ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΟΡΓΑΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ

8.11.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 285/2

Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 11ης Σεπτεμβρίου 2008 — Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας (C-75/05 P), Glunz AG, OSB Deutschland GmbH (C-80/05 P) κατά Kronofrance SA, Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

(Συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-75/05 P και C-80/05 P) (1)

(Αιτήσεις αναιρέσεως - Κρατικές ενισχύσεις - Απόφαση της Επιτροπής περί μη προβολής αντιρρήσεων - Προσφυγή ακυρώσεως - Παραδεκτό - Ενδιαφερόμενα μέρη - Περιφερειακές ενισχύσεις για μεγάλα επενδυτικά σχέδια - Πολυτομεακό πλαίσιο του 1998)

(2008/C 285/02)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσες: Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας (εκπρόσωποι: W.-D. Plessing και C. Schulze-Bahr, καθώς και M. Núñez-Müller, Rechtsanwalt), Glunz AG, OSB Deutschland GmbH (εκπρόσωπος: H.-J. Niemeyer, Rechtsanwalt)

Αντίδικοι κατ' αναίρεση: Kronofrance SA (εκπρόσωποι: R. Nierer και L. Gordalla, Rechtsanwälte), Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (εκπρόσωπος: V. Kreuschitz)

Αντικείμενο

Αίτηση αναιρέσεως κατά της αποφάσεως του Πρωτοδικείου (τέταρτο πενταμελές τμήμα) της 1ης Δεκεμβρίου 2004, T-27/02, Kronofrance SA κατά Επιτροπής, υποστηριζομένης από την Glunz AG και την OSB Deutschland GmbH, με την οποία το Πρωτοδικείο ακύρωσε την απόφαση SG (2001) D της Επιτροπής, της 25ης Ιουλίου 2001, περί μη προβολής αντιρρήσεων για την ενίσχυση που χορήγησαν οι γερμανικές αρχές στην Glunz AG — Παράβαση του άρθρου 230, τέταρτο εδάφιο, ΕΚ — Παράβαση του άρθρου 87, παράγραφος 3, ΕΚ — Παράβαση του άρθρου 64 του Κανονισμού Διαδικασίας του Πρωτοδικείου

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει τις αιτήσεις αναιρέσεως.

2)	Καταδικάζει την Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας στα δικαστικά έξοδα της υπόθεσης C-75/05 P.

3)	Καταδικάζει τις Glunz AG και OSB Deutschland GmbH στα δικαστικά έξοδα της υπόθεσης C-80/05 P.

4)	Η Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων φέρει τα δικαστικά της έξοδα.

(1) ΕΕ C 106 της 30.4.2005.

8.11.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 285/2

Απόφαση του Δικαστηρίου (τμήμα μείζονος συνθέσεως) της 3ης Σεπτεμβρίου 2008 — Yassin Abdullah Kadi, Al Barakaat International Foundation κατά Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, Ηνωμένου Βασιλείου της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας

(Συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-402/05 P και C-415/05 P) (1)

(Κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας (ΚΕΠΠΑ) - Περιοριστικά μέτρα εις βάρος προσώπων και οντοτήτων συνδεομένων με τον Οσάμα Μπιν Λάντεν, το δίκτυο Αλ Κάιντα και τους Ταλιμπάν - Ηνωμένα Έθνη - Συμβούλιο Aσφαλείας - Ψηφίσματα εκδιδόμενα δυνάμει του κεφαλαίου VII του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών - Εφαρμογή τους εντός της Κοινότητας - Κοινή θέση 2002/402/ΚΕΠΠΑ - Κανονισμός (ΕΚ) 881/2002 - Μέτρα κατά προσώπων και οντοτήτων περιλαμβανομένων σε κατάλογο που έχει καταρτίσει όργανο των Ηνωμένων Εθνών - Δέσμευση κεφαλαίων και οικονομικών πόρων - Επιτροπή του Συμβουλίου Ασφαλείας συσταθείσα με την παράγραφο 6 του ψηφίσματος 1267 (1999) του Συμβουλίου Ασφαλείας (επιτροπή κυρώσεων) - Αναγραφή των ονομάτων αυτών των προσώπων και οντοτήτων στο παράρτημα I του κανονισμού (ΕΚ) 881/2002 - Προσφυγή ακυρώσεως - Αρμοδιότητα της Κοινότητας - Νομική βάση αποτελούμενη από τον συνδυασμό των άρθρων 60 ΕΚ, 301 ΕΚ και 308 ΕΚ - Θεμελιώδη δικαιώματα - Δικαίωμα προστασίας της ιδιοκτησίας, δικαίωμα ακροάσεως και δικαίωμα αποτελεσματικού δικαστικού ελέγχου)

(2008/C 285/03)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική και η σουηδική

Διάδικοι

Αναιρεσείοντες: Yassin Abdullah Kadi (εκπρόσωποι: I. Brownline, D. Anderson QC, P. Saini, Barrister, G. Martin, Solicitor, Al Barakaat International Foundation (εκπρόσωποι: L. Silbersky και T. Olsson, advokater)

Αντίδικοι κατ' αναίρεση: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: M. Bishop, E. Finnegan και E. Karlsson), Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (εκπρόσωποι: C. Brown, J. Enegren και P.J. Kuijper), Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας (εκπρόσωποι: R. Caudwell, E. Jenkinson, S. Behzadi-Spencer και C. Greenwood QC, A. Dashwood, Barrister)

Παρεμβαίνοντες υπέρ του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης: Βασίλειο της Ισπανίας (εκπρόσωποι: J. Rodríguez Cárcamo), Γαλλική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: G. De Bergues, E. Belliard και S. Gasri), Βασίλειο των Κάτω Χωρών (εκπρόσωποι: H. G. Sevenster και M. de Mol)

Παρεμβαίνουσα υπέρ της Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων: Γαλλική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: G. de Bergues, E. Belliard και S. Gasri)

Αντικείμενο

Αίτηση αναιρέσεως κατά της αποφάσεως του Πρωτοδικείου (δεύτερο τμήμα) της 21ης Σεπτεμβρίου 2005, στην υπόθεση T-315/01, Kadi κατά Συμβουλίου και Επιτροπής, με την οποίαν το Πρωτοδικείο α) αποφάνθηκε ότι παρέλκει η έκδοση αποφάσεως επί του αιτήματος ακυρώσεως του κανονισμού (ΕΚ) 2062/2001 της Επιτροπής, της 19ης Οκτωβρίου 2001, για την τροποποίηση, για τρίτη φορά, του κανονισμού (ΕΚ) 467/2001 του Συμβουλίου, για την απαγόρευση της εξαγωγής ορισμένων αγαθών και υπηρεσιών προς το Αφγανιστάν, την ενίσχυση της απαγόρευσης πτήσεων και την παράταση της δέσμευσης κεφαλαίων και άλλων οικονομικών πόρων όσον αφορά την Ταλιμπάν του Αφγανιστάν, και την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) 337/2000 (ΕΕ L 277, σ. 25) καθόσον ο προσφεύγων περιλαμβάνεται στον κατάλογο των προσώπων και οντοτήτων ως προς τις οποίες ισχύει η επιβαλλόμενη από τον ως άνω κανονισμό δέσμευση κεφαλαίων, και β) απέρριψε ως αβάσιμο το αίτημα για ακύρωση του κανονισμού 881/2002 του Συμβουλίου, της 27ης Μαΐου 2002, για την επιβολή συγκεκριμένων περιοριστικών μέτρων κατά ορισμένων προσώπων και οντοτήτων που συνδέονται με τον Οσάμα Μπιν Λάντεν, το δίκτυο της Αλ Κάιντα και τους Ταλιμπάν, και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) 467/2001 (ΕΕ L 139, σ. 9), καθόσον η εν λόγω πράξη αφορά τον προσφεύγοντα.

Αναίρεση ασκηθείσα κατά της αποφάσεως του Πρωτοδικείου (δεύτερο πενταμελές τμήμα) της 21ης Σεπτεμβρίου 2005, στην υπόθεση T-306/01, Yusuf και Al Barakaat International Foundation κατά Συμβουλίου και Επιτροπής, με την οποία το Πρωτοδικείο απέρριψε προσφυγή με αντικείμενο αίτημα ακυρώσεως του κανονισμού (ΕΚ) 881/2002 του Συμβουλίου, της 27ης Μαΐου 2002, για την επιβολή συγκεκριμένων περιοριστικών μέτρων κατά ορισμένων προσώπων και οντοτήτων που συνδέονται με τον Οσάμα Μπιν Λάντεν, το δίκτυο της Αλ Κάιντα και τους Ταλιμπάν, και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) 467/2001

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Αναιρεί τις αποφάσεις του Πρωτοδικείου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων της 21ης Σεπτεμβρίου 2005, T-315/01, Kadi κατά Συμβουλίου και Επιτροπής, και T-306/01, Yusuf και Al Barakaat International Foundation κατά Συμβουλίου και Επιτροπής.

Ακυρώνει, όσον αφορά τον Y. A. Kadi και την Al Barakaat International Foundation, τον κανονισμό (ΕΚ) 881/2002 του Συμβουλίου, της 27ης Μαΐου 2002, για την επιβολή συγκεκριμένων περιοριστικών μέτρων κατά ορισμένων προσώπων και οντοτήτων που συνδέονται με τον Οσάμα Μπιν Λάντεν, το δίκτυο της Αλ Κάιντα και τους Ταλιμπάν, και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) 467/2001 του Συμβουλίου για την απαγόρευση της εξαγωγής ορισμένων αγαθών και υπηρεσιών στο Αφγανιστάν, την ενίσχυση της απαγόρευσης πτήσεων και την παράταση της δέσμευσης κεφαλαίων και άλλων οικονομικών πόρων όσον αφορά τους Ταλιμπάν του Αφγανιστάν.

3)	Διατηρούνται σε ισχύ τα αποτελέσματα του κανονισμού 881/2002, καθόσον αφορά τον Y. A. Kadi και την Al Barakaat International Foundation, για περίοδο μη δυνάμενη να υπερβεί τους τρεις μήνες από της ημερομηνίας δημοσιεύσεως της παρούσας αποφάσεως.

Καταδικάζει το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ενώσεως και την Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων να φέρουν, πέραν των δικών τους εξόδων, εξ ημισείας έκαστο, τα δικαστικά έξοδα στα οποία υποβλήθηκαν ο Y. A. Kadi και η Al Barakaat International Foundation τόσο κατά την πρωτόδικη διαδικασία όσο και κατά την παρούσα αναιρετική διαδικασία.

5)	Το Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας φέρει τα δικαστικά έξοδα στα οποία υποβλήθηκε τόσο κατά την πρωτόδικη διαδικασία όσο και κατά την παρούσα αναιρετική διαδικασία.

6)	Το Βασίλειο της Ισπανίας, η Γαλλική Δημοκρατία και το Βασίλειο των Κάτω Χωρών φέρουν τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκαν ενώπιον του Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων.

(1) ΕΕ C 36 της 11.2.2006.

ΕΕ C 48 της 25.2.2006.

8.11.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 285/3

Απόφαση του Δικαστηρίου (τμήμα μείζονος συνθέσεως) της 9ης Σεπτεμβρίου 2008 — Fabbrica Italiana Accumulatori Motocarri Montecchio SpA (FIAMM), Fabbrica Italiana Accumulatori Motocarri Montecchio Technologies Inc (FIAMM Technologies) και Giorgio Fedon & Figli SpA, Fedon America, Inc. κατά Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ενώσεως, Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, Βασιλείου της Ισπανίας

(Συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-120/06 P και C-121/06 P) (1)

(Αίτηση αναιρέσεως - Συστάσεις και αποφάσεις του οργάνου επιλύσεως διαφορών (ΟΕΔ) του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου (ΠΟΕ) - Διαπίστωση του οργάνου επιλύσεως διαφορών αφορώσα το ασυμβίβαστο του κοινοτικού καθεστώτος εισαγωγής μπανανών με τους κανόνες του ΠΟΕ - Λήψη αντιποίνων από τις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής υπό τη μορφή πρόσθετου δασμού που επιβάλλεται επί των προερχομένων από διάφορα κράτη μέλη εισαγωγών ορισμένων προϊόντων - Αντίποινα ληφθέντα κατόπιν αδείας του ΠΟΕ - Ανυπαρξία εξωσυμβατικής ευθύνης της Κοινότητας - Διάρκεια της ενώπιον του Πρωτοδικείου διαδικασίας - Εύλογη προθεσμία - Αίτημα δίκαιης αποζημιώσεως)

(2008/C 285/04)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσες: Fabbrica Italiana Accumulatori Motocarri Montecchio SpA (FIAMM), Fabbrica Italiana Accumulatori Motocarri Montecchio Technologies Inc (FIAMM Technologies), Giorgio Fedon & Figli SpA, Fedon America, Inc. (εκπρόσωποι: I. Van Bael, A. Cevese, F. Di Gianni και R. Antonini, δικηγόροι)

Αντίδικοι κατ' αναίρεση: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ενώσεως (εκπρόσωποι: A. Vitro, S. Marquardt και A. De Gregorio Merino), Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (εκπρόσωποι: P.J. Kuijper, V. Di Bucci, C. Brown και E. Righini), Βασίλειο της Ισπανίας (υπόθεση C-120/06 P) (εκπρόσωποι: E. Braquehais Conesa και M. Muñoz Pérez)

Παρεμβαίνον υπέρ του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ενώσεως και της Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων: Βασίλειο της Ισπανίας (υπόθεση C-121/06 P) εκπρόσωπος: M. Muñoz Pérez)

Αντικείμενο

Αναίρεση ασκηθείσα κατά της αποφάσεως του Πρωτοδικείου (τμήμα μείζονος συνθέσεως) της 14ης Δεκεμβρίου 2005 στην υπόθεση T-69/00, FΙΑΜΜ και FIAMM Technologies κατά Συμβουλίου και Επιτροπής, με την οποία το Πρωτοδικείο απέρριψε ως αβάσιμη την αγωγή αποζημιώσεως προς αποκατάσταση της ζημίας που οι ενάγουσες και ήδη αναιρεσείουσες ισχυρίζονταν ότι είχαν υποστεί λόγω των αντιποίνων που επέβαλαν οι αμερικανικές αρχές, στο πλαίσιο της διαμάχης σχετικά με το ευρωπαϊκό καθεστώς εισαγωγής μπανανών, σε διάφορα κοινοτικά προϊόντα, μεταξύ των οποίων συγκαταλέγονταν οι συσσωρευτές που παράγουν και εξάγουν οι αναιρεσείουσες.

Αναίρεση ασκηθείσα κατά της αποφάσεως του Πρωτοδικείου (τμήμα μείζονος συνθέσεως) της 14ης Δεκεμβρίου 2005 στην υπόθεση T-135/01, Fedon & Figli και Fedon America κατά Συμβουλίου της ΕΕ και Επιτροπής των ΕΚ, με την οποία το Πρωτοδικείο απέρριψε ως αβάσιμη την αγωγή αποζημιώσεως προς αποκατάσταση της ζημίας που οι ενάγουσες και ήδη αναιρεσείουσες ισχυρίζονταν ότι είχαν υποστεί λόγω των αντιποίνων που επέβαλαν οι αμερικανικές αρχές, στο πλαίσιο της διαμάχης σχετικά με το ευρωπαϊκό καθεστώς εισαγωγής μπανανών, σε διάφορα κοινοτικά προϊόντα, μεταξύ των οποίων συγκαταλέγονταν οι θήκες για γυαλιά που παράγουν και εξάγουν οι αναιρεσείουσες.

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει τις κύριες αναιρέσεις.

2)	Απορρίπτει τις ανταναιρέσεις.

Καταδικάζει τη Fabbrica italiana accumulatori motocarri Montecchio SpA, τη Fabbrica italiana accumulatori motocarri Montecchio Technologies LLC, τη Giorgio Fedon & Figli SpA και τη Fedon America, Inc. στα δικαστικά έξοδα στα οποία υποβλήθηκαν το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ενώσεως και η Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων.

4)	Το Βασίλειο της Ισπανίας φέρει τα δικαστικά του έξοδα.

(1) ΕΕ C 108 της 6.5.2006.

8.11.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 285/4

Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 11ης Σεπτεμβρίου 2008 (αίτηση του Audiencia Provincial de Madrid — Ισπανία, για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως) — CEPSA, Estaciones de Servicio SA κατά LV Tobar e Hijos SL

(Υπόθεση C-279/06) (1)

(Ανταγωνισμός - Συμπράξεις - Συμφωνίες μεταξύ επιχειρήσεων - Άρθρο 81 ΕΚ - Κανονισμός (ΕΟΚ) 1984/83 - Άρθρα 10 έως 13 - Κανονισμός 2990/1999 - Άρθρο 4, στοιχείο α' - Σύμβαση μεταξύ πρατηριούχου και πετρελαϊκής εταιρίας για την αποκλειστική προμήθεια πετρελαιοειδών προϊόντων - Απαλλαγή)

(2008/C 285/05)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Αιτούν δικαστήριο

Audiencia Provincial de Madrid

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

CEPSA, Estaciones de Servicio SA

κατά

LV Tobar e Hijos SL

Αντικείμενο

Αίτηση εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως — Audiencia Provincial de Madrid — Ερμηνεία του άρθρου 81, παράγραφος 1, ΕΚ και των άρθρων 10 έως 13 του κανονισμού (ΕΟΚ) 1984/83 της Επιτροπής, της 22ας Ιουνίου 1983, σχετικά με την εφαρμογή του άρθρου 85, παράγραφος 3, της Συνθήκης σε κατηγορίες συμφωνιών αποκλειστικής προμήθειας (ΕΕ L 173, σ. 5) — Συμβάσεις αποκλειστικής προμήθειας καυσίμων κινήσεως και θερμάνσεως, οι οποίες καλούνται συμβάσεις αντιπροσωπείας ή πρακτορείας αλλά περιέχουν ορισμένα ιδιαίτερα στοιχεία.

Διατακτικό

Μια σύμβαση αποκλειστικής προμήθειας καυσίμων κινήσεως και θερμάνσεως, λιπαντικών και άλλων συναφών προϊόντων μπορεί να εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής του άρθρου 81, παράγραφος 1, ΕΚ, εφόσον ο πρατηριούχος αναλαμβάνει, κατά ένα μη αμελητέο ποσοστό, έναν ή περισσότερους από τους οικονομικούς και εμπορικούς κινδύνους που συνδέονται με την πώληση των προϊόντων αυτών σε τρίτους κι εφόσον περιέχει ρήτρες που ενδέχεται να παρακωλύουν τη λειτουργία του ανταγωνισμού, όπως η ρήτρα περί καθορισμού της τιμής πωλήσεως στο κοινό. Σε περίπτωση που ο πρατηριούχος δεν αναλαμβάνει τέτοιους κινδύνους ή αναλαμβάνει ένα αμελητέο μόνο μέρος τους, στο πεδίο εφαρμογής της εν λόγω διατάξεως είναι δυνατό να εμπίπτουν μόνον οι ρήτρες που επιβάλλουν στον πρατηριούχο υποχρεώσεις στο πλαίσιο των υπηρεσιών που παρέχει στον εντολέα του [προμηθευτή] ως μεσάζων, όπως είναι οι ρήτρες περί αποκλειστικότητας και μη ανταγωνισμού. Επιπλέον, στο αιτούν δικαστήριο απόκειται να εξετάσει αν η σύμβαση που συνήφθη στις 7 Φεβρουαρίου 1996 μεταξύ της CEPSA Estaciones de Servicio SA και της LV Tobar e Hijos SL έχει ως αποτέλεσμα την παρακώλυση, τον περιορισμό ή τη νόθευση του ανταγωνισμού, κατά την έννοια του άρθρου 81 ΕΚ.

Μια σύμβαση αποκλειστικής προμήθειας, όπως αυτή που περιγράφηκε με την ανωτέρω σκέψη του παρόντος διατακτικού, μπορεί να τύχει της κατά κατηγορία απαλλαγής που προβλέπει ο κανονισμός (ΕΟΚ) 1984/83 της Επιτροπής, της 22ας Ιουνίου 1983, σχετικά με την εφαρμογή του άρθρου [81], παράγραφος 3, της Συνθήκης σε κατηγορίες συμφωνιών αποκλειστικής προμήθειας, εφόσον πληροί την προϋπόθεση του άρθρου 12, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού αυτού, το οποίο καθορίζει τα δέκα έτη ως τη μέγιστη επιτρεπόμενη διάρκεια ισχύος κι εφόσον ο προμηθευτής χορηγεί στον πρατηριούχο, σε αντιστάθμισμα για την παροχή αποκλειστικότητας, σημαντικά οικονομικά πλεονεκτήματα που συμβάλλουν στη βελτίωση της διανομής, στη διευκόλυνση της εγκαταστάσεως ή του εκσυγχρονισμού του πρατηρίου και στη μείωση των δαπανών διανομής. Στο αιτούν δικαστήριο απόκειται να εκτιμήσει αν οι προϋποθέσεις αυτές πληρούνται στην υπόθεση της κύριας δίκης.

Τα άρθρα 10 έως 13 του κανονισμού 1984/83 πρέπει να ερμηνευθούν υπό την έννοια ότι αποκλείουν την εφαρμογή της κατά κατηγορία απαλλαγής σε μια σύμβαση αποκλειστικής προμήθειας η οποία προβλέπει ότι ο προμηθευτής καθορίζει την τιμή πωλήσεως στο κοινό. Στο αιτούν δικαστήριο απόκειται να εξετάσει αν, κατά το εθνικό δίκαιο, η συμβατική ρήτρα περί καθορισμού της τιμής πωλήσεως μπορεί να τροποποιηθεί με μονομερή πράξη του προμηθευτή, όπως συνέβη στην υπόθεση της κύριας δίκης, και αν μια αυτοδικαίως άκυρη σύμβαση μπορεί να καταστεί έγκυρη λόγω μιας τροποποιήσεως της συμβατικής αυτής ρήτρας, η οποία την καθιστά συμβατή με το άρθρο 81, παράγραφος 1, ΕΚ.

Η αυτοδίκαιη ακυρότητα κατά το άρθρο 81, παράγραφος 2, ΕΚ δεν πλήττει το σύνολο της οικείας συμβάσεως μόνον εφόσον οι ρήτρες της που είναι ασυμβίβαστες με την παράγραφο 1 του άρθρου αυτού δεν μπορούν να διαχωριστούν από την ίδια τη σύμβαση. Αν μπορούν να διαχωριστούν, οι συνέπειες της ακυρότητας επί των λοιπών στοιχείων της συμφωνίας δεν αφορούν το κοινοτικό δίκαιο.

(1) ΕΕ C 212 της 2.9.2006.

8.11.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 285/5

Απόφαση του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 11ης Σεπτεμβρίου 2008 — Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κατά Ελληνικής Δημοκρατίας

(Υπόθεση C-305/06) (1)

(Παράβαση κράτους μέλους - Συνδυασμένες εμπορευματικές μεταφορές μεταξύ κρατών μελών - Οδηγία 92/106/ΕΟΚ - Τελική οδική διαδρομή, η οποία αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα συνδυασμένης μεταφοράς - Πλησιέστερος κατάλληλος σταθμός)

(2008/C 285/06)

Γλώσσα διαδικασίας: η ελληνική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (εκπρόσωποι: Γ. Ζαββός και K. Simonsson)

Καθής: Ελληνική Δημοκρατία (εκπρόσωπος: Σ. Χαλά)

Αντικείμενο

Παράβαση κράτους μέλους — Παράβαση των άρθρων 2 και 4 της οδηγίας 92/106/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 7ης Δεκεμβρίου 1992, σχετικά με τη θέσπιση κοινών κανόνων για ορισμένες συνδυασμένες εμπορευματικές μεταφορές μεταξύ κρατών μελών (ΕΕ L 368, σ. 38) — Τελικό τμήμα οδικής διαδρομής που αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα μιας συνδυασμένης μεταφοράς — Eλληνική άδεια που απαιτείται για την εκτέλεση κάθε εθνικής οδικής μεταφοράς με φορτηγό όχημα

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων στα δικαστικά έξοδα.

(1) ΕΕ C 224 της 16.9.2006

8.11.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 285/5

Απόφαση του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 11ης Σεπτεμβρίου 2008 — Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κατά Ιρλανδίας

(Υπόθεση C-316/06) (1)

(Παράβαση κράτους μέλους - Περιβάλλον - Οδηγία 91/271/ΕΟΚ - Ρύπανση και οχλήσεις - Επεξεργασία αστικών λυμάτων)

(2008/C 285/07)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (εκπρόσωποι: S. Pardo Quintillán και D. Lawunmi)

Καθής: Ιρλανδία (εκπρόσωπος: D. O'Hagan,)

Αντικείμενο

Παράβαση κράτους μέλους — Παράβαση του άρθρου 4, παράγραφοι 1 και 3, της οδηγίας 91/271/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 21ης Μαΐου 1991, για την επεξεργασία των αστικών λυμάτων (ΕΕ L 135, σ. 40) — Παράλειψη του κράτους μέλους να διασφαλίσει ότι τα αστικά λύματα διαφόρων οικισμών υποβάλλονται σε δευτεροβάθμια ή σε ισοδύναμη επεξεργασία πριν από την εισροή τους στο αποχετευτικό δίκτυο (οικισμοί Bray, Howth, Letterkenny, Shanaganagh, Sligo και Tramore County)

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

Η Ιρλανδία, μη λαμβάνοντας τα κατάλληλα μέτρα προκειμένου να διασφαλίσει ότι, το αργότερο έως τις 31 Δεκεμβρίου 2000, τα αστικά λύματα των οικισμών ΙΕ22, Bray, ΙΕ31, Howth, ΙΕ34, Letterkenny, ΙΕ40, Shanaganagh, ΙΕ41, Sligo και ΙΕ45, Tramore County υποβάλλονται, πριν απορριφθούν στο αποχετευτικό δίκτυο, σε δευτεροβάθμια ή σε ισοδύναμη επεξεργασία και οι απορρίψεις αυτές πληρούν τις απαιτήσεις του παραρτήματος Ι, σημείο Β, της οδηγίας 91/271/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 21ης Μαΐου 1991, για την επεξεργασία των αστικών λυμάτων, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από το άρθρο 4, παράγραφοι 1 και 3, της οδηγίας αυτής.

2)	Καταδικάζει την Ιρλανδία στα δικαστικά έξοδα.

(1) ΕΕ C 224 της 16.9.2006

8.11.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 285/6

Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 11ης Σεπτεμβρίου 2008 [αίτηση του Tribunal Superior de Justicia de la Comunidad Autónoma del País Vasco — Ισπανία για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Unión General de Trabajadores de la Rioja (UGT-Rioja) (C-428/06), Comunidad Autónoma de La Rioja (C-429/06) κατά Juntas Generales del Territorio Histórico de Vizcaya, Diputación Foral de Vizcaya, Cámara de Comercio, Industria y Navegación de Bilbao, Confederación Empresarial Vasca (Confebask), και Comunidad Autónoma de La Rioja (C-430/06), Comunidad Autónoma de Castilla y León (C-433/06) κατά Diputación Foral de Álava, Juntas Generales de Álava, Confederación Empresarial Vasca (Confebask) και Comunidad Autónoma de La Rioja (C-431/06), Comunidad Autónoma de Castilla y León (C-432/06) κατά Diputación Foral de Guipúzcoa, Juntas Generales de Guipúzcoa, Confederación Empresarial Vasca (Confebask) και Comunidad Autónoma de Castilla y León (C-434/06) κατά Diputación Foral de Vizcaya, Juntas Generales del Territorio Histórico de Vizcaya, Cámara de Comercio, Industria y Navegación de Bilbao, Confederación Empresarial Vasca (Confebask)

(Συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-428/06 έως C-434/06) (1)

(Κρατικές ενισχύσεις - Φορολογικά μέτρα θεσπιζόμενα από περιφερειακή ή τοπική αρχή - Επιλεκτικός χαρακτήρας)

(2008/C 285/08)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunal Superior de Justicia de la Comunidad Autónoma del País Vasco

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Unión General de Trabajadores de la Rioja UGT-RIOJA (UGT-Rioja) (C-428/06), Comunidad Autónoma de La Rioja (C-429/06), Comunidad Autónoma de La Rioja (C-430/06), Comunidad Autónoma de Castilla y León (C-433/06), Comunidad Autónoma de La Rioja (C-431/06), Comunidad Autónoma de Castilla y León (C-432/06, Comunidad Autónoma de Castilla y León (C-434/06)

κατά

Juntas Generales del Territorio Histórico de Vizcaya, Diputación Foral de Vizcaya, Cámara de Comercio, Industria y Navegación de Bilbao, Confederación Empresarial Vasca (Confebask), Diputación Foral de Alava, Juntas Generales de Alava, Diputación Foral de Guipúzcoa, Juntas Generales de Guipúzcoa, Juntas Generales del Territorio Histórico de Vizcaya, Cámara de Comercio, Industria y Navegación de Bilbao

Αντικείμενο

Αίτηση εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως — Tribunal Superior de Justicia de la Comunidad Autónoma del País Vasco — Κρατικές ενισχύσεις — Ερμηνεία του άρθρου 87, παράγραφος 1, ΕΚ — Φορολογικά μέτρα που θεσπίζει ενδοκρατική οντότητα — Μειωμένος φορολογικός συντελεστής σε σχέση με τον εθνικό συντελεστή και καθιέρωση ειδικών φορολογικών εκπτώσεων

Διατακτικό

Το άρθρο 87, παράγραφος 1, ΕΚ έχει την έννοια ότι, για την εκτίμηση του επιλεκτικού χαρακτήρα ενός μέτρου, λαμβάνεται υπόψη η θεσμική, διαδικαστική και οικονομική αυτονομία που απολαύει η θεσπίζουσα το μέτρο αρχή. Απόκειται στο αιτούν δικαστήριο, το οποίο είναι το μόνο αρμόδιο για να καθορίσει το προς εφαρμογή και ερμηνεία εθνικό δίκαιο, καθώς και να εφαρμόσει το κοινοτικό δίκαιο επί των διαφορών, των οποίων έχει επιληφθεί, να εξακριβώσει αν οι Territorios Históricos και η Αυτόνομη Κοινότητα της Χώρας των Βάσκων απολαύουν της αυτονομίας αυτής, γεγονός που συνεπάγεται ότι οι κανόνες που θεσπίζονται εντός των ορίων των αρμοδιοτήτων που έχουν παρασχεθεί στις περιφερειακές αυτές αρχές από το Σύνταγμα και άλλες διατάξεις του ισπανικού δικαίου δεν έχουν επιλεκτικό χαρακτήρα, σύμφωνα με την έννοια της κρατικής ενισχύσεως του άρθρου 87, παράγραφος 1, ΕΚ.

(1) ΕΕ C 326 της 30.12.2006.

8.11.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 285/6

Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 11ης Σεπτεμβρίου 2008 [αίτηση του Hof van Beroep te Gent (Βέλγιο) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Hans Eckelkamp, Natalie Eckelkamp, Monica Eckelkamp, Saskia Eckelkamp, Thomas Eckelkamp, Jessica Eckelkamp, Joris Eckelkamp κατά Belgische Staat

(Υπόθεση C-11/07) (1)

(Ελεύθερη κυκλοφορία των κεφαλαίων - Άρθρα 56 ΕΚ και 58 ΕΚ - Φόρος κληρονομίας - Εθνική ρύθμιση περί των φόρων μεταβίβασης ακινήτων, σύμφωνα με την οποία δεν επιτρέπεται η έκπτωση από την αξία ενός ακινήτου των χρεών από ενυπόθηκο δάνειο που αφορούν το εν λόγω ακίνητο λόγω του ότι ο κληρονομούμενος κατοικούσε κατά τον χρόνο του θανάτου του σε άλλο κράτος μέλος - Περιορισμός - Δικαιολογητικός λόγος - Δεν υφίσταται)

(2008/C 285/09)

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Hof van Beroep te Gent

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Hans Eckelkamp, Natalie Eckelkamp, Monica Eckelkamp, Saskia Eckelkamp, Thomas Eckelkamp, Jessica Eckelkamp, Joris Eckelkamp

κατά

Belgische Staat

Αντικείμενο

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως — Hof van Beroep te Gent — Ερμηνεία των άρθρων 12, 17, 18, 56 και 58 ΕΚ — Εθνική ρύθμιση σχετική με τον υπολογισμό των φόρων κληρονομίας ακινήτων, σύμφωνα με την οποία δεν επιτρέπεται η έκπτωση από την αξία ενός ακινήτου των χρεών από ενυπόθηκο δάνειο που αφορούν το εν λόγω ακίνητο λόγω του ότι ο κληρονομούμενος κατοικούσε κατά τον χρόνο του θανάτου του σε άλλο κράτος μέλος

Διατακτικό

Οι συνδυασμένες διατάξεις των άρθρων 56 ΕΚ και 58 ΕΚ πρέπει να ερμηνευθούν υπό την έννοια ότι απαγορεύουν εθνική ρύθμιση ενός κράτους μέλους, όπως η επίμαχη στην υπόθεση της κύριας δίκης, που αφορά τον υπολογισμό των οφειλόμενων φόρων κληρονομίας και μεταβίβασης ακινήτου ευρισκομένου σε ορισμένο κράτος μέλος και δεν προβλέπει τη δυνατότητα έκπτωσης των χρεών που βαρύνουν το ακίνητο αυτό, όταν ο κληρονομούμενος δεν κατοικούσε, κατά τον χρόνο του θανάτου του, στο κράτος αυτό αλλά σε άλλο κράτος μέλος, μολονότι αυτή η δυνατότητα έκπτωσης προβλέπεται όταν το πρόσωπο αυτό κατοικούσε, κατά τον χρόνο του θανάτου του, στο κράτος όπου βρίσκεται το κληρονομιαίο ακίνητο.

(1) ΕΕ C 56 της 10.3.2007

8.11.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 285/7

Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 11ης Σεπτεμβρίου 2008 (αίτηση του Hoge Raad der Nederlanden — Κάτω Χώρες για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως) — D.M.M.A. Arens-Sikken κατά Staatssecretaris van Financiën

(Υπόθεση C-43/07) (1)

(Ελεύθερη κυκλοφορία των κεφαλαίων - Άρθρα 73 B και 73 Δ της Συνθήκης ΕΚ (νυν άρθρα 56 ΕΚ και 58 ΕΚ, αντίστοιχα) - Εθνική ρύθμιση περί των φόρων κληρονομίας και μεταβίβασης, η οποία δεν προβλέπει κατά τον υπολογισμό των εν λόγω φόρων την έκπτωση των χρεών που έχει ένας κληρονόμος προς τους άλλους τετιμημένους, κατόπιν της διανομής λόγω νεμήσεως ανιόντος, όταν ο κληρονομούμενος δεν κατοικούσε κατά τον χρόνο του θανάτου του στο κράτος μέλος όπου βρίσκεται το κληρονομιαίο ακίνητο - Περιορισμός - Δικαιολογητικός λόγος - Δεν υφίσταται - Μη ύπαρξη διμερούς σύμβασης για την αποφυγή της διπλής φορολογίας - Συνέπειες επί του περιορισμού της ελεύθερης κυκλοφορίας των κεφαλαίων ενός μικρότερου αντισταθμίσματος για την αποφυγή της διπλής φορολογίας στο κράτος μέλος της κατοικίας του διαθέτη)

(2008/C 285/10)

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Hoge Raad der Nederlanden

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

D.M.M.A. Arens-Sikken

κατά

Staatssecretaris van Financiën

Αντικείμενο

Αίτηση εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως — Hoge Raad der Nederlanden — Ερμηνεία των άρθρων 56 και 58 ΕΚ — Εθνική ρύθμιση σχετικά με τον υπολογισμό του φόρου κληρονομίας ακινήτων μη επιτρέπουσα την αφαίρεση, από την αξία ενός ακίνητου, των από τη διανομή της κληρονομίας χρεών προς τους άλλους τετιμημένους στην περίπτωση που ο κληρονομούμενος ήταν κατά τον χρόνο του θανάτου του κάτοικος άλλου κράτους μέλους — Εφαρμοστέα μέθοδος συγκρίσεως για τον καθορισμό του επιπέδου του φόρου κληρονομίας στην περίπτωση που ο κληρονομούμενος ήταν κατά τον χρόνο του θανάτου του κάτοικος του κράτους μέλους στο οποίο βρίσκεται το ακίνητο — Διμερής σύμβαση για την αποφυγή της διπλής φορολογίας

Διατακτικό

Τα άρθρα 73 Β και 73 Δ της Συνθήκης ΕΚ (νυν άρθρα 56 ΕΚ και 58 ΕΚ, αντίστοιχα) πρέπει να ερμηνευθούν υπό την έννοια ότι απαγορεύουν μια εθνική ρύθμιση, όπως η επίμαχη στην υπόθεση της κύριας δίκης, η οποία αφορά τον υπολογισμό των οφειλόμενων φόρων κληρονομίας και μεταβίβασης ακινήτου ευρισκομένου σε ορισμένο κράτος μέλος και δεν προβλέπει, κατά τον υπολογισμό των φόρων αυτών, τη δυνατότητα έκπτωσης των χρεών που έχει ένας κληρονόμος προς τους άλλους τετιμημένους λόγω νεμήσεως ανιόντος, όταν ο κληρονομούμενος δεν κατοικούσε κατά τον χρόνο του θανάτου του στο κράτος αυτό αλλά σε άλλο κράτος μέλος, ενώ, αντίθετα, αυτή η δυνατότητα έκπτωσης προβλέπεται όταν ο κληρονομούμενος κατοικούσε κατά τον χρόνο του θανάτου του στο κράτος όπου βρίσκεται το κληρονομιαίο ακίνητο, στο μέτρο που η ρύθμιση αυτή προβλέπει την εφαρμογή ενός προοδευτικού φορολογικού συντελεστή, καθόσον το γεγονός ότι δεν λαμβάνονται υπόψη τα εν λόγω χρέη, σε συνδυασμό με τον εν λόγω προοδευτικό συντελεστή, μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα τη μεγαλύτερη φορολογική επιβάρυνση των κληρονόμων που δεν μπορούν να προβάλουν την ανωτέρω δυνατότητα έκπτωσης.

Η απάντηση που δόθηκε στο σημείο 1 του διατακτικού της παρούσας αποφάσεως δεν επηρεάζεται από το γεγονός ότι η νομοθετική ρύθμιση του κράτους μέλους στο οποίο κατοικούσε ο κληρονομούμενος κατά τον χρόνο του θανάτου του προβλέπει μονομερώς τη δυνατότητα παροχής πίστωσης φόρου για τους οφειλόμενους σε άλλο κράτος μέλος φόρους κληρονομίας ακινήτων τα οποία βρίσκονται σ' αυτό το άλλο κράτος.

(1) ΕΕ C 69 της 24.3.2007.

8.11.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 285/8

Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 11ης Σεπτεμβρίου 2008 — Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κατά Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας

(Υπόθεση C-141/07) (1)

(Παράβαση κράτους μέλους - Μέτρο ισοδύναμου αποτελέσματος με ποσοτικό περιορισμό - Προστασία της δημόσιας υγείας - Δικαιολογητικός λόγος - Φαρμακεία - Απευθείας παράδοση των φαρμακευτικών προϊόντων στα νοσοκομεία - Εγγύτητα προς το νοσοκομείο)

(2008/C 285/11)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (εκπρόσωπος: B. Schima)

Καθής: Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας (εκπρόσωποι: L. Lumma και C. Schulze-Bahr)

Αντικείμενο

Παράβαση κράτους μέλους — Παράβαση των άρθρων 28 και 30 ΕΚ — Εθνική ρύθμιση που επιβάλλει, όσον αφορά την άμεση παράδοση φαρμακευτικών προϊόντων από τα φαρμακεία στα νοσοκομεία, προϋποθέσεις τις οποίες ουσιαστικά μπορούν να πληρούν μόνον τα πλησίον του οικείου νοσοκομείου εγκατεστημένα φαρμακεία

Διατακτικό

Το Δικαστήριο:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων στα δικαστικά έξοδα.

(1) ΕΕ C 117 της 26.5.2007.

8.11.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 285/8

Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 11ης Σεπτεμβρίου 2008 [αίτηση του Verwaltungsgerichtshof (Αυστρία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Jörn Petersen κατά Landesgeschäftsstelle des Arbeitsmarktservice Niederösterreich

(Υπόθεση C-228/07) (1)

(Κοινωνική ασφάλιση - Κανονισμός (ΕΟΚ) 1408/71 - Άρθρα 4, παράγραφος 1, στοιχεία β' και ζ', 10, παράγραφος 1, και 69 - Ελεύθερη κυκλοφορία των προσώπων - Άρθρα 39 ΕΚ και 42 ΕΚ - Κατά νόμον ασφαλιστικό σύστημα συντάξεων και ατυχημάτων - Χορήγηση παροχής λόγω επελεύσεως του ασφαλιστικού κινδύνου της μειωμένης ικανότητας προς εργασία ή της ανικανότητας προς εργασία - Προκαταβολή χορηγούμενη στους ανέργους αιτούντες - Χαρακτηρισμός της παροχής ως «παροχής λόγω ανεργίας» ή ως «παροχής λόγω αναπηρίας» - Προϋπόθεση κατοικία)

(2008/C 285/12)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Verwaltungsgerichtshof

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Jörn Petersen

κατά

Landesgeschäftsstelle des Arbeitsmarktservice Niederösterreich

Αντικείμενο

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως — Verwaltungsgerichtshof — Ερμηνεία των άρθρων 39 ΕΚ και 4, παράγραφος 1, στοιχεία β' και ζ', του κανονισμού (ΕΟΚ) 1408/71 του Συμβουλίου, της 14ης Ιουνίου 1971, περί εφαρμογής των συστημάτων κοινωνικής ασφαλίσεως στους μισθωτούς και τις οικογένειές τους που διακινούνται εντός της Κοινότητας (ΕΕ ειδ. έκδ. 05/001, σ. 73) — Χαρακτηρισμός ως παροχής ανεργίας ή παροχής λόγω αναπηρίας χρηματικής παροχής χορηγούμενης από τον φορέα ασφαλίσεως ανεργίας η καταβολή της οποίας δεν εξαρτάται από την προϋπόθεση να είναι ο αιτών ικανός προς εργασία ούτε από την προϋπόθεση να έχει τη βούληση να εργαστεί και η οποία χορηγείται υπό μορφή προκαταβολής, μέχρις εκδόσεως της οριστικής αποφάσεως, μόνον προς τους ανέργους που έχουν ζητήσει, λόγω μειωμένης ικανότητας προς εργασία ή ανικανότητας προς εργασία, από τον κατά νόμο ασφαλιστικό φορέα παροχή συντάξεως ή παροχή λόγω ατυχήματος — Εθνική κανονιστική ρύθμιση που προβλέπει την αναστολή του δικαιώματος επί της παροχής αυτής όταν ο άνεργος διαμένει σε άλλο κράτος μέλος

Διατακτικό

Παροχή όπως αυτή περί της οποίας πρόκειται στην υπόθεση της κύριας δίκης πρέπει να θεωρείται ως «παροχή ανεργίας» κατά την έννοια του άρθρου 4, παράγραφος 1, στοιχείο ζ', του κανονισμού (ΕΟΚ) 1408/71 του Συμβουλίου, της 14ης Ιουνίου 1971, περί εφαρμογής των συστημάτων κοινωνικής ασφαλίσεως στους μισθωτούς, στους μη μισθωτούς και τις οικογένειές τους που διακινούνται εντός της Κοινότητας, όπως τροποποιήθηκε και ενημερώθηκε με τον κανονισμό (ΕΚ) 118/97 του Συμβουλίου, της 2ας Δεκεμβρίου 1996.

Το άρθρο 39 ΕΚ έχει την έννοια ότι απαγορεύει στα κράτη μέλη να εξαρτούν τη χορήγηση παροχής όπως αυτής περί της οποίας πρόκειται στην υπόθεση της κύριας δίκης, η οποία πρέπει να θεωρείται ως «παροχή ανεργίας» κατά την έννοια του άρθρου 4, παράγραφος 1, στοιχείο ζ', του κανονισμού 1408/71, από την προϋπόθεση ότι οι δικαιούχοι έχουν την κατοικία τους στο έδαφος του οικείου κράτους, εφόσον τα κράτη μέλη δεν προσκομίζουν κανένα στοιχείο βάσει του οποίου να αποδεικνύεται ότι μια τέτοια προϋπόθεση δικαιολογείται αντικειμενικά και είναι ανάλογη προς τον επιδιωκόμενο σκοπό.

(1) ΕΕ C 170 της 21.7.2007.

8.11.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 285/9

Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 11ης Σεπτεμβρίου 2008 [αίτηση του Högsta domstolen (Σουηδία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Gävle Kraftvärme AB κατά Länsstyrelsen i Gävleborgs län

(Υπόθεση C-251/07) (1)

(Περιβάλλον - Οδηγία 2000/76/ΕΚ - Αποτέφρωση των αποβλήτων - Χαρακτηρισμός ενός εργοστασίου συμπαραγωγής θερμότητας και ηλεκτρικής ενέργειας - Έννοιες των όρων «μονάδα αποτεφρώσεως» και «μονάδα συναποτεφρώσεως»)

(2008/C 285/13)

Γλώσσα διαδικασίας: η σουηδική

Αιτούν δικαστήριο

Högsta domstolen

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Gävle Kraftvärme AB

κατά

Länsstyrelsen i Gävleborgs län

Αντικείμενο

Αίτηση εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως — Högsta domstolen — Ερμηνεία του άρθρου 3, παράγραφοι 4 και 5, της οδηγίας 2000/76/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, για την αποτέφρωση των αποβλήτων (ΕΕ L 332, σ. 91) — Χαρακτηρισμός εργοστασίου συμπαραγωγής θερμότητας και ηλεκτρισμού που αποτελείται από πλείονες λέβητες — Μονάδα αποτεφρώσεως ή συναποτεφρώσεως

Διατακτικό

Για την εφαρμογή της οδηγίας 2000/76/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 4ης Δεκεμβρίου 2000, για την αποτέφρωση των αποβλήτων, οσάκις ένα εργοστάσιο συμπαραγωγής ενέργειας περιλαμβάνει πλείονες λέβητες, έκαστος λέβητας καθώς και ο σχετικός εξοπλισμός πρέπει να θεωρούνται ότι αποτελούν αυτοτελή μονάδα.

Μια εγκατάσταση πρέπει να χαρακτηρίζεται ως «μονάδα αποτεφρώσεως» ή «μονάδα συναποτεφρώσεως», υπό την έννοια του άρθρου 3, σημεία 4 και 5, της οδηγίας 2000/76, αναλόγως του κύριου σκοπού της. Στις αρμόδιες αρχές εναπόκειται να εντοπίζουν τον σκοπό αυτό βάσει της εκτιμήσεως των πραγματικών στοιχείων που υφίστανται κατά τον χρόνο της εν λόγω εκτιμήσεως. Στο πλαίσιο της εκτιμήσεως αυτής, πρέπει να λαμβάνονται υπόψη, ιδίως, η ποσότητα της ενέργειας ή των υλικών προϊόντων που παράγονται στην οικεία μονάδα σε σχέση με την ποσότητα των αποβλήτων που αποτεφρώνονται στην εν λόγω μονάδα, καθώς και η σταθερότητα ή η συνέχεια της παραγωγής αυτής.

(1) ΕΕ C 170 της 21.7.2007.

8.11.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 285/9

Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 11ης Σεπτεμβρίου 2008 [αίτηση του Tribunale ordinario di Roma (Ιταλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Caffaro Srl κατά Azienda Unità Sanitaria Locale RM/C

(Υπόθεση C-265/07) (1)

(Εμπορικές συναλλαγές - Οδηγία 2000/35/ΕΚ - Καταπολέμηση των καθυστερήσεων πληρωμών - Διαδικασίες εισπράξεως για μη αμφισβητούμενες απαιτήσεις)

(2008/C 285/14)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunale ordinario di Roma

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Caffaro Srl

κατά

Azienda Unità Sanitaria Locale RM/C

παρισταμένης της: Banca di Roma SpA

Αντικείμενο

Αίτηση εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως — Tribunale ordinario di Roma — Ερμηνεία του άρθρου 5 της οδηγίας 2000/35/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 29ης Ιουνίου 2000, για την καταπολέμηση των καθυστερήσεων πληρωμών στις εμπορικές συναλλαγές (EE L 200, σ. 35) — Διαδικασίες εισπράξεως για μη αμφισβητούμενες απαιτήσεις — Εθνική νομοθεσία προβλέπουσα την παρέλευση προθεσμίας 120 ημερών από την επίδοση του εκτελεστού τίτλου προκειμένου να καταστεί εφικτό να χωρήσει η είσπραξη της απαιτήσεως

Διατακτικό

Η οδηγία 2000/35/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 29ης Ιουνίου 2000, για την καταπολέμηση των καθυστερήσεων πληρωμών στις εμπορικές συναλλαγές, έχει την έννοια ότι δεν απαγορεύει εθνική διάταξη, όπως το άρθρο 14 του νομοθετικού διατάγματος 669, της 31ης Δεκεμβρίου 1996, που μετατράπηκε σε νόμο, κατόπιν τροποποιήσεως, με τον νόμο 30, της 28ης Φεβρουαρίου 1997, όπως αυτός τροποποιήθηκε με το άρθρο 147 του νόμου 388, της 23ης Δεκεμβρίου 2000, δυνάμει της οποίας ο δανειστής που διαθέτει εκτελεστό τίτλο σχετικό με μη αμφισβητούμενη απαίτηση κατά διοικητικής αρχής αφορώσα αμοιβή για εμπορική συναλλαγή δεν μπορεί να προβεί σε αναγκαστική εκτέλεση κατά της αρχής αυτής πριν την πάροδο προθεσμίας 120 ημερών από την επίδοση του εκτελεστού τίτλου στην εν λόγω αρχή.

(1) ΕΕ C 199 της 25.8.2007.

8.11.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 285/10

Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 11ης Σεπτεμβρίου 2008 — Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κατά Δημοκρατίας της Λιθουανίας

(Υπόθεση C-274/07) (1)

(Παράβαση κράτους μέλους - Οδηγία 2002/22/EΚ - Καθολική υπηρεσία και δικαιώματα των χρηστών όσον αφορά δίκτυα και υπηρεσίες ηλεκτρονικών επικοινωνιών - Άρθρο 26, παράγραφος 3 - Ενιαίος ευρωπαϊκός αριθμός κλήσης έκτακτης ανάγκης - Παροχή πληροφοριών για τον εντοπισμό του καλούντος)

(2008/C 285/15)

Γλώσσα διαδικασίας: η λιθουανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (εκπρόσωποι: G. Braun και A. Steiblytė)

Καθής: Δημοκρατία της Λιθουανίας (εκπρόσωπος: D. Kriaučiūnas)

Αντικείμενο

Παράβαση κράτους μέλους — Παράλειψη θεσπίσεως, εντός της ταχθείσας προθεσμίας, όλων των αναγκαίων διατάξεων για τη συμμόρφωση προς το άρθρο 26, παράγραφος 3, της οδηγίας 2002/22/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 7ης Μαρτίου 2002, για την καθολική υπηρεσία και τα δικαιώματα των χρηστών όσον αφορά δίκτυα και υπηρεσίες ηλεκτρονικών επικοινωνιών (οδηγία για την καθολική υπηρεσία) (EE L 108, σ. 51)

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

Η Δημοκρατία της Λιθουανίας παραλείποντας να διασφαλίσει, στην πράξη, ότι οι αρμόδιες για την αντιμετώπιση καταστάσεων έκτακτης ανάγκης αρχές λαμβάνουν, στο μέτρο που αυτό είναι τεχνικώς εφικτό, πληροφορίες για τον εντοπισμό του καλούντος, για όλες τις κλήσεις προς τον ενιαίο ευρωπαϊκό αριθμό κλήσης έκτακτης ανάγκης «112», όταν χρησιμοποιούνται τα δημόσια τηλεφωνικά δίκτυα, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από το άρθρο 26, παράγραφος 3, της οδηγίας 2002/22/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 7ης Μαρτίου 2002, για την καθολική υπηρεσία και τα δικαιώματα των χρηστών όσον αφορά δίκτυα και υπηρεσίες ηλεκτρονικών επικοινωνιών (οδηγία για την καθολική υπηρεσία).

2)	Καταδικάζει τη Δημοκρατία της Λιθουανίας στα δικαστικά έξοδα.

(1) ΕΕ C 183 της 4.8.2007.

8.11.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 285/10

Απόφαση του Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 11ης Σεπτεμβρίου 2008 — Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κατά Ιταλικής Δημοκρατίας

(Υπόθεση C-447/07) (1)

(Παράβαση κράτους μέλους - Άρθρο 39 ΕΚ - Θέσεις εργασίας στη δημόσια διοίκηση - Θέσεις πλοιάρχου και υποπλοιάρχου - Χορήγηση προνομίων δημόσιας εξουσίας επί του πλοίου - Προϋπόθεση ιθαγένειας του κράτους μέλους της σημαίας)

(2008/C 285/16)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (εκπρόσωποι: G. Rozet και L. Pignataro-Notin )

Καθής: Ιταλική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: I. Braguglia, S. Fiorentino, avvocato dello Stato)

Αντικείμενο

Παράβαση κράτους μέλους — Παράβαση του άρθρου 39 ΕΚ — Εθνική νομοθεσία η οποία προβλέπει ότι μόνον ημεδαποί μπορούν να κατέχουν θέσεις πλοιάρχου και υποπλοιάρχου σε όλα τα πλοία που φέρουν τη σημαία του οικείου κράτους μέλους

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Η Ιταλική Δημοκρατία, διατηρώντας σε ισχύ νομοθεσία η οποία προβλέπει ότι μόνον οι έχοντες την ιταλική ιθαγένεια μπορούν να ασκούν καθήκοντα πλοιάρχου και υποπλοιάρχου σε όλα τα πλοία που φέρουν τη σημαία της, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από το άρθρο 39 ΕΚ.

2)	Καταδικάζει την Ιταλική Δημοκρατία στα δικαστικά έξοδα.

(1) ΕΕ C 297 της 8.12.2007.

8.11.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 285/11

Διάταξη του Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 10ης Ιουλίου 2008 [αίτηση του Consiglio di Stato (Ιταλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Salvatore Aiello κ.λπ. κατά Comune di Milano, Sindaco di Milano, Comitato tecnico — scientifico per l'emergenza del traffico e della mobilità nella città di Milano, Provincia di Milano, Regione Lombardia, Ministero delle Infrastrutture e dei Trasporti, Ministero dell'Interno, Presidenza del Consiglio dei Ministri, Euromilano SpA, Metropolitana milanese SpA

(Υπόθεση C-156/07) (1)

(Προδικαστικό ερώτημα - Οδηγία 85/337/ΕΟΚ - Εκτίμηση των επιπτώσεων ορισμένων σχεδίων δημοσίων και ιδιωτικών έργων επί του περιβάλλοντος - Κατασκευή οδού στο Μιλάνο)

(2008/C 285/17)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Consiglio di Stato

Διάδικοι

Salvatore Aiello κ.λπ.

κατά

Comune di Milano, Sindaco di Milano, Comitato tecnico — scientifico per l'emergenza del traffico e della mobilità nella città di Milano, Provincia di Milano, Regione Lombardia, Ministero delle Infrastrutture e dei Trasporti, Ministero dell'Interno, Presidenza del Consiglio dei Ministri

Παρουσία των: Euromilano SpA, Metropolitana milanese SpA

Αντικείμενο

Αίτηση εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως — Consiglio di Stato — Ερμηνεία των άρθρων 2 και 4 και του παραρτήματος ΙΙΙ της οδηγίας 85/337/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 27ης Ιουνίου 1985, για την εκτίμηση των επιπτώσεων ορισμένων σχεδίων δημοσίων και ιδιωτικών έργων στο περιβάλλον (EE L 175, σ. 40) — Κριτήρια επιλογής που πρέπει να λαμβάνονται υπόψη κατά την εκτίμηση ενός σχεδίου — Κατασκευή δρόμου («la strada Interquartiere Nord») στο Μιλάνο

Διατακτικό

Το Δικαστήριο διατάσσει:

Το άρθρο 2, παράγραφος 1, της οδηγίας 85/337/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 27ης Ιουνίου 1985, για την εκτίμηση των επιπτώσεων ορισμένων σχεδίων δημοσίων και ιδιωτικών έργων στο περιβάλλον, όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 97/11/ΕΚ του Συμβουλίου, της 3ης Μαρτίου 1997, έχει την έννοια ότι δεν απαιτεί να υποβάλλεται κάθε σχέδιο που μπορεί να έχει σημαντική επίπτωση στο περιβάλλον στη διαδικασία εκτιμήσεως που προβλέπει η οδηγία, αλλά μόνον τα σχέδια που απαριθμούνται στο παραρτήματα I και II της οδηγίας, υπό τους όρους του άρθρου 4 και με την επιφύλαξη των άρθρων 1, παράγραφοι 4 και 5, και 2, παράγραφος 3, αυτής.

Τα κατάλληλα κριτήρια επιλογής που ορίζει το παράρτημα III της οδηγίας 85/337, όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 97/11, δεσμεύουν τα κράτη μέλη όταν αυτά αποφασίζουν, για τα σχέδια του παραρτήματος II της οδηγίας, είτε βάσει εξετάσεως κατά περίπτωση είτε βάσει κατωτάτων ορίων ή κριτηρίων που καθορίζουν, αν το συγκεκριμένο σχέδιο θα υποβληθεί στη διαδικασία εκτιμήσεως περιβαλλοντικών επιπτώσεων.

Οσάκις ένα κράτος μέλος επιλέγει τον κατά περίπτωση καθορισμό των σχεδίων εξ αυτών που εμπίπτουν στο παράρτημα II της οδηγίας 85/337, όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 97/11, τα οποία πρέπει να υποβάλλονται σε εκτίμηση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων, οφείλει, είτε διά παραπομπής των οικείων εθνικών διατάξεων στο παράρτημα III της οδηγίας, είτε δι' ενσωματώσεως στις εθνικές διατάξεις των κριτηρίων που απαριθμεί αυτή, να μεριμνά ώστε τα κριτήρια αυτά να μπορούν να λαμβάνονται υπόψη εφόσον κάποιο από αυτά είναι κατάλληλο για το συγκεκριμένο σχέδιο και δεν μπορεί να αποκλείει κάποιο από αυτά ρητά ή σιωπηρά.

(1) ΕΕ C 140 της 23.6.2007.

8.11.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 285/11

Διάταξη του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 3ης Ιουλίου 2008 — [αίτηση του Amtsgericht Landau/Isar (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Ποινική διαδικασία κατά Rainer Günther Möginger

(Υπόθεση C-225/07) (1)

(Άρθρο 104, παράγραφος 3, πρώτο εδάφιο του Κανονισμού Διαδικασίας - Οδηγία 91/439/ΕΟΚ - Αμοιβαία αναγνώριση αδειών οδηγήσεως - Αφαίρεση της άδειας οδηγήσεως - Προσωρινή απαγόρευση χορήγησης νέας άδειας οδηγήσεως - Ισχύς άδειας κτηθείσας σε άλλο κράτος μέλος κατά τη διάρκεια της περιόδου απαγόρευσης)

(2008/C 285/18)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Amtsgericht Landau/Isar

Ποινική διαδικασία ενώπιον του αιτούντος δικαστηρίου κατά

Rainer Günther Möginger

Αντικείμενο

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως — Amtsgericht Landau/Isar — Ερμηνεία του άρθρου 8, παράγραφοι 2 και 4, της οδηγίας 91/439/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 29ης Ιουλίου 1991, για την άδεια οδηγήσεως (ΕΕ L 237, σ. 1) — Μη αναγνώριση από το κράτος μέλος κατοικίας της ισχύος της άδειας οδηγήσεως που απέκτησε ο κάτοχος της άδειας σε άλλο κράτος μέλος κατά τη διάρκεια περιόδου προσωρινής απαγόρευσης χορήγησης νέας άδειας οδηγήσεως στο κράτος μέλος κατοικίας

Διατακτικό

Το Δικαστήριο διατάσσει:

Τα άρθρα 1, παράγραφος 2, και 8, παράγραφοι 2 και 4 της οδηγίας 91/439/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 29ης Ιουλίου 1991, για την άδεια οδηγήσεως, όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό 1882/2003 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 29ης Σεπτεμβρίου 2003, έχουν την έννοια ότι δεν αποκλείουν τη δυνατότητα κράτους μέλους να αρνηθεί να αναγνωρίσει το κύρος άδειας οδηγήσεως που εξέδωσε άλλο κράτος μέλος στην περίπτωση κατά την οποία ίσχυε ως προς τον κάτοχο της αδείας προσωρινή απαγόρευση χορηγήσεως νέας άδειας οδηγήσεως στο πρώτο κράτος μέλος. Δεν έχει σχετικώς σημασία ότι το ζήτημα του κύρους εγείρεται μετά την ημερομηνία εκπνοής της περιόδου κατά την οποία ίσχυε η απαγόρευση.

(1) ΕΕ C 183 της 4.8.2007.

8.11.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 285/12

Διάταξη του Δικαστηρίου της 20ής Ιουνίου 2008 — Ayuntamiento de Madrid και Madrid Calle 30, S.A. κατά Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

(Υπόθεση C-448/07) (1)

(Αίτηση αναιρέσεως - Παροχή στοιχείων σχετικών με τη διαδικασία του υπερβολικού ελλείμματος - Κανονισμός (ΕΚ) 3605/93 - Ευρωπαϊκό σύστημα λογαριασμών 1995 (ΕΣΟΛ 1995) - Κανονισμός (ΕΚ) 2223/96 - Ταξινόμηση του οργανισμού «Madrid Calle 30» στον «δημόσιο τομέα» - Ανακοινωθέν τύπου της Eurostat - Πράξη δεκτική προσφυγής)

(2008/C 285/19)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Αναιρεσείοντες: Ayuntamiento de Madrid και Madrid Calle 30, S.A. (εκπρόσωποι: J. L. Buendía Sierra και R. González-Gallarza Granizo, abogados)

Αντίδικος κατ' αναίρεση: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

Αντικείμενο

Αίτηση αναιρέσεως της διατάξεως του Πρωτοδικείου (τέταρτο τμήμα) της 12ης Ιουλίου 2007, T-177/06, Ayuntamiento de Madrid και Madrid Calle 30, S.A. κατά Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, περί απορρίψεως ως απαράδεκτης της προσφυγής με αίτημα την ακύρωση του ανακοινωθέντος τύπου της Eurostat 48/2006, της 24ης Απριλίου 2006, στο μέτρο που περιείχε απόφαση της Επιτροπής (Eurostat) για ταξινόμηση της Madrid Calle 30 στον «δημόσιο τομέα», στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού συστήματος λογαριασμών (ΕΣΟΛ 1995)

Διατακτικό

Το Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως.

2)	Καταδικάζει τους Ayuntamiento de Madrid και Madrid Calle 30, S.A. στα δικαστικά έξοδα.

(1) ΕΕ C 283 της 24.11.2007.

8.11.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 285/12

Διάταξη του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 27ης Ιουνίου 2008 — Philip Morris Products SA κατά Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

(Υπόθεση C-497/07 P) (1)

(Αναίρεση - Κοινοτικό σήμα - Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 40/94 - Τρισδιάστατο σήμα που αναπαριστά το σχήμα πακέτου τσιγάρων - Άρνηση καταχωρίσεως)

(2008/C 285/20)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Philip Morris Products SA (εκπρόσωπος: T. van Innis, δικηγόρος)

Αντίδικος κατ' αναίρεση: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωπος: A. Rassat)

Αντικείμενο

Αίτηση αναιρέσεως κατά της αποφάσεως του Πρωτοδικείου (δεύτερο τμήμα) της 12ης Σεπτεμβρίου 2007, Τ-140/06, Philip Morris Products κατά ΓΕΕΑ, περί απορρίψεως της προσφυγής που άσκησε η αναιρεσείουσα κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το τέταρτο τμήμα προσφυγών του ΓΕΕΑ στις 24 Φεβρουαρίου 2006 επί της αιτήσεώς της καταχωρίσεως ως κοινοτικού σήματος του σχήματος ενός πακέτου τσιγάρων — Παράβαση των άρθρων 4 και 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 40/94 του Συμβουλίου, της 20ής Δεκεμβρίου 1993, για το κοινοτικό σήμα (ΕΕ 1994 L 11, σ. 1) — Διακριτικός χαρακτήρας τρισδιάστατου σχήματος — Τρόποι αναπαράστασης του σχήματος αυτού και χρόνος κατά τον οποίο πρέπει να εκτιμάται

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως.

2)	Καταδικάζει την Philip Morris Products SA στα δικαστικά έξοδα.

(1) ΕΕ C 22 της 26.1.2008.

8.11.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 285/13

Διάταξη του Δικαστηρίου της 19ης Ιουνίου 2008 — U.S. Steel Košice, s.r.o. κατά Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

(Υπόθεση C-6/08) (1)

(Αίτηση αναιρέσεως - Οδηγία 2003/87/ΕΚ - Σύστημα εμπορίας δικαιωμάτων εκπομπής αερίων θερμοκηπίου - Πρόληψη και μείωση της ρυπάνσεως - Σλοβακική Δημοκρατία - Πράξη προσχωρήσεως - Κατανομή δικαιωμάτων - Περίοδος 2008-2012 - Προϋποθέσεις - Άμεσος επηρεασμός - Απαράδεκτο)

(2008/C 285/21)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: U.S. Steel Košice, s.r.o. (εκπρόσωποι: C. Thomas, Solicitor, και E. Vermulst)

Αντίδικος κατ' αναίρεση: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

Αντικείμενο

Αίτηση αναιρέσεως της διατάξεως του Πρωτοδικείου (τρίτο τμήμα) της 1ης Οκτωβρίου 2007, T-27/07, US Steel Košice s.r.o. κατά Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, περί απορρίψεως ως απαράδεκτης της προσφυγής που είχε ως αίτημα την ακύρωση της από 29 Νοεμβρίου 2006 αποφάσεως της Επιτροπής, σχετικά με το εθνικό σχέδιο κατανομής δικαιωμάτων εκπομπής αερίων θερμοκηπίου, το οποίο της κοινοποίησε η Σλοβακία για την περίοδο 2008 έως 2012, σύμφωνα με τις διατάξεις της οδηγίας 2003/87/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (ΕΕ L 275, σ. 32) — Φυσικά ή νομικά πρόσωπα — Πράξεις που τα αφορούν άμεσα και ατομικά — Άμεσος επηρεασμός — Κριτήρια

Διατακτικό

Το Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως.

2)	Καταδικάζει την U.S. Steel Košice, s.r.o. στα δικαστικά έξοδα.

(1) ΕΕ C 64 της 8.3.2008

8.11.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 285/13

Διάταξη του Δικαστηρίου της 19ης Ιουνίου 2008 [αίτηση του Unabhängiger Verwaltungssenat des Landes Oberösterreich (Αυστρία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Marc André Kurt κατά Bürgermeister der Stadt Wels

(Υπόθεση C-104/08) (1)

(Άρθρα 92, παράγραφος 1, και 104, παράγραφος 3, του Κανονισμού Διαδικασίας - Θεμελιώδεις ελευθερίες - Χάρτης των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ενώσεως - Εθνική ρύθμιση που απαιτεί την κατοχή πτυχίου προς χορήγηση αδείας εκμεταλλεύσεως σχολής οδηγήσεως - Δυσμενής διάκριση εις βάρος των ημεδαπών σε σχέση με τους υπηκόους των λοιπών κρατών μελών)

(2008/C 285/22)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Unabhängiger Verwaltungssenat des Landes Oberösterreich

Διάδικοι

Marc André Kurt

κατά

Bürgermeister der Stadt Wels

Αντικείμενο

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως — Unabhängiger Verwaltungssenat des Landes Oberösterreich — Ερμηνεία των θεμελιωδών αρχών των Συνθηκών ΕΚ και ΕΕ και των θεμελιωδών ελευθεριών που απορρέουν από αυτές, καθώς και των άρθρων 16 και 20 του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ενώσεως — Εθνική ρύθμιση που θεσπίζει σύστημα παροχής αδειών για την ίδρυση, τη λειτουργία και τη διεύθυνση σχολής οδηγήσεως και θέτει ως προϋπόθεση την κατοχή πτυχίου — Δυσμενής διάκριση εις βάρος των ημεδαπών σε σχέση με τους υπηκόους άλλων κρατών μελών, οι οποίοι κάνουν χρήση των δικαιωμάτων που τους αναγνωρίζει το κοινοτικό δίκαιο και για τους οποίους δεν ισχύει, κατ' ανάγκην, η προϋπόθεση κατοχής πτυχίου

Διατακτικό

Το Δικαστήριο διατάσσει:

Τα άρθρα 12 ΕΚ, 43 ΕΚ και 49 ΕΚ επιτρέπουν ρύθμιση κράτους μέλους η οποία δεν αναγνωρίζει, σε κατάσταση όπως αυτή της κύριας δίκης, ότι τα επαγγελματικά προσόντα που έχει αποκτήσει ένας ημεδαπός ισοδυναμούν με την κατοχή του πτυχίου που απαιτείται, κατά την ίδια εθνική ρύθμιση, για την άσκηση δραστηριοτήτων εκμεταλλεύσεως σχολής οδηγήσεως υπό την ιδιότητα του ελεύθερου επαγγελματία.

2)	Το Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων είναι προδήλως αναρμόδιο να απαντήσει στο δεύτερο και στο τρίτο ερώτημα που υπέβαλε το

(1) ΕΕ C 142 της 7.6.2008.

8.11.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 285/14

Διάταξη του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 25ης Ιουλίου 2008 (αίτηση του Tribunal Superior de Justicia de Madrid (Ισπανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως) — Real Sociedad de Fútbol SAD, Nihat Kahveci κατά Consejo Superior de Deportes, Real Federación Española de Fútbol

(Υπόθεση C-152/08) (1)

(Άρθρο 104, παράγραφος 3, του Κανονισμού Διαδικασίας - Συμφωνία Συνδέσεως ΕΟΚ-Τουρκίας - Άρθρο 37 του προσθέτου πρωτοκόλλου - Άμεσο αποτέλεσμα - Όροι εργασίας - Αρχή της απαγορεύσεως των διακρίσεων - Ποδόσφαιρο - Περιορισμός του ανά ομάδα αριθμού επαγγελματιών παικτών υπηκόων τρίτων χωρών οι οποίοι μπορούν να χρησιμοποιούνται σε αγώνα πρωταθλήματος)

(2008/C 285/23)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunal Superior de Justicia de Madrid

Διάδικοι

Real Sociedad de Fútbol SAD, Nihat Kahveci

κατά

Consejo Superior de Deportes, Real Federación Española de Fútbol

Αντικείμενο

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως — Tribunal Superior de Justicia de Madrid — Ερμηνεία του άρθρου 37 του Προσθέτου Πρωτοκόλλου της Συμφωνίας Συνδέσεως ΕΟΚ-Τουρκίας που υπογράφηκε στις 23 Νοεμβρίου 1970 στις Βρυξέλλες και συνάφθηκε, εγκρίθηκε και επικυρώθηκε εξ ονόματος της Κοινότητας με τον κανονισμό (ΕΟΚ) 2760/72 του Συμβουλίου, της 19ης Δεκεμβρίου 1972 (ΕΕ ειδ. έκδ. 011/002, σ. 149) — Όροι εργασίας — Κανόνες θεσπισθέντες από αθλητική ομοσπονδία, οι οποίοι περιορίζουν τη συμμετοχή σε ορισμένες διοργανώσεις επαγγελματιών παικτών προερχόμενων από τρίτες χώρες που δεν ανήκουν στον ΕΟΧ — Τούρκος επαγγελματίας αθλητής που διαθέτει άδεια εργασίας η οποία του παρέχει πρόσβαση στο επάγγελμα, καθώς και άδεια διαμονής, όπως επιβάλλει το εθνικό δίκαιο.

Διατακτικό

Το Δικαστήριο διατάσσει:

Η απαγόρευση διακρίσεων σε βάρος Τούρκων εργαζομένων, ενταγμένων στη νόμιμη αγορά εργασίας των κρατών μελών, όσον αφορά την αμοιβή και τους λοιπούς όρους εργασίας, την οποία επιβάλλουν το άρθρο 37 του προσθέτου πρωτοκόλλου, που υπογράφηκε στις 23 Νοεμβρίου 1970 στις Βρυξέλλες και συνάφθηκε, εγκρίθηκε και επικυρώθηκε εξ ονόματος της Κοινότητας με τον κανονισμό (ΕΟΚ) 2760/72 του Συμβουλίου, της 19ης Δεκεμβρίου 1972, έχει δε προσαρτηθεί στη Συμφωνία Συνδέσεως μεταξύ της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας και της Τουρκίας, που υπογράφηκε στις 12 Σεπτεμβρίου 1963 στην Άγκυρα από την Τουρκική Δημοκρατία, αφενός, και από τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας και την Κοινότητα, αφετέρου, και η οποία συνάφθηκε, εγκρίθηκε και επικυρώθηκε εξ ονόματος της Κοινότητας με την απόφαση 64/732/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 23ης Δεκεμβρίου 1963, καθώς και το άρθρο 10, παράγραφος 1, της αποφάσεως 1/80 του Συμβουλίου Συνδέσεως, της 19ης Σεπτεμβρίου 1980, για την προώθηση της συνδέσεως, έχει την έννοια ότι αποκλείει την εφαρμογή επί επαγγελματία αθλητή τουρκικής ιθαγένειας, ο οποίος απασχολείται νομίμως από σύλλογο εδρεύοντα σε κράτος μέλος, κανόνα θεσπισθέντος από αθλητική ομοσπονδία του ιδίου κράτους, δυνάμει του οποίου οι ομάδες μπορούν να χρησιμοποιούν, σε αγώνα πρωταθλήματος ή κυπέλλου, περιορισμένο μόνον αριθμό παικτών προερχομένων από τρίτες χώρες οι οποίες δεν είναι μέρη της Συμφωνίας για τον Ευρωπαϊκό Οικονομικό Χώρο.

(1) ΕΕ C 171 της 5.7.2008.

8.11.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 285/15

Διάταξη του Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 11ης Ιουλίου 2008 (αίτηση του Panevėžio apygardos teismas, Δημοκρατία της Λιθουανίας, για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως) — Ποινική διαδικασία κατά Edgar Babanov

(Υπόθεση C-207/08) (1)

(Άρθρο 104, παράγραφος 3, πρώτο εδάφιο, του Κανονισμού Διαδικασίας - Γεωργία - Ελεύθερη κυκλοφορία των εμπορευμάτων - Εθνική νομοθεσία που απαγορεύει την καλλιέργεια οποιουδήποτε είδους κάνναβης)

(2008/C 285/24)

Γλώσσα διαδικασίας: η λιθουανική

Αιτούν δικαστήριο

Panevėžio apygardos teismas

Ποινική διαδικασία ενώπιον του αιτούντος δικαστηρίου κατά

Edgar Babanov

Αντικείμενο

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως — Panevėžio apygardos teismas — Συμβατότητα εθνικής νομοθεσίας που προβλέπει ποινική ευθύνη για την καλλιέργεια οποιουδήποτε είδους κάνναβης με το δίκαιο της Ένωσης — Δυνατότητα του δικαστηρίου να εφαρμόσει την εθνική νομοθεσία όταν η περιεκτικότητα της κάνναβης σε δραστική ουσία δεν υπερβαίνει ορισμένο όριο

Διατακτικό

Ο κανονισμός (ΕΚ) 1782/2003 του Συμβουλίου, της 29ης Σεπτεμβρίου 2003, για τη θέσπιση κοινών κανόνων για τα καθεστώτα άμεσης στήριξης στα πλαίσια της κοινής γεωργικής πολιτικής και για τη θέσπιση ορισμένων καθεστώτων στήριξης για τους γεωργούς και για την τροποποίηση των κανονισμών (ΕΟΚ) 2019/93, (ΕΚ) 1452/2001, (ΕΚ) 1453/2001, (ΕΚ) 1454/2001, (ΕΚ) 1868/94, (ΕΚ) 1251/1999, (ΕΚ) 1254/1999, (ΕΚ) 1673/2000, (ΕΟΚ) 2358/71 και (ΕΚ) 2529/2001, πρέπει να ερμηνευτεί κατά την έννοια ότι απαγορεύει εθνική νομοθεσία που απαγορεύει την καλλιέργεια και κατοχή κάνναβης προοριζόμενης για την προβλεπόμενη από τον κανονισμό αυτό παραγωγή ινών.

2)	Το κοινοτικό δίκαιο απαγορεύει την εφαρμογή από τα δικαστήρια κράτους μέλους εθνικής νομοθεσίας η οποία απαγορεύει, κατά παράβαση του κανονισμού 1782/2003, την καλλιέργεια και κατοχή κάνναβης προοριζόμενης για την προβλεπόμενη από τον κανονισμό αυτό παραγωγή ινών.

(1) ΕΕ C 209 της 15.8.2008.

8.11.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 285/15

Προσφυγή της 17ης Ιουλίου 2008 — Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κατά Γαλλικής Δημοκρατίας

(Υπόθεση C-327/08)

(2008/C 285/26)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (εκπρόσωποι: G. Rozet και D. Kukovec )

Καθής: Γαλλική Δημοκρατία

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—

να αναγνωρίσει ότι η Γαλλική Δημοκρατία,

θεσπίζοντας και διατηρώντας σε ισχύ το άρθρο 44-1 του διατάγματος 2005-1308 της 20ής Οκτωβρίου 2005, το άρθρο 46-1 του διατάγματος 2005-1742 της 30ής Δεκεμβρίου 2005 και το άρθρο 80-1-1 του διατάγματος 2006-975 της 1ης Αυγούστου 2006, στο μέτρο που οι διατάξεις αυτές προβλέπουν ότι οι αναθέτουσες αρχές και/ή οι αναθέτοντες φορείς έχουν τη δυνατότητα να μειώσουν την εύλογη προθεσμία που πρέπει να τηρείται μεταξύ της γνωστοποίησης των υποβαλλόντων προσφορά και την υπογραφή της σύμβασης χωρίς κανένα χρονικό όριο και χωρίς να ορίζεται εκ των προτέρων από εθνική ρύθμιση καμία αντικειμενική προϋπόθεση,

και

θεσπίζοντας και διατηρώντας σε ισχύ το άρθρο 1441-1 του νέου κώδικα πολιτικής δικονομίας όπως έχει τροποποιηθεί από το διάταγμα 2005-1308 της 20ής Οκτωβρίου 2005, στο μέτρο που η διάταξη αυτή προβλέπει προθεσμία δέκα ημερών για να απαντήσει η ενδιαφερόμενη αναθέτουσα αρχή και/ή ο αναθέτων φορέας απαγορεύοντας κάθε προσυμβασιακό ασφαλιστικό μέτρο πριν από την εν λόγω απάντηση και χωρίς η προθεσμία αυτή να αναστέλλει την προθεσμία μεταξύ της γνωστοποίησης των διαγωνισθέντων και της υπογραφής της σύμβασης,

παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από την οδηγία 89/665/ΕΟΚ (1) και από την οδηγία 92/13/ΕΟΚ (2), όπως έχουν ερμηνευθεί από το Δικαστήριο με τις αποφάσεις «Alcatel» (C-81/98) και «Commission/Autriche» (C-212/02) και ειδικότερα του άρθρου 2, παράγραφος 1, της οδηγίας 89/665/ΕΟΚ και του άρθρου 2, παράγραφος 1, της οδηγίας 92/13/ΕΟΚ·

—	να καταδικάσει τη Γαλλική Δημοκρατία στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Η Επιτροπή προβάλλει δύο αιτιάσεις προς στήριξη της προσφυγής της.

Με την πρώτη αιτίαση, η Επιτροπή προσάπτει στην καθής ότι παρέσχε τη δυνατότητα στις αναθέτουσες αρχές, σε περιπτώσεις επείγοντος, να μειώσουν κάτω των δέκα ημερών την ελάχιστη προθεσμία μεταξύ της γνωστοποιήσεως της αποφάσεως αναθέσεως της συμβάσεως προς όλους όσοι υπέβαλαν προσφορά και της υπογραφής της σχετικής σύμβασης. Αφενός, πράγματι, το επείγον που αναφέρεται στη γαλλική νομοθεσία επαφίεται στη διακριτική ευχέρεια της αναθέτουσας αρχής, χωρίς να απαιτείται καμία αντικειμενική προϋπόθεση. Αφετέρου, με τη νομοθεσία αυτή δεν υφίσταται καμία εγγύηση ότι αυτοί που υπέβαλαν προσφορά λαμβάνουν γνώση του αριθμού των ημερών κατά τον οποίο μειώνεται η προθεσμία, γεγονός που μπορεί να έχει ως συνέπεια οι διαγωνισθέντες να ασκήσουν προσυμβασιακή προσφυγή κατά της αποφάσεως αναθέσεως της σύμβασης σε στάδιο κατά το οποίο η σχετική σύμβαση έχει ήδη υπογραφεί. Παρόμοια κατάσταση αντιβαίνει σαφώς προς τον σκοπό των οδηγιών 89/665/ΕΟΚ και 92/13/ΕΟΚ, ο οποίος ενισχύεται από τη νομολογία του Δικαστηρίου, που συνίσταται στη θέσπιση αποτελεσματικών και όσο το δυνατόν ταχύτερων προσφυγών κατά των παρανόμων αποφάσεων της αναθέτουσας αρχής, σε στάδιο που οι παραβάσεις μπορούν ακόμη να διορθωθούν.

Με την δεύτερη αιτίαση, η Επιτροπή προσάπτει περαιτέρω στην καθής ότι δεν έλαβε υπόψη της την αρχή της αποτελεσματικότητας των οδηγιών αυτών προβλέποντας, με τη γαλλική ρύθμιση, προηγούμενο υποχρεωτικό στάδιο οχλήσεως της αναθέτουσας αρχής, το οποίο δεν αναστέλλει την προθεσμία μεταξύ γνωστοποιήσεως της αποφάσεως αναθέσεως της συμβάσεως και της υπογραφής της σχετικής συμβάσεως. Συγκεκριμένα, στο μέτρο που αποκλείεται η άσκηση προσφυγής, εντός της δεκαήμερης προθεσμίας προς απάντηση στην όχληση, από διαγωνισθέντα του οποίου η προσφορά δεν επελέγη, η απάντηση που θα δοθεί από την αναθέτουσα αρχή κατά τη λήξη προθεσμίας αυτής στερεί τον διαγωνισθέντα του οποίου η προσφορά δεν επελέγη από κάθε δυνατότητα αποτελεσματικής προσφυγής εφόσον κατά την ημερομηνία εκείνη η σύμβαση θα έχει υπογραφεί.

(1) Οδηγία 89/665/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 21ης Δεκεμβρίου 1989, για το συντονισμό των νομοθετικών, κανονιστικών και διοικητικών διατάξεων περί της εφαρμογής των διαδικασιών προσφυγής στον τομέα της σύναψης συμβάσεων κρατικών προμηθειών και δημοσίων έργων (ΕΕ L 209, σ. 1).

(2) Οδηγία 92/13/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 25ης Φεβρουαρίου 1992, για το συντονισμό των νομοθετικών, κανονιστικών και διοικητικών διατάξεων σχετικά με την εφαρμογή των κοινοτικών κανόνων στις διαδικασίες σύναψης των συμβάσεων φορέων οι οποίοι λειτουργούν στους τομείς του ύδατος, της ενέργειας, των μεταφορών και των τηλεπικοινωνιών (ΕΕ L 76, σ. 14).

8.11.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 285/16

Προσφυγή της 18ης Ιουλίου 2008 — Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κατά Γαλλικής Δημοκρατίας

(Υπόθεση C-333/08)

(2008/C 285/27)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (εκπρόσωποι: B. Stromsky)

Καθής: Γαλλική Δημοκρατία

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—

να αναγνωρίσει ότι η Γαλλική Δημοκρατία, θεσπίζοντας σε σχέση με τα βοηθητικά μέσα επεξεργασίας και τα βιολογικά τρόφιμα στην παρασκευή των οποίων χρησιμοποιούνται βοηθητικά μέσα επεξεργασίας προερχόμενα από άλλα κράτη μέλη, όπου παράγονται και/ή διατίθενται στο εμπόριο νομίμως, ένα σύστημα το οποίο προβλέπει τη χορήγηση προηγούμενης αδείας και αντιβαίνει προς την αρχή της αναλογικότητας, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από το άρθρο 28 της Συνθήκης ΕΚ και

—	να καταδικάσει τη Γαλλική Δημοκρατία στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Με την προσφυγή της, η Επιτροπή καταγγέλλει τους περιορισμούς του ενδοκοινοτικού εμπορίου που απορρέουν από τη γαλλική νομοθεσία περί βοηθητικών μέσων επεξεργασίας. Συγκεκριμένα, η σχετική εθνική ρύθμιση, στο μέτρο που προβλέπει τη χορήγηση προηγούμενης αδείας τόσο για τα προϊόντα αυτά όσο και για τα βιολογικά τρόφιμα στην παρασκευή των οποίων χρησιμοποιούνται βοηθητικά μέσα επεξεργασίας προερχόμενα από άλλα κράτη μέλη, όπου παράγονται και/ή διατίθενται στο εμπόριο νομίμως, καθιστά στην πράξη πιο δύσκολη και πιο δαπανηρή τη διάθεση αυτών των τροφίμων και των βοηθητικών μέσων επεξεργασίας στο εμπόριο, με συνέπεια να παρακωλύεται το ενδοκοινοτικό εμπόριο.

Κατά την Επιτροπή, ένα σύστημα που προβλέπει τη χορήγηση προηγούμενης αδείας θα μπορούσε, υπό ορισμένες περιστάσεις, να δικαιολογηθεί από λόγους δημόσιας υγείας, αλλά θα πρέπει, εν πάση περιπτώσει, να πληροί τόσο το κριτήριο της αναλογικότητας όσο και τις προϋποθέσεις που έχει θέσει το Δικαστήριο με τη νομολογία του και, ιδίως, με την απόφαση της 5ης Φεβρουαρίου 2004, C-24/00, Επιτροπή κατά Γαλλίας. Εν προκειμένω, πάντως, δεν συντρέχουν πολλές από τις οικείες προϋποθέσεις, καθόσον οι διαδικασίες που προβλέπει η επίμαχη εθνική ρύθμιση δεν είναι ούτε ευκόλως προσβάσιμες ούτε ταχείες, ενώ δεν παρέχεται η δυνατότητα ασκήσεως ενδίκου μέσου σε περίπτωση απορρίψεως της αιτήσεως χορηγήσεως της σχετικής αδείας.

8.11.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 285/17

Αναίρεση που άσκησε στις 21.7.2008 η Transports Schiocchet–Excursions SARL κατά της διάταξης που εξέδωσε το Πρωτοδικείο (τέταρτο τμήμα) στις 19.5.2008 στην υπόθεση T-220/07, Transports Schiocchet–Excursions κατά Eπιτροπής

(Υπόθεση C-335/08 P)

(2008/C 285/28)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Transports–Excursions SARL (εκπρόσωπος: D. Schonberger, avocat)

Αντίδικος κατ' αναίρεση: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

Αιτήματα της αναιρεσείουσας

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—	να αναιρέσει τη διάταξη που εξέδωσε το Πρωτοδικείο στις 19 Μαΐου 2008,

—	να κρίνει επί της ουσίας, να δεχθεί τα πρωτόδικα αιτήματα και να επιλύσει ούτως οριστικώς τη διαφορά,

—	επικουρικώς, να παραπέμψει την υπόθεση στο Πρωτοδικείο,

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στο σύνολο των δικαστικών εξόδων.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Η αναιρεσείουσα επικαλείται τρεις λόγους προς στήριξη της αιτήσεώς της αναιρέσεως.

Η αναιρεσείουσα, με τον πρώτο λόγο αναιρέσεως, ισχυρίζεται ότι το Πρωτοδικείο παραβίασε την αρχή της ασφάλειας δικαίου των αποφάσεων των κοινοτικών δικαστηρίων, παρέβη τα άρθρα 235 και 288, δεύτερο εδάφιο, της Συνθήκης ΕΚ, καθώς και το άρθρο 13 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης περί προασπίσεως των δικαιωμάτων του ανθρώπου και των θεμελιωδών ελευθεριών καθόσον, με τη σκέψη 39 της αναιρεσιβαλλόμενης διάταξης, έκρινε ότι η εκ μέρους της αναιρεσείουσας άσκηση προσφυγών ενώπιον των εθνικών δικαστηρίων δεν έχει ανασταλτικό χαρακτήρα ούτε διακόπτει την προθεσμία παραγραφής, ενώ, με προγενέστερες αποφάσεις που καλύπτονται από το δεδικασμένο, την είχε, αντιθέτως, ενθαρρύνει να συνεχίσει τον αγώνα της ενώπιον των εθνικών δικαστηρίων.

Η αναιρεσείουσα, με τον δεύτερο λόγο αναιρέσεως, επικαλείται πλείονα σφάλματα του Πρωτοδικείου κατά την εκτίμηση των προϋποθέσεων στοιχειοθέτησης της εξωσυμβατικής ευθύνης, σφάλματα σχετικά με την αλλοίωση των πραγματικών περιστατικών και των αιτημάτων της προσφυγής της, του άρθρου 288, δεύτερο εδάφιο, ΕΚ καθώς και του άρθρου 230 ΕΚ, όσον αφορά, μεταξύ άλλων, την εκ μέρους των εθνικών δικαστηρίων επιβεβαίωση της θέσης της Επιτροπής και την κρίση περί της περιόδου κατά τη διάρκεια της οποίας υπέστη βλάβη.

Η αναιρεσείουσα, με τον τρίτο και τελευταίο λόγο αναιρέσεως, επικαλείται παράβαση των άρθρων 4, παράγραφος 2, και 2, παράγραφος 1.3, του κανονισμού 684/92 (1), καθόσον το Πρωτοδικείο, ακολουθώντας την ερμηνεία της Επιτροπής, εσφαλμένως χαρακτήρισε ως «ειδική τακτική γραμμή» (άρθρο 4, παράγραφος 2), για την οποία δεν απαιτείται άδεια, τη δραστηριότητα των ανταγωνιστών της, ενώ στην προκειμένη περίπτωση επρόκειτο περί παράλληλων ή προσωρινών γραμμών (άρθρο 2, παράγραφος 1.3) που υπάγονται στους ίδιους κανόνες με τις τακτικές γραμμές που εκτελεί η αναιρεσείουσα.

(1) ΕΕ L 74, σ. 1.

8.11.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 285/17

Προσφυγή της 24ης Ιουλίου 2008 — Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κατά Βασιλείου του Βελγίου

(Υπόθεση C-342/08)

(2008/C 285/29)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (εκπρόσωποι: G. Rozet και A. Sipos)

Καθού: Βασίλειο του Βελγίου

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—

να αναγνωρίσει ότι το Βασίλειο του Βελγίου, μη εξασφαλίζοντας την εκπόνηση εξωτερικού σχεδίου έκτακτης ανάγκης για όλες τις μονάδες τις οποίες αφορά το άρθρο 9 της οδηγίας 96/82/ΕΚ του Συμβουλίου, της 9ης Δεκεμβρίου 1996, για την αντιμετώπιση των κινδύνων μεγάλων ατυχημάτων σχετιζόμενων με επικίνδυνες ουσίες (1), που τροποποιήθηκε με την οδηγία 2003/105/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 2003 (2), παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από το άρθρο 11, παράγραφος 1, σημείο γ', της οδηγίας αυτής·

—	να καταδικάσει το Βασίλειο του Βελγίου στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Η Επιτροπή υποστηρίζει ότι η εκπόνηση εξωτερικών σχεδίων έκτακτης ανάγκης για τα μέτρα που πρέπει να λαμβάνονται στον εκτός των προβλεπομένων στο άρθρο 9 της οδηγίας 96/82/ΕΚ μονάδων χώρο αποτελεί θεμελιώδη επιταγή της οδηγίας αυτής. Το Βασίλειο του Βελγίου παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από την οδηγία στο μέτρο που δεν εκπόνησε τέτοια σχέδια για 59 μονάδες κείμενες επί του εδάφους του, ενώ, σύμφωνα με τους ίδιους τους όρους της οδηγίας αυτής, τα εν λόγω σχέδια έπρεπε να έχουν εκπονηθεί το αργότερο εντός τριετίας από την ημερομηνία λήξης της προθεσμίας για τη μεταφορά της οδηγίας στο εσωτερικό δίκαιο, ήτοι στις 3 Φεβρουαρίου 2002.

(1) ΕΕ 1997, L 10, σ. 13.

(2) Οδηγία 2003/105/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 2003, για τροποποίηση της οδηγίας 96/82/ΕΚ του Συμβουλίου για την αντιμετώπιση των κινδύνων μεγάλων ατυχημάτων σχετιζόμενων με επικίνδυνες ουσίες (ΕΕ L 345, σ. 97).

8.11.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 285/18

Προσφυγή της 30ής Ιουλίου 2008 — Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κατά Γαλλικής Δημοκρατίας

(Υπόθεση C-354/08)

(2008/C 285/31)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική.

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (εκπρόσωποι: E. Traversa και J. Sénéchal)

Καθής: Γαλλική Δημοκρατία

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—

να αναγνωρίσει ότι Γαλλική Δημοκρατία, προβλέποντας δικαίωμα προτιμήσεως χάριν του παραχωρησιούχου του οποίου λήγει η σύμβαση στο πλαίσιο προκήρυξης διαγωνισμών για την παραχώρηση της εκμετάλλευσης σταθμών παραγωγής υδροηλεκτρικής ενέργειας, ειδικότερα δε θεσπίζοντας τις διατάξεις του άρθρου 29, παράγραφος 3, του διατάγματος 99/225 της 22ας Μαρτίου 1999, σχετικά με την παραχώρηση της εκμετάλλευσης σταθμών παραγωγής υδροηλεκτρικής ενέργειας και τον χαρακτηρισμό των έργων αυτών ως κοινωφελών, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από το άρθρο 43 ΕΚ.

—	να καταδικάσει τη Γαλλική Δημοκρατία στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Η Επιτροπή ισχυρίζεται ότι η χορήγηση δικαιώματος προτιμήσεως στον παραχωρησιούχο του οποίου λήγει η σύμβαση, κατά την ανανέωση ή την πρώτη παραχώρηση εκμετάλλευσης σταθμών παραγωγής υδροηλεκτρικής ενέργειας, συνιστά παραβίαση της αρχής της απαγόρευσης των διακρίσεων και εμπόδιο στην ελευθερία εγκαταστάσεως. Συγκεκριμένα, η γαλλική νομοθεσία, ευνοώντας τις εταιρίες στις οποίες έχει ήδη ανατεθεί σύμβαση παραχώρησης και οι οποίες, για τον λόγο αυτό, είναι ήδη εγκατεστημένες στη Γαλλία, καθιστά δυσχερέστερη την εγκατάσταση εταιριών που έχουν την έδρα τους σε άλλα κράτη μέλη.

Επιπλέον, οι γαλλικές αρχές δεν επικαλέστηκαν τις παρεκκλίσεις των άρθρων 45 και 45 της Συνθήκης ή επιτακτικούς λόγους γενικού συμφέροντος προκειμένου να δικαιολογήσουν το επίμαχο μέτρο που, εν πάση περιπτώσει, είναι δυσανάλογο προς τον επιδιωκόμενο σκοπό. Με τον τρόπο αυτό, για παράδειγμα, η οικονομική επιβάρυνση στην οποία υποβάλλεται ο παραχωρησιούχος για τον οποίον λήγει η ισχύς της σύμβασης θα μπορούσε να αντισταθμιστεί από την επιβολή άλλων υποχρεώσεων σε κάθε νέο ανταγωνιστή.

8.11.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 285/19

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Raad van State (Κάτω Χώρες) στις 4 Αυγούστου 2008 — Stichting Greenpeace Nederland κατά Minister van Volkshuisvesting, Ruimtelijke Ordening en Milieubeheer, έτερος διάδικος Pioneer Hi-Bred Northern Europe Sales Division

(Υπόθεση C-359/08)

(2008/C 285/32)

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Raad van State

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αιτούσα: Stichting Greenpeace Nederland

Καθού: Minister van Volkshuisvesting, Ruimtelijke Ordening en Milieubeheer (Υπουργός Στεγάσεως, Χωροταξίας και Περιβάλλοντος)

Έτερος διάδικος: Pioneer Hi-Bred Northern Europe Sales Division

Προδικαστικά ερωτήματα

Πρέπει η τοποθεσία ελευθερώσεως γενετικώς τροποποιημένων οργανισμών, η οποία βάσει του άρθρου 25, παράγραφος 4, της οδηγίας 2001/18/ΕΚ (1) δεν μπορεί να θεωρηθεί εμπιστευτική, λαμβανομένων υπόψη, μεταξύ άλλων, του σκοπού και του όλου συστήματος της οδηγίας αυτής να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι έτσι νοείται ένα αγροτεμάχιο προσδιορισμένο με τα κτηματογραφικά στοιχεία του ή μπορεί να αρκέσει η αναφορά μιας ευρύτερης γεωγραφικής περιοχής;

α.	Αν αρκεί μια ευρύτερη γεωγραφική περιοχή, ποιες περιστάσεις μπορούν να ληφθούν υπόψη κατά τον καθορισμό της περιοχής αυτής;

β.	Έχει η οδηγία 2003/4/ΕΚ (2) σημασία για τον καθορισμό της εκτάσεως της σχετικής περιοχής;

γ.	Συνάδει με την αρχή της αναλογικότητας η αναφορά μιας περιοχής είκοσι φορές μεγαλύτερης από τα επί μέρους πεδία δοκιμών;

3.	Τηρείται η αρχή της αναλογικότητας αν, σύμφωνα με την πολιτική που αναθεωρήθηκε στις 17 Ιουλίου 2008, επελέγη ο γενικός καθορισμός μιας περιοχής εκατό φορές μεγαλύτερης από τα επί μέρους πεδία δοκιμών;

Αν αρκεί μόνον ο προσδιορισμός της περιοχής με τα κτηματογραφικά στοιχεία της, δύναται, παρά τη διάταξη του άρθρου 25, παράγραφος 4, της οδηγίας 2001/18/ΕΚ, υπό τις συνθήκες του άρθρου 4, παράγραφος 2, της οδηγίας 2003/4/ΕΚ να δικαιολογηθεί το να θεωρηθούν εμπιστευτικές οι πληροφορίες σχετικά με την ακριβή τοποθεσία ελευθερώσεως;

α.	Γίνεται στο άρθρο 4, παράγραφος 2, της οδηγίας 2003/4/ΕΚ περιοριστική απαρίθμηση των δικαιολογητικών λόγων;

β.

Αν ναι, δύνανται να αποτελέσουν έναν από τους κατά το άρθρο 4, παράγραφος 2, της οδηγίας 2003/4/ΕΚ δικαιολογητικούς λόγους η προστασία επιχειρήσεων, περιλαμβανομένων των προσώπων και προϊόντων που υπάρχουν σε αυτές, και η αποτροπή δολιοφθοράς προκειμένου να ευνοηθεί το κλίμα βιοτεχνολογικής αναπτύξεως στις Κάτω Χώρες;

Αν στο ερώτημα 5, στοιχεία α' και β', δοθεί καταφατική απάντηση, είναι, λαμβανομένης υπόψη της διατάξεως του άρθρου 4, παράγραφος 2, μετά το στοιχείο η', της οδηγίας 2003/4/ΕΚ, ο καθορισμός μιας περιοχής είκοσι ή εκατό φορές μεγαλύτερης από την έκταση των πεδίων των δοκιμών αναλογικός σε σχέση με τη διασφάλιση ιδιωτών (προστασία της επιχειρήσεως, περιλαμβανομένων των προσώπων και προϊόντων που υπάρχουν σε αυτήν) και δημοσίων συμφερόντων (αποτροπή δολιοφθοράς προκειμένου να ευνοηθεί το κλίμα βιοτεχνολογικής αναπτύξεως στις Κάτω Χώρες);

α.	Αν στο ερώτημα 5, στοιχείο α', δοθεί αρνητική απάντηση, συνιστούν θεμιτό δικαιολογητικό λόγο η προστασία επιχειρήσεων, περιλαμβανομένων των προσώπων και προϊόντων που υπάρχουν σε αυτές, και η αποτροπή δολιοφθοράς προκειμένου να ευνοηθεί το κλίμα βιοτεχνολογικής αναπτύξεως στις Κάτω Χώρες;

β.

Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο ερώτημα 7, στοιχείο α', είναι ο καθορισμός μιας περιοχής είκοσι ή εκατό φορές μεγαλύτερης από την έκταση του πεδίου δοκιμών αναλογικός σε σχέση με τη διασφάλιση ιδιωτών (προστασία της επιχειρήσεως, περιλαμβανομένων των προσώπων και προϊόντων που υπάρχουν σε αυτήν) και δημοσίων συμφερόντων (αποτροπή δολιοφθοράς προκειμένου να ευνοηθεί το κλίμα βιοτεχνολογικής αναπτύξεως στις Κάτω Χώρες);

(1) Οδηγία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 12ης Μαρτίου 2001, για τη σκόπιμη ελευθέρωση γενετικώς τροποποιημένων οργανισμών στο περιβάλλον και την κατάργηση της οδηγίας 90/220/ΕΟΚ του Συμβουλίου (ΕΕ L 106, σ. 1).

(2) Οδηγία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 28ης Ιανουαρίου 2003, για την πρόσβαση του κοινού σε περιβαλλοντικές πληροφορίες και για την κατάργηση της οδηγίας 90/313/ΕΟΚ του Συμβουλίου (ΕΕ L 41, σ. 26).

8.11.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 285/20

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Raad van State (Κάτω Χώρες) στις 4 Αυγούστου 2008 — 1. Stichting Greenpeace Nederland και 2. Stichting ter Voorkoming Misbruik Genetische Manipulatie «VoMiGen» κατά Minister van Volkshuisvesting, Ruimtelijke Ordening en Milieubeheer, έτερος διάδικος: Pioneer Hi-Bred Northern Europe Sales Division

(Υπόθεση C-360/08)

(2008/C 285/33)

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Raad van State

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αιτούσες:

1.	Stichting Greenpeace Nederland

2.	Stichting ter Voorkoming Misbruik Genetische Manipulatie «VoMiGen»

Καθού: Minister van Volkshuisvesting, Ruimtelijke Ordening en Milieubeheer (Υπουργός Στεγάσεως, Χωροταξίας και Περιβάλλοντος)

Έτερος διάδικος: Pioneer Hi-Bred Northern Europe Sales Division

Προδικαστικά ερωτήματα

α.	Αν αρκεί μια ευρύτερη γεωγραφική περιοχή, ποιες περιστάσεις μπορούν να ληφθούν υπόψη κατά τον καθορισμό της περιοχής αυτής;

β.	Έχει η οδηγία 2003/4/ΕΚ (2) σημασία για τον καθορισμό της εκτάσεως της σχετικής περιοχής;

γ.	Συνάδει με την αρχή της αναλογικότητας η αναφορά μιας περιοχής είκοσι φορές μεγαλύτερης από τα επί μέρους πεδία δοκιμών;

3.	Τηρείται η αρχή της αναλογικότητας αν, σύμφωνα με την πολιτική που αναθεωρήθηκε στις 17 Ιουλίου 2008, επελέγη ο γενικός καθορισμός μιας περιοχής εκατό φορές μεγαλύτερης από τα επί μέρους πεδία δοκιμών;

α.	Γίνεται στο άρθρο 4, παράγραφος 2, της οδηγίας 2003/4/ΕΚ περιοριστική απαρίθμηση των δικαιολογητικών λόγων;

β.

α.	Αν στο ερώτημα 5, στοιχείο α', δοθεί αρνητική απάντηση, συνιστούν θεμιτό δικαιολογητικό λόγο η προστασία επιχειρήσεων, περιλαμβανομένων των προσώπων και προϊόντων που υπάρχουν σε αυτές, και η αποτροπή δολιοφθοράς προκειμένου να ευνοηθεί το κλίμα βιοτεχνολογικής αναπτύξεως στις Κάτω Χώρες;

β.

8.11.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 285/21

(Υπόθεση C-361/08)

(2008/C 285/34)

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Raad van State

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αιτούσα: Stichting Greenpeace Nederland

Καθού: Minister van Volkshuisvesting, Ruimtelijke Ordening en Milieubeheer

Έτερος διάδικος: Pioneer Hi-Bred Northern Europe Sales Division

Προδικαστικά ερωτήματα

α.	Αν αρκεί μια ευρύτερη γεωγραφική περιοχή, ποιες περιστάσεις μπορούν να ληφθούν υπόψη κατά τον καθορισμό της περιοχής αυτής;

β.	Έχει η οδηγία 2003/4/ΕΚ (2) σημασία για τον καθορισμό της εκτάσεως της σχετικής περιοχής;

γ.	Συνάδει με την αρχή της αναλογικότητας η αναφορά μιας περιοχής είκοσι φορές μεγαλύτερης από τα επί μέρους πεδία δοκιμών;

3.	Τηρείται η αρχή της αναλογικότητας αν, σύμφωνα με την πολιτική που αναθεωρήθηκε στις 17 Ιουλίου 2008, επελέγη ο γενικός καθορισμός μιας περιοχής εκατό φορές μεγαλύτερης από τα επί μέρους πεδία δοκιμών;

α.	Γίνεται στο άρθρο 4, παράγραφος 2, της οδηγίας 2003/4/ΕΚ περιοριστική απαρίθμηση των δικαιολογητικών λόγων;

β.

α.	Αν στο ερώτημα 5, στοιχείο α', δοθεί αρνητική απάντηση, συνιστούν θεμιτό δικαιολογητικό λόγο η προστασία επιχειρήσεων, περιλαμβανομένων των προσώπων και προϊόντων που υπάρχουν σε αυτές, και η αποτροπή δολιοφθοράς προκειμένου να ευνοηθεί το κλίμα βιοτεχνολογικής αναπτύξεως στις Κάτω Χώρες;

β.

8.11.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 285/22

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Verwaltungsgerichtshof (Αυστρία) στις 7 Αυγούστου 2008 — Romana Slanina κατά Unabhängiger Finanzsenat Aussenstelle Wien

(Υπόθεση C-363/08)

(2008/C 285/35)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Verwaltungsgerichtshof

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα: Romana Slanina

Καθού: Unabhängiger Finanzsenat Aussenstelle Wien

Προδικαστικά ερωτήματα

Προκύπτει από τον κανονισμό (ΕΟΚ) 1408/71, περί εφαρμογής των συστημάτων κοινωνικής ασφαλίσεως στους μισθωτούς, στους μη μισθωτούς και στα μέλη των οικογενειών τους που διακινούνται εντός της Κοινότητας (1) (στο εξής: κανονισμός 1408/71), ότι η μη εργαζόμενη διαζευγμένη σύζυγος ενός κατοικούντος στην Αυστρία και εργαζομένου ως μισθωτού άντρα διατηρεί το δικαίωμά της οικογενειακού επιδόματος (για τέκνο) έναντι της Αυστρίας, όταν διατηρεί κατοικία σε άλλο κράτος μέλος και μεταφέρει εκεί το κέντρο των βιοτικών της συμφερόντων, όπου και εξακολουθεί να μην ασκεί επαγγελματική δραστηριότητα;

Έχει σημασία για την απάντηση στο πρώτο ερώτημα το γεγονός ότι η Αυστρία, όπου παραμένει ο διαζευγμένος σύζυγος ο οποίος κατοικεί και ασκεί επαγγελματική δραστηριότητα αποκλειστικώς εκεί, παρέχει σ' αυτόν τον άντρα, υπό ορισμένες προϋποθέσεις, το δικαίωμα οικογενειακού επιδόματος (για τέκνο), όταν το δικαίωμα της διαζευγμένης συζύγου δεν υφίσταται πλέον;

Προκύπτει από τον κανονισμό δικαίωμα οικογενειακού επιδόματος (για τέκνο) της διαζευγμένης συζύγου έναντι της Αυστρίας, όπου ο διαζευγμένος άντρας κατοικεί και ασκεί επαγγελματική δραστηριότητα, όταν σε σχέση με τις εκτεθείσες στο πρώτο ερώτημα συνθήκες επέρχεται μια μεταβολή συνεπεία του γεγονότος ότι η σύζυγος αναλαμβάνει επαγγελματική δραστηριότητα στο νέο κράτος μέλος;

(1) ΕΕ ειδ. έκδ. 05/001, σ. 73.

8.11.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 285/22

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Verwaltungsgerichtshof (Αυστρία) στις 11 Αυγούστου 2008 — Agrana Zucker GmbH κατά Bundesminister für Land- und Forstwirtschaft, Umwelt und Wasserwirtschaft

(Υπόθεση C-365/08)

(2008/C 285/36)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Verwaltungsgerichtshof (Αυστρία)

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα: Agrana Zucker GmbH.

Καθού: Bundesminister für Land- und Forstwirtschaft, Umwelt und Wasserwirtschaft.

Προδικαστικά ερωτήματα

Έχει το άρθρο 16 του κανονισμού (EΚ) 318/2006 του Συμβουλίου, της 20ής Φεβρουαρίου 2006, για την κοινή οργάνωση των αγορών στον τομέα της ζάχαρης, την έννοια ότι η ποσόστωση ζάχαρης (1), η οποία δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί συνεπεία προληπτικής απόσυρσης από την αγορά, κατά το άρθρο 1 του κανονισμού (EΚ) 290/2007 της Επιτροπής, της 16ης Μαρτίου 2007, για τον καθορισμό, για την περίοδο εμπορίας 2007/2008, του ποσοστού (2) που προβλέπεται στο άρθρο 19 του κανονισμού (ΕΚ) 318/2006 του Συμβουλίου, πρέπει να λαμβάνεται υπόψη για τον υπολογισμό του τέλους παραγωγής;

2)	Σε περίπτωση καταφατικής απάντησης στο πρώτο ερώτημα: Συνάδει το άρθρο 16 του κανονισμού (EΚ) 318/2006 του Συμβουλίου, της 20ής Φεβρουαρίου 2006, με το πρωτογενές κοινοτικό δίκαιο, και ειδικότερα με την αρχή της αναλογικότητας και με την απαγόρευση των διακρίσεων που απορρέει από το άρθρο 34 EΚ;

(1) ΕΕ C 58, σ. 1.

(2) ΕΕ C 78, σ. 20.

8.11.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 285/23

Προσφυγή της 12ης Αυγούστου 2008 — Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κατά Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας

(Υπόθεση C-369/08)

(2008/C 285/37)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (εκπρόσωποι: E. Traversa και P. Dejmek)

Καθής: Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας.

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—	να αναγνωρίσει ότι το σημείο 2.1 του παραρτήματος VIIIb της StZVO αντιβαίνει στο άρθρο 43 ΕΚ σε συνδυασμό με το άρθρο 48 ΕΚ·

—	να καταδικάσει την καθής στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Κατά το άρθρο 43, παράγραφος 1, ΕΚ, απαγορεύονται όλες οι ρυθμίσεις που περιορίζουν την ελευθερία εγκαταστάσεως των υπηκόων ενός κράτους μέλους στην επικράτεια ενός άλλου κράτους μέλους. Από το άρθρο 48 ΕΚ συνάγεται ότι οι διατάξεις της Συνθήκης περί της ελευθερίας εγκαταστάσεως είναι, για τις εταιρίες οι οποίες έχουν την καταστατική τους έδρα, την κεντρική τους διοίκηση ή την κύρια εγκατάστασή τους εντός της Κοινότητας, αντίστοιχες προς τις διατάξεις τις ισχύουσες για τα φυσικά πρόσωπα που είναι υπήκοοι των κρατών μελών. Οι διατάξεις περί ίσης μεταχείρισης απαγορεύουν όχι μόνον τις εμφανείς διακρίσεις λόγω ιθαγένειας ή, στην περίπτωση των εταιριών, λόγω έδρας, αλλά και κάθε μορφή συγκαλυμμένης διακρίσεως, η οποία, με την εφαρμογή άλλων διαχωριστικών κριτηρίων, καταλήγει στην πράξη στο ίδιο αποτέλεσμα.

Σύμφωνα με σημείο 2.1 του παραρτήματος VIIIb του γερμανικού Straßenverkehrszulassungsordnung [κανονισμού ταξινόμησης, απογραφής και θέσεως οχημάτων σε κυκλοφορία], ένας οργανισμός ελέγχου είναι δυνατόν να λάβει έγκριση στη Γερμανία όσον αφορά τη διεξαγωγή τεχνικών ελέγχων και ελέγχων ασφαλείας και την παραλαβή, κατόπιν ελέγχου, αυτοκινήτων οχημάτων μόνον εφόσον συγκροτείται και διατηρείται αποκλειστικά από τουλάχιστον 60 αυτοαπασχολούμενους πραγματογνώμονες αυτοκινήτων, οι οποίοι ασκούν τη δραστηριότητα αυτή κατά κύριο επάγγελμα, ενώ στην περιοχή για την οποία ισχύει η έγκριση πρέπει να έχουν την έδρα τους τόσοι ελεγκτές μηχανικοί του οργανισμού αυτού, ώστε σε κάθε 100 000 αυτοκίνητα και ρυμουλκούμενα οχήματα που έχουν λάβει άδεια κυκλοφορίας στην περιοχή αυτή να αντιστοιχεί τουλάχιστον ένας, κατ' ανώτατο δε όριο 30 ελεγκτές μηχανικοί.

Κατά την Επιτροπή, η προϋπόθεση αυτή συνιστά ανεπίτρεπτο περιορισμό της ελευθερίας εγκαταστάσεως, ο οποίος δεν συμβιβάζεται με το άρθρο 43 ΕΚ, σε συνδυασμό, ενδεχομένως, με το άρθρο 48 ΕΚ. Η προϋπόθεση ότι ο οργανισμός συγκροτείται αποκλειστικά από έναν ελάχιστο αριθμό αυτοαπασχολούμενων πραγματογνωμόνων, οι οποίοι ασκούν τη δραστηριότητα αυτή κατά κύριο επάγγελμα, συνιστά ποιοτικό περιορισμό, δεδομένου ότι επιβάλλεται συγκεκριμένη δομή στις επιχειρήσεις που προτίθενται να ασκήσουν την επίμαχη δραστηριότητα. Η προϋπόθεση αυτή σημαίνει ιδίως ότι αποκλείονται οι μισθωτοί, οι οποίοι δεν μπορούν να είναι μέλη ενός τέτοιου οργανισμού ελέγχου. Επιπλέον, η επίμαχη διάταξη συνιστά και ποσοτικό περιορισμό, δεδομένου ότι επιβάλλει ελάχιστο αριθμό μελών για τους ως άνω οργανισμούς ελέγχου. Αυτές οι προϋποθέσεις εγκρίσεως καθιστούν αδύνατον για κάθε νομίμως εγκατεστημένο σε άλλο κράτος μέλος επιχειρηματία, ο οποίος έχει διαφορετική νομική μορφή ή εσωτερική δομή, να προσφέρει τεχνικές υπηρεσίες ελέγχου στη Γερμανία. Τέλος, η προϋπόθεση ότι στην περιοχή εγκρίσεως πρέπει να έχουν την έδρα τους τόσοι ελεγκτές μηχανικοί, ώστε σε κάθε 100 000 αυτοκίνητα και ρυμουλκούμενα οχήματα που έχουν λάβει άδεια κυκλοφορίας στην περιοχή αυτή να αντιστοιχεί ένας ελεγκτής μηχανικός, συνιστά περιορισμό ο οποίος αντιβαίνει στο άρθρο 43 ΕΚ (σε συνδυασμό με το άρθρο 48 ΕΚ), στο μέτρο κατά το οποίο με το κριτήριο αυτό περιέρχονται σε μειονεκτική θέση προπαντός τα νομικά πρόσωπα που είναι ήδη εγκατεστημένα σε άλλα κράτη μέλη και των οποίων οι ελεγκτές μηχανικοί δεν έχουν απαραιτήτως την έδρα τους στην περιοχή εγκρίσεως.

Εν προκειμένω, δεν τίθεται θέμα εφαρμογής του άρθρου 45 ΕΚ ή του άρθρου 46 ΕΚ.

Κατά το άρθρο 45 ΕΚ, εξαιρούνται από την εφαρμογή των διατάξεων της Συνθήκης περί ελευθερίας εγκαταστάσεως, όσον αφορά το ενδιαφερόμενο κράτος μέλος, οι δραστηριότητες που συνδέονται στο κράτος αυτό, έστω και περιστασιακά, με την άσκηση δημόσιας εξουσίας. Εντούτοις, τα κριτήρια άμεσης και ειδικής συμμετοχής στην άσκηση δημόσιας εξουσίας, τα οποία συνάγονται από πάγια νομολογία, δεν πληρούνται όσον αφορά τις δραστηριότητες των οργανισμών ελέγχου, ιδίως ως προς τη διεξαγωγή τεχνικών ελέγχων. Ούτε το γεγονός ότι οι οργανισμοί ελέγχου πρέπει να αποφασίζουν για τη χορήγηση ή την αφαίρεση πινακίδων ελέγχου, ούτε η κρατική εποπτεία επί των οργανισμών αυτών αποδεικνύει ότι εκπληρώνουν αποστολές δημόσιας εξουσίας. Πρώτον, η οριστική απόφαση για την άρνηση χορηγήσεως των πινακίδων ελέγχου δεν μπορεί να ληφθεί παρά μόνον από την αρμόδια αρχή (ήτοι την υπηρεσία ταξινομήσεως) στο οικείο ομόσπονδο κράτος και όχι από τον οργανισμό ελέγχου. Οι οργανισμοί ελέγχου έχουν μάλλον επικουρικό και προπαρασκευαστικό ρόλο έναντι της υπηρεσίας ταξινομήσεως. Δεύτερον, από το γεγονός ότι το κράτος ασκεί εποπτεία επί ορισμένων οργανισμών δεν μπορεί να συναχθεί ότι όλες οι δραστηριότητες που ασκούνται από τέτοιους οργανισμούς συνδέονται με την άσκηση δημόσιας εξουσίας. Ακόμη και στην περίπτωση κατά την οποία μεμονωμένες δραστηριότητες του οργανισμού ελέγχου θα θεωρούνταν ως άσκηση δημόσιας εξουσίας, ο αποκλεισμός των τεχνικών ελέγχων οχημάτων από το πεδίο εφαρμογής της ελευθερίας εγκαταστάσεως θα ήταν υπερβολικός και θα υπερέβαινε κατά πολύ τον σκοπό της εξαιρέσεως του άρθρου 45 ΕΚ. Ο έλεγχος οχημάτων είναι ένα καθαρά τεχνικό έργο, το οποίο μπορεί μεν να έχει συνέπειες δημοσίου δικαίου, αλλά δεν μπορεί να θεωρηθεί ως άμεση άσκηση δημόσιας εξουσίας.

Όσον αφορά το άρθρο 46 ΕΚ, το οποίο προβλέπει τη δυνατότητα να δικαιολογείται η άνιση μεταχείριση από λόγους δημοσίας τάξεως, δημοσίας ασφαλείας και δημοσίας υγείας, για την προβολή αυτού του δικαιολογητικού λόγου πρέπει σύμφωνα με τη νομολογία του Δικαστηρίου να υφίσταται πραγματική και αρκούντως σοβαρή απειλή, θίγουσα ένα από τα εν λόγω θεμελιώδη συμφέροντα. Επειδή οι γερμανικές αρχές δεν απέδειξαν την απειλή αυτή, δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις για την επίκληση της εξαιρετικής ρυθμίσεως του άρθρου 46 ΕΚ. Η Επιτροπή είναι πεπεισμένη ότι ο επιδιωκόμενος με τα επίμαχα μέτρα σκοπός, ήτοι η διαφύλαξη της οδικής ασφάλειας, μπορεί να επιτευχθεί και με λιγότερο περιοριστικά μέτρα, όπως παραδείγματος χάριν με κατάλληλο σύστημα ελέγχου για όλους τους ελεγκτές μηχανικούς και τους οργανισμούς ελέγχου στη Γερμανία.

8.11.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 285/24

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Bundesfinanzhof (Γερμανία) στις 13 Αυγούστου 2008 — Data I/O GmbH κατά Bundesfinanzdirektion Südost

(Υπόθεση C-370/08)

(2008/C 285/38)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Bundesfinanzhof

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα και αναιρεσείουσα: Data I/O GmbH

Καθής και αναιρεσίβλητη: Bundesfinanzdirektion Südost

Προδικαστικά ερωτήματα

Έχει την έννοια η σημείωση 5 B του κεφαλαίου 84 της Συνδυασμένης Ονοματολογίας του Κοινού Δασμολογίου, στο παράρτημα Ι του κανονισμού (ΕΟΚ) 2658/87 του Συμβουλίου, της 23ης Ιουλίου 1987, για τη δασμολογική και στατιστική ονοματολογία και το κοινό δασμολόγιο (1), όπως τροποποιήθηκε με το παράρτημα του κανονισμού (ΕΚ) 1810/2004 της Επιτροπής, της 7ης Σεπτεμβρίου 2004 (2), ότι αυτή επιτρέπει την κατάταξη ηλεκτρικού προσαρμογέα (adaptor), προοριζόμενου για την ηλεκτρική σύνδεση μεταξύ μιας αυτόματης μηχανής προγραμματισμού και ηλεκτρονικών στοιχείων προς προγραμματισμό, στην κλάση 8471 της Συνδυασμένης Ονοματολογίας;

Σε περίπτωση αρνητικής απαντήσεως στο ερώτημα αυτό: πρέπει ο προαναφερθείς προσαρμογέας να καταταχθεί στην κλάση 8471 της Συνδυασμένης Ονοματολογίας αν περιέχει το καλούμενο μικροκύκλωμα μνήμης (Memory-Chip), στο οποίο μπορεί να καταγραφεί το πρόγραμμα λειτουργίας και από το οποίο αυτό μπορεί να ανακληθεί;

(1) EE L 256, σ. 1.

(2) EE L 327, σ. 1.

8.11.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 285/24

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Verwaltungsgerichtshof Baden-Württemberg (Γερμανία) στις 14 Αυγούστου 2008 — Nural Örnek κατά Land Baden-Württemberg

(Υπόθεση C-371/08)

(2008/C 285/39)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Verwaltungsgerichtshof Baden-Württemberg

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγων: Nural Örnek

Καθού: Land Baden-Württemberg

Προδικαστικό ερώτημα

Πρέπει η προστασία από το ενδεχόμενο απέλασης, την οποία παρέχει το άρθρο 14, παράγραφος 1, της απόφασης 1/80 του Συμβουλίου Σύνδεσης ΕΟΚ-Τουρκίας στον Τούρκο υπήκοο που αντλεί δικαιώματα από το άρθρο 14, παράγραφος 1, δεύτερη περίπτωση, της απόφασης 1/80 και διέμενε κατά τα τελευταία δέκα έτη στο κράτος μέλος έναντι του οποίου ισχύουν τα δικαιώματα αυτά, να είναι εναρμονισμένη με το άρθρο 28, παράγραφος 3, στοιχείο α', της οδηγίας 2004/38/ΕΚ (1), όπως έχει μεταφερθεί από το εν λόγω κράτος στην εσωτερική του νομοθεσία, με αποτέλεσμα να επιτρέπεται η απέλαση μόνο για τους επιτακτικούς λόγους δημόσιας ασφάλειας οι οποίοι έχουν οριστεί από τα κράτη μέλη;

(1) ΕΕ L 158, σ. 77.

8.11.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 285/25

Αναίρεση που άσκησαν στις 14 Αυγούστου 2008 οι Atlantic Dawn Ltd, Antarctic Fishing Co. Ltd, Atlantean Ltd, Killybegs Fishing Enterprises Ltd, Doyle Fishing Co. Ltd, Western Seaboard Fishing Co. Ltd, O'Shea Fishing Co. Ltd, Aine Fishing Co. Ltd, Brendelen Ltd, Cavankee Fishing Co. Ltd, Ocean Trawlers Ltd, Eileen Oglesby, Noel McGing, Mullglen Ltd, Bradan Fishing Co. Ltd, Larry Murphy, Pauric Conneely, Thomas Flaherty, Carmarose Trawling Co. Ltd, Colmcille Fishing Ltd κατά της διατάξεως που εξέδωσε το Πρωτοδικείο (έβδομο τμήμα) στις 2 Ιουνίου 2008 στην υπόθεση T-172/07: Atlantic Dawn Ltd, Antarctic Fishing Co. Ltd, Atlantean Ltd, Killybegs Fishing Enterprises Ltd, Doyle Fishing Co. Ltd, Western Seaboard Fishing Co. Ltd, O'Shea Fishing Co. Ltd, Aine Fishing Co. Ltd, Brendelen Ltd, Cavankee Fishing Co. Ltd, Ocean Trawlers Ltd, Eileen Oglesby, Noel McGing, Mullglen Ltd, Bradan Fishing Co. Ltd, Larry Murphy, Pauric Conneely, Thomas Flaherty, Carmarose Trawling Co. Ltd, Colmcille Fishing Ltd κατά Επιτροπής

(Υπόθεση C-372/08 P)

(2008/C 285/40)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσες: Atlantic Dawn Ltd, Antarctic Fishing Co. Ltd, Atlantean Ltd, Killybegs Fishing Enterprises Ltd, Doyle Fishing Co. Ltd, Western Seaboard Fishing Co. Ltd, O'Shea Fishing Co. Ltd, Aine Fishing Co. Ltd, Brendelen Ltd, Cavankee Fishing Co. Ltd, Ocean Trawlers Ltd, Eileen Oglesby, Noel McGing, Mullglen Ltd, Bradan Fishing Co. Ltd, Larry Murphy, Pauric Conneely, Thomas Flaherty, Carmarose Trawling Co. Ltd, Colmcille Fishing Ltd (εκπρόσωποι: G. Hogan SC, N. Travers BL, T. O'Sullivan BL, D. Barry, Solicitor)

Αντίδικος κατ' αναίρεση: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, Βασίλειο της Ισπανίας

Αιτήματα των αναιρεσειουσών

Οι αναιρεσείουσες ζητούν από το Δικαστήριο:

—	να αναιρέσει τη διάταξη του Πρωτοδικείου στο σύνολό της·

—	να αναπέμψει την υπόθεση στο Πρωτοδικείο προκειμένου αυτό να αποφανθεί επί της ουσίας της προσφυγής, επιφυλασσόμενο να απαντήσει στην ένσταση απαραδέκτου της Επιτροπής της 7ης Σεπτεμβρίου 2007 με την απόφαση επί του βασίμου·

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα της παρούσας αναιρέσεως.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Οι αναιρεσείουσες στηρίζουν την αναίρεσή τους σε τρεις παραβιάσεις της κοινοτικής νομοθεσίες στις οποίες φέρεται ότι υπέπεσε η αναιρεσιβαλλόμενη διάταξη. Οι αναιρεσείουσες προβάλλουν ότι το Πρωτοδικείο, πρώτον, ερμήνευσε εσφαλμένως το άρθρο 20 του κανονισμού 2371/2002 (1) και, ειδικότερα, την έκταση των εναπομενουσών αρμοδιοτήτων των κρατών μελών βάσει του άρθρου 20, παράγραφος 3. Δεύτερον, ερμήνευσε εσφαλμένως το άρθρο 20, παράγραφος 5, διότι απέκλεισε ότι ο κανονισμός αφορά άμεσα τις αναιρεσείουσες στηριζόμενο στη δυνατότητα ανταλλαγών ποσοστώσεων αλιείας μεταξύ των κρατών μελών. Τέλος, εσφαλμένως δεν έλαβε υπόψη του το γεγονός ότι ο προσβαλλόμενος κανονισμός αφορά άμεσα τις αναιρεσείουσες ως κλειστή ομάδα ατόμων.

(1) Κανονισμός (ΕΚ) 2371/2002 του Συμβουλίου, της 20ής Δεκεμβρίου 2002, για τη διατήρηση και βιώσιμη εκμετάλλευση των αλιευτικών πόρων στο πλαίσιο της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής, ΕΕ L 358, σ. 59.

8.11.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 285/26

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Unabhängiger Verwaltungssenat des Landes Oberösterreich (Αυστρία) στις 25 Αυγούστου 2008 — Michael Neukirchinger κατά Bezirkshauptmannschaft Grieskirchen

(Υπόθεση C-382/08)

(2008/C 285/42)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Unabhängiger Verwaltungssenat des Landes Oberösterreich

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Εκκαλών: Michael Neukirchinger

Εφεσίβλητο: Bezirkshauptmannschaft Grieskirchen

Προδικαστικά ερωτήματα

Πρέπει τα άρθρα 49 επ. της Συνθήκης περί ιδρύσεως της Ευρωπαϊκής Κοινότητας να ερμηνευθούν υπό την έννοια ότι αντιβαίνει σε αυτά εθνική ρύθμιση η οποία απαιτεί όπως πρόσωπο εγκατεστημένο σε άλλο κράτος μέλος που διαθέτει άδεια για κατ' επάγγελμα πτήσεις αεροστάτων, την οποία έλαβε βάσει της έννομης τάξεως του ως άνω κράτους μέλους [της Γερμανίας], έχει την κατοικία ή την έδρα του στην ημεδαπή, προκειμένου να πραγματοποιεί πτήσεις αεροστάτων στην Αυστρία; (άρθρο 106 του Luftfahrtgesetz [BGBl. υπ' αριθ. 253/1957, όπως τροποποιήθηκε εσχάτως με τον BGBl. I υπ' αριθ. 83/2008]):

Πρέπει τα άρθρα 49 επ. της Συνθήκης περί ιδρύσεως της Ευρωπαϊκής Κοινότητας να ερμηνευθούν υπό την έννοια ότι αντιβαίνει σε αυτά εθνικός κανόνας δικαίου βάσει του οποίου πρόσωπο εγκατεστημένο σε άλλο κράτος μέλος το οποίο βάσει της έννομης τάξεώς του είναι αναγνωρισμένος κάτοχος αδείας για την πραγματοποίηση κατ' επάγγελμα πτήσεων αεροστάτων θα πρέπει για την πραγματοποίηση πτήσεων αεροστάτων σε άλλο κράτος μέλος να λάβει και άλλη άδεια για τη χορήγηση της οποίας οι προϋποθέσεις που απαιτούνται είναι κατ' αποτέλεσμα ταυτόσημες με αυτές που διέπουν τη χορηγηθείσα στη χώρα καταγωγής άδεια, εντούτοις με την πρόσθετη προϋπόθεση ότι ο αιτών έχει την έδρα του ή την κατοικία του στην ημεδαπή (εν προκειμένω στην Αυστρία);

Αντιβαίνουν οι ρυθμίσεις των άρθρων 102 σε συνδυασμό με 104 και 106 του LUFTFAHRTGESETZ [νόμου περί αεροπορικών πτήσεων] στο άρθρο 49 ΕΚ στην περίπτωση που ο εγκατεστημένος στη Γερμανία κάτοχος αδείας διώκεται βάσει των διατάξεων του διοικητικού ποινικού δικαίου διότι χρησιμοποίησε την άδειά του στην Αυστρία και με τον τρόπο αυτόν εμποδίζεται η πρόσβασή του στην αγορά; Τούτο δε λαμβανομένου υπόψη ότι βάσει του άρθρου 106, παράγραφος 1, του LUFTFAHRTGESETZ δεν μπορεί να απαιτηθεί μία τέτοια άδεια καθώς και άδεια λειτουργίας επιχειρήσεως χωρίς την ίδρυση χωριστής εγκαταστάσεως και/ή κατοικίας και χωρίς εκ νέου καταχώριση στην Αυστρία ενός ήδη καταχωρισθέντος στη Γερμανία αεροστάτου θερμού αέρος;

8.11.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 285/26

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Finanzgericht Hamburg (Γερμανία) την 1η Σεπτεμβρίου 2008 — Brita GmbH κατά Hauptzollamt Hamburg-Hafen

(Υπόθεση C-386/08)

(2008/C 285/43)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Finanzgericht Hamburg

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα: Brita GmbH

Καθού: Hauptzollamt Hamburg-Hafen

Προδικαστικά ερωτήματα

Πρέπει να παρέχεται σε εισαγωγέα προνομιακή μεταχείριση για εμπορεύματα καταγόμενα από τη Δυτική Όχθη, λαμβανομένου υπόψη ότι δύο σχετικές συμφωνίες — συγκεκριμένα, η Ευρωμεσογειακή Συμφωνία Σύνδεσης μεταξύ των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων και των κρατών μελών τους, αφενός, και του κράτους του Ισραήλ, αφετέρου (ΕΜΣ) της 20ής Νοεμβρίου 1995 (1) και η «Ευρωμεσογειακή Ενδιάμεση Συμφωνία Σύνδεσης για το εμπόριο και τη συνεργασία μεταξύ της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και της Οργάνωσης για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης (ΟΑΠ) εξ ονόματος της Παλαιστινιακής Αρχής της Δυτικής Όχθης και της Λωρίδας της Γάζας» (ΕΜΣ-ΟΑΠ) της 24ης Φεβρουαρίου 1997 (2) — προβλέπουν προνομιακή μεταχείριση εμπορευμάτων καταγόμενων από το κράτος του Ισραήλ ή τη Δυτική Όχθη, τούτο δε σε κάθε περίπτωση, ακόμα και όταν προσκομίζεται μόνο επίσημο πιστοποιητικό καταγωγής εκδοθέν από το κράτος του Ισραήλ;

Σε περίπτωση αρνητικής απαντήσεως στο πρώτο ερώτημα:

Δεσμεύονται οι τελωνειακές αρχές κράτους μέλους, όσον αφορά εισαγωγέα ο οποίος ζητεί προνομιακή μεταχείριση για εισαχθέν στην Κοινότητα εμπόρευμα, κατά την ΕΜΣ, από πιστοποιητικό καταγωγής εκδοθέν από τις ισραηλινές αρχές — χωρίς να κινηθεί η διαδικασία ελέγχου που προβλέπει το άρθρο 32 της ΕΜΣ– πρωτόκολλο αριθ. 4 — στην περίπτωση κατά την οποία οι τελωνειακές αρχές δεν έχουν αμφιβολία ως προς την καταγωγή του εμπορεύματος, αλλά μόνον ως προς το αν το εμπόρευμα κατάγεται από περιοχή ευρισκόμενη απλώς υπό ισραηλινό έλεγχο– δυνάμει της Ενδιάμεσης Συμφωνίας Ισραηλινών-Παλαιστινίων του 1995– εφόσον δεν έχει κινηθεί η διαδικασία που προβλέπει το άρθρο 33 της ΕΜΣ, πρωτόκολλο αριθ. 4;

Σε περίπτωση αρνητικής απαντήσεως στο δεύτερο ερώτημα:

Οφείλουν οι τελωνειακές αρχές κράτους εισαγωγής, στην περίπτωση κατά την οποία στο πλαίσιο του εκ μέρους τους ελέγχου σύμφωνα με το άρθρο 32, παράγραφος 2, της ΕΜΣ — πρωτόκολλο αριθ. 4, βεβαιώνεται (απλώς) από τις ισραηλινές αρχές ότι το εμπόρευμα έχει παραχθεί σε περιοχή εμπίπτουσα στην αρμοδιότητα των ισραηλινών τελωνειακών αρχών και ότι, κατά συνέπεια, είναι ισραηλινής καταγωγής, και στην περίπτωση που οι ισραηλινές αρχές δεν απάντησαν στο μεταγενέστερο αίτημα των τελωνειακών αρχών του κράτους εισαγωγής για την παροχή περισσότερων στοιχείων, να αρνηθούν, και μόνον εξ αυτού του λόγου, την παροχή προνομιακής μεταχειρίσεως, χωρίς να έχει σχετικώς σημασία ποια είναι η πραγματική καταγωγή του εμπορεύματος;

Σε περίπτωση αρνητικής απαντήσεως στο τρίτο ερώτημα:

Οφείλουν οι τελωνειακές αρχές να αρνηθούν την παροχή προνομιακής μεταχειρίσεως κατά την ΕΜΣ στην περίπτωση κατά την οποία — όπως διαπιστώθηκε εν τω μεταξύ– το εμπόρευμα κατάγεται από τη Δυτική Όχθη, ή μήπως η προνομιακή μεταχείριση κατά την ΕΜΣ πρέπει να παρέχεται και για εμπορεύματα καταγόμενα από την περιοχή αυτή, τουλάχιστον εφόσον δεν έχει κινηθεί η διαδικασία διευθετήσεως διαφορών σχετικών με την ερμηνεία του χρησιμοποιούμενου στη συμφωνία όρου «έδαφος του κράτους του Ισραήλ», που προβλέπει το άρθρο 33 της ΕΜΣ, πρωτόκολλο αριθ. 4;

(1) ΕΕ 2000, L 147, σ. 3.

(2) ΕΕ L 187, σ. 3.

8.11.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 285/27

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Grondwettelijk Hof (Βέλγιο) στις 8 Σεπτεμβρίου 2008 — Base NV, Euphony Benelux NV, Mobistar NV, Uninet International NV, T2 Belgium NV και KPN Belgium NV κατά Ministerraad, υποστηριζόμενο από τη Belgacom NV

(Υπόθεση C-389/08)

(2008/C 285/44)

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Grondwettelijk Hof

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αιτούσες: Base NV, Euphony Benelux NV, Mobistar NV, Uninet International NV, T2 Belgium NV και KPN Belgium NV

Καθού: Ministerraad

υποστηριζόμενου από τη Belgacom NV

Προδικαστικό ερώτημα

Δύναται το άρθρο 12 της οδηγίας 2002/22/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 7ης Μαρτίου 2002, για την καθολική υπηρεσία και τα δικαιώματα των χρηστών όσον αφορά δίκτυα και υπηρεσίες ηλεκτρονικών επικοινωνιών (οδηγία για την καθολική υπηρεσία) (1) να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι παρέχει στον αρμόδιο νομοθέτη ενός κράτους μέλους, ενεργούντα ως αρμόδια ρυθμιστική αρχή, τη δυνατότητα να καθορίσει, με γενικό τρόπο και βάσει υπολογισμού του καθαρού κόστους του φορέα παροχής της καθολικής υπηρεσίας που προηγουμένως ήταν ο μοναδικός φορέας παροχής της υπηρεσίας αυτής, ότι η προσφορά της καθολικής υπηρεσίας δύναται να αποτελέσει «αθέμιτη επιβάρυνση» για τις επιχειρήσεις που έχουν οριστεί να παρέχουν την καθολική υπηρεσία;

(1) EE L 108, σ. 51.

8.11.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 285/27

Προσφυγή της 5ης Σεπτεμβρίου 2008 — Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Kοινοτήτων κατά Μεγάλoυ Δουκάτου του Λουξεμβούργου

(Υπόθεση C-390/08)

(2008/C 285/45)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Kοινοτήτων (εκπρόσωποι: U. Wolker και J.-P. Keppenne)

Καθού: Μεγάλο Δουκάτο του Λουξεμβούργου

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—

να αναγνωρίσει ότι το Μεγάλο Δουκάτο του Λουξεμβούργου, μη διαβιβάζοντας τις πληροφορίες του άρθρου 3, παράγραφος 2, της απόφασης 280/2004/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Φεβρουαρίου 2004, για τον μηχανισμό παρακολούθησης των εκπομπών αερίων που συμβάλλουν στο φαινόμενο του θερμοκηπίου στην Κοινότητα και εφαρμογής του πρωτοκόλλου του Κιότο (1), σε συνδυασμό με τα άρθρα 8, 9, 10 και 11 της απόφασης 166/2005/ΕΚ της Επιτροπής, της 10ης Φεβρουαρίου 2005, για θέσπιση των κανόνων εφαρμογής της απόφασης 280/2004/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για τον μηχανισμό παρακολούθησης των εκπομπών αερίων που συμβάλλουν στο φαινόμενο του θερμοκηπίου στην Κοινότητα και εφαρμογής του πρωτοκόλλου του Κιότο (2), παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από το άρθρο 3, παράγραφος 2, της απόφασης 280/2004/ΕΚ, σε συνδυασμό με τα άρθρα 8, 9, 10 και 11 της απόφασης 166/2005/ΕΚ·

—	να καταδικάσει το Μεγάλο Δουκάτο του Λουξεμβούργου στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Σύμφωνα με το άρθρο 3, παράγραφος 2, της απόφασης 280/2004/ΕΚ, σε συνδυασμό με την απόφαση 166/2005/ΕΚ, τα κράτη μέλη υποχρεούνται να υποβάλουν εκθέσεις στην Επιτροπή έως τις 15 Μαρτίου 2005 και στη συνέχεια να υποβάλλουν κάθε δύο χρόνια σχετικά με τα εθνικά μέτρα που λαμβάνουν, αφενός, για τον περιορισμό και/ή τη μείωση των εκπομπών αερίων που συμβάλλουν στο φαινόμενο του θερμοκηπίου στην Κοινότητα και, αφετέρου, για την εφαρμογή του πρωτοκόλλου του Κιότο.

Ωστόσο, κατά το χρόνο άσκησης της υπό κρίση προσφυγής, το καθού δεν είχε υποβάλει εκθέσεις σχετικά με τα εν λόγω μέτρα.

(1) ΕΕ L 49, σ. 1.

(2) ΕΕ L 55, σ. 57.

8.11.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 285/28

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Tribunale Amministrativo Regionale del Lazio (Ιταλία) στις 10 Σεπτεμβρίου 2008 — Emanuela Sbarigia κατά Azienda USL RM/A, Comune di Roma, Assiprofar — Associazione Sindacale Proprietari Farmacia, και Ordine dei Farmacisti della Provincia di Roma

(Υπόθεση C-393/08)

(2008/C 285/46)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunale Amministrativo Regionale del Lazio

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα: Emanuela Sbarigia

Καθών: Azienda USL RM/A, Comune di Roma, Assiprofar — Associazione Sindacale Proprietari Farmacia, και Ordine dei Farmacisti della Provincia di Roma

Προδικαστικά ερωτήματα

Συμβιβάζονται με τις κοινοτικές αρχές που διέπουν την προστασία του ελεύθερου ανταγωνισμού και την ελεύθερη παροχή υπηρεσιών και προβλέπονται, μεταξύ άλλων, στα άρθρα 49, 81, 82, 83, 84, 85 και 86 της Συνθήκης ΕΚ η επιβολή στα φαρμακεία των ανωτέρω αναφερθεισών απαγορεύσεων, κατά τις οποίες τα φαρμακεία δεν μπορούν να παραιτούνται από τις ετήσιες διακοπές τους ούτε να παραμένουν ελεύθερα ανοικτά πέρα των ανώτατων ορίων λειτουργίας που επιτρέπονται επί του παρόντος από τις προαναφερθείσες διατάξεις του περιφερειακού νόμου του Λατίου 26/2002, και η επιβολή, κατά το άρθρο 10, παράγραφος 2, του περιφερειακού αυτού νόμου, της συνακόλουθης προϋπόθεσης ότι, για να εγκριθεί στον Δήμο Ρώμης παρέκκλιση από τις παραπάνω απαγορεύσεις, πρέπει η διοίκηση να εκτιμήσει κατά διακριτική ευχέρεια (από συμφώνου με τους φορείς και οργανισμούς που προβλέπονται στο εν λόγω άρθρο) ότι το αιτούν φαρμακείο βρίσκεται σε ιδιαίτερη ζώνη του ενδιαφερόμενου δήμου;

Συμβιβάζεται με τα άρθρα 152 και 153 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση η επιβολή στη φαρμακευτική δημόσια υπηρεσία, προς τον σκοπό έστω της προστασίας της υγείας των καταναλωτών, προϋποθέσεων όπως οι προβλεπόμενες από τον περιφερειακό νόμο 26/2002, οι οποίες περιορίζουν ή απαγορεύουν τη δυνατότητα επέκτασης του ημερήσιου, εβδομαδιαίου και ετήσιου ωραρίου λειτουργίας των φαρμακείων;

8.11.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 285/28

Αναίρεση που άσκησε στις 12 Σεπτεμβρίου 2008 η Zipcar, Inc. κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Πρωτοδικείο (όγδοο τμήμα) στις 25 Ιουνίου 2008 στην υπόθεση T-36/07, Zipcar, Inc. κατά Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ)

(Υπόθεση C-394/08 P)

(2008/C 285/47)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Zipcar, Inc. (εκπρόσωποι: M. Elmslie, Solicitor και N. Saunders, Barrister)

Αντίδικοι κατ' αναίρεση: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα), Canary Islands Car SL

Αιτήματα της αναιρεσείουσας

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—	να αναιρέσει, στο σύνολό της, την απόφαση που εξέδωσε το Πρωτοδικείο στις 25 Ιουνίου 2008 στην υπόθεση T-36/07·

—	να αναπέμψει προς εξέταση την υπόθεση στο Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ)·

—	να καταδικάσει το αντίδικο κατ' αναίρεση στα δικαστικά έξοδα αμφοτέρων των βαθμών δικαιοδοσίας.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Η αναιρεσείουσα ζητεί την αναίρεση της αναιρεσιβαλλομένης αποφάσεως για τους εξής λόγους:

Πεπλανημένη διεύρυνση του πραγματικού και νομικού πλαισίου της διαφοράς κατά τον έλεγχο νομιμότητας της προσβαλλομένης αποφάσεως. Η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι, με την απόφασή του, το Πρωτοδικείο μετέβαλε το αντικείμενο της ενώπιον του τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ διαφοράς και έλαβε υπόψη πραγματικά περιστατικά τα οποία διεύρυναν το πραγματικό και νομικό πλαίσιο της υποβληθείσας ενώπιον του ΓΕΕΑ διαφοράς.

Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 40/94 (1). Συγκεκριμένα, το Πρωτοδικείο αποφάνθηκε ότι το ενδιαφερόμενο κοινό είναι αποκλειστικά ισπανόφωνο «μολονότι, σε ορισμένες περιοχές της Ισπανίας, όπως στις Κανάριες Νήσους, η αγγλική ομιλείται ευρέως, ορισμένοι δε Ισπανοί καταναλωτές γνωρίζουν την αγγλική». Τούτο συνιστά νομική πλάνη καθόσον κατά τον προσδιορισμό των γλωσσικών ικανοτήτων του μέσου καταναλωτή σε κάθε συγκεκριμένη περίπτωση το μόνο ζήτημα που εξετάζεται είναι ο προσδιορισμός της κύριας γλώσσας του κράτους μέλους εντός του οποίου υφίστανται δικαιώματα επί προγενέστερου σήματος, χωρίς να λαμβάνονται υπόψη άλλα δεδομένα τα οποία ασκούν επιρροή στον προσδιορισμό των χαρακτηριστικών του ενδιαφερόμενου καταναλωτή.

Περαιτέρω, παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 40/94. Μολονότι διέκρινε την ύπαρξη τριών κατηγοριών αναλόγως του βαθμού ομοιότητας μεταξύ των προϊόντων και υπηρεσιών για τα οποία ζητήθηκε η καταχώριση σήματος και αυτών που αφορά το αντιταχθέν δικαίωμα επί προγενέστερου σήματος, δηλαδή «εν μέρει πανομοιότυπα», «εν μέρει εμφανίζοντα ιδιαίτερη ομοιότητα» και «εν μέρει όχι ουσιωδώς διαφορετικά», το Πρωτοδικείο υπέπεσε σε νομική πλάνη παραλείποντας να εξετάσει αν υφίσταται ενδεχόμενο συγχύσεως για καθεμία από τις τρεις αυτές διαφορετικές κατηγορίες.

(1) Κανονισμός (ΕΚ) 40/94 του Συμβουλίου, της 20ής Δεκεμβρίου 1993, για το κοινοτικό σήμα (ΕΕ L 11, σ. 1).

8.11.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 285/29

Προσφυγή της 16ης Σεπτεμβρίου 2008 — Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κατά Βασιλείου της Ισπανίας

(Υπόθεση C-400/08)

(2008/C 285/48)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (εκπρόσωποι: E. Traversa και R. Vidal Puig, επικουρούμενοι από τις C. Fernández Vicién και I. Moreno-Tapia Rivas, abogadas)

Καθού: Βασίλειο της Ισπανίας

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—

να αναγνωρίσει ότι το Βασίλειο της Ισπανίας, επιβάλλοντας περιορισμούς στην εγκατάσταση εμπορικών κέντρων που προκύπτουν από τον νόμο 7/1996 σχετικά με το λιανικό εμπόριο και από την κανονιστική ρύθμιση της Αυτόνομης Κοινότητας της Καταλονίας που έχει εφαρμογή στον τομέα αυτό (νόμος 18/2005 για τους εμπορικούς εξοπλισμούς· διάταγμα 378/2006 περί εφαρμογής του νόμου 18/2005· και διάταγμα 379/2006 σχετικά με την έγκριση του νέου περιφερειακού σχεδίου στον τομέα των εμπορικών εξοπλισμών), παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από το άρθρο 43 ΕΚ.

—	να καταδικάσει το Βασίλειο της Ισπανίας στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Η ισπανική κανονιστική ρύθμιση για την οποία γίνεται λόγος (νόμος 7/1996, καταλανικός νόμος 18/2005, καταλανικά διατάγματα 378/2006 και 379/2006) επιβάλλουν σε κάθε επιχειρηματία που επιθυμεί να αρχίσει, να επεκτείνει ή να μεταβάλει δραστηριότητα, να μεταβιβάσει ή να εκχωρήσει ένα μεγάλο εμπορικό κέντρο, να λάβει άδεια από τη Generalitat η οποία προστίθεται στην υποχρεωτική δημοτική άδεια για την έναρξη μιας δραστηριότητας· η τελευταία προορίζεται στο να εξακριβωθεί αν η εγκατάσταση είναι σύμφωνη προς τις ισχύουσες πολεοδομικές διατάξεις. Η χορήγηση εμπορικών αδειών υπόκειται σε σειρά στοιχείων εκτιμήσεως μεταξύ των οποίων περιλαμβάνεται η συμφωνία του προγράμματος προς το περιφερειακό σχέδιο στον τομέα των εμπορικών εξοπλισμών, οπότε δεν είναι δυνατόν να εγκρίνεται καμιά εγκατάσταση η οποία δεν τηρεί το σύνολο των αποφάσεων για το σχέδιο, την τοποθεσία του προγράμματος σε εγκεκριμένη αστική περιοχή και την κλίμακα εγκαταστάσεως της υποψήφιας επιχειρήσεως.

Η Επιτροπή φρονεί ότι οι εν λόγω ισπανική και καταλανική κανονιστικές ρυθμίσεις συνιστούν αδικαιολόγητους περιορισμούς στην ελευθερία εγκαταστάσεως κατά την έννοια του άρθρου 43 της Συνθήκης ΕΚ για τους εξής λόγους:

Η απαίτηση για την έκδοση εμπορικής άδειας —η οποία προστίθεται στην δημοτική άδεια— η οποία χορηγείται σύμφωνα με ορισμένα κριτήρια τα οποία συνδέονται όχι μόνο με τη χωροταξία και το περιβάλλον, αλλά και με τις εν δυνάμει οικονομικές επιπτώσεις της νέας εγκαταστάσεως ορισμένων ειδών εμπορικών κέντρων μεγάλου μεγέθους στην ανταγωνιστική δομή της αγοράς διανομής και με την εξακρίβωση σχετικά με την ύπαρξη «ανάγκης της αγοράς» καθιστά την εγκατάσταση ορισμένων ειδών εμπορικών κέντρων μεγάλου μεγέθους πολύ δυσχερή.

Η επίμαχη εθνική νομοθεσία δημιουργεί δυσμενή διάκριση επειδή ευνοεί την εγκατάσταση μικρότερων εμπορικών κέντρων (τα οποία αντιστοιχούν στην παραδοσιακή εμπορική δομή διανομής της Καταλονίας και, επομένως, του τοπικού εμπορίου) σε σχέση με εκείνο των μεγάλων εμπορικών κέντρων (που αντιστοιχεί στο πρότυπο διανομής που χρησιμοποιούν εταιρίες προελεύσεως άλλων κοινοτικών κρατών).

Η Επιτροπή θεωρεί ότι η κανονιστική αυτή ρύθμιση δεν δικαιολογείται από τους λόγους που αναφέρει το άρθρο 46 της Συνθήκης ΕΚ (δημόσια τάξη, δημόσια ασφάλεια και δημόσια υγεία), οι οποίοι εξάλλου δεν προβάλλονται από τις εθνικές αρχές.

Η Επιτροπή θεωρεί ότι οι δικαιολογίες που προβάλλουν οι ισπανικές και καταλανικές αρχές —προστασία των καταναλωτών (προστασία του μικρού εμπορίου προκειμένου να διασφαλίζεται η ύπαρξη ανταγωνιστικής προσφοράς για κάθε αγορά—, προστασία του περιβάλλοντος και του αστικού περίγυρου) δεν μπορούν να γίνουν δεκτές για τους εξής λόγους:

Τα κριτήρια που καθορίζει η εξεταζόμενη κανονιστική ρύθμιση δεν αποβλέπουν στην πραγματικότητα στην προστασία των καταναλωτών, όπως ισχυρίζονται οι εθνικές αρχές, αλλά στο να ευνοήσουν τον τομέα του μικρού εμπορίου εις βάρος των μεγάλων εμπορικών κέντρων διανομής. Κατά συνέπεια, τα μέτρα δεν είναι ικανά να επιτύχουν τον προβαλλόμενο στόχο καθόσον έχουν στην πραγματικότητα οικονομικό σκοπό.

2.	Τα εν λόγω μέτρα βαίνουν πέραν του ότι είναι αναγκαίο προς επίτευξη των επιδιωκόμενων στόχων. Σε κάθε περίπτωση, εναπόκειται στις εθνικές αρχές να αποδείξουν ότι οι προβαλλόμενοι στόχοι δεν θα μπορούσαν να επιτευχθούν από μέτρα λιγότερο περιοριστικά.

8.11.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 285/30

Προσφυγή της 18ης Σεπτεμβρίου 2008 — Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κατά Δημοκρατίας της Σλοβενίας

(Υπόθεση C-402/08)

(2008/C 285/49)

Γλώσσα διαδικασίας: η σλοβενική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (εκπρόσωποι: U. Wölker και V. Kovačič)

Καθής: Δημοκρατία της Σλοβενίας

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—

να αναγνωρίσει ότι η Δημοκρατία της Σλοβενίας, παραλείποντας να θεσπίσει εμπροθέσμως τις αναγκαίες νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις για να συμμορφωθεί προς την οδηγία 2004/35/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 21ης Απριλίου 2004, σχετικά με την περιβαλλοντική ευθύνη όσον αφορά την πρόληψη και την αποκατάσταση περιβαλλοντικής ζημίας (1), παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από την οδηγία αυτή·

—	να καταδικάσει τη Δημοκρατία της Σλοβενίας στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Η προθεσμία για τη μεταφορά της οδηγίας 2004/35/ΕΚ στην εσωτερική έννομη τάξη έληξε στις 30 Απριλίου 2007.

(1) ΕΕ L 143, σ. 56.

8.11.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 285/30

Αίτηση αναιρέσεως της 23ης Σεπτεμβρίου 2008 της Trubowest Handel GmbH, Viktor Makarov κατά της αποφάσεως που εξέδωσε στις 9 Ιουλίου 2008 το Πρωτοδικείο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων στην υπόθεση T-429/04, Trubowest Handel GmbH, Viktor Makarov κατά Συμβουλίου και Επιτροπής

(Υπόθεση C-419/08 P)

(2008/C 285/50)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείοντες: Trubowest Handel GmbH, Viktor Makarov (εκπρόσωποι: K. Aδαμαντόπουλος, E. Πετρίτση)

Έτεροι διάδικοι στη διαδικασία: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

Αιτήματα των αναιρεσειόντων

Οι αναιρεσείοντες ζητούν από το Δικαστήριο:

—	Να αναιρέσει την απόφαση που εξέδωσε το Πρωτοδικείο στο σύνολό της·

—	Να κάνει δεκτή, κρίνοντας οριστικώς, την αγωγή αποζημιώσεως που ασκήθηκε δυνάμει του άρθρου 288 EΚ ενώπιον του Πρωτοδικείου ή, επικουρικώς, να αναπέμψει την υπόθεση ενώπιον του Πρωτοδικείου·

—	Να καταδικάσει το Συμβούλιο και την Επιτροπή, πέραν των δικαστικών τους εξόδων, σε όλα τα δικαστικά έξοδα στα οποία υποβλήθηκαν οι αναιρεσείοντες, κατά τη διάρκεια της παρούσας διαδικασίας και της ενώπιον του Πρωτοδικείου διαδικασίας.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Οι αναιρεσείοντες ισχυρίζονται ότι η αναιρεσιβαλλομένη απόφαση πρέπει να αναιρεθεί για τους εξής λόγους:

Το Πρωτοδικείο υπέπεσε σε νομική πλάνη κατά την ερμηνεία και εφαρμογή του κοινοτικού δικαίου, από απόψεως των συνθηκών υπό τις οποίες στοιχειοθετείται η εξωσυμβατική ευθύνη της Κοινότητας σύμφωνα με το άρθρο 288, παράγραφος 2, ΕΚ. Πρώτον, οι αναιρεσείοντες υποστηρίζουν ότι η αναιρεσιβαλλομένη απόφαση πάσχει νομικό ελάττωμα καθόσον το Πρωτοδικείο δεν εξέτασε καθόλου την προσαπτόμενη παράνομη συμπεριφορά στο πλαίσιο της εκτιμήσεως της αιτιώδους συνάφειας και δεν την αναζήτησε στο νομικό της πλαίσιο, ενώ όφειλε να το πράξει για να καθορίσει τη νομική ευθύνη της Κοινότητας. Το Πρωτοδικείο υπέπεσε σε νομική πλάνη μη εκτιμώντας ορθώς, σύμφωνα με το κοινοτικό δίκαιο, την άμεση αιτιώδη συνάφεια μεταξύ της συμπεριφοράς των κοινοτικών οργάνων και της ζημίας που υπέστησαν οι αναιρεσείοντες, και κρίνοντας ότι δεν υφίσταται επαρκής αιτιώδης σύνδεσμος μεταξύ της συμπεριφοράς των κοινοτικών οργάνων και της προκληθείσας συναφώς ζημίας, για τον λόγο ότι οι αναιρεσείοντες δεν επέδειξαν εύλογη επιμέλεια και/ή το σφάλμα καταλογίζεται αποκλειστικώς στις γερμανικές αρχές.

Το Πρωτοδικείο υπέπεσε σε νομική πλάνη κρίνοντας ότι δεν είναι αρμόδιο για να αποφανθεί επί αιτήσεων για ποσά ύψους 118 058,46 ευρώ και 277 939,37 ευρώ και τις δικηγορικές αμοιβές, για τις οποίες έχουν εξαντληθεί τα εθνικά ένδικα μέσα κατόπιν διακανονισμού. Κατά συνέπεια, οι αναιρεσείοντες δεν μπορούν πλέον να ασκήσουν αποτελεσματικώς ένδικο μέσο και υπόκεινται σε κυρώσεις επειδή άσκησαν το έννομο δικαίωμά τους να καταλήξουν σε διακανονισμό βάσει του γερμανικού αστικού δικαίου, ενώ στην υπόθεση αυτή στοιχειοθετείται η ευθύνη της Κοινότητας. Υπό τις συνθήκες αυτές, οι αναιρεσείοντες ισχυρίζονται ότι το Πρωτοδικείο αλλοίωσε τα πραγματικά περιστατικά και τα αποδεικτικά στοιχεία κρίνοντας ότι οι αναιρεσείοντες δεν προσκόμισαν κανένα αποδεικτικό στοιχείο για να στηρίξουν, αφενός, τον ρόλο της Κοινότητας και των ρωσικών αρχών και, αφετέρου, των ποινικών διώξεων, στη συμφωνία διακανονισμού.

8.11.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 285/31

Προσφυγή της 25ης Σεπτεμβρίου 2008 — Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κατά Κυπριακής Δημοκρατίας

(Υπόθεση C-426/08)

(2008/C 285/51)

Γλώσσα διαδικασίας: η ελληνική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (εκπρόσωποι: H. Støvlbæk και I. Χατζηγιάννης)

Καθής: Κυπριακή Δημοκρατία

Αιτήματα:

—

να διαπιστώσει ότι η Κυπριακή Δημοκρατία μη θεσπίζοντας τις απαραίτητες νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις, προς συμμόρφωση με την οδηγία 2006/100/ΕΚ (1) του Συμβουλίου, της 20ής Νοεμβρίου 2006, για την προσαρμογή ορισμένων οδηγιών στον τομέα της ελεύθερης κυκλοφορίας των προσώπων, λόγω της προσχώρησης της Βουλγαρίας και της Ρουμανίας, ή εν πάση περιπτώσει μη ανακοινώνοντας τις εν λόγω διατάξεις στην Επιτροπή, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει δυνάμει της οδηγίας αυτής.

—	να καταδικάσει την Κυπριακή Δημοκρατία στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Η προθεσμία για την μεταφορά της οδηγίας στην εσωτερική έννομη τάξη έληξε στις 1η Ιανουαρίου 2007.

(1) ΕΕ L 363 της 20.12.2006, σ. 141 έως 237.

8.11.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 285/31

Προσφυγή της 25 Σεπτεμβρίου 2008 — Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κατά Ελληνικής Δημοκρατίας

(Υπόθεση C-427/08)

(2008/C 285/52)

Γλώσσα διαδικασίας: η ελληνική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (εκπρόσωποι: H. Støvlbæk και Ι. Χατζηγιάννης)

Καθής: Ελληνική Δημοκρατία

Αιτήματα:

—

να διαπιστώσει ότι η Ελληνική Δημοκρατία μη θεσπίζοντας τις απαραίτητες νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις, προς συμμόρφωση με την οδηγία 2006/100/ΕΚ (1) του Συμβουλίου, της 20ής Νοεμβρίου 2006, για την προσαρμογή ορισμένων οδηγιών στον τομέα της ελεύθερης κυκλοφορίας των προσώπων, λόγω της προσχώρησης της Βουλγαρίας και της Ρουμανίας, ή εν πάση περιπτώσει μη ανακοινώνοντας τις εν λόγω διατάξεις στην Επιτροπή, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει δυνάμει της οδηγίας αυτής.

—	να καταδικάσει την Ελληνική Δημοκρατία στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Η προθεσμία για την μεταφορά της οδηγίας στην εσωτερική έννομη τάξη έληξε στις 1η Ιανουαρίου 2007.

(1) ΕΕ L 363 της 20.12.2006, σ. 141 έως 237.

8.11.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 285/33

Απόφαση του Πρωτοδικείου της 24ης Σεπτεμβρίου 2008 — Kahla/Thüringen κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-20/03) (1)

(Κρατικές ενισχύσεις - Υφιστάμενη ή νέα ενίσχυση - Προβληματική επιχείρηση - Αρχή της ασφαλείας δικαίου - Αρχή της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης - Κριτήριο του ιδιώτη επενδυτή - Συμβατό προς την κοινή αγορά - Προϋποθέσεις)

(2008/C 285/58)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Kahla/Thüringen Porzellan GmbH (Kahla, Γερμανία) (εκπρόσωποι: M. Schütte και S. Zühlke, δικηγόροι)

Καθής: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (εκπρόσωποι: V. Kreuschitz και V. Di Bucci, επικουρούμενοι από τον C. Koenig, καθηγητή)

Παρεμβαίνοντες υπέρ της προσφεύγουσας: Freistaat Thüringen (Γερμανία) (εκπρόσωποι: αρχικώς: A. Weitbrecht και A. Van Ysendyck, στη συνέχεια, A. Weitbrecht και M. Núñez-Müller, δικηγόροι)· και Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας (εκπρόσωποι: W.-D. Plessing και M. Lumma)

Αντικείμενο

Aίτημα περί ακυρώσεως της αποφάσεως 2003/643/ΕΚ της Επιτροπής, της 13ης Μαΐου 2003, σχετικά με την κρατική ενίσχυση την οποία χορήγησε η Γερμανία υπέρ της Kahla Porzellan GmbH και της Kahla/Thüringen Porzellan GmbH (EE L 227, σ. 12), καθόσον η απόφαση αυτή αφορά τις χρηματοδοτικές συνδρομές που χορηγήθηκαν στην Kahla/Thüringen Porzellan GmbH.

Διατακτικό

Το Πρωτοδικείο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Η Kahla/Thüringen Porzellan GmbH φέρει τα δικαστικά της έξοδα, καθώς και το εν τρίτο των εξόδων της Επιτροπής. Η Επιτροπή φέρει τα δύο τρίτα των εξόδων της.

3)	Το ομόσπονδο κράτος της Θουριγγίας και η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας φέρουν τα δικαστικά τους έξοδα.

(1) EE C 70 της 22.3.2003.

8.11.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 285/33

Απόφαση του Πρωτοδικείου της 16ης Σεπτεμβρίου 2008 — Nortrail Transport κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-496/04) (1)

(Τελωνειακή ένωση - Πράξη εξωτερικής κοινοτικής διαμετακόμισης - Προϊόντα αλιείας προελεύσεως Νορβηγίας - Αίτηση διαγραφής και επιστροφής εισαγωγικών δασμών - Ρήτρα επιείκειας - Κανονισμοί (ΕΟΚ) 2913/92 και 2454/93 - Ιδιαίτερες περιστάσεις - Αναδρομικό άνοιγμα δασμολογικών ποσοστώσεων)

(2008/C 285/59)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Nortrail Transport GmbH (Kiel, Γερμανία) (εκπρόσωπος: J. Krause, δικηγόρος)

Καθής: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (εκπρόσωποι: αρχικώς B. Schima και J. Hottiaux, στη συνέχεια B. Schima και Μ. Πατακιά)

Αντικείμενο

Ακύρωση της αποφάσεως της Επιτροπής REM 15/02, της 1ης Οκτωβρίου 2004, με την οποία διαπιστώνεται ότι δεν δικαιολογείται η αιτηθείσα από την Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας επιστροφή στην προσφεύγουσα των εισαγωγικών δασμών.

Διατακτικό

Το Πρωτοδικείο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Η Nortrail Transport GmbH φέρει τα δικαστικά έξοδά της καθώς και τα έξοδα της Επιτροπής.

(1) ΕΕ C 93 της 16.4.2005.

8.11.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 285/34

Απόφαση του Πρωτοδικείου της 18ης Σεπτεμβρίου 2008 — Angé Serrano κ.λπ. κατά Κοινοβουλίου

(Υπόθεση T-47/05) (1)

(Υπαλληλική υπόθεση - Υπάλληλοι - Επιτυχία σε εσωτερικούς διαγωνισμούς μετάβασης σε άλλη κατηγορία υπό τον παλαιό ΚΥΚ - Έναρξη ισχύος του νέου ΚΥΚ - Μεταβατικοί κανόνες κατάταξης σε βαθμό - Τροποποίηση της ιεράρχησης που προέβλεπε ο παλαιός ΚΥΚ - Παραδεκτό - Ένσταση ελλείψεως νομιμότητας - Κεκτημένα δικαιώματα - Δικαιολογημένη εμπιστοσύνη - Αναλογικότητα - Ίση μεταχείριση - Αρχή της χρηστής διοίκησης και καθήκον αρωγής)

(2008/C 285/60)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγοντες-ενάγοντες: Pilar Angé Serrano (Λουξεμβούργο, Λουξεμβούργο)· Jean-Marie Bras (Λουξεμβούργο)· Dominiek Decoutere (Wolwelange, Λουξεμβούργο)· Armin Hau (Λουξεμβούργο)· Adolfo Orcajo Teresa (Βρυξέλλες, Βέλγιο)· και Francisco Javier Solana Ramos (Βρυξέλλες) (εκπρόσωπος: É. Boigelot, δικηγόρος)

Καθού-εναγόμενο: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (εκπρόσωποι: αρχικώς L. Knudsen, A. Bencomo Weber και K. Zejdova, εν συνεχεία L. Knudsen και K. Zejdova)

Παρεμβαίνον υπέρ του καθού-εναγομένου: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: αρχικώς M. Sims και I. Sulce, εν συνεχεία I. Sulce και M. Simm)

Αντικείμενο

Προσφυγή ακυρώσεως των ατομικών αποφάσεων που αφορούν την κατάταξη σε ενδιάμεσο βαθμό των προσφευγόντων από 1η Μαΐου 2004, οι οποίες τους κοινοποιήθηκαν με έγγραφο του γενικού διευθυντή προσωπικού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου κατά τη διάρκεια της πρώτης εβδομάδας του Μαΐου του 2004, καθώς και κάθε άλλης ακόλουθης και/ή σχετικής πράξης, ακόμη και μεταγενέστερης της παρούσας προσφυγής, και αγωγή αποζημιώσεως κατά του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου

Διατακτικό

Το Πρωτοδικείο αποφασίζει:

1)	Δεν χρειάζεται να εξεταστεί το πρώτο αίτημα της προσφυγής όσον αφορά την Pilar Angé Serrano και τους Jean-Marie Bras και Adolfo Orcajo Teresa.

2)	Απορρίπτει την προσφυγή/αγωγή κατά τα λοιπά.

3)	Καταδικάζει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στα δικαστικά του έξοδα καθώς και στα δικαστικά έξοδα των Angé Serrano και Bras και Orcajo Teresa.

4)	Καταδικάζει τους Dominiek Decoutere, Armin Hau και Francisco Javier Solana Ramos στα δικαστικά τους έξοδα.

5)	Καταδικάζει το Συμβούλιο στα δικαστικά του έξοδα.

(1) ΕΕ C 93 της 16.4.2005.

8.11.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 285/34

Απόφαση του Πρωτοδικείου της 24ης Σεπτεμβρίου 2008 — HUP Uslugi Polska κατά ΓΕΕΑ — Manpower (I.T.@MANPOWER)

(Υπόθεση T-248/05) (1)

(Κοινοτικό σήμα - Διαδικασία ακυρότητας - Κοινοτικό λεκτικό σήμα I.T.@MANPOWER - Απόλυτοι λόγοι απαραδέκτου - Διακριτικός χαρακτήρας - Έλλειψη διακριτικού χαρακτήρα - Δεν υφίστανται σημεία ή ενδείξεις που να έχουν καταστεί συνήθη - Δεν υφίσταται σήμα δυνάμενο να παραπλανήσει το κοινό - Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχεία β' έως δ' και ζ', και άρθρο 51, παράγραφος 1, στοιχείο α', του κανονισμού (ΕΚ) 40/94)

(2008/C 285/61)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: HUP Uslugi Polska sp. z o.o. πρώην HP Temporärpersonalgesellschaft mbH (Czeladz, Πολωνία) (εκπρόσωπος: M. Ciresa, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωπος: A. Folliard-Monguiral)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Πρωτοδικείου: Manpower Inc. (Milwaukee, Wisconsin, Ηνωμένες Πολιτείες) (εκπρόσωποι: R. Moscona, V. Marsland, solicitors, και A. Bryson, barrister)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του τέταρτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 5ης Απριλίου 2005 (υπόθεση R 124/2004-4) που αφορά διαδικασία περί αναγνωρίσεως ακυρότητας μεταξύ της MP Temporärpersonal GmbH και της Manpower Inc.

Διατακτικό

Το Πρωτοδικείο αποφασίζει:

1.	Απορρίπτει την προσφυγή.

2.	Καταδικάζει την HUP Uslugi Polska sp. z o.o. στα δικαστικά έξοδα.

(1) ΕΕ C 217 της 3.9.2005.

8.11.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 285/35

Απόφαση του Πρωτοδικείου της 24ης Σεπτεμβρίου 2008 — M κατά Ευρωπαίου Διαμεσολαβητή

(Υπόθεση T-412/05) (1)

(Εξωσυμβατική ευθύνη - Θέση στο αρχείο, εκ μέρους της Επιτροπής, καταγγελίας αφορώσας συμπεριφορά κράτους μέλους - Απόφαση του Ευρωπαίου Διαμεσολαβητή σχετικά με την εξέταση της καταγγελίας - Σφάλματα της Επιτροπής κατά τη διαπίστωση των περιπτώσεων κακής διοικήσεως - Κατονομασία του ενάγοντος - Προσβολή του δικαιώματος στον σεβασμό της ιδιωτικής ζωής, παραβίαση των αρχών της αναλογικότητας και της εκατέρωθεν ακροάσεως - Ηθική βλάβη - Αιτιώδης συνάφεια)

(2008/C 285/62)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Ενάγων: M (Βρυξέλλες, Βέλγιο) (εκπρόσωποι: αρχικώς: G. Vandersanden και Α. Kalogeropoulos, στη συνέχεια: Α. Kalogeropoulos και L. Levi, δικηγόροι)

Εναγόμενος: Ευρωπαίος Διαμεσολαβητής (εκπρόσωποι: J. Sant'Anna και G. Grill)

Αντικείμενο

Αίτημα αποζημιώσεως, βάσει του άρθρου 288, δεύτερο εδάφιο, ΕΚ με σκοπό την αποκατάσταση της ζημίας την οποία ισχυρίζεται ότι υπέστη ο ενάγων κατόπιν της δημοσιεύσεως της αποφάσεως 1288/99/OV του Ευρωπαίου Διαμεσολαβητή της 18ης Ιουλίου 2002, η οποία τον κατονομάζει, και κατόπιν των αμελειών του Διαμεσολαβητή όσον αφορά την εξέταση του φακέλου και τα συμπεράσματα στα οποία κατέληξε με την εν λόγω απόφαση.

Διατακτικό

Το Πρωτοδικείο αποφασίζει:

1)	Καταδικάζει τον Ευρωπαίο Διαμεσολαβητή να καταβάλει στον Μ. αποζημίωση 10 000 ευρώ.

2)	Απορρίπτει την αγωγή ως προς τα λοιπά.

3)	Κάθε διάδικος φέρει τα δικαστικά του έξοδα.

(1) EE C 48 της 25.2.2006.

8.11.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 285/35

Απόφαση του Πρωτοδικείου της 24ης Σεπτεμβρίου 2008 — Reliance Industries Ltd κατά Συμβουλίου και Επιτροπής

(Υπόθεση T-45/06) (1)

(Κοινή εμπορική πολιτική - Δασμοί αντιντάμπινγκ - Αντισταθμιστικοί δασμοί - Λήξη ισχύος δασμών - Ανακοίνωση ενάρξεως επανεξετάσεως - Προθεσμία - Κανόνες ΠΟΕ)

(2008/C 285/63)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Reliance Industries Ltd (Mumbai, Ινδία) (εκπρόσωποι: I. Mac Vay, S. Ahmed, solicitors, R. Thompson, QC, και K. Beal, barrister)

Καθών: Συμβούλιο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (εκπρόσωποι: J.-P. Hix, επικουρούμενος από τον G. Berrisch, δικηγόρο)· και Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (εκπρόσωποι: N. Khan και P. Stancanelli)

Αντικείμενο

με αντικείμενο αιτήματα περί ακυρώσεως:

—	της ανακοίνωσης της Επιτροπής, της 1ης Δεκεμβρίου 2005, για την έναρξη διαδικασίας επανεξέτασης ενόψει της λήξης ισχύος των αντισταθμιστικών μέτρων που εφαρμόζονται στις εισαγωγές ορισμένων τύπων τερεφθαλικού πολυαιθυλενίου προελεύσεως, μεταξύ άλλων, Ινδίας (ΕΕ C 304, σ. 4),

—

της ανακοίνωσης της Επιτροπής, της 1ης Δεκεμβρίου 2005, για την έναρξη διαδικασίας επανεξέτασης ενόψει της λήξης ισχύος των μέτρων αντιντάμπινγκ που εφαρμόζονται στις εισαγωγές ορισμένων τύπων τερεφθαλικού πολυαιθυλενίου καταγωγής Ινδίας, Ινδονησίας, Δημοκρατίας της Κορέας, Μαλαισίας, Ταϊβάν και Ταϊλάνδης και μερικής ενδιάμεσης επανεξέτασης των μέτρων αντιντάμπινγκ που επιβάλλονται στις εισαγωγές ορισμένων τύπων τερεφθαλικού πολυαιθυλενίου καταγωγής Δημοκρατίας της Κορέας και Ταϊβάν (ΕΕ C 304, σ. 9),

—

του κανονισμού (ΕΚ) 2603/2000 του Συμβουλίου, της 27ης Νοεμβρίου 2000, για την επιβολή οριστικού αντισταθμιστικού δασμού και την οριστική είσπραξη του προσωρινού δασμού που επιβλήθηκε στις εισαγωγές ορισμένων τύπων τερεφθαλικού πολυαιθυλενίου, καταγωγής Ινδίας, Μαλαισίας και Ταϊλάνδης, και την περάτωση της διαδικασίας κατά των επιδοτήσεων όσον αφορά τις εισαγωγές ορισμένων τύπων τερεφθαλικού πολυαιθυλενίου, καταγωγής Ινδονησίας, Δημοκρατίας της Κορέας και Ταϊβάν (ΕΕ L 301, σ. 88), στον βαθμό που οι πράξεις αυτές έχουν εφαρμογή στην προσφεύγουσα μετά την 1η Δεκεμβρίου 2005,

—

επικουρικώς, του άρθρου 11, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΚ) 384/96 του Συμβουλίου, της 22ας Δεκεμβρίου 1995, για την άμυνα κατά των εισαγωγών που αποτελούν αντικείμενο ντάμπινγκ εκ μέρους χωρών μη μελών της Ευρωπαϊκής Κοινότητας (ΕΕ 1996, L 56, σ. 1), και του άρθρου 18, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΚ) 2026/97 του Συμβουλίου, της 6ης Οκτωβρίου 1997, για την άμυνα κατά των εισαγωγών που αποτελούν αντικείμενο επιδοτήσεων εκ μέρους χωρών μη μελών της Ευρωπαϊκής Κοινότητας (ΕΕ L 288, σ. 1),

Διατακτικό

Το Πρωτοδικείο:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει τη Reliance Industries Ltd στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 86 της 8.4.2006.

8.11.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 285/36

Απόφαση του Πρωτοδικείου της 24ης Σεπτεμβρίου 2008 — Oakley κατά ΓΕΕΑ — Venticinque (O STORE)

(Υπόθεση T-116/06) (1)

(«Κοινοτικό σήμα - Διαδικασία κηρύξεως ακυρότητας - Κοινοτικό λεκτικό σήμα O STORE - Προγενέστερο εθνικό λεκτικό σήμα THE O STORE - Σύγκριση υπηρεσιών παρεχομένων στο πλαίσιο του λιανικού εμπορίου με τα αντίστοιχα προϊόντα - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 40/94 - Αίτηση περί μεταρρυθμίσεως υποβληθείσα από την παρεμβαίνουσα - Άρθρο 134, παράγραφος 3, του Κανονισμού Διαδικασίας του Πρωτοδικείου»)

(2008/C 285/64)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Oakley, Inc. (One Icon, Foothill Ranch, Ηνωμένες Πολιτείες) (εκπρόσωποι: M. Huth-Dierig και M. Nentwig, δικηγόροι)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Πρωτοδικείου: Venticinque Ltd (Hailsham, East Sussex, Ηνωμένο Βασίλειο) (εκπρόσωπος: D. Caneva, δικηγόρος)

Αντικείμενο

Προσφυγή ασκηθείσα κατά της αποφάσεως του πρώτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 17ης Ιανουαρίου 2006 (συνεκδικασθείσες υποθέσεις R 682/2004-1 και R 685/2004-1) σχετικά με διαδικασία κηρύξεως ακυρότητας σήματος μεταξύ της Venticinque Ltd και της Oakley, Inc.

Διατακτικό

Το Πρωτοδικείο αποφασίζει:

1.	Απορρίπτει την προσφυγή.

2.	Καταδικάζει την Oakley, Inc., στα δικαστικά έξοδα, πλην των εξόδων στα οποία υποβλήθηκε η παρεμβαίνουσα.

3.	Η Venticinque Ltd φέρει τα δικαστικά της έξοδα.

(1) EE C 154 της 1.7.2006.

8.11.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 285/36

Απόφαση του Δικαστηρίου της 17ης Σεπτεμβρίου 2008 — Neurim Pharmaceuticals (1991) κατά ΓΕΕΑ — Eurim-Pharm Arzneimittel (Neurim PHARMACEUTICALS)

(Υπόθεση T-218/06) (1)

(Κοινοτικό σήμα - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση κοινοτικού εικονιστικού σήματος Neurim PHARMACEUTICALS - Κοινοτικά και εθνικά προγενέστερα λεκτικά σήματα EURIM-PHARM - Γλώσσα διαδικασίας της προσφυγής - Προθεσμίες - Παραδεκτό της προσφυγής ενώπιον του τμήματος προσφυγών του Γραφείου - Αρχή της αναλογικότητας - Συνέχιση της διαδικασίας - Restitutio in integrum - Άρθρα 59, 78 και 78α του κανονισμού (ΕΚ) 40/94 - Κανόνας 48, παράγραφος 1, στοιχείο γ', και παράγραφος 2, κανόνας 49, παράγραφος 1, και κανόνας 96, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΚ) 2868/95)

(2008/C 285/65)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Neurim Pharmaceuticals (1991) Ltd (Τελ Αβίβ, Ισραήλ) (εκπρόσωπος: M. Kinkeldey, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωπος: G. Schneider)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Πρωτοδικείου: Eurim-Pharm Arzneimittel GmbH (Piding, Γερμανία) (εκπρόσωπος T. Raab, δικηγόρος)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του πρώτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 2ας Ιουνίου 2006 (υπόθεση R 74/2006-1) σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ Eurim-Pharm Arzneimittel GmbH και Neurim Pharmaceuticals (1991) Ltd.

Διατακτικό

Το Πρωτοδικείο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει τη Neurim Pharmaceuticals (1991) Ltd στα δικαστικά έξοδα.

(1) ΕΕ C 237 της 30.9.2006.

8.11.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 285/37

Απόφαση του Πρωτοδικείου της 19ης Σεπτεμβρίου 2008 — Chassagne κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-253/06 P) (1)

(Αναίρεση - Υπαλληλική υπόθεση - Υπάλληλοι - Επιστροφή εξόδων του ετήσιου ταξιδιού - Υπάλληλος που κατάγεται από τα γαλλικά υπερπόντια διαμερίσματα (ΥΔ) - Άρθρο 8 του παραρτήματος VII του ΚΥΚ - Βεβαιωτική πράξη - Εκκαθαριστικό σημείωμα αποδοχών - Νόθευση των πραγματικών περιστατικών - Νομικό σφάλμα)

(2008/C 285/66)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αναιρεσείων: Olivier Chassagne (Βρυξέλλες, Βέλγιο) (εκπρόσωποι: αρχικώς S. Rodrigues και C. Bernard-Glanz, εν συνεχεία T. Bontinck, δικηγόροι)

Αντίδικος στην αναιρετική διαδικασία: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (εκπρόσωποι: G. Berscheid και V. Joris, επικουρούμενοι από τον F. Longfils, δικηγόρο)

Αντικείμενο

Αναίρεση κατά της διατάξεως του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης (τρίτο τμήμα) της 29ης Ιουνίου 2006, F-11/05, Chassagne κατά Επιτροπής (Συλλογή Υπ.Υπ. σ. I-A-1-65 και II-A-1-241), και προς ακύρωση της διατάξεως αυτής.

Διατακτικό

Το Πρωτοδικείο αποφασίζει:

1)	Ακυρώνει τη διάταξη του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης της 29ης Ιουνίου 2006, F-11/05, Chassagne κατά Επιτροπής (Συλλογή Υπ.Υπ. σ. I-A-1-65 και II-A-1-241).

2)	Παραπέμπει την υπόθεση ενώπιον του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

3)	Επιφυλάσσεται επί των δικαστικών εξόδων.

(1) ΕΕ C 281 της 18.11.2006.

8.11.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 285/37

Απόφαση του Πρωτοδικείου της 24η Σεπτεμβρίου 2008 — DC-Hadler Networks κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-264/06) (1)

(Συμβάσεις δημοσίων προμηθειών - Πρόγραμμα TACIS - Απόφαση ακυρώσεως της προσκλήσεως για την υποβολή προσφορών - Προσφυγή ακυρώσεως - Υποχρέωση αιτιολογήσεως)

(2008/C 285/67)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: DC-Hadler Networks SA (Βρυξέλλες, Βέλγιο) (εκπρόσωπος: L. Muller, δικηγόρος)

Καθής: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (εκπρόσωποι: αρχικώς: E. Cujo και P. Kuijper, στη συνέχεια: M. Wildersprin και E. Cujo)

Αντικείμενο

Αίτηση ακυρώσεως της αποφάσεως της Επιτροπής της 14ης Ιουλίου 2006 περί ακυρώσεως της διαδικασίας προσκλήσεως για την υποβολή προσφορών EuropeAid/122742/C/SUP/RU, σχετικά με την προμήθεια εξοπλισμού πληροφορικής και γραφείου για το δίκτυο πληροφοριών καθώς και υλικού κοινωνικής ένταξης και αποκατάστασης μειονεκτούντων ατόμων στην Ομοσπονδιακή Περιφέρεια του Βόλγα (Ρωσική Ομοσπονδία).

Διατακτικό

Το Πρωτοδικείο αποφασίζει:

1)	Ακυρώνει την απόφαση της Επιτροπής της 14ης Ιουλίου 2006 περί ακυρώσεως της διαδικασίας προσκλήσεως για την υποβολή προσφορών EuropeAid/122742/C/SUP/RU.

2)	Η Επιτροπή και η DC-Hadler Networks SA φέρουν η καθεμία τα δικαστικά της έξοδα.

(1) EE C 294 της 2.12.2006.

8.11.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 285/38

Απόφαση του Πρωτοδικείου της 17ης Σεπτεμβρίου 2008 — FVB κατά ΓΕΕΑ — FVD (FVB)

(Υπόθεση T-10/07) (1)

(Κοινοτικό σήμα - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση κοινοτικού λεκτικού σήματος FVB - Προγενέστερο εθνικό λεκτικό σήμα FVD - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Κίνδυνος συγχύσεως - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 40/94)

(2008/C 285/68)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: FVB Gesellschaft für Finanz- und Versorgungsberatung mbH (Osnabrück, Γερμανία) (εκπρόσωπος: P. Koehler, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωπος: B. Schmidt)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Πρωτοδικείου: FVD Gesellschaft für Finanzplanung und Vermögensberatung Deutschland mbH, πρώην FVD Gesellschaft für Finanzplanung und Vorsorgemanagement Deutschland mbH (Αμβούργο, Γερμανία) (εκπρόσωποι: αρχικώς J. Mattes και P. Heigl, δικηγόροι)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του τέταρτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 6ης Νοεμβρίου 2006 (υπόθεση R 1343/2005-4), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ της FVD Gesellschaft für Finanzplanung und Vorsorgemanagement Deutschland mbH και της FVB Gesellschaft für Finanz- und Versorgungsberatung mbH.

Διατακτικό

Το Πρωτοδικείο αποφασίζει:

1.	Απορρίπτει την προσφυγή.

2.	Καταδικάζει την FVB Gesellschaft für Finanz- und Versorgungsberatung mbH στα δικαστικά έξοδα.

(1) ΕΕ C 56 της 10.3.2007.

8.11.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 285/38

Απόφαση του Πρωτοδικείου της 16ης Σεπτεμβρίου 2008 — ratiopharm κατά ΓΕΕΑ (BioGeneriX)

(Υπόθεση T-47/07) (1)

(Κοινοτικό σήμα - Αίτηση καταχωρίσεως του λεκτικού κοινοτικού σήματος BioGeneriX - Απόλυτος λόγος απαραδέκτου - Περιγραφικός χαρακτήρας - Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού (ΕΚ) 40/94)

(2008/C 285/69)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: ratiopharm GmbH (Ulm, Γερμανία) (εκπρόσωποι: αρχικώς S. Völker, στη συνέχεια S. Völker και A. Schabenberger, δικηγόροι)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του τετάρτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 20ής Δεκεμβρίου 2006 (R 1047/2004-4) σχετικά με αίτηση καταχωρίσεως του λεκτικού σημείου BioGenerix ως κοινοτικού σήματος.

Διατακτικό

Το Πρωτοδικείο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει τη ratiopharm GmbH στα δικαστικά έξοδα.

(1) ΕΕ C 82 της 14.4.2007.

8.11.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 285/38

Απόφαση του Πρωτοδικείου της 16ης Σεπτεμβρίου 2008 — ratiopharm κατά ΓΕΕΑ (BioGeneriX)

(Υπόθεση T-48/07) (1)

(Κοινοτικό σήμα - Αίτηση καταχωρίσεως του λεκτικού κοινοτικού σήματος BioGeneriX - Απόλυτοι λόγοι απαραδέκτου - Εν μέρει περιγραφικός χαρακτήρας - Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχεία β' και γ', του κανονισμού (ΕΚ) 40/94)

(2008/C 285/70)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: ratiopharm GmbH (Ulm, Γερμανία) (εκπρόσωποι: αρχικώς S. Völker, στη συνέχεια S. Völker και A. Schabenberger, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωπος G. Schneider)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του τετάρτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 20ής Δεκεμβρίου 2006 (R 1048/2004-4) σχετικά με αίτηση καταχωρίσεως του λεκτικού σημείου BioGenerix ως κοινοτικού σήματος.

Διατακτικό

Το Πρωτοδικείο αποφασίζει:

Ακυρώνει την απόφαση του τετάρτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ) της 20ής Δεκεμβρίου 2006 (υπόθεση R 1048/2004-4), όσον αφορά τα χημικά προϊόντα που προορίζονται για τη συντήρηση των τροφίμων, της κλάσεως 1.

2)	Απορρίπτει την προσφυγή κατά τα λοιπά.

3)	Η ratiopharm GmbH φέρει τα δικαστικά έξοδά της καθώς και το ήμισυ των δικαστικών εξόδων του ΓΕΕΑ.. Το ΓΕΕΑ φέρει το έτερο ήμισυ των δικαστικών εξόδων του.

(1) ΕΕ C 82 της 14.4.2007.

8.11.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 285/39

Απόφαση του Πρωτοδικείου της 24ης Σεπτεμβρίου 2008 — Anvil Knitwear κατά ΓΕΕΑ — Aprile e Aprile (Aprile)

(Υπόθεση T-179/07) (1)

(Κοινοτικό σήμα - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού κοινοτικού σήματος Aprile - Προγενέστερο λεκτικό εθνικό σήμα ANVIL - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Μη ύπαρξη κινδύνου συγχύσεως - Υποχρέωση αιτιολογήσεως - Δικαιώματα άμυνας - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', άρθρα 73 και 74 του κανονισμού (ΕΚ) 40/94)

(2008/C 285/71)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Anvil Knitwear, Inc. (Νέα Υόρκη, Νέα Υόρκη, Ηνωμένες Πολιτείες) (εκπρόσωποι: G. Würtenberger, R. Kunze και T. Wittman, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωποι: S. Laitinen και O. Mondéjar Ortuño)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ: Aprile e Aprile Srl (Argelato, Ιταλία)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του δευτέρου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 22ας Μαρτίου 2007 (υπόθεση R 1076/2006-2) σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ Anvil Knitwear, Inc. και Aprile e Aprile Srl.

Διατακτικό

Το Πρωτοδικείο αποφασίζει:

1.	Απορρίπτει την προσφυγή.

2.	Καταδικάζει την Anvil Knitwear, Inc. στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 170 της 21.7.2007.

8.11.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 285/39

Απόφαση του Πρωτοδικείου της 17ης Σεπτεμβρίου 2008 — Prana Haus κατά ΓΕΕΑ (PRANAHAUS)

(Υπόθεση T-226/07) (1)

(Κοινοτικό σήμα - Αίτηση κοινοτικού λεκτικού σήματος PRANAHAUS - Απόλυτος λόγος απαραδέκτου - Περιγραφικός χαρακτήρας - Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού (ΕΚ) 40/94)

(2008/C 285/72)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Prana Haus GmbH (Fribourg-en-Brisgau, Γερμανία) (εκπρόσωπος: N. Hebeis, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωπος: J. Weberndörfer)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του πρώτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 18ης Απριλίου 2007 (υπόθεση R 1611/2006-1) σχετικά με διαδικασία καταχωρίσεως του λεκτικού σήματος PRANAHAUS ως κοινοτικού σήματος.

Διατακτικό

Το Πρωτοδικείο αποφασίζει:

1.	Απορρίπτει την προσφυγή.

2.	Καταδικάζει την Prana Haus GmbH στα δικαστικά έξοδα.

(1) ΕΕ C 211 της 8.9.2007.

8.11.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 285/40

Διάταξη του Πρωτοδικείου της 10ης Σεπτεμβρίου 2008 — Município de Gondomar κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-324/06) (1)

(Προσφυγή ακυρώσεως - Ταμείο συνοχής - Κανονισμός (ΕΚ) 1164/94 - Κατάργηση οικονομικής ενίσχυσης - Απόφαση που δεν αφορά άμεσα την προσφεύγουσα - Απαράδεκτο)

(2008/C 285/73)

Γλώσσα διαδικασίας: η πορτογαλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Município de Gondomar (Πορτογαλία) (εκπρόσωποι: J. da Cruz Vilaça, D. Choussy και L. Pinto Monteiro, δικηγόροι)

Καθής: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (εκπρόσωποι: P. Guerra e Andrade και A. Weimar)

Αντικείμενο

Αίτημα περί ακυρώσεως της αποφάσεως C(2006) 3782 της Επιτροπής, της 16ης Αυγούστου 2006, για την κατάργηση της οικονομικής συνδρομής την οποία είχε αρχικά χορηγήσει το Ταμείο Συνοχής υπέρ του προγράμματος 95/10/61/017, υπό τον τίτλο Εξυγίανση του Grand Porto Sud — Υποσύστημα Gondomar (Πορτογαλία)

Διατακτικό

Το Πρωτοδικείο διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή ως απαράδεκτη.

2)	Η Município de Gondomar φέρει τα δικαστικά της έξοδα καθώς και εκείνα στα οποία υποβλήθηκε η Επιτροπή, περιλαμβανομένων των σχετικών με τη διαδικασία ασφαλιστικών μέτρων εξόδων.

(1) ΕΕ C 326 της 30.12.2006.

8.11.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 285/40

Διάταξη του Πρωτοδικείου της 8ης Σεπτεμβρίου 2008 — Rath κατά ΓΕΕΑ — Grandel (Epican Forte)

(Υπόθεση T-373/06) (1)

(Κοινοτικό σήμα - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως του λεκτικού σήματος Epican Forte ως κοινοτικού - Προγενέστερο λεκτικό κοινοτικό σήμα EPIGRAN - Σχετικοί λόγοι απαραδέκτου - Κίνδυνος συγχύσεως - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 40/94 - Προσφυγή προδήλως αβάσιμη)

(2008/C 285/74)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Matthias Rath (Cap, Νότιος Αφρική) (εκπρόσωποι: S. Ziegler, C. Kleiner και F. Dehn, δικηγόροι)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Πρωτοδικείου: Dr. Grandel GmbH (Augsburg, Γερμανία) (εκπρόσωπος: G. Hodapp, δικηγόρος)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του πρώτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 5ης Οκτωβρίου 2006 (υπόθεση R 1069/2005-1), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ Dr. Grandel GmbH και Matthias Rath.

Διατακτικό

Το Πρωτοδικείο διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή ως προδήλως απαράδεκτη.

2)	Η Matthias Rath φέρει τα δικαστικά έξοδά της, καθώς και τα έξοδα του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ) και της Dr. Grandel GmbH.

(1) ΕΕ C 42 της 24.2.2007.

8.11.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 285/41

Διάταξη του Πρωτοδικείου της 8ης Σεπτεμβρίου 2008 — Rath κατά ΓΕΕΑ — Grandel (Epican)

(Υπόθεση T-374/06) (1)

(Κοινοτικό σήμα - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως κοινοτικού λεκτικού σήματος Epican - Προγενέστερο κοινοτικό λεκτικό σήμα EPIGRAN - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Κίνδυνος συγχύσεως - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 40/94 - Προσφυγή προδήλως στερούμενη οποιουδήποτε νομικού ερείσματος)

(2008/C 285/75)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Matthias Rath (Κέιπ Τάουν, Νότιος Αφρική) (εκπρόσωποι: S. Ziegler, C. Kleiner και F. Dehn, δικηγόροι)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών, παρεμβαίνων ενώπιον του Πρωτοδικείου: Dr. Grandel GmbH (Augsburg, Γερμανία) (εκπρόσωπος: G. Hodapp, δικηγόρος)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ, της 5ης Οκτωβρίου 2006 (υπόθεση R 1324/2005-1), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ του Dr. Grandel GmbH και του Matthias Rath.

Διατακτικό

Το Πρωτοδικείο διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή ως προδήλως στερούμενη οποιουδήποτε νομικού ερείσματος.

2)	Ο Matthias Rath φέρει τα δικαστικά του έξοδα, καθώς και εκείνα στα οποία υποβλήθηκαν το Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ) και ο Dr. Grandel GmbH.

(1) ΕΕ C 42 της 24.2.2007.

8.11.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 285/41

Διάταξη του Πρωτοδικείου της 10ης Σεπτεμβρίου 2008 — Serviço Intermunicipalizado de Gestão de Resíduos do Grande Porto (Lipor) κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-26/07) (1)

(Προσφυγή ακυρώσεως - Ταμείο Συνοχής - Κανονισμός (ΕΚ) 1164/94 - Μείωση οικονομικής συνδρομής - Απόφαση που δεν αφορά άμεσα την προσφεύγουσα - Απαράδεκτο)

(2008/C 285/76)

Γλώσσα διαδικασίας: η πορτογαλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Serviço Intermunicipalizado de Gestão de Resíduos do Grande Porto (Lipor) (Baguim do Monte, Πορτογαλία) (εκπρόσωποι: P. Moura Pinheiro, M. Gorjão Henriques και F. Quintela, δικηγόροι)

Καθής: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (εκπρόσωποι: P. Guerra e Andrade και A. Weimar)

Αντικείμενο

Ακύρωση της αποφάσεως της Επιτροπής C(2006) 5008, της 17ης Οκτωβρίου 2006, περί μειώσεως της οικονομικής συνδρομής που είχε χορηγήσει αρχικά το Ταμείο Συνοχής, για ορισμένα σχέδια σχετικά με την εγκατάσταση μονάδας αποτεφρώσεως για την εξάλειψη αστικών οικιακών αποβλήτων στην περιοχή του Porto

Διατακτικό

Το Πρωτοδικείο διατάσσει:

1.	Απορρίπτει την προσφυγή ως απαράδεκτη.

2.	Καταδικάζει την Serviço Intermunicipalizado de Gestão de Resíduos do Grande Porto (Lipor) στα δικαστικά της έξοδα καθώς και στα δικαστικά έξοδα της Επιτροπής.

(1) ΕΕ C 82 της 17.4.2007.

8.11.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 285/42

Διάταξη του Πρωτοδικείου της 9ης Σεπτεμβρίου 2008 — Marcuccio κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-143/08) (1)

(Υπαλληλική υπόθεση - Κοινωνική ασφάλιση - Απόρριψη της αίτησης για 100 % κάλυψη ορισμένων ιατρικών εξόδων του προσφεύγοντος)

(2008/C 285/77)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Luigi Marcuccio (Tricase, Ιταλία) (εκπρόσωπος: G. Cipressa δικηγόρος)

Καθής: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (εκπρόσωποι: J. Currall και C. Berardis-Kayser, επικουρούμενοι από τον A. Dal Ferro, δικηγόρο)

Αντικείμενο

Iδίως, αίτημα περί ακυρώσεως των αποφάσεων του γραφείου εκκαθάρισης εξόδων του κοινού συστήματος ασφαλίσεως υγείας των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, αφενός, να μην αναληφθούν κατά 100 % ορισμένα ιατρικά έξοδα του προσφεύγοντος και, αφετέρου, να μην επιστραφούν τα έξοδα ιατρικής εξετάσεως σύμφωνα με τους κανόνες που εφαρμόζονται στις περιπτώσεις εξετάσεως από κορυφαίους ιατρούς, καθώς και αίτημα περί καταδίκης της Επιτροπής στην καταβολή ορισμένων ποσών εκ των ιατρικών εξόδων.

Διατακτικό

Το Πρωτοδικείο διατάσσει:

1.	Απορρίπτει την προσφυγή ως απαράδεκτη.

2.	Κάθε διάδικος φέρει τα δικαστικά έξοδά του.

(1) ΕΕ C 223 της 22.9.2007 (πρώην υπόθεση F-20/07).

8.11.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 285/42

Διάταξη του Πρωτοδικείου της 9ης Σεπτεμβρίου 2008 — Marcuccio κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-144/08) (1)

(Υπαλληλική υπόθεση - Κοινωνική ασφάλιση - Απόρριψη του αιτήματος για απόδοση κατά 100 % ορισμένων ιατρικών εξόδων του προσφεύγοντος)

(2008/C 285/78)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγων-ενάγων: Luigi Marcuccio (Tricase, Ιταλία) (εκπρόσωπος: G. Cipressa, δικηγόρος)

Καθής-εναγομένη: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (εκπρόσωποι: J. Currall και C. Berardis-Kayser, επικουρούμενοι από τον A. Dal Ferro, δικηγόρο)

Αντικείμενο

Αφενός, ακύρωση διαφόρων αποφάσεων της Επιτροπής περί μη αποδόσεως στον προσφεύγοντα-ενάγοντα του 100 % των ιατρικών εξόδων του και, αφετέρου, να υποχρεωθεί η Επιτροπή να καταβάλει στον προσφεύγοντα το ποσό των 89,56 ευρώ ως συμπλήρωμα της αποδόσεως των εν λόγω ιατρικών εξόδων ή ως αποζημίωση.

Διατακτικό

Το Πρωτοδικείο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή-αγωγή ως απαράδεκτη.

2)	Κάθε διάδικος φέρει τα δικαστικά έξοδά του.

(1) ΕΕ C 235 της 6.10.2007 (πρώην υπόθεση F-84/06).

8.11.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 285/42

Προσφυγή της 11ης Αυγούστου 2008 — Bull κ.λπ. κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-333/08)

(2008/C 285/79)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες: Bull SAS (Les Clayes-sous-Bois, Γαλλία), Unisys Belgium SA (Βρυξέλλες, Βέλγιο) και Tata Consultancy Services (TCS) SA (Capellen, Λουξεμβούργο) (εκπρόσωποι: B. Lombaert και M. van der Woude, avocats)

Καθής: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

Αιτήματα των προσφευγουσών:

Οι προσφεύγουσες ζητούν από το Πρωτοδικείο:

—

Να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση, δηλαδή:

—	την απόρριψη της προσφοράς του Consortium B-Trust

—	την απόφαση περί μη αναθέσεως της συμβάσεως

—	την απόφαση να κινήσει διαδικασία με διαπραγμάτευση·

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Οι προσφεύγουσες αμφισβητούν την απόφαση της Επιτροπής με την οποία απορρίπτεται η προσφορά που υπέβαλαν στο πλαίσιο του διαγωνισμού που αφορά την ανάθεση της σύμβασης «DIGIT/R2/PO/2007/024 — Παροχή υπηρεσιών διαχείρισης» (ΕΕ 2007, S 159-197776), καθώς και την απόφαση περί μη αναθέσεως της συμβάσεως λόγω έλλειψης ικανοποιητικών προσφορών και περί κινήσεως διαδικασίας με διαπραγμάτευση.

Προς στήριξη της προσφυγής τους, οι προσφεύγουσες προβάλλουν πρώτον ότι η προσβαλλόμενη απόφαση ελήφθη κατά παράβαση των κανόνων περί ασκήσεως αρμοδιοτήτων εντός της Επιτροπής, δεδομένου ότι η απόφαση ελήφθη από το «Acting Head of Unit». Οι προσφεύγουσες φρονούν ότι δεν αποδείχθηκε ότι ο εκδότης της πράξεως είχε αρμοδιότητα να λάβει μια τέτοια απόφαση στο όνομα της Επιτροπής.

Δεύτερον, οι προσφεύγουσες υποστηρίζουν ότι η Επιτροπή παρέβη την υποχρέωση αιτιολογήσεως διότι δεν εξέθεσε, με την απόφασή της, τους λόγους για τους οποίους θεώρησε ότι ορισμένες τιμές της προσφοράς των προσφευγουσών ήσαν ασυνήθιστα χαμηλές και ότι η προσφορά δεν τηρούσε τις σχετικές νομοθετικές διατάξεις σε περίπτωση εκτέλεσης της σύμβασης στις Βρυξέλλες ή στο Λουξεμβούργο.

Τέλος, οι προσφεύγουσες θεωρούν ότι η Επιτροπή παραβίασε τη διαδικασία ελέγχου της κανονικότητας των τιμών, στο μέτρο που i) απέκλεισε την προσφορά των προσφευγουσών βάσει της διαδικασίας των ασυνήθιστα χαμηλών τιμών, ενώ η προσφορά ήταν οικονομικώς σοβαρή, ii) δεν έλαβε υπόψη τις εξηγήσεις που παρείχαν οι προσφεύγουσες και iii) η προσβαλλόμενη απόφαση δεν βασίζεται σε σαφείς λόγους.

8.11.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 285/43

Αναίρεση που άσκησε στις 14 Αυγούστου 2008 η Marianne Timmer κατά της διατάξεως που εξέδωσε το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης στις 5 Ιουνίου 2008 στην υπόθεση F-123/06, Timmer κατά Ελεγκτικού Συνεδρίου

(Υπόθεση T-340/08 P)

(2008/C 285/80)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Marianne Timmer (Saint-Sauves-d'Auvergne, Γαλλία) (εκπρόσωπος: F. Rollinger, δικηγόρος)

Αντίδικος κατ' αναίρεση: Ελεγκτικό Συνέδριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

Αιτήματα της αναιρεσείουσας

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Πρωτοδικείο:

—	να εξαφανίσει τη διάταξη της 5ης Ιουνίου 2008 στην υπόθεση F-123/06, Marianne Timmer κατά Ελεγκτικού Συνεδρίου·

—	να δεχθεί το αίτημα αποζημιώσεως·

—	να καταδικάσει το Ελεγκτικό Συνέδριο στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Με την υπό κρίση αίτηση αναιρέσεως η αναιρεσείουσα ζητεί την εξαφάνιση της διατάξεως του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης (ΔΔΔ) της 5ης Ιουνίου 2008, F-123/06, στην υπόθεση Timmer κατά Ελεγκτικού Συνεδρίου, με την οποία το ΔΔΔ απέρριψε ως απαράδεκτη την προσφυγή με την οποία η ίδια είχε ζητήσει, αφενός, την ακύρωση των εκθέσεων βαθμολογίας της για την περίοδο 1984-997 και των συναφών ή/και συνακόλουθων αποφάσεων, περιλαμβανομένης και εκείνης που αφορά τον διορισμό του βαθμολογητή στη θέση του διευθυντή της ολλανδικής μεταφραστικής υπηρεσίας του Ελεγκτικού Συνεδρίου και, αφετέρου, αποκατάσταση της ζημίας που φέρεται ότι υπέστη.

Προς στήριξη της αιτήσεως αναιρέσεως η αναιρεσείουσα επικαλείται έξι λόγους τους οποίους αντλεί:

—	από αλλοίωση των πραγματικών περιστατικών που συνάγονται από τα υποβληθέντα στο ΔΔΔ έγγραφα και από εσφαλμένη εκτίμηση του βάρους της αποδείξεως·

—

από αλλοίωση του αιτήματος της αναιρεσείουσας προς την αρμόδια για τους διορισμούς αρχή, της 29ης Ιουλίου 2005, σχετικά με την τήρηση του άρθρου 14 του Κανονισμού Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, όπως ίσχυε πριν από την έναρξη της ισχύος του κανονισμού 723/2004 (1) που τον τροποποίησε, καθόσον το αίτημα αυτό δεν αφορού την επανεξέταση των εκθέσεων βαθμολογίας της αναιρεσείουσας όπως αναφέρει η σκέψη 37 της αναιρεσιβαλλομένης διατάξεως·

—

από εσφαλμένο νομικό χαρακτηρισμό της από 26 Φεβρουαρίου 2006 ενστάσεως που υπέβαλε προς της ασκήσεως της προσφυγής, αντικείμενο της οποίας είναι η ακύρωση των εκθέσεων βαθμολογίας και των αποφάσεων που αφορούν την αναιρεσείουσα και όχι «ο συνυπολογισμός πολλών άλλων νέων πραγματικών περιστατικών» (σκέψη 41 της αναιρεσιβαλλομένης διατάξεως·

—	από έλλειψη αιτιολογίας της αποφάσεως με την οποία απερρίφθη η ένστασή της·

—	επικουρικώς, από ανεπαρκή αιτιολογία της απορριπτικής αυτής αποφάσεως, καθόσον το ΔΔΔ όφειλε να εξετάσει την ανεπάρκεια της αιτιολογίας·

—

από εσφαλμένη εφαρμογή της νομολογίας όσον αφορά την παράνομη άσκηση καθηκόντων από τον προϊστάμενο της αναιρεσείουσας, καθόσον η αναιρεσείουσα δεν ισχυρίστηκε ότι οι εκθέσεις βαθμολογίας της έπασχαν λόγω του παράνομου διορισμού του προϊσταμένου της, αλλά επειδή αυτός κατείχε παρανόμως θέση την οποία η αναιρεσείουσα θα μπορούσε να κατέχει και λόγω του προσωπικού συμφέροντος των ανωτέρων της (σκέψη 42 της αναιρεσιβαλλομένης διατάξεως).

(1) Κανονισμός του Συμβουλίου (ΕΚ, Ευρατόμ) 723/2004, της 22ας Μαρτίου 2004, για την τροποποίηση του κανονισμού υπηρεσιακής κατάστασης των υπαλλήλων των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων και του καθεστώτος που εφαρμόζεται στο λοιπό προσωπικό των Κοινοτήτων αυτών (ΕΕ L 124, σ. 1).

8.11.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 285/44

Προσφυγή της 19ης Αυγούστου 2008 — Arkema France κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-343/08)

(2008/C 285/81)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Arkema France (Colombes, Γαλλία) (εκπρόσωποι: A. Winckler, S. Sorinas Jimeno και Ε. Κανελλοπούλου, δικηγόροι)

Καθής: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Πρωτοδικείο:

—	να ακυρώσει, βάσει του άρθρου 230 ΕΚ, την απόφαση που εξέδωσε στις 11 Ιουνίου 2008 η Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων στην υπόθεση COMP/38.695 καθόσον αφορά την Arkema·

—	επικουρικώς, να ακυρώσει ή να μειώσει, βάσει του άρθρου 229 ΕΚ, το πρόστιμο που επιβλήθηκε σ' αυτήν με την ως άνω απόφαση·

—	να καταδικάσει την Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων στο σύνολο των δικαστικών εξόδων.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Με την υπό κρίση προσφυγή, η προσφεύγουσα ζητεί την εν μέρει ακύρωση της αποφάσεως της Επιτροπής Ε(2008) 2626 τελικό, της 11ης Ιουνίου 2008, στην υπόθεση COMP/38.695 — Χλωρικό νάτριο, με την οποία η Επιτροπή διαπίστωσε ότι ορισμένες επιχειρήσεις, στις οποίες συμπεριλαμβάνεται η προσφεύγουσα, παρέβησαν το άρθρο 81, παράγραφος 1, ΕΚ και το άρθρο 53, παράγραφος 1, της Συμφωνίας για τον Ευρωπαϊκό Οικονομικό Χώρο, κατανέμοντας όγκους πωλήσεων, καθορίζοντας τιμές, ανταλλάσσοντας ευαίσθητα, από εμπορικής απόψεως, πληροφοριακά στοιχεία σχετικά με τις τιμές και τους όγκους πωλήσεων και εποπτεύοντας την εφαρμογή αυτών των αντίθετων προς τον ανταγωνισμό διακανονισμών στην αγορά του χλωρικού νατρίου εντός του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου.

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει τέσσερις ισχυρισμούς αντλούμενους:

—

από παράβαση των κανόνων σχετικά με τη δυνατότητα καταλογισμού των διαπραχθεισών από μια θυγατρική παραβάσεων στη μητρική εταιρία της, κατά το μέτρο που η Επιτροπή υπέπεσε σε πλάνες περί τα πράγματα υποστηρίζοντας ότι η Elf Aquitaine ασκούσε καθοριστική επίδραση στην εμπορική πολιτική της προσφεύγουσας·

—

από προσβολή των δικαιωμάτων άμυνας της προσφεύγουσας, καθώς και από παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας, της αρχής non bis in idem, της αρχής της ίσης μεταχειρίσεως και της αρχής της χρηστής διοικήσεως, δεδομένου ότι το βασικό ποσό του προστίμου της προσφεύγουσας αυξήθηκε κατά 90 % λόγω υποτροπής·

—	από υποτίμηση της αξίας των πληροφοριακών στοιχείων που παρέσχε η προσφεύγουσα δυνάμει της ανακοινώσεως περί επιεικούς μεταχειρίσεως του 2002 (1), κατά το μέτρο που η προσφεύγουσα έπρεπε να επωφεληθεί μειώσεως προστίμου που να κυμαίνεται μεταξύ 30 % και 50 %· και

—

από πλάνες περί το δίκαιο και από πλάνες περί τα πράγματα, καθώς και από παραβίαση των αρχών της χρηστής διοικήσεως, τηςαναλογικότητας και της ίσης μεταχειρίσεως, δεδομένου ότι η Επιτροπή δεν χορήγησε στην προσφεύγουσα μείωση προστίμου με γνώμονα τη συνεργασία που παρέσχε η προσφεύγουσα κατά τη διοικητική διαδικασία.

(1) Ανακοίνωση της Επιτροπής σχετικά με τη μη επιβολή και τη μείωση των προστίμων σε περιπτώσεις συμπράξεων (ΕΕ 2002, C 45, σ. 3).

8.11.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 285/44

Προσφυγή της 26ης Αυγούστου 2008 — Aragonesas Industrias y Energía κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-348/08)

(2008/C 285/82)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Aragonesas Industrias y Energía, SA (Βαρκελώνη, Ισπανία) (εκπρόσωποι: I. Forrester, K. Struckmann, P. Lindfelt, J. Garcia-Nieto Esteva, δικηγόροι)

Καθής: Επιτροπή

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Πρωτοδικείο:

—	να ακυρώσει την απόφαση της Επιτροπής της 11ης Ιουνίου 2008 — Υπόθεση COMP/F/38.695 — Χλωρικό νάτριο, κατά το μέτρο που αφορά την Aragonesas, ή

—	να τροποποιήσει τα άρθρα 1 και 2 της αποφάσεως, ώστε να ακυρώσει ή να μειώσει σημαντικά το επιβληθέν στην Aragonesas πρόστιμο, και

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Με την παρούσα προσφυγή ακυρώσεως, η προσφεύγουσα ζητεί τη μερική ακύρωση, δυνάμει του άρθρου 230 ΕΚ, της αποφάσεως C(2008) 2626 τελικό της Επιτροπής, της 11ης Ιουνίου 2008 (Υπόθεση COMP/38.695 — Χλωρικό νάτριο), η οποία αφορά διαδικασία βάσει του άρθρου 81, παράγραφος 1, ΕΚ και του άρθρου 53, παράγραφος 1, της Συμφωνίας για τον ΕΟΧ, κατά το μέτρο που αφορά την προσφεύγουσα. Επικουρικώς, ζητεί την τροποποίηση των άρθρων 1 και 2 της αποφάσεως, κατά το μέτρο που επιβάλλουν πρόστιμο στην προσφεύγουσα.

Η προσφεύγουσα προβάλλει δύο ισχυρισμούς προς στήριξη των αιτημάτων της:

Πρώτον, η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι η Επιτροπή υπέπεσε σε πρόδηλο σφάλμα εκτιμήσεως, διαπιστώνοντας ότι η προσφεύγουσα μετέσχε σε καρτέλ από τα τέλη του 1994 μέχρι το 2000, δια της κατανομής όγκων πωλήσεων και του καθορισμού τιμών για το χλωρικό νάτριο. Ισχυρίζεται ότι τα αποδεικτικά στοιχεία που προέβαλε η Επιτροπή με την απόφαση είναι ανεπαρκή για τη θεμελίωση του απαιτούμενου από τον νόμο επιπέδου συμμετοχής της προσφεύγουσας σε μια ενιαία διαρκή παράβαση.

Δεύτερον, η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι υπήρξε παράβαση των αρχών της αναλογικότητας και της ίσης μεταχειρίσεως λόγω του ότι η Επιτροπή, κατά τον εκ μέρους της υπολογισμό του βασικού ποσού του προστίμου:

—	υπολόγισε εσφαλμένως τη σοβαρότητα της παραβάσεως όσον αφορά την προσφεύγουσα·

—	εφάρμοσε εσφαλμένως το πρόσθετο ποσό του προστίμου ως προς την προσφεύγουσα·

—	δεν υπολόγισε ορθώς τη διάρκεια της παραβάσεως και

—	δεν έλαβε υπόψη της τις ελαφρυντικές περιστάσεις που αφορούν ειδικώς την προσφεύγουσα.

8.11.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 285/45

Προσφυγή της 26ης Αυγούστου 2008 — Uralita SA κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-349/08)

(2008/C 285/83)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Uralita SA (Μαδρίτη, Ισπανία) (εκπρόσωποι: I. Forrester, K. Struckmann, P. Lindfelt, J. Garcia-Nieto Esteva, δικηγόροι

Καθής: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Πρωτοδικείο:

—	να ακυρώσει την απόφαση της 11ης Ιουνίου 2008 — Υπόθεση COMP/38.695 — Χλωρικό νάτριο, καθόσον αφορά την εταιρία Uralita, και

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Με την υπό κρίση προσφυγή η προσφεύγουσα ζητεί, δυνάμει του άρθρου 230 ΕΚ, τη μερική ακύρωση της αποφάσεως C(2008) 2626 τελικό της Επιτροπής, της 11ης Ιουνίου 2008, σχετικά με μια διαδικασία εφαρμογής του άρθρου 81 της Συνθήκης ΕΚ και του άρθρου 53 της Συμφωνίας ΕΟΧ (Υπόθεση COMP/38.695 — Χλωρικό νάτριο), καθόσον η απόφαση αυτή ορίζει ότι η προσφεύγουσα είναι συνυπεύθυνη για την παράβαση που φέρεται ότι διέπραξε η εταιρία Aragonesas, στο κεφάλαιο της οποίας μετέχει η προσφεύγουσα, κατά το χρονικό διάστημα από 16 Δεκεμβρίου 1996 μέχρι 9 Φεβρουαρίου 2000.

Η προσφεύγουσα προβάλλει δύο λόγους προς στήριξη της προσφυγής της:

Πρώτον, υποστηρίζει ότι η Επιτροπή υπέπεσε σε νομικό σφάλμα θεωρώντας την Uralitaυπεύθυνη για τις ενέργειες της Aragonesas στο πλαίσιο της ευθύνης της μητρικής εταιρίας για πράξεις της θυγατρικής της.

Δεύτερον, η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι η Επιτροπή υπέπεσε σε νομικό σφάλμα θεωρώντας την Uralita υπεύθυνη για τις ενέργειες της Aragonesas λόγω υποκαταστάσεως.

8.11.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 285/45

Προσφυγή της 25ης Αυγούστου 2008 — Matratzen Concord κατά ΓΕΕΑ — Barranco Schnitzler και Barranco Rodriguez (MATRATZEN CONCORD)

(Υπόθεση T-351/08)

(2008/C 285/84)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Matratzen Concord GmbH (Κολωνία, Γερμανία) (εκπρόσωπος: J. Albrecht, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αντίδικοι ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Pablo Barranco Schnitzler (Sant Just Desvern, Ισπανία) και Mariano Barranco Rodriguez (Sant Just Desvern, Ισπανία)

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Πρωτοδικείο:

—	να ακυρώσει την απόφαση του δευτέρου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 30ής Μαΐου 2008 (υπόθεση R 1034/2007-2)·

—	να καταδικάσει το ΓΕΕΑ στα δικαστικά έξοδα, συμπεριλαμβανομένων αυτών της διαδικασίας προσφυγής ενώπιον του τμήματος προσφυγών.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Αιτούσα την καταχώριση κοινοτικού σήματος: Matratzen Concord

Σήμα προς καταχώριση: Το εικονιστικό σήμα «MATRATZEN CONCORD» για προϊόντα των κλάσεων 10, 20 και 24 (αίτηση αριθ. 3 355 369)

Δικαιούχοι του κατά τη διαδικασία ανακοπής αντιταχθέντος σήματος ή σημείου: Pablo Barranco Schnitzler και Mariano Barranco Rodriguez

Αντιταχθέν σήμα ή σημείο: Το εθνικό λεκτικό σήμα «MATRATZEN» για προϊόντα της κλάσεως 20

Απόφαση του τμήματος ανακοπών: Απόρριψη της αιτήσεως καταχωρίσεως

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: Απόρριψη της προσφυγής

Λόγοι ακυρώσεως: Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 40/94 του Συμβουλίου, δεδομένου ότι δεν υφίσταται κίνδυνος συγχύσεως μεταξύ των συγκρουομένων σημάτων, και παράβαση του άρθρου 43, παράγραφος 2, του κανονισμού, δεδομένου ότι δεν προσκομίστηκε απόδειξη περί ουσιαστικής χρήσεως του αντιταχθέντος σήματος.

8.11.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 285/46

Προσφυγή της 25ης Αυγούστου 2008 — Pannon Hőerőmű Zrt. κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-352/08)

(2008/C 285/85)

Γλώσσα διαδικασίας: η ουγγρική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Pannon Hőerőmű Energiatermelő, Kereskedelmi és Szolgáltató Zrt. (Pécs, Ουγγαρία) (εκπρόσωποι: M. Kohlrusz, P. Simon και G. Ormai, δικηγόροι)

Καθής: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Πρωτοδικείο:

—	Κυρίως, να ακυρώσει την απόφαση της Επιτροπής της 4ης Ιουνίου 2008, σχετικά με την ενίσχυση που χορήγησε η Ουγγαρία στο πλαίσιο των συμφωνιών μακράς ισχύος για την αγορά ηλεκτρικού ρεύματος [(C-41/2005 (ex NN 49/2005)] (στο εξής: προσβαλλομένη απόφαση).

—	Επικουρικώς, να απαλλαγεί η προσφεύγουσα από την υποχρέωση επιστροφής της ενισχύσεως που επιβάλλει η προσβαλλομένη απόφαση όσον αφορά την Ουγγαρία.

—	Να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Η προσφεύγουσα είναι κλειστή ανώνυμη εταιρία, η οποία δραστηριοποιείται κυρίως στην παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας. Πριν από την προσχώρηση της Ουγγαρίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ορισμένοι παραγωγοί ηλεκτρικού ρεύματος, ως πωλητές, και η MVM Trade Villamosenergia-kereskedelmi Zrt. (στο εξής: «MVM»), ως αγοράστρια, συνήψαν συμφωνίες μακράς διάρκειας για την αγορά ηλεκτρικού ρεύματος (στο εξής: συμφωνίες). Δυνάμει των συμφωνιών αυτών, η MVM υποχρεούται να αγοράζει ορισμένη ελάχιστη ποσότητα ηλεκτρικού ρεύματος από τους παραγωγούς που ενεργούν στο πλαίσιο των συμφωνιών. Σύμφωνα με την προσβαλλομένη απόφαση, αυτή η υποχρέωση αγοράς συνιστά κρατική ενίσχυση ασυμβίβαστη με την κοινή αγορά, την οποίαν οι αποδέκτες οφείλουν να επιστρέψουν.

Προς στήριξη του κύριου αιτήματός της, το οποίο συνίσταται στην ακύρωση της προσβαλλομένης αποφάσεως, η προσφεύγουσα προβάλλει ότι η απόφαση φέρει ουσιώδη τυπικά ελαττώματα, ότι εφάρμοσε εσφαλμένως τις νομικές διατάξεις και ότι συντρέχει υποχρέωση προμήθειας γενικού οικονομικού ενδιαφέροντος.

Όσον αφορά τα ουσιώδη τυπικά ελαττώματα, η προσφεύγουσα υποστηρίζει, πρώτον, ότι η Επιτροπή δεν εξέτασε μία προς μία τις συμφωνίες, αλλά κατέληξε στο συμπέρασμα αυτό ως προς όλες γενικά τις συμφωνίες. Δεύτερον, η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι η Επιτροπή δεν έλαβε υπόψη τη μακρά διάρκεια των συμφωνιών, αλλά μόνο την περίοδο από 1ης Μαΐου 2004, δηλαδή εξέτασε την περίοδο από την προσχώρηση της Ουγγαρίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση μέχρι την έκδοση της προσβαλλομένης αποφάσεως. Τρίτον, η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι η Επιτροπή εξέτασε αποκλειστικά το πώς θα είχε ενεργήσει ένας επιχειρηματίας στη θέση της MVM, χωρίς να εξετάσει τη συμπεριφορά που θα είχε επιδείξει ένας επιχειρηματίας στη θέση του παραγωγού ηλεκτρικού ρεύματος. Τέταρτον, η Επιτροπή χαρακτήρισε εσφαλμένως ως «εγγύηση» τον μηχανισμό καθορισμού των τιμών που υιοθετήθηκε στο πλαίσιο των συμφωνιών. Πέμπτον και τελευταίο, υποστηρίζει, σε σχέση με τη νόθευση του ανταγωνισμού, ότι η Επιτροπή προέβη αποκλειστικά σε γενικές διαπιστώσεις και δεν εξέτασε τις πραγματικές περιστάσεις.

Για την περίπτωση που κριθεί αβάσιμος ο λόγος ακυρώσεως περί υπάρξεως ουσιωδών τυπικών ελαττωμάτων, η προσφεύγουσα προβάλλει έναν λόγο που στηρίζεται στην εσφαλμένη ερμηνεία της νομοθεσίας στην παρούσα υπόθεση. Κατά την ίδια, στην περίπτωση των συναφθεισών συμφωνιών, δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις για τον χαρακτηρισμό τους ως κρατικής ενισχύσεως. Πρώτον, η Επιτροπή έσφαλε κρίνοντας ότι πληρούνταν το κριτήριο του ιδιώτη επενδυτή, καθόσον η κατάσταση της MVM δεν μπορεί να συγκριθεί με αυτή του χαρακτηριστικού ιδιώτη επενδυτή. Δεύτερον, δεν μπορεί να γίνει δεκτός ο επιλεκτικός χαρακτήρας του μέτρου, καθώς η υπογραφή των συμφωνιών υπαγορευόταν από ρητή νομική υποχρέωση. Τρίτον, το πλεονέκτημα δεν παρασχέθηκε από δημόσιους πόρους, καθώς η MVM είναι εμπορική εταιρία που λειτουργεί υπό συνθήκες οικονομίας της αγοράς. Τέταρτον, δεν υπάρχει νόθευση του ανταγωνισμού, καθώς δεν είναι δυνατό να αποδειχθεί ότι οι συμφωνίες έχουν συνέπειες στον ανταγωνισμό.

Για την περίπτωση, πάντως, που το Πρωτοδικείο κρίνει ότι πληρούνται οι προϋποθέσεις της κρατικής ενισχύσεως, η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι η υπηρεσία που παρέχει η ίδια έχει χαρακτήρα υπηρεσίας γενικού οικονομικού συμφέροντος και, ως εκ τούτου, οι συμφωνίες που συνήψε δεν αποτελούν κρατική ενίσχυση ασυμβίβαστη με την κοινή αγορά.

Προς στήριξη του επικουρικού αιτήματος στο δικόγραφο της προσφυγής της, με το οποίο ζητεί να απαλλαγεί από την υποχρέωση επιστροφής, η προσφεύγουσα επικαλείται τις αρχές της αναλογικότητας, της προστασίας της νόμιμης εμπιστοσύνης και της ασφάλειας δικαίου, καθώς και το δικαίωμα δικαστικής προστασίας.

8.11.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 285/47

Προσφυγή της 21ης Αυγούστου 2008 — Spira κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-354/08)

(2008/C 285/86)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Diamanthandel A. Spira BVBA (Αμβέρσα, Βέλγιο) (εκπρόσωποι: J. Bourgeois, Y. Van Gerven, F. Louis, A. Vallery, δικηγόροι)

Καθής: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Πρωτοδικείο:

—	να ακυρώσει την απόφαση της Επιτροπής, της 5ης Ιουνίου 2008, δυνάμει του άρθρου 7, παράγραφος 2, του κανονισμού 773/2004 του Συμβουλίου, στην υπόθεση COMP/38.826/B-2-Spira/De Beers/DTC Supplier of Choice·

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Στην υπό κρίση υπόθεση, η προσφεύγουσα βάλλει κατά της αποφάσεως (2008) D/203546 της Επιτροπής, της 5ης Ιουνίου 2008, με την οποία η Επιτροπή έκρινε ότι η μεταβολή των γεγονότων λόγω της ακυρώσεως από το Πρωτοδικείο της αποφάσεως περί δεσμεύσεων (1) δεν αποτελούσε καθοριστικό στοιχείο που να υποχρεώνει την Επιτροπή να αναθεωρήσει την απόφασή της (2007) D/200338, της 26ης Ιανουαρίου 2007, με την οποία απορρίφθηκε, ελλείψει κοινοτικού συμφέροντος, η καταγγελία της προσφεύγουσας που αφορούσε την παράβαση των άρθρων 81 και 82 ΕΚ σε σχέση με το σύστημα Επιλογής Προμηθευτή (SoC) που εφάρμοσε ο όμιλος De Beers για τη διανομή ακατέργαστων διαμαντιών («απορριπτική απόφαση» (2)) (υπόθεση COMP/38.826/B-2-Spira/De Beers/DTC Supplier of Choice).

Η προσφεύγουσα προβάλλει τρεις λόγους ακυρώσεως προς στήριξη της προσφυγής της.

Πρώτον, η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι η Επιτροπή δεν εξέτασε με επιμέλεια και αμεροληψία τις αντίθετες προς τον ανταγωνισμό πρακτικές που κατήγγειλε η προσφεύγουσα με την καταγγελία της.

Δεύτερον, η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι, κατά την επανεξέταση του ζητήματος του αποκλεισμού πρόσβασης, η Επιτροπή δεν μπορούσε να προβάλει την έλλειψη κοινοτικού συμφέροντος να επιληφθεί της καταγγελίας υπό το φως της σημαντικής ζημίας που οφειλόταν στον αποκλεισμό της πρόσβασης που προκάλεσε το σύστημα SoC. Η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι ο αποκλεισμός πρόσβασης θα έπρεπε να έχει θεωρηθεί ότι αποτελεί ζήτημα κοινοτικού συμφέροντος, καθόσον επηρεάζει τη διαθεσιμότητα των ακατέργαστων διαμαντιών εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης αλλά και παγκοσμίως. Φρονεί ότι το σύστημα διανομής SoC είναι ένα αντίθετο προς τον ανταγωνισμό επιλεκτικό σύστημα διανομής, το οποίο περιορίζει τον ανταγωνισμό εντός του ιδίου εμπορικού σήματος.

Τρίτον, επικουρικώς, η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι η Επιτροπή υπέπεσε σε νομικό σφάλμα και παρέσχε ανεπαρκή αιτιολογία κατά την εφαρμογή του κριτηρίου των αποτελεσμάτων του αποκλεισμού, καθόσον:

—	δεν καθόρισε πρώτα την αναλυτική δομή της αγοράς, τη δύναμη της οικείας εταιρίας στην αγορά και τη θέση των ανταγωνιστών της στην αγορά·

—	δεν εξέτασε όλους τους πιθανούς περιορισμούς ή τις πιθανές μονοπωλιακές δραστηριότητες του προμηθευτή του οποίου το επιλεκτικό σύστημα διανομής αποτελούσε αντικείμενο ελέγχου.

Επιπλέον, η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι η Επιτροπή υπέπεσε σε πρόδηλο σφάλμα εκτιμήσεως και στήριξε την απόφασή της σε ουσιωδώς εσφαλμένα στοιχεία, καταλήγοντας ότι το σύστημα SoC δεν αποκλείει σημαντικά την πρόσβαση των επιχειρήσεων της παράγωγης αγοράς στα ακατέργαστα διαμάντια (αποκλεισμός πρόσβασης).

(1) Απόφαση της 11ης Ιουλίου 2007, Τ-170/06, Alrosa κατά Επιτροπής (Συλλογή 2007, σ. ΙΙ-2601), αναίρεση που άσκησε η Επιτροπή ενώπιον του Δικαστηρίου, στην υπόθεση C-441/07, Επιτροπή κατά Alrosa, ΕΕ 2007, C 283, σ. 22.

(2) Η προσφεύγουσα προσέβαλε την απορριπτική απόφαση ενώπιον του Πρωτοδικείου στην υπόθεση Τ-108/07, Spira κατά Επιτροπής, ΕΕ 2007, C 129, σ. 20.

8.11.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 285/48

Αναίρεση που άσκησε στις 26 Αυγούστου 2008 η Chantal De Fays κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης στις 17 Ιουνίου 2008 στην υπόθεση F-97/07, De Fays κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-355/08 P)

(2008/C 285/87)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Chantal De Fays (Bereldange, Λουξεμβούργο) (εκπρόσωπος: F. Moyse, δικηγόρος)

Αντίδικος κατ' αναίρεση: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

Αιτήματα της αναιρεσείουσας

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Πρωτοδικείο:

—	να κρίνει την αίτηση αναιρέσεως παραδεκτή,

—	να αναιρέσει την αναιρεσιβαλλομένη απόφαση,

—	να δεχθεί τα ακυρωτικά αιτήματα που υπέβαλε η αναιρεσείουσα ενώπιον του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης,

—	να καταδικάσει των Επιτροπή τα δικαστικά έξοδα αμφοτέρων των βαθμών δικαιοδοσίας.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Με την παρούσα αίτηση αναιρέσεως, η αναιρεσείουσα ζητεί την αναίρεση της αποφάσεως του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης (στο εξής: ΔΔΔ) της 17ης Ιουνίου 2008, στην υπόθεση F-97/07, με την οποία το δικαστήριο αυτό απέρριψε την προσφυγή που άσκησε η αναιρεσείουσα κατά της αποφάσεως της αρμόδιας για τους διορισμούς αρχής (στο εξής: ΑΔΑ) της 21ης Νοεμβρίου 2006, εφαρμόζουσας το άρθρο 60 του ΚΥΚ.

Προς στήριξη της αιτήσεώς της αναιρέσεως, η αναιρεσείουσα προβάλλει δύο λόγους αναιρέσεως:

Πρώτον, η αναιρεσείουσα θεωρεί ότι το ΔΔΔ υπέπεσε σε νομικό σφάλμα κατά τον καθορισμό της διάρκειας ισχύος της αποφάσεως της 21ης Νοεμβρίου 2006, με την οποία η διοίκηση, αφενός, διαπίστωσε την αδικαιολόγητη απουσία της αναιρεσείουσας από τις 19 Οκτωβρίου 2006 και, αφετέρου, της στέρησε τις αποδοχές της για όλο το χρονικό διάστημα που δεν καλυπτόταν από την ετήσια άδεια. Συγκεκριμένα, η αναιρεσείουσα ισχυρίζεται ότι το ΔΔΔ έκρινε ότι τα αποτελέσματα της επίδικης αποφάσεως διήρκεσαν μόνον από τις 19 Οκτωβρίου 2006 μέχρι τις 13 Δεκεμβρίου 2006, δηλαδή μέχρι την ημερομηνία κατά την οποία η διοίκηση έλαβε ιατρική βεβαίωση δικαιολογούσα την απουσία της αναιρεσείουσας, ενώ στην πραγματικότητα τα αποτελέσματα αυτά εξακολουθούν μέχρι σήμερα. Αυτό το νομικό σφάλμα αποτελεί τη συνέπεια εσφαλμένης νομικής εκτιμήσεως πραγματικών περιστατικών, η ανακρίβεια των οποίων προκύπτει, κατά την αναιρεσείουσα, από τα έγγραφα της δικογραφίας.

Δεύτερον, η αναιρεσείουσα ισχυρίζεται ότι το γεγονός ότι το ΔΔΔ στήριξε τη διατήρηση της αναστολής καταβολής των αποδοχών που οφείλονται στην αναιρεσείουσα στην ύπαρξη σιωπηρής αποφάσεως ενέχει νομικό σφάλμα που συνεπάγεται παράβαση των άρθρων 25, δεύτερο εδάφιο, 59, πρώτη παράγραφος, και 60 του ΚΥΚ, καθώς και των εσωτερικών διατάξεων της Επιτροπής περί της ασκήσεως των εξουσιών της ΑΔΑ και των δικαιωμάτων άμυνας.

8.11.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 285/48

Προσφυγή της 1ης Σεπτεμβρίου 2008 — Ελληνική Δημοκρατία κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-356/08)

(2008/C 285/88)

Γλώσσα διαδικασίας: η ελληνική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ελληνική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: Κ. Χαλκιάς και Ε. Λευθεριώτου)

Καθής: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

Αιτήματα της προσφεύγουσας

—

Να γίνει δεκτή η προσφυγή της Ελληνικής Δημοκρατίας και να ακυρωθεί στο σύνολό της η προσβαλλόμενη απόφαση, άλλως, να μεταρρυθμιστεί, κατά τα ειδικότερα εκτεθέντα, η προσβαλλομένη απόφαση της Επιτροπής, να μη γίνει καμία διόρθωση στον τομέα των αροτραίων καλλιεργειών για τα έτη συγκομιδής 2004 και 2005 ή, σε κάθε περίπτωση, η διόρθωση να περιοριστεί στο 5 % και μόνο στις δαπάνες για σκληρό σίτο·

—	Να αφαιρεθεί το ποσό των 609 833,96 ευρώ από την επιβληθείσα διόρθωση των 127 714 520,73 ευρώ, καθώς και από οποιαδήποτε διόρθωση τυχόν επιβληθεί μετά από την άσκηση της παρούσης προσφυγής·

—	Να καταδικασθεί η Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Η προσφεύγουσα με την παρούσα προσφυγή για ακύρωση της απόφασης της Επιτροπής Ε(2008) 3411, της 8 Ιουλίου 2008, που δημοσιεύθηκε με αριθμό 2008/582/ΕΚ και αφορά την εξαίρεση από την κοινοτική χρηματοδότηση δαπανών ύψους 127 714 520,73 ευρώ που πραγματοποιήθηκαν από την Ελληνική Δημοκρατία, στο πλαίσιο εκκαθάρισης λογαριασμών του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Προσανατολισμού και Εγγυήσεων (ΕΓΤΠΕ) προβάλλει τους ακόλουθους λόγους ακύρωσης:

Με τον πρώτο λόγο ακύρωσης, που αφορά στη διόρθωση στις καλλιέργειες σκληρού σίτου και εκτός σκληρού σίτου, προβάλλεται εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή των άρθρων 4 του Κανονισμού (ΕOΚ) αριθ. 3508/92 (1), 1, παράγραφος 3, του Κανονισμού (EK) αριθ. 1593/2000 (2), 58, του Κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 445/2002 (3) και 20, του Κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1782/2003 (4), εφόσον επιτρέπεται βάσει των διατάξεων η αναγνώριση των ακινήτων και με άλλο ισοδύναμο των ορθοφωτοχαρτών χαρτογραφικό υλικό, άλλως εσφαλμένη εκτίμηση των πραγματικών περιστατικών και ανεπαρκής αιτιολόγηση των διορθώσεων. Επίσης, προβάλλεται έλλειψη νομικής βάσης για την επιβολή της διόρθωσης, διότι, κατά την προσφεύγουσα, η Επιτροπή ερμήνευσε εσφαλμένα τα πραγματικά περιστατικά και υπερέβη τα όρια της διακριτικής της ευχέρειας, όσον αφορά στην κρίση περί μη έγκαιρης διεξαγωγής των επιτόπιων ελέγχων.

Με το δεύτερο λόγο ακύρωσης προβάλλεται η έλλειψη νομίμου βάσεως και επαρκούς αιτιολογίας, ως προς την επικαλούμενη υποτροπή και παραβίαση των αρχών της αναλογικότητας και της προστατευόμενης εμπιστοσύνης, λόγω του ότι, σύμφωνα με την προσφεύγουσα, η Επιτροπή είχε ενημερωθεί για τη δικαστική εμπλοκή που επιβράδυνε την τελειοποίηση του ελεγκτικού της συστήματος και, με υπόδειξη και σε συνεργασία μαζί της, εντάχθηκε σε action plan για το σκοπό αυτό.

(1) Κανονισμός (ΕΟΚ) αριθ. 3508/92 του Συμβουλίου, της 27ης Νοεμβρίου 1992, για τη θέσπιση ενός ολοκληρωμένου συστήματος διαχείρισης και ελέγχου σχετικά με ορισμένα καθεστώτα κοινοτικών ενισχύσεων (ΕΕ L 355, σ. 1).

(2) Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1593/2000 του Συμβουλίου, της 17ης Ιουλίου 2000, για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 3508/92 για τη θέσπιση ενός ολοκληρωμένου συστήματος διαχείρισης και ελέγχου σχετικά με ορισμένα καθεστώτα κοινοτικών ενισχύσεων (ΕΕ L 182, σ. 4).

(3) Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 445/2002 της Επιτροπής, της 26ης Φεβρουαρίου 2002, περί λεπτομερών κανόνων εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1257/1999 του Συμβουλίου για τη στήριξη της αγροτικής ανάπτυξης από το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Προσανατολισμού και Εγγυήσεων (ΕΓΤΠΕ) (ΕΕ L 74, σ. 1).

(4) Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1782/2003 του Συμβουλίου, της 29ης Σεπτεμβρίου 2003, για τη θέσπιση κοινών κανόνων για τα καθεστώτα άμεσης στήριξης στα πλαίσια της κοινής γεωργικής πολιτικής και για τη θέσπιση ορισμένων καθεστώτων στήριξης για τους γεωργούς και για την τροποποίηση των κανονισμών (ΕΟΚ) αριθ. 2019/93, (ΕΚ) αριθ. 1452/2001, (ΕΚ) αριθ. 1453/2001, (ΕΚ) αριθ. 1454/2001, (ΕΚ) αριθ. 1868/94, (ΕΚ) αριθ. 1251/1999, (ΕΚ) αριθ. 1254/1999, (ΕΚ) αριθ. 1673/2000, (ΕΟΚ) αριθ. 2358/71 και (ΕΚ) αριθ. 2529/2001 (ΕΕ L 270, σ. 1).

8.11.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 285/49

Αγωγή της 5ης Σεπτεμβρίου 2008 — Abouchar κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-367/08)

(2008/C 285/89)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Ενάγων: Michel Abouchar (Dakar, Σενεγάλη) (εκπρόσωποι: B. Dubreuil Basire και J.-J. Lorang, δικηγόροι)

Εναγομένη: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

Αιτήματα του ενάγοντος

Ο ενάγων ζητεί από το Πρωτοδικείο:

—	να κρίνει και να αποφανθεί ότι οι υπάλληλοι της Επιτροπής/Ευρωπαϊκού Ταμείου Ανάπτυξης διέπραξαν πταίσματα κατά την άσκηση των καθηκόντων τους·

—	να κρίνει και να αποφανθεί ότι η Επιτροπή/Ευρωπαϊκό Ταμείο Ανάπτυξης παρέβη τις διατάξεις των άρθρων 155 ΕΚ και 311 της τέταρτης Συμβάσεως του Λομέ και τις γενικές αρχές της χρηστής διοίκησης, της αρωγής και της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης·

—	να κρίνει και να αποφανθεί ότι τα πταίσματα αυτά είχαν ως άμεση συνέπεια την πρόκληση ζημίας σε βάρος του ενάγοντος και να καταδικάσει την Επιτροπή/Ευρωπαϊκό Ταμείο Ανάπτυξης να του καταβάλουν εις ολόκληρον ως αποζημίωση, κατά συγχώνευση για όλα τα είδη ζημίας, το ποσό των 4 500 000 ευρώ·

—	να υποχρεώσει την Επιτροπή/Ευρωπαϊκό Ταμείο Ανάπτυξης να καταβάλει στον ενάγοντα το ποσό των 100 000 ευρώ έναντι μη δυναμένων να αποφευχθούν εξόδων στα οποία υποβλήθηκε ο ενάγων·

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στο σύνολο των δικαστικών εξόδων.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Με την αγωγή του λόγω εξωσυμβατικής ευθύνης, ο ενάγων ζητεί να διαπιστωθεί η εκ μέρους της Επιτροπής παράβαση των δημοσιονομικών κανονισμών εκτέλεσης του έκτου και έβδομου Ευρωπαϊκού Ταμείου Ανάπτυξης (στο εξής: ΕΤΑ) και των Συμβάσεων μεταξύ της Κοινότητας και των κρατών της Αφρικής, της Καραϊβικής και του Ειρηνικού (ΑΚΕ), αποκαλούμενων «Λομέ III» και «Λομέ IV» (1), στο πλαίσιο της διαχείρισης των πόρων του ΕΤΑ που αφορούσαν ένα σχέδιο χρηματοδότησης υπέρ Μικρών και Μεσαίων Επιχειρήσεων στην περιφέρεια του Saint-Louis της Σενεγάλης.

Εν προκειμένω, ο ενάγων, λήπτης δανείου για ένα σχέδιο γεωργικής εκμετάλλευσης κηπευτικών προϊόντων στην επιλέξιμη περιφέρεια, θεωρεί ότι πταίσματα διαχείρισης και καταχρήσεις πόρων που φέρονται αποδιδόμενα στους υπαλλήλους της Επιτροπής είχαν ως αποτέλεσμα να παραλύσει άμεσα το γεωργικό σχέδιό του που τέθηκε σε εφαρμογή στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Ταμείου Ανάπτυξης.

Ο ενάγων επικαλείται, κατ' ουσίαν, δύο παραβάσεις εκ μέρους της Επιτροπής, δυνάμενες να θεμελιώσουν την εξωσυμβατική ευθύνη της Κοινότητας. Συγκεκριμένα, ο ενάγων επικαλείται, αφενός, τα πταίσματα που διέπραξαν οι υπάλληλοι κατά την άσκηση των καθηκόντων τους και, αφετέρου, την έλλειψη εποπτείας όσον αφορά τη χρηματοδότηση που παρέσχε η Επιτροπή, την παράβαση των άρθρων 155 ΕΚ και 311 της τέταρτης Συμβάσεως του Λομέ, καθώς και των γενικών αρχών της χρηστής διοίκησης, της αρωγής και της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης.

(1) Από τις 23 Ιουνίου 2000, η Σύμβαση του Λομέ αντικαταστάθηκε από τη συμφωνία του Κοτονού (ΕΕ L 317, σ. 3). Εντούτοις, ο ενάγων εξακολουθεί να αναφέρεται στην αγωγή του στις Συμβάσεις του Λομέ III και IV.

8.11.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 285/50

Αγωγή της 3ης Σεπτεμβρίου 2008 — Nuova Agricast κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-373/08)

(2008/C 285/90)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Ενάγουσα: Nuova Agricast Srl (Cerignola, Ιταλία) (εκπρόσωπος: M. A. Calabrese, δικηγόρος)

Εναγομένη: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

Αιτήματα της ενάγουσας

H ενάγουσα ζητεί από το Πρωτοδικείο να υποχρεώσει την εναγομένη να της καταβάλει:

—

το ποσό των 1 447 249,00 ευρώ, ή άλλο ποσό, μεγαλύτερο ή μικρότερο που πρόκειται να καθοριστεί κατά τη διάρκεια της δίκης, ως αποζημίωση λόγω ζημίας λόγω των μειωμένων αποτελεσμάτων χρήσεως της εταιρίας κατά το οικονομικό έτος που ολοκληρώθηκε στις 30 Ιουνίου 2003 έναντι εκείνου που θα προέκυπτε αν ολοκληρωνόταν το πρόγραμμα επενδύσεων, με αναπροσαρμογή του ποσού από 1ης Ιουλίου 2003 και μέχρις εκδόσεως της αποφάσεως, και

—

το ποσό των 1 432 497,00 ευρώ, ή άλλο ποσό, μεγαλύτερο ή μικρότερο που πρόκειται να καθοριστεί κατά τη διάρκεια της δίκης, ως αποζημίωση λόγω ζημίας λόγω των μειωμένων αποτελεσμάτων χρήσεως της εταιρίας κατά το οικονομικό έτος που ολοκληρώθηκε στις 30 Ιουνίου 2004 έναντι εκείνου που θα προέκυπτε αν ολοκληρωνόταν το πρόγραμμα επενδύσεων, με αναπροσαρμογή του ποσού από 1ης Ιουλίου 2004 και μέχρις εκδόσεως της αποφάσεως,

—

το ποσό των 2 009 197,00 ευρώ, ή άλλο ποσό, μεγαλύτερο ή μικρότερο που πρόκειται να καθοριστεί κατά τη διάρκεια της δίκης, ως αποζημίωση λόγω ζημίας λόγω των μειωμένων αποτελεσμάτων χρήσεως της εταιρίας κατά το οικονομικό έτος που ολοκληρώθηκε στις 30 Ιουνίου 2005 έναντι εκείνου που θα προέκυπτε αν ολοκληρωνόταν το πρόγραμμα επενδύσεων, με αναπροσαρμογή του ποσού από 1ης Ιουλίου 2005 και μέχρις εκδόσεως της αποφάσεως,

—

το ποσό των 1 830 564,00 ευρώ, ή άλλο ποσό, μεγαλύτερο ή μικρότερο που πρόκειται να καθοριστεί κατά τη διάρκεια της δίκης, ως αποζημίωση λόγω ζημίας λόγω των μειωμένων αποτελεσμάτων χρήσεως της εταιρίας κατά το οικονομικό έτος που ολοκληρώθηκε στις 30 Ιουνίου 2006 έναντι εκείνου που θα προέκυπτε αν ολοκληρωνόταν το πρόγραμμα επενδύσεων, με αναπροσαρμογή του ποσού από 1ης Ιουλίου 2006 και μέχρις εκδόσεως της αποφάσεως,

—

το ποσό των 1 947 081,00 ευρώ, ή άλλο ποσό, μεγαλύτερο ή μικρότερο που πρόκειται να καθοριστεί κατά τη διάρκεια της δίκης, ως αποζημίωση λόγω ζημίας λόγω των μειωμένων αποτελεσμάτων χρήσεως της εταιρίας κατά το οικονομικό έτος που ολοκληρώθηκε στις 30 Ιουνίου 2007 έναντι εκείνου που θα προέκυπτε αν ολοκληρωνόταν το πρόγραμμα επενδύσεων, με αναπροσαρμογή του ποσού από 1ης Ιουλίου 2007 και μέχρις εκδόσεως της αποφάσεως,

—

το ποσό των τόκων επί των εν λόγω αναπροσαρμοσμένων ποσών, ο υπολογισμός των οποίων πρέπει να χωρήσει από την ημερομηνία εκδόσεως της αποφάσεως και μέχρι πλήρους ικανοποιήσεως με το καθοριζόμενο από την ΕΚΤ επιτόκιο για τις κύριες πράξεις αναχρηματοδοτήσεως, προσαυξημένο κατά το ποσοστό που το Πρωτοδικείο θα κρίνει δίκαιο και το ύψος του οποίου η ενάγουσα εκτιμά ότι δεν πρέπει να είναι κατώτερο των δύο ποσοστιαίων μονάδων και,

—	το ποσό των δικαστικών εξόδων, συμπεριλαμβανομένων των εξόδων στα οποία υποβλήθηκε η ενάγουσα για την παροχή νομικών ή τεχνικών συμβουλών για το έτος 2008.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Η παρούσα αγωγή συνιστά φυσικό επακόλουθο της ασκηθείσας στα πλαίσια της υποθέσεως T-362/05 αγωγής, με την οποία η ενάγουσα ζήτησε μεταξύ άλλων από το Πρωτοδικείο να υποχρεώσει την εναγομένη να της καταβάλει αποζημίωση για το διαφυγόν κέρδος, το οποίο συνίσταται στη διαφορά μεταξύ των αποτελεσμάτων χρήσεως που προέκυψαν κατά τους ισολογισμούς που έκλεισαν στις 30 Ιουνίου 2003 και, ακολούθως, στις 30 Ιουνίου των ετών 2004, 2005, 2006 και 2007 και των αντιστοίχων αποτελεσμάτων χρήσεως που θα προέκυπταν αν είχε πραγματοποιηθεί η προγραμματισμένη επένδυση.

Με την παρούσα αγωγή, η ενάγουσα προσάπτει στην Επιτροπή τους ίδιους (ή σχεδόν) λόγους ελλείψεως νομιμότητας τους οποίους επικαλέστηκε στα πλαίσια της αγωγής στην υπόθεση T-362/05. Ακόμη και οι αιτιάσεις σχετικά με τις πράξεις και τις συμπεριφορές της εναγομένης είναι ίδιες με τις διατυπωθείσες στα πλαίσια της προαναφερθείσας αγωγής της, λαμβάνουν όμως υπόψη την κρίση του Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, όπως αυτή διατυπώνεται με την απόφαση της 15ης Απριλίου 2008 στην υπόθεση C-390/06, Nuova Agricast κατά Ministero delle Attività Produttive.

8.11.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 285/51

Προσφυγή που ασκήθηκε στις 10 Σεπτεμβρίου 2008 — Πορτογαλία κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-378/08)

(2008/C 285/91)

Γλώσσα διαδικασίας: η πορτογαλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Πορτογαλική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: L. Inez Fernandes και J. de Oliveira)

Καθής: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

Αιτήματα της προσφεύγουσας

—

Κυρίως, να αναγνωρίσει ότι η εκκαθαριστική πράξη του Γενικού Διευθυντή της ΓΔ Εσωτερικής αγοράς και υπηρεσιών, την οποία διαβίβασε με την επιστολή MARKT/C2/PMS/bmg D(2008) 13692, της 15 Ιουλίου 2008, επιγραφόμενη «αίτηση πληρωμής της οφειλομένης από την Πορτογαλική Δημοκρατία χρηματικής ποινής σε εκτέλεση της αποφάσεως C-70/06, Επιτροπή κατά Πορτογαλικής Δημοκρατίας», είναι ανίσχυρη.

—	Επικουρικώς, να αναγνωρίσει ότι η πράξη αυτή είναι ανίσχυρη, κατά το μέτρο που τα αποτελέσματά της εκτείνονται πέραν της 29ης Ιανουαρίου 2008·

—	Να καταδικάσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα ή, σε περίπτωση που το Πρωτοδικείο μειώσει το ύψος της χρηματικής ποινής, να υποχρεώσει κάθε διάδικο να φέρει τα δικά του δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Η Πορτογαλική Δημοκρατία ισχυρίζεται ότι εξετέλεσε πλήρως τις αποφάσεις του Δικαστηρίου μέσω του νόμου 67/2007, ο οποίος ρητώς κατάργησε το Decreto-Lei 48051.

Η Πορτογαλική Δημοκρατία ισχυρίζεται ότι ο Γενικός Διευθυντής της ΓΔ Εσωτερικής αγοράς και υπηρεσιών ήταν αναρμόδιος προς έκδοση της προσβαλλόμενης πράξης, η οποία προσβάλλει τα δικαιώματα άμυνας της Πορτογαλικής Δημοκρατίας, είναι αναιτιολόγητη και πάσχει παράβαση ουσιώδους τύπου.

8.11.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 285/51

Προσφυγή της 9ης Σεπτεμβρίου 2008 — Κάτω Χώρες κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-380/08)

(2008/C 285/92)

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Διάδικοι

Προσφεύγον: Βασίλειο των Κάτω Χωρών (εκπρόσωποι: C. Wissels και M. de Mol)

Καθής: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

Αιτήματα του προσφεύγοντος

Το προσφεύγον ζητεί από το Πρωτοδικείο:

—	να ακυρώσει την υπό στοιχεία SG.E3/MV/psi D(2008) 5364 απόφαση της Επιτροπής της 30ής Ιουνίου 2008 και

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Με την απόφαση της 13ης Σεπτεμβρίου 2006 στην υπόθεση COMP/38.456 — Πίσσα (Κάτω Χώρες) (1), η Επιτροπή επέβαλε πρόστιμα σε μεγάλο αριθμό επιχειρήσεων, προμηθευτών και παραληπτών πίσσας για ασφαλτοστρώσεις, καθόσον ενήργησαν κατά παράβαση του άρθρου 81 ΕΚ. Στην απόφαση αυτή, η Επιτροπή δεν δημοσιοποίησε όλα τα στοιχεία. Διάφορα, ανεξαρτήτως του αν είναι δημόσια, νομικά πρόσωπα, στα οποία περιλαμβάνεται το προσφεύγον, υπέστησαν σοβαρή ζημία από τις ενέργειες των επιχειρήσεων. Λόγω του γεγονότος ότι για την αποκατάσταση της ζημίας είναι εξαιρετικά χρήσιμο να μαθευτούν οι πληροφορίες αυτές, το προσφεύγον ζήτησε βάσει του άρθρου 6, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΚ) 1049/2001 (2), να αποκτήσει πρόσβαση στο πλήρες, μη λογοκριμένο, κείμενο της αποφάσεως της 13ης Σεπτεμβρίου 2006. Με απόφαση της 30ής Ιουνίου 2008, η Επιτροπή απέρριψε την αίτηση αυτή.

Προς στήριξη της προσφυγής του το προσφεύγον προβάλλει, πρώτον, ότι η προσβαλλόμενη απόφαση αντίκειται στο δικαίωμα προσβάσεως, όπως προβλέπεται από το άρθρο 255 ΕΚ, σε συνδυασμό με τα άρθρα 1 και 4 του κανονισμού 1049/2001.

Δεύτερον, το προσφεύγον θεωρεί ότι η Επιτροπή έπρεπε να επιτρέψει μερική πρόσβαση κατά το άρθρο 4, παράγραφος 6, του κανονισμού 1049/2001.

Τρίτον, η προσβαλλόμενη απόφαση αντίκειται στην αρχή της αναλογικότητας.

Τέταρτον, η προσβαλλόμενη απόφαση συνιστά παράβαση του άρθρου 253 ΕΚ λόγω ελαττωματικής αιτιολογίας.

Πέμπτον και τελευταίον, κατά το προσφεύγον η προσβαλλόμενη απόφαση αντίκειται στο άρθρο 10 ΕΚ σε συνδυασμό με την αρχή της αναλογικότητας.

(1) Απόφαση 2007/534/ΕΚ της Επιτροπής, της 13ης Σεπτεμβρίου 2006, σχετικά με διαδικασία βάσει του άρθρου 81 της Συνθήκης για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας [Υπόθεση COMP/F/38.456 — Πίσσα (Κάτω Χώρες)] [κοινοποιήθηκε υπό τα στοιχεία C(2006) 4090] (ΕΕ 2007, L 196, σ. 40).

(2) Κανονισμός (ΕΚ) 1049/2001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 30ής Μαΐου 2001, για την πρόσβαση του κοινού στα έγγραφα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, του Συμβουλίου και της Επιτροπής (ΕΕ L 145, σ. 43).

8.11.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 285/52

Προσφυγή της 16ης Σεπτεμβρίου 2008 — Regione autonoma della Sardegna κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-394/08)

(2008/C 285/93)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Regione autonoma della Sardegna (εκπρόσωποι: A. Fantozzi, P. Carrozza και G. Mameli, δικηγόροι)

Καθής: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Πρωτοδικείο:

—	να ακυρώσει την απόφαση της Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, της 3ης Ιουλίου 2008 (κρατική ενίσχυση C1/2004 Ιταλία — SG-Greffe (208) D/204339), σχετικά με το καθεστώς ενισχύσεων «Περιφερειακός νόμος 9/1998 — Καταχρηστική εφαρμογή της ενίσχυσης Ν 272/98».

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Ο περιφερειακός νόμος 9, της 11ης Μαρτίου 1998, της Regione Sardegna (Περιφέρειας Σαρδηνίας) προέβλεπε κίνητρα, υπό τη μορφή πιστώσεων, για την αναβάθμιση και την προσαρμογή του ξενοδοχειακού κλάδου. Το κατ' αυτόν τον τρόπο θεσπισθέν καθεστώς ενισχύσεων εγκρίθηκε από την Επιτροπή. Παρά ταύτα, στις 3 Ιουλίου 2008, η καθής κοινοποίησε στην Ιταλική Κυβέρνηση την προσβαλλόμενη στο πλαίσιο της υπό κρίση υποθέσεως απόφαση. Σύμφωνα με την απόφαση αυτή, στο πλαίσιο του επίμαχου καθεστώτος ενισχύσεων παραχωρήθηκαν διευκολύνσεις για επενδύσεις ως προς τις οποίες δεν είχε υποβληθεί αίτηση για τη λήψη ενισχύσεως πριν από την έναρξη της εκτέλεσης του σχεδίου, κατά παράβαση των κατευθυντηρίων γραμμών σχετικά με τις κρατικές ενισχύσεις περιφερειακού χαρακτήρα (1).

Προς στήριξη των αξιώσεών της, η προσφεύγουσα επικαλείται παράβαση ουσιώδους τύπου λόγω αντιφατικής αιτιολογίας και λόγω της προβαλλομένης ελλείψεως λυσιτέλειας της εμπιστοσύνης που επιδείχθηκε στην εκτίμηση της «επενέργειας του κινήτρου» επί των δικαιούχων και, ως εκ τούτου, στην εκτίμηση της προϋποθέσεως της «αναγκαιότητας της ενισχύσεως».

Συναφώς, η προσφεύγουσα θεωρεί, ιδίως, ότι μια ορθή εκτίμηση της εμπιστοσύνης που επέδειξαν οι δικαιούχοι θα έπρεπε, πράγματι, να οδηγήσει την Επιτροπή στο να προσδώσει την ενδεδειγμένη βαρύτητα στο γεγονός ότι το επίμαχο καθεστώς ενισχύσεων:

—	εντασσόταν σε ένα πλαίσιο ιδεώδους εννοιολογικής συνέχειας με ένα ισχύον και νόμιμο καθεστώς στο πλαίσιο του οποίου η χορήγηση των ενισχύσεων ήταν ανεξάρτητη από το ζήτημα αν η πραγματοποίηση των επενδύσεων είχε αρχίσει ή όχι·

—

θεσπίσθηκε με περιφερειακό νόμο που εγκρίθηκε χωρίς να υπάρχει, εκ των πραγμάτων, η δυνατότητα οι «κατευθυντήριες γραμμές σχετικά με τις κρατικές ενισχύσεις περιφερειακού χαρακτήρα» να επηρεάσουν, ενδεχομένως, τη νομοπαρασκευαστική πορεία του, καθόσον ο ίδιος νόμος εγκρίθηκε μόλις μία ημέρα μετά τη δημοσίευση των προαναφερθεισών κατευθυντηρίων γραμμών στην Επίσημη Εφημερίδα·

—	και στο γεγονός ότι οι δικαιούχοι επιχειρήσεις πραγματοποίησαν συναλλαγές ακριβώς επειδή επέδειξαν εμπιστοσύνη στο σχετικό με την ενίσχυση μέτρο, το οποίο, ως εκ τούτου, ανέπτυξε πλήρως την προκαλούμενη από την παροχή κινήτρων επενέργεια.

Επομένως, η Επιτροπή υπέπεσε σε πλάνη καθόσον επιχείρησε να εκτιμήσει την επενέργεια που προκαλούν τα παρεχόμενα από την ενίσχυση κίνητρα στηριζόμενη στον αναπόδεικτο ισχυρισμό ότι, εφόσον ο δικαιούχος δεν είχε υποβάλει την αίτηση πριν από την έναρξη της εκτέλεσης του σχεδίου, αυτός πραγματοποίησε την επένδυση ανεξάρτητα από την ενίσχυση.

Ο εσφαλμένος χαρακτήρας της εκτιμήσεως της Επιτροπής καθίσταται προφανής από την αδυναμία να νοηθεί μια εξ αρχής συμφωνία του περιφερειακού νόμου 9/1998 προς τις προαναφερθείσες «κατευθυντήριες γραμμές» του 1998.

Η καθής υπέπεσε, επίσης, σε πλάνη καθόσον στήριξε την εκτίμησή της σε μια προϋπόθεση που δεν είναι διαδικαστική, αλλά «ουσιαστική», ήτοι στην προϋπόθεση της συμβατότητας της ενισχύσεως, σύμφωνα με ένα τεκμήριο κατά το οποίο δεν υφίσταται επενέργεια προκαλούμενη από την παροχή κινήτρων στην περίπτωση που δεν έχει υποβληθεί, πριν από την επένδυση, σχετική αίτηση και το οποίο έχει προβλεφθεί για πρώτη φορά σε σχέση με τις ενισχύσεις περιφερειακού χαρακτήρα των «κατευθυντηρίων γραμμών» και, ως εκ τούτου, δεν ήταν ούτε μπορούσε να είναι γνωστό προγενεστέρως.

Εξάλλου, προκύπτει ότι η εκτίμηση της καθής παραβαίνει το άρθρο 88 της Συνθήκης ΕΚ και τον κανονισμό 659/99/ΕΚ, κατά το μέτρο που η αιτιολογία βάσει της οποίας οι επίμαχες ενισχύσεις χαρακτηρίζονται ως παράνομες, παρά ως καταχρηστικές, παραλείπεται εντελώς στην προσβαλλόμενη απόφαση, ενώ ο χαρακτηρισμός του μέτρου ως καταχρηστικώς εφαρμοσθείσας ενισχύσεως αποκλείει, κατ' αρχήν, τη δυνατότητα ανακτήσεως.

(1) ΕΕ C 74 της 10ης Μαρτίου 1998, σ. 9.

8.11.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 285/53

Προσφυγή της 22ας Σεπτεμβρίου 2008 — Autorenverband «ZAiKS» κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-398/08)

(2008/C 285/94)

Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Autorenverband «ZAiKS» (Βαρσοβία, Πολωνία) (εκπρόσωποι: οι νομικοί σύμβουλοι B. Borkowska και M. Błeszyński)

Καθής: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Πρωτοδικείο:

—	να ακυρωθούν το άρθρο 3 και το άρθρο 4, παράγραφοι 2 και 3, (καθόσον αφορά το άρθρο 3) της αποφάσεως της Επιτροπής, της 16ης Ιουλίου 2008, στο πλαίσιο διαδικασίας του άρθρου 81 της Συνθήκης ΕΚ και του άρθρου 53 της Συμφωνίας ΕΟΧ (υπόθεση COMP/C2/38.698 — CISAC)·

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί να κηρυχθεί άκυρη η απόφαση της Επιτροπής, της 16ης Ιουλίου 2008, στο πλαίσιο διαδικασίας του άρθρου 81 ΕΚ και του άρθρου 53 ΕΟΧ (υπόθεση COMP/C2/38.698 — CISAC), καθόσον αυτή αναφέρεται σε εναρμονισμένες πρακτικές, οι οποίες αφορούν τις προϋποθέσεις διαχείρισης δικαιωμάτων δημόσιας εκτέλεσης μουσικών έργων καθώς και τη χορήγηση αντίστοιχων αδειών από τις εταιρίες συλλογικής διαχείρισης δικαιωμάτων και δέχονται τη μορφή των περιορισμών μέλους που εφαρμόζονται στις συμφωνίες αμοιβαίας εκπροσώπησης, όπως προβλέπονται στο υπόδειγμα σύμβασης CISAC (υπόδειγμα σύμβασης της Confédération Internationale des Sociétés d'Auteurs et Compositeurs — Διεθνούς Συνομοσπονδίας των Εταιριών των Δημιουργών και Συνθετών) ή εφαρμόζονται de facto.

Η προσφεύγουσα στηρίζει την προσφυγή της στους ακόλουθους λόγους:

—

δεν υπήρξε ισόρροπη στάθμιση όλων των ουσιαστικών προϋποθέσεων για την ορθή ερμηνεία του όρου «εναρμονισμένες πρακτικές» λόγω του ότι δεν ελήφθησαν πλήρως υπόψη τα πραγματικά περιστατικά της υποθέσεως και δεν ελήφθησαν υπόψη όλα τα αρρήκτως συνδεδεμένα μεταξύ τους στοιχεία της διαχειρίσεως των δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας·

—	εσφαλμένη εκτίμηση των λόγων επί των οποίων στηρίζεται η επιλεγείσα στο πλαίσιο των συμφωνιών αμοιβαίας εκπροσώπησης αρχή της εδαφικότητας·

—	εσφαλμένη παρουσίαση και εκτίμηση των συνεπειών ενδεχόμενης τροποποιήσεως του έως τώρα ισχύοντος συστήματος της διαχειρίσεως δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας·

—

ελλιπής εκτίμηση όλων των αποδεικτικών μέσων στο πλαίσιο της υποθέσεως συνεπεία του ότι δεν ελήφθησαν υπόψη τα προβληθέντα από την προσφεύγουσα πραγματικά περιστατικά σε σχέση με τις ιδιαιτερότητες της δραστηριότητας της ενώσεως συγγραφέων «ZAiKS» και των πολωνικών νομοθετικών διατάξεων στον τομέα της διαχειρίσεως των δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας.

Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης

8.11.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 285/54

Απόφαση του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης (δεύτερο τμήμα) της 25ης Σεπτεμβρίου 2008 — Guido Strack κατά Επιτροπής

(Υπόθεση F-44/05) (1)

(Υπαλληλική υπόθεση - Υπάλληλοι - Πρόσληψη - Ανακοίνωση κενής θέσεως - Απόρριψη υποψηφιότητας - Προσφυγή ακυρώσεως και αποζημιώσεως - Παραδεκτό - Έννομο συμφέρον - Σύνταξη - Επιτροπή προεπιλογής - Σύνθεση - Διαχρονική εφαρμογή νέων διατάξεων - Ανεξαρτησία - Αμεροληψία - Ανακοίνωση αποφάσεως)

(2008/C 285/96)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων-ενάγων: Guido Strack (Κολωνία, Γερμανία) (εκπρόσωποι: αρχικώς, Mosar, εν συνεχεία, Wehrheim, εν συνεχεία, F. Gengler, τέλος δε, P. Goergen, δικηγόροι)

Εναγόμενη: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (εκπρόσωποι: G. Berscheid και H. Kraemer)

Αντικείμενο

Αφενός ακύρωση της αποφάσεως της Επιτροπής περί απορρίψεως της υποψηφιότητας του προσφεύγοντος για τη θέση προϊσταμένου της μονάδας «Προκηρύξεις διαγωνισμών και συμβάσεις» και διορισμού άλλου υποψηφίου στη θέση αυτή, και αφετέρου αίτηση αποζημιώσεως

Διατακτικό

Το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης αποφασίζει:

1.	Απορρίπτει ως απαράδεκτη την αίτηση ακυρώσεως της αποφάσεως του A για τη θέση προϊσταμένου της μονάδας «Προκηρύξεις διαγωνισμών και συμβάσεις» της Υπηρεσίας Επισήμων Εκδόσεων των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων.

2.	Ακυρώνει την απόφαση σχετικά με την υποψηφιότητα του Strack για τη θέση προϊσταμένου της μονάδας «Προκηρύξεις διαγωνισμών και συμβάσεις» της Υπηρεσίας Επισήμων Εκδόσεων των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων.

3.	Καταδικάζει την Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων να καταβάλει στον προσφεύγοντα-ενάγοντα το ποσόν των 2 000 ευρώ ως αποζημίωση.

4.	Απορρίπτει την προσφυγή κατά τα λοιπά.

5.	Καταδικάζει τον Strack στο ήμισυ των δικαστικών του εξόδων.

6.	Καταδικάζει την Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων στα δικαστικά της έξοδα καθώς και στο ήμισυ των δικαστικών εξόδων του Strack.

(1) ΕΕ C 205 της 20.8.2005, σ. 28 (υπόθεση αρχικώς εισαχθείσα στο Πρωτοδικείο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων με τον αριθ. T-225/05 και μεταφερθείσα στο Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων με διάταξη της 15.12.2005).

8.11.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 285/54

Απόφαση του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης (τρίτο τμήμα) της 11ης Σεπτεμβρίου 2008 — Coto Moreno κατά Επιτροπής

(Υπόθεση F-127/07) (1)

(Υπαλληλική υπόθεση - Υπάλληλοι - Γενικός διαγωνισμός - Μη εγγραφή στον πίνακα επιτυχόντων - Αξιολόγηση της γραπτής και της προφορικής δοκιμασίας)

(2008/C 285/97)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα-ενάγουσα: Juana Maria Coto Moreno (Gaborone, Μποτσουάνα) (εκπρόσωποι: K. Lemmens και C. Doutrelepont, δικηγόροι)

Καθής-εναγομένη: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (εκπρόσωποι: B. Eggers και M. Velardo)

Αντικείμενο

Ακύρωση της απόφασης της εξεταστικής επιτροπής του διαγωνισμού EPSO/AD/25/05 της 12ης Φεβρουαρίου 2007 να μη περιλάβει την ενάγουσα στον πίνακα επιτυχόντων του διαγωνισμού — Αίτημα αποζημιώσεως

Διατακτικό

Το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή-αγωγή της J. M. Coto Moreno.

2)	Κάθε διάδικος φέρει τα δικαστικά έξοδά του.

(1) ΕΕ C 22 της 26.1.2008, σ. 57.

8.11.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 285/55

Προσφυγή της 30ής Ιουλίου 2008 — Kipp κατά Ευρωπόλ

(Υπόθεση F-65/08)

(2008/C 285/98)

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Michael Kipp (Χάγη, Κάτω Χώρες) (Εκπρόσωπος: P. de Casparis, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Αστυνομική Υπηρεσία (Ευρωπόλ)

Αντικείμενο και περιγραφή της διαφοράς

Η ακύρωση της αποφάσεως της 4ης Οκτωβρίου 2007, με την οποία η Ευρωπόλ πληροφόρησε τον προσφεύγοντα ότι δεν υπήρχε καμία δυνατότητα να του προσφερθεί μόνιμη θέση.

Αιτήματα του προσφεύγοντος

Ο προσφεύγων ζητεί από το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης:

—

να ακυρώσει την απόφαση της 4ης Οκτωβρίου 2007, με την οποία η καθής πληροφόρησε τον προσφεύγοντα ότι δεν υπήρχε καμία δυνατότητα να του προσφερθεί μόνιμη θέση, καθώς και την απόφαση της 29ης Απριλίου 2008, περί απορρίψεως της διοικητικής ενστάσεως κατά της πρώτης αποφάσεως, και την απόφαση της 12ης Ιουνίου 2008, η οποία αποτελεί συνέχεια της αποφάσεως της 4ης Οκτωβρίου 2007·

—	να καταδικάσει την Ευρωπόλ στα δικαστικά έξοδα.

8.11.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 285/55

Προσφυγή της 6ης Αυγούστου 2008 — Visser-Fornt Raya κατά Ευρωπόλ

(Υπόθεση F-67/08)

(2008/C 285/99)

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Maria Teresa Visser-Fornt Raya (Χάγη, Κάτω Χώρες) (εκπρόσωπος: P. de Casparis, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Αστυνομική Υπηρεσία (Ευρωπόλ)

Αντικείμενο και περιγραφή της διαφοράς

Η ακύρωση της αποφάσεως της 4ης Οκτωβρίου 2007, με την οποία η Ευρωπόλ πληροφόρησε την προσφεύγουσα ότι δεν υπήρχε καμία δυνατότητα να της προσφερθεί μόνιμη θέση.

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης:

—

να ακυρώσει την απόφαση της 4ης Οκτωβρίου 2007, με την οποία η καθής πληροφόρησε την προσφεύγουσα ότι δεν υπήρχε καμία δυνατότητα να της προσφερθεί μόνιμη θέση, καθώς και την απόφαση της 29ης Απριλίου 2008, περί απορρίψεως της διοικητικής ενστάσεως κατά της πρώτης αποφάσεως, και την απόφαση της 12ης Ιουνίου 2008, η οποία αποτελεί συνέχεια της αποφάσεως της 4ης Οκτωβρίου 2007·

—	να καταδικάσει την Ευρωπόλ στα δικαστικά έξοδα.

8.11.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 285/55

Προσφυγή της 6ης Αυγούστου 2008 — Sluiter κατά Ευρωπόλ

(Υπόθεση F-68/08)

(2008/C 285/100)

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Rudolf Sluiter (Hillegom, Κάτω Χώρες) (εκπρόσωπος: P. de Casparis, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Αστυνομική Υπηρεσία (Ευρωπόλ)

Αντικείμενο και περιγραφή της διαφοράς

Αιτήματα του προσφεύγοντος

Ο προσφεύγων ζητεί από το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης:

—

—	να καταδικάσει την Ευρωπόλ στα δικαστικά έξοδα.

8.11.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 285/56

Προσφυγή της 6ης Αυγούστου 2008 — Knöll κατά Ευρωπόλ

(Υπόθεση F-69/08)

(2008/C 285/101)

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Brigitte Knöll (Ηochheim, Γερμανία) (Εκπρόσωπος: P. de Casparis, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Αστυνομική Υπηρεσία (Ευρωπόλ)

Αντικείμενο και περιγραφή της διαφοράς

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης:

—

—	να καταδικάσει την Ευρωπόλ στα δικαστικά έξοδα.

8.11.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 285/56

Προσφυγή της 1ης Σεπτεμβρίου 2008 — Aparicio κ.λπ. κατά Επιτροπής

(Υπόθεση F-75/08)

(2008/C 285/102)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγοντες: Jorge Aparicio (Antiguo Cuscatlan, Ελ Σαλβαδόρ) κ.λπ. (εκπρόσωποι: S. Orlandi, A. Coolen, J.-N. Louis και E. Marchal, δικηγόροι)

Καθής: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

Αντικείμενο και περιγραφή της διαφοράς

Αφενός, αίτημα να διαπιστωθεί ο παράνομος χαρακτήρας του άρθρου 5, σημείο 1, στοιχείο δ', των γενικών εκτελεστικών διατάξεων (ΓΔΕ) σχετικά με τη διαδικασία επιλογής των συμβασιούχων υπαλλήλων 3α και, αφετέρου, ακύρωση της αποφάσεως του EPSO (Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Επιλογής Προσωπικού) περί μη εγγραφής των ονομάτων των προσφευγόντων στον πίνακα επιτυχόντων και στη βάση δεδομένων της διαδικασίας προσλήψεως CAST 27/Relex.

Αιτήματα των προσφευγόντων

Οι προσφεύγοντες ζητούν από το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης:

—	να διαπιστώσει τον παράνομο χαρακτήρα του άρθρου 5, σημείο 1, στοιχείο δ', των ΓΔΕ σχετικά με τη διαδικασία επιλογής των συμβασιούχων υπαλλήλων 3α·

—	να ακυρώσει τις αποφάσεις του EPSO περί μη εγγραφής των ονομάτων των προσφευγόντων στον πίνακα επιτυχόντων και στη βάση δεδομένων της διαδικασίας προσλήψεως CAST 27/Relex.

—	να καταδικάσει την Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων στα δικαστικά έξοδα.

8.11.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 285/57

Προσφυγή της 15ης Σεπτεμβρίου 2008 — Vicente Carbajosa κ.λπ. κατά Επιτροπής

(Υπόθεση F-77/08)

(2008/C 285/104)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγοντες: Isabel Vicente Carbajosa (Βρυξέλλες, Βέλγιο) κ.λπ. (Εκπρόσωποι: S. Orlandi, A. Coolen, J.-N. Louis, E. Marchal, δικηγόροι)

Καθής: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

Αντικείμενο και περιγραφή της διαφοράς

Η έλλειψη νομιμότητας της αποφάσεως της Επιτροπής να δημοσιεύσει σε τρεις μόνο γλώσσες τις προκηρύξεις διαγωνισμού EPSO/AD/116/08 και EPSO/AD/117/08, καθώς και η έλλειψη νομιμότητας των ως άνω προκηρύξεων διαγωνισμού και, ως εκ τούτου, η ακύρωση των ατομικών αποφάσεων της EPSO περί αποκλεισμού των προσφευγόντων από τις εξετάσεις των διαγωνισμών αυτών.

Αιτήματα των προσφευγόντων

Οι προσφεύγοντες ζητούν από το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης:

—	να διαπιστώσει την έλλειψη νομιμότητας της αποφάσεως της Επιτροπής να δημοσιεύσει σε τρεις μόνο γλώσσες τις προκηρύξεις διαγωνισμού EPSO/AD/116/08 και EPSO/AD/117/08 και την έλλειψη νομιμότητας των ως άνω προκηρύξεων διαγωνισμού·

—	να ακυρώσει τις ατομικές αποφάσεις της EPSO περί αποκλεισμού των προσφευγόντων, αντιστοίχως, από τις εξετάσεις των διαγωνισμών EPSO/AD/116/08 και EPSO/AD/117/08·

—	να καταδικάσει την Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων στα δικαστικά έξοδα.

		ISSN 1725-2415
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης		C 285

Έκδοση στην ελληνική γλώσσα	Ανακοινώσεις και Πληροφορίες	51ό έτος 8 Νοεμβρίου 2008

Ανακοίνωση αριθ	Περιεχόμενα	Σελίδα
	IV Πληροφορίες
	ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΟΡΓΑΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ
	Δικαστήριο
2008/C 285/01	Τελευταία δημοσίευση του Δικαστηρίου στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης EE C 272 της 25.10.2008	1