ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΘΕΣΜΙΚΑ ΟΡΓΑΝΑ, ΤΑ ΛΟΙΠΑ ΟΡΓΑΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ

26.2.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 63/2

Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 22ας Δεκεμβρίου 2010 [αίτηση του Bundesgerichtshof (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Bavaria NV κατά Bayerischer Brauerbund eV

(Υπόθεση C-120/08) (1)

(Προδικαστική απόφαση - Κανονισμοί (ΕΟΚ) 2081/92 και (ΕΚ) 510/2006 - Διαχρονική εφαρμογή - Άρθρο 14 - Καταχώριση σύμφωνα με την απλουστευμένη διαδικασία - Σχέσεις μεταξύ σημάτων και προστατευόμενων γεωγραφικών ενδείξεων)

2011/C 63/02

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Bundesgerichtshof

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Bavaria NV

κατά

Bayerischer Brauerbund eV

Αντικείμενο

Αίτηση εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως — Bundesgerichtshof — Ερμηνεία των άρθρων 13, παράγραφος 1, στοιχείο β', και 14, παράγραφοι 1 και 2, του κανονισμού (ΕΚ) 510/2006 του Συμβουλίου, της 20ής Μαρτίου 2006, για την προστασία των γεωγραφικών ενδείξεων και των ονομασιών προέλευσης των γεωργικών προϊόντων και των τροφίμων (ΕΕ L 93, σ. 12), και του άρθρου 17 του κανονισμού (ΕΟΚ) 2081/92 του Συμβουλίου, της 14ης Ιουλίου 1992, για την προστασία των γεωγραφικών ενδείξεων και των ονομασιών προέλευσης των γεωργικών προϊόντων και των τροφίμων (ΕΕ L 208, σ. 1) — Κύρος του κανονισμού (ΕΚ) 1347/2001 του Συμβουλίου, της 28ης Ιουνίου 2001, για τη συμπλήρωση του παραρτήματος του κανονισμού (ΕΚ) 1107/96 της Επιτροπής σχετικά με την καταχώριση των γεωγραφικών ενδείξεων και των ονομασιών προέλευσης σύμφωνα με τη διαδικασία που προβλέπεται στο άρθρο 17 του κανονισμού (ΕΟΚ) 2081/92 του Συμβουλίου (ΕΕ L 182, σ. 3) — Σύγκρουση μεταξύ προστατευόμενης γεωγραφικής ένδειξης που καταχωρίστηκε με την απλουστευμένη διαδικασία του άρθρου 17 του κανονισμού (ΕΟΚ) 2081/92 (εν προκειμένω: «Bayerisches Bier») και διεθνούς σήματος (εν προκειμένω: σήμα το οποίο περιέχει τη λέξη «Bavaria»)

Διατακτικό

Το άρθρο 14, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΟΚ) 2081/92 του Συμβουλίου, της 14ης Ιουλίου 1992, για την προστασία των γεωγραφικών ενδείξεων και των ονομασιών προέλευσης των γεωργικών προϊόντων και των τροφίμων, είναι εφαρμοστέο προς άρση της συγκρούσεως μεταξύ της ονομασίας εγκύρως καταχωρισμένης ως προστατευόμενης γεωγραφικής ένδειξης σύμφωνα με την απλουστευμένη διαδικασία του άρθρου 17 του κανονισμού αυτού και σήματος που εμπίπτει σε μία από τις περιπτώσεις του άρθρου 13 αυτού και αφορά το ίδιο είδος προϊόντων η αίτηση καταχωρίσεως του οποίου έχει υποβληθεί τόσο πριν την καταχώριση της ονομασίας αυτής όσο και πριν τη θέση σε ισχύ του κανονισμού (ΕΚ) 692/2003, του Συμβουλίου, της 8ης Απριλίου 2003, που τροποποίησε τον κανονισμό 2081/92. Η ημερομηνία της θέσεως σε ισχύ της καταχωρίσεως της ονομασίας αυτής συνιστά κρίσιμη ημερομηνία για την εφαρμογή του εν λόγω άρθρου 14, παράγραφος 1.

(1) EE C 197 της 2.8.2008.

26.2.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 63/2

Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 22ας Δεκεμβρίου 2010 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Σλοβακικής Δημοκρατίας

(Υπόθεση C-507/08) (1)

(Παράβαση κράτους μέλους - Κρατική ενίσχυση - Μερική διαγραφή φορολογικής οφειλής εταιρίας στο πλαίσιο διαδικασίας πτωχευτικού συμβιβασμού - Απόφαση της Επιτροπής με την οποία διαπιστώνεται η ασυμβατότητα της ενισχύσεως αυτής προς την κοινή αγορά και διατάσσεται η ανάκτησή της - Μη εκτέλεση)

2011/C 63/03

Γλώσσα διαδικασίας: η σλοβακική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: C. Giolito, J. Javorský και K. Walkerová)

Καθής: Σλοβακική Δημοκρατία (εκπρόσωπος: B. Ricziová)

Αντικείμενο

Παράβαση κράτους μέλους — Παράλειψη θεσπίσεως, εντός της ταχθείσας προθεσμίας, των αναγκαίων διατάξεων προς συμμόρφωση με την απόφαση C (2006) 2082 τελικό της Επιτροπής, της 7ης Ιουνίου 2006, με την οποία, αφενός, διαπιστώθηκε ότι η ενίσχυση που χορήγησε η Σλοβακική Δημοκρατία στη Frucona Košice υπό τη μορφή της διαγραφής φορολογικής οφειλής στην οποία προέβη η αρμόδια φορολογική αρχή υπέρ της εταιρίας αυτής στο πλαίσιο διαδικασίας πτωχευτικού συμβιβασμού με τους δανειστές της είναι ασύμβατη προς την κοινή αγορά και, αφετέρου, διατάχθηκε η ανάκτηση της ενισχύσεως αυτής (κρατική ενίσχυση C-25/2005, πρώην NN 21/2005) (ΕΕ L 112, σ. 14)

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

Η Σλοβακική Δημοκρατία, παραλείποντας να λάβει εντός της προθεσμίας που της τάχθηκε όλα τα αναγκαία μέτρα για να ανακτήσει από τον αποδέκτη της την ενίσχυση την οποία αφορά η απόφαση 2007/254/ΕΚ της Επιτροπής, της 7ης Ιουνίου 2006, περί της κρατικής ενίσχυσης C-25/2005 (πρώην NN 21/05) που χορηγείται από τη Σλοβακική Δημοκρατία υπέρ της Frucona Košice, a.s., παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από το άρθρο 249, τέταρτο εδάφιο ΕΚ και από το άρθρο 2 της ως άνω αποφάσεως.

2)	Καταδικάζει τη Σλοβακική Δημοκρατία στα δικαστικά έξοδα.

(1) ΕΕ C 102 της 1.5.2009.

26.2.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 63/3

Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 22ας Δεκεμβρίου 2010 [αίτηση του Tribunale amministrativo regionale del Lazio (Ιταλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Gowan Comércio Internacional e Serviços Lda κατά Ministero della Salute

(Υπόθεση C-77/09) (1)

(Φυτοπροστατευτικά προϊόντα - Οδηγία 2006/134/ΕΚ - Κύρος - Περιορισμοί στη χρήση του fenarimol ως δραστικής ουσίας)

2011/C 63/04

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunale amministrativo regionale del Lazio

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Gowan Comércio Internacional e Serviços Lda

κατά

Ministero della Salute

Αντικείμενο

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως — Tribunale Amministrativo Regionale del Lazio — Κύρος, όσον αφορά τους περιορισμούς της καταχωρίσεως της ουσίας fenarimol ως δραστικής ουσίας, του παραρτήματος I της οδηγίας 91/414/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 15ης Ιουλίου 1991, σχετικά με τη διάθεση στην αγορά φυτοπροστατευτικών προϊόντων (ΕΕ L 230, σ. 1), όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 2006/134/ΕΚ της Επιτροπής, της 11ης Δεκεμβρίου 2006, για την τροποποίηση της οδηγίας 91/414/EOK του Συμβουλίου ώστε να καταχωριστεί η ουσία fenarimol ως δραστική ουσία (ΕΕ L 349, σ. 32)

Διατακτικό

Από την εξέταση του προδικαστικού ερωτήματος δεν προέκυψαν στοιχεία ικανά να επηρεάσουν το κύρος της οδηγίας 2006/134/ΕΚ της Επιτροπής, της 11ης Δεκεμβρίου 2006, για την τροποποίηση της οδηγίας 91/414/EOK του Συμβουλίου ώστε να καταχωριστεί η ουσία fenarimol ως δραστική ουσία.

(1) ΕΕ C 102 της 1.5.2009.

26.2.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 63/3

Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 22ας Δεκεμβρίου 2010 [αίτηση του Oberste Berufungs- und Disziplinarkommission (Αυστρία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Διαδικασία που κίνησε ο Robert Koller

(Υπόθεση C-118/09) (1)

(Έννοια του όρου «εθνικό δικαστήριο» κατά το άρθρο 234 ΕΚ - Αναγνώριση διπλωμάτων - Οδηγία 89/48/ΕΟΚ - Δικηγόροι - Εγγραφή στο μητρώο επαγγελματικού συλλόγου κράτους μέλους διαφορετικού από αυτό του οποίου το πτυχίο αναγνωρίστηκε ως ισότιμο)

2011/C 63/05

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Oberste Berufungs- und Disziplinarkommission

Διάδικος στην υπόθεση της κύριας δίκης

Robert Koller

Αντικείμενο

Αίτηση εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως — Oberste Berufungs- und Disziplinarkommission — Ερμηνεία της οδηγίας 89/48/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 21ης Δεκεμβρίου 1988, σχετικά με ένα γενικό σύστημα αναγνώρισης των διπλωμάτων τριτοβάθμιας εκπαίδευσης που πιστοποιούν επαγγελματική εκπαίδευση ελάχιστης διάρκειας τριών ετών (ΕΕ 1989, L 19, σ. 16) — Δυνατότητα εφαρμογής της οδηγίας στην περίπτωση αυστριακού υπηκόου ο οποίος ενεγράφη στο μητρώο του επαγγελματικού συλλόγου των δικηγόρων στην Ισπανία, έπειτα από την αναγνώριση της ισοτιμίας του αυστριακού διπλώματός του και την πραγματοποίηση συμπληρωματικών σπουδών διάρκειας μικρότερης των τριών ετών σε ισπανικό πανεπιστήμιο, και, αφού άσκησε στην Ισπανία το επάγγελμά του επί τρεις εβδομάδες, ζητεί να γίνει δεκτός στη δοκιμασία επάρκειας προκειμένου να εγγραφεί στο μητρώο του επαγγελματικού συλλόγου των δικηγόρων στην Αυστρία, βάσει του ισπανικού τίτλου ο οποίος του επιτρέπει να ασκεί το επάγγελμα

Διατακτικό

Προκειμένου να αποκτήσει πρόσβαση στο νομοθετικώς κατοχυρωμένο επάγγελμα του δικηγόρου στο κράτος μέλος υποδοχής, αφού προηγουμένως υποβληθεί με επιτυχία σε δοκιμασία επάρκειας, ο κάτοχος ακαδημαϊκού τίτλου χορηγηθέντος σε αυτό το κράτος μέλος, με τον οποίο πιστοποιείται η περάτωση κύκλου μεταδευτεροβάθμιων σπουδών διάρκειας μεγαλύτερης των τριών ετών, καθώς και ισοδύναμου ακαδημαϊκού τίτλου χορηγηθέντος σε άλλο κράτος μέλος κατόπιν συμπληρωματικής εκπαιδεύσεως διάρκειας μικρότερης των τριών ετών, ο οποίος του παρέχει τη δυνατότητα να ασκήσει σε αυτό το κράτος μέλος το νομοθετικώς κατοχυρωμένο επάγγελμα του δικηγόρου, το οποίο και πράγματι ασκούσε κατά τον χρόνο της υποβολής αιτήσεως συμμετοχής στην προαναφερθείσα δοκιμασία επάρκειας, δύναται να επικαλεστεί τις διατάξεις της τροποποιηθείσας οδηγίας 89/48/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 21ης Δεκεμβρίου 1988, σχετικά με ένα γενικό σύστημα αναγνώρισης των διπλωμάτων τριτοβάθμιας εκπαίδευσης που πιστοποιούν επαγγελματική εκπαίδευση ελάχιστης διάρκειας τριών ετών, όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 2001/19/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 14ης Μαΐου 2001.

Η οδηγία 89/48, όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 2001/19, έχει την έννοια ότι δεν επιτρέπει στις αρμόδιες αρχές του κράτους μέλους υποδοχής να αρνηθούν να κάνουν δεκτό σε δοκιμασία επάρκειας για την άσκηση του επαγγέλματος του δικηγόρου πρόσωπο ευρισκόμενο σε κατάσταση όπως αυτή του προσφεύγοντος στην κύρια δίκη, επειδή δεν αποδεικνύεται η πραγματοποίηση της επιβαλλόμενης από τη νομοθεσία του εν λόγω κράτους μέλους πρακτικής ασκήσεως.

(1) ΕΕ C 141 της 20.6.2009.

26.2.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 63/4

Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 22ας Δεκεμβρίου 2010 [αίτηση του Verwaltungsgerichtshof (Αυστρία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Ilonka Sayn-Wittgenstein κατά Landeshauptmann von Wien

(Υπόθεση C-208/09) (1)

(Ευρωπαϊκή ιθαγένεια - Ελευθερία κυκλοφορίας και διαμονής εντός των κρατών μελών - Συνταγματικής ισχύος νόμος κράτους μέλους περί καταργήσεως των τίτλων ευγενείας στο κράτος αυτό - Επώνυμο ενηλίκου, υπηκόου του εν λόγω κράτους, κτηθέν λόγω υιοθεσίας σε άλλο κράτος μέλους, εντός του οποίου διαμένει το πρόσωπο αυτό - Τίτλος ευγενείας και δηλωτικό τίτλου ευγενείας πρόθεμα το οποίο αποτελεί μέρος του επωνύμου - Ληξιαρχική καταχώριση από τις αρχές του πρώτου κράτους μέλους - Αυτεπάγγελτη διόρθωση της καταχωρίσεως - Αφαίρεση του τίτλου ευγενείας και του δηλωτικού τίτλου ευγενείας προθέματος)

2011/C 63/06

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Verwaltungsgerichtshof

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ilonka Sayn-Wittgenstein

κατά

Landeshauptmann von Wien

Αντικείμενο

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως — Verwaltungsgerichtshof — Ερμηνεία του άρθρου 18 ΕΚ — Συνταγματικής ισχύος νόμος κράτους μέλους περί καταργήσεως των τίτλων ευγενείας στο κράτος αυτό και απαγορεύων στους υπηκόους αυτού να φέρουν αλλοδαπούς τίτλους ευγενείας — Άρνηση των αρχών αυτού του κράτους μέλους να καταχωρίσουν ληξιαρχικώς τίτλο ευγενείας και δηλωτικό τίτλου ευγενείας πρόθεμα το οποίο αποτελεί μέρος επωνύμου που απέκτησε ενήλικος υπήκοος του κράτους αυτού σε άλλο κράτος μέλος, εντός του οποίου διαμένει, συνεπεία της υιοθεσίας του από υπήκοο του δευτέρου αυτού κράτους.

Διατακτικό

Το άρθρο 21 ΣΛΕΕ έχει την έννοια ότι δεν αποκλείει τη δυνατότητα των αρχών κράτους μέλους, σε περίπτωση όπως αυτή της υποθέσεως της κύριας δίκης, να αρνηθούν να αναγνωρίσουν, ως προς όλα τα στοιχεία του, το επώνυμο υπηκόου του κράτους αυτού, όπως καθορίσθηκε σε άλλο κράτος μέλος, εντός του οποίου διαμένει ο εν λόγω υπήκοος, συνεπεία της υιοθεσίας του ως ενήλικος από υπήκοο του δευτέρου αυτού κράτους μέλους, καθόσον το επώνυμο αυτό περιέχει τίτλο ευγενείας που απαγορεύεται στο πρώτο κράτος μέλος βάσει του συνταγματικού δικαίου του, εφόσον τα μέτρα που έλαβαν οι αρχές αυτές στο συγκεκριμένο πλαίσιο δικαιολογούνται από λόγους σχετικούς με τη δημόσια τάξη, δηλαδή εφόσον είναι αναγκαία για την προστασία των συμφερόντων τα οποία σκοπούν να διασφαλίσουν και εφόσον είναι ανάλογα του θεμιτώς επιδιωκομένου σκοπού.

(1) ΕΕ C 193 της 15.8.2009.

26.2.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 63/4

Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 22ας Δεκεμβρίου 2010 [αίτηση του Markkinaoikeus (Φινλανδία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Mehiläinen Oy και Terveystalo Healthcare Oy, πρώην Suomen Terveystalo Oyj κατά Oulun kaupunki

(Υπόθεση C-215/09) (1)

(Δημόσιες συμβάσεις υπηρεσιών - Οδηγία 2004/18/ΕΚ - Μικτή σύμβαση - Σύμβαση συναφθείσα μεταξύ αναθέτουσας αρχής και ιδιωτικής εταιρίας ανεξάρτητης από αυτήν - Σύσταση κοινής εταιρίας παρέχουσας υπηρεσίες στον τομέα της υγείας και ισομερής συμμετοχή σε αυτή - Δέσμευση των συμβαλλομένων να απευθύνονται στην κοινή εταιρία, κατά τη διάρκεια μεταβατικής περιόδου τεσσάρων ετών, για την παροχή των υπηρεσιών υγείας, που οφείλουν να διασφαλίζουν στους εργαζομένους τους)

2011/C 63/07

Γλώσσα διαδικασίας: η φινλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Markkinaoikeus

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Mehiläinen Oy και Terveystalo Healthcare Oy, πρώην Suomen Terveystalo Oyj

κατά

Oulun kaupunki

Αντικείμενο

Αίτηση εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως — Markkinaoikeus — Ερμηνεία του άρθρου 1, παράγραφος 2, στοιχεία α' και δ', της οδηγίας 2004/18/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 31ης Μαρτίου 2004, περί συντονισμού των διαδικασιών σύναψης δημόσιων συμβάσεων έργων, προμηθειών και υπηρεσιών (ΕΕ L 134, σ. 114) — Σύμβαση μεταξύ δήμου και ανεξάρτητης ιδιωτικής εταιρίας προβλέπουσα τη σύσταση κοινής επιχειρήσεως, που τους ανήκει κατ’ ισομοιρία, στην οποία μεταφέρονται οι τομείς δραστηριοτήτων τους στον τομέα της υγείας και της ευεξίας στην εργασία — Σύμβαση με την οποία οι συμβαλλόμενοι, ο δήμος και η ιδιωτική εταιρία, αναλαμβάνουν την υποχρέωση να αγοράζουν, κατά τη διάρκεια μιας μεταβατικής περιόδου, από τη νέα κοινή επιχείρηση υπηρεσίες έναντι καταβολής αντιστοίχου τιμήματος στον τομέα της υγείας και της ευεξίας στην εργασία για τους υπαλλήλους τους

Διατακτικό

Η οδηγία 2004/18/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 31ης Μαρτίου 2004, περί συντονισμού των διαδικασιών σύναψης δημόσιων συμβάσεων έργων, προμηθειών και υπηρεσιών, έχει την έννοια ότι σε περίπτωση συνάψεως συμβάσεως μεταξύ αναθέτουσας αρχής και ιδιωτικής εταιρίας, ανεξάρτητης από αυτήν, έχουσας ως αντικείμενο τη σύσταση κοινής εταιρίας υπό τη μορφή ανώνυμης εταιρίας, με αντικείμενο την παροχή υπηρεσιών στον τομέα της υγείας και της ευεξίας στους χώρους εργασίας, η ανάθεση από την εν λόγω αρχή της παροχής των προοριζόμενων για τους υπαλλήλους της υπηρεσιών, αξίας υπερβαίνουσας το προβλεπόμενο από την ως άνω οδηγία κατώτατο όριο, η οποία ανάθεση μπορεί να αποσπασθεί από την ιδρυτική της εταιρίας αυτής σύμβαση, πρέπει να γίνεται τηρουμένων των διατάξεων της συγκεκριμένης οδηγίας που έχουν εφαρμογή στις υπηρεσίες του παραρτήματος II B.

(1) ΕΕ C 193 της 15.8.2009.

26.2.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 63/5

Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 22ας Δεκεμβρίου 2010 [αίτηση του Rechtbank Haarlem (Κάτω Χώρες) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Premis Medical BV κατά Inspecteur van de Belastingdienst/Douane Rotterdam, kantoor Laan op Zuid

(Υπόθεση C-273/09) (1)

(Κανονισμός (ΕΚ) 729/2004 - Κατάταξη του εμπορεύματος «τροχοφόρο σύστημα υποστήριξης της βάδισης» στη Συνδυασμένη Ονοματολογία - Κλάση 9021 - Κλάση 8716 - Διορθωτικό - Εγκυρότητα)

2011/C 63/09

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Rechtbank Haarlem

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Premis Medical BV

κατά

Inspecteur van de Belastingdienst/Douane Rotterdam, kantoor Laan op Zuid

Αντικείμενο

Αίτηση εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως — Rechtbank Haarlem (Κάτω Χώρες) — Ερμηνεία του κανονισμού (ΕΚ) 729/2004 της Επιτροπής, της 15ης Απριλίου 2004, για την κατάταξη εμπορευμάτων στη συνδυασμένη ονοματολογία (ΕΕ L 113, σ. 5) — Είδη και συσκευές ορθοπεδικής με σκοπό την αναπλήρωση μιας ελλείψεως ή αναπηρίας υπό την έννοια της κλάσεως 9021 της συνδυασμένης ονοματολογίας — Τροχοφόρα συστήματα υποστήριξης της βάδισης

Διατακτικό

Ο κανονισμός (ΕΚ) 729/2004 της Επιτροπής, της 15ης Απριλίου 2004, για την κατάταξη εμπορευμάτων στη συνδυασμένη ονοματολογία, όπως έχει μετά από διορθωτικό που δημοσιεύθηκε στις 7 Μαΐου 2004, είναι ανίσχυρος κατά το μέρος που, αφενός, η γενομένη διόρθωση επέκτεινε το πεδίο εφαρμογής του αρχικού κανονισμού στα τροχοφόρα συστήματα υποστήριξης της βάδισης που αποτελούνται από σωληνωτό πλαίσιο αλουμινίου, με τέσσερις τροχούς, εκ των οποίων οι δύο εμπρόσθιοι είναι περιστρεφόμενοι, χειρολαβές και πέδηση και έχουν σχεδιαστεί για να βοηθούν τα άτομα με δυσκολίες στη βάδιση και, αφετέρου, κατατάσσει στη διάκριση 8716 80 00 της συνδυασμένης ονοματολογίας τα εν λόγω τροχοφόρα συστήματα υποστήριξης της βάδισης.

(1) ΕΕ C 267 της 7.11.2009.

26.2.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 63/6

Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 22ας Δεκεμβρίου 2010 [αίτηση του Court of Session (Σκωτία), Εδιμβούργο (Ηνωμένο Βασίλειο) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — The Commissioners for Her Majesty's Revenue & Customs κατά RBS Deutschland Holdings GmbH

(Υπόθεση C-277/09) (1)

(Έκτη οδηγία ΦΠΑ - Δικαίωμα προς έκπτωση - Αγορά οχημάτων και χρησιμοποίησή τους με σκοπό τη χρηματοδοτική μίσθωση - Διαφορές των φορολογικών συστημάτων μεταξύ δύο κρατών μελών - Απαγόρευση καταχρηστικών πρακτικών)

2011/C 63/10

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Αιτούν δικαστήριο

Court of Session (Σκωτία), Εδιμβούργο

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

The Commissioners for Her Majesty's Revenue & Customs

κατά

RBS Deutschland Holdings GmbH

Αντικείμενο

Αίτηση εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως — Court of Session (Σκωτία), Εδιμβούργο –Ερμηνεία του άρθρου 17, παράγραφος 3, στοιχείο α', της οδηγίας 77/388/ΕΟΚ: Έκτη οδηγία του Συμβουλίου, της 17ης Μαΐου 1977, περί εναρμονίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών, των σχετικών με τους φόρους κύκλου εργασιών — Κοινό σύστημα φόρου προστιθεμένης αξίας: ομοιόμορφη φορολογική βάση (ΕΕ ειδ. έκδ. 09/001, σ. 49) — Πράξεις πραγματοποιούμενες με μοναδικό σκοπό την αποκόμιση φορολογικού οφέλους — Παροχή υπηρεσιών μισθώσεως αυτοκινήτων οχημάτων στο Ηνωμένο Βασίλειο εκ μέρους γερμανικής θυγατρικής μιας τράπεζας εγκατεστημένης στο Ηνωμένο Βασίλειο

Διατακτικό

Υπό περιστάσεις όπως αυτές της υποθέσεως της κύριας δίκης, το άρθρο 17, παράγραφος 3, στοιχείο α', της έκτης οδηγίας 77/388/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 17ης Μαΐου 1977, περί εναρμονίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών, των σχετικών με τους φόρους κύκλου εργασιών — Κοινό σύστημα φόρου προστιθεμένης αξίας: ομοιόμορφη φορολογική βάση, έχει την έννοια ότι κράτος μέλος δεν μπορεί να αρνηθεί σε υποκείμενο στον φόρο την έκπτωση του καταβληθέντος φόρου προστιθέμενης αξίας εισροών για αγορά αγαθών πραγματοποιηθείσα σε αυτό το κράτος μέλος, όταν τα εν λόγω αγαθά χρησιμοποιήθηκαν για πράξεις χρηματοδοτικής μισθώσεως σε άλλο κράτος μέλος με μόνη δικαιολόγηση ότι για τις πραγματοποιηθείσες πράξεις εκροών δεν οφειλόταν φόρος προστιθέμενης αξίας στο δεύτερο κράτος μέλος.

Η αρχή της απαγορεύσεως καταχρηστικών πρακτικών δεν αποκλείει το δικαίωμα προς έκπτωση του φόρου προστιθέμενης αξίας το οποίο αναγνωρίζεται στο άρθρο 17, παράγραφος 3, στοιχείο α', της οδηγίας 77/388, υπό περιστάσεις όπως της υποθέσεως στην κύρια δίκη, όπου επιχείρηση εγκατεστημένη σε κράτος μέλος επιλέγει να πραγματοποιήσει, μέσω θυγατρικής της εγκατεστημένης σε άλλο κράτος μέλος, πράξεις χρηματοδοτικής μισθώσεως αγαθών έναντι τρίτης εταιρίας εγκατεστημένης στο πρώτο κράτος μέλος, με σκοπό να αποφύγει την επιβάρυνση με φόρο προστιθέμενης αξίας των πληρωμών για τις πράξεις αυτές, όταν αυτές χαρακτηρίζονται, στο πρώτο κράτος μέλος, ως παροχές υπηρεσιών εκμισθώσεως πραγματοποιούμενες στο δεύτερο κράτος μέλος και, στο δεύτερο αυτό κράτος μέλος, ως παραδόσεις αγαθών πραγματοποιούμενες στο πρώτο κράτος μέλος.

(1) ΕΕ C 267 της 7.11.2009.

26.2.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 63/6

Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 22ας Δεκεμβρίου 2010 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Ιταλικής Δημοκρατίας

(Υπόθεση C-304/09) (1)

(Παράβαση κράτους μέλους - Κρατικές ενισχύσεις - Ενισχύσεις υπέρ επιχειρήσεων που έχουν εισαχθεί πρόσφατα στο χρηματιστήριο - Αναζήτηση)

2011/C 63/11

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: L. Flynn, E. Righini και V. Di Bucci)

Καθής: Ιταλική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: G. Palmieri και P. Gentili)

Αντικείμενο

Παράβαση κράτους μέλους — Παράλειψη λήψεως, εντός της ταχθείσας προθεσμίας, των αναγκαίων μέτρων για τη συμμόρφωση προς τα άρθρα 2, 3 και 4 της αποφάσεως 2006/261/ΕΚ της Επιτροπής, της 16ης Μαρτίου 2005, σχετικά με το καθεστώς ενισχύσεων C 8/2004 (πρώην NN 164/2003) που η Ιταλία έθεσε σε εφαρμογή υπέρ επιχειρήσεων που έχουν εισαχθεί πρόσφατα στο χρηματιστήριο [κοινοποιηθείσα υπό τον αριθμό C(2005) 591], (ΕΕ L 94, σ. 42)

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

Η Ιταλική Δημοκρατία, παραλείποντας να λάβει, εντός των ταχθεισών προθεσμιών, όλα τα αναγκαία μέτρα για την κατάργηση του καθεστώτος ενισχύσεων το οποίο κρίθηκε παράνομο και ασύμβατο προς την κοινή αγορά με την απόφαση 2006/261/ΕΚ της Επιτροπής, της 16ης Μαρτίου 2005, σχετικά με το καθεστώς ενισχύσεων C 8/2004 (πρώην NN 164/2003) που η Ιταλία έθεσε σε εφαρμογή υπέρ επιχειρήσεων που έχουν εισαχθεί πρόσφατα στο χρηματιστήριο, και για την ανάκτηση από τους δικαιούχους των χορηγηθεισών βάσει του καθεστώτος αυτού ενισχύσεων, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από τα άρθρα 2 και 3 της αποφάσεως αυτής.

2)	Καταδικάζει την Ιταλική Δημοκρατία στα δικαστικά έξοδα.

(1) ΕΕ C 256 της 24.10.2009.

26.2.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 63/7

Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 22ας Δεκεμβρίου 2010 [αίτηση του Unabhängiger Verwaltungssenat Wien (Αυστρία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Yellow Cab Verkehrsbetrieb GmbH κατά Landeshauptmann von Wien

(Υπόθεση C-338/09) (1)

(Ελεύθερη παροχή υπηρεσιών - Ελευθερία εγκαταστάσεως - Κανόνες ανταγωνισμού - Ενδομεταφορές - Δημόσια συγκοινωνία με γραμμή λεωφορείου - Αίτηση εκμεταλλεύσεως γραμμής - Παραχώρηση - Άδεια - Προϋποθέσεις - Έδρα ή μόνιμη εγκατάσταση εντός του εθνικού εδάφους - Μείωση των εσόδων θίγουσα την αποδοτικότητα της εκμεταλλεύσεως ήδη παραχωρηθείσας γραμμής)

2011/C 63/12

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Unabhängiger Verwaltungssenat Wien

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Yellow Cab Verkehrsbetrieb GmbH

κατά

Landeshauptmann von Wien

Αντικείμενο

Αίτηση εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως — Unabhängiger Verwaltungssenat Wien — Ερμηνεία των άρθρων 49 επ. ΕΚ, καθώς και 81 επ. ΕΚ — Ρύθμιση κράτους μέλους που εξαρτά την παραχώρηση αδείας εκμεταλλεύσεως λεωφορειακής γραμμής δημοσίας χρήσεως από δύο προϋποθέσεις, ήτοι, πρώτον, ο αιτούμενος την άδεια να είναι εγκατεστημένος στο εν λόγω κράτος μέλος και, δεύτερον, η νέα γραμμή να μη θέτει σε κίνδυνο την αποδοτικότητα υφισταμένης παρόμοιας λεωφορειακής γραμμής

Διατακτικό

Το άρθρο 49 ΣΛΕΕ πρέπει να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι αντίκειται σε ρύθμιση κράτους μέλους όπως η επίδικη στην υπόθεση της κύριας δίκης, η οποία, για τη χορήγηση άδειας εκμεταλλεύσεως αστικής γραμμής δημόσιας συγκοινωνίας εξυπηρετούσας τακτικώς καθορισμένες στάσεις σύμφωνα με πίνακα δρομολογίων, απαιτεί από τους εγκατεστημένους σε άλλα κράτη μέλη αιτούντες επιχειρηματίες να διαθέτουν έδρα ή άλλη εγκατάσταση στο έδαφος του εν λόγω κράτους μέλους πριν ακόμη τους χορηγηθεί η άδεια εκμεταλλεύσεως της γραμμής αυτής. Αντιθέτως, το άρθρο 49 ΣΛΕΕ πρέπει να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι δεν αντίκειται σε εθνική ρύθμιση προβλέπουσα απαίτηση εγκαταστάσεως, όταν η απαίτηση αυτή επιβάλλεται μετά τη χορήγηση της εν λόγω αδείας και πριν ο αιτών αρχίσει την εκμετάλλευση της οικείας γραμμής.

Το άρθρο 49 ΣΛΕΕ πρέπει να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι αποκλείει εθνική ρύθμιση προβλέπουσα απόρριψη αιτήσεως χορηγήσεως αδείας εκμεταλλεύσεως γραμμής τουριστικού λεωφορείου λόγω μειώσεως της αποδοτικότητας ανταγωνίστριας επιχειρήσεως η οποία κατέχει άδεια εκμεταλλεύσεως γραμμής εξ ολοκλήρου ή εν μέρει όμοιας με τη γραμμή που αποτελεί αντικείμενο σχετικής αιτήσεως, όταν η απόρριψη αυτή στηρίζεται μόνο στους ισχυρισμούς της εν λόγω ανταγωνίστριας επιχειρήσεως.

(1) ΕΕ C 282 της 21.11.2009.

26.2.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 63/7

Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 22ας Δεκεμβρίου 2010 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Δημοκρατίας της Μάλτας

(Υπόθεση C-351/09) (1)

(Παράβαση κράτους μέλους - Περιβάλλον - Οδηγία 2000/60/ΕΚ - Άρθρα 8 και 15 - Κατάσταση των εσωτερικών επιφανειακών υδάτων - Κατάρτιση και εφαρμογή προγραμμάτων παρακολουθήσεως - Παράλειψη - Υποβολή συνοπτικών εκθέσεων σχετικά με αυτά τα προγράμματα παρακολουθήσεως - Παράλειψη)

2011/C 63/13

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: S. Pardo Quintillán και K. Xuereb)

Καθής: Δημοκρατία της Μάλτας (εκπρόσωποι: S. Camilleri, D. Mangion, P. Grech και Y. Rizzo)

Αντικείμενο

Παράβαση κράτους μέλους — Παράβαση των άρθρων 8 και 15 της οδηγίας 2000/60/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 23ης Οκτωβρίου 2000, για τη θέσπιση πλαισίου κοινοτικής δράσης στον τομέα της πολιτικής των υδάτων (ΕΕ L 327, σ. 1) — Υποχρέωση καταρτίσεως και θέσεως σε εφαρμογή προγραμμάτων παρακολουθήσεως της καταστάσεως των επιφανειακών υδάτων — Υποχρέωση υποβολής συνοπτικών εκθέσεων σχετικά με τα προγράμματα παρακολουθήσεως των επιφανειακών υδάτων

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

Η Δημοκρατία της Μάλτας, παραλείποντας, πρώτον, να καταρτίσει και να θέσει σε εφαρμογή προγράμματα παρακολουθήσεως της καταστάσεως των εσωτερικών επιφανειακών υδάτων σύμφωνα με το άρθρο 8, παράγραφοι 1 και 2, της οδηγίας 2000/60/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 23ης Οκτωβρίου 2000, για τη θέσπιση πλαισίου κοινοτικής δράσης στον τομέα της πολιτικής των υδάτων, και, δεύτερον, να υποβάλει συνοπτικές εκθέσεις σχετικά με τα προγράμματα παρακολουθήσεως των εσωτερικών επιφανειακών υδάτων σύμφωνα με το άρθρο 15, παράγραφος 2, της οδηγίας αυτής, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από τα άρθρα 8 και 15 της εν λόγω οδηγίας.

2)	Καταδικάζει τη Δημοκρατία της Μάλτας στα δικαστικά έξοδα.

(1) ΕΕ C 267 της 7.11.2009.

26.2.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 63/8

Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 22ας Δεκεμβρίου 2010 [αίτηση του Nejvyšší správní soud (Τσεχική Δημοκρατία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Bezpečnostní softwarová asociace — Svaz softwarové ochrany κατά Ministerstvo kultury

(Υπόθεση C-393/09) (1)

(Πνευματική ιδιοκτησία - Οδηγία 91/250/ΕΟΚ - Νομική προστασία των προγραμμάτων ηλεκτρονικών υπολογιστών - Έννοια της φράσεως «κάθε μορφή εκφράσεως ενός προγράμματος ηλεκτρονικού υπολογιστή» - Περιλαμβάνει ή όχι τη γραφική διασύνδεση χρήστη προγράμματος ηλεκτρονικού υπολογιστή - Δικαίωμα του δημιουργού - Οδηγία 2001/29/ΕΚ - Δικαίωμα του δημιουργού και συγγενικά δικαιώματα στην κοινωνία της πληροφορίας - Τηλεοπτική μετάδοση γραφικής διασυνδέσεως χρήστη - Παρουσίαση έργου στο κοινό)

2011/C 63/14

Γλώσσα διαδικασίας: η τσεχική

Αιτούν δικαστήριο

Nejvyšší správní soud

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Bezpečnostní softwarová asociace — Svaz softwarové ochrany

κατά

Ministerstvo kultury

Αντικείμενο

Αίτηση εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως — Nejvyšší správní soud — Ερμηνεία του άρθρου 1, παράγραφος 2, της οδηγίας 91/250/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 14ης Μαΐου 1991, για τη νομική προστασία των προγραμμάτων ηλεκτρονικών υπολογιστών (EE L 122, σ. 42) καθώς και του άρθρου 3, παράγραφος 1, της οδηγίας 2001/29/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 22ας Μαΐου 2001, για την εναρμόνιση ορισμένων πτυχών του δικαιώματος του δημιουργού και συγγενικών δικαιωμάτων στην κοινωνία της πληροφορίας (EE L 167, σ. 10) — Περιλαμβάνει ή δεν περιλαμβάνει η έννοια «κάθε μορφή έκφρασης ενός προγράμματος ηλεκτρονικού υπολογιστή» του άρθρου 1, παράγραφος 2, της οδηγίας 91/250 τη γραφική διασύνδεση χρήστη

Διατακτικό

Η γραφική διασύνδεση χρήστη δεν αποτελεί μορφή εκφράσεως ενός προγράμματος ηλεκτρονικού υπολογιστή κατά την έννοια του άρθρου 1, παράγραφος 2, της οδηγίας 91/250/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 14ης Μαΐου 1991, για τη νομική προστασία των προγραμμάτων ηλεκτρονικών υπολογιστών, και δεν απολαύει της προστασίας των δικαιωμάτων του δημιουργού επί των προγραμμάτων ηλεκτρονικών υπολογιστών βάσει της οδηγίας αυτής. Εντούτοις, η διασύνδεση αυτή μπορεί να τύχει της προστασίας των δικαιωμάτων του δημιουργού ως έργο, βάσει της οδηγίας 2001/29/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 22ας Μαΐου 2001, για την εναρμόνιση ορισμένων πτυχών του δικαιώματος του δημιουργού και συγγενικών δικαιωμάτων στην κοινωνία της πληροφορίας, αν αποτελεί προσωπική πνευματική εργασία του δημιουργού της.

2)	Η τηλεοπτική μετάδοση γραφικής διασυνδέσεως χρήστη δεν αποτελεί παρουσίαση στο κοινό έργου το οποίο τυγχάνει της προστασίας των δικαιωμάτων του δημιουργού, κατά την έννοια του άρθρου 3, παράγραφος 1, της οδηγίας 2001/29.

(1) ΕΕ C 11 της 16.1.2010.

26.2.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 63/8

Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 22ας Δεκεμβρίου 2010 [αίτηση του Naczelny Sąd Administracyjny (Δημοκρατία της Πολωνίας) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Bogusław Juliusz Dankowski κατά Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi

(Υπόθεση C-438/09) (1)

(Έκτη οδηγία ΦΠΑ - Δικαίωμα εκπτώσεως του ΦΠΑ εισροών - Παρεχόμενες υπηρεσίες - Πρόσωπο που δεν έχει εγγραφεί στα μητρώα των προσώπων που υπόκεινται σε ΦΠΑ - Υποχρεωτική ένδειξη του ΦΠΑ στο τιμολόγιο - Εθνική φορολογική ρύθμιση - Αποκλεισμός από το δικαίωμα εκπτώσεως βάσει του άρθρου 17, παράγραφος 6, της έκτης οδηγίας ΦΠΑ)

2011/C 63/15

Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική

Αιτούν δικαστήριο

Naczelny Sąd Administracyjny

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Bogusław Juliusz Dankowski

κατά

Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi

Αντικείμενο

Αίτηση εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως — Naczelny Sąd Administracyjny — Ερμηνεία του άρθρου 17, παράγραφος 6, της οδηγίας 77/388/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 17ης Μαΐου 1977, περί εναρμονίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών, των σχετικών με τους φόρους κύκλου εργασιών — Κοινό σύστημα φόρου προστιθεμένης αξίας: ομοιόμορφη φορολογική βάση (ΕΕ ειδ. έκδ. 09/001, σ. 49) — Συμβατό με τη διάταξη αυτή εθνικής ρυθμίσεως η οποία δεν επιτρέπει την έκπτωση του ΦΠΑ εισροών που καταβλήθηκε για παροχή υπηρεσιών με βάση τιμολόγιο που εκδόθηκε, κατά παράβαση του εθνικού δικαίου, από πρόσωπο που δεν έχει εγγραφεί στα μητρώα των προσώπων που υπόκεινται σε ΦΠΑ

Διατακτικό

Τα άρθρα 18, παράγραφος 1, στοιχείο α', και 22, παράγραφος 3, στοιχείο β', της έκτης οδηγίας 77/388/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 17ης Μαΐου 1977, περί εναρμονίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών, των σχετικών με τους φόρους κύκλου εργασιών — Κοινό σύστημα φόρου προστιθεμένης αξίας: ομοιόμορφη φορολογική βάση, όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 2006/18/ΕΚ του Συμβουλίου, της 14ης Φεβρουαρίου 2006, έχουν την έννοια ότι υποκείμενος στον φόρο έχει δικαίωμα εκπτώσεως όσον αφορά τον φόρο προστιθεμένης αξίας ο οποίος έχει καταβληθεί για υπηρεσίες παρασχεθείσες από άλλον υποκείμενο στον φόρο που δεν έχει εγγραφεί ως υποκείμενος στον φόρο αυτόν, όταν τα σχετικά τιμολόγια περιλαμβάνουν όλα τα πληροφοριακά στοιχεία τα οποία απαιτεί το εν λόγω άρθρο 22, παράγραφος 3, στοιχείο β', ειδικότερα αυτά που απαιτούνται για τον προσδιορισμό του προσώπου το οποίο εξέδωσε τα εν λόγω τιμολόγια και τη φύση των παρασχεθεισών υπηρεσιών.

Το άρθρο 17, παράγραφος 6, της έκτης οδηγίας 77/388, όπως έχει τροποποιηθεί με την οδηγία 2000/18, έχει την έννοια ότι αποκλείει εθνική κανονιστική ρύθμιση η οποία αποκλείει το δικαίωμα εκπτώσεως του φόρου προστιθεμένης αξίας ο οποίος έχει καταβληθεί από υποκείμενο στον φόρο σε άλλον υποκείμενο στον φόρο, ο οποίος παρέχει υπηρεσίες, όταν ο δεύτερος δεν έχει εγγραφεί ως υποκείμενος στον φόρο αυτόν.

(1) ΕΕ C 37 της 13.2.2010.

26.2.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 63/9

Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 22ας Δεκεμβρίου 2010 [αίτηση του Tribunal Supremo (Ισπανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Asociación de Transporte Internacional por Carretera (ASTIC) κατά Administración General del Estado

(Υπόθεση C-488/09) (1)

(Σύμβαση TIR - Κοινοτικός τελωνειακός κώδικας - Μεταφορές πραγματοποιούμενες υπό την κάλυψη δελτίου TIR - Εγγυοδοτικός οργανισμός - Παράτυπη εκφόρτωση - Τόπος διάπραξης της παράβασης - Είσπραξη των εισαγωγικών δασμών)

2011/C 63/16

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunal Supremo

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Asociación de Transporte Internacional por Carretera (ASTIC)

κατά

Administración General del Estado

Αντικείμενο

Αίτηση εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως — Tribunal Supremo — Ερμηνεία του άρθρου 221, παράγραφος 3, του κανονισμού (ΕΟΚ) 2913/92 του Συμβουλίου, της 12ης Οκτωβρίου 1992, περί θεσπίσεως κοινοτικού τελωνειακού κώδικα (ΕΕ L 302, σ. 1), και των άρθρων 454, παράγραφος 3, και 455 του κανονισμού (ΕΟΚ) 2454/93 της Επιτροπής, της 2ας Ιουλίου 1993, για τον καθορισμό ορισμένων διατάξεων εφαρμογής του κανονισμού (ΕΟΚ) 2913/92 του Συμβουλίου για τη θέσπιση του κοινοτικού τελωνειακού κώδικα (ΕΕ L 253, σ. 1) — Μεταφορές πραγματοποιούμενες υπό την κάλυψη δελτίου TIR — Παραβάσεις ή παρατυπίες — Τόπος — Διαδικασία — Είσπραξη εκ των υστέρων των εισαγωγικών ή εξαγωγικών δασμών

Διατακτικό

Τα άρθρα 454 και 455 του κανονισμού (ΕΟΚ) 2454/93 της Επιτροπής, της 2ας Ιουλίου 1993, για τον καθορισμό ορισμένων διατάξεων εφαρμογής του κανονισμού (ΕΟΚ) 2913/92 του Συμβουλίου περί θεσπίσεως κοινοτικού τελωνειακού κώδικα, έχουν την έννοια ότι, όταν το τεκμήριο ότι για την είσπραξη μιας τελωνειακής οφειλής είναι αρμόδιο το κράτος μέλος στο έδαφος του οποίου διαπιστώθηκε η διάπραξη παράβασης κατά την πραγματοποίηση μεταφοράς υπό την κάλυψη δελτίου TIR ανατρέπεται κατόπιν δικαστικής απόφασης που διαπιστώνει ότι η παράβαση αυτή διαπράχθηκε στο έδαφος άλλου κράτους μέλους, οι τελωνειακές αρχές του άλλου αυτού κράτους καθίστανται αρμόδιες για την είσπραξη της εν λόγω οφειλής, υπό την προϋπόθεση ότι η προσφυγή στη δικαιοσύνη για τα περιστατικά που στοιχειοθετούν την εν λόγω παράβαση έχει γίνει εντός δύο ετών από την ημερομηνία κατά την οποία ο εγγυοδοτικός οργανισμός που είναι αρμόδιος για το έδαφος εντός του οποίου διαπιστώθηκε η εν λόγω παράβαση ενημερώθηκε για την παράβαση αυτή.

Το άρθρο 455, παράγραφος 1, του κανονισμού 2454/93, σε συνδυασμό με το άρθρο 11, παράγραφος 1, της τελωνειακής σύμβασης σχετικά με τις διεθνείς μεταφορές εμπορευμάτων βάσει δελτίων TIR, η οποία υπογράφηκε στη Γενεύη στις 14 Νοεμβρίου 1975, έχει την έννοια ότι, υπό περιστάσεις όπως αυτές της υπόθεσης της κύριας δίκης, ο εγγυοδοτικός οργανισμός δεν μπορεί να επικαλεστεί την προθεσμία παραγραφής που προβλέπουν οι διατάξεις αυτές, όταν οι τελωνειακές αρχές του κράτους μέλους για το έδαφος του οποίου είναι υπεύθυνος ο οργανισμός αυτός του γνωστοποιούν, εντός ενός έτους από την ημερομηνία κατά την οποία οι αρχές αυτές ενημερώθηκαν για την εκτελεστή δικαστική απόφαση με την οποία διαπιστώθηκε η αρμοδιότητά τους, τα περιστατικά λόγω των οποίων γεννήθηκε η τελωνειακή οφειλή, την οποία θα πρέπει να εξοφλήσει μέχρι το ανώτατο όριο το οποίο εγγυάται.

(1) ΕΕ C 63 της 13.3.2010.

26.2.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 63/9

Απόφαση του Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 22ας Δεκεμβρίου 2010 [αίτηση του Collège d’autorisation et de contrôle du Conseil supérieur de l’audiovisuel (Βέλγιο) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — στο πλαίσιο της διαδικασίας RTL Belgium SA, πρώην TVi SA

(Υπόθεση C-517/09) (1)

(Οδηγία 89/552/ΕΟΚ - Ραδιοτηλεοπτικές υπηρεσίες - Collège d’autorisation et de contrôle du Conseil supérieur de l’audiovisuel - Έννοια του εθνικού δικαστηρίου κατ’ άρθρο 267 ΣΛΕΕ - Αναρμοδιότητα του Δικαστηρίου)

2011/C 63/17

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Αιτούν δικαστήριο

Collège d’autorisation et de contrôle du Conseil supérieur de l’audiovisuel

Διάδικος στην υπόθεση της κύριας δίκης

RTL Belgium SA, πρώην TVi SA

Αντικείμενο

Αίτηση εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως — Collège d'autorisation et de contrôle du Conseil supérieur de l'audiovisuel (Βέλγιο) — Ερμηνεία του άρθρου 1, στοιχείο γ', της οδηγίας 89/552/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 3ης Οκτωβρίου 1989 για το συντονισμό ορισμένων νομοθετικών, κανονιστικών και διοικητικών διατάξεων των κρατών μελών σχετικά με την άσκηση τηλεοπτικών δραστηριοτήτων (ΕΕ L 298, σ. 23) — Ελεύθερη παροχή υπηρεσιών — Υπηρεσίες ραδιοτηλεοπτικής μεταδόσεως — Έννοιες του «παρόχου» της οπτικοακουστικής υπηρεσίας και του «ουσιαστικού ελέγχου όσον αφορά την επιλογή των προγραμμάτων και την οργάνωσή τους» — Έννοια του εθνικού δικαστηρίου κατά το άρθρο 267 ΣΛΕΕ

Διατακτικό

Το Δικαστήριο δεν είναι αρμόδιο να απαντήσει στο ερώτημα που υποβλήθηκε από το Collège d’autorisation et de contrôle du Conseil supérieur de l’audiovisuel. με την απόφαση της 3ης Δεκεμβρίου 2009.

(1) ΕΕ C 51 της 27.2.2010.

26.2.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 63/10

Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 22ας Δεκεμβρίου 2010 [αίτηση του Tribunal administratif de Paris (Γαλλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Ville de Lyon κατά Caisse des dépôts et consignations

(Υπόθεση C-524/09) (1)

(Αίτηση εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως - Σύμβαση του Άαρχους - Οδηγία 2003/4/ΕΚ - Πρόσβαση του κοινού σε περιβαλλοντικές πληροφορίες - Οδηγία 2003/87/ΕΚ - Σύστημα εμπορίας δικαιωμάτων εκπομπής αερίων θερμοκηπίου - Κανονισμός (ΕΚ) 2216/2004 - Τυποποιημένο και ασφαλές σύστημα μητρώων - Πρόσβαση σε στοιχεία πράξεων σχετικά με δικαιώματα εκπομπής αερίων θερμοκηπίου - Άρνηση κοινοποιήσεως - Κεντρικός διαχειριστής - Διαχειριστές εθνικών μητρώων - Εμπιστευτικός χαρακτήρας των δεδομένων των αρχείων - Παρεκκλίσεις)

2011/C 63/18

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunal administratif de Paris

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ville de Lyon

κατά

Caisse des dépôts et consignations

Αντικείμενο

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως — Tribunal administratif de Paris (Γαλλία) — Ερμηνεία της οδηγίας 2003/4/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 28ης Ιανουαρίου 2003, για την πρόσβαση του κοινού σε περιβαλλοντικές πληροφορίες (ΕΕ L 41, σ. 26) και της οδηγίας 2003/87/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 13ης Οκτωβρίου 2003, σχετικά με τη θέσπιση συστήματος εμπορίας δικαιωμάτων εκπομπής αερίων θερμοκηπίου εντός της Κοινότητας (ΕΕ L 275, σ. 32) καθώς και των άρθρων 9 και 10 του παραρτήματος XVI του κανονισμού (ΕΚ) 2216/2004 της Επιτροπής, της 21ης Δεκεμβρίου 2004, σχετικά με τυποποιημένο και ασφαλές σύστημα μητρώων δυνάμει της οδηγίας 2003/87/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου και της απόφασης αριθ. 280/2004/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (ΕΕ L 386, σ. 1) — Πρόσβαση σε πληροφορίες σχετικά με πράξεις διαθέσεως δικαιωμάτων εκπομπής αερίων θερμοκηπίου — Άρνηση δημοσιοποιήσεως των εν λόγω πληροφοριών — Αρμοδιότητες του κεντρικού διαχειριστή και του διαχειριστή του εθνικού μητρώου — Εμπιστευτικός χαρακτήρας των πληροφοριών που καταχωρούνται στα μητρώα και δυνατότητες παρεκκλίσεως

Διατακτικό

Κοινοποίηση στοιχείων πράξεων, όπως τα ζητούμενα στην υπόθεση της κύριας δίκης, σχετικά με τα ονόματα των κατόχων λογαριασμών προελεύσεως και προορισμού όσον αφορά μεταβίβαση δικαιωμάτων εκπομπών, με δικαιώματα και μονάδες Κιότο που αφορούν οι πράξεις αυτές καθώς και με την ημερομηνία και την ώρα των εν λόγω πράξεων, εμπίπτει αποκλειστικώς στους ειδικούς κανόνες γνωστοποιήσεως στο κοινό και εμπιστευτικότητας της οδηγίας 2003/87/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 13ης Οκτωβρίου 2003, σχετικά με τη θέσπιση συστήματος εμπορίας δικαιωμάτων εκπομπής αερίων θερμοκηπίου εντός της Κοινότητας και την τροποποίηση της οδηγίας 96/61/ΕΚ του Συμβουλίου, καθώς και του κανονισμού (ΕΚ) 2216/2004 της Επιτροπής της 21ης Δεκεμβρίου 2004, σχετικά με τυποποιημένο και ασφαλές σύστημα μητρώων δυνάμει της οδηγίας 2003/87/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου και της απόφασης 280/2004/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

Στοιχεία πράξεων, όπως τα ζητούμενα στην υπόθεση της κύριας δίκης από δημόσια αρχή που επιθυμεί να επαναδιαπραγματευτεί σύμβαση παραχωρήσεως συνιστούν εμπιστευτικά δεδομένα κατά την έννοια του κανονισμού 2216/2004 και, δυνάμει των άρθρων 9 και 10 του κανονισμού αυτού, ερμηνευόμενων σε συνδυασμό με τα σημεία 11 και 12 του παραρτήματος XVI του εν λόγω κανονισμού, τέτοιου είδους στοιχεία, ελλείψει προηγούμενης συγκαταθέσεως των κατόχων των οικείων λογαριασμών, δεν διατίθενται ελεύθερα στο ευρύ κοινό στο δημόσιο πεδίο του ιστοτόπου του ανεξάρτητου συστήματος καταγραφής πράξεων στην Κοινότητα από την 15η Ιανουαρίου του πέμπτου έτους (X+5) μετά το έτος (X) ολοκληρώσεως πράξεων σχετικά με μεταβιβάσεις δικαιωμάτων εκπομπών.

Αν, για την εφαρμογή του κανονισμού 2216/2004, ο κεντρικός διαχειριστής είναι ο μόνος αρμόδιος να προβεί σε γνωστοποίηση στο ευρύ κοινό των στοιχείων που αναφέρονται στο σημείο 12 του παραρτήματος XVI του κανονισμού αυτού, απόκειται εντούτοις στον διαχειριστή του εθνικού αρχείου, ο οποίος επελήφθη αιτήσεως περί γνωστοποιήσεως τέτοιου είδους στοιχείων πράξεων, να απορρίψει ο ίδιος τέτοιου είδους αίτηση, καθόσον, ελλείψει προηγούμενης συγκαταθέσεως των κατόχων των οικείων λογαριασμών, ο συγκεκριμένος διαχειριστής υποχρεούται να διασφαλίσει την εμπιστευτικότητα τέτοιου είδους στοιχείων, τα οποία δεν επιτρέπεται να γνωστοποιηθούν στο ευρύ κοινό από τον κεντρικό διαχειριστή.

(1) ΕΕ C 37 της 13.2.2010.

26.2.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 63/11

Απόφαση του Δικαστηρίου (έβδομο τμήμα) της 22ας Δεκεμβρίου 2010 [αίτηση του Finanzgericht Düsseldorf (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Lecson Elektromobile GmbH κατά Hauptzollamt Dortmund

(Υπόθεση C-12/10) (1)

(Κοινό Δασμολόγιο - Δασμολογική κατάταξη - Συνδυασμένη Ονοματολογία - Τμήμα XVII - Υλικό μεταφορών - Κεφάλαιο 87 - «Αυτοκίνητα οχήματα, ελκυστήρες, ποδήλατα και άλλα οχήματα για χερσαίες μεταφορές, τα μέρη και εξαρτήματά τους» - Κλάσεις 8703 και 8713 - Ηλεκτρικά οχήματα με τρεις ή τέσσερις τροχούς, που είναι κατασκευασμένα για τη μεταφορά ενός προσώπου και φθάνουν ανώτατη ταχύτητα 6 έως 15 km/h, έχουν χωριστή και ρυθμιζόμενη κολώνα διευθύνσεως, καλούμενα «ηλεκτροκίνητα»)

2011/C 63/19

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Finanzgericht Düsseldorf

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Lecson Elektromobile GmbH

κατά

Hauptzollamt Dortmund

Αντικείμενο

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως — Finanzgericht Düsseldorf –Ερμηνεία του παραρτήματος I του κανονισμού (ΕΟΚ) 2658/87 του Συμβουλίου, της 23ης Ιουλίου 1987, για τη δασμολογική και στατιστική ονοματολογία και το κοινό δασμολόγιο (ΕΕ L 256, σ. 1), όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό (ΕΚ) 1810/2004 της Επιτροπής, της 7ης Σεπτεμβρίου 2004 (ΕΕ L 327, σ. 1) — Ηλεκτρικά οχήματα με τρεις ή τέσσερις τροχούς για τη μεταφορά ενός προσώπου, που φθάνουν ανωτάτη ταχύτητα 6 έως 15 χιλιόμετρα την ώρα — Κατάταξη στην κλάση 8713 ή στην κλάση 8703 της Συνδυασμένη Ονοματολογίας;

Διατακτικό

Η κλάση 8703 της Συνδυασμένης Ονοματολογίας που περιλαμβάνεται στο παράρτημα I του κανονισμού (ΕΟΚ) 2658/87 του Συμβουλίου, της 23ης Ιουλίου 1987, για τη δασμολογική και στατιστική ονοματολογία και το κοινό δασμολόγιο, όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό (ΕΚ) 1810/2004 της Επιτροπής, της 7ης Σεπτεμβρίου 2004, έχει την έννοια ότι καλύπτει τα οχήματα με τρεις ή τέσσερις τροχούς, τα οποία κατασκευάζονται για τη μεταφορά ενός προσώπου το οποίο δεν είναι κατ’ ανάγκην ανάπηρο, προωθούνται από ηλεκτρικό κινητήρα που τροφοδοτείται από μπαταρία, φθάνουν ανώτατη ταχύτητα 6 έως 15 km/h και έχουν χωριστή και ρυθμιζόμενη κολώνα διευθύνσεως, καλούμενα «ηλεκτροκίνητα», όπως είναι τα επίδικα στο πλαίσιο της κύριας δίκης.

(1) ΕΕ C 80 της 27.3.2010.

26.2.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 63/11

Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 22ας Δεκεμβρίου 2010 [αίτηση του Cour de cassation du Grand-Duché de Luxembourg (Λουξεμβούργο) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — État du Grand-duché de Luxembourg, Administration de l'enregistrement et des domaines κατά Pierre Feltgen (συνδίκου πτωχεύσεως της ανώνυμης εταιρίας Bacino Charter Company SA), Bacino Charter Company SA

(Υπόθεση C-116/10) (1)

(Έκτη οδηγία ΦΠΑ - Απαλλαγές - Άρθρο 15, σκέψεις 4, στοιχείο α', και 5 - Απαλλαγή των υπηρεσιών εκμισθώσεως σκαφών - Περιεχόμενο)

2011/C 63/20

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Αιτούν δικαστήριο

Cour de cassation du Grand-Duché de Luxembourg

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

État du Grand-duché de Luxembourg, Administration de l'enregistrement et des domaines

κατά

Pierre Feltgen (συνδίκου πτωχεύσεως της ανώνυμης εταιρίας Bacino Charter Company SA), Bacino Charter Company SA

Αντικείμενο

Αίτηση εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως — Cour de cassation du Grand-Duché de Luxembourg — Ερμηνεία των άρθρων 15, παράγραφος 4, στοιχείο α', και 5 της έκτης οδηγίας 77/388/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 17ης Μαΐου 1977, περί εναρμονίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών, των σχετικών με τους φόρους κύκλου εργασιών — Κοινό σύστημα φόρου προστιθεμένης αξίας: ομοιόμορφη φορολογική βάση (ΕΕ ειδ. έκδ. 09/001, σ. 49) — Απαλλαγή των υπηρεσιών εκμισθώσεως σκαφών — Απαλλαγή χορηγούμενη υπό την προϋπόθεση ότι τα σκάφη αυτά χρησιμοποιούνται στη ναυσιπλοΐα ανοικτής θαλάσσης για την έναντι αμοιβής μεταφορά επιβατών ή την άσκηση εμπορικής, βιομηχανικής ή αλιευτικής δραστηριότητας

Διατακτικό

Το άρθρο 15, σημείο 5, της έκτης οδηγίας 77/388/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 17ης Μαΐου 1977, περί εναρμονίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών, των σχετικών με τους φόρους κύκλου εργασιών — Κοινό σύστημα φόρου προστιθεμένης αξίας: ομοιόμορφη φορολογική βάση, όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 91/680/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 1991, πρέπει να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι η προβλεπόμενη στη διάταξη αυτή απαλλαγή από τον ΦΠΑ δεν εφαρμόζεται σε παροχή υπηρεσιών οι οποίες συνίστανται στη διάθεση σκάφους με πλήρωμα, έναντι αμοιβής, σε φυσικά πρόσωπα για πλόες αναψυχής στην ανοικτή θάλασσα.

(1) ΕΕ C 113 της 1.5.2010.

26.2.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 63/12

Απόφαση του Δικαστηρίου (όγδοο τμήμα) της 22ας Δεκεμβρίου 2010 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Τσεχικής Δημοκρατίας

(Υπόθεση C-276/10) (1)

(Παράβαση κράτους μέλους - Περιβάλλον - Οδηγία 2006/118/ΕΚ - Προστασία των υπόγειων υδάτων από τη ρύπανση και την υποβάθμιση - Παράλειψη μεταφοράς της οδηγίας στο εσωτερικό δίκαιο εντός της ταχθείσας προθεσμίας)

2011/C 63/21

Γλώσσα διαδικασίας: η τσεχική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: S. Pardo Quintillán και L. Jelínek)

Καθής: Τσεχική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: M. Smolek και J. Jirkalová)

Αντικείμενο

Παράβαση κράτους μέλους — Παράλειψη θεσπίσεως ή κοινοποιήσεως, εντός της προβλεπόμενης προθεσμίας, των αναγκαίων διατάξεων για τη συμμόρφωση προς την οδηγία 2006/118/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 12ης Δεκεμβρίου 2006, σχετικά με την προστασία των υπόγειων υδάτων από τη ρύπανση και την υποβάθμιση (ΕΕ L 372, σ. 19)

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

Η Τσεχική Δημοκρατία, παραλείποντας να θεσπίσει εντός της ταχθείσας προθεσμίας τις αναγκαίες νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις προκειμένου να συμμορφωθεί προς την οδηγία 2006/118/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 12ης Δεκεμβρίου 2006, σχετικά με την προστασία των υπόγειων υδάτων από τη ρύπανση και την υποβάθμιση, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από το άρθρο 12 της οδηγίας αυτής.

2)	Καταδικάζει την Τσεχική Δημοκρατία στα δικαστικά έξοδα.

(1) ΕΕ C 209 της 31.7.2010.

26.2.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 63/12

Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 22ας Δεκεμβρίου 2010 [αίτηση του Tribunal administratif (Λουξεμβούργο) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Tankreederei I SA κατά Directeur de l'administration des contributions directes

(Υπόθεση C-287/10) (1)

(Ελεύθερη παροχή υπηρεσιών - Ελεύθερη κυκλοφορία των κεφαλαίων - Έκπτωση φόρου λόγω επενδύσεων - Χορήγηση της εκπτώσεως υπό την προϋπόθεση ότι η επένδυση υλοποιείται στην ημεδαπή - Εκμετάλλευση σκαφών ποταμοπλοΐας που χρησιμοποιούνται σε άλλα κράτη μέλη)

2011/C 63/22

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunal administratif

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Tankreederei I SA

κατά

Directeur de l’administration des contributions directes

Αντικείμενο

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως — Tribunal administratif de Luxembourg — Ερμηνεία των άρθρων 49 και 56 ΕΚ — Έκπτωση φόρου λόγω επενδύσεως — Κανονιστική ρύθμιση που εξαρτά τη χορήγηση της εκπτώσεως αυτής από την προϋπόθεση ότι η επένδυση πραγματοποιείται σε εγκατάσταση που βρίσκεται στην εθνική επικράτεια και υλοποιείται πράγματι στο εν λόγω έδαφος — Εταιρία που ασκεί δραστηριότητα διεθνούς ναυσιπλοΐας, είναι εγκατεστημένη και φορολογείται στο Λουξεμβούργο, αλλά έχει πραγματοποιήσει επένδυση συνιστάμενη στην αγορά αγαθού το οποίο χρησιμοποιείται κυρίως εκτός του εθνικού εδάφους — Εμπόδιο στην ελεύθερη παροχή υπηρεσιών και στην ελεύθερη κυκλοφορία των κεφαλαίων

Διατακτικό

Το άρθρο 56 ΣΛΕΕ έχει την έννοια ότι αποκλείει διάταξη κράτους μέλους δυνάμει της οποίας δεν χορηγείται η έκπτωση φόρου λόγω επενδύσεων σε επιχείρηση που είναι εγκατεστημένη αποκλειστικά στο κράτος μέλος αυτό, για τον λόγο ότι το αγαθό επενδύσεως, για το οποίο ζητείται η εν λόγω έκπτωση, υλοποιείται στο έδαφος άλλου κράτους μέλους.

(1) ΕΕ C 221 της 14.8.2010.

26.2.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 63/12

Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 22ας Δεκεμβρίου 2010 [αίτηση του Oberlandesgericht Celle (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Joseba Andoni Aguirre Zarraga κατά Simone Pelz

(Υπόθεση C-491/10 PPU) (1)

(Δικαστική συνεργασία σε αστικές υποθέσεις - Κανονισμός (ΕΚ) 2201/2003 - Διεθνής δικαιοδοσία, αναγνώριση και εκτέλεση αποφάσεων σε γαμικές διαφορές και διαφορές γονικής μέριμνας - Γονική μέριμνα - Δικαίωμα επιμέλειας - Απαγωγή παιδιού - Άρθρο 42 - Εκτέλεση αποφάσεως του έχοντος διεθνή δικαιοδοσία (ισπανικού) δικαστηρίου, για την οποία εκδόθηκε πιστοποιητικό και με την οποία διατάσσεται η επιστροφή του παιδιού - Δυνατότητα του (γερμανικού) δικαστηρίου της εκτελέσεως να μην προχωρήσει στην εκτέλεση της ως άνω αποφάσεως, σε περίπτωση σοβαρής προσβολής των δικαιωμάτων του παιδιού)

2011/C 63/23

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Oberlandesgericht Celle

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Joseba Andoni Aguirre Zarraga

κατά

Simone Pelz

Αντικείμενο

Αίτηση εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως — Oberlandesgericht Celle — Ερμηνεία του άρθρου 42 του κανονισμού (ΕΚ) 2201/2003 του Συμβουλίου, της 27ης Νοεμβρίου 2003, για τη διεθνή δικαιοδοσία και την αναγνώριση και εκτέλεση αποφάσεων σε γαμικές διαφορές και διαφορές γονικής μέριμνας ο οποίος καταργεί τον κανονισμό (ΕΚ) 1347/2000 (ΕΕ L 338, σ. 1) — Απαγωγή παιδιού — Εκτέλεση αποφάσεως περί επιστροφής τέκνου, εκδοθείσας από (ισπανικό) δικαστήριο που έχει διεθνή δικαιοδοσία — Δυνατότητα του (γερμανικού) δικαστηρίου εκτελέσεως να μην προχωρήσει στην εκτέλεση της εν λόγω αποφάσεως σε περίπτωση σοβαρής προσβολής των δικαιωμάτων του παιδιού

Διατακτικό

Σε περιστάσεις όπως της υποθέσεως της κύριας δίκης, το αρμόδιο δικαστήριο του κράτους μέλους εκτελέσεως δεν μπορεί να αντιταχθεί στην εκτέλεση αποφάσεως για την οποία έχει εκδοθεί πιστοποιητικό και με την οποία διατάσσεται η επιστροφή παιδιού που κατακρατείται παρανόμως για τον λόγο ότι το εκδόν την ως άνω απόφαση δικαστήριο του κράτους μέλους προελεύσεως παρέβη το άρθρο 42 του κανονισμού (ΕΚ) 2201/2003 του Συμβουλίου, της 27ης Νοεμβρίου 2003, για τη διεθνή δικαιοδοσία και την αναγνώριση και εκτέλεση αποφάσεων σε γαμικές διαφορές και διαφορές γονικής μέριμνας, ο οποίος καταργεί τον κανονισμό (ΕΚ) 1347/2000, ερμηνευόμενο σύμφωνα με το άρθρο 24 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δεδομένου ότι η εκτίμηση της ενδεχόμενης υπάρξεως τέτοιας παραβάσεως εμπίπτει στην αποκλειστική διεθνή δικαιοδοσία των δικαστηρίων του κράτους μέλους προελεύσεως.

(1) ΕΕ C 346 της 18.12.2010.

26.2.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 63/13

Διάταξη του Δικαστηρίου της 14ης Οκτωβρίου 2010 [αίτηση του Landesssozialgericht Berlin (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Christel Reinke κατά AOK Berlin

(Υπόθεση C-336/08) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Κατάργηση της δίκης)

2011/C 63/24

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Landesssozialgericht Berlin

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Christel Reinke

κατά

AOK Berlin

Αντικείμενο

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως — Landessozialgericht Berlin-Brandenburg — Ερμηνεία των άρθρων 18, 49 και 50 ΕΚ, καθώς και του άρθρου 34, παράγραφοι 4 και 5, του κανονισμού (ΕΟΚ) 574/72 του Συμβουλίου, της 21ης Μαρτίου 1972, περί του τρόπου εφαρμογής του κανονισμού (ΕΟΚ) 1408/71 περί εφαρμογής των συστημάτων κοινωνικής ασφαλίσεως στους μισθωτούς και τις οικογένειές τους που διακινούνται εντός της Κοινότητας (EE ειδ. έκδ. 05/001, σ. 138) — Απόδοση των ιατρικών εξόδων που προκλήθηκαν από την επείγουσα νοσηλεία υπηκόου κράτους μέλους σε ιδιωτικό θεραπευτήριο άλλου κράτους μέλους, εφόσον η νοσηλεία στο ιδιωτικό θεραπευτήριο οφείλεται στην λόγω υπερπληρότητας άρνηση του αρμόδιου δημόσιου νοσοκομείου να παράσχει τη νοσηλεία αυτή — Εθνική ρύθμιση του αρμόδιου κράτους μέλους αποκλείουσα την απόδοση των δαπανών επείγουσας νοσηλείας σε ιδιωτικό θεραπευτήριο άλλου κράτους μέλους, αλλά επιτρέπουσα την απόδοση των δαπανών αυτών όταν πρόκειται για ιδιωτικό θεραπευτήριο που βρίσκεται εντός της εθνικής επικράτειας

Διατακτικό

Παρέλκει η απάντηση στην αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Landessozialgericht Berlin-Brandenburg (Γερμανία) με απόφαση της 27ης Ιουνίου 2008.

(1) ΕΕ C 260 της 11.10.2008.

26.2.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 63/13

Διάταξη του Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 2ας Δεκεμβρίου 2010 [αίτηση του Verwaltungsgericht Meiningen (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Frank Scheffler κατά Landkreis Wartburgkreis

(Υπόθεση C-334/09) (1)

(Άρθρο 104, παράγραφος 3, πρώτο εδάφιο, του Κανονισμού Διαδικασίας - Οδηγία 91/439/ΕΟΚ - Αμοιβαία αναγνώριση των αδειών οδηγήσεως - Παραίτηση από την εθνική άδεια οδηγήσεως μετά τη συμπλήρωση του ανωτάτου ορίου των βαθμών ποινής λόγω διαφόρων παραβάσεων - Άδεια οδηγήσεως που εκδόθηκε από άλλο κράτος μέλος - Αρνητική γνωμάτευση ιατρού ψυχολόγου που καταρτίστηκε εντός του κράτους μέλους διαμονής μετά τη λήψη νέας αδείας οδηγήσεως από άλλο κράτος μέλος - Αφαίρεση του δικαιώματος οδηγήσεως επί του εδάφους του πρώτου κράτους μέλους - Δικαίωμα του κράτους μέλους διαμονής του κατόχου της αδείας που εκδόθηκε από άλλο κράτος μέλος να εφαρμόζει ως προς την εν λόγω άδεια τις εθνικές του διατάξεις σχετικά με τον περιορισμό, την αναστολή, την αφαίρεση ή την ακύρωση του δικαιώματος οδηγήσεως - Προϋποθέσεις - Ερμηνεία της φράσεως «συμπεριφορά μεταγενέστερη της λήψεως της νέας αδείας οδηγήσεως»)

2011/C 63/25

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Verwaltungsgericht Meiningen

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Frank Scheffler

κατά

Landkreis Wartburgkreis

Αντικείμενο

Αίτηση εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως — Verwaltungsgericht Meiningen — Ερμηνεία των άρθρων 1, παράγραφος 2, και 8, παράγραφοι 2 και 4, της οδηγίας 91/439/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 29ης Ιουλίου 1991, για την άδεια οδήγησης (ΕΕ L 237, σ. 1) — Άδεια οδηγήσεως χορηγηθείσα από κράτος μέλος σε υπήκοο άλλου κράτους μέλους, ο οποίος παραιτήθηκε από την εθνική του άδεια οδηγήσεως και είχε τη συνήθη διαμονή του, κατά την ημερομηνία χορηγήσεως της νέας αδείας, στο έδαφος του κράτους μέλους χορηγήσεως — Άρνηση των αρχών του κράτους μέλους της κατοικίας να αναγνωρίσουν την άδεια αυτή, στηριζόμενη σε γνωμάτευση ιατρού ψυχολόγου που συντάχθηκε στο εν λόγω κράτος μέλος βάσει ιατρικής εξετάσεως που πραγματοποιήθηκε μετά τη χορήγηση της νέας αδείας αλλά αναφερόταν μόνον στα περιστατικά πριν από τη λήψη αυτής — Χαρακτηρισμός της εν λόγω γνωματεύσεως ως «περιστατικού μεταγενέστερου της λήψεως της νέας αδείας οδηγήσεως» που δύναται να δικαιολογήσει την εφαρμογή των εθνικών διατάξεων όσον αφορά τον περιορισμό, την αναστολή, την αφαίρεση ή την ακύρωση του δικαιώματος οδήγησης;

Διατακτικό

Τα άρθρα 1, παράγραφος 2, και 8, παράγραφοι 2 και 4, της οδηγίας 91/439/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 29ης Ιουλίου 1991, για την άδεια οδηγήσεως, όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 2006/103/ΕΚ του Συμβουλίου, της 20ής Νοεμβρίου 2006, έχουν την έννοια ότι απαγορεύουν σε κράτος μέλος, κατά την άσκηση της δυνατότητας που του παρέχει το εν λόγω άρθρο 8, παράγραφος 2, να εφαρμόζει στον κάτοχο αδείας οδηγήσεως που εξέδωσε άλλο κράτος μέλος τις εθνικές του διατάξεις σχετικά με τον περιορισμό, την αναστολή, την αφαίρεση ή την ακύρωση του δικαιώματος οδηγήσεως, να αρνείται να αναγνωρίσει, επί του εδάφους του, το δικαίωμα οδηγήσεως που απορρέει από έγκυρη άδεια οδηγήσεως εκδοθείσα από άλλο κράτος μέλος, λόγω γνωματεύσεως σχετικά με την ικανότητα προς οδήγηση που υπέβαλε ο κάτοχος της εν λόγω αδείας οδηγήσεως, αν η γνωμάτευση αυτή, καίτοι μεταγενέστερη της ημερομηνίας εκδόσεως της εν λόγω αδείας και καταρτισθείσα κατόπιν εξετάσεως του ενδιαφερομένου μεταγενέστερης της ημερομηνίας αυτής, δεν αφορά, έστω και εν μέρει, συμπεριφορά του ενδιαφερομένου μεταγενέστερη της εκδόσεως της εν λόγω αδείας οδηγήσεως αλλ’ αφορά αποκλειστικώς περιστάσεις προγενέστερες της ως άνω ημερομηνίας.

(1) ΕΕ C 267 της 7.11.2009.

26.2.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 63/14

Διάταξη του Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 11ης Νοεμβρίου 2010 [αίτηση του Tribunale di Trani (Ιταλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Vino Cosimo Damiano κατά Poste Italiane SpA

(Υπόθεση C-20/10) (1)

(Άρθρο 104, παράγραφος 3, του Κανονισμού Διαδικασίας - Κοινωνική πολιτική - Οδηγία 1999/70/ΕΚ - Ρήτρες 3 και 8 της συμφωνίας πλαισίου για την εργασία ορισμένου χρόνου - Συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου στον δημόσιο τομέα - Πρώτη ή μοναδική σύμβαση - Υποχρέωση αναφοράς αντικειμενικών λόγων - Κατάργηση - Μείωση του γενικού επιπέδου προστασίας των εργαζομένων - Αρχή της απαγορεύσεως των διακρίσεων - Άρθρα 82 ΕΚ και 86 ΕΚ)

2011/C 63/26

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunale di Trani

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Vino Cosimo Damiano

κατά

Poste Italiane SpA

Αντικείμενο

Αίτηση εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως — Tribunale di Trani — Ερμηνεία των ρητρών 3 και 8, σημείο 3, του παραρτήματος της οδηγίας 1999/70/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Ιουνίου 1999, σχετικά με τη συμφωνία πλαίσιο για την εργασία ορισμένου χρόνου που συνήφθη από τη CES, την UNICE και το CEEP (EE L 175, σ. 43) — Συμβατό της εθνικής ρύθμισης που επικυρώνει στην εσωτερική έννομη τάξη μια ρήτρα που δεν προσδιορίζει την αιτία της πρόσληψης εργαζομένων στην SpA Poste Italiane με σύμβαση ορισμένου χρόνου

Διατακτικό

Η ρήτρα 8, σημείο 3, της συναφθείσας στις 18 Μαρτίου 1999 συμφωνίας πλαισίου για την εργασία ορισμένου χρόνου, που περιλαμβάνεται στο παράρτημα της οδηγίας 1999/70/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Ιουνίου 1999, σχετικά με τη συμφωνία πλαίσιο για την εργασία ορισμένου χρόνου που συνήφθη από τη CES, την UNICE και το CEEP, έχει την έννοια ότι δεν απαγορεύει εθνική ρύθμιση, όπως αυτή που προβλέπεται στο άρθρο 2, παράγραφος 1bis, του νομοθετικού διατάγματος αριθ. 368 περί της εφαρμογής της οδηγίας 1999/70/ΕΚ σχετικά με τη συμφωνία-πλαίσιο CES, UNICE και CEEP για την εργασία ορισμένου χρόνου (decreto legislativo n. 368, attuazione della direttiva 1999/70/ΕΚ relativa all’accordo quadro sul lavoro a tempo determinato concluso dall’UNICE, dal CEEP e dal CES), της 6ης Σεπτεμβρίου 2001, το οποίο, αντίθετα προς το νόμιμο καθεστώς που ίσχυε πριν τη θέση σε εφαρμογή του διατάγματος αυτού, επιτρέπει σε μια εταιρεία, όπως η Poste Italiane SpA, να συνάπτει, τηρώντας ορισμένες προϋποθέσεις, μια πρώτη ή μοναδική σύμβαση εργασίας ορισμένου χρόνου με εργαζόμενο, όπως ο Vino Cosimo Damiano, χωρίς να χρειάζεται να αναφέρει τους αντικειμενικούς λόγους που δικαιολογούν την χρησιμοποίηση συμβάσεως ορισμένου χρόνου, εφόσον η ρύθμιση αυτή δεν συνδέεται με την εφαρμογή αυτής της συμφωνίας-πλαισίου. Δεν ασκεί συναφώς επιρροή το γεγονός ότι ο σκοπός που επιδιώκει η εν λόγω ρύθμιση δεν είναι άξιος προστασίας τουλάχιστον ισοδύναμης με την προστασία των εργαζομένων με σύμβαση ορισμένου χρόνου την οποία αφορά η εν λόγω συμφωνία-πλαίσιο.

1)	Το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι προδήλως αναρμόδιο για να απαντήσει στο τέταρτο ερώτημα που υπέβαλε το Tribunale di Trani (Ιταλία).

2)	Το πέμπτο ερώτημα που υπέβαλε το Tribunale di Trani είναι προδήλως απαράδεκτο.

(1) ΕΕ C 134 της 22.5.2010.

26.2.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 63/15

Διάταξη του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 27ης Οκτωβρίου 2010 — REWE-Zentral AG κατά Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα), Aldi Einkauf GmbH & Co. OHG

(Υπόθεση C-22/10 P) (1)

(Αίτηση αναιρέσεως - Κοινοτικό σήμα - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού κοινοτικού σήματος Clina - Προγενέστερο λεκτικό κοινοτικό σήμα CLINAIR - Άρνηση καταχωρίσεως - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Εξέταση του κινδύνου συγχύσεως - Κανονισμός (ΕΚ) 40/94 - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β')

2011/C 63/27

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: REWE-Zentral AG (εκπρόσωποι: M. Kinkeldey και A. Bognár, Rechtsanwälte)

Αντίδικοι κατ’ αναίρεση: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωπος: R. Pethke), Aldi Einkauf GmbH & Co. OHG (εκπρόσωπος: N. Lützenrath, Rechtsanwalt)

Αντικείμενο

Αίτηση αναιρέσεως κατά της αποφάσεως του Πρωτοδικείου (έκτο τμήμα) της 11ης Νοεμβρίου 2009 στην υπόθεση Τ-150/08, REWE-Zentral κατά ΓΕΕΑ, με την οποία το Πρωτοδικείο απέρριψε την προσφυγή ακυρώσεως που ασκήθηκε κατά της αποφάσεως του τετάρτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ, της 15ης Φεβρουαρίου 2008, με την οποία απορρίφθηκε αίτηση καταχωρίσεως του λεκτικού σημείου «Clina» ως κοινοτικού σήματος για ορισμένα προϊόντα των κλάσεων 3 και 21 και έγινε δεκτή η ανακοπή του δικαιούχου του προγενεστέρου λεκτικού κοινοτικού σήματος «CLINAIR» — Κίνδυνος συγχύσεως μεταξύ των δύο σημάτων — Παράλειψη συνολικής εκτιμήσεως των κρισίμων παραγόντων στο πλαίσιο της εξετάσεως του κινδύνου συγχύσεως — Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 40/94

Διατακτικό

Το Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως.

2)	Καταδικάζει τη REWE-Zentral AG στα δικαστικά έξοδα.

(1) ΕΕ C 80 της 27.3.2010.

26.2.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 63/15

Διάταξη του Δικαστηρίου (όγδοο τμήμα) της 28ης Οκτωβρίου 2010 [αίτηση του Judecătoria Focșani (Ρουμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Frăsina Bejan κατά Tudorel Mușat

(Υπόθεση C-102/10) (1)

(Κανονισμός Διαδικασίας - Άρθρα 92, παράγραφος 1, 103, παράγραφος 1, και 104, παράγραφος 3, πρώτο και δεύτερο εδάφιο - Προσέγγιση των νομοθεσιών - Σύστημα υποχρεωτικής ασφάλισης αστικής ευθύνης από αυτοκίνητα οχήματα - Σύμβαση προαιρετικής ασφάλισης - Δεν εφαρμόζεται)

2011/C 63/28

Γλώσσα διαδικασίας: η ρουμανική

Αιτούν δικαστήριο

Judecătoria Focșani

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Frăsina Bejan

κατά

Tudorel Mușat

Αντικείμενο

Αίτηση εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως — Judecătoria Focșani — Ερμηνεία των άρθρων 49 ΣΛΕΕ, 56 ΣΛΕΕ, 57 ΣΛΕΕ και 59, πρώτο εδάφιο ΣΛΕΕ, 169 ΣΛΕΕ και των οδηγιών 84/5/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 30ής Δεκεμβρίου 1983, για την προσέγγιση των νομοθεσιών των κρατών μελών των σχετικών με την ασφάλιση της αστικής ευθύνης που προκύπτει από την κυκλοφορία αυτοκινήτων οχημάτων (ΕΕ L 8 της 11.1.1984, σ. 17), 92/49/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 18ης Ιουνίου 1992, για τον συντονισμό των νομοθετικών, κανονιστικών και διοικητικών διατάξεων που αφορούν την πρωτασφάλιση, εκτός της ασφάλειας ζωής και για την τροποποίηση των οδηγιών 73/239/ΕΟΚ και 88/357/ΕΟΚ (τρίτη οδηγία για την πρωτασφάλιση εκτός της ασφάλειας ζωής) (ΕΕ L 228, σ. 1), 93/13/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 5ης Απριλίου 1993, σχετικά με τις καταχρηστικές ρήτρες των συμβάσεων που συνάπτονται με καταναλωτές (ΕΕ L 95, σ. 29), 2005/14/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Μαΐου 2005, για τροποποίηση των οδηγιών 72/166/ΕΟΚ, 84/5/ΕΟΚ, 88/357/ΕΟΚ και 90/232/ΕΟΚ του Συμβουλίου και της οδηγίας 2000/26/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με την ασφάλιση αστικής ευθύνης που προκύπτει από την κυκλοφορία οχημάτων (ΕΕ L 149, σ. 14), και 2009/103/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Σεπτεμβρίου 2009, σχετικά με την ασφάλιση της αστικής ευθύνης που προκύπτει από την κυκλοφορία αυτοκινήτων οχημάτων και τον έλεγχο της υποχρεώσεως προς ασφάλιση της ευθύνης αυτής (ΕΕ L 263, σ. 11) — Ασφάλιση αστικής ευθύνης από αυτοκίνητα οχήματα — Ζημίες προκληθείσες από ασφαλισμένα οχήματα — Εθνική νομοθεσία θεσπίζουσα ρήτρες αποκλεισμού δυσμενείς για τους καταναλωτές — Προϋποθέσεις αποκλεισμού βαίνουσες πέραν των προβλεπομένων από τις οδηγίες — Δυνατότητα του εθνικού δικαστή να προβάλει την ακυρότητα της ρήτρας αποκλεισμού του καλυπτόμενου από την ασφάλιση κινδύνου

Διατακτικό

Το σύστημα υποχρεωτικής ασφάλιση της αστικής ευθύνης που προκύπτει από την κυκλοφορία αυτοκινήτων οχημάτων το οποίο έχει θεσπιστεί από

—	την οδηγία 72/166/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 24ης Απριλίου 1972, περί εναρμονίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών των σχετικών με την ασφάλιση της αστικής ευθύνης που προκύπτει από την κυκλοφορία αυτοκινήτων οχημάτων και με τον έλεγχο της υποχρεώσεως προς ασφάλιση της ευθύνης αυτής,

—	τη δεύτερη οδηγία 84/5/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 30ής Δεκεμβρίου 1983 για την προσέγγιση των νομοθεσιών των κρατών μελών των σχετικών με την ασφάλιση της αστικής ευθύνης που προκύπτει από την κυκλοφορία αυτοκινήτων οχημάτων,

—	την τρίτη οδηγία 90/232/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 14ης Μαΐου 1990 για την προσέγγιση των νομοθεσιών των κρατών μελών σχετικά με την ασφάλιση αστικής ευθύνης που προκύπτει από την κυκλοφορία αυτοκινήτων οχημάτων,

—

την οδηγία 2000/26/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Μαΐου 2000, για την προσέγγιση των νομοθεσιών των κρατών μελών σχετικά με την ασφάλιση της αστικής ευθύνης που προκύπτει από την κυκλοφορία αυτοκινήτων οχημάτων και για την τροποποίηση των οδηγιών 73/239/ΕΟΚ και 88/357/ΕΟΚ του Συμβουλίου (τέταρτη οδηγία ασφάλισης αυτοκινήτων), και

—

την οδηγία 2005/14/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Μαΐου 2005, για τροποποίηση των οδηγιών 72/166/ΕΟΚ, 84/5/ΕΟΚ, 88/357/ΕΟΚ και 90/232/ΕΟΚ του Συμβουλίου και της οδηγίας 2000/26/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με την ασφάλιση αστικής ευθύνης που προκύπτει από την κυκλοφορία οχημάτων,

δεν απαγορεύει εθνική νομοθεσία η οποία προβλέπει ότι ο ασφαλιστής αποκλείει από την κάλυψη συμβάσεως προαιρετικής ασφάλισης αυτοκινήτου τις ζημίες που προκαλούνται όταν το αυτοκίνητο αυτό το οδηγεί πρόσωπο που βρίσκεται υπό την επήρεια οινοπνεύματος.

Το σύστημα υποχρεωτικής ασφάλιση της αστικής ευθύνης που προκύπτει από την κυκλοφορία αυτοκινήτων οχημάτων, το οποίο έχει θεσπιστεί από τις οδηγίες 72/166, 84/5, 90/232, 2000/26 και 2005/14, δεν απαγορεύει εθνική νομοθεσία η οποία δεν επιβάλλει στον ασφαλιστή να αποζημιώνει άμεσα, δυνάμει συμβάσεως προαιρετικής ασφάλισης αυτοκινήτου, τον ασφαλισμένο που υπέστη βλάβη λόγω ατυχήματος και να αναζητεί από το υπεύθυνο για το ατύχημα πρόσωπο το ποσόν της αποζημιώσεως του καταβλήθηκε στον εν λόγω ασφαλισμένο, σε περίπτωση που η ασφάλεια δεν καλύπτει τον κίνδυνο λόγω υπάρξεως ρήτρας αποκλεισμού.

Εθνική νομοθεσία η οποία προβλέπει ότι ο ασφαλιστής αποκλείει από την κάλυψη συμβάσεως προαιρετικής ασφάλισης αυτοκινήτου τις ζημίες που προκαλούνται όταν το αυτοκίνητο αυτό το οδηγεί πρόσωπο που βρίσκεται υπό την επήρεια οινοπνεύματος συνιστά περιορισμό τόσο της ελευθερίας εγκαταστάσεως όσο και της ελεύθερης παροχής υπηρεσιών. Εναπόκειται στο αιτούν δικαστήριο να εξετάσει κατά πόσον ο περιορισμός μπορεί ωστόσο να γίνει δεκτός, στο πλαίσιο των μέτρων παρεκκλίσεως που ρητώς προβλέπει η Συνθήκη ΛΕΕ, ή να δικαιολογηθεί, σύμφωνα με τη νομολογία του Δικαστηρίου, βάσει επιτακτικών λόγων γενικού συμφέροντος.

(1) ΕΕ C 113 της 1.5.2010.

26.2.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 63/16

Διάταξη του Δικαστηρίου (όγδοο τμήμα) της 9ης Δεκεμβρίου 2010 [αίτηση του Finanzgericht Düsseldorf (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — KMB Europe BV κατά Hauptzollamt Duisburg

(Υπόθεση C-193/10) (1)

(Άρθρο 104, παράγραφος 3, πρώτο εδάφιο, του Κανονισμού Διαδικασίας - Κοινό δασμολόγιο - Συνδυασμένη Ονοματολογία - Δασμολογική Κατάταξη - Συσκευή MP3/Media-Player - Κλάση 8521 - Βιντεοφωνικές συσκευές εγγραφής ή αναπαραγωγής)

2011/C 63/29

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Finanzgericht Düsseldorf

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

KMB Europe BV

κατά

Hauptzollamt Duisburg

Αντικείμενο

Αίτηση εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως — Finanzgericht Düsseldorf — Ερμηνεία του παραρτήματος I του κανονισμού (ΕΟΚ) 2658/87 του Συμβουλίου, της 23ης Ιουλίου 1987, για τη δασμολογική και στατιστική ονοματολογία και το κοινό δασμολόγιο (ΕΕ L 256, σ. 1), όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό (ΕΚ) 1549/2006 της Επιτροπής, της 17ης Οκτωβρίου 2006 (ΕΕ L 301, σ. 1) — Συσκευή αναγνώσεως ήχου MP3 (MP3 Media Player) — Συσκευή με περιορισμένη ικανότητα αναπαραγωγής σταθερών εικόνων και αρχειοφακέλων βίντεο αλλά της οποίας η κύρια λειτουργία έγκειται στην αναπαραγωγή ήχου — Κατάταξη στην κλάση 8519 («συσκευές εγγραφής και αναπαραγωγής ήχου») ή 8521 («βιντεοφωνικές συσκευές εγγραφής ή αναπαραγωγής») της Συνδυασμένης Ονοματολογίας

Διατακτικό

Η κλάση 8521 της Συνδυασμένης Ονοματολογίας, η οποία περιλαμβάνεται στο παράρτημα I του κανονισμού (ΕΟΚ) 2658/87 του Συμβουλίου, της 23ης Ιουλίου 1987, για τη δασμολογική και στατιστική ονοματολογία και για το κοινό δασμολόγιο, όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό (ΕΚ) 1549/2006 της Επιτροπής, της 17ης Οκτωβρίου 2006, έχει την έννοια ότι δεν εμπίπτουν σε αυτήν συσκευές MP3/Media-Player, όπως οι επίμαχες στην κύρια δίκη, των οποίων η κύρια λειτουργία που χαρακτηρίζει το σύνολο συνίσταται, κατά τις διαπιστώσεις του αιτούντος δικαστηρίου, στην εγγραφή και αναπαραγωγή του ήχου.

(1) ΕΕ C 209 της 31.7.2010.

26.2.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 63/16

Διάταξη του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 22ας Νοεμβρίου 2010 [αίτηση του Supremo Tribunal Administrativo (Πορτογαλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Secilpar — Sociedade Unipessoal SL κατά Fazenda Pública

(Υπόθεση C-199/10) (1)

(Άρθρο 104, παράγραφος 3, πρώτο εδάφιο, του Κανονισμού Διαδικασίας - Άρθρα 56 ΕΚ και 58 ΕΚ - Φορολόγηση των μερισμάτων - Παρακράτηση στην πηγή - Εθνική φορολογική νομοθεσία προβλέπουσα τη φοροαπαλλαγή των μερισμάτων που καταβάλλονται σε εταιρίες ημεδαπής)

2011/C 63/30

Γλώσσα διαδικασίας: η πορτογαλική

Αιτούν δικαστήριο

Supremo Tribunal Administrativo

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Secilpar — Sociedade Unipessoal SL

κατά

Fazenda Pública

Αντικείμενο

Αίτηση εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως — Supremo Tribunal Administrativo — Συμβατό με τα άρθρα 12 ΕΚ, 43 ΕΚ, 46 ΕΚ, 56 ΕΚ και 58 ΕΚ, παράγραφος 3 (νυν άρθρα 18, 49, 63 και 65, παράγραφος 3, ΣΛΕΕ) και με το άρθρο 5, παράγραφος 1, της οδηγίας 90/435/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 23ης Ιουλίου 1990, σχετικά με το κοινό φορολογικό καθεστώς το οποίο ισχύει για τις μητρικές και τις θυγατρικές εταιρείες διαφορετικών κρατών μελών (ΕΕ 1990, L 225, σ. 6), εθνικής φορολογικής νομοθεσίας περί φορολογήσεως των μερισμάτων τα οποία διανέμει εταιρία ημεδαπής σε δικαιούχο εταιρία αλλοδαπής, η οποία κατέχει στο εταιρικό κεφάλαιο της πρώτης συμμετοχή μικρότερη του 25 % — Φορολόγηση μέσω παρακρατήσεως στην πηγή με συντελεστή 15 % οριζόμενο από τη σύμβαση περί διπλής φορολογίας μεταξύ των δύο εμπλεκομένων κρατών μελών — Φοροαπαλλαγή των μερισμάτων που καταβάλλονται σε εταιρίες ημεδαπής

Διατακτικό

Τα άρθρα 56 ΕΚ και 58 ΕΚ έχουν την έννοια ότι απαγορεύουν φορολογικό καθεστώς προκύπτον από σύμβαση περί αποφυγής της διπλής φορολογίας συναφθείσα μεταξύ δύο κρατών μελών, το οποίο προβλέπει παρακράτηση στην πηγή ποσοστού 15 % επί των μερισμάτων που διανέμει εταιρία εγκατεστημένη εντός του ενός κράτους μέλους σε άλλη δικαιούχο εταιρία εγκατεστημένη εντός του άλλου κράτους μέλους, μολονότι η εθνική νομοθεσία του πρώτου κράτους μέλους απαλλάσσει από την παρακράτηση αυτή τα μερίσματα που καταβάλλονται σε δικαιούχο εταιρία της ημεδαπής. Το αντίθετο θα μπορούσε να ισχύει μόνον αν ο παρακρατούμενος στην πηγή φόρος μπορούσε να αφαιρεθεί από τον φόρο που οφείλεται στο δεύτερο κράτος μέλος μέχρι του ύψους της διαφορετικής μεταχείρισης. Εναπόκειται στο αιτούν δικαστήριο να εξετάσει αν μια τέτοια εξουδετέρωση της διαφορετικής μεταχείρισης πραγματοποιείται διά της εφαρμογής του συνόλου των διατάξεων της συμβάσεως περί αποφυγής της διπλής φορολογίας και αποτροπής της φοροαποφυγής στον τομέα του φόρου εισοδήματος, που συνήφθη στις 26 Οκτωβρίου 1993 μεταξύ της Πορτογαλικής Δημοκρατίας και του Βασιλείου της Ισπανίας.

(1) ΕΕ C 195 της 17.7.2010.

26.2.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 63/17

Διάταξη του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 7ης Δεκεμβρίου 2010 [αίτηση του Curtea de Apel Bacău (Ρουμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — SC DRA SPEED SRL κατά Direcția Generală a Finanțelor Publice Bacău, Administrația Finanțelor Publice Bacău

(Υπόθεση C-439/10) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Μη περιγραφή του πραγματικού πλαισίου - Απαράδεκτο)

2011/C 63/32

Γλώσσα διαδικασίας: η ρουμανική

Αιτούν δικαστήριο

Curtea de Apel Bacău

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

SC DRA SPEED SRL

κατά

Direcția Generală a Finanțelor Publice Bacău, Administrația Finanțelor Publice Bacău

Αντικείμενο

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως — Curtea de Apel Secția Bacău Secția Comercială, Contencios Administrativ și Fiscal — Ταξινόμηση μεταχειρισμένων αυτοκινήτων τα οποία είχαν ταξινομηθεί προηγουμένως σε άλλα κράτη μέλη — Περιβαλλοντικός φόρος που επιβάλλεται στα αυτοκίνητα οχήματα κατά την πρώτη ταξινόμησή τους σε κράτος μέλος — Συμβατό της εθνικής νομοθεσίας με το άρθρο 110 ΣΛΕΕ — Δυσμενής διάκριση σε σχέση προς τα μεταχειρισμένα οχήματα τα οποία έχουν ήδη ταξινομηθεί στο έδαφος του εν λόγω κράτους μέλους και δεν υπάγονται υπαχθεί στον εν λόγω φόρο στο πλαίσιο μεταγενέστερης πωλήσεως και νέας ταξινομήσεως

Διατακτικό

Η αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως που υπέβαλε το Curtea de Apel Bacău με απόφαση της 1ης Σεπτεμβρίου 2010 είναι προδήλως απαράδεκτη.

(1) ΕΕ C 328 της 4.12.2010.

26.2.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 63/18

Διάταξη του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 7ης Δεκεμβρίου 2010 [αίτηση του Curtea de Apel Bacău (Ρουμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — SC SEMTEX SRL κατά Direcția Generală a Finanțelor Publice Bacău, Administrația Finanțelor Publice Bacău

(Υπόθεση C-440/10) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Μη περιγραφή του πραγματικού πλαισίου - Απαράδεκτο)

2011/C 63/33

Γλώσσα διαδικασίας: η ρουμανική

Αιτούν δικαστήριο

Curtea de Apel Bacău

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

SC SEMTEX SRL

κατά

Direcția Generală a Finanțelor Publice Bacău, Administrația Finanțelor Publice Bacău

Αντικείμενο

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως — Curtea de Apel Secția Bacău Secția Comercială, Contencios Administrativ și Fiscal — Ταξινόμηση μεταχειρισμένων αυτοκινήτων τα οποία είχαν ταξινομηθεί προηγουμένως σε άλλα κράτη μέλη — Περιβαλλοντικός φόρος που επιβάλλεται στα αυτοκίνητα οχήματα κατά την πρώτη ταξινόμησή τους σε κράτος μέλος — Συμβατό της εθνικής νομοθεσίας με το άρθρο 110 ΣΛΕΕ — Δυσμενής διάκριση σε σχέση προς τα μεταχειρισμένα οχήματα τα οποία έχουν ήδη ταξινομηθεί στο έδαφος του εν λόγω κράτους μέλους και δεν υπάγονται στον εν λόγω φόρο στο πλαίσιο μεταγενέστερης πωλήσεως και νέας ταξινομήσεως

Διατακτικό

(1) ΕΕ C 328 της 4.12.2010.

26.2.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 63/18

Διάταξη του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 7ης Δεκεμβρίου 2010 [αίτηση του Curtea de Apel Bacău (Ρουμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Ioan Anghel κατά Direcția Generală a Finanțelor Publice Bacău, Administrația Finanțelor Publice Bacău

(Υπόθεση C-441/10) (1)

(Προδικαστική παραπομπή - Μη περιγραφή του πραγματικού πλαισίου - Απαράδεκτο)

2011/C 63/34

Γλώσσα διαδικασίας: η ρουμανική

Αιτούν δικαστήριο

Curtea de Apel Bacău

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ioan Anghel

κατά

Direcția Generală a Finanțelor Publice Bacău, Administrația Finanțelor Publice Bacău

Αντικείμενο

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως — Curtea de Apel Secția Bacău Secția Comercială, Contencios Administrativ și Fiscal — Ταξινόμηση μεταχειρισμένων αυτοκινήτων τα οποία είχαν ταξινομηθεί προηγουμένως σε άλλα κράτη μέλη — Περιβαλλοντικός φόρος που επιβάλλεται στα αυτοκίνητα οχήματα κατά την πρώτη ταξινόμησή τους σε κράτος μέλος — Συμβατό της εθνικής νομοθεσίας με το άρθρο 110 ΣΛΕΕ — Δυσμενής διάκριση σε σχέση προς τα μεταχειρισμένα οχήματα τα οποία έχουν ήδη ταξινομηθεί στο έδαφος του εν λόγω κράτους μέλους και δεν υπάγονται στον εν λόγω φόρο στο πλαίσιο μεταγενέστερης πωλήσεως και νέας ταξινομήσεως

Διατακτικό

(1) ΕΕ C 328 της 4.12.2010.

26.2.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 63/18

Αναίρεση που άσκησαν στις 22 Νοεμβρίου 2010 οι Tomra Systems ASA, Tomra Europe AS, Tomra Systems GmbH, Tomra Systems BV, Tomra Leergutsysteme GmbH, Tomra Systems AB, Tomra Butikksystemer AS κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (πέμπτο τμήμα) στις 9 Σεπτεμβρίου 2010 στην υπόθεση T-155/06: Tomra Systems ASA, Tomra Europe AS, Tomra Systems GmbH, Tomra Systems BV, Tomra Leergutsysteme GmbH, Tomra Systems AB, Tomra Butikksystemer AS κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής

(Υπόθεση C-549/10 P)

2011/C 63/36

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσες: Tomra Systems ASA, Tomra Europe AS, Tomra Systems GmbH, Tomra Systems BV, Tomra Leergutsysteme GmbH, Tomra Systems AB, Tomra Butikksystemer AS (εκπρόσωποι: O. W. Brouwer, advocaat, A.J. Ryan, Solicitor)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα των αναιρεσειουσών

Οι αναιρεσείουσες ζητούν από το Δικαστήριο:

—	να αναιρέσει την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου, όπως ζητείται με την υπό κρίση αίτηση αναιρέσεως·

—

να αποφανθεί αμετάκλητα επί της υποθέσεως και να ακυρώσει την απόφαση της Επιτροπής ή, εν πάση περιπτώσει, να μειώσει το πρόστιμο ή, επικουρικώς, σε περίπτωση που το Δικαστήριο δεν αποφανθεί το ίδιο επί της υποθέσεως, να αναπέμψει την υπόθεση στο Γενικό Δικαστήριο, προκειμένου αυτό να την κρίνει σύμφωνα με την απόφαση του Δικαστηρίου·

—	αν δεν επιφυλαχθεί ως προς τα έξοδα, να καταδικάσει την Επιτροπή στα έξοδα των δικών ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου και του Δικαστηρίου.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Η αίτηση αναιρέσεως στρέφεται κατά της αποφάσεως του Γενικού Δικαστηρίου της 9ης Σεπτεμβρίου 2010 στην υπόθεση T-155/06 Tomra Systems ASA, Tomra Europe AS, Tomra Systems GmbH, Tomra Systems BV, Tomra Leergutsysteme GmbH, Tomra Systems AB, Tomra Butikksystemer AS κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής (στο εξής: Απόφαση), με την οποία απορρίφθηκε η προσφυγή των αναιρεσειουσών κατά της αποφάσεως της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, με την οποία κρίθηκε ότι η συμπεριφορά των αναιρεσειουσών ήταν ικανή να εκδιώξει τους ανταγωνιστές από την αγορά μηχανημάτων αυτόματης συλλογής συσκευασιών ποτών.

Οι αναιρεσείουσες ισχυρίζονται ότι το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης πρέπει να αναιρέσει την Απόφαση, δεδομένου ότι το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε νομικά και δικονομικά σφάλματα, κατόπιν των οποίων διαπίστωσε ότι η συμπεριφορά των αναιρεσειουσών ήταν ικανή να αποκλείσει τον ανταγωνισμό από την αγορά μηχανημάτων αυτόματης συλλογής συσκευασιών ποτών. Συναφώς, οι αναιρεσείουσες προβάλλουν τους ακόλουθους λόγους αναιρέσεως:

πλάνη περί το δίκαιο κατά τον έλεγχο τον οποίο άσκησε το Γενικό Δικαστήριο, στο πλαίσιο της εκτιμήσεως της διαπιστώσεως της Επιτροπής ότι οι αναιρεσείουσες είχαν την αντίθετη στον ανταγωνισμό πρόθεση να εκδιώξουν τους ανταγωνιστές τους από την αγορά: απαιτώντας απλώς και μόνον από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να μην αποκρύπτει έγγραφα, το Γενικό Δικαστήριο αρνήθηκε σιωπηρώς ότι πρέπει να διενεργήσει εμπεριστατωμένο έλεγχο της αποφάσεως της Ευρωπαϊκής Επιτροπής περί εφαρμογής του άρθρου 82 της Συνθήκης ΕΚ (νυν άρθρου 102 ΣΛΕΕ) και ωσαύτως δεν συνέτρεχαν οι προϋποθέσεις οριακού ελέγχου, προκειμένου να διαπιστωθεί ότι τα αποδεικτικά στοιχεία στα οποία στηρίχθηκε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή είναι ακριβή, αξιόπιστα, συνεπή, πλήρη και ικανά να θεμελιώσουν τα αντληθέντα εντεύθεν συμπεράσματα·

ii)

πλάνη περί το δίκαιο και παράλειψη εκθέσεως επαρκούς και προσήκουσας αιτιολογίας όσον αφορά το τμήμα της συνολικής ζητήσεως το οποίο έπρεπε να καλύπτουν οι συμφωνίες προκειμένου να είναι καταχρηστικές: η Απόφαση απλώς χρησιμοποιεί αόριστους και ατεκμηρίωτους όρους προκειμένου να περιγράψει το κλειστό στον ανταγωνισμό μερίδιο της ζητήσεως, ενώ θα έπρεπε να απαιτήσει σαφή απόδειξη του ότι o ο αποκλεισμός του ανταγωνισμού από ορισμένο μέρος της ζητήσεως ήταν καταχρηστικός και να εκθέσει επαρκή και κατάλληλη αιτιολογία συναφώς·

iii)

δικονομικό σφάλμα και πλάνη περί το δίκαιο κατά την εξέταση των αναδρομικών εκπτώσεων: το Γενικό Δικαστήριο αντελήφθη εσφαλμένως και, κατά συνέπεια, δεν έλαβε ορθώς υπόψη τα επιχειρήματα των αναιρεσειουσών τα οποία αφορούσαν τις αναδρομικές εκπτώσεις. Περαιτέρω, το Γενικό Δικαστήριο έσφαλε περί το δίκαιο διότι δεν επέβαλε στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή να αποδείξει ότι οι αναδρομικές εκπτώσεις τις οποίες χρησιμοποιούσαν οι αναιρεσείουσες είχαν ως συνέπεια την τιμολόγηση κάτω του κόστους·

iv)

πλάνη περί το δίκαιο και παράλειψη εκθέσεως προσήκουσας αιτιολογίας, κατά την κρίση περί του αν οι συμφωνίες στις οποίες κατονομάζονται οι αναιρεσείουσες ως προτιμώμενος, κύριος ή πρώτος προμηθευτής μπορούν να χαρακτηρισθούν ως αποκλειστικές, παραλείποντας να εξετάσει και να εξακριβώσει αν οι επίμαχες συμφωνίες περιείχαν κίνητρα για τον εφοδιασμό αποκλειστικώς από τις αναιρεσείουσες, αφού απέρριψε το επιχείρημα των αναιρεσειουσών ότι έπρεπε να λάβει υπόψη κατά την εκτίμησή του το αν οι συμφωνίες αποτελούσαν δεσμευτικές συμφωνίες αποκλειστικότητας κατά το εθνικό δίκαιο· και

πλάνη περί το δίκαιο κατά τον έλεγχο του προστίμου, αφορώσα την ερμηνεία και την εφαρμογή της αρχής της ίσης μεταχειρίσεως: το Γενικό Δικαστήριο δεν εφάρμοσε ορθώς την αρχή της ίσης μεταχειρίσεως, διότι δεν εξέτασε αν το γενικό ύψος των προστίμων είχε αυξηθεί, όταν αποφάνθηκε ότι το πρόστιμο που επιβλήθηκε στις αναιρεσείουσες δεν ενείχε δυσμενή διάκριση.

26.2.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 63/19

Προσφυγή της 30ής Νοεμβρίου 2010 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας

(Υπόθεση C-562/10)

2011/C 63/37

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: F. W. Bulst και I. Rogalski)

Καθής: Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—

να αναγνωρίσει ότι η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας έχει παραβεί τις υποχρεώσεις που υπέχει από το άρθρο 56 ΣΛΕΕ, καθόσον

παρέχει δικαίωμα για επίδομα ειδικής φροντίδας, σύμφωνα με το άρθρο 34, παράγραφος 1, σημείο 1, του SGB XI (δέκατου βιβλίου του γερμανικού Κοινωνικού Κώδικα), για έξι μόνο, κατ’ ανώτατο όριο, εβδομάδες, όταν το πρόσωπο που χρήζει ειδικής φροντίδας διαμένει προσωρινά σε άλλο κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

δεν προβλέπει ή αποκλείει, σύμφωνα με το άρθρο 34, παράγραφος 1, σημείο 1, του SGB XI, την επιστροφή, μέχρι το ύψος των παροχών ειδικής φροντίδας σε είδος που χορηγούνται εντός Γερμανίας, των δαπανών για την ειδική φροντίδα που παρέχεται, κατά την προσωρινή διαμονή του χρήζοντος φροντίδας προσώπου σε άλλο κράτος μέλος της ΕΕ, από πάροχο υπηρεσιών εγκατεστημένο σε άλλη χώρα της ΕΕ και όχι στη Γερμανία,

δεν καλύπτει το κόστος του μισθώματος του εξοπλισμού για την ειδική φροντίδα, όταν το πρόσωπο που χρήζει ειδικής φροντίδας διαμένει προσωρινά σε άλλο κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ή αποκλείει, σύμφωνα με το άρθρο 34, παράγραφος 1, σημείο 1, του SGB XI, την επιστροφή των εξόδων, ακόμη και αν τα έξοδα αυτά θα καλύπτονταν στη Γερμανία ή ο εν λόγω εξοπλισμός θα ετίθετο στη διάθεση του χρήζοντος φροντίδας προσώπου και μολονότι η επιστροφή των εξόδων δεν θα συνεπαγόταν τον διπλασιασμό ή οποιαδήποτε άλλη αύξηση του ύψους των παροχών που χορηγούνται στη Γερμανία,

—	να καταδικάσει την Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Αντικείμενο της παρούσας προσφυγής είναι η γερμανική ρύθμιση για την ασφάλιση των μη αυτοεξυπηρετούμενων ατόμων, σύμφωνα με την οποία τα άτομα αυτά, που χρήζουν ειδικής φροντίδας και λαμβάνουν στη Γερμανία παροχές της υποχρεωτικής (κοινωνικής) ασφάλισης για τα μη αυτοεξυπηρετούμενα άτομα, δεν μπορούν να αξιώσουν τις παροχές αυτές μέχρι το ίδιο ύψος, όταν μεταβαίνουν προσωρινά σε άλλο κράτος μέλος και επιδιώκουν να τους χορηγηθούν εκεί οι παροχές ή το επίδομα ειδικής φροντίδας. Σε περίπτωση προσωρινής διαμονής σε άλλο κράτος μέλος της ΕΕ, οι επίμαχες διατάξεις που ρυθμίζουν τις παροχές σε είδος ή το επίδομα ειδικής φροντίδας και τον εξοπλισμό για την ειδική φροντίδα προβλέπουν σημαντικά χαμηλότερες παροχές από ό,τι σε περίπτωση παροχής της ειδικής φροντίδας εντός Γερμανίας.

Η Επιτροπή φρονεί ότι οι επίμαχες ρυθμίσεις δεν συμβιβάζονται με το άρθρο 56 ΣΛΕΕ, διότι δυσχεραίνουν κατά πολύ τη χορήγηση παροχών ειδικής φροντίδας στους ενδιαφερόμενους, όταν βρίσκονται σε άλλη χώρα της ΕΕ, χωρίς αυτό να δικαιολογείται ή να επιβάλλεται από επιτακτικούς λόγους γενικού συμφέροντος. Για τις παροχές ειδικής φροντίδας, όπως και για τη μίσθωση εξοπλισμού ειδικής φροντίδας, καταβάλλεται ορισμένη αντιπαροχή, πράγμα που σημαίνει ότι συνιστούν παροχή υπηρεσιών κατά την έννοια του άρθρου 56 ΣΛΕΕ. Επομένως, εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής των διατάξεων για την ελεύθερη παροχή υπηρεσιών. Το Δικαστήριο έχει τονίσει, με τη νομολογία του σχετικά με την επιστροφή των δαπανών ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης που παρασχέθηκε σε άλλο κράτος μέλος, ότι τα κράτη μέλη, κατά την άσκηση της αρμοδιότητάς τους να διαρρυθμίζουν τα συστήματά τους κοινωνικής ασφάλισης, είναι υποχρεωμένα να τηρούν το κοινοτικό δίκαιο. Επομένως, το γεγονός ότι μια ρύθμιση εμπίπτει στον τομέα της κοινωνικής ασφάλισης, δεν αποκλείει την εφαρμογή του άρθρου 56 ΣΛΕΕ.

Όσον αφορά τις ρυθμίσεις για το επίδομα ειδικής φροντίδας, το γεγονός ότι η αξίωση για επίδομα ειδικής φροντίδας υφίσταται, ενόσω ο ασφαλισμένος παραμένει στην αλλοδαπή, για έξι μόνο, κατ’ ανώτατο όριο, εβδομάδες συνιστά περιορισμό (που δημιουργεί διακρίσεις). Έτσι, το πρόσωπο που χρήζει ειδικής φροντίδας δεν έχει ουσιαστικά, μετά από το διάστημα αυτό, τη δυνατότητα να αξιώσει παροχές ειδικής φροντίδας στην αλλοδαπή.

Όσον αφορά τις ρυθμίσεις για τις παροχές ειδικής φροντίδας σε είδος, συνιστά περιορισμό (που δημιουργεί διακρίσεις) το γεγονός ότι δεν προβλέπεται ή αποκλείεται η επιστροφή των δαπανών για τις παροχές ειδικής φροντίδας σε είδος που χορηγούνται, κατά την προσωρινή διαμονή σε άλλο κράτος μέλος της ΕΕ του χρήζοντος φροντίδας προσώπου, από πάροχο υπηρεσιών εγκατεστημένο σε άλλη χώρα της ΕΕ και όχι στη Γερμανία. Το γεγονός ότι, όπως αντιτάσσει η Γερμανική Κυβέρνηση, δεν καλύπτονται ούτε στη Γερμανία οι δαπάνες για παροχές ειδικής φροντίδας σε είδος που χορηγούνται από φορείς που δεν είναι συμβεβλημένοι με το ταμείο ασφάλισης ειδικής φροντίδας δεν οδηγεί σε κανένα άλλο συμπέρασμα. Συγκεκριμένα, στη Γερμανία υπάρχει πληθώρα φορέων που έχουν συμβληθεί με το ασφαλιστικό ταμείο. Αντίθετα, καθόσον γνωρίζει η Επιτροπή, δεν υπάρχει κανείς τέτοιος φορέας στα άλλα κράτη μέλη της ΕΕ. Επομένως, οι ασφαλισμένοι (τα πρόσωπα που χρήζουν ειδικής φροντίδας) δεν έχουν καταρχήν καμία δυνατότητα να αξιώσουν παροχές ειδικής φροντίδας σε είδος, βάσει της κοινωνικής ασφάλισης των μη αυτοεξυπηρετούμενων ατόμων, σε άλλο κράτος μέλος, μολονότι θα μπορούσαν να το πράξουν στη Γερμανία –έστω όχι έναντι όλων των ασφαλιστικών φορέων.

Τέλος, όσον αφορά τις ρυθμίσεις για την προμήθεια εξοπλισμού ειδικής φροντίδας, συνιστά περιορισμό (που δημιουργεί διακρίσεις) το γεγονός ότι οι δαπάνες για τη μίσθωση (και χρήση) τέτοιου εξοπλισμού σε άλλη χώρα της ΕΕ δεν επιστρέφονται ούτε στην περίπτωση κατά την οποία οι δαπάνες αυτές θα καλύπτονταν, αν είχαν πραγματοποιηθεί για την παροχή ειδικής φροντίδας εντός Γερμανίας.

Κατά πάγια νομολογία του Δικαστηρίου, η ελεύθερη παροχή υπηρεσιών, την οποία κατοχυρώνει το άρθρο 56 ΣΛΕΕ, απαιτεί όχι μόνον την εξάλειψη κάθε διάκρισης έναντι του παρόχου υπηρεσιών για λόγους ιθαγένειας, αλλά και την κατάργηση κάθε περιορισμού, ακόμη και εάν αυτός εφαρμόζεται αδιακρίτως και στους ημεδαπούς παρόχους υπηρεσιών και στους παρόχους άλλων κρατών μελών, όταν ο περιορισμός αυτός μπορεί να απαγορεύσει ή να παρακωλύσει την άσκηση των δραστηριοτήτων του παρόχου υπηρεσιών που είναι εγκατεστημένος σε άλλο κράτος μέλος και παρέχει εκεί νόμιμα ανάλογες υπηρεσίες.

Οι δικαιολογητικοί λόγοι τους οποίους πρόβαλε η Γερμανική Κυβέρνηση –προστασία της δημόσιας υγείας και της οικονομικής ισορροπίας του συστήματος ασφάλισης μη αυτοεξυπηρετούμενων ατόμων– δεν μπορούν να δικαιολογήσουν τον προκείμενο περιορισμό της ελευθερίας παροχής υπηρεσιών.

Πρώτον, οι περιοριστικές ρυθμίσεις βαίνουν κατά πολύ πέραν αυτού που ενδέχεται να είναι αναγκαίο για την προστασία της ποιότητας των επίμαχων παροχών υπηρεσιών ή της προστασίας της υγείας. Για παράδειγμα, η επιστροφή των δαπανών που πραγματοποιήθηκαν σε άλλο κράτος μέλος της ΕΕ αποκλείεται γενικά και ανεξάρτητα από οποιονδήποτε ποιοτικό έλεγχο. Επομένως, οι δαπάνες δεν επιστρέφονται ούτε στην περίπτωση που διασφαλίζεται επαρκώς η ποιότητα των παροχών ειδικής φροντίδας και αποκλείεται η διακινδύνευση της υγείας του προσώπου που χρήζει ειδικής φροντίδας.

Δεύτερον, οι γερμανικές ρυθμίσεις που αποκλείουν την επιστροφή των δαπανών που πραγματοποιήθηκαν στην αλλοδαπή ή προβλέπουν, σε κάθε περίπτωση, επιστροφή που υπολείπεται σημαντικά αυτού που θα χρηματοδοτούνταν στη Γερμανία δεν είναι αναγκαίες για να αποκλειστεί ο κίνδυνος σοβαρής υπονόμευσης της οικονομικής ισορροπίας του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης. Οι δαπάνες που οφείλονται στην παροχή ειδικής φροντίδας στην αλλοδαπή θα έπρεπε –για να μην περιορίζεται η ελεύθερη παροχή υπηρεσιών– να επιστρέφονται τελικά μέχρι το ύψος κατά το οποίο θα επιστρέφονταν επίσης εντός Γερμανίας.

26.2.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 63/21

Αναίρεση που άσκησε στις 2 Δεκεμβρίου 2010 η Ιταλική Δημοκρατία κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (έκτο τμήμα) στις 13 Σεπτεμβρίου 2010 στις συνεκδικασθείσες υποθέσεις T-166/07 και Τ-285/07, Ιταλική Δημοκρατία κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής

(Υπόθεση C-566/10 P)

2011/C 63/38

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Ιταλική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: G. Palmieri, και P. Gentili, avvocato dello Stato)

Αντίδικοι κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Δημοκρατία της Λιθουανίας και Ελληνική Δημοκρατία

Αιτήματα της αναιρεσείουσας

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—

να αναιρέσει, δυνάμει των άρθρων 56, 58 και 61 του Οργανισμού του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, την απόφαση που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο στις 13 Σεπτεμβρίου 2010 στις συνεκδικασθείσες υποθέσεις T-166/07 και Τ-285/07 επί προσφυγών που άσκησε η Ιταλική Δημοκρατία ζητώντας την ακύρωση:

1)	της προκηρύξεως του γενικού διαγωνισμού EPSO/AD/94/07, για την κατάρτιση πίνακα προσλήψεως 125 υπαλλήλων διοικήσεως (AD 5) στον τομέα της πληροφόρησης, της επικοινωνίας και των μέσων μαζικής ενημέρωσης

της προκηρύξεως του γενικού διαγωνισμού EPSO/AST/37/07, για την κατάρτιση πίνακα προσλήψεως 110 βοηθών διοικήσεως (AST 3) στον τομέα της επικοινωνίας και της πληροφόρησης,

αμφοτέρων δημοσιευθέντων στην αγγλική, γαλλική και γερμανική έκδοση της Επίσημης Εφημερίδας των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, στις 28 Φεβρουαρίου 2007, αριθμός C 45A

της προκηρύξεως του γενικού διαγωνισμού EPSO/AD/95/07, για την κατάρτιση πίνακα προσλήψεως 20 υπαλλήλων διοικήσεως (AD5) στον τομέα της πληροφόρησης (βιβλιοθήκη/τεκμηρίωση),

δημοσιευθέντος μόνο στην αγγλική, γαλλική και γερμανική έκδοση της Επίσημης Εφημερίδας των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων στις 8 Μαΐου 2007, αριθμός C 103,

—	να αποφανθεί οριστικώς επί της διαφοράς, ακυρώνοντας τις ανωτέρω προκηρύξεις,

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της αιτήσεώς της αναιρέσεως, η αναιρεσείουσα προβάλλει επτά λόγους.

Με τον πρώτο λόγο αναιρέσεως, η αναιρεσείουσα προβάλλει ότι η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση συνεπάγεται παράβαση του συστήματος αρμοδιοτήτων στον τομέα καθορισμού του γλωσσικού καθεστώτος όπως προκύπτει από το συνδυασμό των άρθρων 342 ΣΛΕΕ και 6 του κανονισμού (ΕΟΚ) περί καθορισμού του γλωσσικού καθεστώτος (1). Συγκεκριμένα, το άρθρο 6 του κανονισμού 1/58 του Συμβουλίου αναγνώρισε στα θεσμικά όργανα την αρμοδιότητα να καθορίζουν τις λεπτομέρειες εφαρμογής του γλωσσικού καθεστώτος στους αντίστοιχους εσωτερικούς κανονισμούς τους. Παρά ταύτα, το Γενικό Δικαστήριο δέχτηκε, κατά παράβαση των σχετικών κανόνων, ότι η Επιτροπή μπορεί να ρυθμίζει πτυχές του γλωσσικού της καθεστώτος ακόμα και σε απλές προκηρύξεις διαγωνισμών.

Ο δεύτερος λόγος αναιρέσεως στρέφεται κατά της επιχειρηματολογίας με την οποία το Γενικό Δικαστήριο απορρίπτει το επιχείρημα περί παραβάσεως των άρθρων 1, 4 και 5 του κανονισμού 1/58. Η αναιρεσείουσα, επικαλούμενη διάφορες νομικές βάσεις, αμφισβητεί τη διαπίστωση ότι οι προκηρύξεις των διαγωνισμών δεν αποτελούν κείμενα γενικής ισχύος κατά την έννοια του άρθρου 4 και ότι, ως εκ τούτου, εξαιρούνται από το γενικό καθεστώς που καθιερώνει ο προαναφερθείς κανονισμός. Κατά την αναιρεσείουσα, η διαπίστωση αυτή του Γενικού Δικαστηρίου αποδυναμώνεται εμμέσως και από διάφορα στοιχεία περιλαμβανόμενα στον Κανονισμό Υπηρεσιακής Καταστάσεων των υπάλληλων.

Με τον τρίτο λόγο αναιρέσεως, η αναιρεσείουσα επικρίνει το κεφάλαιο της αναιρεσιβαλλόμενης αποφάσεως με το οποίο το Γενικό Δικαστήριο απορρίπτει το επιχείρημα ότι η πλήρης δημοσίευση των επίμαχων προκηρύξεων διαγωνισμών μόνο σε τρεις γλώσσες συνιστά παραβίαση της αρχής της απαγορεύσεως των διακρίσεων που καθιερώνει το άρθρο 12 ΕΚ (νυν άρθρο 18 ΣΛΕΕ) καθώς και της αρχής της πολυγλωσσίας κατά την έννοια του άρθρου 22 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ενώσεως, του άρθρου 6, παράγραφος 2, Συνθήκης ΕΕ, του άρθρου 5 του κανονισμού 1/58 καθώς και των παραγράφων 2 και 3 του Παραρτήματος ΙΙΙ του ΚΥΚ. Κατά την αναιρεσείουσα, η μεταγενέστερη δημοσίευση σε όλες τις γλώσσες συνοπτικών ανακοινώσεων που παραπέμπουν στην πλήρη δημοσίευση της γαλλικής, γερμανικής και αγγλικής προκηρύξεως δεν ήταν κατάλληλη να αποτρέψει τη δημιουργία καταστάσεως συνεπαγόμενης δυσμενείς διακρίσεις εις βάρος υποψηφίων των οποίων η μητρική γλώσσα είναι διαφορετική των ανωτέρω, όπως, κατ’ αντιδιαστολή, διαπιστώνει το Γενικό Δικαστήριο. Λαμβανομένης υπόψη της εν λόγω μεταγενέστερης δημοσιεύσεως των ανακοινώσεων, το Γενικό Δικαστήριο παρέβη επίσης, κατά την αναιρεσείουσα, το άρθρο 263 ΣΛΕΕ, στο μέτρο που η εξέταση της νομιμότητας πράξεως που υποβάλλεται στην κρίση του πρέπει να πραγματοποιείται αποκλειστικά σε σχέση με το περιεχόμενο της πράξεως κατά τον χρόνο εκδόσεώς της, χωρίς να μπορούν να ασκήσουν συναφώς επιρροή στοιχεία που επέρχονται εκ των υστέρων.

Ο τέταρτος λόγος αναιρέσεως που προβάλλει η αναιρεσείουσα αφορά τη νομιμότητα της επιλογής τριών μόνο γλωσσών ως «δεύτερων γλωσσών» για τον διαγωνισμό. Οι εκτιμήσεις στις οποίες κατέληξε το Γενικό Δικαστήριο προκειμένου να απορρίψει τον συνεπαγόμενο δυσμενείς διακρίσεις χαρακτήρα αλλά και την ανακολουθία της επιλογής στην οποία προέβη η Επιτροπή έχουν ως επακόλουθο, ιδίως, την παράβαση σειράς κανόνων (των άρθρων 1 και 6 του κανονισμού 1/58 και των άρθρων 1δ, παράγραφοι 1 και 6, 27, παράγραφος 2, και 28, στοιχείο στ', του ΚΥΚ) που καθιερώνουν την αρχή της πολυγλωσσίας ακόμα και στο εσωτερικό των θεσμικών οργάνων. Δεν απόκειται στην αναιρεσείουσα, όπως διαπιστώνει το Γενικό Δικαστήριο, να αποδείξει ότι δεν έχουν εφαρμογή εν προκειμένω διατάξεις που εισάγουν ενδεχομένως παρεκκλίσεις αλλά, αντιθέτως, απόκειται στην Επιτροπή να αιτιολογήσει σχετικά την επιλογή της.

Με τον πέμπτο λόγο αναιρέσεως, η αναιρεσείουσα προσάπτει στο Γενικό Δικαστήριο ότι υπέπεσε σε πλάνη στο μέτρο που απέρριψε το επιχείρημα περί υπάρξεως παραβιάσεως της αρχής της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης μη δεχόμενο ότι η πολυετής πρακτική της Επιτροπής στον τομέα των διαγωνισμών ήταν ικανή να δημιουργήσει δικαιολογημένη εμπιστοσύνη στους πιθανούς υποψηφίους όσον αφορά ορισμένες λεπτομέρειες του διαγωνισμού.

Με τον έκτο λόγο αναιρέσεως, η αναιρεσείουσα υποστηρίζει ότι το Γενικό Δικαστήριο, διαπιστώνοντας ότι η διοίκηση δεν όφειλε να δικαιολογήσει, στις επίμαχες προκηρύξεις διαγωνισμών, την επιλογή των τριών γλωσσών που μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν, παρέβη το άρθρο 296, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ κατά το οποίο όλες οι νομικές πράξεις πρέπει να αιτιολογούνται.

Τέλος, ο έβδομος λόγος αναιρέσεως αφορά παράβαση των ουσιαστικών κανόνων που είναι εγγενείς στη φύση και στον σκοπό των προκηρύξεων διαγωνισμών, και ειδικότερα των άρθρων 1δ, παράγραφοι 1 και 6, και 28, στοιχείο στ', του ΚΥΚ. Το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο κρίνοντας ότι δεν απόκειται μόνο στην εξεταστική επιτροπή να αξιολογεί τις γλωσσικές ικανότητες των υποψηφίων, καθόσον η αρχή που εκδίδει την προκήρυξη θα μπορούσε προληπτικώς να πραγματοποιεί προεπιλογή των ενδιαφερομένων με αμιγώς γλωσσικά κριτήρια.

(1) Κανονισμός (ΕΟΚ) του Συμβουλίου, αριθ. 1, περί καθορισμού του γλωσσικού καθεστώτος της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας (Ελληνική ειδ. έκδ., Κεφάλαιο 01, τόμος 1, σ. 0014).

26.2.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 63/22

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Cour constitutionnelle (Βέλγιο) στις 3 Δεκεμβρίου 2010 — Inter-Environnement Bruxelles ASBL, Pétitions-Patrimoine ASBL, Atelier de Recherche et d'Action Urbaines ASBL κατά Gouvernement de la Région de Bruxelles-Capitale

(Υπόθεση C-567/10)

2011/C 63/39

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Αιτούν δικαστήριο

Cour constitutionnelle

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσες: Inter-Environnement Bruxelles ASBL, Pétitions-Patrimoine ASBL, Atelier de Recherche et d'Action Urbaines ASBL

Καθής: Gouvernement de la Région de Bruxelles-Capitale.

Προδικαστικά ερωτήματα

Πρέπει να θεωρηθεί ότι ο ορισμός της εννοίας των «σχεδίων και προγραμμάτων» που περιέχεται στο άρθρο 2, στοιχείο α', της οδηγίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 27ης Ιουνίου 2001, σχετικά με την εκτίμηση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων ορισμένων σχεδίων και προγραμμάτων (1) αποκλείει του πεδίου εφαρμογής της εν λόγω οδηγίας διαδικασία ολικής ή μερικής καταργήσεως ειδικού σχεδίου χρήσεως του εδάφους που προβλέπεται από τα άρθρα 58 έως 63 του Code bruxellois de l’aménagement du territoire [κώδικα χωροταξίας της Περιφέρειας των Βρυξελλών];

Έχει η έκφραση «που απαιτούνται», όπως αυτή χρησιμοποιείται στο άρθρο 2, στοιχείο α), της εν λόγω οδηγίας, την έννοια ότι δεν εμπίπτουν στον ορισμό της εννοίας «σχέδια και προγράμματα» σχέδια τα οποία, ενώ προβλέπονται από νομοθετικές διατάξεις, δεν είναι υποχρεωτικό να υιοθετηθούν, όπως είναι τα ειδικά σχέδια χρήσεως του εδάφους τα οποία αφορά το άρθρο 40 του Code bruxellois de l’aménagement du territoire;

(1) ΕΕ L 197, σ. 30.

26.2.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 63/22

Προσφυγή της 17ης Δεκεμβρίου 2010 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Ελληνικής Δημοκρατίας

(Υπόθεση C-601/10)

2011/C 63/41

Γλώσσα διαδικασίας: η ελληνική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: Μ. Πατακιά και D. Kukovec)

Καθής: Ελληνική Δημοκρατία

Αιτήματα

—

να αναγνωριστεί από το Δικαστήριο ότι η Ελληνική Δημοκρατία δια της σύναψης δημοσίων συμβάσεων μέσω διαδικασίας με διαπραγμάτευση και χωρίς να προηγηθεί δημοσίευση σχετικής προκήρυξης, με αντικείμενο συμπληρωματικές υπηρεσίες κτηματογράφησης και πολεοδομικού σχεδιασμού οι οποίες δεν περιλαμβάνονταν στην αρχική σύμβαση των Δήμων Βασιλικών, Κασσάνδρας, Εγνατίας και Αρέθουσας, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει δυνάμει των άρθρων 8 και 11 παράγραφος 3 της οδηγίας 92/50/ΕΟΚ (1), καθώς και δυνάμει των άρθρων 20 και 31 παράγραφος 4, της οδηγίας 2004/18/ΕΚ (2),

—	να καταδικάσει Ελληνική Δημοκρατία στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Η Επιτροπή φρονεί ότι δεδομένου ότι 1) οι ανωτέρω Δήμοι, ως οργανισμοί τοπικής αυτοδιοίκησης εμπίπτουν στην έννοια της αναθέτουσας αρχής κατά το άρθρο 1 στοιχείο β της οδηγίας 92/50/ΕΟΚ και το άρθρο 1 παράγραφος 9 της οδηγίας 2004/18/ΕΚ, 2) πρόκειται περί συμβάσεων εξ επαχθούς αιτίας με αντικείμενο υπηρεσίες πολεοδομικού σχεδιασμού (άρθρο 8 σε συνδυασμό με Παράρτημα ΙΑ, περίπτωση 12 της οδηγίας 92/50/ΕΟΚ και άρθρο 20 σε συνδυασμό με Παράρτημα ΙΙΑ, περίπτωση 12 της οδηγίας 2004/18/ΕΚ) και 3) η προϋπολογιζόμενη αξία κάθε καταγγελλόμενης σύμβασης όλων των ανωτέρω συμβάσεων υπερβαίνει τα κατώτατα όρια που προβλέπονται στο άρθρο 7 της οδηγίας 92/50/ΕΟΚ και στο άρθρο 7 της οδηγίας 2004/18/ΕΚ, οι επίδικες συμβάσεις εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής των εν λόγω οδηγιών.

i) Παραβίαση των άρθρων 8 και 11 παράγραφος 3 της Οδηγίας 92/50/ΕΟΚ

Αναφορικά με τις επίδικες συμβάσεις συμπληρωματικών υπηρεσιών που συνάφθηκαν από το Δήμο Κασσάνδρας, η Επιτροπή επισημαίνει ότι η αναθέτουσα αρχή επέλεξε τη διαδικασία της απευθείας αναθέσεως χωρίς προηγούμενη δημοσίευση της προκήρυξης ενώ δεν πληρούνταν οι προβλεπόμενες στα άρθρα 8 και 11 παράγραφος 3 περίπτωση ε' της Οδηγίας 92/50/ΕΟΚ προϋποθέσεις που επιτρέπουν την προσφυγή σε αυτή την εξαιρετική διαδικασία και εφαρμόζονται αναφορικά με τις εν λόγω συμβάσεις. Ειδικότερα, για καμία από τις επίδικες συμβάσεις συμπληρωματικών υπηρεσιών δεν πληρούται η απαιτούμενη προϋπόθεση της ύπαρξης απρόβλεπτων περιστάσεων.

Επικουρικά η Επιτροπή υπογραμμίζει ότι ακόμη και αν συνέτρεχαν οι προϋποθέσεις της εξαιρετικής ρύθμισης του άρθρου 11 παράγραφος 3 περίπτωση ε της οδηγίας 92/50/ΕΟΚ, το ποσό των συναπτόμενων συμβάσεων συμπληρωματικών υπηρεσιών υπερβαίνει το τιθέμενο από την οδηγία όριο του 50 % επί του ποσού της αρχικής σύμβασης.

ii) Παραβίαση των άρθρων 20 και 31 παράγραφος 4 της Οδηγίας 2004/18/ΕΚ

Αναφορικά με τις επίδικες συμβάσεις συμπληρωματικών υπηρεσιών που συνάφθηκαν από τους Δήμους Βασιλικών, Εγνατίας και Αρέθουσας η Επιτροπή επισημαίνει ότι οι αναθέτουσες αρχές επέλεξαν τη διαδικασία της απευθείας αναθέσεως χωρίς προηγούμενη δημοσίευση της προκήρυξης ενώ δεν πληρούνταν οι προβλεπόμενες στα άρθρα 20 και 31 παράγραφος 4 περίπτωση α' της Οδηγίας 2004/18/ΕΚ προϋποθέσεις που επιτρέπουν την προσφυγή σε αυτή την εξαιρετική διαδικασία και εφαρμόζονται αναφορικά με τις εν λόγω συμβάσεις. Ειδικότερα, για καμία από τις επίδικες συμβάσεις συμπληρωματικών υπηρεσιών δεν πληρούται η απαιτούμενη προϋπόθεση της ύπαρξης απρόβλεπτων περιστάσεων. Επικουρικά η Επιτροπή υπογραμμίζει ότι ακόμη και αν συνέτρεχαν οι προϋποθέσεις της εξαιρετικής ρύθμισης του άρθρου 31 παράγραφος 4 περίπτωση α της οδηγίας 2004/18/ΕΚ, το ποσό των συναπτόμενων συμβάσεων συμπληρωματικών υπηρεσιών υπερβαίνει το τιθέμενο από την οδηγία όριο του 50 % επί του ποσού της αρχικής σύμβασης.

Αναφορικά με τον ισχυρισμό της Ελληνικής Δημοκρατίας ότι η διαδικασία που ακολουθήθηκε για τη σύναψη των καταγγελλόμενων συμβάσεων ήταν σύμφωνη με το τότε ισχύον εθνικό νομικό πλαίσιο, η Επιτροπή σημειώνει ότι η διαδικασία που ακολουθήθηκε ήταν αντίθετη με την οδηγία 92/50/ΕΟΚ η οποία είχε ήδη ενσωματωθεί στο ελληνικό δίκαιο κατά το χρόνο σύναψης των ως άνω συμβάσεων (καθώς και με τη μετέπειτα εισαχθείσα οδηγία 2004/18/ΕΚ). Σε κάθε περίπτωση, η Επιτροπή παρατηρεί ότι η εν λόγω διαδικασία δεν ήταν συμβατή ούτε με το επικαλούμενο εθνικό νομικό πλαίσιο.

Δεδομένου ότι τα κράτη μέλη δεν μπορούν να επικαλεστούν εσωτερικές καταστάσεις προκειμένου να δικαιολογήσουν τη μη τήρηση των υποχρεώσεων και προθεσμιών που απορρέουν από το κοινοτικό δίκαιο, η Επιτροπή εκτιμά ότι η Ελληνική Δημοκρατία παραλείποντας να εξασφαλίσει τη λήψη και αποτελεσματική εφαρμογή των μέτρων που απαιτούνται για τη συμμόρφωση με τις επιταγές του κοινοτικού δικαίου παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει βάσει των άρθρων 8 και 11 παράγραφος 3 της οδηγίας 92/50/ΕΟΚ, καθώς και δυνάμει των άρθρων 20 και 31 παράγραφος 4, της οδηγίας 2004/18/ΕΚ

(1) ΕΕ L 209 της 24.7.1992, σ. 1

(2) ΕΕ L 134 της 30.4.2004, σ. 114

26.2.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 63/23

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το High Court of Justice (Chancery Division) (Ηνωμένο Βασίλειο) στις 5 Ιανουαρίου 2011 — Daiichi Sankyo Company κατά Comptroller-General of Patents

(Υπόθεση C-6/11)

2011/C 63/42

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Αιτούν δικαστήριο

High Court of Justice (Chancery Division)

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα: Daiichi Sankyo Company

Καθού: Comptroller-General of Patents

Προδικαστικά ερωτήματα

Ο κανονισμός 469/2009 [του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 6ης Μαΐου 2009, περί του συμπληρωματικού πιστοποιητικού προστασίας για τα φάρμακα] (1) (στο εξής: κανονισμός) αναγνωρίζει, μεταξύ των άλλων στόχων που προσδιορίζονται στις αιτιολογικές σκέψεις του, ότι η χορήγηση συμπληρωματικού πιστοποιητικού προστασίας στους δικαιούχους εθνικών ή ευρωπαϊκών διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας πρέπει να γίνεται υπό τους ίδιους όρους σε όλα τα κράτη μέλη της Κοινότητας (βλ. έβδομη και όγδοη αιτιολογική σκέψη του κανονισμού). Δεδομένου ότι η νομοθεσία για τα διπλώματα ευρεσιτεχνίας δεν έχει εναρμονιστεί σε κοινοτικό επίπεδο, ποια έννοια έχει η φράση «το προϊόν προστατεύεται με ισχύον κύριο δίπλωμα ευρεσιτεχνίας» του άρθρου 3, στοιχείο α', του κανονισμού και ποια είναι τα κριτήρια για τον προσδιορισμό της έννοιας αυτής;

Σε μια περίπτωση όπως η υπό εξέταση, η οποία αφορά ένα φάρμακο που περιέχει περισσότερες από μία δραστικές ουσίες, υπάρχουν πρόσθετα ή διαφορετικά κριτήρια για να εξακριβώνεται αν «το προϊόν προστατεύεται με κύριο δίπλωμα ευρεσιτεχνίας» κατά το άρθρο 3, στοιχείο α', του κανονισμού και, αν ναι, ποια είναι αυτά τα πρόσθετα ή διαφορετικά κριτήρια;

Για να μπορεί η σύνθεση δραστικών ουσιών, την οποία αναφέρει η άδεια κυκλοφορίας φαρμάκου στην αγορά, να αποτελεί αντικείμενο συμπληρωματικού πιστοποιητικού προστασίας, πληρούται, αν ληφθεί υπόψη το γράμμα του άρθρου 4 του κανονισμού, η προϋπόθεση να «προστατεύεται το προϊόν με κύριο δίπλωμα ευρεσιτεχνίας», κατά την έννοια των άρθρων 1 και 3 του κανονισμού, αν το προϊόν προσβάλλει, κατά το εθνικό δίκαιο, το κύριο δίπλωμα ευρεσιτεχνίας;

Για να μπορεί η σύνθεση δραστικών ουσιών, την οποία αναφέρει η άδεια κυκλοφορίας φαρμάκου στην αγορά, να αποτελεί αντικείμενο συμπληρωματικού πιστοποιητικού προστασίας, εξαρτάται, αν ληφθεί υπόψη το γράμμα του άρθρου 4 του κανονισμού, η πλήρωση της προϋπόθεσης να «προστατεύεται το προϊόν με κύριο δίπλωμα ευρεσιτεχνίας», κατά την έννοια των άρθρων 1 και 3 του κανονισμού, από το αν το κύριο δίπλωμα ευρεσιτεχνίας έχει ένα ή περισσότερα αντικείμενα που αναφέρουν ειδικά μια σύνθεση ουσιών αποτελούμενη αφενός από μια κατηγορία συστατικών που περιλαμβάνει μία από τις δραστικές ουσίες του εν λόγω προϊόντος και αφετέρου από μια κατηγορία άλλων δραστικών ουσιών, η οποία ενδεχομένως δεν εξειδικεύεται, αλλά περιλαμβάνει την άλλη δραστική ουσία του εν λόγω προϊόντος; Ή αρκεί να έχει το κύριο δίπλωμα ευρεσιτεχνίας ένα ή περισσότερα αντικείμενα που αφενός να καλύπτουν μια κατηγορία συστατικών που περιλαμβάνει μία από τις δραστικές ουσίες του εν λόγω προϊόντος και αφετέρου να χρησιμοποιούν εξειδικευμένη γλώσσα, λόγω της οποίας το πεδίο προστασίας διευρύνεται, σύμφωνα με το εθνικό δίκαιο, ώστε να περιλαμβάνει και την παρουσία άλλων, μη εξειδικευόμενων δραστικών ουσιών, στις οποίες περιλαμβάνεται η άλλη δραστική ουσία του εν λόγω προϊόντος;

(1) EE L 152, σ. 1.

26.2.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 63/26

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 18ης Ιανουαρίου 2011 — Advance Magazine Publishers κατά ΓΕΕΑ — Capela & Irmãos (VOGUE)

(Υπόθεση T-382/08) (1)

(Κοινοτικό σήμα - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού κοινοτικού σήματος VOGUE - Προγενέστερο λεκτικό εθνικό σήμα VOGUE Portugal - Μη ουσιαστική χρήση του προγενέστερου σήματος - Άρθρο 43, παράγραφοι 2 και 3, του κανονισμού (ΕΚ) 40/94 [νυν άρθρο 42, παράγραφοι 2 και 3, του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009])

2011/C 63/49

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Advance Magazine Publishers, Inc. (Νέα Υόρκη, Ηνωμένες Πολιτείες) (εκπρόσωπος: M. Esteve Sanz, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωπος: A. Folliard-Monguiral)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ: J. Capela & Irmãos, Lda (Πόρτο, Πορτογαλία)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του δευτέρου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 30ής Ιουνίου 2008 (υπόθεση R 328/2003-2), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ της J. Capela & Irmãos, Lda και της Advance Magazine Publishers, Inc.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Ακυρώνει την απόφαση του δευτέρου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ) της 30ής Ιουνίου 2008 (υπόθεση R 328/2003-2).

2)	Απορρίπτει την προσφυγή κατά τα λοιπά.

3)	Το ΓΕΕΑ φέρει τα δικαστικά του έξοδα καθώς και τα έξοδα στα οποία υπεβλήθη η Advance Magazine Publishers, Inc.

(1) EE C 301 της 22.11.2008.

26.2.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 63/26

Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 19ης Ιανουαρίου 2011 — Häfele κατά ΓΕΕΑ — Topcom Europe (Topcom)

(Υπόθεση T-336/09) (1)

(Κοινοτικό σήμα - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού κοινοτικού σήματος Topcom - Προγενέστερο λεκτικό κοινοτικό σήμα και προγενέστερο λεκτικό σήμα Benelux TOPCOM - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Ομοιότητα των προϊόντων - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009)

2011/C 63/50

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Häfele GmbH & Co. KG (Nagold, Γερμανία) (εκπρόσωποι: J. Dönch και M. Eck, δικηγόροι)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου: Topcom Europe (Heverlee, Βέλγιο) (εκπρόσωπος: P. Maeyaert, δικηγόρος)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του δευτέρου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 5ης Ιουνίου 2009 (υπόθεση R 1500/2008-2), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ Topcom Europe NV και Häfele GmbH & Co. KG.

Διατακτικό

Το Γενικό Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

Καταδικάζει την Häfele GmbH & Co. KG στα δικαστικά έξοδα, συμπεριλαμβανομένων των αναγκαίων εξόδων στα οποία υποβλήθηκε η Topcom Europe NV στο πλαίσιο της διαδικασίας ενώπιον του τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ).

(1) EE C 256 της 24.10.2009.

26.2.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 63/27

Αναίρεση που άσκησε στις 10 Δεκεμβρίου 2010 η Patrizia De Luca κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης στις 30 Σεπτεμβρίου 2010 στην υπόθεση F-20/06, De Luca κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-563/10 P)

2011/C 63/52

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Patrizia De Luca (Βρυξέλλες, Βέλγιο) (εκπρόσωποι: S. Orlandi και J.-N. Louis, δικηγόροι)

Αντίδικοι κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή και Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα της αναιρεσείουσας

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση που εξέδωσε το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης στις 30 Σεπτεμβρίου 2010 (υπόθεση F-20/06, De Luca κατά Επιτροπής), με την οποία απορρίφθηκε η προσφυγή της αναιρεσείουσας·

—

αποφαινόμενο εκ νέου, να ακυρώσει

—	την απόφαση της 23ης Φεβρουαρίου 2005 της Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων περί διορισμού της αναιρεσείουσας σε θέση υπαλλήλου διοικήσεως, καθόσον ορίζει ότι η αναιρεσείουσα κατατάσσεται στον βαθμό A*9, κλιμάκιο 2·

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της αιτήσεως αναιρέσεως, η αναιρεσείουσα προβάλλει δύο λόγους.

Πρώτος λόγος, αντλούμενος από πλάνη περί το δίκαιο, καθόσον το άρθρο 12, παράγραφος 3, του παραρτήματος XIII του Κανονισμού Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΚΥΚ) κρίθηκε εφαρμοστέο, ενώ η εν λόγω διάταξη μπορεί να εφαρμοστεί μόνον στην «πρόσληψη» υπαλλήλων και η αναιρεσείουσα είχε ήδη την ιδιότητα υπαλλήλου κατά τον χρόνο του διορισμού της.

—

Η αναιρεσείουσα ισχυρίζεται ότι το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης, κρίνοντας εφαρμοστέα τη διάταξη αυτή, δεν έλαβε υπόψη το καθ’ ύλην πεδίο εφαρμογής του άρθρου 12, παράγραφος 3, του παραρτήματος XIII του ΚΥΚ, παραβαίνοντας τον ερμηνευτικό κανόνα σύμφωνα με τον οποίο κάθε μεταβατική διάταξη πρέπει να ερμηνεύεται στενώς.

Δεύτερος λόγος, αντλούμενος από πλάνη περί το δίκαιο, καθόσον η ένσταση ελλείψεως νομιμότητας του άρθρου 12, παράγραφος 3, του παραρτήματος XIII του ΚΥΚ απορρίφθηκε.

—

Η αναιρεσείουσα ισχυρίζεται ότι η εφαρμογή της διατάξεως αυτής καταλήγει στην παραβίαση της θεμελιώδους αρχής της ίσης μεταχειρίσεως των υπαλλήλων και της αρχής της ομαλής εξελίξεως της σταδιοδρομίας, στο μέτρο που η αναιρεσείουσα υποβιβάστηκε μετά την επιτυχία της σε διαγωνισμό υψηλοτέρου επιπέδου, ενώ οι επιτυχόντες σε διαγωνισμό για τη μετάβαση σε υψηλότερη κατηγορία, βαθμού B*10, έτυχαν ευνοϊκότερης μεταχειρίσεως, δεδομένου ότι η κατάταξή τους είχε καθοριστεί στον βαθμό A*10.

—

Η αναιρεσείουσα ισχυρίζεται επιπλέον ότι το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο εκτιμώντας ότι η ένσταση ελλείψεως νομιμότητας των άρθρων 5, παράγραφος 2, και 12, παράγραφος 3, του παραρτήματος XIII του ΚΥΚ δεν είχε ασκηθεί σιωπηρώς βάσει του λόγου που αντλείται από την παραβίαση των αρχών της ίσης μεταχειρίσεως, της αναλογικότητας και της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως.

26.2.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 63/27

Προσφυγή της 17ης Δεκεμβρίου 2010 — Environmental Manufacturing κατά ΓΕΕΑ — Wolf (Απεικόνιση κεφαλιού λύκου)

(Υπόθεση T-570/10)

2011/C 63/53

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Environmental Manufacturing LLP (Stowmarket, Ηνωμένο Βασίλειο) (εκπρόσωποι: S. Malynicz, barrister, και M. Atkins, solicitor)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Société Elmar Wolf, SAS (Wissembourg, Γαλλία)

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση του δεύτερου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) της 6ης Οκτωβρίου 2010 στην υπόθεση R 425/2010-2 και

—	να καταδικάσει το καθού και την αντίδικο ενώπιον του τμήματος προσφυγών στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Αιτούσα την καταχώριση του κοινοτικού σήματος: Η προσφεύγουσα.

Σήμα προς καταχώριση: Το εικονιστικό σήμα που απεικονίζει ένα κεφάλι λύκου, για προϊόντα της κλάσης 7 — αίτηση καταχώρισης κοινοτικού σήματος υπ’ αριθ. 4971511.

Δικαιούχος του κατά τη διαδικασία ανακοπής αντιταχθέντος σήματος ή σημείου: Η αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών.

Αντιταχθέν σήμα ή σημείο: Το καταχωρισμένο υπ’ αριθ. 99786007 γαλλικό εικονιστικό σήμα «WOLF Jardin» για προϊόντα των κλάσεων 1, 5, 7, 8, 12 και 31· το καταχωρισμένο υπ’ αριθ. 1480873 γαλλικό εικονιστικό σήμα «Outils WOLF» για προϊόντα των κλάσεων 7 και 8· το καταχωρισμένο υπ’ αριθ. 154431 διεθνές εικονιστικό σήμα «Outils WOLF» για προϊόντα των κλάσεων 7 και 8· το καταχωρισμένο υπ’ αριθ. 352868 διεθνές εικονιστικό σήμα «Outils WOLF» για προϊόντα των κλάσεων 7, 8, 12 και 21.

Απόφαση του τμήματος ανακοπών: Απόρριψη της ανακοπής.

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: Ακύρωση της απόφασης του τμήματος ανακοπών.

Λόγοι ακυρώσεως: Η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι η προσβαλλόμενη απόφαση αντιβαίνει στο άρθρο 42, παράγραφοι 2 και 3, του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 του Συμβουλίου, διότι το τμήμα προσφυγών κακώς δεν προσδιόρισε, εντός της κατηγορίας των προϊόντων για τα οποία είχαν καταχωριστεί τα προγενέστερα σήματα, μια υποκατηγορία με συνοχή, που να μπορεί να εξατομικευτεί σε σχέση με την ευρύτερη κατηγορία, και, επομένως, κακώς δεν οδηγήθηκε στο συμπέρασμα ότι το μόνο που είχε αποδειχτεί ήταν ότι ουσιαστική χρήση του σήματος είχε γίνει για μέρος μόνο των προϊόντων για τα οποία προστατεύονταν τα σήματα.

Επιπλέον, η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι η προσβαλλόμενη απόφαση αντιβαίνει στο άρθρο 8, παράγραφος 5, του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 του Συμβουλίου, διότι το τμήμα προσφυγών δεν εξατομίκευσε ορθά τον σχετικό καταναλωτή, κατέληξε κακώς στο συμπέρασμα ότι υπάρχει σχετικός σύνδεσμος και δεν εφάρμοσε το κριτήριο του αποτελέσματος επί της οικονομικής συμπεριφοράς του σχετικού καταναλωτή ούτε το κριτήριο ότι το σήμα, για να θεωρηθεί αθέμιτο, πρέπει να βελτιώνει τη φήμη των προϊόντων του μεταγενέστερου χρήστη ή να προωθεί κατά κάποιον τρόπο τις πωλήσεις τους, πράγμα που δεν συνέβαινε εν προκειμένω. Το τμήμα προσφυγών δεν έλαβε άλλωστε υπόψη ούτε ότι ο δικαιούχος του προγενέστερου σήματος δεν είχε καν προβάλει προσηκόντως τον ισχυρισμό ότι είχε υποστεί βλάβη κατά τα προβλεπόμενα από το άρθρο 8, παράγραφος 5, ή ότι ήταν πιθανή η πρόκληση τέτοιας βλάβης και, συνεπώς, δεν έλαβε υπόψη ότι ο δικαιούχος αυτός δεν είχε συμμορφωθεί προς τις υποχρεώσεις του αυτές.

26.2.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 63/28

Προσφυγή της 16ης Δεκεμβρίου 2010 — Fabryka Łożysk Tocznych Kraśnik κατά ΓΕΕΑ — Impexmetal (FŁT 1)

(Υπόθεση T-571/10)

2011/C 63/54

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η πολωνική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Fabryka Łożysk Tocznych-Kraśnik S.A. (Kraśnik, Πολωνία) (εκπρόσωπος: J. Sieklucki, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Impexmetal S.A. (Βαρσοβία, Πολωνία)

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει εξ ολοκλήρου την απόφαση του πρώτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (ΓΕΕΑ) της 6ης Οκτωβρίου 2010, στην υπόθεση R 1387/2009-1,

—	να καταδικάσει το καθού και την IMPEXMETAL S.A. στα δικαστικά έξοδα, περιλαμβανομένων εκείνων στα οποία υποβλήθηκε η προσφεύγουσα ενώπιον του τμήματος προσφυγών και του τμήματος ανακοπών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Αιτούσα την καταχώριση του κοινοτικού σήματος: η προσφεύγουσα.

Σήμα προς καταχώριση: το εικονιστικό σήμα «FŁT-1» (αίτηση καταχωρίσεως 5026372) για προϊόντα της κλάσεως 7.

Δικαιούχος του κατά τη διαδικασία ανακοπής αντιταχθέντος σήματος ή σημείου: IMPEXMETAL S.A.

Αντιταχθέν σήμα ή σημείο: το κοινοτικό εικονιστικό σήμα «FŁT» και το εθνικό λεκτικό σήμα «FŁT» για προϊόντα της κλάσεως 7.

Απόφαση του τμήματος ανακοπών: Μερική αποδοχή της ανακοπής και απόρριψη της καταχωρίσεως του σήματος για ορισμένα προϊόντα της κλάσεως 7.

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: Απόρριψη της προσφυγής κατά της αποφάσεως του τμήματος ανακοπών.

Λόγοι ακυρώσεως: Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 (1), λόγω εσφαλμένης εκτιμήσεως της ομοιότητας μεταξύ των αντιπαρατιθεμένων σημείων, παράβλεψη του γεγονότος ότι το σήμα του οποίου ζητείται η καταχώριση ανήκει προ πολλού στην προσφεύγουσα, για την οποία συνιστά ιστορικό διακριτικό σήμα, όπως επίσης παράβλεψη της μακρόχρονης και αρμονικής συνυπάρξεως του σήματος του οποίου ζητείται η καταχώριση και των αντιταχθέντων κατά τη διαδικασία ανακοπής σημάτων.

(1) Κανονισμός (ΕΚ) 207/2009 του Συμβουλίου, της 26ης Φεβρουαρίου 2009, για το κοινοτικό σήμα (ΕΕ 2009, L 78, σ. 1).

26.2.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 63/29

Προσφυγή της 22ας Δεκεμβρίου 2010 — Wohlfahrt κατά ΓΕΕΑ — Ferrero (Kindertraum)

(Υπόθεση T-580/10)

2011/C 63/55

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Harald Wohlfahrt (Rothenburg o.d. Tauber, Γερμανία) (εκπρόσωπος: N. Scholz-Recht, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Ferrero SpA (Alba, Ιταλία)

Αιτήματα του προσφεύγοντος

Ο προσφεύγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την από 27 Μαΐου 2009 απόφαση του τμήματος ανακοπών (ανακοπή υπ’ αριθ. B 668 600) και την από 20 Οκτωβρίου 2010 απόφαση του τμήματος προσφυγών στην υπόθεση R 815/2009-4·

—	να διατάξει την καταχώριση του κοινοτικού σήματος «Kindertraum», υπ’ αριθ. 002773059, και για όλα τα προϊόντα των κλάσεων 16 και 28 για τα οποία ζητείται η καταχώριση·

—	να καταδικάσει το Γραφείο στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Αιτών την καταχώριση του κοινοτικού σήματος: Ο προσφεύγων

Σήμα προς καταχώριση: Το λεκτικό σήμα «Kindertraum» για προϊόντα των κλάσεων 15, 16, 20, 21 και 28

Δικαιούχος του κατά τη διαδικασία ανακοπής αντιταχθέντος σήματος ή σημείου: Ferrero SpA.

Αντιταχθέν σήμα ή σημείο: Συνολικώς 32 προγενέστερα σήματα, που περιέχουν τη λέξη «kinder» εν μέρει ως ιδιαίτερη γραφιστική απεικόνιση, εν μέρει ως τμήμα συνθέτου λεκτικού σήματος και εν μέρει ως μεμονωμένη λέξη, ιδίως το ιταλικό λεκτικό σήμα «kinder», για προϊόντα και υπηρεσίες των κλάσεων 9, 16, 28, 30 και 42

Απόφαση του τμήματος ανακοπών: Η ανακοπή έγινε δεκτή και απορρίφθηκε η αίτηση καταχωρίσεως του σήματος

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: Απόρριψη της προσφυγής

Λόγοι ακυρώσεως: Παράβαση του άρθρου 42, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 (1), καθότι δεν αποδείχτηκε η χρήση μετά τη λήξη της προθεσμίας εντός της οποίας δεν ήταν υποχρεωτική η χρήση του σήματος κατά τη διάρκεια της διαδικασίας της ανακοπής. Τυπική έλλειψη αιτιολογίας της προσβαλλόμενης αποφάσεως, καθώς το τμήμα προσφυγών δεν εξέτασε καθόλου στην απόφασή του τον λόγο περί καταχρηστικής αιτήσεως καταχωρίσεως σήματος που προβλήθηκε και αιτιολογήθηκε λεπτομερέστατα στο υπόμνημα με τους λόγους της προσφυγής. Περαιτέρω, καταχρηστική αίτηση καταχωρίσεως σήματος, καθόσον αποκλειστικός σκοπός του δικαιούχου του αντιτάξιμου σήματος ήταν να μονοπωλήσει όσο το δυνατόν περισσότερο τον όρο «kinder». Τέλος, παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009, καθώς δεν υφίσταται κίνδυνος συγχύσεως μεταξύ των συγκρουόμενων σημάτων.

(1) Κανονισμός (ΕΚ) 207/2009 του Συμβουλίου, της 26ης Φεβρουαρίου 2009, για το κοινοτικό σήμα (EE L 78, σ. 1).

26.2.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 63/29

Προσφυγή της 23ης Δεκεμβρίου 2010 — X Technology Swiss κατά ΓΕΕΑ — Brawn (X-Undergear)

(Υπόθεση T-581/10)

2011/C 63/56

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: X Technology Swiss GmbH (Wollerau, Ελβετία) (εκπρόσωποι: A. Herbertz και R. Jung, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Brawn LLC (Weekhawken, Ηνωμένες Πολιτείες)

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει την απόφαση του πρώτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) της 6ης Οκτωβρίου 2010 στην υπόθεση R 1580/2009-1,

—	να καταδικάσει το καθού στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Αιτούσα την καταχώριση του κοινοτικού σήματος: Η προσφεύγουσα

Σήμα προς καταχώριση: Το λεκτικό σήμα «X-Undergear» για προϊόντα και υπηρεσίες των κλάσεων 23 και 25

Δικαιούχος του κατά τη διαδικασία ανακοπής αντιταχθέντος σήματος ή σημείου: Brawn LLC

Αντιταχθέν σήμα ή σημείο: Εθνικό και κοινοτικό σήμα «UNDERGEAR» για προϊόντα της κλάσεως 25

Απόφαση του τμήματος ανακοπών: Αποδοχή της ανακοπής

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: Απόρριψη της προσφυγής

Λόγοι ακυρώσεως: Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 (1), για τον λόγο ότι δεν υφίσταται κίνδυνος συγχύσεως μεταξύ των δυο αντιπαραβαλλόμενων σημάτων.

(1) Κανονισμός (ΕΚ) 207/2009 του Συμβουλίου, της 26ης Φεβρουαρίου 2009, για το κοινοτικό σήμα (EE L 78, σ. 1).

26.2.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 63/30

Προσφυγή της 17ης Δεκεμβρίου 2010 — Aitic Penteo κατά ΓΕΕΑ — Atos Worldline (PENTEO)

(Υπόθεση T-585/10)

2011/C 63/57

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Aitic Penteo, SA (Βαρκελώνη, Ισπανία) (εκπρόσωπος: J. Carbonell, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Atos Worldline SA (Βρυξέλλες, Βέλγιο)

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—	να μεταρρυθμίσει την απόφαση του πρώτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) της 23ης Σεπτεμβρίου 2010 στην υπόθεση R 774/2010-1, δεχόμενο την αίτηση καταχωρίσεως του κοινοτικού σήματος υπ’ αριθ. 5480561

—	επικουρικώς, να ακυρώσει την απόφαση του πρώτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) της 23ης Σεπτεμβρίου 2010 στην υπόθεση R 774/2010-1, και

—	να καταδικάσει το καθού και την αντίδικο ενώπιον του τμήματος προσφυγών στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Αιτούσα την καταχώριση του κοινοτικού σήματος: Η προσφεύγουσα

Σήμα προς καταχώριση: Το λεκτικό σήμα «PENTEO», για προϊόντα και υπηρεσίες των κλάσεων 9, 38 και 42 — Αίτηση καταχωρίσεως κοινοτικού σήματος υπ’ αριθ. 5480561

Δικαιούχος του κατά τη διαδικασία ανακοπής αντιταχθέντος σήματος ή σημείου: Η αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών

Αντιταχθέν σήμα ή σημείο: Το καταχωρισμένο στην Μπενελούξ υπ’ αριθ. 772120 λεκτικό σήμα «XENTEO» για προϊόντα και υπηρεσίες των κλάσεων 9, 36, 37, 38 και 42· το καταχωρισμένο υπ’ αριθ. 863851 διεθνές λεκτικό σήμα «XENTEO» για προϊόντα και υπηρεσίες των κλάσεων 9, 36, 37, 38 και 42

Απόφαση του τμήματος ανακοπών: Η ανακοπή έγινε δεκτή

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: Απόρριψη της προσφυγής

Λόγοι ακυρώσεως: Η προσφεύγουσα εκτιμά ότι η προσβαλλόμενη απόφαση παραβαίνει: (i) το άρθρο 14 της Ευρωπαϊκής Συμβάσεως για την Προάσπιση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και των Θεμελιωδών Ελευθεριών, περί απαγορεύσεως των διακρίσεων, το οποίο επιβάλλει την ίση μεταχείριση σύμφωνα με το δίκαιο, (ii) το άρθρο 9 του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 του Συμβουλίου, καθόσον το τμήμα προσφυγών δεν έλαβε υπόψη τα προγενέστερα δικαιώματα της προσφεύγουσας, (iii) τα άρθρα 75 και 76 του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 του Συμβουλίου, καθόσον το τμήμα προσφυγών δεν έλαβε υπόψη τα πραγματικά περιστατικά και τις αποδείξεις που προσκόμισε η προσφεύγουσα εμπροθέσμως, και (iv) το άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 του Συμβουλίου, καθόσον το τμήμα προσφυγών έσφαλε κατά την εκτίμηση του ενδεχόμενου κινδύνου συγχύσεως.

26.2.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 63/30

Προσφυγή της 7ης Ιανουαρίου 2011 — Bank Melli Iran κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-7/11)

2011/C 63/58

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Bank Melli Iran (Τεχεράνη, Ιράν) (εκπρόσωποι: L. Defalque και S. Woog, δικηγόροι)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την παράγραφο 5 του μέρους B του παραρτήματος της απόφασης 2010/644/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 25ης Οκτωβρίου 2010, για την τροποποίηση της απόφασης 2010/413/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου για περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν και για την κατάργηση της κοινής θέσης 2007/140/ΚΕΠΠΑ (1) και την παράγραφο 5 του μέρους B του παραρτήματος VIII του κανονισμού (ΕΕ) 961/2010 του Συμβουλίου, της 25ης Οκτωβρίου 2010, σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν και την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 423/2007 (2) και να ακυρώσει την απόφαση που περιλαμβάνεται στο έγγραφο του Συμβουλίου της 28ης Οκτωβρίου 2010·

—	να αναγνωρίσει ότι το άρθρο 20, παράγραφος 1, στοιχείο β', της απόφασης της 26ης Ιουλίου 2010 (3) του Συμβουλίου και το άρθρο 16, παράγραφος 2, στοιχείο α', του κανονισμού (ΕΕ) 961/2010 είναι παράνομα και δεν εφαρμόζονται έναντι της προσφεύγουσας·

—	να καταδικάσει το Συμβούλιο στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει τους ακόλουθους λόγους ακύρωσης:

Με τον πρώτο λόγο ακύρωσης προβάλλεται παράβαση του άρθρου 215, παράγραφοι 2 και 3 ΣΛΕΕ, καθώς και του άρθρου 40 ΣΕΕ, η οποία συνιστά παράβαση ουσιώδους τύπου καθώς:

—	το Συμβούλιο ΚΕΠΠΑ εξέδωσε περιοριστικά μέτρα χωρίς να αφήνει εξουσία εκτιμήσεως στο Συμβούλιο·

—

η απόφαση 2010/413/ΚΕΠΠΑ στην οποία στηρίζεται ο κανονισμός 961/2010, εσφαλμένα στηρίζεται στο άρθρο 29 ΣΕΕ, διότι δεν καθορίζει τη θέση της Ένωσης επί συγκεκριμένου ζητήματος γεωγραφικής ή θεματικής φύσης, όπως απαιτεί το άρθρο 29 ΣΕΕ, αλλά ορίζει συγκεκριμένες υποχρεώσεις για τα κράτη μέλη και τα πρόσωπα υπό τη δικαιοδοσία τους·

—	ο κανονισμός 961/2010 δεν περιλαμβάνει τις απαιτούμενες διατάξεις περί νομικών εγγυήσεων κατά παράβαση του άρθρου 215, παράγραφος 3, ΣΛΕΕ.

Με τον δεύτερο λόγο ακύρωσης προβάλλεται πλάνη του νομοθέτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης ως προς την επιλογή της νομικής βάσης της προσβαλλόμενης απόφασης και κανονισμού, διότι αποφασίσθηκαν κυρώσεις εις βάρος της προσφεύγουσας και των θυγατρικών της, καίτοι είναι νομικά πρόσωπα και όχι κρατικές οντότητες, που δεν συγκαταλέγονται στον κατάλογο του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών. Συναφώς, η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι:

—

καίτοι η βάση του άρθρου 29 ΣΕΕ και του άρθρου 215 ΣΛΕΕ είναι δικαιολογημένη όταν τα θεσμικά όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης εφαρμόζουν ψήφισμα των Ηνωμένων Εθνών, δεν είναι κατ’ ανάγκη δικαιολογημένη όταν λαμβάνονται διοικητικά μέτρα, όπως η δέσμευση κεφαλαίων νομικών προσώπων και όχι κρατικών οντοτήτων·

—	οι προσβαλλόμενης πράξεις έπρεπε να εκδοθούν βάσει του άρθρου 75 ΣΛΕΕ, ούτως ώστε να συμμετάσχει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στο πλαίσιο της διαδικασίας συναπόφασης.

Με τον τρίτο λόγο ακύρωσης προβάλλεται ότι η προσβαλλόμενη απόφαση και κανονισμός εκδόθηκαν κατά παράβαση των αρχών της ισότητας και της μη διακριτικής μεταχείρισης, διότι παρεμφερείς αποφάσεις εκδόθηκαν με άλλη νομική βάση, όπως το άρθρο 75 ΣΛΕΕ, δηλαδή βάσει πλαισίου με νομικές εγγυήσεις ληφθείσες από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο, αντιθέτως από την περίπτωση των προσβαλλόμενων πράξεων που αφορούν την προσφεύγουσα.

Με τον τέταρτο λόγο ακύρωσης προβάλλεται ότι οι προσβαλλόμενες πράξεις εκδόθηκαν κατά παράβαση των δικαιωμάτων άμυνας της προσφεύγουσας και ειδικότερα του δικαιώματός της σε δίκαιη δίκη, καθώς:

—

δεδομένου ότι δεν προσκομίσθηκε στην προσφεύγουσα κανένα αποδεικτικό στοιχείο ή έγγραφο προς στήριξη των ισχυρισμών του Συμβουλίου, καθώς οι πρόσθετες παραπομπές του 2009 στην απόφαση του 2008, επιβεβαιωθείσες το 2010, ήταν αόριστες, ελάχιστα σαφείς και δεν καθιστούσαν δυνατή την αντίκρουσή τους από την προσφεύγουσα·

—	δεν χορηγήθηκε στην προσφεύγουσα πρόσβαση στον φάκελο και δικαίωμα ακρόασης·

—	οι προσβαλλόμενες πράξεις δεν αιτιολογήθηκαν επαρκώς, γεγονός που συνιστά παράβαση του δικαιώματος αποτελεσματικής δικαστικής προστασίας της προσφεύγουσας.

5)	Με τον πέμπτο λόγο ακύρωσης προβάλλεται ότι οι προσβαλλόμενες πράξεις, για τους ίδιους λόγους που εκτέθηκαν όσον αφορά τον τέταρτο λόγο ακύρωσης, εκδόθηκαν κατά παράβαση των αρχών της χρηστής διοίκησης και της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης.

6)	Με τον έκτο λόγο ακύρωσης προβάλλεται ότι το Συμβούλιο δεν γνωστοποίησε τις αποφάσεις του, μαζί με τους λόγους για την προσθήκη στον κατάλογο, κατά παράβαση του άρθρου 36, παράγραφοι 3 και 4, του κανονισμού 961/2010, το οποίο προβλέπει επανεξέταση της απόφασης όταν υποβάλλονται παρατηρήσεις.

Με τον έβδομο λόγο ακύρωσης προβάλλεται προδήλως πεπλανημένη ερμηνεία και κατάχρηση εξουσίας κατά την εφαρμογή της απόφασης 2010/413/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 26ης Ιουλίου 2010, έναντι της προσφεύγουσας, καθώς το Συμβούλιο ερμήνευσε εσφαλμένα το άρθρο 20, παράγραφος 1, στοιχείο β', αυτής, όταν έκρινε ότι οι δραστηριότητες της προσφεύγουσας, όπως περιγράφονται στις προσβαλλόμενες πράξεις, πληρούν τις προϋποθέσεις ώστε να θεωρηθούν δραστηριότητες για τις οποίες πρέπει να επιβληθούν κυρώσεις.

Με τον όγδοο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται παράβαση της αρχής της αναλογικότητας και του δικαιώματος ιδιοκτησίας, καθώς το Συμβούλιο δεν έλαβε υπόψη την απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, με αποτέλεσμα να μην είναι δυνατή η εφαρμογή του άρθρου 20, παράγραφος 1, στοιχείο β', της απόφασης 2010/413/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 26ης Ιουλίου 2010.

(1) ΕΕ L 281, σ. 81

(2) ΕΕ L 281, σ. 1

(3) Απόφαση 2010/413/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 26ης Ιουλίου 2010, για περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν και για την κατάργηση της κοινής θέσης 2007/140/ΚΕΠΠΑ, ΕΕ L 195, σ. 39

26.2.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 63/31

Προσφυγή της 7ης Ιανουαρίου 2011 — Iran Insurance κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-12/11)

2011/C 63/59

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Iran Insurance Company (Τεχεράνη, Ιράν) (εκπρόσωπος: D. Luff, δικηγόρος)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την παράγραφο 21 του μέρους Β του παραρτήματος της απόφασης 2010/644/ΚΕΠΠΑ (1) του Συμβουλίου, της 25ης Οκτωβρίου 2010, και την παράγραφο 21 του μέρους Β του παραρτήματος VIII του κανονισμού (ΕΕ) 961/2010 (2) του Συμβουλίου, της 25ης Οκτωβρίου 2010, σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν και να ακυρώσει την περιεχόμενη στο έγγραφο του Συμβουλίου απόφαση, το οποίο παραλήφθηκε στις 23 Νοεμβρίου 2010·

—	να αναγνωρίσει ότι το άρθρο 20, παράγραφος 1, στοιχείο β', της απόφασης 2010/413/ΚΕΠΠΑ (3) του Συμβουλίου της 26ης Ιουλίου 2010 και τα άρθρα 16, παράγραφος 2 και 26 του κανονισμού 961/2010 του Συμβουλίου δεν έχουν εφαρμογή έναντι της προσφεύγουσας· και

—	να καταδικάσει το Συμβούλιο στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Με την προσφυγή, η προσφεύγουσα ζητεί, βάσει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ, την ακύρωση της παραγράφου 21 του μέρους B του παραρτήματος της απόφασης 2010/644/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 25ης Οκτωβρίου 2010, και της παραγράφου 21 του μέρους B του παραρτήματος VIII του κανονισμού (ΕΕ) 961/2010 του Συμβουλίου, της 25ης Οκτωβρίου 2010, σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν, καθώς και την ακύρωση των άρθρων 16, παράγραφος 2 και 26 του κανονισμού 961/2010 του Συμβουλίου, της 25ης Οκτωβρίου 2010, στο μέρος που αφορούν την προσφεύγουσα και την ακύρωση της περιεχόμενης στο έγγραφο του Συμβουλίου προς την προσφεύγουσα στις 28 Οκτωβρίου 2010 απόφασης.

Προς στήριξη των αιτημάτων της, η προσφεύγουσα προβάλλει τους ακόλουθους λόγους ακύρωσης:

Πρώτον, η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι το Δικαστήριο είναι αρμόδιο να ελέγξει την παράγραφο 21 του μέρους Β του παραρτήματος της απόφασης 2010/644/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου και την παράγραφο 21 του μέρους B του παραρτήματος VIII του κανονισμού 961/2010 του Συμβουλίου, καθώς και την απόφαση της 28ης Οκτωβρίου 2010 και τη συμμόρφωσή τους προς τις γενικές αρχές του ευρωπαϊκού δικαίου.

Επιπρόσθετα, οι ειδικότεροι λόγοι για τη συμπερίληψη της προσφεύγουσας στον κατάλογο είναι εσφαλμένοι και οι προϋποθέσεις του άρθρου 20, παράγραφος 1, στοιχείο β', της απόφασης 2010/413/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου και του άρθρου 16, παράγραφος 2, στοιχεία α' και β', του κανονισμού 961/2010 του Συμβουλίου δεν πληρούνται. Οι διατάξεις αυτές πρέπει να κριθούν ανεφάρμοστες έναντι της προσφεύγουσας. Το Συμβούλιο υπέπεσε σε πρόδηλη πλάνη περί τα πράγματα και περί το δίκαιο. Κατά συνέπεια, η παράγραφος 21 του μέρους B του παραρτήματος της απόφασης 2010/644/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 25ης Οκτωβρίου 2010, όπως επίσης και η παράγραφος 21 του μέρους B του παραρτήματος VIII του κανονισμού 961/2010 του Συμβουλίου, της 25ης Οκτωβρίου 2010, πρέπει να ακυρωθούν.

Προς στήριξη της υπό κρίση προσφυγής, προβάλλεται επίσης ότι ο κανονισμός του 2010 και η απόφαση του 2010 προσβάλλουν τα δικαιώματα άμυνας της προσφεύγουσας και, ειδικότερα, το δικαίωμά της σε δίκαιη δίκη δεδομένου ότι δεν της προσκομίσθηκε κανένα αποδεικτικό στοιχείο ή έγγραφο προς στήριξη των ισχυρισμών του Συμβουλίου και οι ισχυρισμοί στην απόφαση και τον κανονισμό του 2010 είναι όλως αόριστοι, ελάχιστα σαφείς και δεν καθιστούν δυνατή την αντίκρουσή τους από την Iran Insurance Company. Επιπλέον, η προσφεύγουσα δεν είχε πρόσβαση στον φάκελο και δεν της αναγνωρίσθηκε δικαίωμα ακρόασης. Τούτο συνιστά, επίσης, έλλειψη αιτιολογίας.

Περαιτέρω, το άρθρο 24, παράγραφος 3, της απόφασης 2010/413/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου προβλέπει ότι το Συμβούλιο οφείλει να κοινοποιεί την απόφασή του, μαζί με τους λόγους συμπερίληψης στον κατάλογο, και το άρθρο 24, παράγραφος 4, της απόφασης 2010/413/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου προβλέπει επανεξέταση της απόφασης οσάκις υποβάλλονται παρατηρήσεις. Το Συμβούλιο παρέβη αμφότερες τις διατάξεις. Καθώς τα άρθρα 24, παράγραφος 3 και 24, παράγραφος 4 της απόφασης 2010/413/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου επαναλαμβάνονται και στα άρθρα 36, παράγραφος 3 και 36, παράγραφος 4, του κανονισμού 961/2010 του Συμβουλίου, υπάρχει παράβαση και των τελευταίων αυτών διατάξεων.

Υποστηρίζεται, επίσης, ότι το Συμβούλιο, κατά την εκτίμηση της κατάστασης της προσφεύγουσας, παραβίασε την αρχή της χρηστής διοίκησης.

Επιπρόσθετα, το Συμβούλιο, κατά την εκτίμηση της κατάστασης της προσφεύγουσας, παραβίασε την αρχή της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης.

Η προσφεύγουσα υποστηρίζει, επίσης, ότι το Συμβούλιο ενήργησε κατά παράβαση του δικαιώματος ιδιοκτησίας της προσφεύγουσας και της αρχής της αναλογικότητας. Το άρθρο 20, παράγραφος 1, στοιχείο β', της απόφασης 2010/413/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου και το άρθρο 16, παράγραφος 2, του κανονισμού 961/2010 του Συμβουλίου πρέπει να κηρυχθούν ανεφάρμοστα έναντι της προσφεύγουσας. Περαιτέρω, απαγορεύοντας αδιακρίτως τις συμβάσεις ασφάλισης και αντασφάλισης προς όλες τις ιρανικές οντότητες, το άρθρο 12 της απόφασης 2010/423/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου και το άρθρο 26 του κανονισμού 961/2010 του Συμβουλίου παραβιάζουν και την αρχή της αναλογικότητας. Επομένως, οι διατάξεις αυτές πρέπει να κηρυχθούν ανεφάρμοστες έναντι της προσφεύγουσας.

Επιπλέον, η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι ο κανονισμός 961/2010 του Συμβουλίου αντιβαίνει στα άρθρα 215, παράγραφος 2 και 3, ΣΛΕΕ, ως νομική του βάση, καθώς και στο άρθρο 40 ΣΕΕ.

Τέλος, η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι ο κανονισμός του 2010 και η απόφαση του 2010 εκδόθηκαν κατά παράβαση της αρχής της ισότητας και της απαγόρευσης των διακρίσεων.

(1) Απόφαση 2010/644/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 25ης Οκτωβρίου 2010, για την τροποποίηση της απόφασης 2010/413/ΚΕΠΠΑ για περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν και για την κατάργηση της κοινής θέσης 2007/140/ΚΕΠΠΑ (ΕΕ 2010 L 281, σ. 81).

(2) Κανονισμός (ΕΕ) 961/2010 του Συμβουλίου, της 25ης Οκτωβρίου 2010, σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν και την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 423/2007 (ΕΕ 2010 L 281, σ. 1).

(3) Απόφαση του Συμβουλίου, της 26ης Ιουλίου 2010, για περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν και για την κατάργηση της κοινής θέσης 2007/140/ΚΕΠΠΑ (ΕΕ 2010 L 195, σ. 39).

26.2.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 63/32

Προσφυγή της 7ης Ιανουαρίου 2011 — Post Bank κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-13/11)

2011/C 63/60

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Post Bank (Τεχεράνη, Ιράν) (εκπρόσωπος: D. Luff, δικηγόρος)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την παράγραφο 34 του μέρους B του παραρτήματος της απόφασης 2010/644/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου (1), της 25ης Οκτωβρίου 2010, και την παράγραφο 40 του μέρους B του παραρτήματος VIII του κανονισμού (ΕΕ) 961/2010 (2) του Συμβουλίου, της 25ης Οκτωβρίου 2010, σχετικά με ορισμένα περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν·

—	να αναγνωρίσει ότι το άρθρο 20, παράγραφος 1, στοιχείο β', της απόφασης 2010/413/ΚΕΠΠΑ (3) του Συμβουλίου, της 26ης Ιουλίου 2010 και το άρθρο 16, παράγραφος 2, του κανονισμού 961/2010 του Συμβουλίου, δεν εφαρμόζονται έναντι της προσφεύγουσας· και

—	να καταδικάσει το Συμβούλιο στα δικαστικά έξοδα

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Με την προσφυγή της η προσφεύγουσα ζητεί, βάσει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ, την ακύρωση της παραγράφου 34 του μέρους B του παραρτήματος της απόφασης 2010/644/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου της 25ης Οκτωβρίου 2010 και της παραγράφου 40 του τμήματος B του παραρτήματος VIII του κανονισμού (ΕΕ) 961/2010 του Συμβουλίου, της 25ης Οκτωβρίου 2010, σχετικά με ορισμένα περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν και την ακύρωση του άρθρου 16, παράγραφος 2, του κανονισμού 961/2010 του Συμβουλίου της 25ης Οκτωβρίου 2010, στο μέτρο που αφορούν την προσφεύγουσα.

Προς στήριξη των αιτημάτων της, η προσφεύγουσα προβάλλει τους ακόλουθους λόγους ακυρώσεως:

Πρώτον, η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι το Γενικό Δικαστήριο έχει την αρμοδιότητα να ελέγξει την παράγραφο 34 του μέρους B του παραρτήματος της απόφασης 2010/644/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου και την παράγραφο 40 του μέρους B του παραρτήματος VIII του κανονισμού 961/2010 του Συμβουλίου, όπως επίσης και την απόφαση της 28ης Οκτωβρίου 2010 και τη συμμόρφωσή τους προς τις γενικές αρχές του ευρωπαϊκού δικαίου.

Επιπρόσθετα, οι ειδικοί λόγοι για την εγγραφή της προσφεύγουσας στον κατάλογο είναι εσσφαλμένοι και οι προϋποθέσεις του άρθρου 20, παράγραφος 1, στοιχείο β', της απόφασης 2010/413/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου και των άρθρων 16, παράγραφος 2, στοιχεία α' και β', και 16, παράγραφος 4, του κανονισμού 961/2010 του Συμβουλίου δεν συντρέχουν. Οι διατάξεις αυτές πρέπει να αναγνωρισθεί ότι δεν εφαρμόζονται έναντι της προσφεύγουσας. Το Συμβούλιο υπέπεσε σε πρόδηλη πλάνη ως προς τα πραγματικά περιστατικά και περί το δίκαιο. Επομένως, η παράγραφος 34, του μέρους B του παραρτήματος της απόφασης 2010/644/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου της 25ης Οκτωβρίου 2010, όπως επίσης και η παράγραφος 40 του μέρους B του παραρτήματος VIII του κανονισμού 961/2010 του Συμβουλίου της 25ης Οκτωβρίου 2010 πρέπει να ακυρωθούν.

Προς στήριξη της προσφυγής της, υποστηρίζει επίσης ότι ο κανονισμού του 2010 και η απόφαση του 2010 εκδόθηκαν κατά παράβαση των δικαιωμάτων άμυνας της προσφεύγουσας και ειδικότερα του δικαιώματός της σε δίκαιη δίκη, δεδομένου ότι δεν της προσκομίσθηκε κανένα αποδεικτικό στοιχείο ή έγγραφο προς στήριξη των ισχυρισμών του Συμβουλίου και οι πρόσθετες παραπομπές με την απόφαση και τον κανονισμό του 2010 είναι αόριστες, ελάχιστα σαφείς και δεν καθιστούν δυνατή την αντίκρουσή τους στην Post Bank.

Επίσης, το άρθρο 24, παράγραφος 3, της απόφασης 2010/413/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου απαιτεί το Συμβούλιο να κοινοποιεί και την απόφαση του μαζί με τους λόγους συμπερίληψης στον κατάλογο, και το άρθρο 24, παράγραφος 4, της απόφασης 2010/413/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου προβλέπει την επανεξέταση της απόφασης όταν υποβάλλονται παρατηρήσεις. Το Συμβούλιο παρέβη αμφότερες τις διατάξεις. Δεδομένου ότι τα άρθρα 24, παράγραφος 3 και 24, παράγραφος 4, της απόφασης 2010/413/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου επαναλαμβάνονται και στα άρθρα 36, παράγραφος 3 και 36, παράγραφος 4, του κανονισμού 961/2010 του Συμβουλίου, υπάρχει παράβαση και των διατάξεων αυτών.

Υποστηρίζεται επίσης ότι το Συμβούλιο, κατά την εκτίμηση της κατάστασης της προσφεύγουσας, ενήργησε κατά παράβαση της αρχής της χρηστής διοίκησης.

Επιπρόσθετα, το Συμβούλιο, κατά την εκτίμηση της κατάστασης της προσφεύγουσας, ενήργησε κατά παράβαση της αρχής της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης.

Η προσφεύγουσα υποστηρίζει περαιτέρω ότι το Συμβούλιο ενήργησε κατά παράβαση των δικαιωμάτων ιδιοκτησίας και της αρχής της αναλογικότητας. Το άρθρο 20, παράγραφος 1, στοιχείο β', της απόφασης 2010/413/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου και το άρθρο 16, παράγραφος 2, του κανονισμού 961/2010 του Συμβουλίου πρέπει να αναγνωρισθεί ότι δεν εφαρμόζονται έναντι της προσφεύγουσας.

Επιπλέον, η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι ο κανονισμός 961/2010 του Συμβουλίου παραβαίνει τα άρθρα 215, παράγραφοι 2 and 3, ΣΛΕΕ, ως νομική βάση του, καθώς και το άρθρο 40 ΣΕΕ.

(1) Απόφαση 2010/644/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 25ης Οκτωβρίου 2010, για την τροποποίηση της απόφασης 2010/413/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου για περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν και για την κατάργηση της κοινής θέσης 2007/140/ΚΕΠΠΑ (ΕΕ 2010 L 281, σ. 81).

(3) Απόφαση του Συμβουλίου της 26ης Ιουλίου 2010 για περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν και για την κατάργηση της κοινής θέσης 2007/140/ΚΕΠΠΑ (ΕΕ 2010 L 195, σ. 39).

Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης

26.2.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 63/34

Προσφυγή-αγωγή της 15ης Νοεμβρίου 2010 — Ψαρράς κατά ENISA

(Υπόθεση F-118/10)

2011/C 63/61

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων-ενάγων: Αριστείδης Ψαρράς (Ηράκλειο, Ελλάδα) (εκπρόσωποι: E. Boigelot και S. Woog, δικηγόροι)

Καθού-εναγόμενος: Ευρωπαϊκός Οργανισμός για την Ασφάλεια Δικτύων και Πληροφοριών (ENISA)

Αντικείμενο και περιγραφή της διαφοράς

Αφενός, αίτημα ακυρώσεως της αποφάσεως περί παύσεως του προσφεύγοντος-ενάγοντος από τα καθήκοντα του λογιστή του ENISA και περί διορισμού άλλου προσώπου στην ίδια θέση. Αφετέρου, αίτημα καταβολής στον προσφεύγοντα-ενάγοντα ενός ποσού προς ικανοποίηση της βλάβης την οποία υπέστη λόγω των προσβαλλομένων πράξεων και της ηθικής παρενοχλήσεως της οποίας ισχυρίζεται ότι υπήρξε θύμα.

Αιτήματα του προσφεύγοντος-ενάγοντος

Ο προσφεύγων-ενάγων ζητεί από το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης:

—	να ακυρώσει την απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου του ENISA της 7ης Φεβρουαρίου 2010 περί παύσεως, με άμεση ισχύ, του προσφεύγοντος-ενάγοντος από τα καθήκοντα του λογιστή του ENISA και περί διορισμού άλλου προσώπου στη θέση λογιστή για αόριστη διάρκεια·

—

να ακυρώσει, ως προπαρασκευαστική πράξη, το παράρτημα 1 της ως άνω αποφάσεως της 7ης Φεβρουαρίου 2010· το παράρτημα αυτό αποτελεί την πρόταση του Εκτελεστικού Διευθυντή στο Διοικητικό Συμβούλιο για μόνιμη ανάθεση των καθηκόντων του λογιστή σε άλλο πρόσωπο και παύση του προσφεύγοντος-ενάγοντος από τα καθήκοντα του λογιστή·

—	εφόσον παρίσταται ανάγκη, να ακυρώσει τη συνακόλουθη απόφαση του Εκτελεστικού Διευθυντή της 1ης Μαρτίου 2010 να τοποθετήσει τον προσφεύγοντα-ενάγοντα σε άλλη θέση σύμφωνα με το άρθρο 7 του ΚΥΚ·

—	συνεπεία των ακυρώσεων αυτών, να επανατοποθετήσει τον προσφεύγοντα-ενάγοντα στη θέση του λογιστή του ENISΑ·

—

να καταδικάσει τον ENISA να καταβάλει στον προσφεύγοντα-ενάγοντα το ποσό των 10 000 ευρώ, αφενός, προς αποκατάσταση της ζημίας την οποία υπέστη λόγω των προσβαλλομένων πράξεων και, αφετέρου, προς ικανοποίηση της ηθικής βλάβης λόγω της ψυχολογικής παρενοχλήσεως της οποίας υπήρξε θύμα, υπό την επιφύλαξη της αυξήσεως του ποσού αυτού κατά τη διάρκεια της δίκης·

—	να καταδικάσει τον ENISA στα δικαστικά έξοδα.

26.2.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 63/34

Προσφυγή-αγωγή της 19ης Νοεμβρίου 2010 — Cocchi και Falcione κατά Επιτροπής

(Υπόθεση F-122/10)

2011/C 63/62

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγοντες-ενάγοντες: Giorgio Cocchi (Wezembeek-Oppem, Βέλγιο) και Nicola Falcione (Βρυξέλλες, Βέλγιο) (εκπρόσωποι: S. Orlandi και J.-N. Louis, δικηγόροι)

Καθής-εναγομένη: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αντικείμενο και περιγραφή της διαφοράς

Η ακύρωση της αποφάσεως περί ανακλήσεως προτάσεως σχετικά με τη μεταφορά των συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων των προσφευγόντων-εναγόντων την οποία αυτοί είχαν αποδεχθεί.

Αιτήματα των προσφευγόντων-εναγόντων

Οι προσφεύγοντες-ενάγοντες ζητούν από το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης:

—	να ακυρώσει την απόφαση της 12ης Φεβρουαρίου 2010 περί «ακυρώσεως» της προτάσεως της 16ης Σεπτεμβρίου 2009, την οποία αποδέχθηκε ο N. Falcione στις 9 Οκτωβρίου 2009, σχετικά με τη μεταφορά, δυνάμει του άρθρου 11 § 2 του παραρτήματος VIII του ΚΥΚ, των συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων του·

—	να ακυρώσει την απόφαση της 23ης Φεβρουαρίου 2010 περί «ακυρώσεως» της προτάσεως της 13ης Οκτωβρίου 2009, την οποία αποδέχθηκε ο G. Cocchi στις 10 Νοεμβρίου 2010, σχετικά με τη μεταφορά, δυνάμει του άρθρου 11 § 2 του παραρτήματος VIII του ΚΥΚ, των συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων του·

—	να υποχρεώσει την καθής-εναγομένη να καταβάλει 200 000 ευρώ στον N. Falcione και 50 000 ευρώ στον G. Cocchi·

—	να καταδικάσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

		ISSN 1725-2415 doi:10.3000/17252415.C_2011.063.ell
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης		C 63

Έκδοση στην ελληνική γλώσσα	Ανακοινώσεις και Πληροφορίες	54ό έτος 26 Φεβρουαρίου 2011

Ανακοίνωση αριθ	Περιεχόμενα	Σελίδα
	IV Πληροφορίες
	ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΘΕΣΜΙΚΑ ΟΡΓΑΝΑ, ΤΑ ΛΟΙΠΑ ΟΡΓΑΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ
	Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης
2011/C 063/01	Τελευταία δημοσίευση του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής ΈνωσηςEE C 55 της 19.2.2011	1

	V Γνωστοποιήσεις
	ΔΙΚΑΙΟΔΟΤΙΚΕΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ
	Δικαστήριο
2011/C 063/02	Υπόθεση C-120/08: Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 22ας Δεκεμβρίου 2010 [αίτηση του Bundesgerichtshof (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Bavaria NV κατά Bayerischer Brauerbund eV [Προδικαστική απόφαση — Κανονισμοί (ΕΟΚ) 2081/92 και (ΕΚ) 510/2006 — Διαχρονική εφαρμογή — Άρθρο 14 — Καταχώριση σύμφωνα με την απλουστευμένη διαδικασία — Σχέσεις μεταξύ σημάτων και προστατευόμενων γεωγραφικών ενδείξεων]	2

2011/C 063/03	Υπόθεση C-507/08: Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 22ας Δεκεμβρίου 2010 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Σλοβακικής Δημοκρατίας (Παράβαση κράτους μέλους — Κρατική ενίσχυση — Μερική διαγραφή φορολογικής οφειλής εταιρίας στο πλαίσιο διαδικασίας πτωχευτικού συμβιβασμού — Απόφαση της Επιτροπής με την οποία διαπιστώνεται η ασυμβατότητα της ενισχύσεως αυτής προς την κοινή αγορά και διατάσσεται η ανάκτησή της — Μη εκτέλεση)	2

2011/C 063/04	Υπόθεση C-77/09: Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 22ας Δεκεμβρίου 2010 [αίτηση του Tribunale amministrativo regionale del Lazio (Ιταλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Gowan Comércio Internacional e Serviços Lda κατά Ministero della Salute (Φυτοπροστατευτικά προϊόντα — Οδηγία 2006/134/ΕΚ — Κύρος — Περιορισμοί στη χρήση του fenarimol ως δραστικής ουσίας)	3

2011/C 063/05	Υπόθεση C-118/09: Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 22ας Δεκεμβρίου 2010 [αίτηση του Oberste Berufungs- und Disziplinarkommission (Αυστρία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Διαδικασία που κίνησε ο Robert Koller (Έννοια του όρου εθνικό δικαστήριο κατά το άρθρο 234 ΕΚ — Αναγνώριση διπλωμάτων — Οδηγία 89/48/ΕΟΚ — Δικηγόροι — Εγγραφή στο μητρώο επαγγελματικού συλλόγου κράτους μέλους διαφορετικού από αυτό του οποίου το πτυχίο αναγνωρίστηκε ως ισότιμο)	3

2011/C 063/06	Υπόθεση C-208/09: Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 22ας Δεκεμβρίου 2010 [αίτηση του Verwaltungsgerichtshof (Αυστρία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Ilonka Sayn-Wittgenstein κατά Landeshauptmann von Wien (Ευρωπαϊκή ιθαγένεια — Ελευθερία κυκλοφορίας και διαμονής εντός των κρατών μελών — Συνταγματικής ισχύος νόμος κράτους μέλους περί καταργήσεως των τίτλων ευγενείας στο κράτος αυτό — Επώνυμο ενηλίκου, υπηκόου του εν λόγω κράτους, κτηθέν λόγω υιοθεσίας σε άλλο κράτος μέλους, εντός του οποίου διαμένει το πρόσωπο αυτό — Τίτλος ευγενείας και δηλωτικό τίτλου ευγενείας πρόθεμα το οποίο αποτελεί μέρος του επωνύμου — Ληξιαρχική καταχώριση από τις αρχές του πρώτου κράτους μέλους — Αυτεπάγγελτη διόρθωση της καταχωρίσεως — Αφαίρεση του τίτλου ευγενείας και του δηλωτικού τίτλου ευγενείας προθέματος)	4

2011/C 063/07	Υπόθεση C-215/09: Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 22ας Δεκεμβρίου 2010 [αίτηση του Markkinaoikeus (Φινλανδία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Mehiläinen Oy και Terveystalo Healthcare Oy, πρώην Suomen Terveystalo Oyj κατά Oulun kaupunki (Δημόσιες συμβάσεις υπηρεσιών — Οδηγία 2004/18/ΕΚ — Μικτή σύμβαση — Σύμβαση συναφθείσα μεταξύ αναθέτουσας αρχής και ιδιωτικής εταιρίας ανεξάρτητης από αυτήν — Σύσταση κοινής εταιρίας παρέχουσας υπηρεσίες στον τομέα της υγείας και ισομερής συμμετοχή σε αυτή — Δέσμευση των συμβαλλομένων να απευθύνονται στην κοινή εταιρία, κατά τη διάρκεια μεταβατικής περιόδου τεσσάρων ετών, για την παροχή των υπηρεσιών υγείας, που οφείλουν να διασφαλίζουν στους εργαζομένους τους)	4

2011/C 063/08	Υπόθεση C-245/09: Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 22ας Δεκεμβρίου 2010 [αίτηση του Arbeidshof te Brussel (Βέλγιο) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Omalet NV κατά Rijksdienst voor Sociale Zekerheid (Ελεύθερη παροχή υπηρεσιών — Άρθρο 49 ΕΚ — Εργολάβος εγκατεστημένος σε κράτος μέλος — Συμβαλλόμενοι που απευθύνθηκαν σε αντισυμβαλλόμενους εγκατεστημένους στο ίδιο κράτος μέλος — Αμιγώς εσωτερική κατάσταση — Απαράδεκτο της αιτήσεως εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως)	5

2011/C 063/09	Υπόθεση C-273/09: Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 22ας Δεκεμβρίου 2010 [αίτηση του Rechtbank Haarlem (Κάτω Χώρες) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Premis Medical BV κατά Inspecteur van de Belastingdienst/Douane Rotterdam, kantoor Laan op Zuid [Κανονισμός (ΕΚ) 729/2004 — Κατάταξη του εμπορεύματος τροχοφόρο σύστημα υποστήριξης της βάδισης στη Συνδυασμένη Ονοματολογία — Κλάση 9021 — Κλάση 8716 — Διορθωτικό — Εγκυρότητα]	5

2011/C 063/10	Υπόθεση C-277/09: Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 22ας Δεκεμβρίου 2010 [αίτηση του Court of Session (Σκωτία), Εδιμβούργο (Ηνωμένο Βασίλειο) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — The Commissioners for Her Majesty's Revenue & Customs κατά RBS Deutschland Holdings GmbH (Έκτη οδηγία ΦΠΑ — Δικαίωμα προς έκπτωση — Αγορά οχημάτων και χρησιμοποίησή τους με σκοπό τη χρηματοδοτική μίσθωση — Διαφορές των φορολογικών συστημάτων μεταξύ δύο κρατών μελών — Απαγόρευση καταχρηστικών πρακτικών)	6

2011/C 063/11	Υπόθεση C-304/09: Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 22ας Δεκεμβρίου 2010 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Ιταλικής Δημοκρατίας (Παράβαση κράτους μέλους — Κρατικές ενισχύσεις — Ενισχύσεις υπέρ επιχειρήσεων που έχουν εισαχθεί πρόσφατα στο χρηματιστήριο — Αναζήτηση)	6

2011/C 063/12	Υπόθεση C-338/09: Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 22ας Δεκεμβρίου 2010 [αίτηση του Unabhängiger Verwaltungssenat Wien (Αυστρία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Yellow Cab Verkehrsbetrieb GmbH κατά Landeshauptmann von Wien (Ελεύθερη παροχή υπηρεσιών — Ελευθερία εγκαταστάσεως — Κανόνες ανταγωνισμού — Ενδομεταφορές — Δημόσια συγκοινωνία με γραμμή λεωφορείου — Αίτηση εκμεταλλεύσεως γραμμής — Παραχώρηση — Άδεια — Προϋποθέσεις — Έδρα ή μόνιμη εγκατάσταση εντός του εθνικού εδάφους — Μείωση των εσόδων θίγουσα την αποδοτικότητα της εκμεταλλεύσεως ήδη παραχωρηθείσας γραμμής)	7

2011/C 063/13	Υπόθεση C-351/09: Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 22ας Δεκεμβρίου 2010 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Δημοκρατίας της Μάλτας (Παράβαση κράτους μέλους — Περιβάλλον — Οδηγία 2000/60/ΕΚ — Άρθρα 8 και 15 — Κατάσταση των εσωτερικών επιφανειακών υδάτων — Κατάρτιση και εφαρμογή προγραμμάτων παρακολουθήσεως — Παράλειψη — Υποβολή συνοπτικών εκθέσεων σχετικά με αυτά τα προγράμματα παρακολουθήσεως — Παράλειψη)	7

2011/C 063/14	Υπόθεση C-393/09: Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 22ας Δεκεμβρίου 2010 [αίτηση του Nejvyšší správní soud (Τσεχική Δημοκρατία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Bezpečnostní softwarová asociace — Svaz softwarové ochrany κατά Ministerstvo kultury (Πνευματική ιδιοκτησία — Οδηγία 91/250/ΕΟΚ — Νομική προστασία των προγραμμάτων ηλεκτρονικών υπολογιστών — Έννοια της φράσεως κάθε μορφή εκφράσεως ενός προγράμματος ηλεκτρονικού υπολογιστή — Περιλαμβάνει ή όχι τη γραφική διασύνδεση χρήστη προγράμματος ηλεκτρονικού υπολογιστή — Δικαίωμα του δημιουργού — Οδηγία 2001/29/ΕΚ — Δικαίωμα του δημιουργού και συγγενικά δικαιώματα στην κοινωνία της πληροφορίας — Τηλεοπτική μετάδοση γραφικής διασυνδέσεως χρήστη — Παρουσίαση έργου στο κοινό)	8

2011/C 063/15	Υπόθεση C-438/09: Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 22ας Δεκεμβρίου 2010 [αίτηση του Naczelny Sąd Administracyjny (Δημοκρατία της Πολωνίας) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Bogusław Juliusz Dankowski κατά Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi (Έκτη οδηγία ΦΠΑ — Δικαίωμα εκπτώσεως του ΦΠΑ εισροών — Παρεχόμενες υπηρεσίες — Πρόσωπο που δεν έχει εγγραφεί στα μητρώα των προσώπων που υπόκεινται σε ΦΠΑ — Υποχρεωτική ένδειξη του ΦΠΑ στο τιμολόγιο — Εθνική φορολογική ρύθμιση — Αποκλεισμός από το δικαίωμα εκπτώσεως βάσει του άρθρου 17, παράγραφος 6, της έκτης οδηγίας ΦΠΑ)	8

2011/C 063/16	Υπόθεση C-488/09: Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 22ας Δεκεμβρίου 2010 [αίτηση του Tribunal Supremo (Ισπανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Asociación de Transporte Internacional por Carretera (ASTIC) κατά Administración General del Estado (Σύμβαση TIR — Κοινοτικός τελωνειακός κώδικας — Μεταφορές πραγματοποιούμενες υπό την κάλυψη δελτίου TIR — Εγγυοδοτικός οργανισμός — Παράτυπη εκφόρτωση — Τόπος διάπραξης της παράβασης — Είσπραξη των εισαγωγικών δασμών)	9

2011/C 063/17	Υπόθεση C-517/09: Απόφαση του Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 22ας Δεκεμβρίου 2010 [αίτηση του Collège d’autorisation et de contrôle du Conseil supérieur de l’audiovisuel (Βέλγιο) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — στο πλαίσιο της διαδικασίας RTL Belgium SA, πρώην TVi SA (Οδηγία 89/552/ΕΟΚ — Ραδιοτηλεοπτικές υπηρεσίες — Collège d’autorisation et de contrôle du Conseil supérieur de l’audiovisuel — Έννοια του εθνικού δικαστηρίου κατ’ άρθρο 267 ΣΛΕΕ — Αναρμοδιότητα του Δικαστηρίου)	9

2011/C 063/18	Υπόθεση C-524/09: Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 22ας Δεκεμβρίου 2010 [αίτηση του Tribunal administratif de Paris (Γαλλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Ville de Lyon κατά Caisse des dépôts et consignations [Αίτηση εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως — Σύμβαση του Άαρχους — Οδηγία 2003/4/ΕΚ — Πρόσβαση του κοινού σε περιβαλλοντικές πληροφορίες — Οδηγία 2003/87/ΕΚ — Σύστημα εμπορίας δικαιωμάτων εκπομπής αερίων θερμοκηπίου — Κανονισμός (ΕΚ) 2216/2004 — Τυποποιημένο και ασφαλές σύστημα μητρώων — Πρόσβαση σε στοιχεία πράξεων σχετικά με δικαιώματα εκπομπής αερίων θερμοκηπίου — Άρνηση κοινοποιήσεως — Κεντρικός διαχειριστής — Διαχειριστές εθνικών μητρώων — Εμπιστευτικός χαρακτήρας των δεδομένων των αρχείων — Παρεκκλίσεις]	10

2011/C 063/19	Υπόθεση C-12/10: Απόφαση του Δικαστηρίου (έβδομο τμήμα) της 22ας Δεκεμβρίου 2010 [αίτηση του Finanzgericht Düsseldorf (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Lecson Elektromobile GmbH κατά Hauptzollamt Dortmund (Κοινό Δασμολόγιο — Δασμολογική κατάταξη — Συνδυασμένη Ονοματολογία — Τμήμα XVII — Υλικό μεταφορών — Κεφάλαιο 87 — Αυτοκίνητα οχήματα, ελκυστήρες, ποδήλατα και άλλα οχήματα για χερσαίες μεταφορές, τα μέρη και εξαρτήματά τους — Κλάσεις 8703 και 8713 — Ηλεκτρικά οχήματα με τρεις ή τέσσερις τροχούς, που είναι κατασκευασμένα για τη μεταφορά ενός προσώπου και φθάνουν ανώτατη ταχύτητα 6 έως 15 km/h, έχουν χωριστή και ρυθμιζόμενη κολώνα διευθύνσεως, καλούμενα ηλεκτροκίνητα)	11

2011/C 063/20	Υπόθεση C-116/10: Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 22ας Δεκεμβρίου 2010 [αίτηση του Cour de cassation du Grand-Duché de Luxembourg (Λουξεμβούργο) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — État du Grand-duché de Luxembourg, Administration de l'enregistrement et des domaines κατά Pierre Feltgen (συνδίκου πτωχεύσεως της ανώνυμης εταιρίας Bacino Charter Company SA), Bacino Charter Company SA (Έκτη οδηγία ΦΠΑ — Απαλλαγές — Άρθρο 15, σκέψεις 4, στοιχείο α', και 5 — Απαλλαγή των υπηρεσιών εκμισθώσεως σκαφών — Περιεχόμενο)	11

2011/C 063/21	Υπόθεση C-276/10: Απόφαση του Δικαστηρίου (όγδοο τμήμα) της 22ας Δεκεμβρίου 2010 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Τσεχικής Δημοκρατίας (Παράβαση κράτους μέλους — Περιβάλλον — Οδηγία 2006/118/ΕΚ — Προστασία των υπόγειων υδάτων από τη ρύπανση και την υποβάθμιση — Παράλειψη μεταφοράς της οδηγίας στο εσωτερικό δίκαιο εντός της ταχθείσας προθεσμίας)	12

2011/C 063/22	Υπόθεση C-287/10: Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 22ας Δεκεμβρίου 2010 [αίτηση του Tribunal administratif (Λουξεμβούργο) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Tankreederei I SA κατά Directeur de l'administration des contributions directes (Ελεύθερη παροχή υπηρεσιών — Ελεύθερη κυκλοφορία των κεφαλαίων — Έκπτωση φόρου λόγω επενδύσεων — Χορήγηση της εκπτώσεως υπό την προϋπόθεση ότι η επένδυση υλοποιείται στην ημεδαπή — Εκμετάλλευση σκαφών ποταμοπλοΐας που χρησιμοποιούνται σε άλλα κράτη μέλη)	12

2011/C 063/23	Υπόθεση C-491/10 PPU: Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 22ας Δεκεμβρίου 2010 [αίτηση του Oberlandesgericht Celle (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Joseba Andoni Aguirre Zarraga κατά Simone Pelz [Δικαστική συνεργασία σε αστικές υποθέσεις — Κανονισμός (ΕΚ) 2201/2003 — Διεθνής δικαιοδοσία, αναγνώριση και εκτέλεση αποφάσεων σε γαμικές διαφορές και διαφορές γονικής μέριμνας — Γονική μέριμνα — Δικαίωμα επιμέλειας — Απαγωγή παιδιού — Άρθρο 42 — Εκτέλεση αποφάσεως του έχοντος διεθνή δικαιοδοσία (ισπανικού) δικαστηρίου, για την οποία εκδόθηκε πιστοποιητικό και με την οποία διατάσσεται η επιστροφή του παιδιού — Δυνατότητα του (γερμανικού) δικαστηρίου της εκτελέσεως να μην προχωρήσει στην εκτέλεση της ως άνω αποφάσεως, σε περίπτωση σοβαρής προσβολής των δικαιωμάτων του παιδιού]	12

2011/C 063/24	Υπόθεση C-336/08: Διάταξη του Δικαστηρίου της 14ης Οκτωβρίου 2010 [αίτηση του Landesssozialgericht Berlin (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Christel Reinke κατά AOK Berlin (Προδικαστική παραπομπή — Κατάργηση της δίκης)	13

2011/C 063/25	Υπόθεση C-334/09: Διάταξη του Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 2ας Δεκεμβρίου 2010 [αίτηση του Verwaltungsgericht Meiningen (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Frank Scheffler κατά Landkreis Wartburgkreis (Άρθρο 104, παράγραφος 3, πρώτο εδάφιο, του Κανονισμού Διαδικασίας — Οδηγία 91/439/ΕΟΚ — Αμοιβαία αναγνώριση των αδειών οδηγήσεως — Παραίτηση από την εθνική άδεια οδηγήσεως μετά τη συμπλήρωση του ανωτάτου ορίου των βαθμών ποινής λόγω διαφόρων παραβάσεων — Άδεια οδηγήσεως που εκδόθηκε από άλλο κράτος μέλος — Αρνητική γνωμάτευση ιατρού ψυχολόγου που καταρτίστηκε εντός του κράτους μέλους διαμονής μετά τη λήψη νέας αδείας οδηγήσεως από άλλο κράτος μέλος — Αφαίρεση του δικαιώματος οδηγήσεως επί του εδάφους του πρώτου κράτους μέλους — Δικαίωμα του κράτους μέλους διαμονής του κατόχου της αδείας που εκδόθηκε από άλλο κράτος μέλος να εφαρμόζει ως προς την εν λόγω άδεια τις εθνικές του διατάξεις σχετικά με τον περιορισμό, την αναστολή, την αφαίρεση ή την ακύρωση του δικαιώματος οδηγήσεως — Προϋποθέσεις — Ερμηνεία της φράσεως συμπεριφορά μεταγενέστερη της λήψεως της νέας αδείας οδηγήσεως)	13

2011/C 063/26	Υπόθεση C-20/10: Διάταξη του Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 11ης Νοεμβρίου 2010 [αίτηση του Tribunale di Trani (Ιταλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Vino Cosimo Damiano κατά Poste Italiane SpA (Άρθρο 104, παράγραφος 3, του Κανονισμού Διαδικασίας — Κοινωνική πολιτική — Οδηγία 1999/70/ΕΚ — Ρήτρες 3 και 8 της συμφωνίας πλαισίου για την εργασία ορισμένου χρόνου — Συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου στον δημόσιο τομέα — Πρώτη ή μοναδική σύμβαση — Υποχρέωση αναφοράς αντικειμενικών λόγων — Κατάργηση — Μείωση του γενικού επιπέδου προστασίας των εργαζομένων — Αρχή της απαγορεύσεως των διακρίσεων — Άρθρα 82 ΕΚ και 86 ΕΚ)	14

2011/C 063/27	Υπόθεση C-22/10 P: Διάταξη του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 27ης Οκτωβρίου 2010 — REWE-Zentral AG κατά Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα), Aldi Einkauf GmbH & Co. OHG [Αίτηση αναιρέσεως — Κοινοτικό σήμα — Διαδικασία ανακοπής — Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού κοινοτικού σήματος Clina — Προγενέστερο λεκτικό κοινοτικό σήμα CLINAIR — Άρνηση καταχωρίσεως — Σχετικός λόγος απαραδέκτου — Εξέταση του κινδύνου συγχύσεως — Κανονισμός (ΕΚ) 40/94 — Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β']	15

2011/C 063/28	Υπόθεση C-102/10: Διάταξη του Δικαστηρίου (όγδοο τμήμα) της 28ης Οκτωβρίου 2010 [αίτηση του Judecătoria Focșani (Ρουμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Frăsina Bejan κατά Tudorel Mușat (Κανονισμός Διαδικασίας — Άρθρα 92, παράγραφος 1, 103, παράγραφος 1, και 104, παράγραφος 3, πρώτο και δεύτερο εδάφιο — Προσέγγιση των νομοθεσιών — Σύστημα υποχρεωτικής ασφάλισης αστικής ευθύνης από αυτοκίνητα οχήματα — Σύμβαση προαιρετικής ασφάλισης — Δεν εφαρμόζεται)	15

2011/C 063/29	Υπόθεση C-193/10: Διάταξη του Δικαστηρίου (όγδοο τμήμα) της 9ης Δεκεμβρίου 2010 [αίτηση του Finanzgericht Düsseldorf (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — KMB Europe BV κατά Hauptzollamt Duisburg (Άρθρο 104, παράγραφος 3, πρώτο εδάφιο, του Κανονισμού Διαδικασίας — Κοινό δασμολόγιο — Συνδυασμένη Ονοματολογία — Δασμολογική Κατάταξη — Συσκευή MP3/Media-Player — Κλάση 8521 — Βιντεοφωνικές συσκευές εγγραφής ή αναπαραγωγής)	16

2011/C 063/30	Υπόθεση C-199/10: Διάταξη του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 22ας Νοεμβρίου 2010 [αίτηση του Supremo Tribunal Administrativo (Πορτογαλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Secilpar — Sociedade Unipessoal SL κατά Fazenda Pública (Άρθρο 104, παράγραφος 3, πρώτο εδάφιο, του Κανονισμού Διαδικασίας — Άρθρα 56 ΕΚ και 58 ΕΚ — Φορολόγηση των μερισμάτων — Παρακράτηση στην πηγή — Εθνική φορολογική νομοθεσία προβλέπουσα τη φοροαπαλλαγή των μερισμάτων που καταβάλλονται σε εταιρίες ημεδαπής)	16

2011/C 063/31	Υπόθεση C-377/10: Διάταξη του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 6ης Δεκεμβρίου 2010 [αίτηση του Tribunalul Dolj (Ρουμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Adrian Băilă κατά Administrația Finanțelor Publice a Municipiului Craiova, Administrația Fondului pentru Mediu (Προδικαστική παραπομπή — Δεν υπάρχει σχέση με την πραγματικότητα ή το αντικείμενο της διαφοράς της κύριας δίκης — Απαράδεκτο)	17

2011/C 063/32	Υπόθεση C-439/10: Διάταξη του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 7ης Δεκεμβρίου 2010 [αίτηση του Curtea de Apel Bacău (Ρουμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — SC DRA SPEED SRL κατά Direcția Generală a Finanțelor Publice Bacău, Administrația Finanțelor Publice Bacău (Προδικαστική παραπομπή — Μη περιγραφή του πραγματικού πλαισίου — Απαράδεκτο)	17

2011/C 063/33	Υπόθεση C-440/10: Διάταξη του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 7ης Δεκεμβρίου 2010 [αίτηση του Curtea de Apel Bacău (Ρουμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — SC SEMTEX SRL κατά Direcția Generală a Finanțelor Publice Bacău, Administrația Finanțelor Publice Bacău (Προδικαστική παραπομπή — Μη περιγραφή του πραγματικού πλαισίου — Απαράδεκτο)	18

2011/C 063/34	Υπόθεση C-441/10: Διάταξη του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 7ης Δεκεμβρίου 2010 [αίτηση του Curtea de Apel Bacău (Ρουμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Ioan Anghel κατά Direcția Generală a Finanțelor Publice Bacău, Administrația Finanțelor Publice Bacău (Προδικαστική παραπομπή — Μη περιγραφή του πραγματικού πλαισίου — Απαράδεκτο)	18

2011/C 063/35	Υπόθεση C-262/88 INT: Αίτηση για την ερμηνεία της αποφάσεως της 17ης Μαΐου 1990, C-262/88, Barber, υποβληθείσα στις 26 Μαΐου 2010 από τον Manuel Enrique Peinado Guitart	18

2011/C 063/36	Υπόθεση C-549/10 P: Αναίρεση που άσκησαν στις 22 Νοεμβρίου 2010 οι Tomra Systems ASA, Tomra Europe AS, Tomra Systems GmbH, Tomra Systems BV, Tomra Leergutsysteme GmbH, Tomra Systems AB, Tomra Butikksystemer AS κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (πέμπτο τμήμα) στις 9 Σεπτεμβρίου 2010 στην υπόθεση T-155/06: Tomra Systems ASA, Tomra Europe AS, Tomra Systems GmbH, Tomra Systems BV, Tomra Leergutsysteme GmbH, Tomra Systems AB, Tomra Butikksystemer AS κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής	18

2011/C 063/37	Υπόθεση C-562/10: Προσφυγή της 30ής Νοεμβρίου 2010 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας	19

2011/C 063/38	Υπόθεση C-566/10 P: Αναίρεση που άσκησε στις 2 Δεκεμβρίου 2010 η Ιταλική Δημοκρατία κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (έκτο τμήμα) στις 13 Σεπτεμβρίου 2010 στις συνεκδικασθείσες υποθέσεις T-166/07 και Τ-285/07, Ιταλική Δημοκρατία κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής	21

2011/C 063/39	Υπόθεση C-567/10: Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Cour constitutionnelle (Βέλγιο) στις 3 Δεκεμβρίου 2010 — Inter-Environnement Bruxelles ASBL, Pétitions-Patrimoine ASBL, Atelier de Recherche et d'Action Urbaines ASBL κατά Gouvernement de la Région de Bruxelles-Capitale	22

2011/C 063/40	Υπόθεση C-570/10: Προσφυγή της 6ης Δεκεμβρίου 2010 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Ιρλανδίας	22

2011/C 063/41	Υπόθεση C-601/10: Προσφυγή της 17ης Δεκεμβρίου 2010 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Ελληνικής Δημοκρατίας	22

2011/C 063/42	Υπόθεση C-6/11: Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το High Court of Justice (Chancery Division) (Ηνωμένο Βασίλειο) στις 5 Ιανουαρίου 2011 — Daiichi Sankyo Company κατά Comptroller-General of Patents	23

2011/C 063/43	Υπόθεση C-16/11: Προσφυγή της 11ης Ιανουαρίου 2011 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Δημοκρατίας της Εσθονίας	24

2011/C 063/44	Υπόθεση C-60/09: Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 1ης Δεκεμβρίου 2010 [αίτηση του Tribunale Amministrativo Regionale della Campania (Ιταλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Lucio Rubano κατά Regione Campania, Comune di Cusano Mutri	24

2011/C 063/45	Υπόθεση C-116/09: Διάταξη του προέδρου του ογδόου τμήματος του Δικαστηρίου της 7ης Δεκεμβρίου 2010 — [αίτηση του Bezirksgericht Ried i.I. (Αυστρία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Ποινική διαδικασία κατά των Antonio Formato, Lenka Rohackova, Torsten Kuntz, Gardel Jong Aten, Hubert Kanatschnig, Jarmila Szabova, Zdenka Powerova, Nousia Nettuno	24

2011/C 063/46	Υπόθεση C-387/09: Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 30ής Νοεμβρίου 2010 [αίτηση του Juzgado de lo Mercantil no 1 de Santa Cruz de Tenerife (Ισπανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Entidad de Gestión de Derechos de los Productores Audiovisuales (EGEDA) κατά Magnatrading SL	24

2011/C 063/47	Υπόθεση C-33/10: Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 8ης Δεκεμβρίου 2010 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Βασιλείου της Δανίας	25

2011/C 063/48	Υπόθεση C-208/10: Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 23ης Νοεμβρίου 2010 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Πορτογαλικής Δημοκρατίας	25

	Γενικό Δικαστήριο
2011/C 063/49	Υπόθεση T-382/08: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 18ης Ιανουαρίου 2011 — Advance Magazine Publishers κατά ΓΕΕΑ — Capela & Irmãos (VOGUE) [Κοινοτικό σήμα — Διαδικασία ανακοπής — Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού κοινοτικού σήματος VOGUE — Προγενέστερο λεκτικό εθνικό σήμα VOGUE Portugal — Μη ουσιαστική χρήση του προγενέστερου σήματος — Άρθρο 43, παράγραφοι 2 και 3, του κανονισμού (ΕΚ) 40/94 [νυν άρθρο 42, παράγραφοι 2 και 3, του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009]]	26

2011/C 063/50	Υπόθεση T-336/09: Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 19ης Ιανουαρίου 2011 — Häfele κατά ΓΕΕΑ — Topcom Europe (Topcom) [Κοινοτικό σήμα — Διαδικασία ανακοπής — Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού κοινοτικού σήματος Topcom — Προγενέστερο λεκτικό κοινοτικό σήμα και προγενέστερο λεκτικό σήμα Benelux TOPCOM — Σχετικός λόγος απαραδέκτου — Ομοιότητα των προϊόντων — Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009]	26

2011/C 063/51	Υπόθεση T-411/09: Διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου της 12ης Ιανουαρίου 2011 — Τερεζάκης κατά Επιτροπής [Πρόσβαση στα έγγραφα — Κανονισμός (ΕΚ) 1049/2001 — Μερική άρνηση προσβάσεως — Αντικατάσταση της προσβαλλόμενης πράξεως κατά τη διάρκεια της δίκης — Άρνηση προσαρμογής του αιτήματος — Κατάργηση της δίκης]	26

2011/C 063/52	Υπόθεση T-563/10 P: Αναίρεση που άσκησε στις 10 Δεκεμβρίου 2010 η Patrizia De Luca κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης στις 30 Σεπτεμβρίου 2010 στην υπόθεση F-20/06, De Luca κατά Επιτροπής	27

2011/C 063/53	Υπόθεση T-570/10: Προσφυγή της 17ης Δεκεμβρίου 2010 — Environmental Manufacturing κατά ΓΕΕΑ — Wolf (Απεικόνιση κεφαλιού λύκου)	27

2011/C 063/54	Υπόθεση T-571/10: Προσφυγή της 16ης Δεκεμβρίου 2010 — Fabryka Łożysk Tocznych Kraśnik κατά ΓΕΕΑ — Impexmetal (FŁT 1)	28

2011/C 063/55	Υπόθεση T-580/10: Προσφυγή της 22ας Δεκεμβρίου 2010 — Wohlfahrt κατά ΓΕΕΑ — Ferrero (Kindertraum)	29

2011/C 063/56	Υπόθεση T-581/10: Προσφυγή της 23ης Δεκεμβρίου 2010 — X Technology Swiss κατά ΓΕΕΑ — Brawn (X-Undergear)	29

2011/C 063/57	Υπόθεση T-585/10: Προσφυγή της 17ης Δεκεμβρίου 2010 — Aitic Penteo κατά ΓΕΕΑ — Atos Worldline (PENTEO)	30

2011/C 063/58	Υπόθεση T-7/11: Προσφυγή της 7ης Ιανουαρίου 2011 — Bank Melli Iran κατά Συμβουλίου	30

2011/C 063/59	Υπόθεση T-12/11: Προσφυγή της 7ης Ιανουαρίου 2011 — Iran Insurance κατά Συμβουλίου	31

2011/C 063/60	Υπόθεση T-13/11: Προσφυγή της 7ης Ιανουαρίου 2011 — Post Bank κατά Συμβουλίου	32

	Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης
2011/C 063/61	Υπόθεση F-118/10: Προσφυγή-αγωγή της 15ης Νοεμβρίου 2010 — Ψαρράς κατά ENISA	34

2011/C 063/62	Υπόθεση F-122/10: Προσφυγή-αγωγή της 19ης Νοεμβρίου 2010 — Cocchi και Falcione κατά Επιτροπής	34

2011/C 063/63	Υπόθεση F-124/10: Προσφυγή της 26ης Νοεμβρίου 2010 — Λαμπίρη κατά ΕΟΚΕ	34

2011/C 063/64	Υπόθεση F-128/10: Προσφυγή της 30ής Δεκεμβρίου 2010 — Mora Carrasco κ.λπ. κατά Κοινοβουλίου	35