατηγική Ευρώπη 2020· υπογραμμίζει, σε αυτό το πλαίσιο, ότι η στοχευμένη χρησιμοποίηση των πόρων των διαρθρωτικών πόρων μέσω μιας ευρείας εδαφικής προσέγγισης πρέπει να χρησιμεύει επίσης στην αντιστάθμιση διαρθρωτικών αδυναμιών στις ισχυρότερες περιφέρειες· τονίζει, ωστόσο, ότι η πολιτική συνοχής δεν είναι απλώς εργαλείο εφαρμογής της στρατηγικής Ευρώπη 2020 και ότι η διαρκής έμφαση στις βασικές αρχές της πολιτικής για τη συνοχή θα έχει την προστιθέμενη αξία της διατήρησης των επιτευγμάτων της Ευρώπης 2020 ακόμη και μετά τη λήξη της στρατηγικής·

10.

υπογραμμίζει ότι η πολιτική για τη συνοχή πρέπει να συνεχίσει να εστιάζει στην εδαφική συνοχή και επισημαίνει ότι η Συνθήκη της Λισαβόνας πρόσθεσε στους στόχους της οικονομικής και κοινωνικής συνοχής το στόχο της εδαφικής συνοχής· δηλώνει ότι ο στόχος αυτός είναι αλληλένδετος με τις προκλήσεις της οικονομικής και κοινωνικής συνοχής και ενισχύει την ευρωπαϊκή προστιθέμενη αξία της πολιτικής για τη συνοχή· επισημαίνει, τέλος, ότι η «εδαφική συνοχή» διαδραματίζει επιπλέον σημαντικό ρόλο και σε υποπεριφερειακό επίπεδο, ιδίως στις αστικές περιοχές (προβληματικές αστικές συνοικίες, άναρχη εξάπλωση αστικής περιοχής), ακόμη και εντός των περιφερειών που θεωρούνται εύπορες·

11.

θεωρεί ότι οι μακροπεριφερειακές στρατηγικές – υπό την προϋπόθεση ότι οι περιφερειακές αρχές συμμετέχουν στη διαχείρισή τους – αποτελούν σπουδαία ευκαιρία για την αξιοποίηση μορφών του υπερεθνικού δυναμικού, τη βελτίωση της συνεργασίας μεταξύ των διαφόρων επιπέδων διακυβέρνησης και την υιοθέτηση κοινής προσέγγισης για την αντιμετώπιση φυσικών προκλήσεων, όπως είναι η προστασία του περιβάλλοντος ή η αξιοποίηση πόρων και αναπτυξιακών δυνατοτήτων, εξασφαλίζοντας με αυτό τον τρόπο μια πιο αποδοτική, ισόρροπη και βιώσιμη ανάπτυξη· επισημαίνει την ανάγκη αποτελεσματικότερης σύνδεσης των προγραμμάτων εδαφικής συνεργασίας με εδαφικές στρατηγικές (όπως σχέδια περιφερειακής ανάπτυξης, στρατηγικές τοπικής ανάπτυξης και σχέδια για την τοπική ανάπτυξη)· φρονεί ότι με τον καλύτερο συντονισμό των υφιστάμενων μηχανισμών ενίσχυσης ανοίγει ο δρόμος για μια πιο στοχευμένη χρήση των διαρθρωτικών ταμείων της ΕΕ, χωρίς αυτό να συνεπάγεται την αύξηση των πόρων που διατίθενται στους συγκεκριμένους τομείς διαπεριφερειακής συνεργασίας· εκτιμά επιπλέον ότι δεν πρέπει να δημιουργηθούν άλλα νέα μέσα, οικονομικοί πόροι ή δομές εφαρμογής για τις στρατηγικές αυτές και ότι δεν πρέπει να θιγεί η χρηματοδοτική ενίσχυση που παρέχεται στις περιφέρειες για μικρότερης κλίμακας αναπτυξιακά έργα· εκτιμά ότι η μακροπεριφερειακή προσέγγιση θα μπορούσε να αξιοποιηθεί για την ενίσχυση των δεσμών μεταξύ της πολιτικής για τη συνοχή και της πολιτικής γειτονίας· στο πλαίσιο αυτό, παροτρύνει την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να λάβουν περισσότερο υπόψη την εδαφική διάσταση του ΕΚΤ, ιδίως όσον αφορά την πρόσβαση στην απασχόληση·

12.

αμφιβάλλει κατά πόσον τα ειδικά επιχειρησιακά προγράμματα για λειτουργικές γεωγραφικές ενότητες, όπως ομάδες αρχών σε τοπικό επίπεδο ή σε επίπεδο θαλάσσιας ή ποτάμιας λεκάνης, θα αποφέρουν πρόσθετα οφέλη, ιδιαίτερα σε περιπτώσεις όπου δεν υπάρχουν πολιτικές αρχές (συμπεριλαμβανομένων δημοκρατικά εκλεγμένων αρχών) με επαρκή αρμοδιότητα για την εφαρμογή τους· ζητεί αντίθετα να υπάρξει πιο στενός συντονισμός των μακροπεριφερειακών στρατηγικών, των περιφερειακών σε επίπεδο μητροπόλεων στρατηγικών ή των στρατηγικών με βάση τη γεωγραφία και το περιβάλλον σε διακρατικό επίπεδο και να ληφθούν δεόντως υπόψη οι εν λόγω λειτουργικές γεωγραφικές ενότητες στο πλαίσιο των εθνικών επιχειρησιακών προγραμμάτων, προκειμένου να διευκολυνθεί η χρήση της χρηματοδότησης της ΕΕ για διαπεριφερειακά αναπτυξιακά έργα· εκτιμά ότι τα ειδικά επιχειρησιακά προγράμματα θα πρέπει να είναι η προτιμητέα λύση εφαρμογής σε περιφέρειες όπου η υποπεριφερειακή εφαρμογή εξασφαλίζει προστιθέμενη αξία έναντι των εθνικών και περιφερειακών προγραμμάτων και έχουν δημιουργηθεί εταιρικές σχέσεις από πολιτικούς φορείς με σκοπό την υλοποίηση των προγραμμάτων· ζητεί τη ανάμιξη διασυνοριακών ομίλων στη χάραξη των επιχειρησιακών προγραμμάτων για τα διασυνοριακά προγράμματα, βάσει του κανονισμού ΕΟΕΣ·

13.

υπογραμμίζει τον καίριο ρόλο των αστικών περιοχών και περιφερειών – συμπεριλαμβανομένων των πρωτευουσών και των περιφερειών τους – στην επίτευξη των οικονομικών, περιβαλλοντικών και κοινωνικών στόχων της στρατηγικής για την Ευρώπη 2020· υποστηρίζει τη δυναμική διαδικασία που δρομολογήθηκε κατά την προηγούμενη περίοδο προγραμματισμού για τα ολοκληρωμένα αστικά προγράμματα και επισημαίνει τη σπουδαιότητα των εν εξελίξει πειραματισμών· ζητεί τη στήριξη ιδεών και έργων που μπορούν να χρησιμεύσουν ως πρότυπα με βάση ενοποιημένα, ανάλογα με την περιοχή σχέδια ανάπτυξης, καθώς και την αμοιβαία επωφελή αναβάθμιση των σχέσεων μεταξύ των πόλεων και των αγροτικών περιοχών που συνδέονται λειτουργικά με αυτές· εκτιμά ότι η εξασφάλιση μεγαλύτερης συνοχής μεταξύ των περιοχών αυτών έχει ιδιαίτερη σημασία για την αντιμετώπιση προβλημάτων των περιοχών που περιλαμβάνουν μειονεκτούσες κοινότητες· υπογραμμίζει, στο πλαίσιο αυτό, ότι οι μεγαλύτερες κοινωνικοοικονομικές διαφορές υφίστανται συχνά εντός των πόλεων και ότι πόλεις με μειονεκτούσες περιοχές και θύλακες φτώχειας είναι δυνατόν να υπάρχουν και σε ευημερούσες περιφέρειες·

14.

τονίζει ότι οι πόλεις μπορούν να συμβάλουν σημαντικά, ως κέντρα ανάπτυξης και κινητήριες δυνάμεις ανάπτυξης, σε συγκεκριμένες περιφέρειες· επισημαίνει, παράλληλα, την ανάγκη να μπορούν οι αγροτικοί οικισμοί να συμμετέχουν σε ολοκληρωμένες λύσεις για μια συγκεκριμένη λειτουργική γεωγραφική ενότητα με την υποστήριξη των εταιρικών σχέσεων και των δικτύων· υπογραμμίζει τις συγκεκριμένες προκλήσεις που αντιμετωπίζουν τα μεγαλύτερα αστικά κέντρα λόγω του πολύπλοκου χαρακτήρα των κοινωνικών, οικονομικών και περιβαλλοντικών τους ρόλων· θεωρεί, στο πλαίσιο αυτό, ότι το ενδογενές δυναμικό των αγροτικών και περιαστικών περιοχών προσφέρει μια ευκαιρία ανάπτυξης η οποία δεν περιορίζεται περιμετρικά των οικισμών και των μεγαλουπόλεων· σημειώνει, επιπλέον, την ευκαιρία για οικονομική ανάπτυξη ιδιαίτερα μειονεκτουσών περιφερειών που προσφέρει η κατάλληλη αξιοποίηση και στήριξη του ενδογενούς δυναμικού των αγροτικών περιοχών, συμπεριλαμβανομένου του περιβαλλοντικού και του πολιτιστικού τους πλούτου· εκτιμά επίσης, στο πλαίσιο της διαρθρωτικής πολιτικής και της πολιτικής για τη συνοχή, ότι οι συμπράξεις αγροτικών περιφερειών και αστικών περιοχών είναι προσφορότερες για την εξασφάλιση στις αγροτικές περιοχές των ίδιων προϋποθέσεων ανάπτυξης και ποιότητας ζωής όσον αφορά κοινωνικούς και οικονομικούς παράγοντες· καλεί τα κράτη μέλη, δεδομένης της δυναμικής επιρροής των πόλεων στην οικονομική ανάπτυξη των περιφερειών και στην τόνωση της οικονομίας στις περιβάλλουσες αγροτικές περιοχές, να εξασφαλίσουν τους αναγκαίους πόρους για την υλοποίηση των απαιτούμενων αστικών και περιαστικών έργων·

15.

απορρίπτει τη χρήση υποχρεωτικών ποσοστώσεων, ιδίως όσον αφορά τις εθνικές κατανομές των προγραμμάτων ΕΚΤ/ΕΤΠΑ, για την τοπική και αστική ανάπτυξη, για τις αγροτικές περιοχές και για άλλες κατηγορίες χωρικών συγκεντρώσεων ή λειτουργικών περιοχών, δεδομένου ότι έτσι θα μπορούσε να εξασφαλισθεί μεγαλύτερη κρίσιμη μάζα παρεμβάσεων· εκτιμά ότι η απαίτηση να προσδιορίζεται σε επίπεδο επιχειρησιακού προγράμματος ποιες αστικές και άλλες περιοχές είναι επιλέξιμες για ενίσχυση είναι μια δυνατότητα στην οποία θα πρέπει να δίδεται προτεραιότητα, στις περιπτώσεις που η μέθοδος αυτή θα εξασφαλίσει προστιθέμενη αξία και συγκέντρωση της έντασης των ενισχύσεων, και ότι αυτό πρέπει να αποτελεί αντικείμενο διαπραγμάτευσης βάσει των αρχών της πολυεπίπεδης διακυβέρνησης· εκτιμά ότι και στο θέμα αυτό πρέπει να δοθεί στα κράτη μέλη και στις περιφέρειες μεγαλύτερη ευθύνη για τη διοργάνωση πιο ανταγωνιστικών και επικεντρωμένων στην απόδοση διαδικασιών επιλογής·

16.

υπογραμμίζει ότι στη διαρθρωτική πολιτική και στην πολιτική για τη συνοχή δεν πρέπει να υπάρχει μονομερής ευνοϊκή μεταχείριση απέναντι σε ορισμένες κατηγορίες περιφερειών· ζητεί την ενίσχυση των συμπράξεων αγροτικών περιφερειών και αστικών περιοχών από κοινωνική, οικονομική και οικολογική άποψη·

17.

τονίζει ότι η χρηματοδότηση της πολιτικής για τη συνοχή και της διαρθρωτικής πολιτικής πρέπει να λαμβάνει επίσης υπόψη τις εκπαιδευτικές, πολιτιστικές και κοινωνικοπολιτικές προκλήσεις της στρατηγικής Ευρώπη 2020, συμμορφούμενη παράλληλα προς το θεμελιώδη στόχο της ΕΕ για οικονομική, κοινωνική και περιφερειακή συνοχή όπως θεσπίζεται στη Συνθήκη και σεβόμενη την αρχή της επικουρικότητας· εκτιμά, ωστόσο, ότι μια γενικευμένη «ευρωπαιοποίηση» των αντίστοιχων τομέων πολιτικής θα αποτύγχανε για οικονομικούς λόγους· ζητεί, κατά συνέπεια, την περαιτέρω ανάπτυξη προσεγγίσεων ανάπτυξης με βάση την περιοχή που θα μπορούσαν να χρησιμεύσουν ως πρότυπα, με παράλληλη διατήρηση των υφιστάμενων αρμοδιοτήτων σε εθνικό και περιφερειακό επίπεδο·

18.

τονίζει, παρομοίως, ότι η πολιτική για τη συνοχή δεν μπορεί να αποτελέσει όχημα ή μέσο εξυπηρέτησης τομεακών ζητημάτων, όπως είναι οι πολιτικές για την έρευνα και την ανάπτυξη, τη βιομηχανική καινοτομία και την καταπολέμηση της αλλαγής του κλίματος, καθώς αυτό θα σήμαινε στρέβλωση του πρωταρχικού στόχου και επιβολή περιορισμών στη χρήση της για την προώθηση του αναπτυξιακού δυναμικού των περιφερειών, που έχει ζωτική σημασία για την προσέγγιση μεταξύ των περισσότερο μειονεκτουσών περιφερειών και των περισσότερο αναπτυγμένων περιφερειών·

19.

ζητεί, υπό το πρίσμα της απαιτούμενης μετάβασης σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και της συζήτησης για την κλιματική αλλαγή, μεγαλύτερη συμβολή της πολιτικής για τη συνοχή στην ταχεία ανάπτυξη της περιβαλλοντικής τεχνολογίας και των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας· εκτιμά ότι τούτο πρέπει να αποτελεί μία από τις προτεραιότητες, εάν στο πλαίσιο των προγραμμάτων διατίθενται επαρκή ποσά και εάν η έμφαση στις ανανεώσιμες πηγές εξασφαλίζει ενωσιακή προστιθέμενη αξία, βάσει σχεδίων για αποκεντρωμένες ενεργειακές προσεγγίσεις με αποδοτικές τεχνολογίες αποθήκευσης ενέργειας στις περιφέρειες· τάσσεται υπέρ της αξιοποίησης του δυναμικού της περιφερειακής οικονομίας στον τομέα αυτό·

20.

διαπιστώνει ότι τα διαρθρωτικά ταμεία μπορούν να στηρίξουν τις επενδύσεις σε ειδικές ενεργειακές υποδομές, στήριξη η οποία όμως πρέπει να διατίθεται μόνο στις περιφέρειες εκείνες όπου πολιτικοί και γεωγραφικοί περιορισμοί παρεμποδίζουν σε μεγάλο βαθμό την ικανότητα της αγοράς να ανταποκριθεί στις ανάγκες ενεργειακού εφοδιασμού· ζητεί επίσης η παροχή στήριξης από τα διαρθρωτικά ταμεία να συνδέεται πάντα με την ενίσχυση της εσωτερικής αγοράς ενέργειας και την ασφάλεια του εφοδιασμού, καθώς και με την αρχή της πολυεπίπεδης διακυβέρνησης στη διαχείριση των πόρων·

21.

θεωρεί επίσης ότι μία από τις ευθύνες της πολιτικής για τη συνοχή είναι να πράττει το παν προκειμένου να καλυφθούν τα κενά και να εξαλειφθούν τα σημεία συμφόρησης σε ένα βασικό δίκτυο ΔΕΔ αποτελούμενο από οδικούς άξονες με ευρωπαϊκή σημασία, ιδίως στις παραμεθόριες περιφέρειες που έχουν μέχρι τώρα παραμεληθεί ιδιαίτερα στο θέμα αυτό·

22.

τονίζει ότι τα διευρωπαϊκά δίκτυα μεταφορών διαδραματίζουν καθοριστικό ρόλο στη συνοχή μεταξύ των ευρωπαϊκών περιφερειών και ότι, ως εκ τούτου, πρέπει να επιταχυνθεί η ανάπτυξη των υποδομών ΔΕΔ, των θαλάσσιων αρτηριών και καθορισμένων ευρωπαϊκών οδών και να βελτιωθεί η πρόσβαση σε αυτές, ιδίως στις παραμεθόριες περιφέρειες και εξόχως απόκεντρες περιφέρειες· ζητεί τη λήψη όλων των αναγκαίων μέτρων προκειμένου να διασφαλισθεί επαρκής χρηματοδότηση και να εξασφαλισθεί η έγκαιρη υλοποίηση των έργων προτεραιότητας ΔΕΔ-Μ· εκτιμά ότι ορισμένες κατηγορίες διασυνοριακής υποδομής θα πρέπει να θεωρούνται ως έργα προτεραιότητας επιλέξιμα για χρηματοδότηση στο πλαίσιο των στόχων 1, 2 και 3 και ζητεί τη θέσπιση υποχρεωτικού δικαιώματος υποβολής της αρχικής πρότασης για αυτό το είδος δράσης σε περιφερειακό επίπεδο και ισότιμη συμμετοχή των παραμεθόριων περιφερειών και των τοπικών αρχών στη διαδικασία προγραμματισμού·

23.

ενθαρρύνει την εφαρμογή των εθνικών πόρων, δεδομένης της προστιθεμένης αξίας που έχουν τα μέτρα αυτά για την ενίσχυση της περιφερειακής σύγκλισης, της εδαφικής συνοχής και της ανάπτυξης δραστηριοτήτων όπως ο τουρισμός, που είναι σημαντικές για απομονωμένες περιοχές π.χ. νησιωτικές·

24.

στηρίζει την οικονομική ανάπτυξη και την απασχόληση στις ΜΜΕ και τις πολύ μικρές επιχειρήσεις· ζητεί, επομένως, οι βασικές αρχές της «Small Business Act» για την Ευρώπη, ήτοι «Προτεραιότητα στις μικρές επιχειρήσεις» και «Μία φορά μόνο», να θεωρούνται ως ένα από τα θεμέλια της πολιτικής για τη συνοχή και φρονεί ότι οι αρχές αυτές θα πρέπει να εφαρμόζονται από τα κράτη μέλη και τις περιφέρειες για τον καθορισμό των επιχειρησιακών τους προγραμμάτων·

25.

τονίζει ότι τα βασικά στοιχεία της στρατηγικής Ευρώπη 2020 (καινοτομία, εκπαίδευση και κατάρτιση, ενέργεια, περιβάλλον, απασχόληση, ανταγωνιστικότητα, δεξιότητες και μείωση της φτώχειας) αποτελούν ήδη συνιστώσα της πολιτικής για τη συνοχή και της διαρθρωτικής πολιτικής· εκτιμά ότι οι προκλήσεις της στρατηγικής Ευρώπη 2020 εντάσσονται πολύ ομαλά στη δέσμη τριών στόχων (σύγκλιση, περιφερειακή ανταγωνιστικότητα και απασχόληση, και ευρωπαϊκή εδαφική συνεργασία), που έχει αποδείξει την αποτελεσματικότητά της·

26.

υπογραμμίζει ότι οι επενδύσεις στην καινοτομία και την εκπαίδευση μπορούν να προαγάγουν την ανάπτυξη· τονίζει, ωστόσο, ότι πρέπει να παρέχεται ουσιαστική υποστήριξη από την ανάλογη υποδομή (μεταφορές, ευρυζωνικό διαδίκτυο, ενέργεια) και από κατάλληλους θεσμούς (ισορροπημένη σύνθεση δημόσιων επενδύσεων και εξυγίανση της δημοσιονομικής πολιτικής με μακροοικονομικά μέτρα, υπηρεσίες ηλεκτρονικής διακυβέρνησης και διασυνοριακή εκπαίδευση)·

27.

εκτιμά ότι η προώθηση βασικών υποδομών πρέπει επίσης να θεωρείται σύμφωνη προς τη στρατηγική Ευρώπη 2020, διότι μόνον όταν υπάρχουν ανταγωνιστικά δίκτυα μεταφορών, ενέργειας και επικοινωνίας, καθώς και υποδομές διάθεσης αποβλήτων θα μπορέσουν οι περιφέρειες σύγκλισης να συμβάλουν στην επίτευξη των στόχων της στρατηγικής Ευρώπη 2020· ακριβώς για το λόγο αυτό πρέπει να δοθεί σχετική ευελιξία ως προς την ερμηνεία των στόχων αυτών στις ασθενέστερες περιφέρειες και τις περιφέρειες που έχουν μεγαλύτερη ανάγκη·

28.

τονίζει ότι το ΕΚΤ αποτελεί το σημαντικότερο μέσο για την εφαρμογή της κοινωνικής διάστασης της στρατηγικής Ευρώπη 2020 και ότι μπορεί να συμβάλει ουσιαστικά στην επίτευξη των κεντρικών προτεραιοτήτων της στρατηγικής αυτής, ήτοι στην απασχόληση, τη μετάβαση σε μια αειφόρο οικονομία, τη μείωση του αριθμού των παιδιών που εγκαταλείπουν πρόωρα το σχολείο, την καταπολέμηση της ένδειας, των διακρίσεων και του κοινωνικού αποκλεισμού, βρίσκοντας απαντήσεις στις διαφορετικές κοινωνικές καταστάσεις που βιώνουν οι άνθρωποι· τονίζει, στο πλαίσιο αυτό, ότι, εκτός από το ΑΕΠ, και άλλοι κοινωνικοί δείκτες θα ήταν χρήσιμοι στην ανάλυση SWOΤ·

29.

πιστεύει ότι το ΕΚΤ έχει ζωτική σημασία για την πολιτική συνοχής και έχει το δυναμικό να εντείνει τη συμβολή της πολιτικής αυτής στην επίτευξη των στόχων της στρατηγικής Ευρώπη 2020, μεταξύ άλλων και στον τομέα της βιώσιμης ανάπτυξης με την προσφορά στήριξης σε ΜΜΕ για τη δημιουργία πράσινων θέσεων εργασίας·

30.

θεωρεί ότι η καταπολέμηση των διακρίσεων στην αγορά εργασίας - ανεξαρτήτως του εάν σχετίζονται με το φύλο, το γενετήσιο προσανατολισμό, την εθνοτική καταγωγή, την ηλικία, τις αναπηρίες ή τον τόπο διαμονής - έχει ζωτική σημασία για την προαγωγή μιας γνήσιας ισότητας ευκαιριών· επισημαίνει ότι η αύξηση του ποσοστού απασχόλησης των γυναικών είναι ζωτικής σημασίας για την επίτευξη του στόχου της στρατηγικής Ευρώπη 2020 για την απασχόληση και ότι πρέπει, επομένως, να αντιμετωπιστούν πλήρως τα εμπόδια για τη συμμετοχή των γυναικών στην αγορά εργασίας·

31.

φρονεί ότι το ΑΕΠ πρέπει να παραμείνει το βασικό κριτήριο για τον καθορισμό των περιοχών που είναι επιλέξιμες για τη μέγιστη ενίσχυση (οι περιοχές με μικρότερο από 75 % του μέσου κατά κεφαλήν ΑΕΠ) και, κατά περίσταση, για τον καθορισμό των χωρών συνοχής (μικρότερο από 90 % του κατά κεφαλήν ΑΕΕ της ΕΕ)· εκτιμά ότι θα πρέπει να εκχωρηθεί στις αρμόδιες εθνικές και περιφερειακές αρχές περιθώριο για τη χρήση – στο κατάλληλο επίπεδο λήψης αποφάσεων, για κάθε στόχο και αναλόγως με τη γεωγραφική συγκέντρωση – πρόσθετων δεικτών που θα συμφωνηθούν στο πλαίσιο των συμβάσεων αναπτυξιακών και επενδυτικών εταιρικών σχέσεων, με τους οποίους θα αξιολογούνται οι κοινωνικές, οικονομικές, περιβαλλοντικές, δημογραφικές και γεωγραφικές προκλήσεις που αντιμετωπίζουν·

32.

ζητεί η πολιτική για τη συνοχή να συνεχίσει να στοχεύει κατά κύριο λόγο στις λιγότερο αναπτυγμένες περιφέρειες, σύμφωνα με τα κριτήρια της Συνθήκης της Λισαβόνας· υπογραμμίζει ότι πρέπει να παραχωρείται επαρκές μερίδιο για την αντιμετώπιση των προβλημάτων ανάπτυξης στις περιφέρειες που έχουν ανάγκη από τη χρηματοδότηση που διατίθεται βάσει του στόχου 1 (σύγκλιση)·

33.

ζητεί να τεθεί όριο στις περιόδους επιλεξιμότητας για περιφέρειες που αποδεικνύεται ότι δεν είναι σε θέση να σημειώσουν αξιόλογες βελτιώσεις της οικονομικής, κοινωνικής και περιβαλλοντικής τους κατάστασης μετά από αρκετές περιόδους προγραμματισμού και παρά τη μέγιστη ενίσχυση·

34.

καλεί την Επιτροπή να υποβάλει πρόταση για όλη τη διάρκεια της επόμενης περιόδου προγραμματισμού με την οποία θα εξασφαλίζεται η παραχώρηση ρυθμιζόμενης, ικανής και αναλογικής μεταβατικής περιόδου για τις περιφέρειες που δεν εμπίπτουν πλέον στο στόχο σύγκλισης, για την αντιμετώπιση της ειδικής κατάστασής τους, και για τις περιφέρειες με ΑΕΠ που κυμαίνεται μεταξύ του 75 % και 90 % του μέσου ενωσιακού, ως ενδιάμεσης κατηγορίας, προκειμένου να αποφευχθεί η άνιση μεταχείριση περιοχών παρά την παρεμφερή κατάστασή τους· εκτιμά ότι η ειδική αυτή ρύθμιση θα πρέπει να αντικαταστήσει τα σημερινά συστήματα «σταδιακής κατάργησης» και «σταδιακής εφαρμογής», δημιουργώντας ένα δίκαιο σύστημα που θα αντιμετωπίζει καλύτερα τις αρνητικές επιπτώσεις της οικονομικής και χρηματοπιστωτικής κρίσης στις περιφέρειες, ενισχύοντας παράλληλα τη δικαιοσύνη και την αλληλεγγύη, θεμελιώδεις αξίες της πολιτικής για τη συνοχή· τονίζει ότι τα μεταβατικά αυτά μέτρα για την επόμενη περίοδο προγραμματισμού δεν πρέπει να θεσπιστούν εις βάρος των σημερινών περιοχών σύγκλισης (στόχος 1) και ανταγωνιστικότητας (στόχος 2) ή του στόχου της ευρωπαϊκής εδαφικής συνεργασίας (στόχος 3)·

35.

ζητεί την ενίσχυση του στόχου 2 (περιφερειακή ανταγωνιστικότητα και απασχόληση) μέσω της οριζόντιας φύσης του, για την επίτευξη αποτελεσμάτων σε περιορισμένο αριθμό προτεραιοτήτων της ΕΕ, όπως η ενίσχυση των ΜΜΕ, οι πράσινες καινοτομίες, οι τοπικές οικονομίες, η εκπαίδευση και η κατάρτιση, οι υποδομές, η βιώσιμη κινητικότητα, οι ανανεώσιμες ενέργειες και ο ενεργειακός εφοδιασμός, η αποδοτική χρήση των πόρων και η κοινωνική ένταξη· τονίζει ότι το δοκιμασμένο σύστημα διασφάλισης της ικανότητας των πιο αναπτυγμένων περιφερειών να εξαλείφουν τις περιφερειακές διαρθρωτικές αδυναμίες, να μειώνουν τις εδαφικές ανισότητες, να συμβάλλουν στην επίτευξη κοινών ευρωπαϊκών στόχων και να ανταποκρίνονται σε μελλοντικές προκλήσεις χρησιμοποιώντας δομές οι οποίες μπορούν να αντεπεξέλθουν με ευελιξία στις μεταβαλλόμενες περιστάσεις, συμπεριλαμβανομένων μεταξύ άλλων συστάδων καινοτομίας και ανταγωνισμού για τη χρηματοδότηση στις περιφέρειες αυτές, πρέπει να διατηρηθεί και να αναπτυχθεί περαιτέρω· ζητεί τη θέσπιση πρόσθετων μέτρων για περιοχές που επηρεάζονται σε μεγάλο βαθμό από τις διαρθρωτικές αλλαγές, τα οποία μπορούν να συμβάλουν στη βελτίωση της κοινωνικοοικονομικής κατάστασης και των υποδομών· επισημαίνει, στο πλαίσιο αυτό, ότι οι στρατηγικές πρέπει να σχεδιάζονται με αρκετή ευελιξία ώστε να είναι επιτρέπουν την αντιμετώπιση των προβλημάτων και των ιδιαιτεροτήτων της κάθε περιφέρειας·

36.

ζητεί την ανάληψη δράσης για να διασφαλισθεί η ικανότητα των περισσότερο αναπτυγμένων περιφερειών να εκσυγχρονίζουν το κοινωνικό και οικονομικό τους κεφάλαιο και να αντιμετωπίζουν συγκεκριμένους θύλακες φτώχειας και ανεπαρκούς οικονομικής ανάπτυξης·

37.

υποστηρίζει σαφώς την άποψη ότι οι προσπάθειες στο πλαίσιο του στόχου 3 (ευρωπαϊκή εδαφική συνεργασία) πρέπει να ενταθούν σε όλα τα εσωτερικά σύνορα της ΕΕ και στα τρία επίπεδα της συνεργασίας αυτής (διασυνοριακό, διαπεριφερειακό και διακρατικό) και ζητεί αύξηση του σχετικού μεριδίου των διαρθρωτικών ταμείων στο 7 %· ζητεί η κατανομή των πόρων για κάθε πρόγραμμα εδαφικής συνεργασίας να γίνεται βάσει εναρμονισμένων κριτηρίων, ώστε να ανταποκρίνεται με στρατηγικό και ολοκληρωμένο τρόπο στις ανάγκες και τις ιδιαιτερότητες του εκάστοτε γεωγραφικού εδάφους και περιοχής· τονίζει τη σημασία των παραμεθόριων περιφερειών για την επίτευξη των στόχων της στρατηγικής Ευρώπη 2020· κρίνει απαραίτητη την ενίσχυση του συντονισμού μεταξύ των διευρωπαϊκών δικτύων, κυρίως στους τομείς τους οποίους αφορούν οι μεταφορές και η ενέργεια, και των διασυνοριακών υποδομών, και την αύξηση των επιδοτήσεων για τα δίκτυα αυτά σύμφωνα με τις ευρωπαϊκές προτεραιότητες και ζητεί αντίστοιχη αύξηση της χρηματοδότησης για όλες τις παραμεθόριες περιφέρειες· ζητεί την απλούστευση των κανόνων εφαρμογής που διέπουν τα προγράμματα του στόχου 3, βάσει της αρχής της αναλογικότητας, καθώς και την ανάπτυξη ενός κοινού συνόλου κανόνων επιλεξιμότητας, στοιχεία που αποτελούν όλα προϋποθέσεις για να καταστούν τα προγράμματα αυτά αποτελεσματικότερα και περισσότερο ορατά· τονίζει την ανάγκη για στενή συμμετοχή των τοπικών φορέων λήψης αποφάσεων, γιατί μόνον έτσι μπορούν να αποκτήσουν συγκεκριμένο περιεχόμενο·

38.

φρονεί ότι οι ΕΟΕΣ συνιστούν ένα μοναδικό, εξαιρετικά πολύτιμο εργαλείο εδαφικής διακυβέρνησης που ανταποκρίνεται στις ανάγκες για διαρθρωμένη συνεργασία και πρέπει να προωθηθεί ως μέσο συγκρότησης συστημάτων διασυνοριακής διακυβέρνησης, που εξασφαλίζουν την ανάληψη ευθύνης για τις διάφορες πολιτικές σε περιφερειακό και σε τοπικό επίπεδο·

39.

απορρίπτει αναφανδόν όλες τις προτάσεις για εθνικοποίηση ή τομεοποίηση της πολιτικής για τη συνοχή· εκτιμά ότι η ίδρυση νέων θεματικών ταμείων (κλίματος, ενέργειας, μεταφορών) θα υπονόμευε τη δοκιμασμένη και ορθή αρχή της κοινής διαχείρισης και των ολοκληρωμένων προγραμμάτων και θα έθετε σε κίνδυνο τη διαθεσιμότητα συνεργειών και την αποτελεσματικότητα των παρεμβάσεων και, κατά συνέπεια, τη συμβολή των περιφερειών στην υλοποίηση των στόχων της στρατηγικής Ευρώπη 2020·

40.

εμμένει στην άποψη ότι το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο πρέπει να παραμείνει μέρος της πολιτικής για τη συνοχή, διότι μόνον έτσι είναι δυνατή η διαμόρφωση και η εφαρμογή ολοκληρωμένων στρατηγικών για την αντιμετώπιση οικονομικών και κοινωνικών προβλημάτων·

41.

στηρίζει την Επιτροπή στο στόχο της εξασφάλισης ενός ισχυρότερου, αποτελεσματικού και περισσότερο ορατού ΕΚΤ· ζητεί, προς τούτο, από την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να καταλήξουν σε συμφωνία στο πλαίσιο των διαπραγματεύσεών τους για το αναγκαίο ποσό της συνεισφοράς του ΕΚΤ στο πλαίσιο των διαρθρωτικών ταμείων·

42.

πιστεύει ότι τα μέτρα για την αύξηση της αποτελεσματικότητας του ΕΚΤ πρέπει να βασίζονται κυρίως σε κίνητρα και όχι σε κυρώσεις·

43.

υπογραμμίζει ότι η οικονομική κρίση κατέστησε επιτακτικότερη την ανάγκη παρεμβάσεων στους τομείς που εμπίπτουν στο ΕΚΤ, ιδιαίτερα για τη στήριξη της απασχόλησης, του επαγγελματικού αναπροσανατολισμού, της κοινωνικής ένταξης και της μείωσης της φτώχειας·

44.

τονίζει το γεγονός ότι το ΕΚΤ παρέχει καίρια στήριξη στις πολιτικές της αγοράς εργασίας, όπως είναι οι πολιτικές πρόληψης και οι τοπικές πολιτικές, καθώς και σε αυτές που επιδιώκουν να βοηθήσουν τους νέους να ενταχθούν στην αγορά εργασίας και να καταπολεμήσουν την ανεργία· επισημαίνει το γεγονός ότι τα κράτη μέλη θα πρέπει να χρησιμοποιούν το ΕΚΤ για επενδύσεις σε νέες δεξιότητες, εκπαίδευση (περιλαμβανομένης της νηπιακής εκπαίδευσης), διά βίου μάθηση, επαγγελματικό επαναπροσανατολισμό και δραστηριότητες μετεκπαίδευσης με στόχο την απασχόληση, και τονίζει ότι το ταμείο αυτό διαδραματίζει καθοριστικό ρόλο στην ενίσχυση της κοινωνικής ένταξης σε όλες τις διαστάσεις της, περιλαμβανομένης της ενίσχυσης για τις πλέον μειονεκτικές και ευάλωτες ομάδες·

45.

καλεί την Επιτροπή να ενισχύσει τις παρεμβάσεις του ΕΚΤ που αποσκοπούν στην προώθηση της ένταξης στην αγορά εργασίας· παροτρύνει τα κράτη μέλη να επενδύουν στα παιδιά από τη νηπιακή ηλικία μέσω της εκπαίδευσης και αργότερα να εφαρμόζουν ενδοσχολική καθοδήγηση με βάση τις ευκαιρίες απασχόλησης σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο και διά βίου κατάρτιση για να βοηθούν τους εργαζομένους να προσαρμόζουν τις δεξιότητές τους στην αγορά εργασίας, εφαρμόζοντας παράλληλα μέτρα για την καταπολέμηση της ανεργίας και την αντιμετώπιση του φαινομένου των "εργαζόμενων φτωχών" και θεσπίζοντας ειδικά διαμορφωμένα προγράμματα υπέρ μειονεκτικών ομάδων και ευάλωτων ομάδων, όπως οι Ρομά, οι μετανάστες, τα άτομα με αναπηρίες και όσοι εγκαταλείπουν πρόωρα το σχολείο, ώστε να προωθηθεί στην Ευρώπη η ουσιαστική ανάπτυξη χωρίς αποκλεισμούς και μια οικονομία βασισμένη στη γνώση·

46.

ζητεί βελτιωμένη στοχοθέτηση και πρόσθετη τεχνική στήριξη στις περιφέρειες που πλήττονται από μεγάλη φτώχεια και τη συχνά υπό συνθήκες έντασης συνύπαρξη πλειονοτικών και μειονοτικών πολιτισμών σε επίπεδο υποπεριφερειών· θεωρεί ότι οι εν λόγω υποπεριφερειακές οντότητες μπορούν εύκολα να παραμείνουν θύλακες μεγάλης φτώχειας αντιμετωπίζοντας το διαχωρισμό ακόμη και στο εσωτερικό περιφερειών που δεν υστερούν κατ’ ανάγκη σε σχέση με τους στατιστικούς μέσους όρους· σημειώνει ότι θα πρέπει να υπάρξει επικέντρωση των προσπαθειών στην ανάπτυξη αυτών των υποπεριφερειακών οντοτήτων·

47.

χαιρετίζει το γεγονός ότι, για πρώτη φορά, θεσπίστηκαν σε μερικά κράτη μέλη για την περίοδο χρηματοδότησης 2007-2013 επιχειρησιακά προγράμματα και στο πλαίσιο του ΕΚΤ, τα οποία καλύπτουν όλους τους στοχοθετημένους τομείς·

48.

τονίζει το γεγονός ότι η πολύτιμη εμπειρία της κοινοτικής πρωτοβουλίας EQUAL είναι ακόμη και σήμερα σημαντική, ιδίως όσον αφορά το συνδυασμό τοπικών και περιφερειακών μέτρων και την ανταλλαγή βέλτιστων πρακτικών σε ολόκληρη την ΕΕ·

49.

υπογραμμίζει τη σημασία των συνεργειών που επιτυγχάνονται μέσω ολοκληρωμένων τοπικών και περιφερειακών προσεγγίσεων, ιδίως σε συνεργασία του ΕΚΤ με το ΕΤΠΑ, και ζητεί να θεσπιστούν κοινοί κανόνες επιλεξιμότητας, καθώς και να αυξηθεί και να διευκολυνθεί η χρήση της δυνατότητας για διασταυρούμενη χρηματοδότηση μεταξύ των δύο αυτών ταμείων – ιδίως στο πλαίσιο του ολοκληρωμένου σχεδιασμού ανάπτυξης· υποστηρίζει την καθιέρωση της δυνατότητας εφαρμογής πολυταμειακών επιχειρησιακών προγραμμάτων, τα οποία αναμένεται ότι θα διευκολύνουν περαιτέρω τις ολοκληρωμένες προσεγγίσεις· ζητεί, επιπλέον, βελτίωση των συνεργειών μεταξύ του ΕΤΑ και του ΕΤΠΑ·

50.

ζητεί, με στόχο την αύξηση των συνεργειών, μεγαλύτερη σύγκλιση των τομεακών πολιτικών (μεταφορές, ενέργεια, έρευνα, περιβάλλον, εκπαίδευση) στην πολιτική για τη συνοχή και τη διαρθρωτική πολιτική, προκειμένου να επιτευχθεί μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα και καλύτερος συντονισμός μεταξύ των διαρθρωτικών ταμείων, του ΠΚΠ και των προγραμμάτων πλαίσιο για την έρευνα και ανάπτυξη· θεωρεί ότι ο πολυταμειακός προγραμματισμός θα μπορούσε να συμβάλει σε μια πιο ολοκληρωμένη προσέγγιση και θα αύξανε την αποτελεσματικότητα της διασύνδεσης μεταξύ αυτών των διαφορετικών ταμείων· θεωρεί ότι οι εθνικές/περιφερειακές εταιρικές σχέσεις αποτελούν κατάλληλο μέσο για τη σύγκλιση των διαφόρων αυτών πολιτικών· υπογραμμίζει, εν προκειμένω ότι πρέπει να καθορισθούν σαφείς στόχοι και να αξιολογηθεί κατά πόσον επιτεύχθηκαν οι στόχοι στα κράτη μέλη·

51.

προτείνει την εδαφική κατανομή των πολιτικών έρευνας και ανάπτυξης· τονίζει, επομένως, τη σημασία που έχει η προσαρμογή της πολιτικής για τη συνοχή και των πολιτικών έρευνας και ανάπτυξης στις ειδικές ανάγκες των εδαφικών περιφερειών δεδομένου ότι η ουσιαστικότερη συμμετοχή των περιφερειακών και τοπικών αρχών στο σχεδιασμό και την εκτέλεση των ταμείων περιφερειακής ανάπτυξης και των προγραμμάτων έρευνας και καινοτομίας έχει καίρια σημασία, στο βαθμό που δεν είναι δυνατή η εφαρμογή της ίδιας αναπτυξιακής στρατηγικής σε όλες τις περιφέρειες·

52.

ζητεί κοινό στρατηγικό πλαίσιο για το ΕΤΠΑ, το ΕΚΤ, το Ταμείο Συνοχής, τα προγράμματα πλαίσιο, το ΕΓΤΑΑ και το ΕΤΑ για την περίοδο χρηματοδότησης μετά το 2013· εκτιμά ότι το μοντέλο της εναρμονισμένης κανονιστικής προσέγγισης (που καλύπτει τη διαχείριση, την επιλεξιμότητα και τους κανόνες για το λογιστικό έλεγχο και την υποβολή εκθέσεων) πρέπει να ενισχυθεί περαιτέρω με ένα κοινό κανονισμό πλαίσιο· επισημαίνει, εν προκειμένω, τη σημασία που έχει η ομαλή συνεργασία μεταξύ των διαφορετικών ταμείων για την επίτευξη αποτελεσμάτων· ζητεί από την Επιτροπή να προβεί στις απαιτούμενες αναπροσαρμογές για να διασφαλίσει ότι τα αντίστοιχα ταμεία μπορούν, όπου είναι δυνατόν, να αλληλοσυμπληρώνονται·

53.

ζητεί τη θέσπιση ενός νέου κοινού στρατηγικού πλαισίου από το Συμβούλιο και το Κοινοβούλιο σύμφωνα με τη συνήθη νομοθετική διαδικασία βάσει του άρθρου 177 της ΣΛΕΕ·

54.

εκτιμά ότι το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο πρέπει να περιληφθεί στο κοινό στρατηγικό πλαίσιο, χωρίς, ωστόσο, να τροποποιηθούν οι ειδικοί κανόνες και διατάξεις που αφορούν τη λειτουργία του και με παράλληλη διασφάλιση του εφοδιασμού του με επαρκείς πόρους· καλεί την Επιτροπή να ενισχύσει το ρόλο του ΕΚΤ, να αναβαθμίσει την εικόνα του και να απλουστεύσει τις συναφείς ρυθμίσεις δημοσιονομικού ελέγχου θεσπίζοντας απλές και αποτελεσματικές διαδικασίες συνεργασίας μεταξύ των αρχών διαχείρισης και των υπηρεσιών δημοσιονομικού ελέγχου·

55.

προτείνει, εν προκειμένω, να μελετηθεί η επανένταξη των προγραμμάτων περιφερειακού ενδιαφέροντος του ΕΓΤΑΑ (άξονες 3 και 4) στο ανωτέρω πλαίσιο· απορρίπτει, ωστόσο, το ενδεχόμενο η επανένταξη αυτή να οδηγήσει σε μείωση των προϋπολογισμών που προορίζονται για το ΕΤΠΑ και το ΕΓΤΑΑ· ζητεί τον καθορισμό δεσμευτικών στόχων για τα κράτη μέλη και τις περιφέρειες προκειμένου να συγκροτηθούν εναρμονισμένες διοικητικές δομές για τα διαθρωτικά ταμεία της ΕΕ και τα προγράμματα αγροτικής ανάπτυξης περιφερειακού ενδιαφέροντος·

56.

ζητεί την αναθεώρηση του κανονισμού για τη διασυνοριακή συνεργασία στα εξωτερικά σύνορα και του τρέχοντος ευρωπαϊκού μηχανισμού γειτονίας και εταιρικής σχέσης, με στόχο την ενσωμάτωση των συναφών κονδυλίων στο στόχο 3 (ευρωπαϊκή εδαφική συνεργασία)·

57.

χαιρετίζει τους στόχους των συμβάσεων εταιρικής σχέσης στον τομέα της ανάπτυξης και των επενδύσεων που προτείνει η Επιτροπή αντί των εθνικών στρατηγικών πλαισίων αναφοράς που προετοίμαζε στο παρελθόν για επί μέρους κράτη μέλη· ζητεί να καθοριστούν στην παρούσα φάση βασικές επενδυτικές προτεραιότητες με στόχο την υλοποίηση της στρατηγικής Ευρώπη 2020 και την επίτευξη άλλων στόχων όσον αφορά την πολιτική για τη συνοχή· κρίνει απαραίτητη την ταχύτερη δυνατή διευκρίνιση του επιμερισμού των αρμοδιοτήτων μεταξύ των διαφόρων εμπλεκόμενων επιπέδων και ζητεί τη διατήρηση των εθνικών και/ή περιφερειακών και τοπικών αρμοδιοτήτων σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας· ζητεί σαφή δέσμευση για την προσήκουσα συμμετοχή των εταίρων στις συμβάσεις εταιρικών σχέσεων στους τομείς της ανάπτυξης και των επενδύσεων·

58.

υποστηρίζει ότι η διατήρηση των επιχειρησιακών προγραμμάτων είναι το σημαντικότερο μέσο για την υλοποίηση συγκεκριμένων επενδυτικών προτεραιοτήτων που προβλέπονται στα στρατηγικά έγγραφα· ζητεί, στο πλαίσιο αυτό, τον καθορισμό σαφών και μετρήσιμων στόχων·

59.

ζητεί τη δεσμευτική συμμετοχή περιφερειακών και τοπικών αρχών και ενώσεών τους, σύμφωνα με τα συνταγματικά και θεσμικά συστήματα των επί μέρους κρατών μελών, σε όλα τα στάδια λήψης αποφάσεων της πολιτικής για τη συνοχή (στρατηγικός σχεδιασμός, κατάρτιση και διαπραγμάτευση συμφωνιών εταιρικών σχέσεων στους τομείς της ανάπτυξης και επενδύσεων και επιχειρησιακά προγράμματα, παρακολούθηση και αξιολόγηση), με διαρθρωμένο και συστηματικό τρόπο· θεωρεί απαραίτητο να υπάρξει η κατάλληλη σχετική πρόνοια στους κανονισμούς για τα διαρθρωτικά ταμεία·

60.

θεωρεί ότι οιαδήποτε μελλοντική στρατηγική για τη χρήση του ΕΚΤ θα είναι αποτελεσματικότερη εάν συμμετέχουν τα περιφερειακά και τοπικά επίπεδα διακυβέρνησης, που είναι ικανά να προσαρμόσουν τους στρατηγικούς στόχους στα συγκεκριμένα εδαφικά χαρακτηριστικά με βάση ένα διαρθρωμένο διάλογο με όλους τους ενδιαφερομένους·

61.

στηρίζει το σύστημα καθορισμού θεματικών προτεραιοτήτων που πρότεινε η Επιτροπή· επισημαίνει ότι, όσο χαμηλότερο είναι το επίπεδο ανάπτυξης ενός κράτους μέλους ή μιας περιφέρειας, τόσο ευρύτερος πρέπει να είναι ο κατάλογος προτεραιοτήτων, ενώ πρέπει να λαμβάνονται υπόψη οι ειδικές περιφερειακές αναπτυξιακές ανάγκες και να διασφαλίζεται ταυτόχρονα ότι η θεματική αυτή προσέγγιση του προγραμματισμού των διαρθρωτικών ταμείων και του ταμείου συνοχής δεν μπορεί να εφαρμόζεται εις βάρος της ολοκληρωμένης προσέγγισης με βάση με την περιοχή·

62.

ζητεί από τα κράτη μέλη, σε περίπτωση καθορισμού ορισμένων δεσμευτικών προτεραιοτήτων για όλα τα κράτη μέλη, να περιλάβουν μεταξύ των προτεραιοτήτων τους την καινοτομία, τις υποδομές, τις μεταφορές και τη διαχείριση πόρων, αλλά εκτιμά ότι θα πρέπει να υπάρχει κάποιο περιθώριο ελιγμών, ώστε να λαμβάνονται υπόψη η κλίμακα των προγραμμάτων, το βασικό σενάριο σε κάθε περιφέρεια και τα αποτελέσματα που πρέπει να επιτευχθούν, προκειμένου οι προτεραιότητες αυτές να διαμορφωθούν με βάση τις ειδικές ανάγκες κάθε περιφέρειας· τονίζει, σε αυτό το πλαίσιο, ότι η καινοτομία πρέπει νοείται υπό την ευρεία έννοια, σύμφωνα με την εμβληματική πρωτοβουλία «Ένωση Καινοτομίας»· σημειώνει ότι οι ΜΜΕ αποτελούν την κύρια πηγή θέσεων απασχόλησης στην ΕΕ και φυτώριο επιχειρηματικών ιδεών· τονίζει ότι πρέπει να συνεχιστεί και να ενταθεί η ενίσχυση των ΜΜΕ λόγω του κεντρικού ρόλου τον οποίο μπορούν να διαδραματίσουν για την υλοποίηση της στρατηγικής Ευρώπη 2020· τονίζει ότι, σε συνδυασμό με την Ένωση Καινοτομίας, θα πρέπει να ακολουθηθεί μια ευρεία αντίληψη όσον αφορά τις ανάγκες για καινοτομία, ενώ παράλληλα θα πρέπει να εξακολουθήσει να διευκολύνεται η πρόσβαση των ΜΜΕ στη χρηματοδότηση· υπογραμμίζει ότι πρέπει να υπάρχει η δυνατότητα να προτείνονται και να εφαρμόζονται περαιτέρω προτεραιότητες σε εθελοντική βάση και σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας· ζητεί να περιληφθούν στους προτεινόμενους τομείς προτεραιότητας οι τομείς της ενέργειας, της εκπαίδευσης και της κατάρτισης και δράσεις για την καταπολέμηση της φτώχειας·

63.

ζητεί ως θέμα αρχής την αποφυγή καθυστερήσεων στην έναρξη του προγράμματος και εν γένει την ταχύτερη εκτέλεση των διαδικασιών λήψης αποφάσεων και αξιολόγησης· υπογραμμίζει ότι αυτό έχει μεγάλη σημασία ιδίως για τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις· ζητεί επίσης βελτίωση του τεχνικού εξοπλισμού που διαθέτουν οι εμπλεκόμενες διοικητικές αρχές, στενότερη διασύνδεση μεταξύ των αρχών αυτών, μείωση των υποχρεώσεων δημοσίευσης και σημαντική συρρίκνωση των προθεσμιών για τις προσκλήσεις υποβολής προσφορών και τις αιτήσεις· ζητεί από την Επιτροπή να αξιολογήσει κατά πόσον θα μπορούσαν να δημιουργηθούν πιλοτικοί τομείς για να δοκιμασθούν νέοι κανονισμοί σε μικρότερη κλίμακα προτού να τεθούν σε εφαρμογή στις υπόλοιπες περιφέρειες, προκειμένου να διαπιστωθούν πιθανά προβλήματα εφαρμογής·

64.

ζητεί η χρηματοδότηση στο πλαίσιο των εταιρικών σχέσεων στους τομείς της ανάπτυξης και των επενδύσεων να υπόκειται σε συγκεκριμένες δεσμεύσεις που θα καθορίζονται με διάλογο μεταξύ της Επιτροπής και των κρατών μελών· εκτιμά ότι οι προκαθορισμένες αυτές προϋποθέσεις πρέπει να επιβάλλουν στα κράτη μέλη την υλοποίηση μεταρρυθμίσεων ώστε να διασφαλίζεται η αποδοτική χρήση των κονδυλίων στους τομείς που σχετίζονται άμεσα με την πολιτική για τη συνοχή, τις οποίες, όταν απαιτείται, τα κράτη μέλη θα καλούνται να υλοποιήσουν και ότι η διάθεση των κονδυλίων θα υπόκειται στις προϋποθέσεις αυτές· ζητεί να υπάρχει η δυνατότητα οι παράγοντες που εμπλέκονται στη διαχείριση των επιχειρησιακών προγραμμάτων να επηρεάζουν τις προϋποθέσεις· κρίνει σκόπιμο οι προϋποθέσεις αυτές να περιλαμβάνουν συγκεκριμένα την πλήρη εφαρμογή της υφιστάμενης νομοθεσίας της ΕΕ (στους τομείς της ρύθμισης των τιμών, των διαδικασιών σύναψης συμβάσεων, των μεταφορών, του περιβάλλοντος και της υγείας κ.λπ.) με στόχο την πρόληψη των παρατυπιών και τη διασφάλιση της αποτελεσματικότητας· απορρίπτει, ωστόσο, κριτήρια, τα οποία επιβάλλουν στα κράτη μέλη να προβούν σε θεμελιώδεις κοινωνικές και οικονομικές μεταρρυθμίσεις· όλες οι προϋποθέσεις θα πρέπει να σέβονται πλήρως τις αρχές της επικουρικότητας και της εταιρικής σχέσης·

65.

εκτιμά ότι η τυχόν επιβολή νέων προϋποθέσεων δεν πρέπει να οδηγεί σε πρόσθετη διοικητική επιβάρυνση των συμμετεχόντων φορέων· υποστηρίζει την ανάπτυξη συνεκτικών, τυποποιημένων συστημάτων επιβολής κριτηρίων τόσο για το ΕΤΠΑ όσο και για το ΕΚΤ, τα οποία θα επιδέχονται αντικειμενική αξιολόγηση·

66.

θεωρεί την Επιτροπή υπεύθυνη για τη θέσπιση προϋποθέσεων και τον έλεγχο της εφαρμογής τους και προτείνει να υπάρξουν αντίστοιχα σχέδια δράσης για τα κράτη μέλη και τις περιφέρειες·

67.

χαιρετίζει την πρόταση της Επιτροπής για μεγαλύτερη εστίαση της πολιτικής για τη συνοχή στα αποτελέσματα μέσω του εκ των προτέρων καθορισμού κατάλληλων στόχων και δεικτών· τονίζει ότι οι δείκτες αυτοί θα πρέπει να είναι ολιγάριθμοι, σαφώς καθορισμένοι, μετρήσιμοι και να συνδέονται άμεσα με τον αντίκτυπο της χρηματοδότησης και ότι θα πρέπει να καθορίζονται από κοινού με τις περιφέρειες/τα κράτη μέλη· θεωρεί, ωστόσο, ότι όλα τα προτεινόμενα μέσα και κριτήρια για τη μέτρηση των επιδόσεων θα πρέπει να εξακολουθήσουν να βασίζονται σε μια ποιοτική προσέγγιση ως προς τα προγράμματα·

68.

θεωρεί ότι οι δείκτες που καθορίζουν τη χρηματοδότηση των περιφερειών από τα διαρθρωτικά ταμεία και το Ταμείο Συνοχής πρέπει να βασίζονται στα πιο πρόσφατα στατιστικά στοιχεία της Eurostat, προκειμένου να λαμβάνουν πλήρως υπόψη τον οικονομικό και κοινωνικό αντίκτυπο της κρίσης στις περιφέρειες·

69.

κρίνει ότι θα πρέπει να αυξηθεί η αποτελεσματικότητα και η διαφάνεια του ΕΚΤ, μέσω δράσεων προσανατολισμένων περισσότερο στα αποτελέσματα και ζητεί να καθορισθούν εκ των προτέρων σαφείς και μετρήσιμοι στόχοι και δείκτες επιδόσεων, άμεσα σχετιζόμενοι με το σκοπό της χρηματοδότησης, οι οποίοι θα μετρούν συγκεκριμένα πόσο επιτυχής είναι η καταπολέμηση της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού και η ένταξη σε απασχόληση ποιότητας· κρίνει απαραίτητη τη συμμετοχή όλων των παραγόντων που εμπλέκονται σε όλα τα επίπεδα διακυβέρνησης στον καθορισμό αυτών των στόχων και δεικτών, στόχοι και δείκτες που θα πρέπει να καθορίζονται με σαφήνεια και εγκαίρως σε σχέση με την πρόβλεψη της χρηματοδότησης, έτσι ώστε τόσο τα κράτη μέλη όσο και η Επιτροπή να μπορούν να αξιολογούν τα επιτευχθέντα αποτελέσματα και να κάνουν χρήση της κτηθείσας εμπειρίας στο επόμενο στάδιο προγραμματισμού· υποστηρίζει την πρόταση της Επιτροπής να εξαρτάται η κατανομή των κονδυλίων του ΕΚΤ από ex-ante προϋποθέσεις, μεταξύ των οποίων και από την προϋπόθεση της μεταφοράς της νομοθεσίας της ΕΕ και την υιοθέτηση των στόχων της ΕΕ, στοιχεία απαραίτητα για την επιτυχία των μέτρων του ΕΚΤ, καθώς και από διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις και κατάλληλες διοικητικές ικανότητες· τονίζει ότι ο προσανατολισμός προς τα αποτελέσματα δεν πρέπει να αποβαίνει εις βάρος μικρών δικαιούχων ή στη δημιουργία νέων εμποδίων πρόσβασης ή κινδύνων για τους δικαιούχους αυτούς·

70.

θεωρεί τη δημόσια και ιδιωτική συγχρηματοδότηση ως μία από τις θεμελιώδεις αρχές της πολιτικής για τη συνοχή· ζητεί την επανεξέταση του μέγιστου μεριδίου χρηματοδότησης της ΕΕ, το οποίο θα πρέπει να λαμβάνει περισσότερο υπόψη τα περιφερειακά επίπεδα ανάπτυξης, την ευρωπαϊκή προστιθέμενη αξία και τα είδη των χρηματοδοτούμενων μέτρων και, αναλόγως, να αυξάνεται ή να μειώνεται·

71.

καλεί τα κράτη μέλη και τις περιφέρειες να ακολουθούν μια μακρόπνοη προοπτική στον προγραμματισμό των πιστώσεων συγχρηματοδότησης και να τις ενισχύουν μέσω χρηματοοικονομικών τεχνικών·

72.

ζητεί, σε συνδυασμό με τις άμεσες επιδοτήσεις επιχειρήσεων, να λαμβάνεται υπόψη το γεγονός ότι η πολιτική για τη συνοχή, αντί να επηρεάζει τις αποφάσεις που λαμβάνουν οι επιχειρήσεις – ιδίως οι μεγάλες επιχειρήσεις – για τον τόπο εγκατάστασης της επιχείρησης, καταλήγει να εισπράττεται από επιχειρήσεις οι οποίες έχουν ήδη λάβει τις σχετικές αποφάσεις (φαινόμενο αντιπαραγωγικής δαπάνης) και ζητεί, ως εκ τούτου, η χρηματοδοτική ενίσχυση των ιδιωτικών επιχειρήσεων να επικεντρώνεται σε επενδύσεις στον τομέα της έρευνας και της ανάπτυξης ή να παρέχεται, συχνότερα απ’ ό, τι ισχύει σήμερα, έμμεσα μέσω της υποστήριξης των υποδομών· ζητεί επίσης να περιληφθούν στο γενικό κανονισμό για τα διαρθρωτικά ταμεία σαφείς διατάξεις που θα αποκλείουν την παροχή οιασδήποτε ενωσιακής χρηματοδότησης για μετεγκαταστάσεις επιχειρήσεων εντός της Ένωσης, μειώνοντας σημαντικά το κατώφλι για τον έλεγχο των επενδύσεων αυτού του είδους, αποκλείοντας τις μεγάλες επιχειρήσεις από τις άμεσες επιδοτήσεις και θέτοντας δεκαετές όριο στη διάρκεια δραστηριοποίησης·

73.

αναγνωρίζει το αποτέλεσμα μόχλευσης που έχουν τα νέα χρηματοπιστωτικά μέσα και τις δυνατότητές τους να κινητοποιούν επενδύσεις, υποστηρίζει την αυξημένη χρηματοδότηση από δανειακά κεφάλαια εν γένει και ζητεί την επέκταση της χρήσης των ανανεούμενων μέσων χρηματοδότησης στους επιλέξιμους τομείς χρηματοδότησης που αποδεικνύονται καταλληλότεροι· ζητεί, προς το σκοπό αυτό, απλοποίηση των διαδικασιών και μεγαλύτερη ασφάλεια δικαίου σε όλη τη διάρκεια της περιόδου ενίσχυσης, καθώς και τη δημιουργία μητρώου της ΕΕ στο οποίο θα καταγράφονται τα έργα στα οποία χορηγούνται δάνεια και τα έργα που επιδοτούνται· ζητεί τη δυνατότητα προσαρμογής των μέσων ώστε να διασφαλίζεται ότι είναι βιώσιμα και εφικτά για όλες τις περιφέρειες και τις πόλεις· εκτιμά ότι, το αργότερο μετά το πέρας της περιόδου χρηματοδότησης, η ευθύνη για τη χρήση των κονδυλίων θα πρέπει να περνά σε εθνικό επίπεδο ή σε επίπεδο έργου· σημειώνει ότι κατά την τρέχουσα περίοδο δεν ακολούθησαν όλα τα κράτη μέλη μια αποκεντρωμένη προσέγγιση όσον αφορά μέσα χρηματοδότησης όπως το JESSICΑ· τονίζει ότι είναι αναγκαίο οι πόλεις να έχουν άμεση πρόσβαση·

74.

τονίζει ότι η επιχορήγηση πρέπει να θεωρείται σε κάθε περίπτωση επιλογή και ότι τα άμεσα ενδιαφερόμενα μέρη πρέπει να φέρουν την ευθύνη για τη χρήση του χρηματοδοτικού μίγματος που είναι το πλέον ενδεδειγμένο για τις περιφερειακές ανάγκες τους·

75.

φρονεί ότι η ΕΤΕ πρέπει να αναλάβει πιο δυναμικό ρόλο στη χρηματοδότηση των υποδομών ΔΕΔ· ζητεί να δοθεί μεγαλύτερη έμφαση στις αυτοσυντηρούμενες συμπράξεις δημόσιου-ιδιωτικού τομέα· θεωρεί καταρχήν ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έχει μείζονα ευθύνη στο πλαίσιο αυτό όσον αφορά τη διασφάλιση διαφάνειας, καθώς και τη λήψη αποφάσεων και την εποπτεία·

76.

επικροτεί την αποτελεσματική συνεργασία μεταξύ της ΕΤΕ και της Επιτροπής για την υλοποίηση τριών κοινών πρωτοβουλιών – JESSICA, JEREMIE και JASMINE – οι οποίες αναμένεται να αυξήσουν την αποδοτικότητα και την αποτελεσματικότητα της πολιτικής για τη συνοχή και να βελτιώσουν τη λειτουργία των διαρθρωτικών ταμείων· καλεί την Επιτροπή να συνεχίσει να εγκρίνει ενεργά κοινές πρωτοβουλίες με την ΕΤΕ, ιδίως στο πεδίο της πολιτικής για τη συνοχή, και να διασφαλίσει χρηματοδοτική ενίσχυση για τις ΜΜΕ·

77.

θεωρεί τις συνολικές επιχορηγήσεις σε επίπεδο υποπεριφέρειας ως το κατάλληλο μέσο για την ανάπτυξη ανεξάρτητων στρατηγικών καινοτομίας σύμφωνα με τους στόχους της ευρωπαϊκής περιφερειακής πολιτικής·

78.

απορρίπτει ωστόσο τις ποσοστώσεις ή τις δεσμεύσεις για συνολικές επιχορηγήσεις, διότι θα μπορούσαν να αποτελέσουν εμπόδιο στον καθορισμό γενικών προτεραιοτήτων σύμφωνα με τις ανάγκες των περιφερειών·

79.

θεωρεί ότι το σύστημα των επταετών περιόδων προγραμματισμού για την πολιτική συνοχής αποδείχθηκε αποτελεσματικό και θα πρέπει να διατηρηθεί τουλάχιστον έως το τέλος της επόμενης περιόδου προγραμματισμού (2020)· ζητεί ωστόσο την ανάπτυξη ενός συστήματος ταχύτερης στρατηγικής επανεκτίμησης των βασικών όρων, ώστε να μπορεί η ΕΕ να ανταποκρίνεται ταχύτερα και με μεγαλύτερη ευελιξία σε έκτακτα συμβάντα (χρηματοπιστωτικές κρίσεις, ενεργειακές κρίσεις ή φυσικές καταστροφές)·

80.

υπογραμμίζει ωστόσο ότι ο προϋπολογισμός της ΕΕ υπό τη σημερινή δομή του και οι μηχανισμοί διάθεσης των πιστώσεών του, που βασίζονται στους κανονισμούς για τα διάφορα ταμεία, αποδείχθηκαν αποτελεσματικοί ιδίως για την υλοποίηση της πολιτικής για τη συνοχή και της διαρθρωτικής πολιτικής, και ότι, κατά συνέπεια, τροποποιήσεις θα πρέπει να γίνουν μόνο στις διαδικασίες που αποδείχθηκαν αναποτελεσματικές ή σε περιπτώσεις που οι ρυθμίσεις αντίκεινται στο δημοσιονομικό κανονισμό· υποστηρίζει, στο πλαίσιο αυτό, τις προτάσεις της Επιτροπής για εναρμόνιση των κανόνων που διέπουν όλα τα διαθέσιμα κονδύλια για την περιφερειακή ανάπτυξη· ζητεί, ωστόσο, να επιδεικνύεται μέγιστη προσοχή σε κάθε τροποποίηση, ακόμα και στις επουσιώδεις, όταν πρόκειται για καθιερωμένες, ορθές και δοκιμασμένες δομές, προκειμένου να αποφεύγονται οι δυσλειτουργίες και η αβεβαιότητα για τους εθνικούς και περιφερειακούς φορείς διαχείρισης και η αυξημένη επιβάρυνση των δικαιούχων, ιδίως αυτών με μικρή δομή και περιορισμένες δυνατότητες·

81.

θεωρεί εφικτή την ενσωμάτωση των στόχων της στρατηγικής Ευρώπη 2020 στο υπάρχον σύστημα στόχων και ταμείων· απορρίπτει οιαδήποτε υποδιαίρεση του προϋπολογισμού της ΕΕ με βάση τις θεωρητικές έννοιες «ευφυής», «χωρίς αποκλεισμούς» ή «βιώσιμη» ανάπτυξη, καθώς και τον κατακερματισμό της πολιτικής για τη συνοχή σε διάφορα κεφάλαια του προϋπολογισμού· θεωρεί ότι η πολιτική αυτή πρέπει να έχει δικό της κεφάλαιο στον προϋπολογισμό της ΕΕ·

82.

θεωρεί ότι η πολιτική για τη συνοχή μετά το 2013 είναι σε θέση να συμβάλει ακόμη περισσότερο σε περαιτέρω και βιώσιμη ανάπτυξη των περιφερειών της ΕΕ και ότι συνιστά πολιτική αποφασιστικής σημασίας για τη διατομεακή εφαρμογή της στρατηγικής Ευρώπη 2020 και, ως εκ τούτου, ζητεί να διατεθούν για την πολιτική αυτή οι ίδιες τουλάχιστον πιστώσεις στον προϋπολογισμό·

83.

υπενθυμίζει ότι το Ευρωπαϊκό Ελεγκτικό Συνέδριο (ΕΕΣ) επί σειράν ετών αναφέρει ότι οι πληρωμές στον τομέα της συνοχής παρουσιάζουν ποσοστό σφάλματος που υπερβαίνει το 5 %, σημειώνοντας ωστόσο ότι το ποσοστό αυτό μειώθηκε σε σχέση με το 11 % που ήταν στην τελευταία διαδικασία απαλλαγής, όπως δείχνει η ετήσια έκθεση του ΕΕΣ, και ότι τα συστήματα εποπτείας και ελέγχου είναι αποτελεσματικά μόνον εν μέρει· ζητεί επίσης να διασαφηνιστεί η μέθοδος υπολογισμού των σφαλμάτων, δεδομένου ότι οι ασυμφωνίες μεταξύ των στοιχείων του Ευρωπαϊκού Ελεγκτικού Συνεδρίου και της Επιτροπής δημιουργούν σύγχυση και δυσπιστία όσον αφορά τα επίσημα στοιχεία·

84.

ζητεί τη θέσπιση αυστηρότερων κανόνων ελέγχου για τις περιπτώσεις παρατυπιών στη χρήση των διαρθρωτικών ταμείων έναντι κρατών μελών που παρουσιάζουν υψηλό επίπεδο παρατυπιών σε σχέση με τη χρήση των χρημάτων από τα διαρθρωτικά ταμεία, και τη θέσπιση διαδικασίας συστηματικής διακοπής και αναστολής πληρωμών μόλις υπάρξουν στοιχεία τα οποία υποδηλώνουν σημαντική ανεπάρκεια όσον αφορά τη λειτουργία των διαπιστευμένων αρχών· ζητεί, παράλληλα, να καταργηθούν οι περιττοί έλεγχοι στα κράτη μέλη που διαθέτουν ικανοποιητικό σύστημα διαχείρισης πόρων· θεωρεί ότι οι αρχές της «σύμβασης εμπιστοσύνης» και του «ενιαίου εσωτερικού ελέγχου» θα πρέπει να εφαρμόζονται όποτε είναι δυνατόν·

85.

ζητεί από τα κράτη μέλη και τις δημόσιες αρχές να καθορίσουν τις αρχές ή τους φορείς που θα φέρουν την αποκλειστική ευθύνη για τη χρηστή διαχείριση των χρημάτων των διαρθρωτικών ταμείων·

86.

θεωρεί τις ετήσιες, ελεγμένες δηλώσεις διαχείρισης σε επίπεδο των διευθυντών υπηρεσιών που διαχειρίζονται τους πόρους (φορέας πληρωμών/διοικητική αρχή) κατάλληλο μέσο για την ενίσχυση της αλυσίδας υποβολής εκθέσεων και ελέγχου και υπογραμμίζει ότι θα πρέπει οπωσδήποτε να είναι ακριβές το περιεχόμενο των δηλώσεων αυτών· ζητεί, για το λόγο αυτό, ένα σύστημα κυρώσεων για ψευδείς δηλώσεις· εξακολουθεί να συντάσσεται με το στόχο των εθνικών δηλώσεων αξιοπιστίας·

87.

καλεί την Επιτροπή να αναλάβει, ήδη από την έναρξη της επόμενης περιόδου προγραμματισμού, μεγαλύτερη ευθύνη για τη βελτίωση των εθνικών διοικητικών διαδικασιών· θεωρεί, σε συνάρτηση με αυτό, ότι απαιτείται επειγόντως απλούστευση και διασάφηση της διαχείρισης των προγραμμάτων ενίσχυσης, ιδίως στον τομέα της δημοσιονομικής εκτέλεσης και του δημοσιονομικού ελέγχου· θεωρεί συνεπώς ότι η Επιτροπή έχει την ευθύνη της διενέργειας διαδικασιών διαπίστευσης των εθνικών και ομοσπονδιακών διοικήσεων και φορέων ελέγχου· θεωρεί ότι το δικαίωμα για απλουστευμένη και λιγότερο συχνή υποβολή εκθέσεων πρέπει να συνδέεται με την επιτυχή διαπίστευση και τη μείωση του ποσοστού σφαλμάτων·

88.

ζητεί, επίσης, ενίσχυση του εποπτικού ρόλου της Επιτροπής με την καθιέρωση της συστηματικής διακοπής και αναστολής των πληρωμών μόλις υπάρχουν επαρκώς τεκμηριωμένα αποδεικτικά στοιχεία για σημαντική ανεπάρκεια στη λειτουργία των διαπιστευμένων αρχών· καλεί επίσης την Επιτροπή να θεσπίσει πιο στιβαρά σχέδια για την αύξηση του ποσοστού ανάκτησης εσφαλμένων πληρωμών·

89.

ζητεί την απλοποίηση του συστήματος επιθεώρησης και τη μείωση των επιπέδων επιθεώρησης και την αποσαφήνιση των αντίστοιχων αρμοδιοτήτων της Επιτροπής και των κρατών μελών· ζητεί την εφαρμογή μιας διαδικασίας επιθεώρησης ενιαίου επιπέδου, βάσει της οποίας τα κράτη μέλη θα επιθεωρούν τα έργα και η Επιτροπή θα επιθεωρεί τα συστήματα επιθεώρησης των κρατών μελών·

90.

θεωρεί ότι, για τη βελτίωση της αποτελεσματικότητας των επιχειρησιακών προγραμμάτων, θα πρέπει να γίνεται μεγαλύτερη χρήση ανταγωνιστικών διαδικασιών για την επιλογή των έργων στο πλαίσιο των περιφερειών·

91.

ζητεί, προκειμένου να περιορισθεί η γραφειοκρατία, ευρύτερη γενίκευση της εφαρμογής τυποποιημένων διαδικασιών με υψηλότερες τυποποιημένες μονάδες κόστους και την κατ’ αποκοπή δήλωση των γενικών εξόδων, στις περιπτώσεις που το σύστημα αυτό κρίνεται κατάλληλο· ζητεί να λαμβάνεται περαιτέρω υπόψη η αρχή της αναλογικότητας, ήτοι να ισχύουν σαφώς λιγότερες υποχρεώσεις υποβολής εκθέσεων και διενέργειας ελέγχου κατά την υλοποίηση μικρότερων προγραμμάτων·

92.

ζητεί από την Επιτροπή να διατηρεί ένα ετήσιο δημόσιο «πίνακα παραλείψεων» για την ανεπαρκή και/ή καθυστερημένη εκπλήρωση των υποχρεώσεων υποβολής εκθέσεων και δημοσιοποίησης όσον αφορά παρατυπίες, κατάχρηση και απάτη κατά τη χρήση πόρων των διαρθρωτικών ταμείων· ζητεί η ενημέρωση αυτή να παρέχεται ανά κράτος μέλος και ανά ταμείο·

93.

εκφράζει την ανησυχία του για το γεγονός ότι η γραφειοκρατία εμποδίζει τις επιχειρήσεις και τους οργανισμούς μικρού μεγέθους να έχουν πρόσβαση στα διαρθρωτικά ταμεία· ζητεί τη μέγιστη δυνατή σαφήνεια στα κείμενα των κανονισμών και των τεχνικών εγγράφων·

94.

ζητεί για τη νέα περίοδο προγραμματισμού ετήσιες διαδικασίες εκκαθάρισης λογαριασμών που θα καλύπτουν και τα πολυετή προγράμματα·

95.

θεωρεί απαραίτητες τις αποτελεσματικότερες λύσεις ηλεκτρονικής διακυβέρνησης (ενιαία έντυπα) για το συνολικό σύστημα εκτέλεσης και ελέγχου· ζητεί ανταλλαγή εμπειριών μεταξύ των κρατών μελών υπό το συντονισμό της Επιτροπής και συντονισμένη εφαρμογή μέσω ομίλων διοικητικών αρχών και ελεγκτικών φορέων·

96.

υποστηρίζει την πρόταση της Επιτροπής για απόδοση δαπανών στις εθνικές αρχές μόνο μετά την καταβολή της αντίστοιχης χρηματοδότησης της ΕΕ στους δικαιούχους· θεωρεί ότι έτσι θα επιταχυνθούν οι διαδικασίες αποπληρωμής και θα δοθούν τα απαραίτητα κίνητρα για τη διενέργεια αυστηρών εθνικών ελέγχων· ωστόσο, επισημαίνει ότι ενδέχεται να ανακύψουν προβλήματα ρευστότητας σε κράτη μέλη και περιφέρειες και γι’ αυτό πρέπει να βρεθούν λύσεις αντιστάθμισης του κινδύνου·

97.

θεωρεί ότι η μεγαλύτερη εστίαση των πληρωμών στα αποτελέσματα που ζητεί η Επιτροπή ενέχει την αντίφαση ότι τα αποτελέσματα θα επιτευχθούν μελλοντικά και μόνο αφού προηγηθεί η χρηματοδότηση των προγραμμάτων· φοβάται ότι η παρακολούθηση θα είναι υπερβολικά γραφειοκρατική αλλά θεωρεί εύλογες τις απαιτήσεις βάσει των οποίων η πληρωμή θα συνδέεται με την αποδεδειγμένη συνέπεια μεταξύ των έργων και, για παράδειγμα, της στρατηγικής Ευρώπη 2020·

98.

φρονεί ότι ενώ η απόδοση των δαπανών θα πρέπει να πραγματοποιείται μετά την καταβολή της χρηματοδότησης της ΕΕ για τα έργα, οι δικαιούχοι δεν θα πρέπει να επιβαρύνονται περαιτέρω, όπως με την επιβολή επιτοκίων τα οποία δεν αντικατοπτρίζουν τον παράγοντα χαμηλού κινδύνου των δανείων αυτών από τράπεζες ή άλλα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα·

99.

ζητεί διαφοροποίηση των μηχανισμών κυρώσεων, μεταξύ άλλων με τη μορφή συστήματος επιβράβευσης των κρατών μελών που συμμορφούνται προς τις απαιτήσεις εφαρμογής, ιδίως μέσω διοικητικών διευκολύνσεων·

100.

υπενθυμίζει ότι, σε αντίθεση προς τα λοιπά διαρθρωτικά ταμεία, το ΕΚΤ χαρακτηρίζεται από τη στενή διασύνδεση με τις ομάδες στόχους που υποστηρίζει και πρέπει να διαμορφωθεί κατά τρόπο που να αφήνει περιθώρια για πολλά μικρής κλίμακας και τοπικά σχέδια· ζητεί να απαιτείται από τα κράτη μέλη να διοχετεύουν ταχέως τα κονδύλια στα έργα, ούτως ώστε να αποφεύγονται τα προβλήματα για τους μικρότερους δικαιούχους· καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να εξασφαλίσουν μεγαλύτερη ευελιξία κατά τη δημοσιονομική εκτέλεση των προγραμμάτων, να λαμβάνουν υπόψη την αρχή της αναλογικότητας όσον αφορά το χρόνο, τις προσπάθειες και την οικονομική συνεισφορά κατά τη θέσπιση των υποχρεώσεων επαλήθευσης και λογιστικού ελέγχου και να απλουστεύσουν τις διαδικασίες και να μειώσουν τα υπερβολικά διοικητικά βάρη και τυχόν εμπόδια προς όφελος των έργων και των δικαιούχων, προωθώντας με τον τρόπο αυτό την ικανότητα του ΕΚΤ να συμβάλει στην επίτευξη των στόχων της Ευρωπαϊκής Ένωσης στον τομέα της ανάπτυξης και της δημιουργίας θέσεων απασχόλησης· καλεί την Επιτροπή να διευρύνει τις επιλογές των διαχειριστικών οργάνων και των δικαιούχων όσον αφορά τις δυνατότητες χρηματοδότησης και να προτείνει τη δυνατότητα εναλλακτικών λύσεων σταθερού κόστους πέραν της παραδοσιακής λογιστικής·

101.

υποστηρίζει την πρόταση της Επιτροπής σύμφωνα με την οποία σε ορισμένες περιπτώσεις θα πρέπει να εφαρμόζονται συστηματικά οι κανόνες N+2 και N+3, ει δυνατόν όσον αφορά τις πιστώσεις των κρατών μελών, προκειμένου να παρέχεται μεγαλύτερη ευελιξία, με εξαίρεση τον πρώτο χρόνο χρηματοδότησης και τα διασυνοριακά προγράμματα, ενώ τυχόν άλλες παρεκκλίσεις από τον κανόνα της αυτόματης αποδέσμευσης θα πρέπει να ανακλούν απλώς την προσαρμογή στη διοικητική επιβάρυνση που επιβάλλουν οι νέες διατάξεις όσον αφορά το στρατηγικό προγραμματισμό, τον προσανατολισμό με βάση τα αποτελέσματα και την εκ των προτέρων επιβολή προϋποθέσεων· τάσσεται μάλιστα υπέρ της εφαρμογής ενός «κανόνα Ν+3» για τα διασυνοριακά προγράμματα, με σκοπό να λαμβάνονται υπόψη οι βραδύτερες διοικητικές διαδικασίες που οφείλονται στις υπάρχουσες γλωσσικές και πολιτισμικές προκλήσεις· θεωρεί ότι κατ’ αυτό τον τρόπο διασφαλίζεται μια σχέση ισορροπίας μεταξύ των επενδύσεων υψηλής ποιότητας και της ομαλής και ταχείας υλοποίησης του προγράμματος·

102.

τονίζει τη σημασία που έχει ο ευρωπαϊκός μηχανισμός γειτονίας και εταιρικής σχέσης (ENPI) για την πολιτική συνοχής στο πλαίσιο της διασυνοριακής συνεργασίας με κράτη εκτός της Ευρωπαϊκής Ένωσης· επισημαίνει τα τρέχοντα προβλήματα όσον αφορά την υλοποίηση του προγράμματος· είναι πεπεισμένο ότι τελικά θα αποδειχθεί αναγκαία η επανένταξη των προγραμμάτων διασυνοριακής συνεργασίας του ENPI στην πολιτική συνοχής· θεωρεί ότι η συνεργασία με τα γειτονικά κράτη στον τομέα των υποδομών (μεταφορές, ενέργεια και περιβάλλον) έχει ιδιαίτερα θετικό αντίκτυπο στις ευρωπαϊκές παραμεθόριες περιφέρειες· ζητεί η χρηματοδότηση του ENPI να εστιάζει περισσότερο στις στρατηγικές ανάγκες στους τομείς της ενέργειας και των υποδομών μεταφορών· υπογραμμίζει το ρόλο που μπορούν να διαδραματίσουν οι μακροπεριφέρειες στο πλαίσιο αυτό· ζητεί από την Επιτροπή να εξετάσει κατά πόσον υπάρχει δυνατότητα για αποτελεσματικότερες συνέργειες μεταξύ των πρωτοβουλιών στο πλαίσιο του ΕΤΠΑ, του ευρωπαϊκού μηχανισμού προενταξιακής βοήθειας, του μηχανισμού γειτονίας και εταιρικής σχέσης (ENPI) και του Ευρωπαϊκού Ταμείου Ανάπτυξης (ΕΤΑ)· ζητεί περαιτέρω από την Επιτροπή να αξιολογήσει κατά πόσον οι δομές που λειτουργούν ήδη στο πλαίσιο των περιφερειακών πολιτικών θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν και για τη διαχείριση του ENPΙ·

103.

υπογραμμίζει επίσης πόσο σημαντική είναι για τη συνοχή η διαδικασία διεύρυνσης της ΕΕ, στο πλαίσιο της οποίας ο ευρωπαϊκός μηχανισμός προενταξιακής βοήθειας (ΜΠΒ) βοηθά τις υποψήφιες χώρες να υλοποιήσουν ουσιαστικές και οργανωτικές προετοιμασίες για την εφαρμογή της πολιτικής για τη συνοχή· εφιστά την προσοχή στα προβλήματα υλοποίησης που παρατηρούνται στα κράτη μέλη· υπενθυμίζει τους πρωταρχικούς στόχους του ΜΠΒ, ιδιαίτερα όσον αφορά τη χρηματοδότηση της ανάπτυξης ικανοτήτων και της δημιουργίας θεσμών και τη στήριξη της προετοιμασίας των χωρών για την υλοποίηση της κοινοτικής πολιτικής για τη συνοχή, προκειμένου οι υποψήφιες χώρες να είναι έτοιμες για την πλήρη εφαρμογή του κοινοτικού κεκτημένου κατά την ένταξή τους· ζητεί από την Επιτροπή να εντοπίσει τα προβλήματα στην τρέχουσα λειτουργία του ΜΠΒ·

104.

επαναλαμβάνει την έκκλησή του προς την Επιτροπή Περιφερειακής Ανάπτυξης για συμμετοχή και συνυπευθυνότητα στον προσδιορισμό της μορφής που θα λάβουν μελλοντικά τα μέσα αυτά·

105.

αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στο Συμβούλιο, στην Επιτροπή και στους Προέδρους των περιφερειών και των ομόσπονδων κρατών της ΕΕ.

5.2.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 33/38

—

έχοντας υπόψη τις δεσμεύσεις σχετικά με τον όγκο της βοήθειας, τη βοήθεια προς την υποσαχάρια Αφρική και την ποιότητα της βοήθειας, οι οποίες ανελήφθησαν από την Ομάδα G8 στη διάσκεψη κορυφής του Gleneagles το 2005 και σε όλες τις επόμενες συνεδριάσεις των Ομάδων G8 και G20,

—

έχοντας υπόψη τη διακήρυξη της Χιλιετίας των Ηνωμένων Εθνών της 8ης Σεπτεμβρίου 2000,

—

έχοντας υπόψη την Ευρωπαϊκή Συναίνεση για την Ανάπτυξη (1) και τον Κώδικα Δεοντολογίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τη συμπληρωματικότητα και τον καταμερισμό της εργασίας στις αναπτυξιακές πολιτικές (2),

—

έχοντας υπόψη τη δήλωση του Παρισιού για την αποτελεσματικότητα της βοήθειας και το σχέδιο δράσης της Άκρα,

—

έχοντας υπόψη το άρθρο 208 της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το οποίο ορίζει ότι «η Ένωση λαμβάνει υπόψη τους στόχους της συνεργασίας για την ανάπτυξη κατά την εφαρμογή πολιτικών που ενδέχεται να επηρεάσουν τις αναπτυσσόμενες χώρες»,

—

έχοντας υπόψη το άρθρο 25, παράγραφος 1, στοιχείο β), του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1905/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 18ης Δεκεμβρίου 2006, για τη θέσπιση μηχανισμού χρηματοδότησης της αναπτυξιακής συνεργασίας (3) («Μηχανισμός Αναπτυξιακής Συνεργασίας» (ΜΑΣ)),

—

έχοντας υπόψη το άρθρο 61, παράγραφος 2, της Συμφωνίας του Κοτονού,

—

έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 6ης Απριλίου 2006 σχετικά με την αποτελεσματικότητα της βοήθειας και τη διαφθορά στις αναπτυσσόμενες χώρες (4),

—

έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 5ης Μαΐου 2010 που περιέχει τις παρατηρήσεις οι οποίες αποτελούν αναπόσπαστο τμήμα της απόφασης σχετικά με την απαλλαγή για την εκτέλεση του προϋπολογισμού του έβδομου, του όγδοου, του ένατου και του δέκατου Ευρωπαϊκού Ταμείου Ανάπτυξης για το οικονομικό έτος 2008 (5),

—

έχοντας υπόψη τη θέση του, της 3ης Φεβρουαρίου 2011, σχετικά με τη θέση του Συμβουλίου σε πρώτη ανάγνωση ενόψει της έγκρισης του κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου που τροποποιεί τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1905/2006 για τη θέσπιση μηχανισμού χρηματοδότησης της αναπτυξιακής συνεργασίας (6),

—

έχοντας υπόψη την ειδική έκθεση αριθ. 11/2010 του Ευρωπαϊκού Ελεγκτικού Συνεδρίου με τον τίτλο «Η διαχείριση εκ μέρους της Επιτροπής της γενικής δημοσιονομικής στήριξης των χωρών ΑΚΕ, της Λατινικής Αμερικής και της Ασίας»,

—

έχοντας υπόψη την Πράσινη Βίβλο της Επιτροπής προς το Συμβούλιο, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, την Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή και την Επιτροπή των Περιφερειών με τίτλο «Το μέλλον της δημοσιονομικής στήριξης της ΕΕ στις τρίτες χώρες» (COM(2010)0586),

—

έχοντας υπόψη το έγγραφο της Επιτροπής του 2007 με τίτλο «Κατευθυντήριες γραμμές για τον προγραμματισμό, το σχεδιασμό και τη διαχείριση της στήριξης από το γενικό προϋπολογισμό»,

—

έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής του 2008 με τίτλο «Δημοσιονομική βοήθεια: Ο αποτελεσματικός τρόπος χρηματοδότησης της ανάπτυξης;»

—

έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Οικονομικής Ανάπτυξης, Οικονομικών και Εμπορίου της Συνέλευσης Ίσης Εκπροσώπησης ΑΚΕ-ΕΕ σχετικά με τη δημοσιονομική στήριξη ως μέσο χορήγησης δημόσιας αναπτυξιακής βοήθειας στις χώρες ΑΚΕ,

—

έχοντας υπόψη το άρθρο 48 του Κανονισμού του,

—

έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Ανάπτυξης και τις γνωμοδοτήσεις της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων, της Επιτροπής Προϋπολογισμών και της Επιτροπής Ελέγχου του Προϋπολογισμού (Α7-0206/2011),

A.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η μείωση της φτώχειας και, τελικά, η εξάλειψή της αποτελούν τον μέγιστο στόχο της αναπτυξιακής πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης σύμφωνα με τις διατάξεις της Συνθήκης της Λισαβόνας,

B.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η δημοσιονομική στήριξη έχει καταστεί ένα από τα σημαντικότερα μέσα βοήθειας,

Γ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι ορισμένοι χορηγοί θεωρούν την γενική και τομεακή δημοσιονομική στήριξη ως ένα μέσο για την προώθηση της οικειοποίησης από τις χώρες εταίρους των αναπτυξιακών πολιτικών και των βιώσιμων μεταρρυθμιστικών διαδικασιών, την ενίσχυση των εθνικών θεσμών και των συστημάτων λογοδοσίας και την διευκόλυνση της ανάπτυξης, την μείωση της φτώχειας και την επίτευξη των αναπτυξιακών στόχων,

Δ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι μια ανάπτυξη λειτουργικών ικανοτήτων είναι αναγκαία προκειμένου να δημιουργηθούν καταρχάς οι αναγκαίες προϋποθέσεις για προσεγγίσεις βάσει προγραμμάτων –συμπεριλαμβανομένης της δημοσιονομικής στήριξης ή πρόσθετων προτύπων,

E.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η δημοσιονομική στήριξη επιτρέπει την κάλυψη ορισμένων αδυναμιών της παραδοσιακής προσέγγισης του έργου (υψηλό κόστος συναλλαγών, κατακερματισμένα παράλληλα συστήματα) ενισχύοντας έτσι τη συνοχή και την αποτελεσματικότητα των ενωσιακών δράσεων που τονίζει η Συνθήκη της Λισαβόνας,

ΣΤ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η δημοσιονομική στήριξη θα πρέπει να συμβάλει στη βελτίωση της ποιότητας και της αποδοτικότητας της βοήθειας, με ιδιαίτερη αναφορά στις αρχές της οικειοποίησης και της εναρμόνισης, δεδομένου ότι ο πολιτικός διάλογος μεταξύ χορηγών και δικαιούχων χωρών καθιστά δυνατή την προσαρμογή των συνεισφορών στις προτεραιότητες που έχουν θέσει οι χώρες στο πλαίσιο των εθνικών στρατηγικών τους για τη μείωση της φτώχειας,

Ζ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι παρά τους κινδύνους που αναφέρονται από το Ευρωπαϊκό Ελεγκτικό Συνέδριο στις εκθέσεις του για την δημοσιονομική στήριξη, «η δυναμική προσέγγιση» των γενικών όρων της δημοσιονομικής στήριξης παραμένει ένα πολύ σημαντικό όργανο πολιτικού διαλόγου· λαμβάνοντας επίσης υπόψη ότι η δημοσιονομική στήριξη δεν μπορεί σε καμιά περίπτωση να θεωρείται ως «λευκή επιταγή»,

H.

λαμβάνοντας υπόψη ότι το σύνολο των δεσμεύσεων που αναλαμβάνονται από τις χώρες δικαιούχους έναντι των εταίρων τους ενδέχεται ενίοτε να καθιστούν δυσχερή την εκπλήρωσή τους, δεδομένου ότι οι όροι των χορηγών αποδεικνύονται ενίοτε αντιφατικοί,

Θ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι, μέχρι σήμερα, η Ευρωπαϊκή Ένωση είχε επικαλεσθεί περισσότερο την παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων (των λεγόμενων πρώτης γενεάς) στο πλαίσιο των συμφωνιών εταιρικής σχέσης παρά την παραβίαση των κοινωνικών, οικονομικών και πολιτιστικών δικαιωμάτων (των λεγόμενων δεύτερης γενεάς),

Ι.

λαμβάνοντας υπόψη ότι όλοι οι χορηγοί θα πρέπει να διαβουλεύονται μεταξύ τους ώστε να προλαμβάνεται κάθε ανακολουθία στο επίπεδο των όρων χορήγησης της βοήθειας,

ΙΑ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι –σύμφωνα με το άρθρο 2, παράγραφος 3, της Συνθήκης της Λισαβόνας– ένας από τους στόχους της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι η προώθηση μιας βιώσιμης κοινωνικής οικονομίας της αγοράς και ότι αυτό θα πρέπει να ισχύει και όσον αφορά την αναπτυξιακή πολιτική και την πολιτική γειτονίας,

ΙΒ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η ευθύνη που αναλαμβάνει η κυβέρνηση-εταίρος επί θεμάτων δημοσιονομικής διαχείρισης έναντι των πολιτών της αποτελεί σημαντικό παράγοντα της ανάπτυξης των ικανοτήτων της χάρη στον έλεγχο που ασκείται από το κοινοβούλιό της καθώς και στην πληροφόρηση της κοινωνίας των πολιτών στον τομέα των δημόσιων οικονομικών,

1.

χαιρετίζει την πρωτοβουλία της Επιτροπής που προσδιορίζεται μέσω της Πράσινης Βίβλου για το θέμα της δημοσιονομικής στήριξης, η οποία αποσκοπεί κατά πρώτον στην ενδογενή ανάπτυξη των χωρών-εταίρων και ζητεί να διευκρινισθούν τα κριτήρια επιλεξιμότητας για την δημοσιονομική στήριξη εις τρόπον ώστε να αποφευχθεί ο κίνδυνος ενδεχόμενων ολισθημάτων ή κακής χρήσης αυτού του είδους της βοήθειας λαμβανομένων υπόψη στοιχείων όπως οι δείκτες διαφθοράς των χωρών,

2.

εκφράζει ικανοποίηση για τη διαδικασία διαβούλευσης σε ευρωπαϊκό επίπεδο· ελπίζει ότι η διαδικασία χορήγησης δημοσιονομικής στήριξης θα αναλυθεί και θα βελτιωθεί με αντικειμενικό τρόπο, ούτως ώστε να αυξηθεί η αποδοτικότητά της·

3.

υπενθυμίζει ότι, σύμφωνα με τη Συνθήκη της Λισσαβόνας, η μείωση και εξάλειψη της φτώχειας αποτελεί τον μέγιστο στόχο της αναπτυξιακής πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης· τονίζει ότι η φτώχεια έχει πολλαπλές διαστάσεις όπως ανθρώπινη, οικονομική, κοινωνική-πολιτιστική, πολιτική, περιβαλλοντική, και διάσταση φύλου, και ότι όλες αυτές οι διαστάσεις πρέπει να λαμβάνονται υπόψη από την αναπτυξιακή πολιτική της Ένωσης·

4.

είναι της γνώμης ότι η βοήθεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης πρέπει να παράγει πραγματική ποιοτική αλλαγή στις χώρες εταίρους· αναγνωρίζει ότι η δημοσιονομική στήριξη αποτελεί αποτελεσματικό εργαλείο για την επίτευξη αυτού του στόχου, υπό τον όρο ότι, παράλληλα με την υπαγωγή της σε όρους, θα χρησιμοποιείται σε συνδυασμό με ένα αποτελεσματικό πολιτικό και στρατηγικό διάλογο·

5.

υπογραμμίζει τον καίριο και υποχρεωτικό ρόλο της συνοχής των πολιτικών για την εφαρμογή μιας αναπτυξιακής πολιτικής με σημαντικά αποτελέσματα· ζητεί ακόμη να επικεντρωθεί η εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην προώθηση της δημοκρατίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της ειρήνης και της ασφάλειας, που αποτελούν καίριες προϋποθέσεις μιας βιώσιμης ανάπτυξης· ζητεί πιο συστηματικές προσπάθειες για την ενσωμάτωση των μέτρων και την προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή και των μέτρων για τη μείωση των κινδύνων καταστροφών·

6.

είναι της άποψης ότι η φορολογία εξασφαλίζει μια ανεξάρτητη πηγή χρηματοδότησης για τη βιώσιμη ανάπτυξη και αποτελεί σημαντικό δεσμό μεταξύ των κυβερνήσεων και των πολιτών στις αναπτυσσόμενες χώρες· ζητεί την ανάπτυξη μιας βιώσιμης δημοσιονομικής διοίκησης και μιας συνεκτικής φορολογικής υποδομής που θα καταστούν μία από τις ύψιστες προτεραιότητες της δημοσιονομικής στήριξης· συνιστά στην πολιτική για τη δημοσιονομική στήριξη να ενσωματωθούν μέτρα για την καταπολέμηση των φορολογικών παραδείσων, τη φοροδιαφυγή και την παράνομη διαρροή κεφαλαίων·

7.

υπογραμμίζει την ανάγκη προσφυγής, εφόσον απαιτείται, στη μέθοδο της τομεακής δημοσιονομικής στήριξης προκειμένου να τεθούν περισσότερο στο στόχαστρο οι βασικοί κοινωνικοί τομείς, κυρίως η υγεία, η παιδεία, η στήριξη των πιο ευάλωτων ατόμων και ιδίως των ατόμων με αναπηρία·

8.

υπογραμμίζει ότι η δημοσιονομική στήριξη δεν πρέπει να χρησιμοποιείται για την εξυπηρέτηση συγκεκριμένων οικονομικών και στρατηγικών συμφερόντων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά για την επίτευξη των αναπτυξιακών στόχων των αναπτυσσόμενων χωρών και για να βοηθηθούν αυτές οι χώρες να επιτύχουν αυτούς τους στόχους, ιδίως με σκοπό την εξάλειψη της φτώχειας και της πείνας·

9.

υπενθυμίζει τον καινοτόμο ρόλο που διαδραματίζει η Ευρωπαϊκή Ένωση στον τομέα της δημοσιονομικής στήριξης καθώς και την προστιθέμενη αξία που επιφέρει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή χάρη στην τεχνογνωσία της επί του θέματος·

10.

επισημαίνει ότι η δημοσιονομική στήριξη μπορεί να ενισχύσει όχι μόνο την υποχρέωση λογοδοσίας των κυβερνήσεων, αλλά και τον συντονισμό των χορηγών μέσω του σχετικού διαλόγου όσον αφορά δημοσιονομικά ζητήματα· υπογραμμίζει ότι αυτό συνιστά πιθανό βήμα προόδου για τον καλύτερο συντονισμό μεταξύ των αναδυόμενων χορηγών·

11.

υπογραμμίζει, συνεπώς, την ικανότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης να παράγει επωφελή αποτελέσματα για τους άλλους θεσμικούς φορείς μέσω της εμπειρίας της, κυρίως με το Φόρουμ υψηλού επιπέδου για την αποτελεσματικότητα της βοήθειας στο Busan·

12.

υπογραμμίζει ότι η δυναμική προσέγγιση, που υιοθετήθηκε από την Επιτροπή καθώς και από τους περισσότερους χορηγούς δημοσιονομικής στήριξης, συνεπάγεται μια σειρά κινδύνων οι οποίοι πρέπει να ληφθούν δεόντως υπόψη· ζητεί από την Επιτροπή να διενεργήσει αξιολογήσεις, σε εθνικό επίπεδο, των πιθανών κινδύνων και οφελών της δημοσιονομικής στήριξης στις χώρες εταίρους·

13.

ζητεί από την Ευρωπαϊκή Ένωση να διαχειριστεί τη δημοσιονομική στήριξη με στόχο να διερευνήσει τη συμπληρωματική της σχέση με άλλα μέσα βοήθειας·

14.

τονίζει την ανάγκη ενίσχυσης τόσο των μηχανισμών παρακολούθησης της Επιτροπής όσο και του κοινοβουλευτικού ελέγχου και της πληροφόρησης της κοινωνίας των πολιτών στις χώρες δικαιούχους δημοσιονομικής στήριξης· τονίζει επίσης ότι η θέσπιση βέλτιστων διαδικασιών όσον αφορά τον έλεγχο των δημόσιων οικονομικών των δικαιούχων χωρών πρέπει να αποτελεί προϋπόθεση για οιαδήποτε εκταμίευση κονδυλίων·

15.

υπενθυμίζει ότι η ύπαρξη σαφώς καθορισμένων, δεόντως υποστηριζόμενων και επιμελώς ελεγχόμενων δεικτών έχει ουσιαστική σημασία για να καταστούν εμφανή τα απτά αποτελέσματα της δημοσιονομικής στήριξης σε τρίτες χώρες, και ότι οι σχετικές αρμόδιες για τον προϋπολογισμό αρχές πρέπει να ενημερώνονται τακτικά για τους δείκτες και τις κατευθυντήριες γραμμές που διαμορφώνουν τις διαδικασίες λήψης αποφάσεων σε σχέση με τη δημοσιονομική στήριξη· υπογραμμίζει ότι αυτοί οι δείκτες πρέπει να προσαρμόζονται καλύτερα στις επί μέρους ανάγκες των χωρών εταίρων για να αποφεύγεται η ενιαία και αδιαφοροποίητη προσέγγιση της Επιτροπής η οποία μπορεί να είναι αντιπαραγωγική·

16.

ζητεί η δημοσιονομική στήριξη να υπόκειται σε δημοκρατικό έλεγχο του προϋπολογισμού από τα κοινοβούλια στις δικαιούχους χώρες· ζητεί την ευρεία συμμετοχή των κοινοβουλίων και τη διαβούλευση με την κοινωνία των πολιτών στις χώρες εταίρους, έτσι ώστε να εξασφαλίζεται ότι λαμβάνονται δημοκρατικά οι αποφάσεις που αφορούν τη χρήση των πόρων της δημοσιονομικής στήριξης·

17.

ζητεί από την Επιτροπή να διασφαλίζει, πριν από τη χορήγηση δημοσιονομικής στήριξης, ότι οι στόχοι της παρέμβασης αποτελούν μέρος των εθνικών προγραμμάτων της αποδέκτριας χώρας και ότι γίνονται σεβαστές οι αρχές του συντονισμού, της συμπληρωματικότητας και της συνοχής σε σχέση με άλλους δωρητές, καθώς και η προσθετικότητα προς τους πόρους που διαθέτει η δικαιούχος χώρα·

18.

προκειμένου να εξασφαλισθεί η συνάφεια της δημοσιονομικής στήριξης, καλεί την Επιτροπή να εξορθολογίσει τη διαδικασία προγραμματισμού και σχεδιασμού με τη βελτίωση της εκπόνησης και τεκμηρίωσης των αποφάσεων δρομολόγησης επιχειρήσεων δημοσιονομικής στήριξης και, δεδομένων των περιορισμένων πόρων των αντιπροσωπειών, που συχνά περιορίζουν την ικανότητά τους να επιτελούν ορισμένες δραστηριότητες, καλεί την Επιτροπή να προβλέψει για την εκτέλεση επαρκές προσωπικό με κατάλληλα προσόντα, δεδομένου ότι η δημοσιονομική στήριξη απαιτεί διαφορετικές αναλυτικές ικανότητες όσον αφορά τη χρηματοδότηση έργων και προγραμμάτων·

19.

επιμένει σχετικά με τον ηγετικό ρόλο που πρέπει να διαδραματίσουν τα εθνικά κοινοβούλια των δικαιούχων χωρών, καθώς και οι τοπικές αρχές και οι οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών, καθώς βρίσκονται στην καταλληλότερη θέση για τον εντοπισμό των τομέων προτεραιότητας, την εκπόνηση των εγγράφων στρατηγικής ανά χώρα και τον έλεγχο των χορηγήσεων του προϋπολογισμού· απαιτεί από τα εθνικά κοινοβούλια να εγκρίνουν τα έγγραφα στρατηγικής ανά χώρα και τον πολυετή προϋπολογισμό μέσω διαβούλευσης με την κοινωνία των πολιτών, πριν από τον πολιτικό διάλογο με τους χορηγούς σχετικά με τη δημοσιονομική στήριξη, προκειμένου να ενισχυθεί ο κοινοβουλευτικός έλεγχος·

20.

υπογραμμίζει τη σημασία που έχει η αποτελεσματικότητα της αναπτυξιακής βοήθειας της ΕΕ· ζητεί να διαμορφωθούν σε επίπεδο ΕΕ μηχανισμοί ανεξάρτητης αξιολόγησης και μια διαδικασία υποβολής καταγγελιών που θα είναι προσβάσιμοι σε εκείνους που επηρεάζονται από τη βοήθεια της ΕΕ, αλλά και να υποστηριχθεί η δημιουργία μηχανισμών απόδοσης ευθυνών σε κάθε χώρα·

21.

ζητεί από την Επιτροπή να παράσχει έναν γενικό αριθμητικό απολογισμό της γενικής και τομεακής δημοσιονομικής στήριξης που παρέχεται στην τοπική αυτοδιοίκηση και να μελετήσει τις δυνατότητες και τους κινδύνους που σχετίζονται με την αποκέντρωση μέρους της δημοσιονομικής στήριξης ούτως ώστε να υπάρχει πραγματική οικειοποίηση από τους φορείς της τοπικής αυτοδιοίκησης·

22.

καλεί την Ευρωπαϊκή Ένωση να σεβαστεί και να προωθήσει τη γνήσια οικειοποίηση των αναπτυσσόμενων χωρών επί των αναπτυξιακών στρατηγικών τους και της ζητεί να απόσχει από την εκτόπιση των υπευθύνων για τη χάραξη πολιτικών σε εθνικό επίπεδο μέσω πολιτικού διαλόγου γύρω από τη δημοσιονομική στήριξη, διότι αυτό υπονομεύει τη δημοκρατική λογοδοσία και συμβάλλει στην αποπολιτικοποίηση της εγχώριας πολιτικής πραγματικότητας·

23.

θεωρεί ότι η δημοσιονομική στήριξη πρέπει να δώσει προτεραιότητα στους κυβερνητικούς τομείς με τον μεγαλύτερο αντίκτυπο στη μείωση της φτώχειας, κυρίως στα Υπουργεία Υγείας και Παιδείας·

24.

θεωρεί επίσης ότι η διάσταση του φύλου πρέπει να περιληφθεί και στη δημοσιονομική στήριξη, μέσω της ένταξής της σε όλα τα στάδια της διαδικασίας έγκρισης του προϋπολογισμού, της ενθάρρυνσης του διαλόγου με οργανώσεις γυναικών και της κατάρτισης ξεχωριστών δεικτών ανά φύλο·

25.

υπογραμμίζει ότι για την ενίσχυση της αμοιβαίας ευθύνης, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα πρέπει να ενισχύσει τον ρόλο της ως μεσολαβήτριας μεταξύ της κυβέρνησης, των κοινοβουλίων και της κοινωνίας των πολιτών και θεωρεί ότι, για τον σκοπό αυτόν, ένα ποσοστό της δημοσιονομικής στήριξης, που προορίζεται για την τεχνική συνδρομή για την ενίσχυση των τομεακών υπουργείων, θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί επίσης για την ενίσχυση των ικανοτήτων των κοινοβουλίων και της κοινωνίας των πολιτών προκειμένου να ασκούν πλήρως τον ρόλο τους όσον αφορά τον έλεγχο της δημοσιονομικής στήριξης·

26.

υπογραμμίζει τον πρωταρχικό ρόλο των χορηγών στην υποστήριξη των χωρών εταίρων κατά την ανάπτυξη των ικανοτήτων τους και τη θετική επίδραση της στήριξης τοπικών έργων στη μείωση της φτώχειας, σε μια ανάπτυξη χωρίς αποκλεισμούς και στη βιώσιμη ανάπτυξη στις χώρες εταίρους·

27.

εκφράζει ανησυχία για τις επιπτώσεις της μακρο-οικονομικής αποσταθεροποίησης και τις συνέπειες που μπορεί να έχει η απότομη διακοπή της δημοσιονομικής στήριξης στους πλέον ευαίσθητους πληθυσμούς· προτείνει την εφαρμογή, στο πλαίσιο μιας συντονισμένης πρακτικής των χορηγών και κατόπιν διαβούλευσης με την κοινωνία των πολιτών και με το κοινοβούλιο της χώρας εταίρου, ενός μηχανισμού σταδιακής μείωσης των πληρωμών της δημοσιονομικής στήριξης, ο οποίος θα μπορούσε να περιορίσει τις επιπτώσεις αυτές, να ευνοήσει τον πολιτικό διάλογο και να βοηθήσει στην εξεύρεση συμπεφωνημένων λύσεων για τα ανακύπτοντα προβλήματα·

28.

θεωρεί ότι η δημοσιονομική στήριξη, όπως και η προγραμματισμένη βοήθεια, πρέπει να αντιμετωπίζεται ως μεταβατικό μέσο και δεν πρέπει να εμποδίζει τις προσπάθειες για την ενίσχυση των ικανοτήτων των χωρών να συγκεντρώνουν δικούς τους πόρους μέσω, για παράδειγμα, της φορολογίας, ώστε να ανεξαρτητοποιηθούν από τις δωρεές τρίτων χωρών·

29.

ζητεί από τους χορηγούς να ενισχύσουν το συντονισμό και την προβλεψιμότητα της δημοσιονομικής στήριξης και υπογραμμίζει ότι πρέπει να είναι προετοιμασμένοι για να αναλάβουν δέσμευση μακροπρόθεσμα με τις χώρες εταίρους·

30.

καλεί την Ευρωπαϊκή Ένωση να λάβει όλα τα αναγκαία μέτρα, ώστε να υπάρξει δέσμευση από την πλευρά των τρίτων χωρών ότι θα επενδύσουν σε έναν μηχανισμό που θα προωθήσει τη χρηματοπιστωτική τους σταθερότητα·

31.

επιμένει για την αποτελεσματική τήρηση της υποχρέωσης του άρθρου 25, παράγραφος 1, στοιχείο β), του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1905/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 18ης Δεκεμβρίου 2006 για τη θέσπιση μηχανισμού χρηματοδότησης της αναπτυξιακής συνεργασίας (κανονισμός ΜΑΣ), το οποίο ορίζει ότι «η Επιτροπή χρησιμοποιεί μονίμως προσέγγιση που βασίζεται σε δείκτες αποτελεσμάτων και επιδόσεων και καθορίζει σαφώς και παρακολουθεί τις σχετικές προϋποθέσεις, στηρίζει δε τις προσπάθειες των χωρών εταίρων για την ανάπτυξη κοινοβουλευτικού ελέγχου και ικανοτήτων λογιστικού ελέγχου και για την αύξηση της διαφάνειας και της πρόσβασης του κοινού στις πληροφορίες»· παροτρύνει την Επιτροπή να εφαρμόσει τις υποχρεώσεις αυτές και για τη δημοσιονομική στήριξη δικαιούχων χωρών του Ευρωπαϊκού Ταμείου Ανάπτυξης (τις χώρες ΑΚΕ), για τις οποίες ισχύουν - μέχρι σήμερα - μόνο τα πιο τεχνικά κριτήρια του άρθρου 61, παράγραφος 2, της Συμφωνίας του Κοτονού·

32.

θεωρεί ότι, εφόσον η χρήση της δημοσιονομικής στήριξης είναι μια σημαντική στρατηγική απόφαση στο πεδίο των σχέσεων της Ένωσης με τις χώρες εταίρους, το άρθρο 290 της ΣΛΕΕ (πράξεις κατ’ εξουσιοδότηση) πρέπει να ισχύει για τον προσδιορισμό των κριτηρίων επιλεξιμότητας όσον αφορά αυτή τη μορφή βοήθειας, δίδοντας στο Συμβούλιο και στο Κοινοβούλιο, ως συννομοθέτες, πλήρεις εξουσίες συναπόφασης όσον αφορά την έγκρισή της, περιλαμβανομένου, εάν είναι αναγκαίο, του δικαιώματος ανάκλησης της κατ’ εξουσιοδότηση πράξης·

33.

υπενθυμίζει ότι σημαντικές αδυναμίες σε διάφορα επίπεδα, και κυρίως η χαλαρή διακυβέρνηση, ενδέχεται να στερήσουν τη δημοσιονομική στήριξη από αρκετές αναπτυσσόμενες χώρες·

34.

θεωρεί ότι οι αποφάσεις χρηματοδότησης της δημοσιονομικής στήριξης πρέπει να καθοδηγούνται όχι μόνον από τα αναμενόμενα οφέλη αλλά και από τους βραχυπρόθεσμους και μακροπρόθεσμους κινδύνους που διατρέχουν τόσο οι χώρες δότες όσο και οι χώρες εταίροι· σημειώνει ότι το Ελεγκτικό Συνέδριο στην ειδική έκθεσή του (7), είναι απολύτως σύμφωνο με την εκτίμηση αυτή, υπογραμμίζοντας το γεγονός ότι δεν έχει ακόμη αναπτυχθεί και εφαρμοσθεί ένα ορθό πλαίσιο διαχείρισης κινδύνων·

35.

ανησυχεί για το γεγονός ότι το Ελεγκτικό Συνέδριο στην ετήσια έκθεσή του σχετικά με τις δραστηριότητες που χρηματοδοτήθηκαν στο πλαίσιο του όγδοου, ένατου και δέκατου Ευρωπαϊκού Ταμείου Ανάπτυξης (ΕΤΑ) για το οικονομικό έτος 2009 διαπίστωσε ότι οι πληρωμές που αφορούν τη δημοσιονομική στήριξη επηρεάζονται από μεγάλη συχνότητα μη προσδιορίσιμων ποσοτικώς σφαλμάτων λόγω έλλειψης ορθά δομημένων και τυποποιημένων αποδείξεων σχετικά με τη συμμόρφωση προς τις προϋποθέσεις πληρωμής· ταυτόχρονα, επισημαίνει και χαιρετίζει την ουσιαστική βελτίωση στην απόδειξη της επιλεξιμότητας, όπως υπογράμμισε το Ελεγκτικό Συνέδριο στο πλαίσιο του δέκατου ΕΤΑ, η οποία οφείλεται στα σαφέστερα πλαίσια αξιολόγησης τα οποία χρησιμοποιούνται πλέον συστηματικά·

36.

υπενθυμίζει ότι οι δημόσιες επενδύσεις σε δημόσια αγαθά, όπως είναι η εκπαίδευση, η κοινωνική ασφάλιση, οι υποδομές και οι παραγωγικές ικανότητες, ιδίως όσον αφορά τη γεωργία των μικροκαλλιεργητών και την υποστήριξη στις τοπικές αγορές, έχουν πολύ μεγάλη σημασία για επιτυχημένες αναπτυξιακές στρατηγικές·

37.

καλεί την Επιτροπή να διασφαλίσει ότι τα ειδικά κριτήρια απόδοσης που σχετίζονται με τις κυμαινόμενες δόσεις εκταμίευσης ορίζουν σαφώς τους δείκτες, τους στόχους, τις μεθόδους υπολογισμού και τις πηγές επαλήθευσης και ότι οι εκθέσεις των αντιπροσωπειών παρέχουν με επίσημο και ορθά διαρθρωμένο τρόπο απόδειξη για την πρόοδο ως προς τη διαχείριση των δημοσίων οικονομικών, θέτοντας με σαφήνεια τα κριτήρια σύμφωνα με τα οποία πρέπει να αξιολογείται η πρόοδος, την πρόοδο που πραγματοποιήθηκε και τους λόγους για τους οποίους το πρόγραμμα μεταρρύθμισης ενδέχεται να μην εφαρμόστηκε σύμφωνα με το σχέδιο·

38.

ζητεί από την Επιτροπή να λάβει όλα τα αναγκαία μέτρα για να καταπολεμήσει τη διαφθορά στις δικαιούχους χώρες, συμπεριλαμβανομένης της αναστολής των εκταμιεύσεων εάν κριθεί απαραίτητο· στο πλαίσιο αυτό, καλεί την Επιτροπή να διατηρήσει στενό και τακτικό διάλογο με τις κυβερνήσεις-εταίρους επί θεμάτων διαφθοράς και να δώσει επαρκή προσοχή στις ανάγκες ανάπτυξης του ανθρώπινου δυναμικού ορισμένων δικαιούχων χωρών όσον αφορά τους μηχανισμούς υποχρέωσης λογοδοσίας και καταπολέμησης της διαφθοράς·

39.

θεωρεί τον προβλέψιμο χαρακτήρα της ροής των κονδυλίων βοήθειας ως έναν από τους πιο σημαντικούς παράγοντες για τη διασφάλιση της ποιότητας των δαπανών, δεδομένου ότι επιτρέπει στις χώρες εταίρους να πραγματοποιούν μακροπρόθεσμο σχεδιασμό των δαπανών τους και να χρηματοδοτούν βελτιωτικές δράσεις σε τομεακές πολιτικές· τάσσεται υπέρ της ενίσχυσης αυτής της προσέγγισης από τις φορολογικές πολιτικές των χωρών εταίρων και μέσω της κινητοποίησης των εγχώριων εσόδων πράγμα που, μακροπρόθεσμα, αναμένεται ότι θα οδηγήσει στη μείωση της εξάρτησης των εν λόγω χωρών από τη βοήθεια·

40.

υπενθυμίζει ότι η έλλειψη προόδου στο επίπεδο διαχείρισης των δημόσιων οικονομικών εξακολουθεί να αποκλείει σημαντικό αριθμό χωρών από την δημοσιονομική στήριξη·

41.

θεωρεί ότι η δημοσιονομική στήριξη πρέπει να υλοποιηθεί σταδιακά στις αναπτυσσόμενες χώρες· αρχικά θα είναι περιορισμένη και θα βαίνει αυξανόμενη ανάλογα με τη βελτίωση των ικανοτήτων των χωρών εταίρων·

42.

υπενθυμίζει ότι η δημοσιονομική στήριξη πρέπει να παρέχει τη δυνατότητα μείωσης της φτώχειας, και κυρίως προόδου στην επίτευξη των αναπτυξιακών στόχων της χιλιετίας και των αρχών όπως η εταιρική σχέση, η αποτελεσματικότητα της βοήθειας και η συνοχή των πολιτικών για την ανάπτυξη· υποστηρίζει την παροχή κινήτρων στη βάση αποτελεσμάτων, τονίζει όμως ότι κάθε είδους αστάθεια των εκταμιεύσεων πρέπει να είναι προβλέψιμη, στο μέτρο του δυνατού, ώστε να μην επιδρά αρνητικά στο δημοσιονομικό σχεδιασμό· υπενθυμίζει ότι δημοσιονομική στήριξη πρέπει να παρέχεται μόνο σε χώρες που τηρούν και διαφυλάσσουν τις ελάχιστες προδιαγραφές όσον αφορά τη διακυβέρνηση και τον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων· υπογραμμίζει ότι οι προϋποθέσεις που συνδέονται με τις μακροοικονομικές μεταρρυθμίσεις πρέπει να είναι συμβατές με την ανθρώπινη και την κοινωνική ανάπτυξη·

43.

ενθαρρύνει τις αναπτυσσόμενες χώρες και την Επιτροπή να προωθήσουν την συμμετοχική ανάπτυξη σύμφωνα με τις σχετικές διατάξεις της συμφωνίας της Κοτονού, και των άρθρων 19 και 20 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1905/2006, και δη σε ό,τι αφορά την κοινωνία των πολιτών και τις διαβουλεύσεις με την κοινωνία των πολιτών και τις τοπικές και περιφερειακές αρχές·

44.

υπογραμμίζει ότι κατά τη χορήγηση δημοσιονομικής στήριξης στις χώρες ΑΚΕ που προμηθεύουν μπανάνες και επωφελούνται συνοδευτικών μέτρων στον τομέα αυτό, έχει ιδιαίτερη σημασία να περιλαμβάνονται στη μεταβλητή δόση η οποία βασίζεται σε δείκτες διακυβέρνησης οι ειδικοί όροι που προτείνονται στο νέο άρθρο 17α, που προτείνει το Κοινοβούλιο να προστεθεί στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1905/2006 (ΜΑΣ), σύμφωνα με την προαναφερθείσα θέση του της 3ης Φεβρουαρίου 2011·

45.

απαιτεί να δημοσιεύσει η Επιτροπή τις συμφωνίες με τις αναπτυσσόμενες χώρες επί θεμάτων δημοσιονομικής στήριξης καθώς και τις συμβάσεις ΑΣΧ·

46.

υπογραμμίζει ότι η τομεακή δημοσιονομική στήριξη μπορεί, υπό ορισμένες συνθήκες, να αποτελέσει μια χρήσιμη ενδιάμεση λύση ώστε να δοθεί στις ενδιαφερόμενες κυβερνήσεις και κοινοβούλια μεγαλύτερη αρμοδιότητα στη διαχείριση των πόρων της βοήθειας, οι οποίοι όμως θα διατίθενται για την υλοποίηση των ΑΣΧ·

47.

θεωρεί ότι οι χώρες που είναι πλούσιες σε πετρέλαιο και ορυκτούς πόρους έχουν τη δυνατότητα να χρηματοδοτήσουν οι ίδιες την ανάπτυξή τους και να καταπολεμήσουν τη φτώχεια μέσω διαφανών συστημάτων είσπραξης των φόρων και δίκαιης ανακατανομής του πλούτου·

48.

θεωρεί ότι οι συμβάσεις ΑΣΧ αντιπροσωπεύουν καταρχήν ένα παράδειγμα δημοσιονομικής στήριξης καλής ποιότητας (μεγάλης διάρκειας, προβλέψιμης, επικεντρωμένης στους κοινωνικούς τομείς κ.λπ.) που συνδέεται με τα αποτελέσματα· ζητεί, συνεπώς, από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να δημοσιεύσει το 2011 μια αξιολόγηση των συμβάσεων ΑΣΧ και να αξιολογήσει τη δυνατότητα επέκτασής τους σε μεγαλύτερο αριθμό χωρών·

49.

ζητεί από την Επιτροπή να δημοσιεύσει επίσης τους όρους καθώς και τους δείκτες επιδόσεων στο πλαίσιο των «εγγράφων στρατηγικής ανά χώρα» επ' ευκαιρία της ενδιάμεσης αναθεώρησης· θεωρεί ότι οι δείκτες απόδοσης της δημοσιονομικής στήριξης πρέπει να καταρτίζονται με βάση την επίτευξη των στόχων μείωσης της φτώχειας και της επίτευξης των ΑΣΧ·

50.

επαναλαμβάνει τις προηγούμενες εκκλήσεις του προς την Επιτροπή για τη μεταστροφή από τον έλεγχο των εισροών στον έλεγχο των αποτελεσμάτων με βάση δείκτες, με τη βελτίωση του συστήματος αναφοράς της, ούτως ώστε να εστιάζεται στην αποτελεσματικότητα των προγραμμάτων·

51.

παρατηρεί ότι η αποδοτικότητα των μέτρων αναπτυξιακής πολιτικής στις χώρες εταίρους πρέπει να λαμβάνει πλήρως υπόψη τις τοπικές συνθήκες και να σέβεται τις αρχές της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπως ορίζονται από τη Συνθήκη, περιλαμβανομένων των αρχών του κράτους δικαίου και της δημοκρατίας· υπογραμμίζει ότι οι ανάγκες πρέπει να παραμείνουν αποφασιστικό κριτήριο για τη χορήγηση αναπτυξιακής βοήθειας της Ευρωπαϊκής Ένωσης·

52.

καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να δημιουργήσουν δημόσιο μητρώο, στο οποίο θα απαριθμούνται με διαφανή τρόπο οι συμφωνίες δημοσιονομικής στήριξης, οι διαδικασίες και οι δείκτες ανάπτυξης, με στόχο την ενίσχυση των τοπικών δημοκρατικών θεσμών και τη διασφάλιση αμοιβαίας λογοδοσίας·

53.

καλεί τα κράτη μέλη να επιδείξουν περισσότερη συνοχή σε εθνικό και κοινοτικό επίπεδο επί θεμάτων πολιτικής αναπτυξιακής βοήθειας· ζητεί από τα κράτη μέλη να προσφύγουν στην Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Εξωτερικής Δράσης προκειμένου να ενισχύσουν το συντονισμό τους με την Επιτροπή όσον αφορά τη δημοσιονομική στήριξη, ώστε να αποφεύγονται επικαλύψεις και ανακολουθίες·

54.

υπενθυμίζει στην Επιτροπή και στα κράτη μέλη ότι πρέπει να εναρμονίσουν τη μεταξύ τους συνεργασία που αφορά την ανάπτυξη και να βελτιώσουν την υποχρέωση λογοδοσίας που αφορά όλα τα μέρη·

55.

είναι απολύτως πεπεισμένο ότι σε μια εμπεριστατωμένη ανάλυση του μέλλοντος της δημοσιονομικής στήριξης της Ευρωπαϊκής Ένωσης προς τρίτες χώρες πρέπει να εξετασθεί το θέμα της ένταξης του Ευρωπαϊκού Ταμείου Ανάπτυξης στον προϋπολογισμό· έχει επίγνωση του ιστορικού και θεσμικού υπόβαθρου της σημερινής κατάστασης, αλλά θεωρεί ότι έφτασε η στιγμή για το Συμβούλιο, τα κράτη μέλη και τις χώρες ΑΚΕ να αναγνωρίσουν ότι αυτή κατάσταση είναι επιζήμια για την αποτελεσματικότητα, τη διαφάνεια και τον δημοκρατικό έλεγχο της δημοσιονομικής στήριξης της Ευρωπαϊκής Ένωσης· υπογραμμίζει, ωστόσο, ότι η ένταξη του ΕΤΑ στον προϋπολογισμό της ΕΕ δεν πρέπει να έχει ως επακόλουθο μείωση των συνολικών κονδυλίων που διατίθενται για τις πολιτικές ανάπτυξης·

56.

καλεί τα κράτη μέλη, την Επιτροπή και την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Εξωτερικής Δράσης (ΕΥΕΔ), σύμφωνα με την πρακτική που έχει καθιερωθεί σε άλλους τομείς πολιτικής, να βελτιώσουν το συντονισμό της δημοσιονομικής στήριξης που παρέχουν σε τρίτες χώρες για να αποφεύγονται και/ή να εξουδετερώνονται ενδεχόμενες αλληλεπικαλύψεις, ασυνέπειες και ανακολουθίες· εκφράζει λύπη για τις αξιολογήσεις που καταδεικνύουν ότι, σε τομεακό επίπεδο, η αδυναμία των πολιτικών, των θεσμών και των συστημάτων παροχής υπηρεσιών ώθησε τους χορηγούς να χρησιμοποιήσουν δικά τους συστήματα για την εφαρμογή των προγραμμάτων και να ακολουθήσουν διμερή και όχι συντονισμένη προσέγγιση, κατάσταση που είναι ακόμη πιο απαράδεκτη σε ένα πλαίσιο λιγοστής χρηματοδότησης και η οποία δυσχεραίνει στην πράξη τις προσπάθειες της ΕΕ να τηρήσει τις υποσχέσεις της για εξασφάλιση προβλέψιμης βοήθειας· επαναλαμβάνει ότι η δημοσιονομική στήριξη της ΕΕ σε όλα τα στάδια της προετοιμασίας και παροχής πρέπει να καθοδηγείται από τη συγκέντρωση του ενδιαφέροντος στους τομείς που προσφέρουν τη μεγαλύτερη προστιθέμενη αξία·

57.

καλεί την Επιτροπή να ευαισθητοποιήσει την κοινή γνώμη για τους κινδύνους που εμπεριέχονται στην πρακτική της δημοσιονομικής στήριξης, υπογραμμίζοντας ταυτόχρονα τις θετικές επιπτώσεις της δημοσιονομικής στήριξης στο επίπεδο της χειραφέτησης των εταίρων·

58.

καλεί την Ευρωπαϊκή Ένωση και τα κράτη μέλη της να συνεχίσουν να προωθούν τη χρηματοδοτική τους στήριξη με ασφάλεια και ταυτόχρονα να παράσχουν συμβουλευτική υποστήριξη στην τεχνοκρατική διαχείριση των δημοσίων οικονομικών·

59.

υπογραμμίζει ότι στόχοι της βελτίωσης του συντονισμού πρέπει να είναι η βελτιστοποίηση της διάθεσης πόρων, η ενίσχυση της ανταλλαγής ορθών πρακτικών και η αύξηση της αποτελεσματικότητας της δημοσιονομικής στήριξης·

60.

θεωρεί ότι η Ένωση πρέπει να αποκτήσει συναίσθηση της προστιθέμενης αξίας που δημιουργεί το τεράστιο πολιτικό βάρος της και της δυνητικά ευρείας εμβέλειας της δράσης της και να επωφεληθεί από αυτά, εξασφαλίζοντας πολιτική επιρροή ανάλογη προς την παρεχόμενη οικονομική στήριξη·

61.

αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στο Συμβούλιο και στην Επιτροπή.

5.2.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 33/46

—

έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής με τίτλο «Προτεραιότητες για την ενεργειακή υποδομή για το 2020 και μετέπειτα - Προσχέδιο για ενοποιημένο ευρωπαϊκό ενεργειακό δίκτυο» (COM(2010)0677),

—

έχοντας υπόψη το έγγραφο εργασίας της Επιτροπής για την εκτίμηση των επιπτώσεων σχετικά με τις «Προτεραιότητες για την ενεργειακή υποδομή για το 2020 και μετέπειτα - Προσχέδιο για ενοποιημένο ευρωπαϊκό ενεργειακό δίκτυο» (SEC(2010)1395),

—

έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής με τίτλο «Ενέργεια 2020 – μια στρατηγική για ανταγωνιστική, αειφόρο και ασφαλή ενέργεια» (COM(2010)0639),

—

έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής με τίτλο «ΕΥΡΩΠΗ 2020 – Στρατηγική για έξυπνη, διατηρήσιμη και χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξη» (COM(2010)2020),

—

έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής με τίτλο «Η πρόοδος προς την επίτευξη του στόχου για την ενέργεια από ανανεώσιμες πηγές το 2020» (COM(2011)0031),

—

έχοντας υπόψη την οδηγία 2009/28/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 23ης Απριλίου 2009, σχετικά με την προώθηση της χρήσης ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές και την τροποποίηση και τη συνακόλουθη κατάργηση των οδηγιών 2001/77/ΕΚ και 2003/30/ΕΚ (1),

—

έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής με τίτλο «Ανάλυση επιλογών για την κατά πέραν του 20 % μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου και εκτίμηση του κινδύνου διαρροής άνθρακα» (COM(2010)0265),

—

σχετικά με την ανακοίνωση της Επιτροπής με τίτλο «Χάρτης πορείας για τη μετάβαση σε μια ανταγωνιστική οικονομία χαμηλών επιπέδων ανθρακούχων εκπομπών το 2050» (COM(2011)0112),

—

έχοντας υπόψη την τρίτη νομοθετική δέσμη μέτρων για την εσωτερική αγορά στον τομέα της ενέργειας υπό τον τίτλο «Ενεργοποίηση της Ευρώπης: Μία πραγματική αγορά με ασφαλή εφοδιασμό» (2),

—

έχοντας υπόψη τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 994/2010 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 20ής Οκτωβρίου 2010, σχετικά με τα μέτρα κατοχύρωσης της ασφάλειας εφοδιασμού με αέριο (3),

—

έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής με τίτλο «Μια Ευρώπη που χρησιμοποιεί αποτελεσματικά τους πόρους - Εμβληματική πρωτοβουλία στο πλαίσιο της στρατηγικής ‘Ευρώπη 2020’» (COM(2011)0021),

—

έχοντας υπόψη την απόφαση αριθ. 1364/2006/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 6ης Σεπτεμβρίου 2006, για καθορισμό προσανατολισμών σχετικά με τα διευρωπαϊκά δίκτυα στον τομέα της ενέργειας και την κατάργηση της απόφασης 96/391/ΕΚ και της απόφασης αριθ. 1229/2003/ΕΚ (4),

—

σχετικά με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 663/2009 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 13ης Ιουλίου 2009, για τη θέσπιση προγράμματος ενίσχυσης της οικονομικής ανάκαμψης με τη χορήγηση κοινοτικής χρηματοδοτικής συνδρομής για έργα στον τομέα της ενέργειας (5),

—

έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής σχετικά με την υλοποίηση των διευρωπαϊκών δικτύων ενέργειας την περίοδο 2007-2009 (COM(2010)0203),

—

σχετικά με το ψήφισμά του της 6ης Μαΐου 2010 για την κινητοποίηση των τεχνολογιών πληροφοριών και επικοινωνιών για τη διευκόλυνση της μετάβασης προς ενεργειακά αποδοτική οικονομία με χαμηλές εκπομπές άνθρακα (6),

—

σχετικά με την ανακοίνωση της Επιτροπής προς το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο με τίτλο «Ενεργειακή πολιτική για την Ευρώπη» (COM(2007)0001),

—

σχετικά με την ανακοίνωση της Επιτροπής προς το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο με τίτλο «Σχέδιο διασυνδέσεων προτεραιότητας» (COM(2006)0846),

—

σχετικά με την οδηγία 2009/72/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 13ης Ιουλίου 2009 σχετικά με τους κοινούς κανόνες για την εσωτερική αγορά ηλεκτρικής ενέργειας και την κατάργηση της οδηγίας 2003/54/ΕΚ (7),

—

σχετικά με την οδηγία 2009/73/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 13ης Ιουλίου 2009 σχετικά με τους κοινούς κανόνες για την εσωτερική αγορά φυσικού αερίου και την κατάργηση της οδηγίας 2003/55/ΕΚ (8),

—

έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 25ης Νοεμβρίου 2010 σχετικά με την πορεία προς νέα ενεργειακή στρατηγική για την Ευρώπη την περίοδο 2011-2020 (9),

—

έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 15ης Δεκεμβρίου 2010 σχετικά με την αναθεώρηση του σχεδίου δράσης για την ενεργειακή απόδοση (10),

—

έχοντας υπόψη το ψήφισμά του 17ης Φεβρουαρίου 2011 (11) σχετικά με τη στρατηγική ‘Ευρώπη 2020’,

—

έχοντας υπόψη το άρθρο 194 της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

—

έχοντας υπόψη το άρθρο 170 της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δυνάμει του οποίου η Ένωση οφείλει να συμβάλλει στη σύσταση και ανάπτυξη διευρωπαϊκών δικτύων υποδομών στους τομείς των μεταφορών, των τηλεπικοινωνιών και της ενέργειας,

—

έχοντας υπόψη το άρθρο 48 του Κανονισμού,

—

έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Βιομηχανίας, Έρευνας και Ενέργειας και τις γνωμοδοτήσεις της Επιτροπής Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας των Τροφίμων και της Επιτροπής Περιφερειακής Ανάπτυξης (A7-0226/2011),

A.

λαμβάνοντας υπόψη ότι οι βασικές ενεργειακές προκλήσεις μας είναι η αντιμετώπιση της αλλαγής του κλίματος, η ενίσχυση της ενεργειακής ασφάλειας και αυτονομίας με παράλληλη μείωση της γενικής χρήσης της ενέργειας καθώς και των εισαγωγών ορυκτών καυσίμων και της εξάρτησης, η διαφοροποίηση των προμηθευτών και των πηγών ενέργειας, η επίτευξη ανταγωνιστικής εσωτερικής αγοράς ενέργειας και η διασφάλιση της καθολικής πρόσβασης σε αειφόρο, φθηνή, ασφαλή και αποδοτική ενέργεια,

Β.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η κοινή ενεργειακή πολιτική σε επίπεδο ΕΕ χτίστηκε με γνώμονα τον κοινό στόχο της διασφάλισης αδιάλειπτης φυσικής διαθεσιμότητας προϊόντων και υπηρεσιών ενέργειας στην αγορά σε προσιτές τιμές για όλους τους καταναλωτές (οικιακούς και βιομηχανικούς),

Γ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι είναι απαραίτητο να διασφαλιστεί η ασφάλεια εφοδιασμού και η εδραίωση της αλληλεγγύης μεταξύ των κρατών μελών σε περιπτώσεις όπου ένα κράτος μέλος αντιμετωπίζει ενεργειακή κρίση,

Δ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η Συνθήκη της Λισαβόνας προβλέπει ειδική νομική βάση για την ανάπτυξη της ενεργειακής πολιτικής της ΕΕ που προάγει την επιτυχή διασύνδεση των ενεργειακών δικτύων μεταξύ των κρατών μελών πέρα από εθνικά και περιφερειακά σύνορα και η οποία είναι απαραίτητη για την επίτευξη των λοιπών στόχων της ενεργειακής πολιτικής και της αλληλεγγύης της ΕΕ (λειτουργία της αγοράς ενέργειας, ενεργειακή απόδοση και ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, ασφάλεια εφοδιασμού και διαφοροποίηση των πηγών ενέργειας και των μορφών εφοδιασμού),

Ε.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η αδυναμία έγκαιρου εκσυγχρονισμού, αναβάθμισης, διασύνδεσης και προσαρμογής της ενεργειακής υποδομής της Ένωσης προς ένα πιο βιώσιμο και αποδοτικό μοντέλο παραγωγής, μεταφοράς και κατανάλωσης ενέργειας μπορεί να διακυβεύσει την ικανότητα επίτευξης των σχετικών με την ενέργεια και το κλίμα στόχων του 2020 – ειδικά τους στόχους ενσωμάτωσης και αύξησης του μεριδίου των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας – και να υπονομεύσει το μακροπρόθεσμο στόχο της ΕΕ για τη μείωση το 2050 των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου κατά 80 έως 95 %,

ΣΤ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι ο σχεδιασμός επενδύσεων σε υποδομές και οι αποφάσεις που πρέπει να ληφθούν σε σχέση με το σχεδιασμό αυτόν πρέπει να υποστηρίζονται από μακροπρόθεσμα σενάρια που να λαμβάνουν υπόψη τα αναμενόμενα θετικά αποτελέσματα και τις πρόσθετες ανάγκες για τεχνική ανάπτυξη,

Ζ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η περαιτέρω ενσωμάτωση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας απαιτεί ορισμένες προσαρμογές της ευρωπαϊκής υποδομής ενέργειας τόσο σε επίπεδο μεταφοράς και όσο και διανομής,

Η.

λαμβάνοντας υπόψη ότι χρειαζόμαστε μια ανοιχτή, διαφανή, ενοποιημένη και ανταγωνιστική αγορά ενέργειας στην ΕΕ, ούτως ώστε να επιτύχουμε ανταγωνιστικές τιμές ενέργειας, ασφάλεια και αειφορία και αποδοτική χρήση της ανανεώσιμης ενέργειας σε μεγάλη κλίμακα και λαμβάνοντας υπόψη ότι η ολοκλήρωση αυτής της αγοράς εξακολουθεί να αποτελεί σημαντική πρόκληση για όλα τα κράτη μέλη,

Θ.

λαμβάνοντας υπόψη πόσο σημαντική είναι η έγκαιρη και πλήρης εφαρμογή της υφιστάμενης νομοθεσίας, συμπεριλαμβανομένων των ρυθμιστικών εργασιών που απαιτεί η τρίτη δέσμη μέτρων για την εσωτερική αγορά ενέργειας και την επαρκή κοινοποίηση των επενδύσεων σε ενεργειακές υποδομές, ενώ εκκρεμεί η απόφαση του Δικαστηρίου (12), ώστε να υπάρχει γενική εικόνα των πιθανών κενών στη ζήτηση και στην προσφορά, αλλά και των εμποδίων στις επενδύσεις·

Ι.

λαμβάνοντας υπόψη ότι το δυναμικό διασύνδεσης ή η διαθεσιμότητά του μεταξύ των κρατών μελών είναι ακόμα ανεπαρκές στο ένα τρίτο της Ένωσης σύμφωνα με το στόχο διασύνδεσης 10 % που τέθηκε στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο το 2002, και λαμβάνοντας υπόψη ότι ορισμένα κράτη μέλη και περιφέρειες παραμένουν απομονωμένα και εξαρτημένα από μοναδικούς προμηθευτές, γεγονός που εμποδίζει την πραγματική ενοποίηση των αγορών, τη ρευστότητα και την ενεργειακή ροή,

ΙΑ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι οι ιδιαίτερες απαιτήσεις των φυσικών νησιών και των απομακρυσμένων περιοχών, όπως οι Κανάριοι Νήσοι, η Μαδέρα, οι Αζόρες και οι εξόχως απόκεντρες περιοχές της Γαλλίας, θα πρέπει να συνυπολογίζονται όσον αφορά την ενεργειακή υποδομή,

ΙΒ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι στη νοτιοανατολική Ευρώπη το δίκτυο μεταφοράς ενέργειας είναι πιο αραιό από ό,τι στην υπόλοιπη ήπειρο,

ΙΓ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι είναι σημαντικές οι εναλλακτικές οδοί προμήθειας και διαμετακόμισης καθώς και οι νέες διασυνδέσεις προκειμένου να εξασφαλιστεί ότι θα αρχίσει να λειτουργεί η αλληλεγγύη μεταξύ των κρατών μελών,

ΙΔ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι πρέπει να δοθεί προσοχή σε έργα τα οποία, ενώ δεν έχουν οριστικοποιηθεί, έχουν επιλεγεί ως έργα προτεραιότητας από την ΕΕ βάσει της απόφασης 1364/2006/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 6ης Σεπτεμβρίου 2006, για καθορισμό προσανατολισμών σχετικά με τα διευρωπαϊκά δίκτυα στον τομέα της ενέργειας και την κατάργηση της απόφασης 96/391/ΕΚ και της απόφασης αριθ. 1229/2003/ΕΚ,

ΙΕ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η τρίτη δέσμη ενεργειακών μέτρων θέσπισε ένα νομικό πλαίσιο το οποίο αναμένεται να βελτιώσει την ανταγωνιστικότητα στην αγορά ενέργειας,

ΙΣΤ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι οι σήμερα σχεδιαζόμενες ενεργειακές υποδομές πρέπει να είναι συνεπείς με τις ανάγκες της αγοράς και τους μακροπρόθεσμους στόχους της ΕΕ για το κλίμα και την ενέργεια και την υλοποίησή τους στις διάφορες ενεργειακές πολιτικές των κρατών μελών, δίνοντας προτεραιότητα στις πηγές ενέργειας που δεν έχουν κοινωνικό και περιβαλλοντικό κόστος,

ΙΖ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι, όσον αφορά το αέριο και τον ηλεκτρική ενέργεια, χρειάζεται ενίσχυση των επενδύσεων στην ικανότητα μεταφοράς έχοντας ταυτόχρονα κατά νου τους ενεργειακούς στόχους «20-20-20» της ΕΕ και το νέο ενεργειακό περιβάλλον με υψηλό βαθμό απομάκρυνσης του άνθρακα μετά το 2020,

ΙΗ.

έχοντας υπόψη τη στρατηγική σημασία της υλοποίησης της ενεργειακής υποδομής για την επίτευξη των στόχων του Στρατηγικού Σχεδίου Ενεργειακών Τεχνολογιών (SET),

ΙΘ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η ενεργειακή απόδοση συνιστά ισχυρό και αποδοτικό από πλευράς κόστους εργαλείο για την επίτευξη αειφόρου ενεργειακού μέλλοντος: μειώνοντας τη ζήτηση για ενέργεια, μπορεί επίσης να μειώσει την εξάρτηση από εισαγωγές και την μετεγκατάσταση των βιομηχανιών ως αντίδραση στην αύξηση του κόστους και μέσω έξυπνων επενδύσεων σε υφιστάμενες και νέες υποδομές, μπορεί να μειώσει την ανάγκη για δημόσιες και ιδιωτικές επενδύσεις σε υποδομές ενέργειας,

Κ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι τα ευφυή δίκτυα προσφέρουν σημαντική ευκαιρία για τη θέσπιση αποδοτικής σχέσης μεταξύ της παραγωγής της ενέργειας, της μεταφοράς της ενέργειας, της διανομής της ενέργειας και των τελικών χρηστών, πράγμα που επιτρέπει την ορθολογική κατανάλωση της ενέργειας και ως εκ τούτου αυξάνει την ενεργειακή απόδοση,

ΚΑ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η ενίσχυση των δυνατοτήτων διασύνδεσης μεταξύ συστημάτων αερίου κατά μήκος του νοτιοδυτικού άξονα στο Διάδρομο Βορρά – Νότου θα επιτρέψει τη συμβολή τόσο της ικανότητας εισαγωγής υγροποιημένου φυσικού αερίου όσο και της ικανότητας υπόγειας αποθήκευσης της Ιβηρικής Χερσονήσου στην ασφάλεια εφοδιασμού της ΕΕ, αποτελώντας ταυτόχρονα ένα σημαντικό βήμα προς μια πραγματικά ενοποιημένη εσωτερική αγορά ενέργειας,

ΚΒ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι οι μακρόχρονες διαδικασίες έγκρισης και η έλλειψη συντονισμού μεταξύ των διοικητικών φορέων έχουν προκαλέσει σημαντικές καθυστερήσεις και πρόσθετο κόστος, ιδίως σε διασυνοριακά σχέδια,

ΚΓ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι οι χρονοβόρες διαδικασίες αδειοδότησης και η απουσία μεθόδων κατανομής του κόστους και μηχανισμών επιμερισμού των οφελών και του κόστους των έργων διασυνοριακής υποδομής ενέργειας αποτελούν βασικό εμπόδιο για την ανάπτυξη αυτών των έργων,

ΚΔ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι πρέπει να διενεργηθεί δημόσια συζήτηση υψηλής ποιότητας και ότι πρέπει να λαμβάνεται δεόντως υπόψη η ευρωπαϊκή περιβαλλοντική νομοθεσία,

ΚΕ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι τα ρυθμιστικά όργανα παίζουν σημαντικό ρόλο στη δημιουργία μιας ενοποιημένης και ανταγωνιστικής εσωτερικής αγοράς ενέργειας με γνώμονα τον καταναλωτή,

ΚΣΤ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι σύμφωνα με την ανακοίνωση της Επιτροπής «Προτεραιότητες για την ενεργειακή υποδομή για το 2020 και μετέπειτα - Προσχέδιο για ενοποιημένο ευρωπαϊκό ενεργειακό δίκτυο», θα απαιτηθούν 200 δισεκατομμύρια EUR κατά τη διάρκεια της ερχόμενης δεκαετίας προκειμένου να χρηματοδοτηθούν οι ανάγκες σε ενεργειακές υποδομές· και λαμβάνοντας υπόψη ότι το ήμισυ αυτού του ποσού θα πρέπει να προέλθει από τα κράτη μέλη,

ΚΖ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι τα βασισμένα στην αγορά εργαλεία και η αρχή «ο χρήστης πληρώνει» παραμένουν η βάση για τη χρηματοδότηση των ενεργειακών υποδομών, και λαμβάνοντας υπόψη ότι, με διαφάνεια και κατά περίπτωση, θα χρειασθεί περιορισμένος αριθμός δημόσιων κονδυλίων για τη χρηματοδότηση ορισμένων έργων ευρωπαϊκού ενδιαφέροντος που δεν είναι βιώσιμα από καθαρά εμπορική άποψη, ενώ ταυτόχρονα πρέπει να τηρούνται ισότιμοι όροι στην ευρωπαϊκή εσωτερική αγορά ενέργειας, να παρέχονται εχέγγυα για την ασφάλεια του εφοδιασμού, να αποτρέπονται οι στρεβλώσεις του ανταγωνισμού και να προωθείται η αποτελεσματική ενσωμάτωση της ανανεώσιμης ενέργειας,

ΚΗ.

λαμβάνοντας υπόψη την ανάγκη υλοποίησης, το ταχύτερο δυνατόν, επενδύσεων ευρέος φάσματος,

ΚΘ.

λαμβάνοντας υπόψη τον κρίσιμο ρόλο που διαδραματίζουν οι φορείς τοπικής αυτοδιοίκησης στον βαθμό που συνιστούν μείζονος σημασίας δρώντες σε θέματα ενέργειας, δεδομένων των αρμοδιοτήτων τους σε πολυάριθμες δραστηριότητες που σχετίζονται με τον σχεδιασμό και τη διαχείριση της χρήσης γης, τη χορήγηση αδειών, τη χορήγηση εγκρίσεων σχετικά με μεγάλα έργα υποδομής, με επενδύσεις, με δημόσιες συμβάσεις, με την παραγωγή και δεδομένης της εγγύτητάς τους προς τον καταναλωτή,

1.

υπογραμμίζει το γεγονός ότι οι δημόσιες αρχές έχουν την πρωταρχική ευθύνη για την εξυπηρέτηση του δημόσιου συμφέροντος υλοποιώντας κοινωνικούς και περιβαλλοντικούς στόχους, αλλά ότι η κύρια ευθύνη για την ανάπτυξη των υποδομών ενέργειας πρέπει να εδράζεται σε σωστά ρυθμιζόμενη αγορά·

2.

τονίζει τη ζωτική σημασία της έγκαιρης, σωστής και πλήρους εφαρμογής της υφιστάμενης νομοθεσίας, συμπεριλαμβανομένων των ρυθμιστικών μέτρων στο πλαίσιο της τρίτης δέσμης μέτρων για την ενεργειακή εσωτερική αγορά, προκειμένου να επιτευχθεί ολοκληρωμένη και ανταγωνιστική ευρωπαϊκή εσωτερική αγορά έως το 2014 το αργότερο·

3.

τονίζει την ανάγκη εφαρμογής των τρεχουσών πολιτικών και κανονισμών κατά τρόπον ώστε να αξιοποιείται καλύτερα η υπάρχουσα υποδομή ενέργειας προς όφελος του ευρωπαίου καταναλωτή· καλεί την Επιτροπή και τον Οργανισμό Συνεργασίας των Ρυθμιστικών Αρχών Ενέργειας (ACER) να παρακολουθούν αυστηρότερα την εφαρμογή κανόνων σε εθνικό επίπεδο, όπως των κανόνων που αφορούν την αρχή «εκμετάλλευσης ή στέρησης» (use-it-or-lose-it)·

4.

πιστεύει ότι χρειάζεται μια ενωσιακή προσέγγιση – η οποία θα αναπτυχθεί σε συνεργασία με όλους τους ενδιαφερόμενους κύκλους συμφερόντων – προκειμένου να εκμεταλλευθούμε πλήρως τα οφέλη των νέων υποδομών, και τονίζει ότι πρέπει να αναπτυχθεί συμπληρωματική εναρμονισμένη μέθοδος σύμφωνα με τους κανόνες της εσωτερικής αγοράς για την επιλογή των έργων υποδομών· θεωρεί ότι η μέθοδος αυτή πρέπει να λαμβάνει υπόψη τις ευρωπαϊκές και περιφερειακές προοπτικές προκειμένου να αρθούν οι ανισότητες και να βελτιστοποιηθούν τα κοινωνικο-οικονομικά και περιβαλλοντικά αποτελέσματα·

5.

τονίζει ότι ο σχεδιασμός έργων ενεργειακής υποδομής πρέπει να συμφωνεί πλήρως με την αρχή της προφύλαξης· τα σχέδια δράσης πρέπει να υπόκεινται σε εμπεριστατωμένες εκτιμήσεις των περιβαλλοντικών επιπτώσεων κατά περίπτωση λαμβάνοντας υπόψη τις τοπικές και περιφερειακές περιβαλλοντικές συνθήκες·

6.

τονίζει την ανάγκη διασφάλισης ενός επαρκούς επιπέδου ασφάλειας του εφοδιασμού ενέργειας για την ΕΕ και ανάπτυξης ευνοϊκών σχέσεων με χώρες εκτός ΕΕ που προμηθεύουν και μεταφέρουν ενέργεια μέσα από τη συνεργασία στα περιφερειακά και παγκόσμια συστήματα εφοδιασμού και μεταφοράς ενέργειας·

7.

τονίζει ότι το σενάριο αναφοράς που χρησιμοποιήθηκε για την αξιολόγηση των ενεργειακών υποδομών για ανάγκες του 2020 πρέπει να είναι διαφανές και συμβατό με τους γενικούς στόχους της ενεργειακής πολιτικής που κατοχυρώνονται στο άρθρο 194 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση και το χάρτη πορείας της ΕΕ για το 2050, με άλλες πολιτικές της ΕΕ (όπως μεταφορές, κτίρια και Σύστημα Εμπορίας Εκπομπών της ΕΕ), με τις πολιτικές για την ενεργειακή απόδοση που απαιτούνται για την επίτευξη του στόχου εξοικονόμησης ενέργειας κατά 20 % (ειδικότερα το σχέδιο για την ενεργειακή απόδοση), με τον δυνητικό αντίκτυπο της τεχνολογικής προόδου, ιδίως για την ανανεώσιμη ενέργεια και τον όλο και μεγαλύτερο ρόλο των ηλεκτροκίνητων οχημάτων, και με την ανάπτυξη έξυπνων δικτύων και πρωτοβουλιών για τις «ευφυείς πόλεις» και τις «ευφυείς περιφέρειες»·

8.

υποστηρίζει την άμεση εφαρμογή της καινοτόμου εταιρικής σχέσης για τις «έξυπνες πόλεις» και καλεί τους ενδιαφερόμενους εταίρους που συμμετέχουν στις διαδικασίες σχεδιασμού για την αειφόρο αστική ανάπτυξη να προβάλουν περισσότερο και να αξιοποιήσουν τα κέρδη που θα προκύψουν από τις πρωτοβουλίες JESSICA και ELENA για επενδύσεις στη βιώσιμη ενέργεια σε τοπικό επίπεδο, προκειμένου να βοηθήσουν πόλεις και περιφέρειες να δρομολογήσουν βιώσιμα επενδυτικά σχέδια στους τομείς της ενεργειακής απόδοσης, της καθαρής καύσης, των ανανεώσιμων πηγών και των βιώσιμων αστικών μεταφορών· επισημαίνει, επιπλέον, τις δυνατότητες της διασυνοριακής χρηματοδότησης με τις γειτονικές χώρες στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Γειτονίας και Εταιρικής Σχέσης (ΕΜΓΕΣ)·

9.

τονίζει ότι θα πρέπει να καθοριστεί βάσει ιεράρχησης της σημασίας και προς το συμφέρον της οικονομικής αποτελεσματικότητας, πού θα μπορούσε το επίπεδο υποδομών να μειωθεί στο ελάχιστο μέσω μέτρων ενεργειακής αποδοτικότητας, πού μπορούν να αναβαθμιστούν ή να εκσυγχρονιστούν οι υπάρχουσες εθνικές και διασυνοριακές υποδομές και πού μπορεί να απαιτούνται νέες υποδομές οι οποίες μπορούν να κατασκευαστούν κοντά σε υπάρχουσες υποδομές ενέργειας ή μεταφορών·

10.

θεωρεί ότι η μείωση της κατανάλωσης ενέργειας και των εκπομπών ρύπων και η βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης μπορούν να επιτευχθούν με την εφαρμογή προγραμμάτων για μεγαλύτερη ενεργειακή απόδοση στους τομείς των κτιρίων και των μεταφορών·

11.

επισημαίνει τη σημασία του εντοπισμού δυνητικών μελλοντικών κενών στη ζήτηση και στην προσφορά ενέργειας, καθώς και δυνητικής επερχόμενης ανεπάρκειας της υποδομής παραγωγής και μεταφοράς·

12.

επισημαίνει πόσο σημαντική είναι η εναρμόνιση του σχεδιασμού της κοινοτικής αγοράς και η ανάπτυξη κοινών ευρωπαϊκών προγραμμάτων υποδομής για τη διασφάλιση της διαχείρισης των εσωτερικών ευρωπαϊκών διασυνδέσεων και των διασυνδέσεων με τρίτες χώρες·

13.

θεωρεί ότι η ανάπτυξη υποδομών ηλεκτρικής ενέργειας μεταξύ της ΕΕ και τρίτων χωρών, και σε ορισμένες περιπτώσεις υπάρχουσες υποδομές ηλεκτρικής ενέργειας, μπορεί να δημιουργήσει κίνδυνο διαρροής άνθρακα ή την ενίσχυση του υπάρχοντος κινδύνου· καλεί την Επιτροπή να αξιολογήσει αυτή την πιθανότητα και να προτείνει, εάν χρειάζεται, μέτρα με τα οποία η ΕΕ θα μπορούσε να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά αυτό το θέμα όπως να απαιτήσει συμμόρφωση προς την οδηγία της ΕΕ 2009/28/ΕΚ για ανανεώσιμη ενέργεια·

14.

καλεί τους φορείς εκμετάλλευσης δικτύων, τις ρυθμιστικές αρχές, περιλαμβανομένου του ΟΣΡΑΕ, καθώς και την Επιτροπή να δημιουργήσουν, σε συνεργασία με τους φορείς εκμετάλλευσης δικτύων και τις αρχές των τρίτων χωρών, τις απαραίτητες προϋποθέσεις για τη διασφάλιση συμβατότητας και σταθερότητας μεταξύ της υποδομής ηλεκτρικής ενέργειας της ΕΕ και εκείνης των τρίτων χωρών, με σκοπό την ενίσχυση της ενεργειακής ασφάλειας των κρατών μελών·

15.

τονίζει ότι πρέπει να δοθεί έμφαση όχι μόνο στα διασυνοριακά έργα αλλά και στα συστήματα εσωτερικής μετάδοσης, τα οποία είναι ζωτικής σημασίας για την ολοκλήρωση των ενεργειακών αγορών, την ενσωμάτωση των ανανεώσιμων πηγών και της ασφάλειας του συστήματος, στον τερματισμό των ενεργειακών νήσων και στην αποσυμφόρηση εσωτερικών σημείων συμφόρησης που έχουν επιπτώσεις συνολικά στο ευρωπαϊκό σύστημα ενέργειας· υπογραμμίζει ότι έχει σημασία να διασφαλισθεί ότι οι απομακρυσμένες περιφέρειες και οι τοπικές ανάγκες τους λαμβάνονται δεόντως υπόψη·

16.

τονίζει την ανάγκη νέας υποδομής που θα θέσει τέλος τις ενεργειακές νήσους και την εξάρτηση από μοναδικούς προμηθευτές και θα βελτιώσει την ασφάλεια εφοδιασμού·

17.

τονίζει ότι καμία περιφέρεια, συμπεριλαμβανομένων των νησιωτικών περιφερειών των κρατών μελών της ΕΕ δεν πρέπει να παραμένει αποκομμένη από τα ευρωπαϊκά δίκτυα φυσικού αερίου και ηλεκτρισμού μετά το 2015 ή να διακινδυνεύει την ενεργειακή της ασφάλεια λόγω έλλειψης των κατάλληλων συνδέσεων·

18.

χαιρετίζει τις προσπάθειες της Επιτροπής για την προαγωγή της περιφερειακής συνεργασίας και ζητεί περαιτέρω καθοδήγηση για τέτοιες περιφερειακές πρωτοβουλίες·

19.

εφιστά την προσοχή στις ευκαιρίες που παρέχουν οι υπάρχουσες συμφωνίες συνεργασίας της ΕΕ για την ανάπτυξη και εντατικοποίηση διασυνοριακών έργων υποδομής ενέργειας, ιδιαίτερα στον τομέα των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, και ζητεί να αξιοποιηθούν αυτοί οι μηχανισμοί περιφερειακής συνεργασίας (EUREGIO, ΕΟΕΣ) για αυτόν το σκοπό·

20.

πιστεύει ότι οι περιφερειακές πρωτοβουλίες πρέπει να επεκταθούν και να αναπτυχθούν περισσότερο, καθώς ταιριάζουν απόλυτα με τον τρόπο λειτουργίας του συστήματος ενέργειας σε επιμέρους περιφέρειες (π.χ. η δομή περιφερειακών πηγών παραγωγής, η αιολική ενέργεια, οι περιορισμοί δικτύων και η διαθεσιμότητα πηγών ενέργειας)·

21.

τονίζει ότι η συνεργασία μεταξύ των δήμων και των περιφερειών σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο συμβάλλει στην κατάργηση των ενεργειακών νήσων, στην ολοκλήρωση της εσωτερικής αγοράς ενέργειας και στην υλοποίηση έργων ενεργειακής υποδομής· θεωρεί ότι ο στόχος της ευρωπαϊκής εδαφικής συνεργασίας στο πλαίσιο της πολιτικής συνοχής και οι μακρο-περιφερειακές στρατηγικές μπορούν να αυξήσουν τις ευκαιρίες συνεργασίας για διασυνοριακά έργα με στόχο τις αποδοτικές και ευφυείς διασυνδέσεις μεταξύ των μη συμβατικών τοπικών και περιφερειακών πηγών ενέργειας και των μεγάλων ενεργειακών δικτύων· τονίζει ότι ο σωστός συντονισμός των έργων υποδομής μπορεί να διασφαλίσει τη βέλτιστη δυνατή σχέση κόστους-ωφέλειας και να μεγιστοποιήσει την απόδοση των κονδυλίων της ΕΕ· θεωρεί, στο πλαίσιο αυτό, ότι η περιφερειακή συνεργασία θα πρέπει να βελτιωθεί, ιδίως με στόχο να διασφαλιστεί μια ορθή σύνδεση μεταξύ των καθοριζόμενων προτεραιοτήτων και των ευρωπαϊκών περιφερειών·

22.

ζητεί από την Επιτροπή και από τα κράτη μέλη να θεσπίσουν μέτρα για να διασφαλίσουν ότι οι διαχειριστές συστημάτων μεταφοράς έχουν επαρκή κίνητρα για να εξετάζουν πιθανές διασυνδέσεις σε περιφερειακό και ευρωπαϊκό επίπεδο και ότι τα επενδυτικά τους σχέδια βασίζονται σε κοινωνικοοικονομικές επιπτώσεις των διασυνδέσεων ενέργειας και όχι στην καθαρή οικονομία του έργου, οπότε οι επενδύσεις σε ικανότητα μεταφοράς να μην είναι πενιχρές·

23.

καλεί την Επιτροπή να υποβάλει μέχρι τα τέλη του 2011 προτάσεις για την επίλυση της σύγκρουσης στόχων που αναφέρονται από τον Ευρωπαϊκό συντονιστή Georg Wilhelm Adamowitsch στην τρίτη ετήσια έκθεσή του της 15ης Νοεμβρίου 2010, συγκεκριμένα μεταξύ της άμεσα αναγκαίας κατασκευής νέων υποδομών και των άκαμπτων κανονισμών περιβαλλοντικής προστασίας·

24.

ζητεί την τήρηση των διεθνών συμβάσεων, όπως είναι η Σύμβαση Espoo, κατά την κατασκευή ή την αναβάθμιση διασυνοριακών έργων και τονίζει την ανάγκη επιδίωξης ενισχυμένης συνεργασίας κατά την κατασκευή ενεργειακών δικτύων, ιδιαίτερα μεταξύ Ρωσίας και Λευκορωσίας στα Βαλτικά κράτη και την εντατική χρήση του διαλόγου για την ενέργεια μεταξύ ΕΕ και Ρωσίας, ιδιαίτερα όσον αφορά στην ενεργειακή ασφάλεια στα κράτη μέλη και τις περιφέρειες·

25.

επιδοκιμάζει την απόφαση της Επιτροπής να εισαγάγει δοκιμές προσομοίωσης ακραίων καταστάσεων (stress tests) για τους σταθμούς παραγωγής πυρηνικής ενέργειας της Ευρώπης· θεωρεί ότι οι νομοθετικές πρωτοβουλίες στο μέλλον για τον ορισμό κοινού πλαισίου πυρηνικής ασφάλειας έχουν ουσιαστική σημασία με σκοπό να βελτιώνονται διαρκώς τα πρότυπα ασφαλείας στην Ευρώπη·

26.

επισημαίνει ότι η ενεργειακή υποδομή συνδέεται με σημαντικούς κινδύνους, μεταξύ άλλων λειτουργικούς (π.χ. συμφορήσεις, ασυνεχής παροχή), φυσικούς (π.χ. σεισμοί και πλημμύρες), περιβαλλοντικούς (π.χ. ρύπανση, απώλεια οικοτόπων και βιοποικιλότητας) ή ανθρωπογενείς/πολιτικούς (π.χ. ασφάλεια και τρομοκρατία)· ζητεί, επομένως, οι αποφάσεις για την ανάπτυξη των έξυπνων δικτύων να εφαρμόζονται, όπως προβλέπεται στην οδηγία 2008/114/ΕΚ περί κρίσιμων υποδομών· προτείνει στα κράτη μέλη να προετοιμάσουν μία χαρτογράφηση των κινδύνων ως εργαλείο για τη λήψη αποφάσεων και να παρακολουθούν τα αποτελέσματα της εγκατάστασης έξυπνων δικτύων με στόχο τη βελτίωση της διασυνδεσιμότητας των δικτύων·

27.

καλεί την Επιτροπή να εξετάσει τη δυνατότητα να συμπεριληφθούν στην ενεργειακή υποδομή έργα προτεραιότητας που θα βελτίωναν την ασφάλεια κύριων υπαρχουσών ενεργειακών υποδομών στην Ευρώπη (αγωγοί αερίου και πετρελαίου, ηλεκτρικά δίκτυα, σταθμοί παραγωγής πυρηνικής ενέργειας, σταθμοί παραλαβής υγροποιημένου φυσικού αερίου, κλπ.) έναντι ατυχημάτων και φυσικών ή ανθρωπογενών καταστροφών·

28.

πιστεύει ότι το 10ετές πρόγραμμα ανάπτυξης δικτύων προσδιορίζει σχετικά έργα υποδομών ηλεκτρικής ενέργειας και αερίου και θα πρέπει να συμβάλει στον καθορισμό προτεραιοτήτων για την επιλογή των έργων ευρωπαϊκού ενδιαφέροντος που θα αναπτυχθούν με σκοπό την επίτευξη των στόχων της ΕΕ για την ενέργεια και το κλίμα, χωρίς να επεμβαίνει στη λειτουργία της εσωτερικής αγοράς· είναι της άποψης επ’ αυτού ότι η ικανότητα διασύνδεσης θα πρέπει να εξετάζεται στο ίδιο επίπεδο όπως οι στόχοι 20-20-20 και ότι, συνεπώς, το 10ετές πρόγραμμα ανάπτυξης δικτύων πρέπει να εκλαμβάνεται ως το μέσο παρακολούθησης της συμμόρφωσης με το στόχο διασύνδεσης στο 10 %·

29.

καλεί την Επιτροπή, προς διασφάλιση της βελτιωμένης διαχείρισης του μελλοντικού σχεδιασμού της υποδομής της ΕΕ στον τομέα του ηλεκτρισμού και του αερίου, να υποβάλει συγκεκριμένη πρόταση για τη βελτίωση της διαφάνειας και της συμμετοχής των πολιτών στον καθορισμό των προτεραιοτήτων της ΕΕ στα πλαίσια ευρύτερης διεργασίας συμμετοχής των ενδιαφερομένων κύκλων συμφερόντων (μεταξύ άλλων, παραδείγματος χάριν, συμμετοχή του τομέα της ηλεκτρικής ενέργειας, ανεξάρτητων εμπειρογνωμόνων, οργανώσεων των καταναλωτών και ΜΚΟ)· θεωρεί ότι η δημοσίευση τεχνικών στοιχείων σχεδιασμού είναι καίρια για τη διασφάλιση αυτής της συμμετοχής·

30.

θεωρεί ότι πρέπει να δοθεί προσοχή στην ιδιοκτησία της ενεργειακής υποδομής της ΕΕ από ξένες εταιρείες ή θυγατρικές αυτών που δεν έχουν διαφανή διοικητική δομή και βρίσκονται υπό την αθέμιτη επιρροή ξένων κυβερνήσεων· καλεί την Επιτροπή να παρουσιάσει προτάσεις για τη θέσπιση επαρκών νομικών και θεσμικών ασφαλιστικών δικλείδων για αυτό το θέμα και ιδιαίτερα όσον αφορά την πρόσβαση σε δημόσια χρηματοδότηση από την ΕΕ·

31.

θεωρεί ότι το δεκαετές πρόγραμμα ανάπτυξης δικτύων (TYNDP) συμβάλλει στο συνεχές πρόγραμμα για την ενίσχυση των ευρωπαϊκών υποδομών δικτύων μεταφοράς φυσικού αερίου και ηλεκτρικής ενέργειας, στο πλαίσιο ενός μακροπρόθεσμου ευρωπαϊκού σχεδιασμού και υπό την εποπτεία του Οργανισμού Συνεργασίας των Ρυθμιστικών Αρχών Ενέργειας (ACER) και της Επιτροπής, λαμβάνοντας δεόντως υπόψη τις σχετικές διατάξεις της τρίτης δέσμης μέτρων για την εσωτερική αγορά·

32.

τονίζει ότι αυτή η κάτωθεν προσέγγιση πρέπει να συμπληρωθεί από μια σωστά δομημένη άποψη από την κορυφή προς τα κάτω με ευρωπαϊκή προοπτική·

33.

τονίζει ότι η ενίσχυση της κατασκευής υποδομών μετάδοσης και διανομής για την αποτελεσματική και ευφυή ολοκλήρωση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και των νέων χρήσεων του ηλεκτρισμού (όπως τα ηλεκτρικά ή υβριδικά οχήματα) είναι ζωτικής σημασίας για την επιτυχή επίτευξη γενικών ενεργειακών στόχων· χαιρετίζει την προτεραιότητα που δίνεται στο μελλοντικό ευρωπαϊκό υπερδίκτυο και τα πρότυπα έργα που έλαβαν την υποστήριξη του Φόρουμ της Φλωρεντίας· καλεί την Επιτροπή να προβεί σε διαβουλεύσεις με όλους τους ενδιαφερομένους προκειμένου να επιταχύνει τον προσδιορισμό αρτηριών ταχείας κυκλοφορίας της ηλεκτρικής ενέργειας ως ολοκληρωμένης υποδομής δικτύου βασισμένου σε κόμβο με σκοπό να βελτιστοποιηθεί η συνδεσιμότητα, η ελαστικότητα του συστήματος, η λειτουργική ελαστικότητα και η μείωση του κόστους, χωρίς να εξαιρείται καμιά ευρύτερη ευρωπαϊκή γεωγραφική επικράτεια, και καλεί την Επιτροπή να υποβάλει ένα σχεδιάγραμμα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο μέχρι το 2014, στο οποίο θα εξετάζονται όσο το δυνατόν πληρέστερα οι ειδικές ανάγκες που απορρέουν από την μετάδοση ανανεώσιμης ενέργειας·

34.

υπενθυμίζει ότι τα εγγενή γεωγραφικά εμπόδια των νησιωτικών και ορεινών περιοχών καθιστούν λίαν δυσχερή την ένταξή τους στο ενεργειακό δίκτυο της Ένωσης· ζητεί, συνεπώς, από την Επιτροπή να λάβει υπόψη της διαφορετικές συνθήκες που αντιμετωπίζουν οι περιφέρειες και να εστιάσει σαφώς σε περιφέρειες με ειδικά γεωγραφικά και δημογραφικά χαρακτηριστικά, όπως τα νησιά, οι ορεινές και οι αραιοκατοικημένες περιφέρειες, ούτως ώστε να επιτευχθεί μεγαλύτερη διαφοροποίηση των ενεργειακών πηγών και η προώθηση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, προκειμένου να μειωθεί η εξάρτηση από την εισαγόμενη ενέργεια· ζητεί από την Επιτροπή να περιλάβει στις προτεραιότητές της για ενεργειακές υποδομές για το 2020 την ιδιαιτερότητα της κατάστασης των ενεργειακών συστημάτων των νησιών·

35.

τονίζει ότι είναι ανάγκη να υπάρχει συντονισμός των δράσεων στους διάφορους τομείς πολιτικής όσον αφορά τις ενεργειακές υποδομές και τη σχέση τους με το πλαίσιο του θαλάσσιου χωροταξικού σχεδιασμού και ότι τούτο θα μπορούσε να συμβάλει επίσης στην ενσωμάτωση μεγάλων σχεδίων υπεράκτιων αιολικών πάρκων σε μια συνολική στρατηγική·

36.

υπενθυμίζει στην Επιτροπή, εντούτοις, ότι θα πρέπει να παρέχεται σε κάθε κράτος μέλος η υποστήριξη προκειμένου να καταστεί παραγωγός, αλλά και καταναλωτής βιώσιμης ενέργειας τόσο για λόγους ασφαλείας, όσο και για οικονομικούς λόγους·

37.

υποστηρίζει ότι η ανάπτυξη της δυνατότητας παραγωγής ενέργειας σε περιφερειακό επίπεδο είναι σημαντική για τη διασφάλιση της ενεργειακής αυτονομίας στα διάφορα μέρη της Ευρώπης, ιδιαίτερα στην περιοχή της Βαλτικής που παραμένει απομονωμένη και εξαρτώμενη από μία πηγή εφοδιασμού· επισημαίνει ότι οι περιφέρειες μπορούν να εκμεταλλευτούν ποικίλους πόρους, μεταξύ άλλων τις δυνατότητες που προσφέρουν οι φυσικοί πόροι, και ότι η πλήρης εκμετάλλευση αυτών πρέπει να τεθεί ως μελλοντικός στόχος, ώστε να διαφοροποιηθεί η παραγωγή ενέργειας·

38.

επιβεβαιώνει πόσο σημαντική είναι η αποτελεσματική υποδομή αερίου για την ενίσχυση της διαφοροποίησης και της ασφάλειας του εφοδιασμού, συμβάλλοντας στην καλύτερη λειτουργία της εσωτερικής αγοράς ενέργειας, και, επομένως, στον περιορισμό της ενεργειακής εξάρτησης, καλύπτοντας παράλληλα την ανάγκη για δραστική μείωση των εκπομπών από τον τομέα της ενέργειας έως το 2050· επισημαίνει ότι χρειάζεται πρόσθετη και σωστή εκτέλεση των απαιτήσεων ευελιξίας στις υποδομές αερίου, ιδίως προκειμένου να διασφαλισθούν αντίστροφες ροές και διασυνδέσεις, και τονίζει ότι πρέπει να αναπτυχθεί η υποδομή αερίου, λαμβάνοντας πλήρως υπόψη τη συμβολή των τερματικών σταθμών υποδοχής υγροποιημένου φυσικού αερίου / πεπιεσμένου φυσικού αερίου, των πλοίων μεταφοράς και των χώρων φύλαξης καθώς και την ανάπτυξη εξαεριωμένης βιομάζας και βιοαερίου·

39.

καλωσορίζει την εξαγγελία της Επιτροπής ότι το φυσικό αέριο θα παίξει ένα σημαντικό ρόλο ως εφεδρικό καύσιμο· τονίζει, όμως, ότι πρέπει να αναλάβουν έναν τέτοιο ρόλο κι άλλες μορφές ενέργειας, καθώς και συσσωρευτές ενέργειας, προκειμένου να διασφαλιστεί η ασφάλεια του εφοδιασμού· υπογραμμίζει το γεγονός ότι ο ασφαλής και οικονομικά συμφέρων εφοδιασμός ενέργειας θα εξακολουθήσει να αποτελείται από ένα ευρύ ενεργειακό μείγμα·

40.

σημειώνει ότι, αντίθετα με όλες τις υπόλοιπες επενδύσεις για τις υποδομές που σχεδιάζει να ξεκινήσει η ΕΕ, οι διασυνδέσεις και οι χώροι φύλαξης αερίου είναι υποχρεωτικές υποδομές βάσει του κανονισμού του 2009 για την ασφάλεια του εφοδιασμού αερίου· ζητεί από την Επιτροπή να αξιολογήσει αν είναι αναγκαία κάποια χρηματοδότηση της ΕΕ για τις βελτιώσεις των υποδομών βάσει του κανονισμού του 2009·

41.

προτρέπει την Επιτροπή να αξιολογήσει τις μη συμβατικές πηγές αερίου, λαμβάνοντας υπόψη τα νομικά ζητήματα, την εκτίμηση του κύκλου ζωής, τα διαθέσιμα αποθέματα, την περιβαλλοντική επίπτωση και την οικονομική βιωσιμότητα· καλεί την Επιτροπή να διενεργήσει, βάσει της αρχής της ίσης μεταχείρισης πηγών πρωτογενούς ενέργειας, ενδελεχή αξιολόγηση του δυναμικού και των κινδύνων της χρήσης μη συμβατικών πηγών φυσικού αερίου στην ΕΕ·

42.

θεωρεί ότι, παρότι η απεξάρτησης της οικονομίας από τον άνθρακα θα οδηγήσει σε σταδιακή μείωση της χρήσης ενέργειας από ορυκτές πηγές, το πετρέλαιο θα παραμείνει ένα σημαντικό μέρος του ενεργειακού εφοδιασμού της ΕΕ για πολλά χρόνια και, επομένως, πρέπει να διατηρηθούν οι ανταγωνιστικές ευρωπαϊκές υποδομές μεταφοράς και διύλισης του πετρελαίου κατά τη φάση μετάβασης προκειμένου να διασφαλιστεί ασφαλής και οικονομικά προσιτός εφοδιασμός προϊόντων για τους καταναλωτές της ΕΕ·

43.

τονίζει πόσο σημαντικός είναι ο ολοκληρωμένος σχεδιασμός ενεργειακών υποδομών για τη γεωργία και τις μικρές πηγές ενέργειας της υπαίθρου, ούτως ώστε να ευνοηθεί η αποκεντρωμένη παραγωγή ενέργειας, η συμμετοχή στην αγορά και η αγροτική ανάπτυξη· υπογραμμίζει τη σημασία της κατά προτεραιότητα πρόσβασης στο δίκτυο για τις ανανεώσιμες πηγές, όπως ορίζεται στην οδηγία 2009/28/ΕΚ·

44.

επισημαίνει την ανάγκη προετοιμασίας και προσαρμογής των δικτύων για την παραγωγή μορφών ενέργειας όπως ο ηλεκτρισμός και το βιοαέριο από αγροτικές και δασικές πηγές, ως αποτέλεσμα μιας μεταρρυθμισμένης κοινής αγροτικής πολιτικής·

45.

θεωρεί ότι πρέπει να δίνεται προσοχή σε νέες τεχνολογικές λύσεις για τη χρήση ενέργειας από βιομηχανικά απόβλητα, δηλ. καιόμενο αέριο, θερμικά απόβλητα, κ.λπ.·

46.

τονίζει τη σημασία των υποδομών σε επίπεδο διανομής και το σημαντικό ρόλο που διαδραματίζουν οι επαγγελματίες-καταναλωτές και οι διαχειριστές του δικτύου διανομής κατά την ενσωμάτωση των αποκεντρωμένων ενεργειακών προϊόντων και των μέτρων απόδοσης σε επίπεδο ζήτησης στο σύστημα· επισημαίνει ότι η παροχή υψηλότερης προτεραιότητας στη διαχείριση σε επίπεδο ζήτησης και στην παραγωγή ενέργειας σε επίπεδο ζήτησης θα ενίσχυε σημαντικά την ενσωμάτωση των αποκεντρωμένων ενεργειακών πηγών και θα προωθούσε την επίτευξη των συνολικών στόχων ενεργειακής πολιτικής· πιστεύει ότι τούτο ισχύει επίσης για τα εθνικά έργα υποδομών με θετικό αντίκτυπο πέραν των εθνικών συνόρων όσον αφορά τον εφοδιασμό ή τη διασύνδεση της εσωτερικής αγοράς ενέργειας·

47.

παροτρύνει την Επιτροπή να προτείνει έως το 2012 συγκεκριμένες πρωτοβουλίες για να αναπτυχθεί η ικανότητα αποθήκευσης ενέργειας (περιλαμβανομένων των εγκαταστάσεων πολλαπλών χρήσεων αερίου/υδρογόνου, των ευφυών μπαταριών ηλεκτροκίνητων οχημάτων αντίστροφής ροής, των σταθμών άντλησης υδροηλεκτρικής ενέργειας, της αποκεντρωμένης αποθήκευσης βιοαερίου, των ηλιακών εγκαταστάσεων υψηλής θερμοκρασίας, των εγκαταστάσεων αποθήκευσης πεπιεσμένου αέρα και άλλων καινοτόμων τεχνολογιών)· προτείνει να εξετάσει η Επιτροπή περαιτέρω πρωτοβουλίες για την αποθήκευση ενέργειας για να μεγιστοποιηθεί η ενσωμάτωση της ανανεώσιμης ενέργειας·

48.

θεωρεί ότι ο εκσυγχρονισμός και η βελτίωση της αποδοτικότητας των αστικών δικτύων θέρμανσης και ψύξης πρέπει να αποτελέσει προτεραιότητα της ΕΕ και να αντικατοπτρίζεται και να υποστηρίζεται τόσο στην επισκόπηση του υπάρχοντος δημοσιονομικού πλαισίου όσο και στη μελλοντική δημοσιονομική προοπτική·

49.

χαιρετίζει τα έργα δέσμευσης, μεταφοράς και αποθήκευσης CO2 που αναπτύχθηκαν μέχρι τώρα· καλεί την Επιτροπή να εκπονήσει επειγόντως έκθεση στο μέσον της περιόδου στην οποία θα αξιολογούνται μεταξύ άλλων και από τεχνικοοικονομική άποψη τα αποτελέσματα της χρήσης χρηματοδοτούμενων από την ΕΕ πειραματικών τεχνολογιών δέσμευσης και αποθήκευσης διοξειδίου του άνθρακα προόδου για σταθμούς παραγωγής ενέργειας με βάση τον άνθρακα·

50.

παροτρύνει την Επιτροπή – σε συνεργασία με όλους τους σχετικούς ενδιαφερόμενους κύκλους συμφερόντων, περιλαμβανόμενων των φορέων εκμετάλλευσης δικτύου και οικονομικών παραγόντων – να αξιολογήσει με κριτικό πνεύμα και επανεξετάσει, όποτε χρειάζεται, τα στοιχεία για τις επενδυτικές ανάγκες που αναφέρονται στην ανακοίνωση για τις προτεραιότητες ενεργειακών υποδομών, ειδικότερα σε σχέση με τη μείωση της ζήτησης μέσω μέτρων ενεργειακής απόδοσης και την καλεί να υποβάλλει έκθεση στο Συμβούλιο και το Κοινοβούλιο σχετικά με τις επενδύσεις που μπορεί να χρειαστούν·

51.

διαπιστώνει ότι, εκτός από τις κεφαλαιουχικές και επιχειρησιακές δαπάνες, ανακύπτουν σημαντικές δαπάνες για το περιβάλλον από έργα κατασκευής, λειτουργίας και αποξήλωσης ενεργειακών υποδομών· τονίζει πόσο σημαντικός είναι ο υπολογισμός αυτών των περιβαλλοντικών δαπανών στην ανάλυση κόστους-ωφέλειας εφαρμόζοντας τη μέθοδο της εκτίμησης του κόστους του κύκλου ζωής·

52.

θεωρεί ότι πρέπει να απαιτείται από τους διαχειριστές συστημάτων μεταφοράς να θέτουν όλες τις γραμμές μεταφοράς στην πλήρη διάθεση της αγοράς, αποτρέποντας με αυτό τον τρόπο τον περιορισμό της δυνατότητας μεταφοράς για διασυνοριακή εξισορρόπηση κ.λπ., και ότι αυτή η απαίτηση πρέπει να κατοχυρωθεί μέσω δεσμευτικής νομοθεσίας βάσει των τρεχουσών κατευθυντήριων γραμμών καλής πρακτικής της Ευρωπαϊκής Ομάδας Ρυθμιστικών Αρχών για την Ηλεκτρική Ενέργεια και το Φυσικό Αέριο (ERGEG)·

53.

υποστηρίζει την ενισχυμένη συνεργασία μεταξύ των κρατών μελών με στόχο τη δημιουργία περιφερειακών ρυθμιστικών αρχών για πολλά κράτη μέλη· χαιρετίζει παρόμοιες πρωτοβουλίες δημιουργίας ενιαίων περιφερειακών διαχειριστών συστημάτων μεταφοράς·

54.

καλεί την Επιτροπή και τον Οργανισμό Συνεργασίας των Ρυθμιστικών Αρχών Ενέργειας να επιδιώξουν τη δημιουργία μιας κοινής ευρωπαϊκής ενδοημερήσιας αγοράς έως το 2014, καθώς αυτό θα επέτρεπε τη δωρεάν ανταλλαγή ισχύος σε όλες τις διασυνδέσεις μετάδοσης μεταξύ χωρών και/ή διαφορετικών περιοχών τιμών·

55.

πιστεύει ότι οι ενεργειακές υποδομές πρέπει να προσανατολιστούν περισσότερο προς τον τελικό χρήστη, με εντονότερη εστίαση στην αλληλεπίδραση μεταξύ του δυναμικού του συστήματος διανομής και της κατανάλωσης, και τονίζει την ανάγκη για πραγματικού χρόνου, δύο κατευθύνσεων ροές ισχύος και πληροφοριών· επισημαίνει τα οφέλη ενός νέου συστήματος αερίου και ηλεκτρικής ενέργειας που θα ενσωματώνει αποδοτικές τεχνολογίες, εξοπλισμό και υπηρεσίες, όπως οι ευφυείς μετρητές, τα ευφυή δίκτυα και οι διαλειτουργικές υπηρεσίες διαχείρισης με χρήση ΤΠΕ του φορτίου και της ζήτησης ενέργειας, και θα εμπεριέχει την ανάπτυξη καινοτόμου χαρακτήρα και δυναμικής τιμολόγησης υποδειγμάτων και συστημάτων απόκρισης στη ζήτηση προς όφελος των καταναλωτών·

56.

τονίζει την ανάγκη προώθησης της ανάπτυξης τεχνολογιών φιλικών προς το χρήστη και διαχείρισης σε επίπεδο ζήτησης για τη διασφάλιση της ανάπτυξης τεχνολογιών ευφυούς δικτύου και συστημάτων απόκρισης στη ζήτηση και την πλήρη αξιοποίηση των έξυπνων δικτύων προς όφελος όλων των ενδιαφερομένων κύκλων συμφερόντων·

57.

τονίζει ότι η εξάπλωση ευφυών δικτύων πρέπει να αποτελεί μία από τις προτεραιότητες της ενεργειακής υποδομής με σκοπό την υλοποίηση των στόχων της ΕΕ για την ενέργεια και το κλίμα, καθώς θα συμβάλει στην ολοκλήρωση της κατανεμημένης παραγωγής ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές και στη χρήση ηλεκτρικών αυτοκινήτων, στη μείωση της εξάρτησης από την ενέργεια, στη βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης και στην ανάπτυξη της ευελιξίας και της ικανότητας του ηλεκτρικού συστήματος· πιστεύει ότι τα ευφυή δίκτυα προσφέρουν μοναδική ευκαιρία για την τόνωση της καινοτομίας, τη δημιουργία θέσεων εργασίας και την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας της ευρωπαϊκής βιομηχανίας, ιδίως όσον αφορά τις ΜΜΕ·

58.

ζητεί από την Επιτροπή να διευκολύνει την επείγουσα ανάπτυξη μεγάλων σχεδίων επίδειξης ευφυών δικτύων ως τον καλύτερο τρόπο μέτρησης της σχέσης κόστους-ωφέλειας στην ευρωπαϊκή κοινωνία· σημειώνει ότι προκειμένου να επιμερισθεί ο κίνδυνος των επενδύσεων που χρειάζονται για τα σχέδια αυτά, απαιτείται δημόσια χρηματοδότηση, στο πλαίσιο μιας εταιρικής σχέσης δημοσίου-ιδιωτικού τομέα που προσφέρεται πραγματικά από την Πρωτοβουλία Ευρωπαϊκού Ηλεκτρικού Δικτύου (EEGI)·

59.

επισημαίνει ότι τα ευφυή δίκτυα είναι προϊόν της σύγκλισης των τεχνολογιών ηλεκτρικού ρεύματος και πληροφοριών & επικοινωνιών, και ότι συνεπώς ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δοθεί στη συνεργασία των δύο τομέων, όπως για παράδειγμα όσον αφορά την αποτελεσματική χρήση του ραδιοφάσματος σε όλη την Ευρώπη και την κατανόηση των ευφυών λειτουργιών ενέργειας στο πλαίσιο του προγραμματισμού του μελλοντικού Διαδικτύου των πραγμάτων· ζητεί από την Επιτροπή να αναπτύξει πρόγραμμα συνεργασίας μεταξύ των διαφόρων σχετικών μονάδων (ΓΔ Έρευνας, ΓΔ Ενέργειας, ΓΔ Κοινωνίας της Πληροφορίας και Μέσων Ενημέρωσης, κλπ.) έτσι ώστε να εξασφαλιστεί η πλέον συνεκτική και γενικά αποτελεσματική συμβολή στην ανάπτυξη και λειτουργία των ευφυών δικτύων, ως θεμελιώδη βάση για τις δραστηριότητες της ενεργειακής πολιτικής·

60.

καλεί την Επιτροπή να αξιολογήσει αν οι νομοθετικές πρωτοβουλίες για την υλοποίηση του ευφυούς δικτύου είναι αναγκαίες δυνάμει των κανόνων της τρίτης δέσμης μέτρων για την εσωτερική αγορά ενέργειας· θεωρεί ότι η αξιολόγηση πρέπει να λαμβάνει υπόψη τους εξής στόχους: i) διασφάλιση κατάλληλης ανοικτής πρόσβασης και ανταλλαγής επιχειρησιακών πληροφοριών μεταξύ των συντελεστών και των φυσικών διεπαφών τους· ii) δημιουργία εύρυθμα λειτουργούσας αγοράς ενεργειακών υπηρεσιών· και iii) παροχή κατάλληλων κινήτρων στους διαχειριστές διασυνδεδεμένων δικτύων για να επενδύουν σε ευφυείς τεχνολογίες για ευφυή διασυνδεδεμένα δίκτυα·

61.

ζητεί εντονότερη εστίαση στην αλληλεπίδραση μεταξύ του δυναμικού του συστήματος διανομής και της κατανάλωσης που θα εμπεριέχει κοινή ευρωπαϊκή στρατηγική για τα ευφυή δίκτυα, και σημειώνει ότι όπως επισημάνθηκε στα συμπεράσματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της 4ης Φεβρουαρίου 2011, πρέπει να υιοθετηθούν τεχνικά πρότυπα για τα ευφυή δίκτυα το αργότερο έως το τέλος του 2012·

62.

τονίζει ότι τα δίκτυα πρέπει να προσαρμόζονται για τους νεοεισερχόμενους, προκειμένου να διευκολύνεται οι μικρής κλίμακας νέες πηγές παραγωγής, όπως τα νοικοκυριά και οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις·

63.

θεωρεί ότι, στο 7ο και στο 8ο πρόγραμμα πλαίσιο της Έρευνας και Ανάπτυξης, πρέπει να δημιουργηθεί, ως προτεραιότητα, ένα πεδίο εφαρμογής για τεχνολογίες ευφυούς δικτύου όσον αφορά ιδιωτικές υποδομές φόρτισης για ηλεκτρικά αυτοκίνητα με στόχο τη γρήγορη εξάπλωση ενός αποκεντρωμένου, αμφίδρομου δικτύου ενέργειας στο πεδίο αυτό·

64.

επισημαίνει την ανάγκη δημιουργίας ενός σταθερού ρυθμιστικού πλαισίου προκειμένου να προωθηθούν οι πολύ μεγάλες επενδύσεις που είναι αναγκαίες στην Ευρώπη για τη δημιουργία ευφυών δικτύων·

65.

τονίζει ότι η τυποποίηση και η διαλειτουργικότητα των ευφυών δικτύων αποτελούν προτεραιότητα· παροτρύνει τα κράτη μέλη, σε συνεργασία με τους ευρωπαϊκούς και διεθνείς οργανισμούς τυποποίησης και τη βιομηχανία, να επιταχύνουν τις εργασίες για τις τεχνικές προδιαγραφές ηλεκτρικών οχημάτων, υποδομών φόρτισης και ευφυών δικτύων και μετρητών, ούτως ώστε να έχουν ολοκληρωθεί έως τα τέλη του 2012· υπογραμμίζει ότι οι τεχνολογίες πρέπει να βασίζονται σε ανοικτά διεθνή πρότυπα ώστε να διασφαλίζεται η αποδοτικότητά τους ως προς το κόστος, τα οποία θα βελτιώσουν τη διαλειτουργικότητα των συστημάτων και θα παράσχουν στους καταναλωτές επιλογές όσον αφορά την επιλογή λύσεων·

66.

αναγνωρίζει ότι η τυποποίηση στον τομέα της ευφυούς μέτρησης προχωρεί με την εντολή τυποποίησης M/441 η οποία εκδόθηκε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή προς τους Ευρωπαϊκούς Οργανισμούς Τυποποίησης (CEN, CENELEC και ETSI) και τονίζει ότι τα τεχνικά πρότυπα για τους ευφυείς μετρητές πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τις ακόλουθες πρόσθετες λειτουργίες που καθορίζονται στην Τελική έκθεση της ομάδας συντονισμού των ευφυών μετρητών CEN/CENELEC/ETSI (SM-CG):

67.

χαιρετίζει το έργο της Πρωτοβουλίας Ευρωπαϊκού Ηλεκτρικού Δικτύου (EEGI) και της Ομάδας Δράσης για τα Ευφυή Δίκτυα της Επιτροπής· καλεί την Επιτροπή να λάβει πλήρως υπόψη τα συμπεράσματά τους σχετικά με τη νομοθεσία για τα έξυπνα δίκτυα που προβλέπεται να ληφθεί κατά το δεύτερο ήμισυ του 2011·

68.

υπογραμμίζει ότι ο στόχος των ευφυών μετρητών είναι η διευκόλυνση των καταναλωτών να παρακολουθούν και να ελέγχουν αποτελεσματικά την ενέργεια που καταναλώνουν·

69.

τονίζει ότι τα κράτη μέλη υποχρεούνται ήδη, με την προϋπόθεση της θετικής αξιολόγησης, να αναπτύξουν ευφυείς μετρητές για τουλάχιστον το 80 % των τελικών τους καταναλωτών έως το 2020 και εφιστά την προσοχή στον ενδιάμεσο στόχο σύμφωνα με τον οποίο το 50 % των νοικοκυριών πρέπει να διαθέτουν ευφυείς μετρητές έως το 2015, όπως συμφωνήθηκε στο πλαίσιο της νέας ψηφιακής ατζέντας για την Ευρώπη·

70.

τονίζει ότι τα κράτη μέλη πρέπει να υποστηρίξουν επαρκή αριθμό πρότυπων έργων για νοικοκυριά προκειμένου να προωθήσουν την αποδοχή του κοινού και να τονώσουν τη διαδικασία καινοτομίας, ως προβλέπει η τρίτη δέσμη μέτρων για την αγορά ενέργειας· ζητεί από την Επιτροπή να υποβάλει, βάσει των αξιολογήσεων που απαιτούνται στην τρίτη δέσμη μέτρων για την ενέργεια, περαιτέρω μέτρα για να εξασφαλισθεί η ανάπτυξη έξυπνων μετρητών έως το 2014 σε καταναλωτές εκτός των νοικοκυριών, εξαιρώντας προσωρινά τις μικρές επιχειρήσεις· ζητεί να θεσπιστούν σαφείς κανόνες όσον αφορά την ασφάλεια, την προστασία της ιδιωτικής ζωής και των δεδομένων, σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία της ΕΕ·

71.

τονίζει ότι η ανάπτυξη συσκευών διαχείρισης ενέργειας, ειδικά κατά την εγκατάσταση νέων ευφυών μετρητών για χρήση από νοικοκυριά, πρέπει πρωτίστως να είναι σαφώς επωφελής για τον τελικό καταναλωτή· υπογραμμίζει την ανάγκη διαρκούς ενημέρωσης των καταναλωτών σχετικά με την ενέργεια που καταναλώνουν προκειμένου να συμμετέχουν ενεργά στην προσπάθεια εξοικονόμησης ενέργειας και ζητεί να επικεντρωθεί το ενδιαφέρον στη δημιουργία εκστρατειών ενημέρωσης, την παροχή εκπαίδευσης, τη σαφή τιμολόγηση, στη διασφάλιση της σχέσης κόστους /αποτελεσματικότητας και στην προώθηση της ανάπτυξης φιλικών προς το χρήστη τεχνολογιών·

72.

τονίζει σε αυτό το πλαίσιο την πρωταρχική σημασία της υποστήριξης της έρευνας και της καινοτομίας, που πρέπει να ενισχυθούν μέσω μιας ενεργούς χρηματοδοτικής πολιτικής, συμπεριλαμβανομένης και της προσφυγής σε καινοτόμα μέσα που οφείλουν να αναπτυχθούν, όπως ένα ευρωπαϊκό Ταμείο για τη χρηματοδότηση της καινοτομίας ή ακόμα και ένα ευρωπαϊκό Ταμείο για τα διπλώματα ευρεσιτεχνίας·

73.

Καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να δράσει προς την κατεύθυνση της επιλογής μιας τυποποιημένης ζώνης ραδιοφάσματος με άδεια για ευφυείς μετρητές και δίκτυα·

74.

παροτρύνει την Επιτροπή, σε στενή συνεργασία με τον Ευρωπαίο Επόπτη Προστασίας Δεδομένων, να αξιολογήσει την ανάγκη για πρόσθετα μέτρα προστασίας δεδομένων, τους ρόλους και τις ευθύνες των διαφόρων συντελεστών σε σχέση, μεταξύ άλλων, με την πρόσβαση, την κατοχή και το χειρισμό των δεδομένων και τα δικαιώματα ανάγνωσης και τροποποίησης και να εκδώσει, εφόσον είναι αναγκαίο, κατάλληλες προτάσεις κανονιστικών ρυθμίσεων ή/και κατευθυντήριων γραμμών·

75.

χαιρετίζει τους διαδρόμους προτεραιότητας που προσδιόρισε η Επιτροπή και συμφωνεί ότι πρέπει να βελτιστοποιήσουμε τη χρήση των περιορισμένων πόρων· επαναλαμβάνει ότι, ενώ η ευθύνη για τον προγραμματισμό και την ανάπτυξη των έργων υποδομής εμπίπτει κατά κύριο λόγο στην αγορά, η ΕΕ έχει ένα ρόλο στην προώθηση ορισμένων έργων αναγνωρίζοντάς τους τον χαρακτήρα του «έργο ευρωπαϊκού ενδιαφέροντος» και στην παροχή δημόσιας χρηματοδότησης σε κάποια από αυτά·

76.

ζητεί μια σαφέστερη και διαφανέστερη μεθοδολογία για την επιλογή των έργων προτεραιότητας που ικανοποιούν πιεστικές ευρωπαϊκές ανάγκες· τονίζει ότι η επιλογή έργων ευρωπαϊκού ενδιαφέροντος πρέπει να γίνεται βάσει αντικειμενικών και διαφανών κριτηρίων και με τη συμμετοχή όλων των ενδιαφερομένων·

77.

τονίζει ότι όλα αυτά τα έργα πρέπει να συμβάλλουν στην επίτευξη των στόχων της ενεργειακής πολιτικής της ΕΕ – ολοκλήρωση της εσωτερικής αγοράς, προώθηση της ενεργειακής απόδοσης και της ανανεώσιμης ενέργειας και ενίσχυση της ασφάλειας του εφοδιασμού – και να έχουν τη δυνατότητα να συμβάλλουν ουσιαστικά:

78.

θεωρεί ότι για να αιτιολογηθεί η απόδοση προτεραιότητας στα έργα, τα ακόλουθα κριτήρια πρέπει να λαμβάνονται υπόψη:

79.

πιστεύει ότι, προκειμένου να επιτραπεί η περαιτέρω απόδοση προτεραιότητας στα έργα, πρέπει να λαμβάνονται υπόψη τα ακόλουθα κριτήρια επιλεξιμότητας:

80.

υπογραμμίζει τη σημασία της περιφερειακής συνεργασίας στο σχεδιασμό, την υλοποίηση και την παρακολούθηση καθιερωμένων προτεραιοτήτων και στην κατάρτιση επενδυτικών σχεδίων και συγκεκριμένων έργων· πιστεύει ότι οι υφιστάμενες στρατηγικές για τις μακροπεριφέρειες (όπως η περιφέρεια της Βαλτικής και η περιφέρεια του Δούναβη) μπορούν να αποτελέσουν επίσης μοντέλα πλατφορμών συνεργασίας κατά τη συμφωνία και την υλοποίηση ενεργειακών σχεδίων·

81.

επισημαίνει ότι είναι απαραίτητο να συνεχισθεί η προσπάθεια για την ολοκλήρωση της εσωτερικής αγοράς ενέργειας προωθώντας, ειδικότερα, προγράμματα που εξασφαλίζουν την ομοιογενή σύνθεση των εθνικών ενεργειακών μειγμάτων των γειτονικών χωρών·

82.

τονίζει ότι πρέπει να καταργηθούν τα εμπόδια στην οδηγούμενη από τον ανταγωνισμό και την αγορά ανάπτυξη όλων των ενεργειακών υποδομών, περιλαμβανομένων των συστημάτων θέρμανσης/ψύξης συνοικιών·

83.

υπενθυμίζει ότι τα γεωγραφικά εμπόδια που είναι εγγενή στην περίπτωση των νησιωτικών εδαφών καθιστούν ιδιαίτερα δύσκολη την ενσωμάτωσή τους στο ενεργειακό δίκτυο της Ένωσης, και ότι πρέπει να τους παρασχεθούν ειδικά μέσα με στόχο τη μείωση της ενεργειακής τους εξάρτησης, είτε μέσω της ανάπτυξης του ενδογενούς δυναμικού τους στον τομέα των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας είτε μέσω της προώθησης της ενεργειακής απόδοσης και των οικονομιών ενέργειας·

84.

τονίζει ότι πρέπει να ενισχυθεί η διαφάνεια με τη σαφή ενημέρωση των πολιτών σχετικά με το στόχο και τα δεδομένα τεχνικού σχεδιασμού κάθε σχεδίου· ζητεί να επαληθεύεται η απόδειξη συμμόρφωσης στο πλαίσιο των δημόσιων διαβουλεύσεων·

85.

θεωρεί ότι θα πρέπει να παρέχεται υποστήριξη όχι μόνο στα μεγάλα σχέδια υποδομής αλλά και σε μικρότερα σχέδια που μπορεί να έχουν υψηλότερη προστιθέμενη αξία και να ολοκληρωθούν ταχύτερα·

86.

καλεί την Επιτροπή να διασφαλίσει ότι τα έργα τα οποία χαρακτηρίζονται ως έργα ευρωπαϊκού ενδιαφέροντος συνεχίζουν να πληρούν τα παραπάνω κριτήρια μετά την έγκρισή τους· θεωρεί ότι σε περίπτωση οιασδήποτε σημαντικής αλλαγής σε ένα σχέδιο, ο χαρακτηρισμός του ως έργο ευρωπαϊκού ενδιαφέροντος πρέπει να εξετάζεται εκ νέου·

87.

συμφωνεί επί της ανάγκης να διασφαλιστεί η έγκαιρη υλοποίηση των ΣΕΕ και επικροτεί την πρόταση της Επιτροπής να απλουστευθεί, να συντονίζεται καλύτερα, να βελτιωθεί και να επισπευσθεί η ισχύουσα διαδικασία αδειοδότησης, εφόσον τηρούνται η αρχή της επικουρικότητας και η εθνική αρμοδιότητα σε σχέση με τη χορήγηση αδειών, προκειμένου να εξασφαλισθεί ότι οι υφιστάμενες προθεσμίες σε αυτούς τους τομείς δεν αποτελούν τροχοπέδη στις απόπειρες καινοτομίας των ιδιωτών επενδυτών·

88.

επικροτεί τη θέσπιση εθνικής ενιαίας αρχής επαφών («μονοαπευθυντική θυρίδα») για κάθε έργο ευρωπαϊκού ενδιαφέροντος, η οποία θα χρησιμεύει ως ενιαία διοικητική διεπαφή μεταξύ των φορέων ανάπτυξης έργων και των διαφόρων αρχών που συμμετέχουν στη διαδικασία αδειοδότησης· υποστηρίζει ότι, όσον αφορά τα διασυνοριακά έργα, πρέπει να διασφαλισθεί μεγαλύτερος συντονισμός μεταξύ των εθνικών «μονοαπευθυντικών θυρίδων» και ενισχυμένος ρόλος της Επιτροπής όσον αφορά το συντονισμό αυτό· επισημαίνει ότι, πριν από τη δημιουργία νέων «μονοαπευθυντικών θυρίδων», η Επιτροπή και οι εθνικές αρχές πρέπει να αξιοποιήσουν πλήρως τους υπάρχοντες φορείς·

89.

τονίζει ότι οιαδήποτε εθνική αρχή επαφών πρέπει να είναι ανεξάρτητη και ελεύθερη από πολιτική ή οικονομική επιρροή· πιστεύει ότι τα έργα ευρωπαϊκού ενδιαφέροντος πρέπει να υποβάλλονται σε επεξεργασία κατά σειρά υποβολής και εντός των χρονικών ορίων που θα καθορίζονται στη μελλοντική πρόταση της Επιτροπής·

90.

τονίζει τη σημασία της έγκαιρης οριστικοποίησης των έργων και του διαλόγου υψηλής ποιότητας μεταξύ ενδιαφερομένων κύκλων συμφερόντων· ενθαρρύνει την Επιτροπή να προβλέψει σύστημα κλιμακούμενων ειδοποιήσεων, από ειδοποιήσεις μικρότερης σε ειδοποιήσεις μεγαλύτερης σημασίας σε περίπτωση που ένα κράτος μέλος δεν επεξεργαστεί την αίτηση αδειοδότησης εντός λογικών χρονικών ορίων, και να παρακολουθεί στενά κατά πόσο οι εθνικές διοικητικές διαδικασίες εξασφαλίζουν την ορθή και ταχεία εκτέλεση των έργων ευρωπαϊκού ενδιαφέροντος· σε περίπτωσης που προκύπτουν δυσκολίες, επικροτεί τη θέσπιση ενδεικτικών χρονικών ορίων εντός των οποίων οι αρμόδιες εκτελεστικές αρχές οφείλουν να λαμβάνουν τελική απόφαση· προτρέπει την Επιτροπή – ελλείψει τέτοιας απόφασης – να διερευνά κατά πόσον η εν λόγω καθυστέρηση θα μπορούσε να εκληφθεί ως παρεμπόδιση από το κράτος μέλος της ορθής και ταχείας υλοποίησης της εσωτερικής αγοράς ενέργειας της ΕΕ·

91.

καλεί την Επιτροπή να διαπιστώσει, λαμβάνοντας υπόψη το ευρύ φάσμα ιδιαίτερων και εδαφικών χαρακτηριστικών των έργων, εάν είναι δυνατή η σύσταση κοινών ή συντονισμένων διαδικασιών για τη θέσπιση συγκεκριμένων βασικών μέτρων και βέλτιστων πρακτικών (τακτικές ανταλλαγές πληροφοριών, έγκαιρη κοινοποίηση αποφάσεων, κοινοί μηχανισμοί επίλυσης προβλημάτων, κ.λπ.), και να αξιολογήσει εάν είναι σκόπιμο να χρησιμοποιούνται διαδικασίες διαιτησίας ως τελικό εργαλείο διαμόρφωσης αποφάσεων·

92.

τονίζει την ανάγκη για πιο συμμετοχική προσέγγιση, και αναγνωρίζει ότι η εξασφάλιση μεγαλύτερης αποδοχής από τον τοπικό πληθυσμό των έργων ενεργειακών υποδομών συμβαδίζει με την παροχή κατάλληλων πληροφοριών σχετικά με το σκοπό των έργων, και με συμμετοχή των τοπικών φορέων στην ανάπτυξή τους όσο το δυνατόν πιο νωρίς· ζητεί να συμμετέχει η κοινωνία των πολιτών σε όλα τα επίπεδα – ΜΚΟ, βιομηχανία, κοινωνικοί εταίροι και οργανώσεις καταναλωτών – στη διεργασία διαβουλεύσεων για τα έργα ευρωπαϊκού ενδιαφέροντος· καλεί την Επιτροπή να θεσπίσει ένα σύστημα διαβούλευσης και αξιολόγησης με σκοπό τον προσδιορισμό και τη διάδοση βέλτιστων πρακτικών και γνώσεων σχετικά με τη δημόσια αποδοχή της υποδομής·

93.

τονίζει την ανάγκη – δεδομένης της σημασίας των στρατηγικών βιώσιμης ενέργειας στις περιφέρειες για το αναπτυξιακό δυναμικό τους – δημιουργίας μίας πλατφόρμας για την ανταλλαγή καλύτερων πρακτικών από τις περιφέρειες, λαμβάνοντας υπόψη επιτυχή παραδείγματα δήμων και περιφερειών που έχουν εξειδικευτεί στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, την εξοικονόμηση ενέργειας και την ενεργειακή απόδοση· ζητεί, εν προκειμένω, την καθιέρωση συστήματος διαβουλεύσεων και αξιολόγησης με σκοπό, όπου είναι δυνατόν, να εντοπίζονται, να ανταλλάσσονται και να αντιγράφονται οι βέλτιστες πρακτικές και γνώσεις σχετικά με την αποδοχή από τους πολίτες των έργων υποδομής·

94.

υπογραμμίζει ότι η μεγαλύτερη πρόκληση είναι η αποδοχή των έργων ενεργειακής υποδομής από την τοπική κοινωνία· πιστεύει ότι η αποδοχή και η εμπιστοσύνη των πολιτών και των φορέων λήψης αποφάσεων μπορούν να επιτευχθούν μόνο με ανοικτές και διαφανείς συζητήσεις ενόψει μίας απόφασης για τα έργα ενεργειακής υποδομής·

95.

ζητεί από την Επιτροπή να αξιολογήσει εάν είναι προτιμότερος ο εκσυγχρονισμός και η αναβάθμιση των υπαρχόντων ενεργειακών διαδρόμων συγκριτικά με τη δημιουργία νέων όσον αφορά στη σχέση αποδοτικότητας κόστους και την αποδοχή από το κοινό·

96.

συνιστά την αύξηση της ενημέρωσης σχετικά με τη σημασία των ενεργειακών δικτύων εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης· καλεί την Επιτροπή να εξετάσει το ενδεχόμενο μιας ευρωπαϊκής ενημερωτικής και επικοινωνιακής εκστρατείας, με εφαρμογή σε εθνικό και τοπικό επίπεδο σχετικά με τα ενεργειακά δίκτυα·

97.

επισημαίνει ότι οι επενδύσεις στο δίκτυο είναι κυκλικές και πρέπει να εξετάζονται διαχρονικά· τονίζει ότι μεγάλο μέρος της υποδομής που κατασκευάστηκε τις παρελθούσες δεκαετίες προς διασύνδεση κεντρικών εργοστασίων παραγωγής ενέργειας παλιώνει σιγά σιγά· τονίζει ότι η κοινωνία θα αναμένει να βελτιστοποιηθεί το κόστος της διατήρησης της υπάρχουσας υποδομής και της ανάπτυξης νέας μέσω συμπράξεων δημοσίου-ιδιωτικού τομέα και της επινόησης καινοτόμων χρηματοδοτικών μέσων· υπογραμμίζει ότι πρέπει να καθορίζονται με ακρίβεια οι απαιτήσεις υποδομής και να αποφεύγονται οι δεσμεύσεις για πλεονάζουσα ικανότητα λαμβάνοντας πλήρως υπόψη το δυναμικό αποδοτικών ως προς το κόστος μέτρων ενεργειακής απόδοσης·

98.

τονίζει ότι η αποτελεσματική λειτουργία της αγοράς πρέπει να καλύπτει το μεγαλύτερο μέρος του κόστους των επενδύσεων για υποδομές, με βάση τις αρχές της δέουσας κατανομής του κόστους, της διαφάνειας, της μη διάκρισης και της σχέσης κόστους-αποδοτικότητας και σύμφωνα με την αρχή του «ο χρήστης πληρώνει»· ζητεί από την Επιτροπή να αξιολογήσει σε ποιες περιπτώσεις τα υφιστάμενα κανονιστικά κίνητρα είναι επαρκή για να στείλουν τα απαραίτητα μηνύματα στην αγορά, και τι συμπληρωματικά μέτρα χρειάζονται, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που βελτιώνουν τους κανόνες κατανομής του κόστους·

99.

είναι της άποψης ότι, όταν δεν υπάρχει κανονιστική εναλλακτική λύση και η αγορά από μόνη της δεν μπορεί να καλύψει τις απαιτούμενες επενδύσεις, μπορεί να χρειασθεί η χρηματοδότηση από την ΕΕ για χρηματοδοτηθούν κάποια περιορισμένα έργα ευρωπαϊκού ενδιαφέροντος τα ειδικά χαρακτηριστικά των οποίων τα καθιστούν εμπορικά μη βιώσιμα, αλλά η ανάπτυξη των οποίων είναι αναγκαία για την επίτευξη των στόχων της ενεργειακής πολιτικής της ΕΕ· θεωρεί ότι η δημόσια χρηματοδότηση μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να δώσει ώθηση στην ιδιωτική χρηματοδότηση με τη θέσπιση ενός καινοτόμου μείγματος χρηματοπιστωτικών μέσων, υπό την προϋπόθεση ότι δεν στρεβλώνει τον ανταγωνισμό·

100.

σημειώνει ότι το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης παρεμβαίνει μαζικά στην χρηματοδότηση των έργων ενεργειακών - και άλλων - υποδομών και επισημαίνει το σημαντικό ρόλο της πολιτικής συνοχής σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο για τη βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης και την επίτευξη των στόχων της ΕΕ για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας·

101.

τονίζει ότι το Ταμείο Συνοχής και τα διαρθρωτικά ταμεία θα πρέπει να συνεχίσουν να διαδραματίζουν κεντρικό ρόλο στα έργα υποδομής της ΕΕ· θεωρεί ότι οιαδήποτε απόπειρα δημιουργίας νέων διαρθρωτικών ταμείων με κονδύλια της πολιτικής συνοχής θα οδηγήσει σε αποπροσανατολισμό·

102.

ζητεί από την Επιτροπή να διασφαλίσει ότι η χρηματοδότηση των επενδύσεων σε υποδομές διέπεται από τους κανόνες της αγοράς ώστε να αποτρέπονται στρεβλώσεις του ανταγωνισμού και η δημιουργία ψευδών κινήτρων επένδυσης και ώστε να αποφεύγονται αδικαιολόγητες διακυμάνσεις μεταξύ των κρατών μελών, υπό την προϋπόθεση, ωστόσο, ότι διασφαλίζεται επίσης το δημόσιο συμφέρον - ιδιαίτερα σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο καθώς και σε περιοχές με ιδιαίτερα γεωγραφικά χαρακτηριστικά όπως είναι τα νησιά, οι ορεινές και οι αραιοκατοικημένες περιοχές– μέσω περιορισμένων δημόσιων κονδυλίων, που πρέπει να καταλήγουν σε καινοτόμο συνδυασμό χρηματοπιστωτικών μέσων που ευνοεί τις ιδιωτικές επενδύσεις·

103.

θεωρεί ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση θα πρέπει να χρηματοδοτεί σχέδια που είναι μη ελκυστικά από εμπορική σκοπιά και τα οποία δεν καταφέρνουν να προσελκύσουν ιδιωτικούς επενδυτές αλλά έχουν μεγάλη σημασία για τη διασύνδεση απομονωμένων περιφερειών της ΕΕ με τα ευρωπαϊκά δίκτυα ηλεκτρικού ρεύματος και φυσικού αερίου, ως αναπόσπαστο τμήμα της δημιουργίας μιας ενοποιημένης αγοράς ενέργειας στην Ευρωπαϊκή Ένωση·

104.

καλεί την Επιτροπή να παράσχει τη δυνατότητα δημόσιας χρηματοδότησης μόνο σε κράτη-μέλη, τα οποία έχουν υλοποιήσει πλήρως την υπάρχουσα νομοθεσία της ΕΕ και την εφαρμόζουν σωστά, συμπεριλαμβανομένων των διατάξεων ρύθμισης που καθορίστηκαν από το 3ο πακέτο για την εσωτερική αγορά·

105.

καλεί την Επιτροπή να εξετάσει εκ νέου τους κανόνες περί κρατικών ενισχύσεων όσον αφορά την ενεργειακή υποδομή και, αν απαιτείται, να υποβάλει προτάσεις για την τροποποίηση των εν λόγω κανόνων, με σκοπό να επιτρέπεται στα κράτη μέλη να ενθαρρύνουν τον εκσυγχρονισμό της υποδομής· ταυτόχρονα καλεί την Επιτροπή να εκδώσει νέο έγγραφο προσανατολισμών με αντικείμενο τη δημόσια χρηματοδότηση της ενεργειακής υποδομής· τονίζει ότι το εν λόγω έγγραφο πρέπει να αναπτυχθεί από κοινού από τις ΓΔ Ενέργειας, ΓΔ Ανταγωνισμού και ΓΔ Περιφερειακής Ανάπτυξης με σκοπό να αποκλεισθεί οιαδήποτε ανακολουθία σε σχέση με τους κανόνες της Επιτροπής·

106.

ζητεί, με βάση τους στρατηγικούς στόχους, να λαμβάνεται υπόψη η γεωγραφική αρχή στην περίπτωση μελλοντικών ενεργειακών επιδοτήσεων στους τομείς της υποδομής και της Ε&Α· επιμένει επιπλέον ότι οι ανεπτυγμένες περιφέρειες θα πρέπει να λαμβάνουν πρόσθετες επιδοτήσεις Ε&Α μόνο αν η δραστηριότητα αφορά λιγότερο ανεπτυγμένες περιφέρειες·

107.

τονίζει ότι η ύπαρξη σταθερού, προβλέψιμου και κατάλληλου ρυθμιστικού πλαισίου, συμπεριλαμβανομένου του κατάλληλου βαθμού απόδοσης και κινήτρων για νέα υποδομή, είναι ζωτική για την προώθηση των επενδύσεων τόσο στη μεταφορά όσο και στη διανομή της ενέργειας· τονίζει ότι οι ρυθμιστικές αρχές πρέπει να προωθούν την εφαρμογή νέων τεχνολογιών μέσω δημιουργίας κινήτρων στην αγορά και πρότυπων έργων·

108.

θεωρεί ότι η ιδιωτική χρηματοδότηση μπορεί να διευκολύνει την έγκαιρη κατασκευή των απαιτούμενων ενεργειακών υποδομών, καθώς η πρόκληση της υποδομής είναι τόσο μεγάλη σε μέγεθος που τα ιδιωτικά μέσα πρέπει να απελευθερωθούν με ορθό τρόπο· θεωρεί ότι αφού οι ιδιωτικοί επενδυτές αποδέχονται την πρόκληση της υποδομής, η Επιτροπή θα πρέπει να θεσπίσει σαφείς προσανατολισμούς για τη συμμετοχή των φορέων της αγοράς και των ιδιωτικών επενδυτών στις λεγόμενες «εμπορικές γραμμές»· πιστεύει ότι οι προβληματισμοί σχετικά με τις επιπτώσεις στη λειτουργία της αγοράς μπορούν να ξεπεραστούν αν οι εμπορικές γραμμές υποχρεωθούν να παραδώσουν το πλήρες δυναμικό τους στην αγορά·

109.

τονίζει ότι πρέπει να γίνεται η πληρέστερη δυνατή χρήση των εργαλείων που βασίζονται στην αγορά, μεταξύ άλλων βελτίωση των κανόνων κατανομής του κόστους, ομόλογα για σχέδια έργων, χρήση ανανεώσιμων κεφαλαίων, μετοχικών αμοιβαίων κεφαλαίων ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, εγγυήσεων δανείων, των μηχανισμών χρηματοδότησης με επιμερισμό των κινδύνων, των κινήτρων για χρηματοδότηση συμπράξεων δημοσίου-ιδιωτικού τομέα, των συμπράξεων με την ΕΤΕ – βελτιώνοντας την ικανότητα παρέμβασης και τους διαθέσιμους πόρους – και της χρήσης εσόδων του συστήματος εμπορίας εκπομπών, σύμφωνα με τους ενεργειακούς και κλιματικούς στόχους της ΕΕ, καθώς και να εξερευνώνται στον αναγκαίο βαθμό τα καινοτόμα μέσα χρηματοδότησης· καλεί την Επιτροπή να λάβει υπόψη τις οικονομικές δυνατότητες και τις συνθήκες της αγοράς των λιγότερο ανεπτυγμένων κρατών μελών·

110.

υπογραμμίζει τη σημασία στενότερης και αποτελεσματικότερης συνεργασίας με τον ιδιωτικό τομέα και τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, ειδικά με την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων και την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης, για την προώθηση της απαραίτητης χρηματοδότησης, ιδιαίτερα για διασυνοριακά έργα με προτεραιότητα· καλεί την Επιτροπή να αναζητήσει άλλα καινοτόμα χρηματοδοτικά μέσα και να προωθήσει την υλοποίηση δημόσιων-ιδιωτικών συμπράξεων, για τις οποίες οι τοπικές, περιφερειακές και εθνικές αρχές θα παρέχουν κίνητρα και το απαραίτητο νομοθετικό πλαίσιο καθώς και μέτρα στήριξης· τονίζει, στο πλαίσιο αυτό, την ανάγκη να αναπτυχθεί τεχνική βοήθεια και χρηματοοικονομική τεχνική σε επίπεδο τοπικών και περιφερειακών αρχών με σκοπό την υποστήριξη των τοπικών παραγόντων στην ανάπτυξη έργων ενεργειακής απόδοσης, για παράδειγμα με χρήση του μηχανισμού τεχνικής βοήθειας ELENA της ΕΤΕπ. και με την αξιοποίηση της πείρας των εταιρειών παροχής ενεργειακών υπηρεσιών (ESCO) όσον αφορά την υποδομή ενεργειακής απόδοσης·

111.

υποστηρίζει την ιδέα έκδοσης κοινών ευρωπαϊκών ομολόγων εκτέλεσης έργων με σκοπό τη χρηματοδότηση των σημαντικών αναγκών της Ευρώπης σε υποδομές και των διαρθρωτικών έργων στο πλαίσιο της ατζέντας ΕΕ 2020, συμπεριλαμβανομένης της νέας στρατηγικής για την ανάπτυξη της ενεργειακής υποδομής· θεωρεί ότι με τα ομόλογα εκτέλεσης έργων της ΕΕ θα εξασφαλιστούν οι απαιτούμενες επενδύσεις και θα δημιουργηθεί επαρκής εμπιστοσύνη για να μπορέσουν τα μεγάλα επενδυτικά έργα να προσελκύσουν την ενίσχυση που χρειάζονται και, επομένως, να εξελιχθούν σε σημαντικό μηχανισμό με τη μέγιστη επιρροής στη δημόσια υποστήριξη· επισημαίνει ότι, για να εισέλθει η Ευρώπη σε μια τροχιά αειφορίας, αυτά τα έργα πρέπει επίσης να συμβάλουν στην οικολογική μεταμόρφωση της οικονομίας των χωρών μας·

112.

θεωρεί ειδικότερα ότι τα ομόλογα εκτέλεσης έργων της ΕΕ μπορούν να αποτελέσουν βασικό χρηματοδοτικό μέσο για τις απαιτούμενες επενδύσεις ενεργειακής υποδομής στην Ευρώπη, βοηθώντας τις ιδιωτικές επιχειρήσεις σχεδίων να προσελκύσουν κονδύλια κεφαλαιαγορών από επενδυτές· καλεί την Επιτροπή να υποβάλει σύντομα νομοθετική πρόταση σχετικά με τα ομόλογα εκτέλεσης έργων της ΕΕ·

113.

τονίζει πόσο σημαντικό είναι να αναπτυχθεί μια κοινή μεθοδολογία από τις ρυθμιστικές αρχές όσον αφορά την κατανομή κόστους σε διασυνοριακά έργα υποδομής, καθώς τέτοιου είδους κίνητρα για την υποδομή δικτύων χαρακτηρίζονται από υψηλό αριθμό αποτυχιών στην αγορά, κυρίως λόγω του φυσικού μονοπωλίου και της έλλειψης ανταγωνισμού·

114.

τονίζει τη σημασία των διαφανών, αναλογικών, έντιμων και άνευ διακρίσεων τιμολογίων προκειμένου να διασφαλισθεί η δέουσα κατανομή του κόστους για επενδύσεις σε υποδομή διασυνοριακής και εσωτερικής μετάδοσης που συμβάλλουν σημαντικά στην επίτευξη των στόχων πολιτικής της ΕΕ, δίκαιων τιμών για τους καταναλωτές και μεγαλύτερης ανταγωνιστικότητας· προτρέπει τα κράτη μέλη να απέχουν από την εφαρμογή υπερβολικά χαμηλών ρυθμιζόμενων τιμολογίων· χαιρετίζει την πρόταση της Επιτροπής σχετικά με κανονισμό για την ακεραιότητα και τη διαφάνεια στην ενεργειακή αγορά (REMIT)·

115.

υπενθυμίζει ότι η τρίτη δέσμη ενεργειακών μέτρων υποχρεώνει τις ρυθμιστικές αρχές να καθορίζουν τα τιμολόγια όχι μόνο με γνώμονα την αποτίμηση των επενδύσεων σε σχέση με τα οφέλη στο εκάστοτε κράτος μέλος, αλλά και σε σχέση με τα οφέλη σε επίπεδο ΕΕ· προτρέπει τον Οργανισμό Συνεργασίας των Ρυθμιστικών Αρχών Ενεργείας να εξασφαλίσει ότι τα μέλη του τηρούν την εν λόγω υποχρέωση· καλεί την Επιτροπή να αξιολογήσει περαιτέρω, όπου το κόστος και τα οφέλη δεν μπορούν να αποδοθούν με δίκαιο τρόπο μέσω της τιμολόγησης, κατά πόσο κάποιοι αντισταθμιστικοί μηχανισμοί βασιζόμενοι σε αντικειμενική διαφάνεια θα μπορούσαν να αποδειχθούν χρήσιμοι σε σχέση με την έγκριση διασυνοριακών έργων ή σχετικών εσωτερικών έργων που απαιτούνται για την επίτευξη των ενεργειακών στόχων της ΕΕ·

116.

υπογραμμίζει τη σημασία της αύξησης της ικανότητας διασύνδεσης των ενεργειακών δικτύων σε διασυνοριακό επίπεδο και επισημαίνει τη σημασία παροχής των αναγκαίων χρηματοδοτήσεων για την επίτευξη των στόχων που έχουν τεθεί, συμπεριλαμβανομένης της εδαφικής συνοχής·

117.

καλεί τη θέσπιση βελτιωμένων χρηματοδοτικών μέσων σε ευρωπαϊκή κλίμακα για τη στήριξη των προσπαθειών των τοπικών αυτοδιοικήσεων στον τομέα των επενδύσεων στην αειφόρο παραγωγή ενέργειας·

118.

επικροτεί την πρωτοβουλία της Επιτροπής να υποβάλει το 2011 πρόταση για την εξέταση του θέματος της κατανομής του κόστους των τεχνολογικά πολύπλοκων ή διασυνοριακών σχεδίων καθώς αυτό θεωρείται ένα από τα κύρια εμπόδια για την ανάπτυξη της διασυνοριακής υποδομής·

119.

θεωρεί σημαντικό να αποδοθεί περισσότερη προσοχή στο μέλλον στην αντιμετώπιση των χρηματοοικονομικών εγγυήσεων των επενδύσεων και στην ανάπτυξη του προβλεπόμενου χρηματοοικονομικού πλαισίου σε σχέση με τον προγραμματισμό της περιόδου προϋπολογισμού 2014-2020·

120.

θεωρεί ότι όλοι οι εξωτερικοί αγωγοί και τα λοιπά ενεργειακά δίκτυα που εισέρχονται στην επικράτεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα πρέπει να διέπονται από διαφανείς διακυβερνητικές συμφωνίες και να υπόκεινται σε κανόνες εσωτερικής αγοράς, συμπεριλαμβανομένων των κανόνων σχετικά με την πρόσβαση τρίτων, σε διατάξεις περί προορισμού, στην επίβλεψη της κατανομής και της διαχείρισης σημείων συμφόρησης, στη διάρκεια των συμβάσεων και στις ρήτρες πάγιας χρέωσης· καλεί την Επιτροπή να διασφαλίσει ότι οι υπάρχοντες και μελλοντικοί αγωγοί, όπως και οι εμπορικές συμφωνίες, τηρούν το ευρωπαϊκό ενεργειακό κεκτημένο, καθώς και να λάβει μέτρα εφόσον απαιτείται·

121.

καλεί την Επιτροπή να περιορίσει περαιτέρω τη χορήγηση εξαιρέσεων πρόσβασης σε τρίτους σχετικά με την ενεργειακή υποδομή και να εξετάσει εκ νέου τις περιπτώσεις ήδη χορηγηθείσας πρόσβασης με σκοπό να διαπιστωθεί αν εξακολουθούν να είναι αναγκαίες· επισημαίνει ότι η παροχή δημόσιας χρηματοδότησης ή υποστήριξης σχεδίων καταφεύγοντας σε μέσα όπως τα ομόλογα εκτέλεσης έργων της ΕΕ με την υποστήριξη της ΕΤΕ, κλπ., θα πρέπει να μειώσουν ή να εξαλείψουν την ανάγκη χορήγησης εξαιρέσεων πρόσβασης σε τρίτους·

122.

αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στο Συμβούλιο, στην Επιτροπή και στα κράτη μέλη.

5.2.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 33/65