27.8.2011

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 252/1

---

2011/C 252/01

Τελευταία δημοσίευση του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

EE C 238 της 13.8.2011

Ιστορικό των προηγούμενων δημοσιεύσεων

EE C 232 της 6.8.2011

EE C 226 της 30.7.2011

EE C 219 της 23.7.2011

EE C 211 της 16.7.2011

EE C 204 της 9.7.2011

EE C 194 της 2.7.2011

Τα κείμενα αυτά είναι διαθέσιμα σε:

EUR-Lex: http://eur-lex.europa.eu

---

27.8.2011

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 252/2

---

Απόφαση του Δικαστηρίου (όγδοο τμήμα) της 30ής Ιουνίου 2011 [αίτηση του Conseil d’État (Γαλλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Zeturf Ltd κατά Premier ministre

(Υπόθεση C-212/08) (1)

(Καθεστώς αποκλειστικότητας ως προς τη διαχείριση των ιπποδρομιακών στοιχημάτων εκτός ιπποδρομίου - Άρθρο 49 ΕΚ - Περιορισμός της ελεύθερης παροχής υπηρεσιών - Επιτακτικοί λόγοι γενικού συμφέροντος - Σκοποί της καταστολής της εξαρτήσεως από τυχηρά παίγνια και της καταπολεμήσεως των περιπτώσεων εξαπατήσεως και των εγκληματικών ενεργειών, καθώς και της συμβολής στην αγροτική ανάπτυξη - Αναλογικότητα - Περιοριστικό μέτρο με το οποίο σκοπείται η μείωση των ευκαιριών συμμετοχής σε τυχηρά παίγνια και ο περιορισμός των δραστηριοτήτων που σχετίζονται με τυχηρά παίγνια κατά συνεπή και συστηματικό τρόπο - Επιχειρηματικός φορέας που ασκεί δυναμική εμπορική πολιτική - Λελογισμένη διαφημιστική πολιτική - Εκτίμηση του προσκόμματος για τη διάθεση στο εμπόριο μέσω των παραδοσιακών διαύλων και μέσω Διαδικτύου)

2011/C 252/02

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Αιτούν δικαστήριο

Conseil d’État

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Zeturf Ltd

κατά

Premier ministre

Αντικείμενο

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως — Conseil d’État — Ερμηνεία των άρθρων 49 ΕΚ και 50 ΕΚ — Επιτρέπεται ένα καθεστώς αποκλειστικότητας ως προς τη διαχείριση των ιπποδρομιακών στοιχημάτων εκτός ιπποδρομίου υπέρ ενός και μοναδικού επιχειρηματικού φορέα ο οποίος δεν επιδιώκει κερδοσκοπικό σκοπό, πλην όμως ο οποίος ασκεί, αντιθέτως, δυναμική εμπορική πολιτική; — Είναι αναγκαίο να ληφθούν υπόψη μόνον τα ιπποδρομιακά στοιχήματα μέσω Διαδικτύου ή πρέπει να ληφθεί υπόψη το σύνολο του τομέα των ιπποδρομιακών στοιχημάτων, ανεξάρτητα από τη μορφή τους;

Διατακτικό

1)

Το άρθρο 49 ΕΚ πρέπει να ερμηνευθεί υπό την εξής έννοια: α) κράτος μέλος το οποίο επιδιώκει την εξασφάλιση ενός ιδιαιτέρως υψηλού επιπέδου προστασίας των καταναλωτών στον τομέα των τυχηρών παιγνίων μπορεί βασίμως να θεωρεί ότι μόνον η χορήγηση αποκλειστικών δικαιωμάτων σε έναν και μοναδικό οργανισμό που υπόκειται σε αυστηρό έλεγχο εκ μέρους των δημοσίων αρχών παρέχει τη δυνατότητα να ελέγχονται οι κίνδυνοι που εγκυμονεί ο εν λόγω τομέας και να επιδιώκεται η επίτευξη του σκοπού αποτροπής του ενδεχομένου ενθαρρύνσεως της υποβολής σε υπερβολικά υψηλές δαπάνες για παίγνια και περιστολής της εξαρτήσεως από αυτά κατά αρκούντως αποτελεσματικό τρόπο· β) απόκειται στο αιτούν δικαστήριο να εξακριβώσει αν: — οι εθνικές αρχές αποσκοπούσαν πράγματι, κατά τον χρόνο των πραγματικών περιστατικών της κύριας δίκης, στην εξασφάλιση ενός τέτοιου ιδιαιτέρως υψηλού επιπέδου προστασίας και αν, με γνώμονα αυτό το επιδιωκόμενο επίπεδο προστασίας, η καθιέρωση μονοπωλίου μπορούσε όντως να θεωρηθεί αναγκαία, και — οι κρατικοί έλεγχοι, στους οποίους υπόκεινται κατ’ αρχήν οι δραστηριότητες του οργανισμού που κατέχει τα αποκλειστικά δικαιώματα, ασκήθηκαν όντως κατά συνεπή και συστηματικό τρόπο προς επιδίωξη της επιτεύξεως των σκοπών που έχουν ανατεθεί στον εν λόγω οργανισμό· γ) προκειμένου μια εθνική ρύθμιση, η οποία καθιερώνει μονοπώλιο στον τομέα των τυχηρών παιγνίων, να συνάδει με τους σκοπούς της καταπολεμήσεως της εγκληματικότητας καθώς και της μειώσεως των ευκαιριών συμμετοχής σε παίγνια, η εν λόγω εθνική ρύθμιση πρέπει: — να στηρίζεται στη διαπίστωση ότι οι εγκληματικές δραστηριότητες και οι ενέχουσες απάτη δραστηριότητες που σχετίζονται με τυχηρά παίγνια και η εξάρτηση από τυχηρά παίγνια αποτελούν πρόβλημα στο έδαφος του οικείου κράτους μέλους, πρόβλημα το οποίο θα ήταν δυνατό να αντιμετωπισθεί με την επέκταση των εγκεκριμένων και νομοθετικώς ρυθμιζόμενων δραστηριοτήτων, και — να επιτρέπει μόνον τη χρησιμοποίηση λελογισμένης διαφημίσεως και αυστηρώς περιοριζόμενης σε ό,τι απαιτείται προκειμένου να κατευθυνθούν οι καταναλωτές προς τα ελεγχόμενα δίκτυα παιγνίων.

2)

Προκειμένου να εκτιμηθούν οι επιπτώσεις επί της ελεύθερης παροχής υπηρεσιών, τις οποίες επιφέρει ένα σύστημα που καθιερώνει καθεστώς αποκλειστικότητας για τη διοργάνωση των ιπποδρομιακών στοιχημάτων, απόκειται στα εθνικά δικαστήρια να λαμβάνουν υπόψη το σύνολο των δυναμένων να αποτελέσουν αντικείμενο υποκαταστάσεως διαύλων εμπορίας των στοιχημάτων αυτών, εκτός αν η χρήση του Διαδικτύου έχει ως συνέπεια την αύξηση των κινδύνων, οι οποίοι συνδέονται με τα σχετικά τυχηρά παίγνια, και πέραν των υφιστάμενων κινδύνων όσον αφορά τα τυχηρά παίγνια που διατίθενται στο εμπόριο μέσω παραδοσιακών διαύλων. Στην περίπτωση εθνικής ρυθμίσεως που εφαρμόζεται καθ’ όμοιο τρόπο επί της προσφοράς ιπποδρομιακών στοιχημάτων μέσω Διαδικτύου και επί της προσφοράς ιπποδρομιακών στοιχημάτων μέσω παραδοσιακών διαύλων, οι επιπτώσεις επί της ελεύθερης παροχής υπηρεσιών πρέπει να εκτιμώνται από την άποψη των περιορισμών που επέρχονται επί του συνόλου του οικείου τομέα.

---

(1)  ΕΕ C 197 της 2.8.2008.

---

27.8.2011

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 252/3

---

Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 30ής Ιουνίου 2011 [αίτηση του Finanzgericht Köln (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Wienand Meilicke, Heidi Christa Weyde, Marina Stöffler κατά Finanzamt Bonn-Innenstadt

(Υπόθεση C-262/09) (1)

(Ελεύθερη κυκλοφορία των κεφαλαίων - Φορολογία εισοδήματος - Βεβαίωση σχετικά με τον πράγματι καταβληθέντα φόρο εταιριών για μερίσματα αλλοδαπής προελεύσεως - Αποτροπή της διπλής φορολογίας των μερισμάτων - Πίστωση φόρου για μερίσματα που διανέμουν οι εγκατεστημένες στην ημεδαπή εταιρίες - Απαιτούμενες αποδείξεις αναφορικά με τον συμψηφιστέο φόρο)

2011/C 252/03

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Finanzgericht Köln

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Wienand Meilicke, Heidi Christa Weyde, Marina Stöffler

κατά

Finanzamt Bonn-Innenstadt

Αντικείμενο

Αίτηση εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως — Finanzgericht Köln — Ερμηνεία των άρθρων 56 και 58, παράγραφος 1, στοιχείο α', και παράγραφος 3, ΕΚ καθώς και των αρχών της αποτελεσματικότητας και του effet utile — Διανομή μερισμάτων από εταιρία εγκατεστημένη εντός ενός πρώτου κράτους μέλους σε υποκείμενο στον φόρο εντός ενός δεύτερου κράτους μέλους — Συμβατότητα με το κοινοτικό δίκαιο του συστήματος περί επιβολής φόρου εισοδήματος του δεύτερου κράτους μέλους το οποίο, αφενός, προβλέπει «πίστωση φόρου» ίση προς τα 3/7 των ακαθάριστων μερισμάτων, μολονότι ο φόρος εταιριών που βαρύνει τα μερίσματα αυτά δεν μπορεί στην πράξη να καθοριστεί για εταιρεία που είναι εγκατεστημένη σε άλλο κράτος μέλος και το οποίο, αφετέρου, εξαρτά αυτήν την «πίστωση φόρου» από την προσκόμιση βεβαιώσεως καταβολής φόρου εταιριών που να έχει συνταχθεί σύμφωνα με το δικό του φορολογικό δίκαιο, έστω και αν ο υποκείμενος στον φόρο αδυνατεί στην πράξη να την προσκομίσει για εταιρία εγκατεστημένη σε άλλο κράτος μέλος

Διατακτικό

1)

Για τον υπολογισμό του ύψους της πιστώσεως φόρου, την οποία δικαιούται μέτοχος που υπέχει γενική φορολογική υποχρέωση σε κράτος μέλος σε σχέση με μερίσματα καταβληθέντα από κεφαλαιουχική εταιρία εγκατεστημένη σε άλλο κράτος μέλος, τα άρθρα 56 ΕΚ και 58 ΕΚ απαγορεύουν –εφόσον δεν προσκομίζονται τα απαιτούμενα κατά τη νομοθεσία του πρώτου κράτους μέλους αποδεικτικά στοιχεία– την εφαρμογή διατάξεως, όπως το άρθρο 36, παράγραφος 2, δεύτερο εδάφιο, σημείο 3, του νόμου περί φορολογίας εισοδήματος (Einkommensteuergesetz) της 7ης Σεπτεμβρίου 1990, όπως τροποποιήθηκε με τον νόμο της 13ης Σεπτεμβρίου 1993, δυνάμει της οποίας ο βαρύνων τα μερίσματα αλλοδαπής προελεύσεως φόρος εταιριών συμψηφίζεται με τον φόρο εισοδήματος του μετόχου κατά το κλάσμα του φόρου εταιριών, ο οποίος βαρύνει τα ακαθάριστα μερίσματα που διανέμουν οι εταιρίες του πρώτου κράτους μέλους. Ο υπολογισμός της πιστώσεως φόρου πρέπει να πραγματοποιείται με βάση τον φορολογικό συντελεστή επί των διανεμομένων κερδών που εφαρμόζεται στη διανέμουσα εταιρία κατά το δίκαιο του κράτους μέλους εγκαταστάσεώς της, εντούτοις, το συμψηφιστέο ποσό δεν είναι δυνατόν να υπερβαίνει το ύψος του φόρου εισοδήματος που πρέπει να καταβάλλει ο δικαιούχος μέτοχος για τα εισπραχθέντα μερίσματα στο κράτος μέλος όπου υπέχει γενική φορολογική υποχρέωση.

2)

Όσον αφορά τον βαθμό ακρίβειας, στον οποίον πρέπει να ανταποκρίνονται τα αποδεικτικά στοιχεία που απαιτούνται προκειμένου να χορηγηθεί πίστωση φόρου σε σχέση με μερίσματα που καταβλήθηκαν από κεφαλαιουχική εταιρία εγκατεστημένη σε άλλο κράτος μέλος από εκείνο όπου ο δικαιούχος υπέχει γενική φορολογική υποχρέωση, τα άρθρα 56 ΕΚ και 58 ΕΚ απαγορεύουν την εφαρμογή διατάξεως, όπως το άρθρο 36, παράγραφος 2, δεύτερο εδάφιο, σημείο 3, τέταρτο εδάφιο, στοιχείο b', του νόμου περί φορολογίας εισοδήματος, της 7ης Σεπτεμβρίου 1990, όπως τροποποιήθηκε από τον νόμο της 13ης Σεπτεμβρίου 1993, δυνάμει του οποίου ο βαθμός λεπτομέρειας, καθώς και ο τύπος υποβολής των αποδεικτικών στοιχείων που πρέπει να προσκομίσει ένας τέτοιος δικαιούχος πρέπει να είναι οι ίδιοι με εκείνους που απαιτούνται όταν η διανέμουσα εταιρία είναι εγκατεστημένη στο κράτος μέλος φορολογίας του δικαιούχου αυτού. Οι φορολογικές αρχές του δεύτερου κράτους μέλους δύνανται να απαιτούν από τον εν λόγω δικαιούχο να προσκομίζει δικαιολογητικά έγγραφα από τα οποία να μπορούν να εξακριβώσουν, με σαφή και συγκεκριμένο τρόπο, κατά πόσον πληρούνται οι προϋποθέσεις για τη χορήγηση της προβλεπόμενης από την εθνική νομοθεσία πιστώσεως φόρου, χωρίς να μπορούν να προβούν σε κατ’ εκτίμηση υπολογισμό της προαναφερθείσας πιστώσεως φόρου.

3)

Η αρχή της αποτελεσματικότητας έχει την έννοια ότι απαγορεύει εθνική ρύθμιση, όπως η απορρέουσα από τις συνδυασμένες διατάξεις του άρθρου 175, παράγραφος 2, δεύτερο εδάφιο, του Κώδικα Δημοσίων Εσόδων (Abgabenordnung), όπως τροποποιήθηκε με τον νόμο περί εφαρμογής των οδηγιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο εσωτερικό φορολογικό δίκαιο και περί τροποποιήσεως άλλων διατάξεων (Gesetz zur Umsetzung von EU-Richtlinien in nationales Steuerrecht und zur Änderung weiterer Vorschriften), και του άρθρου 97, παράγραφος 9, τρίτο εδάφιο, του εισαγωγικού νόμου του κώδικα δημοσίων εσόδων (Einführungsgesetz zur Abgabenordnung)· της 14ης Δεκεμβρίου 1976, όπως έχει τροποποιηθεί, η οποία, με αναδρομική ισχύ και χωρίς μεταβατική περίοδο, δεν επιτρέπει τον συμψηφισμό του αλλοδαπού φόρου εταιριών που βάρυνε τα μερίσματα που καταβλήθηκαν από κεφαλαιουχική εταιρία εγκατεστημένη σε άλλο κράτος μέλος, μέσω της προσκομίσεως είτε βεβαιώσεως καταβολής φόρου συνάδουσας προς τις απαιτήσεις της νομοθεσίας του κράτους μέλους, στο οποίο υπέχει γενική φορολογική υποχρέωση ο δικαιούχος των μερισμάτων αυτών, είτε δικαιολογητικών εγγράφων που να επιτρέπουν στις φορολογικές αρχές του κράτους μέλους αυτού να εξακριβώσουν, με σαφή και συγκεκριμένο τρόπο, κατά πόσον πληρούνται οι προϋποθέσεις για τη χορήγηση φορολογικής ελαφρύνσεως. Εναπόκειται στο αιτούν δικαστήριο να καθορίσει ποία είναι εύλογη προθεσμία για την προσκόμιση της εν λόγω βεβαιώσεως ή των εν λόγω δικαιολογητικών εγγράφων.

---

(1)  ΕΕ C 267 της 7.11.2009.

---

27.8.2011

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 252/4

---

Απόφαση του Δικαστηρίου (τμήμα μείζονος σύνθεσης) της 5ης Ιουλίου 2011 — Edwin Co. Ltd κατά Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

(Υπόθεση C-263/09 P) (1)

(Αίτηση αναιρέσεως - Κοινοτικό σήμα - Κανονισμός (ΕΚ) 40/94 - Άρθρο 52, παράγραφος 2, στοιχείο α' - Κοινοτικό λεκτικό σήμα ELIO FIORUCCI - Αίτηση κηρύξεως ακυρότητας στηριζόμενη σε δικαίωμα επί ονόματος κατά το εθνικό δίκαιο - Έλεγχος της ερμηνείας και της εφαρμογής του εθνικού δικαίου από το Γενικό Δικαστήριο - Εξουσία του Γενικού Δικαστηρίου να μεταρρυθμίσει την απόφαση του τμήματος προσφυγών - Όρια)

2011/C 252/04

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Αναιρεσείων: Edwin Co. Ltd (εκπρόσωποι: D. Rigatti, M. Bertani, S. Verea, K. Muraro και M. Balestriero, avvocati)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωποι: O. Montalto, L. Rampini και J. Crespo Carrillo), Elio Fiorucci (εκπρόσωποι: A. Vanzetti et A. Colmano, avvocati)

Αντικείμενο

Αίτηση αναιρέσεως κατά της αποφάσεως του Πρωτοδικείου (πέμπτο τμήμα) της 14ης Μαΐου 2009, T-165/06, Elio Fiorucci κατά Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ), με την οποία το Πρωτοδικείο ακύρωσε, λόγω νομικά εσφαλμένης ερμηνείας του άρθρου 8, παράγραφος 3, του Codice della Proprietà Industriale (ιταλικού κώδικα βιομηχανικής ιδιοκτησίας), την απόφαση του πρώτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 6ης Απριλίου 2006 (υπόθεση R 238/2005-1), σχετικά με διαδικασία κηρύξεως ακυρότητας και εκπτώσεως από το δικαίωμα μεταξύ του Elio Fiorucci και της Edwin Co. Ltd.

Διατακτικό

Το Δικαστήριο:

1)	Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως.

2)	Απορρίπτει το αίτημα διορθώσεως της αποφάσεως του Πρωτοδικείου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων της 14ης Μαΐου 2009, T-165/06, Fiorucci κατά ΓΕΕΑ — Edwin (ELIO FIORUCCI) που υπέβαλε ο E. Fiorucci.

3)	Η Edwin Co. Ltd και το Γραφείο Εναρμόνισης στα πλαίσια της Εσωτερικής Αγοράς (σήματα, σχέδια και πρότυπα) φέρουν έκαστος τα έξοδά του καθώς και τα τρία τέταρτα των εξόδων του E. Fiorucci αλληλεγγύως

4)	Ο E. Fiorucci φέρει το ένα τέταρτο των εξόδων του.

---

(1)  ΕΕ C 220 της 12.09.2009.

---

27.8.2011

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 252/4

---

Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 30ής Ιουνίου 2011 [αίτηση του Bundessozialgericht Kassel (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως — Joao Filipe da Silva Martins κατά Bank Betriebskrankenkasse — Pflegekasse

(Υπόθεση C-388/09) (1)

(Αίτηση εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως - Κοινωνική ασφάλιση - Κανονισμός (ΕΟΚ) 1408/71 - Άρθρα 15, 27 και 28 - Άρθρα 39 ΕΚ και 42 ΕΚ - Πρώην διακινούμενος εργαζόμενος - Επαγγελματική δραστηριότητα που έχει ασκηθεί στο κράτος μέλος καταγωγής και σε άλλο κράτος μέλος - Επιστροφή στο κράτος μέλος καταγωγής μετά τη συνταξιοδότηση - Καταβολή της σύνταξης από αμφότερα τα κράτη μέλη - Χωριστό σύστημα κοινωνικής ασφάλισης κατά του κινδύνου αδυναμίας αυτοεξυπηρέτησης - Ύπαρξη στο άλλο κράτος μέλος της προγενέστερης απασχόλησης του ενδιαφερόμενου - Προαιρετική συνέχιση της ασφάλισης στο εν λόγω σύστημα - Διατήρηση του δικαιώματος για επίδομα ειδικής φροντίδας λόγω αδυναμίας αυτοεξυπηρέτησης μετά την επιστροφή στο κράτος μέλος καταγωγής)

2011/C 252/05

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Bundessozialgericht Kassel

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Joao Filipe da Silva Martins

κατά

Bank Betriebskrankenkasse — Pflegekasse

Αντικείμενο

Αίτηση εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως — Bundessozialgericht — Ερμηνεία των διατάξεων του κοινοτικού δικαίου περί ελεύθερης κυκλοφορίας των προσώπων και περί κοινωνικής ασφαλίσεως των διακινουμένων εργαζομένων, και ειδικότερα των άρθρων 39 και 42 ΕΚ, καθώς και των άρθρων 27 και 28 του κανονισμού (ΕΟΚ) 1408/71 του Συμβουλίου, της 14ης Ιουνίου 1971, περί εφαρμογής των συστημάτων κοινωνικής ασφαλίσεως στους μισθωτούς και στις οικογένειές τους που διακινούνται εντός της Κοινότητας (ΕΕ ειδ. έκδ. 05/001 σ. 73) — Πρώην εργαζόμενος, οποίος εισπράττει συντάξεις τόσο στο κράτος καταγωγής του όσο και στο κράτος στο οποίο απασχολούνταν προηγουμένως και έχει αποκτήσει στο τελευταίο αυτό κράτος δικαίωμα επί επιδόματος ειδικής φροντίδας λόγω αδυναμίας αυτοεξυπηρέτησης (Pflegegeld), το οποίο δεν προβλέπεται από το σύστημα κοινωνικής ασφαλίσεως του κράτους καταγωγής του — Διατήρηση του δικαιώματος επί του επιδόματος αυτού μετά την επιστροφή στο κράτος καταγωγής

Διατακτικό

Τα άρθρα 15 και 27 του κανονισμού (ΕΟΚ) 1408/71 του Συμβουλίου, της 14ης Ιουνίου 1971, περί εφαρμογής των συστημάτων κοινωνικής ασφαλίσεως στους μισθωτούς, στους μη μισθωτούς και στα μέλη των οικογενειών τους που διακινούνται εντός της Κοινότητας, όπως τροποποιήθηκε και ενημερώθηκε με τον κανονισμό (ΕΚ) 118/97 του Συμβουλίου, της 2ας Δεκεμβρίου 1996, και όπως τροποποιήθηκε στη συνέχεια με τον κανονισμό (ΕΚ) 1386/2001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 5ης Ιουνίου 2001, έχουν την έννοια ότι δεν αντιβαίνει στα άρθρα αυτά η δυνατότητα ενός ατόμου που τελεί σε κατάσταση παρόμοια με αυτή την οποία αφορά η υπόθεση της κύριας δίκης, το οποίο λαμβάνει σύνταξη γήρατος από τα ταμεία συντάξεων τόσο του κράτους μέλους από το οποίο κατάγεται, όσο και του κράτους μέλους στο οποίο διήνυσε το μεγαλύτερο μέρος του επαγγελματικού του βίου και το οποίο έχει μετοικήσει από το τελευταίο αυτό κράτος μέλος στο κράτος μέλος καταγωγής του να εξακολουθεί, λόγω προαιρετικής συνέχισης της ασφάλισης σε αυτοτελές σύστημα ασφάλισης κατά του κινδύνου της αδυναμίας αυτοεξυπηρέτησης στο κράτος μέλος στο οποίο διήνυσε το μεγαλύτερο μέρος του επαγγελματικού του βίου, να λαμβάνει παροχή σε χρήμα λόγω της ασφάλισής του αυτής, ιδίως αν στο κράτος μέλος κατοικίας δεν προβλέπονται παροχές σε χρήμα που να καλύπτουν τον ειδικό κίνδυνο της αδυναμίας αυτοεξυπηρέτησης, πράγμα που οφείλει να εξακριβώσει το αιτούν δικαστήριο.

Αν, αντίθετα, η νομοθεσία του κράτους μέλους κατοικίας προβλέπει μεν παροχές σε χρήμα σχετικά με τον κίνδυνο αδυναμίας αυτοεξυπηρέτησης, αλλά οι παροχές αυτές είναι χαμηλότερες από τις παροχές που προβλέπει για τον ίδιο κίνδυνο το άλλο κράτος μέλος που είναι οφειλέτης της σύνταξης, το άρθρο 27 του κανονισμού 1408/71, όπως τροποποιήθηκε και ενημερώθηκε με τον κανονισμό 118/97 και όπως τροποποιήθηκε στη συνέχεια με τον κανονισμό 1386/2001, έχει την έννοια ότι το εν λόγω άτομο μπορεί να αξιώσει από τον αρμόδιο φορέα του τελευταίου αυτού κράτους να του καταβάλει ένα συμπλήρωμα παροχών, ίσο προς τη διαφορά μεταξύ των ποσών των δύο αυτών παροχών.

---

(1)  ΕΕ C 312 της 19.12.2009.

---

27.8.2011

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 252/5

---

Απόφαση του Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 30ής Ιουνίου 2011 [αίτηση του Finanzgericht Hamburg (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Viamex Agrar Handels GmbH κατά Hauptzollamt Hamburg-Jonas

(Υπόθεση C-485/09) (1)

(Οδηγία 91/628/ΕΟΚ - Κεφάλαιο VII, σημείο 48, παράγραφος 5, του παραρτήματος - Κανονισμός (ΕΚ) 615/98 - Άρθρο 5, παράγραφος 3 - Επιστροφές κατά την εξαγωγή - Προστασία των βοοειδών κατά τη σιδηροδρομική μεταφορά - Προϋποθέσεις της πληρωμής των επιστροφών κατά την εξαγωγή των βοοειδών - Τήρηση των διατάξεων της οδηγίας 91/628/ΕΟΚ - Αρχή της αναλογικότητας)

2011/C 252/06

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Finanzgericht Hamburg

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Viamex Agrar Handels GmbH

κατά

Hauptzollamt Hamburg-Jonas

Αντικείμενο

Αίτηση εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως — Finanzgericht Hamburg — Ερμηνεία της οδηγίας 91/628/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 19ης Νοεμβρίου 1991, για την προστασία των ζώων κατά τη μεταφορά και για την τροποποίηση των οδηγιών 91/425/ΕΟΚ και 91/496/ΕΟΚ, όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 95/29/ΕΚ του Συμβουλίου, της 29ης Ιουνίου 1995 EE L 148, σ. 52) και, ιδίως, του κεφαλαίου VII, σημείο 48, παράγραφος 5, του παραρτήματος της εν λόγω οδηγίας, καθώς και του άρθρου 5, παράγραφος 3, του κανονισμού 615/98 της Επιτροπής, της 18ης Μαρτίου 1998 για ειδικές λεπτομέρειες εφαρμογής του καθεστώτος των επιστροφών κατά την εξαγωγή όσον αφορά την καλή μεταχείριση των ζωντανών βοοειδών κατά τη μεταφορά, σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας (EE L 82, σ. 19) — Σιδηροδρομική μεταφορά βοοειδών — Δυνατότητα εφαρμογής των διατάξεων περί προστασίας των ζώων που αφορούν τα διαστήματα που μεσολαβούν για το πότισμα και τη σίτιση καθώς και τη διάρκεια του ταξιδίου και της αναπαύσεως;

Διατακτικό

1)

Το κεφάλαιο VII, σημείο 48, παράγραφος 5, του παραρτήματος της οδηγίας 91/628/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 19ης Νοεμβρίου 1991, για την προστασία των ζώων κατά τη μεταφορά και για την τροποποίηση των οδηγιών 90/425/ΕΟΚ και 91/496/ΕΟΚ, όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 95/29/ΕΚ του Συμβουλίου, της 29ης Ιουνίου 1995, εφαρμόζεται, μεταξύ άλλων, στις σιδηροδρομικές μεταφορές.

2)

Αν η παράβαση της οδηγίας 91/628, όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 95/29, δεν έχει προκαλέσει τον θάνατο των μεταφερομένων ζώων, οι αρμόδιες αρχές των κρατών μελών και τα δικαστήρια αυτών, κατά την άσκηση του ελέγχου τους, υποχρεούνται να εφαρμόσουν το άρθρο 5, παράγραφος 3, του κανονισμού (ΕΚ) 615/98 της Επιτροπής, της 18ης Μαρτίου 1998, για ειδικές λεπτομέρειες εφαρμογής του καθεστώτος των επιστροφών κατά την εξαγωγή όσον αφορά την καλή μεταχείριση των ζωντανών βοοειδών κατά τη μεταφορά, συμφώνως προς την αρχή της αναλογικότητας, αρνούμενες την πληρωμή της επιστροφής κατά την εξαγωγή όσον αφορά τα ζώα ως προς τα οποία οι διατάξεις της εν λόγω οδηγίας που αφορούν την καλή διαβίωσή τους δεν τηρήθηκαν.

---

(1)  ΕΕ C 37 της 13.2.2010.

---

27.8.2011

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 252/5

---

Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 30ής Ιουνίου 2011 [αίτηση του Raad van State van België (Βέλγιο) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Vereniging van Educatieve en Wetenschappelijke Auteurs (VEWA) κατά Belgische Staat

(Υπόθεση C-271/10) (1)

(Οδηγία 92/100/ΕΟΚ - Δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας και συγγενικά δικαιώματα - Δημόσιος δανεισμός - Αμοιβή των δημιουργών - Επαρκές εισόδημα)

2011/C 252/07

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Raad van State van België

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Vereniging van Educatieve en Wetenschappelijke Auteurs (VEWA)

κατά

Belgische Staat

Αντικείμενο

Αίτηση εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως — Raad van State van België — Ερμηνεία του άρθρου 5, παράγραφος 1, της οδηγίας 92/100/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 19ης Ιουλίου 1992, σχετικά με το δικαίωμα εκμισθώσεως, το δικαίωμα δανεισμού και ορισμένα δικαιώματα συγγενικά προς την πνευματική ιδιοκτησία στον τομέα των προϊόντων της διανοίας (EE L 346, σ. 61) (νυν άρθρου 6, παράγραφος 1, της οδηγίας 2006/115/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 12ης Δεκεμβρίου 2006) (EE L 376, σ. 28) — Αμοιβή των δημιουργών σε περίπτωση δημόσιου δανεισμού — Επαρκής αμοιβή

Διατακτικό

Το άρθρο 5, παράγραφος 1, της οδηγίας 92/100 του Συμβουλίου, της 19ης Νοεμβρίου 1992, σχετικά με το δικαίωμα εκμισθώσεως, το δικαίωμα δανεισμού και ορισμένα δικαιώματα συγγενικά προς την πνευματική ιδιοκτησία στον τομέα των προϊόντων της διανοίας, αποκλείει νομοθεσία, όπως η επίμαχη στην κύρια δίκη, η οποία έχει θεσπίσει ένα σύστημα κατά το οποίο η αμοιβή που οφείλεται στους δημιουργούς σε περίπτωση δημόσιου δανεισμού υπολογίζεται αποκλειστικά με γνώμονα τον αριθμό των δανειζόμενων προσώπων που είναι εγγεγραμμένα στους δημόσιους φορείς, βάσει ενός κατ’ αποκοπήν ποσού που έχει καθοριστεί ανά δανειζόμενο πρόσωπο και ανά έτος.

---

(1)  ΕΕ C 234 της 28.8.2010.

---

27.8.2011

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 252/6

---

Απόφαση του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 30ής Ιουνίου 2011 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Βασιλείου του Βελγίου

(Υπόθεση C-397/10) (1)

(Παράβαση κράτους μέλους - Άρθρο 56 ΣΛΕΕ - Ελεύθερη παροχή υπηρεσιών - Εθνική νομοθεσία επιβάλλουσα σειρά υποχρεώσεων στις δραστηριότητες των επιχειρήσεων ευρέσεως ευκαιριακής εργασίας - Αδικαιολόγητα εμπόδια)

2011/C 252/08

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: J.-P. Keppenne και I. Rogalski)

Καθού: Βασίλειο του Βελγίου (εκπρόσωπος: M. Jacobs)

Αντικείμενο

Παράβαση κράτους μέλους — Παράβαση του άρθρου 56 ΣΛΕΕ — Περιορισμός της ελεύθερης παροχής υπηρεσιών — Εθνική νομοθεσία επιβάλλουσα σειρά υποχρεώσεων στις δραστηριότητες των επιχειρήσεων ευρέσεως ευκαιριακής εργασίας που είναι εγκατεστημένες σε άλλα κράτη μέλη — Αδικαιολόγητα εμπόδια

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

To Βασίλειο του Βελγίου, επιβάλλοντας στις επιχειρήσεις ευρέσεως ευκαιριακής εργασίας που παρέχουν τις υπηρεσίες τους στο έδαφος της Περιφέρειας Bruxelles-Capitale τις ακόλουθες υποχρεώσεις: — να έχουν ως αποκλειστικό εταιρικό σκοπό την εύρεση εργασίας σε εργαζομένους, και — να έχουν συγκεκριμένη νομική μορφή, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από το άρθρο 56 ΣΛΕΕ.

2)	Καταδικάζει το Βασίλειο του Βελγίου στα δικαστικά έξοδα.

---

(1)  ΕΕ C 301 της 6.11.2010.

---

27.8.2011

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 252/6

---

Διάταξη του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 15ης Φεβρουαρίου 2011 — Perfetti Van Melle SpA κατά Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα), Cloetta AB, νoμίμου διαδόχου της Cloetta Fazer AB

(Υπόθεση C-353/09 P) (1)

(Αναίρεση - Κοινοτικό σήμα - Κανονισμός (ΕΚ) 40/94 - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β' - Διαδικασία κηρύξεως της ακυρότητας - Λεκτικό κοινοτικό σήμα CENTER SHOCK - Προγενέστερο λεκτικό εθνικό σήμα CENTER - Εξέταση του κινδύνου συγχύσεως)

2011/C 252/09

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Perfetti Van Melle SpA (εκπρόσωποι: P. Perani και P. Pozzi, avvocati)

Αντίδικοι κατ’ αναίρεση: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωπος: J. Novais Gonçalves), Cloetta AB, νόμιμη διάδοχος της Cloetta Fazer AB (εκπρόσωποι: M. Fammler, Advocate, M. Treis, R. Niebel και E.M. Strobel, Rechtsanwälte)

Αντικείμενο

Αίτηση αναιρέσεως κατά της αποφάσεως του Πρωτοδικείου (όγδοο τμήμα) της 1ης Ιουλίου 2009, T-16/08, Perfetti Van Melle κατά ΓΕΕΑ — Cloetta Fazer, με την οποία το Πρωτοδικείο απέρριψε την προσφυγή ακυρώσεως που άσκησε ο δικαιούχος του κοινοτικού λεκτικού σήματος «CENTER SHOCK», για προϊόντα της κλάσεως 30, κατά της αποφάσεως R 149/2006-4 του τετάρτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (ΓΕΕΑ), της 7ης Νοεμβρίου 2007, με την οποία απορρίφθηκε η προσφυγή κατά της αποφάσεως του τμήματος ακυρώσεως που δέχθηκε την αίτηση για την κήρυξη της ακυρότητας του εν λόγω σήματος την οποία είχε υποβάλει ο δικαιούχος των προγενέστερων εθνικών λεκτικών σημάτων «CENTER» και «CLOETTA CENTER», για προϊόντα, μεταξύ άλλων, της κλάσεως 30 — Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 40/94

Διατακτικό

Το Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως.

2)	Καταδικάζει την Perfetti Van Melle SpA στα δικαστικά έξοδα.

---

(1)  ΕΕ C 267 της 7.11.2009.

---

27.8.2011

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 252/7

---

Διάταξη του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 1ης Μαρτίου 2011 [αίτηση του tribunal de première instance de Liège (Βέλγιο) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Claude Chartry κατά État belge

(Υπόθεση C-457/09) (1)

(Αίτηση εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως - Άρθρο 234 ΕΚ - Εξέταση του συμβατού ενός εθνικού νόμου αφενός με το δίκαιο της Ένωσης και αφετέρου με το εθνικό Σύνταγμα - Εθνική ρύθμιση προβλέπουσα την προτεραιότητα της παρεμπίπτουσας διαδικασίας ελέγχου της συνταγματικότητας - Χάρτης των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης - Ανάγκη συνδέσμου προς το δίκαιο της Ένωσης - Πρόδηλη έλλειψη αρμοδιότητας του Δικαστηρίου)

2011/C 252/10

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Αιτούν δικαστήριο

Τribunal de première instance de Liège

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Claude Chartry

κατά

État belge

Αντικείμενο

Αίτηση εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως — Tribunal de première instance de Liège — Ερμηνεία των άρθρων 6 ΕΕ και 234 ΕΚ — Υποχρεωτική προηγούμενη υποβολή της υποθέσεως στο βελγικό συνταγματικό δικαστήριο από τα εθνικά δικαστήρια σε περίπτωση προβαλλομένης παραβίασης των θεμελιωδών δικαιωμάτων από εθνικό νόμο — Κύρος, από τη σκοπιά του κοινοτικού δικαίου, της διατάξεως που επιβάλλει την προηγουμένη υποβολή της υποθέσεως στο συνταγματικό δικαστήριο — Παραβίαση της αρχής της αποτελεσματικής δικαστικής προστασίας και προσβολή των δικαιωμάτων άμυνας ελλείψει δικαιώματος των δικαστηρίων της ουσίας να ελέγχουν το συμβιβαστό των εθνικών κανόνων με την Ευρωπαϊκή Σύμβαση για την Προστασία των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και των Θεμελιωδών Ελευθεριών — Παραγραφή της φορολογικής οφειλής «για έσοδα από ελευθέρια επαγγέλματα»

Διατακτικό

Το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι προδήλως αναρμόδιο να δώσει απάντηση στο ερώτημα που υπέβαλε το tribunal de première instance de Liège (Βέλγιο).

---

(1)  ΕΕ C 37 της 13.02.2010.

---

27.8.2011

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 252/7

---

Διάταξη του Δικαστηρίου της 23ης Μαρτίου 2011 — Δημοκρατία της Εσθονίας κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Δημοκρατίας της Λετονίας

(Υπόθεση C-535/09 Ρ) (1)

(Αίτηση αναιρέσεως - Ζάχαρη - Καθορισμός της πλεονάζουσας ποσότητας ζάχαρης, ισογλυκόζης και φρουκτόζης για τα νέα κράτη μέλη)

2011/C 252/11

Γλώσσα διαδικασίας: η εσθονική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Δημοκρατία της Εσθονίας (εκπρόσωπος: L. Uibo)

Αντίδικοι κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: H. Tserepa-Lacombe και E. Randvere), Δημοκρατία της Λετονίας (εκπρόσωποι: K. Drevina και K. Krasovska)

Αντικείμενο

Αίτηση αναιρέσεως κατά της αποφάσεως του Πρωτοδικείου (πρώτο τμήμα) της 2ας Οκτωβρίου 2009, T-324/05, Εσθονία κατά Επιτροπής, με την οποία το Πρωτοδικείο απέρριψε την προσφυγή της αναιρεσείουσας με αντικείμενο την ακύρωση του κανονισμού (ΕΚ) 832/2005 της Επιτροπής, της 31ης Μαΐου 2005, για τον καθορισμό της πλεονάζουσας ποσότητας ζάχαρης, ισογλυκόζης και φρουκτόζης για την Τσεχική Δημοκρατία, την Εσθονία, την Κύπρο, τη Λετονία, τη Λιθουανία, την Ουγγαρία, τη Μάλτα, την Πολωνία, τη Σλοβενία και τη Σλοβακία (ΕΕ L 138, σ. 3)

Διατακτικό

Το Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως.

2)	Η Δημοκρατία της Εσθονίας φέρει τα δικαστικά έξοδά της καθώς και τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

3)	Η Δημοκρατία της Λετονίας φέρει τα δικαστικά έξοδά της.

---

(1)  ΕΕ C 63 της 13.03.2010.

---

27.8.2011

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 252/7

---

Διάταξη του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 16ης Μαΐου 2011 — Giampietro Torresan κατά Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα), Klosterbrauerei Weissenohe GmbH & Co. KG

(Υπόθεση C-5/10) (1)

(Αίτηση αναιρέσεως - Κοινοτικό σήμα - Λεκτικό σήμα CANNABIS - Διαδικασία κηρύξεως ακυρότητας - Απόλυτος λόγος απαραδέκτου - Περιγραφικός χαρακτήρας - Κανονισμός (ΕΚ) 40/94 - Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ')

2011/C 252/12

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Αναιρεσείων: Giampietro Torresan (εκπρόσωποι: G. Recher και R. Munarini, avvocati)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωπος: O. Montalto), Klosterbrauerei Weissenohe GmbH & Co. KG (εκπρόσωποι: A. Masetti Zannini de Concina, M. Bucarelli και R. Cartella, avvocati)

Αντικείμενο

Αίτηση αναιρέσεως κατά της αποφάσεως του Πρωτοδικείου δεύτερο τμήμα) της 19ης Νοεμβρίου 2009, T-234/06, Torresan κατά ΓΕΕΑ, με την οποία το Πρωτοδικείο απέρριψε προσφυγή κατά της αποφάσεως του δευτέρου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 29ης Ιουνίου 2006 (υπόθεση R 517/2005-2), σχετικά με μια διαδικασία κηρύξεως ακυρότητας μεταξύ Klosterbrauerei Weissenohe GmbH & Co. KG και Giampietro Torresan

Διατακτικό

Το Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως.

2)	Καταδικάζει τον G. Torresan στα δικαστικά έξοδα.

---

(1)  ΕΕ C 63 της 13.3.2010

---

27.8.2011

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 252/8

---

Διάταξη του Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 24ης Μαρτίου 2011 [αίτηση του Landgericht München I (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Robert Nicolaus Abt κ.λπ. κατά Hypo Real Estate Holding AG

(Υπόθεση C-194/10) (1)

(Αίτηση εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως - Λυσιτέλεια του ερωτήματος - Αναρμοδιότητα)

2011/C 252/13

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Landgericht München I

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ενάγοντες: Robert Nicolaus Abt, Daniela Kalwarowskyj, Mangusta Beteiligungs GmbH, Karsten Trippel, VC-Services GmbH, Henning Hahmann

Εναγόμενη: Hypo Real Estate Holding AG

Παρεμβαίνοντες: Klaus E. H. Zapf, Inge Jung-Arend

Αντικείμενο

Αίτηση εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως — Landgericht München I — Ερμηνεία του άρθρου 297 ΕΚ και του άρθρου 5, παράγραφος 1, της οδηγίας 2007/36/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Ιουλίου 2007, σχετικά με την άσκηση ορισμένων δικαιωμάτων από μετόχους εισηγμένων εταιριών (ΕΕ L 184, σ. 17) — Προθεσμία συγκλήσεως γενικής συνελεύσεως εισηγμένης εταιρίας — Εθνική ρύθμιση που παύει να ισχύει με την εκπνοή της προθεσμίας μεταφοράς της οδηγίας στην εσωτερική έννομη τάξη και η οποία τάσσει προθεσμία συγκλήσεως γενικής συνελεύσεως συντομότερη από την ελάχιστη προβλεπόμενη στην οδηγία — Διάταξη δυνάμενη να διακυβεύσει σοβαρά το επιδιωκόμενο από την οδηγία αποτέλεσμα, ενόψει εθνικής ρυθμίσεως κατά την οποία ορισμένες αποφάσεις της γενικής συνελεύσεως εξακολουθούν να ισχύουν μετά την καταχώριση τους στο εμπορικό μητρώο, ακόμη και στην περίπτωση ακυρώσέως τους κατόπιν ένδικης διαδικασίας.

Διατακτικό

Το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν είναι αρμόδιο να αποφανθεί επί της αιτήσεως για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως που υπέβαλε το Landgericht München I.

---

(1)  ΕΕ C 195 της 17.07.2010.

---

27.8.2011

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 252/8

---

Διάταξη του Δικαστηρίου της 3ης Μαρτίου 2011 — Centre de Coordination Carrefour SNC κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής

(Υπόθεση C-254/10 P) (1)

(Αίτηση αναιρέσεως - Καθεστώς ενισχύσεων υπέρ των κέντρων συντονισμού που είναι εγκατεστημένα στο Βέλγιο - Προϋποθέσεις παραδεκτού της προσφυγής ακυρώσεως - Έννοια του «εννόμου συμφέροντος» - Δεδικασμένο)

2011/C 252/14

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Centre de Coordination Carrefour SNC (εκπρόσωποι: X. Clarebout, C. Docclo και M. Pittie, avocats)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: C. Urraca Caviedes και J.-P. Keppenne)

Αντικείμενο

Αίτηση αναιρέσεως κατά της αποφάσεως του Γενικού Δικαστηρίου (όγδοο τμήμα) της 18ης Μαρτίου 2010, Τ-94/08, Centre de Coordination Carrefour κατά Επιτροπής, με την οποία το Γενικό Δικαστήριο απέρριψε ως απαράδεκτη την προσφυγή της νυν αναιρεσείουσας με αίτημα την ακύρωση της αποφάσεως 2008/283/ΕΚ της Επιτροπής, της 13ης Νοεμβρίου 2007, σχετικά με το καθεστώς ενισχύσεων που έθεσε σε εφαρμογή το Βέλγιο υπέρ των κέντρων συντονισμού που είναι εγκατεστημένα στο Βέλγιο και η οποία τροποποιεί την απόφαση 2003/757/ΕΚ (ΕΕ 2008, L 90, σ. 7) — Προϋποθέσεις παραδεκτού της προσφυγής ακυρώσεως — Έννοια του εννόμου συμφέροντος — Δεδικασμένο

Διατακτικό

Το Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως.

2)	Καταδικάζει τη Centre de Coordination Carrefour SNC στα δικαστικά έξοδα.

---

(1)  ΕΕ C 246 της 11.09.2010.

---

27.8.2011

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 252/9

---

Διάταξη του Δικαστηρίου της 30ής Ιουνίου 2011 [αίτηση του Rechtbank van koophandel te Dendermonde (Βέλγιο) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Wamo BVBA κατά JBC NV, Modemakers Fashion NV

(Υπόθεση C-288/10) (1)

(Άρθρο 104, παράγραφος 3, πρώτο εδάφιο, του Κανονισμού Διαδικασίας - Οδηγία 2005/29/ΕΚ - Αθέμιτες εμπορικές πρακτικές - Εθνική νομοθετική ρύθμιση που απαγορεύει τις αναγγελίες μειώσεως τιμών και εκείνες που υπονοούν τέτοια μείωση)

2011/C 252/15

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Rechtbank van koophandel te Dendermonde

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Wamo BVBA

κατά

JBC NV, Modemakers Fashion NV

Αντικείμενο

Αίτηση εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως — Rechtbank van Koophandel te Dendermonde — Ερμηνεία της οδηγίας 2005/29/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Μαΐου 2005, για τις αθέμιτες εμπορικές πρακτικές των επιχειρήσεων προς τους καταναλωτές στην εσωτερική αγορά και για την τροποποίηση της οδηγίας 84/450/ΕΟΚ του Συμβουλίου, των οδηγιών 97/7/ΕΚ, 98/27/ΕΚκαι 2002/65/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου και του κανονισμού (ΕΚ) 2006/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου («Οδηγίας για τις αθέμιτες εμπορικές πρακτικές») (ΕΕ L 149, σ. 22) — Εθνική ρύθμιση η οποία απαγορεύει τις αναγγελίες μειώσεως τιμών ή αναγγελίες που υπονοούν τέτοια μείωση κατά τη διάρκεια ορισμένων περιόδων πριν από τις περιόδους εκπτώσεων, σε συγκεκριμένους τομείς

Διατακτικό

Η οδηγία 2005/29/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Μαΐου 2005, για τις αθέμιτες εμπορικές πρακτικές των επιχειρήσεων προς τους καταναλωτές στην εσωτερική αγορά και για την τροποποίηση της οδηγίας 84/450/ΕΟΚ του Συμβουλίου, των οδηγιών 97/7/ΕΚ, 98/27/ΕΚ και 2002/65/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου και του κανονισμού (ΕΚ) 2006/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου («οδηγία για τις αθέμιτες εμπορικές πρακτικές»), έχει την έννοια ότι αποκλείει εθνική διάταξη, όπως η επίμαχη στην κύρια δίκη, η οποία επιβάλλει γενική απαγόρευση των αναγγελιών μειώσεως τιμών και εκείνων που την υπονοούν κατά την περίοδο που προηγείται των εκπτώσεων, εφόσον αυτή η διάταξη επιδιώκει σκοπούς σχετικούς με την προστασία των καταναλωτών. Εναπόκειται στο αιτούν δικαστήριο να κρίνει εάν αυτό συντρέχει στην υπόθεση της κύριας δίκης.

---

(1)  ΕΕ C 246 της 11.09.2010.

---

27.8.2011

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 252/9

---

Διάταξη του Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 2ας Μαρτίου 2011 — Claro SA κατά Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα), Telefónica SA

(Υπόθεση C-349/10 P) (1)

(Αναίρεση - Κοινοτικό σήμα - Απόρριψη της αιτήσεως καταχωρίσεως - Παραδεκτό της προσφυγής ενώπιον του τμήματος προσφυγών - Μη κατάθεση υπομνήματος στο οποίο εκτίθενται οι λόγοι της προσφυγής - Άρθρο 59 του κανονισμού (ΕΚ) 40/94 - Κανόνας 49, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΚ) 2868/95 - Αναίρεση προδήλως αβάσιμη)

2011/C 252/16

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Claro SA (εκπρόσωπος: E. Armijo Chávarri, abogado)

Αντίδικοι κατ’ αναίρεση: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωπος: J. Crespo Carrillo), Telefónica SA

Αντικείμενο

Αναίρεση κατά της αποφάσεως του Γενικού Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 28ης Απριλίου 2010, στην υπόθεση T-225/09, Claro, S.A. κατά ΓΕΕΑ και Telefónica, με την οποία το Γενικό Δικαστήριο απέρριψε την προσφυγή που ασκήθηκε κατά της αποφάσεως του δεύτερου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ, της 26ης Φεβρουαρίου 2009 (υπόθεση R 1079/2008-2), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ της Telefónica, SA και της BCP S/A.

Διατακτικό

Το Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως.

2)	Καταδικάζει την Claro SA στα δικαστικά έξοδα.

---

(1)  ΕΕ C 234 της 28.8.2010.

---

27.8.2011

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 252/9

---

Διάταξη του Δικαστηρίου της 31ης Μαρτίου 2011 — EMC Development AB κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής

(Υπόθεση C-367/10 Ρ) (1)

(Αίτηση αναιρέσεως - Συμπράξεις - Ευρωπαϊκή αγορά τσιμέντου - Προσφυγή ακυρώσεως κατά της αποφάσεως περί απορρίψεως καταγγελίας που αφορούσε την υιοθέτηση ενός εναρμονισμένου προτύπου για το τσιμέντο - Διαδικασία υιοθετήσεως του προτύπου - Δεσμευτικός χαρακτήρας του προτύπου - Αίτηση αναιρέσεως εν μέρει προδήλως απαράδεκτη και εν μέρει προδήλως αβάσιμη)

2011/C 252/17

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: EMC Development AB (εκπρόσωπος: W.-N. Schelp, δικηγόρος)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωπος: J. Bourke)

Αντικείμενο

Αίτηση αναιρέσεως κατά της αποφάσεως του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 12ης Μαΐου 2010, EMC Development κατά Επιτροπής (T-432/05), με την οποία το Πρωτοδικείο απέρριψε την προσφυγή για την ακύρωση της αποφάσεως της Επιτροπής, της 28ης Νοεμβρίου 2005, με την οποία απορρίφθηκε η καταγγελία που είχε υποβάλει η προσφεύγουσα βάσει του άρθρου 2, παράγραφος 2, του κανονισμού 17, όσον αφορά τις φερόμενες εναρμονισμένες πρακτικές των Ευρωπαίων παραγωγών τσιμέντου Portland που συνίσταντo στην υιοθέτηση ενός ευρωπαϊκού προτύπου για το τσιμέντο (ΕΝ 197-1), η οποία είχε ως σκοπό να αποκλείσει από την αγορά ανταγωνιστικά προϊόντα και τεχνολογίες.

Διατακτικό

Το Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως.

2)	Καταδικάζει την EMC Development AB στα δικαστικά έξοδα.

---

(1)  ΕΕ C 288 της 23.10.2010.

---

27.8.2011

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 252/10

---

Διάταξη του Δικαστηρίου (όγδοο τμήμα) της 14ης Μαρτίου 2011 — Ravensburger AG κατά Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα), Educa Borras S.A.

(Υπόθεση C-369/10 Ρ) (1)

(Αίτηση αναιρέσεως - Κοινοτικό σήμα - Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού κοινοτικού σήματος MEMORY - Διαδικασία κηρύξεως ακυρότητας - Απόλυτος λόγος απαραδέκτου - Περιγραφικός χαρακτήρας - Κανονισμός (ΕΚ) 40/94 - Άρθρο 7, παράγραφος 1,στοιχείο γ')

2011/C 252/18

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Ravensburger AG (εκπρόσωποι: H. Harte-Bavendamm και M. Goldmann, δικηγόροι)

Αντίδικοι κατ’ αναίρεση: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (Εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωπος: D. Botis), Educa Borras S.A.

Αντικείμενο

Αναίρεση κατά της αποφάσεως του Γενικού Δικαστηρίου (όγδοο τμήμα), της 19ης Μαΐου 2010, Ravensburger κατά ΓΕΕΑ (T-108/09), με την οποία το Γενικό Δικαστήριο απέρριψε προσφυγή περί ακυρώσεως κατά της αποφάσεως R 305/2008-2 του δευτέρου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (ΓΕΕΑ), της 8ης Ιανουαρίου 2009, με την οποία απορρίφθηκε η προσφυγή που ασκήθηκε κατά της αποφάσεως του τμήματος ακυρώσεως, με την οποία ακυρώνεται το λεκτικό σήμα «MEMORY», για προϊόντα των κλάσεων 9 και 28, στο πλαίσιο της αιτήσεως ακυρότητας που υπέβαλε η Educa Borras.

Διατακτικό

Το Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως.

2)	Καταδικάζει την Ravensburger AG στα δικαστικά έξοδα.

---

(1)  ΕΕ C 260 της 25.09.2010.

---

27.8.2011

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 252/10

---

Διάταξη του Δικαστηρίου (όγδοο τμήμα) της 24ης Μαρτίου 2011 — Félix Muñoz Arraiza κατά Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα), Consejo Regulador de la Denominación de Origen Calificada Rioja

(Υπόθεση C-388/10 Ρ) (1)

(Αίτηση αναιρέσεως - Κοινοτικό σήμα - Κανονισμός (ΕΚ) 40/94 - Άρθρα 8, παράγραφος 1,στοιχείο β', 43, παράγραφος 2, και 44, παράγραφος 1 - Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού κοινοτικού σήματος RIOJAVINA - Ανακοπή του δικαιούχου του προγενέστερου συλλογικού κοινοτικού εικονιστικού σήματος RIOJA - Άρνηση καταχωρίσεως - Κίνδυνος συγχύσεως)

2011/C 252/19

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Αναιρεσείων: Félix Muñoz Arraiza (εκπρόσωποι: J. Grimau Muñoz και J. Villamor Muguerza, δικηγόροι)

Αντίδικοι κατ’ αναίρεση: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωπος: J. Crespo Carrillo), και Consejo Regulador de la Denominación de Origen Calificada Rioja (εκπρόσωπος: J. Martínez De Torre, δικηγόρος)

Αντικείμενο

Αίτηση αναιρέσεως κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (πέμπτο τμήμα) στις 9 Ιουνίου 2010 στην υπόθεση T-138/09, Muñoz Arraiza κατά ΓΕΕΑ και Consejo Regulador de la Denominación de Origen Calificada Rioja (RIOJAVINA), με την οποία το Γενικό Δικαστήριο απέρριψε την προσφυγή κατά της αποφάσεως του δεύτερου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 29ης Ιανουαρίου 2009 (υπόθεση R 721/2008-2), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ του Consejo Regulador de la Denominación de Origen Calificada Rioja και του Félix Muñoz Arraiza.

Διατακτικό

Το Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως.

2)	Καταδικάζει τον Félix Muñoz Arraiza στα δικαστικά έξοδα.

---

(1)  ΕΕ C 301 της 06.11.2010.

---

27.8.2011

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 252/11

---

Διάταξη του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 16ης Μαΐου 2011 — X Technology Swiss GmbH κατά Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

(Υπόθεση C-429/10 P) (1)

(Αναίρεση - Κοινοτικό σήμα - Σημείο που συνίσταται στον μερικό χρωματισμό ενός προϊόντος - Πορτοκαλί χρωματισμός της μύτης μιας κάλτσας - Απόλυτος λόγος απαραδέκτου - Έλλειψη διακριτικού χαρακτήρα - Κανονισμός (ΕΚ) 40/94 - Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο β')

2011/C 252/20

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: X Technology Swiss GmbH (εκπρόσωποι: A. Herbertz και R. Jung, Rechtsanwälte)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωπος: G. Schneider)

Αντικείμενο

Αίτηση αναιρέσεως κατά της αποφάσεως του Γενικού Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 15ης Ιουνίου 2010, T-547/08, X Technology Swiss κατά ΓΕΕΑ, με την οποία το Γενικό Δικαστήριο απέρριψε την προσφυγή κατά της αποφάσεως του τετάρτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ, της 6ης Οκτωβρίου 2008, με την οποία αυτό απέρριψε την προσφυγή κατά της αποφάσεως του εξεταστή περί μη καταχωρίσεως ως κοινοτικού σήματος του σημείου που συνίσταται στον πορτοκαλί χρωματισμό της μύτης μιας κάλτσας, για προϊόντα της κλάσεως 25 — Διακριτικός χαρακτήρας σημείου που συνίσταται στον μερικό χρωματισμό ενός προϊόντος

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως.

2)	Καταδικάζει την X Technology Swiss GmbH στα δικαστικά έξοδα.

---

(1)  ΕΕ C 301 της 6.11.2010.

---

27.8.2011

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 252/11

---

Διάταξη του Δικαστηρίου της 31ης Μαρτίου 2011 — Volker Mauerhofer κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής

(Υπόθεση C-433/10 Ρ) (1)

(Αίτηση αναιρέσεως - Πρόγραμμα υποστηριζόμενο από την Ένωση στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη - Συμβάσεις συναφθείσες μεταξύ της Επιτροπής και μίας κοινοπραξίας, καθώς και μεταξύ της εν λόγω κοινοπραξίας και εμπειρογνωμόνων - Υπηρεσιακή διαταγή της Επιτροπής που τροποποιεί τη σύμβασή της με την εν λόγω κοινοπραξία - Προσφυγή ακυρώσεως κατά της εν λόγω υπηρεσιακής διαταγής ασκηθείσα από έναν εκ των εμπειρογνωμόνων - Παραδεκτό - Αγωγή αποζημιώσεως - Εξωσυμβατική ευθύνη της Ένωσης - Αιτιώδης συνάφεια μεταξύ της υπηρεσιακής διαταγής της Επιτροπής και της ζημίας που ισχυρίζεται ότι υπέστη ο εν λόγω εμπειρογνώμων)

2011/C 252/21

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείων: Volker Mauerhofer (εκπρόσωπος: J. Schartmüller, δικηγόρος)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωπος: S. Boelaert)

Αντικείμενο

Αίτηση αναιρέσεως κατά της διατάξεως του Γενικού Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα), της 29ης Ιουνίου 2010, T-515/08, Mauerhofer κατά Επιτροπής, με την οποία απορρίφθηκε προσφυγή για την ακύρωση της αποφάσεως της Επιτροπής, της 9ης Σεπτεμβρίου 2008, περί μειώσεως του αριθμού των ημερών εργασίας που πραγματοποίησε ο αναιρεσείων για την εκτέλεση καθηκόντων στο πλαίσιο συμβάσεως υπηρεσιών εμπειρογνώμονα (σύμβαση αριθ. MC/5043/025/001/2008 «Value Chain Mapping Analysis») συναφθείσας με τον υπεύθυνο εκτελέσεως προγράμματος στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη στο πλαίσιο της συμβάσεως-πλαισίου «EuropeAid/123314/C/SER/multi — Τμήμα 5 — Μελέτες, αξιολογήσεις και παρουσιάσεις στον τομέα του εμπορίου, των επιχειρήσεων και της τοπικής οικονομικής ανάπτυξης» — Μη προσβαλλόμενη πράξη.

Διατακτικό

Το Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως.

2)	Καταδικάζει τον Volker Mauerhofer στα δικαστικά έξοδα.

---

(1)  ΕΕ C 301 της 06.11.2010.

---

27.8.2011

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 252/11

---

Διάταξη του Δικαστηρίου (όγδοο τμήμα) της 24ης Ιουνίου 2011 [αίτηση του Unabhängiger Verwaltungssenat des Landes Vorarlberg (Αυστρία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Διαδικασία που κίνησαν οι Errichtungsgesellschaft mbH, Eva Maria Pepic, Herbert Hilbe

(Υπόθεση C-476/10) (1)

(Άρθρο 104, παράγραφος 3, πρώτο εδάφιο, του Κανονισμού Διαδικασίας - Ελεύθερη κυκλοφορία των κεφαλαίων - Άρθρο 40 και παράρτημα XII της Συμφωνίας για τον ΕΟΧ - Απόκτηση από τους υπηκόους του Πριγκιπάτου του Λιχτενστάιν δευτερεύουσας κατοικίας κείμενης στο Land του Vorarlberg (Αυστρία) - Διαδικασία προηγουμένης αδείας - Παραδεκτό)

2011/C 252/22

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Unabhängiger Verwaltungssenat des Landes Vorarlberg

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

projektart Errichtungsgesellschaft mbH, Eva Maria Pepic, Herbert Hilbe

Αντικείμενο

Αίτηση εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως — Unabhängiger Verwaltungssenat des Landes Vorarlberg — Ερμηνεία του άρθρου 6, παράγραφος 4, της οδηγίας 88/361/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 24ης Ιουνίου 1988, για τη θέση σε εφαρμογή του άρθρου 67 της Συνθήκης ΕΟΚ (ΕΕ L 178, σ. 5) — Αγορά δευτερεύουσας κατοικίας, που βρίσκεται εντός κράτους μέλους της Ενώσεως, από υπηκόους τρίτου κράτους, μέλους της Συμφωνίας για τον Ευρωπαϊκό Οικονομικό Χώρο (Λίχτενσταιν) — Εθνική κανονιστική ρύθμιση του εν λόγω κράτους μέλους που εξαρτά αυτές τις αγορές από διαδικασία χορηγήσεως αδείας

Διατακτικό

Το άρθρο 40 της Συμφωνίας για τον Ευρωπαϊκό Οικονομικό Χώρο, της 2ας Μαΐου 1992, έχει την έννοια ότι αντίκειται σε εθνική νομοθεσία η οποία, όπως η αμφισβητούμενη στο πλαίσιο της κύριας δίκης, βασιζόμενη στο άρθρο 6, παράγραφος 4, της οδηγίας 88/361/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 24ης Ιουνίου 1988, για τη θέση σε εφαρμογή του άρθρου 67 της Συνθήκης [άρθρο που καταργήθηκε με τη Συνθήκη του Άμστερνταμ], απαγορεύει σε υπήκοο του Πριγκιπάτου του Λιχτενστάιν την απόκτηση δευτερεύουσας κατοικίας ευρισκομένης εντός κράτους μέλους της Ενώσεως, οπότε μία εθνική αρχή υποχρεούται να μην εφαρμόζει την εν λόγω εθνική νομοθεσία.

---

(1)  ΕΕ C 328 της 4.12.2010.

---

27.8.2011

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 252/12

---

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Oberlandesgericht Düsseldorf (Γερμανία) στις 18 Φεβρουαρίο 2011 — Generalbundesanwalt beim Bundesgerichtshof κατά Mohsen Afrasiabi, Teheran, Behzad Sahabi και Heinz Ulrich Kessel

(Υπόθεση C-72/11)

2011/C 252/23

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Oberlandesgericht Düsseldorf

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ενάγων: Generalbundesanwalt beim Bundesgerichtshof

Εναγόμενοι: Mohsen Afrasiabi, Teheran, Behzad Sahabi, Heinz Ulrich Kessel.

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Απαιτείται, για τη διάθεση οικονομικού όρου υπό την έννοια του άρθρου 7, παράγραφος 3, του κανονισμού ΕΚ 423/2007 (1), να μπορεί ο εν λόγω οικονομικός πόρος να χρησιμοποιηθεί αμέσως από το περιλαμβανόμενο στον κατάλογο πρόσωπο/οντότητα για την απόκτηση κεφαλαίων ή υπηρεσιών; Ή έχει το άρθρο 7, παράγραφος 3, του κανονισμού ΕΚ 423/2007 την έννοια ότι η απαγόρευση της έμμεσης διαθέσεως οικονομικού πόρου περιλαμβάνει την προμήθεια και τοποθέτηση λειτουργικού, όχι όμως ακόμη έτοιμου προς χρήση οικονομικού πόρου (εν προκειμένω: μιας καμίνου κενού) σε τρίτον στο Ιράν, με τον οποίο ο τρίτος προτίθεται, σε μεταγενέστερο χρόνο, να παρασκευάζει προϊόντα για νομικό πρόσωπο, οντότητα ή οργανισμό που αναγράφεται στα παραρτήματα IV και V του κανονισμού;

2)

Έχει το άρθρο 7, παράγραφος 4, του κανονισμού ΕΚ 423/2007 την έννοια ότι μπορεί να υπάρχει καταστρατήγηση μόνον αν ο υπαίτιος προσαρμόζει τυπικώς την πράξη του –εντούτοις, μόνο για το θεαθήναι– στις απαγορεύσεις που απορρέουν από το άρθρο 7, παράγραφοι 1 έως 3, του κανονισμού ΕΚ 423/2007, έτσι ώστε αυτή να μην εμπίπτει πλέον στις απαγορευτικές διατάξεις ακόμη και με την ευρύτερη δυνατή ερμηνεία; Αποκλείονται, επομένως, αμοιβαίως η αντικειμενική υπόσταση της απαγορεύσεως της καταστρατηγήσεως και η αντικειμενική υπόσταση της απαγορεύσεως της διαθέσεως; Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως: μπορεί μια συμπεριφορά, η οποία δεν εμπίπτει (ακόμη) στην απαγόρευση της (έμμεσης) διαθέσεως, να αποτελεί εντούτοις καταστρατήγηση υπό την έννοια του άρθρου 7, παράγραφος 4, του κανονισμού ΕΚ 423/2007; Ή αποτελεί το άρθρο 7, παράγραφος 4, του κανονισμού ΕΚ 423/2007 γενική ρήτρα, στην οποία μπορεί να υπαχθεί οιαδήποτε πράξη που θα έχει ως αποτέλεσμα να διατεθεί οικονομικός πόρος σε πρόσωπο ή οντότητα που αναφέρονται στον κατάλογο;

3)

Προϋποθέτει το υποκειμενικό στοιχείο «εν γνώσει και εκ προθέσεως» του άρθρου 7, παράγραφος 4, του κανονισμού ΕΚ 423/2007, αφενός, πραγματική γνώση της προκληθείσας ή επιδιωκουμένης καταστρατηγήσεως της απαγορεύσεως διαθέσεως και, πέραν τούτου, ένα ευρύτερο στοιχείο βουλήσεως, τουλάχιστον υπό την έννοια ότι ο δράστης αποδέχεται πάντως την καταστρατήγηση της απαγορεύσεως και την επιδοκιμάζει; Ή πρέπει ο δράστης να ενδιαφέρεται πολύ να καταστρατηγήσει την απαγόρευση, δηλαδή να ενεργεί ως προς το σημείο αυτό εσκεμμένα; Ή, αν δεν απαιτείται εσκεμμένη καταστρατήγηση της απαγορεύσεως, αρκεί αντιθέτως ο δράστης να θεωρεί την καταστρατήγηση απλώς ως δυνατή και να την αποδέχεται επιδοκιμάζοντάς την;

---

(1)  Κανονισμός (ΕΚ) 423/2007 του Συμβουλίου, της 19ης Απριλίου 2007, σχετικά με ορισμένα περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν (ΕΕ L 103, σ. 1).

---

27.8.2011

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 252/12

---

Αναίρεση που άσκησε στις 13 Μαΐου 2011 η Longevity Health Products, Inc. κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (έκτο τμήμα) στις 9 Μαρτίου 2011 στην υπόθεση T-190/09, Longevity Health Products, Inc. κατά Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)· αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ: Performing Science LLC

(Υπόθεση C-222/11 P)

2011/C 252/24

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Longevity Health Products, Inc. (εκπρόσωπος: J. Korab, δικηγόρος)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ), Performing Science LLC

Αιτήματα της αναιρεσείουσας

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—	να κρίνει παραδεκτό το ένδικο μέσο της εταιρίας Longevity Health Products, Inc.,

—	να κρίνει άκυρη την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου T-190/09, της 9ης Μαρτίου 2011,

—	να καταδικάσει το Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Ο περιορισμός της ελευθερίας των σημάτων μπορεί να δικαιολογείται μόνο για λόγους δημοσίου συμφέροντος, για παράδειγμα, για την αποφυγή ενδεχόμενης παραπλάνησης ενδιαφερομένων συναλλακτικών κύκλων. Οπωσδήποτε, στην παρούσα υπόθεση, αυτό μπορεί να αποκλειστεί δεδομένου ότι τόσο οι ειδικοί όσο και οι μη ειδικοί γνωρίζουν να διακρίνουν μεταξύ του λεκτικού σήματος 5 HTP και της συστηματικής ονομασίας του 5-Hydroxy-tryptophan.

Οι ειδικοί, όπως οι φαρμακοποιοί και οι κτηνίατροι, γνωρίζουν ότι ακόμη και ελάχιστες τροποποιήσεις των όρων της χημικής ονοματολογίας ή των προκαθορισμένων χημικών τύπων μπορούν να οδηγήσουν σε ουσιαστικές διαφορές της συστάσεως των ουσιών. Αυτός ο κύκλος προσώπων θα εξακολουθήσει επομένως να χρησιμοποιεί άνευ ετέρου την ορθή χημική ονομασία, η οποία δεν συμπίπτει με το σήμα.

Οι «ενημερωμένοι», ήτοι οι για τα συγκεκριμένα προϊόντα ενδιαφερόμενοι μη ειδικοί και καταναλωτές επίσης γνωρίζουν ότι οι ληφθείσες από τη χημική ονοματολογία ονομασίες διαφορετικών ουσιών διαφέρουν ενδεχομένως ελάχιστα μόνο, όμως μία ελάχιστη διαφορά ονόματος μπορεί κάλλιστα να συνδέεται με μεγάλες μεταβολές των φαρμακολογικών, χημικών και φυσικών ιδιοτήτων των εν λόγω ουσιών.

Το μη ειδικό κοινό που δεν ενδιαφέρεται για τα συγκεκριμένα προϊόντα δεν είναι πάντως σε θέση να αναγνωρίσει την ύπαρξη σχέσεως μεταξύ του σήματος 5-HTP και της ύλης 5-Hydroxy-tryptophan και, επομένως, δεν μπορεί ούτε λόγω αυτού να πλανηθεί.

---

27.8.2011

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 252/13

---

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Rechtbank van eerste aanleg te Brussel (Βέλγιο) στις 20 Μαΐου 2011 — RVS Levensverzekeringen NV κατά Belgische Staat

(Υπόθεση C-243/11)

2011/C 252/25

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Rechtbank van eerste aanleg te Brussel

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα: RVS Levensverzekeringen NV

Καθού: Belgische Staat

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Αντίκειται το άρθρο 50 της οδηγίας 2002/83/ΕΚ (1) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 5ης Νοεμβρίου 2002, σχετικά με την ασφάλιση ζωής, το οποίο στην παράγραφο 1 ορίζει ότι, με την επιφύλαξη μεταγενέστερης εναρμόνισης, τα ασφαλιστήρια συμβόλαια υπόκεινται αποκλειστικά στους έμμεσους και τους οιονεί φόρους που επιβαρύνουν τα ασφάλιστρα στο κράτος μέλος της ασφαλιστικής υποχρέωσης, στη δε παράγραφο 3 προβλέπει ότι, με την επιφύλαξη μεταγενέστερης εναρμόνισης, κάθε κράτος μέλος εφαρμόζει στις ασφαλιστικές επιχειρήσεις που αναλαμβάνουν υποχρεώσεις στο έδαφός του τις εθνικές του διατάξεις όσον αφορά τα μέτρα για τη διασφάλιση της είσπραξης των έμμεσων και των οιονεί φόρων που οφείλονται βάσει της παραγράφου 1, στην εφαρμογή εθνικής ρυθμίσεως, όπως η προβλεπόμενη στα άρθρα 173 και 175/3 του Wetboek van diverse rechten en taksen [κώδικα διαφόρων τελών και φόρων], κατά την οποία οι ασφαλιστικές εργασίες (μεταξύ των οποίων ασφάλειες ζωής) υπόκεινται σε ετήσιο φόρο, όταν ο κίνδυνος βρίσκεται στο Βέλγιο, ιδίως δε όταν ο ασφαλισμένος έχει τη συνήθη διαμονή του στο Βέλγιο ή, αν πρόκειται για νομικό πρόσωπο, όταν η εγκατάσταση του νομικού προσώπου στην οποία αναφέρεται η σύμβαση βρίσκεται στο Βέλγιο, χωρίς να λαμβάνεται υπόψη ο τόπος διαμονής του ασφαλισμένου κατά το χρονικό σημείο συνάψεως της συμβάσεως;

2)

Αντίκειται στις κοινοτικές αρχές που αφορούν την εξάλειψη των εμποδίων στην ελεύθερη κυκλοφορία των προσώπων και στην ελεύθερη παροχή υπηρεσιών μεταξύ των κρατών μελών της Κοινότητας, όπως αυτές απορρέουν από τα άρθρα 49 και 56 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η εφαρμογή εθνικής ρυθμίσεως, όπως η προβλεπόμενη στα άρθρα 173 και 175/3 του Wetboek van diverse rechten en taksen [κώδικα διαφόρων τελών και φόρων], κατά την οποία οι ασφαλιστικές εργασίες (μεταξύ των οποίων ασφάλειες ζωής) υπόκεινται σε ετήσιο φόρο, όταν ο κίνδυνος βρίσκεται στο Βέλγιο, ιδίως δε όταν ο ασφαλισμένος έχει τη συνήθη διαμονή του στο Βέλγιο ή, αν πρόκειται για νομικό πρόσωπο, όταν η εγκατάσταση του νομικού προσώπου στην οποία αναφέρεται η σύμβαση βρίσκεται στο Βέλγιο, χωρίς να λαμβάνεται υπόψη ο τόπος διαμονής του ασφαλισμένου κατά το χρονικό σημείο συνάψεως της συμβάσεως;

---

(1)  EE L 345, σ. 1.

---

27.8.2011

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 252/13

---

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Curte de Apel Cluj (Ρουμανία) στις 23 Μαΐου 2011 — Ποινική διαδικασία κατά Rareș Doralin Nilaș, Gicu Agenor Gânscă, Ana-Maria Oprean (fostă Șchiopu), Sergiu-Dan Dascăl και Ionuț Horea Baboș

(Υπόθεση C-248/11)

2011/C 252/26

Γλώσσα διαδικασίας: η ρουμανική

Αιτούν δικαστήριο

Curte de Apel Cluj

Ποινική διαδικασία ενώπιον του αιτούντος δικαστηρίου κατά

Rareș Doralin Nilaș, Gicu Agenor Gânscă, Ana-Maria Oprean (fostă Șchiopu), Sergiu-Dan Dascăl και Ionuț Horea Baboș

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Έχουν το άρθρο 4, σημείο 14, και τα άρθρα 9 έως 14 της οδηγίας 2004/39/ΕΚ (1) την έννοια ότι εφαρμόζονται τόσον επί της κύριας αγοράς διαπραγματεύσεως την οποία ενέκρινε η Comisia Națională a Valorilor Mobiliare (Εθνική Επιτροπή Κινητών Αξιών, στο εξής: CNVM) όσο και επί της δευτερεύουσας αγοράς διαπραγματεύσεων η οποία συγχωνεύθηκε με την πρώτη μέσω απορροφήσεως το 2005 [παραλειπόμενα], αλλά συνέχισε να θεωρείται διακριτή από τη ρυθμιζόμενη αγορά, χωρίς να έχει διευκρινιστεί κανονιστικώς η νομική φύση της;

2)	Έχουν οι διατάξεις του άρθρου 4, σημείο 14, της οδηγίας 2004/39/ΕΚ την έννοια ότι δεν εμπίπτουν στη σφαίρα της εννοίας της ρυθμιζόμενης αγοράς τα συστήματα εκείνα διαπραγματεύσεως τα οποία δεν πληρούν τις διατάξεις του τίτλου III της οδηγίας;

3)

Έχει το άρθρο 47 της οδηγίας την έννοια ότι η αγορά την οποία δεν αναγνώρισε η αρμόδια εθνική αρχή και δεν περιελήφθη στον κατάλογο των ρυθμιζομένων αγορών δεν εμπίπτει στους εφαρμοστέους επί των ρυθμιζομένων αγορών κανόνες, ειδικότερα εκείνους οι οποίοι προβλέπουν την επιβολή κυρώσεων όταν πρόκειται για κατάχρηση της αγοράς στο πλαίσιο της οδηγίας 2003/6/ΕΚ;

---

(1)  Οδηγία 2004/39/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 21ης Απριλίου 2004, για τις αγορές χρηματοπιστωτικών μέσων, για την τροποποίηση των οδηγιών 85/611/ΕΟΚ και 93/6/ΕΟΚ του Συμβουλίου και της οδηγίας 2000/12/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου και για την κατάργηση της οδηγίας 93/22/ΕΟΚ του Συμβουλίου (ΕΕ L 145, σ. 1).

---

27.8.2011

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 252/14

---

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Hoge Raad der Nederlanden (Κάτω Χώρες) στις 26 Μαΐου 2011 — DTZ Zadelhoff vof κατά Staatssecretaris van Financiën

(Υπόθεση C-259/11)

2011/C 252/27

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Hoge Raad der Nederlanden

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείουσα: DTZ Zadelhoff vof

Αναιρεσίβλητος: Staatssecretaris van Financiën

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Έχει το άρθρο 13, Β, αρχή και στοιχείο δ', αρχή και σημείο 5, της έκτης οδηγίας (1) την έννοια ότι εμπίπτουν σε αυτό επίσης πράξεις, όπως αυτές που διενεργήθηκαν από την αναιρεσείουσα, οι οποίες στην ουσία αφορούν ακίνητα που είχαν στην κυριότητά τους οι περί ων πρόκειται εταιρίες και την (έμμεση) μεταβίβαση των εν λόγω ακινήτων, απλώς και μόνο λόγω του ότι οι πράξεις αυτές είχαν ως σκοπό και ως αποτέλεσμα να μεταβιβαστούν τα μερίδια των εταιριών αυτών;

2)

Έχει εφαρμογή η προβλεπόμενη στο άρθρο 13, Β, στοιχείο δ', σημείο 5, αρχή και δεύτερη περίπτωση, της έκτης οδηγίας εξαίρεση από την απαλλαγή αν το κράτος μέλος δεν έχει ασκήσει τη δυνατότητα που του παρέχει το άρθρο 5, παράγραφος 3, αρχή και στοιχείο γ', της έκτης οδηγίας να θεωρεί ως ενσώματα αγαθά τα μερίδια και τις μετοχές των οποίων η κατοχή εξασφαλίζει την περιέλευση, κατά κυριότητα ή κατ’ επικαρπία, ενός ακινήτου;

3)

Αν στο προηγούμενο ερώτημα πρέπει να δοθεί καταφατική απάντηση, πρέπει ως μερίδια και μετοχές υπό την έννοια της ανωτέρω διατάξεως να νοηθούν και μερίδια σε εταιρίες, οι οποίες έχουν άμεσα ή έμμεσα (μέσω θυγατρικών τους εταιριών ή θυγατρικών των θυγατρικών τους) την κυριότητα ακινήτων, ανεξάρτητα από το αν εκμεταλλεύονται τα ακίνητα αυτά ως τέτοια ή τα χρησιμοποιούν στο πλαίσιο επιχειρήσεως διαφορετικής φύσεως;

---

(1)  Έκτη οδηγία 77/388/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 17ης Μαΐου 1977, περί εναρμονίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών, των σχετικών με τους φόρους κύκλου εργασιών — Κοινό σύστημα φόρου προστιθεμένης αξίας: ομοιόμορφη φορολογική βάση (ΕΕ ειδ. έκδ. 09/001, σ. 49).

---

27.8.2011

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 252/14

---

Αναίρεση που άσκησε στις 6 Ιουνίου 2011 ο Densmore Ronald Dover κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (όγδοο τμήμα) στις 24 Μαρτίου 2011 στην υπόθεση T-149/09, Densmore Ronald Dover κατά Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου

(Υπόθεση C-278/11 P)

2011/C 252/28

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείων: Densmore Ronald Dover (εκπρόσωποι: D. Vaughan QC, M. Lester, Barrister και R. Collard, Solicitor)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

Αιτήματα του αναιρεσείοντος

Ο αναιρεσείων ζητεί από το Δικαστήριο:

—	Να αναιρέσει την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου στην υπόθεση T-149/09 καθ’ ο μέρος βάλλεται·

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στο σύνολό της·

—	να καταδικάσει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στα δικαστικά έξοδα της αιτήσεως αναιρέσεως καθώς και της προσφυγής ακυρώσεως ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Πρώτον, το Γενικό Δικαστήριο έσφαλε κρίνοντας ότι το Κοινοβούλιο με τις παραγράφους 24 και 25 της προσβαλλομένης αποφάσεως τήρησε την υποχρέωσή του για επαρκή αιτιολόγηση της αναζητήσεως του ποσού των 345 289,00 λιρών στερλινών. Ο αναιρεσείων δεν έλαβε γνώση, ούτε από τις παραγράφους 24 έως 25 της προσβαλλομένης αποφάσεως ούτε με άλλο τρόπο, των λόγων βάσει των οποίων του επεβλήθη η επιστροφή του ποσού, ώστε να έχει τη δυνατότητα αμφισβητήσεως του βασίμου των λόγων αυτών ενώπιον δικαστηρίου και να είναι δυνατός ο προσήκων δικαστικός έλεγχος του βασίμου αυτών.

Δεύτερον, το Γενικό Δικαστήριο έσφαλε κρίνοντας ότι το Κοινοβούλιο ορθώς αναζήτησε το ποσό των 345 289,00 λιρών στερλινών ως «αχρεωστήτως» καταβληθέν σύμφωνα με το άρθρο 14 της ρυθμίσεως ΕΑΒ (ρυθμίσεως σχετικά με τα έξοδα και τις αποζημιώσεις των βουλευτών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου) λόγω του ότι:

α)

Το Κοινοβούλιο δεν εξέθεσε σε κανένα σημείο της προσβαλλομένης αποφάσεως τους λόγους για τους οποίους έκρινε ότι από τα πολυάριθμα έγγραφα που υπέβαλε ο αναιρεσείων δεν απεδείχθη ότι τα ποσά που διαλαμβάνονται στην παράγραφο 25 χρησιμοποιήθηκαν από τον αναιρεσείοντα σύμφωνα με τη ρύθμιση ΕΑΒ, ούτε τους λόγους βάσει των οποίων το Κοινοβούλιο εκτίμησε ότι κακώς ζητήθηκαν δυνάμει του άρθρου 14 της ρυθμίσεως ΕΑΒ, ή ότι υπήρχε κατάχρησή τους ή χρήση τους για μη επιτρεπόμενους σκοπούς.

β)

Στην πραγματικότητα ο αναιρεσείων παρέσχε εξηγήσεις για κάθε ένα από τα διαλαμβανόμενα στην παράγραφο 25 της προσβαλλομένης αποφάσεως ποσά και εξήγησε ότι κάθε ποσό δαπανήθηκε εξ ολοκλήρου και αποκλειστικώς προς κάλυψη των εξόδων από τη χρήση ή την πρόσληψη της MP Holdings για την παροχή υπηρεσιών. Ο αναιρεσείων παρέσχε μεγάλο όγκο εγγράφων αποδεικτικών στοιχείων για να δείξει ότι τα ποσά που καταβλήθηκαν στην MP Holdings χρησιμοποιήθηκαν για σκοπούς προβλεπόμενους στο άρθρο 14. Τα έγγραφα που υπέβαλε υπερβαίνουν κατά πολύ εκείνα για τα οποία είχε υποχρέωση διατηρήσεως κατά τα επίδικα χρονικά διαστήματα, ιδίως όσον αφορά τα σχετικά με την πρώτη θητεία του αναιρεσείοντος έγγραφα. Από τα στοιχεία αυτά αποδεικνύεται ότι όλες οι δαπάνες έγιναν εξ ολοκλήρου και αποκλειστικώς για την παροχή υπηρεσιών επικουρίας της ασκήσεως των βουλευτικών καθηκόντων του αναιρεσείοντος. Το Κοινοβούλιο επέβαλε εξόχως επαχθή υποχρέωση παροχής εγγράφων στοιχείων στον αναιρεσείοντα προκειμένου να δικαιολογήσει όλα ανεξαιρέτως τα έξοδα έως το 1999. Τέτοιες υποχρεώσεις δεν ίσχυαν κατά το χρόνο πραγματοποιήσεως των εξόδων και, όντως, δεν έχουν ποτέ τεθεί ως προϋπόθεση της καλύψεως των εξόδων κατά το άρθρο 14 της ρυθμίσεως ΕΑΒ.

Τρίτον, το Γενικό Δικαστήριο έσφαλε κρίνοντας ότι η ανεπίτρεπτη επίκληση από το Κοινοβούλιο της υποτιθέμενης «συγκρούσεως συμφερόντων» δεν θα έπρεπε να έχει ως συνέπεια την ακύρωση της προσβαλλομένης αποφάσεως στο σύνολό της. Το Γενικό Δικαστήριο ορθώς έκρινε ότι δεν μπορούσε να γίνει επίκληση της συγκρούσεως συμφερόντων από το Κοινοβούλιο για να δικαιολογηθεί η αναζήτηση της αποζημιώσεως βουλευτικής επικουρίας. Καθόσον το Κοινοβούλιο βασίστηκε ρητώς και κυρίως επ’ αυτού του λόγου προκειμένου να δικαιολογήσει το σύνολο της προσβαλλομένης αποφάσεως, η ως άνω κρίση θα έπρεπε να έχει ως αποτέλεσμα την ακύρωση της προσβαλλομένης αποφάσεως στο σύνολό της.

---

27.8.2011

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 252/15

---

Προσφυγή της 6ης Ιουνίου 2011 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Δημοκρατίας της Πολωνίας

(Υπόθεση C-281/11)

2011/C 252/29

Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: L. Pignataro-Nolin και M. Owsiany Hornung)

Καθής: Δημοκρατία της Πολωνίας

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—

να αναγνωρίσει ότι η Δημοκρατία της Πολωνίας, μη μεταφέροντας ή μη μεταφέροντας ορθώς στην εσωτερική έννομη τάξη τα άρθρα 2, στοιχεία α', β', δ', ε' και στ', 3, παράγραφος 3, 4, παράγραφος 3, 6, 7, 8, 9, παράγραφοι 1 και 2, στοιχείο α', 10, παράγραφοι 3 και 4, 18, παράγραφοι 1, δεύτερο εδάφιο, 3 και 4, και το παράρτημα V, μέρος Α, τέταρτη περίπτωση, μέρος Β, πρώτη περίπτωση, και μέρος Γ, πρώτη περίπτωση, της οδηγίας 2009/41/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 6ης Μαΐου 2009, για την περιορισμένη χρήση γενετικώς τροποποιημένων μικροοργανισμών (1), παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από την οδηγία αυτή·

—	να καταδικάσει τη Δημοκρατία της Πολωνίας στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Η Επιτροπή ισχυρίζεται ότι η Δημοκρατία της Πολωνίας δεν μετέφερε ορθώς στην εσωτερική έννομη τάξη τους ορισμούς του «μικροοργανισμού», του «γενετικώς τροποποιημένου μικροοργανισμού» του «ατυχήματος» και του «χρήστη», που περιλαμβάνονται στο άρθρο 2, στοιχεία α', β', δ', και ε', της οδηγίας 2009/41. Η Επιτροπή εκτιμά ότι υφίσταται επίσης σχετική παράβαση επειδή η πολωνική νομοθεσία δεν περιέχει ορισμό της «γνωστοποιήσεως», ορισμός που περιέχεται στο άρθρο 2, στοιχείο στ', της οδηγίας.

Επιπλέον, δεν μεταφέρθηκαν στην εσωτερική έννομη τάξη τα άρθρα 3, παράγραφος 3, 6, 7, 8, 9, παράγραφοι 1 και 2, στοιχείο α', 18, παράγραφοι 1, δεύτερο εδάφιο, 3 και 4 της οδηγίας 2009/41, και οι διατάξεις του παραρτήματος V, μέρος Β, πρώτη περίπτωση, και μέρος Γ, πρώτη περίπτωση, της οδηγίας αυτής.

Η Επιτροπή εκτιμά ότι μεταφέρθηκε εσφαλμένα στην εσωτερική έννομη τάξη το άρθρο 4, παράγραφος 3, της οδηγίας 2009/41, δεδομένου ότι, κατά την πολωνική νομοθεσία, η κατηγορία 1 περιλαμβάνει μόνο δραστηριότητες που δεν συνεπάγονται κανένα κίνδυνο, ενώ η οδηγία περιλαμβάνει επίσης δραστηριότητες που αποτελούν αμελητέο κίνδυνο.

Περαιτέρω, η Επιτροπή υποστηρίζει ότι η Δημοκρατία της Πολωνίας δεν μετέφερε ορθώς στην εσωτερική έννομη τάξη το άρθρο 10, παράγραφος 3, της οδηγίας 2009/41, καθόσον περιορίζει τη δυνατότητα προβλέψεως συμπληρωματικών όρων για την περιορισμένη χρήση γενετικώς τροποποιημένων οργανισμών στις περιπτώσεις στις οποίες τούτο απαιτείται για την προστασία της ανθρώπινης υγείας ή του περιβάλλοντος, ενώ το άρθρο 10, παράγραφος 3, της οδηγίας 2009/41 δεν προβλέπει τέτοιο περιορισμό.

Ακόμη, δεν μεταφέρθηκε ορθώς στην εσωτερική έννομη τάξη το άρθρο 10, παράγραφος 4, της οδηγίας 2009/41, καθόσον η εθνική νομοθεσία προβλέπει μια χρονική περίοδο τριάντα ημερών, η οποία δεν προβλέπεται από την οδηγία.

Τέλος, η Επιτροπή υποστηρίζει ότι οι πολωνικές αρχές δεν μετέφεραν πλήρως στην εθνική έννομη τάξη το παράρτημα V, μέρος Α, τέταρτη περίπτωση, της οδηγίας 2009/41.

---

(1)  EE L 125, σ. 75.

---

27.8.2011

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 252/16

---

Αναίρεση που άσκησε στις 8 Ιουνίου 2011 η Mitteldeutsche Flughafen AG, Flughafen Leipzig/Halle GmbH, κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (όγδοο τμήμα) στις 24 Μαρτίου 2011, στην υπόθεση T-443/08 και Τ-455/08, Freistaat Sachsen κ.λπ. κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής

(Υπόθεση C-288/11 P)

2011/C 252/30

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσες: Mitteldeutsche Flughafen AG, Flughafen Leipzig/Halle GmbH (εκπρόσωποι: M. Núñez-Müller και J. Dammann, δικηγόροι)

Αντίδικοι κατ’ αναίρεση: Freistaat Sachsen, Land Sachsen-Anhalt, Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας, Arbeitsgemeinschaft Deutscher Verkehrsflughäfen e.V. (ADV), Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα των αναιρεσειουσών

Οι αναιρεσείουσες ζητούν από το Δικαστήριο:

—	να αναιρέσει το σημείο 4 του διατακτικού της αναιρεσιβαλλομένης αποφάσεως με το οποίο απορρίπτεται η προσφυγή στην υπόθεση T-455/08 κατά τα λοιπά καθώς και την απόφαση περί των δικαστικών εξόδων στο σημείο 6 του διατακτικού,

—

να αποφανθεί οριστικώς επί της ουσίας της υποθέσεως και να κάνει δεκτή την προσφυγή στην υπόθεση T-455/08 καθόσον ζητείται με αυτήν η ακύρωση της προσβαλλόμενης αποφάσεως της Επιτροπής, με την οποία η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έκρινε ότι η εισφορά κεφαλαίου που χορήγησε η Γερμανία για την κατασκευή ενός νέου νότιου διαδρόμου απογείωσης και προσγείωσης και τις συναφείς αερολιμενικές εγκαταστάσεις στο αεροδρόμιο της Λειψίας-Halle αποτελούν κρατική ενίσχυση κατά την έννοια του άρθρου 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ (πρώην άρθρο 87, παράγραφος 1)

—	να καταδικάσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα της κατ’ αναίρεση δίκης καθώς και της πρωτόδικης δίκης στην υπόθεση Τ-455/08, συμπληρώνοντας το σημείο 7 του διατακτικού της αναιρεσιβαλλομένης αποφάσεως.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Η υπό κρίση αίτηση αναιρέσεως βάλλει κατά της αποφάσεως του Γενικού Δικαστηρίου με την οποία απορρίφθηκε μερικώς η προσφυγή των νυν αναιρεσειουσών με αντικείμενο τη μερική ακύρωση της αποφάσεως 2008/948/ΕΚ της Επιτροπής, της 23ης Ιουλίου 2008, για μέτρα που έλαβε η Γερμανία υπέρ των εταιριών DHL και Flughafen Leipzig-Halle.

Το αίτημα της αναιρέσεως είναι περιορισμένο κατά περιεχόμενο. Με την αίτηση αναιρέσεως δεν αμφισβητείται το σημείο 3 του διατακτικού, με το οποίο το Γενικό Δικαστήριο ακύρωσε το άρθρο 1 της προσβαλλόμενης αποφάσεως της Επιτροπής· η αναίρεση βάλλει αποκλειστικά κατά του σημείου 4 του διατακτικού, με το οποίο το Δικαστήριο απορρίπτει την προσφυγή κατά τα λοιπά. Ως εκ τούτου, δεν αμφισβητείται επίσης η χορηγηθείσα με το άρθρο 1, δεύτερη φράση, της προσβαλλόμενης αποφάσεως της Επιτροπής άδεια δυνάμει του άρθρου 107, παράγραφος 3, ΣΛΕΕ. Εντούτοις, αμφισβητείται μόνο ο χαρακτηρισμός των επίμαχων μέτρων χρηματοδοτήσεως ως μέτρων κρατικής ενισχύσεως κατά την έννοια του άρθρου107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ.

Οι αναιρεσείουσες προβάλλουν τους ακόλουθους λόγους προς στήριξη της αναιρέσεώς τους:

Η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση αντιβαίνει στο άρθρο 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ. Αντιθέτως προς όσα έκρινε το Γενικό Δικαστήριο, η Flughafen Leipzig/Halle GmbH δεν αποτελεί επιχείρηση κατά την έννοια του άρθρου 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ, όσον αφορά τα μέτρα τα σχετικά με τις επίμαχες υποδομές και τη χρηματοδότησή τους. Η κατασκευή περιφερειακών αερολιμενικών υποδομών δεν αποτελεί οικονομική δραστηριότητα. Ως εκ τούτου, οι διατάξεις περί κρατικών ενισχύσεων δεν εφαρμόζονται στην προκειμένη περίπτωση.

Η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση αντιβαίνει στην αρχή της αναδρομικότητας, την επιταγή της ασφάλειας δικαίου και την προστασία της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης. Στην προσβαλλόμενη απόφασή της, η Επιτροπή εφάρμοσε αναδρομικά την εκδοθείσα στις 9.12.2005 ανακοίνωση σχετικά με τις κοινοτικές κατευθυντήριες γραμμές για τη χρηματοδότηση των αερολιμένων και τις κρατικές ενισχύσεις σε αεροπορικές εταιρίες για την έναρξη νέων γραμμών με αναχώρηση από περιφερειακούς αερολιμένες, στα μέτρα που αφορούν τις υποδομές που εγκρίθηκαν στις 4 Νοεμβρίου 2004. Το Γενικό Δικαστήριο δεν δέχθηκε ότι έγινε μια τέτοια αναδρομική εφαρμογή των επονομαζόμενων «κατευθυντήριων γραμμών του 2005» και συντήρησε κατά αυτόν τον τρόπο μια αντιφατική και ουσιαστικά ανακριβή νομική κατάσταση, η οποία διαμορφώθηκε από την Επιτροπή κατ’ αντίθεση προς τις προαναφερθείεσες αρχές. Επίσης, το Γενικό Δικαστήριο παρέβλεψε το γεγονός ότι εξακολουθούν να εφαρμόζονται οι επονομαζόμενες «Κατευθυντήριες γραμμές των αερομεταφορών του 1994», σύμφωνα με τις οποίες η κρατική χρηματοδότηση υποδομών αερολιμένων ισχύει ως μέτρο γενικού χαρακτήρα και, συνεπώς, δεν υπόκειται σε έλεγχο κρατικών ενισχύσεων.

Η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση αντιβαίνει επίσης στο άρθρο 1, στοιχείο β', σημείο v, και στα άρθρα 17 και 18 του κανονισμού (ΕΚ) 659/1999 του Συμβουλίου, της 22ας Μαρτίου 1999, για τη θέσπιση λεπτομερών κανόνων εφαρμογής του άρθρου 93 ΕΚ (1), καθόσον το Γενικό Δικαστήριο δεν εφάρμοσε τις διατάξεις του προαναφερθέντος κανονισμού για τις υφιστάμενες ενισχύσεις στην χαρακτηρισθείσα από αυτό ως κρατική ενίσχυση εισφορά κεφαλαίου της 4.11.2004.

Τέλος, η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση αντιβαίνει στην κατανομή των αρμοδιοτήτων που προκύπτει από την ΣΛΕΕ. Με την ερμηνεία που δίδει το Γενικό Δικαστήριο στην έννοια της επιχειρήσεως του άρθρου 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ, παραβιάζει το πρωτογενές δίκαιο, υποβάλλοντας μέτρα των κρατών μελών σε έλεγχο κρατικών ενισχύσεων τα οποία στην πραγματικότητα δεν εμπίπτουν στον τομέα των κρατικών ενισχύσεων.

Οι αναιρεσείουσες υποστηρίζουν, τέλος, ότι η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση παραβιάζει την υποχρέωση αιτιολογήσεως που υπέχει το Γενικό Δικαστήριο δυνάμει του άρθρου 81 του Κανονισμού Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου, λόγω του ελλιπούς χαρακτήρα του σκεπτικού της αποφάσεως.

---

(1)  ΕΕ. L 83, σ. 1.

---

27.8.2011

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 252/17

---

Αναίρεση που άσκησε στις 9 Ιουνίου 2011 η Legris Industries SA κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (όγδοο τμήμα) στις 24 Μαρτίου 2011 στην υπόθεση T-376/06, Legris Industries κατά Επιτροπής

(Υπόθεση C-289/11 P)

2011/C 252/31

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Legris Industries SA (εκπρόσωποι: A. Wachsmann και S. Thibault-Liger, δικηγόροι)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα της αναιρεσείουσας

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

κυρίως, — να ακυρώσει, βάσει των άρθρων 256 ΣΛΕΕ και 56 του πρωτοκόλλου υπ’ αριθ. 3 περί του Οργανισμού του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 24ης Μαρτίου 2011, Legris Industries κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής, στην υπόθεση T-376/06, στο σύνολό της· — να κάνει δεκτά τα αιτήματα τα οποία υπέβαλε πρωτοδίκως ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου η Legris Industries SΑ·

κατά συνέπεια, — να ακυρώσει την απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής C(2006) 4180 της Επιτροπής, της 20ής Σεπτεμβρίου 2006, σχετικά με διαδικασία εφαρμογής του άρθρου 81 της Συνθήκης ΕΚ και του άρθρου 53 της Συμφωνίας EEE (Υπόθεση COMP/F-1/38.121 — Σύνδεσμοι σωληνώσεων) καθόσον αφορά την Legris Industries SA καθώς και το σκεπτικό επί του οποίου βασίζεται το διατακτικό της, καθόσον με την απόφαση αυτή επιβάλλεται πρόστιμο στην Legris Industries SA λόγω καταλογισμού στην Legris Industries SA των πρακτικών που έγιναν δεκτές κατά της Comap, και — να αναγνωρίσει στη Legris Industries SA το δικαίωμα να συνταχθεί με τα γραπτά υπομνήματα και τα αιτήματα της Comap κατά της προαναφερθείσας αποφάσεως της Ευρωπαϊκής Επιτροπής· — επικουρικώς , να ακυρώσει, βάσει του άρθρου 261 ΣΛΕΕ, το επιβληθέν στη Legris Industries SA πρόστιμο των 46,8 εκατομμυρίων ευρώ, εκ των οποίων 18,56 εκατομμύρια ευρώ από κοινού και εις ολόκληρον με την Comap, με το άρθρο 2, στοιχείο ζ', της προαναφερθείσας αποφάσεως της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ή να μειώσει, βάσει του άρθρου 261 ΣΛΕΕ, το εν λόγω πρόστιμο των 46,8 εκατομμυρίων ευρώ σε ένα προσήκον ποσόν· — εν πάση περιπτώσει, να καταδικάσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή σε όλα τα δικαστικά έξοδα, περιλαμβανομένων αυτών στα οποία υποβλήθηκε η Legris Industries SA ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Η αναιρεσείουσα προβάλλει τέσσερις λόγους προς στήριξη της αιτήσεώς της αναιρέσεως.

Με τον πρώτο λόγο, η Legris Industries προβάλλει προσβολή του δικαιώματος του δικάζεσθαι από ανεξάρτητο και αμερόληπτο δικαστήριο, καθόσον ο διεξαχθείς από το Γενικό Δικαστήριο έλεγχος στην απόφαση της Επιτροπής, θεσμικό όργανο το οποίο ασκεί σωρευτικώς καθήκοντα έρευνας και επιβολής κυρώσεων, περιορίστηκε σε πρόδηλη πλάνη περί το δίκαιο και περί τα πράγματα, χωρίς τη διεξαγωγή ελέγχου πλήρους δικαιοδοσίας, βάσει πλήρους επανεξετάσεως των πραγματικών περιστατικών της αποφάσεως και, ειδικότερα, των προσκομισθέντων αποδεικτικών στοιχείων.

Με τον δεύτερο λόγο, ο οποίος περιλαμβάνει τρία σκέλη, η αναιρεσείουσα προβάλλει την παραβίαση των αρχών που διέπουν τον καταλογισμό σε μητρική εταιρία της παραβάσεως του άρθρου 101 ΣΛΕΕ, η οποία έγινε δεκτή κατά της θυγατρικής της. Με το πρώτο σκέλος, η αναιρεσείουσα διατείνεται κατ’ αρχάς ότι η εφαρμογή εις βάρος της αμάχητου de facto τεκμηρίου ευθύνης για τις πρακτικές της θυγατρικής της Comap δεν είναι παραδεκτή κατά το δίκαιο της Ένωσης, λαμβανομένου υπόψη του κατασταλτικού χαρακτήρα της κυρώσεως που της επιβλήθηκε. Με το δεύτερο σκέλος, η αναιρεσείουσα υποστηρίζει στη συνέχεια ότι η εφαρμογή εις βάρος της του εν λόγω de facto αμάχητου τεκμηρίου προκύπτει από την απόρριψη των επιχειρημάτων της εκ μέρους του Γενικού Δικαστηρίου βάσει ανεπαρκούς και αντιφατικής αιτιολογίας. Τέλος, με το τρίτο σκέλος, η αναιρεσείουσα προβάλλει παραβίαση της νομολογίας με σκοπό την παράκαμψη της εφαρμογής του εν λόγω τεκμηρίου ευθύνης στις εταιρίες χαρτοφυλακίου άνευ λειτουργικής δραστηριότητας, καθώς και προσβολή των αρχών της ίσης μεταχειρίσεως και της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης.

Με τον τρίτο λόγο, η μητρική εταιρία προβάλλει την προσβολή των αρχών της ίσης μεταχειρίσεως, της προσωπικής ευθύνης και του προσωποπαγούς των ποινών, η οποία προκύπτει από το ότι το Γενικό Δικαστήριο έκρινε ότι η αναιρεσείουσα δεν νομιμοποιούνταν να προβάλει τους λόγους ακυρώσεως τους οποίους προέβαλε η θυγατρική της Comap κατά της προσβαλλομένης αποφάσεως, θεωρώντας την αναιρεσείουσα υπεύθυνη των πρακτικών που έγιναν δεκτές κατά της Comap.

Τέλος, με τον τέταρτο και τελευταίο λόγο, η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο να αντλήσει τις επιπτώσεις που έχει ως προς αυτήν η τυχόν ακύρωση της αποφάσεως Comap βάσει των λόγων τους οποίους προέβαλε η Comap με την αίτησή της αναιρέσεως.

---

27.8.2011

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 252/18

---

Αναίρεση που άσκησε στις 9 Ιουνίου 2011 η Comap SA κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (όγδοο τμήμα) στις 24 Μαρτίου 2011 στην υπόθεση T-377/06, Comap κατά Επιτροπής

(Υπόθεση C-290/11 P)

2011/C 252/32

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Comap SA (εκπρόσωποι: A. Wachsmann και S. de Guigné, δικηγόροι)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα της αναιρεσείουσας

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—

κυρίως, — να ακυρώσει, βάσει των άρθρων 256 ΣΛΕΕ και 56 του πρωτοκόλλου υπ’ αριθ. 3 περί του Οργανισμού του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 24ης Μαρτίου 2011, Comap κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής, στην υπόθεση T-377/06, στο σύνολό της· — να δεχθεί τα αιτήματα τα οποία προέβαλε πρωτοδίκως ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου η Comap SΑ· — κατά συνέπεια, — να ακυρώσει την απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής C(2006) 4180 τελικό, της 20ής Σεπτεμβρίου 2006, σχετικά με διαδικασία εφαρμογής του άρθρου 81 της Συνθήκης ΕΚ και του άρθρου 53 της Συμφωνίας EEE (Υπόθεση COMP/F-1/38.121 — Σύνδεσμοι σωληνώσεων) καθόσον αφορά την Comap SA, καθώς και το σκεπτικό επί του οποίου βασίζεται το διατακτικό της, καθόσον με την απόφαση αυτή επιβάλλεται πρόστιμο στην Comap SΑ·

—	επικουρικώς,

—	να ακυρώσει, βάσει του άρθρου 261 ΣΛΕΕ, το επιβληθέν στην Comap SA πρόστιμο των 18,56 εκατομμυρίων ευρώ, με το άρθρο 2, στοιχείο ζ', της προαναφερθείσας αποφάσεως της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ή να μειώσει, βάσει του άρθρου 261 ΣΛΕΕ, το εν λόγω πρόστιμο σε ένα προσήκον ποσόν·

—	εν πάση περιπτώσει, να καταδικάσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή σε όλα τα δικαστικά έξοδα, περιλαμβανομένων αυτών στα οποία υποβλήθηκε η Comap SA ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Η αναιρεσείουσα προβάλλει τέσσερις λόγους προς στήριξη της αιτήσεώς της αναιρέσεως.

Με τον πρώτο λόγο, η Comap προβάλλει προσβολή του δικαιώματος του δικάζεσθαι από ανεξάρτητο και αμερόληπτο δικαστήριο, καθόσον ο διεξαχθείς από το Γενικό Δικαστήριο έλεγχος στην απόφαση της Επιτροπής, θεσμικό όργανο το οποίο ασκεί σωρευτικώς καθήκοντα έρευνας και επιβολής κυρώσεων, περιορίστηκε σε πρόδηλη πλάνη περί το δίκαιο και περί τα πράγματα, χωρίς τη διεξαγωγή ελέγχου πλήρους δικαιοδοσίας, βάσει πλήρους επανεξετάσεως των πραγματικών περιστατικών της αποφάσεως και, ειδικότερα, των προσκομισθέντων αποδεικτικών στοιχείων.

Με τον δεύτερο λόγο, η αναιρεσείουσα προσάπτει στο Γενικό Δικαστήριο ότι έκανε δεκτή, εις βάρος της, πολύ περιοριστική αντίληψη της έννοιας της «δημόσιας αποστασιοποιήσεως» η οποία δεν λαμβάνει υπόψη τις απαιτήσεις της αρχής της αυστηρής ερμηνείας του ποινικού δικαίου, που θεσπίζεται στο άρθρο 7, παράγραφος 1, της ΕΣΔΑ, το οποίο «επιβάλλει να μην εφαρμόζεται διασταλτικώς το ποινικό δίκαιο σε βάρος του κατηγορούμενου». Η αντίληψη αυτή παραβιάζει επίσης την αρχή ότι η αμφιβολία πρέπει να είναι υπέρ της επιχειρήσεως που είναι αποδέκτης της αποφάσεως και επιβάλλεται από απόψεως της αρχής του τεκμηρίου αθωότητας.

Με τον τρίτο λόγο, η Comap προβάλλει την αλλοίωση πολλών αποδεικτικών στοιχείων, η οποία οδήγησε σε εσφαλμένο νομικό χαρακτηρισμό ορισμένων διμερών επαφών μεταξύ της αναιρεσείουσας και ενός από τους ανταγωνιστές της μετά τους ελέγχους της Επιτροπής.

Τέλος, με τον τέταρτο και τελευταίο λόγο, η αναιρεσείουσα προσάπτει στο Γενικό Δικαστήριο ότι δεν τήρησε την υποχρέωσή του αιτιολογήσεως καθόσον έκρινε ότι η Επιτροπή απέδειξε επαρκώς κατά νόμο τη συμμετοχή της Comap σε ενιαία και διαρκή παράβαση μετά τον Μάρτιο του 2001.

---

27.8.2011

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 252/18

---

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Hoge Raad der Nederlanden (Κάτω Χώρες) στις 9 Ιουνίου 2011 — Staatssecretaris van Financiën κατά TNT Freight Management (Amsterdam) BV

(Υπόθεση C-291/11)

2011/C 252/33

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Hoge Raad der Nederlanden

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείων: Staatssecretaris van Financiën

Αναιρεσίβλητη: TNT Freight Management (Amsterdam) BV

Προδικαστικό ερώτημα

Έχει η σημείωση 1, αρχή και στοιχείο g, του κεφαλαίου 30 του Εναρμονισμένου Συστήματος, σε συνδυασμό με τη σημείωση 1, αρχή και στοιχείο β', του κεφαλαίου 35 του Εναρμονισμένου Συστήματος, την έννοια ότι η αλβουμίνη αίματος, η οποία αυτή καθ’ εαυτή δεν έχει θεραπευτικές ή προφυλακτικές ιδιότητες, αλλά έχει παρασκευαστεί, και είναι απαραίτητη, για την παρασκευή προϊόντων με θεραπευτικές ή προφυλακτικές ιδιότητες και ως εκ της φύσεώς της μπορεί να χρησιμοποιηθεί μόνο για τον σκοπό αυτόν, έχει παρασκευαστεί για θεραπευτική ή προφυλακτική χρήση υπό την έννοια της σημειώσεως;

---

27.8.2011

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 252/19

---

Αναίρεση που άσκησε στις 9 Ιουνίου 2011 η Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (τρίτο τμήμα) στις 29 Μαρτίου 2011 στην υπόθεση T-33/09, Πορτογαλική Δημοκρατία κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής

(Υπόθεση C-292/11 P)

2011/C 252/34

Γλώσσα διαδικασίας: η πορτογαλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: P. Hetsch, P. Costa de Oliveira και M. Heller)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Πορτογαλική Δημοκρατία

Αιτήματα της αναιρεσείουσας

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—	να αναιρέσει την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 29ης Μαρτίου 2011 στην υπόθεση T-33/09, Πορτογαλική Δημοκρατία κατά Επιτροπής,

—

να αποφανθεί επί των ζητημάτων που αποτελούν αντικείμενο της παρούσας αιτήσεως αναιρέσεως και που απετέλεσαν αντικείμενο της προσφυγής ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου και να απορρίψει το αίτημα της Πορτογαλικής Δημοκρατίας περί ακυρώσεως της αποφάσεως της Επιτροπής της 25ης Νοεμβρίου 2008, περί εισπράξεως χρηματικής ποινής·

—	να καταδικάσει την Πορτογαλική Δημοκρατία πέραν των δικών της δικαστικών εξόδων και στα έξοδα στα οποία υπεβλήθη η Επιτροπή κατά την πρωτόδικη και κατά την παρούσα διαδικασία.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο καθ’ όσον: i) ερμήνευσε εσφαλμένα αφενός τις αρμοδιότητες της Επιτροπής στο πλαίσιο της εκτελέσεως των αποφάσεων που εκδίδει το Δικαστήριο κατ’ εφαρμογήν του άρθρου 260, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ, αφετέρου δε τις δικές του αρμοδιότητες ελέγχου των πράξεων της Επιτροπής, ii) έκρινε, με την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση, βάσει αποσπασματικής αναγνώσεως του διατακτικού της αποφάσεως του Δικαστηρίου του 2004 του Δικαστηρίου για να διαπιστώσει παράβαση του κράτους μέλους, παραβαίνοντας έτσι το άρθρο 260, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ. Περαιτέρω, η απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου πάσχει ούτως ή άλλως πλάνη περί το δίκαιο, διότι το Γενικό Δικαστήριο παρέβη την υποχρέωσή του αιτιολογήσεως, κρίνοντας βάσει ανεπαρκούς και αντιφατικής αιτιολογίας για να καταλήξει ότι η Επιτροπή είχε υπερβεί τα όρια της παραβάσεως όπως αυτή διαπιστώθηκε από το Δικαστήριο.

---

27.8.2011

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 252/19

---

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Corte suprema di cassazione (Ιταλία) στις 9 Ιουνίου 2011 — Ministero dell’Economia e delle Finanze και Agenzia delle Entrate κατά Elsacom NV

(Υπόθεση C-294/11)

2011/C 252/35

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Corte suprema di cassazione

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείοντες: Ministero dell’Economia e delle Finanze και Agenzia delle Entrate

Αναιρεσίβλητη: Elsacom NV

Προδικαστικό ερώτημα

Είναι η προθεσμία των έξι μηνών που έπονται της λήξεως του ημερολογιακού έτους κατά τη διάρκεια του οποίου ο φόρος κατέστη απαιτητός την οποία προβλέπει το άρθρο 7, παράγραφος 1, πρώτο εδάφιο, τελευταία περίοδος, της όγδοης οδηγίας 79/1072/ΕΟΚ (1) του Συμβουλίου, της 6ης Δεκεμβρίου 1979, για την υποβολή, εκ μέρους των υποκειμένων στον φόρο οι οποίοι δεν είναι εγκατεστημένοι στο εσωτερικό της χώρας, αιτήσεως αποδόσεως του φόρου προστιθέμενης αξίας, αποκλειστική, ήτοι αποσβεστική του δικαιώματος για απόδοση του φόρου;

---

(1)  ΕΕ ειδ. έκδ. 09/001, σ. 111.

---

27.8.2011

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 252/19

---

Προσφυγή της 14ης Ιουνίου 2011 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Γαλλικής Δημοκρατίας

(Υπόθεση C-296/11)

2011/C 252/36

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: C. Soulay και L. Lozano Palacios)

Καθής: Γαλλική Δημοκρατία

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—

να διαπιστώσει ότι η Γαλλική Δημοκρατία, εφαρμόζοντας το ειδικό καθεστώς των πρακτορείων ταξιδίων σε υπηρεσίες που παρέχονται σε πρόσωπα διαφορετικά από τους ταξιδιώτες (ειδικότερα σε άλλα πρακτορεία ταξιδίων), παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει δυνάμει των άρθρων 306 έως 310 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας (1),

—	να καταδικάσει τη Γαλλική Δημοκρατία στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Η Επιτροπή προβάλλει έναν μόνον λόγο προς στήριξη της προσφυγής της που αντλείται από εσφαλμένη εφαρμογή του ειδικού καθεστώτος των πρακτορείων ταξιδίων σε υπηρεσίες που παρέχονται σε πρόσωπα διαφορετικά από τους ταξιδιώτες. Ως προς τούτο, επισημαίνει ότι το καθεστώς αυτό εφαρμόζεται μόνον όταν η ταξιδιωτική υπηρεσία πωλείται στον ταξιδιώτη. Αντιθέτως, δεν εφαρμόζεται σε υπηρεσίες που παρέχονται από πρακτορεία ταξιδίων σε άλλα πρακτορεία ταξιδίων ή σε οργανωτές περιηγήσεων. Λαμβάνοντας υπόψη το γράμμα των διατάξεων του Γενικού Φορολογικού Κώδικα, οι οποίοι κάνουν λόγο κυρίως για «πελάτη» αντί για «ταξιδιώτη», η καθής υιοθετεί μία προσέγγιση που βασίζεται στον «πελάτη» και, επομένως, εφαρμόζει εκτενώς το ειδικό καθεστώς των πρακτορείων ταξιδίων.

Η Επιτροπή απορρίπτει εξάλλου την άποψη που υποστηρίζουν οι γαλλικές αρχές κατά την οποία η γαλλική νομοθεσία καθιστά δυνατή την καλύτερη επίτευξη των σκοπών που επιδιώκει το ειδικό καθεστώς, ήτοι την απλούστευση των διοικητικών διατυπώσεων των πρακτορείων ταξιδίων και την απόδοση των εσόδων από τον ΦΠΑ στο κράτος μέλος όπου τελικώς λαμβάνει χώρα η κατανάλωση κάθε μεμονωμένης υπηρεσίας.

---

(1)  ΕΕ L 347, σ. 1.

---

27.8.2011

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 252/20

---

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Court of Appeal (England & Wales) (Civil Division) (Ηνωμένο Βασίλειο) στις 17 Ιουνίου 2011 — ΖΖ κατά Secretary of State for the Home Department

(Υπόθεση C-300/11)

2011/C 252/37

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Αιτούν δικαστήριο

Court of Appeal (England & Wales) (Civil Division)

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Εκκαλών: ΖΖ.

Εφεσίβλητος: Secretary of State for the Home Department

Προδικαστικά ερωτήματα

Απαιτεί η αρχή της αποτελεσματικής δικαστικής προστασίας κατά το άρθρο 30, παράγραφος 2, της οδηγίας 2004/38, ερμηνευόμενο υπό το πρίσμα του άρθρου 346, παράγραφος l, στοιχείο α', της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δικαστήριο επιληφθέν προσφυγής κατά αποφάσεως που απαγορεύει την είσοδο πολίτη της Ένωσης σε κράτος μέλος για λόγους δημόσιας τάξεως και ασφάλειας κατά το Παράρτημα VI της οδηγίας 2004/38 να εξετάζει αν ο εν λόγω πολίτης της Ένωσης γνωρίζει το ουσιαστικό περιεχόμενο των σε βάρος του λόγων, μολονότι οι αρχές του κράτους μέλους και το αρμόδιο εθνικό δικαστήριο κρίνουν, κατόπιν αξιολογήσεως του συνόλου των στοιχείων εις βάρος του πολίτη της Ένωσης στα οποία στηρίχθηκαν οι αρχές του κράτους μέλους, ότι η δημοσιοποίηση των εις βάρος του λόγων είναι αντίθετη προς το συμφέρον εθνικής ασφάλειας;

---

27.8.2011

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 252/20

---

Προσφυγή της 16ης Ιουνίου 2011 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Βασιλείου των Κάτω Χωρών

(Υπόθεση C-301/11)

2011/C 252/38

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: R. Lyal και W. Roels)

Καθού: Βασίλειο των Κάτω Χωρών

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—

να διαπιστώσει ότι το Βασίλειο των Κάτω Χωρών, εγκρίνοντας και διατηρώντας στην τωρινή μορφή τους τα άρθρα 3.60 και 3.61 του Wet inkomstenbelasting 2001 (νόμου του 2001 περί φόρου εισοδήματος) και τα άρθρα 15c και 15d του Wet Vennootschapsbelasting 1969 (νόμου του 1969 περί φόρου εταιριών), παρέβη τις υποχρεώσεις που έχει από τη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και ειδικότερα από το άρθρο της 49·

—	να καταδικάσει το Βασίλειο των Κάτω Χωρών στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Η Επιτροπή θεωρεί ότι συνιστά ασύμβατο με το άρθρο 49 ΣΛΕΕ εμπόδιο της ελευθερίας εγκαταστάσεως η φορολόγηση των αναξιοποίητων υπεραξιών κατά τη μεταφορά (μέρους) μιας επιχειρήσεως σε άλλο κράτος μέλος ή κατά τη μεταφορά της καταστατικής ή της πραγματικής έδρας μιας εταιρίας σε άλλο κράτος μέλος.

---

27.8.2011

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 252/20

---

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Consiglio di Stato (Ιταλία) στις 17 Ιουνίου 2011 — Rosanna Valenza κατά Autorità Garante della Concorrenza e del Mercato

(Υπόθεση C-302/11)

2011/C 252/39

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Consiglio di Stato

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείουσα: Rosanna Valenza

Αναιρεσίβλητη: Autorità Garante della Concorrenza e del Mercato

Προδικαστικά ερωτήματα

α)

Απαγορεύει η διάταξη της ρήτρας 4, παράγραφος 4, του παραρτήματος της οδηγίας 1999/70/ΕΚ (1), σύμφωνα με την οποία «Η απαιτούμενη περίοδος προϋπηρεσίας σε σχέση με ιδιαίτερες συνθήκες απασχόλησης θα είναι η ίδια για τους εργαζομένους ορισμένου χρόνου όπως και για τους εργαζομένους αορίστου χρόνου εκτός από την περίπτωση που δικαιολογείται από αντικειμενικούς λόγους διαφορετική διάρκεια της περιόδου προϋπηρεσίας», σε συνδυασμό με τη ρήτρα 5, όπως έχει ερμηνευθεί από το Δικαστήριο της ΕΕ, το οποίο έχει κρίνει νόμιμη ιταλική ρύθμιση η οποία απαγορεύει, όσον αφορά την απασχόληση στο Δημόσιο, τη μετατροπή συμβάσεως ορισμένου χρόνου σε σύμβαση αορίστου χρόνου, την εθνική ρύθμιση περί μονιμοποιήσεως του έκτακτου προσωπικού (άρθρο 1, παράγραφος 519, ν. 296/2006) με την οποία επιτρέπεται η άμεση πρόσληψη με σύμβαση αορίστου χρόνου των εργαζομένων που είχαν προσληφθεί με σύμβαση ορισμένου χρόνου, κατά παρέκκλιση του κανόνα του δημόσιου διαγωνισμού, αλλά μηδενίζοντας την προϋπηρεσία που συμπληρώθηκε κατά την περίοδο απασχολήσεως με σύμβαση ορισμένου χρόνου, ή συνιστά η απώλεια της προϋπηρεσίας την οποία προβλέπει ο εθνικός νομοθέτης παρέκκλιση δικαιολογούμενη «από αντικειμενικούς λόγους», και συγκεκριμένα από την απαίτηση να αποφευχθεί το ενδεχόμενο η τοποθέτηση του έκτακτου προσωπικού σε οργανικές θέσεις να αποβεί εις βάρος των υπαλλήλων που υπηρετούν ήδη σε οργανικές θέσεις, όπως θα συνέβαινε αν οι έκτακτοι διατηρούσαν την προϋπηρεσία τους;

β)

Απαγορεύει η διάταξη της ρήτρας 4, παράγραφος 4, του παραρτήματος της οδηγίας 1999/70/ΕΚ, σύμφωνα με την οποία «Η απαιτούμενη περίοδος προϋπηρεσίας σε σχέση με ιδιαίτερες συνθήκες απασχόλησης θα είναι η ίδια για τους εργαζομένους ορισμένου χρόνου όπως και για τους εργαζομένους αορίστου χρόνου εκτός από την περίπτωση που δικαιολογείται από αντικειμενικούς λόγους διαφορετική διάρκεια της περιόδου προϋπηρεσίας», σε συνδυασμό με τη ρήτρα 5, όπως έχει ερμηνευθεί από το Δικαστήριο της ΕΕ, το οποίο έχει κρίνει νόμιμη ιταλική ρύθμιση η οποία απαγορεύει, όσον αφορά την απασχόληση στο Δημόσιο, τη μετατροπή συμβάσεως ορισμένου χρόνου σε σύμβαση αορίστου χρόνου, εθνική ρύθμιση η οποία, μολονότι προσμετράται η προϋπηρεσία που συγκεντρώνεται εφόσον ισχύει η σύμβαση εργασίας ορισμένου χρόνου, επιβάλλει τη λύση της συμβάσεως ορισμένου χρόνου και τη σύναψη νέας συμβάσεως αορίστου χρόνου, διαφορετικής από την προηγούμενη, χωρίς διατήρηση της προϋπηρεσίας (άρθρο 1, παράγραφος 519, ν. 296/2006);

---

(1)  ΕΕ L 175, σ. 43.

---

27.8.2011

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 252/21

---

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Consiglio di Stato (Ιταλία) στις 17 Ιουνίου 2011 — Maria Laura Altavista κατά Autorità Garante della Concorrenza e del Mercato

(Υπόθεση C-303/11)

2011/C 252/40

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Consiglio di Stato

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείουσα: Maria Laura Altavista

Αναιρεσίβλητη: Autorità Garante della Concorrenza e del Mercato

Προδικαστικά ερωτήματα

α)

Απαγορεύει η διάταξη της ρήτρας 4, παράγραφος 4, του παραρτήματος της οδηγίας 1999/70/ΕΚ (1), σύμφωνα με την οποία «Η απαιτούμενη περίοδος προϋπηρεσίας σε σχέση με ιδιαίτερες συνθήκες απασχόλησης θα είναι η ίδια για τους εργαζομένους ορισμένου χρόνου όπως και για τους εργαζομένους αορίστου χρόνου εκτός από την περίπτωση που δικαιολογείται από αντικειμενικούς λόγους διαφορετική διάρκεια της περιόδου προϋπηρεσίας», σε συνδυασμό με τη ρήτρα 5, όπως έχει ερμηνευθεί από το Δικαστήριο της ΕΕ, το οποίο έχει κρίνει νόμιμη ιταλική ρύθμιση η οποία απαγορεύει, όσον αφορά την απασχόληση στο Δημόσιο, τη μετατροπή συμβάσεως ορισμένου χρόνου σε σύμβαση αορίστου χρόνου, την εθνική ρύθμιση περί μονιμοποιήσεως του έκτακτου προσωπικού (άρθρο 1, παράγραφος 519, ν. 296/2006) με την οποία επιτρέπεται η άμεση πρόσληψη με σύμβαση αορίστου χρόνου των εργαζομένων που είχαν προσληφθεί με σύμβαση ορισμένου χρόνου, κατά παρέκκλιση του κανόνα του δημόσιου διαγωνισμού, αλλά μηδενίζοντας την προϋπηρεσία που συμπληρώθηκε κατά την περίοδο απασχολήσεως με σύμβαση ορισμένου χρόνου, ή συνιστά η απώλεια της προϋπηρεσίας την οποία προβλέπει ο εθνικός νομοθέτης παρέκκλιση δικαιολογούμενη «από αντικειμενικούς λόγους», και συγκεκριμένα από την απαίτηση να αποφευχθεί το ενδεχόμενο η τοποθέτηση του έκτακτου προσωπικού σε οργανικές θέσεις να αποβεί εις βάρος των υπαλλήλων που υπηρετούν ήδη σε οργανικές θέσεις, όπως θα συνέβαινε αν οι έκτακτοι διατηρούσαν την προϋπηρεσία τους;

β)

Απαγορεύει η διάταξη της ρήτρας 4, παράγραφος 4, του παραρτήματος της οδηγίας 1999/70/ΕΚ, σύμφωνα με την οποία «Η απαιτούμενη περίοδος προϋπηρεσίας σε σχέση με ιδιαίτερες συνθήκες απασχόλησης θα είναι η ίδια για τους εργαζομένους ορισμένου χρόνου όπως και για τους εργαζομένους αορίστου χρόνου εκτός από την περίπτωση που δικαιολογείται από αντικειμενικούς λόγους διαφορετική διάρκεια της περιόδου προϋπηρεσίας», σε συνδυασμό με τη ρήτρα 5, όπως έχει ερμηνευθεί από το Δικαστήριο της ΕΕ, το οποίο έχει κρίνει νόμιμη ιταλική ρύθμιση η οποία απαγορεύει, όσον αφορά την απασχόληση στο Δημόσιο, τη μετατροπή συμβάσεως ορισμένου χρόνου σε σύμβαση αορίστου χρόνου, εθνική ρύθμιση η οποία, μολονότι προσμετράται η προϋπηρεσία που συγκεντρώνεται εφόσον ισχύει η σύμβαση εργασίας ορισμένου χρόνου, επιβάλλει τη λύση της συμβάσεως ορισμένου χρόνου και τη σύναψη νέας συμβάσεως αορίστου χρόνου, διαφορετικής από την προηγούμενη, χωρίς διατήρηση της προϋπηρεσίας (άρθρο 1, παράγραφος 519, ν. 296/2006);

---

(1)  ΕΕ L 175, σ. 43.

---

27.8.2011

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 252/22

---

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Consiglio di Stato (Ιταλία) στις 17 Ιουνίου 2011 — Rosanna Valenza κατά Autorità Garante della Concorrenza e del Mercato

(Υπόθεση C-304/11)

2011/C 252/41

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Consiglio di Stato

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείουσα: Rosanna Valenza

Αναιρεσίβλητη: Autorità Garante della Concorrenza e del Mercato

Προδικαστικά ερωτήματα

α)

Απαγορεύει η διάταξη της ρήτρας 4, παράγραφος 4, του παραρτήματος της οδηγίας 1999/70/ΕΚ (1), σύμφωνα με την οποία «Η απαιτούμενη περίοδος προϋπηρεσίας σε σχέση με ιδιαίτερες συνθήκες απασχόλησης θα είναι η ίδια για τους εργαζομένους ορισμένου χρόνου όπως και για τους εργαζομένους αορίστου χρόνου εκτός από την περίπτωση που δικαιολογείται από αντικειμενικούς λόγους διαφορετική διάρκεια της περιόδου προϋπηρεσίας», σε συνδυασμό με τη ρήτρα 5, όπως έχει ερμηνευθεί από το Δικαστήριο της ΕΕ, το οποίο έχει κρίνει νόμιμη ιταλική ρύθμιση η οποία απαγορεύει, όσον αφορά την απασχόληση στο Δημόσιο, τη μετατροπή συμβάσεως ορισμένου χρόνου σε σύμβαση αορίστου χρόνου, την εθνική ρύθμιση περί μονιμοποιήσεως του έκτακτου προσωπικού (άρθρο 1, παράγραφος 519, ν. 296/2006) με την οποία επιτρέπεται η άμεση πρόσληψη με σύμβαση αορίστου χρόνου των εργαζομένων που είχαν προσληφθεί με σύμβαση ορισμένου χρόνου, κατά παρέκκλιση του κανόνα του δημόσιου διαγωνισμού, αλλά μηδενίζοντας την προϋπηρεσία που συμπληρώθηκε κατά την περίοδο απασχολήσεως με σύμβαση ορισμένου χρόνου, ή συνιστά η απώλεια της προϋπηρεσίας την οποία προβλέπει ο εθνικός νομοθέτης παρέκκλιση δικαιολογούμενη «από αντικειμενικούς λόγους», και συγκεκριμένα από την απαίτηση να αποφευχθεί το ενδεχόμενο η τοποθέτηση του έκτακτου προσωπικού σε οργανικές θέσεις να αποβεί εις βάρος των υπαλλήλων που υπηρετούν ήδη σε οργανικές θέσεις, όπως θα συνέβαινε αν οι έκτακτοι διατηρούσαν την προϋπηρεσία τους;

β)

Απαγορεύει η διάταξη της ρήτρας 4, παράγραφος 4, του παραρτήματος της οδηγίας 1999/70/ΕΚ, σύμφωνα με την οποία «Η απαιτούμενη περίοδος προϋπηρεσίας σε σχέση με ιδιαίτερες συνθήκες απασχόλησης θα είναι η ίδια για τους εργαζομένους ορισμένου χρόνου όπως και για τους εργαζομένους αορίστου χρόνου εκτός από την περίπτωση που δικαιολογείται από αντικειμενικούς λόγους διαφορετική διάρκεια της περιόδου προϋπηρεσίας», σε συνδυασμό με τη ρήτρα 5, όπως έχει ερμηνευθεί από το Δικαστήριο της ΕΕ, το οποίο έχει κρίνει νόμιμη ιταλική ρύθμιση η οποία απαγορεύει, όσον αφορά την απασχόληση στο Δημόσιο, τη μετατροπή συμβάσεως ορισμένου χρόνου σε σύμβαση αορίστου χρόνου, εθνική ρύθμιση η οποία, μολονότι προσμετράται η προϋπηρεσία που συγκεντρώνεται εφόσον ισχύει η σύμβαση εργασίας ορισμένου χρόνου, επιβάλλει τη λύση της συμβάσεως ορισμένου χρόνου και τη σύναψη νέας συμβάσεως αορίστου χρόνου, διαφορετικής από την προηγούμενη, χωρίς διατήρηση της προϋπηρεσίας (άρθρο 1, παράγραφος 519, ν. 296/2006);

---

(1)  ΕΕ L 175, σ. 43.

---

27.8.2011

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 252/22

---

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Consiglio di Stato (Ιταλία) στις 17 Ιουνίου 2011 — Laura Marsella, Simonetta Schettini, Sabrina Tomassini κατά Autorità Garante della Concorrenza e del Mercato

(Υπόθεση C-305/11)

2011/C 252/42

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Consiglio di Stato

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείουσες: Laura Marsella, Simonetta Schettini, Sabrina Tomassini

Αναιρεσίβλητη: Autorità Garante della Concorrenza e del Mercato

Προδικαστικά ερωτήματα

α)

Απαγορεύει η διάταξη της ρήτρας 4, παράγραφος 4, του παραρτήματος της οδηγίας 1999/70/ΕΚ (1), σύμφωνα με την οποία «Η απαιτούμενη περίοδος προϋπηρεσίας σε σχέση με ιδιαίτερες συνθήκες απασχόλησης θα είναι η ίδια για τους εργαζομένους ορισμένου χρόνου όπως και για τους εργαζομένους αορίστου χρόνου εκτός από την περίπτωση που δικαιολογείται από αντικειμενικούς λόγους διαφορετική διάρκεια της περιόδου προϋπηρεσίας», σε συνδυασμό με τη ρήτρα 5, όπως έχει ερμηνευθεί από το Δικαστήριο της ΕΕ, το οποίο έχει κρίνει νόμιμη ιταλική ρύθμιση η οποία απαγορεύει, όσον αφορά την απασχόληση στο Δημόσιο, τη μετατροπή συμβάσεως ορισμένου χρόνου σε σύμβαση αορίστου χρόνου, την εθνική ρύθμιση περί μονιμοποιήσεως του έκτακτου προσωπικού (άρθρο 1, παράγραφος 519, ν. 296/2006) με την οποία επιτρέπεται η άμεση πρόσληψη με σύμβαση αορίστου χρόνου των εργαζομένων που είχαν προσληφθεί με σύμβαση ορισμένου χρόνου, κατά παρέκκλιση του κανόνα του δημόσιου διαγωνισμού, αλλά μηδενίζοντας την προϋπηρεσία που συμπληρώθηκε κατά την περίοδο απασχολήσεως με σύμβαση ορισμένου χρόνου, ή συνιστά η απώλεια της προϋπηρεσίας την οποία προβλέπει ο εθνικός νομοθέτης παρέκκλιση δικαιολογούμενη «από αντικειμενικούς λόγους», και συγκεκριμένα από την απαίτηση να αποφευχθεί το ενδεχόμενο η τοποθέτηση του έκτακτου προσωπικού σε οργανικές θέσεις να αποβεί εις βάρος των υπαλλήλων που υπηρετούν ήδη σε οργανικές θέσεις, όπως θα συνέβαινε αν οι έκτακτοι διατηρούσαν την προϋπηρεσία τους;

β)

Απαγορεύει η διάταξη της ρήτρας 4, παράγραφος 4, του παραρτήματος της οδηγίας 1999/70/ΕΚ, σύμφωνα με την οποία «Η απαιτούμενη περίοδος προϋπηρεσίας σε σχέση με ιδιαίτερες συνθήκες απασχόλησης θα είναι η ίδια για τους εργαζομένους ορισμένου χρόνου όπως και για τους εργαζομένους αορίστου χρόνου εκτός από την περίπτωση που δικαιολογείται από αντικειμενικούς λόγους διαφορετική διάρκεια της περιόδου προϋπηρεσίας», σε συνδυασμό με τη ρήτρα 5, όπως έχει ερμηνευθεί από το Δικαστήριο της ΕΕ, το οποίο έχει κρίνει νόμιμη ιταλική ρύθμιση η οποία απαγορεύει, όσον αφορά την απασχόληση στο Δημόσιο, τη μετατροπή συμβάσεως ορισμένου χρόνου σε σύμβαση αορίστου χρόνου, εθνική ρύθμιση η οποία, μολονότι προσμετράται η προϋπηρεσία που συγκεντρώνεται εφόσον ισχύει η σύμβαση εργασίας ορισμένου χρόνου, επιβάλλει τη λύση της συμβάσεως ορισμένου χρόνου και τη σύναψη νέας συμβάσεως αορίστου χρόνου, διαφορετικής από την προηγούμενη, χωρίς διατήρηση της προϋπηρεσίας (άρθρο 1, παράγραφος 519, ν. 296/2006);

---

(1)  ΕΕ L 175, σ. 43.

---

27.8.2011

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 252/23

---

Προσφυγή της 17ης Ιουνίου 2011 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Δημοκρατίας της Φινλανδίας

(Υπόθεση C-309/11)

2011/C 252/43

Γλώσσα διαδικασίας: η φινλανδική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: I. Koskinen και L. Lozano Palacios)

Καθής: Δημοκρατία της Φινλανδίας

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—

να αναγνωρίσει ότι η Δημοκρατία της Φινλανδίας, εφαρμόζοντας το αφορών τα γραφεία ταξιδίων ειδικό καθεστώς που προβλέπει το άρθρο 80 του νόμου 1501/1993 περί ΦΠΑ όταν παρέχονται υπηρεσίες σε άλλα άτομα πλην ταξιδιωτών, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από τα άρθρα 306 έως 310 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ (1) του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας·

—	να καταδικάσει τη Δημοκρατία της Φινλανδίας στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Η Επιτροπή εκτιμά ότι, σύμφωνα με τις διατάξεις της οδηγίας 2006/112/ΕΚ για τον ΦΠΑ, το ειδικό καθεστώς των ταξιδιωτικών γραφείων πρέπει να εφαρμόζεται μόνον όταν παρέχονται ταξιδιωτικές υπηρεσίες σε ταξιδιώτες. Για τον λόγο αυτό η Δημοκρατία της Φινλανδίας ενεργεί κατά παράβαση της οδηγίας για τον ΦΠΑ προβλέποντας την εφαρμογή του ειδικού καθεστώτος των πρακτορείων ταξιδίων και για τις υπηρεσίες τις οποίες παρέχουν πρακτορεία ταξιδίων σε άλλα τέτοια πρακτορεία ή σε διοργανωτές ταξιδίων.

---

(1)  ΕΕ L 347, σ. 1.

---

27.8.2011

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 252/23

---

Προσφυγή της 21ης Ιουνίου 2011 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Δημοκρατίας της Πολωνίας

(Υπόθεση C-313/11)

2011/C 252/44

Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: D. Bianchi και A. Szmytkowska)

Καθής: Δημοκρατία της Πολωνίας

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—

να αναγνωρίσει ότι η Δημοκρατία της Πολωνίας, απαγορεύοντας την εντός της Πολωνίας παραγωγή, εμπορία και χρησιμοποίηση γενετικώς τροποποιημένων ζωοτροφών και ορισμένων γενετικώς τροποποιημένων οργανισμών ως ζωοτροφών ή για την προσθήκη σε ζωοτροφές, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από το άρθρο 16, παράγραφοι 5, 19, 20 και 34 του κανονισμού (ΕΚ) 1829/2003 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (1)·

—	να καταδικάσει τη Δημοκρατία της Πολωνίας στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Η Επιτροπή προσάπτει στη Δημοκρατία της Πολωνίας ότι παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από τον κανονισμό 1829/2003, θεσπίζοντας τον νόμο περί τροφίμων ο οποίος απαγορεύει την εντός της Πολωνίας παραγωγή, εμπορία και χρησιμοποίηση γενετικώς τροποποιημένων ζωοτροφών και ορισμένων γενετικώς τροποποιημένων οργανισμών (ΓΤΟ) ως ζωοτροφών ή για την προσθήκη σε ζωοτροφές. Μετά την έκδοση του κανονισμού αυτού, ο οποίος προβλέπει πλήρη εναρμόνιση στον τομέα της εγκρίσεως των ζωοτροφών με ΓΤΟ σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ενώσεως, η Πολωνία δεν μπορεί να θεσπίζει νομικούς κανόνες που να απαγορεύουν στο έδαφός της την εμπορία, τη χρησιμοποίηση και την παραγωγή ζωοτροφών που αποτελούν αντικείμενο τέτοιας εγκρίσεως. Ειδικότερα, η Πολωνία παρέβη τις ακόλουθες διατάξεις:

—

το άρθρο 16, παράγραφος 5, του κανονισμού 1829/2003, κατά το οποίο η έγκριση για τη διάθεση στην αγορά, τη χρήση ή τη μεταποίηση ορισμένων ΓΤΟ για να χρησιμοποιηθούν ως ζωοτροφές ή μαζί με ζωοτροφές, ή ζωοτροφών που περιέχουν ΓΤΟ ή αποτελούνται από ΓΤΟ, μπορεί να χορηγείται, να απορρίπτεται, να ανανεώνεται, να τροποποιείται, να αναστέλλεται ή να ανακαλείται μόνο για τους λόγους που ορίζει ο κανονισμός και σύμφωνα με τις διαδικασίες που αυτός προβλέπει·

—	το άρθρο 19 του κανονισμού, που προβλέπει ότι η Επιτροπή είναι αρμόδια προς χορήγηση της σχετικής εγκρίσεως·

—	το άρθρο 20 του κανονισμού, το οποίο ορίζει ότι τα προϊόντα τα οποία διετίθεντο ήδη στην αγορά πριν από την έναρξη της ισχύος του κανονισμού 1829/2003 και είχαν λάβει σχετική άδεια βάσει της ισχύουσας νομοθεσίας, λογίζονται ως νομίμως κυκλοφορούντα βάσει του κανονισμού αυτού·

—	το άρθρο 34 του κανονισμού (ρήτρα για τα μέτρα προστασίας ή έκτακτης ανάγκης), το οποίο, λαμβανομένης υπόψη της πλήρους εναρμονίσεως στον σχετικό τομέα, αποτελεί τον μόνο τρόπο λήψεως επειγόντων μέτρων προς αναστολή ή τροποποίηση χορηγηθείσας εγκρίσεως.

Εν προκειμένω, δεν έχει σημασία το ότι η έναρξη της ισχύος της επίμαχης απαγορεύσεως στο εθνικό δίκαιο έχει αναβληθεί, διότι καθαυτή η θέσπιση από τον νομοθέτη ασυμβίβαστων προς τις διατάξεις της Ευρωπαϊκής Ενώσεως επίμαχων διατάξεων και η δημοσίευσή τους συνιστούν παράβαση των υποχρεώσεων της Δημοκρατίας της Πολωνίας βάσει του εν λόγω κανονισμού.

---

(1)  EE L 268, σ. 1.

---

27.8.2011

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 252/24

---

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Administrativen Sad της Βάρνας (Βουλγαρία) στις 27 Ιουνίου 2011 — Digitalnet OOD κατά Nachalnik na Mitnicheski punkt Varna Zapad pri Mitnitsa Varna

(Υπόθεση C-320/11)

2011/C 252/45

Γλώσσα διαδικασίας: η βουλγαρική

Αιτούν δικαστήριο

Administrativen Sad της Βάρνας

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα: Digitalnet OOD

Καθού: Nachalnik na Mitnicheski punkt Varna Zapad pri Mitnitsa Varna

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Ποια έννοια έχει ο όρος «Internet» στις επεξηγηματικές σημειώσεις της Συνδυασμένης Ονοματολογίας των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων του 2009 (κανονισμός 1031/2008 της Επιτροπής, της 19ης Σεπτεμβρίου 2008 (1)), οι οποίες δημοσιεύθηκαν στην Επίσημη Εφημερίδα της 30ής Μαΐου 2008 (C 133, σ. 1) (τροποποίηση σχετικά με τις διακρίσεις 8528 90 00, 8528 71 13 και 8528 71 90), όταν πρόκειται για την κατάταξη ενός εμπορεύματος στον κωδικό TARIC 8528711300;

2)

Ποια έννοια έχει ο όρος «διαμορφωτής-αποδιαμορφωτής (modem)» στις επεξηγηματικές σημειώσεις της Συνδυασμένης Ονοματολογίας των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων του 2009 (κανονισμός 1031/2008 της Επιτροπής, της 19ης Σεπτεμβρίου 2008), οι οποίες δημοσιεύθηκαν στην Επίσημη Εφημερίδα της 30ής Μαΐου 2008 (C 133, σ. 1) (τροποποίηση σχετικά με τις διακρίσεις 8528 90 00, 8528 71 13 και 8528 71 90), όταν πρόκειται για την κατάταξη ενός εμπορεύματος στον κωδικό TARIC 8528711300;

3)

Ποια έννοια έχουν οι όροι «διαμόρφωση» και «αποδιαμόρφωση» στις επεξηγηματικές σημειώσεις της Συνδυασμένης Ονοματολογίας των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων του 2009 (κανονισμός 1031/2008 της Επιτροπής, της 19ης Σεπτεμβρίου 2008), οι οποίες δημοσιεύθηκαν στην Επίσημη Εφημερίδα της 30ής Μαΐου 2008 (C 133, σ. 1) (τροποποίηση σχετικά με τις διακρίσεις 8528 90 00, 8528 71 13 και 8528 71 90), όταν πρόκειται για την κατάταξη ενός εμπορεύματος στον κωδικό TARIC 8528711300;

4)	Ποια είναι η κρίσιμη (η κύρια) λειτουργία της συσκευής set-top box TF6100DCC, με βάση την οποία πρέπει να καταταγεί δασμολογικά η συσκευή αυτή: η λήψη τηλεοπτικών σημάτων ή η χρήση ενός modem που παρέχει τη δυνατότητα διαλογικής ανταλλαγής πληροφοριών με σκοπό την πρόσβαση στο Internet;

5)

Αν η κρίσιμη (η κύρια) λειτουργία της συσκευής set-top box TF6100DCC είναι η χρήση ενός modem που παρέχει τη δυνατότητα διαλογικής ανταλλαγής πληροφοριών με σκοπό την πρόσβαση στο Internet, έχει σημασία για τη δασμολογική κατάταξη το είδος της διαμόρφωσης και αποδιαμόρφωσης που εκτελεί το modem ή το είδος του χρησιμοποιούμενου modem ή αρκεί το γεγονός ότι το modem καθιστά δυνατή την πρόσβαση στο Internet;

6)	Σε ποια δασμολογική διάκριση και σε ποιον κωδικό πρέπει να καταταγεί μια συσκευή που ανταποκρίνεται στην περιγραφή της συσκευής TF6100DCC;

7)

Σε περίπτωση που το set-top box TF6100DCC πρέπει να καταταγεί στη διάκριση 8521 90 00 της Συνδυασμένης Ονοματολογίας, αποτελεί η επιβολή δασμού με θετικό συντελεστή νόμιμη εφαρμογή του κοινοτικού δικαίου, αν η κατάταξη αυτή αντιβαίνει στις υποχρεώσεις που υπέχει η Κοινότητα από τη Συμφωνία για το εμπόριο προϊόντων της τεχνολογίας πληροφοριών, μέρος II.β της Γενικής Συμφωνίας Δασμών και Εμπορίου (GATT) του 1994, ή η κατάταξη στην κλάση 8521 συνεπάγεται ότι το set-top box TF6100DCC δεν εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής του σχετικού τμήματος της Συμφωνίας για το εμπόριο προϊόντων της τεχνολογίας πληροφοριών;

---

(1)  ΕΕ L 291, σ. 1.

---

27.8.2011

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 252/25

---

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Korkein hallinto-oikeus (Φινλανδία) στις 28 Ιουνίου 2011 — K

(Υπόθεση C-322/11)

2011/C 252/46

Γλώσσα διαδικασίας: η φινλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Korkein hallinto-oikeus

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείων: Κ

Λοιποί μετέχοντες στη διαδικασία: Veronsaajien oikeudenvalvontayksikkö [νομική υπηρεσία για την προάσπιση των δικαιωμάτων των φορέων που μπορούν να προβαίνουν στην επιβολή φόρων], Valtiovarainministeriö [Υπουργείο Οικονομικών]

Προδικαστικό ερώτημα

Έχουν τα άρθρα 63 και 65 ΣΛΕΕ την έννοια ότι αντίκεινται στην εφαρμογή εθνικής ρυθμίσεως κατά την οποία άτομο που υπέχει γενική φορολογική υποχρέωση στη Φινλανδία δεν μπορεί να εκπέσει τη ζημία που υπέστη κατά τη μεταβίβαση ακινήτου ευρισκόμενου στη Γαλλία από το φορολογητέο στη Φινλανδία κέρδος που αποκόμισε λόγω υπεραξίας στο πλαίσιο μεταβιβάσεως μετοχών, ενώ τα άτομα που υπέχουν γενική φορολογική υποχρέωση στη Φινλανδία μπορούν να εκπίπτουν, υπό ορισμένες προϋποθέσεις, τις ζημίες που υφίστανται λόγω μεταβιβάσεως αντιστοίχου ακινήτου ευρισκομένου στη Φινλανδία από τα κέρδη τους;

---

27.8.2011

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 252/25

---

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Administrativen Sad της Βάρνας (Βουλγαρία) στις 29 Ιουνίου 2011 — Tsifrova kompania OOD κατά Nachalnik na Mitnicheski punkt Varna Zapad pri Mitnitsa Varna

(Υπόθεση C-330/11)

2011/C 252/47

Γλώσσα διαδικασίας: η βουλγαρική

Αιτούν δικαστήριο

Administrativen Sad της Βάρνας

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα: Tsifrova kompania OOD

Καθού: Nachalnik na Mitnicheski punkt Varna Zapad pri Mitnitsa Varna

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Ποια έννοια έχει ο όρος «Internet» στις επεξηγηματικές σημειώσεις της Συνδυασμένης Ονοματολογίας των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων του 2009 (κανονισμός 1031/2008 της Επιτροπής, της 19ης Σεπτεμβρίου 2008 (1)), οι οποίες δημοσιεύθηκαν στην Επίσημη Εφημερίδα της 30ής Μαΐου 2008 (C 133, σ. 1) (τροποποίηση σχετικά με τις διακρίσεις 8528 90 00, 8528 71 13 και 8528 71 90), όταν πρόκειται για την κατάταξη ενός εμπορεύματος στον κωδικό TARIC 8528711300;

2)

Ποια έννοια έχει ο όρος «διαμορφωτής-αποδιαμορφωτής (modem)» στις επεξηγηματικές σημειώσεις της Συνδυασμένης Ονοματολογίας των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων του 2009 (κανονισμός 1031/2008 της Επιτροπής, της 19ης Σεπτεμβρίου 2008), οι οποίες δημοσιεύθηκαν στην Επίσημη Εφημερίδα της 30ής Μαΐου 2008 (C 133, σ. 1) (τροποποίηση σχετικά με τις διακρίσεις 8528 90 00, 8528 71 13 και 8528 71 90), όταν πρόκειται για την κατάταξη ενός εμπορεύματος στον κωδικό TARIC 8528711300;

3)

Ποια έννοια έχουν οι όροι «διαμόρφωση» και «αποδιαμόρφωση» στις επεξηγηματικές σημειώσεις της Συνδυασμένης Ονοματολογίας των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων του 2009 (κανονισμός 1031/2008 της Επιτροπής, της 19ης Σεπτεμβρίου 2008), οι οποίες δημοσιεύθηκαν στην Επίσημη Εφημερίδα της 30ής Μαΐου 2008 (C 133, σ. 1) (τροποποίηση σχετικά με τις διακρίσεις 8528 90 00, 8528 71 13 και 8528 71 90), όταν πρόκειται για την κατάταξη ενός εμπορεύματος στον κωδικό TARIC 8528711300;

4)	Ποια είναι η κρίσιμη (η κύρια) λειτουργία της συσκευής set-top box DC 215 KL, με βάση την οποία πρέπει να καταταγεί δασμολογικά η συσκευή αυτή: η λήψη τηλεοπτικών σημάτων ή η χρήση ενός modem που παρέχει τη δυνατότητα διαλογικής ανταλλαγής πληροφοριών με σκοπό την πρόσβαση στο Internet;

5)

Αν η κρίσιμη (η κύρια) λειτουργία της συσκευής set-top box DC 215 KL είναι η χρήση ενός modem που παρέχει τη δυνατότητα διαλογικής ανταλλαγής πληροφοριών με σκοπό την πρόσβαση στο Internet, έχει σημασία για τη δασμολογική κατάταξη το είδος της διαμόρφωσης και αποδιαμόρφωσης που εκτελεί το modem ή το είδος του χρησιμοποιούμενου modem ή αρκεί το γεγονός ότι το modem καθιστά δυνατή την πρόσβαση στο Internet;

6)	Σε ποια δασμολογική διάκριση και σε ποιον κωδικό πρέπει να καταταγεί μια συσκευή που ανταποκρίνεται στην περιγραφή της συσκευής DC 215 KL;

7)

Σε περίπτωση που το set-top box DC 215 KL πρέπει να καταταγεί στη διάκριση 8521 90 00 της Συνδυασμένης Ονοματολογίας, αποτελεί η επιβολή δασμού με θετικό συντελεστή νόμιμη εφαρμογή του κοινοτικού δικαίου, αν η κατάταξη αυτή αντιβαίνει στις υποχρεώσεις που υπέχει η Κοινότητα από τη Συμφωνία για το εμπόριο προϊόντων της τεχνολογίας πληροφοριών, μέρος II.β της Γενικής Συμφωνίας Δασμών και Εμπορίου (GATT) του 1994, ή η κατάταξη στην κλάση 8521 συνεπάγεται ότι το set-top box DC 215 KL δεν εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής του σχετικού τμήματος της Συμφωνίας για το εμπόριο προϊόντων της τεχνολογίας πληροφοριών;

---

(1)  ΕΕ L 291, σ. 1.

---

27.8.2011

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 252/26

---

Προσφυγή της 5ης Ιουλίου 2011 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Δημοκρατίας της Αυστρίας

(Υπόθεση C-352/11)

2011/C 252/48

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: G. Wilms και A. Alcover San Pedro)

Καθής: Δημοκρατία της Αυστρίας

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—

να αναγνωρίσει ότι η Δημοκρατία της Αυστρίας, παραλείποντας να χορηγεί άδειες σύμφωνα με τα άρθρα 6 και 8, να επανεξετάζει τις υφιστάμενες άδειες και, εφόσον απαιτείται, να τις ανανεώνει και να τις διασφαλίζει, ώστε να λειτουργούν όλες οι υφιστάμενες εγκαταστάσεις σύμφωνα με τις απαιτήσεις των άρθρων 3, 7, 9, 10, 13, 14, στοιχεία α' και β', και 15, παράγραφος 2, της οδηγίας IPPC, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει δυνάμει του άρθρου 5, παράγραφος 1, της οδηγίας 2008/1/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 15ης Ιανουαρίου 2008, σχετικά με την ολοκληρωμένη πρόληψη και έλεγχο της ρύπανσης (οδηγία IPPC).

—	να καταδικάσει τη Δημοκρατία της Αυστρίας στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Κατά τις διατάξεις της οδηγίας IPPC (1) οι «υφιστάμενες εγκαταστάσεις» υπό την έννοια της οδηγίας αυτής απαιτείται, από τις 30 Οκτωβρίου 2007, να λάβουν άδεια.

Σύμφωνα με τις πληροφορίες που διαθέτει η Επιτροπή, κατά το κρίσιμο χρονικό σημείο, δεν διέθεταν όλες οι ευρισκόμενες στη Δημοκρατία της Αυστρίας «υφιστάμενες εγκαταστάσεις» την απαιτούμενη άδεια.

---

(1)  Οδηγία 2008/1/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 15ης Ιανουαρίου 2008, σχετικά με την ολοκληρωμένη πρόληψη και έλεγχο της ρύπανσης, ΕΕ L 24, σ. 8.

---

27.8.2011

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 252/26

---

Προσφυγή της 5ης Ιουλίου 2011 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Τσεχικής Δημοκρατίας

(Υπόθεση C-353/11)

2011/C 252/49

Γλώσσα διαδικασίας: η τσεχική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: E. Manhaeve και M. Thomannová-Körnerová)

Καθής: Τσεχική Δημοκρατία

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—

να αναγνωρίσει ότι η Τσεχική Δημοκρατία, παραλείποντας να θεσπίσει εμπροθέσμως τις αναγκαίες νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις για να συμμορφωθεί προς την οδηγία 2010/5/ΕΕ της Επιτροπής, της 8ης Φεβρουαρίου 2010, για την τροποποίηση της οδηγίας 98/8/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου με σκοπό την καταχώριση της ακρολεΐνης ως δραστικής ουσίας στο παράρτημα I αυτής (1), και πάντως μη ενημερώνοντας σχετικώς την Επιτροπή, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από το άρθρο 2 της εν λόγω οδηγίας·

—	να καταδικάσει Τσεχική Δημοκρατία στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Η προθεσμία για τη μεταφορά της οδηγίας στην εσωτερική έννομη τάξη έληξε στις 31 Αυγούστου 2010.

---

(1)  EE L 36, σ. 24.

---

27.8.2011

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 252/26

---

Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 9ης Φεβρουαρίου 2011 — Acegas-APS SpA, πρώην Acqua, Elettricità, Gas e servizi SpA (Acegas) κατά Επιτροπής

(Υπόθεση C-341/09) (1)

2011/C 252/50

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Ο Πρόεδρος του Δικαστηρίου αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

---

(1)  ΕΕ C 267 της 7.11.2009.

---

27.8.2011

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 252/26

---

Διάταξη του προέδρου του τρίτου τμήματος του Δικαστηρίου της 11ης Φεβρουαρίου 2011 [αίτηση του Consiglio di Stato (Ιταλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Reti Televisive Italiane SpA (RTI) κατά Autorità per le Garanzie nelle Comunicazioni, Sky Italia Srl

(Υπόθεση C-390/09) (1)

2011/C 252/51

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Ο πρόεδρος του τρίτου τμήματος αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

---

(1)  ΕΕ C 312 της 19.12.2009.

---

27.8.2011

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 252/27

---

Διάταξη του προέδρου του δευτέρου τμήματος του Δικαστηρίου της 23ης Μαΐου 2011 [αίτηση του Arbeitsgericht Siegburg (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Hüseyin Balaban κατά Zelter GmbH

(Υπόθεση C-86/10) (1)

2011/C 252/52

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Ο πρόεδρος του δευτέρου τμήματος αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

---

(1)  ΕΕ C 113 της 1.5.2010.

---

27.8.2011

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 252/27

---

Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 8ης Ιουνίου 2011 [αιτήσεις του Tribunal d'instance de Dax (Γαλλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — AG2R Prévoyance κατά Bourdil SARL (C-97/10), Société boucalaise de boulangerie SARL (C-98/10), Baba-Pom SARL (C-99/10)

(Ενωθείσες υποθέσεις C-97/10 έως C-99/10) (1)

2011/C 252/53

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Ο Πρόεδρος του Δικαστηρίου αποφάσισε τη διαγραφή των υποθέσεων.

---

(1)  ΕΕ C 113 της 1.5.2010.

---

27.8.2011

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 252/27

---

Διάταξη του προέδρου του ογδόου τμήματος του Δικαστηρίου της 19ης Μαΐου 2011 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Σλοβακικής Δημοκρατίας

(Υπόθεση C-253/10) (1)

2011/C 252/54

Γλώσσα διαδικασίας: η σλοβακική

Ο πρόεδρος του ογδόου τμήματος αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

---

(1)  ΕΕ C 195 της 17.7.2010.

---

27.8.2011

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 252/27

---

Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 15ης Φεβρουαρίου 2011 [αίτηση του Tribunal administratif de Montreuil (Γαλλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Accor Services France κατά Le Chèque Déjeuner CCR, Etablissement Public de Santé de Ville-Evrard

(Υπόθεση C-269/10) (1)

2011/C 252/55

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Ο Πρόεδρος του Δικαστηρίου αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

---

(1)  ΕΕ C 221 της 14.8.2010.

---

27.8.2011

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 252/27

---

Διάταξη του προέδρου του εβδόμου τμήματος του Δικαστηρίου της 17ης Μαρτίου 2011 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Ελληνικής Δημοκρατίας

(Υπόθεση C-278/10) (1)

2011/C 252/56

Γλώσσα διαδικασίας: η ελληνική

Ο πρόεδρος του εβδόμου τμήματος αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

---

(1)  ΕΕ C 209 της 31.7.2010.

---

27.8.2011

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 252/27

---

Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 15ης Ιουνίου 2011 [αίτηση του Tribunal Judicial de Amares (Πορτογαλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Cristiano Marques Vieira κατά Companhia de Seguros Tranquilidade SA

(Υπόθεση C-299/10) (1)

2011/C 252/57

Γλώσσα διαδικασίας: η πορτογαλική

Ο Πρόεδρος του Δικαστηρίου αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

---

(1)  ΕΕ C 234 της 28.8.2010.

---

27.8.2011

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 252/27

---

Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 6ης Ιουνίου 2011 [αίτηση του Tribunal Judicial de Póvoa de Lanhoso (Πορτογαλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Maria de Jesus Barbosa Rodrigues κατά Companhia de Seguros Zurich SA

(Υπόθεση C-363/10) (1)

2011/C 252/58

Γλώσσα διαδικασίας: η πορτογαλική

Ο Πρόεδρος του Δικαστηρίου αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

---

(1)  ΕΕ C 288 της 23.10.2010.

---

27.8.2011

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 252/27

---

Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 24ης Μαρτίου 2011 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Γαλλικής Δημοκρατίας

(Υπόθεση C-428/10) (1)

2011/C 252/59

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Ο Πρόεδρος του Δικαστηρίου αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

---

(1)  ΕΕ C 328 της 4.12.2010.

---

27.8.2011

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 252/28

---

Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 16ης Φεβρουαρίου 2011 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Ελληνικής Δημοκρατίας

(Υπόθεση C-466/10) (1)

2011/C 252/60

Γλώσσα διαδικασίας: η ελληνική

Ο Πρόεδρος του Δικαστηρίου αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

---

(1)  ΕΕ C 317 της 20.11.2010.

---

27.8.2011

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 252/28

---

Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 13ης Μαΐου 2011 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας

(Υπόθεση C-486/10) (1)

2011/C 252/61

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Ο Πρόεδρος του Δικαστηρίου αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

---

(1)  ΕΕ C 13 της 15.1.2011.

---

27.8.2011

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 252/28

---

Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 16ης Φεβρουαρίου 2011 [αίτηση του Tribunal administratif de Rennes (Γαλλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — L’Océane Immobilière SAS κατά Γαλλικής Δημοκρατίας

(Υπόθεση C-487/10) (1)

2011/C 252/62

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Ο Πρόεδρος του Δικαστηρίου αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

---

(1)  ΕΕ C 346 της 18.12.2010.

---

27.8.2011

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 252/28

---

Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 8ης Απριλίου 2011 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Σλοβακικής Δημοκρατίας

(Υπόθεση C-531/10) (1)

2011/C 252/63

Γλώσσα διαδικασίας: η σλοβακική

Ο Πρόεδρος του Δικαστηρίου αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

---

(1)  ΕΕ C 30 της 29.1.2011.

---

27.8.2011

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 252/28

---

Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 2ας Μαΐου 2011 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Ιρλανδίας

(Υπόθεση C-570/10) (1)

2011/C 252/64

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Ο Πρόεδρος του Δικαστηρίου αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

---

(1)  ΕΕ C 63 της 26.2.2011.

---

27.8.2011

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 252/28

---

Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 21ης Ιουνίου 2011 [αίτηση του Tribunale di Ivrea (Ιταλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Procura della Repubblica κατά Lucky Emegor

(Υπόθεση C-50/11) (1)

2011/C 252/65

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Ο Πρόεδρος του Δικαστηρίου αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

---

(1)  ΕΕ C 113 της 9.4.2011.

---

27.8.2011

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 252/28

---

Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 21ης Ιουνίου 2011 [αίτηση του Tribunale di Ragusa (Ιταλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Procura della Repubblica κατά Mohamed Mrad

(Υπόθεση C-60/11) (1)

2011/C 252/66

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Ο Πρόεδρος του Δικαστηρίου αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

---

(1)  ΕΕ C 113 της 9.4.2011.

---

27.8.2011

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 252/28

---

Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 21ης Ιουνίου 2011 [αίτηση του Tribunale di Rovereto (Ιταλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Procura della Repubblica κατά John Austine

(Υπόθεση C-63/11) (1)

2011/C 252/67

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Ο Πρόεδρος του Δικαστηρίου αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

---

(1)  ΕΕ C 120 της 16.4.2011.

---

27.8.2011

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 252/29

---

Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 21ης Ιουνίου 2011 [αίτηση του Tribunale di Bergamo (Ιταλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Procura della Repubblica κατά Survival Godwin

(Υπόθεση C-94/11) (1)

2011/C 252/68

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Ο Πρόεδρος του Δικαστηρίου αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

---

(1)  ΕΕ C 139 της 7.5.2011.

---

27.8.2011

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 252/29

---

Διάταξη του προέδρου του πρώτου τμήματος του Δικαστηρίου της 29ης Ιουνίου 2011 [αίτηση του Corte suprema di cassazione (Ιταλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Procuratore generale della Repubblica presso la Corte Suprema di Cassazione κατά Demba Ngagne

(Υπόθεση C-140/11) (1)

2011/C 252/69

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Ο πρόεδρος του πρώτου τμήματος αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

---

(1)  ΕΕ C 152 της 21.5.2011.

---

27.8.2011

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 252/30

---

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 12ης Ιουλίου 2011 — Hitachi κλπ. κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-112/07) (1)

(Ανταγωνισμός - Συμπράξεις - Αγορά των σχεδίων σχετικά με τους εξοπλισμούς μεταγωγής με μόνωση αερίου - Απόφαση διαπιστώνουσα παράβαση του άρθρου 81 ΕΚ και του άρθρου 53 της Συμφωνίας ΕΟΧ - Κατανομή της αγοράς - Δικαιώματα άμυνας - Σοβαρότητα και διάρκεια της παραβάσεως - Ενιαία και διαρκής παράβαση - Πρόστιμα - Σοβαρότητα και διάρκεια της παραβάσεως - Αποτρεπτικό αποτέλεσμα - Συνεργασία)

2011/C 252/70

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες: Hitachi Ltd (Τόκιο, Ιαπωνία)· Hitachi Europe Ltd (Maidenhead, Ηνωμένο Βασίλειο) και Japan AE Power Systems Corp. (Τόκιο) (εκπρόσωποι: M. Reynolds, P. Mansfield και B. Roy, solicitors, D. Arts, δικηγόρος, N. Green, QC, και S. Singla, barrister)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: αρχικώς F. Arbault, κατόπιν X. Lewis, κατόπιν P. Van Nuffel και J. Bourke, και τέλος P. Van Nuffel, N. Khan και F. Ronkes Agerbeek, επικουρούμενοι από τον J. Holmes, barrister)

Αντικείμενο

Αίτημα ακυρώσεως της αποφάσεως C(2006) 6762 τελικό της Επιτροπής, της 24ης Ιανουαρίου 2007, σχετικά με διαδικασία εφαρμογής του άρθρου 81 [ΕΚ] και του άρθρου 53 της Συμφωνίας ΕΟΧ (Υπόθεση COMP/F/38.899 — Εξοπλισμός μεταγωγής με μόνωση αερίου), καθόσον αφορά τις προσφεύγουσες και αίτημα ακυρώσεως των επιβληθέντων στις προσφεύγουσες προστίμων και, επικουρικώς, αίτημα ακυρώσεως του άρθρου 2 της εν λόγω αποφάσεως στο μέτρο που αφορά τις προσφεύγουσες και, επικουρικότερον, αίτημα ακυρώσεως ή μειώσεως των επιβληθέντων στις προσφεύγουσες προστίμων.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει τις προσφεύγουσες στα δικαστικά έξοδα.

---

(1)  ΕΕ C 129 της 9.6.2007.

---

27.8.2011

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 252/30

---

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 12ης Ιουλίου 2011 — Toshiba κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-113/07) (1)

(Ανταγωνισμός - Συμπράξεις - Αγορά των σχεδίων σχετικά με τους εξοπλισμούς μεταγωγής με μόνωση αερίου - Απόφαση διαπιστώνουσα παράβαση του άρθρου 81 ΕΚ και του άρθρου 53 της Συμφωνίας ΕΟΧ - Κατανομή της αγοράς - Δικαιώματα άμυνας - Απόδειξη της παραβάσεως - Ενιαία και διαρκής παράβαση - Πρόστιμα - Σοβαρότητα και διάρκεια της παραβάσεως - Αιτιολογία - Βασικό ποσό - Έτος αναφοράς)

2011/C 252/71

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Toshiba Corp. (Τόκιο, Ιαπωνία) (εκπρόσωποι: αρχικώς J. MacLennan, solicitor, A. Schulz και J. Borum, δικηγόροι, κατόπιν, J. MacLennan και A. Schulz)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: αρχικώς F. Arbault και J. Samnadda, κατόπιν X. Lewis, κατόπιν J. Bourke και F. Ronkes Agerbeek, τελικώς J. Ronkes Agerbeek και N. Khan)

Αντικείμενο

Αίτημα ακυρώσεως της αποφάσεως C(2006) 6762 τελικό της Επιτροπής, της 24ης Ιανουαρίου 2007, σχετικά με διαδικασία εφαρμογής του άρθρου 81 [ΕΚ] και του άρθρου 53 της Συμφωνίας ΕΟΧ (Υπόθεση COMP/F/38.899 — Εξοπλισμός μεταγωγής με μόνωση αερίου), καθόσον αφορά την προσφεύγουσα και, επικουρικώς, αίτημα τροποποιήσεως των άρθρων 1 και 2 της εν λόγω αποφάσεως με σκοπό την ακύρωση ή τη μείωση του επιβληθέντος στην προσφεύγουσα προστίμου.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Ακυρώνει το άρθρο 2, στοιχεία θ' και ι', της αποφάσεως C(2006) 6762 τελικό της Επιτροπής, της 24ης Ιανουαρίου 2007, σχετικά με διαδικασία εφαρμογής του άρθρου 81 [ΕΚ] και του άρθρου 53 ΕΟΧ (Υπόθεση COMP/F/38.899 — Εξοπλισμός μεταγωγής με μόνωση αερίου), καθόσον αφορά την Toshiba Corp.

2)	Απορρίπτει την προσφυγή κατά τα λοιπά.

3)	Η Toshiba φέρει τα δύο τρίτα των δικαστικών εξόδων στα οποία υποβλήθηκαν οι διάδικοι ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου.

4)	Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή φέρει το ένα τρίτο των δικαστικών εξόδων στα οποία υποβλήθηκαν οι διάδικοι ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου.

---

(1)  ΕΕ C 140 της 23.6.2007.

---

27.8.2011

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 252/31

---

Απόφαση του Γενικού Δικασηρίου της 12ης Ιουλίου 2011 — Fuji Εlectric κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-132/07) (1)

(Ανταγωνισμός - Συμπράξεις - Αγορά των σχεδίων σχετικά με τους εξοπλισμούς μεταγωγής με μόνωση αερίου - Απόφαση διαπιστώνουσα παράβαση του άρθρου 81 ΕΚ και του άρθρου 53 της Συμφωνίας ΕΟΧ - Κατανομή της αγοράς - Απόδειξη της παραβάσεως - Καταλογισμός της παραβατικής συμπεριφοράς - Διάρκεια της παραβάσεως - Πρόστιμα - Ελαφρυντικές περιστάσεις - Συνεργασία)

2011/C 252/72

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Fuji Electric Co. Ltd (πρώην Fuji Electric Holdings Co. Ltd και δικαιοδόχος της Fuji Electric Systems Co. Ltd) (Καβασάκι, Ιαπωνία) (εκπρόσωποι: P. Chappatte και P. Walter, solicitors)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: αρχικώς F. Arbault, κατόπιν X. Lewis, J. Bourke και Ronkes Agerbeek, και τελικώς N. Khan και F. Ronkes Agerbeek, επικουρούμενοι από τον J. Holmes, barrister)

Αντικείμενο

Αίτημα περί μερικής ακυρώσεως της αποφάσεως C(2006) 6762 τελικό της Επιτροπής, της 24ης Ιανουαρίου 2007, σχετικά με διαδικασία εφαρμογής του άρθρου 81 [ΕΚ] και του άρθρου 53 της Συμφωνίας ΕΟΧ (Υπόθεση COMP/F/38.899 — Εξοπλισμός μεταγωγής με μόνωση αερίου), και αίτημα περί μειώσεως του επιβληθέντος στη Fuji Electric Holdings και στη Fuji Electric Systems προστίμου.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Ακυρώνει το άρθρο 1, στοιχείο θ', και το άρθρο 2, στοιχείο δ', της αποφάσεως C(2006) 6762 τελικό της Επιτροπής, της 24ης Ιανουαρίου 2007, σχετικά με διαδικασία εφαρμογής του άρθρου 81 [ΕΚ] και του άρθρου 53 της Συμφωνίας ΕΟΧ (Υπόθεση COMP/F/38.899 — Εξοπλισμός μεταγωγής με μόνωση αερίου), καθόσον διαπιστώνουν ή βασίζονται στη διαπίστωση ότι η Fuji Electric Systems Co. Ltd, δικαιοδόχος της οποίας είναι η Fuji Electric Co. Ltd, δύναται να θεωρηθεί ως προσωπικώς υπεύθυνη για την παράβαση κατά τη διάρκεια της περιόδου από τον Σεπτέμβριο του 2000 έως τις 30 Ιουνίου 2001.

2)	Καθορίζει σε 2 200 000 ευρώ το ποσό του προστίμου που επιβλήθηκε στη Fuji Electric, πρώην Fuji Electric Holdings Co. Ltd και δικαιοδόχου της Fuji Electric Systems, στο άρθρο 2, στοιχείο δ', της αποφάσεως C(2006) 6762 τελικό.

3)	Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή φέρει το ένα τέταρτο των δικαστικών εξόδων στα οποία υποβλήθηκε η Fuji Electric καθώς και το ένα τέταρτο των δικαστικών της εξόδων.

4)	Η Fuji Electric φέρει τα τρία τέταρτα των δικαστικών της εξόδων καθώς και τα τρία τέταρτα των δικαστικών εξόδων στα οποία υποβλήθηκε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

---

(1)  ΕΕ C 140 της 23.6.2007.

---

27.8.2011

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 252/31

---

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 12ης Ιουλίου 2011 — Mitsubishi Electric κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-133/07) (1)

(Ανταγωνισμός - Συμπράξεις - Αγορά των σχεδίων σχετικά με τους εξοπλισμούς μεταγωγής με μόνωση αερίου - Απόφαση διαπιστώνουσα παράβαση του άρθρου 81 ΕΚ και του άρθρου 53 της Συμφωνίας ΕΟΧ - Κατανομή της αγοράς - Δικαιώματα άμυνας - Απόδειξη της παραβάσεως - Διάρκεια της παραβάσεως - Πρόστιμα - Βασικό ποσό - Έτος αναφοράς - Ίση μεταχείριση)

2011/C 252/73

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Mitsubishi Electric Corp. (Τόκιο, Ιαπωνία) (εκπρόσωποι: R. Denton, solicitor, και K. Haegeman, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: αρχικώς F. Arbault και J. Samnadda, κατόπιν X. Lewis, κατόπιν P. Van Nuffel και J. Bourke, και τέλος P. Van Nuffel και N. Khan)

Αντικείμενο

Αίτημα ακυρώσεως της αποφάσεως C(2006) 6762 τελικό της Επιτροπής, της 24ης Ιανουαρίου 2007, σχετικά με διαδικασία εφαρμογής του άρθρου 81 [ΕΚ] και του άρθρου 53 της Συμφωνίας ΕΟΧ (Υπόθεση COMP/F/38.899 — Εξοπλισμός μεταγωγής με μόνωση αερίου), καθόσον αφορά την προσφεύγουσα και την TM T&D, επικουρικώς, αίτημα ακυρώσεως του άρθρου 2, στοιχείο η', της αποφάσεως αυτής, καθώς και του άρθρου 2, στοιχείο θ', της εν λόγω αποφάσεως, στο μέτρο που αφορά την προσφεύγουσα και, επικουρικότερον, αίτημα τροποποιήσεως του άρθρου 2 της ίδιας αποφάσεως με σκοπό την ακύρωση ή, ειδάλλως, τη μείωση του ποσού του επιβληθέντος στην προσφεύγουσα προστίμου.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Ακυρώνει το άρθρο 2, στοιχεία η' και θ', της αποφάσεως C(2006) 6762 τελικό της Επιτροπής, της 24ης Ιανουαρίου 2007, σχετικά με διαδικασία εφαρμογής του άρθρου 81 [ΕΚ] και του άρθρου 53 της Συμφωνίας ΕΟΧ (Υπόθεση COMP/F/38.899 — Εξοπλισμός μεταγωγής με μόνωση αερίου), καθόσον αφορά την Mitsubishi Electric Corp.

2)	Απορρίπτει την προσφυγή κατά τα λοιπά.

3)	H Mitsubishi Electric φέρει τα τρία τέταρτα των δικαστικών εξόδων στα οποία υποβλήθηκαν οι διάδικοι ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου.

4)	Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή φέρει το ένα τέταρτο των δικαστικών εξόδων στα οποία υποβλήθηκαν οι διάδικοι ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου.

---

(1)  ΕΕ C 140 της 23.6.2007.

---

27.8.2011

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 252/32

---

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 12ης Ιουλίου 2011 — Aldi Einkauf κατά ΓΕΕΑ — Illinois Tools Works (TOP CRAFT)

(Υπόθεση T-374/08) (1)

(Κοινοτικό σήμα - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως του εικονιστικού σήματος TOP CRAFT ως κοινοτικού - Σχετικοί λόγοι απαραδέκτου - Κίνδυνος συγχύσεως - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 40/94 [νυν άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009] - Ουσιαστική χρήση των προγενέστερων σημάτων - Άρθρο 43, παράγραφος 2 του κανονισμού 40/94 (νυν άρθρου 42, παράγραφος 2, του κανονισμού 207/2009) και κανόνας 22 του κανονισμού (ΕΚ) 2868/95)

2011/C 252/74

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Aldi Einkauf GmbH & Co. OHG (Έσση (Γερμανία) (Εκπρόσωποι: N. Lützenrath, U. Rademacher, L. Kolks και C. Fürsen, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωπος: R. Pethke)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ: Illinois Tools Works, Inc. (Glenview, Ηνωμένες Πολιτείες)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του δεύτερου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 25ης Ιουνίου 2008 (υπόθεση R 952/2007-2), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ της Illinois Tools Works, Inc. και της Aldi Einkauf GmbH & Co. OHG

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Ακυρώνει την απόφαση του δεύτερου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ) της 25ης Ιουνίου 2008 (υπόθεση R 952/2007-2), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ της Illinois Tools Works, Inc. και της Aldi Einkauf GmbH & Co. OHG.

2)	Καταδικάζει το ΓΕΕΑ στα δικαστικά έξοδα

---

(1)  EE C 313 της 6.12.2008.

---

27.8.2011

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 252/32

---

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 12ης Ιουλίου 2011 — Επιτροπή κατά Q

(Υπόθεση T-80/09 PP) (1)

(Αναίρεση - Υπαλληλική υπόθεση - Ανταναίρεση - Ηθική παρενόχληση - Άρθρο 12α του ΚΥΚ - Ανακοίνωση σχετικά με την πολιτική όσον αφορά την ηθική παρενόχληση στην Επιτροπή - Καθήκον αρωγής της διοικήσεως - Άρθρο 24 του ΚΥΚ - Περιεχόμενο - Αίτηση αρωγής - Προσωρινό μέτρο απομακρύνσεως - Καθήκον προνοίας - Ευθύνη - Αίτημα αποζημιώσεως - Πλήρης δικαιοδοσία - Προϋποθέσεις - Έκθεση εξελίξεως της σταδιοδρομίας - Προσφυγή ακυρώσεως - Έννομο συμφέρον)

2011/C 252/75

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: V. Joris, D. Martin και B. Eggers)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Q (Domsjö, Σουηδία) (εκπρόσωποι: S. Rodrigues και Y. Minatchy, δικηγόροι)

Αντικείμενο

Αίτηση αναιρέσεως κατά της αποφάσεως του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ενώσεως (πρώτο τμήμα) της 9ης Δεκεμβρίου 2008, F-52/05, Q κατά Επιτροπής (δεν έχει δημοσιευθεί ακόμη στη Συλλογή), με αίτημα την ακύρωση της αποφάσεως αυτής.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Ακυρώνει την απόφαση του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ενώσεως (πρώτο τμήμα) της 9ης Δεκεμβρίου 2008, F-52/05, Q κατά Επιτροπής (δεν έχει δημοσιευθεί ακόμη στη Συλλογή), κατά το μέρος που, με το σημείο 2 του διατακτικού, η Επιτροπή υποχρεώνεται να καταβάλει στην Q το ποσό των 500 ευρώ, καθώς και το ποσό των 15 000 ευρώ, προς ικανοποίηση της ηθικής βλάβης που υπέστη η Q, λόγω της προβαλλόμενης καθυστερήσεως με την οποία κινήθηκε η διαδικασία της διοικητικής έρευνας, και κατά το μέρος που, με το σημείο 3 του διατακτικού, απορρίπτει κατά τα λοιπά την προσφυγή πρωτοδίκως, αποφαίνεται, με τις σκέψεις2 147 έως 189 του σκεπτικού, επί «της αιτιάσεως περί ηθικής παρενοχλήσεως που προβάλλει η [Q]», κρίνοντας, με τη σκέψη 230 του σκεπτικού, ότι παρέλκει η απόφαση επί του αιτήματος ακυρώσεως των εκθέσεως εξελίξεως της σταδιοδρομίας που καταρτίστηκαν για το χρονικό διάστημα 1η Ιανουαρίου — 31 Οκτωβρίου και 1η Νοεμβρίου — 31 Δεκεμβρίου 2003.

2)	Απορρίπτει κατά τα λοιπά την κύρια αναίρεση και την ανταναίρεση.

3)

Αναπέμπει την υπόθεση στο Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης προκειμένου αυτό να αποφανθεί επί των ως άνω αιτημάτων περί ακυρώσεως των εκθέσεων εξελίξεως της σταδιοδρομίας, καθώς και επί του ποσού που οφείλει η Επιτροπή στην Q προς ικανοποίηση της ηθικής βλάβης που αυτή υπέστη λόγω της αρνήσεως της Επιτροπής να λάβει προσωρινό μέτρο απομακρύνσεως.

4)	Επιφυλάσσεται ως προς τα δικαστικά έξοδα.

---

(1)  EE C 102 της 1.5.2009.

---

27.8.2011

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 252/33

---

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 12ης Ιουλίου 2011 — Δημοκρατία της Σλοβενίας κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής

(Υπόθεση T-197/09) (1)

(ΕΓΤΠΕ - Τμήμα Εγγυήσεων - Δαπάνες εξαιρεθείσες από την κοινοτική χρηματοδότηση - Αροτραίες καλλιέργειες)

2011/C 252/76

Γλώσσα διαδικασίας: η σλοβενική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Δημοκρατία της Σλοβενίας (εκπρόσωποι: αρχικώς Ž. Cilenšek Bončina, κατόπιν L. Bembič, επικουρούμενος από τον J. Sladič, δικηγόρο)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: αρχικώς T. van Rijn και K. Banks, κατόπιν F. Jimeno Fernández και M. Žebre, και τέλος F. Jimeno Fernández και B. Rous)

Αντικείμενο

Αίτημα περί ακυρώσεως, ως προς τη Σλοβενία, της αποφάσεως Ε(2009) 1945 της Επιτροπής, της 19ης Μαρτίου 2009, περί εξαίρεσης από την κοινοτική χρηματοδότηση ορισμένων δαπανών που πραγματοποιήθηκαν από τα κράτη μέλη στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Προσανατολισμού και Εγγυήσεων (ΕΓΤΠΕ), τμήμα Εγγυήσεων και στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Εγγυήσεων (ΕΓΤΕ) (ΕΕ L 75, σ. 15).

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Η Δημοκρατία της Σλοβενίας φέρει τα δικαστικά έξοδά της, καθώς και τα δικαστικά έξοδα της Επιτροπής.

---

(1)  EE C 180 της 1.8.2009.

---

27.8.2011

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 252/33

---

Διάταξη του Προέδρου του Γενικού Δικαστηρίου της 21ης Ιουνίου 2011 — MB System κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-209/11 R)

(Αίτηση ασφαλιστικών μέτρων - Κρατική ενίσχυση - Υποχρέωση αναζητήσεως - Αίτηση αναστολής εκτελέσεως - Επείγον - Στάθμιση των συμφερόντων)

2011/C 252/77

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Αιτούσα: MB System GmbH & Co. KG (Nordhausen, Γερμανία) (εκπρόσωποι: G. Brüggen, M. Ackermann και C. Geiert, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: F. Erlbacher και T. Maxian Rusche)

Αντικείμενο

Αίτηση μερικής αναστολής της αποφάσεως C(2010) 8289, τελικό, της Επιτροπής, της 14ης Δεκεμβρίου 2010, σχετικά με την κρατική ενίσχυση C 38/2005 (ex NN 52/2004) που χορήγησε η Γερμανία στον όμιλο Biria

Διατακτικό

Ο Πρόεδρος του Γενικού Δικαστηρίου διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την αίτηση ασφαλιστικών μέτρων.

2)	Επιφυλλάσσεται ως προς τα δικαστικά έξοδα.

---

27.8.2011

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 252/33

---

Προσφυγή της 16ης Μαΐου 2011 — Zinātnes, inovāciju un testēšānas centrs κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-259/11)

2011/C 252/78

Γλώσσα διαδικασίας: η λεττονική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Zinātnes, inovāciju un testēšānas centrs (εκπρόσωπος: E. Darapoļskis, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής σχετικά με τη σύμβαση 2003/004-979-06-03/1/0027 «Būvmateriālu inivāciju un testēšānas centra izveide» που συνήφθη στο πλαίσιο του εθνικού προγράμματος PHARE 2003 της Λετονίας, διαπιστώνοντας ότι είναι αβάσιμη η ανάκτηση επιδότησης του προγράμματος PHARE ύψους 1 576 010,80 ευρώ.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Με την απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (στο εξής: Επιτροπή) σχετικά με τη σύμβαση 2003/004-979-06-03/1/0027 «Būvmateriālu inivāciju un testēšānas centra izveide» που συνήφθη στο πλαίσιο του εθνικού προγράμματος PHARE 2003 της Λετονίας (στο εξής: προσβαλλόμενη απόφαση), αποφασίστηκε η ανάκτηση οικονομικής ενίσχυσης ύψους 1 474 200 ευρώ χορηγηθείσας από την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι η Επιτροπή, εκδίδοντας την προσβαλλόμενη απόφαση, αθέτησε το χρηματοδοτικό πρωτόκολλο που υπέγραψαν στις 19 Σεπτεμβρίου 2003 η Ευρωπαϊκή Κοινότητα και η Λετονία, σχετικά με τη χρηματοδότηση του εθνικού προγράμματος PHARE 2003 της Λετονίας (στο εξής: χρηματοδοτικό πρωτόκολλο), δυνάμει του οποίου συνήφθη στις 23 Αυγούστου 2005 σύμβαση με την προσφεύγουσα για τη χορήγηση της χρηματοδότησης και καταβλήθηκε ενίσχυση ύψους 1 576 010,80 ευρώ από το πρόγραμμα PHARE. Επιπλέον, η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι η Επιτροπή παρέβη τον κανονισμό (ΕΚ, Ευρατόμ) 1605/2002 του Συμβουλίου, της 25ης Ιουνίου 2002, για τη θέσπιση του δημοσιονομικού κανονισμού που εφαρμόζεται στο γενικό προϋπολογισμό των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (1) (στο εξής: δημοσιονομικός κανονισμός), και τον κανονισμό (ΕΚ, Ευρατόμ) 2342/2002 της Επιτροπής, της 23ης Δεκεμβρίου 2002, για τη θέσπιση των κανόνων εφαρμογής του κανονισμού (EK, Ευρατόμ) 1605/2002 του Συμβουλίου, για τη θέσπιση του Δημοσιονομικού Κανονισμού που εφαρμόζεται στο γενικό προϋπολογισμό των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (2) (στο εξής: κανονισμός εφαρμογής).

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει τους ακόλουθους λόγους.

Πρώτον, η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι η Επιτροπή εξέδωσε την προσβαλλόμενη απόφαση χωρίς να έχει προβεί σε επιμελή εξέταση των περιστάσεων της υποθέσεως και σε αξιολόγηση των πραγματικών περιστατικών, στηριζόμενη αποκλειστικά σε εκθέσεις υπαλλήλων της Δημοκρατίας της Λετονίας, οι οποίες, με τη σειρά τους, δεν βασίζονταν σε γνωμοδοτήσεις ή αποφάσεις των αρμόδιων αρχών. Η προσφεύγουσα φρονεί ότι η Επιτροπή, πριν κινήσει τη διαδικασία ανακτήσεως της επιδοτήσεως, όφειλε να αποδείξει την ύπαρξη των παραβάσεων που καταγγέλλονται με τις εκθέσεις των εν λόγω υπαλλήλων της Δημοκρατίας της Λετονίας και να συλλέξει όλα τα αναγκαία αποδεικτικά στοιχεία, πράγμα το οποίο το καθού όργανο παρέλειψε να πράξει, αρκούμενο στην επίσημη εξέταση των προαναφερθέντων εγγράφων. Κατά την προσφεύγουσα, τούτο είχε ως αποτέλεσμα να αγνοηθούν στην υπό κρίση υπόθεση σημαντικά πραγματικά περιστατικά και να ζητηθεί αδικαιολόγητα η ανάκτηση της καταβληθείσας επιδοτήσεως.

Δεύτερον, η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι η Επιτροπή δεν χρησιμοποίησε τις εξουσίες που της χορηγούν το χρηματοδοτικό πρωτόκολλο, ο δημοσιονομικός κανονισμός και ο κανονισμός εφαρμογής. Συναφώς, η προσφεύγουσα προβάλλει ότι η Επιτροπή, επισημαίνοντας την ύπαρξη παραβάσεων, έπρεπε καταρχάς να έχει υπολογίσει τη δημοσιονομική επίπτωση στον κοινοτικό προϋπολογισμό. Εν συνεχεία, αν είχε διαπιστώσει ότι οι παραβάσεις μπορούσαν να έχουν σημαντικές οικονομικές επιπτώσεις, όφειλε να έχει καλέσει τη Λετονία να παύσει τις παραβάσεις εντός ορισμένης προθεσμίας. Εν προκειμένω, η Επιτροπή δεν χρησιμοποίησε τις εξουσίες αυτές, με αποτέλεσμα η έκδοση της προσβαλλόμενης απόφασης να συνιστά παράβαση του χρηματοδοτικού πρωτοκόλλου, του άρθρου 71 του δημοσιονομικού κανονισμού και του άρθρου 80 του κανονισμού εφαρμογής.

Τρίτον, η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι αντίθετη προς την αρχή της αναλογικότητας και εκδόθηκε κατά παράβαση της διαδικασίας εκδόσεως των αποφάσεων που προβλέπει όχι μόνον το χρηματοδοτικό πρωτόκολλο, αλλά και ο δημοσιονομικός κανονισμός και ο κανονισμός εφαρμογής. Επίσης, η προσφεύγουσα προβάλλει ότι η προσβαλλόμενη απόφαση δεν δημοσιεύθηκε, ότι δεν αναγράφεται σε αυτήν η ημερομηνία εκδόσεώς της καθώς και ότι περιήλθε σε γνώση της προσφεύγουσας μόνο μετά τις 9 Μαρτίου 2011, στο πλαίσιο ένδικης διαδικασίας κινηθείσας στη Λετονία.

Τέταρτον, η προσφεύγουσα υπογραμμίζει ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είχε σοβαρές επιπτώσεις σε αυτήν προκαλώντας της ζημίες, δεδομένου ότι βάσει της εν λόγω αποφάσεως κινήθηκε κατά της προσφεύγουσας ένδικη διαδικασία που καθιστά εφεξής αδύνατη την πρόσβασή της στη χρηματοδότηση του προγράμματος PHARE.

Πέμπτον και τελευταίο, η προσφεύγουσα φρονεί ότι η προσβαλλόμενη απόφαση έβλαψε σοβαρά τη φήμη της, καθόσον οι παράνομες ενέργειες της Επιτροπής είχαν ως συνέπεια να απειληθεί η συμμετοχή νέων εταίρων στο οικείο έργο και να πληγεί σε μεγάλο βαθμό η εμπιστοσύνη των επενδυτών στην αξιοπιστία της προσφεύγουσας ως ασφαλούς και σταθερού οικονομικού εταίρου.

---

(1)  ΕΕ L 248, της 16.9.2002, σ. 1.

(2)  ΕΕ L 357, της 31.12.2002, σ. 1.

---

27.8.2011

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 252/34

---

Προσφυγή της 1ης Ιουνίου 2011 — Kieffer Omnitec κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-288/11)

2011/C 252/79

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: A+P Kieffer Omnitec Sàrl (Λουξεμβούργο, Λουξεμβούργο) (εκπρόσωποι: A. Delvaux και V. Bertrand, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να δεχθεί την προσφυγή ακυρώσεως·

—	να ακυρώσει την απόφαση με την οποία η Ευρωπαϊκή Επιτροπή απέρριψε την προσφορά της και συνήψε τη σύμβαση με άλλον υποβάλοντα προσφορά, η οποία περιήλθε σε γνώση της προσφεύγουσας με έγγραφο της 1ης Απριλίου 2011 που έλαβε στις 5 Απριλίου του ιδίου έτους·

—	να καταδικάσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Με την παρούσα προσφυγή ζητείται η ακύρωση της αποφάσεως της Επιτροπής, της 1ης Απριλίου 2011, περί απορρίψεως της προσφοράς που υπέβαλε η προσφεύγουσα στο πλαίσιο της διαδικασίας προσκλήσεως για την υποβολή προσφορών, για τη σύναψη συμβάσεως συντηρήσεως των εγκαταστάσεων θέρμανσης-αερισμού-κλιματισμού, καταιονισμού, ύδρευσης και υγιεινής του κτιρίου Joseph Bech στο Λουξεμβούργο, και τη σύναψη της συμβάσεως με άλλον υποβάλοντα προσφορά (ΕΕ 2010/S 241-367523).

Προς στήριξη της προσφυγής, η προσφεύγουσα προβάλλει δύο λόγους.

1)

Ο πρώτος λόγος αντλείται από παράβαση των άρθρων 89, παράγραφοι 1 και 2, και 92 του δημοσιονομικού κανονισμού, του άρθρου 135, παράγραφοι 1 και 5, του εκτελεστικού κανονισμού, και του άρθρου 49 της οδηγίας 2004/18/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 31ης Μαρτίου 2004, περί συντονισμού των διαδικασιών σύναψης δημόσιων συμβάσεων έργων, προμηθειών και υπηρεσιών (1), καθώς και προσβολή των αρχών της διαφάνειας, της ισότητας και της αναλογικότητας στο μέτρο που η Ευρωπαϊκή Επιτροπή απαιτεί από τον υποβάλοντα προσφορά να παράσχει «έγκυρη πιστοποίηση ISO χορηγηθείσα από τον οργανισμό πιστοποιήσεως για το σύνολο των εργασιών συντηρήσεως που διενεργεί». Η προσφεύγουσα προσάπτει στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, πρώτον, ότι δεν καθόρισε με σαφήνεια και ακρίβεια το κριτήριο επιλογής ελλείψει ακριβούς καθορισμού στη συγγραφή υποχρεώσεων του αριθμού της απαιτουμένης πιστοποιήσεως ISO, δεύτερον, ότι απαίτησε από τους υποβάλοντες προσφορά να προσκομίσουν πιστοποίηση ISO «για το σύνολο των εργασιών συντηρήσεως που διενεργούν» και όχι μόνο για την οικεία σύμβαση και, τρίτον, ότι δεν επέτρεψε στους υποβάλοντες προσφορά να αποδείξουν ότι η ποιότητα των υπηρεσιών που παρείχαν ήταν αναλόγου επιπέδου με εκείνο της πιστοποιήσεως ISO.

2)

Ο δεύτερος λόγος αντλείται από αθέτηση της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως, η οποία απορρέει από το άρθρο 296 ΣΛΕΕ και το άρθρο 100, παράγραφος 2, του δημοσιονομικού κανονισμού, παράβαση της συγγραφής υποχρεώσεων και των παραρτημάτων της, και πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως στο μέτρο που η Ευρωπαϊκή Επιτροπή απέρριψε την προσφορά της εταιρείας A+P KIEFFER OMNITEC για τον λόγο ότι η προσφεύγουσα δεν πληρούσε το κριτήριο αριθ. 16, διότι δεν προσκόμισε τα οικεία έγγραφα που να αποδεικνύουν ότι οι υποψήφιοι διέθεταν τα απαιτούμενα προσόντα. Η προσφεύγουσα υποστηρίζει, αφενός, ότι το κριτήριο αριθ. 16 αφορούσε «τη δήλωση του υφισταμένου σε όλα τα μέλη του πιθανού ομίλου και απαιτουμένου μέσου ετήσιου εργατοϋπαλληλικού δυναμικού κατά τη διάρκεια των τριών τελευταίων ετών» και ότι η σελίδα 27/37 του παραρτήματος II της συγγραφής υποχρεώσεων δεν περιείχε καμία αναφορά στα γλωσσικά προσόντα των υποψηφίων, αφετέρου δε, ότι η προσφεύγουσα απέδειξε ότι ένας εκ των υποψηφίων διέθετε τα απαιτούμενα προσόντα που προέβλεπε η σελίδα 28/38 του παραρτήματος II της συγγραφής υποχρεώσεων προσκομίζοντας τα οικεία αποδεικτικά έγγραφα. Όσον αφορά τον άλλο υποψήφιο, τα έγγραφα της συμβάσεως δεν απαιτούσαν να διαθέτει τα προσόντα που ορίζονταν για τον εργοδηγό.

---

(1)  ΕΕ L 134, 2004, σ. 114.

---

27.8.2011

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 252/35

---

Προσφυγή της 14ης Ιουνίου 2011 — ABN AMRO Group κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-319/11)

2011/C 252/80

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: ABN AMRO Group NV (Άμστερνταμ, Κάτω Χώρες) (εκπρόσωποι: W. Knibbeler και P. van den Berg, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει το άρθρο 5 της αποφάσεως της Επιτροπής της 5ης Απριλίου 2011, περί των μέτρων αριθ. C 11/2009 (πρώην NN 53b/2008, NN 2/2010 και N 19/2010) τα οποία εφάρμοσε το Ολλανδικό Δημόσιο ως προς την ABN AMRO Group NV, και

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής, η προσφεύγουσα προβάλλει δύο λόγους.

1)

Με τον πρώτο λόγο υποστηρίζεται ότι οι διαπιστώσεις της προσβαλλομένης αποφάσεως ως προς την έκταση της απαγορεύσεως εξαγοράς οι οποίες περιέχονται στο άρθρο 5 ενέχουν τα ακόλουθα νομικά σφάλματα και πρέπει ως εκ τούτου να ακυρωθούν: — παράβαση του άρθρου 107, παράγραφος 3, στοιχείο β', ΣΛΕΕ και εσφαλμένη εφαρμογή των αρχών και των κατευθυντηρίων γραμμών που εκτίθενται στις ανακοινώσεις της Επιτροπής (1), — παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας, λόγω της εξαρτήσεως της εγκρίσεως των μέτρων ενισχύσεως από μια απαγόρευση εξαγοράς η οποία δεν είναι πρόσφορη, αναγκαία ή αναλογική, — παραβίαση της αρχής της ίσης μεταχειρίσεως, λόγω της επιβολής απαγορεύσεως εξαγοράς η οποία είναι σημαντικά αυστηρότερη σε σύγκριση με τις απαγορεύσεις εξαγοράς τις οποίες έχει επιβάλει η Επιτροπή σε άλλες περιπτώσεις, — παραβίαση της αρχής της χρηστής διοικήσεως, λόγω της μη προσεκτικής και κατ’ ιδίαν εξετάσεως όλων των σχετικών πτυχών της συγκεκριμένης υποθέσεως, μεταξύ των οποίων η αναγκαιότητα της απαγορεύσεως εξαγοράς, όπως αυτή επιβλήθηκε με την επίδικη απόφαση, και οι συνέπειές της, και παράβαση του άρθρου 296 ΣΛΕΕ, λόγω μη παραθέσεως επαρκούς αιτιολογίας της ως άνω αποφάσεως.

2)

Με τον δεύτερο λόγο υποστηρίζεται ότι οι διαπιστώσεις της προσβαλλομένης αποφάσεως ως προς τη διάρκεια της απαγορεύσεως εξαγοράς οι οποίες περιέχονται στο άρθρο 5 ενέχουν τα ακόλουθα νομικά σφάλματα και πρέπει ως εκ τούτου να ακυρωθούν: — παράβαση του άρθρου 345 ΣΛΕΕ, λόγω της εξαρτήσεως της διαρκείας της απαγορεύσεως εξαγοράς από την κρατική κυριότητα, — παράβαση του άρθρου 107, παράγραφος 3, στοιχείο β', ΣΛΕΕ και εσφαλμένη εφαρμογή των αρχών και των κατευθυντηρίων γραμμών που εκτίθενται στις ανακοινώσεις της Επιτροπής (2), — παραβίαση της αρχής της ίσης μεταχειρίσεως, λόγω της επιβολής απαγορεύσεως εξαγοράς η οποία έχει σημαντικά μακρότερη διάρκεια σε σύγκριση με τις απαγορεύσεις εξαγοράς τις οποίες έχει επιβάλει η Επιτροπή σε άλλες περιπτώσεις, — παραβίαση των αρχών της αναλογικότητας και της χρηστής διοικήσεως.

---

(1)  Ανακοίνωση της Επιτροπής — Εφαρμογή των κανόνων περί κρατικών ενισχύσεων στα μέτρα που λήφθηκαν για τους χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς στο πλαίσιο της τρέχουσας παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής κρίσης (ΕΕ 2008 C 270, σ. 8), Ανακοίνωση της Επιτροπής — H ανακεφαλαιοποίηση των χρηματοπιστωτικών οργανισμών στο πλαίσιο της τρέχουσας χρηματοπιστωτικής κρίσης: περιορισμός των ενισχύσεων στο ελάχιστο απαραίτητο και διασφαλίσεις έναντι αδικαιολόγητων στρεβλώσεων του ανταγωνισμού (ΕΕ 2009 C 10, σ. 2), Ανακοίνωση της Επιτροπής σχετικά με την αντιμετώπιση των απομειωμένων περιουσιακών στοιχείων στον κοινοτικό τραπεζικό τομέα (ΕΕ 2009 C 72, σ. 1), Ανακοίνωση της Επιτροπής περί της αποκατάστασης της βιωσιμότητας και αξιολόγησης των μέτρων αναδιάρθρωσης στον χρηματοπιστωτικό τομέα στο πλαίσιο της παρούσας κρίσης βάσει των κανόνων περί κρατικών ενισχύσεων (ΕΕ 2009 C 195 σ. 9).

(2)  Βλ. υποσημείωση 1.

---

27.8.2011

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 252/36

---

Προσφυγή της 17ης Ιουνίου 2011 — Ουγγαρία κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-320/11)

2011/C 252/81

Γλώσσα διαδικασίας: η ουγγρική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ουγγρική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: M. Fehér, K. Szíjjártó, K. Veres)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την απόφαση 2011/192/ΕΕ της Επιτροπής, της 28ης Μαρτίου 2011, για τον αποκλεισμό από τη χρηματοδότηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης ορισμένων δαπανών που πραγματοποιήθηκαν από την Ουγγαρία βάσει του προγράμματος στήριξης για τα προενταξιακά μέτρα που αφορούν τη γεωργία και την αγροτική ανάπτυξη (Sapard) το 2004.

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής η προσφεύγουσα προβάλλει τρεις λόγους.

Ο πρώτος λόγος αντλείται από παράβαση του δικαίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι η μείωση της χρηματοδότησης που εφάρμοσε η Επιτροπή λόγω της μη τήρησης της ταχθείσας τρίμηνης προθεσμίας είναι παράνομη, δεδομένου ότι, κατά τη γνώμη της, και αντιθέτως προς τα υποστηριζόμενα από την Επιτροπή, η τρίμηνη προθεσμία που ορίζει το δίκαιο της Ένωσης –και συγκεκριμένα, το άρθρο 9, παράγραφος 6, του κανονισμού 2222/2000/ΕΚ της Επιτροπής (1) και το άρθρο 8, παράγραφος 6, του παραρτήματος Α του χρηματοδοτικού πλαισίου που υπέγραψε η Ευρωπαϊκή Κοινότητα και η Δημοκρατία της Ουγγαρίας στις 15 Ιουνίου 2001– για την πραγματοποίηση της πληρωμής από το Sapard υπολογίζεται από τον χρόνο κατά τον οποίο το αρμόδιο όργανο έχει στη διάθεσή του όλα τα αναγκαία δικαιολογητικά προκειμένου να προβεί στην καταβολή του ποσού. Κατά συνέπεια, σε περίπτωση που, για ορισμένους λόγους, απαιτούνται συμπληρωματικά δικαιολογητικά, η προθεσμία δεν αρχίζει παρά μόνον αφού αποσταλεί και το τελευταίο από τα εν λόγω πρόσθετα δικαιολογητικά. Εξάλλου, κατά την προσφεύγουσα, η Επιτροπή παραβίασε επίσης τις αρχές της ειλικρινούς συνεργασίας και της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης, καθόσον εφάρμοσε μείωση της χρηματοδότησης σε μια κατάσταση στην οποία οι ουγγρικές αρχές μπορούσαν δικαιολογημένα να προσδοκούν ότι η διαδικασία πληρωμής ήταν σύμφωνη με το δίκαιο της Ένωσης.

Ο δεύτερος λόγος αντλείται από πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως στην οποία υπέπεσε η Επιτροπή κατά την έκδοση της προσβαλλόμενης αποφάσεως, δεδομένου ότι δεν έλαβε υπόψη εξαιρετικές περιστάσεις και βάσιμους λόγους που θα μπορούσαν να δικαιολογήσουν τη μη εφαρμογή μείωσης της χρηματοδότησης ή, ενδεχομένως, τον περιορισμό της μείωσης αυτής. Συγκεκριμένα, η προσφεύγουσα παραθέτει ως τέτοιες περιστάσεις τον «εκπαιδευτικό» χαρακτήρα του προγράμματος Sapard και προβάλλει ότι πρωταρχικός σκοπός των ουγγρικών αρχών ήταν να προστατεύσουν τα οικονομικά συμφέροντα της ΕΕ. Η προσφεύγουσα τονίζει ότι η Επιτροπή ουδεμία ζημία υπέστη από τη μη τήρηση της προθεσμίας.

Ο τρίτος λόγος αντλείται από έλλειψη αιτιολογίας, στο μέτρο που το αιτιολογικό μέρος της προσβαλλόμενης αποφάσεις δεν αποσαφηνίζει επαρκώς τους λόγους για τους οποίους η Επιτροπή αποφάσισε να εφαρμόσει μείωση ούτε τη μέθοδο υπολογισμού του συγκεκριμένου ύψους της μείωσης αυτής και, ειδικότερα, τον λόγο για τον οποίο η καθής αποφάσισε να αποκλίνει από τη γνώμη που διατύπωσε το όργανο συμβιβασμού, κατά το οποίο συντρέχουν εν προκειμένω εξαιρετικές περιστάσεις που πρέπει να συνεκτιμηθούν κατά την εφαρμογή της μείωσης.

---

(1)  Κανονισμός (ΕΚ) 2222/2000 της Επιτροπής, της 7ης Ιουνίου 2000, για τον καθορισμό των χρηματοδοτικών κανόνων για την εφαρμογή του κανονισμού (ΕΚ) 1268/1999 του Συμβουλίου για την κοινοτική στήριξη για τα προενταξιακά μέτρα που αφορούν τη γεωργία και την αγροτική ανάπτυξη σε υποψήφιες χώρες της κεντρικής και ανατολικής Ευρώπης κατά την προενταξιακή περίοδο (ΕΕ L 253, σ. 5).

---

27.8.2011

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 252/36

---

Προσφυγή της 21ης Ιουνίου 2011 — UCP Backus y Johnston κατά ΓΕΕΑ (Σχήμα φιάλης)

(Υπόθεση T-323/11)

2011/C 252/82

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Unión de Cervecerías Peruanas Backus y Johnston SAA (Λίμα, Περού) (εκπρόσωπος: E. Armijo Chávarri, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να κρίνει ότι ασκήθηκε εμπροθέσμως και νομοτύπως η προσφυγή κατά της αποφάσεως του δευτέρου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ, της 23ης Μαρτίου 2011, στην υπόθεση R 2238/2010-2 και,

—	κατόπιν της ενδεδειγμένης δικονομικής διαδικασίας, να ακυρώσει την προαναφερθείσα απόφαση και να καταδικάσει ρητώς το Γραφείο στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Σήμα προς καταχώριση: Τρισδιάστατο σήμα που έχει το σχήμα φιάλης (αίτηση καταχωρίσεως αριθ. 8.592.081), για προϊόντα της κλάσεως 32 («ζύθος»).

Απόφαση του εξεταστή: Απόρριψη της αιτήσεως καταχωρίσεως.

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: Απόρριψη της προσφυγής.

Λόγοι ακυρώσεως: Εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 207/2009, για το κοινοτικό σήμα.

---

27.8.2011

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 252/37

---

Προσφυγή της 17ης Ιουνίου 2011 — Amador López κατά ΓΕΕΑ (AUTOCOACHING)

(Υπόθεση T-325/11)

2011/C 252/83

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Pedro Germán Amador López (Βαρκελώνη, Ισπανία) (εκπρόσωπος: A. Falcón Morales, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αιτήματα του προσφεύγοντος

Ο προσφεύγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο να κρίνει παραδεκτή την ασκηθείσα με το προκείμενο δικόγραφο και όλα τα συνημμένα σ’ αυτό έγγραφα προσφυγή κατά της αποφάσεως περί μερικής απορρίψεως που εξέδωσε το δεύτερο τμήμα προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (ΓΕΕΑ) στις 23 Μαρτίου 2011 στην υπόθεση R 1665/2010-2, και να ακυρώσει την εν λόγω απόφαση.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Σήμα προς καταχώριση: λεκτικό σήμα «AUTOCOACHING» (αίτηση καταχωρίσεως αριθ. 8.945.362) για προϊόντα και υπηρεσίες των κλάσεων 16, 41 και 45.

Απόφαση του εξεταστή: μερική απόρριψη της αιτήσεως καταχωρίσεως

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: απόρριψη της προσφυγής

Λόγοι ακυρώσεως: Εσφαλμένη εφαρμογή και ερμηνεία του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 207/2009, για το κοινοτικό σήμα.

---

27.8.2011

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 252/37

---

Προσφυγή-αγωγή της 20ής Ιουνίου 2011 — TM.E. κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-329/11)

2011/C 252/84

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα-ενάγουσα: TM.E. S.p.A. — Termomeccanica Ecologia (Μιλάνο, Ιταλία) (εκπρόσωποι: C. Malinconico, S. Fidanzia και A. Gigliola, δικηγόροι)

Καθής-εναγόμενη: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα της προσφεύγουσας-ενάγουσας

Η προσφεύγουσα-ενάγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής της 20ής Απριλίου 2011 με την οποία κρίθηκε ότι δεν είναι αναγκαίο να κινηθεί διαδικασία λόγω παραβάσεως κατά της Ρουμανίας για παραβίαση των κοινοτικών αρχών και παράβαση των οδηγιών περί αναθέσεως δημοσίων συμβάσεων, καθώς και του «Pratical Guide to contract procedures financed from the General Budget of the European Communities in the context of external actions»·

—	να υποχρεώσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή σε αποκατάσταση της ζημίας, η οποία ανέρχεται στο ποσό 18 955 106 ευρώ, ή σε οποιοδήποτε άλλο μεγαλύτερο ή μικρότερο ποσό κριθεί εύλογο, που υπέστη η TM.E. λόγω της παραβιάσεως του κοινοτικού δικαίου εκ μέρους της Ευρωπαϊκής Επιτροπής·

—	επικουρικώς, να υποχρεώσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή σε αποκατάσταση της ζημίας που υπέστη η TM.E. λόγω απώλειας ευκαιριών, η οποία ανέρχεται σε 3 791 021 ευρώ, ή σε οποιοδήποτε άλλο μεγαλύτερο ή μικρότερο ποσό κριθεί εύλογο·

—

όλως επικουρικώς, να υποχρεώσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή σε αποκατάσταση της ζημίας λόγω της αποδιδόμενης στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή καθυστερήσεως κατά την άσκηση των αρμοδιοτήτων της, η οποία ανέρχεται στο συνολικό ποσό των νομικών εξόδων με τα οποία επιβαρύνθηκε η TM.E. ύψους 73 044,32 ευρώ, ή σε οποιοδήποτε άλλο μεγαλύτερο ή μικρότερο ποσό κριθεί εύλογο·

—	να καταδικάσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Με την παρούσα προσφυγή-αγωγή επιδιώκεται η ακύρωση του εγγράφου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής της 20ής Απριλίου 2011, με το οποίο κρίθηκε ότι δεν είναι αναγκαίο να κινηθεί διαδικασία λόγω παραβάσεως κατά της Ρουμανίας για παραβίαση των κοινοτικών αρχών και παράβαση των οδηγιών περί αναθέσεως δημοσίων συμβάσεων, καθώς και του «Practical Guide to contract procedures for UE external actions» (στο εξής: PRAG) που εκδόθηκε από την ίδια την Επιτροπή, καθώς και η αποκατάσταση των ζημιών που προκλήθηκαν από το κοινοτικό όργανο κατά την άσκηση των αρμοδιοτήτων του.

Προς στήριξη της προσφυγής-αγωγής, η προσφεύγουσα-ενάγουσα προβάλλει τους ακόλουθους λόγους:

1)

Ο πρώτος λόγος αντλείται από παράβαση διαδικαστικών προβλέψεων του PRAG, καθώς και από παράβαση των Συνθηκών ή οποιουδήποτε άλλου κανόνα δικαίου σχετικού με την εφαρμογή τους. — Η προσφεύγουσα-ενάγουσα υποστηρίζει ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, με την προσβαλλόμενη απόφαση, παρέλειψε να εκδώσει αιτιολογημένη γνώμη σχετικά με τις πρόδηλες και σοβαρές παρατυπίες κατά τη διαδικασία του διαγωνισμού για το έργο «Bucharest Wastewater Treatment Plant Rehabilitation: Stage I ISPA 2004/RO/16/P/PE/003-03» και παρέλειψε να κινήσει, κατά συνέπεια, διαδικασία λόγω παραβάσεως κατά της Ρουμανίας, ανακαλώντας περαιτέρω τα κοινοτικά κεφάλαια που χορηγήθηκαν για τον επίμαχο διαγωνισμό.

2)

Ο δεύτερος λόγος αντλείται από παράβαση ουσιώδους τύπου και παράβαση του PRAG, καθώς και από παραμόρφωση των πραγματικών περιστατικών. — Η προσφεύγουσα-ενάγουσα υποστηρίζει επίσης ότι η προσβαλλόμενη πράξη πάσχει, καθώς η Επιτροπή, παραποιώντας το αντικείμενο της καταγγελίας, δεν επισήμανε τις σοβαρές πλημμέλειες της διαδικασίας εκ μέρους της Primaria Municipiului Bucaresti. Συγκεκριμένα, η τελευταία κατ’ αρχάς απέρριψε την προσφυγή της προσφεύγουσας-ενάγουσας για υποτιθέμενη ανωμαλία της οικονομικής της προσφοράς και ακολούθως, αγνοώντας την κατάφωρη έλλειψη νομιμότητας, επιχείρησε να δικαιολογήσει την ήδη ληφθείσα απόφαση με υποτιθέμενες πλημμέλειες της τεχνικής προσφοράς. Επίσης, η Επιτροπή δεν έλαβε υπόψη το γεγονός ότι η ρουμανική δικαστική αρχή δεν εξέτασε το αίτημα περί ακυρώσεως της συμβάσεως λόγω φερόμενης μη καταβολής τέλους χαρτοσήμου ύψους 7,3 εκατομμυρίων ευρώ, παραβιάζοντας κατάφωρα το δικαίωμα άμυνας και τις κοινοτικές αρχές.

3)

Ο τρίτος λόγος αντλείται από παράλειψη της Επιτροπής να απαντήσει σχετικά με λοιπές προβαλλόμενες παραβάσεις. — Η προσφεύγουσα-ενάγουσα υποστηρίζει επίσης ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, με το προσβαλλόμενο έγγραφο, παρέλειψε να εξετάσει τα λοιπά στοιχεία που τέθηκαν υπόψη της. Ειδικότερα, ουδόλως αξιολογήθηκε ότι η προσφεύγουσα-ενάγουσα κρίθηκε σε πρώτο βαθμό από τον ίδιο δικαστή που είχε κηρύξει απαράδεκτο το αίτημά της, με απόφαση που ακολούθως αναθεωρήθηκε κατόπιν εφέσεως, και επομένως από δικαστή μη αμερόληπτο ο οποίος όφειλε να απόσχει [από την εξέταση της υποθέσεως], αποφασίζοντας επομένως κατά πρόδηλη και αναμφίβολη παραβίαση του δικαιώματος άμυνας, των κοινοτικών αρχών και κατά παράβαση του άρθρου 6, παράγραφος 1, της Συμβάσεως για την προάσπιση των ανθρώπινων δικαιωμάτων. Όσον αφορά, τέλος, την αξίωση αποκαταστάσεως των ζημιών, η προσφεύγουσα-ενάγουσα υποστηρίζει ότι η καταλογιζόμενη στην Επιτροπή αδράνεια, όπως και η μη ανάκτηση των κοινοτικών κεφαλαίων που χορηγήθηκαν προς τη Ρουμανία στο πλαίσιο του επίμαχου έργου, της προκάλεσε σοβαρή οικονομική ζημία λόγω μη εκτελέσεως της συμβάσεως, καθώς και λόγω της απωλεσθείσας ευκαιρίας για κατακύρωση του αντικειμένου της συμβάσεως στην ίδια και, περαιτέρω, ζημία από την καθυστέρηση με αποτέλεσμα η προσφεύγουσα-ενάγουσα να υποβληθεί σε δαπανηρές διαδικασίες επιλύσεως διαφορών ενώπιον των ρουμανικών δικαστικών αρχών.

---

27.8.2011

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 252/38

---

Προσφυγή της 24ης Ιουνίου 2011 — Italiana Calzature κατά ΓΕΕΑ — Vicini

(Giuseppe GIUSEPPE ZANOTTI DESIGN)

(Υπόθεση T-336/11)

2011/C 252/85

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Italiana Calzature SpA (Μιλάνο, Ιταλία) (εκπρόσωποι: A. Rapisardi και C. Ginevra, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Vicini SpA (San Mauro Pascoli, Ιταλία)

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση του δευτέρου τμήματος προσφυγών της 8ης Απριλίου 2008, στην υπόθεση R 0634/2010-2 και κατά συνέπεια να επιβεβαιώσει την απόφαση του τμήματος ανακοπών της 5ης Μαρτίου 2010 σχετικά με την ανακοπή αριθ. 1350711

—	να καταδικάσει το ΓΕΕΑ στα δικαστικά έξοδα στο πλαίσιο της παρούσας διαδικασίας.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Αιτούσα την καταχώριση του κοινοτικού σήματος: VICINI S.p.A.

Σήμα προς καταχώριση: Εικονιστικό σήμα περιέχον το λεκτικό στοιχείο «GIUSEPPE» (αίτηση καταχωρίσεως αριθ. 6.513.386), για προϊόντα και υπηρεσίες των κλάσεων 18 και 25

Δικαιούχος του κατά τη διαδικασία ανακοπής αντιταχθέντος σήματος ή σημείου: Η προσφεύγουσα

Αντιταχθέν σήμα ή σημείο: Κοινοτικό λεκτικό σήμα «ZANOTTI» (αριθ. 244.277), για προϊόντα της κλάσεως 25, και ιταλικό εικονιστικό σήμα περιέχον το λεκτικό στοιχείο «Zanotti», για προϊόντα των κλάσεων 18 και 25

Απόφαση του τμήματος ανακοπών: Μερική αποδοχή της ανακοπής

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: Απόρριψη της ανακοπής στο σύνολό της

Προβαλλόμενοι λόγοι: Εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή του άρθρου 8, παράγραφος 2, στοιχείο β', του κανονισμού 207/2009, για το κοινοτικό σήμα.

---

27.8.2011

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 252/38

---

Προσφυγή της 24ης Ιουνίου 2011 — Italiana Calzature κατά OHMI — Vicini (Giuseppe BY GIUSEPPE ZANOTTI)

(Υπόθεση T-337/11)

2011/C 252/86

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Società Italiana Calzature SpA (Μιλάνο, Ιταλία) (εκπρόσωποι: A. Rapisardi και C. Ginevra, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Vicini SpA (San Mauro Pascoli, Ιταλία)

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση του δεύτερου τμήματος προσφυγών της 8ης Απριλίου 2011 στην υπόθεση R 0918/2010-2, και κατά συνέπεια να επιβεβαιώσει την απόφαση του τμήματος ανακοπών της 30ής Απριλίου 2010 σχετικά με την προσφυγή αριθ. 992653·

—	να καταδικάσει το ΓΕΕΑ στα δικαστικά έξοδα στο πλαίσιο της παρούσας διαδικασίας.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Αιτούσα την καταχώριση του κοινοτικού σήματος: VICINI S.p.A.

Σήμα προς καταχώριση: Εικονιστικό σήμα που περιέχει το λεκτικό στοιχείο «Giuseppe BY GIUSEPPE ZANOTTI» (αίτηση καταχωρίσεως αριθ. 992.653), για προϊόντα των κλάσεων 18 και 25

Δικαιούχος του κατά τη διαδικασία ανακοπής αντιταχθέντος σήματος ή σημείου: Η προσφεύγουσα

Αντιταχθέν σήμα ή σημείο: Το προγενέστερο λεκτικό κοινοτικό σήμα «ZANOTTI» (σ. 244.277), για προϊόντα της κλάσεως 25

Απόφαση του τμήματος ανακοπών: Μερική αποδοχή της ανακοπής

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: Απόρριψη της ανακοπής στο σύνολό της

Προβαλλόμενοι λόγοι: Εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή του άρθρου 8, παράγραφος 2, στοιχείο β', του κανονισμού 207/2009, για το κοινοτικό σήμα

---

27.8.2011

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 252/39

---

Προσφυγή της 30ής Ιουνίου 2011 — Getty Images κατά ΓΕΕΑ (PHOTOS.COM)

(Υπόθεση T-338/11)

2011/C 252/87

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Getty Images (US), Inc. (Seattle, Ηνωμένες Πολιτείες) (εκπρόσωπος: P.G. Olson, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση του δευτέρου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) της 6ης Απριλίου 2011 στην υπόθεση R 1831/2010-2 και

—	να καταδικάσει το καθού στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Σήμα προς καταχώριση: Το λεκτικό σήμα «PHOTOS.COM» για προϊόντα και υπηρεσίες των κλάσεων 9, 42 και 45 — Αίτηση καταχωρίσεως κοινοτικού σήματος αριθ. 8549991

Απόφαση του εξεταστή: Μερική απόρριψη της αιτήσεως καταχωρίσεως κοινοτικού σήματος

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: Απόρριψη της προσφυγής

Προβαλλόμενοι λόγοι: Παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχεία β' και γ', σε συνδυασμό με το άρθρο 7, παράγραφος 3, του κανονισμού 207/2009, διότι το τμήμα προσφυγών: i) έκρινε εσφαλμένως ότι το σήμα του οποίου ζητήθηκε η καταχώριση περιγράφει τα προϊόντα/τις υπηρεσίες για τα οποία ζητήθηκε η καταχώριση· ii) κακώς παρέβλεψε το γεγονός ότι η καταχώριση ονόματος τομέα της προσφεύγουσας αντιστοιχεί στο σήμα του οποίου ζητήθηκε η καταχώριση και ασκεί επιρροή για την εκτίμηση του διακριτικού χαρακτήρα του σήματος· και iii) έκρινε εσφαλμένως ότι τα υποβληθέντα έγγραφα ήταν ανεπαρκή για να αποδειχθεί ότι το σήμα είχε αποκτήσει διακριτικό χαρακτήρα και στήριξε την απόφασή του σε παρανόηση και εσφαλμένη ερμηνεία των υποβληθέντων αποδεικτικών στοιχείων. Παραβίαση των αρχών της ίσης μεταχειρίσεως και της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης, δεδομένου ότι το τμήμα προσφυγών κακώς δεν δέχθηκε ότι έχει σημασία το γεγονός ότι το ΓΕΕΑ έχει επιτρέχει την καταχώριση του σήματος «PHOTOS.COM» της προσφεύγουσας για παρεμφερή προϊόντα και υπηρεσίες, κατόπιν προγενέστερης αιτήσεώς της.

---

27.8.2011

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 252/39

---

Προσφυγή της 28ης Ιουνίου 2011 — Ισπανία κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-339/11)

2011/C 252/88

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγον: Βασίλειο της Ισπανίας (εκπρόσωπος: M. Muñoz Pérez)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα του προσφεύγοντος

Το προσφεύγον ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την απόφαση 2011/244/ΕΕ της Επιτροπής, της 15ης Απριλίου 2011, για τον αποκλεισμό από τη χρηματοδότηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης ορισμένων δαπανών που πραγματοποιήθηκαν από τα κράτη μέλη στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Προσανατολισμού και Εγγυήσεων (ΕΓΤΠΕ), τμήμα Εγγυήσεων, στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Εγγυήσεων (ΕΓΤΕ) και στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Αγροτικής Ανάπτυξης (ΕΓΤΑΑ), καθόσον αυτή αποτελεί αντικείμενο της παρούσας προσφυγής, και

—	να καταδικάσει το καθού θεσμικό όργανο στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Με την προσβαλλόμενη απόφαση, η Επιτροπή αποκλείει ορισμένα έξοδα της περιβαλλοντικής διαχειρίσεως των συσκευασιών (για τα οικονομικά έτη 2006, 2007 και 2008), ύψους 37 252 551,10 ευρώ, από τη χρηματοδότηση της Ένωσης.

Με την απόφαση 2010/152/ΕΕ, η Επιτροπή απέκλεισε, σε συνδυασμό με την ενίσχυση των επιχειρησιακών προγραμμάτων, 33 339 525,05 ευρώ από τη χρηματοδότηση από το ΕΓΤΠΕ, επειδή αυτή θεωρεί ότι οι κοινοτικές ενισχύσεις για την κάλυψη των εξόδων της περιβαλλοντικής διαχειρίσεως των συσκευασιών κατά τα οικονομικά έτη 2003 έως 2006 δεν χορηγήθηκαν σύμφωνα με το δίκαιο της Ένωσης. Το Βασίλειο της Ισπανίας έχει ασκήσει προσφυγή περί ακυρώσεως κατά της αποφάσεως αυτής, η οποία επί του παρόντος εκκρεμεί με αριθμό υποθέσεως T-230/10.

Τα επιχειρήματα στην παρούσα προσφυγή είναι τα ίδια με αυτά στην υπόθεση T-230/10.

---

27.8.2011

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 252/40

---

Προσφυγή της 30ής Ιουνίου 2011 — Ecologistas en Acción — CODA κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής

(Υπόθεση T-341/11)

2011/C 252/89

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ecologistas en Acción — CODA (Μαδρίτη, Ισπανία) (εκπρόσωπος: J. Doreste Hernández, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την αρνητική απόφαση, λόγω μη εμπρόθεσμης απαντήσεως, του Γενικού Γραμματέα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, με την οποία αυτός αρνείται στην προσφεύγουσα την πρόσβαση στα έγγραφα που αυτή ζήτησε στο πλαίσιο της διαδικασίας GESTDEM 2011/6·

—

να αναγνωρίσει το δικαίωμα της ECOLOGISTAS EN ACCION να λάβει τα αιτηθέντα έγγραφα, που η Επιτροπή αρνήθηκε αδικαιολόγητα: a. Summary by the Spanish Ministry of Environment of the Information submitted to the European Commission concerning the environmental assessment of the construction of the Granadilla Port, transmitted to the Permanent Representation of Spain to the European Union on 4 November 2005; b. la note explicative, complimentary information by Gobierno de Canarias, November 2005, c. Alternative analysis concerning the location of the Granadilla Port by Gobierno de Canarias, july 2005, και

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι της προσφυγής και κύρια επιχειρήματα

Η παρούσα προσφυγή ανάγεται στην αίτηση διαβιβάσεως εγγράφων περιβαλλοντικής φύσεως, η οποία απορρίφθηκε σιωπηρώς από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

Η πληροφορία την οποία η Επιτροπή αρνήθηκε να δώσει αφορά τρία έγγραφα που η ισπανική διοίκηση παρέσχε στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, προκειμένου αυτή να προβεί σε γνωμοδότηση, δυνάμει του άρθρου 6, παράγραφος 4, της οδηγίας 92/43/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 21ης Μαΐου 1992, για τη διατήρηση των φυσικών οικοτόπων καθώς και της άγριας πανίδας και χλωρίδας (ΕΕ L 206, σ. 7), επί της κατασκευής λιμένος στην Granadilla (Τενερίφη, Ισπανία).

Προς στήριξη της προσφυγής, η προσφεύγουσα προβάλλει δύο λόγους.

1)

Ο πρώτος λόγος αντλείται από παράβαση του κανονισμού (ΕΚ) 1049/2001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 30ής Μαΐου 2001, για την πρόσβαση του κοινού στα έγγραφα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, του Συμβουλίου και της Επιτροπής (ΕΕ L 145, σ. 43) — Συναφώς, η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι η Επιτροπή δεν ανέφερε γραπτώς στην ECOLOGISTAS EN ACCIÓN τους λόγους για τους οποίους της αρνείται την πρόσβαση στα τρία αιτηθέντα έγγραφα και άφησε το Βασίλειο της Ισπανίας να αποφασίσει επί της αιτήσεως κοινοποιήσεως των εγγράφων αυτών, αν και αυτά δεν εμπίπτουν σε καμία από τις εξαιρέσεις που προβλέπει το άρθρο 4, παράγραφοι 1, 2 και 3, του προπαρατεθέντος κανονισμού.

2)

Ο δεύτερος λόγος αντλείται από παράβαση του κανονισμού (ΕΚ) 1367/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 6ης Σεπτεμβρίου 2006, για την εφαρμογή στα όργανα και τους οργανισμούς της Κοινότητας των διατάξεων της Σύμβασης του Aarhus σχετικά με την πρόσβαση στις πληροφορίες, τη συμμετοχή του κοινού στη λήψη αποφάσεων και την πρόσβαση στη δικαιοσύνη για περιβαλλοντικά θέματα (ΕΕ L 264, σ. 13) — Η προσφεύγουσα θεωρεί ότι, δεδομένου ότι τα τρία αιτηθέντα έγγραφα αποτελούν «περιβαλλοντικές πληροφορίες», η σιωπηρή άρνηση κοινοποιήσεώς τους συνεπάγεται παραβίαση του γράμματος και του πνεύματος του προαναφερθέντος κανονισμού και της Συμβάσεως του Aarhus.

---

27.8.2011

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 252/40

---

Προσφυγή της 30ής Ιουνίου 2011 — CEEES και Asociación de Gestores de Estaciones de Servicio κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-342/11)

2011/C 252/90

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες: Confederación Española de Empresarios de Estaciones de Servicio (CEEES) (Ισπανία) και Asociación de Gestores de Estaciones de Servicio (Μαδρίτη, Ισπανία) (εκπρόσωποι: A. Hernández Pardo και B. Marín Corral, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα των προσφευγουσών

Οι προσφεύγουσες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση, και

—	να ζητήσει από την Επιτροπή να επιβάλει στην REPSOL, λόγω της παραβάσεως του άρθρου 9 του κανονισμού 1/2003, πρόστιμο ή χρηματική ποινή.

Λόγοι προσφυγής και κύρια επιχειρήματα

Η παρούσα προσφυγή βάλλει κατά της αποφάσεως της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, της 28ης Απριλίου 2011, στην υπόθεση COMP/39461/CEEES AOP-REPSOL, αντικείμενο της οποίας είναι η λήψη αποφάσεως επί του παραδεκτού της καταγγελίας στην οποία προέβησαν οι προσφεύγουσες στις 30 Μαΐου 2007. Η καταγγελία αυτή βασιζόταν σε τρεις βασικούς ισχυρισμούς:

α)	Υπήρχαν οριζόντιες συμφωνίες μεταξύ της Asociación de Operadores Petrolíferos (AOP) και των μελών της, οι οποίες περιόριζαν τον μεταξύ τους ανταγωνισμό.

β)	Υπήρχε παράβαση των άρθρων 101 κα 102 ΣΛΕΕ λόγω στηρίξεως των τιμών πωλήσεως στο κοινό.

γ)	Η REPSOL παρέβη την κατά το άρθρο 9 του κανονισμού (ΕΚ) 1/2003 εκδοθείσα απόφαση 2006/446/ΕΚ της Επιτροπής, της 12ης Απριλίου 2006, σχετικά με διαδικασία βάσει του άρθρου 81 [ΕΚ] (Υπόθεση COMP/B-1/38.348 — Repsol CPP)· η εν λόγω παράβαση έχει δε αξιόποινες συνέπειες.

Με την προσβαλλόμενη απόφαση, η Επιτροπή υποστηρίζει ότι δεν υπάρχουν επαρκείς λόγοι για να επιβάλλει σε βάρος της REPSOL οποιοδήποτε από τα μέτρα που προβλέπει ο κανονισμός (ΕΚ) 1/2003 για την περίπτωση που οι εμπλεκόμενοι παρέβησαν τις υποχρεώσεις τους.

Προς στήριξη της προσφυγής τους, οι προσφεύγουσες προβάλλουν δύο λόγους.

1)

Ο πρώτος λόγος αντλείται από παράβαση του άρθρου 9 του κανονισμού (ΕΚ) 1/2003, καθώς και από παραβίαση της αρχής του αμέσου αποτελέσματος του κοινοτικού δικαίου. — Ειδικότερα, οι προσφεύγουσες ισχυρίζονται συναφώς ότι η Επιτροπή, έχοντας υπόψη τις διαπιστώσεις της Autoridad Nacional de la Competencia, δεν μπορεί να εμποδίσει την παράβαση των υποχρεώσεων που είχε αναλάβει η REPSOL, κατόπιν της συμπεριφοράς της που συνίστατο στον καθορισμό των τιμών πωλήσεως· πράγματι, τα διαπιστωθέντα από την Autoridad Nacional de la Competencia πραγματικά περιστατικά, σε σχέση με την παράβαση του άρθρου 101 ΣΛΕΕ, θα έπρεπε να αρκούν στην Επιτροπή για να θεωρήσει την παράβαση των υποχρεώσεων της REPSOL πλήρως αποδεδειγμένη· και ότι — η μη παρέμβαση της Επιτροπής προ μιας παραβάσεως της περί των υποχρεώσεων αποφάσεως, επειδή έκρινε ότι είχε συναφώς διακριτική ευχέρεια, θα έθετε σε κίνδυνο την ίδια την ουσία των μηχανισμών στους οποίους υπόκειται η αποδοχή κάποιων υποχρεώσεων ως εναλλακτική λύση για την κίνηση διαδικασίας για την επιβολή ποινών, μετατρέποντας τη διακριτική ευχέρεια της Επιτροπής σε αυθαίρετη εξουσία, ικανή να προκαλέσει κατάφωρη άρνηση παροχής έννομης προστασίας.

2)

Ο δεύτερος λόγος αντλείται από παράβαση των άρθρων 23, παράγραφος 2, στοιχείο γ', και 24, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού (ΕΚ) 1/2003. — Κατά τις προσφεύγουσες, κατόπιν παραβάσεως του άρθρου 9 του κανονισμού (ΕΚ) 1/2003, όπως είναι αυτή που αποτελεί αντικείμενο της παρούσας διαδικασίας, η Επιτροπή οφείλει να επιβάλλει τα πρόστιμα και τη χρηματική ποινή που προβλέπονται από τις αναφερθείσες διατάξεις.

---

27.8.2011

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 252/41

---

Προσφυγή της 28ης Ιουνίου 2011 — Κάτω Χώρες κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-343/11)

2011/C 252/91

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Διάδικοι

Προσφεύγον: Βασίλειο των Κάτω Χωρών (εκπρόσωποι: C. Wissels, M. de Ree, B. Koopman και C. Schillemans)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα του προσφεύγοντος

Το προσφεύγον ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει το άρθρο 1 της κοινοποιηθείσας στις 18 Απριλίου 2011 αποφάσεως 2011/244/ΕΕ της Επιτροπής, της 15ης Απριλίου 2011, για τον αποκλεισμό από τη χρηματοδότηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης ορισμένων δαπανών που πραγματοποιήθηκαν από τα κράτη μέλη στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Προσανατολισμού και Εγγυήσεων (ΕΓΤΠΕ), τμήμα Εγγυήσεων, στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Εγγυήσεων (ΕΓΤΕ) και στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Αγροτικής Ανάπτυξης (ΕΓΤΑΑ), κατά το μέρος που το άρθρο της 1 έχει σχέση με τις Κάτω Χώρες και στο μέτρο που αφορά τον αποκλεισμό ποσού 22 691 407,79 ευρώ από τη χρηματοδότηση ο οποίος επιβλήθηκε επί των δαπανών που δηλώθηκαν κατά τα έτη 2006-2008 στο πλαίσιο των επιχειρησιακών προγραμμάτων και της αναγνωρίσεως οργανώσεων παραγωγών·

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Στην απόφαση 2011/244/ΕΕ η Επιτροπή θεώρησε ως γενικά έξοδα παραγωγής υπό την έννοια του παραρτήματος II του κανονισμού 1433/2003 (1) όλα τα έξοδα που έχουν σχέση με την εκτύπωση σε συσκευασίες, ανεξαρτήτως της φύσεως και του σκοπού των εκτυπώσεων αυτών, και έτσι δεν έλαβε υπόψη για κοινοτική χρηματοδότηση τα έξοδα αυτά. Η Ολλανδική Κυβέρνηση διατείνεται ότι εκτυπώσεις σε συσκευασίες με σήμα οργανώσεων παραγωγών, οι οποίες εκτυπώσεις έχουν ως σκοπό την προώθηση των πωλήσεων, πρέπει να θεωρηθούν ως γενική προβολή και/ή προβολή σημάτων ποιότητας και ως προβολή σημάτων οργανώσεων παραγωγών. Βάσει του παραρτήματος I του κανονισμού 1433/2003, τα έξοδα για τέτοιες ενέργειες κάλλιστα λαμβάνονται υπόψη για χρηματοδότηση.

Περαιτέρω, στην απόφαση 2011/244/ΕΕ η Επιτροπή απέκλεισε εξ ολοκλήρου από τη χρηματοδότηση τις δαπάνες στο πλαίσιο των επιχειρησιακών προγραμμάτων της οργανώσεως παραγωγών FresQ για τις περιόδους εμπορίας 2004 έως 2007, με βάση την κρίση ότι η εν λόγω οργάνωση παραγωγών δεν πληροί τις προϋποθέσεις αναγνωρίσεως κατά τον κανονισμό 2200/96 (2) και τον κανονισμό 1433/2003. Η Επιτροπή στηρίζει την κρίση αυτή στη διαπίστωση ότι ορισμένες θυγατρικές της FresQ διοχετεύουν τα προϊόντα μόνον ενός παραγωγού και ότι, ως συνέπεια της φερόμενης επιρροής του παραγωγού αυτού στη θυγατρική, η FresQ δεν επιτελεί πια την κεντρική διαχειριστική λειτουργία της όσον αφορά τη διοχέτευση της παραγωγής και τον καθορισμό των τιμών. Η Ολλανδική Κυβέρνηση αντιτάσσεται στην κρίση αυτή και στο συνακόλουθο συμπέρασμα ότι οι ολλανδικές αρχές έπρεπε να άρουν την αναγνώριση της οργανώσεως παραγωγών FresQ.

Το προσφεύγον διατυπώνει τέσσερις λόγους ακυρώσεως.

1)

Με τον πρώτο λόγο ακυρώσεως προβάλλει παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 4, του κανονισμού 1258/1999 (3) και του άρθρου 31 του κανονισμού 1290/2005 (4), σε συνδυασμό με το άρθρο 15 του κανονισμού 2200/96 και το άρθρο 8 σε συνδυασμό με το παράρτημα I, σημεία 8 και 9, του κανονισμού 1433/2003, επειδή δαπάνες για εκτυπώσεις σε συσκευασίες θεωρήθηκαν γενικά έξοδα παραγωγής και, επομένως, αποκλείστηκαν από τη χρηματοδότηση.

2)

Με τον δεύτερο λόγο ακυρώσεως προβάλλει παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 4, του κανονισμού 1258/1999 και του άρθρου 31 του κανονισμού 1290/2005, σε συνδυασμό με το άρθρο 11 του κανονισμού 2200/96 και τα άρθρα 6 και 7 του κανονισμού 1432/2003, επειδή εξήχθη το συμπέρασμα ότι τα κριτήρια αναγνωρίσεως δεν ελήφθησαν υπόψη από την οργάνωση παραγωγών FresQ.

3)

Με τον επικουρικό τρίτο λόγο ακυρώσεως προβάλλει παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 4, του κανονισμού 1258/1999 και του άρθρου 31 του κανονισμού 1290/2005, σε συνδυασμό με το άρθρο 21 του κανονισμού 1433/2003, επειδή ολόκληρη η ενίσχυση που η FresQ είχε λάβει για τις περιόδους εμπορίας 2004 έως 2007 δεν ελήφθη υπόψη για κοινοτική συγχρηματοδότηση.

4)

Με τον επικουρικότερο τέταρτο λόγο ακυρώσεως προβάλλει παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 4, του κανονισμού 1258/1999 και του άρθρου 31 του κανονισμού 1290/2005, καθώς και παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας, επειδή το ποσό της δημοσιονομικής διορθώσεως είναι δυσανάλογο με τον πραγματικό χρηματοοικονομικό κίνδυνο για το Γεωργικό Ταμείο.

---

(1)  Κανονισμός (ΕΚ) 1433/2003 της Επιτροπής, της 11ης Αυγούστου 2003, σχετικά με τις λεπτομέρειες εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ) 2200/96 του Συμβουλίου όσον αφορά τα επιχειρησιακά ταμεία, τα επιχειρησιακά προγράμματα και τη χρηματοδοτική ενίσχυση (ΕΕ L 203, σ. 25).

(2)  Κανονισμός (ΕΚ) 2200/96 του Συμβουλίου, της 28ης Οκτωβρίου 1996, για την κοινή οργάνωση των αγορών στον τομέα των οπωροκηπευτικών (ΕΕ L 297, σ. 1).

(3)  Κανονισμός (ΕΚ) 1258/1999 του Συμβουλίου, της 17ης Μαΐου 1999, περί χρηματοδοτήσεως της κοινής γεωργικής πολιτικής (ΕΕ L 160, σ. 103).

(4)  Κανονισμός (ΕΚ) 1290/2005 του Συμβουλίου, της 21ης Ιουνίου 2005, για τη χρηματοδότηση της κοινής γεωργικής πολιτικής (ΕΕ L 209, σ. 1).

---

27.8.2011

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 252/42

---

Προσφυγή-αγωγή της 7ης Ιουλίου 2011 — Bruno Gollnisch κατά Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου

(Υπόθεση T-346/11)

2011/C 252/92

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων-ενάγων: Bruno Gollnisch (Limonest, Γαλλία) (εκπρόσωπος: G. Dubois, δικηγόρος)

Καθου-εναγόμενο: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

Αιτήματα του προσφεύγοντος-ενάγοντος

Ο προσφεύγων-ενάγων (στο εξής: προσφεύγων) ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει το από 10 Μαΐου 2011 σχετικό με την άρση της ασυλίας του ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, με το οποίο εγκρίθηκε η έκθεση με αριθμό Α7-0155/2011·

—	να του επιδικάσει το ποσό των 8 000 ευρώ ως χρηματική ικανοποίηση της ηθικής του βλάβης·

—	να του επιδικάσει το ποσό των 4 000 ευρώ για έξοδα αμοιβής δικηγόρου και προετοιμασίας της παρούσας προσφυγής.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Ο προσφεύγων ζητεί, αφενός, την ακύρωση του ψηφίσματος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, της 10ης Μαΐου 2011, με το οποίο εγκρίθηκε έκθεση της επιτροπής νομικών θεμάτων (Α/-0155/2011) και απερρίφθη αίτηση υπερασπίσεως των ασυλιών και προνομίων του Bruno Gollnisch [2010/2284(IMM)] και, αφετέρου, χρηματική ικανοποίηση της ηθικής βλάβης την οποία ο προσφεύγων υποστηρίζει ότι υπέστη λόγω της εγκρίσεως του προσβαλλομένου ψηφίσματος.

Προς στήριξη της προσφυγής ο προσφεύγων προβάλλει επτά λόγους.

1)	Ο πρώτος λόγος αντλείται από την παράβαση του άρθρου 9 του πρωτοκόλλου της 8ης Απριλίου 1965 περί των προνομίων και ασυλιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

2)	Ο δεύτερος λόγος αντλείται από την υποχρέωση εφαρμογής εν προκειμένω του άρθρου 9 του πρωτοκόλλου.

3)	Ο τρίτος λόγος αντλείται από τη μη τήρηση της πάγιας πρακτικής της επιτροπής νομικών θεμάτων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

4)	Ο τέταρτος λόγος αντλείται από την παραβίαση της ασφάλειας δικαίου όσον αφορά το δίκαιο της Ένωσης και την προσβολή της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης.

5)	Ο πέμπτος λόγος αντλείται από την προσβολή της ανεξαρτησίας του βουλευτή.

6)	Ο έκτος λόγος αντλείται από την παράβαση των διατάξεων του κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου περί της διαδικασίας εκπτώσεως από το βουλευτικό αξίωμα.

7)	Ο έβδομος λόγος αντλείται από την παραβίαση της αρχής της εκατέρωθεν ακροάσεως και των δικαιωμάτων άμυνας του προσφεύγοντος.

---

27.8.2011

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 252/43

---

Προσφυγή-αγωγή της 7ης Ιουλίου 2011 — Gollnisch κατά Κοινοβουλίου

(Υπόθεση T-347/11)

2011/C 252/93

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων-ενάγων: Bruno Gollnisch (Limonest, Γαλλία) (εκπρόσωπος: G. Dubois, δικηγόρος)

Καθού-εναγόμενο: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

Αιτήματα του προσφεύγοντος-ενάγοντος

Ο προσφεύγων-ενάγων (στο εξής: προσφεύγων) ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου περί άρσεως της βουλευτικής ασυλίας του που εκδόθηκε στις 10 Μαΐου 2011, με την οποία εγκρίθηκε η έκθεση αριθ. A7 0154/2011·

—	να υποχρεώσει το καθού-εναγόμενο να καταβάλει στον B. Gollnisch το ποσό των 8 000 ευρώ ως χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης·

—	να υποχρεώσει το καθού-εναγόμενο να καταβάλει στον B. Gollnisch το ποσό των 4 000 ευρώ, για τα δικαστικά έξοδα στα οποία υποβλήθηκε για την αμοιβή του δικηγόρου του και την προετοιμασία της παρούσας προσφυγής-αγωγής (στο εξής: προσφυγή).

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Ο προσφεύγων ζητεί, αφενός, την ακύρωση της αποφάσεως του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, της 10ης Μαΐου 2011, με την οποία εγκρίθηκε η έκθεση της επιτροπής νομικών θεμάτων (A7-0154/2011) και απορρίφθηκε η αίτηση υπερασπίσεως της ασυλίας και των προνομίων του Bruno Gollnisch [2010/2097(IMM)] και, αφετέρου, την καταβολή χρηματικής ικανοποιήσεως για την ηθική βλάβη που φέρεται να υπέστη ο προσφεύγων από την έκδοση της προσβαλλομένης αποφάσεως.

Προς στήριξη της προσφυγής, ο προσφεύγων προβάλλει επτά λόγους.

1)	Ο πρώτος λόγος αντλείται από παράβαση του άρθρου 9 του πρωτοκόλλου περί των προνομίων και ασυλιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης της 8ης Απριλίου 1965.

2)	Ο δεύτερος λόγος αντλείται από την αναγκαιότητα εφαρμογής, εν προκειμένω, του άρθρου 9 του πρωτοκόλλου.

3)	Ο τρίτος λόγος αντλείται από προσβολή της πάγιας νομολογίας της επιτροπής νομικών θεμάτων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

4)	Ο τέταρτος λόγος αντλείται από προσβολή της αρχής της ασφάλειας δικαίου και προσβολή της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης.

5)	Ο πέμπτος λόγος αντλείται από προσβολή της ανεξαρτησίας του βουλευτή.

6)	Ο έκτος λόγος αντλείται από παράβαση των διατάξεων του κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σχετικά με τη διαδικασία που μπορεί να καταλήξει σε έκπτωση βουλευτή.

7)	Ο έβδομος λόγος αντλείται από προσβολή της αρχής της εκατέρωθεν ακροάσεως και των δικαιωμάτων άμυνας του προσφεύγοντος.

---

27.8.2011

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 252/43

---

Προσφυγή της 29ης Ιουνίου 2011 — Event κατά ΓΕΕΑ — CBT Comunicación Multimedia (eventer EVENT MANAGEMENT SYSTEMS)

(Υπόθεση T-353/11)

2011/C 252/94

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Event Holding GmbH & Co. KG (Κολωνία, Γερμανία) (εκπρόσωποι: G. Schoenen και V. Töbelmann, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: CBT Comunicación Multimedia, SL (Getxo, Ισπανία)

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση του δευτέρου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) της 29ης Μαρτίου 2011, στην υπόθεση R 939/2010-2,

—	να υποχρεώσει το καθού να φέρει τα δικαστικά έξοδά του, καθώς και τα έξοδα της προσφεύγουσας και

—	να υποχρεώσει την αντίδικο ενώπιον του τμήματος προσφυγών, αν παρέμβει στη δίκη ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου, να φέρει τα δικαστικά έξοδά της.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Αιτούσα την καταχώριση του κοινοτικού σήματος: Η αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών

Σήμα προς καταχώριση: Το εικονιστικό σήμα «eventer EVENT MANAGEMENT SYSTEMS», για προϊόντα και υπηρεσίες των κλάσεων 9, 35, 41 και 42 — Αίτηση καταχωρίσεως κοινοτικού σήματος αριθ. 6483606

Δικαιούχος του κατά τη διαδικασία ανακοπής αντιταχθέντος σήματος ή σημείου: Η προσφεύγουσα

Αντιταχθέν σήμα ή σημείο: Το γερμανικό λεκτικό σήμα «Event», καταχωρισθέν υπό τον αριθμό 39 548 073.6, για προϊόντα και υπηρεσίες των κλάσεων 35, 36, 42 και 43

Απόφαση του τμήματος ανακοπών: Απόρριψη της ανακοπής στο σύνολό της

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: Απόρριψη της προσφυγής

Προβαλλόμενοι λόγοι: Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 207/2009, διότι το τμήμα προσφυγών έκρινε εσφαλμένως ότι δεν υπήρχαν λόγοι για την απόρριψη της αιτήσεως καταχωρίσεως του κοινοτικού σήματος «eventer EVENT MANAGEMENT SYSTEMS». Δεδομένης της ομοιότητας των σημάτων και της ομοιότητας των υπηρεσιών που καλύπτονται από αμφότερα τα σήματα, υπάρχει κίνδυνος συγχύσεως μεταξύ των δύο σημάτων.

---