7.12.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 329/1

—

από τη σχετική με τις συγκεντρώσεις ενότητα του δικτυακού τόπου για τον ανταγωνισμό της Επιτροπής (http://ec.europa.eu/competition/mergers/cases/). O δικτυακός αυτός τόπος παρέχει διάφορα μέσα που βοηθούν στον εντοπισμό μεμονωμένων αποφάσεων για συγκεντρώσεις όπως ευρετήρια επιχειρήσεων, αριθμών υποθέσεων, και ημερομηνιών και τομεακά ευρετήρια,

—

σε ηλεκτρονική μορφή στον δικτυακό τόπο EUR-Lex (http://eur-lex.europa.eu/en/index.htm) με αριθμό εγγράφου 32010M6014. Ο δικτυακός τόπος EUR-Lex αποτελεί την επιγραμμική πρόσβαση στην ευρωπαϊκή νομοθεσία.

7.12.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 329/1

—

από τη σχετική με τις συγκεντρώσεις ενότητα του δικτυακού τόπου για τον ανταγωνισμό της Επιτροπής (http://ec.europa.eu/competition/mergers/cases/). O δικτυακός αυτός τόπος παρέχει διάφορα μέσα που βοηθούν στον εντοπισμό μεμονωμένων αποφάσεων για συγκεντρώσεις όπως ευρετήρια επιχειρήσεων, αριθμών υποθέσεων, και ημερομηνιών και τομεακά ευρετήρια,

—

σε ηλεκτρονική μορφή στον δικτυακό τόπο EUR-Lex (http://eur-lex.europa.eu/en/index.htm) με αριθμό εγγράφου 32010M5875. Ο δικτυακός τόπος EUR-Lex αποτελεί την επιγραμμική πρόσβαση στην ευρωπαϊκή νομοθεσία.

7.12.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 329/2

7.12.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 329/3

7.12.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 329/4

1)

Το σημείο 4.3.1 αντικαθίσταται από το εξής:

«4.3.1.   Ανώτατο ύψος των τμημάτων επένδυσης

Το μέτρο χορήγησης επιχειρηματικών κεφαλαίων πρέπει να προβλέπει τμήματα χρηματοδότησης, εξ ολοκλήρου ή εν μέρει χρηματοδοτούμενα με κρατικές ενισχύσεις, τα οποία δεν πρέπει να υπερβαίνουν το ποσό των 2,5 εκατ. ευρώ ανά στοχευόμενη ΜΜΕ και ανά δωδεκάμηνη περίοδο.»

2)

Το σημείο 5.1 α) αντικαθίσταται από το εξής:

«α)   Μέτρα που προβλέπουν τμήματα επενδύσεων που υπερβαίνουν το επιτρεπόμενο όριο του 2,5 εκατ. ευρώ ανά στοχευόμενη ΜΜΕ και ανά δωδεκάμηνο

Η Επιτροπή έχει επίγνωση των συνεχών διακυμάνσεων της αγοράς επιχειρηματικών κεφαλαίων και του συν τω χρόνω δημιουργούμενου ελλείμματος ιδίων κεφαλαίων, καθώς και του διαφορετικού βαθμού στον οποίο επηρεάζονται οι επιχειρήσεις από τις ανεπάρκειες της αγοράς ανάλογα με το μέγεθός τους, το στάδιο ανάπτυξης των επιχειρηματικών τους δραστηριοτήτων και του οικονομικού κλάδου στον οποίο δραστηριοποιούνται. Συνεπώς, η Επιτροπή είναι διατεθειμένη να κηρύξει συμβιβάσιμα με την κοινή αγορά τα μέτρα επιχειρηματικών κεφαλαίων που προβλέπουν επενδύσεις σε τμήματα που υπερβαίνουν το όριο των 2,5 εκατ. ευρώ ανά επιχείρηση και ανά έτος, εφόσον η ανεπάρκεια της αγοράς τεκμηριώνεται δεόντως.»

3)

Στο σημείο 5.2.1 ο τίτλος και η εισαγωγική πρόταση αντικαθίστανται από το εξής:

«5.2.1.   Ύπαρξη ανεπάρκειας της αγοράς και απόδειξη αυτής

Για τα μέτρα χορήγησης επιχειρηματικών κεφαλαίων με τμήματα επενδύσεων σε στοχευόμενες επιχειρήσεις που υπερβαίνουν τα όρια που καθορίζει το τμήμα 4, ιδίως εκείνα που προβλέπουν τμήματα επενδύσεων άνω των 2,5 εκατ. ευρώ ανά στοχευόμενη ΜΜΕ και ανά δωδεκάμηνη περίοδο, επενδύσεις συνέχειας ή την χρηματοδότηση της φάσης επέκτασης μεσαίου μεγέθους επιχειρήσεων σε μη ενισχυόμενες περιοχές καθώς και για μέτρα που προβλέπουν ειδικά την παρεμβολή επενδυτικού οχήματος, η Επιτροπή απαιτεί την υποβολή επιπλέον αποδείξεων για την ανεπάρκεια της αγοράς που αντιμετωπίζεται σε κάθε επίπεδο όπου μπορεί να υπάρχει στοιχείο ενίσχυσης, προκειμένου να κηρύξει συμβατό με την κοινή αγορά το προτεινόμενο μέτρο ενίσχυσης. Οι εν λόγω αποδείξεις πρέπει να βασίζονται σε μελέτες που αποδεικνύουν το επίπεδο του “ελλείμματος ιδίων κεφαλαίων” όσον αφορά τις επιχειρήσεις και τους κλάδους που στοχεύει το εν λόγω μέτρο. Οι απαιτούμενες πληροφορίες αφορούν την προσφορά και την άντληση επιχειρηματικών κεφαλαίων, καθώς και τη σημασία του κλάδου των κεφαλαίων επιχειρηματικών συμμετοχών στην τοπική οικονομία. Θα ήταν σκόπιμο τα στοιχεία να καλύπτουν περιόδους τριών έως πέντε ετών που προηγούνται της εφαρμογής του μέτρου, καθώς και μελλοντικές περιόδους με βάση εύλογες προβλέψεις, εφόσον υπάρχουν. Οι υποβαλλόμενες αποδείξεις μπορούν να περιλαμβάνουν τα εξής:»

7.12.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 329/6

—

Το σημείο 4.5 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

7.12.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 329/7

1.

Από τότε που εκδηλώθηκε η παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση το φθινόπωρο του 2008, η Επιτροπή έχει εκδώσει τέσσερις ανακοινώσεις, οι οποίες παρείχαν αναλυτική καθοδήγηση σχετικά με τα κριτήρια βάσει των οποίων κρίνεται η συμβατότητα των κρατικών μέτρων στήριξης των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων (1) με τις απαιτήσεις του άρθρου 107 παράγραφος 3 στοιχείο β) της συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Οι εν λόγω ανακοινώσεις είναι η ανακοίνωση για την εφαρμογή των κανόνων περί κρατικών ενισχύσεων στα μέτρα που λήφθηκαν για τους χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς στο πλαίσιο της τρέχουσας παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής κρίσης (2) (ανακοίνωση σχετικά με τις τραπεζικές υπηρεσίες)· η ανακοίνωση για την ανακεφαλαιοποίηση των χρηματοπιστωτικών οργανισμών στο πλαίσιο της τρέχουσας χρηματοπιστωτικής κρίσης: περιορισμός των ενισχύσεων στο ελάχιστο απαραίτητο και διασφαλίσεις έναντι αδικαιολόγητων στρεβλώσεων του ανταγωνισμού (3) (ανακοίνωση σχετικά με την ανακεφαλαιοποίηση)· η ανακοίνωση της Επιτροπής σχετικά με την αντιμετώπιση των απομειωμένων περιουσιακών στοιχείων στον κοινοτικό τραπεζικό τομέα (4) (ανακοίνωση σχετικά με τα απομειωμένα περιουσιακά στοιχεία)· και η ανακοίνωση σχετικά με την αποκατάσταση της βιωσιμότητας και αξιολόγησης των μέτρων αναδιάρθρωσης στον χρηματοπιστωτικό τομέα στο πλαίσιο της παρούσας κρίσης βάσει των κανόνων περί κρατικών ενισχύσεων (5) (ανακοίνωση περί αναδιάρθρωσης). Οι τρεις εκ των τεσσάρων αυτών ανακοινώσεων, και συγκεκριμένα, οι ανακοινώσεις σχετικά με τις τραπεζικές υπηρεσίες, σχετικά με την ανακεφαλαιοποίηση και σχετικά με τα απομειωμένα περιουσιακά στοιχεία, καθόρισαν τις προϋποθέσεις από τις οποίες εξαρτάται η συμβατότητα των βασικών τύπων συνδρομής που παρέχονται από τα κράτη μέλη, δηλαδή των εγγυήσεων για την κάλυψη υποχρεώσεων, των πράξεων ανακεφαλαιοποίησης και των μέτρων αρωγής για απομειωμένα περιουσιακά στοιχεία, ενώ στην ανακοίνωση περί αναδιάρθρωσης προσδιορίζονται αναλυτικά τα ιδιαίτερα γνωρίσματα που πρέπει να έχει ένα σχέδιο αναδιάρθρωσης (ή ένα σχέδιο βιωσιμότητας) υπό τις ειδικές περιστάσεις των κρατικών ενισχύσεων για την αντιμετώπιση της κρίσης οι οποίες χορηγούνται σε χρηματοπιστωτικά ιδρύματα δυνάμει του άρθρου 107 παράγραφος 3 στοιχείο β) της Συνθήκης.

2.

Και στις τέσσερις ανακοινώσεις υπογραμμίζεται ο προσωρινός χαρακτήρας της έγκρισης των μέτρων ενίσχυσης αυτού του είδους· στην κάθε ανακοίνωση αναφέρεται ότι οποιοδήποτε τέτοιο μέτρο ενίσχυσης μπορεί να δικαιολογηθεί μόνον ως κατεπείγουσα απόκριση στις άνευ προηγουμένου πιέσεις που ασκούνται στις χρηματαγορές και μόνο για όσον χρόνο επικρατούν οι έκτακτες αυτές περιστάσεις. Η ανακοίνωση περί αναδιάρθρωσης ισχύει για τις ενισχύσεις αναδιάρθρωσης που κοινοποιήθηκαν έως τις 31 Δεκεμβρίου 2010, ενώ οι άλλες ανακοινώσεις δεν έχουν ημερομηνία λήξης.

3.

Στην παρούσα ανακοίνωση καθορίζονται οι παράμετροι βάσει των οποίων κρίνεται η προσωρινή έγκριση μέτρων στήριξης των τραπεζών λόγω της κρίσης από 1ης Ιανουαρίου 2011.

4.

Οι ανακοινώσεις της Επιτροπής σχετικά με τη στήριξη των τραπεζών για την αντιμετώπιση της κρίσης, καθώς και όλες οι επιμέρους αποφάσεις για τα μέτρα και τα καθεστώτα ενίσχυσης τα οποία εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής των εν λόγω ανακοινώσεων εκδίδονται με νομική βάση το άρθρο 107 παράγραφος 3 στοιχείο β) της Συνθήκης, το οποίο επιτρέπει κατ’ εξαίρεση τη χορήγηση ενισχύσεων με σκοπό την άρση σοβαρής διαταραχής της οικονομίας κράτους μέλους. Κατά την πλέον οξεία φάση της κρίσης, η προϋπόθεση της σοβαρής διαταραχής συνέτρεχε αναμφισβήτητα στο σύνολο της Ένωσης, αν λάβει κανείς υπόψη τις εξαιρετικά μεγάλες πιέσεις που ασκούνταν στις χρηματαγορές, στις οποίες αργότερα ήλθε να προστεθεί η εξαιρετικά μεγάλη συρρίκνωση της πραγματικής οικονομίας.

5.

Η οικονομική ανάκαμψη η οποία άρχισε να παρατηρείται από τις αρχές του 2010, διαδίδεται με ταχύτερους ρυθμούς από όσο αναμενόταν στις αρχές του χρόνου. Παρά το γεγονός ότι η ανάκαμψη παραμένει επισφαλής και άνιση εντός της Ένωσης, σε ορισμένα κράτη μέλη καταγράφονται συγκρατημένοι ή ενίοτε και πιο έντονοι ρυθμοί οικονομικής ανάπτυξης. Επί πλέον, παρά το γεγονός ότι υπάρχουν ευάλωτες περιοχές, σε γενικές γραμμές ο τραπεζικός τομέας έχει αρχίσει να εξυγιαίνεται, σε σχέση με την κατάσταση που επικρατούσε ένα χρόνο πριν. Επομένως, η ύπαρξη σοβαρής διαταραχής στην οικονομία όλων των κρατών μελών δεν είναι πλέον τόσο αυταπόδεικτη όσο σε προηγούμενα στάδια της κρίσης. Μολονότι η Επιτροπή έχει επίγνωση αυτών των εξελίξεων, εξακολουθεί να πιστεύει, για τους λόγους που αναπτύσσονται στην παρούσα ανακοίνωση, ότι πληρούνται οι όροι για την έγκριση κρατικών ενισχύσεων κατ’ εφαρμογή του άρθρου 107 παράγραφος 3 στοιχείο β) της Συνθήκης λόγω της πρόσφατης επανεμφάνισης πιέσεων στις χρηματαγορές και λόγω ύπαρξης κινδύνου ευρύτερων δευτερογενών επιπτώσεων.

6.

Η επανεμφάνιση πιέσεων στις αγορές κρατικών χρεωστικών τίτλων κατέδειξε σαφώς την συνεχιζόμενη αστάθεια των χρηματαγορών. Ο υψηλός βαθμός αλληλεπίδρασης και αλληλεξάρτησης στο εσωτερικό του χρηματοπιστωτικού τομέα της Ένωσης δημιούργησε ανησυχίες για το ενδεχόμενο μετάδοσης. Λόγω της μεγάλης αστάθειας των χρηματαγορών και της αβεβαιότητας για την οικονομική κατάσταση δικαιολογείται να διατηρηθεί ως δίχτυ ασφάλειας η δυνατότητα των κρατών μελών να επικαλούνται την ανάγκη προσφυγής σε μέτρα στήριξης για την αντιμετώπιση της κρίσης επί τη βάσει του άρθρου 107 παράγραφος 3 στοιχείο β) της Συνθήκης.

7.

Επομένως, οι ανακοινώσεις σχετικά με τις τραπεζικές υπηρεσίες, την ανακεφαλαιοποίηση και τα απομειωμένα περιουσιακά στοιχεία, οι οποίες παρέχουν καθοδήγηση ως προς τις προϋποθέσεις συμβατότητας της παροχής στήριξης στις τράπεζες για την αντιμετώπιση της κρίσης επί τη βάσει του άρθρου 107 παράγραφος 3 στοιχείο β) της Συνθήκης — ιδίως με τη μορφή κρατικών εγγυήσεων, πράξεων ανακεφαλαιοποίησης και μέτρων αρωγής για απομειωμένα περιουσιακά στοιχεία — επιβάλλεται να παραμείνουν σε ισχύ και μετά την 31η Δεκεμβρίου 2010. Βάσει του ίδιου σκεπτικού, η ανακοίνωση περί αναδιάρθρωσης, η οποία έχει ως αντικείμενο τη συνέχεια που πρέπει να δίδεται σε τέτοιου είδους μέτρα στήριξης, πρέπει ομοίως να εξακολουθήσει να ισχύει και μετά την ανωτέρω ημερομηνία. Η χρονική ισχύς της ανακοίνωσης περί αναδιάρθρωσης (πρόκειται για τη μόνη εκ των τεσσάρων ανακοινώσεων της οποίας η ισχύς υπόκειται σε συγκεκριμένη ημερομηνία λήξης, δηλαδή την 31η Δεκεμβρίου 2010) πρέπει, συνεπώς, να επεκταθεί έτσι ώστε να καλύπτονται επίσης οι ενισχύσεις αναδιάρθρωσης που θα έχουν κοινοποιηθεί έως τις 31 Δεκεμβρίου 2011.

8.

Ωστόσο, οι ανακοινώσεις πρέπει να προσαρμοσθούν προκειμένου να προετοιμασθεί η μετάβαση στο καθεστώς που θα ισχύει μετά την κρίση. Εκ παραλλήλου, θα πρέπει να θεσπισθούν νέοι, μόνιμοι κανόνες σχετικά με τις κρατικές ενισχύσεις για τη διάσωση και αναδιάρθρωση τραπεζών υπό κανονικές συνθήκες αγοράς, οι οποίοι, εφόσον το επιτρέψουν οι συνθήκες στην αγορά, θα πρέπει να τεθούν σε ισχύ από 1ης Ιανουαρίου 2012. Το κατά πόσον εξακολουθεί ενδεχομένως να είναι αναγκαία εξαιτίας της κρίσης η χορήγηση έκτακτων κρατικών ενισχύσεων προς τον χρηματοπιστωτικό τομέα πρέπει να αξιολογείται με γνώμονα τον ανωτέρω στόχο. Το θέμα αυτό πρέπει να διευθετείται με τον καθορισμό των προϋποθέσεων συμβατότητας της στήριξης αυτής της μορφής κατά τρόπο που να προετοιμάζει όσο το δυνατό καλύτερα τη μετάβαση στο νέο καθεστώς για τη διάσωση και αναδιάρθρωση τραπεζών βάσει του άρθρου 107 παράγραφος 3 στοιχείο γ) της Συνθήκης.

9.

Η διατήρηση της δυνατότητας εφαρμογής μέτρων ενίσχυσης βάσει του άρθρου 107 παράγραφος 3 στοιχείο β) της Συνθήκης, λόγω των εκτάκτων συνθηκών που επικρατούν στην αγορά, δεν θα πρέπει να παρακωλύει τη διαδικασία απεμπλοκής από τα πρόσκαιρα και έκτακτα μέτρα στήριξης των τραπεζών. Το Συμβούλιο Οικονομικών και Δημοσιονομικών υποθέσεων της 2ας Δεκεμβρίου 2009, συμπέρανε ότι ήταν αναγκαία η κατάστρωση στρατηγικής για τη σταδιακή κατάργηση των μέτρων στήριξης· η στρατηγική αυτή θα πρέπει να είναι διαφανής και δεόντως συντονισμένη μεταξύ των κρατών μελών, προκειμένου να αποφευχθούν αρνητικές δευτερογενείς συνέπειες, συγχρόνως όμως να λαμβάνει υπόψη τις διαφορετικές ειδικές περιστάσεις του κάθε κράτους μέλους (6). Στα συμπεράσματα επισημαίνεται επίσης ότι, καταρχήν, η διαδικασία σταδιακής κατάργησης όσον αφορά τις διάφορες μορφές στήριξης των τραπεζών είναι σκόπιμο να ξεκινήσει με την σταδιακή κατάργηση των καθεστώτων κρατικών εγγυήσεων, την ενθάρρυνση της εξόδου υγιών τραπεζών και την προτροπή των υπολοίπων τραπεζών να αντιμετωπίσουν τις αδυναμίες τους.

10.

Από την 1η Ιουλίου 2010, η Επιτροπή εφαρμόζει αυστηρότερες προϋποθέσεις για τη συμβατότητα των κρατικών εγγυήσεων βάσει του άρθρου 107 παράγραφος 3 στοιχείο β) της Συνθήκης (7) με την καθιέρωση αυξημένης προμήθειας εγγύησης και της νέας απαίτησης να υπάρχει σχέδιο βιωσιμότητας προκειμένου να μπορεί ένας δικαιούχος να λάβει νέες εγγυήσεις και να υπερβεί ένα συγκεκριμένο όριο συνολικών εκκρεμουσών εγγυημένων υποχρεώσεων, τόσο σε απόλυτους όρους όσο και σε σχέση με τις συνολικές υποχρεώσεις (8). Η Επιτροπή περιόρισε ρητώς την ισχύ των εν λόγω τροποποιημένων καθεστώτων εγγυήσεων στο δεύτερο εξάμηνο του 2010. Λαμβανομένης υπόψη της τρέχουσας κατάστασης των αγορών και με δεδομένο το μικρό χρονικό διάστημα που έχει παρέλθει από τη θέσπιση των νέων όρων τιμολόγησης, δεν κρίνεται αναγκαία προς το παρόν η περαιτέρω προσαρμογή των όρων αυτών. Τα καθεστώτα κρατικών εγγυήσεων ως προς τα οποία η έγκριση κρατικών ενισχύσεων λήγει στα τέλη του 2010 είναι, επομένως, δυνατό να επιτραπούν για ένα επιπλέον εξάμηνο, έως τις 30 Ιουνίου 2011, με βάση τους όρους που θεσπίστηκαν τον Ιούλιο του 2010 (9). Σύμφωνα με παρελθούσα πρακτική, η Επιτροπή θα επανεκτιμήσει, το πρώτο εξάμηνο του 2011, τις προϋποθέσεις συμβατότητας των κρατικών εγγυήσεων για το χρονικό διάστημα μετά τις 30 Ιουνίου 2011.

11.

Στη συνέχεια, η Επιτροπή καθορίζει τα βήματα για τη σταδιακή κατάργηση των μέτρων ανακεφαλαιοποίησης και αντιμετώπισης των απομειωμένων περιουσιακών στοιχείων, δεδομένου ότι, σε σχέση με τα μέτρα αυτού του είδους, δεν έχουν αναληφθεί προς το παρόν ενέργειες πέραν των κινήτρων εξόδου που προβλέπονται ήδη μέσω της τιμολόγησης.

12.

Στην αρχή της κρίσης, η Επιτροπή καθιέρωσε διάκριση μεταξύ μη υγιών/προβληματικών χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων, αφενός, και υγιών κατά βάση χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων, δηλαδή μεταξύ χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων τα οποία μαστίζονται από ενδογενή, διαρθρωτικά προβλήματα, που συνδέονται επί παραδείγματι με το ιδιαίτερο επιχειρηματικό τους μοντέλο ή την επενδυτική στρατηγική που ακολουθούν, και χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων των οποίων τα προβλήματα συνδέονταν απλώς και σε μεγάλο βαθμό με τις ακραίες συνθήκες της χρηματοπιστωτικής κρίσης και όχι με την καταλληλότητα του επιχειρηματικού τους μοντέλου, την αναποτελεσματικότητα ή την ανάληψη υπέρμετρων κινδύνων. Η διάκριση συγκεκριμενοποιείται, ειδικότερα, μέσω μιας σειράς δεικτών, οι οποίοι προσδιορίζονται στην ανακοίνωση σχετικά με τις πράξεις ανακεφαλαιοποίησης: κεφαλαιακή επάρκεια, τρέχοντα περιθώρια CDs, παρούσα διαβάθμιση της τράπεζας και προοπτικές της, καθώς επίσης, μεταξύ άλλων, σχετικό μέγεθος της πράξης ανακεφαλαιοποίησης. Αναφορικά με αυτό το τελευταίο, η Επιτροπή θεωρεί ότι μια ενίσχυση η οποία χορηγείται υπό τη μορφή ανακεφαλαιοποίησης και μέτρων αρωγής για απομειωμένα περιουσιακά στοιχεία, ύψους που υπερβαίνει το 2 % των περιουσιακών στοιχείων σταθμισμένου κινδύνου της τράπεζας, συνιστά ένδειξη για τη διάκριση μεταξύ υγιών κατά βάση και προβληματικών τραπεζών. Η ανακεφαλαιοποίηση μιας προβληματικής τράπεζας ενεργοποιεί την απαίτηση της υποβολής σχεδίου αναδιάρθρωσης στην Επιτροπή, ενώ για την ανακεφαλαιοποίηση μιας υγιούς τράπεζας απαιτείται σχέδιο βιωσιμότητας.

13.

Το αρχικό σκεπτικό της καθιέρωσης της προαναφερθείσας διάκρισης και του προσδιορισμού ενός συνόλου δεικτών, περιλαμβανομένου του ορίου του 2 % των περιουσιακών στοιχείων σταθμισμένου κινδύνου της τράπεζας, στηριζόταν στον φόβο ότι οι κεφαλαιακές ανάγκες που προκαλούνται από απαξιώσεις, από τις υψηλότερες προσδοκίες των αγορών για τα επίπεδα κεφαλαιακής επάρκειας των τραπεζών και από πρόσκαιρες δυσχέρειες άντλησης κεφαλαίων από τις αγορές θα μπορούσαν να οδηγήσουν τις υγιείς τράπεζες να ελαττώσουν τη δανειοδότηση της πραγματικής οικονομίας, προκειμένου να μην είναι υποχρεωμένες να υποβάλουν σχέδιο αναδιάρθρωσης για να εξασφαλίσουν κρατικούς πόρους. Σήμερα, ωστόσο, o τραπεζικός τομέας συνολικά αντιμετωπίζει μικρότερες δυσχέρειες για την άντληση κεφαλαίων από τις αγορές ή προβαίνει, μεταξύ άλλων, σε κατακράτηση κερδών (10) και μπορεί, κατά συνέπεια, να καλύπτει τις κεφαλαιακές του ανάγκες χωρίς προσφυγή σε κρατικές ενισχύσεις (11). Το ύψος των κεφαλαίων που τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα αντλούν από την αγορά αυξήθηκε σημαντικά κατά τη διάρκεια του 2009 και του 2010, πράγμα που αποδεικνύει ότι τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα έχουν αποκτήσει εκ νέου πρόσβαση στις κεφαλαιαγορές και ότι προεξοφλούνται νέες κανονιστικές απαιτήσεις (12).

14.

Για τους προεκτεθέντες λόγους, δεν φαίνεται πλέον σκόπιμη η διάκριση μεταξύ υγιών και προβληματικών τραπεζών προκειμένου να αποφασισθεί ποιες τράπεζες θα πρέπει να διεξάγουν συνομιλίες με την Επιτροπή για το θέμα της αναδιάρθρωσής τους. Συνεπώς, οι τράπεζες που εξακολουθούν να λαμβάνουν κρατικούς πόρους το 2011 με σκοπό την άντληση κεφαλαίων ή για την αντιμετώπιση απομειωμένων περιουσιακών στοιχείων θα πρέπει να είναι υποχρεωμένες να υποβάλουν στην Επιτροπή σχέδιο αναδιάρθρωσης το οποίο να καταδεικνύει την αποφασιστικότητα της εκάστοτε τράπεζας να καταβάλει τις αναγκαίες προσπάθειες αναδιάρθρωσης και να επανακτήσει χωρίς χρονοτριβή τη βιωσιμότητά της. Ειδικότερα, από την 1η Ιανουαρίου 2011, θα απαιτείται σχέδιο αναδιάρθρωσης από κάθε δικαιούχο νέας πράξης ανακεφαλαιοποίησης ή μέτρου αντιμετώπισης απομειωμένων περιουσιακών στοιχείων (13).

15.

Κατά την εκτίμηση των αναγκών αναδιάρθρωσης των τραπεζών, η Επιτροπή θα συνεκτιμά τα ατομικά δεδομένα του εκάστοτε ιδρύματος, τον βαθμό στον οποίο απαιτείται αναδιάρθρωση για την αποκατάσταση της βιωσιμότητας χωρίς περαιτέρω κρατική στήριξη, καθώς και τη λήψη κρατικών ενισχύσεων κατά το παρελθόν. Κατά κανόνα, όσο μεγαλύτερος είναι ο βαθμός εξάρτησης από κρατικές ενισχύσεις, τόσο ισχυρότερη είναι η ένδειξη ότι για την εξασφάλιση μακροπρόθεσμης βιωσιμότητας απαιτείται εκ βάθρων αναδιάρθρωση. Εξάλλου, για την εξέταση κάθε ατομικής περίπτωσης θα λαμβάνονται υπόψη οι τυχόν ειδικές περιστάσεις στις αγορές, ενώ το πλαίσιο αναδιάρθρωσης θα εφαρμόζεται με τη δέουσα ευελιξία σε περίπτωση σοβαρών κλυδωνισμών που θέτουν σε κίνδυνο τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα σε ένα ή περισσότερα κράτη μέλη.

16.

Η υποχρέωση υποβολής σχεδίου αναδιάρθρωσης από τις τράπεζες που λαμβάνουν ενισχύσεις διαρθρωτικού χαρακτήρα (δηλ. μέτρα ανακεφαλαιοποίησης ή/και αντιμετώπισης απομειωμένων περιουσιακών στοιχείων) — ταυτόχρονα με την αποδοχή του ότι η χρήση και μόνο εγγυήσεων αναχρηματοδότησης δεν ενεργοποιεί την απαίτηση υποβολής σχεδίου αναδιάρθρωσης (14) — στέλνει το μήνυμα ότι οι τράπεζες οφείλουν να προετοιμασθούν για την επάνοδο σε κανονικούς μηχανισμούς αγοράς χωρίς κρατική στήριξη, καθώς ο χρηματοπιστωτικός τομέας εξέρχεται σταδιακά από τις συνθήκες κρίσης. Με τον τρόπο αυτό, παρέχεται κίνητρο στα επιμέρους ιδρύματα που εξακολουθούν να χρειάζονται ενίσχυση για την επίσπευση της αναγκαίας αναδιάρθρωσης. Συγχρόνως, καθιερώνεται επαρκής ευελιξία έτσι ώστε να λαμβάνονται δεόντως υπόψη οι δυνητικά ανόμοιες περιστάσεις που επηρεάζουν την κατάσταση των διαφόρων τραπεζών ή των εθνικών χρηματαγορών. Επίσης, καλύπτεται το ενδεχόμενο χειροτέρευσης της χρηματοπιστωτικής σταθερότητας, είτε συνολικά είτε για επιμέρους χώρες, ενδεχόμενο που δεν μπορεί να αποκλεισθεί επί του παρόντος, καθώς η κατάσταση των χρηματαγορών εξακολουθεί να είναι επισφαλής.

17.

Η συνέχιση τη εφαρμογής του άρθρου 107 παράγραφος 3 στοιχείο β) της Συνθήκης κα η παράταση της ανακοίνωσης περί αναδιάρθρωσης θα ισχύσει για ένα έτος, έως τις 31 Δεκεμβρίου 2011 (15). Η παράταση αυτή υπό μεταβληθείσες συνθήκες θα πρέπει επίσης να αξιολογηθεί υπό το πρίσμα της σταδιακής μετάβασης σε ένα πιο μόνιμο καθεστώς κατευθυντήριων γραμμών για τις κρατικές ενισχύσεις με σκοπό τη διάσωση και αναδιάρθρωση τραπεζών με βάση το άρθρο 107 παράγραφος 3 στοιχείο γ) της Συνθήκης, καθεστώς το οποίο προβλέπεται να ισχύσει από 1ης Ιανουαρίου 2012, εφόσον το επιτρέψουν οι συνθήκες.

7.12.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 329/11

7.12.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 329/12

1.

Στις 29 Νοεμβρίου 2010, η Επιτροπή έλαβε γνωστοποίηση σχεδιαζόμενης συγκέντρωσης σύμφωνα με το άρθρο 4 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 139/2004 του Συμβουλίου (1) με την οποία η επιχείρηση Sanofi-Aventis (Γαλλία) αποκτά κατά την έννοια του άρθρου 3 παράγραφος 1β του κοινοτικού κανονισμού συγκεντρώσεων έλεγχο του συνόλου της επιχείρησης Genzyme (ΗΠΑ) με δημόσια προσφορά που ανακοινώθηκε στις 4 Οκτωβρίου 2010.

2.

Οι επιχειρηματικές δραστηριότητες των εν λόγω επιχειρήσεων είναι:

3.

Κατόπιν προκαταρκτικής εξέτασης, η Επιτροπή διαπιστώνει ότι η γνωστοποιηθείσα πράξη θα μπορούσε να εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής του κοινοτικού κανονισμού συγκεντρώσεων. Εντούτοις, επιφυλάσσεται να λάβει τελική απόφαση επί του σημείου αυτού.

4.

Η Επιτροπή καλεί τους ενδιαφερόμενους τρίτους να υποβάλουν στην Επιτροπή ενδεχόμενες παρατηρήσεις για τη σχεδιαζόμενη συγκέντρωση.

Οι παρατηρήσεις πρέπει να φθάσουν στην Επιτροπή το αργότερο εντός δέκα ημερών από την ημερομηνία της παρούσας δημοσίευσης, με την ένδειξη COMP/M.5999 — Sanofi-Aventis/Genzyme. Οι παρατηρήσεις μπορούν να σταλούν στην Επιτροπή με φαξ (+32 22964301), ηλεκτρονικά στην COMP-MERGER-REGISTRY@ec.europa.eu ή ταχυδρομικά στην ακόλουθη διεύθυνση:

7.12.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 329/13

1.

Στις 29 Νοεμβρίου 2010, η Επιτροπή έλαβε γνωστοποίηση σχεδιαζόμενης συγκέντρωσης σύμφωνα με το άρθρο 4 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 139/2004 του Συμβουλίου (1) με την οποία η επιχείρηση Intel Corporation («Intel», ΗΠΑ) αποκτά κατά την έννοια του άρθρου 3 παράγραφος 1β του κοινοτικού κανονισμού συγκεντρώσεων έλεγχο του συνόλου της επιχείρησης McAfee Inc. («McAfee») με αγορά μετοχών.

2.

Οι επιχειρηματικές δραστηριότητες των εν λόγω επιχειρήσεων είναι:

3.

Κατόπιν προκαταρκτικής εξέτασης, η Επιτροπή διαπιστώνει ότι η γνωστοποιηθείσα πράξη θα μπορούσε να εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής του κοινοτικού κανονισμού συγκεντρώσεων. Εντούτοις, επιφυλάσσεται να λάβει τελική απόφαση επί του σημείου αυτού.

4.

Η Επιτροπή καλεί τους ενδιαφερόμενους τρίτους να υποβάλουν στην Επιτροπή ενδεχόμενες παρατηρήσεις για τη σχεδιαζόμενη συγκέντρωση.

Οι παρατηρήσεις πρέπει να φθάσουν στην Επιτροπή το αργότερο εντός δέκα ημερών από την ημερομηνία της παρούσας δημοσίευσης, με την ένδειξη COMP/M.5984 — Intel/McAfee. Οι παρατηρήσεις μπορούν να σταλούν στην Επιτροπή με φαξ (+32 22964301), ηλεκτρονικά στην COMP-MERGER-REGISTRY@ec.europa.eu ή ταχυδρομικά στην ακόλουθη διεύθυνση: