ISSN 1725-2415

doi:10.3000/17252415.C_2011.226.ell

Επίσημη Εφημερίδα

της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 226
European flag  

Έκδοση στην ελληνική γλώσσα

Ανακοινώσεις και Πληροφορίες

54ό έτος
30 Ιουλίου 2011

Ανακοίνωση αριθ

Περιεχόμενα

Σελίδα

 

IV   Πληροφορίες

 

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΘΕΣΜΙΚΑ ΟΡΓΑΝΑ, ΤΑ ΛΟΙΠΑ ΟΡΓΑΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ

 

Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

2011/C 226/01

Τελευταία δημοσίευση του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής ΈνωσηςEE C 219 της 23.7.2011

1

 

V   Γνωστοποιήσεις

 

ΔΙΚΑΙΟΔΟΤΙΚΕΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ

 

Δικαστήριο

2011/C 226/02

Συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-65/09 και C-87/09: Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 16 Ιουνίου 2011 [αιτήσεις του Bundesgerichtshof, Amtsgericht Schorndorf (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Gebr. Weber GmbH κατά Jürgen Wittmer (C-65/09), Ingrid Putz κατά Medianess Electronics GmbH (Προστασία των καταναλωτών — Πώληση και εγγυήσεις καταναλωτικών αγαθών — Οδηγία 1999/44/ΕΚ — Άρθρο 3, παράγραφοι 2 και 3 — Αντικατάσταση του ελαττωματικού πράγματος ως μοναδικός τρόπος επανορθώσεως — Ελαττωματικό πράγμα το οποίο ο καταναλωτής έχει ήδη εγκαταστήσει — Υποχρέωση του πωλητή να απομακρύνει το ελαττωματικό πράγμα και να εγκαταστήσει το νέο απαλλαγμένο ελαττωμάτων πράγμα — Απολύτως δυσανάλογη — Συνέπειες)

2

2011/C 226/03

Συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-71/09 P, C-73/09 P και C-76/09 P: Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 9ης Ιουνίου 2011 — Comitato Venezia vuole vivere (C-71/09 P), Hotel Cipriani Srl (C-73/09 P) και Società Italiana per il gas SpA (Italgas) (C-76/09 P) κατά Coopservice — Servizi di fiducia Soc. coop. rl, Ευρωπαϊκής Επιτροπής και Ιταλικής Δημοκρατίας [Αίτηση αναιρέσεως — Προσφυγή ακυρώσεως — Παραδεκτό — Νομιμοποίηση — Έννομο συμφέρον — Ένσταση εκκρεμοδικίας — Κρατικές ενισχύσεις — Πολυτομεακό καθεστώς ενισχύσεων — Απαλλαγές ή μειώσεις κοινωνικών εισφορών — Απόφαση 2000/394/ΕΚ — Αντισταθμιστικός χαρακτήρας — Επηρεασμός του ενδοκοινοτικού εμπορίου — Επιπτώσεις επί του ανταγωνισμού — Έκταση του ελέγχου — Βάρος αποδείξεως — Υποχρέωση αιτιολογήσεως — Άρθρο 87, παράγραφος 2, στοιχείο β', και παράγραφος 3, στοιχεία β' έως δ', ΕΚ — Κανονισμός (ΕΚ) 659/1999 — Άρθρα 14 και 15]

3

2011/C 226/04

Υπόθεση C-383/09: Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 9ης Ιουνίου 2011 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Γαλλικής Δημοκρατίας [Παράβαση κράτους μέλους — Οδηγία για τους οικοτόπους — Ανεπάρκεια των ληφθέντων μέτρων για την προστασία του είδους Cricetus cricetus (κρικητός) — Βλάβη των οικοτόπων]

3

2011/C 226/05

Υπόθεση C-401/09 P: Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 9ης Ιουνίου 2011 — Ευρωπαϊκή Δυναμική — Προηγμένα Συστήματα Τηλεπικοινωνιών Πληροφορικής και Τηλεματικής AE κατά Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (Αίτηση αναιρέσεως — Παραδεκτό — Πληρεξούσιο — Κοινοπραξία — Δημόσιες συμβάσεις — Διαδικασία με διαπραγμάτευση — Υπηρεσίες παροχής συμβουλών και αναπτύξεως στον τομέα της πληροφορικής — Απόρριψη της προσφοράς — Κανονισμός Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου — Έννομο συμφέρον — Λόγος απορρίψεως — Άδεια προβλεπόμενη από το εθνικό δίκαιο — Υποχρέωση αιτιολογήσεως)

4

2011/C 226/06

Υπόθεση C-409/09: Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 9ης Ιουνίου 2011 [αίτηση του Supremo Tribunal de Justiça (Πορτογαλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — José Maria Ambrósio Lavrador, Maria Cândida Olival Ferreira Bonifácio κατά Companhia de Seguros Fidelidade-Mundial SA (Ασφάλιση αστικής ευθύνης που προκύπτει από την κυκλοφορία αυτοκινήτων οχημάτων — Οδηγίες 72/166/ΕΟΚ, 84/5/ΕΟΚ και 90/232/ΕΟΚ — Δικαίωμα αποζημιώσεως από την υποχρεωτική ασφάλιση αστικής ευθύνης που προκύπτει από την κυκλοφορία αυτοκινήτων οχημάτων — Προϋποθέσεις περιορισμού — Συμβολή του θύματος στη ζημία την οποία υπέστη — Ευθύνη εκ διακινδυνεύσεως — Διατάξεις εφαρμοστέες επί ανηλίκου τρίτου που είναι θύμα ατυχήματος)

4

2011/C 226/07

Συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-465/09 P έως C-470/09 P: Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 9ης Ιουνίου 2011 — Territorio Histórico de Vizcaya — Diputación Foral de Vizcaya (C-465/09 P και C-468/09 P), Territorio Histórico de Álava — Diputación Foral de Álava (C-466/09 P και C-469/09 P), Territorio Histórico de Guipúzcoa — Diputación Foral de Guipúzcoa (C-467/09 P και C-470/09 P) κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Comunidad Autónoma del País Vasco — Gobierno Vasco, Comunidad Autónoma de la Rioja, Confederación Empresarial Vasca (Confebask) (Αναίρεση — Κρατικές ενισχύσεις — Προσφυγή ακυρώσεως — Απόφαση περί κινήσεως της προβλεπόμενης στο άρθρο 88, παράγραφος 2, ΕΚ επίσημης διαδικασίας εξετάσεως — Μεταγενέστερες τελικές αποφάσεις με τις οποίες διαπιστώθηκε ότι είναι ασυμβίβαστο προς την κοινή αγορά το καθεστώς κρατικών ενισχύσεων που έθεσε σε εφαρμογή η Ισπανία το 1993 υπέρ ορισμένων νεοσυσταθεισών επιχειρήσεων στην Álava, Vizcaya και Guipúzcoa — Απαλλαγή από τον φόρο εταιριών — Εκκρεμοδικία — Έννοια της εγκεκριμένης ενισχύσεως — Δικαιολογημένη εμπιστοσύνη — Τήρηση εύλογης προθεσμίας — Μη κοινοποίηση)

5

2011/C 226/08

Υπόθεση C-52/10: Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 9ης Ιουνίου 2011 [αίτηση του Συμβουλίου της Επικρατείας (Ελλάδα), για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Ελεύθερη Τηλεόραση AE ALTER CHANNEL, Κωνσταντίνος Γιαννίκος κατά Υπουργού Τύπου και Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης (Οδηγία 89/552/ΕΟΚ — Τηλεοπτικές δραστηριότητες — Άρθρο 1, στοιχείο δ' — Έννοια του όρου συγκεκαλυμμένη διαφήμιση — Διαφημιστικός σκοπός — Παρουσίαση, σε τηλεοπτική εκπομπή, οδοντιατρικής θεραπείας αισθητικού χαρακτήρα)

5

2011/C 226/09

Υπόθεση C-87/10: Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 9ης Ιουνίου 2011 [αίτηση του Tribunale ordinario di Vicenza (Ιταλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Electrosteel Europe SA κατά Edil Centro SpA [Διεθνής δικαιοδοσία, αναγνώριση και εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις — Κανονισμός (ΕΚ) 44/2001 — Ειδικές βάσεις διεθνούς δικαιοδοσίας — Άρθρο 5, σημείο 1, στοιχείο β', πρώτη περίπτωση — Δικαστήριο του τόπου εκπληρώσεως της επίδικης συμβατικής παροχής — Πώληση εμπορευμάτων — Τόπος παραδόσεως — Σύμβαση περιέχουσα τη ρήτρα Παράδοση: στο εργοστάσιο]

6

2011/C 226/10

Υπόθεση C-115/10: Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 9ης Ιουνίου 2011 [αίτηση του Fővárosi Bíróság (Ουγγαρία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Bábolna Mezőgazdasági Termelő, Fejlesztő és Kereskedelmi Zrt. κατά Mezőgazdasági és Vidékfejlesztési Hivatal Központi Szerve [Κοινή γεωργική πολιτική — Ολοκληρωμένο σύστημα διαχείρισης και ελέγχου — Κανονισμός (ΕΚ) 1782/2003 — Συμπληρωματική εθνική ενίσχυση — Προϋποθέσεις χορηγήσεως]

6

2011/C 226/11

Υπόθεση C-285/10: Απόφαση του Δικαστηρίου (όγδοο τμήμα) της 9ης Ιουνίου 2011 [αίτηση του Tribunal Supremo (Ισπανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Campsa Estaciones de Servicio SA κατά Administración del Estado (Έκτη οδηγία ΦΠΑ — Άρθρα 11, A, παράγραφος 1, και 27 — Βάση επιβολής του φόρου — Επέκταση των κανόνων περί αναλήψεως αγαθών στις πράξεις μεταξύ συνδεομένων μεταξύ τους συμβαλλομένων μερών σε περίπτωση τιμών προδήλως χαμηλότερων από τις κανονικές τιμές της αγοράς)

7

2011/C 226/12

Υπόθεση C-351/10: Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 16ης Ιουνίου 2011 [αίτηση του Verwaltungsgerichtshof (Αυστρία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Zollamt Linz Wels κατά Laki DOOEL (Κοινοτικός τελωνειακός κώδικας — Κανονισμός εφαρμογής του τελωνειακού κώδικα — Άρθρα 555, παράγραφος 1, στοιχείο γ', και 558, παράγραφος 1 — Όχημα που εισέρχεται στο τελωνειακό έδαφος υπό το καθεστώς προσωρινής εισαγωγής με πλήρη απαλλαγή από εισαγωγικούς δασμούς — Όχημα που χρησιμοποιείται για την εσωτερική κυκλοφορία — Αντικανονική χρήση — Γένεση της τελωνειακής οφειλής — Αρμόδιες εθνικές αρχές για την είσπραξη των δασμών)

7

2011/C 226/13

Υπόθεση C-361/10: Απόφαση του Δικαστηρίου (έβδομο τμήμα) της 9ης Ιουνίου 2011 [αίτηση του Conseil d’État (Βέλγιο) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Société coopérative à responsabilité limitée Intercommunale Intermosane, Fédération de l’industrie et du gaz κατά État belge (Εσωτερική αγορά — Πρότυπα και τεχνικοί κανόνες — Διαδικασία πληροφόρησης στον τομέα των τεχνικών προτύπων και προδιαγραφών και των κανόνων σχετικά με τις υπηρεσίες της κοινωνίας των πληροφοριών — Ελάχιστες προδιαγραφές για την ασφάλεια ορισμένων παλαιών ηλεκτρικών εγκαταστάσεων στους χώρους εργασίας)

8

2011/C 226/14

Υπόθεση C-458/10: Απόφαση του Δικαστηρίου (όγδοο τμήμα) της 9ης Ιουνίου 2011 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Μεγάλου Δουκάτου του Λουξεμβούργου (Παράβαση κράτους μέλους — Οδηγία 98/83/ΕΚ — Νερό ανθρώπινης κατανάλωσης — Ελλιπής και εσφαλμένη μεταφορά στην εσωτερική έννομη τάξη)

8

2011/C 226/15

Υπόθεση C-171/11: Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Oberlandesgericht Düsseldorf (Γερμανία) στις 11 Απριλίου 2011 — FRA.BO SpA κατά Deutsche Vereinigung des Gas- und Wasserfaches e.V. (DVGW) — Technisch-Wissenschaftlicher Verein

9

2011/C 226/16

Υπόθεση C-172/11: Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Arbeitsgericht Ludwigshafen am Rhein (Γερμανία) στις 11 Απριλίου 2011 — Georges Erny κατά Daimler AG — Werk Wörth

9

2011/C 226/17

Υπόθεση C-174/11: Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Bundesfinanzhof (Γερμανία) στις 13 Απριλίου 2011 — Finanzamt Steglitz κατά Ines Zimmermann

10

2011/C 226/18

Υπόθεση C-176/11: Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Verwaltungsgerichtshof (Αυστρία) στις 14 Απριλίου 2011 — HIT hoteli, igralnice, turizem d.d. Nova Gorica και HIT LARIX, prirejanje posebnih iger na sreco in turizem d.d. κατά Bundesminister für Finanzen

10

2011/C 226/19

Υπόθεση C-194/11: Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Juzgado Contencioso-Administrativo no 1 de Oviedo (Ισπανία) στις 27 Απριλίου 2011 — Susana Natividad Martínez Álvarez κατά Consejería de Presidencia, Justicia e Igualdad del Principado de Asturias

10

2011/C 226/20

Υπόθεση C-206/11: Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Oberster Gerichtshofs (Αυστρία) στις 2 Μαΐου 2011 — Georg Köck κατά Schutzverband gegen unlauteren Wettbewerb

11

2011/C 226/21

Υπόθεση C-212/11: Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Tribunal Supremo (Ισπανία) στις 9 Μαΐου 2011 — Jyske Bank Gibraltar Limited κατά Administración del Estado

11

2011/C 226/22

Υπόθεση C-216/11: Προσφυγή της 10ης Μαΐου 2011 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Γαλλικής Δημοκρατίας

11

2011/C 226/23

Υπόθεση C-227/11: Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Rechtbank Haarlem (Κάτω Χώρες) στις 16 Μαΐου 2011 — DHL Danzas Air & Ocean (Netherlands) BV κατά Inspecteur van de Belastingdienst/Douane West, kantoor Hoofddorp Saturnusstraat

12

2011/C 226/24

Υπόθεση C-237/11: Προσφυγή της 19ης Μαΐου 2011 — Γαλλική Δημοκρατία κατά Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου

12

2011/C 226/25

Υπόθεση C-238/11: Προσφυγή της 19ης Μαΐου 2011 — Γαλλική Δημοκρατία κατά Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου

13

2011/C 226/26

Υπόθεση C-239/11 P: Αναίρεση που άσκησε στις 19 Μαΐου 2011 η Siemens AG κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (δεύτερο τμήμα) στις 3 Μαρτίου 2011 στην υπόθεση T-110/07, Siemens AG κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής

13

2011/C 226/27

Υπόθεση C-250/11: Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Mokestinių ginčų komisija prie Lietuvos Respublikos Vyriausybės (Λιθουανία) στις 20 Μαΐου 2011 — Lietuvos geležinkeliai AB κατά Vilniaus teritorinė muitinė, Muitinės departamentas prie Lietuvos Respublikos finansų ministerijos

14

2011/C 226/28

Υπόθεση C-255/11: Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Amtsgericht Geldern (Γερμανία) στις 24 Μαΐου 2011 — Nadine Büsch et Björn Siever κατά Ryanair Ltd

15

2011/C 226/29

Υπόθεση C-258/11: Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Supreme Court (Ιρλανδία) στις 26 Μαΐου 2011 — Peter Sweetman, Ιρλανδία, Attorney General και Minister for the Environment, Heritage and Local Government κατά An Bord Pleanala

15

2011/C 226/30

Υπόθεση C-260/11: Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Supreme Court of the United Kingdom (Ηνωμένο Βασίλειο) στις 25 Μαΐου 2011 — Regina, ex parte David Edwards και Lilian Pallikaropoulos κατά Environment Agency, First Secretary of State, Secretary of State for Environment και Food and Rural Affairs

16

2011/C 226/31

Υπόθεση C-263/11: Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Augstākās tiesas Senāts (Λετονία) στις 26 Μαΐου 2011 — Ainārs Redlīhs κατά Valsts ieņēmumu dienests

16

2011/C 226/32

Υπόθεση C-267/11 P: Αναίρεση που άσκησε στις 30ής Μαΐου 2011 η Επιτροπή της Ευρωπαϊκής Ένωσης κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (τρίτο τμήμα) στις 22 Μαρτίου 2011 στην υπόθεση T-369/07, Δημοκρατία της Λετονίας κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής

17

2011/C 226/33

Υπόθεση C-270/11: Προσφυγή της 31ης Μαΐου 2011 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Βασιλείου της Σουηδίας

17

2011/C 226/34

Υπόθεση C-277/11: Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το High Court of Ireland (Ιρλανδία) στις 6 Ιουνίου 2011 — Μ. Μ. κατά Minister for Justice, Equality and Law Reform, Ιρλανδίας, Attorney General

18

2011/C 226/35

Υπόθεση C-279/11: Προσφυγή της 1ης Ιουνίου 2011 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Ιρλανδίας

18

2011/C 226/36

Υπόθεση C-312/11: Προσφυγή της 20ής Ιουνίου 2011 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Ιταλικής Δημοκρατίας

19

 

Γενικό Δικαστήριο

2011/C 226/37

Υπόθεση T-185/06: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 16ης Ιουνίου 2011 — Air liquide κατά Επιτροπής (Ανταγωνισμός — Συμπράξεις — Υπεροξείδιο του υδρογόνου και υπερβορικό άλας — Απόφαση διαπιστώνουσα παράβαση του άρθρου 81 ΕΚ — Καταλογισμός της παραβατικής συμπεριφοράς — Υποχρέωση αιτιολογήσεως)

20

2011/C 226/38

Υπόθεση T-186/06: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 16ης Ιουνίου 2011 — Solvay κατά Επιτροπής (Ανταγωνισμός — Συμπράξεις — Υπεροξείδιο του υδρογόνου και υπερβορικό άλας — Απόφαση διαπιστώνουσα παράβαση του άρθρου 81 ΕΚ — Διάρκεια της παραβάσεως — Έννοιες της συμφωνίας και της εναρμονισμένης πρακτικής — Πρόσβαση στον φάκελο — Πρόστιμα — Ανακοίνωση περί της συνεργασίας — Ίση μεταχείριση — Δικαιολογημένη εμπιστοσύνη — Υποχρέωση αιτιολογήσεως)

20

2011/C 226/39

Υπόθεση T-191/06: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 16ης Ιουνίου 2011 — FMC Foret κατά Επιτροπής (Ανταγωνισμός — Συμπράξεις — Υπεροξείδιο του υδρογόνου και υπερβορικό άλας — Απόφαση διαπιστώνουσα παράβαση του άρθρου 81 ΕΚ — Διάρκεια της παραβάσεως — Τεκμήριο αθωότητας — Δικαιώματα άμυνας — Πρόστιμα — Ελαφρυντικές περιστάσεις)

21

2011/C 226/40

Υπόθεση T-192/06: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 16ης Ιουνίου 2011 — Caffaro κατά Επιτροπής (Ανταγωνισμός — Συμπράξεις — Υπεροξείδιο του υδρογόνου και υπερβορικό άλας — Απόφαση διαπιστώνουσα παράβαση του άρθρου 81 ΕΚ — Πρόστιμα — Παραγραφή — Διαφορετική μεταχείριση — Διάρκεια της παραβάσεως — Ελαφρυντικές περιστάσεις)

21

2011/C 226/41

Υπόθεση T-194/06: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 16ης Ιουνίου 2011 — SNIA κατά Επιτροπής (Ανταγωνισμός — Συμπράξεις — Υπεροξείδιο του υδρογόνου και υπερβορικό άλας — Απόφαση διαπιστώνουσα παράβαση του άρθρου 81 ΕΚ — Καταλογισμός της παραβατικής συμπεριφοράς — Απορρόφηση εταιρίας ευθυνομένης για την παράβαση — Δικαιώματα άμυνας — Σύμπτωση μεταξύ της ανακοινώσεως των αιτιάσεων και της προσβαλλομένης αποφάσεως — Υποχρέωση αιτιολογήσεως)

21

2011/C 226/42

Υπόθεση T-195/06: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 16ης Ιουνίου 2011 — Solvay Solexis κατά Επιτροπής (Ανταγωνισμός — Συμπράξεις — Υπεροξείδιο του υδρογόνου και υπερβορικό άλας — Απόφαση διαπιστώνουσα παράβαση του άρθρου 81 EK — Διάρκεια της παραβάσεως — Έννοια συμφωνίας και εναρμονισμένης πρακτικής — Πρόσβαση στον φάκελο — Πρόστιμα — Ίση μεταχείριση — Ανακοίνωση περί της συνεργασίας — Υποχρέωση αιτιολογήσεως)

22

2011/C 226/43

Υπόθεση T-196/06: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 16ης Ιουνίου 2011 — Edison κατά Επιτροπής (Ανταγωνισμός — Συμπράξεις — Υπεροξείδιο του υδρογόνου και υπερβορικό άλας — Απόφαση διαπιστώνουσα παράβαση του άρθρου 81 ΕΚ — Καταλογισμός της παραβατικής συμπεριφοράς — Υποχρέωση αιτιολογήσεως)

22

2011/C 226/44

Υπόθεση T-197/06: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 16ης Ιουνίου 2011 — FMC κατά Επιτροπής (Ανταγωνισμός — Συμπράξεις — Υπεροξείδιο του υδρογόνου και υπερβορικό άλας — Απόφαση διαπιστώνουσα παράβαση του άρθρου 81 ΕΚ — Καταλογισμός της παραβατικής συμπεριφοράς — Δικαιώματα άμυνας — Υποχρέωση αιτιολογήσεως)

22

2011/C 226/45

Υπόθεση T-235/07: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 16ης Ιουνίου 2011 — Bavaria κατά Επιτροπής (Ανταγωνισμός — Συμπράξεις — Ολλανδική αγορά μπίρας — Απόφαση διαπιστώνουσα παράβαση του άρθρου 81 ΕΚ — Απόδειξη της παραβάσεως — Πρόσβαση στον φάκελο — Πρόστιμα — Αρχή της ίσης μεταχειρίσεως — Εύλογη προθεσμία)

23

2011/C 226/46

Υπόθεση T-240/07: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 16ης Ιουνίου 2011 — Heineken Nederland και Heineken κατά Επιτροπής (Ανταγωνισμός — Συμπράξεις — Ολλανδική αγορά μπίρας — Απόφαση διαπιστώνουσα παράβαση του άρθρου 81 ΕΚ — Απόδειξη της παραβάσεως — Πρόσβαση στον φάκελο — Πρόστιμα — Αρχή της ίσης μεταχειρίσεως — Εύλογη προθεσμία)

23

2011/C 226/47

Υπόθεση T-199/08: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 16ης Ιουνίου 2011 — Ziegler κατά Επιτροπής (Ανταγωνισμός — Συμπράξεις — Αγορά υπηρεσιών διεθνών μετακομίσεων στο Βέλγιο — Απόφαση που διαπιστώνει παράβαση του άρθρου 81 ΕΚ — Καθορισμός τιμών — Κατανομή της αγοράς — Καταστρατήγηση διαγωνισμών — Αισθητός επηρεασμός του εμπορίου — Πρόστιμα — Κατευθυντήριες γραμμές για τον υπολογισμό των προστίμων του 2006)

24

2011/C 226/48

Συνεκδικασθείσες υποθέσεις T-204/08 και Τ-212/08: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 16ης Ιουνίου 2011 — Team Relocations κ.λπ. κατά Επιτροπής (Ανταγωνισμός — Συμπράξεις — Αγορά υπηρεσιών διεθνών μετακομίσεων στο Βέλγιο — Απόφαση που διαπιστώνει παράβαση του άρθρου 81 ΕΚ — Καθορισμός τιμών — Κατανομή της αγοράς — Καταστρατήγηση διαγωνισμών — Ενιαία και διαρκής παράβαση — Καταλογισμός των πράξεων που συνιστούν την παράβαση — Πρόστιμα — Κατευθυντήριες γραμμές για τον υπολογισμό των προστίμων του 2006)

24

2011/C 226/49

Συνεκδικασθείσες υποθέσεις T-208/08 και Τ-209/08: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 16ης Ιουνίου 2011 — Gosselin Group και Stichting Administratiekantoor Portielje κατά Επιτροπής (Ανταγωνισμός — Συμπράξεις — Αγορά υπηρεσιών διεθνών μετακομίσεων στο Βέλγιο — Απόφαση διαπιστώνουσα παράβαση του άρθρου 81 ΕΚ — Καθορισμός τιμών — Κατανομή της αγοράς — Καταστρατήγηση διαγωνισμών — Ενιαία και διαρκής παράβαση — Έννοια της επιχειρήσεως — Καταλογισμός των πράξεων που συνιστούν την παράβαση — Πρόστιμα — Κατευθυντήριες γραμμές για τον υπολογισμό των προστίμων του 2006 — Βαρύτητα — Διάρκεια)

24

2011/C 226/50

Υπόθεση T-210/08: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 16ης Ιουνίου 2011 — Verhuizingen Coppens κατά Επιτροπής (Ανταγωνισμός — Συμπράξεις — Αγορά υπηρεσιών διεθνών μετακομίσεων στο Βέλγιο — Απόφαση που διαπιστώνει παράβαση του άρθρου 81 ΕΚ — Καθορισμός τιμών — Κατανομή της αγοράς — Καταστρατήγηση διαγωνισμών — Ενιαία και διαρκής παράβαση — Βάρος αποδείξεως)

25

2011/C 226/51

Υπόθεση T-211/08: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 16ης Ιουνίου 2011 — Putters International κατά Επιτροπής (Ανταγωνισμός — Συμπράξεις — Αγορά υπηρεσιών διεθνών μετακομίσεων στο Βέλγιο — Απόφαση που διαπιστώνει παράβαση του άρθρου 81 ΕΚ — Καθορισμός τιμών — Κατανομή της αγοράς — Καταστρατήγηση διαγωνισμών — Ενιαία και διαρκής παράβαση — Πρόστιμα — Κατευθυντήριες γραμμές για τον υπολογισμό των προστίμων του έτους 2006 — Βαρύτητα — Διάρκεια)

25

2011/C 226/52

Υπόθεση T-76/09: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 22ας Ιουνίου 2011 — Mundipharma κατά ΓΕΕΑ — Asociación Farmaceuticos Mundi (FARMA MUNDI FARMACEUTICOS MUNDI) [Κοινοτικό σήμα — Διαδικασία ανακοπής — Αίτηση καταχωρίσεως του εικονιστικού κοινοτικού σήματος FARMA MUNDI FARMACEUTICOS MUNDI — Προγενέστερο εικονιστικό κοινοτικό σήμα mundipharma — Σχετικός λόγος απαραδέκτου — Κίνδυνος συγχύσεως — Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 40/94 [νυν άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009]

26

2011/C 226/53

Υπόθεση T-309/09: Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 24ης Μαΐου 2011 — Sanyō Denki κατά ΓΕΕΑ — Telefónica O2 Germany (eneloop) (Κοινοτικό σήμα — Ανακοπή — Παραίτηση από την ανακοπή — Κατάργηση της δίκης)

26

2011/C 226/54

Υπόθεση T-272/11: Προσφυγή της 25ης Μαΐου 2011 — Coin κατά ΓΕΕΑ — Δυναμική Ζωή (Fitcoin)

26

2011/C 226/55

Υπόθεση T-273/11: Προσφυγή που ασκήθηκε στις 30 Μαΐου 2011 — Régie Networks και NRJ Global κατά Επιτροπής

27

2011/C 226/56

Υπόθεση T-297/11: Προσφυγή της 10ης Ιουνίου 2011 — Buzzi Unicum κατά Επιτροπής

28

2011/C 226/57

Υπόθεση T-301/11: Προσφυγή της 16ης Ιουνίου 2011 — Ben Ali κατά Συμβουλίου

29

2011/C 226/58

Υπόθεση T-304/11: Προσφυγή της 16ης Ιουνίου 2011 — Alumina κατά Συμβουλίου

29

2011/C 226/59

Υπόθεση T-316/11: Προσφυγή της 17ης Ιουνίου 2011 — Kadio Morokro κατά Συμβουλίου

30

2011/C 226/60

Υπόθεση T-356/09: Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 8ης Ιουνίου 2011 — Επιτροπή κατά Association Fédération Club B2A

30

 

Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης

2011/C 226/61

Υπόθεση F-23/11: Προσφυγή-αγωγή της 3ης Μαρτίου 2011 — ZZ κατά Συμβουλίου

31

2011/C 226/62

Υπόθεση F-56/11: Προσφυγή της 12ης Μαΐου 2011 — ZZ κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής

31

2011/C 226/63

Υπόθεση F-61/11: Προσφυγή της 27ης Μαΐου 2011 — ΖΖ κατά FRONTEX

32

2011/C 226/64

Υπόθεση F-63/11: Προσφυγή/αγωγή της 1ης Ιουνίου 2011 — ΖΖ κατά Επιτροπής

32

EL

 

IV Πληροφορίες

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΘΕΣΜΙΚΑ ΟΡΓΑΝΑ, ΤΑ ΛΟΙΠΑ ΟΡΓΑΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ

Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

30.7.2011   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 226/1

2011/C 226/01

Τελευταία δημοσίευση του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

EE C 219 της 23.7.2011

Ιστορικό των προηγούμενων δημοσιεύσεων

EE C 211 της 16.7.2011

EE C 204 της 9.7.2011

EE C 194 της 2.7.2011

EE C 186 της 25.6.2011

EE C 179 της 18.6.2011

EE C 173 της 11.6.2011

Τα κείμενα αυτά είναι διαθέσιμα σε:

EUR-Lex: http://eur-lex.europa.eu

V Γνωστοποιήσεις

ΔΙΚΑΙΟΔΟΤΙΚΕΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ

Δικαστήριο

30.7.2011   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 226/2

Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 16 Ιουνίου 2011 [αιτήσεις του Bundesgerichtshof, Amtsgericht Schorndorf (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Gebr. Weber GmbH κατά Jürgen Wittmer (C-65/09), Ingrid Putz κατά Medianess Electronics GmbH

(Συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-65/09 και C-87/09) (1)

(Προστασία των καταναλωτών - Πώληση και εγγυήσεις καταναλωτικών αγαθών - Οδηγία 1999/44/ΕΚ - Άρθρο 3, παράγραφοι 2 και 3 - Αντικατάσταση του ελαττωματικού πράγματος ως μοναδικός τρόπος επανορθώσεως - Ελαττωματικό πράγμα το οποίο ο καταναλωτής έχει ήδη εγκαταστήσει - Υποχρέωση του πωλητή να απομακρύνει το ελαττωματικό πράγμα και να εγκαταστήσει το νέο απαλλαγμένο ελαττωμάτων πράγμα - Απολύτως δυσανάλογη - Συνέπειες)

2011/C 226/02

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Bundesgerichtshof, Amtsgericht Schorndorf

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Gebr. Weber GmbH (C-65/09), Ingrid Putz (C-87/09)

κατά

Jürgen Wittmer (C-65/09), Medianess Electronics (C-87/09)

Αντικείμενο

Αιτήσεις εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως — Bundesgerichtshof, Amtsgericht Schorndorf — Ερμηνεία του άρθρου 3, παράγραφοι 2 και 3, της οδηγίας 1999/44/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 25ης Μαΐου 1999, σχετικά με ορισμένες πτυχές της πώλησης και των εγγυήσεων καταναλωτικών αγαθών (ΕΕ L 171, σ. 12) — Πώληση σε καταναλωτή ενός μη σύμφωνου προς τη σύμβαση αγαθού χωρίς υπαιτιότητα του πωλητή — Ορθή εγκατάσταση του αγαθού από τον καταναλωτή — Εθνική ρύθμιση σύμφωνα με την οποία, ελλείψει άλλου τρόπου επανόρθωσης, ο πωλητής δεν οφείλει να αντικαταστήσει ένα μη σύμφωνο προς τη σύμβαση αγαθό σε περίπτωση που η αντικατάσταση συνεπάγεται δυσανάλογες δαπάνες — Συμβατότητα της ρύθμισης αυτής με τις προαναφερθείσες κοινοτικές διατάξεις — Σε περίπτωση ασυμβατότητας: Ερμηνεία της έννοιας «δωρεάν αντικατάσταση» του άρθρου 3, παράγραφος 3, της προπαρατεθείσας οδηγίας — Καταλογισμός σε βάρος του πωλητή των εξόδων αφαίρεσης ενός μη σύμφωνου προς τη σύμβαση αγαθού το οποίο εγκαταστάθηκε ορθώς από τον καταναλωτή

Διατακτικό

1)

Το άρθρο 3, παράγραφος 2 και παράγραφος 3, της οδηγίας 1999/44/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 25ης Μαΐου 1999, σχετικά με ορισμένες πτυχές της πώλησης και των εγγυήσεων καταναλωτικών αγαθών, έχει την έννοια ότι, σε περίπτωση αποκαταστάσεως της συμμόρφωσης του καταναλωτικού αγαθού προς τους όρους της συμβάσεως μέσω αντικαταστάσεώς του, ο πωλητής υποχρεούται είτε να προβεί στην απομάκρυνση του μη σύμφωνου με τη σύμβαση πράγματος από το πράγμα στο οποίο ο καταναλωτής το ενσωμάτωσε καλόπιστα, πριν από την εμφάνιση του ελαττώματος, σύμφωνα με τη φύση και τη χρήση για την οποία αυτό προορίζεται, και στην εγκατάσταση του νέου απαλλαγμένου ελαττωμάτων πράγματος, είτε να φέρει τα αναγκαία έξοδα για την απομάκρυνση αυτή και την εγκατάσταση του νέου απαλλαγμένου ελαττωμάτων πράγματος. Η εν λόγω υποχρέωση του πωλητή υφίσταται ανεξαρτήτως του αν αυτός, βάσει της συμβάσεως πωλήσεως, είχε υποχρέωση εγκαταστάσεως του αρχικώς αγορασθέντος καταναλωτικού αγαθού.

2)

Το άρθρο 3, παράγραφος 3, της οδηγίας 1999/44 έχει την έννοια ότι αντίκειται σε αυτό εθνική νομοθεσία κατά την οποία ο πωλητής μπορεί να αρνηθεί την αντικατάσταση μη σύμφωνου με τη σύμβαση πράγματος με την αιτιολογία ότι η αντικατάσταση αυτή συνεπάγεται για τον πωλητή, λόγω της υποχρεώσεώς του να προβεί στην απομάκρυνση του πράγματος από το σημείο στο οποίο αυτό είχε τοποθετηθεί και στην εγκατάσταση του νέου απαλλαγμένου ελαττωμάτων πράγματος, δυσανάλογη οικονομική επιβάρυνση σε σχέση με την αξία που θα είχε το πράγμα αν ανταποκρινόταν στους όρους της συμβάσεως και με τον βαθμό παρεκκλίσεως του πράγματος από τους όρους της συμβάσεως. Εντούτοις, η εν λόγω διάταξη δεν αποκλείει τον περιορισμό, σε μια τέτοια περίπτωση, του δικαιώματος του καταναλωτή για την εκ μέρους του πωλητή απόδοση των εξόδων που αφορούν την απομάκρυνση του ελαττωματικού πράγματος και την εγκατάσταση του νέου απαλλαγμένου ελαττωμάτων πράγματος στην απόδοση ανάλογου ποσού.

(1)  ΕΕ C 90 της 18.4.2009.

30.7.2011   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 226/3

Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 9ης Ιουνίου 2011 — Comitato «Venezia vuole vivere» (C-71/09 P), Hotel Cipriani Srl (C-73/09 P) και Società Italiana per il gas SpA (Italgas) (C-76/09 P) κατά Coopservice — Servizi di fiducia Soc. coop. rl, Ευρωπαϊκής Επιτροπής και Ιταλικής Δημοκρατίας

(Συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-71/09 P, C-73/09 P και C-76/09 P) (1)

(Αίτηση αναιρέσεως - Προσφυγή ακυρώσεως - Παραδεκτό - Νομιμοποίηση - Έννομο συμφέρον - Ένσταση εκκρεμοδικίας - Κρατικές ενισχύσεις - Πολυτομεακό καθεστώς ενισχύσεων - Απαλλαγές ή μειώσεις κοινωνικών εισφορών - Απόφαση 2000/394/ΕΚ - Αντισταθμιστικός χαρακτήρας - Επηρεασμός του ενδοκοινοτικού εμπορίου - Επιπτώσεις επί του ανταγωνισμού - Έκταση του ελέγχου - Βάρος αποδείξεως - Υποχρέωση αιτιολογήσεως - Άρθρο 87, παράγραφος 2, στοιχείο β', και παράγραφος 3, στοιχεία β' έως δ', ΕΚ - Κανονισμός (ΕΚ) 659/1999 - Άρθρα 14 και 15)

2011/C 226/03

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσες: Comitato «Venezia vuole vivere» (εκπρόσωπος: A. Vianello, avvocato) (C-71/09 P), Hotel Cipriani Srl (εκπρόσωποι: A. Bianchini και F. Busetto, avvocati) (C-73/09 P), Società Italiana per il gas SpA (Italgas), (εκπρόσωποι: M. Merola, M. Pappalardo και T. Ubaldi, avvocati) (C-76/09 P)

Αντίδικοι κατ’ αναίρεση: Coopservice — Servizi di fiducia Soc. coop. Rl (εκπρόσωπος: A. Bianchini, avvocato), Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: V. Di Bucci και E. Righini, καθώς και A. Dal Ferro, avvocato), Ιταλική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: I. Bruni, στη συνέχεια, G. Palmieri, καθώς και P. Gentili, avvocato dello Stato)

Αντικείμενο

Αίτηση αναιρέσεως της αποφάσεως του Πρωτοδικείου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (έκτο πενταμελές τμήμα) της 28ης Νοεμβρίου 2008, συνεκδικασθείσες υποθέσεις T-254/00, T-270/00 και T-277/00, Hotel Cipriani SpA κ.λπ. κατά Επιτροπής, με την οποία το Πρωτοδικείο απέρριψε τα αιτήματα ακυρώσεως της αποφάσεως 2000/394/ΕΚ της Επιτροπής, της 25ης Νοεμβρίου 1999, σχετικά με τα μέτρα ενισχύσεως των επιχειρήσεων που είναι εγκατεστημένες στη Βενετία και την Chioggia, που προβλέπονται από τον νόμο 30/1997 και τον νόμο 206/1995 περί απαλλαγών ή μειώσεων των κοινωνικών εισφορών (ΕΕ 2000, L 150, σ. 50)

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Απορρίπτει τις αιτήσεις αναιρέσεως της Comitato «Venezia vuole vivere», της Hotel Cipriani Srl και της Società Italiana per il gas SpA (Italgas) καθώς και την αίτηση ανταναιρέσεως της Coopservice — Servizi di fiducia Soc. coop. rl.

2)

Απορρίπτει την αίτηση ανταναιρέσεως της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

3)

Η Comitato «Venezia vuole vivere», η Hotel Cipriani Srl, η Società Italiana per il gas SpA (Italgas) και η Coopservice — Servizi di fiducia Soc. coop. rl φέρουν ισομερώς τα δικαστικά έξοδα που αφορούν τις αιτήσεις αναιρέσεως καθώς και εκείνα που αφορούν την αίτηση ανταναιρέσεως της τελευταίας.

4)

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή φέρει τα δικαστικά έξοδα που αφορούν την αίτησή της ανταναιρέσεως.

5)

Η Ιταλική Δημοκρατία φέρει τα δικαστικά της έξοδα.

(1)  ΕΕ C 113 της 16.5.2009.

30.7.2011   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 226/3

Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 9ης Ιουνίου 2011 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Γαλλικής Δημοκρατίας

(Υπόθεση C-383/09) (1)

(Παράβαση κράτους μέλους - Οδηγία «για τους οικοτόπους» - Ανεπάρκεια των ληφθέντων μέτρων για την προστασία του είδους Cricetus cricetus (κρικητός) - Βλάβη των οικοτόπων)

2011/C 226/04

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: O. Beynet και D. Recchia)

Καθής: Γαλλική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: G. de Bergues και S. Menez)

Αντικείμενο

Παράβαση κράτους μέλους — Παράλειψη λήψεως των αναγκαίων μέτρων για τη συμμόρφωση με το άρθρο 12, παράγραφος 1, στοιχείο δ', της οδηγίας 92/43/EOK του Συμβουλίου, της 21ης Μαΐου 1992, για τη διατήρηση των φυσικών οικοτόπων καθώς και της άγριας πανίδας και χλωρίδας (ΕΕ L 206, σ. 7) — Ανεπάρκεια των ληφθέντων μέτρων για την προστασία του είδους Cricetus cricetus (Grand Hamster) — Υποβάθμιση των οικοτόπων

Διατακτικό

1)

Η Γαλλική Δημοκρατία, παραλείποντας να θεσπίσει πρόγραμμα μέτρων για την αυστηρή προστασία του είδους Cricetus cricetus (κρικητός), παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από το άρθρο 12, παράγραφος 1, στοιχείο δ', της οδηγίας 92/43/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 21ης Μαΐου 1992, για τη διατήρηση των φυσικών οικοτόπων καθώς και της άγριας πανίδας και χλωρίδας, όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 2006/105/ΕΚ του Συμβουλίου, της 20ής Νοεμβρίου 2006.

2)

Καταδικάζει τη Γαλλική Δημοκρατία στα δικαστικά έξοδα.

(1)  EE C 312 της 19.12.2009.

30.7.2011   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 226/4

Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 9ης Ιουνίου 2011 — Ευρωπαϊκή Δυναμική — Προηγμένα Συστήματα Τηλεπικοινωνιών Πληροφορικής και Τηλεματικής AE κατά Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας

(Υπόθεση C-401/09 P) (1)

(Αίτηση αναιρέσεως - Παραδεκτό - Πληρεξούσιο - Κοινοπραξία - Δημόσιες συμβάσεις - Διαδικασία με διαπραγμάτευση - Υπηρεσίες παροχής συμβουλών και αναπτύξεως στον τομέα της πληροφορικής - Απόρριψη της προσφοράς - Κανονισμός Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου - Έννομο συμφέρον - Λόγος απορρίψεως - Άδεια προβλεπόμενη από το εθνικό δίκαιο - Υποχρέωση αιτιολογήσεως)

2011/C 226/05

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Ευρωπαϊκή Δυναμική — Προηγμένα Συστήματα Τηλεπικοινωνιών Πληροφορικής και Τηλεματικής AE (εκπρόσωπος: N. Κορογιαννάκης, δικηγόρος)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (εκπρόσωποι F. von Lindeiner και G. Gruber)

Αντικείμενο

Αίτηση αναιρέσεως κατά της διατάξεως του Πρωτοδικείου (τέταρτο τμήμα) της 2ας Ιουλίου 2009, T-279/06, Ευρωπαϊκή Δυναμική — Προηγμένα Συστήματα Τηλεπικοινωνιών Πληροφορικής και Τηλεματικής ΑΕ κατά Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) με την οποία απορρίφθηκε προσφυγή περί ακυρώσεως αφενός της αποφάσεως της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ), της 31ης Ιουλίου 2006, με την οποία απορρίφθηκε η προσφορά την οποία υπέβαλε η αναιρεσείουσα στο πλαίσιο διαδικασίας με διαπραγμάτευση για υπηρεσίες παροχής συμβουλών και αναπτύξεως στον τομέα της πληροφορικής υπέρ της ΕΚΤ (ΕΕ 2005/S 137-135354), και αφετέρου της αποφάσεως να ανατεθεί η εκτέλεση της συμβάσεως σε άλλον υποψήφιο

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως.

2)

Καταδικάζει την Ευρωπαϊκή Δυναμική — Προηγμένα Συστήματα Τηλεπικοινωνιών Πληροφορικής και Τηλεματικής ΑΕ στα δικαστικά έξοδα.

(1)  ΕΕ C 11 της 16.1.2010.

30.7.2011   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 226/4

Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 9ης Ιουνίου 2011 [αίτηση του Supremo Tribunal de Justiça (Πορτογαλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — José Maria Ambrósio Lavrador, Maria Cândida Olival Ferreira Bonifácio κατά Companhia de Seguros Fidelidade-Mundial SA

(Υπόθεση C-409/09) (1)

(Ασφάλιση αστικής ευθύνης που προκύπτει από την κυκλοφορία αυτοκινήτων οχημάτων - Οδηγίες 72/166/ΕΟΚ, 84/5/ΕΟΚ και 90/232/ΕΟΚ - Δικαίωμα αποζημιώσεως από την υποχρεωτική ασφάλιση αστικής ευθύνης που προκύπτει από την κυκλοφορία αυτοκινήτων οχημάτων - Προϋποθέσεις περιορισμού - Συμβολή του θύματος στη ζημία την οποία υπέστη - Ευθύνη εκ διακινδυνεύσεως - Διατάξεις εφαρμοστέες επί ανηλίκου τρίτου που είναι θύμα ατυχήματος)

2011/C 226/06

Γλώσσα διαδικασίας: η πορτογαλική

Αιτούν δικαστήριο

Supremo Tribunal de Justiça

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

José Maria Ambrósio Lavrador, Maria Cândida Olival Ferreira Bonifácio

κατά

Companhia de Seguros Fidelidade-Mundial SA

Αντικείμενο

Αίτηση εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως — Supremo Tribunal de Justiça — Ερμηνεία του άρθρου 1 της τρίτης οδηγίας 90/232/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 14ης Μαΐου 1990, για την προσέγγιση των νομοθεσιών των κρατών μελών σχετικά με την ασφάλιση αστικής ευθύνης που προκύπτει από την κυκλοφορία αυτοκινήτων οχημάτων (ΕΕ 1990, L 129, σ. 33) — Έκταση της καλύψεως από την υποχρεωτική ασφάλιση υπέρ τρίτων — Διατάξεις εφαρμοστέες σε ανηλίκους τρίτους που είναι θύματα ατυχήματος

Διατακτικό

Η οδηγία 72/166/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 24ης Απριλίου 1972, περί εναρμονίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών των σχετικών με την ασφάλιση της αστικής ευθύνης που προκύπτει από την κυκλοφορία αυτοκινήτων οχημάτων και με τον έλεγχο της υποχρεώσεως προς ασφάλιση της ευθύνης αυτής, η δεύτερη οδηγία 84/5/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 30ής Δεκεμβρίου 1983, για την προσέγγιση των νομοθεσιών των κρατών μελών των σχετικών με την ασφάλιση της αστικής ευθύνης που προκύπτει από την κυκλοφορία αυτοκινήτων οχημάτων, και η τρίτη οδηγία 90/232/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 14ης Μαΐου 1990, για την προσέγγιση των νομοθεσιών των κρατών μελών σχετικά με την ασφάλιση αστικής ευθύνης που προκύπτει από την κυκλοφορία αυτοκινήτων οχημάτων, έχουν την έννοια ότι δεν απαγορεύουν εθνικές διατάξεις στον τομέα της αστικής ευθύνης οι οποίες επιτρέπουν τον αποκλεισμό ή τον περιορισμό του δικαιώματος του θύματος αυτοκινητιστικού ατυχήματος προς αποζημίωση βάσει της ασφαλίσεως της αστικής ευθύνης του οδηγού του οχήματος που ενεπλάκη στο ατύχημα, κατόπιν εκτιμήσεως, επί της συγκεκριμένης περιπτώσεως, της αποκλειστικής υπαιτιότητας ή της συμβολής του θύματος στην ίδια του τη ζημία.

(1)  ΕΕ C 11 της 16.1.2010.

30.7.2011   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 226/5

Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 9ης Ιουνίου 2011 — Territorio Histórico de Vizcaya — Diputación Foral de Vizcaya (C-465/09 P και C-468/09 P), Territorio Histórico de Álava — Diputación Foral de Álava (C-466/09 P και C-469/09 P), Territorio Histórico de Guipúzcoa — Diputación Foral de Guipúzcoa (C-467/09 P και C-470/09 P) κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Comunidad Autónoma del País Vasco — Gobierno Vasco, Comunidad Autónoma de la Rioja, Confederación Empresarial Vasca (Confebask)

(Συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-465/09 P έως C-470/09 P) (1)

(Αναίρεση - Κρατικές ενισχύσεις - Προσφυγή ακυρώσεως - Απόφαση περί κινήσεως της προβλεπόμενης στο άρθρο 88, παράγραφος 2, ΕΚ επίσημης διαδικασίας εξετάσεως - Μεταγενέστερες τελικές αποφάσεις με τις οποίες διαπιστώθηκε ότι είναι ασυμβίβαστο προς την κοινή αγορά το καθεστώς κρατικών ενισχύσεων που έθεσε σε εφαρμογή η Ισπανία το 1993 υπέρ ορισμένων νεοσυσταθεισών επιχειρήσεων στην Álava, Vizcaya και Guipúzcoa - Απαλλαγή από τον φόρο εταιριών - Εκκρεμοδικία - Έννοια της εγκεκριμένης ενισχύσεως - Δικαιολογημένη εμπιστοσύνη - Τήρηση εύλογης προθεσμίας - Μη κοινοποίηση)

2011/C 226/07

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Αναιρεσείοντα: Territorio Histórico de Vizcaya — Diputación Foral de Vizcaya (C-465/09 P και C-468/09 P), Territorio Histórico de Álava — Diputación Foral de Álava (C-466/09 P και C-469/09 P), Territorio Histórico de Guipúzcoa — Diputación Foral de Guipúzcoa (C-467/09 P και C-470/09 P) (εκπρόσωποι: I. Sáenz-Cortabarría Fernández και M. Morales Isasi, abogados)

Αντίδικοι κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: F. Castillo de la Torre και C. Urraca Caviedes), Comunidad autónoma del País Vasco — Gobierno Vasco (εκπρόσωποι: I. Sáenz-Cortabarría Fernández και M. Morales Isasi, abogados), Comunidad autónoma de La Rioja (εκπρόσωποι: J. Criado Gámez και M. Martínez Aguirre, abogados), Confederación Empresarial Vasca (Confebask)

Παρεμβαίνον προς στήριξη των αιτημάτων των αναιρεσειόντων: Βασίλειο της Ισπανίας (εκπρόσωπος: N. Díaz Abad)

Αντικείμενο

Αίτηση αναιρέσεως κατά της αποφάσεως του Πρωτοδικείου (πέμπτο πενταμελές τμήμα) της 9ης Σεπτεμβρίου 2009, T-30/01 έως Τ-32/01 και Τ-86/02 έως T-88/02, Diputación Foral de Álava κ.λπ. κατά Επιτροπής, με την οποία το Πρωτοδικείο έκρινε ότι, στις υποθέσεις T-30/01 έως T-32/01, παρείλκε η έκδοση αποφάσεως επί της αιτήσεως ακυρώσεως της αποφάσεως της Επιτροπής της 28ης Νοεμβρίου 2000 να κινήσει τη διαδικασία του άρθρου 88, παράγραφος 2, ΕΚ, όσον αφορά τα φορολογικά πλεονεκτήματα που χορηγήθηκαν με τις διατάξεις της Diputación Foral de Álava, της Diputación Foral de Guipúzcoa και της Diputación Foral de Vizcaya, με τη μορφή απαλλαγής από τον φόρο εταιριών για ορισμένες νεοσύστατες επιχειρήσεις, και απέρριψε, στις υποθέσεις T-86/02 έως T-88/02, αίτημα ακυρώσεως των αποφάσεων 2003/28/ΕΚ, 2003/86/ΕΚ και 2003/192/ΕΚ της Επιτροπής, της 20ής Δεκεμβρίου 2001, σχετικά με το καθεστώς κρατικών ενισχύσεων που έθεσε το 1993 σε εφαρμογή η Ισπανία υπέρ ορισμένων νεοσύστατων επιχειρήσεων στην Álava (T-86/02), τη Vizcaya (T-87/02) και την Guipúzcoa (T-88/02) (αντιστοίχως ΕΕ 2003, L 17, σ. 20, ΕΕ 2003, L 40, σ. 11, και ΕΕ 2003, L 77, σ. 1), με τη μορφή απαλλαγής από τον φόρο εταιριών

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Οι αιτήσεις αναιρέσεως απορρίπτονται.

2)

Το Territorio Histórico de Vizcaya — Diputación Foral de Vizcaya, το Territorio Histórico de Álava — Diputación Foral de Álava, το Territorio Histórico de Guipúzcoa — Diputación Foral de Guipúzcoa και η Comunidad autónoma del País Vasco — Gobierno Vasco φέρουν ισομερώς τα δικαστικά έξοδα που αφορούν τις υπό κρίση αιτήσεις αναιρέσεως.

3)

Το Βασίλειο της Ισπανίας φέρει τα δικαστικά του έξοδα.

(1)  ΕΕ C 37 της 13.02.2011.

30.7.2011   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 226/5

Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 9ης Ιουνίου 2011 [αίτηση του Συμβουλίου της Επικρατείας (Ελλάδα), για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Ελεύθερη Τηλεόραση AE «ALTER CHANNEL», Κωνσταντίνος Γιαννίκος κατά Υπουργού Τύπου και Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης

(Υπόθεση C-52/10) (1)

(Οδηγία 89/552/ΕΟΚ - Τηλεοπτικές δραστηριότητες - Άρθρο 1, στοιχείο δ' - Έννοια του όρου «συγκεκαλυμμένη διαφήμιση» - Διαφημιστικός σκοπός - Παρουσίαση, σε τηλεοπτική εκπομπή, οδοντιατρικής θεραπείας αισθητικού χαρακτήρα)

2011/C 226/08

Γλώσσα διαδικασίας: η ελληνική

Αιτούν δικαστήριο

Συμβούλιο της Επικρατείας

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ελεύθερη Τηλεόραση AE «ALTER CHANNEL», Κωνσταντίνος Γιαννίκος

κατά

Υπουργού Τύπου και Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης

Αντικείμενο

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής απόφασης — Συμβούλιο της Επικρατείας — Ερμηνεία του άρθρου 1, τρίτο εδάφιο, της οδηγίας 89/552/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 3ης Οκτωβρίου 1989, περί του συντονισμού ορισμένων νομοθετικών, κανονιστικών και διοικητικών διατάξεων των κρατών μελών, σχετικά με την άσκηση τηλεοπτικών δραστηριοτήτων (ΕΕ L 298, σ. 23), όπως αυτή τροποποιήθηκε με το άρθρο 1, τρίτο εδάφιο, της οδηγίας 1997/36/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 30ής Ιουνίου 1997 (ΕΕ L 202, σ. 60) — Τηλεοπτική εκπομπή που παρουσιάζει θεραπεία αισθητικής οδοντιατρικής — Έννοια της «συγκεκαλυμμένης διαφήμισης»

Διατακτικό

Το άρθρο 1, στοιχείο δ', της οδηγίας 89/552/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 3ης Οκτωβρίου 1989, για τον συντονισμό ορισμένων νομοθετικών, κανονιστικών και διοικητικών διατάξεων των κρατών μελών σχετικά με την άσκηση τηλεοπτικών δραστηριοτήτων, όπως έχει τροποποιηθεί από την οδηγία 97/36/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 30ής Ιουνίου 1997, έχει την έννοια ότι η παροχή αμοιβής ή άλλου είδους ανταλλάγματος δεν αποτελεί απαραίτητο στοιχείο για να διαπιστωθεί η πρόθεση συγκεκαλυμμένης διαφημίσεως.

(1)  ΕΕ C 100 της 17.4.2010.

30.7.2011   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 226/6

Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 9ης Ιουνίου 2011 [αίτηση του Tribunale ordinario di Vicenza (Ιταλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Electrosteel Europe SA κατά Edil Centro SpA

(Υπόθεση C-87/10) (1)

(Διεθνής δικαιοδοσία, αναγνώριση και εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις - Κανονισμός (ΕΚ) 44/2001 - Ειδικές βάσεις διεθνούς δικαιοδοσίας - Άρθρο 5, σημείο 1, στοιχείο β', πρώτη περίπτωση - Δικαστήριο του τόπου εκπληρώσεως της επίδικης συμβατικής παροχής - Πώληση εμπορευμάτων - Τόπος παραδόσεως - Σύμβαση περιέχουσα τη ρήτρα «Παράδοση: στο εργοστάσιο»)

2011/C 226/09

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunale ordinario di Vicenza

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Electrosteel Europe SA

κατά

Edil Centro SpA

Αντικείμενο

Αίτηση εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως — Tribunale Ordinario di Vicenza — Ερμηνεία του άρθρου 5, σημείο 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 44/2001 του Συμβουλίου, της 22ας Δεκεμβρίου 2000, για τη διεθνή δικαιοδοσία, την αναγνώριση και την εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις (ΕΕ L 12, σ. 1) — Ειδικές βάσεις διεθνούς δικαιοδοσίας — Έννοια του «τόπου όπου, δυνάμει της συμβάσεως, έγινε ή έπρεπε να γίνει η παράδοση των εμπορευμάτων» — Τελικός προορισμός των εμπορευμάτων που αποτελούν αντικείμενο της συμβάσεως ή τόπος εκπληρώσεως της υποχρεώσεως παραδόσεως που υπέχει ο πωλητής

Διατακτικό

Το άρθρο 5, σημείο 1, στοιχείο β', πρώτη περίπτωση, του κανονισμού (ΕΚ) 44/2001 του Συμβουλίου, της 22ας Δεκεμβρίου 2000, για τη διεθνή δικαιοδοσία, την αναγνώριση και την εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις, έχει την έννοια ότι, σε περίπτωση πωλήσεως καταρτιζομένης εξ αποστάσεως, ο τόπος όπου παραδόθηκαν ή έπρεπε να παραδοθούν τα εμπορεύματα δυνάμει της συμβάσεως πρέπει να καθορίζεται βάσει των διατάξεων της συμβάσεως αυτής.

Για να διακριβωθεί αν ο τόπος παραδόσεως καθορίζεται «δυνάμει της συμβάσεως», το εθνικό δικαστήριο που έχει επιληφθεί της υποθέσεως πρέπει να λάβει υπόψη όλους τους σχετικούς όρους και όλες τις σχετικές ρήτρες της συμβάσεως αυτής που δύνανται να προσδιορίσουν σαφώς τον τόπο αυτό, περιλαμβανομένων των όρων και των ρητρών που έχουν γενικώς αναγνωρισθεί και καθιερωθεί βάσει των συνηθειών του διεθνούς εμπορίου, όπως είναι οι Incoterms («international commercial terms»), τους οποίους κατήρτισε το Διεθνές Εμπορικό Επιμελητήριο, όπως εκδόθηκαν το 2000.

Σε περίπτωση κατά την οποία είναι αδύνατος ο καθορισμός του τόπου παραδόσεως επί της βάσεως αυτής, χωρίς να απαιτείται να ληφθεί υπόψη το εφαρμοστέο στη σύμβαση ουσιαστικό δίκαιο, τόπος παραδόσεως είναι αυτός της πραγματικής παραδόσεως των εμπορευμάτων στον αγοραστή, με την οποία ο αγοραστής απέκτησε ή έπρεπε να αποκτήσει την εξουσία να διαθέτει τα εμπορεύματα αυτά, στον τόπο που αποτελεί τον τελικό προορισμό της πράξεως της πωλήσεως.

(1)  ΕΕ C 100 της 17.4.2010.

30.7.2011   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 226/6

Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 9ης Ιουνίου 2011 [αίτηση του Fővárosi Bíróság (Ουγγαρία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Bábolna Mezőgazdasági Termelő, Fejlesztő és Kereskedelmi Zrt. κατά Mezőgazdasági és Vidékfejlesztési Hivatal Központi Szerve

(Υπόθεση C-115/10) (1)

(Κοινή γεωργική πολιτική - Ολοκληρωμένο σύστημα διαχείρισης και ελέγχου - Κανονισμός (ΕΚ) 1782/2003 - Συμπληρωματική εθνική ενίσχυση - Προϋποθέσεις χορηγήσεως)

2011/C 226/10

Γλώσσα διαδικασίας: η ουγγρική

Αιτούν δικαστήριο

Fővárosi Bíróság

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Bábolna Mezőgazdasági Termelő, Fejlesztő és Kereskedelmi Zrt.

κατά

Mezőgazdasági és Vidékfejlesztési Hivatal Központi Szerve

Αντικείμενο

Αίτηση εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως — Fővárosi Bíróság — Ερμηνεία του άρθρου 1, παράγραφος 4, του κανονισμού (ΕΟΚ) 3508/92 του Συμβουλίου, της 27ης Νοεμβρίου 1992, για τη θέσπιση ενός ολοκληρωμένου συστήματος διαχείρισης και ελέγχου σχετικά με ορισμένα καθεστώτα κοινοτικών ενισχύσεων (ΕΕ L 355, σ. 1), και των άρθρων 1 και 10, στοιχείο α', του κανονισμού (ΕΚ) 1259/1999 του Συμβουλίου, της 17ης Μαΐου 1999, σχετικά με τη θέσπιση κοινών κανόνων για τα καθεστώτα άμεσης στήριξης στα πλαίσια της κοινής γεωργικής πολιτικής (ΕΕ L 160, σ. 113) — Εθνική κανονιστική ρύθμιση δυνάμει της οποίας δεν δικαιούνται συμπληρωματική εθνική ενίσχυση στο πλαίσιο του συστήματος της ενιαίας στρεμματικής ενισχύσεως οι παραγωγοί των οποίων οι επιχειρήσεις βρίσκονται υπό εκκαθάριση — Δυνατότητα των κρατών μελών να θέτουν, όσον αφορά τους δικαιούχους της εθνικής συμπληρωματικής ενισχύσεως, προϋποθέσεις μη προβλεπόμενες για τη συγκεκριμένη κοινοτική ενίσχυση

Διατακτικό

Ο κανονισμός (ΕΚ) 1782/2003 του Συμβουλίου, της 29ης Σεπτεμβρίου 2003, για τη θέσπιση κοινών κανόνων για τα καθεστώτα άμεσης στήριξης στα πλαίσια της κοινής γεωργικής πολιτικής και για τη θέσπιση ορισμένων καθεστώτων στήριξης για τους γεωργούς και για την τροποποίηση των κανονισμών (ΕΟΚ) 2019/93, (ΕΚ) 1452/2001, (ΕΚ) 1453/2001, (ΕΚ) 1454/2001, (ΕΚ) 1868/94, (ΕΚ) 1251/1999, (ΕΚ) 1254/1999, (ΕΚ) 1673/2000, (ΕΟΚ) 2358/71 και (ΕΚ) 2529/2001, όπως τροποποιήθηκε από την απόφαση 2004/281/ΕΚ του Συμβουλίου, της 22ας Μαρτίου 2004, για την αναπροσαρμογή της πράξης περί των όρων προσχωρήσεως της Τσεχικής Δημοκρατίας, της Δημοκρατίας της Εσθονίας, της Κυπριακής Δημοκρατίας, της Δημοκρατίας της Λεττονίας, της Δημοκρατίας της Λιθουανίας, της Δημοκρατίας της Ουγγαρίας, της Δημοκρατίας της Μάλτας, της Δημοκρατίας της Πολωνίας, της Δημοκρατίας της Σλοβενίας και της Σλοβακικής Δημοκρατίας και των προσαρμογών των συνθηκών επί των οποίων βασίζεται η Ευρωπαϊκή Ένωση, κατόπιν της μεταρρύθμισης της κοινής γεωργικής πολιτικής, έχει την έννοια ότι απαγορεύει εθνική ρύθμιση που αποκλείει από το δικαίωμα συμπληρωματικής εθνικής ενισχύσεως τα νομικά πρόσωπα που ασκούν γεωργική δραστηριότητα στην επικράτεια του οικείου κράτους μέλους για τον λόγο ότι έχουν τεθεί υπό εκκαθάριση, εφόσον η Επιτροπή δεν έχει προηγουμένως εγκρίνει προϋπόθεση ανυπαρξίας τέτοιου είδους διαδικασίας.

(1)  ΕΕ C 134 της 22.5.2010.

30.7.2011   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 226/7

Απόφαση του Δικαστηρίου (όγδοο τμήμα) της 9ης Ιουνίου 2011 [αίτηση του Tribunal Supremo (Ισπανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Campsa Estaciones de Servicio SA κατά Administración del Estado

(Υπόθεση C-285/10) (1)

(Έκτη οδηγία ΦΠΑ - Άρθρα 11, A, παράγραφος 1, και 27 - Βάση επιβολής του φόρου - Επέκταση των κανόνων περί αναλήψεως αγαθών στις πράξεις μεταξύ συνδεομένων μεταξύ τους συμβαλλομένων μερών σε περίπτωση τιμών προδήλως χαμηλότερων από τις κανονικές τιμές της αγοράς)

2011/C 226/11

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunal Supremo

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Campsa Estaciones de Servicio SA

κατά

Administración del Estado

Αντικείμενο

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως — Tribunal Supremo — Ερμηνεία των άρθρων 6, 11 και 27 της έκτης οδηγίας 77/388/ΕΟΚ, του Συμβουλίου, της 17ης Μαΐου 1977, περί εναρμονίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών, των σχετικών με τους φόρους κύκλου εργασιών — Κοινό σύστημα φόρου προστιθεμένης αξίας: ομοιόμορφη φορολογική βάση (ΕΕ ειδ. έκδ. 09/001, σ. 49) — Επέκταση της εφαρμογής των κανόνων περί ιδιοχρησίας αγαθών στις πράξεις μεταξύ συνδεδεμένων μεταξύ τους συμβαλλομένων όταν η συμφωνούμενες τιμές είναι προδήλως χαμηλότερες της συνήθους αξίας στην αγορά

Διατακτικό

Η έκτη οδηγία 77/388/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 17ης Μαΐου 1977, περί εναρμονίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών, των σχετικών με τους φόρους κύκλου εργασιών — Κοινό σύστημα φόρου προστιθεμένης αξίας: ομοιόμορφη φορολογική βάση, έχει την έννοια ότι δεν επιτρέπει σε κράτος μέλος να εφαρμόζει, σε πράξεις όπως η επίδικες στη διαφορά της κύριας δίκης, μεταξύ συμβαλλομένων μερών που συνδέονται μεταξύ τους και οι οποίοι συμφώνησαν τιμή προδήλως χαμηλότερη από την κανονική τιμή της αγοράς, κανόνα καθορισμού της βάσεως επιβολής του φόρου διαφορετικό από τον γενικό κανόνα του άρθρου 11, Α, παράγραφος 1, στοιχείο α', της οδηγίας αυτής, επεκτείνοντας στις πράξεις αυτές την εφαρμογή των κανόνων καθορισμού της βάσεως επιβολής του φόρου οι οποίοι ισχύουν για την ανάληψη ή τη χρησιμοποίηση αγαθών και την παροχή υπηρεσιών για ίδιες ανάγκες του υποκειμένου στον φόρο, κατά την έννοια των άρθρων 5, παράγραφος 6, και 6, παράγραφος 2, της εν λόγω οδηγίας, όταν το κράτος μέλος αυτό δεν έχει ακολουθήσει τη διαδικασία του άρθρου 27 της ίδιας οδηγίας προκειμένου να λάβει άδεια προς θέσπιση ενός τέτοιου μέτρου παρεκκλίνοντος από τον εν λόγω γενικό κανόνα.

(1)  ΕΕ C 246 της 11.9.2010.

30.7.2011   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 226/7

Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 16ης Ιουνίου 2011 [αίτηση του Verwaltungsgerichtshof (Αυστρία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Zollamt Linz Wels κατά Laki DOOEL

(Υπόθεση C-351/10) (1)

(Κοινοτικός τελωνειακός κώδικας - Κανονισμός εφαρμογής του τελωνειακού κώδικα - Άρθρα 555, παράγραφος 1, στοιχείο γ', και 558, παράγραφος 1 - Όχημα που εισέρχεται στο τελωνειακό έδαφος υπό το καθεστώς προσωρινής εισαγωγής με πλήρη απαλλαγή από εισαγωγικούς δασμούς - Όχημα που χρησιμοποιείται για την εσωτερική κυκλοφορία - Αντικανονική χρήση - Γένεση της τελωνειακής οφειλής - Αρμόδιες εθνικές αρχές για την είσπραξη των δασμών)

2011/C 226/12

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Verwaltungsgerichtshof

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Zollamt Linz Wels

κατά

Laki DOOEL

Αντικείμενο

Αίτηση εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως — Verwaltungsgerichtshof — Ερμηνεία των άρθρων 204, παράγραφος 1, στοιχείο α', και 215 του κανονισμού (ΕΟΚ) 2913/92 του Συμβουλίου, της 12ης Οκτωβρίου 1992, περί θεσπίσεως κοινοτικού τελωνειακού κώδικα (ΕΕ L 302, σ. 1), των άρθρων 555, παράγραφος 1, στοιχείο γ', και 558, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΟΚ) 2454/93 της Επιτροπής, της 2ας Ιουλίου 1993, για τον καθορισμό ορισμένων διατάξεων εφαρμογής του κανονισμού (ΕΟΚ) 2913/92 (ΕΕ L 253, σ. 1), καθώς και του άρθρου 61 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας (ΕΕ L 347, σ. 1) — Οδική μεταφορά εμπορευμάτων εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης — Χρήση οχήματος που στερείται αδείας στο κράτος μέλος προορισμού των εμπορευμάτων — Τόπος όπου γεννάται η τελωνειακή οφειλή — Αρμοδιότητα του κράτους μέλους καταγωγής ή του κράτους μέλους προορισμού

Διατακτικό

Τα άρθρα 555, παράγραφος 1, και 558, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού (ΕΟΚ) 2454/93 της Επιτροπής, της 2ας Ιουλίου 1993, για τον καθορισμό ορισμένων διατάξεων εφαρμογής του κανονισμού (ΕΟΚ) 2913/92 του Συμβουλίου περί θεσπίσεως του κοινοτικού τελωνειακού κώδικα, όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό (ΕΚ) 993/2001 της Επιτροπής, της 4ης Μαΐου 2001, έχουν την έννοια ότι αντικανονική χρήση οχήματος το οποίο εισάγεται στην Ευρωπαϊκή Ένωση υπό το καθεστώς πλήρους απαλλαγής από δασμούς και το οποίο χρησιμοποιείται στην εσωτερική κυκλοφορία πρέπει να θεωρείται ότι στοιχειοθετείται κατά τη στιγμή που το όχημα διέρχεται τα σύνορα του κράτους μέλους στο οποίο κυκλοφορεί κατά παράβαση των εθνικών διατάξεων που διέπουν τον τομέα των μεταφορών, όταν, δηλαδή, δεν έχει άδεια για εκφόρτωση χορηγηθείσα από το κράτος μέλος εκφορτώσεως, οι αρχές του κράτους αυτού είναι αρμόδιες για την είσπραξη των εν λόγω δασμών.

(1)  ΕΕ C 274 της 9.10.2010.

30.7.2011   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 226/8

Απόφαση του Δικαστηρίου (έβδομο τμήμα) της 9ης Ιουνίου 2011 [αίτηση του Conseil d’État (Βέλγιο) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Société coopérative à responsabilité limitée Intercommunale Intermosane, Fédération de l’industrie et du gaz κατά État belge

(Υπόθεση C-361/10) (1)

(Εσωτερική αγορά - Πρότυπα και τεχνικοί κανόνες - Διαδικασία πληροφόρησης στον τομέα των τεχνικών προτύπων και προδιαγραφών και των κανόνων σχετικά με τις υπηρεσίες της κοινωνίας των πληροφοριών - Ελάχιστες προδιαγραφές για την ασφάλεια ορισμένων παλαιών ηλεκτρικών εγκαταστάσεων στους χώρους εργασίας)

2011/C 226/13

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Αιτούν δικαστήριο

Conseil d’État

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Société coopérative à responsabilité limitée Intercommunale Intermosane SCRL, Fédération de l’industrie et du gaz

κατά

État belge

Αντικείμενο

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως — Conseil d’État — Ερμηνεία των άρθρων 1, σημείο 11, και 8, παράγραφος 1, πρώτο εδάφιο, της οδηγίας 98/34/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 22ας Ιουνίου 1998, για την καθιέρωση μιας διαδικασίας πληροφόρησης στον τομέα των τεχνικών προτύπων και προδιαγραφών (ΕΕ L 204, σ. 37) — Διαδικασία πληροφόρησης και κανόνες σχετικά με τις υπηρεσίες της κοινωνίας των πληροφοριών — Υποχρέωση κοινοποίησης των σχεδίων τεχνικών κανόνων — Ελάχιστες προδιαγραφές για την ασφάλεια ορισμένων παλαιών ηλεκτρικών εγκαταστάσεων σε χώρους εργασίας

Διατακτικό

Το άρθρο 1, σημείο 11, της οδηγίας 98/34/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 22ας Ιουνίου 1998, για την καθιέρωση μιας διαδικασίας πληροφόρησης στον τομέα των τεχνικών προτύπων και προδιαγραφών και των κανόνων σχετικά με τις υπηρεσίες της κοινωνίας των πληροφοριών, όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 98/48/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 20ής Ιουλίου 1998, έχει την έννοια ότι εθνικές διατάξεις, όπως οι προσβαλλόμενες στην κύρια δίκη, δεν συνιστούν τεχνικούς κανόνες υπό την έννοια της ως άνω διατάξεως, τα σχέδια των οποίων πρέπει να κοινοποιούνται σύμφωνα με όσα ορίζει το άρθρο 8, παράγραφος 1, πρώτο εδάφιο, της εν λόγω οδηγίας.

(1)  ΕΕ C 274 της 9.10.2010.

30.7.2011   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 226/8

Απόφαση του Δικαστηρίου (όγδοο τμήμα) της 9ης Ιουνίου 2011 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Μεγάλου Δουκάτου του Λουξεμβούργου

(Υπόθεση C-458/10) (1)

(Παράβαση κράτους μέλους - Οδηγία 98/83/ΕΚ - Νερό ανθρώπινης κατανάλωσης - Ελλιπής και εσφαλμένη μεταφορά στην εσωτερική έννομη τάξη)

2011/C 226/14

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: S. Pardo Quintillán και O. Beynet)

Καθού: Μεγάλο Δουκάτο του Λουξεμβούργου (εκπρόσωπος: C. Schiltz)

Αντικείμενο

Παράβαση κράτους μέλους — Ελλιπής και εσφαλμένη μεταφορά στην εσωτερική έννομη τάξη του άρθρου 9, παράγραφος 3, στοιχεία β', γ' και ε', της οδηγίας 98/83/ΕΚ του Συμβουλίου, της 3ης Νοεμβρίου 1998, σχετικά με την ποιότητα του νερού ανθρώπινης κατανάλωσης (ΕΕ L 330, σ. 32) — Διανομή πόσιμου νερού που δεν ανταποκρίνεται στις απαιτούμενες παραμετρικές τιμές — Καθεστώς παρεκκλίσεων

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Το Μεγάλο Δουκάτο του Λουξεμβούργου, μη έχοντας μεταφέρει στην εσωτερική έννομη τάξη πλήρως και ορθώς το άρθρο 9, παράγραφος 3, στοιχεία β', γ' και ε', της οδηγίας 98/83/ΕΚ του Συμβουλίου, της 3ης Νοεμβρίου 1998, σχετικά με την ποιότητα του νερού ανθρώπινης κατανάλωσης, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από την εν λόγω οδηγία.

2)

Καταδικάζει το Μεγάλο Δουκάτο του Λουξεμβούργου στα δικαστικά έξοδα.

(1)  ΕΕ C 346 της 18.12.2010.

30.7.2011   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 226/9

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Oberlandesgericht Düsseldorf (Γερμανία) στις 11 Απριλίου 2011 — FRA.BO SpA κατά Deutsche Vereinigung des Gas- und Wasserfaches e.V. (DVGW) — Technisch-Wissenschaftlicher Verein

(Υπόθεση C-171/11)

2011/C 226/15

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Oberlandesgericht Düsseldorf

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Εφεσείουσα: Fra.bo S.p.A

Εφεσίβλητη: Deutsche Vereinigung des Gas- und Wasserfaches e.V. (DVGW) — Technisch-Wissenschaftlicher Verein

Έτεροι διάδικοι: Andere Partei: DVGW-Cert GmbH

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Έχει το άρθρο 28 ΕΚ (νυν άρθρο 34 ΣΛΕΕ), ενδεχομένως σε συνδυασμό με το άρθρο 86, παράγραφος 2, ΕΚ (νυν άρθρο 106, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ), το νόημα ότι οι οργανισμοί του ιδιωτικού δικαίου, οι οποίοι συστάθηκαν με σκοπό την κατάρτιση τεχνικών προτύπων σε ορισμένο τομέα και την πιστοποίηση προϊόντων βάσει των εν λόγω τεχνικών προτύπων, δεσμεύονται κατά την κατάρτιση τεχνικών προτύπων και κατά τη διαδικασία πιστοποιήσεως από τις εν λόγω διατάξεις όταν ο εθνικός νομοθέτης αναγνωρίζει ρητώς ως σύννομα τα προϊόντα που φέρουν πιστοποίηση και για τον λόγο αυτόν η εμπορία προϊόντων που δεν φέρουν το εν λόγω πιστοποιητικό καθίσταται τουλάχιστο εξαιρετικά δυσχερής;

2)

Σε περίπτωση αρνητικής απαντήσεως στο πρώτο ερώτημα:

Έχει το άρθρο 81 ΕΚ (νυν άρθρο 101 ΣΛΕΕ) το νόημα ότι η δραστηριότητα των περιγραφέντων στο πρώτο ερώτημα οργανισμών ιδιωτικού δικαίου στον τομέα της καταρτίσεως τεχνικών προτύπων και της πιστοποιήσεως προϊόντων βάσει των εν λόγω προτύπων θα πρέπει να χαρακτηρισθεί ως «οικονομική» όταν οι οργανισμοί ελέγχονται από επιχειρήσεις;

Σε περίπτωση θετικής απαντήσεως στο προηγούμενο υποερώτημα:

Έχει το άρθρο 81 ΕΚ το νόημα ότι η εκ μέρους ενώσεως επιχειρήσεων κατάρτιση τεχνικών προτύπων και η πιστοποίηση βάσει των προτύπων αυτών είναι ικανή να περιορίσει τις συναλλαγές μεταξύ κρατών μελών, όταν στο κράτος μέλος εισαγωγής η εμπορία ενός προϊόντος, το οποίο παράγεται και πωλείται σύννομα σε άλλο κράτος μέλος, καθίσταται εξαιρετικά δυσχερής ή αδύνατη για τον λόγο ότι δεν πληροί της απαιτήσεις του τεχνικού προτύπου και χωρίς το σχετικό πιστοποιητικό είναι σχεδόν αδύνατο να πωληθεί δεδομένου ότι το τεχνικό πρότυπο έχει επιβληθεί σε εξαιρετικό βαθμό στην αγορά και υφίσταται διάταξη του εθνικού νομοθέτη κατά την οποία η συμμόρφωση προς τις απαιτήσεις του νόμου αποδεικνύεται από πιστοποιητικό της ενώσεως επιχειρήσεων, και όταν η εφαρμογή του τεχνικού προτύπου, αν αυτό είχε εκδοθεί από τον ίδιο τον εθνικό νομοθέτη, θα απαγορευόταν λόγω παραβιάσεως των αρχών της ελεύθερης κυκλοφορίας των αγαθών;

30.7.2011   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 226/9

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Arbeitsgericht Ludwigshafen am Rhein (Γερμανία) στις 11 Απριλίου 2011 — Georges Erny κατά Daimler AG — Werk Wörth

(Υπόθεση C-172/11)

2011/C 226/16

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Arbeitsgericht Ludwigshafen am Rhein

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ενάγων: Georges Erny

Εναγόμενη: Daimler AG — Werk Wörth

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Αντιβαίνει στο άρθρο 45 ΣΛΕΕ, όπως εξειδικεύεται με το άρθρο 7, παράγραφος 4, του κανονισμού (ΕΟΚ) 1612/68 (1) του Συμβουλίου της 15ης Οκτωβρίου 1968, ρήτρα ατομικής συμβάσεως απασχόλησης μειωμένου ωραρίου λόγω ηλικίας –όπως το άρθρο 5, σημείο 1 της συμβάσεως απασχόλησης μειωμένου ωραρίου λόγω ηλικίας την οποία συνήψαν οι διάδικοι– η οποία ορίζει ότι το συμφωνημένο ποσό προσαυξήσεως πρέπει να υπολογίζεται και για τους μεθοριακούς εργαζόμενους από τη Γαλλία βάσει της γερμανικής κανονιστικής αποφάσεως περί κατώτατων καθαρών αμοιβών;

2)

Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο πρώτο ερώτημα:

Πρέπει να ερμηνευθούν αντίστοιχες ρυθμίσεις στο πλαίσιο συλλογικών συμβάσεων –όπως το σημείο 8.3 της ειδικής επιχειρησιακής συμφωνίας της 24.7.2000 και το άρθρο 7 της συλλογικής συμβάσεως της 23.11.2004– λαμβάνοντας υπόψη τις διατάξεις του άρθρου 45 ΣΛΕΕ, όπως εξειδικεύεται με το άρθρο 7, παράγραφος 4, του κανονισμού (ΕΟΚ) 1612/68, υπό την έννοια ότι το ποσό της προσαυξήσεως για τους μεθοριακούς εργαζόμενους δεν πρέπει να υπολογίζεται σύμφωνα με τον πίνακα του κανονισμού περί κατώτατων καθαρών αμοιβών;

(1)  Κανονισμός (ΕΟΚ) 1612/68 του Συμβουλίου, της 15ης Οκτωβρίου 1968, περί της ελεύθερης κυκλοφορίας των εργαζομένων στο εσωτερικό της Κοινότητας (ΕΕ L 257, σ. 2.).

30.7.2011   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 226/10

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Bundesfinanzhof (Γερμανία) στις 13 Απριλίου 2011 — Finanzamt Steglitz κατά Ines Zimmermann

(Υπόθεση C-174/11)

2011/C 226/17

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Bundesfinanzhof

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείον: Finanzamt Steglitz

Αναιρεσίβλητη: Ines Zimmermann

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Παρέχει το άρθρο 13 Α, παράγραφος 1, στοιχείο ζ' και/ή παράγραφος 2, στοιχείο α', της έκτης οδηγίας 77/388/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 17ης Μαΐου 1977, περί εναρμονίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών, των σχετικών με τους φόρους κύκλου εργασιών (1), τη δυνατότητα στον εθνικό νομοθέτη να εξαρτά την απαλλαγή από τον φόρο των παροχών κατ’ οίκον περιθάλψεως στους ασθενείς ή στους χρήζοντες τέτοιας ιατρικής περιθάλψεως από το κατά πόσον, στην περίπτωση των ιδρυμάτων αυτών, «[ανέλαβαν] τις ιατρικές και φαρμακευτικές δαπάνες […] κατά τη διάρκεια του προηγουμένου έτους εν όλω ή εν μέρει και τουλάχιστον κατά τα δύο τρίτα των περιπτώσεων οι εκ του νόμου οργανισμοί κοινωνικής ασφαλίσεως ή κοινωνικής πρόνοιας» (άρθρο 4, σημείο 16, στοιχείο ε', του νόμου για τον φόρο κύκλου εργασιών 1993);

2)

Έχει σημασία, λαμβανομένης υπόψη της αρχής της ουδετερότητας του φόρου προστιθέμενης αξίας, για την απάντηση στο ερώτημα αυτό το γεγονός ότι ο εθνικός νομοθέτης θεωρεί τις ίδιες παροχές, υπό διαφορετικές προϋποθέσεις, ως απαλλασσόμενες του φόρου, όταν εκτελούνται από επισήμως αναγνωρισμένες ενώσεις εθελοντικής κοινωνικής πρόνοιας και από εξυπηρετούντες την εθελοντική κοινωνική πρόνοια οργανισμούς, ενώσεις προσώπων και σύνολα περιουσιακών στοιχείων που αποτελούν μέλη ενώσεως κοινωνικής πρόνοιας [άρθρο 4, σημείο 18, του Umsatzsteuergesetz 1993 (νόμου περί του φόρου κύκλου εργασιών του 1993)];

(1)  ΕΕ L 145, σ. 1.

30.7.2011   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 226/10

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Verwaltungsgerichtshof (Αυστρία) στις 14 Απριλίου 2011 — HIT hoteli, igralnice, turizem d.d. Nova Gorica και HIT LARIX, prirejanje posebnih iger na sreco in turizem d.d. κατά Bundesminister für Finanzen

(Υπόθεση C-176/11)

2011/C 226/18

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Verwaltungsgerichtshof

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσες: HIT hoteli, igralnice, turizem d.d. Nova Gorica και HIT LARIX, prirejanje posebnih iger na sreco in turizem d.d.

Καθού: Bundesminister für Finanzen

Προδικαστικό ερώτημα

Συνάδει προς την ελεύθερη παροχή υπηρεσιών η ρύθμιση κράτους μέλους, η οποία επιτρέπει τη διαφήμιση, στο εν λόγω κράτος μέλος, εγκατεστημένων στην αλλοδαπή επιχειρήσεων τυχηρών παιγνίων, μόνον εάν οι νομοθετικές διατάξεις περί προστασίας των παικτών στα κράτη αυτά πληρούν τις επιταγές των εθνικών διατάξεων;

30.7.2011   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 226/10

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Juzgado Contencioso-Administrativo no 1 de Oviedo (Ισπανία) στις 27 Απριλίου 2011 — Susana Natividad Martínez Álvarez κατά Consejería de Presidencia, Justicia e Igualdad del Principado de Asturias

(Υπόθεση C-194/11)

2011/C 226/19

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Αιτούν δικαστήριο

Juzgado Contencioso-Administrativo no 1 de Oviedo

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα: Susana Natividad Martínez Álvarez

Καθού: Consejería de Presidencia, Justicia e Igualdad del Principado de Asturias

Προδικαστικό ερώτημα

Έχει το άρθρο 7, παράγραφος 1, της οδηγίας 2003/88/ΕΚ (1) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 4ης Νοεμβρίου 2003, σχετικά με ορισμένα στοιχεία της οργάνωσης του χρόνου εργασίας, σε συνδυασμό με το άρθρο 31, παράγραφος 2, του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, την έννοια ότι αντιτίθεται σε κανόνα του εθνικού δικαίου (όπως το άρθρο 502, παράγραφος 4, του Ley Orgánica del Poder Judicial [νόμου περί Οργανισμού των Δικαστηρίων] 6/1985, της 1ης Ιουλίου 1985) ο οποίος προβλέπει ότι, στην περίπτωση που επέρχεται προσωρινή ανικανότητα προς εργασία μετά την έναρξη της ετήσιας άδειας, η εν λόγω άδεια διακόπτεται μόνον όταν η ανικανότητα αυτή συνεπάγεται εισαγωγή σε νοσοκομείο, κατ’ αποκλεισμό των λοιπών περιπτώσεων προσωρινής ανικανότητας προς εργασία, στις οποίες δεν θεμελιώνεται αξίωση για λήψη της ετήσιας άδειας σε μεταγενέστερο χρόνο;

(1)  ΕΕ L 299, σ. 9.

30.7.2011   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 226/11

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Oberster Gerichtshofs (Αυστρία) στις 2 Μαΐου 2011 — Georg Köck κατά Schutzverband gegen unlauteren Wettbewerb

(Υπόθεση C-206/11)

2011/C 226/20

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Oberster Gerichtshof

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείων: Georg Köck

Αναιρεσίβλητη: Schutzverband gegen unlauteren Wettbewerb

Προδικαστικό ερώτημα

Αντιβαίνει στο άρθρο 3, παράγραφος 1 και στο άρθρο 5, παράγραφος 5 ή σε άλλες διατάξεις της οδηγίας 2005/29/EK (1) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Μαΐου 2005, για τις αθέμιτες εμπορικές πρακτικές των επιχειρήσεων προς τους καταναλωτές στην εσωτερική αγορά και για την τροποποίηση της οδηγίας 84/450/ΕΟΚ του Συμβουλίου, των οδηγιών 97/7/ΕΚ, 98/27/ΕΚ, 2002/65/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου και του κανονισμού (ΕΚ) 2006/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (οδηγία για τις αθέμιτες εμπορικές πρακτικές), εθνική ρύθμιση κατά την οποία η αναγγελία εκποιήσεως δεν επιτρέπεται χωρίς την έγκριση της αρμόδιας διοικητικής αρχής και, για τον λόγο αυτό, πρέπει να απαγορευθεί και με σχετική δικαστική απόφαση, δίχως να απαιτείται από το δικαστήριο να εξετάσει τον παραπλανητικό, επιθετικό ή με άλλο τρόπο αθέμιτο χαρακτήρα της;

(1)  Οδηγία 2005/29/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Μαΐου 2005, για τις αθέμιτες εμπορικές πρακτικές των επιχειρήσεων προς τους καταναλωτές στην εσωτερική αγορά και για την τροποποίηση της οδηγίας 84/450/ΕΟΚ του Συμβουλίου, των οδηγιών 97/7/ΕΚ, 98/27/ΕΚ, 2002/65/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου και του κανονισμού (ΕΚ) 2006/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου («Οδηγία για τις αθέμιτες εμπορικές πρακτικές») (EE L 149, σ. 22).

30.7.2011   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 226/11

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Tribunal Supremo (Ισπανία) στις 9 Μαΐου 2011 — Jyske Bank Gibraltar Limited κατά Administración del Estado

(Υπόθεση C-212/11)

2011/C 226/21

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunal Supremo

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα: Jyske Bank Gibraltar Limited

Καθού: Administración del Estado

Προδικαστικά ερωτήματα

Μπορεί ένα κράτος μέλος, κατ’ εφαρμογήν του άρθρου 22, παράγραφος 2, της οδηγίας 2005/60/ΕΚ (1), του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Οκτωβρίου 2005, σχετικά με την πρόληψη της χρησιμοποίησης του χρηματοπιστωτικού συστήματος για τη νομιμοποίηση εσόδων από παράνομες δραστηριότητες και τη χρηματοδότηση της τρομοκρατίας, να προβλέψει νομοθετικά ότι οι πληροφορίες που υποχρεούνται να παρέχουν τα πιστωτικά ιδρύματα, τα οποία δραστηριοποιούνται στο έδαφός του χωρίς να διαθέτουν σε αυτό μόνιμη εγκατάσταση, διαβιβάζονται υποχρεωτικά κατευθείαν στις δικές του αρμόδιες αρχές για την καταπολέμηση της νομιμοποιήσεως εσόδων από παράνομες δραστηριότητες ή, αντιθέτως, πρέπει η αίτηση για την παροχή των πληροφοριών αυτών να απευθύνεται στη μονάδα χρηματοοικονομικών πληροφοριών του κράτους μέλους στο έδαφος του οποίου βρίσκεται το υπόχρεο πιστωτικό ίδρυμα;

(1)  ΕΕ L 309, σ. 15.

30.7.2011   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 226/11

Προσφυγή της 10ης Μαΐου 2011 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Γαλλικής Δημοκρατίας

(Υπόθεση C-216/11)

2011/C 226/22

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: W. Mölls και O. Beynet)

Καθής: Γαλλική Δημοκρατία

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—

να διαπιστώσει ότι, κάνοντας χρήση αμιγώς ποσοτικού κριτηρίου, προκειμένου να αξιολογήσει τον εμπορικό ή μη χαρακτήρα της κατοχής από ιδιώτες επεξεργασμένου καπνού προερχόμενου από άλλο κράτος μέλος, εφαρμόζοντας το κριτήριο αυτό ανά όχημα ιδιωτικής χρήσεως (και όχι ανά άτομο), και συνολικώς για όλα τα προϊόντα καπνού που προέρχονται από άλλο κράτος μέλος, όταν η ποσότητα υπερβαίνει τα δύο χιλιόγραμμα ανά όχημα ιδιωτικής χρήσεως, η Γαλλική Δημοκρατία παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει δυνάμει της οδηγίας 92/12/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 25ης Φεβρουαρίου 1992 (1), και ειδικότερα των άρθρων της 8 και 9, και του άρθρου 34 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης·

—

να καταδικάσει Γαλλική Δημοκρατία στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Πρώτον, η Επιτροπή καταλογίζει στην καθής ότι έκανε χρήση αμιγώς ποσοτικού κριτηρίου, προκειμένου να διαπιστώσει αν υφίσταται παράβαση, ενώ τα επίπεδα που προβλέπει το άρθρο 9, παράγραφος 2, της προπαρατεθείσας οδηγίας 92/12 (και το άρθρο 32, παράγραφος 3, της οδηγίας 2008/118 (2)) είναι απλώς ενδεικτικά και δεν πρέπει, εν πάση περιπτώσει, να αποτελούν το μοναδικό στοιχείο που πρέπει να ληφθεί υπόψη, προκειμένου να εκτιμηθεί αν ο καπνός βρίσκεται στην κατοχή ιδιώτη για εμπορικούς πράγματι σκοπούς ή για τις ίδιες ανάγκες του ιδιώτη που τον μεταφέρει.

Επιπλέον, η Επιτροπή επισημαίνει ότι τα επίπεδα του ενός και δύο κιλών που προβλέπουν τα άρθρα 575 G και H του γενικού κώδικα φορολογίας ισχύουν για το σύνολο των προϊόντων καπνού που βρίσκονται στην κατοχή ιδιώτη (τσιγάρα, καπνός για κάπνισμα, πούρα, κ.λπ.), ενώ τα ελάχιστα επίπεδα που προβλέπουν οι οδηγίες είναι αθροιστικά ενδεικτικά επίπεδα, τα οποία προβλέπονται ανά είδος προϊόντων καπνού.

Η προσφεύγουσα επισημαίνει ακόμη ότι η γαλλική ρύθμιση θεσπίζει όρια ανά όχημα και όχι ανά άτομο, γεγονός που έχει ως αποτέλεσμα να σωρεύονται απλώς οι μεταφερόμενες εντός του ιδίου οχήματος ποσότητες, ανεξαρτήτως του αριθμού των ατόμων που επιβαίνουν στο όχημα.

Δεύτερον, η προσφεύγουσα προβάλλει παράβαση του άρθρου 34 ΣΛΕΕ, καθόσον οι εθνικές διατάξεις παρακωλύουν την εισαγωγή ορισμένων ποσοτήτων προϊόντων καπνού από άλλο κράτος μέλος, ακόμη και όταν βρίσκονται στην κατοχή του οικείου προσώπου προς ίδια χρήση. Συνιστούν επομένως «μέτρα ισοδυνάμου αποτελέσματος προς ποσοτικό περιορισμό των εισαγωγών», τα οποία αποσκοπούν ή συνεπάγονται λιγότερο ευνοϊκή μεταχείριση των προερχόμενων από άλλα κράτη μέλη προϊόντων.

Η Επιτροπή απορρίπτει, τρίτον, τους δικαιολογητικούς λόγους που προβάλλει η καθής σχετικά, μεταξύ άλλων, με τη μη εναρμόνιση της νομοθεσίας σε ευρωπαϊκό επίπεδο καθώς και την ανάγκη διασφαλίσεως του σκοπού διαφυλάξεως της δημόσιας υγείας μέσω της αποτελεσματικότερης καταπολεμήσεως του καπνίσματος.

(1)  Οδηγία 92/12/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 25ης Φεβρουαρίου 1992, σχετικά με το γενικό καθεστώς, την κατοχή, την κυκλοφορία και τους ελέγχους των προϊόντων που υπόκεινται σε ειδικούς φόρους κατανάλωσης (ΕΕ L 76, σ. 1).

(2)  Οδηγία 2008/118/ΕΚ του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 2008, σχετικά με το γενικό καθεστώς των ειδικών φόρων κατανάλωσης και για την κατάργηση της οδηγίας 92/12/ΕΟΚ (ΕΕ 2009, L 9, σ. 12).

30.7.2011   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 226/12

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Rechtbank Haarlem (Κάτω Χώρες) στις 16 Μαΐου 2011 — DHL Danzas Air & Ocean (Netherlands) BV κατά Inspecteur van de Belastingdienst/Douane West, kantoor Hoofddorp Saturnusstraat

(Υπόθεση C-227/11)

2011/C 226/23

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Rechtbank Haarlem

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα: DHL Danzas Air & Ocean (Netherlands) BV

Καθού: Inspecteur van de Belastingdienst/Douane West, kantoor Hoofddorp Saturnusstraat.

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Πρέπει οι προαναφερθέντες στην παράγραφο 2.3 της παρούσας αποφάσεως ενεργητικοί αναλυτές δικτύου να καταταγούν στην κλάση 9030 40 ή στην κλάση 9031 80;

2)

Είναι ο κανονισμός (ΕΚ) 129/2005 (1) της Επιτροπής της 20ής Ιανουαρίου 2005 ανίσχυρος, επειδή στον κανονισμό αυτόν η Επιτροπή κατέταξε εσφαλμένως τους αναλυτές δικτύου τους οποίους αναφέρουν τα σημεία 3 και 4, δηλαδή τους κατέταξε στην κλάση 9031 80 39 αντί της κλάσεως 9030 40;

(1)  Κανονισμός (ΕΚ) 129/2005 της Επιτροπής, της 20ής Ιανουαρίου 2005, για την κατάταξη εμπορευμάτων στη συνδυασμένη ονοματολογία και για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) 955/98 (ΕΕ L 25, σ. 37).

30.7.2011   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 226/12

Προσφυγή της 19ης Μαΐου 2011 — Γαλλική Δημοκρατία κατά Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου

(Υπόθεση C-237/11)

2011/C 226/24

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Γαλλική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: E. Belliard, G. de Bergues και A. Adam)

Καθού: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την απόφαση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, της 9ης Μαρτίου 2011, σχετικά με το χρονοδιάγραμμα των περιόδων συνόδου του Κοινοβουλίου για το έτος 2012·

—

να καταδικάσει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Η προσφεύγουσα προβάλλει έναν μόνο λόγο προς στήριξη της προσφυγής της, ο οποίος αντλείται, αφενός, από παράβαση του πρωτοκόλλου αριθ. 6 για τον καθορισμό της έδρας των θεσμικών οργάνων και ορισμένων λοιπών οργάνων, οργανισμών και υπηρεσιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, προσαρτημένου στη ΣΕΕ και τη ΣΛΕΕ, και του πρωτοκόλλου αριθ. 3 σχετικά με τον καθορισμό της έδρας των θεσμικών οργάνων και ορισμένων λοιπών οργάνων, οργανισμών και υπηρεσιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, προσαρτωμένου στη Συνθήκη ΕΚΑΕ, και, αφετέρου, από μη τήρηση της αποφάσεως του Δικαστηρίου της 1ης Οκτωβρίου 1997, C-345/95, Γαλλία κατά Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (Συλλογή 1997, σ. I-5235).

Κατά τη Γαλλική Κυβέρνηση, προβλέποντας ότι δύο από τις δώδεκα περιόδους μηνιαίων συνόδων της ολομελείας που πρέπει να πραγματοποιούνται κάθε έτος στο Στρασβούργο θα μειωθούν από 4 σε 2 ημέρες και θα διεξαχθούν, το 2012, κατά τη διάρκεια της ίδιας εβδομάδας του μηνός Οκτωβρίου, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο επεδίωξε να περιγράψει τον κανόνα κατά τον οποίο οι δώδεκα περίοδοι μηνιαίων συνόδων της ολομελείας, συμπεριλαμβανομένης της συνόδου για τον προϋπολογισμό, πρέπει να πραγματοποιούνται στο Στρασβούργο. Η προσβαλλομένη απόφαση οδηγεί, στην πραγματικότητα, στην κατάργηση μιας από τις δώδεκα περιόδους μηνιαίων συνόδων της ολομελείας που πρέπει να πραγματοποιούνται κάθε έτος στο Στρασβούργο. Έτσι, κατά την προσφεύγουσα, η απόφαση αυτή έχει ως μόνο στόχο τη μείωση της διάρκειας παρουσίας των ευρωβουλευτών στην έδρα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, χωρίς αυτό να επιβάλλεται από λόγους εσωτερικής οργανώσεως των εργασιών του εν λόγω θεσμικού οργάνου.

30.7.2011   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 226/13

Προσφυγή της 19ης Μαΐου 2011 — Γαλλική Δημοκρατία κατά Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου

(Υπόθεση C-238/11)

2011/C 226/25

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Γαλλική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: E. Belliard, G. de Bergues και A. Adam)

Καθού: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την απόφαση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, της 9ης Μαρτίου 2011, περί καθορισμού του ημερολογίου προγράμματος των περιόδων συνόδου του Κοινοβουλίου για το έτος 2013·

—

να καταδικάσει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Η προσφεύγουσα προβάλλει προς στήριξη της προσφυγής της ένα λόγο ακυρώσεως, ο οποίος αντλείται, αφενός, από παράβαση του πρωτοκόλλου αριθ. 6 περί καθορισμού της έδρας των θεσμικών οργάνων και ορισμένων εκ των λοιπών οργάνων, οργανισμών και υπηρεσιών της Ευρωπαϊκής Ενώσεως, το οποίο έχει επισυναφθεί στη ΣΕΕ και στη ΣΛΕΕ, και του πρωτοκόλλου αριθ. 3 περί καθορισμού της έδρας των θεσμικών οργάνων και ορισμένων εκ των λοιπών οργάνων, οργανισμών και υπηρεσιών της Ευρωπαϊκής Ενώσεως, το οποίο έχει επισυναφθεί στη Συνθήκη ΕΚΑΕ, και, αφετέρου, από μη τήρηση της αποφάσεως του Δικαστηρίου της 1ης Οκτωβρίου 1997, C-345/95, Γαλλία κατά Κοινοβουλίου, Συλλογή 1997, σ. I-5235.

Κατά τη Γαλλική Κυβέρνηση, προβλέποντας ότι η χρονική διάρκεια δύο εκ των δώδεκα περιόδων μηνιαίων συνόδων της ολομελείας που πρέπει να πραγματοποιούνται ετησίως στο Στρασβούργο θα μειωθεί από 4 σε 2 ημέρες, ενώ οι εν λόγω δύο σύνοδοι θα πραγματοποιηθούν, το 2013, κατά τη διάρκεια της ιδίας εβδομάδας, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο επιδίωξε να καταστρατηγήσει τον κανόνα βάσει του οποίου οι δώδεκα περίοδοι μηνιαίων συνόδων της ολομελείας, περιλαμβανομένης της συνόδου για τον προϋπολογισμό, πραγματοποιούνται στο Στρασβούργο. Η προσβαλλόμενη απόφαση έχει στην πράξη ως αποτέλεσμα να καταργεί τη μία εκ των δώδεκα περιόδων μηνιαίων συνόδων της ολομελείας που πρέπει να πραγματοποιούνται ετησίως στο Στρασβούργο. Επομένως, σκοπεί αποκλειστικώς στη μείωση της χρονικής διάρκειας της παρουσίας των ευρωβουλευτών στην έδρα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, χωρίς τούτο να επιβάλλεται από λόγους σχετικούς με την εσωτερική οργάνωση των εργασιών αυτού του θεσμικού οργάνου.

30.7.2011   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 226/13

Αναίρεση που άσκησε στις 19 Μαΐου 2011 η Siemens AG κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (δεύτερο τμήμα) στις 3 Μαρτίου 2011 στην υπόθεση T-110/07, Siemens AG κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής

(Υπόθεση C-239/11 P)

2011/C 226/26

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Siemens AG (εκπρόσωποι: Dres. I. Brinker, C. Steinle, M. Hörster, δικηγόροι)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα της αναιρεσείουσας

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

1)

να ακυρώσει την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 3ης Μαρτίου 2011 (υπόθεση T-110/07), καθόσον η αναιρεσείουσα επιβαρύνεται από αυτήν,

2)

να κηρύξει μερικώς άκυρη την απόφαση της Επιτροπής της 24ης Ιανουαρίου 2007 (COMP/F/38.899 — Εξοπλισμός μεταγωγής με μόνωση αερίου), καθόσον αυτή αφορά την αναιρεσείουσα,

επικουρικώς, να ακυρώσει ή να μειώσει το πρόστιμο που επιβλήθηκε στην αναιρεσείουσα με την απόφαση αυτή,

3)

επικουρικώς, ως προς το υπ’ αριθ. 2 αίτημα, να αναπέμψει την υπόθεση στο Γενικό Δικαστήριο προκειμένου να κριθεί σύμφωνα με την απόφαση του Δικαστηρίου από νομικής πλευράς,

4)

σε κάθε περίπτωση, να καταδικάσει την Επιτροπή στα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου και του Δικαστηρίου έξοδα της αναιρεσείουσας.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Η παρούσα αίτηση αναιρέσεως βάλλει κατά της αποφάσεως του Γενικού Δικαστηρίου, με την οποία αυτό απέρριψε την προσφυγή που άσκησε η αναιρεσείουσα κατά της αποφάσεως της Επιτροπής C(2006) 6762 τελικό, της 24ης Ιανουαρίου 2007, σχετικά με διαδικασία εφαρμογής του άρθρου 81 ΕΚ και του άρθρου 53 της Συμφωνίας ΕΟΧ (Υπόθεση COMP/F/38.899 — Εξοπλισμός μεταγωγής με μόνωση αερίου).

Προς στήριξη της αιτήσεώς της αναιρέσεως, η αναιρεσείουσα προβάλλει επτά λόγους αναιρέσεως:

 

Προβάλλει, πρώτον, ότι το Γενικό Δικαστήριο παραβίασε το θεμελιώδες δικαίωμα σε δίκαιη δίκη (άρθρο 6 ΕΣΔΑ σε συνδυασμό με το άρθρο 6, παράγραφος 3, ΣΕΕ και το άρθρο 47, παράγραφος 2 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων) και τα δικαιώματα άμυνας (άρθρο 48, παράγραφος 2 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων), καθότι στήριξε ουσιαστικώς τη διαπίστωσή του ότι η αναιρεσείουσα συμμετέσχε σε σύμπραξη κατά την περίοδο μεταξύ 22ας Απριλίου και 1ης Σεπτεμβρίου 1999, στην κατάθεση ενός μάρτυρα, χωρίς να δώσει στην αναιρεσείουσα τη δυνατότητα να υποβάλλει ερωτήσεις σε αυτόν.

 

Δεύτερον, διαπιστώνοντας ότι η αναιρεσείουσα συμμετέσχε σε σύμπραξη κατά την περίοδο μεταξύ 22ας Απριλίου και 1ης Σεπτεμβρίου 1999, το Γενικό Δικαστήριο αλλοίωσε αποδεικτικά στοιχεία και παρέβη διδάγματα της κοινής πείρας. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, το Γενικό Δικαστήριο εσφαλμένως υπέθεσε ότι η αναιρεσείουσα συμμετέσχε σε σύμπραξη μεταξύ 22ας Απριλίου και 1ης Σεπτεμβρίου 1999 και δεν προσδιόρισε ορθώς τη διάρκεια της παραβάσεως.

 

Τρίτον, το Γενικό Δικαστήριο εσφαλμένως δεν δέχθηκε την επέλευση παραγραφής για το χρονικό διάστημα έως την 22α Απριλίου 1999 και εσφαλμένως έκρινε ότι υφίστατο μία ενιαία και διαρκής παράβαση.

 

Τέταρτον, το Γενικό Δικαστήριο παραβίασε την αρχή της ίσης μεταχειρίσεως, καθότι επέτρεψε να λάβει υπόψη η Επιτροπή διάφορα έτη αναφοράς για τον προσδιορισμό του σχετικού βάρους των επιχειρήσεων που συμμετείχαν στην παράβαση και κατέταξε την αναιρεσείουσα σε λάθος κατηγορία βάσει του σημείου 1A των κατευθυντηρίων γραμμών για τον υπολογισμό των προστίμων.

 

Πέμπτον, το Γενικό Δικαστήριο δεν περιόρισε την αύξηση του αρχικού ποσού του προστίμου, το οποίο πρέπει να εξασφαλίζει ένα επαρκώς αποτρεπτικό αποτέλεσμα, αναλόγως της διαφοράς μεγεθών μεταξύ της αναιρεσείουσας και της ABB, παραβιάζοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο την αρχή της ίσης μεταχειρίσεως.

 

Έκτον, το Γενικό Δικαστήριο παρέβη το άρθρα 6 της ΕΣΔΑ και το άρθρο 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθότι δεν έκανε χρήση της εξουσίας του πλήρους δικαιοδοσίας ως προς τις αποφάσεις της Επιτροπής για την επιβολή προστίμων.

 

Έβδομον, το Γενικό Δικαστήριο παρέβλεψε το περιεχόμενο της απορρέουσας από το άρθρο 296 ΣΛΕΕ (πρώην άρθρο 253 ΣΕΚ) υποχρεώσεως αιτιολογήσεως, καθότι δεν έθεσε επαρκείς προϋποθέσεις ως προς τις απαιτήσεις αιτιολογήσεως που ισχύουν κατά τον υπολογισμό του αποτρεπτικού πολλαπλασιαστή.

30.7.2011   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 226/14

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Mokestinių ginčų komisija prie Lietuvos Respublikos Vyriausybės (Λιθουανία) στις 20 Μαΐου 2011 — Lietuvos geležinkeliai AB κατά Vilniaus teritorinė muitinė, Muitinės departamentas prie Lietuvos Respublikos finansų ministerijos

(Υπόθεση C-250/11)

2011/C 226/27

Γλώσσα διαδικασίας: η λιθουανική

Αιτούν δικαστήριο

Mokestinių ginčų komisija prie Lietuvos Respublikos Vyriausybės

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα: Lietuvos geležinkeliai AB

Καθών: Vilniaus teritorinė muitinė, Muitinės departamentas prie Lietuvos Respublikos finansų ministerijos

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Πρέπει η κατά το άρθρο 112, παράγραφος 1, στοιχείο α', του κανονισμού 918/83 (1) και το άρθρο 107, παράγραφος 1, στοιχείο α', του κανονισμού 1186/2009 (2) δασμολογική ατέλεια να θεωρηθεί ότι ισχύει και ως προς οχήματα με κινητήρα [motorinės transporto priemonės] τα οποία είναι μηχανές έλξεως;

2)

Πρέπει η κατά το άρθρο 82, παράγραφος 1, στοιχείο α', της οδηγίας 83/181/ΕΟΚ (3) και το άρθρο 84, παράγραφος 1, στοιχείο α', της οδηγίας 2009/132/ΕΚ (4) απαλλαγή από τον φόρο προστιθέμενης αξίας να θεωρηθεί ότι ισχύει και ως προς οχήματα με κινητήρα [motorinės transporto priemonės] τα οποία είναι μηχανές έλξεως;

3)

Εφόσον η απάντηση στο δεύτερο ερώτημα είναι καταφατική, έχουν οι κανόνες που θέτουν το άρθρο 82, παράγραφος 1, στοιχείο α', της οδηγίας 83/181/ΕΟΚ και το άρθρο 84, παράγραφος 1, στοιχείο α', της οδηγίας 2009/132/ΕΚ την έννοια ότι απαγορεύουν σε κράτος μέλος να περιορίζει τις περιπτώσεις απαλλαγής των καυσίμων από τον ΦΠΑ κατά την εισαγωγή, προβλέποντας ότι τέτοια απαλλαγή ισχύει αποκλειστικώς για καύσιμα που εισέρχονται εντός του εδάφους της Ευρωπαϊκής Ένωσης μέσα σε κανονικές δεξαμενές αυτοκινούμενων οχημάτων και είναι αναγκαία για τη λειτουργία των οχημάτων αυτών;

(1)  Κανονισμός (ΕΟΚ) 918/83 του Συμβουλίου, της 28ης Μαρτίου 1983, για τη θέσπιση του κοινοτικού τελωνειακών ατελειών (ΕΕ 1983 L 105, σ. 1).

(2)  Κανονισμός (ΕΚ) 1186/2009 του Συμβουλίου, της 16ης Νοεμβρίου 2009, για τη θέσπιση του κοινοτικού καθεστώτος τελωνειακών ατελειών (ΕΕ 2009 L 324, σ. 23).

(3)  Οδηγία 83/181/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 28ης Μαρτίου 1983, για τον καθορισμό του πεδίου εφαρμογής του άρθρου 14, παράγραφος 1, στοιχείο δ', της οδηγίας 77/388/ΕΟΚ όσον αφορά την απαλλαγή από τον φόρο προστιθέμενης αξίας της τελικής εισαγωγής ορισμένων αγαθών (OJ 1983 L 105, σ. 38).

(4)  Οδηγία 2009/132/ΕΚ του Συμβουλίου, της 19ης Οκτωβρίου 2009, για τον καθορισμό του πεδίου εφαρμογής του άρθρου 143, στοιχεία β' και γ', της οδηγίας 2006/112/ΕΚ όσον αφορά την απαλλαγή από τον φόρο προστιθέμενης αξίας της τελικής εισαγωγής ορισμένων αγαθών (ΕΕ 2009 L 292, σ. 5).

30.7.2011   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 226/15

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Amtsgericht Geldern (Γερμανία) στις 24 Μαΐου 2011 — Nadine Büsch et Björn Siever κατά Ryanair Ltd

(Υπόθεση C-255/11)

2011/C 226/28

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Amtsgericht Geldern

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ενάγοντες: Nadine Büsch et Björn Siever

Εναγομένη: Ryanair Ltd

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Αποτελεί το κατά το άρθρο 7 του κανονισμού για τα δικαιώματα των επιβατών (1) δικαίωμα αποζημιώσεως, σε περίπτωση που πρέπει να αναγνωριστεί λόγω μεγάλης καθυστερήσεως της πτήσεως, αποζημίωση υποκείμενη, δυνάμει του άρθρου 29, πρώτο εδάφιο, της Συμβάσεως του Μόντρεαλ (2), στους περιορισμούς της Συμβάσεως αυτής;

2)

Έχει το κατά το άρθρο 7 του κανονισμού για τα δικαιώματα των επιβατών δικαίωμα αποζημιώσεως, καθόσον υπερβαίνει τη ζημία που υπέστη ο επιβάτης αεροπορικής μεταφοράς λόγω της μεγάλης καθυστερήσεως, μη αντισταθμιστικό χαρακτήρα, κατά την έννοια του άρθρου 29, δεύτερο εδάφιο, της Συμβάσεως του Μόντρεαλ; Αποκλείει το γεγονός αυτό το δικαίωμα αποζημιώσεως στο σύνολό του, ή γεννάται, σε περιπτώσεις καθυστερήσεως, τέτοιο δικαίωμα μόνον μέχρι του ύψους της πράγματι επελθούσας ζημίας;

(1)  Κανονισμός (ΕΚ) 261/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Φεβρουαρίου 2004, για τη θέσπιση κοινών κανόνων αποζημίωσης των επιβατών αεροπορικών μεταφορών και παροχής βοήθειας σε αυτούς σε περίπτωση άρνησης επιβίβασης και ματαίωσης ή μεγάλης καθυστέρησης της πτήσης και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΟΚ) 295/91 (ΕΕ L 46, σ. 1).

(2)  Απόφαση του Συμβουλίου, της 5ης Απριλίου 2001, για την σύναψη από την Ευρωπαϊκή Κοινότητα της σύμβασης για την ενοποίηση ορισμένων κανόνων στις διεθνείς αεροπορικές μεταφορές (Σύμβαση του Μόντρεαλ) (ΕΕ L 194, σ. 38).

30.7.2011   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 226/15

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Supreme Court (Ιρλανδία) στις 26 Μαΐου 2011 — Peter Sweetman, Ιρλανδία, Attorney General και Minister for the Environment, Heritage and Local Government κατά An Bord Pleanala

(Υπόθεση C-258/11)

2011/C 226/29

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Αιτούν δικαστήριο

Supreme Court

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείοντες: Peter Sweetman, Ιρλανδία, Attorney General και Minister for the Environment, Heritage and Local Government

Αναιρεσίβλητο: An Bord Pleanala

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Ποια είναι τα νομικά κριτήρια που μια αρμόδια αρχή πρέπει να εφαρμόσει κατά την αξιολόγηση της δυνατότητας ένα σχέδιο που εμπίπτει στο άρθρο 6, παράγραφος 3, της οδηγίας περί οικοτόπων (1) να «παραβλάψει την ακεραιότητα του τόπου»;

2)

Έχει η εφαρμογή της αρχής της προφυλάξεως ως συνέπεια ότι ένα τέτοιο σχέδιο δεν δύναται να εγκριθεί αν θα οδηγούσε στη μόνιμη μη ανανεώσιμη απώλεια ολόκληρου ή οποιουδήποτε μέρους του περί ου πρόκειται οικότοπου;

3)

Ποια είναι η σχέση, αν υπάρχει, μεταξύ του άρθρου. 6, παράγραφος 4, και της κατά το άρθρο 6, παράγραφος 3, λήψεως της αποφάσεως ότι το σχέδιο δεν θα παραβλάψει την ακεραιότητα του τόπου;

(1)  Οδηγία 92/43/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 21ης Μαΐου 1992 (ΕΕ L 206, σ. 7).

30.7.2011   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 226/16

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Supreme Court of the United Kingdom (Ηνωμένο Βασίλειο) στις 25 Μαΐου 2011 — Regina, ex parte David Edwards και Lilian Pallikaropoulos κατά Environment Agency, First Secretary of State, Secretary of State for Environment και Food and Rural Affairs

(Υπόθεση C-260/11)

2011/C 226/30

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Αιτούν δικαστήριο

Supreme Court of the United Kingdom (Ηνωμένο Βασίλειο)

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείοντες: David Edwards και Lilian Pallikaropoulos

Αναιρεσίβλητοι: Environment Agency, First Secretary of State, Secretary of State for Environment και Food and Rural Affairs

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Κατά ποιον τρόπο πρέπει να εκτιμούν τα εθνικά δικαστήρια το ζήτημα της καταδίκης στα δικαστικά έξοδα ιδιώτη του οποίου η περιβαλλοντική προσφυγή απορρίφθηκε, λαμβανομένων υπόψη των προϋποθέσεων του άρθρου 9, παράγραφος 4, της Συμβάσεως του Άαρχους, όπως τίθεται σε εφαρμογή με το άρθρο 10α της οδηγίας 85/337/ΕΟΚ (1) του Συμβουλίου, της 27ης Ιουνίου 1985, για την εκτίμηση των επιπτώσεων ορισμένων σχεδίων δημοσίων και ιδιωτικών έργων στο περιβάλλον (ΕΕ L 175, σ. 40), και με το άρθρο 15α της οδηγίας 96/61/ΕΚ (2) του Συμβουλίου, της 24ης Σεπτεμβρίου 1996, σχετικά με την ολοκληρωμένη πρόληψη και έλεγχο της ρύπανσης (ΕΕ L 257, σ. 26) (στο εξής από κοινού: οδηγίες);

2)

Πρέπει η εκτίμηση του ζητήματος αν η διαδικασία έχει «απαγορευτικό κόστος» κατά την έννοια του άρθρου 9, παράγραφος 4, της Συμβάσεως του Άαρχους, όπως τίθεται σε εφαρμογή με τις οδηγίες, να στηρίζεται σε αντικειμενικά κριτήρια (συναρτώμενα, επί παραδείγματι, προς την ικανότητα του «μέσου» ιδιώτη να αναλάβει τη δυνητική δικαστική δαπάνη) ή σε υποκειμενικά κριτήρια (συναρτώμενα προς τις οικονομικές δυνατότητες του συγκεκριμένου προσφεύγοντος) ή σε συνδυασμό των δύο αυτών κριτηρίων;

3)

Ή μήπως εμπίπτει το ζήτημα αυτό αποκλειστικά στην αρμοδιότητα των κρατών μελών, υπό τον μοναδικό όρο της επιτεύξεως του αποτελέσματος που επιδιώκεται με τις οδηγίες, ήτοι να μην έχει η επίμαχη διαδικασία «απαγορευτικό κόστος»;

4)

Ασκεί επιρροή, κατά την εκτίμηση του ζητήματος αν η διαδικασία έχει «απαγορευτικό κόστος», το γεγονός ότι στην πραγματικότητα δεν παρακωλύθηκε η εκ μέρους του προσφεύγοντος άσκηση της προσφυγής ή η συνέχιση της διαδικασίας;

5)

Επιτρέπεται να διαφέρει η εκτίμηση σε επίπεδα εκδικάσεως i) εφέσεως ή ii) αναιρέσεως από την πρωτόδικη εκτίμηση;

(1)  Οδηγία 85/337/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 27ης Ιουνίου 1985, για την εκτίμηση των επιπτώσεων ορισμένων σχεδίων δημοσίων και ιδιωτικών έργων στο περιβάλλον (ΕΕ L 175, σ. 40).

(2)  Οδηγία 96/61/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 24 Σεπτεμβρίου 1996, σχετικά με την ολοκληρωμένη πρόληψη και έλεγχο της ρύπανσης (ΕΕ L 257, σ. 26).

30.7.2011   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 226/16

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Augstākās tiesas Senāts (Λετονία) στις 26 Μαΐου 2011 — Ainārs Redlīhs κατά Valsts ieņēmumu dienests

(Υπόθεση C-263/11)

2011/C 226/31

Γλώσσα διαδικασίας: η λετονική

Αιτούν δικαστήριο

Augstākās tiesas Senāts

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείων: Ainārs Rēdlihs

Αναιρεσίβλητη: Valsts ieņēmumu dienests

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Είναι υποκείμενο στον φόρο προστιθέμενης αξίας, κατά την έννοια του άρθρου 9, παράγραφος 1, της οδηγίας 2006/112/ΕΚ (1) και του άρθρου 4, παράγραφοι 1 και 2, της έκτης οδηγίας 77/388/ΕΟΚ (2), και υποχρεούται, επομένως, να καταβάλει τον φόρο αυτόν, ένα φυσικό πρόσωπο, το οποίο απέκτησε αγαθά (δάσος) για τις προσωπικές του ανάγκες και πραγματοποιεί παράδοση αγαθών για να μειώσει τις συνέπειες που προξένησε περιστατικό ανωτέρας βίας (για παράδειγμα, μία θύελλα); Επομένως, αποτελεί μία τέτοια παράδοση αγαθών οικονομική δραστηριότητα κατά την έννοια των εν λόγω κανόνων δικαίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης;

2)

Είναι σύμφωνη με την αρχή της αναλογικότητας νομοθετική ρύθμιση, κατά την οποία μπορεί να επιβληθεί σε ένα πρόσωπο, για τον λόγο ότι δεν ενεγράφη στο μητρώο των υποκειμένων στον φόρο προστιθέμενης αξίας, πρόστιμο ύψους ίσου με τον φόρο που θα οφειλόταν κανονικά για την αξία των παραδοθέντων αγαθών, παρά το γεγονός ότι το πρόσωπο αυτό δεν θα όφειλε να καταβάλει τον φόρο αν είχε εγγραφεί στο μητρώο;

(1)  Οδηγία 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας (ΕΕ L 347, σ. 1).

(2)  Έκτη οδηγία 77/388/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 17ης Μαΐου 1977 περί εναρμονίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών, των σχετικών με τους φόρους κύκλου εργασιών — Κοινό σύστημα φόρου προστιθεμένης αξίας: ομοιόμορφη φορολογική βάση (ΕΕ L 145, σ. 1)

30.7.2011   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 226/17

Αναίρεση που άσκησε στις 30ής Μαΐου 2011 η Επιτροπή της Ευρωπαϊκής Ένωσης κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (τρίτο τμήμα) στις 22 Μαρτίου 2011 στην υπόθεση T-369/07, Δημοκρατία της Λετονίας κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής

(Υπόθεση C-267/11 P)

2011/C 226/32

Γλώσσα διαδικασίας: η λετονική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Επιτροπή της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: E. White και I. Rubene)

Αντίδικοι κατ’ αναίρεση: Δημοκρατία της Λετονίας, Δημοκρατία της Λιθουανίας, Δημοκρατία της Σλοβακίας, Ηνωμένο Βασίλείο της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας

Αιτήματα της αναιρεσείουσας

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την απόφαση που αποτελεί αντικείμενο της παρούσας αιτήσεως αναιρέσεως και

—

να καταδικάσει τη Δημοκρατία της Λετονίας στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Ο ένας και μοναδικός λόγος αναιρέσεως αφορά την παράβαση της προθεσμίας τριών μηνών που καθορίζεται στο άρθρο 9, παράγραφος 3, της οδηγίας 2003/87/ΕΚ (1).

Η Επιτροπή θεωρεί ότι το Γενικό Δικαστήριο συγχέει, στο πλαίσιο της αναλύσεώς του, την πρώτη και τη δεύτερη περίοδο του άρθρου 9, παράγραφος 3, και ότι, συνεπώς, η ερμηνεία του δεν είναι σύμφωνη προς τους στόχους που επιδιώκονται με την εν λόγω παράγραφο.

Αυτή η ερμηνεία του άρθρου 9, παράγραφος 3, της οδηγίας είναι αντίθετη προς την γραμμή που ακολούθησε το Γενικό Δικαστήριο σε άλλη υπόθεση, στο πλαίσιο της οποίας έκρινε ορθώς ότι το άρθρο 9, παράγραφος 3, αποτελεί χωριστή νομική βάση.

Η Επιτροπή στηρίζει τη δική της εκτίμηση όσον αφορά το άρθρο 9, παράγραφος 3, της οδηγίας άμεσα στη διατύπωση της διατάξεως αυτής, η οποία είναι εντελώς σύμφωνη προς τους επιδιωκόμενους από την εν λόγω διάταξη σκοπούς. Έτσι, αν η Επιτροπή απέρριψε το υποβληθέν από το κράτος μέλος εθνικό σχέδιο κατανομής δικαιωμάτων, αυτό υποχρεούται να το τροποποιήσει, λαμβάνοντας υπόψη τις αιτιάσεις τις Επιτροπής, και μπορεί να θέσει σε εφαρμογή το σχέδιο μόνον εάν οι προτεινόμενες τροποποιήσεις γίνουν αποδεκτές από την Επιτροπή. Η απόφασή της περί αποδοχής δεν είναι εγκλωβισμένη σε χρονικά πλαίσια.

Η Επιτροπή παρατηρεί ότι η επίδικη απόφαση αφορούσε τις τροποποιήσεις του εθνικού σχεδίου κατανομής δικαιωμάτων και όχι το ίδιο το κοινοποιηθέν σχέδιο.

Όμως, το Γενικό Δικαστήριο δεν αντελήφθη ότι το άρθρο 9, παράγραφος 3, δεύτερη περίοδος της οδηγίας καθορίζει άλλη διαδικασία, θεώρησε τις κοινοποιηθείσες τροποποιήσεις ως την κοινοποίηση νέου εθνικού σχεδίου κατανομής δικαιωμάτων και, κατά συνέπεια, εφάρμοσε εσφαλμένως την προθεσμία των τριών μηνών.

(1)  ΕΕ L 275, σ. 32.

30.7.2011   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 226/17

Προσφυγή της 31ης Μαΐου 2011 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Βασιλείου της Σουηδίας

(Υπόθεση C-270/11)

2011/C 226/33

Γλώσσα διαδικασίας: η σουηδική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: C. Tufvesson και F. Coudert)

Καθού: Βασίλειο της Σουηδίας

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—

να αναγνωρίσει ότι η Σουηδία, παραλείποντας να λάβει τα αναγκαία μέτρα προς συμμόρφωση με την απόφαση του Δικαστηρίου στην υπόθεση C-185/09, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από το άρθρο 260, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ,

—

να υποχρεώσει τη Σουηδία να καταβάλλει στην Επιτροπή, στον λογαριασμό «Ίδιοι πόροι της Ευρωπαϊκής Ένωσης», χρηματική ποινή 40 947,20 ευρώ ημερησίως, για κάθε ημέρα κατά την οποία δεν έχουν ληφθεί τα αναγκαία μέτρα προς συμμόρφωση με την απόφαση του Δικαστηρίου στην υπόθεση C-185/09, από την ημερομηνία εκδόσεως της αποφάσεως στην υπό κρίση υπόθεση μέχρι την ημερομηνία συμμορφώσεως προς την απόφαση στην υπόθεση C-185/09,

—

να υποχρεώσει τη Σουηδία να καταβάλλει στην Επιτροπή, στον ίδιο λογαριασμό, ημερήσιο κατ’ αποκοπήν ποσό 9 597 ευρώ, για κάθε ημέρα κατά την οποία δεν έχουν ληφθεί τα αναγκαία μέτρα προς συμμόρφωση με την απόφαση του Δικαστηρίου στην υπόθεση C-185/09, από την ημερομηνία εκδόσεως της αποφάσεως στην υπόθεση C-185/09 μέχρι την ημερομηνία εκδόσεως αποφάσεως στην υπό κρίση υπόθεση ή μέχρι την ημερομηνία λήψεως των αναγκαίων μέτρων προς συμμόρφωση με την προαναφερθείσα απόφαση στην υπόθεση C-185/09, εφόσον τούτο συμβεί νωρίτερα, και

—

να καταδικάσει τη Σουηδία στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Με την απόφαση της 4ης Φεβρουαρίου 2010, C-185/09, Επιτροπή κατά Βασιλείου της Σουηδίας, το Δικαστήριο διαπίστωσε τα ακόλουθα:

«Το Βασίλειο της Σουηδίας, παραλείποντας να θεσπίσει εμπροθέσμως τις αναγκαίες νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις για να συμμορφωθεί προς την οδηγία 2006/24/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 15ης Μαρτίου 2006, για τη διατήρηση δεδομένων που παράγονται ή υποβάλλονται σε επεξεργασία σε συνάρτηση με την παροχή διαθεσίμων στο κοινό υπηρεσιών ηλεκτρονικών επικοινωνιών ή δημοσίων δικτύων επικοινωνιών και για την τροποποίηση της οδηγίας 2002/58/ΕΚ, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από την οδηγία αυτή.»

Το Βασίλειο της Σουηδίας δεν έχει ακόμη λάβει μέτρα προς συμμόρφωση με την απόφαση στην υπόθεση C-185/09. Ως εκ τούτου, η Επιτροπή άσκησε προσφυγή σύμφωνα με το 260, παράγραφος 2, της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ζητεί την επιβολή χρηματικών κυρώσεων στο Βασίλειο της Σουηδίας.

30.7.2011   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 226/18

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το High Court of Ireland (Ιρλανδία) στις 6 Ιουνίου 2011 — Μ. Μ. κατά Minister for Justice, Equality and Law Reform, Ιρλανδίας, Attorney General

(Υπόθεση C-277/11)

2011/C 226/34

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Αιτούν δικαστήριο

High Court of Ireland

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγων: Μ. Μ.

Καθών: Minister for Justice, Equality and Law Reform, Ιρλανδία, Attorney General

Προδικαστικό ερώτημα

1)

Σε περίπτωση που ο αιτών να του αναγνωρισθεί η ιδιότητα του πρόσφυγα ζητεί, μετά την απόρριψη της αιτήσεώς του, την παροχή επικουρικής προστασίας και προτείνεται η απόρριψη και της εν λόγω αιτήσεως, υπέχουν οι διοικητικές αρχές του συγκεκριμένου κράτους μέλους, βάσει της προβλεπόμενης στο άρθρο 4, παράγραφος 1, της οδηγίας 2004/83/ΕΚ (1) του Συμβουλίου απαιτήσεως συνεργασίας με τον αιτούντα, την υποχρέωση γνωστοποιήσεως στον αιτούντα των αποτελεσμάτων της αξιολογήσεώς τους, πριν από την έκδοση τελικής αποφάσεως, κατά τρόπον ώστε να του παρέχεται η δυνατότητα να διατυπώσει τις απόψεις του επί της προτεινόμενης απορριπτικής αποφάσεως;

(1)  ΕΕ L 304, σ. 12.

30.7.2011   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 226/18

Προσφυγή της 1ης Ιουνίου 2011 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Ιρλανδίας

(Υπόθεση C-279/11)

2011/C 226/35

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωπος: P. Oliver)

Καθής: Ιρλανδία

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—

Να διαπιστώσει ότι η Ιρλανδία, παραλείποντας να λάβει τα αναγκαία μέτρα για την εκτέλεση της αποφάσεως του Δικαστηρίου στην υπόθεση C-66/06, Επιτροπή κατά Ιρλανδίας, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από το άρθρο 260 ΣΛΕΕ,

—

να υποχρεώσει την Ιρλανδία να καταβάλει στην Επιτροπή το κατ’ αποκοπή ποσό των 4 174,8 ευρώ πολλαπλασιαζόμενο επί τον αριθμό των ημερών από την έκδοση της αποφάσεως στην υπόθεση C-66/06 μέχρι τη συμμόρφωση της Ιρλανδίας με την απόφαση αυτή ή μέχρι την έκδοση της αποφάσεως επί της παρούσας υποθέσεως,

—

να υποχρεώσει την Ιρλανδία να καταβάλει στην Επιτροπή χρηματική ποινή ύψους 33 080,32 ευρώ από την ημερομηνία της εκδόσεως της αποφάσεως στην παρούσα διαδικασία μέχρι τη συμμόρφωση της Ιρλανδίας με την απόφαση του Δικαστηρίου στην υπόθεση C-66/06, και

—

να καταδικάσει την Ιρλανδία στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Δύο έτη και έξι μήνες περίπου μετά την απόφαση του Δικαστηρίου της 20ής Νοεμβρίου 2008, στην υπόθεση C-66/06, με την οποία διαπιστώθηκε ότι η Ιρλανδία δεν είχε λάβει μέτρα για την πλήρη μεταφορά των άρθρων 2, παράγραφος 1, και 4, παράγραφοι 2 έως 4, της οδηγίας 85/337/ΕΟΚ του Συμβουλίου (1), η Ιρλανδία εξακολουθεί να μην έχει λάβει τα αναγκαία μέτρα για να συμμορφωθεί με την απόφαση αυτή. Ως εκ τούτου, η Επιτροπή ζητεί να υποχρεωθεί η Ιρλανδία να καταβάλει πρόστιμο και χρηματική ποινή αντίστοιχη με τη σοβαρότητα της παράβασης και τις επιπτώσεις της στην επιδίωξη των στόχων που επιδιώκει ο κοινοτικός νομοθέτης.

(1)  Οδηγία 85/337/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 27ης Ιουνίου 1985, για την εκτίμηση των επιπτώσεων ορισμένων σχεδίων δημοσίων κα ιδιωτικών έργων στο περιβάλλον

ΕΕ L 175, σ. 40

30.7.2011   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 226/19

Προσφυγή της 20ής Ιουνίου 2011 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Ιταλικής Δημοκρατίας

(Υπόθεση C-312/11)

2011/C 226/36

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: J. Enegren και C. Cattabriga)

Καθής: Ιταλική Δημοκρατία

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—

να αναγνωρίσει ότι η Ιταλική Δημοκρατία, μη επιβάλλοντας σε όλους τους εργοδότες την υποχρέωση να προβλέπουν εύλογες προσαρμογές υπέρ όλων των προσώπων με ειδικές ανάγκες, παρέβη την υποχρέωση της ορθής και πλήρους μεταφοράς στο εθνικό δίκαιο της οδηγίας 2000/78/ΕΚ του Συμβουλίου, της 27ης Νοεμβρίου 2000, για τη διαμόρφωση γενικού πλαισίου για την ίση μεταχείριση στην απασχόληση και στην εργασία (1),

—

να καταδικάσει την Ιταλική Δημοκρατία στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

1)

Η Ιταλική Δημοκρατία, μη επιβάλλοντας σε όλους τους εργοδότες την υποχρέωση να προβλέπουν εύλογες προσαρμογές υπέρ όλων των προσώπων με ειδικές ανάγκες, παρέβη την υποχρέωση της ορθής και πλήρους μεταφοράς στο εθνικό δίκαιο της οδηγίας 2000/78/ΕΚ του Συμβουλίου, της 27ης Νοεμβρίου 2000, για τη διαμόρφωση γενικού πλαισίου για την ίση μεταχείριση στην απασχόληση και στην εργασία.

2)

Η εν λόγω διάταξη επιβάλλει στα κράτη μέλη την υποχρέωση γενικής ισχύος να προβλέπουν εύλογες προσαρμογές επιτρέπουσες στα πρόσωπα με ειδικές ανάγκες να έχουν πρόσβαση σε εργασία, να την ασκούν, να προάγονται και να ακολουθούν επαγγελματική εκπαίδευση. Οι λύσεις αυτές πρέπει να καλύπτουν –τηρώντας την αρχή της αναλογικότητας και με γνώμονα τις συγκεκριμένες περιστάσεις– το σύνολο των προσώπων με ειδικές ανάγκες, το σύνολο των διαφόρων πτυχών των εργασιακών σχέσεων και το σύνολο των εργοδοτών.

3)

Η ιταλική νομοθεσία δεν διακρίνεται ούτε από ίχνος μέτρων μεταφερόντων στην εθνική έννομη τάξη παρόμοια γενική υποχρέωση. Γεγονός μεν είναι ότι υφίστανται οι διατάξεις του νόμου 68/1999, οι οποίες παρέχουν, υπό ορισμένες επόψεις, εγγυήσεις και διευκολύνσεις ακόμη και υψηλότερου επιπέδου από τις επιβαλλόμενες με το άρθρο 5 της οδηγίας. Πάντως, οι εν λόγω εγγυήσεις και διευκολύνσεις δεν αφορούν όλα τα πρόσωπα με ειδικές ανάγκες, δεν βαρύνουν όλους τους εργοδότες, δεν αφορούν όλες τις ποικίλες πτυχές των εργασιακών σχέσεων ή το περιεχόμενό τους είναι αμιγώς προγραμματικού χαρακτήρα.

(1)  ΕΕ L 303, σ. 16.

Γενικό Δικαστήριο

30.7.2011   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 226/20

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 16ης Ιουνίου 2011 — Air liquide κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-185/06) (1)

(Ανταγωνισμός - Συμπράξεις - Υπεροξείδιο του υδρογόνου και υπερβορικό άλας - Απόφαση διαπιστώνουσα παράβαση του άρθρου 81 ΕΚ - Καταλογισμός της παραβατικής συμπεριφοράς - Υποχρέωση αιτιολογήσεως)

2011/C 226/37

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: L'Air liquide, société anonyme pour l'étude et l'exploitation des procédés Georges Claude (Παρίσι, Γαλλία) (εκπρόσωποι: R. Saint-Esteben, M. Pittie και P. Honoré, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: αρχικώς F. Arbault και O. Beynet, στη συνέχεια V. Bottka, P. Van Nuffel και B. Gencarelli)

Αντικείμενο

Αίτημα περί μερικής ακυρώσεως της αποφάσεως C(2006) 1766 τελικό της Επιτροπής, της 3ης Μαΐου 2006, σχετικά με διαδικασία δυνάμει του άρθρου 81 [ΕΚ] και του άρθρου 53 της Συμφωνίας για τον ΕΟΧ (υπόθεση COMP/F/C.38.620 — Υπεροξείδιο του υδρογόνου και υπερβορικό άλας), καθόσον αφορά την προσφεύγουσα.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Ακυρώνει την απόφαση C(2006) 1766 τελικό της Επιτροπής, της 3ης Μαΐου 2006, σχετικά με διαδικασία δυνάμει του άρθρου 81 [ΕΚ] και του άρθρου 53 της Συμφωνίας για τον ΕΟΧ (υπόθεση COMP/F/C.38.620 — Υπεροξείδιο του υδρογόνου και υπερβορικό άλας), καθόσον αφορά τη L’Air liquide, SA pour l’étude et l’exploitation des procédés Georges Claude.

2)

Καταδικάζει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

(1)  ΕΕ C 212 της 2.9.2006.

30.7.2011   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 226/20

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 16ης Ιουνίου 2011 — Solvay κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-186/06) (1)

(Ανταγωνισμός - Συμπράξεις - Υπεροξείδιο του υδρογόνου και υπερβορικό άλας - Απόφαση διαπιστώνουσα παράβαση του άρθρου 81 ΕΚ - Διάρκεια της παραβάσεως - Έννοιες της «συμφωνίας» και της «εναρμονισμένης πρακτικής» - Πρόσβαση στον φάκελο - Πρόστιμα - Ανακοίνωση περί της συνεργασίας - Ίση μεταχείριση - Δικαιολογημένη εμπιστοσύνη - Υποχρέωση αιτιολογήσεως)

2011/C 226/38

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Solvay SA (Βρυξέλλες, Βέλγιο) (εκπρόσωποι: αρχικώς O.W. Brouwer, D. Mes, δικηγόροι, M. O’Regan και A. Villette, solicitors, στη συνέχεια O.W. Brouwer, A. Stoffer, δικηγόρος, O’Regan και A. Villette)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: αρχικώς F. Arbault, στη συνέχεια V. Di Bucci και V. Bottka, επικουρούμενοι από τον M. Gray, barrister)

Αντικείμενο

Αφενός, αίτημα περί μερικής ακυρώσεως της αποφάσεως C(2006) 1766 τελικό της Επιτροπής, της 3ης Μαΐου 2006, σχετικά με διαδικασία δυνάμει του άρθρου 81 [ΕΚ] και του άρθρου 53 της Συμφωνίας για τον ΕΟΧ (υπόθεση COMP/F/38.620 — Υπεροξείδιο του υδρογόνου και υπερβορικό άλας), και, αφετέρου, αίτημα περί ακυρώσεως ή μειώσεως του ύψους του προστίμου που επιβλήθηκε στην προσφεύγουσα.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Ακυρώνει το άρθρο 1, στοιχείο ιγ', της αποφάσεως C(2006) 1766 τελικό της Επιτροπής, της 3ης Μαΐου 2006, σχετικά με διαδικασία δυνάμει του άρθρου 81 [ΕΚ] και του άρθρου 53 της Συμφωνίας για τον ΕΟΧ (υπόθεση COMP/F/38.620 — Υπεροξείδιο του υδρογόνου και υπερβορικό άλας), καθόσον η Ευρωπαϊκή Επιτροπή διαπίστωσε ότι η Solvay SA είχε συμμετάσχει στην παράβαση κατά το χρονικό διάστημα πριν από τον Μάιο του 1995.

2)

Το ποσό του προστίμου που επιβλήθηκε στη Solvay με το άρθρο 2, στοιχείο η', της αποφάσεως C(2006) 1766 τελικό καθορίζεται στα 139,5 εκατομμύρια ευρώ.

3)

Απορρίπτει την προσφυγή κατά τα λοιπά.

4)

Η Solvay φέρει το 80 % των δικαστικών της εξόδων, καθώς και το 80 % των δικαστικών εξόδων της Επιτροπής.

5)

Η Επιτροπή φέρει το 20 % των δικαστικών της εξόδων, καθώς και το 20 % των δικαστικών εξόδων της Solvay.

(1)  ΕΕ C 212 της 2.9.2006.

30.7.2011   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 226/21

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 16ης Ιουνίου 2011 — FMC Foret κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-191/06) (1)

(Ανταγωνισμός - Συμπράξεις - Υπεροξείδιο του υδρογόνου και υπερβορικό άλας - Απόφαση διαπιστώνουσα παράβαση του άρθρου 81 ΕΚ - Διάρκεια της παραβάσεως - Τεκμήριο αθωότητας - Δικαιώματα άμυνας - Πρόστιμα - Ελαφρυντικές περιστάσεις)

2011/C 226/39

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: FMC Foret, SA (Βαρκελώνη, Ισπανία) (εκπρόσωποι: M. Seimetz, δικηγόρος, και C. Stanbrook, QC)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: αρχικώς F. Arbault, στη συνέχεια V. Di Bucci και V. Bottka, επικουρούμενοι από την M. Gray, barrister)

Αντικείμενο

Κυρίως, αίτημα περί μερικής ακυρώσεως της αποφάσεως C(2006) 1766 τελικό, της Επιτροπής της 3ης Μαΐου 2006, σχετικά με διαδικασία εφαρμογής του άρθρου 81 [ΕΚ] και του άρθρου 53 της Συμφωνίας ΕΟΧ (υπόθεση COMP/F/38.620 — Υπεροξείδιο του υδρογόνου και υπερβορικό), και, επικουρικώς, αίτημα περί μειώσεως του προστίμου που επεβλήθη στην προσφεύγουσα.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Απορρίπτει την προσφυγή.

2)

Καταδικάζει την FMC Foret, SA στα δικαστικά έξοδα.

(1)  EE C 212 της 2.9.2006.

30.7.2011   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 226/21

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 16ης Ιουνίου 2011 — Caffaro κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-192/06) (1)

(Ανταγωνισμός - Συμπράξεις - Υπεροξείδιο του υδρογόνου και υπερβορικό άλας - Απόφαση διαπιστώνουσα παράβαση του άρθρου 81 ΕΚ - Πρόστιμα - Παραγραφή - Διαφορετική μεταχείριση - Διάρκεια της παραβάσεως - Ελαφρυντικές περιστάσεις)

2011/C 226/40

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Caffaro Srl (Μιλάνο, Ιταλία) (εκπρόσωποι: A. Santa Maria και C. Biscaretti di Ruffia, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: V. Di Bucci και F. Amato, στη συνέχεια V. Di Bucci και V. Bottka)

Αντικείμενο

Κυρίως, αίτημα περί ακυρώσεως της αποφάσεως C(2006) 1766 τελικό της Επιτροπής, της 3ης Μαΐου 2006, σχετικά με διαδικασία δυνάμει του άρθρου 81 [ΕΚ] και του άρθρου 53 της Συμφωνίας για τον ΕΟΧ (υπόθεση COMP/F/38.620 — Υπεροξείδιο του υδρογόνου και υπερβορικό άλας), καθόσον με την απόφαση αυτήν η Επιτροπή επιβάλλει πρόστιμο, αλληλεγγύως, στην προσφεύγουσα και στη SNIA SpA, και, επικουρικώς, αίτημα περί μειώσεως του ύψους του εν λόγω προστίμου.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Απορρίπτει την προσφυγή.

2)

Καταδικάζει την Caffaro Srl στα δικαστικά έξοδα.

(1)  EE C 212 της 2.9.2006.

30.7.2011   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 226/21

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 16ης Ιουνίου 2011 — SNIA κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-194/06) (1)

(Ανταγωνισμός - Συμπράξεις - Υπεροξείδιο του υδρογόνου και υπερβορικό άλας - Απόφαση διαπιστώνουσα παράβαση του άρθρου 81 ΕΚ - Καταλογισμός της παραβατικής συμπεριφοράς - Απορρόφηση εταιρίας ευθυνομένης για την παράβαση - Δικαιώματα άμυνας - Σύμπτωση μεταξύ της ανακοινώσεως των αιτιάσεων και της προσβαλλομένης αποφάσεως - Υποχρέωση αιτιολογήσεως)

2011/C 226/41

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: SNIA SpA (Μιλάνο, Ιταλία) (εκπρόσωποι: A. Santa Maria, C. Biscaretti di Ruffia και E. Gambaro, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: αρχικώς V. Di Bucci και F. Amato, στη συνέχεια V. Di Bucci και V. Bottka)

Αντικείμενο

Αίτημα περί μερικής ακυρώσεως της αποφάσεως C(2006) 1766 τελικό της Επιτροπής, της 3ης Μαΐου 2006, σχετικά με διαδικασία δυνάμει του άρθρου 81 [ΕΚ] και του άρθρου 53 της Συμφωνίας για τον ΕΟΧ (υπόθεση COMP/F/38.620 — Υπεροξείδιο του υδρογόνου και υπερβορικό άλας), καθόσον αφορά την προσφεύγουσα.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Απορρίπτει την προσφυγή.

2)

Καταδικάζει τη SNIA SpA στα δικαστικά έξοδα.

(1)  EE C 212 της 2.9.2006.

30.7.2011   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 226/22

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 16ης Ιουνίου 2011 — Solvay Solexis κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-195/06) (1)

(Ανταγωνισμός - Συμπράξεις - Υπεροξείδιο του υδρογόνου και υπερβορικό άλας - Απόφαση διαπιστώνουσα παράβαση του άρθρου 81 EK - Διάρκεια της παραβάσεως - Έννοια «συμφωνίας» και «εναρμονισμένης πρακτικής» - Πρόσβαση στον φάκελο - Πρόστιμα - Ίση μεταχείριση - Ανακοίνωση περί της συνεργασίας - Υποχρέωση αιτιολογήσεως)

2011/C 226/42

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Solvay Solexis SpA (Μιλάνο, Ιταλία) (εκπρόσωποι: T. Salonico και G. L. Zampa, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: αρχικά, V. Di Bucci και F. Amato, στη συνέχεια V. Di Bucci και V. Bottka)

Αντικείμενο

Αφενός, μερική ακύρωση της αποφάσεως C(2006) 1766 τελικό της Επιτροπής, της 3ης Μαΐου 2006, σχετικά με διαδικασία εφαρμογής του άρθρου 81 [ΕΚ] και του άρθρου 53 της Συμφωνίας ΕΟΧ (υπόθεση COMP/F/38.620 — Υπεροξείδιο του υδρογόνου και υπερβορικό άλας) και, αφετέρου, μείωση του επιβληθέντος στην προσφεύγουσα προστίμου

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Απορρίπτει την προσφυγή.

2)

Καταδικάζει τη Solvay Solexis SpA στα δικαστικά έξοδα..

(1)  EE C 212 της 2.9.2006.

30.7.2011   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 226/22

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 16ης Ιουνίου 2011 — Edison κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-196/06) (1)

(Ανταγωνισμός - Συμπράξεις - Υπεροξείδιο του υδρογόνου και υπερβορικό άλας - Απόφαση διαπιστώνουσα παράβαση του άρθρου 81 ΕΚ - Καταλογισμός της παραβατικής συμπεριφοράς - Υποχρέωση αιτιολογήσεως)

2011/C 226/43

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Edison SpA (Μιλάνο, Ιταλία) (εκπρόσωποι: M. Siragusa, R. Casati, M. Beretta, P. Merlino και E. Bruti Liberati, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: αρχικώς V. Di Bucci και F. Amato, στη συνέχεια V. Di Bucci και V. Bottka)

Αντικείμενο

Κυρίως, αίτημα περί μερικής ακυρώσεως της αποφάσεως C(2006) 1766 τελικό της Επιτροπής, της 3ης Μαΐου 2006, σχετικά με διαδικασία δυνάμει του άρθρου 81 [ΕΚ] και του άρθρου 53 της Συμφωνίας για τον ΕΟΧ (υπόθεση COMP/F/38.620 — Υπεροξείδιο του υδρογόνου και υπερβορικό άλας), καθόσον αφορά την προσφεύγουσα, και, επικουρικώς, αίτημα περί μειώσεως του ύψους του προστίμου.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Ακυρώνει την απόφαση C(2006) 1766 τελικό της Επιτροπής, της 3ης Μαΐου 2006, σχετικά με διαδικασία δυνάμει του άρθρου 81 [ΕΚ] και του άρθρου 53 της Συμφωνίας για τον ΕΟΧ (Υπόθεση COMP/F/C.38.620 — Υπεροξείδιο του υδρογόνου και υπερβορικό άλας), καθόσον αφορά την Edison SpA.

2)

Καταδικάζει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

(1)  ΕΕ C 212 της 2.9.2006.

30.7.2011   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 226/22

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 16ης Ιουνίου 2011 — FMC κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-197/06) (1)

(Ανταγωνισμός - Συμπράξεις - Υπεροξείδιο του υδρογόνου και υπερβορικό άλας - Απόφαση διαπιστώνουσα παράβαση του άρθρου 81 ΕΚ - Καταλογισμός της παραβατικής συμπεριφοράς - Δικαιώματα άμυνας - Υποχρέωση αιτιολογήσεως)

2011/C 226/44

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: FMC Corp. (Φιλαδέλφεια, Πενσυλβανία (Ηνωμένες Πολιτείες) (εκπρόσωποι: C. Stanbrook, QC και Ι. Βιρβίλης, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: αρχικώς F. Arbault, στη συνέχεια V. Di Bucci, V. Bottka και X. Lewis, επικουρούμενοι από τον M. Gray, barrister)

Αντικείμενο

Κυρίως, αίτημα περί μερικής ακυρώσεως της αποφάσεως C(2006) 1766 τελικό της Επιτροπής, της 3ης Μαΐου 2006, σχετικά με διαδικασία δυνάμει του άρθρου 81 [ΕΚ] και του άρθρου 53 της Συμφωνίας για τον ΕΟΧ (υπόθεση COMP/F/C.38.620 — Υπεροξείδιο του υδρογόνου και υπερβορικό άλας), κατά το μέτρο που αφορά την προσφεύγουσα, και, επικουρικώς, αίτημα περί μειώσεως του ύψους του προστίμου.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Απορρίπτει την προσφυγή.

2)

Καταδικάζει την FMC Corp. στα δικαστικά έξοδα.

(1)  ΕΕ C 212 της 2.9.2006.

30.7.2011   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 226/23

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 16ης Ιουνίου 2011 — Bavaria κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-235/07) (1)

(Ανταγωνισμός - Συμπράξεις - Ολλανδική αγορά μπίρας - Απόφαση διαπιστώνουσα παράβαση του άρθρου 81 ΕΚ - Απόδειξη της παραβάσεως - Πρόσβαση στον φάκελο - Πρόστιμα - Αρχή της ίσης μεταχειρίσεως - Εύλογη προθεσμία)

2011/C 226/45

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες: Bavaria NV (Lieshout, Κάτω Χώρες) (εκπρόσωποι: αρχικώς O. Brouwer, D. Mes, A. Stoffer, στη συνέχεια O. Brouwer, A. Stoffer και P. Schepens, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: αρχικώς A. Bouquet, S. Noë και A. Nijenhuis, στη συνέχεια A. Bouquet και S. Noë, επικουρούμενοι από τον M. Slotboom, δικηγόρο)

Αντικείμενο

Κυρίως, μερική ακύρωση της αποφάσεως C(2007) 1697 της Επιτροπής, της 18ης Απριλίου 2007, σχετικά με διαδικασία του άρθρου 81 [ΕΚ] (υπόθεση COMP/B/37.766 — Ολλανδική αγορά μπίρας), και, επικουρικώς, μείωση του προστίμου που επιβλήθηκε στην προσφεύγουσα.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Ακυρώνει το άρθρο 1 της αποφάσεως C(2007) 1697 της Επιτροπής, της 18ης Απριλίου 2007, σχετικά με διαδικασία του άρθρου 81 [ΕΚ] (υπόθεση COMP/B-2/37.766 — Ολλανδική αγορά μπίρας), καθόσον η Ευρωπαϊκή Επιτροπή διαπίστωσε με την απόφαση αυτή ότι η Bavaria NV έλαβε μέρος σε παράβαση η οποία συνίσταται σε περιστασιακό συντονισμό εμπορικών όρων, πλην των τιμών, που προσφέρονται σε μεμονωμένους πελάτες στον τομέα της επιτόπιας καταναλώσεως στις Κάτω Χώρες.

2)

Το ποσό του επιβληθέντος στην Bavaria προστίμου με το άρθρο 3, στοιχείο γ', της αποφάσεως C(2007) 1697 καθορίζεται σε 20 712 375 ευρώ.

3)

Απορρίπτει κατά τα λοιπά την προσφυγή.

4)

Η Bavaria φέρει τα δύο τρίτα των δικών της δικαστικών εξόδων καθώς και των εξόδων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

5)

Η Επιτροπή φέρει το ένα τρίτο των δικών της εξόδων καθώς και των εξόδων της Bavaria.

(1)  ΕΕ C 211 της 8.9.2007.

30.7.2011   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 226/23

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 16ης Ιουνίου 2011 — Heineken Nederland και Heineken κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-240/07) (1)

(Ανταγωνισμός - Συμπράξεις - Ολλανδική αγορά μπίρας - Απόφαση διαπιστώνουσα παράβαση του άρθρου 81 ΕΚ - Απόδειξη της παραβάσεως - Πρόσβαση στον φάκελο - Πρόστιμα - Αρχή της ίσης μεταχειρίσεως - Εύλογη προθεσμία)

2011/C 226/46

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες: Heineken Nederland BV (Zoeterwoude, Κάτω Χώρες), και Heineken NV (Άμστερνταμ, Κάτω Χώρες) (εκπρόσωποι: T. Ottervanger και M. de Jong, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: αρχικώς A. Bouquet, S. Noë και A. Nijenhuis, στη συνέχεια A. Bouquet και S. Noë, επικουρούμενοι από τον M. Slotboom, δικηγόρο)

Αντικείμενο

Μερική ακύρωση της αποφάσεως C(2007) 1697 της Επιτροπής, της 18ης Απριλίου 2007, σχετικά με διαδικασία του άρθρου 81 [ΕΚ] (υπόθεση COMP/B/37.766 — Ολλανδική αγορά μπίρας) και, επικουρικώς, μείωση του προστίμου που επιβλήθηκε στις προσφεύγουσες.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Ακυρώνει το άρθρο 1 της αποφάσεως C(2007) 1697 της Επιτροπής, της 18ης Απριλίου 2007, σχετικά με διαδικασία του άρθρου 81 [ΕΚ] (υπόθεση COMP/B/37.766 — Ολλανδική αγορά μπίρας), καθόσον η Ευρωπαϊκή Επιτροπή διαπίστωσε με την απόφαση αυτή ότι η Heineken NV και η Heineken Nederland BV έλαβαν μέρος σε παράβαση η οποία συνίσταται σε περιστασιακό συντονισμό εμπορικών όρων, πλην των τιμών, που προσφέρονται σε μεμονωμένους πελάτες στον τομέα της επιτόπιας καταναλώσεως στις Κάτω Χώρες.

2)

Το ποσό του επιβληθέντος προστίμου, αλληλεγγύως και εις ολόκληρον, στη Heineken και στη Heineken Nederland με το άρθρο 3, στοιχείο α', της αποφάσεως C(2007) 1697 καθορίζεται σε 197 985 937,5 ευρώ.

3)

Απορρίπτει κατά τα λοιπά την προσφυγή.

4)

Η Heineken και η Heineken Nederland φέρουν τα δύο τρίτα των δικαστικών τους εξόδων καθώς και των εξόδων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

5)

Η Επιτροπή φέρει το ένα τρίτο των δικαστικών της εξόδων καθώς και των εξόδων της Heineken και της Heineken Nederland.

(1)  ΕΕ C 211 της 8.9.2007.

30.7.2011   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 226/24

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 16ης Ιουνίου 2011 — Ziegler κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-199/08) (1)

(Ανταγωνισμός - Συμπράξεις - Αγορά υπηρεσιών διεθνών μετακομίσεων στο Βέλγιο - Απόφαση που διαπιστώνει παράβαση του άρθρου 81 ΕΚ - Καθορισμός τιμών - Κατανομή της αγοράς - Καταστρατήγηση διαγωνισμών - Αισθητός επηρεασμός του εμπορίου - Πρόστιμα - Κατευθυντήριες γραμμές για τον υπολογισμό των προστίμων του 2006)

2011/C 226/47

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ziegler SA (Βρυξέλλες, Βέλγιο) (εκπρόσωποι: J.-L. Lodomez και J. Lodomez, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: A. Bouquet και O. Beynet, στη συνέχεια, A. Bouquet και N. von Lingen)

Αντικείμενο

Προσφυγή με αιτήματα την ακύρωση της αποφάσεως C(2008) 926 τελικό της Επιτροπής, της 11ης Μαρτίου 2008, σχετικά με διαδικασία εφαρμογής του άρθρου 81 [ΕΚ] και του άρθρου 53 της Συμφωνίας για τον ΕΟΧ (Υπόθεση COMP/38.543 — Υπηρεσίες διεθνών μετακομίσεων) και, επικουρικώς, την ακύρωση ή μείωση του προστίμου που επιβλήθηκε στην προσφεύγουσα.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Απορρίπτει την προσφυγή.

2)

Καταδικάζει τη Ziegler SA στα δικαστικά έξοδα, συμπεριλαμβανομένων των εξόδων της διαδικασίας ασφαλιστικών μέτρων ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου.

(1)  EE C 183 της 19.7.2008.

30.7.2011   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 226/24

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 16ης Ιουνίου 2011 — Team Relocations κ.λπ. κατά Επιτροπής

(Συνεκδικασθείσες υποθέσεις T-204/08 και Τ-212/08) (1)

(Ανταγωνισμός - Συμπράξεις - Αγορά υπηρεσιών διεθνών μετακομίσεων στο Βέλγιο - Απόφαση που διαπιστώνει παράβαση του άρθρου 81 ΕΚ - Καθορισμός τιμών - Κατανομή της αγοράς - Καταστρατήγηση διαγωνισμών - Ενιαία και διαρκής παράβαση - Καταλογισμός των πράξεων που συνιστούν την παράβαση - Πρόστιμα - Κατευθυντήριες γραμμές για τον υπολογισμό των προστίμων του 2006)

2011/C 226/48

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες: Team Relocations NV (Zaventem, Βέλγιο) (εκπρόσωποι: H. Gilliams και J. Bocken, δικηγόροι) (υπόθεση T-204/08)· Amertranseuro International Holdings Ltd (Λονδίνο, Ηνωμένο Βασίλειο)· Trans Euro Ltd (Λονδίνο)· και Team Relocations Ltd (Λονδίνο) (εκπρόσωπος: L. Gyselen, δικηγόρος) (υπόθεση T-212/08)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: A. Bouquet, A. Αντωνιάδη και N. von Lingen)

Αντικείμενο

Προσφυγή με αιτήματα τη μερική ακύρωση της αποφάσεως C(2008) 926 τελικό της Επιτροπής, της 11ης Μαρτίου 2008, σχετικά με διαδικασία εφαρμογής του άρθρου 81 [ΕΚ] και του άρθρου 53 της Συμφωνίας για τον ΕΟΧ (Υπόθεση COMP/38.543 — Υπηρεσίες διεθνών μετακομίσεων) και, επικουρικώς, την ακύρωση ή μείωση του προστίμου που επιβλήθηκε στις προσφεύγουσες.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Απορρίπτει τις προσφυγές.

2)

Καταδικάζει την Team Relocations NV, την Amertranseuro International Holdings Ltd, την Trans Euro Ltd και την Team Relocations Ltd στα δικαστικά έξοδα.

(1)  EE C 197 της 2.8.2008.

30.7.2011   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 226/24

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 16ης Ιουνίου 2011 — Gosselin Group και Stichting Administratiekantoor Portielje κατά Επιτροπής

(Συνεκδικασθείσες υποθέσεις T-208/08 και Τ-209/08) (1)

(Ανταγωνισμός - Συμπράξεις - Αγορά υπηρεσιών διεθνών μετακομίσεων στο Βέλγιο - Απόφαση διαπιστώνουσα παράβαση του άρθρου 81 ΕΚ - Καθορισμός τιμών - Κατανομή της αγοράς - Καταστρατήγηση διαγωνισμών - Ενιαία και διαρκής παράβαση - Έννοια της επιχειρήσεως - Καταλογισμός των πράξεων που συνιστούν την παράβαση - Πρόστιμα - Κατευθυντήριες γραμμές για τον υπολογισμό των προστίμων του 2006 - Βαρύτητα - Διάρκεια)

2011/C 226/49

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες: Gosselin Group NV, πρώην Gosselin World Wide Moving NV (Deurne, Βέλγιο) (εκπρόσωποι: F. Wijckmans και S. De Keer, δικηγόροι) (υπόθεση Τ-208/08) και Stichting Administratiekantoor Portielje (Ρότερνταμ, Κάτω Χώρες) (εκπρόσωπος: D. Van hove, δικηγόρος) (υπόθεση Τ-209/08)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: A. Bouquet και F. Ronkes Agerbeek)

Αντικείμενο

Αίτημα ακυρώσεως της αποφάσεως C(2008) 926 τελικό της Επιτροπής, της 11ης Μαρτίου 2008, σχετικά με διαδικασία εφαρμογής του άρθρου 81 [ΕΚ] και του άρθρου 53 της Συμφωνίας για τον ΕΟΧ (Υπόθεση COMP/38.543 — Υπηρεσίες διεθνών μετακομίσεων), όπως τροποποιήθηκε με την απόφαση C(2009) 5810 τελικό της Επιτροπής, της 24ης Ιουλίου 2009, καθώς και, επικουρικώς, αίτημα ακυρώσεως ή μειώσεως του προστίμου που επιβλήθηκε στις προσφεύγουσες

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Στην υπόθεση T-208/08, ακυρώνει την απόφαση C(2008) 926 τελικό της Επιτροπής, της 11ης Μαρτίου 2008, σχετικά με διαδικασία εφαρμογής του άρθρου 81 [ΕΚ] και του άρθρου 53 της Συμφωνίας για τον ΕΟΧ (Υπόθεση COMP/38.543 — Υπηρεσίες διεθνών μετακομίσεων), στο μέτρο που διαπιστώνει ότι η Gosselin Group NV μετείχε σε παράβαση του άρθρου 81, παράγραφος 1, ΕΚ, κατά την περίοδο από τις 30 Οκτωβρίου 1993 έως τις 14 Νοεμβρίου 1996.

2)

Καθορίζει το πρόστιμο που επιβλήθηκε στην Gosselin Group με το άρθρο 2 της αποφάσεως C(2008) 926, όπως τροποποιήθηκε με την απόφαση C(2009) 5810 τελικό της Επιτροπής, της 24ης Ιουλίου 2009, στο ποσό των 2,32 εκατομμυρίων ευρώ.

3)

Απορρίπτει κατά τα λοιπά την προσφυγή.

4)

Στην υπόθεση T-209/08, ακυρώνει την απόφαση C(2008) 926, όπως τροποποιήθηκε με την απόφαση C(2009) 5810, στο μέτρο που αφορά την Stichting Administratiekantoor Portielje.

5)

Στην υπόθεση T-208/08, κάθε διάδικος φέρει τα δικαστικά έξοδά του.

6)

Στην υπόθεση T-209/08, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή φέρει τα δικαστικά έξοδα.

(1)  EE C 223 της 30.8.2008.

30.7.2011   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 226/25

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 16ης Ιουνίου 2011 — Verhuizingen Coppens κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-210/08) (1)

(Ανταγωνισμός - Συμπράξεις - Αγορά υπηρεσιών διεθνών μετακομίσεων στο Βέλγιο - Απόφαση που διαπιστώνει παράβαση του άρθρου 81 ΕΚ - Καθορισμός τιμών - Κατανομή της αγοράς - Καταστρατήγηση διαγωνισμών - Ενιαία και διαρκής παράβαση - Βάρος αποδείξεως)

2011/C 226/50

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Verhuizingen Coppens NV (Bierbeek, Βέλγιο) (εκπρόσωποι: J. Stuyck και I. Buelens, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: A. Bouquet και S. Noë)

Αντικείμενο

Προσφυγή με αιτήματα την ακύρωση της αποφάσεως C(2008) 926 τελικό της Επιτροπής, της 11ης Μαρτίου 2008, σχετικά με διαδικασία εφαρμογής του άρθρου 81 [ΕΚ] και του άρθρου 53 της Συμφωνίας για τον ΕΟΧ (Υπόθεση COMP/38.543 — Υπηρεσίες διεθνών μετακομίσεων) και, επικουρικώς, την ακύρωση ή μείωση του προστίμου που επιβλήθηκε στην προσφεύγουσα.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Ακυρώνει το άρθρο 1, στοιχείο θ', και το άρθρο 2, στοιχείο ια' της αποφάσεως C(2008) 926 τελικό της Επιτροπής, της 11ης Μαρτίου 2008, σχετικά με τη διαδικασία εφαρμογής του άρθρου 81 [ΕΚ] και του άρθρου 53 της Συμφωνίας για τον ΕΟΧ (Υπόθεση COMP/38.543 — Υπηρεσίες διεθνών μετακομίσεων).

2)

Καταδικάζει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

(1)  EE C 197 της 2.8.2008.

30.7.2011   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 226/25

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 16ης Ιουνίου 2011 — Putters International κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-211/08) (1)

(Ανταγωνισμός - Συμπράξεις - Αγορά υπηρεσιών διεθνών μετακομίσεων στο Βέλγιο - Απόφαση που διαπιστώνει παράβαση του άρθρου 81 ΕΚ - Καθορισμός τιμών - Κατανομή της αγοράς - Καταστρατήγηση διαγωνισμών - Ενιαία και διαρκής παράβαση - Πρόστιμα - Κατευθυντήριες γραμμές για τον υπολογισμό των προστίμων του έτους 2006 - Βαρύτητα - Διάρκεια)

2011/C 226/51

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Putters International NV (Cargovil, Βέλγιο) (εκπρόσωπος: K. Platteau, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: A. Bouquet και F. Ronkes Agerbeek)

Αντικείμενο

Αίτημα περί μερικής ακυρώσεως της αποφάσεως C(2008) 926 τελικό της Επιτροπής, της 11ης Μαρτίου 2008, σχετικά με διαδικασία εφαρμογής του άρθρου 81 [ΕΚ] και του άρθρου 53 της Συμφωνίας για τον ΕΟΧ (Υπόθεση COMP/38.543 — Υπηρεσίες διεθνών μετακομίσεων), καθώς και, επικουρικώς, αίτημα ακυρώσεως ή μειώσεως του προστίμου που επιβλήθηκε στην προσφεύγουσα

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Απορρίπτει την προσφυγή.

2)

Καταδικάζει την Putters International NV στα δικαστικά έξοδα.

(1)  EE C 197 της 2.8.2008.

30.7.2011   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 226/26

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 22ας Ιουνίου 2011 — Mundipharma κατά ΓΕΕΑ — Asociación Farmaceuticos Mundi (FARMA MUNDI FARMACEUTICOS MUNDI)

(Υπόθεση T-76/09) (1)

(Κοινοτικό σήμα - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως του εικονιστικού κοινοτικού σήματος FARMA MUNDI FARMACEUTICOS MUNDI - Προγενέστερο εικονιστικό κοινοτικό σήμα mundipharma - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Κίνδυνος συγχύσεως - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 40/94 [νυν άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009)

2011/C 226/52

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Mundipharma GmbH (Limbourg-sur-la-Lahn, Γερμανία) (εκπρόσωπος: F. Nielsen, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωπος: W. Verburg)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ: Asociación Farmaceuticos Mundi (Alfafar, Ισπανία)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του δεύτερου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 1ης Δεκεμβρίου 2008 (υπόθεση R 852/2008-2), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ Mundipharma GmbH και Asociación Farmaceuticos Mundi

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Απορρίπτει την προσφυγή.

2)

Καταδικάζει τη Mundipharma GmbH στα δικαστικά έξοδα.

(1)  EE C 102 της 1.5.2009.

30.7.2011   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 226/26

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 24ης Μαΐου 2011 — Sanyō Denki κατά ΓΕΕΑ — Telefónica O2 Germany (eneloop)

(Υπόθεση T-309/09) (1)

(Κοινοτικό σήμα - Ανακοπή - Παραίτηση από την ανακοπή - Κατάργηση της δίκης)

2011/C 226/53

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Sanyō Denki Kabushiki Kaisha (Οσάκα, Ιαπωνία) (εκπρόσωποι: αρχικώς M. De Zorti, M. Koch και T. Grimm, στη συνέχεια V. Schmitz-Fohrmann, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωποι: αρχικώς M. Ahlgren, στη συνέχεια M. Ahlgren και J.F. Crespo Carillo)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Telefónica O2 Germany GmbH & Co. OHG (Μόναχο, Γερμανία) (εκπρόσωποι: A. Fottner και M. Müller, δικηγόροι)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του δευτέρου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ, της 6ης Μαΐου 2009 (υπόθεση R 794/2008-2), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ της Telefónica O2 Germany GmbH & Co. OHG και της Sanyō Denki Kabushiki Kaisha.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο διατάσσει:

1)

Παρέλκει η έκδοση αποφάσεως επί της προσφυγής.

2)

Η προσφεύγουσα και η παρεμβαίνουσα φέρουν τα δικαστικά τους έξοδα καθώς και τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε το καθού.

(1)  EE C 267 της 7.11.2009.

30.7.2011   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 226/26

Προσφυγή της 25ης Μαΐου 2011 — Coin κατά ΓΕΕΑ — Δυναμική Ζωή (Fitcoin)

(Υπόθεση T-272/11)

2011/C 226/54

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Coin SpA (Mestre, Ιταλία) (εκπρόσωποι: P. Perani και G. Ghisletti, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Δυναμική Ζωή AE (Αθήνα, Ελλάδα).

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την απόφαση του δεύτερου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) της 21ης Φεβρουαρίου 2011 στην υπόθεση R 1836/2010-2,

—

επικουρικώς, να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση αποκλειστικά κατά το μέτρο που η αίτηση καταχωρίσεως κοινοτικού σήματος υπ’ αριθ. 3725298 έγινε δεκτή για προϊόντα της κλάσεως 25, και

—

να καταδικάσει το καθού στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Αιτούσα την καταχώριση του κοινοτικού σήματος: Η αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών

Σήμα προς καταχώριση: Το λεκτικό σήμα «Fitcoin» για προϊόντα και υπηρεσίες των κλάσεων 16, 25, 28, 35, 36 και 41 — Αίτηση καταχωρίσεως κοινοτικού σήματος υπ’ αριθ. 3725298

Δικαιούχος του κατά τη διαδικασία ανακοπής αντιταχθέντος σήματος ή σημείου: Η προσφεύγουσα

Αντιταχθέν σήμα ή σημείο: Το καταχωρισμένο υπ’ αριθ. 109827 κοινοτικό εικονιστικό σήμα «coin», για προϊόντα και υπηρεσίες των κλάσεων 16, 25, 28 και 35· το καταχωρισμένο υπ’ αριθ. 3308401 κοινοτικό εικονιστικό σήμα «coin», για προϊόντα και υπηρεσίες των κλάσεων 16, 25, 28 και 35· το καταχωρισμένο υπ’ αριθ. 3364511 κοινοτικό εικονιστικό σήμα «coinyou», για προϊόντα και υπηρεσίες των κλάσεων 16, 35 και 36· το καταχωρισμένο υπ’ αριθ. 160126 ιταλικό εικονιστικό σήμα «coin», για προϊόντα της κλάσεως 25· το καταχωρισμένο υπ’ αριθ. 253233 ιταλικό εικονιστικό σήμα «coin», για προϊόντα των κλάσεων 16, 25, 28, 35, 36 και 41· το καταχωρισμένο υπ’ αριθ. 240305 ιταλικό εικονιστικό σήμα «coin», για προϊόντα και υπηρεσίες των κλάσεων 16, 25, 35, 36 και 41· το καταχωρισμένο υπ’ αριθ. 169548 ιταλικό εικονιστικό σήμα «coin», για προϊόντα των κλάσεων 16 και 28· το καταχωρισμένο υπ’ αριθ. 240286 ιταλικό εικονιστικό σήμα «coin», για προϊόντα της κλάσεως 25· το καταχωρισμένο υπ’ αριθ. R381015 διεθνές εικονιστικό σήμα «coin», για προϊόντα και υπηρεσίες των κλάσεων 16, 25, 28, 35, 36 και 41· το καταχωρισμένο υπ’ αριθ. R363492 διεθνές εικονιστικό σήμα «coin», για προϊόντα και υπηρεσίες των κλάσεων 16, 28, 35, 36 και 41· το καταχωρισμένο υπ’ αριθ. 260545 διεθνές εικονιστικό σήμα «coin», για προϊόντα της κλάσεως 25· το καταχωρισμένο υπ’ αριθ. R299708 διεθνές εικονιστικό σήμα «coin», για προϊόντα και υπηρεσίες των κλάσεων 35, 36 και 41· το καταχωρισμένο υπ’ αριθ. 299710 διεθνές εικονιστικό σήμα «coin», για προϊόντα των κλάσεων 16 και 28· το καταχωρισμένο υπ’ αριθ. R363491 διεθνές εικονιστικό σήμα «coin», για προϊόντα της κλάσεως 25

Απόφαση του τμήματος ανακοπών: Απέρριψε την ανακοπή

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: Ακύρωσε εν μέρει την προσβαλλόμενη απόφαση και δέχθηκε την ανακοπή για τα προϊόντα των κλάσεων 28 και 41, και απέρριψε την προσφυγή ως προς τα λοιπά προϊόντα και υπηρεσίες· συνακόλουθα, δέχεται την αίτηση καταχωρίσεως για τα προϊόντα των κλάσεων 16, 25, 28, 35, 36 και 41

Προβαλλόμενοι λόγοι: Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 207/2009 του Συμβουλίου, καθόσον το τμήμα προσφυγών δεν έλαβε υπόψη μία από τις δυνατές έννοιες της λέξεως FIT και διαπίστωσε την ύπαρξη κινδύνου συγχύσεως σε σχέση με το βασικό τμήμα των οικείων προϊόντων και υπηρεσιών στηριζόμενο σε μια τέτοια μερική εκτίμηση

30.7.2011   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 226/27

Προσφυγή που ασκήθηκε στις 30 Μαΐου 2011 — Régie Networks και NRJ Global κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-273/11)

2011/C 226/55

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες: Régie Networks (Λυών, Γαλλία) και NRJ Global (Παρίσι, Γαλλία) (εκπρόσωποι: B. Geneste και C. Vannini, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Οι προσφεύγουσες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την απόφαση C(2010) 6483 τελικό της Επιτροπής, της 29ης Σεπτεμβρίου 2010, σχετικά με το καθεστώς ενισχύσεων C 4/09 (πρώην N 679/97) που εφάρμοσε η Γαλλία υπέρ της ραδιοφωνικής έκφρασης (ΕΕ L 61, σ. 22),

—

να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής, οι προσφεύγουσες προβάλλουν έξι λόγους ακυρώσεως.

1)

Ο πρώτος λόγος αντλείται από παραβίαση της αρχής του δεδικασμένου που παρήγαγε η απόφαση του Δικαστηρίου της 22ας Δεκεμβρίου 2008, C-333/07, στον βαθμό που η Επιτροπή δεν συμμορφώθηκε με τα σχετικά σημεία του σκεπτικού και το διατακτικό της αποφάσεως, μη λαμβάνοντας υπόψη, κατά την επανεξέταση της συμβατότητας του επίμαχου καθεστώτος ενισχύσεων, τη χρηματοδότησή του που της είχε υποδειχθεί από το Δικαστήριο.

2)

Ο δεύτερος λόγος αντλείται από πλάνη περί το δίκαιο λόγω της αιτιολογίας της προσβαλλόμενης αποφάσεως, στον βαθμό που η Επιτροπή διαχώρισε τεχνητά τον παράνομο τρόπο χρηματοδότησης του επίμαχου καθεστώτος ενισχύσεων, ενώ είχε δηλώσει, στην απόφασή της περί κινήσεως της διαδικασίας εκατέρωθεν ακροάσεως της 16ης Σεπτεμβρίου 2009, ότι η έλλειψη νομιμότητας του φόρου είχε ως αποτέλεσμα την αναγκαία και άμεση έλλειψη νομιμότητας του εν λόγω καθεστώτος ενισχύσεων στο σύνολό του.

3)

Ο τρίτος λόγος αντλείται από την παράβαση των κανόνων της Συνθήκης περί ελεύθερης παροχής υπηρεσιών, στο βαθμό που έχει αποδειχθεί η έλλειψη νομιμότητας του φόρου που χρηματοδοτεί το καθεστώς αυτό ενισχύσεων, λόγω του ότι η εδαφική βάση επιβολής του αντίκειται στην αρχή της ελεύθερης παροχής υπηρεσιών. Οι προσφεύγουσες υποστηρίζουν ότι η μερική επιστροφή, την οποία διέταξε η προσβαλλόμενη απόφαση, ουδόλως μπορεί να μεταβάλει τη φύση του επίμαχου καθεστώτος και να το καταστήσει αναδρομικώς συμβατό προς τη Συνθήκη.

4)

Ο τέταρτος λόγος αντλείται από την ανεπαρκή αιτιολογία της προσβαλλομένης αποφάσεως, στον βαθμό που η Επιτροπή δεν εξήγησε πώς οι όροι που τέθηκαν με την απόφαση μπορούσαν να καταστήσουν το σύστημα συμβατό παρά τη διαπίστωση του ασύμβατου του τρόπου χρηματοδοτήσεώς του.

5)

Ο πέμπτος λόγος αντλείται από την παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας, στον βαθμό που οι προσφεύγουσες ισχυρίζονται ότι η Επιτροπή, επιλέγοντας να κηρύξει το καθεστώς συμβατό επιβάλλοντας αναδρομικώς όρους, αντί να διαπιστώσει άνευ ετέρου το ασύμβατό του, απαλλάσσοντας ταυτόχρονα την Γαλλική Δημοκρατία από την υποχρέωση ανακτήσεως των ενισχύσεων από τους δικαιούχους, παραβίασε την αρχή της αναλογικότητας.

6)

Ο έκτος λόγος αντλείται από καταστρατήγηση διαδικασίας και παράβαση του άρθρου 7 του κανονισμού (ΕΚ) 659/1999, στον βαθμό που η Επιτροπή, κατά το πέρας της επίσημης διαδικασίας έρευνας, εξέδωσε μια απόφαση υπό όρους, ενώ, όχι μόνο οι αμφιβολίες της σχετικά με τη συμβατότητα του καθεστώτος δεν είχαν αρθεί, αλλά επιπλέον η Επιτροπή είχε πειστεί ότι το καθεστώς ήταν ασύμβατο. Η Επιτροπή παρέβη έτσι τις διατάξεις του κανονισμού 569/1999 και, συνεπώς, καταστρατήγησε τη διαδικασία.

30.7.2011   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 226/28

Προσφυγή της 10ης Ιουνίου 2011 — Buzzi Unicum κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-297/11)

2011/C 226/56

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Buzzi Unicem SpA (Casale Monferrato, Ιταλία) (εκπρόσωποι: C. Osti και A. Prastaro, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει εν όλω την προσβαλλόμενη απόφαση λόγω πλημμελούς ή ανεπαρκούς αιτιολογίας και της παρεπόμενης προσβολής του δικαιώματος άμυνας της προσφεύγουσας και της αρχής της χρηστής διοικήσεως·

—

να ακυρώσει εν όλω την προσβαλλόμενη απόφαση λόγω υπερβάσεως ή καταχρήσεως εξουσίας και της παρεπόμενης αντιστροφής του βάρους αποδείξεως·

—

να ακυρώσει εν όλω ή εν μέρει την προσβαλλόμενη απόφαση λόγω υπερβάσεως της εξουσίας που απονέμει το άρθρο 18 στην Επιτροπή, λόγω παραβιάσεως της αρχής της αναλογικότητας και της χρηστής διοικήσεως, ελλείψεως κατ' αντιμωλία συζητήσεως και παραβιάσεως των Best Practices της Επιτροπής·

—

εν πάση περιπτώσει, να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει πέντε λόγους ακυρώσεως.

1)

Πρώτος λόγος ακυρώσεως αντλούμενος από πλημμελή ή ανεπαρκή αιτιολογία, προσβολή των δικαιωμάτων άμυνας και παραβίαση της αρχής της χρηστής διοικήσεως.

—

Η προσφεύγουσα επισημαίνει ότι η προσβαλλόμενη απόφαση θίγει την υποχρέωση αιτιολογήσεως που υπέχει η Επιτροπή, καθώς και τα δικαιώματα άμυνας της προσφεύγουσας, στο μέτρο που δεν παρέχει ή παρέχει ανεπαρκείς πληροφορίες επί του αντικειμένου και του σκοπού της έρευνας.

2)

Δεύτερος λόγος ακυρώσεως αντλούμενος από υπέρβαση ή κατάχρηση εξουσίας και από την παρεπόμενη αντιστροφή του βάρους αποδείξεως:

—

Η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι η Επιτροπή ενήργησε καθ' υπέρβαση ή κατά κατάχρηση εξουσίας, καθόσον το αίτημα παροχής πληροφοριών θα έπρεπε να χρησιμεύει για την επαλήθευση των στοιχείων που βρίσκονται ήδη στην κατοχή της και όχι για τη δημιουργία πλήρους βάσεως δεδομένων όσον αφορά την αγορά, ελλείψει στοιχείων. Επικαλείται επίσης παραβίαση της αρχής του τεκμηρίου αθωότητας, λόγω της σαφούς αντιστροφής του βάρους αποδείξεως.

3)

Τρίτος λόγος ακυρώσεως, περί υπερβάσεως εξουσίας όσον αφορά τις διατάξεις του άρθρου 18 του κανονισμού 1/2003

—

Η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι το είδος αιτημάτων που προέβαλε η Επιτροπή βαίνει πέραν των εξουσιών που της απονέμει το άρθρο 18, κατά το οποίο η Επιτροπή μπορεί να ζητήσει μόνον τις πληροφορίες οι οποίες είναι αναγκαίες για την εξακρίβωση των πραγματικών περιστατικών που η επιχείρηση μπορεί να γνωρίζει και να της κοινοποιήσει τα σχετικά έγγραφα που έχει στην κατοχή της.

4)

Τέταρτος λόγος ακυρώσεως αντλούμενος από παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας και περί υπερβάσεως εξουσίας όσον αφορά το άρθρο 18

—

Η προσφεύγουσα διατείνεται ότι η προσβαλλόμενη απόφαση βαίνει πέραν των αναγκαίων ορίων που προβλέπει το άρθρο 18 και παραβιάζει την αρχή της αναλογικότητας, καθόσον η Επιτροπή ζήτησε πληροφορίες οι οποίες δεν είναι αναγκαίες, δεν επέλεξε μεταξύ των διαφόρων κατάλληλων μέτρων το λιγότερο δυσμενές για την επιχείρηση και τα αιτήματά της είναι υπερβολικά επαχθή για την προσφεύγουσα:

5)

Πέμπτος λόγος ακυρώσεως αντλούμενος από παραβίαση των Best practices της Επιτροπής και της αρχής της χρηστής διοικήσεως

—

Η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι η Επιτροπή παρέβη τις εσωτερικές της Best Practices, στο μέτρο που ζήτησε αρχικώς από την προσφεύγουσα να υποβάλει παρατηρήσεις επί του σχεδίου της προσβαλλομένης αποφάσεως, ακολούθως όμως δεν έλαβε υπόψη τις παρατηρήσεις αυτές, δεδομένου ότι, μεταξύ άλλων, η προσβαλλόμενη απόφαση διαφέρει ουσιωδώς από το σχέδιο αποφάσεως. Επιπλέον, η προσφεύγουσα επισημαίνει ότι οι συνεχείς τροποποιήσεις των αιτημάτων αποδεικνύουν προδήλως την έλλειψη επιμέλειας που χαρακτήρισε τη δράση της Επιτροπής, κατά παραβίαση της αρχής της χρηστής διοικήσεως.

30.7.2011   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 226/29

Προσφυγή της 16ης Ιουνίου 2011 — Ben Ali κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-301/11)

2011/C 226/57

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Mehdi Ben Tijani Ben Haj Hamda Ben Haj Hassen Ben Ali (Τύνιδα, Τυνησία) (εκπρόσωπος: A. de Saint Remy, δικηγόρος)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα του προσφεύγοντος

Ο προσφεύγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να λάβει μέτρο οργανώσεως της διαδικασίας κατ’ εφαρμογήν του άρθρου 64 του Κανονισμού Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου, προκειμένου να υποχρεωθεί η Επιτροπή να δημοσιοποιήσει όλα τα έγγραφα που αφορούν την έκδοση του προσβαλλομένου κανονισμού·

—

να ακυρώσει τον κανονισμό (ΕΕ) 101/2011 της 4ης Φεβρουαρίου 2011, στο μέτρο που αφορά τον προσφεύγοντα·

—

εφόσον δεν προβεί στην ακύρωση του κανονισμού, να εφαρμόσει παρεκκλίσεις για τους οικονομικούς πόρους που είναι αναγκαίοι για την κάλυψη των βασικών αναγκών, καθώς και ορισμένων εκτάκτων δαπανών εκτιμωμένων κατά περίπτωση·

—

να καταδικάσει το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης να καταβάλει στον προσφεύγοντα συνολικό ποσό 50 000 προς αποκατάσταση όλων των ζημιών που υπέστη·

—

να καταδικάσει το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης να καταβάλει στον προσφεύγοντα ποσό 7 500 ευρώ για τα έξοδά του προς υποστήριξη της παρούσας προσφυγής·

—

να καταδικάσει το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο σύνολο των δικαστικών εξόδων.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής, ο προσφεύγων προβάλλει επτά λόγους ακυρώσεως.

1)

Ο πρώτος λόγος αντλείται από έλλειψη επαρκούς νομικού ερείσματος, στο μέτρο που, πρώτον, η κύρωση δεν αποσκοπεί στη διατήρηση ή την αποκατάσταση της ειρήνης και της ασφάλειας και προσβάλλει τα ατομικά δικαιώματα του προσφεύγοντος· δεύτερον, η αιτιολογία της αποφάσεως ενέχει αβεβαιότητες και ελλείψεις, και, τρίτον, το μέτρο είναι δυσανάλογο και αδικαιολόγητο.

2)

Ο δεύτερος λόγος αντλείται από προσβολή των δικαιωμάτων άμυνας και του δικαιώματος σε αποτελεσματική δικαστική προστασία.

3)

Ο τρίτος λόγος αντλείται από παράβαση της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως, στο μέτρο που, πρώτον, η δέσμευση κεφαλαίων αποτελεί κύρωση αποφασισθείσα από πολιτικό όργανο· δεύτερον, καμία διαδικασία διαγραφής δεν αναφέρεται στον προσβαλλόμενο κανονισμό· τρίτον, υπήρξε προσβολή των θεμελιωδών δικαιωμάτων του προσφεύγοντος σε κάθε στάδιο της διαδικασίας, και, τέταρτον, η αιτιολογία των μέτρων είναι γενική, αβάσιμη και ασαφής.

4)

Ο τέταρτος λόγος αντλείται από πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως των πραγματικών περιστατικών, στο μέτρο που δεν αποδείχθηκε η συμμετοχή του προσφεύγοντος σε παράνομη πράξη.

5)

Ο πέμπτος λόγος αντλείται από την προσβολή του δικαιώματος της ιδιοκτησίας, καθόσον τα μέτρα συνιστούν αδικαιολόγητο περιορισμό του δικαιώματος ιδιοκτησίας του προσφεύγοντος.

6)

Ο έκτος λόγος αντλείται από παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας.

7)

Ο έβδομος λόγος αντλείται από την προσβολή του δικαιώματος στη ζωή, στο μέτρο που η δέσμευση των περιουσιακών στοιχείων δεν μπορεί να θίγει τα μέσα διαβιώσεως του προσφεύγοντος και το δικαίωμά του στη ζωή.

30.7.2011   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 226/29

Προσφυγή της 16ης Ιουνίου 2011 — Alumina κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-304/11)

2011/C 226/58

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Alumina d.o.o. (Zvornik, Βοσνία-Ερζεγοβίνη) (εκπρόσωποι: J.-F. Bellis και B. Servais, δικηγόροι)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει τον δασμό αντιντάμπινγκ που της επιβλήθηκε με τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 464/2011 του Συμβουλίου, της 11ης Μαΐου 2011, για την επιβολή οριστικού δασμού αντιντάμπινγκ και την οριστική είσπραξη του προσωρινού δασμού που επιβλήθηκε στις εισαγωγές σκόνης ζεόλιθου-Α, καταγωγής Βοσνίας και Ερζεγοβίνης·

—

να καταδικάσει το Συμβούλιο στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής, η προσφεύγουσα προβάλλει δύο λόγους ακυρώσεως.

1)

Πρώτος λόγος ακυρώσεως:

—

Η προσφεύγουσα φρονεί ότι ο δασμός αντιντάμπινγκ που καθορίσθηκε με τον προσβαλλόμενο κανονισμό είναι παράνομος, καθόσον η μέθοδος που χρησιμοποιήθηκε για να υπολογισθεί η κατασκευασμένη κανονική αξία αντιβαίνει στο άρθρο 2, παράγραφοι 3 και 6, του βασικού κανονισμού. Για την κατασκευή της κανονικής αξίας, το καθού χρησιμοποίησε περιθώριο κέρδους ύψους 58,89 %, υπολογιζόμενο βάσει των τιμών των μη αντιπροσωπευτικών εγχώριων πωλήσεων της προσφεύγουσας. Η χρήση τέτοιου περιθωρίου κέρδους αντιβαίνει στο άρθρο 2 του βασικού κανονισμού. Συγκεκριμένα, η κατασκευή της κανονικής αξίας ενέχει εν προκειμένω ουσιώδη αντίφαση, καθόσον η μέθοδος που χρησιμοποίησε το καθού για την κατασκευή της κανονικής αξίας καταλήγει στο ίδιο αποτέλεσμα με αυτό της περιπτώσεως κατά την οποία η κανονική αξία θα βασιζόταν στις τιμές των μη αντιπροσωπευτικών εγχώριων πωλήσεων. Η μέθοδος αυτή αντιβαίνει στην πάγια πρακτική της Επιτροπής και του Συμβουλίου, καθώς και στην νομολογία του Γενικού Δικαστηρίου και του Δικαστηρίου. Επιπλέον, το επιλεγέν περιθώριο κέρδους ύψους 58,89 % δεν είναι «εύλογο». Τέλος, κακώς στηρίζεται το καθού στη νομολογία που αντλείται από τις αποφάσεις του ΠΟΕ για να εφαρμόσει μη «εύλογο» περιθώριο κέρδους στην κατασκευή της κανονικής αξίας η οποία θα τύχει εφαρμογής στις εξαγωγές της προσφεύγουσας.

2)

Δεύτερος λόγος ακυρώσεως:

—

Η προσφεύγουσα φρονεί επίσης ότι η μέθοδος που χρησιμοποιήθηκε για να υπολογισθεί η κατασκευασμένη κανονική αξία αντιβαίνει στο αρχικό τμήμα της παραγράφου 6 του άρθρου 2 του βασικού κανονισμού, καθόσον οι εγχώριες πωλήσεις της προσφεύγουσας δεν πραγματοποιήθηκαν στο πλαίσιο «συνήθων εμπορικών πράξεων», κατά την έννοια του άρθρου 2, παράγραφοι 1, τρίτο εδάφιο, και 3, δεύτερο εδάφιο, του βασικού κανονισμού.

30.7.2011   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 226/30

Προσφυγή της 17ης Ιουνίου 2011 — Kadio Morokro κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-316/11)

2011/C 226/59

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Mathieu Kadio Morokro (Cocody, Ακτή Ελεφαντοστού) (εκπρόσωπος: S. Le Damany, δικηγόρος)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα του προσφεύγοντος

Ο προσφεύγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την απόφαση 2011/221/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 6ης Απριλίου 2011 (1), και τον κανονισμό (ΕΕ) 330/2011 του Συμβουλίου, της 6ης Απριλίου 2011 (2), κατά το μέτρο που αφορούν τον προσφεύγοντα, και

—

να καταδικάσει το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο σύνολο των δικαστικών εξόδων.

Λόγοι ακυρώσεως κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη των αιτημάτων του, ο προσφεύγων προβάλλει έναν λόγο ακυρώσεως, σχετικό με παράβαση της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως, καθόσον η προσβαλλόμενη απόφαση και ο προσβαλλόμενος κανονισμός αντιβαίνουν στο άρθρο 296 ΣΛΕΕ, το οποίο ορίζει ότι οι νομικές πράξεις των θεσμικών οργάνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης πρέπει να είναι αιτιολογημένες. Ο προσφεύγων υποστηρίζει, αφενός, ότι δεν είναι σε θέση, βάσει της αιτιολογίας, να κατανοήσει γιατί το όνομα του εγγράφηκε στον περιεχόμενο σε παράρτημα της αποφάσεως και του κανονισμού κατάλογο των προσώπων κατά των οποίων ελήφθησαν ορισμένα περιοριστικά μέτρα και, αφετέρου, ότι η πλημμελής αυτή αιτιολογία του στερεί, στην πράξη, τη δυνατότητα να προσβάλει τα περιοριστικά μέτρα που του επιβλήθηκαν.

(1)  Απόφαση 2011/221/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 6ης Απριλίου 2011, για την τροποποίηση της απόφασης 2010/656/ΚΕΠΠΑ σχετικά με την ανανέωση των περιοριστικών μέτρων κατά της Ακτής του Ελεφαντοστού (ΕΕ L 93, σ. 20).

(2)  Κανονισμός (ΕΕ) 330/2011 του Συμβουλίου, της 6ης Απριλίου 2011, σχετικά με την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) 560/2005, για την επιβολή συγκεκριμένων περιοριστικών μέτρων κατά ορισμένων προσώπων και οντοτήτων ενόψει της κατάστασης στην Ακτή του Ελεφαντοστού (ΕΕ L 93, σ. 10).

30.7.2011   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 226/30

Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 8ης Ιουνίου 2011 — Επιτροπή κατά Association Fédération Club B2A

(Υπόθεση T-356/09) (1)

2011/C 226/60

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Ο πρόεδρος του τετάρτου τμήματος αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

(1)  EE C 267 της 7.11.2009.

Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης

30.7.2011   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 226/31

Προσφυγή-αγωγή της 3ης Μαρτίου 2011 — ZZ κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση F-23/11)

2011/C 226/61

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων-ενάγων: ZZ (εκπρόσωποι: E. Boigelot και S. Woog, δικηγόροι)

Καθού-εναγόμενο: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αντικείμενο και περιγραφή της διαφοράς

Ακύρωση της αποφάσεως του Συμβουλίου να μην περιλάβει τον προσφεύγοντα-ενάγοντα στον πίνακα των προαγομένων στον βαθμό AST 9 υπαλλήλων στο πλαίσιο της περιόδου προαγωγών 2010 και ικανοποίηση της ηθικής βλάβης του

Αιτήματα του προσφεύγοντος-ενάγοντος

Ο προσφεύγων-ενάγων ζητεί από το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης:

—

να ακυρώσει την απόφαση του Συμβουλίου, δημοσιευθείσα στις 21 Μαΐου 2010 με την ανακοίνωση προς το προσωπικό αριθ. 82/10, να μην περιλάβει τον προσφεύγοντα στον πίνακα των προαγομένων από τον βαθμό AST 8 στον βαθμό AST 9 υπαλλήλων στο πλαίσιο της περιόδου προαγωγών 2010·

—

ως συνέπεια της ακυρώσεως αυτής, να προβεί σε νέα συγκριτική εξέταση των προσόντων του προσφεύγοντος και εκείνων των άλλων υποψηφίων στο πλαίσιο της περιόδου προαγωγών 2010 και να προαγάγει τον προσφεύγοντα ως υπεράριθμο στον βαθμό AST 9 αναδρομικώς από 1ης Ιανουαρίου 2010, αποζημιώνοντάς τον εντόκως όσον αφορά τις οφειλόμενες αποδοχές του με το επιτόκιο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας για τις κύριες πράξεις αναχρηματοδοτήσεως, από 1ης Ιανουαρίου 2010, πλέον δύο εκατοστιαίων μονάδων, χωρίς ωστόσο να θέσει υπό αμφισβήτηση την προαγωγή άλλων προαχθέντων υπαλλήλων·

—

επικουρικώς, αν το Γενικό Δικαστήριο κρίνει ότι η προαγωγή του προσφεύγοντος ως υπεράριθμου στον βαθμό AST 9 δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί αναδρομικά, να ακυρώσει όχι μόνον την απόφαση να μην περιληφθεί ο προσφεύγων στον κατάλογο των προαγομένων από τον βαθμό AST 8 στον βαθμό AST 9 υπαλλήλων στο πλαίσιο της περιόδου προαγωγών 2010 αλλά επίσης να ακυρώσει τις αποφάσεις περί προαγωγών στις οποίες στηρίχθηκε η σύνταξη πίνακα των υπαλλήλων που προήχθησαν στον βαθμό AST 9, ο οποίος δημοσιεύθηκε στις 21 Μαΐου 2010·

—

επικουρικότερον, αν το Γενικό Δικαστήριο κρίνει ότι η ακύρωση των αποφάσεων περί προαγωγής που ζητείται επικουρικώς αποτελεί υπερβολικά αυστηρή κύρωση για την διαπιστωνόμενη παρανομία, να υποχρεώσει το Συμβούλιο σε καταβολή αποζημιώσεως καλύπτουσας τη σχετική με την επαγγελματική σταδιοδρομία ζημία που προκύπτει από την καθυστέρηση προαγωγής μεταξύ 1ης Ιανουαρίου 2010 και της ημερομηνίας κατά την οποία θα χορηγηθεί η προαγωγή·

—

να υποχρεώσει το Συμβούλιο να καταβάλει στον προσφεύγοντα ποσό 3 500,00 ευρώ προς ικανοποίηση της ηθικής βλάβης που υπέστη λόγω της μη προαγωγής του την 1η Ιανουαρίου 2010, με την επιφύλαξη περαιτέρω αυξήσεως κατά τη διάρκεια της διαδικασίας·

—

να καταδικάσει το Συμβούλιο στα δικαστικά έξοδα.

30.7.2011   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 226/31

Προσφυγή της 12ης Μαΐου 2011 — ZZ κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής

(Υπόθεση F-56/11)

2011/C 226/62

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: ZZ (εκπρόσωπος: F. Frabetti, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αντικείμενο και περιγραφή της διαφοράς

Ακύρωση της αποφάσεως περί επιβολής στον προσφεύγοντα της κυρώσεως του υποβιβασμού κατά δύο βαθμούς στην ίδια ομάδα καθηκόντων

Αιτήματα του προσφεύγοντος

Ο προσφεύγων ζητεί από το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης:

—

να ακυρώσει την απόφαση της ΑΔΑ της 6ης Ιουλίου 2010 περί επιβολής στον προσφεύγοντα της κυρώσεως του υποβιβασμού κατά δύο βαθμούς στην ίδια ομάδα καθηκόντων κατόπιν της αποφάσεως της ΑΔΑ της 16ης Νοεμβρίου 2009 περί κινήσεως πειθαρχικής διαδικασίας σε βάρος του·

—

να καταδικάσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

30.7.2011   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 226/32

Προσφυγή της 27ης Μαΐου 2011 — ΖΖ κατά FRONTEX

(Υπόθεση F-61/11)

2011/C 226/63

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: ΖΖ (εκπρόσωπος: Σ. Α. Παππάς, δικηγόρος)

Καθού: Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαχείρισης Επιχειρησιακής Συνεργασίας στα Εξωτερικά Σύνορα (FRONTEX)

Αντικείμενο και περιγραφή της διαφοράς

Η ακύρωση της αποφάσεως με την οποία ανακλήθηκε προηγούμενη απόφαση για την ανανέωση της συμβάσεως εργασίας του προσφεύγοντος και η ακύρωση ορισμένων τμημάτων των εκθέσεων αξιολογήσεως για το χρονικό διάστημα μεταξύ Αυγούστου 2006 και Δεκεμβρίου 2009.

Αιτήματα του προσφεύγοντος

Ο προσφεύγων ζητεί από το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης:

—

να ακυρώσει την απόφαση της 24ης Ιανουαρίου 2011, όπως επιβεβαιώθηκε με το μήνυμα ηλεκτρονικής αλληλογραφίας της 25ης Ιανουαρίου 2011, την απόφαση της 28ης Μαρτίου 2011 και την επιστολή της 4ης Μαΐου 2011 του Εκτελεστικού Διευθυντή του FRΟΝΤΕΧ·

—

να ακυρώσει την αξιολόγηση του 2009 κατά το μέτρο που περιέχει την αποκλίνουσα εκτίμηση του επικυρωτή της 30ης Οκτωβρίου 2009·

—

να ακυρώσει το έγγραφο Α της ετήσιας εκθέσεως αξιολογήσεως 2010 του FRONTEX κατά το μέτρο που περιέχει την αποκλίνουσα εκτίμηση του επικυρωτή της 20ής Ιουνίου 2010·

—

να καταδικαστεί ο FRONTEX στην καταβολή των δικαστικών εξόδων.

30.7.2011   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 226/32

Προσφυγή/αγωγή της 1ης Ιουνίου 2011 — ΖΖ κατά Επιτροπής

(Υπόθεση F-63/11)

2011/C 226/64

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων-ενάγων: ΖΖ (εκπρόσωποι: S. Rodrigues, A. Blot και C. Bernard-Glanz, δικηγόροι)

Καθής-εναγόμενη: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αντικείμενο και περιγραφή της διαφοράς

Αίτημα να ακυρωθεί η σιωπηρή απόφαση περί μη ανανεώσεως της συμβάσεως εκτάκτου υπαλλήλου του προσφεύγοντος-ενάγοντος.

Αιτήματα του προσφεύγοντος-ενάγοντος

Ο προσφεύγων-ενάγων ζητεί από το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης:

—

να ακυρώσει την σιωπηρή απόφαση που έλαβε στις 12 Αυγούστου 2010 ο γενικός διευθυντής της OLAF, ως ΑΑΣΣ, περί μη ανανεώσεως της συμβάσεως του προσφεύγοντος-ενάγοντος, όπως ιδίως προκύπτει από την απουσία απαντήσεως επί της αιτήσεως που υπέβαλε ο προσφεύγων-ενάγων στον γενικό διευθυντής τη OLAF στις 12 Απριλίου 2011,

—

εφόσον κριθεί αναγκαίο, να ακυρώσει την απόφαση της ΑΑΣΣ, της 22ας Φεβρουαρίου 2011, περί απορρίψεως της ενστάσεως που υπέβαλε ο προσφεύγων-ενάγων βάσει του άρθρου 90, παράγραφος 2, του ΚΥΚ,

—

κατά συνέπεια, να επανεντάξει τον προσφεύγοντα-ενάγοντα στα καθήκοντα που ασκούσε στην OLAF, στο πλαίσιο ανανεώσεως της συμβάσεώς του σύμφωνα με τις απαιτήσεις του ΚΥΚ,

—

επικουρικώς, και στην περίπτωση που δεν γίνει δεκτό το ως άνω αίτημα επανεντάξεως, να υποχρεώσει την καθής-εναγομένη να αποκαταστήσει την υλική ζημία που υπέστη ο προσφεύγων-ενάγων, υπολογιζόμενη προσωρινώς και ex aequo et bono στη διαφορά μεταξύ των αποδοχών που αυτός ελάμβανε ως έκτακτος υπάλληλος στην OLAF και των αποδοχών της θέσεων που κατέχει επί του παρόντος (ήτοι περίπου 3 000 ευρώ μηνιαίως), για διάρκεια τουλάχιστον ανάλογη προς εκείνη της αρχικής του συμβάσεως (4 έτη), ή και μεγαλύτερη στην περίπτωση που η εν λόγω σύμβαση ανανεωθεί για τρίτη φορά, ούτως ώστε να θεμελιώνεται δικαίωμά του σε σύμβαση αορίστου χρόνου,

—

σε κάθε περίπτωση, να υποχρεώσει την καθής-εναγομένη να καταβάλει ποσό καθοριζόμενο προσωρινώς και ex aequo et bono σε 5 000 ευρώ, προς ικανοποίηση της ηθικής βλάβης, πλέον τόκων υπερημερίας με το νόμιμο επιτόκιο από την ημερομηνία της αποφάσεως που πρόκειται να εκδοθεί

—

να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.