ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΘΕΣΜΙΚΑ ΚΑΙ ΛΟΙΠΑ ΟΡΓΑΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ

14.4.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 109/2

Διάταξη του Δικαστηρίου της 13ης Ιανουαρίου 2012 — Ευρωπαϊκή Δυναμική — Προηγμένα Συστήματα Τηλεπικοινωνιών Πληροφορικής και Τηλεματικής ΑΕ κατά Ευρωπαϊκού Οργανισμού Περιβάλλοντος (ΕΟΠ)

(Υπόθεση C-462/10 P) (1)

(Αίτηση αναιρέσεως - Δημόσιες συμβάσεις υπηρεσιών - Πρόσκληση για την υποβολή προσφορών - Παροχή υπηρεσιών συμβούλου ΤΠ - Απόρριψη της προσφοράς - Απόφαση περί αναθέσεως της εκτελέσεως της συμβάσεως σε άλλο διαγωνιζόμενο - Κριτήρια επιλογής και αναθέσεως - Σύγχυση των κριτηρίων - Στάθμιση των κριτηρίων - Πλήρες αντίγραφο της εκθέσεως αξιολογήσεως - Ανεπάρκεια αιτιολογίας)

2012/C 109/02

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Ευρωπαϊκή Δυναμική — Προηγμένα Συστήματα Τηλεπικοινωνιών Πληροφορικής και Τηλεματικής ΑΕ (εκπρόσωπος: N. Κορογιαννάκης, δικηγόρος)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκός Οργανισμός Περιβάλλοντος (ΕΟΠ) (εκπρόσωποι: J. Stuyck και A.-M. Vandromme, advocaten)

Αντικείμενο

Αίτηση αναιρέσεως κατά της αποφάσεως του Γενικού Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 8ης Ιουλίου 2010 στην υπόθεση T-331/06, Ευρωπαϊκή Δυναμική κατά ΕΟΠ, με την οποία το Γενικό Δικαστήριο απέρριψε την προσφυγή περί ακυρώσεως της αποφάσεως του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Περιβάλλοντος, της 14ης Σεπτεμβρίου 2006, με την οποία απορρίφθηκε η προσφορά που είχε υποβάλει η προσφεύγουσα στο πλαίσιο του διαγωνισμού EEA/IDS/06/002, για την παροχή υπηρεσιών συμβούλου ΤΠ (ΕΕ 2006/118-125101), καθώς και της αποφάσεως να συναφθεί η σύμβαση με άλλο διαγωνιζόμενο — Κριτήρια αναθέσεως — Σφάλμα εκτιμήσεως

Διατακτικό

Το Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως.

2)	Καταδικάζει την Ευρωπαϊκή Δυναμική — Προηγμένα Συστήματα Τηλεπικοινωνιών, Πληροφορικής και Τηλεματικής AE στα δικαστικά έξοδα.

(1) ΕΕ C 317 σ. 20.11.2010.

14.4.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 109/2

Διάταξη του Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 19ης Ιανουαρίου 2012 — [αίτηση του Ufficio del Giudice di Pace di Venafro (Ιταλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Ποινική διαδικασία κατά Aldo Patriciello

(Υπόθεση C-496/10) (1)

(Άρθρο 104, παράγραφος 3, πρώτο εδάφιο, του Κανονισμού Διαδικασίας - Μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου - Πρωτόκολλο περί των προνομίων και ασυλιών - Άρθρο 8 - Ποινική διαδικασία αφορώσα το αδίκημα της εξυβρίσεως - Δηλώσεις πραγματοποιηθείσες εκτός των χώρων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου - Έννοια της γνώμης που εκφράζεται στο πλαίσιο της ασκήσεως των βουλευτικών καθηκόντων - Ασυλία - Προϋποθέσεις)

2012/C 109/03

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Ufficio del Giudice di Pace di Venafro

Ποινική διαδικασία ενώπιον του αιτούντος δικαστηρίου κατά

Aldo Patriciello

Αντικείμενο

Αίτηση εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως — Ufficio del Giudice di Pace di Venafro — Ερμηνεία των άρθρων 9 και 10 του Πρωτοκόλλου περί των προνομίων και ασυλιών των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (ΕΕ 2006, C 321E, σ. 318) — Μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου κατηγορούμενο για εξύβριση κατόπιν ψευδούς κατηγορίας οργάνου της τάξεως — Έννοια της γνώμης που εκφράζεται στο πλαίσιο της ασκήσεως των βουλευτικών καθηκόντων

Διατακτικό

Το άρθρο 8 του Πρωτοκόλλου περί των προνομίων και ασυλιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης που έχει προσαρτηθεί στις Συνθήκες ΕΕ, ΛΕΕ και ΕΚΑΕ έχει την έννοια ότι η δήλωση στην οποία προέβη ευρωβουλευτής εκτός των χώρων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και λόγω της οποίας ασκήθηκε εναντίον του ποινική δίωξη στο κράτος μέλος καταγωγής του για το αδίκημα της ψευδούς εξυβρίσεως δεν συνιστά γνώμη εκφρασθείσα κατά την άσκηση των βουλευτικών καθηκόντων και καλυπτόμενη από την ασυλία την οποία προβλέπει η ως άνω διάταξη παρά μόνον στην περίπτωση στην οποία η δήλωση αυτή αποτελεί έκφραση υποκειμενικής εκτιμήσεως η οποία έχει άμεσο και πρόδηλο σύνδεσμο με την άσκηση των εν λόγω καθηκόντων. Στο αιτούν δικαστήριο εναπόκειται να ελέγξει εάν οι προϋποθέσεις αυτές πληρούνται στην υπόθεση της κύριας δίκης.

(1) ΕΕ C 346 σ. 18.12.2010.

14.4.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 109/3

Διάταξη του Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 22ας Νοεμβρίου 2011 [αίτηση του Bayerischen Verwaltungsgerichtshof (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Wolfgang Köppl κατά Freistaat Bayern

(Υπόθεση C-590/10) (1)

(Άρθρο 104, παράγραφος 3, πρώτο εδάφιο, του Κανονισμού Διαδικασίας - Οδηγία 91/439/ΕΟΚ - Άρθρα 1, παράγραφος 2, και 8, παράγραφοι 2 και 4 - Άρθρο 7, παράγραφος 1 - Αμοιβαία αναγνώριση των αδειών οδηγήσεως - Αφαίρεση εθνικής άδειας οδηγήσεως - Έκδοση αδείας οδηγήσεως κατηγορίας Β'από άλλο κράτος μέλος - Παράβαση της προϋποθέσεως περί κατοικίας - Μεταγενέστερη έκδοση, από το ίδιο κράτος μέλος, αδείας οδηγήσεως κατηγορίας Γ' - Τήρηση της προϋποθέσεως περί κατοικίας - Υποχρέωση κατοχής έγκυρης αδείας οδηγήσεως για τα οχήματα κατηγορίας Β' κατά τον χρόνο της εκδόσεως της αδείας οδηγήσεως για τα οχήματα κατηγορίας Γ')

2012/C 109/04

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Bayerischen Verwaltungsgerichtshof

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγων: Wolfgang Köppl

Καθού: Freistaat Bayern

Αντικείμενο

Αίτηση εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως — Bayerischer Verwaltungsgerichtshof — Ερμηνεία, υπό το πρίσμα των άρθρων 2, 2, παράγραφος 1, και 3, παράγραφος 1, του Χάρτη Θεμελιωδών δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, των άρθρων 1, παράγραφος 2 και 8, παράγραφοι 2 και 4, της οδηγίας 91/439/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 29ης Ιουλίου 1991, για την άδεια οδήγησης (ΕΕ L 237, σ. 1) — Άδεια οδηγήσεως κατηγορίας Β', την οποία έχει χορηγήσει κράτος μέλος, κατά παράβαση της προϋποθέσεως περί κατοικίας, σε υπήκοο άλλου κράτους μέλους, μετά την αφαίρεση της εθνικής του αδείας και μετά τη λήξη της περιόδου κατά την οποία απαγορευόταν να ζητηθεί εκ νέου η έκδοση της αδείας αυτής — Μεταγενέστερη έκδοση, από το ίδιο κράτος μέλος, αδείας οδηγήσεως κατηγορίας Γ', τηρουμένης της προϋποθέσεως περί κατοικίας — Δυνατότητα του κράτους μέλους της κατοικίας να αρνηθεί να αναγνωρίσει την ισχύ των αδειών αυτών

Διατακτικό

Τα άρθρα 1, παράγραφος 2, και 8, παράγραφοι 2 και 4, της οδηγίας 91/439/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 29ης Ιουλίου 1991 για την άδεια οδήγησης, όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 2000/56/ΕΚ της Επιτροπής, της 14ης Σεπτεμβρίου 2000, δεν απαγορεύουν σε κράτος μέλος να αρνείται να αναγνωρίσει τις άδειες οδηγήσεως για τα οχήματα των κατηγοριών Β'και Γ' που έχουν χορηγηθεί από άλλο κράτος μέλος σε πρόσωπο κατά του οποίου το πρώτο κράτος μέλος έχει λάβει κατά το παρελθόν μέτρα κατά την έννοια του άρθρου 8, παράγραφος 2, της οδηγίας αυτής, εφόσον η άδεια οδηγήσεως για τα οχήματα της κατηγορίας Β'εκδόθηκε στο δεύτερο κράτος μέλος, κατά παράβαση, όπως προκύπτει από τα αναγραφόμενα επί της αδείας αυτής, της προϋποθέσεως περί κατοικίας (κανονικής διαμονής) που προβλέπεται στο άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', της εν λόγω οδηγίας και εφόσον η άδεια οδηγήσεως για τα οχήματα της κατηγορίας Γ' εκδόθηκε βάσει της πρώτης αδείας, χωρίς η μη τήρηση της εν λόγω προϋποθέσεως περί κατοικίας (κανονικής διαμονής) να προκύπτει από την νέα άδεια οδηγήσεως που εκδόθηκε βάσει της αδείας οδηγήσεως για τα οχήματα της κατηγορίας Γ'.

(1) ΕΕ C 95 σ. 26.3.2011.

14.4.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 109/3

Διάταξη του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 7ης Δεκεμβρίου 2011 — Deutsche Bahn AG κατά Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

(Υπόθεση C-45/11 P) (1)

(Αίτηση αναιρέσεως - Κοινοτικό σήμα - Αίτηση καταχωρίσεως κοινοτικού σήματος το οποίο συνίσταται στον οριζόντιο συνδυασμό των χρωμάτων γκρι και κόκκινου - Απόλυτος λόγος απαραδέκτου - Έλλειψη διακριτικού χαρακτήρα - Κανονισμός (ΕΚ) 207/2009 - Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο β')

2012/C 109/05

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Deutsche Bahn AG (εκπρόσωπος: K. Schmidt-Hern, Rechtsanwalt)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωπος: G. Schneider)

Αντικείμενο

Αίτηση αναιρέσεως κατά της αποφάσεως του Γενικού Δικαστηρίου (όγδοο τμήμα) της 11ης Νοεμβρίου 2010, T-404/09, Deutsche Bahn κατά ΓΕΕΑ, με την οποία το Γενικό Δικαστήριο απέρριψε την προσφυγή ακυρώσεως κατά της αποφάσεως του πρώτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ, της 23ης Ιουλίου 2009, με την οποία απορρίφθηκε η προσφυγή κατά της αποφάσεως του εξεταστή περί μη καταχωρίσεως ενός έγχρωμου σημείου, το οποίο συνίσταται στον συνδυασμό των χρωμάτων γκρι και κόκκινου, ως κοινοτικού σήματος για ορισμένες υπηρεσίες της κλάσεως 39 — Διακριτικός χαρακτήρας σημείου που συνίσταται σε συνδυασμό χρωμάτων

Διατακτικό

Το Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως.

2)	Καταδικάζει τη Deutsche Bahn AG στα δικαστικά έξοδα.

(1) ΕΕ C 130 σ. 30.4.2011.

14.4.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 109/4

Διάταξη του Δικαστηρίου (όγδοο τμήμα) της 29ης Νοεμβρίου 2011 — Tresplain Investments Ltd κατά Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα), Hoo Hing Holdings Ltd

(Υπόθεση C-76/11 P) (1)

(Αίτηση αναιρέσεως - Κοινοτικό σήμα - Κανονισμός (ΕΚ) 40/94 - Άρθρα 8, παράγραφος 4, και 52, παράγραφος 1, στοιχείο γ' - Εικονιστικό κοινοτικό σήμα Golden Elephant Brand - Αίτηση για την αναγνώριση ακυρότητας στηριζόμενη σε μη καταχωρισμένο εικονιστικό εθνικό σήμα GOLDEN ELEPHANT - Παραπομπή στο εθνικό δίκαιο που διέπει το προγενέστερο σήματα - Καθεστώς της αγωγής του common law λόγω προσβολής διακριτικού σημείου (action for passing off))

2012/C 109/06

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Tresplain Investments Ltd (εκπρόσωπος: B. Brandreth, barrister)

Αντίδικοι κατ’ αναίρεση: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωπος: D. Botis), Hoo Hing Holdings Ltd (εκπρόσωπος: M. Edenborough QC)

Αντικείμενο

Αίτηση αναιρέσεως κατά της αποφάσεως που εξέδωσε στις 9 Δεκεμβρίου 2010 το Γενικό Δικαστήριο (όγδοο τμήμα) στην υπόθεση T-303/08, Tresplain Investments Ltd κατά Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα), Hoo Hing Holdings Ltd, με την οποία το Γενικό Δικαστήριο απέρριψε την προσφυγή ακυρώσεως που άσκησε ο δικαιούχος του κοινοτικού εικονιστικού σήματος «Golden Elephant Brand», για προϊόντα της κλάσης 30, κατά της αποφάσεως R 889/2007-1 του πρώτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (ΓΕΕΑ), της 7ης Μαΐου 2008, περί ακυρώσεως της αποφάσεως του τμήματος ακυρώσεως με την οποία απορρίφθηκε η αίτηση για την αναγνώριση της ακυρότητας του εν λόγω σήματος, υποβληθείσα από τον δικαιούχο του μη καταχωρισμένου εθνικού εικονιστικού σήματος «GOLDEN ELEPHANT», για προϊόντα της κλάσης 30 — Ερμηνεία και εφαρμογή του άρθρου 8, παράγραφος 4, του κανονισμού (ΕΚ) 40/94 [νυν άρθρου 8, παράγραφος 4, του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009]

Διατακτικό

Το Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως.

2)	Καταδικάζει την Tresplain Investments Ltd στα δικαστικά έξοδα.

(1) ΕΕ C 120 σ. 16.4.2011.

14.4.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 109/4

Διάταξη του Δικαστηρίου (έβδομο τμήμα) της 19ης Ιανουαρίου 2012 [αίτηση του Upper Tribunal (Tax and Chancery Chamber) (Ηνωμένο Βασίλειο) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Purple Parking Ltd, Airparks Services Ltd κατά The Commissioners for Her Majesty's Revenue & Customs

(Υπόθεση C-117/11) (1)

(Άρθρο 104, παράγραφος 3, πρώτο εδάφιο, του Κανονισμού Διαδικασίας - Φορολογία - ΦΠΑ - Έκτη οδηγία - Άρθρο 28, παράγραφος 2, στοιχείο α' - Άρθρο 28, παράγραφος 3, στοιχείο β' - Απαλλαγή ορισμένων υπηρεσιών μεταφοράς από τον φόρο - Πράξη συνδυάζουσα υπηρεσίες σταθμεύσεως αυτοκινήτου και μεταφοράς των ταξιδιωτών μεταξύ του χώρου σταθμεύσεως και του αεροδρομίου - Ύπαρξη δύο χωριστών παροχών υπηρεσιών ή μιας ενιαίας παροχής - Αρχή της φορολογικής ουδετερότητας)

2012/C 109/07

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Αιτούν δικαστήριο

Upper Tribunal (Tax and Chancery Chamber)

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσες: Purple Parking Ltd, Airparks Services Ltd

Καθού: The Commissioners for Her Majesty's Revenue & Customs

Αντικείμενο

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως — Upper Tribunal (Tax and Chancery Chamber) — Ερμηνεία της οδηγίας 77/388/ΕΟΚ: Έκτη οδηγία του Συμβουλίου, της 17ης Μαΐου 1977, περί εναρμονίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών, των σχετικών με τους φόρους κύκλου εργασιών — Κοινό σύστημα φόρου προστιθεμένης αξίας: ομοιόμορφη φορολογική βάση (ΕΕ ειδ. έκδ. 09/001, σ. 49) — Δυνατότητα των κρατών μελών να διατηρήσουν σε ισχύ απαλλαγές με επιστροφή του καταβληθέντος στο προηγούμενο στάδιο φόρου — Εθνική ρύθμιση που διατηρεί σε ισχύ μια απαλλαγή με επιστροφή του καταβληθέντος φόρου σε σχέση με ορισμένες υπηρεσίες μεταφοράς — Επιχείρηση που παρέχει σε πρόσωπα τα οποία πρόκειται να ταξιδέψουν αεροπορικώς υπηρεσία σταθμεύσεως του αυτοκινήτου τους σε συνδυασμό με υπηρεσία μεταφοράς μεταξύ του χώρου σταθμεύσεως και του αεροδρομίου — Ερώτημα αν η ως άνω δραστηριότητα πρέπει να θεωρηθεί, από πλευράς ΦΠΑ, μία ενιαία παροχή ή περισσότερες χωριστές παροχές

Διατακτικό

Η έκτη οδηγία 77/388/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 17ης Μαΐου 1977, περί εναρμονίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών, των σχετικών με τους φόρους κύκλου εργασιών — Κοινό σύστημα φόρου προστιθεμένης αξίας: ομοιόμορφη φορολογική βάση, όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 92/111/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 14ης Δεκεμβρίου 1992, έχει την έννοια ότι, προς καθορισμό του εφαρμοστέου συντελεστή του φόρου προστιθεμένης αξίας, υπηρεσίες σταθμεύσεως αυτοκινήτου σε χώρο «εκτός αεροδρομίου» και μεταφοράς των επιβατών του εν λόγω αυτοκινήτου μεταξύ του χώρου αυτού και του αεροσταθμού του οικείου αεροδρομίου πρέπει, υπό περιστάσεις όπως αυτές της υποθέσεως της κύριας δίκης, να θεωρούνται ως σύνθετη ενιαία παροχή, στην οποία υπερισχύει το στοιχείο της υπηρεσίας σταθμεύσεως.

(1) ΕΕ C 145 σ. 14.5.2011.

14.4.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 109/5

Διάταξη του Δικαστηρίου της 29ης Νοεμβρίου 2011 — Ευρωπαϊκή Δυναμική — Προηγμένα Συστήματα Τηλεπικοινωνιών, Πληροφορικής και Τηλεματικής AE κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής

(Υπόθεση C-235/11 P) (1)

(Αίτηση αναιρέσεως - Άρθρο 119 του Κανονισμού Διαδικασίας - Δημόσιες συμβάσεις που συνάπτουν τα όργανα της Ένωσης για λογαριασμό τους - Πρόσκληση για την υποβολή προσφορών με αντικείμενο την παροχή υπηρεσιών ΙΤ (τεχνολογίας της πληροφορίας) και βοήθειας στους χρήστες σχετικά με το κοινοτικό σύστημα εμπορίας δικαιωμάτων εκπομπής (CITL και CR) - Απόρριψη της προσφοράς - Υποχρέωση αιτιολογήσεως - Αρχή της ίσης μεταχειρίσεως - Αίτηση αναιρέσεως προδήλως απαράδεκτη και προδήλως αβάσιμη)

2012/C 109/08

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Ευρωπαϊκή Δυναμική — Προηγμένα Συστήματα Τηλεπικοινωνιών, Πληροφορικής και Τηλεματικής AE (Αθήνα, Ελλάδα) (εκπρόσωποι: N. Κορογιαννάκης και M. Δερμιτζάκης, δικηγόροι)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωπος: D. Calciu)

Αντικείμενο

Αίτηση αναιρέσεως κατά της αποφάσεως του Γενικού Δικαστηρίου (όγδοο τμήμα), της 3ης Μαρτίου 2011, στην υπόθεση T-589/08 (Ευρωπαϊκή Δυναμική κατά Επιτροπής), με την οποία απορρίφθηκε προσφυγή σκοπούσα, αφενός, στην ακύρωση της αποφάσεως της Επιτροπής, της 13ης Οκτωβρίου 2008, με την οποία απορρίφθηκε η προσφορά που υπέβαλε η προσφεύγουσα στο πλαίσιο του διαγωνισμού ENV.C2/FRA/2008/0017 σχετικά με τη σύναψη συμβάσεως-πλαισίου για την παροχή υπηρεσιών ΙΤ (τεχνολογίας της πληροφορίας) και βοήθειας στους χρήστες σχετικά με το κοινοτικό σύστημα εμπορίας δικαιωμάτων εκπομπής [ανεξάρτητο κοινοτικό ημερολόγιο συναλλαγών (CITL) και κοινοτικό μητρώο (CR)] (ΕΕ 2008/S 72-096229), καθώς και της αποφάσεως να ανατεθεί η σύμβαση σε άλλον υποψήφιο, και, αφετέρου, στην επιδίκαση αποζημιώσεως

Διατακτικό

Το Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως.

2)	Καταδικάζει την Ευρωπαϊκή Δυναμική — Προηγμένα Συστήματα Τηλεπικοινωνιών, Πληροφορικής και Τηλεματικής AE στα δικαστικά έξοδα.

(1) ΕΕ C 211 σ. 16.7.2011.

14.4.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 109/5

Διάταξη του Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 9ης Δεκεμβρίου 2011 [αίτηση του Tribunal de première instance de Liège (Βέλγιο) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Auditeur du travail κατά Yangwei SPRL

(Υπόθεση C-349/11) (1)

(Άρθρο 104, παράγραφος 3, πρώτο εδάφιο, του Κανονισμού Διαδικασίας - Οδηγία 97/81/ΕΚ - Εμπόδια διοικητικής φύσεως ικανά να περιορίσουν τις δυνατότητες εργασίας με μερική απασχόληση - Υποχρεωτική τήρηση δημοσιότητας και διατήρηση των συμβάσεων και των ωραρίων εργασίας)

2012/C 109/09

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunal de première instance de Liège

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Κατηγορούσα αρχή: Auditeur de travail

Κατηγορουμένη: Yangwei SPRL

Αντικείμενο

Αίτηση εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως — Tribunal de première instance de Liège — Ερμηνεία της οδηγίας 97/81/ΕΚ του Συμβουλίου, της 15ης Δεκεμβρίου 1997, σχετικά με τη συμφωνία-πλαίσιο για την εργασία μερικής απασχόλησης που συνήφθη από την UNICE, το CEEP και την CES (ΕΕ 1998, L 14, σ. 9) — Συμβατό προς το δίκαιο της Ένωσης εθνικής ρυθμίσεως που επιβάλλει στον εργοδότη τη σύνταξη εγγράφων καταγραφής των αποκλίσεων από το ωράριο εργασίας, καθώς και τη διατήρηση και δημοσιότητα των συμβάσεων και των ωραρίων των εργαζομένων με μερική απασχόληση — Εμπόδια διοικητικής φύσεως ικανά να περιορίσουν τις δυνατότητες εργασίας με μερική απασχόληση

Διατακτικό

Η ρήτρα 4 της συμφωνίας-πλαισίου για την εργασία μερικής απασχολήσεως που έχει προσαρτηθεί στην οδηγία 97/81/ΕΚ του Συμβουλίου, της 15ης Δεκεμβρίου 1997, σχετικά με τη συμφωνία-πλαίσιο για την εργασία μερικής απασχόλησης που συνήφθη από την UNICE, το CEEP και την CES, έχει την έννοια ότι δεν αντίκειται στη ρήτρα αυτή εθνική ρύθμιση η οποία επιβάλλει στους εργοδότες υποχρεώσεις διατηρήσεως και δημοσιότητας των συμβάσεων και των ωραρίων των εργαζομένων με μερική απασχόληση, εφόσον αποδεικνύεται ότι η ρύθμιση αυτή δεν οδηγεί σε λιγότερο ευνοϊκή μεταχείριση των εν λόγω εργαζομένων σε σχέση προς τους εργαζομένους με πλήρη απασχόληση που βρίσκονται σε συγκρίσιμη κατάσταση ή, αν υπάρχει τέτοια διαφορά μεταχειρίσεως, εφόσον αποδεικνύεται ότι η διαφορά αυτή δικαιολογείται από αντικειμενικούς λόγους και δεν υπερβαίνει το αναγκαίο μέτρο για την επίτευξη των επιδιωκομένων σκοπών. Στο αιτούν δικαστήριο εναπόκειται να προβεί στις αναγκαίες πραγματικές και νομικές εξακριβώσεις, ιδίως από πλευράς εφαρμοστέου εθνικού δικαίου, προκειμένου να εκτιμήσει κατά πόσον συντρέχει τέτοια περίπτωση στην υπόθεση της οποίας έχει επιληφθεί.

Σε περίπτωση που το αιτούν δικαστήριο καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η επίδικη στην κύρια δίκη εθνική ρύθμιση είναι ασυμβίβαστη με τη ρήτρα 4 της συμφωνίας πλαισίου για την εργασία μερικής απασχόλησης που έχει προσαρτηθεί στην οδηγία 97/81, η ρήτρα 5, σημείο 1, της συμφωνίας πλαισίου πρέπει επίσης να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι δεν επιτρέπει τέτοια ρύθμιση.

(1) ΕΕ C 282 σ. 24.9.2011.

14.4.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 109/6

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Court of Session (Σκωτία), Εδιμβούργο (Ηνωμένο Βασίλειο) στις 30 Ιανουαρίου 2012 — Andrius Kulikauskas κατά Macduff Shellfish Limited, Duncan Watt

(Υπόθεση C-44/12)

2012/C 109/10

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Αιτούν δικαστήριο

Court of Session (Σκωτία), Εδιμβούργο

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ενάγων: Andrius Kulikauskas.

Εναγόμενοι: Macduff Shellfish Limited, Duncan Watt.

Προδικαστικά ερωτήματα

1)	Βάσει της αναδιατυπωμένης οδηγίας (2006/54/ΕΚ) (1), συνιστά παράνομη διάκριση η λιγότερο ευνοϊκή μεταχείριση προσώπου («A») λόγω της εγκυμοσύνης άλλου προσώπου («B»);

2)	Βάσει της αναδιατυπωμένης οδηγίας (2006/54/ΕΚ), συνιστά παράνομη διάκριση η λιγότερο ευνοϊκή μεταχείριση προσώπου («A») λόγω της εγκυμοσύνης άλλου προσώπου («B») το οποίο είναι (i) η σύντροφός του, ή (ii) έχει οποιαδήποτε άλλη σχέση με αυτόν;

(1) Οδηγια 2006/54/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 5ης Ιουλίου 2006, για την εφαρμογή της αρχής των ίσων ευκαιριών και της ίσης μεταχείρισης ανδρών και γυναικών σε θέματα εργασίας και απασχόλησης (αναδιατύπωση), ΕΕ L 204, σ. 23

14.4.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 109/6

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Cour du travail de Bruxelles (Βέλγιο) στις 30 Ιανουαρίου 2012 — Onafts — Office national d'allocations familiales pour travailleurs salariés κατά Radia Hadj Ahmed

(Υπόθεση C-45/12)

2012/C 109/11

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Αιτούν δικαστήριο

Cour du travail de Bruxelles

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα-ενάγουσα: Onafts — Office national d'allocations familiales pour travailleurs salariés

Καθής-εναγομένη: Radia Hadj Ahmed

Προδικαστικά ερωτήματα

Σε περιπτώσεις όπου χορηγήθηκε σε υπήκοο τρίτης χώρας (εν προκειμένω, σε αλγερινή υπήκοο), εντός της προηγούμενης πενταετίας, τίτλος διαμονής σε κράτος μέλος (εν προκειμένω, στο Βέλγιο) προκειμένου να έλθει να συγκατοικήσει, εκτός γάμου ή καταχωρισμένης συμβιώσεως, με πολίτη άλλου κράτους μέλους (εν προκειμένω, Γάλλο υπήκοο), με τον οποίο έχει αποκτήσει ένα τέκνο (με γαλλική ιθαγένεια), υπάγεται η εν λόγω υπήκοος στο προσωπικό πεδίο εφαρμογής του κανονισμού 1408/71 (1) ως μέλος της οικογενείας μισθωτού εργαζομένου υπηκόου κράτους μέλους, για τους σκοπούς της χορηγήσεως σ’ αυτήν, με την ιδιότητα της δικαιούχου, εγγυημένων κοινωνικών παροχών υπέρ ενός άλλου τέκνου που είναι υπήκοος τρίτης χώρας (εν προκειμένω, αλγερινή υπήκοος) καίτοι εν τω μεταξύ έχει πάψει να συγκατοικεί με τον Γάλλο πατέρα του τέκνου;

Σε περίπτωση αρνητικής απαντήσεως στο πρώτο ερώτημα, υπό τις περιστάσεις που περιγράφονται στο πρώτο ερώτημα και συνεπεία της παρουσίας στο νοικοκυριό της του τέκνου που έχει γαλλική ιθαγένεια, υπάγεται η εν λόγω υπήκοος τρίτης χώρας, ή το τέκνο της που είναι επίσης υπήκοος τρίτης χώρας, στο προσωπικό πεδίο εφαρμογής του κανονισμού 1408/71 με βάση την ιδιότητα του μέλους της οικογενείας μισθωτού εργαζομένου υπηκόου κράτους μέλους, για την χορήγηση εγγυημένων οικογενειακών παροχών στο τέκνο που έχει αλγερινή ιθαγένεια;

Σε περίπτωση αρνητικής απαντήσεως στα προηγούμενα ερωτήματα, υπό τις περιστάσεις που περιγράφονται στο πρώτο ερώτημα, δικαιούται η εν λόγω υπήκοος τρίτης χώρας, δυνάμει των άρθρων 13, παράγραφος 2, και 14 της οδηγίας 2004/38 (2), σε συνδυασμό με το άρθρο 12 ΕΚ (νυν άρθρο 18 της ΣΛΕΕ), της αυτής νομικής μεταχειρίσεως με τους ημεδαπούς, ενόσω το δικαίωμα διαμονής δεν της έχει αφαιρεθεί, με αποτέλεσμα να μην έχει το βελγικό κράτος τη δυνατότητα να εξαρτά τη χορήγηση των εγγυημένων οικογενειακών παροχών από την πλήρωση προϋποθέσεως διαμονής ορισμένης διάρκειας, ενώ δεν επιβάλλεται τέτοια προϋπόθεση στους ημεδαπούς δικαιούχους;

Σε περίπτωση αρνητικής απαντήσεως στα προηγούμενα ερωτήματα, υπό τις περιστάσεις που περιγράφονται στο πρώτο ερώτημα, προστατεύεται η εν λόγω υπήκοος τρίτης χώρας, ως μητέρα πολίτη της ΕΕ, δυνάμει των άρθρων 20 και 21 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ, από την αρχή της ίσης μεταχειρίσεως, με αποτέλεσμα να μην έχει το βελγικό κράτος τη δυνατότητα να εξαρτά από την πλήρωση προϋποθέσεως διαμονής ορισμένης διαρκείας τη χορήγηση των εγγυημένων οικογενειακών παροχών σε ένα άλλο τέκνο της, υπήκοο τρίτης χώρας, ενώ δεν επιβάλλεται τέτοια προϋπόθεση ελάχιστου χρόνου διαμονής προκειμένου για τέκνο που έχει ιθαγένεια κράτους της ΕΕ;

(1) Κανονισμός (ΕΟΚ) 1408/71 του Συμβουλίου, της 14ης Ιουνίου 1971, περί εφαρμογής των συστημάτων κοινωνικής ασφαλίσεως στους μισθωτούς και τις οικογένειές τους που διακινούνται εντός της Κοινότητος (ΕΕ ειδ. έκδ. 05/001, σ. 73).

(2) Οδηγία 2004/38/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2004, σχετικά με το δικαίωμα των πολιτών της Ένωσης και των μελών των οικογενειών τους να κυκλοφορούν και να διαμένουν ελεύθερα στην επικράτεια των κρατών μελών, για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΟΚ) 1612/68 και την κατάργηση των οδηγιών 64/221/ΕΟΚ, 68/360/ΕΟΚ, 72/194/ΕΟΚ, 73/148/ΕΟΚ, 75/34/ΕΟΚ, 75/35/ΕΟΚ, 90/364/ΕΟΚ, 90/365/ΕΟΚ και 93/96/ΕΟΚ, (ΕΕ L 158, σ. 77).

14.4.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 109/7

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Ankenævnet for Uddannelsesstøtten (Δανία) στις 26 Ιανουαρίου 2012 — LN

(Υπόθεση C-46/12)

2012/C 109/12

Γλώσσα διαδικασίας: η δανική

Αιτούν δικαστήριο

Ankenævnet for Uddannelsesstøtten (Δανία)

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγων: LN

Προδικαστικό ερώτημα

Έχουν το άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ', της οδηγίας 2004/38/ΕΚ (1), σε συνδυασμό με το άρθρο 24, παράγραφος 2, της οδηγίας αυτής την έννοια ότι, όταν ένα κράτος μέλος εξετάζει αν ορισμένο πρόσωπο έχει την ιδιότητα του μισθωτού ο οποίος δικαιούται να λάβει σπουδαστική βοήθεια, το εν λόγω κράτος (το κράτος μέλος υποδοχής) μπορεί να λάβει υπόψη το γεγονός ότι το πρόσωπο αυτό μετέβη στο κράτος μέλος υποδοχής κυρίως για την παρακολούθηση ενός προγράμματος σπουδών, με αποτέλεσμα το κράτος μέλος υποδοχής να μην υποχρεούται να του χορηγήσει τη σπουδαστική βοήθεια του άρθρου 24, παράγραφος 2, της ανωτέρω οδηγίας;

(1) Οδηγία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2004, σχετικά με το δικαίωμα των πολιτών της Ένωσης και των μελών των οικογενειών τους να κυκλοφορούν και να διαμένουν ελεύθερα στην επικράτεια των κρατών μελών, για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 1612/68 και την κατάργηση των οδηγιών 64/221/ΕΟΚ, 68/360/ΕΟΚ, 72/194/ΕΟΚ, 73/148/ΕΟΚ, 75/34/ΕΟΚ, 75/35/ΕΟΚ, 90/364/ΕΟΚ, 90/365/ΕΟΚ και 93/96/ΕΟΚ.

14.4.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 109/7

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Vrchní soud v Praze (Τσεχική Δημοκρατία) στις 7 Φεβρουαρίου 2012 — Marián Baláž

(Υπόθεση C-60/12)

2012/C 109/13

Γλώσσα διαδικασίας: η τσεχική

Αιτούν δικαστήριο

Vrchní soud v Praze

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Εφεσείουσα: Marián Baláž

Προδικαστικά ερωτήματα

Πρέπει η έκφραση «δικαστήριο που έχει δικαιοδοσία ειδικά σε ποινικές υποθέσεις» του άρθρου 1, στοιχείο α', σημείο iii, της αποφάσεως-πλαισίου 2005/214/ΔΕΥ του Συμβουλίου, της 24ης Φεβρουαρίου 2005 (1), σχετικά με την εφαρμογή της αρχής της αμοιβαίας αναγνώρισης επί χρηματικών ποινών (στο εξής: απόφαση-πλαίσιο) να ερμηνεύεται ως αυτοτελής έννοια του δικαίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης;

α)

Αν η απάντηση στο πρώτο ερώτημα είναι καταφατική, ποια γενικά καθοριστικά χαρακτηριστικά πρέπει να έχει δικαστήριο κράτους το οποίο μπορεί, με πρωτοβουλία του ενδιαφερομένου, να εκδικάσει την υπόθεση αυτού σε σχέση με μια απόφαση εκδοθείσα από μη δικαστική αρχή (διοικητική αρχή), προκειμένου να χαρακτηριστεί ως «δικαστήριο που έχει δικαιοδοσία ειδικά σε ποινικές υποθέσεις» κατά την έννοια του άρθρου 1, στοιχείο α', σημείο iii, της αποφάσεως-πλαισίου;

β)	Μπορεί ένα αυστριακό ανεξάρτητο διοικητικό όργανο (Unabhängiger Verwaltungssenat) να θεωρηθεί «δικαστήριο που έχει δικαιοδοσία ειδικά σε ποινικές υποθέσεις» κατά την έννοια του άρθρου 1, στοιχείο α', σημείο iii, της αποφάσεως-πλαισίου;

γ)

Αν η απάντηση στο πρώτο ερώτημα είναι αρνητική, πρέπει η έκφραση «δικαστήριο που έχει δικαιοδοσία ειδικά σε ποινικές υποθέσεις» κατά την έννοια του άρθρου 1, στοιχείο α', σημείο iii, της αποφάσεως-πλαισίου να ερμηνευθεί από την αρμόδια αρχή του κράτους εκτελέσεως σύμφωνα με το δίκαιο του κράτους του οποίου η αρχή εξέδωσε απόφαση κατά την έννοια του άρθρου 1, στοιχείο α', σημείο iii, της αποφάσεως-πλαισίου, ή σύμφωνα με τη νομοθεσία του κράτους που αποφασίζει σχετικά με την αναγνώριση και την εκτέλεση μιας τέτοιας αποφάσεως;

Διατηρείται η «ευκαιρία να δικαστεί» ένα πρόσωπο από «δικαστήριο που έχει δικαιοδοσία ειδικά σε ποινικές υποθέσεις» σύμφωνα με το άρθρο 1, στοιχείο α', σημείο iii, της αποφάσεως-πλαισίου, ακόμη και αν το πρόσωπο αυτό δεν μπορεί να δικαστεί άμεσα από «δικαστήριο που έχει δικαιοδοσία ειδικά σε ποινικές υποθέσεις», αλλά πρέπει πρώτα να προσβάλει μια απόφαση μη δικαστικής αρχής (διοικητικής αρχής), η δε προσβολή αυτή εμποδίζει την επέλευση των αποτελεσμάτων της αποφάσεως της εν λόγω αρχής και οδηγεί στην κίνηση τακτικής διαδικασίας ενώπιον της ίδιας αρχής, οπότε μόνο κατά της αποφάσεως που εκδίδει η αρχή αυτή στο πλαίσιο της τακτικής αυτής διαδικασίας μπορεί να ασκηθεί ένδικο βοήθημα ενώπιον «δικαστηρίου που έχει δικαιοδοσία ειδικά σε ποινικές υποθέσεις»;

Όσον αφορά τη διατήρηση της «ευκαιρίας να δικαστεί» ένα πρόσωπο ως ανωτέρω, είναι απαραίτητο να κριθούν ζητήματα όπως το αν το ένδικο βοήθημα που εκδικάζεται από «δικαστήριο που έχει δικαιοδοσία ειδικά σε ποινικές υποθέσεις», αποτελεί τακτικό ένδικο βοήθημα (δηλαδή ένδικο βοήθημα κατά μη οριστικής ακόμη αποφάσεως) ή έκτακτο ένδικο βοήθημα (δηλαδή ένδικο βοήθημα κατά οριστικής αποφάσεως) και το κατά πόσον ένα «δικαστήριο που έχει δικαιοδοσία ειδικά σε ποινικές υποθέσεις», στο πλαίσιο της εκδικάσεως του εν λόγω ενδίκου βοηθήματος, έχει την εξουσία να εξετάσει την υπόθεση στο σύνολό της, τόσο ως προς τα πραγματικά περιστατικά όσο και ως προς τα νομικά ζητήματα;

(1) ΕΕ L 76, σ. 16.

14.4.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 109/9

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 28ης Φεβρουαρίου 2012 — Land Burgenland και Αυστρία κατά Επιτροπής

(Συνεκδικασθείσες υποθέσεις T-268/08 και Τ-281/08) (1)

(Κρατικές ενισχύσεις - Ενίσχυση χορηγηθείσα από τις αυστριακές αρχές στον όμιλο Grazer Wechselseitige (GRAWE) στο πλαίσιο της ιδιωτικοποιήσεως της Bank Burgenland - Απόφαση κηρύσσουσα την ενίσχυση ασύμβατη προς την κοινή αγορά και διατάσσουσα την ανάκτησή της - Κριτήριο του ιδιώτη επενδυτή υπό συνθήκες οικονομίας της αγοράς - Εφαρμογή στην περίπτωση που το Δημόσιο ενεργεί ως πωλητής - Καθορισμός της αγοραίας τιμής)

2012/C 109/19

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγοντες: Land Burgenland (Αυστρία) (εκπρόσωποι: U. Soltész και C. Herbst, δικηγόροι) (υπόθεση T-268/08) και Δημοκρατία της Αυστρίας (εκπρόσωποι: G. Hesse, C. Pesendorfer, E. Riedl, M. Fruhmann και J. Bauer) (υπόθεση Τ-281/08)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: αρχικώς, V. Kreuschitz, N. Khan και K. Gross, στη συνέχεια, V. Kreuschitz, N. Khan και T. Maxian Rusche)

Αντικείμενο

Προσφυγή περί ακυρώσεως της αποφάσεως 2008/719/ΕΚ της Επιτροπής, της 30ής Απριλίου 2008, σχετικά με την κρατική ενίσχυση C 56/06 (πρώην NN77/06), χορηγηθείσα από την Αυστρία στο πλαίσιο της ιδιωτικοποιήσεως της Bank Burgenland (ΕΕ L 239, σ. 32)

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει τις προσφυγές.

2)	Καταδικάζει τη Δημοκρατία της Αυστρίας και το Land Burgenland στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 247 της 27.9.2008.

14.4.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 109/9

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 28ης Φεβρουαρίου 2012 — Grazer Wechselseitige Versicherung AG κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-282/08) (1)

2012/C 109/20

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Grazer Wechselseitige Versicherung AG (Graz, Αυστρία) (εκπρόσωπος: H. Wollmann, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: αρχικώς, V. Kreuschitz, N. Khan και K. Gross, στη συνέχεια, V. Kreuschitz, N. Khan και T. Maxian Rusche)

Αντικείμενο

Αίτημα ακυρώσεως της αποφάσεως 2008/719/ΕΚ της Επιτροπής, της 30ής Απριλίου 2008, σχετικά με την κρατική ενίσχυση C 56/06 (πρώην NN 77/06), χορηγηθείσα από την Αυστρία στο πλαίσιο της ιδιωτικοποιήσεως της Bank Burgenland (ΕΕ L 239, σ. 32).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Grazer Wechselseitige Versicherung AG στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 247 της 27.9.2008.

14.4.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 109/10

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 29ης Φεβρουαρίου 2012 — Certmedica International κατά ΓΕΕΑ — Lehning entreprise (L112) και Lehning entreprise κατά ΓΕΕΑ — Certmedica International (L112)

(Συνεκδικασθείσες υποθέσεις T-77/10 και Τ-78/10) (1)

(Κοινοτικό σήμα - Διαδικασία κηρύξεως ακυρότητας - Λεκτικό κοινοτικό σήμα L112 - Προγενέστερο λεκτικό γαλλικό σήμα L.114 - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Κίνδυνος συγχύσεως - Ομοιότητα των προϊόντων - Ομοιότητα των σημείων - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', και άρθρο 53, παράγραφος 1, στοιχείο α', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 - Απουσία ουσιαστικής χρήσεως του προγενέστερου σήματος - Άρθρο 57, παράγραφοι 2 και 3, του κανονισμού 207/2009 - Κήρυξη μερικής ακυρότητας)

2012/C 109/21

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Certmedica International GmbH (Aschaffenburg, Γερμανία) (εκπρόσωπος: P. Pfortner, δικηγόρος) (υπόθεση T-77/10)· και Lehning entreprise (Sainte-Barbe, Γαλλία) (εκπρόσωπος: P. Demoly, δικηγόρος) (υπόθεση T-78/10)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωπος: A. Folliard-Monguiral)

Αντίδικοι ενώπιον του τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ, παρεμβαίνουσες ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Lehning entreprise (υπόθεση T-77/10) και Certmedica International GmbH (υπόθεση T-78/10)

Αντικείμενο

Ακύρωση της αποφάσεως του δευτέρου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 9ης Δεκεμβρίου 2009 (υπόθεση R 934/2009-2), σχετικά με διαδικασία κηρύξεως ακυρότητας μεταξύ της Lehning entreprise και της Certmedica International GmbH.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

Στην υπόθεση T-77/10:

—	ακυρώνει την απόφαση του δευτέρου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ) της 9ης Δεκεμβρίου 2009 (υπόθεση R 934/2009-2) καθόσον ακυρώνει την καταχώριση του σήματος L112 για τα «κτηνιατρικά προϊόντα»·

—	απορρίπτει την προσφυγή κατά τα λοιπά·

—	καταδικάζει την Certmedica International GmbH και το ΓΕΕΑ στα δικαστικά τους έξοδα·

—	καταδικάζει τη Lehning entreprise στα δικαστικά της έξοδα στο πλαίσιο της παρεμβάσεώς της.

Στην υπόθεση T-78/10

—	απορρίπτει την προσφυγή·

—	καταδικάζει τη Lehning entreprise στα δικαστικά της έξοδα καθώς και στα έξοδα του ΓΕΕΑ·

—	καταδικάζει την Certmedica International στα δικαστικά της έξοδα στο πλαίσιο της παρεμβάσεώς της.

(1) EE C 113 της 1.5.2010.

14.4.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 109/10

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 29ης Φεβρουαρίου 2012 — Azienda Agricola Colsaliz di Faganello Antonio κατά ΓΕΕΑ — Weinkellerei Lenz Moser (SERVO SUO)

(Υπόθεση T-525/10) (1)

(Κοινοτικό σήμα - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως του λεκτικού κοινοτικού σήματος SERVO SUO - Προγενέστερο λεκτικό κοινοτικό σήμα SERVUS - Σχετικοί λόγοι απαραδέκτου - Κίνδυνος συγχύσεως - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009)

2012/C 109/22

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Azienda Agricola Colsaliz di Faganello Antonio (Refrontolo, Ιταλία) (εκπρόσωποι: G. Massa και P. Massa, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωποι: αρχικώς, G. Mannucci, στη συνέχεια, P. Bullock)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Weinkellerei Lenz Moser AG (Linz, Αυστρία) (εκπρόσωπος: C. R. Haarmann, δικηγόρος)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του δευτέρου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 16ης Αυγούστου 2010 (υπόθεση R 1571/2009-2), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ της Weinkellerei Lenz Moser AG και της Azienda Agricola Colsaliz di Faganello Antonio

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Azienda Agricola Colsaliz di Faganello Antonio στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 13 της 15.1.2011.

14.4.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 109/11

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 14ης Φεβρουαρίου 2012 — Ιταλία κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-305/08) (1)

(Προσφυγή ακυρώσεως - Κανονισμός (ΕΚ) 530/2008 - Αποκατάσταση των αποθεμάτων ερυθρού τόνου - Καθορισμός των ορίων των συνολικώς επιτρεπομένων αλιευμάτων (TAC) για το έτος 2008 - Κατάργηση της δίκης)

2012/C 109/23

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ιταλική Δημοκρατία (εκπρόσωπος: F. Arena, avvocato dello Stato)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: K. Banks και D. Nardi)

Αντικείμενο

Αίτημα ακυρώσεως του άρθρου 1 του κανονισμού (ΕΚ) 530/2008 της Επιτροπής, της 12ης Ιουνίου 2008, για τη [λήψη] επειγόντων μέτρων όσον αφορά τα σκάφη γρι-γρι που αλιεύουν [ερυθρό] τόνο στον Ατλαντικό Ωκεανό, ανατολικά του γεωγραφικού μήκους 45° Δ, και στη Μεσόγειο (ΕΕ L 155 σ. 9).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Καταργεί τη δίκη.

2)	Καταδικάζει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

(1) ΕΕ C 272 της 25.10.2008.

14.4.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 109/11

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 14ης Φεβρουαρίου 2012 — Grasso κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-319/08) (1)

2012/C 109/24

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Salvatore Grasso (Κατάνη, Ιταλία) (εκπρόσωποι: A. Maiorana, A. De Matteis και A. De Francesco, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: K. Banks και D. Nardi)

Αντικείμενο

Αίτημα ακυρώσεως του κανονισμού (ΕΚ) 530/2008 της Επιτροπής, της 12ης Ιουνίου 2008, για τη [λήψη] επειγόντων μέτρων όσον αφορά τα σκάφη γρι-γρι που αλιεύουν [ερυθρό] τόνο στον Ατλαντικό Ωκεανό, ανατολικά του γεωγραφικού μήκους 45° Δ, και στη Μεσόγειο (ΕΕ L 155, σ. 9).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή ως απαράδεκτη.

2)	Κάθε διάδικος φέρει τα έξοδά του.

(1) ΕΕ C 272 της 25.10.2008.

14.4.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 109/11

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 14ης Φεβρουαρίου 2012 — AJD Tuna κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-329/08) (1)

2012/C 109/25

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: AJD Tuna Ltd (St. Paul’s Bay, Μάλτα) (εκπρόσωποι: J. Refalo, R. Mastroianni και M. Annoni, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: K. Banks και D. Nardi)

Αντικείμενο

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή ως απαράδεκτη.

2)	Η AJD Tuna Ltd φέρει τα έξοδά της καθώς και τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

(1) ΕΕ C 272 της 25.10.2008.

14.4.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 109/12

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 14ης Φεβρουαρίου 2012 — Ligny Pesca di Guaiana Francesco κ.λπ. κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-330/08) (1)

2012/C 109/26

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες: Ligny Pesca di Guaiana Francesco e C. Snc (Τράπανι, Ιταλία) και άλλες έξι προσφεύγουσες των οποίων τα ονόματα παρατίθενται στο παράρτημα της διατάξεως (εκπρόσωποι: A. Clarizia, P. Ziotti, P. De Luca, A. Amatucci και R. Malinconico, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: K. Banks και D. Nardi)

Αντικείμενο

Αίτημα ακυρώσεως του άρθρου 1 και του άρθρου 3, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΚ) 530/2008 της Επιτροπής, της 12ης Ιουνίου 2008, της Επιτροπής, της 12ης Ιουνίου 2008, για τη [λήψη] επειγόντων μέτρων όσον αφορά τα σκάφη γρι-γρι που αλιεύουν [ερυθρό] τόνο στον Ατλαντικό Ωκεανό, ανατολικά του γεωγραφικού μήκους 45° Δ, και στη Μεσόγειο (ΕΕ L 155, σ. 9).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή ως απαράδεκτη.

2)	Η Ligny Pesca di Guaiana Francesco e C. Snc και οι λοιπές έξι προσφεύγουσες των οποίων τα ονόματα παρατίθενται στο παράρτημα φέρουν τα έξοδά τους καθώς και τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

(1) ΕΕ C 272 της 25.10.2008.

14.4.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 109/12

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 14ης Φεβρουαρίου 2012 — Federcoopesca κ.λπ. κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-366/08) (1)

2012/C 109/27

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες: Federazione Nazionale delle Cooperative della Pesca (Federcoopesca) (Ρώμη, Ιταλία) και άλλες οκτώ προσφεύγουσες των οποίων τα ονόματα παρατίθενται στο παράρτημα της διατάξεως (εκπρόσωποι: P. Cavasola, V. Cannizzaro, G. Micucci, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: K. Banks και D. Nardi)

Αντικείμενο

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή ως απαράδεκτη.

2)	Η Federazione Nazionale delle Cooperative della Pesca (Federcoopesca) και οι λοιπές οκτώ προσφεύγουσες των οποίων τα ονόματα παρατίθενται στο παράρτημα φέρουν τα έξοδά τους καθώς και τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

(1) ΕΕ C 301 της 22.11.2008.

14.4.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 109/12

Διάταξη του Προέδρου του Γενικού Δικαστηρίου της 27ης Φεβρουαρίου 2012 — Dagher κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-218/11 R)

(Ασφαλιστικά μέτρα - Κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας - Περιοριστικά μέτρα ληφθέντα λόγω της καταστάσεως στην Ακτή του Ελεφαντοστού - Διαγραφή από τον κατάλογο των προσώπων τα οποία αφορούν τα μέτρα - Αίτηση λήψεως προσωρινών μέτρων - Κατάργηση της δίκης)

2012/C 109/28

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αιτών: Habib Roland Dagher (Αμπιτζάν, Ακτή του Ελεφαντοστού) (εκπρόσωποι: J.-Y. Dupeux και F. Dressen, δικηγόροι)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: B. Driessen και E. Dumitriu-Segnana)

Αντικείμενο

Πρώτον, αίτηση να υποχρεωθούν το Συμβούλιο και η Ιταλική Δημοκρατία χορηγήσουν στον αιτούντα θεώρηση, δεύτερον αίτηση αναστολής εκτελέσεως του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 85/2011 του Συμβουλίου, της 31ης Ιανουαρίου 2011, για την εφαρμογή του κανονισμού (ΕΚ) 560/2005, για την επιβολή συγκεκριμένων περιοριστικών μέτρων κατά ορισμένων προσώπων και οντοτήτων ενόψει της κατάστασης στην Ακτή του Ελεφαντοστού (ΕΕ L 28, σ. 32), και της αποφάσεως 2011/71/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 31ης Ιανουαρίου 2011, για τροποποίηση της απόφασης 2010/656/ΚΕΠΠΑ σχετικά με την ανανέωση των περιοριστικών μέτρων κατά της Ακτής Ελεφαντοστού (ΕΕ L 28, σ. 60), και, τρίτον, αίτημα αποκαταστάσεως της ζημίας που υποστηρίζει ότι υπέστη ο αιτών.

Διατακτικό

Ο Πρόεδρος του Γενικού Δικαστηρίου διατάσσει:

1)	Καταργείται η δίκη επί των ασφαλιστικών μέτρων.

2)	Καταδικάζει το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στα δικαστικά έξοδα.

14.4.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 109/13

Διάταξη του Προέδρου του Γενικού Δικαστηρίου της 17ης Φεβρουαρίου 2012 — Hassan κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-572/11 R)

(Ασφαλιστικά μέτρα - Κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας - Περιοριστικά μέτρα κατά της Συρίας - Δέσμευση κεφαλαίων και οικονομικών πόρων - Αίτηση λήψεως προσωρινών μέτρων - Έλλειψη επείγοντος - Στάθμιση των συμφερόντων)

2012/C 109/29

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αιτών: Samir Hassan (Δαμασκός, Συρία) (εκπρόσωποι: É. Morgan de Rivery και E. Lagathu, δικηγόροι)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: Σ. Κυριακοπούλου και M. Βιτσεντζάτος)

Αντικείμενο

Αίτηση λήψεως προσωρινών μέτρων, συγκεκριμένα αίτηση αναστολής εκτελέσεως της εκτελεστικής αποφάσεως 2011/515/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 23ης Αυγούστου 2011, για την εφαρμογή της αποφάσεως 2011/273/ΚΕΠΠΑ σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά της Συρίας (ΕΕ L 218, σ. 20), και του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 843/2011 του Συμβουλίου, της 23ης Αυγούστου 2011, για την εφαρμογή του κανονισμού (ΕΕ) 442/2011 σχετικά με περιοριστικά μέτρα λόγω της καταστάσεως στη Συρία (ΕΕ L 218, σ. 1), στο μέτρο που τα κείμενα αυτά αφορούν τον αιτούντα.

Διατακτικό

Ο Πρόεδρος του Γενικού Δικαστηρίου διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την αίτηση ασφαλιστικών μέτρων.

2)	Επιφυλάσσεται ως προς τα δικαστικά έξοδα.

14.4.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 109/13

Διάταξη του Προέδρου του Γενικού Δικαστηρίου της 13ης Φεβρουαρίου 2012 — Dansk Automat Brancheforening κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-601/11 R)

(Ασφαλιστικά μέτρα - Κρατικές ενισχύσεις - Δανικός νόμος που προβλέπει χαμηλότερη φορολογία για τους φορείς των τυχερών παιγνίων μέσω διαδικτύου - Απόφαση κηρύσσουσα την ενίσχυση συμβατή με την εσωτερική αγορά - Αίτηση αναστολής εκτελέσεως - Έλλειψη επείγοντος - Στάθμιση των συμφερόντων)

2012/C 109/30

Γλώσσα διαδικασίας: η δανική

Διάδικοι

Αιτούσα: Dansk Automat Brancheforening (Fredericia, Δανία) (εκπρόσωποι: K. Dyekjær, T. Høg και J. Flodgaard, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: M. Afonso και C. Barslev)

Αντικείμενο

Αίτηση αναστολής εκτελέσεως της αποφάσεως C(2011) 6499 τελικό της Επιτροπής, της 20ής Σεπτεμβρίου 2011, σχετικά με το μέτρο C 35/2010 (πρώην Ν 302/2010) που προτίθεται να εφαρμόσει το Βασίλειο της Δανίας με τη μορφή φόρων επί των τυχερών παιγνίων μέσω διαδικτύου, βάσει του δανικού νόμου περί φορολογίας των τυχερών παιγνίων.

Διατακτικό

Ο Πρόεδρος του Γενικού Δικαστηρίου διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την αίτηση ασφαλιστικών μέτρων.

2)	Επιφυλάσσεται ως προς τα δικαστικά έξοδα.

14.4.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 109/13

Διάταξη του δικαστή των ασφαλιστικών μέτρων της 16ης Φεβρουαρίου 2012 — Morison Menon Chartered Accountants κ.λπ. κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-656/11 R)

(Ασφαλιστικά μέτρα - Κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας - Περιοριστικά μέτρα ληφθέντα κατά του Ιράν με σκοπό την παρεμπόδιση της εξαπλώσεως των πυρηνικών όπλων - Δέσμευση κεφαλαίων και οικονομικών πόρων - Αίτηση αναστολής εκτελέσεως - Έλλειψη επείγοντος)

2012/C 109/31

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αιτούντες: Morison Menon Chartered Accountants (Ντουμπάι, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα)· Morison Menon Chartered Accountants — Dubai Office (Ντουμπάι)· και Morison Menon Chartered Accountants — Sharjah Office (Sharjah, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα) (εκπρόσωποι: H. Viaene, T. Ruys και D. Gillet, δικηγόροι)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: M.-M. Joséphides και Σ. Κυριακοπούλου)

Αντικείμενο

Αίτηση αναστολής εκτελέσεως, αφενός, του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 1245/2011 του Συμβουλίου, της 1ης Δεκεμβρίου 2011, για την εφαρμογή του κανονισμού (ΕΕ) 961/2010, για περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν ((ΕΕ L 319, σ. 11), και, αφετέρου, της αποφάσεως 2011/783/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 1ης Δεκεμβρίου 2011, που τροποποιεί την απόφαση 2010/413/ΚΕΠΠΑ, για περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν (ΕΕ L 319, σ. 71), στο μέτρο που οι πράξεις αυτές προσθέτουν στον κατάλογο των προσώπων και των οντοτήτων των οποίων δεσμεύονται τα κεφάλαια και οι οικονομικοί πόροι την οντότητα με την ονομασία «Morison Menon Chartered Accountant».

Διατακτικό

Ο δικαστής των ασφαλιστικών μέτρων διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την αίτηση ασφαλιστικών μέτρων.

2)	Επιφυλάσσεται ως προς τα δικαστικά έξοδα.

14.4.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 109/14

Προσφυγή της 27ης Δεκεμβρίου 2011 — Budziewska κατά ΓΕΕΑ — Puma AG Rudolf Dassler Sport (αναπαράσταση πούμα)

(Υπόθεση T-666/11)

2012/C 109/32

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η πολωνική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Danuta Budziewska (Łódź, Πολωνία) (εκπρόσωπος: J. Masłowski, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Puma AG Rudolf Dassler Sport (Herzogenaurach, Γερμανία)

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την απόφαση του τρίτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) της 23ης Σεπτεμβρίου 2011 στην υπόθεση R 1137/2010-3, με την οποία απορρίφθηκε η προσφυγή της προσφεύγουσας κατά της αποφάσεως να κηρυχθεί άκυρο το σχέδιο ή υπόδειγμα·

—	να καταδικάσει το καθού στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Καταχωρισμένο κοινοτικό σήμα του οποίου ζητείται να κηρυχθεί η ακυρότητα: σχέδιο ή υπόδειγμα αρ. 697016-0001, την καταχώριση του οποίου πέτυχε η προσφεύγουσα και το οποίο δημοσιεύτηκε στο Δελτίο κοινοτικών σημάτων της 2ας Μαΐου 2007 (αναπαράσταση πούμα)

Δικαιούχος του κοινοτικού σήματος: Η προσφεύγουσα

Αιτούσα την κήρυξη της ακυρότητας του κοινοτικού σήματος: Η αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών

Αιτιολογία της αιτήσεως κηρύξεως της ακυρότητας: Η καταχώριση του σχεδίου ή υποδείγματος δεν πληροί ούτε τον ορισμό του σχεδίου ή υποδείγματος, κατά την έννοια του άρθρου 3, στοιχείο α', ούτε τις προϋποθέσεις των άρθρων 4 έως 9 του κανονισμού (ΕΚ) 6/2002, του Συμβουλίου, της 12ης Δεκεμβρίου 2001, για τα κοινοτικά σχέδια και υποδείγματα (ΕΕ L 3 της 5.1.2002, σ. 1)· περαιτέρω λόγοι κηρύξεως της ακυρότητας απορρέουν από το άρθρο 25, παράγραφος 1, στοιχεία γ', δ', ε', στ' και ζ' του ίδιου κανονισμού

Απόφαση του τμήματος ακυρώσεως: Κήρυξη της ακυρότητας του σχεδίου

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: Απόρριψη της προσφυγής

Προβαλλόμενοι λόγοι: Παράβαση του άρθρου 6, παράγραφος 1, του κανονισμού 207/2009 του Συμβουλίου καθόσον το τμήμα προσφυγών 6/2002 αρνήθηκε ότι το καταχωρισθέν από την προσφεύγουσα σχέδιο ή υπόδειγμα έχει ατομικό χαρακτήρα.

14.4.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 109/14

Αγωγή της 30ής Δεκεμβρίου 2011 — VIP Car Solutions κατά Κοινοβουλίου

(Υπόθεση T-668/11)

2012/C 109/33

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Ενάγουσα: VIP Car Solutions SARL (Hoenheim, Γαλλία) (εκπρόσωπος: G. Welzer, δικηγόρος)

Εναγόμενο: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

Αιτήματα της ενάγουσας

Η ενάγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να υποχρεώσει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να καταβάλει 1 408 000 ευρώ στην SARL VIP CAR SOLUTIONS·

—	να καταδικάσει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Η ενάγουσα ζητεί αποζημίωση και χρηματική ικανοποίηση για τη ζημία και την ηθική βλάβη που ισχυρίζεται ότι υπέστη κατόπιν της αποφάσεως του Κοινοβουλίου, της 24ης Ιανουαρίου 2007, να απορρίψει την προσφορά που υπέβαλε στο πλαίσιο διαγωνισμού που αφορούσε τη μεταφορά των μελών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου με αυτοκίνητο και μικρό λεωφορείο με οδηγό κατά τις περιόδους συνόδου στο Στρασβούργο (υπ’ αριθ. PE/2006/06/UTD/1) (1). Η απόφαση αυτή ακυρώθηκε με την απόφαση του τότε Πρωτοδικείου της 20ής Μαΐου 2009 επί της υποθέσεως T-89/07, VIP Car Solutions κατά Κοινοβουλίου (2).

Προς στήριξη της αγωγής η ενάγουσα προβάλλει ως κατάφωρα παράνομη ζημιογόνο συμπεριφορά του Κοινοβουλίου η οποία της προκάλεσε ζημία:

—	την παραβίαση της υποχρεώσεως ανακοινώσεως της τιμής που προσέφερε ο επιλεγείς διαγωνιζόμενος·

—	την παραβίαση της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως, επειδή το Κοινοβούλιο δεν ανακοίνωσε καμία πληροφορία σχετικά με τα χαρακτηριστικά και τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της προσφοράς που έγινε δεκτή, καθώς και

—	την πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως, επειδή το Κοινοβούλιο δεν στήριξε την απόφασή του σε κριτήρια επιλογής και αναθέσεως, τα οποία είχαν προηγουμένως καθοριστεί στα έγγραφα του διαγωνισμού.

(1) ΕΕ 2006/S 177-187988.

(2) Συλλογή 2009, σ. ΙΙ-1403.

14.4.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 109/15

Προσφυγή της 6ης Ιανουαρίου 2012 — Provincie Groningen κ.λπ. κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής

(Υπόθεση T-15/12)

2012/C 109/34

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Διάδικοι

Προσφεύγοντες: Provincie Groningen (Groningen, Κάτω Χώρες), Provincie Friesland (Leeuwarden, Κάτω Χώρες), Provincie Drenthe (Assen, Κάτω Χώρες), Provincie Overijssel (Zwolle, Κάτω Χώρες), Provincie Gelderland (Arnhem, Κάτω Χώρες), Provincie Flevoland (Lelystad, Κάτω Χώρες), Provincie Utrecht (Ουτρέχτη, Κάτω Χώρες), Provincie Noord-Holland (Haarlem, Κάτω Χώρες), Provincie Zuid-Holland ('s-Gravenhage, Nederland), Provincie Zeeland (Middelburg, Κάτω Χώρες), Provincie Noord-Brabant (‘s-Hertogenbosch, Κάτω Χώρες), και Provincie Limburg (Maastricht, Nederland) (εκπρόσωποι: P. Kuypers και N. van Nuland, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα των προσφευγόντων

Οι προσφεύγοντες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την απόφαση της Επιτροπής της 13ης Ιουλίου 2011, εκδοθείσα επί της υποθέσεως Ν308/2010 ή τουλάχιστον, επικουρικώς, να την ακυρώσει στο μέτρο που οι οργανώσεις για την προστασία της φύσεως είναι δικαιούχοι της επιδοτήσεως ή τουλάχιστον, επικουρικότερα, να την ακυρώσει στο μέτρο που οι οργανώσεις για τη διαχείριση γεωτεμαχίων είναι δικαιούχοι της επιδοτήσεως·

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής τους, οι προσφεύγοντες προβάλλουν δύο λόγους ακυρώσεως.

Ο πρώτος λόγος αφορά εσφαλμένη εφαρμογή του άρθρου 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ και παραβίαση του δικαίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

—	Στις Κάτω Χώρες, η προστασία του περιβάλλοντος αποτελεί υπηρεσία γενικού συμφέροντος, υπό την έννοια του άρθρου 2 του πρωτοκόλλου 26, για τις υπηρεσίες γενικού συμφέροντος. Ως εκ τούτου, το περί ανταγωνισμού δίκαιο της Ένωσης δεν έχει εφαρμογή.

—	Οι φορείς διαχειρίσεως του περιβάλλοντος, οι οργανώσεις για την προστασία της φύσεως ή τουλάχιστον οι οργανώσεις για τη διαχείριση γεωτεμαχίων κακώς χαρακτηρίζονται ως επιχειρήσεις, υπό την έννοια του άρθρου 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ.

—	Το καθεστώς επιδοτήσεων δεν συνεπάγεται οικονομικό πλεονέκτημα, υπό την έννοια του άρθρου 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ, λαμβανομένων υπόψη των σχετικών με το καθεστώς αυτό προϋποθέσεων.

—	Η Επιτροπή εφάρμοσε εσφαλμένως την τέταρτη προϋπόθεση την οποία προβλέπει η απόφαση του Δικαστηρίου της 24ης Ιουλίου 2003, C-280/00, Altmark Trans en Regierungspräsidium Magdeburg (Συλλογή 2003, σ. I-7747).

—	Το καθεστώς επιδοτήσεων δεν είναι δυνατό να επηρεάσει αρνητικά το διακρατικό εμπόριο.

2)	Ο δεύτερος λόγος αφορά παράβαση της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως που απορρέει από το άρθρο 296, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ.

14.4.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 109/15

Προσφυγή της 6ης Ιανουαρίου 2012 — Stichting Het Groninger Landschap κ.λπ. κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής

(Υπόθεση T-16/12)

2012/C 109/35

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Διάδικοι

Προσφεύγοντα: Stichting Het Groninger Landschap (Haren, Κάτω Χώρες), Vereniging It Fryske Gea (Olterterp, Κάτω Χώρες), Stichting Het Drentse Landschap (Assen, Κάτω Χώρες), Stichting Landschap Overijssel (Dalfsen, Κάτω Χώρες), Stichting Het Geldersch Landschap (Arnhem, Κάτω Χώρες), Stichting Flevo-Landschap (Lelystad, Κάτω Χώρες), Stichting Het Utrechts Landschap (De Bilt, Κάτω Χώρες), Stichting Landschap Noord-Holland (Heiloo, Κάτω Χώρες), Stichting Het Zuid-Hollands Landschap (Rotterdam, Κάτω Χώρες), Stichting Het Zeeuwse Landschap (Wilhelminadorp, Κάτω Χώρες), Stichting Het Noordbrabants Landschap (Haaren, Κάτω Χώρες), Stichting Het Limburgs Landschap (Lomm, Κάτω Χώρες), και Vereniging tot behoud van Natuurmonumenten in Nederland (‘s-Graveland, Nederland) (εκπρόσωποι: P. Kuypers και N. van Nuland, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα των προσφευγόντων

Τα προσφεύγοντα ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση της Επιτροπής της 13ης Ιουλίου 2011, εκδοθείσα επί της υποθέσεως Ν308/2010 ή τουλάχιστον, επικουρικώς, να την ακυρώσει στο μέτρο που τα προσφεύγοντα είναι δικαιούχοι της επιδοτήσεως·

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής τους, τα προσφεύγοντα προβάλλουν δύο λόγους ακυρώσεως που είναι παρόμοιοι με τους προβληθέντες στην υπόθεση T-15/12, Provincie Groningen κ.λπ. κατά Επιτροπής

14.4.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 109/16

Προσφυγή της 10ης Ιανουαρίου 2012 — Fabryka Łożysk Tocznych-Kraśnik κατά ΓΕΕΑ — Impexmetal (KFŁT KRAŚNIK)

(Υπόθεση T-19/12)

2012/C 109/36

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η πολωνική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Fabryka Łożysk Tocznych-Kraśnik (Kraśnik, Πολωνία) (εκπρόσωπος: J. Sieklucki, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Impexmetal S.A. (Βαρσοβία, Πολωνία)

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την απόφαση του πρώτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα), της 27ης Οκτωβρίου 2011 (υπόθεση R 2475/2010-1), περί απορρίψεως της αιτήσεως καταχωρίσεως του κοινοτικού σήματος KFŁT KRAŚNIK για προϊόντα της κλάσεως 7 — Μηχανές και μηχανήματα κατεργασίας· ρουλεμάν με σφαιρίδια (μπίλιες) και τα συστατικά τους (κώνους, κυλίνδρους)· ρουλεμάν με κυλίνδρους σε σχήμα βαρελιού και ρουλεμάν μεγάλων διαστάσεων·

—

να καταδικάσει το καθού και την Impexmetal S.A. στα δικαστικά έξοδα, περιλαμβανομένων των εξόδων της προσφεύγουσας στο πλαίσιο της διαδικασίας ενώπιον του τμήματος προσφυγών και του τμήματος ανακοπών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα).

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Αιτούσα την καταχώριση του κοινοτικού σήματος: Η προσφεύγουσα

Σήμα προς καταχώριση: Το εικονιστικό σήμα που περιέχει το λεκτικό συστατικό στοιχείο «KFŁT KRAŚNIK» για τα εξής προϊόντα της κλάσεως 7: Μηχανές και μηχανήματα κατεργασίας· ρουλεμάν με σφαιρίδια (μπίλιες) και τα συστατικά τους (κώνους, κυλίνδρους)· ρουλεμάν με κυλίνδρους σε σχήμα βαρελιού και ρουλεμάν μεγάλων διαστάσεων

Δικαιούχος του κατά τη διαδικασία ανακοπής αντιταχθέντος σήματος ή σημείου: Η αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών

Αντιταχθέν σήμα ή σημείο: Κοινοτικά σήματα αριθ. CTM-3415437 και CTM-3415379 για προϊόντα της κλάσεως 7 και εθνικά (πολωνικά) σήματα αριθ. PL-45550, PL-45826 και PL-112347 για προϊόντα της κλάσεως 7.

Απόφαση του τμήματος ανακοπών: Αποδοχή της ανακοπής

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: Απόρριψη της προσφυγής

Προβαλλόμενοι λόγοι: Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 207/2009 (1) του Συμβουλίου, καθόσον διαπιστώνεται ομοιότητα των σημάτων και ύπαρξη κινδύνου συγχύσεως, και του άρθρου 8, παράγραφος 3, του ίδιου κανονισμού.

(1) Κανονισμός (ΕΚ) 207/2009 του Συμβουλίου, της 26ης Φεβρουαρίου 2009, για το κοινοτικό σήμα (EE L 78, σ. 1).

14.4.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 109/16

Προσφυγή της 23ης Ιανουαρίου 2012 — Région Poitou-Charentes κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-31/12)

2012/C 109/37

Γλώσσα διαδικασίας: η η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Région Poitou-Charentes (Poitiers, Γαλλία) (εκπρόσωπος: J. Capiaux, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την από 18 Νοεμβρίου 2011 απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής να μην περατώσει το πρόγραμμα κοινοτικής πρωτοβουλίας INTERREG III B «Ατλαντικός χώρος» 2000/2006 (CCI 2001 RG 16 0 PC 006).

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη του ως άνω αιτήματος, η προσφεύγουσα προβάλλει πέντε λόγους.

1)	Πρώτον, ότι η απόφαση της Επιτροπής υπήρξε παράτυπη, στο μέτρο που δεν ήταν δυνατό να δικαιολογηθεί εξουσιοδότηση υπογραφής προς το πρόσωπο το οποίο υπέγραψε την προσβαλλόμενη πράξη.

2)	Δεύτερον, ότι συντρέχει περίπτωση παραβάσεως ουσιώδους τύπου, καθόσον η Επιτροπή δεν τήρησε τις επιτακτικές προθεσμίες που προβλέπει το άρθρο 37, παράγραφος 1, του κανονισμού 1260/1999 (1) όσον αφορά την αιτιολόγηση της εκτιμήσεώς της ότι η τελική έκθεση της προσφεύγουσας δεν ήταν ικανοποιητική.

Τρίτον, ότι η Επιτροπή υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο, καθόσον:

—	προσήψε στην προσφεύγουσα ότι δεν τήρησε τους κανόνες σχετικά με την έγκριση της τελικής εκθέσεως, ενώ ο κανονισμός της επιτροπής παρακολουθήσεως του προγράμματος προέβλεπε σύστημα σιωπηρής εγκρίσεως της εν λόγω εκθέσεως μετά το πέρας δέκα ημερών, και

—	επισήμανε ότι η έκθεση της προσφεύγουσας έπρεπε να έχει συνταχθεί στην αγγλική γλώσσα, μολονότι δεν υφίστατο οποιοσδήποτε κανόνας που να ορίζει ως προϋπόθεση του κύρους μιας εκθέσεως την κατάρτισή της σε άλλη γλώσσα, πλην της γλώσσας της αρχής διαχειρίσεως (η οποία ήταν εν προκειμένω η γαλλική).

4)	Τέταρτον, ότι η Επιτροπή δεν αιτιολόγησε την προσβαλλόμενη απόφαση.

5)	Πέμπτον, ότι η Επιτροπή υπέπεσε σε κατάχρηση εξουσίας, καθόσον έλαβε υπόψη έναν λόγο εκ φύσεως ξένο προς το ευρωπαϊκό συμφέρον για να μην περατώσει το επίμαχο πρόγραμμα πρωτοβουλίας.

(1) Κανονισμός (ΕΚ) 1260/1999 του Συμβουλίου, της 21ης Ιουνίου 1999, περί γενικών διατάξεων για τα διαρθρωτικά Ταμεία (ΕΕ L 161, σ. 1).

14.4.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 109/17

Προσφυγή της 20ής Ιανουαρίου 2012 — Vardar κατά ΓΕΕΑ — Joker (pingulina)

(Υπόθεση T-32/12)

2012/C 109/38

Γλώσσα στην οποία ασκήθηκε η προσφυγή: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Muslahadin Vardar (Löhne, Γερμανία) (εκπρόσωποι: I. Höfener και M. Boden, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Joker, Inc. (Allen, Ηνωμένες Πολιτείες)

Αιτήματα του προσφεύγοντος

Ο προσφεύγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την απόφαση του τέταρτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) της 17ης Νοεμβρίου 2011 στην υπόθεση R 475/2011-4, και να την τροποποιήσει έτσι ώστε να απορριφθεί η ανακοπή και η αίτηση καταχωρίσεως του προσφεύγοντος· και

—	να καταδικάσει το ΓΕΕΑ στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Αιτών την καταχώριση του κοινοτικού σήματος: Ο προσφεύγων

Σήμα προς καταχώριση: Το εικονιστικό σήμα «pingulina», σε πορτοκαλί, μωβ, μπλε, πράσινο, κίτρινο και μαύρο χρώμα, για προϊόντα των κλάσεων 20, 24 και 25 — Καταχωρισμένο κοινοτικό σήμα υπ’ αριθ. 8402992

Δικαιούχος του κατά τη διαδικασία ανακοπής αντιταχθέντος σήματος ή σημείου: Ο αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών

Αντιταχθέν σήμα ή σημείο: Η ανακοπή στηρίχθηκε, μεταξύ άλλων, στο καταχωρισθέν με αριθμό 537386A εικονιστικό διεθνές σήμα «Pingu», σε μαύρο και άσπρο χρώμα, για προιόντα, μεταξύ άλλων, των κλάσεων 20, 24 και 25

Απόφαση του τμήματος ανακοπών: Δέχεται την ανακοπή στο σύνολό της και απορρίπτει και την αίτηση καταχωρίσεως κοινοτικού σήματος

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: Απορρίπτει την προσφυγή

Προβαλλόμενοι λόγοι: Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 207/2009 του Συμβουλίου, καθόσον το τμήμα προσφυγών έκρινε πεπλανημένα ότι υπήρχε κίνδυνος συγχύσεως μεταξύ του προς καταχώριση σήματος και των προγενέστερων σημάτων.

14.4.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 109/17

Αναίρεση που άσκησε στις 25 Ιανουαρίου 2012 ο Roberto Di Tullio κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης στις 29 Νοεμβρίου 2011 στην υπόθεση F-119/10, Di Tullio κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-39/12 P)

2012/C 109/39

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αναιρεσείων: Roberto Di Tullio (Rovigo, Ιταλία) (εκπρόσωποι: S. Woog και T. Bontinck, δικηγόροι)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα του αναιρεσείοντος

Ο αναιρεσείων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να κηρύξει την αίτηση αναιρέσεως παραδεκτή και βάσιμη και, κατά συνέπεια,

—

να ακυρώσει την απόφαση που εξέδωσε στις 29 Νοεμβρίου 2011 το τρίτο τμήμα του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην υπόθεση F-119/10, με την οποία απέρριψε ως αβάσιμη την προσφυγή του με αίτημα την ακύρωση της αποφάσεως με την οποία η Επιτροπή αρνήθηκε να τον θέσει σε κατάσταση αδείας προς εκπλήρωση στρατιωτικών υποχρεώσεων·

—	να δεχθεί τα αιτήματα που είχε υποβάλει ο αναιρεσείων ενώπιον του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης·

—	να καταδικάσει την καθής στα δικαστικά έξοδα των δύο διαδικασιών.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της αιτήσεως αναιρέσεως ο αναιρεσείων προβάλλει δύο λόγους.

1)	Ο πρώτος λόγος στηρίζεται σε πλάνη περί το δίκαιο και σε εσφαλμένη και ανεπαρκή αιτιολογία κατά την εκ μέρους του ΔΔΔ εξέταση του λόγου που προέβαλε πρωτοδίκως, ο οποίος στηρίζεται σε παραβίαση των αρχών της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης και της ασφαλείας δικαίου.

2)	Ο δεύτερος λόγος στηρίζεται σε πλάνη περί το δίκαιο και σε παραβίαση των αρχών της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης, της ασφαλείας δικαίου και της ισότητας, καθώς και της αρχής του ευλόγως αποδεκτού, καθόσον το ΔΔΔ εν προκειμένω δεν περιόρισε χρονικά το περιεχόμενο της ερμηνευτικής αποφάσεώς του.

14.4.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 109/18

Προσφυγή της 30.01.2012 — European Dynamics Luxembourg και Ευρωπαϊκή Δυναμική — Προηγμένα Συστήματα Τηλεπικοινωνιών Πληροφορικής και Τηλεματικής κατά Ευρωπαϊκής Αστυνομικής Υπηρεσίας (Ευρωπόλ)

(Υπόθεση T-40/12)

2012/C 109/40

Γλώσσα διαδικασίας: η ελληνική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες: European Dynamics Luxembourg SA (Ettelbrück, Λουξεμβούργο) και Ευρωπαϊκή Δυναμική — Προηγμένα Συστήματα Τηλεπικοινωνιών Πληροφορικής και Τηλεματικής ΑΕ (Αθήνα, Ελλάδα) (εκπρόσωπος: Β. Χριστιανός, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Αστυνομική Υπηρεσία (Ευρωπόλ)

Αιτήματα των προσφευγουσών

Με την προκειμένη προσφυγή οι προσφεύγουσες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:

—	Να ακυρωθεί η από 22 Νοεμβρίου 2011 απόφαση της Ευρωπαϊκής Αστυνομικής Υπηρεσίας (Europol), με την οποία η τελευταία απέκλεισε την προσφορά της κοινοπραξίας, στην οποία συμμετείχαν οι προσφεύγουσες στην υπ' αριθμό D/C3/1104 ανοιχτή διαγωνιστική διαδικασία· και

—	Να καταδικασθεί η EUROPOL στο σύνολο της δικαστικής δαπάνης των προσφευγουσών.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Κατά τις προσφεύγουσες, η προσβαλλόμενη απόφαση πρέπει να ακυρωθεί, σύμφωνα με το άρθρο 263 ΣΛΕΕ, για τον ακόλουθο λόγο, ο οποίος εμπεριέχει τρεις σκέψεις:

Πρώτον, διότι η Europol αβασίμως απέκλεισε την προσφορά των προσφευγουσών, ισχυριζόμενη ότι οι τελευταίες τροποποίησαν την τεχνική και την οικονομική τους προσφορά, με συνέπεια η Europol σε ουδεμία νομική βάση να στηρίζεται για τον αποκλεισμό των προσφευγουσών.

Δεύτερον, διότι η Europol αβασίμως προσήψε στις προσφεύγουσες ότι η προσφορά τους ήταν ανακριβής και την απέκλεισε, ενώ εκείνη (η Europol) ήταν που προκάλεσε και αποδέχτηκε ή ανέχθηκε την ύπαρξη αοριστίας και ασάφειας ως προς την έννοια των όρων «out of the box» και «customisation», κατά παράβαση της αρχής της διαφάνειας.

Τρίτον, διότι η Europol, αποκλείοντας την προσφορά των προσφευγουσών από το διαγωνισμό, παραβίασε την αρχή της αναλογικότητας κατά την εφαρμογή των όρων των συμβατικών εγγραφών.

14.4.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 109/18

Προσφυγή της 27ης Ιανουαρίου 2012 — LS Fashion κατά ΓΕΕΑ — Sucesores de Miguel Herreros (L'Wren Scott)

(Υπόθεση T-41/12)

2012/C 109/41

Γλώσσα στην οποία ασκήθηκε η προσφυγή: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: LS Fashion, LLC (Wilmington, Ηνωμένες Πολιτείες) (εκπρόσωποι: R. Black και S. Davies, Solicitors)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Sucesores de Miguel Herreros, SA (La Orotava, Ισπανία)

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση του τέταρτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) της 24ης Νοεμβρίου 2011 στην υπόθεση R 1584/2009-4·

—	να ακυρώσει την απόφαση του τμήματος ανακοπών στο μέτρο που δέχθηκε την ανακοπή·

—	να γίνει δεκτή προς καταχώριση η αίτηση κοινοτικού σήματος αριθ. 5190368 στο σύνολό της· και

—	Να καταδικάσει το ΓΕΕΑ και τον αντίδικο ενώπιον του τμήματος προσφυγών στα δικαστικά έξοδα της προσφεύγουσας και να φέρουν τα δικαστικά τους έξοδα της διαδικασίας ενώπιον του ΓΕΕΑ και του Γενικού Δικαστηρίου.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Αιτούσα την καταχώριση του κοινοτικού σήματος: Η προσφεύγουσα

Σήμα προς καταχώριση: Το λεκτικό σήμα «L’Wren Scott», για προϊόντα των κλάσεων 3, 9, 14 και 25 — Καταχωρισμένο κοινοτικό σήμα υπ’ αριθ. 5190368

Αντιταχθέν σήμα ή σημείο: Υπ’ αριθ. 1164120 αίτηση καταχωρίσεως του λεκτικού ισπανικού σήματος «LOREN SCOTT», για προϊόντα της κλάσεως 25

Απόφαση του τμήματος ανακοπών: Δέχεται την ανακοπή για όλα τα επίμαχα προϊόντα και επιτρέπει την καταχώριση του κοινοτικού σήματος για τα υπόλοιπα μη αμφισβητούμενα προϊόντα της αιτήσεως καταχωρίσεως

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: Απορρίπτει την προσφυγή

Προβαλλόμενοι λόγοι: Παράβαση των άρθρων 42, παράγραφοι 2 και 3, του κανονισμού 207/2009 του Συμβουλίου, και των κανόνων 22, παράγραφοι 2 και 3, του κανονισμού 2868/95 της Επιτροπής, καθόσον το τμήμα προσφυγών παρέλειψε να εκτιμήσει σωστά τα αποδεικτικά στοιχεία που προσκόμισε ο ανακόπτων όσον αφορά την ουσιαστική χρήση του προγενέστερου σήματος υπό το φως των απαιτήσεων που επιβάλλονται από τις σχετικές διατάξεις και από τη νομολογία, συμπεριλαμβανομένων των απαιτήσεων εξετάσεως του τόπου, του χρόνου, της έκτασης και της φύσης της χρήσεως του σήματος. Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 207/2009 του Συμβουλίου, καθόσον το τμήμα προσφυγών: (i) δεν εκτίμησε σωστά την οπτική, ακουστική και εννοιολογική ομοιότητα των αντιστοίχων σημάτων, και (ii) δεν έλαβε δεόντως υπόψη τον βαθμό ομοιότητας των αντιστοίχων σημάτων, και δεν εκτίμησε σωστά τον βαθμό διακριτικού χαρακτήρα των σημάτων, συμπεριλαμβανομένου του κινδύνου συγχύσεως.

14.4.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 109/19

Προσφυγή της 27ης Ιανουαρίου 2012 — Intesa Sanpaolo κατά ΓΕΕΑ — equinet Bank (EQUITER)

(Υπόθεση T-47/12)

2012/C 109/42

Γλώσσα στην οποία ασκήθηκε η προσφυγή: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Intesa Sanpaolo SpA (Τορίνο, Ιταλία) (εκπρόσωπος: P. Pozzi, G. Ghisletti και F. Braga, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: equinet Bank AG (Φραγκφούρτη, Γερμανία)

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση του πρώτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) της 6ης Οκτωβρίου 2011 στην υπόθεση R 2101/2010-1·

—	Να καταδικάσει το ΓΕΕΑ στα δικαστικά έξοδα της παρούσας διαδικασίας.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Αιτούσα την καταχώριση του κοινοτικού σήματος: Η προσφεύγουσα

Σήμα προς καταχώριση: Το εικονιστικό σήμα «EQUITER», για προϊόντα και υπηρεσίες των κλάσεων 9, 16, 35, 36, 38, 41 και 42 — Καταχωρισμένο κοινοτικό σήμα υπ’ αριθ. 66707749

Αντιταχθέν σήμα ή σημείο: Καταχωρισμένο υπ’ αριθ. 1600816 κοινοτικό λεκτικό σήμα «EQUINET», για υπηρεσίες των κλάσεων 35, 36 και 38· το γερμανικό λεκτικό σήμα «EQUINET», με αριθ. 39962727, το οποίο καταχωρίσθηκε για προϊόντα και υπηρεσίες των κλάσεων 9, 35, 36 και 38

Απόφαση του τμήματος ανακοπών: Απορρίπτει την ανακοπή

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: Ακυρώνει την απόφαση του τμήματος ανακοπών

Προβαλλόμενοι λόγοι: Παράβαση των άρθρων 42, παράγραφοι 2 και 3, σε συνδυασμό με το άρθρο 15, παράγραφος 1, στοιχείο α’, του κανονισμού 207/2009 του Συμβουλίου, καθόσον το τμήμα προσφυγών προέβη σε εσφαλμένη εκτίμηση όσον αφορά τα στοιχεία που προσκομίσθηκαν προς στήριξη της χρήσης του σήματος, κρίνοντας: (i) ότι δεν υπάρχουν επαρκείς ενδείξεις σχετικά με τη δραστηριότητα, τον χρόνο, τον τόπο και την έκταση της χρήσεως του σήματος· (ii) ότι δεν υπάρχουν επαρκείς ενδείξεις σχετικά με τη φύση της χρήσης του σήματος· και (iii) ότι τα στοιχεία που προσκόμισε ο αντίδικος δεν επαρκούν για να αποδείξουν ότι έγινε ουσιαστική χρήση του προγενέστερου σήματος στην οικεία περιοχή κατά την περίοδο των πέντε ετών πριν από την ημερομηνία δημοσίευσης του επίμαχου σήματος.

14.4.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 109/19

Προσφυγή της 6ης Φεβρουαρίου 2012 — Euroscript — Polska κατά Κοινοβουλίου

(Υπόθεση T-48/12)

2012/C 109/43

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Euroscript — Polska Sp. z o.o. (Κρακοβία, Πολωνία) (εκπρόσωπος: J.-F. Steichen, δικηγόρος)

Καθού: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση της 9 Δεκεμβρίου 2011·

—	επικουρικώς, να ακυρώσει τον διαγωνισμό αριθ. PL/2011/ΕΡ·

—	να καταδικάσει το Κοινοβούλιο στα δικαστικά έξοδα·

—	να επιφυλαχθεί επί παντός δικαιώματος, ενδίκου βοηθήματος ή μέσου της προσφεύγουσας.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής, η προσφεύγουσα προβάλλει δύο λόγους ακυρώσεως.

Ο πρώτος λόγος αντλείται από κατάχρηση εξουσίας, καθόσον το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο δεν κοινοποίησε ή, αντιστοίχως, κοινοποίησε εκπροθέσμως τα στοιχεία που ζήτησε η προσφεύγουσα κατόπιν της εκ νέου αναθέσεως της εκτελέσεως της συμβάσεως στο πλαίσιο διαγωνισμού με αντικείμενο την παροχή υπηρεσιών μεταφράσεως προς την πολωνική γλώσσα (1).

Ο δεύτερος λόγος αντλείται από παράβαση των κανόνων και παραβίαση των αρχών του δικαίου της Ευρωπαϊκής Ενώσεως, μεταξύ των οποίων του δημοσιονομικού κανονισμού (2) και του κανονισμού εφαρμογής του δημοσιονομικού κανονισμού (3), καθόσον ο υποψήφιος του οποίου επελέγη η προσφορά είχε αποκλεισθεί από τον διαγωνισμό όταν ζήτησε την αξιολόγηση εκ νέου της προσφοράς του, το δε Κοινοβούλιο δεν μπορούσε, επομένως, να ανατρέψει την απόφασή του περί αναθέσεως της εκτελέσεως της συμβάσεως στην προσφεύγουσα, αλλά μόνον να αναστείλει ή να ακυρώσει τον διαγωνισμό.

(1) ΕΕ 2011/S 56-090361.

(2) Κανονισμός (ΕΚ, Ευρατόμ) 1605/2002 του Συμβουλίου, της 25ης Ιουνίου 2002, για τη θέσπιση του δημοσιονομικού κανονισμού που εφαρμόζεται στον γενικό προϋπολογισμό των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (ΕΕ L 248, σ. 1).

(3) Κανονισμός (ΕΚ, Ευρατόμ) 2342/2002 της Επιτροπής, της 23ης Δεκεμβρίου 2002, για τη θέσπιση των κανόνων εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ, Ευρατόμ) 1605/2002 του Συμβουλίου, για τη θέσπιση του δημοσιονομικού κανονισμού που εφαρμόζεται στον γενικό προϋπολογισμό των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (ΕΕ L 357, σ. 1).

14.4.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 109/20

Προσφυγή της 7ης Φεβρουαρίου 2012 — Lafarge κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-49/12)

2012/C 109/44

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Lafarge (Παρίσι, Γαλλία) (εκπρόσωποι: A. Winckler, F. Brunet και C. Medina, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει, βάσει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ, την απόφαση C(2011) 8890 τελικό της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, της 25ης Νοεμβρίου 2011, σχετικά με διαδικασία εφαρμογής του άρθρου 24, παράγραφος 1, σημείο δ', του κανονισμού (ΕΚ) 1/2003 του Συμβουλίου στην υπόθεση 39520 — τσιμέντο και συναφή προϊόντα,

—	να καταδικάσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στο σύνολο των δικαστικών εξόδων.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής η προσφεύγουσα προβάλλει τέσσερις λόγους.

Ο πρώτος λόγος αντλείται από παράβαση του κανονισμού 1/2003 (1), στο μέτρο που η Επιτροπή υπερέβη τις εξουσίες που τις αναθέτει το άρθρο 24, παράγραφος 1, σημείο δ', του κανονισμού 1/2003, καθότι απαίτησε από την προσφεύγουσα να επιβεβαιώσει ότι η απάντησή της είναι πλήρης, ακριβής και συγκεκριμένη, ή να κοινοποιήσει τις ελλειπούσες πληροφορίες ή τις απαραίτητες διορθώσεις προκειμένου να είναι η απάντηση πλήρης, ακριβής και συγκεκριμένη.

Ο δεύτερος λόγος αντλείται από παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας, δεδομένου ότι η Επιτροπή υπερέβη το μέτρο που είναι ενδεδειγμένο και αναγκαίο για να επιτευχθεί ο επιδιωκόμενος σκοπός, καθότι εξέδωσε απόφαση δυνάμει της οποίας απαιτείται από την προσφεύγουσα να επιβεβαιώσει ότι η απάντησή της είναι πλήρης, ακριβής και συγκεκριμένη, ή να κοινοποιήσει τις ελλειπούσες πληροφορίες ή τις απαραίτητες διορθώσεις προκειμένου να είναι η απάντηση πλήρης, ακριβής και συγκεκριμένη, μολονότι, λαμβανομένου υπόψη του εύρους των ζητούμενων πληροφοριών, μια τέτοια επιβεβαίωση είναι αδύνατη, η δε Επιτροπή μπορούσε να έχει λάβει καταλληλότερα μέτρα προκειμένου να διασφαλίσει ότι η απάντηση της προσφεύγουσας μπορεί να αποτελέσει αξιόπιστη βάση προκειμένου να εκτιμηθεί η συμβατότητα της συμπεριφοράς των επιχειρήσεων προς τα άρθρα 101 και 102 ΣΛΕΕ.

Ο τρίτος λόγος αντλείται από προσβολή των δικαιωμάτων άμυνας και του δικαιώματος σε δίκαιη δίκη, καθότι η προσβαλλόμενη απόφαση απαιτεί από την προσφεύγουσα να παραιτηθεί από κάθε επιφύλαξη που συνοδεύει την απάντησή της, ενώ, δεδομένου του περίπλοκου χαρακτήρα των ζητούμενων πληροφοριών, θα έπρεπε να προβαίνει σε διάφορες συμβιβαστικές λύσεις.

4)	Ο τέταρτος λόγος αντλείται από παραβίαση της αρχής της χρηστής διοικήσεως καθότι η προσβαλλόμενη απόφαση εξεδόθη χωρίς να ληφθούν υπόψη τα ειδικότερα στοιχεία της υποθέσεως που επεσήμανε η προσφεύγουσα στην απάντησή της και χωρίς να ακουσθεί αυτή εκ των προτέρων.

(1) Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1/2003 του Συμβουλίου της 16ης Δεκεμβρίου 2002 για την εφαρμογή των κανόνων ανταγωνισμού που προβλέπονται στα άρθρα [101 ΣΛΕΕ] και [102 ΣΛΕΕ] (ΕΕ 2003, L 1, σ. 1).

14.4.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 109/21

Προσφυγή της 7ης Φεβρουαρίου 2012 — AMC-Representações Têxteis κατά ΓΕΕΑ — MIP Metro (METRO KIDS COMPANY)

(Υπόθεση T-50/12)

2012/C 109/45

Γλώσσα στην οποία ασκήθηκε η προσφυγή: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: AMC-Representações Têxteis Lda (Taveiro, Πορτογαλία) (εκπρόσωπος: V. Caires Soares, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: MIP Metro Group Intellectual Property GmbH & Co. KG (Ντίσελντορφ, Γερμανία)

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση του πρώτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα), της 24ης Νοεμβρίου 2011, στην υπόθεση R 2314/2010-1·

—	Να καταδικάσει το καθού και, ενδεχομένως, τον παρεμβαίνοντα στη δίκη, στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Αιτούσα την καταχώριση του κοινοτικού σήματος: Η προσφεύγουσα

Σήμα προς καταχώριση: Το εικονιστικό σήμα «METRO KIDS COMPANY», για προϊόντα και υπηρεσίες των κλάσεων 24, 25 και 39 — Καταχωρισμένο κοινοτικό σήμα υπ’ αριθ. 8200909

Αντιταχθέν σήμα ή σημείο: Καταχωρισθέν με αριθμό 852751 εικονιστικό διεθνές σήμα «METRO», για προϊόντα και υπηρεσίες των κλάσεων 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14, 15, 16, 17, 18, 19, 20, 21, 22, 23, 24, 25, 26, 27, 28, 29, 30, 31, 32, 33, 34, 35, 36, 37, 38, 39, 40, 41, 42, 43, 44 και 45

Απόφαση του τμήματος ανακοπών: Δέχεται την ανακοπή

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: Απορρίπτει την προσφυγή

Προβαλλόμενοι λόγοι: Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού του Συμβουλίου No 207/2009, καθόσον το τμήμα προσφυγών υπέπεσε σε πλάνη κρίνοντας ότι τα συγκρουόμενα σήματα ήσαν παρόμοια και δεν μπορούσε να αποκλεισθεί ο κίνδυνος συγχύσεως και/ή ο συσχετισμός.

14.4.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 109/21

Προσφυγή της 8ης Φεβρουαρίου 2012 — Scooters India κατά ΓΕΕΑ — Brandconcern (LAMBRETTA)

(Υπόθεση T-51/12)

2012/C 109/46

Γλώσσα στην οποία ασκήθηκε η προσφυγή: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Scooters India Ltd (Sarojininagar, Ινδία) (εκπρόσωπος: B. Brandreth, Barrister)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Brandconcern BV (Amsterdam, Κάτω Χώρες)

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την απόφαση του πρώτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) της 1ης Δεκεμβρίου 2011 στην υπόθεση R 2312/2010-1, στο μέτρο που απέρριψε την προσφυγή της προσφεύγουσας κατά της αιτήσεως για κήρυξη εκπτώσεως από τα δικαιώματα επί του σήματος όσον αφορά την καταχώρισή του για προϊόντα της κλάσεως 12·

—	Να αναπέμψει την υπόθεση στο ΓΕΕΑ υποδεικνύοντάς του τη διαπίστωση ότι έχει γίνει ουσιαστική χρήση του σήματος σε σχέση με τα προϊόντα της κλάσεως 12, δηλαδή «σκούτερ, μέρη και εξαρτήματα οχημάτων και μηχανήματα κινήσεως στην ξηρά»· και

—	Να καταδικάσει το καθού στα δικαστικά έξοδα ενώπιον του τμήματος προσφυγών και ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Καταχωρισμένο κοινοτικό σήμα ως προς το οποίο ζητείται η έκπτωση του δικαιούχου εκ των δικαιωμάτων του: Το λεκτικό σήμα «LAMBRETTA», για προϊόντα των κλάσεων 3, 12, 14, 18 και 25 — Καταχωρισμένο υπ’ αριθ. 1495100 κοινοτικό σήμα

Δικαιούχος του κοινοτικού σήματος: Η προσφεύγουσα

Αιτών την έκπτωση του δικαιούχου του κοινοτικού σήματος: Η αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών

Απόφαση του τμήματος ακυρώσεως: Δέχεται εν μέρει την έκπτωση του δικαιούχου του καταχωρισμένου κοινοτικού σήματος με αριθ. 1495100.

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: Ακυρώνει εν μέρει την απόφαση του τμήματος ακυρώσεων, απορρίπτει την προσφυγή για τα λοιπά προϊόντα και απορρίπτει την επικουρική προσφυγή

Προβαλλόμενοι λόγοι: Παράβαση του άρθρου 50, παράγραφος 2, του κανονισμού 207/2009 του Συμβουλίου, καθόσον το τμήμα προσφυγών εσφαλμένα αποφάσισε την έκπτωση του δικαιούχου του καταχωρισμένου κοινοτικού σήματος για όλα τα προϊόντα της κλάσεως 12 παρά το γεγονός ότι έκρινε ότι δεν υπήρχε απόδειξη της ουσιαστικής χρήσεως μιας αναγνωρίσιμης υποκατηγορίας προϊόντων της κλάσεως 12. Επιπλέον, υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο μη εφαρμόζοντας τη λύση που δόθηκε στην περίπτωση της Ansul BV κατά Ajax Brandbeveiliging (C-40/01), υπό την έννοια ότι η χρήση σε σχέση με τα μέρη διατηρεί ισχυρή την καταχώριση για τα προϊόντα των οποίων τα μέρη αυτά αποτελούν αναπόσπαστο μέρος.

14.4.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 109/22

Προσφυγή της 8ης Φεβρουαρίου 2012 — K2 Sports Europe κατά ΓΕΕΑ — Karhu Sport Iberica (SPORT)

(Υπόθεση T-54/12)

2012/C 109/47

Γλώσσα στην οποία ασκήθηκε η προσφυγή: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: K2 Sports Europe GmbH (Penzberg, Γερμανία) (εκπρόσωπος: J. Güell Serra, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Karhu Sport Iberica, SL (Κόρδομπα, Ισπανία)

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση του τέταρτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) της 29ης Νοεμβρίου 2011 στην υπόθεση R 986/2010-4·

—	Να καταδικάσει το ΓΕΕΑ στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Αιτούσα την καταχώριση του κοινοτικού σήματος: Η αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών

Σήμα προς καταχώριση: Το εικονιστικό σήμα «SPORT», σε μαύρο και άσπρο χρώμα, για προϊόντα των κλάσεων 18, 25 και 28 — Καταχωρισμένο κοινοτικό σήμα υπ’ αριθ. 7490113

Δικαιούχος του κατά τη διαδικασία ανακοπής αντιταχθέντος σήματος ή σημείου: Η προσφεύγουσα

Αντιταχθέν σήμα ή σημείο: το γερμανικό λεκτικό σήμα «K2 SPORTS» το οποίο καταχωρίσθηκε με αριθ. 302008015437, για προϊόντα των κλάσεων 18, 25 και 28· Το υπ’ αριθ. 982235 διεθνές λεκτικό σήμα «K2 SPORTS», για προϊόντα των κλάσεων 18, 25 και 28

Απόφαση του τμήματος ανακοπών: Απορρίπτει την ανακοπή στο σύνολό της

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: Απορρίπτει την προσφυγή

Προβαλλόμενοι λόγοι: Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού του Συμβουλίου No 207/2009, καθόσον το τμήμα προσφυγών: (i) δεν έλαβε υπόψη το γεγονός ότι, λόγω της ταυτότητας των επίμαχων προϊόντων, οι διαφορές μεταξύ των σημάτων έχουν ελαχιστοποιηθεί, (ii) κρίνοντας ότι δεν υπήρχε πιθανότητα το εικονιστικό στοιχείο να εκληφθεί από το κοινό ως αναπαράσταση του γράμματος Κ, εκτίμησε εσφαλμένως το σήμα του οποίου ζητήθηκε η καταχώριση, (iii) εσφαλμένα θεώρησε ότι η λέξη «SPORT», επειδή είναι κατανοητή σε όλες τις σχετικές περιοχές, πρέπει να παραλειφθεί κατά τη συγκριτική ανάλυση, (iv) υπέπεσε σε πλάνη κατά τη σύγκριση των σημείων, και (v) υπάρχει κίνδυνος συγχύσεως μεταξύ των επίμαχων σημάτων, ακόμη και αν η λέξη «SPORT» έχει ασθενή διακριτικό χαρακτήρα.

14.4.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 109/22

Προσφυγή της 9ης Φεβρουαρίου 2012 — IRISL Maritime Training Institute κ.λπ. κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-56/12)

2012/C 109/48

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγοντες: IRISL Maritime Training Institute (Τεχεράνη, Ιράν), Kara Shipping and Chartering GmbH & Co. KG (Αμβούργο, Γερμανία), Kheibar Co. (Τεχεράνη, Ιράν), Kish Shipping Line Manning Co. (Kish Island, Ιράν), Fairway Shipping Ltd (Λονδίνο, Ηνωμένο Βασίλειο) και IRISL Multimodal Transport Co. (Τεχεράνη, Ιράν) (εκπρόσωποι: F. Randolph και M. Lester, Barristers, και M. Taher, Solicitor)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα των προσφευγόντων

Οι προσφεύγοντες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την απόφαση 2011/783/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 1ης Δεκεμβρίου 2011, για την τροποποίηση της αποφάσεως 2010/413/ΚΕΠΠΑ για περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν (ΕΕ 2011, L 319, σ. 71) και τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 1245/2011 του Συμβουλίου, της 1ης Δεκεμβρίου 2011, για την εφαρμογή του κανονισμού (ΕΕ) 961/2010 σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν (ΕΕ 2011, L 319, σ. 11), στο μέτρο που αφορούν τους προσφεύγοντες,

—	να καταδικάσει το καθού στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής οι προσφεύγοντες προβάλλουν τέσσερις λόγους, με τους οποίους υποστηρίζουν ότι το Συμβούλιο, περιλαμβάνοντας τα ονόματά τους στους καταλόγους της προσβαλλομένης αποφάσεως και του προσβαλλομένου κανονισμού,

—	αθέτησε την υποχρέωση επαρκούς αιτιολογήσεως,

—	δεν τήρησε τα κριτήρια καταχωρίσεως και/ή υπέπεσε σε πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως, κρίνοντας ότι στην περίπτωση των προσφευγόντων πληρούνται τα εν λόγω κριτήρια και/ή περιέλαβε τα ονόματα των προσφευγόντων στους οικείους καταλόγους χωρίς τούτο να στηρίζεται σε πρόσφορη νομική βάση,

—	δεν εξασφάλισε τα δικαιώματά τους άμυνας και το δικαίωμα των προσφευγόντων για αποτελεσματικό δικαστικό έλεγχο, και

—	προσέβαλε αδικαιολόγητα και δυσανάλογα τα θεμελιώδη δικαιώματα των προσφευγόντων, συμπεριλαμβανομένων των δικαιωμάτων τους για προστασία της ιδιοκτησίας, της επιχειρηματικής δραστηριότητας και της φήμης τους.

14.4.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 109/23

Προσφυγή της 9ης Φεβρουαρίου 2012 — Good Luck Shipping κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-57/12)

2012/C 109/49

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Good Luck Shipping LLC (Ντουμπάι, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα) (εκπρόσωποι: F. Randolph και M. Lester, Barristers, και M. Taher, Solicitor)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την απόφαση 2011/783/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 1ης Δεκεμβρίου 2011, για την τροποποίηση της απόφασης 2010/413/ΚΕΠΠΑ για περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν (ΕΕ L 319 της 2.12.2011, σ. 71) και τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 1245/2011 του Συμβουλίου, της 1ης Δεκεμβρίου 2011, για την εφαρμογή του κανονισμού (ΕΕ) 961/2010 σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν (ΕΕ L 319 της 2.12.2011, σ. 11), στο μέτρο κατά το οποίο αφορούν την προσφεύγουσα,

—	να καταδικάσει το καθού στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει τέσσερις λόγους, υποστηρίζοντας ότι το Συμβούλιο, συμπεριλαμβάνοντας το όνομά της στους καταλόγους που επισύναψε στην προσβαλλόμενη απόφαση και στον προσβαλλόμενο κανονισμό:

—	δεν παρέθεσε κατάλληλη και επαρκή αιτιολογία,

—	δεν τήρησε τα κριτήρια εγγραφής στους ανωτέρω καταλόγους και/ή υπέπεσε σε πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως καθόσον διαπίστωσε ότι τα εν λόγω κριτήρια πληρούνταν όσον αφορά την προσφεύγουσα, με αποτέλεσμα να την περιλάβει στους καταλόγους χωρίς τούτο να δικαιολογείται από κατάλληλη νομική βάση,

—	δεν προστάτευσε τα δικαιώματα άμυνας της προσφεύγουσας ούτε το δικαίωμά της σε αποτελεσματικό δικαστικό έλεγχο, και

—	προσέβαλε, κατά τρόπο αδικαιολόγητο και δυσανάλογο, τα θεμελιώδη δικαιώματα της προσφεύγουσας, περιλαμβανομένου του δικαιώματος προστασίας της ιδιοκτησίας της, της επαγγελματικής της δραστηριότητας και της φήμης της.

14.4.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 109/23

Προσφυγή της 9ης Φεβρουαρίου 2012 — Nabipour κ.λπ. κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-58/12)

2012/C 109/50

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγοντες: Ghasem Nabipour (Τεχεράνη, Ιράν), Mansour Eslami (Madliena, Μάλτα), Mohamad Talai (Αμβούργο, Γερμανία), Mohammad Moghaddami Fard (Τεχεράνη), Alireza Ghezelayagh (Σιγκαπούρη, Σιγκαπούρη), Gholam Hossein Golparvar (Τεχεράνη), Hassan Jalil Zadeh (Τεχεράνη), Mohammad Hadi Pajand (Λονδίνο, Ηνωμένο Βασίλειο), Ahmad Sarkandi (Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα), Seyed Alaeddin Sadat Rasool (Τεχεράνη) και Ahmad Tafazoly (Σανγκάη, Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας) [εκπρόσωποι: S. Kentridge, QC (Queen’s Counsel), M. Lester, Barrister, και M. Taher, Solicitor]

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα των προσφευγόντων

Οι προσφεύγοντες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την απόφαση 2011/783/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 1ης Δεκεμβρίου 2011, για την τροποποίηση της αποφάσεως 2010/413/ΚΕΠΠΑ για περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν (ΕΕ 2011, L 319, σ. 71), και τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 1245/2011 του Συμβουλίου, της 1ης Δεκεμβρίου 2011, για την εφαρμογή του κανονισμού (ΕΕ) 961/2010 σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν (ΕΕ 2011, L 319, σ. 11), στο μέτρο που αφορούν τους προσφεύγοντες,

—	να αναγνωρίσει ότι δεν ισχύει σε βάρος τους καμία ταξιδιωτική απαγόρευση, και

—	να καταδικάσει το καθού στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής οι προσφεύγοντες προβάλλουν τέσσερις λόγους, με τους οποίους υποστηρίζουν ότι, περιλαμβάνοντας τα ονόματά τους στους καταλόγους της προσβαλλομένης αποφάσεως και του προσβαλλομένου κανονισμού, το Συμβούλιο

—	αθέτησε την υποχρέωσή του επαρκούς αιτιολογήσεως,

—	δεν τήρησε τα κριτήρια καταχωρίσεως και/ή υπέπεσε σε πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως, κρίνοντας ότι πληρούνται τα εν λόγω κριτήρια σε σχέση με τη συμπεριφορά των προσφευγόντων,

—	προσέβαλε αδικαιολόγητα ή δυσανάλογα τα θεμελιώδη δικαιώματα των προσφευγόντων, συμπεριλαμβανομένων των δικαιωμάτων τους για προστασία της ιδιοκτησίας, της επιχειρηματικής δραστηριότητας και της φήμης τους, καθώς και προστασίας του ιδιωτικού και επαγγελματικού βίου, και

—	δεν εξασφάλισε τα δικαιώματά τους άμυνας και το δικαίωμα των προσφευγόντων για αποτελεσματικό δικαστικό έλεγχο.

14.4.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 109/24

Προσφυγή της 9ης Φεβρουαρίου 2012 — ClientEarth κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-62/12)

2012/C 109/51

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: ClientEarth (Λονδίνο, Ηνωμένο Βασίλειο) (εκπρόσωποι: O. Brouwer και P. van den Berg, δικηγόροι)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την απόφαση του καθού με την οποία απορρίφθηκε η (πλήρης) πρόσβαση στο έγγραφο 6865/09, το οποίο περιλάμβανε νομικές συμβουλές της νομικής υπηρεσίας του καθού όσον αφορά τη νομιμότητα σχεδίου τροποποιήσεως προτάσεως της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την τροποποίηση του Κανονισμού (ΕΚ) 1049/2001 (1), δυνάμει του εν λόγω κανονισμού· και

—	να καταδικάσει το καθού στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής η προσφεύγουσα προβάλλει τέσσερις λόγους.

1)	Ο πρώτος λόγος αφορά παράβαση του άρθρου 4, παράγραφος 2, δεύτερη περίπτωση, του Κανονισμού (ΕΚ) 1049/2001, καθόσον το καθού δεν απέδειξε κατά ποιον τρόπο η γνωστοποίηση του επίμαχου εγγράφου θα υπονόμευε την προστασία της παροχής νομικών συμβουλών.

2)	Ο δεύτερος λόγος αφορά παράβαση του άρθρου 4, παράγραφος 3, πρώτο εδάφιο του Κανονισμού (ΕΚ) 1049/2001, καθόσον το καθού δεν απέδειξε κατά ποιον τρόπο η γνωστοποίηση του επίμαχου εγγράφου θα υπονόμευε σοβαρά τη διαδικασία λήψεως αποφάσεων του Συμβουλίου.

3)	Ο τρίτος λόγος αφορά παράβαση τόσο του άρθρου 4, παράγραφος 2, δεύτερη περίπτωση του όσο και του άρθρου 4, παράγραφος 3, πρώτο εδάφιο, του Κανονισμού (ΕΚ) 1049/2001, καθόσον το καθού δεν έλαβε υπόψη το υπερισχύον δημόσιο συμφέρον που επέβαλε τη γνωστοποίηση του επίμαχου εγγράφου.

4)	Ο τρίτος λόγος αφορά παράβαση του άρθρου 4, παράγραφος 6, του Κανονισμού (ΕΚ) 1049/2001 και προσβολή της αρχής της αναλογικότητας, καθόσον το Συμβούλιο δεν εκτίμησε προσηκόντως αν θα μπορούσε να είχε δοθεί πληρέστερη πρόσβαση στο επίμαχο έγγραφο.

(1) Κανονισμός (ΕΚ) 1049/2001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 30ής Μαΐου 2001, για την πρόσβαση του κοινού στα έγγραφα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, του Συμβουλίου και της Επιτροπής (ΕΕ 2001 L 145, σ. 43)

14.4.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 109/24

Προσφυγή της 13ης Φεβρουαρίου 2012 — Sedghi και Azizi κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-66/12)

2012/C 109/52

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγοντες: Ali Sedghi (Τεχεράνη, Ιράν) και Ahmad Azizi (Λονδίνο, Ηνωμένο Βασίλειο) [εκπρόσωποι: S. Gadhia και S. Ashley, Solicitors, D. Wyatt, QC (Queen’s Counsel), και M. Lester, Barrister]

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα των προσφευγόντων

Οι προσφεύγοντες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:

—

—	να κρίνει ανεφάρμοστα στην περίπτωση του δεύτερου προσφεύγοντος τα άρθρα 19, παράγραφος 1, στοιχείο β', και 20 παράγραφος 1, στοιχείο β', της αποφάσεως 2010/413/ΚΕΠΠΑ, και το άρθρο 16, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΕ) 961/2010 του Συμβουλίου, και

—	να καταδικάσει το καθού στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής οι προσφεύγοντες προβάλλουν δύο λόγους.

Με τον πρώτο λόγο οι προσφεύγοντες υποστηρίζουν ότι δεν πληρούται κανένα από τα εκ του νόμου προβλεπόμενα κριτήρια για την καταχώριση των ονομάτων των προσφευγόντων στους οικείους καταλόγους και ότι δεν υφίσταται καμία νομική ή πραγματική βάση για την ανωτέρω καταχώριση. Το Συμβούλιο υπέπεσε σε πρόδηλη πλάνη εκτιμώντας ότι η καταχώριση των ονομάτων των προσφευγόντων είναι δικαιολογημένη.

2)	Με τον δεύτερο λόγο οι προσφεύγοντες προβάλλουν ότι η προσβαλλόμενη απόφαση και ο προσβαλλόμενος κανονισμός επιβάλλουν αδικαιολόγητους και δυσανάλογους περιορισμούς στα θεμελιώδη δικαιώματά τους.

Ο δεύτερος προσφεύγων προβάλλει δύο πρόσθετους λόγους, υποστηρίζοντας ότι

—	η προσβαλλόμενη απόφαση και ο προσβαλλόμενος κανονισμός συνιστούν αδικαιολόγητο και δυσανάλογο περιορισμό των δικαιωμάτων του ελεύθερης κυκλοφορίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και

—	το Συμβούλιο δεν είχε αρμοδιότητα να συμπεριλάβει τον δεύτερο προσφεύγοντα βάσει της Κοινής Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφάλειας, διότι πρόκειται για αμιγώς εσωτερική υπόθεση της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

14.4.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 109/25

Προσφυγή της 10ης Φεβρουαρίου 2012 — Sina Bank κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-67/12)

2012/C 109/53

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Sina Bank (Τεχεράνη, Ιράν) (εκπρόσωποι: B. Mettetal και C. Wucher-North, δικηγόροι)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει το σημείο 8 του πίνακα Β του παραρτήματος VΙΙΙ του κανονισμού (ΕΕ) 961/2010, ο οποίος τροποποιήθηκε όπως ορίζει το παράρτημα του εκτελεστικού κανονισμού 1245/2011 (1) του Συμβουλίου, στο μέτρο που αφορά την προσφεύγουσα,

—	να ακυρώσει το σημείο 8 του πίνακα Β του παραρτήματος ΙΙ της αποφάσεως 2010/413/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, η οποία τροποποιήθηκε όπως ορίζει το παράρτημα της αποφάσεως 2011/783/ΚΕΠΠΑ (2) του Συμβουλίου, στο μέτρο που αφορά την προσφεύγουσα,

—	να ακυρώσει το άρθρο 16, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΕ) 961/2010, το οποίο εφαρμόζει ο κανονισμός 1245/2011, στο μέτρο που αφορά την προσφεύγουσα,

—	να ακυρώσει το άρθρο 19, παράγραφος 1, στοιχείο β', της αποφάσεως 2010/413/ΚΕΠΠΑ, την οποία τροποποιεί η απόφαση 2011/783/ΚΕΠΠΑ, στο μέτρο που αφορά την προσφεύγουσα,

—	να ακυρώσει το έγγραφο-απόφαση της 5ης Δεκεμβρίου 2011, και

—	να καταδικάσει το καθού στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής η προσφεύγουσα προβάλλει τέσσερις λόγους.

Με τον πρώτο λόγο η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι δεν συνδέεται με τα συμφέροντα του «Daftar» και δεν συμβάλλει στη χρηματοδότηση των αποκαλούμενων στρατηγικών συμφερόντων του «καθεστώτος», ούτε στο φερόμενο πυρηνικό πρόγραμμά του. Ως εκ τούτου, δεν πληρούνται στην περίπτωσή της τα ουσιαστικά κριτήρια υπαγωγής στην απόφαση 2010/413/ΚΕΠΠΑ, την οποία τροποποιεί η απόφαση 2011/783/ΚΕΠΠΑ, με την οποία το Συμβούλιο διατηρεί το όνομα της προσφεύγουσας στους οικείους καταλόγους, συνεπώς το Συμβούλιο υπέπεσε σε πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως κατά τον καθορισμό της πληρώσεως ή μη των κριτηρίων αυτών. Επιπροσθέτως, το Συμβούλιο παρέλειψε να εφαρμόσει ορθώς τα οικεία κριτήρια.

2)	Με τον δεύτερο λόγο η προσφεύγουσα προβάλλει ότι η καταχώριση στον κατάλογο του ονόματός της παραβιάζει τη θεμελιώδη αρχή της ίσης μεταχειρίσεως.

Με τον τρίτο λόγο η προσφεύγουσα διατείνεται ότι το Συμβούλιο, διατηρώντας στον κατάλογο το όνομά της, δεν τήρησε τη διαδικαστική προϋπόθεση της παροχής επαρκούς αιτιολογίας, η οποία προβλέπεται από την απόφαση 2010/413/ΚΕΠΠΑ, την οποία τροποποιεί η απόφαση 2011/783/ΚΕΠΠΑ και εφαρμόζει ο κανονισμός 1245/2011, δυνάμει των οποίων το όνομα της προσφεύγουσας παραμένει στους οικείους καταλόγους και, περαιτέρω, προσέβαλε τα δικαιώματα άμυνας και το δικαίωμα αποτελεσματικής δικαστικής προστασίας.

4)	Με τον τέταρτο λόγο η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι η καταχώριση του ονόματός της στους οικείους καταλόγους προσβάλλει τα δικαιώματά της ιδιοκτησίας και παραβιάζει την αρχή της αναλογικότητας.

(1) Εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) 1245/2011 του Συμβουλίου, της 1ης Δεκεμβρίου 2011, για την εφαρμογή του κανονισμού (ΕΕ) 961/2010 σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν (ΕΕ 2011, L 319, σ. 11).

(2) Απόφαση 2011/783/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 1ης Δεκεμβρίου 2011, για την τροποποίηση της αποφάσεως 2010/413/ΚΕΠΠΑ για περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν (ΕΕ 2011, L 319, σ. 71).

14.4.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 109/26

Προσφυγή της 10ης Φεβρουαρίου 2012 — Hemmati κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-68/12)

2012/C 109/54

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Abdolnaser Hemmati (Τεχεράνη, Ιράν) (εκπρόσωποι: B. Mettetal και C. Wucher-North, δικηγόροι)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα του προσφεύγοντος

Ο προσφεύγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει το σημείο 7 του πίνακα Α του παραρτήματος VΙΙΙ του κανονισμού (ΕΕ) 961/2010, ο οποίος τροποποιήθηκε όπως ορίζει το παράρτημα του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 1245/2011 (1) του Συμβουλίου, στο μέτρο που αφορά τον προσφεύγοντα,

—	να ακυρώσει το σημείο 7 του πίνακα Α του παραρτήματος II της αποφάσεως 2010/413/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, η οποία τροποποιήθηκε όπως ορίζει το παράρτημα της αποφάσεως 2011/783/ΚΕΠΠΑ (2) του Συμβουλίου, στο μέτρο που αφορά τον προσφεύγοντα,

—	να ακυρώσει το άρθρο 16, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΕ) 961/2010, τον οποίο εφαρμόζει ο κανονισμός 1245/2011, στο μέτρο που αφορά τον προσφεύγοντα,

—	να ακυρώσει το άρθρο 19, παράγραφος 1, στοιχείο β', της αποφάσεως 2010/413/ΚΕΠΠΑ, την οποία τροποποιεί η απόφαση 2011/783/ΚΕΠΠΑ, στο μέτρο που αφορά τον προσφεύγοντα,

—	να ακυρώσει το άρθρο 20, παράγραφος 1, στοιχείο β', της αποφάσεως 2010/413/ΚΕΠΠΑ, την οποία τροποποιεί η απόφαση 2011/783/ΚΕΠΠΑ, στο μέτρο που αφορά τον προσφεύγοντα,

—	να ακυρώσει το έγγραφο-απόφαση της 5ης Δεκεμβρίου 2011, και

—	να καταδικάσει το καθού στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής ο προσφεύγων προβάλλει τρεις λόγους.

1)	Με τον πρώτο λόγο ο προσφεύγων υποστηρίζει ότι το Συμβούλιο δεν τήρησε τη διαδικαστική προϋπόθεση της παροχής επαρκούς αιτιολογίας για την καταχώριση του ονόματός του στους καταλόγους του προσβαλλομένου κανονισμού 1245/2011 και της προσβαλλομένης αποφάσεως 2011/783/ΚΕΠΠΑ.

Με τον δεύτερο λόγο ο προσφεύγων προβάλλει ότι, ακόμα και αν το Γενικό Δικαστήριο δεχτεί ότι το Συμβούλιο παρέσχε επαρκή αιτιολογία, το Συμβούλιο υπέπεσε σε πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως των πραγματικών περιστατικών, διότι ο προσφεύγων δεν συνδέεται με τα συμφέροντα του «Daftar» και δεν συμβάλλει στη χρηματοδότηση των αποκαλούμενων στρατηγικών συμφερόντων του «καθεστώτος», ούτε στο φερόμενο πυρηνικό πρόγραμμά του. Συγκεκριμένα, δεν πληρούνται στην περίπτωση του προσφεύγοντος τα ουσιαστικά κριτήρια υπαγωγής στην απόφαση 2010/413/ΚΕΠΠΑ, την οποία τροποποιεί η απόφαση 2011/783/ΚΕΠΠΑ, συνεπώς το Συμβούλιο υπέπεσε σε πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως κατά τον καθορισμό της πληρώσεως ή μη των κριτηρίων αυτών. Επιπροσθέτως, το Συμβούλιο παρέλειψε να εφαρμόσει ορθώς τα εν λόγω κριτήρια.

3)	Με τον τρίτο λόγο ο προσφεύγων διατείνεται ότι η καταχώριση του ονόματός του στους οικείους καταλόγους προσβάλλει τα δικαιώματά του ιδιοκτησίας και παραβιάζει την αρχή της αναλογικότητας.

14.4.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 109/26

Προσφυγή της 17ης Φεβρουαρίου 2012 — Zavvar κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-69/12)

2012/C 109/55

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Seyed Hadi Zavvar (Ντουμπάι, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα) [εκπρόσωποι: S. Zaiwalla, P. Reddy και F. Zaiwalla, Solicitors, D. Wyatt, QC (Queen’s Counsel), και R. Blakeley, Barrister]

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα του προσφεύγοντος

Ο προσφεύγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την παράγραφο 22 του πίνακα Α του παραρτήματος της αποφάσεως 2011/783/ΚΕΠΠΑ (1), στο μέτρο που αφορά τον προσφεύγοντα,

—	να ακυρώσει την παράγραφο 22 του πίνακα Α του παραρτήματος του κανονισμού 1245/2011 (2), στο μέτρο που αφορά τον προσφεύγοντα,

—	να κρίνει ανεφάρμοστο στην περίπτωση του προσφεύγοντος το άρθρο 20 παράγραφος 1, στοιχείο β', της αποφάσεως 2010/413/ΚΕΠΠΑ, όπως τροποποιήθηκε με την απόφαση 2011/783/ΚΕΠΠΑ,

—	να κρίνει ανεφάρμοστο στην περίπτωση του προσφεύγοντος το άρθρο 16, παράγραφος 2, του κανονισμού 961/2010, όπως εφαρμόστηκε με τον κανονισμό 1245/2011, και

—	να καταδικάσει το Συμβούλιο στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής ο προσφεύγων προβάλλει τέσσερις λόγους.

1)	Με τον πρώτο λόγο ο προσφεύγων υποστηρίζει ότι δεν πληρούνται στην περίπτωσή του τα κριτήρια υπαγωγής στην απόφαση 2010/413/ΚΕΠΠΑ και στον κανονισμό 961/2010.

2)	Με τον δεύτερο λόγο ο προσφεύγων προβάλλει ότι η επιβολή σε βάρος του περιοριστικών μέτρων προσβάλλει προδήλως τα ανθρώπινα και θεμελιώδη δικαιώματά του και παραβιάζει την αρχή της αναλογικότητας.

3)	Με τον τρίτο λόγο ο προσφεύγων διατείνεται ότι το Συμβούλιο αθέτησε τις διαδικαστικές υποχρεώσεις του και προσέβαλε τα δικαιώματα άμυνας του προσφεύγοντος επιβάλλοντας σε βάρος του περιοριστικά μέτρα.

4)	Με τον τέταρτο λόγο ο προσφεύγων προβάλλει ότι, αν γίνουν δεκτές οι προσφυγές που έχουν ασκήσει οι καταχωρισμένες στους οικείους καταλόγους τράπεζες με αίτημα την ακύρωση των εν λόγω καταχωρίσεων, θα πρέπει να ακυρωθεί και η καταχώριση του ονόματος του προσφεύγοντος στους εν λόγω καταλόγους.

(1) Απόφαση 2011/783/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 1ης Δεκεμβρίου 2011, για την τροποποίηση της αποφάσεως 2010/413/ΚΕΠΠΑ για περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν (ΕΕ 2011, L 319, σ. 71).

(2) Εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) 1245/2011 του Συμβουλίου, της 1ης Δεκεμβρίου 2011, για την εφαρμογή του κανονισμού (ΕΕ) 961/2010 σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν (ΕΕ 2011, L 319, σ. 11).

14.4.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 109/27

Προσφυγή της 17ης Φεβρουαρίου 2012 — Divandari κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-70/12)

2012/C 109/56

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Ali Divandari (Τεχεράνη, Ιράν) [εκπρόσωποι: S. Zaiwalla, P. Reddy και F. Zaiwalla, Solicitors, M. Brindle, QC (Queen's Counsel), και R. Blakeley, Barrister]

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα του προσφεύγοντος

Ο προσφεύγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση 2011/783/ΚΕΠΠΑ (1) του Συμβουλίου και τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 1245/2011 (2) του Συμβουλίου, στο μέτρο που αφορούν τον προσφεύγοντα,

—	να κρίνει ανεφάρμοστα στην περίπτωση του προσφεύγοντος τα άρθρα 19, παράγραφος 1, στοιχείο β', και 20 παράγραφος 1, στοιχείο β', της αποφάσεως 2010/413/ΚΕΠΠΑ (3) του Συμβουλίου και το άρθρο 16, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΕ) 961/2010 (4) του Συμβουλίου,

—	να αναγνωρίσει ότι το άρθρο 60, παράγραφος 2, του Οργανισμού του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν έχει εφαρμογή στην περίπτωση ακυρώσεως της καταχωρίσεως του ονόματος του προσφεύγοντος στους οικείους καταλόγους, και

—	να καταδικάσει το καθού στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής ο προσφεύγων προβάλλει έξι λόγους.

1)	Με τον πρώτο λόγο ο προσφεύγων υποστηρίζει ότι δεν είναι πρόεδρος της Bank Mellat, όπως εσφαλμένως διατείνεται το καθού.

Με τον δεύτερο λόγο ο προσφεύγων προβάλλει ότι δεν πληρούνται στην περίπτωσή του τα ουσιαστικά κριτήρια υπαγωγής στην απόφαση 2010/413/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου και στον κανονισμό (ΕΕ) 961/2010 του Συμβουλίου και/ή ότι το καθού υπέπεσε σε πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως, κατά τον καθορισμό της πληρώσεως ή μη των κριτηρίων αυτών, όταν επανεξέτασε την περίπτωση του προσφεύγοντος.

3)	Με τον τρίτο λόγο ο προσφεύγων διατείνεται ότι δεν πληρούνται τα ουσιαστικά κριτήρια καταχωρίσεως στον κατάλογο της Bank Mellata και/ή ότι το καθού υπέπεσε σε πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως, κατά τον καθορισμό της πληρώσεως ή μη των κριτηρίων αυτών, όταν επανεξέτασε την περίπτωση του προσφεύγοντος.

4)	Με τον τέταρτο λόγο ο προσφεύγων υποστηρίζει ότι η διατήρηση του ονόματος του προσφεύγοντος στους οικείους καταλόγους προσβάλλει τα ανθρώπινα και θεμελιώδη δικαιώματά του και παραβιάζει την αρχή της αναλογικότητας.

Με τον πέμπτο λόγο ο προσφεύγων προβάλλει ότι το καθού, διατηρώντας το όνομα του προσφεύγοντος στους οικείους καταλόγους, αθέτησε τη διαδικαστική υποχρέωσή του, αφενός, να παράσχει επαρκή αιτιολογία και, αφετέρου, να διασφαλίσει το δικαίωμα άμυνας και το δικαίωμα αποτελεσματικής δικαστικής προστασίας του προσφεύγοντος.

6)	Με τον έκτο λόγο ο προσφεύγων διατείνεται ότι η προσφυγή του θα πρέπει να γίνει επίσης δεκτή, αν γίνει δεκτή η προσφυγή ακυρώσεως στην υπόθεση T-497/10, Divandari Bank κατά Συμβουλίου ή η προσφυγή ακυρώσεως στην υπόθεση T-496/10, Bank Mellat κατά Συμβουλίου.

(3) Απόφαση του Συμβουλίου, της 26ης Ιουλίου 2010, για περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν και για την κατάργηση της κοινής θέσης 2007/140/ΚΕΠΠΑ (ΕΕ 2010, L 195, σ. 39).

(4) Κανονισμός (ΕΕ) 961/2010 του Συμβουλίου, της 25ης Οκτωβρίου 2010, σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν και την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) 423/2007 (ΕΕ 2010, L 281, σ. 1).

14.4.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 109/28

Προσφυγή της 17ης Φεβρουαρίου 2012 — Meskarian κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-71/12)

2012/C 109/57

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Mohammed Reza Meskarian (Λονδίνο, Ηνωμένο Βασίλειο) [εκπρόσωποι: S. Zaiwalla, P. Reddy και F. Zaiwalla, Solicitors, D. Wyatt, QC (Queen's Counsel), και R. Blakeley, Barrister]

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα του προσφεύγοντος

Ο προσφεύγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την παράγραφο 13 του πίνακα Α του παραρτήματος της αποφάσεως 2011/783/ΚΕΠΠΑ (1) του Συμβουλίου και του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 1245/2011 (2) του Συμβουλίου, στο μέτρο που αφορούν τον προσφεύγοντα,

—	να κρίνει ανεφάρμοστα στην περίπτωση του προσφεύγοντος τα άρθρα 19, παράγραφος 1, στοιχείο β', και 20 παράγραφος 1, στοιχείο β', της αποφάσεως 2010/413/ΚΕΠΠΑ (3) του Συμβουλίου και το άρθρο 16, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΕ) 961/2010 (4) του Συμβουλίου,

—	να αναγνωρίσει την άμεση ισχύ της ακυρώσεως των προσβαλλομένων πράξεων, ανεξαρτήτως του άρθρου 60, παράγραφος 2, του Οργανισμού του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και

—	να καταδικάσει το καθού στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής ο προσφεύγων προβάλλει πέντε λόγους.

Με τον πρώτο λόγο ο προσφεύγων υποστηρίζει ότι το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν είναι αρμόδιο να επιβάλλει δέσμευση περιουσιακών στοιχείων και ταξιδιωτική απαγόρευση, βάσει της Κοινής Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφάλειας (ΚΕΠΠΑ), όταν πρόκειται για εσωτερική υπόθεση της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

2)	Με τον δεύτερο λόγο ο προσφεύγων προβάλλει ότι δεν πληρούνται στην περίπτωσή του τα κριτήρια υπαγωγής στην απόφαση 2010/413/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου και στον κανονισμό (ΕΕ) 961/2010 του Συμβουλίου.

3)	Με τον τρίτο λόγο ο προσφεύγων υποστηρίζει ότι, με την επιβολή σε βάρος του περιοριστικών μέτρων, προσβάλλονται προδήλως τα ανθρώπινα και θεμελιώδη δικαιώματά του και παραβιάζεται η αρχή της αναλογικότητας.

4)	Με τον τέταρτο λόγο ο προσφεύγων διατείνεται ότι το καθού, επιβάλλοντας σε βάρος του τα οικεία περιοριστικά μέτρα, αθέτησε τις διαδικαστικές υποχρεώσεις του και προσέβαλε τα δικαιώματα άμυνας του προσφεύγοντος.

Με τον πέμπτο λόγο ο προσφεύγων υποστηρίζει ότι, αν γίνουν δεκτές οι προσφυγές της Persia International Bank ή της Bank Mellat με αίτημα την ακύρωση της καταχωρίσεως των ονομάτων τους στους οικείους καταλόγους, θα πρέπει να ακυρωθεί και η καταχώριση του ονόματος του προσφεύγοντος στους εν λόγω καταλόγους.

14.4.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 109/28

Προσφυγή της 17ης Φεβρουαρίου 2012 — Bank Mellat κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-72/12)

2012/C 109/58

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Bank Mellat (Τεχεράνη, Ιράν) [εκπρόσωποι: S. Zaiwalla, P. Reddy και F. Zaiwalla, Solicitors, M. Brindle, QC (Queen's Counsel), και R. Blakeley, Barrister]

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση 2011/783/ΚΕΠΠΑ (1) του Συμβουλίου και τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 1245/2011 (2) του Συμβουλίου, στο μέτρο που αφορούν την προσφεύγουσα,

—	να κρίνει ανεφάρμοστα στην περίπτωση της προσφεύγουσας τα άρθρα 19, παράγραφος 1, στοιχείο β', και 20 παράγραφος 1, στοιχείο β', της αποφάσεως 2010/413/ΚΕΠΠΑ (3) του Συμβουλίου, και το άρθρο 16, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΕ) 961/2010 (4) του Συμβουλίου,

—	να αναγνωρίσει ότι το άρθρο 60, παράγραφος 2, του Οργανισμού του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν έχει εφαρμογή στην περίπτωση ακυρώσεως της καταχωρίσεως της προσφεύγουσας στους οικείους καταλόγους, και

—	να καταδικάσει το καθού στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής η προσφεύγουσα προβάλλει τέσσερις λόγους.

Με τον πρώτο λόγο η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι δεν πληρούνται στην περίπτωσή της τα ουσιαστικά κριτήρια υπαγωγής στην απόφαση 2010/413/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου και στον κανονισμό (ΕΕ) 961/2010 του Συμβουλίου και/ή ότι το καθού υπέπεσε σε πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως, κατά τον καθορισμό της πληρώσεως ή μη των κριτηρίων αυτών, όταν επανεξέτασε την περίπτωση της προσφεύγουσας.

2)	Με τον δεύτερο λόγο η προσφεύγουσα προβάλλει ότι η διατήρηση του ονόματός της στους οικείους καταλόγους προσβάλλει τα δικαιώματά της ιδιοκτησίας και παραβιάζει την αρχή της αναλογικότητας.

Με τον τρίτο λόγο η προσφεύγουσα διατείνεται ότι το καθού, διατηρώντας το όνομά της στους οικείους καταλόγους, δεν τήρησε τη διαδικαστική προϋπόθεση, αφενός, της παροχής επαρκούς αιτιολογίας και, αφετέρου, της διασφαλίσεως του δικαιώματός της άμυνας και του δικαιώματός της για αποτελεσματική δικαστική προστασία.

4)	Με τον τέταρτο λόγο η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι, αν γίνει δεκτή η προσφυγή ακυρώσεως στην υπόθεση Τ-496/10, Bank Mellat κατά Συμβουλίου, θα πρέπει να γίνει επίσης δεκτή η παρούσα προσφυγή.

14.4.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 109/29

Προσφυγή των Einhell Germany κλπ κατά της Επιτροπής που ασκήθηκε στις 17 Φεβρουαρίου 2012

(Υπόθεση T-73/12)

2012/C 109/59

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες: Einhell Germany AG (Landau an der Isar, Γερμανία), Hans Einhell Nederlands BV (Breda, Κάτω Χώρες), Einhell France SAS (Villepinte, Γαλλία) και Hans Einhell Oesterreich GmbH (Βιέννη, Αυστρία) (εκπρόσωποι: R. MacLean, Solicitor)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα των προσφευγουσών

Οι προσφεύγουσες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να κρίνει την προσφυγή παραδεκτή·

—

να ακυρώσει εν μέρει το άρθρο 1 της αποφάσεως της Επιτροπής K(2011) 8831, το άρθρο 1 της αποφάσεως της Επιτροπής C(2011) 8825, το άρθρο 1 της αποφάσεως της Επιτροπής C(2011) 8828 και το άρθρο 1 της αποφάσεως της Επιτροπής K(2011) 8810, της 6ης Δεκεμβρίου 2011, καθόσον προβλέπουν μόνον μερικές επιστροφές των δασμών αντιντάμπινγκ τους οποίους κατέβαλαν οι προσφεύγουσες για εισαγωγές κατασκευασμένων στην Κίνα συμπιεστών δυνάμει του κανονισμού (ΕΚ) 261/2008 του Συμβουλίου, της 17ης Μαρτίου 2008, για την επιβολή οριστικού δασμού αντιντάμπινγκ στις εισαγωγές ορισμένων συμπιεστών καταγωγής Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας (ΕΕ 2008 L 81, σ. 1)·

—	να επιβάλει τη διατήρηση της ισχύος των προσβαλλόμενων αποφάσεων μέχρι ότου η Ευρωπαϊκή Επιτροπή λάβει τα μέτρα που είναι αναγκαία προς συμμόρφωση με οποιαδήποτε απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου· και

—	να καταδικάσει την καθής στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής τους, οι προσφεύγουσες προβάλλουν δύο λόγους ακυρώσεως.

Πρώτος λόγος ακυρώσεως αντλούμενος από το ότι η καθής υπέπεσε σε πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως εφαρμόζοντας προσήκον και εύλογο περιθώριο κέρδους μη συνδεδεμένου εισαγωγέα ΕΕ για τους σκοπούς θεσπίσεως του αναθεωρηθέντος περιθωρίου ντάμπινγκ που ισχύει για τις εν λόγω εισαγωγές, με αποτέλεσμα να μη θεσπίσει αξιόπιστη τιμή εξαγωγής για τον μη συνδεδεμένο προμηθευτή κατά τον υπολογισμό των ορθών ποσών επιστροφής των δασμών αντιντάμπινγκ καταλήγοντας σε παραβάσεις των άρθρων 2, παράγραφος 9, και 18, παράγραφος 3, του κανονισμού (ΕΚ) 1225/2009 του Συμβουλίου (1).

Δεύτερος λόγος ακυρώσεως αντλούμενος από το ότι η καθής υπέπεσε σε πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως αφαιρώντας τους δασμούς αντιντάμπινγκ ως κόστος κατά τον υπολογισμό της τιμής εξαγωγής του μη συνδεδεμένου προμηθευτή, με αποτέλεσμα να μη θεσπίσει αξιόπιστο περιθώριο ντάμπινγκ για τους σκοπούς υπολογισμού του αναθεωρηθέντος περιθωρίου ντάμπινγκ και των ορθών ποσών επιστροφής των δασμών αντιντάμπινγκ και, με τον τρόπο αυτό, παρέβη τα άρθρα 2, παράγραφος 9, 2, παράγραφος 11, και 11, παράγραφος 10, του κανονισμού (ΕΚ) 1225/2009 του Συμβουλίου.

(1) Κανονισμός (ΕΚ) 1225/2009 του Συμβουλίου για την άμυνα κατά των εισαγωγών που αποτελούν αντικείμενο ντάμπινγκ εκ μέρους χωρών μη μελών της Ευρωπαϊκής Κοινότητας (ΕΕ 2009, L 343, σ. 51).

14.4.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 109/30

Προσφυγή της 16ης Φεβρουαρίου 2012 — Wahl κατά ΓΕΕΑ — Tenacta Group (bellissima)

(Υπόθεση T-77/12)

2012/C 109/60

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Wahl GmbH (Unterkirnach, Γερμανία) (εκπρόσωπος: T. Kieser, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Tenacta Group SpA (Azzano S. Paolo, Ιταλία)

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να μεταρρυθμίσει την απόφαση του δεύτερου τμήματος προσφυγών της 21ης Νοεμβρίου 2011, ώστε να απορριφθεί η ανακοπή υπ’ αριθ. B1560781, της 2ας Νοεμβρίου 2009, που αφορά το κοινοτικό σήμα 004534889,

—

επικουρικώς, να μεταρρυθμίσει την απόφαση του δεύτερου τμήματος προσφυγών της 21ης Νοεμβρίου 2011, ώστε να απορριφθεί η ανακοπή υπ’ αριθ. B1560781, της 2ας Νοεμβρίου 2009, που αφορά το κοινοτικό σήμα 004534889, σε σχέση με την καταχώριση του σήματος που αφορά η αίτηση καταχώρισης για τα προϊόντα της κλάσης 7,

—	να καταδικάσει το καθού στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Αιτούσα την καταχώριση του κοινοτικού σήματος: Η προσφεύγουσα.

Σήμα προς καταχώριση: Το εικονιστικό σήμα «bellissima» για προϊόντα των κλάσεων 7 και 8 (αίτηση αριθ. 8 406 704).

Δικαιούχος του κατά τη διαδικασία ανακοπής αντιταχθέντος σήματος ή σημείου: TENACTA GROUP SpA.

Αντιταχθέν σήμα ή σημείο: Το καταχωρισμένο υπ’ αριθ. 4 534 889 κοινοτικό εικονιστικό σήμα «bellissima IMETEC» για προϊόντα των κλάσεων 9 κα 11.

Απόφαση του τμήματος ανακοπών: Αποδοχή της ανακοπής.

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: Απόρριψη της προσφυγής.

Προβαλλόμενοι λόγοι: Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 207/2009 του Συμβουλίου, διότι μεταξύ των επίμαχων σημάτων δεν υπάρχει κανείς κίνδυνος σύγχυσης.

14.4.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 109/30

Προσφυγή της 17ης Φεβρουαρίου 2012 — GRE κατά ΓΕΕΑ — Villiger Söhne (LIBERTE brunes)

(Υπόθεση T-78/12)

2012/C 109/61

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: GRE Grand River Enterprises Deutschland GmbH (Kloster Lehnin, Γερμανία) (εκπρόσωπος: I. Memmler, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Villiger Söhne GmbH (Waldshut-Tiengen, Γερμανία)

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση του πρώτου τμήματος προσφυγών του καθού της 1ης Δεκεμβρίου 2011 στην υπόθεση R 2109/2010-1,

—	να καταδικάσει το καθού στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Αιτούσα την καταχώριση του κοινοτικού σήματος: Η προσφεύγουσα.

Σήμα προς καταχώριση: Το εικονιστικό σήμα «LIBERTE brunes» για προϊόντα των κλάσεων 25, 30 και 34 (αίτηση υπ’ αριθ. 6 462 171).

Δικαιούχος του κατά τη διαδικασία ανακοπής αντιταχθέντος σήματος ή σημείου: Η εταιρία Villiger Söhne GmbH.

Αντιταχθέν σήμα ή σημείο: Το καταχωρισμένο υπ’ αριθ. 1 456 664 κοινοτικό λεκτικό σήμα «LA LIBERTAD» και το καταχωρισμένο υπ’ αριθ. 2 433 126 κοινοτικό εικονιστικό σήμα «La LIBERTAD», για προϊόντα των κλάσεων 14 και 34.

Απόφαση του τμήματος ανακοπών: Αποδοχή της ανακοπής.

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: Απόρριψη της προσφυγής.

14.4.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 109/31

Προσφυγή της 15ης Φεβρουαρίου 2012 — Cisco Systems και Messagenet κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-79/12)

2012/C 109/62

Γλώσσα διαδικασίας:η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες: Cisco Systems, Inc. (Σαν Χοσέ, Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής) και Messagenet SpA (Μιλάνο, Ιταλία) (εκπρόσωποι: L. Ortiz Blanco, J. Buendía Sierra, A. Lamadrid de Pablo και K. Jörgens, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Οι προσφεύγουσες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την απόφαση C(2011) 7279 τελικό της Επιτροπής, της 7ης Οκτωβρίου 2011 (ΕΕ C 341, σ. 2), περί μη διατυπώσεως αντιρρήσεων για την κοινοποιηθείσα συγκέντρωση μεταξύ της Microsoft Corporation και της Skype Sarl και περί κηρύξεώς της συμβατής με την κοινή αγορά (υπόθεση αριθ. COMP/M.6281), λόγω παραβάσεως των άρθρων 2 και 6 του κανονισμού (ΕΚ) 139/2004 (κοινοτικός κανονισμός περί συγκεντρώσεων) (1) ή, επικουρικώς, του άρθρου 296 ΣΛΕΕ,

—	να καταδικάσει την καθής στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής, οι προσφεύγουσες προβάλλουν τρεις λόγους ακυρώσεως.

Πρώτος λόγος, κατά τον οποίο

—

η Ευρωπαϊκή Επιτροπή υπέπεσε σε πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως κρίνοντας ότι η συγχώνευση αυτή δεν δημιουργούσε ανησυχίες για οριζόντια επιζήμια για τον ανταγωνισμό αποτελέσματα στις ενοποιημένες αγορές των οικιακών τηλεπικοινωνιακών υπηρεσιών. Συναφώς, οι προσφεύγουσες υπογραμμίζουν ότι η συγχώνευση οδηγεί σε σωρευτική κατοχή μεριδίων αγοράς άνω του 80 % στη μικρότερη δυνατή αγορά που εξετάζεται στην απόφαση (υπηρεσίες παροχής υπηρεσιών βιντεοκλήσεων στους καταναλωτές που χρησιμοποιούν υπολογιστές που λειτουργούν σε περιβάλλον Windows). Ο συνδυασμός των σημαντικών αποτελεσμάτων όσον αφορά τα δίκτυα από τα οποία επωφελείται η ευρύτερη βάση χρηστών με τον πλήρη έλεγχο που ασκεί η απορροφώσα εταιρία στο λειτουργικό σύστημα Windows και σε άλλες συγγενείς εφαρμογές θα ενισχύσουν τη δεσπόζουσα θέση της και θα εξαλείψουν κάθε κίνητρο που θα μπορούσε να έχει η συγχωνευόμενη εταιρία για να προσφέρει διαλειτουργικότητα με ανταγωνιστικά προϊόντα.

Δεύτερος λόγος, κατά τον οποίο

—

η Ευρωπαϊκή Επιτροπή υπέπεσε επίσης σε πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως κρίνοντας ότι η συγχώνευση αυτή αναμφίβολα δεν παρήγαγε σωρευτικά επιζήμια για τον ανταγωνισμό αποτελέσματα στις ενοποιημένες αγορές των επαγγελματικών τηλεπικοινωνιακών υπηρεσιών. Συναφώς, οι προσφεύγουσες υπογραμμίζουν ότι, λαμβανομένης υπόψη της αύξουσας δημοτικότητας των οικιακών τηλεπικοινωνιακών υπηρεσιών, οι επαγγελματικοί πελάτες επιθυμούν να έλθουν σε επαφή με πελάτες που χρησιμοποιούν τα εργαλεία των ενοποιημένων οικιακών τηλεπικοινωνιακών υπηρεσιών. Διευρύνοντας την υπάρχουσα βάση της όσον αφορά τους πελάτες που χρησιμοποιούν ενοποιημένες οικιακές τηλεπικοινωνιακές υπηρεσίες, η απορροφώσα εταιρία θα έχει αυξημένη ικανότητα και κίνητρα για να αρνηθεί τη διαλειτουργικότητα με τα ανταγωνιστικά προϊόντα των επαγγελματικών τηλεπικοινωνιών. Τα αποτελέσματα του αποκλεισμού θα ενισχυθούν από την προϋπάρχουσα ηγετική και δεσπόζουσα θέση της εταιρίας αυτής σε γειτονικές αγορές, όπως είναι αυτή των λειτουργικών συστημάτων και των προϊόντων λογισμικού για επιχειρηματικές εφαρμογές, π.χ. τα Office και Outlook. Ειδικότερα, η προσβαλλόμενη απόφαση δεν συνάδει με τη σχετική με τη λήψη αποφάσεων πρακτική της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σχετικά με τη σημασία των σχετικών με τα δίκτυα αποτελεσμάτων στις αγορές των τεχνολογιών της πληροφορίας και την ανάγκη διασφαλίσεως της διαλειτουργικότητας προκειμένου να διαφυλαχθεί η πραγματική δυνατότητα επιλογής του καταναλωτή, όταν παράγονται τέτοια σχετικά με τα δίκτυα αποτελέσματα.

Τρίτος λόγος, επικουρικώς προβαλλόμενος, κατά τον οποίο

—	η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν εκπλήρωσε την υποχρέωσή της να αιτιολογήσει επαρκώς την έγκριση της συγχωνεύσεως κατά το πρώτο στάδιο, χωρίς να θεωρήσει ότι ήταν αναγκαία η ανάληψη δεσμεύσεων εκ μέρους των μερών.

(1) EE L 24, σ. 1

14.4.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 109/31

Προσφυγή της 20ής Φεβρουαρίου 2012 — Makhlouf κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-82/12)

2012/C 109/63

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Mohamad Makhlouf (Δαμασκός, Συρία) (εκπρόσωποι: C. Rygaert και G. Karouni, δικηγόροι)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα του προσφεύγοντος

Ο προσφεύγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση 2011/782/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 1ης Δεκεμβρίου 2011, σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά της Συρίας και για την κατάργηση της αποφάσεως 2011/273/ΚΕΠΠΑ,

—	να καταδικάσει το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στα δικαστικά έξοδα κατ’ εφαρμογή των άρθρων 87 και 91 του κανονισμού διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής, ο προσφεύγων προβάλλει επτά λόγους ακυρώσεως που είναι ουσιαστικά ταυτόσημοι ή παρεμφερείς με τους προβληθέντες στο πλαίσιο της υποθέσεως T-383/11, Makhlouf κατά Συμβουλίου (1).

(1) ΕΕ 2011, C 282, σ. 30.

14.4.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 109/32

Προσφυγή της 23ης Φεβρουαρίου 2012 — Duff Beer κατά ΓΕΕΑ — Twentieth Century Fox Film (Duff)

(Υπόθεση T-87/12)

2012/C 109/64

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Duff Beer UG (Eschwege, Γερμανία) (εκπρόσωπος: N. Schindler, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Twentieth Century Fox Film Corporation (Λος Άντζελες, Ηνωμένες Πολιτείες)

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την απόφαση του τέταρτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ) της 12ης Δεκεμβρίου 2011 (υπόθεση R 0456/2011-4) καθώς και την απόφαση του τμήματος ανακοπών του ΓΕΕΑ της 14ης Ιανουαρίου 2011 (αριθ. B 1 603 771)·

—	να καταδικάσει το ΓΕΕΑ στο σύνολο των δικαστικών εξόδων·

—

επικουρικώς, να αναστείλει τη διαδικασία μέχρι την έκδοση οριστικών αποφάσεων, πρώτον, επί της υποβληθείσας στο ΓΕΕΑ αιτήσεως με αριθμό 000005227 για την κήρυξη ακυρότητας και την έκπτωση του δικαιούχου και, δεύτερον, επί των αιτήσεων για την κήρυξη της ακυρότητας του κοινοτικού σήματος υπ’ αριθ. 001341130 που υποβλήθηκαν στο Court of Commerce με τους αριθμούς 2009/6122 και 2009/6129.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Αιτούσα την καταχώριση του κοινοτικού σήματος: Η προσφεύγουσα

Σήμα προς καταχώριση: Το εικονιστικό σήμα «Duff», σε μαύρο, λευκό και ερυθρό χρώμα, για προϊόντα και υπηρεσίες των κλάσεων 32, 35 και 41 (αίτηση υπ’ αριθ. 8 351 091)

Δικαιούχος του κατά τη διαδικασία ανακοπής αντιταχθέντος σήματος ή σημείου: Twentieth Century Fox Film Corporation

Αντιταχθέν σήμα ή σημείο: Το καταχωρισμένο υπ’ αριθ. 1 341 130 κοινοτικό εικονιστικό σήμα «Duff BEER» για προϊόντα της κλάσεως 32

Απόφαση του τμήματος ανακοπών: Η ανακοπή έγινε εν μέρει δεκτή για τα προϊόντα και τις υπηρεσίες των κλάσεων 32 και 35

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: Απόρριψη της προσφυγής

Προβαλλόμενοι λόγοι: Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 2, στοιχείο β', του κανονισμού 207/2009 του Συμβουλίου, καθόσον δεν υφίσταται κίνδυνος συγχύσεως μεταξύ των αντιπαραβαλλόμενων σημάτων και παράβαση του κανόνα 20, παράγραφος 7, στοιχείο γ', σε συνδυασμό με τον κανόνα 50, παράγραφος 1, του κανονισμού 2868/95 λόγω κακής χρήσεως της διακριτικής ευχέρειας αναφορικά με την αίτηση της προσφεύγουσας να ανασταλεί η διαδικασία ενώπιον του τμήματος προσφυγών.

14.4.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 109/32

Προσφυγή-αγωγή της 20ής Φεβρουαρίου 2012 — Charron Inox και Almet κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-88/12)

2012/C 109/65

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες-ενάγουσες: Charron Inox (Μασσαλία. Γαλλία) και Almet (Satolas-et-Bonce, Γαλλία) (εκπρόσωπος: P.-O. Koubi-Flotte, δικηγόρος)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα των προσφευγουσών-εναγουσών

Οι προσφεύγουσες-ενάγουσες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:

—	κυρίως, να ακυρώσει τον κανονισμό (ΕΕ) 1331/2011 του Συμβουλίου, της 14ης Δεκεμβρίου 2011, στο μέτρο που στηρίζεται σε ανεπαρκείς οικονομικές διαπιστώσεις·

—	επικουρικώς, να ακυρώσει το άρθρο 2 του κανονισμού (ΕΕ) 1331/2011 του Συμβουλίου, της 14ης Δεκεμβρίου 2011, όσον αφορά την οριστική είσπραξη του προσωρινού δασμού αντιντάμπινγκ, στο μέτρο που η είσπραξη αυτή παραβιάζει την αρχή της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης·

—

όλως επικουρικότερον, η εξωσυμβατική ευθύνη της Ένωσης η οποία δικαιολογεί την άμεση είσπραξη δασμού η οποία εν προκειμένω θα έπρεπε να είχε ανακοινωθεί στους ενδιαφερόμενους επιχειρηματίες εντός εύλογης προθεσμίας που τους εξασφαλίζει επαρκή βαθμό ασφάλειας δικαίου για την εκπλήρωση των οικονομικών τους επιλογών·

—

εν πάση περιπτώσει, να διατάξει την επιστροφή ποσών και/ή την αποκατάσταση της ζημίας των προσφευγουσών-εναγουσών ως εξής:

—	ζημία της εταιρίας CHARRON INOX λόγω της καταβολής των επίμαχων δασμών αντιντάμπινγκ: 89 402,15 ευρώ·

—	ζημία της εταιρίας ALMET — LE METAL CENTRE λόγω της καταβολής των επίμαχων δασμών αντιντάμπινγκ: 375 493 ευρώ·

—	από κοινού ζημία των εταιριών CHARRON INOX και ALMET — LE METAL CENTRE λόγω της καταβολής των επίμαχων δασμών αντιντάμπινγκ: 58 594 ευρώ· οι εταιρίες CHARRON INOX και ALMET — LE METAL CENTRE θα κατανείμουν μεταξύ τους το εν λόγω ποσό·

—	ζημία της εταιρίας CHARRON INOX λόγω της ανάγκης επιβολής επαχθέστερων όρων στις συναλλαγές με Ινδούς προμηθευτές: 57 883,18 ευρώ·

—	ζημία της εταιρίας ALMET — LE METAL CENTRE λόγω της ανάγκης επιβολής επαχθέστερων όρων στις συναλλαγές με Ινδούς προμηθευτές: 66 578,14ευρώ.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Οι ισχυρισμοί και τα κύρια επιχειρήματα που προβάλλουν οι προσφεύγουσες-ενάγουσες προς στήριξη της προσφυγής-αγωγής τους κατά του κανονισμού για την επιβολή οριστικού δασμού αντιντάμπινγκ και την οριστική είσπραξη του προσωρινού δασμού που επιβλήθηκε στις εισαγωγές ορισμένων σωλήνων κάθε είδους χωρίς συγκόλληση από ανοξείδωτο χάλυβα, καταγωγής Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας (1) είναι κατ' ουσίαν όμοιοι ή παρεμφερείς με τους προβληθέντες στο πλαίσιο της υποθέσεως T-445/11, Charron Inox και Almet κατά Επιτροπής (2), όσον αφορά τον κανονισμό για την επιβολή προσωρινού δασμού αντιντάμπινγκ επί των εν λόγω εισαγωγών (3).

(1) Εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) 1331/2011 του Συμβουλίου, της 14ης Δεκεμβρίου 2011, για την επιβολή οριστικού δασμού αντιντάμπινγκ και την οριστική είσπραξη του προσωρινού δασμού που επιβλήθηκε στις εισαγωγές ορισμένων σωλήνων κάθε είδους χωρίς συγκόλληση από ανοξείδωτο χάλυβα, καταγωγής Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας (ΕΕ L 336, σ. 6).

(2) ΕΕ 2011, C 290, σ. 18.

(3) Κανονισμός (ΕΕ) 627/2011 της Επιτροπής, της 27ης Ιουνίου 2011, περί επιβολής προσωρινού δασμού αντιντάμπινγκ στις εισαγωγές oρισμένων σωλήνων κάθε είδους χωρίς συγκόλληση σωλήνων κάθε είδους χωρίς συγκόλληση από ανοξείδωτο χάλυβα καταγωγής Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας (ΕΕ L 169, σ. 1).

14.4.2012

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 109/33

Προσφυγή της 1ης Μαρτίου 2012 — Ισπανία κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-96/12)

2012/C 109/66

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγον: Βασίλειο της Ισπανίας (εκπρόσωπος: N. Díaz Abad)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα του προσφεύγοντος

Το προσφεύγον ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να διαπιστώσει ότι η Επιτροπή αθέτησε την υποχρέωσή της να καταβάλει στις ισπανικές αρχές τα οφειλόμενα υπόλοιπα ποσά εντός δίμηνης προθεσμίας από την προσκόμιση των εγγράφων στα οποία αναφέρεται το άρθρο Δ, παράγραφος 2, στοιχείο δ', του παραρτήματος ΙΙ του κανονισμού 1164/1994,

—

επικουρικώς, να ακυρώσει το έγγραφο της 22ας Δεκεμβρίου 2011 το οποίο περιλαμβάνει τη θέση της Επιτροπής κατόπιν προσκλήσεως προς ενέργεια που απευθύνθηκε προς το όργανο αυτό σε σχέση με την καταβολή των υπολοίπων ποσών που αντιστοιχούν στη διαδικασία ολοκλήρωσης των σχεδίων που συγχρηματοδοτούνται από το ταμείο συνοχής και τα οποία ανατέθηκαν στην Ισπανία κατά την περίοδο προγραμματισμού 2000-2006 και να υποχρεώσει την Επιτροπή να προβεί στην καταβολή των εν λόγω εκκρεμών υπολοίπων, και

—	να καταδικάσει το καθού θεσμικό όργανο στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Στην παρούσα διαδικασία, το Βασίλειο της Ισπανίας προσφεύγει κατά της Επιτροπής λόγω παραλείψεως του θεσμικού αυτού οργάνου να εκπληρώσει την υποχρέωση την οποία υπέχει κατά το εν λόγω κράτος μέλος να του καταβάλει τα εκκρεμή υπόλοιπα ποσά που αντιστοιχούν στη διαδικασία ολοκλήρωσης των σχεδίων που συγχρηματοδοτούνται από το ταμείο συνοχής και τα οποία ανατέθηκαν στην Ισπανία κατά την περίοδο προγραμματισμού 2000-2006.

Επικουρικώς, και στην περίπτωση κατά την οποία το Γενικό Δικαστήριο κρίνει ότι η έκδοση του εγγράφου της 22ας Δεκεμβρίου 2011, το οποίο περιλαμβάνει τη θέση της Επιτροπής κατόπιν της προσκλήσεως προς ενέργεια που της απεύθυνε το Βασίλειο της Ισπανίας, συνιστά παύση της προβαλλόμενης παράλειψης, ασκείται επίσης αίτηση ακυρώσεως κατά του εγγράφου αυτού.

Προς στήριξη της προσφυγής του, το προσφεύγον προβάλλει έξι λόγους.

Ο πρώτος λόγος αντλείται από παράβαση του άρθρου Δ, παράγραφος 2, στοιχείο δ', του παραρτήματος ΙΙ του κανονισμού 1164/1994 (1), καθόσον η Επιτροπή δεν κατέβαλε εντός δίμηνης προθεσμίας τα υπόλοιπα ποσά των σχεδίων τα οποία παρατίθενται με το δικόγραφο της προσφυγής, χωρίς να προκύπτει ότι η εν λόγω προθεσμία διεκόπη ή ανεστάλη.

2)	Ο δεύτερος λόγος αντλείται από παραβίαση της αρχής της ασφάλειας δικαίου, καθόσον η Επιτροπή παρέβη σαφή νομικό κανόνα με συγκεκριμένες έννομες συνέπειες.

3)	Ο τρίτος λόγος αντλείται από παράβαση του άρθρου 18, παράγραφος 3, του κανονισμού 1386/2002 (2), καθόσον η Επιτροπή δεν εξέδωσε τη σχετική απόφαση εντός τρίμηνης προθεσμίας από την ημερομηνία της συνάντησής της με τις ισπανικές αρχές.

4)	Ο τέταρτος λόγος αντλείται από παράβαση του άρθρου 12 του κανονισμού 1164/94, καθόσον η Επιτροπή υπερέβη τις εξουσίες που της χορηγεί το εν λόγω άρθρο σε θέματα οικονομικού ελέγχου.

5)	Ο πέμπτος λόγος αντλείται από παράβαση του άρθρου 15 του κανονισμού 1386/2002, καθόσον δεν συντρέχουν οι προβλεπόμενες νομικές προϋποθέσεις ώστε η Επιτροπή να ζητήσει τη διενέργεια νέου ελέγχου.

6)	Ο έκτος λόγος αντλείται από παράβαση του άρθρου Η του παραρτήματος ΙΙ του κανονισμού 1164/94, καθόσον η Επιτροπή προσέφυγε στη διαδικασία που προβλέπει το άρθρο αυτό χωρίς να πληρούνται οι απαραίτητες προς τούτο προϋποθέσεις.

(1) Κανονισμός (ΕΚ) 1164/94 του Συμβουλίου, της 16ης Μαΐου 1994, για την ίδρυση του ταμείου συνοχής (ΕΕ L 130, σ. 1).

(2) Κανονισμός (ΕΚ) 1386/2002 της Επιτροπής, της 29ης Ιουλίου 2002, για θέσπιση λεπτομερών κανόνων εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ) 1164/94 του Συμβουλίου, όσον αφορά τα συστήματα διαχείρισης και ελέγχου και τη διαδικασία πραγματοποίησης των δημοσιονομικών διορθώσεων σε σχέση με τις ενισχύσεις που χορηγούνται στο πλαίσιο του Ταμείου Συνοχής (ΕΕ L 201, σ. 5).

		ISSN 1977-0901 doi:10.3000/19770901.C_2012.109.ell
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης		C 109

Έκδοση στην ελληνική γλώσσα	Ανακοινώσεις και Πληροφορίες	55ό έτος 14 Απριλίου 2012

Ανακοίνωση αριθ	Περιεχόμενα	Σελίδα
	IV Πληροφορίες
	ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΘΕΣΜΙΚΑ ΚΑΙ ΛΟΙΠΑ ΟΡΓΑΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ
	Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης
2012/C 109/01	Τελευταία δημοσίευση του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής ΈνωσηςEE C 98 της 31.3.2012	1