3.4.2012   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 99/1

—

έχοντας υπόψη την ετήσια έκθεση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) για το 2009,

—

έχοντας υπόψη το άρθρο 284 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση,

—

έχοντας υπόψη το άρθρο 15 του Πρωτοκόλλου του Καταστατικού του Ευρωπαϊκού Συστήματος Κεντρικών Τραπεζών και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας που επισυνάπτεται στη Συνθήκη,

—

έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 2ας Απριλίου 1998 σχετικά με το δημοκρατικό έλεγχο κατά την τρίτη φάση της ΟΝΕ (1),

—

έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής της 7ης Οκτωβρίου 2009 σχετικά με την ετήσια δήλωση για την Ευρωζώνη 2009 (COM(2009)0527) και το έγγραφο εργασίας των υπηρεσιών της Επιτροπής που συνοδεύει αυτή την ανακοίνωση (SEC(2009)1313/2),

—

έχοντας υπόψη την έκθεση της Ομάδας Υψηλού Επιπέδου υπό την προεδρία του Jacques de Larosière της 25ης Φεβρουαρίου 2009,

—

έχοντας υπόψη την πρόταση της Επιτροπής της 23ης Σεπτεμβρίου 2009 για κανονισμό του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με την κοινοτική μακροπροληπτική εποπτεία του χρηματοπιστωτικού συστήματος και τη σύσταση Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Συστημικού Κινδύνου (COM(2009)0499),

—

έχοντας υπόψη την πρόταση της Επιτροπής της 23ης Σεπτεμβρίου 2009 για απόφαση του Συμβουλίου για την ανάθεση ειδικών καθηκόντων στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα όσον αφορά τη λειτουργία του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Συστημικού Κινδύνου (COM(2009)0500),

—

έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 25ης Μαρτίου 2010 σχετικά με την ετήσια έκθεση της ΕΚΤ για το 2008 (2),

—

έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 18ης Νοεμβρίου 2008 σχετικά με την ΟΝΕ@10: Τα πρώτα δέκα έτη της Οικονομικής και Νομισματικής Ένωσης και οι μελλοντικές προκλήσεις (3),

—

έχοντας υπόψη το άρθρο 48 του Κανονισμού του,

—

έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Οικονομικής και Νομισματικής Πολιτικής (A7-0314/2010),

A.

εκτιμώντας ότι το συνολικό πραγματικό ΑΕΠ στην ευρωζώνη μειώθηκε κατά 4,1 % το 2009 μετά τη χρηματοπιστωτική αναταραχή που ακολούθησε την κατάρρευση των Lehman Brothers· εκτιμώντας ότι πίσω από ένα τέτοιο συνολικό ποσοστό υπάρχουν σοβαρές ανισότητες μεταξύ των κρατών μελών της ευρωζώνης,

B.

εκτιμώντας ότι το μέσο ετήσιο ποσοστό πληθωρισμού ανήλθε σε 0,3 % και οι μεσοπρόθεσμες προς μακροπρόθεσμες πληθωριστικές προσδοκίες παρέμειναν εντός του στόχου της ΕΚΤ, δηλαδή το ποσοστό πληθωρισμού να συγκρατηθεί κάτω, αλλά κοντά, στο 2 %,

Γ.

εκτιμώντας ότι το μέσο γενικό δημόσιο έλλειμμα στην ευρωζώνη αυξήθηκε σε 6,3 % περίπου και ότι ο λόγος δημόσιου χρέους προς ΑΕΠ αυξήθηκε από 69,4 % του ΑΕΠ το 2008 σε 78,7 % το 2009 στην ευρωζώνη,

Δ.

εκτιμώντας ότι η συναλλαγματική ισοτιμία του ευρώ έναντι του αμερικανικού δολαρίου σημείωσε πτώση από 1,39 USD στις 2 Ιανουαρίου του 2009 σε 1,26 USD στα μέσα Μαρτίου 2009, ανέκαμψε και κορυφώθηκε στο 1,51 USD στις αρχές Δεκεμβρίου 2009 και υποτιμήθηκε το 2010 φθάνοντας στο χαμηλότερο επίπεδο του 1,19 USD στις 2 Ιουνίου 2010,

E.

εκτιμώντας ότι η συναλλαγματική ισοτιμία του ρενμίνμπι έναντι του ευρώ δεν είχε συντονισθεί από τις κινεζικές αρχές κατά τη διάρκεια του 2009, με αποτέλεσμα να υπάρχει ένα τεχνητά ισχυρό ευρώ έναντι του κινεζικού νομίσματος,

ΣΤ.

εκτιμώντας ότι η ΕΚΤ προσάρμοσε τα επιτόκια μειώνοντάς τα στο 1 % και συνέχισε να λαμβάνει πρωτοφανή, μη τυποποιημένα μέτρα για τη στήριξη των πιστώσεων· εκτιμώντας ότι το μέγεθος του ισολογισμού της ΕΚΤ αυξήθηκε σημαντικά σε όλο το έτος 2009,

Ζ.

εκτιμώντας ότι υπάρχουν ενδείξεις οικονομικής σταθεροποίησης στην ευρωζώνη για το δεύτερο εξάμηνο του 2009 και ότι οι τριμηνιαίοι ρυθμοί ανάπτυξης έχουν ανοδική, αν και αδύναμη, πορεία και ότι τα συνολικά αυτά στοιχεία καταδεικνύουν ότι αυτή η τάση δεν είναι εμφανής σε όλα τα κράτη μέλη της, ορισμένα εκ των οποίων παρέμειναν σε ύφεση την περίοδο αυτή,

Η.

εκτιμώντας ότι η ΕΚΤ ανέμενε ανάπτυξη μεταξύ 0,1 % και 1,5 % του ΑΕΠ σε πραγματικούς όρους στην ευρωζώνη για το 2010 πριν από την κρίση του εθνικού χρέους σε διάφορες χώρες εντός της ευρωζώνης,

1.

χαιρετίζει το γεγονός ότι η Συνθήκη της Λισαβόνας τέθηκε σε ισχύ την 1η Δεκεμβρίου 2009 και δίνει στην ΕΚΤ το καθεστώς θεσμικού οργάνου της ΕΕ, ενώ συγχρόνως αυξάνει την ευθύνη του Κοινοβουλίου ως του κατεξοχήν οργάνου μέσω του οποίου η ΕΚΤ λογοδοτεί στους ευρωπαίους πολίτες·

2.

χαιρετίζει την επανάληψη του νομισματικού διαλόγου με το νέο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο μετά τις εκλογές του Ιουνίου 2009·

3.

τάσσεται υπέρ της υιοθέτησης του ευρώ από την Εσθονία την 1η Ιανουαρίου 2011·

4.

επισημαίνει ότι, όταν πρόκειται για τάσεις των πραγματικών τιμών, τα μέτρα νομισματικής πολιτικής αποτελούν ένα μόνο παράγοντα ανάμεσα σε άλλους και ότι τα τελευταία έτη τάσεις κερδοσκοπικού χαρακτήρα σε επιμέρους αγορές και αυξανόμενες και αναμενόμενες ελλείψεις φυσικών πόρων έχουν διαδραματίσει ιδιαίτερο ρόλο στην ανοδική πορεία των τιμών·

5.

επισημαίνει ότι οι εν λόγω ανισορροπίες σηματοδοτούν σημαντικές δυσκολίες στην άσκηση κατάλληλης νομισματικής πολιτικής εντός της ευρωζώνης· καλεί, κατά συνέπεια, τις κυβερνήσεις να συντονίσουν τις οικονομικές τους πολιτικές·

6.

ανησυχεί σοβαρά για τις ουσιαστικές μακροοικονομικές ανισορροπίες που εξακολουθούν να υπάρχουν μεταξύ των οικονομιών της ευρωζώνης·

7.

θεωρεί ότι η χρηματοπιστωτική κρίση σε ορισμένες χώρες εντός της ευρωζώνης αποτελεί σοβαρό ζήτημα για την ευρωζώνη στο σύνολό της και αντικατοπτρίζει μια δυσλειτουργία της· τούτο καταδεικνύει την ανάγκη για μεταρρύθμιση και μεγαλύτερο συντονισμό των οικονομικών πολιτικών στην ευρωζώνη·

8.

προτρέπει την Επιτροπή και την Κεντρική Τράπεζα να εκπονήσουν προτάσεις με βάση την πρόταση της Επιτροπής Βασιλείας για την Βασιλεία ΙΙΙ που θα θεσπίζουν δεσμευτικούς κανόνες για την καθιέρωση μιας αντικυκλικής ρύθμισης· καλεί το Συμβούλιο, την Επιτροπή και την Κεντρική Τράπεζα να καταβάλουν προσπάθειες για τη συνεπή και ταχεία εφαρμογή των προτάσεων, όταν οι προτάσεις της Επιτροπής Βασιλείας επικυρωθούν σε επίπεδο G20·

9.

επισημαίνει το γεγονός ότι οι αρχές του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης δεν τηρήθηκαν πάντοτε πλήρως στο παρελθόν· υπενθυμίζει ότι, μολονότι ο αντικειμενικός στόχος της εκ νέου εξισορρόπησης των δημοσίων οικονομικών και της μείωσης του χρέους αποτελεί αναγκαιότητα για τα υπερχρεωμένα κράτη, αυτό και μόνο δεν θα επιλύσει το πρόβλημα των οικονομικών ανισορροπιών μεταξύ των χωρών της ευρωζώνης και, ευρύτερα, της ΕΕ· ζητεί, ως εκ τούτου, μια χωρίς περιορισμούς και συνεπέστερη εφαρμογή του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης· εκτιμά ότι το Σύμφωνο θα πρέπει να συμπληρώνεται από ένα σύστημα έγκαιρης προειδοποίησης για την εξακρίβωση πιθανών ασυνεπειών, π.χ. με τη μορφή ενός «ευρωπαϊκού εξαμήνου», ώστε όχι μόνο να βελτιωθεί η εποπτεία και να ενισχυθεί ο συντονισμός της οικονομικής πολιτικής για να εξασφαλιστεί δημοσιονομική εξυγίανση αλλά και, πέραν της δημοσιονομικής διάστασης, να αντιμετωπισθούν οι μακροοικονομικές ανισορροπίες και να ενισχυθούν οι διαδικασίες εκτέλεσης·

10.

πιστεύει ότι τώρα θα πρέπει να αναληφθούν δράσεις προκειμένου να αρχίσει η σταδιακή μείωση των ελλειμμάτων και να αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη στα δημόσια οικονομικά της Ευρώπης·

11.

σημειώνει ότι η νομισματική ένωση χρειάζεται αυστηρό και ενισχυμένο συντονισμό των οικονομικών πολιτικών· εκφράζει τη λύπη του για το γεγονός ότι στην Οικονομική και Νομισματική Ένωση η έμφαση έχει δοθεί κυρίως στη «νομισματική» πτυχή·

12.

θεωρεί ότι τα κράτη μέλη που δεν ακολουθούν τους κανόνες της ευρωζώνης σε ό,τι αφορά τα δημόσια οικονομικά και την πρόσβαση σε αξιόπιστες στατιστικές θα πρέπει να υπόκεινται σε ευρύ και πρόσθετο φάσμα μέτρων για να διασφαλίζεται η αυστηρότερη τήρηση·

13.

πιστεύει ότι η έλλειψη προκαθορισμένου μηχανισμού διαχείρισης κρίσεων και η συμπεριφορά ορισμένων κυβερνήσεων δυσχέρανε την ταχεία λύση της κρίσης δημοσίου χρέους σε ορισμένα κράτη μέλη της ευρωζώνης και θα μειώσει την ικανότητα της ΟΝΕ να αντιδρά γρήγορα σε ενδεχόμενες παρόμοιες καταστάσεις στο μέλλον· ζητεί, κατά συνέπεια, ένα μόνιμο πλαίσιο διαχείρισης κρίσεων·

14.

φρονεί ότι η χρηματοπιστωτική υποστήριξη προς χώρες της ΕΕ που αντιμετωπίζουν κρίση χρέους πρέπει να σχεδιάζεται έτσι ώστε να ενθαρρύνεται η αποπληρωμή των δανείων, η δημοσιονομική ισορροπία και η οικονομική μεταρρύθμιση, και τονίζει τον κίνδυνο μετατροπής των δανείων σε χρηματοοικονομικές συνεισφορές καθόσον ενθαρρύνεται ο δανεισμός και η δημιουργία χρεών·

15.

καλεί, κατά συνέπεια, την Επιτροπή να υποβάλει προτάσεις για την ενίσχυση του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης με την ενσωμάτωση συγκεκριμένων στόχων για την κάλυψη του χάσματος ανταγωνιστικότητας μεταξύ των ευρωπαϊκών οικονομιών, για να υποστηριχθεί μια ανάπτυξη που δημιουργεί θέσεις απασχόλησης·

16.

συμμερίζεται τις ανησυχίες για πιθανή κερδοσκοπία εις βάρος του ευρώ·

17.

φρονεί ότι η μεγέθυνση των πιστώσεων και οι εξελίξεις των τιμών περιουσιακών στοιχείων στην ΕΕ και στα κράτη μέλη αποτελούν κρίσιμους δείκτες για μια αποτελεσματική παρακολούθηση της χρηματοπιστωτικής σταθερότητας εντός της ΟΝΕ και, ευρύτερα, της ΕΕ·

18.

ανησυχεί για τις συνεχείς πιέσεις στις αγορές κρατικών ομολόγων της ευρωζώνης, γεγονός που αντανακλάται στη διεύρυνση των spreads· φρονεί ότι η αναζήτηση ασφάλειας μετά τα κύματα πανικού που δημιούργησε η τρέχουσα χρηματοπιστωτική κρίση είχε αναρίθμητα στρεβλωτικά αποτελέσματα και προκάλεσε δαπανηρές αρνητικές εξωτερικές επιδράσεις·

19.

ζητεί την έγκαιρη εφαρμογή του κανονισμού για τους οργανισμούς αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας (κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1060/2009) και χαιρετίζει την πρόταση της Επιτροπής της 2ας Ιουνίου 2010 για τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1060/2009 για τους οργανισμούς αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας, αλλά ζητά παράλληλα από την Επιτροπή να προχωρήσει περαιτέρω σε προτάσεις για την αυστηρότερη εποπτεία της λειτουργίας των οργανισμών αυτών, τη βελτίωση της αξιοπιστίας των οργανισμών αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας και την εξέταση της δυνατότητας δημιουργίας ευρωπαϊκών οργανισμών αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας· τονίζει το γεγονός ότι η αξιολόγηση του δημόσιου χρέους της ευρωζώνης αποδείχτηκε προβληματική κατά τη διάρκεια της κρίσης·

20.

υπογραμμίζει την ανεξαρτησία της ΕΚΤ·

21.

συνιστά στην ΕΚΤ να βελτιώσει τη διαφάνεια των εργασιών της προκειμένου να αυξηθεί η νομιμότητα και η προβλεψιμότητά τους. Μια τέτοια διαφάνεια είναι επίσης απαραίτητη όσον αφορά τα εσωτερικά μοντέλα που χρησιμοποιούνται για την αξιολόγηση των δύσκολα ρευστοποιήσιμων ασφαλειών και τις αποτιμήσεις συγκεκριμένων τίτλων που προσφέρονται ως ασφάλεια·

22.

εκτιμά ότι, δεδομένου του νέου νομικού καθεστώτος της ΕΚΤ σύμφωνα με τη Συνθήκη της Λισαβόνας, οι υποψήφιοι που προτείνει το Συμβούλιο για το Διοικητικό Συμβούλιο θα πρέπει να υποβάλλονται σε ειδικές ακροάσεις της αρμόδιας κοινοβουλευτικής επιτροπής και, κατόπιν, σε ψηφοφορία από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο· σημειώνει επιπλέον ότι, μετά την κρίση, ο ρόλος της ΕΚΤ έχει καταστεί αποφασιστικός και φρονεί, ως εκ τούτου, ότι ένας τέτοιος ρόλος θα πρέπει να συνεπάγεται ενισχυμένη διαφάνεια και λογοδοσία·

23.

χαιρετίζει τη νομική προσωπικότητα που αποδίδει η Συνθήκη της Λισαβόνας στην ευρωομάδα και τη συμμετοχή της ΕΚΤ στις συνεδριάσεις της·

24.

επισημαίνει την αποφασιστικότητα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου να συνεχίσει το νομισματικό διάλογο ως σημαντικό στοιχείο για το δημοκρατικό έλεγχο της ΕΚΤ·

25.

χαιρετίζει την πρόταση για τη σύσταση Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Συστημικού Κινδύνου (ΕΣΣΚ), το οποίο θα γεφυρώσει το σημερινό κενό στη μακροπροληπτική εποπτεία· καλεί την ΕΚΤ να θεσπίσει σαφή μοντέλα και ορισμούς για να διασφαλίσει την αποτελεσματική λειτουργία και λογοδοσία του ΕΣΣΚ· προσθέτει ότι τυχόν νέα καθήκοντα που θα ανατεθούν στην ΕΚΤ σε ό, τι αφορά το ΕΣΣΚ δεν θα θέτουν επ' ουδενί υπό αμφισβήτηση την ανεξαρτησία της ΕΚΤ·

26.

σημειώνει ότι η γενική ιδέα βάσει της οποίας το ΕΣΣΚ παρέχει μόνο προειδοποιήσεις και συστάσεις χωρίς ουσιαστική εκτέλεση δεν είναι ικανοποιητική σε επίπεδο αποτελεσματικής εφαρμογής και ευθύνης· εκφράζει τη λύπη του για το γεγονός ότι το ΕΣΣΚ δεν μπορεί να κηρύσσει από μόνο του κατάσταση έκτακτης ανάγκης·

27.

χαιρετίζει την πρόταση για τη διεξαγωγή ακροάσεων του Προέδρου του ΕΣΣΚ ενώπιον του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, σε πλαίσιο διαφορετικό από τους νομισματικούς διαλόγους·

28.

πιστεύει ότι η αναζωογόνηση της οικονομικής δραστηριότητας το δεύτερο εξάμηνο του 2009 ήταν αποτέλεσμα των έκτακτων μέτρων που έλαβαν κυβερνήσεις και κεντρικές τράπεζες σε παγκόσμιο επίπεδο μετά το τέλος του 2008, με τη μορφή εγγυήσεων για υποχρεώσεις τραπεζών, εισροών κεφαλαίων και συστημάτων στήριξης περιουσιακών στοιχείων·

29.

σημειώνει ότι η χρηματοπιστωτική κρίση στην ευρωζώνη είναι κρίση φερεγγυότητας που αρχικά είχε εκδηλωθεί ως κρίση ρευστότητας· φρονεί ότι ένα τέτοιο πρόβλημα δεν μπορεί να επιλυθεί μακροπρόθεσμα με την έγχυση απλώς νέου χρέους και ρευστότητας σε υπερχρεωμένες οικονομίες σε συνδυασμό με επιταχυνόμενα σχέδια για δημοσιονομική εξυγίανση·

30.

πιστεύει επίσης ότι η κρίση αποκάλυψε ότι οι οικονομικές πολιτικές των τελευταίων ετών συνέτειναν στο σημερινό υψηλό επίπεδο δημόσιου και ιδιωτικού χρέους, τάση για τη διόρθωση της οποίας ενδέχεται να απαιτηθούν πολλά χρόνια· εκτιμά ότι για ορισμένα μέρη της Ευρώπης θα είναι πιο δύσκολο να αντιμετωπίσουν τις συνέπειες και τις εξελίξεις που θα έχει η κρίση και να πετύχουν βιώσιμη οικονομική ανάπτυξη, νέες καινοτομίες και δημιουργία νέων θέσεων απασχόλησης· υπογραμμίζει την ανάγκη για μεταρρυθμίσεις σε ολόκληρη την Ευρώπη·

31.

υπενθυμίζει ότι πριν από την εκδήλωση της χρηματοπιστωτικής κρίσης ο λόγος του δημοσίου χρέους προς το ΑΕΠ της ευρωζώνης και της ΕΕ στο σύνολό της, καθώς και ο αντίστοιχος λόγος της πλειοψηφίας των κρατών μελών μειώθηκε μεταξύ των ετών 1999 και 2007 και ότι, αντιθέτως, το χρέος των νοικοκυριών, των επιχειρήσεων και η δανειακή επιβάρυνση του χρηματοπιστωτικού τομέα γνώρισαν σημαντική αύξηση την ίδια χρονική περίοδο·

32.

υπενθυμίζει ότι η τεράστια αύξηση του δημοσίου χρέους μετά το 2008 σε ορισμένα κράτη μέλη προκλήθηκε από το γεγονός ότι οι εν λόγω χώρες έπρεπε να αντιμετωπίσουν υπερβάσεις που είχαν δημιουργηθεί προηγουμένως από μια μη βιώσιμη μεγέθυνση του ιδιωτικού χρέους και από τεράστιες χρηματοπιστωτικές φούσκες· πιστεύει, κατά συνέπεια, ότι η παρούσα κρίση κατέστησε προφανές ότι η δημοσιονομική θέση δεν είναι βιώσιμη εάν η χρηματοδότηση του ιδιωτικού τομέα δεν είναι βιώσιμη·

33.

σημειώνει ότι η κρίση, μαζί με τις επακόλουθες «ειδικές ενισχύσεις» και πακέτα οικονομικών κινήτρων, οδήγησε στο να ληφθούν εκτεταμένα μέτρα λιτότητας τα οποία στις περισσότερες περιπτώσεις θα έπρεπε να είχαν ληφθεί προ πολλού αλλά συγχρόνως περιορίζουν σε μεγάλο βαθμό την ικανότητα των κυβερνήσεων να ενεργούν·

34.

προειδοποιεί ότι τα εν λόγω πακέτα λιτότητας δεν θα πρέπει να οδηγούν στη λήψη μέτρων που θα μπορούσαν να αποτελέσουν σοβαρή τροχοπέδη στην οικονομική ανάκαμψη, γεγονός που απαιτεί ένα νέο μοντέλο οικονομικής διακυβέρνησης με εργαλεία και χρονοδιαγράμματα που θα καθιστούν δυνατή την ισορροπία ανάμεσα στη διαδικασία δημοσιονομικής εξυγίανσης και τη διασφάλιση των αναγκών για επενδύσεις στην απασχόληση και τη βιώσιμη ανάπτυξη·

35.

υπογραμμίζει ότι το γεγονός ότι δεν διοχετεύονται πιστώσεις στην πραγματική οικονομία, ειδικά για τις ΜΜΕ, οφείλεται περισσότερο στη χαμηλότερη ζήτηση λόγω της περιορισμένης δραστηριότητας στην πραγματική οικονομία παρά στην απροθυμία των τραπεζών να χορηγούν πιστώσεις·

36.

υπογραμμίζει ότι τράπεζες ορισμένων κρατών μελών έχουν στηριχθεί υπερβολικά στη ρευστότητα που παρέχει η ΕΚΤ·

37.

σημειώνει ότι τα μη τυποποιημένα μέτρα που υιοθέτησε η ΕΚΤ μετά τον Οκτώβριο του 2008 αποδείχτηκε ότι πέτυχαν το στόχο της στήριξης των πιστώσεων και της αποφυγής βαθύτερης ύφεσης και πρόσθετης χρηματοπιστωτικής αναστάτωσης· επαναλαμβάνει ότι η άρση των μέτρων αυτών θα πρέπει να γίνει με σωστό χρονοδιάγραμμα και προσεκτικό συντονισμό με τις εθνικές κυβερνήσεις και τις δραστηριότητές τους, ειδικά ενόψει της συλλογικής και ταυτόχρονης προσφυγής σε μέτρα λιτότητας σε πολλά κράτη μέλη·

38.

ανησυχεί, ωστόσο, για τον πιθανό μη συμμετρικό αντίκτυπο της στρατηγικής εξόδου της ΕΚΤ, δεδομένων των ουσιαστικών διαφορών μεταξύ των κρατών μελών της ευρωζώνης σε ό,τι αφορά τον επιχειρηματικό κύκλο·

39.

θα επιδοκίμαζε μια κίνηση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας να αποδεχθεί γενικά κυβερνητικά ομόλογα από τις χώρες της ευρωζώνης ως τίτλους στο πλαίσιο συμφωνιών επαναγοράς, ακολουθώντας κατ' αυτό τον τρόπο τη δοκιμασμένη πρακτική που χρησιμοποίησαν η Τράπεζα της Αγγλίας και η Ομοσπονδιακή Κεντρική Τράπεζα των Ηνωμένων Πολιτειών·

40.

τονίζει ότι μια βαθμιαία και ελεγχόμενη έξοδος από τα δημόσια ελλείμματα και η μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα των δημόσιων οικονομικών έχουν κρίσιμη σημασία για την ευρωζώνη στο σύνολό της·

41.

σημειώνει τον αριθμό των προτάσεων στην ΕΕ για τη συμπλήρωση των προληπτικών ρυθμίσεων με στόχο τη διαχείριση της κρίσης και τη ρύθμιση του σκιώδους τραπεζικού τομέα·

42.

συμμερίζεται τις ανησυχίες για τις προκυκλικές πτυχές των ισχυόντων ρυθμιστικών, προληπτικών, λογιστικών και φορολογικών κανόνων, που διευρύνουν τις διακυμάνσεις που είναι εγγενείς στη λειτουργία μιας οικονομίας της αγοράς·

43.

υπογραμμίζει την ανάγκη να αυξηθούν σημαντικά τα κεφαλαιακά αποθέματα ασφαλείας των τραπεζών και να βελτιωθεί η ποιότητα του κεφαλαίου· επιδοκιμάζει τις προτάσεις της Επιτροπής της Βασιλείας για ένα πιο συσταλτικό ορισμό του πρωτογενούς κεφαλαίου και για την καθιέρωση υψηλότερων δεικτών κεφαλαίων· εφιστά επίσης την προσοχή στη διασύνδεση μεταξύ του χρηματοπιστωτικού τομέα και της πραγματικής οικονομίας και στις συνέπειες που μπορεί να έχει η ρύθμιση του χρηματοπιστωτικού τομέα στην πραγματική οικονομία·

44.

εκτιμά ότι το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα θα πρέπει να καταστεί λιγότερο ευάλωτο και ότι θα πρέπει να εξαχθούν συμπεράσματα από την κρίση σε παγκόσμιο επίπεδο ώστε να μειωθεί ο συστημικός κίνδυνος, να αντιμετωπισθούν οι χρηματοπιστωτικές φούσκες, να βελτιωθεί η ποιότητα της διαχείρισης των κρίσεων και η διαφάνεια των χρηματοπιστωτικών αγορών, επαναβεβαιώνοντας ότι ο βασικός τους ρόλος είναι η χρηματοδότηση της πραγματικής οικονομίας·

45.

σημειώνει ότι το ευρώ είχε κατακτήσει τη θέση διεθνούς νομίσματος καθ' όλη τη διάρκεια του 2009, αλλά υπέστη σοβαρή πίεση το 2010·

46.

επισημαίνει ότι, κατά τη διάρκεια μιας περιόδου υψηλής αστάθειας της συναλλαγματικής ισοτιμίας, η ισχύς του ευρώ αυξήθηκε, ιδιαίτερα έναντι του αμερικανικού δολαρίου και του κινεζικού ρενμίμπι, και εκφράζει την ανησυχία του ότι αυτό θα μπορούσε να έχει επιζήμιες συνέπειες στην ανταγωνιστικότητα της ευρωζώνης·

47.

αναγνωρίζει ότι η ισχύς του ευρώ οφειλόταν εν μέρει στην ασθενή οικονομική δραστηριότητα στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου το έλλειμμα τρεχουσών συναλλαγών μειώθηκε ραγδαία κάτω από το 3 % του ΑΕΠ το 2009 και το ομοσπονδιακό δημοσιονομικό έλλειμμα διευρύνθηκε στο 10 % περίπου του ΑΕΠ το οικονομικό έτος 2009, ενώ η πτώση του ευρώ οφειλόταν, μεταξύ άλλων, στην έλλειψη εμπιστοσύνης στις παγκόσμιες αγορές σε ορισμένα υπερχρεωμένα κράτη μέλη της ΕΕ· συμμερίζεται τις ανησυχίες για την επέκταση του όγκου του χρήματος στις ΗΠΑ και, σε μικρότερο βαθμό, στην ΕΕ·

48.

ανησυχεί για τον αντίκτυπο που έχουν η αστάθεια των συναλλαγματικών ισοτιμιών και οι πράξεις αρμπιτράζ επιτοκίων (carry trade) τόσο στην παγκόσμια χρηματοπιστωτική σταθερότητα όσο και στην πραγματική οικονομία·

49.

υπογραμμίζει ότι, ανεξάρτητα από τη σημερινή παγκόσμια χρηματοπιστωτική και οικονομική κρίση, η ευρωζώνη πρέπει να διευρυνθεί περαιτέρω· επισημαίνει ωστόσο ότι η εκπλήρωση των κριτηρίων του Μάαστριχτ θεωρείται προϋπόθεση για την προσχώρηση στην ευρωζώνη· χαιρετίζει την ταχεία υιοθέτηση του ευρώ από όλα τα κράτη μέλη που συμμορφώνονται με αυτά τα κριτήρια·

50.

πιστεύει ότι η υιοθέτηση του ευρώ από την Εσθονία δείχνει τη θέση που κατέχει το νόμισμα αυτό παρά την κρίση δημοσίου χρέους· πιστεύει ότι η θέση αυτή θα ενθαρρύνει τα κράτη μέλη να επιδιώξουν την προσχώρηση στην ευρωζώνη·

51.

αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στο Συμβούλιο, την Επιτροπή, την Ευρωομάδα, καθώς και στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.

3.4.2012   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 99/7

—

έχοντας υπόψη τον Τίτλο V της Συνθήκης της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

—

έχοντας υπόψη την Ευρωπαϊκή Στρατηγική Ασφάλειας με τίτλο «Μια ασφαλής Ευρώπη σε έναν καλύτερο κόσμο», η οποία εγκρίθηκε από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο στις 12 Δεκεμβρίου 2003, και την έκθεση για την εφαρμογή της με τίτλο «Διασφάλιση της ασφάλειας σε έναν μεταβαλλόμενο κόσμο», που εγκρίθηκε από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο στις 11-12 Δεκεμβρίου 2008,

—

έχοντας υπόψη τη στρατηγική εσωτερικής ασφάλειας για την Ευρωπαϊκή Ένωση, που εγκρίθηκε από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο στις 25-26 Μαρτίου 2010,

—

έχοντας υπόψη τα συμπεράσματα του Συμβουλίου επί της ΚΠΑΑ που εγκρίθηκαν στις 26 Απριλίου 2010,

—

έχοντας υπόψη τα συμπεράσματα σχετικά με την ΕΠΑΑ και την δήλωση με τίτλο «10 έτη της ΕΠΑΑ: προκλήσεις και ευκαιρίες», που εγκρίθηκαν από το Συμβούλιο στις 17 Νοεμβρίου 2009,

—

έχοντας υπόψη τη δήλωση για την ενίσχυση της Ευρωπαϊκής Πολιτικής Ασφάλειας και Άμυνας, που εγκρίθηκε από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο στις 12 Δεκεμβρίου 2008, και τη δήλωση για την ενίσχυση των δυνατοτήτων που εγκρίθηκε από το Συμβούλιο στις 11 Δεκεμβρίου 2008,

—

έχοντας υπόψη τα συμπεράσματα της Προεδρίας τα οποία ενέκρινε το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο στη Σάντα Μαρία ντε Φέιρα στις 20 Ιουνίου 2000, και στο Γκέτεμπουργκ στις16 Ιουνίου 2001, το πρόγραμμα της ΕΕ για την πρόληψη των βίαιων συγκρούσεων που επίσης εγκρίθηκε στο Γκέτεμπουργκ στις 16 Ιουνίου 2001, τον Πολιτικό Βασικό Στόχο του 2008 που εγκρίθηκε από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο στις 17 Δεκεμβρίου 2004 και τον Πολιτικό Βασικό Στόχο του 2010 που εγκρίθηκε από το Συμβούλιο στις 19 Νοεμβρίου 2007,

—

έχοντας υπόψη τα συμπεράσματα της Προεδρίας τα οποία ενέκρινε το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο στο Ελσίνκι στις 11 Δεκεμβρίου 1999 (Βασικός Στόχος 2003) και τον Πολιτικό Βασικό Στόχο 2010 που εγκρίθηκε από το Συμβούλιο στις 17 Μαΐου 2004,

—

έχοντας υπόψη τα συμπεράσματα του Συμβουλίου της 30ής Νοεμβρίου 2009 για την ενίσχυση της χημικής, βιολογικής, ραδιολογικής και πυρηνικής (ΧΒΡΠ) ασφάλειας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και την έγκριση ενός σχεδίου δράσης της ΕΕ στον τομέα της ΧΒΡΠ ασφάλειας,

—

έχοντας υπόψη το έγγραφο του Συμβουλίου «Εφαρμογή της απόφασης 1325 του ΣΑΗΕ, όπως αυτή ενισχύεται από την απόφαση 1820 του ΣΑΗΕ, στο πλαίσιο της ΕΠΑΑ», της 3ης Δεκεμβρίου 2008 και το έγγραφο του Συμβουλίου σχετικά με την ενσωμάτωση των ανθρώπινων δικαιωμάτων στις επιχειρήσεις ΕΠΑΑ, της 14ης Σεπτεμβρίου 2006,

—

έχοντας υπόψη το ψήφισμά του, της 10ης Φεβρουαρίου 2010, σχετικά με τον πρόσφατο σεισμό στην Αϊτή, με το οποίο ζητείται η συγκρότηση μιας δύναμης πολιτικής προστασίας της ΕΕ (1),

—

έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 10 Μαρτίου 2010 για την εφαρμογή της ευρωπαϊκής στρατηγικής για την ασφάλεια και την κοινή πολιτική ασφάλειας και άμυνας (2),

—

έχοντας υπόψη την απόφαση του Συμβουλίου της 26 Ιουλίου 2010 για τον καθορισμό της οργάνωσης και της λειτουργίας της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Εξωτερικής Δράσης (3),

—

έχοντας υπόψη το άρθρο 48 του Κανονισμού του,

—

έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων (A7-0308/2010),

1.

υπενθυμίζει ότι η ΕΕ έχει δεσμευθεί να καθορίζει και να εφαρμόζει κοινές πολιτικές και δράσεις για τη διατήρηση της ειρήνης, την πρόληψη των συγκρούσεων, την προώθηση της ανασυγκρότησης μετά από συγκρούσεις και την ενίσχυση της διεθνούς ασφάλειας σύμφωνα με τις αρχές του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, καθώς και να εδραιώσει και να υποστηρίξει τη δημοκρατία, την αρχή του κράτους δικαίου, τα δικαιώματα του ανθρώπου και τις αρχές του διεθνούς δικαίου και να παράσχει βοήθεια σε ανθρώπους που πλήττονται από φυσικές ή ανθρωπογενείς καταστροφές·

2.

τονίζει ότι η εσωτερική και η εξωτερική ασφάλεια διασυνδέονται όλο και περισσότερο και ότι η ΕΕ, αναπτύσσοντας τις πολιτικές και τις ικανότητές της στους τομείς της διαχείρισης των κρίσεων, της πρόληψης των συγκρούσεων και της οικοδόμησης της ειρήνης σύμφωνα με τους προαναφερθέντες στόχους, συμβάλλει επίσης στην κατοχύρωση της ασφάλειας των δικών της πολιτών·

3.

υπογραμμίζει ότι η ΕΕ, κυρίως μέσω των αποστολών μη στρατιωτικής διαχείρισης κρίσεων, συμβάλλει σημαντικά στην παγκόσμια ασφάλεια, αντικατοπτρίζοντας έτσι τις βασικές αξίες και αρχές της·

4.

υπογραμμίζει ότι οι αποτελεσματικές απαντήσεις στις υφιστάμενες σήμερα κρίσεις και απειλές κατά της ασφάλειας, συμπεριλαμβανομένων των φυσικών καταστροφών, συχνά απαιτούν τη συνδυασμένη αξιοποίηση πολιτικών και στρατιωτικών ικανοτήτων και απαιτούν τη στενή συνεργασία μεταξύ τους· υπενθυμίζει ότι η ανάπτυξη μιας συνεκτικής προσέγγισης της ΕΕ και των συνδυασμένων στρατιωτικών και πολιτικών ικανοτήτων της στον τομέα της διαχείρισης των κρίσεων υπήρξαν ανέκαθεν ιδιαίτερα χαρακτηριστικά γνωρίσματα της ΚΠΑΑ και αποτελούν τον πυρήνα της προστιθέμενης αξίας της· υπενθυμίζει ταυτοχρόνως ότι η ΚΠΑΑ δεν είναι το μοναδικό διαθέσιμο μέσο και ότι οι αποστολές ΚΠΑΑ πρέπει να χρησιμοποιούνται ως μέρος μιας ευρύτερης στρατηγικής της ΕΕ·

5.

υπενθυμίζει την ανάγκη εκπόνησης ενός Λευκού Βιβλίου της ΕΕ για την ασφάλεια και την άμυνα, το οποίο θα βασίζεται σε συστηματικές και αυστηρές έρευνες όσον αφορά την ασφάλεια και την άμυνα, που θα υλοποιηθούν από τα κράτη μέλη σύμφωνα με κοινά κριτήρια και κοινό χρονοδιάγραμμα, και θα καθορίζει σαφέστερα τους στόχους και τις ανάγκες της Ένωσης στους τομείς της ασφάλειας και της άμυνας σε σχέση με τα διαθέσιμα μέσα και τους πόρους· τονίζει με έμφαση ότι το Λευκό Βιβλίο πρέπει επίσης να καθορίζει σε ποιους τομείς και υπό ποιες προϋποθέσεις είναι επιθυμητή η στενότερη πολιτικοστρατιωτική συνεργασία που θα συμβάλει στην επίτευξη των στόχων αυτών· πιστεύει ότι το Λευκό Βιβλίο πρέπει να προσδιορίζει ρητά ευκαιρίες για τη συνεκμετάλλευση πόρων σε επίπεδο ΕΕ, καθώς και για την σε εθνικό επίπεδο εναρμόνιση ειδικεύσεων και ικανοτήτων, με στόχο την επίτευξη μεγάλων οικονομιών κλίμακας·

6.

υπογραμμίζει ότι η ίδρυση της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Εξωτερικής Δράσης (ΕΥΕΔ) θα πρέπει να συμβάλει περαιτέρω στην ανάπτυξη μιας πραγματικά ευρείας ευρωπαϊκής προσέγγισης στο ζήτημα της πολιτικής και στρατιωτικής διαχείρισης κρίσεων, της πρόληψης συγκρούσεων και της εδραίωσης της ειρήνης, παρέχοντας στην ΕΕ τις κατάλληλες δομές, επάνδρωση και οικονομικούς πόρους προκειμένου αυτή να ανταποκριθεί στις παγκόσμιες ευθύνες της σε συμμόρφωση προς τον Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών·

7.

υποστηρίζει πλήρως τη μεταφορά των δομών της ΚΠΑΑ, συμπεριλαμβανομένων της διεύθυνσης σχεδιασμού διαχείρισης κρίσεων, του επιτελείου σχεδιασμού και εκτέλεσης μη στρατιωτικών δράσεων, του στρατιωτικού προσωπικού της ΕΕ και του κέντρου ανάλυσης της κατάστασης, στην ΕΥΕΔ, υπό την άμεση διεύθυνση και ευθύνη της Αντιπροέδρου της Επιτροπής/Ύπατης Εκπροσώπου της Ένωσης για την εξωτερική πολιτική και την πολιτική ασφάλειας· υπενθυμίζει τη δέσμευση της Αντιπροέδρου/ Ύπατης Εκπροσώπου να μεριμνήσει για τη στενή συνεργασία και τη συνεργία με τις αντίστοιχες μονάδες της Επιτροπής που μεταφέρθηκαν στην ΕΥΕΔ, οι οποίες ασχολούνται με το σχεδιασμό και τον προγραμματισμό της απάντησης στις κρίσης, την πρόληψη των συγκρούσεων και την οικοδόμηση της ειρήνης· παροτρύνει την Αντιπρόεδρο/ Ύπατη Εκπρόσωπο να μεριμνήσει ώστε οι μονάδες αυτές να λειτουργούν σε ίση βάση με τις δομές της ΚΠΑΑ· τονίζει ότι ο επίσημος ή ανεπίσημος έλεγχος, από δομές της ΕΥΕΔ, του σχεδιασμού και προγραμματισμού μέτρων που χρηματοδοτούνται από το Μέσο Σταθερότητας είναι απαράδεκτος και επιμένει ότι οι μεταφερθείσες δομές της Επιτροπής δεν πρέπει να καταργηθούν·

8.

ενθαρρύνει, με γνώμονα την ανάπτυξη μιας συνεκτικής προσέγγισης της ΕΕ, τον στενό συντονισμό μεταξύ της ΕΥΕΔ και όλων των σχετικών μονάδων που παραμένουν στους κόλπους της Επιτροπής, ιδίως εκείνων που ασχολούνται με την ανάπτυξη, την ανθρωπιστική βοήθεια, την πολιτική προστασία και τη δημόσια υγεία· τονίζει την ανάγκη άμεσης σύνδεσης μεταξύ των οργανισμών της ΕΥΕΔ και της ΚΠΑΑ, δηλαδή του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Άμυνας, του Ινστιτούτου Μελετών Ασφαλείας της ΕΕ, της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Ασφάλειας και Άμυνας και του Δορυφορικού Κέντρου της ΕΕ·

9.

εφιστά την προσοχή στο ρόλο του Κέντρου Παρακολούθησης και Ενημέρωσης της Επιτροπής σε σχέση με τη διευκόλυνση του συντονισμού της βοήθειας σε περίπτωση καταστροφών στο πλαίσιο του Μηχανισμού Πολιτικής Προστασίας και τονίζει την ανάγκη για στενή συνεργασία μεταξύ του Κέντρου και της ΕΥΕΔ, θέμα για το οποίο πρέπει να μεριμνήσει η Αντιπρόεδρος/Ύπατη Εκπρόσωπος υπό την ιδιότητά της ως Αντιπροέδρου της Επιτροπής· ζητεί τη βελτίωση του συντονισμού και την ταχύτερη ανάπτυξη των στρατιωτικών μέσων στο πλαίσιο της αντιμετώπισης των καταστροφών, και ιδίως των δυνατοτήτων αεροπορικών μεταφορών, βάσει των διδαγμάτων που αντλήθηκαν από την Αϊτή, και με σεβασμό του πρωταρχικά μη στρατιωτικού χαρακτήρα των επιχειρήσεων αντιμετώπισης των καταστροφών· επαναλαμβάνει την έκκλησή του για περαιτέρω βελτίωση του Μηχανισμού Πολιτικής Προστασίας ώστε να συγκροτηθεί μια δομή εθελοντικής συνένωσης των πόρων των κρατών μελών που θα βρίσκεται σε αναμονή για άμεση ανάπτυξη σε επιχειρήσεις απόκρισης σε καταστροφές· προτείνει οι πόροι αυτοί να συντονίζονται και να αναπτύσσονται υπό την ονομασία μιας Δύναμης Πολιτικής Προστασίας της ΕΕ, ώστε να προβάλλεται περισσότερο η δράση της ΕΕ· υπενθυμίζει ταυτόχρονα την ατομική ευθύνη των κρατών μελών για τα μέτρα πολιτικής προστασίας και ελέγχου των καταστροφών·

10.

υποστηρίζει επίσης τη βελτίωση του συντονισμού μεταξύ των υπηρεσιών ανθρωπιστικής βοήθειας των κρατών μελών και της ΓΔ ECHO, για επιχειρήσεις παροχής βοήθειας ύστερα από φυσικές ή ανθρωπογενείς καταστροφές·

11.

καλεί το Συμβούλιο να εκδώσει χωρίς καθυστέρηση τις αναγκαίες αποφάσεις ώστε να τεθεί σε εφαρμογή η ρήτρα αμοιβαίας αρωγής, όπως ορίζεται στο άρθρο 42, παράγραφος 7 της ΣΕΕ, καθώς και η ρήτρα αλληλεγγύης, όπως ορίζεται στο άρθρο 222 της ΣΛΕΕ, που θα πρέπει να αντικατοπτρίζουν την ολοκληρωμένη προσέγγιση της ΕΕ και στηρίζονται σε πολιτικούς και στρατιωτικούς πόρους·

12.

υπενθυμίζει την επιτυχή υλοποίηση της «εταιρικής σχέσης για την οικοδόμηση της ειρήνης» μεταξύ της Επιτροπής και μη κυβερνητικών οργανώσεων, καθώς και ότι έχει καίρια σημασία η καλή συνεργασία μεταξύ μη κυβερνητικών οργανώσεων, οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών και της μελλοντικής ΕΥΕΔ· καλεί την Επιτροπή να αναπτύξει περαιτέρω το πλαίσιο για συνεργασία με ΜΚΟ και να προαγάγει τη χρήση μη κρατικών φορέων στις ενωσιακές δραστηριότητες πρόληψης των συγκρούσεων και διαχείρισης των συγκρούσεων, μεταξύ άλλων περιλαμβάνοντάς τους στις δραστηριότητες κατάρτισης της ΕΕ·

13.

χαιρετίζει, σε πολιτικοστρατηγικό επίπεδο, την ενσωμάτωση πολιτικοστρατιωτικών στοιχείων στην Διεύθυνση Σχεδιασμού Διαχείρισης Κρίσεων (ΔΣΔΚ) ως βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση· τονίζει, ωστόσο, ότι είναι απαραίτητο να επιτευχθεί μία ισόρροπη σχέση μεταξύ πολιτικών και στρατιωτικών ικανοτήτων στον τομέα του στρατηγικού σχεδιασμού όχι μόνο με την αύξηση του αριθμού, αλλά και από πλευράς ιεραρχίας, προκειμένου να αξιοποιηθούν στο έπακρο οι διαθέσιμες συνεργίες· ταυτόχρονα τονίζει την ανάγκη να λαμβάνονται δεόντως υπόψη οι διαφορές που υφίστανται μεταξύ πολιτικών και στρατιωτικών ρόλων και οι διακριτοί στόχοι τους, και να εξασφαλίζεται ότι σε κάθε επιχείρηση θα διατίθεται, κατά περίπτωση, το κατάλληλο μίγμα ανθρώπινων πόρων·

14.

καλεί ειδικότερα μετ’ επιτάσεως την Αντιπρόεδρο/Ύπατη Εκπρόσωπο να αντιμετωπίσει την έλλειψη προσωπικού όσον αφορά εμπειρογνώμονες για τον σχεδιασμό μη στρατιωτικών αποστολών και για την ανάπτυξη πολιτικών ικανοτήτων και να μεριμνήσει ώστε η ΔΣΔΚ να διαθέτει επαρκή αριθμό ειδικών από όλους τους σημαντικούς τομείς των πολιτικών ικανοτήτων, δηλαδή της αστυνομίας, της δικαιοσύνης, της πολιτικής διοίκησης, της πολιτικής προστασίας και παρακολούθησης, καθώς και από τον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων·

15.

τονίζει την ανάγκη να γίνεται, ανά τακτά χρονικά διαστήματα, μια κοινή επισκόπηση της κατάστασης, στην οποία να συμμετέχουν όλοι οι ενδιαφερόμενοι (η ΕΥΕΔ και όλες οι σχετικές ΓΔ της Επιτροπής: ΓΔ DEV, ΓΔ ECHO, ΓΔ SANCO, με την υποστήριξη των ικανοτήτων αξιολόγησης κρίσεων καθεμιάς τους), που θα πρέπει να αντικατοπτρίζεται υπόψη σε όλα τα ενωσιακά, περιφερειακά ή εθνικά στρατηγικά έγγραφα· τονίζει ότι στη διαδικασία αυτή σημαντικό ρόλο έχουν να διαδραματίσουν οι αναμορφωμένες αντιπροσωπείες της ΕΕ·

16.

ζητεί να βελτιωθεί ο ρόλος που διαδραματίζουν οι επικεφαλής των αντιπροσωπειών της ΕΕ και/ή οι ειδικοί αντιπρόσωποι της ΕΕ – όταν είναι παρόντες στην περιοχή της κρίσεως – στις προσπάθειες πολιτικοστρατιωτικού συντονισμού, επίσης και με στόχο τη διασφάλιση στενότερης πολιτικής εποπτείας των στρατιωτικών δράσεων·

17.

ζητεί, σε επίπεδο επιχειρησιακού σχεδιασμού, τη σημαντική ενίσχυση των πολιτικών ικανοτήτων σχεδιασμού ώστε να ανέλθουν στο ύψος των φιλοδοξιών των μη στρατιωτικών αποστολών της ΚΠΑΑ, με την ενίσχυση του Επιτελείου Σχεδιασμού και Εκτέλεσης Πολιτικών Δράσεων από πλευράς στελεχιακού δυναμικού καθώς και με την αποτελεσματικότερη κατανομή καθηκόντων μεταξύ του στρατηγικού και επιχειρησιακού επιπέδου· τονίζει ότι η εν λόγω κατανομή καθηκόντων πρέπει να βασίζεται σε μία ισόρροπη και ευρεία στρατηγική για το προσωπικό· υποστηρίζει ότι τα καθήκοντα του διοικητή για τις πολιτικές δράσεις πρέπει, υπό το φως των αρμοδιοτήτων του, να καταλάβουν την ενδεδειγμένη (δηλαδή ανώτερη) θέση στο πλαίσιο της ιεραρχίας της ΕΥΕΔ·

18.

επαναλαμβάνει το αίτημά του για την ίδρυση ενός μονίμου κέντρου επιχειρήσεων της ΕΕ που θα είναι αρμόδιο για τον επιχειρησιακό σχεδιασμό και την εκτέλεση στρατιωτικών δράσεων της ΕΕ και το οποίο θα αντικαταστήσει σε ad hoc βάση το υφιστάμενο σήμερα σύστημα της χρησιμοποίησης ενός εκ των επτά διαθέσιμων κέντρων· τονίζει ότι ένα τέτοιο βήμα θα εξασφάλιζε τη συνεκτικότητα της αλυσίδας εντολών, θα αύξανε σε μεγάλο βαθμό την ικανότητα της ΕΕ να αντιδρά με ταχύτητα και συνέπεια στις κρίσεις (ιδίως με την ενίσχυση της θεσμικής μνήμης της ΕΕ) και επιπλέον θα μείωνε τις δαπάνες·

19.

υποστηρίζει ότι το κέντρο επιχειρήσεων πρέπει να συνυπάρχει με την ΔΣΔΚ προκειμένου να μεγιστοποιηθούν τα οφέλη του πολιτικοστρατιωτικού συντονισμού, συμπεριλαμβανομένης της συνένωσης ορισμένων λειτουργιών, και να προωθηθούν αποτελεσματικότερα βέλτιστες πρακτικές στις υπηρεσίες σχεδιασμού της ΕΕ· φρονεί ότι τα κέντρα επιχειρήσεων και η ΔΣΔΚ θα μπορούσαν ακόμη και να συγχωνευθούν σε ένα κοινό «κέντρο αντιμετώπισης των κρίσεων» της ΕΕ που θα ήταν αρμόδιο για τον επιχειρησιακό σχεδιασμό και την εκτέλεση όλων των πολιτικών αποστολών της ΕΕ, των στρατιωτικών δράσεων και των αποστολών για την αναμόρφωση του τομέα της ασφάλειας·

20.

τονίζει, ωστόσο, ότι σε καμία περίπτωση δεν πρέπει η αναδιοργάνωση των σημερινών δομών να οδηγήσει στην απορρόφηση της πολιτικής διάστασης από τη στρατιωτική και υπογραμμίζει ότι οι διαφορές μεταξύ του πολιτικού και του στρατιωτικού σχεδιασμού πρέπει να ληφθούν δεόντως υπόψη: πρέπει να διατηρηθούν οι ξεχωριστές αλυσίδες εντολών, ενώ ο διοικητής πολιτικών δράσεων και ο διοικητής στρατιωτικών επιχειρήσεων πρέπει να διατηρήσουν τις αρμοδιότητές τους και να βρίσκονται στο ίδιο ιεραρχικό επίπεδο εντός της ΕΥΕΔ·

21.

επισημαίνει τις πολυάριθμες δεσμεύσεις που έχουν αναλάβει τα κράτη μέλη όσον αφορά την ανάπτυξη τόσο στρατιωτικών όσο και πολιτικών ικανοτήτων διαχείρισης των κρίσεων, από τα Ευρωπαϊκά Συμβούλια του Ελσίνκι και της Σάντα Μαρία ντε Φέιρα έως τη δήλωση για την ενίσχυση των ικανοτήτων του Δεκεμβρίου 2008· καλεί μετ’ επιτάσεως τα κράτη μέλη και την Αντιπρόεδρο/Ύπατη Εκπρόσωπο να μεριμνήσουν για την πιστή τήρηση των δεσμεύσεων αυτών προκειμένου να κλείσει το βαθύ χάσμα μεταξύ των υφισταμένων επιχειρησιακών ικανοτήτων και των δεδηλωμένων πολιτικών στόχων·

22.

καλεί τα κράτη μέλη, σε συνάρτηση με τα μέτρα που θα ληφθούν για την υλοποίηση των βασικών στόχων του 2010, να επικεντρώσουν την προσοχή τους στην συγκεκριμένη πραγμάτωση ικανοτήτων και να δώσουν βάρος στους τομείς όπου υπάρχει δυναμικό για πολιτικοστρατιωτικές συνεργίες, ιδίως σε εκείνους που έχουν ήδη προσδιοριστεί, προκειμένου να επιτευχθεί πραγματική πρόοδος το ταχύτερο δυνατόν· τονίζει ότι η ανάπτυξη ικανοτήτων πρέπει να καθοδηγείται από τις συγκεκριμένες απαιτήσεις για τις αποστολές ΚΠΑΑ· εκφράζει την ικανοποίησή του για τη συνολική διαδικασία ανάπτυξης ικανοτήτων, όσον αφορά τις στρατιωτικές ικανότητες, στο πλαίσιο ου Ευρωπαϊκού Οργανισμού Άμυνας· ενθαρρύνει την περαιτέρω συζήτηση σχετικά με τους τρόπους γεφύρωσης των δυο διαδικασιών ανάπτυξης ικανοτήτων βάσει των μη στρατιωτικών και των στρατιωτικών βασικών στόχων·

23.

εκφράζει την ικανοποίησή του για τις προσπάθειες της παρελθούσας και της τρέχουσας Προεδρίας του Συμβουλίου να ξεκινήσουν μια διαδικασία με στόχο την αποσαφήνιση της φύσης και του πεδίου της μόνιμης διαρθρωμένης συνεργασίας, όπως αυτή ορίζεται στο άρθρο 46, παράγραφος 6· καλεί το Συμβούλιο να διατυπώσει άμεσα μια σαφή περιγραφή της μόνιμης διαρθρωμένης συνεργασίας, λαμβάνοντας υπόψη την πολιτικοστρατιωτική φύση της συνολικής προσέγγισης της ΕΕ, και να παρουσιάσει συγκεκριμένα μέτρα για τον τρόπο έναρξης της μόνιμης διαρθρωμένης συνεργασίας, με τα δεδομένα της τρέχουσας οικονομικής κρίσης και των περικοπών στους εθνικούς αμυντικούς προϋπολογισμούς των κρατών μελών της ΕΕ·

24.

καλεί επειγόντως τα κράτη μέλη, υπό το φως των πολιτικών δεσμεύσεων που έχουν αναληφθεί, να αντιμετωπίσουν τις χρόνιες ελλείψεις σε πολιτικό προσωπικό στο πλαίσιο των αποστολών της ΚΠΑΑ και ιδίως της EULEX στο Κοσσυφοπέδιο και της EUPOL στο Αφγανιστάν, ιδίως με την εντατικοποίηση των εργασιών για την εκπόνηση εθνικών στρατηγικών προκειμένου να διευκολυνθεί η αποστολή προσωπικού για τις αποστολές· ζητεί μετ’ επιτάσεως από τις αρμόδιες εθνικές αρχές, όπως τα υπουργεία εσωτερικών και δικαιοσύνης, σε στενή συνεργασία με τα υπουργεία άμυνας, να αναπτύξουν ως τμήμα αυτών των στρατηγικών μια πιο δομημένη προσέγγιση όσον αφορά το καθήκον της θέσπισης κατάλληλων προϋποθέσεων για τη συμμετοχή πολιτικού προσωπικού σε αποστολές της ΚΠΑΑ, ιδίως όσον αφορά τις προοπτικές σταδιοδρομίας και απολαβών·

25.

καλεί ειδικότερα στο πλαίσιο αυτό τα κράτη μέλη να μεριμνήσουν ώστε η συμμετοχή σε αποστολές της ΚΠΑΑ να θεωρείται ως σημαντικό πλεονέκτημα για τη σταδιοδρομία στην αστυνομία και τη δικαιοσύνη, οι δε υπηρεσίες που αποσπούν πολίτες στις αποστολές αυτές να αποζημιώνονται κατάλληλα για την προσωρινή απώλεια προσωπικού· φρονεί ότι το Συμβούλιο πρέπει να μεριμνήσει ώστε οι ημερήσιες αποζημιώσεις για το προσωπικό των αποστολών της ΚΠΑΑ να ανταποκρίνονται στις συνθήκες της σχετικής αποστολής·

26.

επαναλαμβάνει ότι είναι αναγκαία η συμμόρφωση προς την απόφαση αριθ. 1325 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, που επιβάλλει μια ισορροπημένη από την άποψη του φύλου σύνθεση και κατάρτιση του προσωπικού όλων των αποστολών και ιδιαίτερη προσοχή στα ζητήματα φύλου, σε όλες τις αναλαμβανόμενες δραστηριότητες· τονίζει ότι η συμμετοχή κατάλληλου αριθμού γυναικών στις πολιτικές ή στρατιωτικές αποστολές αποτελεί καίρια προϋπόθεση για την επιτυχία των αποστολών αυτών, είτε πρόκειται για επιχειρήσεις ειρήνευσης είτε για επιχειρήσεις αντιμετώπισης καταστροφών, καθώς και στις δραστηριότητες διπλωματικής διαμεσολάβησης, ώστε να εξασφαλίζεται ότι οι ανάγκες, τα δικαιώματα και τα συμφέροντα των γυναικών λαμβάνονται κατάλληλα υπόψη και να διασφαλίζεται η συμμετοχή των γυναικών στις ενέργειες και στην επίτευξη των στόχων της αποστολής· υπενθυμίζει ότι τα κράτη μέλη της ΕΕ πρέπει να εκπονήσουν εθνικά σχέδια δράσης για να εξασφαλίσουν τη συμμόρφωση προς την απόφαση αριθ. 1325·

27.

υπογραμμίζει την ανάγκη κατάλληλης εκπαίδευσης πριν από την αποστολή, η οποία θα μπορούσε να συμπεριλαμβάνει τη συμμετοχή πολιτικού προσωπικού σε στρατιωτικές ασκήσεις και στρατιωτικού προσωπικού σε πολιτική κατάρτιση και/ή ασκήσεις· συνιστά θερμά στα κράτη μέλη να διατηρούν καταλόγους πολιτών με κατάλληλες ικανότητες που θα μπορούσαν να συμμετάσχουν σε αποστολές και ιδίως εκείνων που έχουν εκπαιδευθεί για αποστολές που εκτελούνται μαζί με στρατιωτικές δυνάμεις· χαιρετίζει την πρακτική που εφαρμόζουν ορισμένα κράτη μέλη τα οποία διατηρούν μία κεντρική υπηρεσία για το σκοπό αυτό που είναι υπεύθυνη για την πρόσληψη και την εκπαίδευση όλου του πολιτικού προσωπικού που μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε αποστολές·

28.

υποστηρίζει την ανάπτυξη του λογισμικού «Goalkeeper» από το Συμβούλιο προκειμένου να διευκολυνθεί η πρόσληψη και η εκπαίδευση προσωπικού για πολιτικές αποστολές·

29.

υπενθυμίζει την Ευρωπαϊκή Ομάδα για την Κατάρτιση (EGT) η οποία χρηματοδοτείται τόσο από την Επιτροπή όσο και από τα κράτη μέλη και τονίζει ότι ένα δίδαγμα από την EGT είναι ότι οι επενδύσεις σε κατάρτιση έχουν νόημα μόνον εάν συνδέονται με εκ των πραγμάτων χρησιμοποίηση σε αποστολή· χαιρετίζει την έμφαση που δίνει η Επιτροπή στο να διασφαλισθεί ότι το επικείμενο σχέδιο πολιτικής εκπαίδευσης που χρηματοδοτείται από το Μέσο για τη Σταθερότητα απευθύνεται σε ειδικούς που έχουν ήδη οριστεί να συμμετάσχουν σε μελλοντικές αποστολές·

30.

τονίζει με έμφαση, σύμφωνα με τις συστάσεις του Συμβουλίου του 2008, το σημαντικό ρόλο που πρέπει να διαδραματίσει, υπό το φως της ίδρυσης της ΕΥΕΔ, η Ευρωπαϊκή Ακαδημία Ασφάλειας και Άμυνας (ΕΑΑΑ) στον τομέα της ανάπτυξης ικανοτήτων και της εκπαίδευσης για την αποτελεσματική διαχείριση κρίσεων· καλεί μετ’ επιτάσεως το Συμβούλιο να βελτιώσει τις εγκαταστάσεις εκπαίδευσης και τη στελέχωση της ΕΑΑΑ, με τη χορήγηση μεταξύ άλλων μιας μόνιμης έδρας, προκειμένου να διασφαλισθεί η συνεχής και αποτελεσματική εκπαίδευση του πολιτικού και στρατιωτικού προσωπικού των κρατών μελών και των θεσμικών οργάνων της ΕΕ σε στρατηγικό, επιχειρησιακό και τακτικό επίπεδο· ζητεί τη θέσπιση υποτροφιών για νέους αποφοίτους που επιθυμούν να ειδικευθούν στα πεδία για τα οποία υπάρχει ανάγκη

31.

ζητεί να υπάρξει προπαρασκευαστική ενέργεια προκειμένου να αναπτυχθεί και να γίνει διαθέσιμη κατάρτιση σχετικά με την εγκαθίδρυση της ΕΥΕΔ, στο πνεύμα της «Γενικής Ιδέας για την Ενίσχυση των Δυνατοτήτων Διαμεσολάβησης και Διαλόγου της ΕΕ» και της Ομάδας Στήριξης της Διαμεσολάβησης (MSG) που εγκρίθηκε από το Συμβούλιο στα τέλη του 2009·

32.

συστήνει περαιτέρω προσπάθειες για την επιτάχυνση της χρηματοδότησης για μη στρατιωτικές αποστολές και την απλοποίηση των διαδικασιών λήψης αποφάσεων και των συμφωνιών εφαρμογής· τονίζει την ανάγκη στενής συνεργασίας σε ισότιμη βάση των σχετικών μονάδων της Επιτροπής με τις δομές διαχείρισης των κρίσεων εντός της ΕΥΕΔ προκειμένου να παρέχεται με ταχύτητα η αρχική χρηματοδότηση των πολιτικών αποστολών· ζητεί για λόγους διαφάνειας και απόδοσης λογαριασμών να δημιουργείται κονδύλιο του προϋπολογισμού για κάθε αποστολή ΚΠΑΑ·

33.

καλεί το Συμβούλιο να λάβει ταχέως τις δέουσες αποφάσεις για την εγκαθίδρυση του ταμείου αρχικής χρηματοδότησης όπως σκιαγραφείται στο άρθρο 41 της ΣΕΕ, αφού προβεί σε διαβούλευση με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο· καλεί τον Αντιπρόεδρο/Ύπατο Εκπρόσωπο να ενημερώνει τακτικά το Κοινοβούλιο για το πώς έχει η κατάσταση ευθύς ως ιδρυθεί το ταμείο·

34.

χαιρετίζει την ανάπτυξη της ιδέας των Ενοποιημένων Αστυνομικών Μονάδων (ΕΑΜ) δηλαδή ισχυρών, σε κατάσταση άμεσης ετοιμότητας, ευέλικτων και διεπιχειρησιακών δυνάμεων που είναι σε θέση να ασκήσουν εκτελεστικά καθήκοντα επιβολής του νόμου και οι οποίες, υπό ορισμένες συνθήκες, μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως τμήμα μιας στρατιωτικής δράσης και υπό στρατιωτική διοίκηση· σημειώνει την επιτυχή εφαρμογή της ιδέας αυτής στη Βοσνία και την Ερζεγοβίνη ως μέρος της EUFOR Althea και στο Κοσυφοπέδιο εντός της EULEΧ· τονίζει την ανάγκη σε τέτοιες μονάδες, οι οποίες είναι ιδιαιτέρως κατάλληλες να παρεμβαίνουν σε συνθήκες αστάθειας και ιδίως κατά τη διάρκεια της μετάβασης από την στρατιωτική στην πολιτική διοίκηση· συστήνει στα κράτη μέλη να πραγματοποιήσουν επενδύσεις για την ανάπτυξη τέτοιων ικανοτήτων·

35.

υποστηρίζει πλήρως στο πλαίσιο αυτό την χρησιμοποίηση της Ευρωπαϊκής Δύναμης Χωροφυλακής (ΕΔΧ), η οποία μπορεί να τεθεί υπό στρατιωτική ή πολιτική διοίκηση και η οποία παρέχει την ικανότητα ταχείας αποστολής διερευνητικών αστυνομικών δυνάμεων, ως μέσο απολύτως κατάλληλο για ένα ευρύ φάσμα επιχειρήσεων αντιμετώπισης κρίσεων στην πράξη, συμπεριλαμβανομένων των αποστολών σταθεροποίησης μετά από καταστροφές· καλεί όλα τα κράτη μέλη που διαθέτουν αστυνομικές δυνάμεις με καθεστώς στρατιωτικό να συμμετάσχουν στην πρωτοβουλία αυτή·

36.

χαιρετίζει την πρόοδο που έχει επιτευχθεί για την ανάπτυξη ενός σώματος ειδικών για τις Πολιτικές Ομάδες Αντίδρασης στις Κρίσεις (ΠΟΑΚ), με στόχο την ύπαρξη μιας ταχείας ικανότητας αξιολόγησης τονίζει όμως ότι χρειάζεται να επιτευχθεί περαιτέρω διεύρυνση αυτών των καταστάσεων· τονίζει τη σημασία των ικανοτήτων έγκυρης αξιολόγησης και ενημέρωσης προκειμένου να διασφαλίζεται ότι η ΕΕ αντιδρά στις κρίσεις χρησιμοποιώντας τα καταλληλότερα διαθέσιμα μέσα·

37.

τονίζει ότι είναι αναγκαίο να μπορεί η ΕΕ να αναπτύξει, μέσα στις πρώτες ώρες από την εκδήλωση μιας κρίσης, πολυλειτουργικές ομάδες, που θα απαρτίζονται από πολιτικούς, στρατιωτικούς και πολιτικοστρατιωτικούς εμπειρογνώμονες της ΕΥΕΔ και της Επιτροπής·

38.

καλεί την Αντιπρόεδρο/Ύπατη Εκπρόσωπο, το Συμβούλιο και την Επιτροπή να παρουσιάσουν κοινή αντίληψη των νέων αποστολών ΚΠΑΑ όπως σκιαγραφείται στο άρθρο 43 της ΣΕΕ και το πώς θα πραγματοποιείται ο χειρισμός τους στο πλαίσιο της καθιερωμένης πολιτικοστρατιωτικής συνεργασίας ενθαρρύνει επ’ αυτού το Συμβούλιο και την Επιτροπή να επιταχύνουν την συγκρότηση σώματος ειδικών για την αναμόρφωση του τομέα της ασφάλειας με στόχο να ενισχυθεί η ικανότητα της ΕΕ στον τομέα αυτό·

39.

καλεί τα κράτη μέλη να χρησιμοποιήσουν κατά τον βέλτιστο τρόπο τα υφιστάμενα μέσα και να εισαγάγουν μηχανισμούς αποτίμησης του αντικτύπου προτού διατυπώσουν νέους και φιλόδοξους στόχους·

40.

είναι πεπεισμένο ότι οι μάχιμες μονάδες της ΕΕ αποτελούν κατάλληλο μέσο για επιχειρήσεις στον τομέα της αντιμετώπισης των κρίσεων· επαναλαμβάνει το αίτημά του προς το Συμβούλιο να βελτιώσει την επιχειρησιακή τους ικανότητα και ευλυγισία· ζητεί επίσης τη βελτίωση της επιχειρησιακής τους ικανότητας για πολιτικοστρατιωτικές δράσεις ανθρωπιστικού χαρακτήρα, τηρουμένων πλήρως των αναθεωρημένων κατευθυντήριων γραμμών του Όσλο για τη χρήση στρατιωτικών μέσων και μέσων πολιτικής προστασίας για την αντιμετώπιση καταστροφών·

41.

καλεί μετ’ επιτάσεως τα κράτη μέλη να επιτύχουν συμφωνία σχετικά με την επέκταση της ιδέας των κοινών δαπανών που συναρτώνται με τη χρησιμοποίηση μάχιμων μονάδων (δαπάνες που χρηματοδοτούνται από το μηχανισμό Αθηνά), ή σχετικά με μια κοινή χρηματοδότηση του συνόλου των δαπανών των επιχειρήσεων αντιμετώπισης των κρίσεων που διεξάγουν· φρονεί ότι μία τέτοια συμφωνία είναι απαραίτητη προκειμένου να καταστεί πολιτικά και οικονομικά αποδεκτή η χρησιμοποίησή τους και να διασφαλισθεί ότι τα κράτη μέλη που βρίσκονται σε κατάσταση ετοιμότητας δεν επιβαρύνονται υπέρμετρα σε μία δύσκολη δημοσιονομική κατάσταση· υπενθυμίζει επί του θέματος ότι τον Νοέμβριο 2009 το Συμβούλιο κάλεσε τη Γενική Γραμματεία του Συμβουλίου να αναπτύξει λεπτομερώς ιδέες σχετικά με τη χρηματοδότηση των στρατιωτικών επιχειρήσεων για να συζητηθούν σε υψηλό επίπεδο το 2010, αλλά μέχρι τούδε δεν έχει σημειωθεί πρόοδος·

42.

καλεί τα κράτη μέλη να θεωρήσουν τις μάχιμες μονάδες ως μακροπρόθεσμες εταιρικές σχέσεις και να μην τις διαλύσουν μετά το πέρας της περιόδου ετοιμότητας προκειμένου να μη διασπαθιστούν οι πόροι που επενδύθηκαν για τη δημιουργία τους· ζητεί να τύχουν εκπαίδευσης για να επιχειρούν μαζί με πολιτικές μονάδες· φρονεί ότι θα μπορούσαν να συμπεριλάβουν στη δομή τους ακόμη και πολιτικές μονάδες ή εμπειρογνώμονες, ιδίως ΕΑΜ·

43.

καλεί τα κράτη μέλη να μελετήσουν βαθύτερα τη δυνατότητα ανάπτυξης ικανοτήτων διττής χρήσης για πολιτικές αποστολές και στρατιωτικές επιχειρήσεις της ΚΠΑΑ, συγκεκριμένα ικανοτήτων μεταφοράς, και να εξασφαλίσουν τη διαλειτουργικότητα εκπαίδευσης και πρακτικής, με καλύτερη χρήση των υφιστάμενων προσεγγίσεων και ικανοτήτων και με διασύνδεση των διαδικασιών ανάπτυξης πολιτικών και στρατιωτικών ικανοτήτων, όπου αρμόζει·

44.

τονίζει ότι το στρατιωτικό και το πολιτικό προσωπικό της ΕΕ θα συνεργάζεται συνεχώς στενότερα και ότι είναι σε μεγάλο βαθμό εκτεθειμένο στις ίδιες απειλές, όπως αυτοσχέδιοι εκρηκτικοί μηχανισμοί και για το λόγο αυτό έχει ανάγκη συγκρίσιμων ικανοτήτων σε τομείς όπως οι στρατηγικές και τακτικές μεταφορές, η εφοδιαστική υποστήριξη, τα συστήματα επικοινωνίας και συλλογής και αξιολόγησης πληροφοριών, η ιατρική περίθαλψη, η ασφάλεια και η προστασία των σχετικών δυνάμεων, η χρησιμοποίηση διαστημικών ικανοτήτων και τα μη επανδρωμένα οχήματα·

45.

τονίζει ότι είναι συνεπώς απαραίτητος ο συντονισμός και η τόνωση των επενδύσεων διττής χρήσεως, προκειμένου να κλείσουν γρήγορα τα κενά στις ικανότητες αποφεύγοντας τις περιττές επικαλύψεις, με δημιουργία συνεργιών και την υποστήριξη της τυποποίησης· υπενθυμίζει επ’ αυτού τον καίριο ρόλο που καλείται να διαδραματίζει ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Άμυνας στη διαδικασία του εντοπισμού των αναγκών στον τομέα των ικανοτήτων και επίσης επισημαίνοντας τους τρόπους μερισμού, συνένωσης ή επίτευξης αυτών των ικανοτήτων μεταξύ των μελών της Ένωσης, έτσι ώστε να πραγματωθούν χρησιμοποιήσιμα μέσα για την επιτυχή και ασφαλή διεξαγωγή και υλοποίηση των επιχειρήσεων ΚΠΑΑ·

46.

υποστηρίζει στο πλαίσιο αυτό τη δημιουργία του Ευρωπαϊκού Πλαισίου Συνεργασίας για την Έρευνα στους τομείς της Ασφάλειας και της Άμυνας προκειμένου να διασφαλιστεί η συμπληρωματικότητα και οι συνέργειες μεταξύ επενδύσεων Ε&T στην άμυνα και επενδύσεων έρευνας για την ενίσχυση της ασφάλειας των πολιτών από την Επιτροπή δυνάμει του εβδόμου προγράμματος-πλαισίου, για παράδειγμα σε τομείς όπως η αναγνώριση καταστάσεων, τα μη επανδρωμένα εναέρια οχήματα, τα μέτρα παρακολούθησης στη θάλασσα, η αντιμετώπιση αυτοσχέδιων εκρηκτικών μηχανισμών, η ανίχνευση και προστασία από χημικές, βιολογικές, ραδιενεργές, πυρηνικές και εκρηκτικές ουσίες, οι επικοινωνίες, η συλλογή πληροφοριών, η αξιολόγηση και μεταφορά δεδομένων και ασφάλεια στον κυβερνοχώρο·

47.

επισημαίνει ωστόσο ότι η συνεργασία αυτή δεν πρέπει να υπερβαίνει αυτό που είναι αναγκαίο στο πλαίσιο της πολιτικοστρατιωτικής συνεργασίας στους τομείς της διατήρησης της ειρήνης, της πρόληψης των συγκρούσεων, της ενίσχυσης της διεθνούς ασφάλειας, της αντιμετώπισης των κρίσεων και της ανθρωπιστικής βοήθειας·

48.

χαιρετίζει την ανοικτή συζήτηση των Υπουργών Άμυνας της ΕΕ κατά την άτυπη συνεδρίασή τους στη Γάνδη στις 23 και 24 Σεπτεμβρίου 2010 όσον αφορά την ευρωπαϊκή έρευνα στον τομέα της άμυνας και την αποτίμηση του ρόλου του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Άμυνας, όπως σκιαγραφείται στο άρθρο 42, παράγραφος 3 της ΣΕΕ, στην οποία προέβησαν·

49.

ενθαρρύνει την ανάληψη περαιτέρω προσπαθειών προκειμένου να διασφαλισθεί ότι το σύνολο του εξοπλισμού που απαιτείται για δράσεις ταχείας αντίδρασης σε κρίσεις, πολιτικές ή στρατιωτικές, είναι άμεσα διαθέσιμο· χαιρετίζει τις συνεχιζόμενες εργασίες για τη δημιουργία ενός συστήματος διαχείρισης της απογραφής για πολιτικές αποστολές της ΚΠΑΑ· καλεί την Αντιπρόεδρο/Ύπατη Εκπρόσωπο να πραγματοποιήσει μια ευρεία ανάλυση κόστους-οφέλους για να καθορίσει βέλτιστες λύσεις για κάθε είδος απαιτούμενου εξοπλισμού· φρονεί ότι, ανάλογα με τον τύπο του εξοπλισμού, πρέπει να εξευρεθεί ο σωστός συνδυασμός της αποθήκευσης σε επίπεδο ΕΕ, των συμβάσεων πλαίσιο και των πραγματικών αποθεμάτων εξοπλισμού που ανήκουν στα κράτη μέλη·

50.

χαιρετίζει στο πλαίσιο αυτό τη δημιουργία μιας προσωρινής αποθήκης μη στρατιωτικού εξοπλισμού στη Βοσνία και Ερζεγοβίνη και ζητεί να επιτευχθεί ταχεία πρόοδος στη δημιουργία μιας μόνιμης αποθήκης προκειμένου η ΕΕ να προετοιμαστεί καλύτερα για την αντιμετώπιση μη στρατιωτικών κρίσεων·

51.

τάσσεται υπέρ της επίτευξης περαιτέρω προόδου στον τομέα της συγκέντρωσης και κοινής χρήσης κονδυλίων ως μία αποτελεσματική από πλευράς κόστους αύξηση των ικανοτήτων, η οποία αποκτά ακόμα μεγαλύτερη σημασία σε μία περίοδο δημοσιονομικής στενότητας· χαιρετίζει ειδικότερα τα μέτρα για την αντιμετώπιση των ελλείψεων στις στρατηγικές εναέριες μεταφορές, όπως η ίδρυση από ορισμένα κράτη μέλη του Ευρωπαϊκού Επιτελείου Εναερίων Μεταφορών (ΕΕΕΜ) καθώς και η πρωτοβουλία για τη δημιουργία ενός ευρωπαϊκού εναερίου στόλου μεταφορών· παροτρύνει την Αντιπρόεδρο/Ύπατη Εκπρόσωπο και τα κράτη μέλη να ακολουθήσουν τις συστάσεις του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Άμυνας και να επιταχύνουν τις εργασίες για τον εντοπισμό και άλλων τομέων στους οποίους θα μπορούσαν να εφαρμοστούν οι αρχές της συγκέντρωσης και της κοινής χρήσης, συμπεριλαμβανομένου του τομέα της εκπαίδευσης ή της υποστήριξης αποστολών· χαιρετίζει από την άποψη αυτή τις προτάσεις για δημιουργία μιας πολυεθνικής πτέρυγας ελικοπτέρων στο πρότυπο του ΕΕΕΜ, η οποία θα χρησιμοποιείται τόσο για στρατιωτικές όσο και για μη στρατιωτικές αποστολές·

52.

υπενθυμίζει ότι το Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών έχει την κύρια ευθύνη για τη διατήρηση της διεθνούς ειρήνης και ασφάλειας· τονίζει, συνεπώς, την ανάγκη στενής συνεργασίας μεταξύ ΕΕ και ΗΕ στον τομέα της διαχείρισης των μη στρατιωτικών και των στρατιωτικών κρίσεων και ιδίως στις επιχειρήσεις για την παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας όπου τον ηγετικό ρόλο έχει το Γραφείο Συντονισμού Ανθρωπιστικών Υποθέσεων των Ηνωμένων Εθνών (ΟCHA)· ζητεί η συνεργασία αυτή να ενισχυθεί ιδίως σε περιοχές όπου ένας οργανισμός αντικαθιστά έναν άλλο, ιδίως ενόψει των ανάμεικτων εμπειριών στο Κοσσυφοπέδιο·

53.

καλεί μετ’ επιτάσεως τα κράτη μέλη να μεριμνήσουν ώστε να συμβάλλουν με κατάλληλο τρόπο στις αποστολές των ΗΕ και ότι η συμβολή αυτή να πραγματοποιηθεί με συντονισμένο τρόπο· καλεί την Αντιπρόεδρο/Ύπατη Εκπρόσωπο και το Συμβούλιο να διερευνήσουν με ποιο τρόπο η ΕΕ στο σύνολό της μπορεί να συμβάλει αποτελεσματικότερα στις προσπάθειες που καταβάλλουν τα ΗΕ, όπως π.χ. με την πραγματοποίηση επιχειρήσεων άμεσης αντίδρασης τύπου «γέφυρας» ή «πέρα από τον ορίζοντα» ή με την παροχή στήριξης της ΕΕ στο πλαίσιο μιας μεγαλύτερης αποστολής των ΗΕ·

54.

ζητεί βελτιωμένη παρακολούθηση της βοήθειας της ΕΕ που παρέχεται μέσω οργανισμών των ΗΕ, που να συνάδει με την Ειδική Έκθεση του Ελεγκτικού Συνεδρίου αριθ. 15/2009·

55.

επισημαίνει ότι, εφόσον 21 από τα 28 μέλη του ΝΑΤΟ είναι κράτη μέλη της ΕΕ, η στενή συνεργασία μεταξύ ΕΕ και ΝΑΤΟ έχει αποφασιστική σημασία για την αποφυγή επικάλυψης των προσπαθειών στην ανάπτυξη στρατιωτικών ικανοτήτων όταν οι δυο οργανισμοί επιχειρούν στο ίδιο θέατρο, και τούτο χωρίς να θίγεται η αρχή της αυτονομίας στη λήψη των αποφάσεων και με τον δέοντα σεβασμό προς την ουδετερότητα μερικών κρατών μελών της ΕΕ· επαναλαμβάνει την επείγουσα ανάγκη επίλυσης των βαθύτερων πολιτικών προβλημάτων που επηρεάζουν αρνητικά τη συνεργασία ΕΕ-ΝΑΤΟ και ζητεί την πλήρη και περισσότερο αποτελεσματική υλοποίηση των διευθετήσεων «Βερολίνο συν» προκειμένου οι δύο οργανισμοί να μπορούν να παρεμβαίνουν αποτελεσματικά σε σημερινές και μελλοντικές κρίσεις·

56.

τονίζει την ανάγκη να δίδεται ο ίδιος βαθμός διαφάνειας και συμμετοχής σε μέλη του ΝΑΤΟ που δεν ανήκουν στην ΕΕ και σε μέλη της ΕΕ που δεν ανήκουν στο ΝΑΤΟ όταν εκτελούνται από κοινού δραστηριότητες, όπως τονίζεται στο τρίτο κεφάλαιο της έκθεσης NATO 2020 («Έκθεση Albright»)·

57.

καλεί τα κράτη μέλη που είναι μέλη του ΝΑΤΟ να μεριμνήσουν ώστε η νέα στρατηγική αντίληψη του ΝΑΤΟ δεν θα οδηγήσει σε περιττή επανάληψη προσπαθειών στον τομέα των πολιτικών ικανοτήτων, πράγμα που θα προκαλούσε περαιτέρω καταπόνηση σε ήδη σπάνιους πόρους· είναι πεπεισμένο ότι το ΝΑΤΟ θα έπρεπε απεναντίας να μπορεί να στηρίζεται στις πολιτικές ικανότητες άλλων διεθνών οργανισμών όπως η ΕΕ και τα ΗΕ·

58.

επαναλαμβάνει την υποστήριξή του για μια στενότερη συνεργασία μεταξύ ΕΕ και ΝΑΤΟ στον τομέα της ανάπτυξης ικανοτήτων και για τη συμμόρφωση, στο μέτρο του δυνατού, με τα πρότυπα του ΝΑΤΟ· τάσσεται υπέρ της επίτευξης περαιτέρω προόδου στις κοινές προσπάθειες για την αντιμετώπιση της έλλειψης ελικοπτέρων μεταφοράς· χαιρετίζει την πρωτοβουλία για το συντονισμό των δράσεων ΕΕ και ΝΑΤΟ στον τομέα της εξουδετέρωσης χημικών, βιολογικών, ραδιολογικών και πυρηνικών καταστροφών, αυτοσχέδιων εκρηκτικών μηχανισμών και της παροχής ιατρικής βοήθειας, δεδομένου ότι πρόκειται για θέματα που είναι σημαντικά τόσο για τις μη στρατιωτικές όσο και για τις στρατιωτικές αποστολές·

59.

υπογραμμίζει την ανάγκη για στενότερη συνεργασία ΕΕ-ΟΑΣΕ και ΕΕ-Αφρικανικής Ένωσης στους τομείς όπου δραστηριοποιείται έκαστος, βελτιώνοντας την έγκαιρη προειδοποίηση και εξασφαλίζοντας ανταλλαγή βελτίστων πρακτικών και εμπειρογνωμοσύνης στη διαχείριση κρίσεων

60.

αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στην Αντιπρόεδρο/Ύπατη Εκπρόσωπο, στο Συμβούλιο, στην Επιτροπή, στα κοινοβούλια των κρατών μελών, στην Κοινοβουλευτική Συνέλευση του ΝΑΤΟ και στους Γενικούς Γραμματείς των Ηνωμένων Εθνών και του ΝΑΤΟ.

3.4.2012   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 99/15

—

έχοντας υπόψη τη συμφωνία εταιρικής σχέσης μεταξύ των μελών της ομάδας των κρατών της Αφρικής, της Καραϊβικής και του Ειρηνικού, αφενός, και της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και των κρατών μελών αυτής, αφετέρου, που υπογράφηκε στην Κοτονού στις 23 Ιουνίου 2000 (Συμφωνία εταιρικής σχέσης της Κοτονού) (1),

—

έχοντας υπόψη τον Κανονισμό της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης Ίσης Εκπροσώπησης (ΚΣΙΕ) ΑΚΕ-ΕΕ, που εγκρίθηκε στις 3 Απριλίου 2003 (2), ως έχει πρόσφατα τροποποιηθεί στο Πορτ Μόρεσμπι (Παπούα Νέα Γουινέα) στις 28 Νοεμβρίου 2008,

—

έχοντας υπόψη την ευρωπαϊκή συναίνεση για την ανάπτυξη που υπεγράφη στις 20 Δεκεμβρίου 2005 (3),

—

έχοντας υπόψη τον κανονισμό (ΕΚ) αριθμ. 1905/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 18ης Δεκεμβρίου 2006, για τη θέσπιση μηχανισμού χρηματοδότησης της αναπτυξιακής συνεργασίας (4),

—

έχοντας υπόψη τη Δήλωση του Κιγκάλι για φιλικές για την ανάπτυξη συμφωνίες οικονομικής εταιρικής σχέσης (ΣΟΕΣ), που ενέκρινε η ΚΣΙΕ στις 22 Νοεμβρίου 2007 στο Κιγκάλι (Ρουάντα) (5),

—

έχοντας υπόψη τη Δήλωση της Λουάντα σχετικά με τη Δεύτερη Αναθεώρηση της Συμφωνίας Εταιρικής Σχέσης ΑΚΕ-ΕΕ (Συμφωνία εταιρικής σχέσης της Κοτονού) που εγκρίθηκε από την ΚΣΙΕ στις 3 Δεκεμβρίου 2009 στη Λουάντα (Αγκόλα) (6),

—

έχοντας υπόψη την Ανακοίνωση της Τζόρτζταουν, που εγκρίθηκε στις 26 Φεβρουαρίου 2009 στη Τζόρτζταουν (Γουιάνα) κατά την περιφερειακή σύνοδο της ΚΣΙΕ στην Καραϊβική (7),

—

έχοντας υπόψη την Ανακοίνωση της Ουαγκαντούγκου, που εγκρίθηκε στις 30 Οκτωβρίου 2009 στην Ουαγκαντούγκου (Μπουρκίνα Φάσο) κατά την περιφερειακή σύνοδο της ΚΣΙΕ στη Δυτική Αφρική (8),

—

έχοντας υπόψη την ευρωπαϊκή κοινή αντίληψη για την ανθρωπιστική βοήθεια που υπογράφτηκε στις 18 Δεκεμβρίου 2007 (9),

—

έχοντας υπόψη τα ψηφίσματα που ενέκρινε η ΚΣΙΕ το 2009:

—

σχετικά με τις προκλήσεις της δημοκρατικής προσαρμογής στην εθνοτική, πολιτιστική και θρησκευτική πολυμορφία στις χώρες ΑΚΕ και στην ΕΕ (10),

—

σχετικά με τις συμφωνίες οικονομικής εταιρικής σχέσης (ΣΟΕΣ) και τις επιπτώσεις τους στις χώρες ΑΚΕ (11),

—

σχετικά με τις κοινωνικές και περιβαλλοντικές συνέπειες της αλλαγής του κλίματος στις χώρες ΑΚΕ (12),

—

σχετικά με τον ρόλο της συμφωνίας εταιρικής σχέσης της Κοτονού στην αντιμετώπιση της επισιτιστικής και χρηματοπιστωτικής κρίσης στις χώρες ΑΚΕ (13),

—

σχετικά με την εδραίωση και την προαγωγή της ειρήνης, της ασφάλειας, της σταθερότητας και της διακυβέρνησης στη Σομαλία (14),

—

σχετικά με την παγκόσμια διακυβέρνηση και την αναμόρφωση των διεθνών οργανισμών (15),

—

σχετικά με την επίπτωση της χρηματοπιστωτικής κρίσης επί των κρατών ΑΚΕ (16),

—

σχετικά με την κοινωνική και πολιτισμική ένταξη και τη συμμετοχή των νέων (17),

—

σχετικά με την κλιματική αλλαγή (18),

—

σχετικά με την κατάσταση στη Μαδαγασκάρη (19),

—

έχοντας υπόψη το άρθρο 48 του Κανονισμού του,

—

έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Ανάπτυξης (A7-0315/2010),

Α.

λαμβάνοντας υπόψη ότι τα μέλη της ΚΣΙΕ εξέφρασαν ανησυχία για τις τελευταίες εξελίξεις των διαπραγματεύσεων για τις ΣΟΕΣ κατά τις συζητήσεις της τακτικής συνόδου τους του Απριλίου 2009 στην Πράγα (Δημοκρατία της Τσεχίας) και του Δεκεμβρίου 2009 στη Λουάντα (Αγκόλα),

Β.

λαμβάνοντας υπόψη ότι εγκρίθηκε ο προαναφερθείς κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1905/2006, που προβλέπει θεματικά προγράμματα που εφαρμόζονται και σε χώρες ΑΚΕ καθώς και πρόγραμμα συνοδευτικών μέτρων για τις χώρες του Πρωτοκόλλου της ζάχαρης,

Γ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι ο αρμόδιος για την ανάπτυξη και την ανθρωπιστική βοήθεια Επίτροπος υποσχέθηκε κατά τη σύνοδο της ΚΣΙΕ στο Βισμπάντεν (Γερμανία) να υποβάλλει τα έγγραφα στρατηγικής ανά χώρα και περιοχή για τις χώρες ΑΚΕ (2008-2013) στο δημοκρατικό έλεγχο των κοινοβουλίων· χαιρετίζοντας επίσης το γεγονός ότι εκπληρώθηκε αυτή η υπόσχεση,

Δ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η αναθεώρηση της Συμφωνίας εταιρικής σχέσης της Κοτονού του 2010 αποτελεί εξαιρετική ευκαιρία για να ενισχυθεί ο ρόλος της ΚΣΙΕ και της περιφερειακής διάστασής της καθώς και για να αναπτυχθεί ο κοινοβουλευτικός ελέγχου στις περιοχές ΑΚΕ,

Ε.

λαμβάνοντας υπόψη ότι οι δύο περιφερειακές σύνοδοι της ΚΣΙΕ που πραγματοποιήθηκαν στη Γουιάνα και στην Μπουρκίνα Φάσο το 2009 σημείωσαν σημαντική επιτυχία και κατέληξαν στην έγκριση των προαναφερθεισών δηλώσεων της Τζόρτζταουν και της Ουαγκαντούγκου,

ΣΤ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι επιδεινώθηκε το 2009 η κατάσταση στο Νίγηρα, στη Γουινέα και στη Μαδαγασκάρη, με αποτέλεσμα να καταργηθεί η κοινοβουλευτική δημοκρατία και στις τρεις χώρες και να υποβαθμιστεί το καθεστώς των εκπροσώπων τους σε παρατηρητές κατά τη 18η σύνοδο της ΚΣΙΕ στη Λουάντα,

Ζ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η συνεχιζόμενη διένεξη στη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό (ΛΔΚ) είχε ως αποτέλεσμα σοβαρές και επανειλημμένες παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων· λαμβάνοντας υπόψη ότι υπάρχει ανάγκη αποτελεσματικής ανθρωπιστικής συνδρομής και μεγαλύτερης δέσμευσης της διεθνούς κοινότητας,

Η.

λαμβάνοντας υπόψη το έργο του Παναφρικανικού Κοινοβουλίου (ΠΚ) και τη θέσπιση επίσημων σχέσεων μεταξύ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του ΠΚ, καθώς και τη δημιουργία της διακοινοβουλευτικής αντιπροσωπείας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για τις σχέσεις με το ΠΚ,

1.

χαιρετίζει το γεγονός ότι το 2009 η ΚΣΙΕ (Κοινοβουλευτική Συνέλευση Ίσης Εκπροσώπησης) συνέχισε να προσφέρει ένα πλαίσιο ανοιχτού, δημοκρατικού και σε βάθος διαλόγου μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των χωρών ΑΚΕ και ζητεί έναν ενισχυμένο πολιτικό διάλογο·

2.

χαιρετίζει τη θετική αντίδραση του νέου αρμόδιου για το εμπόριο Επιτρόπου στο αίτημα διαφόρων χωρών και περιοχών ΑΚΕ να αναθεωρηθούν τα αμφισβητούμενα θέματα, σύμφωνα με τις δηλώσεις του Προέδρου της Επιτροπής που προέκυψαν στο πλαίσιο των διαπραγματεύσεων για τις ΣΟΕΣ (Συμφωνίες Οικονομικής Εταιρικής Σχέσης)· υπογραμμίζει την ανάγκη στενού κοινοβουλευτικού ελέγχου των διαπραγματεύσεων για τις ΣΟΕΣ και της εφαρμογής τους·

3.

τονίζει ιδιαίτερα το ζωτικό ρόλο των εθνικών κοινοβουλίων ΑΚΕ, καθώς και των τοπικών αρχών και των μη κρατικών φορέων, όσον αφορά την παρακολούθηση και διαχείριση των στρατηγικών εγγράφων ανά χώρα και περιοχή και την εκτέλεση του ΕΤΑ, και καλεί την Επιτροπή να εξασφαλίσει τη συμμετοχή τους· επισημαίνει επίσης την ανάγκη στενού κοινοβουλευτικού ελέγχου κατά τις διαπραγματεύσεις των ΣΟΕΣ·

4.

καλεί τα κοινοβούλια των χωρών ΑΚΕ να επιμείνουν ώστε οι κυβερνήσεις τους και η Επιτροπή να τα εμπλέξουν στη διαδικασία εκπόνησης και εφαρμογής των εγγράφων στρατηγικής ανά χώρα και περιοχή όσον αφορά τη συνεργασία μεταξύ της ΕΕ και των χωρών τους (2008-2013), και να διασφαλίσουν την πλήρη συμμετοχή τους στις διαπραγματεύσεις των ΣΟΕΣ·

5.

καλεί την Επιτροπή να προσφέρει στα κοινοβούλια των χωρών ΑΚΕ όλες τις διαθέσιμες πληροφορίες και να τα βοηθήσει να ασκήσουν δημοκρατικό έλεγχο, ιδίως μέσω της ανάπτυξης του ανθρώπινου δυναμικού και ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων και της εφαρμογής των ΣΟΕΣ·

6.

επισημαίνει την ανησυχία της ΚΣΙΕ όσον αφορά τις επιπτώσεις της σημερινής χρηματοπιστωτικής κρίσης, την έγκριση στη Λουάντα ενός ψηφίσματος για τις επιπτώσεις της χρηματοπιστωτικής κρίσης στις χώρες ΑΚΕ και τα ψηφίσματα για τις επιπτώσεις της κρίσης στις χώρες ΑΚΕ και την αντιμετώπισή της· ενθαρρύνει την ΚΣΙΕ να εξακολουθήσει να ασχολείται με τον τομέα αυτό και να διερευνήσει πρόσθετες και καινοτόμες πηγές χρηματοδότησης για την ανάπτυξη, όπως ένας διεθνής φόρος στις οικονομικές συναλλαγές· καλεί επίσης την ΚΣΙΕ να αντιμετωπίσει το θέμα της εκρίζωσης των φορολογικών παραδείσων·

7.

χαιρετίζει την δέσμευση που ανέλαβε ο προηγούμενος αρμόδιος για την ανάπτυξη και την ανθρωπιστική βοήθεια Επίτροπος, κατά τη διάρκεια της ανωτέρω συνόδου της ΚΣΙΕ στο Κιγκάλι, να υπόκεινται τα έγγραφα στρατηγικής ανά χώρα και περιοχή των χωρών ΑΚΕ (2008-2013) στο δημοκρατικό έλεγχο των κοινοβουλίων· επικροτεί επίσης το έργο που έχουν ήδη επιτελέσει ορισμένα κοινοβούλια ΑΚΕ όσον αφορά την εξέταση τέτοιων εγγράφων, καθώς και τον έλεγχο των ΣΟΕΣ εκ μέρους της ΚΣΙΕ πριν από την ενδιάμεση αναθεώρηση και ζητεί να ληφθεί τούτο πλήρως υπόψη·

8.

εφιστά σχετικώς την προσοχή στην ανάγκη στενής συνεργασίας των κοινοβουλίων στη δημοκρατική διαδικασία και στις εθνικές στρατηγικές ανάπτυξης· τονίζει το ζωτικό ρόλο τους όσον αφορά τη θέσπιση, παρακολούθηση και επιτήρηση των αναπτυξιακών πολιτικών·

9.

επαναλαμβάνει τη θέση του ότι το Ευρωπαϊκό Ταμείο Ανάπτυξης (ΕΤΑ) πρέπει να ενταχθεί στον προϋπολογισμό της ΕΕ προκειμένου να ενισχυθεί η συνέπεια, διαφάνεια και αποτελεσματικότητα της πολιτικής για αναπτυξιακή συνεργασία και να διασφαλιστεί ο δημοκρατικός έλεγχός της· τονίζει ότι η ένταξη του ΕΤΑ στον προϋπολογισμό της ΕΕ αποτελεί επίσης κατάλληλη απόκριση στις δυσχέρειες που αντιμετωπίζει η εκτέλεση και επικύρωση διαδοχικών ΕΤΑ·

10.

καλεί τα κοινοβούλια να ασκούν στενό κοινοβουλευτικό έλεγχο του ΕΤΑ· τονίζει τη βασική θέση της ΚΣΙΕ επί του θέματος αυτού και καλεί την ΚΣΙΕ και τα κοινοβούλια των χωρών ΑΚΕ να συμμετάσχουν ενεργώς σε αυτόν, ιδίως όσον αφορά την επικύρωση της αναθεωρημένης συμφωνίας εταιρικής σχέσης της Κοτονού·

11.

χαιρετίζει την όλο και πιο κοινοβουλευτική – άρα και πολιτική – φύση της ΚΣΙΕ, καθώς και τον όλο και ενεργητικότερο ρόλο που διαδραματίζουν τα μέλη της και τη βελτιωμένη ποιότητα των συζητήσεών της, που βοηθούν στο να συμβάλλει ζωτικά στην εταιρική σχέση ΑΚΕ-ΕΕ·

12.

θεωρεί ότι η δήλωση που κατέθεσαν στις 2 Δεκεμβρίου 2009 στη Λουάντα οι συμπρόεδροι της ΚΣΙΕ για την κατάσταση στο Νίγηρα και το προαναφερθέν ψήφισμα για την κατάσταση στη Μαδαγασκάρη αποτελούν σημαντικά παραδείγματα του ενισχυμένου αυτού διαλόγου·

13.

καλεί την ΚΣΙΕ να συνεχίσει να παρακολουθεί την κατάσταση στο Σουδάν, στη Μαδαγασκάρη, στο Νίγηρα και στη Γουινέα Κόνακρι·

14.

καλεί την ΚΣΙΕ να συνεχίσει να εξετάζει την κατάσταση στη Σομαλία, η οποία διακυβεύει τη ζωή του λαού της Σομαλίας, απειλεί την ασφάλεια στην περιοχή και ζητεί από την ΕΕ να τηρήσει τις δεσμεύσεις της σε σχέση με την προώθηση του κράτους δικαίου, αποκαθιστώντας τη σταθερότητα στην περιοχή και καταπολεμώντας την πειρατεία·

15.

καλεί την ΚΣΙΕ να συνεχίσει να συμβάλλει στις προσπάθειες της διεθνούς κοινότητας για την ευαισθητοποίηση σχετικά με τις διενέξεις που πλήττουν την ανατολική ΛΔΚ, για την προώθηση πολιτικής λύσης της κρίσεως κατόπιν διαπραγματεύσεων και για την υποστήριξη κάθε δράσης που μπορεί να προταθεί ως μέρος λύσης με διαπραγματεύσεις·

16.

καλεί την ΚΣΙΕ να συνεχίσει και να εντείνει το διάλογο με το ΠΚ και τα κοινοβούλια περιφερειακών οργανώσεων, λόγω της σημασίας που έχει η περιφερειακή ολοκλήρωση για την ειρήνη και ανάπτυξη των χωρών ΑΚΕ·

17.

εκφράζει τη λύπη του για το γεγονός ότι η ΚΣΙΕ δεν κλήθηκε δεόντως να γνωμοδοτήσει κατά την εκπόνηση της κοινής στρατηγικής ΕΕ-Αφρικής και ελπίζει ότι η Συνέλευση θα συμμετάσχει ενεργώς στην εφαρμογή της στρατηγικής αυτής·

18.

χαιρετίζει το γεγονός ότι το 2009 συνέχισαν να πραγματοποιούνται περιφερειακές συναντήσεις που προέβλεπε η συμφωνία εταιρικής σχέσης της Κοτονού και ο Κανονισμός της ΚΣΙΕ· πιστεύει ότι οι συναντήσεις αυτές επιτυγχάνουν πραγματική ανταλλαγή απόψεων επί περιφερειακών ζητημάτων, συμπεριλαμβανομένων της πρόληψης και επίλυσης διενέξεων, της περιφερειακής συνοχής, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του περιβάλλοντος και των διαπραγματεύσεων των ΣΟΕΣ· επαινεί τους οργανωτές των δύο εξαιρετικά επιτυχημένων συναντήσεων στη Γουιάνα και την Μπουρκίνα Φάσο·

19.

καλεί την ΚΣΙΕ να μεριμνήσει για τον εκ του σύνεγγυς παρακολούθηση των διαπραγματεύσεων για τις ΣΟΕΣ κατά τη διάρκεια των περιφερειακών της συναντήσεων·

20.

εκφράζει τη λύπη του γιατί το Συμβούλιο αγνόησε τις επανειλημμένες εκκλήσεις του ιδίως σε πλαίσιο ΚΣΙΕ στη Λουάντα, να συμπεριλάβει μια ισχυρότερη ρήτρα για την απουσία διακρίσεων κατά την αναθεώρηση της συμφωνίας Κοτονού·

21.

επαναλαμβάνει την αρχή της οικουμενικότητας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της απουσίας διακρίσεων ως βάσης επί της οποίας θα εδραιωθεί ή έννομη δημοκρατική διακυβέρνηση και ο πολιτικός διάλογος σε πλαίσιο ΚΣΙΕ·

22.

παροτρύνει την ΚΣΙΕ να ενισχύσει το ρόλο της Επιτροπής Πολιτικών Υποθέσεων ώστε να καταστήσει τη Συνέλευση πραγματικό φόρουμ συζήτησης στα πλαίσια της εταιρικής σχέσης ΑΚΕ-ΕΕ όσον αφορά το σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τον εκδημοκρατισμό της κοινωνίας και την πρόληψη και επίλυση διενέξεων·

23.

επικροτεί επίσης την έκθεση της Επιτροπής Πολιτικών Υποθέσεων της ΚΣΙΕ που εγκρίθηκε στη Λουάντα για την παγκόσμια διακυβέρνηση, και ζητούσε σημαντικές μεταρρυθμίσεις των παγκόσμιων χρηματοπιστωτικών θεσμών·

24.

επισημαίνει την πρόθεση της Επιτροπής Οικονομικής Ανάπτυξης, Οικονομικών και Εμπορίου της ΚΣΙΕ να εξακολουθήσει να εργάζεται για τις ΣΟΕΣ καθώς και για την εξεύρεση τρόπων εξόδου από την κρίση·

25.

τονίζει το έργο της Επιτροπής Κοινωνικών Υποθέσεων και Περιβάλλοντος της ΚΣΙΕ όσον αφορά την έκθεσή της για την παιδική εργασία και την πρόθεσή της να οργανώσει ανάλυση και συζήτηση σχετικά με το περιβάλλον και την κοινωνική κατάσταση στις χώρες ΑΚΕ·

26.

χαιρετίζει επίσης τις εκθέσεις και ψηφίσματα για την αλλαγή του κλίματος που εγκρίθηκαν το 2009 και επέτρεψαν να ακουστεί η φωνή της ΚΣΙΕ στη Διάσκεψη Κορυφής της Κοπεγχάγης·

27.

χαιρετίζει την εντεινόμενη συμμετοχή μη κρατικών παραγόντων στις συνόδους της ΚΣΙΕ, ως αποδεικνύει η συζήτηση που κατέληξε στην έγκριση των προαναφερθείσης Δήλωσης του Πορτ Μόρεσμπι για τη σημερινή διεθνή κρίση και η έκθεση των οικονομικών εταίρων για τις ΣΟΕΣ που υποβλήθηκε στη σύνοδο της ΚΣΙΕ στη Λιουμπλιάνα·

28.

αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στο Συμβούλιο, στην Επιτροπή, στο Συμβούλιο ΑΚΕ, στο Προεδρείο της ΚΣΙΕ και στις κυβερνήσεις και τα κοινοβούλια της Δημοκρατίας της Τσεχίας και της Αγκόλας.

3.4.2012   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 99/19

—

έχοντας υπόψη τα άρθρα 67 και 81 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

—

έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής της 10ης Ιουνίου 2009 με τίτλο «Ένας χώρος ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης στην υπηρεσία των πολιτών» (COM(2009)0262), στην οποία καθορίζει τις προτεραιότητές της στο χώρο ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης (ΧΕΑΔ) για την περίοδο 2010-2014, καθώς και την εκ μέρους της Επιτροπής αξιολόγηση για το πρόγραμμα της Χάγης και το σχέδιο δράσης (COM(2009)0263) και τον συναφή βαθμολογικό πίνακα υλοποίησης (SEC(2009)0765), καθώς και τις συνεισφορές των εθνικών κοινοβουλίων, της κοινωνίας των πολιτών και οργανισμών και φορέων της ΕΕ,

—

έχοντας υπόψη το έγγραφο της Προεδρίας του Συμβουλίου της 2ας Δεκεμβρίου 2009 με τίτλο «Το πρόγραμμα της Στοκχόλμης – μια ανοικτή και ασφαλής Ευρώπη στην υπηρεσία των πολιτών» (17024/09),

—

έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 25ης Νοεμβρίου 2009 σχετικά με το πρόγραμμα της Στοκχόλμης (1),

—

έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής της 20ής Απριλίου 2010 σχετικά με Σχέδιο Δράσης για την εφαρμογή του Προγράμματος της Στοκχόλμης (COM(2010)0171),

—

έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 17ης Ιουνίου 2010 σχετικά με την κατάρτιση των δικαστών – σχέδιο δράσης της Στοκχόλμης (2),

—

έχοντας υπόψη το άρθρο 48 του Κανονισμού του,

—

έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Νομικών Θεμάτων και τις γνωμοδοτήσεις της Επιτροπής Διεθνούς Εμπορίου και της Επιτροπής Εσωτερικής Αγοράς και Προστασίας των Καταναλωτών (Α7-0252/2010),

Α.

λαμβάνοντας υπόψη ότι ο ΧΕΑΔ συνιστά αμοιβαία αρμοδιότητα της Ένωσης και των κρατών μελών,

Β.

λαμβάνοντας υπόψη ότι το άρθρο 67 της ΣλΕΕ τονίζει το σεβασμό προς τα διάφορα νομικά συστήματα και τις παραδόσεις καθώς και την πρόσβαση στη δικαιοσύνη που πρέπει να διευκολύνεται, ιδίως μέσω της αρχής της αμοιβαίας αναγνώρισης, και ότι τούτο προϋποθέτει την ύπαρξη αμοιβαίας εμπιστοσύνης και, αντιστοίχως, η αμοιβαία εμπιστοσύνη απαιτεί την ενισχυμένη κατανόηση των διαφόρων νομικών παραδόσεων και μεθόδων,

Γ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι, από τότε που η Ένωση απέκτησε για πρώτη φορά αρμοδιότητα στους τομείς της δικαιοσύνης και των εσωτερικών υποθέσεων και μετά την επακόλουθη δημιουργία του ΧΕΑΔ έχει επιτευχθεί τεράστια πρόοδος στον τομέα της αστικής δικαιοσύνης, χρησιμοποιώντας ως βάση και διευρύνοντας τις διάφορες συμβάσεις ιδιωτικού διεθνούς δικαίου που έχουν συναφθεί σε διακυβερνητικό επίπεδο, λαμβάνοντας επίσης υπόψη ότι η Επιτροπή προτείνει πλέον ένα ιδιαίτερα φιλόδοξο σχέδιο που ανταποκρίνεται σε μεγάλο αριθμό αιτημάτων που έχει διατυπώσει πρόσφατα το Κοινοβούλιο,

Δ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι, υπό το φως του εν λόγω φιλόδοξου σχεδίου και των τεράστιων επιτευγμάτων που έχουν ήδη επιτελεσθεί από την ΕΕ στον τομέα αυτό, είναι καιρός να σταθούμε και να αναλογιστούμε σε τι συνίστανται οι ενέργειές μας στον τομέα του αστικού δικαίου αποβλέποντας κατά κύριο λόγο στη θέσπιση στρατηγικότερης και λιγότερο κατακερματισμένης προσέγγισης που θα βασίζεται στις πραγματικές ανάγκες των πολιτών και των επιχειρήσεων όταν ασκούν τα δικαιώματά τους και τις ελευθερίες τους στην ενιαία αγορά, και λαμβάνοντας υπόψη τα προβλήματα της νομοθεσίας σε ένα τομέα αμοιβαίων αρμοδιοτήτων όπου η εναρμόνιση σπάνια αποτελεί δυνατότητα επιλογής ενώ πρέπει να αποφεύγεται η αλληλοεπικάλυψη, με την ανάγκη που προκύπτει να τηρούνται και να συνδυάζονται εντελώς διαφορετικές νομικές προσεγγίσεις και συνταγματικές παραδόσεις καθώς και να συγκεκριμενοποιείται η τακτική της Ένωσης στον τομέα αυτό, ούτως ώστε να κατανοήσουμε καλύτερα τι προσπαθούμε να επιτύχουμε και με ποιο τρόπο θα αντιμετωπιστούν καλύτερα τα προβλήματα που θα συναντήσουμε, ως μέρος ενός συνολικού σχεδίου· λαμβάνοντας υπόψη ότι είναι απαραίτητο να εστιασθεί κατ’ αρχήν η προσοχή στην εξασφάλιση της λειτουργικότητας των μέτρων που έχουν ήδη εφαρμοσθεί και στην εδραίωση της προόδου που έχει ήδη σημειωθεί,

Ε.

λαμβάνοντας υπόψη ότι, εάν εξετάσουμε τι έχει έως τώρα επιτευχθεί στον ΧΕΑΔ, διαπιστώνουμε ότι πρώτα από όλα έχει προωθηθεί με ικανοποιητικό ρυθμό η εναρμόνιση των διατάξεων του ιδιωτικού διεθνούς δικαίου, και ότι το ιδιωτικό διεθνές δίκαιο συνιστά το βέλτιστο μέσο για την αμοιβαία αναγνώριση και τον αμοιβαίο σεβασμό των νομικών μας συστημάτων και ότι η ύπαρξη ρητρών δημόσιας τάξης εξασφαλίζει τη μέχρις εσχάτων προστασία των εθνικών συνταγματικών απαιτήσεων,

ΣΤ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι, εν συνεχεία, η διαδικασία εναρμόνισης ή προσέγγισης ακολουθείται σε ορισμένους τομείς όπου είναι σκόπιμη, ή ακόμη και απαραίτητη, η τυποποίηση – λ.χ. στον τομέα της προστασίας των καταναλωτών –, αλλά η προσφυγή στη διαδικασία αυτή περιορίζεται στον ΧΕΑΔ,

Ζ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η εκπόνηση ενός ευρωπαϊκού δικαίου των συμβάσεων θα είναι μία από τις σημαντικότερες πρωτοβουλίες για τον ΧΕΑΔ κατά τα επόμενα χρόνια και μπορεί να οδηγήσει σε ένα ούτως ειπείν προαιρετικό 28o καθεστώς αστικού δικαίου ως μία εναλλακτική λύση στον παραδοσιακό τρόπο της εναρμόνισης της νομοθεσίας σε συγκεκριμένους τομείς,

Η.

λαμβάνοντας, τέλος, υπόψη ότι υπάρχουν αυτόνομα μέσα και αναλαμβάνεται ανεξάρτητη δράση στον τομέα του δικονομικού δικαίου· τα μέτρα στους τομείς αυτούς είναι από πολλές απόψεις καίριας σπουδαιότητας για την αντιμετώπιση διασυνοριακών διαφορών, δεδομένου ότι, ανεξάρτητα από το στάδιο εναρμόνισης του ουσιαστικού δικαίου, οι πολίτες και οι επιχειρήσεις τείνουν να αντιμετωπίζουν εμπόδια ως προς τη μορφή του εθνικού δικονομικού δικαίου,

Θ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η συνύπαρξη διαφορετικών νομικών συστημάτων στην επικράτεια της Ένωσης πρέπει να θεωρείται πλεονέκτημα το οποίο έχει χρησιμεύσει ως πηγή έμπνευσης για τα νομικά συστήματα σε όλον τον κόσμο· ωστόσο, οι διαφορές μεταξύ των νομικών συστημάτων δεν πρέπει να αποτελούν φραγμό για την περαιτέρω εξέλιξη της Ευρωπαϊκής νομοθεσίας· λαμβάνοντας υπόψη ότι η προφανής και εννοιολογική διαφορά μεταξύ των νομικών συστημάτων δεν είναι πια από μόνη της προβληματική· ότι, ωστόσο, είναι απαραίτητο να εξετασθούν οι αρνητικές νομικές συνέπειες για τους πολίτες που προκύπτουν από αυτή τη διαφορά· ότι θα πρέπει να εφαρμοσθούν οι έννοιες της κανονιστικής εξομοίωσης, ή μία προσέγγιση «από κάτω προς τα άνω», μέσω της ενθάρρυνσης της οικονομικής και διανοητικής επικοινωνίας μεταξύ διαφόρων νομοθετικών συστημάτων· λαμβάνοντας υπόψη ότι η ικανότητα κατανόησης και διαχείρισης των διαφορών μεταξύ των νομικών μας συστημάτων μπορεί μόνο να προέρχεται από μια ευρωπαϊκή δικαστική κουλτούρα που πρέπει να αναπτυχθεί με ανταλλαγές γνώσεων και αμοιβαία επικοινωνία, τη μελέτη του συγκριτικού δικαίου και με τη ραγδαία αλλαγή του τρόπου διδασκαλίας του δικαίου στα πανεπιστήμια καθώς και της συμμετοχής των δικαστών στους κύκλους κατάρτισης και επαγγελματικής εξέλιξης, όπως αναφέρεται στο ψήφισμα του Κοινοβουλίου της 17ης Ιουνίου 2010, συμπεριλαμβανομένων και των πρόσθετων προσπαθειών για να υπερκερασθούν τα γλωσσικά εμπόδια· ότι, μολονότι αυτό θα πάρει χρόνο, είναι απαραίτητο να υπάρξει ο σχετικός προβληματισμός και ο προγραμματισμός για κάτι τέτοιο τώρα,

Ι.

λαμβάνοντας υπόψη ότι, εν τω μεταξύ, πρέπει να ενθαρρυνθεί ο ευρύτερος διάλογος και οι επαγγελματικές επαφές και να προωθηθούν σε ευρωπαϊκό επίπεδο ώστε να είναι δυνατές οι αλλαγές στην εκπαίδευση και να καθορισθούν τα προγράμματα σύμφωνα με τις ανάγκες των επαγγελματιών του κλάδου, των πελατών τους και της αγοράς στο σύνολό της· λαμβάνοντας υπόψη ότι στην προσεχή ανακοίνωση της Επιτροπής για πρόγραμμα δράσης σχετικά με την ευρωπαϊκή κατάρτιση όλων των νομικών επαγγελμάτων θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη οι διαφορετικές παραδόσεις και μέθοδοι εκπαίδευσης και επίσης οι διαφορετικές ανάγκες των επαγγελματιών του κλάδου που ασκούν δραστηριότητα σε διαφορετικές γεωγραφικές περιοχές ή τομείς, ενισχύοντας παράλληλα την ανταλλαγή των καλύτερων πρακτικών,

ΙΑ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι είναι ζωτικής σπουδαιότητας να συμμετέχουν οι ασκούντες νομικά επαγγέλματα στην οικοδόμηση μιας ευρωπαϊκής δικαστικής κουλτούρας· ότι μολονότι είναι αυτονόητο ότι τα κράτη μέλη και τα εθνικά επαγγελματικά όργανα διατηρούν την ευθύνη για τον καθορισμό της καταλληλότερης κατάρτισης για την αντιμετώπιση των αναγκών των δικηγόρων και των πελατών τους σε κάθε κράτος μέλος σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας και ότι τα εθνικά επαγγελματικά όργανα είναι σε καλύτερη θέση να διαπιστώσουν τις ανάγκες αυτές διότι ευρίσκονται εγγύτερα στους ασκούντες νομικά επαγγέλματα και στην αγορά στην οποία ασκούν δραστηριότητα, τα όργανα αυτά έχουν ένα ζωτικό ρόλο να διαδραματίσουν σε ευρωπαϊκό επίπεδο· και ότι είναι απαραίτητο να συμπεριληφθούν και να χρησιμοποιηθούν υφιστάμενες διαρθρώσεις, ιδίως τα πανεπιστήμια και οι επαγγελματικές οργανώσεις· λαμβάνοντας επίσης υπόψη ότι είναι ανάγκη να αναθεωρηθεί εκ βάθρων και κατά τομείς η εκπαίδευση των δικαστών και η κατάρτιση των ασκούντων συναφή επαγγέλματα καθώς και τα προγράμματα πανεπιστημιακής διδασκαλίας· λαμβάνοντας υπόψη ότι είναι σημαντικό να προβληματιστούμε σοβαρά ως προς τον τρόπο με τον οποίο μπορεί η Ένωση να συμβάλει αποτελεσματικά στην επίτευξη του στόχου αυτού και να ενθαρρύνει τις αρμόδιες εθνικές αρχές να οικειοποιηθούν το σχέδιο αυτό,

ΙΒ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι πρόκειται για την πραγματική ουσία της Ευρώπης και την πρόκληση του ΧΕΑΔ, και δεν πρέπει να θεωρηθεί ότι αντιβαίνει στην ανάπτυξη και κατάρτιση μιας πραγματικής ευρωπαϊκής νομικής κουλτούρας,

ΙΓ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η πεποίθηση που διατυπώνεται στο Προοίμιο της Συνθήκης της Λισαβόνας «να συνεχίσουν την πορεία τους προς μια ολοένα στενότερη ένωση των λαών της Ευρώπης» προϋποθέτει τον περιορισμό της πραγματικής και αντιληπτής απόστασης μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της νομοθεσίας και των πολιτών της,

ΙΔ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι το δίκαιο της Ένωσης πρέπει να τεθεί στην υπηρεσία των πολιτών και ιδίως στους τομείς του οικογενειακού δικαίου και των διατάξεων περί οικογενειακής κατάστασης,

ΙΕ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η Επιτροπή θα πρέπει να διασφαλίσει ότι το Πρόγραμμα Δράσης της Στοκχόλμης πραγματικά αντανακλά τις ανάγκες των μεμονωμένων πολιτών και επιχειρήσεων, ιδίως των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων για περισσότερη Ευρώπη (όσον αφορά την κινητικότητα, τα εργασιακά δικαιώματα, τις ανάγκες των επιχειρήσεων, τις ίσες ευκαιρίες) προωθώντας παράλληλα τη νομική ασφάλεια και την πρόσβαση σε ταχεία και αποτελεσματική δικαιοσύνη,

ΙΣΤ.

λαμβάνοντας υπόψη στο πλαίσιο αυτό ότι θα πρέπει να δοθεί ολοένα αυξανόμενη προσοχή στην απλοποίηση του μηχανισμού της δικαιοσύνης και του δικαστικού συστήματος και να εξασφαλισθούν σαφέστερες και πιο προσβάσιμες διαδικασίες λαμβάνοντας υπόψη την ανάγκη για περιορισμό του κόστους, ιδιαίτερα στο πλαίσιο του παρόντος οικονομικού κλίματος,

ΙΖ.

λαμβάνοντας υπόψη την έμφαση που δόθηκε στην αυτονομία των μερών στις πρόσφατες πρωτοβουλίες της ΕΕ στο ευαίσθητο θέμα του οικογενειακού δικαίου με διακρατικές επιπτώσεις υπάρχει ο κίνδυνος, εκτός εάν εφαρμοσθούν αυστηροί περιορισμοί, να ανοίξει ο δρόμος για την απαράδεκτη πρακτική της «ευνοϊκής δικαιοδοσίας»,

1.

συγχαίρει την Επιτροπή για το σχέδιο δράσης που προτείνει·

2.

πιστεύει, ωστόσο, ότι είναι πλέον καιρός να προβληματιστούμε όσον αφορά τη μελλοντική εξέλιξη του ΧΕΑΔ και καλεί την Επιτροπή να ξεκινήσει συζήτηση ευρείας κλίμακας με τη συμμετοχή όλων των ενδιαφερομένων μερών, συμπεριλαμβανομένων ειδικότερα δικαστών και νομικών·

3.

καλεί την Επιτροπή να αποτιμήσει κατεπειγόντως, μέσω μίας εκ των υστέρων αξιολόγησης του αντικτύπου, των μέτρων που έχουν ήδη εγκριθεί στον τομέα του αστικού και οικογενειακού δικαίου με στόχο την εκτίμηση της αποτελεσματικότητάς τους και την εξακρίβωση του βαθμού στον οποίο έχουν αποδειχθεί επιτυχείς όσον αφορά τους στόχους τους και την ικανοποίηση των αναγκών των πολιτών, των επιχειρήσεων και των επαγγελματιών του κλάδου· θεωρεί ότι συγχρόνως θα πρέπει να πραγματοποιηθεί έρευνα που να καλύπτει συγκεκριμένα τα εθνικά υπουργεία δικαιοσύνης, τα νομικά επαγγέλματα, την επιχειρηματική κοινότητα και τις οργανώσεις καταναλωτών, προκειμένου να διαπιστωθεί σε ποιούς τομείς είναι απαραίτητα και επιθυμητά νέα μέτρα στον τομέα της δικαστικής συνεργασίας σε αστικά θέματα·

4.

καλεί την Επιτροπή να ανταποκριθεί στα αιτήματα του ψηφίσματός του της 17ης Ιουνίου 2010 σχετικά με την κατάρτιση των δικαστών, μετά από διαβούλευση με το Κοινοβούλιο·

5.

υπογραμμίζει για μία ακόμη φορά την ανάγκη να χρησιμοποιηθεί κάθε δυνατό μέσο για την ανάπτυξη μιας ευρωπαϊκής δικαστικής κουλτούρας, ιδίως μέσω της εκπαίδευσης και της κατάρτισης σε νομικά θέματα·

6.

συνιστά να αποτελούν τα προγράμματα ανταλλαγής «τύπου Erasmus» που προτείνονται στο σχέδιο δράσης απλώς μια σειρά πρωτοβουλιών για την ενίσχυση της κάθετης και οριζόντιας επικοινωνίας μεταξύ εθνικών και ευρωπαϊκών δικαστηρίων· εφιστά την προσοχή στο γεγονός ότι το Κοινοβούλιο πρέπει να αναθέσει την πραγματοποίηση μελέτης η οποία θα εξετάζει τα εθνικά προγράμματα κατάρτισης και τις σχολές δικαστικών λειτουργών αποβλέποντας επίσης στον εντοπισμό βέλτιστων πρακτικών στον τομέα αυτό·

7.

επισημαίνει ότι τα υφιστάμενα όργανα και δίκτυα εθνικής κατάρτισης, ως η «γραμμή μετώπου» για την εφαρμογή της νομοθεσίας της Ένωσης στα κράτη μέλη που διατηρούν άμεση επικοινωνία με εθνικά δικαστήρια και τα συστήματα αυτονομίας της δικαιοσύνης με βαθιές γνώσεις σχετικά με την εθνική νομική κουλτούρα και σχετικές ανάγκες, θα πρέπει να αποτελέσουν το μέσο για την ανάπτυξη μιας κοινής ευρωπαϊκής δικαστικής κουλτούρας

8.

πιστεύει ότι σε πρώτο στάδιο θα πρέπει να δημιουργηθεί ένα τακτικό φόρουμ στο οποίο δικαστές όλων των επιπέδων ιεραρχίας σε τομείς της νομοθεσίας όπου εμφανίζονται συχνά διασυνοριακά ζητήματα, όπως υποθέσεις που εκδικάζονται σε ναυτοδικείο, υποθέσεις εμπορικού και οικογενειακού και υποθέσεις για περιπτώσεις σωματικής βλάβης, θα μπορούσαν να εξετάζουν έναν πρόσφατο τομέα ή πρόσφατους τομείς νομικής αμφισβήτησης ή δυσχέρειας, προκειμένου να ενθαρρύνονται συζητήσεις, η δημιουργία επαφών, διαύλων επικοινωνίας και συνεργασίας και οικοδόμηση κλίματος αμοιβαίας εμπιστοσύνης και κατανόησης· πιστεύει ότι τούτο πρέπει να υποστηριχθεί με την ενεργό συμμετοχή των πανεπιστημίων και όσων ασκούν νομικά επαγγέλματα·

9.

θεωρεί ότι η Επιτροπή θα πρέπει να στηρίξει τον συνεχιζόμενο αποτελεσματικό διάλογο και επικοινωνία που λαμβάνει χώρα μεταξύ των ευρωπαϊκών νομικών επαγγελματικών οργάνων στον Ευρωπαϊκό Δικηγορικό Σύλλογο (CCBE)· θεωρεί ότι αυτό θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ως βάση για την καθιέρωση περαιτέρω διασυνοριακών πρωτοβουλιών κατάρτισης επαγγελματικών οργάνων σε συνεργασία με άλλους ευρωπαίους εταίρους, όπως είναι η Ακαδημία Ευρωπαϊκού Δικαίου (ERA)·

10.

εκτιμά τη γενναιόδωρη χρηματοδότηση της Επιτροπής των διακρατικών σχεδίων νομικής κατάρτισης στον τομέα της αστικής δικαιοσύνης, αλλά εκφράζει την απογοήτευσή του για το γεγονός ότι είναι πολύ δύσκολη η πρόσβαση και η αποτελεσματική χρήση της χρηματοδότησης λόγω κυρίως της ανελαστικότητας του παρόντος συστήματος· σημειώνει επιπλέον τα προβλήματα για την επιστροφή των εξόδων που προέρχονται από συγχρηματοδοτούμενα προγράμματα κατάρτισης και το γεγονός ότι η οργάνωση τέτοιων προγραμμάτων συνεπάγεται την δέσμευση μεγάλων χρηματικών ποσών για μακρά περίοδο από τις ενδιαφερόμενες επαγγελματικές οργανώσεις λόγω των απαιτήσεων που έχει επιβάλει η Επιτροπή· ζητεί ως εκ τούτου μία πιο ελαστική και καινοτόμο προσέγγιση εκ μέρους της Επιτροπής προκειμένου να είναι σε θέση οι οργανώσεις χωρίς την ροή μεγάλων χρηματικών ποσών να ζητούν την εφαρμογή προγραμμάτων κατάρτισης·

11.

παρατηρεί ότι η συμπερίληψη της νομοθεσίας της Ένωσης ως ξεχωριστού μαθήματος στο πλαίσιο της νομικής και δικαστικής εκπαίδευσης και κατάρτισης συντελεί στην περιθωριοποίησή του· ως εκ τούτου, συνιστά να ενσωματωθεί επιπλέον η νομοθεσία της Ένωσης στα νομικά προγράμματα εκπαίδευσης και κατάρτισης ως βασικό μάθημα σε κάθε σημαντικό τομέα· πιστεύει ότι το συγκριτικό δίκαιο πρέπει να αποτελέσει καίριο στοιχείο των πανεπιστημιακών προγραμμάτων διδασκαλίας·

12.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η εκπαίδευση και η κατάρτιση συνιστούν κατά κύριο λόγο αρμοδιότητα των κρατών μελών, καλεί την Επιτροπή να ξεκινήσει διάλογο με όλους τους αρμόδιους στον τομέα των νομικών σπουδών με στόχο την επίτευξη των στόχων αυτών· συνιστά επίσης να απαιτείται μακροπρόθεσμα από τους ασκούντες νομικά επαγγέλματα να κατέχουν πρακτικές γνώσεις τουλάχιστον μιας άλλης γλώσσας της Ένωσης· θεωρεί ότι μπορεί να ενισχυθεί πάραυτα αυτός ο στόχος μέσω μεγαλύτερης χρηματοδότησης και ενθάρρυνσης των σπουδαστών να ακολουθήσουν στα πλαίσια των νομικών σπουδών τους προγράμματα τύπου ERASMUS·

13.

έχοντας υπόψη τον φιλόδοξο στόχο του προγράμματος της Στοκχόλμης να προσφέρονται ευρωπαϊκά εκπαιδευτικά προγράμματα στους μισούς δικαστές, εισαγγελείς, δικαστικό προσωπικό και άλλους επαγγελματίες του κλάδου στα πλαίσια της ευρωπαϊκής συνεργασίας πριν από το 2014, και την έκκλησή του να χρησιμοποιηθούν προς τον σκοπό αυτό οι υφιστάμενοι θεσμοί κατάρτισης, επισημαίνει ότι το δίκτυο των Προέδρων των Ανωτάτων Δικαστηρίων, το Ευρωπαϊκό Δίκτυο Συμβουλίων Δικαστικών Αρχών, η Ένωση των Συμβουλίων Επικρατείας και Ανωτάτων Διοικητικών Δικαστηρίων και το Δίκτυο Eurojustice των Ευρωπαίων Γενικών Εισαγγελέων, οι δικαστικοί υπάλληλοι και οι επαγγελματίες του κλάδου έχουν πολλά να προσφέρουν όσον αφορά τον συντονισμό και την προώθηση της επαγγελματικής κατάρτισης για το δικαστικό σώμα και την αμοιβαία κατανόηση των νομικών συστημάτων άλλων κρατών μελών και την απλοποίηση της επίλυσης των διασυνοριακών διαφορών και προβλημάτων, και, ως εκ τούτου, πιστεύει ότι θα πρέπει να διευκολυνθούν οι δραστηριότητές τους και να λάβουν επαρκή χρηματοδότηση· πιστεύει περαιτέρω ότι αυτό θα πρέπει να οδηγήσει σε ένα πλήρως χρηματοδοτούμενο πρόγραμμα για την Ευρωπαϊκή Δικαστική Κατάρτιση που θα εκπονηθεί σε συνεργασία με τα προαναφερθέντα δικαστικά δίκτυα, αποφεύγοντας την άσκοπη αλληλεπικάλυψη προγραμμάτων και δομών και οδηγώντας στη δημιουργία μιας Ευρωπαϊκής Δικαστικής Ακαδημίας η οποία θα αποτελείται από το Ευρωπαϊκό Δίκτυο Δικαστικής Κατάρτισης και την Ακαδημία Ευρωπαϊκού Δικαίου·

14.

θεωρεί ότι, ειδικά στο στάδιο της εκπόνησης νομοθεσίας της Ένωσης στον τομέα του αστικού και οικογενειακού δικαίου συγκεκριμένα, θα πρέπει να προβλεφθεί η δυνατότητα ελέγχου για τους εθνικούς δικαστές και τους δικαστές της Ένωσης όσον αφορά τις αμιγώς τεχνικές πτυχές των προτεινόμενων μέτρων ώστε να διασφαλισθεί ότι η μελλοντική νομοθεσία θα μπορεί να εκτελεσθεί και να εφαρμοσθεί με ελάχιστες δυσκολίες από τους εθνικούς δικαστές· είναι της γνώμης ότι αυτό θα μπορούσε να συμβάλει επίσης στη δημιουργία περαιτέρω επαφών μεταξύ δικαστών, ανοίγοντας με τον τρόπο αυτό νέους διαύλους επικοινωνίας· επιδοκιμάζει την συμβολή των εθνικών δικαστικών σωμάτων κατά τη διάρκεια της νομοθετικής διαδικασίας·

15.

πιστεύει ότι η Επιτροπή θα πρέπει να δίνει προτεραιότητα στην αντιμετώπιση των προβλημάτων που προκαλούν οι αποκλίσεις στο εθνικό διαδικαστικό δίκαιο (λ.χ. όσον αφορά τις προθεσμίες παραγραφής και την εξέταση ξένης νομοθεσίας από τα δικαστήρια)· προτείνει, υπό το πρίσμα της καίριας σημασίας αυτής της πτυχής, να επισπευτεί η ημερομηνία για την υποβολή της πρότασης της Επιτροπής σχετικά με τη λειτουργία του παρόντος καθεστώτος της ΕΕ για το διασυνοριακό αστικό δικονομικό δίκαιο από το 2013 στα τέλη του 2011· προτρέπει την Επιτροπή να ανταποκριθεί στο ψήφισμά του της 1ης Φεβρουαρίου 2007 (3) με την κατεπείγουσα υποβολή πρότασης σχετικά με κοινές προθεσμίες παραγραφής στις διασυνοριακές διαφορές που αφορούν τραυματισμούς προσώπων και θανατηφόρα ατυχήματα·

16.

επιδοκιμάζει την Πράσινη Βίβλο της 1ης Ιουλίου 2010 σχετικά με τις επιλογές πολιτικής για τη θέσπιση ενός Ευρωπαϊκού Δικαίου των Συμβάσεων για τους καταναλωτές και τις επιχειρήσεις και στηρίζει τις φιλόδοξες πρωτοβουλίες της Επιτροπής για Ευρωπαϊκό Δίκαιο Συμβάσεων, το οποίο μπορεί να εφαρμοσθεί σε εθελοντική βάση από τα συμβαλλόμενα μέρη (COM(2010)0348)·

17.

τονίζει τη σημασία της διασυνοριακής δικαιοσύνης όσον αφορά την επίλυση υποθέσεων απάτης και παραπλανητικών επιχειρηματικών πρακτικών που ασκούνται σε ένα κράτος μέλος και επηρεάζουν μεμονωμένα πρόσωπα, ΜΚΟ και ΜΜΕ σε άλλα κράτη μέλη·

18.

εφιστά την προσοχή στο ψήφισμα του Κοινοβουλίου της 10ης Μαρτίου 2009 σχετικά με τη συνεργασία μεταξύ των δικαστηρίων των κρατών μελών κατά τη διεξαγωγή αποδείξεων σε αστικές ή εμπορικές υποθέσεις (4) και παρακινεί την Επιτροπή να αναλάβει δράση για τη βελτίωση της συνεργασίας μεταξύ των δικαστηρίων των κρατών μελών για τους σκοπούς της διεξαγωγής αποδείξεων και την ενίσχυση της αποτελεσματικότητας του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1206/2001, με την εξασφάλιση συγκεκριμένα της καλύτερης ενημέρωσης των δικαστηρίων και των ασκούντων νομικά επαγγέλματα σχετικά με αυτό και με την προώθηση της εκτεταμένης χρήσης της τεχνολογίας της πληροφόρησης και των βιντεοδιασκέψεων· θεωρεί ότι θα πρέπει να υφίσταται ένα ασφαλές σύστημα για την αποστολή και παραλαβή ηλεκτρονικών μηνυμάτων και ότι τα θέματα αυτά θα πρέπει να εξετασθούν στα πλαίσια της ευρωπαϊκής στρατηγικής για την ηλεκτρονική δικαιοσύνη·

19.

επιδοκιμάζει το γεγονός ότι το σχέδιο δράσης προτείνει μια νομοθετική πρωτοβουλία σχετικά με διατάξεις που θα αποβλέπουν στην αποτελεσματικότερη εκτέλεση δικαστικών αποφάσεων σχετικά με τη διαφάνεια των περιουσιακών στοιχείων των οφειλετών και παρεμφερείς διατάξεις για την κατάσχεση τραπεζικών λογαριασμών· τονίζει, ωστόσο, το συμπληρωματικό χαρακτήρα αμφοτέρων των προτάσεων που θα πρέπει να υποβληθούν το συντομότερο δυνατό·

20.

πιστεύει ότι οι εν λόγω πρωτοβουλίες διαδραματίζουν ολοένα σημαντικότερο ρόλο στο πλαίσιο της οικονομικής ύφεσης

21.

καλεί την Επιτροπή να προωθήσει το ταχύτερο δυνατό τις πρωτοβουλίες αυτές, εστιάζοντας στο ενδεχόμενο της καθιέρωσης αυτόνομης ευρωπαϊκής διαδικασίας προσφυγής για την κοινοποίηση και/ή τη δέσμευση περιουσιακών στοιχείων σε διασυνοριακές υποθέσεις·

22.

τονίζει ότι ο τομέας αυτός έχει σοβαρές συνέπειες τόσο από χρηματοπιστωτική άποψη όσο και από πλευράς φήμης· με το δεδομένο αυτό ενθαρρύνει την προληπτική προσφυγή σε εναλλακτικούς μηχανισμούς επίλυσης διαφορών·

23.

πιστεύει ότι η εδραίωση των νομικών ρυθμίσεων με τα μέσα που παρατίθενται στην παρούσα έκθεση θα πρέπει σίγουρα να οδηγήσουν στην ανάπτυξη και ενίσχυση οικονομικών και επαγγελματικών σχέσεων, συμβάλλοντας, ως εκ τούτου, στη δημιουργία μιας πραγματικής ενιαίας αγοράς·

24.

καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να εξασφαλίσουν την πλέον ομοιόμορφη εφαρμογή της νομοθεσίας της ΕΕ (στις διαδικαστικές πτυχές), με εστίαση στους τυποποιημένους κανόνες και διοικητικές διαδικασίες που θα πρέπει να εφαρμόζονται σε τομείς αρμοδιότητας της Ένωσης όπως είναι η φορολογία, τα τελωνεία, η προστασία του εμπορίου και του καταναλωτή, στα πλαίσια των περιορισμών των Συνθηκών της ΕΕ, με στόχο την σωστή λειτουργία της ενιαίας αγοράς και του ελεύθερου ανταγωνισμού·

25.

επισημαίνει ότι το Πρόγραμμα της Στοκχόλμης στοχεύει στη δημιουργία ενός Ευρωπαϊκού Χώρου Ελευθερίας, Ασφάλειας και Δικαιοσύνης, ο οποίος θα διασφαλίζει τα θεμελιώδη δικαιώματα των πολιτών, συμπεριλαμβανομένης της ελευθερίας του επιχειρείν, προκειμένου να αναπτυχθεί επιχειρηματικό πνεύμα σε όλους τους τομείς της οικονομίας·

26.

υποστηρίζει με σθένος τον στόχο της Επιτροπής για θέσπιση νομοθεσίας που να μειώνει το κόστος λειτουργίας και μεταβίβασης ιδίως των ΜΜΕ·

27.

ενθαρρύνει κοινές πρωτοβουλίες της Επιτροπής και των κρατών μελών για την στήριξη των μικρομεσαίων επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται διασυνοριακά σε όλη την ΕΕ μειώνοντας τη γραφειοκρατία έτσι ώστε να περιοριστούν αισθητά οι διοικητικές, δημοσιονομικές και κανονιστικές επιβαρύνσεις· χαιρετίζει την επικείμενη αναθεώρηση της οδηγίας για τις καθυστερημένες πληρωμές·

28.

υπογραμμίζει ότι η ορθή λειτουργία της ενιαίας αγοράς στηρίζει τον Ευρωπαϊκό Χώρο Ελευθερίας, Ασφάλειας και Δικαιοσύνης και συμβάλλει στην ενίσχυση του ευρωπαϊκού μοντέλου της κοινωνικής οικονομίας της αγοράς· αναγνωρίζει επίσης ότι η δημιουργία ενός Ευρωπαϊκού Χώρου Ελευθερίας, Ασφάλειας και Δικαιοσύνης θα ενισχύσει την ενιαία αγορά και ιδίως την προστασία των καταναλωτών·

29.

τονίζει ότι το άρθρο 12 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης επιβεβαιώνει – ως μια διάταξη γενικής εφαρμογής – ότι η προστασία του καταναλωτή πρέπει να ληφθεί υπόψη κατά τον καθορισμό και την εκτέλεση άλλων πολιτικών και δραστηριοτήτων της Ένωσης· τονίζει τη σημασία της προτεινόμενης νέας οδηγίας για τα δικαιώματα των καταναλωτών όπως και του επικείμενου εκσυγχρονισμού της οδηγίας σχετικά με τα οργανωμένα ταξίδια, της οδηγίας σχετικά με τις αθέμιτες εμπορικές πρακτικές και της οδηγίας σχετικά με την παραπλανητική και τη συγκριτική διαφήμιση·

30.

καλεί την Επιτροπή να εξασφαλίσει την άρση όλων των εμποδίων στην ανάπτυξη του ηλεκτρονικού εμπορίου, τα οποία προσδιορίστηκαν πρόσφατα στο «ψηφιακό θεματολόγιο» του 2010 μέσω νομοθετικών και μη νομοθετικών μέσων· ζητεί την εύρεση ταχείας λύσης για τα προβλήματα του διασυνοριακού εμπορίου σε ό,τι αφορά τις επιγραμμικές (online) αγορές καταναλωτικών προϊόντων, ιδίως όσον αφορά την πληρωμή και τη διασυνοριακή παράδοση· τονίζει την ανάγκη να αυξηθεί η εμπιστοσύνη των καταναλωτών και των επιχειρήσεων στο διασυνοριακό ηλεκτρονικό εμπόριο, μεταξύ άλλων και μέσω της ενίσχυσης του αγώνα κατά του εγκλήματος στον κυβερνοχώρο και κατά της απομίμησης προϊόντων· ζητεί την δημιουργία ενός χάρτη δικαιωμάτων του καταναλωτή της ΕΕ στον τομέα των επιγραμμικών (online) υπηρεσιών και του ηλεκτρονικού εμπορίου·

31.

επαναλαμβάνει την έκκλησή του προς την Επιτροπή να διασφαλίσει ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θα ενημερώνεται αμέσως και πλήρως σχετικά με την πρόοδο, σε όλα τα στάδια, των διαπραγματεύσεων της ACTA, προκειμένου να γίνει σεβαστό το γράμμα και το πνεύμα της Συνθήκης της Λισαβόνας, καθώς και το αίτημά του για επιπλέον διαβεβαιώσεις ότι η ACTA δεν θα τροποποιήσει το κεκτημένο της ΕΕ όσον αφορά την επιβολή των ΔΠΙ και τα θεμελιώδη δικαιώματα· καλεί την Επιτροπή να συνεργαστεί στενά με τρίτες χώρες που δεν λαμβάνουν μέρος στις διαπραγματεύσεις της ACTA, και ιδίως με αναδυόμενες χώρες·

32.

εφιστά την προσοχή στα προβλήματα που σχετίζονται με τη νομική αβεβαιότητα που επικρατεί όσον αφορά τις εμπορικές συναλλαγές από και προς χώρες που δεν είναι μέλη της ΕΕ, καθώς και στο ζήτημα σχετικά με τον ορισμό της αρμόδιας δικαιοδοτικής αρχής για τη διευθέτηση κάθε διαφοράς· επισημαίνει ότι παρά την ύπαρξη των αρχών του ιδιωτικού διεθνούς δικαίου, η εφαρμογή των αρχών αυτών εγείρει ορισμένα προβλήματα τα οποία θίγουν πρωτίστως τους καταναλωτές και τις μικρές επιχειρήσεις που συχνά δεν γνωρίζουν τα δικαιώματα τους· υπογραμμίζει, επιπλέον, τις νέες νομικές προκλήσεις που προκύπτουν από την παγκοσμιοποίηση και την ανάπτυξη των διαδικτυακών συναλλαγών· δίνει έμφαση στην ανάγκη υιοθέτησης μιας συνεκτικής προσέγγισης σε διεθνές επίπεδο ώστε να μην τιμωρούνται οι καταναλωτές και οι μικρές επιχειρήσεις για αυτή την κατάσταση·

33.

εφιστά την προσοχή της Επιτροπής στον τομέα του εταιρικού δικαίου εφόσον επηρεάζεται από το ιδιωτικό διεθνές δίκαιο, στα ψηφίσματα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 10ης Μαρτίου 2009 που περιέχει συστάσεις προς την Επιτροπή σχετικά με τη διασυνοριακή μεταφορά της καταστατικής έδρας των εταιριών (2008/2196(INI)), της 4ης Ιουλίου 2006 σχετικά με τις πρόσφατες εξελίξεις και προοπτικές σε σχέση με το εταιρικό δίκαιο, και της 25ης Οκτωβρίου 2007 σχετικά με την Ευρωπαϊκή ιδιωτική εταιρεία και στη δεκάτη τετάρτη οδηγία περί εταιρικού δικαίου όσον αφορά τη μεταφορά της έδρας της εταιρείας, καθώς και στις αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου στις υποθέσεις Daily Mail και General Trust, Centros, Überseering, Inspire Art, SEVIC Systems, και Cartesio·

34.

επισημαίνει ότι το Δικαστήριο, στην υπόθεση Cartesio, αποφαίνεται ότι, ελλείψει ενιαίου ορισμού από το κοινοτικό δίκαιο των εταιρειών οι οποίες μπορούν να επωφεληθούν από το δικαίωμα εγκατάστασης σύμφωνα με ενιαίο κριτήριο σύνδεσης που καθορίζεται από το εθνικό δίκαιο που ισχύει για εταιρεία, το κατά πόσον το άρθρο 49 της ΣλΕΕ ισχύει για εταιρεία η οποία επικαλείται το θεμελιώδες δικαίωμα που προβλέπεται από το άρθρο αυτό, αποτελεί βασικό ερώτημα το οποίο, υπό την ισχύουσα κατάσταση του δικαίου στην Ένωση, μπορεί να απαντηθεί μόνον από το ισχύον εθνικό δίκαιο· σημειώνει περαιτέρω ότι οι εξελίξεις στον τομέα του εταιρικού δικαίου που προβλέπονται στη Συνθήκη, όπως επιδιώκονται με τη νομοθεσία και τις συμφωνίες, δεν έχουν έως τώρα επιλύσει τις διαφορές μεταξύ της νομοθεσίας των διαφόρων κρατών μελών και, ως εκ τούτου, δεν έχουν ακόμη εξαλείψει εκείνες τις διαφορές· επισημαίνει ότι αυτό αποδεικνύει ένα κενό στο δίκαιο της Ένωσης· επαναλαμβάνει την έκκλησή του για την κάλυψη αυτού του κενού·

35.

καλεί την Επιτροπή να καταβάλει τη μεγαλύτερη δυνατή προσπάθεια στη Διάσκεψη της Χάγης για την αναβίωση του σχεδίου για μία διεθνή σύμβαση δικαστικών αποφάσεων· θεωρεί ότι η Επιτροπή θα πρέπει να κάνει την αρχή με διευρυμένες διαβουλεύσεις, ενημερώνοντας συγχρόνως και καλώντας το Κοινοβούλιο να συμμετάσχει, σχετικά με το εάν οι κανόνες του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 44/2001 (5) θα πρέπει να έχουν χαρακτήρα αμοιβαιότητας προκειμένου να δοθούν κίνητρα σε άλλες χώρες, ιδιαίτερα στις Ηνωμένες Πολιτείες, για την επανάληψη των διαπραγματεύσεων· είναι της άποψης ότι θα ήταν πρόωρο και εσφαλμένο να εξετασθεί το ενδεχόμενο να δοθεί στους κανόνες του κανονισμού αυτού χαρακτήρας αμοιβαιότητας εάν δεν είναι επαρκώς σαφές ότι οι προσπάθειες για την επανάληψη των διαπραγματεύσεων στη Χάγη έχουν αποτύχει και εάν δεν συνάγεται από τις διαβουλεύσεις που πραγματοποιήθηκαν ότι αυτή η κίνηση θα έχει θετικά πλεονεκτήματα και οφέλη για τους πολίτες, τις επιχειρήσεις και τους ασκούντες νομικά επαγγέλματα στην ΕΕ·

36.

καλεί τον Επίτροπο που είναι αρμόδιος σε θέματα δικαιοσύνης να εξασφαλίσει ότι μελλοντικά το Κοινοβούλιο θα συμμετέχει στενότερα στις δραστηριότητες της Επιτροπής και του Συμβουλίου στη Διάσκεψη της Χάγης μέσω παρατηρητή του Κοινοβουλίου και με τακτικές δηλώσεις στην αρμόδια κοινοβουλευτική επιτροπή· υπενθυμίζει στο πλαίσιο αυτό, στην Επιτροπή τις θεσμικές δεσμεύσεις που ανέλαβε ο Επίτροπος Frattini ενώπιον του Κοινοβουλίου τον Σεπτέμβριο 2006 ότι δηλαδή η Επιτροπή θα συνεργασθεί πλήρως με το Κοινοβούλιο στο έργο της για τη Διάσκεψη της Χάγης·

37.

ενθαρρύνει την Επιτροπή να διαδραματίσει τον πλήρη ρόλο της στο έργο της Διάσκεψης της Χάγης· παροτρύνει την Επιτροπή να προβεί σε ενέργειες για να εξασφαλίσει την επικύρωση από την ΕΕ της Σύμβασης της Χάγης της 19ης Οκτωβρίου 1996 για την προστασία των παιδιών·

38.

είναι αποφασισμένο να συστήσει διακοινοβουλευτικό forum για τις εργασίες της Διάσκεψης της Χάγης· θεωρεί, επί παραδείγματι μόνο, ότι η προαγωγή από την Διάσκεψη της Χάγης της αυτονομίας των μερών στις συμβατικές σχέσεις παγκοσμίως έχει τέτοιες σοβαρές επιπτώσεις όσον αφορά τη δυνατότητα να καταστούν υποχρεωτικές οι διατάξεις ώστε να είναι απαραίτητο να εξασφαλισθεί ότι το θέμα αυτό θα αποτελέσει αντικείμενο συζήτησης και προβληματισμού στα δημοκρατικά fora σε διεθνές επίπεδο·

39.

παρατηρεί ότι η Επιτροπή έχει συστήσει ομάδα εργασίας για την διαιτησία· κρούει τον κώδωνα του κινδύνου στην Επιτροπή κατά της έγκρισης οιασδήποτε νομοθετικής πρωτοβουλίας στον τομέα αυτό χωρίς την πραγματοποίηση ανοιχτών διαβουλεύσεων με την πλήρη συμμετοχή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου· καλεί την Επιτροπή να εξασφαλίσει ότι θα προσκληθεί αντιπρόσωπος της αρμόδιας κοινοβουλευτικής επιτροπής να συμμετάσχει σε όλες αυτές τις ομάδες εργασίας και θεωρεί ότι, χωρίς να αφαιρείται από την Επιτροπή το δικαίωμα της πρωτοβουλίας, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θα πρέπει να έχει το δικαίωμα να ορίσει ένα μέλος ή μέλη τέτοιων ομάδων εργασίας προκειμένου να εξασφαλισθεί ότι εκπροσωπείται πραγματικά·

40.

τονίζει την ανάγκη διασφάλισης αμοιβαίας αναγνώρισης των επισήμων εγγράφων που εκδίδονται από τις εθνικές διοικήσεις· επιδοκιμάζει τις προσπάθειες της Επιτροπής προκειμένου να επιτραπεί στους πολίτες να ασκήσουν τα δικαιώματά τους για την ελεύθερη κυκλοφορία και υποστηρίζει ανεπιφύλακτα τα σχέδια για να επιτραπεί η αμοιβαία αναγνώριση των αποτελεσμάτων που προσδίδονται στις ληξιαρχικές πράξεις· ζητεί να καταβληθούν περαιτέρω προσπάθειες για την μείωση των φραγμών για τους πολίτες οι οποίοι ασκούν το δικαίωμά τους στην ελεύθερη κυκλοφορία, ιδιαίτερα όσον αφορά την πρόσβαση στις κοινωνικές παροχές τις οποίες δικαιούνται και το δικαίωμα ψήφου στις δημοτικές εκλογές·

41.

αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στο Συμβούλιο, την Επιτροπή και στις κυβερνήσεις και τα κοινοβούλια των κρατών μελών.

3.4.2012   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 99/27

—

έχοντας υπόψη τα άρθρα 207 και 218 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής (ΣλΕΕ),

—

έχοντας υπόψη τον Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

—

έχοντας υπόψη το ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, της 10ης Μαρτίου 2010, σχετικά με τη διαφάνεια και την πορεία των διαπραγματεύσεων της ACTA [Εμπορική συμφωνία για την καταπολέμηση της παραποίησης/απομίμησης],

—

έχοντας υπόψη την απόφασή του της 20ής Οκτωβρίου 2010 σχετικά με την αναθεώρηση της συμφωνίας πλαισίου για τις σχέσεις μεταξύ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής,

—

έχοντας υπόψη τη συζήτηση της Ολομέλειας της 20ής Οκτωβρίου 2010 σχετικά με την εμπορική συμφωνία για την καταπολέμηση της παραποίησης/απομίμησης,

—

έχοντας υπόψη το σχέδιο της 2ας Οκτωβρίου 2010, της εμπορικής συμφωνίας για την καταπολέμηση της παραποίησης/απομίμησης,

—

έχοντας υπόψη την απόφαση του Ευρωπαίου Διαμεσολαβητή για την καταγγελία 90/2009/(JD)OV σχετικά με την άρνηση πρόσβασης σε έγγραφα της ACTA,

—

έχοντας υπόψη τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1383/2003 του Συμβουλίου,

—

έχοντας υπόψη τη διοργανική συμφωνία για τη βελτίωση της νομοθεσίας μεταξύ Κοινοβουλίου, Συμβουλίου και Επιτροπής (2003/C 321/01),

—

έχοντας υπόψη τη συμφωνία του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου (ΠΟΕ) για τα δικαιώματα διανοητικής ιδιοκτησίας στον τομέα του εμπορίου (TRIPS),

—

έχοντας υπόψη τα άρθρα 115 παράγραφος 5 και 110 παράγραφος 2 του Κανονισμού,

A.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η καταπολέμηση της παραποίησης/απομίμησης συνιστά κεντρικό στοιχείο της πολιτικής στρατηγικής της ΕΕ που αποσκοπεί στην εξασφάλιση δικαιοσύνης και ίσων όρων ανταγωνισμού για τους παραγωγούς μας, τη διατήρηση της απασχόλησης για τους πολίτες, και το σεβασμό του κράτους δικαίου,

Β.

λαμβάνοντας υπόψη ότι για να καταπολεμηθεί αποτελεσματικότερα η απομίμηση –που αποτελεί παγκόσμιο φαινόμενο- απαιτείται εντονότερη διεθνής συνεργασία μεταξύ των βασικών παγκόσμιων παραγόντων,

Γ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι, παρά τις επανειλημμένες προσπάθειες να επιτευχθεί πολυμερής προσέγγιση στο θέμα -που παραμένει κύριος στόχος της στρατηγικής της ΕΕ- τούτο δεν κατέστη δυνατό λόγω της αντίστασης και της αντίθεσης άλλων παγκόσμιων παραγόντων, και ότι επομένως η πολυμερής συμφωνία φαίνεται να αποτελεί τον καλύτερο τρόπο για την αντιμετώπιση των ειδικών ζητημάτων σε διεθνές επίπεδο,

Δ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι, όπως έχει δηλώσει επανειλημμένα η Επιτροπή, η ACTA καλύπτει μόνο μέτρα επιβολής και δεν περιλαμβάνει διατάξεις για την τροποποίηση των ουσιωδών νομοθετικών πράξεων σε σχέση με τα δικαιώματα διανοητικής ιδιοκτησίας (ΔΔΙ) στην ΕΕ και τα άλλα συμβαλλόμενα μέρη της ACTA αλλά αντίθετα θεσπίζει, για πρώτη φορά, ένα ολοκληρωμένο διεθνές πλαίσιο το οποίο θα βοηθήσει τα μέρη στις προσπάθειές τους για αποτελεσματική καταπολέμηση των παραβιάσεων ΔΔΙ, και συνεπώς δεν επιβάλλει αλλαγές στο κοινοτικό κεκτημένο,

Ε.

λαμβάνοντας υπόψη ότι σε πολλούς τομείς, συμπεριλαμβανομένων των διατάξεων για τον ψηφιακό τομέα και του πεδίου εφαρμογής των υποχρεωτικών συνοριακών μέτρων, η ACTA υπερβαίνει το πεδίο εφαρμογής της TRIPS και, συνεπώς, προσφέρει μεγαλύτερη προστασία στους κατόχους δικαιωμάτων,

ΣΤ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι μετά από έντονα διαβήματα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, το επίπεδο διαφάνειας των διαπραγματεύσεων βελτιώθηκε ριζικά και, από τον διαπραγματευτικό γύρο της Νέας Ζηλανδίας και μετά, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ενημερώνεται πλήρως για την πορεία των διαπραγματεύσεων, έλαβε δε γνώση του κειμένου που προέκυψε από τις διαπραγματεύσεις μια εβδομάδα μετά την ολοκλήρωση του τελευταίου γύρου στην Ιαπωνία,

Ζ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι στο κείμενο που προέκυψε από τις διαπραγματεύσεις λαμβάνονται υπόψη οι κύριες ανησυχίες που είχε εκφράσει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο κατά τους τελευταίους μήνες, συμπεριλαμβανομένων ζητημάτων όπως ο σεβασμός των θεμελιωδών δικαιωμάτων, η ιδιωτικότητα και η προστασία των δεδομένων, ο σεβασμός του σημαντικού ρόλου του ελεύθερου Διαδικτύου, η σημασία της προάσπισης του ρόλου των παρόχων υπηρεσιών, και η ανάγκη να διασφαλιστεί η πρόσβαση σε φάρμακα - ήδη δε στο προοίμιο της Συμφωνίας περιλαμβάνεται αναφορά στη Δήλωση της Ντόχα της 14ης Νοεμβρίου 2001 για τη Συμφωνία TRIPS και τη δημόσια υγεία,

Η.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η Επιτροπή έχει επανειλημμένα επιβεβαιώσει τη σημασία της επιβολής της προστασίας των γεωγραφικών ενδείξεων (GI)· λαμβάνοντας υπόψη ότι τα συμβαλλόμενα μέρη της Συμφωνίας έχουν ήδη συμφωνήσει ότι η ACTA θα προβλέπει την επιβολή των GI,

Θ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η Επιτροπή οφείλει, ως θεματοφύλακας των Συνθηκών, να σέβεται το κοινοτικό κεκτημένο κατά τη διαπραγμάτευση διεθνών συμφωνιών που επηρεάζουν τη νομοθεσία της ΕΕ, και ότι έχει δεσμευτεί να παρέχει άμεση και πλήρη ενημέρωση στο Κοινοβούλιο σε κάθε στάδιο των διαπραγματεύσεων για διεθνείς συμφωνίες,

Ι.

λαμβάνοντας υπόψη πως έχει αποφασιστική σημασία να διασφαλιστεί ότι η εκτέλεση των μέτρων επιβολής των ΔΔΙ δεν θα εμποδίσει την καινοτομία ή τον ανταγωνισμό, δεν θα υπονομεύσει τους περιορισμούς των IPR και την προστασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα, δεν θα περιορίσει την ελεύθερη ροή των πληροφοριών και δεν θα επιβαρύνει αδικαιολόγητα το θεμιτό εμπόριο,

ΙΑ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι οποιαδήποτε συμφωνία συνάψει η ΕΕ για την ACTA πρέπει να είναι απολύτως συμβατή με το κοινοτικό κεκτημένο, και τούτο αφορά ιδιαίτερα τις νομικές υποχρεώσεις της ΕΕ σε σχέση με την ιδιωτικότητα και την προστασία των δεδομένων, όπως καθορίζονται συγκεκριμένα με τις διατάξεις της οδηγίας 95/46/ΕΚ και της οδηγίας 2002/58/ΕΚ, και με τις νομολογίες του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου και του Δικαστηρίου της ΕΕ,

ΙΒ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι, ως αποτέλεσμα της έναρξης ισχύος της Συνθήκης της Λισαβόνας το Δεκέμβριο του 2009, απαιτείται η έγκριση του Κοινοβουλίου για το κείμενο της ACTA, προκειμένου η συγκεκριμένη συμφωνία να τεθεί σε ισχύ στην Ευρωπαϊκή Ένωση,

1.

εκφράζει την ικανοποίησή του για το σχέδιο της 2ας Οκτωβρίου 2010, της εμπορικής συμφωνίας για την καταπολέμηση της παραποίησης/απομίμησης, που προέκυψε από τον γύρο του Τόκιο, και αναμένει από την Επιτροπή να διαβιβάσει στο Κοινοβούλιο και να δημοσιοποιήσει το τελικό κείμενο της ACTA μετά την ολοκλήρωση της διαπραγμάτευσης τεχνικού χαρακτήρα που θα διεξαχθεί στο Σίδνεϊ από τις 30 Νοεμβρίου έως τις 3 Δεκεμβρίου 2010·

2.

επαναλαμβάνει ότι η καταπολέμηση της παραποίησης/απομίμησης αποτελεί προτεραιότητα της εσωτερικής και της διεθνούς πολιτικής στρατηγικής της, και ότι η διεθνής συνεργασία συνιστά βασικό στοιχείο για την επίτευξη του στόχου αυτού·

3.

έχει πλήρη συνείδηση του γεγονότος ότι η υπό διαπραγμάτευση συμφωνία δεν θα επιλύσει το σύνθετο και πολυδιάστατο πρόβλημα της παραποίησης/ απομίμησης· θεωρεί, ωστόσο, ότι αποτελεί βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση·

4.

εκφράζει την ικανοποίησή του για τις επανειλημμένες δηλώσεις της Επιτροπής, ότι η επιβολή των διατάξεων της ACTA –ιδιαίτερα εκείνων που αφορούν διαδικασίες επιβολής κοπιράιτ στο ψηφιακό περιβάλλον- θα είναι απολύτως συμβατή με το κοινοτικό κεκτημένο και ότι με τη συγκεκριμένη συμφωνία δεν θα καθιερωθούν έρευνες προσωπικών αντικειμένων ούτε θα θεσπιστεί διαδικασία τριών κλιμακούμενων προειδοποιήσεων· επισημαίνει ότι η συμφωνία δεν μπορεί να υποχρεώσει κανένα συμβαλλόμενο μέρος, ούτε την ΕΕ ειδικότερα, να θεσπίσει διαδικασία τριών κλιμακούμενων προειδοποιήσεων ή άλλο παρόμοιο καθεστώς·

5.

εκφράζει την ικανοποίησή του για το γεγονός ότι το σχέδιο κειμένου προς συζήτηση, της 2ας Οκτωβρίου 2010, επιβεβαιώνει στο προοίμιό του ότι στόχος της ACTA είναι η παροχή αποτελεσματικών και κατάλληλων μέσων για την επιβολή δικαιωμάτων διανοητικής ιδιοκτησίας, συμπληρωματικών προς τη συμφωνία TRIPS, στα οποία θα λαμβάνονται υπόψη οι διαφορές ανάμεσα στα αντίστοιχα νομικά συστήματα και τις πρακτικές των συμβαλλομένων μερών της ACTΑ· επιμένει δε ότι το σχέδιο κειμένου της ACTA, της 2ας Οκτωβρίου 2010, βασίζεται στις αρχές που καθορίζονται στη Δήλωση της Ντόχα σχετικά με τη συμφωνία TRIPS και τη δημόσια υγεία, που εξέδωσε στις 14 Νοεμβρίου 2001 ο ΠΟΕ, κατά την τέταρτη υπουργική διάσκεψή του στην Ντόχα του Κατάρ, και ότι συνεπώς η επιβολή της ACTA θα πρέπει να είναι σε κάθε περίπτωση σύμφωνη προς τις αρχές αυτές·

6.

υπογραμμίζει ότι η ACTA δεν θα μεταβάλει το κεκτημένο της ΕΕ όσον αφορά την επιβολή των ΔΔΙ, δεδομένου ότι η νομοθεσία της ΕΕ υπερβαίνει ήδη κατά πολύ τα τρέχοντα διεθνή πρότυπα και προσφέρει συνεπώς μια ευκαιρία για την ανταλλαγή βέλτιστων πρακτικών και κατευθύνσεων στον συγκεκριμένο τομέα·

7.

θεωρεί ότι η ACTA αποτελεί μέσο για την αύξηση της αποτελεσματικότητας των υπαρχόντων προτύπων, προς όφελος των εξαγωγών της ΕΕ και για την προστασία των κατόχων δικαιωμάτων, οι οποίοι, κατά τη δραστηριότητά τους στην παγκόσμια αγορά, αντιμετωπίζουν ευρείας κλίμακας παραβιάσεις του κοπιράιτ, των εμπορικών σημάτων, των ευρεσιτεχνιών, των σχεδίων και των GI τους·

8.

υπογραμμίζει τη σημασία που έχει η προστασία των GI για τις ευρωπαϊκές επιχειρήσεις και για την απασχόληση στην ΕΕ· αναγνωρίζει τις προσπάθειες που καταβάλλει η Επιτροπή για να περιληφθεί η προστασία των GI στο πεδίο εφαρμογής της ACTΑ·

9.

θεωρεί λυπηρό το γεγονός ότι η Συμφωνία, στο άρθρο της 1.Χ, δεν ορίζει τις «παραποιήσεις/απομιμήσεις γεωγραφικών ενδείξεων», δεδομένου ότι η συγκεκριμένη παράλειψη θα μπορούσε να προκαλέσει σύγχυση ή στην καλύτερη περίπτωση να περιπλέξει το έργο των διοικητικών και των δικαστικών αρχών όσον αφορά την ερμηνεία και την επιβολή της ACTΑ·

10.

εκφράζει την ικανοποίησή του για τη συμπερίληψη της λέξης «μπορεί» στο άρθρο 2.14.3 (Κάθε συμβαλλόμενο μέρος μπορεί να προβλέπει ποινικές διαδικασίες και κυρώσεις […])·

11.

εκφράζει την ικανοποίησή του για το γεγονός ότι τα συμβαλλόμενα μέρη συμφώνησαν, μετά από επιμονή της ΕΕ, η ποινικοποίηση της βιντεοσκόπησης (Camcording) να είναι απλώς προαιρετική (άρθρα 2.14.3 και 2.15)·

12.

εκφράζει την ικανοποίησή του για το γεγονός ότι η συμμετοχή στην ACTA δεν είναι κλειστή και μπορούν να προσχωρήσουν κι άλλες αναπτυσσόμενες και αναδυόμενες χώρες, ώστε να προωθηθεί η προστασία των ΔΔΙ και να ενισχυθεί η καταπολέμηση της παραποίησης/απομίμησης σε παγκόσμιο επίπεδο· θεωρεί ότι η ACTA θα μπορούσε στο μέλλον να επιτύχει πολυμερές επίπεδο·

13.

υπογραμμίζει ότι οποιαδήποτε απόφαση λάβει η Επιτροπή ως μέλος της Επιτροπής της ACTA πρέπει να κινείται στα πλαίσια του κοινοτικού κεκτημένου και δεν μπορεί να μεταβάλει μονομερώς το περιεχόμενο της ACTΑ· θεωρεί, συνεπώς, ότι οποιαδήποτε πρόταση για τροποποίηση της ACTA θα πρέπει να εγκριθεί από το Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο σύμφωνα με τα άρθρα 207 και 218 της ΣΛΕΕ·

14.

ζητεί από την Επιτροπή να επιβεβαιώσει ότι η εφαρμογή της ACTA δεν θα έχει αντίκτυπο στα θεμελιώδη δικαιώματα και την προστασία των δεδομένων, στις προσπάθειες που καταβάλλει η ΕΕ για την εναρμόνιση των μέτρων επιβολής των ΔΔΙ, ή στο ηλεκτρονικό εμπόριο·

15.

αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στην Επιτροπή, στο Συμβούλιο και στις κυβερνήσεις και τα κοινοβούλια των διαπραγματευομένων μερών της ACTA.

3.4.2012   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 99/30

—

έχοντας υπόψη τα άρθρα 310 έως 325 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

—

έχοντας υπόψη το σχέδιο γενικού προϋπολογισμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το οικονομικό έτος 2010, που υπέβαλε η Επιτροπή στις 27 Απριλίου 2010 (COM(2010)0300), και τις διορθωτικές επιστολές αριθ. 1, 2 και 3 που υπέβαλε η Επιτροπή στις 15 Σεπτεμβρίου 2010, 11 Οκτωβρίου 2010 και 20 Οκτωβρίου 2010 αντιστοίχως,

—

έχοντας υπόψη τη θέση που ενέκρινε το Συμβούλιο επί του σχεδίου προϋπολογισμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το οικονομικό έτος 2010 στις 12 Αυγούστου 2010 (12699/2010 – C7-0202/2010),

—

έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 20ής Οκτωβρίου 2010 σχετικά με τη θέση του Συμβουλίου επί του σχεδίου γενικού προϋπολογισμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το οικονομικό έτος 2011 – όλα τα τμήματα (1),

—

έχοντας υπόψη την πρόταση της Επιτροπής για κανονισμό του Συμβουλίου για τον καθορισμό του πολυετούς δημοσιονομικού πλαισίου για την περίοδο 2007-2013 (COM(2010)0072) και το έγγραφο της Επιτροπής σχετικά με σχέδιο διοργανικής συμφωνίας μεταξύ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, του Συμβουλίου και της Επιτροπής για τη συνεργασία σε δημοσιονομικά θέματα (COM(2010)0073), τα οποία υποβλήθηκαν αμφότερα στις 3 Μαρτίου 2010,

—

έχοντας υπόψη το σχέδιο διορθωτικού προϋπολογισμού αριθ. 3 στον γενικό προϋπολογισμό του 2010 (COM(2010)0149) της 8ης Απριλίου 2010 και το σχέδιο διορθωτικού προϋπολογισμού αριθ. 10 στον γενικό προϋπολογισμό του 2010 (COM(2010)0598) της 20ής Οκτωβρίου 2010,

—

έχοντας υπόψη την πρόταση για απόφαση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με την κινητοποίηση του μέσου ευελιξίας (COM (2010)0150), την οποία η Επιτροπή υπέβαλε στις 8 Απριλίου 2010,

—

έχοντας υπόψη τη θέση του Συμβουλίου επί του σχεδίου διορθωτικού προϋπολογισμού αριθ. 3/2010, την οποία το Συμβούλιο καθόρισε στις 13 Σεπτεμβρίου 2010 (13472/2010 – C7-0263/2010), και το ψήφισμα του Κοινοβουλίου της 20ής Οκτωβρίου 2010 σχετικά με τη θέση του Συμβουλίου επί του σχεδίου διορθωτικού προϋπολογισμού αριθ. 3/2010 της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το οικονομικό έτος 2010, Τμήμα III – Επιτροπή (2),

—

έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 22ας Σεπτεμβρίου 2010 σχετικά με την πρόταση κανονισμού του Συμβουλίου για τον καθορισμό του πολυετούς δημοσιονομικού πλαισίου για την περίοδο 2007-2013 (3),

—

έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 29ης Μαρτίου 2007 σχετικά με το μέλλον των ιδίων πόρων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (4),

—

έχοντας υπόψη το άρθρο 78 του Κανονισμού του,

Α.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η θέση του Συμβουλίου επί του σχεδίου προϋπολογισμού περιόρισε τις πιστώσεις πληρωμών σε ποσό που αντιπροσωπεύει αύξηση κατά 2,91 % επί του προϋπολογισμού του 2010,

Β.

λαμβάνοντας υπόψη ότι το Κοινοβούλιο συμφώνησε επί «στρατηγικής επτά σημείων» με σκοπό την εκτέλεση των διατάξεων της Συνθήκης της Λισαβόνας, την οποία υποστήριξε με τροπολογίες επί του προϋπολογισμού, εκδηλώνοντας ταυτόχρονα την προθυμία του να επικυρώσει το επίπεδο πληρωμών στο πλαίσιο μιας γενικής συμφωνίας,

Γ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι στις 15 Νοεμβρίου 2010 η Επιτροπή Συνδιαλλαγής Κοινοβουλίου-Συμβουλίου δεν κατόρθωσε να συμφωνήσει επί κοινού σχεδίου για τον προϋπολογισμό του 2011,

1.

εκφράζει την προθυμία του να διευκολύνει την επίτευξη συμφωνίας επί του προϋπολογισμού του 2011 και των συναφών στοιχείων εντός πολύ περιορισμένου χρονικού πλαισίου, υπό τον όρο ότι οι προϋποθέσεις που εκτίθενται πιο κάτω πληρούνται από την Επιτροπή και το Συμβούλιο:

2.

χαιρετίζει τις δεσμεύσεις της Επιτροπής ότι θα μεριμνήσει για την ευρωπαϊκή προστιθέμενη αξία και θα λάβει υπόψη τις συνέπειες της Συνθήκης της Λισαβόνας στον προϋπολογισμό της ΕΕ καθώς και για ακριβές χρονοδιάγραμμα για τους ιδίους πόρους·

3.

αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στο Συμβούλιο και στην Επιτροπή.

3.4.2012   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 99/31

—

έχοντας υπόψη τα άρθρα 2, 3, 6 και 21 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση,

—

έχοντας υπόψη τα άρθρα 153, 191, 207 και 218 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

—

έχοντας υπόψη τα άρθρα 12, 21, 28, 29, 31 και 32 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

—

έχοντας υπόψη την Οικουμενική Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (1948) και άλλες πράξεις του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών στο πεδίο των δικαιωμάτων του ανθρώπου, ειδικότερα δε το Διεθνές Σύμφωνο για τα Αστικά και Πολιτικά Δικαιώματα (1966) και το Διεθνές Σύμφωνο για τα Οικονομικά, Κοινωνικά και Πολιτιστικά Δικαιώματα (1966), τη Σύμβαση για την εξάλειψη κάθε μορφής φυλετικών διακρίσεων (1965), τη Σύμβαση για την εξάλειψη όλων των μορφών διακρίσεων κατά των γυναικών (1979) και τη Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού (1989), η Δήλωση των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα των Αυτοχθόνων Λαών (2007) και το έγγραφο πορισμάτων της Διάσκεψη Κορυφής των Ηνωμένων Εθνών για τη Χιλιετηρίδα στις 20-22 Σεπτεμβρίου 2010 στη Νέα Υόρκη,

—

έχοντας υπόψη τη συμφωνία για την ίδρυση του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου (ΠΟΕ), η οποία υπογράφηκε στο Μαρακές, καθώς και τη δήλωση που εγκρίθηκε κατά την τέταρτη υπουργική διάσκεψη που πραγματοποιήθηκε στην Ντόχα τον Νοέμβριο του 2001, και ειδικότερα την παράγραφο 31 της εν λόγω δήλωσης,

—

έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 20ής Σεπτεμβρίου 1996 σχετικά με την ανακοίνωση της Επιτροπής για τη συμπερίληψη του σεβασμού των δημοκρατικών αρχών και των δικαιωμάτων του ανθρώπου στις συμφωνίες μεταξύ της Κοινότητας και των τρίτων χωρών (COM(1995)0216) (1) καθώς και το ψήφισμά του της 14ης Φεβρουαρίου 2006 σχετικά με τη ρήτρα για τα δικαιώματα του ανθρώπου και τη δημοκρατία στις συμφωνίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης (2),

—

έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 25ης Οκτωβρίου 2001 σχετικά με το άνοιγμα και τη δημοκρατία στο διεθνές εμπόριο (3) στο οποίο ζητείται ο σεβασμός των θεμελιωδών κοινωνικών προτύπων της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας (ΔΟΕ) από τον ΠΟΕ, καθώς και η αποδοχή από την Ευρωπαϊκή Ένωση των αποφάσεων της ΔΟΕ, περιλαμβανομένης της ενδεχόμενης επιβολής κυρώσεων, σε σχέση με σοβαρές παραβιάσεις των θεμελιωδών κοινωνικών προτύπων,

—

έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 25ης Απριλίου 2002 σχετικά με την ανακοίνωση της Επιτροπής προς το Συμβούλιο και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για το ρόλο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην προώθηση των δικαιωμάτων του ανθρώπου και του εκδημοκρατισμού στις τρίτες χώρες (COM(2001)0252) (4),

—

έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής «Η κοινωνική διάσταση της παγκοσμιοποίησης – Η συμβολή των πολιτικών της ΕΕ για να υπάρξουν οφέλη για όλους» (COM(2004)0383),

—

έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 15ης Νοεμβρίου 2005 σχετικά με την κοινωνική διάσταση της παγκοσμιοποίησης (5),

—

έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 5ης Ιουλίου 2005 σχετικά με την εκμετάλλευση των παιδιών στις αναπτυσσόμενες χώρες, με ιδιαίτερη έμφαση στην παιδική εργασία (6),

—

έχοντας υπόψη τα συμπεράσματα του Συμβουλίου, της 14ης Ιουνίου 2010, για την παιδική εργασία (7),

—

έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 6ης Ιουλίου 2006 σχετικά με το δίκαιο εμπόριο και την ανάπτυξη (8),

—

έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 22ας Μαΐου 2007 σχετικά με την Ευρώπη στον κόσμο: εξωτερικές πτυχές της ανταγωνιστικότητας (9), το οποίο αποτελεί απάντηση στην ανακοίνωση της Επιτροπής προς το Συμβούλιο και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο με τίτλο «Η Ευρώπη στον κόσμο: η συμμετοχή της στον παγκόσμιο ανταγωνισμό – Συμβολή στη στρατηγική της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την ανάπτυξη και την απασχόληση» (COM(2006)0567),

—

έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής με τίτλο «Προώθηση της αξιοπρεπούς εργασίας για όλους – Η συμβολή της Ένωσης στην εφαρμογή της ατζέντας της αξιοπρεπούς εργασίας στον κόσμο» (COM(2006)0249),

—

έχοντας υπόψη την υπουργική διακήρυξη του Οικονομικού και Κοινωνικού Συμβουλίου του ΟΗΕ του 2006 για την πλήρη απασχόληση και την αξιοπρεπή εργασία, με την οποία αναγνωρίζεται ότι η πλήρης και παραγωγική απασχόληση και η αξιοπρεπής εργασία για όλους αποτελεί ζωτικό στοιχείο της αειφόρου ανάπτυξης,

—

έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 23ης Μαΐου 2007 με θέμα την «προώθηση της αξιοπρεπούς εργασίας για όλους» (10), με το οποίο ζητείται η συμπερίληψη κοινωνικών προτύπων, με σκοπό την προώθηση της αξιοπρεπούς εργασίας, στις εμπορικές συμφωνίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ειδικότερα δε στις διμερείς συμφωνίες,

—

έχοντας υπόψη τη συναφή με την αξιοπρεπή εργασία ατζέντα της ΔΟΕ και το παγκόσμιο σύμφωνο απασχόλησης της ΔΟΕ, που υιοθετήθηκαν με καθολική συναίνεση στις 19 Ιουνίου 2009 στη Διεθνή Διάσκεψη Εργασίας, και τη δήλωση της ΔΟΕ του 2008 σχετικά με την κοινωνική δικαιοσύνη για μια έντιμη παγκοσμιοποίηση,

—

έχοντας υπόψη τη σύμβαση των Βρυξελλών του 1968, όπως κατοχυρώνεται στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 44/2001 του Συμβουλίου, της 22ας Δεκεμβρίου 2000, για τη διεθνή δικαιοδοσία, την αναγνώριση και την εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις (11),

—

έχοντας υπόψη το σύστημα γενικευμένων προτιμήσεων (ΣΓΠ), που τέθηκε σε ισχύ την 1η Ιανουαρίου 2006, το οποίο προσφέρει πρόσβαση χωρίς δασμούς, ή μείωση των δασμών σε αυξημένο αριθμό προϊόντων και περιλαμβάνει επίσης ένα νέο κίνητρο για τις ευάλωτες χώρες με συγκεκριμένες εμπορικές, οικονομικές ή αναπτυξιακές ανάγκες,

—

έχοντας υπόψη το σύνολο των συμφωνιών μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τρίτων χωρών,

—

έχοντας υπόψη τη συμφωνία εταιρικής σχέσης μεταξύ των μελών της ομάδας των κρατών της Αφρικής, της Καραϊβικής και του Ειρηνικού (ΑΚΕ), αφενός, και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αφετέρου, που υπογράφηκε στο Κοτονού στις 23 Ιουνίου 2000, και τις αναθεωρήσεις της το 2005 και το 2010,

—

έχοντας υπόψη τα ψηφίσματά του σχετικά με τις συμφωνίες οικονομικής εταιρικής σχέσης με τις περιφέρειες και κράτη ΑΚΕ, ειδικότερα δε τα ψηφίσματα της 26ης Σεπτεμβρίου 2002 (12), της 23ης Μαΐου 2007 (13) και της 12ης Δεκεμβρίου 2007 (14),

—

έχοντας υπόψη τις διεθνείς συμβάσεις σχετικά με το περιβάλλον, όπως το Πρωτόκολλο του Μόντρεαλ για τις ουσίες που καταστρέφουν τη στιβάδα του όζοντος (1987), τη Σύμβαση της Βασιλείας για τον έλεγχο των διασυνοριακών κινήσεων επικίνδυνων αποβλήτων (1989), το Πρωτόκολλο της Καρθαγένης για τη βιοασφάλεια (2000) και το Πρωτόκολλο του Κιότο (1997),

—

έχοντας υπόψη το κεφάλαιο 13 της συμφωνίας ελεύθερων συναλλαγών που υπογράφηκε τον Οκτώβρη του 2009 ανάμεσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση και τη Νότια Κορέα,

—

έχοντας υπόψη την ολοκλήρωση των διαπραγματεύσεων μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Κολομβίας και του Περού σχετικά με τη σύναψη πολυμερούς εμπορικής συμφωνίας,

—

έχοντας υπόψη την ακρόαση με θέμα «Εφαρμογή κοινωνικών και περιβαλλοντικών προτύπων στις εμπορικές διαπραγματεύσεις» την οποία διοργάνωσε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στις 14 Ιανουαρίου 2010,

—

έχοντας υπόψη το άρθρο 48 του Κανονισμού του,

—

έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Διεθνούς Εμπορίου και τις γνωμοδοτήσεις της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων, της Επιτροπής Ανάπτυξης, της Επιτροπής Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων και της Επιτροπής Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας των Τροφίμων (A7-0312/2010),

Α.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η σχέση μεταξύ εμπορίου, ανθρωπίνων δικαιωμάτων και κοινωνικών και περιβαλλοντικών προτύπων έχει καταστεί μια καίριας σημασίας πτυχή των οικονομικών και εμπορικών σχέσεων και αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα των διαπραγματεύσεων στο πλαίσιο των συμφωνιών ελευθέρων συναλλαγών,

Β.

λαμβάνοντας υπόψη ότι οι στρεβλώσεις του ανταγωνισμού και οι κίνδυνοι περιβαλλοντικού και κοινωνικού ντάμπινγκ είναι φαινόμενα ολοένα και πιο συχνά, σε βάρος κυρίως των επιχειρήσεων και των εργαζομένων εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης που υποχρεούνται να τηρούν πιο υψηλούς κοινωνικούς, περιβαλλοντικούς και φορολογικούς κανόνες,

Γ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι, στο πλαίσιο των σχέσεών της με τις τρίτες χώρες, η ΕΕ πρέπει να υιοθετήσει μια διαφοροποιημένη στρατηγική ανάλογα με το επίπεδο ανάπτυξης των εμπορικών εταίρων της, τόσο σ' ό, τι αφορά τις απαιτήσεις της από κοινωνικής και περιβαλλοντικής πλευράς όσο και απελευθέρωσης των εμπορικών συναλλαγών, έτσι ώστε να διαμορφωθούν οι συνθήκες για την ανάπτυξη δίκαιου και διαφανούς διεθνούς ανταγωνισμού,

Δ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι τα διμερή όργανα έχουν καταστεί κύριος χώρος επιδίωξης αυτών των πολιτικών στόχων, δεδομένου μάλιστα ότι οι προοπτικές θέσπισης πολυμερών κανόνων που να διέπουν τις σχέσεις μεταξύ του εμπορίου, της εργασίας και του περιβάλλοντος στο πλαίσιο του ΠΟΕ δεν είναι ιδιαίτερα ευνοϊκές,

E.

λαμβάνοντας υπόψη ότι είναι, ωστόσο, αναγκαίο να επιδιωχθεί η εξισορρόπηση μεταξύ εμπορικού δικαίου και θεμελιωδών δικαιωμάτων και να ενισχυθεί ο διάλογος μεταξύ των μεγάλων διεθνών οργανισμών, ειδικότερα δε μεταξύ της ΔΟΕ και του ΠΟΕ, με σκοπό τη μεγαλύτερη συνεκτικότητα των διεθνών πολιτικών και τη βελτίωση της παγκόσμιας διακυβέρνησης,

ΣΤ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι συντρέχουν πολλοί λόγοι για τη συμπερίληψη διατάξεων σχετικά με τα ανθρώπινα δικαιώματα και τα κοινωνικά και περιβαλλοντικά πρότυπα στις διεθνείς εμπορικές συμφωνίες, από την επιθυμία καθιέρωσης δίκαιων και ισότιμων συνθηκών εμπορίου και τη διασφάλιση της διαφάνειας των συναλλαγών («ισότιμοι όροι ανταγωνισμού») έως την πιο κανονιστική προσέγγιση της προάσπισης των οικουμενικών αξιών που εκφράζουν την Ευρωπαϊκή Ένωση και της εφαρμογής συνεκτικών ευρωπαϊκών πολιτικών,

Ζ.

υπενθυμίζοντας ότι η Διακήρυξη του 1986 των Ηνωμένων Εθνών για το δικαίωμα στην ανάπτυξη επιβεβαιώνει ότι «το δικαίωμα στην ανάπτυξη είναι ένα αναφαίρετο ανθρώπινο δικαίωμα, δυνάμει του οποίου κάθε άνθρωπος και λαός δικαιούται να συμμετέχει και να συμβάλλει στην οικονομική, κοινωνική και πολιτική ανάπτυξη, καθώς και να απολαύει αυτής»· θεωρεί, συνεπώς, ότι η ΕΕ έχει υποχρέωση να μην υπονομεύει αυτό το δικαίωμα, αλλά αντίθετα να το ενσωματώνει σε διεθνείς συμφωνίες και να το υιοθετεί ως κατευθυντήρια γραμμή ευρωπαϊκών πολιτικών,

H.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η Συνθήκη της Λισαβόνας επιβεβαιώνει ότι η εξωτερική δράση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αναπόσπαστο τμήμα της οποίας είναι και το εμπόριο, πρέπει να διέπεται από τις ίδιες αρχές που ενέπνευσαν και τη δημιουργία της· λαμβάνοντας υπόψη ότι το ευρωπαϊκό κοινωνικό μοντέλο, το οποίο συνδυάζει βιώσιμη οικονομική ανάπτυξη και βελτιωμένες συνθήκες εργασίας και διαβίωσης, μπορεί επίσης να χρησιμεύσει ως πρότυπο και για τους άλλους εταίρους· λαμβάνοντας εξάλλου υπόψη ότι οι εμπορικές συμφωνίες πρέπει να συνάδουν με τις λοιπές υποχρεώσεις και διεθνείς συμβάσεις τις οποίες έχουν δεσμευτεί να σέβονται τα συμβαλλόμενα κράτη, σύμφωνα με το εθνικό τους δίκαιο,

Θ.

λαμβάνοντας υπόψη το πόσο σημαντικό είναι να διατηρηθεί το επίπεδο των κοινωνικών και περιβαλλοντικών κανόνων που ισχύουν εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και να εφαρμόζονται αυτοί από τις ξένες επιχειρήσεις που λειτουργούν στην ενιαία ευρωπαϊκή αγορά,

Ι.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η συμπερίληψη των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των κοινωνικών και περιβαλλοντικών προτύπων στις εμπορικές συμφωνίες δύναται να προσφέρει προστιθέμενη αξία στις εν λόγω συμφωνίες, επιτρέποντας έτσι την ανάπτυξη εντονότερης αλληλεπίδρασης με την κοινωνία των πολιτών, ενισχυμένη υποστήριξη της πολιτικής και κοινωνικής σταθερότητας, και διαμορφώνοντας συγχρόνως ένα κλίμα πιο ευνοϊκό για το εμπόριο,

ΙΑ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι ο τομέας του εμπορίου και η προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων καθώς και των κοινωνικών και περιβαλλοντικών προτύπων αποτελούν σημαντικές πτυχές για την εγγύηση της ειρήνης και της ευημερίας στον πλανήτη, αλλά ότι δεν θα πρέπει να θεωρούνται ως λύση για όλα τα προβλήματα που υφίστανται μεταξύ των κρατών στον κόσμο· θεωρώντας, ωστόσο, ότι το αδιέξοδο στην πολιτική κατάσταση μπορεί να αντιμετωπιστεί με την ενίσχυση των εμπορικών σχέσεων, διασφαλίζοντας τον καθορισμό κοινών συμφερόντων, ιδίως στον τομέα της περιβαλλοντικής προστασίας, ως τρόπου επίλυσης των σχετικών διενέξεων,

ΙΒ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι άλλες χώρες έχουν αποτελέσει θετικά παραδείγματα επειδή περιέλαβαν κοινωνικά πρότυπα στις εμπορικές συμφωνίες,

ΙΓ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι το σύστημα γενικευμένων προτιμήσεων υπόκειται στην τήρηση των αρχών των διεθνών συμβάσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των βασικών κανόνων εργασίας εκ μέρους των δικαιούχων χωρών, και περιλαμβάνει ειδικό καθεστώς πρόσθετων δασμολογικών προτιμήσεων για την προώθηση της κύρωσης και αποτελεσματικής εφαρμογής βασικών διεθνών συμβάσεων για τα ανθρώπινα και εργασιακά δικαιώματα, την προστασία του περιβάλλοντος και τη χρηστή διακυβέρνηση· λαμβάνοντας υπόψη ότι η μη τήρηση των όρων δύναται να έχει ως συνέπεια την αναστολή του εμπορικού καθεστώτος,

1.

ζητεί, ως εκ τούτου, στο πλαίσιο της μελλοντικής εμπορικής στρατηγικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης να μην εκλαμβάνεται το εμπόριο ως αυτοσκοπός, αλλά ως εργαλείο με το οποίο μπορούν να προαχθούν οι αξίες και τα εμπορικά συμφέροντα της Ευρώπης, καθώς και οι δίκαιες συναλλαγές, ικανό να γενικεύσει τη έμπρακτη συμπερίληψη και εφαρμογή των κοινωνικών και περιβαλλοντικών κανόνων μαζί με όλους τους εμπορικούς εταίρους της ΕΕ· θεωρεί ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να ακολουθεί μια θετική προσέγγιση στις διαπραγματεύσεις της, η οποία όμως παράλληλα πρέπει να είναι και νομικά δεσμευτική· υπογραμμίζει ότι η συμπερίληψη διατάξεων σχετικά με τη βιώσιμη ανάπτυξη, ιδίως στις διμερείς συμφωνίες, θα είναι επωφελής για όλες τις πλευρές·

2.

υπενθυμίζει ότι η εμπορική πολιτική αποτελεί ένα μέσο που τίθεται στην υπηρεσία των γενικότερων στόχων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ότι, δυνάμει του άρθρου 207 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η εμπορική πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης ασκείται «στο πλαίσιο των αρχών και των στόχων της εξωτερικής δράσης της Ένωσης», καθώς και ότι, δυνάμει του άρθρου 3 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση, πρέπει να συμβάλλει ειδικότερα στην «αειφόρο ανάπτυξη του πλανήτη, την αλληλεγγύη και τον αμοιβαίο σεβασμό μεταξύ των λαών, το ελεύθερο και δίκαιο εμπόριο, την εξάλειψη της φτώχειας και την προστασία των ανθρώπινων δικαιωμάτων, ιδίως των δικαιωμάτων του παιδιού, καθώς και στην αυστηρή τήρηση και ανάπτυξη του διεθνούς δικαίου και, ιδίως, στον σεβασμό των αρχών του Καταστατικού Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών»·

3.

απευθύνει έκκληση για ενισχυμένη συνεργασία σε πολυμερές επίπεδο μεταξύ του ΠΟΕ και των κυριότερων οργανισμών των Ηνωμένων Εθνών που δραστηριοποιούνται στο πεδίο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων· εκτιμά ότι η ανάπτυξη πιο στενών δεσμών με την Ύπατη Αρμοστεία των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου καθώς και με τις συναφείς ειδικές διαδικασίες θα ήταν ιδιαίτερα πρόσφορη για τη διασφάλιση ενός πολυμερούς εμπορικού πλαισίου το οποίο θα προάγει τον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων· κρίνει ομοίως, ότι οι επιτροπές και το όργανο προσφυγών του ΠΟΕ θα μπορούσαν να λαμβάνουν υπόψη την εμπειρογνωμοσύνη της Υπάτης Αρμοστείας σε περιπτώσεις διαπίστωσης σοβαρών παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων·

4.

εκτιμά ότι η καθολική περιοδική επανεξέταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στους κόλπους του Συμβουλίου θα πρέπει να αποτελέσει χρήσιμο εργαλείο για την παρακολούθηση της τήρησης των διατάξεων που άπτονται των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στις πολυμερείς εμπορικές συμφωνίες·

5.

υπογραμμίζει ότι η εμβάθυνση της συνεργασίας με τη ΔΟΕ, όργανο αρμόδιο για τον καθορισμό και τη διαπραγμάτευση των διεθνών προτύπων εργασίας και την εποπτεία της εφαρμογής τους στο πλαίσιο του δικαίου και στην πράξη, καθώς και η πλήρης συμμετοχή της ΔΟΕ στις εργασίες του ΠΟΕ, είναι ουσιαστικής σημασίας·

6.

επαναβεβαιώνει τη θέση ότι οι στόχοι που συνίστανται στη διατήρηση και τη διαφύλαξη ενός ανοικτού και χωρίς διακρίσεις πολυμερούς εμπορικού συστήματος, αφενός, και στην ανάληψη δράσης για την προστασία του περιβάλλοντος και την προαγωγή της βιώσιμης ανάπτυξης, αφετέρου, πρέπει να αλληλοενισχύονται· υπογραμμίζει ότι, δυνάμει του άρθρου 20 της GATT, τα κράτη μέλη δύνανται να λαμβάνουν μέτρα στον τομέα του εμπορίου με στόχο την προστασία του περιβάλλοντος, υπό την προϋπόθεση ότι τα μέτρα αυτά δεν θα εφαρμόζονται κατά τρόπον ώστε να αποτελούν μέσο αυθαίρετης ή αδικαιολόγητης διάκρισης· ενθαρρύνει τα κράτη μέλη να κάνουν πλήρη χρήση της διάταξης αυτής·

7.

χαιρετίζει με ικανοποίησή την ύπαρξη της επιτροπής του ΠΟΕ για το εμπόριο και το περιβάλλον, η οποία μπορεί να αποτελέσει ένα άκρως σημαντικό φόρουμ για την επιδίωξη της ολοκλήρωσης και της εμβάθυνσης της σύνδεσης μεταξύ περιβάλλοντος και εμπορίου· εκφράζει την ελπίδα ότι ο ρόλος και το έργο της επιτροπής αυτής θα εξελιχθούν έτσι ώστε να τύχουν θετικού χειρισμού οι πιο σημαντικές εμπορικές και περιβαλλοντικές προκλήσεις που αντιμετωπίζει η διεθνής κοινότητα·

8.

υπογραμμίζει ότι είναι σημαντικό να βελτιωθεί η πρόσβαση στα οικολογικά προϊόντα και τις πράσινες τεχνολογίες προκειμένου να επιτευχθούν οι στόχοι της βιώσιμης ανάπτυξης και καλεί όλα τα μέρη που συμμετέχουν στις διαπραγματεύσεις να εντείνουν τις προσπάθειές τους προκειμένου να επιτευχθεί η ταχεία ολοκλήρωση των διαπραγματεύσεων σχετικά με τη μείωση ή την εξάλειψη των δασμολογικών και μη δασμολογικών εμποδίων στην κυκλοφορία των οικολογικών προϊόντων και υπηρεσιών, έτσι ώστε να προαχθούν νέες μορφές πολιτικών απασχόλησης και η δημιουργία θέσεων εργασίας που να πληρούν τους κανόνες περί αξιοπρεπούς εργασίας της ΔΟΕ καθώς και δυνατότητες ανάπτυξης των ευρωπαϊκών βιομηχανιών και ΜΜΕ·

9.

υπογραμμίζει την ανάγκη επίτευξης προόδου στις διαπραγματεύσεις για τις λοιπές πτυχές του άρθρου 31 της δήλωσης της Ντόχα όσον αφορά τη σχέση μεταξύ των υφιστάμενων κανόνων του ΠΟΕ και των ειδικών εμπορικών υποχρεώσεων τις οποίες προβλέπουν οι πολυμερείς περιβαλλοντικές συμφωνίες (ΠΠΣ), καθώς και προαγωγής της στενότερης συνεργασίας μεταξύ των γραμματειών των πολυμερών περιβαλλοντικών συμφωνιών και των επιτροπών του ΠΟΕ, στοιχείο απαραίτητο για τη διασφάλιση της συνεκτικής ανάπτυξης των εμπορικών και περιβαλλοντικών καθεστώτων·

10.

εκτιμά ότι μια πολυμερής συμφωνία για το κλίμα θα ήταν το πλέον πρόσφορο μέσο για να διασφαλιστεί η εσωτερίκευση των αρνητικών εξωγενών περιβαλλοντικών παραγόντων που σχετίζονται με το CO2, αλλά ότι είναι πιθανόν να μη συναφθεί μια τέτοια συμφωνία στο εγγύς μέλλον· εκτιμά, κατά συνέπεια, ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να συνεχίσει να μελετά τις δυνατότητες εφαρμογής, για τους βιομηχανικούς τομείς που διατρέχουν αποδεδειγμένο κίνδυνο διαρροής άνθρακα, κατάλληλων περιβαλλοντικών μέσων, και συγκεκριμένα ενός «μηχανισμού αγοράς άνθρακα» με σκοπό την τήρηση των κανόνων του ΠΟΕ, δεδομένου ότι ένας τέτοιος μηχανισμός θα επέτρεπε την αντιμετώπιση των κινδύνων μεταφοράς εκπομπών CO2 προς τρίτες χώρες·

11.

προτείνει, αφ’ ης στιγμής υπογραφεί η υπό διαπραγμάτευση διεθνής συμφωνία για το κλίμα, να εξεταστεί το ενδεχόμενο δημιουργίας ενός πραγματικού Παγκόσμιου Οργανισμού Περιβάλλοντος με σκοπό την υλοποίηση των δεσμεύσεων που θα έχουν αναληφθεί και την επιβολή του σεβασμού των περιβαλλοντικών προτύπων· ο εν λόγω μελλοντικός οργανισμός θα μπορούσε, λόγου χάρη, να παρεμβαίνει αυτοδικαίως σε περιπτώσεις περιβαλλοντικού ντάμπινγκ·

12.

υποστηρίζει με θέρμη την πρακτική της συμπερίληψης νομικά δεσμευτικών ρητρών σχετικά με τα ανθρώπινα δικαιώματα στις διεθνείς συμφωνίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, υπενθυμίζοντας ωστόσο ότι εξακολουθούν να υφίστανται μείζονες προκλήσεις όσον αφορά την παρακολούθηση και την εφαρμογή αυτών των ρητρών· επαναλαμβάνει το γεγονός ότι οι εν λόγω ρήτρες πρέπει να περιλαμβάνονται επίσης σε όλες τις εμπορικές και τομεακές συμφωνίες, συνοδευόμενες από έναν σαφή και συγκεκριμένο μηχανισμό διαβούλευσης κατά το πρότυπο του άρθρου 96 της συμφωνίας του Κοτονού· εκφράζει εν προκειμένω την ικανοποίησή του για το γεγονός ότι μια παρόμοια ρήτρα έχει συμπεριληφθεί και στις συμφωνίες ελευθέρων συναλλαγών της νέας γενιάς·

13.

υπογραμμίζει ότι η ίδια προσέγγιση της συστηματικής συμπερίληψης πρέπει να εφαρμοστεί και στο επίπεδο των κεφαλαίων που αφορούν τη βιώσιμη ανάπτυξη στις διμερείς συμφωνίες·

14.

διαπιστώνει ότι οι μελλοντικές εμπορικές συμφωνίες μπορεί να συνάπτονται λαμβάνοντας υπόψη το υπόβαθρο της τρέχουσας χρηματοπιστωτικής κρίσεως· θεωρεί ότι αυτό δεν θα πρέπει να σηματοδοτεί την παραγνώριση κοινωνικών και περιβαλλοντικών προτύπων, ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά στις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου και στη διαχείριση επικίνδυνων αποβλήτων, προκειμένου να επιτευχθούν άλλοι στόχοι·

15.

έχοντας υπόψη τους προαναφερθέντες στόχους, ζητεί από την Επιτροπή να συμπεριλαμβάνει με συστηματικό τρόπο, σε όλες τις συμφωνίες ελεύθερων συναλλαγών που διαπραγματεύεται με τρίτα κράτη, σειρά κοινωνικών και περιβαλλοντικών κανόνων μεταξύ των οποίων:

16.

υπογραμμίζει ότι η τήρηση αυτών των προδιαγραφών προϋποθέτει ταυτόχρονα την επικύρωσή τους, τη μεταφορά τους στην εθνική νομοθεσία και την πρακτική εφαρμογή τους σε ολόκληρη την εθνική επικράτεια·

17.

ζητεί όπως όλες οι μελλοντικές εμπορικές συμφωνίες προβλέπουν την απαγόρευση της εκμετάλλευσης της εργασίας των παιδιών, ιδίως σε ορυχεία εξόρυξης και επεξεργασίας φυσικών λίθων, και να θεσπιστεί ενιαίο ευρωπαϊκό σύστημα πιστοποίησης που θα εγγυάται ότι οι εισαγόμενοι φυσικοί λίθοι και τα προϊόντα τους έχουν αποδεδειγμένα αποκτηθεί σε ολόκληρη την αλυσίδα αξίας χωρίς εκμετάλλευση της παιδικής εργασίας κατά την έννοια της Σύμβασης αριθ. 182 της ΔΟΕ·

18.

υπογραμμίζει ότι, στο πλαίσιο των συμφωνιών ελευθέρων συναλλαγών, θα μπορούσαν να προβλεφθούν υπό όρους ελευθερώσεις, περιλαμβανομένης της συντόμευσης του χρόνου των διαδικασιών εξάλειψης των δασμών ή της πρόσβασης σε μια πρόσθετη αγορά, σε περίπτωση τήρησης των περιβαλλοντικών και κοινωνικών προτύπων·

19.

υπογραμμίζει τη σημασία της διαρκούς παρακολούθησης της εφαρμογής της συμφωνίας, βάσει μιας ανοικτής και χωρίς αποκλεισμούς προσέγγισης σε όλα τα στάδια:

20.

ζητεί οι εμπορικές συμφωνίες της ΕΕ να προβλέπουν το ύψιστο επίπεδο διαφάνειας, αυστηρές προδιαγραφές για τις δημόσιες συμβάσεις, καθώς και την υποβολή αναφορών από τις επιχειρήσεις ανά χώρα τόσο στις αναπτυγμένες όσο και στις αναπτυσσόμενες χώρες, με στόχο την καταπολέμηση της παράνομης διαφυγής κεφαλαίων

21.

ζητεί να προβάλλει η Ένωση κατά τη διαπραγμάτευση εμπορικών συμφωνιών το δικαίωμα πρόσβασης στους φυσικούς πόρους καθώς και τα δικαιώματα των αυτοχθόνων λαών όσον αφορά την πρόσβαση στους βασικούς φυσικούς πόρους· ζητεί από την Επιτροπή να εντάσσει στις διεθνείς εμπορικές διαπραγματεύσεις και συμφωνίες τον προβληματισμό σχετικά με την αγορά και την κυριότητα γαιών σε τρίτες χώρες, και ειδικότερα τις λιγότερο ανεπτυγμένες και τις αναπτυσσόμενες χώρες·

22.

αναγνωρίζει ότι το κεφάλαιο σχετικά με τη βιώσιμη ανάπτυξη στις διμερείς συμφωνίες που τελούν επί του παρόντος υπό διαπραγμάτευση είναι υποχρεωτικό, θα μπορούσε όμως να ενισχυθεί, προβλέποντας ειδικότερα:

23.

υπογραμμίζει ότι είναι σημαντικό να συμπληρώνονται οι συμφωνίες με συνοδευτικά μέτρα, συμπεριλαμβανομένων μέτρων τεχνικής βοήθειας και προγραμμάτων συνεργασίας, με σκοπό τη βελτίωση της ικανότητας εκτέλεσης, ιδίως, των θεμελιωδών συμβάσεων στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των κοινωνικών και περιβαλλοντικών προτύπων·

24.

εκτιμά ότι οι 27 συμβάσεις, των οποίων απαιτείται η επικύρωση για την υπαγωγή στο καθεστώς ΣΓΠ+, αντιπροσωπεύουν ένα μοναδικό μείγμα συμβάσεων σχετικά με τα ανθρώπινα δικαιώματα, το εργατικό δίκαιο, τη βιώσιμη ανάπτυξη και τη χρηστή διακυβέρνηση· υπογραμμίζει ότι, μέχρι στιγμής, το ΣΓΠ+ είχε αισθητό θετικό αντίκτυπο όσον αφορά την επικύρωση αυτών των συμβάσεων, λιγότερο όμως ως προς την εφαρμογή τους στην πράξη, και επιθυμεί συνεπώς να δοθεί μεγαλύτερη έμφαση στα συνοδευτικά μέτρα τα οποία αποβλέπουν στη βελτίωση της ικανότητας εφαρμογής· φρονεί επίσης ότι για να εξασφαλισθεί η αξιοπιστία του ΣΓΠ+, η Επιτροπή πρέπει να διεξάγει έρευνες συστηματικά και ενδεχομένως να καταργεί τις προτιμήσεις εάν τα συγκλίνοντα στοιχεία δείχνουν πως ορισμένες χώρες δεν εφαρμόζουν τις 27 συμβάσεις·

25.

εκτιμά ότι θα μπορούσε να προβλεφθεί μια πιο στενή σύνδεση μεταξύ των ρητρών που άπτονται των δικαιωμάτων του ανθρώπου και του ΣΓΠ+ στις συμφωνίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης με τρίτες χώρες, ιδίως όσον αφορά την παρακολούθηση·

26.

καλεί την Επιτροπή όπως, στο πλαίσιο της διαδικασίας αναθεώρησης του καθεστώτος ΣΓΠ, καθιερώσει την απλοποίηση των κανόνων προέλευσης προκειμένου οι χώρες που απολαύουν της πρωτοβουλίας «Όλα εκτός από όπλα» και του καθεστώτος ΣΓΠ+ να μπορούν να επωφεληθούν όσο το δυνατόν περισσότερο από τις προτιμήσεις που τους παρέχονται· ζητεί να καθορισθούν διαφανείς παράμετροι σύγκρισης, μηχανισμοί και κριτήρια για τη χορήγηση καθώς και για την αναστολή των προτιμησιακών όρων στο πλαίσιο αυτού του καθεστώτος· ζητεί την πλήρη συμμετοχή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου καθ’ όλη τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας, και συγκεκριμένα σε ό, τι αφορά την πρόταση του Συμβουλίου σχετικά με τους καταλόγους των δικαιούχων χωρών, τη διεξαγωγή ερευνών ή την προσωρινή κατάργηση του ΣΓΠ+·

27.

καλεί την Επιτροπή να καταθέσει το ταχύτερο πρόταση κανονισμού σχετικά με την απαγόρευση των εισαγωγών στην ΕΕ προϊόντων τα οποία παράγονται με τη χρήση σύγχρονων μορφών δουλείας, καταναγκαστικής εργασίας, ιδίως καταναγκαστικής εργασίας ιδιαίτερα ευάλωτων ομάδων, κατά παράβαση των βασικών προτύπων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων·

28.

καλεί την Επιτροπή, με βάση τη συμφωνία πλαίσιο για τις σχέσεις μεταξύ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και της Επιτροπής, να ενημερώνει πλήρως το Κοινοβούλιο όσον αφορά όλους τους σχετικούς τομείς κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων για διεθνείς εμπορικές συμφωνίες·

29.

καλεί την Επιτροπή όπως, υπό το φως των διευρυμένων αρμοδιοτήτων του Κοινοβουλίου που προκύπτουν από τη Συνθήκη της Λισαβόνας, εγγυηθεί μια αποτελεσματική ροή πληροφοριών και χορηγήσει στους εκπροσώπους του Κοινοβουλίου το καθεστώς του παρατηρητή, δίδοντας τους ως εκ τούτου μόνιμη πρόσβαση σε όλες τις σχετικές συνεδριάσεις και έγγραφα·

30.

αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στο Συμβούλιο και την Επιτροπή, καθώς και στις κυβερνήσεις και τα κοινοβούλια των κρατών μελών.

3.4.2012   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 99/39

—

έχοντας υπόψη την ετήσια έκθεση για τις δραστηριότητες του Ευρωπαίου Διαμεσολαβητή το 2009,

—

έχοντας υπόψη τα άρθρα 24, παράγραφος 3, και 228, παράγραφος 1, της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣλΕΕ),

—

έχοντας υπόψη τα άρθρα 41 και 43 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

—

έχοντας υπόψη την απόφαση 94/262/ΕΚΑΧ, ΕΚ, Ευρατόμ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, της 9ης Μαρτίου 1994, σχετικά με το καθεστώς του Ευρωπαίου Διαμεσολαβητή και τους γενικούς όρους άσκησης των καθηκόντων του (1),

—

έχοντας υπόψη τη συμφωνία πλαίσιο συνεργασίας που συνήφθη μεταξύ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Διαμεσολαβητή στις 15 Μαρτίου 2006 και τέθηκε σε ισχύ την 1η Απριλίου 2006,

—

έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής της 5ης Οκτωβρίου 2005 με τίτλο «Ανάθεση ευθύνης για έγκριση και διαβίβαση ανακοινώσεων στον Ευρωπαίο Διαμεσολαβητή και εξουσιοδότηση υπαλλήλων να προσέρχονται ενώπιον του Ευρωπαίου Διαμεσολαβητή» (SEC(2005)1227),

—

έχοντας υπόψη την απόφαση 2008/587/ΕΚ, Ευρατόμ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 18ης Ιουνίου 2008 που τροποποιεί την απόφαση 94/262/ΕΚΑΧ, ΕΚ, Ευρατόμ σχετικά με το καθεστώς του Διαμεσολαβητή και τους γενικούς όρους άσκησης των καθηκόντων του (2),

—

έχοντας υπόψη την αναθεώρηση από το Διαμεσολαβητή των εκτελεστικών διατάξεων προκειμένου να αντικατοπτρίζουν τις αλλαγές στο καθεστώς του που τέθηκαν σε ισχύ την 1η Ιανουαρίου 2009,

—

έχοντας υπόψη τα προηγούμενα ψηφίσματά του σχετικά με τις δραστηριότητες του Ευρωπαίου Διαμεσολαβητή,

—

έχοντας υπόψη το άρθρο 205, παράγραφος 2, δεύτερη και τρίτη πρόταση, του Κανονισμού του,

—

έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Αναφορών (A7-0275/2010),

A.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η ετήσια έκθεση δραστηριοτήτων του Διαμεσολαβητή για το 2009 υποβλήθηκε επισήμως στον Πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στις 19 Απριλίου 2010 και ότι ο Διαμεσολαβητής, κ. Νικηφόρος Διαμαντούρος, παρουσίασε την έκθεσή του στην Επιτροπή Αναφορών στο Στρασβούργο, στις 4 Μαΐου 2010,

Β.

λαμβάνοντας υπόψη ότι, σύμφωνα με το άρθρο 24 της ΣλΕΕ, «κάθε πολίτης της Ένωσης έχει δικαίωμα να προσφεύγει στον Διαμεσολαβητή ο οποίος διορίζεται βάσει των διατάξεων του άρθρου 228»,

Γ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι το άρθρο 41 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων ορίζει ότι «κάθε πρόσωπο έχει δικαίωμα στην αμερόληπτη, δίκαιη και εντός ευλόγου προθεσμίας εξέταση των υποθέσεών του από τα όργανα και τους οργανισμούς της Ένωσης»,

Δ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι το άρθρο 43 του Χάρτη ορίζει ότι «κάθε πολίτης της Ένωσης ή κάθε φυσικό ή νομικό πρόσωπο που κατοικεί ή έχει την καταστατική έδρα του σε κράτος μέλος, έχει δικαίωμα να προσφεύγει στον Διαμεσολαβητή της Ευρώπης, σχετικά με περιπτώσεις κακής διοίκησης στο πλαίσιο της δράσης των κοινοτικών οργάνων ή οργανισμών, με εξαίρεση το Δικαστήριο και το Πρωτοδικείο κατά την άσκηση των δικαιοδοτικών καθηκόντων τους»,

Ε.

λαμβάνοντας υπόψη ότι, μετά την έναρξη ισχύος της ΣλΕΕ, η κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας, καθώς και οι δραστηριότητες του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου εμπίπτουν πλέον στην αρμοδιότητα του Διαμεσολαβητή,

ΣΤ.

λαμβάνοντας επίσης υπόψη ότι, σύμφωνα με το άρθρο 228 της ΣλΕΕ, στο εξής ο Διαμεσολαβητής «εκλέγεται μετά από κάθε εκλογή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για τη διάρκεια της βουλευτικής περιόδου», αντί να «διορίζεται» από το Κοινοβούλιο,

Ζ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι το έργο του Διαμεσολαβητή συμβάλλει στην υλοποίηση μια Ένωσης «όπου οι αποφάσεις λαμβάνονται “όσο το δυνατόν πιο ανοικτά και όσο το δυνατόν εγγύτερα στους πολίτες”, όπως προβλέπεται στο άρθρο 1, παράγραφος 2, της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση»,

Η.

λαμβάνοντας υπόψη ότι το 2009, ο Διαμεσολαβητής καταχώρισε 3 098 αναφορές, σε σύγκριση με 3 406 το 2008, και ότι 727 αναφορές (23 %), έναντι 802 το 2008, ενέπιπταν στο πεδίο αρμοδιοτήτων του Διαμεσολαβητή,

Θ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι το 2009, ο Διαμεσολαβητής κίνησε 335 έρευνες, βάσει αναφορών, ενώ περατώθηκε η εξέταση 318 ερευνών, εκ των οποίων 311 βασίζονταν σε αναφορές και 7 ήταν έρευνες με δική του πρωτοβουλία,

Ι.

λαμβάνοντας υπόψη ότι σε 179 υποθέσεις (56 % του συνόλου), των οποίων η εξέταση περατώθηκε το 2009, το εμπλεκόμενο όργανο απεδέχθη φιλικό διακανονισμό της υπόθεσης, γεγονός που υποδηλώνει την ισχυρή βούληση των θεσμικών οργάνων και οργανισμών να θεωρούν τις αναφορές προς το Διαμεσολαβητή ως ευκαιρία για την αποκατάσταση σφαλμάτων που έχουν διαπραχθεί και για συνεργασία με το Διαμεσολαβητή προς όφελος των πολιτών,

ΙΑ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι το 2009, ο Διαμεσολαβητής διαπίστωσε κακοδιοίκηση στο 12 % των υποθέσεων (37 έρευνες), με τη διατύπωση επικριτικών παρατηρήσεων σε 35 περιπτώσεις,

ΙΒ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι το 2009 συντάχθηκαν 15 σχέδια σύστασης,

ΙΓ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι οι πλέον συνήθεις καταγγελίες κακοδιοίκησης αφορούσαν έλλειψη διαφάνειας, συμπεριλαμβανόμενης της άρνησης παροχής πληροφοριών (στο 36 % των ερευνών), άδικη μεταχείριση ή κατάχρηση εξουσίας (14 %), αποφευκτές καθυστερήσεις (13 %), διαδικαστικές παρατυπίες (13 %), αμέλεια (6 %), αθέτηση των υποχρεώσεων της Επιτροπής κατά την άσκηση του ρόλου της ως θεματοφύλακα των συνθηκών (6 %), νομικά σφάλματα (6 %) και διακρίσεις (5 %),

ΙΔ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η μέση διάρκεια εξέτασης των αναφορών μειώθηκε από 13 μήνες το 2008 σε 9 μήνες το 2009, γεγονός που μαρτυρεί τις προσπάθειες που κατέβαλε ο Διαμεσολαβητής προκειμένου να συντομευθεί η μέση διάρκεια των εν λόγω ερευνών, καθώς και το πνεύμα συνεργασίας που επέδειξαν τα εμπλεκόμενα θεσμικά όργανα,

ΙΕ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι το 2009 καμία περίπτωση κακοδιοίκησης δεν οδήγησε στη σύνταξη ειδικής έκθεσης προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,

ΙΣΤ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι οι επικριτικές παρατηρήσεις και οι συστάσεις του Διαμεσολαβητή δεν είναι δεσμευτικές από νομική άποψη, αλλά αποσκοπούν στην ενθάρρυνση της αυτορρύθμισης των θεσμικών οργάνων και οργανισμών της ΕΕ και επιτρέπουν να αποφεύγεται η επανάληψη λαθών και δυσλειτουργιών στο μέλλον,

ΙΖ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι ο ρόλος του Διαμεσολαβητή έχει εξελιχθεί από τότε που θεσμοθετήθηκε το αξίωμα, χάρη στην ανεξαρτησία του Διαμεσολαβητή και στο δημοκρατικό έλεγχο της διαφάνειας των δραστηριοτήτων του από το Κοινοβούλιο και την Επιτροπή Αναφορών,

ΙΗ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι είναι ουσιώδες να διατεθούν προς πλήρη χρήση από τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα και οργανισμούς οι αναγκαίοι πόροι για την εκπλήρωση της υποχρέωσής τους να διασφαλίζουν ότι οι πολίτες λαμβάνουν άμεσες και ουσιαστικές απαντήσεις στα ερωτήματα, τις καταγγελίες και τις αναφορές τους,

ΙΘ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι το Κοινοβούλιο ενέκρινε τον κώδικα χρηστής διοικητικής συμπεριφοράς του Ευρωπαίου Διαμεσολαβητή στο ψήφισμά του της 6ης Σεπτεμβρίου 2001 (3),

Κ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι το Ευρωπαϊκό Δίκτυο Διαμεσολαβητών επιτρέπει την παραπομπή των ενδιαφερομένων σε διαμεσολαβητές ή άλλα παρόμοια όργανα που αναμένεται ότι θα τους εξασφαλίσουν την πλέον κατάλληλη συνδρομή στο επίπεδό τους, καθώς και την ανταλλαγή πληροφοριών και χρηστών πρακτικών,

ΚΑ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι οι δραστηριότητες του Ευρωπαίου Διαμεσολαβητή και της Επιτροπής Αναφορών είναι συμπληρωματικές και προάγουν την αποτελεσματικότητα του αντίστοιχου έργου τους,

1.

εγκρίνει την ετήσια έκθεση για τις δραστηριότητες του Ευρωπαίου Διαμεσολαβητή για το έτος 2009·

2.

επισημαίνει ότι η έναρξη ισχύος της Συνθήκης της Λισαβόνας ενισχύει τη δημοκρατική νομιμότητα του Διαμεσολαβητή χάρη στο γεγονός ότι εκλέγεται από το Κοινοβούλιο και διευρύνει την εντολή του στην κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας, καθώς και στις δραστηριότητες του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου·

3.

εκφράζει την ικανοποίησή του για το γεγονός ότι με τη θέση σε ισχύ της Συνθήκης της Λισαβόνας, ο Χάρτης των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων, που είναι πλέον νομικά δεσμευτικός, κατοχυρώνει το δικαίωμα σε χρηστή διοίκηση ως ένα από τα θεμελιώδη δικαιώματα που συνεπάγεται η ιδιότητα του πολίτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης· καλεί ως εκ τούτου το Διαμεσολαβητή, κατά την καθημερινή εξέταση των καταγγελιών, να μεριμνά για το σεβασμό του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων·

4.

κρίνει ότι η διαφάνεια, η πρόσβαση στις πληροφορίες και ο σεβασμός του δικαιώματος σε χρηστή διοίκηση αποτελούν απαραίτητες προϋποθέσεις για τη διατήρηση της εμπιστοσύνης των πολιτών στην ικανότητα των θεσμικών οργάνων να διεκδικούν τα δικαιώματά τους·

5.

θεωρεί, κατόπιν τούτου, ότι ο όρος «κακοδιοίκηση» πρέπει να εξακολουθήσει να ερμηνεύεται διασταλτικά, ώστε να συμπεριλαμβάνει όχι μόνο παραβιάσεις νομικών κανόνων ή γενικών αρχών του ευρωπαϊκού διοικητικού δικαίου, όπως η αντικειμενικότητα, η αναλογικότητα και η ισότητα, η μη εισαγωγή διακρίσεων και ο σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των θεμελιωδών ελευθεριών, αλλά και, επί παραδείγματι, περιπτώσεις κατά τις οποίες ένα όργανο δεν ενεργεί με συνέπεια και με καλή πίστη ή δεν λαμβάνει υπόψη τις θεμιτές προσδοκίες των πολιτών, ακόμη και όταν ένα όργανο έχει από μόνο του αναλάβει να τηρεί ορισμένους κανόνες και πρότυπα, χωρίς να υποχρεούται από τις Συνθήκες ή το παράγωγο δίκαιο να το πράξει·

6.

συγχαίρει τον Ευρωπαίο Διαμεσολαβητή για τη σαφή και κατανοητή παρουσίαση των δραστηριοτήτων του· κρίνει ωστόσο ότι στο μέλλον θα ήταν προτιμότερο, στην περίληψη των δραστηριοτήτων και τη θεματική ανάλυση, να δίδεται μεγαλύτερη έμφαση στα διαρθρωτικά προβλήματα και τις γενικές τάσεις·

7.

θεωρεί ότι, κατά την περίοδο που καλύπτει η έκθεση, ο Διαμεσολαβητής άσκησε τις εξουσίες του με ισορροπημένο και ενεργό τρόπο, τόσο σε σχέση με την εξέταση και τη διεκπεραίωση των καταγγελιών και τη διενέργεια και την περάτωση ερευνών, όσο και σε σχέση με τη διατήρηση εποικοδομητικών σχέσεων με τα θεσμικά όργανα και οργανισμούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης και την παρότρυνση των πολιτών να διεκδικούν τα δικαιώματά τους έναντι των εν λόγω θεσμικών οργάνων και οργανισμών·

8.

χαιρετίζει την εξαίρετη σχέση που υπάρχει μεταξύ Διαμεσολαβητή και Επιτροπής Αναφορών εντός του θεσμικού πλαισίου όσον αφορά τον αμοιβαίο σεβασμό των αντίστοιχων αρμοδιοτήτων τους· υποστηρίζει την πρακτική που έχει ήδη καθιερώσει ο Διαμεσολαβητής προκειμένου να εξασφαλίσει την παρουσία ενός εκπροσώπου σε όλες τις συνεδριάσεις της Επιτροπής Αναφορών·

9.

αναγνωρίζει την καίρια συμβολή του Ευρωπαϊκού Δικτύου Διαμεσολαβητών, που εκπροσωπείται μέσω 94 γραφείων σε 32 χώρες και στο οποίο συμμετέχει η Επιτροπή Αναφορών, σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας· χαιρετίζει τη συνεργασία μεταξύ του Ευρωπαίου Διαμεσολαβητή και των διαμεσολαβητών και παρόμοιων οργάνων σε εθνικό, περιφερειακό και τοπικό επίπεδο στα κράτη μέλη·

10.

σημειώνει το γεγονός ότι το 2009, ο Διαμεσολαβητής καταχώρισε 3 098 καταγγελίες και ότι κατά την περίοδο αυτή διεξήχθησαν και περατώθηκαν 318 έρευνες·

11.

εκφράζει την ικανοποίησή του για το σημαντικό αριθμό διαδικασιών που κατέληξαν σε φιλικό διακανονισμό ή διεκπεραιώθηκαν από το σχετικό θεσμικό όργανο (56 %), γεγονός που μαρτυρεί την εποικοδομητική συνεργασία μεταξύ του Διαμεσολαβητή και των θεσμικών οργάνων και οργανισμών της Ένωσης· ενθαρρύνει το Διαμεσολαβητή, τα θεσμικά όργανα και τους οργανισμούς της Ένωσης να συνεχίσουν τις προσπάθειές τους προς την κατεύθυνση αυτή·

12.

εκφράζει επίσης την ικανοποίησή του για τις προσπάθειες που κατέβαλε ο Διαμεσολαβητής για τη μείωση της μέσης διάρκειας των ερευνών του σε εννέα μήνες· ζητεί να διατεθούν οι αναγκαίοι δημοσιονομικοί και ανθρώπινοι πόροι σε όλα τα θεσμικά όργανα και τους οργανισμούς της Ένωσης, ώστε να εξασφαλισθεί ότι θα δίδεται ταχεία απάντηση στις καταγγελίες και τις αναφορές·

13.

σημειώνει το γεγονός ότι άνω του ενός τρίτου των ερευνών που ξεκίνησε ο Διαμεσολαβητής το 2009 αφορούν την έλλειψη διαφάνειας· ζητεί, κατόπιν τούτου, η σημερινή αναθεώρηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1049/2001 να μην περιορίσει το δικαίωμα πρόσβασης στην πληροφόρηση και τα έγγραφα, αλλά αντίθετα να υιοθετήσει μια πιο ενεργό προσέγγιση·

14.

εκφράζει την ικανοποίησή του για την πρόοδο που σημειώθηκε το 2009 όσον αφορά τη διευκόλυνση της πρόσβασης του Διαμεσολαβητή σε εμπιστευτικά έγγραφα του Συμβουλίου·

15.

λαμβάνει υπό σημείωση τη στρατηγική επικοινωνίας και ανάπτυξης της ιστοθέσης του που συνέβαλε, κατά την άποψη του Διαμεσολαβητή, στη μείωση του αριθμού μη παραδεκτών καταγγελιών και ενθαρρύνει το Διαμεσολαβητή να συνεχίσει τις προσπάθειές του για την ενημέρωση των πολιτών της Ευρώπης σχετικά με τα καθήκοντά του και τα όρια των αρμοδιοτήτων του, καθώς και τα δικαιώματά τους·

16.

συμμερίζεται την άποψη του Διαμεσολαβητή σύμφωνα με την οποία, πέραν της τήρησης των δεσμευτικών κανόνων που είναι υποχρεωτική για τους διοικητικούς υπαλλήλους, ουσιαστική σημασία για μια χρηστή διοίκηση έχει η ανάπτυξη μιας πραγματικής νοοτροπίας παροχής υπηρεσίας στους πολίτες· καλεί ως εκ τούτου το Διαμεσολαβητή να αναλάβει περαιτέρω πρωτοβουλίες για την προώθηση της νοοτροπίας αυτής μεταξύ των θεσμικών οργάνων και των πολιτών·

17.

θεωρεί λυπηρό τον αριθμό των καταγγελιών σχετικά με αποφευκτές καθυστερήσεις όσον αφορά την καταχώριση αιτήσεων, την εξέταση των φακέλων και τη λήψη αποφάσεων· προτείνει, στο πλαίσιο της αναθεώρησης του δημοσιονομικού κανονισμού, να προβλεφθούν οικονομικές αντισταθμίσεις στην περίπτωση έκδηλων και παρατεταμένων καθυστερήσεων·

18.

σημειώνει το γεγονός ότι ο Διαμεσολαβητής διεξήγαγε έρευνα με δική του πρωτοβουλία σχετικά με τους κανόνες που εφαρμόζονται από την Επιτροπή για τις αιτήσεις των πολιτών με στόχο την πρόσβαση σε έγγραφα που συνδέονται με τη διαδικασία επί παραβάσει· ενθαρρύνει την ενίσχυση της συνεργασίας με την Επιτροπή Αναφορών και προτείνει στο Διαμεσολαβητή να την ενημερώνει τακτικά σχετικά με τις έρευνες που διεξάγει με δική του πρωτοβουλία και τα επιτευχθέντα αποτελέσματα· καλεί την Επιτροπή να υιοθετήσει μια πιο ανοικτή και ενεργό στάση όσον αφορά τις πληροφορίες σχετικά με τις διαδικασίες επί παραβάσει·

19.

εκτιμά ότι ο κώδικας χρηστής διοικητικής συμπεριφοράς που προτάθηκε από το Διαμεσολαβητή, όπως εγκρίθηκε από το Κοινοβούλιο στις 6 Σεπτεμβρίου 2001, χρησιμεύει ως οδηγός και σημείο αναφοράς για το προσωπικό όλων των κοινοτικών θεσμικών οργάνων και οργανισμών· εκφράζει την ικανοποίησή του για το γεγονός ότι ο κώδικας χρηστής διοικητικής συμπεριφοράς εγκρίθηκε από την Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή· χαιρετίζει επίσης τη σύναψη πρωτοκόλλου συμφωνίας με την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων σχετικά με την εξέταση των καταγγελιών· καλεί το Διαμεσολαβητή να εξετάσει τη δυνατότητα αναθεώρησης του κώδικα χρηστής διοικητικής συμπεριφοράς με βάση την εμπειρία των δέκα τελευταίων ετών μεριμνώντας, έτσι, για την προώθηση και την ανταλλαγή χρηστών πρακτικών·

20.

θεωρεί λυπηρό το γεγονός ότι οι καταγγελίες για κακή εφαρμογή του κοινοτικού δικαίου από κράτος μέλος της ΕΕ που υποβάλλονται στους εθνικούς διαμεσολαβητές δεν καταχωρίζονται από τον Ευρωπαίο Διαμεσολαβητή· προτείνει στον Ευρωπαίο Διαμεσολαβητή να εξετάσει τη δυνατότητα συγκέντρωσής τους, ώστε να καταστεί εφικτή μια καλύτερη κατανόηση του προβλήματος·

21.

καλεί το Διαμεσολαβητή να ενθαρρύνει τους εθνικούς διαμεσολαβητές να προβαίνουν σε τακτικές ανταλλαγές απόψεων με τα εθνικά κοινοβούλια, κατά το πρότυπο των ανταλλαγών που έχουν θεσπισθεί μεταξύ του Ευρωπαίου Διαμεσολαβητή και του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου·

22.

καλεί την Επιτροπή να εκπονήσει ευρωπαϊκό διοικητικό νόμο, κοινό για όλα τα θεσμικά και λοιπά όργανα και τους οργανισμούς της Ένωσης·

23.

εφιστά την προσοχή του Διαμεσολαβητή στη νέα διαδικασία επιλογής του προσωπικού από την Υπηρεσία Επιλογής Προσωπικού των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (EPSO)·

24.

υποστηρίζει την ιδέα μιας κοινής πύλης στο Ενδοδίκτυο για όλα τα μέλη του ευρωπαϊκού δικτύου διαμεσολαβητών, ώστε να εξασφαλισθεί η τακτική διάδοση των αποτελεσμάτων·

25.

αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα και την έκθεση της Επιτροπής Αναφορών στο Συμβούλιο, την Επιτροπή, τον Ευρωπαίο Διαμεσολαβητή, τις κυβερνήσεις και τα κοινοβούλια των κρατών μελών, καθώς και στους διαμεσολαβητές ή τα παρόμοια όργανα.

3.4.2012   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 99/43

—

έχοντας υπόψη την ειδική έκθεση που απηύθυνε ο Ευρωπαίος Διαμεσολαβητής προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στις 24 Φεβρουαρίου 2010,

—

έχοντας υπόψη το άρθρο 228, παράγραφος 1, δεύτερο εδάφιο της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (πρώην άρθρο 195 της ΣΕΚ),

—

έχοντας υπόψη τα άρθρα 41, παράγραφος 1, 42 και 43 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

—

έχοντας υπόψη την απόφαση 94/262/ΕΚΑΧ, ΕΚ, Ευρατόμ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 9ης Μαρτίου 1994 σχετικά με το καθεστώς και τους γενικούς όρους άσκησης των καθηκόντων του Ευρωπαίου Διαμεσολαβητή (1), όπως τροποποιήθηκε τελευταία από την απόφαση 2008/587/ΕΚ, Ευρατόμ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 18ης Ιουνίου 2008 (2),

—

έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και τον Ευρωπαίο Διαμεσολαβητή όσον αφορά τις σχέσεις με τον καταγγέλλοντα στον τομέα των παραβάσεων του κοινοτικού δικαίου (3),

—

έχοντας υπόψη το άρθρο 205 παράγραφος 2 πρώτη πρόταση του Κανονισμού του,

—

έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Αναφορών (A7-0293/2010),

Α.

λαμβάνοντας υπόψη ότι το άρθρο 228 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης εξουσιοδοτεί τον Ευρωπαίο Διαμεσολαβητή να λαμβάνει τις καταγγελίες όλων των πολιτών της Ένωσης σχετικά με περιπτώσεις κακής διοίκησης στο πλαίσιο της δράσης των κοινοτικών οργάνων ή οργανισμών,

Β.

λαμβάνοντας υπόψη ότι οι καταγγελίες που υποβάλλονται από τους πολίτες της ΕΕ συνιστούν σημαντική πηγή πληροφόρησης σχετικά με δυνατές παραβιάσεις του δικαίου της ΕΕ,

Γ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι σύμφωνα με το άρθρο 41 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης «Κάθε πρόσωπο έχει δικαίωμα στην αμερόληπτη, δίκαιη και εντός ευλόγου προθεσμίας εξέταση των υποθέσεών του από τα θεσμικά και λοιπά όργανα και τους οργανισμούς της Ένωσης»,

Δ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι την 1η Μαρτίου 2007 μια μη κυβερνητική οργάνωση που δραστηριοποιείται στον τομέα της προστασίας του περιβάλλοντος ζήτησε από την Επιτροπή την πρόσβαση σε πληροφορίες και έγγραφα που έχουν στην κατοχή τους η Γενική Διεύθυνση Επιχειρήσεων και Βιομηχανίας και ο πρώην αντιπρόεδρος της Επιτροπής με αρμοδιότητα τις επιχειρήσεις και τη βιομηχανία τα οποία αφορούν συναντήσεις ανάμεσα στην Επιτροπή και εκπροσώπους αυτοκινητοβιομηχανιών στις οποίες συζητήθηκε το θέμα της προσέγγισης της Επιτροπής όσον αφορά τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα από τα αυτοκίνητα,

Ε.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η Επιτροπή παραχώρησε πρόσβαση σε 15 από τις 18 επιστολές που είχαν σταλεί στον τότε επίτροπο Günter Verheugen, αλλά αρνήθηκε την πρόσβαση σε τρεις επιστολές που είχαν αποσταλεί από τη γερμανική αυτοκινητοβιομηχανία Porsche με την αιτιολόγηση ότι η αποκάλυψή τους θα υπονόμευε την προστασία των εμπορικών συμφερόντων της εταιρίας,

ΣΤ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι το άρθρο 1, στοιχείο α) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1049/2001 για την πρόσβαση του κοινού στα έγγραφα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, του Συμβουλίου και της Επιτροπής (4) προβλέπει ότι στόχος του εν λόγω κανονισμού είναι η εξασφάλιση της ευρύτερης δυνατής πρόσβασης σε έγγραφα που έχουν στην κατοχή τους το Συμβούλιο, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και η Επιτροπή, και λαμβάνοντας υπόψη ότι σύμφωνα με την πάγια νομολογία του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης οποιεσδήποτε εξαιρέσεις από αυτήν την αρχή θα πρέπει να τυγχάνουν στενής ερμηνείας,

Ζ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η Επιτροπή αρνήθηκε να παράσχει στον καταγγέλλοντα πρόσβαση στις επιστολές της Porsche AG βάσει της πρώτης περίπτωσης του άρθρου 4, παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1049/2001 η οποία προβλέπει ότι «Τα θεσμικά όργανα αρνούνται την πρόσβαση σ’ ένα έγγραφο, η γνωστοποίηση του οποίου θα έθιγε την προστασία των εμπορικών συμφερόντων ενός συγκεκριμένου φυσικού ή νομικού προσώπου, συμπεριλαμβανομένης της πνευματικής ιδιοκτησίας …»,

H.

λαμβάνοντας υπόψη ότι οι εν λόγω επιστολές εστάλησαν από την Porsche AG στο πλαίσιο της διαβούλευσης της Επιτροπής με τους βασικούς ενδιαφερόμενους κύκλους συμφερόντων όσον αφορά την αναθεώρηση της στρατηγικής της Επιτροπής για την μείωση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα των επιβατηγών αυτοκινήτων, λαμβάνοντας υπόψη ότι κατά συνέπεια ήταν πιθανό οι τρεις επιστολές να περιελάμβαναν πληροφορίες για τις επιχειρηματικές σχέσεις της Porsche ΑΕ και λαμβάνοντας υπόψη ότι η Επιτροπή θα μπορούσε να έχει θεωρήσει ότι εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της εξαίρεσης που ορίζει το άρθρο 4, παράγραφος 2, πρώτη περίπτωση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1049/2001,

Θ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι οι υπηρεσίες του Διαμεσολαβητή έλεγξαν τις τρεις επιστολές της Porsche ΑΕ όπως και την ανταλλαγή των μηνυμάτων ηλεκτρονικού ταχυδρομείου ανάμεσα στην Επιτροπή και την Porsche στα οποία η Επιτροπή ενημέρωνε την Porsche ότι προετίθετο να μην δημοσιοποιήσει τις τρεις επιστολές, και λαμβάνοντας υπόψη ότι ο Διαμεσολαβητής, βάσει των ελέγχων που διενέργησε συμπέρανε ότι η Επιτροπή είχε κακώς απορρίψει την πλήρη πρόσβαση στις επιστολές από την Porsche AG σύμφωνα με την πρώτη περίπτωση του άρθρου 4, παράγραφος 2 και τη μερική πρόσβαση σύμφωνα με το άρθρο 4, παράγραφος 6 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1049/2001 (5) και λαμβάνοντας υπόψη ότι τούτο συνιστούσε περίπτωση κακοδιοίκησης,

Ι.

λαμβάνοντας υπόψη ότι στις 27 Οκτωβρίου 2008 ο Διαμεσολαβητής συνέταξε σχέδιο σύστασης προς την Επιτροπή με τις λεπτομέρειες της εμπεριστατωμένης και νομικής ανάλυσης που πραγματοποίησε, στο οποίο δήλωνε ότι η Επιτροπή θα πρέπει να παράσχει πρόσβαση στις τρεις επιστολές που εστάλησαν από την Porsche AG στον πρώην αντιπρόεδρο Günter Verheugen στο σύνολό τους είτε να εξετάσει το ενδεχόμενο μερικής δημοσιοποίησης του περιεχομένου τους,

ΙΑ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι ο Διαμεσολαβητής ζήτησε βάσει του άρθρου 195 της ΣΕΚ (πλέον άρθρο 228 της ΣλΕΕ) από την Επιτροπή να του υποβάλει την εμπεριστατωμένη γνώμη της εντός τριών μηνών, δηλαδή έως τις 31 Ιανουαρίου 2009,

ΙΒ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η Επιτροπή όχι μόνο δεν υπέβαλε την γνώμη της εντός της προθεσμίας των τριών μηνών που προβλέπεται από το άρθρο 228 της ΣλΕΕ, αλλά αντιθέτως ζήτησε έξι φορές παράταση της προθεσμίας υποβολής της εμπεριστατωμένης γνώμης της σχετικά με το σχέδιο σύστασης του Διαμεσολαβητή, και λαμβάνοντας υπόψη ότι τον Ιούλιο και εκ νέου τον Σεπτέμβριο 2009 ο Διαμεσολαβητής ενημέρωσε τη Γραμματεία της Επιτροπής σχετικά με την πρόθεσή του να παρουσιάσει ειδική έκθεση στο Κοινοβούλιο εάν δεν λάμβανε απάντηση στο σχέδιο σύστασής του,

ΙΓ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η νέα Επιτροπή, μόλις ανέλαβε τα καθήκοντά της, πράγματι παραχώρησε πρόσβαση στις επιστολές, αλλά ότι τούτο συνέβη περισσότερο από 15 μήνες μετά την έκδοση του σχεδίου σύστασης και όχι εντός των τριών μηνών, όπως ορίζεται στο καταστατικό του Διαμεσολαβητή και το άρθρο 228 της ΣλΕΕ,

ΙΔ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η Επιτροπή, καθυστερώντας την απάντησή της στο σχέδιο σύστασης επί 15 μήνες αθέτησε την υποχρέωσή της για συνεργασία με τον Διαμεσολαβητή με ειλικρίνεια και καλή τη πίστει κατά την έρευνά του σχετικά με την υπόθεση 676/2008/RT, και λαμβάνοντας υπόψη ότι τούτο είναι επιζήμιο όχι μόνο για τον διοργανικό διάλογο, αλλά και για τη δημόσια εικόνα της ΕΕ,

ΙΕ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι ο Διαμεσολαβητής εντόπισε καθυστερήσεις της Επιτροπής και σε άλλη μία υπόθεση σχετική με την πρόσβαση σε έγγραφα (355/2007(TN)FOR), στην οποία μολονότι η Επιτροπή θα έπρεπε να είχε υποβάλει την εμπεριστατωμένη γνώμη της σχετικά με το σχέδιο σύστασης του Διαμεσολαβητή έως την 31η Οκτωβρίου 2009, έως σήμερα δεν το έχει πράξει,

ΙΣΤ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η Επιτροπή τήρησε τις αρχικές προθεσμίες για την απάντηση σε καταγγελίες μόνο σε τέσσερις από τις 22 υποθέσεις που αφορούσαν πρόσβαση σε έγγραφα τις οποίες εξέτασε ο Διαμεσολαβητής το 2009· λαμβάνοντας υπόψη ότι σε 14 από αυτές τις 22 υποθέσεις κατέθεσε την απάντησή της με καθυστέρηση μεγαλύτερη των 30 ημερών και σε έξι κατέθεσε μάλιστα την απάντησή της με καθυστέρηση τουλάχιστον 80 ημερών,

ΙΖ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι το Κοινοβούλιο, ως το μοναδικό εκλεγμένο σώμα της Ένωσης, έχει την ευθύνη να διασφαλίζει και να προστατεύει την ανεξαρτησία του Ευρωπαίου Διαμεσολαβητή κατά την εκτέλεση των καθηκόντων του προς του ευρωπαίους πολίτες και να παρακολουθεί την εφαρμογή των συστάσεών του,

1.

επιδοκιμάζει τις επικρίσεις στις οποίες προέβη ο Ευρωπαίος Διαμεσολαβητής και τη σύστασή του προς την Επιτροπή σχετικά με την καταγγελία 676/2008/RΤ·

2.

αναγνωρίζει ότι οι υπερβολικά καθυστερημένες απαντήσεις προς τον Διαμεσολαβητή σε αυτήν την περίπτωση συνιστούν παραβίαση του καθήκοντος που έχει η Επιτροπή για ειλικρινή συνεργασία, όπως προβλέπεται στη Συνθήκη·

3.

ανησυχεί ιδιαίτερα για τη γενική πρακτική καθυστέρησης και κωλυσιεργίας που εφαρμόζει η Επιτροπή όσον αφορά τις έρευνες του Διαμεσολαβητή στις υποθέσεις που αφορούν την πρόσβαση σε έγγραφα·

4.

υπενθυμίζει ότι στο πλαίσιο των διαβουλεύσεων που προβλέπονται από το άρθρο 4, παράγραφος 4 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1049/2001 η Επιτροπή πρέπει να ορίζει προθεσμία εντός της οποία θα πρέπει να έχει απαντήσει ο τρίτος που είναι συντάκτης ενός εγγράφου και υπογραμμίζει ότι η Επιτροπή θα πρέπει να ασκεί την εξουσία της με τρόπο που να της επιτρέπει να τηρεί η ίδια τις προθεσμίες της (6)·

5.

υπενθυμίζει τη σχετική νομολογία που αφορά την αρχή της καλόπιστης συνεργασίας (άρθρο 4, παράγραφος 3 της ΣΕΕ), σύμφωνα με την οποία τα θεσμικά όργανα της Ένωσης έχουν καθήκον να συνεργάζονται καλή τη πίστει όσον αφορά τις μεταξύ τους σχέσεις, και σημειώνει ότι η υποχρέωση αυτή ορίζεται σαφώς στο νέο άρθρο 13, παράγραφος 2 της ΣΕΕ·

6.

θεωρεί ότι η έλλειψη διάθεσης συνεργασίας της Επιτροπής στην παρούσα και σε άλλες υποθέσεις συνιστά κίνδυνο διάβρωσης της εμπιστοσύνης των πολιτών στην Επιτροπή και υπονομεύει την ικανότητα του Ευρωπαίου Διαμεσολαβητή και του Κοινοβουλίου να επιδίδονται στην αρμόζουσα και αποτελεσματική εποπτεία της Επιτροπής και ότου τούτο ότι αντίκειται στην ίδια την αρχή του κράτους δικαίου η οποία αποτελεί θεμέλιο για την Ευρωπαϊκή Ένωση·

7.

απαιτεί να δεσμευθεί η Επιτροπή προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ότι θα επιτελεί το καθήκον της για ειλικρινή συνεργασία με τον Ευρωπαίο Διαμεσολαβητή·

8.

θεωρεί ότι στην περίπτωση κατά την οποία η Επιτροπή δεν αναλάβει αυτήν τη δέσμευση και/ή εξακολουθήσει να ασκεί την πρακτική της μη συνεργασίας απέναντι στον Διαμεσολαβητή, το Κοινοβούλιο μπορεί να επιβάλει κυρώσεις στην Επιτροπή, οι οποίες μπορεί μεταξύ άλλων να περιλαμβάνουν την εγγραφή μέρους του προϋπολογισμού της Επιτροπής για διοικητικές δαπάνες σε αποθεματικό·

9.

αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στο Συμβούλιο, την Επιτροπή και τον Ευρωπαίο Διαμεσολαβητή.

3.4.2012   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 99/46

—

έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής σχετικά με την έκθεση αξιολόγησης της πρωτοβουλίας «EU PILOT» (COM(2010)0070),

—

έχοντας υπόψη την 25η ετήσια έκθεση της Επιτροπής για τον έλεγχο της εφαρμογής του κοινοτικού δικαίου (2007) (COM(2008)0777),

—

έχοντας υπόψη τα έγγραφα εργασίας των υπηρεσιών της Επιτροπής (SEC(2009)1683, SEC(2009)1684, SEC(2009)1685 και SEC(2010)0182),

—

έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής, της 5ης Σεπτεμβρίου 2007, με τίτλο «Μια Ευρώπη αποτελεσμάτων – εφαρμογή του κοινοτικού δικαίου» (COM(2007)0502),

—

έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής, της 20ης Μαρτίου 2002, με θέμα τις σχέσεις με τον καταγγέλλοντα στον τομέα των παραβάσεων του κοινοτικού δικαίου (COM(2002)0141),

—

έχοντας υπόψη του ψήφισμά του, της 21ης Φεβρουαρίου 2008, σχετικά με την 23η ετήσια έκθεση της Επιτροπής για τον έλεγχο της εφαρμογής του κοινοτικού δικαίου (2005) (1),

—

έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 9ης Ιουλίου 2008 σχετικά με τον ρόλο του εθνικού δικαστή στο ευρωπαϊκό δικαστικό σύστημα (2),

—

έχοντας υπόψη το άρθρο 119 παράγραφος 1 του Κανονισμού του,

—

έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Νομικών Θεμάτων και τις γνωμοδοτήσεις της Επιτροπής Εσωτερικής Αγοράς και Προστασίας των Καταναλωτών και της Επιτροπής Αναφορών (Α7-0291/2010),

1.

εκφράζει τη λύπη του διότι η Επιτροπή δεν έχει απαντήσει σχετικά με τα ζητήματα που ήγειρε το Κοινοβούλιο στα προηγούμενα ψηφίσματά του, ιδίως δε στο προαναφερθέν ψήφισμα της 21ης Φεβρουαρίου 2008· σημειώνει την έλλειψη προόδου όσον αφορά τη διαφάνεια, ιδίως σε ό,τι αφορά το πρόγραμμα EU Pilot και το ζήτημα των ανθρώπινων πόρων·

2.

σημειώνει ότι, μέσω του EU Pilot, η Επιτροπή επιδιώκει να εντείνει τις εκατέρωθεν δεσμεύσεις, τη συνεργασία και την εταιρική σχέση μεταξύ Επιτροπής και κρατών μελών (3) και, σε στενή συνεργασία με τις δημόσιες διοικήσεις των κρατών μελών, εξετάζει τρόπους χειρισμού της εφαρμογής της νομοθεσίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης· εκτιμά δε ότι η εν λόγω πρωτοβουλία ανταποκρίνεται στη νέα ανάγκη συνεργασίας μεταξύ όλων των θεσμικών οργάνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης προς όφελος μιας εύρυθμης και αφοσιωμένης στον πολίτη Ένωσης εν συνεχεία της έγκρισης της Συνθήκης της Λισαβόνας· υπογραμμίζει την υποχρέωση της Επιτροπής, όπως ορίζεται με το άρθρο 17 ΣΕΕ να «μεριμνά για την εφαρμογή των Συνθηκών καθώς και των μέτρων που θεσπίζονται βάσει αυτών από τα θεσμικά όργανα»·

3.

παρατηρεί ότι αφενός οι πολίτες φέρονται να έχουν ουσιαστικό ρόλο στην προσπάθεια διασφάλισης της συμμόρφωσης με την νομοθεσία της ΕΕ στην πράξη (4) και αφετέρου – στο EU Pilot – βρίσκονται να απέχουν ακόμα περισσότερο από οποιαδήποτε περαιτέρω διαδικασία· θεωρεί ότι τούτο δεν συνάδει με τις επίσημες δηλώσεις που περιέχονται στις Συνθήκες, σύμφωνα με τις οποίες «οι αποφάσεις λαμβάνονται όσο το δυνατόν πιο ανοικτά και όσο το δυνατόν εγγύτερα στους πολίτες» (άρθρο 1 ΣΕΕ), «οι οργανισμοί της Ένωσης διεξάγουν τις εργασίες τους όσο το δυνατόν πιο ανοιχτά» (άρθρο 15 ΣλΕΕ) και ότι «σε όλες τις δραστηριότητές της, η Ένωση σέβεται την αρχή της ισότητας των πολιτών της, οι οποίοι τυγχάνουν ίσης προσοχής από τα θεσμικά και λοιπά όργανα και τους οργανισμούς της» (άρθρο 9 ΣΕΕ)·

4.

σημειώνει ότι, προκειμένου να αρχίσει να λειτουργεί το EU Pilot, η Επιτροπή δημιούργησε επιγραμμική βάση δεδομένων εμπιστευτικού χαρακτήρα (5) με σκοπό την επικοινωνία μεταξύ των υπηρεσιών της Επιτροπής και των αρμόδιων αρχών των κρατών μελών· καλεί την Επιτροπή να παραχωρήσει στο Κοινοβούλιο ουσιαστική πρόσβαση στην εν λόγω βάση δεδομένων ώστε να μπορέσει το Κοινοβούλιο να επιτελέσει τον ελεγκτικό του ρόλο επί του τρόπου με τον οποίο η Επιτροπή επιτελεί τον δικό της ρόλο ως θεματοφύλακα των Συνθηκών·

5.

επισημαίνει ότι ο ενεργός ρόλος των πολιτών της Ευρωπαϊκής Ένωσης αναφέρεται ρητά στη Συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση, γεγονός σημαντικό ιδίως ως προς την πρωτοβουλία ευρωπαίων πολιτών· εκτιμά ότι η δυνατότητα των πολιτών να καθορίσουν το νομοθετικό προγραμματισμό συνδέεται συν τοις άλλοις στενά με τον τρέχοντα, ουσιαστικό τους ρόλο ως προς τη διασφάλιση της ορθής εφαρμογής και συμμόρφωσης με τη νομοθεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης καθώς και της διαφάνειας και αξιοπιστίας των σχετικών διαδικασιών·

6.

σημειώνει ότι στην περίληψη της Επιτροπής σχετικά με τον έλεγχο της εφαρμογής του κοινοτικού δικαίου, δίδεται περισσότερη έμφαση στη μεταφορά παρά στην ίδια την εφαρμογή. Καλεί την Επιτροπή να αναγνωρίσει δεόντως το ρόλο των αναφορών στη διαδικασία ελέγχου της πραγματικής εφαρμογής του δικαίου της ΕΕ· οι αναφορές πολύ συχνά αποτελούν την πρώτη ένδειξη, πέρα από τη μεταφορά, ότι τα κράτη μέλη καθυστερούν την εφαρμογή των νομικών μέτρων·

7.

φρονεί ότι, με την παρούσα μορφή τους, οι ετήσιες εκθέσεις της Επιτροπής «για τον έλεγχο της εφαρμογής του κοινοτικού δικαίου» δεν παρέχουν στους πολίτες ή στα άλλα όργανα επαρκείς πληροφορίες ως προς την κατάσταση που επικρατεί πραγματικά στον τομέα της εφαρμογής του κοινοτικού δικαίου διότι η Επιτροπή αναφέρεται μόνο στις επίσημες διαδικασίες που κινεί κατά των κρατών μελών που δεν έχουν μεταφέρει το κοινοτικό δίκαιο στα εθνικά νομοθετικά τους συστήματα· εκτιμά εντούτοις ότι σε μεγάλο βαθμό θα ήταν επίσης προς το συμφέρον των πολιτών και του Κοινοβουλίου να ενημερώνονται σχετικά με τις διαδικασίες επί παραβάσει που κινεί η Επιτροπή κατά χωρών που μεταφέρουν εσφαλμένα το κοινοτικό δίκαιο και να πληροφορούνται λεπτομέρειες αυτών των διαδικασιών·

8.

επιθυμεί να διασφαλίσει ότι η Επιτροπή θα εξακολουθήσει να παρέχει αναλυτικά στοιχεία σχετικά με όλους τους τύπους παραβιάσεων, στοιχεία τα οποία στο σύνολό τους πρέπει να τίθενται απρόσκοπτα στη διάθεση του Κοινοβουλίου ώστε να μπορεί αυτό να επιτελεί τον ελεγκτικό του ρόλο επί του τρόπου με τον οποίο η Επιτροπή επιτελεί τον δικό της ρόλο ως θεματοφύλακα των Συνθηκών· επισημαίνει επίσης ότι η συγκέντρωση και η οργάνωση τέτοιων στοιχείων πρέπει να συνάδει με προηγούμενες ετήσιες εκθέσεις προκειμένου να διευκολύνεται το Κοινοβούλιο στην προσπάθειά του να αξιολογεί ουσιαστικά την πρόοδο που πραγματοποιεί η Επιτροπή, ανεξαρτήτως του αν η παραβίαση έχει εξεταστεί μέσω EU Pilot ή μέσω της αρχικής διαδικασίας επί παραβάσει·

9.

παρατηρεί ότι οι χρονοτριβές στην ορθή εφαρμογή, την μεταφορά και την εκτέλεση του δικαίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης επηρεάζουν άμεσα την καθημερινή ζωή των πολιτών και των επιχειρήσεων καθώς και την άσκηση των δικαιωμάτων τους, με αποτέλεσμα την νομική αβεβαιότητα και να παρεμποδίζονται από το να επωφελούνται πλήρως από τα πλεονεκτήματα της εσωτερικής αγοράς· επισημαίνει το υψηλό κόστος που επιφέρει η μη συμμόρφωση και η μη εφαρμογή του δικαίου της ΕΕ καθώς και την συνεπακόλουθη έλλειψη εμπιστοσύνης στα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα·

10.

αποδοκιμάζει το γεγονός ότι ορισμένα κράτη μέλη υποτιμούν την αξία της ορθής και έγκαιρης εφαρμογής του ενωσιακού δικαίου· τα παροτρύνει δε να δώσουν κατάλληλη προτεραιότητα στη μεταφορά και εφαρμογή του προκειμένου να αποφεύγονται καθυστερήσεις

11.

καλεί την Επιτροπή να προτείνει «διαδικαστικό κώδικα» με τη μορφή κανονισμού σύμφωνα με τη νέα νομική βάση του άρθρου 298 ΣλΕΕ που θα καθορίζει τις διάφορες πτυχές των διαδικασιών επί παραβάσει, συμπεριλαμβανομένων των κοινοποιήσεων, των προθεσμιών, του δικαιώματος ακρόασης, της υποχρέωσης αιτιολόγησης κλπ., προκειμένου να ενισχυθούν τα δικαιώματα των πολιτών και η διαφάνεια· υπενθυμίζει στην Επιτροπή ότι η ανακοίνωσή της του 2002 αποτελεί σημαντικό σημείο αναφοράς στην εκπόνηση παρόμοιου διαδικαστικού κώδικα·

12.

υπενθυμίζει ότι η Επιτροπή Νομικών Θεμάτων συνέστησε προσφάτως ομάδα εργασίας για το διοικητικό δίκαιο της ΕΕ με αποστολή να εξετάσει κατά πόσο είναι δυνατή η κωδικοποίηση του διοικητικού δικαίου της ΕΕ και τι προϋποθέτει στη πράξη ένα παρόμοιο έργο· εκτιμά ότι τα συμπεράσματα της εν λόγω ομάδας εργασίας πρέπει να ληφθούν υπόψη κατά τη συζήτηση ενός ευρωπαϊκού διοικητικού κώδικα·

13.

υπενθυμίζει ότι η Επιτροπή Νομικών Θεμάτων ενέκρινε προσφάτως ομόφωνα επιστολή με την οποία συντάσσεται με τις απόψεις αναφέροντος ο οποίος ζητεί να υπάρξει τυποποιημένη διοικητική διαδικασία για τον έλεγχο και την εφαρμογή του κοινοτικού δικαίου, διαδικασία η οποία, χωρίς να θίγει τη διακριτική ευχέρεια της Επιτροπής για το πότε και εναντίον ποιου θα κινεί διαδικασίες, θα οριοθετεί εντούτοις την εν λόγω ευχέρεια εντός των ορίων της χρηστής διοικητικής πρακτικής (6)·

14.

υπενθυμίζει τον πρωταρχικό ρόλο που έχει αναλάβει η Επιτροπή ως θεματοφύλακας των Συνθηκών να διασφαλίζει την εκ μέρους των κρατών μελών ορθή και έγκαιρη εφαρμογή του δικαίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης· παροτρύνει την Επιτροπή να κάνει χρήση όλων των εξουσιών που της αναθέτουν οι Συνθήκες και δη οι νέες διατάξεις του άρθρου 260 ΣλΕΕ όσον αφορά την παράλειψη κράτους μέλους να ανακοινώσει τα μέτρα μεταφοράς στο εθνικό δίκαιο οδηγιών·

15.

υπενθυμίζει το ψήφισμά του, της 9ης Φεβρουαρίου 2010, σχετικά με αναθεωρημένη συμφωνία-πλαίσιο μεταξύ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και της Επιτροπής (7), με το οποίο ζητεί από την Επιτροπή «να παρέχει στο Κοινοβούλιο συγκεντρωτικές πληροφορίες για όλες τις διαδικασίες επί παραβάσει από την επιστολή επίσημης κοινοποίησης, συμπεριλαμβανομένων, αν το ζητήσει το Κοινοβούλιο (…) πληροφοριών για τα ζητήματα που αφορά η διαδικασία επί παραβάσει» (8)·

16.

φρονεί ότι οι πολίτες της ΕΕ θα πρέπει να αναμένουν από την Επιτροπή το ίδιο επίπεδο διαφάνειας, είτε υποβάλουν μια τυπική καταγγελία είτε ασκούν το δικαίωμα υποβολής αναφοράς σύμφωνα με τη Συνθήκη· ζητεί συνεπώς να παρέχονται στην Επιτροπή Αναφορών σαφείς πληροφορίες όσον αφορά το στάδιο στο οποίο βρίσκεται μία διαδικασία επί παραβάσει για την οποία υποβλήθηκε επίσης αναφορά· καλεί επιπλέον την Επιτροπή να καταστήσει σαφές προς όφελος της Επιτροπής Αναφορών και του ευρέος κοινού ποια διαδικασία ακολουθείται για την εξέταση ερωτήσεων και καταγγελιών·

17.

επιδοκιμάζει τα μέτρα που είχε προγραμματίσει η Επιτροπή για το 2009 και το μέλλον, για να διασφαλίσει τη συμμόρφωση των κρατών μελών με την ευρωπαϊκή νομοθεσία, και ζητεί να συμμετέχει στις διαδικασίες επί παραβάσει σε υποθέσεις για τις οποίες εκκρεμούν αναφορές, όπως στην περίπτωση της Καμπανίας για τη νομοθεσία περί αποβλήτων και στην περίπτωση της Ισπανίας για τη νομοθεσία που αφορά τη διαχείριση των υδάτων·

18.

καλεί την Επιτροπή να του παράσχει εκείνα τα σχετικά στοιχεία που θα καταστήσουν δυνατή την απαιτούμενη ανάλυση ως προς την προστιθέμενη αξία που προσδίδει το EU Pilot στην υφιστάμενη διαδικασία διαχείρισης υποθέσεων παράβασης και θα αιτιολογήσουν την ενδεχόμενη παράταση του προγράμματος· θεωρεί, λόγου χάρη, ότι τα εν λόγω στοιχεία θα πρέπει να επιτρέψουν στο Κοινοβούλιο να ελέγξει κατά πόσον οι 10 εβδομάδες που έχει στη διάθεσή του ένα κράτος μέλος για να βρει λύση σε συγκεκριμένη υπόθεση δεν καθυστερούν περαιτέρω την έναρξη διαδικασίας επί παραβάσει, διαδικασίας που είναι ήδη εξαιρετικά χρονοβόρος και μακροσκελής·

19.

σημειώνει με ιδιαίτερο ενδιαφέρον την δέσμευση της Επιτροπής να προβαίνει συστηματικά σε αξιολογήσεις των απαντήσεων των κρατών μελών στις καταγγελίες· καλεί την Επιτροπή να παρέχει αυτού του είδους τις αξιολογήσεις με τη μέγιστη δυνατή προσοχή και κατόπιν ενδελεχούς ανάλυσης του φακέλου· ζητεί να διευκρινιστεί ο ρόλος του καταγγέλλοντος στη διαδικασία αξιολόγησης·

20.

καλεί την Επιτροπή να διαθέσει επαρκείς πόρους που θα επιτρέψουν τον πλήρη έλεγχο της εφαρμογής του κοινοτικού δικαίου, τη εκκίνηση υποθέσεων με ίδια πρωτοβουλία και τον καθορισμό προτεραιοτήτων για σημαντικές και συστηματικές ενέργειες· καλεί την Επιτροπή να του παράσχει, όπως επανειλημμένα της έχει ζητηθεί, σαφή και πλήρη στοιχεία σχετικά με τους πόρους για τη διεκπεραίωση των υποθέσεων επί παραβάσει στις διάφορες Γενικές Διευθύνσεις και σχετικά με τους πόρους που κατανέμονται στο πρόγραμμα EU Pilot· υπενθυμίζει στην Επιτροπή ότι έχει δεσμευτεί να στηρίξει το έργο της μέσω αυξημένων πιστώσεων του προϋπολογισμού για αυξημένους πόρους·

21.

ζητεί από την Επιτροπή να εξετάσει καινοτόμους μηχανισμούς, όπως η διαδικασία αμοιβαίας αξιολόγησης, η οποία προβλέπεται στην οδηγία για τις υπηρεσίες, για να διασφαλιστεί αποτελεσματικότερη εφαρμογή του δικαίου της ΕΕ·

22.

χαιρετίζει την πρωτοεμφανιζόμενη μονοαπευθυντική υπηρεσία εξυπηρέτησης που επιτρέπει στους πολίτες να ζητούν συμβουλές, να ασκούν προσφυγές και να υποβάλουν καταγγελίες μέσω της ιστοσελίδας «Τα δικαιώματά σας στην ΕΕ» (9). Με την ενσωμάτωση της πολυδιαφημισμένης Πρωτοβουλίας των Πολιτών (άρθρο 11, παράγραφος 4, ΣΕΕ) στη λίστα με τα μέσα συμμετοχής των πολιτών, η ανάγκη για επεξηγήσεις και καθοδήγηση έχει αυξηθεί θεαματικά. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο επιθυμεί να συμμετέχει στην ανάπτυξη της εν λόγω πύλης προκειμένου να διασφαλίσει τη συνοχή των ιδίων σχεδίων του για παροχή καλύτερης καθοδήγησης στους πολίτες·

23.

υπενθυμίζει τη δέσμευση του Συμβουλίου να παροτρύνει τα κράτη μέλη να εκπονήσουν και να δημοσιεύσουν πίνακες με τους οποίους θα διαφαίνεται ο συσχετισμός οδηγιών και μέτρων μεταφοράς στο εθνικό δίκαιο· επισημαίνει ότι παρόμοιοι πίνακες είναι απαραίτητοι προκειμένου να μπορεί η Επιτροπή να ελέγχει αποτελεσματικά τα μέτρα εφαρμογής σε όλα τα κράτη μέλη·

24.

παροτρύνει την ενίσχυση του ρόλου του Κοινοβουλίου στους τομείς της εφαρμογής, της επιβολής και του ελέγχου των κανόνων της ενιαίας αγοράς· υποστηρίζει την ιδέα ενός ετήσιου φόρουμ ενιαίας αγοράς·

25.

τονίζει τον σημαντικό ρόλο του πίνακα αποτελεσμάτων της ενιαίας αγοράς και του πίνακα αποτελεσμάτων του καταναλωτή στο πλαίσιο της αποτελεσματικότερης χρήσης των μηχανισμών παρακολούθησης και συγκριτικής αξιολόγησης, οι οποίοι συνιστούν σημαντικό έμμεσο πειθαρχικό μηχανισμό· καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να παράσχουν επαρκή χρηματοδότηση και προσωπικό, ώστε να διασφαλιστεί η περαιτέρω ανάπτυξη του πίνακα αποτελεσμάτων του καταναλωτή·

26.

παρατηρεί ότι τα δικαστήρια των κρατών μελών παίζουν σημαντικότατο ρόλο στην εφαρμογή του κοινοτικού δικαίου και συντάσσεται απολύτως με τις προσπάθειες της ΕΕ για ενίσχυση και συντονισμό της κατάρτισης των δικαστών των κρατών μελών, των νομικών, των αξιωματούχων και των υπαλλήλων που υπηρετούν στις εθνικές δημόσιες διοικήσεις·

27.

φρονεί ότι, όταν η Επιτροπή κινεί διαδικασία επί παραβάσει εναντίον κράτους μέλους, οφείλει επίσης να δημοσιεύει ανακοίνωση, σύμφωνα με την οποία η πράξη που συνιστά παραβίαση της νομοθεσίας της ΕΕ μπορεί να προσβληθεί από τους θιγόμενους πολίτες του αντίστοιχου κράτους μέλους στα εθνικά τους δικαστήρια·

28.

υπενθυμίζει το ψήφισμά του της 17ης Ιουνίου 2010 σχετικά με την κατάρτιση των δικαστών σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις· εκτιμά ότι αποκτά θεμελιώδη σημασία η ενίσχυση της κατάρτισης των δικαστών και στην προοπτική του σχεδίου δράσης για την υλοποίηση του προγράμματος της Στοκχόλμης·

29.

αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στο Συμβούλιο, στην Επιτροπή, στο Δικαστήριο, στον Ευρωπαίο Διαμεσολαβητή και στα κοινοβούλια των κρατών μελών.

3.4.2012   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 99/50

—

έχοντας υπόψη τα άρθρα 14 και 106, παράγραφος 2, της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση,

—

έχοντας υπόψη το Πρωτόκολλο αριθ. 29 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση για το σύστημα δημόσιας ραδιοτηλεόρασης στα κράτη μέλη,

—

έχοντας υπόψη το άρθρο 11, παράγραφος 2, του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

—

έχοντας υπόψη την οδηγία 2010/13/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 10ης Μαρτίου 2010, για τον συντονισμό ορισμένων νομοθετικών, κανονιστικών και διοικητικών διατάξεων των κρατών μελών σχετικά με την παροχή υπηρεσιών οπτικοακουστικών μέσων (οδηγία για τις υπηρεσίες οπτικοακουστικών μέσων) (1),

—

έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 19ης Σεπτεμβρίου 1996 σχετικά με το ρόλο των δημόσιων τηλεοπτικών υπηρεσιών σε μια κοινωνία πολυμέσων (2),

—

έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 25ης Σεπτεμβρίου 2008 σχετικά με τη συγκέντρωση και την πολυφωνία στα μέσα ενημέρωσης στην Ευρωπαϊκή Ένωση (3),

—

έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 16ης Δεκεμβρίου 2008 σχετικά με τον γραμματισμό στα μέσα επικοινωνίας στον ψηφιακό κόσμο (4),

—

έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής της 2ας Ιουλίου 2009 σχετικά με την εφαρμογή των κανόνων για τις κρατικές ενισχύσεις στη δημόσια ραδιοτηλεόραση (5),

—

έχοντας υπόψη το έγγραφο εργασίας των υπηρεσιών της Επιτροπής σχετικά με τον πλουραλισμό στα μέσα ενημέρωσης των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης (SEC(2007)0032),

—

έχοντας υπόψη τη σύσταση αριθ. R (96) 10, της 11ης Σεπτεμβρίου 1996, της Επιτροπής Υπουργών του Συμβουλίου της Ευρώπης προς τα κράτη μέλη σχετικά με την εγγύηση της ανεξαρτησίας της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης,

—

έχοντας υπόψη το ψήφισμα του Συμβουλίου και των εκπροσώπων των κυβερνήσεων των κρατών μελών, που συνήλθαν στο πλαίσιο του Συμβουλίου της 25ης Ιανουαρίου 1999, σχετικά με τις δημόσιες ραδιοτηλεοπτικές υπηρεσίες (6),

—

έχοντας υπόψη τη σύσταση αριθ. CM/Rec(2007)2, της 31ης Ιανουαρίου 2007, της Επιτροπής Υπουργών του Συμβουλίου της Ευρώπης προς τα κράτη μέλη σχετικά με τον πλουραλισμό των οπτικοακουστικών μέσων και την ποικιλομορφία του περιεχομένου των οπτικοακουστικών μέσων,

—

έχοντας υπόψη τη σύσταση αριθ. CM/Rec(2007)3, της 31ης Ιανουαρίου 2007, της Επιτροπής Υπουργών του Συμβουλίου της Ευρώπης προς τα κράτη μέλη σχετικά με την αποστολή των μέσων ενημέρωσης δημόσιας υπηρεσίας στην κοινωνία της πληροφορίας,

—

έχοντας υπόψη τη σύσταση αριθ. 1878(2009), της 25ης Ιουνίου 2009, της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης σχετικά με τη χρηματοδότηση της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης,

—

έχοντας υπόψη τη δήλωση της 27ης Σεπτεμβρίου 2006 της Επιτροπής Υπουργών του Συμβουλίου της Ευρώπης σχετικά με την εγγύηση της ανεξαρτησίας της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης στα κράτη μέλη,

—

έχοντας υπόψη το άρθρο 48 του Κανονισμού,

—

έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Πολιτισμού και Παιδείας (A7-0286/2010),

A.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η δημοκρατικότητα της Ευρωπαϊκής κοινωνίας, η συμμετοχή των πολιτών στις δημόσιες συζητήσεις και η πρόσβαση σε πληροφορίες στον ψηφιακό κόσμο εξαρτώνται από την ύπαρξη δραστήριου και ανταγωνιστικού τομέα οπτικοακουστικών μέσων και εγγράφου τύπου,

Β.

λαμβάνοντας υπόψη ότι οι ραδιοτηλεοπτικές υπηρεσίες αποτελούν μια από τις σημαντικότερες πηγές πληροφόρησης των πολιτών στα κράτη μέλη της ΕΕ, και ότι ως εκ τούτου είναι σημαντικός παράγοντας διαμόρφωσης των αξιών και των απόψεων των ανθρώπων,

Γ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι τόσο οι δημόσιες όσο και οι ιδιωτικές ραδιοτηλεοπτικές υπηρεσίες έχουν καίριο ρόλο να διαδραματίσουν σε σχέση με την ευρωπαϊκή οπτικοακουστική παραγωγή, στην πολιτιστική πολυμορφία και ταυτότητα, στον πλουραλισμό, στην κοινωνική συνοχή, στην προώθηση των θεμελιωδών ελευθεριών και στη λειτουργία της δημοκρατίας,

Δ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι οι δημόσιες ραδιοτηλεοπτικές υπηρεσίες διαδραματίζουν πρωτοποριακό ρόλο παρέχοντας κίνητρα και κάνοντας χρήση των τεχνολογικών εξελίξεων για να προσφέρουν το περιεχόμενό τους στο κοινό μέσω καινοτόμων μέσων ενημέρωσης και τεχνικών διανομής,

Ε.

λαμβάνοντας υπόψη ότι το οπτικοακουστικό πεδίο στην ΕΕ είναι μοναδικό και χαρακτηρίζεται από το αποκληθέν «διττό σύστημα» που βασίζεται σε πραγματική ισορροπία μεταξύ δημόσιων και εμπορικών ραδιοτηλεοπτικών οργανισμών,

ΣΤ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι ένα αποτελεσματικό διττό σύστημα, με πραγματική ισορροπία μεταξύ δημόσιας υπηρεσίας και ιδιωτικών ραδιοτηλεοπτικών οργανισμών είναι προς το γενικό συμφέρον,

Ζ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η συνύπαρξη δημόσιων υπηρεσιών και εμπορικών ραδιοτηλεοπτικών οργανισμών έχει εξασφαλίσει ευρύ φάσμα προγραμμάτων, προς όφελος όλων των πολιτών της ΕΕ, και συμβάλλει στον πλουραλισμό των μέσων ενημέρωσης, στην πολιτιστική και γλωσσική πολυμορφία, στον εκδοτικό ανταγωνισμό (από απόψεως ποιότητας και ποικιλίας του περιεχομένου) και στην ελευθερία της έκφρασης,

Η.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η ΕΕ αποδίδει ιδιαίτερη σημασία στον ρόλο του διττού συστήματος ως συμβολή στην παραγωγή και τη διάδοση του περιεχομένου της ΕΕ,

Θ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι οι αλλαγές του οπτικοακουστικού πεδίου τα τελευταία έτη, με την ανάπτυξη των ψηφιακών τεχνολογιών, τις εξειδικευμένες πλατφόρμες πληρωμής και τους νέους επιγραμμικούς παράγοντες, έχουν ασκήσει αντίκτυπο στο παραδοσιακό διττό σύστημα ραδιοτηλεοπτικών υπηρεσιών και στον εκδοτικό ανταγωνισμό (από απόψεως ποιότητας και ποικιλίας του περιεχομένου) αναγκάζοντας τους δημόσιους και ιδιωτικούς σταθμούς να διαφοροποιήσουν τις δραστηριότητές τους και να εξετάσουν νέες πλατφόρμες διανομής,

Ι.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η διάδοση των νέων τεχνολογιών έχει αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο οι Ευρωπαίοι πολίτες αποκτούν πρόσβαση στην ενημέρωση και την πληροφορία,

ΙΑ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι τα παραδοσιακά σύνορα του τομέα της ενημέρωσης δεν ισχύουν πλέον στο επιγραμμικό περιβάλλον, δεδομένου ότι τα παραδοσιακά μέσα ενημέρωσης δεν μπορούν να επιβιώσουν αν δεν επεκταθούν σε νέες πλατφόρμες (όπως υπηρεσίες SMS, ιστοσελίδες και εφαρμογές για έξυπνα τηλέφωνα), σύμφωνα με τους στόχους του ψηφιακού θεματολογίου της ΕΕ,

ΙΒ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι οι εφημερίδες και τα περιοδικά αποτελούν, και πρέπει να συνεχίσουν να είναι, ουσιώδη στοιχεία ενός πλουραλιστικού και ποικιλόμορφου ευρωπαϊκού τομέα ενημέρωσης,

ΙΓ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι οι πάροχοι υπηρεσιών τηλεφωνίας και διαδικτύου, καθώς και οι μηχανές αναζήτησης, διαδραματίζουν όλο και σημαντικότερο ρόλο στο νέο περιβάλλον των μέσων ενημέρωσης,

ΙΔ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι στην ψηφιακή εποχή – η οποία χαρακτηρίζεται από αυξημένη επιλογή για τους καταναλωτές, αλλά επίσης από τον κίνδυνο κατακερματισμού του κοινού, από την αύξηση της συγκέντρωσης των μέσων ενημέρωσης, την αύξηση του αριθμού των κάθετα ολοκληρωμένων επιχειρήσεων μέσων ενημέρωσης, και τη στροφή προς τις συνδρομητικές υπηρεσίες και την κρυπτογράφηση – οι δημόσιες ραδιοτηλεοπτικές υπηρεσίες βοηθούν, και πρέπει να βοηθούν, στη διατήρηση μιας δημόσιας σφαίρας, παρέχοντας προγράμματα με υψηλή ποιότητα και κοινωνική χρησιμότητα, καθώς και αντικειμενική πληροφόρηση,

ΙΕ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι σε ορισμένα κράτη μέλη οι δημόσιοι ραδιοτηλεοπτικοί οργανισμοί δεν έχουν ακόμη εδραιωθεί κοινωνικά ούτε διαθέτουν επαρκείς πόρους,

ΙΣΤ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι οι δημόσιοι ραδιοτηλεοπτικοί οργανισμοί ορισμένων κρατών μελών αντιμετωπίζουν σημαντικά προβλήματα που θέτουν σε κίνδυνο την πολιτική τους ανεξαρτησία, τη βιωσιμότητά τους, αλλά ακόμα και την οικονομική τους βάση, πράγμα που αποτελεί άμεση απειλή για αυτή καθεαυτή την ύπαρξη του διττού συστήματος,

ΙΖ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η εμπορική τηλεόραση γνώρισε τελευταία οικονομικές δυσχέρειες εξαιτίας της μείωσης των διαφημίσεων,

ΙΗ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι εμπίπτει στην αποκλειστική αρμοδιότητα των κρατών μελών ο ορισμός της αποστολής της δημόσιας υπηρεσίας και η πρόβλεψη της χρηματοδότησης των δημόσιων ραδιοτηλεοπτικών οργανισμών, σύμφωνα με τις αρχές του Πρωτοκόλλου του Άμστερνταμ,

ΙΘ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι οι δημόσιες υπηρεσίες ενημέρωσης χρειάζονται επαρκή δημόσια χρηματοδότηση, συμμετοχή σε συναφείς νέες τεχνολογίες και πλατφόρμες και ένα σταθερό και προβλέψιμο ρυθμιστικό περιβάλλον, ώστε να μπορούν να πληρούν τα καθήκοντά τους προσφέροντας πολιτιστικό και ειδησεογραφικό περιεχόμενο υψηλού επιπέδου και να αναπτύσσουν ρητά υπό την ιδιότητά τους αυτή την ικανότητα χρήσης των επικοινωνιακών μέσων προς όφελος του κοινού,

Κ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι τα δημόσια ραδιοτηλεοπτικά μέσα μπορούν να βελτιωθούν μέσω της ανταλλαγής εμπειριών και βέλτιστων πρακτικών μεταξύ των κρατών μελών,

ΚΑ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι ο σεβασμός των ευρωπαϊκών προτύπων της ελευθερίας της έκφρασης, του πλουραλισμού των μέσων ενημέρωσης και της ανεξαρτησίας, της αποστολής και της χρηματοδότησης των δημόσιων υπηρεσιών ενημέρωσης πρέπει να αποτελεί προτεραιότητα για όλα τα κράτη μέλη,

ΚΒ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η ΕΕ δεν διαθέτει επί του παρόντος τα κατάλληλα μέσα για να παρακολουθεί και αντιδρά σε απειλές κατά των δημόσιων μέσων ενημέρωσης και του διττού συστήματος στα κράτη μέλη ή σε συγκεκριμένες περιοχές της ΕΕ,

1.

επιβεβαιώνει την προσήλωσή του στο διττό σύστημα ραδιοτηλεοπτικών υπηρεσιών, στα πλαίσια του οποίου τα ιδιωτικά και δημόσια μέσα ενημέρωσης παίζουν καθένα το ρόλο του, ανεξάρτητα από πολιτικές και οικονομικές πιέσεις, και ζητεί η πρόσβαση σε ραδιοτηλεοπτικές εκπομπές ανωτάτου επιπέδου να διασφαλίζεται ανεξαρτήτως της αγοραστικής ικανότητας των καταναλωτών και των χρηστών·

2.

τονίζει ιδιαίτερα το θεμελιώδη ρόλο ενός γνήσια ισορροπημένου ευρωπαϊκού διττού συστήματος για την προαγωγή της δημοκρατίας, της κοινωνικής συνοχής και της ενσωμάτωσης, καθώς και για την προστασία και προώθηση του πλουραλισμού των μέσων ενημέρωσης, της παιδείας των μέσων ενημέρωσης, της πολιτιστικής και γλωσσικής ποικιλομορφίας και της συμμόρφωσης με τα ευρωπαϊκά πρότυπα όσον αφορά την ελευθεροτυπία·

3.

διαπιστώνει ότι η συνύπαρξη των δημόσιων και ιδιωτικών μέσων ενημέρωσης συνέβαλε σημαντικά στην καινοτομία και τη διαφοροποίηση από πλευράς περιεχομένου και είχε θετικές επιπτώσεις στην ποιότητα·

4.

τονίζει εκ νέου την ανάγκη διατήρησης ισχυρής και ζωντανής δημόσιας ραδιοτηλεοπτικής υπηρεσίας, προσαρμόζοντάς την ταυτόχρονα στις απαιτήσεις της ψηφιακής εποχής και επιμένει στη λήψη συγκεκριμένων μέτρων για την υλοποίηση του στόχου αυτού·

5.

επισημαίνει στο πλαίσιο αυτό ότι στην ψηφιακή εποχή τα κρατικά ραδιοτηλεοπτικά μέσα έχουν την ειδική αποστολή να καλλιεργήσουν μια δημόσια σφαίρα, καθιστώντας το υψηλής ποιότητας και δημοσίου συμφέροντος περιεχόμενο των μέσων ενημέρωσης οικουμενικά προσπελάσιμο από όλες τις σχετικές πλατφόρμες·

6.

καλεί τα κράτη μέλη να προβλέψουν επαρκείς πόρους προκειμένου να μπορέσουν οι δημόσιοι ραδιοτηλεοπτικοί οργανισμοί να ενταχθούν στις νέες ψηφιακές τεχνολογίες και να εξασφαλίσουν τα οφέλη από τις σύγχρονες οπτικοακουστικές υπηρεσίες για το ευρύ κοινό·

7.

καλεί σχετικά τους δημόσιους ραδιοτηλεοπτικούς οργανισμούς να προσαρμόσουν τη δομής τους εις τρόπον ώστε να προσφέρουν ελκυστικό και ποιοτικό περιεχόμενο προκειμένου να προσεγγίσουν τους νέους που χρησιμοποιούν τα μέσα ενημέρωσης σχεδόν αποκλειστικά από το διαδίκτυο·

8.

καλεί τα κράτη μέλη να καταπολεμήσουν το ψηφιακό χάσμα -πχ μεταξύ πόλης και υπαίθρου- και να εξασφαλίσουν την πρόσβαση όλων και από όλες τις περιοχές στο ψηφιακό περιβάλλον, γεγονός που θα επιτρέψει την ισότιμη πρόσβαση στα κρατικά ραδιοτηλεοπτικά μέσα·

9.

ζητεί από τα κράτη μέλη να εξετάσουν τη δυνατότητα παροχής διευκολύνσεων στους καταναλωτές σε σχέση με τη μετάβαση από το αναλογικό σύστημα τηλεοπτικής μετάδοσης στο ψηφιακό·

10.

παροτρύνει τα κράτη μέλη να ορίσουν την αποστολή των δημόσιων ραδιοτηλεοπτικών οργανισμών, ούτως ώστε να μπορέσουν να διατηρήσουν τη διαφορετικότητά τους μέσω της δέσμευσής τους υπέρ της πρωτότυπης οπτικοακουστικής παραγωγής και υψηλής ποιότητας προγραμματισμού και δημοσιογραφίας, ανεξαρτήτως εμπορικών σκοπιμοτήτων ή πολιτικής επιρροής, που είναι και το στοιχείο που τους διαφοροποιεί· επισημαίνει ότι η αποστολή αυτή πρέπει να οριστεί όσο το δυνατόν ακριβέστερα, αλλά λαμβάνοντας δεόντως υπόψη την αυτονομία των οργανισμών όσον αφορά την κατάρτιση του προγράμματος·

11.

υπενθυμίζει ότι, βάσει της αρχής της τεχνολογικής ουδετερότητας, οι δημόσιοι ραδιοτηλεοπτικοί οργανισμοί, εντός των πλαισίων της αποστολής τους, πρέπει να μπορούν να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους, συμπεριλαμβανομένων νέων υπηρεσιών, σε όλες τις πλατφόρμες·

12.

επιμένει ότι η έλλειψη νομικών διατάξεων σε ορισμένα κράτη μέλη σχετικά με τις δραστηριότητες δημόσιας ραδιοτηλεοπτικής υπηρεσίας στο διαδίκτυο ενδέχεται να επιδράσει στην ικανότητα του κλάδου να επεκταθεί σε νέες πλατφόρμες·

13.

υπενθυμίζει ότι οι επίγειες ραδιοτηλεοπτικές πλατφόρμες, οι οποίες βασίζονται σε ανοικτά πρότυπα που επιτρέπουν τη διαλειτουργικότητα, διαδραματίζουν κεντρικό ρόλο στο διττό ραδιοτηλεοπτικό σύστημα και είναι ιδανικές για να παρέχουν στους χρήστες δωρεάν, ευκόλως προσβάσιμες υπηρεσίες οπτικοακουστικών μέσων οι οποίες μπορούν να προσαρμόζονται καλύτερα στον κατακερματισμό των τοπικών αγορών και, άρα, να ανταποκρίνονται στις τοπικές πολιτισμικές και κοινωνικές προσδοκίες·

14.

λαμβάνει γνώση της ανακοινώσεως της Επιτροπής για τις ραδιοτηλεοπτικές υπηρεσίες του Ιουλίου 2009 που αναγνωρίζει στους δημόσιους ραδιοτηλεοπτικούς φορείς το δικαίωμα να είναι παρόντες σε όλες τις σχετικές πλατφόρμες διανομής και επιβεβαιώνει την αρμοδιότητα των κρατών μελών να καθορίζουν την εντολή, τη χρηματοδότηση και την οργάνωση των δημοσίων υπηρεσιών ραδιοτηλεοπτικών μεταδόσεων ενώ, παράλληλα, αναγνωρίζει την αρμοδιότητα της Επιτροπής σε ό,τι αφορά τον έλεγχο των πρόδηλων σφαλμάτων και καλεί τα κράτη μέλη να διατηρήσουν την ισορροπία μεταξύ των προσφερόμενων ψηφιακών υπηρεσιών ενημέρωσης, να διασφαλίσουν συνθήκες δίκαιου ανταγωνισμού μεταξύ των δημοσίων ραδιοτηλεοπτικών υπηρεσιών και των ιδιωτικών μέσων ενημέρωσης, επιτρέποντας έτσι τη διατήρηση δραστήριου τοπίου ενημέρωσης στο επιγραμμικό περιβάλλον·

15.

εκφράζει την ικανοποίησή του για την αναγνώριση της αρχής της τεχνολογικής ουδετερότητας και της ανάγκης σεβασμού της εκδοτικής ανεξαρτησίας των δημόσιων ραδιοτηλεοπτικών φορέων, λαμβάνοντας δεόντως υπόψη την ανάγκη τους για σταθερή και εξασφαλισμένη χρηματοδότηση·

16.

επισημαίνει ωστόσο το τεράστιο κόστος των (υφισταμένων) προληπτικών ελέγχων και τονίζει ότι τάσσεται υπέρ των αναλογικών αξιολογήσεων·

17.

υπενθυμίζει τη σημασία των συστάσεων και δηλώσεων του Συμβουλίου της Ευρώπης, που έχουν γίνει δεκτές από όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ και που θεσπίζουν ευρωπαϊκά πρότυπα όσον αφορά την ελευθερία της έκφρασης, την ελευθεροτυπία, τον πλουραλισμό των μέσων ενημέρωσης και την ανεξαρτησία, οργάνωση, αποστολή και χρηματοδότηση των μέσων ενημέρωσης δημόσιας υπηρεσίας, ιδίως στην κοινωνία της πληροφορίας, διασφαλίζοντας έτσι την αξιοπιστία των δημόσιων ραδιοτηλεοπτικών οργανισμών·

18.

υπενθυμίζει στα κράτη μέλη τις δεσμεύσεις τους υπέρ αυτών των ευρωπαϊκών προτύπων και τα παροτρύνει να προσφέρουν δέουσα, ανάλογη και σταθερή χρηματοδότηση των μέσων ενημέρωσης δημόσιας υπηρεσίας ώστε να μπορούν να εκπληρώσουν την αποστολή τους, να εξασφαλίσουν την πολιτική και οικονομική ανεξαρτησία τους, και να συμβάλουν σε μια κοινωνία της πληροφορίας και της γνώσης χωρίς αποκλεισμούς, με αντιπροσωπευτικά και υψηλής ποιότητας μέσα ενημέρωσης που να είναι διαθέσιμα σε όλους·

19.

ζητεί από την Επιτροπή να ενθαρρύνει τα κράτη μέλη να ανταλλάσσουν βέλτιστες πρακτικές σε διάφορα επίπεδα (εθνικές αρχές αρμόδιες για τα μέσα ενημέρωσης, ενδιαφερόμενοι φορείς, διαχειριστές δημόσιων ραδιοτηλεοπτικών φορέων, ανεξάρτητοι ρυθμιστικοί φορείς και εκπρόσωποι τηλεθεατών και καταναλωτών)·

20.

καλεί τα κράτη μέλη να εντείνουν τη συνεργασία μεταξύ εθνικών ρυθμιστικών αρχών στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Συνδέσμου Ρυθμιστικών Αρχών (EPRA) και να επιταχύνουν την ανταλλαγή εμπειριών και βέλτιστων πρακτικών σε ό,τι αφορά τα αντίστοιχα εθνικά ραδιοτηλεοπτικά συστήματά τους·

21.

υπενθυμίζει στα κράτη μέλη ότι τα μέλη των διοικητικών συμβουλίων των δημόσιων ραδιοτηλεοπτικών οργανισμών πρέπει να διορίζονται με βάση τα προσόντα τους και την εξοικείωσή τους με τον τομέα των μέσων ενημέρωσης·

22.

καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να δώσουν εντολή, συνοδευόμενη από τους απαραίτητους πόρους, στο Ευρωπαϊκό Παρατηρητήριο του Οπτικοακουστικού Τομέα, να συγκεντρώνει δεδομένα και να ερευνά τον τρόπο με τον οποίο τηρούν τα κράτη μέλη τα πρότυπα αυτά, έτσι ώστε να εξετάζει κατά πόσο τα εν λόγω πρότυπα έχουν επιτύχει το επιθυμητό αποτέλεσμα, και ζητεί επιμόνως να θεωρούνται τα κράτη μέλη υπόλογα για τη μη εκπλήρωση των δεσμεύσεων αυτών·

23.

καλεί την Επιτροπή να δώσει μεγαλύτερη προτεραιότητα στο διττό σύστημα ως μέρος του κεκτημένου της ΕΕ κατά τις ενταξιακές διαπραγματεύσεις και ζητεί επιμόνως να παρακολουθείται η πρόοδος των υποψηφίων κρατών μελών επί του θέματος αυτού·

24.

καλεί επίσης τα κράτη μέλη να αντιμετωπίσουν ικανοποιητικά το ζήτημα της υποχρηματοδότησης των δημόσιων ραδιοτηλεοπτικών οργανισμών· και τούτο ιδιαίτερα με σκοπό την εκπλήρωση της συγκεκριμένης αποστολής των δημόσιων μέσων στα οποία πρέπει να έχει πρόσβαση ο μεγαλύτερος δυνατός αριθμός ακροατών και τηλεθεατών στο επίπεδο του συνόλου των νέων μέσων επικοινωνίας·

25.

επισημαίνει ότι η διαφάνεια της ιδιοκτησίας ιδιωτικών ραδιοτηλεοπτικών οργανισμών δεν εξασφαλίζεται σε όλα τα κράτη μέλη και καλεί την Επιτροπή να παρακολουθεί και υποστηρίζει την πρόοδο επί του θέματος·

26.

ζητεί από τα κράτη μέλη να σταματήσουν τις πολιτικές παρεμβάσεις όσον αφορά το περιεχόμενο των υπηρεσιών που προσφέρουν οι δημόσιοι ραδιοτηλεοπτικοί οργανισμοί·

27.

χαιρετίζει τα συμπεράσματα της ανεξάρτητης μελέτης που εκπονήθηκε κατόπιν αιτήματος της Επιτροπής σχετικά με τον προσδιορισμό δεικτών μέτρησης του πλουραλισμού των μέσων ενημέρωσης στην ΕΕ·

28.

ενθαρρύνει την υλοποίηση Παρατηρητηρίου για τον Πλουραλισμό των Μέσων Ενημέρωσης, το οποίο είναι αποτελεσματικό εργαλείο για τη διάγνωση απειλών σε βάρος του πλουραλισμού των μέσων ενημέρωσης·

29.

υπενθυμίζει τα χρηματοπιστωτικά μέσα που προσφέρει η ΕΤΕ, και ενθαρρύνει τους δημόσιους ραδιοτηλεοπτικούς οργανισμούς που αντιμετωπίζουν οικονομικές δυσκολίες να υποβάλουν αίτηση δανείου με ευνοϊκούς όρους από την ΕΤΕ για την ανανέωση της υποδομής τους, ιδίως σε σχέση με την ψηφιοποίηση και την καινοτομία·

30.

ενθαρρύνει τους ενδιαφερομένους να εντείνουν τη συνεργασία με στόχο τη διασφάλιση του διττού συστήματος και, ειδικότερα, ενθαρρύνει τους δημόσιους και ιδιωτικούς ραδιοτηλεοπτικούς οργανισμούς να συνεργαστούν μεταξύ τους καθώς και με εκδότες για τον μερισμό του περιεχομένου και για καινοτόμα σχέδια και να εξεύρουν τρόπους για συμπράξεις·

31.

καλεί την Επιτροπή να αναλάβει πρωτοβουλία με συμμετοχή διαφόρων παραγόντων των μέσων ενημέρωσης, με στόχο να εντοπιστούν ενδεχόμενοι τομείς συνεργασίας, να διευκολυνθούν οι ανταλλαγές βέλτιστων πρακτικών και να αντιμετωπιστούν σχετικά ζητήματα·

32.

υπενθυμίζει στο πλαίσιο αυτό ότι τα τοπικά ραδιοτηλεοπτικά μέσα, ιδίως στις μικρές κοινότητες, αντιμετωπίζουν δυσκολίες από πλευράς μακροπρόθεσμης χρηματοδότησης (πχ σε σχέση με τη διαφήμιση)· θεωρεί ότι οι νέες δυνατότητες που προσφέρει η ψηφιοποίηση μπορούν να χρησιμοποιηθούν στο πλαίσιο αυτό προκειμένου να εξασφαλισθεί η ραδιοτηλεοπτική μετάδοση σε κλίμακα περιφέρειας που να καλύπτει ευρύτερη περιοχή·

33.

ενθαρρύνει την Επιτροπή αφενός να προσαρμόσει τα θέματα περί δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας στη νέα ψηφιακή εποχή επιτρέποντας στους φορείς ραδιοτηλεοπτικής μετάδοσης να συνεχίσουν να προσφέρουν ευρύ φάσμα ποιοτικού ευρωπαϊκού περιεχομένου και να μελετήσει ειδικότερα τρόπους για τη διευκόλυνση της επαναχρησιμοποίησης αρχειακού περιεχομένου και εφαρμογής επεκτεταμένων συστημάτων αδειών καθώς και απλών μονοαπευθυντικών συστημάτων για την εκκαθάριση δικαιωμάτων·

34.

αναμένει την εκπόνηση έκθεσης σχετικά με τις διατάξεις της οδηγίας περί υπηρεσιών οπτικοακουστικών μέσων ενημέρωσης, σε σχέση με το χρόνο που αφιερώνεται στη μετάδοση ευρωπαϊκών έργων, λαμβάνοντας υπόψη το γεγονός ότι ορισμένα κράτη μέλη δεν έχουν ακόμη λάβει μέτρα από αυτή την άποψη·

35.

καλεί την Επιτροπή να μεριμνήσει ώστε οι συναθροιστές περιεχομένου να συμμορφώνονται με το υφιστάμενο νομικό πλαίσιο, και να εξετάσει τρόπους με τους οποίους οι μηχανές αναζήτησης και οι πάροχοι υπηρεσιών Διαδικτύου θα μπορούσαν να συνεισφέρουν στη χρηματοδότηση της δημιουργίας περιεχομένου·

36.

υπογραμμίζει τη σημασία της εκπαίδευσης στα μέσα ενημέρωσης για την υπεύθυνη χρήση των υπηρεσιών που προσφέρουν οι συναθροιστές περιεχομένου·