ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΟΡΓΑΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ

29.8.2009

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 205/2

Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 9ης Ιουλίου 2009 — Archer Daniels Midland Co. κατά Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

(Υπόθεση C-511/06 P) (1)

(Αίτηση αναίρεσης - Ανταγωνισμός - Συμπράξεις - Αγορά του κιτρικού οξέος - Καθορισμός του ύψους του προστίμου - Ρόλος πρωτεργάτη - Δικαιώματα άμυνας - Αποδεικτικά στοιχεία που προέκυψαν από διαδικασία διεξαχθείσα εντός τρίτου κράτους - Ορισμός της σχετικής αγοράς - Ελαφρυντικές περιστάσεις)

2009/C 205/02

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Archer Daniels Midland Co. (εκπρόσωποι: C. O. Lenz, Rechtsanwalt, L. Martin Alegi, Solicitor, E. Batchelor και M. Garcia, Solicitors)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (εκπρόσωποι: A. Bouquet και X. Lewis)

Αντικείμενο

Αναίρεση κατά της αποφάσεως του Πρωτοδικείου (τρίτο τμήμα) της 27ης Σεπτεμβρίου 2006, T-59/02, Archer Daniels Midland Co. κατά Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, με την οποία το Πρωτοδικείο απέρριψε προσφυγή με αίτημα την ακύρωση της αποφάσεως C(2001) 3923 τελικό της Επιτροπής, της 5ης Δεκεμβρίου 2001, σχετικά με διαδικασία βάσει του άρθρου 81 της Συνθήκης ΕΚ (υπόθεση COMP/E-1/36.604 — Κιτρικό οξύ) που αφορά συμφωνία επί της αγοράς του κιτρικού οξέος και, επικουρικώς, τη μείωση του προστίμου που επιβλήθηκε στην αναιρεσείουσα.

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

Αναιρεί την απόφαση του Πρωτοδικείου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων της 27ης Σεπτεμβρίου 2006, T-59/02, Archer Daniels Midland κατά Επιτροπής, καθόσον με την απόφαση αυτή απορρίπτεται ο λόγος ακύρωσης που προέβαλε η Archer Daniels Midland Co. και ο οποίος αντλείτο από προσβολή των δικαιωμάτων άμυνάς της κατά τη διοικητική διαδικασία που κατέληξε στην έκδοση της απόφασης 2002/742/ΕΚ της Επιτροπής, της 5ης Δεκεμβρίου 2001, σχετικά με διαδικασία βάσει του άρθρου 81 της Συνθήκης ΕΚ και του άρθρου 53 της Συμφωνίας ΕΟΧ (υπόθεση COMP/E-1/36.604 — Κιτρικό οξύ), στο μέτρο που η Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων δεν της παρέσχε τη δυνατότητα να ασκήσει τα δικαιώματά της όσον αφορά τα πραγματικά περιστατικά στα οποία στηρίχθηκε προκειμένου να χαρακτηρίσει την Archer Daniels Midland Co. ως πρωτεργάτη της σύμπραξης.

Ακυρώνει την απόφαση του Πρωτοδικείου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων της 27ης Σεπτεμβρίου 2006, Archer Daniels Midland κατά Επιτροπής, καθόσον με την απόφαση αυτή απορρίπτεται ως αλυσιτελής ο λόγος που προέβαλε η Archer Daniels Midland Co. και ο οποίος αντλείται από εσφαλμένη εφαρμογή, εκ μέρους της Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, του τίτλου Β, στοιχείο β', της ανακοίνωσης της Επιτροπής της 18ης Ιουλίου 1996, σχετικά με τη μη επιβολή ή τη μείωση των προστίμων σε περιπτώσεις συμπράξεων.

3)	Ακυρώνει το άρθρο 3 της απόφασης 2002/742/ΕΚ στο μέτρο που καθορίζει το ποσό του προστίμου που οφείλει η Archer Daniels Midland Co. σε 39,69 εκατομμύρια ευρώ.

Καθορίζει σε 29,4 εκατομμύρια ευρώ το ποσό του προστίμου που οφείλει η Archer Daniels Midland Co. λόγω της παράβασης που διαπιστώνεται με το άρθρο 1 της απόφασης 2002/742/ΕΚ, όπως αυτή ακυρώθηκε μερικώς με την απόφαση του Πρωτοδικείου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων της 27ης Σεπτεμβρίου 2006, T-59/02, Archer Daniels Midland κατά Επιτροπής.

5)	Απορρίπτει την αίτηση αναίρεσης κατά τα λοιπά.

Η Archer Daniels Midland Co. φέρει τα τρία τέταρτα των δικαστικών της εξόδων και τα έξοδα της Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων όσον αφορά τη δίκη ενώπιον του Πρωτοδικείου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, καθώς και το ήμισυ των δικαστικών της εξόδων και τα έξοδα της Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων όσον αφορά την αναιρετική διαδικασία.

7)	Η Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων φέρει το ένα τέταρτο των εξόδων της Archer Daniels Midland Co. όσον αφορά τη δίκη ενώπιον του Πρωτοδικείου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων καθώς και το ήμισυ των εξόδων της Archer Daniels Midland Co. όσον αφορά την αναιρετική διαδικασία.

(1) ΕΕ C 56 της 10.3.2007.

29.8.2009

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 205/3

Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 9ης Ιουλίου 2009 — 3F, πρώην Specialarbejderforbundet i Danmark (SID) κατά Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, Βασιλείου της Δανίας, Βασιλείου της Νορβηγίας

(Υπόθεση C-319/07 P) (1)

(Αίτηση αναιρέσεως - Μέτρα φορολογικής απαλλαγής υπέρ των εργαζόμενων ναυτικών σε πλοία εγγεγραμμένα στο διεθνές νηολόγιο της Δανίας - Απόφαση της Επιτροπής να μην προβάλει αντιρρήσεις - Προσφυγή ακυρώσεως - Έννοια του «ενδιαφερομένου» - Συνδικαλιστική οργάνωση των εργαζομένων - Παραδεκτό της προσφυγής)

2009/C 205/03

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: 3F, πρώην Specialarbejderforbundet i Danmark (SID) (εκπρόσωποι: A. Bentley, QC, A. Worsøe, advokat)

Αντίδικοι κατ’ αναίρεση: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (εκπρόσωποι: N. Khan και H. van Vliet), Βασίλειο της Δανίας, Βασίλειο της Νορβηγίας

Αντικείμενο

Αναίρεση κατά της διατάξεως του Πρωτοδικείου (δεύτερο τμήμα) της 23ης Απριλίου 2007, T-30/03, Specialarbejderforbundet i Danmark (SID) κατά Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, με την οποία το Πρωτοδικείο έκρινε απαράδεκτη προσφυγή με σκοπό την ακύρωση της αποφάσεως C(2002)4370 τελικό της Επιτροπής, της 13ης Νοεμβρίου 2002, με την οποία κρίθηκε ότι τα μέτρα φορολογικής μειώσεως που ισχύουν για τους ναυτικούς που εργάζονται σε δανικά πλοία συνιστούν κρατικές ενισχύσεις συμβατές με την κοινή αγορά — Έννοια του ενδιαφερομένου — Συνδικαλιστική οργάνωση εργαζομένων

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

Ακυρώνει μερικώς τη διάταξη του Πρωτοδικείου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων της 23ης Απριλίου 2007, υπόθεση T-30/03, SID κατά Επιτροπής, καθόσον δεν δόθηκε απάντηση στα επιχειρήματα της 3F σχετικά, αφενός, με την ανταγωνιστική της θέση έναντι άλλων συνδικαλιστικών οργανώσεων κατά τη διαπραγμάτευση συλλογικών συμβάσεων που εφαρμόζονται στους ναυτικούς και, αφετέρου, σχετικά με τις κοινωνικές πτυχές που άπτονται των φορολογικών μέτρων έναντι των ναυτικών οι οποίοι απασχολούνται στα εγγεγραμμένα στο διεθνές νηολόγιο της Δανίας πλοία.

2)	Απορρίπτει την ένσταση απαραδέκτου που προέβαλε η Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων ενώπιον του Πρωτοδικείου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων.

Αναπέμπει την υπόθεση ενώπιον του Πρωτοδικείου του Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων προκειμένου τούτο να αποφανθεί επί των αιτημάτων της 3F περί ακυρώσεως της αποφάσεως C (2002) 4370 τελικό της Επιτροπής, της 13ης Νοεμβρίου 2002, να μη προβάλει αντιρρήσεις έναντι των δανικών φορολογικών μέτρων τα οποία εφαρμόζονται επί των απασχολουμένων σε εγγεγραμμένα στο διεθνές νηολόγιο της Δανίας πλοία ναυτικών.

4)	Επιφυλάσσεται ως προς τα δικαστικά έξοδα.

(1) ΕΕ C 211 της 8.9.2007.

29.8.2009

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 205/3

Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 2ας Ιουλίου 2009 [αίτηση του Corte d’appello di Torino (Ιταλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Bavaria NV, Bavaria Italia Srl κατά Bayerischer Brauerbund eV

(Υπόθεση C-343/07) (1)

(Αίτηση εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως - Εκτίμηση του κύρους - Παραδεκτό - Κανονισμοί (ΕΟΚ) 2081/92 και (ΕΚ) 1347/2001 - Κύρος - Κοινή ονομασία - Συνύπαρξη εμπορικού σήματος και προστατευομένης γεωγραφικής ενδείξεως)

2009/C 205/04

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Corte d’appello di Torino

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Bavaria NV, Bavaria Italia Srl

κατά

Bayerischer Brauerbund eV

Αντικείμενο

Αίτηση εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως — Corte d’appello di Torino — Κύρος του κανονισμού (ΕΚ) 1347/2001 του Συμβουλίου, της 28ης Ιουνίου 2001, για τη συμπλήρωση του παραρτήματος του κανονισμού (ΕΚ) 1107/96 της Επιτροπής, σχετικά με την καταχώρηση των γεωγραφικών ενδείξεων και των ονομασιών προέλευσης σύμφωνα με τη διαδικασία που προβλέπεται στο άρθρο 17 του κανονισμού (ΕΟΚ) 2081/92 του Συμβουλίου (ΕΕ L 182, σ. 3) — Σε περίπτωση που κριθεί έγκυρος ο κανονισμός, ύπαρξη ζημίας προκύπτουσας από καταχώριση της προστατευόμενης γεωγραφικής ενδείξεως «Bayerisches Bier» εις βάρος του κύρους και της δυνατότητας χρήσεως των προϋφισταμένων σημάτων τρίτων τα οποία περιέχουν τον όρο «Bavaria»

Διατακτικό

Η εξέταση του πρώτου προδικαστικού ερωτήματος του αιτούντος δικαστηρίου δεν ανέδειξε κανένα στοιχείο ικανό να επηρεάσει το κύρος του κανονισμού (ΕΚ) 1347/2001 του Συμβουλίου, της 28ης Ιουνίου 2001, για τη συμπλήρωση του παραρτήματος του κανονισμού (ΕΚ) 1107/96 της Επιτροπής, σχετικά με την καταχώρηση των γεωγραφικών ενδείξεων και των ονομασιών προέλευσης σύμφωνα με τη διαδικασία που προβλέπεται στο άρθρο 17 του κανονισμού (ΕΟΚ) 2081/92 του Συμβουλίου.

Ο κανονισμός 1347/2001 έχει την έννοια ότι δεν θίγει το κύρος και τη δυνατότητα χρήσεως, που αντιστοιχεί σε μια από τις περιπτώσεις του άρθρου 13 του κανονισμού 2081/92, προϋπαρχόντων εμπορικών σημάτων τρίτων που περιλαμβάνουν τη λέξη «Bavaria» και έχουν καταχωριστεί καλόπιστα πριν την ημερομηνία καταθέσεως της αιτήσεως καταχωρίσεως της ΠΓΕ «Bayerisches Bier», υπό τον όρον ότι τα σήματα αυτά δεν βαρύνονται από κάποιο λόγο ακυρότητας ή εκπτώσεως των εξ αυτών δικαιωμάτων που προβλέπουν τα άρθρα 3, παράγραφος 1, στοιχεία γ' και ζ', καθώς και 12, παράγραφος 2, στοιχείο β', της πρώτης οδηγίας 89/104/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 21ης Δεκεμβρίου 1988, για την προσέγγιση των νομοθεσιών των κρατών μελών περί σημάτων.

(1) ΕΕ C 247 της 20.10.2007.

29.8.2009

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 205/4

Απόφαση του Δικαστηρίου (τμήμα μείζονος συνθέσεως) της 7ης Ιουλίου 2009 — Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κατά Ελληνικής Δημοκρατίας

(Υπόθεση C-369/07) (1)

(Παράβαση κράτους μέλους - Κρατικές ενισχύσεις - Μέτρα εκτέλεσης αποφάσεως του Δικαστηρίου - Άρθρο 228 ΕΚ - Χρηματικές κυρώσεις - Χρηματική ποινή - Κατ’ αποκοπή ποσό)

2009/C 205/05

Γλώσσα διαδικασίας: η ελληνική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (εκπρόσωποι: E. Righini, Ι. Χατζηγιάννης και Δ. Τριανταφύλλου)

Καθής: Ελληνική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: Α. Σαμώνη-Ράντου και Π. Μυλωνόπουλο, επικουρούμενοι από τους Β. Χριστιανό και Π. Ανέστη, δικηγόροι)

Αντικείμενο

Παράβαση κράτους μέλους — Άρθρο 228 ΕΚ — Μη εκτέλεση της αποφάσεως που εξέδωσε το Δικαστήριο στις 12 Μαΐου 2005 στην υπόθεση C-415/03 — Παράβαση των άρθρων 3 και 4 της αποφάσεως 2003/372/ΕΚ της Επιτροπής, της 11ης Δεκεμβρίου 2002, για ενίσχυση που χορήγησε η Ελλάδα στην Ολυμπιακή Αεροπορία (ΕΕ L 132, σ. 1) — Δεν ελήφθησαν μέτρα για την ανάκτηση ενισχύσεως που κρίθηκε ασύμβατη με τη Συνθήκη και ενισχύσεως που χορηγήθηκε παρανόμως — Αίτημα περί καθορισμού του ύψους της χρηματικής ποινής

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

Η Ελληνική Δημοκρατία, παραλείποντας να λάβει, κατά την ημερομηνία λήξης της ταχθείσας με την αιτιολογημένη γνώμη προθεσμίας, τα μέτρα που συνεπάγεται η εκτέλεση της απόφασης του Δικαστηρίου της 12ης Μαΐου 2005, C-415/03, Επιτροπή κατά Ελλάδας, σχετικά με την ανάκτηση των ενισχύσεων που κρίθηκαν παράνομες και ασύμβατες προς την κοινή αγορά, σύμφωνα με το άρθρο 3 της απόφασης 2003/372/ΕΚ της Επιτροπής, της 11ης Δεκεμβρίου 2002, για ενίσχυση που χορήγησε η Ελλάδα στην Ολυμπιακή Αεροπορία, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από την απόφαση αυτή και το άρθρο 228, παράγραφος 1, ΕΚ.

Υποχρεώνει την Ελληνική Δημοκρατία να καταβάλει στην Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, στον λογαριασμό «Ίδιοι πόροι της Ευρωπαϊκής Κοινότητας», χρηματική ποινή ύψους 16 000 ευρώ για κάθε ημέρα καθυστέρησης στην εφαρμογή των αναγκαίων μέτρων προς συμμόρφωση με την προπαρατεθείσα απόφαση της 12ης Μαΐου 2005, Επιτροπή κατά Ελλάδας, με ημερομηνία έναρξης της καταβολής ένα μήνα από τη δημοσίευση της παρούσας απόφασης και μέχρι την εκτέλεση της εν λόγω απόφασης της 12ης Μαΐου 2005.

3)	Υποχρεώνει την Ελληνική Δημοκρατία να καταβάλει στην Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, στον λογαριασμό «Ίδιοι πόροι της Ευρωπαϊκής Κοινότητας», το κατ’ αποκοπή ποσό των 2 εκατομμυρίων ευρώ.

4)	Καταδικάζει την Ελληνική Δημοκρατία στα δικαστικά έξοδα.

(1) ΕΕ C 269 της 10.11.2007.

29.8.2009

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 205/4

Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 9ης Ιουλίου 2009 — Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κατά Βασιλείου της Ισπανίας

(Υπόθεση C-397/07) (1)

(Παράβαση κράτους μέλους - Έμμεσοι φόροι επί των συγκεντρώσεων κεφαλαίων - Κεφαλαιουχικές εταιρίες - Οδηγία 69/335/ΕΟΚ - Άρθρα 2, παράγραφοι 1 και 3, 4, παράγραφος 1, και 7 - Φόρος εισφοράς - Απαλλαγή - Προϋποθέσεις - Μεταφορά της έδρας της πραγματικής διοικήσεως ή της καταστατικής έδρας από ένα κράτος μέλος σε άλλο κράτος μέλος - Φόρος εισφοράς επί του κεφαλαίου που χρησιμοποιείται για τη διενέργεια εμπορικών πράξεων σε ένα κράτος μέλος μέσω υποκαταστημάτων ή μόνιμων εγκαταστάσεων εταιριών εγκατεστημένων σε άλλο κράτος μέλος)

2009/C 205/06

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (εκπρόσωποι: E. Gippini Fournier και M. Afonso)

Καθού: Βασίλειο της Ισπανίας (εκπρόσωποι: B. Plaza Cruz και M. Muñoz Pérez)

Αντικείμενο

Παράβαση κράτους μέλους — Παράβαση της οδηγίας 69/335/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 17ης Ιουλίου 1969, περί των εμμέσων φόρων των επιβαλλομένων επί των συγκεντρώσεων κεφαλαίων (ΕΕ ειδ. έκδ. 09/001, σ. 20) — Μεταφορά καταστατικής έδρας εταιρίας — Εθνική νομοθετική ρύθμιση που προβλέπει τη φορολόγηση της μεταφοράς έδρας αν η εταιρία δεν υπόκειται σε φόρο εισφοράς στο κράτος μέλος καταγωγής — Προϋποθέσεις εφαρμογής των υποχρεωτικών απαλλαγών

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

Το Βασίλειο της Ισπανίας:

—

εξαρτώντας από τις προϋποθέσεις του άρθρου 96 της δεύτερης πρόσθετης διάταξης του ενοποιημένου κειμένου του νόμου περί φορολογίας εταιριών (Disposición Adicional Segunda del texto Refundido de la Ley del Impuesto sobre Sociedades), που εγκρίθηκε με το βασιλικό νομοθετικό διάταγμα 4/2004, της 5ης Μαρτίου 2004, την απαλλαγή από τον φόρο εισφοράς των πράξεων που διαλαμβάνονται στο άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', της οδηγίας 69/335/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 17ης Ιουλίου 1969, περί των εμμέσων φόρων των επιβαλλομένων επί των συγκεντρώσεων κεφαλαίων, όπως τροποποιήθηκε με τις οδηγίες 73/79/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 9ης Απριλίου 1973, 73/80/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 9ης Απριλίου 1973, και 85/303/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 10ης Ιουνίου 1985,

—	υποβάλλοντας σε φόρο εισφοράς τη μεταφορά, από κράτος μέλος στην Ισπανία, της έδρας της πραγματικής διοικήσεως ή της καταστατικής έδρας των κεφαλαιουχικών εταιριών που δεν υπόκεινται σε ανάλογο φόρο εντός του κράτους μέλους καταγωγής και

—	υποβάλλοντας σε φόρο εισφοράς το κεφάλαιο που χρησιμοποιείται για τις εμπορικές δραστηριότητες που ασκούνται στο ισπανικό έδαφος από τα υποκαταστήματα ή τις μόνιμες εγκαταστάσεις των εταιριών που είναι εγκατεστημένες εντός κράτους μέλους το οποίο δεν εφαρμόζει παρόμοιο φόρο,

παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από την οδηγία 69/335, όπως τροποποιήθηκε με τις οδηγίες 73/79, 73/80 και 85/303.

2)	Απορρίπτει την προσφυγή κατά τα λοιπά.

3)	Καταδικάζει το Βασίλειο της Ισπανίας στα δικαστικά έξοδα.

(1) ΕΕ C 269 της 10.11.2007.

29.8.2009

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 205/5

Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 25ης Ιουνίου 2009 [αίτηση του Raad van State (Κάτω Χώρες) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Exportslachterij J. Gosschalk & Zoon BV κατά Minister van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit

(Υπόθεση C-430/07) (1)

(Απόφαση 2000/764/ΕΚ - Διάγνωση και επιδημιολογική παρακολούθηση της σπογγώδους εγκεφαλοπάθειας των βοοειδών - Κανονισμός (ΕΚ) 2777/2000 - Μέτρα στήριξης της αγοράς - Κτηνιατρικά μέτρα - Συμμετοχή της Κοινότητας στη χρηματοδότηση μέρους του κόστους των ελέγχων - Οδηγία 85/73/ΕΚ - Δυνατότητα των κρατών μελών να χρηματοδοτήσουν το μέρος του κόστους που δεν αναλαμβάνει η Κοινότητα μέσω εισπράξεως εθνικών τελών για τις επιθεωρήσεις των κρεάτων ή τελών για την καταπολέμηση των επιζωοτιών)

2009/C 205/07

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Raad van State

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Exportslachterij J. Gosschalk & Zoon BV

κατά

Minister van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit

Αντικείμενο

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως — Nederlandse Raad van State — Ερμηνεία του άρθρου 1, παράγραφος 3, της αποφάσεως 2000/765/ΕΚ της Επιτροπής, της 29ης Νοεμβρίου 2000, περί των ελέγχων στα βοοειδή για την παρουσία σπογγώδους εγκεφαλοπάθειας των βοοειδών και περί τροποποιήσεως της αποφάσεως 98/272/ΕΚ για την επιδημιολογική παρακολούθηση των μεταδοτικών σπογγωδών εγκεφαλοπαθειών (ΕΕ L 305, σ. 35), του άρθρου 2, παράγραφοι 1 και 2, του κανονισμού (ΕΚ) 2777/2000 της Επιτροπής, της 18ης Δεκεμβρίου 2000, περί θεσπίσεως εξαιρετικών μέτρων στηρίξεως για την αγορά βοείου κρέατος (ΕΕ L 321, σ. 47), του άρθρου 1, παράγραφος 2, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 1258/1999 του Συμβουλίου, της 17ης Μαΐου 1999, περί χρηματοδοτήσεως της κοινής γεωργικής πολιτικής (ΕΕ L 160, σ. 103), του κανονισμού (ΕΚ) 1254/1999 του Συμβουλίου, της 17ης Μαΐου 1999, περί κοινής οργανώσεως αγοράς στον τομέα του βοείου κρέατος (ΕΕ L 160, σ. 21), και του άρθρου 5, παράγραφος 4, τελευταία περίοδος, της οδηγίας 85/73/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 29ης Ιανουαρίου 1985, για τη χρηματοδότηση των υγειονομικών επιθεωρήσεων και ελέγχων των νωπών κρεάτων και των κρεάτων πουλερικών (ΕΕ L 32, σ. 14), όπως τροποποιήθηκε και κωδικοποιήθηκε με την οδηγία 96/43/ΕΚ (ΕΕ L 162, σ. 1) — Ανίχνευση ΣΕΒ — Εγκεκριμένα τεστ ταχείας ανιχνεύσεως — Αποκλειστική χρηματοδότηση από την Κοινότητα ή υποχρεωτική συγχρηματοδότηση από τα κράτη μέλη με μετακύλιση των δαπανών στους επιχειρηματίες μέσω της εισπράξεως τελών — Απόφαση στην υπόθεση C-239/01, Γερμανία κατά Επιτροπής

Διατακτικό

Το άρθρο 2, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΚ) 2777/2000 της Επιτροπής, της 18ης Δεκεμβρίου 2000, περί θεσπίσεως εξαιρετικών μέτρων στήριξης για την αγορά βοείου κρέατος, όπως τροποποιήθηκε από τον κανονισμό (ΕΚ) 111/2001 της Επιτροπής, της 19ης Ιανουαρίου 2001, πρέπει να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι η διάταξη αυτή αφορά τις υποχρεωτικές δοκιμές διάγνωσης της ΣΕΒ στις Κάτω Χώρες κατά τον Μάιο και τον Ιούνιο του 2001 σε όλα τα κρέατα από βοοειδή ηλικίας άνω των 30 μηνών που υποβλήθηκαν σε σφαγή προς βρώση.

Το άρθρο 2, παράγραφος 1, του κανονισμού 2777/2000, όπως τροποποιήθηκε από τον κανονισμό 111/2001, πρέπει να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι η απαγόρευση της διάθεσης στο εμπόριο των κρεάτων βοοειδών ηλικίας άνω των 30 μηνών που δεν έχουν αρνητικό αποτέλεσμα στην υποχρεωτική από 1ης Ιανουαρίου 2001 δοκιμή διάγνωσης της σπογγώδους εγκεφαλοπάθειας των βοοειδών συνιστά εντασσόμενο στα προγράμματα εξάλειψης και επιτήρησης της σπογγώδους εγκεφαλοπάθειας των βοοειδών κτηνιατρικό μέτρο, κατά την έννοια του άρθρου 1, παράγραφος 2, στοιχείο δ', του κανονισμού (ΕΚ) 1258/1999 του Συμβουλίου, της 17ης Μαΐου 1999, περί χρηματοδοτήσεως της κοινής γεωργικής πολιτικής.

Το άρθρο 2, παράγραφος 2, του κανονισμού 2777/2000, όπως τροποποιήθηκε από τον κανονισμό 111/2001, καθώς και τα άρθρα 4 και 5, παράγραφος 4, δεύτερο εδάφιο, της οδηγίας 85/73/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 29ης Ιανουαρίου 1985, για τη χρηματοδότηση των υγειονομικών επιθεωρήσεων και ελέγχων που προβλέπουν οι οδηγίες 89/662/ΕΟΚ, 90/425/ΕΟΚ, 90/675/ΕΟΚ και 91/496/ΕΟΚ, όπως τροποποιήθηκε και κωδικοποιήθηκε με την οδηγία 96/43/ΕΚ του Συμβουλίου, της 26ης Ιουνίου 1996, πρέπει να ερμηνευθούν υπό την έννοια ότι δεν απαγορεύουν στα κράτη μέλη να εισπράττουν εθνικά τέλη για τη χρηματοδότηση των δοκιμών διάγνωσης της σπογγώδους εγκεφαλοπάθειας των βοοειδών. Το συνολικό ποσόν των τελών που αφορούν τη σφαγή βοοειδών προς βρώση καθορίζεται λαμβάνοντας υπόψη τις αρχές που διέπουν τα κοινοτικά τέλη, σύμφωνα με τις οποίες, αφενός, το ποσόν αυτό δεν υπερβαίνει τα πραγματοποιηθέντα έξοδα που καλύπτουν τους μισθούς, τις κοινωνικές επιβαρύνσεις και τα διοικητικά έξοδα από τη διενέργεια των δοκιμών αυτών και, αφετέρου, απαγορεύεται κάθε άμεση ή έμμεση επιστροφή των τελών αυτών.

(1) ΕΕ C 297 της 8.12.2007.

29.8.2009

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 205/6

Απόφαση του Δικαστηρίου (τμήμα μείζονος συνθέσεως) της 7ης Ιουλίου 2009 [αίτηση του High Court of Justice (Queen’s Bench Division) (Ηνωμένο Βασίλειο) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — The Queen, S.P.C.M. SA, C.H. Erbslöh KG, Lake Chemicals and Minerals Ltd, Hercules Inc. κατά Secretary of State for the Environment, Food and Rural Affairs

(Υπόθεση C-558/07) (1)

(Κανονισμός (ΕΚ) 1907/2006 - Χημικές ουσίες - Καταχώριση, αξιολόγηση, αδειοδότηση των ουσιών αυτών και εφαρμοστέοι περιορισμοί (REACH) - Έννοια «μονομερών ουσιών» - Ισχύς - Αναλογικότητα - Ίση μεταχείριση)

2009/C 205/08

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Αιτούν δικαστήριο

High Court of Justice (Queen’s Bench Division)

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

The Queen, S.P.C.M. SA, C.H. Erbslöh KG, Lake Chemicals and Minerals Ltd, Hercules Inc.

κατά

Secretary of State for the Environment, Food and Rural Affairs

Αντικείμενο

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως — High Court of Justice, Queen’s Bench Division — Ερμηνεία και κύρος του άρθρου 6, παράγραφος 3, του κανονισμού (ΕΚ) 1907/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 18ης Δεκεμβρίου 2006, για την καταχώριση, την αξιολόγηση, την αδειοδότηση και τους περιορισμούς των χημικών προϊόντων (REACH) και την ίδρυση του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Χημικών Προϊόντων καθώς και για την τροποποίηση της οδηγίας 1999/45/ΕΚ και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΟΚ) 793/93 του Συμβουλίου και του κανονισμού (ΕΚ) 1488/94 της Επιτροπής καθώς και της οδηγίας 76/769/ΕΟΚ του Συμβουλίου και των οδηγιών της Επιτροπής 91/155/ΕΟΚ, 93/67/ΕΟΚ, 93/105/ΕΚ και 2000/21/ΕΚ (ΕΕ L 396, σ. 1) — Έννοια των «μονομερών ουσιών»

Διατακτικό

Στην έννοια των «μονομερών ουσιών» του άρθρου 6, παράγραφος 3, του κανονισμού (ΕΚ) 1907/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 18ης Δεκεμβρίου 2006, για την καταχώριση, την αξιολόγηση, την αδειοδότηση και τους περιορισμούς των χημικών προϊόντων (REACH) και για την ίδρυση του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Χημικών Προϊόντων καθώς και για την τροποποίηση της οδηγίας 1999/45/ΕΚ και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΟΚ) 793/93 του Συμβουλίου και του κανονισμού (ΕΚ) 1488/94 της Επιτροπής καθώς και της οδηγίας 76/769/ΕΟΚ του Συμβουλίου και των οδηγιών της Επιτροπής 91/155/ΕΟΚ, 93/67/ΕΟΚ, 93/105/ΕΚ και 2000/21/ΕΚ, εμπίπτουν μόνον τα μονομερή υπό αντιδρώσα μορφή που είναι ενσωματωμένα στα πολυμερή.

2)	Από την εξέταση του δεύτερου ερωτήματος δεν προέκυψε κανένα στοιχείο που να θίγει την ισχύ του άρθρου 6, παράγραφος 3, του κανονισμού 1907/2006.

(1) ΕΕ C 51 της 23.2.2008.

29.8.2009

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 205/6

Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 2ας Ιουλίου 2009 [αίτηση του Hoge Raad der Nederlanden (Κάτω Χώρες) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Har Vaessen Douane Service BV κατά Staatssecretaris van Financiën

(Υπόθεση C-7/08) (1)

(Τελωνειακή ατέλεια κατά την εισαγωγή - Κανονισμός (ΕΟΚ) 918/83 - Άρθρο 27 - Εμπορεύματα αμελητέας επιμέρους αξίας που απεστάλησαν με ομαδική αποστολή - Εμπορεύματα που απεστάλησαν απευθείας από τρίτο κράτος σε παραλήπτη εντός της Κοινότητας)

2009/C 205/09

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Hoge Raad der Nederlanden

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Har Vaessen Douane Service BV

κατά

Staatssecretaris van Financiën

Αντικείμενο

Αίτηση εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως — Hoge Raad der Nederlanden (Κάτω Χώρες) — Ερμηνεία του άρθρου 27 του κανονισμού (ΕΟΚ) 918/83 του Συμβουλίου, της 28ης Μαρτίου 1983, για τη θέσπιση του κοινοτικού καθεστώτος τελωνειακών ατελειών, όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό (ΕΟΚ) 3357/91 (ΕΕ L 105, σ. 1) — Απευθείας αποστολές, από τττρίτη χώρα σε παραλήπτη εντός της Κοινότητας, εμπορευμάτων κάθε ένα από τα οποία έχει αμελητέα αξία, αλλά όλα μαζί ως μέρη μιας ομαδικής αποστολής έχουν συνολική εγγενή αξία μεγαλύτερη από το προβλεπόμενο ανώτατο όριο.

Διατακτικό

Το άρθρο 27 του κανονισμού (ΕΟΚ) 918/83 του Συμβουλίου, της 28ης Μαρτίου 1983, για τη θέσπιση του κοινοτικού καθεστώτος τελωνειακών ατελειών, όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό (ΕΟΚ) 3357/91, της 7ης Νοεμβρίου 1991, δεν απαγορεύει να καλυφθούν από την ατέλεια τελωνειακών δασμών ομαδικές αποστολές εμπορευμάτων, των οποίων η συνολική εγγενής αξία υπερβαίνει το όριο του εν λόγω άρθρου 27 αλλά τα οποία, λαμβανόμενα χωριστά, είναι αμελητέας αξίας, υπό την προϋπόθεση ότι κάθε δέμα της ομαδικής αποστολής απευθύνθηκε ατομικά σε παραλήπτη που βρίσκεται στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα. Εν προκειμένω, το γεγονός ότι ο αντισυμβαλλόμενος των παραληπτών αυτών είναι ο ίδιος εγκατεστημένος στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα δεν ασκεί επιρροή όταν τα εμπορεύματα απεστάλησαν απευθείας από τρίτο κράτος στους εν λόγω παραλήπτες.

(1) ΕΕ C 92 της 12.4.2008.

29.8.2009

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 205/7

Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 25ης Ιουνίου 2009 [αίτηση του Juzgado de Primera Instancia e Instrucción no 5 de San Javier (Ισπανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Roda Golf Beach Resort SL

(Υπόθεση C-14/08) (1)

(Δικαστική συνεργασία σε αστικές υποθέσεις - Αίτηση εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως - Αρμοδιότητα του Δικαστηρίου - Έννοια του όρου «ένδικη διαφορά» - Κανονισμός (ΕΚ) 1348/2000 - Επίδοση και κοινοποίηση εξωδίκων πράξεων εκτός ένδικης διαδικασίας - Συμβολαιογραφική πράξη)

2009/C 205/10

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Αιτούν δικαστήριο

Juzgado de Primera Instancia e Instrucción no 5 de San Javier

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Roda Golf Beach Resort SL

Αντικείμενο

Αίτηση εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως — Juzgado de Primera Instancia e Instrucción no 5 de San Javier — Ερμηνεία του άρθρου 16 του κανονισμού (ΕΚ) 1348/2000 του Συμβουλίου, της 29ης Μαΐου 2000, περί επιδόσεως και κοινοποιήσεως στα κράτη μέλη δικαστικών και εξωδίκων πράξεων σε αστικές ή εμπορικές υποθέσεις (ΕΕ L 160, σ. 37) — Κοινοποίηση αμιγώς εξωδίκων πράξεων, η οποία διενεργείται μεταξύ ιδιωτών δια της προσφυγής τους στα μέσα διοικητικής υποστηρίξεως και προσωπικού των δικαιοδοτικών οργάνων της Ευρωπαϊκής Ενώσεως εκτός ένδικης διαδικασίας

Διατακτικό

Η εκτός ένδικης διαδικασίας επίδοση και κοινοποίηση συμβολαιογραφικής πράξεως, όπως η επίμαχη στη διαδικασία στο πλαίσιο της οποίας υποβλήθηκαν τα προδικαστικά ερωτήματα, εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ) 1348/2000 του Συμβουλίου, της 29ης Μαΐου 2000, περί επιδόσεως και κοινοποιήσεως στα κράτη μέλη δικαστικών και εξωδίκων πράξεων σε αστικές ή εμπορικές υποθέσεις

(1) ΕΕ C 92 της 12.4.2008.

29.8.2009

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 205/7

Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 2ας Ιουλίου 2009 [αίτηση του Juzgado de lo Mercantil no 1 de Alicante y no 1 de Marca Comunitaria (Ισπανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Fundación Española para la Innovación de la Artesanía (FEIA) κατά Cul de Sac Espacio Creativo SL, Acierta Product Position SA

(Υπόθεση C-32/08) (1)

(Κανονισμός (ΕΚ) 6/2002 - Κοινοτικά σχέδια και υποδείγματα - Άρθρα 14 και 88 - Κάτοχος δικαιώματος επί κοινοτικού σχεδίου ή υποδείγματος - Μη καταχωρισμένο σχέδιο ή υπόδειγμα - Σχέδιο ή υπόδειγμα κατά παραγγελία)

2009/C 205/11

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Αιτούν δικαστήριο

Juzgado de lo Mercantil no 1 de Alicante y no 1 de Marca Comunitaria

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Fundación Española para la Innovación de la Artesanía (FEIA)

κατά

Cul de Sac Espacio Creativo SL, Acierta Product Position SA

Αντικείμενο

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως — Juzgado de lo Mercantil no 1 de Alicante y no 1 de Marca Comunitaria — Ερμηνεία των άρθρων 14, παράγραφοι 1 και 3, και 88, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΚ) 6/2002 του Συμβουλίου, της 12ης Δεκεμβρίου 2001, για τα κοινοτικά σχέδια και υποδείγματα (ΕΕ 2002, L 3, σ. 1) — Κάτοχοι δικαιωμάτων — Δικαίωμα ανήκον στον εργοδότη ή στον μισθωτό δημιουργό-σχεδιαστή — Έννοιες

Διατακτικό

1)	Το άρθρο 14, παράγραφος 3, του κανονισμού (ΕΚ) 6/2002 του Συμβουλίου, της 12ης Δεκεμβρίου 2001, για τα κοινοτικά σχέδια και υποδείγματα, δεν έχει εφαρμογή σε κοινοτικό σχέδιο ή υπόδειγμα που έγινε κατά παραγγελία.

2)	Υπό συνθήκες όπως αυτές της κύριας δίκης, το άρθρο 14, παράγραφος 1, του εν λόγω κανονισμού έχει την έννοια ότι το δικαίωμα επί του κοινοτικού σχεδίου ή υποδείγματος ανήκει στον δημιουργό, εκτός αν μεταβιβάστηκε με σύμβαση στον εξ αυτού έλκοντα δικαίωμα.

(1) ΕΕ C 92 της 12.4.2008.

29.8.2009

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 205/8

Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 2ας Ιουλίου 2009 [αίτηση του Högsta domstolen (Σουηδία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — SCT Industri AB i likvidation κατά Alpenblume AB

(Υπόθεση C-111/08) (1)

(Δικαστική συνεργασία σε αστικές υποθέσεις - Διεθνής δικαιοδοσία και εκτέλεση των αποφάσεων - Πεδίο εφαρμογής - Πτωχεύσεις)

2009/C 205/12

Γλώσσα διαδικασίας: η σουηδική

Αιτούν δικαστήριο

Högsta domstolen

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

SCT Industri AB i likvidation

κατά

Alpenblume AB

Αντικείμενο

Αίτηση εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως — Högsta domstolen — Ερμηνεία του άρθρου 1, παράγραφος 2, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 44/2001 του Συμβουλίου, της 22ας Δεκεμβρίου 2000, για τη διεθνή δικαιοδοσία, την αναγνώριση και την εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις (ΕΕ 2001, L 12, σ. 1) — Απόφαση δικαστηρίου κράτους μέλους Α, με την οποία ο σύνδικος πτωχευτικής διαδικασίας διεξαγόμενης εντός κράτος μέλους Β κρίνεται αναρμόδιος να διαθέσει τα περιουσιακά στοιχεία της πτωχής εταιρίας τα οποία βρίσκονται εντός του κράτους μέλους Α — Διεκδικητική αγωγή ασκηθείσα από την προς ην η μεταβίβαση εταιρία, προκειμένου να ανακτήσει τα εταιρικά μερίδια τα οποία απέκτησε στο πλαίσιο της πτωχευτικής διαδικασίας, τα οποία όμως ανέκτησε η μεταβιβάσασα εταιρία κατ’ εφαρμογήν της αποφάσεως περί ακυρώσεως της μεταβιβάσεως

Διατακτικό

Η εξαίρεση του άρθρου 1, παράγραφος 2, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 44/2001 του Συμβουλίου, της 22ας Δεκεμβρίου 2000, για τη διεθνή δικαιοδοσία, την αναγνώριση και την εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις, έχει την έννοια ότι έχει εφαρμογή επί αποφάσεως την οποία εκδίδει δικαστήριο του κράτους μέλους Α ως προς την καταχώριση του δικαιώματος κυριότητας επί των εταιρικών μεριδίων τα οποία έχει εκδώσει εταιρία η οποία έχει την έδρα της εντός του κράτους μέλους A, απόφαση κατά την οποία η μεταβίβαση των εν λόγω μεριδίων πρέπει να θεωρηθεί άκυρη με την αιτιολογία ότι το δικαστήριο του κράτους μέλους Α δεν αναγνωρίζει τις εξουσίες του συνδίκου ενός κράτους μέλους Β στο πλαίσιο πτωχευτικής διαδικασίας κινηθείσας και περατωθείσας εντός του κράτους μέλους B.

(1) ΕΕ C 116 της 9.5.2008.

29.8.2009

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 205/8

Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 9ης Ιουλίου 2009 (αίτηση του Bundesgerichtshof, Γερμανία, για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως) — Peter Rehder κατά Air Baltic Corporation

(Υπόθεση C-204/08) (1)

(Κανονισμός (ΕΚ) 44/2001 - Άρθρο 5, σημείο 1, στοιχείο β', δεύτερη περίπτωση - Κανονισμός (ΕΚ) 261/2004 - Άρθρα 5, παράγραφος 1, στοιχείο γ', και 7, παράγραφος 1, στοιχείο α' - Σύμβαση του Μόντρεαλ - Άρθρο 33, παράγραφος 1 - Αεροπορικές μεταφορές - Αγωγές αποζημιώσεως επιβατών κατά αεροπορικών εταιριών σε περίπτωση ματαιώσεως των πτήσεων - Τόπος εκπληρώσεως της παροχής - Δικαιοδοσία σε περίπτωση αεροπορικής μεταφοράς από ένα κράτος μέλος προς άλλο κράτος μέλος με αεροπορική εταιρία η οποία εδρεύει σε τρίτο κράτος μέλος)

2009/C 205/13

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Bundesgerichtshof

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Peter Rehder

κατά

Air Baltic Corporation

Αντικείμενο

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως — Bundesgerichtshof — Ερμηνεία του άρθρου 5, σημείο 1, στοιχείο β', δεύτερη περίπτωση, του κανονισμού (ΕΚ) 44/2001 του Συμβουλίου, της 22ας Δεκεμβρίου 2000, για τη διεθνή δικαιοδοσία, την αναγνώριση και την εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις (ΕΕ 2001, L 12, σ. 1) — Αποζημίωση δυνάμει του άρθρου 7, σημείο 1, στοιχείο α', του κανονισμού (ΕΚ) 261/2004 την οποία επιβάτης που έχει την κατοικία του σε κράτος μέλος ζητεί από εταιρία αεροπορικών μεταφορών που έχει την έδρα της σε άλλο κράτος μέλος, κατόπιν της ματαιώσεως μιας πτήσεως μεταξύ του πρώτου κράτους μέλους και τρίτου κράτους μέλους — Διεθνής δικαιοδοσία των δικαστηρίων του κράτους μέλους στο οποίο έχει την κατοικία του ο επιβάτης; — Προσδιορισμός του «τόπου του κράτους μέλους όπου, δυνάμει της σύμβασης, έγινε ή έπρεπε να γίνει η παροχή των υπηρεσιών»

Διατακτικό

Το άρθρο 5, σημείο 1, στοιχείο β', δεύτερη περίπτωση, του κανονισμού (ΕΚ) 44/2001 του Συμβουλίου, της 22ας Δεκεμβρίου 2000, για τη διεθνή δικαιοδοσία, την αναγνώριση και την εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις, πρέπει να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι, σε περίπτωση αεροπορικής μεταφοράς προσώπων από ένα κράτος μέλος σε άλλο βάσει συμβάσεως που συνήφθη μόνο με μία αεροπορική εταιρία η οποία είναι ο πραγματικός μεταφορέας, το δικαστήριο που έχει δικαιοδοσία να εκδικάσει αγωγή αποζημιώσεως η οποία στηρίζεται στην εν λόγω σύμβαση μεταφοράς και στον κανονισμό (ΕΚ) 261/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Φεβρουαρίου 2004, για τη θέσπιση κοινών κανόνων αποζημιώσεως των επιβατών αεροπορικών μεταφορών και παροχής βοήθειας σε αυτούς σε περίπτωση αρνήσεως επιβιβάσεως και ματαιώσεως ή μεγάλης καθυστερήσεως της πτήσεως και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΟΚ) 295/91, είναι, κατ’ επιλογήν του ενάγοντος, το δικαστήριο στην περιφέρεια του οποίου βρίσκεται ο τόπος αναχωρήσεως ή ο τόπος αφίξεως του αεροσκάφους, όπως οι τόποι αυτοί προβλέπονται στην εν λόγω σύμβαση.

(1) ΕΕ C 197 της 2.8.2008.

29.8.2009

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 205/9

Απόφαση του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 9ης Ιουλίου 2009 — Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κατά Βασιλείου της Ισπανίας

(Υπόθεση C-272/08) (1)

(Παράβαση κράτους μέλους - Οδηγία 2004/83/ΕΚ - Δικαίωμα ασύλου - Παράλειψη μεταφοράς εντός της ταχθείσας προθεσμίας)

2009/C 205/14

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (εκπρόσωποι: Μ. Κοντού-Durande και E. Adsera Ribera)

Καθού: Βασίλειο της Ισπανίας (εκπρόσωπος: B. Plaza Cruz)

Αντικείμενο

Παράβαση κράτους μέλους — Παράλειψη εμπρόθεσμης θεσπίσεως των αναγκαίων διατάξεων προς συμμόρφωση με την οδηγία 2004/83/ΕΚ του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2004, για θέσπιση ελάχιστων απαιτήσεων για την αναγνώριση και το καθεστώς των υπηκόων τρίτων χωρών ή των απάτριδων ως προσφύγων ή ως προσώπων που χρήζουν διεθνούς προστασίας για άλλους λόγους (ΕΕ L 304, σ. 12)

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

Το Βασίλειο της Ισπανίας, παραλείποντας να θεσπίσει, εντός της ταχθείσας προθεσμίας, όλες τις αναγκαίες νομοθετικές, διοικητικές και κανονιστικές διατάξεις για τη συμμόρφωσή του προς την οδηγία 2004/83/ΕΚ του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2004, για θέσπιση ελάχιστων απαιτήσεων για την αναγνώριση και το καθεστώς των υπηκόων τρίτων χωρών ή των απάτριδων ως προσφύγων ή ως προσώπων που χρήζουν διεθνούς προστασίας για άλλους λόγους, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από την οδηγία αυτή.

2)	Καταδικάζει το Βασίλειο της Ισπανίας στα δικαστικά έξοδα.

(1) ΕΕ C 209 της 15.8.2008.

29.8.2009

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 205/9

Απόφαση του Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 2ας Ιουλίου 2009 [αίτηση του Finanzgericht München (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Zino Davidoff SA κατά Bundesfinanzdirektion Südost

(Υπόθεση C-302/08) (1)

(Σήματα - Διεθνής καταχώριση - Πρωτόκολλο που αφορά τη συμφωνία της Μαδρίτης - Κανονισμός (ΕΚ) 40/94 - Άρθρο 146 - Οι διεθνείς καταχωρίσεις και τα κοινοτικά σήματα παράγουν στην Κοινότητα τα ίδια αποτελέσματα - Κανονισμός (ΕΚ) 1383/2003 - Άρθρο 5, παράγραφος 4 - Εμπορεύματα για τα οποία υπάρχει υποψία ότι προσβάλλουν σήμα - Παρέμβαση των τελωνειακών αρχών - Δικαιούχος κοινοτικού σήματος - Δικαίωμα του δικαιούχου του σήματος να επιτύχει την παρέμβαση των αρχών και άλλων κρατών μελών, πέρα από τις αρχές του κράτους μέλους στο οποίο έχει υποβληθεί η αίτηση παρέμβασης - Παρέχεται και στον δικαιούχο διεθνούς καταχώρισης)

2009/C 205/15

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Finanzgericht München

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Zino Davidoff SA

κατά

Bundesfinanzdirektion Südost

Αντικείμενο

Αίτηση εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως — Finanzgericht München — Ερμηνεία του άρθρου 5, παράγραφος 4, του κανονισμού (ΕΚ) 1383/2003 του Συμβουλίου, της 22ας Ιουλίου 2003, για την παρέμβαση των τελωνειακών αρχών έναντι εμπορευμάτων που είναι ύποπτα ότι παραβιάζουν ορισμένα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας και για τα μέτρα που πρέπει να λαμβάνονται έναντι των εμπορευμάτων που διαπιστώνεται ότι παραβιάζουν παρόμοια δικαιώματα (ΕΕ L 196, σ. 7) — Το δικαίωμα υποβολής αιτήσεως παρεμβάσεως των τελωνειακών αρχών με την οποία ζητείται, εκτός από την παρέμβαση των τελωνειακών αρχών του κράτους μέλους στο οποίο υποβάλλεται, και η παρέμβαση των τελωνειακών αρχών ενός ή περισσοτέρων άλλων κρατών μελών προβλέπεται μόνο για τους δικαιούχους κοινοτικού σήματος — Επέκταση του δικαιώματος αυτού στους δικαιούχους διεθνώς καταχωρισμένων σημάτων κατά την έννοια του άρθρου 146 του κανονισμού (ΕΚ) 40/94 του Συμβουλίου, της 20ής Δεκεμβρίου 1993, για το κοινοτικό σήμα — Έννομα αποτελέσματα της προσχωρήσεως της Ευρωπαϊκής Κοινότητας στο πρωτόκολλο που αφορά στη συμφωνία της Μαδρίτης σχετικά με τη διεθνή καταχώριση σημάτων

Διατακτικό

Το άρθρο 5, παράγραφος 4, του κανονισμού (ΕΚ) 1383/2003 του Συμβουλίου, της 22ας Ιουλίου 2003, για την παρέμβαση των τελωνειακών αρχών έναντι εμπορευμάτων που είναι ύποπτα ότι παραβιάζουν ορισμένα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας και για τα μέτρα που πρέπει να λαμβάνονται έναντι των εμπορευμάτων που διαπιστώνεται ότι παραβιάζουν παρόμοια δικαιώματα, ερμηνευόμενο σε συνδυασμό με το άρθρο 146 του κανονισμού (ΕΚ) 40/94 του Συμβουλίου, της 20ής Δεκεμβρίου 1993, για το κοινοτικό σήμα, όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό (ΕΚ) 1992/2003 του Συμβουλίου, της 27ης Οκτωβρίου 2003, έχει την έννοια ότι δίδει τη δυνατότητα στον δικαιούχο διεθνώς καταχωρισμένου σήματος, όπως ακριβώς και στον δικαιούχο κοινοτικού σήματος, να ζητεί και να επιτυγχάνει την παρέμβαση των τελωνειακών αρχών ενός ή περισσότερων άλλων κρατών μελών, πέρα από το κράτος μέλος στο οποίο έχει υποβάλει την αίτησή του.

(1) ΕΕ C 247 της 27.9.2008.

29.8.2009

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 205/10

Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 25ης Ιουνίου 2009 — Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κατά Δημοκρατίας της Αυστρίας

(Υπόθεση C-356/08) (1)

(Παράβαση κράτους μέλους - Ελεύθερη παροχή υπηρεσιών - Ελευθερία εγκαταστάσεως - Ελεύθερη κυκλοφορία των κεφαλαίων - Εθνική κανονιστική ρύθμιση επιβάλλουσα στους ιατρούς που εγκαθίστανται στο έδαφος του Ομόσπονδου Κράτους της Άνω Αυστρίας την υποχρέωση να ανοίξουν τραπεζικό λογαριασμό σε συγκεκριμένη τράπεζα)

2009/C 205/16

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (εκπρόσωποι: E. Traversa και A. Böhlke, Rechtsanwalt)

Καθής: Δημοκρατία της Αυστρίας (εκπρόσωπος: C. Pesendorfer)

Αντικείμενο της υποθέσεως

Παράβαση κράτους μέλους — Παράβαση των άρθρων 43, 49 και 56 ΕΚ — Εθνική κανονιστική ρύθμιση επιβάλλουσα στους ιατρούς που εγκαθίστανται στο έδαφος του Ομόσπονδου Κράτους της Άνω Αυστρίας να ανοίξουν τραπεζικό λογαριασμό στην Oberösterreichische Landesbank

Διατακτικό της αποφάσεως

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

Η Δημοκρατία της Αυστρίας, επιβάλλοντας σε όλους τους ιατρούς που εγκαθίστανται στο Ομόσπονδο Κράτος της Άνω Αυστρίας την υποχρέωση να ανοίξουν τραπεζικό λογαριασμό στην Oberösterreichische Landesbank, στον οποίο πρέπει να καταβάλλονται οι αμοιβές των παροχών σε είδος τις οποίες εισπράττουν από τα ταμεία ασφαλίσεως υγείας στο πλαίσιο της ασκήσεως της επαγγελματικής τους δραστηριότητας, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από το άρθρο 49 ΕΚ.

2)	Καταδικάζει τη Δημοκρατία της Αυστρίας στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 247 της 27.9.2008.

29.8.2009

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 205/10

Απόφαση του Δικαστηρίου (έβδομο τμήμα) της 2ας Ιουλίου 2009 [αίτηση του Corte suprema di cassazione (Ιταλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — EGN BV — Filiale Italiana κατά Agenzia delle Entrate — Ufficio di Roma 2

(Υπόθεση C-377/08) (1)

(Έκτη οδηγία ΦΠΑ - Άρθρο 17, παράγραφος 3, στοιχείο α' - Δυνατότητα εκπτώσεως και επιστροφή του καταβληθέντος επί των εισροών ΦΠΑ - Παρεχόμενες υπηρεσίες τηλεπικοινωνιών - Παροχή υπηρεσιών σε αποδέκτη εγκατεστημένο εντός άλλου κράτους μέλους - Άρθρο 9, παράγραφος 2, στοιχείο ε' - Καθορισμός του τόπου παροχής)

2009/C 205/17

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Corte suprema di cassazione

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

EGN BV — Filiale Italiana

κατά

Agenzia delle Entrate — Ufficio di Roma 2

Αντικείμενο

Αίτηση εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως — Corte suprema di cassazione — Ερμηνεία των άρθρων 9, παράγραφος 2, στοιχείο ε', και 17, παράγραφος 3, στοιχείο α', της οδηγίας 77/388/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 17ης Μαΐου 1977, περί εναρμονίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών, των σχετικών με τους φόρους κύκλου εργασιών — Κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας: ομοιόμορφη φορολογική βάση (ΕΕ ειδ. έκδ. 09/001, σ. 49) — Παροχή διασυνοριακών υπηρεσιών τηλεπικοινωνιών — Δικαίωμα του παρέχοντος τέτοιες υπηρεσίες να εκπέσει τον καταβληθέντα επί των εισροών φόρο, όπως συμβαίνει με το ισχύον σύστημα στο εσωτερικό

Διατακτικό

Το άρθρο 17, παράγραφος 3, στοιχείο α', της έκτης οδηγίας 77/388/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 17ης Μαΐου 1977, περί εναρμονίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών, των σχετικών με τους φόρους κύκλου εργασιών — Κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας: ομοιόμορφη φορολογική βάση, όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 95/7/ΕΚ του Συμβουλίου, της 10ης Απριλίου 1995, έχει την έννοια ότι παρέχων υπηρεσίες τηλεπικοινωνιών, όπως εν προκειμένω στο πλαίσιο της κύριας δίκης, ο οποίος είναι εγκατεστημένος στο έδαφος κράτους μέλους δικαιούται, δυνάμει της ανωτέρω διατάξεως, να αφαιρέσει ή να επιτύχει την επιστροφή, εντός του εν λόγω κράτους μέλους, του καταβληθέντος επί των εισροών φόρου προστιθεμένης αξίας σχετικά με υπηρεσίες τηλεπικοινωνιών παρασχεθείσες σε επιχείρηση έχουσα την έδρα της εντός άλλου κράτους μέλους, εφόσον θα απήλαυε του δικαιώματος αυτού αν οι επίδικες υπηρεσίες είχαν παρασχεθεί εντός του πρώτου κράτους μέλους.

(1) ΕΕ C 285 της 8.11.2008.

29.8.2009

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 205/11

Απόφαση του Δικαστηρίου (όγδοο τμήμα) της 2ας Ιουλίου 2009 — Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κατά Ελληνικής Δημοκρατίας

(Υπόθεση C-465/08) (1)

(Παράβαση κράτους μέλους - Οδηγία 2005/36/ΕΚ - Δικαίωμα εγκαταστάσεως - Αναγνώριση των επαγγελματικών προσόντων - Παράλειψη μεταφοράς στην εσωτερική έννομη τάξη εντός της ταχθείσας προθεσμίας)

2009/C 205/18

Γλώσσα διαδικασίας: η ελληνική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (εκπρόσωποι: Μ. Καρανάσου-Αποστολοπούλου και H. Støvlbæk)

Καθής: Ελληνική Δημοκρατία (εκπρόσωπος: Ε. Σκανδάλου)

Αντικείμενο

Παράβαση κράτους μέλους — Παράλειψη θεσπίσεως, εντός της ταχθείσας προθεσμίας, των αναγκαίων διατάξεων για τη συμμόρφωση προς την οδηγία 2005/36/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 7ης Σεπτεμβρίου 2005, σχετικά με την αναγνώριση των επαγγελματικών προσόντων (ΕΕ L 255, σ. 22), που καταργεί την οδηγία 89/48/ΕΟΚ (ΕΕ L 19, σ. 16)

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

Η Ελληνική Δημοκρατία, μη θεσπίζοντας, εντός της ταχθείσας προθεσμίας, τις αναγκαίες νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις προκειμένου να συμμορφωθεί προς την οδηγία 2005/36/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 7ης Σεπτεμβρίου 2005, σχετικά με την αναγνώριση των επαγγελματικών προσόντων, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από την οδηγία αυτή.

2)	Καταδικάζει την Ελληνική Δημοκρατία στα δικαστικά έξοδα.

(1) ΕΕ C 327 της 20.12.2008.

29.8.2009

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 205/11

Απόφαση του Δικαστηρίου (όγδοο τμήμα) της 9ης Ιουλίου 2009 — Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κατά Βασιλείου του Βελγίου

(Υπόθεση C-469/08) (1)

(Παράβαση κράτους μέλους - Οδηγία 2005/36/ΕΚ - Αναγνώριση των επαγγελματικών προσόντων - Παράλειψη μεταφοράς εντός της ταχθείσας προθεσμίας)

2009/C 205/19

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (εκπρόσωποι: H. Støvlbæk και V. Peere)

Καθού: Βασίλειο του Βελγίου (εκπρόσωπος: D. Haven)

Αντικείμενο

Παράβαση κράτους μέλους — Παράλειψη εμπρόθεσμης θεσπίσεως ή ανακοινώσεως των αναγκαίων διατάξεων προς συμμόρφωση με την οδηγία 2005/36/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 7ης Σεπτεμβρίου 2005, σχετικά με την αναγνώριση των επαγγελματικών προσόντων (ΕΕ L 255, σ. 22)

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

Το Βασίλειο του Βελγίου, παραλείποντας να θεσπίσει, εντός της ταχθείσας προθεσμίας, όλες τις αναγκαίες νομοθετικές, διοικητικές και κανονιστικές διατάξεις για τη συμμόρφωσή του της προς την οδηγία 2005/36/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 7ης Σεπτεμβρίου 2005, σχετικά με την αναγνώριση των επαγγελματικών προσόντων, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από την οδηγία αυτή.

2)	Καταδικάζει το Βασίλειο του Βελγίου στα δικαστικά έξοδα.

(1) ΕΕ C 6 της 10.1.2009.

29.8.2009

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 205/11

Απόφαση του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 30ής Ιουνίου 2009 — Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κατά Βασιλείου του Βελγίου

(Υπόθεση C-490/08) (1)

(Παράβαση κράτους μέλους - Οδηγία 2005/68/ΕΚ - Αντασφάλιση - Παράλειψη μεταφοράς στην εσωτερική έννομη τάξη εντός της ταχθείσας προθεσμίας)

2009/C 205/20

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (εκπρόσωπος: N. Yerrell)

Καθού: Βασίλειο του Βελγίου (εκπρόσωπος: D. Haven)

Αντικείμενο

Παράβαση κράτους μέλους — Παράλειψη θέσπισης ή κοινοποίησης, εντός της ταχθείσας προθεσμίας, των αναγκαίων διατάξεων για τη συμμόρφωση προς την οδηγία 2005/68/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Νοεμβρίου 2005, σχετικά με τις αντασφαλίσεις και την τροποποίηση των οδηγιών 73/239/ΕΟΚ και 92/49/ΕΟΚ του Συμβουλίου, καθώς και των οδηγιών 98/78/ΕΚ και 2002/83/ΕΚ (ΕΕ L 323, σ. 1)

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

Το Βασίλειο του Βελγίου, μη θεσπίζοντας, εντός της ταχθείσας προθεσμίας, όλες τις αναγκαίες νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις προκειμένου να συμμορφωθεί προς την οδηγία 2005/68/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Νοεμβρίου 2005, σχετικά με τις αντασφαλίσεις και την τροποποίηση των οδηγιών 73/239/ΕΟΚ και 92/49/ΕΟΚ του Συμβουλίου, καθώς και των οδηγιών 98/78/ΕΚ και 2002/83/ΕΚ, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από την οδηγία αυτή.

2)	Καταδικάζει το Βασίλειο του Βελγίου στα δικαστικά έξοδα.

(1) ΕΕ C 6 της 10.1.2009.

29.8.2009

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 205/12

Απόφαση του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 9ης Ιουλίου 2009 — Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κατά Ηνωμένου Βασιλείου της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας

(Υπόθεση C-556/08) (1)

2009/C 205/21

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (εκπρόσωποι: H. Støvlbæk και A.A. Gilly)

Καθού: Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας (εκπρόσωπος: H. Walker)

Αντικείμενο

Παράβαση κράτους μέλους — Παράλειψη εμπρόθεσμης θεσπίσεως των αναγκαίων διατάξεων για τη συμμόρφωση προς την οδηγία 2005/36/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 7ης Σεπτεμβρίου 2005, σχετικά με την αναγνώριση των επαγγελματικών προσόντων (ΕΕ L 255, σ. 22)

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

Το Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας, παραλείποντας να θεσπίσει, εντός της ταχθείσας προθεσμίας, όλες τις αναγκαίες νομοθετικές, διοικητικές και κανονιστικές διατάξεις για τη συμμόρφωσή του της προς την οδηγία 2005/36/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 7ης Σεπτεμβρίου 2005, σχετικά με την αναγνώριση των επαγγελματικών προσόντων, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από το άρθρο 63 της οδηγίας αυτής.

2)	Καταδικάζει το Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας στα δικαστικά έξοδα.

(1) ΕΕ C 44 της 21.2.2009.

29.8.2009

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 205/12

(Υπόθεση C-557/08) (1)

(Παράβαση κράτους μέλους - Οδηγία 2005/35/ΕΚ - Ρύπανση από τα πλοία και θέσπιση κυρώσεων για παραβάσεις - Παράλειψη μεταφοράς εντός της ταχθείσας προθεσμίας)

2009/C 205/22

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (εκπρόσωποι: L. Lozano Palacios και A.A. Gilly)

Καθού: Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας (εκπρόσωπος: H. Walker)

Αντικείμενο

Παράβαση κράτους μέλους — Μη θέσπιση, εντός της προβλεπομένης προθεσμίας, των αναγκαίων διατάξεων για συμμόρφωση προς την οδηγία 2005/35/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 7ης Σεπτεμβρίου 2005, σχετικά με τη ρύπανση από τα πλοία και τη θέσπιση κυρώσεων για παραβάσεις

Διατακτικό

Το Πρωτοδικείο αποφασίζει:

Το Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας, παραλείποντας να θεσπίσει, εντός της ταχθείσας προθεσμίας, τις αναγκαίες νομοθετικές, διοικητικές και κανονιστικές διατάξεις για τη συμμόρφωσή του προς την οδηγία 2005/35/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 7ης Σεπτεμβρίου 2005, σχετικά με τη ρύπανση από τα πλοία και τη θέσπιση κυρώσεων για παραβάσεις, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από την οδηγία αυτή.

2)	Καταδικάζει το Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας στα δικαστικά έξοδα.

(1) ΕΕ C 44 της 21.2.2009.

29.8.2009

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 205/13

Απόφαση του Δικαστηρίου (έβδομο τμήμα) της 2ας Ιουλίου 2009 — Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κατά Μεγάλου Δουκάτου του Λουξεμβούργου

(Υπόθεση C-567/08) (1)

(Παράβαση κράτους μέλους - Οδηγία 2005/36/ΕΚ - Αναγνώριση των επαγγελματικών προσόντων - Παράλειψη μεταφοράς στην εσωτερική έννομη τάξη εντός της ταχθείσας προθεσμίας)

2009/C 205/23

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (εκπρόσωποι: H. Støvlbæk και V. Peere)

Καθού: Μεγάλο Δουκάτο του Λουξεμβούργου (εκπρόσωπος: C. Schiltz)

Αντικείμενο

Παράβαση κράτους μέλους — Παράλειψη λήψης ή κοινοποίησης, εντός της ταχθείσας προθεσμίας, όλων των αναγκαίων μέτρων για τη συμμόρφωση προς την οδηγία 2005/36/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 7ης Σεπτεμβρίου 2005, σχετικά με την αναγνώριση των επαγγελματικών προσόντων (ΕΕ L 255, σ. 22)

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

Το Μεγάλο Δουκάτο του Λουξεμβούργου, παραλείποντας να θεσπίσει, εντός της ταχθείσας προθεσμίας, τις αναγκαίες νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις προκειμένου να συμμορφωθεί προς την οδηγία 2005/36/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 7ης Σεπτεμβρίου 2005, σχετικά με την αναγνώριση των επαγγελματικών προσόντων, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από την οδηγία αυτή.

2)	Καταδικάζει το Μεγάλο Δουκάτο του Λουξεμβούργου στα δικαστικά έξοδα.

(1) ΕΕ C 44 της 21.2.2009.

29.8.2009

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 205/13

Διάταξη του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 4ης Ιουνίου 2009 (αιτήσεις του Hof van beroep te Brussel και του Rechtbank van eerste aanleg te Brugge — Βέλγιο) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως) — Belgische Staat κατά KBC Bank NV και Beleggen, Risicokapitaal, Beheer NV κατά Belgische Staat

(Υπόθεση C-439/07 και C-499/07) (1)

(Άρθρο 104, παράγραφος 3, πρώτο εδάφιο, του Κανονισμού Διαδικασίας - Άρθρα 43 ΕΚ και 56 ΕΚ - Οδηγία 90/435/ΕΟΚ - Άρθρο 4, παράγραφος 1 - Εθνική ρύθμιση αποσκοπούσα στην εξάλειψη της διπλής φορολόγησης των διανεμομένων κερδών - Έκπτωση του ποσού των εισπραχθέντων μερισμάτων από τη φορολογητέα βάση της μητρικής εταιρίας μόνο στο μέτρο που αυτή έχει πραγματοποιήσει φορολογητέα κέρδη)

2009/C 205/24

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Αιτούντα δικαστήρια

Hof van beroep te Brussel και Rechtbank van eerste aanleg te Brugge

Διάδικοι

Belgische Staat (C-439/07), Beleggen, Risicokapitaal, Beheer NV (C-499/07)

κατά

KBC Bank NV (C-439/07), Belgische Staat (C-499/07)

Αντικείμενο

Αίτηση εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως — Hof van beroep te Brussel — Ερμηνεία των άρθρων 43 ΕΚ και 56 ΕΚ και των άρθρων 4, παράγραφος 1, πρώτη περίπτωση, και 2 της οδηγίας 90/435/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 23ης Ιουλίου 1990, σχετικά με το κοινό φορολογικό καθεστώς το οποίο ισχύει για τις μητρικές και τις θυγατρικές εταιρίες διαφορετικών κρατών μελών (ΕΕ L 225, σ. 6) — Εθνικές διατάξεις περί καταργήσεως της διπλής φορολογίας των διανεμομένων κερδών — Σύστημα εκπτώσεως των οριστικώς φορολογηθέντων εισοδημάτων

Διατακτικό

Το άρθρο 4, παράγραφος 1, πρώτο εδάφιο, της οδηγίας 90/435/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 23ης Ιουλίου 1990, σχετικά με το κοινό φορολογικό καθεστώς το οποίο ισχύει για τις μητρικές και τις θυγατρικές εταιρίες διαφορετικών κρατών μελών, έχει την έννοια ότι είναι αντίθετο προς την κανονιστική ρύθμιση κράτους μέλους η οποία, όσον αφορά την απαλλαγή των μερισμάτων που εισέπραξε μια μητρική εταιρία εγκατεστημένη εντός του κράτους αυτού από θυγατρική εταιρία εδρεύουσα εντός άλλου κράτους μέλους, προβλέπει ότι τα εν λόγω μερίσματα περιλαμβάνονται στη φορολογητέα βάση της μητρικής εταιρίας, εκπίπτουν δε στη συνέχεια μέχρι ποσοστού 95 %, στον βαθμό που, για τη συγκεκριμένη φορολογική περίοδο, απομένει θετικό υπόλοιπο κερδών μετά την αφαίρεση των λοιπών κερδών που απαλλάσσονται από τον φόρο, και η οποία έχει ως συνέπεια ότι:

—	η μητρική εταιρία φορολογείται στο πλαίσιο επόμενης φορολογικής περιόδου επί των διανεμομένων κερδών που εισέπραξε όταν δεν πραγματοποίησε κανένα φορολογητέο κέρδος ή πραγματοποίησε ανεπαρκές κέρδος κατά τη φορολογική περίοδο κατά την οποία πραγματοποιήθηκαν οι ως άνω διανομές κερδών ή ότι

—	οι ζημίες αυτής της φορολογικής περιόδου αντισταθμίζονται από τις διανομές κερδών και δεν μπορούν να μεταφέρονται σε επόμενη φορολογική περίοδο μέχρι του ύψους των διανομών αυτών.

Το άρθρο 4, παράγραφος 1, πρώτη περίπτωση, της οδηγίας 90/435, σε συνδυασμό με την παράγραφο 2 του ίδιου άρθρου, έχει την έννοια ότι δεν υποχρεώνει τα κράτη μέλη να επιτρέπουν οπωσδήποτε τα κέρδη που διανέμονται στη μητρική εταιρία που είναι εγκατεστημένη εντός του κράτους αυτού από τη θυγατρική της εταιρία που εδρεύει εντός άλλου κράτους μέλους να εκπίπτουν εξ ολοκλήρου από το ποσό των κερδών του φορολογικού έτους της μητρικής εταιρίας και η ζημία για το έτος αυτό να μπορεί να μεταφερθεί σε επόμενο φορολογικό έτος. Εναπόκειται στα κράτη μέλη να καθορίζουν, με βάση τις ανάγκες της εσωτερικής έννομης τάξης τους και της προβλεπόμενης στο εν λόγω άρθρο 4, παράγραφος 2, ευχέρειας, τον τρόπο υλοποιήσεως του αποτελέσματος που επιτάσσει η παράγραφος 1, πρώτη περίπτωση, του άρθρου αυτού.

Ωστόσο, όταν ένα κράτος μέλος έχει επιλέξει το σύστημα της απαλλαγής του άρθρου 4, παράγραφος 1, πρώτη περίπτωση, της οδηγίας 90/435 και όταν, καταρχήν, η ρύθμιση του εν λόγω κράτους μέλους δέχεται τη μεταφορά των ζημιών σε επόμενα φορολογικά έτη, η εν λόγω διάταξη είναι αντίθετη προς ρύθμιση κράτους μέλους που έχει ως αποτέλεσμα τον περιορισμό των δυναμένων να μεταφερθούν ως άνω ζημιών της μητρικής εταιρίας μέχρι του ποσού των εισπραχθέντων μερισμάτων.

Όταν η εθνική νομοθεσία εναρμονίζει τις λύσεις που προβλέπει για τις αμιγώς εσωτερικές καταστάσεις προς τις λύσεις που έχουν γίνει δεκτές στο κοινοτικό δίκαιο, εναπόκειται αποκλειστικά στο εθνικό δικαστήριο, στο πλαίσιο της κατανομής των δικαιοδοτικών καθηκόντων μεταξύ των εθνικών δικαστηρίων και του Δικαστηρίου κατά το άρθρο 234 ΕΚ, να εκτιμήσει την ακριβή έκταση της παραπομπής αυτής στο κοινοτικό δίκαιο, η δε τήρηση των ορίων που προέβλεψε ο εθνικός νομοθέτης για την εφαρμογή του κοινοτικού δικαίου σε αμιγώς εσωτερικές καταστάσεις εμπίπτει στο δίκαιο του οικείου κράτους μέλους και, κατά συνέπεια, στην αποκλειστική αρμοδιότητα των δικαστηρίων του κράτους αυτού.

Αν, δυνάμει της εθνικής κανονιστικής ρυθμίσεως ενός κράτους μέλους, τα μερίσματα που προέρχονται από εταιρία εγκατεστημένη εντός τρίτου κράτους τυγχάνουν λιγότερο ευνοϊκής μεταχειρίσεως σε σχέση με αυτή που επιφυλάσσεται στα μερίσματα που προέρχονται από εταιρία που έχει την έδρα της εντός του εν λόγω κράτους μέλους, εναπόκειται στο εθνικό δικαστήριο, λαμβάνοντας υπόψη τόσο το αντικείμενο της εθνικής κανονιστικής ρυθμίσεως όσο και τα πραγματικά περιστατικά της υποθέσεως της οποίας έχει επιληφθεί, να εξακριβώσει αν το άρθρο 56 ΕΚ έχει εφαρμογή και, ενδεχομένως, αν αποκλείει την εν λόγω διαφορετική μεταχείριση.

Το άρθρο 43 ΕΚ δεν είναι αντίθετο προς νομοθεσία κράτους μέλους η οποία προβλέπει ότι μια μητρική εταιρία εγκατεστημένη εντός κράτους μέλους και εισπράττουσα κέρδη διανεμόμενα από τη θυγατρική της εταιρία που έχει την έδρα της εντός άλλου κράτους μέλους μπορεί να εκπέσει τα κέρδη αυτά από τα φορολογητέα εισοδήματά της μόνο μέχρι του ορίου των κερδών της φορολογικής περιόδου κατά την οποία διανεμήθηκαν τα κέρδη, ενώ τα κέρδη αυτά θα μπορούσαν να απαλλαγούν εξ ολοκλήρου αν η εταιρία αυτή είχε μόνιμη εγκατάσταση εντός του άλλου κράτους μέλους αυτού, υπό την προϋπόθεση ότι η μεταχείριση που επιφυλάσσεται στα κέρδη που προέρχονται από τις επιχειρηματικές μονάδες που βρίσκονται εντός άλλου κράτους μέλους δεν συνεπάγεται διακρίσεις σε σχέση με αυτή που επιφυλάσσεται στα κέρδη που προέρχονται από τις αντίστοιχες ημεδαπές επιχειρηματικές μονάδες.

(1) ΕΕ C 315 της 22.12.2007.

ΕΕ C 22 της 26.1.2008.

29.8.2009

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 205/14

Διάταξη του Δικαστηρίου της 26ης Μαρτίου 2009 — Efkon AG κατά Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ενώσεως και Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

(Υπόθεση C-146/08 P) (1)

(Αίτηση αναιρέσεως - Οδηγία 2004/52/ΕΚ - Διαλειτουργικότητα των συστημάτων τηλεδιοδίων στην Κοινότητα - Αίτηση αναιρέσεως προδήλως απαράδεκτη ή προδήλως αβάσιμη)

2009/C 205/25

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Efkon AG (εκπρόσωπος: M. Novak, Rechtsanwalt)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (εκπρόσωποι: U. Rösslein και A. Neergaard), Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ενώσεως (εκπρόσωποι: M. Bauer και E. Karlsson), Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (εκπρόσωποι: N. Yerrell και G. Braun)

Αντικείμενο

Αίτηση αναιρέσεως κατά της διατάξεως του Πρωτοδικείου (πέμπτο τμήμα) της 22ας Ιανουαρίου 2008, T-298/04, Efkon κατά Κοινοβουλίου και Συμβουλίου, με την οποία το Πρωτοδικείο απέρριψε ως απαράδεκτη την προσφυγή ακυρώσεως της οδηγίας 2004/52/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2004, σχετικά με τη διαλειτουργικότητα των συστημάτων τηλεδιοδίων στην Κοινότητα (EE L 166, σ. 124) — Προϋπόθεση να αφορά η προσβαλλόμενη πράξη άμεσα και ατομικά τον προσφεύγοντα — Δικαίωμα δικαστικής ακροάσεως — Διάρκεια της ενώπιον του Πρωτοδικείου διαδικασίας

Διατακτικό

Το Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως.

2)	Καταδικάζει την Efkon AG στα δικαστικά έξοδα.

(1) ΕΕ C 171 της 5.7.2008.

29.8.2009

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 205/15

Διάταξη του Δικαστηρίου της 25ης Μαρτίου 2009 — Isabella Scippacercola, Ιωάννης Τερεζάκης κατά Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

(Υπόθεση C-159/08 P) (1)

(Αίτηση αναιρέσεως - Κατάχρηση δεσπόζουσας θέσης - Υπερβολικά τέλη εισπραττόμενα από τον έχοντα την εκμετάλλευση του Διεθνούς Αερολιμένα Αθηνών - Απόρριψη της καταγγελίας - Μη ύπαρξη κοινοτικού ενδιαφέροντος)

2009/C 205/26

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείοντες: Isabella Scippacercola, Ιωάννης Τερεζάκης (εκπρόσωπος: B. Lombart, avocat)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (εκπρόσωποι: Θ. Χριστοφόρου, V. Di Bucci και F. Ronkes Agerbeek)

Αντικείμενο

Αίτηση αναιρέσεως κατά της αποφάσεως του Πρωτοδικείου (πέμπτο τμήμα) της 16ης Ιανουαρίου 2008, T-306/05, Isabella Scippacercola και Ιωάννης Τερεζάκης κατά Επιτροπής, με την οποία το Πρωτοδικείο απέρριψε αίτημα ακυρώσεως της αποφάσεως της Επιτροπής, της 2ας Μαΐου 2005, με την οποία τέθηκε στο αρχείο η καταγγελία των αναιρεσειόντων κατά της κατάχρησης δεσπόζουσας θέσης εκ μέρους του Διεθνούς Αερολιμένα Αθηνών στα Σπάτα (Ελλάδα), συνιστάμενης στη χρέωση υπερβολικών τελών στους χρήστες.

Διατακτικό

Το Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως.

2)	Καταδικάζει την Isabella Scippacercola και τον Ιωάννη Τερεζάκη στα δικαστικά έξοδα.

(1) ΕΕ C 171 της 5.7.2008.

29.8.2009

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 205/15

Διάταξη του Δικαστηρίου (έβδομο τμήμα) της 19ης Μαΐου 2009 [αίτηση του Amtsgericht Büdingen (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — ποινική διαδικασία κατά Guido Weber

(Υπόθεση C-166/08) (1)

(Άρθρο 104, παράγραφος 3, του Κανονισμού Διαδικασίας - Οδηγία 89/397/ΕΟΚ - Επίσημος έλεγχος των τροφίμων - Δικαίωμα των υποκειμένων σε έλεγχο επί διενέργειας αντιπραγματογνωμοσύνης - Έννοια του υποκειμένου σε έλεγχο)

2009/C 205/27

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Amtsgericht Büdingen

Ποινική διαδικασία ενώπιον του αιτούντος δικαστηρίου κατά

Guido Weber

Αντικείμενο

Αίτηση εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως — Amtsgericht Büdingen — Ερμηνεία του άρθρου 7, παράγραφος 1, δεύτερη περίοδος, της οδηγίας 89/397/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 14ης Ιουνίου 1989, σχετικά με τον επίσημο έλεγχο των τροφίμων (EE L 186, σ. 23) — Δικαίωμα των υποκειμένων σε έλεγχο να ζητήσουν τη διενέργεια αντιπραγματογνωμοσύνης στο πλαίσιο ενός επισήμου ελέγχου τροφίμων — Αναγνώριση της ιδιότητας του «υποκειμένου σε έλεγχο» στον έμπορο που φέρει την ποινική και διοικητική ευθύνη για τον τρόπο επισημάνσεως τροφίμου

Διατακτικό

Το Δικαστήριο διατάσσει:

Το άρθρο 7, παράγραφος 1, δεύτερο εδάφιο, της οδηγίας 89/397/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 14ης Ιουνίου 1989, σχετικά με τον επίσημο έλεγχο των τροφίμων, έχει την έννοια ότι μια εταιρία που εισήγαγε και κατόπιν διέθεσε στο εμπόριο ένα τρόφιμο και κατά του διαχειριστή της οποίας μπορεί, λόγω των αποτελεσμάτων των αναλύσεων δειγμάτων του προϊόντος αυτού τα οποία ελήφθησαν από εμπορικό κατάστημα λιανικής πωλήσεως, να ασκηθεί ποινική δίωξη ή να κινηθεί διαδικασία επιβολής διοικητικών κυρώσεων λόγω της καταστάσεως ή της επισημάνσεως του εν λόγω τροφίμου πρέπει να θεωρηθεί «υποκείμενη σε έλεγχο», κατά την έννοια της διατάξεως αυτής.

(1) ΕΕ C 183 της 19.7.2008.

29.8.2009

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 205/16

Διάταξη του Δικαστηρίου της 5ης Μαΐου 2009 — WWF-UK κατά Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

(Υπόθεση C-355/08 P) (1)

(Αίτηση αναιρέσεως - Κανονισμός (ΕΚ) 2371/2002 - Διαβούλευση με τα περιφερειακά γνωμοδοτικά συμβούλια σχετικά με τα μέτρα πρόσβασης στις αλιευτικές ζώνες και τους αλιευτικούς πόρους καθώς και τη βιώσιμη άσκηση των αλιευτικών δραστηριοτήτων - Κανονισμός (ΕΚ) 41/2007 - Καθορισμός των συνολικώς επιτρεπομένων αλιευμάτων για το έτος 2007 όσον αφορά την αλιεία γάδου - Μέλη περιφερειακού γνωμοδοτικού συμβουλίου τα οποία διατύπωσαν μειοψηφική διαφορετική γνώμη στην έκθεση του εν λόγω συμβουλίου σχετικά με τα συνολικώς επιτρεπόμενα αλιεύματα - Προσφυγή ακυρώσεως κατά του κανονισμού 41/2007 ασκηθείσα από τέτοιο μέλος - Απαράδεκτη - Αίτηση αναιρέσεως προδήλως αβάσιμη)

2009/C 205/28

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: WWF-UK (εκπρόσωποι: P. Sands και J. Simor, barristers, R. Stein, solicitor)

Αντίδικοι κατ’ αναίρεση: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: M. Moore και A. De Gregorio Merino), Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (εκπρόσωπος: P. Oliver)

Αντικείμενο

Αίτηση αναιρέσεως κατά της διατάξεως του Πρωτοδικείου (όγδοο τμήμα) της 2ας Ιουνίου 2008 στην υπόθεση T-91/07, WWF-UK κατά Συμβουλίου, με την οποία το Πρωτοδικείο έκρινε απαράδεκτο το αίτημα μερικής ακυρώσεως του κανονισμού (ΕΚ) 41/2007 του Συμβουλίου, της 21ης Δεκεμβρίου 2006, περί καθορισμού, για το 2007, για ορισμένα αποθέματα ιχθύων και ομάδες αποθεμάτων ιχθύων, των αλιευτικών δυνατοτήτων και των συναφών όρων στα κοινοτικά ύδατα και, για τα κοινοτικά σκάφη, σε ύδατα όπου απαιτούνται περιορισμοί αλιευμάτων (ΕΕ 2007, L 15, σ. 1), κατά το μέρος που καθορίζει τα «συνολικώς επιτρεπόμενα αλιεύματα» (TAC), για το έτος 2007, όσον αφορά την αλιεία γάδου στις ζώνες που καλύπτει ο κανονισμός (ΕΚ) 423/2004 του Συμβουλίου (ΕΕ L 70, σ. 8) — Απαίτηση η προσβαλλόμενη πράξη να αφορά ατομικά τον προσφεύγοντα

Διατακτικό

Το Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως.

2)	Καταδικάζει την WWF UK Ltd στα δικαστικά έξοδα.

3)	Η Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων φέρει τα δικαστικά έξοδά της.

(1) ΕΕ C 260 της 11.10.2008.

29.8.2009

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 205/16

Διάταξη του Δικαστηρίου της 5ης Μαΐου 2009 — Atlantic Dawn Ltd, Antarctic Fishing Co. Ltd, Atlantean Ltd, Killybegs Fishing Enterprises Ltd, Doyle Fishing Co. Ltd, Western Seaboard Fishing Co. Ltd, O'Shea Fishing Co. Ltd, Aine Fishing Co. Ltd, Brendelen Ltd, Cavankee Fishing Co. Ltd, Ocean Trawlers Ltd, Eileen Oglesby, Noel McGing, Mullglen Ltd, Bradan Fishing Co. Ltd, Larry Murphy, Pauric Conneely, Thomas Flaherty, Carmarose Trawling Co. Ltd, Colmcille Fishing Ltd κατά Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, Βασιλείου της Ισπανίας

(Υπόθεση C-372/08 P) (1)

(Αίτηση αναιρέσεως - Κανονισμός (ΕΚ) 147/2007 - Μείωση των ποσοστώσεων σκουμπριού που χορηγήθηκαν στην Ιρλανδία για τα έτη 2007 έως 12012 - Προσφυγή ακυρώσεως κατά του κανονισμού 147/2007 ασκηθείσα από ομάδα Ιρλανδών αλιέων συγκροτούμενη από 20 αλιείς αλιευτικών ψυγείων ανοικτής θάλασσας επί 23 - Απαράδεκτο - Αίτηση αναιρέσεως προδήλως αβάσιμη)

2009/C 205/29

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείοντες: Atlantic Dawn Ltd, Antarctic Fishing Co. Ltd, Atlantean Ltd, Killybegs Fishing Enterprises Ltd, Doyle Fishing Co. Ltd, Western Seaboard Fishing Co. Ltd, O'Shea Fishing Co. Ltd, Aine Fishing Co. Ltd, Brendelen Ltd, Cavankee Fishing Co. Ltd, Ocean Trawlers Ltd, Eileen Oglesby, Noel McGing, Mullglen Ltd, Bradan Fishing Co. Ltd, Larry Murphy, Pauric Conneely, Thomas Flaherty, Carmarose Trawling Co. Ltd, Colmcille Fishing Ltd (εκπρόσωποι: G. Hogan, SC, N. Travers, T. O’Sullivan, BL, και D. Barry, solicitor)

Αντίδικοι κατ’ αναίρεση: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (εκπρόσωπος: K. Banks), Βασίλειο της Ισπανίας (εκπρόσωπος: N. Díaz Abad)

Αντικείμενο

Αίτηση αναιρέσεως κατά της διατάξεως του Πρωτοδικείου (έβδομο τμήμα) της 2ας Ιουνίου 2008, T-172/07, Atlantic Dawn κ.λπ. κατά Επιτροπής, με την οποία το Πρωτοδικείο έκρινε απαράδεκτη προσφυγή ακυρώσεως του κανονισμού (ΕΚ) 147/2007 της Επιτροπής, της 15ης Φεβρουαρίου 2007, για την προσαρμογή ορισμένων αλιευτικών ποσοστώσεων από το 2007 έως το 2012 σύμφωνα με το άρθρο 23, παράγραφος 4, του κανονισμού (ΕΚ) 2371/2002 του Συμβουλίου για τη διατήρηση και βιώσιμη εκμετάλλευση των αλιευτικών πόρων στο πλαίσιο της κοινής αλιευτικής πολιτικής — Απαίτηση η προσβαλλόμενη πράξη να αφορά άμεσα τον προσφεύγοντα.

Διατακτικό

Το Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως.

Οι Atlantic Dawn Ltd, Antarctic Fishing Co. Ltd, Atlantean Ltd, Killybegs Fishing Enterprises Ltd, Doyle Fishing Co. Ltd, Western Seaboard Fishing Co. Ltd, O'Shea Fishing Co. Ltd, Aine Fishing Co. Ltd, Brendelen Ltd, Cavankee Fishing Co. Ltd, Ocean Trawlers Ltd, Eileen Oglesby, Noel McGing, Mullglen Ltd, Bradan Fishing Co. Ltd, Larry Murphy, Pauric Conneely, Thomas Flaherty, Carmarose Trawling Co. Ltd και Colmcille Fishing Ltd φέρουν τα δικαστικά έξοδά τους.

(1) ΕΕ C 285 της 8.11.2008.

29.8.2009

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 205/17

Διάταξη του Δικαστηρίου της 3ης Απριλίου 2009 — VDH Projektentwircklung GmbH, Edeka Handelsgesellschaft Rhein-Ruhr mbH κατά Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

(Υπόθεση C-387/08 P) (1)

(Αίτηση αναιρέσεως - Προσφυγή κατά παραλείψεως - Οδηγία 89/665/ΕΟΚ - Παράλειψη κινήσεως, εκ μέρους της Επιτροπής, του προβλεπόμενου στο άρθρο 3, παράγραφος 2, μηχανισμού επανορθώσεως - Φυσικά ή νομικά πρόσωπα - Πράξεις που τα αφορούν άμεσα - Απαράδεκτο)

2009/C 205/30

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσες: VDH Projektentwircklung GmbH, Edeka Handelsgesellschaft Rhein-Ruhr mbH (εκπρόσωπος: C. Antweiler, Rechtsanwalt)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

Αντικείμενο

Αίτηση αναιρέσεως κατά της διατάξεως του Πρωτοδικείου (δεύτερο τμήμα) της 25ης Ιουνίου 2008, T-185/08, VDH Projektentwircklung και Edeka Rhein-Ruhr κατά Επιτροπής, με την οποία το Πρωτοδικείο απέρριψε ως προδήλως απαράδεκτη προσφυγή κατά παραλείψεως με αίτημα να αναγνωριστεί η παράλειψη την Επιτροπής καθόσον η τελευταία δεν κίνησε αμελλητί, όσον αφορά τη σύναψη συμβάσεως παραχωρήσεως δημοσίων έργων καθώς και την ανάθεση συμβάσεως γενικής συνεργασίας, τον μηχανισμό επανορθώσεως τον οποίο προβλέπει το άρθρο 3 της οδηγίας 89/665/ΕΟΚ και δεν απηύθυνε στην Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας κοινοποίηση δυνάμει του άρθρου 3, παράγραφος 2, της εν λόγω οδηγίας — Προσφυγή κατά παραλείψεως ασκούμενη από φυσικά ή νομικά πρόσωπα — Απαίτηση η πράξη σε σχέση προς την οποία προσάπτεται παράλειψη στο θεσμικό όργανο να αφορά άμεσα τον προσφεύγοντα

Διατακτικό

Το Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως.

2)	Οι VDH Projektentwircklung GmbH και Edeka Handelsgesellschaft Rhein-Ruhr mbH φέρουν τα δικαστικά έξοδά τους.

(1) ΕΕ C 141 της 20.6.2009.

29.8.2009

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 205/17

Διάταξη του Δικαστηρίου (έβδομο τμήμα) της 24ης Απριλίου 2009 (αίτηση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών — Ελλάδα) — Αρχοντιά Κούκου κατά Ελληνικού Δημοσίου

(Υπόθεση C-519/08) (1)

(Άρθρο 104, παράγραφος 3, πρώτο εδάφιο, του Κανονισμού Διαδικασίας - Κοινωνική πολιτική - Οδηγία 1999/70/ΕΚ - Ρήτρες 5 και 8 της συμφωνίας-πλαισίου για την εργασία ορισμένου χρόνου - Συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου στον δημόσιο τομέα - Διαδοχικές συμβάσεις - Υποβάθμιση του γενικού επιπέδου προστασίας των εργαζομένων - Μέτρα για την πρόληψη των καταχρήσεων - Κυρώσεις - Απόλυτη απαγόρευση μετατροπής των συμβάσεων εργασίας ορισμένου χρόνου σε συμβάσεις αορίστου χρόνου στον δημόσιο τομέα - Συνέπειες της μη ορθής μεταφοράς μιας οδηγίας στο εσωτερικό δίκαιο - Ερμηνεία σύμφωνη με την οδηγία)

2009/C 205/31

Γλώσσα διαδικασίας: η ελληνική

Αιτούν δικαστήριο

Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών

Διάδικοι

Αρχοντιά Κούκου

κατά

Ελληνικού Δημοσίου

Αντικείμενο

Αίτηση εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως — Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών — Ερμηνεία των ρητρών 5 και 8, του παραρτήματος της οδηγίας 1999/70/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Ιουνίου 1999, σχετικά με τη συμφωνία-πλαίσιο για την εργασία ορισμένου χρόνου που συνήφθη από τη CES, την UNICE και το CEEP (ΕΕ L 175, σ. 43) — Αντικειμενικοί λόγοι που δικαιολογούν την άνευ περιορισμών ανανέωση της ισχύος διαδοχικών συμβάσεων εργασίας ορισμένου χρόνου — Υποχρέωση συνάψεως τέτοιων συμβάσεων που επιβάλλεται από εθνική ρύθμιση — Απαγόρευση θεσπίσεως, για τη μεταφορά οδηγίας στην εσωτερική έννομη τάξη, μιας ρύθμισης η οποία υποβαθμίζει το επίπεδο προστασίας των εργαζομένων — Έννοια της υποβαθμίσεως

Διατακτικό

Η ρήτρα 5, σημείο 1, της συμφωνίας-πλαισίου για την εργασία ορισμένου χρόνου που συνήφθη στις 18 Μαρτίου 1999 και περιλαμβάνεται στο παράρτημα της οδηγίας 1999/70/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Ιουνίου 1999, σχετικά με τη συμφωνία-πλαίσιο για την εργασία ορισμένου χρόνου που συνήφθη από τη CES, την UNICE και το CEEP, έχει την έννοια ότι απαγορεύει τη χρησιμοποίηση διαδοχικών συμβάσεων εργασίας ορισμένου χρόνου, όταν ως μοναδικός δικαιολογητικός της λόγος προβάλλεται ότι την προβλέπει μια γενικού περιεχομένου νομοθετική ή κανονιστική διάταξη κράτους μέλους. Αντιθέτως, ο όρος «αντικειμενικοί λόγοι», κατά την έννοια της ρήτρας αυτής, σημαίνει ότι η χρησιμοποίηση αυτού του ιδιαίτερου είδους εργασιακής σχέσης, όπως την ορίζει η εθνική ρύθμιση, δικαιολογείται μόνον από την ύπαρξη συγκεκριμένων στοιχείων που αφορούν, ιδίως, την οικεία δραστηριότητα και τις συνθήκες άσκησής της.

Η ρήτρα 5, σημείο 1, της συμφωνίας-πλαισίου για την εργασία ορισμένου χρόνου έχει την έννοια ότι δεν απαγορεύει εθνική ρύθμιση όπως η επίμαχη στην υπόθεση της κύριας δίκης, η οποία, μολονότι επιβάλλει, ως μέτρο πρόληψης της καταχρηστικής χρησιμοποίησης διαδοχικών συμβάσεων εργασίας ορισμένου χρόνου, την τήρηση ανωτάτων ορίων όσον αφορά τη συνολική τους διάρκεια, προβλέπει εξαιρέσεις από τα όρια αυτά σε σχέση με ορισμένες κατηγορίες εργαζομένων, εφόσον όμως εφαρμόζεται στους εργαζομένους αυτούς τουλάχιστον ένα από τα μέτρα πρόληψης της καταχρηστικής χρησιμοποίησης διαδοχικών συμβάσεων εργασίας ορισμένου χρόνου που απαριθμούνται στην εν λόγω ρήτρα.

Η ρήτρα 5, σημείο 1, της συμφωνίας-πλαισίου για την εργασία ορισμένου χρόνου έχει την έννοια ότι δεν απαγορεύει εθνική ρύθμιση όπως η επίμαχη στην υπόθεση της κύριας δίκης, η οποία προβλέπει, ως μέτρα για τον κολασμό της καταχρηστικής χρησιμοποίησης διαδοχικών συμβάσεων εργασίας ορισμένου χρόνου, την καταβολή στον εργαζόμενο του μισθού του και μιας αποζημίωσης, καθώς και την επιβολή ποινικών και πειθαρχικών κυρώσεων, εφόσον το αιτούν δικαστήριο διαπιστώσει ότι οι προϋποθέσεις εφαρμογής και η εφαρμογή στην πράξη των οικείων διατάξεων του εσωτερικού δικαίου τις καθιστούν κατάλληλο μέτρο για την πάταξη της καταχρηστικής χρησιμοποίησης από τις διοικητικές αρχές διαδοχικών συμβάσεων ή σχέσεων εργασίας ορισμένου χρόνου.

Η ρήτρα 5, σημείο 1, της συμφωνίας-πλαισίου για την εργασία ορισμένου χρόνου έχει την έννοια ότι, εφόσον το αιτούν δικαστήριο διαπιστώσει ότι η εσωτερική έννομη τάξη του ενδιαφερόμενου κράτους μέλους δεν προβλέπει, όσον αφορά τον δημόσιο τομέα, άλλο αποτελεσματικό μέτρο για την αποτροπή και, ενδεχομένως, την επιβολή κυρώσεων για την καταχρηστική χρησιμοποίηση διαδοχικών συμβάσεων εργασίας ορισμένου χρόνου, απαγορεύει εθνική ρύθμιση όπως η επίμαχη στην υπόθεση της κύριας δίκης, καθόσον δεν εφαρμόζεται ratione temporis σε διαδοχικές συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου που συνήφθησαν ή ανανεώθηκαν μετά τη λήξη της προθεσμίας που έτασσε η οδηγία 1999/70 για τη μεταφορά της στο εσωτερικό δίκαιο, σε περίπτωση που οι συμβάσεις αυτές δεν ίσχυαν πλέον κατά την ημερομηνία έναρξης της ισχύος της εν λόγω εθνικής ρύθμισης ή εντός του τελευταίου τριμήνου πριν από την ημερομηνία αυτή.

Σε περιστάσεις όπως αυτές της υποθέσεως της κύριας δίκης, όταν η εσωτερική έννομη τάξη του ενδιαφερόμενου κράτους μέλους προβλέπει, στον επίμαχο τομέα, άλλα αποτελεσματικά μέτρα για να αποτρέπεται και, εν ανάγκη, να τιμωρείται η καταχρηστική χρησιμοποίηση διαδοχικών συμβάσεων εργασίας ορισμένου χρόνου κατά την έννοια του σημείου 1 της ρήτρας αυτής, η ρήτρα 5, σημείο 1, της συμφωνίας-πλαισίου για την εργασία ορισμένου χρόνου έχει την έννοια ότι δεν κωλύει την εφαρμογή κανόνα του εθνικού δικαίου που απαγορεύει απόλυτα, όσον αφορά συγκεκριμένα τον δημόσιο τομέα, τη μετατροπή σε σύμβαση αορίστου χρόνου μιας σειράς διαδοχικών συμβάσεων εργασίας ορισμένου χρόνου, οι οποίες, καθόσον έχουν ως αντικείμενο την κάλυψη πάγιων και διαρκών αναγκών του εργοδότη, πρέπει να θεωρούνται ως καταχρηστικές. Ωστόσο, απόκειται στο αιτούν δικαστήριο να εκτιμήσει κατά πόσον οι προϋποθέσεις εφαρμογής καθώς και η εφαρμογή στην πράξη των οικείων διατάξεων του εσωτερικού δικαίου τις καθιστούν κατάλληλο μέτρο για την πρόληψη και, ενδεχομένως, την πάταξη της καταχρηστικής χρησιμοποίησης από τις διοικητικές αρχές διαδοχικών συμβάσεων εργασίας ορισμένου χρόνου.

Η ρήτρα 5, σημείο 1, της συμφωνίας-πλαισίου για την εργασία ορισμένου χρόνου έχει την έννοια ότι δεν απαγορεύει, κατ’ αρχήν, την υπαγωγή των διαφορών που αφορούν την καταχρηστική χρησιμοποίηση, στον δημόσιο τομέα, συμβάσεων εργασίας ορισμένου χρόνου στην αποκλειστική δικαιοδοσία των διοικητικών δικαστηρίων. Ωστόσο, στο αιτούν δικαστήριο απόκειται να μεριμνήσει για τη διασφάλιση του δικαιώματος αποτελεσματικής δικαστικής προστασίας, με παράλληλη τήρηση των αρχών της αποτελεσματικότητας και της ισοδυναμίας.

Η ρήτρα 8, σημείο 3, της συμφωνίας-πλαισίου για την εργασία ορισμένου χρόνου έχει την έννοια ότι δεν απαγορεύει εθνική ρύθμιση όπως η επίμαχη στην υπόθεση της κύριας δίκης, η οποία θέτει, για τη διαπίστωση της υπάρξεως καταχρηστικής χρησιμοποίησης συμβάσεων εργασίας ορισμένου χρόνου, πρόσθετες προϋποθέσεις σε σχέση με εκείνες που προέβλεπε το προϊσχύον εσωτερικό δίκαιο και ιδίως το άρθρο 8, παράγραφος 3, του νόμου 2112/1920, περί υποχρεωτικής καταγγελίας συμβάσεως εργασίας ιδιωτικών υπαλλήλων, εφόσον το αιτούν δικαστήριο διαπιστώσει ότι οι προϋποθέσεις αυτές είτε αφορούν περιορισμένη κατηγορία εργαζομένων που έχουν συνάψει σύμβαση εργασίας ορισμένου χρόνου είτε μπορούν να αντισταθμίζονται με την έκδοση μέτρων για την πρόληψη της καταχρηστικής χρησιμοποίησης συμβάσεων εργασίας ορισμένου χρόνου κατά την έννοια της ρήτρας 5, σημείο 1, της συμφωνίας-πλαισίου.

Απόκειται στο εθνικό δικαστήριο να ερμηνεύσει τις οικείες διατάξεις του εσωτερικού δικαίου, στο μέτρο του δυνατού, κατά τρόπο σύμφωνο με τις ρήτρες 5, σημείο 1, και 8, σημείο 3, της συμφωνίας-πλαισίου για την εργασία ορισμένου χρόνου, καθώς και να εξετάσει στο πλαίσιο αυτό αν μια διάταξη του εσωτερικού δικαίου, όπως το άρθρο 8, σημείο 3, του νόμου 2112/1920, πρέπει να εφαρμοσθεί στην υπόθεση της κύριας δίκης αντί ορισμένων άλλων διατάξεων του δικαίου αυτού.

(1) ΕΕ C 44 της 21.2.2009.

29.8.2009

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 205/19

Αναίρεση που άσκησε στις 8 Ιουνίου 2009 η ArcelorMittal Luxembourg SA κατά της απόφασης που εξέδωσε το Πρωτοδικείο (έβδομο τμήμα) στις 31 Μαρτίου 2009 στην υπόθεση T-405/06, ArcelorMittal Luxembourg κ.λπ. κατά Επιτροπής

(Υπόθεση C-201/09 P)

2009/C 205/33

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: ArcelorMittal Luxembourg SA, πρώην Arcelor Luxembourg SA (εκπρόσωπος: A. Vandencasteele, avocat)

Αντίδικοι κατ’ αναίρεση: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, ArcelorMittal Belval & Differdange, πρώην Arcelor Profil Luxembourg SA, ArcelorMittal International, πρώην Arcelor International SA

Αιτήματα της αναιρεσείουσας

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—

να αναιρέσει την απόφαση του Πρωτοδικείου στην υπόθεση T-405/06 καθόσον επικυρώνει, έναντι της ArcelorMittal Luxembourg SA, την απόφαση C (2006) 5342 τελικό της Επιτροπής, της 8ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με διαδικασία εφαρμογής του άρθρου 65 [ΑΧ] επί συμφωνιών και εναρμονισμένων πρακτικών των ευρωπαίων παραγωγών δοκών χάλυβα (Υπόθεση COMP/F/38.907 — Δοκοί χάλυβα)·

—	να καταδικάσει την αναιρεσίβλητη στα δικαστικά έξοδα της παρούσας διαδικασίας καθώς και της διαδικασίας ενώπιον του Πρωτοδικείου.

Λόγοι αναίρεσης και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη των αιτημάτων της, η αναιρεσείουσα επικαλείται τέσσερις λόγους αναίρεσης.

Με τον πρώτο λόγο, ο οποίος περιλαμβάνει δύο σκέλη, η αναιρεσείουσα υποστηρίζει, αφενός, ότι το Πρωτοδικείο παρέβη το άρθρο 97 ΑΧ και ενήργησε κατά κατάχρηση εξουσίας εφαρμόζοντας το άρθρο 65 ΑΧ μετά την ημερομηνία λήξης της ισχύος της Συνθήκης ΕΛΑΧ, στις 23 Ιουλίου 2002. Όμως, η υποχρέωση των θεσμικών οργάνων να ερμηνεύουν με συνέπεια τις διάφορες Συνθήκες σε καμία περίπτωση δεν δικαιολογεί τη διατήρηση σε ισχύ, στην κοινοτική έννομη τάξη, διατάξεων μιας Συνθήκης πέραν της ημερομηνίας λήξης της ισχύος της.

Στο πλαίσιο του δευτέρου σκέλους του ίδιου λόγου αναίρεσης, η αναιρεσείουσα υποστηρίζει, αφετέρου, ότι το Πρωτοδικείο παρέβη τον κανονισμό 1/2003 (1) και ενήργησε κατά κατάχρηση εξουσίας στηρίζοντας την αρμοδιότητα της Επιτροπής προς έκδοση απόφασης περί εφαρμογής του άρθρου 65 ΑΧ σε κανονισμό ο οποίος της απονέμει εξουσίες μόνον όσον αφορά την εφαρμογή των άρθρων 81 και 82 ΕΚ. Ο εν λόγω κανονισμός, ο οποίος εκδόθηκε μετά τη λήξη της ισχύος της Συνθήκης ΕΚΑΧ δυνάμει της Συνθήκης ΕΚ και μόνον, δεν μπορούσε να απονείμει στην Επιτροπή καμία αρμοδιότητα επιβολής κυρώσεων για παράβαση του άρθρου 65 ΑΧ, άλλως παραβιάζεται τόσον η Συνθήκη ΕΚΑΧ όσο και η ιεραρχία των νομικών κανόνων.

Με τον δεύτερο λόγο αναίρεσης, ο οποίος περιλαμβάνει τρία σκέλη, η αναιρεσείουσα επικαλείται παραβίαση, εκ μέρους του Πρωτοδικείου, της αρχής της ατομικότητας των ποινών και των κυρώσεων, της νομολογίας του Δικαστηρίου όσον αφορά τον καταλογισμό, της αρχής του δεδικασμένου και της ιεραρχίας των νομικών κανόνων, καθόσον το Πρωτοδικείο αναγνώρισε στην Επιτροπή το δικαίωμα να καταλογίζει σε μια εταιρία την ευθύνη της θίγουσας τον ανταγωνισμό πρακτικής μιας άλλης εταιρίας του ομίλου, χωρίς η πρώτη εταιρία να έχει συμμετάσχει στην πρακτική αυτή. Ούτε το γεγονός ότι οι διάφορες εμπλεκόμενες εταιρίες, που ανήκουν στον ίδιο όμιλο, συνιστούν ενιαία οικονομική οντότητα ούτε το γεγονός ότι η μητρική εταιρία ελέγχει κατά 100 % τη θυγατρική της, της οποίας η συμπεριφορά βλάπτει τον ανταγωνισμό, ούτε ακόμα η καθοριστική επιρροή της μητρικής εταιρίας επί της θυγατρικής της αρκούν προς απόδειξη της συμμετοχής της αναιρεσείουσας στην παράβαση και δεν δικαιολογούν, συνεπώς, τον καταλογισμό στη μητρική εταιρία της συμπεριφοράς της θυγατρικής της εταιρίας.

Με τον τρίτο λόγο αναίρεσης, η αναιρεσείουσα επικαλείται εσφαλμένη εφαρμογή, εκ μέρους του Πρωτοδικείου, των κανόνων περί παραγραφής της δίωξης και παραβίαση της αρχής του δεδικασμένου, καθόσον το Πρωτοδικείο, με την απόφασή του, της αντιτάσσει τις πράξεις που συνεπάγονται διακοπή της παραγραφής, ενώ από την αρχική απόφαση της Επιτροπής, η οποία εκδόθηκε το 1994, προκύπτει σαφώς ότι η αναιρεσείουσα χαρακτηρίζεται ρητώς ως εταιρία η οποία δεν είχε μετάσχει στην παράβαση.

Τέλος, με τον τέταρτο λόγο αναίρεσης, η αναιρεσείουσα υποστηρίζει ότι η απόφαση του Πρωτοδικείου συνιστά προσβολή των δικαιωμάτων άμυνάς της, καθόσον πάσχει από ελλιπή αιτιολογία όσον αφορά την ιδιαίτερα μακρά διάρκεια της διαδικασίας, η οποία της δημιούργησε αδυναμία να προσκομίσει πλέον τα απαραίτητα αποδεικτικά στοιχεία προς ανατροπή του τεκμηρίου ευθύνης που εφαρμόστηκε σε βάρος της. Επιπλέον, η απόφαση του Πρωτοδικείου παραβιάζει το δεδικασμένο της απόφασης της 2ας Οκτωβρίου 2003 (C-176/99 P, ARBED κατά Επιτροπής) με την οποία ακυρώθηκε η απόφαση της Επιτροπής όσον αφορά την αναιρεσείουσα.

(1) Κανονισμός (ΕΚ) 1/2003 του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 2002, για την εφαρμογή των κανόνων ανταγωνισμού που προβλέπονται στα άρθρα 81 [ΕΚ] και 82 [ΕΚ] (ΕΕ 2003, L 1, σ. 1).

29.8.2009

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 205/20

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Szombathelyi Városi Bíróság (Δημοκρατία της Ουγγαρίας) στις 8 Ιουνίου 2009 — Ποινική διαδικασία κατά Emil Eredics κ.λπ.

(Υπόθεση C-205/09)

2009/C 205/34

Γλώσσα διαδικασίας: η ουγγρική

Αιτούν δικαστήριο

Szombathelyi Városi Bíróság

Ποινική διαδικασία ενώπιον του αιτούντος δικαστηρίου κατά

Emil Eredics κ.λπ.

Προδικαστικά ερωτήματα

Το παρόν δικαστήριο, στο πλαίσιο της ποινικής διαδικασίας της οποίας επελήφθη, ζητεί να διευκρινιστεί αν «άλλο πρόσωπο πλην των φυσικών προσώπων» εμπίπτει στην έννοια του «θύματος» κατά το άρθρο 1, στοιχείο α', της απόφασης-πλαισίου 2001/220/ΔΕΥ του Συμβουλίου, ενόψει της κατά το άρθρο 10 της απόφασης-πλαισίου υποχρεώσεως προωθήσεως της μεσολαβήσεως μεταξύ του θύματος και του δράστη σε ποινικές υποθέσεις και, παράλληλα, ζητεί τη διευκρίνιση και συμπλήρωση της αποφάσεως του Δικαστηρίου της 28ης Ιουνίου 2007, που εκδόθηκε στην υπόθεση C-467/05, Dell’Orto.

Το παρόν δικαστήριο ζητεί να διευκρινιστεί αν, όσον αφορά το άρθρο 10 της απόφασης-πλαισίου 2001/220/ΔΕΥ του Συμβουλίου, κατά το οποίο «[κ]άθε κράτος μέλος μεριμνά ώστε να προωθεί τη μεσολάβηση σε ποινικές υποθέσεις, για τις εγκληματικές πράξεις στις οποίες κρίνει ότι προσιδιάζει το μέτρο αυτό», ο όρος «εγκληματικές πράξεις» μπορεί να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι αφορά όλες τις εγκληματικές πράξεις των οποίων η προβλεπόμενη στον νόμο αντικειμενική υπόσταση είναι, κατ’ ουσίαν, ανάλογη.

Η φράση «[κ]άθε κράτος μέλος μεριμνά ώστε να προωθεί τη μεσολάβηση σε ποινικές υποθέσεις…» του άρθρου 10, παράγραφος 1, της απόφασης-πλαισίου 2001/220/ΔΕΥ μπορεί να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι η δημιουργία των προϋποθέσεων μεσολαβήσεως μεταξύ του θύματος και του δράστη είναι δυνατή τουλάχιστον μέχρι την έκδοση αποφάσεως σε πρώτο βαθμό, ήτοι ότι η απαίτηση περί παραδοχής των πραγματικών περιστατικών στη διάρκεια της ένδικης διαδικασίας, μετά την ολοκλήρωση της προκαταρκτικής εξέτασης και υπό την επιφύλαξη της συνδρομής των λοιπών αναγκαίων προϋποθέσεων, είναι σύμφωνη προς την υποχρέωση προωθήσεως της μεσολαβήσεως;

Όσον αφορά το άρθρο 10, παράγραφος 1, της απόφασης-πλαισίου 2001/220/ΔΕΥ, το παρόν δικαστήριο ζητεί να διευκρινιστεί αν η φράση κατά την οποία «[κ]άθε κράτος μέλος μεριμνά ώστε να προωθεί τη μεσολάβηση σε ποινικές υποθέσεις, για τις εγκληματικές πράξεις στις οποίες κρίνει ότι προσιδιάζει το μέτρο αυτό» συνεπάγεται υποχρέωση διασφαλίσεως γενικής πρόσβασης στη διαδικασία μεσολαβήσεως στο πλαίσιο των ποινικών υποθέσεων, υπό την επιφύλαξη της συνδρομής των αναγκαίων κατά νόμο προϋποθέσεων, χωρίς να υπάρχει περιθώριο ερμηνείας. Ήτοι, σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο ερώτημα, η προϋπόθεση κατά την οποία [η υπόθεση παραπέμπεται στη διαδικασία μεσολαβήσεως] «[αν,] λαμβανομένης υπόψη της φύσεως της εγκληματικής πράξεως, του είδους της μεσολαβήσεως και της προσωπικότητας του κατηγορουμένου, η ένδικη διαδικασία μπορεί να παραλειφθεί ή μπορεί ευλόγως να υποτεθεί ότι το δικαστήριο θα λάβει υπόψη την έμπρακτη μετάνοια κατά την επιμέτρηση της ποινής» είναι σύμφωνη προς τις διατάξεις (απαιτήσεις) του προπαρατεθέντος άρθρου 10;

29.8.2009

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 205/20

Προσφυγή της 9ης Ιουνίου 2009 — Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κατά Σλοβακικής Δημοκρατίας

(Υπόθεση C-207/09)

2009/C 205/35

Γλώσσα διαδικασίας: η σλοβακική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (εκπρόσωποι: K. Simonsson και A. Tokár)

Καθής: Σλοβακική Δημοκρατία

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—	να διαπιστώσει ότι η Σλοβακική Δημοκρατία, διεξάγοντας τις επιθεωρήσεις και εξετάσεις που προβλέπει το άρθρο 3 της οδηγίας 94/57/ΕΚ (1) χωρίς να χρησιμοποιεί εγκεκριμένους οργανισμούς κατά την έννοια των άρθρων 2 και 4 της οδηγίας αυτής, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από το άρθρο αυτό.

—	να καταδικάσει τη Σλοβακική Δημοκρατία στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Η Σλοβακική Δημοκρατία προσφεύγει στις υπηρεσίες οργανισμών οι οποίοι δεν έχουν τη μορφή εγκεκριμένων κατά την έννοια της οδηγίας 94/57/ΕΚ εταιριών κατατάξεως και, σύμφωνα με τα στοιχεία που έχει στη διάθεσή της η Επιτροπή, δεν ανακάλεσε τη χορηγηθείσα στους οργανισμούς αυτούς εξουσιοδότηση. Επίσης, εφόσον η Σλοβακική Δημοκρατία δεν θέσπισε νομοθετικές διατάξεις δυνάμενες να αποκλείσουν στο μέλλον τυχόν εξουσιοδότηση μη εγκεκριμένων εταιριών κατατάξεως, υπάρχει το ενδεχόμενο να προκύψουν και πάλι περιπτώσεις κακής εφαρμογής της οδηγίας 94/57/ΕΚ, όμοιες προς αυτές που αποτελούν το αντικείμενο της παρούσας προσφυγής.

(1) Οδηγία 94/57/ΕΚ του Συμβουλίου, της 22ας Νοεμβρίου 1994, σχετικά με τους κοινούς κανόνες και πρότυπα για τους οργανισμούς επιθεώρησης και εξέτασης πλοίων και για τις συναφείς δραστηριότητες των ναυτικών αρχών (ΕΕ L 319 της 12ης Δεκεμβρίου 1994, σ. 20).

29.8.2009

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 205/21

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Cour administrative d’appel de Nantes (Γαλλία) στις 10 Ιουνίου 2009 — Scott SA, Kimberly Clark SNC, νυν Kimberly Clark SAS κατά Δήμου της Ορλεάνης

(Υπόθεση C-210/09)

2009/C 205/36

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Αιτούν δικαστήριο

Cour administrative d'appel de Nantes

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Εφεσείουσες: Scott SA, Kimberly Clark SNC, νυν Kimberly Clark SAS

Εφεσίβλητος: Δήμος της Ορλεάνης

Προδικαστικά ερωτήματα

Είναι δυνατόν η ενδεχόμενη ακύρωση από το γαλλικό διοικητικό δικαστήριο των βεβαιώσεων τελών που εκδόθηκαν προς ανάκτηση των ενισχύσεων που κρίθηκαν ασύμβατες προς την κοινή αγορά με την απόφαση της Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων της 12ης Ιουλίου 2000 (1), λόγω παραβάσεως νομοθετικών διατάξεων σχετικών με τα τυπικά στοιχεία που πρέπει να περιέχουν οι βεβαιώσεις αυτές, να εμποδίσει την άμεση και πραγματική εκτέλεση της απόφασης της Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων της 12ης Ιουλίου 2000, κατά παράβαση του άρθρου 14, παράγραφος 3, του κανονισμού του Συμβουλίου της 22ας Μαρτίου 1999 για τη θέσπιση λεπτομερών κανόνων εφαρμογής του άρθρου 93 της Συνθήκης (2), λαμβανομένης υπόψη της δυνατότητας που έχει η αρμόδια διοικητική αρχή να θεραπεύσει το ελάττωμα που έχουν οι αποφάσεις αυτές;

(1) Απόφαση 2002/14/ΕΚ της Επιτροπής, της 12ης Ιουλίου 2000, σχετικά με την κρατική ενίσχυση που χορήγησε η Γαλλία υπέρ του ομίλου Scott Paper SA/Kimberly-Clark (JO 2002, L 12, p. 1).

(2) Κανονισμός (ΕΚ) 659/1999 του Συμβουλίου, της 22ας Μαρτίου 1999, για τη θέσπιση λεπτομερών κανόνων εφαρμογής του άρθρου 93 της συνθήκης ΕΚ (ΕΕ L 83, σ. 1).

29.8.2009

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 205/22

Αναίρεση που άσκησε στις 15 Ιουνίου 2009 η Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κατά της απόφασης που εξέδωσε το Πρωτοδικείο (έβδομο τμήμα) στις 31 Μαρτίου 2009 στην υπόθεση T-405/06, ArcelorMittal Luxembourg κ.λπ. κατά Επιτροπής

(Υπόθεση C-216/09 P)

2009/C 205/38

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (εκπρόσωποι: F. Castillo de la Torre και X. Lewis)

Αντίδικοi κατ’ αναίρεση: ArcelorMittal Luxembourg SA, πρώην Arcelor Luxembourg SA, ArcelorMittal Belval & Differdange, πρώην Arcelor Profil Luxembourg SA, ArcelorMittal International, πρώην Arcelor International SA

Αιτήματα της αναιρεσείουσας

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—

να αναιρέσει την απόφαση της 31ης Μαρτίου 2009 στην υπόθεση T-405/06, ArcelorMittal Luxembourg κ.λπ. κατά Επιτροπής, στο μέτρο που ακυρώνει τα πρόστιμα που επιβλήθηκαν με την απόφαση C (2006) 5342 τελικό της Επιτροπής, της 8ης Νοεμβρίου 2006 (1), στις ArcelorMittal Belval & Differdange SA (πρώην ProfilARBED) και ArcelorMittal International SA (πρώην TradeARBED)·

—	να απορρίψει την προσφυγή των ArcelorMittal Belval & Differdange SA και ArcelorMittal International SΑ·

—	να καταδικάσει τους αντιδίκους στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι αναίρεσης και κύρια επιχειρήματα

Η αναιρεσείουσα προβάλλει ένα μοναδικό λόγο αναίρεσης, αντλούμενο από την παράβαση, εκ μέρους του Πρωτοδικείου, των κανόνων περί παραγραφής των διώξεων.

Κατά την Επιτροπή, η απόφαση του Πρωτοδικείου στηρίζεται σε κατά γράμμα και υπερβολικά περιοριστική ερμηνεία της απόφασης 715/78/ΕΚΑΧ (2) και, ιδίως, των άρθρων 2, παράγραφος 3, και 3 της απόφασης αυτής, στο μέτρο που εισάγει διάκριση μεταξύ της διακοπής της παραγραφής και της αναστολής της. Πράγματι, αντίθετα προς το άρθρο 2, παράγραφος 2, το οποίο προβλέπει ρητώς το αποτέλεσμα erga omnes της διακοπής της παραγραφής, το άρθρο 3 σιωπά ως τα αποτελέσματα της αναστολής. Η απόφαση του Πρωτοδικείου ενέχει νομική πλάνη καθόσον καταλήγει ότι η αναστολή της παραγραφής που οφείλεται στην εκ μέρους ενός των διαδίκων κίνηση ένδικης διαδικασίας ενώπιον του κοινοτικού δικαστή ισχύει μόνον έναντι της προσφεύγουσας επιχείρησης και κρίνει, συνεπώς, ότι έχει επέλθει παραγραφή ως προς τους λοιπούς διαδίκους.

Η Επιτροπή παρατηρεί ότι, αντίθετα προς τα κριθέντα από το Πρωτοδικείο, το σχετικό αποτέλεσμα της αναστολής δεν μπορεί να συναχθεί από τη σιωπή του νομοθέτη και ότι το άρθρο 3 της απόφασης 715/78/ΕΚΑΧ πρέπει να ερμηνεύεται λαμβανομένων υπόψη των σκοπών της συγκεκριμένης ρύθμισης, που αφορά τη δυνατότητα της Επιτροπής να διώκει και να κολάζει αποτελεσματικά τις παραβάσεις του δικαίου του ανταγωνισμού.

(1) Απόφαση C (2006) 5342 τελικό της Επιτροπής, της 8ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με διαδικασία εφαρμογής του άρθρου 65 [ΑΧ] επί συμφωνιών και εναρμονισμένων πρακτικών των ευρωπαίων παραγωγών δοκών χάλυβα (Υπόθεση COMP/F/38.907 — Δοκοί χάλυβα).

(2) Απόφαση 715/78/ΕΚΑΧ της Επιτροπής, της 6ης Απριλίου 1978, περί της παραγραφής σε θέματα διώξεως και εκτελέσεως στο πεδίο εφαρμογής της Συνθήκης περί ιδρύσεως της Ευρωπαϊκής Κοινότητας Άνθρακα και Χάλυβα (ΕΕ ειδ. έκδ. 01/002, σ. 107).

29.8.2009

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 205/22

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως που υπέβαλε το Tribunale Amministrativo Regionale per il Piemonte (Ιταλία) στις 15 Ιουνίου 2009 — Maurizio Polisseni κατά A.S.L. N. 14 -V.C.O- Omegna

(Υπόθεση C-217/09)

2009/C 205/39

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunale Amministrativo Regionale per il Piemonte

Διάδικοι της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα: Maurizio Polisseni

Καθού: A.S.L. N. 14 -V.C.O- Omegna

Προδικαστικό ερώτημα

Προσκρούει στο άρθρο 43 ΕΚ, ή στο κοινοτικό δίκαιο του ανταγωνισμού εν γένει, μια εθνική ρύθμιση, όπως η περιεχόμενη στα άρθρα 1 του νόμου 475 της 2ας Απριλίου 1968, και 13 του πδ 1275 της 21ης Αυγούστου 1971, καθ’ όσον αυτά εξαρτούν τη χορήγηση άδειας μετεγκατάστασης φαρμακείου, ακόμη και εντός της ζώνης που του έχει οριστεί, από την τήρηση αποστάσεως από τα άλλα φαρμακεία όχι κατώτερης των 200 μέτρων, η οποία μετριέται από κατώφλι σε κατώφλι μέσω της συντομότερης διαδρομής για τους πεζούς μεταξύ των δύο φαρμακείων; Ειδικότερα, μήπως προσκρούουν οι προβλεπόμενοι στην εν λόγω εθνική ρύθμιση περιορισμοί της ελευθερίας εγκαταστάσεως με τους δημοσίου συμφέροντος λόγους που θα μπορούσαν να τους δικαιολογήσουν; μήπως είναι ακατάλληλοι προς ικανοποίηση των λόγων αυτών;

Εν πάση περιπτώσει, προσκρούει στην αρχή της αναλογικότητας, που πρέπει να τηρείται για είναι θεμιτός ένας περιορισμός της ελευθερίας εγκαταστάσεως και ανταγωνισμού, ένας περιορισμός της ελευθερίας οικονομικής πρωτοβουλίας του φαρμακοποιού, όπως αυτός που προκύπτει από τους αναφερόμενους στο ερώτημα 1 κανόνες που θέτουν όρια αποστάσεως;

Προσκρούει στα άρθρα 152 και 153 ΕΚ, που επιβάλλουν υψηλό επίπεδο προστασίας της υγείας του ανθρώπου και των καταναλωτών, μια εθνική ρύθμιση, όπως η περιεχόμενη στα άρθρα 1 του νόμου 475 της 2ας Απριλίου 1968, και 13 του πδ 1275 της 21ης Αυγούστου 1971, καθ’ όσον αυτά εξαρτούν τη χορήγηση άδειας μετεγκατάστασης φαρμακείου, ακόμη και εντός της ζώνης που του έχει οριστεί, από την τήρηση αποστάσεως από τα άλλα φαρμακεία όχι κατώτερης των 200 μέτρων, η οποία μετριέται από κατώφλι σε κατώφλι μέσω της συντομότερης διαδρομής για τους πεζούς μεταξύ των δύο φαρμακείων, χωρίς να λαμβάνονται κατά τα λοιπά υπόψη τα συμφέροντα των χρηστών και η ανάγκη αποτελεσματικής εδαφικής κατανομής παροχών που άπτονται της προστασίας της υγείας;

29.8.2009

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 205/23

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Tribunale di Milano (Ιταλία) στις 16 Ιουνίου 2009 — Vitra Patente AG κατά High Tech Srl

(Υπόθεση C-219/09)

2009/C 205/40

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunale di Milano

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ενάγουσα: Vitra Patente AG

Εναγόμενη: High Tech Srl

Προδικαστικά ερωτήματα

Έχουν τα άρθρα 17 και 19 της οδηγίας 98/71/ΕΚ (1) την έννοια ότι –κατά την εφαρμογή του εθνικού νόμου κράτους μέλους με τον οποίο προσαρμόζεται η εσωτερική νομοθεσία στην εν λόγω οδηγία– η ευχέρεια που παρέχεται στο κράτος μέλος αυτό να καθιερώνει αυτοτελώς την έκταση και τους όρους της προστασίας αυτής συμπεριλαμβάνει τη δυνατότητα αποκλεισμού της προστασίας αυτής σε σχέση με τα σχέδια και υποδείγματα τα οποία –μολονότι θα πληρούσαν τις προϋποθέσεις προστασίας του δικαιώματος του δημιουργού– έπρεπε να θεωρηθούν ότι είχαν καταστεί κοινό κτήμα πριν από την έναρξη της ισχύος της εθνικής εκτελεστικής ρύθμισης, καθόσον δεν είχαν καταχωριστεί ποτέ ως σχέδια ή υποδείγματα ή καθόσον η ισχύς της καταχώρισής τους είχε ήδη λήξει;

Σε περίπτωση αρνητικής απάντησης στο πρώτο ερώτημα: Έχουν τα άρθρα 17 και 19 της οδηγίας 98/71/ΕΚ την έννοια ότι η ευχέρεια που παρέχεται στο κράτος μέλος να καθιερώνει αυτοτελώς την έκταση και τους όρους της προστασίας συμπεριλαμβάνει τη δυνατότητα αποκλεισμού της προστασίας αυτής στην περίπτωση που ένας τρίτος έχει ήδη παραγάγει και εμπορευθεί στο εν λόγω κράτος –χωρίς την άδεια του κατόχου του δικαιώματος του δημιουργού επί των σχεδίων και υποδειγμάτων– προϊόντα παραχθέντα σύμφωνα με τα σχέδια και υποδείγματα αυτά, τα οποία είχαν καταστεί κοινό κτήμα πριν από την έναρξη της ισχύος της εθνικής εκτελεστικής ρύθμισης;

Σε περίπτωση αρνητικής απάντησης στο πρώτο και στο δεύτερο ερώτημα: Έχουν τα άρθρα 17 και 19 της οδηγίας 98/71/ΕΚ την έννοια ότι η ευχέρεια που παρέχεται στο κράτος μέλος να καθιερώνει αυτοτελώς την έκταση και τους όρους της προστασίας συμπεριλαμβάνει τη δυνατότητα αποκλεισμού της προστασίας αυτής στην περίπτωση που ένας τρίτος έχει ήδη παραγάγει και εμπορευθεί στο εν λόγω κράτος –χωρίς την άδεια του κατόχου του δικαιώματος του δημιουργού επί των σχεδίων και υποδειγμάτων– προϊόντα παραχθέντα σύμφωνα με τα σχέδια και υποδείγματα αυτά, αν ο αποκλεισμός αυτός επιβάλλεται για μακρά χρονική περίοδο (δεκαετία);

(1) EE L 289, σ. 28.

29.8.2009

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 205/23

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Prim’Awla tal-Qorti Civili (Μάλτα) στις 17 Ιουνίου 2009 — AJD Tuna Ltd κατά Direttur tal-Agricoltura u s-Sajd και Avukat Generali

(Υπόθεση C-221/09)

2009/C 205/41

Γλώσσα διαδικασίας: η μαλτέζικη

Αιτούν δικαστήριο

Prim’Awla tal-Qorti Civili (Μάλτα)

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα: AJD Tuna Ltd

Καθών: Direttur tal-Agricoltura u s-Sajd και Avukat Generali

Προδικαστικά ερωτήματα

1)	Είναι ο κανονισμός 530/2008 (1) της Επιτροπής ανίσχυρος διότι συνιστά παράβαση του άρθρου 253 της Συνθήκης, καθόσον δεν αιτιολογεί επαρκώς τη λήψη των επειγόντων μέτρων των άρθρων 1, 2 και 3 και δεν δίνει αρκετά σαφή εικόνα της συλλογικής που υπαγόρευσε τα μέτρα αυτά;

Είναι ο κανονισμός 530/2008 της Επιτροπής ανίσχυρος διότι συνιστά παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, του κανονισμού 2371/2002 (2) του Συμβουλίου, καθόσον δεν θεμελιώνει επαρκώς στις αιτιολογικές σκέψεις του i) την ύπαρξη σοβαρής απειλής για τη διατήρηση των εμβίων υδάτινων πόρων ή για το θαλάσσιο οικοσύστημα που προκαλείται από τις δραστηριότητες αλιείας και ii) την ανάγκη άμεσης ενέργειας;

Είναι ο κανονισμός 530/2008 της Επιτροπής ανίσχυρος, καθόσον τα μέτρα που θεσπίζει προσβάλλουν τη δικαιολογημένη εμπιστοσύνη που στηρίζουν οι κοινοτικοί επιχειρηματίες, όπως η προσφεύγουσα, στο άρθρο 1 του κανονισμού 446/2008 (3) της Επιτροπής, της 22ας Μαΐου 2008, και στο άρθρο 2 του κανονισμού 2371/2002 του Συμβουλίου, της 20ής Δεκεμβρίου 2002;

Είναι το άρθρο 3 του κανονισμού 530/2008 της Επιτροπής ανίσχυρο διότι παραβιάζει την αρχή της αναλογικότητας, καθόσον συνεπάγεται ότι i) καμία κοινοτική επιχείρηση δεν μπορεί να εκφορτώσει ή να θέσει σε κλωβούς τόνο για εκτροφή ή πάχυνση ακόμη και αν ο τόνος έχει αλιευθεί παλαιότερα και σύμφωνα με τον κανονισμό 530/2008 της Επιτροπής και ii) κανένας κοινοτικός επιχειρηματίας δεν μπορεί να ασκήσει τις δραστηριότητες αυτές με τόνο αλιευθέντα από αλιείς, τα πλοία των οποίων δεν φέρουν τη σημαία ενός των κρατών μελών που απαριθμούνται στο άρθρο 1 του κανονισμού 530/2008, ακόμη και αν ο τόνος έχει αλιευθεί στο πλαίσιο των ποσοστώσεων που καθορίζει η Διεθνής Σύμβαση για τη διατήρηση των τονοειδών;

5)	Είναι ο κανονισμός 530/2008 ανίσχυρος διότι παραβιάζει την αρχή της αναλογικότητας καθόσον η Επιτροπή δεν απέδειξε ότι το μέτρο που επρόκειτο να λάβει θα συνέβαλε στην αποκατάσταση των αποθεμάτων τόνων;

Είναι ο κανονισμός 530/2008 ανίσχυρος διότι τα ληφθέντα μέτρα είναι παράλογα και εισάγουν διακρίσεις λόγω ιθαγένειας κατά την έννοια του άρθρου 12 της Συνθήκης περί ιδρύσεως της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, καθόσον κάνουν διάκριση μεταξύ σκαφών γρι-γρι που φέρουν ισπανική σημαία και σκαφών που φέρουν σημαία Ελλάδας, Ιταλίας, Γαλλίας, Κύπρου και Μάλτας και μεταξύ αυτών των έξι κρατών μελών και των άλλων κρατών μελών;

7)	Είναι ο κανονισμός 530/2008 ανίσχυρος διότι δεν τηρήθηκαν οι αρχές της δικαιοσύνης που κατοχυρώνει το άρθρο 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης καθόσον οι ενδιαφερόμενοι και τα κράτη μέλη δεν είχαν τη δυνατότητα να υποβάλουν γραπτά σχόλια πριν από την έκδοση της απόφασης;

8)	Είναι ο κανονισμός 530/2008 ανίσχυρος διότι παραβιάστηκε η αρχή της αντιδικίας (audi alteram partem), που είναι γενική αρχή του κοινοτικού δικαίου, καθόσον οι ενδιαφερόμενοι και τα κράτη μέλη δεν είχαν τη δυνατότητα να υποβάλουν γραπτά σχόλια πριν από την έκδοση της απόφασης;

Είναι το άρθρο 7, παράγραφος 2, του κανονισμού 2371/2002 του Συμβουλίου ανίσχυρο διότι παραβιάστηκε η αρχή της αντιδικίας (audi alteram partem), που είναι γενική αρχή του κοινοτικού δικαίου και/ή η αρχή της δικαιοσύνης που κατοχυρώνει το άρθρο 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και, κατά συνέπεια, είναι ο κανονισμός 530/2008 ανίσχυρος διότι στηρίχθηκε στον κανονισμό 2371/2002 του Συμβουλίου;

10)

Στην περίπτωση που το Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κρίνει ότι ο κανονισμός 530/2008 είναι έγκυρος, έχει την έννοια ότι τα μέτρα του άρθρου 3 απαγορεύουν επίσης στις επιχειρήσεις της Κοινότητας να δέχονται την εκφόρτωση, την τοποθέτηση σε κλωβούς για πάχυνση ή εκτροφή ή τη μεταφόρτωση σε κοινοτικά ύδατα ή λιμένες τόνου, ο οποίος έχει αλιευθεί στον Ατλαντικό Ωκεανό, ανατολικά του γεωγραφικού μήκους 45°Δ, και στη Μεσόγειο από σκάφη γρι-γρι φέροντα σημαία τρίτης χώρας;

(1) Κανονισμός (ΕΚ) 530/2008 της Επιτροπής, της 12ης Ιουνίου 2008, για τη θέσπιση επειγόντων μέτρων όσον αφορά τα σκάφη γρι-γρι που αλιεύουν τόνο στον Ατλαντικό Ωκεανό, ανατολικά του γεωγραφικού μήκους 45 °Δ, και στη Μεσόγειο (EE L 155, σ. 9).

(2) Κανονισμός (ΕΚ) 2371/2002 του Συμβουλίου, της 20ής Δεκεμβρίου 2002, για τη διατήρηση και βιώσιμη εκμετάλλευση των αλιευτικών πόρων στο πλαίσιο της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής (ΕΕ L 358, 31.12.2002, σ. 59-80).

(3) Κανονισμός (ΕΚ) 446/2008 της Επιτροπής, της 22ας Μαΐου 2008, για την προσαρμογή ορισμένων ποσοστώσεων τόνου για το 2008, σύμφωνα με το άρθρο 21, παράγραφος 4, του κανονισμού (ΕΟΚ) 2847/93 του Συμβουλίου για τη θέσπιση συστήματος ελέγχου που εφαρμόζεται στην κοινή αλιευτική πολιτική (ΕΕ L 134, σ. 11).

29.8.2009

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 205/25

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Tribunale di Bolzano (Ιταλία) στις 19 Ιουνίου 2009 — Ποινική διαδικασία κατά Martha Nussbaumer

(Υπόθεση C-224/09)

2009/C 205/42

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunale di Bolzano

Ποινική διαδικασία ενώπιον του αιτούντος δικαστηρίου κατά

Martha Nussbaumer

Προδικαστικά ερωτήματα

Αντιβαίνει στη ρύθμιση του άρθρου 3 της οδηγίας 92/57/ΕΟΚ, της 24ης Ιουνίου 1992 (1), η εθνική ρύθμιση που περιέχει το ιταλικό νομοθετικό διάταγμα 81, της 9ης Απριλίου 2008, και ειδικότερα η ρύθμιση του άρθρου 90, παράγραφος 11, καθόσον απαλλάσσει τον κύριο του έργου ή τον ανάδοχο, όσον αφορά τα εργοτάξια στα οποία εργάζονται συνεργεία διαφόρων επιχειρήσεων, από την υποχρέωση διορισμού συντονιστή κατά την εκπόνηση της μελέτης του έργου, όπως προβλέπει η παράγραφος 3 του ίδιου άρθρου, όταν πρόκειται για ιδιωτικά έργα για τα οποία δεν απαιτείται οικοδομική άδεια, και μάλιστα ανεξάρτητα από τη φύση των εργασιών και την ύπαρξη ιδιαίτερων κινδύνων, όπως είναι οι κίνδυνοι που απαριθμούνται στο παράρτημα II της οδηγίας;

Αντιβαίνει στη ρύθμιση του άρθρου 3 της οδηγίας 92/57/ΕΟΚ, της 24ης Ιουνίου 1992, η εθνική ρύθμιση που περιέχει το ιταλικό νομοθετικό διάταγμα 81, της 9ης Απριλίου 2008, και ειδικότερα η ρύθμιση του άρθρου 90, παράγραφος 11, όσον αφορά την υποχρέωση του κυρίου του έργου ή του αναδόχου να διορίζει σε κάθε περίπτωση συντονιστή κατά την εκτέλεση του έργου στα εργοτάξια, ανεξάρτητα από το είδος των εκτελούμενων εργασιών, άρα και στην περίπτωση ιδιωτικών έργων για τα οποία δεν απαιτείται οικοδομική άδεια, αλλά τα οποία συνεπάγονται ενδεχομένως την εκτέλεση εργασιών που ενέχουν κινδύνους όπως αυτοί που απαριθμούνται στο παράρτημα II της οδηγίας;

Αντιβαίνει στο άρθρο 3 της οδηγίας 92/57/ΕΟΚ, της 24ης Ιουνίου 1992, το οποίο αφενός επιβάλλει σε κάθε περίπτωση την υποχρέωση διορισμού συντονιστή κατά την εκτέλεση του έργου, ανεξάρτητα από το είδος των εργασιών, και αφετέρου δεν επιτρέπει την απαλλαγή από την υποχρέωση εκπόνησης σχεδίου ασφάλειας και υγείας, όταν πρόκειται για εργασίες που ενέχουν ιδιαίτερους κινδύνους, όπως αυτοί που απαριθμούνται στο παράρτημα II της οδηγίας, η διάταξη που θεσπίστηκε με το άρθρο 90, παράγραφος 11, του νομοθετικού διατάγματος 81, της 9ης Απριλίου 2008, καθόσον επιβάλλει στον συντονιστή κατά την εκτέλεση να εκπονεί σχέδιο ασφάλειας μόνο στις περιπτώσεις που, όταν πρόκειται για ιδιωτικά έργα για τα οποία δεν απαιτείται οικοδομική άδεια, κατά την εκτέλεση του έργου εμπλέκονται και άλλες επιχειρήσεις, πέρα από αυτή στην οποία είχαν ανατεθεί αρχικά οι εργασίες;

(1) ΕΕ L 245, σ. 6.

29.8.2009

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 205/25

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε ο Giudice di pace di Cortona (Ιταλία) στις 19 Ιουνίου 2009 — Edyta Joanna Jakubowska κατά Alessandro Maneggia

(Υπόθεση C-225/09)

2009/C 205/43

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτών δικαστής

Giudice di pace di Cortona

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ενάγουσα: Edyta Joanna Jakubowska

Εναγόμενος: Alessandro Maneggia

Προδικαστικά ερωτήματα

Μήπως τα άρθρα 3, στοιχείο ζ', 4, 10, 81 και 98 της Συνθήκης περί ιδρύσεως της Ευρωπαϊκής Κοινότητας πρέπει να ερμηνευθούν υπό την έννοια ότι αποκλείουν την εφαρμογή εθνικής ρυθμίσεως, όπως η περιλαμβανόμενη στα άρθρα 1 και 2 του νόμου 339 της 25ης Νοεμβρίου 2003, τα οποία επαναφέρουν το ασύμβατο της ασκήσεως του δικηγορικού επαγγέλματος από τους δημοσίους υπαλλήλους μερικής απασχολήσεως και αρνούνται σε αυτούς, μολονότι οι τελευταίοι έχουν άδεια ασκήσεως του δικηγορικού επαγγέλματος, την άσκηση του επαγγέλματος αυτού, προβλέποντας τη διαγραφή τους από το μητρώο δικηγόρων με απόφαση του αρμοδίου δικηγορικού συλλόγου, εκτός αν ο δημόσιος υπάλληλος επιλέξει την παύση της εργασιακής σχέσεως;

Μήπως τα άρθρα 3, στοιχείο ζ', 4, 10 και 98 της Συνθήκης περί ιδρύσεως της Ευρωπαϊκής Κοινότητας πρέπει να ερμηνευθούν υπό την έννοια ότι αποκλείουν την εφαρμογή εθνικής ρυθμίσεως, όπως η περιλαμβανόμενη στα άρθρα 1 και 2 του νόμου 339 της 25ης Νοεμβρίου 2003, τα οποία επαναφέρουν το ασύμβατο της ασκήσεως του δικηγορικού επαγγέλματος από τους δημοσίους υπαλλήλους μερικής απασχολήσεως και αρνούνται σε αυτούς, μολονότι οι τελευταίοι έχουν άδεια ασκήσεως του δικηγορικού επαγγέλματος, την άσκηση του επαγγέλματος αυτού, προβλέποντας τη διαγραφή τους από το μητρώο δικηγόρων με απόφαση του αρμοδίου δικηγορικού συλλόγου, εκτός αν ο δημόσιος υπάλληλος επιλέξει την παύση της εργασιακής σχέσεως;

Μήπως το άρθρο 6 της οδηγίας 77/249/ΕΟΚ (1) του Συμβουλίου, της 22ας Μαρτίου 1977, περί διευκολύνσεως της πραγματικής ασκήσεως της ελεύθερης παροχής υπηρεσιών από δικηγόρους, κατά το οποίο «[κ]άθε κράτος μέλος δύναται να αποκλείσει τους εμμίσθους δικηγόρους οι οποίοι συνδέονται με σύμβαση εργασίας με δημόσια ή ιδιωτική επιχείρηση, από την άσκηση των δραστηριοτήτων εκπροσωπήσεως και υπερασπίσεως της επιχειρήσεως αυτής ενώπιον των δικαστηρίων, κατά το μέτρο που δεν επιτρέπεται να ασκήσουν τέτοιες δραστηριότητες οι εγκατεστημένοι στο κράτος αυτό δικηγόροι», πρέπει να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι αποκλείει την εφαρμογή εθνικής ρυθμίσεως, όπως η περιλαμβανόμενη στα άρθρα 1 και 2 του νόμου 339 της 25ης Νοεμβρίου 2003, τα οποία επαναφέρουν το ασύμβατο της ασκήσεως του δικηγορικού επαγγέλματος από τους δημοσίους υπαλλήλους μερικής απασχολήσεως και αρνούνται σε αυτούς, μολονότι οι τελευταίοι έχουν άδεια ασκήσεως του δικηγορικού επαγγέλματος, την άσκηση του επαγγέλματος αυτού, προβλέποντας τη διαγραφή τους από το μητρώο δικηγόρων με απόφαση του αρμοδίου διοικητικού συλλόγου, εκτός αν ο δημόσιος υπάλληλος επιλέξει την παύση της εργασιακής σχέσεως, όταν η εθνική αυτή ρύθμιση έχει εφαρμογή και για τους υπαλλήλους δικηγόρους που ασκούν το δικηγορικό επάγγελμα στο πλαίσιο της ελεύθερης παροχής υπηρεσιών;

Μήπως το άρθρο 8 της οδηγίας 98/5/ΕΚ (2) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Φεβρουαρίου 1998, κατά το οποίο «[ο] δικηγόρος που είναι εγγεγραμμένος στο κράτος μέλος υποδοχής υπό τον επαγγελματικό του τίτλο καταγωγής μπορεί να εργάζεται υπό την ιδιότητα του έμμισθου δικηγόρου σε άλλο δικηγόρο, ένωση ή εταιρεία δικηγόρων, ή δημόσια ή ιδιωτική επιχείρηση, εφόσον το κράτος μέλος υποδοχής το επιτρέπει στους δικηγόρους που είναι εγγεγραμμένοι υπό τον επαγγελματικό τίτλο αυτού του κράτους μέλους», πρέπει να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι δεν έχει εφαρμογή επί του δικηγόρου δημοσίου υπαλλήλου μερικής απασχολήσεως;

Μήπως οι γενικές αρχές του κοινοτικού δικαίου περί προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης και των κεκτημένων δικαιωμάτων αποκλείουν την εφαρμογή εθνικής ρυθμίσεως, όπως η περιλαμβανόμενη στα άρθρα 1 και 2 του νόμου 339 της 25ης Νοεμβρίου 2003, τα οποία επαναφέρουν το ασύμβατο της ασκήσεως του δικηγορικού επαγγέλματος από τους δημοσίους υπαλλήλους μερικής απασχολήσεως και έχουν εφαρμογή και επί των δικηγόρων που ήσαν ήδη εγγεγραμμένοι στα μητρώα δικηγόρων κατά την ημερομηνία θέσεως σε ισχύ του πιο πάνω νόμου 339/2003, ενώ στο άρθρο 2 προβλέπεται μόνον ένα βραχύ «moratorium» για την επιβληθείσα επιλογή μεταξύ έμμισθης εργασίας και ασκήσεως του δικηγορικού επαγγέλματος;

(1) ΕΕ ειδ. έκδ. 06/001, σ. 249.

(2) ΕΕ L 77, σ. 36

29.8.2009

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 205/26

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Tribunale ordinario di Torino (Ιταλία) στις 22 Ιουνίου 2009 — Antonino Accardo κ.λπ. κατά Comune di Torino

(Υπόθεση C-227/09)

2009/C 205/44

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunale ordinario di Torino

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ενάγοντες: Antonino Accardo, Viola Acella, Antonio Acuto, Domenico Ambrisi, Paolo Battaglino, Riccardo Bevilacqua, Fabrizio Bolla, Daniela Bottazzi, Roberto Brossa, Luigi Calabro’, Roberto Cammardella, Michelangelo Capaldi, Giorgio Castellaro, Davide Cauda, Tatiana Chiampo, Alessia Ciaravino, Alessandro Cicero, Paolo Curtabbi, Paolo Dabbene, Mauro D’ Angelo, Giancarlo Destefanis, Mario Di Brita, Bianca Di Capua, Michele Di Chio, Marina Ferrero, Gino Forlani, Giovanni Galvagno, Sonia Genisio, Laura Dora Genovese, Sonia Gili, Maria Gualtieri, Gaetano La Spina, Maurizio Loggia, Giovanni Lucchetta, Sandra Magoga, Manuela Manfredi, Fabrizio Maschio, Sonia Mignone, Daniela Minissale, Domenico Mondello, Veronnica Mossa, Plinio Paduano, Barbaro Pallavidino, Monica Palumbo, Michele Paschetto, Frederica, Peinetti, Nadia Pizzimenti, Gianluca Ponzo, Enrico Pozzato, Gaetano Puccio, Danilo Ranzani, Pergianni Risso, Luisa Rossi, Paola Sabia, Renzo Sangiano, Davide Scagno, Paola Settia, Raffaella Sottoriva, Rossana Trancuccio, Fulvia Varotto, Giampiero Zucca, Fabrizio Lacognata, Guido Mandia, Luigi Rigon, Daniele Sgavetti

Εναγόμενος: Comune di Torino

Προδικαστικά ερωτήματα

Πρέπει τα άρθρα 5, 17 και 18 της οδηγίας 93/104/ΕΚ (1) του Συμβουλίου της 23ης Νοεμβρίου 1993, σχετικά με ορισμένα στοιχεία της οργάνωσης του χρόνου εργασίας, να ερμηνευθούν υπό την έννοια ότι τυγχάνουν άμεσης εφαρμογής στην έννομη τάξη του κράτους, ανεξαρτήτως της τυπικής μεταφοράς τους, μη λαμβανομένων υπόψη εσωτερικών κανόνων που περιορίζουν την εφαρμογή τους σε συγκεκριμένες επαγγελματικές κατηγορίες, επί διαφοράς στην οποία υπάρχει παρέμβαση των κοινωνικών εταίρων σύμφωνη με την οδηγία;

Υποχρεούται το δικαστήριο του κράτους μέλους, ανεξαρτήτως αυτής της άμεσης εφαρμογής, να χρησιμοποιήσει οδηγία που δεν έχει ακόμα μεταφερθεί στην εσωτερική έννομη τάξη ή, μετά τη μεταφορά της, της οποίας η δυνατότητα εφαρμογής φαίνεται να αποκλείεται από εσωτερικούς κανόνες, ως ερμηνευτική παράμετρο του εσωτερικού δικαίου, με άλλα λόγια ως σημείο αναφοράς για την επίλυση πιθανών ερμηνευτικών αμφιβολιών;

Απαγορεύεται στο δικαστήριο κράτους μέλους να διαπιστώσει μια παράνομη συμπεριφορά, επιδικάζοντας παράλληλα αποζημίωση λόγω άδικης και παράνομης πράξεως, όταν η συμπεριφορά αυτή φαίνεται να επιτρέπεται από τους κοινωνικούς εταίρους και η έγκριση αυτή είναι σύμφωνη με το κοινοτικό δίκαιο, έστω και υπό τη μορφή της μη μεταφερθείσας οδηγίας;

Πρέπει το άρθρο 17, παράγραφος 3, της οδηγίας να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι επιτρέπει αυτοτελώς, δηλαδή ανεξάρτητα από την παράγραφο 2 και τον κατάλογο δραστηριοτήτων και επαγγελμάτων που περιέχει, την παρέμβαση των κοινωνικών εταίρων και την εισαγωγή από αυτούς παρεκκλίσεων στον τομέα της εβδομαδιαίας αναπαύσεως;

(1) ΕΕ L 307, σ. 18

29.8.2009

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 205/27

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Vestre Landsret (Δανία) στις 26 Ιουνίου 2009 — Skatteministeriet κατά DSV Road A/S

(Υπόθεση C-234/09)

2009/C 205/45

Γλώσσα διαδικασίας: η δανική

Αιτούν δικαστήριο

Vestre Landsret

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Εφεσιβάλλον: Skatteministeriet.

Εφεσίβλητη: DSV Road A/S.

Προδικαστικά ερωτήματα

Έχει το άρθρο 204, παράγραφος 1, στοιχείο α' (βλ. τα άρθρα 92 και 96, σε συνδυασμό με το άρθρο 1 και το άρθρο 4, σημεία 9 και 10), του κανονισμού (ΕΟΚ) 2913/92 (1) του Συμβουλίου, της 12ης Οκτωβρίου 1992, περί θεσπίσεως κοινοτικού τελωνειακού κώδικα, την έννοια

α)	ότι γεννάται τελωνειακή οφειλή, όταν η ενεργοποίηση στο σύστημα NCTS της διαδικασίας εφαρμογής καθεστώτος διαμετακομίσεως για εμπορεύματα, τα οποία δεν υφίστανται υλικώς, οφείλεται σε λάθος ενός εγκεκριμένου αποστολέα και, ως εκ τούτου, δεν μπορεί στη συνέχεια να ολοκληρωθεί κανονικά, ή

β)	ότι δεν γεννάται τελωνειακή οφειλή, δεδομένου ότι αποκλειστική προϋπόθεση είναι ότι το καθεστώς διαμετακομίσεως έχει εφαρμογή σε υλικώς υφιστάμενα εμπορεύματα, οπότε η κατά λάθος ενεργοποίηση αποστολής στο σύστημα NCTS για εμπορεύματα που δεν υφίστανται υλικώς δεν συνεπάγεται επιβολή δασμού;

Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο σκέλος α) του ερωτήματος 1, έχει ο όρος «εισαγωγή των εμπορευμάτων» στο άρθρο 4, σημείο 10), καθώς και ο όρος «εμπόρευμα» στο άρθρο 204, παράγραφος 1, στοιχείο α', του κανονισμού (ΕΟΚ) 2913/92 του Συμβουλίου, της 12ης Οκτωβρίου 1992, περί θεσπίσεως κοινοτικού τελωνειακού κώδικα, την έννοια ότι περιλαμβάνουν τόσο υλικώς υφιστάμενα εμπορεύματα όσο και εμπορεύματα που δεν υφίστανται υλικώς;

(1) ΕΕ L 302, σ. 1.

29.8.2009

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 205/27

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Cour de Cassation (Γαλλία) στις 29 Ιουνίου 2009 — DHL Express France SAS κατά Chronopost SA

(Υπόθεση C-235/09)

2009/C 205/46

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Αιτούν δικαστήριο

Cour de Cassation

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείουσα/Ανταναιρεσίβλητη: DHL Express France SAS

Αναιρεσίβλητη/ανταναιρεσείουσα: Chronopost SA

Προδικαστικά ερωτήματα

1)	Έχει το άρθρο 98 του κανονισμού ΕΚ 40/94, της 20ής Δεκεμβρίου 1993 (1), την έννοια ότι απαγόρευση επιβαλλόμενη από δικαστήριο κοινοτικών σημάτων ισχύει αυτοδικαίως σε ολόκληρο το έδαφος της Κοινότητας;

2)	Σε περίπτωση αρνητικής απαντήσεως, μπορεί το εν λόγω δικαστήριο να επεκτείνει ειδικώς την απαγόρευση αυτή στο έδαφος άλλων κρατών μελών εντός των οποίων τελέσθηκαν ή απειλείται να τελεσθούν πράξεις παραποιήσεως/απομιμήσεως;

3)	Σε αμφότερες τις περιπτώσεις, έχουν εφαρμογή τα μέτρα εξαναγκασμού, με τα οποία το δικαστήριο, κατ’ εφαρμογήν του εθνικού του δικαίου, συνόδευσε την επιβληθείσα αγόρευση, στο έδαφος των κρατών μελών εντός των οποίων ισχύει η απαγόρευση αυτή;

4)	Σε αντίθετη περίπτωση, μπορεί το δικαστήριο να διατάξει τη λήψη τέτοιου μέτρου εξαναγκασμού, παρεμφερούς ή διαφορετικού από αυτό που διατάσσει βάσει του εθνικού του δικαίου, κατ’ εφαρμογήν του εθνικού δικαίου των κρατών εντός των οποίων ισχύει η απαγόρευση αυτή;

(1) Κανονισμός (ΕΚ) 40/94 του Συμβουλίου, της 20ής Δεκεμβρίου 1993, για το κοινοτικό σήμα (ΕΕ 1994, L 11, σ.1).

29.8.2009

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 205/28

Προσφυγή της 7ης Ιουλίου 2009 — Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κατά Πορτογαλικής Δημοκρατίας

(Υπόθεση C-252/09)

2009/C 205/49

Γλώσσα διαδικασίας: η πορτογαλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (εκπρόσωποι: Γ. Ζαββός και G. Braga da Cruz)

Καθής: Πορτογαλική Δημοκρατία

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—

να αναγνωρίσει ότι η Πορτογαλική Δημοκρατία, παραλείποντας να θεσπίσει τις αναγκαίες νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις για τη συμμόρφωσή της προς την οδηγία 2007/16/ΕΚ της Επιτροπής (1), της 19ης Μαρτίου 2007, για την εφαρμογή της οδηγίας 85/611/ΕΟΚ του Συμβουλίου για τον συντονισμό των νομοθετικών, κανονιστικών και διοικητικών διατάξεων σχετικά με ορισμένους οργανισμούς συλλογικών επενδύσεων σε κινητές αξίες (ΟΣΕΚΑ) όσον αφορά τη διευκρίνιση ορισμένων ορισμών, ή, εν πάση περιπτώσει, παραλείποντας να ανακοινώσει τις διατάξεις αυτές στην Επιτροπή, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από την εν λόγω οδηγία.

—	να καταδικάσει τη Δημοκρατία της Πορτογαλίας στα δικαστικά έξοδα

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Η προθεσμία για τη μεταφορά της οδηγίας στην εσωτερική έννομη τάξη έληξε στις 23 Μαρτίου 2008.

(1) ΕΕ L 79, σ. 11

29.8.2009

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 205/29

Αναίρεση που άσκησε στις 9 Ιουλίου 2009 η Calvin Klein Trademark Trust κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Πρωτοδικείο (έκτο τμήμα) στις 7 Μαΐου 2009 στην υπόθεση T-185/07, Calvin Klein Trademark Trust κατά ΓΕΕΑ και Zafra Marroquineros, S.L.

(Υπόθεση C-254/09 P)

2009/C 205/50

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Calvin Klein Trademark Trust (εκπρόσωπος: T. Andrade Boué, abogado)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Γραφείο Εναρμόνισης στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (σήματα, σχέδια και υποδείγματα) και Zafra Marroquineros, S.L.

Αιτήματα της αναιρεσείουσας

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—	να αναιρέσει την απόφαση του Πρωτοδικείου (έκτο τμήμα) της 7ης Μαΐου 2009, στην υπόθεση T-185/07,

—	να καταδικάσει το ΓΕΕΑ και τη Zafra Marroquineros, S.L. στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Αντίθεση προς τη νομολογία όσον αφορά την ερμηνεία του άρθρου 8, παράγραφος 1, του κανονισμού 40/94 (1) για το κοινοτικό σήμα, σχετικά με το ότι πρέπει να λαμβάνονται υπόψη όλοι οι παράγοντες που ασκούν επιρροή στη συγκεκριμένη υπόθεση: δεν αξιολογήθηκε νομικά το γεγονός ότι η αιτούσα την καταχώριση του κοινοτικού σήματος χρησιμοποίησε το σήμα αυτό για να αντιγράψει τα γνωστά σήματα cK και οι ίδιες οι ενέργειες της αιτούσας καταδεικνύουν πέραν πάσης αμφισβητήσεως ότι τα γράμματα CK αποτελούν το τμήμα του προσβαλλόμενου κοινοτικού σήματος με τη μεγαλύτερη διακριτική ισχύ.

Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 5, του κανονισμού 40/94, διότι δεν εξετάστηκε η φήμη των αντιταχθέντων σημάτων στο πλαίσιο του άρθρου αυτού.

(1) Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 40/94 του Συμβουλίου, της 20ής Δεκεμβρίου 1993, για το κοινοτικό σήμα

(ΕΕ L 11, σ. 1)

29.8.2009

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 205/29

Προσφυγή της 9ης Ιουλίου 2009 — Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κατά Πορτογαλικής Δημοκρατίας

(Υπόθεση C-255/09)

2009/C 205/51

Γλώσσα διαδικασίας: η πορτογαλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (εκπρόσωποι: E. Traversa και M. França)

Καθής: Πορτογαλική Δημοκρατία

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—

να αναγνωρίσει ότι η Πορτογαλική Δημοκρατία, παραλείποντας να θεσπίσει, με το Decreto Lei no 177/92, της 13ης Αυγούστου, το οποίο ορίζει τις προϋποθέσεις για την επιστροφή των ιατρικών εξόδων που πραγματοποιήθηκαν στο εξωτερικό, ή σε οποιαδήποτε άλλη διάταξη του εθνικού δικαίου, τη δυνατότητα επιστροφής των ιατρικών εξόδων μη νοσοκομειακής φύσεως που πραγματοποιήθηκαν σε άλλο κράτος μέλος, εκτός από τις περιπτώσεις που προβλέπει ο κανονισμός (ΕΟΚ) 1408/71 (1), ή, στις περιπτώσεις που το εν λόγω Decreto Lei δέχεται τη δυνατότητα επιστροφής των ιατρικών εξόδων μη νοσοκομειακής φύσεως σε άλλο κράτος μέλος, εξαρτώντας την επιστροφή αυτή από προηγούμενη έγκριση, η Πορτογαλική Δημοκρατία παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από το άρθρο 49 ΕΚ.

—	να καταδικάσει την Πορτογαλική Δημοκρατία στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Η Επιτροπή θεωρεί ότι η Πορτογαλική Δημοκρατία δεν εκπλήρωσε τις υποχρεώσεις που υπέχει από το άρθρο 49 ΕΚ, όπως αυτό έχει ερμηνευθεί από τη νομολογία του Δικαστηρίου.

Από τη νομολογία αυτή προκύπτει ότι το άρθρο 49 ΕΚ εφαρμόζεται στην περίπτωση ασθενούς ο οποίος λαμβάνει αντί αμοιβής ιατρικές υπηρεσίες σε κράτος μέλος διαφορετικό από το κράτος κατοικίας του.

Στην Πορτογαλία, το Decreto-Lei no 177/92, το οποίο ορίζει τις προϋποθέσεις για την επιστροφή των ιατρικών εξόδων που πραγματοποιήθηκαν στο εξωτερικό, δεν προβλέπει ρητώς την επιστροφή των ιατρικών εξόδων μη νοσοκομειακής φύσεως που πραγματοποιήθηκαν σε άλλο κράτος μέλος, εκτός από τις περιπτώσεις που προβλέπονται από τον κανονισμό no 1408/71 ή, σύμφωνα με την ερμηνεία των πορτογαλικών αρχών, εξαρτά την επιστροφή των εν λόγω μη νοσοκομειακών εξόδων από προηγούμενη έγκριση, υπό περιοριστικές προϋποθέσεις.

(1) Κανονισμός (ΕΟΚ) αριθ. 1408/71 του Συμβουλίου, της 14ης Ιουνίου 1971, περί εφαρμογής των συστημάτων κοινωνικής ασφαλίσεως στους μισθωτούς και τις οικογένειές τους που διακινούνται εντός της Κοινότητας (ΕΕ L 149, σ. 2).

29.8.2009

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 205/31

Απόφαση του Πρωτοδικείου της 9ης Ιουλίου 2009 — JSC Kirovo-Chepetsky Khimichesky Kombinat κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-348/05 INTP)

(Διαδικασία - Ερμηνεία δικαστικής αποφάσεως)

2009/C 205/54

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: JSC Kirovo-Chepetsky Khimichesky Kombinat (Kirovo-Chepetsk, Ρωσία) (εκπρόσωπος: B. Evtimov, δικηγόρος)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ενώσεως (εκπρόσωποι: J.-P. Hix, επικουρούμενος από τον G. Berrisch, δικηγόρο)

Παρεμβαίνουσα υπέρ του καθού: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (εκπρόσωποι: K. Talabér-Ritz και H. van Vliet)

Αντικείμενο

Αίτημα περί ερμηνείας της αποφάσεως του Πρωτοδικείου της 10ης Σεπτεμβρίου 2008, T-348/05.

Διατακτικό

Το Πρωτοδικείο αποφασίζει:

Το σημείο 1 του διατακτικού της αποφάσεως του Πρωτοδικείου της 10ης Σεπτεμβρίου 2008, T-348/05, JSC Kirovo-Chepetsky Khimichesky Kombinat κατά Συμβουλίου, ερμηνεύεται υπό την έννοια ότι ο κανονισμός (ΕΚ) 945/2005 του Συμβουλίου, της 21ης Ιουνίου 2005, για τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) 945/2005 του Συμβουλίου, της 21ης Ιουνίου 2005, για τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) 658/2002 για την επιβολή οριστικού δασμού αντιντάμπινγκ στις εισαγωγές νιτρικού αμμωνίου καταγωγής Ρωσίας και του κανονισμού (ΕΚ) 132/2001 για την επιβολή οριστικού δασμού αντιντάμπινγκ στις εισαγωγές νιτρικού αμμωνίου καταγωγής, μεταξύ άλλων, Ουκρανίας, μετά από μερική ενδιάμεση επανεξέταση δυνάμει του άρθρου 11, παράγραφος 3, του κανονισμού (ΕΚ) 384/96, ακυρώνεται στον βαθμό που αφορά την JSC Kirovo-Chepetsky Khimichesky Kombinat.

2)	Η JSC Kirovo-Chepetsky Khimichesky Kombinat, το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ενώσεως και η Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων φέρουν τα δικαστικά τους έξοδα.

3)	Το πρωτότυπο της παρούσας αποφάσεως επισυνάπτεται στο πρωτότυπο της ερμηνευομένης αποφάσεως, στο περιθώριο του οποίου γίνεται μνεία της παρούσας αποφάσεως.

29.8.2009

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 205/32

Απόφαση του Πρωτοδικείου της 9ης Ιουλίου 2009 — Peugeot και Peugeot Nederland κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-450/05) (1)

(Ανταγωνισμός - Συμπράξεις - Διανομή αυτοκινήτων - Απόφαση διαπιστώνουσα παράβαση του άρθρου 81 ΕΚ - Περιορισμός των παραλλήλων εξαγωγών από τις Κάτω Χώρες - Σύστημα αμοιβής των αντιπροσώπων και πιέσεις - Συμφωνία έχουσα αντίθετο στον ανταγωνισμό σκοπό - Πρόστιμα - Σοβαρότητα και διάρκεια της παραβάσεως)

2009/C 205/56

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες: Automobiles Peugeot SA (Παρίσι, Γαλλία) και Peugeot Nederland NV (Ουτρέχτη, Κάτω Χώρες) (εκπρόσωποι: O. d’Ormesson και N. Zacharie, δικηγόροι)

Καθής: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (εκπρόσωποι: αρχικώς A. Bouquet, F. Arbault και A. Whelan, στη συνέχεια A. Bouquet και M. Kellerbauer)

Αντικείμενο

Αίτημα ακυρώσεως της αποφάσεως C (2005) 3683 τελικό, της 5ης Οκτωβρίου 2005, σχετικά με διαδικασία του άρθρου 81 [ΕΚ] (Υποθέσεις F-2/36.623/36.820/37.275 — SEP κ.λπ./Automobiles Peugeot SA) και, επικουρικώς, αίτημα μειώσεως του επιβληθέντος στις προσφεύγουσες με την εν λόγω απόφαση προστίμου.

Διατακτικό

Το Πρωτοδικείο αποφασίζει:

Καθορίζει το ποσό του προστίμου που επιβλήθηκε στην Automobiles Peugeot SA και στην Peugeot Nederland NV με το άρθρο 3 της αποφάσεως C (2005) 3683 τελικό, της 5ης Οκτωβρίου 2005, σχετικά με διαδικασία εφαρμογής του άρθρου 81 [ΕΚ] (Υποθέσεις F-2/36.623/36.820/37.275 — SEP κ.λπ./Automobiles Peugeot SA), σε 44,55 εκατομμύρια ευρώ.

2)	Απορρίπτει την προσφυγή κατά τα λοιπά.

3)	Οι Automobiles Peugeot και Peugeot Nederland φέρουν τα εννέα δέκατα των δικαστικών εξόδων τους καθώς και τα εννέα δέκατα των εξόδων της Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων.

4)	Η Επιτροπή φέρει το ένα δέκατο των δικαστικών εξόδων της καθώς και το ένα δέκατο των εξόδων των Automobiles Peugeot και Peugeot Nederland.

(1) ΕΕ C 74 της 25.3.2006.

29.8.2009

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 205/32

Απόφαση του Πρωτοδικείου της 8ης Ιουλίου 2009 — Zenab κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-33/06) (1)

(Κοινοτική χρηματοοικονομική συνδρομή - Πρόγραμμα κινήτρων για την παραγωγή, διανομή και προώθηση ευρωπαϊκών έργων ήχου και εικόνας (MEDIA Plus) - Πρόσκληση υποβολής προτάσεων - Απόρριψη της προτάσεως - Προβαλλόμενη παράνομη μεταβίβαση αρμοδιοτήτων που έχουν ανατεθεί στην Επιτροπή - Πρόδηλες πλάνες εκτιμήσεως - Υποχρέωση αιτιολογήσεως - Πρόσβαση στα έγγραφα - Προσφυγή ακυρώσεως και αποζημιώσεως)

2009/C 205/57

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα-ενάγουσα: Zenab SPRL (Βρυξέλλες, Βέλγιο) (εκπρόσωποι: J. Windey και P. De Bandt, δικηγόροι)

Καθής-εναγομένη: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (εκπρόσωποι: J.-P. Keppenne και L. Pignataro-Nolin)

Αντικείμενο

Αφενός, ακύρωση της αποφάσεως 648599 της Επιτροπής, της 9ης Νοεμβρίου 2005, και, αφετέρου, διαπίστωση της εξωσυμβατικής ευθύνης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και επιβολή σ’ αυτήν της υποχρεώσεως να καταβάλει στην προσφεύγουσα-ενάγουσα ποσό 36 707 ευρώ ως αποζημίωση για τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε στο πλαίσιο της προσκλήσεως προς υποβολή προτάσεων και χρηματικό ποσό προς ικανοποίηση ηθικής βλάβης λόγω της προσβολής της φήμης της και προς αποκατάσταση της υλικής ζημίας της η οποία απορρέει από την καθυστέρηση της εκτελέσεως του σχεδίου EuroVOD, καθώς και να διορίσει εμπειρογνώμονα προς εκτίμηση της ζημίας αυτής

Διατακτικό

Το Πρωτοδικείο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή-αγωγή.

2)	Καταδικάζει τη Zenab SPRL στα δικαστικά έξοδα.

(1) ΕΕ C 74 της 25.3.2006.

29.8.2009

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 205/33

Απόφαση του Πρωτοδικείου της 8ης Ιουλίου 2009 — Laboratorios Del Dr. Esteve κατά ΓΕΕΑ — Ester C (ESTER-E)

(Υπόθεση T-230/07) (1)

(Κοινοτικό σήμα - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως κοινοτικού λεκτικού σήματος ESTER-E - Προγενέστερο εικονιστικό κοινοτικό σήμα ESTEVE - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Έλλειψη κινδύνου συγχύσεως - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 40/94 [νυν άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009])

2009/C 205/59

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Laboratorios Del Dr. Esteve, SA (Βαρκελώνη, Ισπανία) (εκπρόσωπος: K. Manhaeve, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωπος: A. Folliard-Monguiral)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Πρωτοδικείου: The Ester C Company (Prescott, Arizona, Ηνωμένες Πολιτείες) (εκπρόσωποι: αρχικώς R. Bird, solicitor, στη συνέχεια H. Wistam, δικηγόρος)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του δευτέρου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 17ης Απριλίου 2007 (υπόθεση R 737/2006-2) σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ Laboratorios Del Dr. Esteve, SA και The Ester C Company.

Διατακτικό

Το Πρωτοδικείο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει τη Laboratorios Del Dr. Esteve, SA στα δικαστικά έξοδα.

(1) ΕΕ C 199 της 25.8.2007.

29.8.2009

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 205/33

Απόφαση του Πρωτοδικείου της 9ης Ιουλίου 2009 — Ristic κ.λπ. κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-238/07) (1)

(Υγειονομικός έλεγχος - Μέτρα διασφαλίσεως - Απόφαση 2007/362/ΕΚ - Προσφυγή ακυρώσεως - Κατάργηση της δίκης - Αγωγή αποζημιώσεως - Αρχή της αναλογικότητας - Αρχή της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης - Καθήκον αρωγής - Δικαίωμα ιδιοκτησίας και δικαίωμα ασκήσεως οικονομικής δραστηριότητας)

2009/C 205/60

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες-ενάγουσες: Ristic AG (Burgthann, Γερμανία)· Piratic Meeresfrüchte Import GmbH (Burgthann, Γερμανία)· Prime Catch Seafood GmbH (Burgthann, Γερμανία)· και Rainbow Export Processing, SA (εκπρόσωπος: H. Schmidt, δικηγόρος)

Καθής-εναγομένη: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (εκπρόσωποι: F. Erlbacher και A. Szmytkowska)

Αντικείμενο

Αφενός, αίτημα ακυρώσεως της αποφάσεως 2007/362/ΕΚ της Επιτροπής, της 16ης Μαΐου 2007, για την τροποποίηση της αποφάσεως 2004/432/ΕΚ σχετικά με την έγκριση των σχεδίων επιτήρησης καταλοίπων των τρίτων χωρών σύμφωνα με την οδηγία 96/23/ΕΚ του Συμβουλίου (ΕΕ L 138, σ. 18), και, αφετέρου, αίτημα αποζημιώσεως.

Διατακτικό

Το Πρωτοδικείο αποφασίζει:

1)	Καταργεί τη δίκη επί του ακυρωτικού αιτήματος.

2)	Απορρίπτει την προσφυγή-αγωγή κατά τα λοιπά.

3)	Καταδικάζει τις Ristic AG, Piratic Meeresfrüchte Import GmbH, Prime Catch Seafood GmbH και Rainbow Export Processing, SA στα δικαστικά έξοδα, περιλαμβανομένων των εξόδων που αφορούν τη διαδικασία ασφαλιστικών μέτρων.

(1) ΕΕ C 211 της 8.9.2007.

29.8.2009

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 205/34

Απόφαση του Πρωτοδικείου της 8ης Ιουλίου 2009 — Mars κατά ΓΕΕΑ — Ludwig Schokolade (Σχήμα μπάρας με σοκολάτα)

(Υπόθεση T-28/08) (1)

(Κοινοτικό σήμα - Διαδικασία ακυρότητας - Τρισδιάστατο κοινοτικό σήμα - Σχήμα μπάρας με σοκολάτα - Απόλυτος λόγος απαραδέκτου - Έλλειψη διακριτικού χαρακτήρα - Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 40/94 [νυν άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009] - Έλλειψη διακριτικού χαρακτήρα κτηθέντος με τη χρήση - Άρθρο 7, παράγραφος 3, του κανονισμού 40/94 (νυν άρθρο 7, παράγραφος 3, του κανονισμού 207/2009) - Δικαίωμα ακροάσεως - Άρθρα 73 και 74 του κανονισμού 40/94 (νυν άρθρα 75 και 76 του κανονισμού 207/2009))

2009/C 205/61

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Mars, Inc. (McLean, Virginia, Ηνωμένες Πολιτείες) (εκπρόσωποι: A. Bryson, barrister, και G. Mills, solicitor)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωπος: P. Bullock)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Πρωτοδικείου: Ludwig Schokolade GmbH & Co. KG (Bergisch Gladbach, Γερμανία) (εκπρόσωποι: M. Knitter και R. Jacobs, δικηγόροι)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του δευτέρου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 23ης Οκτωβρίου 2007 (υπόθεση R 1325/2006-2) σχετικά με διαδικασία κηρύξεως ακυρότητας μεταξύ Ludwig Schokolade GmbH & Co. KG και Mars, Inc.

Διατακτικό

Το Πρωτοδικείο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει τη Mars, Inc. στα δικαστικά έξοδα.

(1) ΕΕ C 92 της 12.4.2008.

29.8.2009

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 205/34

Απόφαση του Πρωτοδικείου της 8ης Ιουλίου 2009 — Promat κατά ΓΕΕΑ — Prosima Comercial (PROSIMA PROSIMA COMERCIAL S.A.)

(Υπόθεση T-71/08) (1)

(Κοινοτικό σήμα - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως του εικονιστικού κοινοτικού σήματος PROSIMA PROSIMA COMERCIAL S.A. - Προγενέστερο λεκτικό εθνικό σήμα PROMINA - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Κίνδυνος συγχύσεως - Έλλειψη ομοιότητας των προϊόντων - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 40/94 [νυν άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009])

2009/C 205/62

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Promat GmbH (Ratingen, Γερμανία) (εκπρόσωποι: αρχικώς, S. Beckmann, στη συνέχεια H. Alt, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωποι: αρχικώς A. Poch, στη συνέχεια G. Schneider)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Πρωτοδικείου: Prosima Comercial, SA (Βαρκελώνη, Ισπανία)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του δευτέρου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 27ης Νοεμβρίου 2007 (υπόθεση R 574/2007-2), αφορώσας διαδικασία ανακοπής μεταξύ της Promat GmbH και της Prosima Comercial, SA.

Διατακτικό

Το Πρωτοδικείο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Promat GmbH στα δικαστικά έξοδα.

(1) ΕΕ C 92 της 12.4.2008.

29.8.2009

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 205/35

Απόφαση του Πρωτοδικείου της 8ης Ιουλίου 2009 — Επιτροπή κατά Atlantic Energy

(Υπόθεση T-182/08) (1)

(Ρήτρα διαιτησίας - Σύμβαση περί χρηματοδοτικής συνδρομής συναφθείσα στο πλαίσιο ειδικού προγράμματος στον τομέα της μη προερχόμενης από πυρηνικό σταθμό ενέργειας - Μη τήρηση της συμβάσεως - Επιστροφή των προκαταβληθέντων ποσών - Νόμιμη αντιστάθμιση - Συνήθως ακολουθούμενη διαδικασία όταν δεν προβλέπεται κάτι διαφορετικό)

2009/C 205/63

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Ενάγουσα: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (εκπρόσωποι: αρχικώς A.-M. Rouchaud-Joët και S. Lejeune, στη συνέχεια A.-M. Rouchaud-Joët και F. Mirza, επικουρούμενοι από τον M. Jarvis, barrister)

Εναγομένη: Atlantic Energy Ltd (Truro, Κορνουάλη, Ηνωμένο Βασίλειο)

Αντικείμενο

Αγωγή που άσκησε η Επιτροπή δυνάμει του άρθρου 238 ΕΚ ζητώντας να υποχρεωθεί η εναγομένη να επιστρέψει προκαταβολή που της κατέβαλε η Ευρωπαϊκή Κοινότητα, πλέον τόκων, στο πλαίσιο της συμβάσεως BU 183/95 UK/AT.

Διατακτικό

Το Πρωτοδικείο αποφασίζει:

Υποχρεώνει την Atlantic Energy Ltd να επιστρέψει στην Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων ποσό 226 010 ευρώ, πλέον τόκων σύμφωνα με το άρθρο 23.1 των γενικών όρων της συμβάσεως BU 183/95 UK/AT για τις περιόδους, αφενός, από 1ης Ιουνίου 1996 έως 28 Φεβρουαρίου 2002 και, αφετέρου, από 16 Ιουλίου 2002 έως 31 Μαΐου 2008, μείον 3 610,53 ευρώ, του τελευταίου αυτού ποσού προσαυξανομένου με τους τόκους που προβλέπει το προαναφερθέν άρθρο 23.1 των γενικών όρων από 1ης Ιουνίου 2008 μέχρι την πλήρη αποπληρωμή της οφειλής.

2)	Καταδικάζει την Atlantic Energy στα δικαστικά έξοδα.

(1) ΕΕ C 171 της 5.7.2008.

29.8.2009

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 205/35

Απόφαση του Πρωτοδικείου της 8ης Ιουλίου 2009 — Mineralbrunnen Rhön-Sprudel Egon Schindel κατά ΓΕΕΑ — Schwarzbräu (ALASKA)

(Υπόθεση T-225/08) (1)

(Κοινοτικό σήμα - Διαδικασία κηρύξεως ακυρότητας - Κοινοτικό εικονιστικό σήμα ALASKA - Απόλυτος λόγος απαραδέκτου - Έλλειψη διακριτικού χαρακτήρα - Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού (ΕΚ) 40/94 [νυν άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009])

2009/C 205/64

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Mineralbrunnen Rhön-Sprudel Egon Schindel GmbH (Ebersburg, Γερμανία) (εκπρόσωπος: P. Wadenbach, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωπος: G. Schneider)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Πρωτοδικείου: Schwarzbräu GmbH (Zusmarshausen, Γερμανία) (εκπρόσωπος: L. Schlarmann, δικηγόρος)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του τετάρτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 8ης Απριλίου 2008 (υπόθεση R 877/2004-4) σχετικά με διαδικασία κηρύξεως ακυρότητας μεταξύ Mineralbrunnen Rhön-Sprudel Egon Schindel GmbH και Schwarzbräu GmbH.

Διατακτικό

Το Πρωτοδικείο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει τη Rhön-Sprudel Egon Schindel GmbH στα δικά της δικαστικά έξοδα καθώς και στα έξοδα του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα).

3)	Η Schwarzbräu GmbH φέρει τα δικά της δικαστικά έξοδα.

(1) ΕΕ C 223 της 30.8.2008.

29.8.2009

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 205/36

Απόφαση του Πρωτοδικείου της 8ης Ιουλίου 2009 — Mineralbrunnen Rhön-Sprudel Egon Schindel κατά ΓΕΕΑ — Schwarzbräu (Alaska)

(Υπόθεση T-226/08) (1)

(Κοινοτικό σήμα - Διαδικασία κηρύξεως ακυρότητας - Κοινοτικό λεκτικό σήμα Alaska - Απόλυτος λόγος απαραδέκτου - Έλλειψη διακριτικού χαρακτήρα - Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού (ΕΚ) 40/94 [νυν άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009])

2009/C 205/65

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Mineralbrunnen Rhön-Sprudel Egon Schindel GmbH (Ebersburg, Γερμανία) (εκπρόσωπος: P. Wadenbach, δικηγόρος)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του τετάρτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 8ης Απριλίου 2008 (υπόθεση R 1124/2004-4) σχετικά με διαδικασία κηρύξεως ακυρότητας μεταξύ Mineralbrunnen Rhön-Sprudel Egon Schindel GmbH και Schwarzbräu GmbH.

Διατακτικό

Το Πρωτοδικείο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Rhön-Sprudel Egon Schindel GmbH στα δικά της δικαστικά έξοδα καθώς και στα έξοδα του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ).

3)	Η Schwarzbräu GmbH φέρει τα δικά της δικαστικά έξοδα.

(1) ΕΕ C 223 της 30.8.2008.

29.8.2009

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 205/36

Απόφαση του Πρωτοδικείου της 8ης Ιουλίου 2009 — Procter & Gamble κατά ΓΕΕΑ — Laboratorios Alcala Farma (oli)

(Υπόθεση T-240/08) (1)

(Κοινοτικό σήμα - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως του κοινοτικού εικονιστικού σήματος oli - Προγενέστερα κοινοτικά λεκτικά σήματα OLAY - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Έλλειψη κινδύνου συγχύσεως - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 40/94 [νυν άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009])

2009/C 205/66

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: The Procter & Gamble Company (Cincinnati, Ohio, Ηνωμένες Πολιτείες) (εκπρόσωποι: T. Scourfield, N. Beckett, solicitors, και A. Speck, barrister)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Laboratorios Alcala Farma SL (Μαδρίτη, Ισπανία)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του δευτέρου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 2ας Απριλίου 2008 (υπόθεση R 1481/2007-2) σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ The Procter & Gamble Company και Laboratorios Alcala Farma, SL.

Διατακτικό

Το Πρωτοδικείο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την The Procter & Gamble Company στα δικαστικά έξοδα.

(1) ΕΕ C 209 της 15.8.2008.

29.8.2009

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 205/37

Απόφαση του Πρωτοδικείου της 9ης Ιουλίου 2009 — Melli Bank κατά Συμβουλίου

(Συνεκδικασθείσες υποθέσεις T-246/08 και T-332/08) (1)

(Κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφαλείας - Περιοριστικά μέτρα ληφθέντα κατά της Ισλαμικής Δημοκρατίας του Ιράν με σκοπό να εμποδισθεί η διάδοση των πυρηνικών όπλων - Δέσμευση κεφαλαίων - Προσφυγή ακυρώσεως - Δικαστικός έλεγχος - Αναλογικότητα - Ίση μεταχείριση - Υποχρέωση αιτιολογήσεως - Ένσταση ελλείψεως νομιμότητας - Άρθρο 7, παράγραφος 2, στοιχείο δ', του κανονισμού (ΕΚ) 423/2007)

2009/C 205/67

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Melli Bank plc (Λονδίνο, Ηνωμένο Βασίλειο) (εκπρόσωποι: αρχικώς R. Gordon, QC, J. Stratford και M. Hoskins, barristers, R. Gwynne και T. Din, solicitors, στη συνέχεια D. Anderson, QC, M. Hoskins, S. Gadhia, D. Murray και M. Din, solicitors)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ενώσεως (εκπρόσωποι: M. Bishop και E. Finnegan)

Παρεμβαίνοντες υπέρ του καθού: Γαλλική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: G. de Bergues, E. Belliard και L. Butel), Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας (εκπρόσωποι: V. Jackson, επικουρούμενος από τον S. Lee, barrister), και Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (εκπρόσωποι: S. Boelaert και P. Aalto)

Αντικείμενο

Στις υποθέσεις T-246/08 και T-332/08, ακύρωση του σημείου 4 του πίνακα B του παραρτήματος της αποφάσεως 2008/475/ΕΚ του Συμβουλίου, της 23ης Ιουνίου 2008, περί εφαρμογής του άρθρου 7, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΚ) 423/2007 σχετικά με ορισμένα περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν (ΕΕ L 163, σ. 29), όσον αφορά τη Melli Bank, και, στην υπόθεση T-332/08, ενδεχομένως, κήρυξη ως ανεφάρμοστου του άρθρου 7, παράγραφος 2, στοιχείο δ', του κανονισμού (ΕΚ) 423/2007 του Συμβουλίου, της 19ης Απριλίου 2007, σχετικά με ορισμένα περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν (ΕΕ L 103, σ. 1).

Διατακτικό

Το Πρωτοδικείο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει τις προσφυγές.

2)	Η Melli Bank plc φέρει τα δικαστικά έξοδά της καθώς και τα έξοδα του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ενώσεως, περιλαμβανομένων των εξόδων που αφορούν τις διαδικασίες ασφαλιστικών μέτρων.

3)	Το Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας, η Γαλλική Δημοκρατία και η Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων φέρουν τα δικαστικά έξοδά τους, περιλαμβανομένων των εξόδων που αφορούν τις διαδικασίες ασφαλιστικών μέτρων.

(1) ΕΕ C 197 της 2.8.2008.

29.8.2009

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 205/37

Διάταξη του Πρωτοδικείου της 30ής Ιουνίου 2009 — Impala κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-464/04) (1)

(Ανταγωνισμός - Συγκέντρωση - Κοινή επιχείρηση Sony BMG - Εξάλειψη του αντικειμένου της διαφοράς - Κατάργηση της δίκης)

2009/C 205/69

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Independent Music Publishers and Labels Association (Impala, διεθνής ένωση) (Βρυξέλλες, Βέλγιο) (εκπρόσωποι: S. Crosby και J. Golding, solicitors, και I. Wekstein-Steg, δικηγόρος)

Καθής: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (εκπρόσωποι: X. Lewis και K. Mojzesowicz)

Παρεμβαίνoυσες υπέρ της καθής: Bertelsmann AG (Gütersloh, Γερμανία) (εκπρόσωποι: P. Chappatte και J. Boyce, solicitors)· Sony BMG Music Entertainment BV (Vianen, Κάτω Χώρες) και Sony Corporation of America (Νέα Υόρκη, Ηνωμένες Πολιτείες) (εκπρόσωποι: N. Levy, barrister, R. Snelders και T. Graf, δικηγόροι)

Αντικείμενο

Αίτημα ακυρώσεως της αποφάσεως 2005/188/ΕΚ της Επιτροπής, της 19ης Ιουλίου 2004, με την οποία πράξη συγκέντρωσης κηρύσσεται συμβιβάσιμη με την κοινή αγορά και τη λειτουργία της Συμφωνίας για τον ΕΟΧ (υπόθεση COMP/M.3333 — SONY/BMG) (ΕΕ 2005, L 62, σ. 30)

Διατακτικό

Το Πρωτοδικείο διατάσσει:

1.	Παρέλκει η έκδοση αποφάσεως επί της υπό κρίση προσφυγής.

2.	Κάθε διάδικος φέρει τα δικαστικά έξοδα στα οποία υποβλήθηκε, τόσο ενώπιον του Πρωτοδικείου όσο και ενώπιον του Δικαστηρίου.

(1) EE C 6 της 8.1.2005.

29.8.2009

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 205/39

Προσφυγή της 19ης Μαΐου 2009 — Balfe κ.λπ. κατά Κοινοβουλίου

(Υπόθεση T-219/09)

2009/C 205/73

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγοντες: Richard Balfe (Newmarket, Ηνωμένο Βασίλειο), C (Μιλάνο, Ιταλία), C (Μαδρίτη, Ισπανία), C (Lancashire, Ηνωμένο Βασίλειο), C (Gnobkummerfeld, Γερμανία), C (Longré, Γαλλία), C (Saint-Martin de Crau, Γαλλία), C (Bregenz, Αυστρία), C (West Yorkshire, Ηνωμένο Βασίλειο), C (Μασσαλία, Γαλλία), C (Rudsebheim, Γερμανία), C (Devon, Ηνωμένο Βασίλειο), C (Βαρκελώνη, Ισπανία), C (Παρίσι, Γαλλία), C (Wexford, Ιρλανδία), C (Bozen, Ιταλία), C (Μαδρίτη), C (Πόρτο, Πορτογαλία), C (Iaf Nennhau, Ηνωμένο Βασίλειο), C (Μιλάνο), C (Limonest, Γαλλία), C (Colares-Sintra, Πορτογαλία), C (Benfica do Ribatejo, Πορτογαλία), C (Saint-Étienne, Γαλλία), C (Cournon-d’Auvergne, Γαλλία), C (Lutterworth Leics, Ηνωμένο Βασίλειο), C (Cumbria, Ηνωμένο Βασίλειο), C (Oxfordshire, Ηνωμένο Βασίλειο), C (Bratislava, Σλοβακία), C (Πολωνία), C (Βαρσοβία, Πολωνία), C (Radom, Πολωνία), C (Boulogne-Billancourt, Γαλλία), C (Ελσίνκι, Φινλανδία), C (Λυόν, Γαλλία), C (Αθήνα, Ελλάδα), C (Funchal, Πορτογαλία), C (Λονδίνο, Ηνωμένο Βασίλειο), C (Val-d’Ajol, Γαλλία), C (Ταλίν, Εσθονία), C (Γλασκώβη, Ηνωμένο Βασίλειο), C (Riom, Γαλλία), C (Hampshire, Ηνωμένο Βασίλειο), C (Coventry, Ηνωμένο Βασίλειο), C (Ελσίνκι), C (Κρακοβία, Πολωνία), C (Παμπλόνα, Ισπανία), C (Σκωτία, Ηνωμένο Βασίλειο), C (Λισσαβόνα, Πορτογαλία), C (Λισσαβόνα), C (Παρίσι), C (Βουδαπέστη, Ουγγαρία), C (Maia, Πορτογαλία), C (Bielsko-Biala, Πολωνία), C (Wetherby, Ηνωμένο Βασίλειο), C (La Possession, Γαλλία), C (Cornwall, Ηνωμένο Βασίλειο), C (Epernay, Γαλλία), C (Bolton, Ηνωμένο Βασίλειο), C (Kepno, Πολωνία), C (Άμστερνταμ, Κάτω Χώρες), C (Παλέρμο, Ιταλία), C (Kent, Ηνωμένο Βασίλειο), C (Bedforshire, Ηνωμένο Βασίλειο), C (Βαρσοβία) και Fonds de pension-députés au Parlement européen (Λουξεμβούργο, Λουξεμβούργο) (εκπρόσωποι: S. Orlandi, A. Coolen, J.-N. Louis και E. Marchal, δικηγόροι)

Καθού: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

Αιτήματα των προσφευγόντων

Οι προσφεύγοντες ζητούν από το Πρωτοδικείο:

—	να ακυρώσει τις αποφάσεις του Προεδρείου του Κοινοβουλίου της 9ης Μαρτίου και 3ης Απριλίου 2009 με τις οποίες τροποποιήθηκε το προαιρετικό σύστημα επικουρικής συντάξεως των ευρωβουλευτών·

—	να καταδικάσει το Κοινοβούλιο στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Με την παρούσα προσφυγή, οι προσφεύγοντες ζητούν να ακυρωθούν οι αποφάσεις του Προεδρείου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 9ης Μαρτίου και 3ης Απριλίου 2009 με τις οποίες τροποποιήθηκε η ρύθμιση περί του (προαιρετικού) συστήματος επικουρικής συντάξεως το οποίο περιλαμβάνεται στο παράρτημα VIII της ρυθμίσεως σχετικά με τα έξοδα και τις αποζημιώσεις των ευρωβουλευτών. Οι τροποποιήσεις αφορούν στην ουσία την κατάργηση της δυνατότητας λήψεως πρόωρης συντάξεως από το πεντηκοστό έτος της ηλικίας και της δυνατότητας λήψεως εφάπαξ συντάξεως, καθώς και την αύξηση της ηλικίας συνταξιοδοτήσεως από το εξηκοστό στο εξηκοστό τρίτο έτος της ηλικίας.

Οι προσφεύγοντες διατυπώνουν τέσσερις λόγους ακυρώσεως με τους οποίους προβάλλουν ότι:

—	το Κοινοβούλιο ήταν αναρμόδιο να τροποποιήσει μονομερώς τους όρους της συμβάσεως εντάξεως στο προαιρετικό σύστημα επικουρικής συντάξεως·

—	με το να παραβλεφθούν σαφείς όροι του Οργανισμού των ευρωβουλευτών και με το να μην προβλεφθεί κανένα μεταβατικό μέτρο, προσβλήθηκαν κεκτημένα δικαιώματα και παραβιάστηκαν οι αρχές της ίσης μεταχειρίσεως, της αναλογικότητας και της ασφάλειας δικαίου·

—	η αιτιολογία που παρατίθεται στις προσβαλλόμενες πράξεις περιέχει σφάλματα όσον αφορά τόσο το νομικό καθεστώς του συγκεκριμένου προαιρετικού συστήματος επικουρικής συντάξεως όσο και τη διαχείριση και την οικονομική κατάσταση του ταμείου συντάξεων·

—	οι αμιγώς εξουσιαστικές ρήτρες είναι άκυρες και, με τη μονομερή και αναδρομική τροποποίηση των όρων της δεσμεύσεως καθώς και με τη μη πρόβλεψη αποζημιώσεως, παραβιάστηκε η αρχή της καλόπιστης εκτελέσεως.

29.8.2009

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 205/40

Προσφυγή της 5ης Ιουνίου 2009 — CEVA κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-224/09)

2009/C 205/74

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Centre d’étude et de valorisation des algues SA (CEVA) (Pleubian, Γαλλία) (εκπρόσωπος: J. -M. Peyrical, δικηγόρος)

Καθής: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

Αιτήματα της προσφεύγουσας

H προσφεύγουσα ζητεί από το Πρωτοδικείο:

—	κυρίως, να διαπιστώσει την έλλειψη συμβατικών δεσμών μεταξύ της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και της CEVA και επομένως

—	να ακυρώσει τον από 6 Απριλίου 2009 εκτελεστό τίτλο αριθ. 3230900440 της Ευρωπαϊκής Επιτροπής·

—	επικουρικώς, να διαπιστώσει ότι στερείται αιτιολογίας ο από 6 Απριλίου 2009 εκτελεστός τίτλος αριθ. 3230900440 της Ευρωπαϊκής Επιτροπής·

—	να διαπιστώσει ότι υπάρχει κίνδυνος αδικαιολόγητου πλουτισμού της Επιτροπής στην περίπτωση που η CEVA επιστρέψει το ποσό των 179 896 ευρώ πλέον τόκων υπερημερίας·

—	κατά συνέπεια, να ακυρώσει τον από 6 Απριλίου 2009 εκτελεστό τίτλο αριθ. 3230900440 της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Με την παρούσα προσφυγή, η προσφεύγουσα ζητεί να ακυρωθεί ο εκτελεστός τίτλος με τον οποίο η Επιτροπή ζήτησε να επιστραφεί ολόκληρο το ποσό που προκαταβλήθηκε στην προσφεύγουσα στο πλαίσιο της συμβάσεως PROTOP αριθ. EVK3-CT-2002-30004 σχετικά με ένα σχέδιο τεχνολογικής έρευνας και αναπτύξεως.

Η προσφεύγουσα διατυπώνει τρεις λόγους ακυρώσεως με τους οποίους προβάλλει ότι:

—	ο εκτελεστός τίτλος είναι απαράδεκτος ελλείψει συμβατικού δεσμού μεταξύ της προσφεύγουσας και της Επιτροπής·

—	δεν υπάρχει επαρκής αιτιολογία καθόσον η Επιτροπή στηρίχθηκε σε μια φερόμενη παράβαση των συμβατικών υποχρεώσεων από μέρους της προσφεύγουσας χωρίς όμως να εκθέσει τους νομικούς και πραγματικούς λόγους που στηρίζουν τον ισχυρισμό αυτόν·

—

παραβιάστηκε η απαγόρευση του αδικαιολόγητου πλουτισμού, καθόσον η επιστροφή ολόκληρου του ποσού που ζήτησε η Επιτροπή θα έχει ως συνέπεια να υπάρξει αδικαιολόγητος πλουτισμός από πλευράς της Επιτροπής, μια και η τελευταία θα διαθέτει εργασίες και μελέτες που έγιναν από την προσφεύγουσα χωρίς όμως να έχει πληρώσει για την πραγματοποίησή τους.

29.8.2009

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 205/40

Προσφυγή της 12ης Ιουνίου 2009 — Access Info Europe κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-233/09)

2009/C 205/75

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Access Info Europe (Μαδρίτη, Ισπανία) (εκπρόσωποι: O. Brouwer και J. Blockx, δικηγόροι)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ενώσεως

Αιτήματα του προσφεύγοντος

Ο προσφεύγων ζητεί από το Πρωτοδικείο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλομένη απόφαση,

—	να καταδικάσει το Συμβούλιο στα δικαστικά έξοδα της προσφεύγουσας, σύμφωνα με το άρθρο 87 του Κανονισμού Διαδικασίας του Πρωτοδικείου, περιλαμβανομένων των εξόδων των τυχόν παρεμβαινόντων.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί, σύμφωνα με τον κανονισμό ΕΚ 1049/2001 (1) την ακύρωση της αποφάσεως του Συμβουλίου περί αρνήσεως παροχής πλήρους προσβάσεως στο έγγραφο 16338/08, σημείωμα της Γενικής Γραμματείας προς την ομάδα «πληροφόρηση», σχετικό με την πρόταση κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για την πρόσβαση του κοινού στα έγγραφα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, του Συμβουλίου και της Επιτροπής. Η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι το Συμβούλιο της παρέσχε πρόσβαση στο έγγραφο αυτό μόνον αφού είχαν εξαλειφθεί ορισμένα στοιχεία, μεταξύ των οποίων τα χωρία από τα οποία μπορούν να αναγνωρισθούν οι αντιπροσωπείες που υποβάλλουν προτάσεις τροποποιήσεων.

Η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι η προσβαλλομένη απόφαση πρέπει να ακυρωθεί για τους ακόλουθους λόγους:

Πρώτον, η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι Συμβούλιο παρέβη το άρθρο 4, παράγραφος 3, πρώτο εδάφιο, του κανονισμού ΕΚ 1049/2001, διότι:

α)	δεν απέδειξε κατά ποιον τρόπο η γνωστοποίηση των ονομάτων των αντιπροσωπειών θα έθιγε σοβαρά την οικεία διαδικασία λήψεως αποφάσεων·

β)	δεν απέδειξε ότι υπάρχει κίνδυνος οι απόψεις των αντιπροσωπειών να παύσουν να υποβάλλονται εγγράφως ούτε κατά ποιον τρόπο αυτό θα έθιγε σοβαρά την οικεία διαδικασία λήψεως αποφάσεων· και διότι

γ)	παρέλειψε να λάβει υπόψη του το υπέρτερο δημόσιο συμφέρον της γνωστοποιήσεως των ονομάτων των εθνικών αντιπροσωπειών.

Δεύτερον, η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι το Συμβούλιο παρέβη την υποχρέωση αιτιολογήσεως που υπέχει από το άρθρο 253 ΕΚ και από τα άρθρα 7, παράγραφος 1, και 8, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΚ) 1049/2001.

(1) Κανονισμός (ΕΚ) 1049/2001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 30ής Μαΐου 2001, για την πρόσβαση του κοινού στα έγγραφα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, του Συμβουλίου και της Επιτροπής (ΕΕ 2001 L 145, σ.43)

29.8.2009

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 205/41

Αγωγή της 16ης Ιουνίου 2009 — Νικολάου/Ελεγκτικό συνέδριο

(Υπόθεση T-241/09)

2009/C 205/76

Γλώσσα διαδικασίας: η ελληνική

Διάδικοι

Ενάγουσα: Καλλιόπη Νικολάου (Αθήνα, Ελλάδα) (εκπρόσωπος: Β. Χριστιανός, δικηγόρος)

Εναγόμενο: Ελεγκτικό Συνέδριο

Αιτήματα της ενάγουσας

—

Να καταδικασθεί το Ελεγκτικό Συνέδριο να αποκαταστήσει την ηθική βλάβη της κυρίας Νικολάου με τα ακόλουθα μέσα:

—

να προβεί σε επίσημη κοινοποίηση, σε συνεργασία με την κυρία Νικολάου ως προς το περιεχόμενό της — που θα κοινοποιηθεί και στην τελευταία — προς όλες τις κοινοτικές αρχές, και ιδιαίτερα προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, και τα λοιπά κοινοτικά όργανα και οργανισμούς, σχετικά με την απαλλαγή της κυρίας Νικολάου από τις σε βάρος της κατηγορίες.

—

να προβεί σε επίσημες δημοσιεύσεις στις ίδιες εφημερίδες του Λουξεμβούργου, της Γερμανίας, της Ελλάδας, της Γαλλίας, της Ισπανίας, του Βελγίου, οι οποίες δημοσίευσαν τα αρνητικά σχόλια για την κυρία Νικολάου, που είχαν ως πηγή το Ελεγκτικό Συνέδριο, καθώς και στη «European Voice», σχετικά με την απαλλαγή της ενάγουσας από τις σε βάρος της κατηγορίες.

—

Επικουρικά, αν το Ελεγκτικό Συνέδριο δεν αποκαταστήσει τη δημόσια εικόνα της κυρίας Νικολάου με τα ανωτέρω μέσα, να καταδικασθεί να καταβάλει στην τελευταία, ως χρηματική ικανοποίηση για την αποκατάσταση της ηθικής της βλάβης το ποσό των εκατό χιλιάδων ευρώ (100 000 EUR, πλέον τόκων από την κοινοποίηση σε αυτό του από 14.4.2009«Request for compensation», έως την εξόφληση, το οποίο η ίδια η κυρία Νικολάου δεσμεύεται να χρησιμοποιήσει για τη διενέργεια των ανωτέρω δημοσιεύσεων και κοινοποιήσεων,

—

να καταδικασθεί το Ελεγκτικό Συνέδριο να καταβάλει στην κυρία Νικολάου, ως χρηματική ικανοποίηση για την αποκατάσταση της ηθικής βλάβης που υπέστη από τις διαδικασίες ενώπιον των λουξεμβουργιανών δικαστικών αρχών, το ποσό των σαράντα χιλιάδων ευρώ (40 000 EUR, πλέον τόκων από την κοινοποίηση σε αυτό του από 14.4.2009«Request for compensation» έως την εξόφληση,

—

να καταδικασθεί το Ελεγκτικό Συνέδριο να καταβάλει στην κυρία Νικολάου, ως χρηματική ικανοποίηση για την αποκατάσταση της υλικής ζημίας, στην οποία υποβλήθηκε η τελευταία από τις διαδικασίες ενώπιον των λουξεμβουργιανών δικαστικών αρχών, και ιδιαίτερα ενώπιον του «Juge d’instruction» και του «Tribunal d’arrondissement de Luxembourg», το ποσό των πενήντα επτά χιλιάδων επτακοσίων εβδομήντα ενός ευρώ και σαράντα λεπτών (57 771,40 EUR), για την αμοιβή του δικηγόρου της Maitre Hoss για τις ανωτέρω παραστάσεις, και το ποσό των τεσσάρων χιλιάδων ευρώ (4 000 EUR), για τις δαπάνες μετακίνησής της στο Λουξεμβούργο για τις ανωτέρω παραστάσεις, και ειδικότερα ποσό των χιλίων πεντακοσίων ευρώ (1 500 EUR) για την παράσταση ενώπιον του «Juge d’instruction» και 2 500 ευρώ ενώπιον του «Tribunal d’arrondissement de Luxembourg», και όλα αυτά επιπλέον τόκων από την κοινοποίηση στο Ελεγκτικό Συνέδριο του από 14.4.2009«Request for compensation», έως την εξόφληση,

—	να καταδικασθεί το Ελεγκτικό Συνέδριο στη δικαστική δαπάνη της κυρίας Νικολάου για την παρούσα δίκη.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Η ενάγουσα υποστηρίζει ότι το Ελεγκτικό Συνέδριο παραβίασε κατά τρόπο κατάφωρο τόσο ειδικές διατάξεις που απονέμουν δικαιώματα στους ιδιώτες, όσο και θεμελιώδη δικαιώματα, τα οποία το τελευταίο οφείλει να σέβεται κατά την άσκηση των αρμοδιοτήτων του.

Πρώτον, η ενάγουσα ισχυρίζεται ότι το Ελεγκτικό Συνέδριο παραβίασε κατάφωρα το άρθρο 4 του Κανονισμού 45/2001 (1), το άρθρο 2 της απόφασης 99/50 του Ελεγκτικού Συνεδρίου και το καθήκον αρωγής, διότι επέτρεψε να διαρρεύσουν κατηγορίες κατά της κυρίας Νικολάου σε τρίτα πρόσωπα, πριν από οποιαδήποτε διεξαγωγή επίσημης έρευνας. Το Ελεγκτικό Συνέδριο δεν προέβη σε ουδεμία ενέργεια, κατά την ενάγουσα, για να αποτρέψει τη διαρροή αυτή ούτε, εξάλλου, σε καμία μεταγενέστερη χρονική στιγμή δεν ενδιαφέρθηκε να επανελέγξει τις κατηγορίες και να τις αποσύρει, με αποτέλεσμα την πρόκληση σημαντικής ηθικής βλάβης στην ενάγουσα.

Δεύτερον, το Ελεγκτικό Συνέδριο παραβίασε κατάφωρα τα άρθρα 2 και 4 της απόφασής του 99/50, το δικαίωμα άμυνας της ενάγουσας και την αρχή της αμερόληπτης διεξαγωγής της έρευνας σε συνδυασμό προς την αρχή της χρηστής διοίκησης, κατά τη διεξαγωγή προκαταρκτικής έρευνας σε βάρος της ενάγουσας. Η συμπεριφορά αυτή είχε ως αποτέλεσμα την πρόκληση ηθικής βλάβης, αλλά και σημαντικής υλικής ζημίας στην ενάγουσα, διότι με βάση τα στοιχεία της έρευνας, η ενάγουσα παραπέμφθηκε ενώπιον των δικαστικών αρχών του Λουξεμβούργου και υπεβλήθη σε υψηλές δαπάνες.

Τρίτον, Ελεγκτικό Συνέδριο παραβίασε κατά τρόπο κατάφωρο το καθήκον αρωγής και την αρχή της χρηστής διοίκησης, διότι δεν προσκόμισε στις δικαστικές αρχές του Λουξεμβούργου στοιχεία, τα οποία βρίσκονταν στη διάθεσή του και ήταν καταλυτικής σημασίας για την απαλλαγή της ενάγουσας από τις σε βάρος της κατηγορίες. Η ενάγουσα προβάλλει εν συνεχεία ότι τα στοιχεία αυτά αφορούσαν το ζήτημα αδειών του προσωπικού του Ελεγκτικού Συνεδρίου και, αν προσκομίζονταν από το τελευταίο, θα απέτρεπαν την παραπομπή της στις ανακριτικές αρχές και στο ποινικό δικαστήριο του Λουξεμβούργου και θα οδηγούσαν στην αποκατάσταση της τιμής και της υπόληψής της.

Τέταρτον, κατά την ενάγουσα, το Ελεγκτικό Συνέδριο παραβίασε κατάφωρα την αρχή της αμεροληψίας και της χρηστής διοίκησης κατά την κρίση του ως προς την παραπομπή της υπόθεσης της ενάγουσας στο δικαστήριο. Η συμπεριφορά αυτή προκάλεσε ακόμα μεγαλύτερη ηθική βλάβη στην ενάγουσα.

Πέμπτον, κατά τους ισχυρισμούς της ενάγουσας, το Ελεγκτικό Συνέδριο παραβίασε κατάφωρα το καθήκον αρωγής, με τη μη λήψη επίσημης απαλλακτικής απόφασης για την ενάγουσα και παραλείποντας να αποκαταστήσει την τιμή της κυρίας Νικολάου μετά την αθώωσή της. Η παράλειψη αυτή είχε ως αποτέλεσμα τη διατήρηση αμφιβολιών ως προς την αθωότητα της κυρίας Νικολάου και την πρόκληση περαιτέρω ηθικής βλάβης στην τελευταία.

(1) Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 45/2001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 18ης Δεκεμβρίου 2000, σχετικά με την προστασία των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα από τα όργανα και τους οργανισμούς της Κοινότητας και σχετικά με την ελεύθερη κυκλοφορία των δεδομένων αυτών (ΕΕ 2001 L 8, σ. 1)

29.8.2009

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 205/42

Προσφυγή της 24ης Ιουνίου 2009 — Ralf Schräder κατά ΚΓΦΠ — Hansson (Lemon Symphony)

(Υπόθεση T-242/09)

2009/C 205/77

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Ralf Schräder (Lüdinghausen, Γερμανία) (εκπρόσωποι: T. Leidereiter και W.-A. Schmidt, δικηγόροι)

Καθού: Κοινοτικό Γραφείο Φυτικών Ποικιλιών

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Jørn Hansson (Søndersø, Δανία)

Αιτήματα του προσφεύγοντος

Ο προσφεύγων ζητεί από το Πρωτοδικείο:

—	να ακυρώσει την απόφαση του τμήματος προσφυγών του καθού της 23ης Ιανουαρίου 2009·

—	να καταδικάσει το καθού στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Επίδικο κοινοτικό δικαίωμα επί φυτικής ποικιλίας: Το δικαίωμα επί της ποικιλίας Lemon Symphony

Κάτοχος: Jørn Hansson

Προσβληθείσα ενώπιον του τμήματος προσφυγών απόφαση του Κοινοτικού Γραφείου Φυτικών Ποικιλιών: Άρνηση κηρύξεως της εκπτώσεως από το δικαίωμα επί φυτικής ποικιλίας για την ποικιλία Lemon Symphony κατ’ εφαρμογήν του άρθρου 20, παράγραφος 1, στοιχείο α', του κανονισμού (ΕΚ) 2100/94 (1)

Ασκήσας την προσφυγή ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Ο νυν προσφεύγων

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: Απόρριψη της προσφυγής

Λόγοι ακυρώσεως:

—

Παράβαση του άρθρου 76 του κανονισμού (ΕΚ) 2100/94 και παραβίαση των γενικώς αναγνωριζομένων αρχών του δικονομικού δικαίου κατά την έννοια του άρθρου 81 του κανονισμού 2100/94, καθόσον το τμήμα προσφυγών αποφάνθηκε με την προσβαλλόμενη απόφαση χωρίς να εξετάσει επαρκώς τα προς εκτίμηση πραγματικά περιστατικά.

—

Παράβαση του άρθρου 20, παράγραφος 1, στοιχείο α', και του άρθρου 7 του κανονισμού 2100/94, καθόσον το τμήμα προσφυγών προδήλως εσφαλμένως έκρινε ότι ο προσφεύγων δεν μπόρεσε να αποδείξει ότι συνέτρεχαν οι προϋποθέσεις του άρθρου 20, παράγραφος 1, στοιχείο α', και, ως εκ τούτου, δεν τήρησε τη διάταξη αυτή.

—	Παράβαση του άρθρου 75 του κανονισμού 2100/94, καθόσον το τμήμα προσφυγών στήριξε την απόφασή του σε λόγους επί των οποίων ο προσφεύγων δεν μπόρεσε να διατυπώσει την άποψή του πριν από την έκδοση της αποφάσεως.

—	Παράβαση του άρθρου 63, παράγραφοι 1 και 2, του κανονισμού 1239/95 (2), καθόσον για την προφορική διαδικασία δεν συντάχθηκαν προσηκόντως πρακτικά.

(1) Κανονισμός (ΕΚ) 2100/94 του Συμβουλίου, της 27ης Ιουλίου 1994, για τα κοινοτικά δικαιώματα επί φυτικών ποικιλιών (ΕΕ L 227, σ. 1).

(2) Κανονισμός (ΕΚ) 1239/95 της Επιτροπής, της 31ης Μαΐου 1995, για τις λεπτομέρειες εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ) 2100/94 του Συμβουλίου όσον αφορά τους διαδικαστικούς κανόνες ενώπιον του γραφείου και τα κοινοτικά δικαιώματα επί φυτικών ποικιλιών (ΕΕ L 121, σ. 37).

29.8.2009

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 205/43

Προσφυγή της 18ης Ιουνίου 2009 — Fedecom κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-243/09)

2009/C 205/78

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Fédération de l’Organisation Economique Fruits et Legumes (Fedecom) (Παρίσι, Γαλλία) (εκπρόσωπος: C. Galvez, δικηγόρος)

Καθής: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Πρωτοδικείο:

—	να ακυρώσει την απόφαση που προσβάλλεται βάσει του άρθρου 230, τέταρτο εδάφιο, της Συνθήκης ΕΚ·

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στο σύνολο των δικαστικών εξόδων.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί να ακυρωθεί η απόφαση C(2009) 203 τελικό της Επιτροπής της 28ης Ιανουαρίου 2009 (1), με την οποία η Επιτροπή κήρυξε ασύμβατες με την κοινή αγορά τις κρατικές ενισχύσεις που η Γαλλική Δημοκρατία χορήγησε στους παραγωγούς οπωροκηπευτικών στο πλαίσιο των «προγραμμάτων περιόδου εμπορίας» που έχουν ως σκοπό να διευκολύνουν την εμπορία γεωργικών προϊόντων που συλλέγονται στη Γαλλία και επέβαλε στη Γαλλική Δημοκρατία να ανακτήσει τις σχετικές ενισχύσεις.

Η προσφεύγουσα διατυπώνει τρεις λόγους ακυρώσεως με τους οποίους προβάλλει ότι:

—	παραβλέφθηκε η έννοια της κρατικής ενισχύσεως κατά το άρθρο 87, παράγραφος 1, ΕΚ, καθόσον η Επιτροπή θεώρησε ότι οι προαιρετικές εισφορές που καταβλήθηκαν από τους παραγωγούς στο πλαίσιο των προγραμμάτων περιόδου εμπορίας (τα επαγγελματικά μερίδια) αποτελούν κρατικούς πόρους·

—	παραβιάστηκαν οι διατάξεις του άρθρου 87, παράγραφος 3, ΕΚ, καθόσον η Επιτροπή θεώρησε ότι τα μέτρα που εφαρμόστηκαν στο πλαίσιο των προγραμμάτων περιόδου εμπορίας δεν είναι συμβατά με την κοινή αγορά χωρίς να προβεί σε ενδελεχή ανάλυση κάθε προγράμματος περιόδου εμπορίας·

—

παραβιάστηκε η αρχή της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης, καθόσον η επί δέκα έτη αδράνεια της Επιτροπής, ενώ οπωσδήποτε έπρεπε να είχε πληροφορηθεί την ύπαρξη των προγραμμάτων περιόδου εμπορίας, μπόρεσε να δημιουργήσει στους παραγωγούς εμπιστοσύνη ως προς το ότι είναι νομότυπα τα προγράμματα περιόδου εμπορίας.

(1) EE L 127, σ. 11.

29.8.2009

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 205/43

Προσφυγή-αγωγή της 16ης Ιουνίου 2009 — Ευρωπαϊκή Δυναμική κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-247/09)

2009/C 205/79

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα-ενάγουσα: Ευρωπαϊκή Δυναμική — Προηγμένα Συστήματα Τηλεπικοινωνιών, Πληροφορικής και Τηλεματικής ΑΕ (Αθήνα, Ελλάδα) (εκπρόσωποι: Ν. Κορογιαννάκης και Μ. Δερμιτζάκης, δικηγόροι)

Καθής-εναγομένη: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

Αιτήματα της προσφεύγουσας-ενάγουσας

Η προσφεύγουσα-ενάγουσα (στο εξής: προσφεύγουσα) ζητεί από το Πρωτοδικείο:

—

να ακυρώσει την απόφαση της Επιτροπής περί απορρίψεως της προσφοράς της προσφεύγουσας, υποβληθείσας στο πλαίσιο του ανοικτού διαγωνισμού ΑΟ 10186 για την «Παραγωγή και διάδοση του Συμπληρώματος της Επίσημης Εφημερίδας της Ευρωπαϊκής Ένωσης: ιστοσελίδα TED, DVD-ROM της ΕΕ S και συναφή επιγραμμικά και απογραμμικά μέσα ενημέρωσης» (ΕΕ 200/S 2-001445), κοινοποιηθείσας στην προσφεύγουσα με έγγραφο της 7ης Απριλίου 2009, και κάθε περαιτέρω απόφαση της Επιτροπής, περιλαμβανομένης της αποφάσεως περί αναθέσεως της εκτελέσεως της συμβάσεως στον επιτυχόντα υποψήφιο,

—	να υποχρεώσει την Επιτροπή να αποκαταστήσει τη ζημία που υπέστη η προσφεύγουσα λόγω της ως άνω διαδικασίας διαγωνισμού, ανερχόμενη σε 1 490 215,58 ευρώ,

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στη δικαστική δαπάνη της προσφεύγουσας και στα έξοδα στα οποία αυτή υποβλήθηκε σε σχέση με την υπό κρίση προσφυγή-αγωγή (στο εξής: προσφυγή), ακόμη και αν απορριφθεί η υπό κρίση προσφυγή.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Στην υπό κρίση υπόθεση, η προσφεύγουσα ζητεί την ακύρωση της αποφάσεως της καθής περί απορρίψεως της προσφοράς της προσφεύγουσας, υποβληθείσας στο πλαίσιο του ανοικτού διαγωνισμού για υπηρεσίες παραγωγής και διαδόσεως του Συμπληρώματος της Επίσημης Εφημερίδας της Ευρωπαϊκής Ένωσης: ιστοσελίδα TED, DVD-ROM της ΕΕ S και συναφή επιγραμμικά και απογραμμικά μέσα ενημερώσεως (ΑΟ 10186), και περί αναθέσεως της εκτελέσεως της συμβάσεως στον επιτυχόντα διαγωνιζόμενο. Περαιτέρω, η προσφεύγουσα ζητεί αποζημίωση για τη ζημία που ισχυρίζεται ότι υπέστη λόγω της διαδικασίας διαγωνισμού.

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει τους ακόλουθους λόγους ακυρώσεως.

Πρώτον η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι η καθής υπέπεσε σε διάφορα πρόδηλα σφάλματα εκτιμήσεως και ότι αρνήθηκε να παράσχει οποιαδήποτε αιτιολογία ή εξήγηση στην προσφεύγουσα, κατά παράβαση του δημοσιονομικού κανονισμού (1) και των κανόνων εφαρμογής του καθώς και κατά παράβαση της οδηγίας 2004/18 (2) και του άρθρου 253 ΕΚ. Ισχυρίζεται ότι η Επιτροπή ουδέποτε πληροφόρησε την προσφεύγουσα, όπως ήταν υποχρεωμένη, ως προς τι υπερτερούσε συγκριτικώς ο διαγωνιζόμενος στον οποίο ανατέθηκε η εκτέλεση της συμβάσεως, παρά την έγγραφη αίτηση της προσφεύγουσας. Κατά τη γνώμη της προσφεύγουσας, τα σχόλια της Επιτροπής ήταν αόριστα, αστήρικτα και τηλεγραφικά και δεν συνιστούν εύλογη αιτιολογία. Η προσφεύγουσα ισχυρίζεται περαιτέρω ότι η Επιτροπή διόρθωσε εκ των υστέρων την αιτιολογία της προσβαλλομένης αποφάσεως, αφού η επιτροπή αξιολογήσεως αναθεώρησε την έκθεσή της και αποφάσισε να εξαλείψει ένα σχόλιο που αφορούσε τον διαγωνιζόμενο στον οποίο ανατέθηκε η εκτέλεση της συμβάσεως.

Δεύτερον, η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι η καθής παρέβη τα άρθρα 106 και 107 του δημοσιονομικού κανονισμού και παραβίασε τις αρχές της διαφανείας και της απαγορεύσεως των διακρίσεων, μη αποκλείοντας διαγωνιζομένους οι οποίοι βασίζονταν σε εργασία που πραγματοποίησαν σε χώρες εκτός ΠΟΕ/ΣΔΣ· η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι, εφόσον η Επιτροπή επρόκειτο να επιτρέψει τη συμμετοχή αυτή, έπρεπε να ενεργήσει δίκαια, με διαφάνεια και χωρίς δυσμενείς διακρίσεις, διευκρινίζοντας τα κριτήρια επιλογής που θα χρησιμοποιούσε για να αποκλείσει ορισμένες εταιρίες ή να δεχθεί άλλες.

Τρίτον, η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι η καθής υπέπεσε σε πρόδηλα σφάλματα εκτιμήσεως όσον αφορά την προσφορά της προσφεύγουσας σε σχέση με άλλους διαγωνιζομένους και ότι παρέλειψε να εκθέσει αιτιολογία, δεδομένου ότι οι αρνητικές εκτιμήσεις της επιτροπής αξιολογήσεως όσον αφορά την προσφορά της προσφεύγουσας ήσαν αόριστες και αστήρικτες.

(1) Κανονισμός (ΕΚ, Ευρατόμ) 1605/2002 του Συμβουλίου, της 25ης Ιουνίου 2002, για τη θέσπιση του δημοσιονομικού κανονισμού που εφαρμόζεται στον γενικό προϋπολογισμό των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (ΕΕ 2002 L 248, σ. 1)

(2) Οδηγία 2004/18/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 31ης Μαρτίου 2004, περί συντονισμού των διαδικασιών σύναψης δημόσιων συμβάσεων έργων, προμηθειών και υπηρεσιών (ΕΕ 2004 L 134, σ. 114)

29.8.2009

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 205/44

Προσφυγή της 26ης Ιουνίου 2009 — Wilo κατά ΓΕΕΑ (Απεικόνιση περικαλύμματος κινητήρα μιας αντλίας θερμότητας)

(Υπόθεση T-253/09)

2009/C 205/80

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Wilo SE (Dortmund, Γερμανία) (εκπρόσωπος: G. Braun, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Πρωτοδικείο:

—	να ακυρώσει την απόφαση του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) της 30ής Μαρτίου 2009 στην υπόθεση R 1184/2008-1·

—	να καταδικάσει το ΓΕΕΑ στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Σήμα προς καταχώριση: τρισδιάστατο σήμα που απεικονίζει περικάλυμμα κινητήρα μιας αντλίας θερμότητας, για προϊόντα της κλάσεων 7 και 11 (αίτηση αιρθ. 5 805 692)

Απόφαση του εξεταστή: Απόρριψη της αιτήσεως

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: Απόρριψη της προσφυγής

Λόγοι ακυρώσεως: Παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 40/94 [νυν άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 (1)], καθόσον το προς καταχώριση σήμα έχει την κατ’ ελάχιστον απαιτούμενη διακριτική ισχύ.

(1) Κανονισμός (ΕΚ) 207/2009 του Συμβουλίου, της 26ης Φεβρουαρίου 2009, για το κοινοτικό σήμα (EE L 78, σ. 1).

29.8.2009

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 205/44

Προσφυγή της 26ης Ιουνίου 2009 — Wilo κατά ΓΕΕΑ (Απεικόνιση πράσινου περικαλύμματος κινητήρα)

(Υπόθεση T-254/09)

2009/C 205/81

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Wilo SE (Dortmund, Γερμανία) (εκπρόσωπος: G. Braun, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Πρωτοδικείο:

—	να ακυρώσει την απόφαση του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) της 30ής Μαρτίου 2009 στην υπόθεση R 1196/2008-1,

—	να καταδικάσει το ΓΕΕΑ στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Σήμα προς καταχώριση: Εικονιστικό σήμα, που απεικονίζει ένα πράσινο περικάλυμμα κινητήρα, για προϊόντα των κλάσεων 7, 9 και 11 (αίτηση αριθ. 5 620 001)

Απόφαση του εξεταστή: Απόρριψη της αιτήσεως

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: Απόρριψη της προσφυγής

Λόγοι ακυρώσεως: Παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 40/94 (νυν άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 (1)), καθόσον το προς καταχώριση σήμα έχει την κατ’ ελάχιστον απαιτούμενη διακριτική ισχύ.

(1) Κανονισμός (ΕΚ) 207/2009 του Συμβουλίου, της 26ης Φεβρουαρίου 2009, για το κοινοτικό σήμα (EE L 78, σ. 1).

29.8.2009

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 205/45

Προσφυγή της 6ης Ιουλίου 2009 — i-content κατά ΓΕΕΑ (BETWIN)

(Υπόθεση T-258/09)

2009/C 205/82

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: i-content Ltd Zweigniederlassung Deutschland (Βερολίνο, Γερμανία) (εκπρόσωπος: A. Nordemann, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Πρωτοδικείο:

—

να ακυρώσει την απόφαση του τετάρτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) της 4ης Μαΐου 2009 στην υπόθεση R 1528/2008-4 σχετικά με την υπ’ αριθ. 006849641 αίτηση καταχωρίσεως κοινοτικού σήματος, λεκτικό σήμα: BETWIN, καθώς και την ακύρωση της προγενέστερης αποφάσεως του Γραφείου, της 10ης Σεπτεμβρίου 2008 σχετικά με την υπ’ αριθ. 0068496641 αίτηση καταχωρίσεως κοινοτικού σήματος, λεκτικό σήμα: BETWΙΝ·

—	να καταδικάσει το ΓΕΕΑ στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Σήμα προς καταχώριση: Το λεκτικό σήμα «BETWIN» για υπηρεσίες των κλάσεων 35, 38 και 41 (αίτηση αριθ. 6 849 641)

Απόφαση του εξεταστή: Απόρριψη της αιτήσεως

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: Απόρριψη της προσφυγής

Λόγοι ακυρώσεως: Παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχεία β' και γ', του κανονισμού 207/2009 (1), καθόσον το σήμα του οποίου ζητείται η καταχώριση έχει τον κατ’ ελάχιστον απαιτούμενο διακριτικό χαρακτήρα και δεν συντρέχει κανένας λόγος να διατηρηθεί ελεύθερο προς χρήση από το κοινό· παράβαση του άρθρου 79 του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 καθώς και παραβίαση της αρχής της ίσης μεταχειρίσεως και παράβαση των άρθρων 6 και 14 της ΕΣΔΑ· παράβαση του άρθρου 49 ΕΚ.

(1) Κανονισμός (ΕΚ) 207/2009 του Συμβουλίου, της 26ης Φεβρουαρίου 2009, για το κοινοτικό σήμα (EE L 78, σ. 1).

29.8.2009

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 205/45

Προσφυγή της 6ης Ιουλίου 2009 — Defense Technology κατά ΓΕΕΑ — DEF-TEC Defense Technology (FIRST DEFENSE AEROSOL PEPPER PROJECTOR)

(Υπόθεση T-262/09)

2009/C 205/83

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Defense Technology Corporation of America (Jacksonville, Ηνωμένες Πολιτείες) (Εκπρόσωπος: R. Kunze, δικηγόρος και Solicitor)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: DEF-TEC Defense Technology GmbH (Φρανκφούρτη επί του Μάιν, Γερμανία)

Αιτήματα της προσφεύγουσας

H προσφεύγουσα ζητεί από το Πρωτοδικείο:

—	να ακυρώσει την απόφαση του τετάρτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα), της 4ης Μαΐου 2009, στην υπόθεση R 493/2002-4 (II) και

—	να καταδικάσει το καθού στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Αιτούσα την καταχώριση του κοινοτικού σήματος: Η αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών

Σήμα προς καταχώριση: Το εικονιστικό σήμα FIRST DEFENSE AEROSOL PEPPER PROJECTOR, για προϊόντα των κλάσεων 5, 8 και 13 — αίτηση αριθ. 643 668

Δικαιούχος του κατά τη διαδικασία ανακοπής αντιταχθέντος σήματος ή σημείου: Η προσφεύγουσα

Αντιταχθέν σήμα ή σημείο: Το καταχωρισθέν στις Ηνωμένες Πολιτείες λεκτικό σήμα FIRST DEFENSE για προϊόντα της κλάσεως 13, δύο καταχωρισθέντα στις Ηνωμένες Πολιτείες εικονιστικά σήματα για προϊόντα της κλάσεως 13, ένα προγενέστερο, παγκοίνως γνωστό στο Βέλγιο, στη Γερμανία και στη Γαλλία σήμα FIRST DEFENSE, ένα προγενέστερο, παγκοίνως γνωστό στο Βέλγιο, στη Γερμανία και στη Γαλλία σήμα FIRST DEFENSE AND DESIGN, ένα προγενέστερο μη καταχωρισθέν λεκτικό σήμα FIRST DEFENSE, προστατευόμενο στη Γερμανία και στη Γαλλία, ένα προγενέστερο μη καταχωρισθέν σήμα FIRST DEFENSE AND DESIGN, προστατευόμενο στο Βέλγιο, στη Γερμανία και στη Γαλλία, μια εμπορική επωνυμία FIRST DEFENSE, προστατευόμενη στη Γερμανία

Απόφαση του τμήματος ανακοπών: Δέχεται εν μέρει την ανακοπή

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: Ακυρώνει την απόφαση του τμήματος ανακοπών και απορρίπτει την ανακοπή

Λόγοι ακυρώσεως: Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 3, του κανονισμού 207/2009 του Συμβουλίου, δεδομένου ότι το τμήμα προσφυγών δεν εφάρμοσε ορθώς την εν λόγω διάταξη και, επιπλέον, κακώς εξέδωσε απόφαση βασιζόμενη σε πλάνη περί τα εκτεθέντα πραγματικά περιστατικά. Παράβαση των άρθρων 65, 75 και 76 του κανονισμού 207/2009 του Συμβουλίου, δεδομένου ότι το τμήμα προσφυγών παρέλειψε να λάβει τα αναγκαία μέτρα για να συμμορφωθεί προς την απόφαση του Πρωτοδικείου της 6ης Σεπτεμβρίου 2006, στην υπόθεση T-6/05, DEF-TEC Defense Technology κατά ΓΕΕΑ — Defense Technology (FIRST DEFENSE AEROSOL PEPPER PROJECTOR)

29.8.2009

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 205/46

Προσφυγή της 10ης Ιουλίου 2009 — Serrano Aranda κατά ΓΕΕΑ — Burg Groep (LE LANCIER)

(Υπόθεση T-265/09)

2009/C 205/85

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Enrique Serrano Aranda (Murcia, Ισπανία) (εκπρόσωποι: J. Calderón Chavero και T. Villate Consonni, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Burg Groep BV (Bergen, Κάτω Χώρες)

Αιτήματα του προσφεύγοντος

Ο προσφεύγων ζητεί από το Πρωτοδικείο:

—	να ακυρώσει την απόφαση του πρώτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 27ης Μαρτίου 2009 στην υπόθεση R-366/20081·

—	δυνάμει της ως άνω ακυρώσεως, να δεχθεί την ανακοπή και να απορρίψει στο σύνολό της, με όλες τις έννομες συνέπειες που αυτό συνεπάγεται, την αίτηση καταχωρίσεως του σήματος 3 343 365.

—	να καταδικάσει, σε περίπτωση αντιδικίας, το ΓΕΕΑ και τους λοιπούς παρεμβαίνοντες στα δικαστικά έξοδα της παρούσας διαδικασίας και να απορρίψει τα σχετικά τους αιτήματα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Αιτούσα την καταχώριση του κοινοτικού σήματος: Burg Groep BV

Σήμα προς καταχώριση: Εικονιστικό σήμα που περιέχει το λεκτικό στοιχείο «LE LANCIER» (αίτηση καταχωρίσεως αριθ. 3 343 365), για προϊόντα των κλάσεων 29 και 30.

Δικαιούχος του κατά τη διαδικασία ανακοπής αντιταχθέντος σήματος ή σημείου: Ο προσφεύγων

Αντιταχθέν σήμα ή σημείο: Καταχωρισμένο υπ’ αριθ. 838 740 ισπανικό λεκτικό σήμα «EL LANCERO» για προϊόντα της κλάσεως 30· καταχωρισμένο υπ’ αριθ. 941 979 ισπανικό εικονιστικό σήμα, που περιέχει το λεκτικό στοιχείο «EL LANCERO», για προϊόντα της κλάσεως 30· καταχωρισμένο υπ’ αριθ. 943 767 ισπανικό λεκτικό σήμα «EL LANCERO», για προϊόντα της κλάσεως 31, και καταχωρισμένο υπ’ αριθ. 1 806 835 ισπανικό λεκτικό σήμα «EL LANCERO», για προϊόντα της κλάσεως 29.

Απόφαση του τμήματος ανακοπών: Απορρίπτει την ανακοπή.

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: Απορρίπτει την προσφυγή.

Λόγοι ακυρώσεως: Εσφαλμένη εφαρμογή του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 του Συμβουλίου, για το κοινοτικό σήμα.

Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης

29.8.2009

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 205/48

Προσφυγή-αγωγή της 4ης Ιουνίου 2009 — Marcuccio κατά Επιτροπής

(Υπόθεση F-56/09)

2009/C 205/90

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγων-ενάγων: Luigi Marcuccio (Tricase, Ιταλία) (εκπρόσωπος: G. Cipressa, δικηγόρος)

Καθής-εναγομένη: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

Αντικείμενο και περιγραφή της διαφοράς

Ακύρωση της απόφασης της Επιτροπής να απορρίψει την αίτηση του προσφεύγοντος-ενάγοντος που αφορούσε αφενός την καταβολή αποζημίωσης για τη ζημία που ισχυρίζεται ότι υπέστη λόγω της παράνομης εισόδου υπαλλήλων της Επιτροπής στην υπηρεσιακή κατοικία του στη Λουάντα στις 8 Απριλίου 2002 και αφετέρου τη διαβίβαση των αντιγράφων των φωτογραφιών που ελήφθησαν κατά την είσοδο αυτή και την καταστροφή όλων των εγγράφων σχετικά με το γεγονός αυτό

Αιτήματα του προσφεύγοντος-ενάγοντος

Ο προσφεύγων-ενάγων (στο εξής: προσφεύγων) ζητεί από το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης (ΔΔΔ):

—	να κηρύξει ανυπόστατη ή, επικουρικά, να ακυρώσει την απόφαση με την οποία απορρίφθηκε η αίτησή του της 24ης Απριλίου 2008,

—	καθόσον είναι αναγκαίο, να κηρύξει ανυπόστατη ή, επικουρικά, να ακυρώσει το υπηρεσιακό σημείωμα της 11ης Σεπτεμβρίου 2008,

—	καθόσον είναι αναγκαίο, να κηρύξει ανυπόστατη ή, επικουρικά, να ακυρώσει την απόφαση της 3ης Νοεμβρίου 2008, με την οποία απορρίφθηκε η ένστασή του,

—	να διαπιστώσει ότι στις 8 Απριλίου 2002 εισήλθαν στην υπηρεσιακή κατοικία του, παρά τη θέλησή του, υπάλληλοι της Επιτροπής, έβγαλαν φωτογραφίες και σημείωσαν διάφορα στοιχεία, καθώς και να διαπιστώσει ότι οι πράξεις αυτές ήταν παράνομες,

—	να υποχρεώσει την Επιτροπή να κοινοποιήσει εγγράφως στον προσφεύγοντα κάθε στοιχείο των εγγράφων που αφορούν το παραπάνω γεγονός,

—	να υποχρεώσει την Επιτροπή να κοινοποιήσει εγγράφως στον προσφεύγοντα τα σχετικά έγγραφα, καθώς και τις φωτογραφίες,

—	να υποχρεώσει την Επιτροπή να καταστρέψει τα εν λόγω έγγραφα και να κοινοποιήσει στον προσφεύγοντα την καταστροφή αυτή,

—

να υποχρεώσει την Επιτροπή να καταβάλει στον προσφεύγοντα, προς αποκατάσταση της σχετικής ζημίας, το ποσό των 225 000 ευρώ ή όποιο άλλο μεγαλύτερο ή μικρότερο ποσό κρίνει το ΔΔΔ ορθό και δίκαιο, και συγκεκριμένα: α) 100 000 ευρώ για τη ζημία που προκλήθηκε από την παράνομη είσοδο στην κατοικία του, β) 100 000 ευρώ για τη ζημία που προκλήθηκε από την παράνομη λήψη των φωτογραφιών, γ) 25 000 ευρώ για τη ζημία που προκλήθηκε από την παράνομη καταγραφή ορισμένων στοιχείων που αφορούσαν τα προσωπικά αντικείμενα του προσφεύγοντος,

—

να υποχρεώσει την Επιτροπή να καταβάλει στον προσφεύγοντα τόκους, με επιτόκιο 10 % και ετήσια κεφαλαιοποίηση των τόκων, επί του ποσού των 225 000 ευρώ από την επομένη της ημερομηνίας κατά την οποία περιήλθε στην Επιτροπή η αίτησή του της 24ης Απριλίου 2008 μέχρι την πραγματική καταβολή του εν λόγω ποσού,

—

να υποχρεώσει την Επιτροπή να καταβάλει στον προσφεύγοντα, ως αποζημίωση για τη μη κοινοποίηση των εγγράφων, το ποσό των 100 ευρώ ημερησίως, από αύριο και μέχρι την κοινοποίηση των εγγράφων αυτών στον προσφεύγοντα, ή όποιο άλλο μεγαλύτερο ή μικρότερο ποσό κρίνει το ΔΔΔ ορθό και δίκαιο, το οποίο θα πρέπει να καταβληθεί την πρώτη ημέρα του επόμενου από την έκδοση της απόφασης στην προκείμενη υπόθεση μήνα, όσον αφορά τα ποσά που θα έχουν καταστεί απαιτητά από αύριο μέχρι την τελευταία ημέρα του μήνα κατά τον οποίο θα εκδοθεί η απόφαση αυτή, και θα πρέπει στη συνέχεια να καταβάλλεται την πρώτη ημέρα καθενός από τους επόμενους μήνες, όσον αφορά τα ποσά που θα καθίστανται ενδεχομένως απαιτητά τον προηγούμενο εκάστοτε μήνα,

—

να υποχρεώσει την Επιτροπή να καταβάλει στον προσφεύγοντα, ως αποζημίωση για τη μη καταστροφή των εγγράφων, το ποσό των 100 ευρώ ημερησίως, από αύριο και μέχρι την καταστροφή των εγγράφων αυτών, ή όποιο άλλο μεγαλύτερο ή μικρότερο ποσό κρίνει το ΔΔΔ ορθό και δίκαιο, το οποίο θα πρέπει να καταβληθεί την πρώτη ημέρα του επόμενου από την έκδοση της απόφασης στην προκείμενη υπόθεση μήνα, όσον αφορά τα ποσά που θα έχουν καταστεί απαιτητά από αύριο μέχρι την τελευταία ημέρα του μήνα κατά τον οποίο θα εκδοθεί η απόφαση αυτή, και θα πρέπει στη συνέχεια να καταβάλλεται την πρώτη ημέρα καθενός από τους επόμενους μήνες, όσον αφορά τα ποσά που θα καθίστανται ενδεχομένως απαιτητά τον προηγούμενο εκάστοτε μήνα,

—	να υποχρεώσει την Επιτροπή να καταβάλει στον προσφεύγοντα όλα τα δικαστικά έξοδα και τις αμοιβές των δικηγόρων, μεταξύ των οποίων και τα έξοδα για την κατάρτιση της έκθεσης του τεχνικού συμβούλου του,

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα έξοδα που θα απαιτήσει η ενδεχόμενη κατάρτιση έκθεσης πραγματογνωμοσύνης..

29.8.2009

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 205/49

Προσφυγή της 13ης Ιουνίου 2009 — De Nicola κατά ETE

(Υπόθεση F-59/09)

2009/C 205/91

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Carlo De Nicola (Strassen, Λουξεμβούργο) (εκπρόσωπος: L. Isola, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων

Αντικείμενο και περιγραφή της διαφοράς

Αφενός, ακύρωση της από 14 Νοεμβρίου 2008 αποφάσεως της επιτροπής προσφυγών ή μεταρρύθμισή της καθόσον αποδίδει στον προσφεύγοντα (αντί του δικηγόρου του) την αίτηση εξαιρέσεως των τριών μελών της. Αφετέρου, ακύρωση των προαγωγών που αποφασίστηκαν στις 29 Απριλίου 2008 χωρίς να ληφθεί υπόψη η κατάσταση του προσφεύγοντος, καθώς και όλες οι συναφείς πράξεις. Τέλος, διαπίστωση ηθικής παρενόχλησης έναντι του προσφεύγοντος και υποχρέωση της καθής να την παύσει.

Αιτήματα του προσφεύγοντος

Ο προσφεύγων ζητεί από το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης:

—

να ακυρώσει την απόφαση της επιτροπής προσφυγών ή, εν πάση περιπτώσει, να τη μεταρρυθμίσει καθώς αποδίδει στον C. De Nicola (αντί του δικηγόρου του) την αίτηση εξαιρέσεως τριών μελών της και καθώς διαπιστώνει ότι λόγος της εξαιρέσεως είναι «η απλή αμφισβήτηση της από 14 Δεκεμβρίου 2007 αποφάσεως» και όχι η συνέπεια της προθυμίας ή απροθυμίας που τα τρία αυτά μέλη είχαν αδικαιολογήτως αποδώσει στον C. De Nicola·

—

να ακυρώσει τις προαγωγές της 29ης Απριλίου 2008, καθόσον αυτές έγιναν χωρίς να ληφθεί υπόψη η κατάσταση του προσφεύγοντος, καθώς και όλες οι συναφείς, παρεπόμενες και προηγηθείσες πράξεις, μεταξύ των οποίων η αφορώσα το 2007 εκτίμηση, η οποία εκφράστηκε με την εκ των προτέρων διαχείριση του παράνομου χαρακτήρα των ποσοτικών ορίων που τέθηκαν με τις οδηγίες που παρέσχε η διεύθυνση του τμήματος προσωπικού·

—	να διαπιστώσει την πίεση που ασκήθηκε εις βάρος του προσφεύγοντος και, κατά συνέπεια,

—

να υποχρεώσει την ΕΤΕ να παύσει την πίεση αυτή και να αποζημιώσει τον προσφεύγοντα για την υλική ζημία που υπέστη και να τον ικανοποιήσει για την ηθική βλάβη, καθώς και να τον αποζημιώσει για τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε, λαμβάνοντας υπόψη τη λόγω πληθωρισμού απαξίωση των ποσών που θα επιδικαστούν.

29.8.2009

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 205/50

Προσφυγή της 24ης Ιουνίου 2009 — Birkhoff κατά Επιτροπής

(Υπόθεση F-60/09)

2009/C 205/92

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Gerhard Birkhoff (Weitenau, Γερμανία) (εκπρόσωπος: C. Inzillo, δικηγόρος)

Καθής: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

Αντικείμενο και περιγραφή της διαφοράς

Να ακυρωθεί η απόφαση με την οποία απορρίφθηκε το αίτημα του προσφεύγοντος περί παρατάσεως της εφαρμογής του άρθρου 2, παράγραφος 5, του παραρτήματος VII του Κανονισμού Υπηρεσιακής Καταστάσεως υπέρ της θυγατέρας του, από 1ης Ιανουαρίου 2009, και να υποχρεωθεί η Επιτροπή να του καταβάλει τα οφειλόμενα βάσει αυτού του άρθρου ποσά από 1ης Ιανουαρίου 2009.

Αιτήματα του προσφεύγοντος

Ο προσφεύγων ζητεί από το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης:

—

να κρίνει παράνομη και, κατά συνέπεια, να ακυρώσει την απόφαση της αρμόδιας για τους διορισμούς αρχής της 2ας Απριλίου 2009, καθόσον αυτή είναι παράνομη και προφανώς αβάσιμη από πραγματικής και νομικής απόψεως, καθώς και οποιαδήποτε μεταγενέστερη πράξη και/η προγηθείσα αυτής της αποφάσεως, συναφή ή απορρέουσα εξ αυτής απόφαση, ιδίως την απόφαση της 14ης Νοεμβρίου 2008 του PMO4·

—	να υποχρεώσει την Επιτροπή να καταβάλει τα μη καταβληθέντα από 1ης Ιανουαρίου 2009 στον προσφεύγοντα ποσά, με τις αυξήσεις που μεσολάβησαν και εντόκως μέχρι εξοφλήσεως·

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

29.8.2009

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 205/50

Προσφυγή-αγωγή της 26ης Ιουνίου 2009 — Donati κατά ΕΚΤ

(Υπόθεση F-63/09)

2009/C 205/93

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα-ενάγουσα: Paola Donati (Φρανκφούρτη επί του Μάιν, Γερμανία) (εκπρόσωποι: L. Levi, M. Vandenbussche, δικηγόροι)

Καθής-εναγομένη: Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα

Αντικείμενο και περιγραφή της διαφοράς

Ακύρωση της απόφασης της ΕΚΤ να μη δώσει συνέχεια στην καταγγελία περί ηθικής παρενόχλησης την οποία ισχυρίζεται ότι υπέστη η προσφεύγουσα-ενάγουσα καθώς και ικανοποίηση της ηθικής βλάβης.

Αιτήματα της προσφεύγουσας-ενάγουσας

Η προσφεύγουσα-ενάγουσα ζητεί από το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης:

—	να ακυρώσει την απόφαση της Εκτελεστικής Επιτροπής της 16ης Δεκεμβρίου 2008 καθόσον ενέχει απειλή ή απόπειρα εκφοβισμού της προσφεύγουσας-ενάγουσας·

—

να ακυρώσει την απόφαση της Εκτελεστικής Επιτροπής της 16ης Δεκεμβρίου 2008 καθόσον δεν περιλαμβάνει απόφαση σχετικά με την έκβαση της διοικητικής έρευνας και με την τύχη της καταγγελίας της προσφεύγουσας-ενάγουσας· επικουρικώς, να ακυρώσει την απόφαση της Εκτελεστικής Επιτροπής της 16ης Δεκεμβρίου 2008 καθόσον περιέχει «σιωπηρή» απόφαση να τεθεί η καταγγελία της προσφεύγουσας-ενάγουσας στο αρχείο και να μη ληφθούν τα συνακόλουθα μέτρα, ιδίως να μην κινηθεί πειθαρχική διαδικασία·

—	να ακυρώσει, εφόσον παρίσταται ανάγκη, την απόφαση της 16ης Απριλίου με την οποία απορρίφθηκε η ειδική διοικητική προσφυγή της προσφεύγουσας-ενάγουσας·

—	να υποχρεώσει την καθής-εναγομένη να καταβάλει αποζημίωση για ηθική βλάβη, εκτιμώμενη ex aequo et bono σε 10 000 ευρώ·

—	να καταδικάσει την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα στα δικαστικά έξοδα.

29.8.2009

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 205/52

Διορθωτικό της δημοσιευθείσας στην Επίσημη Εφημερίδα ανακοινώσεως επί της υποθέσεως Τ-159/09

( Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης C 153 της 4ης Ιουλίου 2009, σ. 44 )

2009/C 205/95

Η δημοσιευθείσα στην ΕΕ ανακοίνωση επί της υποθέσεως Τ-159/09, Biofrescos κατά Επιτροπής, αντικαθίσταται από το εξής κείμενο:

«Προσφυγή της 21ης Απριλίου 2009, Biofrescos — Comércio de Produtos Alimentares, Lda, κατά Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

(Υπόθεση T-159/09)

2009/C 193/67

Γλώσσα διαδικασίας: η πορτογαλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Biofrescos — Comércio de Produtos Alimentares, Lda (Linda-a-Velha, Πορτογαλία) (εκπρόσωπος: A. Magalhães e Menezes, δικηγόρος)

Καθής: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Πρωτοδικείο:

—	να ακυρώσει την απόφαση της Επιτροπής, της 16ης Ιανουαρίου 2009, που απορρίπτει την αίτηση της προσφεύγουσας περί διαγραφής εισαγωγικών δασμών, ύψους 41 271,09 ευρώ, και που εντέλλεται την εκ των υστέρων βεβαίωσή τους.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Μεταξύ Σεπτεμβρίου 2003 και Φεβρουαρίου 2005, η προσφεύγουσα εισήγαγε από την Ινδονησία διάφορες παρτίδες καταψυγμένων καραβίδων, για τις οποίες ζήτησε τη διαγραφή εισαγωγικών δασμών βάσει των άρθρων 220, παράγραφος 2, στοιχείο β', και 239, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΟΚ) 2913/92 του Συμβουλίου, της 12ης Οκτωβρίου 1992, περί θεσπίσεως κοινοτικού τελωνειακού κώδικα (1).

Η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι η Επιτροπή παρέβη τις προαναφερόμενες διατάξεις τουλάχιστον για τους ακόλουθους λόγους: πρώτον, δεν έλαβε θέση εφ’ όλων των επιχειρημάτων που προέβαλε η προσφεύγουσα με την αίτησή της περί διαγραφής εισαγωγικών δασμών· δεύτερον, ανέπτυξε αιτιολόγηση ελλιπή, παραπλανητική και ακατάληπτη· τρίτον, ερμήνευσε εσφαλμένα το σφάλμα των ινδονησιακών αρχών· τέταρτον και τελευταίον, εμφάνισε ως αποδεδειγμένα γεγονότα που δεν είχαν αποδειχθεί και το βάρος αποδείξεως των οποίων έφεραν διαδοχικώς οι αρχές που μεσολάβησαν κατά την εξέλιξη της διαδικασίας και πάντως όχι η προσφεύγουσα.

(1) ΕΕ 1992, L 97, σ. 38.»

		ISSN 1725-2415 doi:10.3000/17252415.C_2009.205.ell
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης		C 205

Έκδοση στην ελληνική γλώσσα	Ανακοινώσεις και Πληροφορίες	52ό έτος 29 Αυγούστου 2009

Ανακοίνωση αριθ	Περιεχόμενα	Σελίδα
	IV Πληροφορίες
	ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΟΡΓΑΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ
	Δικαστήριο
2009/C 205/01	Τελευταία δημοσίευση του Δικαστηρίου στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής ΈνωσηςEE C 193 της 15.8.2009	1

	Διορθωτικά
2009/C 205/95	Διορθωτικό της δημοσιευθείσας στην Επίσημη Εφημερίδα ανακοινώσεως επί της υποθέσεως Τ-159/09 (ΕΕ C 153 της 4.7.2009, σ. 44)	52