ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΘΕΣΜΙΚΑ ΚΑΙ ΛΟΙΠΑ ΟΡΓΑΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ

13.10.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 311/2

Τοποθέτηση των δικαστών στα τμήματα

2012/C 311/02

Κατόπιν της αναλήψεως καθηκόντων εκ μέρους του δικαστής G. Berardis, σε σύσκεψη της ολομέλειας του Γενικού Δικαστηρίου στις 17 Σεπτεμβρίου 2012 αποφασίστηκε η τροποποίηση των αποφάσεων του Γενικού Δικαστηρίου της 20ής Σεπτεμβρίου 2010 (1), της 26ης Οκτωβρίου 2010 (2), της 29ης Νοεμβρίου 2010 (3), της 20ής Σεπτεμβρίου 2011 (4), της 25ης Νοεμβρίου 2011 (5) και της 16ης Μαΐου 2012 (6) για την τοποθέτηση των δικαστών στα τμήματα.

Για την περίοδο από 17 Σεπτεμβρίου 2012 μέχρι την ημερομηνία αναλήψεως καθηκόντων εκ μέρους του μαλτέζικης ιθαγενείας δικαστή, οι δικαστές τοποθετούνται στα τμήματα ως ακολούθως:

Πρώτο πενταμελές τμήμα:

J. Azizi, πρόεδρος τμήματος, I. Labucka, S. Frimodt Nielsen, Δ. Γρατσίας και M. Kancheva, δικαστές.

Πρώτο τριμελές τμήμα:

J. Azizi, πρόεδρος τμήματος·

S. Frimodt Nielsen, δικαστής·

M. Kancheva, δικαστής.

Δεύτερο πενταμελές τμήμα:

N. Forwood, πρόεδρος τμήματος, F. Dehousse, I. Wiszniewska-Białecka, M. Prek και J. Schwarcz, δικαστές.

Δεύτερο τριμελές τμήμα:

N. Forwood, πρόεδρος τμήματος·

F. Dehousse, δικαστής·

J. Schwarcz, δικαστής.

Τρίτο πενταμελές τμήμα:

O. Czúcz, πρόεδρος τμήματος, I. Labucka, S. Frimodt Nielsen, Δ. Γρατσίας και M. Kancheva, δικαστές.

Τρίτο τριμελές τμήμα:

O. Czúcz, πρόεδρος τμήματος·

I. Labucka, δικαστής·

Δ. Γρατσίας, δικαστής.

Τέταρτο πενταμελές τμήμα:

I. Pelikánová, πρόεδρος τμήματος, V. Vadapalas, K. Jürimäe, K. O’Higgins και M. van der Woude, δικαστές.

Τέταρτο τριμελές τμήμα:

I. Pelikánová, πρόεδρος τμήματος·

K. Jürimäe, δικαστής·

M. van der Woude, δικαστής.

Πέμπτο πενταμελές τμήμα:

Σ. Παπασάββας, πρόεδρος τμήματος, V. Vadapalas, K. Jürimäe, K. O’Higgins και M. van der Woude, δικαστές.

Πέμπτο τριμελές τμήμα:

Σ. Παπασάββας, πρόεδρος τμήματος·

V. Vadapalas, δικαστής·

K. O’Higgins, δικαστής.

Έκτο πενταμελές τμήμα:

H. Kanninen, πρόεδρος τμήματος, M. E. Martins Ribeiro, N. Wahl, S. Soldevila Fragoso, A. Popescu και G. Berardis, δικαστές.

Έκτο τριμελές τμήμα:

H. Kanninen, πρόεδρος τμήματος·

α)	N. Wahl και S. Soldevila Fragoso, δικαστές·

β)	N. Wahl και G. Berardis, δικαστές·

γ)	S. Soldevila Fragoso και G. Berardis, δικαστές.

Έβδομο πενταμελές τμήμα:

A. Dittrich, πρόεδρος τμήματος, F. Dehousse, I. Wiszniewska-Białecka, M. Prek και J. Schwarcz, δικαστές.

Έβδομο τριμελές τμήμα:

A. Dittrich, πρόεδρος τμήματος·

I. Wiszniewska-Białecka, δικαστής·

M. Prek, δικαστής.

Όγδοο πενταμελές τμήμα:

L. Truchot, πρόεδρος τμήματος, M. E. Martins Ribeiro, N. Wahl, S. Soldevila Fragoso, A. Popescu και G. Berardis, δικαστές.

Όγδοο τριμελές τμήμα:

L. Truchot, πρόεδρος τμήματος·

M. E. Martins Ribeiro, δικαστής·

A. Popescu, δικαστής.

Για την περίοδο από 17 Σεπτεμβρίου 2012 μέχρι την ημερομηνία αναλήψεως καθηκόντων εκ μέρους του μαλτέζικης ιθαγενείας δικαστή, στο έκτο πενταμελές τμήμα οι δικαστές που θα μετέχουν μαζί με τον πρόεδρο του τμήματος προς συμπλήρωση της πενταμελούς συνθέσεως θα είναι οι άλλοι δύο δικαστές του αρχικώς επιληφθέντος έκτου τμήματος, ο τέταρτος δικαστής του τμήματος αυτού και ένας δικαστής του ογδόου τριμελούς τμήματος. Ο τελευταίος, που δεν θα είναι ο πρόεδρος του τμήματος, θα ορίζεται για ένα έτος σύμφωνα με τη σειρά που προβλέπει το άρθρο 6 του Κανονισμού Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου.

Για την περίοδο από 17 Σεπτεμβρίου 2012 μέχρι την ημερομηνία αναλήψεως καθηκόντων εκ μέρους του μαλτέζικης ιθαγενείας δικαστή, στο όγδοο πενταμελές τμήμα, οι δικαστές που θα μετέχουν μαζί με τον πρόεδρο του τμήματος προς συμπλήρωση της πενταμελούς συνθέσεως θα είναι οι άλλοι δύο δικαστές του αρχικώς επιληφθέντος της υποθέσεως ογδόου τμήματος και δύο δικαστές του έκτου τμήματος που αποτελείται από τέσσερις δικαστές. Οι δύο τελευταίοι δικαστές, κανείς εκ των οποίων δεν θα είναι ο πρόεδρος του τμήματος, θα ορίζονται για ένα έτος σύμφωνα με τη σειρά που προβλέπει το άρθρο 6 του Κανονισμού Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου.

(1) ΕΕ C 288 της 23.10.2010, σ. 2

(2) ΕΕ C 317 της 20.11.2010, σ. 5

(3) ΕΕ C 346 της 18.12.2010, σ. 2

(4) ΕΕ C 305 της 15.10.2011, σ. 2

(5) ΕΕ C 370 της 17.12.2011, σ. 5

(6) ΕΕ C 174 της 16.06.2012, σ. 2

13.10.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 311/4

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Fővárosi Törvényszék (πρώην korábbi Fővárosi Bíróság) (Ουγγαρία) στις 24 Ιουλίου 2012 — Peró Gáz Kft. κατά Balla János

(Υπόθεση C-349/12)

2012/C 311/03

Γλώσσα διαδικασίας: η ουγγρική

Αιτούν δικαστήριο

Fővárosi Törvényszék (πρώην korábbi Fővárosi Bíróság)

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα: Peró Gáz Kft.

Καθού: Balla János

Προδικαστικά ερωτήματα

Συνάδουν προς το δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης μέτρα, διαδικασίες και μέτρα αποκαταστάσεως τα οποία, στο πλαίσιο διαδικασίας μεταρρυθμίσεως σχετικά με αίτηση περί ακυρώσεως διπλώματος ευρεσιτεχνίας, εφαρμόζονται κατά τρόπον ώστε το εθνικό δικαστήριο να μη δεσμεύεται από τους ισχυρισμούς και τις λοιπές δηλώσεις των διαδίκων που παράγουν έννομα αποτελέσματα και, συγκεκριμένα, να μπορεί να διατάξει αυτεπαγγέλτως την προσκόμιση των αποδεικτικών στοιχείων που κρίνει αναγκαία;

Συνάδουν προς το δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης μέτρα, διαδικασίες και μέτρα αποκαταστάσεως τα οποία, στο πλαίσιο διαδικασίας μεταρρυθμίσεως σχετικά με αίτηση περί ακυρώσεως διπλώματος ευρεσιτεχνίας, εφαρμόζονται κατά τρόπον ώστε το εθνικό δικαστήριο να μη δεσμεύεται, για τον σχηματισμό της δικανικής πεποιθήσεώς του, από διοικητική απόφαση που έχει εκδοθεί επί αιτήσεως περί ακυρώσεως διπλώματος ευρεσιτεχνίας ούτε από τις πραγματικές διαπιστώσεις που περιέχονται στην απόφαση αυτή ούτε, ιδίως, από τους λόγους ακυρώσεως που προβλήθηκαν στο πλαίσιο της διοικητικής διαδικασίας, αλλά ούτε και από τις γενόμενες δηλώσεις, εκτιμήσεις και τα προσκομισθέντα στο πλαίσιο της διοικητικής διαδικασίας αποδεικτικά στοιχεία;

Συνάδουν προς το δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης μέτρα, διαδικασίες και μέτρα αποκαταστάσεως τα οποία, στο πλαίσιο διαδικασίας μεταρρυθμίσεως σχετικά με αίτηση περί ακυρώσεως διπλώματος ευρεσιτεχνίας, εφαρμόζονται κατά τρόπον ώστε, σε σχέση με τις απαιτήσεις περί υπάρξεως καινοτομίας ή εφευρετικής δραστηριότητας, το εθνικό δικαστήριο να εξετάζει εάν μπορεί να δοθεί προτεραιότητα στην ευρεσιτεχνία από της ημερομηνίας καταθέσεως της αιτήσεως ή, μόνον, από της ημερομηνίας τροποποιήσεως, υπό την προϋπόθεση ότι οι ισχύοντες κατά την ημερομηνία καταθέσεως της αιτήσεως κανόνες παρείχαν στον αιτούντα τη δυνατότητα να διευρύνει, μετά την ημερομηνία καταθέσεως της αιτήσεως, το τεχνικό περιεχόμενο της αιτήσεως περί χορηγήσεως διπλώματος ευρεσιτεχνίας, καθώς και την έκταση της αιτηθείσας προστασίας;

13.10.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 311/4

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Tribunale Amministrativo Regionale per la Lombardia (Ιταλία) στις 30 Ιουλίου 2012 — Consorzio Stabile Libor Lavori Pubblici κατά Comune di Milano

(Υπόθεση C-358/12)

2012/C 311/04

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunale Amministrativo Regionale per la Lombardia

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα: Consorzio Stabile Libor Lavori Pubblici

Καθού: Comune di Milano

Προδικαστικά ερωτήματα

Προσκρούει στην αρχή της αναλογικότητας, η οποία απορρέει από την ελευθερία εγκαταστάσεως και από τις αρχές της απαγορεύσεως των διακρίσεων και της προστασίας του ανταγωνισμού, στις οποίες αναφέρονται τα άρθρα 49, 56 και 101 ΣΛΕΕ, καθώς και στον σύμφυτο με αυτήν κανόνα περί εύλογης αιτίας εθνική κανονιστική ρύθμιση η οποία, τόσο για τις συμβάσεις αξίας υψηλότερης του κατώτατου κοινοτικού ορίου όσο και για τις συμβάσεις αξίας χαμηλότερης του κατώτατου κοινοτικού ορίου, χαρακτηρίζει ως σοβαρή οριστικώς βεβαιωθείσα ασφαλιστική παράβαση οσάκις αυτή αφορά ποσό μεγαλύτερο των 100,00 ευρώ και συγχρόνως υπερβαίνον το 5 % της διαφοράς μεταξύ οφειλόμενων και καταβληθέντων ποσών με βάση αναφοράς εκάστη των περιόδων καταβολής ή ασφαλιστικής υποχρεώσεως, με συνακόλουθη υποχρέωση για τις αναθέτουσες αρχές τον αποκλεισμό από διαγωνισμό υποψηφίου ο οποίος διαπράττει τέτοια παράβαση, χωρίς να συνεκτιμώνται άλλα κριτήρια καταδεικνυόντα αντικειμενικώς την αξιοπιστία του υποψηφίου ως αντισυμβαλλομένου;

13.10.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 311/5

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Supreme Court of the United Kingdom (Ηνωμένο Βασίλειο) στις 30 Ιουλίου 2012 — Test Claimants in the Franked Investment Income Group Litigation κατά Commissioners of Inland Revenue και Commissioners for Her Majesty's Revenue

(Υπόθεση C-362/12)

2012/C 311/05

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Αιτούν δικαστήριο

Supreme Court of the United Kingdom

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ενάγοντες: Test Claimants in the Franked Investment Income Group Litigation

Εναγόμενοι: Commissioners of Inland Revenue και Commissioners for Her Majesty's Revenue

Προδικαστικά ερωτήματα

Όταν βάσει του δικαίου ενός κράτους μέλους ο φορολογούμενος δύναται να επιλέξει μεταξύ δύο εναλλακτικών νομικών βάσεων για την άσκηση αγωγής για την ανάκτηση φόρων που εισπράχθηκαν σε αντίθεση με τα άρθρα 49 και 63 ΣΛΕΕ και η μία από αυτές τις νομικές βάσεις απολαύει μεγαλύτερης προθεσμίας παραγραφής, είναι συμβατό με τις αρχές της αποτελεσματικότητας, της ασφάλειας δικαίου και της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης να θεσπίσει αυτό το κράτος μέλος νομοθετική ρύθμιση η οποία συντέμνει αυτή τη μεγαλύτερη προθεσμία παραγραφής απότομα και αναδρομικά από την ημερομηνία της δημόσιας αναγγελίας της προταθείσας νέας νομοθετικής ρυθμίσεως;

Έχει σημασία για την απάντηση στο ερώτημα 1 αν, κατά τον χρόνο κατά τον οποίο ο φορολογούμενος άσκησε την αγωγή του χρησιμοποιώντας τη νομική βάση που απολαύει της μεγαλύτερης προθεσμίας παραγραφής, στο εθνικό δίκαιο η δυνατότητα χρησιμοποιήσεως της νομικής αυτής βάσεως είχε αναγνωριστεί μόνον (i) πρόσφατα και (ii) από κατώτερο δικαστήριο ενώ επιβεβαιώθηκε οριστικά από την ανώτατη δικαστική αρχή μόνον αργότερα;

13.10.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 311/5

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Equality Tribunal (Ιρλανδία) στις 30 Ιουλίου 2012 — Ζ κατά A Government Department και the Board of Management of a Community School

(Υπόθεση C-363/12)

2012/C 311/06

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Αιτούν δικαστήριο

The Equality Tribunal

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Καταγγέλλουσα: Ζ

Καθών: A Government Department και the Board of Management of a Community School.

Προδικαστικά ερωτήματα

Έχοντας υπόψη τις ακόλουθες διατάξεις του πρωτογενούς δικαίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης:

i)	άρθρο 3 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση,

ii)	άρθρα 8 και 157 της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και/ή

(iii)

άρθρα 21, 23, 33 και 34 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

έχει η οδηγία 2006/54/ΕΚ, και ειδικότερα τα άρθρα 4 και 14 αυτής, την έννοια ότι υφίσταται δυσμενής διάκριση λόγω φύλου οσάκις εργοδότης αρνείται να χορηγήσει άδεια μετ’ αποδοχών που αντιστοιχεί σε άδεια μητρότητας και/ή σε άδεια υιοθεσίας σε εργαζόμενη, το βιολογικό τέκνο της οποίας γεννήθηκε μέσω συμφωνίας παρένθετης μητρότητας, και η οποία έχει την ευθύνη για τη φροντίδα του βιολογικού της τέκνου από τη γέννησή του;

2)	Σε περίπτωση αρνητικής απαντήσεως στο πρώτο ερώτημα, είναι η οδηγία 2006/54/ΕΚ (1) συμβατή με τις ανωτέρω διατάξεις του πρωτογενούς δικαίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης;

Έχοντας υπόψη τις ακόλουθες διατάξεις του πρωτογενούς δικαίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης:

i)	άρθρο 10 της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και/ή

ii)

άρθρα 21, 26 και 34 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

έχει η οδηγία 2000/78/ΕΚ (2), και ειδικότερα τα άρθρα 3, παράγραφος 1, και 5 αυτής, την έννοια ότι υφίσταται δυσμενής διάκριση λόγω αναπηρίας οσάκις εργοδότης αρνείται να χορηγήσει άδεια μετ’ αποδοχών που αντιστοιχεί σε άδεια μητρότητας και/ή σε άδεια υιοθεσίας σε εργαζόμενη, πάσχουσα από αναπηρία που καθιστά αδύνατη την κύηση, το βιολογικό τέκνο της οποίας γεννήθηκε μέσω συμφωνίας παρένθετης μητρότητας, και η οποία έχει την ευθύνη για τη φροντίδα του βιολογικού της τέκνου από τη γέννησή του;

4)	Σε περίπτωση αρνητικής απαντήσεως στο τρίτο ερώτημα, είναι η οδηγία 2000/78/ΕΚ συμβατή με τις ανωτέρω διατάξεις του πρωτογενούς δικαίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης;

5)	Χωρεί επίκληση της Συμβάσεως των Ηνωμένων Εθνών για τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία προκειμένου να ερμηνευθεί και/ή να τεθεί υπό αμφισβήτηση το κύρος της οδηγίας 2000/78/ΕΚ;

6)	Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο πέμπτο ερώτημα, είναι η οδηγία 2000/78/ΕΚ, και ειδικότερα τα άρθρα 3 και 5 αυτής, συμβατή με τα άρθρα 5, 6, 27, παράγραφος 1, στοιχείο β', και 28, παράγραφος 2, στοιχείο β', της Συμβάσεως των Ηνωμένων Εθνών για τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία;

(1) Οδηγία 2006/54/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 5ης Ιουλίου 2006, για την εφαρμογή της αρχής των ίσων ευκαιριών και της ίσης μεταχείρισης ανδρών και γυναικών σε θέματα εργασίας και απασχόλησης (αναδιατύπωση) (EE L 204, σ. 23)

(2) Οδηγία 2000/78/ΕΚ του Συμβουλίου, της 27ης Νοεμβρίου 2000, για τη διαμόρφωση γενικού πλαισίου για την ίση μεταχείριση στην απασχόληση και την εργασία (EE L 303, σ. 16)

13.10.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 311/6

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Varhoven administrativen sad (Βουλγαρία) στις 6 Αυγούστου 2012 — Valimar OOD κατά Nachalnik na Mitnitsa — gr. Varna

(Υπόθεση C-374/12)

2012/C 311/07

Γλώσσα διαδικασίας: η βουλγαρική

Αιτούν δικαστήριο

Varhoven administrativen sad

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείουσα: Valimar OOD

Αναιρεσίβλητος: Nachalnik na Mitnitsa — gr. Varna

Προδικαστικά ερωτήματα

Έχει το άρθρο 11, παράγραφοι 9 και 10, πρώτο εδάφιο, του κανονισμού (ΕΚ) 384/96 του Συμβουλίου, της 22ας Δεκεμβρίου 1995, για την άμυνα κατά των εισαγωγών που αποτελούν αντικείμενο ντάμπινγκ εκ μέρους χωρών μη μελών της Ευρωπαϊκής Κοινότητας (1) [νυν κανονισμού (ΕΚ) 1225/2009 του Συμβουλίου (2)] (στο εξής: βασικός κανονισμός), σε συνδυασμό με το άρθρο 2, παράγραφοι 8 και 9, του ίδιου αυτού κανονισμού, την έννοια ότι, εφόσον δεν αποδεικνύεται ότι έχει επέλθει μεταβολή των συνθηκών υπό την έννοια του άρθρου 11, παράγραφος 9, οι διατάξεις αυτές υπερισχύουν κάθε εξουσίας θεσμικού οργάνου που μπορεί να συναχθεί έμμεσα από το άρθρο 11, παράγραφος 3, του βασικού κανονισμού κατά τον προσδιορισμό των τιμών εξαγωγής, περιλαμβανόμενης –π.χ. στην περίπτωση του κανονισμού (ΕΚ) 1279/2007 του Συμβουλίου (3)– και της έμμεσα συναγόμενης εξουσίας των οργάνων να εκτιμούν την αξιοπιστία των τιμών εξαγωγής της Severstal-Metiz για το μέλλον συγκρίνοντάς τες αφενός με τις κατώτατες τιμές που προκύπτουν από την ανάληψη της δέσμευσης ως προς τις τιμές και αφετέρου με τις τιμές πώλησης στις τρίτες χώρες; Έχει σημασία για την απάντηση στο παραπάνω ερώτημα το γεγονός ότι, όπως στην περίπτωση της Severstal-Metiz και του κανονισμού (ΕΚ) 1279/2007 του Συμβουλίου, τα θεσμικά όργανα αποφασίζουν, ασκώντας, σύμφωνα με το άρθρο 11, παράγραφος 3, του βασικού κανονισμού, τις εξουσίες τους σε σχέση με την εκτίμηση του οριστικού ή μη χαρακτήρα της μεταβολής των συνθηκών, προκειμένου να κρίνουν αν υπάρχει ντάμπινγκ, να τροποποιήσουν το μέτρο αντιντάμπινγκ (να μειώσουν το ποσοστό του δασμού αντιντάμπινγκ);

Συνάγεται μήπως από την απάντηση στο πρώτο ερώτημα ότι, υπό τις περιστάσεις που περιγράφονται στο τμήμα του κανονισμού (ΕΚ) 1279/2007 του Συμβουλίου που αφορά τον προσδιορισμό των τιμών εξαγωγής της Severstal-Metiz και με δεδομένο ότι με τον κανονισμό αυτό δεν αποδεικνύεται ρητά ότι έχει επέλθει μεταβολή κατά την έννοια του άρθρου 11, παράγραφος 9, του βασικού κανονισμού, οπότε θα δικαιολογούνταν η εφαρμογή νέας μεθόδου, η Επιτροπή όφειλε να εφαρμόσει, ενόψει του προσδιορισμού των τιμών εξαγωγής, την ίδια μέθοδο που είχε εφαρμοστεί στο πλαίσιο της αρχικής έρευνας, εν προκειμένω τη μέθοδο που προβλέπεται στο άρθρο 2, παράγραφος 8, του βασικού κανονισμού;

Ανάλογα με τις απαντήσεις που θα δοθούν στο πρώτο και στο δεύτερο ερώτημα: Μήπως ο κανονισμός (ΕΚ) 1279/2007 του Συμβουλίου, καθόσον αφορά τον καθορισμό και την επιβολή των ατομικών μέτρων αντιντάμπινγκ στην εισαγωγή συρματόσχοινων και καλωδίων από χάλυβα που έχουν παραχθεί από την εταιρία Severstal-Metiz, εκδόθηκε κατά παράβαση του άρθρου 11, παράγραφοι 9 και 10, του βασικού κανονισμού, σε συνδυασμό με το άρθρο 2, παράγραφος 8, του ίδιου αυτού κανονισμού, δηλαδή επί ανίσχυρης νομικής βάσης, οπότε πρέπει να κηρυχθεί ανίσχυρος ως προς το τμήμα του αυτό;

(1) Κανονισμός (ΕΚ) 384/96, του Συμβουλίου, της 22ας Δεκεμβρίου 1995, για την άμυνα κατά των εισαγωγών που αποτελούν αντικείμενο ντάμπινγκ εκ μέρους χωρών μη μελών της Ευρωπαϊκής Κοινότητας (ΕΕ L 56 της 6.3.1996, σ. 1).

(2) Κανονισμός (ΕΚ) 1225/2009 του Συμβουλίου, της 30ής Νοεμβρίου 2009, για την άμυνα κατά των εισαγωγών που αποτελούν αντικείμενο ντάμπινγκ εκ μέρους χωρών μη μελών της Ευρωπαϊκής Κοινότητας (ΕΕ L 343 της 22.12.2009, σ. 51).

(3) Κανονισμός (ΕΚ) 1279/2007 του Συμβουλίου, της 30ής Οκτωβρίου 2007, για την επιβολή οριστικού δασμού αντιντάμπινγκ σε ορισμένους τύπους συρματόσχοινων και καλωδίων από σίδηρο ή χάλυβα καταγωγής Ρωσικής Ομοσπονδίας και την κατάργηση των μέτρων αντιντάμπινγκ στις εισαγωγές ορισμένων τύπων συρματόσχοινων και καλωδίων από σίδηρο ή χάλυβα καταγωγής Ταϊλάνδης και Τουρκίας (ΕΕ L 285 της 31.10.2007, σ. 1).

13.10.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 311/8

Προσφυγή της 25ης Ιουλίου 2012 — Salim Georges Al Toun και Al Toun Group κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-326/12)

2012/C 311/10

Γλώσσα διαδικασίας: η βουλγαρική

Διάδικοι

Προσφεύγοντες: Salim Georges Al Toun και Al Toun Group (εκπρόσωπος: ο δικηγόρος S. Koev)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα των προσφευγόντων

Οι προσφεύγοντες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να κρίνει την προσφυγή καθ’ όλα παραδεκτή και βάσιμη και να δεχτεί όλους τους λόγους ακύρωσης,

—	να εκδικάσει την προσφυγή με την ταχεία διαδικασία,

—	να αναγνωρίσει ότι οι προσβαλλόμενες πράξεις μπορούν να ακυρωθούν εν μέρει, διότι το ακυρωτέο τμήμα της πράξης μπορεί να αποχωριστεί από την όλη πράξη,

—

να ακυρώσει την απόφαση 2011/782/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 1ης Δεκεμβρίου 2011, σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά της Συρίας, και την εκτελεστική απόφαση 2012/256/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 14ης Μαΐου 2012, καθόσον με τις αποφάσεις αυτές ο Salim Al Toun και ο όμιλος Al Toun Group περιελήφθησαν στον κατάλογο του παραρτήματος της απόφασης 2011/782/ΚΕΠΠΑ,

—

να ακυρώσει τον κανονισμό (ΕΕ) 36/2012 του Συμβουλίου, της 18ης Ιανουαρίου 2012, σχετικά με περιοριστικά μέτρα λόγω της κατάστασης στη Συρία, και τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 410/2012 του Συμβουλίου, καθόσον με τους κανονισμούς αυτούς ο Salim Al Toun και ο όμιλος Al Toun Group περιελήφθησαν στον κατάλογο του παραρτήματος II του κανονισμού (ΕΕ) 36/2012,

—	να καταδικάσει το Συμβούλιο στην καταβολή όλων των δικαστικών εξόδων των προσφευγόντων, καθώς και των δαπανών και αμοιβών δικηγόρων που οφείλονται στην παρούσα αίτηση παροχής έννομης προστασίας.

Λόγοι ακύρωσης και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής, οι προσφεύγοντες προβάλλουν έξι λόγους.

Πρώτος λόγος: ουσιώδης προσβολή των δικαιωμάτων άμυνας και του δικαιώματος για δίκαιη δίκη, καθόσον αφενός οι προσβαλλόμενες πράξεις, των οποίων οι προσφεύγοντες έλαβαν γνώση από τα μέσα ενημέρωσης, δεν τους κοινοποιήθηκαν και αφετέρου δεν τους γνωστοποιήθηκαν βάσιμα αποδεικτικά στοιχεία ή αποχρώσες ενδείξεις που να δικαιολογούν την καταχώρισή τους στον κατάλογο των προσώπων για τα οποία ισχύουν οι κυρώσεις. Εν προκειμένω το βάρος απόδειξης φέρει το Συμβούλιο, το οποίο οφείλει να αιτιολογήσει την επιβολή των περιοριστικών μέτρων.

Δεύτερος λόγος: Παράβαση της υποχρέωσης αιτιολόγησης, καθόσον το Συμβούλιο, το οποίο αρκέστηκε απλώς να παραθέσει στις προσβαλλόμενες πράξεις αθεμελίωτους ισχυρισμούς, παρέβη την εν λόγω υποχρέωση, την οποία υπέχουν τα θεσμικά όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης δυνάμει του άρθρου 6 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για την Προάσπιση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και των Θεμελιωδών Ελευθεριών (ΕΣΔΑ), του άρθρου 296 της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του άρθρου 41 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Εν προκειμένω γίνεται απλώς αναφορά στην ασαφή έννοια της συμμετοχής στο σύστημα, για την οποία δεν δίδεται κανείς νομικός ορισμός με τις πράξεις του Συμβουλίου που αφορούν την κατάσταση στη Συρία. Η μη παράθεση από το Συμβούλιο σαφών και επακριβών αιτιολογιών δεν παρέχει στο Δικαστήριο τη δυνατότητα να ελέγξει τη νομιμότητα των προσβαλλόμενων πράξεων.

Τρίτος λόγος: προσβολή του δικαιώματος για ουσιαστική έννομη προστασία, καθόσον η παράβαση της υποχρέωσης αιτιολόγησης καθιστά αδύνατη την πρόσβαση στην έννομη προστασία αυτή, πρόσβαση την οποία προβλέπουν τα άρθρα 6 και 13 της ΕΣΔΑ, 215 της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και 41 και 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Τέταρτος λόγος: εσφαλμένη εκτίμηση του Συμβουλίου, καθόσον αφενός ο προσφεύγων Salim Al Toun κακώς χαρακτηρίστηκε ως υπήκοος Βενεζουέλας, πράγμα που δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα, και αφετέρου ο όμιλος Al Toun Group ουδέποτε από την ίδρυσή του μετέσχε σε συναλλαγές σχετικές με πετρέλαια ή πετρελαϊκά προϊόντα, όπως αναφέρεται στις προσβαλλόμενες πράξεις.

Πέμπτος λόγος: Προσβολή του δικαιώματος ιδιοκτησίας, το οποίο κατοχυρώνεται με το άρθρο 1 του πρόσθετου πρωτοκόλλου της ΕΣΔΑ και με το άρθρο 17 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας και της αρχής της οικονομικής ελευθερίας, καθόσον το Συμβούλιο, με την εκτελεστική απόφαση 2012/256/ΚΕΠΠΑ και τον εκτελεστικό κανονισμό 410/2012, στέρησε παράνομα από τους προσφεύγοντες τη δυνατότητα να κάνουν απρόσκοπτα χρήση της ιδιοκτησίας τους, πράγμα που θέτει σε κίνδυνο την υπόστασή τους και την επιβίωσή τους.

Έκτος λόγος: Βαριά προσβολή του δικαιώματος προστασίας της υπόληψης, το οποίο κατοχυρώνεται με τα άρθρα 8 και 10, παράγραφος 2, της ΕΣΔΑ, καθόσον η καταχώριση των ονομάτων των προσφευγόντων στις προσβαλλόμενες πράξεις έχει καταστρέψει παρανόμως την υπόληψή τους στην κοινωνία της Συρίας, στον φιλικό τους κύκλο και στη θρησκευτική τους κοινότητα, καθώς και στον κύκλο των εμπορικών τους εταίρων.

13.10.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 311/9

Προσφυγή της 25ης Ιουλίου 2012 — Plantavis και NEM κατά Επιτροπής και ΕΑΑΤ

(Υπόθεση T-334/12)

2012/C 311/11

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγοντες: Plantavis GmbH (Βερολίνο, Γερμανία) και NEM, Verband mittelständischer europäischer Hersteller und Distributoren von Nahrungsergänzungsmitteln & Geseundheitsprodukten e.V. (Laudert, Γερμανία) (εκπρόσωπος: T. Büttner, δικηγόρος)

Καθών: Ευρωπαϊκή Επιτροπή και Ευρωπαϊκή Αρχή για την Ασφάλεια των Τροφίμων

Αιτήματα των προσφευγόντων

Οι προσφεύγοντες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει τις απαγορεύσεις που περιέχονται στον κανονισμό (ΕΚ) 1924/2006 (1) και στον κανονισμό (ΕΕ) 432/2012 (2) καθώς και στο ενωσιακό μητρώο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής σχετικά με τους επιτρεπόμενους και μη ισχυρισμούς υγείας.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής οι προσφεύγοντες προβάλλουν, πρώτον, ότι ο νομοθέτης της Ένωσης δεν είναι αρμόδιος για την έκδοση των προσβαλλόμενων κανονισμών.

Δεύτερον, οι προσφεύγοντες διατείνονται ότι οι κανονισμοί 1924/2006 και 432/2012, καθώς και το ενωσιακό μητρώο των ισχυρισμών διατροφής και υγείας που διατυπώνονται για τα τρόφιμα προσβάλλουν τα δικαιώματα της βιομηχανίας τροφίμων που προστατεύονται ως θεμελιώδη δικαιώματα καθώς και το δικαίωμα πληροφόρησης των καταναλωτών και των επαγγελματικών κύκλων. Συναφώς, οι προσφεύγοντες υποστηρίζουν, μεταξύ άλλων, ότι είναι δυσανάλογες οι προβλεπόμενες από τους προσβαλλόμενους κανονισμούς απαγορεύσεις των ισχυρισμών διατροφής και υγείας. Τούτο ισχύει κυρίως για την απαγόρευση χρησιμοποιήσεως ισχυρισμών υγείας και διατροφής οι οποίοι είναι ακριβείς από ουσιαστικής απόψεως, όπως για παράδειγμα «καλύτερη βιοδιαθεσιμότητα». Επιπροσθέτως, οι κανονισμοί δεν συνάδουν προς τον επιδιωκόμενο σκοπό, διότι η ΕΑΑΤ και η Επιτροπή δεν καθόρισαν μια σαφή, διαφανή και κοινή γραμμή για τον ορισμό των επιστημονικών προτύπων.

Οι προσφεύγοντες προβάλλουν, επίσης, την άνιση αδιαφοροποίητη μεταχείριση διαφόρων ουσιών και επιχειρήσεων τροφίμων. Οι απαγορεύσεις δεν είναι αναγκαίες και για τον πρόσθετο λόγο ότι, δυνάμει της οδηγίας 2003/13/ΕΚ (3) και του κανονισμού (ΕΕ) 1169/2011 (4), η παραπλανητική διαφήμιση τροφίμων απαγορεύεται ήδη σε όλα τα κράτη μέλη της Ένωσης.

(1) Κανονισμός (ΕΚ) 1924/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 20ής Δεκεμβρίου 2006, σχετικά με τους ισχυρισμούς διατροφής και υγείας που διατυπώνονται στα τρόφιμα (ΕΕ L 404, σ. 9).

(2) Κανονισμός (ΕΕ) 432/2012 της Επιτροπής, της 16ης Μαΐου 2012, σχετικά με τη θέσπιση καταλόγου επιτρεπόμενων ισχυρισμών υγείας που διατυπώνονται για τα τρόφιμα, εξαιρουμένων όσων αφορούν τη μείωση του κινδύνου εκδήλωσης ασθένειας και την ανάπτυξη και υγεία των παιδιών (ΕΕ L 136, σ. 1).

(3) Οδηγία 2003/13/ΕΚ της Επιτροπής, της 10ης Φεβρουαρίου 2003, για την τροποποίηση της οδηγίας 96/5/ΕΚ για τις μεταποιημένες τροφές με βάση τα δημητριακά και τις παιδικές τροφές για βρέφη και μικρά παιδιά (ΕΕ L 41, σ. 33).

(4) Κανονισμός (ΕΕ) 1169/2011 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 25ης Οκτωβρίου 2011, σχετικά με την παροχή πληροφοριών για τα τρόφιμα στους καταναλωτές, την τροποποίηση των κανονισμών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (ΕΚ) 1924/2006 και (ΕΚ) 1925/2006 και την κατάργηση της οδηγίας 87/250/ΕΟΚ της Επιτροπής, της οδηγίας 90/496/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της οδηγίας 1999/10/ΕΚ της Επιτροπής, της οδηγίας 2000/13/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, των οδηγιών της Επιτροπής 2002/67/ΕΚ και 2008/5/ΕΚ και του κανονισμού (ΕΚ) 608/2004 της Επιτροπής (ΕΕ L 304, σ. 18).

13.10.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 311/9

Προσφυγή της 2ας Αυγούστου 2012 — Evonik Degussa κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-341/12)

2012/C 311/12

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Evonik Degussa GmbH (Essen, Γερμανία) (εκπρόσωποι: C. Steinle, M. Holm-Hadulla και C. von Köckritz, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την απόφαση της Επιτροπής K (2012) 3534 τελικό, της 24ης Μαΐου 2012, περί απορρίψεως αιτήσεως της Evonik Degussa για εμπιστευτική μεταχείριση στοιχείων στο πλαίσιο της αποφάσεως στην υπόθεση COMP/F/38.620 — Υπεροξείδιο του υδρογόνου και υπερβορικό άλλας, σύμφωνα με το άρθρο 263, τέταρτο εδάφιο, ΣΛΕΕ,

—	σύμφωνα με το άρθρο 87, παράγραφος 2, του Κανονισμού Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου, η Επιτροπή να υποχρεωθεί να φέρει τα δικαστικά έξοδα της προσφεύγουσας.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει 5 λόγους.

Πρώτος λόγος: Παράβαση του άρθρου 8 της αποφάσεως περί των καθηκόντων του συμβούλου ακροάσεων (1) και προσβολή των δικαιωμάτων της προσφεύγουσας για χρηστή διοίκηση και για ακρόαση.

Ως προς το σημείο αυτό η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι ο σύμβουλος ακροάσεων δεν εξέτασε τις βασικές της αντιρρήσεις κατά της δημοσιεύσεως. Επομένως, αγνόησε το εύρος των αρμοδιοτήτων και καθηκόντων του και παρέβη το άρθρο 8 της αποφάσεως περί των καθηκόντων του. Επειδή ούτε ο σύμβουλος ακροάσεων ούτε οποιαδήποτε άλλη υπηρεσία της Επιτροπής εξέτασε και έλαβε υπόψη τις προβληθείσες από την προσφεύγουσα βασικές αντιρρήσεις κατά της σχεδιαζομένης δημοσιεύσεως, η προσφεύγουσα θεωρεί ότι η Επιτροπή παρέλειψε να εξετάσει όλες τις σημαντικές παραμέτρους της συγκεκριμένης περιπτώσεως. Συνεπώς, η Επιτροπή παραβίασε την αρχή της χρηστής διοικήσεως και προσέβαλε το δικαίωμά της ακροάσεως (άρθρο 41, παράγραφος 1, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης).

Δεύτερος λόγος: Παράβαση της υποχρεώσεως προς αιτιολόγηση

Συναφώς προβάλλεται ο ισχυρισμός ότι η προσβαλλομένη απόφαση δεν περιέχει καμία αιτιολογία σχετικά με τις προβληθείσες από την προσφεύγουσα αντιρρήσεις κατά της δημοσιεύσεως του διευρυμένου κειμένου της αποφάσεως. Το ίδιο ισχύει για τα κίνητρα της Επιτροπής και το δημόσιο συμφέρον για τη δημοσίευση του διευρυμένου κειμένου σχεδόν πέντε έτη μετά την έκδοση του αρχικού, μη εμπιστευτικού χαρακτήρα κειμένου.

Τρίτος λόγος: Πλάνη περί το δίκαιο και περί την εκτίμηση λόγω παραβιάσεως του επαγγελματικού απορρήτου κατά το άρθρο 339 ΣΛΕΕ και το άρθρο 8 ΧΘΔΕΕ καθώς και λόγω της παραβιάσεως του εμπιστευτικού χαρακτήρα των προς δημοσίευση πληροφοριών.

—

Στο πλαίσιο αυτού του λόγου ακυρώσεως, η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι τα χωρία, των οποίων τη δημοσίευση σχεδιάζει η Επιτροπή με το διευρυμένο, μη εμπιστευτικό κείμενο της αποφάσεως, προστατεύονται από το επαγγελματικό απόρρητο και περιέχουν επίσης, μερικώς, επιχειρηματικά απόρρητα. Η δημοσίευση αυτών των πληροφοριών στο διαδίκτυο προσβάλλει το δικαίωμα της προσφεύγουσας για προστασία του επαγγελματικού απορρήτου.

—

Επιπλέον, η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι η σχεδιαζομένη δημοσίευση των πληροφοριών που δόθηκαν από τους συνεργαζομένους μάρτυρες εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής του άρθρου 4, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΚ) 1049/2001 (2) και ότι ο κανονισμός (ΕΚ) 1/2003 (3) και η ρύθμιση περί των συνεργαζομένων μαρτύρων (4) περιέχουν ειδικές ρυθμίσεις για την πρόσβαση σε αυτές τις πληροφορίες που παρέχουν οι συνεργαζόμενοι μάρτυρες. Ως εκ τούτου, κατά την άποψη της προσφεύγουσας, σύμφωνα με τη νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου (αποφάσεις του Δικαστηρίου της 29ης Ιουνίου 2010, C-139/07 P, Επιτροπή κατά Technische Glaswerke Ilmenau, Συλλογή 2010, σ. I-5885, και της 28ης Ιουνίου 2012, C-404/10 P, Επιτροπή κατά Éditions Odile Jacob, που δεν έχει ακόμη δημοσιευθεί στη Συλλογή), υφίσταται τεκμήριο ότι δημοσίευση αυτών των πληροφοριών προσβάλλει τα επιχειρηματικά συμφέροντα της προσφεύγουσας καθώς και τον σκοπό της ερευνητικής δραστηριότητας της Επιτροπής. Επομένως, ειδικό δημόσιο συμφέρον για τη δημοσίευση αυτών των πληροφοριών πρέπει να αποδεικνύεται ιδιαιτέρως. Επειδή, κατά την προσφεύγουσα, ο σύμβουλος ακροάσεων αυτό το παρέλειψε, αυτός υπέπεσε προδήλως σε πλάνη περί την εκτίμηση.

Τέταρτος λόγος: Παραβίαση της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης της προσφεύγουσας και της αρχής της ασφάλειας δικαίου

Στο σημείο αυτό, η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι η Επιτροπή, με την απόρριψη της αιτήσεως για εμπιστευτική μεταχείριση και την απόφαση να δημοσιεύσει το επίδικο κείμενο της αποφάσεως, παραβίασε την αρχή της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης. Αφ’ ής υπέβαλε τις αιτήσεις της περί συνεργαζομένων μαρτύρων, η προσφεύγουσα εμπιστεύθηκε τον εμπιστευτικό χαρακτήρα των διαβιβαζομένων πληροφοριών. Βασίζει την εμπιστοσύνη της στις περί συνεργαζομένων μαρτύρων ανακοινώσεις και την πάγια πρακτική της Επιτροπής και θεωρεί ότι αυτή η εμπιστοσύνη αξίζει προστασίας. Επιπλέον, παραβίαση της αρχής της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης προκύπτει από το γεγονός ότι η Επιτροπή ήδη το 2007 δημοσίευσε οριστικό, μη εμπιστευτικού χαρακτήρα κείμενο της αποφάσεως και αποδέχθηκε με αυτό τις περί μη αποκαλύψεως επιθυμίες της προσφεύγουσας. Η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι για μία εκ των υστέρων τροποποίηση της αποφάσεως αυτής δεν υπάρχει νομικό έρεισμα ούτε υφίστανται αντικειμενικοί λόγοι.

Πέμπτος λόγος: Παραβίαση της αρχής του συγκεκριμένου σκοπού

Στο πλαίσιο αυτού του λόγου, η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι η χρησιμοποίηση πληροφοριών που δόθηκαν από συνεργαζόμενους μάρτυρες για την ενημέρωση του κοινού παραβιάζει τον συγκεκριμένο σκοπό των εν λόγω πληροφοριών που προβλέπεται στο άρθρο 28, παράγραφος 1, του κανονισμού 1/2003 και στο σημείο 48 της ανακοινώσεως της Επιτροπής περί προσβάσεως σε φάκελο υποθέσεως (5). Αυτό ισχύει ειδικότερα αν αυτή η χρησιμοποίηση πραγματοποιείται άνω των έξι ετών μετά τη λήξη της διοικητικής διαδικασίας.

(1) Απόφαση 2011/695/ΕΕ του Προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, της 13ης Οκτωβρίου 2011, σχετικά με τις αρμοδιότητες και τα καθήκοντα του συμβούλου ακροάσεων σε ορισμένες διαδικασίες ανταγωνισμού (ΕΕ L 275, σ. 29).

(2) Κανονισμός (ΕΚ) 1049/2001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 30ής Μαΐου 2001, για την πρόσβαση του κοινού στα έγγραφα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, του Συμβουλίου και της Επιτροπής (ΕΕ L 145, σ. 43).

(3) Κανονισμός (ΕΚ) 1/2003 του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 2002, για την εφαρμογή των κανόνων ανταγωνισμού που προβλέπονται στα άρθρα [101] και [102] [ΣΛΕΕ] (ΕΕ L 1, σ. 1).

(4) Ανακοίνωση της Επιτροπής σχετικά με τη μη επιβολή και τη μείωση των προστίμων σε υποθέσεις συμπράξεων (καρτέλ) (ΕΕ 2002, C 45, σ. 3).

(5) Ανακοίνωση της Επιτροπής περί των κανόνων πρόσβασης στον φάκελο υπόθεσης της Επιτροπής δυνάμει των άρθρων 81 και 82 της Συνθήκης ΕΚ, των άρθρων 53, 54 και 57 της Συμφωνίας ΕΟΧ, και του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 139/2004 του Συμβουλίου (ΕΕ 2005, C 325, σ. 7).

13.10.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 311/11

Προσφυγή της Ουγγαρίας κατά της Επιτροπής που ασκήθηκε την 1η Αυγούστου 2012

(Υπόθεση T-346/12)

2012/C 311/13

Γλώσσα διαδικασίας: η ουγγρική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ουγγαρία (εκπρόσωποι: Miklós Zoltán Fehér και Katalin Szíjjártó)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση C(2012) 3324 τελικό, της Επιτροπής, της 25ης Μαΐου 2012, περί της κρατικής χρηματοοικονομικής ενισχύσεως η οποία χορηγήθηκε σε οργανώσεις παραγωγών· και

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα διατείνεται ότι η Επιτροπή υπερέβη τις αρμοδιότητές της, παραβιάζοντας τις συναφείς διατάξεις του δικαίου της Ένωσης, καθορίζοντας το ποσόν που θα επιστραφεί στην Ουγγαρία βάσει της μερικής επιστροφής της κρατικής χρηματοοικονομικής ενισχύσεως η οποία χορηγήθηκε το 2009 σε οργανώσεις παραγωγών στον τομέα των οπωροκηπευτικών.

Η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι στο δίκαιο της Ένωσης δεν προβλέπεται η δυνατότητα της Επιτροπής, στο πλαίσιο της αποφάσεώς της περί της κοινοτικής μερικής επιστροφής της χορηγηθείσας κρατικής χρηματοοικονομικής ενισχύσεως, κατά το άρθρο 103, στοιχείο ε', του κανονισμού (ΕΚ) 1234/2007 (1), στις οργανώσεις παραγωγών στον τομέα των οπωροκηπευτικών, να επιτρέπει την επιστροφή κρατικής ενισχύσεως μόνον μέχρι του ύψους των ποσών, τα οποία κοινοποίησε η Ουγγαρία με την αίτησή της για άδεια χορηγήσεως της κρατικής ενισχύσεως ως κατ’ εκτίμηση, κατά πρόβλεψη ή καθ' υπόθεση ποσά.

Η προσφεύγουσα θεωρεί ότι, κατά το άρθρο 103, στοιχείο ε', του κανονισμού (ΕΚ) 1234/2007, η άδεια της Επιτροπής περί της κρατικής ενισχύσεως αφορά τη χορήγηση της ενισχύσεως και, αντιθέτως, δεν απόκειται στην Επιτροπή να καθορίζει ανώτατο όριο για τη δυνάμενη να χορηγηθεί ενίσχυση. Το όριο αυτό προβλέπεται σαφώς με τον κανονισμό 1234/2007, με τον οποίο καθορίζεται ότι η κρατική ενίσχυση δεν δύναται να βαίνει πέραν του 80 % των χρηματοδοτικών εισφορών των μελών και των οργανώσεων παραγωγών στο επιχειρησιακό ταμείο. Οι σχετικοί με την κοινοτική μερική επιστροφή της κρατικής ενισχύσεως κανόνες δεν δύνανται να επιτρέπουν στην Επιτροπή, στο πλαίσιο χορηγήσεως άδειας μερικής επιστροφής, να καθορίζει ως ανώτατο όριο επιστροφής το ποσό το οποίο έχει κοινοποιηθεί από το κράτος μέλος στην Επιτροπή με την αίτησή του για τη χορήγηση άδειας, είτε ως συνολικό ποσό της ενισχύσεως, είτε ως ποσό χορηγηθέν για κάθε οργάνωση παραγωγών. Τούτο ισχύει κατά μείζονα λόγο εφόσον στην αίτηση αυτή, η Κυβέρνηση της Ουγγαρίας επισήμανε ότι τα εν λόγω ποσά απλώς είναι προβλέψιμα ή υποθετικά.

Περαιτέρω, η προσφεύγουσα τονίζει ότι η Επιτροπή δικαιούται να εξακριβώνει αν η αληθώς χορηγηθείσα ενίσχυση υπερέβη το προαναφερθέν ανώτατο όριο του 80 % και η αιτηθείσα επιστροφή δεν υπερβαίνει το 60 % της χορηγηθείσας ενισχύσεως, δεν δικαιούται όμως να επιβάλλει ως ανώτατο όριο το ποσόν το οποίο περιλαμβάνεται στην αίτηση χορηγήσεως άδειας για την ενίσχυση ή σε ανακοίνωση στο πλαίσιο της προσκομίσεως των σχετικών με την ενίσχυση δεδομένων στοιχείων. Τούτο ισχύει ειδικότερα όταν η εν λόγω αίτηση ή ανακοίνωση τονίζουν ότι τα στοιχεία αυτά άπτονται προβλέψεων ή είναι θεωρητικά. Όταν, για συγκεκριμένους λόγους, το ποσόν της ενισχύσεως, το οποίο χορηγείται σε κάθε οργάνωση παραγωγών, τροποποιηθεί κατά τη διάρκεια του έτους, η κοινοτική μερική επιστροφή πρέπει να αντιστοιχεί στο πράγματι χορηγηθέν ποσό, με την επιφύλαξη ότι πρέπει να πληρούνται οι συναφείς προϋποθέσεις του δικαίου της Ένωσης.

(1) Κανονισμός (ΕΚ) 1234/2007 του Συμβουλίου, της 22ας Οκτωβρίου 2007, για τη θέσπιση κοινής οργάνωσης των γεωργικών αγορών και ειδικών διατάξεων για ορισμένα γεωργικά προϊόντα (ΕΕ L 299, σ. 1).

13.10.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 311/11

Προσφυγή της 31ης Ιουλίου 2012 — Globosat Programadora κατά ΓΕΕΑ — Sport TV Portugal (SPORT TV INTERNACIONAL)

(Υπόθεση T-348/12)

2012/C 311/14

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Globosat Programadora Ltda (Rio de Janeiro, Βραζιλία) (εκπρόσωπος: S. Micallef, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Sport TV Portugal, SA (Λισσαβώνα, Πορτογαλία)

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση του τέταρτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) της 23ης Μαΐου 2012 στην υπόθεση R 2079/2010-4,

—	να ακυρώσει την καταδίκη της προσφεύγουσας στα δικαστικά έξοδα του ΓΕΕΑ, και να καταδικάσει το ΓΕΕΑ στα δικαστικά έξοδα της προσφεύγουσας.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Αιτούσα την καταχώριση του κοινοτικού σήματος: Η αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών

Σήμα προς καταχώριση: Το λεκτικό σήμα «SPORT TV INTERNACIONAL», για τις υπηρεσίες των κλάσεων 35,38 και 41 — κοινοτικό σήμα με αριθ. αίτησης 6915094

Δικαιούχος του κατά τη διαδικασία ανακοπής αντιταχθέντος σήματος ή σημείου: Η προσφεύγουσα

Αντιταχθέν σήμα ή σημείο: Το πορτογαλικό σήμα με αριθ. καταχώρισης 329507 του εικονιστικού σήματος «SPORTV», για υπηρεσίες των κλάσεων 38 και 41

Απόφαση του τμήματος ανακοπών: Απόρριψη της ανακοπής

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: Απόρριψη της προσφυγής

Προβαλλόμενοι λόγοι: Παράβαση του άρθρου 42, παράγραφοι 2 και 3, του κανονισμού του Συμβουλίου 207/2009 και παράβαση του κανόνα 22, παράγραφος 3, του κανονισμού της Επιτροπής 2868/95.

13.10.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 311/12

Προσφυγή της 6ης Αυγούστου 2012 — Aleris κατά ΓΕΕΑ — Carefusion 303 (ALARIS)

(Υπόθεση T-353/12)

2012/C 311/15

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Aleris Holding AB (Stockolm, Sweden) (εκπρόσωποι:A. Kylhammar και K.Westerberg, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Carefusion 303, Inc (San Diego, ΗΠΑ)

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την απόφαση του τέταρτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) της 11ης Μαΐου του 2012 (υπόθεση R 334/2011-5), καθώς και το δεύτερο μέρος της ακυρωτικής απόφασης, και να εκδώσει απόφαση σύμφωνη με το αίτημα της προσφεύγουσας, και

—	να καταδικάσει το καθού, ως ηττηθέν, στο σύνολο των δικαστικών εξόδων των διαδικασιών ενώπιον του τμήματος ακυρώσεως, του τμήματος προσφυγών και του Γενικού Δικαστηρίου.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Καταχωρισμένο κοινοτικό σήμα ως προς το οποίο ζητείται η έκπτωση του δικαιούχου εκ των δικαιωμάτων του: Το λεκτικό σήμα «ALARIS», για αγαθά και υπηρεσίες των κλάσεων 10, 37 και 42 — Κοινοτικό σήμα με αριθ. καταχώρισης 571521

Δικαιούχος του κοινοτικού σήματος: Η αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών

Αιτούσα την έκπτωση του δικαιούχου του κοινοτικού σήματος: Η προσφεύγουσα

Απόφαση του τμήματος ακυρώσεως: Μερική μόνον ανάκληση του κοινοτικού σήματος

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: Απόρριψη της προσφυγής

Προβαλλόμενοι ισχυρισμοί: Παραβίαση θεμελιωδών αρχών που πρέπει να εφαρμόζονται στις διαδικασίες ανάκλησης λόγω μη χρήσης. Παράβαση των άρθρων 15 και 9 του κανονισμού του Συμβουλίου 207/2009

13.10.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 311/12

Προσφυγή της 6ης Αυγούστου 2012 — Debonair Trading Internacional κατά ΓΕΕΑ — Ibercosmetica (SÔ:UNIC)

(Υπόθεση T-356/12)

2012/C 311/16

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Debonair Trading Internacional Lda (Funcha, Madeira) (εκπρόσωποι T.Alkin, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Ibercosmetica, SA de CV (Πόλη του Μεξικού, Μεξικό)

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση του τέταρτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) της 4ης Ιουνίου 2012 (υπόθεση R 1033/2011-4)

—	να καταδικάσει το ΓΕΕΑ στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Αιτούσα την καταχώριση του κοινοτικού σήματος: Η αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών

Σήμα προς καταχώριση: Το λεκτικό σήμα «SÔ:UNIC», για αγαθά και υπηρεσίες της κλάσης 3 — κοινοτικό σήμα με αριθ. καταχώρισης 8197972

Δικαιούχος του κατά τη διαδικασία ανακοπής αντιταχθέντος σήματος ή σημείου: Ο προσφεύγουσα

Αντιταχθέν σήμα ή σημείο: Μια σειρά από 24 κοινοτικά, διεθνή, βρετανικά και ιρλανδικά καταχωρισμένα σήματα αποτελούμενα από την λέξη «SO» σε συνδυασμό με άλλες λέξεις, για αγαθά της κλάσης 3, και μια σειρά από 17 μη καταχωρισμένα σήματα αποτελούμενα από τη λέξη «SO» σε συνδυασμό με άλλες λέξεις, χρησιμοποιούμενη για σύνδεση με τα αγαθά της κλάσης 3

Απόφαση του τμήματος ανακοπών: Απόρριψη της ανακοπής στο σύνολό της

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: Απόρριψη της προσφυγής

Προβαλλόμενοι λόγοι:

—	παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού του Συμβουλίου 207/2009

—	παράβαση του κανόνα 15, παράγραφος 2, στοιχείο β', του κανονισμού της Επιτροπής 2868/95, και

—	παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 4, του κανονισμού του Συμβουλίου 207/2009.

13.10.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 311/13

Προσφυγή της 7ης Αυγούστου 2012 — Sachi Premium-Outdoor Furniture κατά ΓΕΕΑ — Gandia Blasco (πολυθρόνες)

(Υπόθεση T-357/12)

2012/C 311/17

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Sachi Premium — Outdoor Furniture, Lda (Estarreja, Πορτογαλία) (εκπρόσωπος: M. Oehen Mendes, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Gandia Blasco, SA (Βαλένσια, Ισπανία)

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση του τρίτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) της 27ης Απριλίου (R 969/2011-3),

—	να κηρύξει το υπ' αριθ. 1512633-0003 προσβαλλόμενο κοινοτικό σχέδιο άκυρο, και

—	να καταδικάσει το ΓΕΕΑ στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Καταχωρισμένο κοινοτικό σχέδιο του οποίου ζητείται να κηρυχθεί η ακυρότητα: Σχέδιο για «πολυθρόνες, ξαπλώστρες» — καταχωρισμένο υπ' αριθ. 1512633-0003 κοινοτικό σχέδιο

Δικαιούχος του κοινοτικού σχεδίου: Η προσφεύγουσα

Αιτούσα την κήρυξη της ακυρότητας του κοινοτικού σχεδίου: Η αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών

Αιτιολογία της αιτήσεως κηρύξεως της ακυρότητας: Η αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών ζήτησε να κηρυχθεί άκυρο το καταχωρισμένο κοινοτικό σχέδιο βάσει των άρθρων 4 έως 9 του κανονισμού του Συμβουλίου 6/2002· κοινοτικό σχέδιο με αριθμό καταχώρισης 52113-0001, για «πολυθρόνες»

Απόφαση του τμήματος ακυρώσεως: Απέρριψε την αίτηση κηρύξεως ακυρότητας του σχεδίου

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: Ακύρωσε την προσβαλλόμενη απόφαση και κήρυξε το προσβαλλόμενο καταχωρισμένο κοινοτικό σχέδιο άκυρο

Προβαλλόμενοι λόγοι: Παράβαση των άρθρων 5 έως 7 του κανονισμού του Συμβουλίου 6/2002

13.10.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 311/13

Προσφυγή της 8ης Αυγούστου 2012 — Vuitton Malletier κατά ΓΕΕΑ — Nanu-Nana (καρό σχέδιο)

(Υπόθεση T-359/12)

2012/C 311/18

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Louis Vuitton Malletier (Παρίσι, Γαλλία) (εκπρόσωποι: P. Roncaglia, G. Lazzaretti και N. Parrotta, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Nanu-Nana Handelsgesellschaft mbH für Geschenkartikel & Co.KG (Βερολίνο, Γερμανία)

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση του πρώτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) της 4ης Μαΐου 2012 στην υπόθεση R 1855/2011-1,

—	να καταδικάσει το ΓΕΕΑ στα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η προσφεύγουσα κατά τη διάρκεια των διαδικασιών αυτών, και

—	να καταδικάσει την Nanu-Nana Handelsgesellschaft mbH für Geschenkartikel & Co.KG να καταβάλει τα έξοδα της προσφεύγουσας κατά τις διαδικασίες ενώπιον του τμήματος ακύρωσης και του τμήματος προσφυγών.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Καταχωρισμένο κοινοτικό σήμα του οποίου ζητείται να κηρυχθεί η ακυρότητα: εικονιστικό σήμα που αναπαριστά συσκευήdevice of a checked pattern για προϊόντα της κλάσεως 18

Δικαιούχος του κοινοτικού σήματος: η προσφεύγουσα

Αιτούσα την κήρυξη της ακυρότητας του κοινοτικού σήματος: η αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών

Αιτιολογία της αιτήσεως κηρύξεως της ακυρότητας: ο αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών υπέβαλε αίτηση κηρύξεως της ακυρότητας του σήματος βάσει απόλυτων λόγων απαραδέκτου, ήτοι βάσει του άρθρου 52, παράγραφος 1, στοιχείο α' σε συνδυασμό με το άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', γ', δ', ε', (iii) και στοιχείο στ', του Κανονισμού 207/2009, του Συμβουλίου

Απόφαση του τμήματος ακυρώσεως: αποδοχή της αιτήσεως κηρύξεως της ακυρότητας σήματος στο σύνολό της

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: απόρριψη της προσφυγής

Προβαλλόμενοι λόγοι:

—	Παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του Κανονισμού 207/2009 και

—	Παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 3 και του άρθρου 52, παράγραφος 2, του Κανονισμού 207/2009

13.10.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 311/14

Αναίρεση που άσκησε στις 17 Αυγούστου 2012 η Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά της αποφάσεως που εξέδωσε στις 13 Ιουνίου 2012 το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης στην υπόθεση F-63/11, Macchia κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-368/12 P)

2012/C 311/19

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: J. Currall και D. Martin)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Luigi Macchia (Βρυξέλλες, Βέλγιο)

Αιτήματα της αναιρεσείουσας

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να αναιρέσει την απόφαση του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης της 13ης Ιουνίου 2012, στην υπόθεση F-63/11, Macchia κατά Επιτροπής,

—	να απορρίψει την προσφυγή του Luigi Macchia στην υπόθεση F-63/11,

—	να ορίσει ότι κάθε διάδικος θα φέρει τα δικαστικά έξοδα της παρούσας δίκης,

—	να καταδικάσει τον Luigi Macchia στα δικαστικά έξοδα της δίκης ενώπιον του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης (στο εξής: ΔΔΔ).

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της αναιρέσεως η αναιρεσείουσα προβάλλει τέσσερις λόγους.

Ο πρώτος λόγος αναιρέσεως αντλείται από παράβαση της απαγορεύσεως εκδόσεως αποφάσεως επί μη υποβληθέντος αιτήματος (ultra petita), διότι το ΔΔΔ, αφενός, διεύρυνε το αντικείμενο της διαφοράς ακυρώνοντας την απόφαση της Επιτροπής όχι μόνο λόγω της αρνήσεώς της να παρατείνει την ισχύ της συμβάσεως του Luigi Macchia, αλλά και λόγω της αρνήσεώς της να καταρτίσει νέα σύμβαση μαζί του, ενώ με το δικόγραφο της προσφυγής ζητούνταν πρωτοδίκως μόνον η ακύρωση της αποφάσεως της Επιτροπής περί μη ανανεώσεως της συμβάσεως του ενδιαφερομένου και, αφετέρου, παραμόρφωσε το αντικείμενο της διαφοράς, κρίνοντας ότι δεν χρειαζόταν να εξετάσει την αιτίαση που προέβαλε ο προσφεύγων Luigi Macchia πρωτοδίκως κατά του λόγου αρνήσεως ο οποίος στηριζόταν στον κανόνα της οκταετίας, παρά το γεγονός ότι η αιτίαση αυτή συνιστούσε τον πυρήνα της προσφυγής σε πρώτο βαθμό.

2)	Ο δεύτερος λόγος αναιρέσεως αντλείται από παραβίαση της αρχής της κατ’ αντιμωλία διαδικασίας, στο μέτρο που το ΔΔΔ διεύρυνε και παραμόρφωσε το αντικείμενο της διαφοράς χωρίς να παράσχει στην Επιτροπή τη δυνατότητα να εκφράσει τις απόψεις της επί του θέματος αυτού.

Ο τρίτος λόγος αναιρέσεως αντλείται από παράβαση της απαγορεύσεως εκδόσεως αποφάσεως ultra vires διότι, αφενός, το ΔΔΔ ακύρωσε την απόφαση της Επιτροπής για τον λόγο ότι η Επιτροπή δεν είχε ελέγξει αν υπήρχε άλλη θέση εργασίας στην οποία θα μπορούσε να τοποθετηθεί λυσιτελώς ο ενδιαφερόμενος και, αφετέρου, έκρινε ότι είναι αρμόδιο να εξετάσει αν οι λόγοι που προβάλλει η διοίκηση για την άρνηση ανανεώσεως μιας συμβάσεως μπορούν να θέσουν υπό αμφισβήτηση τα κριτήρια και τις προϋποθέσεις που προβλέπει ο νομοθέτης στον Κανονισμό Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων επιδιώκοντας να διασφαλίσει υπέρ των συμβασιούχων τη δυνατότητα να τυγχάνουν, με την πάροδο του χρόνου, συνεχούς απασχολήσεως, καίτοι η εν λόγω αρμοδιότητα δεν μπορεί να στηριχθεί σε καμία διάταξη του καθεστώτος που εφαρμόζεται στο λοιπό προσωπικό της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ο τέταρτος λόγος αναιρέσεως αντλείται από την εκ μέρους του ΔΔΔ παραμόρφωση της έννοιας του συμφέροντος της υπηρεσίας και εσφαλμένη εφαρμογή της νομολογίας του Δικαστηρίου διότι, αφενός, έκρινε ότι το συμφέρον της υπηρεσίας πρέπει να συμβιβάζεται με το καθήκον αρωγής και επιβάλλει να εξετάζεται η δυνατότητα αναθέσεως νέων καθηκόντων στον ενδιαφερόμενο και, αφετέρου, συνήγαγε εσφαλμένως από τη νομολογία του Δικαστηρίου το συμπέρασμα ότι η Επιτροπή δεν μπορεί βασίμως να υποστηρίζει ότι η υπηρεσία δεν έχει συμφέρον να προβεί σε ανανέωση της συμβάσεως του ενδιαφερομένου, διότι πρέπει να γίνει δεκτό ότι το άρθρο 8 του καθεστώτος που εφαρμόζεται στο λοιπό προσωπικό της Ευρωπαϊκής Ένωσης επιδιώκει να διασφαλίσει ορισμένη συνέχεια στην απασχόληση των υπαλλήλων με σύμβαση εργασίας ορισμένου χρόνου.

13.10.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 311/15

Προσφυγή της 22ας Αυγούστου 2012 — France Télécom κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-385/12)

2012/C 311/20

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: France Télécom (Παρίσι, Γαλλία) (εκπρόσωποι: S. Hautbourg και S. Cochard-Quesson, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση·

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Με το δικόγραφό της, η προσφεύγουσα ζητεί την ακύρωση της αποφάσεως C(2011) 9403 τελικό της Επιτροπής, της 20ής Δεκεμβρίου 2011, με την οποία κηρύσσεται συμβατή με την εσωτερική αγορά, υπό ορισμένες προϋποθέσεις, η ενίσχυση που η Γαλλική Δημοκρατία κατέβαλε υπέρ της France Télécom σχετικά με τη μεταρρύθμιση του τρόπου χρηματοδοτήσεως των συντάξεων των κρατικών υπαλλήλων που είναι αποσπασμένοι στη France Télécom [κρατική ενίσχυση αριθ. C 25/2008 (ex NN 23/2008)].

Προς στήριξη της προσφυγής, η προσφεύγουσα προβάλλει τέσσερις λόγους.

Ο πρώτος λόγος αντλείται, κυρίως, από πλάνες περί το δίκαιο και περί την εκτίμηση καθώς και από παράβαση της υποχρεώσεως προς αιτιολόγηση καθόσον η Επιτροπή χαρακτήρισε ως κρατική ενίσχυση, κατά την έννοια του άρθρου 7, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ, τη μείωση της εισφοράς του εργοδότη που πρέπει να καταβάλλεται στο δημόσιο για τις χορηγούμενες στους υπαλλήλους της France Télécom συντάξεις. Η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι η Επιτροπή υπέπεσε στις εν λόγω πλάνες:

—	καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι υπάρχει οικονομικό πλεονέκτημα·

—	εκτιμώντας ότι το μέτρο είναι επιλεκτικό·

—	εκτιμώντας ότι το μέτρο μπορεί να προκαλέσει στρεβλώσεις του ανταγωνισμού και

—	καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι υφίσταται κρατική ενίσχυση, έστω και αν η Επιτροπή αναγνωρίζει ότι το πλεονέκτημα εξουδετερώθηκε, τουλάχιστον έως τις 31 Δεκεμβρίου 2010, με την καταβολή εξαιρετικής κατ’ αποκοπήν εισφοράς.

Ο δεύτερος λόγος αντλείται, επικουρικώς, από πλάνες περί το δίκαιο και περί την εκτίμηση καθόσον η Επιτροπή εξήρτησε τη συμβατότητα της προβαλλομένης ενισχύσεως από την τήρηση των προϋποθέσεων του άρθρου 2 της επίδικης αποφάσεως. Η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι η Επιτροπή υπέπεσε στις εν λόγω πλάνες καθόσον έκρινε ότι η προσφεύγουσα υπόκειται σε χαμηλότερες κοινωνικές επιβαρύνσεις από αυτές των ανταγωνιστών της και αρνήθηκε να εφαρμόσει το προηγούμενο της «La Poste» στη διαδικασία της France Télécom.

Ο τρίτος λόγος αντλείται, επικουρικώς, από πλάνες περί την εκτίμηση και από παράβαση της υποχρεώσεως προς αιτιολόγηση στο πλαίσιο της εκτιμήσεως της περιόδου κατά την οποία η καθοριζομένη από την επίδικη απόφαση ενίσχυση εξουδετερώνεται από την εξαιρετική κατ’ αποκοπήν εισφορά. Η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι η Επιτροπή υπέπεσε στις εν λόγω πλάνες:

—	περιλαμβάνοντας τις επιβαρύνσεις αντισταθμίσεως και τις καθ’ υπέρβαση της αντισταθμίσεως κατά τον υπολογισμό των χαμηλοτέρων επιβαρύνσεων που απορρέουν από τη μείωση της εργοδοτικής εισφοράς και

—	καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι η εξαιρετική κατ’ αποκοπήν εισφορά έπρεπε να κεφαλαιοποιείται με προεξοφλητικό επιτόκιο 5,53 % και όχι 7 %.

4)	Ο τέταρτος λόγος αντλείται, επικουρικώς, από προσβολή των δικονομικών δικαιωμάτων της προσφεύγουσας.

Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης

13.10.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 311/16

Προσφυγή-αγωγή της 20ής Ιουνίου 2012 — ΖΖ κατά ΕΤΕπ

(Υπόθεση F-63/12)

2012/C 311/21

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγων-ενάγων: ΖΖ (εκπρόσωπος: L. Isola, δικηγόρος)

Καθής-εναγομένη: Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων

Αντικείμενο και περιγραφή της διαφοράς

Ακύρωση των επιστολών με τις οποίες η καθής αρνείται να επιστρέψει, κατόπιν της αποφάσεως του Γενικού Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης περί μερικής αναιρέσεως της αποφάσεως του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης, το ποσό των 6000 ευρώ το οποίο ο προσφεύγων-ενάγων κατέβαλε στην καθής ως δυνάμενα να αναζητηθούν δικαστικά έξοδα κατόπιν της αποφάσεως με την οποία το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης αποφάνθηκε επί των δικαστικών εξόδων.

Αιτήματα του προσφεύγοντος-ενάγοντος

Ο προσφεύγων-ενάγων ζητεί από το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης:

—	να ακυρώσει τις επιστολές της 4ης και της 25ης Μαΐου 2012, καθόσον η ΕΤΕπ αρνείται να επιστρέψει στον προσφεύγοντα-ενάγοντα το ποσό των 6 000 ευρώ το οποίο απαίτησε ως δικαστικά έξοδα στο πλαίσιο προηγούμενης υποθέσεως ενώπιον του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης·

—	να υποχρεώσει την ΕΤΕπ να επιστρέψει αμέσως το εν λόγω ποσό προσαυξημένο με τόκους και την αντιστάθμιση λόγω διακυμάνσεως των τιμών συναλλάγματος από την ημερομηνία της εκ μέρους του προσφεύγοντος-ενάγοντος καταβολής του ποσού έως την ημερομηνία επιστροφής του ποσού αυτού·

—	να υποχρεώσει την καθής να αποκαταστήσει τη ζημία την οποία προξένησε στον προσφεύγοντα-ενάγοντα·

—	να καταδικάσει την ΕΤΕπ στα δικαστικά έξοδα.

13.10.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 311/16

Προσφυγή-αγωγή της 2ας Ιουλίου 2012 — ΖΖ κατά Επιτροπής

(Υπόθεση F-67/12)

2012/C 311/22

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγων-ενάγων: ΖΖ (εκπρόσωπος: G. Cipressa. δικηγόρος)

Καθής-εναγομένη: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αντικείμενο και περιγραφή της διαφοράς

Ακύρωση της απόφασης απόρριψης της αίτησης του ενάγοντος-προσφεύγοντος (στο εξής: προσφεύγων) με την οποία ο προσφεύγων ζήτησε να τον αποζημιώσει η εναγόμενη-καθής (στο εξής: καθής) για τη ζημία που υπέστη λόγω του ότι η καθής απέστειλε επιστολή που αφορούσε το ενδεχόμενο επανένταξής του στην υπηρεσία και απαντούσε σε ορισμένα αιτήματά του σε δικηγόρο τον οποίο ο προσφεύγων είχε διορίσει ως δικαστικό πληρεξούσιό του σε πολλές υποθέσεις, αλλά ο οποίος δεν είχε γενική πληρεξουσιότητα.

Αιτήματα του προσφεύγοντος-ενάγοντος

Ο προσφεύγων ζητεί από το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης:

—	να ακυρώσει την οποιαδήποτε απόφαση που ενσωματώνει την απόρριψη από την Επιτροπή της αίτησης της 20ής Μαΐου 2011, την οποία υπέβαλε ο προσφεύγων στην αρμόδια για τους διορισμούς αρχή (ΑΔΑ),

—

να ακυρώσει, εφόσον είναι αναγκαίο, την οποιαδήποτε πράξη με την οποία η Επιτροπή απέρριψε την ένσταση που είχε υποβάλει την 1η Δεκεμβρίου 2011 ο προσφεύγων κατά της απόφασης για την απόρριψη της αίτησης της 20ής Μαΐου 2011 και να ακυρώσει την τελευταία αυτή απορριπτική απόφαση και να κάνει δεκτή την αίτηση της 20ής Μαΐου 2011,

—	να ακυρώσει, εφόσον είναι αναγκαίο, το υπηρεσιακό σημείωμα της 9ης Μαρτίου 2012,

—

να υποχρεώσει την Επιτροπή να τον αποζημιώσει για τη ζημία που υπέστη αδικαιολόγητα λόγω του ότι η Επιτροπή απέστειλε στον δικηγόρο Giuseppe Cipressa ένα μη χρονολογημένο σημείωμα, το οποίο είναι σαφές ότι προέρχεται από την Επιτροπή, καταβάλλοντάς του το ποσό των 10 000 ευρώ ή οποιοδήποτε άλλο μεγαλύτερο ή μικρότερο ποσό που θα κρίνει εύλογο το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης,

—	να υποχρεώσει την Επιτροπή να του καταβάλει τόκους επί του ποσού των 10 000 ευρώ, με ετήσιο επιτόκιο 10 % και κεφαλαιοποίηση των τόκων, από την επόμενη ημέρα της παραλαβής από την Επιτροπή της αίτησης της 20ής Μαΐου 2011 και μέχρι την εξόφληση του ποσού αυτού,

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

		ISSN 1977-0901 doi:10.3000/19770901.C_2012.311.ell
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης		C 311

Έκδοση στην ελληνική γλώσσα	Ανακοινώσεις και Πληροφορίες	55ό έτος 13 Οκτωβρίου 2012

Ανακοίνωση αριθ	Περιεχόμενα	Σελίδα
	IV Πληροφορίες
	ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΘΕΣΜΙΚΑ ΚΑΙ ΛΟΙΠΑ ΟΡΓΑΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ
	Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης
2012/C 311/01	Τελευταία δημοσίευση του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής ΈνωσηςEE C 303 της 6.10.2012	1

	Γενικό Δικαστήριο
2012/C 311/02	Τοποθέτηση των δικαστών στα τμήματα	2

	V Γνωστοποιήσεις
	ΔΙΚΑΙΟΔΟΤΙΚΕΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ
	Δικαστήριο
2012/C 311/03	Υπόθεση C-349/12: Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Fővárosi Törvényszék (πρώην korábbi Fővárosi Bíróság) (Ουγγαρία) στις 24 Ιουλίου 2012 — Peró Gáz Kft. κατά Balla János	4

2012/C 311/04	Υπόθεση C-358/12: Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Tribunale Amministrativo Regionale per la Lombardia (Ιταλία) στις 30 Ιουλίου 2012 — Consorzio Stabile Libor Lavori Pubblici κατά Comune di Milano	4

2012/C 311/05	Υπόθεση C-362/12: Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Supreme Court of the United Kingdom (Ηνωμένο Βασίλειο) στις 30 Ιουλίου 2012 — Test Claimants in the Franked Investment Income Group Litigation κατά Commissioners of Inland Revenue και Commissioners for Her Majesty's Revenue	5

2012/C 311/06	Υπόθεση C-363/12: Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Equality Tribunal (Ιρλανδία) στις 30 Ιουλίου 2012 — Ζ κατά A Government Department και the Board of Management of a Community School	5

2012/C 311/07	Υπόθεση C-374/12: Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Varhoven administrativen sad (Βουλγαρία) στις 6 Αυγούστου 2012 — Valimar OOD κατά Nachalnik na Mitnitsa — gr. Varna	6

2012/C 311/08	Υπόθεση C-376/12: Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Tribunale Amministrativo Regionale per il Lazio (Ιταλία) στις 6 Αυγούστου 2012 — Sky Italia Srl κατά Autorità per le Garanzie nelle Comunicazioni, Commissione di Garanzia per l’Attuazione della Legge sullo Sciopero nei Servizi Pubblici Essenziali	7

2012/C 311/09	Υπόθεση C-386/12: Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Sofiyski gradski sad (Βουλγαρία) στις 13 Αυγούστου 2012 — Siegfried Janos Schneider	7

	Γενικό Δικαστήριο
2012/C 311/10	Υπόθεση T-326/12: Προσφυγή της 25ης Ιουλίου 2012 — Salim Georges Al Toun και Al Toun Group κατά Συμβουλίου	8

2012/C 311/11	Υπόθεση T-334/12: Προσφυγή της 25ης Ιουλίου 2012 — Plantavis και NEM κατά Επιτροπής και ΕΑΑΤ	9

2012/C 311/12	Υπόθεση T-341/12: Προσφυγή της 2ας Αυγούστου 2012 — Evonik Degussa κατά Επιτροπής	9

2012/C 311/13	Υπόθεση T-346/12: Προσφυγή της Ουγγαρίας κατά της Επιτροπής που ασκήθηκε την 1η Αυγούστου 2012	11

2012/C 311/14	Υπόθεση T-348/12: Προσφυγή της 31ης Ιουλίου 2012 — Globosat Programadora κατά ΓΕΕΑ — Sport TV Portugal (SPORT TV INTERNACIONAL)	11

2012/C 311/15	Υπόθεση T-353/12: Προσφυγή της 6ης Αυγούστου 2012 — Aleris κατά ΓΕΕΑ — Carefusion 303 (ALARIS)	12

2012/C 311/16	Υπόθεση T-356/12: Προσφυγή της 6ης Αυγούστου 2012 — Debonair Trading Internacional κατά ΓΕΕΑ — Ibercosmetica (SÔ:UNIC)	12

2012/C 311/17	Υπόθεση T-357/12: Προσφυγή της 7ης Αυγούστου 2012 — Sachi Premium-Outdoor Furniture κατά ΓΕΕΑ — Gandia Blasco (πολυθρόνες)	13

2012/C 311/18	Υπόθεση T-359/12: Προσφυγή της 8ης Αυγούστου 2012 — Vuitton Malletier κατά ΓΕΕΑ — Nanu-Nana (καρό σχέδιο)	13

2012/C 311/19	Υπόθεση T-368/12 P: Αναίρεση που άσκησε στις 17 Αυγούστου 2012 η Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά της αποφάσεως που εξέδωσε στις 13 Ιουνίου 2012 το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης στην υπόθεση F-63/11, Macchia κατά Επιτροπής	14

2012/C 311/20	Υπόθεση T-385/12: Προσφυγή της 22ας Αυγούστου 2012 — France Télécom κατά Επιτροπής	15

	Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης
2012/C 311/21	Υπόθεση F-63/12: Προσφυγή-αγωγή της 20ής Ιουνίου 2012 — ΖΖ κατά ΕΤΕπ	16

2012/C 311/22	Υπόθεση F-67/12: Προσφυγή-αγωγή της 2ας Ιουλίου 2012 — ΖΖ κατά Επιτροπής	16