21.7.2011   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 215/1

(1)

Στις 26 Μαρτίου 2010, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο συμφώνησε με την πρόταση της Επιτροπής για τη δρομολόγηση της στρατηγικής για την Ευρώπη 2020, μιας νέας στρατηγικής για την ανάπτυξη και την απασχόληση, η οποία, βασιζόμενη στον μεγαλύτερο συντονισμό των οικονομικών πολιτικών, θα εστιαστεί σε νευραλγικούς τομείς στους οποίους απαιτείται δράση ώστε να ενισχυθεί το δυναμικό διατηρήσιμης ανάπτυξης και ανταγωνιστικότητας της Ευρώπης.

(2)

Στις 13 Ιουλίου 2010, το Συμβούλιο εξέδωσε σύσταση σχετικά με τους γενικούς προσανατολισμούς της οικονομικής πολιτικής των κρατών μελών και της Ένωσης (2010 έως 2014) και, στις 21 Οκτωβρίου 2010, εξέδωσε απόφαση σχετικά με τις κατευθυντήριες γραμμές για τις πολιτικές απασχόλησης των κρατών μελών (2), οι οποίες από κοινού αποτελούν τις «ολοκληρωμένες κατευθυντήριες γραμμές». Τα κράτη μέλη καλούνταν να λαμβάνουν τις ολοκληρωμένες κατευθυντήριες γραμμές υπόψη στις εθνικές οικονομικές πολιτικές και πολιτικές απασχόλησης.

(3)

Στις 7 Δεκεμβρίου 2010, το Συμβούλιο εξέδωσε την εκτελεστική απόφαση 2011/77/ΕΕ (3) σχετικά με τη χορήγηση χρηματοδοτικής συνδρομής στην Ιρλανδία για περίοδο τριών ετών δυνάμει των διατάξεων της Συνθήκης και του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 407/2010, της 11ης Μαΐου 2010, για τη θέσπιση ευρωπαϊκού μηχανισμού χρηματοοικονομικής σταθεροποίησης (4). Το συνοδευτικό μνημόνιο κατανόησης που υπεγράφη στις 16 Δεκεμβρίου 2010 και η πρώτη επικαιροποίησή του θέτουν τους όρους οικονομικής πολιτικής στη βάση των οποίων χορηγείται η χρηματοδοτική συνδρομή. Η εκτελεστική απόφαση 2011/77/ΕΕ τροποποιήθηκε με την εκτελεστική απόφαση 2011/326/ΕΕ (5). Η πρώτη επικαιροποίηση του μνημονίου κατανόησης υπεγράφη στις 18 Μαΐου 2011.

(4)

Στις 12 Ιανουαρίου 2011, η Επιτροπή εξέδωσε την πρώτη Ετήσια Επισκόπηση της Ανάπτυξης, σηματοδοτώντας την έναρξη ενός νέου κύκλου οικονομικής διακυβέρνησης στην ΕΕ και το πρώτο Ευρωπαϊκό εξάμηνο εκ των προτέρων και ολοκληρωμένου συντονισμού πολιτικής, που εδράζεται στην στρατηγική «Ευρώπη 2020».

(5)

Στις 25 Μαρτίου 2011, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο ενέκρινε τις προτεραιότητες για δημοσιονομική εξυγίανση και διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις (σε συμφωνία με τα συμπεράσματα του Συμβουλίου της 15ης Φεβρουαρίου και της 7ης Μαρτίου 2011 και σε συνέχεια της Ετήσιας Επισκόπησης της Ανάπτυξης που διενήργησε η Επιτροπή). Επισήμανε την ανάγκη να δοθεί προτεραιότητα στην επάνοδο σε υγιείς προϋπολογισμούς και δημοσιονομική διατηρησιμότητα, στη μείωση της ανεργίας μέσω μεταρρυθμίσεων στην αγορά εργασίας και στην καταβολή νέων προσπαθειών για την ενίσχυση της ανάπτυξης. Ζήτησε από τα κράτη μέλη να μετατρέψουν τις προτεραιότητες αυτές σε συγκεκριμένα μέτρα που θα περιληφθούν στα προγράμματα σταθερότητας ή σύγκλισης και στα εθνικά προγράμματα μεταρρυθμίσεων.

(6)

Στις 25 Μαρτίου 2011, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο κάλεσε επίσης τα κράτη μέλη που συμμετέχουν στο Σύμφωνο για το Ευρώ + να υποβάλουν εγκαίρως τις δεσμεύσεις τους προκειμένου να περιληφθούν στα προγράμματα σταθερότητας ή σύγκλισης και στα εθνικά προγράμματα μεταρρυθμίσεων.

(7)

Στις 29 Απριλίου 2011, η Ιρλανδία υπέβαλε το επικαιροποιημένο πρόγραμμα σταθερότητας για το 2011, που καλύπτει την περίοδο 2011-2015, και το εθνικό της πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων για το 2011. Προκειμένου να ληφθεί υπόψη η διασύνδεσή τους, τα προγράμματα αυτά αξιολογήθηκαν συγχρόνως.

(8)

Η κρίση επέφερε σοβαρή διόρθωση των μεγάλων ανισορροπιών που δημιουργήθηκαν κατά τη διάρκεια των προηγούμενων ετών υψηλής ανάπτυξης. Μεταξύ 2007 και 2010, το πραγματικό ΑΕΠ υποχώρησε κατά 12 % και η απασχόληση κατά σχεδόν 13 %, με αύξηση της ανεργίας από 4,6 % το 2007 σε 13,6 % το 2010. Οδήγησε επίσης σε δραματική επιδείνωση των δημόσιων οικονομικών, με τον δείκτη του ελλείμματος της γενικής κυβέρνησης να ανέρχεται σε διψήφια επίπεδα το 2008 και 2009. Το 2010, το έλλειμμα της γενικής κυβέρνησης έφθασε το 32,4 % του ΑΕΠ, συμπεριλαμβανομένων μέτρων στήριξης του χρηματοοικονομικού τομέα της τάξης του 20,5 % του ΑΕΠ. Ο δείκτης του χρέους προς το ΑΕΠ αυξήθηκε από 25 % το 2007 σε 96 % το 2010.

(9)

Η υλοποίηση του προγράμματος χρηματοδοτικής συνδρομής από ΕΕ-ΔΝΤ εξελίσσεται ικανοποιητικά. Τα συμφωνηθέντα δημοσιονομικά μέτρα έχουν εφαρμοστεί, ο δημοσιονομικός στόχος για το 2010 έχει επιτευχθεί και τα δημοσιονομικά αποτελέσματα στο πρώτο τρίμηνο του 2011 συμβαδίζουν επίσης με τους στόχους του προγράμματος συνδρομής. Το έλλειμμα της γενικής κυβέρνησης το 2011 προβλέπεται να παραμείνει αρκετά κάτω από το ανώτατο όριο του προγράμματος συνδρομής, παρά την προς τα κάτω αναθεώρηση στην πρόγνωση για το ονομαστικό ΑΕΠ το 2011. Σημαντική πρόοδος σημειώθηκε όσον αφορά την αναμόρφωση του τραπεζικού συστήματος και έχουν πραγματοποιηθεί βήματα για την επίτευξη των στόχων ως προς τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις.

(10)

Βάσει της αξιολόγησης του επικαιροποιημένου προγράμματος σταθερότητας σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1466/97, το Συμβούλιο είναι της γνώμης ότι το μακροοικονομικό σενάριο στο οποίο στηρίζονται οι δημοσιονομικές προβολές στο πρόγραμμα σταθερότητας είναι εφικτό. Η μεσοπρόθεσμη δημοσιονομική στρατηγική του προγράμματος σταθερότητας είναι να επανέλθει το ονομαστικό έλλειμμα της γενικής κυβέρνησης κάτω από την τιμή αναφοράς του 3 % του ΑΕΠ μέσα στην προθεσμία που προβλέπεται στη σύσταση του Συμβουλίου της 3ης Δεκεμβρίου 2010. Οι στόχοι του προγράμματος σταθερότητας για το έλλειμμα είναι 10 % του ΑΕΠ το 2011, 8,6 % το 2012, 7,2 % το 2013, 4,7 % το 2014 και 2,8 % έως το τέλος της περιόδου του προγράμματος σταθερότητας το 2015. Η πορεία αυτή υποστηρίζεται από μέτρα εξυγίανσης της τάξης του 3,8 % του ΑΕΠ που εφαρμόζονται στον προϋπολογισμό του 2011 και από γενικά μέτρα εξυγίανσης της τάξης του 5,9 % του ΑΕΠ την περίοδο 2012-2014 και από περαιτέρω μη συγκεκριμενοποιημένη δημοσιονομική προσαρμογή άνω του 1 % του ΑΕΠ το 2015. Το πρόγραμμα σταθερότητας επαναφέρει τον μεσοπρόθεσμο δημοσιονομικό στόχο (ΜΔΣ) του – 0,5 % του ΑΕΠ, που δεν επιτυγχάνεται εντός της περιόδου του προγράμματος σταθερότητας. Σύμφωνα με την πιο πρόσφατη εκτίμηση της Επιτροπής, οι κίνδυνοι σχετικά με τη μακροπρόθεσμη διατηρησιμότητα των δημόσιων οικονομικών φαίνονται ότι είναι υψηλοί. Η βελτίωση της διατηρησιμότητας των δημόσιων οικονομικών απαιτεί την επίτευξη επαρκών πρωτογενών πλεονασμάτων μεσοπρόθεσμα και περαιτέρω μεταρρύθμιση του ιρλανδικού συστήματος κοινωνικής ασφάλισης.

(11)

Η Ιρλανδία ανέλαβε ορισμένες δεσμεύσεις στο πλαίσιο του Συμφώνου για το Ευρώ+, οι οποίες υποβλήθηκαν στις 3 Μαΐου 2011. Σε αυτές περιέχονται συγκεκριμένα μέτρα για την τόνωση της ανταγωνιστικότητας, συμπεριλαμβανομένης της μεταρρύθμισης των μηχανισμών καθορισμού των αμοιβών, το άνοιγμα ορισμένων επαγγελματικών υπηρεσιών στον ανταγωνισμό, την ενίσχυση της έρευνας και ανάπτυξης, την εδραίωση της χρηματοπιστωτικής σταθερότητας, ιδίως μέσω μηχανισμών επίλυσης κρίσεων, και την προώθηση της διατηρησιμότητας των δημόσιων οικονομικών μέσω ενός μεσοπρόθεσμου δημοσιονομικού πλαισίου, της μεταρρύθμισης του συνταξιοδοτικού συστήματος και της αύξησης των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης.

(12)

Η Επιτροπή αξιολόγησε το πρόγραμμα σταθερότητας και το εθνικό πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων, συμπεριλαμβανομένων των δεσμεύσεων του Συμφώνου για το Ευρώ +. Έλαβε υπόψη όχι μόνον τη συνάφειά τους για διατηρήσιμη δημοσιονομική και κοινωνικοοικονομική πολιτική στην Ιρλανδία, αλλά και τη συμμόρφωσή τους με τους κανόνες και τις κατευθυντήριες γραμμές της ΕΕ, δεδομένης της ανάγκης να ισχυροποιηθεί η συνολική οικονομική διακυβέρνηση της ΕΕ με συνεισφορές επιπέδου ΕΕ σε μελλοντικές εθνικές αποφάσεις. Στο πλαίσιο αυτό, η Επιτροπή τονίζει τον επείγοντα χαρακτήρα της εφαρμογής των σχεδιαζόμενων μέτρων σε συμμόρφωση με την εκτελεστική απόφαση 2011/77/ΕΕ.

(13)

Βάσει της αξιολόγησης αυτής και λαμβάνοντας υπόψη τη σύσταση του Συμβουλίου της 7ης Δεκεμβρίου 2010 δυνάμει του άρθρου 126 παράγραφος 7 της ΣΛΕΕ, το Συμβούλιο εξέτασε την επικαιροποίηση για το 2011 του προγράμματος σταθερότητας της Ιρλανδίας και διατύπωσε τη γνώμη του (6). Λαμβάνοντας υπόψη τα συμπεράσματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της 25ης Μαρτίου 2011, το Συμβούλιο εξέτασε το εθνικό πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων της Ιρλανδίας,

21.7.2011   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 215/4

(1)

Στις 26 Μαρτίου 2010, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο συμφώνησε με την πρόταση της Επιτροπής για την εφαρμογή της στρατηγικής για την Ευρώπη 2020, μιας νέας στρατηγικής για την ανάπτυξη και την απασχόληση, η οποία, βασιζόμενη στον ενισχυμένο συντονισμό των οικονομικών πολιτικών, θα εστιαστεί σε νευραλγικούς τομείς στους οποίους απαιτείται δράση ώστε να ενισχυθεί το δυναμικό διατηρήσιμης ανάπτυξης και ανταγωνιστικότητας της Ευρώπης.

(2)

Στις 13 Ιουλίου 2010, το Συμβούλιο εξέδωσε σύσταση σχετικά με τους γενικούς προσανατολισμούς της οικονομικής πολιτικής των κρατών μελών και της Ένωσης (2010 έως 2014) και, στις 21 Οκτωβρίου 2010, εξέδωσε απόφαση σχετικά με τις κατευθυντήριες γραμμές των πολιτικών απασχόλησης των κρατών μελών (2), οι οποίες από κοινού αποτελούν τις «ολοκληρωμένες κατευθυντήριες γραμμές». Τα κράτη μέλη κλήθηκαν να λαμβάνουν υπόψη τις ολοκληρωμένες κατευθυντήριες γραμμές στις οικονομικές τους πολιτικές και στις πολιτικές τους για την απασχόληση.

(3)

Στις 12 Ιανουαρίου 2011, η Επιτροπή εξέδωσε την πρώτη Ετήσια Επισκόπηση της Ανάπτυξης, σηματοδοτώντας την έναρξη ενός νέου κύκλου οικονομικής διακυβέρνησης στην ΕΕ και το πρώτο Ευρωπαϊκό Εξάμηνο εκ των προτέρων και ολοκληρωμένου συντονισμού πολιτικής, που εδράζεται στην στρατηγική «Ευρώπη 2020».

(4)

Στις 25 Μαρτίου 2011, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο ενέκρινε τις προτεραιότητες για δημοσιονομική εξυγίανση και διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις (σε συμφωνία με τα συμπεράσματα του Συμβουλίου της 15ης Φεβρουαρίου και της 7ης Μαρτίου 2011 και σε συνέχεια της Ετήσιας Επισκόπησης της Ανάπτυξης που διενήργησε η Επιτροπή). Τόνισε την ανάγκη να δοθεί προτεραιότητα στην επάνοδο σε υγιείς προϋπολογισμούς και δημοσιονομική βιωσιμότητα, στη μείωση της ανεργίας μέσω μεταρρυθμίσεων στην αγορά εργασίας και στην καταβολή νέων προσπαθειών για την ενίσχυση της ανάπτυξης. Ζήτησε από τα κράτη μέλη να μετατρέψουν τις προτεραιότητες αυτές σε συγκεκριμένα μέτρα που θα περιληφθούν στα προγράμματα σταθερότητας ή σύγκλισης και στα εθνικά προγράμματα μεταρρυθμίσεων.

(5)

Στις 25 Μαρτίου 2011, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο κάλεσε επίσης τα κράτη μέλη που συμμετέχουν στο Σύμφωνο για το Ευρώ + να υποβάλουν εγκαίρως τις δεσμεύσεις τους ώστε να περιληφθούν στα προγράμματα σταθερότητας ή σύγκλισης και στα εθνικά προγράμματα μεταρρυθμίσεων.

(6)

Στις 6 Μαΐου 2011, η Ιταλία υπέβαλε το επικαιροποιημένο της πρόγραμμα σταθερότητας 2011, που καλύπτει την περίοδο 2011-2014 και το εθνικό της πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων 2011. Για να ληφθεί υπόψη η αλληλεξάρτησή τους, τα δύο προγράμματα αξιολογήθηκαν συγχρόνως.

(7)

Η ιταλική οικονομία έπασχε από διαρθρωτικές αδυναμίες πολύ πριν από την τρέχουσα παγκόσμια οικονομική και χρηματοπιστωτική κρίση. Μεταξύ 2001 και 2007, ο μέσος ρυθμός αύξησης του πραγματικού ΑΕΠ ήταν περίπου 1 %, δηλαδή μόνο το μισό του μέσου όρου της ζώνης του ευρώ, κυρίως λόγω της βραδείας αύξησης της παραγωγικότητας. Δεδομένου ότι οι εξελίξεις αυτές επηρέαζαν το σύνολο της χώρας, οι μεγάλες περιφερειακές οικονομικές ανισότητες δεν μειώνονταν. Παρά το γεγονός ότι η οικονομία δεν χαρακτηριζόταν από μεγάλες εσωτερικές ανισορροπίες του ιδιωτικού τομέα, επηρεαζόταν σοβαρά από την παγκόσμια κρίση. Η κατάρρευση των εξαγωγών, και στη συνέχεια των επενδύσεων, είχε ως αποτέλεσμα την απότομη μείωση του πραγματικού ΑΕΠ κατά περίπου 7 % από το δεύτερο τρίμηνο του 2008 έως το δεύτερο τρίμηνο του 2009. Μετά από σταθερή μείωση κατά την προηγούμενη δεκαετία, το ακαθάριστο δημόσιο χρέος αυξήθηκε σε 119 % μέχρι το τέλος του 2010, αντικατοπτρίζοντας επίσης την απότομη πτώση του ΑΕΠ. Η απασχόληση μειώθηκε κατά πολύ λιγότερο, υποστηριζόμενη από ένα κυβερνητικό πρόγραμμα για τη μείωση των ωρών εργασίας, και ως εκ τούτου το ποσοστό ανεργίας αυξήθηκε μετρίως κατά την περίοδο 2008-2009. Οδηγούμενη από τις εξαγωγές, η οικονομία άρχισε να ανακάμπτει κατά το δεύτερο εξάμηνο του 2009, αν και με αργούς ρυθμούς. Η κατάσταση στην αγορά εργασίας παρέμεινε ευάλωτη το 2010, με σταθεροποίηση του ποσοστού ανεργίας σε περίπου 8,5 % στο τέλος του έτους. Δεδομένου του πολύ υψηλού δείκτη δημοσίου χρέους, η Ιταλία τήρησε την ενδεδειγμένη συνετή δημοσιονομική πολιτική κατά τη διάρκεια της κρίσης, αποφεύγοντας να εφαρμόσει μέτρα εκτεταμένων δημοσιονομικών κινήτρων, διατηρώντας έτσι το δημόσιο έλλειμμα κάτω από το μέσο όρο της ζώνης του ευρώ στο διάστημα 2009-2010.

(8)

Βάσει της αξιολόγησης του επικαιροποιημένου προγράμματος σταθερότητας σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1466/97, το Συμβούλιο είναι της γνώμης ότι το μακροοικονομικό σενάριο στο οποίο βασίζονται οι δημοσιονομικές προβολές στο πρόγραμμα είναι βάσιμο. Το πρόγραμμα σχεδιάζει να μειώσει το έλλειμμα της γενικής κυβέρνησης κάτω από την τιμή αναφοράς του 3 % του ΑΕΠ έως το 2012, με βάση την περαιτέρω συγκράτηση των δαπανών και πρόσθετα έσοδα από τη βελτίωση της φορολογικής συμμόρφωσης. Μετά τη διόρθωση του υπερβολικού ελλείμματος, το πρόγραμμα προβλέπει την επίτευξη του μεσοπρόθεσμου δημοσιονομικού στόχου (ΜΔΣ) που αφορά ισοσκελισμένη δημοσιονομική θέση από διαρθρωτική άποψη μέχρι το τέλος της περιόδου του προγράμματος (2014), υποστηριζόμενο από τη δέσμευση για περαιτέρω περιορισμό των πρωτογενών δαπανών. Σύμφωνα με το πρόγραμμα, ο δείκτης δημόσιου χρέους προβλέπεται να κορυφωθεί το 2011 και να μειώνεται με αυξανόμενο ρυθμό στη συνέχεια, όσο θα αυξάνεται το πρωτογενές πλεόνασμα. Η προβλεπόμενη μέση ετήσια δημοσιονομική προσπάθεια κατά την περίοδο 2010-2012 υπερβαίνει το 0,5 % του ΑΕΠ που είχε συστήσει το Συμβούλιο στο πλαίσιο της ΔΥΕ, και ο προβλεπόμενος ρυθμός προσαρμογής μετά το 2012 είναι αρκετά υψηλότερος από τα οριζόμενα στο Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης. Για την επίτευξη των παραπάνω αποτελεσμάτων σχετικά με το έλλειμμα και το χρέος θα απαιτηθεί αυστηρή εκτέλεση του προϋπολογισμού, ενώ χρειάζονται περισσότερες πληροφορίες για τα προγραμματιζόμενα για το 2013 και το 2014 μέτρα εξυγίανσης προκειμένου να αυξηθεί η αξιοπιστία του προγράμματος.

(9)

Δεδομένου του πολύ υψηλού δημοσίου χρέους, που ανέρχεται σε περίπου 120% του ΑΕΠ το 2011, η επιδίωξη μιας βιώσιμης και αξιόπιστης εξυγίανσης και η θέσπιση διαρθρωτικών μέτρων για την ενίσχυση της ανάπτυξης αποτελούν βασικές προτεραιότητες για την Ιταλία. Σύμφωνα με την πιο πρόσφατη εκτίμηση της Επιτροπής, οι κίνδυνοι σχετικά με τη μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα των δημόσιων οικονομικών φαίνεται ότι είναι μέτριοι. Για την περίοδο έως το 2012, η επίτευξη των στόχων για το έλλειμμα της γενικής κυβέρνησης που ορίζονται στο πρόγραμμα σταθερότητας και, επομένως, η διόρθωση του υπερβολικού ελλείμματος έως το 2012, εξαρτάται από την πλήρη εφαρμογή των μέτρων που έχουν ήδη εγκριθεί. Θα χρειαζόταν να γίνουν συμπληρωματικές ενέργειες εάν, για παράδειγμα, τα έσοδα από τη βελτίωση της φορολογικής συμμόρφωσης είναι χαμηλότερα από αυτά που αναμένονται στον προϋπολογισμό ή αν ανακύψουν δυσκολίες όσον αφορά την επίτευξη της προγραμματισθείσας συγκράτησης των κεφαλαιουχικών δαπανών. Για το διάστημα 2013-2014, το νέο τριετές δημοσιονομικό πλαίσιο ορίζει ότι τα συγκεκριμένα μέτρα που θα στηρίζουν την προσπάθεια εξυγίανσης πρέπει να εγκριθούν μέχρι τον Οκτώβριο του 2011. Αν και το δημοσιονομικό πλαίσιο έχει ενισχυθεί σημαντικά τα τελευταία χρόνια, η καθιέρωση εκτελεστών ανώτατων ορίων δαπανών και οι περαιτέρω βελτιώσεις της δημοσιονομικής παρακολούθησης σε όλους τους υποτομείς του δημόσιου τομέα προβλέπεται ότι θα προωθήσουν τη δημοσιονομική πειθαρχία και να ενισχύσουν την αξιοπιστία της μεσοπρόθεσμης δημοσιονομικής στρατηγικής.

(10)

Παρά τον σχετικά υψηλό ρυθμό δημιουργίας θέσεων απασχόλησης κατά τα έτη που προηγήθηκαν της κρίσης, η αγορά εργασίας της Ιταλίας παρουσιάζει ορισμένες διαρθρωτικές αδυναμίες. Οι εργαζόμενοι με συμβάσεις αορίστου χρόνου απολαμβάνουν μεγαλύτερη προστασία από τους εργαζομένους με μη καθιερωμένες συμβάσεις. Για τους πρώτους, οι απολύσεις υπόκεινται σε αυστηρούς κανόνες και δυσκίνητες διαδικασίες. Για τους υπόλοιπους, θα πρέπει να δοθεί προσοχή στη δυναμική της αυτοαπασχόλησης που θα μπορούσε να κρύβει σχέσεις εξαρτημένης εργασίας. Παρά τη λήψη νέων ad hoc μέτρων κατά τη διάρκεια της κρίσης προκειμένου να επεκταθεί η στήριξη των εισοδημάτων και η προστασία της ανεργίας, το υπάρχον σύστημα επιδομάτων ανεργίας παραμένει κατακερματισμένο. Το επίπεδο της ανεργίας στους εργαζόμενους κάτω των 25 ετών ανήλθε στο 27,8 % το 2010, με ανομοιόμορφη κατανομή του σε όλη τη χώρα, και η ανεργία των νέων στις περιφέρειες του Νότου ήταν διπλάσια από τις περιφέρειες του Βορρά. Ο ρόλος της μαθητείας και της επαγγελματικής κατάρτισης θα πρέπει να ενισχυθούν περαιτέρω. Αν και θα ήταν πολύ χρήσιμο και αναγκαίο, δεν υπάρχει σήμερα ενιαίο σύστημα πιστοποίησης δεξιοτήτων και αναγνώρισης των επαγγελματικών προτύπων και των προτύπων κατάρτισης που να αναγνωρίζεται σε όλη τη χώρα, αλλά πολλαπλασιασμός περιφερειακών καθεστώτων, πράγμα που δεν διευκολύει την κινητικότητα της εργασίας και τις ευκαιρίες απασχόλησης σε όλη την Ιταλία. Υπάρχει περιθώριο για την ενίσχυση της αποτελεσματικότητας των υπηρεσιών απασχόλησης, ιδίως στις περιφέρειες με υψηλή ανεργία. Τέλος, η αδήλωτη εργασία εξακολουθεί να αποτελεί έντονο φαινόμενο στην Ιταλία.

(11)

Η ευθυγράμμιση των μισθολογικών εξελίξεων με την αύξηση της παραγωγικότητας είναι σημαντική αν ληφθεί υπόψη η διαρκής απώλεια ανταγωνιστικότητας της Ιταλίας από τα τέλη της δεκαετίας του 1990· στο πλαίσιο αυτό, οι διαπραγματεύσεις σε επίπεδο επιχείρησης μπορούν να διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο, που μπορεί επίσης να βοηθήσει στην αντιμετώπιση των περιφερειακών ανισοτήτων στην αγορά εργασίας. Η μεταρρύθμιση του διαπραγματευτικού πλαισίου του 2009 εισήγαγε, μεταξύ άλλων, τη δυνατότητα «ρητρών ανοίγματος» (δηλαδή παρεκκλίσεων από τον κλαδικό μισθό που έχει συμφωνηθεί σε εθνικό επίπεδο), αλλά αυτές δεν έχουν αρχίσει ακόμη να χρησιμοποιούνται ευρέως μέχρι τώρα.

(12)

Το ποσοστό απασχόλησης των γυναικών υστερεί σε σχέση με αυτή των ανδρών κατά περισσότερες από 20 εκατοστιαίες μονάδες κατά μέσο όρο με σημαντικές διαφορές μεταξύ περιφερειών. Μόλις το ένα τρίτο των γυναικών μεταξύ 20 και 64 ετών είχαν απασχόληση στις περιφέρειες του Νότου το 2009, λόγω τόσο των σχετικά χαμηλότερων ποσοστών δραστηριότητας όσο και της αύξησης της ανεργίας. Η σχετικά υψηλή φορολόγηση της εργασίας στην Ιταλία μειώνει τα κίνητρα για την προσφορά εργασίας, ιδίως για τα άτομα που συνειφέρουν με ένα δεύτερο εισόδημα στα νοικοκυριά, και επηρεάζει δυσμενώς τη ζήτηση εργασίας από τις επιχειρήσεις. Προκειμένου να συμβάλει στην ενίσχυση της απασχόλησης των γυναικών, το εθνικό πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων βασίζεται στο σχέδιο που εγκρίθηκε το 2010 με σκοπό το συντονισμό των προσπαθειών σε όλη τα επίπεδα της κυβέρνησης για την προώθηση της συμβατότητας της επαγγελματικής και της οικογενειακής ζωής. Η κυβέρνηση θέσπισε πρόσφατα ένα φορολογικό κίνητρο για τις εταιρείες που προσλαμβάνουν μειονεκτούντες εργαζομένους, συμπεριλαμβανομένων και εκείνων που εργάζονται σε τομείς ή επαγγέλματα όπου η ανισορροπία μεταξύ των φύλων είναι ιδιαίτερα έντονη, σε περιφέρειες με υψηλή ανεργία. Το πρόγραμμα εξαγγέλλει επίσης τη μεταρρύθμιση του φορολογικού συστήματος με σκοπό τη βαθμιαία μετατόπιση του φορολογικού βάρους από την εργασία στην κατανάλωση, πράγμα που θα μπορούσε να συμβάλει στην αύξηση της απασχόλησης.

(13)

Σε σύγκριση με τα πρότυπα της ΕΕ, το κόστος της επιχειρηματικής δραστηριότητας στην Ιταλία παραμένει υψηλό, ιδίως στις νότιες περιοχές, παρά τα πρόσφατα μέτρα για τη βελτίωση του επιχειρηματικού περιβάλλοντος και την ενίσχυση του προσανατολισμού προς τις επιδόσεις και τη λογοδοσία στο πλαίσιο της δημόσιας διοίκησης. Υπάρχουν ακόμη μεγάλα περιθώρια για την εξάλειψη κανονιστικών και διοικητικών εμποδίων στις αγορές προϊόντων και υπηρεσιών, ιδίως στις επαγγελματικές υπηρεσίες. Θεσπίστηκε το 2009 ετήσιος νόμος περί ανταγωνισμού ως νομικό μέσο για την ενίσχυση του ανταγωνιστικού περιβάλλοντος και την προστασία των καταναλωτών, ο οποίος όμως δεν έχει ακόμη ψηφιστεί. Οι χρονοβόρες διαδικασίες εκτέλεσης των συμβάσεων είναι μια πρόσθετη αδυναμία του επιχειρηματικού περιβάλλοντος στην Ιταλία. Οι εκτός του τραπεζικού τομέα δίαυλοι για τη χρηματοδότηση της ανάπτυξης των επιχειρήσεων εξακολουθούν να είναι σχετικά σπάνιοι στην Ιταλία, ιδίως για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις (ΜΜΕ). Ειδικότερα, η χρηματοδότηση μετοχικού κεφαλαίου και τα επιχειρηματικά κεφάλαια συνεχίζουν να διαδραματίζουν περιορισμένο μόνον ρόλο, παρά το δυναμικό που παρουσιάζουν για την προώθηση της αύξησης του μεγέθους των επιχειρήσεων, την προσέγγιση νέων παγκόσμιων αγορών και τη βελτίωση της εταιρικής διακυβέρνησης.

(14)

Οι δαπάνες έρευνας και ανάπτυξης (Ε&Α) σημείωσαν μέτρια μόνο αύξηση κατά τα τελευταία δέκα χρόνια. Συνεπώς, η ένταση Ε&Α παραμένει χαμηλή, περίπου 1,27 % του ΑΕΠ, και είναι πολύ χαμηλότερη από το μέσο όρο της ΕΕ (1,90 %). Αυτό το χάσμα οφείλεται κυρίως στο χαμηλό επίπεδο βιομηχανικής έρευνας, δεδομένου ότι η ένταση επιχειρηματικής Ε&Α ανέρχεται στο 0,64 % του ΑΕΠ, έναντι 1,23 % κατά μέσο όρο για την ΕΕ-27. Η ένταση επιχειρηματικού κεφαλαίου εξακολουθεί να είναι πολύ χαμηλή. Μια σειρά μέτρων, συμπεριλαμβανομένων των φοροαπαλλαγών με περιορισμένη χρονική διάρκεια για όσες επιχειρήσεις επενδύουν σε ερευνητικά έργα που εκτελούνται από πανεπιστήμια ή φορείς του δημόσιου τομέα, παρουσιάζονται στο εθνικό πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων. Ο στόχος του 1,53 % του ΑΕΠ που έχει τεθεί για την ένταση Ε&Α προέρχεται από την πρόβλεψη του μέσου ετήσιου ρυθμού ανάπτυξης για την περίοδο 2006-2008 και λαμβάνει υπόψη τους περιορισμούς της δημοσιονομικής σταθερότητας της χώρας. Θα επανεξεταστεί το 2014.

(15)

Η Ιταλία είναι η τρίτη σε μέγεθος αποδέκτρια κονδυλίων της πολιτικής συνοχής της ΕΕ, έχοντας λάβει περίπου 8 % του συνολικού προϋπολογισμού για την πολιτική συνοχής της ΕΕ για την περίοδο 2007-2013. Στα μέσα της περιόδου προγραμματισμού, το μερίδιο των κονδυλίων της ΕΕ που έχουν πραγματικά κινητοποιηθεί είναι μόνο 16,8 % και είναι πολύ χαμηλότερο στις νότιες περιφέρειες σύγκλισης.

(16)

Η Ιταλία έχει αναλάβει ορισμένες δεσμεύσεις στο πλαίσιο του Συμφώνου για το Ευρώ +. Το εθνικό πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων αναφέρει ορισμένα προσφάτως ληφθέντα μέτρα και περιγράφει σε γενικές γραμμές σχέδια για μελλοντικές μεταρρυθμίσεις για την αντιμετώπιση του ζητήματος της διατηρησιμότητας των δημόσιων οικονομικών και της χρηματοπιστωτικής σταθερότητας, την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας και την αύξηση της απασχόλησης, σύμφωνα με τις αρχές του Συμφώνου για το Ευρώ +. Μια νέα σημαντική δέσμευση που έχει αναληφθεί ειδικά ως ανταπόκριση στο Σύμφωνο είναι η πρόθεση της κυβέρνησης να τροποποιήσει το Σύνταγμα προκειμένου να ενισχυθεί η δημοσιονομική πειθαρχία. Τα στοιχεία αυτά έχουν αξιολογηθεί και ληφθεί υπόψη στις συστάσεις.

(17)

Η Επιτροπή αξιολόγησε το πρόγραμμα σταθερότητας και το εθνικό πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων, συμπεριλαμβανομένων των δεσμεύσεων του Συμφώνου για το Ευρώ + για την Ιταλία. Έλαβε υπόψη όχι μόνον τη συνάφειά τους για διατηρήσιμη δημοσιονομική και κοινωνικοοικονομική πολιτική στην Ιταλία, αλλά επίσης τη συμμόρφωσή τους με τους κανόνες και τις κατευθυντήριες γραμμές της ΕΕ, δεδομένης της ανάγκης να ενισχυθεί η συνολική οικονομική διακυβέρνηση της ΕΕ με την παροχή εισροών σε επίπεδο ΕΕ σε μελλοντικές εθνικές αποφάσεις. Έχοντας αυτά υπόψη, η Επιτροπή θεωρεί ότι το σχέδιο εξυγίανσης της Ιταλίας για το 2011-2014 είναι αξιόπιστο μέχρι το 2012, ενώ θα έπρεπε να υποστηρίζεται από συγκεκριμένα μέτρα για το 2013-2014, ώστε το πολύ υψηλό δημόσιο χρέος να τεθεί σε σταθερά πτωτική πορεία. Το εθνικό πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων παρουσιάζει σε αδρές γραμμές μια συνολική δέσμη πρωτοβουλιών σε όλες τις διαστάσεις της στρατηγικής «Ευρώπης 2020», αλλά επιπρόσθετα μέτρα θεωρούνται αναγκαία για την αντιμετώπιση των μακροχρόνιων διαρθρωτικών αδυναμιών οι οποίες επιδεινώνονται από την κρίση. Προκειμένου να ενισχυθεί το δυναμικό για ανάπτυξη και δημιουργία θέσεων απασχόλησης της Ιταλίας και να ενισχυθεί η κάλυψη της υστέρησης των νότιων περιφερειών, πρέπει να ληφθούν περαιτέρω μέτρα στο διάστημα 2011-2012 για τη βελτίωση της λειτουργίας της αγοράς εργασίας, το άνοιγμα των αγορών υπηρεσιών και προϊόντων ώστε να υπάρξει αύξηση του ανταγωνισμού, τη βελτίωση του επιχειρηματικού περιβάλλοντος, την ενίσχυση της πολιτικής για την έρευνα και την καινοτομία και την επιτάχυνση και τη βελτίωση της αξιοποίησης των ταμείων συνοχής της ΕΕ.

(18)

Με βάση την παραπάνω αξιολόγηση και λαμβάνοντας υπόψη τη σύσταση του Συμβουλίου βάσει του άρθρου 126 παράγραφος 7 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης της 2ας Δεκεμβρίου 2009, το Συμβούλιο εξέτασε το επικαιροποιημένο πρόγραμμα σταθερότητας της Ιταλίας για το 2011 και η γνώμη του (3) αντικατοπτρίζεται ιδίως στη σύστασή του (1). Λαμβάνοντας υπόψη τα συμπεράσματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της 25ης Μαρτίου 2011, το Συμβούλιο εξέτασε το εθνικό πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων της Ιταλίας,

1.

Να εφαρμόσει την προγραμματιζόμενη δημοσιονομική εξυγίανση το 2011 και το 2012 ώστε να διασφαλίσει τη διόρθωση του υπερβολικού ελλείμματος, σύμφωνα με τις συστάσεις του Συμβουλίου βάσει της ΔΥΕ, βάζοντας με αυτόν τον τρόπο τον υψηλό δείκτη του δημόσιου χρέους σε καθοδική τροχιά. Οικοδομώντας επί πρόσφατα εγκριθείσας νομοθεσίας, να αξιοποιήσει πλήρως τις τυχόν καλύτερες από το αναμενόμενο οικονομικές ή δημοσιονομικές εξελίξεις για την ταχύτερη μείωση του ελλείμματος και του χρέους και να είναι σε ετοιμότητα για την πρόληψη αποκλίσεων κατά την εκτέλεση του προϋπολογισμού. Να υποστηρίξει τους στόχους για την περίοδο 2013-2014 και την προγραμματισμένη επίτευξη του μεσοπρόθεσμου στόχου έως το 2014 με συγκεκριμένα μέτρα έως τον Οκτώβριο του 2011, όπως προβλέπεται στο νέο πολυετές δημοσιονομικό πλαίσιο. Να ενισχύσει περαιτέρω το πλαίσιο με τη θέσπιση εκτελεστών ανώτατων ορίων για τις δαπάνες και τη βελτίωση της παρακολούθησης σε όλους τους υποτομείς του δημοσίου τομέα.

2.

Να ενισχύσει τα μέτρα για την καταπολέμηση του κατακερματισμού στην αγορά εργασίας, με επανεξέταση επίσης επιλεγμένων πτυχών της νομοθεσίας για την προστασία της απασχόλησης, συμπεριλαμβανομένων των κανόνων και των διαδικασιών για τις απολύσεις, και μεταρρύθμιση του υφιστάμενου κατακερματισμένου συστήματος επιδομάτων ανεργίας, λαμβάνοντας υπόψη τους περιορισμούς του προϋπολογισμού. Να εντείνει τις προσπάθειες για την καταπολέμηση της αδήλωτης εργασίας. Επιπλέον, να λάβει μέτρα που θα προωθούν τη μεγαλύτερη συμμετοχή των γυναικών στην αγορά εργασίας, αυξάνοντας τη διαθεσιμότητα των υποδομών παροχής φροντίδας σε όλη τη χώρα και παρέχοντας οικονομικά κίνητρα προκειμένου το δεύτερο ενεργό μέλος της οικογένειας να αρχίζει εργασία κατά τρόπο που δεν έχει επίπτωση στον προϋπολογισμό.

3.

Να προβεί σε περαιτέρω ενέργειες, με βάση τη συμφωνία του 2009 για τη μεταρρύθμιση του πλαισίου συλλογικών διαπραγματεύσεων και σε διαβούλευση με τους κοινωνικούς εταίρους, σύμφωνα με τις εθνικές πρακτικές, ώστε να εξασφαλιστεί ότι η αύξηση των μισθών θα αντανακλά καλύτερα τις εξελίξεις της παραγωγικότητας καθώς και τις τοπικές και επιχειρησιακές συνθήκες, συμπεριλαμβανομένων των ρητρών που θα μπορούσαν να επιτρέψουν τη διαπραγμάτευση σε επίπεδο επιχειρήσεων να προχωρήσει σε αυτήν την κατεύθυνση.

4.

Να επεκτείνει τη διαδικασία ανοιίματος του τομέα των υπηρεσιών ώστε να αυξηθεί ο ανταγωνισμός, συμπεριλαμβανομένου του ανοίγματος στον τομέα των επαγγελματικών υπηρεσιών. Να εγκρίνει το 2011 τον ετήσιο νόμο περί ανταγωνισμού, λαμβάνοντας υπόψη τις συστάσεις που υπέβαλε η Αρχή προστασίας του ανταγωνισμού. Να μειώσει τη διάρκεια ολοκλήρωσης των διαδικασιών εφαρμογής του δικαίου των συμβάσεων. Να ενισχύσει περαιτέρω τις ενέργειες για την προώθηση της πρόσβασης των ΜΜΕ στις κεφαλαιαγορές με την άρση των κανονιστικών εμποδίων και τη μείωση του συναφούς κόστους.

5.

Να βελτιώσει το πλαίσιο για τις επενδύσεις του ιδιωτικού τομέα σε έρευνα και καινοτομία με την επέκταση των τρεχόντων φορολογικών κινήτρων, τη βελτίωση των συνθηκών για τα επιχειρηματικά κεφάλαια και τη στήριξη καινοτόμων προγραμμάτων προμηθειών.

6.

Να λάβει μέτρα για την επιτάχυνση με οικονομικά αποδοτικό τρόπο των δαπανών που ενισχύουν την ανάπτυξη οι οποίες συγχρηματοδοτούνται από τα ταμεία της πολιτικής συνοχής, προκειμένου να μειωθούν οι χρονίζουσες ανισότητες μεταξύ των περιφερειών, με τη βελτίωση των διοικητικών ικανοτήτων και της πολιτικής διακυβέρνησης. Να τηρήσει τις δεσμεύσεις που έχουν αναληφθεί στο εθνικό στρατηγικό πλαίσιο αναφοράς ως προς το ύψος των πόρων και την ποιότητα των δαπανών.

21.7.2011   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 215/8

(1)

Στις 20 Ιανουαρίου 2009, το Συμβούλιο εξέδωσε την απόφαση 2009/290/ΕΚ (2) για να διατεθεί στη Λεττονία μεσοπρόθεσμη χρηματοδοτική βοήθεια για περίοδο τριών ετών, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 143 της Συνθήκης. Το συνοδευτικό μνημόνιο κατανόησης υπογράφηκε στις 28 Ιανουαρίου 2009 και τα μεταγενέστερα συμπληρώματά του θέτουν τους όρους οικονομικής πολιτικής βάσει των οποίων εκταμιεύθηκε η χρηματοδοτική συνδρομή. Η απόφαση 2009/290/ΕΚ τροποποιήθηκε στις 13 Ιουλίου 2009 με την απόφαση 2009/592/ΕΚ (3). Το τελευταίο συμπλήρωμα του μνημονίου κατανόησης υπογράφηκε τον Ιούνιο του 2011.

(2)

Στις 26 Μαρτίου 2010, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο συμφώνησε με την πρόταση της Επιτροπής για τη δρομολόγηση της στρατηγικής για την Ευρώπη 2020, μιας νέας στρατηγικής για την απασχόληση και την ανάπτυξη, η οποία, βασιζόμενη στο μεγαλύτερο συντονισμό των οικονομικών πολιτικών, θα επικεντρωθεί σε νευραλγικούς τομείς στους οποίους απαιτείται δράση ώστε να ενισχυθεί το δυναμικό βιώσιμης ανάπτυξης και ανταγωνιστικότητας της Ευρώπης.

(3)

Στις 13 Ιουλίου 2010, το Συμβούλιο εξέδωσε σύσταση σχετικά με τους γενικούς προσανατολισμούς της οικονομικής πολιτικής των κρατών μελών και της Ένωσης (2010 έως 2014) και στις 21 Οκτωβρίου 2010 το Συμβούλιο εξέδωσε απόφαση σχετικά με τις κατευθυντήριες γραμμές των πολιτικών απασχόλησης των κρατών μελών (4), οι οποίες από κοινού αποτελούν τις «ολοκληρωμένες κατευθυντήριες γραμμές». Τα κράτη μέλη καλούνταν να λαμβάνουν τις ολοκληρωμένες κατευθυντήριες γραμμές υπόψη στις εθνικές οικονομικές πολιτικές και πολιτικές απασχόλησης.

(4)

Στις 12 Ιανουαρίου 2011 η Επιτροπή εξέδωσε την πρώτη Ετήσια Επισκόπηση Ανάπτυξης, η οποία σηματοδοτεί την έναρξη ενός νέου κύκλου οικονομικής διακυβέρνησης στην ΕΕ και του πρώτου Ευρωπαϊκού Εξαμήνου εκ των προτέρων και ολοκληρωμένου συντονισμού πολιτικής, το οποίο εντάσσεται στη στρατηγική «Ευρώπη 2020».

(5)

Στις 25 Μαρτίου 2011, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο προσυπέγραψε τις προτεραιότητες για τη δημοσιονομική εξυγίανση και τη διαρθρωτική μεταρρύθμιση (σύμφωνα με τα συμπεράσματα του Συμβουλίου της 15ης Φεβρουαρίου και της 7ης Μαρτίου 2011 και κατόπιν της Ετήσιας Επισκόπησης της Ανάπτυξης που εκπόνησε η Επιτροπή). Τόνισε ότι πρέπει να δοθεί προτεραιότητα στην αποκατάσταση υγιών προϋπολογισμών και στη βιωσιμότητα των δημόσιων οικονομικών, στη μείωση της ανεργίας μέσω μεταρρυθμίσεων της αγοράς εργασίας και στην καταβολή νέων προσπαθειών για την ενίσχυση της οικονομικής μεγέθυνσης. Ζήτησε από τα κράτη μέλη να ενσωματώσουν αυτές τις προτεραιότητες σε συγκεκριμένα μέτρα που θα ενταχθούν στα αντίστοιχά τους προγράμματα σταθερότητας ή σύγκλισης και στα εθνικά τους προγράμματα μεταρρυθμίσεων.

(6)

Στις 25 Μαρτίου 2011, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο κάλεσε επίσης τα κράτη μέλη που συμμετέχουν στο Σύμφωνο για το Ευρώ + να υποβάλουν τις δεσμεύσεις τους, που θα περιληφθούν στα δικά τους προγράμματα σταθερότητας ή σύγκλισης και στα εθνικά τους προγράμματα μεταρρυθμίσεων. Το λεττονικό πρόγραμμα σύγκλισης και το εθνικό πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων περιλαμβάνουν αναφορά στο Σύμφωνο για το Ευρώ +. Σε επιστολή που στάλθηκε στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο στις 17 Μαΐου 2011 επισημαίνονται συγκεκριμένες δεσμεύσεις και δράσεις για το 2011 που περιλαμβάνονται στα προγράμματα τα οποία συνάδουν με τους στόχους του Συμφώνου για το Ευρώ +.

(7)

Στις 29 Απριλίου 2011, η Λεττονία υπέβαλε το επικαιροποιημένο πρόγραμμα σύγκλισης 2011 για την περίοδο 2011-2014, καθώς και το εθνικό της πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων 2011. Για να ληφθούν υπόψη οι διασυνδέσεις, τα δύο προγράμματα αξιολογήθηκαν ταυτοχρόνως.

(8)

Από το 2000 έως το 2007, η λεττονική οικονομία αναπτύχθηκε με ταχύτερους ρυθμούς από την οικονομία οποιουδήποτε άλλου κράτους μέλους, καταδεικνύοντας προοπτικές σύγκλισης, χρηματοπιστωτικές εισροές από το εξωτερικό και ιδιαίτερα έντονη καταναλωτική ζήτηση. Εντούτοις, εν μέρει τουλάχιστον λόγω μιας επεκτατικής μακροοικονομικής πολιτικής, προκλήθηκε υπερθέρμανση της οικονομίας. Συσσωρεύτηκαν σημαντικές ανισορροπίες, που εκφράστηκαν με έλλειμμα ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών 22,3 % του ΑΕΠ το 2007 και 13,1 % το 2008· ως εκ τούτου, κατά την περίοδο 2008-2009, η οικονομία παρουσίασε την εντονότερη ύφεση στην ΕΕ. Κατά την περίοδο αυτή, το πραγματικό ΑΕΠ μειώθηκε σε σχέση με το υψηλότερο σημείο κατά 25 %, ενώ η κατάρρευση της εγχώριας ζήτησης εντάθηκε λόγω της ύφεσης στο παγκόσμιο εμπόριο. Το ποσοστό απασχόλησης στη Λεττονία, το οποίο προγενέστερα ήταν από τα υψηλότερα στην ΕΕ (75,8 % το 2008), μειώθηκε περισσότερο από 10 εκατοστιαίες μονάδες και το ποσοστό ανεργίας άνω του 18 % είναι πλέον ένα από τα υψηλότερα στην ΕΕ. Το δημόσιο έλλειμμα ήταν 9,7 % το 2009 λόγω όμως των μέτρων δημοσιονομικής εξυγίανσης, μειώθηκε το 2010 στο 7,7 %. Στο αποτέλεσμα αυτό περιλαμβάνονται σημαντικά μέτρα σταθεροποίησης υπέρ του χρηματοπιστωτικού τομέα, τα οποία αντιστοιχούσαν στο 1,1 % του ΑΕΠ το 2009 και στο 2,3 % του ΑΕΠ το 2010.

(9)

Με βάση την αξιολόγηση του επικαιροποιημένου προγράμματος σύγκλισης σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1466/97, το Συμβούλιο είναι της γνώμης ότι το μακροοικονομικό σενάριο στο οποίο βασίζονται οι δημοσιονομικές προβλέψεις που περιλαμβάνονται στο πρόγραμμα σύγκλισης είναι εφικτό, αν και η πρόβλεψη για τον πληθωρισμό μπορεί να τοποθετείται σε χαμηλά επίπεδα για το 2011. Η μεσοπρόθεσμη δημοσιονομική στρατηγική του προγράμματος σύγκλισης να μειώσει το ονομαστικό έλλειμμα γενικής κυβέρνησης κάτω από την τιμή αναφοράς του 3 % εντός της προθεσμίας που προβλέπεται στη σύσταση του Συμβουλίου της 7ης Ιουλίου 2009. Λαμβάνοντας υπόψη τα μέτρα που εφαρμόστηκαν από την έκδοση της σύστασης για τη διόρθωση της κατάστασης υπερβολικού ελλείμματος και τα επιπρόσθετα μέτρα δημοσιονομικής εξυγίανσης που αναφέρονται στο επικαιροποιημένο πρόγραμμα σύγκλισης, η σχεδιαζόμενη δημοσιονομική προσπάθεια για την περίοδο 2011-2012 συνάδει με την απαιτούμενη προσαρμογή. Λαμβανομένου υπόψη του σημείου εκκίνησης, το πρόγραμμα σύγκλισης δεν προβλέπει την επίτευξη του μεσοπρόθεσμου στόχου (ΜΣ) μέχρι τη λήξη της περιόδου του προγράμματος, ενώ η σχεδιαζόμενη δημοσιονομική προσπάθεια για την επίτευξη του ΜΣ μετά τη διόρθωση της κατάστασης υπερβολικού ελλείμματος θα μπορούσε να επιταχυνθεί, ιδίως κατά το 2013. Η προβλεπόμενη στο πρόγραμμα σύγκλισης πορεία της δημοσιονομικής εξυγίανσης βασίζεται κατά κύριο λόγο στις δαπάνες. Οι δημοσιονομικοί στόχοι ενέχουν κινδύνους υποχώρησης, δεδομένου ότι το πρόγραμμα σύγκλισης δεν παρέχει πλήρη στοιχεία σχετικά με τα μέτρα που θα στηρίξουν την επίτευξη των στόχων που έχουν οριστεί. Τα εν λόγω μέτρα αναμένεται να προβλεφθούν στους επόμενους προϋπολογισμούς. Η μείωση του πρωτογενούς ελλείμματος σε μεσοπρόθεσμη βάση, όπως προβλέπεται στο πρόγραμμα σύγκλισης, θα συμβάλει στο να περιοριστούν οι κίνδυνοι για τη βιωσιμότητα των δημόσιων οικονομικών.

(10)

Η Επιτροπή έχει αξιολογήσει το πρόγραμμα σύγκλισης και το εθνικό πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων. Έχει λάβει υπόψη όχι μόνο τη σημασία του για τη βιώσιμη δημοσιονομική και κοινωνικοοικονομική πολιτική στη Λετονία, αλλά και την συμμόρφωση προς τους κανόνες και τις κατευθυντήριες γραμμές της ΕΕ, δεδομένης της ανάγκης να ενισχυθεί η γενική οικονομική διακυβέρνηση της ΕΕ, μέσω της συνεκτίμησης στοιχείων σε επίπεδο ΕΕ κατά τη διαμόρφωση των μελλοντικών εθνικών αποφάσεων. Στο πλαίσιο αυτό, η Επιτροπή τονίζει ότι επείγει η εφαρμογή των προγραμματισμένων μέτρων με σκοπό την συμμόρφωση προς την απόφαση 2009/290/ΕΚ,

21.7.2011   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 215/10

(1)

Στις 26 Μαρτίου 2010 το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο ενέκρινε την πρόταση της Επιτροπής για τη δρομολόγηση της στρατηγικής για την Ευρώπη 2020, μιας νέας στρατηγικής για την ανάπτυξη και την απασχόληση, η οποία, βασιζόμενη στο μεγαλύτερο συντονισμό των οικονομικών πολιτικών, θα εστιαστεί σε νευραλγικούς τομείς στους οποίους απαιτείται δράση ώστε να ενισχυθούν η διατηρήσιμη ανάπτυξη και η ανταγωνιστικότητα της Ευρώπης.

(2)

Στις 13 Ιουλίου 2010, το Συμβούλιο εξέδωσε σύσταση σχετικά με τους γενικούς προσανατολισμούς της οικονομικής πολιτικής των κρατών μελών και της Ένωσης (2010 έως 2014) και στις 21 Οκτωβρίου 2010 εξέδωσε απόφαση σχετικά με τις κατευθυντήριες γραμμές των πολιτικών απασχόλησης των κρατών μελών (2), οι οποίες από κοινού αποτελούν τις «ενοποιημένες κατευθυντήριες γραμμές». Τα κράτη μέλη καλούνταν να λαμβάνουν τις ενοποιημένες κατευθυντήριες γραμμές υπόψη κατά την κατάστρωση των εθνικών οικονομικών πολιτικών και των πολιτικών απασχόλησης.

(3)

Στις 12 Ιανουαρίου 2011 η Επιτροπή εξέδωσε την πρώτη Ετήσια Επισκόπηση Ανάπτυξης, η οποία σηματοδοτεί την έναρξη ενός νέου κύκλου οικονομικής διακυβέρνησης στην ΕΕ και του πρώτου Ευρωπαϊκού Εξαμήνου του εκ των προτέρων συντονισμού των πολιτικών, το οποίο εντάσσεται στη στρατηγική Ευρώπη 2020.

(4)

Στις 25 Μαρτίου 2011 το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο προσυπέγραψε τις προτεραιότητες για τη δημοσιονομική εξυγίανση και τη διαρθρωτική μεταρρύθμιση (σύμφωνα με τα συμπεράσματα του Συμβουλίου της 15ης Φεβρουαρίου και της 7ης Μαρτίου 2011 και κατόπιν της Ετήσιας Επισκόπησης της Ανάπτυξης που εκπόνησε η Επιτροπή). Τόνισε ότι πρέπει να δοθεί προτεραιότητα στην εξυγίανση των προϋπολογισμών και στη διατηρησιμότητα των δημόσιων οικονομικών, στη μείωση της ανεργίας μέσω μεταρρυθμίσεων της αγοράς εργασίας και στην καταβολή νέων προσπαθειών για την ενίσχυση της οικονομικής ανάπτυξης. Ζήτησε από τα κράτη μέλη να υλοποιήσουν αυτές τις προτεραιότητες με συγκεκριμένα μέτρα που θα ενταχθούν στα αντίστοιχά τους προγράμματα σταθερότητας ή σύγκλισης και στα εθνικά τους προγράμματα μεταρρυθμίσεων.

(5)

Στις 25 Μαρτίου 2011, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο κάλεσε επίσης τα κράτη μέλη που συμμετέχουν στο Σύμφωνο για το Ευρώ + να κοινοποιήσουν εγκαίρως τις δεσμεύσεις τους, προκειμένου να περιληφθούν στα αντίστοιχά τους προγράμματα σταθερότητας ή σύγκλισης και στα εθνικά τους προγράμματα μεταρρυθμίσεων.

(6)

Στις 28 Απριλίου 2011, η Μάλτα υπέβαλε το εθνικό της πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων για το 2011 και, στις 29 Απριλίου 2011, το επικαιροποιημένο πρόγραμμα σταθερότητας που καλύπτει την περίοδο 2011-2014. Λόγω της αλληλεξάρτησής τους, τα δύο προγράμματα αξιολογήθηκαν ταυτόχρονα.

(7)

Με το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης οι εξαγωγές και οι επενδύσεις μειώθηκαν απότομα και το πραγματικό ΑΕΠ συρρικνώθηκε κατά 3,4 % το 2009. Η απασχόληση σημείωσε μικρή μόνον κάμψη, χάρη στην κρατική ενίσχυση. Λόγω του ότι οι εξαγωγές και οι επιχειρηματικές επενδύσεις αυξήθηκαν σημαντικά το 2010, η οικονομική δραστηριότητα στη Μάλτα υπήρξε θεαματική κατά το ίδιο έτος ενώ μειώθηκε η ανεργία. Λόγω του υψηλού δημόσιου χρέους (61,5 % του ΑΕΠ για το 2008), η κυβέρνηση δεν προχώρησε σε ευρεία δημοσιονομικά μέτρα τόνωσης και το έλλειμμα της γενικής κυβέρνησης το 2009 (3,7 % του ΑΕΠ) παρέμεινε κάτω από το συνολικό έλλειμμα της ζώνης του ευρώ. Το 2010 το δημοσιονομικό έλλειμμα και οι δείκτες χρέους παρέμειναν γενικά σταθεροί.

(8)

Με βάση την αξιολόγηση του επικαιροποιημένου προγράμματος σταθερότητας σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1466/97, το Συμβούλιο σχημάτισε τη γνώμη ότι το μακροοικονομικό σενάριο στο οποίο στηρίζονται οι προβλέψεις του προϋπολογισμού είναι σχετικά ευνοϊκό, ειδικότερα όσον αφορά τα τελευταία έτη του προγράμματος σταθερότητας. Το πρόγραμμα σταθερότητας αποσκοπεί στο να μειώσει το έλλειμμα της γενικής κυβέρνησης κάτω από την τιμή αναφοράς της Συνθήκης έως το 2011 από 3,6 % του ΑΕΠ που ήταν το 2010. Συνεπώς, η σταδιακή επίτευξη του μεσοπρόθεσμου δημοσιονομικού στόχου (ΜΔΣ) της ισοσκέλισης με διαρθρωτικές αλλαγές πρέπει να συνοδευτεί από μια δέσμευση για βιώσιμη εξυγίανση στο σκέλος των δαπανών. Ωστόσο, το πρόγραμμα σταθερότητας δεν προβλέπει επίτευξη του ΜΔΣ εντός της περιόδου του προγράμματος σταθερότητας. Ο δείκτης χρέους προβλέπεται να μειωθεί από το 68% του ΑΕΠ στο οποίο βρέθηκε το 2010 στο 63,7 % το 2014, χάρη στο θετικό και ισχυρό πρωτογενές ισοζύγιο. Η μέση ετήσια προσπάθεια διαρθρωτικής προσαρμογής για την περίοδο 2012-2014, σύμφωνα με εκτιμήσεις της Επιτροπής, ευθυγραμμίζεται γενικά με το σύμφωνο σταθερότητας και ανάπτυξης. Εντούτοις, τα δημοσιονομικά αποτελέσματα μπορεί να είναι χειρότερα από εκείνα που έχουν τεθεί ως στόχος, λόγω πιθανών υπερβάσεων των δαπανών και λόγω της έλλειψης πληροφοριών σχετικά με τα μέτρα για την ενίσχυση της προσπάθειας εξυγίανσης μετά το 2011.

(9)

Η συνέχιση της δημοσιονομικής εξυγίανσης με στόχο την επίτευξη του ΜΔΣ αποτελεί βασική πρόκληση για τη Μάλτα. Ενώ ο προϋπολογισμός του 2011 προέβλεπε μέτρα για τη μείωση του υπερβολικού ελλείμματος το 2011, θα απαιτηθούν επιπλέον μέτρα σε περίπτωση αποκλίσεων. Η αξιοπιστία της μεσοπρόθεσμης στρατηγικής εξυγίανσης, η οποία δεν έχει ακόμη ξεκινήσει με συγκεκριμένα μέτρα, θα ενισχυθεί από ένα ισχυρότερο πολυετές δημοσιονομικό πλαίσιο. Καίρια αδυναμία αποτελεί ο μη δεσμευτικός χαρακτήρας των πολυετών στόχων, που προϋποθέτει ένα σχετικά βραχύ χρονοδιάγραμμα δημοσιονομικού σχεδιασμού. Στο πρόγραμμα σταθερότητας αναφέρεται ότι εξετάζεται η θέσπιση νομοθεσίας όσον αφορά τις δαπάνες.

(10)

Σύμφωνα με την τελευταία εκτίμηση της Επιτροπής, οι κίνδυνοι σχετικά με τη μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα των δημόσιων οικονομικών φαίνονται ότι είναι υψηλοί, καθώς ο μακροπρόθεσμος δημοσιονομικός αντίκτυπος της δημογραφικής γήρανσης, περιλαμβανομένων των συντάξεων, είναι σημαντικά ανώτερος από το μέσο όρο της ΕΕ. Επιπλέον, η συμμετοχή εργαζομένων μεγαλύτερης ηλικίας στην αγορά εργασίας είναι πολύ χαμηλή, λόγω της σχετικά χαμηλής, ακόμη, ηλικίας συνταξιοδότησης, της συχνής προσφυγής σε καθεστώτα πρόωρης συνταξιοδότησης και της πολύ χαμηλής συμμετοχής των γυναικών μεγαλύτερης ηλικίας. Η μεταρρύθμιση του συνταξιοδοτικού συστήματος το 2006 ξεκίνησε να αντιμετωπίζει τη βιωσιμότητα αυξάνοντας, έστω σταδιακά, την ηλικία συνταξιοδότησης και αντιμετώπισε το ζήτημα της επάρκειας των συντάξεων στο μέλλον, ειδικότερα μέσω πιο γενναιόδωρων ρυθμίσεων για την τιμαριθμική αναπροσαρμογή και την εισαγωγή ελάχιστης εγγυημένης εθνικής σύνταξης. Το εθνικό πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων προβλέπει την υποβολή έκθεσης σχετικά με την τρέχουσα διαβούλευση όσον αφορά την περαιτέρω μεταρρύθμιση του συνταξιοδοτικού συστήματος, την οποία ξεκίνησε η ομάδα εργασίας για τις συντάξεις, καθώς και για την σαφή σύνδεση μεταξύ της ηλικίας συνταξιοδότησης και του προσδόκιμου επιβίωσης και την εισαγωγή ενός υποχρεωτικού δεύτερου πυλώνα του συνταξιοδοτικού συστήματος και ενός εθελοντικού τρίτου πυλώνα. Εντούτοις, το εθνικό πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων δεν προβλέπει κάποια στρατηγική για τη γήρανση του πληθυσμού που να εναρμονίζεται με τις τρέχουσες και προβλεπόμενες νομοθετικές μεταρρυθμίσεις. Η αδήλωτη εργασία απειλεί, μακροπρόθεσμα, τη βιωσιμότητα των δημόσιων οικονομικών. Η κυβέρνηση παρουσίασε κάποια μέτρα για την αντιμετώπιση του προβλήματος αυτού στο Εθνικό Πρόγραμμα Μεταρρυθμίσεων, αλλά δεν υπάρχουν προτάσεις για την αναθεώρηση του συστήματος φορολόγησης-παροχών με στόχο να ανταμείβεται η εργασία. Η ενίσχυση της συμμετοχής των γυναικών στην αγορά εργασίας είναι ένα άλλο σημαντικό πρόβλημα για τη Μάλτα, δεδομένου ότι το ποσοστό απασχόλησης των γυναικών στη χώρα αυτή είναι το χαμηλότερο της ΕΕ. Στο Εθνικό Πρόγραμμα Μεταρρυθμίσεων η κυβέρνηση συμπεριέλαβε σημαντικό αριθμό πρωτοβουλιών με στόχο την εργαζόμενη γυναίκα. Η εφαρμογή και ο αντίκτυπός τους αναμένεται να εκτιμηθούν το 2012.

(11)

Τα τελευταία έτη, στη Μάλτα σημειώθηκε έντονη βιομηχανική αναδιάρθρωση στο πλαίσιο της οποίας η παραδοσιακή, μεταποιητική βιομηχανία έντασης εργασίας αντικαταστάθηκε από νέες δραστηριότητες υψηλής προστιθέμενης αξίας. Αυτό οδήγησε σε αναντιστοιχία μεταξύ της ζήτησης και της προσφοράς δεξιοτήτων στην αγορά εργασίας, η οποία αναδεικνύει την ανάγκη να παρασχεθούν οι απαιτούμενες δεξιότητες από τους νέους τομείς, ειδικότερα μέσω της μεταδευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, σε μια προσπάθεια περαιτέρω διαφοροποίησης της οικονομικής βάσης της Μάλτας.

(12)

Η Μάλτα παρουσιάζει το υψηλότερο ποσοστό πρόωρης εγκατάλειψης του σχολείου στην ΕΕ, που ανερχόταν σε ποσοστό 36,8 % το 2009 σε σύγκριση με τον μέσο όρο ποσοστού 14,4 % στην ΕΕ. Η χώρα καταγράφει επίσης χαμηλό ποσοστό πληθυσμού 30-34 ετών με τριτοβάθμια ή αντίστοιχη εκπαίδευση (21,1 % σε σύγκριση με τον μέσο όρο της ΕΕ ποσοστού 32,3 % το 2009). Στόχος της Μάλτας είναι να μειώσει την πρόωρη εγκατάλειψη του σχολείου στο 29 % και να αυξήσει το ποσοστό του πληθυσμού με τριτοβάθμια ή αντίστοιχη εκπαίδευση της ηλικιακής ομάδας των 30 έως 34 ετών στο 33 % έως το 2020. Το 2011 έλαβε μέτρα για τον προσανατολισμό μαθητών που εγκαταλείπουν πρόωρα το σχολείο προς δραστηριότητες με ενδιαφέρουσες προοπτικές επαγγελματικής σταδιοδρομίας μέσω επαγγελματικής κατάρτισης ή δυνατοτήτων εκπαίδευσης «δεύτερης ευκαιρίας».

(13)

Η Μάλτα είναι ένα από τα ελάχιστα κράτη μέλη της ΕΕ με μηχανισμό τιμαριθμικής αναπροσαρμογής που ισχύει για όλους τους μισθούς. Οι αυξήσεις στους μισθούς ρυθμίζονται με βάση υποχρεωτικό τιμαριθμικό μηχανισμό αναπροσαρμογής (COLA), που έχει ως αποτέλεσμα οι αυξήσεις στους μισθούς να ευθυγραμμίζονται με βάση την εξέλιξη του πληθωρισμού στο παρελθόν, ενώ είναι αναλογικά υψηλότερες όσον αφορά τις χαμηλότερες αμοιβές. Σε συνδυασμό με τις ελάχιστες αμοιβές αυτή η αναπροσαρμογή μπορεί να αποτελέσει περαιτέρω τροχοπέδη για την ανταγωνιστικότητα των κλάδων έντασης εργασίας. Το ζήτημα αυτό είναι ιδιαίτερα επίκαιρο δεδομένης της πρόσφατης αύξησης στις τιμές ενέργειας, οι οποίες μπορεί να οδηγήσουν σε αύξηση μισθών και τιμών.

(14)

Η Μάλτα εξαρτάται σχεδόν αποκλειστικά από τις εισαγωγές πετρελαίου για την εξασφάλιση ενέργειας, γεγονός που καθιστά την οικονομία της ευάλωτη σε μεταβολές των τιμών πετρελαίου. Αυτό, σε συνδυασμό με την ανεπάρκεια του ενεργειακού συστήματος της Μάλτας, μπορεί να προκαλέσει προβλήματα στην επιχειρηματικότητα και στην ανταγωνιστικότητα των μικρομεσαίων επιχειρήσεων. Η αξιοποίηση των δυνατοτήτων παραγωγής ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές μπορεί να ωφελήσει διπλά ως προς τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας και την επίτευξη των ενεργειακών και των κλιματικών στόχων. Οι πληροφορίες, ωστόσο, που παρέχονται στο Εθνικό Πρόγραμμα Μεταρρυθμίσεων σχετικά με ενεργειακά μέτρα είναι περιορισμένες, καθιστώντας έτσι δύσκολη την αποτίμηση της σκοπιμότητας και της οικονομικής αποδοτικότητάς τους.

(15)

Η Μάλτα έχει αναλάβει μια σειρά δεσμεύσεων στο πλαίσιο του Συμφώνου για το Ευρώ +. Οι δεσμεύσεις αυτές συνδέονται με δύο τομείς του Συμφώνου: με την ανταγωνιστικότητα και τη βιωσιμότητα των δημόσιων οικονομικών. Από δημοσιονομική άποψη, οι δεσμεύσεις προβλέπουν την ενίσχυση της απόδοσης ευθυνών και της διαφάνειας ως προς το δημοσιονομικό πλαίσιο, καθώς και την εξέταση του ενδεχομένου καθιέρωσης μηχανισμών για την διασφάλιση της πιστής εκτέλεσης του προϋπολογισμού. Για την αντιμετώπιση του ζητήματος της παραγωγικότητας έχουν ληφθεί μέτρα για τη βελτίωση του επιχειρηματικού περιβάλλοντος και των όρων χρηματοδότησης των εταιρειών καθώς και για την αύξηση της ανταγωνιστικότητας στον τομέα των υπηρεσιών, ειδικότερα στις τηλεπικοινωνίες. Μολονότι οι δεσμεύσεις στο πλαίσιο του Συμφώνου για το Ευρώ + περιέχονται στο εθνικό πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων, δεν συμβάλλουν στη σταθερότητα στους τομείς της απασχόλησης και της οικονομίας. Ενώ οι αρχές δίνουν έμφαση στην αύξηση της παραγωγικότητας, δεν παραδέχονται ότι ο υφιστάμενος μηχανισμός τιμαριθμικής αναπροσαρμογής των μισθών επηρεάζει την ανταγωνιστικότητα της Μάλτας. Οι δεσμεύσεις στο πλαίσιο του Συμφώνου για το Ευρώ + έχουν αξιολογηθεί και ληφθεί υπόψη στις συστάσεις.

(16)

Η Επιτροπή έχει αξιολογήσει το πρόγραμμα σταθερότητας και το εθνικό πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων, καθώς και τις δεσμεύσεις που ανέλαβε η Μάλτα στο πλαίσιο του Συμφώνου για το Ευρώ +. Έχει λάβει υπόψη, όχι μόνο τη σημασία τους για μια διατηρήσιμη δημοσιονομική και κοινωνικοοικονομική πολιτική στη Μάλτα, αλλά και την εκ μέρους τους τήρηση των ενωσιακών κανόνων και κατευθύνσεων, δεδομένης της ανάγκης ενδυνάμωσης της όλης οικονομικής διακυβέρνησης της ΕΕ μέσω της συνεκτίμησης κάποιων στοιχείων σε επίπεδο ΕΕ κατά τη λήψη των μελλοντικών εθνικών αποφάσεων. Υπό το πρίσμα αυτό η Επιτροπή εκτιμά ότι, ενώ η στοχευόμενη πρόοδος προς τον ΜΔΣ είναι ικανοποιητική, υπάρχουν σημαντικοί κίνδυνοι για τη στρατηγική εξυγίανση, δεδομένου ότι αυτή δεν συνοδεύεται από συγκεκριμένα μέτρα και μπορεί να σημειωθεί υπέρβαση δαπανών, όπως έχει συμβεί και στο παρελθόν. Επιπλέον, ο μη δεσμευτικός χαρακτήρας του μεσοπρόθεσμου δημοσιονομικού πλαισίου δεν δύναται να ενισχύσει τη δημοσιονομική πειθαρχία. Το σχετικά υψηλό κόστος της γήρανσης μακροπρόθεσμα, ειδικότερα των συνταξιοδοτικών δαπανών, θέτει σε κίνδυνο τη μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα των δημόσιων οικονομικών της Μάλτας. Το εθνικό πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων αναγνωρίζει τις κύριες διαρθρωτικές προκλήσεις που αντιμετωπίζει η οικονομία της Μάλτας, μολονότι φαίνεται πως είναι επιβεβλημένη η μεγαλύτερη προσοχή σε ορισμένα θέματα, ιδίως στην καλύτερη χρησιμοποίηση του εργατικού δυναμικού της οικονομίας και στην επανεξέταση και λήψη των αναγκαίων μέτρων για τη μεταρρύθμιση του μηχανισμού διαμόρφωσης των μισθών για την εξασφάλιση της καλύτερης ευθυγράμμισης των μισθολογικών αυξήσεων και της αύξησης της παραγωγικότητας, καθώς και στην ενεργειακή διαφοροποίηση.

(17)

Βάσει της αξιολόγησης αυτής και λαμβάνοντας υπόψη τη σύσταση του Συμβουλίου της 16ης Φεβρουαρίου 2010 δυνάμει του άρθρου 126 παράγραφος 7 της συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το Συμβούλιο εξέτασε την επικαιροποίηση για το 2011 του προγράμματος σταθερότητας της Μάλτας και η γνώμη του (3) αντικατοπτρίζεται ιδίως στις κατωτέρω με αριθ. 1 και 2 συστάσεις του. Λαμβάνοντας υπόψη τα συμπεράσματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της 25ης Μαρτίου 2011, το Συμβούλιο εξέτασε το εθνικό πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων της Μάλτας,

1.

Να διασφαλίσει τη μείωση του υπερβολικού ελλείμματος το 2011, σύμφωνα με τις συστάσεις σχετικά με τη ΔΥΕ, και ταυτόχρονα να είναι σε ετοιμότητα να λάβει περαιτέρω μέτρα, ώστε να προληφθούν τυχόν υπερβάσεις και να υιοθετήσει συγκεκριμένα μέτρα για να ενισχύσει το στόχο της μείωσης του ελλείμματος για το 2012. Να φέρει το υψηλό δείκτη του δημόσιου χρέους σε καθοδική τροχιά και να εξασφαλίσει επαρκή πρόοδο προς τον ΜΔΣ. Με στόχο την ενίσχυση της αξιοπιστίας της μεσοπρόθεσμης στρατηγικής εξυγίανσης, να λάβει τα απαιτούμενα ευρύτερα μέτρα από το 2013 και μετά, να ενσωματώσει τους δημοσιονομικούς στόχους σε ένα δεσμευτικό, βασιζόμενο σε κανόνες, πολυετές δημοσιονομικό πλαίσιο και να βελτιώσει την παρακολούθηση της εκτέλεσης του προϋπολογισμού.

2.

Να λάβει μέτρα για να εξασφαλίσει τη βιωσιμότητα του συνταξιοδοτικού συστήματος, όπως με την επιτάχυνση της προοδευτικής αύξησης της ηλικίας συνταξιοδότησης και τη σύνδεσή της με το προσδόκιμο επιβίωσης. Να εναρμονίσει τα μέτρα για αύξηση της νόμιμης ηλικίας συνταξιοδότησης με μια ενεργό στρατηγική για τη γήρανση, αποθαρρύνοντας τη χρήση καθεστώτων πρόωρης συνταξιοδότησης και ενθαρρύνοντας την αποταμίευση για ιδιωτικές συντάξεις.

3.

Να προσανατολίσει τους αποφοίτους των διάφορων κύκλων εκπαίδευσης περισσότερο προς τις ανάγκες της αγοράς εργασίας, ιδίως μέσω επιπρόσθετων προσπαθειών για τη βελτίωση της πρόσβασης στην ανώτατη εκπαίδευση και ενισχύοντας την αποτελεσματικότητα του συστήματος επαγγελματικής κατάρτισης. Να λάβει περαιτέρω μέτρα για τη μείωση της πρόωρης εγκατάλειψης του σχολείου εντοπίζοντας, αναλύοντας και μετρώντας τα αίτια στα οποία οφείλεται αυτή έως το 2012 και θεσπίζοντας μηχανισμό τακτικής παρακολούθησης και υποβολής εκθέσεων σχετικά με το ποσοστό επιτυχίας των μέτρων.

4.

Να επανεξετάσει και να λάβει αναγκαία μέτρα ούτως ώστε να μεταρρυθμίσει τον μηχανισμό διαπραγμάτευσης των μισθών και τιμαριθμικής αναπροσαρμογής, σε συνεννόηση με τους κοινωνικούς εταίρους και σύμφωνα με τις εθνικές πρακτικές, ώστε να διασφαλιστεί ότι η αύξηση των μισθών θα αντικατοπτρίζει καλύτερα τις εξελίξεις στην παραγωγικότητα της εργασίας και στην ανταγωνιστικότητα.

5.

Να ενισχύσει τις προσπάθειες για τη μείωση της εξάρτηση της Μάλτας από τις εισαγωγές πετρελαίου, μέσω της πρόβλεψης επενδύσεων σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και κάνοντας πλήρη χρήση των διαθέσιμων κοινοτικών κονδυλίων για την αναβάθμιση της υποδομής και την προώθηση της ενεργειακής επάρκειας.

21.7.2011   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 215/13

1.

Στις 22 Δεκεμβρίου 2010 η Επιτροπή εξέδωσε πρόταση κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με τους δημοσιονομικούς κανόνες που εφαρμόζονται στον ετήσιο προϋπολογισμό της Ένωσης (στο εξής «η πρόταση»). Η πρόταση αυτή συγχωνεύει και αντικαθιστά δύο προηγούμενες προτάσεις της Επιτροπής σχετικά με την αναθεώρηση του δημοσιονομικού κανονισμού [«ΔΚ», κανονισμός (ΕΚ, Ευρατόμ) αριθ. 1605/2002 (3) του Συμβουλίου]. Οι εν λόγω δύο προτάσεις αφορούσαν αφενός την ανά τριετία αναθεώρηση του ΔΚ και αφετέρου την αναθεώρηση του ΔΚ προκειμένου να ευθυγραμμιστεί με τη συνθήκη της Λισαβόνας (4).

2.

Στις 5 Ιανουαρίου 2011 η πρόταση εστάλη στον ΕΕΠΔ σύμφωνα με το άρθρο 28 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 45/2001. Η γνώμη του ΕΕΠΔ είχε ζητηθεί και ανεπίσημα πριν από την έκδοση της πρότασης. Ο ΕΕΠΔ συνιστά στον νομοθέτη να συμπεριλάβει αναφορά στη διαβούλευση με τον ΕΕΠΔ στην αρχή του προτεινόμενου κανονισμού.

3.

Η πρόταση έχει ορισμένες συνέπειες ως προς την προστασία δεδομένων σε επίπεδο τόσο ΕΕ όσο και εθνικό, οι οποίες θα αποτελέσουν το αντικείμενο της παρούσας γνωμοδότησης.

4.

Η πρόταση περιλαμβάνει αναφορές στα συναφή μέσα προστασίας δεδομένων. Ωστόσο, όπως εξηγείται στην παρούσα γνωμοδότηση, απαιτούνται ορισμένες περαιτέρω διευκρινίσεις ώστε να διασφαλίζεται πλήρης συμμόρφωση προς το νομικό πλαίσιο για την προστασία των δεδομένων.

5.

Ο προτεινόμενος κανονισμός καλύπτει διάφορα θέματα που άπτονται της επεξεργασίας προσωπικών δεδομένων από τα θεσμικά όργανα, οργανισμούς και φορείς της ΕΕ, καθώς και από οντότητες σε επίπεδο κρατών μελών. Οι συγκριμένες δραστηριότητες επεξεργασίας αναλύονται με περισσότερη λεπτομέρεια στη συνέχεια του εγγράφου. Κατά την επεξεργασία προσωπικών δεδομένων, τα θεσμικά όργανα, οι οργανισμοί και οι φορείς της ΕΕ δεσμεύονται από τους κανόνες προστασίας των δεδομένων που ορίζονται στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 45/2001. Οι οντότητες που ενεργούν σε εθνικό επίπεδο δεσμεύονται από τις εθνικές διατάξεις του κάθε κράτους μέλους σε εφαρμογή της οδηγίας 95/46/ΕΚ.

6.

Ο ΕΕΠΔ εκφράζει την ικανοποίησή του για το γεγονός ότι ο προτεινόμενος κανονισμός περιλαμβάνει αναφορές είτε στο ένα εκ των δύο αυτών μέσων είτε και στα δύο (5). Ωστόσο, οι αναφορές στα εν λόγω μέσα δεν είναι ούτε συστηματικές ούτε συνεπείς. Ως εκ τούτου, ο ΕΕΠΔ ενθαρρύνει τον νομοθέτη να ακολουθήσει μια πιο ολοκληρωμένη προσέγγιση όσον αφορά το συγκεκριμένο θέμα στον κανονισμό.

7.

Ο ΕΕΠΔ συνιστά στον νομοθέτη να συμπεριλάβει την ακόλουθη αναφορά στην οδηγία 95/46/ΕΚ και στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 45/2001 στο προοίμιο του κανονισμού:

«Ο παρών κανονισμός ισχύει με την επιφύλαξη των απαιτήσεων της οδηγίας 95/46/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 24ης Οκτωβρίου 1995, για την προστασία των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και για την ελεύθερη κυκλοφορία των δεδομένων αυτών, και του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 45/2001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 18ης Δεκεμβρίου 2000, σχετικά με την προστασία των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα από τα όργανα και τους οργανισμούς της Κοινότητας και σχετικά με την ελεύθερη κυκλοφορία των δεδομένων αυτών».

8.

Επιπλέον, ο ΕΕΠΔ συνιστά να συμπεριληφθεί αναφορά στην οδηγία 95/46/ΕΚ και στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 45/2001 στο άρθρο 57 παράγραφος 2 στοιχείο στ), όπως έχει προβλεφθεί και για το άρθρο 31 παράγραφος 3 της πρότασης.

9.

Το άρθρο 28 της πρότασης αφορά τον εσωτερικό έλεγχο της εκτέλεσης του προϋπολογισμού. Στην παράγραφο 2 στοιχείο δ) ορίζεται ότι, για τους σκοπούς της εκτέλεσης του προϋπολογισμού, ο εσωτερικός έλεγχος αποσκοπεί στην παροχή εύλογης βεβαιότητας ως προς την επίτευξη της πρόληψης, του εντοπισμού και της διόρθωσης των περιπτώσεων απάτης και των παρατυπιών.

10.

Σε περίπτωση έμμεσης εκτέλεσης του προϋπολογισμού από την Επιτροπή μέσω επιμερισμένης διαχείρισης με τα κράτη μέλη ή με οντότητες και πρόσωπα άλλα εκτός των κρατών μελών, το άρθρο 56 παράγραφος 2 και το άρθρο 57 παράγραφος 3 αναφέρουν ότι τα κράτη μέλη, όπως και οι λοιπές οντότητες και άλλα πρόσωπα, προλαμβάνουν, εντοπίζουν και διορθώνουν παρατυπίες και τις περιπτώσεις απάτης κατά την εκτέλεση των καθηκόντων τους που συνδέονται με την εκτέλεση του προϋπολογισμού. Εξυπακούεται ότι τα μέτρα αυτά πρέπει να συμμορφώνονται πλήρως με τις εθνικές διατάξεις σε εφαρμογή της οδηγίας 95/46/ΕΚ.

11.

Ως προς αυτό, η πρόταση αναφέρει, στην παράγραφο 4 στοιχείο στ) του άρθρου 56 (το οποίο θα έπρεπε να είναι το στοιχείο ε) κατά τη λογική ακολουθία των εδαφίων), ότι οι διαπιστευμένοι από τα κράτη μέλη οργανισμοί που είναι οι μόνοι αρμόδιοι για την ορθή διαχείριση και τον έλεγχο των πόρων «εξασφαλίζουν προστασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα βάσει των αρχών που καθορίζονται στην οδηγία 95/46/ΕΚ». Ο ΕΕΔΠ συνιστά να τονιστεί περισσότερο η εν λόγω αναφορά μέσω της ακόλουθης αναδιατύπωσης: «διασφαλίζουν ότι τυχόν επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα συμμορφώνεται προς τις εθνικές διατάξεις σε εφαρμογή της οδηγίας 95/46/ΕΚ».

12.

Ως προς τις οντότητες και πρόσωπα άλλα εκτός των κρατών μελών, το άρθρο 57 παράγραφος 2 στοιχείο στ) αναφέρει ότι οι εν λόγω οντότητες και πρόσωπα «εξασφαλίζουν εύλογη προστασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα». Ο ΕΕΠΔ εκφράζει την έντονη αντίθεσή του προς τη φράση αυτή, η οποία μοιάζει να αφήνει περιθώρια για λιγότερο αυστηρή εφαρμογή των κανόνων προστασίας δεδομένων. Ως εκ τούτου, ο ΕΕΠΔ συνιστά να αντικατασταθεί και αυτή με τη διατύπωση «διασφαλίζουν ότι τυχόν επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα συμμορφώνεται προς τις εθνικές διατάξεις σε εφαρμογή της οδηγίας 95/46/ΕΚ».

13.

Το άρθρο 63 παράγραφος 8 της πρότασης αφορά το φαινόμενο της «καταγγελίας δυσλειτουργιών» («whistle blowing»). Το άρθρο προβλέπει την υποχρέωση των υπαλλήλων να ενημερώνουν τον διατάκτη (ή την ειδική υπηρεσία δημοσιονομικών παρατυπιών που συγκροτείται σύμφωνα με το άρθρο 70 παράγραφος 6 της πρότασης) σε περίπτωση που θεωρούν ότι μια απόφαση, την οποία η προϊσταμένη τους αρχή τους επιβάλλει να εφαρμόσουν ή να αποδεχθούν, είναι παράτυπη ή αντίθετη προς τις αρχές της χρηστής δημοσιονομικής διαχείρισης ή τους επαγγελματικούς κανόνες τους οποίους υποχρεούνται να τηρούν. Σε περίπτωση παράνομης δραστηριότητας, απάτης ή δωροδοκίας που ενδέχεται να θίξει τα συμφέροντα της Ένωσης, ενημερώνουν τις αρχές και τις υπηρεσίες που ορίζονται από την ισχύουσα νομοθεσία.

14.

Ο ΕΕΠΔ επιθυμεί να τονίσει ότι η θέση των πληροφοριοδοτών είναι ευαίσθητη. Όσοι λαμβάνουν από αυτούς τέτοιου είδους πληροφορίες πρέπει να διασφαλίζουν ότι η ταυτότητα του πληροφοριοδότη δεν αποκαλύπτεται, ιδίως στο πρόσωπο εις βάρος του οποίου διατυπώνεται ισχυρισμός περί αδικοπραγίας (6). Με τη διασφάλιση του απορρήτου της ταυτότητας του πληροφοριοδότη δεν προστατεύεται μόνον το πρόσωπο που παρέχει την πληροφορία αλλά διασφαλίζεται και η αποτελεσματικότητα του ίδιου του συστήματος καταγγελίας δυσλειτουργιών. Χωρίς επαρκείς εγγυήσεις εμπιστευτικότητας, οι υπάλληλοι θα ήταν λιγότερο πρόθυμοι να αναφέρουν παράτυπες ή παράνομες δραστηριότητες.

15.

Ωστόσο, η προστασία του απορρήτου της ταυτότητας των πληροφοριοδοτών δεν είναι απόλυτη. Μετά την πρώτη εσωτερική έρευνα, ενδέχεται να υπάρχουν περαιτέρω διοικητικές ή δικαστικές διαδικασίες στο πλαίσιο των οποίων η ταυτότητα του πληροφοριοδότη πρέπει να αποκαλυφθεί, για παράδειγμα στις δικαστικές αρχές. Στις περιπτώσεις αυτές, πρέπει να τηρούνται οι εθνικοί κανόνες που διέπουν τις δικαστικές διαδικασίες (7).

16.

Υπάρχουν επίσης περιπτώσεις όπου το πρόσωπο που κατηγορείται για αδικοπραγία δικαιούται να ενημερωθεί σχετικά με την ταυτότητα του πληροφοριοδότη. Αυτό ισχύει σε περιπτώσεις όπου ο ενδιαφερόμενος πρέπει να γνωρίζει την ταυτότητα του πληροφοριοδότη προκειμένου να κινήσει νομικές διαδικασίες εναντίον του, εφόσον έχει αποδειχθεί ότι ο τελευταίος προέβη κακόβουλα σε ψευδείς δηλώσεις εις βάρος του (8).

17.

Ο ΕΕΠΔ συνιστά την τροποποίηση της τρέχουσας πρότασης με στόχο τη διασφάλιση του απορρήτου της ταυτότητας των πληροφοριοδοτών κατά τη διάρκεια των ερευνών, στον βαθμό που αυτό δεν αντιβαίνει στους εθνικούς κανόνες που διέπουν τις δικαστικές διαδικασίες και εφόσον το πρόσωπο που κατηγορείται για αδικοπραγία δεν δικαιούται να γνωρίζει την ταυτότητα του πληροφοριοδότη, καθώς η ανάγκη αυτή προκύπτει μόνο με σκοπό την εκκίνηση δικαστικών διαδικασιών κατά του πληροφοριοδότη υπό την προϋπόθεση ότι έχει αποδειχθεί ότι ο τελευταίος προέβη κακόβουλα σε ψευδείς δηλώσεις εις βάρος του.

18.

Σύμφωνα με την παράγραφο 2 του άρθρου 31 (Δημοσίευση των δικαιούχων πόρων της ΕΕ και άλλων πληροφοριών), η Επιτροπή κοινοποιεί με τον κατάλληλο τρόπο τις πληροφορίες που κατέχει σχετικά με τους δικαιούχους πόρων από τον προϋπολογισμό, όταν ο προϋπολογισμός εκτελείται από την Επιτροπή είτε απευθείας είτε κατ’ εξουσιοδότηση.

19.

Στην παράγραφο 3 του άρθρου 31 αναφέρεται ότι οι πληροφορίες αυτές «διατίθενται τηρουμένων δεόντως των απαιτήσεων εμπιστευτικότητας, ιδίως δε της προστασίας των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα, όπως ορίζεται στην οδηγία 95/46/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου και στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 45/2001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, καθώς και των απαιτήσεων ασφαλείας, λαμβανομένων υπόψη των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών κάθε διαχειριστικής μεθόδου […] και, ανάλογα με την περίπτωση, σύμφωνα με τους οικείους τομεακούς κανόνες».

20.

Η δημοσιοποίηση της ταυτότητας των δικαιούχων πόρων της ΕΕ απασχόλησε το Δικαστήριο επ’ ευκαιρία της απόφασης του Νοεμβρίου 2010 στην υπόθεση Schecke και Eifert  (9). Χωρίς να υπεισερχόμαστε στις λεπτομέρειες της υπόθεσης, επισημαίνεται ότι το Δικαστήριο εξέτασε προσεκτικά εάν η νομοθεσία της ΕΕ, η οποία προβλέπει την υποχρέωση γνωστοποίησης των πληροφοριών, ήταν σύμφωνη προς τα άρθρα 7 και 8 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ («Χάρτης της ΕΕ»).

21.

Το Δικαστήριο εξέτασε τον σκοπό για τον οποίο γνωστοποιήθηκαν οι πληροφορίες και, εν συνεχεία, την αναλογικότητα του μέτρου. Το Δικαστήριο έκρινε ότι τα θεσμικά όργανα οφείλουν να σταθμίζουν, προ της δημοσιοποιήσεως πληροφοριών που αφορούν φυσικά πρόσωπα, το συμφέρον της Ένωσης για διασφάλιση διαφάνειας των ενεργειών της και την προσβολή των δικαιωμάτων που αναγνωρίζονται από τον Χάρτη της ΕΕ (10). Το Δικαστήριο υπογράμμισε ότι οι αποκλίσεις και οι περιορισμοί της προστασίας των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα δεν πρέπει να υπερβαίνουν τα όρια του απολύτως αναγκαίου (11).

22.

Το Δικαστήριο έκρινε ότι τα θεσμικά όργανα πρέπει να εξετάζουν λεπτομερείς κανόνες για τη δημοσιοποίηση πληροφοριών σχετικά με τους ενδιαφερόμενους δικαιούχους οι οποίοι θα ήταν συμβατοί με τον σκοπό τέτοιας δημοσιοποιήσεως, θίγοντας ταυτοχρόνως σε μικρότερο βαθμό το δικαίωμα των δικαιούχων αυτών στην ιδιωτική τους ζωή εν γένει και στην προστασία των δεδομένων τους προσωπικού χαρακτήρα ειδικότερα (12). Στο πλαίσιο της συγκεκριμένης υπόθεσης, το Δικαστήριο κάνει λόγο για τον περιορισμό της δημοσιοποιήσεως ονομαστικών δεδομένων σχετικά με τους εν λόγω δικαιούχους ανάλογα με τις περιόδους κατά τις οποίες έλαβαν ενισχύσεις, τη συχνότητα ή το είδος και τη σημασία αυτών (13).

23.

Ο ΕΕΠΔ τονίζει για μία ακόμη φορά ότι ο ρόλος της ιδιωτικότητας και της προστασίας των δεδομένων δεν είναι να αποτρέπει τη δημόσια πρόσβαση σε πληροφορίες κάθε φορά που προκύπτει ζήτημα δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα ούτε να περιορίζει αδικαιολόγητα τη διαφάνεια της διοίκησης της ΕΕ. Ο ΕΕΠΔ υποστηρίζει την άποψη ότι η αρχή της διαφάνειας «εξασφαλίζει μεγαλύτερη συμμετοχή των πολιτών στη διαδικασία λήψης αποφάσεων και, παράλληλα, εγγυάται μεγαλύτερη νομιμότητα, αποτελεσματικότητα και υπευθυνότητα της διοίκησης έναντι του πολίτη σε ένα δημοκρατικό σύστημα». H δημοσιοποίηση σε δικτυακό τόπο ονομαστικών πληροφοριών των ενδιαφερόμενων δικαιούχων, όταν γίνεται κατά τα προβλεπόμενα, «συμβάλλει στη χρηστή διαχείριση των δημόσιων πόρων από τη διοίκηση» και «ενισχύουν τον δημόσιο έλεγχο της χρήσεως των σχετικών κονδυλίων» (14).

24.

Με βάση τα παραπάνω, ο ΕΕΠΔ επιθυμεί να τονίσει ότι οι εκτιμήσεις του Δικαστηρίου, όπως αναφέρονται στις προηγούμενες παραγράφους, παρουσιάζουν άμεσο ενδιαφέρον για την τρέχουσα πρόταση. Παρότι αυτή περιλαμβάνει αναφορά στην οδηγία 95/46/ΕΚ και στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 45/2001, δεν διασφαλίζει ότι η προβλεπόμενη δημοσιοποίηση θα πληροί τις απαιτήσεις για τις οποίες κάνει λόγο το Δικαστήριο στην υπόθεση Schecke. Ως προς αυτό, πρέπει να τονιστεί ότι το Δικαστήριο ακύρωσε όχι μόνο τον κανονισμό της Επιτροπής που περιείχε τους λεπτομερείς κανόνες σχετικά με τη δημοσιοποίηση πληροφοριών για τους δικαιούχους κονδυλίων προερχόμενων από τα γεωργικά ταμεία (15) αλλά και τη διάταξη του κανονισμού που αποτελεί τη νομική βάση για τον κανονισμό της Επιτροπής και που προέβλεπε τη γενική απαίτηση περί γνωστοποίησης των πληροφοριών, στον βαθμό που αφορούσαν δικαιούχους που είναι φυσικά πρόσωπα (16).

25.

Ο ΕΕΠΔ διατηρεί σοβαρές επιφυλάξεις σχετικά με το εάν η τρέχουσα πρόταση πληροί τις προϋποθέσεις για τις οποίες γίνεται λόγος από το Δικαστήριο στην υπόθεση Schecke. Ούτε το άρθρο 31 ούτε τα παρακείμενα άρθρα ορίζουν έναν σαφή και συγκεκριμένο σκοπό για τον οποίο να προβλέπεται η δημοσιοποίηση προσωπικών στοιχείων. Επιπλέον, δεν προκύπτει με σαφήνεια πότε και με ποια μορφή θα γνωστοποιούνται οι πληροφορίες. Ως εκ τούτου, δεν είναι εφικτό να εκτιμηθεί εάν διασφαλίζεται η σωστή ισορροπία μεταξύ των διαφόρων εμπλεκόμενων συμφερόντων και να ελέγχεται, όπως ρητά υπογραμμίζει το Δικαστήριο στην υπόθεση Schecke, εάν η δημοσιοποίηση θα ήταν αναλογική προς το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα. Επιπλέον, δεν είναι σαφής ο τρόπος με τον οποίο θα διασφαλίζονται τα δικαιώματα των υποκειμένων των δεδομένων.

26.

Ακόμη και εάν προβλέπεται να θεσπιστεί εκτελεστική νομοθεσία — γεγονός που δεν αναφέρεται με σαφήνεια — οι βασικές διασαφηνίσεις που προαναφέρθηκαν πρέπει να περιέχονται στη νομική βάση που αποτελεί ο ΔΚ όσον αφορά τη γνωστοποίηση τέτοιων δεδομένων.

27.

Ως εκ τούτου, ο ΕΕΠΔ συνιστά στον νομοθέτη να αποσαφηνίσει τον σκοπό και να εξηγήσει την αναγκαιότητα της προβλεπόμενης γνωστοποίησης, να ορίσει τον τρόπο και την έκταση στην οποία θα γνωστοποιούνται προσωπικά στοιχεία, να διασφαλίσει ότι τα δεδομένα θα γνωστοποιούνται μόνον εφόσον η γνωστοποίηση αυτή είναι αναλογική προς το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα και να εξασφαλίσει τη δυνατότητα των υποκειμένων των δεδομένων να υπερασπίζονται τα δικαιώματά τους, όπως αυτά ορίζονται στη νομοθεσία της ΕΕ για την προστασία των δεδομένων.

28.

Το άρθρο 103 της πρότασης αφορά τη δυνατότητα της αναθέτουσας αρχής να επιβάλλει διοικητικές ή οικονομικές κυρώσεις σε: α) αντισυμβαλλόμενους, υποψήφιους αντισυμβαλλόμενους ή προσφέροντες σε περίπτωση που έχουν καταστεί ένοχοι ψευδών δηλώσεων κατά την παροχή των πληροφοριών που ζητήθηκαν από την αναθέτουσα αρχή για τη συμμετοχή τους στη σύμβαση ή δεν έχουν παράσχει αυτές τις πληροφορίες (βλ. άρθρο 101β), ή β) αντισυμβαλλομένους για τους οποίους έχει διαπιστωθεί ότι παραβιάζουν σοβαρά τις υποχρεώσεις τους στο πλαίσιο σύμβασης καλυπτόμενης από τον προϋπολογισμό.

29.

Το άρθρο 103 παράγραφος 1 αναφέρει ότι το εμπλεκόμενο πρόσωπο πρέπει να έχει τη δυνατότητα να διατυπώσει τις παρατηρήσεις του. Σύμφωνα με το άρθρο 103 παράγραφος 2, οι κυρώσεις είναι δυνατόν να συνίστανται σε αποκλεισμό του ενδιαφερόμενου από τη σύμβαση ή την επιχορήγηση που χρηματοδοτείται από τον προϋπολογισμό για μέγιστη χρονική περίοδο δέκα ετών, ή/και σε χρηματικό πρόστιμο μέχρι το ύψος της εκάστοτε σύμβασης.

30.

Σε σύγκριση με την τρέχουσα κατάσταση, ένα νέο στοιχείο της πρότασης είναι η δυνατότητα του θεσμικού οργάνου που αναφέρεται στο άρθρο 103 παράγραφος 3 να δημοσιεύει αποφάσεις ή περιλήψεις αποφάσεων, αναφέροντας το όνομα του οικονομικού παράγοντα, βραχεία περιγραφή των πραγματικών περιστατικών, τη διάρκεια του αποκλεισμού ή το ποσό των οικονομικών κυρώσεων.

31.

Στον βαθμό που η δυνατότητα αυτή συνεπάγεται γνωστοποίηση πληροφοριών που αφορούν φυσικά πρόσωπα, η συγκεκριμένη διάταξη εγείρει, από πλευράς προστασίας δεδομένων, ορισμένα ζητήματα. Καταρχάς, από τη χρήση της λέξης «μπορεί», προκύπτει ότι η δημοσιοποίηση δεν είναι υποχρεωτική. Ωστόσο, μια σειρά ζητημάτων παραμένουν ανοιχτά, στις περιπτώσεις όπου το κείμενο της πρότασης δεν παρέχει την απαραίτητη σαφήνεια. Για παράδειγμα, ποιος είναι ο σκοπός μιας τέτοιας γνωστοποίησης; Με ποια κριτήρια αποφασίζει το εκάστοτε θεσμικό όργανο την ενδεχόμενη γνωστοποίηση; Για πόσο διάστημα και με ποιο μέσο θα δημοσιοποιούνται οι πληροφορίες; Ποιος θα ελέγχει εάν οι πληροφορίες αυτές εξακολουθούν να είναι ορθές και θα διασφαλίζει την ενημέρωσή τους; Ποιος θα ενημερώνει τον ενδιαφερόμενο σχετικά με τη γνωστοποίηση; Πρόκειται για ζητήματα που σχετίζονται με τις απαιτήσεις περί ποιότητας των δεδομένων, όπως προβλέπονται από το άρθρο 6 της οδηγίας 95/46/ΕΚ και το άρθρο 4 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 45/2001.

32.

Πρέπει να τονιστεί ότι η δημοσιοποίηση τέτοιων πληροφοριών έχει έναν επιπλέον αρνητικό αντίκτυπο για τον ενδιαφερόμενο και πρέπει να επιτρέπεται μόνον εφόσον είναι απολύτως απαραίτητη για τον επιδιωκόμενο σκοπό. Τα σχόλια που διατυπώθηκαν στην ενότητα II.4, στο πλαίσιο της απόφασης του Δικαστηρίου στην υπόθεση Schecke, παρουσιάζουν και εδώ ενδιαφέρον.

33.

Υπό την τρέχουσα μορφή του, το προτεινόμενο κείμενο στο άρθρο 103 παράγραφος 3 δεν ανταποκρίνεται πλήρως στις απαιτήσεις της νομοθεσίας για την προστασία των δεδομένων. Ως εκ τούτου, ο ΕΕΠΔ συνιστά στον νομοθέτη να αποσαφηνίσει τον σκοπό και να εξηγήσει την αναγκαιότητα της προβλεπόμενης γνωστοποίησης, να ορίσει τον τρόπο και την έκταση στην οποία θα γνωστοποιούνται προσωπικά στοιχεία, να διασφαλίσει ότι τα δεδομένα θα γνωστοποιούνται μόνον εφόσον η γνωστοποίηση αυτή είναι αναλογική προς το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα και να εξασφαλίσει τη δυνατότητα των υποκειμένων των δεδομένων να υπερασπίζονται τα δικαιώματά τους, όπως αυτά ορίζονται στη νομοθεσία της ΕΕ για την προστασία των δεδομένων.

34.

Η πρόταση προβλέπει επίσης τη δημιουργία μιας κεντρικής βάσης δεδομένων για τους αποκλεισμούς («ΚΒΔ»), η οποία θα περιλαμβάνει στοιχεία για τους υποψήφιους και προσφέροντες που αποκλείονται από συμμετοχή σε διαγωνισμούς (βλ. άρθρο 102). Η εν λόγω βάση δεδομένων υφίσταται ήδη δυνάμει του τρέχοντος δημοσιονομικού κανονισμού και ο τρόπος λειτουργίας της περιγράφεται λεπτομερέστερα στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1302/2008 της Επιτροπής. Οι διαδικασίες επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα που λαμβάνουν χώρα στο πλαίσιο της ΚΒΔ έχουν αναλυθεί από τον ΕΕΠΔ σε γνωμοδότηση για προκαταρκτικό έλεγχο, της 26ης Μαΐου 2010 (17).

35.

Τα δεδομένα που παρέχονται από την ΚΒΔ μπορούν να έχουν πολλαπλούς αποδέκτες. Ανάλογα με το ποιος τα αντλεί, ισχύουν τα αντίστοιχα άρθρα 7, 8 ή 9 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 45/2001.

36.

Ο ΕΕΠΔ συμπέρανε στην προαναφερθείσα γνωμοδότηση προκαταρκτικού ελέγχου ότι η τρέχουσα πρακτική όσον αφορά την εφαρμογή των άρθρων 7 (χρήση της βάσης δεδομένων από άλλα θεσμικά όργανα και οργανισμούς της ΕΕ) και 8 (χρήση της ΚΒΔ από αρχές και ορισμένους άλλους φορείς των κρατών μελών) είναι σύμφωνη προς το κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 45/2001.

37.

Ωστόσο, ο ΕΕΠΔ δεν ήταν σε θέση να εξάγει το ίδιο συμπέρασμα όσον αφορά τη διαβίβαση δεδομένων προς αρχές τρίτων χωρών, όπως διέπεται από το άρθρο 9 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 45/2001, το οποίο αφορά τη διαβίβαση δεδομένων προς αρχές τρίτων χωρών ή/και διεθνείς οργανισμούς. Στο άρθρο 102 παράγραφος 2 αναφέρεται ότι πρόσβαση στην ΚΒΔ θα έχουν και τρίτες χώρες.

38.

Το άρθρο 9 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 45/2001 ορίζει ότι «η διαβίβαση δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα προς αποδέκτες άλλους, εκτός από τα όργανα και τους οργανισμούς της Κοινότητας, οι οποίοι δεν υπόκεινται στην εθνική νομοθεσία που θεσπίζεται κατ' εφαρμογή της οδηγίας 95/46/ΕΚ, επιτρέπεται μόνον εφόσον διασφαλίζεται επαρκής βαθμός προστασίας στη χώρα του αποδέκτη ή στο πλαίσιο του αποδέκτη διεθνούς οργανισμού και εφόσον η διαβίβαση αποβλέπει αποκλειστικά στο να διευκολύνει την εκτέλεση καθήκοντος που εμπίπτει στην αρμοδιότητα του υπεύθυνου της επεξεργασίας». Κατά παρέκκλιση από το άρθρο 9 παράγραφος 1, το άρθρο 9 παράγραφος 6 επιτρέπει τη διαβίβαση δεδομένων προς χώρες που δεν διασφαλίζουν επαρκή βαθμό προστασίας, εάν «η διαβίβαση είναι αναγκαία ή επιβάλλεται εκ του νόμου για σημαντικούς λόγους δημόσιου συμφέροντος (…)».

39.

Στην προαναφερθείσα γνωμοδότηση προκαταρκτικού ελέγχου, ο ΕΕΠΔ τόνισε ότι απαιτούνται περαιτέρω μέτρα προκειμένου να διασφαλίζεται ότι σε περίπτωση διαβίβασης δεδομένων προς τρίτη χώρα ή οργανισμό, ο αποδέκτης προσφέρει επαρκή βαθμό προστασίας. Ο ΕΕΠΔ επιθυμεί να τονίσει ότι η επάρκεια του παρεχόμενου βαθμού προστασίας πρέπει να κρίνεται κατά περίπτωση και να περιλαμβάνει διεξοδική ανάλυση των περιστάσεων υπό τις οποίες γίνεται μία ή περισσότερες διαβιβάσεις δεδομένων. Ο ΔΚ δεν μπορεί να απαλλάξει την Επιτροπή από την εν λόγω υποχρέωση. Παρομοίως, οι διαβιβάσεις που βασίζονται σε μία από τις παρεκκλίσεις που προβλέπονται από το άρθρο 9 πρέπει επίσης να βασίζονται σε αξιολόγηση κατά περίπτωση.

40.

Ως προς αυτό, ο ΕΕΠΔ συνιστά στον νομοθέτη να προσθέσει μια επιπλέον παράγραφο στο άρθρο 102, η οποία θα αφορά ειδικά την προστασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα. Η παράγραφος θα μπορούσε να ξεκινά με την πρώτη φράση που περιέχεται ήδη στην πρώτη παράγραφο του άρθρου 102, και συγκεκριμένα να αναφέρει ότι «δημιουργείται κεντρική βάση δεδομένων, την οποία διαχειρίζεται η Επιτροπή σύμφωνα με τους κανόνες της Ένωσης περί προστασίας των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα». Στη φράση αυτή θα πρέπει να προστεθεί η διευκρίνιση ότι η πρόσβαση για τις αρχές τρίτων χωρών επιτρέπεται μόνον εφόσον πληρούνται οι προϋποθέσεις που ορίζονται στο άρθρο 9 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 45/2001.

41.

Η παρούσα πρόταση έχει ορισμένες συνέπειες ως προς την προστασία δεδομένων σε επίπεδο τόσο ΕΕ όσο και εθνικό, οι οποίες αποτέλεσαν αντικείμενο της παρούσας γνωμοδότησης. Η πρόταση περιλαμβάνει αναφορές στα συναφή μέσα προστασίας δεδομένων. Ωστόσο, όπως έχει εξηγηθεί στην παρούσα γνωμοδότηση, απαιτούνται ορισμένες περαιτέρω διευκρινίσεις ώστε να διασφαλίζεται πλήρης συμμόρφωση προς το νομικό πλαίσιο για την προστασία των δεδομένων. Ο ΕΕΠΔ συνιστά τα εξής:

21.7.2011   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 215/19

21.7.2011   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 215/21

21.7.2011   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 215/25

—

από τη σχετική με τις συγκεντρώσεις ενότητα του δικτυακού τόπου για τον ανταγωνισμό της Επιτροπής (http://ec.europa.eu/competition/mergers/cases/). Ο δικτυακός αυτός τόπος παρέχει διάφορα μέσα που βοηθούν στον εντοπισμό μεμονωμένων αποφάσεων για συγκεντρώσεις όπως ευρετήρια επιχειρήσεων, αριθμών υποθέσεων, και ημερομηνιών και τομεακά ευρετήρια·

—

σε ηλεκτρονική μορφή στον δικτυακό τόπο EUR-Lex (http://eur-lex.europa.eu/en/index.htm) με αριθμό εγγράφου 32011M6274. Ο δικτυακός τόπος EUR-Lex αποτελεί την επιγραμμική πρόσβαση στην ευρωπαϊκή νομοθεσία.

21.7.2011   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 215/25

—

από τη σχετική με τις συγκεντρώσεις ενότητα του δικτυακού τόπου για τον ανταγωνισμό της Επιτροπής (http://ec.europa.eu/competition/mergers/cases/). Ο δικτυακός αυτός τόπος παρέχει διάφορα μέσα που βοηθούν στον εντοπισμό μεμονωμένων αποφάσεων για συγκεντρώσεις όπως ευρετήρια επιχειρήσεων, αριθμών υποθέσεων, και ημερομηνιών και τομεακά ευρετήρια·

—

σε ηλεκτρονική μορφή στον δικτυακό τόπο EUR-Lex (http://eur-lex.europa.eu/en/index.htm) με αριθμό εγγράφου 32011M6265. Ο δικτυακός τόπος EUR-Lex αποτελεί την επιγραμμική πρόσβαση στην ευρωπαϊκή νομοθεσία.

21.7.2011   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 215/26

21.7.2011   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 215/27

—

Αλβανία

AL

—

Βοσνία-Ερζεγοβίνη

BA

—

Κροατία

HR

—

Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας

MK (2)

—

Μαυροβούνιο

ME

—

Σερβία

RS

—

Τουρκία

TR

21.7.2011   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 215/29

Σημείωση 1:

Γενικά, η ημερομηνία λήξεως της ισχύος του τεκμηρίου συμμόρφωσης είναι η ημερομηνία απόσυρσης («dow»), η οποία καθορίζεται από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Τυποποίησης, αλλά εφιστάται η προσοχή των χρηστών των προτύπων αυτών στο γεγονός ότι σε ορισμένες εξαιρετικές περιπτώσεις, αυτό μπορεί να αλλάξει.

Σημείωση 2.1:

Το νέο (ή τροποποιημένο) πρότυπο έχει το ίδιο πεδίο εφαρμογής όπως το αντικατασταθέν πρότυπο. Την δεδομένη ημερομηνία, το αντικατασταθέν πρότυπο παύει να παρέχει τεκμήριο συμμόρφωσης με τις βασικές απαιτήσεις της οδηγίας.

Σημείωση 2.2:

Το νέο πρότυπο έχει ευρύτερο πεδίο εφαρμογής σε σχέση με τα αντικατασταθέντα πρότυπα. Την δεδομένη ημερομηνία, τα αντικατασταθέντα πρότυπα παύουν να παρέχουν τεκμήρια συμμόρφωσης με τις βασικές απαιτήσεις της οδηγίας.

Σημείωση 2.3:

Το νέο πρότυπο έχει στενότερο πεδίο εφαρμογής σε σχέση με το αντικατασταθέν πρότυπο. Την δεδομένη ημερομηνία, το (εν μέρει) αντικατασταθέν πρότυπο παύει να παρέχει τεκμήριο συμμόρφωσης με τις βασικές απαιτήσεις της οδηγίας, για τα προϊόντα εκείνα τα οποία υπάγονται στο πεδίο εφαρμογής του νέου προτύπου. Το τεκμήριο συμμόρφωσης με τις βασικές απαιτήσεις της οδηγίας για προϊόντα, τα οποία εξακολουθούν να υπάγονται στο πεδίο εφαρμογής του (εν μέρει) αντικατα-σταθέντος προτύπου, αλλά τα οποία δεν υπάγονται στο πεδίο εφαρμογής του νέου προτύπου, παραμένει αμετάβλητη.

Σημείωση 3:

Στην περίπτωση τροποποιήσεων, το έγγραφο αναφοράς είναι το EN CCCCC:YYYY. Οι προηγούμενες τροποποιήσεις, αν υπάρχουν, και οι νέες ονομάζονται «τροποποίηση». Το αντικατασταθέν πρότυπο (στήλη 3) συνεπώς αποτελείται από το EN CCCCC:YYYY και από τις προηγούμενες τροποποιήσεις του, αν υπάρχουν, αλλά χωρίς τη νέα ονομαζόμενη «τροποποίηση». Τη δεδομένη ημερομηνία, το αντικατασταθέν πρότυπο παύει να παρέχει τεκμήρια συμμόρφωσης με τις βασικές απαιτήσεις της οδηγίας.

—

Κάθε αίτηση για παροχή πληροφοριών σχετικά με τα πρότυπα πρέπει να απευθύνεται είτε στους Ευρωπαϊκούς Οργανισμούς Τυποποίησης είτε στους εθνικούς οργανισμούς τυποποίησης των οποίων ο κατάλογος επισυνάπτεται ως παράρτημα στην οδηγία του Συμβουλίου 98/34/ΕΚ όπως τροποποιήθηκε από 98/48/EK.

—

Τα εναρμονισμένα πρότυπα εκδίδονται από τους ευρωπαϊκούς οργανισμούς τυποποίησης στα αγγλικά (η CEN και η Cenelec τα δημοσιεύουν επίσης στα γαλλικά και στα γερμανικά). Ακολούθως, οι τίτλοι των εναρμονισμένων προτύπων μεταφράζονται σε όλες τις άλλες απαιτούμενες επίσημες γλώσσες της Ευρωπαϊκής Ένωσης από τους εθνικούς οργανισμούς τυποποίησης. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν φέρει ευθύνη για την ορθότητα των τίτλων οι οποίοι υποβάλλονται για δημοσίευση στην Επίσημη Εφημερίδα.

—

Η δημοσίευση των στοιχείων αυτών Επίσημη Εφημερίδα των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων δεν σημαίνει ότι τα πρότυπα είναι διαθέσιμα σε όλες τις κοινοτικές γλώσσες.

—

Ο κατάλογος αυτός αντικαθιστά τους προηγούμενους καταλόγους που δημοσιεύθηκαν στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η Επιτροπή εξασφαλίζει την ενημέρωση του παρόντος καταλόγου.

—

Περισσότερες πληροφορίες σε

http://ec.europa.eu/enterprise/policies/european-standards/harmonised-standards/index_en.htm

—

CEN: Avenue Marnix 17, 1000 Bruxelles/Brussel, BELGIQUE/BELGIË, Τηλ. +32 25500811; Φαξ +32 25500819 (http://www.cen.eu)

—

Cenelec: Avenue Marnix 17, 1000 Bruxelles/Brussel, BELGIQUE/BELGIË, Τηλ. +32 25196871; Φαξ +32 25196919 (http://www.cenelec.eu)

—

ETSI: 650 route des Lucioles, 06921 Sophia Antipolis, FRANCE, Τηλ. +33 492944200; Φαξ +33 493654716 (http://www.etsi.eu)

21.7.2011   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 215/31

1.

Ισχύει η ερμηνεία ότι σύμφωνα με την οδηγία 2001/83/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, και κατά περίπτωση άλλη νομοθεσία του ΕΟΧ, περιλαμβανομένων των άρθρων 11-13 του κυρίως κειμένου της συμφωνίας ΕΟΧ σχετικά με την ελεύθερη κυκλοφορία των αγαθών, ένα ίδρυμα, όπως ο ενάγων, το οποίο παρέχει υπηρεσίες ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, δεν δύναται να εισάγει προς χρήση από τα άτομα τα οποία φροντίζει ιατρικά προϊόντα από τη Νορβηγία, τα οποία έχουν λάβει εθνική άδεια εμπορίας στη Νορβηγία, με αναφορά σε ισλανδική εθνική άδεια εμπορίας για φαρμακευτικά προϊόντα υπό την ίδια ονομασία, εάν οι άδειες αυτές χορηγήθηκαν πριν από την έναρξη ισχύος της οδηγίας 2001/83/ΕΚ;

2.

Εάν αυτό ισχύει, τότε με ποιον τρόπο δύναται ένα ίδρυμα ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, όπως ο ενάγων, που υποστηρίζει ότι φαρμακευτικά προϊόντα εισαγόμενα από άλλο συμβαλλόμενο κράτος της συμφωνίας ΕΟΧ έχουν λάβει άδεια εμπορίας στην Ισλανδία, να αποδείξει το γεγονός αυτό; Ισχύει η ερμηνεία ότι βάσει της πρώτης παραγράφου του άρθρου 51 της οδηγίας 2001/83/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, ένα ίδρυμα ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης οφείλει να υποβάλει έκθεση ελέγχου στον εναγόμενο, λόγω του ότι αποτελεί την αρμόδια εποπτική αρχή; Υπάρχει περίπτωση να ισχύσουν λιγότερο αυστηρές απαιτήσεις ως προς το βάρος της απόδειξης σε σχέση με την εισαγωγή φαρμακευτικών προϊόντων από τη Νορβηγία, εάν τα προϊόντα αυτά δεν προορίζονται για περαιτέρω πώληση ή άλλη διανομή ή εμπορία στην Ισλανδία, αλλά αποκλειστικά για τη χρήση των ατόμων τα οποία φροντίζει το ίδρυμα ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης;

3.

Έγκειται απολύτως στην διακριτική ευχέρεια των αρμόδιων αρχών το εάν και προς ποιον χορηγούνται απαλλαγές βάσει της τρίτης παραγράφου του άρθρου 63 της οδηγίας 2001/83/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου στην περίπτωση φαρμακευτικών προϊόντων τα οποία εισάγονται από ίδρυμα ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, όπως ο ενάγων, όταν τα προϊόντα αυτά δεν προορίζονται για ίδια κατανάλωση, αλλά ετοιμάζονται από φαρμακοποιό, υπάλληλο του ιδρύματος, και χορηγούνται στους χρήστες μέσα σε ειδικά σχεδιασμένα για φαρμακευτικά προϊόντα σκεύη;

21.7.2011   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 215/32

1.

Στις 12 Ιουλίου 2011, η Επιτροπή έλαβε γνωστοποίηση μιας σχεδιαζόμενης συγκέντρωσης σύμφωνα με το άρθρο 4 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 139/2004 του Συμβουλίου (1) με την οποία οι επιχειρήσεις CVC Capital Partners SICAV-FIS SA (Λουξεμβούργο) και Ande Investissements SA (Λουξεμβούργο) αποκτούν κατά την έννοια του άρθρου 3 παράγραφος 1 στοιχείο β) του κοινοτικού κανονισμού συγκεντρώσεων κοινό έλεγχο της επιχείρησης Delachaux SA (Γαλλία) με αγορά μετοχών.

2.

Οι επιχειρηματικές δραστηριότητες των εν λόγω επιχειρήσεων είναι:

3.

Κατόπιν προκαταρκτικής εξέτασης, η Επιτροπή διαπιστώνει ότι η γνωστοποιηθείσα πράξη θα μπορούσε να εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής του κοινοτικού κανονισμού συγκεντρώσεων. Εντούτοις, επιφυλάσσεται να λάβει τελική απόφαση επί του σημείου αυτού. Σύμφωνα με την ανακοίνωση της Επιτροπής σχετικά με μια απλοποιημένη διαδικασία αντιμετώπισης ορισμένων συγκεντρώσεων βάσει του κοινοτικού κανονισμού συγκεντρώσεων (2) σημειώνεται ότι η παρούσα υπόθεση είναι υποψήφια για να αντιμετωπιστεί βάσει της διαδικασίας που προβλέπεται στην ανακοίνωση.

4.

Η Επιτροπή καλεί τους ενδιαφερόμενους τρίτους να υποβάλουν στην Επιτροπή ενδεχόμενες παρατηρήσεις για τη σχεδιαζόμενη συγκέντρωση.

Οι παρατηρήσεις πρέπει να φθάσουν στην Επιτροπή το αργότερο εντός δέκα ημερών από την ημερομηνία της παρούσας δημοσίευσης, με την ένδειξη COMP/M.6295 — CVC/Ande/Delachaux. Οι παρατηρήσεις μπορούν να σταλούν στην Επιτροπή με φαξ (+32 22964301), ηλεκτρονικά στην COMP-MERGER-REGISTRY@ec.europa.eu ή ταχυδρομικά στην ακόλουθη διεύθυνση:

21.7.2011   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 215/33

1.

Στις 13 Ιουλίου 2011, η Επιτροπή έλαβε γνωστοποίηση σχεδιαζόμενης συγκέντρωσης σύμφωνα με το άρθρο 4 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 139/2004 του Συμβουλίου (1) με την οποία η επιχείρηση MEIF II Luxembourg Holdings Sàrl («MEIF II», Λουξεμβούργο), που ελέγχεται από τον όμιλο Macquarie Limited («Macquarie Group», Αυστραλία), αποκτά κατά την έννοια του άρθρου 3 παράγραφος 1β του κοινοτικού κανονισμού συγκεντρώσεων έλεγχο του συνόλου της επιχείρησης Airwave Solutions Limited («Airwave», ΗΒ) με αγορά μετοχών.

2.

Οι επιχειρηματικές δραστηριότητες των εν λόγω επιχειρήσεων είναι:

3.

Κατόπιν προκαταρκτικής εξέτασης, η Επιτροπή διαπιστώνει ότι η γνωστοποιηθείσα πράξη θα μπορούσε να εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής του κοινοτικού κανονισμού συγκεντρώσεων. Εντούτοις, επιφυλάσσεται να λάβει τελική απόφαση επί του σημείου αυτού. Σύμφωνα με την ανακοίνωση της Επιτροπής σχετικά με μια απλοποιημένη διαδικασία αντιμετώπισης ορισμένων συγκεντρώσεων βάσει του κοινοτικού κανονισμού συγκεντρώσεων (2) σημειώνεται ότι η παρούσα υπόθεση είναι υποψήφια για να αντιμετωπιστεί βάσει της διαδικασίας που προβλέπεται στην ανακοίνωση.

4.

Η Επιτροπή καλεί τους ενδιαφερόμενους τρίτους να υποβάλουν στην Επιτροπή ενδεχόμενες παρατηρήσεις για τη σχεδιαζόμενη συγκέντρωση.

Οι παρατηρήσεις πρέπει να φθάσουν στην Επιτροπή το αργότερο εντός δέκα ημερών από την ημερομηνία της παρούσας δημοσίευσης, με την ένδειξη COMP/M.6309 — Macquarie Group/Airwave Solutions. Οι παρατηρήσεις μπορούν να σταλούν στην Επιτροπή με φαξ (+32 22964301), ηλεκτρονικά στην COMP-MERGER-REGISTRY@ec.europa.eu ή ταχυδρομικά στην ακόλουθη διεύθυνση: