ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΘΕΣΜΙΚΑ ΚΑΙ ΛΟΙΠΑ ΟΡΓΑΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ

22.12.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 399/2

Απόφαση του Δικαστηρίου (τμήμα μείζονος συνθέσεως) της 23ης Οκτωβρίου 2012 [αίτηση του Tribunal da Relação de Guimarães (Πορτογαλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Vítor Hugo Marques Almeida κατά Companhia de Seguros Fidelidade-Mundial SA, Jorge Manuel da Cunha Carvalheira, Paulo Manuel Carvalheira, Fundo de Garantia Automóvel

(Υπόθεση C-300/10) (1)

(Ασφάλιση για αστική ευθύνη που προκύπτει από την κυκλοφορία αυτοκίνητων οχημάτων - Οδηγία 72/166/ΕΟΚ - Άρθρο 3, παράγραφος - Οδηγία 84/5/ΕΟΚ - Άρθρο 2, παράγραφος 1 - Οδηγία 90/232/ΕΟΚ - Άρθρο 1 - Δικαίωμα αποζημιώσεως στο πλαίσιο της ασφαλίσεως για αστική ευθύνη που προκύπτει από την κυκλοφορία αυτοκινήτων οχημάτων - Αστική ευθύνη του ασφαλισμένου - Συντρέχον πταίσμα του θύματος - Περιορισμός του δικαιώματος αποζημιώσεως)

2012/C 399/02

Γλώσσα διαδικασίας: η πορτογαλική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunal da Relação de Guimarães

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Vítor Hugo Marques Almeida

κατά

Companhia de Seguros Fidelidade-Mundial SA, Jorge Manuel da Cunha Carvalheira, Paulo Manuel Carvalheira, Fundo de Garantia Automóvel

Αντικείμενο

Αίτηση εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως — Tribunal da Relação de Guimarães — Ερμηνεία του άρθρου 3, παράγραφος 1, της οδηγίας 72/166/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 24ης Απριλίου 1972, περί εναρμονίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών των σχετικών με την ασφάλιση της αστικής ευθύνης που προκύπτει από την κυκλοφορία αυτοκινήτων οχημάτων και με τον έλεγχο της υποχρεώσεως προς ασφάλιση της ευθύνης αυτής (ΕΕ ειδ. έκδ. 06/001, σ. 136), του άρθρου 2, παράγραφος 1, της οδηγίας 90/232/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 14ης Μαΐου 1990, για την προσέγγιση των νομοθεσιών των κρατών μελών σχετικά με την ασφάλιση αστικής ευθύνης που προκύπτει από την κυκλοφορία αυτοκινήτων οχημάτων (ΕΕ 1984, L 8, σ. 17), και των άρθρων 1 και 1α της τρίτης οδηγίας 90/232/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 14ης Μαΐου 1990, για την προσέγγιση των νομοθεσιών των κρατών μελών σχετικά με την ασφάλιση αστικής ευθύνης που προκύπτει από την κυκλοφορία αυτοκινήτων οχημάτων (ΕΕ 1990, L 129, σ. 33) — Σύγκρουση δύο οχημάτων μη καταλογιστέα στους οδηγούς — Συμβολή του επιβάτη ενός από τα οχήματα στην πρόκληση των ζημιών που υπέστη ο ίδιος — Εθνικές διατάξεις που προβλέπουν τη δυνατότητα αρνήσεως ή περιορισμού του δικαιώματος αποζημιώσεως των παθόντων επιβατών, οι οποίοι έχουν συμβάλει στην πρόκληση των ζημιών

Διατακτικό

Υπό περιστάσεις όπως αυτές της υποθέσεως της κύριας δίκης, δεν προσκρούουν στα άρθρα 3, παράγραφος 1, της οδηγίας 72/166/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 24ης Απριλίου 1972, περί εναρμονίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών των σχετικών με την ασφάλιση της αστικής ευθύνης που προκύπτει από την κυκλοφορία αυτοκινήτων οχημάτων και με τον έλεγχο της υποχρεώσεως προς ασφάλιση της ευθύνης αυτής, 2, παράγραφος 1, της δεύτερης οδηγίας 84/5/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 30ής Δεκεμβρίου 1983, για την προσέγγιση των νομοθεσιών των κρατών μελών των σχετικών με την ασφάλιση της αστικής ευθύνης που προκύπτει από την κυκλοφορία αυτοκινήτων οχημάτων, και 1 της τρίτης οδηγίας 90/232/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 14ης Μαΐου 1990, για την προσέγγιση των νομοθεσιών των κρατών μελών σχετικά με την ασφάλιση αστικής ευθύνης που προκύπτει από την κυκλοφορία αυτοκινήτων οχημάτων, διατάξεις της εθνικής νομοθεσίας οι οποίες προβλέπουν, σε περίπτωση συγκρούσεως δύο οχημάτων, μη καταλογιστέας στην υπαιτιότητα κάποιου από τους οδηγούς και εκ της οποίας ο επιβάτης ενός εκ των οχημάτων αυτών υπέστη σωματικές βλάβες, περιορισμό ή άρση της αστικής ευθύνης των ασφαλισμένων.

(1) ΕΕ C 234 της 28.8.2010.

22.12.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 399/3

Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 25ης Οκτωβρίου 2012 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Πορτογαλικής Δημοκρατίας

(Υπόθεση C-557/10) (1)

(Παράβαση κράτους μέλους - Μεταφορές - Ανάπτυξη των κοινοτικών σιδηροδρόμων - Οδηγία 91/440/ΕΟΚ - Άρθρο 5, παράγραφος 3 - Επιχειρήσεις σιδηροδρομικών μεταφορών - Διαχειριστική ανεξαρτησία - Αποφάσεις σχετικά με το προσωπικό, τα στοιχεία ενεργητικού και τις ίδιες αγορές - Άρθρο 7, παράγραφος 3 - Χορήγηση της χρηματοδοτήσεως στον διαχειριστή της υποδομής - Οδηγία 2001/14/ΕΚ - Άρθρο 6, παράγραφος 1 - Ισοσκελισμός των λογαριασμών - Κατάλληλες συνθήκες - Παράλειψη πλήρους μεταφοράς)

2012/C 399/03

Γλώσσα διαδικασίας: η πορτογαλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: H. Støvlbæk και M. França)

Καθής: Πορτογαλική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: L. Inez Fernandes και A. Pereira de Miranda)

Αντικείμενο

Παράβαση κράτους — Παράλειψη θεσπίσεως, εντός της τασσομένης προθεσμίας, όλων των αναγκαίων διατάξεων για τη συμμόρφωση με το άρθρο 5, παράγραφος 3, της οδηγίας 91/440/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 29ης Ιουλίου 1991, για την ανάπτυξη των κοινοτικών σιδηροδρόμων (ΕΕ 1991, L 237, σ. 25), όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 2001/12/ΕΚ (ΕΕ 2001, L 75, σ. 1), με το άρθρο 7, παράγραφος 3, της οδηγίας 91/440 και με το άρθρο 6, παράγραφος 1, της οδηγίας 2001/14/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Φεβρουαρίου 2001, σχετικά με την κατανομή της χωρητικότητας των σιδηροδρομικών υποδομών και τις χρεώσεις για τη χρήση σιδηροδρομικής υποδομής καθώς και με την πιστοποίηση ασφαλείας (ΕΕ 2001, L 75, σ. 29)

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

Η Πορτογαλική Δημοκρατία, στον βαθμό που εξαρτά από κυβερνητική άδεια κάθε επιμέρους απόφαση αποκτήσεως ή μεταβιβάσεως από τη δημόσια σιδηροδρομική επιχείρηση CP Comboios de Portugal EPE μεριδίων του κεφαλαίου άλλων εταιριών και στον βαθμό που δεν έλαβε τα αναγκαία μέτρα προκειμένου να συμμορφωθεί με την υποχρέωση να θέσει τις αναγκαίες προϋποθέσεις ώστε να εξασφαλίζεται ότι οι λογαριασμοί του διαχειριστή της υποδομής, ήτοι της Rede Ferroviária Nacional — REFER EP, θα είναι ισοσκελισμένοι, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει, αφενός, από το άρθρο 5, παράγραφος 3, της οδηγίας 91/440/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 29ης Ιουλίου 1991, για την ανάπτυξη των κοινοτικών σιδηροδρόμων, όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 2001/12/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Φεβρουαρίου 2001, και, αφετέρου, από το άρθρο 7, παράγραφος 3, της οδηγίας 91/440, όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 2001/12, και το άρθρο 6, παράγραφος 1, της οδηγίας 2001/14/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Φεβρουαρίου 2001, σχετικά με την κατανομή της χωρητικότητας των σιδηροδρομικών υποδομών και τις χρεώσεις για τη χρήση σιδηροδρομικής υποδομής, όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 2007/58/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 23ης Οκτωβρίου 2007.

2)	Καταδικάζει την Πορτογαλική Δημοκρατία στα δικαστικά έξοδα.

(1) ΕΕ C 38 της 5.2.2011

22.12.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 399/3

Απόφαση του Δικαστηρίου (τμήμα μείζονος συνθέσεως) της 23ης Οκτωβρίου 2012 [αιτήσεις του Amtsgericht Köln (Γερμανία) και του High Court of Justice (England & Wales), Queen’s Bench Division (Administrative Court) (Ηνωμένο Βασίλειο), για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Emeka Nelson, Bill Chinazo Nelson, Brian Cheimezie Nelson κατά Deutsche Lufthansa AG (C-581/10), TUI Travel plc, British Airways plc, easyJet Airline Company Ltd, International Air Transport Association κατά Civil Aviation Authority (C-629/10)

(Συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-581/10 και C-629/10) (1)

(Αεροπορικές μεταφορές - Κανονισμός (ΕΚ) 261/2004 - Άρθρα 5 έως 7 - Σύμβαση του Μόντρεαλ - Άρθρα 19 και 29 - Δικαίωμα αποζημίωσης σε περίπτωση καθυστέρησης της πτήσης - Ζήτημα συμβατότητας)

2012/C 399/04

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική και η αγγλική

Αιτούντα δικαστήρια

Amtsgericht Köln και High Court of Justice (England & Wales), Queen’s Bench Division (Administrative Court)

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Emeka Nelson, Bill Chinazo Nelson, Brian Cheimezie Nelson (C-581/10), TUI Travel plc, British Airways plc, easyJet Airline Company Ltd, International Air Transport Association (C-629/10)

κατά

Deutsche Lufthansa AG (C-581/10), Civil Aviation Authority (C-629/10)

Αντικείμενο

(Υπόθεση C-581/10)

Αίτηση προδικαστικής απόφασης — Amtsgericht Köln — Ερμηνεία του άρθρου 7 του κανονισμού (ΕΚ) 261/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Φεβρουαρίου 2004, για τη θέσπιση κοινών κανόνων αποζημίωσης των επιβατών αεροπορικών μεταφορών και παροχής βοήθειας σε αυτούς σε περίπτωση άρνησης επιβίβασης και ματαίωσης ή μεγάλης καθυστέρησης της πτήσης και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΟΚ) 295/91 (ΕΕ L 46, σ. 1) — Δικαίωμα αποζημίωσης σε περίπτωση καθυστέρησης της πτήσης — Συμβατό του δικαιώματος αυτού με την απαγόρευση επιδίκασης αποζημίωσης ως αντιποίνων ή παραδειγματικής αποζημίωσης, απαγόρευση προβλεπόμενη στο άρθρο 29 της σύμβασης για την ενοποίηση ορισμένων κανόνων στις διεθνείς αεροπορικές μεταφορές (Σύμβαση του Μόντρεαλ), η οποία εγκρίθηκε με απόφαση του Συμβουλίου της 5ης Απριλίου 2001 (ΕΕ L 194, σ. 38)

(Υπόθεση C-629/10)

Αίτηση προδικαστικής απόφασης — High Court of Justice (England & Wales), Queen’s Bench Division (Administrative Court) — Ερμηνεία των άρθρων 5, 6 και 7 του κανονισμού (ΕΚ) 261/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, για τη θέσπιση κοινών κανόνων αποζημίωσης των επιβατών αεροπορικών μεταφορών και παροχής βοήθειας σε αυτούς σε περίπτωση άρνησης επιβίβασης και ματαίωσης ή μεγάλης καθυστέρησης της πτήσης και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΟΚ) 295/91 (ΕΕ L 46, σ. 1) — Δικαίωμα αποζημίωσης σε περίπτωση καθυστέρησης — Αποτελέσματα της απόφασης του Δικαστηρίου της 19ης Νοεμβρίου 2009 στις υποθέσεις C-402/07 και C-432/07, Sturgeon

Διατακτικό

Τα άρθρα 5 έως 7 του κανονισμού (ΕΚ) 261/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Φεβρουαρίου 2004, για τη θέσπιση κοινών κανόνων αποζημίωσης των επιβατών αεροπορικών μεταφορών και παροχής βοήθειας σε αυτούς σε περίπτωση άρνησης επιβίβασης και ματαίωσης ή μεγάλης καθυστέρησης της πτήσης και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΟΚ) 295/91, έχουν την έννοια ότι οι επιβάτες των καθυστερημένων πτήσεων έχουν δικαίωμα αποζημίωσης δυνάμει του κανονισμού αυτού, όταν υφίστανται, λόγω των καθυστερημένων αυτών πτήσεων, απώλεια χρόνου ίση με ή μεγαλύτερη από τρεις ώρες, δηλαδή όταν φθάνουν στον τελικό προορισμό τους τρεις ώρες ή και περισσότερο μετά από την ώρα άφιξης που είχε προγραμματίσει αρχικά ο αερομεταφορέας. Εντούτοις, η καθυστέρηση της πτήσης δεν παρέχει στους επιβάτες δικαίωμα αποζημίωσης, αν ο αερομεταφορέας μπορεί να αποδείξει ότι η μεγάλη καθυστέρηση έχει προκληθεί από έκτακτες περιστάσεις, οι οποίες δεν θα μπορούσαν να αποφευχθούν, ακόμη και αν είχαν ληφθεί όλα τα εύλογα μέτρα, δηλαδή περιστάσεις επί των οποίων δεν έχει, στην πράξη, κανένα έλεγχο ο αερομεταφορέας.

2)	Από την εξέταση των προδικαστικών ερωτημάτων δεν προέκυψε κανένα στοιχείο ικανό να θίξει το κύρος των άρθρων 5 έως 7 του κανονισμού (ΕΚ) 261/2004.

(1) ΕΕ C 72 της 5.3.2011.

ΕΕ C 89 της 19.3.2011.

22.12.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 399/4

Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 25ης Οκτωβρίου 2012 [αίτηση του Bundesgerichtshof (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Folien Fischer AG, Fofitec AG κατά Ritrama SpA

(Υπόθεση C-133/11) (1)

(Χώρος ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης - Διεθνής δικαιοδοσία σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις - Ειδικές δικαιοδοσίες ως προς ενοχές εξ αδικοπραξίας ή οιονεί αδικοπραξίας - Αρνητική αναγνωριστική αγωγή («negative Feststellungsklage») - Δυνατότητα του φερόμενου ως αυτουργού ζημιογόνου πράξεως να εναγάγει τον φερόμενο ως ζημιωθέντα ενώπιον του δικαστηρίου του τόπου όπου φέρεται ότι συνέβη ή ενδέχεται να συμβεί το ζημιογόνο γεγονός προκειμένου να διαπιστωθεί η μη ύπαρξη ευθύνης εξ αδικοπραξίας)

2012/C 399/05

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Bundesgerichtshof

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Folien Fischer AG, Fofitec AG

κατά

RITRAMA SpA

Αντικείμενο

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως — Bundesgerichtshof — Ερμηνεία του άρθρου 5, σημείο 3, του κανονισμού (ΕΚ) 44/2001 του Συμβουλίου της 22ας Δεκεμβρίου 2000 για τη διεθνή δικαιοδοσία, την αναγνώριση και την εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις (ΕΕ 2001, L 12, σ. 1) — Ειδικές δικαιοδοσίες επί ενοχών εξ αδικοπραξίας ή οιονεί αδικοπραξίας — Αρνητική αναγνωριστική αγωγή (negative Feststellungsklage) — Δικαίωμα του ζημιώσαντος να ασκήσει αγωγή κατά του ζημιωθέντος ενώπιον του δικαστηρίου του τόπου όπου συνέβη ή ενδέχεται να συμβεί το ζημιογόνο γεγονός προκειμένου να διαπιστωθεί η μη ύπαρξη ευθύνης εξ αδικοπραξίας

Διατακτικό

Το άρθρο 5, σημείο 3, του κανονισμού (ΕΚ) 44/2001 του Συμβουλίου, της 22ας Δεκεμβρίου 2000, για τη διεθνή δικαιοδοσία, την αναγνώριση και την εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις, έχει την έννοια ότι εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής της εν λόγω διατάξεως αρνητική αναγνωριστική αγωγή με αντικείμενο να διαπιστωθεί η μη ύπαρξη ευθύνης εξ αδικοπραξίας ή οιονεί αδικοπραξίας.

(1) ΕΕ C 204 της 9.7.2011.

22.12.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 399/4

Απόφαση του Δικαστηρίου (όγδοο τμήμα) της 25ης Οκτωβρίου 2012 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Γαλλικής Δημοκρατίας

(Υπόθεση C-164/11) (1)

(Παράβαση κράτους μέλους - Οδηγία 2003/96/ΕΚ - Φορολογία των ενεργειακών προϊόντων και της ηλεκτρικής ενέργειας - Παράλειψη εμπρόθεσμης μεταφοράς στην εσωτερική έννομη τάξη)

2012/C 399/06

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωπος: W. Mölls)

Καθής: Γαλλική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: G. de Bergues και N. Rouam)

Παρεμβαίνον υπέρ της καθής: Βασίλειο της Ισπανίας (εκπρόσωπος: S. Centeno Huerta)

Αντικείμενο

Παράβαση κράτους μέλους — Παράληψη θεσπίσεως, εντός της ταχθείσας προθεσμίας, των αναγκαίων διατάξεων για την προσαρμογή του συστήματός της φορολογίας της ηλεκτρικής ενέργειας στις διατάξεις της οδηγίας 2003/96/ΕΚ του Συμβουλίου, της 27ης Οκτωβρίου 2003, περί αναδιάρθρωσης του κοινοτικού πλαισίου φορολογίας των ενεργειακών προϊόντων και της ηλεκτρικής ενέργειας (ΕΕ L 283, σ. 51) — Εφαρμογή ενιαίου συντελεστή κατά τη λήξη της μεταβατικής περιόδου

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

Η Γαλλική Δημοκρατία, παραλείποντας να θεσπίσει τις αναγκαίες διατάξεις προκειμένου να προσαρμόσει το σύστημά της φορολογίας της ηλεκτρικής ενέργειας προς τις διατάξεις της οδηγίας 2003/96/ΕΚ του Συμβουλίου, της 27ης Οκτωβρίου 2003, περί αναδιάρθρωσης του κοινοτικού πλαισίου φορολογίας των ενεργειακών προϊόντων και της ηλεκτρικής ενέργειας, παρά τη λήξη της μεταβατικής περιόδου που προβλέπει το άρθρο 18, παράγραφος 10, δεύτερο εδάφιο αυτής, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από την εν λόγω οδηγία,

2)	Καταδικάζει τη Γαλλική Δημοκρατία στα δικαστικά έξοδα.

(1) ΕΕ C 186 της 25.6.2011.

22.12.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 399/5

Απόφαση του Δικαστηρίου (όγδοο τμήμα) της 25ης Οκτωβρίου 2012 [αιτήσεις του Förvaltningsrätten i Falun (Σουηδία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Daimler AG (C-318/11), Widex A/S (C-319/11) κατά Skatteverket

(Συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-318/11 και C-319/11) (1)

(Κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας - Οδηγία 2006/112/ΕΚ - Άρθρα 170 και 171 - Όγδοη οδηγία ΦΠΑ - Άρθρο 1 - Οδηγία 2008/9/ΕΚ - Άρθρο 3, στοιχείο α' - Τρόπος επιστροφής του φόρου προστιθέμενης αξίας στους υποκειμένους στον φόρο οι οποίοι δεν είναι εγκατεστημένοι στο εσωτερικό της χώρας - Υποκείμενος στον φόρο εγκατεστημένος εντός κράτους μέλους και ασκών, εντός άλλου κράτους μέλους, μόνο δραστηριότητες τεχνικών δοκιμών ή ερευνών)

2012/C 399/07

Γλώσσα διαδικασίας: η σουηδική

Αιτούν δικαστήριο

Förvaltningsrätten i Falun

Διάδικοι στις υποθέσεις των κυρίων δικών

Daimler AG (C-318/11), Widex A/S (C-319/11)

κατά

Skatteverket

Αντικείμενο

(C-318/11)

Αιτήσεις εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως — Förvaltningsrätten i Falun — Ερμηνεία των άρθρων 170 και 171 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας (ΕΕ L 347, σ. 1) και των άρθρων 1 και 2 της όγδοης οδηγίας 79/1072/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 6ης Δεκεμβρίου 1979, περί εναρμονίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών των σχετικών με τους φόρους κύκλου εργασιών — Τρόπος επιστροφής του φόρου προστιθεμένης αξίας στους υποκειμένους στο φόρο οι οποίοι δεν είναι εγκατεστημένοι στο εσωτερικό της χώρας (ΕΕ ειδ. έκδ. 09/001, σ. 111), καθώς και των άρθρων 2, 3 και 5 της οδηγίας 2008/9/ΕΚ του Συμβουλίου, της 12ης Φεβρουαρίου 2008, για τον καθορισμό λεπτομερών κανόνων σχετικά με την επιστροφή του φόρου προστιθέμενης αξίας, που προβλέπεται στην οδηγία 2006/112/ΕΚ, σε υποκείμενους στο φόρο μη εγκατεστημένους στο κράτος μέλος επιστροφής αλλά εγκατεστημένους σε άλλο κράτος μέλος (ΕΕ L 44, σ. 23) — Κατασκευαστής αυτοκινήτων εγκατεστημένος εντός κράτους μέλους A, ο οποίος έχει προβεί σε ορισμένες αποκτήσεις εντός κράτους μέλους B, προκειμένου να πραγματοποιήσει εκεί, μέσω της εγκατεστημένης στο κράτος μέλος αυτό θυγατρικής του, δοκιμές της ανθεκτικότητας των αυτοκινήτων του στις χειμερινές καιρικές συνθήκες, ώστε να τα πωλήσει εντός του κράτους μέλους A — Θυγατρική ανήκουσα κατά 100 % στον κατασκευαστή αυτοκινήτων και έχουσα ως κύριο σκοπό να διαθέτει στη μητρική εταιρία χώρους, πίστες δοκιμών και υπηρεσίες σχετικές με τη δραστηριότητα διενέργειας δοκιμών εντός του κράτους μέλους Β, αναγκαίες για τις εμπορικές δραστηριότητες που ασκεί η μητρική εταιρία εντός του κράτους μέλους στο οποίο είναι εγκατεστημένη — Ύπαρξη ή μη σταθερής εγκαταστάσεως του κατασκευαστή αυτοκινήτων στο κράτος μέλος B

(C-319/11)

Αίτηση εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως — Förvaltningsrätten i Falun — Ερμηνεία των άρθρων 170 και 171 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας (ΕΕ L 347, σ. 1), και των άρθρων 1 και 2 της όγδοης οδηγίας 79/1072/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 6ης Δεκεμβρίου 1979, περί εναρμονίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών των σχετικών με τους φόρους κύκλου εργασιών — Τρόπος επιστροφής του φόρου προστιθεμένης αξίας στους υποκειμένους στο φόρο οι οποίοι δεν είναι εγκατεστημένοι στο εσωτερικό της χώρας (ΕΕ L 331, σ. 11) — Εταιρία παραγωγής ακουστικών βαρηκοΐας εγκατεστημένη στο κράτος μέλος Α, η οποία έχει αγοράσει αγαθά και υπηρεσίες στο κράτος μέλος Β προς εξυπηρέτηση των αναγκών του εγκατεστημένου στο κράτος μέλος αυτό τμήματός της που ασχολείται με την έρευνα στον τομέα της ακοολογίας και του οποίου το προσωπικό είναι μισθωτοί της εν λόγω εταιρίας — Ζήτημα αν υπάρχει στο κράτος μέλος Β μόνιμη εγκατάσταση της εταιρίας παραγωγής ακουστικών βαρηκοΐας

Διατακτικό

Ένας υποκείμενος στον φόρο προστιθέμενης αξίας εγκατεστημένος εντός κράτους μέλους ο οποίος, εντός άλλου κράτους μέλους, πραγματοποιεί μόνον τεχνικές δοκιμές ή διεξάγει ερευνητικές δραστηριότητες, χωρίς να διενεργεί φορολογητέες πράξεις, δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι διαθέτει, εντός αυτού του άλλου κράτους μέλους, «μόνιμη εγκατάσταση από την οποία πραγματοποιούσε επιχειρηματικές πράξεις», υπό την έννοια του άρθρου 1 της όγδοης οδηγίας 79/1072/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 6ης Δεκεμβρίου 1979, περί εναρμονίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών των σχετικών με τους φόρους κύκλου εργασιών — Τρόπος επιστροφής του φόρου προστιθέμενης αξίας στους υποκειμένους στο φόρο οι οποίοι δεν είναι εγκατεστημένοι στο εσωτερικό της χώρας, όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 2006/98/ΕΚ του Συμβουλίου, της 20ής Νοεμβρίου 2006, και του άρθρου 3, στοιχείο α', της οδηγίας 2008/9/ΕΚ του Συμβουλίου, της 12ης Φεβρουαρίου 2008, για τον καθορισμό λεπτομερών κανόνων σχετικά με την επιστροφή του φόρου προστιθέμενης αξίας, που προβλέπεται στην οδηγία 2006/112/ΕΚ, σε υποκείμενους στον φόρο μη εγκατεστημένους στο κράτος μέλος επιστροφής αλλά εγκατεστημένους σε άλλο κράτος μέλος.

Η ερμηνεία αυτή δεν μπορεί να αμφισβητηθεί, σε περίπτωση όπως αυτή της διαφοράς της κύριας δίκης, επειδή ο υποκείμενος στον φόρο έχει, εντός του κράτους μέλους στο οποίο υπέβαλε την αίτηση επιστροφής, θυγατρική η οποία του ανήκει κατά 100 % και η οποία έχει ως σχεδόν αποκλειστικό σκοπό την παροχή ορισμένων υπηρεσιών στον υποκείμενο στον φόρο οι οποίες είναι σχετικές με τις διενεργούμενες τεχνικές δοκιμές.

(1) ΕΕ C 269 της 10.9.2011.

22.12.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 399/6

Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 25ης Οκτωβρίου 2012 [αίτηση του Cour de cassation (Βέλγιο) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Déborah Prete κατά Office national de l’emploi

(Υπόθεση C-367/11) (1)

(Ελεύθερη κυκλοφορία των προσώπων - Άρθρο 39 ΕΚ - Υπήκοος κράτους μέλους αναζητών απασχόληση εντός άλλου κράτους μέλους - Ίση μεταχείριση - Επιδόματα αναμονής υπέρ νέων αναζητούντων για πρώτη φορά εργασία - Χορήγηση εξαρτώμενη από την προϋπόθεση της πραγματοποιήσεως τουλάχιστον έξι ετών σπουδών εντός τους κράτους υποδοχής)

2012/C 399/08

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Αιτούν δικαστήριο

Cour de cassation

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Déborah Prete

κατά

Office national de l’emploi

Αντικείμενο

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως — Cour de cassation (Βέλγιο) — Ερμηνεία των άρθρων 12, 17, 18 και 39 ΕΚ (νυν άρθρα 18, 20, 21 και 45 ΣΛΕΕ) — Επιδόματα αναμονής υπέρ νέων αναζητούντων για πρώτη φορά εργασία — Χορήγηση εξαρτώμενη από την ολοκλήρωση εξαετούς τουλάχιστον φοιτήσεως σε εκπαιδευτικό ίδρυμα του οικείου κράτους μέλους — Άρνηση χορηγήσεως σε υπήκοο άλλου κράτους μέλους που πραγματοποίησε σπουδές δευτεροβάθμιας εκπαιδεύσεως στο άλλο αυτό κράτος, αποκλειστικώς λόγω της μη τηρήσεως της προαναφερθείσας προϋποθέσεως — Στοιχεία που πρέπει να λαμβάνονται υπόψη για την εκτίμηση του δεσμού μεταξύ του νέου και της εθνικής αγοράς εργασίας

Διατακτικό

Αντιβαίνει στο άρθρο 39 ΕΚ εθνική διάταξη όπως η επίδικη στο πλαίσιο της κύριας δίκης η οποία εξαρτά το δικαίωμα λήψεως των επιδομάτων αναμονής του οποίου απολαύουν οι αναζητούντες μία πρώτη απασχόληση νέοι από την προϋπόθεση ότι ο ενδιαφερόμενος πραγματοποίησε τουλάχιστον εξαετείς σπουδές σε εκπαιδευτικό ίδρυμα του κράτους μέλους υποδοχής, καθ’ o μέτρο η εν λόγω προϋπόθεση δεν επιτρέπει να ληφθούν υπόψη άλλα αντιπροσωπευτικά στοιχεία ικανά να στοιχειοθετήσουν την ύπαρξη πραγματικού δεσμού μεταξύ του αιτούντος επιδόματα και της επίδικης γεωγραφικής αγοράς εργασίας και υπερβαίνουν ως εκ τούτου ό,τι είναι αναγκαίο για την επίτευξη του επιδιωκόμενου με την ανωτέρω διάταξη στόχου, ο οποίος έγκειται στην εγγύηση της υπάρξεως ενός τέτοιου δεσμού.

(1) ΕΕ C 282 της 24.9.2011.

22.12.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 399/6

Απόφαση του Δικαστηρίου (τμήμα μείζονος συνθέσεως) της 25ης Οκτωβρίου 2012 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Βασιλείου του Βελγίου

(Υπόθεση C-387/11) (1)

(Παράβαση κράτους μέλους - Άρθρα 49 ΣΛΕΕ και 63 ΣΛΕΕ - Άρθρα 31 και 40 της Συμφωνίας για τον ΕΟΧ - Φορολογία των εισοδημάτων από κεφάλαια και κινητές αξίες - Ημεδαπές και αλλοδαπές εταιρίες επενδύσεων - Φόρος κινητών αξιών - Συμψηφισμός παρακρατηθέντος φόρου κινητών αξιών - Απαλλαγή των εισοδημάτων από κεφάλαια και κινητές αξίες - Δυσμενής διάκριση - Δικαιολογητικοί λόγοι)

2012/C 399/09

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: W. Mölls και C. Soulay)

Καθού: Βασίλειο του Βελγίου (εκπρόσωποι: J.-C. Halleux και M. Jacobs)

Παρεμβαίνον υπέρ του καθού: Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας (εκπρόσωπος: S. Behzadi-Spencer)

Αντικείμενο

Παράβαση κράτους μέλους — Παράβαση των άρθρων 49 και 63 ΣΛΕΕ και των άρθρων 31 και 40 της Συμφωνίας για τον Ευρωπαϊκό Οικονομικό Χώρο — Φορολογία των εισοδημάτων από κεφάλαια και κινητές αξίες — Απαλλαγή υπέρ των επενδυτικών εταιριών — Εθνική νομοθετική ρύθμιση προβλέπουσα παρακράτηση στην πηγή επί των εισοδημάτων από κεφάλαια και κινητές αξίες («φόρος κινητών αξιών») — Διάκριση σε βάρος των εγκατεστημένων στην αλλοδαπή επενδυτικών εταιριών που δεν διαθέτουν μόνιμη εγκατάσταση εντός της εθνικής επικράτειας, καθόσον δεν μπορούν να ζητήσουν την ανάκτηση του καταβληθέντος ως φόρου κινητών αξιών ποσού — Δεν δικαιολογείται

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

Το Βασίλειο του Βελγίου, διατηρώντας σε ισχύ διαφορετικούς κανόνες όσον αφορά τη φορολογία των εισοδημάτων από κεφάλαια και κινητές αξίες, αναλόγως του αν τα εισοδήματα αυτά εισπράττονται από ημεδαπές εταιρίες επενδύσεων ή αλλοδαπές εταιρίες επενδύσεων οι οποίες δεν διαθέτουν σταθερή εγκατάσταση στο Βέλγιο, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από τα άρθρα 49 ΣΛΕΕ και 63 ΣΛΕΕ καθώς και από τα άρθρα 31 και 40 της Συμφωνίας για τον Ευρωπαϊκό Οικονομικό Χώρο, της 2ας Μαΐου 1992.

2)	Καταδικάζει το Βασίλειο του Βελγίου στα δικαστικά έξοδα.

3)	Το Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας φέρει τα δικαστικά του έξοδα.

(1) ΕΕ C 305 της 15.10.2011.

22.12.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 399/7

Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 25ης Οκτωβρίου 2012 [αίτηση του Bundesgerichtshof (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Bernhard Rintisch κατά Klaus Eder

(Υπόθεση C-553/11) (1)

(Σήματα - Οδηγία 89/104/ΕΟΚ - Άρθρο 10, παράγραφοι 1 και 2, στοιχείο α' - Ουσιαστική χρήση του σήματος - Χρήση υπό μορφή η οποία διαφέρει σε σημεία που δεν μεταβάλλουν τον διακριτικό χαρακτήρα του σήματος και η οποία έχει καταχωρισθεί, αυτή καθαυτή, ως σήμα - Χρονικά αποτελέσματα αποφάσεως)

2012/C 399/10

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Bundesgerichtshof

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Bernhard Rintisch

κατά

Klaus Eder

Αντικείμενο

Αίτηση εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως — Bundesgerichtshof — Ερμηνεία του άρθρου 10, παράγραφοι 1 και 2, στοιχείο α', της πρώτης οδηγίας 89/104/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 21ης Δεκεμβρίου 1988, για την προσέγγιση των νομοθεσιών των κρατών μελών περί σημάτων (ΕΕ L 40, σ. 1) — Έννοια της «χρήσεως του σήματος» — Εθνική ρύθμιση δυνάμει της οποίας η χρήση του σήματος υπό μορφή διαφορετική από εκείνη με την οποία έχει καταχωρισθεί θεωρείται επίσης ως χρήση ενός καταχωρισμένου σήματος υπό την προϋπόθεση ότι η διαφορά δεν μεταβάλλει τον διακριτικό χαρακτήρα του σήματος — Καταχώριση σήματος με σκοπό τη διασφάλιση ή την επέκταση του πεδίου προστασίας άλλου καταχωρισμένου σήματος — Δικαιολογημένη εμπιστοσύνη — Μεταστροφή της νομολογίας και εφαρμογή της επί πραγματικών περιστατικών που είχαν ήδη τελεστεί κατά την ημερομηνία εκδόσεως της αποφάσεως

Διατακτικό

Το άρθρο 10, παράγραφος 2, στοιχείο α', της οδηγίας 89/104/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 21ης Δεκεμβρίου 1988, για την προσέγγιση των νομοθεσιών των κρατών μελών περί σημάτων, πρέπει να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι δεν αποκλείει τη δυνατότητα του δικαιούχου ενός σήματος να προβάλει, προκειμένου να αποδείξει τη χρήση του σήματος υπό την έννοια της εν λόγω διατάξεως, ότι χρησιμοποίησε το σήμα του υπό μορφή η οποία διαφέρει από εκείνη με την οποία το σήμα έχει καταχωριστεί, χωρίς όμως η εν λόγω διαφοροποίηση να μεταβάλλει τον διακριτικό χαρακτήρα του σήματος και παρά το γεγονός ότι η διαφορετική αυτή μορφή έχει επίσης καταχωριστεί, αυτή καθαυτή, ως σήμα.

Το άρθρο 10, παράγραφος 2, στοιχείο α', της οδηγίας 89/104 πρέπει να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι αποκλείει μια ερμηνεία της εθνικής διατάξεως για τη μεταφορά του εν λόγω άρθρου 10, παράγραφος 2, στοιχείο α', στην εσωτερική έννομη τάξη υπό την έννοια ότι η τελευταία αυτή διάταξη δεν έχει εφαρμογή σε «επικουρικό» σήμα του οποίου η καταχώριση σκοπεί αποκλειστικώς στη διασφάλιση ή την επέκταση του πεδίου προστασίας άλλου σήματος, καταχωρισθέντος υπό τη μορφή με την οποία χρησιμοποιείται.

(1) ΕΕ C 80 της 17.3.2012.

22.12.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 399/7

Απόφαση του Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 25ης Οκτωβρίου 2012 [αίτηση του Naczelny Sąd Administracyjny (Πολωνία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Maria Kozak κατά Dyrektor Izby Skarbowej w Lublinie

(Υπόθεση C-557/11) (1)

(ΦΠΑ - Οδηγία 2006/112/ΕΚ - Άρθρα 306 έως 310 - Ειδική ρύθμιση για τα πρακτορεία ταξιδιών - Παροχή υπηρεσίας μεταφοράς από πρακτορείο ταξιδιών που ενεργεί στο όνομά του - Έννοια του όρου «ενιαία παροχή» - Άρθρο 98 - Μειωμένος συντελεστής ΦΠΑ)

2012/C 399/11

Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική

Αιτούν δικαστήριο

Naczelny Sąd Administracyjny

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Maria Kozak

κατά

Dyrektor Izby Skarbowej w Lublinie

Αντικείμενο

Αίτηση εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως — Naczelny Sąd Administracyjny — Ερμηνεία των άρθρων 306 έως 310, καθώς και του άρθρου 98, σε συνδυασμό με την παράγραφο 5 του παραρτήματος ΙΙΙ, της οδηγίας 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας (ΕΕ L 347, σ. 1) — Πεδίο εφαρμογής του ειδικού καθεστώτος φορολογήσεως των πρακτορείων ταξιδίων — Μη εφαρμογή του μειωμένου συντελεστή ΦΠΑ, ο οποίος ισχύει για τις υπηρεσίες μεταφοράς, στην περίπτωση παροχής υπηρεσιών μεταφοράς εκ μέρους πρακτορείου ταξιδίων ενεργούντος στο όνομά του στο πλαίσιο σύνθετης παροχής ταξιδιωτικών υπηρεσιών — Νομικός χαρακτηρισμός ως ενιαίας παροχής

Διατακτικό

Τα άρθρα 306 έως 310 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας, έχουν την έννοια ότι, όταν στο πλαίσιο τουριστικής υπηρεσίας παρεχόμενης σε ταξιδιώτη έναντι κατ’ αποκοπήν αντιτίμου, η οποία φορολογείται σύμφωνα με τις διατάξεις αυτές, το πρακτορείο ταξιδιών παρέχει στον ταξιδιώτη, με ίδια μέσα, υπηρεσία μεταφοράς η οποία αποτελεί μέρος της εν λόγω τουριστικής υπηρεσίας, η παροχή της υπηρεσίας αυτής φορολογείται με το κοινό σύστημα του φόρου προστιθέμενης αξίας, ιδίως όσον αφορά τον φορολογικό συντελεστή, και όχι με το ειδικό καθεστώς του φόρου προστιθέμενης αξίας που ισχύει για τις πράξεις των πρακτορείων ταξιδιών. Σύμφωνα με το άρθρο 98 της οδηγίας αυτής, εφόσον τα κράτη μέλη έχουν θεσπίσει μειωμένο συντελεστή για τις υπηρεσίες μεταφοράς, η παροχή της προαναφερθείσας υπηρεσίας φορολογείται με τον συντελεστή αυτόν.

(1) ΕΕ C 25 της 28.1.2012.

22.12.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 399/8

Απόφαση του Δικαστηρίου (όγδοο τμήμα) της 25ης Οκτωβρίου 2012 [αίτηση του Korkein hallinto-oikeus (Φινλανδία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Anssi Ketelä

(Υπόθεση C-592/11) (1)

(Γεωργία - Κανονισμοί (ΕΚ) 1698/2005 και 1974/2006 - Ενίσχυση εγκαταστάσεως νέων γεωργών - Προϋποθέσεις χορηγήσεως - Εγκατάσταση ατόμου για πρώτη φορά σε γεωργική εκμετάλλευση ως αρχηγού εκμεταλλεύσεως - Προϋποθέσεις εφαρμογής όταν η εγκατάσταση πραγματοποιήθηκε μέσω νομικού προσώπου)

2012/C 399/12

Γλώσσα διαδικασίας: η φινλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Korkein hallinto-oikeus

Διάδικος στην υπόθεση της κύριας δίκης

Anssi Ketelä

Αντικείμενο

Αίτηση εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως — Korkein hallinto-oikeus — Ερμηνεία του άρθρου 22, παράγραφος 1, στοιχείο α', του κανονισμού (ΕΚ) 1698/2005 του Συμβουλίου, της 20ής Σεπτεμβρίου 2005, για τη στήριξη της αγροτικής ανάπτυξης από το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Αγροτικής Ανάπτυξης (ΕΓΤΑΑ) (ΕΕ L 277, σ. 1) και του άρθρου 13, παράγραφοι 4 και 6, του κανονισμού (ΕΚ) 1974/2006 της Επιτροπής, της 15ης Δεκεμβρίου 2006, για τη θέσπιση λεπτομερών κανόνων εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ) 1698/2005 (ΕΕ L 368, σ. 15) — Προϋποθέσεις χορηγήσεως ενισχύσεως για την εγκατάσταση νέων γεωργών — Εγκατάσταση για πρώτη φορά σε γεωργική εκμετάλλευση με την ιδιότητα του αρχηγού της εκμεταλλεύσεως — Ενίσχυση εγκαταστάσεως χορηγούμενη σε φυσικό πρόσωπο βάσει της κτήσεως οικογενειακού αγροκτήματος — Διακοπή της καταβολής της ενισχύσεως με την αιτιολογία ότι ο δικαιούχος της ενισχύσεως ήταν προηγουμένως μειοψηφικός μέτοχος και γενικός διευθυντής μετοχικής εταιρίας ασχολούμενης ιδίως με τη χοιροτροφία

Διατακτικό

Το άρθρο 22, παράγραφος 1, στοιχείο α', του κανονισμού (ΕΚ) 1698/2005 του Συμβουλίου, της 20ής Σεπτεμβρίου 2005, για τη στήριξη της αγροτικής ανάπτυξης από το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Αγροτικής Ανάπτυξης (ΕΓΤΑΑ), έχει την έννοια ότι η προϋπόθεση που θέτει η διάταξη αυτή κατά την οποία ο ενδιαφερόμενος πρέπει να εγκαθίσταται για πρώτη φορά σε γεωργική εκμετάλλευση «ως αρχηγός εκμεταλλεύσεως» συνεπάγεται, σε μια κατάσταση όπου το εν λόγω άτομο εγκαθίσταται μέσω κεφαλαιουχικής εταιρίας, ότι αυτό ασκεί ουσιαστικό και διαρκή έλεγχο τόσο επί της γεωργικής εκμεταλλεύσεως όσο και επί της διαχειρίσεως της εκμεταλλεύσεως αυτής.

Καίτοι τα κράτη μέλη έχουν τη δυνατότητα να ορίζουν συγκεκριμένα τις προϋποθέσεις από τις οποίες εξαρτάται ο χαρακτηρισμός ενός αιτούντος ενίσχυση ως «αρχηγού εκμεταλλεύσεως», εντούτοις τούτο ισχύει υπό την επιφύλαξη ότι οι προϋποθέσεις αυτές δεν υπερβαίνουν το πλαίσιο το οποίο σκοπεύουν να διευκρινίσουν και αποβλέπουν, επομένως, στο πλαίσιο των σκοπών τους οποίους επιδιώκει ο κανονισμός 1698/2005, στο να εξασφαλίσουν ότι ο ως άνω αιτών ασκεί ουσιαστικό και διαρκή έλεγχο τόσο επί της γεωργικής εκμεταλλεύσεως όσο και επί της διαχειρίσεως αυτής. Ικανοποιούν τις σχετικές απαιτήσεις εθνικές διατάξεις όπως οι επίμαχες στην κύρια δίκη καθόσον προβλέπουν ότι, όταν ο νέος γεωργός εγκαθίσταται μέσω νομικού προσώπου, η χορήγηση της ενισχύσεως εξαρτάται ιδίως από την προϋπόθεση ότι ο ενδιαφερόμενος έχει εξουσία λήψεως αποφάσεων στο πλαίσιο του νομικού αυτού προσώπου, πράγμα το οποίο απαιτεί να διαθέτει το άτομο αυτό άνω του ημίσεος των μετοχών του νομικού προσώπου και οι μετοχές αυτές να αντιπροσωπεύουν άνω του ημίσεος των δικαιωμάτων ψήφου.

(1) ΕΕ C 49 της 18.2.2012.

22.12.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 399/9

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Oberster Patent- und Markensenat (Αυστρία) στις 6 Σεπτεμβρίου 2012 — Backaldrin Österreich The Kornspitz Company GmbH κατά Pfahnl Backmittel GmbH

(Υπόθεση C-409/12)

2012/C 399/14

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Oberster Patent- und Markensenat

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ανακόπτουσα και καθής η αίτηση διαγραφής σήματος: Backaldrin Österreich The Kornspitz Company GmbH

Καθής η ανακοπή και αιτούσα τη διαγραφή σήματος: Pfahnl Backmittel GmbH

Προδικαστικά ερωτήματα

Έχει καταστεί ένα σήμα «συνήθης εμπορική ονομασία προϊόντος ή υπηρεσίας» κατά την έννοια του άρθρου 12, παράγραφος 2, στοιχείο α', της οδηγίας 2008/95/ΕΚ (οδηγία περί σημάτων) (1), όταν

α)	οι έμποροι γνωρίζουν μεν ότι πρόκειται συναφώς για ένδειξη προελεύσεως, πλην όμως κατά κανόνα δεν αποκαλύπτουν το στοιχείο αυτό στους τελικούς καταναλωτές, και

β)	οι τελικοί καταναλωτές, (και) για τον λόγο αυτό, δεν αντιλαμβάνονται πλέον το σήμα ως ένδειξη προελεύσεως, αλλά ως τη συνήθη εμπορική ονομασία των προϊόντων ή των υπηρεσιών για τα οποία έχει καταχωριστεί;

2)	Υπάρχει «αδράνεια» κατά την έννοια του άρθρου 12, παράγραφος 2, στοιχείο α', της οδηγίας 2008/95/ΕΚ και στην περίπτωση που ο δικαιούχος του σήματος παραμένει αδρανής, μολονότι οι έμποροι δεν επισημαίνουν στους πελάτες ότι πρόκειται για καταχωρισμένο σήμα;

Επέρχεται έκπτωση από τα δικαιώματα επί του σήματος, το οποίο λόγω της συμπεριφοράς ή της αδράνειας του δικαιούχου του έχει καταστεί για τους τελικούς καταναλωτές, όχι όμως για το εμπόριο, συνήθης εμπορική ονομασία, μόνο στην περίπτωση που οι τελικοί καταναλωτές δεν έχουν άλλη επιλογή, ελλείψει ισοδύναμων εναλλακτικών, πέραν της χρήσεως της ονομασίας αυτής;

(1) Οδηγία 2008/95/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 22ας Οκτωβρίου 2008, για την προσέγγιση των νομοθεσιών των κρατών μελών περί σημάτων (κωδικοποιημένη έκδοση) (ΕΕ L 299, σ. 25).

22.12.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 399/9

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Gerechtshof te 's-Hertogenbosch (Κάτω Χώρες) στις 18 Σεπτεμβρίου 2012 — X κατά Voorzitter van het managementteam van het onderdeel Belastingdienst/Z van de rijksbelastingdienst

(Υπόθεση C-426/12)

2012/C 399/15

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Gerechtshof te 's-Hertogenbosch

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Εκκαλούσα: X

Εφεσίβλητος: Voorzitter van het managementteam van het onderdeel Belastingdienst/Z van de rijksbelastingdienst

Προδικαστικά ερωτήματα

Συντρέχει διπλή χρήση κατά την έννοια του άρθρου 2, παράγραφος 4, αρχή, στοιχείο β', της οδηγίας (1) στην περίπτωση κατά την οποία ο άνθρακας (προϊόντα υπαγόμενα στους κωδικούς 2701, 2702 και 2704 της ΣΟ) χρησιμοποιείται ως καύσιμο θέρμανσης σε ασβεστοκάμινο, ενώ ταυτοχρόνως το διοξείδιο του άνθρακα που παράγεται στην εν λόγω ασβεστοκάμινο από τον άνθρακα (και τον ασβεστόλιθο) χρησιμεύει για την παραγωγή αερίου ασβεστοκαμίνου, το οποίο εν συνεχεία χρησιμοποιείται ως απαραίτητο στοιχείο για τον καθαρισμό του ακατέργαστου χυμού που προκύπτει από την εκχύλιση ζαχαρότευτλων;

Συντρέχει διπλή χρήση κατά την έννοια του άρθρου 2, παράγραφος 4, αρχή, στοιχείο β', της οδηγίας στην περίπτωση κατά την οποία ο άνθρακας (προϊόντα υπαγόμενα στους κωδικούς 2701, 2702 και 2704 της ΣΟ) χρησιμοποιείται ως καύσιμο θέρμανσης, ενώ ταυτοχρόνως το 66 % του διοξειδίου του άνθρακα που παράγεται κατά τη διαδικασία θέρμανσης και περιέχεται στο αέριο ασβεστοκαμίνου, απορροφάται, κατά τη διάρκεια της ανωτέρω περιγραφείσας μεταγενέστερης διαδικασίας του καθαρισμού, από την ιλύ η οποία εν συνεχεία πωλείται ως λίπασμα ασβεστίου στον αγροτικό τομέα;

Σε περίπτωση που κριθεί ότι συντρέχει διπλή χρήση κατά την έννοια του άρθρου 2, παράγραφος 4, αρχή, στοιχείο β', της οδηγίας: πρέπει να θεωρηθεί, λαμβανομένου υπόψη του γράμματος των εισαγωγικών λέξεων του άρθρου 2, παράγραφος 4, της οδηγίας, ότι η οδηγία αυτή δεν έχει εφαρμογή, οπότε η εκκαλούσα δεν έχει τη δυνατότητα να επικαλεστεί το άμεσο αποτέλεσμα της οδηγίας (όσον αφορά την ερμηνεία της εθνικού δικαίου έννοιας της διπλής χρήσης που περιλαμβάνεται στο άρθρο 20, αρχή, στοιχείο e, του Wbm (2));

Σε περίπτωση που κριθεί ότι συντρέχει διπλή χρήση κατά την έννοια του άρθρου 2, παράγραφος 4, αρχή, στοιχείο β', της οδηγίας και (ως εκ τούτου) ότι η εν λόγω οδηγία δεν έχει εφαρμογή: αντιβαίνει προς το δίκαιο της Ένωσης το γεγονός ότι η ερμηνεία που δίδει το εθνικό δίκαιο στην έννοια της διπλής χρήσης είναι στενότερη από την ερμηνεία που δίδει στην ίδια έννοια η οδηγία, στο πλαίσιο επιβολής φόρου όπως ο επίμαχος εν προκειμένω φόρος επί των καυσίμων;

(1) Οδηγία 2003/96/ΕΚ του Συμβουλίου, της 27ης Οκτωβρίου 2003, σχετικά με την αναδιάρθρωση του κοινοτικού πλαισίου φορολογίας των ενεργειακών προϊόντων και της ηλεκτρικής ενέργειας (ΕΕ L 283, σ. 51).

(2) Στα ολλανδικά: Wet belastingen op milieugrondslag (νόμος περί φορολογίας για την προστασία του περιβάλλοντος).

22.12.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 399/10

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Curtea de Apel Bacău (Ρουμανία) στις 21 Σεπτεμβρίου 2012 — Elena Luca κατά Casa de Asigurări de Sănătate Bacău

(Υπόθεση C-430/12)

2012/C 399/16

Γλώσσα διαδικασίας: η ρουμανική

Αιτούν δικαστήριο

Curtea de Apel Bacău

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείουσα: Elena Luca

Αναιρεσιβαλλόμενο: Casa de Asigurări de Sănătate Bacău

Προδικαστικά ερωτήματα

Ερωτάται αν αντιβαίνουν στα άρθρα 56 ΣΛΕΕ (πρώην άρθρο 49 ΕΚ) και 22 του κανονισμού 1408/71 (1) εθνικές διατάξεις, όπως τα άρθρα 40, παράγραφος 1, στοιχείο b, 45 και 46 του διατάγματος 592/2008, σύμφωνα με τα οποία ο μισθωτός ή μη μισθωτός εργαζόμενος ή τα μέλη της οικογένειάς του δικαιούνται επιστροφής του συνόλου της καταβληθείσας δαπάνης για ιατρική περίθαλψη παρασχεθείσα στην αλλοδαπή μόνον εφόσον έχουν λάβει σχετική προέγκριση.

Ερωτάται αν η μερική απόδοση [της δαπάνης] για ιατρική θεραπεία η οποία έλαβε χώρα εντός της Κοινότητας και υπολογίσθηκε σύμφωνα με τις ισχύουσες στο κράτος μέλος ασφαλίσεως τιμές, εν προκειμένω σύμφωνα με το άρθρο 71 του διατάγματος 122/2007 (το οποίο καταργήθηκε με το ισχύον σήμερα διάταγμα 729/2009), συνιστά περιορισμό κατά την έννοια του άρθρου 56 [ΣΛΕΕ] (πρώην άρθρου 49 ΕΚ).

Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως επί των προηγούμενων ερωτημάτων, ερωτάται ποιο είναι το κατώτατο όριο του επιστρεπτέου στον ασφαλισμένο ποσού για δαπάνη στην οποία υποβλήθηκε ο ίδιος όταν το ύψος των προβλεπόμενων από το κράτος μέλος κατοικίας του δαπανών διαφέρει από εκείνο των προβλεπόμενων από το κράτος μέλος όπου έλαβε χώρα η θεραπεία του παροχών.

(1) Κανονισμός (ΕΟΚ) 1408/71 του Συμβουλίου, της 14ης Ιουνίου 1971, περί εφαρμογής των συστημάτων κοινωνικής ασφάλισης στους μισθωτούς, στους μη μισθωτούς και στα μέλη των οικογενειών τους που διακινούνται εντός της Κοινότητας (EE L 28 της 30.1.1997, σ. 1).

22.12.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 399/10

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Înalta Curte de Casație și Justiție (Ρουμανία) στις 24 Σεπτεμβρίου 2012 — Agenția Națională de Administrare Fiscală — Direcția Generală de Soluționare a Contestațiilor, Agenția Națională de Administrare Fiscală — Direcția Generală de Administrare a Marilor Contribuabili κατά SC Rafinăria Steaua Română SA

(Υπόθεση C-431/12)

2012/C 399/17

Γλώσσα διαδικασίας: η ρουμανική

Αιτούν δικαστήριο

Înalta Curte de Casație și Justiție

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείουσες: Agenția Națională de Administrare Fiscală — Direcția Generală de Soluționare a Contestațiilor, Agenția Națională de Administrare Fiscală — Direcția Generală de Administrare a Marilor Contribuabili.

Αναιρεσιβαλλομένη: S.C. Rafinăria Steaua Română SA

Προδικαστικό ερώτημα

Ερωτάται αν τυχόν ερμηνεία των διατάξεων του άρθρου 124 του [ρουμανικού] κώδικα φορολογικής δικονομίας υπό την έννοια ότι το Δημόσιο δεν οφείλει τόκους υπερημερίας για τα αιτούμενα βάσει δηλώσεων περί ΦΠΑ ποσά για το χρονικό διάστημα μεταξύ της ημερομηνίας συμψηφισμού των εν λόγω ποσών και της ημερομηνίας ακυρώσεως των πράξεων περί συμψηφισμού με δικαστική απόφαση αντίκειται προς τις διατάξεις του άρθρου 183 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας (1);

(1) EE L 347, σ. 1.

22.12.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 399/10

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Hoge Raad der Nederlanden (Κάτω Χώρες) στις 26 Σεπτεμβρίου 2012 — ACI Adam BV κ.λπ. κατά Stichting de Thuiskopie κ.λπ.

(Υπόθεση C-435/12)

2012/C 399/18

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Hoge Raad der Nederlanden

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείοντες: ACI Adam BV, Alpha International BV, AVC Nederland BV, BAS Computers & Componenten BV, Despec BV, Dexxon Data Media and Storage BV, Fuji Magnetics Nederland, Imation Europe BV, Maxell Benelux BV, Philips Consumer Electronics BV, Sony Benelux BV, Verbatim GmbH

Αναιρεσίβλητοι: Stichting de Thuiskopie, Stichting Onderhandelingen Thuiskopie vergoeding

Προδικαστικά ερωτήματα

Έχει το άρθρο 5, παράγραφος 2, αρχή και στοιχείο β', της οδηγίας για το δικαίωμα του δημιουργού (1) –ενδεχομένως σε συνδυασμό με το άρθρο 5, παράγραφος 5, της ίδιας οδηγίας– την έννοια ότι ο εκεί προβλεπόμενος περιορισμός του δικαιώματος του δημιουργού ισχύει για τις αναπαραγωγές που ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις του άρθρου αυτού, ανεξαρτήτως του αν τα αντίτυπα του έργου από το οποίο προέρχονται οι αναπαραγωγές αποκτήθηκαν από το ενδιαφερόμενο φυσικό πρόσωπο νόμιμα –δηλαδή, χωρίς προσβολή των δικαιωμάτων δημιουργού των δικαιούχων–, ή ισχύει μόνο για τις αναπαραγωγές που προέρχονται από αντίτυπα που αποκτήθηκαν από το ενδιαφερόμενο φυσικό πρόσωπο χωρίς προσβολή των δικαιωμάτων δημιουργού των δικαιούχων;

α)

Σε περίπτωση που η απάντηση στο ερώτημα 1 είναι αυτή που περιγράφεται στο τέλος του ερωτήματος αυτού, μπορεί η εφαρμογή των κριτηρίων του ελέγχου τριών σταδίων που καθιερώνεται από το άρθρο 5, παράγραφος 5, της οδηγίας για το δικαίωμα του δημιουργού να οδηγήσει στη διεύρυνση του πεδίου του περιορισμού του άρθρου 5, παράγραφος 2, ή μήπως η εφαρμογή αυτή μπορεί να συνεπάγεται μόνον υποχώρηση του εν λόγω περιορισμού;

β)

Σε περίπτωση που η απάντηση στο ερώτημα 1 είναι αυτή που περιγράφεται στο τέλος του ερωτήματος αυτού, αντιβαίνει προς το άρθρο 5 της οδηγίας για το δικαίωμα του δημιουργού ή προς άλλον κανόνα του ευρωπαϊκού δικαίου ένας κανόνας εθνικού δικαίου που σκοπό έχει να επιβάλει την καταβολή δίκαιης αποζημίωσης για τις αναπαραγωγές που πραγματοποιεί φυσικό πρόσωπο για ιδιωτική χρήση και χωρίς τον παραμικρό άμεσο ή έμμεσο εμπορικό σκοπό, ανεξαρτήτως του αν η πραγματοποίηση των αναπαραγωγών επιτρέπεται δυνάμει του άρθρου 5, παράγραφος 2, της οδηγίας για το δικαίωμα του δημιουργού –και χωρίς ο κανόνας αυτός να προσβάλει το δικαίωμα απαγόρευσης που έχουν οι δικαιούχοι ή να θίγει την αξίωσή τους για αποζημίωση;

Ασκεί επιρροή για την απάντηση στο ανωτέρω ερώτημα, υπό το πρίσμα του ελέγχου τριών σταδίων που καθιερώνεται από το άρθρο 5, παράγραφος 5, της οδηγίας για το δικαίωμα του δημιουργού, το γεγονός ότι τα διαθέσιμα τεχνικά μέσα δεν είναι (ακόμα) επαρκή για την καταπολέμηση του φαινομένου της παραγωγής μη εγκεκριμένων ιδιωτικών αντιγράφων;

Έχει εφαρμογή η οδηγία σχετικά με την επιβολή των δικαιωμάτων διανοητικής ιδιοκτησίας (2) σε διαφορά όπως η υπό κρίση, στην οποία –αφού προηγουμένως το κράτος μέλος έχει επιβάλει, δυνάμει του άρθρου 5, παράγραφος 2, της οδηγίας για το δικαίωμα του δημιουργού, στους παραγωγούς και εισαγωγείς υποθεμάτων κατάλληλων και προορισμένων για την παραγωγή έργων την υποχρέωση μετακύλισης της κατά την έννοια της διάταξης αυτής δίκαιης αποζημίωσης και αφού έχει ορίσει ότι η εν λόγω δίκαιη αποζημίωση πρέπει να μετακυλιθεί σε οργανισμό οριζόμενο από το εν λόγω κράτος μέλος ο οποίος είναι επιφορτισμένος με την είσπραξη και την κατανομή της εν λόγω αποζημίωσης– υπόχρεοι καταβολής ζητούν από το δικαστήριο, λαμβανομένων υπόψη των συγκεκριμένων περιστάσεων της υπόθεσης που θεωρούνται κρίσιμες για τον καθορισμό της δίκαιης αποζημίωσης, να εκδώσει απόφαση εις βάρος του εν λόγω οργανισμού, ο οποίος εναντιώνεται στο αίτημα αυτό;

(1) Οδηγία 2001/29/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 22ας Μαΐου 2001, για την εναρμόνιση ορισμένων πτυχών του δικαιώματος του δημιουργού και συγγενικών δικαιωμάτων στην κοινωνία της πληροφορίας (ΕΕ L 167, σ. 10).

(2) Οδηγία 2004/48/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2004, σχετικά με την επιβολή των δικαιωμάτων διανοητικής ιδιοκτησίας (ΕΕ L 157, σ. 45).

22.12.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 399/11

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Gerechtshof te 's-Hertogenbosch (Κάτω Χώρες) την 1η Οκτωβρίου 2012 — Χ κατά Voorzitter van het managementteam van het onderdeel Belastingdienst/Z van de rijksbelastingdienst

(Υπόθεση C-437/12)

2012/C 399/19

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Gerechtshof te ’s-Hertogenbosch

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Εκκαλούσα: Χ

Εφεσίβλητος: Voorzitter van het managementteam van het onderdeel Belastingdienst/Z van de rijksbelastingdienst

Προδικαστικά ερωτήματα

Πρέπει, για την εξέταση του ερωτήματος στο οποίο πρέπει να δοθεί απάντηση στο πλαίσιο του άρθρου 110 ΣΛΕΕ, και το οποίο έγκειται στο αν το ποσό του φόρου που επιβλήθηκε το 2010 για την ταξινόμηση του [επίμαχου] επιβατικού αυτοκινήτου υπερβαίνει (ή όχι) το εναπομένον ποσό του φόρου που είναι ενσωματωμένο στην αξία των ομοειδών μεταχειρισμένων αυτοκινήτων που έχουν ήδη ταξινομηθεί στην ημεδαπή, να θεωρηθούν ως ομοειδή, για τον υπολογισμό του εν λόγω εναπομένοντας ποσού:

—	ένα παρόμοιο επιβατικό αυτοκίνητο το οποίο κατά τον χρόνο της πρώτης θέσης σε κυκλοφορία του [επίμαχου] επιβατικού αυτοκινήτου (δηλαδή το 2006) ήταν ταξινομημένο ως καινούργιο, ή

—

επιπλέον, τα (λοιπά) επιβατικά αυτοκίνητα τα οποία είναι διαθέσιμα στην αγορά μεταχειρισμένων επιβατικών αυτοκινήτων το 2010 και τα οποία, ακριβώς όπως το [επίμαχο] επιβατικό αυτοκίνητο, τέθηκαν για πρώτη φορά σε κυκλοφορία στις 30 Μαΐου 2006 και κατά τα λοιπά είναι παρόμοια, αλλά μετά τις 30 Μαΐου 2006 (δηλαδή από τις 30 Μαΐου 2006 μέχρι και το 2009) (εισήχθησαν και) ταξινομήθηκαν ως μεταχειρισμένα επιβατικά αυτοκίνητα, και/ή

—

επιπλέον, τα (λοιπά) επιβατικά αυτοκίνητα τα οποία είναι διαθέσιμα στην αγορά μεταχειρισμένων επιβατικών αυτοκινήτων το 2010 και τα οποία, σε αντίθεση προς το [επίμαχο] επιβατικό αυτοκίνητο, τέθηκαν για πρώτη φορά σε κυκλοφορία μετά τις 30 Μαΐου 2006, αλλά κατά τα λοιπά είναι παρόμοια, και τα οποία μετά τις 30 Μαΐου 2006 (δηλαδή από τις 30 Μαΐου 2006 μέχρι και το 2009) (εισήχθησαν και) ταξινομήθηκαν ως καινούργια ή μεταχειρισμένα επιβατικά αυτοκίνητα;

Πρέπει, για την εξέταση του ερωτήματος αν το άρθρο 110 ΣΛΕΕ εμποδίζει την επιβολή φόρου (1), όπως ο επίμαχος φόρος, για την ταξινόμηση επιβατικού αυτοκινήτου το 2010 στο μέτρο που ο φόρος αυτός εξαρτάται από τις εκπομπές CO2 (σύμφωνα με τους πίνακες του άρθρου 9, παράγραφος 1, του νόμου BPM)[,] το τμήμα αυτό του φόρου να θεωρηθεί ως νέος φόρος που πρέπει να διακριθεί από τον μέχρι 1ης Φεβρουαρίου επιβαλλόμενο φόρο οχημάτων, ο οποίος αποτελούσε συνάρτηση μόνον της τιμής καταλόγου, με αποτέλεσμα να μην ασκεί επιρροή η σύγκριση με τα (ομοειδή) μεταχειρισμένα επιβατικά αυτοκίνητα που ταξινομήθηκαν πριν την 1η Ιανουαρίου 2010

Σε περίπτωση που δεν μπορεί να γίνει λόγος για νέο φόρο κατά τα προεκτεθέντα στο ερώτημα ΙΙ: μήπως, σύμφωνα με το άρθρο 110 ΣΛΕΕ, το γεγονός ότι, όσον αφορά τα επιβατικά αυτοκίνητα που είναι παρόμοια με το [επίμαχο] επιβατικό αυτοκίνητο και τα οποία τέθηκαν για πρώτη φορά σε κυκλοφορία πριν την 1η Φεβρουαρίου 2008 ενώ εισήχθησαν και ταξινομήθηκαν ως μεταχειρισμένα αυτοκίνητα κατά την περίοδο από την 1η Φεβρουαρίου 2008 μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου 2009, δεν επιβλήθηκε φόρος εξαρτώμενος από τις εκπομπές CO2 (κατά την έννοια του άρθρου 9ba του νόμου BPM), ενώ αυτός ο εξαρτώμενος από τις εκπομπές CO2 βάρυνε κανονικά τις πραγματοποιηθείσες κατά την ανωτέρω περίοδο ταξινομήσεις επιβατικών αυτοκινήτων τα οποία τέθηκαν για πρώτη φορά σε κυκλοφορία μετά την 1η Φεβρουαρίου 2008 αλλά κατά τα λοιπά είναι παρόμοια με το [επίμαχο] επιβατικό αυτοκίνητο, εμποδίζει την επιβολή φόρου, όπως ο επίμαχος φόρος, για την ταξινόμηση επιβατικού αυτοκινήτου το 2010 στο μέτρο που ο φόρος αυτός εξαρτάται από τις εκπομπές CO2 (σύμφωνα με τους πίνακες του άρθρου 9, παράγραφος 1, του νόμου BPM);

(1) Στα ολλανδικά: BPM (Belasting personenauto’s en motorrijwielen, φόρος επιβατικών αυτοκινήτων και μοτοσυκλετών).

22.12.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 399/12

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε η Audiencia Provincial de Salamanca (Ισπανία) στις 8 Οκτωβρίου 2012 — Josune Esteban Garcia

(Υπόθεση C-451/12)

2012/C 399/20

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Αιτούν δικαστήριο

Audiencia Provincial de Salamanca

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Εκκαλούσα: Josune Esteban Garcia

Προδικαστικά ερωτήματα

Έχουν τα άρθρα 4, 12, 114 και 169 της Συνθήκης και το άρθρο 38 του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σε συνδυασμό με την οδηγία 93/13 (1) και τη νομολογία του Δικαστηρίου σχετικά με το υψηλό επίπεδο προστασίας των καταναλωτών, καθώς και την πρακτική αποτελεσματικότητα των οδηγιών και τις αρχές της ισοδυναμίας και αποτελεσματικότητας, την έννοια ότι η Audiencia Provincial δύναται να εκδικάσει, ως εθνικό δευτεροβάθμιο δικαστήριο, παρά την έλλειψη σχετικής εθνικής ρυθμίσεως, την έφεση κατά πρωτόδικης αποφάσεως με την οποία κρίθηκε ότι το δικαστήριο της περιφέρειας του τόπου της κατοικίας της εναγομένης είναι το κατά τόπον αρμόδιο να εκδικάσει την αγωγή αποζημιώσεως λόγω φερόμενης αθετήσεως συμβατικής υποχρεώσεως της εναγομένης σε σύμβαση συναφθείσα μέσω διαδικτύου;

(1) Οδηγία 93/13/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 5ης Απριλίου 1993, σχετικά με τις καταχρηστικές ρήτρες των συμβάσεων που συνάπτονται με καταναλωτές (ΕΕ L 95, σ. 29)

22.12.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 399/12

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Bundesfinanzhof (Γερμανία) στις 10 Οκτωβρίου 2012 — Pro Med Logistik GmbH κατά Finanzamt Dresden-Süd

(Υπόθεση C-454/12)

2012/C 399/21

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Bundesfinanzhof

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείουσα: Pro Med Logistik GmbH

Αναιρεσίβλητο: Finanzamt Dresden-Süd

Προδικαστικά ερωτήματα

Αντιβαίνει στο άρθρο 12, παράγραφος 3, στοιχείο α', τρίτο εδάφιο, σε συνδυασμό με το παράρτημα Η, κατηγορία 5, της έκτης οδηγίας 77/388/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 17ης Μαΐου 1977 (1), περί εναρμονίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών των σχετικών με τους φόρους κύκλου εργασιών και στο άρθρο 98, παράγραφος 1, σε συνδυασμό με το παράρτημα ΙΙΙ, κατηγορία 5, της οδηγίας 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006 (2), σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας, τηρουμένης της αρχής της ουδετερότητας, εθνική ρύθμιση η οποία προβλέπει για τη μεταφορά προσώπων σε κοντινές αποστάσεις τον μειωμένο φορολογικό συντελεστή, ενώ, αντιθέτως, για τη μεταφορά προσώπων με τα καλούμενα αγοραία οχήματα σε κοντινές αποστάσεις ισχύει ο κανονικός φορολογικός συντελεστής;

2)	Ασκεί επιρροή στο πλαίσιο της απαντήσεως στο πρώτο ερώτημα το εάν η εκτέλεση διαδρομών από εταιρίες ταξί ή από εταιρίες αγοραίων οχημάτων στηρίζεται σε ειδικές συμφωνίες με μεγάλους πελάτες υπό τους ιδίους σχεδόν όρους;

(1) Έκτη οδηγία 77/388/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 17ης Μαΐου 1977 περί εναρμονίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών, των σχετικών με τους φόρους κύκλου εργασιών — Κοινό σύστημα φόρου προστιθεμένης αξίας: ομοιόμορφη φορολογική βάση (ΕΕ ειδ. έκδ. 09/001, σ. 49), όπως έχει τροποποιηθεί εσχάτως.

(2) Οδηγία 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας (EE L 347, σ. 1).

22.12.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 399/13

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Bundesfinanzhof (Γερμανία) στις 10 Οκτωβρίου 2012 — Karin Oertel κατά Finanzamt Würzburg τοπικό γραφείο Ochsenfurt

(Υπόθεση C-455/12)

2012/C 399/22

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Bundesfinanzhof

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείουσα: Karin Oertel

Αναιρεσίβλητο: Finanzamt Würzburg τοπικό γραφείο Ochsenfurt

Προδικαστικό ερώτημα

Αντιβαίνει στο άρθρο 12, παράγραφος 3, στοιχείο α', τρίτο εδάφιο, σε συνδυασμό με το παράρτημα H, κατηγορία 5, της έκτης οδηγίας 77/388/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 17ης Μαΐου 1977 (1), περί εναρμονίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών, των σχετικών με τους φόρους κύκλου εργασιών, τηρουμένης της αρχής της ουδετερότητας, εθνική ρύθμιση προβλέπουσα για τη μεταφορά προσώπων με ταξί στο πλαίσιο μετακινήσεων σε κοντινές αποστάσεις τον μειωμένο φορολογικό συντελεστή, ενώ, αντιθέτως, για τη μεταφορά προσώπων με τα καλούμενα αγοραία οχήματα στο πλαίσιο μετακινήσεων σε κοντινές αποστάσεις προβλέπεται η ισχύς του κανονικού φορολογικού συντελεστή;

22.12.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 399/13

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Østre Landsret (Δανία) στις 16 Οκτωβρίου 2012 — Copydan Båndkopi κατά Nokia Danmark A/S

(Υπόθεση C-463/12)

2012/C 399/23

Γλώσσα διαδικασίας: η δανική

Αιτούν δικαστήριο

Østre Landsret

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ενάγουσα: Copydan Båndkopi

Εναγόμενη: Nokia Danmark A/S

Προδικαστικά ερωτήματα

Είναι συμβατή με την οδηγία 2001/29/ΕΚ εθνική ρύθμιση κράτους μέλους η οποία εξασφαλίζει αποζημίωση στους δικαιούχους όταν γίνεται αναπαραγωγή έργου από τις ακόλουθες πηγές:

1)	αρχεία, σε περίπτωση που η χρήση τους έχει επιτραπεί από τους δικαιούχους και ο πελάτης έχει καταβάλει σχετικό αντίτιμο (περιεχόμενο το οποίο καλύπτεται από άδεια και προέρχεται, παραδείγματος χάρη, από διαδικτυακά καταστήματα),

2)	αρχεία, σε περίπτωση που η χρήση τους έχει επιτραπεί από τους δικαιούχους και ο πελάτης δεν έχει καταβάλει σχετικό αντίτιμο (περιεχόμενο το οποίο καλύπτεται από άδεια σε συνδυασμό, παραδείγματος χάρη, με διαφημιστική προώθηση),

3)	dvd, cd, συσκευή ανάγνωσης MP3, υπολογιστή κ.λπ. του χρήστη, σε περίπτωση που δεν έχει γίνει χρήση αποτελεσματικών τεχνολογικών μέσων,

4)	dvd, cd, συσκευή ανάγνωσης MP3, υπολογιστή κ.λπ. του χρήστη, σε περίπτωση που έχει γίνει χρήση αποτελεσματικών τεχνολογικών μέσων,

5)	dvd, cd, συσκευή ανάγνωσης MP3, υπολογιστή ή άλλη παρόμοια συσκευή τρίτου προσώπου,

6)	παράνομη αντιγραφή από το Διαδίκτυο ή από άλλη πηγή,

7)	αρχεία που έχουν αντιγραφεί νομίμως με άλλο τρόπο, παραδείγματος χάρη, από το Διαδίκτυο (νόμιμες πηγές, χωρίς ωστόσο να έχει δοθεί άδεια);

2)	Πώς πρέπει να λαμβάνονται υπόψη τα αποτελεσματικά τεχνολογικά μέσα (βλ. άρθρο 6 της οδηγίας) στο πλαίσιο της εθνικής ρύθμισης κράτους μέλους για την αποζημίωση των δικαιούχων (βλ. το άρθρο 5, παράγραφος 2, στοιχείο β', της οδηγίας);

Κατά τον υπολογισμό της αποζημιώσεως για την αντιγραφή που γίνεται προς ιδιωτική χρήση (βλ. άρθρο 5, παράγραφος 2, στοιχείο β', της οδηγίας), ποιες μπορούν να θεωρηθούν ως «περιπτώσεις όπου η ζημία του δικαιούχου θα ήταν ασήμαντη» κατά την έννοια της τριακοστής πέμπτης αιτιολογικής σκέψεως της οδηγίας, οπότε θα ήταν ασύμβατη προς την οδηγία εθνική ρύθμιση κράτους μέλους η οποία θα προέβλεπε και στις περιπτώσεις αυτές αποζημίωση των δικαιούχων για τέτοια αντίγραφα προς ιδιωτική χρήση (βλ. σχετικά τα αποτελέσματα της έρευνας στο δεύτερο κεφάλαιο [της παρούσας διατάξεως]);

α)

Αν ληφθεί ως δεδομένο ότι η πρωταρχική ή η βασικότερη λειτουργία της κάρτας μνήμης κινητού τηλεφώνου δεν είναι αυτή του υλικού φορέα για την αντιγραφή έργων προς ιδιωτική χρήση, είναι συμβατή με την οδηγία μια ρύθμιση κράτους μέλους η οποία εξασφαλίζει αποζημίωση στους δικαιούχους για αντίγραφα που δημιουργούνται στην κάρτα μνήμης κινητού τηλεφώνου;

β)

Αν ληφθεί ως δεδομένο ότι μία από τις πρωταρχικές ή βασικές λειτουργίες της κάρτας μνήμης κινητού τηλεφώνου είναι αυτή του υλικού φορέα για την αντιγραφή έργων προς ιδιωτική χρήση, είναι συμβατή με την οδηγία μια ρύθμιση κράτους μέλους η οποία εξασφαλίζει αποζημίωση στους δικαιούχους για αντίγραφα που δημιουργούνται στην κάρτα μνήμης κινητού τηλεφώνου;

Συμβιβάζεται με τη «[δέουσα] ισορροπία» κατά την έννοια της τριακοστής πρώτης αιτιολογικής σκέψεως της οδηγίας και με την ενιαία ερμηνεία του όρου «δίκαιη αποζημίωση» (βλ. άρθρο 5, παράγραφος 2, στοιχείο β', της οδηγίας), η οποία πρέπει να στηρίζεται σε «ζημία», ρύθμιση κράτους μέλους που προβλέπει ότι εισπράττεται αμοιβή για κάρτες μνήμης, αλλά όχι για την εσωτερική μνήμη, παραδείγματος χάρη, των συσκευών αναπαραγωγής MP3 ή των iPods που έχουν σχεδιασθεί και πρωτίστως χρησιμοποιούνται για την αποθήκευση αντιγράφων για ιδιωτική χρήση;

α)

Αντιτίθεται η οδηγία σε ρύθμιση κράτους μέλους η οποία προβλέπει ότι, για αντίγραφα που δημιουργούνται προς ιδιωτική χρήση, εισπράττεται αμοιβή από τον παραγωγό και/ή εισαγωγέα ο οποίος πωλεί κάρτες μνήμης σε επαγγελματικούς ομίλους που τις μεταπωλούν σε πελάτες, τόσο ιδιώτες όσο και επιτηδευματίες, χωρίς ο παραγωγός και/ή εισαγωγέας να γνωρίζει αν οι κάρτες μνήμης πωλήθηκαν σε ιδιώτες ή επιτηδευματίες;

β)

Έχει σημασία για την απάντηση στο ερώτημα 6α, αν η νομοθεσία κράτους μέλους περιλαμβάνει διατάξεις οι οποίες διασφαλίζουν ότι παραγωγοί, εισαγωγείς και/ή διανομείς δεν οφείλουν να καταβάλλουν αμοιβή για τις κάρτες μνήμης που χρησιμοποιούνται για επαγγελματικούς σκοπούς, ότι, αν παρά ταύτα έχει καταβληθεί αμοιβή, μπορεί να επιστραφεί στους παραγωγούς, εισαγωγείς και/ή διανομείς η αμοιβή για κάρτες μνήμης, στο μέτρο που αυτές χρησιμοποιούνται για επαγγελματικούς σκοπούς, και ότι παραγωγοί, εισαγωγείς και/ή διανομείς μπορούν να πωλούν κάρτες μνήμης σε άλλες επιχειρήσεις, που έχουν δηλωθεί στον οργανισμό ο οποίος διαχειρίζεται το σύστημα αμοιβών, χωρίς να καταβάλλουν αμοιβή;

γ)

Έχει σημασία για την απάντηση στα ερωτήματα 6α και 6β

αν η νομοθεσία κράτους μέλους περιλαμβάνει διατάξεις οι οποίες διασφαλίζουν ότι παραγωγοί, εισαγωγείς και/ή διανομείς δεν οφείλουν να καταβάλλουν αμοιβή για τις κάρτες μνήμης που χρησιμοποιούνται για επαγγελματικούς σκοπούς, πλην όμως ο όρος «επαγγελματικοί σκοποί» ερμηνεύεται υπό την έννοια ότι παρέχεται δυνατότητα εκπτώσεως μόνο σε επιχειρήσεις συμβεβλημένες με την Copydan, ενώ αντιθέτως πρέπει να καταβάλλεται αμοιβή για κάρτες μνήμης οι οποίες χρησιμοποιούνται επαγγελματικά από άλλους πελάτες επιτηδευματίες, μη συμβεβλημένους με την Copydan,

αν η νομοθεσία κράτους μέλους περιλαμβάνει διατάξεις οι οποίες διασφαλίζουν ότι, σε παραγωγούς, εισαγωγείς και/ή διανομείς που έχουν παρά ταύτα (θεωρητικά) καταβάλει αμοιβή, [σελ. 40 του πρωτοτύπου] η αμοιβή αυτή μπορεί να επιστραφεί καθόσον αφορά κάρτες μνήμης, στο μέτρο που αυτές χρησιμοποιούνται για επαγγελματικούς σκοπούς, πλην όμως α) στην πράξη η αμοιβή μπορεί να επιστραφεί μόνο στον αγοραστή της κάρτας μνήμης και β) ο αγοραστής πρέπει να αποστείλει αίτηση επιστροφής της αμοιβής στην Copydan,

αν η νομοθεσία κράτους μέλους περιλαμβάνει διατάξεις οι οποίες διασφαλίζουν ότι παραγωγοί, εισαγωγείς και/ή διανομείς μπορούν να πωλούν κάρτες μνήμης σε άλλες επιχειρήσεις που έχουν δηλωθεί στον οργανισμό ο οποίος διαχειρίζεται το σύστημα αμοιβών, χωρίς να καταβάλλουν αμοιβή, όπου όμως α) η Copydan είναι ο οργανισμός που διαχειρίζεται το σύστημα αμοιβών και β) οι δηλωθείσες επιχειρήσεις δεν γνωρίζουν αν οι κάρτες μνήμης πωλήθηκαν σε ιδιώτες ή επιτηδευματίες;

22.12.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 399/14

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Tribunale di Cosenza (Ιταλία) στις 19 Οκτωβρίου 2012 — CCIAA di Cosenza κατά CIESSE S.R.L.

(Υπόθεση C-468/12)

2012/C 399/24

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunale di Cosenza

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Πιστωτής αιτών την αποδοχή της απαιτήσεώς του κατά τη διαδικασία επαληθεύσεως των απαιτήσεων: Camera di Commercio, Industria, Artigianato e Agricoltura di Cosenza

Καθής η απαίτηση: CIESSE S.R.L.

Προδικαστικό ερώτημα

Αντιβαίνει στο άρθρο 5 της οδηγίας 2008/7/ΕΚ (1), της 12ης Φεβρουαρίου 2008, η ιταλική κανονιστική ρύθμιση περί του τρόπου υπολογισμού του ετήσιου τέλους το οποίο υποχρεούνται να καταβάλλουν οι ασκούντες οικονομική δραστηριότητα, στον βαθμό κατά τον οποίο επιβάλλει σημαντικά υψηλότερη επιβάρυνση για την άσκηση επιχειρηματικής δραστηριότητας στην κεφαλαιουχική εταιρεία (κατά το ευρύτατο εννοιολογικό περιεχόμενο που δίδει στον συγκεκριμένο όρο η εν λόγω κοινοτική οδηγία) σε σχέση με την ατομική επιχείρηση, δεδομένου ότι ορίζει ότι οι ατομικές επιχειρήσεις καταβάλλουν ετήσιο τέλος πάγιου ύψους (200 ευρώ, εάν είναι καταχωρισμένες στο γενικό τμήμα, ή 88 ευρώ, εάν είναι καταχωρισμένες στο ειδικό τμήμα), οι απλές γεωργικές εταιρείες πάγιο ετήσιο τέλος ύψους 100 ευρώ (πλέον 20 ευρώ για κάθε τοπική μονάδα), οι τοπικές μονάδες και/ή τα υποκαταστήματα επιχειρήσεων με έδρα στην αλλοδαπή πάγιο τέλος ύψους 110 ευρώ, οι απλές μη γεωργικές εταιρείες πάγιο τέλος ύψους 200 ευρώ, οι δικηγορικές εταιρείες πάγιο τέλος ύψους 200 ευρώ, ενώ το σύνολο των λοιπών συλλογικών οικονομικών οντοτήτων (εταιρείες, συνεταιρισμοί κ.λπ.) υποχρεούται να καταβάλλει «τέλη ανάλογα προς τον κύκλο εργασιών της προηγούμενης χρήσεως» (το ύψος των οποίων δύναται να φθάσει τα 40 000 ευρώ);

(1) Οδηγία 2008/7/ΕΚ του Συμβουλίου, της 12ης Φεβρουαρίου 2008, περί των έμμεσων φόρων των επιβαλλόμενων επί των συγκεντρώσεων κεφαλαίων (ΕΕ L 46, σ. 11).

22.12.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 399/15

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Corte Suprema di Cassazione (Ιταλία) στις 22 Οκτωβρίου 2012 — Panasonic Italia Srl κατά Agenzia delle Dogane

(Υπόθεση C-472/12)

2012/C 399/25

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Corte Suprema di Cassazione

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείουσα: Panasonic Italia Srl

Αναιρεσίβλητη και ανταναιρεσείουσα: Agenzia delle Dogane

Προδικαστικά ερωτήματα

Έπρεπε –προ της ενάρξεως ισχύος του κανονισμού (ΕΚ) 754/2004 (1) – να κατατάσσεται στην κλάση 8471 ή στην κλάση 8528 έγχρωμη οθόνη πλάσματος με διαγώνιο 106,6 εκατοστών, εξοπλισμένη με δύο ηχεία και τηλεχειριστήριο και με ενσωματωμένη υποδοχή για κάρτα video (χαμηλού κόστους, ευρείας κυκλοφορίας και εύκολης τοποθετήσεως), η οποία δεν εισάγεται στην ημεδαπή μαζί με την οθόνη και με την τοποθέτηση της οποίας η εν λόγω οθόνη δύναται να λαμβάνει σύνθετα σήματα video AV και να συνδέεται με αυτόματες μηχανές επεξεργασίας δεδομένων, αλλά και με συσκευές βιντεοφωνικής εγγραφής και αναπαραγωγής, μονάδες αναπαραγωγής DVD, βιντεοκάμερες και δορυφορικούς δέκτες;

2)	Σε περίπτωση αρνητικής απαντήσεως στο προηγούμενο ερώτημα, ζητείται από το Δικαστήριο να αποφανθεί επί του ζητήματος αν η κατάταξη της προπεριγραφείσας οθόνης στην κλάση 8528 επιβάλλεται πλέον από τον κανονισμό 754/2004·

3)	σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως– αν οι διατάξεις που περιλαμβάνει συναφώς ο εν λόγω κανονισμός έχουν ή όχι ερμηνευτικό χαρακτήρα και, συνεπώς, αναδρομική ισχύ, υπό την επιφύλαξη της περιπτώσεως εφαρμογής προγενέστερων διατάξεων με ρητή αντίθετη πρόβλεψη.

(1) Κανονισμός (ΕΚ) 754/2004 της Επιτροπής, της 21ης Απριλίου 2004, για την κατάταξη εμπορευμάτων στη συνδυασμένη ονοματολογία (EE L 118, σ. 32).

22.12.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 399/16

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 7ης Νοεμβρίου 2012 — Syndicat des thoniers méditerranéens κ.λπ. κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-574/08) (1)

(Εξωσυμβατική ευθύνη - Αλιεία - Διατήρηση των αλιευτικών πόρων - Αποκατάσταση των αποθεμάτων κόκκινου τόνου - Επείγοντα μέτρα απαγορεύοντα την αλιεία με σκάφη γρι-γρι - Ασυνήθης ζημία)

2012/C 399/26

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Ενάγοντες: Syndicat des thoniers méditerranéens (Μασσαλία, Γαλλία)· Marc Carreno (Sète, Γαλλία)· Jean-Louis Donnarel (Lourmarin, Γαλλία)· Jean-François Flores (Sète)· Gérald Lubrano (Balaruc-les-Bains, Γαλλία)· Hervé Marin (Balaruc-le-Vieux, Γαλλία)· Nicolas Marin (Frontignan, Γαλλία)· Sébastien Marin (Bouzigues, Γαλλία)· Jean-Marc Penniello (Collioure, Γαλλία)· Serge Antoine José Perez (Sorède, Γαλλία) (εκπρόσωπος: C. Bonnefoi, δικηγόρος)· Jean-Luc Buono (Agde, Γαλλία)· Gérard Buono (Agde)· Roger Louis Paul Del Ponte (Balaruc-les-Bains)· Serge Antoine Di Rocco (Frontignan)· Jean Gérald Lubrano (Balaruc-les-Bains)· Jean Lubrano (Port-Vendres, Γαλλία)· Jean Lucien Lubrano (Saleilles, Γαλλία)· Fabrice Marin (Frontignan)· και Robert Marin (Balaruc-les-Bains) (εκπρόσωποι: αρχικώς C. Bonnefoi, στη συνέχεια A. Arnaud και P.-O. Koubi-Flotte, δικηγόροι)

Εναγομένη: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: K. Banks, F. Clotuche-Duvieusart και A. Bouquet)

Αντικείμενο

Αγωγή αποζημιώσεως με την οποία ζητείται η αποκατάσταση της ζημίας που φέρεται ότι υπέστησαν οι ενάγοντες από την έκδοση του κανονισμού (ΕΚ) 530/2008 της Επιτροπής, της 12ης Ιουνίου 2008, για τη θέσπιση επειγόντων μέτρων όσον αφορά τα σκάφη γρι-γρι που αλιεύουν τόννο στον Ατλαντικό Ωκεανό, ανατολικά του γεωγραφικού μήκους 45° Δ, και στη Μεσόγειο (ΕΕ L 155, σ. 9).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την αγωγή.

2)	Καταδικάζει τους ενάγοντες στα δικαστικά έξοδα.

(1) ΕΕ C 69 της 21.3.2009.

22.12.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 399/16

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 14ης Νοεμβρίου 2012 — Nexans France και Nexans κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-135/09) (1)

(Ανταγωνισμός - Διοικητική διαδικασία - Προσφυγή ακυρώσεως - Πράξεις που εκδίδονται κατά τον επιτόπιο έλεγχο - Ενδιάμεσα μέτρα - Απαράδεκτο - Απόφαση διατάσσουσα επιτόπιο έλεγχο - Υποχρέωση αιτιολογήσεως - Προστασία της ιδιωτικής ζωής - Αρκούντως σοβαρές ενδείξεις - Δικαστικός έλεγχος)

2012/C 399/27

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Nexans France SAS (Παρίσι, Γαλλία), και Nexans SA (Παρίσι) (εκπρόσωποι: M. Powell, solicitor, J.-P. Tran-Thiet, δικηγόρος, και G. Forwood, barrister)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: αρχικώς X. Lewis και N. von Lingen, στη συνέχεια N. von Lingen και V. Di Bucci)

Αντικείμενο

Πρώτον, αίτημα περί ακυρώσεως της αποφάσεως C(2009) 92/1 της Επιτροπής, της 9ης Ιανουαρίου 2009, με την οποία διατάσσεται η διενέργεια επιτόπιου ελέγχου στις Nexans SA και στη θυγατρική της Nexans France SAS, δυνάμει του άρθρου 20, παράγραφος 4, του κανονισμού (ΕΚ) 1/2003 του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 2002 για την εφαρμογή των κανόνων ανταγωνισμού που προβλέπονται στα άρθρα 81 [ΕΚ] και 82 [ΕΚ] (ΕΕ 2003, L 1, σ. 1) (υπόθεση COMP/39.610)· δεύτερον, αίτημα να κρίνει το Γενικό Δικαστήριο παράνομη την απόφαση που έλαβε η Επιτροπή κατά τη διάρκεια του επιτόπιου ελέγχου να λάβει αντίγραφα ορισμένων ψηφιακών αρχείων προκειμένου να τα εξετάσει στα γραφεία της· τρίτον, αίτημα περί ακυρώσεως της αποφάσεως της Επιτροπής να εξετάσει εργαζόμενο της Nexans France κατά τον επιτόπιο έλεγχο και, τέταρτον, αίτημα να διατάξει το Γενικό Δικαστήριο ορισμένα μέτρα έναντι της Επιτροπής.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

Ακυρώνει την απόφαση C(2009) 92/1 της Επιτροπής, της 9ης Ιανουαρίου 2009, με την οποία διατάσσεται η διενέργεια ελέγχου στη Nexans SA, καθώς και σε όλες τις επιχειρήσεις που αυτή ελέγχει ευθέως ή εμμέσως, περιλαμβανομένης της Nexans France SAS, κατ’ εφαρμογήν του άρθρου 20, παράγραφος 4, του κανονισμού (ΕΚ) 1/2003 του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 2002, για την εφαρμογή των κανόνων ανταγωνισμού που προβλέπονται στα άρθρα 81 [ΕΚ] και 82 [ΕΚ], κατά το μέρος που αφορά άλλα ηλεκτρικά καλώδια και συναφή υλικά πέραν των υποβρύχιων και υπόγειων ηλεκτρικών καλωδίων υψηλής τάσης και των συναφών υλικών.

2)	Απορρίπτει κατά τα λοιπά την προσφυγή.

3)	Οι Nexans και Nexans France φέρουν τα δικαστικά έξοδά τους, καθώς και το ήμισυ των εξόδων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

4)	Η Επιτροπή φέρει το ήμισυ των δικαστικών εξόδων της.

(1) ΕΕ C 141 της 20.6.2009.

22.12.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 399/17

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 14ης Νοεμβρίου 2012 — Prysmian και Prysmian Cavi e Sistemi Energia κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-140/09) (1)

(Ανταγωνισμός - Διοικητική διαδικασία - Προσφυγή ακυρώσεως - Πράξεις εκδοθείσες κατά τη διάρκεια ελέγχου - Ενδιάμεσα μέτρα - Απαράδεκτο - Απόφαση διατάσσουσα τη διενέργεια ελέγχου - Υποχρέωση αιτιολογήσεως - Προστασία της ιδιωτικής ζωής - Επαρκώς σοβαρές ενδείξεις - Δικαστικός έλεγχος)

2012/C 399/28

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Prysmian SpA (Μιλάνο, Ιταλία) και Prysmian Cavi e Sistemi Energia Srl (Μιλάνο) (εκπρόσωποι: A. Pappalardo, F. Russo, L. Stasi, C. Tesauro και L. Armati, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: αρχικώς V. Di Bucci και X. Lewis, στη συνέχεια V. Di Bucci και N. von Lingen)

Αντικείμενο

Πρώτον, αίτημα περί ακυρώσεως της αποφάσεως C(2009) 92/2 της Επιτροπής, της 9ης Ιανουαρίου 2009, με την οποία διατάσσεται η διενέργεια ελέγχου στην Prysmian SpA και σε όλες τις επιχειρήσεις που ελέγχονται άμεσα ή έμμεσα από αυτήν, συμπεριλαμβανομένης της Prysmian Cavi e Sistemi Energia Srl, δυνάμει του άρθρου 20, παράγραφος 4, του κανονισμού (ΕΚ) 1/2003 του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 2002 για την εφαρμογή των κανόνων ανταγωνισμού που προβλέπονται στα άρθρα 81 [ΕΚ] και 82 [ΕΚ] (ΕΕ 2003, L 1, σ. 1) (υπόθεση COMP/39.610), δεύτερον, αίτημα με το οποίο ζητείται από το Γενικό Δικαστήριο να κρίνει παράνομη την απόφαση που έλαβε η Επιτροπή κατά τη διάρκεια του ελέγχου αυτού να λάβει αντίγραφα ορισμένων ψηφιακών αρχείων προκειμένου να τα εξετάσει στα γραφεία της, και, τρίτον, αίτημα με το οποίο ζητείται από το Γενικό Δικαστήριο να διατάξει την Επιτροπή να απόσχει από τη χρησιμοποίηση οποιουδήποτε παρανόμως ληφθέντος εγγράφου και να εγχειρίσει στις Prysmian και Prysmian Cavi e Sistemi Energia τα παρανόμως ληφθέντα έγγραφα.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

Ακυρώνει την απόφαση C(2009) 92/2 της Επιτροπής, της 9ης Ιανουαρίου 2009, με την οποία διατάσσεται η διενέργεια ελέγχου στην Prysmian SpA και σε όλες τις επιχειρήσεις που ελέγχονται άμεσα ή έμμεσα από αυτήν, συμπεριλαμβανομένης της Prysmian Cavi e Sistemi Energia Srl, δυνάμει του άρθρου 20, παράγραφος 4, του κανονισμού (ΕΚ) 1/2003 του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 2002 για την εφαρμογή των κανόνων ανταγωνισμού που προβλέπονται στα άρθρα 81 [ΕΚ] και 82 [ΕΚ], καθόσον αφορά άλλα ηλεκτρικά καλώδια και συναφή υλικά, πέραν των υποβρύχιων και των υπόγειων ηλεκτρικών καλωδίων υψηλής τάσεως.

2)	Απορρίπτει την προσφυγή κατά τα λοιπά.

3)	Η Prysmian και η Prysmian Cavi e Sistemi Energia φέρουν τα δικά τους δικαστικά έξοδα καθώς και το ήμισυ των εξόδων στα οποία υποβλήθηκε η Επιτροπή.

4)	Η Επιτροπή φέρει το ήμισυ των δικών της δικαστικών εξόδων.

(1) ΕΕ C 141 της 20.6.2009.

22.12.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 399/17

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 15ης Νοεμβρίου 2012 — Verband Deutscher Prädikatsweingüter κατά ΓΕΕΑ (GG)

(Υπόθεση T-278/09) (1)

(Κοινοτικό σήμα - Αίτηση καταχωρίσεως του λεκτικού συλλογικού κοινοτικού σήματος GG - Απόλυτος λόγος απαραδέκτου - Περιγραφικός χαρακτήρας - Απουσία διακριτικού χαρακτήρα - Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο β' και γ', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 - Υποχρέωση αιτιολογήσεως - Άρθρο 75 του κανονισμού 207/2009)

2012/C 399/29

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Verband Deutscher Prädikatsweingüter eV, πρώην Verband Deutscher Prädikats- und Qualitätsweingüter eV (Mainz, Γερμανία) (εκπρόσωπος: N. Schindler, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα (εκπρόσωποι: αρχικώς, B. Schmidt, στη συνέχεια G. Schneider και τέλος D. Walicka)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του πρώτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 30ής Απριλίου 2009 (υπόθεση R 1568/2008-1), σχετικά με αίτηση καταχωρίσεως του λεκτικού σήματος GG ως κοινοτικού σήματος.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει τη Verband Deutscher Prädikatsweingüter eV στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 220 της 12.9.2009.

22.12.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 399/18

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 7ης Νοεμβρίου 2012 — CBI κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-137/10) (1)

(Κρατικές ενισχύσεις - Δημόσια νοσοκομεία - Επιδοτήσεις χορηγούμενες από τις βελγικές αρχές στα δημόσια νοσοκομεία που μετέχουν στην ένωση IRIS - Απόφαση ληφθείσα κατά το πέρας του προκαταρκτικού σταδίου - Απόφαση κηρύσσουσα τις ενισχύσεις συμβατές με την εσωτερική αγορά - Υπηρεσία γενικού οικονομικού συμφέροντος - Ορισμός της αποστολής παροχής δημόσιας υπηρεσίας - Αναλογικότητα της αντισταθμίσεως της δημόσιας υπηρεσίας)

2012/C 399/30

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Coordination bruxelloise d'Institutions sociales et de santé (CBI) (Βρυξέλλες, Βέλγιο) (εκπρόσωποι: D. Waelbroeck και D. Slater, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: B. Stromsky, C. Urraca Caviedes και S. Thomas)

Παρεμβαίνοντες υπέρ της καθής: Γαλλική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: G. de Bergues και J. Gstalter)· Βασίλειο των Κάτω Χωρών (εκπρόσωποι: αρχικώς M. Noort και M. de Ree, στη συνέχεια Μ. Noort, C. Wissels και J. Langer)· Région de Bruxelles-Capitale (Βέλγιο), Commune d’Anderlecht (Βέλγιο), Commune d’Etterbeek (Βέλγιο), Commune d’Ixelles (Βέλγιο), Ville de Bruxelles (Βέλγιο) και Commune de Saint-Gilles (Βέλγιο) (εκπρόσωποι: P. Slegers και A. Lepièce, δικηγόροι)

Αντικείμενο

Αίτημα ακυρώσεως της αποφάσεως C(2009) 8120 της Επιτροπής, της 28ης Οκτωβρίου 2009, σχετικά με την κρατική ενίσχυση NN 54/09 την οποία χορήγησε το Βασίλειο του Βελγίου με σκοπό τη χρηματοδότηση των δημοσίων νοσοκομείων του δικτύου IRIS της Περιφέρειας Βρυξελλών-Πρωτευούσης.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Ακυρώνει την απόφαση C(2009) 8120 της Επιτροπής, της 28ης Οκτωβρίου 2009, περί της κρατικής ενισχύσεως NN 54/09 την οποία έθεσε σε εφαρμογή το Βασίλειο του Βελγίου με σκοπό τη χρηματοδότηση των δημοσίων νοσοκομείων του δικτύου IRIS της Περιφέρειας Βρυξελλών-Πρωτευούσης.

2)	Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή φέρει τα έξοδά της, καθώς και τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η Coordination bruxelloise d’institutions sociales et de santé (CBI).

3)	Η Γαλλική Δημοκρατία, το Βασίλειο των Κάτω Χωρών, η Région Bruxelles-Capitale (Βέλγιο), καθώς και οι Commune d’Anderlecht (Βέλγιο), Commune d’Etterbeek (Βέλγιο), Commune d’Ixelles (Βέλγιο), Ville de Bruxelles (Βέλγιο) και Commune de Saint-Gilles (Βέλγιο) φέρουν τα έξοδά τους.

(1) EE C 148 της 5.6.2010.

22.12.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 399/18

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 8ης Νοεμβρίου 2012 — Ουγγαρία κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-194/10) (1)

(Προσφυγή ακυρώσεως - Κανονισμός (ΕΚ) 1234/2007 - Κανονισμός (ΕΚ) 607/2009 - Βάση δεδομένων E-Bacchus - Καταχώριση της προστατευόμενης ονομασίας προελεύσεως «Vinohradnícka oblast» Tokaj, με χώρα προελεύσεως τη Σλοβακία - Πράξη μη δεκτική προσφυγής - Απαράδεκτο)

2012/C 399/31

Γλώσσα διαδικασίας: η ουγγρική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ουγγαρία (εκπρόσωποι: αρχικώς J. Fazekas, M. Fehér και K. Szíjjártó, στη συνέχεια M. Fehér και K. Szíjjártó)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: B. Schima, V. Bottka και M. Vollkommer)

Παρεμβαίνουσα υπέρ της καθής: Σλοβακική Δημοκρατία (εκπρόσωπος: B. Ricziová)

Αντικείμενο

Αίτημα ακυρώσεως της καταχωρίσεως της προστατευόμενης ονομασίας προελεύσεως «Vinohradnícka oblas' Tokaj», με αναγραφόμενη ως χώρα προελεύσεως τη Σλοβακία, στο ηλεκτρονικό μητρώο προστατευόμενων ονομασιών προελεύσεως και προστατευόμενων γεωγραφικών ενδείξεων όσον αφορά τους οίνους (βάση δεδομένων E-Bacchus).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή ως απαράδεκτη.

2)	Η Ουγγαρία φέρει τα έξοδά της, καθώς και τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

3)	Η Σλοβακική Δημοκρατία φέρει τα έξοδά της.

(1) EE C 195 της 17.7.2010.

22.12.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 399/19

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 13ης Νοεμβρίου 2012 — Antrax It κατά ΓΕΕΑ — THC (Θερμαντικά σώματα)

(Συνεκδικασθείσες υποθέσεις T-83/11 και T-84/11) (1)

(Κοινοτικό σχέδιο ή υπόδειγμα - Διαδικασία κηρύξεως ακυρότητας - Καταχωρισμένα κοινοτικά σχέδια ή υποδείγματα που απεικονίζουν θερμοσυσσωρευτές για θερμαντικά σώματα - Προγενέστερο σχέδιο ή υπόδειγμα - Λόγος ακυρότητας - Έλλειψη ατομικού χαρακτήρα - Δεν δημιουργείται διαφορετική συνολική εντύπωση - Άρθρο 6 και άρθρο 25, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 6/2002 - Κατάσταση κορεσμού όσον αφορά την τεχνολογική εξέλιξη - Υποχρέωση αιτιολογήσεως)

2012/C 399/32

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Antrax It Srl (Resana, Ιταλία) (εκπρόσωπος: L. Gazzola, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωποι: αρχικώς G. Mannucci και A. Folliard-Monguiral, στη συνέχεια A. Folliard-Monguiral και F. Mattina)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: The Heating Company (THC) (Dilsen, Βέλγιο) (εκπρόσωποι: J. Haber, δικηγόρος)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά των αποφάσεων του τρίτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 2ας Νοεμβρίου 2010 (υποθέσεις R 1451/2009-3 και R 1452/2009-3), σχετικά με διαδικασίες κηρύξεως ακυρότητας σήματος μεταξύ των The Heating Company (THC) και Antrax It Srl.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

Ακυρώνει τις αποφάσεις του τρίτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ) της 2ας Νοεμβρίου 2010 (υποθέσεις R 1451/2009-3 και R 1452/2009-3) καθόσον κήρυξαν άκυρα τα σχέδια ή υποδείγματα με αριθμούς 000593959-0001 και 000593959-0002.

2)	Απορρίπτει τις προσφυγές κατά τα λοιπά.

3)	Το ΓΕΕΑ φέρει, πέραν των δικαστικών του εξόδων, τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η Antrax It Srl στο πλαίσιο της ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου διαδικασίας.

4)	Η The Heating Company (THC) φέρει, πέραν των δικαστικών της εξόδων στο πλαίσιο της ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου διαδικασίας, τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η Antrax It στο πλαίσιο των ενώπιον του τμήματος προσφυγών διαδικασιών.

(1) ΕΕ C 113 της 9.4.2011.

22.12.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 399/19

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 7ης Νοεμβρίου 2012 — Giordano κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-114/11) (1)

(Εξωσυμβατική ευθύνη - Αλιεία - Διατήρηση των αλιευτικών πόρων - Αποκατάσταση των αποθεμάτων ερυθρού τόννου - Επείγοντα μέτρα απαγορεύσεως της αλιείας με σκάφη γρι-γρι - Παράνομη συμπεριφορά - Αιτιώδης συνάφεια)

2012/C 399/33

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Ενάγων: Jean François Giordano (Sète, Γαλλία) (εκπρόσωποι: D. Rigeade και J. Jeanjean, δικηγόροι)

Εναγομένη: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: A. Bouquet και D. Nardi)

Αντικείμενο

Αγωγή αποζημιώσεως με την οποία ζητείται η αποκατάσταση της ζημίας που φέρεται ότι υπέστη ο ενάγων από την έκδοση του κανονισμού (ΕΚ) 530/2008 της Επιτροπής, της 12ης Ιουνίου 2008, για τη θέσπιση επειγόντων μέτρων όσον αφορά τα σκάφη γρι-γρι που αλιεύουν τόννο στον Ατλαντικό Ωκεανό, ανατολικά του γεωγραφικού μήκους 45° Δ, και στη Μεσόγειο (ΕΕ L 155, σ. 9)

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την αγωγή.

2)	Καταδικάζει τον Jean-François Giordano στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 139 της 7.5.2011.

22.12.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 399/19

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 8ης Νοεμβρίου 2012 — Επιτροπή κατά Strack

(Υπόθεση T-268/11 P) (1)

(Αίτηση αναιρέσεως - Υπαλληλική υπόθεση - Υπάλληλοι - Άδειες - Αναρρωτική άδεια - Ακύρωση, πρωτοδίκως, της αποφάσεως της Επιτροπής περί μη μεταφοράς των ημερών ετήσιας άδειας που δεν εξάντλησε ο ενδιαφερόμενος - Άρθρο 4 του παραρτήματος V του ΚΥΚ - Άρθρο 1ε, παράγραφος 2, του ΚΥΚ - Οδηγία 2003/88 ΕΚ - Βάσιμη αίτηση αναιρέσεως - Διαφορά ώριμη προς εκδίκαση - Απόρριψη της προσφυγής)

2012/C 399/34

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: B. Eggers και J. Currall)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Guido Strack (Κολωνία, Γερμανία) (εκπρόσωπος: H. Tettenborn, δικηγόρος)

Αντικείμενο

Αναίρεση ασκηθείσα κατά της αποφάσεως του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης (δεύτερο τμήμα) της 15ης Μαρτίου 2011, F-120/07, Strack κατά Επιτροπής (που δεν έχει δημοσιευθεί ακόμη στη Συλλογή), με την οποία ζητείται η μερική αναίρεση της αποφάσεως αυτής.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Αναιρεί την απόφαση του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης της 15ης Μαρτίου 2011, F-120/07, Strack κατά Επιτροπής.

2)	Απορρίπτει την προσφυγή του Guido Strack ενώπιον του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης στην υπόθεση F-120/07.

3)	O G. Strack και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή φέρουν τα δικαστικά έξοδά τους τόσο στην ενώπιον του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης δίκη όσο και στην παρούσα διαδικασία.

(1) EE C 232 της 6.8.2011.

22.12.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 399/20

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 8ης Νοεμβρίου 2012 — Hartmann κατά ΓΕΕΑ (Nutriskin Protection Complex)

(Υπόθεση T-415/11) (1)

(Κοινοτικό σήμα - Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού κοινοτικού σήματος Nutriskin Protection Complex - Απόλυτοι λόγοι απαραδέκτου - Περιγραφικός χαρακτήρας - Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 - Έλλειψη διακριτικού χαρακτήρα - Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 207/2009 - Πρακτική λήψεως αποφάσεων του ΓΕΕΑ - Υποχρέωση αιτιολογήσεως - Άρθρο 75 του κανονισμού 207/2009)

2012/C 399/35

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Paul Hartmann AG (Heidenheim an der Brenz, Γερμανία) (εκπρόσωπος: N. Aicher, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωποι: K. Klüpfel και A. Poch)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του πρώτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 26ης Μαΐου 2011 (υπόθεση R 1524/2010-1), σχετικά με αίτηση καταχωρίσεως του σημείου Nutriskin Protection Complex ως κοινοτικού σήματος.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Paul Hartmann AG στα δικαστικά έξοδα.

(1) ΕΕ C 298 της 8.10.2011.

22.12.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 399/20

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 14ης Νοεμβρίου 2012 — Evonik Industries κατά ΓΕΕΑ — Impulso Industrial Alternativo (Impulso creador)

(Υπόθεση T-529/11) (1)

(Κοινοτικό σήμα - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού κοινοτικού σήματος Impulso creador - Προγενέστερο εικονιστικό κοινοτικό σήμα IMPULSO - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Κίνδυνος συγχύσεως - Ομοιότητα των σημείων - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009)

2012/C 399/36

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Evonik Industries AG (Essen, Γερμανία) (εκπρόσωπος: J. Albrecht, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωπος: P. Bullock)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Impulso Industrial Alternativo, SA (Μαδρίτη, Ισπανία) (εκπρόσωποι: F. Brandolini Kujman και J. Devaureix, δικηγόροι)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του δευτέρου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 20ής Ιουνίου 2011 (υπόθεση R 1101/2010-2), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ Impulso Industrial Alternativo, SA και Evonik Industries AG.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Evonik Industries AG στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 362 της 10.12.2011.

22.12.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 399/21

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 13ης Νοεμβρίου 2012 — tesa κατά ΓΕΕΑ — Superquímica (tesa TACK)

(Υπόθεση T-555/11) (1)

(Κοινοτικό σήμα - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού κοινοτικού σήματος tesa TACK - Προγενέστερο εικονιστικό εθνικό σήμα TACK Ceys - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Κίνδυνος συγχύσεως - Ομοιότητα των σημείων - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009)

2012/C 399/37

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: tesa SE (Αμβούργο, Γερμανία) (εκπρόσωπος: F. Schwab, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωποι: A. Folliard-Monguiral και O. Mondéjar Ortuño)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: La Superquímica, SA (L’Hospitalet de Llobregat, Ισπανία) (εκπρόσωπος: A. Canela Giménez, δικηγόρος)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του πρώτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 5ης Ιουλίου 2011 (υπόθεση R 866/2010-1), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ της La Superquímica, SA και της tesa SE.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την tesa SE στα δικαστικά έξοδα.

(1) ΕΕ C 6 της 7.1.2012.

22.12.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 399/21

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 24ης Οκτωβρίου 2012 — Harman International Industries κατά ΓΕΕΑ — Becker (Barbara Becker)

(Υπόθεση T-212/07 REV) (1)

(Κοινοτικό σήμα - Ανακοπή - Παραίτηση από την ανακοπή - Κατάργηση της δίκης)

2012/C 399/38

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Harman International Industries, Inc. (Northridge, Καλιφόρνια, Ηνωμένες Πολιτείες) (εκπρόσωπος: M. Vanhegan, barrister)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωπος: G. Schneider)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Barbara Becker (Μαϊάμι, Φλόριδα, Ηνωμένες Πολιτείες) (εκπρόσωπος: P. Baronikians, δικηγόρος)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του πρώτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 7ης Μαρτίου 2007 (υπόθεση R 502/2006-1), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ Harman International Industries, Inc. και Barbara Becker.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Καταργεί τη δίκη επί της προσφυγής.

2)	Η προσφεύγουσα και η παρεμβαίνουσα φέρουν τα δικαστικά τους έξοδα καθώς και, εκάστη, το ήμισυ των δικαστικών εξόδων του καθού.

(1) ΕΕ C 183 της 4.8.2007.

22.12.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 399/21

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 23ης Οκτωβρίου 2012 — Chivas κατά ΓΕΕΑ — Glencairn Scotch Whisky (CHIVAS LIVE WITH CHIVALRY)

(Υπόθεση T-180/11) (1)

(Κοινοτικό σήμα - Ανακοπή - Παραίτηση από την ανακοπή - Κατάργηση της δίκης)

2012/C 399/39

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Chivas Holdings (IP) Ltd (Paisley, Renfrewshire, Ηνωμένο Βασίλειο) (εκπρόσωπος: A. Carboni, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωπος: A. Folliard-Monguiral)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Glencairn Scotch Whisky Co. Ltd (Γλασκώβη, Ηνωμένο Βασίλειο) (εκπρόσωπος: K. Lumsdaine, solicitor)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του πρώτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 12ης Ιανουαρίου 2011 (υπόθεση R 1262/2010-1), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ Glencairn Scotch Whisky Co. Ltd και Chivas Holdings (IP) Ltd.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Καταργεί τη δίκη επί της προσφυγής.

2)	Η προσφεύγουσα και η παρεμβαίνουσα φέρουν τα δικαστικά τους έξοδα καθώς και, εκάστη, το ήμισυ των δικαστικών εξόδων του καθού.

(1) ΕΕ C 152 της 21.5.2011.

22.12.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 399/22

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 23ης Οκτωβρίου 2012 — Chivas κατά ΓΕΕΑ — Glencairn Scotch Whisky (LIVE WITH CHIVALRY)

(Υπόθεση T-181/11) (1)

(Κοινοτικό σήμα - Ανακοπή - Παραίτηση από την ανακοπή - Κατάργηση της δίκης)

2012/C 399/40

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Chivas Holdings (IP) Ltd (Paisley, Renfrewshire, Ηνωμένο Βασίλειο) (εκπρόσωπος: A. Carboni, δικηγόρος)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του πρώτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 12ης Ιανουαρίου 2011 (υπόθεση R 1263/2010-1), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ Glencairn Scotch Whisky Co. Ltd και Chivas Holdings (IP) Ltd.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Καταργεί τη δίκη επί της προσφυγής.

2)	Η προσφεύγουσα και η παρεμβαίνουσα φέρουν τα δικαστικά τους έξοδα καθώς και, εκάστη, το ήμισυ των δικαστικών εξόδων του καθού.

(1) ΕΕ C 152 της 21.5.2011.

22.12.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 399/22

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 24ης Οκτωβρίου 2012 — Ευρωπαϊκή Δυναμική κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-442/11) (1)

(Προσφυγή ακυρώσεως - Πράξη μη δεκτική προσφυγής - Πράξη εν μέρει επιβεβαιωτική και εν μέρει ενημερωτική - Απαράδεκτο - Αγωγή αποζημιώσεως - Μη προσδιορισμός της προσαπτομένης συμπεριφοράς ή της προβαλλομένης ζημίας - Απαράδεκτο - Αγωγή αποζημιώσεως - Μη απόδειξη της ζημίας - Αγωγή προδήλως στερούμενη νομικού ερείσματος)

2012/C 399/41

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα-ενάγουσα: Ευρωπαϊκή Δυναμική — Προηγμένα Συστήματα Τηλεπικοινωνιών Πληροφορικής και Τηλεματικής ΑΕ (Αθήνα, Ελλάδα) (εκπρόσωποι: N. Κορογιαννάκης και Μ. Δερμιτζάκης, δικηγόροι)

Καθής-εναγομένη: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: S. Delaude και D. Calciu, επικουρούμενοι από τον P. Wytinck, δικηγόρο)

Αντικείμενο

Πρώτον, αίτημα ακυρώσεως της από 27 Μαΐου 2011 επιστολής της Επιτροπής, δεύτερον, αίτημα να υποχρεωθεί η Επιτροπή να καταβάλει αποζημίωση και, τρίτον, αίτημα να υποχρεωθεί το όργανο αυτό να προβεί σε δημοσίευση ανακοινώσεως.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή-αγωγή.

2)	Η Ευρωπαϊκή Δυναμική — Προηγμένα Συστήματα Τηλεπικοινωνιών Πληροφορικής και Τηλεματικής ΑΕ φέρει τα δικαστικά έξοδά της, καθώς και τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

(1) EE C 290 της 1.10.2011.

22.12.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 399/22

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 23ης Οκτωβρίου 2012 — Chivas κατά ΓΕΕΑ — Glencairn Scotch Whisky (CHIVALRY)

(Υπόθεση T-530/11) (1)

(Κοινοτικό σήμα - Ανακοπή - Παραίτηση από την ανακοπή - Κατάργηση της δίκης)

2012/C 399/42

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Chivas Holdings (IP) Ltd (Paisley, Renfrewshire, Ηνωμένο Βασίλειο) (εκπρόσωπος: A. Carboni, solicitor)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ: Glencairn Scotch Whisky Co. Ltd (Γλασκώβη, Ηνωμένο Βασίλειο)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του πρώτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 14ης Ιουλίου 2011 (υπόθεση R 2334/2010-1), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ Glencairn Scotch Whisky Co. Ltd και Chivas Holdings (IP) Ltd.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Καταργεί τη δίκη επί της προσφυγής.

2)	Καταδικάζει την προσφεύγουσα να φέρει τα δικαστικά έξοδά της καθώς και τα έξοδα της καθής.

(1) ΕΕ C 362 της 10.12.2011.

22.12.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 399/23

Διάταξη του Προέδρου του Γενικού Δικαστηρίου της 24ης Οκτωβρίου 2012 — Saobraćajni institut CIP κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-219/12 R)

(Αίτηση ασφαλιστικών μέτρων - Δημόσιες συμβάσεις υπηρεσιών - Διαδικασία προσκλήσεως για την υποβολή προσφορών σχετικά με την προετοιμασία τεχνικού φακέλου για το σχέδιο εκσυγχρονισμού του σιδηροδρομικού δικτύου - Αποκλεισμός του αιτούντος από τη διαδικασία προσκλήσεως για την υποβολή προσφορών - Ακύρωση της διαδικασίας προσκλήσεως για την υποβολή προσφορών μετά την άσκηση της προσφυγής-αγωγής - Κατάργηση της δίκης)

2012/C 399/44

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αιτούν: Saobraćajni institut CIP d.o.o. (Βελιγράδι, Σερβία) (εκπρόσωπος: A. Lojpur, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: F. Erlbacher και E. Georgieva)

Αντικείμενο

Αίτηση λήψεως προσωρινών μέτρων με την οποία ζητείται, κατ’ ουσίαν, να διαταχθεί η αναστολή της διαδικασίας πρoσκλήσεως για την υποβολή προσφορών σχετικά με την προετοιμασία τεχνικού φακέλου για το σχέδιο εκσυγχρονισμού του σιδηροδρομικού δικτύου, η οποία αποκλείει το αιτούν από τη διαδικασία προσκλήσεως για την υποβολή προσφορών.

Διατακτικό

Ο Πρόεδρος του Γενικού Δικαστηρίου διατάσσει:

1)	Παρέλκει πλέον η απόφανση επί της αιτήσεως ασφαλιστικών μέτρων.

2)	Καταδικάζει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

22.12.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 399/23

Διάταξη του Προέδρου του Γενικού Δικαστηρίου της 24ης Οκτωβρίου 2012 — Saobraćajni institut CIP κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-227/12 R)

2012/C 399/45

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αιτούν: Saobraćajni institut CIP d.o.o. (Βελιγράδι, Σερβία) (εκπρόσωπος: A. Lojpur, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: F. Erlbacher και E. Georgieva)

Αντικείμενο

Διατακτικό

Ο Πρόεδρος του Γενικού Δικαστηρίου διατάσσει:

1)	Παρέλκει πλέον η απόφανση επί της αιτήσεως ασφαλιστικών μέτρων.

2)	Καταδικάζει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

22.12.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 399/24

Προσφυγή της 8ης Οκτωβρίου 2012 — Novartis κατά ΓΕΕΑ — Tenimenti Angelini (LINEX)

(Υπόθεση T-444/12)

2012/C 399/46

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Novartis AG (Βασιλεία, Ελβετία) (εκπρόσωπος: M. Douglas, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Tenimenti Angelini SpA (Montalcino, Ιταλία)

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση του τέταρτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα), της 6ης Αυγούστου 2012 στην υπόθεση R 414/2011-4, και

—	να καταδικάσει το ΓΕΕΑ στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Αιτούσα την καταχώριση του κοινοτικού σήματος: η προσφεύγουσα

Σήμα προς καταχώριση: το λεκτικό σήμα «LINEX», για προϊόντα και υπηρεσίες της κλάσεως 5 — Αίτηση καταχωρίσεως κοινοτικού σήματος υπ’ αριθ. 8122863

Δικαιούχος του κατά τη διαδικασία ανακοπής αντιταχθέντος σήματος ή σημείου: ο αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών

Αντιταχθέν σήμα ή σημείο: αίτηση καταχωρίσεως ιταλικού σήματος υπ’ αριθ. 1281035 για το λεκτικό σήμα «LINES PERLA», για προϊόντα των κλάσεων 5, 16 και 25, αίτηση καταχωρίσεως ιταλικού σήματος υπ’ αριθ. 245598 για το λεκτικό σήμα «LINES LADY», για προϊόντα της κλάσεως 5, αίτηση καταχωρίσεως ιταλικού σήματος υπ’ αριθ. 311801 για το λεκτικό σήμα «LINES INTERVALLO», για προϊόντα της κλάσεως 5, αίτηση καταχωρίσεως ιταλικού σήματος υπ’ αριθ. 414841 για το λεκτικό σήμα «LINES IDEA», για προϊόντα της κλάσεως 5, αίτηση καταχωρίσεως ιταλικού σήματος υπ’ αριθ. 584405 για το λεκτικό σήμα «LINES SETA», για προϊόντα των κλάσεων 5, 16 και 25, αίτηση καταχωρίσεως ιταλικού σήματος υπ’ αρ. 607537 για το λεκτικό σήμα «LINES SETA ALI», για προϊόντα των κλάσεων 5, 16 και 25, αίτηση καταχωρίσεως ιταλικού σήματος υπ’ αρ. 643382 για το λεκτικό σήμα «LINES SETA ULTRA», για προϊόντα των κλάσεων 5, 16 και 25, αίτηση καταχωρίσεως ιταλικού σήματος υπ’ αρ. 980294 για το εικονιστικό σήμα «VELO», για προϊόντα των κλάσεων 3, 5 και 16, αίτηση καταχωρίσεως ιταλικού σήματος υπ’ αρ. 980295 για το εικονιστικό σήμα «LINES», για προϊόντα των κλάσεων 3, 5 και 16,, αίτηση καταχωρίσεως ιταλικού σήματος υπ’ αρ. MI2007C011896 980295 για το εικονιστικό σήμα «LINES SETA», για προϊόντα των κλάσεων 5, 16 και 25, παγκοίνως γνωστό σήμα στην Ιταλία «LINES», για προϊόντα της κλάσεως 5

Απόφαση του τμήματος ανακοπών: αποδοχή της ανακοπής

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: απόρριψη της προσφυγής

Προβαλλόμενοι λόγοι:

—	Παράβαση του άρθρου 76, παράγραφος 1, του Κανονισμού 207/2009 του Συμβουλίου, και

—	Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του Κανονισμού 207/2009, του Συμβουλίου.

22.12.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 399/24

Προσφυγή 11ης Οκτωβρίου 2012 — Αναγνωστάκης κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-450/12)

2012/C 399/47

Γλώσσα διαδικασίας: η ελληνική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Αλέξιος Αναγνωστάκης (Αθήνα, Ελλάδα) (εκπρόσωπος: A. Αναγνωστάκης, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα του προσφεύγοντος

Ο προσφεύγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	Να ακυρωθεί η από 6/9/2012 απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, με την οποία απορρίπτει την καταχώρηση της προτεινόμενης Πρωτοβουλίας Πολιτών με τίτλο «ΕΝΑ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΟ ΥΠΟΓΡΑΦΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΤΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ»·

—	Να υποχρεωθεί να καταχωρήσει νόμιμα την άνω πρωτοβουλία η Επιτροπή και να διαταχθούν τα λοιπά νόμιμα· και

—	Να καταδικαστεί η αντίδικος Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής ο προσφεύγων προβάλλει τέσσερις λόγους.

Ο πρώτος λόγος αντλείται από το άρθρο 122 ΣΛΕΕ.

—

Ο προσφεύγων υποστηρίζει ότι αβάσιμα διατείνεται η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, πως δεν διαθέτει αρμοδιότητα για υποβολή πρότασης, για την έκδοση νομικής πράξης, σχετικά με την προτεινόμενη πρωτοβουλία περί καθιέρωσης της «Αρχής της Κατάστασης Ανάγκης». Κατά το άρθρο 122 ΣΛΕΕ, παράγραφος 1 (πρώην άρθρο 100 της ΣΕΚ), η Επιτροπή προτείνει (και το Συμβούλιο θεσπίζει), σε πνεύμα αλληλεγγύης μεταξύ των κρατών-μελών, τα κατάλληλα μέτρα για την αντιμετώπιση της οικονομικής κατάστασης. Τέτοιο μέτρο είναι και η θέσπιση της αρχής της κατάστασης ανάγκης στις Συνθήκες της ΕΕ και η υιοθέτηση μέτρων και πολιτικών προς αυτή την κατεύθυνση.

Ο δεύτερος λόγος αντλείται από το άρθρο 136, παράγραφος 1 ΣΛΕΕ.

—

Ο προσφεύγων υποστηρίζει ότι αβάσιμα η απόφαση της Επιτροπής θεωρεί πως το άρθρο 136, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ως νομική βάση, μόνον εφόσον τα μέτρα αφορούν την ενίσχυση της δημοσιονομικής πειθαρχίας και περιορίζονται σ’ αυτήν. Κατά την παράγραφο 1, εδάφιο β', του ίδιου άρθρου, τα προτεινόμενα μέτρα μπορούν να αφορούν και τη χάραξη προσανατολισμών οικονομικής πολιτικής, ως προς τα εν λόγω κράτη. Η Αρχή της Κατάστασης Ανάγκης είναι τέτοιος προσανατολισμός στην άσκηση της εν λόγω πολιτικής.

Ο τρίτος λόγος αντλείται από το άρθρο 136, παράγραφος 1 ΣΛΕΕ.

—

Ο προσφεύγων ισχυρίζεται ότι αβάσιμα η απόφαση της Επιτροπής θεωρεί ότι το άρθρο 136, παράγραφος 1, δεν εξουσιοδοτεί την Ευρωπαϊκή Ένωση να υποκαθιστά τα κράτη-μέλη στην άσκηση της δημοσιονομικής τους κυριαρχίας και των λειτουργιών που σχετίζονται με τα έσοδα και τις δαπάνες του Κράτους. Το Συμβούλιο μπορεί και θεσπίζει, σύμφωνα με τη διαδικασία των άρθρων 121-126 ΣΛΕΕ, μέτρα για τα κράτη-μέλη με νόμισμα το ευρώ. Τούτο, προκύπτει καθαρά εκ του άρθρου 136, παράγραφος 1. Δεν υφίσταται περιορισμός στο άρθρο, στην εφαρμογή μέτρων, λόγω δήθεν δημοσιονομικής κυριαρχίας των κρατών-μελών.

Ο τέταρτος λόγος αντλείται από το άρθρο 222 ΣΛΕΕ

—	Ο προσφεύγων ισχυρίζεται ότι η απόφαση της Επιτροπής έρχεται σε ευθεία αντίθεση με τη ρήτρα αλληλεγγύης του άρθρου 222 ΣΛΕΕ.

22.12.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 399/25

Προσφυγή της 12ης Οκτωβρίου 2012 — Zoo Sport κατά ΓΕΕΑ — K 2 (zoo sport)

(Υπόθεση T-455/12)

2012/C 399/48

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Zoo Sport Ltd (Leeds, Ηνωμένο Βασίλειο) (εκπρόσωπος: I. Rungg, lawyer)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: K-2 Corp. (Σιάτλ, Ηνωμένες Πολιτείες)

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να τροποποιήσει την απόφαση του τέταρτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της εσωτερικής αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα), της 9ης Αυγούστου 2012 στην υπόθεση R 1395/2011-4, και κατά συνέπεια να απορρίψει την ανακοπή στο σύνολό της, και

—	να καταδικάσει το ΓΕΕΑ στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Αιτούσα την καταχώριση του κοινοτικού σήματος: η προσφεύγουσα

Σήμα προς καταχώριση: το ασπρόμαυρο εικονιστικό σήμα «zoo sport», για προϊόντα και υπηρεσίες των κλάσεων 18, 25 και 35 — Υπ’ αρ. 8909293 αίτηση καταχωρίσεως κοινοτικού σήματος

Αντιταχθέν σήμα ή σημείο: Υπ’ αρ. 5233119 αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού σήματος «ZOOT», για προϊόντα των κλάσεων 9 και 25, υπ’ αρ. 4719316 αίτηση καταχωρίσεως ασπρόμαυρου εικονιστικού σήματος «SPORTS ZOOT SPORTS», για προϊόντα και υπηρεσίες των κλάσεων 25, 35, 36 και 41

Απόφαση του τμήματος ανακοπών: δέχθηκε την ανακοπή όσον αφορά μέρος των επίμαχων προϊόντων και υπηρεσιών

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: μερική ακύρωση της προσβαλλόμενης αποφάσεως

Προβαλλόμενοι λόγοι: παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του Κανονισμού 207/2009 του Συμβουλίου

		ISSN 1977-0901 doi:10.3000/19770901.C_2012.399.ell
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης		C 399

Έκδοση στην ελληνική γλώσσα	Ανακοινώσεις και Πληροφορίες	55ό έτος 22 Δεκεμβρίου 2012

Ανακοίνωση αριθ	Περιεχόμενα	Σελίδα
	IV Πληροφορίες
	ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΘΕΣΜΙΚΑ ΚΑΙ ΛΟΙΠΑ ΟΡΓΑΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ
	Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης
2012/C 399/01	Τελευταία δημοσίευση του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής ΈνωσηςEE C 389 της 15.12.2012	1