ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΘΕΣΜΙΚΑ ΚΑΙ ΛΟΙΠΑ ΟΡΓΑΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ

9.6.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 165/2

Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 19ης Απριλίου 2012 [αίτηση του Tribunale Ordinario di Cosenza (Ιταλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — CCIAA di Cosenza κατά Grillo Star Srl Fallimento

(Υπόθεση C-443/09) (1)

(Οδηγία 2008/7/EK - Έμμεσοι φόροι επί των συγκεντρώσεων κεφαλαίων - Άρθρα 5, παράγραφος 1, στοιχείο γ', και 6, παράγραφος 1, στοιχείο ε' - Πεδίο εφαρμογής - Ετήσιο τέλος καταβαλλόμενο στα τοπικά Εμπορικά, Βιομηχανικά, Βιοτεχνικά και Γεωργικά Επιμελητήρια)

2012/C 165/02

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunale Ordinario di Cosenza

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

CCIAA di Cosenza

κατά

Grillo Star Srl Fallimento

Αντικείμενο

Αίτηση έκδοσης προδικαστικής απόφασης — Tribunale di Cosenza — Ερμηνεία των άρθρων 5, στοιχείο γ', και 6, στοιχείο ε', της οδηγίας 2008/7/ΕΚ του Συμβουλίου, της 12ης Φεβρουαρίου 2008, περί των έμμεσων φόρων των επιβαλλόμενων επί των συγκεντρώσεων κεφαλαίων — Επιβολή ετήσιου τέλους λόγω της εγγραφής στο μητρώο εταιριών που τηρούν τα τοπικά Εμπορικά Επιμελητήρια — Ετήσιο τέλος καθοριζόμενο κατ’ αποκοπή — Έννοια των «φόρων οι οποίοι έχουν ανταποδοτικό χαρακτήρα»

Διατακτικό

Το άρθρο 5, παράγραφος 1, στοιχείο γ', της οδηγίας 2008/7/ΕΚ του Συμβουλίου, της 12ης Φεβρουαρίου 2008, περί των έμμεσων φόρων των επιβαλλόμενων επί των συγκεντρώσεων κεφαλαίων, έχει την έννοια ότι δεν αντιβαίνει στη διάταξη αυτή ένα ετήσιο τέλος όπως το επίμαχο στην υπόθεση της κύριας δίκης, το οποίο οφείλει να καταβάλλει ετησίως κάθε επιχείρηση λόγω της εγγραφής της στο μητρώο επιχειρήσεων, έστω και αν η εγγραφή αυτή έχει συστατικό χαρακτήρα για τις κεφαλαιουχικές εταιρίες και οι εταιρίες αυτές οφείλουν να το καταβάλλουν ακόμη και για την περίοδο κατά την οποία ασκούν απλώς προπαρασκευαστικές δραστηριότητες ενόψει της εκμετάλλευσης επιχείρησης.

(1) ΕΕ C 51 της 27.2.2010.

9.6.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 165/2

Απόφαση του Δικαστηρίου (όγδοο τμήμα) της 19ης Απριλίου 2012 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Βασιλείου των Κάτω Χωρών

(Υπόθεση C-141/10) (1)

(Παράβαση κράτους μέλους - Άρθρα 39 ΕΚ έως 42 ΕΚ - Ελεύθερη κυκλοφορία των προσώπων - Κανονισμός (ΕΟΚ) αριθ. 1408/71 - Κοινωνική ασφάλιση των μισθωτών migrants - Άρνηση καταβολής ορισμένων παροχών - Εργαζόμενοι οι οποίοι απασχολούνται σε δεξαμενές αντλήσεως πετρελαίου στις Κάτω Χώρες - Παραδεκτό της προσφυγής)

2012/C 165/03

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: V. Kreuschitz και M. van Beek)

Καθού: Βασίλειο των Κάτω Χωρών (εκπρόσωπος: C.M. Wissels)

Παρεμβαίνουσα υπέρ της προσφεύγουσας: Πορτογαλική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: L. Inez Fernandes και E. Silveira)

Αντικείμενο

Παράβαση κράτους μέλους — Παράβαση των άρθρων 3, παράγραφος 1, και 13, παράγραφος 2, στοιχείο α', του κανονισμού (ΕΟΚ) 1408/71 του Συμβουλίου, της 14ης Ιουνίου 1971, περί εφαρμογής των συστημάτων κοινωνικής ασφαλίσεως στους μισθωτούς, στους μη μισθωτούς και στα μέλη των οικογενειών τους που διακινούνται εντός της Κοινότητας (ΕΕ ειδ. έκδ. 05/001, σ. 73), και των άρθρων 45 έως 48 ΣΛΕΕ — Άρνηση καταβολής ορισμένων παροχών σε εργαζόμενους υπηκόους κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ενώσεως οι οποίοι απασχολούνται σε δεξαμενές αντλήσεως πετρελαίου στις Κάτω Χώρες

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή ως απαράδεκτη.

2)	Καταδικάζει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

3)	Η Πορτογαλική Δημοκρατία φέρει τα έξοδά της.

(1) ΕΕ C 161 σ. 19.6.2010.

9.6.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 165/3

Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 19ης Απριλίου 2012 [αίτηση του Lietuvos Aukščiausiasis Teismas (Λιθουανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — F Tex SIA κατά Lietuvos-Anglijos UAB «Jadecloud-Vilma»

(Υπόθεση C-213/10) (1)

(Δικαστική συνεργασία σε αστικές υποθέσεις - Κανονισμός (ΕΚ) 1346/2000 - Άρθρο 3, παράγραφος 1 - Έννοια της αγωγής που συνδέεται με διαδικασία αφερεγγυότητας και «έχει στενή σχέση με αυτή» - Κανονισμός (ΕΚ) 44/2001 - Άρθρο 1, παράγραφοι 1 και 2, στοιχείο β' - Έννοιες «αστικές και εμπορικές υποθέσεις» και «πτώχευση» - Αγωγή στηριζόμενη στην εκχώρηση, από τον σύνδικο της πτωχεύσεως, του δικαιώματός του ασκήσεως αγωγής πτωχευτικής ανακλήσεως)

2012/C 165/04

Γλώσσα διαδικασίας: η λιθουανική

Αιτούν δικαστήριο

Lietuvos Aukščiausiasis Teismas

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

F Tex SIA

κατά

Lietuvos-Anglijos UAB «Jadecloud-Vilma»

Αντικείμενο

Αίτηση εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως — Lietuvos Aukščiausiasis Teismas — Ερμηνεία του άρθρου 3, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΚ) 1346/2000 του Συμβουλίου, της 29ης Μαΐου 2000, περί των διαδικασιών αφερεγγυότητας (ΕΕ L 160, σ. 1) και των άρθρων 1, παράγραφος 2, στοιχείο β' και 2, παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) 44/2001 του Συμβουλίου, της 22ας Δεκεμβρίου 2000, για τη διεθνή δικαιοδοσία, την αναγνώριση και την εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις (ΕΕ 2001, L 12, σ. 1) — Διεθνή δικαιοδοσία προς εκδίκαση παυλιανής αγωγής που συνδέεται άμεσα και στενά με διαδικασία αφερεγγυότητας — Σύγκρουση αρμοδιοτήτων μεταξύ του «πτωχευτικού» δικαστηρίου και του δικαστηρίου του τόπου της κατοικίας του εναγομένου — Άσκηση, κατόπιν της κινήσεως διαδικασίας αφερεγγυότητας, παυλιανής αγωγής από τον μοναδικό πιστωτή της υπό πτώχευση εταιρίας ενώπιον δικαστηρίου κράτους μέλους διαφορετικού από εκείνο στο οποίο διεξάγεται η ως άνω διαδικασία, αφού προηγουμένως ο σύνδικος εκχώρησε στον εν λόγω πιστωτή απαιτήσεις της εταιρίας έναντι τρίτων

Διατακτικό

Το άρθρο 1, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΚ) 44/2001 του Συμβουλίου, της 22ας Δεκεμβρίου 2000, για τη διεθνή δικαιοδοσία, την αναγνώριση και την εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις, έχει την έννοια ότι αγωγή κατά τρίτου στηριζόμενη σε εκχώρηση ενοχικής απαιτήσεως από τον σύνδικο της πτωχεύσεως, ο οποίος μεταβίβασε στον ενάγοντα το δικαίωμα ασκήσεως αγωγής πτωχευτικής ανακλήσεως που του παρέχει το εφαρμοστέο επί της διαδικασίας αφερεγγυότητας εθνικό δίκαιο, εμπίπτει στις αστικές και εμπορικές υποθέσεις κατά την έννοια της εν λόγω διατάξεως.

(1) ΕΕ C 195 σ. 17.7.2010.

9.6.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 165/3

Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 19ης Απριλίου 2012 — Artegodan GmbH κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας

(Υπόθεση C-221/10 P) (1)

(Αίτηση αναιρέσεως - Άρθρο 288, δεύτερο εδάφιο, ΕΚ - Εξωσυμβατική ευθύνη της Ένωσης - Προϋποθέσεις - Κατάφωρη παράβαση κανόνα δικαίου που απονέμει δικαιώματα στους ιδιώτες - Απόφαση περί ανακλήσεως αδειών εμπορίας φαρμάκων προοριζομένων για ανθρώπους και περιεχόντων την ουσία αμφεπραμόνη)

2012/C 165/05

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Artegodan GmbH (εκπρόσωπος: U. Reese, Rechtsanwalt)

Αντίδικοι κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: B. Stromsky και M. Heller), Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας

Αντικείμενο

Αναίρεση κατά της απόφασης του Γενικού Δικαστηρίου (έκτο τμήμα), της 3ης Μαρτίου 2010, στην υπόθεση T-429/05, Artegodan κατά Επιτροπής, με την οποία το Γενικό Δικαστήριο απέρριψε την αγωγή αποζημιώσεως που είχε ασκήσει η ενάγουσα με βάση τα άρθρα 235 ΕΚ και 288, δεύτερο εδάφιο, ΕΚ προς αποκατάσταση της ζημίας που ισχυριζόταν ότι είχε υποστεί λόγω της εκδόσεως της αποφάσεως C(2000) 453 της Επιτροπής, της 9ης Μαρτίου 2000, περί ανακλήσεως της άδειας εμπορίας φαρμάκων προοριζομένων για ανθρώπους και περιεχόντων την ουσία αμφεπραμόνη — Παράβαση του άρθρου 288, δεύτερο εδάφιο, ΕΚ — Εσφαλμένη εκτίμηση των κριτηρίων σε σχέση με την ύπαρξη κατάφωρης παραβιάσεως του κοινοτικού δικαίου

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως.

2)	Καταδικάζει την Artegodan GmbH στα δικαστικά έξοδα.

(1) ΕΕ C 195 σ. 17.7.2010.

9.6.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 165/4

Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 19ης Απριλίου 2012 [αίτηση του Bundesarbeitsgericht (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Galina Meister κατά Speech Design Carrier Systems GmbH

(Υπόθεση C-415/10) (1)

(Οδηγίες 2000/43/ΕΚ, 2000/78/ΕΚ και 2006/54/ΕΚ - Ίση μεταχείριση στην απασχόληση και την εργασία - Εργαζόμενος ο οποίος καταδεικνύει ότι πληροί τις προϋποθέσεις που προβλέπονται σε μία προκήρυξη θέσεως εργασίας - Δικαίωμα του εργαζομένου αυτού να έχει πρόσβαση στις πληροφορίες που διευκρινίζουν αν ο εργοδότης έχει προσλάβει άλλον υποψήφιο)

2012/C 165/06

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Bundesarbeitsgericht

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Galina Meister

κατά

Speech Design Carrier Systems GmbH

Αντικείμενο

Αίτηση εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως — Bundesarbeitsgericht — Ερμηνεία των άρθρων 19, παράγραφος 1, της οδηγίας 2006/54/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 5ης Ιουλίου 2006, για την εφαρμογή της αρχής των ίσων ευκαιριών και της ίσης μεταχείρισης ανδρών και γυναικών σε θέματα εργασίας και απασχόλησης (EE L 204, σ. 23) και 8, παράγραφος 1, της οδηγίας 2000/43/ΕΚ του Συμβουλίου, της 29ης Ιουνίου 2000, περί εφαρμογής της αρχής της ίσης μεταχείρισης προσώπων ασχέτως φυλετικής ή εθνοτικής τους καταγωγής (EE L 180, σ. 22), καθώς και του άρθρου 10, παράγραφος 1, της οδηγίας 2000/78/ΕΚ του Συμβουλίου, της 27ης Νοεμβρίου 2000, για τη διαμόρφωση γενικού πλαισίου για την ίση μεταχείριση στην απασχόληση και την εργασία (EE L 303, σ. 16) — Ίση μεταχείριση στην απασχόληση και την εργασία — Βάρος αποδείξεως — Δικαίωμα προσώπου του οποίου η υποψηφιότητα για θέση σε ιδιωτική επιχείρηση απορρίφθηκε να λάβει όλες τις πληροφορίες που αφορούν τη διαδικασία επιλογής ώστε να μπορέσει να αποδείξει ενδεχόμενη δυσμενή διάκριση

Διατακτικό

Τα άρθρα 8, παράγραφος 1, της οδηγίας 2000/43/ΕΚ του Συμβουλίου, της 29ης Ιουνίου 2000, περί εφαρμογής της αρχής της ίσης μεταχείρισης προσώπων ασχέτως φυλετικής ή εθνοτικής τους καταγωγής, 10, παράγραφος 1, της οδηγίας 2000/78/ΕΚ του Συμβουλίου, της 27ης Νοεμβρίου 2000, για τη διαμόρφωση γενικού πλαισίου για την ίση μεταχείριση στην απασχόληση και την εργασία, και 19, παράγραφος 1, της οδηγίας 2006/54/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 5ης Ιουλίου 2006, για την εφαρμογή της αρχής των ίσων ευκαιριών και της ίσης μεταχείρισης ανδρών και γυναικών σε θέματα εργασίας και απασχόλησης, έχουν την έννοια ότι δεν προβλέπουν το δικαίωμα ενός εργαζομένου ο οποίος καταδεικνύει ότι πληροί τις προβλεπόμενες σε μια προκήρυξη θέσεως εργασίας προϋποθέσεις και του οποίου η υποψηφιότητα δεν έγινε δεκτή να έχει πρόσβαση στις πληροφορίες που διευκρινίζουν αν ο εργοδότης, κατά το πέρας της διαδικασίας προσλήψεως, προσέλαβε άλλον υποψήφιο.

Πάντως, δεν αποκλείεται η άρνηση παροχής κάθε πληροφορίας εκ μέρους του εναγομένου να αποτελεί ένα από τα στοιχεία που πρέπει να λαμβάνονται υπόψη στο πλαίσιο της αποδείξεως πραγματικών περιστατικών από τα οποία τεκμαίρεται η ύπαρξη άμεσης ή έμμεσης διακρίσεως. Στο αιτούν δικαστήριο εναπόκειται να ελέγξει, λαμβάνοντας υπόψη όλα τα πραγματικά περιστατικά της διαφοράς της οποίας έχει επιληφθεί, αν τούτο συμβαίνει στην υπόθεση της κύριας δίκης.

(1) ΕΕ C 301 σ. 6.11.2010.

9.6.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 165/4

Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 19ης Απριλίου 2012 [αίτηση του Högsta domstolen (Σουηδία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] Bonnier Audio AB, Earbooks AB, Norstedts Förlagsgrupp AB, Piratförlaget AB, Storyside AB κατά Perfect Communication Sweden AB

(Υπόθεση C-461/10) (1)

(Δικαίωμα του δημιουργού και συγγενικά δικαιώματα - Επεξεργασία δεδομένων μέσω Διαδικτύου - Προσβολή αποκλειστικού δικαιώματος - Ακουστικά βιβλία των οποίων η πρόσβαση κατέστη δυνατή από διακομιστή FTP μέσω Διαδικτύου με διεύθυνση ΙΡ χορηγηθείσα από τον φορέα παροχής υπηρεσιών Διαδικτύου - Διαταγή προς τον φορέα παροχής υπηρεσιών Διαδικτύου να κοινοποιήσει το όνομα και τη διεύθυνση του χρήστη της διευθύνσεως IP)

2012/C 165/07

Γλώσσα διαδικασίας: η σουηδική

Αιτούν δικαστήριο

Högsta domstolen

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Bonnier Audio AB, Earbooks AB, Norstedts Förlagsgrupp AB, Piratförlaget AB, Storyside AB

κατά

Perfect Communication Sweden AB

Αντικείμενο

Αίτηση εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως — Högsta domstolen — Ερμηνεία της οδηγίας 2006/24/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 15ης Μαρτίου 2006, για τη διατήρηση δεδομένων που παράγονται ή υποβάλλονται σε επεξεργασία σε συνάρτηση με την παροχή διαθεσίμων στο κοινό υπηρεσιών ηλεκτρονικών επικοινωνιών ή δημοσίων δικτύων επικοινωνιών και για την τροποποίηση της οδηγίας 2002/58/ΕΚ (ΕΕ L 105, σ. 54) και της οδηγίας 2004/48/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2004, σχετικά με την επιβολή των δικαιωμάτων διανοητικής ιδιοκτησίας (ΕΕ L 157, σ. 45) — Πνευματική ιδιοκτησία — Αποκλειστικό δικαίωμα, κατεχόμενο από εκδοτικές εταιρίες, διαθέσεως στο κοινό ακουστικών βιβλίων — Προβαλλόμενη προσβολή του δικαιώματος αυτού, καθόσον η πρόσβαση στα εν λόγω ακουστικά βιβλία κατέστη δυνατή μέσω διακομιστή FTP (File transfer protocol), ήτοι προγράμματος για κοινή χρήση αρχείων μέσω Διαδικτύου — Διαταγή, απευθυνόμενη στον φορέα παροχής υπηρεσιών Διαδικτύου που παρέσχε τη διαδικτυακή σύνδεση του διακομιστή μέσω χορηγήσεως διευθύνσεως IP, να κοινοποιήσει στον κάτοχο του δικαιώματος πνευματικής ιδιοκτησίας στοιχεία σχετικά με το όνομα και τη διεύθυνση των προσώπων που είναι καταχωρισμένα ως χρήστες της εν λόγω διευθύνσεως IP κατά τη διάρκεια συγκεκριμένης περιόδου

Διατακτικό

Η οδηγία 2006/24/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 15ης Μαρτίου 2006, για τη διατήρηση δεδομένων που παράγονται ή υποβάλλονται σε επεξεργασία σε συνάρτηση με την παροχή διαθεσίμων στο κοινό υπηρεσιών ηλεκτρονικών επικοινωνιών ή δημοσίων δικτύων επικοινωνιών και για την τροποποίηση της οδηγίας 2002/58/ΕΚ, έχει την έννοια ότι δεν απαγορεύει την εφαρμογή εθνικής νομοθεσίας που θεσπίστηκε βάσει του άρθρου 8 της οδηγίας 2004/48/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2004, σχετικά με την επιβολή των δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας, και η οποία, προκειμένου να προσδιορισθεί η ταυτότητα ενός συνδρομητή ή χρήστη του Διαδικτύου, επιτρέπει να διαταχθεί ο πάροχος υπηρεσιών προσβάσεως στο Διαδίκτυο να κοινοποιήσει στον δικαιούχο δικαιώματος του δημιουργού ή στον διάδοχό του τα στοιχεία ταυτότητας του συνδρομητή στον οποίο έχει χορηγηθεί διεύθυνση IP η οποία φέρεται να χρησιμοποιήθηκε για την προσβολή του εν λόγω δικαιώματος, καθόσον η νομοθεσία αυτή δεν εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής ratione materiae της οδηγίας 2006/24.

Δεν ασκεί επιρροή, στην υπόθεση της κύριας δίκης, το γεγονός ότι το οικείο κράτος μέλος δεν έχει ακόμη μεταφέρει στο εσωτερικό του δίκαιο την οδηγία 2006/24, μολονότι έχει λήξει η σχετική προς τούτο προθεσμία.

Οι οδηγίες 2002/58/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 12ης Ιουλίου 2002, σχετικά με την επεξεργασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και την προστασία της ιδιωτικής ζωής στον τομέα των ηλεκτρονικών επικοινωνιών (οδηγία για την προστασία ιδιωτικής ζωής στις ηλεκτρονικές επικοινωνίες), και 2004/48 έχουν την έννοια ότι δεν απαγορεύουν εθνική νομοθεσία, όπως η επίμαχη στην κύρια δίκη, στον βαθμό που η νομοθεσία αυτή επιτρέπει στο εθνικό δικαστήριο, ενώπιον του οποίου υποβλήθηκε αίτηση εκδόσεως διαταγής περί κοινοποιήσεως δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα από νομιμοποιούμενο προς τούτο πρόσωπο, να σταθμίσει, με βάση τις περιστάσεις κάθε συγκεκριμένης περιπτώσεως και λαμβάνοντας δεόντως υπόψη τις απαιτήσεις που απορρέουν από την αρχή της αναλογικότητας, τα αντιτιθέμενα εν προκειμένω συμφέροντα.

(1) ΕΕ C 317 σ. 20.11.2010.

9.6.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 165/5

Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 19ης Απριλίου 2012 [αίτηση του Oberster Gerichtshof (Αυστρία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Wintersteiger AG κατά Products 4U Sondermaschinenbau GmbH

(Υπόθεση C-523/10) (1)

(Κανονισμός (ΕΚ) 44/2001 - Διεθνής δικαιοδοσία και εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις - Αρμοδιότητα «σε θέματα ενοχών από αδικοπραξία ή οιονεί αδικοπραξία» - Καθορισμός του τόπου όπου συνέβη ή ενδέχεται να συμβεί το ζημιογόνο γεγονός - Δικτυακός τόπος παρέχοντος υπηρεσίες αντιστοίχισης υπό το όνομα εθνικού τομέα ανωτάτου επιπέδου κράτους μέλους - Χρήση, εκ μέρους διαφημιζόμενου, λέξης-κλειδιού πανομοιότυπης με σήμα καταχωρισθέν σε άλλο κράτος μέλος)

2012/C 165/08

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Oberster Gerichtshof

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Wintersteiger AG

κατά

Products 4U Sondermaschinenbau GmbH

Αντικείμενο

Αίτηση εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως — Oberster Gerichtshof — Ερμηνεία του άρθρου 5, σημείο 3, του κανονισμού (ΕΚ) 44/2001 του Συμβουλίου, της 22ας Δεκεμβρίου 2000, για τη διεθνή δικαιοδοσία, την αναγνώριση και την εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις (ΕΕ 2001, L 12, σ. 1) — Προσδιορισμός της διεθνούς δικαιοδοσίας για την αγωγή με την οποία ζητείται να απαγορευθεί η καταχώριση ενός σημείου, πανομοιότυπου με ένα σήμα, ως λέξης-κλειδιού (AdWord) σε μια μηχανή αναζήτησης στο Διαδίκτυο (Internet), εφόσον η καταχώριση αυτή έχει ως αποτέλεσμα να εμφανίζεται αυτόματα στην οθόνη ένα διαφημιστικό μήνυμα για πανομοιότυπα ή παρόμοια προϊόντα ή για πανομοιότυπες ή παρόμοιες υπηρεσίες με τα προϊόντα ή τις υπηρεσίες για τις οποίες έχει καταχωριστεί το σχετικό σήμα — Περίπτωση στην οποία το σήμα προστατεύεται σε ένα κράτος μέλος και το διαφημιστικό αυτό μήνυμα εμφανίζεται μόνο υπό τον τομέα ανωτάτου επιπέδου (top-level domain) της εν λόγω μηχανής αναζήτησης ο οποίος αφορά μεν άλλο κράτος μέλος, αλλά είναι προσβάσιμος από το πρώτο κράτος μέλος, και μάλιστα στην επίσημη γλώσσα του πρώτου αυτού κράτους μέλους — Κριτήρια προσδιορισμού του «τόπου όπου συνέβη ή ενδέχεται να συμβεί το ζημιογόνο γεγονός»

Διατακτικό

Το άρθρο 5, σημείο 3, του κανονισμού (ΕΚ) 44/2001 του Συμβουλίου, της 22ας Δεκεμβρίου 2000, για τη διεθνή δικαιοδοσία, την αναγνώριση και την εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις, έχει την έννοια ότι διαφορά σχετική με την προβαλλόμενη προσβολή καταχωρισθέντος σε κράτος μέλος σήματος, λόγω του ότι διαφημιζόμενος χρησιμοποιεί λέξη-κλειδί πανομοιότυπη με το εν λόγω σήμα σε δικτυακό τόπο μηχανής αναζήτησης υπό εθνικό τομέα ανωτάτου επιπέδου άλλου κράτους μέλους, δύναται να αχθεί είτε ενώπιον των δικαστηρίων του κράτους μέλους στο οποίο έχει καταχωρισθεί το σήμα είτε ενώπιον των δικαστηρίων του κράτους μέλους του τόπου εγκαταστάσεως του διαφημιζόμενου.

(1) ΕΕ C 30 σ. 29.1.2011.

9.6.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 165/6

Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 19ης Απριλίου 2012 — Tomra Systems ASA, Tomra Europe AS, Tomra Systems GmbH, Tomra Systems BV, Tomra Leergutsysteme GmbH, Tomra Systems AB, Tomra Butikksystemer AS κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής

(Υπόθεση C-549/10 P) (1)

(Αίτηση αναιρέσεως - Ανταγωνισμός - Δεσπόζουσα θέση - Κατάχρηση - Αγορά μηχανημάτων συλλογής χρησιμοποιημένων συσκευασιών ποτών - Απόφαση διαπιστώνουσα παράβαση των άρθρων 82 ΕΚ και 54 της Συμφωνίας ΕΟΧ - Συμφωνίες αποκλειστικότητας, αναλήψεως υποχρεώσεων ως προς τις αγοραζόμενες ποσότητες και εκπτώσεις για πιστούς πελάτες)

2012/C 165/09

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσες: Tomra Systems ASA, Tomra Europe AS, Tomra Systems GmbH, Tomra Systems BV, Tomra Leergutsysteme GmbH, Tomra Systems AB, Tomra Butikksystemer AS (εκπρόσωποι: O. W. Brouwer, advocaat, J. Midthjell, advokat, A.J. Ryan, solicitor)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: E Gippini Fournier και N. Khan)

Αντικείμενο

Αίτηση αναιρέσεως κατά της αποφάσεως του Γενικού Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 9ης Σεπτεμβρίου 2010 στην υπόθεση T-155/06, Tomra Systeme ASA κ.λπ. κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής, με την οποία το Γενικό Δικαστήριο απέρριψε προσφυγή με αίτημα την ακύρωση της αποφάσεως της Επιτροπής, της 29ης Μαρτίου 2006, σχετικά με μια διαδικασία εφαρμογής του άρθρου 82 ΕΚ και του άρθρου 54 της Συμφωνίας ΕΟΧ (υπόθεση COMP/E.-1/38-113/Prokent-Tomra), με την οποία επιβλήθηκε πρόστιμο 24 εκατομμυρίων ευρώ στις αναιρεσείουσες, διότι εφάρμοσαν, καταχρώμενες τη δεσπόζουσα θέση τους, πρακτικές που συνδύαζαν συμφωνίες αποκλειστικότητας, ποσοτικές δεσμεύσεις και εκπτώσεις για πιστούς πελάτες, προκειμένου να εμποδίσουν ή να καθυστερήσουν την είσοδο άλλων κατασκευαστών στην αυστριακή, στη γερμανική, στην ολλανδική, στη νορβηγική και στη σουηδική αγορά μηχανημάτων αυτόματης συλλογής συσκευασιών ποτών, καθώς και, επικουρικώς, την ακύρωση ή τη σημαντική μείωση του προστίμου.

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως.

2)	Οι Tomra Systems ASA, Tomra Europe AS, Tomra Systems GmbH, Tomra Systems BV, Tomra Leergutsysteme GmbH, Tomra Systems AB και Tomra Butikksystemer AS φέρουν τα δικαστικά έξοδα.

(1) ΕΕ C 63 σ. 26.2.2011.

9.6.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 165/6

Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 19ης Απριλίου 2012 [αίτηση του Conseil d’État (Βέλγιο) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Pro-Braine ASBL κ.λπ. κατά Commune de Braine-le-Château

(Υπόθεση C-121/11) (1)

(Οδηγία 1999/31/ΕΚ - Υγειονομική ταφή των αποβλήτων - Οδηγία 85/337/ΕΟΚ - Εκτίμηση των επιπτώσεων ορισμένων σχεδίων δημοσίων και ιδιωτικών έργων στο περιβάλλον - Απόφαση σχετικά με τη συνέχιση λειτουργίας χώρου υγειονομικής ταφής, για τον οποίο έχει χορηγηθεί άδεια, χωρίς εκπόνηση μελέτης των επιπτώσεων στο περιβάλλον - Έννοια του όρου «χορήγηση άδειας»)

2012/C 165/10

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Αιτούν δικαστήριο

Conseil d’État

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Pro-Braine ASBL, Michel Bernard, Charlotte de Lantsheere

κατά

Commune de Braine-le-Château

παρισταμένης της

Veolia es treatment SA

Αντικείμενο

Αίτηση εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως — Conseil d'État (Βέλγιο) — Ερμηνεία του άρθρου 14, στοιχείο β', της οδηγίας 1999/31/ΕΚ του Συμβουλίου, της 26ης Απριλίου 1999, περί υγειονομικής ταφής των αποβλήτων (ΕΕ L 182, σ. 1), καθώς και του άρθρου 1, παράγραφος 2, της οδηγίας 85/337/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 27ης Ιουνίου 1985, για την εκτίμηση των επιπτώσεων ορισμένων σχεδίων δημοσίων και ιδιωτικών έργων στο περιβάλλον (ΕΕ L 175, σ. 40) — Απόφαση περί συνεχίσεως της εκμεταλλεύσεως χώρου υγειονομικής ταφής για τον οποίο έχει χορηγηθεί άδεια, χωρίς μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων — Έννοια του όρου «άδεια» — Πεδίο εφαρμογής

Διατακτικό

Η οριστική απόφαση σχετικά με τη συνέχιση της λειτουργίας ενός υφιστάμενου χώρου υγειονομικής ταφής, η οποία ελήφθη κατ’ εφαρμογή του άρθρου 14, στοιχείο β', της οδηγίας 1999/31/ΕΚ του Συμβουλίου, της 26ης Απριλίου 1999, περί υγειονομικής ταφής των αποβλήτων, βάσει σχεδίου διευθετήσεως, συνιστά «άδεια» υπό την έννοια του άρθρου 1, παράγραφος 2, της οδηγίας 85/337/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 27ης Ιουνίου 1985, για την εκτίμηση των επιπτώσεων ορισμένων σχεδίων δημοσίων και ιδιωτικών έργων στο περιβάλλον, όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 2003/35/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Μαΐου 2003, μόνον οσάκις η απόφαση αυτή επιτρέπει τροποποίηση ή επέκταση της εγκαταστάσεως ή του χώρου, μέσω εργασιών ή επεμβάσεων που τροποποιούν τα πράγματα σε αυτόν, η οποία ενδέχεται να έχει σοβαρές αρνητικές επιπτώσεις στο περιβάλλον, υπό την έννοια του σημείου 13 του παραρτήματος ΙΙ της προαναφερθείσας οδηγίας 85/337, και να συνιστά, ως εκ τούτου, «σχέδιο» υπό την έννοια του άρθρου 1, παράγραφος 2, της εν λόγω οδηγίας.

(1) ΕΕ C 152 σ. 21.5.2011.

9.6.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 165/7

Απόφαση του Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 19ης Απριλίου 2012 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Ελληνικής Δημοκρατίας

(Υπόθεση C-297/11) (1)

(Παράβαση κράτους μέλους - Οδηγία 2000/60/ΕΚ - Πολιτική της Ένωσης στον τομέα των υδάτων - Σχέδια διαχειρίσεως λεκάνης απορροής ποταμού - Δημοσίευση - Πληροφόρηση του κοινού και διαβουλεύσεις - Παράλειψη κοινοποιήσεως στην Επιτροπή)

2012/C 165/11

Γλώσσα διαδικασίας: η ελληνική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: A. Μαργέλης και I. Χατζηγιάννης)

Καθής: Ελληνική Δημοκρατία (εκπρόσωπος: Γ. Καριψιάδης)

Αντικείμενο

Παράβαση κράτους μέλους — Παράβαση των άρθρων 13, παράγραφοι 1, 2, 3 και 6, 14, παράγραφος 1, στοιχείο γ', και 15, παράγραφος 1, της οδηγίας 2000/60/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 23ης Οκτωβρίου 2000, για τη θέσπιση πλαισίου κοινοτικής δράσης στον τομέα της πολιτικής των υδάτων (ΕΕ L 327, σ. 1) — Σχέδια διαχειρίσεως λεκανών απορροής ποταμών — Έκδοση — Πληροφόρηση του κοινού και διαβουλεύσεις — Παράλειψη κοινοποιήσεως στην Επιτροπή αντιγράφων των σχεδίων διαχειρίσεως

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

Η Ελληνική Δημοκρατία, παραλείποντας να καταρτίσει, έως τις 22 Δεκεμβρίου 2009, τα σχέδια διαχειρίσεως λεκάνης απορροής ποταμού τόσο για τις λεκάνες απορροής ποταμού που ευρίσκονται εξ ολοκλήρου εντός του εθνικού εδάφους όσο και για τις διεθνείς λεκάνες απορροής ποταμού, καθώς και να κοινοποιήσει στην Επιτροπή, έως τις 22 Μαρτίου 2010, αντίγραφο των σχεδίων αυτών, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από τα άρθρα 13, παράγραφοι 1 έως 3 και 6, και 15, παράγραφος 1, της οδηγίας 2000/60/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 23ης Οκτωβρίου 2000, για τη θέσπιση πλαισίου κοινοτικής δράσης στον τομέα της πολιτικής των υδάτων, και, περαιτέρω, παραλείποντας να κινήσει το αργότερο στις 22 Δεκεμβρίου 2008 τη διαδικασία πληροφορήσεως του κοινού και διαβουλεύσεων όσον αφορά τα προσχέδια διαχειρίσεως των λεκανών απορροής ποταμού, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από το άρθρο 14, παράγραφος 1, στοιχείο γ', της οδηγίας.

2)	Καταδικάζει την Ελληνική Δημοκρατία στα δικαστικά έξοδα.

(1) ΕΕ C 238 της 13.8.2011.

9.6.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 165/7

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Najvyšší súd Slovenskej republiky (Σλοβενία) στις 10 Φεβρουαρίου 2012 — Slovenská sporiteľňa, a.s. κατά Protimonopolný úrad Slovenskej republiky

(Υπόθεση C-68/12)

2012/C 165/13

Γλώσσα διαδικασίας: η σλοβακική

Αιτούν δικαστήριο

Najvyšší súd Slovenskej republiky

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα: Slovenská sporiteľňa, a.s.

Καθού: Protimonopolný úrad Slovenskej republiky

Προδικαστικά ερωτήματα

Έχει το άρθρο 101, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ (πρώην άρθρο 81, παράγραφος 1, ΕΚ) την έννοια ότι είναι νομικώς κρίσιμο το γεγονός ότι ανταγωνιστής (επιχείρηση) που ζημιώνεται από συμφωνία συμπράξεως άλλων ανταγωνιστών (επιχειρήσεων) δραστηριοποιείται παράνομα στην οικεία αγορά κατά τον χρόνο συνάψεως της συμφωνίας συμπράξεως;

Είναι νομικά κρίσιμο για την ερμηνεία του άρθρου 101, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ (πρώην άρθρο 81, παράγραφος 1, ΕΚ) το γεγονός ότι, κατά τον χρόνο συνάψεως της συμφωνίας συμπράξεως, η νομιμότητα της λειτουργίας του εν λόγω ανταγωνιστή (επιχειρήσεως) δεν είχε τεθεί υπό αμφισβήτηση από τα αρμόδια ελεγκτικά όργανα στο έδαφος της Σλοβακικής Δημοκρατίας;

Έχει το άρθρο 101, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ (πρώην άρθρο 81, παράγραφος 1, ΕΚ) την έννοια ότι, για να διαπιστωθεί η ύπαρξη συμφωνίας περιορισμού του ανταγωνισμού, είναι απαραίτητο να αποδειχθεί η προσωπική συμπεριφορά του νόμιμου εκπροσώπου ή η προσωπική συναίνεση, υπό μορφή εντολής, του νομίμου εκπροσώπου επιχειρήσεως, ο οποίος συμμετείχε/είναι δυνατόν να συμμετείχε στη συμφωνία περιορισμού του ανταγωνισμού, για τη συμπεριφορά υπαλλήλου του, εφόσον η επιχείρηση δεν αποστασιοποιήθηκε από τη συμπεριφορά του υπαλλήλου, παράλληλα δε η συμφωνία εκπληρώθηκε;

Έχει το άρθρο 101, παράγραφος 3, ΣΛΕΕ (πρώην άρθρο 81, παράγραφος 3, ΕΚ) την έννοια ότι είναι εφαρμοστέο ακόμα και σε συμφωνία που απαγορεύεται από το άρθρο 101, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ (πρώην άρθρο 81, παράγραφος 1, ΕΚ), η οποία, ως εκ της φύσεώς της, έχει ως αποτέλεσμα τον αποκλεισμό από την αγορά ατομικώς προσδιοριζόμενου ανταγωνιστή (επιχειρήσεως) που, όπως διαπιστώθηκε στη συνέχεια, διενεργούσε πράξεις σε συνάλλαγμα στην αγορά πληρωμών που γίνονται χωρίς τη χρήση μετρητών, χωρίς να διαθέτει την άδεια την οποία προβλέπει η εθνική νομοθεσία;

9.6.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 165/8

Αναίρεση που άσκησαν στις 10 Φεβρουαρίου 2012 η Quinn Barlo Ltd, η Quinn Plastics NV και η Quinn Plastics GmbH κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (τρίτο τμήμα) στις 30 Νοεμβρίου 2011 στην υπόθεση T-208/06, Quinn Barlo Ltd, Quinn Plastics NV και Quinn Plastics GmbH κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής

(Υπόθεση C-70/12 P)

2012/C 165/14

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσες: Quinn Barlo Ltd, Quinn Plastics NV και Quinn Plastics GmbH (εκπρόσωποι: F. Wijckmans και M. Visser, δικηγόροι)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα των αναιρεσειουσών

Οι αναιρεσείουσες ζητούν από το Δικαστήριο:

—	να αναιρέσει την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου καθόσον με αυτή διαπιστώνεται ότι οι προσφεύγουσες παρέβησαν το άρθρο 101 ΣΛΕΕ και, συνακόλουθα, δεν ακυρώνεται το άρθρο 1 της αποφάσεως της Επιτροπής όσον αφορά τις προσφεύγουσες,

—

επικουρικώς, να αναιρέσει την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου καθόσον, στο πλαίσιο της αρμοδιότητάς του πλήρους δικαιοδοσίας, το Γενικό Δικαστήριο μείωσε μόνον κατά 10 % το αρχικό ποσό του προστίμου και δεν προέβη σε ακύρωση του τμήματος της αποφάσεως της Επιτροπής βάσει του οποίου συμπεριελήφθη στον υπολογισμό του προστίμου προσαύξηση λόγω της διάρκειας της παραβάσεως,

—

επικουρικώς, να αναιρέσει την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου, καθόσον δεν ακύρωσε το τμήμα της αποφάσεως της Επιτροπής με το οποίο, στο πλαίσιο της διαφοροποιημένης μεταχειρίσεως, μειώθηκε κατά 25 % το αρχικό ποσό του προστίμου και να καθορίσει, στο πλαίσιο της αρμοδιότητάς του πλήρους δικαιοδοσίας, μεγαλύτερο ποσοστό το οποίο να αντικατοπτρίζει την έλλειψη ευθύνης των νυν αναιρεσειουσών όσον αφορά τις πτυχές της συμπράξεως που αφορούσαν τις ενώσεις για χύτευση από PMMA ή τα είδη υγιεινής από PMMA, διασφαλίζοντας με τον τρόπο αυτό ότι η μεγαλύτερη μείωση είναι σύμφωνη με τη γενική αρχή της αναλογικότητας,

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα σύμφωνα με το άρθρο 69, παράγραφος 2, του Κανονισμού Διαδικασίας.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Η Quinn Barlo Ltd, η Quinn Plastics NV και η Quinn Plastics GmbH ζητούν την αναίρεση, στην έκταση που καθορίζεται με την αίτησή τους αναιρέσεως, της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο, στις 30 Νοεμβρίου 2011, στην υπόθεση T-208/06, Quinn Barlo Ltd, Quinn Plastics NV και Quinn Plastics GmbH κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Η απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου αφορά φερόμενη σύμπραξη συνιστάμενη σε ένα σύνολο αντίθετων προς τον ανταγωνισμό συμφωνιών και εναρμονισμένων πρακτικών στον τομέα των μεθακρυλικών ενώσεων [απόφαση C(2006) 2098 τελικό της Επιτροπής, της 31ης Μαΐου 2006, σχετικά με διαδικασία δυνάμει του άρθρου 81 ΕΚ και του άρθρου 53 της Συμφωνίας για τον ΕΟΧ (υπόθεση COMP/F/38.645 — Μεθακρυλικές ενώσεις)]. Με την απόφαση διαπιστώνεται ότι η Quinn Barlo Ltd, η Quinn Plastics NV και η Quinn Plastics GmbH παρέβησαν το άρθρο 81 ΕΚ και το άρθρο 53 της Συμφωνίας για τον Ευρωπαϊκό Οικονομικό Χώρο (ΕΟΧ) μετέχοντας σε σύνολο συμφωνιών και εναρμονισμένων πρακτικών οι οποίες αφορούσαν τα στερεά φύλλα από πολυμεθακρυλικό μεθύλιο και κρίνεται ότι οι ως άνω εταιρίες ευθύνονται για συμμετοχή στη σύμπραξη κατά το διάστημα από τον Απρίλιο 1998 μέχρι το τέλος Οκτωβρίου 1998 και από την 24η Φεβρουαρίου 2000 μέχρι την 21η Αυγούστου 2000.

Προς στήριξη της αιτήσεώς τους αναιρέσεως, Η Quinn Barlo Ltd, η Quinn Plastics NV και η Quinn Plastics GmbH προβάλλουν τρεις λόγους.

Με τον πρώτο λόγο αναιρέσεως προβάλλεται ότι το Γενικό Δικαστήριο, καθόσον έκρινε ότι υφίστατο παράβαση του άρθρου 101 ΣΛΛΕ, εφάρμοσε εσφαλμένα το δίκαιο της Ένωσης και/ή υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο όσον αφορά την εφαρμογή του άρθρου 2 του κανονισμού 1/2003 (1). Τόσο η Επιτροπή όσο και το Γενικό Δικαστήριο υιοθέτησαν τη νομική άποψη ότι η παράβαση του άρθρου 101 ΣΛΕΕ αποδείχθηκε επαρκώς κατά νόμο με την εφαρμογή ενός νομικού κριτηρίου που συνίστατο στο ότι i) αποδείχθηκε ότι οι προσφεύγουσες ήταν παρούσες στις τέσσερις συναντήσεις και ii) δεν αποδείχθηκε η δημόσια αποστασιοποίηση των προσφευγουσών όσον αφορά το περιεχόμενο των εν λόγω συναντήσεων. Κατ’ αυτό τον τρόπο, τόσο η Επιτροπή όσο και το Γενικό Δικαστήριο δεν έλαβαν υπόψη αντικειμενικές και μη αμφισβητούμενες εκτιμήσεις από τις οποίες αποδεικνύεται ότι το νομικό αυτό κριτήριο ήταν ακατάλληλο και, εν πάση περιπτώσει, ανεπαρκές προκειμένου να διαπιστωθεί ότι οι προσφεύγουσες είχαν παραβεί το άρθρο 101 ΣΛΕΕ. Κατά συνέπεια, εφαρμόζοντας το κριτήριο αυτό, η Επιτροπή και το Γενικό Δικαστήριο δεν τήρησαν το άρθρο 2 του κανονισμού 1/2003 και δεν απέδειξαν επαρκώς κατά νόμο την ύπαρξη παραβάσεως του άρθρου 101 ΣΛΕΕ.

Ο δεύτερος λόγος αναιρέσεως περιλαμβάνει δύο σκέλη. Με το πρώτο σκέλος του δεύτερου λόγου αναιρέσεως, που προβάλλεται επικουρικώς, προσάπτεται στο Γενικό Δικαστήριο ότι υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο, καθόσον δεν τήρησε τη γενική αρχή του τεκμηρίου αθωότητας κατά τη διόρθωση της εκτιμήσεως της Επιτροπής αναφορικά με τη διάρκεια της φερόμενης παραβάσεως. Λόγω του γενικού τεκμηρίου αθωότητας, το Γενικό Δικαστήριο δεν μπορούσε να παρατείνει τη διάρκεια της πρώτης περιόδου της προβαλλόμενης συμμετοχής πέραν της ημερομηνίας της δεύτερης συναντήσεως. Το δεύτερο σκέλος του δεύτερου λόγου αναιρέσεως, που προβάλλεται επικουρικώς, στηρίζεται στο ότι η απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου να αυξήσει, στο πλαίσιο της αρμοδιότητάς του πλήρους δικαιοδοσίας, κατά 10 % το αρχικό ποσό είναι νομικώς εσφαλμένη, δεδομένου ότι παραβιάζει τις γενικές αρχές της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης και της ίσης μεταχειρίσεως. Σε σχέση με αμφότερα τα ανωτέρω σκέλη του δεύτερου λόγου αναιρέσεως, το Γενικό Δικαστήριο παρέβη το άρθρο 23, παράγραφος 3, του κανονισμού 1/2003.

Με τον τρίτο λόγο αναιρέσεως, που προβάλλεται επικουρικώς, προσάπτεται στο Γενικό Δικαστήριο ότι υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο, καθό μέτρο επικύρωσε τη μείωση κατά 25 % σε σχέση με το βασικό ποσό και αρνήθηκε να χορηγήσει πρόσθετη μείωση. Ενεργώντας με τον τρόπο αυτό, το Γενικό Δικαστήριο παρέβη το άρθρο 23, παράγραφος 3, του κανονισμού 1/2003 και την αρχή της αναλογικότητας.

(1) Κανονισμός (ΕΚ) 1/2003 του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 2002, για την εφαρμογή των κανόνων ανταγωνισμού που προβλέπονται στα άρθρα 81 και 82 της Συνθήκης (ΕΕ L 1, σ. 1).

9.6.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 165/9

Αναίρεση που άσκησε στις 5 Μαρτίου 2012 ο Bernhard Rintisch κατά της αποφάσεως του Γενικού Δικαστηρίου (έβδομο τμήμα), της 16 Δεκεμβρίου 2011 στην υπόθεση T-62/09: Bernhard Rintisch κατά Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ)

(Υπόθεση C-120/12 P)

2012/C 165/15

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείων: Bernhard Rintisch (εκπρόσωπος: A. Dreyer, Rechtsanwalt)

Αντίδικοι στην αναιρετική διαδικασία: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ), Bariatrix Europe Inc., SAS

Αιτήματα των διαδίκων

Ο αναιρεσείων ζητεί από το Δικαστήριο:

—	Να αναιρέσει την απόφαση του εβδόμου τμήματος του Γενικού Δικαστηρίου (πρωτοβάθμιο δικαστήριο) της 16ης Δεκεμβρίου 2011 στην υπόθεση T-62/09·

—	να καταδικάσει το ΓΕΕΑ στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Ο αναιρεσείων διατείνεται ότι η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση πρέπει να αναιρεθεί διότι το Γενικό Δικαστήριο παρέβη το άρθρο 74, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΚ) 40/94 (1) του Συμβουλίου (για το κοινοτικό σήμα) [νυν άρθρο 76, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 (2)] και λόγω κατάχρησης εξουσίας. Κατά τον αναιρεσείοντα, το Γενικό Δικαστήριο, κρίνοντας ότι το τμήμα προσφυγών ορθώς δεν έλαβε υπόψη τα έγγραφα και τα αποδεικτικά στοιχεία που προσκόμισε ο αναιρεσείων, ερμήνευσε εσφαλμένα το άρθρο 74, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΚ) 40/94. Το Γενικό Δικαστήριο κακώς έκρινε ότι το τμήμα προσφυγών νομίμως αρνήθηκε να ασκήσει την εξουσία εκτιμήσεως αρνούμενο να λάβει υπόψη τα προαναφερθέντα έγγραφα.

(1) Κανονισμός (ΕΚ) 40/94, της 20ής Δεκεμβρίου 1993, για το κοινοτικό σήμα, ΕΕ L 11, σ. 1

(2) Κανονισμός (ΕΚ) 207/2009 του Συμβουλίου, της 26ης Φεβρουαρίου 2009, για το κοινοτικό σήμα, ΕΕ L 78, σ. 1

9.6.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 165/10

Αναίρεση που άσκησε στις 5 Μαρτίου 2012 ο Bernhard Rintisch κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (έβδομο τμήμα) στις 16 Δεκεμβρίου 2011 στην υπόθεση T-109/09: Bernhard Rintisch κατά Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ)

(Υπόθεση C-121/12 P)

2012/C 165/16

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείων: Bernhard Rintisch (εκπρόσωπος: A. Dreyer, δικηγόρος)

Αντίδικοι κατ’ αναίρεση: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ), Valfleuri Pâtes alimentaires SA

Αιτήματα του αναιρεσείοντος

Ο αναιρεσείων ζητεί από το Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση του έβδομου τμήματος Γενικού Δικαστηρίου της 16ης Δεκεμβρίου 2011 στην υπόθεση T-109/09·

—	να καταδικάσει το ΓΕΕΑ στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Ο αναιρεσείων διατείνεται ότι η προσβαλλόμενη απόφαση πρέπει να ακυρωθεί λόγω του ότι το Γενικό Δικαστήριο παρέβη το άρθρο 74, παράγραφος 2, του κανονισμού του Συμβουλίου (ΕΚ) 40/94 (1) [νυν άρθρο 76, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 (2)] και λόγω καταχρήσεως εξουσίας. Κατά τον αναιρεσείοντα, το Γενικό Δικαστήριο ερμήνευσε εσφαλμένως το άρθρο 74, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΚ) 40/94 κρίνοντας ότι το τμήμα προσφυγών ορθώς δεν έλαβε υπόψη του έγγραφα και αποδεικτικά στοιχεία προσκομισθέντα από τον αναιρεσείοντα. Το Γενικό Δικαστήριο εσφαλμένως αποφάσισε ότι το τμήμα προσφυγών νομίμως αρνήθηκε να ασκήσει τη διακριτική του ευχέρεια μη δεχόμενο να λάβει υπόψη του τα προαναφερθέντα έγγραφα.

(1) Κανονισμός (ΕΚ) 40/94 του Συμβουλίου, της 20ής Δεκεμβρίου 1993, για το κοινοτικό σήμα (EE L 11, σ. 1).

(2) Κανονισμός (ΕΚ) 207/2009 του Συμβουλίου, της 26ης Φεβρουαρίου 2009, για το κοινοτικό σήμα (EE L 78, σ. 1).

9.6.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 165/10

Αναίρεση που άσκησε στις 5 Μαρτίου 2012 ο Bernhard Rintisch κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (έβδομο τμήμα) στις 16 Δεκεμβρίου 2011 στην υπόθεση T-152/09: Bernhard Rintisch κατά Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ)

(Υπόθεση C-122/12 P)

2012/C 165/17

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείων: Bernhard Rintisch (εκπρόσωπος: A. Dreyer, δικηγόρος)

Αιτήματα του αναιρεσείοντος

Ο αναιρεσείων ζητεί από το Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση του έβδομου τμήματος του Γενικού Δικαστηρίου της 16ης Δεκεμβρίου 2011 στην υπόθεση T-152/09·

—	να καταδικάσει το ΓΕΕΑ στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

(1) Κανονισμός (ΕΚ) 40/94 του Συμβουλίου, της 20ής Δεκεμβρίου 1993, για το κοινοτικό σήμα (EE L 11, σ. 1).

(2) Κανονισμός (ΕΚ) 207/2009 του Συμβουλίου, της 26ης Φεβρουαρίου 2009, για το κοινοτικό σήμα (EE L 78, σ. 1).

9.6.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 165/11

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Audiencia Nacional (Ισπανία) στις 9 Μαρτίου 2012 — Google Spain, S.L. και Google, Inc. κατά Agencia de Protección de Datos (AEPD) και Mario Costeja González

(Υπόθεση C-131/12)

2012/C 165/18

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Αιτούν δικαστήριο

Audiencia Nacional

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσες: Google Spain, S.L. και Google, Inc.

Καθών: Agencia de Protección de Datos (AEPD) και Mario Costeja González

Προδικαστικά ερωτήματα

Όσον αφορά την εδαφική εφαρμογή της οδηγίας 95/46/ΕΚ (1) και, κατά συνέπεια, της ισπανικής νομοθετικής ρύθμισης περί προστασίας των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα:

1.1.

Έχει το άρθρο 4, παράγραφος 1, στοιχείο α', της οδηγίας 95/46/ΕΚ την έννοια ότι υφίσταται «εγκατάσταση» οσάκις συντρέχει μία ή περισσότερες από τις ακόλουθες προϋποθέσεις:

—	όταν η επιχείρηση που παρέχει τη μηχανή αναζήτησης προβαίνει στην ίδρυση γραφείου ή στη σύσταση θυγατρικής σε κράτος μέλος με σκοπό την προώθηση και πώληση του διαφημιστικού χώρου της μηχανής αναζήτησης, η οποία κατευθύνει τη δραστηριότητά της στους κατοίκους του κράτους αυτού, ή

—	όταν η μητρική εταιρία ορίζει θυγατρική της, εγκατεστημένη στο εν λόγω κράτος μέλος, ως εκπρόσωπό της και υπεύθυνη της επεξεργασίας δύο αρχείων σχετικών με τα δεδομένα των πελατών που συνήψαν συμβάσεις παροχής διαφημιστικών υπηρεσιών με την εν λόγω εταιρία ή

—

όταν το γραφείο ή η θυγατρική που είναι εγκατεστημένη σε κράτος μέλος διαβιβάζει στη μητρική εταιρία, που είναι εγκατεστημένη εκτός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τις αιτήσεις που της απευθύνουν τόσο οι ενδιαφερόμενοι όσο και οι αρμόδιες αρχές σχετικά με την τήρηση του δικαιώματος προστασίας των δεδομένων, ακόμα και όταν η συνεργασία αυτή πραγματοποιείται εκουσίως;

1.2.

Έχει το άρθρο 4, παράγραφος 1, στοιχείο γ', της οδηγίας 95/46/ΕΚ την έννοια ότι συντρέχει «προσφυγή σε μέσα, αυτοματοποιημένα ή όχι, ευρισκόμενα στο έδαφος του εν λόγω κράτους μέλους»

όταν η μηχανή αναζήτησης χρησιμοποιεί προγράμματα ανίχνευσης (web crawler ή web robots) για να εντοπίσει και ευρετηριάσει τις πληροφορίες που περιέχονται σε ιστοσελίδες που αναρτώνται από εξυπηρετητές του εν λόγω κράτους μέλους

όταν χρησιμοποιεί όνομα τομέα ενός κράτους μέλους και κατευθύνει τις αναζητήσεις και τα αποτελέσματα αναλόγως της γλώσσας του κράτους μέλους αυτού;

1.3.

Μπορεί να συνιστά προσφυγή σε μέσα, κατά την έννοια του άρθρου 4, παράγραφος 1, στοιχείο γ', της οδηγίας 95/46/ΕΚ, η εκ μέρους των μηχανών αναζήτησης του διαδικτύου προσωρινή αποθήκευση των ευρετηριαζόμενων πληροφοριών; Αν δοθεί καταφατική απάντηση στο ερώτημα αυτό, μπορεί να θεωρηθεί ότι ο συνδετικός αυτός παράγοντας συντρέχει όταν η επιχείρηση αρνείται να αποκαλύψει τον χώρο όπου αποθηκεύει τα ευρετήρια αυτά επικαλούμενη λόγους σχετικούς με τον ανταγωνισμό;

1.4.

Ανεξαρτήτως της απαντήσεως που θα δοθεί στα προηγούμενα ερωτήματα και ειδικά στην περίπτωση που το Δικαστήριο κρίνει ότι δεν συντρέχουν οι συνδετικοί παράγοντες του άρθρου 4 της οδηγίας,

Πρέπει να εφαρμοστεί η οδηγία 95/46/ΕΚ για την προστασία δεδομένων, υπό το πρίσμα του άρθρου 8 του Ευρωπαϊκού Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων, στο κράτος μέλος όπου βρίσκεται το κέντρο βάρους της συγκρούσεως και όπου είναι δυνατή η αποτελεσματικότερη προστασία των δικαιωμάτων των πολιτών της Ευρωπαϊκής Ένωσης;

Όσον αφορά τη δραστηριότητα των μηχανών αναζήτησης ως φορέων παροχής περιεχομένων σε σχέση με την οδηγία 95/46/ΕΚ για την προστασία δεδομένων:

2.1.

Όσον αφορά τη δραστηριότητα της μηχανής αναζήτησης του διαδικτύου της επιχείρησης Google ως φορέα παροχής περιεχομένων, δραστηριότητα η οποία συνίσταται στον εντοπισμό των πληροφοριών που αναρτούν στο διαδίκτυο τρίτοι, στην αυτόματη ευρετηρίασή τους, στην προσωρινή τους αποθήκευση και, τελικώς, στην παροχή της δυνατότητας στους χρήστες του διαδικτύου να αποκτούν πρόσβαση σε αυτές με ορισμένη σειρά προτίμησης, και εφόσον οι πληροφορίες αυτές περιέχουν δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα τρίτων προσώπων,

Έχει η δραστηριότητα αυτή την έννοια της «επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα» που περιλαμβάνεται στο άρθρο 2, στοιχείο β', της οδηγίας 95/46/ΕΚ;

2.2.

Σε περίπτωση αρνητικής απαντήσεως στο προηγούμενο ερώτημα και πάντοτε σε σχέση με δραστηριότητα όπως η ανωτέρω περιγραφείσα: Πρέπει να ερμηνευθεί το άρθρο 2, στοιχείο δ', της οδηγίας 95/46 υπό την έννοια ότι η επιχείρηση που διαχειρίζεται τη μηχανή αναζήτησης Google είναι ο «υπεύθυνος της επεξεργασίας» των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα που περιλαμβάνονται στις ιστοσελίδες που ευρετηριάζει;

2.3.

Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο προηγούμενο ερώτημα: Μπορεί η εθνική αρχή ελέγχου των δεδομένων (εν προκειμένω, η Αρχή Προστασίας Δεδομένων της Ισπανίας), η οποία μεριμνά για την προάσπιση των δικαιωμάτων του άρθρου 12, στοιχείο β', και του άρθρου 14, στοιχείο α', της οδηγίας 95/46/ΕΚ να προσφεύγει απευθείας στη μηχανή αναζήτησης της επιχείρησης Google προκειμένου να ζητήσει τη διαγραφή από τα ευρετήριά της πληροφορίας δημοσιευθείσας από τρίτους, χωρίς να απευθυνθεί προηγουμένως ή ταυτοχρόνως στον κάτοχο της ιστοσελίδας στην οποία αναρτήθηκε η επίμαχη πληροφορία;

2.4.

Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο τελευταίο αυτό ερώτημα, πρέπει να γίνει δεκτό ότι οι μηχανές αναζήτησης, κατ’ εξαίρεση, δεν υποχρεούνται να προστατεύουν τα δικαιώματα αυτά όταν η πληροφορία που περιέχει τα δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα δημοσιεύθηκε νόμιμα από τρίτους και διατηρείται στην ιστοσελίδα όπου αρχικώς αναρτήθηκε;

Όσον αφορά το περιεχόμενο του δικαιώματος διαγραφής και/ή αντίταξης σε σχέση με το «δικαίωμα στη λήθη», υποβάλλεται το εξής ερώτημα:

3.1.

Έχει η οδηγία 95/46/ΕΚ την έννοια ότι τα δικαιώματα διαγραφής και κλειδώματος του άρθρου 12, στοιχείο β', και το δικαίωμα αντίταξης του άρθρου 14, στοιχείο α', της εν λόγω οδηγίας σημαίνουν, μεταξύ άλλων, ότι ο ενδιαφερόμενος μπορεί να απευθυνθεί στις μηχανές αναζήτησης προκειμένου να παρεμποδίσει την ευρετηρίαση των πληροφοριών που αφορούν το πρόσωπό του και οι οποίες αναρτώνται σε ιστοσελίδες από τρίτους, επικαλούμενος την επιθυμία του να μην είναι προσβάσιμες στους χρήστες του διαδικτύου οι πληροφορίες αυτές οσάκις εκτιμά ότι μπορεί να του προκαλέσουν βλάβη ή επιδιώκει να λησμονηθούν, έστω και αν έχουν δημοσιευθεί νόμιμα από τρίτους;

(1) Οδηγία 95/46/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 24ης Οκτωβρίου 1995, για την προστασία των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και για την ελεύθερη κυκλοφορία των δεδομένων αυτών (ΕΕ L 281, σ. 31).

9.6.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 165/12

Προσφυγή της 23ης Μαρτίου 2012 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Γαλλικής Δημοκρατίας

(Υπόθεση C-143/12)

2012/C 165/20

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: G. Wilms και S. Petrova)

Καθής: Γαλλική Δημοκρατία

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—

να αναγνωρίσει ότι η Γαλλική Δημοκρατία, παραλείποντας να χορηγήσει άδειες σύμφωνα με τα άρθρα 6 και 8, να επανεξετάσει και, εν ανάγκη, να εκσυγχρονήσει τις υφιστάμενες άδειες και να μεριμνήσει ώστε η εκμετάλλευση όλων των υφισταμένων εγκαταστάσεων να γίνεται σύμφωνα με τις προδιαγραφές των άρθρων 3, 7, 9, 10 και 13 καθώς και των άρθρων 14, σημεία α' και β', και 15, παράγραφος 2, της οδηγίας IPPC, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από το άρθρο 5, παράγραφος 1, της οδηγίας 2008/1/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 15ης Ιανουαρίου 2008, σχετικά με την ολοκληρωμένη πρόληψη και έλεγχο της ρύπανσης (οδηγία IPPC) (1)·

—	να καταδικάσει Γαλλική Δημοκρατία στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Δυνάμει του άρθρου 5, παράγραφος 1, της οδηγίας IPPC, τα κράτη μέλη λαμβάνουν τα αναγκαία μέτρα ώστε οι αρμόδιες αρχές να μεριμνούν, με τη χορήγηση αδειών κατά τα άρθρα 6 και 8 ή, καταλλήλως, με την επανεξέταση των όρων και, εν ανάγκη, τον εκσυγχρονισμό τους, ώστε η εκμετάλλευση των υφισταμένων εγκαταστάσεων να γίνεται σύμφωνα με τις προδιαγραφές των άρθρων 3, 7, 9, 10 και 13 καθώς και των άρθρων 14, σημεία α' και β', και 15, παράγραφος 2, της οδηγίας IPPC, το αργότερο στις 30 Οκτωβρίου 2007.

Στις 3 Νοεμβρίου 2009, η Επιτροπή απέστειλε προειδοποιητική επιστολή, εκτιμώντας ότι η καθής επέτρεπε τη λειτουργία σημαντικού αριθμού υφισταμένων εγκαταστάσεων (1 647 εγκαταστάσεων) οι οποίες δεν διέθεταν άδεια ανταποκρινόμενη στις επιταγές του άρθρου 5, παράγραφος 1, της οδηγίας IPPC. Κατά τον χρόνο αποστολής της αιτιολογημένης γνώμης, 784 υφιστάμενες εγκαταστάσεις δεν διέθεταν ακόμα άδεια σύμφωνη με το άρθρο 5, παράγραφος 1, της οδηγίας.

Καίτοι η κατάσταση έχει έκτοτε βελτιωθεί, κατά τον χρόνο καταθέσεως της παρούσας προσφυγής τέσσερις υφιστάμενες εγκαταστάσεις εξακολουθούν να λειτουργούν στη Γαλλική Δημοκρατία χωρίς άδεια σύμφωνη με την οδηγία.

Ως εκ τούτου, η Επιτροπή θεωρεί ότι η Γαλλική Δημοκρατία δεν έχει ακόμα θέσει τέρμα στην παράβαση του άρθρου 5, παράγραφος 1, της οδηγίας IPPC.

(1) ΕΕ L 24, σ. 8.

9.6.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 165/13

Αναίρεση που άσκησαν στις 27 Μαρτίου 2012 η Xeda International SA και η Pace International LLC κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (πέμπτο τμήμα) στις 19 Ιανουαρίου 2012, στην υπόθεση T-71/10, Xeda International SA και Pace International LLC κατά Επιτροπής

(Υπόθεση C-149/12 P)

2012/C 165/21

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσες: Xeda International SA, Pace International LLC (εκπρόσωποι: K. Van Maldegem και C. Mereu, avocats)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα των αναιρεσειουσών

Οι αναιρεσείουσες ζητούν από το Δικαστήριο:

—	να αναιρέσει την απόφαση που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο επί της υποθέσεως Τ-71/10 και

—	να ακυρώσει την απόφαση περί μη καταχωρίσεως της ουσίας διφαινυλαμίνη στο παράρτημα I της οδηγίας 91/414/ΕΟΚ (1) του Συμβουλίου και περί της ανακλήσεως, εκ μέρους των κρατών μελών, των αδειών για τα φυτοπροστατευτικά προϊόντα που περιέχουν την ουσία αυτή μέχρι της 30ής Μαΐου 2010, ή

—	επικουρικώς, να αναπέμψει την υπόθεση στο Γενικό Δικαστήριο, προκειμένου αυτό να αποφανθεί επί της προσφυγής ακυρώσεως που άσκησαν οι νυν αναιρεσείουσες και

—	να καταδικάσει την αναιρεσίβλητη στο σύνολο των δικαστικών εξόδων, αμφοτέρων των βαθμών δικαιοδοσίας.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Οι αναιρεσείουσες υποστηρίζουν ότι, απορρίπτοντας την προσφυγή ακυρώσεως που άσκησαν κατά της αποφάσεως της Επιτροπής περί μη καταχωρίσεως της ουσίας διφαινυλαμίνη στο παράρτημα I της οδηγίας 91/414/ΕΟΚ του Συμβουλίου και περί της ανακλήσεως, εκ μέρους των κρατών μελών, των αδειών για τα φυτοπροστατευτικά προϊόντα που περιέχουν την ουσία αυτή μέχρι της 30ής Μαΐου 2010, το Γενικό Δικαστήριο παρέβη το δίκαιο της Ένωσης. Φρονούν ειδικότερα ότι το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε, σε ορισμένες περιπτώσεις, σε πλάνη κατά την εκτίμηση των πραγματικών περιστατικών και του εφαρμοστέου εν προκειμένω νομικού πλαισίου. Κατά τις αναιρεσείουσες, αυτό είχε ως αποτέλεσμα ορισμένα νομικά σφάλματα στα οποία υπέπεσε το Γενικό Δικαστήριο και ειδικότερα στις εξής περιπτώσεις:

—	Αποφαινόμενο ότι το ζήτημα του ενδεχόμενου σχηματισμού νιτροζαμινών δεν αποτέλεσε τον κύριο λόγο για τον οποίο εξέδωσε η Επιτροπή την προσβαλλόμενη απόφαση, μολονότι το σκεπτικό του Γενικού Δικαστηρίου συνηγορεί υπέρ του αντιθέτου.

—	Υποπίπτοντας σε σύγχυση μεταξύ δύο σταδίων της διαδικασίας επανεξετάσεως της διφαινυλαμίνης, βάσει του κανονισμού 1490/2002 (2), όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό 1095/2007 (3), και, ως εκ τούτου, αποφαινόμενο κακώς ότι δεν υπήρξε προσβολή των δικαιωμάτων άμυνας των νυν αναιρεσειουσών.

—

Αποφαινόμενο ότι το ζήτημα του ενδεχόμενου σχηματισμού νιτροζαμινών τέθηκε τον Ιούνιο του 2008 και όχι τον Ιανουάριο του 2008, όπως προκύπτει σαφώς από τα αποδεικτικά στοιχεία του φακέλλου της υποθέσεως, το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη, κρίνοντας, με την προσβαλλόμενη απόφαση, ότι η οφειλόμενη στην Ευρωπαϊκή Αρχή Ασφάλειας Τροφίμων καθυστέρηση της προόδου της διαδικασίας ουδόλως παρακώλυσε τις νυν αναιρεσείουσες να ασκήσουν το δικαίωμά τους να ανακαλέσουν την υποστήριξη όσον αφορά την καταχώριση της διφαινυλαμίνης στο παράρτημα I της οδηγίας 91/414/ΕΟΚ του Συμβουλίου.

Για τους λόγους αυτούς, οι αναιρεσείουσες ζητούν την αναίρεση της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο επί της υποθέσεως T-71/10 και την ακύρωση της αποφάσεως της Επιτροπής περί μη καταχωρίσεως της ουσίας διφαινυλαμίνη στο παράρτημα I της οδηγίας 91/414/ΕΟΚ του Συμβουλίου και περί της εκ μέρους των κρατών μελών ανακλήσεως των αδειών για φυτοπροστατευτικά προϊόντα που περιέχουν την εν λόγω ουσία μέχρι της 30ής Μαΐου 2010.

(1) Οδηγία 91/414/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 15ης Ιουλίου 1991, σχετικά με τη διάθεση στην αγορά φυτοπροστατευτικών προϊόντων, ΕΕ L 230, σ. 1.

(2) Κανονισμός (ΕΚ) 1490/2002 της Επιτροπής, της 14ης Αυγούστου 2002, για τη θέσπιση περαιτέρω λεπτομερών κανόνων εφαρμογής της τρίτης φάσης του προγράμματος εργασίας που αναφέρεται στο άρθρο 8, παράγραφος 2, της οδηγίας 91/414/ΕΟΚ του Συμβουλίου και για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) 451/2000, ΕΕ L 224, σ. 23

(3) Κανονισμός (ΕΚ) 1095/2007 της Επιτροπής, της 20ής Σεπτεμβρίου 2007, που τροποποιεί τον κανονισμό (ΕΚ) 1490/2002 για τη θέσπιση περαιτέρω λεπτομερών κανόνων εφαρμογής της τρίτης φάσης του προγράμματος εργασίας που αναφέρεται στο άρθρο 8, παράγραφος 2, της οδηγίας 91/414/ΕΟΚ του Συμβουλίου και τον κανονισμό (ΕΚ) 2229/2004 για τη θέσπιση περαιτέρω λεπτομερών κανόνων εφαρμογής της τέταρτης φάσης του προγράμματος εργασίας που αναφέρεται στο άρθρο 8, παράγραφος 2, της οδηγίας 91/414/ΕΟΚ του Συμβουλίου, ΕΕ L 246, σ. 19

9.6.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 165/14

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως της 30ής Μαρτίου 2012, την οποία υπέβαλε το Administrativen sad — Βάρνα (Βουλγαρία) — Sani Treyd EOOD κατά Direktor na Direktsia Direktor «Obzhalvane i upravlenie na izpalnenieto» — Varna pri Tsentralno Upravlenie na Natsionalnata Agentsia za

(Υπόθεση C-153/12)

2012/C 165/22

Γλώσσα διαδικασίας: η βουλγαρική

Αιτούν δικαστήριο

Administrativen sad Varna

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα: Sani Treyd EOOD

Καθού: Direktor na Direktsia «Obzhalvane i upravlenie na izpalnenieto» – Varna pri Tsentralno Upravlenie na Natsionalnata Agentsia za Prihodite

Προδικαστικά ερωτήματα

Πρέπει η γενεσιουργός αιτία του φόρου κατά την έννοια του άρθρου 62, παράγραφος, 1, της οδηγίας 2006/112 (1) του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας, να ερμηνεύεται υπό την έννοια ότι αφορά και τις απαλλασσόμενες πράξεις, περιλαμβανομένων των πράξεων που πραγματοποιούνται από πρόσωπο το οποίο δεν είναι υποκείμενο στον φόρο κατά την έννοια του τίτλου III και δεν οφείλει φόρο κατά την έννοια του τίτλου XI, κεφάλαιο 1, τμήμα 1, της οδηγίας;

2)	Αποκλείουν τα άρθρα 62 και 63 της οδηγίας 2006/112 εθνική διάταξη βάσει της οποίας η γενεσιουργός αιτία του φόρου επέρχεται κατά τον χρόνο πραγματοποιήσεως της απαλλασσόμενης πράξεως και όχι κατά τον χρόνο πληρώσεως της προϋποθέσεως περί φορολογήσεως αυτής της πράξεως;

Αποκλείει το άρθρο 63 της οδηγίας 2006/112 εθνική διάταξη και εθνική πρακτική, κατά τις οποίες η γενεσιουργός αιτία του φόρου για την παράδοση τμημάτων κτηρίου δεν επέρχεται κατά τον χρόνο μεταβιβάσεως της κυριότητας, αλλά σε προγενέστερο στάδιο, ήτοι κατά τον χρόνο λήψεως της συμφωνημένης αντιπαροχής η οποία συνιστά απαλλασσόμενη του φόρου πράξη και παρέχεται από πρόσωπο που δεν είναι υποκείμενο στον φόρο και δεν οφείλει φόρο;

4)	Αποκλείει το άρθρο 65 της οδηγίας 2006/112 εθνική διάταξη κατά την οποία η επέλευση της γενεσιουργού αιτίας του φόρου συνδέεται με καταβολή που ορίζεται εν όλω ή εν μέρει σε αγαθά ή υπηρεσίες;

5)	Αποκλείουν τα άρθρα 73 και 80 της οδηγίας 2006/112 εθνική διάταξη κατά την οποία, οσάκις το τίμημα για μια πράξη ορίζεται εν όλω ή εν μέρει σε αγαθά ή υπηρεσίες, η βάση επιβολής του φόρου για την πράξη αυτή συνίσταται σε κάθε περίπτωση στην κανονική αξία της;

(1) EE L 347, σ. 1.

9.6.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 165/14

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Tribunale Amministrativo Regionale per il Lazio (Ιταλία) στις 2 Απριλίου 2012 — Airport Shuttle Express scarl και Giovanni Panarisi κατά Comune di Grottaferrata

(Υπόθεση C-162/12)

2012/C 165/23

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunale Amministrativo Regionale per il Lazio

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγοντες-ενάγοντες: Airport Shuttle Express scarl, Giovanni Panarisi

Καθού-εναγόμενος: Comune di Grottaferrata

Προδικαστικά ερωτήματα

Απαγορεύουν τα άρθρα 49 ΣΛΕΕ, 3 της Συνθήκης ΕΕ, 3, 4, 5 και 6 της Συνθήκης ΕΕ, 101 και 102 ΣΛΕΕ καθώς και ο κανονισμός (ΕΟΚ) 2454/1992 (1) και ο κανονισμός (ΕΚ) 12/1998 (2) την εφαρμογή των άρθρων 3, παράγραφος 3, και 11 του [ιταλικού] νόμου 21/1992, τα οποία προβλέπουν ότι «3. Η έδρα του μεταφορέα και ο χώρος στάθμευσης των οχημάτων πρέπει να βρίσκονται οπωσδήποτε εντός των ορίων του δήμου που έχει χορηγήσει την άδεια» και ότι «[…] οι κρατήσεις για μεταφορά με χρήση υπηρεσιών μισθωμένου οχήματος με οδηγό πραγματοποιούνται στον χώρο στάθμευσης οχημάτων του οικείου μεταφορέα. Η παροχή κάθε συγκεκριμένης υπηρεσίας εκμίσθωσης με οδηγό πρέπει να αρχίζει και να τελειώνει στον χώρο στάθμευσης που βρίσκεται εντός των ορίων του δήμου που έχει χορηγήσει την άδεια, όπου πρέπει να επιστρέφει το όχημα, ενώ η παραλαβή του πελάτη και η άφιξή του στον προορισμό του μπορούν να γίνονται και σε σημείο που βρίσκεται εντός των ορίων άλλου δήμου. […]»;

Απαγορεύουν τα άρθρα 49 ΣΛΕΕ, 3 της Συνθήκης ΕΕ, 3, 4, 5 και 6 της Συνθήκης ΕΕ, 101 και 102 ΣΛΕΕ καθώς και ο κανονισμός (ΕΟΚ) 2454/1992 και ο κανονισμός (ΕΚ) 12/1998 την εφαρμογή των άρθρων 5 και 10 του νόμου της Περιφέρειας του Λατίου αριθ. 58, της 26ης Οκτωβρίου 1993, τα οποία προβλέπουν ότι «[…] το σημείο παραλαβής του πελάτη ή το σημείο από το οποίο αρχίζει η παροχή της υπηρεσίας πρέπει να βρίσκεται εντός των ορίων του δήμου που έχει χορηγήσει την άδεια» και ότι «το σημείο παραλαβής του πελάτη και το σημείο από το οποίο αρχίζει η παροχή της υπηρεσίας πρέπει οπωσδήποτε να βρίσκονται εντός των ορίων του δήμου που έχει χορηγήσει την άδεια και η υπηρεσία παρέχεται για οποιονδήποτε προορισμό, εφόσον ο οδηγός έχει συναινέσει για τους προορισμούς που βρίσκονται εκτός των ορίων του εν λόγω δήμου [….]»;

(1) ΕΕ L 251, σ. 1.

(2) ΕΕ L 4, σ. 10.

9.6.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 165/15

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Tribunale Amministrativo Regionale per il Lazio (Ιταλία) στις 2 Απριλίου 2012 — Società Cooperativa Autonoleggio Piccola arl και Gianpaolo Vivani κατά Comune di Grottaferrata

(Υπόθεση C-163/12)

2012/C 165/24

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunale Amministrativo Regionale per il Lazio

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγοντες-ενάγοντες: Società Cooperativa Autonoleggio Piccola arl, Gianpaolo Vivani

Καθού-εναγόμενος: Comune di Grottaferrata

Προδικαστικά ερωτήματα

(1) ΕΕ L 251, σ. 1.

(2) ΕΕ L 4, σ. 10.

9.6.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 165/16

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 24ης Απριλίου 2012 — Ευρωπαϊκή Δυναμική κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-554/08) (1)

(Δημόσιες συμβάσεις υπηρεσιών - Διαδικασία προσκλήσεως για την υποβολή προσφορών - Παροχή υπηρεσιών συμβούλου σε θέματα επιχειρηματικά, τεχνικά και διαχείρισης σχεδίων για τις κοινοτικές εφαρμογές πληροφορικής στους τομείς των τελωνείων, των ειδικών φόρων κατανάλωσης και της φορολογίας - Απόρριψη της προσφοράς υποψηφίου - Ανάθεση της εκτελέσεως της συμβάσεως σε άλλον υποψήφιο - Προσφυγή ακυρώσεως - Απαράδεκτο - Αγωγή αποζημιώσεως - Κριτήρια επιλογής και αναθέσεως - Υποχρέωση αιτιολογήσεως - Πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως)

2012/C 165/26

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα-ενάγουσα: Ευρωπαϊκή Δυναμική — Προηγμένα Συστήματα Τηλεπικοινωνίας Πληροφορικής και Τηλεματικής ΑΕ (Αθήνα, Ελλάδα) (εκπρόσωποι: Ν. Κορογιαννάκης, Π. Κατσιμάνη και Μ. Δερμιτζάκης, δικηγόροι)

Καθής-εναγομένη: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: αρχικώς, N. Bambara και E. Manhaeve, στη συνέχεια E. Manhaeve, επικουρούμενοι από C. Erkelens, δικηγόρο)

Αντικείμενο

Αφενός, προσφυγή ακυρώσεως κατά της αποφάσεως της Επιτροπής της 26ης Σεπτεμβρίου 2008, με την οποία απορρίφθηκε η προσφορά της κοινοπραξίας που σχημάτισαν η προσφεύγουσα-ενάγουσα και άλλες εταιρίες στο πλαίσιο της διαδικασίας προσκλήσεως υποβολής προσφορών TAXUD/2007/AO-005 (TIMEA), με αντικείμενο την παροχή υπηρεσιών συμβούλου σε θέματα επιχειρηματικά, τεχνικά και διαχείρισης σχεδίων για τις κοινοτικές εφαρμογές πληροφορικής στους τομείς των τελωνείων, των ειδικών φόρων κατανάλωσης και της φορολογίας (ΤΙΜΕΑ), καθώς και όλων των επακόλουθων αποφάσεων, συμπεριλαμβανομένης της αποφάσεως περί αναθέσεως της εκτελέσεως της συμβάσεως στον διαγωνιζόμενο που προκρίθηκε, και, αφετέρου, αγωγή αποζημιώσεως, ασκηθείσα βάσει των άρθρων 225 ΕΚ, 235 ΕΚ και 288 ΕΚ.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή-αγωγή.

2)	Καταδικάζει την Ευρωπαϊκή Δυναμική — Προηγμένα Συστήματα Τηλεπικοινωνιών Πληροφορικής και Τηλεματικής ΑΕ να φέρει τα δικαστικά της έξοδα καθώς και εκείνα στα οποία υπεβλήθη η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

(1) EE C 55 της 7.3.2009.

9.6.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 165/16

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 19ης Απριλίου 2012 — Ευρωπαϊκή Δυναμική κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-49/09) (1)

(Δημόσιες συμβάσεις υπηρεσιών - Κοινοτική διαδικασία προσκλήσεως υποβολής προσφορών - Παροχή υπηρεσιών σχετικά με τη συντήρηση και ανάπτυξη των συστημάτων πληροφορικής της Γενικής Διευθύνσεως «Περιφερειακή Πολιτική» - Απόρριψη προσφοράς - Προσφυγή ακυρώσεως - Ίση μεταχείριση - Υποχρέωση αιτιολογήσεως - Παράβαση ουσιώδους τύπου - Πρόδηλο σφάλμα εκτιμήσεως - Εξωσυμβατική ευθύνη)

2012/C 165/27

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα-ενάγουσα: Ευρωπαϊκή Δυναμική — Προηγμένα Συστήματα Τηλεπικοινωνιών Πληροφορικής και Τηλεματικής ΑΕ (Αθήνα, Ελλάδα) (εκπρόσωποι: Ν. Κορογιαννάκης και Π. Κατσιμάνη, δικηγόροι)

Καθής-εναγομένη: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: αρχικώς N. Bambara και E. Manhaeve, στη συνέχεια E. Manhaeve, επικουρούμενοι από τους P. Wytinck και B. Hoorelbeke, δικηγόρους)

Αντικείμενο

Αφενός, ακύρωση της από 30 Οκτωβρίου 2008 αποφάσεως της Επιτροπής, περί απορρίψεως της προσφοράς που κατέθεσε η προσφεύγουσα στο πλαίσιο της διαδικασίας προσκλήσεως για υποβολή προσφορών REGIO-A4-2008-01, με σκοπό τη συντήρηση και την ανάπτυξη των συστημάτων πληροφορικής της Γενικής Διευθύνσεως «Περιφερειακή Πολιτική» (ΕΕ 2008/S 117-155067), καθώς και της αποφάσεως περί αναθέσεως της συμβάσεως σε άλλον ανάδοχο και, αφετέρου, αγωγή αποζημιώσεως.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή-αγωγή.

2)	Καταδικάζει την Ευρωπαϊκή Δυναμική — Προηγμένα Συστήματα Τηλεπικοινωνιών Πληροφορικής και Τηλεματικής ΑΕ στα δικαστικά έξοδα.

(1) ΕΕ C 90 της 18.4.2009.

9.6.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 165/17

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 19ης Απριλίου 2012 — Würth και Fasteners (Shenyang) κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-162/09) (1)

(Προσφυγή ακυρώσεως - Ντάμπινγκ - Πράξη που δεν αφορά ατομικά τον προσφεύγοντα - Απαράδεκτο)

2012/C 165/28

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες: Adolf Würth GmbH & Co. KG (Künzelsau, Γερμανία) και Arnold Fasteners (Shenyang) Co. Ltd (Shenyang, Κίνα) (εκπρόσωποι: M. Karl και M. Mayer, δικηγόροι)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: αρχικά ο J.-P. Hix, επικουρούμενος από τους G. Berrisch και G. Wolf, δικηγόρους, στη συνέχεια ο J.-P. Hix και ο B. Driessen, επικουρούμενοι από τον G. Berrisch)

Παρεμβαίνοντες υπέρ του καθού: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: H. van Vliet και B. Martenczuk) και European Industrial Fasteners Institute (EIFI, Ευρωπαϊκό Βιομηχανικό Ινστιτούτο Συνδετήρων) (Βρυξέλλες, Βέλγιο) (εκπρόσωποι: αρχικά οι J. Bourgeois, Y. van Gerven και E. Wäktare, στη συνέχεια ο J. Bourgeois, δικηγόροι)

Αντικείμενο

Αίτημα ακύρωσης του κανονισμού (ΕΚ) 91/2009 του Συμβουλίου, της 26ης Ιανουαρίου 2009, για την επιβολή οριστικού δασμού αντιντάμπινγκ στις εισαγωγές ορισμένων συνδετήρων από σίδηρο ή χάλυβα καταγωγής Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας (EE L 29, σ. 1).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή ως απαράδεκτη.

2)	Η Adolf Würth GmbH & Co. KG και η Arnold Fasteners (Shenyang) Co. Ltd φέρουν, πέρα από τα δικά τους δικαστικά έξοδα, τα έξοδα επίσης στα οποία υποβλήθηκαν το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και το Ευρωπαϊκό Βιομηχανικό Ινστιτούτο Συνδετήρων.

3)	Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή φέρει τα δικαστικά έξοδά της.

(1) ΕΕ C 167 της 18.7.2009.

9.6.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 165/17

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 27ης Απριλίου 2012 — De Nicola κατά ΕΤΕπ

(Υπόθεση T-37/10 P) (1)

(Αναίρεση - Υπαλληλική υπόθεση - Προσωπικό της ΕΤΕπ - Αξιολόγηση - Προαγωγή - Περίοδος αξιολογήσεως και προαγωγών 2006 - Απόφαση της επιτροπής προσφυγών - Περιεχόμενο του ελέγχου - Ασφάλιση υγείας - Άρνηση κάλυψης ιατρικών εξόδων - Αίτημα αποζημιώσεως)

2012/C 165/29

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Αναιρεσείων: Carlo De Nicola (Strassen, Λουξεμβούργο) (εκπρόσωπος: L. Isola, δικηγόρος)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων (ΕΤΕπ) (εκπρόσωποι: G. Nuvoli και F. Martin, επικουρούμενοι από τον A. Dal Ferro, δικηγόρο)

Αντικείμενο

Αίτηση αναιρέσεως κατά της αποφάσεως του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης (πρώτο τμήμα) της 30ής Νοεμβρίου 2009, στην υπόθεση F-55/08, De Nicola κατά ΕΤΕπ (που δεν έχει δημοσιευθεί ακόμη στη Συλλογή).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

Ακυρώνει την απόφαση του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης (πρώτο τμήμα) της 30ής Νοεμβρίου 2009, F-55/08, De Nicola κατά ΕΤΕπ (που δεν έχει δημοσιευθεί ακόμη στη Συλλογή), καθόσον απορρίπτει, πρώτον, το αίτημα του Carlo De Nicola περί ακυρώσεως της αποφάσεως της επιτροπής προσφυγών της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων (ΕΤΕπ), δεύτερον, το αίτημά του περί ακυρώσεως της αποφάσεως περί απορρίψεως της προαγωγής του για το 2006, καθώς και όλων των συναφών πράξεων που ακολούθησαν ή προηγήθηκαν της αποφάσεως αυτής, και, τρίτον, το αίτημά του με το οποίο ζήτησε, αφενός, την αναγνώριση της ευθύνης της ΕΤΕπ λόγω της παρενοχλήσεως που αυτή φέρεται να άσκησε κατ' αυτού και, αφετέρου, την αποκατάσταση της ζημίας που αυτός ισχυρίστηκε ότι υπέστη συναφώς.

2)	Απορρίπτει κατά τα λοιπά την αίτηση αναιρέσεως.

3)	Αναπέμπει την υπόθεση στο Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης.

4)	Επιφυλάσσεται ως προς τα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 80 της 27.3.2010.

9.6.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 165/18

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 24ης Απριλίου 2012 — Samskip Multimodal Container Logistics κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-166/10) (1)

(Προσφυγή ακυρώσεως - Απόφαση περί χορηγήσεως κοινοτικής χρηματοδοτικής συνδρομής με σκοπό τη βελτίωση των περιβαλλοντικών επιδόσεων του συστήματος εμπορευματικών μεταφορών - Πρόγραμμα Marco Polo II - Καταγγελία της συμβάσεως περί επιδοτήσεως και οριστική εγκατάλειψη του σχεδίου - Εξαφάνιση του εννόμου συμφέροντος προς άσκηση προσφυγής - Κατάργηση της δίκης)

2012/C 165/30

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Samskip Multimodal Container Logistics BV (‘s-Gravenzande, Κάτω Χώρες) (εκπρόσωποι: K. Platteau, Y. Maasdam και P. Broers, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωπος: K. Simonsson, επικουρούμενος από J. Grayston και P. Gjørtler, δικηγόρους)

Αντικείμενο

Αίτημα περί ακυρώσεως της από 27 Ιανουαρίου 2010 αποφάσεως της Επιτροπής C(2010) 580, περί της χορηγήσεως χρηματοδοτικής συνδρομής σε προτάσεις δράσεων που υποβλήθηκαν, στο πλαίσιο της διαδικασίας επιλογής του 2009, στο πρόγραμμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης «για τη χορήγηση της κοινοτικής χρηματοδοτικής συνδρομής με σκοπό τη βελτίωση των περιβαλλοντικών επιδόσεων του συστήματος εμπορευματικών μεταφορών» (Marco Polo II), στον βαθμό που επιλέγει τη σχετική με το σχέδιο G2G@2XL πρόταση TREN/B4/SUB/01-2009 MP-II/6 προς χρηματοδότηση ύψους 2 190 539 ευρώ.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Καταργεί τη δίκη επί της παρούσας προσφυγής.

2)	Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή φέρει τα τέσσερα πέμπτα των δικαστικών εξόδων της Samskip Multimodal Container Logistics BV και τα τέσσερα πέμπτα των δικών της εξόδων.

3)	H Samskip Multimodal Container Logistics φέρει το ένα πέμπτο των δικαστικών εξόδων της Επιτροπής και το ένα πέμπτο των δικών της εξόδων.

(1) EE C 209 της 31.7.2010.

9.6.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 165/18

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 25ης Απριλίου 2012 — Manufacturing Support & Procurement Kala Naft κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-509/10) (1)

(Κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας - Περιοριστικά μέτρα κατά της Ισλαμικής Δημοκρατίας του Ιράν με σκοπό την παρεμπόδιση της διαδόσεως των πυρηνικών όπλων - Δέσμευση κεφαλαίων - Προσφυγή ακυρώσεως - Παραδεκτό - Αρμοδιότητα του Συμβουλίου - Κατάχρηση εξουσίας - Έναρξη της ισχύος - Μη αναδρομικότητα - Υποχρέωση αιτιολογήσεως - Δικαιώματα άμυνας - Δικαίωμα αποτελεσματικής δικαστικής προστασίας - Νομική πλάνη - Έννοια της στηρίξεως της διαδόσεως των πυρηνικών όπλων - Σφάλμα εκτιμήσεως)

2012/C 165/31

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Manufacturing Support & Procurement Kala Naft Co., Tehran (Τεχεράνη, Ιράν) (εκπρόσωποι: F. Esclatine και S. Perrotet, δικηγόροι)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: M. Bischop και R. Liudvinaviciute-Cordeiro)

Παρεμβαίνουσα υπέρ του καθού: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: Μ. Κωνσταντινίδης και É. Cujo)

Αντικείμενο

Αίτημα ακυρώσεως της αποφάσεως 2010/413/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 26ης Ιουλίου 2010, για περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν και για την κατάργηση της κοινής θέσεως 2007/140/ΚΕΠΠΑ (ΕΕ L 195, σ. 39), του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 668/2010 του Συμβουλίου, της 26ης Ιουλίου 2010, για την εφαρμογή του άρθρου 7, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΚ) 423/2007 σχετικά με ορισμένα περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν (ΕΕ L 195, σ. 25), καθώς και της αποφάσεως 2010/644/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 25ης Οκτωβρίου 2010, για την τροποποίηση της αποφάσεως 2010/413 (ΕΕ L 281, σ. 81), και του κανονισμού (ΕΕ) 961/2010 του Συμβουλίου, της 25ης Οκτωβρίου 2010, σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν και την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) 423/2007 (ΕΕ L 281, σ. 1), στο μέτρο που οι πράξεις αυτές αφορούν την προσφεύγουσα.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Το Γενικό Δικαστήριο δεν είναι αρμόδιο να αποφανθεί επί του δεύτερου σκέλους του πρώτου λόγου ακυρώσεως.

Ακυρώνει, ως προς τη Manufacturing Support & Procurement Kala Naft Co., Tehran:

—	την απόφαση 2010/413/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 26ης Ιουλίου 2010, για περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν και για την κατάργηση της κοινής θέσεως 2007/140/ΚΕΠΠΑ,

—	τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 668/2010 του Συμβουλίου, της 26ης Ιουλίου 2010, για την εφαρμογή του άρθρου 7, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΚ) 423/2007, σχετικά με ορισμένα περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν,

—	την απόφαση 2010/644/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 25ης Οκτωβρίου 2010, για την τροποποίηση της αποφάσεως 2010/413,

—	τον κανονισμό (ΕΕ) 961/2010 του Συμβουλίου, της 25ης Οκτωβρίου 2010, σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν και την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) 423/2007.

Τα αποτελέσματα της αποφάσεως 2010/413, όπως έχει τροποποιηθεί με την απόφαση 2010/644, διατηρούνται ως προς την προσφεύγουσα από την έναρξη ισχύος της αποφάσεως, δηλαδή την εικοστή ημέρα από τη δημοσίευσή της στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, έως ότου αρχίσει να παράγει αποτελέσματα η ακύρωση του κανονισμού 961/2010.

4)	Το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης φέρει, εκτός των δικαστικών εξόδων του, τα δικαστικά έξοδα της Manufacturing Support & Procurement Kala Naft Co., Tehran.

5)	Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή φέρει τα δικαστικά της έξοδα.

(1) EE C 346 της 18.12.2010.

9.6.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 165/19

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 25ης Απριλίου 2012 — Brainlab κατά ΓΕΕΑ (BrainLAB)

(Υπόθεση T-326/11) (1)

(Κοινοτικό σήμα - Κοινοτικό λεκτικό σήμα BrainLAB - Μη υποβολή αιτήσεως ανανεώσεως της καταχωρίσεως του σήματος - Διαγραφή του σήματος κατά τη λήξη του χρόνου ισχύος της καταχωρίσεως - Αίτηση επαναφοράς των πραγμάτων στην προτέρα κατάσταση - Άρθρο 81 του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009)

2012/C 165/32

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Brainlab AG (Feldkirchen, Γερμανία) (εκπρόσωπος: J. Bauer, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωπος: R. Manea)

Αντικείμενο

Προσφυγή που ασκήθηκε κατά της αποφάσεως του τετάρτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 15ης Απριλίου 2011 (υπόθεση R 1596/2010-4) σχετικά με τις αιτήσεις επαναφοράς των πραγμάτων στην προτέρα κατάσταση (restitutio in integrum) και ανανεώσεως της καταχωρίσεως του σήματος BrainLAB τις οποίες είχε καταθέσει η προσφεύγουσα.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Ακυρώνει την απόφαση του τετάρτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ) της 15ης Απριλίου 2011 (υπόθεση R 1596/2010-4).

2)	Κάθε διάδικος φέρει τα δικαστικά του έξοδα.

(1) EE C 269 της 10.9.2011.

9.6.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 165/19

Προσφυγή της 12ης Απριλίου 2012 — ΑΧ κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-196/11)

2012/C 165/34

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: AX (Polotsk, Λευκορωσία) (εκπρόσωπος: M. Michalauskas, δικηγόρος)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα του προσφεύγοντος

Ο προσφεύγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση 2011/69/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 31ης Ιανουαρίου 2011, για την τροποποίηση της αποφάσεως 2010/639/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου σχετικά με περιοριστικά μέτρα εις βάρος ορισμένων αξιωματούχων της Λευκορωσίας, όσον αφορά τον προσφεύγοντα·

—	να ακυρώσει τον κανονισμό 84/2011 του Συμβουλίου, της 31ης Ιανουαρίου 2011, για την τροποποίηση του κανονισμού 765/2006 σχετικά με περιοριστικά μέτρα εις βάρος του Προέδρου Λουκασένκο και ορισμένων αξιωματούχων της Λευκορωσίας, όσον αφορά τον προσφεύγοντα·

—	να ακυρώσει την εκτελεστική απόφαση 2011/174/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 21ης Μαρτίου 2011, για την εφαρμογή της απόφασης 2010/639/ΚΕΠΠΑ, σχετικά με περιοριστικά μέτρα εις βάρος ορισμένων αξιωματούχων της Λευκορωσίας, όσον αφορά τον προσφεύγοντα·

—	να ακυρώσει τον εκτελεστικό κανονισμό 271/2011 του Συμβουλίου, της 21ης Μαρτίου 2011, για την εφαρμογή του άρθρου 8α, παράγραφος 1, του κανονισμού 765/2006 σχετικά με περιοριστικά μέτρα εις βάρος του Προέδρου Λουκασένκο και ορισμένων αξιωματούχων της Λευκορωσίας, όσον αφορά τον προσφεύγοντα·

—	να καταδικάσει το Συμβούλιο στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής, ο προσφεύγων προβάλλει τρεις λόγους.

Ο πρώτος λόγος αντλείται από την ανεπαρκή αιτιολόγηση και την προσβολή του δικαιώματος άμυνας, καθόσον η αιτιολογία των προσβαλλόμενων πράξεων δεν παρέχει στον μεν προσφεύγοντα τη δυνατότητα να αμφισβητήσει το κύρος τους ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου, στο δε Γενικό Δικαστήριο να ασκήσει επ’ αυτών έλεγχο νομιμότητας.

2)	Ο δεύτερος λόγος αντλείται από την εσφαλμένη εκτίμηση, καθόσον οι προσβαλλόμενες πράξεις στερούνται οποιασδήποτε αιτιολογίας ως προς τα πράγματα.

3)	Ο τρίτος λόγος αντλείται από τη μη τήρηση της αρχής της αναλογικότητας ιδίως όσον αφορά τον περιορισμό εισόδου και διελεύσεως μέσω εδάφους της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

9.6.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 165/20

Προσφυγή της 5ης Μαρτίου 2012 — Bial — Portela κατά ΓΕΕΑ — Probiotical (PROBIAL)

(Υπόθεση T-113/12)

2012/C 165/35

Γλώσσα στην οποία ασκήθηκε η προσφυγή: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Bial — Portela & Ca, SA (São Mamede do Coronado, Πορτογαλία) (εκπρόσωπος: B. Braga da Cruz και J. Pimenta, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Probiotical SpA (Novara, Ιταλία)

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση του τέταρτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα), της 20ής Δεκεμβρίου 2011, στην υπόθεση R 1925/2010-4·

—	να υποχρεώσει το καθού να απορρίψει την αίτηση καταχωρίσεως του κοινοτικού σήματος αριθ. 2408128 «PROBIAL»· και

—	να καταδικάσει την αντίδικο ενώπιον του τμήματος προσφυγών στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Αιτούσα την καταχώριση του κοινοτικού σήματος: Η αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών

Σήμα προς καταχώριση: Το εικονιστικό σήμα «PROBIAL», σε σκούρο και ανοιχτό μπλε, για προϊόντα των κλάσεων 1, 5 και 31 — Καταχωρισμένο κοινοτικό σήμα υπ’ αριθ. 2408128

Δικαιούχος του κατά τη διαδικασία ανακοπής αντιταχθέντος σήματος ή σημείου: Η προσφεύγουσα

Αντιταχθέν σήμα ή σημείο: το καταχωρισμένο υπ. αριθμ. 155284 πορτογαλικό λεκτικό σήμα «Bial», για προϊόντα της κλάσεως 5· το παγκοίνως γνωστό στην Πορτογαλία σήμα «Bial»· το καταχωρισμένο υπ’ αριθ. 1400183 εικονιστικό ασπρόμαυρο σήμα «Bial», για προϊόντα και υπηρεσίες των κλάσεων 3, 5 και 42· το καταχωρισμένο στην Ισπανία υπ’ αριθ. 2026481 εικονιστικό ασπρόμαυρο σήμα «Bial», για υπηρεσίες της κλάσεως 35· η διεθνής καταχώριση υπ’ αριθ. 490635 για το σήμα «Bial» με κανονικούς χαρακτήρες, για προϊόντα της κλάσεως 5· σημαία της επιχείρησης καταχωρισθείσα υπ’ αριθμ. 868 με το εικονιστικό σημείο «Bial»· εμπορική επωνυμία υπ’ αριθ. 35157 για τη λέξη «Bial»· λογότυπο καταχωρισθέν υπ’ αριθ. 951 με το εικονιστικό σημείο «Bial»

Απόφαση του τμήματος ανακοπών: Απορρίπτει την ανακοπή

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: Απορρίπτει την προσφυγή

Προβαλλόμενοι λόγοι: Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού του Συμβουλίου No 207/2009, διότι το τμήμα προσφυγών εκτίμησε εσφαλμένως ότι τα αντιτιθέμενα σήματα δεν δημιουργούσαν κίνδυνο συγχύσεως.

9.6.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 165/21

Προσφυγή της 8ης Μαρτίου 2012 — Bode Chemie κατά ΓΕΕΑ — Laros (sterilina)

(Υπόθεση T-114/12)

2012/C 165/36

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Bode Chemie GmbH (Αμβούργο, Γερμανία) (εκπρόσωπος N. Aicher, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Laros Srl (Cremona, Ιταλία)

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση του τέταρτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα), της 16ης Ιανουαρίου 2012, στην υπόθεση R 2423/2010-4· και

—	να καταδικάσει το καθού στα δικαστικά έξοδα, συμπεριλαμβανομένων των εξόδων της διαδικασίας προσφυγής ενώπιον του ΓΕΕΑ.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Αιτούσα την καταχώριση του κοινοτικού σήματος: Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών.

Σήμα προς καταχώριση: Εικονιστικό σήμα που περιλαμβάνει τα λεκτικά στοιχεία «sterilina», χρώματος λευκού και ερυθρού για προϊόντα των κλάσεων 3 και 5 — Σημείο το οποίο ζητείται να καταχωρισθεί ως κοινοτικό σήμα υπ’ αριθ. 8120032.

Δικαιούχος του κατά τη διαδικασία ανακοπής αντιταχθέντος σήματος ή σημείου: η προσφεύγουσα.

Αντιταχθέν σήμα ή σημείο: Κοινοτικό σήμα «STERILLIUM» υπ' αριθ. 221168, για προϊόντα της κλάσεως 5. Εικονιστικό κοινοτικό σήμα χρώματος κυανού και λευκού «Bode Sterilium» υπ’ αριθ. 6262257, για προϊόντα της κλάσεως 5.

Απόφαση του τμήματος ανακοπών:Απόρριψη της ανακοπής στο σύνολό της.

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: Απόρριψη της προσφυγής.

Προβαλλόμενοι λόγοι: Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 207/2009, καθόσον, αντίθετα με τη γνωμοδότηση του τμήματος προσφυγών, μια σφαιρική εκτίμηση των κατάλληλων κριτηρίων πλήρους ομοιότητας και/ή ομοιότητας μεταξύ των προϊόντων, ομοιότητας μεταξύ των σημείων και του διακριτικού χαρακτήρα του σήματος για το οποίο ασκήθηκε ανακοπή οδηγεί στη διαπίστωση κινδύνου συγχύσεως για το κοινό.

9.6.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 165/21

Προσφυγή -αγωγή της 5ης Μαρτίου 2012 — USFSPEI και Loescher κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-119/12)

2012/C 165/37

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγοντες-ενάγοντες: Union syndicale fédérale des services publics européens et internationaux (USFSPEI) (Βρυξέλλες, Βέλγιο) και Bernd Loescher (Rhode-Saint-Genèse, Βέλγιο) (εκπρόσωποι: A. Coolen, J.-N. Louis, É. Marchal και D. Abreu Caldas, δικηγόροι)

Καθού-εναγόμενο: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα των προσφευγόντων-εναγόντων

Οι προσφεύγοντες-ενάγοντες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την απόφαση (2011/866/ΕΕ) του Συμβουλίου, της 19ης Δεκεμβρίου 2011, σχετικά με την πρόταση της Επιτροπής για κανονισμό του Συμβουλίου για την αναπροσαρμογή, από 1ης Ιουλίου 2011, των αποδοχών και των συντάξεων των υπαλλήλων και του λοιπού προσωπικού της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς και των διορθωτικών συντελεστών που εφαρμόζονται στις εν λόγω αποδοχές και συντάξεις·

—

να υποχρεώσει το Συμβούλιο να καταβάλει στον προσφεύγοντα-ενάγοντα B. Loescher καθώς και στους λοιπούς μονίμους και εκτάκτους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης τις καθυστερούμενες αποδοχές και συντάξεις τις οποίες δικαιούνται από 1ης Ιουλίου 2011 πλέον τόκων υπερημερίας υπολογιζομένων, από την ημερομηνία κατά την οποία οι εν λόγω αποδοχές κατέστησαν απαιτητές, με το επιτόκιο που έχει καθορίσει η ΕΚΤ για τις κύριες πράξεις αναχρηματοδοτήσεως προσαυξημένου κατά δύο μονάδες·

—	να υποχρεώσει το Συμβούλιο να καταβάλει στην USF και στον προσφεύγοντα-ενάγοντα ένα συμβολικό ευρώ προς ικανοποίηση της ηθικής βλάβης που υπέστησαν λόγω του υπηρεσιακού πταίσματος που συνίσταται στην έκδοση της αποφάσεως (2011/866/ΕΕ) του Συμβουλίου της 19ης Δεκεμβρίου 2011·

—	να καταδικάσει το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής-αγωγής, οι προσφεύγοντες-ενάγοντες προβάλλουν λόγους αντλούμενους:

—

αφενός, από παράβαση των άρθρων 64, 65 και 65α του Κανονισμού Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των άρθρων 1 και 3 του παραρτήματος ΧΙ του εν λόγω κανονισμού καθώς και από την παραβίαση των αρχών της ειλικρινούς συνεργασίας και της συνέπειας, που απορρέουν από το άρθρο 4, παράγραφος 3, ΣΕΕ, και από τις αρχές της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης και της υποχρεώσεως που πηγάζει το ρητό patere legem quam ipse fecisti, και

—

αφετέρου, από παράβαση της αποφάσεως του Συμβουλίου της 23ης Ιουνίου 1981 που καθιερώνει τη διαδικασία τριμερούς διαβουλεύσεως, λόγω της μη εξασφαλίσεως της πραγματικής ενημερώσεως των εκπροσώπων των κρατών μελών για τις θέσεις του προσωπικού και των διοικητικών αρχών πριν από την έκδοση της επίδικης αποφάσεως.

9.6.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 165/22

Προσφυγή της 9ης Μαρτίου 2012 — Shahid Behesti University κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-120/12)

2012/C 165/38

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγον: Shahid Behesti University (Τεχεράνη, Ιράν) (εκπρόσωπος: J.-M. Thouvenin, δικηγόρος)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα του προσφεύγοντος

Το προσφεύγον ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση 2011/299/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 23ης Μαΐου 2011, στο μέτρο που αφορά το προσφεύγον, και

—	να κηρύξει ανεφάρμοστη έναντι του προσφεύγοντος την απόφαση 2010/413/ΚΕΠΠΑ της 26ης Ιουλίου 2010 κατ’ εφαρμογήν του άρθρου 277 ΣΛΕΕ·

—	να ακυρώσει τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 503/2011 του Συμβουλίου, της 23ης Μαΐου 2011, για την εφαρμογή του κανονισμού (ΕΕ) 961/2010, στο μέτρο που αφορά το προσφεύγον, και

—	να κηρύξει ανεφάρμοστο έναντι του προφεύγοντος τον κανονισμό 961/2010 κατ’ εφαρμογήν του άρθρου 277 ΣΛΕΕ·

—	να ακυρώσει την απόφαση 2011/783/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 1ης Δεκεμβρίου 2011, όσον αφορά το προσφεύγον·

—	να ακυρώσει τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 1245/2011 του Συμβουλίου, της 1ης Δεκεμβρίου 2011, όσον αφορά το προσφεύγον·

—	να ακυρώσει την απόφαση που περιέχεται στο έγγραφο του Συμβουλίου που απεστάλη στο προσφεύγον με ημερομηνία 5 Δεκεμβρίου 2011·

—	να καταδικάσει το Συμβούλιο στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής, το προσφεύγον προβάλλει επτά λόγους.

1)	Ο πρώτος λόγος αντλείται από έλλειψη νομικής βάσεως της αποφάσεως 2010/413/ΚΕΠΠΑ, που αποτελεί τη νομική βάση της αποφάσεως 2011/299/ΚΕΠΠΑ, καθώς και παράβαση των Συνθηκών και του Διεθνούς Δικαίου. Συνεπώς, η απόφαση 2010/413/ΚΕΠΠΑ πρέπει να θεωρηθεί ανεφάρμοστη έναντι του προσφεύγοντος.

Ο δεύτερος λόγος αντλείται από έλλειψη νομικής βάσεως του κανονισμού 961/2010, που αποτελεί τη νομική βάση του εκτελεστικού κανονισμού 503/2011. Το προσφεύγον υποστηρίζει ότι το άρθρο 215 ΣΛΕΕ δεν μπορεί να αποτελέσει τη νομική βάση του κανονισμού 961/2010 καθόσον η απόφαση 2010/413/ΚΕΠΠΑ, την εφαρμογή της οποίας στην εσωτερική έννομη τάξη της Ένωσης έχει ως αντικείμενο ο εν λόγω κανονισμός, δεν εκδόθηκε σύμφωνα με το κεφάλαιο 2 του τίτλου V της ΣΕΕ. Συνεπώς, ο κανονισμός 961/2010 πρέπει να κηρυχθεί ανεφάρμοστος έναντι του προσφεύγοντος.

3)	Ο τρίτος λόγος αντλείται από παράβαση του άρθρου 215 ΣΛΕΕ κατά τη διαδικασία εγγραφής του προσφεύγοντος στο παράρτημα VIII του κανονισμού 961/2010 με τον εκτελεστικό κανονισμό 503/2011.

Ο τέταρτος λόγος αντλείται από προσβολή, από την απόφαση 2011/299/ΚΕΠΠΑ και τον εκτελεστικό κανονισμό 503/2011, των δικαιωμάτων άμυνας, του δικαιώματος σε χρηστή διοίκηση και του δικαιώματος σε αποτελεσματική δικαστική προστασία, καθόσον το Συμβούλιο δεν τήρησε το δικαίωμα ακροάσεως, την υποχρέωση κοινοποιήσεως και την υποχρέωση επαρκούς αιτιολογήσεως.

5)	Ο πέμπτος λόγος αντλείται από παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας.

6)	Ο έκτος λόγος αντλείται από προσβολή του δικαιώματος σεβασμού της ιδιοκτησίας.

Ο έβδομος λόγος αντλείται από το γεγονός ότι η εγγραφή του προσφεύγοντος στον κατάλογο των οντοτήτων στις οποίες εφαρμόζεται η κύρωση οφείλεται σε πραγματική πλάνη, στο μέτρο που το προσφεύγον, ως δημόσιο πανεπιστήμιο με νομική προσωπικότητα στο διοικητικό όργανο του οποίου δεν εκπροσωπούνται το Υπουργείο Άμυνας και οι υπηρεσίες προμηθειών των ενόπλων δυνάμεων, ούτε τελεί υπό τον έλεγχο του υπουργείου αυτού ούτε εμπλέκεται στις επιστημονικές έρευνες για τα πυρηνικά όπλα.

9.6.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 165/23

Προσφυγή της 19ης Μαρτίου 2012 — ActionSportGames κατά ΓΕΕΑ

(Υπόθεση T-122/12)

2012/C 165/39

Γλώσσα στην οποία ασκήθηκε η προσφυγή: η δανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: ActionSportGames A/S (Humlebæk, Δανία) (εκπρόσωπος: W. Rebernik, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: FN Herstal SA (Herstal, Βέλγιο)

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση του καθού της 12ης Ιανουαρίου 2012 στην υπόθεση R 2096/2010-1·

—	να επικυρώσει την απόφαση του τμήματος ανακοπών της 24ης Σεπτεμβρίου 2010 (υπόθεση No B 1 344 904)·

—	να καταδικάσει το ΓΕΕΑ στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Αιτούσα την καταχώριση του κοινοτικού σήματος: ActionSportGames A/S

Σήμα προς καταχώριση: το λεκτικό σήμα «SCAR», για προϊόντα της κλάσεως 28 (αίτηση καταχωρίσεως κοινοτικού σήματος αριθ. 5 750 054).

Δικαιούχος του κατά τη διαδικασία ανακοπής αντιταχθέντος σήματος ή σημείου: FN Herstal SA

Αντιταχθέν σήμα ή σημείο: Το μη καταχωρισθέν βελγικό λεκτικό σήμα «SCAR», για προϊόντα των κλάσεων 13 και 28.

Απόφαση του τμήματος ανακοπών: Απόρριψη της ανακοπής.

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: Ακύρωση της αποφάσεως του τμήματος ανακοπών και αναπομπή της υποθέσεως στο τμήμα ανακοπών.

Προβαλλόμενοι λόγοι: Η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι δεν υφίσταται κίνδυνος συγχύσεως μεταξύ των αντιτιθεμένων σημάτων, διότι τα επίδικα προϊόντα είναι τελείως διαφορετικά καθόσον τα προϊόντα της FN Herstal είναι πυροβόλα όπλα για στρατιωτική χρήση, ενώ τα προϊόντα της προσφεύγουσας είναι ρεπλίκες και παιχνίδια που χρησιμοποιούνται στον αθλητισμό και στο παιχνίδι.

9.6.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 165/23

Προσφυγή της 22ας Μαρτίου 2012 — Free κατά ΓΕΕΑ — Noble Gaming (FREEVOLUTION TM)

(Υπόθεση T-127/12)

2012/C 165/40

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Free (Παρίσι, Γαλλία) (εκπρόσωπος: Y. Coursin, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Noble Gaming Ltd (Πράγα, Τσεχία)

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση του δευτέρου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα), της 13ης Δεκεμβρίου 2011, στην υπόθεση R 2326/2010-2·

—

να κρίνει ότι τα προβληθέντα προγενέστερα σήματα και ειδικότερα το γαλλικό λεκτικό σήμα FREE αριθ. 1734391 είναι παρόμοια με το αμφισβητούμενο σήμα «FREEVOLUTION TM», υπό την έννοια του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β' και a fortiori υπό την έννοια του άρθρου 8, παράγραφος 5, του κανονισμού 207/2009·

—	να κρίνει ότι η αίτηση καταχωρίσεως του αμφισβητούμενου σήματος πρέπει να απορριφθεί, βάσει του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β' και a fortiori βάσει του άρθρου 8, παράγραφος 5, του κανονισμού 207/2009· και

—	να καταδικάσει την αντίδικο ενώπιον του τμήματος προσφυγών στην καταβολή των εξόδων της διαδικασίας, τόσο ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου όσο και ενώπιον του ΓΕΕΑ.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Αιτούσα την καταχώριση του κοινοτικού σήματος: Η αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών.

Σήμα προς καταχώριση: Το εικονιστικό σήμα που περιέχει το λεκτικό στοιχείο «FREEVOLUTION TM», για προϊόντα και υπηρεσίες των κλάσεων 9, 41 και 42 — Αίτηση καταχωρίσεως κοινοτικού σήματος αριθ. 8206443

Δικαιούχος του κατά τη διαδικασία ανακοπής αντιταχθέντος σήματος ή σημείου: Η προσφεύγουσα

Αντιταχθέν σήμα ή σημείο: Το καταχωρισμένο υπ’ αριθ. 99785839 γαλλικό εικονιστικό σήμα «free LA LIBERTÉ N’A PAS DE PRIX», για προϊόντα και υπηρεσίες των κλάσεων 9 και 38· το καταχωρισμένο υπ’ αριθ. 1734391 γαλλικό λεκτικό σήμα «FREE»· το καταχωρισμένο υπ’ αριθ. 73536224 γαλλικό λεκτικό σήμα «FREE MOBILE», για προϊόντα της κλάσεως 9· η εταιρική επωνυμία «FREE», που χρησιμοποιείται στις συναλλαγές στη Γαλλία· το όνομα τομέα «FREE.FR» που χρησιμοποιείται στις συναλλαγές.

Απόφαση του τμήματος ανακοπών: Απόρριψη της ανακοπής στο σύνολό της.

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: Απόρριψη της προσφυγής.

Προβαλλόμενοι λόγοι: Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', και του άρθρου 8, παράγραφος 5, του κανονισμού 207/2009, καθόσον πρέπει να γίνει διάκριση κατά την εκτίμηση της ομοιότητας των σημείων υπό την έννοια εκάστου των άρθρων αυτών, παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 207/2009, καθόσον υφίσταται όντως κίνδυνος συγχύσεως μεταξύ των συγκρουομένων σημάτων, και παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 5, του κανονισμού 207/2009, καθόσον υφίσταται σύνδεσμος μεταξύ των σημάτων «FREE» και «FREEVOLUTION TM», οπότε η ύπαρξη του αμφισβητούμενου σήματος συνεπάγεται προσβολή του χαίροντος φήμη σήματος «FREE».

9.6.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 165/24

Προσφυγή της 23ης Μαρτίου 2012 — Spa Monopole κατά ΓΕΕΑ — Orly International (SPARITUAL)

(Υπόθεση T-131/12)

2012/C 165/41

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Spa Monopole, compagnie fermière de Spa SA/NV (Spa, Βέλγιο) (εκπρόσωποι: L. De Brouwer, E. Cornu και É. De Gryse, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Orly International, Inc. (Van Nuys, ΗΠΑ)

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση του πρώτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα), du 9 Ιανουαρίου 2012, στην υπόθεση R 2396/2010-1·

—	condamner la défenderesse στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Αιτών την καταχώριση κοινοτικού σήματος: Η αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών

Σήμα προς καταχώριση: Λεκτικό σήμα «SPARITUAL», για προϊόντα της κλάσεως 3 — Αίτηση καταχωρίσεως κοινοτικού σήματος αριθ. 3631884

Δικαιούχος του κατά τη διαδικασία ανακοπής αντιταχθέντος σήματος ή σημείου: Η προσφεύγουσα

Αντιταχθέν σήμα ή σημείο: Οι ισχύουσες εντός των κρατών της Μπενελούξ καταχωρίσεις των λεκτικών σημάτων «SPA» και «Les Thermes de Spa» για προϊόντα και υπηρεσίες των κλάσεων 3, 32 και 42

Απόφαση του τμήματος ανακοπών: Απόρριψη της αιτήσεως καταχωρίσεως κοινοτικού σήματος

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: Ακύρωση της προσβαλλόμενης αποφάσεως και απόρριψη της ανακοπής

Προβαλλόμενοι λόγοι: Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 5, του κανονισμού 207/2009 κατά την εκτίμηση της φήμης του λεκτικού σήματος «SPA» στην κλάση 32, και παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 5 του εν λόγω κανονισμού 207/2009 κατά την εκτίμηση του κινδύνου προσπορίσεως αθέμιτου οφέλους από τη φήμη του σήματος «SPA».

9.6.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 165/24

Προσφυγή της 23ης Μαρτίου 2012 — Scooters Ινδία κατά ΓΕΕΑ — Brandconcern (LAMBRETTA)

(Υπόθεση T-132/12)

2012/C 165/42

Γλώσσα στην οποία ασκήθηκε η προσφυγή: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Scooters India Ltd (Sarojini Nagar, Ινδία) (εκπρόσωπος: B. Brandreth, Barrister)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Brandconcern BV (Άμστερνταμ, Κάτω Χώρες)

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

Να ακυρώσει το τμήμα της αποφάσεως του πρώτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) της 12ης Ιανουαρίου 2012 στην υπόθεση R 2308/2010-1, με το οποίο απορρίφθηκε η προσφυγή της προσφεύγουσας κατά της εκπτώσεως του δικαιούχου από το δικαίωμα επί του σήματος όσον αφορά την καταχώριση για προϊόντα της κλάσεως 6 και 7· και

—	να καταδικάσει το καθού στα δικαστικά έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η προσφεύγουσα ενώπιον του τμήματος προσφυγών και στα δικαστικά έξοδα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Καταχωρισμένο κοινοτικό σήμα του οποίου ζητείται να κηρυχθεί η ακυρότητα: Το λεκτικό σήμα «LAMBRETTA», για προϊόντα των κλάσεων 6, 7 και 28 — Καταχωρισμένο υπ’ αριθ. 1618982 κοινοτικό σήμα

Δικαιούχος του κοινοτικού σήματος: Η προσφεύγουσα

Αιτούσα την κήρυξη της ακυρότητας του κοινοτικού σήματος: Η αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών

Σήμα του οποίου δικαιούχος είναι η αιτούσα: Ο διάδικος στήριξε την αίτησή του στο άρθρο 51, παράγραφος 1, στοιχείο α’, του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 του Συμβουλίου

Απόφαση του τμήματος ακυρώσεως: Δέχεται την έκπτωση του δικαιούχου του καταχωρισμένου κοινοτικού σήματος

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: Απορρίπτει την προσφυγή

Προβαλλόμενοι λόγοι: Υποστηρίζεται ότι το τμήμα προσφυγών έσφαλε σε τρία σημεία κατά την εκτίμηση των αποδεικτικών στοιχείων βάσει του άρθρου 51, παράγραφος 1, στοιχείο γ’. Εάν το τμήμα προσφυγών εφάρμοζε σωστά τη νομολογία των αποφάσεων στην υπόθεση T-415/09, Vallis κατά New Yorker και/ή La Mer Technology Inc κατά Laboratoires Goemar SA (υπόθεση C-259/02) και/ή εξέταζε τα αποδεικτικά στοιχεία, θα έκρινε ότι υπήρξε ουσιαστική χρήση των προϊόντων των κλάσεων 6 και 7 με τη συγκατάθεση της SIL.

9.6.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 165/25

Προσφυγή -αγωγή της 26ης Μαρτίου 2012 — Ben Ali κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-133/12)

2012/C 165/43

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων-ενάγων: Mehdi Ben Tijani Ben Haj Hamda Ben Haj Hassen Ben Ali (Saint-Étienne-du-Rouvray, Γαλλία) (εκπρόσωπος: A. de Saint Remy, δικηγόρος)

Καθού-εναγόμενο: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα του προσφεύγοντος-ενάγοντος

Ο προσφεύγων-ενάγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να λάβει μέτρο οργανώσεως της διαδικασίας κατ’ εφαρμογήν του άρθρου 64 του Κανονισμού Διαδικασίας, προκειμένου να υποχρεωθεί η Επιτροπή να δημοσιοποιήσει «όλα τα έγγραφα που αφορούν την έκδοση» του προσβαλλομένου κανονισμού·

—	να ακυρώσει τον προσβαλλόμενο κανονισμό στο μέτρο που αφορά τον προσφεύγοντα-ενάγοντα·

—	να καταδικάσει το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης να καταβάλει στον προσφεύγοντα-ενάγοντα συνολικό ποσό 50 000 προς αποκατάσταση όλων των ζημιών που υπέστη·

—	να καταδικάσει το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης να καταβάλει στον προσφεύγοντα-ενάγοντα ποσό 7 500 ευρώ για τα έξοδά του προς υποστήριξη της παρούσας προσφυγής-αγωγής, πλέον των κατά το άρθρο 91 του Κανονισμού Διαδικασίας δυναμένων να αναζητηθούν εξόδων·

—	να καταδικάσει το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο σύνολο των δικαστικών εξόδων.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Με την προσφυγή-αγωγή του, ο προσφεύγων-ενάγων ζητεί, αφενός, την ακύρωση της αποφάσεως 2012/50/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 27ης Ιανουαρίου 2012, για τροποποίηση της απόφασης 2011/72/ΚΕΠΠΑ για περιοριστικά μέτρα κατά ορισμένων προσώπων και οντοτήτων λόγω της κατάστασης στην Τυνησία (1), και, αφετέρου, αποκατάσταση της ζημίας την οποία ισχυρίζεται ότι υπέστη.

Προς στήριξη της προσφυγής-αγωγής, ο προσφεύγων-ενάγων προβάλλει επτά λόγους ακυρώσεως οι οποίοι είναι κατ’ ουσίαν ταυτόσημοι με τους προβαλλόμενους στο πλαίσιο της υποθέσεως Τ-301/11, Ben Ali κατά Συμβουλίου (2).

(1) ΕΕ L 27, σ. 11.

(2) ΕΕ 2011, C 226, σ. 29.

9.6.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 165/25

Προσφυγή της 28ης Μαρτίου 2012 — Wehmeyer κατά ΓΕΕΑ — Cluett, Peabody (Fairfield)

(Υπόθεση T-139/12)

2012/C 165/44

Γλώσσα στην οποία ασκήθηκε η προσφυγή: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Wehmeyer GmbH & Co. KG (Άαχεν, Γερμανία) (εκπρόσωπος: C. Weil, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Cluett, Peabody & Co. Inc. (Ν. Υόρκη, Ηνωμένες Πολιτείες)

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	Να ακυρώσει την απόφαση του πρώτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) της 19ης Ιανουαρίου 2012 στην υπόθεση R 2509/2010-1·

—	να απορρίψει την ανακοπή που άσκησε η αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών κατά της αιτήσεως καταχωρίσεως του κοινοτικού σήματος «Fairfield»· και

—	να καταδικάσει το ΓΕΕΑ και την αντίδικο ενώπιον του τμήματος προσφυγών στα δικαστικά έξοδα, περιλαμβανομένων εκείνων στα οποία υποβλήθηκε η προσφεύγουσα ενώπιον του τμήματος προσφυγών.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Αιτούσα την καταχώριση του κοινοτικού σήματος: Η προσφεύγουσα

Σήμα προς καταχώριση: Το λεκτικό σήμα Fairfield», για προϊόντα των κλάσεων 3, 14, 18 και 25 — Καταχωρισμένο κοινοτικό σήμα υπ’ αριθ. 6294342

Δικαιούχος του κατά τη διαδικασία ανακοπής αντιταχθέντος σήματος ή σημείου: Η αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών

Αντιταχθέν σήμα ή σημείο: Καταχωρισμένο υπ’ αριθ. 3079481 εικονιστικό κοινοτικό σήμα «FAIRFIELD BY ARROW», για προϊόντα της κλάσεως 25

Απόφαση του τμήματος ανακοπών: Μερική απόρριψη του προσβαλλόμενου σήματος

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: Απόρριψη της προσφυγής

Προβαλλόμενοι λόγοι: Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 207/2009 του Συμβουλίου, δεδομένου ότι το τμήμα προσφυγών εσφαλμένως έκρινε ότι υπήρχε κίνδυνος συγχύσεως μεταξύ των δύο σημάτων.

9.6.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 165/26

Προσφυγή της 28ης Μαρτίου 2012 — Teva Pharma και Teva Pharmaceuticals Europe κατά ΕΜΑ

(Υπόθεση T-140/12)

2012/C 165/45

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες: Teva Pharma BV (Ουτρέχτη, Κάτω Χώρες) και Teva Pharmaceuticals Europe BV (Ουτρέχτη, Κάτω Χώρες) (εκπρόσωποι: D. Anderson, QC (Queen’s Counsel), K. Bacon, Barrister, G. Morgan and C. Drew, Solicitors)

Καθού: Ευρωπαϊκός Οργανισμός Φαρμάκων (ΕΜΑ)

Αιτήματα των προσφευγουσών

Οι προσφεύγουσες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Φαρμάκων, η οποία περιλαμβάνεται στο έγγραφό του της 24ης Ιανουαρίου 2012, περί απορρίψεως της αιτήσεως χορηγήσεως άδειας κυκλοφορίας που είχαν υποβάλει οι προσφεύγουσες

—	να καταδικάσει τον καθού στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως

Προς στήριξη της προσφυγής τους οι προσφεύγουσες προβάλλον έναν μόνο λόγο ακυρώσεως, στο πλαίσιο του οποίου υποστηρίζουν ότι η απόρριψη της αιτήσεως χορηγήσεως άδειας κυκλοφορίας μιας γενόσημης εκδοχής ενός ορφανού φαρμάκου παραβιάζει το άρθρο 8 του κανονισμού (ΕΚ) 141/2000 (1). Ειδικότερα, είναι αντίθετο προς το γράμμα και τον σκοπό του άρθρου 8, καθώς και προς την πολιτική στην οποία εντάσσονται τόσο η θέσπιση του κανονισμού αυτού όσο και οι σχετικές νομοπαρασκευαστικές εργασίες, το να αποκλειστεί η γενόσημη εκδοχή ενός ορφανού φαρμάκου από την αγορά πέραν της προβλεπόμενης από το άρθρο 8, παράγραφος 1, δεκαετίας. Οι προσφεύγουσες προβάλλουν, ακόμη, ότι, κατά το άρθρο 8, παράγραφος 3, προβλέπεται, σε συγκεκριμένες περιπτώσεις, η δυνατότητα χορηγήσεως άδειας κυκλοφορίας για παρόμοιο προϊόν εντός της δεκαετίας, κατά παρέκκλιση από τις διατάξεις της παραγράφου 1 του άρθρου αυτού. Ωστόσο, η χορήγηση άδειας κυκλοφορίας στην περίπτωση αυτή δεν θα πρέπει να έχει ως αποτέλεσμα την παρέκταση της δεκαετούς εμπορικής αποκλειστικότητας όσον αφορά το ορφανό φάρμακο.

(1) Κανονισμός (ΕΚ) 141/2000 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 1999, για τα ορφανά φάρμακα (ΕΕ L 18, σ. 1).

9.6.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 165/26

Προσφυγή της 26ης Μαρτίου 2012 — Pro-Duo κατά ΓΕΕΑ — El Corte Inglés (GO!)

(Υπόθεση T-141/12)

2012/C 165/46

Γλώσσα στην οποία ασκήθηκε η προσφυγή: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Pro-Duo (Γάνδη, Βέλγιο) (εκπρόσωπος: T. Alkin, Barrister)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: El Corte Inglés, SA (Μαδρίτη, Ισπανία)

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	Να αναστείλει την έκδοση αποφάσεως μέχρι την έκδοση αποφάσεως στη διαδικασία ακυρώσεως αριθ. 5011 C·

—

να ακυρώσει την απόφαση του τέταρτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα), της 19ης Ιανουαρίου 2012, στην υπόθεση R 1373/2011-4, στο μέτρο που αρνήθηκε να αναστείλει τη διαδικασία μέχρι την έκδοση αποφάσεως στη διαδικασία ακυρώσεως, ή να ακυρώσει την απόφαση στο σύνολό της· και

—	να καταδικάσει το καθού στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Αιτούσα την καταχώριση του κοινοτικού σήματος: Η προσφεύγουσα

Σήμα προς καταχώριση: Το εικονιστικό σήμα σε μάυρο, άσπρο και γκρι «GO!», για προϊόντα της κλάσεως 3 — Καταχωρισμένο κοινοτικό σήμα υπ’ αριθ. 8859712

Αντιταχθέν σήμα ή σημείο: Καταχωρισμένο υπ’ αριθ. 6070981 εικονιστικό κοινοτικό σήμα «GO GLORIA ORTIZ», για προϊόντα της κλάσεως 3

Απόφαση του τμήματος ανακοπών: Δέχεται την ανακοπή

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: Απορρίπτει την προσφυγή

Προβαλλόμενοι λόγοι: Το τμήμα προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς, μη αναστέλλοντας τη διαδικασία, υπέπεσε σε νομική πλάνη· παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 207/2009 του Συμβουλίου, δεδομένου ότι το τμήμα προσφυγών εσφαλμένως έκρινε ότι υπήρχε κίνδυνος συγχύσεως μεταξύ των δύο σημάτων.

9.6.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 165/27

Προσφυγή της 30ής Μαρτίου 2012 — Aventis Pharmaceuticals κατά ΓΕΕΑ — Fasel (CULTRA)

(Υπόθεση T-142/12)

2012/C 165/47

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Aventis Pharmaceuticals, Inc. (New Jersey, Ηνωμένες Πολιτείες) (εκπρόσωπος: R. Gilbey, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Fasel Srl (Bologna, Ιταλία)

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση του πρώτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) της 26ης Ιανουαρίου 2012 στην υπόθεση R 2478/2010-1·

—	να εκθέσει την αιτιολογημένη άποψή του όσον αφορά την ομοιότητα των σημείων, αν το τμήμα προσφυγών είχε λάβει υπόψη τα ορθά πραγματικά στοιχεία και κριτήρια· και

—	να καταδικάσει τον διάδικο που θα ηττηθεί στα δικαστικά έξοδα της παρούσας δίκης και της προηγούμενης διαδικασίας.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Αιτούσα την καταχώριση του κοινοτικού σήματος: Η αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών

Σήμα προς καταχώριση: Το εικονιστικό σήμα «CULTRA», για προϊόντα της κλάσεως 10 — Αίτηση καταχωρίσεως κοινοτικού σήματος αριθ. 7534035

Δικαιούχος του κατά τη διαδικασία ανακοπής αντιταχθέντος σήματος ή σημείου: Η προσφεύγουσα

Αντιταχθέν σήμα ή σημείο: Το καταχωρισμένο υπ’ αριθ. 301724 τσεχικό λεκτικό σήμα «SCULPTRA», για προϊόντα και υπηρεσίες των κλάσεων 5, 10 και 44· το καταχωρισμένο υπ’ αριθ. 30406574 γερμανικό λεκτικό σήμα «SCULPTRA», για προϊόντα και υπηρεσίες των κλάσεων 5, 10 και 44· το καταχωρισμένο υπ’ αριθ. 233638 φινλανδικό λεκτικό σήμα «SCULPTRA», για προϊόντα και υπηρεσίες των κλάσεων 5, 10 και 44· το καταχωρισμένο υπ’ αριθ. 2355273 βρετανικό λεκτικό σήμα «SCULPTRA», για προϊόντα και υπηρεσίες των κλάσεων 5, 10 και 44· το καταχωρισμένο υπ’ αριθ. 183214 ουγγρικό λεκτικό σήμα «SCULPTRA», για προϊόντα και υπηρεσίες των κλάσεων 5, 10 και 44

Απόφαση του τμήματος ανακοπών: Απορρίπτει την ανακοπή στο σύνολό της

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: Απορρίπτει την προσφυγή

Προβαλλόμενοι λόγοι: Παράβαση του κανόνα 50 του κανονισμού 2868/95 της Επιτροπής και του άρθρου 76, παράγραφος 2, του κανονισμού 207/2009 του Συμβουλίου, καθόσον το τμήμα προσφυγών: (i) στήριξε τη συλλογιστική του και την απόφαση σε ένα στοιχείο το οποίο δεν προβλήθηκε από τους διαδίκους ούτε αναφέρθηκε στην προσβαλλόμενη απόφαση, ήτοι στο ότι το επίδικο σημείο θα γινόταν αντιληπτό, κυρίως ή αποκλειστικώς, ως «ULTRA», με ένα στρογγυλό εικονιστικό στοιχείο· ii) δεν εξέτασε σημαντικά επιχειρήματα και αποδεικτικά στοιχεία που η προσφεύγουσα υπέβαλε όσον αφορά την εννοιολογική ομοιότητα, δεν προέβη σε ορθή σύγκριση των σημείων υπό το πρίσμα της γενικής εντύπωσης και, συνακόλουθα, δεν εφάρμοσε τον κανόνα περί σφαιρικής συγκρίσεως, όπως αυτός έχει θεσπιστεί από το Δικαστήριο· iii) δεν προέβη σε εκτίμηση του κινδύνου συγχύσεως με βάση αποκλειστικώς τα ενώπιόν του υποβληθέντα πραγματικά στοιχεία· και iv) δεν έλαβε υπόψη, κατά τρόπο αιτιολογημένο από νομικής απόψεως, την αλληλεπίδραση συναφών συνολικών παραγόντων, ιδίως την ταυτότητα ή την ομοιότητα των προϊόντων και των υπηρεσιών, καθώς και την ομοιότητα των σημείων.

9.6.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 165/27

Προσφυγή της 30ής Μαρτίου 2012 — Γερμανία κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-143/12)

2012/C 165/48

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας (εκπρόσωποι: T. Henze, K. Petersen και U. Soltész, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει το άρθρο 1 της αποφάσεως C(2012) 184, τελικό, της Επιτροπής, της 25ης Ιανουαρίου 2012, σχετικά με την ενίσχυση C 36/2007 (πρώην NN 25/2007) που χορήγησε η Γερμανία στη Deutsche Post AG·

—	να ακυρώσει τα άρθρα 4 έως 6 της προαναφερθείσας αποφάσεως και

—	να καταδικάσει την καθής στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής η προσφεύγουσα προβάλλει δέκα λόγους ακυρώσεως.

Πρώτος λόγος: Η Επιτροπή παρέβη το άρθρο 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ κρίνοντας ότι η «επιχορήγηση συντάξεων» ευνόησε μια συγκεκριμένη επιχείρηση

—	Κατά την προσφεύγουσα, η «επιχορήγηση συντάξεων» παρέχεται απευθείας στο Συνταξιοδοτικό Ταμείο των ταχυδρομικών υπαλλήλων και εμμέσως στους συνταξιούχους ταχυδρομικούς, οπότε δεν χορηγείται σε μια επιχείρηση. Η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι δεν χορηγείται ούτε έμμεση ενίσχυση στη Deutsche Post AG.

Δεύτερος λόγος: Η Επιτροπή παρέβη το άρθρο 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ κρίνοντας ότι η «επιχορήγηση συντάξεων» αντιστάθμισε έξοδα τα οποία πρέπει να βαρύνουν «κανονικά» τις επιχειρήσεις.

—

Η προσφεύγουσα φρονεί ότι η «επιχορήγηση συντάξεων» αντισταθμίζει στο σύνολό τους ειδικά και ιδιαίτερα μεγάλα έξοδα κοινωνικής ασφαλίσεως τα οποία δεν πρέπει να φέρουν «κανονικά» οι επιχειρήσεις. Τα αντισταθμιζόμενα με την επιχορήγηση αυτή έξοδα αποτελούν επιπλέον, κατ’ αυτήν, «ειδικού χαρακτήρα επιβάρυνση» υπό την έννοια της αποφάσεως Combus (1).

Τρίτος λόγος: Η Επιτροπή παρέβη το άρθρο 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ (επικουρικώς: το άρθρο 107, παράγραφος 3, ΣΛΕΕ) λαμβάνοντας υπόψη έσοδα που αντλούνται από τιμολόγια καθοριζόμενα με κανονιστική ρύθμιση

—

Η προσφεύγουσα εκτιμά ότι το «συγκριτικό πλεονέκτημα» δεν προέρχεται από την «επιχορήγηση συντάξεων», από την οποία είναι εντελώς ανεξάρτητο. Το «συγκριτικό πλεονέκτημα» προέρχεται, κατ’ αυτήν, από τα καθοριζόμενα με κανονιστική ρύθμιση τιμολόγια και, κατά συνέπεια, όχι από κρατικούς πόρους (απόφαση PreussenElektra (2)). Η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι τα έξοδα αυτά δεν αντισταθμίζονται διπλά, οπότε δεν υφίσταται «ενίσχυση» που να μπορεί να κριθεί ασυμβίβαστη προς την εσωτερική αγορά και να πρέπει να αναζητηθεί. Κατά την προσφεύγουσα, η Επιτροπή επικαλείται την ύπαρξη «ενισχύσεως» αποκλειστικά για να μπορέσει να διατάξει αναδρομική αναζήτηση των εσόδων της Deutsche Post AG.

Τέταρτος λόγος: Η Επιτροπή παρέβη τα άρθρα 107 και 108 ΣΛΕΕ καθώς και τον κανονισμό (ΕΚ) 659/1999 (3) διατάσσοντας παρανόμως, στο πλαίσιο διαδικασίας κρατικής ενισχύσεως, την αναζήτηση εσόδων που στηρίζονται σε προβλεπόμενα από κανονιστική ρύθμιση τιμολόγια, διαπράττοντας με τον τρόπο αυτόν κατάχρηση εξουσίας και διαδικασίας.

—	Η προσφεύγουσα εκτιμά ότι η Επιτροπή μπορεί να ζητεί νομίμως την αναζήτηση εσόδων με τον τρόπο αυτό μόνο στο πλαίσιο του κανονισμού (ΕΚ) 1/2003 (4), και όχι στο πλαίσιο διαδικασίας κρατικής ενισχύσεως.

Πέμπτος λόγος: Η Επιτροπή παρέβη τα άρθρα 107 και 108 ΣΛΕΕ καθώς και τον κανονισμό 659/1999 κινώντας παρανόμως διαδικασία κρατικής ενισχύσεως περί «σταυροειδούς επιδοτήσεως» και διαπράττοντας με τον τρόπο αυτόν κατάχρηση εξουσίας και διαδικασίας

—

Η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι η προβαλλόμενη «σταυροειδής επιδότηση» προέρχεται από προβλεπόμενα με κανονιστική ρύθμιση τιμολόγια, ήτοι όχι από κρατικούς πόρους, και ότι δεν συνιστά, επομένως, ενίσχυση. Κατά την προσφεύγουσα, μια τέτοια «σταυροειδής επιδότηση» δεν μπορεί να αποτελεί ούτε το αντικείμενο διαδικασίας κρατικής ενισχύσεως.

Έκτος λόγος: Η Επιτροπή παρέβη το άρθρο 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ (επικουρικώς: το άρθρο 107, παράγραφος 3, ΣΛΕΕ) προβαίνοντας σε εσφαλμένους υπολογισμούς κατά τη σύγκριση των εξόδων κοινωνικής ασφαλίσεως

—

Η προσφεύγουσα φρονεί ότι το ποσό αναφοράς που καθόρισε η Επιτροπή λαμβάνοντας υπόψη το μέρος των ασφαλιστικών εισφορών των εργαζομένων είναι υπερβολικά υψηλό, δεδομένου ότι, κατά το γερμανικό δίκαιο περί κοινωνικής ασφαλίσεως, ο εργοδότης φέρει μόνον το δικό του μέρος των ασφαλιστικών εισφορών. Επειδή η Επιτροπή είχε ήδη λάβει υπόψη τις ασφαλιστικές εισφορές των εργαζομένων για τον υπολογισμό του μισθού («πλασματικός μισθός»), ο εκ νέου συνυπολογισμός των εισφορών αυτών στο ποσό αναφοράς συνεπάγεται, κατά την προσφεύγουσα, τον διπλό υπολογισμό τους. Η προσφεύγουσα υποστηρίζει επιπλέον ότι η αύξηση της βάσεως του μισθού δεν είναι ορθή, διότι η οι αποδοχές των ταχυδρομικών υπαλλήλων είναι υψηλότερες από το επίπεδο των μισθών των ιδιωτών ανταγωνιστών.

7)	Έβδομος λόγος: Η Επιτροπή παρέβη το άρθρο 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ (επικουρικώς: το άρθρο 107, παράγραφος 3, ΣΛΕΕ) δεχόμενη ότι η «επιχορήγηση συντάξεων» αποτελούσε επίσης ενίσχυση (ασυμβίβαστη προς την εσωτερική αγορά) την περίοδο 1995 έως 2002

Όγδοος λόγος: Η Επιτροπή παρέβη το άρθρο 108, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ και το άρθρο 1, στοιχείο β', i), του κανονισμού 659/1999 δεχόμενη ότι η επιχορήγηση συντάξεων αποτελεί νέα ενίσχυση

—	Η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι οι διαπιστώσεις της Επιτροπής στηρίζονται σε εσφαλμένη εκτίμηση των πραγματικών περιστατικών.

Ένατος λόγος: Η Επιτροπή παρέβη τα άρθρα 14, παράγραφος 1, και 7, παράγραφος 5, του κανονισμού 659/1999 διατάσσοντας τη Γερμανία να αναζητήσει την ενίσχυση (άρθρο 4, παράγραφος 1, της προσβαλλομένης αποφάσεως) και να αποφύγει τη χορήγηση κάθε άλλου συγκριτικού πλεονεκτήματος στο μέλλον (άρθρο 4, παράγραφος 4, της προσβαλλομένης αποφάσεως), ενώ τα μέτρα αυτά δεν έχουν σχέση με το δίκαιο των κρατικών ενισχύσεων

—

Η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι η αναζήτηση που προβλέπεται στο άρθρο 4, παράγραφος 1, της προσβαλλομένης αποφάσεως δεν αφορά την «ενίσχυση», αλλά τα έσοδα της Deutsche Post AG που αντλούνται από τα προβλεπόμενα με κανονιστική ρύθμιση τιμολόγια διανομής αλληλογραφίας. Κατά την προσφεύγουσα, δεν είναι δυνατή η παύση της παραβάσεως με μείωση της «ενισχύσεως», όπως επιτάσσει η Επιτροπή. Πράγματι, μια μείωση της «επιχορήγησης συντάξεων» δεν θα είχε καμία επίπτωση επί του ποσού του «συγκριτικού πλεονεκτήματος». Η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι η παύση της παραβάσεως, την οποία επιτάσσει το άρθρο 4, παράγραφος 4, της προσβαλλομένης αποφάσεως, απαιτεί τροποποίηση της κανονιστικής ρυθμίσεως περί τιμών και θα συνιστά, με τον τρόπο αυτόν, προσβολή της εξουσίας εκδόσεως κανονιστικών πράξεων της Γερμανίας

10)

Δέκατος λόγος: Η Επιτροπή παρέβη το άρθρο 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ (επικουρικώς: το άρθρο 107, παράγραφος 3, ΣΛΕΕ) λαμβάνοντας υπόψη έσοδα που αντλούνται από τιμολόγια καθοριζόμενα με κανονιστική ρύθμιση

Λόγω της αδράνειας της Επιτροπής και της απρόσφορης διάρκειας της διαδικασίας, η Επιτροπή παρέβη το άρθρο 6 ΣΕΕ, το άρθρο 41 του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το άρθρο 6 της Ευρωπαϊκής Συμβάσεως για την προάσπιση των θεμελιωδών ελευθεριών και των δικαιωμάτων του ανθρώπου, την αρχή της χρηστής διοικήσεως, καθώς και το άρθρο 10, παράγραφος 1, του κανονισμού 659/1999.

(1) Απόφαση της 16ης Μαρτίου 2004, Τ-157/01, Danske Busvognmænd κατά Επιτροπής, Συλλογή 2004, σ. ΙΙ-917).

(2) Απόφαση της 13ης Μαρτίου 2001, C-157/01, Preussen Elektra, Συλλογή 2001, σ. Ι-2099).

(3) Κανονισμός (ΕΚ) 659/1999 του Συμβουλίου, της 22ας Μαρτίου 1999, για τη θέσπιση λεπτομερών κανόνων εφαρμογής του άρθρου 93 της Συνθήκης ΕΚ (ΕΕ L 83, σ. 1).

(4) Κανονισμός (ΕΚ) 1/2003 του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 2002, για την εφαρμογή των κανόνων ανταγωνισμού που προβλέπονται στα άρθρα 81 και 82 της Συνθήκης (ΕΕ L 1, σ. 1).

9.6.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 165/29

Προσφυγή της 29ης Μαρτίου 2012 — Bayerische Motoren Werke κατά ΓΕΕΑ (ECO PRO)

(Υπόθεση T-145/12)

2012/C 165/49

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Bayerische Motoren Werke AG (Μόναχο, Γερμανία) (εκπρόσωπος: C. Onken, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση του τετάρτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) της 18ης Ιανουαρίου 2012 στην υπόθεση R 1418/2011-4·

—	να καταδικάσει το καθού στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Σήμα προς καταχώριση: Το λεκτικό σήμα «ECO PRO» για προϊόντα των κλάσεων 9 και 12 — Διεθνής καταχώριση (IR) αριθ. W 1059979

Απόφαση του εξεταστή: Μη παροχή της προστασίας της διεθνούς καταχωρίσεως που επεκτείνεται στην Ευρωπαϊκή Ένωση

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: Απόρριψη της προσφυγής

Προβαλλόμενοι λόγοι: Παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 207/2009 του Συμβουλίου, εφόσον το τμήμα προσφυγών εσφαλμένως έκρινε ότι η διεθνής καταχώριση του σήματος της προσφεύγουσας στερείται διακριτικού χαρακτήρα υπό την έννοια του άρθρου αυτού.

9.6.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 165/29

Προσφυγή της 30ής Μαρτίου 2012 — Wünsche Handelsgesellschaft International κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής

(Υπόθεση T-147/12)

2012/C 165/50

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Wünsche Handelsgesellschaft International mbH & Co KG (Αμβούργο, Γερμανία) (εκπρόσωποι: K. Landry και G. Schwendinger, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση REM 02/09 που η Επιτροπή εξέδωσε στις 16 Σεπτεμβρίου 2011 ([(2011)6393 τελικό] και

—	να καταδικάσει την καθής στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί να ακυρωθεί η απόφαση REM 02/09 της 16ης Σεπτεμβρίου 2011 [K(2011) (6393 τελικό] με την οποία η Επιτροπή έκρινε ότι η διαγραφή των εισαγωγικών δασμών δεν δικαιολογείται σε συγκεκριμένη περίπτωση σχετική με κονσέρβες μανιταριών Agaricus που η προσφεύγουσα εισήγαγε από την Κίνα το 2004 και το 2006.

Προς στήριξη της προσφυγής της η προσφεύγουσα προβάλλει τους εξής λόγους ακυρώσεως:

Παράβαση του άρθρου 220, παράγραφος 2, στοιχείο β', του κοινοτικού τελωνειακού κώδικα

—	η προσφεύγουσα αμφισβητεί την εκτίμηση της Επιτροπής ότι οι γερμανικές τελωνειακές αρχές υπέπεσαν σε πλάνη εν προκειμένω.

—

εν πάση περιπτώσει, η προσφεύγουσα δεν μπορούσε ευλόγως να διαγνώσει την ύπαρξη του φερόμενου σφάλματος. Η καλόπιστη και πεπειραμένη προσφεύγουσα δεν επέδειξε έλλειψη δέουσας επιμέλειας. Η προσφεύγουσα επικαλείται δικαιολογημένη εμπιστοσύνη λαμβανομένης υπόψη της περιπλοκότητας της νομικής καταστάσεως και της μακρόχρονης πρακτικής των γερμανικών αρχών.

Παράβαση του άρθρου 239 του κοινοτικού τελωνειακού κώδικα

—	Η Επιτροπή υπέπεσε σε διαδικαστική πλημμέλεια, απορρίπτοντας συνοπτικώς τη διαγραφή των εισαγωγικών δασμών που προβλέπει το άρθρο 239 του κοινοτικού τελωνειακού κώδικα μέσω μιας απλής παραπομπής στην εξαίρεση του άρθρου 220, παράγραφος 2, στοιχείο β', του εν λόγω κώδικα.

—	Επιπλέον η Επιτροπή παρέβη ουσιαστική διάταξη δικαίου, παραγνωρίζοντας ότι οι «ειδικές περιστάσεις» που προβλέπει το άρθρο 239 του κώδικα συνέτρεχαν εν προκειμένω και ότι πληρούνταν οι προϋποθέσεις διαγραφής δυνάμει της συγκεκριμένης διατάξεως.

Παραβίαση των γενικών αρχών του δικαίου

—	Η προσφεύγουσα προσάπτει, επιπλέον, στην Επιτροπή ότι μέσω της επίμαχης αποφάσεως παραβίασε τις αρχές του πρωτογενούς δικαίου της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης, αναλογικότητας, της χρηστής διοικήσεως και της ίσης μεταχειρίσεως.

9.6.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 165/30

Προσφυγή της 4ης Απριλίου 2012 — Deutsche Post κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-152/12)

2012/C 165/51

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Deutsche Post AG (Βόννη, Γερμανία) (εκπρόσωποι: J. Sedemund, T. Lübbig και M. Klasse, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει τα άρθρα 1 και 2, καθώς και 4 έως 6, της αποφάσεως της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, της 25ης Ιανουαρίου 2012, σχετικά με το μέτρο C 36/2007 (πρώην NN 25/2007) που έλαβε η Γερμανία υπέρ της Deutsche Post AG (έγγραφο της Επιτροπής C(2012) 184 τελικό·

—	να καταδικάσει την καθής στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής η προσφεύγουσα προβάλλει δεκατρείς λόγους ακυρώσεως

Α.

Προς στήριξη της προσφυγής ακυρώσεως των άρθρων 1 και 2, καθώς και 4 έως 6, της αποφάσεως της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, της 25ης Ιανουαρίου 2012 η προσφεύγουσα προβάλλει δέκα λόγους ακυρώσεως

Πρώτος λόγος: Παράβαση του άρθρου 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ,

λόγω εσφαλμένου χαρακτηρισμού ως στοιχείου ενισχύσεως της μερικής χρηματοδοτήσεως από το κράτος των Pensions-Altlasten (συνταξιοδοτικών εισφορών) μιας πρώην κρατικής επιχειρήσεως, χαρακτηρισμός ο οποίος είναι και ασυμβίβαστος προς την απόφαση «Combus» του Δικαστηρίου (1).

Δεύτερος λόγος: Η παράβαση του άρθρου 108, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ και του άρθρου 1, στοιχείο β', ι) του κανονισμού (ΕΚ) 659/1999 (2),

λόγω εσφαλμένου χαρακτηρισμού ως νέας ενισχύσεως της μερικής χρηματοδοτήσεως από το κράτος των συνταξιοδοτικών εισφορών.

Τρίτος λόγος: Παράβαση του άρθρου 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ,

λόγω εσφαλμένης εκτιμήσεως των προβλεπόμενων από κανονιστική ρύθμιση τιμολογίων ως στοιχείου ενισχύσεως αντίθετου προς τη νομολογία «PreussenElektra» του Δικαστηρίου (3) και λόγω της προβληθείσας αντιρρήσεως ότι συνιστά στοιχείο ενισχύσεως απλώς και μόνον η (υποτιθέμενη) αβάσιμη κάλυψη δαπανών μεταξύ δύο ομάδων προϊόντων.

Τέταρτος λόγος: Αναρμοδιότητα και εσφαλμένη αξιολόγηση, καθώς και παραβίαση της αρχής της απαγορεύσεως των διακρίσεων και παράβαση του καθήκοντος συνεργασίας με τα κράτη μέλη,

λόγω αναδρομικής παρεμβάσεως σε εθνική κανονιστική ρύθμιση περί τιμολογίων, παρά το ότι η ρύθμιση αυτή ήταν γνωστή από καιρό, πράγμα που είναι ασυμβίβαστο προς την προηγούμενη πρακτική λήψεως αποφάσεων της Επιτροπής.

Πέμπτος λόγος: Παράβαση του άρθρου 107, παράγραφοι 1 και 3, ΣΛΕΕ,

λόγω του ανακριβούς προσδιορισμού των εισφορών κοινωνικής ασφαλίσεως που βαρύνουν τους ιδιώτες ανταγωνιστές («Benchmark»), καθώς και λόγω μιας πλασματικής αυξήσεως των πραγματικών ακαθάριστων αποδοχών των δημοσίων υπαλλήλων προκειμένου να ληφθούν ως βάση για τους σχετικούς υπολογισμούς.

Έκτος λόγος: Παράλειψη παραθέσεως επαρκούς αιτιολογίας, σύμφωνα με το άρθρο 296 ΣΛΕΕ,

λόγω του ότι το εξαιρετικά εκτενές περιεχόμενο της βαλλόμενης αποφάσεως είναι εν μέρει ασαφές, αντιφατικό ή ακατανόητο, χωρίς να προκύπτει σαφώς η σχέση μεταξύ των κατ’ ιδίαν παρατιθέμενων στοιχείων.

Έβδομος λόγος: Παραβίαση της αρχής της νομιμότητας και παράβαση του άρθρου 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ,

λόγω της αντιφατικής περιγραφής της βάσεως υπολογισμού του ποσού που πρέπει να επιστραφεί και λόγω του ότι αυτό δεν είναι προσδιορίσιμο.

Όγδοος λόγος: Παραβίαση του δικαιώματος για μια δίκη «εντός ευλόγου χρόνου» βάσει της αρχής της χρηστής διοικήσεως σύμφωνα με το άρθρο 41 του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Χάρτης Θεμελιωδών Δικαιωμάτων), καθώς επίσης και με το άρθρο 10, παράγραφος 1, του κανονισμού 659/1999,

λόγω μιας διαδικασία που διαρκεί πάνω από δώδεκα έτη από την αρχική απόφαση του 1999 μέχρι την βαλλόμενη απόφαση της 25ης Ιανουαρίου 2012.

Ένατος λόγος: Παραβίαση της αρχής της χρηστής διοικήσεως σύμφωνα με το άρθρο 41 του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων, καθώς και παράβαση του άρθρου 15 του κανονισμού 659/1999,

λόγω του ότι ουδόλως ελήφθη υπόψη η κανονιστική ρύθμιση περί προσδιορισμού των σχετικών τιμολογίων σύμφωνα με το άρθρο 20, παράγραφος 2, του γερμανικού νόμου περί ταχυδρομείων (PostG), που ήταν γνωστή στην Επιτροπή το αργότερο από το 1999, αλλά αποτέλεσε το αντικείμενο της σχετικής διαδικασίας μόνο μετά από περισσότερο από ένδεκα έτη με την απόφαση της 10ης Μαΐου 2011.

Δέκατος λόγος: Παραβίαση των αρχών της ασφαλείας δικαίου και της χρηστής διοικήσεως, που προστατεύονται ως θεμελιώδη δικαιώματα, καθώς επίσης παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, του κανονισμού 659/1999,

λόγω εσφαλμένης εκτιμήσεως του «οριστικού χαρακτήρα» της αποφάσεως του 2002, η οποία, αντιθέτως προς το επιτακτικό καθήκον που προκύπτει από το άρθρο 7, παράγραφος 1, του κανονισμού 659/1999, δεν προέβλεψε «οριστική» ρύθμιση για τα κρατικά μέτρα που ήταν το αντικείμενο της σχετικής διαδικασίας και στα οποία υπάγονταν επίσης οι ως άνω συνταξιοδοτικές εισφορές.

Β.

Η προσφεύγουσα προβάλλει τρεις περαιτέρω λόγους προς στήριξη της προσφυγής της προς ακύρωση του άρθρου 2 της αποφάσεως της Επιτροπής της 25ης Ιανουαρίου 2012:

Ενδέκατος λόγος: Παραβίαση των αρχών της χρηστής διοικήσεως και της εύλογης διάρκειας της διαδικασίας,

λόγω της παρά τον νόμο παραλείψεως της Επιτροπής να εξετάσει αν υπήρχε «υπερβολική αποζημίωση» μέσω της οικονομικής αντισταθμίσεως από το 1999, όπως έχει ήδη δεχθεί το Δικαστήριο με απόφαση της 1ης Ιουλίου 2008 στην υπόθεση Τ-266/02, Deutsche Post κατά Επιτροπής.

Δωδέκατος λόγος: Παράβαση του άρθρου 106, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ,

λόγω του ότι δόθηκε ανεπαρκής αιτιολογία για το συμπέρασμα ότι δεν πληρούται στην παρούσα υπόθεση το τέταρτο κριτήριο τηςαποφάσεως «Altmark»

Δέκατος τρίτος λόγος: Εσφαλμένη εφαρμογή του στοιχείου ενισχύσεως κατά το άρθρο 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ,

λόγω του ότι η οικονομική αντιστάθμιση πληροί τις προϋποθέσεις για να γίνει δεκτή η ύπαρξη υπηρεσίας γενικού οικονομικού συμφέροντος υπό την έννοια του άρθρου 106, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ.

(1) Απόφαση του Δικαστηρίου της 16ης Μαρτίου 2004, Τ-157/01, Danske Busvognmænd κατά Επιτροπής, Συλλογή 2004, σ. ΙΙ-917).

(2) Κανονισμός (ΕΚ) 659/1999 του Συμβουλίου, της 22ας Μαρτίου 1999, για τη θέσπιση λεπτομερών κανόνων εφαρμογής του άρθρου 93 της Συνθήκης ΕΚ (ΕΕ L 83, σ. 1).

(3) Απόφαση του Δικαστηρίου της 13ης Μαρτίου 2001, C-157/01, Preussen Elektra, Συλλογή 2001, σ. Ι-2099).

9.6.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 165/31

Προσφυγή της 2ας Απριλίου 2012 — Schulze κατά ΓΕΕΑ (Klassiklotterie)

(Υπόθεση T-155/12)

2012/C 165/52

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Hans Gerd Schulze (Αμβούργο, Γερμανία) (εκπρόσωπος: K. Lodigkeit, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: NKL Nordwestdeutsche Klassenlotterie (Αμβούργο)

Αιτήματα του προσφεύγοντος

Ο προσφεύγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση του τέταρτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς της 30ής Ιανουαρίου 2012 (υπόθεση R 600/2011-4), στο βαθμό που απορρίπτει την αίτηση καταχωρίσεως του σήματος «Klassiklotterie»,

—	να καταδικάσει το ΓΕΕΑ στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Αιτών την καταχώριση του κοινοτικού σήματος: ο προσφεύγων.

Σήμα προς καταχώριση: λεκτικό σήμα «Klassiklotterie» για προϊόντα και υπηρεσίας των κλάσεων 28, 35 και 41 (αίτηση καταχωρίσεως υπ’ αριθ. 8 554 354).

Δικαιούχος του κατά τη διαδικασία ανακοπής αντιταχθέντος σήματος ή σημείου: NKL Nordwestdeutsche Klassenlotterie.

Αντιταχθέν σήμα ή σημείο: γερμανικό λεκτικό σήμα «NKL-Klassiklotterie» για προϊόντα και υπηρεσίας των κλάσεων 16, 35 και 41 (σήμα υπ’ αριθ. 2 904 650).

Απόφαση του τμήματος ανακοπών: μερική αποδοχή της ανακοπής.

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: απόρριψη της προσφυγής.

Προβαλλόμενοι λόγοι: Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 207/2009, καθόσον δεν υφίσταται κίνδυνος συγχύσεως μεταξύ των αντιπαραβαλλόμενων σημάτων.

9.6.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 165/32

Προσφυγή της 5ης Απριλίου 2012 — Sweet Tec κατά ΓΕΕΑ (ωοειδές σχήμα)

(Υπόθεση T-156/12)

2012/C 165/53

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Sweet Tec GmbH (Boizenburg, Γερμανία) (εκπρόσωπος: T. Nägele, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλομένη απόφαση του πρώτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ, της 19ης Ιανουαρίου 2012, στην υπόθεση R 542/2011-1 αναφορικά με την υπ’ αριθ. 9 554 171 αίτηση καταχωρίσεως κοινοτικού σήματος·

—	να καταδικάσει το ΓΕΕΑ στα δικαστικά έξοδα, συμπεριλαμβανομένων εκείνων της διαδικασίας ενώπιον του τμήματος προσφυγών.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Σήμα προς καταχώριση: τρισδιάστατο σήμα ωοειδούς σχήματος, για προϊόντα των κλάσεων 16 και 30 (αίτηση καταχωρίσεως υπ’ αριθ. 9 554 171).

Απόφαση του εξεταστή: απόρριψη της αιτήσεως καταχωρίσεως.

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: απόρριψη της προσφυγής.

Προβαλλόμενοι λόγοι: Παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχεία β' και γ', του κανονισμού 207/2009, καθόσον το προς καταχώριση σήμα έχει διακριτικό χαρακτήρα και δεν είναι περιγραφικό για τα επίμαχα προϊόντα.

9.6.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 165/32

Προσφυγή της 10ης Απριλίου 2012 — Alstom κ.λπ. κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-164/12)

2012/C 165/54

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες: Alstom (Levallois Perret, Γαλλία)· Alstom Holdings (Levallois Perret)· Alstom Grid SAS (Παρίσι, Γαλλία) και Alstom Grid AG (Oberentfelden, Ελβετία) (εκπρόσωποι: J. Derenne, δικηγόρος, N. Heaton, P. Chaplin και M. Farley, Solicitors)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα των προσφευγουσών

Οι προσφεύγουσες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την απόφαση της Επιτροπής της 26ης Ιανουαρίου 2012, έγγραφα υπ’ αριθ. D/2012/006840 και D/2012/006863, περί διαβιβάσεως στο High Court of England and Wales ορισμένων εγγράφων τα οποία είχαν υποβάλει οι προσφεύγουσες (ή εταιρίες των οποίων διάδοχοι είναι οι προσφεύγουσες) στην Επιτροπή κατά τη διάρκεια της έρευνας στην υπόθεση COMP/F/38.899 — Εξοπλισμός μεταγωγής με μόνωση αερίου (ΕΕ 2008 C 5, σ. 7)·

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα των προσφευγουσών.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής οι προσφεύγουσες προβάλλουν τρεις λόγους.

Ο πρώτος λόγος αντλείται από το ότι η διαβίβαση των επίμαχων εγγράφων στο High Court of England and Wales:

—

αποτελεί πλάνη περί τα πράγματα και έχει ως αποτέλεσμα την κοινοποίηση στοιχείων σχετικών με επιεική μεταχείριση, τα οποία περιλαμβάνονται στα έγγραφα αυτά, πράγμα που, κατά παράβαση του άρθρου 4, παράγραφος 3, ΣΛΕΕ θίγει τα συμφέροντα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τη λειτουργία και ανεξαρτησία της, θέτοντας ιδιαιτέρως εν αμφιβόλω τη συνολική αποτελεσματικότητα του προγράμματος επιεικούς μεταχειρίσεως της Επιτροπής, το οποίο έχει καίρια σημασία για τη δυνατότητά της να εκπληρώνει το καθήκον της για εφαρμογή του άρθρου 101 ΣΛΕΕ·

—	παραβιάζει τη γενική αρχή του δικαιώματος ακροάσεως και ιδιαίτερα το σημείο 26 της ανακοινώσεως περί συνεργασίας (1) καθόσον η Επιτροπή δεν ζήτησε τη συναίνεση των ενδιαφερομένων εταιριών για την κοινοποίηση των σχετικών με την επιεική μεταχείριση στοιχείων, που περιλαμβάνονται στα έγγραφα αυτά·

—	αποτελεί παραβίαση της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως που υπέχει η Επιτροπή κατά το άρθρο 296 ΣΛΕΕ καθόσον εμμέσως απορρίπτει τα επιχειρήματα των προσφευγουσών ως προς το ότι ορισμένα τμήματα των επίμαχων εγγράφων αποτελούν στοιχεία σχετικά με την επιεική μεταχείριση, χωρίς καμία αιτιολογία.

Με τον δεύτερο λόγο ζητείται η ακύρωση της αποφάσεως επειδή:

—

η διαβίβαση των εμπιστευτικών πληροφοριών που περιλαμβάνονται στα επίμαχα έγγραφα στο High Court of England and Wales προκειμένου να χρησιμοποιηθούν σε αγγλική δίκη δεν μπορεί να δικαιολογηθεί επί τη βάσει του άρθρου 4, παράγραφος 3, ΣΛΕΕ, δεδομένου ότι η κοινοποίηση τέτοιων πληροφοριών θα αποθαρρύνει τη συνεργασία των επιχειρήσεων με την Επιτροπή κατά τις έρευνές της και συνεπώς θα θίξει την ικανότητά της για εφαρμογή του δικαίου του ανταγωνισμού·

—

η διαβίβαση των εμπιστευτικών πληροφοριών που περιλαμβάνονται στα επίμαχα έγγραφα στο High Court of England and Wales, μολονότι το δικαστήριο αυτό έχει πληροφορήσει ρητώς την Επιτροπή για την πρόθεσή του να ανακοινώσει τις πληροφορίες αυτές σε τρίτους δεσμευόμενους από ειδική υποχρέωση εχεμύθειας, συνιστά παράβαση του σημείου 25 της ανακοινώσεως περί συνεργασίας·

—

η προστασία που παρέχει η ειδική υποχρέωση εχεμύθειας στην υπόθεση αυτή δεν πληροί τις προϋποθέσεις που θέτουν το άρθρο 339 ΣΛΕΕ και το σημείο 25 της ανακοινώσεως περί συνεργασίας. Η κοινοποίηση στο High Court of England and Wales των εμπιστευτικών πληροφοριών που περιλαμβάνονται στα επίμαχα έγγραφα αποτελεί, συνεπώς, παραβίαση των υποχρεώσεων που υπέχει η Επιτροπή βάσει των διατάξεων αυτών.

Ο τρίτος λόγος αντλείται από την παραβίαση, λόγω της διαβιβάσεως των εγγράφων αυτών στο High Court of England and Wales, της αρχής της αναλογικότητας δεδομένου ότι δεν ήταν ούτε πρόσφορη ούτε αναγκαία η διαβίβαση εκ μέρους της Επιτροπής της εμπιστευτικής εκδοχής των εγγράφων αυτών με τα παραρτήματά τους στο αγγλικό High Court, μολονότι τα παραρτήματα δεν σχετίζονται με τα κύρια ζητήματα επί των οποίων καλείται να κρίνει το High Court και το Γενικό Δικαστήριο έχει καταστήσει απόρρητη στην απόφασή του επί της υποθέσεως T-121/07 κάθε αναφορά στο περιεχόμενο των εγγράφων αυτών.

(1) Ανακοίνωση της Επιτροπής σχετικά με τη συνεργασία μεταξύ της Επιτροπής και των δικαστηρίων των κρατών μελών της ΕΕ κατά την εφαρμογή των άρθρων 81 και 82 ΕΚ (ΕΕ 2004 C 101, σ. 54)

9.6.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 165/33

Αγωγή της 13ης Απριλίου 2012 — Georgias κ.λπ. κατά Συμβουλίου και Επιτροπής

(Υπόθεση T-168/12)

2012/C 165/55

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Ενάγοντες: Aguy Clement Georgias (Harare, Zimbabwe) Trinity Engineering (Private) Ltd (Harare)·και Georgiadis Trucking (Private) Ltd (Harare) (εκπρόσωποι: M. Robson και E. Goulder, solicitors, και H. Mercer, δικηγόρος)

Εναγόμενοι: Ευρωπαϊκή Επιτροπή και Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα των εναγόντων

Οι ενάγοντες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να υποχρεώσει την Ευρωπαϊκή Ένωση και την Επιτροπή και/ή το Συμβούλιο να αποκαταστήσει τη ζημία που προκλήθηκε από την επιβολή ορισμένων περιοριστικών μέτρων σε βάρος της Ζιμπάμπουε, καταβάλλοντας στους ενάγοντες βάσει των άρθρων 268 ΣΛΕΕ και του άρθρου 340 ΣΛΕΕ, παράγραφος 2, τα ακόλουθα ποσά ή οποιοδήποτε άλλο ποσό επιδικάσει το Δικαστήριο:

i)	469 520,24 ευρώ (EUR) ή ισοδύναμο ποσό στην Trinity,

ii)	5 627 020 ευρώ (EUR) ή ισοδύναμο ποσό στη Georgiadis,

iii)	374 986,57 ευρώ (EUR) ή ισοδύναμο ποσό στον Senator Georgias,

iv)	οποιοδήποτε ποσό το Δικαστήριο κρίνει κατάλληλο προς χρηματική ικανοποίηση του Senator Georgias για την προβαλλόμενη ηθική βλάβη,

v)	επιτόκιο 8 % ετησίως επί των ανωτέρω ποσών ή οποιοδήποτε άλλο επιτόκιο αποφασίσει το Δικαστήριο·

—	να διατάξει εκτίμηση της ζημίας που υπέστησαν οι ενάγοντες, αν και στον βαθμό που το Δικαστήριο κρίνει αναγκαίο·

—	να καταδικάσει την Επιτροπή και/ή το Συμβούλιο στα δικαστικά έξοδα των εναγόντων.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της αγωγής, με την οποία ζητείται αποζημίωση από την Ευρωπαϊκή Ένωση για εξωσυμβατική ευθύνη, οι ενάγοντες προβάλλουν δύο λόγους.

Με τον πρώτο λόγο επικαλούνται την πραγματοποίηση παράνομων ενεργειών κατά την έκδοση του κανονισμού (ΕΚ) 412/2007 της Επιτροπής, της 16ης Απριλίου 2007, που τροποποιεί τον κανονισμό (ΕΚ) 314/2004 του Συμβουλίου για ορισμένα περιοριστικά μέτρα όσον αφορά τη Ζιμπάμπουε (ΕΕ L 101, σ. 6):

i)	πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως των πραγματικών περιστατικών σε συνδυασμό με προσβολή των δικαιωμάτων άμυνας και του δικαίωμα αποτελεσματικής δικαστικής προστασίας,

ii)	κατάχρηση εξουσίας,

iii)	προσβολή των δικαιωμάτων άμυνας όσον αφορά τις ανανεώσεις των μέτρων δεσμεύσεως των περιουσιακών στοιχείων.

Με τον δεύτερο λόγο διατείνονται ότι η προσκληθείσα ζημία περιλαμβάνει:

i)	απώλεια συγκεκριμένων επιχειρηματικών ευκαιριών από την εξωεδαφική εφαρμογή της δεσμεύσεως περιουσιακών στοιχείων όλων των ενδιαφερομένων που ασκούν επιχειρηματική δραστηριότητα εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

ii)	ανασφάλεια λόγω ενδεχόμενης επιχειρηματική ζημίας εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

iii)

ζημίες που προκάλεσε η εφαρμογή του εν λόγω κανονισμού σε βάρος του Senator Georgias, τον Μάιο του 2007 και οι σχετικές ανανεώσεις της εφαρμογής του, καθώς και χρηματική και ηθική βλάβη συνεπεία του αποκλεισμού του από το έδαφος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της δεσμεύσεως των περιουσιακών του στοιχείων.

9.6.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 165/34

Προσφυγή της 10ης Απριλίου 2012 — CHEMK και KF κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-169/12)

2012/C 165/56

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες: Chelyabinsk electrometallurgical integrated plant OAO (CHEMK) (Chelyabinsk, Ρωσία) και Kuzneckie ferrosplavy OAO (KF) (Novokuznetsk, Ρωσία) (εκπρόσωπος: B. Evtimov, δικηγόρος)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα των προσφευγόντων

Οι προσφεύγουσες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 60/2012 του Συμβουλίου, της 16ης Ιανουαρίου 2012, για την περάτωση της μερικής ενδιάμεσης επανεξέτασης δυνάμει του άρθρου 11, παράγραφος 3, του κανονισμού (ΕΚ) 1225/2009 των μέτρων αντιντάμπινγκ που εφαρμόζονται στις εισαγωγές σιδηροπυριτίου προέλευσης, μεταξύ άλλων, Ρωσίας (ΕΕ L 22. σ. 1), όσον αφορά τις προσφεύγουσες, και

—	να καταδικάσει το καθού στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής, οι προσφεύγουσες προβάλλουν τρεις λόγους ακυρώσεως.

Ο πρώτος λόγος αντλείται από παράβαση εκ μέρους των θεσμικών οργάνων του άρθρου 11, παράγραφος 9, σε συνδυασμό με το άρθρο 2, παράγραφος 12, του βασικού κανονισμού (1) καθόσον δεν υπολόγισαν το ύψος του δασμού αντιντάμπινγκ των προσφευγουσών. Επιπλέον, ή επικουρικώς, τα θεσμικά όργανα υπέπεσαν σε πλάνη περί το δίκαιο και υπερέβησαν τα όρια της διακριτικής τους ευχέρειας όσον αφορά την αξιολόγηση των προοπτικών δυνάμει του άρθρου 11, παράγραφος 3, επιτρέποντας την υπαγωγή των συμπερασμάτων για το ντάμπινγκ στα σχετικά με τον διαρκή χαρακτήρα της μεταβολής των συνθηκών συμπεράσματα, καθιστώντας αβάσιμα τα συμπεράσματα σχετικά με το μεταβληθέν περιθώριο ντάμπινγκ κατά την ενδιάμεση επανεξέταση και επεκτείνοντας το πεδίο της αναλύσεως του συνεχούς χαρακτήρα του ντάμπινγκ προκειμένου να καλύψει/μεταβάλει τα σχετικά με το περιθώριο ντάμπινγκ συμπεράσματα. Τέλος, τα θεσμικά όργανα προσέβαλαν τα δικαιώματα άμυνας των προσφευγουσών όσον αφορά το ντάμπινγκ, παραλείποντας να γνωστοποιήσουν σε αυτές τον τελικό υπολογισμό του ντάμπινγκ.

Ο δεύτερος λόγος αντλείται από πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως στην οποία υπέπεσαν τα θεσμικά όργανα κρίνοντας ότι η αναπροσαρμογή των εξόδων της SG&A και του κέρδους της RFAI έπρεπε να γίνει βάσει της τιμής εξαγωγών των προσφευγόντων και διαπιστώνοντας, συναφώς, ότι οι προσφεύγουσες και η RFAI δεν αποτελούν ενιαίο οικονομικό φορέα.

3)	Ο τρίτος λόγος αντλείται από παράβαση του άρθρου 1, παράγραφος 3, στοιχείο γ', και/ή πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως εκ μέρους των θεσμικών οργάνων, στο μέτρο που διαπίστωσαν ότι δεν υπήρχε μόνιμη μεταβολή των συνθηκών όσον αφορά το μειωμένο περιθώριο ντάμπινγκ των προσφευγουσών.

(1) Κανονισμός (ΕΚ) 1225/2009 του Συμβουλίου, της 30ής Νοεμβρίου 2009, για την άμυνα κατά των εισαγωγών που αποτελούν αντικείμενο ντάμπινγκ εκ μέρους χωρών μη μελών της Ευρωπαϊκής Κοινότητας (ΕΕ L 343, σ. 51).

		ISSN 1977-0901 doi:10.3000/19770901.C_2012.165.ell
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης		C 165

Έκδοση στην ελληνική γλώσσα	Ανακοινώσεις και Πληροφορίες	55ό έτος 9 Ιουνίου 2012

Ανακοίνωση αριθ	Περιεχόμενα	Σελίδα
	IV Πληροφορίες
	ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΘΕΣΜΙΚΑ ΚΑΙ ΛΟΙΠΑ ΟΡΓΑΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ
	Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης
2012/C 165/01	Τελευταία δημοσίευση του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής ΈνωσηςEE C 157 της 2.6.2012	1