ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΘΕΣΜΙΚΑ ΚΑΙ ΛΟΙΠΑ ΟΡΓΑΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ

30.6.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 194/2

Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 10ης Μαΐου 2012 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Δημοκρατίας της Εσθονίας

(Υπόθεση C-39/10) (1)

(Παράβαση κράτους μέλους - Ελεύθερη κυκλοφορία των εργαζομένων - Φόρος εισοδήματος - Έκπτωση φόρου - Συντάξεις γήρατος - Συνέπειες στις συντάξεις χαμηλού ύψους - Διάκριση μεταξύ φορολογουμένων κατοίκων ημεδαπής και κατοίκων αλλοδαπής)

2012/C 194/02

Γλώσσα διαδικασίας: η εσθονική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: W. Mölls, K. Saaremäel-Stoilov και R. Lyal)

Καθής: Δημοκρατία της Εσθονίας (εκπρόσωπος: M. Linntam)

Αντικείμενο

Παράβαση κράτους μέλους — Παράβαση των άρθρων 45 ΣΛΕΕ και 28 της Συμφωνίας ΕΟΧ — Φόρος επί των συντάξεων — Εθνική νομοθεσία μη προβλέπουσα τη δυνατότητα απαλλαγής από τον φόρο εισοδήματος για τους φορολογουμένους μη μονίμους κατοίκους ημεδαπής των οποίων το συνολικό εισόδημα είναι τόσο χαμηλό ώστε θα απαλλάσσονταν από τον φόρο αυτό αν ήσαν φορολογούμενοι κάτοικοι ημεδαπής

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

Η Δημοκρατία της Εσθονίας, αποκλείοντας τους συνταξιούχους κατοίκους αλλοδαπής από το πλεονέκτημα των φοροαπαλλαγών του νόμου περί φορολογίας (tulumaksuseadus), της 15ης Δεκεμβρίου 1999, όπως τροποποιήθηκε με τον νόμο της 26ης Νοεμβρίου 2009, όταν, λαμβανομένου υπόψη του χαμηλού ύψους των συντάξεών τους, δυνάμει της φορολογικής νομοθεσίας του κράτους μέλους κατοικίας, δεν φορολογούνται στο κράτος αυτό, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από τα άρθρα 45 ΣΛΕΕ και 28 της Συμφωνίας για τον Ευρωπαϊκό Οικονομικό Χώρο, της 2ας Μαΐου 1992.

2)	Καταδικάζει τη Δημοκρατία της Εσθονίας στα δικαστικά έξοδα.

3)	Το Βασίλειο της Ισπανίας, η Πορτογαλική Δημοκρατία, το Βασίλειο της Σουηδίας, το Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας καθώς και η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας φέρουν τα δικαστικά τους έξοδα.

(1) ΕΕ C 63 της 13.3.2010.

30.6.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 194/2

Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 10ης Μαΐου 2012 [αίτηση του Tribunale amministrativo regionale per la Lombardia (Ιταλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Duomo Gpa Srl (C-357/10), Gestione Servizi Pubblici Srl (C-358/10), Irtel Srl (C-359/10) κατά Comune di Baranzate C-357/10 και C-358/10), Comune di Venegono Inferiore (C-359/10)

(Συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-357/10 έως C-359/10) (1)

(Άρθρα 3 ΕΚ, 10 ΕΚ, 43 ΕΚ, 49 ΕΚ και 81 ΕΚ - Ελευθερία εγκαταστάσεως - Ελεύθερη παροχή υπηρεσιών - Οδηγία 2006/123/ΕΚ - Άρθρα 15 και 16 - Ανάθεση υπηρεσιών εκκαθαρίσεως, βεβαιώσεως και εισπράξεως φόρων ή άλλων εσόδων των οργανισμών τοπικής αυτοδιοικήσεως - Εθνική νομοθεσία - Ελάχιστο εταιρικό κεφάλαιο - Υποχρέωση)

2012/C 194/03

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunale amministrativo regionale per la Lombardia

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Duomo Gpa Srl (C-357/10), Gestione Servizi Pubblici Srl (C-358/10), Irtel Srl (C-359/10)

κατά

Comune di Baranzate (C-357/10 και C-358/10), Comune di Venegono Inferiore (C-359/10)

παρισταμένης της Agenzia Italiana per le Pubbliche Amministrazioni SpA (AIPA)

Αντικείμενο

Αίτηση εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως — Tribunale Amministrativo Regionale per la Lombardia — Ερμηνεία των άρθρων 15 και 16 της οδηγίας 2006/123/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 12ης Δεκεμβρίου 2006, σχετικά με τις υπηρεσίες στην εσωτερική αγορά (ΕΕ L 376, σ. 36), και των άρθρων 3, 10, 43, 49 και 81 ΕΚ — Εμπορικές επικοινωνίες των νομοθετικά κατοχυρωμένων επαγγελμάτων — Σύμβαση αναθέσεως υπηρεσιών εκκαθαρίσεως, βεβαιώσεως και εισπράξεως φόρων και άλλων εσόδων των οργανισμών τοπικής αυτοδιοικήσεως — Επιβολή από την εθνική νομοθεσία ενός κατώτατου ορίου για το εταιρικό κεφάλαιο

Διατακτικό

Τα άρθρα 43 ΕΚ και 49 ΕΚ πρέπει να ερμηνευθούν υπό την έννοια ότι αντίκεινται σε διάταξη όπως η επίδικη στην κύρια δίκη, η οποία προβλέπει:

—

την υποχρέωση των επιχειρήσεων, πλην των εταιρειών με πλειοψηφική συμμετοχή του Δημοσίου, να αυξήσουν, εφόσον παραστεί ανάγκη, σε 10 εκατομμύρια ευρώ το ελάχιστο εξ ολοκλήρου καταβεβλημένο εταιρικό κεφάλαιό τους, προκειμένου να μπορούν να ασκήσουν δραστηριότητες εκκαθαρίσεως, βεβαιώσεως και εισπράξεως φόρων και άλλων εσόδων των οργανισμών τοπικής αυτοδιοικήσεως·

—	την ακυρότητα της αναθέσεως των εν λόγω υπηρεσιών σε επιχειρήσεις που δεν πληρούν την επιταγή αυτή περί ελάχιστου εταιρικού κεφαλαίου, και

—	την απαγόρευση συνάψεως νέων συμβάσεων για την ανάθεση υπηρεσιών ή συμμετοχής σε διαγωνισμούς για την ανάθεση τέτοιων υπηρεσιών, εφόσον δεν έχει εκπληρωθεί η υποχρέωση αυξήσεως του εταιρικού κεφαλαίου.

(1) ΕΕ C 260 της 25.9.2010.

30.6.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 194/3

Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 10ης Μαΐου 2012 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Βασιλείου των Κάτω Χωρών

(Υπόθεση C-368/10) (1)

(Παράβαση κράτους μέλους - Οδηγία 2004/18/ΕΚ - Διαδικασίες συνάψεως δημοσίων συμβάσεων έργων, προμηθειών και υπηρεσιών - Δημόσια σύμβαση για την προμήθεια, εγκατάσταση και συντήρηση αυτόματων μηχανημάτων ζεστών ροφημάτων και για την προμήθεια τσαγιού, καφέ και λοιπών συστατικών - Άρθρο 23, παράγραφοι 6 και 8 - Τεχνικές προδιαγραφές - Άρθρο 26 - Όροι εκτελέσεως της συμβάσεως - Άρθρο 53, παράγραφος 1 - Κριτήρια αναθέσεως της συμβάσεως - Πλέον συμφέρουσα από οικονομικής απόψεως προσφορά - Προϊόντα βιολογικής καλλιέργειας που διακινούνται στο πλαίσιο δίκαιων και αλληλέγγυων εμπορικών συναλλαγών - Χρήση σημάτων πιστοποιήσεως στο πλαίσιο του καθορισμού των τεχνικών προδιαγραφών και των κριτηρίων αναθέσεως - Άρθρο 39, παράγραφος 2 - Έννοια του όρου «συμπληρωματικές πληροφορίες» - Αρχές που διέπουν τη σύναψη των συμβάσεων - Αρχή της διαφάνειας - Άρθρο 44, παράγραφος 2, και άρθρο 48 - Έλεγχος της καταλληλότητας και επιλογή των συμμετεχόντων - Ελάχιστα επίπεδα τεχνικών ή επαγγελματικών ικανοτήτων - Τήρηση «κριτηρίων που αφορούν τη σύμφωνη με την αρχή της αειφόρου ανάπτυξης πολιτική αγορών και την κοινωνικώς υπεύθυνη δράση των επιχειρήσεων»)

2012/C 194/04

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: C. Zadra και F. Wilman)

Καθού: Βασίλειο των Κάτω Χωρών (εκπρόσωποι: C. Wissels και M. de Ree)

Αντικείμενο

Παράβαση κράτους μέλους — Παράβαση του άρθρου 2, του άρθρου 23, παράγραφοι 6 και 8, του άρθρου 44, παράγραφος 2, του άρθρου 48, παράγραφοι 1 και 2, και του άρθρου 53, παράγραφος 1, της οδηγίας 2004/18/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 31ης Μαρτίου 2004, περί συντονισμού των διαδικασιών συνάψεως δημόσιων συμβάσεων έργων, προμηθειών και υπηρεσιών (ΕΕ L 134, σ. 114) — Αρχές που διέπουν τη σύναψη δημοσίων συμβάσεων — Τεχνικές προδιαγραφές — Έλεγχος της καταλληλότητας και επιλογή των υποψηφίων, ανάθεση δημοσίων συμβάσεων — Τεχνικές ή επαγγελματικές ικανότητες — Κριτήρια αναθέσεως δημοσίων συμβάσεων — Προμήθεια, εγκατάσταση και συντήρηση μηχανημάτων καφέ

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

Επειδή στο πλαίσιο διαγωνισμού για τη σύναψη δημόσιας συμβάσεως με αντικείμενο την προμήθεια και τη λειτουργία αυτόματων μηχανημάτων καφέ, η προκήρυξη του οποίου δημοσιεύτηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις 16 Αυγούστου 2008, η επαρχία Noord-Holland:

—

όρισε μια τεχνική προδιαγραφή μη συμβατή με το άρθρο 23, παράγραφος 6, της οδηγίας 2004/18/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 31ης Μαρτίου 2004, περί συντονισμού των διαδικασιών σύναψης δημόσιων συμβάσεων έργων, προμηθειών και υπηρεσιών, όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό (ΕΚ) 1422/2007 της Επιτροπής, της 4ης Δεκεμβρίου 2007, καθόσον απαίτησε ορισμένα από τα παραδοτέα προϊόντα να φέρουν συγκεκριμένο οικολογικό σήμα πιστοποιήσεως, αντί να κάνει χρήση λεπτομερών προδιαγραφών,

—

όρισε κριτήρια αναθέσεως μη συμβατά με το άρθρο 53, παράγραφος 1, στοιχείο α', της οδηγίας αυτής, καθόσον προέβλεψε ότι εάν τα παραδοτέα προϊόντα φέρουν συγκεκριμένα σήματα πιστοποιήσεως οι αντίστοιχες προσφορές θα βαθμολογηθούν με επιπλέον μόρια στο πλαίσιο της επιλογής της πλέον συμφέρουσας από οικονομικής απόψεως προσφοράς, χωρίς όμως να απαριθμήσει τα κριτήρια στα οποία στηρίζονται τα εν λόγω σήματα πιστοποιήσεως ή να επιτρέψει την απόδειξη με κάθε πρόσφορο μέσο ότι ορισμένο προϊόν πληροί τα κριτήρια αυτά,

—

καθόρισε ένα ελάχιστο επίπεδο τεχνικής ικανότητας το οποίο δεν επιτρέπεται από το άρθρο 44, παράγραφος 2, και το άρθρο 48 της ίδιας οδηγίας, καθόσον, στο πλαίσιο των προβλεπόμενων στη συγγραφή υποχρεώσεων απαιτήσεων καταλληλότητας και των ελάχιστων επιπέδων ικανότητας, όρισε την προϋπόθεση ότι οι διαγωνιζόμενοι πρέπει να τηρούν «τα κριτήρια που αφορούν τη σύμφωνη με την αρχή της αειφόρου ανάπτυξης πολιτική αγορών και την κοινωνικώς υπεύθυνη δράση των επιχειρήσεων» και να προσδιορίζουν πώς ακριβώς θα τηρούν αυτά τα κριτήρια καθώς και πώς θα «[συμβάλουν] στη σύμφωνη με την αρχή της αειφόρου ανάπτυξης διαμόρφωση της αγοράς του καφέ και στην οικολογική, κοινωνικώς υπεύθυνη και οικονομικώς αποδοτική παραγωγή του καφέ», και

—

προέβλεψε μια ρήτρα που δεν είναι σύμφωνη με την υποχρέωση διαφάνειας την οποία επιβάλλει το άρθρο 2 της ίδιας οδηγίας, καθόσον όρισε την προϋπόθεση ότι οι διαγωνιζόμενοι θα πρέπει να τηρούν «τα κριτήρια που αφορούν τη σύμφωνη με την αρχή της αειφόρου ανάπτυξης πολιτική αγορών και την κοινωνικώς υπεύθυνη δράση των επιχειρήσεων» και να προσδιορίζουν πώς ακριβώς θα τηρήσουν αυτά τα κριτήρια, καθώς και πώς θα «[συμβάλουν] στη σύμφωνη με την αρχή της αειφόρου ανάπτυξης διαμόρφωση της αγοράς του καφέ και στην οικολογική, κοινωνικώς υπεύθυνη και οικονομικώς αποδοτική παραγωγή του καφέ»,

το Βασίλειο των Κάτω Χωρών παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από τις προαναφερθείσες διατάξεις.

2)	Απορρίπτει κατά τα λοιπά την προσφυγή.

3)	Καταδικάζει το Βασίλειο των Κάτω Χωρών στα δικαστικά έξοδα.

(1) ΕΕ C 328 της 4.12.2010.

30.6.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 194/4

Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 10ης Μαΐου 2012 — Helena Rubinstein και L’Oréal SA κατά Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα), Allergan Inc.

(Υπόθεση C-100/11 P) (1)

(Αίτηση αναιρέσεως - Κοινοτικό σήμα - Κανονισμός (ΕΚ) 40/94 - Άρθρο 8, παράγραφος 5 - Λεκτικά κοινοτικά σήματα BOTOLIST και BOTOCYL - Κοινοτικά και εθνικά εικονιστικά και λεκτικά σήματα BOTOX - Κήρυξη ακυρότητας - Σχετικοί λόγοι απαραδέκτου - Προσβολή της φήμης)

2012/C 194/05

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσες: Helena Rubinstein, L’Oréal SA (εκπρόσωπος: A. von Mühlendahl, Rechtsanwalt)

Αντίδικοι κατ’ αναίρεση: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωπος: A. Folliard-Monguiral), Allergan Inc. (représentant: F. Clark, barrister)

Αντικείμενο

Αίτηση αναιρέσεως κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (τρίτο τμήμα) στις 16 Δεκεμβρίου 2010, επί των συνεκδικασθεισών υποθέσεις T-345/08 και T-357/08, Rubinstein και l’Oréal κατά ΓΕΕΑ — Allergan (Botolist και Botocyl), και με την οποία απέρριψε προσφυγή ακυρώσεως ασκηθείσα από τη δικαιούχο του κοινοτικού λεκτικού σήματος «BOTOLIST», για προϊόντα της κλάσεως 3, κατά της αποφάσεως R 863/2007-1 του πρώτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (ΓΕΕΑ), της 28ης Μαΐου 2008, με την οποία ακυρώθηκε η απόφαση του τμήματος ακυρώσεων περί απορρίψεως της αιτήσεως για την κήρυξη της ακυρότητας του εν λόγω σήματος, που είχε υποβάλει η δικαιούχος των, κοινοτικών και εθνικών, εικονιστικών και λεκτικών σημάτων «BOTOX», για προϊόντα των κλάσεων 5 και 16 και για υπηρεσίες της κλάσεως 42 — Ερμηνεία και εφαρμογή του άρθρου 8, παράγραφος 4, του κανονισμού (ΕΚ) 40/94 (νυν άρθρου 8, παράγραφος 4, του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009) — Σχετικοί λόγοι απαραδέκτου — Προσβολή της φήμης — Ερμηνεία και εφαρμογή του άρθρου 73 του κανονισμού 40/94 (νυν άρθρου 75 του κανονισμού 207/2009) — Υποχρέωση αιτιολογήσεως

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως.

2)	Καταδικάζει τις Helena Rubinstein SNC και L’Oréal SA στα δικαστικά έξοδα.

(1) ΕΕ C 145 της 14.5.2011.

30.6.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 194/4

Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 10ης Μαΐου 2012 [αιτήσεις του Tribunal administratif de Montreuil (Γαλλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Santander Asset Management SGIIC SA, ενεργώντας στο όνομα του FIM Santander Top 25 Euro Fi (C-338/11) κατά Directeur des résidents à l’étranger et des services généraux και Santander Asset Management SGIIC SA, ενεργώντας στο όνομα της Cartera Mobiliaria SA SICAV (C-339/11), Kapitalanlagegesellschaft mbH, ενεργώντας στο όνομα του Alltri Inka (C-340/11), Allianz Global Investors Kapitalanlagegesellschaft mbH, ενεργώντας στο όνομα του DBI-Fonds APT no 737 (C-341/11), SICAV KBC Select Immo (C-342/11), SGSS Deutschland Kapitalanlagegesellschaft mbH (C-343/11), International Values Series of the DFA Investment Trust Co. (C-344/11), Continental Small Co. Series of the DFA Investment Trust Co. (C-345/11), SICAV GA Fund B (C-346/11), Generali Investments Deutschland Kapitalanlagegesellschaft mbH, ενεργώντας στο όνομα του AMB Generali Aktien Euroland (C-347/11), κατά Ministre du Budget, des Comptes publics, de la Fonction publique et de la Réforme de l’État

(Συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-338/11 έως C-347/11) (1)

(Άρθρα 63 ΣΛΕΕ και 65 ΣΛΕΕ - Οργανισμοί συλλογικών επενδύσεων σε κινητές αξίες (ΟΣΕΚΑ) - Διαφορά μεταχειρίσεως μεταξύ των μερισμάτων που καταβάλλονται σε αλλοδαπούς ΟΣΕΚΑ, από τα οποία παρακρατείται φόρος στην πηγή, και των μερισμάτων που καταβάλλονται σε ημεδαπούς ΟΣΕΚΑ, από τα οποία δεν παρακρατείται τέτοιος φόρος - Ανάγκη να ληφθεί υπόψη η κατάσταση των μεριδιούχων προκειμένου να εκτιμηθεί η συμβατότητα του εθνικού μέτρου με την ελεύθερη κυκλοφορία των κεφαλαίων - Δεν συντρέχει)

2012/C 194/06

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunal administratif de Montreuil

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Santander Asset Management SGIIC SA, ενεργώντας στο όνομα του FIM Santander Top 25 Euro Fi (C-338/11), Santander Asset Management SGIIC SA, ενεργώντας στο όνομα της Cartera Mobiliaria SA SICAV (C-339/11), Kapitalanlagegesellschaft mbH, ενεργώντας στο όνομα του Alltri Inka (C-340/11), Allianz Global Investors Kapitalanlagegesellschaft mbH, ενεργώντας στο όνομα του DBI-Fonds APT no 737 (C-341/11), SICAV KBC Select Immo (C-342/11), SGSS Deutschland Kapitalanlagegesellschaft mbH (C-343/11), International Values Series of the DFA Investment Trust Co. (C-344/11), Continental Small Co. Series of the DFA Investment Trust Co. (C-345/11), SICAV GA Fund B (C-346/11), Generali Investments Deutschland Kapitalanlagegesellschaft mbH, ενεργώντας στο όνομα του AMB Generali Aktien Euroland (C-347/11)

κατά

Directeur des résidents à l’étranger et des services généraux, Ministre du Budget, des Comptes publics, de la Fonction publique et de la Réforme de l’État

Αντικείμενο

Αίτηση εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως — Tribunal administratif de Montreuil — Ερμηνεία των άρθρων 63 και 65 ΣΛΕΕ — Διαφορετική φορολογική μεταχείριση των αλλοδαπών οργανισμών συλλογικών επενδύσεων σε κινητές αξίες (ΟΣΕΚΑ), οι οποίοι υπόκεινται σε φόρο παρακρατούμενο στην πηγή, έναντι των ημεδαπών οργανισμών, οι οποίοι δεν υπόκεινται στον φόρο αυτόν — Εμπόδιο στην ελεύθερη κυκλοφορία των κεφαλαίων — Ανάγκη να ληφθεί υπόψη και η κατάσταση των μεριδιούχων για να εκτιμηθεί η συμβατότητα της παρακρατήσεως φόρου στην πηγή με την αρχή αυτή

Διατακτικό

Τα άρθρα 63 ΣΛΕΕ και 65 ΣΛΕΕ έχουν την έννοια ότι αντιτίθενται σε νομοθεσία κράτους μέλους που προβλέπει τη φορολόγηση, μέσω παρακρατήσεως στην πηγή, των μερισμάτων ημεδαπής προελεύσεως όταν εισπράττονται από οργανισμούς συλλογικών επενδύσεων σε κινητές αξίες που εδρεύουν σε άλλο κράτος, ενώ οι οργανισμοί συλλογικών επενδύσεων σε κινητές αξίες που εδρεύουν στο πρώτο κράτος απαλλάσσονται από τον φόρο για τα ως άνω μερίσματα.

(1) ΕΕ C 269 της 10.9.2011, σ. 33.

30.6.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 194/5

Απόφαση του Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 10ης Μαΐου 2012 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Βασιλείου του Βελγίου

(Υπόθεση C-370/11) (1)

(Παράβαση κράτους μέλους - Άρθρα 36 και 40 της Συμφωνίας ΕΟΧ - Φορολόγηση, συνεπαγόμενη δυσμενή διάκριση, των υπεραξιών που αποκομίζονται από την αγορά μετοχών οργανισμών συλλογικών επενδύσεων οι οποίοι εδρεύουν στη Νορβηγία και στην Ισλανδία και δεν έχουν λάβει άδεια σύμφωνα με την οδηγία 85/611/ΕΟΚ)

2012/C 194/07

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωπος: W. Mölls)

Καθού: Βασίλειο του Βελγίου (εκπρόσωποι: J.-C. Halleux και M. Jacobs)

Αντικείμενο

Παράβαση κράτους μέλους — Παράβαση των άρθρων 36 και 40 της Συμφωνίας για τον Ευρωπαϊκό Οικονομικό Χώρο — Φορολόγηση, συνεπαγόμενη δυσμενή διάκριση, των υπεραξιών που αποκομίζονται από την αγορά μετοχών οργανισμών συλλογικών επενδύσεων οι οποίοι εδρεύουν στη Νορβηγία και στην Ισλανδία και δεν έχουν λάβει άδεια σύμφωνα με την οδηγία 85/611/ΕΟΚ

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

Το Βασίλειο του Βελγίου, διατηρώντας σε ισχύ κανόνες κατά τους οποίους οι υπεραξίες που αποκομίζονται από την αγορά μετοχών οργανισμών συλλογικών επενδύσεων των οποίων η περιουσία σε ποσοστό άνω του 40 % επενδύεται σε απαιτήσεις και οι οποίοι δεν έχουν λάβει άδεια σύμφωνα με την οδηγία 85/611/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 20ής Δεκεμβρίου 1985, για το συντονισμό των νομοθετικών, κανονιστικών και διοικητικών διατάξεων σχετικά με ορισμένους οργανισμούς συλλογικών επενδύσεων σε κινητές αξίες (ΟΣΕΚΑ), δεν φορολογούνται όταν οι οργανισμοί αυτοί είναι εγκατεστημένοι στο Βέλγιο, ενώ φορολογούνται οι υπεραξίες που αποκομίζονται από την αγορά μετοχών τέτοιων οργανισμών που είναι εγκατεστημένοι στη Νορβηγία ή στην Ισλανδία, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από το άρθρο 40 της Συμφωνίας για τον Ευρωπαϊκό Οικονομικό Χώρο, της 2ας Μαΐου 1992.

2)	Καταδικάζει το Βασίλειο του Βελγίου στα δικαστικά έξοδα.

(1) ΕΕ C 290 της 1.10.2011.

30.6.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 194/5

Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 26ης Απριλίου 2012 [αίτηση του High Court of Ireland (Ιρλανδία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Health Service Executive κατά SC, AC

(Υπόθεση C-92/12 PPU) (1)

(Διεθνής δικαιοδοσία, αναγνώριση και εκτέλεση αποφάσεων σε γαμικές διαφορές και διαφορές γονικής μέριμνας - Κανονισμός (ΕΚ) 2201/2003 - Ανήλικο παιδί με συνήθη διαμονή στην Ιρλανδία για το οποίο έχουν διαταχθεί επανειλημμένα τοποθετήσεις - Επιθετική και επικίνδυνη για το ίδιο το παιδί συμπεριφορά - Απόφαση περί τοποθετήσεως του παιδιού σε κλειστό ίδρυμα στην Αγγλία - Καθ’ ύλην πεδίο εφαρμογής του κανονισμού - Άρθρο 56 - Διαδικασίες διαβουλεύσεως και εγκρίσεως - Υποχρέωση αναγνωρίσεως και κηρύξεως της εκτελεστότητας αποφάσεως περί τοποθετήσεως του παιδιού σε κλειστό ίδρυμα - Προσωρινά μέτρα - Επείγουσα προδικαστική διαδικασία)

2012/C 194/08

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Αιτούν δικαστήριο

High Court of Ireland

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Health Service Executive

κατά

SC, AC

παρισταμένου του: Attorney General

Αντικείμενο

Αίτηση εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως — High Court of Ireland — Ερμηνεία του άρθρου 56 του κανονισμού (ΕΚ) 2201/2003 του Συμβουλίου, της 27ης Νοεμβρίου 2003, για τη διεθνή δικαιοδοσία και την αναγνώριση και εκτέλεση αποφάσεων σε γαμικές διαφορές και διαφορές γονικής μέριμνας ο οποίος καταργεί τον κανονισμό (ΕΚ) 1347/2000 (ΕΕ L 338, σ. 1) — Καθ’ ύλην πεδίο εφαρμογής — Απόφαση ιρλανδικού δικαστηρίου να τοποθετηθεί παιδί, που έχει τη συνήθη διαμονή του στην Ιρλανδία, προς προστασία του σε ίδρυμα θεραπευτικής και εκπαιδευτικής μέριμνας στο Ηνωμένο Βασίλειο — Διαδικασίες διαβουλεύσεως και εγκρίσεως προς διασφάλιση της αποτελεσματικής προστασίας του παιδιού — Υφίσταται υποχρέωση αναγνωρίσεως ή κηρύξεως της εκτελεστότητας της αποφάσεως περί τοποθετήσεως του παιδιού σε κλειστό ίδρυμα πριν από την τοποθέτηση;

Διατακτικό

Εμπίπτει στο καθ’ ύλην πεδίο εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ) 2201/2003 του Συμβουλίου, της 27ης Νοεμβρίου 2003, για τη διεθνή δικαιοδοσία και την αναγνώριση και εκτέλεση αποφάσεων σε γαμικές διαφορές και διαφορές γονικής μέριμνας ο οποίος καταργεί τον κανονισμό (ΕΚ) 1347/2000 (ΕΕ L 338, σ. 1), απόφαση δικαστηρίου κράτους μέλους η οποία διατάσσει την τοποθέτηση παιδιού σε κλειστό ίδρυμα θεραπευτικής και εκπαιδευτικής φροντίδας ευρισκόμενο σε άλλο κράτος μέλος, η οποία συνεπάγεται την για προστατευτικούς σκοπούς στέρηση της ελευθερίας του για ορισμένο χρονικό διάστημα.

Η κατά το άρθρο 56, παράγραφος 2, του κανονισμού 2201/2003 έγκριση πρέπει να δοθεί, πριν την έκδοση της αποφάσεως περί τοποθετήσεως, από αρμόδια αρχή, διεπόμενη από το δημόσιο δίκαιο. Δεν αρκεί να δοθεί έγκριση από το ίδρυμα στο οποίο πρέπει να τοποθετηθεί το παιδί. Σε περιστάσεις όπως αυτές της υποθέσεως της κύριας δίκης, κατά τις οποίες το δικαστήριο κράτους μέλους που αποφάσισε την τοποθέτηση έχει αβεβαιότητα ως προς το αν έχει δοθεί εγκύρως έγκριση στο κράτος μέλος προς το οποίο απευθύνεται η αίτηση, επειδή δεν κατέστη δυνατόν να βεβαιωθεί ποια ήταν η αρμόδια αρχή στο κράτος αυτό, είναι δυνατή τακτοποίηση προκειμένου να διασφαλισθεί η πλήρης εκπλήρωση της κατά το άρθρο 56 του κανονισμού 2201/2003 απαιτήσεως για έγκριση.

Ο κανονισμός 2201/2003 έχει την έννοια ότι απόφαση δικαστηρίου κράτους μέλους με την οποία διατάσσεται η αναγκαστική τοποθέτηση παιδιού σε κλειστό ίδρυμα ευρισκόμενο σε άλλο κράτος μέλος πρέπει, πριν εκτελεσθεί στο κράτος μέλος εκτελέσεως, να κηρυχθεί εκτελεστή στο κράτος μέλος αυτό. Προκειμένου να μην καταστεί ο κανονισμός άνευ πρακτικής αποτελεσματικότητας, η απόφαση του δικαστηρίου του κράτους μέλους εκτελέσεως πρέπει να λαμβάνεται με ιδιαίτερη ταχύτητα χωρίς τα ασκούμενα μέσα παροχής ένδικης προστασίας κατά τέτοιας αποφάσεως του δικαστηρίου του κράτους μέλους εκτελέσεως να έχουν ανασταλτικό αποτέλεσμα.

Όταν έχει δοθεί για ορισμένο χρόνο, η έγκριση τοποθετήσεως δυνάμει του άρθρου 56, παράγραφος 2, του κανονισμού 2201/2003 δεν καλύπτει τις αποφάσεις με αντικείμενο την παράταση της διάρκειας της τοποθετήσεως. Υπό τέτοιες περιστάσεις, πρέπει να ζητηθεί εκ νέου έγκριση. Απόφαση περί τοποθετήσεως η οποία εκδίδεται σε κράτος μέλος, όταν κηρύσσεται εκτελεστή σε άλλο κράτος μέλος, μπορεί να εκτελεσθεί στο κράτος μέλος αυτό μόνο όσον αφορά το διαλαμβανόμενο στην απόφαση περί τοποθετήσεως χρονικό διάστημα.

(1) ΕΕ C 133 της 05.05.2012.

30.6.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 194/6

Διάταξη του Δικαστηρίου (όγδοο τμήμα) της 29ης Μαρτίου 2012 [αίτηση του Corte suprema di cassazione (Ιταλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Ministero dell'Economia e delle Finanze, Agenzia delle Entrate κατά Safilo Spa

(Υπόθεση C-529/10) (1)

(Άρθρο 104, παράγραφος 3, πρώτο εδάφιο, του Κανονισμού Διαδικασίας - Άμεση φορολογία - Περάτωση των δικών που εκκρεμούν ενώπιον του δικαστηρίου που αποφαίνεται σε τελευταίο βαθμό σε φορολογικές υποθέσεις - Κατάχρηση δικαιώματος - Άρθρο 4, παράγραφος 3, ΣΕΕ - Ελευθερίες που κατοχυρώνει η Συνθήκη - Αρχή της απαγορεύσεως των διακρίσεων - Κρατικές ενισχύσεις - Υποχρέωση διασφαλίσεως της ουσιαστικής εφαρμογής του δικαίου της Ένωσης)

2012/C 194/09

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Corte suprema di cassazione

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείοντες: Ministero dell’Economia e delle Finanze, Agenzia delle Entrate

Αναιρεσίβλητη: Safilo Spa

Αντικείμενο

Αίτηση εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως — Corte suprema di cassazione — Φόρος εταιριών — Εθνική νομοθεσία που προβλέπει διαφορετικό ποσοστό φόρου επί των μερισμάτων των εταιριών, ανάλογα με τον τόπο της έδρας τους — Εμπορική συναλλαγή με τη συμμετοχή εταιριών που εδρεύουν στην Ιταλία και εταιριών που έχουν την έδρα τους στην αλλοδαπή — Απόφαση της διοικητικής αρχής να επιβάλει τους φόρους που οφείλονται στην περίπτωση εταιριών που εδρεύουν στην αλλοδαπή — Έννοια της καταχρήσεως δικαιώματος, όπως διαμορφώθηκε με την απόφαση C- 255/02, Halifax κ.λπ. — Εφαρμογή σε μη εναρμονισμένους εθνικούς φόρους, όπως οι άμεσοι φόροι

Διατακτικό

Το δίκαιο της Ένωσης, και ειδικότερα η αρχή της απαγορεύσεως της καταχρήσεως δικαιώματος, το άρθρο 4, παράγραφος 3, ΣΕΕ, οι ελευθερίες που κατοχυρώνονται από τη Συνθήκη ΛΕΕ, η αρχή της απαγορεύσεως των διακρίσεων, οι κανόνες περί κρατικών ενισχύσεων καθώς και η υποχρέωση διασφαλίσεως της ουσιαστικής εφαρμογής του δικαίου της Ένωσης, έχει την έννοια ότι δεν αντιβαίνει στο δίκαιο αυτό η εφαρμογή, σε υπόθεση όπως αυτή της κύριας δίκης που αφορά την άμεση φορολογία, εθνικής διατάξεως που προβλέπει την περάτωση των δικών που εκκρεμούν ενώπιον του δικαστηρίου που αποφαίνεται σε τελευταίο βαθμό σε φορολογικές υποθέσεις, μέσω της καταβολής ποσού ίσου προς το 5 % της αξίας της διαφοράς, όταν οι δίκες αυτές αφορούν προσφυγή ασκηθείσα ενώπιον του πρωτοβαθμίου δικαστηρίου περισσότερο από δέκα έτη πριν από την ημερομηνία ενάρξεως της ισχύος της διατάξεως αυτής και η φορολογική αρχή έχει ηττηθεί ενώπιον τόσο του πρωτοβάθμιου όσο και του δευτεροβάθμιου δικαστηρίου.

(1) ΕΕ C 30 της 29.1.2011.

30.6.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 194/7

Διάταξη του Δικαστηρίου της 22ας Μαρτίου 2012 — Cantiere navale De Poli SpA κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής

(Υπόθεση C-167/11 P) (1)

(Αίτηση αναιρέσεως - Άρθρο 119 του Κανονισμού Διαδικασίας - Κρατικές ενισχύσεις - Ασυμβίβαστο με την κοινή αγορά - Απόφαση της Επιτροπής - Τροποποίηση υφισταμένης ενισχύσεως - Κανονισμός (ΕΚ) 794/2004 - Κανονισμός (ΕΚ) 1177/2002 - Προσωρινός αμυντικός μηχανισμός της ναυπηγικής βιομηχανίας)

2012/C 194/10

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Cantiere navale De Poli SpA (εκπρόσωποι: A. Abate και A. Franchi, avvocati)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: V. Di Bucci και C. Urraca Caviedes)

Παρεμβαίνουσα υπέρ της αναιρεσείουσας: Ιταλική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: G. Palmieri, P. Gentili, avvocato dello Stato)

Αντικείμενο

Αίτηση αναιρέσεως κατά της αποφάσεως του Γενικού Δικαστηρίου (όγδοο τμήμα) της 3ης Φεβρουαρίου 2011 στην υπόθεση T-584/08, Cantiere navale De Poli κατά Επιτροπής, με την οποία το Γενικό Δικαστήριο απέρριψε την προσφυγή ακυρώσεως που είχε ασκηθεί κατά της αποφάσεως 2010/38/ΕΚ της Επιτροπής, της 21ης Οκτωβρίου 2008, σχετικά με την κρατική ενίσχυση C 20/08 (πρώην N 62/08), την οποία προτίθεται να θέσει σε εφαρμογή η Ιταλία μέσω τροποποιήσεως του συστήματος ενισχύσεων N 59/04 σχετικά με προσωρινό αμυντικό μηχανισμό της ναυπηγικής βιομηχανίας (ΕΕ 2010, L 17, σ. 50)

Διατακτικό

Το Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως.

2)	Καταδικάζει την Cantiere navale De Poli SpA στα δικαστικά έξοδα.

3)	Η Ιταλική Δημοκρατία φέρει τα δικαστικά έξοδά της.

(1) ΕΕ C 173 της 11.6.2011.

30.6.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 194/7

Διάταξη του Δικαστηρίου της 22ας Μαρτίου 2012 — Ιταλική Δημοκρατία κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής

(Υπόθεση C-200/11 P) (1)

(Αίτηση αναιρέσεως - Άρθρο 119 του Κανονισμού Διαδικασίας - Κρατικές ενισχύσεις - Ασυμβίβαστο με την κοινή αγορά - Απόφαση της Επιτροπής - Προσφυγή ακυρώσεως - Κανονισμός (ΕΚ) 659/1999 - Άρθρο 1, στοιχείο γ' - Μεταβολή υφιστάμενης ενισχύσεως - Κανονισμός (ΕΚ) 794/2004 - Άρθρο 4, παράγραφος 1 - Προσωρινός αμυντικός μηχανισμός της ναυπηγικής βιομηχανίας)

2012/C 194/11

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Ιταλική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: G. Palmieri, P. Gentili, avvocato dello Stato)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: V. Di Bucci και C. Urraca Caviedes)

Αντικείμενο

Αίτηση αναιρέσεως κατά της αποφάσεως του Γενικού Δικαστηρίου (όγδοο τμήμα), της 3ης Φεβρουαρίου 2011, στην υπόθεση T-3/09, Ιταλία κατά Επιτροπής, με την οποία το Γενικό Δικαστήριο απέρριψε αίτημα ακυρώσεως της αποφάσεως 2010/38/ΕΚ της Επιτροπής, της 21ης Οκτωβρίου 2008, σχετικά με την κρατική ενίσχυση C 20/08 (πρώην N 62/08) την οποία η Ιταλία προτίθεται να θέσει σε εφαρμογή κατά τροποποίηση του καθεστώτος ενισχύσεων N 59/04 σχετικά με προσωρινό αμυντικό μηχανισμό της ναυπηγικής βιομηχανίας (ΕΕ 2010, L 17, σ. 50).

Διατακτικό

Το Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως.

2)	Καταδικάζει την Ιταλική Δημοκρατία στα δικαστικά έξοδα.

(1) ΕΕ C 204 της 9.7.2011.

30.6.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 194/7

Διάταξη του Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 8ης Μαρτίου 2012 [αίτηση του Hof van Cassatie van België (Βέλγιο) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Koninklijke Federatie van Belgische Transporteurs en Logistiek Dienstverleners (Febetra) κατά Belgische Staat

(Υπόθεση C-333/11) (1)

(Άρθρο 104, παράγραφος 3, πρώτο εδάφιο, του Κανονισμού Διαδικασίας - Σύμβαση TIR - Κοινοτικός τελωνειακός κώδικας - Ειδικοί φόροι καταναλώσεως - Μεταφορά πραγματοποιηθείσα υπό την κάλυψη δελτίου TIR - Παράτυπη εκφόρτωση - Προσδιορισμός του τόπου διαπράξεως της παραβάσεως - Είσπραξη εισαγωγικών δασμών και ειδικών φόρων καταναλώσεως - Αρμοδιότητα)

2012/C 194/12

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Hof van Cassatie van België

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείουσα: Koninklijke Federatie van Belgische Transporteurs en Logistiek Dienstverleners (Febetra)

Αναιρεσίβλητο: Belgische Staat

Αντικείμενο

Αίτηση εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως — Hof van Cassatie van België — Ερμηνεία του άρθρου 454, παράγραφος 3, δεύτερο εδάφιο, του κανονισμού (ΕΟΚ) 2454/93 της Επιτροπής, της 2ας Ιουλίου 1993, για τον καθορισμό ορισμένων διατάξεων εφαρμογής του κανονισμού (ΕΟΚ) 2913/92 του Συμβουλίου περί θεσπίσεως κοινοτικού τελωνειακού κώδικα (ΕΕ L 253, σ. 1), των άρθρων 6, παράγραφος 1, και 7, παράγραφος 1, της οδηγίας 92/12/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 25ης Φεβρουαρίου 1992, σχετικά με το γενικό καθεστώς, την κατοχή, την κυκλοφορία και τους ελέγχους των προϊόντων που υπόκεινται σε ειδικούς φόρους καταναλώσεως (ΕΕ L 76, σ. 1), και του άρθρου 37 της Τελωνειακής Συμβάσεως περί της διεθνούς μεταφοράς εμπορευμάτων υπό την κάλυψη των δελτίων TIR (Συμβάσεως TIR) — Παραβάσεις ή παρατυπίες — Τόπος της παραβάσεως ή της παρατυπίας — Τόπος που θεωρείται ότι είναι ο τόπος διαπιστώσεως της παραβάσεως ή παρατυπίας, σε περίπτωση αδυναμίας προσδιορισμού του τόπου διαπράξεώς της

Διατακτικό

Το άρθρο 454, παράγραφος 3, του κανονισμού (ΕΟΚ) 2454/93 της Επιτροπής της 2ας Ιουλίου 1993, για τον καθορισμό ορισμένων διατάξεων εφαρμογής του κανονισμού (ΕΟΚ) 2913/92 του Συμβουλίου για τη θέσπιση του κοινοτικού τελωνειακού κώδικα, όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό (ΕΚ) 1662/1999 της Επιτροπής, της 28ης Ιουλίου 1999, έχει την έννοια ότι ένας εγγυοδοτικός οργανισμός μπορεί να αποδείξει τον τόπο διαπράξεως μιας παραβάσεως ή παρατυπίας με βάση τον τόπο αποδοχής του δελτίου TIR και σφραγίσεως των εμπορευμάτων. Αν ο οργανισμός αυτός επιτύχει να ανατρέψει το τεκμήριο αρμοδιότητας των τελωνειακών αρχών του κράτους μέλους στο έδαφος του οποίου διαπιστώθηκε παράβαση ή παρατυπία, κατά τη διάρκεια μεταφοράς πραγματοποιούμενης υπό την κάλυψη δελτίου TIR, προς όφελος των αρχών του κράτους μέλους στο έδαφος του οποίου διαπράχθηκε πράγματι αυτή η παράβαση ή αυτή η παρατυπία, πράγμα το οποίο εναπόκειται στο αιτούν δικαστήριο να εξακριβώσει, οι τελωνειακές αρχές του δεύτερου αυτού κράτους καθίστανται αρμόδιες για την είσπραξη της τελωνειακής οφειλής.

Τα άρθρα 6, παράγραφος 1, και 7, παράγραφος 1, της οδηγίας 92/12/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 25ης Φεβρουαρίου 1992, σχετικά με το γενικό καθεστώς, την κατοχή, την κυκλοφορία και τους ελέγχους των προϊόντων που υπόκεινται σε ειδικούς φόρους κατανάλωσης, όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 96/99/ΕΚ του Συμβουλίου, της 30ής Δεκεμβρίου 1996, έχουν την έννοια ότι οι τελωνειακές αρχές του κράτους μέλους στο έδαφος του οποίου ανακαλύφθηκαν, κατασχέθηκαν και δημεύθηκαν τα εμπορεύματα είναι αρμόδιες για την είσπραξη των ειδικών φόρων καταναλώσεως, έστω και αν τα εμπορεύματα αυτά εισήλθαν στο έδαφος της Ένωσης ως εισαχθέντα σε άλλο κράτος μέλος, εφόσον τα εμπορεύματα αυτά βρίσκονται στην κατοχή προσώπου για εμπορικούς σκοπούς, πράγμα που εναπόκειται στο αιτούν δικαστήριο να καθορίσει.

(1) ΕΕ C 269 της 10.9.2011.

30.6.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 194/8

Διάταξη του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 29ης Μαρτίου 2012 — Lancôme parfums et beauté & Cie κατά Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα), Focus Magazin Verlag GmbH

(Υπόθεση C-334/11) (1)

(Αίτηση αναιρέσεως - Κοινοτικό σήμα - Λεκτικό σήμα ACNO FOCUS - Ανακοπή από τον δικαιούχο του εθνικού λεκτικού σήματος FOCUS - Απόρριψη της αιτήσεως καταχωρίσεως - Άρθρο 43, παράγραφοι 2 και 3, του κανονισμού (ΕΚ) 40/94 - Προγενέστερο σήμα καταχωρισθέν τουλάχιστον προ πενταετίας)

2012/C 194/13

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Lancôme parfums et beauté & Cie (εκπρόσωπος: A. von Mühlendahl, Rechtsanwalt)

Αντίδικοι κατ’ αναίρεση: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωπος: G. Schneider), Focus Magazin Verlag GmbH (εκπρόσωποι: R. Schweizer και J. Berlinger, Rechtsanwälte)

Αντικείμενο

Αίτηση αναιρέσεως κατά της αποφάσεως του Γενικού Δικαστηρίου (όγδοο τμήμα) της 14ης Απριλίου 2011, T-466/08, Lancôme κατά ΓΕΕΑ, με την οποία το Γενικό Δικαστήριο απέρριψε προσφυγή ακυρώσεως που άσκησε η αιτούσα την καταχώριση του λεκτικού σήματος «ACNO FOCUS» για προϊόντα της κλάσεως 3 κατά της αποφάσεως R 1796/2007-1 του πρώτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (ΓΕΕΑ), της 29ης Ιουλίου 2008, περί απορρίψεως της προσφυγής κατά της αποφάσεως του τμήματος ανακοπών με την οποία απορρίφθηκε η αίτηση καταχωρίσεως του εν λόγω σήματος στο πλαίσιο ανακοπής ασκηθείσας από τη δικαιούχο του εθνικού λεκτικού σήματος «FOCUS» για προϊόντα και υπηρεσίες των κλάσεων 3, 5, 6, 7, 8, 9, 14, 15, 16, 18, 20, 21, 24, 25, 26, 28, 29, 30, 33, 34, 36, 38, 39, 41 και 42 — Ερμηνεία και εφαρμογή του άρθρου 43, παράγραφοι 2 και 3, του κανονισμού 40/94 (νυν άρθρο 42, παράγραφοι 2 και 3, του κανονισμού 207/2009) — Έννοια του όρου «ουσιαστική χρήση του σήματος»

Διατακτικό

Το Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως.

2)	Καταδικάζει τη Lancôme parfums et beauté & Cie στα δικαστικά έξοδα.

(1) ΕΕ C 282 της 24.9.2011.

30.6.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 194/9

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Landesgericht Salzburg (Αυστρία) στις 30 Μαρτίου 2012 — GREP GmbH

(Υπόθεση C-156/12)

2012/C 194/14

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Landesgericht Salzburg

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αιτούν: Freistaat Bayern

Καθής: GREP GmbH

Έτερος διάδικος: Revisor beim Landesgericht Salzburg

Προδικαστικά ερωτήματα

1)	Έχει το άρθρο 51, παράγραφος 1, πρώτο εδάφιο, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης την έννοια ότι στο πεδίο εφαρμογής του Χάρτη εμπίπτει και διαδικασία για την κήρυξη εκτελεστών, κατά τα άρθρα 38 επ. του κανονισμού 44/2001 (1), αποφάσεων που εκδόθηκαν σε κράτος μέλος;

α)

Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως, καλύπτει η αρχή της αποτελεσματικής ένδικης προστασίας που καθιερώνεται με το άρθρο 47 του Χάρτη την αξίωση απαλλαγής από την καταβολή δικαστικών εξόδων, ιδίως κατ’ αποκοπήν τέλους καταβλητέου κατά την κατάθεση ενδίκου μέσου ή/και τελών για την παράσταση δικηγόρου στην αναφερόμενη στο πρώτο ερώτημα διαδικασία;

β)

Ισχύει το ίδιο και για την ακολουθητέα κατά το εσωτερικό δίκαιο διαδικασία εκτελέσεως, ή τουλάχιστον για τη διαδικασία ενδίκου μέσου που αφορά συγχρόνως και την εκτέλεση, όταν το δικαστήριο αποφάνθηκε με μια απόφαση από κοινού επί της αιτήσεως κηρύξεως εκτελεστότητας και επί της αιτήσεως εκτελέσεως;

Προκύπτει αξίωση για δικαστική αρωγή (ευεργέτημα πενίας) υπό την προεκτεθείσα έννοια, τουλάχιστον επικουρικώς, από το άρθρο 43, παράγραφος 1, του κανονισμού 44/2001 και/ή το άρθρο 6, παράγραφος 1, της ΕΣΔΑ, σε περίπτωση που το εσωτερικό δίκαιο θεσπίζει υποχρεωτική παράσταση δικηγόρου για την άσκηση του προβλεπομένου ενδίκου βοηθήματος (συγκεκριμένα εφέσεως);

(1) Κανονισμός (ΕΚ) 44/2001 του Συμβουλίου, της 22ας Δεκεμβρίου 2000, για τη διεθνή δικαιοδοσία, την αναγνώριση και την εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις (EE L 12, σ. 1).

30.6.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 194/9

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Employment Tribunal Newcastle upon Tyne (Ηνωμένο Βασίλειο) στις 3 Απριλίου 2012 — C.D. κατά S.T.

(Υπόθεση C-167/12)

2012/C 194/15

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Αιτούν δικαστήριο

Employment Tribunal Newcastle upon Tyne

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ενάγουσα: C.D.

Εναγόμενο: S.T.

Προδικαστικά ερωτήματα

Σε καθένα από τα κάτωθι ερωτήματα:

α)	Ο όρος «κατά νόμο μητέρα που αποκτά τέκνο βάσει συμφωνίας παρένθετης μητρότητας» αφορά την περίπτωση στην οποία η κατά νόμο μητέρα είναι εργαζόμενη και δεν κατέστη, σε κανένα κρίσιμο χρονικό σημείο, έγκυος ή δεν γέννησε η ίδια το τέκνο.

β)

Ο όρος «κυοφόρος μητέρα» αφορά την περίπτωση στην οποία η γυναίκα που χαρακτηρίζεται ως τέτοια κυοφόρησε και γέννησε το τέκνο κατόπιν αιτήματος της κατά νόμο μητέρας.

Παρέχει το άρθρο 1, παράγραφος 1, και/ή το άρθρο 2, στοιχείο γ', και/ή το άρθρο 8, παράγραφος 1, και/ή το άρθρο 11, παράγραφος 2, στοιχείο β', της οδηγίας 92/85/ΕΟΚ (1) περί των εγκύων εργαζομένων, στην κατά νόμο μητέρα που αποκτά τέκνο βάσει συμφωνίας παρένθετης μητρότητας το δικαίωμα να λάβει άδεια μητρότητας;

Παρέχει η οδηγία 92/85/ΕΟΚ περί των εγκύων εργαζομένων στην κατά νόμο μητέρα που αποκτά τέκνο βάσει συμφωνίας παρένθετης μητρότητας το δικαίωμα να λάβει άδεια μητρότητας, στην περίπτωση που αυτή:

α)	μπορεί να θηλάσει το τέκνο μετά τη γέννησή του και/ή

β)	θηλάζει όντως το τέκνο μετά τη γέννησή του;

Συνιστά παράβαση του άρθρου 14, σε συνδυασμό με το άρθρο 2, παράγραφος 1, στοιχείο α' και/ή στοιχείο β', και/ή το άρθρο 2, παράγραφος 2, στοιχείο γ', της οδηγίας 2006/54/ΕΚ (2) για την ίση μεταχείριση στην εργασία και στην απασχόληση, η άρνηση του εργοδότη να χορηγήσει άδεια μητρότητας στην κατά νόμο μητέρα που αποκτά τέκνο βάσει συμφωνίας παρένθετης μητρότητας;

Λαμβανομένης υπόψη της σχέσεως μεταξύ της εργαζομένης και της κυοφόρου μητέρας, συνιστά ενδεχομένως παράβαση του άρθρου 14, σε συνδυασμό με το άρθρο 2, παράγραφος 1, στοιχείο α' και/ή στοιχείο β', και/ή το άρθρο 2, παράγραφος 2, στοιχείο γ', της οδηγίας 2006/54/ΕΚ για την ίση μεταχείριση στην εργασία και στην απασχόληση, η άρνηση χορηγήσεως άδειας μητρότητας στην κατά νόμο μητέρα που αποκτά τέκνο βάσει συμφωνίας παρένθετης μητρότητας;

Λαμβανομένης υπόψη της σχέσεως μεταξύ της κατά νόμο μητέρας και της κυοφόρου μητέρας, συνιστά ενδεχομένως παράβαση του άρθρου 14, σε συνδυασμό με το άρθρο 2, παράγραφος 1, στοιχείο α' και/ή στοιχείο β', και/ή το άρθρο 2, παράγραφος 2, στοιχείο γ', της οδηγίας 2006/54/ΕΚ για την ίση μεταχείριση στην εργασία και στην απασχόληση, η λιγότερο ευνοϊκή μεταχείριση της κατά νόμο μητέρας που αποκτά τέκνο βάσει συμφωνίας παρένθετης μητρότητας;

6)	Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο τέταρτο ερώτημα, αρκεί η ιδιότητα της κατά νόμο μητέρας ως τέτοιας προκειμένου να της αναγνωριστεί δικαίωμα σε άδεια μητρότητας με δεδομένη της σχέση της με την κυοφόρο μητέρα;

Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως σε οποιοδήποτε από τα τέσσερα πρώτα ερωτήματα:

7.1	Έχουν οι κρίσιμες διατάξεις της οδηγίας 92/85/ΕΟΚ περί των εγκύων εργαζομένων άμεσο αποτέλεσμα, και

7.2	Έχουν οι κρίσιμες διατάξεις της οδηγίας 2006/54/ΕΚ για την ίση μεταχείριση στην εργασία και στην απασχόληση άμεσο αποτέλεσμα;

(1) Οδηγία 92/85/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 19ης Οκτωβρίου 1992 σχετικά με την εφαρμογή μέτρων που αποβλέπουν στη βελτίωση της υγείας και της ασφάλειας κατά την εργασία των εγκύων, λεχώνων και γαλουχουσών εργαζομένων (δέκατη ειδική οδηγία κατά την έννοια του άρθρου 16, παράγραφος 1, της οδηγίας 89/391/ΕΟΚ) (EE L 348, σ. 1).

(2) Οδηγία 2006/54/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 5ης Ιουλίου 2006, για την εφαρμογή της αρχής των ίσων ευκαιριών και της ίσης μεταχείρισης ανδρών και γυναικών σε θέματα εργασίας και απασχόλησης (αναδιατύπωση) (EE L 204, σ. 23).

30.6.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 194/10

Αναίρεση που άσκησε στις 5 Απριλίου 2012 η EI du Pont de Nemours and Company κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (έβδομο τμήμα) στις 2 Φεβρουαρίου 2012, στην υπόθεση T-76/08, EI du Pont de Nemours and Company κ.λπ. κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής

(Υπόθεση C-172/12 P)

2012/C 194/16

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: EI du Pont de Nemours and Company (εκπρόσωποι: J. Boyce, A. Lyle-Smythe, Solicitors)

Λοιποί διάδικοι κατ’ αναίρεση: DuPont Performance Elastomers LLC, DuPont Performance Elastomers SA, Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα της αναιρεσείουσας

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—	να αναιρέσει την απόφαση που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο επί της υποθέσεως T-76/08, καθόσον επικύρωσε τη διαπίστωση της Επιτροπής περί του ότι η αναιρεσείουσα μετείχε στην παράβαση και όφειλε να καταβάλει πρόστιμο·

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Οι λόγοι αναιρέσεως που προβάλλει η αναιρεσείουσα συνίστανται στο ότι το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε νομική πλάνη κρίνοντας την αναιρεσείουσα υπεύθυνη για τις παραβάσεις της DuPont Dow Elastomers (στο εξής: DDE). Καθόσον γίνει δεκτός, ο λόγος αυτός αναιρέσεως συνεπάγεται ότι:

—	όσον αφορά το χρονικό διάστημα προ της ιδρύσεως της DDE (όταν η επιχείρηση ελαστικού χλωροπρενίου ανήκε στην αναιρεσείουσα), το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε νομική πλάνη μη κρίνοντας ότι η Επιτροπή επέβαλε εκπροθέσμως πρόστιμο στην αναιρεσείουσα για τη συμμετοχή των θυγατρικών της στην παράβαση και

—

καθόσον η Επιτροπή επέβαλε πρόστιμο εκπροθέσμως και δεν απέδειξε έννομο συμφέρον για την έκδοση αποφάσεως κατά της αναιρεσείουσας, το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε νομική πλάνη κρίνοντας ότι η αναιρεσείουσα έφερε ευθύνη για τη συμμετοχή των θυγατρικών της στην παράβαση κατά το χρονικό διάστημα προ της ιδρύσεως της DDE.

30.6.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 194/10

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Finanzgericht München (Γερμανία) στις 13 Απριλίου 2012 — Sandler AG κατά Hauptzollamt Regensburg

(Υπόθεση C-175/12)

2012/C 194/17

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Finanzgericht München

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα: Sandler AG

Καθού: Hauptzollamt Regensburg

Προδικαστικά ερωτήματα

Έχει το άρθρο 889, παράγραφος 1, δεύτερη περίπτωση, του κανονισμού εφαρμογής του κοινοτικού τελωνειακού κώδικα (ΚΤΚ) (1) την έννοια ότι ρυθμίζει μόνο την περίπτωση αιτήσεως επιστροφής, στην οποία ένα εμπόρευμα είχε τεθεί μεν καταρχάς σε ελεύθερη κυκλοφορία με την εφαρμογή δασμολογικού συντελεστή προβλεπόμενου για τρίτα κράτη, αλλά αποδείχθηκε εκ των υστέρων ότι, κατά το χρονικό σημείο της αποδοχής της διασαφήσεως στο τελωνείο, ίσχυε μειωμένος ή μηδενικός δασμός (εν προκειμένω προτιμησιακός δασμός), ο οποίος όμως κατά την υποβολή της αιτήσεως επιστροφής είχε παύσει να ισχύει, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να αντιταχθεί στον ενδιαφερόμενο κατά τον χρόνο υποβολής αιτήσεως επιστροφής δασμών η λήξη ενός περιορισμένου χρονικά προτιμησιακού καθεστώτος εφόσον κατά τον εκτελωνισμό εφαρμόστηκε ο προτιμησιακός δασμός και μόνον κατόπιν εκ των υστέρων ελέγχου της διοικήσεως αποφασίστηκε ότι δεν ισχύει η προτίμηση και επιβλήθηκε ο προβλεπόμενος για τρίτα κράτη δασμός;

Όταν το κράτος εξαγωγής έχει θέσει στο πιστοποιητικό κυκλοφορίας EUR.1 σφραγίδα διαφορετική από αυτήν που έχει κοινοποιηθεί ως υπόδειγμα σφραγίδας στην Επιτροπή, έχουν τα άρθρα 16, παράγραφος 1, στοιχείο β', και 32, του πρωτοκόλλου 1 του παραρτήματος V της συμφωνίας του Κοτονού (2) την έννοια ότι οι τελωνειακές αρχές του κράτους εισαγωγής δύνανται να θεωρήσουν, σε περίπτωση αμφιβολίας, τη διαφορά αυτή ως τυπικό ελάττωμα κατά την έννοια του άρθρου 16, παράγραφος 1, στοιχείο β', του πρωτοκόλλου 1 του παραρτήματος V της συμφωνίας του Κοτονού, με συνέπεια να κηρύσσεται άκυρο το πιστοποιητικό κυκλοφορίας EUR.1 χωρίς να απαιτείται παρέμβαση της τελωνειακής αρχής του κράτους εξαγωγής;

Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο δεύτερο ερώτημα:

α)

Εφαρμόζεται το άρθρο 16, παράγραφος 1, στοιχείο β', του πρωτοκόλλου 1 του παραρτήματος V της συμφωνίας του Κοτονού, ακόμη και στην περίπτωση στην οποία το τυπικό ελάττωμα δεν διαπιστώνεται αμέσως κατά την εισαγωγή, αλλά εντοπίζεται για πρώτη φορά κατά το μεταγενέστερο εκ των υστέρων έλεγχο ο οποίος διενεργείται από την τελωνειακή αρχή;

β)

Μπορεί να ερμηνευθεί το άρθρο 16, παράγραφοι 4 και 5, του πρωτοκόλλου 1 του παραρτήματος V της συμφωνίας του Κοτονού υπό την έννοια ότι τυπικό ελάττωμα θεραπεύεται όταν σε εκ των υστέρων εκδοθέν πιστοποιητικό κυκλοφορίας εμπορευμάτων EUR.1 δεν γίνεται μεν ρητώς αναφορά, στη θέση «Παρατηρήσεις», σε μία από τις προβλεπόμενες στο άρθρο 16, παράγραφος 4, του πρωτοκόλλου 1 της συμφωνίας του Κοτονού, ενδείξεις, αλλά περιλαμβάνεται ένδειξη με την οποία υποδηλώνεται ότι το πιστοποιητικό προτιμησιακού καθεστώτος έχει εκδοθεί εκ των υστέρων;

Σε περίπτωση αρνητικής απαντήσεως στο δεύτερο ερώτημα:

Σε περίπτωση κατά την οποία τα αρχικώς χρησιμοποιηθέντα από τις τελωνειακές αρχές του κράτους εισαγωγής πιστοποιητικά κυκλοφορίας EUR.1 δεν μπορούσαν να ακυρωθούν χωρίς την παρέμβαση των τελωνειακών αρχών του κράτους εξαγωγής, έχει το άρθρο 236, παράγραφος 1, του ΤΚ (3), την έννοια ότι οι εισαγωγικοί δασμοί δεν οφείλονταν νομίμως και ότι, ως εκ τούτου, είναι αδικαιολόγητη η εκ των υστέρων είσπραξή τους βάσει του άρθρου 220, παράγραφος 1, του ΤΚ;

Όταν υποβάλλεται μετέπειτα ένα εκ των υστέρων εκδοθέν πιστοποιητικό κυκλοφορίας EUR.1, κατά το άρθρο 16, του πρωτοκόλλου 1 του παραρτήματος V της συμφωνίας του Κοτονού, καθίσταται δυνατή η επιστροφή εκ των υστέρων επιβληθέντος και καταβληθέντος εισαγωγικού δασμού, κατά το άρθρο 889 του κανονισμού εφαρμογής του ΚΤΚ, μόνο σε περίπτωση που ο προτιμησιακός δασμός ίσχυε ακόμη κατά το χρονικό σημείο υποβολής της αιτήσεως επιστροφής;

(1) Κανονισμός (ΕΟΚ) 2454/93 της Επιτροπής της 2ας Ιουλίου 1993 για τον καθορισμό ορισμένων διατάξεων εφαρμογής του κανονισμού (ΕΟΚ) 2913/92 του Συμβουλίου για τη θέσπιση του κοινοτικού τελωνειακού κώδικα (EE L 253, σ. 1), όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό (ΕΚ) 214/2007 της Επιτροπής, της 28ης Φεβρουαρίου 2007, για τροποποίηση του κανονισμού (ΕΟΚ) 2454/93 για τον καθορισμό ορισμένων διατάξεων εφαρμογής του κανονισμού (ΕΟΚ) 2913/92 του Συμβουλίου, περί θεσπίσεως Κοινοτικού Τελωνειακού Κώδικα (ΕΕ L 62, σ. 6).

(2) 2000/483/EK: Συμφωνία εταιρικής σχέσης μεταξύ των μελών της ομάδας των κρατών της Αφρικής, της Καραϊβικής και του Ειρηνικού, αφενός, και της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και των κρατών μελών αυτής, αφετέρου, που υπογράφηκε στην Κοτονού στις 23 Ιουνίου 2000 (ΕΕ L 317, σ. 3).

(3) Κανονισμός (ΕΟΚ) 2913/92 του Συμβουλίου, της 12ης Οκτωβρίου 1992, περί θεσπίσεως κοινοτικού τελωνειακού κώδικα (ΕΕ L 302, σ. 1).

30.6.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 194/11

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Administrativen sad Sofia-grad (Βουλγαρία) στις 16 Απριλίου 2012 — Stoilov i Ko EOOD κατά Nachalnik na Mitnitsa Stolichna

(Υπόθεση C-180/12)

2012/C 194/18

Γλώσσα διαδικασίας: η βουλγαρική

Αιτούν δικαστήριο

Administrativen sad Sofia-grad

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα: Stoilov i Ko EOOD

Καθού: Nachalnik na Mitnitsa Stolichna

Προδικαστικά ερωτήματα

Πρέπει το προϊόν — τυλιγμένες σε ρολά λωρίδες από μη υφασμένο υλικό (φλις) για την παραγωγή παραπετασμάτων (ρολών) εσωτερικού χώρου — να υπαχθεί, για τους σκοπούς της δασμολογικής κατατάξεως βάσει της Συνδυασμένης Ονοματολογίας 2009, η οποία περιλαμβάνεται στο παράρτημα I του κανονισμού (ΕΚ) 1031/2008 της Επιτροπής, της 19ης Σεπτεμβρίου 2008, για τροποποίηση του παραρτήματος I του κανονισμού (ΕΟΚ) 2658/87 του Συμβουλίου, για τη δασμολογική και στατιστική ονοματολογία και το κοινό δασμολόγιο, καθώς και το κοινό δασμολόγιο (1), σύμφωνα με τις ιδιότητες του προϊόντος ως «υφάσματος» στον κωδικό ΣΟ 5407 61 30 ή, σύμφωνα με τον μοναδικό σκοπό χρήσεώς του — ως παραπετάσματος (ρολού) εσωτερικού χώρου –στον κωδικό ΣΟ 6303 92 10, οπότε θα πρέπει να συνεκτιμηθούν τα εξής:

α)

η έννοια «πλεκτά είδη» της σημειώσεως 7 του κεφαλαίου 63 («Άλλα έτοιμα υφαντουργικά είδη. Συνδυασμοί. Μεταχειρισμένα ενδύματα και άλλα μεταχειρισμένα είδη και ράκη») του τμήματος XI («Υφαντικές ύλες και τεχνουργήματα από αυτές τις ύλες») της Συνδυασμένης Ονοματολογίας 2009, ερμηνευόμενη σε συνδυασμό με το [Μέρος A] σημείο 2, στοιχείο α', των Γενικών Κανόνων της Ονοματολογίας που αφορούν τις έννοιες «μη πλήρες ή τελειωμένο» είδος, λαμβανομένων παράλληλα υπόψη της περιπτώσεως του στοιχείου γ' της σημειώσεως 7, των ιδιοτήτων του επίδικου προϊόντος και της δυνατότητας παρασκευής από αυτό ενός μόνον τελικού προϊόντος,

β)

το ζήτημα εάν η έννοια «υφάσματα» του κεφαλαίου 54, διάκριση 5407 61 30 της Συνδυασμένης Ονοματολογίας 2009, περιλαμβάνει τις υφασμάτινες λωρίδες οι οποίες, όπως και το τελικό προϊόν που αποτελεί τον μόνο σκοπό χρήσεώς τους –παραπετάσματα (ρολά) εσωτερικού χώρου–, διαθέτουν και σταθεροποιημένες άκρες κατά μήκος, και δη με δεδομένη τη ρητή μνεία του προϊόντος αυτού στη διάκριση 6303 92 10 της Ονοματολογίας;

Υφίσταται εύλογος λόγος για να γίνει δεκτό ότι ο διασαφηστής και υπόχρεος λόγω της εισαγωγής εμπορευμάτων απέκτησε δικαιολογημένη εμπιστοσύνη περί της δασμολογικής κατατάξεως του προϊόντος και ότι δυνάμει του άρθρου 71, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΟΚ) 2913/92 του Συμβουλίου, της 12ης Οκτωβρίου 1992, περί θεσπίσεως κοινοτικού τελωνειακού κώδικα (2), καθώς και υπό το πρίσμα της αρχής της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης, πρέπει να εφαρμοστεί η αναγραφόμενης στη διασάφηση δασμολογική κλάση του προϊόντος, στην περίπτωση που βάσει των πραγματικών περιστατικών της κύριας υποθέσεως κατά τον χρόνο υποβολής της διασαφήσεως συνέτρεχαν οι ακόλουθες προϋποθέσεις:

α)

σε σχέση με προηγούμενη διασάφηση πανομοιότυπων εμπορευμάτων της ίδιας δασμολογικής κλάσεως δεν ελήφθησαν δείγματα προς ανάλυση από τις τελωνειακές αρχές βάσει προβλεπόμενου από πρωτόκολλο ελέγχου εμπορευμάτων, περιλαμβανομένου του ελέγχου ως προς τη δασμολογική κατάταξη, και συνήχθη το συμπέρασμα ότι τα εμπορεύματα συνέπιπταν με τα αναγραφόμενα στη διασάφηση,

β)

δεν υπήρξε επιγενόμενος έλεγχος μετά από τη χορήγηση της αδείας παραλαβής των εμπορευμάτων στο πλαίσιο πέντε άλλων προγενέστερων διασαφήσεων που αφορούσαν τα ίδια προϊόντα της αυτής δασμολογικής κλάσεως, και δη τόσο πριν όσο και μετά από την ημερομηνία του πρωτοκόλλου επί του δασμολογικού ελέγχου στο πλαίσιο του οποίου διαπιστώθηκε ότι η δασμολογική κλάση ήταν η ορθή;

Πρέπει το άρθρο 243, παράγραφος 1, του κανονισμού 2913/92 να ερμηνευθεί, ενόψει της τήρησης της αρχής της τελεσιδικίας, ότι προσφυγή μπορεί να ασκηθεί μόνον κατά της πράξεως του άρθρου 232, παράγραφος 1, στοιχείο α', του κανονισμού αυτού, εφόσον η πράξη αυτή εκδόθηκε λόγω μη εμπρόθεσμης πληρωμής, με αυτήν βεβαιώθηκε ταυτοχρόνως το ποσό του εισαγωγικού δασμού και η πράξη αυτή αποτελεί, βάσει του εθνικού δικαίου του κράτους μέλους εκτελεστό τίτλο για την είσπραξη των δασμών;

Πρέπει το άρθρο 41, παράγραφος 2, στοιχείο α', και το άρθρο 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης να ερμηνευθούν υπό την έννοια ότι, στην περίπτωση που ένα αίτημα κινήσεως αποδεικτικής διαδικασίας μέσω ανεξάρτητης πραγματογνωμοσύνης, το οποίο υπέβαλε ο υπόχρεος μετά την ενημέρωσή του κατ’ άρθρον 221, παράγραφος 1, του κανονισμού 2913/92, δεν έχει ρητώς κριθεί από την τελωνειακή αρχή ούτε έχει εξετασθεί στο σκεπτικό μεταγενέστερων αποφάσεών της, συντρέχει μη δυνάμενη να αρθεί προσβολή του δικαιώματος χρηστής διοικήσεως και του δικαιώματος άμυνας στο πλαίσιο της διοικητικής διαδικασίας, προσβολή η οποία δεν μπορεί πλέον να θεραπευθεί στο πλαίσιο της ένδικης διαδικασίας, διότι ο ενδιαφερόμενος, υπό τις περιστάσεις της κύριας δίκης, έχει τη δυνατότητα μόνο στο πλαίσιο της διαδικασίας ενώπιον του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου να αποδείξει τις ενστάσεις του κατά της δασμολογικής κατατάξεως του προϊόντος θέτοντας ερωτήματα σε ανεξάρτητο πραγματογνώμονα;

(1) ΕΕ L 291, σ. 1.

(2) ΕΕ L 302, σ. 1.

30.6.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 194/12

Αναίρεση που άσκησε στις 18 Απριλίου 2012 ο Chafiq Ayadi κατά της διατάξεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (δεύτερο τμήμα) στις 31 Ιανουαρίου 2012 στην υπόθεση T-527/09, Chafiq Ayadi κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής

(Υπόθεση C-183/12 P)

2012/C 194/19

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείων: Chafiq Ayadi (εκπρόσωπος: H.A.S. Miller, Solicitor)

Αντίδικοι κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα του αναιρεσείοντος

Ο αναιρεσείων ζητεί από το Δικαστήριο, στην περίπτωση που αμφότεροι οι λόγοι αναιρέσεως γίνουν δεκτοί:

—	να αναιρέσει τη διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 31ης Ιανουαρίου 2012,

—	να αναγνωρίσει ότι η προσφυγή ακυρώσεως δεν στερείται αντικειμένου,

—	να αναπέμψει την υπόθεση ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου προκειμένου αυτό να αποφανθεί επί της αιτήσεως ακυρώσεως,

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα της παρούσας διαδικασίας και στα έξοδα στα οποία αυτός υποβλήθηκε ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου προκειμένου να αντικρούσει το αίτημα της Επιτροπής να αναγνωρισθεί ότι η προσφυγή ακυρώσεως στερούνταν αντικειμένου.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της αιτήσεώς του αναιρέσεως, ο αναιρεσείων προβάλλει δύο λόγους αναιρέσεως:

Το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο καθόσον:

α)	δεν ζήτησε από τον Γενικό Εισαγγελέα να αναπτύξει προτάσεις, και/ή

β)	δεν κάλεσε τον αναιρεσείοντα να υποβάλλει παρατηρήσεις όσον αφορά τη διεξαγωγή προφορικής διαδικασίας, και/ή

γ)	δεν προχώρησε στην προφορική διαδικασία όσον αφορά το ζήτημα κατά πόσον η προσφυγή ακυρώσεως στερούνταν αντικειμένου.

B.	Το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο κρίνοντας ότι ο αναιρεσείων δεν αντλούσε όφελος από την προσφυγή ακυρώσεως.

30.6.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 194/13

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Consiglio di Stato (Ιταλία) στις 23 Απριλίου 2012 — SFIR κατά AGEA και Ministero delle Politiche Agricole, Alimentari e Forestali

(Υπόθεση C-187/12)

2012/C 194/20

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Consiglio di Stato

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Εκκαλούσα: SFIR — Società fondiaria industriale romagnola SpA

Εφεσίβλητοι: Agenzia per le Erogazioni in Agricoltura (AGEA), Ministero delle Politiche Agricole, Alimentari e Forestali

Προδικαστικά ερωτήματα

Ζητείται από το Δικαστήριο να διευκρινίσει αν η πλήρης διάλυση των εγκαταστάσεων παραγωγής ζαχάρεως, ισογλυκόζης ή σιροπιού ινουλίνης, κατά το άρθρο 3 του κανονισμού (ΕΚ) 320/2006 του Συμβουλίου (1), τους λεπτομερείς κανόνες εφαρμογής του οποίου καθορίζει ο κανονισμός (ΕΚ) 968/2006 της Επιτροπής (2), έχει την έννοια ότι ως εγκαταστάσεις προς διάλυση νοούνται μόνον οι αναγκαίες για την παραγωγή εγκαταστάσεις, όπως ορίζει ρητώς το εν λόγω άρθρο 3 του κανονισμού του Συμβουλίου, συμφώνως προς τον οποίο πρέπει να ερμηνεύεται ο κανονισμός της Επιτροπής, επί ποινή ακυρότητάς του. Στο πλαίσιο αυτό, το αιτούν δικαστήριο ζητεί από το Δικαστήριο να αποφανθεί ότι, κατά τα προαναφερθέντα άρθρα 3 του κανονισμού 320/2006 του Συμβουλίου και 4 του κανονισμού 968/2006 της Επιτροπής, ως εγκαταστάσεις προς διάλυση νοούνται μόνον οι εγκαταστάσεις που προορίζονται για την παραγωγή ζαχάρεως, ισογλυκόζης ή σιροπιού ινουλίνης, καθώς και οι λοιπές εγκαταστάσεις, κατά την έννοια του άρθρου 4, στοιχείο γ', του κανονισμού 968/2006, μεταξύ των οποίων οι εγκαταστάσεις συσκευασίας οι οποίες είτε έχουν περιπέσει σε αχρησία είτε πρέπει να κατεδαφισθούν για περιβαλλοντικούς λόγους, και ότι, ως εκ τούτου, οι εγκαταστάσεις που δεν συνδέονται με την παραγωγή ζαχάρεως, ισογλυκόζης ή σιροπιού ινουλίνης και δεν έχουν περιπέσει σε αχρησία, αλλά χρησιμοποιούνται για άλλες δραστηριότητες, όπως είναι εν προκειμένω η δραστηριότητα packaging, και οι οποίες δεν πρέπει οπωσδήποτε να κατεδαφιστούν για περιβαλλοντικούς λόγους μπορούν να διατηρηθούν ως μη υποκείμενες στην υποχρέωση διάλυσης εγκαταστάσεων κατά τους εν λόγω κοινοτικούς κανονισμούς.

(1) ΕΕ L 58, σ. 42.

(2) ΕΕ L 176, σ. 32.

30.6.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 194/13

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Consiglio di Stato (Ιταλία) στις 23 Απριλίου 2012 — Italia Zuccheri SpA και CO.PRO.B κατά AGEA και Ministero delle Politiche Agricole, Alimentari e Forestali

(Υπόθεση C-188/12)

2012/C 194/21

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Consiglio di Stato

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Εκκαλούσες: Italia Zuccheri SpA και Cooperativa Produttori Bieticoli rl (CO.PRO.B)

Εφεσίβλητοι: Agenzia per le Erogazioni in Agricoltura (AGEA), Ministero delle Politiche Agricole, Alimentari e Forestali

Προδικαστικά ερωτήματα

Πρέπει στα άρθρα 3 και 4 του κανονισμού (ΕΚ) 320/2006 του Συμβουλίου, της 20ής Φεβρουαρίου 2006 (1), και στο άρθρο 4 του κανονισμού (ΕΚ) 968/2006 της Επιτροπής, της 27ης Ιουνίου 2006 (2), να δοθεί η ερμηνεία ότι ο όρος «εγκαταστάσεις παραγωγής» δεν καλύπτει τις εγκαταστάσεις που οι επιχειρήσεις παραγωγής ζαχάρεως χρησιμοποιούν για την αποθήκευση, τον εγκιβωτισμό ή τη συσκευασία της ζαχάρεως με σκοπό την εμπορία της και ότι, συνεπώς, στις περιπτώσεις εγκαταστάσεων όπως τα σιλό απαιτείται εξέταση κατά περίπτωση, προκειμένου να εξακριβώνεται αν οι εν λόγω εγκαταστάσεις συνδέονται με τη «γραμμή παραγωγής» ή, αντιθέτως, με άλλες δραστηριότητες και όχι με την παραγωγή;

Πρέπει, ειδικότερα, στο άρθρο 4 του κανονισμού (ΕΚ) 968/2006 της Επιτροπής, της 27ης Ιουνίου 2006, να δοθεί η ερμηνεία ότι οι εγκαταστάσεις που –όπως τα σιλό– χρησιμοποιούνται από τις επιχειρήσεις παραγωγής ζαχάρεως για την αποθήκευση, τον εγκιβωτισμό ή τη συσκευασία της ζαχάρεως με αποκλειστικό σκοπό την εμπορία της, η οποία είναι ανεξάρτητη από τη διαδικασία της παραγωγής, διέπονται από το στοιχείο γ' του εν λόγω άρθρου και όχι από τα στοιχεία α' και β', σύμφωνα με το γράμμα και τους σκοπούς του κανονισμού 320/2006 και του κανονισμού 968/2006, και ειδικότερα της τετάρτης αιτιολογικής σκέψεως του τελευταίου;

Επικουρικώς: Είναι το άρθρο 4 του κανονισμού (ΕΚ) 968/2006 της Επιτροπής, της 27ης Ιουνίου 2006, υπό το πρίσμα των άρθρων 3 και 4 του κανονισμού (ΕΚ) 320/2006 του Συμβουλίου, της 20ής Φεβρουαρίου 2006, και των υπέρτερης ισχύος κανόνων και αρχών του πρωτογενούς κοινοτικού δικαίου, ανίσχυρο, εφόσον ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι μεταξύ των εγκαταστάσεων τις οποίες αναφέρουν τα στοιχεία α' και β' της παραγράφου του 1 περιλαμβάνονται και οι εγκαταστάσεις που οι επιχειρήσεις παραγωγής ζαχάρεως χρησιμοποιούν για την αποθήκευση, τον εγκιβωτισμό ή τη συσκευασία της ζαχάρεως με σκοπό την εμπορία της, δεδομένου ότι είναι σαφές ότι σκοπός του κανονισμού 320/2006 είναι η συρρίκνωση της παραγωγικής ικανότητας της επιχειρήσεως παραγωγής ζαχάρεως και όχι ο αποκλεισμός της δυνατότητας δραστηριοποιήσεώς της στον τομέα της αμιγούς εμπορίας ζαχάρεως παραγόμενης εντός των ποσοστώσεων παραγωγής άλλων επιχειρήσεων ή άλλων εγκαταστάσεων;

Όλως επικουρικώς: Είναι τα άρθρα 3 και 4 του κανονισμού (ΕΚ) 320/2006 του Συμβουλίου, της 20ής Φεβρουαρίου 2006, και το άρθρο 4 του κανονισμού (ΕΚ) 968/2006 της Επιτροπής, της 27ης Ιουνίου 2006, έγκυρα υπό το πρίσμα των υπέρτερης ισχύος κανόνων και αρχών του πρωτογενούς κοινοτικού δικαίου, εφόσον ερμηνευθούν υπό την έννοια ότι ο όρος «εγκαταστάσεις παραγωγής» ή «εγκαταστάσεις που συνδέονται άμεσα με την παραγωγή» καλύπτει και τις εγκαταστάσεις που χρησιμοποιούνται από τις επιχειρήσεις παραγωγής ζαχάρεως για την αποθήκευση, τον εγκιβωτισμό ή τη συσκευασία της ζαχάρεως με σκοπό την εμπορία της;

(1) ΕΕ L 58, σ. 42.

(2) ΕΕ L 176, σ. 32.

30.6.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 194/14

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Consiglio di Stato (Ιταλία) στις 23 Απριλίου 2012 — Eridania Sadam SpA κατά AGEA και Ministero delle Politiche Agricole, Alimentari e Forestali

(Υπόθεση C-189/12)

2012/C 194/22

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Consiglio di Stato

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Εκκαλούσα: Eridania Sadam SpA.

Εφεσίβλητοι: Agenzia per le Erogazioni in Agricoltura (AGEA), Ministero delle Politiche Agricole, Alimentari e Forestali

Προδικαστικά ερωτήματα

Πρέπει στα άρθρα 3 και 4 του κανονισμού (ΕΚ) 320/2006 του Συμβουλίου, της 20ής Φεβρουαρίου 2006 (1), και στο άρθρο 4 του κανονισμού (ΕΚ) 968/2006 της Επιτροπής, της 27ης Ιουνίου 2006 (2), να δοθεί η ερμηνεία ότι ο όρος «εγκαταστάσεις παραγωγής» δεν καλύπτει τις εγκαταστάσεις που οι επιχειρήσεις παραγωγής ζαχάρεως χρησιμοποιούν για τη δραστηριότητα του packaging της ζαχάρεως με σκοπό την εμπορία της και ότι, συνεπώς, στις περιπτώσεις εγκαταστάσεων όπως τα σιλό απαιτείται εξέταση κατά περίπτωση, προκειμένου να εξακριβώνεται αν οι εν λόγω εγκαταστάσεις συνδέονται με τη «γραμμή παραγωγής» ή, αντιθέτως, με άλλες δραστηριότητες και όχι με την παραγωγή, όπως είναι η δραστηριότητα του packaging;

Επικουρικώς: Είναι το άρθρο 4 του κανονισμού (ΕΚ) 968/2006 της Επιτροπής, της 27ης Ιουνίου 2006, υπό το πρίσμα των άρθρων 3 και 4 του κανονισμού (ΕΚ) 320/2006 του Συμβουλίου, της 20ής Φεβρουαρίου 2006, και των υπέρτερης ισχύος κανόνων και αρχών του πρωτογενούς κοινοτικού δικαίου, ανίσχυρο, εφόσον ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι μεταξύ των εγκαταστάσεων τις οποίες αναφέρουν τα στοιχεία α' και β' της παραγράφου του 1 περιλαμβάνονται και οι εγκαταστάσεις που οι επιχειρήσεις παραγωγής ζαχάρεως χρησιμοποιούν για τη δραστηριότητα του packaging της ζαχάρεως με σκοπό την εμπορία της, δεδομένου ότι είναι σαφές ότι σκοπός του κανονισμού 320/2006 είναι η συρρίκνωση της παραγωγικής ικανότητας της επιχειρήσεως παραγωγής ζαχάρεως και όχι ο αποκλεισμός της δυνατότητας δραστηριοποιήσεώς της στον τομέα της αμιγούς εμπορίας ζαχάρεως παραγόμενης εντός των ποσοστώσεων παραγωγής άλλων επιχειρήσεων ή άλλων εγκαταστάσεων;

Όλως επικουρικώς: Είναι τα άρθρα 3 και 4 του κανονισμού (ΕΚ) 320/2006 του Συμβουλίου, της 20ής Φεβρουαρίου 2006, και το άρθρο 4 του κανονισμού (ΕΚ) 968/2006 της Επιτροπής, της 27ης Ιουνίου 2006, έγκυρα υπό το πρίσμα των υπέρτερης ισχύος κανόνων και αρχών του πρωτογενούς κοινοτικού δικαίου, εφόσον ερμηνευθούν υπό την έννοια ότι ο όρος «εγκαταστάσεις παραγωγής» ή «εγκαταστάσεις που συνδέονται άμεσα με την παραγωγή» καλύπτει και τις εγκαταστάσεις που χρησιμοποιούνται από τις επιχειρήσεις παραγωγής ζαχάρεως για τη δραστηριότητα του packaging της ζαχάρεως με σκοπό την εμπορία της;

(1) ΕΕ L 58, σ. 42.

(2) ΕΕ L 176, σ. 32.

30.6.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 194/14

Προσφυγή της 26ης Απριλίου 2012 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Δημοκρατίας της Βουλγαρίας

(Υπόθεση C-198/12)

2012/C 194/23

Γλώσσα διαδικασίας: η βουλγαρική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: T. Scharf, O. Beynet, S. Petrova)

Καθής: Δημοκρατία της Βουλγαρίας

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—

να αναγνωρίσει ότι η Δημοκρατία της Βουλγαρίας παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από το άρθρο 14, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΚ) 715/2009 (1), σε συνδυασμό με το άρθρο 16, παράγραφοι 1 και 2, στοιχείο β', του ίδιου αυτού κανονισμού, καθόσον δεν έθεσε στη διάθεση όλων των επιχειρηματιών τη μέγιστη δυναμικότητα του δικτύου, και ιδίως παροχές υπηρεσιών για τη δυνητική μεταφορά φυσικού αερίου στην αντίθετη κατεύθυνση,

—	να καταδικάσει τη Δημοκρατία της Βουλγαρίας στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Η Επιτροπή, με την προσφυγή της, ζητεί να αναγνωριστεί ότι η Δημοκρατία της Βουλγαρίας παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από το άρθρο 14, παράγραφος 1, σε συνδυασμό με το άρθρο 16, παράγραφοι 1 και 2, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 715/2009, τα οποία έχουν αντικαταστήσει τα άρθρα 4, παράγραφος 1, και 5, παράγραφοι 1 και 2, του κανονισμού (ΕΚ) 1775/2005.

Οι υποχρεώσεις αυτές είναι οι εξής:

—

Η κατά το άρθρο 14, παράγραφος 1, σε συνδυασμό με το άρθρο 16, παράγραφοι 1 και 2, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 715/2009 υποχρέωση να διασφαλιστεί σε όλους τους επιχειρηματίες η μέγιστη δυναμικότητα του δικτύου, και ιδίως να διασφαλιστούν παροχές υπηρεσιών για τη δυνητική μεταφορά φυσικού αερίου στην αντίθετη κατεύθυνση.

Κατά την άποψη των βουλγαρικών αρχών, η μη εκπλήρωση της παραπάνω υποχρέωσης διασφάλισης της μέγιστης δυναμικότητας οφείλεται στη μη ύπαρξη υλικής διασύνδεσης μεταξύ του συστήματος διαμετακόμισης και του εθνικού συστήματος μεταφοράς αερίου της Δημοκρατίας της Βουλγαρίας, καθώς και στις διαφορές των νομικών ρυθμίσεων που διέπουν τα συστήματα αυτά.

Ο άλλος δικαιολογητικός λόγος που επικαλούνται οι βουλγαρικές αρχές για τη μη εκπλήρωση της παραπάνω υποχρέωσης είναι ότι επί του παρόντος ισχύουν τρεις διακρατικές συμφωνίες, τις οποίες συνήψε το 1986 και το 1989 η Δημοκρατία της Βουλγαρίας με την Κυβέρνηση της ΕΣΣΔ.

Η Επιτροπή τονίζει ότι, αν η εμπορική σύμβαση που συνήφθη στις 27 Απριλίου 1998 μεταξύ της εταιρίας OOO Gazprom και της εταιρίας Bulgartransgaz EAD βάσει των εν λόγω διακρατικών συμφωνιών αποτελεί εμπόδιο για την εκπλήρωση της υποχρέωσης της Βουλγαρίας να θέσει στη διάθεση των επιχειρηματιών τη μέγιστη δυναμικότητα, το εν λόγω κράτος μέλος οφείλει, σύμφωνα με το άρθρο 351, δεύτερο εδάφιο, ΣΛΕΕ, να χρησιμοποιήσει όλα τα πρόσφορα μέσα για να άρει αυτό το πιθανό ασυμβίβαστο με τις διατάξεις του δικαίου της Ένωσης.

(1) Κανονισμός (ΕΚ) 715/2009 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 13ης Ιουλίου 2009, σχετικά με τους όρους πρόσβασης στα δίκτυα μεταφοράς φυσικού αερίου και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1775/2005 (ΕΕ L 211, σ. 36).

30.6.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 194/15

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Corte di Appello di Roma (Ιταλία) στις 3 Μαΐου 2012 — Martini SpA κατά Ministero delle Attivitá Produttive

(Υπόθεση C-211/12)

2012/C 194/24

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Corte di Appello di Roma

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Εκκαλούσα: Martini SpA

Εφεσίβλητο: Ministero delle Attivitá Produttive

Προδικαστικά ερωτήματα

Πρέπει το άρθρο 35 του κανονισμού (ΕΚ) 1291/2000 της Επιτροπής, της 9ης Ιουνίου 2000 (1), να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι η κύρωση την οποία προβλέπει και η οποία έγκειται στην κατάπτωση του συνόλου της εγγυήσεως που επιβάλλεται στις κοινοτικές επιχειρήσεις οι οποίες διαθέτουν πιστοποιητικό εισαγωγής/εξαγωγής για προϊόν υπαγόμενο στην κοινή οργάνωση της αγοράς στον τομέα των σιτηρών έχει ως κύριο στόχο να αποθαρρυνθεί η μη τήρηση εκ μέρους των εν λόγω επιχειρήσεων κύριας υποχρεώσεως (όπως η πραγματική εισαγωγή ή εξαγωγή των σιτηρών που αναφέρονται στον οικείο τίτλο) την οποία υποχρεούνται να τηρούν σε σχέση με την πράξη για την οποία εκδόθηκε ο τίτλος και συνεστήθη η σχετική εγγύηση;

Πρέπει οι διατάξεις του άρθρου 35, παράγραφος 4, του κανονισμού (ΕΚ) 1291/2000, κατά το μέρος που προβλέπουν τις προθεσμίες και τους όρους αποδεσμεύσεως της εγγυήσεως η οποία συνιστάται επ’ ευκαιρία της εκδόσεως πιστοποιητικού εισαγωγής, να ερμηνευθούν υπό την έννοια ότι, σε περίπτωση μη τηρήσεως δευτερεύουσας υποχρεώσεως, η οποία έγκειται ιδίως στην εκπρόθεσμη προσκόμιση των αποδείξεων ορθής ολοκληρώσεως της εισαγωγής (και στη συνακόλουθη καθυστερημένη υποβολή της σχετικής αιτήσεως αποδεσμεύσεως της συσταθείσας εγγυήσεως), το ποσό της επιβαλλόμενης κυρώσεως πρέπει να καθοριστεί ανεξαρτήτως του ποσού της εγγυήσεως της οποίας πρέπει να διαταχθεί η συνολική κατάπτωση σε περίπτωση μη τηρήσεως κύριας υποχρεώσεως σχετικής με την ίδια πράξη εισαγωγής, και ιδίως με αναφορά στο κανονικό ποσό εγγυήσεως που είναι εφαρμοστέο για όλες τις εισαγωγές προϊόντων αυτού του είδους που πραγματοποιούνται κατά την περίοδο αναφοράς;

Πρέπει το άρθρο 35, παράγραφος 4, στοιχείο γ', του προαναφερθέντος κανονισμού (ΕΚ) 1291/2000 της Επιτροπής, καθόσον ορίζει ότι «[…] στην περίπτωση κατά την οποία για ένα ορισμένο προϊόν, υπάρχουν πιστοποιητικά τα οποία προβλέπουν διαφορετικά ποσοστά εγγύησης, για τον υπολογισμό του ποσού που καταπίπτει χρησιμοποιείται ως βάση το χαμηλότερο ποσοστό που εφαρμόζεται κατά την εισαγωγή […]», να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι, στην περίπτωση κατά την οποία εισαγωγή σιτηρών ολοκληρωθεί κανονικώς από κοινοτική επιχείρηση, το ποσό της επιβαλλόμενης κυρώσεως για τη μη τήρηση της προβλεπόμενης προθεσμίας προσκομίσεως αποδείξεων σχετικά με την πραγματοποίηση της εισαγωγής στο εσωτερικό της Ευρωπαϊκής Κοινότητας πρέπει να υπολογίζεται με αναφορά στη μειωμένη εγγύηση που ίσχυε κατά την περίοδο κατά την οποία πραγματοποιήθηκε η εισαγωγή του προϊόντος, ανεξαρτήτως των συγκεκριμένων συνθηκών επιβολής του δασμού (όπως υποστηρίζει η εταιρία Martini) ή μόνον εφόσον ισχύουν οι εν λόγω συγκεκριμένες συνθήκες (όπως υποστηρίζει το ιταλικό Δημόσιο);

(1) EE L 152, σ. 1.

30.6.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 194/16

Αναίρεση που άσκησε στις 8 Μαΐου 2012 το Land Burgenland κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (έκτο τμήμα) στις 28 Φεβρουαρίου 2012 στις συνεκδικασθείσες υποθέσεις T-268/08 και T-281/08, Land Burgenland κατά Δημοκρατίας της Αυστρίας και Ευρωπαϊκής Επιτροπής

(Υπόθεση C-214/12 P)

2012/C 194/25

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Αναιρεσείον: Land Burgenland (εκπρόσωποι: U. Soltész και P. Melcher, δικηγόροι, επικουρούμενοι από τον A. Egger, δικηγόρο)

Αντίδικοι κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Δημοκρατία της Αυστρίας

Αιτήματα του αναιρεσείοντος

Το αναιρεσείον ζητεί από το Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου, της 28ης Φεβρουαρίου 2012, στις συνεκδικασθείσες υποθέσεις Τ-268/08 και Τ-281/08·

—

να αποφανθεί το ίδιο οριστικώς επί της ένδικης διαφοράς και να ακυρώσει την απόφαση 2008/719/ΕΚ της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, της 30ής Απριλίου 2008, περί της κρατικής ενισχύσεως C-56/06 (ex NN 77/06) της Αυστρίας στο πλαίσιο της ιδιωτικοποιήσεως της Bank Burgenland (ΕΕ 2008, L 239, σ. 32) και να καταδικάσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου και του Δικαστηρίου δικαστικά έξοδα·

—	επικουρικώς, ως προς το δεύτερο αίτημα, να αναπέμψει την υπόθεση στο Γενικό Δικαστήριο, δεσμευομένου από την κρίση του Δικαστηρίου επί του νομικού μέρους της υποθέσεως, και να επιφυλαχθεί ως προς την επί των εξόδων απόφαση.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Ο αναιρεσείων βάλλει με την παρούσα αίτηση αναιρέσεως κατά της αποφάσεως του Γενικού Δικαστηρίου (έκτο τμήμα), της 28ης Φεβρουαρίου 2012, στις συνεκδικασθείες υποθέσεις T-268/08 και T-281/08, με την οποία το Γενικό Δικαστήριο απέρριψε την προσφυγή του αναιρεσείοντος κατά της αποφάσεως 2008/719/ΕΚ της Επιτροπής, της 30ής Απριλίου 2008, περί της κρατικής ενισχύσεως της Αυστρίας στο πλαίσιο της ιδιωτικοποιήσεως της Bank Burgenland.

Ο αναιρεσείων προβάλλει τέσσερις λόγους αναιρέσεως:

1) Το Γενικό Δικαστήριο προσέβαλε το δικαίωμα νόμιμης ακροάσεως παραλείποντας να εξετάσει ουσιώδες τμήμα του ογδόου λόγου προσφυγής

Με τον μη εξετασθέντα ισχυρισμό του, το αναιρεσείον είχε προσάψει στην Επιτροπή ότι, στο πλαίσιο της προσβαλλομένης αποφάσεως, έλαβε αποκλειστικώς υπόψη το συνδεόμενο με τους «πρόσθετους τίτλους» ύψους 380 εκατομμυρίων ευρώ πλεονέκτημα και δεν έλαβε υπόψη το πλεονέκτημα που συνδεόταν με τους τίτλους ύψους 320 εκατομμυρίων ευρώ και το οποίο οδήγησε στην εξαφάνιση οιουδήποτε «στοιχείου ενισχύσεως» στο πλαίσιο της πωλήσεως της Bank Burgenland στην Grazer Wechselseitige Versicherung.

Ο ισχυρισμός αυτός δεν εξετάσθηκε από το Γενικό Δικαστήριο, παρόλον ότι το προσφεύγον επέστησε ρητώς ακόμη μια φορά την προσοχή του Γενικού Δικαστηρίου στον εν λόγω ισχυρισμό με τις παρατηρήσεις του επί της εκθέσεως ακροατηρίου, δεδομένου ότι ήδη στην έκθεση ακροατηρίου δεν περιλαμβανόταν.

2) Παράβαση του άρθρου 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ, καθόσον το Γενικό Δικαστήριο διαπίστωσε ότι η Επιτροπή δεν υπέπεσε σε νομικό σφάλμα μη λαμβάνοντας υπόψη, κατά την εκτίμηση των προσφορών, τους κινδύνους που προκύπτουν για το Land Burgenland από την ευθύνη εγγυήσεως προσήκουσας εκπληρώσεως (Ausfallhaftung)

Ως προς το σημείο αυτό, το Γενικό Δικαστήριο στηρίχθηκε εσφαλμένως σε νομολογία η οποία δεν έχει εφαρμογή στην προκειμένη υπόθεση ή αντιβαίνει –καθόσον αυτή εφαρμόζεται, τουλάχιστον, κατ’ αρχήν– στις εκτιμήσεις του Γενικού Δικαστηρίου.

Επιπλέον, το Γενικό Δικαστήριο δεν έλαβε υπόψη προηγούμενη νομολογία, η οποία είναι αντίθετη προς τις εκτιμήσεις του.

Τέλος, το Γενικό Δικαστήριο έκρινε εσφαλμένως ως μη δυναμένους να ληφθούν υπόψη τους προκύπτοντες από την εγγύηση προσήκουσας εκπληρώσεως κινδύνους, παρόλον ότι η εγγύηση προσήκουσας εκπληρώσεως αποτελεί υφισταμένη και, επομένως, νόμιμη ενίσχυση.

3) Παράβαση του άρθρου 170, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ, καθόσον το Γενικό Δικαστήριο διαπίστωσε ότι η Επιτροπή βασίστηκε ορθώς, για τον καθορισμό της αγοραίας τιμής της Bank Burgenland, στην προσφορά του ομίλου

Το Γενικό Δικαστήριο δεν παρατήρησε κανένα προφανές σφάλμα εκτιμήσεως κατά την εκ μέρους της Επιτροπής επιλογή και εφαρμογή της μεθόδου για τον καθορισμό της αγοραίας τιμής της Bank Burgenland.

Επιπλέον, το Γενικό Δικαστήριο έκρινε, αντίθετα προς τις σαφείς διαπιστώσεις της Επιτροπής, ότι η διεξαχθείσα για την πώληση της Bank Burgenland διαδικασία διαγωνισμού ήταν άνευ όρων και στηρίχθηκε, χωρίς σχετική επαλήθευση, στην εσφαλμένη διαπίστωση της Επιτροπής κατά την οποία οι «ελλιπείς» προϋποθέσεις δεν είχαν επηρεάσει το ύψος των προσφορών.

Επιπλέον, το Γενικό Δικαστήριο έκρινε ότι η Επιτροπή ορθώς έλαβε υπόψη την προσφορά του ομίλου παρά το σαφώς υπέρμετρο ύψος της, παρόλον ότι η διαπίστωση του υπέρμετρου ύψους βασιζόταν στο γεγονός ότι η εγγύηση προσήκουσας εκπληρώσεως δεν καταπίπτει και δεν θα λαμβάνονταν υπόψη οι κίνδυνοι που απορρέουν από την εγγύηση προσήκουσας εκπληρώσεως.

4) Παράβαση του άρθρου 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ, καθόσον το Γενικό Δικαστήριο διαπίστωσε ότι η Επιτροπή διαπίστωσε ορθώς ότι ούτε η έκβαση ούτε η διάρκεια της διαδικασίας ενώπιον της Finanzmarktaufsichtsbehörde (FMA, εποπτεύουσα αρχή χρηματαγορών) δικαιολογούσαν την πώληση της Bank Burgenland στη Grazer Wechselseitige Versicherung

Το Γενικό δικαστήριο έκρινε ορθή τη διαπίστωση της Επιτροπής ότι δεν υπήρχαν ενδείξεις για το ότι η FMA θα απαγόρευε την εκ μέρους του ομίλου αγορά, εντούτοις, εσφαλμένως βασίσθηκε στο ότι οι προσκομισθείσες από το αναιρεσείον ενδείξεις δεν ήσαν κρίσιμες για τη διαδικασία εγκρίσεως ενώπιον της FMA και δεν θα λαμβάνονταν υπόψη από αυτήν.

Επιπλέον, το Γενικό Δικαστήριο, διαπιστώνοντας ότι δεν υπήρξαν ενδείξεις για το ότι η διάρκεια της διαδικασίας ενώπιον της FMA έθεσε σε σοβαρό κίνδυνο τις πιθανότητες ιδιωτικοποιήσεως της Bank Burgenland, παρέβλεψε συγκεκριμένες αποδείξεις που είχε προσκομίσει το αναιρεσείον.

Το Γενικό Δικαστήριο, τέλος, εφάρμοσε εσφαλμένο κριτήριο εξετάσεως και ελέγχου.

30.6.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 194/17

Αναίρεση που άσκησε στις 14 Μαΐου 2012 η Δημοκρατία της Αυστρίας κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (έκτο τμήμα) στις 28 Φεβρουαρίου 2012 στις υποθέσεις T-268/08 και Τ-281/08, Land Burgenland και Δημοκρατία της Αυστρίας κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής

(Υπόθεση C-223/12 P)

2012/C 194/26

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Δημοκρατία της Αυστρίας (εκπρόσωπος: C. Pesendorfer, Bevollmächtigte)

Αντίδικοι κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Land Burgenland

Αιτήματα της αναιρεσείουσας

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—	να αναιρέσει την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 28ης Φεβρουαρίου 2012 στις συνεκδικασθείσες υποθέσεις T-268/08 και T-281/08·

—

να αποφανθεί το ίδιο οριστικά επί της διαφοράς, να ακυρώσει την απόφαση 2008/719/ΕΚ της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, της 30ής Απριλίου 2008, σχετικά με την κρατική ενίσχυση C 56/06 (πρώην NN 77/06) της Αυστρίας για την ιδιωτικοποίηση της Bank Burgenland (ΕΕ L 239, σ. 32) και να καταδικάσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα των διαδικασιών ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου και ενώπιον του Δικαστηρίου·

—	επικουρικώς, αναφορικά με το δεύτερο αίτημα, να αναπέμψει την υπόθεση στο Γενικό Δικαστήριο προκειμένου να αποφανθεί αυτό δεσμευόμενο από τη νομική εκτίμηση του Δικαστηρίου, και να επιφυλαχθεί ως προς τα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Με την παρούσα αναίρεση, η αναιρεσείουσα βάλλει κατά της αποφάσεως του Γενικού Δικαστηρίου (έκτο τμήμα), της 28ης Φεβρουαρίου 2012 στις συνεκδικασθείσες υποθέσεις Τ-268/08 και T-281/08, με την οποία το Γενικό Δικαστήριο απέρριψε την προσφυγή της νυν αναιρεσείουσας κατά της αποφάσεως 2008/719/ΕΚ της Επιτροπής, της 30ής Απριλίου 2008, σχετικά με την κρατική ενίσχυση που χορήγηση η Αυστρία για την ιδιωτικοποίηση της Bank Burgenland.

Η αναιρεσείουσα προβάλλει δύο λόγους αναιρέσεως:

1) Παράβαση του άρθρου 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ, εξαιτίας της διαπιστώσεως ότι η Επιτροπή, μη λαμβάνοντας υπόψη, κατά την εκτίμηση των προσφορών, τους κινδύνους που εγκυμονεί για το Land η «Ausfallhaftung» (εγγύηση), δεν υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο

Το Γενικό Δικαστήριο στηρίχθηκε εσφαλμένως σε νομολογία η οποία δεν μπορεί να εφαρμοστεί στην παρούσα υπόθεση ή, στην περίπτωση που είναι εφαρμοστέα καταρχήν τουλάχιστον, αντιβαίνει στο σκεπτικό του Γενικού Δικαστηρίου.

Επιπλέον, το Γενικό Δικαστήριο δεν έλαβε υπόψη μια άλλη νομολογία που αντιβαίνει στο σκεπτικό του.

Τέλος, το Γενικό Δικαστήριο έκρινε εσφαλμένως ότι οι κίνδυνοι τους οποίους εγκυμονεί η Ausfallhaftung δεν μπορούν να ληφθούν υπόψη, παρότι η Ausfallhaftung αποτελεί υπαρκτή και επομένως νόμιμη ενίσχυση.

2) Παράβαση του άρθρου 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ, εξαιτίας της διαπιστώσεως ότι η Επιτροπή δεν υπέπεσε σε νομική πλάνη, κρίνοντας ότι ούτε η έκβαση ούτε η διάρκεια της ενώπιον της Αυστριακής αρχή εποπτείας των χρηματοπιστωτικών αγορών (FMA) διαδικασίας δικαιολογούσε την πώληση της Bank Burgenland στην Grazer Wechselseitige Versicherung

Το Γενικό Δικαστήριο έκρινε ορθή τη διαπίστωση της Επιτροπή περί μη υπάρξεως ενδείξεων ότι η FMA θα απαγόρευε την αγορά εκ μέρους της κοινοπραξίας, συμπέρανε εσφαλμένως, εντούτοις, ότι οι πληροφορίες που υπέβαλε η νυν αναιρεσείουσα για τη διαδικασία εγκρίσεως ενώπιον της FMA δεν ήταν σχετικές και δεν ελήφθησαν υπόψη από αυτήν.

Επιπλέον, το Γενικό Δικαστήριο, κρίνοντας ότι δεν συνέτρεχαν ενδείξεις ως προς το ότι η διάρκεια της διαδικασίας ενώπιον της FMA θα διακύβευε σοβαρά τις πιθανότητες ιδιωτικοποιήσεως της Bank Burgenland, δεν έλαβε υπόψη συγκεκριμένα αποδεικτικά στοιχεία που προσκόμισε η νυν αναιρεσείουσα.

Τέλος, το Γενικό Δικαστήριο εφάρμοσε εσφαλμένο κριτήριο εξετάσεως και ελέγχου.

30.6.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 194/18

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 22ας Μαΐου 2012 — EnBW Energie Baden-Württemberg κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-344/08) (1)

(Πρόσβαση στα έγγραφα - Κανονισμός (ΕΚ) 1049/2001 - Φάκελος υποθέσεως στο πλαίσιο διαδικασίας ελέγχου συμπράξεως - Άρνηση προσβάσεως - Εξαίρεση σχετική με την προστασία των σκοπών της έρευνας - Εξαίρεση σχετική με την προστασία των εμπορικών συμφερόντων τρίτων - Εξαίρεση σχετική με την προστασία της διαδικασίας λήψεως αποφάσεων - Υποχρέωση του οικείου θεσμικού οργάνου να προβεί σε συγκεκριμένη και εξατομικευμένη εξέταση του περιεχομένου των εγγράφων τα οποία αφορά η αίτηση προσβάσεως)

2012/C 194/27

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: EnBW Energie Baden-Württemberg AG (Karlsruhe, Γερμανία) (εκπρόσωποι: A. Bach και A. Hahn, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: αρχικώς P. Costa de Oliveira, A. Αντωνιάδη και O. Weber, στη συνέχεια A. Bouquet, P. Costa de Oliveira και A. Αντωνιάδη)

Παρεμβαίνον υπέρ της προσφεύγουσας: Βασίλειο της Σουηδίας (εκπρόσωποι: K. Petkovska, S. Johannesson και A. Falk)

Παρεμβαίνουσες υπέρ της καθής: Siemens AG (Βερολίνο και Μόναχο, Γερμανία) (εκπρόσωποι: I. Brinker, C. Steinle και M. Holm-Hadulla, δικηγόροι)· και ABB Ltd (Ζυρίχη, Ελβετία) (εκπρόσωποι: αρχικώς J. Lawrence, solicitor, και E. Whiteford, barrister, στη συνέχεια J. Lawrence και D. Howe, solicitor)

Αντικείμενο

Αίτημα ακυρώσεως της αποφάσεως SG.E.3/MV/psi D(2008) 4931 της Επιτροπής, της 16ης Ιουνίου 2008, περί αρνήσεως παροχής προσβάσεως στον φάκελο της διαδικασίας COMP/F/38.899 — Εξοπλισμός μεταγωγής με μόνωση αερίου,

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Ακυρώνει την απόφαση SG.Ε.3/MV/psi D(2008) 4931 της Επιτροπής, της 16ης Ιουνίου 2008, περί αρνήσεως παροχής προσβάσεως στον φάκελο της διαδικασίας COMP/F/38.899 — Εξοπλισμός μεταγωγής με μόνωση αερίου.

2)	Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή φέρει τα δικαστικά έξοδά της καθώς και τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η EnBW Energie Baden-Württemberg AG.

3)	Το Βασίλειο της Σουηδίας, η ABB Ltd και η Siemens AG φέρουν τα δικαστικά τους έξοδα.

(1) ΕΕ C 272 της 25.10.2008.

30.6.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 194/18

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 22ας Μαΐου 2012 — Sviluppo Globale κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-6/10) (1)

(Δημόσιες συμβάσεις παροχής υπηρεσιών - Διαδικασία προσκλήσεως για την υποβολή προσφορών - Στήριξη των τελωνειακών και φορολογικών υπηρεσιών του Κοσσυφοπεδίου - Απόρριψη της προσφοράς ενός διαγωνιζομένου - Πράξη μη υπoκείμενη σε πρoσφυγή - Πράξη επιβεβαιωτική - Απαράδεκτο - Πρόσβαση στα έγγραφα - Κανονισμός (ΕΚ) 1049/2001 - Έγγραφα που έχουν σχέση με τη διαδικασία προσκλήσεως για την υποβολή προσφορών - Μερική άρνηση της προσβάσεως - Εξαίρεση απτόμενη της προστασίας των εμπορικών συμφερόντων τρίτου - Ανεπαρκής αιτιολογία)

2012/C 194/28

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Sviluppo Globale GEIE (Ρώμη, Ιταλία) (εκπρόσωποι: F. Sciaudone, R. Sciaudone και A. Neri, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: P. Costa de Oliveira και F. Erlbacher, επικουρούμενοι από τον P. Manzini, δικηγόρο)

Αντικείμενο

Αφενός, αίτημα ακυρώσεως της αποφάσεως της Επιτροπής της 10ης Νοεμβρίου 2009, με την οποία απορρίφθηκε η προσφορά της κοινοπραξίας στην οποία μετέχει η προσφεύγουσα, στο πλαίσιο της διαδικασίας προσκλήσεως για την υποβολή προσφορών EuropAid/127843/D/SER/KOS, σχετικά με την παροχή υπηρεσιών στηρίξεως στις τελωνειακές και φορολογικές υπηρεσίες του Κοσσυφοπεδίου (ΕΕ 2009/S 4003683) και, αφετέρου, αίτημα ακυρώσεως της αποφάσεως της Επιτροπής της 26ης Νοεμβρίου 2009, με την οποία δεν επιτράπηκε στην κοινοπραξία η πρόσβαση σε ορισμένα έγγραφα σχετικά με την εν λόγω διαδικασία προσκλήσεως για την υποβολή προσφορών.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

Απορρίπτει την προσφυγή ως απαράδεκτη στο μέτρο που βάλλει κατά της αποφάσεως της Ευρωπαϊκής Επιτροπής της 10ης Νοεμβρίου 2009, με την οποία απορρίφθηκε η προσφορά της κοινοπραξίας στην οποία μετέχει η προσφεύγουσα, στο πλαίσιο του διαγωνισμού EuropAid/127843/D/SER/KOS σχετικά με την παροχή υπηρεσιών στηρίξεως στις τελωνειακές και φορολογικές υπηρεσίες του Κοσσυφοπεδίου.

Ακυρώνει την απόφαση της Επιτροπής της 26ης Νοεμβρίου 2009, σχετικά με την πρόσβαση σε ορισμένα έγγραφα που αφορούσαν αυτή τη διαδικασία προσκλήσεως για την υποβολή προσφορών, στο μέτρο που με την απόφαση αυτή δεν επιτράπηκε η πρόσβαση, στο δημοσιοποιηθέν κείμενο της εκθέσεως αξιολογήσεως, στους βαθμούς που απένειμε η επιτροπή αξιολογήσεως όπως αυτοί περιλαμβάνονται στις σελίδες 3 έως 5 της εν λόγω εκθέσεως.

3)	Απορρίπτει την προσφυγή κατά τα λοιπά.

4)	Απορρίπτει το αίτημα της προσφεύγουσας για διεξαγωγή αποδείξεων.

5)	Η Sviluppo Globale GEIE φέρει τα έξοδά της που αφορούν τη διαδικασία της κύριας δίκης καθώς και τα τρία τέταρτα των εξόδων της Επιτροπής που αφορούν τη διαδικασία αυτή. Η Επιτροπή φέρει το ένα τέταρτο των δικών της εξόδων που αφορούν τη διαδικασία της κύριας δίκης.

6)	Καταδικάζει τη Sviluppo Globale στο σύνολο των δικαστικών εξόδων που αφορούν τη διαδικασία ασφαλιστικών μέτρων στην υπόθεση T-6/10 R.

(1) ΕΕ C 51 της 27.2.2010.

30.6.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 194/19

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 22ας Μαΐου 2012 — Internationaler Hilfsfonds κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-300/10) (1)

(Πρόσβαση στα έγγραφα - Κανονισμός (ΕΚ) 1049/2001 - Έγγραφα που αφορούν τη σύμβαση LIEN 97-2011 - Μερική άρνηση παροχής προσβάσεως - Καθορισμός του αντικειμένου της αρχικής αιτήσεως - Εξαίρεση που αφορά την προστασία της ιδιωτικής ζωής και της ακεραιότητας του ατόμου - Εξαίρεση που αφορά την προστασία της διαδικασίας λήψεως αποφάσεων - Αρχή της χρηστής διοικήσεως - Συγκεκριμένη και εξατομικευμένη εξέταση - Υποχρέωση αιτιολογήσεως)

2012/C 194/29

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Internationaler Hilfsfonds eV (Rosbach, Γερμανία) (εκπρόσωπος: H. Kaltenecker, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: P. Costa de Oliveira και T. Scharf, επικουρούμενοι από τον R. van der Hout, δικηγόρο)

Αντικείμενο

Αίτημα ακυρώσεως της αποφάσεως της Επιτροπής της 29ης Απριλίου 2010 περί μη παροχής στην προσφεύγουσα πλήρους προσβάσεως στον φάκελο της συμβάσεως LIEN 97-2011.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

Ακυρώνει την απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής της 29ης Απριλίου 2010 καθόσον περιέχει σιωπηρή άρνηση παροχής προσβάσεως στα έγγραφα που η Επιτροπή προσκόμισε στον συνεργάτη του Ευρωπαίου Διαμεσολαβητή, πέραν των εγγράφων τα οποία προσδιόρισε ο εν λόγω συνεργάτης στους φακέλους 1 έως 4 του φακέλου της συμβάσεως LIEN 97-2011.

2)	Ακυρώνει επίσης την απόφαση της Επιτροπής της 29ης Απριλίου 2010 καθόσον περιέχει είτε ρητή είτε σιωπηρή άρνηση παροχής προσβάσεως στα έγγραφα του φακέλου της συμβάσεως LIEN 97-2011 που αναφέρονται στις σκέψεις 106, 134, 194 και 196 της παρούσας αποφάσεως.

3)	Απορρίπτει κατά τα λοιπά την προσφυγή.

4)	Η Επιτροπή φέρει τα δικαστικά της έξοδα, καθώς και τα οκτώ δέκατα των εξόδων της Internationaler Hilfsfonds eV.

(1) EE C 246 της 11.9.2010.

30.6.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 194/19

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 22ας Μαΐου 2012 — Πορτογαλία κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-345/10) (1)

(ΕΓΤΠΕ - Τμήμα «Προσανατολισμού» - Μείωση της χρηματοδοτικής συνδρομής - Μέτρα στηρίξεως των επενδύσεων στις γεωργικές εκμεταλλεύσεις - Αποτελεσματικότητα των ελέγχων)

2012/C 194/30

Γλώσσα διαδικασίας: η πορτογαλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Πορτογαλική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: L. Inez Fernandes και J. Saraiva de Almeida, επικουρούμενοι από τον M. Figueiredo, δικηγόρο)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: P. Guerra e Andrade και G. von Rintelen)

Αντικείμενο

Αίτημα ακυρώσεως της αποφάσεως της Επιτροπής C(2010) 4255, της 29ης Ιουνίου 2010, σχετικά με την επιβολή χρηματοοικονομικών διορθώσεων στη συνδρομή του ΕΓΤΠΕ, τμήμα «Προσανατολισμού», που χορηγήθηκε στο επιχειρησιακό πρόγραμμα CCI 1999.PT.06.1.PO.007 (Πορτογαλία — Εθνικό πρόγραμμα, στόχος 1), όσον αφορά το μέτρο «Επενδύσεις στις γεωργικές εκμεταλλεύσεις».

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Πορτογαλική Δημοκρατία στα δικαστικά έξοδα.

(1) ΕΕ C 301 της 6.11.2010.

30.6.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 194/19

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 16ης Μαΐου 2012 — Wohlfahrt κατά ΓΕΕΑ — Ferrero (Kindertraum)

(Υπόθεση T-580/10) (1)

(Κοινοτικό σήμα - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως του λεκτικού κοινοτικού σήματος Kindertraum - Προγενέστερο λεκτικό εθνικό σήμα Kinder - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Απόδειξη χρήσεως του προγενέστερου σήματος - Άρθρο 42, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 - Κίνδυνος συγχύσεως - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 207/2009)

2012/C 194/31

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Harald Wohlfahrt (Rothenburg ob der Tauber, Γερμανία) (εκπρόσωποι: αρχικά, N. Scholz-Recht, στη συνέχεια, G. Huβlein-Stich, και, τέλος, M. Loschelder, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωποι: αρχικά, A. Pohlmann, στη συνέχεια, D. Walicka)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Ferrero SpA (Alba, Ιταλία) (εκπρόσωποι: F. Jacobacci και L. Ghedina, δικηγόροι)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του τετάρτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 20ής Οκτωβρίου 2010 (υπόθεση R 815/2009-4), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ της Ferrero SpA και του Harald Wohlfahrt.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει τον Harald Wohlfahrt στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 63 της 26.2.2011.

30.6.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 194/20

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 15ης Μαΐου 2012 — Nijs κατά Ελεγκτικού Συνεδρίου

(Υπόθεση T-184/11 P) (1)

(Αίτηση αναιρέσεως - Υπαλληλική υπόθεση - Υπάλληλοι - Πειθαρχικό καθεστώς - Πειθαρχική διαδικασία - Ανάκληση με διατήρηση του δικαιώματος συντάξεως λόγω αρχαιότητας - Άρθρα 22α και 22β του ΚΥΚ - Απαίτηση περί ακρίβειας της αιτήσεως αναιρέσεως - Νέος ισχυρισμός - Αποτελεσματική δικαστική προστασία - Άρθρο 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων - Μη υποχρέωση περί εξετάσεως αυτεπαγγέλτως λόγου που αντλείται από μη τήρηση ευλόγου προθεσμίας)

2012/C 194/32

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αναιρεσείων: Bart Nijs (Bereldange, Λουξεμβούργο) (εκπρόσωποι: F. Rollinger και P.-F. Onimus, δικηγόροι)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ελεγκτικό Συνέδριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: T. Kennedy, J. Vermer και K. Zavřelová)

Αντικείμενο

Αίτηση αναιρέσεως της αποφάσεως του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης (δεύτερο τμήμα) της 13ης Ιανουαρίου 2011, F-77/09, Nijs κατά Ελεγκτικού Συνεδρίου (δεν έχει δημοσιευθεί ακόμη στη Συλλογή) με αίτημα την αναίρεση της εν λόγω αποφάσεως.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως.

2)	Ο Bart Nijs φέρει τα δικαστικά έξοδά του καθώς και τα έξοδα στα οποία υπεβλήθη το Ελεγκτικό Συνέδριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο πλαίσιο της παρούσας διαδικασίας.

(1) EE C 179 της 18.6.2011.

30.6.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 194/20

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 15ης Μαΐου 2012 — Ewald κατά ΓΕΕΑ — Kin Cosmetics (Keen)

(Υπόθεση T-280/11) (1)

(Κοινοτικό σήμα - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως του λεκτικού κοινοτικού σήματος Keen - Εικονιστικό κοινοτικό σήμα KIN - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Κίνδυνος συγχύσεως - Ομοιότητα των σημείων - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009)

2012/C 194/33

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Rita Ewald (Frauenwald, Γερμανία) (εκπρόσωπος: S. Reinhardt, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωπος: G. Schneider)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ: Kin Cosmetics, SA (Sant Feliu de Guixols, Ισπανία)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του πρώτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 3ης Μαρτίου 2011 (υπόθεση R 1383/2010-1), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ της Kin Cosmetics SA και της Rita Ewald.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Rita Ewald στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 283 της 13.8.2011.

30.6.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 194/20

Προσφυγή της 30ής Μαρτίου 2012 — Comsa κατά ΓΕΕΑ — COMSA (COMSA)

(Υπόθεση T-144/12)

2012/C 194/34

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Comsa, SA (Βαρκελώνη, Ισπανία) (εκπρόσωπος: M. Aznar Alonso, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Constructora de obras municipales, SA (COMSA) (Μαδρίτη, Ισπανία)

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να κάνει δεκτή την προσφυγή και να κρίνει ότι δεν συνάδουν με τον κανονισμό 40/94 του Συμβουλίου, για το κοινοτικό σήμα (νυν κανονισμός 297/2009) τα σημεία 2, 3 και 5 της αποφάσεως που εξέδωσε το δεύτερο τμήμα προσφυγών στις συνεκδικασθείσες υποθέσεις R 518/2011-2 και R 795/2011-2,

—	να καταδικάσει το ΓΕΕΑ στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Αιτούσα την καταχώριση του κοινοτικού σήματος: Constructora de obras municipales, SA (COMSA)

Σήμα προς καταχώριση: Λεκτικό σήμα «COMSA» για προϊόντα και υπηρεσίες των κλάσεων 19, 35, 36, 37, 39 και 42 — Solicitud de marca comunitaria no7 091 051

Δικαιούχος του κατά τη διαδικασία ανακοπής αντιταχθέντος σήματος ή σημείου: η προσφεύγουσα

Αντιταχθέν σήμα ή σημείο: επωνυμία της εταιρίας (επωνυμία) «COMSA S.A.» και μη καταχωρισθέν σήμα «COMSA»

Απόφαση του τμήματος ανακοπών: μερική αποδοχή της ανακοπής

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: Μερική αποδοχή των προσφυγών που άσκησαν η προσφεύγουσα και η αντίδικος

Προβαλλόμενοι λόγοι: παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 4, του κανονισμού 207/2009

30.6.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 194/21

Προσφυγή της 2ας Απριλίου 2012 — Investrónica κατά ΓΕΕΑ — Olympus Imaging (MICRO)

(Υπόθεση T-149/12)

2012/C 194/35

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Investrónica, SA (Μαδρίτη, Ισπανία) (εκπρόσωποι: Seijo Veiguela και J. L. Rivas Zurdo, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Olympus Imaging Corp. (Τόκιο, Ιαπωνία)

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την απόφαση του τέταρτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ, της 31ης Ιανουαρίου 2012, στην υπόθεση R 347/2011-4, κρίνοντας ότι, βάσει του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού για το κοινοτικό σήμα, το ΓΕΕΑ έπρεπε να απορρίψει την προσφυγή της αιτούσας την καταχώριση και να επικυρώσει την απόφαση του τμήματος ανακοπών περί πλήρους απορρίψεως της καταχωρίσεως του μικτού κοινοτικού σήματος υπ. αριθ. 7 014 392«MICRO»,

—	να καταδικάσει τους αντιδίκους στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Αιτούσα την καταχώριση του κοινοτικού σήματος: Olympus Imaging Corporation

Σήμα προς καταχώριση: Εικονιστικό σήμα «MICRO» χρώματος λευκού και μαύρου για προϊόντα της κλάσεως 9 (αίτηση καταχωρίσεως υπ. αριθ. 7 014 392)

Δικαιούχος του κατά τη διαδικασία ανακοπής αντιταχθέντος σήματος ή σημείου:η προσφεύγουσα

Αντιταχθέν σήμα ή σημείο: Εικονιστικό ισπανικό σήμα «micro» χρώματος ανοιχτού και σκούρου μπλε για προϊόντα και υπηρεσίες των κλάσεων 9, 38 και 42 (σήμα υπ. αριθ. 2736947)

Απόφαση του τμήματος ανακοπών: Αποδοχή της ανακοπής και απόρριψη της αιτήσεως καταχωρίσεως του σήματος του οποίου ζητείται η καταχώριση

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: Αποδοχή της προσφυγής και ακύρωση της προσβαλλομένης αποφάσεως περί απορρίψεως της καταχωρίσεως του ζητουμένου σήματος

Προβαλλόμενοι λόγοι: Εσφαλμένη εφαρμογή του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 207/2009 δεδομένου ότι υφίσταται κίνδυνος συγχύσεως μεταξύ των αντιπαρατιθέμενων σημείων

30.6.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 194/21

Προσφυγή της 4ης Απριλίου 2012 — Pri κατά ΓΕΕΑ — Belgravia Investment Group (PRONOKAL)

(Υπόθεση T-159/12)

2012/C 194/36

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Pri SA (Clémency, Λουξεμβούργο) (εκπρόσωποι: C. Marí Aguilar και F. J. Márquez Martín, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Belgravia Investment Group Ltd (Tortola, Islas Vírgenes Británicas)

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την απόφαση του δεύτερου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα), της 20ής Δεκεμβρίου 2011, στην υπόθεση R 311/2011-2 με την οποία απορρίφθηκε η ασκηθείσα από την Pri SA προσφυγή και έγινε εν μέρει δεκτή η αίτηση για την καταχώριση του κοινοτικού σήματος υπ. αριθ. 5744099 «PRONOKAL» των κλάσεων 5, 29, 30 και 32, δικαιούχος του οποίου είναι η BELGRAVIA, και να απορρίψει στο σύνολό της την αίτηση για την καταχώριση του κοινοτικού σήματος υπ. αριθ. 5744099 «PRONOKAL» των κλάσεων 5, 29, 30 και 32 της BELGRAVIA λόγω ασυμβατότητας με τα δικαιώματα της Pri SA,

—	να καταδικάσει του αντιδίκους στα δικαστικά έξοδα κατά το άρθρο 87, παράγραφος 2 και 3, του κανονισμού.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Αιτούσα την καταχώριση του κοινοτικού σήματος: Belgravia Investment Group Ltd

Σήμα προς καταχώριση: Λεκτικό σήμα «PRONOKAL» για προϊόντα των κλάσεων 5, 29, 30 και 32 — Αίτηση καταχωρίσεως κοινοτικού σήματος υπ. αριθ. 5744099

Δικαιούχος του κατά τη διαδικασία ανακοπής αντιταχθέντος σήματος ή σημείου: η προσφεύγουσα

Αντιταχθέν σήμα ή σημείο: Λεκτικό ισπανικό σήμα και εμπορική επωνυμία «PRONOKAL» για προϊόντα της κλάσεως 30

Απόφαση του τμήματος ανακοπών: Μερική απόρριψη της ανακοπής και μερική αποδοχή της αιτήσεως για την καταχώριση του επίδικου σήματος

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: Απόρριψη της προσφυγής

Προβαλλόμενοι λόγοι: Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 2, στοιχείο γ', του κανονισμού 207/2009

30.6.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 194/22

Προσφυγή της 11ης Απριλίου 2012 — Free κατά ΓΕΕΑ — Conradi + Kaiser (FreeLounge)

(Υπόθεση T-161/12)

2012/C 194/37

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Free (Παρίσι, Γαλλία) (εκπρόσωπος: Y. Coursin, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Conradi + Kaiser GmbH (Kleinmaischeid, Γερμανία)

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει μερικώς την απόφαση του δεύτερου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα), της 25ης Ιανουαρίου 2012, στην υπόθεση R 437/2011-2,

—	να αποφανθεί ότι η αίτηση καταχωρίσεως του επίμαχου σήματος πρέπει να απορριφθεί στο σύνολό της, βάσει του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 207/2009, και

—	να καταδικάσει τον αντίδικο ενώπιον του τμήματος προσφυγών στα έξοδα της διαδικασίας, τόσο ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου όσο και ενώπιον του ΓΕΕΑ.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Αιτούσα την καταχώριση του κοινοτικού σήματος: η αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών

Σήμα προς καταχώριση: Λεκτικό σήμα «FreeLounge», για προϊόντα και υπηρεσίες των κλάσεων 16, 35 και 41 — αίτηση καταχωρίσεως υπ. αρ. 8442832

Δικαιούχος του κατά τη διαδικασία ανακοπής αντιταχθέντος σήματος ή σημείου: η προσφεύγουσα

Αντιταχθέν σήμα ή σημείο: Γαλλικό εικονιστικό σήμα «free LA LIBERTÉ N’A PAS DE PRIX» υπ. αρ. 99785839, για προϊόντα και υπηρεσίες των κλάσεων 9 και 38, γαλλικό λεκτικό σήμα «FREE» 1734391 για υπηρεσίες της κλάσεως 38, επωνυμία «FREE», χρησιμοποιούμενο στις συναλλαγές στη Γαλλία, όνομα τομέα «FREE.FR» χρησιμοποιούμενο στις συναλλαγές

Απόφαση του τμήματος ανακοπών: απόρριψη της αιτήσεως καταχωρίσεως του κοινοτικού σήματος

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: η μερική ακύρωση της επίμαχης αποφάσεως

Προβαλλόμενοι λόγοι: παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 207/2009

30.6.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 194/22

Προσφυγή της 10ης Απριλίου 2012 — Bolívar Cerezo κατά ΓΕΕΑ — Renovalia Energy (RENOVALIA)

(Υπόθεση T-166/12)

2012/C 194/38

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Juan Bolívar Cerezo (Γρανάδα, Ισπανία) (εκπρόσωπος: I. M. Barroso Sánchez-Lafuente, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Renovalia Energy, SA (Villarobledo, Ισπανία)

Αιτήματα του προσφεύγοντος

Ο προσφεύγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την απόφαση του πρώτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα), της 26ης Ιανουαρίου 2012, στην υπόθεση R 663/2011-1, και, κατά συνέπεια, να καταχωρίσει το κοινοτικό σήμα υπ. αριθ. 8 631 814«RENOVALIA» που διακρίνει «Ασφάλειες, χρηματοπιστωτικές υποθέσεις, χρηματικά ζητήματα, υποθέσεις ακινήτων» της κλάσεως 36·

—	να καταδικάσει τους αντιδίκους στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Αιτών την καταχώριση του κοινοτικού σήματος: ο προσφεύγων

Σήμα προς καταχώριση: Λεκτικό σήμα «RENOVALIA» για προϊόντα και υπηρεσίες των κλάσεων 11, 25, 35, 36, 37 και 41 — Αίτηση καταχωρίσεως κοινοτικού σήματος υπ. αριθ. 8 631 814

Δικαιούχος του κατά τη διαδικασία ανακοπής αντιταχθέντος σήματος ή σημείου: Renovalia Energy, SA

Αντιταχθέν σήμα ή σημείο: Λεκτικά ισπανικά σήματα «RENOVA ENERGY» και «RENOVAENERGY» και εμπορική επωνυμία «RENOVALIA» για υπηρεσίες της κλάσεως 36

Απόφαση του τμήματος ανακοπών: Μερική αποδοχή της ανακοπής

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: Απόρριψη της προσφυγής

Προβαλλόμενοι λόγοι: Υφίσταται κίνδυνος συγχύσεως μεταξύ, αφενός, του ισπανικού σήματος υπ. αριθ. 2 715 975«RENOVALIA» του προσφεύγοντος, το οποίο έχει προτεραιότητα, και, αφετέρου, των ισπανικών αντιπαρατιθέμενων σημάτων και θα ασκηθεί ενώπιον του οικείου ισπανικού δικαστηρίου αίτηση περί αναγνωρίσεως της ακυρότητας των αντιπαρατιθέμενων ισπανικών σημάτων, με αποτέλεσμα τα εν λόγω σήματα να μη δύνανται να αντιταχθούν εγκύρως κατά της καταχωρίσεως του κοινοτικού σήματος του οποίου ζητείται η καταχώριση

30.6.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 194/23

Προσφυγή της 10ης Απριλίου 2012 — Beyond Retro κατά ΓΕΕΑ — S&K Garments (BEYOND VINTAGE)

(Υπόθεση T-170/12)

2012/C 194/39

Γλώσσα στην οποία ασκήθηκε η προσφυγή: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Beyond Retro Ltd (Λονδίνο, Ηνωμένο Βασίλειο) (εκπρόσωπος: S. Malynicz, Barrister)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: S&K Garments, Inc. (Ν. Υόρκη, Ηνωμένες Πολιτείες)

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση του τέταρτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) της 31ης Ιανουαρίου 2012 στις συνεκδικασθείσες υποθέσεις R 493/2011-4 και R 548/2011-4· και

—	να καταδικάσει το ΓΕΕΑ και τον αντίδικο ενώπιον του τμήματος προσφυγών να φέρουν τα δικαστικά τους έξοδα και τα δικαστικά έξοδα της προσφεύγουσας.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Αιτούσα την καταχώριση του κοινοτικού σήματος: Η αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών

Σήμα προς καταχώριση: Διεθνές λεκτικό σήμα «BEYOND VINTAGE», για προϊόντα και υπηρεσίες των κλάσεων 14, 18 και 25 — Καταχωρισμένο κοινοτικό σήμα υπ’ αριθ. W 994046

Δικαιούχος του κατά τη διαδικασία ανακοπής αντιταχθέντος σήματος ή σημείου: Η προσφεύγουσα

Αντιταχθέν σήμα ή σημείο: Καταχωρισμένο υπ’ αριθ. 5629035 κοινοτικό λεκτικό σήμα «BEYOND RETRO», για προϊόντα και υπηρεσίες των κλάσεων 25 και 35

Απόφαση του τμήματος ανακοπών: Δέχεται εν μέρει την ανακοπή

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: απόρριψη της προσφυγής στην υπόθεση R 548/2011-4 και ακύρωση της αποφάσεως του τμήματος ανακοπών στην υπόθεση R 493/2011-4

Προβαλλόμενοι λόγοι: Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού του 207/2009 Συμβουλίου.

30.6.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 194/23

Προσφυγή της 13ης Απριλίου 2012 — Brauerei Beck κατά ΓΕΕΑ — Aldi (Be Light)

(Υπόθεση T-172/12)

2012/C 194/40

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Brauerei Beck GmbH & Co. KG (Βρέμη, Γερμανία) (εκπρόσωποι: G. Hasselblatt και V. Töbelmann, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Aldi GmbH & Co. KG (Mülheim an der Ruhr, Γερμανία)

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση του πρώτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) της 19ης Ιανουαρίου 2012 στην υπόθεση R 2258/2010-1,

—	να καταδικάσει το καθού στα δικαστικά του έξοδα καθώς και στα δικαστικά έξοδα της προσφεύγουσας,

—	να καταδικάσει την αντίδικο ενώπιον του τμήματος προσφυγών στα έξοδα της ενώπιον του τμήματος προσφυγών διαδικασίας, σε περίπτωση παρεμβάσεώς της ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Αιτούσα την καταχώριση του κοινοτικού σήματος: Η αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών

Σήμα προς καταχώριση: το εικονιστικό σήμα «Be Light», για προϊόντα των κλάσεων 29, 30 και 32 — κοινοτικό σχέδιο ή υπόδειγμα αριθ. 7165351

Δικαιούχος του κατά τη διαδικασία ανακοπής αντιταχθέντος σήματος ή σημείου: η προσφεύγουσα

Αντιταχθέν σήμα ή σημείο: καταχωρισμένο κοινοτικό σχέδιο ή υπόδειγμα αριθ. 135285 του λεκτικού σήματος «BECK’s», για προϊόντα της κλάσεως 32

Απόφαση του τμήματος ανακοπών: Δέχεται την ανακοπή για όλα τα επίμαχα προϊόντα της κλάσεως 32 και κρίνει ότι, ως προς τα λοιπά αγαθά, μπορεί να συνεχιστεί η διαδικασία καταχωρίσεως του επίμαχου σήματος

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: Ακύρωση της αποφάσεως του τμήματος ανακοπών

Προβαλλόμενοι λόγοι: παράβαση των άρθρων 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', και 8, παράγραφος 5, του Κανονισμού 207/2009 του Συμβουλίου.

30.6.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 194/24

Προσφυγή της 30ής Απριλίου 2012 — Breyer κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-188/12)

2012/C 194/41

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Patrick Breyer (Wald-Michelbach, Γερμανία) (εκπρόσωπος: M. Starostik, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα του προσφεύγοντος

Ο προσφεύγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την από 16 Μαρτίου 2012 απόφαση της Επιτροπής (2012)313186,

—	να ακυρώσει την από 3 Απριλίου 2012 απόφαση της Επιτροπής (2012)399467, καθόσον δεν του παρασχέθηκε πρόσβαση στις γραπτές παρατηρήσεις της Αυστρίας στο πλαίσιο της υποθέσεως C-189/09,

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής ο προσφεύγων προβάλλει τους εξής λόγους όσον αφορά την από 16 Μαρτίου 2012 απόφαση της Επιτροπής:

Ο πρώτος λόγος αφορά εσφαλμένη εφαρμογή του άρθρου 4, παράγραφος 2, δεύτερη περίπτωση του κανονισμού (ΕΚ) 1049/2001 (1) (προστασία της παροχής νομικών συμβουλών)

—

Κατά τον προσφεύγοντα δεν θίγει την προστασία της παροχής νομικών συμβουλών η δημοσιοποίηση της νομικής γνωμοδοτήσεως Ares (2010) 828204 της νομικής υπηρεσίας της Επιτροπής, αντικείμενο της οποίας είναι το ζήτημα κατά πόσον η οδηγία 2006/24/ΕΚ (2) είναι δυνατό να τροποποιηθεί κατά τρόπο ώστε να καταλείπει ή μη στα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης την ευχέρεια να αποθηκεύουν δεδομένα τηλεπικοινωνιών όλων των πολιτών ανεξαρτήτως υπαιτιότητάς των και άνευ αδείας για την υποθετική περίπτωση ανάγκης.

—	Εν πάση περιπτώσει υπερισχύει το γενικό συμφέρον έναντι της γνώσεως του περιεχομένου της γνωμοδοτήσεως.

Ο δεύτερος λόγος αφορά εσφαλμένη εφαρμογή του άρθρου 4, παράγραφος 3, δεύτερη περίπτωση του κανονισμού (ΕΚ) 1049/2001 (προστασία της διαδικασίας λήψης αποφάσεων)

—	Κατά τον προσφεύγοντα η δημοσίευση της προαναφερθείσας νομικής γνωμοδοτήσεως της νομικής υπηρεσίας της Επιτροπής δεν θίγει την προστασία της διαδικασίας λήψεως αποφάσεων.

—

Εν πάση περιπτώσει υπερισχύει το γενικό συμφέρον έναντι της γνώσεως του περιεχομένου της γνωμοδοτήσεως.

Προς στήριξη της προσφυγής ο προσφεύγων διατείνεται, όσον αφορά την από 3 Απριλίου 2012 αποφάσεως της Επιτροπής, ότι εφαρμόστηκε εσφαλμένως το άρθρο 2, παράγραφος 3, του Κανονισμού 1049/2001. Ισχυρίζεται συναφώς ότι, αντιθέτως προς τη γνώμη της Επιτροπής, οι γραπτές παρατηρήσεις κράτους μέλους (εν προκειμένω: της Αυστρίας) που κατατίθενται ενώπιον του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εν προκειμένω: υπόθεση C-189/09), αντίγραφα των οποίων και έλαβε η Επιτροπή ως διάδικος της δίκης, εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του Κανονισμού 1049/2001.

(1) Κανονισμός (ΕΚ) 1049/2001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 30ής Μαΐου σχετικά με την πρόσβαση του κοινού στα έγγραφα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, του Συμβουλίου και της Επιτροπής (ΕΕ L 145, σ.43)

(2) Οδηγία 2006/24/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 15ης Μαρτίου 2006, για τη διατήρηση δεδομένων που παράγονται ή υποβάλλονται σε επεξεργασία σε συνάρτηση με την παροχή διαθεσίμων στο κοινό υπηρεσιών ηλεκτρονικών επικοινωνιών ή δημοσίων δικτύων επικοινωνιών και για την τροποποίηση της οδηγίας 2002/58/ΕΚ (ΕΕ L 105, σ. 54).

30.6.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 194/25

Προσφυγή της 25ης Απριλίου 2012 — Tomana κ.λπ. κατά Συμβουλίου και Επιτροπής

(Υπόθεση T-190/12)

2012/C 194/42

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγοντες: Johannes Tomana (Harare, Ζιμπάμπουε), Titus Mehliswa Johna Abu Basutu (Harare), Happyton Mabhuya Bonyongwe (Harare), Flora Buka (Harare), Wayne Bvudzijena (Harare), David Chapfika (Harare), George Charamba (Harare), Faber Edmund Chidarikire (Harare), Tinaye Chigudu (Harare), Aeneas Soko Chigwedere (Harare), Phineas Chihota (Harare), Augustine Chihuri (Harare), Patrick Anthony Chinamasa (Harare), Edward Takaruza Chindori-Chininga (Harare), Joseph Chinotimba (Harare), Tongesai Shadreck Chipanga (Harare), Augustine Chipwere (Harare), Constantine Chiwenga (Harare), Ignatius Morgan Chiminya Chombo (Harare), Martin Dinha (Harare), Nicholas Tasunungurwa Goche (Harare), Gideon Gono (Harare), Cephas T. Gurira (Harare), Stephen Gwekwerere (Harare), Newton Kachepa (Harare), Mike Tichafa Karakadzai (Harare), Saviour Kasukuwere (Harare), Jawet Kazangarare (Harare), Sibangumuzi Khumalo (Harare), Nolbert Kunonga (Harare), Martin Kwainona (Harare), R. Kwenda (Harare), Andrew Langa (Harare), Musarashana Mabunda (Harare), Jason Max Kokerai Machaya (Harare), Joseph Mtakwese Made (Harare), Edna Madzongwe (Harare), Shuvai Ben Mahofa (Harare), Titus Maluleke (Harare), Paul Munyaradzi Mangwana (Harare), Reuben Marumahoko (Harare), G. Mashava (Harare), Angeline Masuku (Harare), Cain Ginyilitshe Ndabazekhaya Mathema (Harare), Thokozile Mathuthu (Harare), Innocent Tonderai Matibiri (Harare), Joel Biggie Matiza (Harare), Brighton Matonga (Harare), Cairo Mhandu (Harare), Fidellis Mhonda (Harare), Amos Bernard Midzi (Harare), Emmerson Dambudzo Mnangagwa (Harare), Kembo Campbell Dugishi Mohadi (Harare), Gilbert Moyo (Harare), Jonathan Nathaniel Moyo (Harare), Sibusio Bussie Moyo (Harare), Simon Khaya Moyo (Harare), S. Mpabanga (Harare), Obert Moses Mpofu (Harare), Cephas George Msipa (Harare), Henry Muchena (Harare), Olivia Nyembesi Muchena (Harare), Oppah Chamu Zvipange Muchinguri (Harare), C. Muchono (Harare), Tobaiwa Mudede (Harare), Isack Stanislaus Gorerazvo Mudenge (Harare), Columbus Mudonhi (Harare), Bothwell Mugariri (Harare), Joyce Teurai Ropa Mujuru (Harare), Isaac Mumba (Harare), Simbarashe Simbanenduku Mumbengegwi (Harare), Herbert Muchemwa Murerwa (Harare), Munyaradzi Musariri (Harare), Christopher Chindoti Mushohwe (Harare), Didymus Noel Edwin Mutasa (Harare), Munacho Thomas Alvar Mutezo (Harare), Ambros Mutinhiri (Harare), S. Mutsvunguma (Harare), Walter Mzembi (Harare), Morgan S. Mzilikazi (Harare), Sylvester Nguni (Harare), Francis Chenayimoyo Dunstan Nhema (Harare), John Landa Nkomo (Harare), Michael Reuben Nyambuya (Harare), Magadzire Hubert Nyanhongo (Harare), Douglas Nyikayaramba (Harare), Sithembiso Gile Glad Nyoni (Harare), David Pagwese Parirenyatwa (Harare), Dani Rangwani (Harare), Engelbert Abel Rugeje (Harare), Victor Tapiwe Chashe Rungani (Harare), Richard Ruwodo (Harare), Stanley Urayayi Sakupwanya (Harare), Tendai Savanhu (Harare), Sydney Tigere Sekeramayi (Harare), Lovemore Sekeremayi (Harare), Webster Kotiwani Shamu (Harare), Nathan Marwirakuwa Shamuyarira (Harare), Perence Samson Chikerema Shiri (Harare), Etherton Shungu (Harare), Chris Sibanda (Harare), Jabulani Sibanda (Harare), Misheck Julius Mpande Sibanda (Harare), Phillip Valerio Sibanda (Harare), David Sigauke (Harare), Absolom Sikosana (Harare), Nathaniel Charles Tarumbwa (Harare), Edmore Veterai (Harare), Patrick Zhuwao (Harare), Paradzai Willings Zimondi (Harare), Cold Comfort Farm Cooperative Trust (Harare), Comoil (Private) Ltd (Harare), Divine Homes (Private) Ltd (Harare), Famba Safaris (Private) Ltd (Harare), Jongwe Printing and Publishing Company (Private) Ltd (Harare), M & S Syndicate (Private) Ltd (Harare), Osleg (Private) Ltd (Harare), Swift Investments (Private) Ltd (Harare), Zidco Holdings (Private) Ltd (Harare), Zimbabwe Defence Industries (Private) Ltd (Harare), Zimbabwe Mining Development Corp. (Harare) (εκπρόσωποι: D. Vaughan, QC (Queen’s Counsel), M. Lester και R. Lööf, Barristers, και M. O’Kane, Solicitor)

Καθών: Ευρωπαϊκή Επιτροπή και Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα των προσφευγόντων

Οι προσφεύγοντες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση 2012/97/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 17ης Φεβρουαρίου 2012, που τροποποιεί την απόφαση 2011/101/ΚΕΠΠΑ για περιοριστικά μέτρα κατά της Ζιμπάμπουε (ΕΕ L 47, σ. 50), στο μέτρο που τους αφορά,

—	να ακυρώσει τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 151/2012 της Επιτροπής, της 21ης Φεβρουαρίου 2012, για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) 314/2004 του Συμβουλίου για περιοριστικά μέτρα κατά της Ζιμπάμπουε (ΕΕ L 49, σ. 2), στο μέτρο που τους αφορά,

—	να ακυρώσει την εκτελεστική απόφαση του Συμβουλίου 2012/124/ΚΕΠΠΑ, της 27ης Φεβρουαρίου 2012, για την εφαρμογή της αποφάσεως 2011/101/ΚΕΠΠΑ για περιοριστικά μέτρα κατά της Ζιμπάμπουε (ΕΕ L 54, σ. 20), στο μέτρο που τους αφορά, και

—	να καταδικάσει τα καθών θεσμικά όργανα στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής τους, οι προσφεύγοντες προβάλλουν πέντε λόγους ακυρώσεως.

Με τον πρώτο λόγο ακυρώσεως, οι προσφεύγοντες υποστηρίζουν ότι τα καθών θεσμικά όργανα συμπεριέλαβαν επί εσφαλμένης νομικής βάσεως ορισμένα πρόσωπα στον σχετικό κατάλογο. Ούτε το Συμβούλιο ούτε η Επιτροπή είναι αρμόδια να επιβάλλουν περιοριστικά μέτρα σε μη κρατικούς παράγοντες στην Ζιμπάμπουε αποκλειστικά και μόνον βάσει ανυπόστατων κατηγοριών περί τελέσεως αξιόποινων πράξεων στη Ζιμπάμπουε. Υποστηρίζεται μάλιστα ότι οι ανυπόστατες αυτές κατηγορίες αφορούν, σε πολλές περιπτώσεις, αδικήματα που τελέστηκαν ακόμη και πριν τον σχηματισμό κυβερνήσεως εθνικής ενότητας. Τα θεσμικά όργανα έχουν ενεργήσει καθ’ υπέρβαση της περιορισμένης αρμοδιότητάς τους επί ποινικών υποθέσεων και τα εν λόγω μέτρα είναι ακατάλληλα και δυσανάλογα προς οποιονδήποτε θεμιτό σκοπό της Κοινής Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφάλειας

Με τον δεύτερο λόγο ακυρώσεως, οι προσφεύγοντες υποστηρίζουν ότι τα καθών θεσμικά όργανα υπέπεσαν σε πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως κρίνοντας ότι πληρούνταν οι προϋποθέσεις που θέτουν τα επίδικα μέτρα για την καταχώριση στον οικείο κατάλογο, καθόσον:

—	δεν μπορούσαν νομίμως να συμπεριλάβουν τους προσφεύγοντες στον σχετικό κατάλογο αποκλειστικά και μόνο βάσει των κατηγοριών ότι είναι μέλη του ZANU-PF, ή μέλη της κυβερνήσεως της Ζιμπάμπουε ή συνεργάτες τέτοιων μελών, και,

—	δεν μπορούσαν νομίμως να συμπεριλάβουν τους προσφεύγοντες βάσει αόριστων και αστήρικτων κατηγοριών περί αδικημάτων που φέρεται ότι τελέστηκαν στο παρελθόν, σε πολλές περιπτώσεις πριν τον σχηματισμό κυβερνήσεως εθνικής ενότητας.

3)	Με τον τρίτο λόγο ακυρώσεως, οι προσφεύγοντες υποστηρίζουν ότι τα καθών θεσμικά όργανα δεν αιτιολόγησαν προσηκόντως και επαρκώς το ότι συμπεριέλαβαν τα πρόσωπα στα επίδικα μέτρα.

Με τον τέταρτο λόγο ακυρώσεως, οι προσφεύγοντες υποστηρίζουν ότι τα καθών θεσμικά όργανα προσέβαλαν τα δικαιώματα άμυνας των προσφευγόντων και το δικαίωμά τους σε δίκαιη δίκη, καθόσον:

—	δεν προέβαλαν αποδεικτικά στοιχεία προς επίρρωση των ασαφών κατηγοριών τους για τέλεση σοβαρών αδικημάτων, και,

—	δεν έδωσαν τη δυνατότητα στους προσφεύγοντες να υποβάλουν τις παρατηρήσεις τους όσον αφορά την υπόθεση και τα εναντίον τους αποδεικτικά στοιχεία.

Με τον πέμπτο λόγο ακυρώσεως, οι προσφεύγοντες υποστηρίζουν ότι τα καθών θεσμικά όργανα προσέβαλαν, κατά τρόπο αδικαιολόγητο και δυσανάλογο, τα θεμελιώδη δικαιώματα των προσφευγόντων, συμπεριλαμβανομένων των δικαιωμάτων προστασίας των περιουσιακών τους αγαθών, της επιχειρηματικής τους δραστηριότητας, της φήμης τους, της ιδιωτικής και της οικογενειακής τους ζωής.

30.6.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 194/26

Προσφυγή της 2ας Μαΐου 2012 — PAN Europe κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-192/12)

2012/C 194/43

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Pesticide Action Network Europe (PAN Europe) (Βρυξέλλες, Βέλγιο) (εκπρόσωπος: J. Rutteman, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να κρίνει ότι η απόφαση της Επιτροπής της 9ης Μαρτίου 2012, με την οποία απορρίφθηκε ως απαράδεκτη η αίτηση της προσφεύγουσας για εσωτερική επανεξέταση, είναι αντίθετη προς τον κανονισμό (ΕΚ) 1367/2006/ΕΚ (1) και τη Σύμβαση σχετικά με την πρόσβαση στις πληροφορίες, τη συμμετοχή του κοινού στη λήψη αποφάσεων και την πρόσβαση στη δικαιοσύνη για περιβαλλοντικά θέματα (Σύμβαση του Århus),

—	να ακυρώσει την απόφαση της Επιτροπής της 9ης Μαρτίου 2012,

—	να υποχρεώσει την Επιτροπή να προχωρήσει σε επί της ουσίας εκτίμηση της αιτήσεως εσωτερικής επανεξετάσεως εντός προθεσμίας που θα της τάξει το Γενικό Δικαστήριο, και

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής, η προσφεύγουσα προβάλλει δύο λόγους.

Με τον πρώτο λόγο ακυρώσεως, η προσφεύγουσα διατείνεται ότι η καθής έκρινε εσφαλμένως ότι η προσφεύγουσα δεν πληρούσε τις προϋποθέσεις νομιμοποιήσεως του άρθρου 11 του κανονισμού (ΕΚ) 1367/2006, καθόσον η προσφεύγουσα υφίστατο ήδη επί χρονικό διάστημα άνω της διετίας, όταν υπέβαλε την αίτησή της εσωτερικής επανεξετάσεως.

Με τον δεύτερο λόγο ακυρώσεως, η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι ήταν εσφαλμένη η κρίση της καθής ότι ο εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) 1143/2011 (2) δεν μπορεί να θεωρηθεί διοικητική πράξη κατά την έννοια του άρθρου 10 του κανονισμού (ΕΚ) 1367/2006, όπως ορίζεται στο άρθρο 2, παράγραφος 1, στοιχείο ζ', του κανονισμού αυτού, διότι η απόφαση περί εγκρίσεως της δραστικής ουσίας prochloraz είναι επαρκώς ατομική ως προς το περιεχόμενο και τα αποτελέσματά της ώστε να συνιστά διοικητική πράξη κατά την έννοια του άρθρου 10, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΚ) 1367/2006.

(1) Κανονισμός (ΕΚ) 1367/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 6ης Σεπτεμβρίου 2006, για την εφαρμογή στα όργανα και τους οργανισμούς της Κοινότητας των διατάξεων της σύμβασης του Århus σχετικά με την πρόσβαση στις πληροφορίες, τη συμμετοχή του κοινού στη λήψη αποφάσεων και την πρόσβαση στη δικαιοσύνη για περιβαλλοντικά θέματα (ΕΕ L 264, σ. 13).

(2) Εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) 1143/2011 της Επιτροπής, της 10ης Νοεμβρίου 2011, για την έγκριση της δραστικής ουσίας prochloraz, σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) 1107/2009 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με τη διάθεση φυτοπροστατευτικών προϊόντων στην αγορά, και την τροποποίηση του παραρτήματος του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 540/2011 της Επιτροπής και της απόφασης 2008/934/ΕΚ της Επιτροπής (ΕΕ L 293, σ. 26).

30.6.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 194/26

Προσφυγή της 8ης Μαΐου 2012 — MIP Metro κατά ΓΕΕΑ — Holsten-Brauerei (H)

(Υπόθεση T-193/12)

2012/C 194/44

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: MIP Metro Group Intellectual Property GmbH & Co. KG (Ντύσελντορφ, Γερμανία) (εκπρόσωποι: J.-C. Plate και R. Kaase, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Holsten-Brauerei AG (Αμβούργο, Γερμανία)

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την απόφαση του πρώτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα), της 23ης Φεβρουαρίου 2012 στην υπόθεση R 2340/2010-1, στον βαθμό που με αυτήν έγινε δεκτή η ανακοπή κατά της υπ.αρ. 984 017 αιτήσεως παροχής της προστασίας σήματος Schutzerstreckung, λόγω της αντιθέσεώς της προς το άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) περί κοινοτικού σήματος (ΕΚ) 40/94,

—	να καταδικάσει το καθού στο σύνολο των δικαστικών εξόδων, περιλαμβανομένων των εξόδων της ενώπιον του τμήματος προσφυγών διαδικασίας..

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Αιτούσα την καταχώριση του κοινοτικού σήματος: η προσφεύγουσα

Σήμα προς καταχώριση: διεθνής καταχώριση από την οποία απορρέει προστασία που επεκτείνεται στην Ευρωπαϊκή Ένωση ενός εικονιστικού σήματος που αναπαριστά θυρεό επί του οποίου αναγράφεται το γράμμα «H», για προϊόντα της κλάσεως 32 — υπ.αρ. 984 017

Δικαιούχος του κατά τη διαδικασία ανακοπής αντιταχθέντος σήματος ή σημείου: Holsten-Brauerei AG

Αντιταχθέν σήμα ή σημείο: γερμανικό εικονιστικό σήμα που αναπαριστά έναν έφιππο ιππότη με ασπίδα επί της οποίας αναγράφεται το γράμμα «H», για προϊόντα της κλάσεως 32

Απόφαση του τμήματος ανακοπών: Δέχεται την ανακοπή

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: Απόρριψη της προσφυγής

Προβαλλόμενοι λόγοι: παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του Κανονισμού (ΕΚ) 207/2009

30.6.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 194/27

Αναίρεση που άσκησε στις 11 Μαΐου 2012 ο Luigi Marcuccio κατά της διατάξεως που εξέδωσε το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης στις 29 Φεβρουαρίου 2012 στην υπόθεση F-3/11, Marcuccio κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-207/12 P)

2012/C 194/45

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Αναιρεσείων: Luigi Marcuccio (Tricase, Ιταλία) (εκπρόσωπος: G. Cipressa, δικηγόρος)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα του αναιρεσείοντος

Ο αναιρεσείων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να αναιρέσει εν όλω και άνευ εξαιρέσεως την αναιρεσιβαλλόμενη διάταξη·

—	κυρίως, να κάνει δεκτά όλα τα πρωτοδίκως υποβληθέντα από τον νυν αναιρεσείοντα αιτήματα περί των οποίων γίνεται λόγος και στην παρούσα αναιρετική διαδικασία·

—	να καταδικάσει την αναιρεσίβλητη στην καταβολή προς τον αναιρεσείοντα των εξόδων αυτού στην παρούσα αναιρετική διαδικασία·

—	επικουρικώς, να αναπέμψει την υπόθεση στο Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης προκειμένου τούτο, υπό διαφορετική σύνθεση, να αποφανθεί εκ νέου επί της ουσίας όλων των αιτημάτων περί των οποίων γίνεται λόγος στα προηγούμενα σημεία.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Η υπό κρίση αίτηση αναιρέσεως στρέφεται κατά της διατάξεως της 29ης Φεβρουαρίου 2012, εκδοθείσας στην υπόθεση F-3/11, με την οποία απορρίφθηκε ως προδήλως απαράδεκτη προσφυγή-αγωγή με αντικείμενο, αφενός, την ακύρωση της προβαλλομένης αρνήσεως της Ευρωπαϊκής Επιτροπής να καταθέσει ένα έγγραφο στον φάκελο τον σχετικό με το ατύχημα του νυν αναιρεσείοντος και, αφετέρου, να υποχρεωθεί η Επιτροπή να καταβάλει στον νυν αναιρεσείοντα το ποσό των 1000 ευρώ προς αποκατάσταση της ζημίας που αυτός υπέστη.

Προς στήριξη της αναιρέσεως ο αναιρεσείων προβάλλει δύο λόγους.

Ο πρώτος λόγος αντλείται από παντελή έλλειψη αιτιολογίας όσον αφορά την κρίση του πρωτοβάθμιου δικαστή περί του προδήλως απαραδέκτου χαρακτήρα της ασκηθείσας προσφυγής-αγωγής, λαμβανομένης ιδίως υπόψη της πρόδηλης περιπλοκότητας, του παραλογισμού, της παραμορφώσεως των πραγματικών περιστατικών, του αυταπόδεικτου, του παραλόγου, της ανακολουθίας, του μη εύλογου χαρακτήρα, της παραβάσεως της υποχρεώσεως σαφούς διατυπώσεως, της παραλείψεως του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης να αποφανθεί επί ενός αιτήματος που προέβαλε ο νυν αναιρεσείων, της εσφαλμένης, ανακριβούς και ανορθολογικής ερμηνείας και εφαρμογής:

—	των άρθρων 26 και 26α του Κανονισμού Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων της Ευρωπαϊκής Ένωσης·

—	των κανόνων δικαίου που αφορούν την έννοια της πράξεως που είναι δεκτική προσφυγής (βλ. ιδίως σκέψεις 30 έως 47 της αναιρεσιβαλλομένης διατάξεως)· και

—	των κανόνων δικαίου που αφορούν την επεξεργασία και την πρόσβαση των πολιτών στα δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα τα οποία τους αφορούν και τα οποία έχει στην κατοχή του ένα θεσμικό όργανο της Ένωσης.

2)	Ο δεύτερος λόγος αντλείται από τον παράνομο χαρακτήρα των κρίσεων του πρωτοβάθμιου δικαστή επί των δικαστικών εξόδων (βλ. το σχετικό απόσπασμα της αναιρεσιβαλλομένης διατάξεως του οποίου ο τίτλος εμφαίνεται μεταξύ των σκέψεων 47 και 48 της διατάξεως αυτής).

Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης

30.6.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 194/28

Προσφυγή-αγωγή της 15ης Μαΐου 2012 — ΖΖ κατά Επιτροπής

(Υπόθεση F-54/12)

2012/C 194/47

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων-ενάγων: ΖΖ (εκπρόσωποι: M. Condinanzi, D. Bono και C. A. Chiorino, δικηγόροι)

Καθής-εναγόμενη: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αντικείμενο και περιγραφή της διαφοράς

Ακύρωση της αποφάσεως της επιτροπής του διαγωνισμού EPSO/AST/117/11 με την οποία η προσφεύγουσα-ενάγουσα αποκλείστηκε από τη δεύτερη φάση του εν λόγω διαγωνισμού για τον λόγο ότι δεν επειδή δεν πληρούσε τις προϋποθέσεις που προέβλεπε η προκήρυξη του διαγωνισμού.

Αιτήματα του προσφεύγοντος-ενάγοντος

Ο προσφεύγων-ενάγων ζητεί από το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης:

—

να ακυρώσει την απόφαση της επιτροπής του διαγωνισμού EPSO με την οποία αποκλείσθηκε ο προσφεύγων-ενάγων από τη δεύτερη φάση του γενικού διαγωνισμού EPSO/AST/1 17/11 — Assistants in the secretarial field (AST 1), λόγω του ότι υποτίθεται ότι δεν πληρούσε τις προϋποθέσεις που προβλέπονταν στο τμήμα III της προκηρύξεως του γενικού διαγωνισμού EPSO/AST/117/11 και, ειδικότερα, επειδή δεν είχε πτυχίο ανώτερης εκπαίδευσης σχετικού με την άσκηση καθηκόντων γραμματείας, ή εναλλακτικώς, απολυτήριο δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης που να επιτρέπει την είσοδο στην ανώτερη εκπαίδευση και ελάχιστη τριετή επαγγελματική εμπειρία σχετική με την άσκηση καθηκόντων γραμματείας, η φύση των καθηκόντων της οποίας να σχετίζεται ευθέως με την άσκηση καθηκόντων γραμματείας όπως τα περιγραφόμενα στην προκήρυξη του διαγωνισμού.

—	να ακυρώσει κάθε άλλη μεταγενέστερη πράξη και, ανά περίπτωση, κάθε άλλο μέτρο που η επιτροπή του διαγωνισμού θα λάβει όσον αφορά τον αποκλεισμό του προσφεύγοντος-ενάγοντος από τον επίμαχο διαγωνισμό,

—

επικουρικώς, στον βαθμό που δεν είναι δυνατό για τον προσφεύγοντα-ενάγοντα να συμμετάσχει στην εν λόγω δεύτερη φάση του διαγωνισμού, να υποχρεώσει την καθής-εναγόμενη να καταβάλει στον προσφεύγοντα-ενάγοντα ποσό υπολογιζόμενο προσωρινώς και ex aequo et bono σε 10 000 ευρώ ως αποζημίωση για την αποκατάσταση της υλικής ζημίας και για την ικανοποίηση της ηθικής βλάβης, καθώς για ζημία που υπέστη στην επαγγελματική του σταδιοδρομία, προσαυξημένο με τόκους υπερημερίας υπολογιζόμενων βάσει του νομίμου ετησίου επιτοκίου την ημερομηνία ασκήσεως της προσφυγής-αγωγής.

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

		ISSN 1977-0901 doi:10.3000/19770901.C_2012.194.ell
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης		C 194

Έκδοση στην ελληνική γλώσσα	Ανακοινώσεις και Πληροφορίες	55ό έτος 30 Ιουνίου 2012

Ανακοίνωση αριθ	Περιεχόμενα	Σελίδα
	IV Πληροφορίες
	ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΘΕΣΜΙΚΑ ΚΑΙ ΛΟΙΠΑ ΟΡΓΑΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ
	Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης
2012/C 194/01	Τελευταία δημοσίευση του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής ΈνωσηςEE C 184 της 23.6.2012	1