ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΘΕΣΜΙΚΑ ΟΡΓΑΝΑ, ΤΑ ΛΟΙΠΑ ΟΡΓΑΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ

17.12.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 370/3

Πίνακες που χρησιμεύουν για τον προσδιορισμό της συνθέσεως των δικαστικών σχηματισμών

2011/C 370/06

Κατά την από 11 Οκτωβρίου 2011 σύσκεψή του το Δικαστήριο κατάρτισε τον πίνακα περί του οποίου γίνεται λόγος στο άρθρο 11β, παράγραφος 2, του Κανονισμού Διαδικασίας, για τον ορισμό των μελών του τμήματος μείζονος συνθέσεως ως ακολούθως:

Τμήμα μείζονος συνθέσεως

A. Rosas

C. G. Fernlund

R. Silva de Lapuerta

E. Jarašiūnas

K. Schiemann

A. Prechal

E. Juhász

M. Berger

Γ. Αρέστης

D. Šváby

A. Borg Barthet

M. Safjan

M. Ilešič

J.-J. Kasel

J. Malenovský

C. Toader

U. Lõhmus

M. Arabadjiev

E. Levits

T. von Danwitz

A. Ó Caoimh

L. Bay Larsen

Κατά την από 11 Οκτωβρίου 2011 σύσκεψή του το Δικαστήριο κατάρτισε τον πίνακα περί του οποίου γίνεται λόγος στο άρθρο 11γ, παράγραφος 2, πρώτο εδάφιο, του Κανονισμού Διαδικασίας, για τον ορισμό της συνθέσεως του δευτέρου τμήματος ως ακολούθως:

Δεύτερο τμήμα

A. Rosas

M. Fernlund

U. Lõhmus

M. Arabadjiev

A. Ó Caoimh

Κατά την από 11 Οκτωβρίου 2011 σύσκεψή του το Δικαστήριο κατάρτισε τον πίνακα περί του οποίου γίνεται λόγος στο άρθρο 11γ, παράγραφος 2, δεύτερο εδάφιο, του Κανονισμού Διαδικασίας για τον ορισμό των μελών των τριμελών τμημάτων ως ακολούθως:

Πέμπτο τμήμα

A. Borg Barthet

M. Ilešič

E. Levits

J.-J. Kasel

M. Berger

Έκτο τμήμα

A. Rosas

A. Ó Caoimh

M. Arabadjiev

C. G. Fernlund

Έβδομο τμήμα

R. Silva de Lapuerta

E. Juhász

Γ. Αρέστης

T. von Danwitz

D. Šváby

Όγδοο τμήμα

K. Schiemann

L. Bay Larsen

C. Toader

E. Jarašiūnas

17.12.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 370/5

Τοποθέτηση των δικαστών στα τμήματα

2011/C 370/10

Κατόπιν της εκλογής του H. Kanninen ως προέδρου του έκτου τμήματος, αποφασίστηκε στις 25 Νοεμβρίου 2011 σε σύσκεψη της ολομέλειας του Γενικού Δικαστηρίου η τροποποίηση των αποφάσεων της ολομέλειας της 20ής Σεπτεμβρίου 2010 (1), της 26ης Οκτωβρίου 2010 (2), της 29ης Νοεμβρίου 2010 (3) και της 20ής Σεπτεμβρίου 2011 (4) για την τοποθέτηση των δικαστών στα τμήματα.

Για την περίοδο από 25 Νοεμβρίου 2011 μέχρι την ημερομηνία αναλήψεως καθηκόντων εκ μέρους του ιταλικής ιθαγενείας δικαστή, οι δικαστές τοποθετούνται στα τμήματα ως ακολούθως:

Πρώτο πενταμελές τμήμα:

J. Azizi, πρόεδρος τμήματος, E. Cremona, I. Labucka, S. Frimodt Nielsen και Δ. Γρατσίας, δικαστές.

Πρώτο τριμελές τμήμα:

J. Azizi, πρόεδρος τμήματος·

E. Cremona, δικαστής·

S. Frimodt Nielsen, δικαστής.

Δεύτερο πενταμελές τμήμα:

N. Forwood, πρόεδρος τμήματος, F. Dehousse, I. Wiszniewska-Białecka, M. Prek, J. Schwarcz και M. Kancheva, δικαστές.

Δεύτερο τριμελές τμήμα:

N. Forwood, πρόεδρος τμήματος·

F. Dehousse, δικαστής·

J. Schwarcz, δικαστής.

Τρίτο πενταμελές τμήμα:

O. Czúcz, πρόεδρος τμήματος, E. Cremona, I. Labucka, S. Frimodt Nielsen και Δ. Γρατσίας, δικαστές.

Τρίτο τριμελές τμήμα:

O. Czúcz, πρόεδρος τμήματος·

I. Labucka, δικαστής·

Δ. Γρατσίας, δικαστής.

Τέταρτο πενταμελές τμήμα:

I. Pelikánová, πρόεδρος τμήματος, V. Vadapalas, K. Jürimäe, K. O’Higgins και M. van der Woude, δικαστές.

Τέταρτο τριμελές τμήμα:

I. Pelikánová, πρόεδρος τμήματος·

K. Jürimäe, δικαστής·

M. van der Woude, δικαστής.

Πέμπτο πενταμελές τμήμα:

Σ. Παπασάββας, πρόεδρος τμήματος, V. Vadapalas, K. Jürimäe, K. O’Higgins και M. van der Woude, δικαστές.

Πέμπτο τριμελές τμήμα:

Σ. Παπασάββας, πρόεδρος τμήματος·

V. Vadapalas, δικαστής·

K. O’Higgins, δικαστής.

Έκτο πενταμελές τμήμα:

H. Kanninen, πρόεδρος τμήματος, M. E. Martins Ribeiro, N. Wahl, S. Soldevila Fragoso και A. Popescu, δικαστές.

Έκτο τριμελές τμήμα:

H. Kanninen, πρόεδρος τμήματος·

N. Wahl, δικαστής·

S. Soldevila Fragoso, δικαστής.

Έβδομο πενταμελές τμήμα:

A. Dittrich, πρόεδρος τμήματος, F. Dehousse, I. Wiszniewska-Białecka, M. Prek, J. Schwarcz και M. Kancheva, δικαστές.

Έβδομο τριμελές τμήμα:

A. Dittrich, πρόεδρος τμήματος·

α)	I. Wiszniewska-Białecka και M. Prek, δικαστές·

β)	I. Wiszniewska-Białecka και M. Kancheva, δικαστές ·

γ)	M. Prek και M. Kancheva, δικαστές.

Όγδοο πενταμελές τμήμα:

L. Truchot, πρόεδρος τμήματος, M. E. Martins Ribeiro, N. Wahl, S. Soldevila Fragoso και A. Popescu, δικαστές.

Όγδοο τριμελές τμήμα:

L. Truchot, πρόεδρος τμήματος·

M. E. Martins Ribeiro, δικαστής·

A. Popescu, δικαστής.

Για την περίοδο από 25 Νοεμβρίου 2011 μέχρι την ημερομηνία αναλήψεως καθηκόντων εκ μέρους του ιταλικής ιθαγενείας δικαστή, στο έβδομο πενταμελές τμήμα οι δικαστές που θα μετέχουν μαζί με τον πρόεδρο του τμήματος προς συμπλήρωση της πενταμελούς συνθέσεως θα είναι οι άλλοι δύο δικαστές του αρχικώς επιληφθέντος εβδόμου τμήματος, ο τέταρτος δικαστής του τμήματος αυτού και ένας δικαστής του δευτέρου τριμελούς τμήματος. Ο τελευταίος, που δεν θα είναι ο πρόεδρος του τμήματος, θα ορίζεται για ένα έτος σύμφωνα με τη σειρά που προβλέπει το άρθρο 6 του Κανονισμού Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου.

Για την περίοδο από 25 Νοεμβρίου 2011 μέχρι την ημερομηνία αναλήψεως καθηκόντων εκ μέρους του ιταλικής ιθαγενείας δικαστή, στο δεύτερο πενταμελές τμήμα, οι δικαστές που θα μετέχουν μαζί με τον πρόεδρο του τμήματος προς συμπλήρωση της πενταμελούς συνθέσεως θα είναι οι άλλοι δύο δικαστές του αρχικώς επιληφθέντος της υποθέσεως δευτέρου τμήματος και δύο δικαστές του εβδόμου τμήματος που αποτελείται από τέσσερις δικαστές. Οι δύο τελευταίοι δικαστές, κανείς εκ των οποίων δεν θα είναι ο πρόεδρος του τμήματος, θα ορίζονται για ένα έτος σύμφωνα με τη σειρά που προβλέπει το άρθρο 6 του Κανονισμού Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου.

(1) ΕΕ C 288 της 23.10.2010, σ. 2.

(2) ΕΕ C 317 της 20.11.2010, σ. 5.

(3) ΕΕ C 346 της 18.12.2010, σ. 2.

(4) ΕΕ C 305 της 15.10.2011, σ. 2.

Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης

17.12.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 370/9

Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 27ης Οκτωβρίου 2011 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Πορτογαλικής Δημοκρατίας

(Υπόθεση C-255/09) (1)

(Παράβαση κράτους μέλους - Άρθρο 49 ΕΚ - Κοινωνική ασφάλιση - Περιορισμός της ελεύθερης παροχής υπηρεσιών - Ιατρικά έξοδα μη νοσοκομειακής φύσεως που πραγματοποιήθηκαν εντός άλλου κράτους μέλους - Μη επιστροφή ή επιστροφή εξαρτώμενη από προηγουμένη έγκριση)

2011/C 370/12

Γλώσσα διαδικασίας: η πορτογαλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: E. Traversa και M. França)

Καθής: Πορτογαλική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: L. Inez Fernandes, L. Duarte, A. Veiga Correia και P. Oliveira)

Παρεμβαίνοντες προς στήριξη των αιτημάτων της καθής: Δημοκρατία της Φινλανδίας (εκπρόσωπος: A. Guimaraes-Purokoski), Βασίλειο της Ισπανίας (εκπρόσωπος: J. M. Rodríguez Cárcamo)

Αντικείμενο

Παράβαση κράτους μέλους — Παράβαση του άρθρου 49 ΕΚ — Επιστροφή ιατρικών εξόδων μη νοσοκομειακής φύσεως που πραγματοποιήθηκαν στο εξωτερικό — Προηγούμενη έγκριση — Περιοριστικές προϋποθέσεις

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

Η Πορτογαλική Δημοκρατία, παραλείποντας να προβλέψει τη δυνατότητα, πλην της περιπτώσεως συνδρομής των προϋποθέσεων του κανονισμού (ΕΟΚ) 1408/71 του Συμβουλίου, της 14ης Ιουνίου 1971, περί εφαρμογής των συστημάτων κοινωνικής ασφαλίσεως στους μισθωτούς, στους μη μισθωτούς και στα μέλη των οικογενειών τους που διακινούνται εντός της Κοινότητας, όπως τροποποιήθηκε και ενημερώθηκε με τον κανονισμό (ΕΚ) 118/97 του Συμβουλίου, της 2ας Δεκεμβρίου 1996, όπως τροποποιήθηκε προσφάτως με τον κανονισμό (ΕΚ) 1992/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 18ης Δεκεμβρίου 2006, επιστροφής των δαπανών εξωνοσοκομειακής ιατρικής περιθάλψεως που πραγματοποιήθηκε σε άλλο κράτος μέλος η οποία δεν απαιτεί τη χρήση βαρέος και ακριβού εξοπλισμού, εξαντλητικώς απαριθμουμένου στην εθνική νομοθεσία, ή, στις περιπτώσεις που το νομοθετικό διάταγμα 177/92 αναγνωρίζει τη δυνατότητα επιστροφής των εν λόγω δαπανών, εξαρτώντας την επιστροφή τους από τη χορήγηση προηγουμένης εγκρίσεως, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από το άρθρο 49 ΕΚ.

2)	Η Πορτογαλική Δημοκρατία και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή φέρουν τα δικαστικά τους έξοδα.

3)	Το Βασίλειο της Ισπανίας και η Δημοκρατία της Φινλανδίας φέρουν τα δικαστικά τους έξοδα.

(1) ΕΕ C 205 της 29.8.2009.

17.12.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 370/9

Απόφαση του Δικαστηρίου (τμήμα μείζονος συνθέσεως) της 25ης Οκτωβρίου 2011 [αίτηση των Bundesgerichtshof και Tribunal de grande instance de Paris (Γερμανία, Γαλλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — eDate Advertising GmbH κατά Χ, Olivier Martinez, Robert Martinez κατά MGN Limited

(Συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-509/09 και C-161/10) (1)

(Κανονισμός (ΕΚ) 44/2001 - Διεθνής δικαιοδοσία και εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις - Δικαιοδοσία σε περίπτωση «ενοχών εξ αδικοπραξίας ή οιονεί αδικοπραξίας» - Οδηγία 2000/31/ΕΚ - Δημοσίευση πληροφοριών στο διαδίκτυο - Προσβολή του δικαιώματος της προσωπικότητας - Τόπος όπου συνέβη ή ενδέχεται να συμβεί το ζημιογόνο γεγονός - Δικαίωμα που εφαρμόζεται στις υπηρεσίες της κοινωνίας της πληροφορίας)

2011/C 370/13

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική και η γαλλική

Αιτούντα δικαστήρια

Bundesgerichtshof, Tribunal de grande instance de Paris

Διάδικοι στην υπόθεση των κύριων δικών

eDate Advertising GmbH, Olivier Martinez, Robert Martinez

κατά

X, MGN Limited

Αντικείμενο

(C-509/09)

Αίτηση εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως — Bundesgerichtshof — Ερμηνεία του άρθρου 5, σημείο 3, του κανονισμού (ΕΚ) 44/2001 του Συμβουλίου, της 22ας Δεκεμβρίου 2000, για τη διεθνή δικαιοδοσία, την αναγνώριση και την εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις (ΕΕ L 12, σ. 1), και του άρθρου 3, παράγραφοι 1 και 2, της οδηγίας 2000/31/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 8ης Ιουνίου 2000, για ορισμένες νομικές πτυχές των υπηρεσιών της κοινωνίας της πληροφορίας, ιδίως του ηλεκτρονικού εμπορίου, στην εσωτερική αγορά (ΕΕ L 178, σ. 1) — Καθορισμός της διεθνούς δικαιοδοσίας και της εφαρμοστέας νομοθεσίας, όταν πρόκειται για αγωγή που έχει ασκηθεί λόγω προσβολής του δικαιώματος στην προσωπικότητα που διαπράχθηκε με τη δημοσίευση πληροφοριών μέσω Διαδικτύου (Internet) — Κριτήρια για τον καθορισμό του «τόπου στον οποίο συνέβη ή ενδέχεται να συμβεί το ζημιογόνο γεγονός»

(C-161/10)

Αίτηση εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως — Tribunal de grande instance de Paris — Ερμηνεία των άρθρων 2 και 5, σημείο 3, του κανονισμού (ΕΚ) 44/2001 του Συμβουλίου, της 22ας Δεκεμβρίου 2000, για τη διεθνή δικαιοδοσία, την αναγνώριση και την εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις (ΕΕ 2001, L 12, σ. 1) — Δικαστήριο που έχει δικαιοδοσία να αποφανθεί επί αγωγής ασκηθείσας λόγω προσβολής του δικαιώματος στον σεβασμό της ιδιωτικής ζωής και του δικαιώματος επί της ιδίας εικόνας κατόπιν της δημοσιεύσεως πληροφοριών και φωτογραφιών σε δικτυακό τόπο που λειτουργεί από εξυπηρετητή (server) που βρίσκεται στο έδαφος άλλου κράτους μέλους και όχι του κράτους μέλους του ενάγοντος — Προσδιορισμός του τόπου όπου συνέβη το ζημιογόνο γεγονός — Αποτελούν κριτήριο για τον προσδιορισμό του τόπου αυτού ο αριθμός των συνδέσεων με την επίμαχη ιστοσελίδα από το κράτος διαμονής του ενάγοντος, η ιθαγένεια του ενάγοντος ή ενδεχομένως η γλώσσα στην οποία δημοσιεύονται οι επίμαχες πληροφορίες;

Διατακτικό

Το άρθρο 5, σημείο 3, του κανονισμού (ΕΚ) 44/2001 του Συμβουλίου, της 22ας Δεκεμβρίου 2000, για τη διεθνή δικαιοδοσία, την αναγνώριση και την εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις, έχει την έννοια ότι, σε περίπτωση φερόμενης προσβολής του δικαιώματος της προσωπικότητας μέσω πληροφοριών που αναρτήθηκαν στο Διαδίκτυο, το πρόσωπο που θεωρεί ότι θίγεται έχει την ευχέρεια να ασκήσει αγωγή με αίτημα την επιδίκαση χρηματικής ικανοποιήσεως για το σύνολο της προκληθείσας ζημίας είτε ενώπιον των δικαστηρίων του κράτους μέλους εγκαταστάσεως του φορέα μεταδόσεως των επίμαχων πληροφοριών είτε ενώπιον των δικαστηρίων του κράτους μέλους στο οποίο βρίσκεται το κέντρο των συμφερόντων του θιγομένου. Το πρόσωπο αυτό έχει επίσης τη δυνατότητα, αντί της αγωγής για επιδίκαση χρηματικής ικανοποιήσεως για το σύνολο της προκληθείσας βλάβης, να προσφύγει ενώπιον των δικαστηρίων κάθε κράτους μέλους στο έδαφος του οποίου υπάρχει ή υπήρξε πρόσβαση στο επίμαχο δημοσίευμα που αναρτήθηκε στο Διαδίκτυο. Τα εν λόγω δικαστήρια είναι αρμόδια να επιδικάσουν χρηματική ικανοποίηση αποκλειστικά και μόνον για τη βλάβη που επήλθε στο έδαφος του κράτους μέλους όπου έχουν την έδρα τους.

Το άρθρο 3 της οδηγίας 2000/31/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 8ης Ιουνίου 2000, για ορισμένες νομικές πτυχές των υπηρεσιών της κοινωνίας της πληροφορίας, ιδίως του ηλεκτρονικού εμπορίου, στην εσωτερική αγορά («οδηγία για το ηλεκτρονικό εμπόριο»), έχει την έννοια ότι δεν επιβάλλει τη μεταφορά του στο εσωτερικό δίκαιο μέσω θεσπίσεως ειδικού κανόνα ιδιωτικού διεθνούς δικαίου. Παρά ταύτα, όσον αφορά τον συντονισμένο τομέα, τα κράτη μέλη πρέπει να εξασφαλίζουν ότι, υπό την επιφύλαξη των παρεκκλίσεων που επιτρέπονται υπό όρους από το άρθρο 3, παράγραφος 4, της εν λόγω οδηγίας, ο φορέας υπηρεσίας ηλεκτρονικού εμπορίου δεν υπόκειται σε αυστηρότερες απαιτήσεις από εκείνες που προβλέπει το ουσιαστικό δίκαιο που ισχύει στο κράτος μέλος εγκαταστάσεώς του.

(1) ΕΕ C 134 της 22.5.2010.

ΕΕ C 148 της 5.6.2010.

17.12.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 370/10

Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 27ης Οκτωβρίου 2011 — Dongguan Nanzha Leco Stationery Mfg. Co., Ltd κατά Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ενώσεως, Ευρωπαϊκής Επιτροπής, IML Industria Meccanica Lombarda Srl

(Υπόθεση C-511/09 P) (1)

(Αίτηση αναιρέσεως - Ντάμπινγκ - Εισαγωγές αψιδοειδών μηχανισμών με μοχλίσκο καταγωγής Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας - Κανονισμός (ΕΚ) 1136/2006 - Προσδιορισμός του περιθωρίου ντάμπινγκ - Σύγκριση μεταξύ της κανονικής αξίας και της τιμής εξαγωγής - Κανονισμός (ΕΚ) 384/96 - Άρθρο 2, παράγραφοι 7, στοιχείο α', και 10)

2011/C 370/14

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Dongguan Nanzha Leco Stationery Mfg. Co., Ltd (εκπρόσωπος: P. Bentley, QC)

Αντίδικοι κατ’ αναίρεση: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ενώσεως (εκπρόσωποι: J.-P. Hix και B. Driessen, G. Berrisch, Rechtsanwalt), Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: H. van Vliet και C. Clyne), IML Industria Meccanica Lombarda Srl (εκπρόσωπος: R. Bierwagen, Rechtsanwalt)

Αντικείμενο

Αναίρεση που ασκήθηκε κατά της αποφάσεως την οποία εξέδωσε το Πρωτοδικείο (έβδομο τμήμα) στις 23 Σεπτεμβρίου 2009 στην υπόθεση T-296/06, Dongguan Nanzha Leco Stationery Mfg. Co., Ltd κατά Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης και με την οποία απέρριψε προσφυγή με αντικείμενο μερική ακύρωση του κανονισμού (ΕΚ) 1136/2006 του Συμβουλίου, της 24ης Ιουλίου 2006, για την επιβολή οριστικού δασμού αντιντάμπινγκ και την οριστική είσπραξη του προσωρινού δασμού που επιβλήθηκε στις εισαγωγές αψιδοειδών μηχανισμών με μοχλίσκο, καταγωγής Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας (ΕΕ L 205, σ. 1) — Καθορισμός του περιθωρίου ντάμπινγκ

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως.

2)	Η Dongguan Nanzha Leco Stationery Mfg. Co., Ltd φέρει, πέραν των δικαστικών της εξόδων, τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκαν το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και η IML Industria Meccanica Lombarda Srl.

3)	Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή φέρει τα έξοδά της.

(1) ΕΕ C 37 της 13.2.2010.

17.12.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 370/11

Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 27ης Οκτωβρίου 2011 [αίτηση του Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu (Δημοκρατία της Πολωνίας) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Inter-Mark Group Sp. z o.o., Sp. komandytowa κατά Minister Finansów

(Υπόθεση C-530/09) (1)

(ΦΠΑ - Οδηγία 2006/112/ΕΚ - Άρθρα 52, στοιχείο α', και 56, παράγραφος 1, στοιχεία β' και στ' - Τόπος τελέσεως των φορολογητέων πράξεων - Τόπος φορολογήσεως - Σχεδίαση, μίσθωση και κατασκευή εκθεσιακών περιπτέρων)

2011/C 370/15

Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική

Αιτούν δικαστήριο

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Inter-Mark Group Sp. z o.o., Sp. komandytowa

κατά

Minister Finansów

Αντικείμενο

Αίτηση εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως — Wojewódzki Sąd Administracyjny — Ερμηνεία των άρθρων 52, στοιχείο α', και 56, παράγραφος 1, στοιχείο β', της οδηγίας 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας (ΕΕ L 347, σ. 1) — Προσδιορισμός του τόπου φορολογήσεως — Χαρακτηρισμός συγκεκριμένης εμπορικής δραστηριότητας ως παροχής υπηρεσίας παρεπόμενης προς πολιτιστικές, καλλιτεχνικές, αθλητικές, επιστημονικές, εκπαιδευτικές, ψυχαγωγικές ή παρόμοιες δραστηριότητες ή διαφημιστικές υπηρεσίες — Μίσθωση εκθεσιακών περιπτέρων σε εμπόρους

Διατακτικό

Η οδηγία 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας, πρέπει να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι η παροχή υπηρεσιών που συνίσταται στη σχεδίαση, τη για ορισμένο χρόνο διάθεση και, ενδεχομένως, τη μεταφορά και την κατασκευή εκθεσιακού περιπτέρου για πελάτες που παρουσιάζουν τα προϊόντα ή τις υπηρεσίες τους σε εκθέσεις ή παρόμοιες εκδηλώσεις είναι δυνατόν να εμπίπτει:

—	στο άρθρο 56, παράγραφος 1, στοιχείο β', της οδηγίας αυτής, όταν το εν λόγω περίπτερο σχεδιάζεται ή χρησιμοποιείται για διαφημιστικούς σκοπούς·

—

στο άρθρο 52, στοιχείο α', της οδηγίας αυτής, όταν το εν λόγω περίπτερο σχεδιάζεται και διατίθεται για συγκεκριμένη έκθεση ή παρόμοια εκδήλωση πολιτιστικού, καλλιτεχνικού, αθλητικού, επιστημονικού, εκπαιδευτικού, ψυχαγωγικού ή παρεμφερούς χαρακτήρα, ή αντιστοιχεί σε πρότυπο του οποίου η μορφή, το μέγεθος, η δομική σύσταση ή η όψη καθορίστηκαν από τον διοργανωτή συγκεκριμένης εκθέσεως ή παρόμοιας εκδηλώσεως·

—	στο άρθρο 56, παράγραφος 1, στοιχείο στ', της ίδιας οδηγίας, όταν η για ορισμένο χρόνο και επ’ ανταλλάγματι διάθεση των δομικών υλικών του ίδιου περιπτέρου αποτελεί καθοριστικό στοιχείο της εν λόγω παροχής.

(1) ΕΕ C 63 της 13.3.2010.

17.12.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 370/11

Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 27ης Οκτωβρίου 2011 — Δημοκρατία της Αυστρίας κατά Scheucher — Fleisch GmbH, Tauernfleisch Vertriebs GesmbH, Wech-Kärntner Truthahnverarbeitung GmbH, Wech-Geflügel GmbH, Johann Zsifkovics, Ευρωπαϊκής Επιτροπής

(Υπόθεση C-47/10 P) (1)

(Αίτηση αναιρέσεως - Κρατικές ενισχύσεις - Άρθρα 87 ΕΚ και 88, παράγραφοι 2 και 3, ΕΚ - Κανονισμός (ΕΚ) 659/1999 - Απόφαση περί μη διατυπώσεως αντιρρήσεων - Προσφυγή ακυρώσεως - Προϋποθέσεις παραδεκτού - Λόγοι ακυρώσεως που μπορούν να προβληθούν - Έννοια του «ενδιαφερομένου μέρους» - Αιτιολογία των δικαστικών αποφάσεων - Βάρος της αποδείξεως - Μέτρα οργανώσεως της διαδικασίας ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου - Άρθρα 64 και 81 του Κανονισμού Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου)

2011/C 370/16

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Δημοκρατία της Αυστρίας (εκπρόσωποι: E. Riedl M. Núñez-Müller, J. Dammann, Rechtsanwälte)

Αντίδικοι κατ’ αναίρεση: Scheucher — Fleisch GmbH, Tauernfleisch Vertriebs GesmbH, Wech-Kärntner Truthahnverarbeitung GmbH, Wech-Geflügel GmbH, Johann Zsifkovics (εκπρόσωποι: J. Hofer και T. Humer, Rechtsanwälte), Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: V. Kreuschitz και A. Stobiecka-Kuik)

Αντικείμενο

Αναίρεση ασκηθείσα κατά της αποφάσεως του Πρωτοδικείου (έκτο τμήμα) της 18ης Νοεμβρίου 2009, Scheucher — Fleisch κ.λπ. κατά Επιτροπής (T-375/04), με την οποία το Πρωτοδικείο ακύρωσε την απόφαση C(2004) 2037 τελικό της Επιτροπής, της 30ής Ιουνίου 2004, η οποία αφορά την κρατική ενίσχυση NN 34A/2000 περί των προγραμμάτων ποιότητας, καθώς και του σήματος βιολογικών προϊόντων και του σήματος ποιότητας που χορηγούνται από την AMA στην Αυστρία (ΕΕ 2005, C 105, σ. 30) — Εσφαλμένη ερμηνεία της εννοίας της φράσεως «που το αφορούν άμεσα και ατομικά», που περιλαμβάνεται στο άρθρο 263, τέταρτο εδάφιο, ΣΛΕΕ — Παράβαση του άρθρου 108, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ, καθόσον το Πρωτοδικείο έκρινε ότι η Επιτροπή υποχρεούται να κινήσει τη διαδικασία που προβλέπεται από την εν λόγω διάταξη — Παράβαση των κανόνων περί του βάρους αποδείξεως — Ανεπαρκής αιτιολογία της αναιρεσιβαλλομένης αποφάσεως — Δεν διεξήχθησαν οι αναγκαίες αποδείξεις

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την κύρια και την παρεμπίπτουσα αίτηση αναιρέσεως.

2)	Καταδικάζει τη Δημοκρατία της Αυστρίας στα δικαστικά έξοδα.

3)	Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή φέρει τα δικαστικά της έξοδα.

(1) ΕΕ C 80 της 27.3.2010.

17.12.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 370/12

Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 27ης Οκτωβρίου 2011 [αίτηση του Bundesfinanzhof (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Finanzamt Essen-NordOst κατά GFKL Financial Services AG

(Υπόθεση C-93/10) (1)

(Έκτη οδηγία ΦΠΑ - Άρθρα 2, σημείο 1, και 4 - Πεδίο εφαρμογής - Έννοιες των «παροχών υπηρεσιών εξ επαχθούς αιτίας» και της «οικονομικής δραστηριότητας» - Πώληση επισφαλών απαιτήσεων - Τιμές πωλήσεως χαμηλότερες της ονομαστικής αξίας των απαιτήσεων αυτών - Συνεκτίμηση εκ μέρους του αγοραστή των πράξεων εισπράξεως των εν λόγω απαιτήσεων και του κινδύνου αφερεγγυότητας των οφειλετών)

2011/C 370/17

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Bundesfinanzhof

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Finanzamt Essen-NordOst

κατά

GFKL Financial Services AG

Αντικείμενο

Αίτηση εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως — Bundesfinanzhof — Ερμηνεία του άρθρου 2, σημείο 1, των άρθρων 4 και 11, A, παράγραφος 1, στοιχείο α', καθώς και του άρθρου 13, B, στοιχείο δ', σημεία 2 και 3, της έκτης οδηγίας 77/388/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 17ης Μαΐου 1977, περί εναρμονίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών, των σχετικών με τους φόρους κύκλου εργασιών — Κοινό σύστημα φόρου προστιθεμένης αξίας: ομοιόμορφη φορολογική βάση (ΕΕ ειδ. έκδ. 09/001, σ. 49) — Έννοια των όρων «παροχή υπηρεσιών εξ επαχθούς αιτίας» και «οικονομική δραστηριότητα» — Σύμβαση πρακτορείας (factoring) — Εξαγορά επισφαλών απαιτήσεων και υπολογισμός του τιμήματος με βάση τον κίνδυνο μη ικανοποιήσεώς τους από τους οφειλέτες — Ανάληψη από τον αγοραστή της δραστηριότητας εισπράξεως των απαιτήσεων και του κινδύνου μη ικανοποιήσεώς τους

Διατακτικό

Τα άρθρα 2, σημείο 1, και 4 της οδηγίας 77/388/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 17ης Μαΐου 1977, περί εναρμονίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών των σχετικών με τους φόρους κύκλου εργασιών — Κοινό σύστημα φόρου προστιθεμένης αξίας: ομοιόμορφη φορολογική βάση, έχουν την έννοια ότι οικονομικός παράγοντας ο οποίος αγοράζει, ιδίω κινδύνω, επισφαλείς απαιτήσεις σε τιμή χαμηλότερη της ονομαστικής τους αξίας δεν παρέχει υπηρεσίες εξ επαχθούς αιτίας, κατά την έννοια του άρθρου 2, σημείο 1, και δεν ασκεί οικονομική δραστηριότητα εμπίπτουσα στο πεδίο εφαρμογής της οδηγίας αυτής όταν η διαφορά μεταξύ της ονομαστικής αξίας των εν λόγω απαιτήσεων και της τιμής αγοράς αυτών αντιστοιχεί στην πραγματική οικονομική αξία των επίμαχων απαιτήσεων κατά τον χρόνο της εκχωρήσεώς τους.

(1) ΕΕ C 134 της 22.5.2010.

17.12.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 370/12

Απόφαση του Δικαστηρίου (τμήμα μείζονος συνθέσεως) της 25ης Οκτωβρίου 2011 — Solvay SA κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής

(Υπόθεση C-109/10 P) (1)

(Αίτηση αναιρέσεως - Ανταγωνισμός - Αγορά του ανθρακικού νατρίου εντός της Κοινότητας - Κατάχρηση δεσπόζουσας θέσεως - Προσβολή των δικαιωμάτων άμυνας - Πρόσβαση στον φάκελο - Ακρόαση της επιχειρήσεως)

2011/C 370/18

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Solvay SA (εκπρόσωποι: P. Foriers, F. Louis, R. Jafferali και A. Vallery, avocats)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: J. Currall, F. Castillo de la Torre, και N. Coutrelis, avocate)

Αντικείμενο

Αναίρεση ασκηθείσα κατά της αποφάσεως του Γενικού Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 17ης Δεκεμβρίου 2009, T-57/01, Solvay κατά Επιτροπής, με την οποία το Γενικό Δικαστήριο απέρριψε το αίτημα της αναιρεσείουσας για ακύρωση της αποφάσεως 2003/6/ΕΚ της Επιτροπής, της 13ης Δεκεμβρίου 2000, σχετικά με διαδικασία εφαρμογής του άρθρου 82 [ΕΚ] — Ανταγωνισμός — Αγορά ανθρακικού νατρίου στην Κοινότητα (εκτός του Ηνωμένου Βασιλείου και της Ιρλανδίας) — Κατάχρηση δεσπόζουσας θέσεως — Προσβολή του δικαιώματος του δικάζεσθαι εντός ευλόγου χρόνου — Προσβολή των δικαιωμάτων άμυνας — Προγενέστερος εσφαλμένος γεωγραφικός καθορισμός της σχετικής αγοράς — Έλλειψη αιτιολογίας — Εξαιρετικές περιστάσεις αποδεικνύουσες την έλλειψη δεσπόζουσας θέσεως

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Αναιρεί την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης της 17ης Δεκεμβρίου 2009, T-57/01, Solvay κατά Επιτροπής.

2)	Ακυρώνει την απόφαση 2003/6/ΕΚ της Επιτροπής, της 13ης Δεκεμβρίου 2000, σχετικά με την κίνηση διαδικασίας δυνάμει του άρθρου 82 της Συνθήκης ΕΚ (COMP/33.133-C: Ανθρακικό νάτριο — Solvay).

3)	Καταδικάζει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα της πρωτόδικης και της κατ’ αναίρεση διαδικασίας.

(1) ΕΕ C 161 της 19.6.2010.

17.12.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 370/13

Απόφαση του Δικαστηρίου (τμήμα μείζονος συνθέσεως) της 25ης Οκτωβρίου 2011 — Solvay SA κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής

(Υπόθεση C-110/10 P) (1)

2011/C 370/19

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Solvay SA (εκπρόσωποι: P. Foriers, R. Jafferali, F. Louis και A. Vallery, avocats)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: J. Currall, F. Castillo de la Torre, και N. Coutrelis, avocate)

Αντικείμενο

Αναίρεση ασκηθείσα κατά της αποφάσεως του Γενικού Δικαστηρίου (έκτο τμήμα), της 17ης Δεκεμβρίου 2009, T-58/01, Solvay κατά Επιτροπής, με την οποία το Γενικό Δικαστήριο απέρριψε το αίτημα της αναιρεσείουσας για ακύρωση της αποφάσεως 2003/5/ΕΚ της Επιτροπής, της 13ης Δεκεμβρίου 2000, σχετικά με την κίνηση διαδικασίας δυνάμει του άρθρου 81 [ΕΚ] — Ανταγωνισμός — Αγορά ανθρακικού νατρίου εντός της Κοινότητας — Σύμπραξη — Προσβολή του δικαιώματος του δικάζεσθαι εντός ευλόγου χρόνου — Προσβολή των δικαιωμάτων άμυνας

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Αναιρεί την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης της 17ης Δεκεμβρίου 2009, T-58/01, Solvay κατά Επιτροπής.

2)	Ακυρώνει την απόφαση 2003/5/ΕΚ της Επιτροπής, της 13ης Δεκεμβρίου 2000, σχετικά με την κίνηση διαδικασίας δυνάμει του άρθρου 81 της Συνθήκης ΕΚ (COMP/33.133-B: Carbonate de soude — Solvay, CFK).

3)	Καταδικάζει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα της πρωτόδικης και της κατ’ αναίρεση διαδικασίας.

(1) ΕΕ C 161 της 19.6.2010.

17.12.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 370/13

Απόφαση του Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 27ης Οκτωβρίου 2011 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Δημοκρατίας της Πολωνίας

(Υπόθεση C-311/10) (1)

(Παράβαση κράτους μέλους - Οδηγία 2007/46/ΕΚ - Έγκριση των μηχανοκίνητων οχημάτων και των ρυμουλκουμένων τους και των συστημάτων, κατασκευαστικών στοιχείων και χωριστών τεχνικών μονάδων που προορίζονται για τα οχήματα αυτά - Παράλειψη εμπρόθεσμης μεταφοράς στην εσωτερική έννομη τάξη - Ατελής μεταφορά)

2011/C 370/20

Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: Γ. Ζαββός και Ł. Habiak)

Καθής: Δημοκρατία της Πολωνίας (εκπρόσωπος: M. Szpunar)

Αντικείμενο

Παράβαση κράτους μέλους — Παράλειψη θεσπίσεως ή κοινοποιήσεως, εντός της ταχθείσας προθεσμίας, των αναγκαίων διατάξεων για τη συμμόρφωση προς την οδηγία 2007/46/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 5ης Σεπτεμβρίου 2007, σχετικά με τη θέσπιση πλαισίου για την έγκριση των μηχανοκίνητων οχημάτων και των ρυμουλκουμένων τους, και των συστημάτων, κατασκευαστικών στοιχείων και χωριστών τεχνικών μονάδων που προορίζονται για τα οχήματα αυτά (οδηγία-πλαίσιο) (ΕΕ L 263, σ. 1)

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

Η Δημοκρατία της Πολωνίας παραλείποντας να κοινοποιήσει στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή τις αναγκαίες νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις για να συμμορφωθεί προς την οδηγία 2007/46/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 5ης Σεπτεμβρίου 2007, για τη θέσπιση πλαισίου για την έγκριση των μηχανοκίνητων οχημάτων και των ρυμουλκουμένων τους, και των συστημάτων, κατασκευαστικών στοιχείων και χωριστών τεχνικών μονάδων που προορίζονται για τα οχήματα αυτά, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από το άρθρο 48 της οδηγίας αυτής.

2)	Η Δημοκρατία της Πολωνίας, παραλείποντας να θεσπίσει εμπροθέσμως τις αναγκαίες νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις για να συμμορφωθεί προς την οδηγία 2007/46, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από το άρθρο 48 της οδηγίας αυτής.

3)	Καταδικάζει τη Δημοκρατία της Πολωνίας στα δικαστικά έξοδα.

(1) ΕΕ C 246 της 11.9.2010.

17.12.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 370/14

Απόφαση του Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 27ης Οκτωβρίου 2011 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Δημοκρατίας της Πολωνίας

(Υπόθεση C-362/10) (1)

(Παράβαση κράτους μέλους - Οδηγία 2003/98/ΕΚ - Περαιτέρω χρήση πληροφοριών του δημόσιου τομέα - Μη ορθή μεταφορά ή παράλειψη εμπρόθεσμης μεταφοράς ορισμένων άρθρων στην εσωτερική έννομη τάξη)

2011/C 370/21

Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: S. La Pergola και K. Herrmann)

Καθής: Δημοκρατία της Πολωνίας (εκπρόσωπος: M. Szpunar)

Αντικείμενο

Παράβαση κράτους μέλους — Παράλειψη εμπρόθεσμης θεσπίσεως των αναγκαίων διατάξεων για τη συμμόρφωση προς τα άρθρα 2, 3, 4, 6, 7, 8, 10 και 11 της οδηγίας 2003/98/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 17ης Νοεμβρίου 2003, για την περαιτέρω χρήση πληροφοριών του δημόσιου τομέα (ΕΕ L 345, σ. 90)

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

Η Δημοκρατία της Πολωνίας, παραλείποντας να θεσπίσει εμπροθέσμως τις αναγκαίες νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις για να μεταφέρει στην πολωνική έννομη τάξη τα άρθρα 2, 3, 4, 6, 7, 8, 10 και 11 της οδηγίας 2003/98/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 17ης Νοεμβρίου 2003, για την περαιτέρω χρήση πληροφοριών του δημόσιου τομέα, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από τα άρθρα αυτά.

2)	Καταδικάζει τη Δημοκρατία της Πολωνίας στα δικαστικά έξοδα.

(1) ΕΕ C 301 της 6.11.2010.

17.12.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 370/14

Απόφαση του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 27ης Οκτωβρίου 2011 [αίτηση του Conseil d’État (Γαλλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Société Groupe Limagrain Holding κατά Établissement national des produits de l’agriculture et de la mer

(Υπόθεση C-402/10) (1)

(Γεωργία - Κανονισμοί (ΕΟΚ) 3665/87 και 565/80 - Επιστροφές λόγω εξαγωγής - Προκαταβολή της επιστροφής - Εμπορεύματα υπό καθεστώς τελωνειακής αποταμίευσης - Έλλειψη λογιστικής αποθήκης - Απόδειξη της εξαγωγής των εμπορευμάτων - Παρακράτηση ολόκληρου ή μέρους του ποσού της σχετικής με την εν λόγω εξαγωγή επιστροφής - Υποχρέωση αποδόσεως του αχρεωστήτως καταβληθέντος - Προσαύξηση του προς απόδοση ποσού)

2011/C 370/22

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Αιτούν δικαστήριο

Conseil d’État

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Société Groupe Limagrain Holding

κατά

Établissement national des produits de l’agriculture et de la mer

Αντικείμενο

Αίτηση εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως — Conseil d’État (Γαλλία) — Ερμηνεία των διατάξεων του κανονισμού (ΕΟΚ) 3665/87 της Επιτροπής, της 27ης Νοεμβρίου 1987, για κοινές λεπτομέρειες εφαρμογής του καθεστώτος των επιστροφών κατά την εξαγωγή για τα γεωργικά προϊόντα (ΕΕ L 351, σ. 1), σε συνδυασμό με τις διατάξεις του κανονισμού (ΕΟΚ) 565/80 του Συμβουλίου, της 4ης Μαρτίου 1980, περί της προπληρωμής των επιστροφών κατά την εξαγωγή για τα γεωργικά προϊόντα (ΕΕ ειδ. έκδ. 03/028, σ. 50) — Υπαγωγή των εμπορευμάτων υπό καθεστώς τελωνειακής αποταμιεύσεως προς εξαγωγή με προχρηματοδότηση της επιστροφής — Απόδοση των προκαταβληθέντων ποσών λόγω παραλείψεως τηρήσεως λογιστικής αποθήκης των εμπορευμάτων — Προϋποθέσεις αποδόσεως

Διατακτικό

Οι διατάξεις του δικαίου της Ένωσης σχετικά με την προχρηματοδότηση των επιστροφών λόγω εξαγωγής πρέπει να ερμηνευθούν υπό την έννοια ότι η τήρηση, σύμφωνα με την τελωνειακή νομοθεσία της Ένωσης, λογιστικής αποθήκης για τα προϊόντα που έχουν υπαχθεί σε καθεστώς τελωνειακής αποταμιεύσεως συνιστά προϋπόθεση της προκαταβολής της σχετικής με τα οικεία προϊόντα επιστροφής λόγω εξαγωγής. Πάντως, τυχόν αμφιβολίες σχετικές είτε με την ακρίβεια ορισμένων καταχωρίσεων είτε με αποκλίσεις ή ήσσονος σημασίας παραλείψεις στα στοιχεία της λογιστικής αποθήκης μπορούν να αρθούν με τη βοήθεια άλλων συμπληρωματικών εγγράφων, εφόσον τα έγγραφα αυτά κρίνονται ικανοποιητικά από τις αρμόδιες εθνικές αρχές.

Οι διατάξεις του δικαίου της Ένωσης σχετικά με την προχρηματοδότηση των επιστροφών λόγω εξαγωγής πρέπει να ερμηνευθούν υπό την έννοια ότι:

—

εφόσον και κατά το μέτρο που δεν έχει εκπληρωθεί η υποχρέωση τηρήσεως, σύμφωνα με την τελωνειακή νομοθεσία της Ένωσης, λογιστικής αποθήκης για προϊόντα που έχουν τεθεί υπό τελωνειακό έλεγχο, το γεγονός ότι αποδεικνύεται ότι εξήχθησαν προϊόντα ίδια σε ποσότητα και σε είδος με εκείνα στα οποία αναφέρεται η δήλωση πληρωμής δεν αρκεί για να θεωρηθεί μη αποδοτέο από τον εξαγωγέα το ποσό της σχετικής με τα οικεία εμπορεύματα επιστροφής λόγω εξαγωγής·

—

σε περίπτωση που ο εξαγωγέας οφείλει να αποδώσει, λόγω παραβάσεως της υποχρεώσεως τηρήσεως λογιστικής αποθήκης για προϊόντα υπαχθέντα σε καθεστώς τελωνειακής αποταμιεύσεως, ολόκληρο ή μέρος του ποσού που εισέπραξε ως προκαταβολή επιστροφής λόγω εξαγωγής, το προς απόδοση αχρεωστήτως καταβληθέν ποσό πρέπει να προσαυξηθεί κατά 20 %, όπως προβλέπει το άρθρο 33, παράγραφος 1, δεύτερο εδάφιο, του κανονισμού (ΕΟΚ) 3665/87 της Επιτροπής, της 27ης Νοεμβρίου 1987, για κοινές λεπτομέρειες εφαρμογής του καθεστώτος των επιστροφών κατά την εξαγωγή για τα γεωργικά προϊόντα, όπως τροποποιήθηκε ιδίως με τον κανονισμό (ΕΟΚ) 1708/93 της Επιτροπής, της 30ής Ιουνίου 1993.

(1) ΕΕ C 288 της 23.10.2010.

17.12.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 370/15

Απόφαση του Δικαστηρίου (έβδομο τμήμα) της 27ης Οκτωβρίου 2011 [αίτηση του Najvyšší súd Slovenskej republiky (Σλοβακική Δημοκρατία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Tanoarch s.r.o. κατά Daňové riaditeľstvo Slovenskej republiky

(Υπόθεση C-504/10) (1)

(Φορολογία - ΦΠΑ - Δικαίωμα εκπτώσεως - Εκχώρηση τμήματος δικαιωμάτων επί εφευρέσεως που κατέχουν περισσότερες επιχειρήσεις σε επιχείρηση δικαιούμενη να εκμεταλλεύεται την εφεύρεση στο σύνολό της - Καταχρηστική πρακτική)

2011/C 370/23

Γλώσσα διαδικασίας: η σλοβακική

Αιτούν δικαστήριο

Najvyšší súd Slovenskej republiky

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Tanoarch sro

κατά

Daňové riaditeľstvo Slovenskej republiky

Αντικείμενο

Αίτηση εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως — Najvyšší súd Slovenskej republiky — Ερμηνεία της έκτης οδηγίας 77/388/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 17ης Μαΐου 1977, περί εναρμονίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών, των σχετικών με τους φόρους κύκλου εργασιών — Κοινό σύστημα φόρου προστιθεμένης αξίας: ομοιόμορφη φορολογική βάση (ΕΕ ειδ. έκδ. 09/001, σ. 49), και ιδίως του άρθρου της 2, σημείο 1 — Εκχώρηση τμήματος δικαιωμάτων επί εφευρέσεως που κατέχουν περισσότερες επιχειρήσεις σε επιχείρηση δικαιούμενη να εκμεταλλεύεται την εφεύρεση στο σύνολό της — Ενδεχόμενη ύπαρξη δικαιώματος εκπτώσεως από τον φόρο επί των εισροών

Διατακτικό

Ένας υποκείμενος στον φόρο μπορεί να επικαλείται δικαίωμα προς έκπτωση του φόρου προστιθέμενης αξίας επί των εισροών που ήδη κατέβαλε ή υποχρεούται να καταβάλει για παροχή υπηρεσιών εξ επαχθούς αιτίας, όταν το εφαρμοστέο εθνικό δίκαιο επιτρέπει τη μεταβίβαση μεριδίου συγκυριότητας επί εφευρέσεως παρέχουσας δικαίωμα επί της εφευρέσεως αυτής.

2)	Στο αιτούν δικαστήριο απόκειται να καθορίσει, λαμβανομένων υπόψη όλων των πραγματικών περιστάσεων που χαρακτηρίζουν την επίμαχη στην κύρια δίκη παροχή υπηρεσιών, αν συντρέχει ή όχι περίπτωση καταχρηστικής ασκήσεως του δικαιώματος προς έκπτωση του καταβληθέντος ΦΠΑ επί των εισροών.

(1) ΕΕ C 46 της 12.2.2011.

17.12.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 370/15

Απόφαση του Δικαστηρίου (όγδοο τμήμα) της 27ης Οκτωβρίου 2011 [αίτηση του Rechtbank van eerste aanleg te Antwerpen (Βέλγιο) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Deli Ostrich NV κατά Belgische Staat

(Υπόθεση C-559/10) (1)

(Κοινό Δασμολόγιο - Συνδυασμένη Ονοματολογία - Δασμολογική κατάταξη - Κατεψυγμένο κρέας που δεν προέρχεται από καμήλες εκτροφείου - Κατάταξη στη διάκριση 0208 90 40 (άλλο κρέας από κυνήγι) ή 0208 90 95 (άλλα))

2011/C 370/24

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Rechtbank van eerste aanleg te Antwerpen

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Deli Ostrich NV

κατά

Belgische Staat

Αντικείμενο

Αίτηση εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως — Rechtbank van eerste aanleg te Antwerpen — Κοινό δασμολόγιο — Δασμολογικές κλάσεις — Κρέας που δεν προέρχεται από καμήλες εκτροφείου — Κατάταξη στη διάκριση 0208 90 40 (άλλο κρέας από κυνήγι) ή 0208 90 95 (άλλα);

Διατακτικό

Η Συνδυασμένη Ονοματολογία, που συνιστά το παράρτημα I του κανονισμού (ΕΟΚ) 2658/87 του Συμβουλίου, της 23ης Ιουλίου 1987, για τη δασμολογική και στατιστική ονοματολογία και το Κοινό Δασμολόγιο, όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό (ΕΚ) 1549/2006 της Επιτροπής, της 17ης Οκτωβρίου 2006, έχει την έννοια ότι το κρέας καμήλας πρέπει να καταταγεί στη διάκριση 0208 90 40, δηλαδή στην κατηγορία «άλλο κρέας από κυνήγι», στην περίπτωση κατά την οποία οι καμήλες από τις οποίες προέρχεται το κρέας αυτό ζούσαν σε άγρια κατάσταση και αποτέλεσαν αντικείμενο θήρας.

(1) ΕΕ C 55 της 19.2.2011.

17.12.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 370/15

Απόφαση του Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 27ης Οκτωβρίου 2011 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Ελληνικής Δημοκρατίας

(Υπόθεση C-601/10) (1)

(Παράβαση κράτους μέλους - Οδηγίες 92/50/ΕΟΚ και 2004/18/ΕΚ - Δημόσιες συμβάσεις υπηρεσιών - Συμπληρωματικές υπηρεσίες κτηματογραφήσεως και πολεοδομικού σχεδιασμού - Διαδικασία με διαπραγμάτευση χωρίς προηγούμενη δημοσίευση σχετικής προκηρύξεως)

2011/C 370/25

Γλώσσα διαδικασίας: η ελληνική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: Μ. Πατακιά και D. Kukovec)

Καθής: Ελληνική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: Σ. Χαλάς και Δ. Τσαγκαράκης)

Αντικείμενο

Παράβαση κράτους μέλους — Παράβαση των άρθρων 8 και 11, παράγραφος 3, της οδηγίας 92/50/ΕΚ του Συμβουλίου, της 18ης Ιουνίου 1992, για το συντονισμό των διαδικασιών σύναψης δημόσιων συμβάσεων υπηρεσιών (ΕΕ L 209, σ. 1) καθώς και των άρθρων 20 και 31, παράγραφος 4, της οδηγίας 2004/18/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 31ης Μαρτίου 2004, περί συντονισμού των διαδικασιών σύναψης δημόσιων συμβάσεων έργων, προμηθειών και υπηρεσιών (ΕΕ L 134, σ. 114) — Σύναψη δημοσίας συμβάσεως χωρίς να προηγηθεί δημοσίευση σχετικής προκήρυξης — Σύμβαση σχετικά με συμπληρωματικές υπηρεσίες κτηματογράφησης και πολεοδομικού σχεδιασμού — Δήμοι Βασιλικών, Κασσάνδρας, Εγνατίας και Αρέθουσας

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

Η Ελληνική Δημοκρατία, συνάπτοντας, κατόπιν διαδικασίας με διαπραγμάτευση χωρίς δημοσίευση σχετικής προκηρύξεως, δημόσιες συμβάσεις με αντικείμενο συμπληρωματικές υπηρεσίες κτηματογραφήσεως και πολεοδομικού σχεδιασμού οι οποίες δεν προβλέπονταν στην αρχική σύμβαση που είχαν συνάψει οι Δήμοι Βασιλικών, Κασσάνδρας, Εγνατίας και Αρέθουσας, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από τα άρθρα 8 και 11, παράγραφος 3, της οδηγίας 92/50/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 18ης Ιουνίου 1992, για τον συντονισμό των διαδικασιών σύναψης δημόσιων συμβάσεων υπηρεσιών, όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 97/52/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 13ης Οκτωβρίου 1997, καθώς και από τα άρθρα 20 και 31, σημείο 4, της οδηγίας 2004/18/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 31ης Μαρτίου 2004, περί συντονισμού των διαδικασιών σύναψης δημόσιων συμβάσεων έργων, προμηθειών και υπηρεσιών.

2)	Καταδικάζει την Ελληνική Δημοκρατία στα δικαστικά έξοδα.

(1) ΕΕ C 63 της 26.2.2011.

17.12.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 370/16

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Fővárosi Bíróság (Ουγγαρία) στις 16 Σεπτεμβρίου 2011 — Banif Plus Bank Zrt. κατά Csaba Csipai και Viktória Csipai

(Υπόθεση C-472/11)

2011/C 370/26

Γλώσσα διαδικασίας: η ουγγρική

Αιτούν δικαστήριο

Fővárosi Bíróság

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ενάγουσα: Banif Plus Bank Zrt.

Εναγόμενοι: Csaba Csipai και Viktória Csipai

Προδικαστικά ερωτήματα

Ενεργεί συμφώνως προς τη διάταξη του άρθρου 7, παράγραφος 1, της οδηγίας 93/13/ΕΟΚ (1) εθνικός δικαστής, ο οποίος, αφού διαπιστώσει την ύπαρξη καταχρηστικού συμβατικού όρου, μολονότι δεν έχει διατυπωθεί σχετικό αίτημα από τους διαδίκους, τους ενημερώνει ότι θεωρεί άκυρο το τέταρτο εδάφιο του γενικού όρου 29 της συμβάσεως δανείου που έχουν συνάψει μεταξύ τους οι διάδικοι; Η ακυρότητα οφείλεται στην παράβαση νομοθετικών διατάξεων και, συγκεκριμένα, των άρθρων 1, παράγραφος 1, στοιχείο c, και 2, στοιχείο j, του Προεδρικού Διατάγματος 18/1999.

Σε σχέση με το πρώτο ερώτημα, νομιμοποιείται ο δικαστής να ζητήσει από τους διαδίκους να προβούν σε δήλωση σχετική με τον εν λόγω όρο της συμβάσεως, έτσι ώστε να συναχθούν οι νομικές συνέπειες του ενδεχομένως καταχρηστικού χαρακτήρα του όρου και να επιτευχθούν οι σκοποί που αναφέρονται στο άρθρο 6, παράγραφος 1, της οδηγίας 93/13;

Υπό τις ως άνω περιγραφείσες περιστάσεις, νομιμοποιείται ο δικαστής, κατά την εξέταση ενός καταχρηστικού όρου της συμβάσεως, να εξετάσει όλους τους όρους της συμβάσεως ή δύναται να εξετάσει μόνο τους όρους εκείνους στους οποίους στηρίζει την αξίωσή του ο διάδικος που έχει συμβληθεί με τον καταναλωτή;

(1) Οδηγία 93/13/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 5ης Απριλίου 1993, σχετικά με τις καταχρηστικές ρήτρες των συμβάσεων που συνάπτονται με καταναλωτές (ΕΕ L 95, σ. 29).

17.12.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 370/16

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Hajdú-Bihar Megyei Bíróság (Ουγγαρία) στις 26 Σεπτεμβρίου 2011 — IBIS S.r.l. κατά PARTIUM ’70 Műanyagipari Zrt.

(Υπόθεση C-490/11)

2011/C 370/27

Γλώσσα διαδικασίας: η ουγγρική

Αιτούν δικαστήριο

Hajdú-Bihar Megyei Bíróság

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αιτούσα: IBIS S.r.l.

Καθής: PARTIUM ’70 Műanyagipari Zrt.

Προδικαστικά ερωτήματα

Έχει το άρθρο 45, παράγραφοι 1 και 2, του κανονισμού (ΕΚ) 44/2001 (1) του Συμβουλίου, της 22ας Δεκεμβρίου 2000, για τη διεθνή δικαιοδοσία, την αναγνώριση και την εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις, την έννοια ότι το δικαστήριο του κράτους μέλους αναγνωρίσεως δύναται να απορρίψει, κατά την εκδίκαση του ενδίκου μέσου που προβλέπεται από το εν λόγω άρθρο 45, την αίτηση αναγνωρίσεως της εκτελεστότητας αλλοδαπής αποφάσεως, ενώ έχει εκδοθεί η βεβαίωση στην οποίαν αναφέρεται το άρθρο 54 του ίδιου κανονισμού, χωρίς να συντρέχουν οι προϋποθέσεις του άρθρου 66, παράγραφος 2, στοιχεία α' ή β', του κανονισμού αυτού;

2)	Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως, πώς πρέπει να ερμηνευθεί το άρθρο 35, παράγραφος 3, του κανονισμού, σε σχέση με την εφαρμογή του άρθρου 66 του ίδιου κανονισμού;

Απαγορεύεται, σύμφωνα με το άρθρο 1, παράγραφος 2, στοιχείο β', του κανονισμού, να απορριφθεί, δεδομένης της βεβαιώσεως που εξέδωσε το δικαστήριο του κράτους προελεύσεως, η αίτηση αναγνωρίσεως της εκτελεστότητας, αν στην απόφαση για την οποία εκδόθηκε η βεβαίωση αναφέρεται η ύπαρξη ρήτρας διαιτησίας;

(1) ΕΕ 2001, L 12, σ. 1.

17.12.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 370/17

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το High Court of Justice Queen's Bench Division (Administrative Court) (Ηνωμένο Βασίλειο) στις 23 Σεπτεμβρίου 2011 — Fruition Po Limited κατά Minister for Sustainable Farming and Food and Animal Health

(Υπόθεση C-500/11)

2011/C 370/28

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Αιτούν δικαστήριο

High Court of Justice Queen's Bench Division (Administrative Court)

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα: Fruition Po Limited

Καθού: Minister for Sustainable Farming and Food and Animal Health

Προδικαστικά ερωτήματα

Σε περίπτωση που

α)	ένα κράτος μέλος εξετάζει αν ένας φορέας μπορεί να αναγνωριστεί ως οργάνωση παραγωγών κατά την έννοια του άρθρου 11 του κανονισμού 2200/96 του Συμβουλίου (1),

β)	ο φορέας πληροί τις προϋποθέσεις του άρθρου 11 όσον αφορά τον σκοπό και τους καταστατικούς κανόνες του,

γ)	παρέχονται στους παραγωγούς που είναι μέλη του φορέα οι υπηρεσίες που πρέπει να τους παρέχει η οργάνωση παραγωγών κατά το άρθρο 11 και

δ)	ο φορέας έχει αναθέσει την παροχή μεγάλου μέρους των υπηρεσιών αυτών σε εξωτερικούς συνεργάτες,

επιβάλλεται, βάσει της αρχής της ασφάλειας δικαίου, να ερμηνευθεί το άρθρο 11 υπό την έννοια ότι ο εν λόγω φορέας πρέπει να ασκεί σε ορισμένο βαθμό έλεγχο επί των ως άνω εξωτερικών συνεργατών;

2)	Αν η απάντηση στο πρώτο ερώτημα είναι καταφατική, ποιος είναι ο απαιτούμενος κατά το άρθρο 11 βαθμός ελέγχου;

Ειδικότερα, ασκεί ο φορέας τον απαιτούμενο κατά το άρθρο 11 έλεγχο, σε περίπτωση που

α)

συμβάλλεται με:

1)	εταιρία της οποίας οι μετοχές ανήκουν σε ποσοστό 93 % σε μέλη του φορέα και

2)	εταιρία της οποίας οι μετοχές ανήκουν κατά 50 % στην πρώτη εταιρία και το καταστατικό ορίζει ότι οι αποφάσεις λαμβάνονται ομόφωνα;

β)	αμφότερες οι εταιρίες δεν υπέχουν τη συμβατική υποχρέωση να συμμορφώνονται προς τις εντολές του φορέα προς αυτές όσον αφορά τις επίμαχες δραστηριότητες, αλλά,

γ)	λόγω της προπεριγραφείσας εταιρικής διαρθρώσεως, ο φορέας και οι μετ’ αυτού συμβαλλόμενοι λειτουργούν επί συναινετικής βάσεως;

Ασκεί επιρροή ως προς την απάντηση στα ως άνω ερωτήματα το γεγονός ότι,:

α)

κατά τον χρόνο των πραγματικών περιστατικών, το άρθρο 6, παράγραφος 2, του κανονισμού 1432/03 (2) της Επιτροπής, σχετικά με τους λεπτομερείς κανόνες εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ) 2200/96 του Συμβουλίου, όσον αφορά την αναγνώριση των οργανώσεων παραγωγών και την προαναγνώριση των ομάδων παραγωγών, ρητώς όριζε ότι τα «κράτη μέλη καθορίζουν τους όρους» υπό τους οποίους μια οργάνωση παραγωγών δύναται να αναθέτει σε εξωτερικούς συνεργάτες την εκτέλεση των καθηκόντων της,

β)	το κράτος μέλος για το οποίο γίνεται λόγος στο πρώτο ερώτημα δεν είχε, κατά τον χρόνο των πραγματικών περιστατικών, καθορίσει τέτοιους όρους;

(1) Κανονισμός (ΕΚ) 2200/96 του Συμβουλίου, της 28ης Οκτωβρίου 1996, για την κοινή οργάνωση των αγορών στον τομέα των οπωροκηπευτικών (EE L 297, σ. 1).

(2) Κανονισμός (ΕΚ) 1432/2003 της Επιτροπής, της 11ης Αυγούστου 2003, σχετικά με τους λεπτομερείς κανόνες εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ) 2200/96 του Συμβουλίου όσον αφορά την αναγνώριση των οργανώσεων παραγωγών και την προαναγνώριση των ομάδων παραγωγών (EE L 203, σ. 18).

17.12.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 370/17

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε ο Giudice di Pace di Lecce (Ιταλία) στις 13 Οκτωβρίου 2011 — Ποινική δίκη κατά του Abdoul Khadre Mbaye

(Υπόθεση C-522/11)

2011/C 370/29

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Giudice di Pace di Lecce

Ποινική διαδικασία ενώπιον του αιτούντος δικαστηρίου κατά

Abdoul Khadre Mbaye

Προδικαστικά ερωτήματα

Ερωτάται

αν το άρθρο 2, παράγραφος 2, στοιχείο β', της οδηγίας 2008/115/ΕΚ (1) δεν επιτρέπει την εφαρμογή της ανωτέρω οδηγίας ακόμη και αν υφίσταται εσωτερική κανονιστική ρύθμιση (άρθρο 10 bis του νομοθετικού διατάγματος 286/98), σύμφωνα με την οποία επιβάλλεται ως εναλλακτική ποινική κύρωση, σε περίπτωση αντικανονικής εισόδου και παραμονής, το μέτρο της απελάσεως·

αν η κοινοτική οδηγία περί επαναπατρισμού [επιστροφής] των υπηκόων των τρίτων χωρών δεν επιτρέπει την επιβολή ποινικών κυρώσεων για την απλή και μόνο παρουσία του αλλοδαπού επί του εθνικού εδάφους, εφόσον η παρουσία αυτή είναι αντικανονική, ανεξάρτητα από το γεγονός ότι έχει ολοκληρωθεί η προβλεπόμενη από την εσωτερική νομοθεσία και από την ίδια την οδηγία διοικητική διαδικασία επαναπατρισμού [επιστροφής].

(1) ΕΕ L 348, σ. 98.

17.12.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 370/18

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Administrativen sad Sofia-grad (Βουλγαρία) στις 18 Οκτωβρίου 2011 — Zuheyr Frayeh Halaf κατά Darzhavna agentsia za bezhantsite pri Ministerskia savet

(Υπόθεση C-528/11)

2011/C 370/30

Γλώσσα διαδικασίας: η βουλγαρική

Αιτούν δικαστήριο

Administrativen sad Sofia-grad

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγων: Zuheyr Frayeh Halaf

Καθής: Darzhavna agentsia za bezhantsite pri Ministerski savet

Προδικαστικά ερωτήματα

Πρέπει το άρθρο 3, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΚ) 343/2003 του Συμβουλίου, της 18ης Φεβρουαρίου 2003, για τη θέσπιση των κριτηρίων και μηχανισμών για τον προσδιορισμό του κράτους μέλους που είναι υπεύθυνο για την εξέταση αίτησης ασύλου που υποβάλλεται σε κράτος μέλος από υπήκοο τρίτης χώρας, να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι παρέχει τη δυνατότητα σε κράτος μέλος να αναλάβει την ευθύνη για την εξέταση αιτήσεως ασύλου, όταν δεν συντρέχουν στο πρόσωπο του αιτούντος το άσυλο περιστάσεις οι οποίες να δικαιολογούν την εφαρμογή της ανθρωπιστικής ρήτρας του άρθρου 15 του εν λόγω κανονισμού, και όταν, σε σχέση με το υπεύθυνο δυνάμει του άρθρου 3, παράγραφος 1, του κανονισμού κράτος μέλος, συντρέχει τουλάχιστον μία από τις ακόλουθες περιστάσεις:

α)

Στα έγγραφα της Ύπατης Αρμοστείας των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες αναφέρονται περιστατικά και συμπεράσματα δυνάμει των οποίων το βάσει της νομοθεσίας υπεύθυνο κράτος μέλος παραβιάζει τις νομοθετικές διατάξεις της Ευρωπαϊκής Ενώσεως που ισχύουν στον τομέα του ασύλου και αφορούν τις προϋποθέσεις υποδοχής προσώπων που αιτούνται τη χορήγηση ασύλου, την πρόσβαση στη διαδικασία ή την ποιότητα της διαδικασίας σχετικά με τον έλεγχο των αιτήσεων ασύλου·

β)	το βάσει της νομοθεσίας υπεύθυνο κράτος μέλος δεν έχει απαντήσει σε αίτημα περί εκ νέου αναλήψεως του αιτούντος άσυλο βάσει του άρθρου 20, παράγραφος 1, του κανονισμού 343/2003, ο δε κανονισμός αυτός δεν περιλαμβάνει διατάξεις σχετικά με την τήρηση της αρχής της αλληλεγγύης του άρθρου 80 ΣΛΕΕ.

Μπορεί, για τους σκοπούς της εφαρμογής του άρθρου 3, παράγραφος 2, του κανονισμού 343/2003, εθνικό δικαστήριο κράτους μέλους, ενώπιον του οποίου ζητείται η εφαρμογή του κανονισμού αυτού επί τη βάσει ισχυρισμών περί παραβάσεως του δικαίου της Ενώσεως στον τομέα του ασύλου εντός του υπεύθυνου δυνάμει του άρθρου 3, παράγραφος 1, του εν λόγω κανονισμού κράτους μέλους, να εξετάσει κατά πόσον συντρέχει παράβαση του δικαίου αυτού καθώς και τις εντεύθεν συνέπειες για τα δικαιώματα του αιτούντος τη χορήγηση ασύλου, τα οποία του κατοχυρώνει το δίκαιο της Ενώσεως σε περίπτωση μεταφοράς του στο υπεύθυνο κράτος μέλος, χωρίς το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ενώσεως να έχει διαπιστώσει βάσει της προβλεπόμενης στο δίκαιο της Ενώσεως διαδικασίας κατά πόσον το εν λόγω κράτος μέλος έχει παραβιάσει τις συναφείς νομοθετικές διατάξεις της Ενώσεως;

Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο ανωτέρω ερώτημα, πρέπει να απαντηθούν και τα ακόλουθα ερωτήματα που αφορούν τον καθορισμό των κριτηρίων σχετικά με τη διαπίστωση παραβάσεως του δικαίου της Ενώσεως:

Πρέπει να λαμβάνονται υπόψη μόνον ουσιώδεις παραβάσεις του δικαίου της Ενώσεως, και ποια κριτήρια πρέπει να εφαρμόζει το εθνικό δικαστήριο προς διαπίστωση των παραβάσεων αυτών στο πλαίσιο της εφαρμογής της διατάξεως του κανονισμού 343/2003 η οποία πρέπει να ερμηνευθεί;

Πρέπει τυχόν παράβαση του δικαίου της Ενώσεως στον τομέα του ασύλου να θεωρείται ουσιώδης μόνο στην περίπτωση που η παράβαση αυτή συνεπάγεται την προσβολή κάποιου δικαιώματος το οποίο το δίκαιο της Ενώσεως κατοχυρώνει υπέρ του αιτούντος τη χορήγηση ασύλου, ή πρέπει να περιορίζεται στην προσβολή του δικαιώματος χορηγήσεως ασύλου κατά την έννοια του άρθρου 18 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ενώσεως;

Εάν, βάσει των γενικών κριτηρίων και προϋποθέσεων του δικαίου της Ενώσεως, δεν υφίσταται νομικό έρεισμα προκειμένου να γίνει δεκτή η αίτηση ασύλου του ενδιαφερομένου, πρέπει στην περίπτωση αυτή να εξετάζονται μόνον οι παραβάσεις των προϋποθέσεων αναδοχής των αιτούντων άσυλο εντός του υπεύθυνου βάσει της νομοθεσίας κράτους μέλους;

Ποιο είναι το περιεχόμενο του δικαιώματος χορηγήσεως ασύλου δυνάμει του άρθρου 18 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ενώσεως σε συνδυασμό με το άρθρο 53 του Χάρτη καθώς και σε συνδυασμό με τον ορισμό του άρθρου 2, στοιχείο γ', και της 12ης αιτιολογικής σκέψεως του κανονισμού 343/2003;

Πρέπει το άρθρο 3, παράγραφος 2, του κανονισμού 343/2003 να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι παρέχει σε εθνικό δικαστήριο κράτους μέλους τη δυνατότητα να θεωρήσει ότι το τεκμήριο της τηρήσεως της αρχής της μη επαναπροωθήσεως και της ασφαλούς χώρας κατά την έννοια της 2ης αιτιολογική σκέψεως του κανονισμού αυτού ανατρέπεται σε σχέση με το υπεύθυνο δυνάμει του άρθρου 3, παράγραφος 1, του κανονισμού κράτος μέλος, όταν τούτο δεν έχει διαπιστωθεί από το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ενώσεως, στο πλαίσιο δε αυτό πρέπει να λαμβάνονται υπόψη τα εξής:

—

οι αναγνωρισμένες εξουσίες εποπτείας της Ύπατης Αρμοστείας των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες, οι οποίες απορρέουν από την υποχρέωση του άρθρου 78, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ περί τηρήσεως των συμβάσεων διεθνούς δικαίου που ισχύουν στον τομέα του ασύλου και ρητώς από τις υποχρεώσεις που προβλέπει το άρθρο 21 της οδηγίας 2005/85/ΕΚ του Συμβουλίου, της 1ης Δεκεμβρίου 2005, σχετικά με τις ελάχιστες προδιαγραφές για τις διαδικασίες με τις οποίες τα κράτη μέλη χορηγούν και ανακαλούν το καθεστώς του πρόσφυγα, καθώς και

—

τα παρατιθέμενα στον φάκελο της Ύπατης Αρμοστείας των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες πραγματικά περιστατικά και συμπεράσματα δυνάμει των οποίων το υπεύθυνο βάσει του άρθρου 3, παράγραφος 1, του κανονισμού 343/2003 κράτος μέλος παραβιάζει τις νομοθετικές διατάξεις του δικαίου της Ενώσεως που ισχύουν στον τομέα του ασύλου;

Πρέπει το άρθρο 3, παράγραφος 2, του κανονισμού 343/2003, σε συνδυασμό με την προβλεπόμενη από το άρθρο 78, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ υποχρέωση τηρήσεως των συμβάσεων διεθνούς δικαίου στον τομέα του ασύλου να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι τα κράτη μέλη υποχρεούνται, στο πλαίσιο της διαδικασίας για τον προσδιορισμό του υπεύθυνου βάσει του κανονισμού 343/2003 κράτους μέλους να ζητούν γνωμοδότηση από την Ύπατη Αρμοστεία των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες, όταν στον φάκελο της εν λόγω Ύπατης Αρμοστείας γίνεται μνεία πραγματικών περιστατικών και συμπερασμάτων δυνάμει των οποίων το υπεύθυνο βάσει του άρθρου 3, παράγραφος 1, του κανονισμού 343/2003 κράτος μέλος παραβιάζει νομοθετικές διατάξεις της Ευρωπαϊκής Ενώσεως στον τομέα του ασύλου;

Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο ανωτέρω ερώτημα, χρήζει απαντήσεως και το ακόλουθο ερώτημα:

Εάν δεν ληφθεί γνωμοδότηση από την Ύπατη Αρμοστεία των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες, συνιστά τούτο παράβαση ουσιώδους τύπου της διαδικασίας για τον προσδιορισμό του υπεύθυνου δυνάμει του άρθρου 3 του κανονισμού 343/2003 κράτους μέλους καθώς και προσβολή του δικαιώματος χρηστής διοικήσεως και του δικαιώματος πραγματικής προσφυγής ενώπιον δικαστηρίου βάσει των άρθρων 41 και 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ενώσεως, και δη και ενόψει του άρθρου 21 της οδηγίας 2005/85 το οποίο προβλέπει το δικαίωμα της εν λόγω Ύπατης Αρμοστείας να εκθέτει τις απόψεις της κατά την εξέταση ατομικών αιτήσεων ασύλου;

17.12.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 370/19

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Upper Tribunal (Immigration and Asylum Chamber) London (Ηνωμένο Βασίλειο) στις 17 Σεπτεμβρίου 2011 — Olaitan Ajoke Alarape και Olukayode Azeez Tijani κατά Secretary of State for the Home Department

(Υπόθεση C-529/11)

2011/C 370/31

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Αιτούν δικαστήριο

Upper Tribunal (Immigration and Asylum Chamber) London

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγοντες: Olaitan Ajoke Alarape και Olukayode Azeez Tijani.

Καθού: Secretary of State for the Home Department

Προδικαστικά ερωτήματα

Είναι αναγκαίο, προκειμένου να πληροί «κυρίως έχων την επιμέλεια» γονέας τις προϋποθέσεις για την κτήση παρεπόμενου δικαιώματος παραμονής από τέκνο άνω των 21 ετών που ασκεί το δικαίωμά του προσβάσεως στην εκπαίδευση δυνάμει του άρθρου 12 του Κανονισμού 1612/68 (βλ. ήδη άρθρο 10 του Κανονισμού (ΕΚ) 492/2011 (1)), το εν λόγω τέκνο (ι) να εξαρτάται οικονομικώς από τον κυρίως έχοντα την επιμέλεια γονέα· (ιι) να κατοικεί στην οικία του συγκεκριμένου γονέα και (ιιι) να λαμβάνει συναισθηματική στήριξη από τον γονέα αυτόν;

2)	Σε περίπτωση που για να την κτήση του παρεπόμενου δικαιώματος διαμονής δεν είναι απαραίτητο ο γονέας να αποδείξει ότι συντρέχουν και οι τρεις προαναφερθείσες προϋποθέσεις, αρκεί να αποδειχθεί ότι πληρούται μία ή δύο μόνον εξ αυτών;

3)	Σχετικά με την ως άνω (ιι) προϋπόθεση, είναι δυνατό να θεωρηθεί ότι ενήλικο σπουδάζον τέκνο εξακολουθεί να συμβιώνει με τον γονέα/τους γονείς του, ακόμη και όταν αυτό δεν διαμένει στην οικία των γονέων του ενόσω σπουδάζει (εκτός από τις διακοπές και ορισμένα Σαββατοκύριακα);

4)	Σχετικά με την ως άνω (ιιι) προϋπόθεση, απαιτείται η συναισθηματική στήριξη που παρέχει ο γονέας να έχει κάποια ιδιαίτερα χαρακτηριστικά (ήτοι να είναι στενή ή να παρέχεται εκ του σύνεγγυς) ή αρκεί να πρόκειται για τον συνήθη συναισθηματικό δεσμό μεταξύ γονέα και ενήλικου τέκνου;

Οσάκις πρόσωπο έχει δικαίωμα διαμονής δυνάμει του άρθρου 12 του κανονισμού 1612/68 (βλ. ήδη άρθρο 10 του Κανονισμού (ΕΕ) 492/2011) για περίοδο αδιάλειπτης νόμιμης διαμονής πέντε ετών, τέτοιου είδους διαμονή πληροί τις προϋποθέσεις για την κτήση δικαιώματος μόνιμης διαμονής κατά το Παράρτημα IV της Οδηγίας 2004/38/ΕΚ (2) {(Οδηγίας για τους πολίτες) υπό τον τίτλο «Δικαίωμα μόνιμης διαμονής»} και την έκδοση δελτίου διαμονής δυνάμει του άρθρου 19 της ίδιας οδηγίας;

(1) Κανονισμός (ΕΕ) 492/2011, του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 5ης Απριλίου 2011, που αφορά την ελεύθερη κυκλοφορία των εργαζομένων στο εσωτερικό της Ένωσης (ΕΕ L 141 της 27.5.2011, σ. 1)

(2) Οδηγία 2004/38/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 29ης Απριλίου 2004 σχετικά με το δικαίωμα των πολιτών της Ένωσης και των μελών των οικογενειών τους να κυκλοφορούν και να διαμένουν ελεύθερα στην επικράτεια των κρατών μελών, για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 1612/68 και την κατάργηση των οδηγιών 64/221/ΕΟΚ, 68/360/ΕΟΚ, 72/194/ΕΟΚ, 73/148/ΕΟΚ, 75/34/ΕΟΚ, 75/35/ΕΟΚ, 90/364/ΕΟΚ, 90/365/ΕΟΚ και 93/96/ΕΟΚ. ΕΕ L 158 της 30.4.2004, σ. 77.

17.12.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 370/20

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Tribunale di Genova (Ιταλία) στις 21 Οκτωβρίου 2011 — Mattia Manzi, Compagnia Naviera Orchestra κατά Capitaneria di Porto di Genova

(Υπόθεση C-537/11)

2011/C 370/32

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunale di Genova

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ανακόπτοντες: Mattia Manzi, Compagnia Naviera Orchestra

Καθών η ανακοπή: Capitaneria di Porto di Genova

Προδικαστικά ερωτήματα

Αν το άρθρο 4α της οδηγίας 1999/32/ΕΚ (1), όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 2005/33/ΕΚ (2), διάταξη η οποία θεσπίστηκε και υπό το φως της ενάρξεως ισχύος του παραρτήματος VI της Συμβάσεως MARPOL, έχει την έννοια, σύμφωνα με τις διεθνείς αρχές της καλής πίστεως και της καλόπιστης συνεργασίας μεταξύ της Κοινότητας και των κρατών μελών της, ότι το όριο του 1,5 % m/m της περιεκτικότητας σε θείο των καυσίμων των πλοίων, όπως προβλέπει το ανωτέρω άρθρο, δεν εφαρμόζεται επί πλοίων που φέρουν σημαία κράτους εκτός ΕΕ, συμβαλλομένου στη Σύμβαση MARPOL 73/78, εφόσον ελλιμενίζονται σε λιμένα κράτους μέλους, το οποίο είναι επίσης συμβαλλόμενο στο παράρτημα VI της Συμβάσεως MARPOL 73/78·

Αν το άρθρο 4α της οδηγίας 1999/32/ΕΚ, όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 2005/33/ΕΚ, δεν έχει την κατά το πρώτο ερώτημα έννοια, ερωτάται αν το προαναφερθέν άρθρο, καθό μέτρο προβλέπει το όριο του 1,5 % m/m της περιεκτικότητας σε θείο των καυσίμων που χρησιμοποιούν τα εκτελούντα τακτικά δρομολόγια από και προς κοινοτικούς λιμένες επιβατηγά πλοία, ακόμη και τα φέροντα σημαία κράτους εκτός ΕΕ, αλλά συμβαλλόμενου στη Σύμβαση MARPOL, Παράρτημα VI, δυνάμει του οποίου, εκτός περιοχών ελέγχου δευτερογενούς εκπομπής, ισχύει το όριο του 4,5 % m/m σε θείο, στερείται νομιμότητας ως ερχόμενο σε αντίθεση προς τη γενική αρχή του διεθνούς δικαίου pacta sunt servanda, καθώς και προς την αρχή της καλόπιστης συνεργασίας μεταξύ Κοινότητας και κρατών μελών, υποχρεώνοντας τα κράτη μέλη τα οποία επικύρωσαν και κατήρτισαν το παράρτημα VI, να αθετούν τις υποχρεώσεις που ανέλαβαν έναντι των άλλων συμβαλλομένων στο παράρτημα VI της Συμβάσεως MARPOL 73/78 κρατών·

3)	Αν η έκφραση «τακτικά δρομολόγια» του άρθρου 2, σημείο 3ζ της οδηγίας 1999/32/ΕΚ, όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 2005/33/ΕΚ, έχει την έννοια ότι τα εκτελούντα «τακτικό δρομολόγιο» πλοία περιλαμβάνουν και τα κρουαζιερόπλοια.

(1) EE L 121, σ. 13.

(2) EE L 191, σ. 59.

17.12.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 370/20

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Consiglio di Giustizia Amministrativa per la Regione siciliana (Ιταλία) στις 21 Οκτωβρίου 2011 — Ottica New Line di Accardi Vincenzo κατά Comune di Campobello di Mazara

(Υπόθεση C-539/11)

2011/C 370/33

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Consiglio di Giustizia Amministrativa per la Regione siciliana

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Εκκαλούσα: Ottica New Line di Accardi Vincenzo

Εφεσίβλητος: Comune di Campobello di Ma zara

Παρεμβαίνουσα υπέρ του εφεσίβλητου: Fotottica Media Vision di Luppino Natale Fabrizio e c. s.n.c.

Προδικαστικά ερωτήματα

Πρέπει το δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης περί της ελευθερίας εγκαταστάσεως και περί της ελεύθερης παροχής υπηρεσιών να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι υπαγορεύεται από επιτακτικό λόγο δημοσίου συμφέροντος, συνδεόμενο με την απαίτηση προστασίας της ανθρώπινης υγείας, εσωτερική ρύθμιση –εν προκειμένω το άρθρο 1 του νόμου 12/2004 της Αυτόνομης Περιφέρειας της Σικελίας– η οποία θέτει ως προϋπόθεση για την εγκατάσταση καταστημάτων οπτικών στο έδαφος κράτους μέλους (εν προκειμένω, σε τμήμα του εν λόγω εδάφους) περιορισμούς δημογραφικής πυκνότητας και αποστάσεως μεταξύ των καταστημάτων, οι οποίοι συνιστούν in abstracto παραβίαση των προαναφερθεισών θεμελιωδών ελευθεριών;

Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο προηγούμενο ερώτημα, πρέπει, υπό το πρίσμα του δικαίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, να θεωρηθούν ο περιορισμός λόγω δημογραφικής πυκνότητας (ένα κατάστημα ανά οκτώ χιλιάδες κατοίκους) και ο περιορισμός όσον αφορά την απόσταση μεταξύ των καταστημάτων (τριακόσια μέτρα), τους οποίους προβλέπει ο νόμος 12/2004 της Αυτόνομης Περιφέρειας της Σικελίας για την εγκατάσταση καταστημάτων οπτικών στο έδαφος της περιφέρειας, κατάλληλοι για την επίτευξη του σκοπού τους, ο οποίος αντιστοιχεί στον προαναφερθέντα επιτακτικό λόγο δημοσίου συμφέροντος;

Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο ερώτημα 1, είναι, υπό το πρίσμα του δικαίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ο περιορισμός λόγω δημογραφικής πυκνότητας (ένα κατάστημα ανά οκτώ χιλιάδες κατοίκους) και ο περιορισμός όσον αφορά την απόσταση μεταξύ των καταστημάτων (τριακόσια μέτρα), τους οποίους προβλέπει ο νόμος 12/2004 της Αυτόνομης Περιφέρειας της Σικελίας για την εγκατάσταση καταστημάτων οπτικών στο έδαφος της περιφέρειας, αναλογικοί, δηλαδή δεν υπερβαίνουν το μέτρο που είναι αναγκαίο για την επίτευξη του σκοπού τους, ο οποίος αντιστοιχεί στον προαναφερθέντα επιτακτικό λόγο δημοσίου συμφέροντος;

17.12.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 370/22

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 8ης Νοεμβρίου 2011 — Zhejiang Harmonic Hardware Products κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-274/07) (1)

(Ντάμπινγκ - Εισαγωγές σανίδων σιδερώματος, καταγωγής, αφενός, Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας και, αφετέρου, Ουκρανίας - Καθεστώς επιχειρήσεως που ασκεί τις δραστηριότητές της σε οικονομία αγοράς - Δικαιώματα άμυνας - Πρόταση αναλήψεως δεσμεύσεων σχετικά με τις τιμές - Εμπιστευτικότητα όσον αφορά την ταυτότητα των καταγγελλόντων)

2011/C 370/34

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Zhejiang Harmonic Hardware Products Co. Ltd (Quzhou, Zhejiang, Κίνα) (εκπρόσωποι: R. MacLean, solicitor, και Y. Melin, δικηγόρος)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: J. P. Hix και B. Driessen, επικουρούμενοι από τους B. O’Connor, solicitor, και E. McGovern, barrister)

Παρεμβαίνοντες υπέρ του καθού: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: H. van Vliet και K. Talabér-Ritz)· Vale Mill (Rochdale) Ltd (Rochdale, Ηνωμένο Βασίλειο)· Pirola SpA (Mapello, Ιταλία)· και Colombo New Scal SpA (Rovagnate, Ιταλία) (εκπρόσωποι: G. Berrisch και G. Wolf, δικηγόροι)

Αντικείμενο

Αίτημα ακυρώσεως του κανονισμού (ΕΚ) 452/2007 του Συμβουλίου, της 23ης Απριλίου 2007, για την επιβολή οριστικού δασμού αντιντάμπινγκ και την οριστική είσπραξη του προσωρινού δασμού που επιβλήθηκε στις εισαγωγές σανίδων σιδερώματος, καταγωγής Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας και Ουκρανίας (ΕΕ L 109, σ. 12), στο μέτρο που προβλέπει την επιβολή δασμού αντιντάμπινγκ στις εισαγωγές σανίδων σιδερώματος που παράγει η προσφεύγουσα.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

Ακυρώνει τα άρθρα 1 και 2 του κανονισμού (ΕΚ) 452/2007 του Συμβουλίου, της 23ης Απριλίου 2007, για την επιβολή οριστικού δασμού αντιντάμπινγκ και την οριστική είσπραξη του προσωρινού δασμού που επιβλήθηκε στις εισαγωγές σανίδων σιδερώματος, καταγωγής Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας και Ουκρανίας, στο μέτρο που προβλέπουν την επιβολή οριστικού δασμού αντιντάμπινγκ και την οριστική είσπραξη του προσωρινού δασμού που επιβλήθηκε στις εισαγωγές σανίδων σιδερώματος, τις οποίες παράγει η Zhejiang Harmonic Hardware Products Co. Ltd.

2)	Το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης φέρει τα δικαστικά του έξοδα, καθώς και τα δικαστικά έξοδα της Zhejiang Harmonic Hardware Products.

3)	Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η Vall Mill (Rochdale) Ltd, η Pirola SpA και η Colombo New Scale SpA φέρουν τα δικαστικά τους έξοδα.

(1) EE C 223 της 22.9.2007.

17.12.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 370/22

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 10ης Νοεμβρίου 2011 — Ελληνική Ναυπηγοκατασκευαστική κ.λπ. κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-384/08) (1)

(Κρατικές ενισχύσεις - Ναυπηγική βιομηχανία - Ενίσχυση την οποία χορήγησαν οι ελληνικές αρχές υπό τη μορφή εγγυήσεως αποζημιώσεως - Απόφαση κηρύσσουσα την ενίσχυση ασύμβατη προς την κοινή αγορά - Έννοια της κρατικής ενισχύσεως - Καταλογισμός στο κράτος - Κρατικοί πόροι - Κριτήριο του ιδιώτη επενδυτή)

2011/C 370/36

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες: Ελληνική Ναυπηγοκατασκευαστική ΑΕ Χαρτοφυλακίου (Χαΐδάρι, Ελλάδα), Howaldtswerke-Deutsche Werft GmbH (Κίελο, Γερμανία) και ThyssenKrupp Marine Systems AG (Αμβούργο, Γερμανία) (εκπρόσωποι: U. Soltész και C. von Köckritz, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: L. Flynn, M. Κωνσταντινίδης και C. Urraca Caviedes)

Παρεμβαίνουσα υπέρ της καθής: Τράπεζα Πειραιώς AE (Αθήνα, Ελλάδα) (εκπρόσωποι: Σ. Παππάς, I. Κτενίδης και Γ. Απαλαγάκη, δικηγόροι)

Αντικείμενο

Αίτημα ακυρώσεως του άρθρου 16 της αποφάσεως 2009/610/ΕΚ της Επιτροπής, της 2ας Ιουλίου 2008, αναφορικά με τις ενισχύσεις C 16/04 (πρώην NN 29/04, CP 71/02 και CP 133/05) που χορήγησε η Ελλάδα στην επιχείρηση Hellenic Shipyards SA (ΕΕ 2009, L 225, σ. 104).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει τις Ελληνική Ναυπηγοκατασκευαστική ΑΕ Χαρτοφυλακείου, Howaldtswerke-Deutsche Werft GmbH και ThyssenKrupp Marine Systems AG τόσο στα δικαστικά τους έξοδα όσο και στα δικαστικά έξοδα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και της Τράπεζας Πειραιώς AE.

(1) EE C 301 της 22.11.2008.

17.12.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 370/23

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 8ης Νοεμβρίου 2011 — Idromacchine κ.λπ. κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-88/09) (1)

(Εξωσυμβατική ευθύνη - Κρατικές ενισχύσεις - Απόφαση της Επιτροπής περί κινήσεως επίσημης διαδικασίας έρευνας - Πληροφορίες επιζήμιες για τρίτη εταιρία - Κατάφωρη παράβαση κανόνα δικαίου που απονέμει δικαιώματα σε ιδιώτες - Υποχρέωση τηρήσεως του επαγγελματικού απορρήτου - Μη περιουσιακή ζημία - Περιουσιακή ζημία - Αιτιώδης συνάφεια - Τόκοι υπερημερίας και αντισταθμιστικοί τόκοι)

2011/C 370/37

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγοντες-ενάγοντες: Idromacchine Srl (Porto Marghera, Ιταλία)· Alessandro Capuzzo (Mirano, Ιταλία) και Roberto Capuzzo (Mogliano Veneto, Ιταλία) (εκπρόσωποι: W. Viscardini και G. Donà, δικηγόροι)

Καθής-εναγομένη: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: D. Grespan και E. Righini, επικουρούμενοι από τον F. Ruggeri Laderchi, δικηγόρο)

Αντικείμενο

Αγωγή αποζημιώσεως προς αποκατάσταση της ζημίας που φέρεται ότι υπέστησαν οι προσφεύγοντες-ενάγοντες λόγω της δημοσιεύσεως στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης ψευδών πληροφοριών οι οποίες έβλαψαν, ιδίως, την εικόνα και τη φήμη της Idromacchine στο πλαίσιο της αποφάσεως C(2004) 5426 τελικό της Επιτροπής, της 30ής Δεκεμβρίου 2004«Κρατικές ενισχύσεις — Ιταλία — Κρατική ενίσχυση N 586/2003, N 587/2003, N 589/2003 και C 48/2004 (ex N 595/2003) — Παράταση της τριετούς προθεσμίας παράδοσης για δεξαμενόπλοια μεταφοράς χημικών προϊόντων — Πρόσκληση για υποβολή παρατηρήσεων σύμφωνα με το άρθρο 88, παράγραφος 2, [ΕΚ]».

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Υποχρεώνει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να καταβάλει στην Idromacchine Srl ως αποζημίωση για την αποκατάσταση της μη περιουσιακής ζημίας που αυτή υπέστη το ποσό των 20 000 ευρώ.

Η αποζημίωση που θα καταβληθεί στην Ιdromacchine θα προσαυξηθεί με αντισταθμιστικούς τόκους από τις 18 Φεβρουαρίου 2005 μέχρι τη δημοσίευση της παρούσας αποφάσεως, με βάση το καθοριζόμενο από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) επιτόκιο για τις κυριότερες πράξεις αναχρηματοδότησης, προσαυξημένο κατά δύο ποσοστιαίες μονάδες.

Η αποζημίωση που θα καταβληθεί στην Ιdromacchine θα προσαυξηθεί με τόκους υπερημερίας από της δημοσιεύσεως της παρούσας αποφάσεως μέχρι την πλήρη εξόφληση της αποζημιώσεως, με βάση το καθοριζόμενο από την ΕΚΤ επιτόκιο για τις κυριότερες πράξεις αναχρηματοδότησης, προσαυξημένο κατά δύο ποσοστιαίες μονάδες.

4)	Απορρίπτει κατά τα λοιπά την προσφυγή.

5)	Η Επιτροπή φέρει τα δικαστικά της έξοδα και τα δύο τρίτα των εξόδων της Idromacchine, του Alessandro Capuzzo και του Roberto Capuzzo οι οποίοι φέρουν το ένα τρίτο των δικαστικών εξόδων τους.

(1) EE C 102 της 1.5.2009.

17.12.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 370/23

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 10ης Νοεμβρίου 2011 — Esprit International κατά ΓΕΕΑ — Marc O'Polo International (Απεικόνιση γράμματος επάνω σε τσέπη)

(Υπόθεση T-22/10) (1)

(Κοινοτικό σήμα - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως κοινοτικού εικονιστικού σήματος συνιστάμενου στην απεικόνιση γράμματος επάνω σε τσέπη - Προγενέστερο εθνικό εικονιστικό σήμα απεικονίζον γράμμα - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Κίνδυνος συγχύσεως - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009)

2011/C 370/38

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Esprit International LP (Νέα Υόρκη, Νέα Υόρκη, Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής) (εκπρόσωποι: M. Treis και E. M. Strobel, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωποι: αρχικά S. Schäffner, στη συνέχεια G. Schneider)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Marc O'Polo International GmbH (Stephanskirchen, Γερμανία) (εκπρόσωποι: A. Gaul, V. Spitz, T. Golda και S. Kirschstein-Freund, δικηγόροι)

Αντικείμενο

Προσφυγή ασκηθείσα κατά της αποφάσεως του τετάρτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 19ης Νοεμβρίου 2009 (υπόθεση R 1666/2008-4), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ των Marc O’Polo International GmbH και Esprit International LP.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Esprit International LP στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 100 της 17.4.2010.

17.12.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 370/24

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 10ης Νοεμβρίου 2011 — Ben Ri Electrónica κατά ΓΕΕΑ — Sacopa (LT LIGHT-THECNO)

(Υπόθεση T-143/10) (1)

(Κοινοτικό σήμα - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως κοινοτικού εικονιστικού σήματος LT LIGHT-THECNO - Προγενέστερο κοινοτικό εικονιστικό σήμα LT - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Ομοιότητα των σημείων - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009)

2011/C 370/39

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ben Ri Electrónica, SA (Μαδρίτη, Ισπανία) (εκπρόσωπος: A.I. Alejos Cutuli, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωπος: J. Crespo Carrillo)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ: Sacopa, SAU (Sant Jaume de Llierca, Ισπανία)

Αντικείμενο

Προσφυγή ασκηθείσα κατά της αποφάσεως του τετάρτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 3ης Φεβρουαρίου 2010 (υπόθεση R 1625/2008-4), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ των Ben Ri Electrónica, SA και Sacopa, SA.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Ακυρώνει την απόφαση του τετάρτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ) της 3ης Φεβρουαρίου 2010 (υπόθεση R 1625/2008-4).

2)	Απορρίπτει την προσφυγή κατά τα λοιπά.

3)	Το ΓΕΕΑ φέρει τα δικαστικά του έξοδα καθώς και τα δικαστικά έξοδα της Ben Ri Electrónica, SA.

(1) EE C 134 της 22.5.2010.

17.12.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 370/24

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 10ης Νοεμβρίου 2011 — Three-N-Products Private κατά ΓΕΕΑ — Shah (AYUURI NATURAL)

(Υπόθεση T-313/10) (1)

(Κοινοτικό σήμα - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως κοινοτικού λεκτικού σήματος AYUURI NATURAL - Προγενέστερο κοινοτικό λεκτικό και εικονιστικό σήμα AYUR - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Κίνδυνος συγχύσεως - Ομοιότητα των σημείων - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009)

2011/C 370/40

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Three-N-Products Private Ltd (Νέο Δελχί, Ινδία) (εκπρόσωπος: C. Jäger, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωπος: D. Botis)

Αντίδικοι ενώπιον του τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ, παρεμβαίνοντες ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Sheilesh Shah (Γουέμπλεϊ, Ηνωμένο Βασίλειο) και Akhil Shah (Γουέμπλεϊ) (εκπρόσωπος: M. Chapple, barrister)

Αντικείμενο

Προσφυγή ασκηθείσα κατά της αποφάσεως του τετάρτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 1ης Ιουνίου 2010 (υπόθεση R 1005/2009-4), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ των Three N Products Private Ltd και S. Shah και A. Shah, M. M. Shah.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Ακυρώνει την απόφαση του τετάρτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ) της 1ης Ιουνίου 2010 (υπόθεση R 1005/2009-4).

2)	Το ΓΕΕΑ φέρει τα δικαστικά του έξοδα καθώς και τα δικαστικά έξοδα της Three-N-Products Private Ltd.

3)	Οι Sheilesh Shah και Akhil Shah φέρουν τα δικαστικά του έξοδα καθώς και τα δικαστικά έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η Three N Products Private Ltd κατά τη διαδικασία ενώπιον του τετάρτου τμήματος προσφυγών.

(1) EE C 260 της 25.9.2010.

17.12.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 370/25

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 21ης Οκτωβρίου 2011 — Groupement Adriano, Jaime Ribeiro, Conduril κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-335/09) (1)

(Προσφυγή ακυρώσεως - Πρόγραμμα MEDA I - Ειδική χρηματοδοτική σύμβαση - Εντολή δοθείσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση για την είσπραξη απαιτήσεων που οφείλονται από τρίτον στο Βασίλειο του Μαρόκου - Χρεωστικό σημείωμα - Επιστολή υπομνήσεως - Πράξεις αναπόσπαστες από τη σύμβαση - Πράξη που δεν είναι δεκτική προσφυγής - Απαράδεκτο)

2011/C 370/41

Γλώσσα διαδικασίας: η πορτογαλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Groupement Adriano, Jaime Ribeiro, Conduril — Construção, ACE (Πόρτο, Πορτογαλία) (εκπρόσωποι: A. Pinto Cardoso και L. Fuzeta da Ponte, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: A. M. Rouchaud-Joët και S. Delaude, επικουρούμενοι από τον R. Faria da Cunha, δικηγόρο)

Αντικείμενο

Αίτηση ακυρώσεως, αφενός, του χρεωστικού σημειώματος αριθ. 3230905272 που εξέδωσε η Επιτροπή στις 12 Ιουνίου 2009 και, αφετέρου, της επιστολής της 3ης Αυγούστου 2009 με την οποία η Επιτροπή διέταξε την πληρωμή του αιτουμένου μέσω του χρεωστικού σημειώματος ποσού καθώς και των συναφών τόκων υπερημερίας.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή ως απαράδεκτη.

2)	Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή φέρει τα δικαστικά της έξοδα καθώς και τα δικαστικά έξοδα του Groupement Adriano, Jaime Ribeiro, Conduril — Construção, ACE.

(1) EE C 267 της 7.11.2009.

17.12.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 370/25

Προσφυγή της 19ης Σεπτεμβρίου 2011 — Euro-Information κατά ΓΕΕΑ (EURO AUTOMATIC PAIEMENT)

(Υπόθεση T-497/11)

2011/C 370/42

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Euro-Information — Européenne de traitement de l’information (Στρασβούργο, Γαλλία) (εκπρόσωπος: A. Grolée, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση του δεύτερου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα), της 7ης Ιουλίου 2011, στην υπόθεση R 370/2011-2·

—	να καταδικάσει το Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) στα δικαστικά έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η προσφεύγουσα στην ενώπιον του ΓΕΕΑ διαδικασία και στο πλαίσιο της υπό κρίση προσφυγής.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Σήμα προς καταχώριση: Το λεκτικό σήμα «EURO AUTOMATIC PAIEMENT» για προϊόντα και υπηρεσίες των κλάσεων 9, 35, 36, 37, 38, 42 και 45.

Απόφαση του εξεταστή: απόρριψη της αιτήσεως.

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: απόρριψη της προσφυγής.

Προβαλλόμενοι λόγοι: Παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού 207/2009, διότι το σήμα του οποίου ζητήθηκε η καταχώριση δεν είναι περιγραφικό.

17.12.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 370/25

Προσφυγή της 7ης Οκτωβρίου 2011 — Luxembourg Patent Co. κατά ΓΕΕΑ — DETEC (FIREDETEC)

(Υπόθεση T-527/11)

2011/C 370/43

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Luxembourg Patent Co. SA (Lintgen, Λουξεμβούργο) (εκπρόσωπος: K. Manhaeve, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Sistemas de Seguridad, Detección y Extinción de Incendios, SL (DETEC) (Μαδρίτη, Ισπανία)

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την απόφαση του τετάρτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα), της 26ης Ιουλίου 2011, στην υπόθεση R 736/2010-4, στο μέτρο που έκανε δεκτή την ανακοπή της αντιδίκου κατά της αιτήσεως καταχωρίσεως σήματος της προσφεύγουσας για «συσκευές πυρόσβεσης, συσκευές αυτόματης και αυτοτελούς ανίσχευσης και πυρόσβεσης» της κλάσεως 9 και «κατασκευή πυροσβεστήρων και συσκευών πυρόσβεσης» της κλάσεως 42 καθώς και

—	να καταδικάσει το καθού και, εφόσον συντρέχει περίπτωση, την αντίδικο ενώπιον του τμήματος προσφυγών αλληλεγγύως και εις ολόκληρον στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Αιτούσα την καταχώριση του κοινοτικού σήματος: Η προσφεύγουσα

Σήμα προς καταχώριση: Το λεκτικό σήμα «FIREDETEC» για προϊόντα των κλάσεων 1, 9, 17 και 42 — Αίτηση καταχωρίσεως κοινοτικού σήματος αριθ. 4904389

Δικαιούχος του κατά τη διαδικασία ανακοπής αντιταχθέντος σήματος ή σημείου: Η αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών

Αντιταχθέν σήμα ή σημείο: Το καταχωρισθέν με αριθ. 1759982 ισπανικό εικονιστικό σήμα «DETEC» για προϊόντα της κλάσεως 9, το καταχωρισθέν με αριθ. 1759983 ισπανικό εικονιστικό σήμα «DETEC» για υπηρεσίες της κλάσεως 37 και το καταχωρισθέν με αριθ. 3813219 κοινοτικό εικονιστικό σήμα «DETEC Sistemas de Seguridad, Detección y Extinción de Incendios, SL» για προϊόντα και υπηρεσίες των κλάσεων 9, 37 και 45

Απόφαση του τμήματος ανακοπών: Δέχεται μερικώς την ανακοπή

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: Απορρίπτει την προσφυγή

Προβαλλόμενοι λόγοι: Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 207/2009 του Συμβουλίου, διότι το τμήμα προσφυγών εκτίμησε εσφαλμένως την ύπαρξη κινδύνου συγχύσεως μεταξύ του σήματος του οποίου ζητήθηκε η καταχώριση και του αντιτασσoμένου σήματος.

17.12.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 370/26

Προσφυγή της 6ης Οκτωβρίου 2011 — ΑΛΟΥΜΙΝΙΟΝ κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-542/11)

2011/C 370/44

Γλώσσα διαδικασίας: η ελληνική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Αλουμίνιον Α.Ε. (Μαρούσι, Ελλάδα) (εκπρόσωποι: Γ. Δελλής και Ν. Κορογιαννάκης, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	Να ακυρωθεί η απόφαση της Επιτροπής E(2011) 4916 τελικό, της 13ης Ιουλίου 2011 σχετικά με τη κρατική ενίσχυση αριθ. C 2/2010 (πρώην ΝΝ 62/2009) που εφάρμοσε η Ελλάδα υπέρ της Αλουμίνιον της Ελλάδος Α.Ε.,

—	Να καταδικαστεί η Επιτροπή στη δικαστική δαπάνη της προσφεύγουσας.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Με την παρούσα προσφυγή, η προσφεύγουσα αιτείται, βάσει του άρθρου 263, εδ. 4 της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εφεξής «ΣΛΕΕ»), την ακύρωση με τις συνέπειες του άρθρου 266, εδ. 1 ΣΛΕΕ, της απόφασης Ε(2011)4916 τελικό της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (εφεξής «Απόφαση») της 13ης Ιουλίου 2011 με αριθμό C 2/2010 (πρώην ΝΝ 62/2009) περί χορηγήσεως κρατικών ενισχύσεων στην εταιρία Αλουμίνιον της Ελλάδος.

Προς στήριξη των αιτημάτων της, η προσφεύγουσα προβάλλει τους εξής λόγους ακύρωσης:

—

Παράβαση του άρθρου 1 του Κανονισμού 659/1999 και παράβαση των κανόνων περί κατανομής αρμοδιοτήτων μεταξύ Επιτροπής και των εθνικών δικαστηρίων και του δικαιώματος σε δικαστική προστασία. Η Επιτροπή εκτίμησε προδήλως εσφαλμένα τα πραγματικά περιστατικά, έλαβε υπόψη προδήλως εσφαλμένα στοιχεία και προέβη σε πρόδηλα νομικά σφάλματα στο χαρακτηρισμό της υποτιθέμενης ενίσχυσης ως «νέας». Το επίμαχο μέτρο ελήφθη δυνάμει πανομοιότυπου καθεστώτος με τη δήθεν υφιστάμενη ενίσχυση και η επίμαχη κρίση της Επιτροπής είναι πλημμελώς αιτιολογημένη·

—	Παράβαση του άρθρου 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ, στο μέτρο που η Επιτροπή εσφαλμένα διαπίστωσε την ύπαρξη πλεονεκτήματος, δεν εφάρμοσε το κριτήριο του ιδιώτη επιχειρηματία και δεν εξέτασε τη συνδρομή αντικειμενικών εμπορικών λόγων που δικαιολογούν το συμβατικό τιμολόγιο του 1960·

—

Παράβαση του άρθρου 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ, στο μέτρο που η Επιτροπή εσφαλμένα διαπίστωσε την επιλεκτικότητα της ενίσχυσης, παρά την υποχρέωση της ΔΕΗ να καθορίζει με όμοιο τρόπο τα τιμολόγια ομοίων κατηγοριών καταναλωτών και με διαφορετικό τρόπο αυτά των διαφορετικών κατηγοριών, κατά το μέρος της διαφοροποίησης τους·

—

Παράβαση του άρθρου 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ, στο μέτρο που η Επιτροπή εσφαλμένα διαπίστωσε στρέβλωση και επηρεασμό των συναλλαγών των κρατών μελών, παρόλο που η προσφεύγουσα δεν αποκτά κανένα πλεονέκτημα σε σχέση με τις άλλες επιχειρήσεις αλουμινίου λόγω της ομοιομορφίας των χαρακτηριστικών του αλουμινίου και λόγω της χρηματιστηριακά καθοριζόμενης τιμής·

—	Εσφαλμένη μεθοδολογία στον υπολογισμό του ύψους του εικαζόμενου πλεονεκτήματος·

—	Παραβίαση της υποχρέωσης αιτιολογήσεως και

—	Παραβίαση της Αρχής της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης, λόγω της προηγούμενης θέσης της Επιτροπής ότι η συμβατική τιμολόγηση της ΔΕΗ προς την προσφεύγουσα δεν συνιστούσε παράνομη κρατική ενίσχυση και των δικαιωμάτων άμυνας της προσφεύγουσας.

17.12.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 370/27

Προσφυγή της 19ης Οκτωβρίου 2011 — Assaad κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-550/11)

2011/C 370/45

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Nizar Assaad (Δαμασκός, Συρία) (εκπρόσωποι: G. Martin, Solicitor, M. Lester και A. Sutton, Barristers)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ενώσεως

Αιτήματα του προσφεύγοντος

Ο προσφεύγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 843/2011 του Συμβουλίου, σχετικά με περιοριστικά μέτρα λόγω της κατάστασης στη Συρία (ΕΕ 2011, L 218, σ. 1), και την εκτελεστική απόφαση 2011/515/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 23ης Αυγούστου 2011, για την εφαρμογή της απόφασης 2011/273/ΚΕΠΠΑ σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά της Συρίας, καθόσον προσετέθη το όνομα του προσφεύγοντος στο παράρτημα της αποφάσεως 2011/273/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 9ης Μαΐου 2011 (1), και στο παράρτημα II του κανονισμού (ΕΕ) 442/2011 του Συμβουλίου, της 9ης Μαΐου 2011 (2)·

—

επικουρικώς και με την επιφύλαξη του προηγουμένου αιτήματος, να απαλειφθεί η φράση «χρηματοδοτεί την πολιτοφυλακή Shabiha στην περιοχή της Λαττάκειας», η οποία προσετέθη στο παράρτημα του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 843/2011 του Συμβουλίου και στην εκτελεστική απόφαση 2011/515/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, και

—	να καταδικάσει το καθού στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής, ο προσφεύγων προβάλλει τέσσερις λόγους ακυρώσεως.

Με τον πρώτο λόγο ακυρώσεως υποστηρίζεται ότι το καθού παραβίασε τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα άμυνας του προσφεύγοντος και το δικαίωμά του αποτελεσματικής δικαστικής προστασίας, καθόσον:

—	ο προσφεύγων δεν ενημερώθηκε εκ των προτέρων για το ότι περιελήφθη στον κατάλογο των προσώπων στην περίπτωση των οποίων έχουν εφαρμογή τα επίμαχα μέτρα και δεν ενημερώθηκε ούτε κατά τον χρόνο θέσεως των μέτρων σε ισχύ·

—

ο προσφεύγων δεν ενημερώθηκε για τις εναντίον του αιτιάσεις ή για το ότι προτάθηκε να περιληφθεί στον κατάλογο των προσώπων στην περίπτωση των οποίων έχουν εφαρμογή τα επίμαχα μέτρα, ενώ δεν του παρασχέθηκε δικαίωμα ακροάσεως σε δίκη κατά την οποία θα ήταν δυνατό οι εναντίον του αιτιάσεις να διατυπωθούν, να αντικρουσθούν και να εξετασθούν δεόντως, και

—

τα επίμαχα μέτρα δεν προβλέπουν διαδικασία κοινοποιήσεως στον προσφεύγοντα των στοιχείων στα οποία στηρίχθηκε η απόφαση περί δεσμεύσεως των περιουσιακών στοιχείων ή διαδικασία παρέχουσα σ’ αυτόν τη δυνατότητα να υποβάλει παρατηρήσεις επί της ουσίας όσον αφορά τα στοιχεία αυτά ενώπιον δικαστηρίου δυνάμενου να διακριβώσει και να αξιολογήσει τις παρατηρήσεις του και τα εναντίον του στοιχεία.

Με τον δεύτερο λόγο ακυρώσεως υποστηρίζεται ότι το καθού δεν αιτιολόγησε επαρκώς την καταχώριση του προσφεύγοντος στον κατάλογο, καθόσον:

—	δεν γνωστοποιήθηκε στον προσφεύγοντα καμία αιτιολογία πριν δημοσιοποιηθούν τα επίμαχα μέτρα·

—	οι «λόγοι για την καταχώριση» δεν παρέχουν στον προσφεύγοντα επαρκή στοιχεία ώστε να καταστούν γνωστοί σ’ αυτόν οι λόγοι για τους οποίους το καθού έκρινε ότι ο προσφεύγων έπρεπε να περιληφθεί στον κατάλογο, και

—	δεν υφίσταται καμία απολύτως ένδειξη ως προς τους λόγους για τους οποίους θεωρήθηκε ότι ο προσφεύγων φέρει ευθύνη για τα μέτρα καταστολής που στρέφονται κατά πολιτών στη Συρία.

Με τον τρίτο λόγο ακυρώσεως υποστηρίζεται ότι το καθού παραβίασε, αναιτιολόγητα και κατά τρόπο αντίθετο προς την αρχή της αναλογικότητας, τα θεμελιώδη δικαιώματα του προσφεύγοντος, ιδίως δε το δικαίωμά του στην ιδιοκτησία, το δικαίωμα επιχειρηματικής ελευθερίας, το δικαίωμα προστασίας της φήμης και το δικαίωμα σεβασμού της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής, καθόσον:

—	τα επίμαχα μέτρα έχουν σοβαρές και διαρκείς επιπτώσεις στην άσκηση των θεμελιωδών δικαιωμάτων του προσφεύγοντος, και

—

η εφαρμογή των επίμαχων μέτρων στην περίπτωση του προσφεύγοντος δεν είναι δικαιολογημένη, ενώ το καθού δεν απέδειξε ότι η πλήρης δέσμευση των περιουσιακών στοιχείων του προσφεύγοντος και η ταξιδιωτική απαγόρευση αποτελούν τα λιγότερο επαχθή μέτρα που διασφαλίζουν την επίτευξη οποιουδήποτε θεμιτώς επιδιωκομένου σκοπού, ούτε ότι η ζημία που υφίσταται ο προσφεύγων και η οικογένειά του είναι δικαιολογημένη και αναλογική.

Με τον τέταρτο λόγο ακυρώσεως υποστηρίζεται ότι το καθού υπέπεσε σε πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως καθόσον αποφάσισε να εφαρμόσει τα εν λόγω περιοριστικά μέτρα στην περίπτωση του προσφεύγοντος, δεδομένου ότι:

—	είναι πρόδηλο ότι το καθού δεν προέβη σε καμία εκτίμηση όσον αφορά το αν ο προσφεύγων θα μπορούσε να θεωρηθεί ότι «φέρει ευθύνη» για τη βίαιη καταστολή η οποία στρέφεται κατά του άμαχου πληθυσμού στη Συρία·

—

επικουρικώς, σε περίπτωση κατά την οποία το καθού προέβη σε τέτοια εκτίμηση και καθόσον ο προσφεύγων δύναται να υποβάλει τις όποιες παρατηρήσεις του επ’ αυτής, υποστηρίζεται ότι το καθού υπέπεσε σε πλάνη αποφαινόμενο ότι η καταχώριση του προσφεύγοντος στον κατάλογο των προσώπων στην περίπτωση των οποίων έχουν εφαρμογή τα περιοριστικά μέτρα ήταν δικαιολογημένη.

(1) Απόφαση 2011/273/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 9ης Μαΐου 2011, σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά της Συρίας (ΕΕ 2011, L 121, σ. 11).

(2) Κανονισμός (ΕΕ) 442/2011 του Συμβουλίου, της 9ης Μαΐου 2011, σχετικά με περιοριστικά μέτρα λόγω της κατάστασης στη Συρία (ΕΕ 2011, L 121, σ. 1).

17.12.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 370/28

Προσφυγή της 19ης Οκτωβρίου 2011 — BSI κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-551/11)

2011/C 370/46

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Brugola Service International Srl (BSI) (Cassano Magnago, Ιταλία) (εκπρόσωποι: S. Baratti και M. Farneti, δικηγόροι)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ενώσεως

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 723/2011 του Συμβουλίου, της 18ης Ιουλίου 2011, για την επέκταση του οριστικού δασμού αντιντάμπινγκ που επιβάλλεται με τον κανονισμό (ΕΚ) 91/2009 στις εισαγωγές ορισμένων συνδετήρων από σίδηρο ή χάλυβα, καταγωγής Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας, στις εισαγωγές ορισμένων συνδετήρων από σίδηρο ή χάλυβα που αποστέλλονται από τη Μαλαισία, είτε δηλώνονται ως καταγωγής Μαλαισίας είτε όχι (ΕΕ L 194, σ. 6),

—	να κηρύξει ανεφάρμοστο, κατά την έννοια του άρθρου 277 ΣΛΕΕ, τον κανονισμό (ΕΚ) 1225/2009 του Συμβουλίου, της 30ής Νοεμβρίου 2009, για την άμυνα κατά των εισαγωγών που αποτελούν αντικείμενο ντάμπινγκ εκ μέρους χωρών μη μελών της Ευρωπαϊκής Κοινότητας (ΕΕ L 343, σ. 51),

—	να κηρύξει ανεφάρμοστο, κατά την έννοια του άρθρου 277 ΣΛΕΕ, τον κανονισμό (ΕΚ) 91/2009 του Συμβουλίου, της 26ης Ιανουαρίου 2009, για την επιβολή οριστικού δασμού αντιντάμπινγκ στις εισαγωγές ορισμένων συνδετήρων από σίδηρο ή χάλυβα καταγωγής Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας (ΕΕ L 29, σ. 1),

—	να καταδικάσει το Συμβούλιο στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα διώκει την ακύρωση του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 723/2011 βάσει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ, καθόσον κατά νομική και λογική ακολουθία θεμελιώνεται στον κανονισμό (ΕΚ) 1225/2009 και στον κανονισμό (ΕΚ) 91/2009, έναντι των οποίων επικαλείται το ανεφάρμοστο, κατά την έννοια του άρθρου 277, για τους ακολούθους λόγους:

Ο πρώτος λόγος ακυρώσεως αντλείται από την έλλειψη νομιμότητας του κανονισμού (ΕΚ) 1225/2009 και ως εκ τούτου του κανονισμού (ΕΚ) 91/2009, λόγω παραβάσεως της νομοθεσίας και αντιθέσεως προς τα άρθρα 6, παράγραφος 10, και 9, παράγραφος 2, της Συμφωνίας Αντιντάμπινγκ του ΠΟΕ, καθό μέρος επιβάλλει εθνικό δασμό στους προμηθευτές εκείνους οι οποίοι εντοπίζονται σε χώρες όπου δεν ισχύει η οικονομία της αγοράς και οι οποίοι δεν αποδεικνύουν ότι πληρούν τα προαπαιτούμενα του άρθρου 9, παράγραφος 5, του κανονισμού (ΕΚ) 1225/2009.

Ο δεύτερος λόγος ακυρώσεως αντλείται από την έλλειψη νομιμότητας του κανονισμού (ΕΚ) 91/2009 λόγω ανεπαρκούς αιτιολογίας και πρόδηλης πλάνης περί την εκτίμηση, καθόσον η Επιτροπή εξήρτησε εσφαλμένα την παραχώρηση της ατομικής μεταχειρίσεως από την εκ μέρους των Κινέζων παραγωγών απόδειξη ότι συντρέχουν τα προβλεπόμενα στο άρθρο 9, παράγραφος 5, του κανονισμού (ΕΚ) 1225/2009 προαπαιτούμενα, σε αντίθεση προς τα άρθρα 6, παράγραφος 10, και 9, παράγραφος 2, της Συμφωνίας Αντιντάμπινγκ του ΠΟΕ.

Ο τρίτος λόγος ακυρώσεως αντλείται από την έλλειψη νομιμότητας της ερμηνείας που δίδει ο κανονισμός (ΕΚ) 91/2009 στην έννοια του «μεγαλύτερου μέρους» της κοινοτικής βιομηχανίας περί της οποίας γίνεται λόγος στο άρθρο 4, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΚ) 1225/2009, λόγω παραβάσεως της νομοθεσίας, υπό την έννοια ότι αντίκειται προς τα άρθρα 4, παράγραφος 1, και 3, παράγραφος 1, της Συμφωνίας Αντιντάμπινγκ του ΠΟΕ, καθώς και λόγω πρόδηλης πλάνης περί την εκτίμηση.

Ο τέταρτος λόγος ακυρώσεως αντλείται από την έλλειψη νομιμότητας του κανονισμού (ΕΚ) 91/2009 λόγω παραβάσεως της νομοθεσίας, αντιθέσεως προς τα άρθρα 2, παράγραφος 4, 6, παράγραφοι 2 και 4, της Συμφωνίας Αντιντάμπινγκ του ΠΟΕ καθώς και προς τα άρθρα 2, παράγραφος 10, 6, παράγραφος 8, 20, παράγραφοι 2 και 4, του κανονισμού (ΕΚ) 1225/2009, καθώς και λόγω πρόδηλης πλάνης περί την εκτίμηση, ως εκ του ότι η Επιτροπή προσδιόρισε το περιθώριο ντάμπινγκ με βάση μη ενδεδειγμένη σύγκριση μεταξύ της κανονικής αξίας και της τιμή εξαγωγής και δεν κοινοποίησε έγκαιρα στους παραγωγούς της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας τις αναγκαίες πληροφορίες προκειμένου να διασφαλιστεί η άσκηση των δικαιωμάτων άμυνας.

Επιπλέον, η προσφεύγουσα επικαλείται την έλλειψη νομιμότητας του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 723/2011, καθόσον δεν έλαβε χώρα αυτοτελώς έρευνα και δεν υπήρξε επαρκής αιτιολόγηση, δεδομένου ότι η Επιτροπή δεν παρέσχε πληροφορίες σχετικά με την αξία των μέσων τιμών εξαγωγής, τα προϊόντα και τις κατηγορίες εμπορευμάτων με βάση τις οποίες καθορίστηκε η κανονική αξία και το ούτως υπολογισθέν περιθώριο ντάμπινγκ.

17.12.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 370/28

Προσφυγή της 18ης Οκτωβρίου 2011 — Ευρωπαϊκή Δυναμική κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-554/11)

2011/C 370/47

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Δυναμική — Προηγμένα Συστήματα Τηλεπικοινωνιών Πληροφορικής και Τηλεματικής ΑΕ (Αθήνα, Ελλάδα) (εκπρόσωποι: Ν. Κορογιαννάκης και Μ. Δερμιτζάκης, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής να μην καταβάλει στην προσφεύγουσα τα οφειλόμενα ποσά και να ανακτήσει, αντιθέτως, τα ποσά που της είχε ήδη καταβάλει στο πλαίσιο εκτελέσεως της συμβάσεως EuropeAid/124378/D/SER/TN (αριθ. 2007/145 464), η οποία κοινοποιήθηκε στην προσφεύγουσα με έγγραφο της 8ης Αυγούστου 2011 (σχετ.: C&F/2011/D/001101), καθώς και το συνημμένο χρεωστικό σημείωμα,

—	να ακυρώσει όλες τις μεταγενέστερες σχετικές αποφάσεις της καθής και

—	να καταδικάσει την καθής στα δικαστικά και λοιπά έξοδα της προσφεύγουσας.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει πέντε λόγους.

1)	Ο πρώτος λόγος αντλείται από πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως της καθής στο μέτρο που αποφάσισε ότι η προσφεύγουσα έπρεπε να επιστρέψει ορισμένο ποσό αντί να λάβει το ποσό που της οφειλόταν για εκτελεσθείσα, εγκριθείσα και πιστοποιηθείσα εργασία.

Ο δεύτερος λόγος αντλείται από εσφαλμένη εκ μέρους της καθής ερμηνεία της νομικής βάσεως και του δικαιώματός της να ανακτήσει το αιτηθέν ποσό, παραβαίνοντας το άρθρο 79 των κανόνων εφαρμογής του δημοσιονομικού κανονισμού (1) διότι δεν έλαβε υπόψη τη βεβαίωση των εμπειρογνωμόνων της προσφεύγουσας στα φύλλα χρονοχρεώσεως και το μέγεθος των εργασιών που εκτελέσθηκαν και πιστοποιήθηκαν επαρκώς, και για τον πρόσθετο λόγο ότι, σε ανύποπτο χρόνο, ουδόλως διατυπώθηκαν παρατηρήσεις για τις εκτελεσθείσες εργασίες.

Ο τρίτος λόγος αντλείται από προσβολή εκ μέρους της καθής της αρχής της χρηστής διοικήσεως, της καλής πίστεως και της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης διότι:

—	αρνήθηκε να καταβάλει ποσά τα οποία όφειλε για πιστοποιηθείσες και εγκριθείσες εργασίες,

—	δεν γνωστοποίησε εγκαίρως στην προσφεύγουσα τυχόν αμφιβολίες της σχετικά με την υποχρέωσή της να καταβάλει στην προσφεύγουσα τα ποσά που επαληθεύθηκαν από τον ελεγκτή και

—	ενθάρρυνε την προσφεύγουσα να συνεχίσει την εκτέλεση εργασιών για 12 μήνες και την παροχή των υπηρεσιών της, φρονώντας ότι θα πληρωθεί για τις εν λόγω εργασίες.

Ο τέταρτος λόγος αντλείται από παράβαση εκ μέρους της καθής της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως και προσβολή των δικαιωμάτων άμυνας της προσφεύγουσας, διότι η καθής αρνήθηκε την καταβολή οφειλομένων ποσών και, αντιθέτως, απαίτησε την ανάκτηση ορισμένου ποσού που είχε λάβει η προσφεύγουσα χωρίς να αιτιολογήσει την απόφασή της για το συγκεκριμένο ποσό.

5)	Ο πέμπτος λόγος αντλείται από το γεγονός ότι η εκτέλεση της προσβαλλομένης αποφάσεως συνιστούσε κατάχρηση εξουσίας.

(1) Κανονισμός (ΕΚ, Ευρατόμ) 2342/2002 της Επιτροπής, της 23ης Δεκεμβρίου 2002, για τη θέσπιση των κανόνων εφαρμογής του κανονισμού (EK, Ευρατόμ) 1605/2002 του Συμβουλίου, για τη θέσπιση του Δημοσιονομικού Κανονισμού που εφαρμόζεται στο γενικό προϋπολογισμό των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (ΕΕ 2002, L 357, σ. 1).

17.12.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 370/29

Προσφυγή της 24ης Οκτωβρίου 2011 — Elsid κ.λπ. κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-557/11)

2011/C 370/48

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες:: Elsid SA (Titu, Ρουμανία), ESD-SIC BV (Delfzijl, Κάτω Χώρες), ESK-SIC GmbH (Frechen, Γερμανία) and Navarro SIC, SA (Μαδρίτη, Ισπανία) (εκπρόσωπος: B. Evtimov, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα των προσφευγουσών

Οι προσφεύγουσες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση της Επιτροπής C(2011) 5934 τελικό της 24ης Αυγούστου 2011 περί απορρίψεως της αιτήσεως ενάρξεως επανεξετάσεως ενόψει της λήξεως της ισχύος των μέτρων αντιντάμπινγκ που εφαρμόζονται στις εισαγωγές καρβιδίου του πυριτίου καταγωγής Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας, και

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής τους οι προσφεύγουσες, οι οποίες υπογραμμίζουν την εσφαλμένη εφαρμογή του άρθρου 11, παράγραφος 2, του βασικού κανονισμού (1), προβάλλουν δύο λόγους.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται:

—

παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας του άρθρου 5, παράγραφος 4, ΕΕ. Παράλληλα ή επικουρικώς, προβάλλεται ότι η Επιτροπή υπέπεσε σε πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως, εφαρμόζοντας απαιτήσεις όσον αφορά την απόδειξη αυστηρότερες από αυτές που απαιτούνται προκειμένου να γίνει δεκτή αίτηση επανεξετάσεως ενόψει της λήξης της ισχύος μέτρων.

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται:

—

παραβίαση της αρχής της χρηστής διοικήσεως και παράβαση του άρθρου 41 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Παράλληλα ή επικουρικώς, προβάλλεται ότι η Επιτροπή υπέπεσε σε πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως διαπιστώνοντας ότι οι εξαγωγές από την Κίνα προς τις Ηνωμένες Πολιτείες δεν ήταν συγκρίσιμες προς τα προϊόντα της βιομηχανίας της Ένωσης εντός της ΕΕ και καταλήγοντας εσφαλμένως ότι η τιμή εξαγωγής από την Κίνα προς της Ηνωμένες Πολιτείες, καθόσον ήταν χαμηλότερη από τις τιμές της βιομηχανίας της Ένωσης εντός της ΕΕ, ήταν μάλλον απίθανο να έχει ως συνέπεια τη συνέχιση της πρακτικής ντάμπινγκ και της ζημίας.

(1) Κανονισμός 1225/2009 του Συμβουλίου, της 30ής Νοεμβρίου 2009, για την άμυνα κατά των εισαγωγών που αποτελούν αντικείμενο ντάμπινγκ εκ μέρους χωρών μη μελών της Ευρωπαϊκής Κοινότητας (ΕΕ L 343, 22.12.2009. σ. 51).

		ISSN 1977-0901 doi:10.3000/19770901.C_2011.370.ell
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης		C 370

Έκδοση στην ελληνική γλώσσα	Ανακοινώσεις και Πληροφορίες	54ό έτος 17 Δεκεμβρίου 2011

Ανακοίνωση αριθ	Περιεχόμενα	Σελίδα
	IV Πληροφορίες
	ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΘΕΣΜΙΚΑ ΟΡΓΑΝΑ, ΤΑ ΛΟΙΠΑ ΟΡΓΑΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ
	Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης
2011/C 370/01	Τελευταία δημοσίευση του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής ΈνωσηςEE C 362 της 10.12.2011	1

	Δικαστήριο
2011/C 370/02	Ορκωμοσία νέου μέλους του Δικαστηρίου	2

2011/C 370/03	Εκλογή των προέδρων των τμημάτων	2

2011/C 370/04	Τοποθέτηση δικαστών στα τμήματα	2

2011/C 370/05	Ορισμός πρώτου γενικού εισαγγελέα	3

2011/C 370/06	Πίνακες που χρησιμεύουν για τον προσδιορισμό της συνθέσεως των δικαστικών σχηματισμών	3

2011/C 370/07	Ορισμός του τμήματος που επιφορτίζεται με τις υποθέσεις περί των οποίων γίνεται λόγος στο άρθρο 104β του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου	4

	Γενικό Δικαστήριο
2011/C 370/08	Ορκωμοσία νέου μέλους του Γενικού Δικαστηρίου	5

2011/C 370/09	Εκλογή προέδρου τμήματος	5

2011/C 370/10	Τοποθέτηση των δικαστών στα τμήματα	5

	Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης
2011/C 370/11	Ορκωμοσία νέων μελών του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης	8