		ISSN 1725-2415
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης		C 171

Έκδοση στην ελληνική γλώσσα	Ανακοινώσεις και Πληροφορίες	51ό έτος 5 Ιουλίου 2008

Ανακοίνωση αριθ	Περιεχόμενα	Σελίδα
	IV Πληροφορίες
	ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΟΡΓΑΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ
	Δικαστήριο
2008/C 171/01	Τελευταία δημοσίευση του Δικαστηρίου στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης EE C 158 της 21.6.2008	1

	V Γνωστοποιήσεις
	ΔΙΚΑΙΟΔΟΤΙΚΕΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ
	Δικαστήριο
2008/C 171/02	Υπόθεση C-442/04: Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 15ης Μαΐου 2008 — Βασίλειο της Ισπανίας κατά Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ενώσεως (Αλιεία — Κανονισμός (ΕΚ) 1954/2003 — Κανονισμός (ΕΚ) 1415/2004 — Διαχείριση της αλιευτικής προσπάθειας — Καθορισμός της μέγιστης ετήσιας αλιευτικής προσπάθειας — Περίοδος αναφοράς — Κοινοτικές αλιευτικές ζώνες και κοινοτικοί αλιευτικοί πόροι — Βιολογικώς ευαίσθητες ζώνες — Πράξη για τους όρους προσχωρήσεως του Βασιλείου της Ισπανίας και της Πορτογαλικής Δημοκρατίας και για τις προσαρμογές των Συνθηκών — Ένσταση ελλείψεως νομιμότητας — Παραδεκτό — Αρχή της απαγορεύσεως των διακρίσεων — Κατάχρηση εξουσίας)	2

2008/C 171/03	Υπόθεση C-91/05: Απόφαση του Δικαστηρίου (τμήμα μείζονος συνθέσεως) της 20ής Μαΐου 2008 — Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κατά Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ενώσεως (Προσφυγή ακυρώσεως — Άρθρο 47 ΕΕ — Κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφαλείας — Απόφαση 2004/833/ΚΕΠΠΑ — Εφαρμογή της κοινής δράσεως 2002/589/ΚΕΠΠΑ — Καταπολέμηση της διάδοσης φορητών όπλων και ελαφρού οπλισμού — Αρμοδιότητα της Κοινότητας — Πολιτική συνεργασίας για την ανάπτυξη)	2

2008/C 171/04	Συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-147/06 και C-148/06: Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 15ης Μαΐου 2008 (αιτήσεις του Consiglio di Stato, Ιταλία, για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως) — SECAP SpA (C-147/06), κατά Comune di Torino, παρισταμένων των: Tecnoimprese Srl, Gambarana Impianti Snc, ICA Srl, Cosmat Srl, Consorzio Ravennate, ARCAS SpA, Regione Piemonte, Santorso Soc. coop. arl (C-148/06) κατά Comune di Torino, παρισταμένων των: Bresciani Bruno Srl, Azienda Agricola Tekno Green Srl, Borio Giacomo Srl, Costrade Srl (Συμβάσεις δημοσίων έργων — Ανάθεση των συμβάσεων — Ασυνήθιστα χαμηλές προσφορές — Μέθοδοι αποκλεισμού — Συμβάσεις δημοσίων έργων αξίας χαμηλότερης των ορίων των οδηγιών 93/37/ΕΟΚ και 2004/18/ΕΚ — Υποχρεώσεις της αναθέτουσας αρχής απορρέουσες από τις θεμελιώδεις αρχές του κοινοτικού δικαίου)	3

2008/C 171/05	Υπόθεση C-194/06: Απόφαση του Δικαστηρίου (τμήμα μείζονος συνθέσεως) της 20ής Μαΐου 2008 (αίτηση του Hoge Raad der Nederlanden, Κάτω Χώρες, για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως) — Staatssecretaris van Financiën κατά Orange European Smallcap Fund N. V. (Άρθρα 56 ΕΚ έως 58 ΕΚ — Ελεύθερη κυκλοφορία των κεφαλαίων — Φορολόγηση των μερισμάτων — Αντιστάθμιση χορηγηθείσα σε οργανισμό συλλογικών επενδύσεων φορολογικού χαρακτήρα λόγω παρακρατήσεων στην πηγή που πραγματοποίησε άλλο κράτος μέλος επί των μερισμάτων που εισέπραξε ο οργανισμός αυτός — Περιορισμός της εν λόγω αντισταθμίσεως στο ποσό το οποίο θα μπορούσε να εκπέσει από τον φόρο εισοδήματος μέτοχος που κατοικεί στο κράτος εγκαταστάσεως του οργανισμού αυτού, ο οποίος πραγματοποίησε επένδυση χωρίς τη μεσολάβηση τέτοιου οργανισμού, δυνάμει συμβάσεως για την αποφυγή της διπλής φορολογίας — Περιορισμός της εν λόγω αντισταθμίσεως κατά την αναλογία της συμμετοχής μετόχων κατοίκων αλλοδαπής στο κεφάλαιο του οργανισμού αυτού)	4

2008/C 171/06	Υπόθεση C-266/06 P: Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 22ας Μαΐου 2008 — Evonik Degussa GmbH, πρώην Degussa GmbH, κατά Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ενώσεως (Αίτηση αναιρέσεως — Ανταγωνισμός — Σύμπραξη — Αγορά της μεθειονίνης — Πρόστιμο — Κανονισμός 17 — Άρθρο 15, παράγραφος 2 — Αρχή της νομικής προβλέψεως των ποινών — Αλλοίωση των πραγματικών περιστατικών — Αρχή της αναλογικότητας — Αρχή της ίσης μεταχειρίσεως)	4

2008/C 171/07	Υπόθεση C-352/06: Απόφαση του Δικαστηρίου (τμήμα μείζονος συνθέσεως) της 20ής Μαΐου 2008 (αίτηση του Finanzgericht Köln, Γερμανία, για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως) — Brigitte Bosmann κατά Bundesagentur für Arbeit — Familienkassse Aachen (Κοινωνική ασφάλιση — Οικογενειακά επιδόματα — Αναστολή του δικαιώματος λήψεως των παροχών — Άρθρο 13, παράγραφος 2, στοιχείο α', του κανονισμού (ΕΟΚ) 1408/71 — Άρθρο 10 του κανονισμού (ΕΟΚ) 574/72 — Εφαρμοστέα νομοθεσία — Χορήγηση παροχών εντός του κράτους μέλους κατοικίας, το οποίο στερείται αρμοδιότητας)	5

2008/C 171/08	Υπόθεση C-361/06: Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 22ας Μαΐου 2008 [αίτηση του College van Beroep voor het bedrijfsleven (Κάτω Χώρες) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Feinchemie Schwebda GmbH, Bayer CropScience AG κατά College voor de toelating van bestrijdingsmiddelen (Φυτοπροστατευτικά προϊόντα — Έγκριση για τη διάθεση στην αγορά — Ethofumesate — Οδηγίες 91/414/ΕΟΚ και 2002/37/ΕΚ — Κανονισμός (ΕΟΚ) 3600/1992 — Αίτηση επανάληψης της προφορικής διαδικασίας)	5

2008/C 171/09	Υπόθεση C-414/06: Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 15ης Μαΐου 2008 [αίτηση του Bundesfinanzhof (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Lidl Belgium GmbH & Co. KG κατά Finanzamt Heilbronn (Ελευθερία εγκατάστασης — Άμεση φορολογία — Συνυπολογισμός των ζημιών μιας μόνιμης επιχειρηματικής εγκατάστασης που βρίσκεται σε κράτος μέλος και ανήκει σε εταιρία που έχει την καταστατική της έδρα σε άλλο κράτος μέλος)	6

2008/C 171/10	Υπόθεση C-439/06: Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 22ας Μαΐου 2008 [αίτηση του Oberlandesgericht Dresden (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Δίκη στην οποία μετέχουν η Citiworks AG, το Sächsisches Staatsministerium für Wirtschaft und Arbeit als Landesregulierungsbehörde και η Flughafen Leipzig/Halle GmbH, Bundesnetzagentur (Εσωτερική αγορά ηλεκτρικής ενέργειας — Οδηγία 2003/54/ΕΚ — Άρθρο 20, παράγραφος 1 — Ελεύθερη πρόσβαση των τρίτων στα δίκτυα μεταφοράς και διανομής ηλεκτρικής ενέργειας)	6

2008/C 171/11	Υπόθεση C-462/06: Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 22ας Μαΐου 2008 [αίτηση του Cour de cassation (Γαλλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Glaxosmithkline, Laboratoires Glaxosmithkline κατά Jean-Pierre Rouard (Κανονισμός (ΕΚ) 44/2001 — Τμήμα 5 του κεφαλαίου II — Διεθνής δικαιοδοσία σε ατομικές συμβάσεις εργασίας — Τμήμα 2 του κεφαλαίου ΙΙ — Ειδικές δικαιοδοσίες — Άρθρο 6, σημείο 1 — Πλείονες εναγόμενοι)	7

2008/C 171/12	Υπόθεση C-499/06: Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 22ας Μαΐου 2008 (αίτηση του Sąd Okręgowy w Koszalinie, Δημοκρατία της Πολωνίας, για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως) — Halina Nerkowska κατά Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Koszalinie (Αναπηρική σύνταξη χορηγούμενη σε αμάχους θύματα πολέμου ή καταστολής — Προϋπόθεση περί κατοικίας στο εθνικό έδαφος — Άρθρο 18, παράγραφος 1, ΕΚ)	7

2008/C 171/13	Υπόθεση C-503/06: Απόφαση του Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 15ης Μαΐου 2008 — Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κατά Ιταλικής Δημοκρατίας (Παράβαση κράτους μέλους — Οδηγία 79/409/ΕΟΚ — Διατήρηση των αγρίων πτηνών — Παρεκκλίσεις από το καθεστώς προστασίας των αγρίων πτηνών — Περιφέρεια της Λιγουρίας)	8

2008/C 171/14	Υπόθεση C-162/07: Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 22ας Μαΐου 2008 (αίτηση του Corte suprema di cassazione, Ιταλία, για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως) — Ampliscientifica Srl, Amplifin SpA κατά Ministero dell'Economia e delle Finanze, Agenzia delle Entrate (Έκτη οδηγία ΦΠΑ — Υποκείμενοι στον φόρο — Άρθρο 4, παράγραφος 4, δεύτερο εδάφιο — Μητρική και θυγατρική εταιρία — Εφαρμογή από το κράτος μέλος του καθεστώτος ενός και μόνον υποκειμένου στον φόρο — Προϋποθέσεις — Συνέπειες)	8

2008/C 171/15	Υπόθεση C-165/07: Απόφαση του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 22ας Μαΐου 2008 (αίτηση του Vestre Landsret, Δανία, για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως) — Skatteministeriet κατά Ecco Sko A/S (Κοινό Δασμολόγιο — Συνδυασμένη Ονοματολογία — Δασμολογική κατάταξη — Κλάση 6403 — Υποδήματα με το πάνω μέρος από φυσικό δέρμα — Κλάση 6404 — Υποδήματα με το πάνω μέρος από υφαντικές ύλες)	9

2008/C 171/16	Υπόθεση C-271/07: Απόφαση του Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 20ής Μαΐου 2008 — Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κατά Βασιλείου του Βελγίου (Παράβαση κράτους μέλους — Οδηγία 96/61/ΕΚ — Ολοκληρωμένη πρόληψη και έλεγχος της ρύπανσης — Ατελής ή εσφαλμένη μεταφορά στην εσωτερική έννομη τάξη)	10

2008/C 171/17	Υπόθεση C-276/07: Απόφαση του Δικαστηρίου (έβδομο τμήμα) της 15ης Μαΐου 2008 (αίτηση του Corte d'appello di Firenze, Ιταλία, για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως) — Nancy Delay κατά Università degli studi di Firenze, Istituto nazionale della previdenza sociale (INPS), Repubblica italiana (Ελεύθερη κυκλοφορία των εργαζομένων — Δυσμενής διάκριση λόγω ιθαγένειας — Κατηγορία λεκτόρων ανταλλαγής — Πρώην λέκτορες ξένης γλώσσας — Αναγνώριση των κεκτημένων δικαιωμάτων)	10

2008/C 171/18	Υπόθεση C-341/07: Απόφαση του Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 15ης Μαΐου 2008 — Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κατά Βασιλείου της Σουηδίας (Παράβαση κράτους μέλους — Οδηγία 2004/48/ΕΚ — Σεβασμός των δικαιωμάτων διανοητικής ιδιοκτησίας — Παράλειψη μεταφοράς στην εσωτερική έννομη τάξη εντός της ταχθείσας προθεσμίας)	11

2008/C 171/19	Υπόθεση C-323/07: Διάταξη του Δικαστηρίου (έβδομο τμήμα) της 10ης Απριλίου 2008 [αίτηση του Tribunale Amministrativo Regionale per la Lombardia (Ιταλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Termoraggi SpA κατά Comune di Monza (Δημόσιες συμβάσεις — Δημόσια σύμβαση προμηθειών και υπηρεσιών — Ανάθεση χωρίς διαγωνισμό — Ανάθεση εκ μέρους φορέα τοπικής αυτοδιοικήσεως σε επιχείρηση της οποίας το κεφάλαιο κατέχει ο φορέας αυτός)	11

2008/C 171/20	Υπόθεση C-57/08 P: Αναίρεση που άσκησε στις 13 Φεβρουαρίου 2008 η Gateway, Inc. κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Πρωτοδικείο (πέμπτο τμήμα) στις 27 Νοεμβρίου 2005 στην υπόθεση T-434/05, Gateway, Inc. κατά Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ)	12

2008/C 171/21	Υπόθεση C-134/08: Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Bundesfinanzhof στις 2 Απριλίου 2008 — J. E. Tyson Parketthandel GmbH hanse j. κατά Hauptzollamt Bremen	12

2008/C 171/22	Υπόθεση C-135/08: Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Bundesverwaltungsgericht (Γερμανία) στις 3 Απριλίου 2008 — Janko Rottmann κατά Freistaat Bayern	13

2008/C 171/23	Υπόθεση C-140/08: Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Tallinna Halduskohus (Eesti Vabariik) στις 7 Απριλίου 2008 — Rakvere Lihakombinaat AS κατά Põllumajandusministeerium, Maksu- ja Tolliameti Ida maksu- ja tollikeskus	13

2008/C 171/24	Υπόθεση C-144/08: Προσφυγή της 8ης Απριλίου 2008 — Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κατά Δημοκρατίας της Φινλανδίας	14

2008/C 171/25	Υπόθεση C-146/08 P: Αναίρεση που άσκησε στις 3 Απριλίου 2008 η Efkon AG κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Πρωτοδικείο (πέμπτο τμήμα) στις 22 Ιανουαρίου 2008 στην υπόθεση T-298/04, Efcon AG κατά Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ενώσεως	14

2008/C 171/26	Υπόθεση C-147/08: Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Arbeitsgericht Hamburg στις 10 Απριλίου 2008 — Jürgen Römer κατά Freie und Hansestadt Hamburg	15

2008/C 171/27	Υπόθεση C-150/08: Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Hoge Raad der Nederlanden στις 14 Απριλίου 2008 — Siebrand BV κατά Staatssecretaris van Financiën	16

2008/C 171/28	Υπόθεση C-152/08: Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Tribunal Superior de Justicia de Madrid (Ισπανία) στις 15 Απριλίου 2008 — Real Sociedad de Fútbol SAD και Nihat Kahveci κατά Consejo Superior de Deportes και Real Federación Española de Fútbol	16

2008/C 171/29	Υπόθεση C-154/08: Προσφυγή της 15ης Απριλίου 2008 — Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κατά Βασιλείου της Ισπανίας	17

2008/C 171/30	Υπόθεση C-157/08: Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Hoge Raad der Nederlanden στις 16 Απριλίου 2008 — E.H.A. Passenheim-van Schoot κατά Staatssecretaris van Financiën	17

2008/C 171/31	Υπόθεση C-159/08 P: Αναίρεση που άσκησαν στις 15 Απριλίου 2008 οι Isabella Scippacercola και Ιωάννης Τερεζάκης κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Πρωτοδικείο (πέμπτο τμήμα) στις 16 Ιανουαρίου 2008 στην υπόθεση T-306/05, Isabella Scippacercola και Ιωάννης Τερεζάκης κατά Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων	18

2008/C 171/32	Υπόθεση C-162/08: Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Μονομελές Πρωτοδικείο Ρεθύμνης (Ελλάδα) στις 17 Απριλίου 2008 — Γεώργιος Κ. Λαγουδάκης κατά Κέντρου Ανοικτής Προστασίας Ηλικιωμένων Δήμου Ρεθύμνης	19

2008/C 171/33	Υπόθεση C-163/08: Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Μονομελές Πρωτοδικείο Ρεθύμνης (Ελλάδα) στις 17 Απριλίου 2008 — Δημήτρος Γ. Λαδάκης, Ανδρέας Μ. Μπίρτας, Κωνσταντίνος Γ. Κυριακόπουλος, Εμμανουήλ Β. Κλαμπώνης, Σοφοκής Ε. Μαστοράκης κατά Δήμου Γεροποτάμου	20

2008/C 171/34	Υπόθεση C-164/08: Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Μονομελές Πρωτοδικείο Ρεθύμνης (Ελλάδα) στις 17 Απριλίου 2008 — Μιχαήλ Ζαχαριουδάκης κατά Δήμου Λάμπης	22

2008/C 171/35	Υπόθεση C-169/08: Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Corte costituzionale στις 21 Απριλίου 2008 — Presidente del Consiglio dei Ministri κατά Regione autonoma della Sardegna	24

2008/C 171/36	Υπόθεση C-171/08: Προσφυγή που ασκήθηκε στις 25 Απριλίου 2008 — Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κατά Πορτογαλικής Δημοκρατίας	24

2008/C 171/37	Υπόθεση C-174/08: Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Østre Landsret (Δανία) στις 28 Απριλίου 2008 — NCC Construction Danmark A/S κατά Skatteministeriet	25

2008/C 171/38	Υπόθεση C-180/08: Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Διοικητικό Εφετείο Θεσσαλονίκης (Ελλάδα) στις 28 Απριλίου 2008 — Μαρία Καστρινάκη του Εμμανουήλ κατά Πανεπιστημιακού Γενικού Νοσοκομείου Θεσσαλονίκης ΑΧΕΠΑ	25

2008/C 171/39	Υπόθεση C-186/08: Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Διοικητικό Εφετείο Θεσσαλονίκης (Ελλάδα) στις 28 Απριλίου 2008 — Μαρία Καστρινάκη του Εμμανουήλ κατά Πανεπιστημιακού Γενικού Νοσοκομείου Θεσσαλονίκης ΑΧΕΠΑ	26

2008/C 171/40	Υπόθεση C-190/08: Προσφυγή της 7ης Μαΐου 2008 — Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κατά Βασιλείου των Κάτω Χωρών	26

2008/C 171/41	Υπόθεση C-191/08: Προσφυγή που ασκήθηκε στις 7 Μαΐου 2008 — Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κατά Πορτογαλικής Δημοκρατίας	27

2008/C 171/42	Υπόθεση C-195/08: Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Lietuvos Aukščiausiasis Teismas στις 14 Μαΐου 2008 — Inga Rinau	27

2008/C 171/43	Υπόθεση C-200/08: Προσφυγή της 15ης Μαΐου 2008 — Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κατά Γαλλικής Δημοκρατίας	28

2008/C 171/44	Υπόθεση C-209/08: Προσφυγή της 20ής Μαΐου 2008 — Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κατά Μεγάλου Δουκάτου του Λουξεμβούργου	28

2008/C 171/45	Υπόθεση C-223/08: Προσφυγή της 23ης Μαΐου 2008 — Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κατά Μεγάλου Δουκάτου του Λουξεμβούργου	29

2008/C 171/46	Υπόθεση C-224/08: Προσφυγή της 23ης Μαΐου 2008 — Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κατά Γαλλικής Δημοκρατίας	29

2008/C 171/47	Υπόθεση C-87/06: Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 28ης Νοεμβρίου 2007 [αίτηση του Juzgado de lo Social no 3 de Valladolid (Ισπανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Vicente Pascual García κατά Confederación Hidrográfica del Duero	29

2008/C 171/48	Υπόθεση C-315/06: Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 26ης Φεβρουαρίου 2008 [αίτηση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Βέροιας (Ελλάδα) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Γεώργιος Διαμαντής κατά FANCO AE	30

2008/C 171/49	Υπόθεση C-424/06: Διάταξη του προέδρου του έκτου τμήματος του Δικαστηρίου της 7ης Απριλίου 2008 — Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κατά Ιταλικής Δημοκρατίας	30

2008/C 171/50	Υπόθεση C-18/07: Διάταξη του προέδρου του τρίτου τμήματος του Δικαστηρίου της 28ης Ιανουαρίου 2008 [αίτηση του Kammarrätten i Jönköping (Σουηδία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Mattias Jalkhed κατά Jordbruksverket	30

2008/C 171/51	Υπόθεση C-235/07: Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 27ης Νοεμβρίου 2007 — Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κατά Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας	30

2008/C 171/52	Υπόθεση C-325/07: Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 5ης Δεκεμβρίου 2007 — Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κατά Μεγάλου Δουκάτου του Λουξεμβούργου	30

2008/C 171/53	Υπόθεση C-347/07: Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 11ης Φεβρουαρίου 2008 — Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κατά Ιταλικής Δημοκρατίας	30

	Πρωτοδικείο
2008/C 171/54	Ορισμός του δικαστή που αντικαθιστά τον Πρόεδρο υπό την ιδιότητά του ως δικαστή των ασφαλιστικών μέτρων	31

2008/C 171/55	Υπόθεση T-495/04: Απόφαση του Πρωτοδικείου της 21ης Μαΐου 2008 — Belfass κατά Συμβουλίου (Δημόσιες συμβάσεις παροχής υπηρεσιών — Κοινοτική διαδικασία προσκλήσεως προς υποβολή προσφορών — Πρoφανές ουσιώδες σφάλμα — Ανάθεση στον υποβαλόντα την πλέον συμφέρουσα προσφορά — Υπερβολικά χαμηλή προσφορά — Άρθρο 139, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΚ, Ευρατομ) 2342/2002 — Ένσταση ελλείψεως νομιμότητας — Συγγραφή υποχρεώσεων — Παραδεκτό)	31

2008/C 171/56	Υπόθεση T-205/06: Απόφαση του Πρωτοδικείου της 22ας Μαΐου 2008 — NewSoft Technology κατά ΓΕΕΑ — Soft (Presto! BizCard Reader) (Κοινοτικό σήμα — Διαδικασία αναγνωρίσεως ακυρότητας — Λεκτικό κοινοτικό σήμα Presto! BizCard Reader — Προγενέστερα εικονιστικά εθνικά σήματα Presto — Σχετικός λόγος απαραδέκτου — Κίνδυνος συγχύσεως — Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', και άρθρο 52, παράγραφος 1, στοιχείο α', του κανονισμού (ΕΚ) 40/94)	31

2008/C 171/57	Υπόθεση T-250/06 P: Απόφαση του Πρωτοδικείου της 22ας Μαΐου 2008 — Ott κ.λπ. κατά Επιτροπής (Αναίρεση — Αντίθετη αίτηση αναιρέσεως — Παραδεκτό — Υπαλληλική υπόθεση — Υπάλληλοι — Προαγωγή — Περίοδος προαγωγών 2004 — Απονομή μορίων προτεραιότητας — Γενικές εκτελεστικές διατάξεις του άρθρου 45 του ΚΥΚ — Ένσταση ελλείψεως νομιμότητας — Αντικατάσταση αιτιολογίας — Αναίρεση εν μέρει αβάσιμη και εν μέρει βάσιμη — Διαφορά ώριμη προς εκδίκαση — Απόρριψη της προσφυγής)	32

2008/C 171/58	Υπόθεση T-254/06: Απόφαση του Πρωτοδικείου της 22ας Μαΐου 2008 — Radio Regenbogen Hörfunk in Baden κατά ΓΕΕΑ (RadioCom) (Κοινοτικό σήμα — Αίτηση καταχωρίσεως κοινοτικού λεκτικού σήματος RadioCom — Απόλυτος λόγος απαραδέκτου — Περιγραφικός χαρακτήρας — Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού (ΕΚ) 40/94)	32

2008/C 171/59	Υπόθεση T-329/06: Απόφαση του Πρωτοδικείου της 21ης Μαΐου 2008 — Enercon κατά ΓΕΕΑ (Ε) (Κοινοτικό σήμα — Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού κοινοτικού σήματος E — Απόλυτος λόγος απαραδέκτου — Έλλειψη διακριτικού χαρακτήρα — Περιγραφικός χαρακτήρας — Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχεία β' και γ', του κανονισμού (ΕΚ) 40/94)	33

2008/C 171/60	Υπόθεση T-144/04: Διάταξη του Πρωτοδικείου της 19ης Μαΐου 2008 — TF1 κατά Επιτροπής (Προσφυγή ακυρώσεως — Απόφαση της Επιτροπής περί χαρακτηρισμού ορισμένων μέτρων που έθεσε σε εφαρμογή η Γαλλική Δημοκρατία υπέρ των France 2 και France 3 ως κρατικών ενισχύσεων συμβατών με την κοινή αγορά — Προθεσμία ασκήσεως προσφυγής — Άρθρο 44, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του Κανονισμού Διαδικασίας — Απαράδεκτο)	33

2008/C 171/61	Υπόθεση T-302/04: Διάταξη του Πρωτοδικείου της 18ης Απριλίου 2008 — Maison de l'Europe Avignon Méditerranée κατά Επιτροπής (Ρήτρα διαιτησίας — Ίδρυση Γραφείου ενημερώσεως επί ευρωπαϊκών θεμάτων — Σύμβαση συναφθείσα μεταξύ της Επιτροπής και της προσφεύγουσας — Πρόδηλη αναρμοδιότητα του Πρωτοδικείου — Αγωγή προδήλως αβάσιμη)	34

2008/C 171/62	Υπόθεση T-327/04: Διάταξη του Πρωτοδικείου της 13ης Μαΐου 2008 — SNIV κατά Επιτροπής (Προσφυγή ακυρώσεως — Κρατικές ενισχύσεις — Προθεσμία ασκήσεως προσφυγής — Χρονικό σημείο ενάρξεως της προθεσμίας — Δημοσίευση συνοπτικής ανακοινώσεως στην Επίσημη Εφημερίδα — Διαδικτυακός τόπος — Απαράδεκτο)	34

2008/C 171/63	Υπόθεση T-260/06: Διάταξη του Πρωτοδικείου της 30ής Ιανουαρίου 2008 — Αρκτούρος κατά Επιτροπής (Προσφυγή ακυρώσεως — Κανονισμός (ΕΚ) 1655/2000 — Κατάργηση χρηματοδοτικής συνδρομής που χορηγήθηκε για ένα οικολογικό πρόγραμμα — Απόφαση τερματίζουσα το πρόγραμμα και διατάσσουσα την απόδοση των καταβληθέντων ως προκαταβολή ποσών — Επιβεβαιωτική πράξη — Λήξη της προθεσμίας προσφυγής — Απαράδεκτο)	34

2008/C 171/64	Υπόθεση T-18/07: Διάταξη του Πρωτοδικείου της 21ης Μαΐου 2008 — Kronberger κατά Κοινοβουλίου (Ασφαλιστικά μέτρα — Πράξη εκλογής μελών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου — Προθεσμία ασκήσεως προσφυγής — Αναρμοδιότητα του Πρωτοδικείου — Απαράδεκτο)	35

2008/C 171/65	Υπόθεση T-29/07: Διάταξη του Πρωτοδικείου της 14ης Μαΐου 2008 — Lactalis Gestion Lait και Lactalis Investissements κατά Συμβουλίου (Προσφυγή ακυρώσεως — Οδηγία 2006/112/ΕΚ — Κατάργηση της πρώτης οδηγίας ΦΠΑ — Μερική ακύρωση — Έλλειψη ατομικού επηρεασμού — Απαράδεκτο)	35

2008/C 171/66	Υπόθεση T-92/07 P: Διάταξη του Πρωτοδικείου της 8ης Μαΐου 2008 — Frankin κ.λπ. κατά Επιτροπής (Αίτηση αναιρέσεως — Υπαλληλική υπόθεση — Μόνιμοι και έκτακτοι υπάλληλοι — Σύνταξη — Μεταφορά συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων — Αίτηση αναιρέσεως προδήλως απαράδεκτη — Αίτηση αναιρέσεως προδήλως αβάσιμη)	36

2008/C 171/67	Υπόθεση T-239/07: Διάταξη του Πρωτοδικείου της 5ης Μαΐου 2008 — Pathé Distribution κατά Εκτελεστικού Οργανισμού Εκπαίδευσης, Οπτικοακουστικών Θεμάτων και Πολιτισμού (Ρήτρα διαιτησίας — Εκτελεστικός Οργανισμός Εκπαίδευσης, Οπτικοακουστικών Θεμάτων και Πολιτισμού — Κατάργηση της δίκης)	36

2008/C 171/68	Υπόθεση T-315/07: Διάταξη του Πρωτοδικείου της 28ης Απριλίου 2008 — Grohe κατά ΓΕΕΑ — Compañia Roca Radiadores (ALIRA) (Κοινοτικό σήμα — Ανακοπή — Ανάκληση της ανακοπής — Κατάργηση της δίκης)	36

2008/C 171/69	Υπόθεση T-372/07: Διάταξη του Πρωτοδικείου της 17ης Απριλίου 2008 — Δήμος Κερατέας κατά Επιτροπής (Προσφυγή ακυρώσεως — Προθεσμίες — Απαράδεκτο της προσφυγής)	37

2008/C 171/70	Υπόθεση T-389/07: Διάταξη του Πρωτοδικείου της 18ης Φεβρουαρίου 2008 — Earth Products κατά ΓΕΕΑ — Meynard Designs (EARTH) (Κοινοτικό σήμα — Άρνηση καταχωρίσεως — Απόσυρση της αιτήσεως καταχωρίσεως — Κατάργηση της δίκης)	37

2008/C 171/71	Συνεκδικασθείσες υποθέσεις T-54/08 R, T-87/08 R, T-88/08 R και T-91/08 R έως T-93/08 R: Διάταξη του Προέδρου του Πρωτοδικείου της 8ης Απριλίου 2008 — Κύπρος κατά Επιτροπής (Διαδικασία ασφαλιστικών μέτρων — Προκηρύξεις διαγωνισμών για σύναψη συμβάσεων για την υποβοήθηση της οικονομικής ανάπτυξης του βόρειου τμήματος της Κύπρου — Αίτηση αναστολής της εκτέλεσης — Δεν συντρέχει επείγον)	38

2008/C 171/72	Υπόθεση T-119/08 R: Διάταξη του Προέδρου του Πρωτοδικείου της 11ης Απριλίου 2008 — Κύπρος κατά Επιτροπής (Διαδικασία ασφαλιστικών μέτρων — Προκήρυξη διαγωνισμού για σύναψη σύμβασης για την υποβοήθηση της οικονομικής ανάπτυξης του βόρειου τμήματος της Κύπρου — Αίτηση αναστολής της εκτέλεσης — Δεν συντρέχει επείγον)	38

2008/C 171/73	Υπόθεση T-122/08 R: Διάταξη του Προέδρου του Πρωτοδικείου της 11ης Απριλίου 2008 — Κύπρος κατά Επιτροπής (Διαδικασία ασφαλιστικών μέτρων — Προκήρυξη διαγωνισμού για σύναψη σύμβασης για την υποβοήθηση της οικονομικής ανάπτυξης του βόρειου τμήματος της Κύπρου — Αίτηση αναστολής της εκτέλεσης — Δεν συντρέχει επείγον)	38

2008/C 171/74	Υπόθεση T-151/08: Προσφυγή της 21ης Απριλίου 2008 — Victor Guedes-Indústria e Comércio κατά ΓΕΕΑ — Consorci de l'Espai Rural de Gallecs (GALLECS)	39

2008/C 171/75	Υπόθεση T-156/08 P: Αίτηση αναιρέσεως που ασκήθηκε στις 24 Απριλίου 2008 από τον R κατά της διατάξεως που εξέδωσε στις 19 Φεβρουαρίου 2008 το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης στην υπόθεση F-49/07, R κατά Επιτροπής	39

2008/C 171/76	Υπόθεση T-157/08: Προσφυγή της 28ης Απριλίου 2008 — Paroc κατά ΓΕΕΑ — (INSULATE FOR LIFE)	40

2008/C 171/77	Υπόθεση T-159/08: Προσφυγή της 2ας Μαΐου 2008 — Procter & Gamble κατά ΓΕΕΑ — Bayer (LIVENSA)	40

2008/C 171/78	Υπόθεση T-162/08: Προσφυγή της 29ης Απριλίου 2008 — Frag Comercio Internacional κατά ΓΕΕΑ — Tinkerbell Modas (GREEN by missako)	40

2008/C 171/79	Υπόθεση T-163/08: Προσφυγή της 29ης Απριλίου 2008 — Arbeitsgemeinschaft Golden Toast κατά ΓΕΕΑ	41

2008/C 171/80	Υπόθεση T-167/08: Προσφυγή της 9ης Μαΐου 2008 — Microsoft κατά Επιτροπής	41

2008/C 171/81	Υπόθεση T-170/08: Αγωγή της 13ης Μαΐου 2008 — Επιτροπή κατά I.D. FOS Research	42

2008/C 171/82	Υπόθεση T-171/08: Προσφυγή της 7ης Μαΐου 2008 — Berliner Institut für Vergleichende Sozialforschung κατά Επιτροπής	43

2008/C 171/83	Υπόθεση T-173/08: Προσφυγή της 13ης Μαΐου 2008 — Messe Düsseldorf κατά ΓΕΕΑ — Canon Communications (MEDTEC)	43

2008/C 171/84	Υπόθεση T-176/08: Προσφυγή-αγωγή της 9ης Μαΐου 2008 — Infeurope κατά Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων	44

2008/C 171/85	Υπόθεση T-177/08: Προσφυγή της 13ης Μαΐου 2008 — Schräder κατά ΚΓΦΠ — Hansson (Sumost 01)	45

2008/C 171/86	Υπόθεση T-180/08 P: Αναίρεση που άσκησε στις 15 Μαΐου 2008 ο Giuseppe Tiralongo κατά της διατάξεως που εξέδωσε το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης στις 6 Μαρτίου 2008 στην υπόθεση F-55/07, Tiralongo κατά Επιτροπής	45

2008/C 171/87	Υπόθεση T-181/08: Προσφυγή της 16ης Μαΐου 2008 — Pye Phyo Tay Za κατά Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης	46

2008/C 171/88	Υπόθεση T-182/08: Αγωγή της 16ης Μαΐου 2008 — Επιτροπή κατά Atlantic Energy	46

2008/C 171/89	Υπόθεση T-183/08: Προσφυγή της 16ης Μαΐου 2008 — Schuhpark Fascies κατά ΓΕΕΑ — Leder & Schuh (jello SCHUHPARK)	47

2008/C 171/90	Υπόθεση T-187/08: Προσφυγή της 13ης Μαΐου 2008 — Rodd & Gunn Australia κατά ΓΕΕΑ (Παράσταση σκύλου)	47

2008/C 171/91	Υπόθεση T-188/08: Προσφυγή-αγωγή της 13ης Μαΐου 2008 — Infeurope SA κατά Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων	48

2008/C 171/92	Συνεκδικασθείσες υποθέσεις T-490/04 και T-493/04: Διάταξη του Πρωτοδικείου της 7ης Μαΐου 2008 — Γερμανία και Deutsche Post κατά Επιτροπής	48

2008/C 171/93	Υπόθεση T-180/06: Διάταξη του Πρωτοδικείου της 5ης Μαΐου 2008 — Fränkischer Weinbauverband κατά ΓΓΕΑ (σήμα που παριστάνει φιάλη)	48

2008/C 171/94	Υπόθεση T-17/07: Διάταξη του Πρωτοδικείου της 6ης Μαΐου 2008 — Torres κατά ΓΕΕΑ — Bodegas Navarro López (CITA DEL SOL)	49

2008/C 171/95	Υπόθεση T-32/07: Διάταξη του Πρωτοδικείου της 14ης Μαΐου 2008 — Σλοβακία κατά Επιτροπής	49

2008/C 171/96	Υπόθεση T-501/07: Διάταξη του Πρωτοδικείου της 23ης Μαΐου 2008 — R.S. Arbeitsschutz κατά ΓΕΕΑ — RS Components (RS)	49

2008/C 171/97	Υπόθεση T-30/08: Διάταξη του Πρωτοδικείου της 14ης Μαΐου 2008 — Winzer Pharma κατά ΓΕΕΑ — Oftaltech (OFTASIL)	49

	Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης
2008/C 171/98	Υπόθεση F-8/08: Προσφυγή-αγωγή της 22ας Ιανουαρίου 2008 — Renier κατά Επιτροπής	50

2008/C 171/99	Υπόθεση F-12/08: Προσφυγή-αγωγή της 5ης Φεβρουαρίου 2008 — Nardin κατά Κοινοβουλίου	50

2008/C 171/00	Υπόθεση F-30/08: Προσφυγή-αγωγή της 28ης Φεβρουαρίου 2008 — Νανόπουλος κατά Επιτροπής	50

2008/C 171/01	Υπόθεση F-35/08: Προσφυγή της 14ης Μαρτίου 2008 — Παχτίτης κατά Επιτροπής	51

2008/C 171/02	Υπόθεση F-45/08: Προσφυγή-αγωγή που ασκήθηκε στις 22 Απριλίου 2008 — Bernard κατά Ευρωπόλ	51

2008/C 171/03	Υπόθεση F-46/08: Προσφυγή της 6ης Μαΐου 2008 — Thoss κατά Ελεγκτικού Συνεδρίου	51

2008/C 171/04	Υπόθεση F-47/08: Προσφυγή-αγωγή της 30ής Απριλίου 2008 — Buschak κατά Ευρωπαϊκού Ιδρύματος για τη Βελτίωση των Συνθηκών Διαβίωσης και Εργασίας	52

2008/C 171/05	Υπόθεση F-48/08: Προσφυγή της 27ης Απριλίου 2008 — Ortega Serrano κατά Επιτροπής	52

IV Πληροφορίες

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΟΡΓΑΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ

Δικαστήριο

5.7.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 171/1

(2008/C 171/01)

Τελευταία δημοσίευση του Δικαστηρίου στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

EE C 158 της 21.6.2008

Ιστορικό των προηγούμενων δημοσιεύσεων

EE C 142 της 7.6.2008

EE C 128 της 24.5.2008

EE C 116 της 9.5.2008

EE C 107 της 26.4.2008

EE C 92 της 12.4.2008

EE C 79 της 29.3.2008

Τα κείμενα αυτά είναι διαθέσιμα σε:

EUR-Lex: http://eur-lex.europa.eu

V Γνωστοποιήσεις

ΔΙΚΑΙΟΔΟΤΙΚΕΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ

Δικαστήριο

5.7.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 171/2

Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 15ης Μαΐου 2008 — Βασίλειο της Ισπανίας κατά Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ενώσεως

(Υπόθεση C-442/04) (1)

(Αλιεία - Κανονισμός (ΕΚ) 1954/2003 - Κανονισμός (ΕΚ) 1415/2004 - Διαχείριση της αλιευτικής προσπάθειας - Καθορισμός της μέγιστης ετήσιας αλιευτικής προσπάθειας - Περίοδος αναφοράς - Κοινοτικές αλιευτικές ζώνες και κοινοτικοί αλιευτικοί πόροι - Βιολογικώς ευαίσθητες ζώνες - Πράξη για τους όρους προσχωρήσεως του Βασιλείου της Ισπανίας και της Πορτογαλικής Δημοκρατίας και για τις προσαρμογές των Συνθηκών - Ένσταση ελλείψεως νομιμότητας - Παραδεκτό - Αρχή της απαγορεύσεως των διακρίσεων - Κατάχρηση εξουσίας)

(2008/C 171/02)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγον: Βασίλειο της Ισπανίας (εκπρόσωποι E. Braquehais Conesa και A. Sampol Pucurull)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ενώσεως (εκπρόσωποι: J. Monteiro και F. Florindo Gijón)

Υποστηριζόμενο από: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (εκπρόσωπος: T. van Rijn και F. Jimeno Fernández)

Αντικείμενο της υποθέσεως

Ακύρωση των άρθρων 1 έως 6 του κανονισμού (ΕΚ) 1415/2004 του Συμβουλίου, της 19ης Ιουλίου 2004, για καθορισμό της μέγιστης ετήσιας αλιευτικής προσπάθειας για ορισμένες ζώνες και τύπους αλιείας (ΕΕ L 258, σ. 1) — Παραβίαση της αρχής της ίσης μεταχειρίσεως — Κατάχρηση εξουσίας

Διατακτικό της αποφάσεως

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει το Βασίλειο της Ισπανίας στα δικαστικά έξοδα.

3)	Η Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων φέρει τα δικαστικά της έξοδα.

(1) ΕΕ C 300 της 4.12.2004.

5.7.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 171/2

Απόφαση του Δικαστηρίου (τμήμα μείζονος συνθέσεως) της 20ής Μαΐου 2008 — Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κατά Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ενώσεως

(Υπόθεση C-91/05) (1)

(Προσφυγή ακυρώσεως - Άρθρο 47 ΕΕ - Κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφαλείας - Απόφαση 2004/833/ΚΕΠΠΑ - Εφαρμογή της κοινής δράσεως 2002/589/ΚΕΠΠΑ - Καταπολέμηση της διάδοσης φορητών όπλων και ελαφρού οπλισμού - Αρμοδιότητα της Κοινότητας - Πολιτική συνεργασίας για την ανάπτυξη)

(2008/C 171/03)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (εκπρόσωποι: P.J. Kuijper, J. Enegren και M. Petite)

Παρεμβαίνον υπέρ της προσφεύγουσας: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (εκπρόσωποι: R. Passos, K. Lindahl και D. Gauci)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ενώσεως (εκπρόσωποι: J.-C. Piris, R. Gosalbo Bono, S. Marquardt και E. Finnegan)

Παρεμβαίνοντες υπέρ του καθού: Βασίλειο της Δανίας (εκπρόσωποι: A. Jacobsen και C. Thorning καθώς και L. Lander Madsen), Βασίλειο της Ισπανίας (εκπρόσωπος: N. Díaz Abad), Γαλλική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: G. de Bergues καθώς και E. Belliard και C. Jurgensen), Βασίλειο των Κάτω Χωρών (εκπρόσωποι: M. de Grave καθώς και C. Wissels και H. G. Sevenster), Βασίλειο της Σουηδίας (εκπρόσωπος: A. Falk), Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας (εκπρόσωποι: R. Caudwell και E. Jenkinson, καθώς και A. Dashwood, barrister)

Αντικείμενο της υποθέσεως

Ακύρωση της αποφάσεως 2004/833/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 2ας Δεκεμβρίου 2004, για την εφαρμογή της κοινής δράσης 2002/589/ΚΕΠΠΑ ενόψει της συμβολής της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην ECOWAS στα πλαίσια του μορατόριουμ για τα όπλα και τον ελαφρύ οπλισμό (ΕΕ L 359, σ. 65) και διαπίστωση του παράνομου χαρακτήρα της κοινής δράσεως του Συμβουλίου 2002/589/ΚΕΠΠΑ, της 12ης Ιουλίου 2002, για τη συμβολή της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην καταπολέμηση της αποσταθεροποιητικής συσσώρευσης και διάδοσης φορητών όπλων και ελαφρού οπλισμού και για την κατάργηση της κοινής δράσης 1999/34/ΚΕΠΠΑ (ΕΕ L 191, σ. 1)

Διατακτικό της αποφάσεως

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Ακυρώνει την απόφαση 2004/833/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 2ας Δεκεμβρίου 2004, για την εφαρμογή της κοινής δράσης 2002/589/ΚΕΠΠΑ ενόψει της συμβολής της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην ECOWAS στα πλαίσια του μορατόριουμ για τα όπλα και τον ελαφρύ οπλισμό.

2)	Η Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων και το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ενώσεως φέρουν τα δικαστικά τους έξοδα.

3)	Το Βασίλειο της Δανίας, το Βασίλειο της Ισπανίας, η Γαλλική Δημοκρατία, το Βασίλειο των Κάτω Χωρών, το Βασίλειο της Σουηδίας και το Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας, καθώς και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, φέρουν τα δικαστικά τους έξοδα.

(1) ΕΕ C 82 της 14.4.2007.

5.7.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 171/3

Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 15ης Μαΐου 2008 (αιτήσεις του Consiglio di Stato, Ιταλία, για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως) — SECAP SpA (C-147/06), κατά Comune di Torino, παρισταμένων των: Tecnoimprese Srl, Gambarana Impianti Snc, ICA Srl, Cosmat Srl, Consorzio Ravennate, ARCAS SpA, Regione Piemonte, Santorso Soc. coop. arl (C-148/06) κατά Comune di Torino, παρισταμένων των: Bresciani Bruno Srl, Azienda Agricola Tekno Green Srl, Borio Giacomo Srl, Costrade Srl

(Συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-147/06 και C-148/06) (1)

(Συμβάσεις δημοσίων έργων - Ανάθεση των συμβάσεων - Ασυνήθιστα χαμηλές προσφορές - Μέθοδοι αποκλεισμού - Συμβάσεις δημοσίων έργων αξίας χαμηλότερης των ορίων των οδηγιών 93/37/ΕΟΚ και 2004/18/ΕΚ - Υποχρεώσεις της αναθέτουσας αρχής απορρέουσες από τις θεμελιώδεις αρχές του κοινοτικού δικαίου)

(2008/C 171/04)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Consiglio di Stato

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

SECAP SpA (C-147/06), Santorso Soc. coop. arl (C-148/06)

κατά

Comune di Torino

παρισταμένων των: Tecnoimprese Srl, Gambarana Impianti Snc, ICA Srl, Cosmat Srl, Consorzio Ravennate, ARCAS SpA, Regione Piemonte (C-147/06), Bresciani Bruno Srl, Azienda Agricola Tekno Green Srl, Borio Giacomo Srl, Costrade Srl (C-148/06)

Αντικείμενο της υποθέσεως

Προδικαστική — Consiglio di Stato — Ερμηνεία του άρθρου 30, παράγραφος 4, της οδηγίας 93/37/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 14ης Ιουνίου 1993, περί συντονισμού των διαδικασιών για τη σύναψη συμβάσεων δημοσίων έργων (ΕΕ L 199, σ. 54) και του άρθρου 55, παράγραφοι 1 και 2, της οδηγίας 2004/18/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 31ης Μαρτίου 2004, περί συντονισμού των διαδικασιών σύναψης δημόσιων συμβάσεων έργων, προμηθειών και υπηρεσιών (ΕΕ L 134, σ. 114) — Ασυνήθιστα χαμηλές προσφορές — Περιεχόμενο της υποχρεώσεως εφαρμογής διαδικασίας κατ' αντιπαράθεση εξετάσεως

Διατακτικό της αποφάσεως

Η εθνική ρύθμιση η οποία, όσον αφορά τις συμβάσεις, με βέβαιο διασυνοριακό ενδιαφέρον, αξίας χαμηλότερης του ορίου του άρθρου 6, παράγραφος 1, στοιχείο α', της οδηγίας 93/37/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 14ης Ιουνίου 1993, περί συντονισμού των διαδικασιών για τη σύναψη συμβάσεων δημοσίων έργων, όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 97/52/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 13ης Οκτωβρίου 1997, επιβάλλει επιτακτικά στις αναθέτουσες αρχές, όταν ο αριθμός των εγκύρων προσφορών υπερβαίνει τις πέντε, να αποκλείουν αυτομάτως τις προσφορές που θεωρούνται ως ασυνήθιστα χαμηλές σε σχέση με το προς εκτέλεση έργο, σύμφωνα με το μαθηματικό κριτήριο της ρυθμίσεως αυτής, χωρίς να παρέχεται στις αναθέτουσες αρχές καμία δυνατότητα να εξετάσουν τη σύνθεση των προσφορών αυτών ζητώντας συναφώς διευκρινίσεις από τους προσφέροντες, προσκρούει στους θεμελιώδεις κανόνες της Συνθήκης ΕΚ περί της ελευθερίας εγκαταστάσεως και της ελεύθερης παροχής υπηρεσιών, καθώς και στη γενική αρχή της απαγορεύσεως των διακρίσεων. Τούτο δεν συμβαίνει στην περίπτωση που η εθνική ή η τοπική ρύθμιση ή η οικεία αναθέτουσα αρχή καθορίζουν ένα εύλογο όριο πάνω από το οποίο έχει εφαρμογή ο αυτόματος αποκλεισμός των ασυνήθιστα χαμηλών προσφορών, επειδή, λόγω του υπερβολικά υψηλού αριθμού των προσφορών, η αναθέτουσα αρχή θα υποχρεωνόταν να εξετάσει, κατόπιν ακροάσεως των ενδιαφερομένων, τόσο πολλές προσφορές ώστε η εξέταση αυτή θα υπερέβαινε τις διοικητικές της δυνατότητες ή επειδή, λόγω της καθυστερήσεως που θα συνεπαγόταν η εξέταση αυτή, θα ετίθετο σε κίνδυνο η υλοποίηση της συμβάσεως.

(1) ΕΕ C 143 της 17.6.2006.

ΕΕ C 154 της 1.7.2006.

5.7.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 171/4

Απόφαση του Δικαστηρίου (τμήμα μείζονος συνθέσεως) της 20ής Μαΐου 2008 (αίτηση του Hoge Raad der Nederlanden, Κάτω Χώρες, για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως) — Staatssecretaris van Financiën κατά Orange European Smallcap Fund N. V.

(Υπόθεση C-194/06) (1)

(Άρθρα 56 ΕΚ έως 58 ΕΚ - Ελεύθερη κυκλοφορία των κεφαλαίων - Φορολόγηση των μερισμάτων - Αντιστάθμιση χορηγηθείσα σε οργανισμό συλλογικών επενδύσεων φορολογικού χαρακτήρα λόγω παρακρατήσεων στην πηγή που πραγματοποίησε άλλο κράτος μέλος επί των μερισμάτων που εισέπραξε ο οργανισμός αυτός - Περιορισμός της εν λόγω αντισταθμίσεως στο ποσό το οποίο θα μπορούσε να εκπέσει από τον φόρο εισοδήματος μέτοχος που κατοικεί στο κράτος εγκαταστάσεως του οργανισμού αυτού, ο οποίος πραγματοποίησε επένδυση χωρίς τη μεσολάβηση τέτοιου οργανισμού, δυνάμει συμβάσεως για την αποφυγή της διπλής φορολογίας - Περιορισμός της εν λόγω αντισταθμίσεως κατά την αναλογία της συμμετοχής μετόχων κατοίκων αλλοδαπής στο κεφάλαιο του οργανισμού αυτού)

(2008/C 171/05)

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Hoge Raad der Nederlanden

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Staatssecretaris van Financiën

κατά

Orange European Smallcap Fund N.V.

Αντικείμενο της υποθέσεως

Προδικαστική — Hoge Raad der Nederlanden — Ερμηνεία των άρθρων 56 ΕΚ, 57, παράγραφος 1, ΕΚ, και 58, παράγραφος 1, ΕK — Εθνική ρύθμιση η οποία προβλέπει πίστωση φόρου υπέρ εταιριών συλλογικών επενδύσεων λόγω της από άλλο κράτος μέλος φορολογήσεως των μερισμάτων στην πηγή — Περιορισμός όταν οι μέτοχοι δεν είναι κάτοικοι Κάτω Χωρών ή δεν υπόκεινται στον ολλανδικό φόρο εταιριών

Διατακτικό της αποφάσεως

Τα άρθρα 56 ΕΚ και 58 ΕΚ δεν απαγορεύουν νομοθεσία κράτους μέλους όπως η επίμαχη στην κύρια δίκη η οποία, ενώ προβλέπει, υπέρ των οργανισμών συλλογικών επενδύσεων φορολογικού χαρακτήρα που είναι εγκατεστημένοι στο έδαφος του κράτους μέλους αυτού, αντιστάθμιση η οποία σκοπεί στο να ληφθεί υπόψη ο φόρος που παρακράτησε στην πηγή άλλο κράτος μέλος επί των μερισμάτων που καταβλήθηκαν στους οργανισμούς αυτούς, περιορίζει την αντιστάθμιση αυτή στο ποσό το οποίο ένα φυσικό πρόσωπο που κατοικεί στο έδαφος του ως άνω πρώτου κράτους μέλους θα μπορούσε να συμψηφίσει, λόγω παρόμοιων παρακρατήσεων, βάσει συμβάσεως για την πρόληψη της διπλής φορολογίας συναφθείσας με το άλλο κράτος μέλος αυτό.

Τα άρθρα 56 ΕΚ και 58 ΕΚ απαγορεύουν νομοθεσία κράτους μέλους όπως η επίμαχη στην κύρια δίκη η οποία, ενώ προβλέπει, υπέρ των οργανισμών συλλογικών επενδύσεων φορολογικού χαρακτήρα που είναι εγκατεστημένοι στο έδαφος του εν λόγω κράτους μέλους, αντιστάθμιση η οποία σκοπεί στο να ληφθεί υπόψη ο φόρος που παρακράτησε στην πηγή άλλο κράτος μέλος επί των μερισμάτων που καταβλήθηκαν στους οργανισμούς αυτούς, μειώνει την αντιστάθμιση αυτή, αν και καθόσον οι μέτοχοι των εν λόγω οργανισμών είναι φυσικά πρόσωπα που κατοικούν ή νομικά πρόσωπα εγκατεστημένα εντός άλλων κρατών μελών ή εντός τρίτων χωρών, εφόσον η μείωση αυτή θίγει αδιακρίτως όλους τους μετόχους των εν λόγω οργανισμών.

Συναφώς, δεν ασκεί επιρροή το γεγονός ότι οι αλλοδαποί μέτοχοι του οργανισμού συλλογικών επενδύσεων φορολογικού χαρακτήρα κατοικούν ή είναι εγκατεστημένοι εντός κράτους με το οποίο το κράτος μέλος εγκαταστάσεως του οργανισμού αυτού έχει συνάψει σύμβαση προβλέπουσα, υπό τον όρο αμοιβαιότητας, τον συμψηφισμό των φορολογικών παρακρατήσεων που πραγματοποιήθηκαν στην πηγή επί των μερισμάτων.

Ένας περιορισμός εμπίπτει στο άρθρο 57, παράγραφος 1, ΕΚ, ως περιορισμός στις κινήσεις κεφαλαίων που αφορούν άμεσες επενδύσεις, εφόσον αναφέρεται στις πάσης φύσεως επενδύσεις στις οποίες προβαίνουν φυσικά ή νομικά πρόσωπα και οι οποίες χρησιμεύουν στη δημιουργία ή στη διατήρηση σταθερών και αμέσων σχέσεων μεταξύ του επενδυτή και της επιχειρήσεως για την οποία προορίζονται τα κεφάλαια αυτά, προς άσκηση οικονομικής δραστηριότητας.

(1) ΕΕ C 178 της 29.7.2006.

5.7.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 171/4

Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 22ας Μαΐου 2008 — Evonik Degussa GmbH, πρώην Degussa GmbH, κατά Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ενώσεως

(Υπόθεση C-266/06 P) (1)

(Αίτηση αναιρέσεως - Ανταγωνισμός - Σύμπραξη - Αγορά της μεθειονίνης - Πρόστιμο - Κανονισμός 17 - Άρθρο 15, παράγραφος 2 - Αρχή της νομικής προβλέψεως των ποινών - Αλλοίωση των πραγματικών περιστατικών - Αρχή της αναλογικότητας - Αρχή της ίσης μεταχειρίσεως)

(2008/C 171/06)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Evonik Degussa GmbH, πρώην Degussa GmbH (εκπρόσωποι: R. Bechtold, M. Karl και C. Steinle, Rechtsanwälte)

Αντίδικοι κατ' αναίρεση: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (εκπρόσωποι: A. Bouquet και W. Mölls, επικουρούμενοι από τον H.-J. Freund, Rechtsanwalt), Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ενώσεως (εκπρόσωποι: S. Marquardt, G. Curmi και M. Simm)

Αντικείμενο

Αίτηση αναιρέσεως κατά της αποφάσεως του Πρωτοδικείου (τρίτο τμήμα) της 5ης Απριλίου 2006, Τ-279/02, Degussa AG κατά Επιτροπής, με την οποία το Πρωτοδικείο απέρριψε μερικώς προσφυγή με αίτημα την ακύρωση της αποφάσεως 2003/674/ΕΚ της Επιτροπής, της 2ας Ιουλίου 2002, σχετικά με διαδικασία δυνάμει του άρθρου 81 ΕΚ και του άρθρου 53 της Συμφωνίας για τον ΕΟΧ (ΕΕ L 255, σ. 1) — Σύμπραξη αφορώσα την αγορά της μεθειονίνης — Επιταγές της αρχής «ουδεμία αξιόποινη πράξη ή ποινή άνευ νόμου» όσον αφορά το σύστημα προστίμων που προβλέπει το άρθρο 15, παράγραφος 2, του κανονισμού 17/62

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως.

2)	Καταδικάζει την Evonik Degussa GmbH στα δικαστικά έξοδα.

3)	Το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ενώσεως φέρει τα δικαστικά έξοδά του.

(1) ΕΕ C 190 της 12.8.2006.

5.7.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 171/5

Απόφαση του Δικαστηρίου (τμήμα μείζονος συνθέσεως) της 20ής Μαΐου 2008 (αίτηση του Finanzgericht Köln, Γερμανία, για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως) — Brigitte Bosmann κατά Bundesagentur für Arbeit — Familienkassse Aachen

(Υπόθεση C-352/06) (1)

(Κοινωνική ασφάλιση - Οικογενειακά επιδόματα - Αναστολή του δικαιώματος λήψεως των παροχών - Άρθρο 13, παράγραφος 2, στοιχείο α', του κανονισμού (ΕΟΚ) 1408/71 - Άρθρο 10 του κανονισμού (ΕΟΚ) 574/72 - Εφαρμοστέα νομοθεσία - Χορήγηση παροχών εντός του κράτους μέλους κατοικίας, το οποίο στερείται αρμοδιότητας)

(2008/C 171/07)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Finanzgericht Köln

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Brigitte Bosmann

κατά

Bundesagentur für Arbeit — Familienkassse Aachen

Αντικείμενο της υποθέσεως

Προδικαστική — Finanzgericht Köln — Ερμηνεία του άρθρου 13, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΟΚ) 1408/71 του Συμβουλίου, της 14ης Ιουνίου 1971, περί εφαρμογής των συστημάτων κοινωνικής ασφαλίσεως στους μισθωτούς και τις οικογένειές τους που διακινούνται εντός της Κοινότητας (ΕΕ ειδ. έκδ. 05/001, σ. 73) — Ερμηνεία του άρθρου 10 του κανονισμού (ΕΟΚ) 574/72 του Συμβουλίου, της 21ης Μαρτίου 1972, περί του τρόπου εφαρμογής του κανονισμού (ΕΟΚ) 1408/71 περί εφαρμογής των συστημάτων κοινωνικής ασφαλίσεως στους μισθωτούς και τις οικογένειές τους που διακινούνται εντός της Κοινότητας (ΕΕ ειδ. έκδ. 05/001, σ. 138) — Ερμηνεία του άρθρου 39 ΕΚ — Ερμηνεία γενικών αρχών — Δικαίωμα επιδόματος για προστατευόμενα τέκνα — Αναστολή παροχών καταβαλλόμενων στο κράτος κατοικίας — Δικαίωμα παροχών της ιδίας φύσεως στο κράτος απασχολήσεως

Διατακτικό της αποφάσεως

Το άρθρο 13, παράγραφος 2, στοιχείο α', του κανονισμού 1408/71 του Συμβουλίου, της 14ης Ιουνίου 1971, περί εφαρμογής των συστημάτων κοινωνικής ασφαλίσεως στους μισθωτούς, τους μη μισθωτούς και τις οικογένειές τους που διακινούνται εντός της Κοινότητος, όπως έχει μετά την τροποποίηση και την ενημέρωσή του από τον κανονισμό (ΕΚ) 118/97 του Συμβουλίου, της 2ας Δεκεμβρίου 1996, όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό (ΕΚ) 647/2005 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 13ης Απριλίου 2005, δεν αποκλείει τη δυνατότητα ενός διακινούμενου εργαζομένου, ο οποίος υπάγεται στο σύστημα κοινωνικής ασφαλίσεως του κράτους μέλους απασχολήσεως, να λαμβάνει οικογενειακές παροχές στο κράτος μέλος κατοικίας, κατ' εφαρμογή της εθνικής νομοθεσίας αυτού του κράτους μέλους.

Στο αιτούν δικαστήριο εναπόκειται να κρίνει αν το ενδεχόμενο ένας εργαζόμενος, ο οποίος βρίσκεται στην ίδια κατάσταση με την προσφεύγουσα της κύριας δίκης, να επιστρέφει μετά το πέρας κάθε εργάσιμης ημέρας στην οικογενειακή εστία η οποία βρίσκεται στο οικείο κράτος μέλος ασκεί επιρροή προκειμένου να γίνει δεκτό ότι ο εργαζόμενος αυτός πληροί τις προϋποθέσεις για τη χορήγηση της επίμαχης οικογενειακής παροχής εντός του κράτους αυτού βάσει της νομοθεσίας του.

(1) ΕΕ C 281 της 18.11.2006.

5.7.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 171/5

Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 22ας Μαΐου 2008 [αίτηση του College van Beroep voor het bedrijfsleven (Κάτω Χώρες) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Feinchemie Schwebda GmbH, Bayer CropScience AG κατά College voor de toelating van bestrijdingsmiddelen

(Υπόθεση C-361/06) (1)

(Φυτοπροστατευτικά προϊόντα - Έγκριση για τη διάθεση στην αγορά - Ethofumesate - Οδηγίες 91/414/ΕΟΚ και 2002/37/ΕΚ - Κανονισμός (ΕΟΚ) 3600/1992 - Αίτηση επανάληψης της προφορικής διαδικασίας)

(2008/C 171/08)

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Αιτούν δικαστήριο

College van Beroep voor het bedrijfsleven

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Feinchemie Schwebda GmbH, Bayer CropScience AG

κατά

College voor de toelating van bestrijdingsmiddelen

παρισταμένης της: Agrichem BV

Αντικείμενο της υποθέσεως

Αίτηση εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως — College van Beroep voor het bedrijfsleven — Ερμηνεία του άρθρου 4, παράγραφος 1, της οδηγίας 2002/37/ΕΚ της Επιτροπής, της 3ης Μαΐου 2002, για την τροποποίηση της οδηγίας 91/414/ΕΟΚ του Συμβουλίου για να καταχωρηθεί η ethofumesate ως δραστική ουσία (ΕΕ L 117, σ. 10) — Υποχρέωση των κρατών μελών να ανακαλέσουν, πριν την 1η Σεπτεμβρίου 2003, την άδεια για κάθε φυτοπροστατευτικό προϊόν που περιέχει ethofumesate, στην περίπτωση που ο κάτοχός της δεν διαθέτει φάκελο που πληροί τις απαιτήσεις του παραρτήματος ΙΙ της οδηγίας 91/414/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 15ης Ιουλίου 1991, σχετικά με τη διάθεση στην αγορά φυτοπροστατευτικών προϊόντων (ΕΕ L 230, σ. 1), ή δεν έχει πρόσβαση στον φάκελο αυτό

Διατακτικό της αποφάσεως

Το άρθρο 4, παράγραφος 1, της οδηγίας 2002/37/ΕΚ της Επιτροπής, της 3ης Μαΐου 2002, για την τροποποίηση της οδηγίας 91/414/ΕΟΚ του Συμβουλίου για να καταχωρηθεί η ethofumesate ως δραστική ουσία, έχει την έννοια ότι η διάταξη αυτή δεν υποχρεώνει τα κράτη μέλη να θέσουν τέλος, πριν την 1η Σεπτεμβρίου 2003, στην ισχύ της έγκρισης φυτοπροστατευτικού προϊόντος που περιέχει ethofumesate, για τον λόγο ότι ο κάτοχος της έγκρισης δεν διαθέτει φάκελο πληρούντα τους όρους του παραρτήματος ΙΙ της οδηγίας 91/414/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 15ης Ιουλίου 1991, σχετικά με τη διάθεση στην αγορά φυτοπροστατευτικών προϊόντων, ή δεν έχει πρόσβαση στον φάκελο αυτό.

(1) ΕΕ C 294 της 2.12.2006.

5.7.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 171/6

Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 15ης Μαΐου 2008 [αίτηση του Bundesfinanzhof (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Lidl Belgium GmbH & Co. KG κατά Finanzamt Heilbronn

(Υπόθεση C-414/06) (1)

(Ελευθερία εγκατάστασης - Άμεση φορολογία - Συνυπολογισμός των ζημιών μιας μόνιμης επιχειρηματικής εγκατάστασης που βρίσκεται σε κράτος μέλος και ανήκει σε εταιρία που έχει την καταστατική της έδρα σε άλλο κράτος μέλος)

(2008/C 171/09)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Bundesfinanzhof

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Lidl Belgium GmbH & Co. KG

κατά

Finanzamt Heilbronn

Αντικείμενο της υποθέσεως

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως — Bundesfinanzhof — Ερμηνεία των άρθρων 43 και 56 ΕΚ — Έκπτωση από τα φορολογητέα κέρδη μιας εγχώριας εταιρίας των ζημιών που έχουν προκύψει από τη δραστηριότητα μόνιμης επιχειρηματικής εγκατάστασης που βρίσκεται σε άλλο κράτος μέλος — Απόρριψη του αιτήματος έκπτωσης στηριζόμενη σε διμερή σύμβαση για την αποφυγή της διπλής φορολογίας που έχει συναφθεί με αυτό το άλλο κράτος μέλος

Διατακτικό της αποφάσεως

Δεν αντιβαίνει στο άρθρο 43 ΕΚ το να μην έχει η εγκατεστημένη σε κράτος μέλος εταιρία τη δυνατότητα να εκπίπτει από τα φορολογητέα εισοδήματά της τις ζημίες μιας μόνιμης επιχειρηματικής εγκατάστασής της που βρίσκεται σε άλλο κράτος μέλος, εφόσον, δυνάμει σύμβασης για την αποφυγή της διπλής φορολογίας, τα εισοδήματα της εγκατάστασης αυτής φορολογούνται στο δεύτερο αυτό κράτος μέλος, στο οποίο οι εν λόγω ζημίες μπορούν να λαμβάνονται υπόψη κατά τη φορολόγηση του εισοδήματος της εγκατάστασης αυτής σε μεταγενέστερες φορολογικές χρήσεις.

(1) ΕΕ C 326 της 30.12.2006.

5.7.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 171/6

Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 22ας Μαΐου 2008 [αίτηση του Oberlandesgericht Dresden (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Δίκη στην οποία μετέχουν η Citiworks AG, το Sächsisches Staatsministerium für Wirtschaft und Arbeit als Landesregulierungsbehörde και η Flughafen Leipzig/Halle GmbH, Bundesnetzagentur

(Υπόθεση C-439/06) (1)

(Εσωτερική αγορά ηλεκτρικής ενέργειας - Οδηγία 2003/54/ΕΚ - Άρθρο 20, παράγραφος 1 - Ελεύθερη πρόσβαση των τρίτων στα δίκτυα μεταφοράς και διανομής ηλεκτρικής ενέργειας)

(2008/C 171/10)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Oberlandesgericht Dresden

Δίκη την οποία κίνησε:

η Citiworks AG

και στην οποία παρίστανται:

το Sächsisches Staatsministerium für Wirtschaft und Arbeit als Landesregulierungsbehörde και η Flughafen Leipzig/Halle GmbH, Bundesnetzagentur

Αντικείμενο της υποθέσεως

Αίτηση εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως — Oberlandesgericht Dresden — Ερμηνεία του άρθρου 20, παράγραφος 1, της οδηγίας 2003/54/ΕΚ του Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Ιουνίου 2003, σχετικά με τους κοινούς κανόνες για την εσωτερική αγορά ηλεκτρικής ενέργειας και την κατάργηση της οδηγίας 96/92/ΕΚ (EE L 176, σ. 37) — Εθνική νομοθετική ρύθμιση αποκλείουσα τα εξ ολοκλήρου εγκατεστημένα εντός επιχειρήσεως δίκτυα (Betriebsnetze) από την εφαρμογή της αρχής της ελεύθερης προσβάσεως τρίτων στα δίκτυα μεταφοράς και διανομής ηλεκτρικής ενέργειας

Διατακτικό της αποφάσεως

Το άρθρο 20, παράγραφος 1, της οδηγίας 2003/54/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Ιουνίου 2003, σχετικά με τους κοινούς κανόνες για την εσωτερική αγορά ηλεκτρικής ενέργειας και την κατάργηση της οδηγίας 96/92/ΕΚ, πρέπει να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι αποκλείει τη δυνατότητα εφαρμογής μιας διατάξεως όπως το άρθρο 110, παράγραφος 1, σημείο 1, του νόμου για την παροχή ηλεκτρικής ενέργειας και φυσικού αερίου, ο οποίος αποκαλείται «νόμος για την ορθολογική διαχείριση της ενέργειας» [Gesetz über die Elektrizitäts- und Gasversorgung (Energiewirtschafstsgesetz)], της 7ης Ιουλίου 2005, η οποία απαλλάσσει ορισμένους διαχειριστές δικτύων παροχής ενέργειας από την υποχρέωση να παρέχουν στους τρίτους ελεύθερη πρόσβαση στα δίκτυα αυτά, με την αιτιολογία ότι τα τελευταία βρίσκονται σε επιχειρηματική ζώνη με λειτουργική ενότητα και χρησιμοποιούνται κυρίως για τη μεταφορά ηλεκτρικής ενέργειας εντός της επιχειρήσεως και προς συνδεδεμένες επιχειρήσεις.

(1) ΕΕ C 326 της 30.12.2006.

5.7.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 171/7

Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 22ας Μαΐου 2008 [αίτηση του Cour de cassation (Γαλλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Glaxosmithkline, Laboratoires Glaxosmithkline κατά Jean-Pierre Rouard

(Υπόθεση C-462/06) (1)

(Κανονισμός (ΕΚ) 44/2001 - Τμήμα 5 του κεφαλαίου II - Διεθνής δικαιοδοσία σε ατομικές συμβάσεις εργασίας - Τμήμα 2 του κεφαλαίου ΙΙ - Ειδικές δικαιοδοσίες - Άρθρο 6, σημείο 1 - Πλείονες εναγόμενοι)

(2008/C 171/11)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Αιτούν δικαστήριο

Cour de cassation

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Glaxosmithkline, Laboratoires Glaxosmithkline

κατά

Jean-Pierre Rouard

Αντικείμενο της υποθέσεως

Αίτηση εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως — Cour de Cassation (Γαλλία) — Ερμηνεία των άρθρων 6, σημείο 1, 18, σημείο 1, και 19 του κανονισμού (ΕΚ) 44/2001 του Συμβουλίου, της 22ας Δεκεμβρίου 2000, για τη διεθνή δικαιοδοσία, την αναγνώριση και την εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις (ΕΕ 2001, L 12, σ. 1) — Κανόνες δικαιοδοσίας για τις ατομικές συμβάσεις εργασίας — Κατάσταση εργαζομένου που απολύθηκε αφού εργάστηκε, σε τρίτες χώρες, για λογαριασμό δύο εταιριών του ίδιου ομίλου, οι οποίες έχουν την έδρα τους σε δύο διαφορετικά κράτη μέλη

Διατακτικό της αποφάσεως

Ο κανόνας ειδικής δικαιοδοσίας του άρθρου 6, σημείο 1, του κανονισμού (ΕΚ) 44/2001 του Συμβουλίου, της 22ας Δεκεμβρίου 2000, για τη διεθνή δικαιοδοσία, την αναγνώριση και την εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις, δεν μπορεί να εφαρμοστεί σε διαφορά εμπίπτουσα στο πεδίο εφαρμογής του τμήματος 5 του κεφαλαίου ΙΙ του κανονισμού αυτού, το οποίο αφορά τους κανόνες δικαιοδοσίας επί των διαφορών που ανακύπτουν από ατομικές συμβάσεις εργασίας.

(1) ΕΕ C 326 της 30.12.2006.

5.7.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 171/7

Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 22ας Μαΐου 2008 (αίτηση του Sąd Okręgowy w Koszalinie, Δημοκρατία της Πολωνίας, για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως) — Halina Nerkowska κατά Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Koszalinie

(Υπόθεση C-499/06) (1)

(Αναπηρική σύνταξη χορηγούμενη σε αμάχους θύματα πολέμου ή καταστολής - Προϋπόθεση περί κατοικίας στο εθνικό έδαφος - Άρθρο 18, παράγραφος 1, ΕΚ)

(2008/C 171/12)

Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική

Αιτούν δικαστήριο

Sąd Okręgowy w Koszalinie

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Halina Nerkowska

κατά

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Koszalinie

Αντικείμενο της υποθέσεως

Αίτηση εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως — Sąd Okręgowy w Koszalinie — Ερμηνεία του άρθρου 18 ΕΚ — Συμβιβαστό εθνικής διατάξεως εξαρτώσας την καταβολή παροχής χορηγούμενης στα θύματα του πολέμου και των συνεπειών του από την προϋπόθεση διαμονής τους επί του εθνικού εδάφους

Διατακτικό της αποφάσεως

Το άρθρο 18, παράγραφος 1, ΕΚ πρέπει να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι απαγορεύει νομοθεσία κράτους μέλους δυνάμει της οποίας το κράτος αυτό αρνείται, γενικώς και ανεξαιρέτως, τη χορήγηση στους υπηκόους του παροχής υπέρ των αμάχων θυμάτων πολέμου ή καταστολής για τον λόγο και μόνον ότι οι ενδιαφερόμενοι δεν κατοικούν καθ' όλη τη διάρκεια χορήγησης της παροχής αυτής στο έδαφος του κράτους αυτού, αλλά στο έδαφος άλλου κράτους μέλους.

(1) ΕΕ C 20 της 27.1.2007.

5.7.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 171/8

Απόφαση του Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 15ης Μαΐου 2008 — Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κατά Ιταλικής Δημοκρατίας

(Υπόθεση C-503/06) (1)

(Παράβαση κράτους μέλους - Οδηγία 79/409/ΕΟΚ - Διατήρηση των αγρίων πτηνών - Παρεκκλίσεις από το καθεστώς προστασίας των αγρίων πτηνών - Περιφέρεια της Λιγουρίας)

(2008/C 171/13)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (εκπρόσωπος: D. Recchia)

Καθής: Ιταλική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: I. Μ. Braguglia, επικουρούμενος από τον G. Fiengo, avvocato dello Stato)

Αντικείμενο

Παράβαση κράτους μέλους — Θέσπιση και εφαρμογή, εκ μέρους της Περιφέρειας της Λιγουρίας, νομοθεσίας περί εγκρίσεως παρεκκλίσεων από το καθεστώς προστασίας των αγρίων πτηνών, μη τηρούσας τις προϋποθέσεις που θέτει το άρθρο 9 της οδηγίας 79/409/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 2ας Απριλίου 1979, περί της διατηρήσεως των αγρίων πτηνών (ΕΕ ειδ. έκδ. 15/001, σ. 202)

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

Η Ιταλική Δημοκρατία, λόγω της θεσπίσεως και της εφαρμογής, εκ μέρους της Περιφέρειας της Λιγουρίας, ρυθμίσεως επιτρέπουσας παρεκκλίσεις από το καθεστώς προστασίας των αγρίων πτηνών, αλλά μη τηρούσας τις προϋποθέσεις που θέτει το άρθρο 9 της οδηγίας 79/409/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 2ας Απριλίου 1979, περί της διατηρήσεως των αγρίων πτηνών, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από την οδηγία αυτή.

2)	Καταδικάζει την Ιταλική Δημοκρατία στα δικαστικά έξοδα, συμπεριλαμβανομένων των εξόδων της διαδικασίας ασφαλιστικών μέτρων.

(1) ΕΕ C 82 της 14.4.2007.

5.7.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 171/8

Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 22ας Μαΐου 2008 (αίτηση του Corte suprema di cassazione, Ιταλία, για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως) — Ampliscientifica Srl, Amplifin SpA κατά Ministero dell'Economia e delle Finanze, Agenzia delle Entrate

(Υπόθεση C-162/07) (1)

(Έκτη οδηγία ΦΠΑ - Υποκείμενοι στον φόρο - Άρθρο 4, παράγραφος 4, δεύτερο εδάφιο - Μητρική και θυγατρική εταιρία - Εφαρμογή από το κράτος μέλος του καθεστώτος ενός και μόνον υποκειμένου στον φόρο - Προϋποθέσεις - Συνέπειες)

(2008/C 171/14)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Corte suprema di cassazione

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ampliscientifica Srl, Amplifin SpA

κατά

Ministero dell'Economia e delle Finanze, Agenzia delle Entrate

Αντικείμενο της υποθέσεως

Προδικαστική — Corte suprema di cassazione — Ερμηνεία του άρθρου 4, παράγραφος 4, δεύτερο εδάφιο της οδηγίας 77/388/ΕΟΚ: Έκτη οδηγία του Συμβουλίου, της 17ης Μαΐου 1977 περί εναρμονίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών, των σχετικών με τους φόρους κύκλου εργασιών — Κοινό σύστημα φόρου προστιθεμένης αξίας: ομοιόμορφη φορολογική βάση (ΕΕ ειδ. έκδ. 09/001, σ. 49) — Πρόσωπα ανεξάρτητα μεταξύ τους από νομικής απόψεως, που συνδέονται όμως στενά από χρηματοδοτικής, οικονομικής και οργανωτικής απόψεως — Αποτελεί αρκετά ακριβή έννοια ώστε τα κράτη μέλη να μπορούν να εφαρμόσουν το προβλεπόμενο σύστημα ΦΠΑ; — Έννοια του δεσμού — Εθνική διάταξη εξαρτώσα την ύπαρξη του δεσμού από μια ελάχιστη διάρκεια προς αποφυγή καταχρήσεως δικαιώματος

Διατακτικό της αποφάσεως

Το άρθρο 4, παράγραφος 4, δεύτερο εδάφιο, της έκτης οδηγίας 77/388/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 17ης Μαΐου 1977, περί εναρμονίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών, των σχετικών με τους φόρους κύκλου εργασιών — Κοινό σύστημα φόρου προστιθεμένης αξίας: ομοιόμορφη φορολογική βάση, αποτελεί κανόνα του οποίου η εφαρμογή από κράτος μέλος προβλέπει την προηγούμενη διαβούλευση του εν λόγω κράτους μέλους με τη συμβουλευτική επιτροπή για τον ΦΠΑ και τη θέσπιση εθνικής ρυθμίσεως παρέχουσας στα φυσικά και ιδίως στα νομικά πρόσωπα που είναι εγκατεστημένα στο εσωτερικό της χώρας και ανεξάρτητα από νομικής απόψεως, αλλά στενά συνδεδεμένα μεταξύ τους από δημοσιονομικής, οικονομικής και οργανωτικής απόψεως, τη δυνατότητα να μην αντιμετωπίζονται πλέον ως χωριστοί υποκείμενοι στον φόρο, αλλά ως ένας και μοναδικός, με ένα και μοναδικό ατομικό αριθμό ΦΠΑ και, ακολούθως, με αποκλειστική δυνατότητα υποβολής δηλώσεως ΦΠΑ. Στον εθνικό δικαστή απόκειται να εξακριβώσει αν μια εθνική ρύθμιση, όπως η επίδικη στην κύρια δίκη, πληροί τα κριτήρια αυτά, λαμβανομένου υπόψη ότι, ελλείψει προηγούμενης διαβουλεύσεως με τη συμβουλευτική επιτροπή για τον ΦΠΑ, μια εθνική ρύθμιση που θα πληρούσε τα κριτήρια αυτά θα συνιστούσε μεταφορά διατάξεως στην εσωτερική έννομη τάξη κατά παράβαση της διαδικαστικής επιταγής του άρθρου 4, παράγραφος 4, δεύτερο εδάφιο, της έκτης οδηγίας.

Η αρχή της φορολογικής ουδετερότητας δεν απαγορεύει μια εθνική ρύθμιση η οποία περιορίζεται στη διαφορετική μεταχείριση των υποκειμένων στον φόρο που επιθυμούν να επιλέξουν ένα απλουστευμένο σύστημα υποβολής δηλώσεων και καταβολής ΦΠΑ, ανάλογα με το αν η μητρική εταιρία ή επιχείρηση κατέχει το 50 % τουλάχιστον των μετοχών ή μεριδίων των υποχρέων το αργότερο από την αρχή του ημερολογιακού έτους που προηγήθηκε του έτους υποβολής της δηλώσεως, ή, αντιθέτως, πληροί τις προϋποθέσεις αυτές μόνον κατόπιν της ημερομηνίας αυτής. Στον εθνικό δικαστή απόκειται να εξακριβώσει αν μια εθνική ρύθμιση όπως η επίδικη στην κύρια δίκη αποτελεί τέτοιου είδους σύστημα. Εξάλλου, ούτε η αρχή της απαγορεύσεως της καταχρήσεως δικαιώματος ούτε η αρχή της αναλογικότητας απαγορεύουν την εν λόγω ρύθμιση 77/388/ΕΟΚ.

(1) ΕΕ C 140 της 23.6.2007.

5.7.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 171/9

Απόφαση του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 22ας Μαΐου 2008 (αίτηση του Vestre Landsret, Δανία, για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως) — Skatteministeriet κατά Ecco Sko A/S

(Υπόθεση C-165/07) (1)

(Κοινό Δασμολόγιο - Συνδυασμένη Ονοματολογία - Δασμολογική κατάταξη - Κλάση 6403 - Υποδήματα με το πάνω μέρος από φυσικό δέρμα - Κλάση 6404 - Υποδήματα με το πάνω μέρος από υφαντικές ύλες)

(2008/C 171/15)

Γλώσσα διαδικασίας: η δανική

Αιτούν δικαστήριο

Vestre Landsret

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Skatteministeriet

κατά

Ecco Sko A/S

Αντικείμενο της υποθέσεως

Προδικαστική — Vestre Landsret — Ερμηνεία του παραρτήματος I του κανονισμού (ΕΟΚ) 2658/87 του Συμβουλίου, της 23ης Ιουλίου 1987, για τη δασμολογική και στατιστική ονοματολογία, όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό (EΚ) 2388/2000 (πρώην 2263/2000) της Επιτροπής, της 13ης Οκτωβρίου 2000, που τροποποιεί το παράρτημα I του κανονισμού (ΕΟΚ) 2658/87 του Συμβουλίου — Συμβιβαστό της συμπληρωματικής σημείωσης 1 του κεφαλαίου 64 της Συνδυασμένης Ονοματολογίας που προστέθηκε με τον κανονισμό 3800/92 της Επιτροπής, της 23ης Δεκεμβρίου 1992 που τροποποιεί τον κανονισμό (ΕΟΚ) 2658/87 του Συμβουλίου, με τη σημείωση 4, στοιχείο α', του ίδιου κεφαλαίου — Υποδήματα που έχουν τα εξωτερικά πέλματα από καουτσούκ, πλαστική ύλη, δέρμα φυσικό ή ανασχηματισμένο — Κατάταξη στην κλάση 6403 της Συνδυασμένης Ονοματολογίας (υποδήματα με το πάνω μέρος από φυσικό δέρμα) ή στην κλάση 6404 (υποδήματα με το πάνω μέρος από υφαντικές ύλες)

Διατακτικό της αποφάσεως

Η Συνδυασμένη Ονοματολογία που περιέχεται στο παράρτημα I του κανονισμού (ΕΟΚ) 2658/87 του Συμβουλίου, της 23ης Ιουλίου 1987, για τη δασμολογική και στατιστική ονοματολογία και το Κοινό Δασμολόγιο, όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό (ΕΚ) 2388/2000 της Επιτροπής, της 13ης Οκτωβρίου 2000, έχει την έννοια ότι ένα πέδιλο όπως το επίδικο στην κύρια δίκη, με εξωτερικό πέλμα από καουτσούκ, το πάνω μέρος του οποίου αποτελείται από δύο τεμάχια δέρματος κολλημένα στην ενδιάμεση σόλα που δένονται μεταξύ τους με γλωσσίδια συσφίξεως από δέρμα, καλυμμένα από ταινίες Velcro, με το δέρμα να καλύπτει περίπου το 71 % της εξωτερικής επιφάνειας του άνω μέρους, ενώ η υποκείμενη του δέρματος ελαστική υφαντική ύλη παραμένει ορατή σε ορισμένα σημεία, υπάγεται:

—	στην κλάση 6404 της Συνδυασμένης Ονοματολογίας αν η υφαντική ύλη του άνω μέρους του πεδίλου, αφαιρουμένων των τεμαχίων δέρματος, επιτελεί τη λειτουργία άνω μέρους, δηλαδή συγκρατεί επαρκώς το πόδι ώστε να μπορεί να βαδίζει ο χρήστης του πεδίλου,

—	στην κλάση 6403 της Συνδυασμένης Ονοματολογίας αν η υφαντική ύλη του άνω μέρους του πεδίλου αφαιρουμένων των τεμαχίων δέρματος δεν επιτελεί τη λειτουργία άνω μέρους, δηλαδή δεν συγκρατεί επαρκώς το πόδι ώστε να μπορεί να βαδίζει ο χρήστης του πεδίλου.

2)	Η συμπληρωματική σημείωση 1 του κεφαλαίου 64 της Συνδυασμένης Ονοματολογίας, που προστέθηκε με τον κανονισμό (ΕΟΚ) 3800/92 της Επιτροπής, της 23ης Δεκεμβρίου 1992 ο οποίος τροποποίησε τον κανονισμό 2658/87, συμβιβάζεται με τη σημείωση 4, στοιχείο α', του εν λόγω κεφαλαίου.

(1) ΕΕ C 129 της 9.6.2007.

5.7.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 171/10

Απόφαση του Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 20ής Μαΐου 2008 — Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κατά Βασιλείου του Βελγίου

(Υπόθεση C-271/07) (1)

(Παράβαση κράτους μέλους - Οδηγία 96/61/ΕΚ - Ολοκληρωμένη πρόληψη και έλεγχος της ρύπανσης - Ατελής ή εσφαλμένη μεταφορά στην εσωτερική έννομη τάξη)

(2008/C 171/16)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (εκπρόσωποι: A. Alcover San Pedro και J.-B. Laignelot)

Καθού: Βασίλειο του Βελγίου (εκπρόσωπος: C. Pochet)

Αντικείμενο

Παράβαση κράτους-μέλους — Μερική ή πλημμελής μεταφορά ή παράλειψη μεταφοράς στην εσωτερική έννομη τάξη των άρθρων 2 (παράγραφοι 2, 3, 4, 5, 6, 7, 9, 10 και 11), 3, 5, 6 (παράγραφος 1), 8, 9 (παράγραφοι 3, 4, 5 και 6), 10, 12 (παράγραφος 2), 13 (παράγραφοι 1 και 2), 14, 17 (παράγραφος 2) και των παραρτημάτων Ι και IV της 96/61/ΕΚ του Συμβουλίου, της 24ης Σεπτεμβρίου 1996, σχετικά με την ολοκληρωμένη πρόληψη και έλεγχο της ρύπανσης (ΕΕ L 257, σ. 26) — Έλλειψη αντιστοιχίας μεταξύ του καθ' ύλην πεδίου εφαρμογής των εθνικών διατάξεων περί μεταφοράς στην εσωτερική έννομη τάξη και εκείνου της οδηγίας — Ιδιαιτέρως ευρεία διακριτική ευχέρεια των περιφερειακών αρχών όσον αφορά τις άδειες εκμεταλλεύσεως και τις προϋποθέσεις που πρέπει να τηρούνται κατά την επανεξέταση και/ή την αναπροσαρμογή των όρων υπό τους οποίους χορηγούνται οι άδειες αυτές

Διατακτικό

Το Βασίλειο του Βελγίου, μεταφέροντας μερικώς ή εσφαλμένως στην εσωτερική έννομη τάξη τα άρθρα 2, σημεία 2 έως 7 και 9 έως 11, 3, 5, 6, παράγραφος 1, 8, 9, παράγραφος 3 έως 6, 10, 12, παράγραφος 2, 13, παράγραφοι 1 και 2, και 14 καθώς και τα παραρτήματα I και IV της οδηγίας 96/61/ΕΚ του Συμβουλίου, της 24ης Σεπτεμβρίου 1996, σχετικά με την ολοκληρωμένη πρόληψη και έλεγχο της ρύπανσης, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από την οδηγία αυτή.

2)	Καταδικάζει το Βασίλειο του Βελγίου στα δικαστικά έξοδα.

(1) ΕΕ C 211 της 8.9.2007.

5.7.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 171/10

Απόφαση του Δικαστηρίου (έβδομο τμήμα) της 15ης Μαΐου 2008 (αίτηση του Corte d'appello di Firenze, Ιταλία, για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως) — Nancy Delay κατά Università degli studi di Firenze, Istituto nazionale della previdenza sociale (INPS), Repubblica italiana

(Υπόθεση C-276/07) (1)

(Ελεύθερη κυκλοφορία των εργαζομένων - Δυσμενής διάκριση λόγω ιθαγένειας - Κατηγορία «λεκτόρων ανταλλαγής» - Πρώην λέκτορες ξένης γλώσσας - Αναγνώριση των κεκτημένων δικαιωμάτων)

(2008/C 171/17)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Corte d'appello di Firenze

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Nancy Delay

κατά

Università degli studi di Firenze, Istituto nazionale della previdenza sociale (INPS), Repubblica italiana

Αντικείμενο της υποθέσεως

Προδικαστική — Corte d'appello di Firenze — Ερμηνεία του άρθρου 39 ΕΚ — Αναγνώριση των κεκτημένων δικαιωμάτων πρώην λεκτόρων ξένων γλωσσών — Λέκτορες απασχολούμενοι κατ' εφαρμογή συμφωνίας πολιτιστικών ανταλλαγών με άλλα κράτη μέλη «λέκτορες ανταλλαγής» — Δυνατότητα εφαρμογής των αρχών που απορρέουν από τις υποθέσεις C-212/99 και C-119/04

Διατακτικό της αποφάσεως

Το άρθρο 39, παράγραφος 2, ΕΚ απαγορεύει, στο πλαίσιο της μετατροπής συμβάσεως εργασίας ορισμένου χρόνου υπό την ιδιότητα του λέκτορα ανταλλαγής σε σύμβαση αορίστου χρόνου υπό την ιδιότητα του γλωσσικού συνεργάτη και ειδικού μητρικής γλώσσας, τη μη αναγνώριση σε πρόσωπο το οποίο βρίσκεται στην κατάσταση της εκκαλούσας της κύριας δίκης των δικαιωμάτων που απέκτησε από της ημερομηνίας της πρώτης προσλήψεώς του, με συνέπειες όσον αφορά τις αμοιβές, την προϋπηρεσία και την εκ μέρους του εργοδότη καταβολή εισφορών κοινωνικής ασφαλίσεως, αν ένας ημεδαπός εργαζόμενος που βρίσκεται σε παρεμφερή θέση έχει τύχει τέτοιας αναγνωρίσεως. Στο εθνικό δικαστήριο απόκειται να εξακριβώσει αν η περίπτωση αυτή συντρέχει στην υπόθεση της κύριας δίκης.

(1) ΕΕ C 211 της 8.9.2007.

5.7.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 171/11

Απόφαση του Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 15ης Μαΐου 2008 — Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κατά Βασιλείου της Σουηδίας

(Υπόθεση C-341/07) (1)

(Παράβαση κράτους μέλους - Οδηγία 2004/48/ΕΚ - Σεβασμός των δικαιωμάτων διανοητικής ιδιοκτησίας - Παράλειψη μεταφοράς στην εσωτερική έννομη τάξη εντός της ταχθείσας προθεσμίας)

(2008/C 171/18)

Γλώσσα διαδικασίας: η σουηδική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (εκπρόσωποι: W. Wils και P. Dejmek)

Καθού: Βασίλειο της Σουηδίας (εκπρόσωπος: A. Kruse)

Αντικείμενο

Παράβαση κράτους μέλους — Παράλειψη θεσπίσεως των αναγκαίων διατάξεων για τη συμμόρφωση προς την οδηγία 2004/48/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2004, σχετικά με την επιβολή των δικαιωμάτων διανοητικής ιδιοκτησίας (EE L 157, σ. 45 και —διορθωτικό— ΕΕ L 195, σ. 16)

Διατακτικό

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

Το Βασίλειο της Σουηδίας, μη θεσπίζοντας, εντός της ταχθείσας προθεσμίας, όλες τις αναγκαίες νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις προκειμένου να συμμορφωθεί προς την οδηγία 2004/48/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2004, σχετικά με την επιβολή των δικαιωμάτων διανοητικής ιδιοκτησίας, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από την οδηγία αυτή.

2)	Καταδικάζει το Βασίλειο της Σουηδίας στα δικαστικά έξοδα.

(1) ΕΕ C 211 της 8.9.2007.

5.7.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 171/11

Διάταξη του Δικαστηρίου (έβδομο τμήμα) της 10ης Απριλίου 2008 [αίτηση του Tribunale Amministrativo Regionale per la Lombardia (Ιταλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Termoraggi SpA κατά Comune di Monza

(Υπόθεση C-323/07) (1)

(Δημόσιες συμβάσεις - Δημόσια σύμβαση προμηθειών και υπηρεσιών - Ανάθεση χωρίς διαγωνισμό - Ανάθεση εκ μέρους φορέα τοπικής αυτοδιοικήσεως σε επιχείρηση της οποίας το κεφάλαιο κατέχει ο φορέας αυτός)

(2008/C 171/19)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunale Amministrativo Regionale per la Lombardia

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα: Termoraggi SpA

Καθού: Comune di Monza

Παρουσία της: Acqua Gas Azienda Municipale (AGAM)

Αντικείμενο

Αίτηση εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως — Tribunale Amministrativo Regionale per la Lombardia — Ερμηνεία του άρθρου 6 της οδηγίας 92/50/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 18ης Ιουνίου 1992, για τον συντονισμό των διαδικασιών σύναψης δημόσιων συμβάσεων υπηρεσιών (EE L 209, σ. 1) — Πεδίο εφαρμογής — Εθνικές διατάξεις βάσει των οποίων ανατίθεται η διαχείριση των συστημάτων θέρμανσης ορισμένων δημοτικών κτιρίων σε δημοτική επιχείρηση, χωρίς τη διεξαγωγή της προβλεπόμενης στην οδηγία διαδικασίας συνάψεως δημοσίων συμβάσεων

Διατακτικό

Οι οδηγίες 92/50/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 18ης Ιουνίου 1992, περί συντονισμού των διαδικασιών σύναψης συμβάσεων δημοσίων υπηρεσιών, και 93/36/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 14ης Ιουνίου 1993, περί συντονισμού των διαδικασιών για τη σύναψη συμβάσεων δημοσίων προμηθειών, δεν έχουν εφαρμογή σε σύμβαση που συνάπτεται μεταξύ φορέα τοπικής αυτοδιοικήσεως και ενός προσώπου διακρινομένου νομικώς από τον φορέα αυτόν στην περίπτωση που, αφενός, ο εν λόγω φορέας τοπικής αυτοδιοικήσεως ασκεί στο πρόσωπο αυτό έλεγχο ανάλογο με εκείνον που ασκεί στις δικές του υπηρεσίες και, αφετέρου, το πρόσωπο αυτό πραγματοποιεί το ουσιώδες μέρος των δραστηριοτήτων του με τον ή τους φορείς τοπικής αυτοδιοικήσεως που κατέχουν το κεφάλαιό του.

Το άρθρο 6, της οδηγίας 92/50 έχει εφαρμογή μόνον αν υπάρχουν δημοσιευμένες νομοθετικές, κανονιστικές ή διοικητικές διατάξεις οι οποίες απονέμουν στον προς ον η ανάθεση αποκλειστικό δικαίωμα επί του αντικειμένου της ανατεθείσας συμβάσεως.

(1) ΕΕ C 235 της 6.10.2007.

5.7.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 171/12

Αναίρεση που άσκησε στις 13 Φεβρουαρίου 2008 η Gateway, Inc. κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Πρωτοδικείο (πέμπτο τμήμα) στις 27 Νοεμβρίου 2005 στην υπόθεση T-434/05, Gateway, Inc. κατά Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ)

(Υπόθεση C-57/08 P)

(2008/C 171/20)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Gateway, Inc. (εκπρόσωπος: C. R. Jones, Solicitor)

Αντίδικοι κατ' αναίρεση: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα), Fujitsu Siemens Computers GmbH

Αιτήματα της αναιρεσείουσας

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—	να εξαφανίσει την απόφαση του Πρωτοδικείου (πέμπτο τμήμα) της 27ης Νοεμβρίου 2007 στην υπόθεση T-434/05,

—	να δεχθεί στο σύνολό της την ανακοπή της αναιρεσείουσας κατά της καταχωρίσεως του σήματος του οποίου ζητήθηκε η καταχώριση,

—	να καταδικάσει το ΓΕΕΑ στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Η αναιρεσείουσα ισχυρίζεται ότι το Πρωτοδικείο υπέπεσε στα ακόλουθα σφάλματα:

α)

Οι όροι «media gateway» και «gateway» έχουν πολύ συγκεκριμένη σημασία στην αγορά της τεχνολογίας της πληροφορικής και αναφέρονται σε ειδικές μορφές τεχνολογικών διατάξεων οι οποίες μετατρέπουν ένα πρωτόκολλο ή μορφότυπο σε άλλο. Εντούτοις, το Πρωτοδικείο εσφαλμένα έκρινε ότι, όταν ο όρος «gateway» ενσωματώθηκε στο επίμαχο σήμα ως στοιχείο του σήματος αυτού, χρησιμοποιήθηκε για να προσδιορίσει περιγραφικά χαρακτηριστικά όλων των αγαθών ή υπηρεσιών που ανταποκρίνονται στις επίμαχες προδιαγραφές, ενώ στην πραγματικότητα κανένα από τα αγαθά ή τις υπηρεσίες που καλύπτονται από το επίμαχο σήμα δεν χαρακτηρίζεται ως «media gateway» ή «gateway».

β)	Το Πρωτοδικείο εσφαλμένα προσδιόρισε το σχετικό κοινό ως αποτελούμενο από τους καταναλωτές που αγοράζουν μόνον αγαθά και υπηρεσίες σχετικά με ηλεκτρονικούς υπολογιστές και όχι από τους καταναλωτές όλων των αγαθών και υπηρεσιών που ανταποκρίνονται στις επίμαχες προδιαγραφές.

γ)	Το Πρωτοδικείο εσφαλμένα έκρινε ότι τα αντιτιθέμενα σήματα δεν εμφανίζουν οπτική, ηχητική ή εννοιολογική ομοιότητα.

δ)

Το Πρωτοδικείο εσφαλμένα έκρινε ότι το ζήτημα της υπάρξεως ομοιότητας μεταξύ δύο αντιτιθέμενων λεκτικών σημάτων πρέπει να εξαρτάται από την προϋπόθεση ότι στη συνολική οπτική, ηχητική ή εννοιολογική εντύπωση που προκαλεί το σύνθετο λεκτικό σήμα κυριαρχεί το τμήμα εκείνο που αποτελούσε το προγενέστερο σήμα.

ε)	Το Πρωτοδικείο, κατά την εκτίμηση της ομοιότητας των αντιτιθέμενων σημάτων, δεν έλαβε επαρκώς υπόψη τον διακριτικό χαρακτήρα που είχε αποκτήσει για το ενδιαφερόμενο κοινό το «gateway» ως προγενέστερο σήμα της αναιρεσείουσας για αγαθά και υπηρεσίες σχετικά με ηλεκτρονικούς υπολογιστές.

στ)	Το Πρωτοδικείο δεν έλαβε επαρκώς υπόψη το γεγονός ότι τα σήματα τα οποία έχουν είτε από την ίδια τους τη φύση είτε λόγω του ότι είναι γνωστά στην αγορά, έντονα διακριτικό χαρακτήρα απολαύουν προστασίας μεγαλύτερης από εκείνα των οποίων ο διακριτικός χαρακτήρας είναι ασθενέστερος.

ζ)	Το Πρωτοδικείο εσφαλμένα αποφάνθηκε ότι το «gateway» δεν έχει αυτοτελή διακριτικό χαρακτήρα εντός του επίμαχου σήματος.

η)	Το Πρωτοδικείο εσφαλμένα έκρινε ότι ο κίνδυνος συγχύσεως πρέπει να εξαρτάται από την προϋπόθεση ότι στη συνολική εντύπωση που προκαλεί το σύνθετο σήμα κυριαρχεί το τμήμα εκείνο που αποτελούσε το προγενέστερο σήμα.

θ)	Το Πρωτοδικείο εσφαλμένα αξιολόγησε την οπτική, ηχητική και εννοιολογική εντύπωση που θα δημιουργούσε ενδεχομένως η λέξη «gateway» στον μέσο καταναλωτή των επίμαχων προϊόντων και υπηρεσιών σε περίπτωση ενσωματώσεώς της στο επίμαχο σήμα ως στοιχείου του σήματος αυτού.

5.7.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 171/12

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Bundesfinanzhof στις 2 Απριλίου 2008 — J. E. Tyson Parketthandel GmbH hanse j. κατά Hauptzollamt Bremen

(Υπόθεση C-134/08)

(2008/C 171/21)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Bundesfinanzhof (Γερμανία)

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείον: Hauptzollamt Bremen

Αναιρεσίβλητη: J. E. Tyson Parketthandel GmbH hanse j.

Προδικαστικό ερώτημα

Πρέπει το άρθρο 4, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΚ) 2193/2003 του Συμβουλίου, της 8ης Δεκεμβρίου 2003, για επιβολή πρόσθετων δασμών στις εισαγωγές ορισμένων προϊόντων, καταγωγής Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής (1), παρά το γράμμα της διατάξεως αυτής, να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι πρόσθετος δασμός δεν επιβάλλεται επί εκείνων των εμπορευμάτων τα οποία αποδεδειγμένως, κατά τον χρόνο της για πρώτη φορά επιβολής πρόσθετων δασμών, ευρίσκοντο καθ' οδόν προς την Κοινότητα, χωρίς να υφίσταται δυνατότητα αλλαγής του τόπου προορισμού τους;

(1) ΕΕ L 328, σ. 3.

5.7.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 171/13

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Bundesverwaltungsgericht (Γερμανία) στις 3 Απριλίου 2008 — Janko Rottmann κατά Freistaat Bayern

(Υπόθεση C-135/08)

(2008/C 171/22)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Bundesverwaltungsgericht

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείων: Janko Rottmann

Αναιρεσίβλητο: Freistaat Bayern

Προδικαστικά ερωτήματα

Αντιβαίνει στο κοινοτικό δίκαιο η νομική συνέπεια της απώλειας της ιθαγένειας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (και των συνακόλουθων δικαιωμάτων και θεμελιωδών ελευθεριών) η οποία επέρχεται όταν η καταρχήν νόμιμη κατά το εθνικό (γερμανικό) δίκαιο ανάκληση της πράξης απονομής της ιθαγένειας ενός κράτους μέλους (της Γερμανίας), πράξης της οποίας η έκδοση επιτεύχθηκε με απάτη, οδηγεί, λόγω της παράλληλης εφαρμογής της σχετικής με την ιθαγένεια νομοθεσίας άλλου κράτους μέλους (της Αυστρίας), σε ανιθαγένεια — όπως εν προκειμένω στην περίπτωση του προσφεύγοντος, όπου δεν ανακτάται αυτόματα η αρχική αυστριακή ιθαγένεια;

Σε περίπτωση καταφατικής απάντησης στο πρώτο ερώτημα:

Έχει το κράτος μέλος (η Γερμανία) που πολιτογράφησε τον πολίτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και σκοπεύει να ανακαλέσει την πράξη απονομής της ιθαγένειας, της οποίας η έκδοση επιτεύχθηκε με απάτη, την υποχρέωση, κατ' εφαρμογή του κοινοτικού δικαίου, να μην ανακαλέσει καθόλου ή να μην ανακαλέσει προσωρινά την εν λόγω πράξη, αν ή ενόσω η ανάκληση αυτή έχει την περιγραφόμενη στο πρώτο ερώτημα νομική συνέπεια της απώλειας της ιθαγένειας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (και των συνακόλουθων δικαιωμάτων και θεμελιωδών ελευθεριών), ή μήπως το άλλο κράτος μέλος (η Αυστρία) της προηγούμενης ιθαγένειας έχει την υποχρέωση, κατ' εφαρμογή του κοινοτικού δικαίου, να ερμηνεύει και να εφαρμόζει ή μάλιστα και να προσαρμόζει το εθνικό του δίκαιο κατά τρόπο ώστε να μην επέρχεται αυτή η νομική συνέπεια;

5.7.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 171/13

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Tallinna Halduskohus (Eesti Vabariik) στις 7 Απριλίου 2008 — Rakvere Lihakombinaat AS κατά Põllumajandusministeerium, Maksu- ja Tolliameti Ida maksu- ja tollikeskus

(Υπόθεση C-140/08)

(2008/C 171/23)

Γλώσσα διαδικασίας: η εσθονική

Αιτούν δικαστήριο

Tallinna Halduskohus

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα: Rakvere Lihakombinaat AS

Καθών: Põllumajandusministeerium, Maksu- ja Tolliameti Ida maksu- ja tollikeskus

Προδικαστικά ερωτήματα

Πρέπει, σύμφωνα με την κατάσταση από 1ης Μαΐου 2004, να κατατάσσεται στον κωδικό ΣΟ 0207 14 10 ή στον κωδικό ΣΟ 0207 14 99, στο παράρτημα I του κανονισμού (ΕΟΚ) 2658/87 (1) για τη δασμολογική και στατιστική ονοματολογία και το κοινό δασμολόγιο, το κατεψυγμένο διαχωρισμένο κρέας που αποκτάται με τη μηχανική αφαίρεση των ποδιών πουλερικών (ο όρος «διαχωρισμένο κρέας» ορίζεται για πρώτη φορά στον αριθμό 1.14 του παραρτήματος I του κανονισμού (ΕΚ) 853/2004 (2), του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2004, για τον καθορισμό ειδικών κανόνων υγιεινής για τα τρόφιμα ζωικής προέλευσης);

Τα επόμενα ερωτήματα υποβάλλονται για την περίπτωση που το περιγραφόμενο στο ερώτημα 1.1 προϊόν πρέπει να καταταχθεί στον κωδικό ΣΟ 0207 14 10:

2.1

Δεν συμβιβάζεται με το άρθρο 4, παράγραφοι 1 και 2, του κανονισμού (ΕΚ) 1972/2003 της Επιτροπής ο καθορισμός του ύψους του πλεονάζοντος αποθέματος ενός επιχειρηματία κατά τρόπον ώστε αυτομάτως να αφαιρείται από το πλεονάζον [sic] απόθεμα (ως μεταβατικό απόθεμα) ο μέσος όρος του αποθέματος που διέθετε ο επιχειρηματίας την 1η Μαΐου των τεσσάρων τελευταίων ετών της δραστηριότητάς του πριν από την 1η Μαΐου 2004, μέσος όρος πολλαπλασιαζόμενος με τον συντελεστή 1, 2;

Σε περίπτωση που πρέπει να δοθεί στο ερώτημα αυτό καταφατική απάντηση, θα ήταν η απάντηση διαφορετική αν κατά τον καθορισμό του ύψους του μεταβατικού αποθέματος και του πλεονάζοντος αποθέματος μπορούν να λαμβάνονται επίσης υπόψη η αύξηση του όγκου παραγωγής, μεταποιητικής δραστηριότητας ή πωλήσεων του επιχειρηματία, ο χρόνος πλήρους ωριμάνσεως του γεωργικού προϊόντος, ο χρόνος σχηματισμού των αποθεμάτων καθώς και άλλες περιστάσεις ανεξάρτητες από τον επιχειρηματία;

2.2

Συνάδει προς τον σκοπό του κανονισμού (ΕΚ) 1972/2003 (3) της Επιτροπής η επιβολή της επιβαρύνσεως επί του πλεονάζοντος αποθέματος ακόμη και στην περίπτωση που διαπιστώνεται ότι ο επιχειρηματίας έχει την 1η Μαΐου 2004 πλεονάζον απόθεμα, [σελ. 2 του πρωτοτύπου] αλλά ο επιχειρηματίας αυτός αποδεικνύει ότι δεν έχει αποκομίσει από την εμπορία του πλεονάζοντος αποθέματος μετά την 1η Μαΐου 2004 κανένα πραγματικό όφελος υπό τη μορφή κάποιας διαφοράς τιμής;

(1) ΕΕ L 256, σ. 1.

(2) EΕ L 139, σ. 55.

(3) Κανονισμός (ΕΚ) 1972/2003 της Επιτροπής, της 10ης Νοεμβρίου 2003, για τη θέσπιση μεταβατικών μέτρων όσον αφορά τις συναλλαγές γεωργικών προϊόντων λόγω της προσχώρησης της Τσεχικής Δημοκρατίας, της Εσθονίας, της Κύπρου, της Λετονίας, της Λιθουανίας, της Ουγγαρίας, της Μάλτας, της Πολωνίας, της Σλοβενίας και της Σλοβακίας (ΕΕ L 293, σ. 3).

5.7.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 171/14

Προσφυγή της 8ης Απριλίου 2008 — Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κατά Δημοκρατίας της Φινλανδίας

(Υπόθεση C-144/08)

(2008/C 171/24)

Γλώσσα διαδικασίας: η φινλανδική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (εκπρόσωποι: I. Koskinen και Δ. Τριανταφύλλου)

Καθής: Δημοκρατίας της Φινλανδίας

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—

να διαπιστώσει ότι η Δημοκρατία της Φινλανδίας, χρησιμοποιώντας έναν ατελή ορισμό της εννοίας της συνήθους κατοικίας προκειμένου περί ενδεχόμενης φορολογικής ατέλειας σε περίπτωση προσωρινής εισαγωγής ορισμένων μεταφορικών μέσων, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από το άρθρο 7, παράγραφος 1, της οδηγίας 83/182/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 28ης Μαρτίου 1983, για τις φορολογικές ατέλειες που εφαρμόζονται στο εσωτερικό της Κοινότητας στις προσωρινές εισαγωγές ορισμένων μεταφορικών μέσων (1)·

—	να καταδικάσει τη Δημοκρατία της Φινλανδίας στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Όσον αφορά την ενδεχόμενη παροχή φορολογικής ατέλειας, το άρθρο 7, παράγραφος 1, της οδηγίας 83/182/ΕΟΚ μπορεί να προβλέπει διάταξη περί της συνήθους κατοικίας του ενδιαφερομένου, βάσει της οποίας θεσπίζει σχετική ρύθμιση το κάθε κράτος, στο σύστημα προσωρινής εισαγωγής του οποίου υπάγεται το οικείο όχημα, καθώς και το κάθε κράτος που έχει αρμοδιότητα να φορολογεί το όχημα αυτό. Το άρθρο 7, παράγραφος 1, της οδηγίας 83/182/ΕΟΚ προβλέπει ορισμένες εξαιρέσεις από τον κανόνα κατά τον οποίο ως συνήθης κατοικία νοείται ο τόπος στον οποίο ένα άτομο διαμένει τουλάχιστον 185 ημέρες ανά ημερολογιακό έτος. Ειδικότερα, το άρθρο 7, παράγραφος 1, δεύτερο εδάφιο, ορίζει ότι, αν οι επαγγελματικοί δεσμοί ενός ατόμου βρίσκονται σε τόπο άλλον από τον τόπο των προσωπικών του δεσμών και για το λόγο αυτό το ως άνω άτομο υποχρεώνεται να διαμένει διαδοχικά σε δύο ή περισσότερα κράτη μέλη, θεωρείται ότι η συνήθης κατοικία του βρίσκεται στον τόπο των προσωπικών του δεσμών, με την προϋποθέση ότι επιστρέφει τακτικά στον τόπο αυτό. Εντούτοις, ορίζεται ρητώς ότι ο τελευταίος αυτός όρος δεν απαιτείται όταν το άτομο διαμένει σε ένα κράτος μέλος για την εκτέλεση αποστολής με καθορισμένη διάρκεια.

Όμως, η φινλανδική νομοθετική ρύθμιση προβλέπει έναν τέτοιον όρο τακτικής επιστροφής και στην περίπτωση κατά την οποία ο ενδιαφερόμενος διαμένει στη Φινλανδία για την εκτέλεση έργου ή υπηρεσίας με καθορισμένη διάρκεια. Με τον τρόπο αυτό η Φινλανδία δεν μετέφερε δεόντως στην εθνική της νομοθεσία το άρθρο 7, παράγραφος 1, της οδηγίας 83/182/ΕΟΚ.

(1) ΕΕ 1983, L 105, σ. 59.

5.7.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 171/14

Αναίρεση που άσκησε στις 3 Απριλίου 2008 η Efkon AG κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Πρωτοδικείο (πέμπτο τμήμα) στις 22 Ιανουαρίου 2008 στην υπόθεση T-298/04, Efcon AG κατά Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ενώσεως

(Υπόθεση C-146/08 P)

(2008/C 171/25)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Efkon AG (εκπρόσωπος: M. Novak, δικηγόρος)

Αντίδικοι κατ' αναίρεση: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ενώσεως, Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

Αιτήματα της αναιρεσείουσας

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—	να αποφανθεί αναιρώντας την αναιρεσιβαλλόμενη διάταξη T-298/04 του Πρωτοδικείου της 22ας Ιανουαρίου 2008 ως μη σύννομη και να διατάξει το Πρωτοδικείο να προχωρήσει σε διεξαγωγή νέας σύννομης διαδικασίας προς έκδοση αμερόληπτης αποφάσεως·

—	να κηρύξει ανίσχυρη την προσβληθείσα με την αρχική προσφυγή οδηγία και να καταδικάσει τους αντιδίκους στα δικαστικά έξοδα·

—

περαιτέρω, να δεχθεί ότι η διάταξη της 22ας Ιανουαρίου 2008, εκδοθείσα επί προσφυγής ασκηθείσας στις 21 Ιουλίου 2004, συνιστά προσβολή του άρθρου 6 Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου λόγω υπέρμετρης διάρκειας της διαδικασίας, οπότε ήδη για τον λόγο αυτό επιβάλλεται η παροχή έννομης προστασίας στην αναιρεσείουσα.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Η αναιρεσείουσα στηρίζει την αίτηση αναιρέσεως κατά της ως άνω διατάξεως του Πρωτοδικείου σε εσφαλμένη ερμηνεία του άρθρου 230, παράγραφος 4, ΕΚ και σε διαδικαστικές πλημμέλειες της διαδιακασίας.

Το Πρωτοδικείο απέρριψε ως απαράδεκτη την προσφυγή με την αιτιολογία ότι η προσβληθείσα πράξη δεν αφορά άμεσα και ατομικά την αναιρεσείουσα υπό την έννοια του άρθρου 230, παράγραφος 4, ΕΚ.

Η άποψη αυτή είναι νομικώς εσφαλμένη. Το Πρωτοδικείο παρέλειψε να λάβει υπόψη ότι η προσβολή διανοητικής ιδιοκτησίας αποτελεί από μόνη της λόγο για τον οποίο πρέπει να θεωρείται ότι η οικεία πράξη αφορά άμεσα και ατομικά τον ενδιαφερόμενο, υπό την έννοια του άρθρου 230, παράγραφος 4, ΕΚ. Η ουσία ενός διπλώματος ευρεσιτεχνίας συνίσταται στο ότι παρέχεται σε κάποιο συγκεκριμένο υποκείμενο δικαίου ένα αποκλειστικό και χρονικώς περιορισμένο δικαίωμα. Ένα τέτοιο δικαίωμα μπορεί να παρέχεται οπωσδήποτε μόνο σε κάποιο συγκεκριμένο υποκείμενο δικαίου. Κανείς άλλος δεν διαθέτει το δικαίωμα αυτό, οπότε, σε περίπτωση που κοινοτική πράξη οδηγεί σε προσβολή του, η πράξη αυτή αναγκαστικά αφορά τον δικαιούχο άμεσα και ατομικά.

Το επιχείρημα του Πρωτοδικείου ότι, πέραν της αναιρεσείουσας, υφίστανται και άλλες επιχειρήσεις ηλεκτρονικών συστημάτων καταβολής διοδίων, τις οποίες η επίμαχη πράξη αφορά ενδεχομένως με τον ίδιο τρόπο όπως και την αναιρεσείουσα, οπότε δεν μπορεί να γίνει δεκτό ότι η πράξη αυτή την αφορά άμεσα και ατομικά, δεν είναι πειστικό. Δεν μπορεί να αποκλείεται το ενδεχόμενο μια πράξη να αφορά άμεσα και ατομικά υπό την έννοια του άρθρου 230, παράγραφος 4, ΕΚ έναν ενδιαφερόμενο λόγω του ότι υφίστανται και άλλα πρόσωπα τα οποία αφορά η πράξη αυτή, όταν τα πρόσωπα αυτά δεν διαθέτουν δίπλωμα ευρεσιτεχνίας.

Η απόρριψη της ανακοινώσεως της αναιρεσείουσας, από την οποία προκύπτει ότι η επιχείρηση αυτή ανέπτυξε ένα πρότυπο υπερύθρων ακτίνων ISO-CALM, για το οποίο και έλαβε κρατικό βραβείο, πρέπει να θεωρηθεί ως προσβολή του δικαιώματος ακροάσεως. Τελικά, η τετραετής διάρκεια της διαδικασίας είναι επίσης απαράδεκτη, καθόσον συνιστά καθαυτή σοβαρή διαδικαστική πλημμέλεια.

5.7.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 171/15

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Arbeitsgericht Hamburg στις 10 Απριλίου 2008 — Jürgen Römer κατά Freie und Hansestadt Hamburg

(Υπόθεση C-147/08)

(2008/C 171/26)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Arbeitsgericht Hamburg

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγων: Jürgen Römer

Καθού: Freie und Hansestadt Hamburg

Προδικαστικά ερωτήματα

Αποτελούν οι προβλεπόμενες από τον πρώτο νόμο για τη σύνταξη γήρατος [1. Ruhegeldgesetz, στο εξής: 1. RGG] του Δήμου του Αμβούργου [Freie und Hansestadt Hamburg] παροχές επικουρικής συντάξεως για πρώην υπαλλήλους και εργαζομένους του Δήμου του Αμβούργου, καθώς και για τους επιζώντες τους, «παροχές που καταβάλλουν τα δημόσια συστήματα ή τα εξομοιούμενα προς τα δημόσια, συμπεριλαμβανομένων των δημοσίων συστημάτων κοινωνικής ασφάλισης ή προστασίας», κατά την έννοια του άρθρου 3, παράγραφος 3, της οδηγίας 2000/78/EΚ του Συμβουλίου για τη διαμόρφωση γενικού πλαισίου για την ίση μεταχείριση στην απασχόληση και την εργασία (1), με συνέπεια η εν λόγω οδηγία (στο εξής: οδηγία) να μην έχει εφαρμογή στο ρυθμιστικό πεδίο του 1. RGG;

Σε περίπτωση αρνητικής απαντήσεως στο ανωτέρω ερώτημα:

2.1.

Εμπίπτουν στις «εθνικές νομοθεσίες [για] την οικογενειακή κατάσταση και τις παροχές που εξαρτώνται από αυτήν», κατά την έννοια της 22ης αιτιολογικής σκέψεως της οδηγίας, οι ρυθμίσεις του 1. RGG, οι οποίες διακρίνουν, σε σχέση με τον υπολογισμό του ύψους των συνταξιοδοτικών παροχών, μεταξύ, αφενός, έγγαμων δικαιούχων των παροχών και, αφετέρου, όλων των λοιπών δικαιούχων των παροχών, ήτοι οι ρυθμίσεις που ευνοούν του έγγαμους δικαιούχους των παροχών, ακόμη και έναντι προσώπων τα οποία έχουν συνάψει με πρόσωπο του ιδίου φύλου σύμφωνο ελεύθερης συμβιώσεως βάσει του Lebenspartnerschaftsgesetz (νόμου της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας περί συμφώνου ελεύθερης συμβιώσεως) (στο εξής: σύντροφοι συμβιώσεως);

2.2.	Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο ανωτέρω ερώτημα: Έχει τούτο ως συνέπεια να μην έχει εφαρμογή η οδηγία επί των ανωτέρω ρυθμίσεων του 1. RGG, μολονότι η ίδια η οδηγία δεν περιέχει κανένα περιορισμό του πεδίου εφαρμογής της αντίστοιχο προς αυτόν της 22ης αιτιολογικής σκέψεώς της;

Σε περίπτωση αρνητικής απαντήσεως στα ερωτήματα 2.1. ή 2.2.:

Αντιβαίνει στο άρθρο 1, σε συνδυασμό με τα άρθρα 2 και 3, παράγραφος 1, στοιχείο γ', της οδηγίας, το άρθρο 10, παράγραφος 6, του 1. RGG, κατά το οποίο οι συνταξιοδοτικές παροχές δικαιούχων που είναι έγγαμοι και δεν ζoυν, σε μόνιμη βάση, χωριστά υπολογίζονται βάσει πλασματικής εφαρμογής της (ευνοϊκότερης για τους υποκειμένους στον φόρο) φορολογικής κλάσεως III/0, ενώ αντιθέτως οι συνταξιοδοτικές παροχές όλων των λοιπών δικαιούχων υπολογίζονται βάσει πλασματικής εφαρμογής της (δυσμενέστερης για τους υποκειμένους στον φόρο) φορολογικής κλάσεως I, σε σχέση με δικαιούχο συνταξιοδοτικών παροχών ο οποίος συμβιώνει με πρόσωπο του ιδίου φύλου και δεν ζει, σε μόνιμη βάση, χωριστά από το πρόσωπο αυτό;

Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο πρώτο ερώτημα ή στο ερώτημα 2.2. ή σε περίπτωση αρνητικής απαντήσεως στο τρίτο ερώτημα:

Αντιβαίνει το άρθρο 10, παράγραφος 6, του 1. RGG, λόγω της ρυθμίσεως που παρατίθεται στο τρίτο ερώτημα και των έννομων συνεπειών που παράγει, στο άρθρο 141 ΕΚ ή σε κάποια γενική αρχή του κοινοτικού δικαίου;

Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο τρίτο ή το τέταρτο ερώτημα:

Έχει τούτο ως συνέπεια, ενόσω δεν τροποποιηθεί το άρθρο 10, παράγραφος 6, του 1. RGG προκειμένου να παύσει να υφίσταται η προσαπτόμενη άνιση μεταχείριση, ότι και ο δικαιούχος συνταξιοδοτικών παροχών, ο οποίος δεν ζει, σε μόνιμη βάση, χωριστά από τον σύντροφό του, μπορεί να απαιτήσει, κατά τον υπολογισμό των συνταξιοδοτικών παροχών, να τύχει της ίδιας μεταχειρίσεως με αυτήν που τυγχάνει ο δικαιούχος συνταξιοδοτικών παροχών ο οποίος είναι έγγαμος και δεν ζει, σε μόνιμη βάση, χωριστά από τον/τη σύζυγό του; Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο ανωτέρω ερώτημα, ισχύει τούτο —εφόσον έχει εφαρμογή η οδηγία και η απάντηση στο τρίτο ερώτημα είναι καταφατική— και πριν από τη λήξη της προθεσμίας για τη μεταφορά της οδηγίας στο εσωτερικό δίκαιο των κρατών μελών την οποία τάσσει το άρθρο 18, παράγραφος 1, της οδηγίας αυτής;

Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο πέμπτο ερώτημα:

Ισχύει τούτο, βάσει του σκεπτικού της αποφάσεως του Δικαστηρίου επί της υποθέσεως C-262/88 (Barber), με τον περιορισμό ότι η ίση μεταχείριση κατά τον υπολογισμό των συνταξιοδοτικών παροχών πρέπει να περιορίζεται μόνο στα τμήματα των παροχών που οφείλονται στον δικαιούχο από 17ης Μαΐου 1990;

(1) ΕΕ L 303, σ. 16.

5.7.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 171/16

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Hoge Raad der Nederlanden στις 14 Απριλίου 2008 — Siebrand BV κατά Staatssecretaris van Financiën

(Υπόθεση C-150/08)

(2008/C 171/27)

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Hoge Raad der Nederlanden

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείουσα: Siebrand B.V

Αναιρεσίβλητος: Staatssecretaris van Financiën

Προδικαστικά ερωτήματα

Μπορεί ένα ποτό που περιέχει σε κάποιο βαθμό αλκοόλη αποστάξεως, το οποίο όμως κατά τα λοιπά ανταποκρίνεται στην περιγραφή της κλάσεως 2206 της ΣΟ, να κατατάσσεται σ' αυτή την κλάση, όταν πρόκειται για προερχόμενο από ζύμωση ποτό, το οποίο συνεπεία προσθήκης νερού και ορισμένων ουσιών έχει χάσει τη γεύση, την οσμή και/ή την εμφάνιση ενός ποτού που παρασκευάζεται από ορισμένο φρούτο ή από ορισμένο φυσικό προϊόν;

2)	Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο προηγούμενο ερώτημα, βάσει ποιου κριτηρίου πρέπει να καθορίζεται αν το ποτό πρέπει παρά ταύτα, λόγω του ότι περιέχει αλκοόλη αποστάξεως, να κατατάσσεται στην κλάση 2208 της ΣΟ;

5.7.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 171/16

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Tribunal Superior de Justicia de Madrid (Ισπανία) στις 15 Απριλίου 2008 — Real Sociedad de Fútbol SAD και Nihat Kahveci κατά Consejo Superior de Deportes και Real Federación Española de Fútbol

(Υπόθεση C-152/08)

(2008/C 171/28)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunal Superior de Justicia de Madrid

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγοντες: Real Sociedad de Fútbol SAD και Nihat Kahveci

Καθών: Consejo Superior de Deportes και Real Federación Española de Fútbol

Προδικαστικό ερώτημα

Απαγορεύει το άρθρο 37 της Συμφωνίας Συνδέσεως ΕΟΚ-Τουρκίας (1), η οποία υπογράφηκε στην Άγκυρα στις 12 Σεπτεμβρίου 1963 και εγκρίθηκε με την απόφαση 64/732 του Συμβουλίου ΕΟΚ, της 23.12.1963, καθώς και το πρόσθετο πρωτόκολλο της Συμφωνίας αυτής, της 23.11.1970 (2), την εφαρμογή εκ μέρους αθλητικής ομοσπονδίας επί επαγγελματία αθλητή τουρκικής ιθαγενείας, ο οποίος έχει προσληφθεί νομοτύπως από ισπανικό ποδοσφαιρικό σύλλογο, όπως αυτός της κύριας δίκης, ρυθμίσεως σύμφωνα με την οποίαν οι σύλλογοι μπορούν να χρησιμοποιούν στις εθνικές διοργανώσεις περιορισμένο μόνον αριθμό παικτών προερχομένων από τρίτα κράτη που δεν ανήκουν στον Ευρωπαϊκό Οικονομικό Χώρο;

(1) Συμφωνία Συνδέσεως μεταξύ της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας και της Τουρκίας, η οποία υπογράφηκε στις 12 Σεπτεμβρίου 1963 στην Άγκυρα και συνάφθηκε, εγκρίθηκε και επικυρώθηκε εξ ονόματος της Κοινότητας με την απόφαση 64/732/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 23ης Δεκεμβρίου 1963 (ΕΕ ειδ. έκδ. 11/001, σ. 48).

(2) Πρόσθετο Πρωτόκολλο που υπογράφηκε στις 23 Νοεμβρίου 1970 στις Βρυξέλλες και συνάφθηκε, εγκρίθηκε και επικυρώθηκε εξ ονόματος της Κοινότητας με τον κανονισμό (ΕΟΚ) 2760/72 του Συμβουλίου, της 19ης Δεκεμβρίου 1972 (ΕΕ ειδ. έκδ. 011/002, σ. 149).

5.7.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 171/17

Προσφυγή της 15ης Απριλίου 2008 — Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κατά Βασιλείου της Ισπανίας

(Υπόθεση C-154/08)

(2008/C 171/29)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (εκπρόσωποι: M. Afonso και F. Jimeno Fernández)

Καθού: Βασίλειο της Ισπανίας

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—

Να αναγνωρίσει ότι το Βασίλειο της Ισπανίας, θεωρώντας ότι οι υπηρεσίες που παρέχουν οι registradores de la propiedad, ως εκκαθαριστές φόρων υπεύθυνοι ενός γραφείου φορολογικής εκκαθαρίσεως περιφέρειας υποθηκοφυλακείου, δεν υπόκεινται σε ΦΠΑ, το Βασίλειο της Ισπανίας παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από τα άρθρα 2 και 4, παράγραφοι 1 και 2, της έκτης οδηγίας για τον ΦΠΑ (1).

—	Να καταδικάσει το Βασίλειο της Ισπανίας στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Οι registradores de la propiedad [υποθηκοφύλακες] είναι επαγγελματίες που διορίζονται από το ισπανικό κράτος και στους οποίους ανατίθεται η διαχείριση των Registros de la Propiedad [υποθηκοφυλακείων]. Διεξάγουν τις δραστηριότητές τους για λογαριασμό τους, είναι ελεύθεροι να οργανώνουν την εργασία τους κατά βούληση, επιλέγουν οι ίδιοι το προσωπικό τους και εισπράττουν τις αμοιβές που αποτελούν τα έσοδά τους. Διάφορες Αυτόνομες Κοινότητες τους έχουν αναθέσει διάφορες εργασίες σχετικές με τη βεβαίωση ορισμένων φόρων. Για τέτοιου είδους υπηρεσίες, οι registradores de la propiedad εισπράττουν ένα ποσοστό επί των εισπραχθέντων φόρων.

Μέχρι τώρα, το ισπανικό κράτος θεωρούσε κατά παράδοση, από άποψη ΦΠΑ, τους registradores de la propiedad, κατά την πραγματοποίηση αυτών των εργασιών για τις Αυτόνομες Κοινότητες, ως επιχειρηματίες ή επαγγελματίες που παρείχαν υπηρεσίες υποκείμενες σε ΦΠΑ. Τα επιχειρήματα που επικαλείται σχετικά το ισπανικό κράτος στηρίζονταν κυρίως στις αποφάσεις του Δικαστηρίου της 26ης Μαρτίου 1987 (υπόθεση C-235/85, Επιτροπή κατά Κάτω Χωρών) (2) και της 25ης Ιουλίου 1991 (υπόθεση C-202/90, Ayuntamiento de Sevilla) (3).

Το Tribunal Supremo της Ισπανίας, με απόφασή του της 12ης Ιουλίου 2003, έκρινε ότι οι registradores de la propiedad, όσον αφορά τις συγκεκριμένες δραστηριότητες που τους αναθέτουν οι Αυτόνομες Κοινότητες, οι οποίες συνίστανται στη βεβαίωση και είσπραξη ορισμένων φόρων, είναι απλοί δημόσιοι υπάλληλοι και αποτελούν τμήμα της δημόσιας διοικήσεως. Από την έκδοση της αποφάσεως αυτής και εντεύθεν, το ισπανικό κράτος θεωρεί ότι οι υπηρεσίες αυτές δεν υπόκεινται στον ΦΠΑ.

Αντιθέτως, η Επιτροπή θεωρεί ότι οι υπηρεσίες που παρέχουν στις Αυτόνομες Κοινότητες οι registradores de la propiedad πρέπει να υπόκεινται στον ΦΠΑ σύμφωνα με τον γενικό κανόνα του άρθρου 2 της έκτης οδηγίας. Το συμπέρασμα αυτό απορρέει από το γεγονός ότι οι registradores de la propiedad ενεργούν ως επαγγελματίες που οργανώνουν κατά τρόπο αυτοτελή και ανεξάρτητο τους ανθρώπινους και υλικούς τους πόρους προς τον σκοπό της παροχής της υπηρεσίας, όπως επιβάλλει το άρθρο 4, παράγραφος 1, της ως άνω οδηγίας, και ότι δεν συντρέχουν στην περίπτωση αυτή το χαρακτηριστικά της υπαγωγής και της εξαρτήσεως που είναι ουσιώδη ώστε οι εν λόγω υπηρεσίες να θεωρηθούν ως παρεχόμενες από δημόσιο υπάλληλο προς τη Διοίκηση στην οποίαν ανήκει και, ως τέτοιες, ως μη υποκείμενες στον ΦΠΑ. Ο υποθηκοφύλακας που ενεργεί ως εκκαθαριστής φόρων δεν είναι ούτε διοικητικό όργανο της Αυτόνομης Κοινότητας, ούτε αναπόσπαστο στοιχείο της, αλλά ανεξάρτητο και διακριτό μέρος με το οποίο η Αυτόνομη Κοινότητα συνάπτει σύμβαση παροχής υπηρεσιών εξ επαχθούς αιτίας.

Επίσης, η Επιτροπή θεωρεί ότι συντρέχουν εν προκειμένω οι προϋποθέσεις που απαιτούνται από τη νομολογία για να διαπιστωθεί η ευθύνη του Βασιλείου της Ισπανίας για την παράβαση που απορρέει από την ερμηνεία του κοινοτικού δικαίου κατά τρόπο μη σύμφωνο ούτε με το πνεύμα και τον σκοπό του, αλλά ούτε και με τη νομολογία του Δικαστηρίου. Πρώτον, η θέση του Tribunal Supremo ως ανώτατου δικαστικού οργάνου όλων των δικαστικών κλάδων, με την επιφύλαξη των διατάξεων περί συνταγματικών εγγυήσεων. Δεύτερον, η συνάφεια και ο αντίκτυπος της αποφάσεως, η οποία είναι, κατ' αρχήν, αντίθετη προς την ερμηνεία που έχει καθιερώσει το Δικαστήριο και οδήγησε σε πλήρη στροφή της μέχρι τότε νομολογίας των κατώτερων δικαστηρίων και της πρακτικής της ισπανικής διοικήσεως, καθώς λόγω του δεσμευτικού της χαρακτήρα. Τρίτον, η παραγωγή βλαπτικών συνεπειών στον τομέα του ΦΠΑ, η οποία μπορεί να θίξει τους ίδιους πόρους της Κοινότητας. Κατά συνέπεια, το ισπανικό κράτος δεν μπορεί να στηριχθεί στην απόφαση του Tribunal Supremo για να δικαιολογήσει την παράβαση του κοινοτικού δικαίου.

(1) Έκτη οδηγία 77/388/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 17ης Μαΐου 1977, περί εναρμονίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών, των σχετικών με τους φόρους κύκλου εργασιών — Κοινό σύστημα φόρου προστιθεμένης αξίας: ομοιόμορφη φορολογική βάση (ελλ. ειδ. έκδ. 09/001. σ. 49).

(2) Συλλογή 1987, σ. 1471.

(3) Συλλογή 1991, σ. Ι-4247.

5.7.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 171/17

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Hoge Raad der Nederlanden στις 16 Απριλίου 2008 — E.H.A. Passenheim-van Schoot κατά Staatssecretaris van Financiën

(Υπόθεση C-157/08)

(2008/C 171/30)

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Hoge Raad der Nederlanden

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα: E.H.A. Passenheim-van Schoot

Καθού: Staatssecretaris van Financiën

Προδικαστικά ερωτήματα

Έχουν τα άρθρα 49 και 56 ΕΚ την έννοια ότι δεν εμποδίζουν κράτος μέλος, σε περιπτώσεις κατά τις οποίες (έσοδα από) αποταμιεύσεις στο εξωτερικό αποσιωπώνται έναντι της φορολογικής αρχής αυτού του κράτους μέλους, να εφαρμόζει νομοθετική ρύθμιση προβλέπουσα προθεσμία διορθωτικής βεβαιώσεως φόρου δώδεκα ετών, ως αντιστάθμιση της ελλείψεως αποτελεσματικών ελέγχων σε σχέση με ευρισκόμενα στο εξωτερικό ποσά, ενώ για (έσοδα από) αποταμιεύσεις που διατηρούνται στο εσωτερικό της χώρας, όπου υφίστανται όντως αποτελεσματικοί έλεγχοι, ισχύει προθεσμία διορθωτικής βεβαιώσεως φόρου πέντε ετών;

5.7.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 171/18

Αναίρεση που άσκησαν στις 15 Απριλίου 2008 οι Isabella Scippacercola και Ιωάννης Τερεζάκης κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Πρωτοδικείο (πέμπτο τμήμα) στις 16 Ιανουαρίου 2008 στην υπόθεση T-306/05, Isabella Scippacercola και Ιωάννης Τερεζάκης κατά Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

(Υπόθεση C-159/08 P)

(2008/C 171/31)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείοντες: Isabella Scippacercola και Ιωάννης Τερεζάκης (εκπρόσωπος: B. Lombart, δικηγόρος)

Αντίδικος κατ' αναίρεση: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

Αιτήματα των αναιρεσειόντων

Οι αναιρεσείοντες ζητούν από το Δικαστήριο:

—

να αναιρέσει την απόφαση του Πρωτοδικείου στην υπόθεση Τ-306/05, Isabella Scippacercola και Ιωάννης Τερεζάκης κατά Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, με την οποία απορρίφθηκε η αίτησή τους ακυρώσεως της αποφάσεως που εξέδωσε η Επιτροπή στις 2 Μαΐου 2005 δυνάμει του άρθρου 7, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΚ) 773/2004 της 7ης Απριλίου 2004 (1), και η οποία κοινοποιήθηκε στους αναιρεσείοντες στις 6 Φεβρουαρίου 2008, περί απορρίψεως του αιτήματος για διενέργεια έρευνας σε βάθος σχετικά με τα υπερβολικά τέλη που εισπράττει ο κατέχων δεσπόζουσα θέση στην αγορά νέος Διεθνής Αερολιμένας Αθηνών (στο εξής: ΔΑΑ) στα Σπάτα, όσον αφορά:

α)	την ασφάλεια των επιβατών,

β)	τις εγκαταστάσεις τερματικού σταθμού επιβατών και

γ)	τις υπηρεσίες σταθμεύσεως αυτοκινήτων

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα τόσο της κατ' αναίρεση όσο και της πρωτοβάθμιας δίκης.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Οι αναιρεσείοντες προβάλλουν ότι το Πρωτοδικείο, αφενός, έπρεπε να δεχθεί ότι η Επιτροπή, αρνούμενη να εξετάσει τα επιβαλλόμενα από τον ΔΑΑ τέλη για την ασφάλεια, τις εγκαταστάσεις τερματικού σταθμού και τις υπηρεσίες σταθμεύσεως αυτοκινήτων και προβαίνοντας σε μη προσήκουσες συγκρίσεις των τελών αυτών προς τα ισχύοντα σε άλλα ευρωπαϊκά αεροδρόμια, τα οποία, όμως, δεν παρέχουν συγκρίσιμες υπηρεσίες κατά την έννοια του άρθρου 82 ΕΚ, παρέβη την κοινοτική νομοθεσία, όπως αυτή έχει ερμηνευθεί με την απόφαση της 14ης Φεβρουαρίου 1978, 27/76, United Brands κατά Επιτροπής (Συλλογή τόμος 1978, σ. 207), και, αφετέρου, παρέβη το κοινοτικό δίκαιο, καθώς δεν δέχθηκε ότι η Επιτροπή, πρώτον, δεν έλαβε υπόψη της όλα τα πραγματικά στοιχεία που υφίσταντο κατά τον χρόνο εκδόσεως της αμφισβητούμενης αποφάσεως, όπως επιβάλλει η νομολογία (απόφαση της 4ης Μαρτίου 1999, C-119/97 P, Ufex κ.λπ. κατά Επιτροπής, Συλλογή 1999, σ. Ι-1341), και, δεύτερον, στήριξε την εν λόγω απόφασή της σε ανακριβή πραγματικά περιστατικά, με συνέπεια να υποπέσει σε πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως και σε κατάχρηση εξουσίας.

Προβάλλεται ότι το Πρωτοδικείο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο, καθώς δεν δέχθηκε ότι η Επιτροπή υπέπεσε σε πλάνη εκτιμήσεως, κρίνοντας ότι οι έλεγχοι ασφαλείας δεν συνιστούν οικονομική δραστηριότητα και ότι η παροχή υπηρεσιών στάθμευσης δεν αποτελεί αγορά κατά την έννοια του άρθρου 82 ΕΚ.

Όσον αφορά την προβαλλόμενη πλάνη περί το δίκαιο, σχετικά με την επιβολή στους επιβάτες υψηλότερου τέλους χρήσεως των εγκαταστάσεων τερματικού σταθμού για τις ενδοκοινοτικές και τις διεθνείς πτήσεις, σε σχέση με τις εσωτερικές, καθώς και με την επιβολή την επιβολή του τέλους αυτού στους επιβάτες των τακτικών πτήσεων, αλλά όχι σε εκείνους των εκτάκτων πτήσεων (τσάρτερ), οι αναιρεσείοντες υποστηρίζουν ότι το Πρωτοδικείο έπρεπε να δεχθεί ότι η Επιτροπή παρέλειψε να διαπιστώσει αν η πρακτική που ακολουθεί ο ΔΑΑ παραβιάζει την αρχή της απαγορεύσεως των διακρίσεων.

Τέλος, προβάλλεται ότι το Πρωτοδικείο έπρεπε να κρίνει ότι η Επιτροπή παρέβη πάγιες διαδικασίες και προσέβαλε κατοχυρωμένα δικαιώματα, καθώς, πρώτον, δεν έλαβε υπόψη της τα αριθμητικά στοιχεία που άντλησαν οι αναιρεσείοντες από επίσημες πηγές και τα οποία αποδεικνύουν ότι ο ΔΑΑ επιβάλλει υπερβολικά υψηλά τέλη, δεύτερον, συνέκρινε τα επιβαλλόμενα από τον ΔΑΑ τέλη προς εκείνα που επιβάλλονται από άλλα ευρωπαϊκά αεροδρόμια, χωρίς όμως η σύγκριση αυτή να είναι λυσιτελής στο πλαίσιο του άρθρου 82 ΕΚ, και, τρίτον, ζήτησε από τον ΔΑΑ να της προσκομίσει ορισμένα στοιχεία, χωρίς, όμως, η Επιτροπή να εξετάσει το κόστος κατασκευής του αεροδρομίου και το κόστος συστάσεως της εταιρίας.

(1) Κανονισμός (ΕΚ) 773/2004 της Επιτροπής, της 7ης Απριλίου 2004, σχετικά με τη διεξαγωγή από την Επιτροπή των διαδικασιών δυνάμει των άρθρων 81 και 82 της συνθήκης ΕΚ.

5.7.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 171/19

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Μονομελές Πρωτοδικείο Ρεθύμνης (Ελλάδα) στις 17 Απριλίου 2008 — Γεώργιος Κ. Λαγουδάκης κατά Κέντρου Ανοικτής Προστασίας Ηλικιωμένων Δήμου Ρεθύμνης

(Υπόθεση C-162/08)

(2008/C 171/32)

Γλώσσα διαδικασίας: η ελληνική

Αιτούν δικαστήριο

Μονομελές Πρωτοδικείο Ρεθύμνης

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ενάγων: Γεώργιος Κ. Λαγουδάκης

Εναγόμενο: Κέντρο Ανοικτής Προστασίας Ηλικιωμένων Δήμου Ρεθύμνης

Προδικαστικά ερωτήματα

Η ρήτρα 5 και η ρήτρα 8, σημεία 1 και 3, της συμφωνίας πλαισίου για την εργασία ορισμένου χρόνου, που καταρτίσθηκε από την CBS, την UNICE και το CEEP και συνιστά αναπόσπαστο τμήμα της Οδηγίας 1999/70/ΕΚ του Συμβουλίου (ΕΕ L 175/42 της 10.7.1999), έχουν την έννοια ότι δεν επιτρέπεται από το κοινοτικό δίκαιο (με αιτιολογία την εφαρμογή της εν λόγω συμφωνίας πλαισίου) η θέσπιση από το κράτος μέλος μέτρων, (α) όταν στην εθνική έννομη τάξη ήδη υπάρχει, πριν τη θέση σε ισχύ της Οδηγίας, ισοδύναμο νομοθετικό μέτρο, κατά την έννοια της ρήτρας 5, σημείο 1, της συμφωνίας πλαισίου, και (β) όταν με τα θεσπιζόμενα, προς εφαρμογή της συμφωνίας πλαισίου μέτρα, υποβαθμίζεται το γενικό επίπεδο προστασίας των εργαζομένων ορισμένου χρόνου στην εθνική έννομη τάξη;

Σε περίπτωση θετικής απάντησης στο πρώτο ερώτημα, η υποβάθμιση της παρεχόμενης προστασίας των εργαζομένων ορισμένου χρόνου στις περιπτώσεις όχι περισσοτέρων και διαδοχικών άλλα μίας και μόνης συμβάσεως εργασίας ορισμένου χρόνου, που στην πραγματικότητα όμως έχει αντικείμενο την προσφορά υπηρεσιών από τον εργαζόμενο για την κάλυψη όχι προσκαίρων ή έκτακτων ή επειγουσών, αλλά «παγίων και διαρκών» αναγκών, συνδέεται με την εφαρμογή της εν λόγω συμφωνίας-πλαισίου και της ως άνω Οδηγίας και, συνακόλουθα, είναι ανεπίτρεπτη ή επιτρεπτή μια τέτοια υποβάθμιση από άποψη Κοινοτικού Δικαίου;

Σε περίπτωση θετικής απάντησης στο πρώτο ερώτημα, εφόσον στην εθνική έννομη τάξη προϋπάρχει της θέσης σε ισχύ της Οδηγίας 1999/70/ΕΚ ισοδύναμο νομοθετικό μέτρο, κατά την έννοια της ρήτρας 5, σημείο 1, της συμφωνίας πλαισίου, όπως το επίμαχο στο πλαίσιο της κυρίας δίκης άρθρο 8, παράγραφος 3 του Ν. 2112/1920, τότε συνιστά ανεπίτρεπτη υποβάθμιση του γενικού επιπέδου των εργαζομένων ορισμένου χρόνου στην εθνική έννομη τάξη, κατά την έννοια της ρήτρας 8, σημεία 1 και 3, της συμφωνίας πλαισίου, η θέσπιση νομοθετικού μέτρου, με αιτιολογία την εφαρμογή της συμφωνίας πλαισίου, όπως του επίμαχου στο πλαίσιο της κυρίας δίκης άρθρου 11 του προεδρικού διατάγματος 164/2004:

(α)

όταν στο πεδίο εφαρμογής του εν λόγω νομοθετικού μέτρου, για την Εφαρμογή της συμφωνίας πλαισίου, εμπίπτουν μόνο οι περιπτώσεις περισσοτέρων διαδοχικών συμβάσεων ή σχέσεων εργασίας ορισμένου χρόνου και δεν συμπεριλαμβάνονται οι περιπτώσεις συμβασιούχων που έχουν συνάψει (όχι περισσότερες και διαδοχικές αλλά) μία και μόνη σύμβαση εργασίας ορισμένου χρόνου για την κάλυψη από τον εργαζόμενο «παγίων και διαρκών» αναγκών του εργοδότη, ενώ το προϋπάρχον ισοδύναμο νομοθετικό μέτρο αφορά όλες τις περιπτώσεις συμβάσεων εργασίας ορισμένου χρόνου, ακόμη και αυτές που ο εργαζόμενος έχει συνάψει μία και μόνη σύμβαση εργασίας ορισμένου χρόνου, που στην πραγματικότητα όμως έχει αντικείμενο την προσφορά υπηρεσιών από τον εργαζόμενο για την κάλυψη όχι προσκαίρων ή εκτάκτων ή επειγουσών, αλλά «παγίων και διαρκών» αναγκών;

(β)

όταν το εν λόγω νομοθετικό μέτρο, για την εφαρμογή της συμφωνίας πλαισίου, προβλέπει ως έννομη συνέπεια για την προστασία των εργαζομένων ορισμένου χρόνου και την αποτροπή της κατάχρησης, κατά την έννοια της συμφωνίας πλαισίου για την εργασία ορισμένου χρόνου, τον χαρακτηρισμό των συμβάσεων εργασίας ορισμένου χρόνου ως αορίστου χρόνου εφεξής (ex nunc), ενώ το προϋπάρχον ισοδύναμο νομοθετικό μέτρο προβλέπει τον χαρακτηρισμό των συμβάσεων εργασίας ορισμένου χρόνου ως αορίστου χρόνου από τον χρόνο της αρχικής τους κατάρτισης (ex tunc);

Σε περίπτωση θετικής απάντησης στο πρώτο ερώτημα, εφόσον στην εθνική έννομη τάξη προϋπάρχει της θέσης σε ισχύ της Οδηγίας 1999/70/ΕΚ ισοδύναμο νομοθετικό μέτρο, κατά την έννοια της ρήτρας 5, σημείο 1, της συμφωνίας πλαισίου για την εργασία ορισμένου χρόνου, που συνιστά αναπόσπαστο τμήμα της εν λόγω Οδηγίας, όπως το επίμαχο στο πλαίσιο της κυρίας δίκης άρθρο 8, παράγραφος 3, Ν. 2112/1920, τότε συνιστά ανεπίτρεπτη υποβάθμιση του γενικού επιπέδου προστασίας των εργαζομένων ορισμένου χρόνου στην εθνική έννομη τάξη, κατά την έννοια της ρήτρας 8, σημεία 1 και 3, της συμφωνίας πλαισίου, η επιλογή του Έλληνα νομοθέτη, κατά την μεταφορά της ως άνω Οδηγίας στην ελληνική έννομη τάξη, αφενός να αφήσει εκτός του πρόστατευτικoύ πεδίου του ως άνω π.δ. 164/2004 τις εν λόγω περιπτώσεις καταχρήσεως που ο εργαζόμενος έχει συνάψει μία και μόνη σύμβαση εργασίας ορισμένου χρόνου, η οποία όμως στην πραγματικότητα έχει αντικείμενο την προσφορά υπηρεσιών από τον εργαζόμενο για την κάλυψη όχι προσκαίρων ή εκτάκτων ή επειγουσών, αλλά «παγίων και διαρκών» αναγκών, και αφετέρου η παράλειψή του να θεσπίσει κάποιο ανάλογο, ειδικό για την περίπτωση και αποτελεσματικό μέτρο — έννομη συνεπεία για την προστασία των εργαζομένων έναντι της ειδικής αυτής περιπτώσεως της κατάχρησης, πέρα από την γενική προστασία που προβλέπεται παγίως από το κοινό εργατικό δίκαιο της ελληνικής έννομης τάξης σε κάθε περίπτωση παροχής εργασίας με άκυρη σύμβαση ανεξαρτήτως της ύπαρξης κατάχρησης κατά την έννοια της συμφωνίας πλαισίου, και περιλαμβάνει την αξίωση του εργαζομένου για καταβολή του μισθού του και αποζημίωσης απόλυσης, είτε εργάσθηκε με έγκυρη σύμβαση εργασίας είτε όχι, λαμβανομένου υπόψη

(α)	ότι η υποχρέωση καταβολής μισθού και αποζημίωσης απόλυσης προβλέπεται από το εθνικό δίκαιο σε κάθε περίπτωση σχέσης εργασίας και δεν αποσκοπεί ειδικά στην αποτοπή της κατάχρησης, κατά την έννοια της συμφωνίας πλαισίου, και

(β)	ότι η εφαρμογή του προϋπάρχοντος ισοδύναμου νομοθετικού μέτρου έχει ως έννομη συνέπεια την αναγνώριση της (μίας και μοναδικής) συμβάσεως εργασίας ορισμένου χρόνου ως αορίστου χρόνου;

Σε περίπτωση θετικής απάντησης στα άνω ερωτήματα, πρέπει ο εθνικός δικαστής, ερμηνεύοντας το εθνικό του δίκαιο σύμφωνα με την Οδηγία 1999/70/ΕΚ, να παραμερίσει τις μη συμβατές προς αυτή διατάξεις του νομοθετικού μέτρου που θεσπίστηκε με αιτιολογία την εφαρμογή της συμφωνίας πλαισίου, αλλά άγει σε υποβάθμιση του γενικού επιπέδου προστασίας των εργαζομένων ορισμένου χρόνου στην εθνική έννομη τάξη, όπως εκείνες του προεδρικού διατάγματος 164/2004, που σιωπηρώς και εμμέσως πλην σαφώς, αποκλείουν την παροχή σχετικής προστασίας στις περιπτώσεις καταχρήσεως που ο εργαζόμενος έχει συνάψει μία και μόνη σύμβαση εργασίας ορισμένου χρόνου, η οποία όμως στην πραγματικότητα έχει αντικείμενο την προσφορά υπηρεσιών από τον εργαζόμενο για την κάλυψη όχι προσκαίρων ή εκτάκτων ή επειγουσών, αλλά «παγίων και διαρκών» αναγκών, και στην θέση τους να εφαρμόσει τις διατάξεις του προϋπάρχοντος της θέσης σε ισχύ της Οδηγίας ισοδύναμου εθνικού νομοθετικού μέτρου, όπως εκείνες του άρθρου 8, παράγραφος 3, του Ν. 2112/1920;

Σε περίπτωση που κριθεί από τον εθνικό δικαστή ως καταρχήν — εφαρμοστέα, σε διαφορά που αφορά την εργασία ορισμένου χρόνου, διάταξη (εν προκειμένω το άρθρο 8 παράγραφος 3 του Ν. 2112/1920) που συνιστά ισοδύναμο νομοθετικό μέτρο, κατά την έννοια της ρήτρας 5, σημείο, 1, της συμφωνίας πλαισίου για την εργασία ορισμένου χρόνου, που συνιστά αναπόσπαστο τμήμα της Οδηγίας 1999/70/ΕΚ, και με βάση την οποία διάταξη η διάγνωση σύναψης — έστω και μίας — συμβάσεως εργασίας, ως ορισμένου χρόνου άνευ αντικειμενικού λόγου συνδεόμενου με τη φύση, το είδος και τα χαρακτηριστικά της παρεχόμενης εργασίας, συνεπάγεται την αναγνώριση της συμβάσεως αυτής ως συμβάσεως εργασίας αορίστου χρόνου, τότε:

(α)

Είναι συμβατή με το κοινοτικό δίκαιο ερμηνεία και εφαρμογή του εθνικού δικαίου από τον εθνικό δικαστή, σύμφωνα με την οποία συνιστά σε κάθε περίπτωση αντικειμενικό λόγο για τη σύναψη συμβάσεων εργασίας ορισμένου χρόνου, το γεγονός ότι ως νομική βάση για την κατάρτιση του χρησιμοποιήθηκε νομοθετική διάταξη για την απασχόληση με ορισμένου χρόνου συμβάσεις εργασίας προς κάλυψη εποχιακών, περιοδικών, πρόσκαιρων, έκτακτων ή συμπληρωματικών κοινωνικών αναγκών (εν προκειμένω οι διατάξεις του Ν. 2527/1997), ακόμη και όταν στην πραγματικότητα οι καλυπτόμενες ανάγκες είναι πάγιες και διαρκείς;

(β)

Είναι συμβατή με το κοινοτικό δίκαιο ερμηνεία και εφαρμογή του εθνικού δικαίου από τον εθνικό δικαστή, σύμφωνα με την οποία, διάταξη που απαγορεύει την μετατροπή συμβάσεων εργασίας ορισμένου χρόνου στο δημόσιο τομέα σε συμβάσεις εργασίας αορίστου χρόνου, πρέπει να ερμηνεύεται υπό την έννοια. ότι στον δημόσιο τομέα απαγορεύεται απολύτως και σε κάθε περίπτωση η μετατροπή συμβάσεως ή σχέσεως εργασίας ορισμένου χρόνου σε αορίστου, ακόμη και εάν αυτή καταχρηστικώς συνήφθη ως ορισμένου χρόνου, ήτοι όταν στην πραγματικότητα οι καλυπτόμενες ανάγκες είναι πάγιες και διαρκείς, και ότι δεν καταλείπεται στον εθνικό δικαστή, σε μια τέτοια περίπτωση, η δυνατότητα διαγνώσεως του αληθούς χαρακτήρα της επίδικης έννομης σχέσης εργασίας και ορθού χαρακτηρισμού αυτής ως συμβάσεως αορίστου χρόνου; Ή, μήπως, η εν λόγω απαγόρευση πρέπει να περιορίζεται μόνο στις συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου που πράγματι συνήφθησαν προς κάλυψη πρόσκαιρων, απρόβλεπτων, επειγουσών, έκτακτων ή αναλόγου είδους ειδικών αναγκών και όχι και στην περίπτωση που στην πραγματικότητα συνήφθησαν προς κάλυψη παγίων και διαρκών αναγκών;

5.7.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 171/20

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Μονομελές Πρωτοδικείο Ρεθύμνης (Ελλάδα) στις 17 Απριλίου 2008 — Δημήτρος Γ. Λαδάκης, Ανδρέας Μ. Μπίρτας, Κωνσταντίνος Γ. Κυριακόπουλος, Εμμανουήλ Β. Κλαμπώνης, Σοφοκής Ε. Μαστοράκης κατά Δήμου Γεροποτάμου

(Υπόθεση C-163/08)

(2008/C 171/33)

Γλώσσα διαδικασίας: η ελληνική

Αιτούν δικαστήριο

Μονομελές Πρωτοδικείο Ρεθύμνης

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ενάγοντες: Δημήτρος Γ. Λαδάκης, Ανδρέας Μ. Μπίρτας, Κωνσταντίνος Γ. Κυριακόπουλος, Εμμανουήλ Β. Κλαμπώνης, Σοφοκής Ε. Μαστοράκης

Εναγόμενος: Δήμος Γεροποτάμου

Προδικαστικά ερωτήματα

Σε περίπτωση θετικής απάντησης στο πρώτο ερώτημα, εφόσον στην εθνική έννομη τάξη προϋπάρχει της θέσης σε ισχύ της Οδηγίας 1999/70/ΕΚ ισοδύναμο νομοθετικό μέτρο, κατά την έννοια της ρήτρας 5, σημείο 1, της συμφωνίας-πλαισίου, όπως το επίμαχο στα πλαίσια της κυρίας δίκης άρθρο 8, παράγραφος 3 του Ν. 2112/1920, τότε συνιστά ανεπίτρεπτη υποβάθμιση του γενικού επιπέδου των εργαζομένων ορισμένου χρόνου στην εθνική έννομη τάξη, κατά την έννοια της ρήτρας 8, σημεία 1 και 3, της συμφωνίας-πλαισίου, η θέσπιση νομοθετικού μέτρου, με αιτιολογία την εφαρμογή της συμφωνίας-πλαισίου, όπως του επίμαχου στα πλαίσια της κυρίας δίκης άρθρου 11 του προεδρικού διατάγματος 164/2004:

α)

όταν το εν λόγω νομοθετικό μέτρο, για την εφαρμογή της συμφωνίας-πλαισίου, θεσπίζεται μετά την παρέλευση της προθεσμίας μεταφοράς της Οδηγίας 1999/70/ΕΚ, αλλά στο χρονικό πεδίο εφαρμογής του εμπίπτουν μόνο συμβάσεις και σχέσεις εργασίας ορισμένου χρόνου, οι οποίες ήταν ενεργές έως την έναρξη ισχύος του ή έληξαν σε ορισμένο χρονικό διάστημα προ της θέσης του σε ισχύ, αλλά μετά την παρέλευση της προθεσμίας μεταφοράς της Οδηγίας, ενώ το πορϋπάρχον ισοδύναμο νομοθετικό μέτρο δεν έχει χρονικά περιορισμένο πεδίο εφαρμογής και καταλαμβάνει όλες τις συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου που είχαν καταρτισθεί, ήταν ενεργές ή έληξαν κατά τον χρόνο θέσης σε ισχύ της Οδηγίας 1999/70/ΕΚ και κατά την παρέλευση της προθεσμίας μεταφοράς της;

β)

i)	να έχουν μέγιστο μεσοδιάστημα μεταξύ τους το τρίμηνο και, επιπλέον,

ii)

να έχουν συνολική διάρκεια τουλάχιστον είκοσι τεσσάρων μηνών έως την έναρξη ισχύος του εν λόγω μέτρου ανεξαρτήτως αριθμού ανανεώσεων συμβάσεων ή να έχει υπάρξει βάσει αυτών συνολικός ελάχιστος χρόνος απασχόλησης δέκα οκτώ μηνών μέσα σε συνολικό χρονικό διάστημα είκοσι τεσσάρων μηνών από την αρχική σύμβαση εφόσον υπάρχουν τρεις τουλάχιστον ανανεώσεις πέραν της αρχικής σύμβασης, ενώ το προϋπάρχον ισοδύναμο νομοθετικό μέτρο δεν θέτει τέτοιες προϋποθέσεις αλλά καταλαμβάνει όλες τις (διαδοχικές) συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου, ανεξαρτήτως ελαχίστου συνολικού χρόνου απασχόλησης και ελαχίστου αριθμού ανανεώσεων συμβάσεων;

γ)

όταν το εν λόγω νομοθετικό μέτρο, για την εφαρμογή της συμφωνίας πλαισίου, προβλέπει ως έννομη συνέπεια για την προστασία των εργαζομένων ορισμένου χρόνου και, την αποτροπή της κατάχρησης, κατά την έννοια της συμφωνίας πλαισίου για την εργασία ορισμένου χρόνου, τον χαρακτηρισμό των συμβάσεων εργασίας ορισμένου χρόνου ως αορίστου χρόνου εφεξής (ex nunc), ενώ το προϋπάρχον ισοδύναμο νομοθετικό μέτρο προβλέπει τον χαρακτηρισμό των συμβάσεων εργασίας ορισμένου χρόνου ως αορίστου χρόνου από τον χρόνο της αρχικής τους κατάρτισης (ex tunc);

α)	ότι η υποχρέωση καταβολής μισθού και αποζημίωσης απόλυσης προβλέπεται από το εθνικό δίκαιο σε κάθε περίπτωση σχέσης εργασίας και δεν αποσκοπεί ειδικά στην αποτροπή της κατάχρησης, κατά την έννοια της συμφωνίας πλαισίου, και

β)	ότι η εφαρμογή του προϋπάρχοντος ισοδύναμου νομοθετικού μέτρου έχει ως έννομη συνέπεια την αναγνώριση των διαδοχικών συμβάσεων εργασίας ορισμένου χρόνου ως αορίστου χρόνου;

Σε περίπτωση που κριθεί από τον εθνικό δικαστή ως καταρχήν — εφαρμοστέα, σε διαφορά που αφορά την εργασία ορισμένου χρόνου, διάταξη (εν προκειμένω το άρθρο 8 παρ. 3 του Ν. 2112/1920) που συνιστά ισοδύναμο νομοθετικό μέτρο, κατά την έννοια της ρήτρας 5, σημείο, 1, της συμφωνίας-πλαισίου για την εργασία ορισμένου χρόνου, που συνιστά αναπόσπαστο τμήμα της Οδηγίας 1999/70/ΕΚ, και με βάση την οποία διάταξη η διάγνωση σύναψης διαδοχικών συμβάσεων εργασίας ως ορισμένου χρόνου άνευ αντικειμενικού λόγου συνδεόμενου με τη φύση, το είδος και τα χαρακτηριστικά της παρεχόμενης εργασίας, συνεπάγεται την αναγνώριση των συμβάσεων αυτών ως συμβάσεων εργασίας αορίστου χρόνου, τότε:

α)

Είναι συμβατή με το κοινοτικό δίκαιο ερμηνεία και εφαρμογή του εθνικού δικαίου από τον εθνικό δικαστή, σύμφωνα με την οποία συνιστά σε κάθε περίπτωση αντικειμενικό λόγο για τη σύναψη συμβάσεων εργασίας ορισμένου χρόνου, το γεγονός ότι ως νομική βάση για την κατάρτιση τους χρησιμοποιήθηκε νομοθετική διάταξη για την απασχόληση με ορισμένου χρόνου συμβάσεις εργασίας προς κάλυψη εποχιακών, περιοδικών, πρόσκαιρων ή έκτακτων αναγκών, ακόμη και όταν στην πραγματικότητα οι καλυπτόμενες ανάγκες είναι «πάγιες και διαρκείς»;

β)

Είναι συμβατή με το κοινοτικό δίκαιο ερμηνεία και εφαρμογή του εθνικού δικαίου από τον εθνικό δικαστή, σύμφωνα με την οποία, διάταξη που απαγορεύει την μετατροπή συμβάσεων εργασίας ορισμένου χρόνου στο δημόσιο τομέα σε συμβάσεις εργασίας αορίστου χρόνου, πρέπει να ερμηνεύεται υπό την έννοια ότι στον δημόσιο τομέα απαγορεύεται απολύτως και σε κάθε περίπτωση η μετατροπή συμβάσεως ή σχέσεως εργασίας ορισμένου χρόνου σε αορίστου, ακόμη και εάν αυτή καταχρηστικώς συνήφθη ως ορισμένου χρόνου, ήτοι όταν στην πραγματικότητα οι καλυπτόμενες ανάγκες είναι «πάγιες και διαρκείς», και ότι δεν καταλείπεται στον εθνικό δικαστή, σε μια τέτοια περίπτωση, η δυνατότητα διαγνώσεως του αληθούς χαρακτήρα της επίδικης έννομης σχέσης εργασίας και ορθού χαρακτηρισμού αυτής ως συμβάσεως αορίστου χρόνου; Ή, μήπως, η εν λόγω απαγόρευση πρέπει να περιορίζεται μόνο στις συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου που πράγματι συνήφθησαν προς κάλυψη πρόσκαιρων, απρόβλεπτων, επειγουσών, έκτακτων ή αναλόγου είδους ειδικών αναγκών και όχι και στην περίπτωση που στην πραγματικότητα συνήφθησαν προς κάλυψη «παγίων και διαρκών αναγκών»;

5.7.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 171/22

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Μονομελές Πρωτοδικείο Ρεθύμνης (Ελλάδα) στις 17 Απριλίου 2008 — Μιχαήλ Ζαχαριουδάκης κατά Δήμου Λάμπης

(Υπόθεση C-164/08)

(2008/C 171/34)

Γλώσσα διαδικασίας: η ελληνική

Αιτούν δικαστήριο

Μονομελές Πρωτοδικείο Ρεθύμνης

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ενάγων: Μιχαήλ Ζαχαριουδάκης

Εναγόμενος: Δήμος Λάμπης

Προδικαστικά ερωτήματα

Η ρήτρα 5 και η ρήτρα 8, σημεία 1 και 3, της συμφωνίας πλαισίου για την εργασία ορισμένου χρόνου, που καταρτίσθηκε από την [CBS], την UNICE και το CEEP και συνιστά αναπόσπαστο τμήμα της Οδηγίας 1999/70/ΕΚ του Συμβουλίου (ΕΕ L 175/42 της 10.7.1999), έχουν την έννοια ότι δεν επιτρέπεται από το κοινοτικό δίκαιο (με αιτιολογία την εφαρμογή της εν λόγω συμφωνίας πλαισίου) η θέσπιση από το κράτος μέλος μέτρων,

(α)	όταν στην εθνική έννομη τάξη ήδη υπάρχει, πριν τη θέση σε ισχύ της Οδηγίας, ισοδύναμο νομοθετικό μέτρο, κατά την έννοια της ρήτρας 5, σημείο 1, της συμφωνίας πλαισίου, και

(β)	όταν με τα θεσπιζόμενα, προς εφαρμογή της συμφωνίας πλαισίου μέτρα, υποβαθμίζεται το γενικό επίπεδο προστασίας των εργαζομένων ορισμένου χρόνου στην εθνική έννομη τάξη;

Σε περίπτωση θετικής απάντησης στο πρώτο ερώτημα, εφόσον στην εθνική έννομη τάξη προϋπάρχει της θέσης σε ισχύ της Οδηγίας 1999/70/ΕΚ ισοδύναμο νομοθετικό μέτρο, κατά την έννοια της ρήτρας 5, σημείο 1, της συμφωνίας-πλαισίου, όπως το επίμαχο στα πλαίσια της κυρίας δίκης άρθρο 8, παράγραφος 3 του Ν. 2112/1920, τότε συνιστά ανεπίτρεπτη υποβάθμιση του γενικού επιπέδου των εργαζομένων ορισμένου χρόνου στην εθνική έννομη τάξη, κατά την έννοια της ρήτρας 8, σημεία 1 και 3, της συμφωνίας-πλαισίου, η θέσπιση νομοθετικού μέτρου, με αιτιολογία την εφαρμογή της συμφωνίας-πλαισίου, όπως του επίμαχου στα πλαίσια της κυρίας δίκης άρθρου 11 του προεδρικού διατάγματος 164/2004:

(α)

όταν το εν λόγω νομοθετικό μέτρο, για την εφαρμογή της συμφωνίας-πλαισίου, θεσπίζεται μετά την παρέλευση της προθεσμίας μεταφοράς της Οδηγίας 1999/70/ΕΚ, αλλά στο χρονικό πεδίο εφαρμογής του εμπίπτουν μόνο συμβάσεις και σχέσεις εργασίας ορισμένου χρόνου, οι οποίες ήταν ενεργές έως την έναρξη ισχύος του ή έληξαν σε ορισμένο χρονικό διάστημα προ της θέσης του σε ισχύ, αλλά μετά την παρέλευση της προθεσμίας μεταφοράς της Οδηγίας, ενώ το προϋπάρχον ισοδύναμο νομοθετικό μέτρο δεν έχει χρονικά περιορισμένο πεδίο εφαρμογής και καταλαμβάνει όλες τις συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου που είχαν καταρτισθεί, ήταν ενεργές ή έληξαν κατά τον χρόνο θέσης σε ισχύ της Οδηγίας 1999/70/ΕΚ και κατά την παρέλευση της προθεσμίας μεταφοράς της;

(β)

όταν στο πεδίο εφαρμογής του εν λόγω νομοθετικού μέτρου, για την εφαρμογή της συμφωνίας-πλαισίου, εμπίπτουν μόνο συμβάσεις ή σχέσεις εργασίας ορισμένου χρόνου οι οποίες, προκειμένου να θεωρηθούν ως διαδοχικές κατά την έννοια του εν λόγω μέτρου, απαιτείται σωρευτικώς: (ί) να έχουν μέγιστο μεσοδιάστημα μεταξύ τους το τρίμηνο και, επιπλέον, (ίί) να έχουν συνολική διάρκεια τουλάχιστον είκοσι τεσσάρων μηνών έως την έναρξη ισχύος του εν λόγω μέτρου ανεξαρτήτως αριθμού ανανεώσεων συμβάσεων ή να έχει υπάρξει βάσει αυτών συνολικός ελάχιστος χρόνος απασχόλησης δέκα οκτώ μηνών μέσα σε συνολικό χρονικό διάστημα είκοσι τεσσάρων μηνών από την αρχική σύμβαση εφόσον υπάρχουν τρεις τουλάχιστον ανανεώσεις πέραν της αρχικής σύμβασης, ενώ το προϋπάρχον ισοδύναμο νομοθετικό μέτρο δεν θέτει τέτοιες προϋποθέσεις αλλά καταλαμβάνει όλες τις (διαδοχικές) συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου, ανεξαρτήτως ελαχίστου συνολικού χρόνου απασχόλησης και ελαχίστου αριθμού ανανεώσεων συμβάσεων;

(γ)

(α)	ότι η υποχρέωση καταβολής μισθού και αποζημίωσης απόλυσης προβλέπεται από το εθνικό δίκαιο σε κάθε περίπτωση σχέσης εργασίας και δεν αποσκοπεί ειδικά στην αποτροπή της κατάχρησης, κατά την έννοια της συμφωνίας πλαισίου, και

(β)	ότι η εφαρμογή του προϋπάρχοντος ισοδύναμου νομοθετικού μέτρου έχει ως έννομη συνέπεια την αναγνώριση των διαδοχικών συμβάσεων εργασίας ορισμένου ως αορίστoυ χρόνου;

Σε περίπτωση που κριθεί από τον εθνικό δικαστή ως — καταρχήν — εφαρμοστέα, σε διαφορά που αφορά την εργασία ορισμένου χρόνου, διάταξη (εν προκειμένω το άρθρο 8 παρ. 3 του Ν. 2112/1920) που συνιστά ισοδύναμο νομοθετικό μέτρο, κατά την έννοια της ρήτρας 5, σημείο, 1, της συμφωνίας-πλαισίου για την εργασία ορισμένου χρόνου, που συνιστά αναπόσπαστο τμήμα της Οδηγίας 1999/70/ΕΚ, και με βάση την οποία διάταξη η διάγνωση σύναψης διαδοχικών συμβάσεων εργασίας ως ορισμένου χρόνου άνευ αντικειμενικού λόγου συνδεόμενου με τη φύση, το είδος και τα χαρακτηριστικά της παρεχόμενης εργασίας, συνεπάγεται την αναγνώριση των συμβάσεων αυτών ως συμβάσεων εργασίας αορίστου χρόνου, τότε:

(α)

Είναι συμβατή με το κοινοτικό δίκαιο ερμηνεία και εφαρμογή του εθνικού δικαίου από τον εθνικό δικαστή, σύμφωνα με την οποία συνιστά σε κάθε περίπτωση αντικειμενικό λόγο για τη σύναψη συμβάσεων εργασίας ορισμένου χρόνου, το γεγονός ότι ως νομική βάση για την κατάρτιση τους χρησιμοποιήθηκε νομοθετική διάταξη για την απάσχόληση με ορισμένου χρόνου συμβάσεις εργασίας προς κάλυψη εποχιακών, περιοδικών, πρόσκαιρων ή έκτακτων αναγκών, ακόμη και όταν στην πραγματικότητα οι καλυπτόμενες ανάγκες είναι «πάγιες και διαρκείς»;

(β)

Είναι συμβατή με το κοινοτικό δίκαιο ερμηνεία και εφαρμογή του εθνικού δικαίου από τον εθνικό δικαστή, σύμφωνα με την οποία, διάταξη που απαγορεύει την μετατροπή συμβάσεων εργασίας ορισμένου χρόνου στο δημόσιο τομέα σε συμβάσεις εργασίας αορίστου χρόνου, πρέπει να ερμηνεύεται υπό την έννοια ότι στον δημόσιο τομέα απαγορεύεται απολύτως και σε κάθε περίπτωση η μετατροπή συμβάσεως ή σχέσεως εργασίας ορισμένου χρόνου σε αορίστου, ακόμη και εάν αυτή καταχρηστικώς συνήφθη ως ορισμένου χρόνου, ήτοι όταν στην πραγματικότητα οι καλυπτόμενες ανάγκες είναι «πάγιες και διαρκείς», και ότι δεν καταλείπετε στον εθνικό δικαστή, σε μια τέτοια περίπτωση, η δυνατότητα διαγνώσεως του αληθούς χαρακτήρα της επίδικης έννομης σχέσης εργασίας και ορθού χαρακτηρισμού αυτής ως συμβάσεως αορίστου χρόνου; Ή, μήπως, η εν λόγω απαγόρευση πρέπει να περιορίζεται μόνο στις συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου που πράγματι συνήφθησαν προς κάλυψη πρόσκαιρων, απρόβλεπτων, επειγουσών, έκτακτων ή αναλόγου είδους ειδικών αναγκών και όχι και στην περίπτωση που στην πραγματικότητα συνήφθησαν προς κάλυψη «παγίων και διαρκών» αναγκών.

5.7.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 171/24

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Corte costituzionale στις 21 Απριλίου 2008 — Presidente del Consiglio dei Ministri κατά Regione autonoma della Sardegna

(Υπόθεση C-169/08)

(2008/C 171/35)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Corte costituzionale

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγων: Presidente del Consiglio dei Ministri

Καθής: Regione autonoma della Sardegna

Προδικαστικά ερωτήματα

Έχει το άρθρο 49 της Συνθήκης την έννοια ότι αποκλείει την εφαρμογή κανόνα, όπως ο κανόνας του άρθρου 4 του νόμου 4 της 11ης Μαΐου 2006 της Περιφέρειας της Σαρδηνίας, περί διαφόρων διατάξεων επί θεμάτων εσόδων, αναχαρακτηρισμού των δαπανών, κοινωνικής και αναπτυξιακής πολιτικής, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 3, παράγραφος 3, του νόμου 2 της 29ης Μαΐου 2007 της Περιφέρειας της Σαρδηνίας, περί διατάξεων σχετικών με την εκπόνηση του ετήσιου και του πολυετούς προϋπολογισμού της Περιφέρειας — δημοσιονομικός νόμος 2007, σύμφωνα με τον οποίο ο περιφερειακός φόρος επί των προσγειώσεων αεροσκαφών για τουριστικούς λόγους βαρύνει αποκλειστικώς και μόνο τις επιχειρήσεις των οποίων η φορολογική κατοικία βρίσκεται εκτός της περιφέρειας της Σαρδηνίας και εκμεταλλεύονται αεροσκάφη τα οποία χρησιμοποιούν οι ίδιες για τη μεταφορά προσώπων στο πλαίσιο της ασκήσεως δραστηριότητας γενικής ιδιωτικής αεροπλοΐας;

Συνιστά το εν λόγω άρθρο 4 του νόμου 4/2006 της Περιφέρειας της Σαρδηνίας, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 3, παράγραφος 3, του νόμου 2/2007 της Περιφέρειας της Σαρδηνίας, το οποίο προβλέπει ότι ο περιφερειακός φόρος επί των προσγειώσεων αεροσκαφών για τουριστικούς λόγους βαρύνει μόνο τις επιχειρήσεις των οποίων η φορολογική κατοικία βρίσκεται εκτός της περιφέρειας της Σαρδηνίας και εκμεταλλεύονται αεροσκάφη τα οποία χρησιμοποιούν οι ίδιες για τη μεταφορά προσώπων στο πλαίσιο της ασκήσεως δραστηριότητας γενικής ιδιωτικής αεροπλοΐας, κρατική ενίσχυση, υπό την έννοια του άρθρου 87 της Συνθήκης, υπέρ των επιχειρήσεων που ασκούν την ίδια δραστηριότητα και έχουν φορολογική κατοικία στην περιφέρεια της Σαρδηνίας;

Έχει το άρθρο 49 της Συνθήκης την έννοια ότι απαγορεύει την εφαρμογή κανόνα, όπως ο κανόνας του άρθρου 4 του νόμου 4/2006 της Περιφέρειας της Σαρδηνίας, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 3, παράγραφος 3, του νόμου 2/2007 της Περιφέρειας της Σαρδηνίας, σύμφωνα με τον οποίο ο περιφερειακός φόρος επί των προσεγγίσεων σκαφών αναψυχής για τουριστικούς λόγους βαρύνει αποκλειστικώς και μόνο τις επιχειρήσεις των οποίων η φορολογική κατοικία βρίσκεται εκτός της περιφέρειας της Σαρδηνίας και εκμεταλλεύονται σκάφη αναψυχής στο πλαίσιο επιχειρηματικής δραστηριότητας που έγκειται στη διάθεση των εν λόγω σκαφών σε τρίτους;

Συνιστά το εν λόγω άρθρο 4 του νόμου 4/2006 της Περιφέρειας της Σαρδηνίας, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 3, παράγραφος 3, του νόμου 2/2007 της Περιφέρειας της Σαρδηνίας, το οποίο προβλέπει ότι ο περιφερειακός φόρος επί των προσεγγίσεων σκαφών αναψυχής για τουριστικούς λόγους βαρύνει μόνο τις επιχειρήσεις των οποίων η φορολογική κατοικία βρίσκεται εκτός της περιφέρειας της Σαρδηνίας και εκμεταλλεύονται σκάφη αναψυχής στο πλαίσιο επιχειρηματικής δραστηριότητας που έγκειται στη διάθεση των εν λόγω σκαφών σε τρίτους, κρατική ενίσχυση, υπό την έννοια του άρθρου 87 της Συνθήκης, υπέρ των εταιρειών που ασκούν την ίδια δραστηριότητα και έχουν φορολογική κατοικία στην περιφέρεια της Σαρδηνίας;

5.7.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 171/24

Προσφυγή που ασκήθηκε στις 25 Απριλίου 2008 — Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κατά Πορτογαλικής Δημοκρατίας

(Υπόθεση C-171/08)

(2008/C 171/36)

Γλώσσα διαδικασίας: η πορτογαλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (εκπρόσωποι: E. Montaguti, P. Guerra e Andrade και M. Telles Romão)

Καθής: Πορτογαλική Δημοκρατία

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—	να αναγνωρίσει ότι η Πορτογαλική Δημοκρατία, διατηρώντας ειδικά δικαιώματα του Δημοσίου και άλλων δημοσίων φορέων στην Portugal Telecom S.A., συναρτώμενα προς προνομιούχες μετοχές (golden shares) του Δημοσίου στην Portugal Telecom S.A., παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από τα άρθρα 56 και 43 ΕΚ·

—	να καταδικάσει την Πορτογαλική Δημοκρατία στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Το Πορτογαλικό Δημόσιο κατέχει 500 προνομιούχες μετοχές (golden shares) στην Portugal Telecom S.A. (PT). Οι μετοχές αυτές παρέχουν στο Δημόσιο δικαίωμα veto επί των αποφάσεων εκλογής προεδρείου της Γενικής Συνελεύσεως, εκλογής του Προέδρου της Ελεγκτικής Επιτροπής και του Ορκωτού Λογιστή, εφαρμογής των αποτελεσμάτων χρήσεως, τροποποιήσεως του καταστατικού, αυξήσεως του κεφαλαίου, περιορισμού και καταργήσεως των δικαιωμάτων προτιμήσεως, εκδόσεως ομολογιών και λοιπών κινητών αξιών, καθορισμού των γενικών σκοπών και θεμελιωδών αρχών της πολιτικής της εταιρίας, ορισμού των γενικών αρχών της πολιτικής συμμετοχής σε εταιρίες, αδείας προς μεταβολή της έδρας και αδείας για την αγορά μετοχών αντιπροσωπευουσών άνω του 10 % του εταιρικού κεφαλαίου από μετόχους που ασκούν, άμεσα ή έμμεσα, δραστηριότητα ανταγωνιστική προς τη δραστηριότητα των εταιριών που σχετίζονται προς τον τομέα της PT. Καθώς και δικαίωμα veto σε σχέση προς ένα τρίτο του όλου αριθμού μελών του Διοικητικού Συμβουλίου, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνεται κατ' ανάγκην και ο πρόεδρος αυτού.

Η Επιτροπή θεωρεί ότι αυτό το δικαίωμα veto συνιστά περιορισμό στην ελεύθερη κυκλοφορία κεφαλαίων και στην ελευθερία εγκαταστάσεως. Τα μέτρα αυτά συνιστούν εμπόδιο στην απευθείας επένδυση στην PT, εμπόδιο στην επένδυση χαρτοφυλακίου και εμπόδιο στην άσκηση της ελευθερίας εγκαταστάσεως.

Τα προαναφερθέντα ειδικά δικαιώματα του Δημοσίου συνιστούν κρατικά μέτρα, εφόσον οι προνομιούχες μετοχές δεν αποτελούν έκφραση της κοινής εφαρμογής του δικαίου των εταιριών.

Οι προαναφερθείσες golden shares δεν σχετίζονται με θεμιτούς σκοπούς δημοσίου συμφέροντος, και ειδικότερα αυτούς που επικαλείται το Πορτογαλικό Δημόσιο, ήτοι τη δημόσια ασφάλεια και τη δημόσια τάξη, τη συντήρηση των καλωδιακών δικτύων και τη διατήρηση πρατηρίων χονδρικής και λιανικής πωλήσεως στην PT, την παραχώρηση δημόσιας υπηρεσίας, το πρότυπο ρυθμίσεως της αγοράς τηλεπικοινωνιών και την ενδεχόμενη διαταραχή της κεφαλαιαγοράς.

Εν πάση περιπτώσει, το Πορτογαλικό Δημόσιο δεν τηρεί την αρχή της αναλογικότητας, διότι τα επίδικα μέτρα δεν προσφέρονται για να εξασφαλίσουν την επίτευξη των επιδιωκομένων σκοπών και υπερβαίνουν το μέτρο που είναι αναγκαίο προς επίτευξή τους.

5.7.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 171/25

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Østre Landsret (Δανία) στις 28 Απριλίου 2008 — NCC Construction Danmark A/S κατά Skatteministeriet

(Υπόθεση C-174/08)

(2008/C 171/37)

Γλώσσα διαδικασίας: η δανική

Αιτούν δικαστήριο

Østre Landsret

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα: NCC Construction Danmark A/S

Καθού: Skatteministeriet

Προδικαστικά ερωτήματα

Έχει ο όρος «παρεπόμενες πράξεις επί ακινήτων» στο άρθρο 19, παράγραφος 2, δεύτερη φράση, της έκτης οδηγίας ΦΠΑ (1) την έννοια ότι περιλαμβάνει δραστηριότητες υποκειμένης στον ΦΠΑ επιχειρήσεως σε σχέση με μετέπειτα πωλήσεις ακινήτων, τα οποία κατασκευάζονται από την οικοδομική επιχείρηση για ίδιο λογαριασμό, ως συνιστώσες εξ ολοκλήρου φορολογητέα δραστηριότητα προς τον σκοπό μεταπωλήσεως;

2)	Έχει σημασία για την απάντηση στο πρώτο ερώτημα το κατά πόσον οι δραστηριότητες πωλήσεως, αυτοτελώς θεωρούμενες, συνεπάγονται τη χρησιμοποίηση αγαθών ή υπηρεσιών για τις οποίες οφείλεται ΦΠΑ;

Συνάδει προς την κατά το διέπον τον ΦΠΑ δίκαιο αρχή της ουδετερότητας το ότι μια οικοδομική επιχείρηση, η οποία συνεπεία της νομοθεσίας του οικείου κράτους μέλους —με έρεισμα το άρθρο 5, παράγραφος 7, και το άρθρο 6, παράγραφος 3, της έκτης οδηγίας— υποχρεούται στην καταβολή ΦΠΑ για τις εσωτερικές της παραδόσεις σε σχέση με την ανέγερση οικοδομών για ίδιο λογαριασμό προς τον σκοπό εν συνεχεία πωλήσεως, έχει μόνον εν μέρει δικαίωμα εκπτώσεως για γενικά έξοδα που συνεπάγεται η οικοδομική δραστηριότητα, λαμβανομένου υπόψη του γεγονότος ότι η μετέπειτα πώληση του ακινήτου απαλλάσσεται, κατά την περί ΦΠΑ νομοθεσία του κράτους μέλους, από τον ΦΠΑ βάσει του άρθρου 28, παράγραφος 3, στοιχείο β), της έκτης οδηγίας ΦΠΑ, σε συνδυασμό με το σημείο 16 του παραρτήματος 16;

(1) Έκτη οδηγία 77/388/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 17ης Μαΐου 1977 περί εναρμονίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών, των σχετικών με τους φόρους κύκλου εργασιών — Κοινό σύστημα φόρου προστιθεμένης αξίας: ομοιόμορφη φορολογική βάση (ΕΕ L 145, σ. 1).

5.7.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 171/25

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Διοικητικό Εφετείο Θεσσαλονίκης (Ελλάδα) στις 28 Απριλίου 2008 — Μαρία Καστρινάκη του Εμμανουήλ κατά Πανεπιστημιακού Γενικού Νοσοκομείου Θεσσαλονίκης ΑΧΕΠΑ

(Υπόθεση C-180/08)

(2008/C 171/38)

Γλώσσα διαδικασίας: η ελληνική

Αιτούν δικαστήριο

Διοικητικό Εφετείο Θεσσαλονίκης

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αιτούσα: Μαρία Καστρινάκη του Εμμανουήλ

Καθού: Πανεπιστημιακό Γενικό Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης ΑΧΕΠΑ

Προδικαστικά ερωτήματα

«Όταν υπήκοος κράτους μέλους, κατόπιν επικλήσεως τίτλου που εμπίπτει, κατ' αυτόν, στο πεδίο εφαρμογής της οδηγίας 89/48/ΕΟΚ, έχει προσληφθεί από ν.π.δ.δ. και ασκεί επάγγελμα νομοθετικώς κατοχυρωμένο στο κράτος-μέλος υποδοχής με σύμβαση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου και έχει εξελιχθεί υπηρεσιακά και μισθολογικά σύμφωνα με τον εν λόγω τίτλο, οι αρμόδιες αρχές έχουν μετέπειτα τη δυνατότητα, κατά την έννοια των διατάξεων των άρθρων 1, 2, 3 και 4 της εν λόγω οδηγίας, ερμηνευομένων υπό το φως των άρθρων 149 και 150 της Συνθήκης για την Ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, να τον αποκλείσουν από την άσκηση των επαγγελματικών του δικαιωμάτων, ένεκα αδυναμίας αναγνωρίσεως της ακαδημαϊκής ισοτιμίας του επικληθέντος τίτλου προς κατάταξη σε αντίστοιχη με τον τίτλο κατηγορία θέσεως και ΜΚ, εκ μόνου του λόγου ότι έχει μεν χορηγηθεί από αρχή του κράτους μέλους προελεύσεως, αλλά κατόπιν σπουδών, τμήμα των οποίων πραγματοποιήθηκε, κατόπιν συμφωνίας διακαιοχρήσεως, στο κράτος μέλος-υποδοχής και σε φορέα, ο οποίος λειτουργεί μεν ελευθέρως στο κράτος μέλος υποδοχής, δεν αναγνωρίζεται, όμως, ως εκπαιδευτικό ίδρυμα στο κράτος τούτο, δυνάμει σχετικής γενικής διατάξεως της νομοθεσίας του».

5.7.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 171/26

(Υπόθεση C-186/08)

(2008/C 171/39)

Γλώσσα διαδικασίας: η ελληνική

Αιτούν δικαστήριο

Διοικητικό Εφετείο Θεσσαλονίκης

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αιτούσα: Μαρία Καστρινάκη του Εμμανουήλ

Καθού: Πανεπιστημιακό Γενικό Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης ΑΧΕΠΑ

Προδικαστικό ερώτημα

«Έχουν οι αρμόδιες αρχές τη δυνατότητα, κατά την έννοια των διατάξεων της Οδηγίας 89/48/ΕΟΚ, όπως μεταφέρθηκε στην ελληνική έννομη τάξη με την υπ' αριθ. Α4/4112/247/1992 κοινή υπουργική απόφαση, ερμηνευομένων υπό το φως των άρθρων 39 παράγραφος 1, 40 παράγραφος 1, 43 47 παράγραφος 1, 49 και 55 της Συνθήκης για την Ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητος, σε υπήκοο κράτους-μέλους κάτοχο διπλώματος που εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής της Οδηγίας 89/48/ΕΟΚ, ο οποίος απασχολείται σε ν.π.δ.δ. με σύμβαση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου και στον οποίο αφενός έχει χορηγηθεί από τις αρμόδιες αρχές του κράτους-μέλους προελεύσεως η άδεια χρήσεως του επαγγελματικού τίτλου και αφετέρου έχει χορηγηθεί από τις αρμόδιες αρχές του κράτους-μέλους υποδοχής η άδεια ασκήσεως του επαγγέλματος κατά τις διατάξεις της Οδηγίας 89/48/ΕΟΚ, όπως μεταφέρθηκε στην ελληνική έννομη τάξη με την υπ' αριθ. Α4/4112/247/1992 κοινή υπουργική απόφαση, να αρνηθούν την υπηρεσιακή και μισθολογική εξέλιξη της μονιμοποιήσεως σε οργανική θέση δημοσίου υπαλλήλου της κατηγορίας ΠΕ και σε ΜΚ της κατηγορίας ΠΕ, για το λόγο ότι δεν είναι δυνατή η αναγνώριση και της ακαδημαϊκής ισοτιμίας του πανεπιστημιακού τίτλου σπουδών του κράτους-μέλους προελεύσεως, επειδή ένα μέρος των σπουδών έχει πραγματοποιηθεί στο κράτος-μέλος υποδοχής κατόπιν συμφωνίας δικαιοχρήσεως με ιδιωτικό εκπαιδευτικό οργανισμό, ο οποίος δεν αναγνωρίζεται στο κράτος αυτό ως εκπαιδευτικό οργανισμό, ο οποίος δεν αναγνωρίζεται στο κράτος αυτό ως εκπαιδευτικό ίδρυμα».

5.7.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 171/26

Προσφυγή της 7ης Μαΐου 2008 — Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κατά Βασιλείου των Κάτω Χωρών

(Υπόθεση C-190/08)

(2008/C 171/40)

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (εκπρόσωποι: Μ. Κοντού-Durande και R. Troosters)

Καθού: Βασίλειο των Κάτω Χωρών

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—

να αναγνωρίσει ότι το Βασίλειο των Κάτω Χωρών, παραλείποντας να θεσπίσει τις αναγκαίες νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις για να συμμορφωθεί προς την οδηγία 2004/83/ΕΚ του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2004, για θέσπιση ελάχιστων απαιτήσεων για την αναγνώριση και το καθεστώς των υπηκόων τρίτων χωρών ή των απάτριδων ως προσφύγων ή ως προσώπων που χρήζουν διεθνούς προστασίας για άλλους λόγους (1), ή, τουλάχιστον, παραλείποντας να τις γνωστοποιήσει στην Επιτροπή, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από την οδηγία αυτή·

—	να καταδικάσει το Βασίλειο των Κάτω Χωρών στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Η προθεσμία για τη μεταφορά της οδηγίας στην εσωτερική έννομη τάξη έληξε στις 10 Οκτωβρίου 2006.

(1) ΕΕ L 304, σ. 12.

5.7.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 171/27

Προσφυγή που ασκήθηκε στις 7 Μαΐου 2008 — Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κατά Πορτογαλικής Δημοκρατίας

(Υπόθεση C-191/08)

(2008/C 171/41)

Γλώσσα διαδικασίας: η πορτογαλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (εκπρόσωποι: M. Κοντού- Durande και A. Caeiros)

Καθής: Πορτογαλική Δημοκρατία

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—

κυρίως, να αναγνωρίσει ότι η Πορτογαλική Δημοκρατία, μη θεσπίζοντας τις νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις που είναι αναγκαίες για να συμμορφωθεί προς την οδηγία 2004/83/ΕΚ (1) του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2004, για θέσπιση ελάχιστων απαιτήσεων για την αναγνώριση και το καθεστώς των υπηκόων τρίτων χωρών ή των απατρίδων ως προσφύγων ή ως προσώπων που χρήζουν διεθνούς προστασίας για άλλους λόγους, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από το άρθρο 38, παράγραφος 1, της προαναφερθείσας οδηγίας 2004/83/ΕΚ·

—	επικουρικώς, να αναγνωρίσει ότι, πάντως, η Πορτογαλική Δημοκρατία, μη ενημερώνοντας αμέσως την Επιτροπή περί της θεσπίσεως τέτοιων μέτρων, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από το άρθρο 38, παράγραφος 1, της προαναφερθείσας οδηγίας 2004/83/ΕΚ·

—	να καταδικάσει την Πορτογαλική Δημοκρατία στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Η προθεσμία συμμορφώσεως έληξε στις 10 Οκτωβρίου 2006.

(1) ΕΕ 2004, L 304, σ. 12.

5.7.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 171/27

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Lietuvos Aukščiausiasis Teismas στις 14 Μαΐου 2008 — Inga Rinau

(Υπόθεση C-195/08)

(2008/C 171/42)

Γλώσσα διαδικασίας: η λιθουανική

Αιτούν δικαστήριο

Lietuvos Aukščiausiasis Teismas [Ανώτατο δικαστήριο της Λιθουανίας]

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείουσα: Inga Rinau

Αναιρεσίβλητος: Michael Rinau

Προδικαστικά ερωτήματα

1)	Μπορεί ο κατά την έννοια του άρθρου 21 του κανονισμού 2201/2003 (1) ενδιαφερόμενος να ζητήσει την έκδοση αποφάσεως περί μη αναγνωρίσεως δικαστικής αποφάσεως σε περίπτωση μη υποβολής αιτήσεως για την αναγνώριση της αποφάσεως αυτής;

Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο πρώτο ερώτημα, πώς πρέπει να εφαρμόσει το εθνικό δικαστήριο, στο πλαίσιο της εξετάσεως της αιτήσεως για μη αναγνώριση της αποφάσεως την οποία του έχει υποβάλει το πρόσωπο κατά του οποίου είναι εκτελεστή η απόφαση, το άρθρο 31, παράγραφος 1, του κανονισμού 2201/2003, κατά το οποίο «[…] ούτε το πρόσωπο κατά του οποίου ζητείται η εκτέλεση ούτε το παιδί έχουν, στο στάδιο αυτό της διαδικασίας, δικαίωμα υποβολής παρατηρήσεων»;

Πρέπει το εθνικό δικαστήριο ενώπιον του οποίου έχει καταθέσει ο έχων τη γονική μέριμνα γονέας την αίτηση για μη αναγνώριση της αποφάσεως του δικαστηρίου του κράτους μέλους προελεύσεως, η οποία διατάσσει την επιστροφή του τέκνου το οποίο διαμένει μαζί του στο κράτος εκδόσεως, και η οποία συνοδεύεται από το πιστοποιητικό του άρθρου 42 του κανονισμού 2201/2003, να ερευνήσει την εν λόγω αίτηση βάσει των διατάξεων του κεφαλαίου ΙΙΙ, τμήματα 1 και 2, του κανονισμού 2201/2003, όπως προβλέπεται στο άρθρο 40, παράγραφος 2, του εν λόγω κανονισμού;

4)	Ποια είναι η σημασία της κατά το άρθρο 21, παράγραφος 3, του κανονισμού 2201/2003 προϋποθέσεως «υπό την επιφύλαξη του τμήματος 4»;

Συνάδει προς τους σκοπούς και τις διαδικασίες που καθιερώνει ο κανονισμός 2201/2003 η έκδοση αποφάσεως επιστροφής του τέκνου και η χορήγηση του πιστοποιητικού του άρθρου 42 του κανονισμού 2201/2003 από το δικαστήριο του κράτους μέλους προελεύσεως, αφής στιγμής το δικαστήριο του κράτους μέλους όπου κρατείται παρανόμως το τέκνο έχει εκδώσει απόφαση περί επιστροφής του στο κράτος προελεύσεως;

Το ότι το άρθρο 24 του κανονισμού 2201/2003 απαγορεύει να ελέγχεται η δικαιοδοσία του δικαστηρίου προελεύσεως σημαίνει ότι το εθνικό δικαστήριο ενώπιον του οποίου υποβλήθηκε αίτηση για αναγνώριση ή μη της αποφάσεως αλλοδαπού δικαστηρίου, το οποίο δεν μπορεί να ελέγξει τη δικαιοδοσία του κράτους μέλους προελεύσεως και το οποίο δεν διαπίστωσε τη συνδρομή άλλων λόγων μη αναγνωρίσεως των αποφάσεων που απαριθμούνται στο άρθρο 23 του κανονισμού 2201/2003, οφείλει να αναγνωρίσει την απόφαση επιστροφής του τέκνου την οποία εξέδωσε το δικαστήριο του κράτους μέλους προελεύσεως, στην περίπτωση που το δικαστήριο του κράτους μέλους προελεύσεως δεν τήρησε τη διαδικασία που θεσπίζει ο κανονισμός για να αποφανθεί επί του ζητήματος της επιστροφής του τέκνου;

(1) Κανονισμός (ΕΚ) 2201/2003 του Συμβουλίου, της 27ης Νοεμβρίου 2003, για τη διεθνή δικαιοδοσία και την αναγνώριση και εκτέλεση αποφάσεων σε γαμικές διαφορές και διαφορές γονικής μέριμνας ο οποίος καταργεί τον κανονισμό (ΕΚ) 1347/2000 (ΕΕ L 338, σ. 1).

5.7.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 171/28

Προσφυγή της 15ης Μαΐου 2008 — Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κατά Γαλλικής Δημοκρατίας

(Υπόθεση C-200/08)

(2008/C 171/43)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (εκπρόσωποι: A. Bordes και H. Støvlbæk)

Καθής: Γαλλική Δημοκρατία

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—

να αναγνωρίσει ότι η Γαλλική Δημοκρατία, μην επιτρέποντας στους Γερμανούς και Βρετανούς εκπαιδευτές του αγωνίσματος της χιονοσανίδας να διδάσκουν μόνον αυτό το αγώνισμα στη Γαλλία και παραλείποντας να περιλάβει, στην τροποποιηθείσα υπουργική απόφαση της 4ης Μαΐου 1995, τα διπλώματα του εκπαιδευτή του αγωνίσματος της χιονοσανίδας που αποκτώνται σε άλλα κράτη μέλη, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει τόσο από τα άρθρα 39, 43 και 49 της Συνθήκης ΕΚ όσο και από το άρθρο 6 της οδηγίας 92/51/ΕΟΚ (1),

—	να καταδικάσει τη Γαλλική Δημοκρατία στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Ενώ σε διάφορα κράτη μέλη τα μαθήματα σκι και χιονοσανίδας μπορούν να παραδίδονται από επαγγελματίες διαφόρων εκπαιδευτικών κλάδων, στη Γαλλία τα μαθήματα χιονοσανίδας μπορούν να παραδίδονται μόνον από εκπαιδευτές του σκι.

Η προσφεύγουσα θεωρεί ότι το γεγονός ότι δεν επιτρέπεται η πρόσβαση στο επάγγελμα μόνο του εκπαιδευτή του αγωνίσματος της χιονοσανίδας δεν μπορεί να δικαιολογηθεί από τις θεμελιώδεις αρχές της ελεύθερης κυκλοφορίας των προσώπων, της ελεύθερης παροχής υπηρεσιών και του δικαιώματος εγκαταστάσεως. Η Επιτροπή εκτιμά, επιπλέον, ότι δεν πληρούνται οι τέσσερις προϋποθέσεις που, κατά τη νομολογία του Δικαστηρίου, πρέπει να συντρέχουν σωρευτικά για να επιτρέπεται κατ' εξαίρεση ο ενδεχόμενος περιορισμός των αρχών αυτών — μη ύπαρξη διακρίσεων, επιτακτικός λόγος γενικού συμφέροντος, καταλληλότητα για την εξασφάλιση της επίτευξης του επιδιωκομένου σκοπού και τήρηση της αρχής της αναλογικότητας.

(1) Οδηγία 92/51/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 18ης Ιουνίου 1992, σχετικά με ένα δεύτερο γενικό σύστημα αναγνώρισης της επαγγελματικής εκπαίδευσης, το οποίο συμπληρώνει την οδηγία 89/48/ΕΟΚ (ΕΕ L 209, σ. 25).

5.7.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 171/28

Προσφυγή της 20ής Μαΐου 2008 — Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κατά Μεγάλου Δουκάτου του Λουξεμβούργου

(Υπόθεση C-209/08)

(2008/C 171/44)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (εκπρόσωποι: Μαρία Κοντού Durande)

Καθού: Μεγάλο Δουκάτο του Λουξεμβούργου

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—

να αναγνωρίσει ότι το Μεγάλο Δουκάτο του Λουξεμβούργου, παραλείποντας να θεσπίσει εμπροθέσμως τις αναγκαίες νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις για να συμμορφωθεί προς την οδηγία 2004/81/ΕΚ του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2004, σχετικά με τον τίτλο παραμονής που χορηγείται στους υπηκόους τρίτων χωρών θύματα εμπορίας ανθρώπων ή συνέργειας στη λαθρομετανάστευση, οι οποίοι συνεργάζονται με τις αρμόδιες αρχές (1) ή, εν πάση περιπτώσει, παραλείποντας να ανακοινώσει τις εν λόγω διατάξεις στην Επιτροπή, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από το άρθρο 17 της οδηγίας αυτής,

—	να καταδικάσει το Μεγάλο Δουκάτο του Λουξεμβούργου στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Η προθεσμία για τη μεταφορά της οδηγίας στην εσωτερική έννομη τάξη έληξε στις 5 Αυγούστου 2006. Κατά την ημερομηνία ασκήσεως της παρούσας προσφυγής, το καθού δεν είχε ακόμα θεσπίσει τα αναγκαία μέτρα μεταφοράς της οδηγίας ή, εν πάση περιπτώσει, δεν είχε ενημερώσει συναφώς την Επιτροπή.

(1) ΕΕ L 261, σ. 19.

5.7.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 171/29

Προσφυγή της 23ης Μαΐου 2008 — Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κατά Μεγάλου Δουκάτου του Λουξεμβούργου

(Υπόθεση C-223/08)

(2008/C 171/45)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (εκπρόσωπος: C. Huvelin)

Καθού: Μεγάλο Δουκάτο του Λουξεμβούργου

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—

να αναγνωρίσει ότι το Μεγάλο Δουκάτο του Λουξεμβούργου, παραλείποντας να θεσπίσει εμπροθέσμως τις αναγκαίες νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις για να συμμορφωθεί προς την οδηγία 2006/100/ΕΚ του Συμβουλίου, της 20ής Νοεμβρίου 2006, για την προσαρμογή ορισμένων οδηγιών στον τομέα της ελεύθερης κυκλοφορίας των προσώπων, λόγω της προσχώρησης της Βουλγαρίας και της Ρουμανίας (1) και, εν πάση περιπτώσει, παραλείποντας να ανακοινώσει τις διατάξεις αυτές στην Επιτροπή, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από το άρθρο 2 της οδηγίας αυτής,

—	να καταδικάσει το Μεγάλο Δουκάτο του Λουξεμβούργου στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Η προθεσμία για τη μεταφορά της οδηγίας 2006/100/ΕΚ στην εσωτερική έννομη τάξη έληξε κατά την ημερομηνία προσχώρησης της Βουλγαρίας και της Ρουμανίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, δηλαδή την 1η Ιανουαρίου 2007. Κατά την ημερομηνία ασκήσεως της προσφυγής, κανένα μέτρο μεταφοράς της οδηγίας δεν είχε ακόμα θεσπιστεί ή ανακοινωθεί από το καθού στην Επιτροπή.

(1) ΕΕ L 363, σ. 141.

5.7.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 171/29

Προσφυγή της 23ης Μαΐου 2008 — Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κατά Γαλλικής Δημοκρατίας

(Υπόθεση C-224/08)

(2008/C 171/46)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (εκπρόσωπος: C. Huvelin)

Καθής: Γαλλική Δημοκρατία

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—

να αναγνωρίσει ότι η Γαλλική Δημοκρατία, παραλείποντας να θεσπίσει εμπροθέσμως τις αναγκαίες νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις για να συμμορφωθεί προς την οδηγία 2006/100/ΕΚ του Συμβουλίου, της 20ής Νοεμβρίου 2006, για την προσαρμογή ορισμένων οδηγιών στον τομέα της ελεύθερης κυκλοφορίας των προσώπων, λόγω της προσχώρησης της Βουλγαρίας και της Ρουμανίας (1) και, εν πάση περιπτώσει, παραλείποντας να τις κοινοποιήσει στην Επιτροπή, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από το άρθρο 2 της οδηγίας αυτής·

—	να καταδικάσει τη Γαλλική Δημοκρατία στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Η προθεσμία για τη μεταφορά της οδηγίας 2006/100/ΕΚ στην εσωτερική έννομη τάξη έληξε κατά την ημερομηνία προσχώρησης της Βουλγαρίας και της Ρουμανίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ήτοι την 1η Ιανουαρίου 2007. Όμως, κατά την ημερομηνία άσκησης της παρούσας προσφυγής, η καθής δεν είχε λάβει τα αναγκαία μέτρα για την πλήρη μεταφορά της οδηγίας στην εσωτερική έννομη τάξη, μεταξύ άλλων, όσον αφορά τα ιατρικά επαγγέλματα, τους δικηγόρους και τους αρχιτέκτονες.

(1) ΕΕ L 363, σ. 141.

5.7.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 171/29

Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 28ης Νοεμβρίου 2007 [αίτηση του Juzgado de lo Social no 3 de Valladolid (Ισπανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Vicente Pascual García κατά Confederación Hidrográfica del Duero

(Υπόθεση C-87/06) (1)

(2008/C 171/47)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Ο Πρόεδρος του Δικαστηρίου αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

(1) ΕΕ C 121 της 20.5.2006.

5.7.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 171/30

Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 26ης Φεβρουαρίου 2008 [αίτηση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Βέροιας (Ελλάδα) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Γεώργιος Διαμαντής κατά FANCO AE

(Υπόθεση C-315/06) (1)

(2008/C 171/48)

Γλώσσα διαδικασίας: η ελληνική

Ο Πρόεδρος του Δικαστηρίου αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

(1) ΕΕ C 224 της 16.9.2006.

5.7.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 171/30

Διάταξη του προέδρου του έκτου τμήματος του Δικαστηρίου της 7ης Απριλίου 2008 — Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κατά Ιταλικής Δημοκρατίας

(Υπόθεση C-424/06) (1)

(2008/C 171/49)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Ο πρόεδρος του έκτου τμήματος αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

(1) ΕΕ C 310 της 16.12.2006.

5.7.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 171/30

Διάταξη του προέδρου του τρίτου τμήματος του Δικαστηρίου της 28ης Ιανουαρίου 2008 [αίτηση του Kammarrätten i Jönköping (Σουηδία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Mattias Jalkhed κατά Jordbruksverket

(Υπόθεση C-18/07) (1)

(2008/C 171/50)

Γλώσσα διαδικασίας: η σουηδική

Ο πρόεδρος του τρίτου τμήματος αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

(1) ΕΕ C 56 της 10.3.2007.

5.7.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 171/30

Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 27ης Νοεμβρίου 2007 — Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κατά Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας

(Υπόθεση C-235/07) (1)

(2008/C 171/51)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Ο Πρόεδρος του Δικαστηρίου αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

(1) ΕΕ C 140 της 23.6.2007.

5.7.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 171/30

Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 5ης Δεκεμβρίου 2007 — Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κατά Μεγάλου Δουκάτου του Λουξεμβούργου

(Υπόθεση C-325/07) (1)

(2008/C 171/52)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Ο Πρόεδρος του Δικαστηρίου αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

(1) ΕΕ C 211 της 8.9.2007.

5.7.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 171/30

Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 11ης Φεβρουαρίου 2008 — Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κατά Ιταλικής Δημοκρατίας

(Υπόθεση C-347/07) (1)

(2008/C 171/53)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Ο Πρόεδρος του Δικαστηρίου αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

(1) ΕΕ C 223 της 22.9.2007.

Πρωτοδικείο

5.7.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 171/31

Ορισμός του δικαστή που αντικαθιστά τον Πρόεδρο υπό την ιδιότητά του ως δικαστή των ασφαλιστικών μέτρων

(2008/C 171/54)

Κατόπιν της παραιτήσεως του δικαστή J. D. Cooke, στις 12 Ιουνίου 2008 το Πρωτοδικείο αποφάσισε να τροποποιήσει την από 19 Σεπτεμβρίου 2007 απόφασή του και να ορίσει, σύμφωνα με το άρθρο 106 του Κανονισμού Διαδικασίας, τον δικαστή Σ. Παπασάββα για να αντικαθιστά τον Πρόεδρο του Πρωτοδικείου σε περίπτωση απουσίας ή κωλύματός του προς εκδίκαση των ασφαλιστικών μέτρων, για την περίοδο από 1ης Ιουλίου 2008 μέχρι 30 Ιουνίου 2009.

5.7.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 171/31

Απόφαση του Πρωτοδικείου της 21ης Μαΐου 2008 — Belfass κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-495/04) (1)

(Δημόσιες συμβάσεις παροχής υπηρεσιών - Κοινοτική διαδικασία προσκλήσεως προς υποβολή προσφορών - Πρoφανές ουσιώδες σφάλμα - Ανάθεση στον υποβαλόντα την πλέον συμφέρουσα προσφορά - Υπερβολικά χαμηλή προσφορά - Άρθρο 139, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΚ, Ευρατομ) 2342/2002 - Ένσταση ελλείψεως νομιμότητας - Συγγραφή υποχρεώσεων - Παραδεκτό)

(2008/C 171/55)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα-ενάγουσα: Belfass SPRL (Forest, Βέλγιο) (εκπρόσωπος: L. Vogel, δικηγόρος)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ενώσεως (εκπρόσωποι: B. Driessen και A. Vitro)

Αντικείμενο της υποθέσεως

Αφενός, αίτημα ακυρώσεως της αποφάσεως του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ενώσεως της 13ης Οκτωβρίου 2004, περί απορρίψεως των δύο προσφορών που υπέβαλε η προσφεύγουσα-ενάγουσα στο πλαίσιο της διαδικασίας προσκλήσεως προς υποβολή προσφορών UCA 033/04 και, αφετέρου, αίτημα αποζημιώσεως της προσφεύγουσας για τη ζημία που υποστηρίζει ότι υπέστη λόγω της συμπεριφοράς του Συμβουλίου.

Διατακτικό της αποφάσεως

Το Πρωτοδικείο αποφασίζει:

Ακυρώνει την απόφαση του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ενώσεως της 13ης Οκτωβρίου 2004, περί απορρίψεως των προσφορών που υπέβαλε η Belfass SPRL στο πλαίσιο της διαδικασίας προσκλήσεως προς υποβολή προσφορών UCA 033/04, κατά το μέτρο που απορρίπτει την προσφορά της Belfass για το 2ο μέρος της συμβάσεως.

2)	Απορρίπτει την προσφυγή κατά τα λοιπά.

3)	Κάθε διάδικος φέρει τα δικαστικά έξοδά του.

(1) EE C 57 της 5.3.2005.

5.7.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 171/31

Απόφαση του Πρωτοδικείου της 22ας Μαΐου 2008 — NewSoft Technology κατά ΓΕΕΑ — Soft (Presto! BizCard Reader)

(Υπόθεση T-205/06) (1)

(Κοινοτικό σήμα - Διαδικασία αναγνωρίσεως ακυρότητας - Λεκτικό κοινοτικό σήμα Presto! BizCard Reader - Προγενέστερα εικονιστικά εθνικά σήματα Presto - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Κίνδυνος συγχύσεως - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', και άρθρο 52, παράγραφος 1, στοιχείο α', του κανονισμού (ΕΚ) 40/94)

(2008/C 171/56)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: NewSoft Technology Corp. (Ταϊπέι, Ταϊβάν) (εκπρόσωποι: M. Dirksen-Schwanenland, U. von Sothen και M. Di Stefano, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωπος: G. Schneider)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Πρωτοδικείου: Soft, SA (Μαδρίτη, Ισπανία) (εκπρόσωποι: A. Velázquez Ibáñez και P. Merino Baylos, δικηγόροι)

Αντικείμενο της υποθέσεως

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του δευτέρου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 19ης Μαΐου 2006 (υπόθεση R 601/2005-2), σχετικά με διαδικασία αναγνωρίσεως ακυρότητας μεταξύ της Soft, SA και της NewSoft Technology Corp.

Διατακτικό της αποφάσεως

Το Πρωτοδικείο αποφασίζει:

1.	Απορρίπτει την προσφυγή.

2.	Καταδικάζει τη NewSoft Technology Corp. στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 237 της 30.9.2006.

5.7.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 171/32

Απόφαση του Πρωτοδικείου της 22ας Μαΐου 2008 — Ott κ.λπ. κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-250/06 P) (1)

(Αναίρεση - Αντίθετη αίτηση αναιρέσεως - Παραδεκτό - Υπαλληλική υπόθεση - Υπάλληλοι - Προαγωγή - Περίοδος προαγωγών 2004 - Απονομή μορίων προτεραιότητας - Γενικές εκτελεστικές διατάξεις του άρθρου 45 του ΚΥΚ - Ένσταση ελλείψεως νομιμότητας - Αντικατάσταση αιτιολογίας - Αναίρεση εν μέρει αβάσιμη και εν μέρει βάσιμη - Διαφορά ώριμη προς εκδίκαση - Απόρριψη της προσφυγής)

(2008/C 171/57)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αναιρεσείοντες: Martial Ott (Oberanven, Λουξεμβούργο), Fernando Lopez Tola (Λουξεμβούργο, Λουξεμβούργο) και Francis Weiler (Itzig, Λουξεμβούργο) (εκπρόσωπος: F. Frabetti, δικηγόρος)

Έτερος διάδικος στη διαδικασία: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (εκπρόσωποι: C. Berardis-Kayser και D. Martin)

Αντικείμενο της υποθέσεως

Αίτηση αναιρέσεως κατά της διατάξεως του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης (δεύτερο τμήμα), της 30ής Ιουνίου 2006, F-87/05, Ott κ.λπ. κατά Επιτροπής (η οποία δεν έχει ακόμα δημοσιευθεί στη Συλλογή)

Διατακτικό της αποφάσεως

Το Πρωτοδικείο αποφασίζει:

1)	Αναιρεί τη διάταξη του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης (δεύτερο τμήμα), της 30ής Ιουνίου 2006, F-87/05, Ott κ.λπ. κατά Επιτροπής, στο μέτρο που απορρίπτει την προσφυγή όσον αφορά τον Francis Weiler.

2)	Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως κατά τα λοιπά.

3)	Απορρίπτει την αντίθετη αίτηση αναιρέσεως.

4)	Απορρίπτει την προσφυγή που ασκήθηκε ενώπιον του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης με αριθμό υποθέσεως F-87/05 όσον αφορά τον Francis Weiler.

5)	Οι Martial Ott, Fernando Lopez Tola και Francis Weiler φέρουν τα δικαστικά τους έξοδα στο πλαίσιο της παρούσας δίκης, καθώς και τα τέσσερα πέμπτα των εξόδων της Επιτροπής. Η Επιτροπή φέρει το ένα πέμπτο των δικαστικών της εξόδων στο πλαίσιο της παρούσας δίκης.

6)	Ο Francis Weiler και η Επιτροπή φέρουν τα δικαστικά τους έξοδα στο πλαίσιο της δίκης ενώπιον του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης.

(1) EE C 281 της 18.11.2006.

5.7.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 171/32

Απόφαση του Πρωτοδικείου της 22ας Μαΐου 2008 — Radio Regenbogen Hörfunk in Baden κατά ΓΕΕΑ (RadioCom)

(Υπόθεση T-254/06) (1)

(Κοινοτικό σήμα - Αίτηση καταχωρίσεως κοινοτικού λεκτικού σήματος RadioCom - Απόλυτος λόγος απαραδέκτου - Περιγραφικός χαρακτήρας - Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού (ΕΚ) 40/94)

(2008/C 171/58)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Radio Regenbogen Hörfunk in Baden Geschäftsfürhungs-GmbH (Μανχάιμ, Γερμανία) (εκπρόσωπος: W. Göpfert, δικηγόρος)

Αντικείμενο της υποθέσεως

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του πρώτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 7ης Ιουλίου 2006 (υπόθεση R 1266/2005–1) σχετικά με αίτηση καταχωρίσεως του λεκτικού σήματος RadioCom ως κοινοτικού σήματος.

Διατακτικό της αποφάσεως

Το Πρωτοδικείο αποφασίζει:

1.	Απορρίπτει την προσφυγή.

2.	Καταδικάζει την Radio Regenbogen Hörfunk in Baden Geschäftsführungs-GmbH στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 261 της 28.10.2006.

5.7.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 171/33

Απόφαση του Πρωτοδικείου της 21ης Μαΐου 2008 — Enercon κατά ΓΕΕΑ (Ε)

(Υπόθεση T-329/06) (1)

(Κοινοτικό σήμα - Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού κοινοτικού σήματος E - Απόλυτος λόγος απαραδέκτου - Έλλειψη διακριτικού χαρακτήρα - Περιγραφικός χαρακτήρας - Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχεία β' και γ', του κανονισμού (ΕΚ) 40/94)

(2008/C 171/59)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Enercon GmbH (Aurich, Γερμανία) (εκπρόσωποι: αρχικώς R. Böhm, στη συνέχεια R. Böhm και U. Sander, δικηγόροι)

Αντικείμενο της υποθέσεως

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του πρώτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 8ης Σεπτεμβρίου 2006 (υπόθεση R 394/2006-1) σχετικά με την καταχώριση του λεκτικού σήματος Ε ως κοινοτικού σήματος.

Διατακτικό της αποφάσεως

Το Πρωτοδικείο:

1.	Απορρίπτει την προσφυγή.

2.	Καταδικάζει την Enercon GmbH στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 326 της 30.12.2006.

5.7.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 171/33

Διάταξη του Πρωτοδικείου της 19ης Μαΐου 2008 — TF1 κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-144/04) (1)

(Προσφυγή ακυρώσεως - Απόφαση της Επιτροπής περί χαρακτηρισμού ορισμένων μέτρων που έθεσε σε εφαρμογή η Γαλλική Δημοκρατία υπέρ των France 2 και France 3 ως κρατικών ενισχύσεων συμβατών με την κοινή αγορά - Προθεσμία ασκήσεως προσφυγής - Άρθρο 44, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του Κανονισμού Διαδικασίας - Απαράδεκτο)

(2008/C 171/60)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Télévision française 1 SA (TF1) (Nanterre, Γαλλία) (εκπρόσωποι: J.-P. Hordies και C. Smits, δικηγόροι)

Καθής: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (εκπρόσωποι: J. Buendía Sierra, N. Niejhar και C. Giolito)

Παρεμβαίνουσα υπέρ της καθής: Γαλλική Δημοκρατία (εκπρόσωπος: G. de Bergues)

Αντικείμενο

Αίτηση ακυρώσεως της αποφάσεως 2004/838/ΕΚ της Επιτροπής, της 10ης Δεκεμβρίου 2003, περί κρατικών ενισχύσεων που έθεσε σε εφαρμογή η Γαλλία υπέρ των France 2 και France 3 (ΕΕ 2004, L 361, σ. 21)

Διατακτικό

Το Πρωτοδικείο διατάσσει:

1.	Απορρίπτει την προσφυγή.

2.	Καταδικάζει την Télévision française 1 SA (TF1) στα δικαστικά έξοδά της καθώς και στα δικαστικά έξοδα της Επιτροπής.

3.	Η Γαλλική Δημοκρατία φέρει τα δικαστικά έξοδά της.

(1) EE C 168 της 26.6.2004.

5.7.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 171/34

Διάταξη του Πρωτοδικείου της 18ης Απριλίου 2008 — Maison de l'Europe Avignon Méditerranée κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-302/04) (1)

(Ρήτρα διαιτησίας - Ίδρυση Γραφείου ενημερώσεως επί ευρωπαϊκών θεμάτων - Σύμβαση συναφθείσα μεταξύ της Επιτροπής και της προσφεύγουσας - Πρόδηλη αναρμοδιότητα του Πρωτοδικείου - Αγωγή προδήλως αβάσιμη)

(2008/C 171/61)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Ενάγον: Maison de l'Europe Avignon Méditerranée (Avignon, Γαλλία) (εκπρόσωπος: F. Martineau, δικηγόρος)

Καθής: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (εκπρόσωποι: J.-F. Pasquier και E. Manhaeve)

Αντικείμενο

Αγωγή βασιζόμενη σε ρήτρα διαιτησίας, με αίτημα να υποχρεωθεί η Επιτροπή να καταβάλει στο ενάγον το συνολικό ποσό των 394 066,76 ευρώ λόγω της κατά το ενάγον παραβάσεως των συμβατικών της υποχρεώσεων οι οποίες απορρέουν από τη σύμβαση για τη δημιουργία ενός Info-Point Europe (IPE) στην Αβινιόν.

Διατακτικό

Το Πρωτοδικείο διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την αγωγή.

2)	Καταδικάζει το Maison de l'Europe Avignon Méditerranée στα δικαστικά έξοδα.

(1) ΕΕ C 262 της 23.10.2004.

5.7.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 171/34

Διάταξη του Πρωτοδικείου της 13ης Μαΐου 2008 — SNIV κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-327/04) (1)

(Προσφυγή ακυρώσεως - Κρατικές ενισχύσεις - Προθεσμία ασκήσεως προσφυγής - Χρονικό σημείο ενάρξεως της προθεσμίας - Δημοσίευση συνοπτικής ανακοινώσεως στην Επίσημη Εφημερίδα - Διαδικτυακός τόπος - Απαράδεκτο)

(2008/C 171/62)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες: Syndicat National de l'Industrie des Viandes (SNIV), (Παρίσι, Γαλλία) (εκπρόσωποι: N. Coutrelis και S. Henneresse, δικηγόροι)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: Δ. Τριανταφύλλου και A. Stobiecka-Kuik,)

Παρεμβαίνουσα υπέρ της καθής: Γαλλική Δημοκρατία (εκπρόσωπος: G. de Bergues)

Αντικείμενο

Προσφυγή ακυρώσεως της αποφάσεως C(2004) 936 τελικό της Επιτροπής, της 30ής Μαρτίου 2004, περί μη προβολής αντιρρήσεων κατά του καθεστώτος που θέσπισαν οι γαλλικές αρχές σχετικά με τη χρηματοδότηση της δημόσιας υπηρεσίας της αξιοποιήσεως ζωικών υποπροϊόντων (κρατική ενίσχυση Ν 515/2003 — Γαλλία).

Διατακτικό

Το Πρωτοδικείο διατάσσει:

1.	Απορρίπτει την προσφυγή ως απαράδεκτη.

2.	Καταδικάζει το Syndicat National de l'Industrie des Viandes (SNIV) στα δικαστικά έξοδά του καθώς και στα δικαστικά έξοδα της Επιτροπής.

3.	Η Γαλλική Δημοκρατία φέρει τα δικαστικά έξοδά της.

(1) EE C 273 της 6.11.2004.

5.7.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 171/34

Διάταξη του Πρωτοδικείου της 30ής Ιανουαρίου 2008 — Αρκτούρος κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-260/06) (1)

(Προσφυγή ακυρώσεως - Κανονισμός (ΕΚ) 1655/2000 - Κατάργηση χρηματοδοτικής συνδρομής που χορηγήθηκε για ένα οικολογικό πρόγραμμα - Απόφαση τερματίζουσα το πρόγραμμα και διατάσσουσα την απόδοση των καταβληθέντων ως προκαταβολή ποσών - Επιβεβαιωτική πράξη - Λήξη της προθεσμίας προσφυγής - Απαράδεκτο)

(2008/C 171/63)

Γλώσσα διαδικασίας: η ελληνική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Εταιρία Προστασίας και Διαχείρισης Φυσικού Περιβάλλοντος και Άγριας Ζωής «Αρκτούρος» (Θεσσαλονίκη, Ελλάδα) (εκπρόσωποι: Ν. Κορογιαννάκης και Ν. Κεραμίδας, δικηγόροι)

Καθής: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (εκπρόσωπος: Μ. Κωνσταντινίδης)

Αντικείμενο

Ακύρωση της αποφάσεως Ε(2006) 3181 τελικό της Επιτροπής, της 6ης Ιουλίου 2006, σχετικά, αφενός, με τον τερματισμό του προγράμματος Conservation actions in the Northern Pindos National Park (Ελλάδα) (Ελλάς — LIFE03/NAT/GR/000089) και, αφετέρου, την απόδοση της προκαταβολής που καταβλήθηκε στην προσφεύγουσα ως κοινοτική χρηματοδοτική ενίσχυση η οποία είχε χορηγηθεί σ' αυτήν κατ' εφαρμογήν της αποφάσεως C(2003) 2919 τελικό της Επιτροπής, της 4ης Σεπτεμβρίου 2003.

Διατακτικό

Το Πρωτοδικείο διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή ως απαράδεκτη.

2)	Η Εταιρία Προστασίας και Διαχείρισης Φυσικού Περιβάλλοντος και Άγριας Ζωής «Αρκτούρος» φέρει τα δικαστικά της έξοδα καθώς και τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η Επιτροπή.

(1) ΕΕ C 281 της 18.11.2006.

5.7.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 171/35

Διάταξη του Πρωτοδικείου της 21ης Μαΐου 2008 — Kronberger κατά Κοινοβουλίου

(Υπόθεση T-18/07) (1)

(Ασφαλιστικά μέτρα - Πράξη εκλογής μελών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου - Προθεσμία ασκήσεως προσφυγής - Αναρμοδιότητα του Πρωτοδικείου - Απαράδεκτο)

(2008/C 171/64)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Ηans Kronberger (Βιέννη, Αυστρία) (εκπρόσωπος: W. Weh, δικηγόρος)

Καθού: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (εκπρόσωποι: H. Kruck, N. Lorenz και M. Windisch)

Αντικείμενο

Ακύρωση της αποφάσεως του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 28ης Απριλίου 2005, με την οποία απορρίφθηκε ως αβάσιμη η ένσταση που είχε υποβάλει ο προσφεύγων, βάσει του άρθρου 12 της Πράξης της 20ής Σεπτεμβρίου 1976, που αφορά την εκλογή των αντιπροσώπων στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο με άμεση και καθολική ψηφοφορία, κατά του κύρους της εκλογής του ευρωβουλευτή Andreas Mölzer.

Διατακτικό

Το Πρωτοδικείο διατάσσει:

1.	Απορρίπτει την προσφυγή ως απαράδεκτη.

2.	Καταδικάζει τον Ηans Kronberger στα δικαστικά έξοδα, περιλαμβανομένων των εξόδων της διαδικασίας των ασφαλιστικών μέτρων.

(1) EE C 69 της 24.3.2007.

5.7.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 171/35

Διάταξη του Πρωτοδικείου της 14ης Μαΐου 2008 — Lactalis Gestion Lait και Lactalis Investissements κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-29/07) (1)

(Προσφυγή ακυρώσεως - Οδηγία 2006/112/ΕΚ - Κατάργηση της πρώτης οδηγίας ΦΠΑ - Μερική ακύρωση - Έλλειψη ατομικού επηρεασμού - Απαράδεκτο)

(2008/C 171/65)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες: Lactalis Gestion Lait SNC και Lactalis Investissements SNC (Laval, Γαλλία) (εκπρόσωπος: Α. Philippart, δικηγόρος)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: A.-M. Colaert και Μ. Ιωσηφίδου)

Αντικείμενο

Ακύρωση του άρθρου 411, παράγραφος 1, της οδηγίας 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας (ΕΕ L 347, σ. 1), καθόσον καταργεί την τέταρτη και την όγδοη αιτιολογική σκέψη και τα εδάφια 1 και 3 του άρθρου 1 της πρώτης οδηγίας 67/227/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 11ης Απριλίου 1967, περί της εναρμονίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών, των σχετικών με τους φόρους κύκλου εργασιών (Ελλ. ειδ. έκδ. 09/001, σ. 3).

Διατακτικό

Το Πρωτοδικείο διατάσσει:

1.	Απορρίπτει την προσφυγή ως απαράδεκτη.

2.	Παρέλκει η απάντηση στις αιτήσεις παρεμβάσεως της Επιτροπής και του Βασιλείου της Ισπανίας.

3.	Καταδικάζει τις Lactalis Gestion Lait SNC και Lactalis Investissements SNC στα δικαστικά έξοδά τους.

(1) EE C 69 της 24.3.2007.

5.7.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 171/36

Διάταξη του Πρωτοδικείου της 8ης Μαΐου 2008 — Frankin κ.λπ. κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-92/07 P) (1)

(Αίτηση αναιρέσεως - Υπαλληλική υπόθεση - Μόνιμοι και έκτακτοι υπάλληλοι - Σύνταξη - Μεταφορά συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων - Αίτηση αναιρέσεως προδήλως απαράδεκτη - Αίτηση αναιρέσεως προδήλως αβάσιμη)

(2008/C 171/66)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αναιρεσείοντες: Jacques Frankin (Sorée, Βέλγιο) και 482 άλλοι μόνιμοι και έκτακτοι υπάλληλοι της Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων των οποίων τα ονόματα περιλαμβάνονται στο παράρτημα της αποφάσεως (εκπρόσωπος: F. Frabetti, δικηγόρος)

Αντίδικος κατ' αναίρεση: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (εκπρόσωποι: C. Berardis-Kayser και D. Martin)

Αντικείμενο

Αίτηση αναιρέσεως κατά της αποφάσεως του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης (πρώτο τμήμα) της 16ης Ιανουαρίου 2007, F-3/06, Frankin κ.λπ. κατά Επιτροπής (η οποία δεν έχει ακόμα δημοσιευθεί στη Συλλογή).

Διατακτικό

Το Πρωτοδικείο διατάσσει:

1.	Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως.

2.	Ο Jacques Frankin και οι 482 άλλοι μόνιμοι και έκτακτοι υπάλληλοι της Επιτροπής των οποίων τα ονόματα περιλαμβάνονται στο παράρτημα φέρουν τα δικαστικά τους έξοδα καθώς και τα δικαστικά έξοδα της Επιτροπής στο πλαίσιο της παρούσας δίκης.

(1) EE C 117 της 26.5.2007.

5.7.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 171/36

Διάταξη του Πρωτοδικείου της 5ης Μαΐου 2008 — Pathé Distribution κατά Εκτελεστικού Οργανισμού Εκπαίδευσης, Οπτικοακουστικών Θεμάτων και Πολιτισμού

(Υπόθεση T-239/07) (1)

(Ρήτρα διαιτησίας - Εκτελεστικός Οργανισμός Εκπαίδευσης, Οπτικοακουστικών Θεμάτων και Πολιτισμού - Κατάργηση της δίκης)

(2008/C 171/67)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Ενάγουσα: Pathé Distribution SAS (Παρίσι, Γαλλία) (εκπρόσωπος: P. Deprez, δικηγόρος)

Εναγόμενος: Εκτελεστικός Οργανισμός Εκπαίδευσης, Οπτικοακουστικών Θεμάτων και Πολιτισμού (εκπρόσωποι: H. Monet, επικουρούμενος από τον J.-L. Fagnart, δικηγόρο)

Αντικείμενο

Αφενός, αίτηση ακύρωσης της απόφασης του Εκτελεστικού Οργανισμού Εκπαίδευσης, Οπτικοακουστικών Θεμάτων και Πολιτισμού, της 8ης Μαΐου 2007, περί καταγγελίας της σύμβασης 2006-09120304D1021001FR1507, και, αφετέρου, αίτημα να υποχρεωθεί ο Εκτελεστικός Οργανισμός Εκπαίδευσης, Οπτικοακουστικών Θεμάτων και Πολιτισμού να καταβάλει στην ενάγουσα το ποσό των 9 737 ευρώ σε εκτέλεση της εν λόγω σύμβασης.

Διατακτικό

Το Πρωτοδικείο διατάσσει:

1.	Παρέλκει πλέον η έκδοση αποφάσεως επί της αγωγής.

2.	Καταδικάζει τον Εκτελεστικό Οργανισμό Εκπαίδευσης, Οπτικοακουστικών Θεμάτων και Πολιτισμού στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 211 της 8.9.2007.

5.7.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 171/36

Διάταξη του Πρωτοδικείου της 28ης Απριλίου 2008 — Grohe κατά ΓΕΕΑ — Compañia Roca Radiadores (ALIRA)

(Υπόθεση T-315/07) (1)

(Κοινοτικό σήμα - Ανακοπή - Ανάκληση της ανακοπής - Κατάργηση της δίκης)

(2008/C 171/68)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Grohe AG (Hemer, Γερμανία) (εκπρόσωπος: A. Lensing-Kramer, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωπος: J. Weberndörfer)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ: Compañia Roca Radiadores, SA (Βαρκελώνη, Ισπανία)

Αντικείμενο

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του τετάρτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 19ης Ιουνίου 2007 (υπόθεση R 850/2006-4) σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ της Grohe AG και της Compañía Roca Radiadores, SA.

Διατακτικό

Το Πρωτοδικείο διατάσσει:

1.	Καταργείται η δίκη.

2.	Καταδικάζει την προσφεύγουσα στα δικαστικά της έξοδα καθώς και στα δικαστικά έξοδα του καθού.

(1) EE C 235 της 6.10.2007.

5.7.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 171/37

Διάταξη του Πρωτοδικείου της 17ης Απριλίου 2008 — Δήμος Κερατέας κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-372/07) (1)

(Προσφυγή ακυρώσεως - Προθεσμίες - Απαράδεκτο της προσφυγής)

(2008/C 171/69)

Γλώσσα διαδικασίας: η ελληνική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Δήμος Κερατέας (Ελλάδα), (εκπρόσωποι: Α. Παπακωνσταντίνου και Μ. Χαϊνταρλή, δικηγόροι)

Καθής: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (εκπρόσωποι: Δ. Τριανταφύλλου και A. Steiblytė)

Αντικείμενο

Προσφυγή ακυρώσεως της αποφάσεως E(2004) 5611 της Επιτροπής, της 22ας Δεκεμβρίου 2004, σχετικά με τη χορήγηση οικονομικής συνδρομής από το Ταμείο Συνοχής για την πραγματοποίηση του έργου διαχειρίσεως αποβλήτων στην περιοχή της Αττικής (Ελλάδα).

Διατακτικό

Το Πρωτοδικείο διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει τον Δήμο Κερατέας στα δικαστικά έξοδα.

(1) ΕΕ C 283 της 24.11.2007.

5.7.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 171/37

Διάταξη του Πρωτοδικείου της 18ης Φεβρουαρίου 2008 — Earth Products κατά ΓΕΕΑ — Meynard Designs (EARTH)

(Υπόθεση T-389/07) (1)

(Κοινοτικό σήμα - Άρνηση καταχωρίσεως - Απόσυρση της αιτήσεως καταχωρίσεως - Κατάργηση της δίκης)

(2008/C 171/70)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Earth Products Inc. (Carlsbad, ΗΠΑ) (εκπρόσωπος: M. Graf, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ) (εκπρόσωπος: D. Botis)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Πρωτοδικείου: Meynard Designs Inc. (Waltham, ΗΠΑ) (εκπρόσωποι: E. Cornu και E. De Gryse, δικηγόροι)

Αντικείμενο

Προσφυγή ασκηθείσα κατά της αποφάσεως του δεύτερου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 9ης Αυγούστου 2007 (υπόθεση R 1590/2006-2) σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ Meynard Designs Inc. και Earth Products Inc.

Διατακτικό

Το Πρωτοδικείο διατάσσει:

1)	Καταργεί τη δίκη ως προς την προσφυγή.

2)	Κάθε διάδικος φέρει τα δικαστικά του έξοδα.

(1) ΕΕ C 297 της 8.12.2007.

5.7.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 171/38

Διάταξη του Προέδρου του Πρωτοδικείου της 8ης Απριλίου 2008 — Κύπρος κατά Επιτροπής

(Συνεκδικασθείσες υποθέσεις T-54/08 R, T-87/08 R, T-88/08 R και T-91/08 R έως T-93/08 R)

(Διαδικασία ασφαλιστικών μέτρων - Προκηρύξεις διαγωνισμών για σύναψη συμβάσεων για την υποβοήθηση της οικονομικής ανάπτυξης του βόρειου τμήματος της Κύπρου - Αίτηση αναστολής της εκτέλεσης - Δεν συντρέχει επείγον)

(2008/C 171/71)

Γλώσσα διαδικασίας: η ελληνική

Διάδικοι

Αιτούσα: Κυπριακή Δημοκρατία (εκπρόσωπος: Π. Κληρίδης)

Καθής: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (εκπρόσωποι: P. van Nuffel και Ι. Ζέρβας)

Αντικείμενο της υποθέσεως

Αιτήσεις αναστολής της εκτέλεσης διαφόρων προκηρύξεων διαγωνισμών από την Επιτροπή για την υποβοήθηση της οικονομικής ανάπτυξης του βόρειου τμήματος της Κύπρου στους τομείς της ενέργειας, του περιβάλλοντος, της γεωργίας, των τηλεπικοινωνιών, της εκπαίδευσης, της διαχείρισης των συγκομιδών και της άρδευσης.

Διατακτικό της διατάξεως

Ο Πρόεδρος του Πρωτοδικείου διατάσσει:

1)	Οι υποθέσεις T-54/08 R, T-87/08 R, T-88/08 R και T-91/08 R έως T-93/08 R συνεκδικάζονται προς έκδοση της παρούσας διάταξης.

2)	Απορρίπτει τις αιτήσεις ασφαλιστικών μέτρων.

3)	Επιφυλάσσεται ως προς τα δικαστικά έξοδα.

5.7.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 171/38

Διάταξη του Προέδρου του Πρωτοδικείου της 11ης Απριλίου 2008 — Κύπρος κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-119/08 R)

(Διαδικασία ασφαλιστικών μέτρων - Προκήρυξη διαγωνισμού για σύναψη σύμβασης για την υποβοήθηση της οικονομικής ανάπτυξης του βόρειου τμήματος της Κύπρου - Αίτηση αναστολής της εκτέλεσης - Δεν συντρέχει επείγον)

(2008/C 171/72)

Γλώσσα διαδικασίας: η ελληνική

Διάδικοι

Αιτούσα: Κυπριακή Δημοκρατία (εκπρόσωπος: Π. Κληρίδης)

Καθής: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (εκπρόσωποι: P. van Nuffel και Ι. Ζέρβας)

Αντικείμενο της υποθέσεως

Αίτηση αναστολής της εκτέλεσης μιας προκήρυξης διαγωνισμού από την Επιτροπή για την υποβοήθηση της οικονομικής ανάπτυξης του βόρειου τμήματος της Κύπρου στον τομέα της κτηνοτροφίας.

Διατακτικό της διατάξεως

Ο Πρόεδρος του Πρωτοδικείου:

1)	Απορρίπτει την αίτηση ασφαλιστικών μέτρων.

2)	Επιφυλάσσεται ως προς τα δικαστικά έξοδα.

5.7.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 171/38

Διάταξη του Προέδρου του Πρωτοδικείου της 11ης Απριλίου 2008 — Κύπρος κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-122/08 R)

(2008/C 171/73)

Γλώσσα διαδικασίας: η ελληνική

Διάδικοι

Αιτούσα: Κυπριακή Δημοκρατία (εκπρόσωπος: Π. Κληρίδης)

Καθής: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (εκπρόσωποι: P. van Nuffel και Ι. Ζέρβας)

Αντικείμενο της υποθέσεως

Αίτηση αναστολής της εκτέλεσης μιας προκήρυξης διαγωνισμού από την Επιτροπή για την υποβοήθηση της οικονομικής ανάπτυξης του βόρειου τμήματος της Κύπρου, η οποία αφορά τη δημιουργία μιας μονάδας διαχείρισης προγράμματος στήριξης επενδυτικών σχεδίων στον τομέα του ύδατος, των λυμάτων και των στερεών αποβλήτων.

Διατακτικό της διατάξεως

Ο Πρόεδρος του Πρωτοδικείου:

1)	Απορρίπτει την αίτηση λήψεως ασφαλιστικών μέτρων.

2)	Επιφυλάσσεται ως προς τα δικαστικά έξοδα.

5.7.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 171/39

Προσφυγή της 21ης Απριλίου 2008 — Victor Guedes-Indústria e Comércio κατά ΓΕΕΑ — Consorci de l'Espai Rural de Gallecs (GALLECS)

(Υπόθεση T-151/08)

(2008/C 171/74)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Victor Guedes-Indústria e Comércio, SA (Λισαβόνα, Πορτογαλία) (εκπρόσωπος: B. Braga da Cruz, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Consorci de l'Espai Rural de Gallecs (Βαρκελώνη, Ισπανία)

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Πρωτοδικείο:

—	να ακυρώσει την απόφαση του δεύτερου τμήματος προσφυγώντου Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα), της 16ης Ιανουαρίου 2008, η οποία εκδόθηκε στην υπόθεση R 986/2007-2·

—	να υποχρεώσει το ΓΕΕΑ να απορρίψει την αίτηση καταχωρίσεως του κοινοτικού σήματος αριθ. 3 710 597, για προϊόντα των κλάσεων 29 και 31, και

—	να καταδικάσει την αντίδικο ενώπιον του τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Αιτούσα την καταχώριση κοινοτικού σήματος: Consorci de l'Espai Rural de Gallecs

Σήμα προς καταχώριση: το εικονιστικό σήμα «GALLECS» για προϊόντα των κλάσεων 29 και 31 — αίτηση αριθ. 3 710 597

Δικαιούχος του κατά τη διαδικασία ανακοπής αντιταχθέντος σήματος ή σημείου: η προσφεύγουσα

Αντιταχθέν δικαίωμα επί σήματος ή σημείου: το εθνικό εικονιστικό σήμα «GALLO» για προϊόντα της κλάσεως 29· το εθνικό εικονιστικό σήμα «GALLO AZEITE NOVO» για προϊόντα της κλάσεως 29· το εθνικό εικονιστικό σήμα «AZEITE GALLO» για προϊόντα της κλάσεως 29· το εθνικό εικονιστικό σήμα «GALLO AZEITE NOVO» για προϊόντα της κλάσεως 29· το κοινοτικό εικονιστικό σήμα «GALLO» για προϊόντα της κλάσεως 29.

Απόφαση του τμήματος ανακοπών: απόρριψη της ανακοπής στο σύνολό της

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: απόρριψη της προσφυγής

Λόγοι ακυρώσεως: παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', και του άρθρου 8, παράγραφος 5, του κανονισμού 40/94 του Συμβουλίου, καθόσον το επίμαχο σήμα είναι παρόμοιο με τα προγενέστερα σήματα, η δε χρήση του θα ήταν βλαπτική όσον αφορά τον διακριτικό χαρακτήρα των προγενεστέρων σημάτων, λαμβανομένων υπόψη της συνήθους πρακτικής στον οικείο εμπορικό τομέα και των λοιπών περιστάσεων της προκειμένης περιπτώσεως.

5.7.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 171/39

Αίτηση αναιρέσεως που ασκήθηκε στις 24 Απριλίου 2008 από τον R κατά της διατάξεως που εξέδωσε στις 19 Φεβρουαρίου 2008 το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης στην υπόθεση F-49/07, R κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-156/08 P)

(2008/C 171/75)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αναιρεσείων: R (Bρυξέλλες, Βέλγιο) (εκπρόσωπος: Y. Minatchy, δικηγόρος)

Αντίδικος κατ' αναίρεση: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

Αιτήματα του αναιρεσείοντος

Ο αναιρεσείων ζητεί από το Πρωτοδικείο:

—	να ακυρώσει τη διάταξη που εξέδωσε το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις 19 Φεβρουαρίου 2008 στην υπόθεση F-49/07·

—	να δεχθεί τα αιτήματα ακυρώσεως και αποζημιώσεως που προέβαλε πρωτοδίκως ο αναιρεσείων·

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στο σύνολο των δικαστικών εξόδων.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Με την υπό κρίση αίτηση αναιρέσεως, ο αναιρεσείων ζητεί την ακύρωση της διατάξεως του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης με την οποία απορρίφθηκε ως απαράδεκτη η προσφυγή με την οποία είχε ζητήσει, αφενός, να ακυρωθεί ολόκληρη η περίοδος δοκιμαστικής υπηρεσίας του, καθώς και όλες οι σχετικές με αυτή πράξεις, περιλαμβανομένης της εκθέσεως για το πέρας της περιόδου δοκιμαστικής υπηρεσίας, και, αφετέρου, να του καταβληθεί αποζημίωση προς αποκατάσταση της ζημίας που ισχυρίζεται ότι υπέστη.

Προς στήριξη της αιτήσεώς του αναιρέσεως, ο αναιρεσείων επικαλείται, αφενός, προσβολή των δικαιωμάτων του άμυνας, στο μέτρο που το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης δεν έλαβε υπόψη ορισμένα στοιχεία και έγγραφα που παρέσχε ο αναιρεσείων, και, αφετέρου, εσφαλμένη ερμηνεία του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης και του Κανονισμού Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων. Ο αναιρεσείων επικαλείται επίσης πρόδηλα σφάλματα εκτιμήσεως των πραγματικών περιστατικών.

5.7.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 171/40

Προσφυγή της 28ης Απριλίου 2008 — Paroc κατά ΓΕΕΑ — (INSULATE FOR LIFE)

(Υπόθεση T-157/08)

(2008/C 171/76)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Paroc Oy/AB (Vantaa, Φινλανδία) (εκπρόσωπος: J. Palm, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Πρωτοδικείο:

—	να ακυρώσει την απόφαση του δευτέρου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα), της 21ης Φεβρουαρίου 2008, η οποία εκδόθηκε στην υπόθεση R 0054/2008-2, και

—	να καταδικάσει το ΓΕΕΑ στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Σήμα προς καταχώριση: το λεκτικό σήμα «INSULATE FOR LIFE» για προϊόντα και υπηρεσίες των κλάσεων 6, 17, 19 και 37 — αίτηση καταχωρίσεως αριθ. 593 2827

Απόφαση του εξεταστή: απόρριψη της αιτήσεως καταχωρίσεως για το σύνολο των προϊόντων και υπηρεσιών

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: απόρριψη της προσφυγής

Λόγοι ακυρώσεως: παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 40/94 του Συμβουλίου, καθόσον το σήμα απέκτησε τον ελάχιστο απαιτούμενο διακριτικό χαρακτήρα προκειμένου να καταχωρισθεί.

5.7.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 171/40

Προσφυγή της 2ας Μαΐου 2008 — Procter & Gamble κατά ΓΕΕΑ — Bayer (LIVENSA)

(Υπόθεση T-159/08)

(2008/C 171/77)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: The Procter & Gamble Company (Cincinnati, Ηνωμένες Πολιτείες) (εκπρόσωπος: K. Sandberg, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Bayer AG (Leverkusen, Γερμανία)

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Πρωτοδικείο:

—	να ακυρώσει την απόφαση του δευτέρου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) της 11ης Φεβρουαρίου 2008 στην υπόθεση R 960/2007-2·

—	να απορρίψει την ανακοπή υπ' αριθ. B 873 978 της 3ης Μαΐου 2007·

—	να καταδικάσει το ΓΕΕΑ στα δικαστικά έξοδα, και

—	να καταδικάσει τον αντίδικο ενώπιον του τμήματος προσφυγών στα δικαστικά έξοδα ενώπιον του ΓΕΕΑ.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Αιτούσα την καταχώριση κοινοτικού σήματος: Η προσφεύγουσα

Σήμα προς καταχώριση: Το λεκτικό σήμα «LIVENSA» για προϊόντα της κλάσεως 5 — αίτηση υπ' αριθ. 004 062 725

Δικαιούχος του κατά τη διαδικασία ανακοπής αντιταχθέντος σήματος ή σημείου: ο αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών

Αντιταχθέν δικαίωμα επί σήματος ή σημείου: Το κοινοτικό σήμα «LYVELSA» για προϊόντα της κλάσεως 5

Απόφαση του τμήματος ανακοπών: Απόρριψη της αιτήσεως για καταχώριση κοινοτικού σήματος στο σύνολό της

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: Απόρριψη της προσφυγής

Λόγοι ακυρώσεως: Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 40/94 του Συμβουλίου εφόσον δεν υφίσταται κίνδυνος συγχύσεως από την ομοιότητα των δύο σημάτων.

5.7.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 171/40

Προσφυγή της 29ης Απριλίου 2008 — Frag Comercio Internacional κατά ΓΕΕΑ — Tinkerbell Modas (GREEN by missako)

(Υπόθεση T-162/08)

(2008/C 171/78)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Frag Comercio Internacional, SL (Esparraguera, Ισπανία) (εκπρόσωπος: E. Sugrañes, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Tinkerbell Modas, Ltda (São Paulo, Βραζιλία)

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Πρωτοδικείο:

—	να ακυρώσει την απόφαση του δευτέρου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) της 14ης Φεβρουαρίου 2008 στην υπόθεση R 1527/2006-2·

—	να απορρίψει την αίτηση για καταχώριση κοινοτικού σήματος υπ' αριθ. 3 663 234· και

—	να καταδικάσει τον αντίδικο ενώπιον του τμήματος προσφυγών στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Αιτούσα την καταχώριση κοινοτικού σήματος: ο αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών

Σήμα προς καταχώριση: Το εικονιστικό σήμα «GREEN by missako» για προϊόντα και υπηρεσίες των κλάσεων 3, 25, 35 — αίτηση υπ' αριθ. 3 663 234

Δικαιούχος του κατά τη διαδικασία ανακοπής αντιταχθέντος σήματος ή σημείου: Η προσφεύγουσα

Αντιταχθέν δικαίωμα επί σήματος ή σημείου: Το κοινοτικό εικονιστικό σήμα «MI SA KO» για προϊόντα των κλάσεων 18 και 25· το εθνικό εικονιστικό σήμα «MI SA KO» για υπηρεσίες της κλάσεως 35

Απόφαση του τμήματος ανακοπών: Απόρριψη της ανακοπής

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: Απόρριψη της προσφυγής

Λόγοι ακυρώσεως: Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 40/94 του Συμβουλίου εφόσον η ύπαρξη γενικού κινδύνου συγχύσεως των καταναλωτών αρκεί για την απόρριψη κοινοτικού σήματος.

5.7.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 171/41

Προσφυγή της 29ης Απριλίου 2008 — Arbeitsgemeinschaft Golden Toast κατά ΓΕΕΑ

(Υπόθεση T-163/08)

(2008/C 171/79)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Arbeitsgemeinschaft Golden Toast e.V. (Düsseldorf, Γερμανία) (Εκπρόσωποι: A. Späth και G. Hasselblatt, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αιτήματα του προσφεύγοντος

Ο προσφεύγων ζητεί από το Πρωτοδικείο:

—	να ακυρώσει την απόφαση του πρώτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) της 31ης Ιανουαρίου 2008 (υπόθεση R 761/2007-1)·

—	να καταδικάσει το καθού στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Σήμα προς καταχώριση: το λεκτικό σήμα «Golden Toast» για προϊόντα και υπηρεσίες των κλάσεων 5, 8, 9, 11, 14, 16, 21, 24, 25, 28-32, 39 και 41-44 (αίτηση υπ' αριθ. 4 811 171).

Απόφαση του εξεταστή: Μερική απόρριψη της αιτήσεως για προϊόντα των κλάσεων 11 και 30.

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: Απόρριψη της προσφυγής.

Λόγοι ακυρώσεως: Παραβίαση της κατά το άρθρο 73, περίοδος 1, του κανονισμού (ΕΚ) 40/94 (1) υποχρεώσεως αιτιολογήσεως, καθόσον η προσβαλλόμενη απόφαση θεμελιώνεται σε έλλειψη διακριτικού χαρακτήρα κατά την έννοια του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού αυτού, μολονότι ο διακριτικός χαρακτήρας δεν εξετάστηκε. Ακόμη, παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού 40/94, καθόσον δεν ελήφθησαν υπόψη οι προϋποθέσεις για τη διαπίστωση του περιγραφικού χαρακτήρα του αιτούμενου σήματος.

(1) Κανονισμός (ΕΚ) 40/94 του Συμβουλίου, της 20ής Δεκεμβρίου 1993, για το κοινοτικό σήμα (ΕΕ 1994, L 11, σ. 1).

5.7.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 171/41

Προσφυγή της 9ης Μαΐου 2008 — Microsoft κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-167/08)

(2008/C 171/80)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Microsoft Corp. (εκπρόσωποι: J.-F. Bellis, δικηγόρος, I. Forrester, QC)

Καθής: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Πρωτοδικείο:

—	να ακυρώσει την απόφαση C(2008) 764 τελικό της Επιτροπής ΕΚ, της 27ης Φεβρουαρίου 2008, περί καθορισμού του οριστικού ποσού της ημερήσιας χρηματικής ποινής που επιβλήθηκε στη Microsoft με την απόφαση C(2005) 4420 τελικό·

—	επικουρικά, να ακυρώσει ή να μειώσει την επιβληθείσα χρηματική ποινή·

—	να καταδικάσει την καθής στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Με απόφαση της 10ης Νοεμβρίου 2005 εκδοθείσα δυνάμει του άρθρου 24, παράγραφος 1, του κανονισμού 1/2003 (1) η Επιτροπή επέβαλε στην προσφεύγουσα ημερήσια χρηματική ποινή επειδή δεν εξεπλήρωσε την υποχρέωσή της να παράσχει στις ενδιαφερόμενες επιχειρήσεις, με εύλογους όρους και χωρίς να εισάγει δυσμενείς διακρίσεις, τα απαραίτητα πληροφοριακά στοιχεία που καθιστούν δυνατή τη διαλειτουργικότητα, σύμφωνα με το άρθρο 5, στοιχείο α', της αποφάσεως 2007/53/ΕΚ της Επιτροπής, της 24ης Μαρτίου 2004 (2). Η προσβαλλόμενη απόφαση καθόρισε το οριστικό ποσό της ημερήσιας χρηματικής ποινής για την περίοδο από 21 Ιουνίου 2006 μέχρι και 21 Οκτωβρίου 2007 σε 899 εκατομ. ευρώ. Η προσφεύγουσα ζητεί την ακύρωση της βαλλόμενης αποφάσεως για τους ακόλουθους λόγους:

Η Επιτροπή έσφαλε επιβάλλοντας ημερήσια χρηματική ποινή στη Microsoft για να την υποχρεώσει να ζητεί «εύλογο» χρηματικό αντάλλαγμα χωρίς προηγουμένως να διευκρινίσει ποιο χρηματικό ποσό θα ήταν κατά την Επιτροπή «εύλογο», ώστε να παράσχει τη δυνατότητα στη Microsoft να γνωρίζει τι θα έπρεπε να πράξει για να αποφύγει την επιβολή της ποινής αυτής.

Η Επιτροπή υπέπεσε σε πρόδηλο σφάλμα εκτιμήσεως και παρέβη το άρθρο 253 ΕΚ συνάγοντας ότι οι τιμές που περιλαμβάνονταν στους δημοσιευθέντες τιμοκαταλόγους της Microsoft δεν ήταν εύλογες και αντέβαιναν προς την απόφαση του 2004 χωρίς να λάβει υπόψη ότι (i) οι εν λόγω τιμοκατάλογοι αποσκοπούσαν ρητά να διευκολύνουν τις διαπραγματεύσεις μεταξύ Microsoft και των επιθυμούντων να λάβουν άδεια προσβάσεως στο σχετικό λογισμικό και χρήσεώς του και ότι (ii) η Microsoft, κατόπιν διαβουλεύσεως με την Επιτροπή, δημιούργησε έναν μηχανισμό όπου το τρίτο πρόσωπο αμοιβαίας εμπιστοσύνης (trustee) θα επανεξέταξε τις τιμές που πρότεινε η Microsoft αν κάποιος από τους επιθυμούντες να λάβουν άδεια προσβάσεως στο λογισμικό και χρήσεώς του αδυνατούσε να συνάψει σχετική συμφωνία ταυτόσημο προς τον μηχανισμό που είχε προβλέψει η ίδια η Επιτροπή στο πλαίσιο της αποφάσεώς της NDC Health/IMS Health: Ασφαλιστικά μέτρα (απόφαση «IMS Health») (3). Η Επιτροπή υπέπεσε επίσης σε πρόδηλο σφάλμα εκτιμήσεως καθόσον (i) δεν εξετίμησε δεόντως το γεγονός ότι οι τιμές των ως άνω δημοσιευθέντων τιμοκαταλόγων καθορίζονταν από τη Microsoft σε επίπεδα χαμηλότερα από εκείνα των τιμών τις οποίες ένα τρίτος εμπειρογνώμων θεώρησε εύλογες, (ii) δεν εξετίμησε δεόντως το γεγονός ότι κανείς από τους επιθυμούντες να λάβουν άδεια προσβάσεως στο σχετικό λογισμικό και χρήσεώς του δεν βρέθηκε σε αδυναμία να συνάψει συμφωνία με τη Microsoft και (iii) παρέλειψε να λάβει υπόψη το γεγονός ότι οι λαμβάνοντες τη λεγόμενη «no patent» άδεια προσβάσεως στο σχετικό λογισμικό και χρήσεώς του (παρέχουσα δυνατότητα χρήσεως των καινοτόμων εφαρμογών) αποκτούν επίσης δικαίωμα χρήσεως των καλυπτόμενων από δίπλωμα ευρεσιτεχνίας εφαρμογών της Microsoft.

Η Επιτροπή υπέπεσε σε πρόδηλο σφάλμα εκτιμήσεως ζητώντας από τη Microsoft να αποδείξει ότι τα επιχειρηματικά της απόρρητα αποτελούσαν καινοτομίες δυνάμενες να καλυφθούν από δίπλωμα ευρεσιτεχνίας που να δικαιολογούν την απαίτηση καταβολή δικαιωμάτων έναντι της αδείας προσβάσεως στα απόρρητα αυτά. Η Επιτροπή παρέβη επίσης το άρθρο 253 ΕΚ μη λαμβάνοντας υπόψη διάφορα επιχειρήματα που προέβαλε η Microsoft με βάση εκθέσεις συνταχθείσες από ειδικούς στον τομέα των ευρεσιτεχνιών, που ήταν επικριτικές έναντι της στάσεως της Επιτροπής.

Η Επιτροπή παρέβη το άρθρο 233 ΕΚ παραλείποντας να λάβει τα αναγκαία μέτρα προκειμένου να συμμορφωθεί προς την απόφαση του Πρωτοδικείου στην υπόθεση T-201/04 (4), καθόσον η Επιτροπή στήριξε τις εκτιμήσεις που περιλαμβάνονται στις εκθέσεις τις οποίες συνέταξε ο trustee σε έγγραφα που περιήλθαν στην κατοχή της κατόπιν της ασκήσεως εξουσιών έρευνας τις οποίες το Πρωτοδικείο έκρινε παράνομες.

Η Επιτροπή προσέβαλε το δικαίωμα ακροάσεως της Microsoft, διότι δεν παρέσχε στην εταιρία αυτή τη δυνατότητα να γνωρίσει την άποψή της μετά το πέρας της περιόδου αναφοράς για την οποία επιβάλλεται χρηματική ποινή στη Microsoft, καθώς και εμποδίζοντας τη Microsoft να σχολιάσει κάθε ουσιαστιική πτυχή της υποθέσεως.

Το ύψος της ημερήσιας χρηματικής ποινής είναι υπερβολικό και αντίθετο προς την αρχή της αναλογικότητας. Μεταξύ άλλων, η Επιτροπή παρέλειψε να λάβει δεόντως υπόψη το γεγονός ότι η προσβαλλόμενη απόφαση απλώς συμπεραίνει ότι τα δικαιώματα που θεωρείται ότι απαιτεί να της καταβάλλονται η Microsoft βάσει μιας συγκεκριμένης αδείας (της λεγόμενης «no patent») δεν ήταν εύλογα, οπότε δεν θέτει υπό αμφισβήτηση (i) τα δικαιώματα των οποίων την καταβολή θεωρείται ότι ζητεί η Microsoft για την παραχώρηση αδείας χρησιμοποιήσεως των δικαιωμάτων διανοητικής ιδιοκτησίας όσον αφορά το σύνολο των σχετικών με τη διαλειτουργικότητα πληροφοριακών στοιχείων τα οποία πρέπει να αποκαλύψει η Microsoft βάσει του άρθρου 5 της αποφάσεως του ή (ii) την πληρότητα και την ακρίβεια των σχετικών με τη διαλειτουργικότητα πληροφοριακών στοιχείων.

(1) Κανονισμός (ΕΚ) 1/2003 του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 2002, για την εφαρμογή των κανόνων ανταγωνισμού που προβλέπονται στα άρθρα 81 και 82 της Συνθήκης (Κείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ), ΕΕ 2003 L 1, σ. 1.

(2) Απόφαση της Επιτροπής, της 24ης Μαΐου 2004, σχετικά με διαδικασία βάσει του άρθρου 82 της Συνθήκης ΕΚ και του άρθρου 54 της Συμφωνίας για τον ΕΟΧ κατά της Microsoft Corporation (Υπόθεση COMP/C-3/37.792 — Microsoft) [κοινοποιηθείσα υπό τον αριθμό Ε(2004) 900], ΕΕ 2007 L 32, σ. 23.

(3) Απόφαση 2002/165/ΕΚ της Επιτροπής, της 3ης Ιουλίου 2001, σχετικά με διαδικασία βάσει του άρθρου 82 της Συνθήκης ΕΚ (Υπόθεση COMP D3/38.044 — NDC Health/IMS Health: ασφαλιστικά μέτρα) [κοινοποιηθείσα υπό τον αριθμό Ε(2001) 1695], ΕΕ 2002 L 59, σ. 18.

(4) Υπόθεση T-201/04, Microsoft κατά Επιτροπής, που δεν έχει δημοσιευθεί ακόμη στη Συλλογή.

5.7.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 171/42

Αγωγή της 13ης Μαΐου 2008 — Επιτροπή κατά I.D. FOS Research

(Υπόθεση T-170/08)

(2008/C 171/81)

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Διάδικοι

Ενάγουσα: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (εκπρόσωποι: R. Lyal και W. Roels)

Εναγόμενος: I.D. FOS Research ΕΟΟΣ (με έδρα το Mol, Βέλγιο)

Αιτήματα της ενάγουσας

Η ενάγουσα ζητεί από το Πρωτοδικείο:

—	να καταβληθεί στην Επιτροπή ποσό 21 599,26 ευρώ, πλέον τόκων υπερημερίας 6 375,94 ευρώ,

—	να καταβληθεί ποσό 3,99 ευρώ ημερησίως για τόκους υπερημερίας από τις 8 Ιανουαρίου 2007 μέχρι την ημερομηνία της πλήρους αποπληρωμής της οφειλής,·

—	να καταβληθούν τα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Η Ευρωπαϊκή Κοινότητα, εκπροσωπούμενη από την Επιτροπή, συνήψε στις 12 Δεκεμβρίου 1995 με τον εναγόμενο τη σύμβαση BRPR-CT-95-0099. Η σύμβαση αφορούσε σχέδιο για βελτιωμένη εξασφάλιση ποιότητας και βελτιωμένες μεθόδους εγχύσεως συρματόσχοινων προεντάσεως που τανύονται μετά τη σκλήρυνση του σκυροδέματος. Αυτή η συμφωνία και το σχέδιο καταρτίσθηκαν στο πλαίσιο του ειδικού προγράμματος έρευνας και τεχνολογικής αναπτύξεως, περιλαμβανομένης και της επιδείξεως, στον τομέα των βιομηχανικών τεχνολογιών και των υλικών (1).

Μετά την ολοκλήρωση της συμβάσεως, διεξήχθη έλεγχος αφορών την εκ μέρους του εναγομένου εκτέλεσή της. Λαμβάνοντας υπόψη τα πορίσματα του ελέγχου, η Επιτροπή αποφάσισε να αναζητήσει μέρος των καταβληθέντων ποσών, σύμφωνα με τους γενικούς όρους της συμβάσεως.

(1) Απόφαση 94/571/ΕΚ του Συμβουλίου, της 27ης Ιουλίου 1994, για τη θέσπιση ειδικού προγράμματος έρευνας και τεχνολογικής ανάπτυξης, περιλαμβανομένης και της επίδειξης, στον τομέα των βιομηχανικών τεχνολογιών και των υλικών (1994-1998) (ΕΕ L 222, σ. 19).

5.7.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 171/43

Προσφυγή της 7ης Μαΐου 2008 — Berliner Institut für Vergleichende Sozialforschung κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-171/08)

(2008/C 171/82)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγον: Berliner Institut für Vergleichende Sozialforschung e.V. (Βερολίνο, Γερμανία) (εκπρόσωπος: U. Claus, δικηγόρος)

Καθής: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

Αιτήματα του προσφεύγοντος

Το προσφεύγον ζητεί από το Πρωτοδικείο:

—

να ακυρώσει την απόφαση της Επιτροπής της 30ής Οκτωβρίου 2007, όπως διαμορφώθηκε με το έγγραφο της 7ης Μαρτίου 2008, για την οριστική έγκριση της καταβολής 9 215,20 ευρώ στο πλαίσιο του προγράμματος «Ψυχικά τραυματισμένοι πρόσφυγες στην ΕΕ» βάσει της «Grant Agreement JAI/2004/ERF/073», καθόσον με την απόφαση αυτή προβλέπεται η μη καταβολή στο προσφεύγον ποσού υπερβαίνοντος τα 9 215,20 ευρώ,

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Το προσφεύγον και η Επιτροπή υπέγραψαν τον Μάιο του 2005 σύμβαση για την εκτέλεση ενός προγράμματος στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Ταμείου για τους Πρόσφυγες. Με έγγραφο της 30ής Οκτωβρίου 2007, το περιεχόμενο του οποίου επιβεβαιώθηκε με το έγγραφο της 7ης Μαρτίου 2008, η καθής απέστειλε στο προσφεύγον τον διορθωμένο υπολογισμό των ποσών που οφείλονταν ακόμη στο προσφεύγον· κατά τον υπολογισμό αυτό, ένα μέρος των εξόδων του δεν αναγνωριζόταν ότι έπρεπε να χρηματοδοτηθεί. Κατά του εγγράφου της Επιτροπής της 7ης Μαρτίου 2008 στρέφεται το προσφεύγον με την υπό κρίση προσφυγή.

Προς στήριξη της προσφυγής του, το προσφεύγον ισχυρίζεται ότι για την προσβαλλόμενη απόφαση δεν έχει τηρηθεί η υποχρέωση αιτιολόγησης, διότι η καθής έχει εναλλάξει επανειλημμένα τις αιτιολογίες της απόφασής της. Επιπλέον, έχει παραβιαστεί η αρχή της διεξαγωγής δίκαιης διαδικασίας. Τέλος, τα πραγματικά περιστατικά εκτιμήθηκαν εσφαλμένα, κατά παράβαση αφενός των ρυθμίσεων της Grant Agreement και αφετέρου της αρχής της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης.

5.7.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 171/43

Προσφυγή της 13ης Μαΐου 2008 — Messe Düsseldorf κατά ΓΕΕΑ — Canon Communications (MEDTEC)

(Υπόθεση T-173/08)

(2008/C 171/83)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Messe Düsseldorf GmbH (Ντίσελντορφ, Γερμανία) (εκπρόσωπος: I. Friedhoff, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Canon Communications LLC (Los Angeles, Ηνωμένες Πολιτείες)

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Πρωτοδικείο:

—	να ακυρώσει την απόφαση του πρώτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) της 6ης Μαρτίου 2008 στην υπόθεση R 0989/2005-1· και

—	να καταδικάσει το ΓΕΕΑ/τον αντίδικο ενώπιον του τμήματος προσφυγών στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Αιτούσα την καταχώριση κοινοτικού σήματος: Η αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών

Σήμα προς καταχώριση: Το εικονιστικό σήμα «MEDTEC» για προϊόντα και υπηρεσίες των κλάσεων 16, 35 και 41 — αίτηση υπ' αριθ. 885 853

Δικαιούχος του κατά τη διαδικασία ανακοπής αντιταχθέντος σήματος ή σημείου: Η προσφεύγουσα

Αντιταχθέν δικαίωμα επί σήματος ή σημείου: Το εθνικό λεκτικό σήμα «Metec» για προϊόντα και υπηρεσίες των κλάσεων 16, 35, 37, 38, 41 και 42· το διεθνές λεκτικό σήμα «Metec» για προϊόντα και υπηρεσίες των κλάσεων 16, 35, 37, 38, 41 και 42

Απόφαση του τμήματος ανακοπών: Δεκτή η ανακοπή για όλα τα προϊόντα και τις υπηρεσίες

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: Ακύρωση της προσβληθείσας αποφάσεως και απόρριψη της ανακοπής στο σύνολό της

Λόγοι ακυρώσεως: Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 40/94 του Συμβουλίου δεδομένου ότι το τμήματος προσφυγών έσφαλε δεχόμενο την προσφυγή και κρίνοντας ότι δεν υπάρχει ομοιότητα μεταξύ των σημάτων· παράβαση του άρθρου 62 του κανονισμού 40/94 του Συμβουλίου δεδομένου ότι το τμήματος προσφυγών έκρινε επί πραγματικών περιστατικών που δεν περιλαμβάνονται στο αντικείμενο της προσφυγής.

5.7.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 171/44

Προσφυγή-αγωγή της 9ης Μαΐου 2008 — Infeurope κατά Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

(Υπόθεση T-176/08)

(2008/C 171/84)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα-ενάγουσα: Infeurope SA (Λουξεμβούργο, Λουξεμβούργο) (Εκπρόσωπος: O. Mader, avocat)

Καθής-εναγόμενη: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

Αιτήματα της προσφεύγουσας-ενάγουσας

Η προσφεύγουσα-ενάγουσα ζητεί από το Πρωτοδικείο:

—	Να διαπιστώσει ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν ακύρωσε την απόφαση περί αναθέσεως από το ΓΕΕΑ συμβάσεων-πλαισίων βάσει του διαγωνισμού AO/042/05 για τη σύναψη δημόσιας σύμβασης περί παροχής συντήρησης πληροφορικών συστημάτων·

—	να διαπιστώσει ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν έλυσε τις ειδικές συμβάσεις που συνήφθησαν δυνάμει των εν λόγω συμβάσεων-πλαισίων·

—

να καταδικάσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να καταβάλει στην προσφεύγουσα-ενάγουσα το ποσό των 37 002 ευρώ, πλέον τόκων με επιτόκιο 4 % επί του ποσού των 31 650 ευρώ από 29ης Αυγούστου 2006 και με επιτόκιο 4 % επί του ποσού των 1 702 ευρώ από 3ης Μαΐου 2008· και αντιστοίχως τόκους με επιτόκιο 8 % επί του ποσού των 37 002 ευρώ από την ημερομηνία της εκδόσεως της αποφάσεως·

—	να καταδικάσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να καταβάλει στην προσφεύγουσα-ενάγουσα το ποσό των 1 209 037 ευρώ, πλέον τόκων με επιτόκιο 4 % από 3ης Μαΐου 2008, και αντιστοίχως τόκους με επιτόκιο 8 % από την ημερομηνία της εκδόσεως της αποφάσεως·

—	να καταδικάσει την Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Η προσφεύγουσα-ενάγουσα ζητεί από το Πρωτοδικείο να διαπιστώσει ότι η Επιτροπή δεν ακύρωσε την απόφαση του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (ΓΕΕΑ) περί αναθέσεως πολλαπλών συμβάσεων-πλαισίων για την παροχή υπηρεσιών συντήρησης υλικού πληροφορικής βάσει του διαγωνισμού AO/042/05 που προκήρυξε το ΓΕΕΑ «E-Alicante: Πληροφορική υποστήριξη στα συστήματα της κύριας δραστηριότητας του ΓΕΕΑ» (1) και δεν έλυσε τις αντίστοιχες ειδικές συμβάσεις που συνήφθησαν δυνάμει των εν λόγω συμβάσεων-πλαισίων.

Η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι η διαδικασία ανάθεσης της σύμβασης καθώς και η εφαρμογή των ειδικών συμβάσεων κατόπιν της αναθέσεως πάσχουν από σοβαρές πλημμέλειες όπως: πλημμελή κριτήρια αναθέσεως, πλημμελής σύνθεση της επιτροπής εκτιμήσεως, το γεγονός ότι οι συμβάσεις ανατέθηκαν μετά τη λήξη της προθεσμίας για την εγκυρότητα της καταθέσεως των προσφορών και ότι το ΓΕΕΑ δέχθηκε διάφορες σημαντικές τροποποιήσεις των όρων των ειδικών συμβάσεων.

Η προσφεύγουσα προβάλλει ότι το ΓΕΕΑ, ως αναθέτων φορέας, παραβίασε τις αρχές της ίσης μεταχείρισης, της διαφάνειας και της χρηστής διοικήσεως και χρησιμοποίησε εσφαλμένα το μέσο των συμβάσεων-πλαισίων. Το Γραφείο παραβίασε περαιτέρω πολλές διατάξεις του Δημοσιονομικού Κανονισμού (2).

Η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι η Επιτροπή, ως ελεγκτική αρχή του ΓΕΕΑ (3), δεν έλαβε τα κατάλληλα μέτρα κατά των πλημμελειών αυτών. Η προσφεύγουσα προβάλλει ότι το περιθώριο εκτιμήσεως της Επιτροπής για τη λήψη ή όχι μέτρων κατά των παραβιάσεων της νομοθεσίας και για την αποκατάσταση της νομιμότητας είναι μηδενικό και αποτελεί επομένως υποχρέωση να ενεργήσει.

Εξάλλου, η προσφεύγουσα ζητεί αποζημίωση για τη ζημία που υπέστη από τις πλημμέλειες της εν λόγω διαδικασίας αναθέσεως της σύμβασης και της επακόλουθης εφαρμογής της.

(1) ΕΕ 135-144019.

(2) Κανονισμός (ΕΚ, Ευρατόμ) 1605/2002 του Συμβουλίου, της 25ης Ιουνίου 2002 για τη θέσπιση του δημοσιονομικού κανονισμού που εφαρμόζεται στο γενικό προϋπολογισμό των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, ΕΕ L 248, σ. 1.

(3) Το άρθρο VI.4.2 της προκήρυξης της συμβάσεως σχετικά με τις διαδικασίες προσφυγής παραπέμπει στο άρθρο 118 του κανονισμού (ΕΚ) 40/94, της 20ής Δεκεμβρίου 1993, για το κοινοτικό σήμα (ΕΕ L 11, σ. 1) το οποίο ορίζει: «Η Επιτροπή πρέπει να επιληφθεί μέσα σε προθεσμία ενός μηνός από την ημέρα κατά την οποία ο ενδιαφερόμενος έλαβε για πρώτη φορά γνώση της αμφισβητούμενης πράξης».

5.7.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 171/45

Προσφυγή της 13ης Μαΐου 2008 — Schräder κατά ΚΓΦΠ — Hansson (Sumost 01)

(Υπόθεση T-177/08)

(2008/C 171/85)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Ralf Schräder (Lüdinghausen, Γερμανία) (εκπρόσωποι: T. Leidereiter und W.-A. Schmidt, δικηγόροι)

Καθού: Κοινοτικό Γραφείο Φυτικών Ποικιλιών

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Jørn Hansson (Søndersø, Δανία)

Αιτήματα του προσφεύγοντος

Ο προσφεύγων ζητεί από το Πρωτοδικείο:

—	να ακυρώσει την απόφαση του τμήματος προσφυγών του καθού της 4ης Δεκεμβρίου 2007 (υπόθεση υπ' αριθ. Α 005/2007),

—	να καταδικάσει το καθού στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Αιτών την κοινοτική προστασία της φυτικής ποικιλίας: ο προσφεύγων

Ποικιλία ως προς την οποία ζητείται κοινοτική προστασία:«Sumost 01» (αριθ. αιτήσεως 2001/1758)

Κάτοχος του αντιπροβαλλομένου κοινοτικού δικαιώματος επί φυτικής ποικιλίας: Jørn Hansson

Αντιπροβαλλόμενο κοινοτικό δικαίωμα: Επί της φυτικής ποικιλίας «Lemon Symphony»

Προσβαλλόμενη ενώπιον του τμήματος προσφυγών απόφαση του Κοινοτικού Γραφείου Φυτικών Ποικιλιών: Απόρριψη της αιτήσεως κοινοτικής προστασίας των φυτικών ποικιλιών.

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: Απόρριψη της προσφυγής.

Λόγοι της προσφυγής:

—	Παράβαση του άρθρου 59, παράγραφος 2, του κανονισμού 1239/95 (1), επειδή ο προσφεύγων δεν κλητεύθηκε νομοτύπως σε προφορική διαδικασία,

—	παράβαση του άρθρου 75 του κανονισμού 2100/94 (2), επειδή η προσβαλλόμενη απόφαση στηρίζεται σε λόγους και έγγραφα επί των οποίων ο προσφεύγων δεν είχε τη δυνατότητα να διατυπώσει προφορικώς ή γραπτώς τις παρατηρήσεις του,

—	παράβαση του άρθρου 81, παράγραφος 2, και του άρθρου 48 του κανονισμού 2100/94, λόγω της προβαλλόμενης μεροληψίας υπαλλήλου του καθού, του οποίου η άποψη περιελήφθη στην προσβαλλόμενη απόφαση,

—	παράβαση του άρθρου 60 του κανονισμού 1239/95, λόγω μη εκδόσεως αποφάσεως επί του αιτήματος κλητεύσεως υπαλλήλου του καθού σε ακρόαση,

—	παράβαση του άρθρου 62 του κανονισμού 2100/94, λόγω ανεπαρκούς και εσφαλμένης εκτιμήσεως των σχετικών με το διακριτικό γνώρισμα πραγματικών στοιχείων,

—	παράβαση του άρθρου 48 του κανονισμού 2100/94 λόγω της προβαλλόμενης μεροληψίας ενός μέλους του τμήματος προσφυγών.

(1) Κανονισμός (ΕΚ) 1239/95 της Επιτροπής της 31ης Μαΐου 1995, για τις λεπτομέρειες εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2100/94 του Συμβουλίου όσον αφορά τους διαδικαστικούς κανόνες ενώπιον του γραφείου και τα κοινοτικά δικαιώματα επί φυτικών ποικιλιών (ΕΕ L 121, σ. 37).

(2) Κανονισμός (ΕΚ) 2100/94 του Συμβουλίου της 27ης Ιουλίου 1994, για τα κοινοτικά δικαιώματα επί φυτικών ποικιλιών (ΕΕ L 227, σ. 1).

5.7.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 171/45

Αναίρεση που άσκησε στις 15 Μαΐου 2008 ο Giuseppe Tiralongo κατά της διατάξεως που εξέδωσε το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης στις 6 Μαρτίου 2008 στην υπόθεση F-55/07, Tiralongo κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-180/08 P)

(2008/C 171/86)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Αναιρεσείων: Giuseppe Tiralongo (Ladispoli, Ιταλία) (εκπρόσωποι: F. Sciaudone, R. Sciaudone και S. Frazzani, δικηγόροι)

Αντίδικος κατ' αναίρεση: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

Αιτήματα του αναιρεσείοντος

Ο αναιρεσείων ζητεί από το Πρωτοδικείο:

—	να αναιρέσει την αναιρεσιβαλλόμενη διάταξη που εκδόθηκε στις 6 Μαρτίου 2008 στην υπόθεση F-55/07 και να αναπέμψει την υπόθεση στο Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης προκειμένου αυτό να εκδώσει νέα απόφαση, αποφαινόμενο επί της ουσίας, υπό το πρίσμα των ενδείξεων που θα παράσχει το Πρωτοδικείο·

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα της παρούσας διαδικασίας και στα έξοδα της σχετικής με την υπόθεση F-55/07 διαδικασίας.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη των αιτημάτων του, ο αναιρεσείων επικαλείται:

—

εσφαλμένη εφαρμογή της νομολογίας σχετικά με την αυτοτέλεια των ενδίκων μέσων: ειδικότερα, το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης υπέπεσε σε πλάνη ως εκ του ότι εφάρμοσε τις απορρέουσες από τη νομολογία αρχές, που αφορούν την αποκατάσταση ζημίας προκληθείσας από αθέμιτες πράξεις, σε μια περίπτωση στην οποία, αντιθέτως, η ζημία προκλήθηκε από παράνομες εκδηλώσεις συμπεριφοράς·

—	έλλειψη αιτιολογίας της αναιρεσιβαλλομένης διατάξεως καθόσον το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης αναφέρει ρητώς ότι οι τρεις αιτιάσεις που προέβαλε ο αναιρεσείων αναφορικά με τις εκδηλώσεις συμπεριφοράς της Επιτροπής αφορούν, στην πραγματικότητα, την έλλειψη νομιμότητας ορισμένων πράξεων·

—	εσφαλμένη ερμηνεία της νομολογίας σχετικά με την αυτοτέλεια των ενδίκων μέσων: ειδικότερα, το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης υπέπεσε σε πλάνη ως εκ του ότι θεώρησε ότι η αρχή της αυτοτέλειας των ενδίκων μέσων δεν μπορούσε να αναπτύξει τα αποτελέσματά της εν προκειμένω·

—

έλλειψη αιτιολογίας σε σχέση με το αίτημα χρηματικής ικανοποιήσεως λόγω ηθικής βλάβης: ενώπιον της πληθώρας των επιχειρημάτων που προέβαλε με πληρότητα ο αναιρεσείων προκειμένου να αποδείξει την ύπαρξη συνδέσμου μεταξύ της ηθικής βλάβης και των εκδηλώσεων συμπεριφοράς της Επιτροπής, η αναιρεσιβαλλόμενη διάταξη δεν περιλαμβάνει κανένα χωρίο που να παρέχει τη δυνατότητα να γίνουν αντιληπτοί οι λόγοι επί των οποίων στηρίζεται η απόρριψη των επιχειρημάτων αυτών.

5.7.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 171/46

Προσφυγή της 16ης Μαΐου 2008 — Pye Phyo Tay Za κατά Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης

(Υπόθεση T-181/08)

(2008/C 171/87)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Pye Phyo Tay Za (Yangoon, Myanmar) (εκπρόσωποι: D. Anderson QC, M. Lester, Barrister και G. Martin, Sollicitor)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα του προσφεύγοντος

Ο προσφεύγων ζητεί από το Πρωτοδικείο:

—	να ακυρώσει τον κανονισμό 194/2008, της 25ης Φεβρουαρίου 2008, στο σύνολό του ή κατά το μέρος που αφορά τον προσφεύγοντα και

—	να καταδικάσει το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Ο προσφεύγων ζητεί την ακύρωση του κανονισμού (ΕΚ) 194/2008 (1) κατά το μέτρο που τον αφορά για τέσσερις λόγους:

Πρώτον, ο προσφεύγων υποστηρίζει ότι ο κανονισμός στερείται ιδίας νομικής βάσεως. Προς τούτο ισχυρίζεται ότι ούτε το άρθρο 60 ούτε το άρθρο 301 ΕΚ προβλέπουν αρμοδιότητα του Συμβουλίου να δεσμεύει τα κεφάλαια προσώπων που δεν συνδέονται με το στρατιωτικό καθεστώς της Βιρμανίας/Μyanmar. Δεύτερον, ο προσφεύγων ισχυρίζεται ότι ο κανονισμός παραβαίνει την υποχρέωση αιτιολογήσεως του άρθρου 253 ΕΚ. Ειδικότερα, ο προσφεύγων ισχυρίζεται ότι ο κανονισμός δεν αιτιολογεί γιατί ο προσφεύγων έχει περιληφθεί στο τμήμα ι' του Παραρτήματος VI του εν λόγω κανονισμού που περιλαμβάνει κατάλογο των μελών της Βιρμανικής Κυβέρνησης και προσώπων που σχετίζονται με αυτά. Περαιτέρω, η κοινή θέση 2006/318/ΚΕΠΠΑ (2), που απαιτεί από τα κράτη μέλη να λαμβάνουν τα απαραίτητα μέτρα για να εμποδίζουν την είσοδο στο έδαφός τους ή τη διαμέσου του εδάφους τους διέλευση του προσφεύγοντος, δεν παρέχει καμία αιτιολογία ούτε και αιτιολογεί γιατί έχει περιληφθεί το όνομα του προσφεύγοντος στον κατάλογο, αλλ' απλώς το περιλαμβάνει σε κατάλογο υπό τον τίτλο «πρόσωπα που επωφελούνται από την οικονομική πολιτική της κυβέρνησης». Τρίτον, ο προσφεύγων υποστηρίζει ότι ο κανονισμός προσβάλλει τα θεμελιώδη δικαιώματά του, καθόσον θίγει δυσανάλογα τα δικαιώματά του ιδιοκτησίας, προηγούμενης ακρόασης και αποτελεσματικής δικαστικής προστασίας. Τέταρτον, κατά τον προσφεύγοντα, ο κανονισμός παραβιάζει την αρχή της αναλογικότητας.

(1) Κανονισμός (ΕΚ) 194/2008 του Συμβουλίου, της 25ης Φεβρουαρίου 2008, για την ανανέωση της ισχύος και την ενίσχυση των περιοριστικών μέτρων κατά της Βιρμανίας/Μyanmar και την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) 817/2006 (ΕΕ 2008 L 66, σ. 1).

(2) Κοινή θέση 2006/318/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 27ης Απριλίου 2006, για την ανανέωση των περιοριστικών μέτρων κατά της Βιρμανίας/Myanmar (ΕΕ 2006 L 116, σ. 77), τα οποία παρατάθηκαν έως τις 30 Απριλίου 2009 με την κοινή θέση 2008/349/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2008.

5.7.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 171/46

Αγωγή της 16ης Μαΐου 2008 — Επιτροπή κατά Atlantic Energy

(Υπόθεση T-182/08)

(2008/C 171/88)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Ενάγουσα: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (εκπρόσωποι: A.-M. Rouchaud-Joët, S. Lejeune, και M. Jarvis, Barrister)

Εναγομένη: Atlantic Energy Ltd (Truro, Ηνωμένο Βασίλειο)

Αιτήματα της ενάγουσας

Η ενάγουσα ζητεί από το Πρωτοδικείο:

—

να υποχρεώσει την εναγομένη να καταβάλει στην Επιτροπή το ποσό των 383 081,19 ευρώ που αντιστοιχεί στο κυρίως ποσό των 226 010,00 ευρώ, μαζί με το ποσό των 76 233,61 ως τόκους υπερημερίας υπολογιζομένους με το επιτόκιο της ΕΚΚ του 2 % επί του κυρίως ποσού για την περίοδο μεταξύ 1ης Ιουνίου 1996 και 28 Φεβρουαρίου 2002 και το ποσό των 84 448,11 ως τόκους υπερημερίας υπολογιζομένους επί του κυρίως ποσού πλέον των τόκων μέχρι τις 28 Φεβρουαρίου 2002 με το επιτόκιο της ΕΚΚ 1.5 % για την περίοδο μεταξύ της 16ης Ιουλίου 2002 έως τις 31 Μαΐου 2008, μείον το συμψηφιζόμενο ποσό των 3 610,53 ευρώ,

—	να υποχρεώσει την εναγομένη να καταβάλει το 39,33 ευρώ ημερησίως ως τόκους από τις 31 Μαΐου 2008 μέχρι την ημερομηνία της ολοσχερούς εξοφλήσεως της οφειλής, και

—	να καταδικάσει την εναγομένη στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Στις 29 Μαρτίου 1996 η Ευρωπαϊκή Κοινότητα, εκπροσωπούμενη από την Επιτροπή, συνήψε τη σύμβαση BU 183/95 UK/AT με τη Sidney C. Banks Plc και τη Jenbacher Energiesysteme AG για την εκτέλεση του σχεδίου «Advanced automated gasifier with CHP using waste wood as fuel» [Εξελιγμένη αυτοματοποιημένη μονάδα παραγωγής αερίου με ταυτόχρονη παραγωγή ηλεκτρικής και θερμικής ενέργειας που χρησιμοποιεί ως καύσιμο απόβλητα ξύλου] στο πλαίσιο των κοινοτικών δραστηριοτήτων στον τομέα των μη πυρηνικών μορφών ενέργειας (1). Σύμφωνα με τις διατάξεις της συμβάσεως, η Επιτροπή προκατέβαλε ένα ποσό της συνεισφοράς της στο σχέδιο στον ορισθέντα ως συντονιστή του σχεδίου, ήτοι στη Sidney C. Banks Plc.

Με τηλεομοιοτυπία της 25ης Σεπτεμβρίου 1996, η Sidney C. Banks Plc πληροφόρησε την Επιτροπή ότι είχε αποφασίσει να αποσυρθεί από το σχέδιο. Στις 17 Απριλίου 1998, η Ευρωπαϊκή Κοινότητα, εκπροσωπούμενη από την Επιτροπή, συνήψε το Παράρτημα 1 της συμβάσεως, βάσει του οποίου η Atlantic Energy Ltd αντικατέστησε τη Sidney C. Banks Plc ως συμβαλλόμενο μέρος και ως συντονιστή του σχεδίου.

Σύμφωνα με τη ρήτρα 2 του Παραρτήματος, η Sidney C. Banks Plc μεταβίβασε την προκαταβολή που είχε λάβει από την Επιτροπή (πλέον τόκων) στην Atlantic Energy Ltd τον Απρίλιο του 1998.

Η Επιτροπή ζητεί να υποχρεωθεί η Atlantic Energy Ltd να επιστρέψει την προκαταβολή πλέον τόκων, για τον λόγο ότι είτε ουδέποτε άρχισε πράγματι η εκτέλεση του σχεδίου είτε, αν άρχισε, περατώθηκε από την Επιτροπή.

(1) Απόφαση 94/806/ΕΚ του Συμβουλίου, της 23ης Νοεμβρίου 1994, για τη θέσπιση του προγράμματος έρευνας και τεχνολογικής ανάπτυξης, συμπεριλαμβανομένων της επίδειξης, στον τομέα των μη πυρηνικών μορφών ενέργειας (1994 — 1998), ΕΕ L 334, 22.12.1994, σ. 87.

5.7.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 171/47

Προσφυγή της 16ης Μαΐου 2008 — Schuhpark Fascies κατά ΓΕΕΑ — Leder & Schuh (jello SCHUHPARK)

(Υπόθεση T-183/08)

(2008/C 171/89)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Schuhpark Fascies GmbH (Warendorf, Γερμανία) (εκπρόσωποι: A. Peter και J. Braune)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Leder & Schuh AG (Graz, Αυστρία)

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Πρωτοδικείο:

—	να ακυρώσει την απόφαση του τετάρτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) της 13ης Μαρτίου 2008 στην υπόθεση R 1560/2006-4·

—	να καταδικάσει το καθού στα δικαστικά έξοδα της προσφεύγουσας.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Αιτούσα την καταχώριση κοινοτικού σήματος: Leder & Schuh AG.

Σήμα προς καταχώριση: το εικονιστικό σήμα «jello SCHUHPARK» για προϊόντα των κλάσεων 1, 3, 9, 14, 16, 18, 21, 24-26 και 28 (αίτηση υπ' αριθ. 1 269 372).

Δικαιούχος του κατά τη διαδικασία ανακοπής αντιταχθέντος σήματος ή σημείου: η προσφεύγουσα.

Αντιταχθέν δικαίωμα επί σήματος ή σημείου: το γερμανικό λεκτικό σήμα «Schuhpark» για προϊόντα της κλάσεως 25 (αριθ. 1 007 149), όπου η ανακοπή βάλλει κατά της καταχωρίσεως στις κλάσεις 18, 21, 25 και 26.

Απόφαση του τμήματος ανακοπών: μερική αποδοχή της ανακοπής και μερική απόρριψη της αιτήσεως προς καταχώριση.

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: ακύρωση της προσβαλλομένης αποφάσεως και απόρριψη της ανακοπής.

Λόγοι ακυρώσεως: Παράβαση του άρθρου 43, παράγραφος 2, δεύτερη περίοδος, και του άρθρου 43, παράγραφος 3, του κανονισμού (ΕΚ) 40/94 (1), καθώς και του κανόνα 22, παράγραφος 2, δεύτερη περίοδος, του κανονισμού (ΕΚ) 2868/95 (2), δεδομένου ότι η προσφεύγουσα απέδειξε επαρκώς τη χρήση του, κατά τη διαδικασία της ανακοπής αντιταχθέντος σήματος, τηρουμένων των σχετικών διατάξεων του δικαίου.

(1) Κανονισμός (ΕΚ) 40/94 του Συμβουλίου, της 20ής Δεκεμβρίου 1993, για το κοινοτικό σήμα (ΕΕ L 11, σ. 1).

(2) Κανονισμός (ΕΚ) 2868/95 της Επιτροπής, της 13ης Δεκεμβρίου 1995, περί της εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ) 40/94 του Συμβουλίου για το κοινοτικό σήμα (ΕΕ L 303, σ. 1).

5.7.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 171/47

Προσφυγή της 13ης Μαΐου 2008 — Rodd & Gunn Australia κατά ΓΕΕΑ (Παράσταση σκύλου)

(Υπόθεση T-187/08)

(2008/C 171/90)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Rodd & Gunn Australia Limited (Wellington, Νέα Ζηλανδία) (εκπρόσωποι: B. Brandreth, Barrister και N. Jenkins, Solicitor)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Πρωτοδικείο:

—	να ακυρώσει την απόφαση του τέταρτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) της 12ης Μαρτίου 2008 στην υπόθεση R 1245/2007-4·

—	να διατάξει restitutio in integrum σε σχέση με το κοινοτικό σήμα αριθ. 339 218· και

—	να καταδικάσει το ΓΕΕΑ στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Σήμα προς καταχώριση: Το εικονιστικό σήμα που συνίσταται σε παράσταση σκύλου για προϊόντα των κλάσεων 16, 18 και 25 — κοινοτικό σήμα αριθ. 339 218

Απόφαση του εξεταστή: Απόρριψη της αιτήσεως για for restitutio in integrum

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: Απόρριψη της προσφυγής

Λόγοιακυρώσεως: Παράβαση του άρθρου 47 του κανονισμού 40/94 του Συμβουλίου, δεδομένου ότι η ανανέωση της καταχωρίσεως του κοινοτικού σήματος επιτρέπεται όχι μόνο για τον δικαιούχο του σήματος αλλά και για τον εξουσιοδοτημένο αντιπρόσωπό του· το τμήμα προσφυγών υπέπεσε σε νομική πλάνη και πλάνη περί τα πραγματικά περιστατικά κρίνοντας ότι η προσφεύγουσα και ο εξουσιοδοτημένος εκπρόσωπός της δεν επέδειξαν τη δέουσα επιμέλεια. Το τμήματος προσφυγών υπέπεσε σε νομική πλάνη κρίνοντας ότι επέδειξε ελαφρότητα αναθέτοντας στην εταιρία ανανεώσεως εμπορικών σημάτων Computer Patent Annuities Limited να ανανεώσει τα σήματά της.

5.7.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 171/48

Προσφυγή-αγωγή της 13ης Μαΐου 2008 — Infeurope SA κατά Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

(Υπόθεση T-188/08)

(2008/C 171/91)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα-ενάγουσα: Infeurope SA (Λουξεμβούργο, Λουξεμβούργο) (Εκπρόσωπος: O. Mader, avocat)

Καθής-εναγόμενη: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

Αιτήματα της προσφεύγουσας-ενάγουσας:

Η προσφεύγουσα-ενάγουσα ζητεί από το Πρωτοδικείο:

—	Να διαπιστώσει ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν ακύρωσε την απόφαση περί αναθέσεως από το ΓΕΕΑ συμβάσεων-πλαισίων βάσει του διαγωνισμού AO/026/06 για τη σύναψη δημόσιας σύμβασης περί παροχής συμβουλευτικών υπηρεσιών, ελέγχων και μελετών·

—	να διαπιστώσει ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν έλυσε τις ειδικές συμβάσεις που συνήφθησαν δυνάμει των εν λόγω συμβάσεων-πλαισίων·

—

να καταδικάσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να καταβάλει στην προσφεύγουσα-ενάγουσα το ποσό των 35 950 ευρώ, πλέον τόκων με επιτόκιο 4 % επί του ποσού των 33 050 ευρώ από 19ης Δεκεμβρίου 2006 και με επιτόκιο 4 % επί του ποσού των 2 900 ευρώ από 14ης Δεκεμβρίου 2007· και αντιστοίχως τόκους με επιτόκιο 8 % επί του ποσού των 35 950 ευρώ από την ημερομηνία της εκδόσεως της αποφάσεως·

—	να καταδικάσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να καταβάλει στην προσφεύγουσα-ενάγουσα το ποσό των 646 631,27 ευρώ, πλέον τόκων με επιτόκιο 4 % από 14ης Μαΐου 2008, και αντιστοίχως τόκους με επιτόκιο 8 % από την ημερομηνία της εκδόσεως της αποφάσεως·

—	να καταδικάσει την Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Η προσφεύγουσα-ενάγουσα ζητεί από το Πρωτοδικείο να διαπιστώσει ότι η Επιτροπή δεν ακύρωσε την απόφαση του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (ΓΕΕΑ) περί αναθέσεως πολλαπλών συμβάσεων-πλαισίων για την παροχή υπηρεσιών συντήρησης υλικού πληροφορικής βάσει του διαγωνισμού AO/026/06 που προκήρυξε το ΓΕΕΑ «E-Alicante: συμβουλευτικές υπηρεσίες, έλεγχοι και μελέτες» (1) και δεν έλυσε τις αντίστοιχες ειδικές συμβάσεις που συνήφθησαν δυνάμει των εν λόγω συμβάσεων-πλαισίων.

Οι λόγοι ακυρώσεως και τα κύρια επιχειρήματα που προέβαλε η προσφεύγουσα είναι πανομοιότυποι με εκείνους που προβλήθηκαν στην υπόθεση T-176/08, Infeurope κατά Επιτροπής.

(1) ΕΕ 2006 S 210-223510.

5.7.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 171/48

Διάταξη του Πρωτοδικείου της 7ης Μαΐου 2008 — Γερμανία και Deutsche Post κατά Επιτροπής

(Συνεκδικασθείσες υποθέσεις T-490/04 και T-493/04) (1)

(2008/C 171/92)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Ο πρόεδρος του εβδόμου τμήματος αποφάσισε τη διαγραφή των συνεκδικασθεισών υποθέσεων.

(1) ΕΕ C 31 της 5.2.2005.

5.7.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 171/48

Διάταξη του Πρωτοδικείου της 5ης Μαΐου 2008 — Fränkischer Weinbauverband κατά ΓΓΕΑ (σήμα που παριστάνει φιάλη)

(Υπόθεση T-180/06) (1)

(2008/C 171/93)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Ο πρόεδρος του πέμπτου τμήματος αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

(1) EE C 212 της 2.9.2006.

5.7.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 171/49

Διάταξη του Πρωτοδικείου της 6ης Μαΐου 2008 — Torres κατά ΓΕΕΑ — Bodegas Navarro López (CITA DEL SOL)

(Υπόθεση T-17/07) (1)

(2008/C 171/94)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Ο πρόεδρος του εβδόμου τμήματος αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

(1) ΕΕ C 82 της 14.4.2007.

5.7.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 171/49

Διάταξη του Πρωτοδικείου της 14ης Μαΐου 2008 — Σλοβακία κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-32/07) (1)

(2008/C 171/95)

Γλώσσα διαδικασίας: η σλοβακική

Ο πρόεδρος του τρίτου τμήματος αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

(1) ΕΕ C 69 της 24.3.2007.

5.7.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 171/49

Διάταξη του Πρωτοδικείου της 23ης Μαΐου 2008 — R.S. Arbeitsschutz κατά ΓΕΕΑ — RS Components (RS)

(Υπόθεση T-501/07) (1)

(2008/C 171/96)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Ο πρόεδρος του εβδόμου τμήματος αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

(1) ΕΕ C 64 της 8.3.2008.

5.7.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 171/49

Διάταξη του Πρωτοδικείου της 14ης Μαΐου 2008 — Winzer Pharma κατά ΓΕΕΑ — Oftaltech (OFTASIL)

(Υπόθεση T-30/08) (1)

(2008/C 171/97)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Ο πρόεδρος του πέμπτου τμήματος αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

(1) ΕΕ C 79 της 29.3.2008.

Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης

5.7.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 171/50

Προσφυγή-αγωγή της 22ας Ιανουαρίου 2008 — Renier κατά Επιτροπής

(Υπόθεση F-8/08)

(2008/C 171/98)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα-ενάγουσα: Colette Renier (Bρυξέλλες, Βέλγιο) (εκπρόσωποι: S. Orlandi, J.-N. Louis, A. Coolen και E. Marchal, δικηγόροι)

Καθής-εναγομένη: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

Αντικείμενο και περιγραφή της διαφοράς

Ακύρωση της ατομικής αποφάσεως της 11ης Απριλίου 2007 περί περιορισμού της διάρκειας της συμβάσεως ορισμένου χρόνου της προσφεύγουσας-ενάγουσας κατά την περίοδο από τις 16 Απριλίου 2007 μέχρι τις 15 Δεκεμβρίου 2008 και αίτημα αποζημιώσεως.

Αιτήματα της προσφεύγουσας-ενάγουσας

Η προσφεύγουσα-ενάγουσα ζητεί από το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης:

—	να ακυρώσει την απόφαση της Επιτροπής, της 11ης Απριλίου 2007, στο μέτρο που περιορίζει τη διάρκεια της συμβάσεως ορισμένου χρόνου της προσφεύγουσας-ενάγουσας κατά την περίοδο από τις 16 Απριλίου 2007 μέχρι τις 15 Δεκεμβρίου 2008·

—	να καταδικάσει την καθής-εναγομένη στα δικαστικά έξοδα.

5.7.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 171/50

Προσφυγή-αγωγή της 5ης Φεβρουαρίου 2008 — Nardin κατά Κοινοβουλίου

(Υπόθεση F-12/08)

(2008/C 171/99)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων-ενάγων: Thierry Nardin (Λουξεμβούργο, Μεγάλο Δουκάτο του Λουξεμβούργου) (εκπρόσωπος: V. Wiot, δικηγόρος)

Καθού-εναγόμενο: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

Αντικείμενο και περιγραφή της διαφοράς

Αφενός, ακύρωση της αποφάσεως του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 2ας Απριλίου 2007, για τον καθορισμό των δικαιωμάτων εισόδου στην υπηρεσία του προσφεύγοντος-ενάγοντος, στο μέτρο που δεν του χορηγήθηκε το επίδομα αποδημίας και, αφετέρου, υποχρέωση του καθού-εναγομένου να χορηγήσει το επίδομα αποδημίας και τους τόκους υπερημερίας και να αποκαταστήσει την ηθική βλάβη που υπέστη ο προσφεύγων-ενάγων.

Αιτήματα του προσφεύγοντος-ενάγοντος

Ο προσφεύγων-ενάγων ζητεί από το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης:

—	να ακυρώσει την απόφαση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 2ας Απριλίου 2007, για τον καθορισμό των δικαιωμάτων εισόδου στην υπηρεσία του προσφεύγοντος-ενάγοντος, στο μέτρο που δεν του χορηγήθηκε το επίδομα αποδημίας·

—

να υποχρεώσει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να χορηγήσει στον προσφεύγοντα-ενάγοντα το επίδομα αποδημίας που αντιστοιχεί σε μηνιαίο ποσοστό 16 % επί του συνολικού βασικού μισθού, καθώς και επί των επιδομάτων στέγης και συντηρούμενων τέκνων που καταβλήθηκαν στον προσφεύγοντα-ενάγοντα μηνιαίως από τον Απρίλιο του 2007 και για όλους τους επόμενους μήνες έως την εξόφληση·

—	να συνοδεύσει τη χορήγηση του ανωτέρω επιδόματος με την καταβολή τόκων υπερημερίας 8 % ετησίως από από τις αντίστοιχες ημερομηνίες κατά τις οποίες τα ποσά αυτά κατέστησαν απαιτητά έως την εξόφληση·

—	να υποχρεώσει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να καταβάλει στον προσφεύγοντα-ενάγοντα το ποσό των 10 000 ευρώ, ή οποιοδήποτε άλλο ποσό, ακόμη και μεγαλύτερο, προς αποκατάσταση της ηθικής βλάβης που υπέστη·

—	να καταδικάσει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στα δικαστικά έξοδα.

5.7.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 171/50

Προσφυγή-αγωγή της 28ης Φεβρουαρίου 2008 — Νανόπουλος κατά Επιτροπής

(Υπόθεση F-30/08)

(2008/C 171/100)

Γλώσσα διαδικασίας: η ελληνική

Διάδικοι

Ενάγων: Φώτης Νανόπουλος (Λουξεμβούργο, Μεγάλο Δουκάτο του Λουξεμβούργου) (εκπρόσωπος: Β. Χριστιανός, δικηγόρος)

Εναγομένη: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

Αντικείμενο και περιγραφή της διαφοράς

Να υποχρεωθεί η Επιτροπή να αποκαταστήσει τη ζημία που υπέστη ο ενάγων λόγω προσβολής των θεμελιωδών δικαιωμάτων του που είχε ως αποτέλεσμα να θιγεί η τιμή και η υπόληψή του.

Αιτήματα του ενάγοντος

Ο ενάγων ζητεί από το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης:

—	Να υποχρεωθεί η Επιτροπή να καταβάλει στον ενάγοντα προς ικανοποίηση της ηθικής βλάβης που υπέστη το ποσό των 850 000 ευρώ, στο οποίο περιλαμβάνεται και η βλάβη της υγείας του·

—	Να καταδικάσει την Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων στα δικαστικά έξοδα.

5.7.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 171/51

Προσφυγή της 14ης Μαρτίου 2008 — Παχτίτης κατά Επιτροπής

(Υπόθεση F-35/08)

(2008/C 171/101)

Γλώσσα διαδικασίας: η ελληνική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Δημήτριος Παχτίτης (Αθήνα, Ελλάδα) (Εκπρόσωπος: Π. Γιαταγαντζίδης, δικηγόρος)

Καθής: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

Αντικείμενο και περιγραφή της διαφοράς

Αίτημα περί ακυρώσεως της αποφάσεως της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Επιλογής Προσωπικού (EPSO) περί αποκλεισμού του προσφεύγοντος από τις γραπτές εξετάσεις του διαγωνισμού EPSO/AD/77/06 κατόπιν του αποτελέσματος που επέτυχε στις προκαταρκτικές δοκιμασίες συμμετοχής, καθώς και της αποφάσεως περί απορρίψεως της ενστάσεως που υπέβαλε ο προσφεύγων, με αίτημα, αφενός, να αναθεωρηθεί η απόφαση περί αποκλεισμού του από τις γραπτές εξετάσεις και, αφετέρου, να του επιτραπεί η πρόσβαση σε ορισμένα έγγραφα του διαγωνισμού.

Αιτήματα του προσφεύγοντος

Ο προσφεύγων ζητεί από το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης:

—	να ακυρώσει τις αποφάσεις της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Επιλογής Προσωπικού EPSO/5000 LM-FR/31.05.2007 και MM/dbD(07)27442/06.12.2007, καθώς και κάθε άλλη συναφή πράξη, και

—	να καταδικάσει την Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων στα δικαστικά έξοδα.

5.7.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 171/51

Προσφυγή-αγωγή που ασκήθηκε στις 22 Απριλίου 2008 — Bernard κατά Ευρωπόλ

(Υπόθεση F-45/08)

(2008/C 171/102)

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα-ενάγουσα: Marjorie Bernard (Χάγη, Κάτω Χώρες) (εκπρόσωπος: P. de Casparis, δικηγόρος)

Καθής-εναγόμενη: Ευρωπαϊκή Αστυνομική Υπηρεσία (Ευρωπόλ)

Αντικείμενο και περιγραφή της διαφοράς

Αφενός, ακύρωση τόσο της αποφάσεως της Ευρωπόλ σχετικά με την αξιολόγηση της προσφεύγουσας-ενάγουσας (στο εξής: προσφεύγουσα) όσο και της σιωπηρής απορρίψεως της διοικητικής της ενστάσεως όσον αφορά την αξιολόγηση αυτή και, αφετέρου, καταδίκη της Ευρωπόλ στην καταβολή αποζημιώσεως.

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης:

—	να ακυρώσει την από 25 Ιουλίου 2007 αξιολόγηση και τη σιωπηρή απόφαση απορρίψεως της διοικητικής ενστάσεως που η Μ. Bernard υπέβαλε στις 23 Οκτωβρίου 2007·

—	να υποχρεώσει την Ευρωπόλ στην καταβολή αποζημιώσεως ποσού 7 500 ευρώ·

—	να καταδικάσει την Ευρωπόλ στα δικαστικά έξοδα.

5.7.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 171/51

Προσφυγή της 6ης Μαΐου 2008 — Thoss κατά Ελεγκτικού Συνεδρίου

(Υπόθεση F-46/08)

(2008/C 171/103)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Nicole Thoss (Dommeldange, Μεγάλο Δουκάτο του Λουξεμβούργου) (εκπρόσωπος: P. Goergen, δικηγόρος)

Καθού: Ευρωπαϊκό Ελεγκτικό Συνέδριο

Αντικείμενο και περιγραφή της διαφοράς

Ακύρωση της αποφάσεως του Ελεγκτικού Συνεδρίου της 20ής Μαρτίου 2006 να μη χορηγήσει στην προσφεύγουσα σύνταξη επιζώντος μετά τον θάνατο του συζύγου της.

Αιτήματα ης προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης:

—	να ακυρώσει τόσο την απόφαση του Ελεγκτικού Συνεδρίου της 20ής Μαρτίου 2006 να μη χορηγήσει στην προσφεύγουσα τη σύνταξη επιζώντος που προβλέπεται από το άρθρο 16, παράγραφος 1, του κανονισμού 2290/77 όσο και τη μεταγενέστερη απόφαση της 28ης Σεπτεμβρίου 2006·

—	να διατάξει το Ευρωπαϊκό Ελεγκτικό Συνέδριο να χορηγήσει στην προσφεύγουσα, αναδρομικά από την 1η Δεκεμβρίου 2003, τη σύνταξη επιζώντος που προβλέπεται από το άρθρο 16, παράγραφος 1, του κανονισμού 2290/77·

—	να καταδικάσει το Ευρωπαϊκό Ελεγκτικό Συνέδριο στα δικαστικά έξοδα.

5.7.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 171/52

Προσφυγή-αγωγή της 30ής Απριλίου 2008 — Buschak κατά Ευρωπαϊκού Ιδρύματος για τη Βελτίωση των Συνθηκών Διαβίωσης και Εργασίας

(Υπόθεση F-47/08)

(2008/C 171/104)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων-ενάγων: Willy Buschak (Βόννη, Γερμανία) (Εκπρόσωποι: L. Lévi και C. Ronzi, δικηγόροι)

Καθού-εναγόμενο: Ευρωπαϊκό Ίδρυμα για τη Βελτίωση των Συνθηκών Διαβίωσης και Εργασίας

Αντικείμενο και περιγραφή της διαφοράς

Αίτημα ακυρώσεως της αποφάσεως περί τροποποιήσεως της περιγραφής των εργασιακών καθηκόντων του προσφεύγοντος-ενάγοντος και αίτημα να υποχρεωθεί το καθού να του καταβάλει ένα ποσό προς αποκατάσταση της υλικής ζημίας και προς ικανοποίηση της ηθικής βλάβης που αυτός υπέστη.

Αιτήματα του προσφεύγοντος-ενάγοντος

Ο προσφεύγων-ενάγων ζητεί από το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης:

—	να ακυρώσει την απόφαση περί τροποποιήσεως της περιγραφής των εργασιακών του καθηκόντων, την οποία του επέδωσε ο διευθυντής του Ευρωπαϊκού Ιδρύματος για τη Βελτίωση των Συνθηκών Διαβίωσης και Εργασίας στις 4 Ιουλίου 2007·

—	να ακυρώσει, εφόσον παρίσταται ανάγκη προς τούτο, την απόφαση της 29ης ή της 30ής Ιανουαρίου 2008, περί απορρίψεως της διοικητικής του ενστάσεως·

—	να υποχρεώσει το Ευρωπαϊκό Ίδρυμα για τη Βελτίωση των Συνθηκών Διαβίωσης και Εργασίας να του καταβάλει το ποσό των 50 000 ευρώ ως αποζημίωση και

—	να καταδικάσει το Ευρωπαϊκό Ίδρυμα για τη Βελτίωση των Συνθηκών Διαβίωσης και Εργασίας στα δικαστικά έξοδα.

5.7.2008

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 171/52

Προσφυγή της 27ης Απριλίου 2008 — Ortega Serrano κατά Επιτροπής

(Υπόθεση F-48/08)

(2008/C 171/105)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Antonio Ortega Serrano (Cádiz, Ισπανία) (εκπρόσωπος: A. Ortega Serrano, δικηγόρος)

Καθής: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

Αντικείμενο και περιγραφή της διαφοράς

Ακύρωση της απόφασης της εξεταστικής επιτροπής του διαγωνισμού EPSO/AD/26/05 να μη περιλάβει το όνομα του προσφεύγοντος στον πίνακα επιτυχόντων.

Αιτήματα του προσφεύγοντος

Ο προσφεύγων ζητεί από το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης:

—	να ακυρώσει τις αποφάσεις που δεν επιτρέπουν την εγγραφή του προσφεύγοντος στον πίνακα επιτυχόντων του διαγωνισμού EPSO/AD/26/05 ούτε του παρέχουν τη δυνατότητα να υποβληθεί σε νέα προφορική εξέταση·

—	να υποχρεώσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να ορίσει νέα ημερομηνία προφορικής εξέτασης·

—	να υποχρεώσει την Επιτροπή να αιτιολογήσει την απόφασή της EPSO/9000 R·

—	να του επιτρέψει την πρόσβαση στα πρακτικά της προφορικής εξέτασης·

—	να του επιτρέψει την πρόσβαση σε όλα τα έγγραφα που περιλαμβάνονται στον φάκελό του·

—	να επιτρέψει στον προσφεύγοντα, που είναι δικηγόρος δυνάμενος να παρίσταται ενώπιον των ισπανικών δικαστηρίων, να εκπροσωπήσει ο ίδιος τον εαυτό του·

—

να εξετάσει τους φακέλους όλων των υποψηφίων που περιελήφθησαν στον πίνακα επιτυχόντων, ώστε να ελέγξει κατά πόσον έχουν όλοι δίπλωμα που πιστοποιεί επίπεδο εκπαιδεύσεως αντιστοιχούν σε πλήρεις πανεπιστημιακές σπουδές ελάχιστης διάρκειας τριών ετών πιστοποιούμενες με πτυχίο νομικής, το οποίο και προσκόμισαν εγκαίρως και νομοτύπως·

—	να κρίνει παραδεκτά τα συνημμένα έγγραφα στη γαλλική και την αγγλική γλώσσα·

—	να καταδικάσει την καθής στα δικαστικά έξοδα.