ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΘΕΣΜΙΚΑ ΚΑΙ ΛΟΙΠΑ ΟΡΓΑΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ

18.8.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 250/2

Απόφαση του Δικαστηρίου (τμήμα μείζονος συνθέσεως) της 19ης Ιουνίου 2012 [αίτηση του The Person Appointed by the Lord Chancellor (Ηνωμένο Βασίλειο) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — The Chartered Institute of Patent Attorneys κατά Registrar of Trade Marks

(Υπόθεση C-307/10) (1)

(Σήματα - Προσέγγιση των νομοθεσιών των κρατών μελών - Οδηγία 2008/95/ΕΚ - Προσδιορισμός των προϊόντων ή των υπηρεσιών για τα οποία ζητείται η προστασία του σήματος - Αναγκαίες προϋποθέσεις σαφήνειας και ακρίβειας - Χρήση των τίτλων τάξεως της ταξινομήσεως της Νίκαιας με σκοπό την καταχώρηση σημάτων - Επιτρέπεται - Έκταση της προστασίας που παρέχει το σήμα)

2012/C 250/02

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Αιτούν δικαστήριο

The Person Appointed by the Lord Chancellor

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

The Chartered Institute of Patent Attorneys

κατά

Registrar of Trade Marks

Αντικείμενο

Αίτηση εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως — The Person Appointed by the Lord Chancellor — Ερμηνεία της οδηγίας 2008/95/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 22ας Οκτωβρίου 2008, για την προσέγγιση των νομοθεσιών των κρατών μελών περί σημάτων (κωδικοποιημένη έκδοση) (ΕΕ L 299, σ. 25) — Ταξινόμηση των σημάτων ή των υπηρεσιών για τους σκοπούς της καταχωρίσεως — Βαθμός σαφήνειας και ακρίβειας που απαιτείται όσον αφορά τον προσδιορισμό προϊόντων ή υπηρεσιών που καλύπτονται από ένα σήμα

Διατακτικό

Η οδηγία 2008/95 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 22ας Οκτωβρίου 2008, για την προσέγγιση των νομοθεσιών των κρατών μελών περί σημάτων, έχει την έννοια ότι απαιτεί να προσδιορίζονται από τον αιτούντα με επαρκή σαφήνεια και ακρίβεια τα προϊόντα ή οι υπηρεσίες για τα οποία ζητείται η προστασία μέσω σήματος, προκειμένου να είναι οι αρμόδιες αρχές και οι επιχειρηματίες σε θέση, με αυτή και μόνον τη βάση, να καθορίζουν την έκταση της προστασίας που παρέχει το σήμα.

Η οδηγία 2008/95 έχει την έννοια ότι δεν αντιτίθεται στη χρήση των γενικών ενδείξεων των τίτλων τάξεως της ταξινομήσεως του άρθρου 1 του Διακανονισμού της Νίκαιας για τη διεθνή ταξινόμηση προϊόντων και υπηρεσιών με σκοπό την καταχώριση σημάτων, ο οποίος θεσπίσθηκε στη διπλωματική διάσκεψη της Νίκαιας στις 15 Ιουνίου 1957, αναθεωρήθηκε εσχάτως στη Γενεύη στις 13 Μαΐου 1977 και τροποποιήθηκε στις 28 Σεπτεμβρίου 1979, προκειμένου να προσδιορίζονται τα προϊόντα και οι υπηρεσίες για τα οποία ζητείται η προστασία μέσω σήματος, εφόσον ένας τέτοιος προσδιορισμός είναι αρκούντως σαφής και ακριβής.

Ο αιτών την καταχώριση εθνικού σήματος που χρησιμοποιεί όλες τις γενικές ενδείξεις του τίτλου συγκεκριμένης τάξεως της ταξινομήσεως του άρθρου 1 του προμνημονευθέντος Διακανονισμού της Νίκαιας για να προσδιορίσει τα προϊόντα ή τις υπηρεσίες για τα οποία ζητείται η προστασία του σήματος πρέπει να διευκρινίζει κατά πόσον η αίτησή του αφορά το σύνολο των ταξινομημένων στον αλφαβητικό κατάλογο της τάξεως αυτής προϊόντων ή υπηρεσιών, ή ορισμένα μόνον εκ των εν λόγω προϊόντων ή υπηρεσιών. Σε περίπτωση που η αίτηση αφορά αποκλειστικώς ορισμένα μόνον εκ των εν λόγω προϊόντων ή υπηρεσιών, ο αιτών υποχρεούται να διευκρινίσει σε ποια εμπίπτοντα στην τάξη αυτή προϊόντα ή υπηρεσίες αναφέρεται.

(1) ΕΕ C 246 της 11.09.2010.

18.8.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 250/2

Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 21ης Ιουνίου 2012 — BNP Paribas, Banca Nazionale del Lavoro SpA (BNL) κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής

(Υπόθεση C-452/10 P) (1)

(Αίτηση αναιρέσεως - Κρατική ενίσχυση - Σύστημα αναπροσαρμογής των φορολογητέων αξιών των στοιχείων ενεργητικού - Τραπεζικός τομέας - Φορολόγηση των υπεραξιών - Φόρος αντικαταστάσεως - Επιλεκτικός χαρακτήρας)

2012/C 250/03

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσες: BNP Paribas, Banca Nazionale del Lavoro SpA (BNL) (εκπρόσωποι: R. Silvestri, G. Escalar και M. Todino, avvocati)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: V. Di Bucci και D. Grespan)

Αντικείμενο

Αίτηση αναιρέσεως κατά της αποφάσεως του Γενικού Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 1ης Ιουλίου 2010, T-335/08, BNP Paribas και BNL κατά Επιτροπής, με την οποία το Γενικό Δικαστήριο απέρριψε προσφυγή ακυρώσεως της αποφάσεως 2008/711/ΕΚ της Επιτροπής, της 11ης Μαρτίου 2008, σχετικά με την κρατική ενίσχυση C 15/07 (πρώην NN 20/07) την οποία χορήγησε η Ιταλία, αναφορικά με φορολογικά κίνητρα υπέρ ορισμένων πιστωτικών ιδρυμάτων που αποτελούν αντικείμενο εταιρικής αναδιοργάνωσης (ΕΕ L 237, σ. 70).

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Αναιρεί την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης της 1ης Ιουλίου 2010, T-335/08, BNP Paribas και BNL κατά Επιτροπής, λόγω παραβάσεως του άρθρου 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ.

2)	Απορρίπτει την προσφυγή της BNP Paribas και της Banca Nazionale del Lavoro SpA (BNL).

3)	Η BNP Paribas και η Banca Nazionale del Lavoro SpA (BNL), αφενός, και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, αφετέρου, φέρουν τα δικαστικά τους έξοδα.

4)	Καταδικάζει την BNP Paribas και την Banca Nazionale del Lavoro SpA (BNL) στα έξοδα της διαδικασίας ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

(1) ΕΕ C 317 της 20.11.2010.

18.8.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 250/3

Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 21ης Ιουνίου 2012 [αίτηση του Nejvyšší soud České republiky (Τσεχική Δημοκρατία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Wolf Naturprodukte GmbH κατά Sewar spol. s r.o.

(Υπόθεση C-514/10) (1)

(Διεθνής δικαιοδοσία και εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις - Κανονισμός (ΕΚ) 44/2001 - Διαχρονικό πεδίο εφαρμογής - Εκτέλεση αποφάσεως εκδοθείσας πριν από την προσχώρηση του κράτους εκτελέσεως στην Ευρωπαϊκή Ένωση)

2012/C 250/04

Γλώσσα διαδικασίας: η τσεχική

Αιτούν δικαστήριο

Nejvyšší soud České republiky

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Wolf Naturprodukte GmbH

κατά

Sewar spol. s r.o.

Αντικείμενο

Αίτηση εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως — Nejvyšší soud České republiky — Ερμηνεία του άρθρου 66, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΚ) 44/2001 του Συμβουλίου, της 22ας Δεκεμβρίου 2000, για τη διεθνή δικαιοδοσία, την αναγνώριση και την εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις (ΕΕ 2001, L 12, σ. 1) — Χρονικό πεδίο εφαρμογής — Εκτέλεση αποφάσεως εκδοθείσας πριν την προσχώρηση του κράτους εκτελέσεως στην Ευρωπαϊκή Ένωση

Διατακτικό

Το άρθρο 66, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΚ) 44/2001 του Συμβουλίου, της 22ας Δεκεμβρίου 2000, για τη διεθνή δικαιοδοσία, την αναγνώριση και την εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις, έχει την έννοια ότι ο κανονισμός αυτός εφαρμόζεται για την αναγνώριση και την εκτέλεση δικαστικής αποφάσεως μόνον αν ισχύει, κατά τον χρόνο δημοσιεύσεως της αποφάσεως αυτής, τόσο στο κράτος του οποίου το δικαιοδοτικό όργανο εξέδωσε την απόφαση όσο και στο κράτος μέλος από το οποίο ζητείται η αναγνώριση και η εκτέλεση της εν λόγω αποφάσεως.

(1) ΕΕ C 13 της 15.11.2011.

18.8.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 250/3

Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 21ης Ιουνίου 2012 [αίτηση του Bundesgerichtshof (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — ποινική διαδικασία κατά Titus Alexander Jochen Donner

(Υπόθεση C-5/11) (1)

(Ελεύθερη κυκλοφορία των εμπορευμάτων - Βιομηχανική και εμπορική ιδιοκτησία - Πώληση αντιγράφων έργων σε κράτος μέλος στο οποίο το δικαίωμα του δημιουργού επί των έργων αυτών δεν προστατεύεται - Μεταφορά των εμπορευμάτων αυτών σε άλλο κράτος μέλος στο οποίο η προσβολή του δικαιώματος του δημιουργού τιμωρείται από την ποινική νομοθεσία - Ποινική διαδικασία κατά του μεταφορέα για συνέργεια στην παράνομη διανομή έργου προστατευόμενου κατά τις διατάξεις περί πνευματικής ιδιοκτησίας)

2012/C 250/05

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Bundesgerichtshof

Ποινική διαδικασία ενώπιον του αιτούντος δικαστηρίου κατά

Titus Alexander Jochen Donner

Αντικείμενο

Αίτηση εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως — Bundesgerichtshof — Ερμηνεία των άρθρων 34 και 36 ΣΛΕΕ — Ελεύθερη κυκλοφορία των εμπορευμάτων — Βιομηχανική και εμπορική ιδιοκτησία — Πώληση των αντιγράφων έργων σε κράτος μέλος όπου το δικαίωμα του δημιουργού επί των έργων αυτών δεν προστατεύεται — Μεταφορά των εμπορευμάτων αυτών σε άλλο κράτος μέλος, όπου η προσβολή του εν λόγω δικαιώματος πνευματικής ιδιοκτησίας τιμωρείται από το ποινικό δίκαιο — Περίπτωση κατά την οποία η μεταβίβαση κυριότητας στον αγοραστή πραγματοποιείται στο κράτος προελεύσεως και η μεταβίβαση της πραγματικής εξουσίας διαθέσεως στο κράτος προορισμού — Ποινική δίκη κατά του μεταφορέα για συνέργεια στην παράνομη διανομή ενός έργου που προστατεύεται από τις διατάξεις του δικαίου περί πνευματικής ιδιοκτησίας

Διατακτικό

Ο έμπορος ο οποίος κατευθύνει τα διαφημιστικά του μηνύματα στο κοινό που κατοικεί σε συγκεκριμένο κράτος μέλος και ο οποίος έχει δημιουργήσει ή θέσει στη διάθεση του κοινού ειδικό σύστημα παραδόσεως και ειδικό σύστημα πληρωμών, ή επιτρέπει σε τρίτον να το πράξει, καθιστώντας κατ’ αυτόν τον τρόπο δυνατή την παράδοση στο εν λόγω κοινό αντιγράφων έργων που προστατεύονται κατά τις διατάξεις περί πνευματικής ιδιοκτησίας στο προαναφερθέν κράτος μέλος, προβαίνει, στο κράτος μέλος στο οποίο λαμβάνει χώρα η παράδοση, σε «διανομή […] στο κοινό» υπό την έννοια του άρθρου 4, παράγραφος 1, της οδηγίας 2001/29/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 22ας Μαΐου 2001, για την εναρμόνιση ορισμένων πτυχών του δικαιώματος του δημιουργού και συγγενικών δικαιωμάτων στην κοινωνία της πληροφορίας.

Τα άρθρα 34 ΣΛΕΕ και 36 ΣΛΕΕ έχουν την έννοια ότι επιτρέπουν στις αρχές κράτους μέλους να ασκούν δίωξη για συνέργεια στη διανομή προστατευόμενων έργων πνευματικής ιδιοκτησίας χωρίς τη συναίνεση του δικαιούχου, κατ’ εφαρμογή της εθνικής ποινικής νομοθεσίας, στην περίπτωση στην οποία η διανομή στο κοινό των αντιγράφων των εν λόγω έργων έλαβε χώρα στο έδαφος του ως άνω κράτους μέλους στο πλαίσιο πωλήσεως απευθυνόμενης ειδικώς στο κοινό του κράτους αυτού, αλλά συναφθείσας σε άλλο κράτος μέλος στο οποίο τα έργα δεν προστατεύονται κατά τις διατάξεις περί πνευματικής ιδιοκτησίας ή η προστασία της οποίας χαίρουν έναντι των τρίτων είναι στην πράξη ανεφάρμοστη.

(1) ΕΕ C 103 της 2.4.2011.

18.8.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 250/4

Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 21ης Ιουνίου 2012 [αίτηση του Verwaltungsgerichtshof (Αυστρία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Leopold Sommer κατά Landesgeschäftsstelle des Arbeitsmarktservice Wien

(Υπόθεση C-15/11) (1)

(Προσχώρηση νέων κρατών μελών - Δημοκρατία της Βουλγαρίας - Νομοθετική ρύθμιση κράτους μέλους που εξαρτά τη χορήγηση άδειας εργασίας σε Βούλγαρους υπηκόους από έλεγχο της καταστάσεως της αγοράς εργασίας - Οδηγία 2004/114/ΕΚ - Προϋποθέσεις εισδοχής υπηκόων τρίτων χωρών με σκοπό τις σπουδές, την ανταλλαγή μαθητών, την άμισθη πρακτική άσκηση ή την εθελοντική υπηρεσία)

2012/C 250/06

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Verwaltungsgerichtshof

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Leopold Sommer

κατά

Landesgeschäftsstelle des Arbeitsmarktservice Wien

Αντικείμενο

Αίτηση εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως — Verwaltungsgerichtshof — Ερμηνεία της οδηγίας 2004/114/ΕΚ του Συμβουλίου, της 13ης Δεκεμβρίου 2004, σχετικά με τις προϋποθέσεις εισδοχής υπηκόων τρίτων χωρών με σκοπό τις σπουδές, την ανταλλαγή μαθητών, την άμισθη πρακτική άσκηση ή την εθελοντική υπηρεσία (ΕΕ L 375, σ. 12) και, ειδικότερα, του άρθρου της 17, καθώς και του σημείου 14 του παραρτήματος VI του καταλόγου που αναφέρεται στο άρθρο 20 του Πρωτοκόλλου σχετικά με τους όρους και τις λεπτομέρειες της προσχώρησης της Δημοκρατίας της Βουλγαρίας και της Ρουμανίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ 2005, L 157, σ. 104) — Ρύθμιση κράτους μέλους εξαρτώσα τη χορήγηση αδείας εργασίας σε Βουλγάρους από τον έλεγχο της καταστάσεως στην αγορά εργασίας — Ενδεχόμενη εφαρμογή της οδηγίας 2004/114/ΕΚ

Διατακτικό

Το παράρτημα VI, σημείο 1, παράγραφος 14, του πρωτοκόλλου σχετικά με τους όρους και τις ρυθμίσεις προσχώρησης της Δημοκρατίας της Βουλγαρίας και της Ρουμανίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση έχει την έννοια ότι οι προϋποθέσεις προσβάσεως των Βούλγαρων σπουδαστών στην αγορά εργασίας, κατά την περίοδο των πραγματικών γεγονότων της κύριας δίκης, δεν μπορούν να είναι πιο περιοριστικές από εκείνες που ορίζει η οδηγία 2004/114/ΕΚ του Συμβουλίου, της 13ης Δεκεμβρίου 2004, σχετικά με τις προϋποθέσεις εισδοχής υπηκόων τρίτων χωρών με σκοπό τις σπουδές, την ανταλλαγή μαθητών, την άμισθη πρακτική άσκηση ή την εθελοντική υπηρεσία.

2)	Εθνική νομοθεσία όπως η επίμαχη στην κύρια δίκη επιφυλάσσει στους Βούλγαρους υπηκόους πιο περιοριστική μεταχείριση από εκείνη που επιφυλάσσεται στους υπηκόους τρίτων χωρών δυνάμει της οδηγίας 2004/114.

(1) ΕΕ C 113 της 9.4.2011.

18.8.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 250/4

Απόφαση του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 21ης Ιουνίου 2012 [αίτηση του Tribunal Supremo (Ισπανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Asociación Nacional de Grandes Empresas de Distribución (ANGED) κατά Federación de Asociaciones Sindicales (FASGA), Federaciόn de Trabajadores Independientes de Comercio (Fetico), Federaciόn Estatal de Trabajadores de Comercio, Hostelería, Turismo y Juego de UGT, Federaciόn de Comercio, Hostelería y Turismo de CC.OO.

(Υπόθεση C-78/11) (1)

(Οδηγία 2003/88/ΕΚ - Οργάνωση του χρόνου εργασίας - Δικαίωμα ετήσιας άδειας μετ’ αποδοχών - Αναρρωτική άδεια - Ετήσια άδεια συμπίπτουσα με αναρρωτική άδεια - Δικαίωμα λήψεως της ετήσιας άδειας μετ’ αποδοχών σε άλλη περίοδο)

2012/C 250/07

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunal Supremo

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Asociación Nacional de Grandes Empresas de Distribución (ANGED)

κατά

Federación de Asociaciones Sindicales (FASGA), Federaciόn de Trabajadores Independientes de Comercio (Fetico), Federaciόn Estatal de Trabajadores de Comercio, Hostelería, Turismo y Juego de UGT, Federaciόn de Comercio, Hostelería y Turismo de CC.OO.

Αντικείμενο

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως — Tribunal Supremo — Ερμηνεία του άρθρου 7, παράγραφος 1, της οδηγίας 2003/88/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 4ης Νοεμβρίου 2003, σχετικά με ορισμένα στοιχεία της οργάνωσης του χρόνου εργασίας (ΕΕ L 299, σ. 9) — Προσωρινή ανικανότητα προς εργασία επελθούσα αιφνίδια κατά τη διάρκεια της άδειας — Εθνική ρύθμιση μη επιτρέπουσα τη διακοπή της ετήσιας άδειας και τη μεταγενέστερη λήψη της πλήρους ή της υπόλοιπης άδειας

Διατακτικό

Το άρθρο 7, παράγραφος 1, της οδηγίας 2003/88/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 4ης Νοεμβρίου 2003, σχετικά με ορισμένα στοιχεία της οργάνωσης του χρόνου εργασίας, έχει την έννοια ότι απαγορεύει εθνικές διατάξεις προβλέπουσες ότι εργαζόμενος, τελών σε κατάσταση ανικανότητας προς εργασία η οποία επήλθε κατά τη διάρκεια της περιόδου της ετήσιας άδειας μετ’ αποδοχών, δεν δικαιούται να λάβει μεταγενέστερα την ετήσια άδεια η οποία συμπίπτει με την περίοδο της ανικανότητας προς εργασία.

(1) ΕΕ C 152 της 21.5.2011.

18.8.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 250/5

Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 21ης Ιουνίου 2012 [αιτήσεις των Baranya Megyei Bíróság, Jász-Nagykun-Szolnok Megyei Bíróság (Ουγγαρία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Mahagében Kft κατά Nemzeti Adó- és Vámhivatal Dél-dunántúli Regionális Adó Főigazgatósága (C-80/11), Péter Dávid κατά Nemzeti Adó- és Vámhivatal Észak-alföldi Regionális Adó Főigazgatósága (C-142/11)

(Συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-80/11 και C-142/11) (1)

(Φορολογία - ΦΠΑ - Έκτη οδηγία - Οδηγία 2006/112/ΕΚ - Δικαίωμα προς έκπτωση - Προϋποθέσεις ασκήσεως - Άρθρο 273 - Εθνικά μέτρα για την πάταξη της απάτης - Πρακτική των εθνικών φορολογικών αρχών - Αποκλεισμός της ασκήσεως του δικαιώματος προς έκπτωση σε περίπτωση παράνομων ενεργειών του εκδότη του τιμολογίου των αγαθών ή των υπηρεσιών σε σχέση με τα οποία ζητείται η άσκηση του εν λόγω δικαιώματος - Βάρος αποδείξεως - Υποχρέωση του υποκείμενου στον φόρο να βεβαιώνεται και να αποδεικνύει ότι οι ενέργειες του εκδότη του τιμολογίου είναι σύννομες)

2012/C 250/08

Γλώσσα διαδικασίας: η ουγγρική

Αιτούντα δικαστήρια

Baranya Megyei Bíróság, Jász-Nagykun-Szolnok Megyei Bíróság

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Mahagében Kft (C-80/11), Péter Dávid (C-142/11)

κατά

Nemzeti Adó- és Vámhivatal Dél-dunántúli Regionális Adó Főigazgatósága (C-80/11), Nemzeti Adó- és Vámhivatal Észak-alföldi Regionális Adó Főigazgatósága (C-142/11)

Αντικείμενο

Αίτηση εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως — Baranya Megyei Bíróság — Ερμηνεία της οδηγίας 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας (ΕΕ L 347, σ. 1) — Προϋποθέσεις ασκήσεως του δικαιώματος προς έκπτωση του φόρου εισροών στην πρακτική των εθνικών φορολογικών αρχών — Υποχρέωση του υποκείμενου στον φόρο να αποδείξει ότι η πράξη που αναγράφεται στο τιμολόγιο όντως έλαβε χώρα και ότι οι ενέργειες της εκδούσας το τιμολόγιο εταιρίας ήταν νομότυπες

Διατακτικό

Τα άρθρα 167, 168, στοιχείο α', 178, στοιχείο α', 220, σημείο 1, και 226 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας, έχουν την έννοια ότι αντιτίθενται σε εθνική πρακτική στο πλαίσιο της οποίας η φορολογική αρχή αρνείται στον υποκείμενο στον φόρο το δικαίωμα να εκπέσει από το ποσό του οφειλόμενου ΦΠΑ το ποσό του οφειλόμενου ή αποδοθέντος φόρου για υπηρεσίες που του παρασχέθηκαν με την αιτιολογία ότι ο εκδότης του τιμολογίου των υπηρεσιών αυτών, ή ένας από τους προμηθευτές του, διέπραξε παρατυπίες, χωρίς η εν λόγω αρχή να αποδείξει, με βάση αντικειμενικά στοιχεία, ότι ο υποκείμενος στον φόρο είχε ή όφειλε να έχει γνώση του γεγονότος ότι η πράξη της οποίας γίνεται επίκληση προκειμένου να θεμελιωθεί το δικαίωμα προς έκπτωση έγινε στο πλαίσιο απάτης που διέπραξε ο προμηθευτής ή άλλος φορέας σε προηγούμενο στάδιο της αλυσίδας των παροχών.

Τα άρθρα 167, 168, στοιχείο α', 178, στοιχείο α', και 273 της οδηγίας 2006/112 έχουν την έννοια ότι αντιτίθενται σε εθνική πρακτική στο πλαίσιο της οποίας η φορολογική αρχή αρνείται στον υποκείμενο στον φόρο το δικαίωμα προς έκπτωση με την αιτιολογία ότι αυτός δεν βεβαιώθηκε, πρώτον, ότι ο εκδότης του τιμολογίου των αγαθών σε σχέση με τα οποία ζητείται η άσκηση του δικαιώματος προς έκπτωση είχε την ιδιότητα του υποκείμενου στον φόρο, δεύτερον, ότι διέθετε τα επίμαχα αγαθά και ήταν σε θέση να τα παραδώσει και, τρίτον, ότι είχε εκπληρώσει τις σχετικές με τη δήλωση και την απόδοση του φόρου προστιθέμενης αξίας υποχρεώσεις του, ή με την αιτιολογία ότι ο υποκείμενος στον φόρο δεν διαθέτει, πέραν του εν λόγω τιμολογίου, άλλα παραστατικά από τα οποία να προκύπτουν τα τρία προαναφερθέντα στοιχεία, παρά το γεγονός ότι πληρούνται οι ουσιαστικές και τυπικές προϋποθέσεις που τάσσει η οδηγία 2006/112 για την άσκηση του δικαιώματος προς έκπτωση και ότι ο υποκείμενος στον φόρο δεν είχε ενδείξεις που να γεννούν υποψίες για την ύπαρξη παρατυπιών ή τη διάπραξη απάτης από τον εκδότη του τιμολογίου.

(1) ΕΕ C 179 της 18.6.2011.

18.8.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 250/6

Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 21ης Ιουνίου 2012 [αίτηση του Korkein hallinto-oikeus (Φινλανδία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Διαδικασία που κίνησαν οι Marja-Liisa Susisalo, Olli Tuomaala, Merja Ritala

(Υπόθεση C-84/11) (1)

(Άρθρο 49 ΣΛΕΕ - Ελευθερία εγκαταστάσεως - Δημόσια υγεία - Φαρμακεία - Εθνικό σύστημα χορηγήσεως αδείας λειτουργίας φαρμακείων - Δημιουργία υποκαταστημάτων - Διαφορετικές προϋποθέσεις αναλόγως του αν πρόκειται για ιδιωτικά φαρμακεία ή για το φαρμακείο του Πανεπιστημίου του Ελσίνκι - Φαρμακείο του Πανεπιστημίου του Ελσίνκι έχον ειδικά καθήκοντα συνδεόμενα με τη διδασκαλία της φαρμακευτικής και τον εφοδιασμό του κοινού με φάρμακα)

2012/C 250/09

Γλώσσα διαδικασίας: η φινλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Korkein hallinto-oikeus

Διαδικασία που κίνησαν οι

Marja-Liisa Susisalo, Olli Tuomaala, Merja Ritala

παρισταμένου του: Helsingin yliopiston apteekki

Αντικείμενο

Αίτηση εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως — Korkein hallinto-oikeus — Ερμηνεία των άρθρων 49 και 106, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ — Ελευθερία εγκαταστάσεως — Σύστημα χορηγήσεως αδείας λειτουργίας φαρμακείων — Εθνική νομοθεσία η οποία προβλέπει, προκειμένου περί χορηγήσεως αδείας λειτουργίας υποκαταστημάτων, ευνοϊκότερους όρους για το φαρμακείο του Πανεπιστημίου του Ελσίνκι έναντι των ιδιωτικών φαρμακείων — Φαρμακείο πανεπιστημίου στο οποίο ανατίθενται ιδιαίτερα καθήκοντα σχετικά με τη διδασκαλία της φαρμακευτικής και τον εφοδιασμό του κοινού με φάρμακα

Διατακτικό

Το άρθρο 49 ΣΛΕΕ έχει την έννοια ότι δεν αντιτίθεται στην εφαρμογή εθνικής ρυθμίσεως, όπως η επίμαχη στην κύρια δίκη, η οποία προβλέπει ένα ειδικό για το Helsingin yliopiston apteekki σύστημα χορηγήσεως αδείας λειτουργίας υποκαταστημάτων ευνοϊκότερο έναντι του ισχύοντος για τα ιδιωτικά φαρμακεία, υπό την προϋπόθεση όμως, πράγμα το οποίο εναπόκειται στο εθνικό δικαστήριο να εξακριβώσει, ότι τα υποκαταστήματα του Helsingin yliopiston apteekki μετέχουν όντως στην εκπλήρωση ειδικών καθηκόντων όσον αφορά τη διδασκαλία που παρέχεται στους φοιτητές φαρμακευτικής, την έρευνα στον τομέα του εφοδιασμού του κοινού με φάρμακα, καθώς και την παρασκευή σπάνιων φαρμακευτικών ιδιοσκευασμάτων, καθήκοντα τα οποία επιβάλλει στο φαρμακείο αυτό η εθνική νομοθεσία.

(1) ΕΕ C 145 σ. 14.5.2011.

18.8.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 250/6

Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 21ης Ιουνίου 2012 — IFAW Internationaler Tierschutz-Fonds gGmbH κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Βασιλείου της Δανίας, Δημοκρατίας της Φινλανδίας, Βασιλείου της Σουηδίας

(Υπόθεση C-135/11 P) (1)

(Αίτηση αναιρέσεως - Πρόσβαση του κοινού στα έγγραφα των οργάνων - Κανονισμός (ΕΚ) 1049/2001 - Άρθρο 4, παράγραφος 5 - Περιεχόμενο - Έγγραφα προερχόμενα από κράτος μέλος - Εναντίωση του εν λόγω κράτους μέλους στη δημοσιοποίηση των οικείων εγγράφων - Έκταση του εκ μέρους του οργάνου και του δικαστή της Ένωσης ελέγχου των αντιρρήσεων που προβάλλει το κράτος μέλος - Προσκόμιση του επίδικου εγγράφου ενώπιον του δικαστή της Ένωσης)

2012/C 250/10

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: IFAW Internationaler Tierschutz-Fonds gGmbH (εκπρόσωποι: S. Crosby και S. Santoro, advocaten)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Βασίλειο της Δανίας, Δημοκρατία της Φινλανδίας, Βασίλειο της Σουηδίας (εκπρόσωποι: C. O'Reilly και P. Costa de Oliveira)

Αντικείμενο

Αίτηση αναιρέσεως κατά της αποφάσεως του Γενικού Δικαστηρίου (όγδοο τμήμα) της 13ης Ιανουαρίου 2011 στην υπόθεση T-362/08, IFAW Internationaler Tierschutz-Fonds κατά Επιτροπής, περί απορρίψεως της προσφυγής ακυρώσεως της αποφάσεως της Επιτροπής, της 19ης Ιουνίου 2008, με την οποία δεν είχε επιτραπεί στην προσφεύγουσα η πρόσβαση σε ορισμένα από τα έγγραφα που είχαν διαβιβαστεί στην Επιτροπή από τις γερμανικές αρχές στο πλαίσιο της διαδικασίας αποχαρακτηρισμού ενός τόπου που προστατευόταν δυνάμει της οδηγίας 92/43/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 21ης Μαΐου 1992, για τη διατήρηση των φυσικών οικοτόπων καθώς και της άγριας πανίδας και χλωρίδας (ΕΕ L 206, σ. 7).

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Αναιρεί την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 13ης Ιανουαρίου 2011, T-362/08, IFAW Internationaler Tierschutz-Fonds κατά Επιτροπής.

Αναπέμπει την υπόθεση ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου, προκειμένου αυτό να αποφανθεί επί της προσφυγής που άσκησε η IFAW Internationaler Tierschutz-Fonds gGmbH ζητώντας την ακύρωση της αποφάσεως της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, της 19ης Ιουνίου 2008, με την οποία δεν της επετράπη η πρόσβαση σε έγγραφο που διαβίβασαν οι γερμανικές αρχές στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή στο πλαίσιο διαδικασίας αποχαρακτηρισμού προστατευόμενου τόπου βάσει της οδηγίας 92/43/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 21ης Μαΐου 1992, για τη διατήρηση των φυσικών οικοτόπων καθώς και της άγριας πανίδας και χλωρίδας.

3)	Επιφυλάσσεται ως προς τα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 179 της 18.6.2011.

18.8.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 250/7

Απόφαση του Δικαστηρίου (όγδοο τμήμα) της 21ης Ιουνίου 2012 [αίτηση του Συμβουλίου της Επικρατείας (Ελλάδα) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Σύλλογος Ελλήνων Πολεοδόμων και Χωροτακτών κατά Υπουργού Περιβάλλοντος, Χωροταξίας & Δημοσίων Έργων, Υπουργού Οικονομίας και Οικονομικών και Υπουργού Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης

(Υπόθεση C-177/11) (1)

(Οδηγία 2001/42/ΕΚ - Εκτίμηση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων ορισμένων σχεδίων και προγραμμάτων - Άρθρο 3, παράγραφος 2, στοιχείο β' - Διακριτική ευχέρεια των κρατών μελών)

2012/C 250/11

Γλώσσα διαδικασίας: η ελληνική

Αιτούν δικαστήριο

Συμβούλιο της Επικρατείας

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αιτών: Σύλλογος Ελλήνων Πολεοδόμων και Χωροτακτών

Καθών: Υπουργός Περιβάλλοντος, Χωροταξίας & Δημοσίων Έργων, Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών και Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης

Αντικείμενο

Αίτηση εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως — Συμβούλιο της Επικρατείας — Ερμηνεία του άρθρου 3, παράγραφος 2, στοιχείο β', της οδηγίας 2001/42/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 27ης Ιουνίου 2001, σχετικά με την εκτίμηση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων ορισμένων σχεδίων και προγραμμάτων (ΕΕ L 197, σ. 30), καθώς και των άρθρων 6 και 7 της οδηγίας 92/43/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 21ης Μαΐου 1992, για τη διατήρηση των φυσικών οικοτόπων καθώς και της άγριας πανίδας και χλωρίδας (ΕΕ L 206, σ. 7) — Προϋπόθεση για την εκτίμηση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων συγκεκριμένου σχεδίου ή προγράμματος το να ενδέχεται το σχέδιο ή πρόγραμμα να επηρεάσει σημαντικά μια ειδική ζώνη διατηρήσεως — Διακριτική ευχέρεια των κρατών μελών

Διατακτικό

Το άρθρο 3, παράγραφος 2, στοιχείο β', της οδηγίας 2001/42/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 27ης Ιουνίου 2001, σχετικά με την εκτίμηση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων ορισμένων σχεδίων και προγραμμάτων, έχει την έννοια ότι εξαρτά την υποχρέωση υποβολής συγκεκριμένου σχεδίου σε εκτίμηση περιβαλλοντικών επιπτώσεων από τη συνδρομή, για το ίδιο σχέδιο, των προϋποθέσεων που καθιστούν αναγκαία την υποβολή του σε εκτίμηση κατά την οδηγία 92/43/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 21ης Μαΐου 1992, για τη διατήρηση των φυσικών οικοτόπων καθώς και της άγριας πανίδας και χλωρίδας, όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 2006/105/ΕΚ του Συμβουλίου, της 20ής Νοεμβρίου 2006, περιλαμβανομένης της προϋποθέσεως να ενδέχεται το σχέδιο να επηρεάσει σημαντικά τον τόπο για τον οποίο πρόκειται. Η εξέταση για να εξακριβωθεί αν πληρούται η τελευταία προϋπόθεση αναγκαστικά περιορίζεται στο ζήτημα αν δύναται να αποκλειστεί, βάσει αντικειμενικών στοιχείων, ότι το εν λόγω σχέδιο θα επηρεάσει σημαντικά τον τόπο για τον οποίο πρόκειται.

(1) ΕΕ C 194 της 2.7.2011.

18.8.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 250/7

Απόφαση του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 21ης Ιουνίου 2012 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Πορτογαλικής Δημοκρατίας

(Υπόθεση C-223/11) (1)

(Παράβαση κράτους μέλους - Περιβάλλον - Οδηγία 2000/60/EK - Πολιτική της Ένωσης στον τομέα των υδάτων - Σχέδια διαχειρίσεως λεκάνης απορροής ποταμού - Δημοσίευση και κοινοποίηση στην Επιτροπή - Απουσία - Ενημέρωση του κοινού και διαβούλευση με αυτό σχετικά με τα μελλοντικά σχέδια διαχειρίσεως - Απουσία)

2012/C 250/12

Γλώσσα διαδικασίας: η πορτογαλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωπος: P. Guerra e Andrade και Ι. Χατζηγιάννης)

Καθής: Πορτογαλική Δημοκρατία (εκπρόσωπος: L. Inez Fernandes)

Αντικείμενο

Παράβαση των άρθρων 13, παράγραφοι 1, 2 και 6, 14, παράγραφος 1, στοιχείο γ', και 15, παράγραφος 1, της οδηγίας 2000/60/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 23ης Οκτωβρίου 2000, για τη θέσπιση πλαισίου κοινοτικής δράσης στον τομέα της πολιτικής των υδάτων (ΕΕ L 327, σ. 1) — Σχέδια διαχειρίσεως λεκάνης απορροής ποταμού — Δημοσίευση — Πληροφόρηση του κοινού και διαβούλευση με αυτό — Μη κοινοποίηση στην Επιτροπή αντιγράφων των σχεδίων διαχειρίσεως

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

Η Πορτογαλική Δημοκρατία, παραλείποντας, εντός της ταχθείσας προθεσμίας:

—	να δημοσιεύσει τα εθνικά και διεθνή σχέδια διαχειρίσεως λεκάνης απορροής ποταμού·

—	να δημοσιεύσει και να θέσει στη διάθεση του κοινού, συμπεριλαμβανομένων των χρηστών, για τη διατύπωση παρατηρήσεων, τα εκπονηθέντα σχέδια διαχειρίσεως λεκάνης απορροής ποταμού, και

—

να διαβιβάσει στην Επιτροπή αντίγραφα των σχεδίων αυτών,

παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει, αντιστοίχως, από το άρθρο 13, παράγραφος 6, της οδηγίας 2000/60/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 23ης Οκτωβρίου 2000, για τη θέσπιση πλαισίου κοινοτικής δράσης στον τομέα της πολιτικής των υδάτων, σε συνδυασμό με τις παραγράφους 1 και 2 του άρθρου αυτού, από το άρθρο 14, παράγραφος 1, στοιχείο γ', της οδηγίας αυτής και από το άρθρο 15, παράγραφος 1, της εν λόγω οδηγίας.

2)	Καταδικάζει την Πορτογαλική Δημοκρατία στα δικαστικά έξοδα.

(1) ΕΕ C 211 της 16.7.2011.

18.8.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 250/8

Απόφαση του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 21ης Ιουνίου 2012 [αίτηση του Corte suprema di cassazione (Ιταλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Ministero dell'Economia e delle Finanze, Agenzia delle Entrate κατά Elsacom NV.

(Υπόθεση C-294/11) (1)

(Όγδοη οδηγία ΦΠΑ - Τρόπος επιστροφής του ΦΠΑ στους υποκειμένους στον φόρο οι οποίοι δεν είναι εγκατεστημένοι στο εσωτερικό της χώρας - Προθεσμία για την υποβολή της αιτήσεως επιστροφής - Αποκλειστική προθεσμία)

2012/C 250/13

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Corte suprema di cassazione

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ministero dell'Economia e delle Finanze, Agenzia delle Entrate

κατά

Elsacom NV

Αντικείμενο

Αίτηση εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως — Corte suprema di cassazione — Ερμηνεία του άρθρου 7, παράγραφος 1, της όγδοης οδηγίας 79/1072/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 6ης Δεκεμβρίου 1979, περί εναρμονίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών των σχετικών με τους φόρους κύκλου εργασιών — Τρόπος επιστροφής του φόρου προστιθεμένης αξίας στους υποκειμένους στο φόρο οι οποίοι δεν είναι εγκατεστημένοι στο εσωτερικό της χώρας (ΕΕ ειδ. έκδ. 09/001, σ. 111) — Προθεσμία για την υποβολή της αιτήσεως επιστροφής με διάρκεια έξι μήνες από της λήξεως του ημερολογιακού έτους κατά το οποίο ο φόρος κατέστη απαιτητός — Νομική φύση της προβλεπόμενης από την οδηγία προθεσμίας

Διατακτικό

Η προθεσμία των έξι μηνών την οποία προβλέπει για την υποβολή αιτήσεως επιστροφής του φόρου προστιθέμενης αξίας το άρθρο 7, παράγραφος 1, πρώτο εδάφιο, τελευταία περίοδος, της όγδοης οδηγίας 79/1072/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 6ης Δεκεμβρίου 1979, περί εναρμονίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών των σχετικών με τους φόρους κύκλου εργασιών — Τρόπος επιστροφής του φόρου προστιθεμένης αξίας στους υποκειμένους στον φόρο οι οποίοι δεν είναι εγκατεστημένοι στο εσωτερικό της χώρας, αποτελεί αποκλειστική προθεσμία.

(1) ΕΕ C 252 σ. 19.

18.8.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 250/8

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Rechtbank Amsterdam (Κάτω Χώρες) στις 14 Μαΐου 2012 — Koninklijke Luchtvaart Maatschappij N.V., TUI Airlines Nederland B.V., η οποία δραστηριοποιείται υπό την επωνυμία ArkeFly κατά Staatssecretaris van Infrastructuur en Milieu

(Υπόθεση C-227/12)

2012/C 250/14

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Rechtbank Amsterdam

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσες: Koninklijke Luchtvaart Maatschappij N.V., TUI Airlines Nederland B.V., η οποία δραστηριοποιείται υπό την επωνυμία ArkeFly

Καθού: Staatssecretaris van Infrastructuur en Milieu

Προδικαστικά ερωτήματα

Έχουν τα άρθρα 7 και 16 του κανονισμού (1), υπό το πρίσμα της αρχής της πίστης προς στην Ένωση, την έννοια ότι (σε συνδυασμό με το εθνικό δίκαιο) καθιερώνουν την αρμοδιότητα ή την υποχρέωση διοικητικού οργάνου όπως είναι ο καθού να παρεμβαίνει, λαμβάνοντας μέτρα διοικητικού καταναγκασμού κατά αερομεταφορέων λόγω της εκ μέρους των τελευταίων μη καταβολής σε επιβάτες αποζημίωσης λόγω καθυστέρησης, ανεξαρτήτως του γεγονότος ότι το άρθρο 33 της σύμβασης του Μόντρεαλ (2) κατοχυρώνει υπέρ των επιβατών αυτών δικαίωμα προσφυγής σε δικαστήριο;

2)	Σε περίπτωση καταφατικής απάντησης στο προηγούμενο ερώτημα, περιλαμβάνεται στα μέτρα που μπορεί να λάβει το διοικητικό όργανο η επιβολή διοικητικών επιβαρύνσεων όπως είναι η επίμαχη εν προκειμένω υποχρέωση καταβολής χρηματικής ποινής;

Έχει προς τούτο σημασία:

α)	αν οι αερομεταφορείς έχουν επιστήσει την προσοχή των επιβατών στα δικαιώματα αυτά ή όχι;

β)	αν, σε περίπτωση διαπιστωθείσας πλημμελούς εκπλήρωσης των υποχρεώσεων που απορρέουν από το άρθρο 14 του κανονισμού, η οποία προηγείται της επιβολής υποχρέωσης υπό τη μορφή καταβολής χρηματικής ποινής, έχει επιβληθεί στους αερομεταφορείς κύρωση λόγω παράβασης του άρθρου αυτού;

γ)	αν οι ενδιαφερόμενοι επιβάτες έχουν γνωστοποιήσει στους αερομεταφορείς κατά πόσον επιθυμούν να τους καταβληθεί αυτή η αποζημίωση ή όχι;

δ)

αν ο καθού δεν έχει επιλέξει το μέσο της επιβάρυνσης υπό τη μορφή επιβολής μέτρων διοικητικού καταναγκασμού (οπότε ο καθού, σε περίπτωση αθέτησης εκ μέρους των αερομεταφορέων της επιβληθείσας υποχρέωσης, αποζημιώνει ο ίδιος τους επιβάτες με δικαίωμα αναγωγής κατά των αερομεταφορέων), αλλά το μέσο της επιβάρυνσης υπό τη μορφή της υποχρέωσης καταβολής χρηματικής ποινής (οπότε, σε περίπτωση αθέτησης της εν λόγω υποχρέωσης, οι αερομεταφορείς οφείλουν να καταβάλουν στον καθού ποσό που ισούται με το ποσό της οφειλόμενης αποζημίωσης, και το οποίο κατατίθεται στο Δημόσιο Ταμείο);

(1) Κανονισμός (ΕΚ) 261/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Φεβρουαρίου 2004, για τη θέσπιση κοινών κανόνων αποζημίωσης των επιβατών αεροπορικών μεταφορών και παροχής βοήθειας σε αυτούς σε περίπτωση άρνησης επιβίβασης και ματαίωσης ή μεγάλης καθυστέρησης της πτήσης και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΟΚ) 295/91 (ΕΕ L 46, σ. 1).

(2) Σύμβαση για την ενοποίηση ορισμένων κανόνων στις διεθνείς αεροπορικές μεταφορές, η οποία συνήφθη στο Μόντρεαλ στις 28 Μαΐου 1999, υπογράφηκε από την Ευρωπαϊκή Κοινότητα στις 9 Δεκεμβρίου 1999 και εγκρίθηκε, εξ ονόματός της, με την απόφαση 2001/539/ΕΚ του Συμβουλίου, της 5ης Απριλίου 2001 (ΕΕ L 194, σ. 38).

18.8.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 250/9

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Cour de cassation (Γαλλία) στις 30 Μαΐου 2012 — Frédéric Hay κατά Crédit agricole mutuel de Charente-Maritime et des Deux-Sèvres

(Υπόθεση C-267/12)

2012/C 250/15

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Αιτούν δικαστήριο

Cour de cassation

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείων: Frédéric Hay

Αναιρεσίβλητη: Crédit agricole mutuel de Charente-Maritime et des Deux-Sèvres

Προδικαστικό ερώτημα

Κατά πόσον το άρθρο 2, παράγραφος 2, στοιχείο β', της οδηγίας 2000/78/ΕΚ του Συμβουλίου, της 27ης Νοεμβρίου 2000 (1), έχει την έννοια ότι η επιλογή του εθνικού νομοθέτη να επιφυλάξει τη σύναψη γάμου αποκλειστικώς σε άτομα διαφορετικού φύλου είναι δυνατό να συνιστά θεμιτό, ενδεδειγμένο και αναγκαίο σκοπό που δικαιολογεί την έμμεση δυσμενή διάκριση, η οποία απορρέει από το γεγονός ότι συλλογική σύμβαση, επιφυλάσσοντας ένα πλεονέκτημα στον τομέα των αμοιβών και των συνθηκών εργασίας στους εργαζόμενους που συνάπτουν γάμο, αποκλείει κατ’ ανάγκη από το πλεονέκτημα αυτό τους συντρόφους του ίδιου φύλου που έχουν συνάψει αστικό σύμφωνο αλληλεγγύης;

(1) Οδηγία 2000/78/ΕΚ του Συμβουλίου, της 27ης Νοεμβρίου 2000, για τη διαμόρφωση γενικού πλαισίου για την ίση μεταχείριση στην απασχόληση και την εργασία (EE L 303, σ. 16).

18.8.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 250/9

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Verwaltungsgerichts Hannover (Γερμανία) στις 4 Ιουνίου 2012 — Samantha Elrick κατά Bezirksregierung Köln

(Υπόθεση C-275/12)

2012/C 250/16

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Verwaltungsgericht Hannover

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα-ενάγουσα: Samantha Elrick

Καθής-εναγόμενη: Bezirksregierung Köln

Προδικαστικά ερωτήματα

Αντιβαίνει στα άρθρα 20 και 21 ΣΛΕΕ εθνική ρύθμιση, δυνάμει της οποίας δεν χορηγείται σε Γερμανίδα, η οποία έχει τη μόνιμη κατοικία της στη Γερμανία και φοιτά σε εκπαιδευτικό ίδρυμα κράτους μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το προβλεπόμενο από τον Bundesausbildungsförderungsgesetz (ομοσπονδιακό νόμο για την οικονομική ενίσχυση των σπουδαστών) σπουδαστικό επίδομα (BAföG) για τη φοίτησή της στο συγκεκριμένο εκπαιδευτικό ίδρυμα της αλλοδαπής, για τον λόγο ότι οι πραγματοποιηθείσες στην αλλοδαπή σπουδές διήρκεσαν ένα έτος, ενώ αυτή θα μπορούσε να είχε λάβει το προβλεπόμενο από τον BAföG σπουδαστικό επίδομα για την πραγματοποίηση ανάλογων σπουδών στη Γερμανία, διάρκειας επίσης ενός έτους;

18.8.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 250/9

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Upper Tribunal (Ηνωμένο Βασίλειο) στις 4 Ιουνίου 2012 — Fish Legal, Emily Shirley κατά The Information Commissioner, United Utilities, Yorkshire Water και Southern Water

(Υπόθεση C-279/12)

2012/C 250/17

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Αιτούν δικαστήριο

Upper Tribunal

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Εκκαλούντες: Fish Legal, Emily Shirley

Εφεσίβλητοι: The Information Commissioner, United Utilities, Yorkshire Water και Southern Water

Προδικαστικά ερωτήματα

Άρθρο 2, παράγραφος 2, στοιχείο β', της οδηγίας 2003/4/ΕΚ (1)

1)	Κατά την εκτίμηση του ζητήματος αν ένα φυσικό ή νομικό πρόσωπο «εκτελεί δημόσια διοικητικά καθήκοντα δυνάμει του εθνικού δικαίου», εφαρμοστέο δίκαιο είναι το εθνικό και η ανάλυση γίνεται σε καθαρά εθνικό επίπεδο;

Σε περίπτωση αρνητικής απαντήσεως στο ανωτέρω ερώτημα, ποια κριτήρια του δικαίου της Ένωσης μπορούν να χρησιμοποιηθούν προκειμένου να κριθεί αν:

i)	τα επίμαχα καθήκοντα είναι, κατ’ ουσία, «δημόσια διοικητικά»;

ii)	η εθνική νομοθεσία έχει πράγματι αναθέσει τέτοια καθήκοντα σε αυτό το πρόσωπο;

Άρθρο 2, παράγραφος 2, στοιχείο γ', της οδηγίας 2003/4/ΕΚ

3)	Τι σημαίνει η φράση «υπό τον έλεγχο φορέα ή προσώπου που εμπίπτει στο άρθρο 2, παράγραφος 2, στοιχεία α' ή β'»; Συγκεκριμένα, ποια είναι η φύση, η μορφή και ο βαθμός του απαιτούμενου ελέγχου και τα κριτήρια που μπορούν να ληφθούν υπόψη κατά την εξέταση του ζητήματος αν υφίσταται τέτοιος έλεγχος;

4)	Οποιοδήποτε πρόσωπο παρέχει υπηρεσία δημοσίου συμφέροντος (κατά την έννοια της σκέψεως 20 της αποφάσεως που εκδόθηκε επί της υποθέσεως C-188/89, Foster κατά British Gas plc) εμπίπτει κατ’ ανάγκη στο πεδίο εφαρμογής του άρθρου 2, παράγραφος 2, στοιχείο γ';

Άρθρο 2, παράγραφος 2, στοιχεία β' και γ'

Αν ένα πρόσωπο εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής οποιασδήποτε από τις δύο αυτές διατάξεις όσον αφορά ορισμένα από τα καθήκοντα, τις ευθύνες ή τις υπηρεσίες του, οι υποχρεώσεις αναφορικά με την παροχή πληροφοριών σχετικών με το περιβάλλον περιορίζονται στις πληροφορίες που αφορούν τα ως άνω καθήκοντα, ευθύνες και υπηρεσίες ή επεκτείνονται σε όλες τις σχετικές με το περιβάλλον πληροφορίες που γενικώς έχει στη διάθεσή του;

(1) Οδηγία 2003/4/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 28ης Ιανουαρίου 2003, για την πρόσβαση του κοινού σε περιβαλλοντικές πληροφορίες και για την κατάργηση της οδηγίας 90/313/ΕΟΚ του Συμβουλίου (ΕΕ L 41, σ. 26).

18.8.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 250/10

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Tribunal Central Administrativo Sul (Πορτογαλία) στις 6 Ιουνίου 2012 — Fazenda Pública κατά ITELCAR — Automóveis de Aluguer, Lda

(Υπόθεση C-282/12)

2012/C 250/18

Γλώσσα διαδικασίας: η πορτογαλική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunal Central Administrativo Sul.

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Εφεσείουσες: Fazenda Pública, ITELCAR — Automóveis de Aluguer, Lda

Εφεσίβλητες: ITELCAR — Automóveis de Aluguer, Lda, Fazenda Pública

Προδικαστικό ερώτημα

Αντιβαίνει προς τα άρθρα 63 και 65 ΣΛΕΕ (άρθρα 56 και 58 ΣΕΚ) νομοθεσία κράτους μέλους, όπως η διάταξη του άρθρου 61.o CIRC [Código do Imposto Sobre o Rendimento das Pessoas Colectivas], με τη μορφή που του προσέδωσε το Decreto-Lei 198/2001, της 3ης Ιουλίου 2001, και όπως τροποποιήθηκε από τη Lei 60-A/2005, της 30ής Δεκεμβρίου 2005 (κρατικός προϋπολογισμός 2006), που, όταν ένας υποκείμενος στον φόρο με έδρα την Πορτογαλία έχει χρέος έναντι φορέα τρίτης χώρας, με τον οποίο διατηρεί ειδικές σχέσεις κατά την έννοια του άρθρου 58.o, παράγραφος 4, του CIRC, δεν επιτρέπει την έκπτωση, ως φορολογικού κόστους, των τόκων επί του μέρους του χρέους που, κατά την έννοια του άρθρου 61.o, παράγραφος 3, του CIRC, θεωρείται ως υπερβάλλον, με τους οποίους βαρύνεται και τους οποίους καταβάλλει ο εδρεύων στην ημεδαπή υποκείμενος στον φόρο, υπό τις ίδιες συνθήκες που ισχύουν για τους τόκους με τους οποίους βαρύνεται και τους οποίους καταβάλλει ο εδρεύων στην ημεδαπή υποκείμενος στον φόρο, ο οποίος έχει υπερβάλλον χρέος έναντι φορέα εδρεύοντος στην Πορτογαλία, με τον οποίο διατηρεί ειδικές σχέσεις;

18.8.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 250/10

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Amtsgericht Laufen (Γερμανία) στις 18 Ιουνίου 2012 — Strafverfahren κατά Gjoko Filev και Adnan Osmani

(Υπόθεση C-297/12)

2012/C 250/19

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Amtsgericht Laufen

Ποινική διαδικασία κατά

Gjoko Filev, Adnan Osmani

Άλλοι μετέχοντες στη διαδικασία: Staatsanwaltschaft Traunstein

Προδικαστικά ερωτήματα

Έχει το άρθρο 11, παράγραφος 2, της οδηγίας (1) την έννοια ότι απαγορεύεται στα κράτη μέλη να επιβάλλουν ποινικές κυρώσεις σε περίπτωση παραβάσεως διοικητικών αποφάσεων περί απελάσεως ή επαναπροωθήσεως στα σύνορα, όταν η απόφαση περί απελάσεως/επαναπροωθήσεως στα σύνορα έχει εκδοθεί πλέον των 5 ετών πριν την εκ νέου είσοδο;

Έχει το άρθρο 11, παράγραφος 2, της οδηγίας την έννοια ότι απαγορεύεται στην Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας να επιβάλλει ποινικές κυρώσεις σε περίπτωση παραβάσεως διοικητικών αποφάσεων περί απελάσεως/επαναπροωθήσεως στα σύνορα, οι οποίες έχουν εκδοθεί πλέον των 5 ετών πριν από την έναρξη ισχύος του γερμανικού νόμου της 22ας Νοεμβρίου 2011 περί μεταφοράς της οδηγίας στο εσωτερικό δίκαιο;

Συνάδει προς το δίκαιο της Ένωσης υπό την έννοια του άρθρου 11, παράγραφος 2, της οδηγίας, ρύθμιση κράτους μέλους, η οποία προβλέπει ότι αποφάσεις περί απελάσεως/επαναπροωθήσεως παράγουν κατ’ αρχήν αποτελέσματα άνευ χρονικού περιορισμού, εκτός αν ο ενδιαφερόμενος υποβάλει αίτηση για χρονικό περιορισμό[;] Ανταποκρίνεται ένας τέτοιος κανόνας στην αιτιολογική σκέψη 4 της οδηγίας υπό την έννοια μιας αποτελεσματικής πολιτικής περί επιστροφής μέσω σαφών, διαφανών και δίκαιων κανόνων;

Έχει η οδηγία την έννοια ότι δεν μπορούν τα κράτη μέλη να χρησιμοποιούν εκ νέου τις αποφάσεις περί απελάσεως/επαναπροωθήσεως, οι οποίες, είχαν εκδοθεί προ 5 και πλέον ετών σε σχέση με την περίοδο κατά την οποία η οδηγία δεν είχε μεταφερθεί στο εσωτερικό δίκαιο, ως έρεισμα ποινικής διώξεως, όταν η απόφαση περί απελάσεως/επαναπροωθήσεως στηριζόταν σε ποινική καταδίκη;

(1) Οδηγία 2008/115/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 2008, σχετικά με τους κοινούς κανόνες και διαδικασίες στα κράτη μέλη για την επιστροφή των παρανόμως διαμενόντων υπηκόων τρίτων χωρών (EE L 348, σ. 98).

18.8.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 250/12

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 10ης Ιουλίου 2012 — Smurfit Kappa Group κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-304/08) (1)

(Κρατικές ενισχύσεις - Κυματοειδή προϊόντα συσκευασίας - Ενίσχυση για την κατασκευή εργοστασίου χαρτοποιίας - Κατευθυντήριες γραμμές σχετικά με τις κρατικές ενισχύσεις περιφερειακού χαρακτήρα - Απόφαση κηρύσσουσα την ενίσχυση συμβατή προς την κοινή αγορά - Παραδεκτό - Προσήκων χαρακτήρας της εντολής που ανέθεσε ένα νομικό πρόσωπο στους δικηγόρους του - Έκδοση αποφάσεως μετά το πέρας του προκαταρκτικού σταδίου εξετάσεως - Ενεργητική νομιμοποίηση - Διαδικαστικά δικαιώματα των ενδιαφερομένων - Σοβαρές δυσχέρειες που δικαιολογούν την κίνηση της επίσημης διαδικασίας έρευνας - Άσκηση, εκ μέρους της Επιτροπής, της εξουσίας εκτιμήσεως που διαθέτει - Άρθρο 87, παράγραφος 3, στοιχείο α', ΕΚ - Άρθρο 88, παράγραφοι 2 και 3, ΕΚ - Άρθρο 4 του κανονισμού (ΕΚ) 659/1999 - Άρθρο 44, παράγραφοι 5 και 6, του Κανονισμού Διαδικασίας)

2012/C 250/20

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Smurfit Kappa Group plc (Δουβλίνο, Ιρλανδία) (εκπρόσωποι: T. Ottervanger και E. Henny, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: B. Martenczuk και C. Urraca Caviedes)

Παρεμβαίνουσα προς στήριξη των αιτημάτων της καθής: Propapier PM 2 GmbH, πρώην Propapier PM2 GmbH & Co. KG (Eisenhüttenstadt, Γερμανία) (εκπρόσωποι: H.-J. Niemeyer και C. Herrmann, δικηγόροι)

Αντικείμενο

Αίτημα ακυρώσεως της αποφάσεως Ε(2008) 1107 της Επιτροπής, της 2ας Απριλίου 2008, με την οποία κηρύχθηκε συμβατή προς την κοινή αγορά η ενίσχυση περιφερειακού χαρακτήρα που προτίθενται να χορηγήσουν οι γερμανικές αρχές στην Propapier PM2 για την κατασκευή εργοστασίου χαρτοποιίας στο Eisenhüttenstadt (περιφέρεια Βορειοανατολικού Βρανδεμβούργου) (κρατική ενίσχυση N 582/2007 — Γερμανία).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

Ακυρώνει την απόφαση Ε(2008) 1107 της Επιτροπής, της 2ας Απριλίου 2008, με την οποία κηρύχθηκε συμβατή προς την κοινή αγορά η ενίσχυση περιφερειακού χαρακτήρα που προτίθενται να χορηγήσουν οι γερμανικές αρχές στην Propapier PM2 για την κατασκευή εργοστασίου χαρτοποιίας στο Eisenhüttenstadt (περιφέρεια Βορειοανατολικού Βρανδεμβούργου) (κρατική ενίσχυση N 582/2007 — Γερμανία).

2)	Καταδικάζει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και την Propapier PM 2 GmbH στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 272 της 25.10.2008.

18.8.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 250/12

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 10ης Ιουλίου 2012 — TF1 κ.λπ. κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-520/09) (1)

(Κρατικές ενισχύσεις - Δημόσια υπηρεσία ραδιοτηλεοπτικών μεταδόσεων - Ενίσχυση εκ μέρους της Γαλλικής Δημοκρατίας υπέρ της France Télévisions - Επιδότηση προϋπολογισμού για το έτος 2009 - Απόφαση για τη μη διατύπωση αντιρρήσεων - Υπηρεσία γενικού οικονομικού ενδιαφέροντος - Κριτήριο αναλογικότητας - Έλλειψη σοβαρών δυσχερειών)

2012/C 250/21

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγοντες: Télévision française 1 (TF1) (Boulogne-Billancourt, Γαλλία)· Métropole télévision (M6) (Neuilly-sur-Seine, Γαλλία)· και Canal + (Issy-les-Moulineaux, Γαλλία) (εκπρόσωποι: J.-P. Hordies και C. Smits, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: B. Stromsky και D. Grespan)

Παρεμβαίνοντες υπέρ της καθής: Γαλλική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: G. de Bergues και J. Gstalter)· και France Télévisions (Παρίσι, Γαλλία) (εκπρόσωποι: J. P. Gunther και A. Giraud, δικηγόροι)

Αντικείμενο

Αίτημα για την ακύρωση της αποφάσεως της Επιτροπής της 1ης Σεπτεμβρίου 2009 σχετικά με επιδότηση προϋπολογισμού υπέρ της France Télévisions, καθόσον, με την απόφαση αυτή, η Επιτροπή δεν διατυπώνει αντιρρήσεις ως προς την επιδότηση προϋπολογισμού ανώτατου ύψους 450 εκατομμυρίων ευρώ για το έτος 2009.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή ως αβάσιμη.

2)	Υποχρεώνει τους Télévision française 1 (TF1), Métropole télévision (M6) και Canal + να φέρουν τα δικαστικά έξοδά τους, καθώς και τα έξοδα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και της France Télévisions.

3)	Η Γαλλική Δημοκρατία φέρει τα δικά της δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 80 της 27.3.2010

18.8.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 250/13

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 6ης Ιουλίου 2012 — Jackson International κατά ΓΕΕΑ — Royal Shakespeare (ROYAL SHAKESPEARE)

(Υπόθεση T-60/10) (1)

(Κοινοτικό σήμα - Διαδικασία κηρύξεως ακυρότητας - Λεκτικό κοινοτικό σήμα ROYAL SHAKESPEARE - Προγενέστερο λεκτικό κοινοτικό σήμα RSC-ROYAL SHAKESPEARE COMPANY - Σχετικοί λόγοι ακυρότητας - Σήμα που χαίρει φήμης - Άρθρο 53, παράγραφος 1, στοιχείο α', και άρθρο 8, παράγραφος 5, του κανονισμού 207/2009 (ΕΚ) - Κίνδυνος συσχετίσεως - Άντληση αθέμιτου οφέλους από τον διακριτικό χαρακτήρα ή τη φήμη προγενέστερου σήματος)

2012/C 250/22

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Jackson International Trading Co. Kurt D. Brühl GmbH & Co. KG (Graz, Αυστρία) (εκπρόσωποι: H.-G. Zeiner και S. Di Natale, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωπος: Δ. Μπότης)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ, παρεμβαίνων ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: The Royal Shakespeare Company (Warwickshire, Ηνωμένο Βασίλειο) (εκπρόσωποι: C. Barnett, solicitor, και S. Malynicz, barrister)

Αντικείμενο

Προσφυγή ακυρώσεως ασκηθείσα κατά της αποφάσεως του πρώτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 19ης Νοεμβρίου 2009 (υπόθεση R 317/2009-1), σχετικά με διαδικασία κηρύξεως ακυρότητας σήματος μεταξύ του The Royal Shakespeare Company και της Jackson International Trading Co. Kurt D. Brühl GmbH & Co. KG.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει τη Jackson International Trading Co. Kurt D. Brühl GmbH & Co. KG στα δικαστικά έξοδα.

(1) ΕΕ C 100 της 17.4.2010.

18.8.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 250/13

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 11ης Ιουλίου 2012 — Laboratoire Garnier κατά ΓΕΕΑ (natural beauty)

(Υπόθεση T-559/10) (1)

(Κοινοτικό σήμα - Αίτηση καταχωρίσεως του εικονιστικού κοινοτικού σήματος natural beauty - Απόλυτος λόγος απαραδέκτου - Διακριτικός χαρακτήρας - Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009)

2012/C 250/23

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Laboratoire Garnier et Cie (Παρίσι, Γαλλία) (Εκπρόσωποι: αρχικώς R. Dissmann και A. Steegmann, ακολούθως R. Dissman, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωπος: V. Melgar)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του πρώτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 23ης Σεπτεμβρίου 2010 (υπόθεση R 971/2010-1), σχετικά με την καταχώριση του εικονιστικού σήματος natural beauty ως κοινοτικού σήματος.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Laboratoire Garnier et Cie στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 38 της 5.2.2011.

18.8.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 250/13

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 10 Ιουλίου 2012 — Interspeed κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-587/10) (1)

(Εξωσυμβατική ευθύνη - Εξωτερικές σχέσεις - Πρόσκληση υποβολής προσφορών που δημοσίευσε η ΕΥΑ σχετικά με εργασίες στον συνοριακό σταθμό του Preševo (Σερβία), τη χρηματοδότηση των εργασιών αυτών και άλλα συναφή μέτρα - Έλλειψη αιτιώδους συνάφειας)

2012/C 250/24

Γλώσσα διαδικασίας: η σλοβενική

Διάδικοι

Ενάγουσα: Holding Kompanija, Interspeed a.d. (Βελιγράδι, Σερβία) (εκπρόσωπος: M. Bošnjak, δικηγόρος)

Εναγομένη: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: F. Erlbacher και B. Rous)

Αντικείμενο

Αγωγή αποζημιώσεως με την οποία ζητείται η αποκατάσταση της ζημίας που φέρεται ότι υπέστη η ενάγουσα λόγω της εκτελέσεως εργασιών στον συνοριακό σταθμό του Preševo (Σερβία) σύμφωνα με σύμβαση χρηματοδοτούμενη από την ΕΥΑ.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Η Holding kompanija Interspeed a.d. φέρει τα έξοδά της καθώς και αυτά στα οποία υποβλήθηκε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

(1) EE C 89 της 19.3.2011.

18.8.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 250/14

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 10ης Ιουλίου 2012 — Clorox κατά ΓΕΕΑ — Industrias Alen (CLORALEX)

(Υπόθεση T-135/11) (1)

(Κοινοτικό σήμα - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού κοινοτικού σήματος CLORALEX - Προγενέστερα λεκτικά εθνικά σήματα CLOROX - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Κίνδυνος συγχύσεως - Ομοιότητα των σημείων - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009)

2012/C 250/25

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: The Clorox Company (Oakland, Ηνωμένες Πολιτείες) (εκπρόσωποι: S. Malynicz, barrister, και A. Chaudri, solicitor)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωπος:: J. Crespo Carrillo)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Industrias Alen SA de CV (Nuevo León, Μεξικό) (εκπρόσωπος: J. Astiz Suárez, δικηγόρος)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του τετάρτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 16ης Δεκεμβρίου 2010 (υπόθεση R 521/2009-4), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ The Clorox Company και Industrias Alen SA de CV.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Ακυρώνει την απόφαση του τετάρτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ) της 16ης Δεκεμβρίου 2010 (υπόθεση R 521/2009-4).

2)	Το ΓΕΕΑ φέρει τα δικαστικά έξοδά του καθώς και τα δικαστικά έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η The Clorox Company.

3)	Η Industrias Alen SA de CV φέρει τα δικαστικά έξοδά της.

(1) EE C 152 της 21.5.2011.

18.8.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 250/14

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 19ης Ιουνίου 2012 — Ουγγαρία κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-37/11) (1)

(Προσφυγή ακυρώσεως - Προσωρινό μέσο προοριζόμενο για τη χρηματοδότηση δράσεων στα νέα εξωτερικά σύνορα της Ένωσης για τη θέση σε εφαρμογή του κεκτημένου του Σένγκεν και τον έλεγχο των συνόρων (διευκόλυνση Σένγκεν) - Χρηματοδότηση υπέρ της Ουγγαρίας για την περίοδο από 2004 έως 2006 - Επιστροφή ενός μέρους του καταβληθέντος ποσού - Πράξη δεκτική προσφυγής - Απαράδεκτο)

2012/C 250/26

Γλώσσα διαδικασίας: η ουγγρική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ουγγαρία (εκπρόσωποι: Z. Fehér, K. Szíjjártó και G. Koós)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: V. Bottka και F. Coudert)

Αντικείμενο

Αίτηση μερικής ακυρώσεως της εντολής εισπράξεως υπ’ αριθ. 3241011280, της 28ης Οκτωβρίου 2010, την οποία εξέδωσε η Επιτροπή για την είσπραξη μέρους του ποσού το οποίο καταβλήθηκε στο πλαίσιο της διευκολύνσεως Σένγκεν υπέρ της Δημοκρατίας της Ουγγαρίας για την περίοδο 2004-2006.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή ως απαράδεκτη.

2)	Η Ουγγαρία θα φέρει τα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 95 της 26.3.2011.

18.8.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 250/14

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 21ης Ιουνίου 2012 — Hamas κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-531/11) (1)

(Προσφυγή ακυρώσεως - Περιοριστικά μέτρα στο πλαίσιο της καταπολεμήσεως της τρομοκρατίας - Εκκρεμοδικία)

2012/C 250/27

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Hamas (Δαμασκός, Συρία και Γάζα, έδαφος της Λωρίδας της Γάζας) (εκπρόσωπος: L. Glock, δικηγόρος)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: αρχικώς R. Szostak και G. Marhic, στη συνέχεια B. Driessen και G. Étienne)

Αντικείμενο

Προσφυγή ακυρώσεως του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 687/2011, του Συμβουλίου της 18ης Ιουλίου 2011, σχετικά με την εφαρμογή του άρθρου 2, παράγραφος 3, του κανονισμού (ΕΚ) 2580/2001, για τη λήψη ειδικών περιοριστικών μέτρων κατά ορισμένων προσώπων και οντοτήτων με σκοπό την καταπολέμηση της τρομοκρατίας, και για την κατάργηση των εκτελεστικών κανονισμών (ΕΕ) 610/2010 και (ΕΕ) 83/2011 (ΕΕ L 188, σ. 2) και της αποφάσεως 2011/430/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 18ης Ιουλίου 2011, σχετικά με την ενημέρωση του καταλόγου προσώπων, ομάδων και οντοτήτων που υπάγονται στα άρθρα 2, 3 και 4 της κοινής θέσης 2001/931/ΚΕΠΠΑ, για την εφαρμογή ειδικών μέτρων για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας (ΕΕ L 188, σ. 47), στο μέτρο που το όνομα της προσφεύγουσας οργανώσεως διατηρείται στον κατάλογο προσώπων, ομάδων και οντοτήτων επί των οποίων εφαρμόζεται η δέσμευση κεφαλαίων και οικονομικών πόρων που προβλέπεται στο πλαίσιο της καταπολεμήσεως της τρομοκρατίας.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή ως προδήλως απαράδεκτη.

2)	Παρέλκει η απόφανση επί του αιτήματος παρεμβάσεως της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

3)	Η Hamas φέρει τα δικαστικά της έξοδα καθώς και τα έξοδα του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

(1) ΕΕ C 126 της 28.4.2012.

18.8.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 250/15

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 14ης Ιουνίου 2012 — Technion και Technion Research & Development Foundation κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-546/11) (1)

(Προσφυγή ακυρώσεως - Έκτο πρόγραμμα-πλαίσιο έρευνας, τεχνολογικής αναπτύξεως και επιδείξεως - Επιστολή επιβεβαιώνουσα τα πορίσματα εκθέσεως οικονομικού ελέγχου και ενημερώνουσα για τη συνέχεια της διαδικασίας - Πράξεις που αποτελούν αναπόσπαστο τμήμα της συμβάσεως - Απαράδεκτο)

2012/C 250/28

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες: Technion — Israel Institute of Technology (Χάιφα, Ισραήλ) και Technion Research & Development Foundation Ltd (Χάιφα) (εκπρόσωποι: D. Grisay και D. Piccininno, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: F. Dintilhac και B. Conte)

Αντικείμενο

Αίτηση ακυρώσεως της αποφάσεως που υποτίθεται ότι περιέχεται στην επιστολή της Επιτροπής της 2ας Αυγούστου 2011, με την οποία το εν λόγω όργανο επιβεβαίωσε τα πορίσματα του οικονομικού ελέγχου όσον αφορά τις αποδείξεις των δαπανών τις οποίες δήλωσε η Technion — Israel Institute of Technology όσον αφορά τέσσερις συμβάσεις συναφθείσες στο πλαίσιο του του έκτου προγράμματος-πλαισίου της Ευρωπαϊκής Κοινότητας για δράσεις έρευνας, τεχνολογικής αναπτύξεως και επιδείξεως για την υλοποίηση του Ευρωπαϊκού Χώρου Έρευνας και Καινοτομίας (2002-2006), και ενημέρωσε την Technion για τη συνέχεια της διαδικασίας.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή ως απαράδεκτη.

2)	Καταδικάζει τις Technion — Israel Institute of Technology και Technion Research & Development Foundation Ltd στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 355 της 3.12.2011.

18.8.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 250/15

Αγωγή της 25ης Απριλίου 2012 — AQ κατά Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου

(Υπόθεση T-168/11)

2012/C 250/29

Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική

Διάδικοι

Ενάγων: AQ (Żary, Πολωνία) (εκπρόσωπος: K. Rosiak, νομικός σύμβουλος)

Εναγόμενο: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

Αιτήματα του ενάγοντος

Ο εκπρόσωπος του ενάγοντος ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να διαπιστώσει ότι η αγωγή είναι απαράδεκτη και ότι παρέλκει η εξέτασή της, και

—	ότι δεν υπάρχει λόγος που να δικαιολογεί το αίτημα του ενάγοντος προς αποζημίωση, καθόσον δεν προκλήθηκε ουσιαστική και βέβαιη ζημία από κάποια πράξη ή παράλειψη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της αγωγής ο ενάγων προβάλλει τρεις λόγους.

Πρώτος λόγος

—

Εκτός αν διαπιστωθεί ότι η επιστολή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 7ης Ιουλίου 2008 περιλαμβάνει απόφαση της επιτροπής αναφορών σχετικά με μια προηγούμενη αναφορά του ενάγοντος, το περιεχόμενο της οποίας αντιστοιχεί στο σύνολο του περιεχομένου αυτής της αναφοράς, μπορεί να θεωρηθεί ότι πληρούται, στην προκειμένη περίπτωση, η προϋπόθεση που αφορά την παράβαση ουσιώδους τύπου από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (Κανονισμός του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου) και ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο παρέλειψε να εκδώσει πράξη έναντι του ενάγοντος σε απάντηση της αναφοράς του.

Δεύτερος λόγος

—	λαμβανομένου υπόψη, ωστόσο, του γεγονότος ότι η αναφορά δεν αφορά ζητήματα που εμπίπτουν στο πεδίο δραστηριοτήτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ο ενάγων δεν έχει κανένα έννομο συμφέρον για την άσκηση της αγωγής.

Τρίτος λόγος

—	Επιπλέον, λόγω εκπνοής των προθεσμιών προς άσκηση αγωγής, τόσο βάσει του άρθρου 230 της Συνθήκης ΕΚ (άρθρο 263 ΣΛΕΕ) όσο και του άρθρου 232 της Συνθήκης ΕΚ (άρθρο 265 ΣΛΕΕ) τον χρόνο κατά τον οποίο ο ενάγων υπέβαλε αίτηση παροχής του ευεργετήματος της πενίας, η αγωγή είναι απαράδεκτη.

18.8.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 250/16

Προσφυγή της 11ης Ιουνίου 2012 — Ελληνική Δημοκρατία κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-260/12)

2012/C 250/30

Γλώσσα διαδικασίας: η ελληνική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ελληνική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: Κ. Σαμώνη και Ν. Δαφνίου)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να κάνει δεκτή την προσφυγή ακυρώσεως,

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση της Επιτροπής,

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στην καταβολή της δικαστικής δαπάνης,

—	να συνεκδικάσει, για την ταυτότητα του πραγματικού και νομικού λόγου, την παρούσα προσφυγή ακυρώσεως, με την παρεμφερή προσφυγή της Ελληνικής Δημοκρατίας κατά της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην υπόθεση Τ-105/12.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Η Ελληνική Δημοκρατία με τη προσφυγή της ζητεί την ακύρωση (κατά το άρθρο 263 ΣΛΕΕ) της απόφασης της Επιτροπής 416117 της 11ης Απριλίου 2012«σχετικά με τη συνέχιση της καταβολής από την Ελληνική Δημοκρατία της ημερήσιας χρηματικής ποινής των 31 536 ευρώ, ανά ημέρα καθυστέρησης στη λήψη των αναγκαίων μέτρων για τη συμμόρφωση προς την απόφαση του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην υπόθεση C-65/05», στο μέτρο που ζητείται η καταβολή τής εν λόγω χρηματικής ποινής από τις 22 Αυγούστου 2011 και εντεύθεν. Σύμφωνα με την ανωτέρω προσβαλλόμενη απόφαση, δεδομένου ότι η Ελληνική Δημοκρατία φαίνεται, κατά την Επιτροπή, να μην εκτέλεσε τα αναγκαία μέτρα προς συμμόρφωση με την απόφαση του Δικαστηρίου ΕΕ στην υπόθεση C-65/05 και σε συνέχεια της δεύτερης απόφασης του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην υπόθεση C-109/08, η Ελληνική Δημοκρατία καλείται, να καταβάλει το ποσό των 3 847 392 ευρώ ως χρηματική ποινή για το χρονικό διάστημα από την 1η Δεκεμβρίου 2011 έως και 31 Μαρτίου 2012.

Προς στήριξη της προσφυγής της η προσφεύγουσα προβάλλει τους ακόλουθους λόγους ακυρώσεως:

Πρώτον, την εσφαλμένη εκτίμηση από την πλευρά της Επιτροπής, σχετικά με τη λήψη των αναγκαίων μέτρων από την Ελληνική Δημοκρατία, προς συμμόρφωση προς την απόφαση του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής 'Ένωσης

Η Ελληνική Δημοκρατία θεωρεί ότι η καθής έκανε εσφαλμένη εκτίμηση και ερμηνεία των μέτρων που έλαβε η Ελληνική Δημοκρατία, προκειμένου να συμμορφωθεί προς την απόφαση του Δικαστηρίου. Η Ελληνική Δημοκρατία υποστηρίζει ότι έλαβε όλα τα αναγκαία μέτρα προς εκτέλεση της απόφασης του Δικαστηρίου με την υιοθέτηση του νόμου 4002/2011, δια του οποίου καταργούνται τα επίδικα άρθρα του νόμου 3037/2002, κατ’επιταγήν της αποφάσεως του Δικαστηρίου στην υπόθεση C-65/05.

Δεύτερον, την υπέρβαση εξουσίας από την πλευρά της Επιτροπής

Η Ελληνική Δημοκρατία θεωρεί ότι η Επιτροπή υπερέβη τα όρια της εντολής της ως θεματοφύλακα της Συνθήκης, διότι δεν αρκέστηκε στην πρόδηλη ή μη εκτέλεση των μέτρων συμμόρφωσης, ως όφειλε. Επιπλέον, υπερέβη και τα όρια των αποφάσεων του Δικαστηρίου, δεδομένου ότι η Ελληνική Δημοκρατία συμμορφώθηκε πλήρως προς αυτές.

Τρίτον, την έλλειψη αιτιολογίας εκ μέρους της Επιτροπής

Η Επιτροπή με την προσβαλλόμενη από την Ελληνική Δημοκρατία απόφασή της δεν αιτιολόγησε και δεν παρέθεσε ρητώς τους λόγους, για τους οποίους ζήτησε τη συνέχιση της καταβολής της χρηματικής ποινής για το, πέραν της υιοθέτησης του νόμου 4002/2011, χρονικό διάστημα, δηλαδή από τις 22 Αυγούστου 2011 και μέχρι 31 Μαρτίου 2012.

Η Ελληνική Δημοκρατία αμφισβητεί το επιπλέον αυτό ποσό, καθόσον θεωρεί ότι, με τη δημοσίευση του εν λόγω νόμου επήλθε πλήρης συμμόρφωση αυτής προς τις αποφάσεις του Δικαστηρίου ΕΕ.

Τέταρτον, την εσφαλμένη χρήση νομικής βάσης

Η Ελληνική Δημοκρατία υποστηρίζει ότι, εάν η Επιτροπή θεωρούσε ότι ο νόμος 4002/2011 δεν εφαρμόζεται ορθά από την Ελληνική Δημοκρατία, όφειλε να κάνει χρήση του άρθρου 258 ΣΛΕΕ κινώντας νέα διαδικασία παράβασης και όχι να απαιτεί τη συνέχιση καταβολής της χρηματικής ποινής.

18.8.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 250/17

Προσφυγή της 12ης Ιουνίου 2012 — Energetický a průmyslový και EP Investment Advisors κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-272/12)

2012/C 250/31

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες: Energetický a průmyslový holding a.s. (Brno, Τσεχική Δημοκρατία) και EP Investment Advisors s.r.o. (Πράγα, Τσεχική Δημοκρατία) (εκπρόσωποι: K. Desai, Solicitor, J. Schmidt και M. Peristeraki, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα των προσφευγουσών

Οι προσφεύγουσες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:

—	Να ακυρώσει την απόφαση της Επιτροπής 28ης Μαρτίου 2012, σχετικά με διαδικασία εφαρμογής του άρθρου 23 του κανονισμού (ΕΚ) 1/2003 (1) του Συμβουλίου (άρνηση περί υποβολής σε έλεγχο) στην υπόθεση COMP/39793 — EPH κ.λπ.,

—	επικουρικώς, να ακυρώσει στο σύνολό του το πρόστιμο που επιβλήθηκε στις προσφεύγουσες ή να το μειώσει κατά το ενδεδειγμένο μέτρο,

—	να καταδικάσει την καθής στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής οι προσφεύγουσες προβάλλουν τέσσερις λόγους ακυρώσεως.

Με τον πρώτο λόγο ακυρώσεως οι προσφεύγουσες υποστηρίζουν ότι η προσβαλλόμενη απόφαση εκδόθηκε κατά παράβαση ουσιώδους τύπου. Συγκεκριμένα, κατά τις προσφεύγουσες συντρέχει περίπτωση προσβολής των δικαιωμάτων άμυνας τους λόγω παρατυπιών κατά τη διενέργεια του ελέγχου, ιδίως καθόσον η Επιτροπή δεν μερίμνησε ώστε οι ενδιαφερόμενοι να ενημερωθούν προσηκόντως για τα καθήκοντά τους κατά τη διάρκεια του ελέγχου και για τις συνέπειες της μη συμμορφώσεως.

Με τον δεύτερο λόγο ακυρώσεως οι προσφεύγουσες υποστηρίζουν ότι η διαπίστωση της Επιτροπής ότι οι προσφεύγουσες αρνήθηκαν να υποβληθούν σε έλεγχο είναι αβάσιμη και δυσανάλογη. Οι προσφεύγουσες διατείνονται ότι τα αποδεικτικά στοιχεία που προσκόμισε η Επιτροπή για την απεμπλοκή του λογαριασμού ηλεκτρονικού ταχυδρομείου ή την εκτροπή των μηνυμάτων ηλεκτρονικού ταχυδρομείου στον κεντρικό υπολογιστή των προσφευγουσών στην προκειμένη περίπτωση δεν ήταν επαρκή για να στοιχειοθετηθεί παράβαση του άρθρου 23, παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) 1/2003, του Συμβουλίου. Οι προσφεύγουσες υποστηρίζουν επίσης ότι ο έλεγχος δεν παρεμποδίστηκε από πρόθεση ή αμέλεια των προσφευγουσών.

Με τον τρίτο λόγο ακυρώσεως οι προσφεύγουσες διατείνονται ότι η προσβαλλόμενη απόφαση εκδόθηκε κατά παράβαση του «τεκμηρίου αθωότητας» καθόσον η Επιτροπή χειρίστηκε την υπόθεση χωρίς τη δέουσα επιμέλεια και διαφάνεια, ενώ υπήρχαν ενδείξεις ότι η Επιτροπή τήρησε αρνητική στάση εις βάρος των προσφευγουσών λόγω άσχετων γεγονότων για τα οποία δεν μπορούσαν να θεωρηθούν υπεύθυνες οι προσφεύγουσες.

Με τον τέταρτο λόγο ακυρώσεως που προβάλλεται επικουρικώς, προς στήριξη του δεύτερου αιτήματος, σε περίπτωση που το Γενικό Δικαστήριο αποφασίσει να μην ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση στο σύνολό της, οι προσφεύγουσες υποστηρίζουν ότι η Επιτροπή υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο και παραβίασε τις αρχές της αναλογικότητας και της αιτιολογήσεως κατά τον καθορισμό του ύψους του προστίμου.

(1) Κανονισμός (ΕΚ) 1/2003 του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 2002, για την εφαρμογή των κανόνων ανταγωνισμού που προβλέπονται στα άρθρα 81 και 82 της Συνθήκης (ΕΕ 2003 L1, σ. 1)

18.8.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 250/17

Προσφυγή της 15ης Ιουνίου 2012 — FC Dynamo-Minsk κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-275/12)

2012/C 250/32

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Football Club «Dynamo-Minsk» ZAO (Minsk, Λευκορωσία) (εκπρόσωποι: D. O'Keeffe, Solicitor και B. Evtimov, δικηγόρος)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα του προσφεύγοντος

Ο προσφεύγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	Να ακυρώσει τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 265/2012 του Συμβουλίου, της 23ης Μαρτίου 2012, για την εφαρμογή του άρθρου 8α, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΚ) 765/2006 σχετικά με περιοριστικά μέτρα εις βάρος της Λευκορωσίας (ΕΕ 2012 L 87, σ. 37), στο μέτρο που αφορά τον προσφεύγοντα,

—	να ακυρώσει την εκτελεστική απόφαση 2012/171/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 23ης Μαρτίου 2012, για την εφαρμογή της αποφάσεως 2010/639/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά της Λευκορωσίας (ΕΕ 2012 L 87, σ. 95), στο μέτρο που αφορά τον προσφεύγοντα, και

—	να καταδικάσει το καθού στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής του ο προσφεύγων προβάλλει πέντε λόγους ακυρώσεως.

Με τον πρώτο λόγο ακυρώσεως ο προσφεύγων υποστηρίζει ότι τα προσβαλλόμενα μέτρα πάσχουν νομικά σφάλματα και πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως καθόσον η Επιτροπή δεν έλαβε υπόψη την ιδιαίτερη φύση των αθλητικών δραστηριοτήτων και/ή το θεμελιώδες δικαίωμα της πολιτιστικής πολυμορφίας, κατά την επιβολή των περιοριστικών μέτρων εις βάρος του προσφεύγοντος ο οποίος αποτελεί ευρωπαϊκό επαγγελματικό σύλλογο ποδοσφαίρου με αξιοσημείωτο αθλητικό και πολιτιστικό ρόλο.

2)	Με τον δεύτερο λόγο ακυρώσεως ο προσφεύγων υποστηρίζει ότι τα προσβαλλόμενα μέτρα συνιστούν παράβαση της υποχρεώσεως επαρκούς αιτιολογήσεως της καταχωρίσεως του προσφεύγοντος στους καταλόγους των προσώπων και οντοτήτων επί των οποίων εφαρμόζονται περιοριστικά μέτρα.

Με τον τρίτο λόγο ακυρώσεως ο προσφεύγων υποστηρίζει ότι τα επίμαχα μέτρα προσβάλλουν τα δικαιώματα άμυνας και το δικαίωμα για δίκαιη δίκη στο μέτρο που δεν παρέχουν στον προσφεύγοντα τη δυνατότητα να ασκήσει αποτελεσματικά τα δικαιώματα άμυνάς του, συμπεριλαμβανομένου του δικαιώματος ακροάσεως. Δεδομένης της στενής σχέσης μεταξύ των δικαιωμάτων της άμυνας και του δικαιώματος αποτελεσματικής ένδικης προστασίας, προσβλήθηκε επίσης το δικαίωμα του προσφεύγοντος σε αποτελεσματικό δικαστικό έλεγχο.

Με τον τέταρτο λόγο ακυρώσεως ο προσφεύγων υποστηρίζει ότι τα επίμαχα μέτρα προσβάλλουν το δικαίωμα ιδιοκτησίας καθόσον συνιστούν αδικαιολόγητη παρακώλυση της ικανότητας του προσφεύγοντος να ασκεί τη λειτουργία του ως ευρωπαϊκός επαγγελματικός σύλλογος ποδοσφαίρου και να εκπληρώνει τα κοινωνικά, εκπαιδευτικά και πολιτιστικά καθήκοντά του.

Με τον πέμπτο λόγο ακυρώσεως ο προσφεύγων υποστηρίζει ότι τα επίμαχα μέτρα προσβάλλουν την αρχή της αναλογικότητας, κυρίως όσον αφορά το δικαίωμα ιδιοκτησίας του προσφεύγοντος και το δικαίωμα πολιτιστικής πολυμορφίας, ιδίως, καθόσον δεν προβλέπουν εγγυήσεις που να διασφαλίζουν ότι ο προσφεύγων θα εξακολουθήσει να είναι σε θέση να ασκεί τα αθλητικά και πολιτιστικά καθήκοντά του ως ευρωπαϊκός επαγγελματικός σύλλογος ποδοσφαίρου.

18.8.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 250/18

Προσφυγή της 15ης Ιουνίου 2012 — Chyzh κ.λπ. κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-276/12)

2012/C 250/33

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγοντες: Yury Aleksandrovich Chyzh (Μινσκ, Λευκορωσία)· Triple TAA (Μινσκ, Λευκορωσία)· NefteKhimTrading STAA (Μινσκ, Λευκορωσία)· Askargoterminal ZAT (Μινσκ, Λευκορωσία)· Bereza Silicate Products Plant AAT (Bereza District, Λευκορωσία)· Variant TAA (Berezovsky District, Λευκορωσία)· Triple-Dekor STAA (Μινσκ, Λευκορωσία)· KvartsMelProm SZAT (Khotislav, Λευκορωσία)· Altersolutions SZAT (Μινσκ, Λευκορωσία)· Prostoremarket SZAT (Μινσκ, Λευκορωσία)· AquaTriple STAA (Μινσκ, Λευκορωσία)· Rakovsky brovar TAA (Μινσκ, Λευκορωσία)· TriplePharm STAA (Logoysk, Λευκορωσία)· και Triple-Veles TAA (Molodechno, Λευκορωσία) (εκπρόσωποι: D. O’Keeffe, solicitor, και B. Evtimov, δικηγόρος)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα των προσφευγόντων

Οι προσφεύγοντες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει κατά το μέρος που αφορά τους προσφεύγοντες τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 265/2012 του Συμβουλίου, της 23ης Μαρτίου 2012, για την εφαρμογή του άρθρου 8α, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΚ) 765/2006 σχετικά με περιοριστικά μέτρα εις βάρος της Λευκορωσίας (ΕΕ L 87, σ. 37)·

—	να ακυρώσει κατά το μέρος που αφορά τους προσφεύγοντες την εκτελεστική απόφαση 2012/171/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 23ης Μαρτίου 2012, για την εφαρμογή της αποφάσεως 2010/639/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά της Λευκορωσίας· και

—	να καταδικάσει το καθού στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Οι προσφεύγοντες διατυπώνουν δύο λόγους ακυρώσεως.

Με τον πρώτο λόγο ακυρώσεως διατείνονται

—

ότι τα βαλλόμενα μέτρα του Συμβουλίου συνιστούν παράβαση της υποχρεώσεως παραθέσεως προσήκουσας αιτιολογίας για το ότι οι προσφεύγοντες περιελήφθησαν στον κατάλογο των προσώπων επί των οποίων έχουν εφαρμογή περιοριστικά μέτρα ή, επικουρικώς, ότι η αιτιολογία του Συμβουλίου περιέχει πρόδηλα σφάλματα εκτιμήσεως.

Με τον δεύτερο λόγο ακυρώσεως διατείνονται

—

ότι τα βαλλόμενα μέτρα του Συμβουλίου συνιστούν προσβολή των δικαιωμάτων άμυνας και του δικαιώματος για δίκαιη δίκη επειδή δεν έδωσαν στους προσφεύγοντες τη δυνατότητα να ασκήσουν αποτελεσματικά τα δικαιώματά τους, και ειδικότερα το δικαίωμα ακροάσεως. Δεδομένης της στενής σχέσεως μεταξύ των δικαιωμάτων άμυνας και του δικαιώματος αποτελεσματικού δικαστικού ελέγχου, προσβλήθηκε επίσης το δικαίωμα των προσφευγόντων να ασκήσουν αποτελεσματικό ένδικο βοήθημα.

18.8.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 250/18

Προσφυγή της 29ης Ιουνίου 2012 — Πολωνία κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-290/12)

2012/C 250/34

Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Δημοκρατία της Πολωνίας (εκπρόσωποι: B. Majczyna και M. Szpunar

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει το άρθρο 1, σημεία 2 έως 4, 6, 12 και 13, τα παραρτήματα I και II, καθώς και το άρθρο 2, παράγραφοι 1 έως 3, σε συνδυασμό με το άρθρο 3 του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 302/2012 της Επιτροπής, της 4ης Απριλίου 2012, για την τροποποίηση του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 543/2011 για τη θέσπιση λεπτομερών κανόνων εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1234/2007 του Συμβουλίου όσον αφορά τους τομείς των οπωροκηπευτικών και των μεταποιημένων οπωροκηπευτικών (ΕΕ L 99, σ. 21),

—	να καταδικάσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής η προσφεύγουσα προβάλλει τέσσερις λόγους.

1)	Ο πρώτος λόγος αντλείται από παραβίαση της αρχής ασφάλειας δικαίου και της αρχής της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης.

2)	Ο δεύτερος λόγος αντλείται από παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας.

3)	Ο τρίτος λόγος αντλείται από παράβαση του άρθρου 296 ΣΛΕΕ λόγω ανεπαρκούς αιτιολογήσεως των προσβαλλόμενων διατάξεων.

4)	Ο τέταρτος λόγος αντλείται από παραβίαση της αρχής της αλληλεγγύης και της αρχής της καλόπιστης συνεργασίας.

18.8.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 250/19

Προσφυγή της 2ας Ιουλίου 2012 — Health Food Manufacturer’s Association κ.λπ. κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-296/12)

2012/C 250/35

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες: The Health Food Manufacturer’s Association (East Molesey, Ηνωμένο Βασίλειο), Quest Vitamins Ltd (Birmingham, Ηνωμένο Βασίλειο), Natures Aid Ltd (Kirkham, Ηνωμένο Βασίλειο), Natuur- & gezonheidsProducten Nederland (Ermelo, Κάτω Χώρες), και New Care Supplements BV (Oisterwijk, Κάτω Χώρες) (εκπρόσωποι: B. Kelly και G. Castle, Solicitors, και P. Bogaert, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα των προσφευγουσών

Οι προσφεύγουσες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει τον κανονισμό (ΕΕ) 432/2012 της Επιτροπής, της 16ης Μαΐου 2012, σχετικά με τη θέσπιση καταλόγου επιτρεπόμενων ισχυρισμών υγείας που διατυπώνονται για τα τρόφιμα, εξαιρουμένων όσων αφορούν τη μείωση του κινδύνου εκδήλωσης ασθένειας και την ανάπτυξη και υγεία των παιδιών (ΕΕ L 136, σ. 1),

—	να ακυρώσει την απόφαση της Επιτροπής, της 16ης Μαΐου 2012, σχετικά με τη θέσπιση καταλόγου επιτρεπόμενων ισχυρισμών υγείας και την κατάρτιση καταλόγου των λεγόμενων εκκρεμών ισχυρισμών υγείας που δεν έχουν απορριφθεί ούτε εγκριθεί από την Επιτροπή,

—	να καταδικάσει την καθής στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής τους, οι προσφεύγουσες προβάλλουν τους ακόλουθους τρεις λόγους ακυρώσεως του προσβαλλόμενου κανονισμού.

Με τον πρώτο λόγο υποστηρίζουν ότι δεν υφίσταται έννομη βάση για τη θέσπιση καταλόγου επιτρεπόμενων ισχυρισμών υγείας γενικού περιεχομένου ενώ παράλληλα διατηρούνται ορισμένοι ισχυρισμοί βάσει των μεταβατικών μέτρων του άρθρου 28 του κανονισμού (ΕΚ) 1924/2006 (δηλαδή για τη διάσπαση της διαδικασίας αξιολογήσεως και τη θέσπιση μερικού καταλόγου ισχυρισμών βάσει του άρθρου 13, παράγραφος 1). Περαιτέρω, προβάλλουν παραβίαση των αρχών της χρηστής διοικήσεως, της ασφάλειας δικαίου και της απαγορεύσεως των διακρίσεων για πολλούς λόγους, μεταξύ των οποίων συγκαταλέγονται η αδικαιολόγητη και αδιαφανής διάσπαση της διαδικασίας, η έλλειψη σχετικών διαβουλεύσεων ή επαρκούς αιτιολογήσεως της εν λόγω διασπάσεως, καθώς και το γεγονός ότι ορισμένοι ισχυρισμοί είναι «εκκρεμείς» και εξακολουθούν να επωφελούνται των προβλεπομένων μεταβατικών περιόδων του κανονισμού (ΕΚ) 1924/2006 (αν και δεν υφίσταται ασφάλεια δικαίου κατά τις εν λόγω μεταβατικές περιόδους).

Με τον δεύτερο λόγο οι προσφεύγουσες διατείνονται ότι το γεγονός ότι πολλοί ισχυρισμοί υγείας δεν περιελήφθησαν στον κατάλογο των επιτρεπόμενων ισχυρισμών συνιστά παράβαση του κανονισμού (ΕΚ) 1924/2006 λόγω εφαρμογής ακατάλληλων κριτηρίων αξιολογήσεως, παραβιάζει τις αρχές της χρηστής διοικήσεως και της ασφάλειας δικαίου, αλλά και την υποχρέωση συνεργασίας με τις εθνικές αρχές τροφίμων και την υποχρέωση επαρκούς αιτιολογήσεως.

Με τον τρίτο λόγο οι προσφεύγουσες προβάλλουν, σε περίπτωση απορρίψεως των ανωτέρω λόγων ακυρώσεως, ότι ο ίδιος ο κανονισμός (ΕΚ) 1924/2006 είναι άκυρος λόγω προσβολής του δικαιώματος ακροάσεως και παραβιάσεως της αρχής της ασφάλειας δικαίου. Ο παράνομος χαρακτήρας του κανονισμού (ΕΚ) 1924/2006 προβάλλεται με την παρούσα προσφυγή δυνάμει του άρθρου 277 ΣΛΕΕ και συνιστά λόγω ακυρώσεως του κανονισμού (ΕΕ) 432/2012.

18.8.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 250/20

Προσφυγή της 10ης Ιουλίου 2012 — Laboratoires CTRS κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-301/12)

2012/C 250/36

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Laboratoires CTRS (Boulogne-Billancourt, Γαλλία) (εκπρόσωποι: K. Bacon, barrister, M. Utges Manley και M. Barnden, solicitors)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση της Επιτροπής της 25ης Μαΐου 2012 με την οποία δεν χορηγήθηκε άδεια κυκλοφορίας για το «Orphacol — Χολικό οξύ»·

—	να καταδικάσει την καθής στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Η προσφεύγουσα διατυπώνει δύο λόγους ακυρώσεως.

Με τον πρώτο λόγο ακυρώσεως διατείνεται ότι η προσβαλλόμενη απόφαση συνιστά παράβαση τόσο του κανονισμού (ΕΕ) 182/2011 (1) όσο και του κανονισμού (ΕΚ) 726/2004 (2) επειδή η Επιτροπή δεν είχε δικαίωμα να κινήσει εκ νέου τη διαδικασία επιτροπολογίας με σχέδιο αποφάσεως που στην ουσία ήταν το ίδιο με το κείμενο που είχε ήδη απορριφθεί από τη μόνιμη επιτροπή και από την επιτροπή προσφυγών, ούτε είχε την εξουσία να εκδώσει την προσβαλλόμενη απόφαση.

2)	Με τον δεύτερο λόγο ακυρώσεως διατείνεται ότι εν πάση περιπτώσει η προσβαλλόμενη απόφαση περιέχει βασικά νομικά σφάλματα όσον αφορά την ερμηνεία της οδηγίας 2001/83/ΕΚ (όπως έχει τροποποιηθεί) (3).

(1) Κανονισμός (ΕΕ) 182/2011 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Φεβρουαρίου 2011, για τη θέσπιση κανόνων και γενικών αρχών σχετικά με τους τρόπους ελέγχου από τα κράτη μέλη της ασκήσεως των εκτελεστικών αρμοδιοτήτων από την Επιτροπή (ΕΕ L 55, σ. 13).

(2) Κανονισμός (ΕΚ) 726/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 31ης Μαρτίου 2004, για τη θέσπιση κοινοτικών διαδικασιών χορηγήσεως άδειας και εποπτείας όσον αφορά τα φάρμακα που προορίζονται για ανθρώπινη και για κτηνιατρική χρήση και για τη σύσταση Ευρωπαϊκού Οργανισμού Φαρμάκων (ΕΕ L 136, σ. 1).

(3) Οδηγία 2001/83/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 6ης Νοεμβρίου 2001, περί κοινοτικού κώδικος για τα φάρμακα που προορίζονται για ανθρώπινη χρήση (ΕΕ L 311, σ. 67).

		ISSN 1977-0901 doi:10.3000/19770901.C_2012.250.ell
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης		C 250

Έκδοση στην ελληνική γλώσσα	Ανακοινώσεις και Πληροφορίες	55ό έτος 18 Αυγούστου 2012

Ανακοίνωση αριθ	Περιεχόμενα	Σελίδα
	IV Πληροφορίες
	ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΘΕΣΜΙΚΑ ΚΑΙ ΛΟΙΠΑ ΟΡΓΑΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ
	Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης
2012/C 250/01	Τελευταία δημοσίευση του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής ΈνωσηςEE C 243 της 11.8.2012	1