7.6.2008

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 142/1

---

Τελευταία δημοσίευση του Δικαστηρίου στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

(2008/C 142/01)

EE C 128 της 24.5.2008

Ιστορικό των προηγούμενων δημοσιεύσεων

EE C 116 της 9.5.2008

EE C 107 της 26.4.2008

EE C 92 της 12.4.2008

EE C 79 της 29.3.2008

EE C 64 της 8.3.2008

EE C 51 της 23.2.2008

Τα κείμενα αυτά είναι διαθέσιμα σε:

EUR-Lex: http://eur-lex.europa.eu

---

7.6.2008

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 142/2

---

Απόφαση του Δικαστηρίου (τμήμα μείζονος συνθέσεως) της 22ας Απριλίου 2008 — Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κατά Salzgitter AG και Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας

(Υπόθεση C-408/04 P) (1)

(Αίτηση αναιρέσεως - Κρατικές ενισχύσεις - Έγκριση από την Επιτροπή βάσει της Συνθήκης ΕΚ - Επιχείρηση άνθρακα και χάλυβα - Άρθρα 4, στοιχείο γ', 67 και 95 ΑΧ - Συνθήκη ΕΚΑΧ - Συνθήκη ΕΚ - Κώδικες ενισχύσεων για τη βιομηχανία σιδήρου και χάλυβα - Ταυτόχρονη εφαρμογή - Ασυμβίβαστο ενισχύσεως - Υποχρεωτική κοινοποίηση των χορηγουμένων ενισχύσεων - Παράλειψη κοινοποιήσεως προς την Επιτροπή - Μακροχρόνια αδράνεια της Επιτροπής - Απόφαση διατάσσουσα ανάκτηση - Αρχή της ασφάλειας δικαίου - Προστασία της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης - Δικαιώματα του αμυνομένου - Υποχρέωση αιτιολογήσεως)

(2008/C 142/02)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (εκπρόσωποι: V. Kreuschitz και M. Niejahr)

Αντίδικοι κατ' αναίρεση: Salzgitter AG (εκπρόσωποι: J. Sedemund, και T. Lübbig, Rechtsanwâlte), Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας (εκπρόσωποι: M. Lumma, W.-D. Plessing, C. Schulze-Bahr)

Αντικείμενο της υποθέσεως

Αίτηση αναιρέσεως της Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κατά της αποφάσεως του Πρωτοδικείου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (τέταρτο πενταμελές τμήμα) της 1ης Ιουλίου 2004, στην υπόθεση T-308/00, Salzgitter AG κατά Επιτροπής, με την οποία το Πρωτοδικείο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων ακύρωσε τα άρθρα 2 και 3 της αποφάσεως 2000/797/ΕΚΑΧ της Επιτροπής, της 28ης Ιουνίου 2000, σχετικά με την κρατική ενίσχυση την οποία χορήγησε η Γερμανία στις εταιρίες Salzgitter AG, Preussag Stahl ΑG και στις θυγατρικές του κλάδου χαλυβουργίας του εν λόγω ομίλου, νυν Salzgitter ΑG — Stahl und Technologie (SAG) (ΕΕ L 323, σ. 5), καθόσον αφορούν την υποχρέωση της Γερμανίας να ανακτήσει τις επίμαχες ενισχύσεις από την προσφεύγουσα — Παράβαση του άρθρου 4, στοιχείο γ', ΑΧ και του τρίτου, τέταρτου, πέμπτου και έκτου κώδικα ενισχύσεων στη βιομηχανία σιδήρου και χάλυβα — Προσβολή των δικαιωμάτων του αμυνομένου

Διατακτικό της αποφάσεως

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την ανταναίρεση.

2)

Ακυρώνει την απόφαση του Πρωτοδικείου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων της 11ης Ιουλίου 2004, T-308/00, Salzgitter AG κατά Επιτροπής, κατά το μέρος που ακυρώνει τα άρθρα 2 και 3 της αποφάσεως 2000/797/ΕΚΑΧ της Επιτροπής, της 28ης Ιουνίου 2000, σχετικά με την κρατική ενίσχυση την οποία χορήγησε η Γερμανία στις εταιρίες Salzgitter AG, Preussag Stahl ΑG και στις θυγατρικές του κλάδου χαλυβουργίας του εν λόγω ομίλου, νυν Salzgitter ΑG — Stahl und Technologie (SAG), και κατά το μέρος που καθορίζει τα δικαστικά έξοδα.

3)	Αναπέμπει την υπόθεση στο Πρωτοδικείο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων.

4)	Επιφυλάσσεται να αποφανθεί ως προς τα δικαστικά έξοδα.

---

(1)  ΕΕ C 314 της 18.12.2004.

---

7.6.2008

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 142/3

---

Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 24ης Απριλίου 2008 [αίτηση του Verwaltungsgericht Köln (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Arcor AG & Co. KG κατά Bundesrepublik Deutschland

(Υπόθεση C-55/06) (1)

(Τηλεπικοινωνίες - Κανονισμός (ΕΚ) 2887/2000 - Πρόσβαση στον τοπικό βρόχο - Αρχή του υπολογισμού των τιμών με βάση το κόστος - Κόστος - Τόκοι συνδεόμενοι με το επενδεδυμένο κεφάλαιο - Αποσβέσεις των πάγιων στοιχείων ενεργητικού - Αξιολόγηση των τοπικών τηλεπικοινωνιακών υποδομών - Τρέχον και ιστορικό κόστος - Βάση υπολογισμού - Πραγματικό κόστος - Κόστος ήδη καταβληθέν και προβλεπόμενο κόστος - Δικαιολόγηση του κόστους - Αναλυτικό υπόδειγμα «από τη βάση στην κορυφή» και «από την κορυφή στη βάση» - Λεπτομερής εθνική ρύθμιση - Περιθώριο εκτιμήσεως των εθνικών κανονιστικών αρχών - Δικαστικός έλεγχος - Δικονομική αυτονομία των κρατών μελών - Αρχές της ισοδυναμίας και της αποτελεσματικότητας - Προσβολή ενώπιον δικαστηρίου των αποφάσεων περί εγκρίσεως των τιμών του κοινοποιημένου φορέα εκ μέρους των δικαιούχων - Βάρος αποδείξεως - Διαδικασία εποπτείας και ένδικη διαδικασία)

(2008/C 142/03)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Verwaltungsgericht Köln

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Arcor AG & Co. KG

κατά

Bundesrepublik Deutschland

παρισταμένης της

Deutsche Telekom AG

Αντικείμενο της υποθέσεως

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως — Verwaltungsgericht Köln — Ερμηνεία των άρθρων 1, παράγραφος 4, 3, παράγραφος 3, και 4 του κανονισμού (ΕΚ) 2887/2000 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 18ης Δεκεμβρίου 2000, σχετικά με την αδεσμοποίητη πρόσβαση στον τοπικό βρόχο (ΕΕ L 336, σ. 4.)

Διατακτικό της αποφάσεως

1)

Οι τόκοι που συνδέονται με τα επενδεδυμένα κεφάλαια και τις αποσβέσεις των παγίων στοιχείων του ενεργητικού που χρησιμοποιήθηκαν για τη δημιουργία του τοπικού βρόχου αποτελούν τμήμα του κόστους που πρέπει να ληφθεί υπόψη σύμφωνα με την αρχή του υπολογισμού των τιμών της αδεσμοποίητης πρόσβασης στον τοπικό βρόχο με βάση το κόστος που προβλέπει το άρθρο 3, παράγραφος 3, του κανονισμού (ΕΚ) 2887/2000 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 18ης Δεκεμβρίου 2000, σχετικά με την αδεσμοποίητη πρόσβαση στον τοπικό βρόχο.

2)

Στο πλαίσιο της εφαρμογής της αρχής του υπολογισμού των τιμών της αδεσμοποίητης πρόσβασης στον τοπικό βρόχο με βάση το κόστος, την οποία προβλέπει το άρθρο 3, παράγραφος 3, του κανονισμού 2887/2000, οι εθνικές κανονιστικές αρχές πρέπει να λαμβάνουν υπόψη, για τον καθορισμό της βάσεως υπολογισμού του κόστους του κοινοποιημένου φορέα εκμετάλλευσης, το πραγματικό κόστος, ήτοι το κόστος που έχει ήδη καταβάλει ο κοινοποιημένος φορέας εκμετάλλευσης, καθώς και το προβλεπόμενο κόστος, το οποίο στηρίζεται, ενδεχομένως, σε εκτίμηση των εξόδων αντικατάστασης του δικτύου ή ορισμένων στοιχείων του.

3)

Σύμφωνα με το άρθρο 4, παράγραφος 2, στοιχείο β', του κανονισμού 2887/2000, η εθνική κανονιστική αρχή μπορεί να ζητεί από τον κοινοποιημένο φορέα εκμετάλλευσης να της παρέχει πληροφορίες σχετικά με τα έγγραφα που δικαιολογούν το κόστος το οποίο λαμβάνεται υπόψη στο πλαίσιο της εφαρμογής της αρχής του υπολογισμού των τιμών της αδεσμοποίητης πρόσβασης στον τοπικό βρόχο με βάση το κόστος. Δεδομένου ότι το κοινοτικό δίκαιο δεν περιέχει διάταξη αφορώσα τα προς έλεγχο λογιστικά έγγραφα, εναπόκειται στις εθνικές κανονιστικές αρχές και μόνον, σύμφωνα με το ισχύον δίκαιο, να εξετάζουν αν, για τις ανάγκες της κοστολόγησης, τα προσκομισθέντα έγγραφα είναι τα πλέον κατάλληλα.

4)

Το κοινοτικό δίκαιο δεν αποκλείει τη δυνατότητα των εθνικών κανονιστικών αρχών, στο πλαίσιο της εφαρμογής της αρχής του υπολογισμού των τιμών της αδεσμοποίητης πρόσβασης στον τοπικό βρόχο με βάση το κόστος, ελλείψει πλήρων και κατανοητών λογιστικών εγγράφων, να καθορίζουν το κόστος στηριζόμενες σε ένα αναλυτικό υπόδειγμα κόστους «από τη βάση στην κορυφή» ή από την κορυφή στη βάση.

5)

Η δυνατότητα που παρέχει στα κράτη μέλη το άρθρο 1, παράγραφος 4, του κανονισμού 2887/2000 να θεσπίζουν λεπτομερή εθνικά μέτρα δεν μπορεί να καθιστά ανεφάρμοστη την αρχή του υπολογισμού των τιμών της αδεσμοποίητης πρόσβασης στον τοπικό βρόχο με βάση το κόστος, όπως αυτή προβλέπεται στο άρθρο 3, παράγραφος 3, του εν λόγω κανονισμού.

6)

Από τις διατάξεις του άρθρου 4, παράγραφοι 1 και 2, του κανονισμού 2887/2000 προκύπτει ότι, κατά την εξέταση των τιμών των κοινοποιημένων φορέων εκμετάλλευσης για την παροχή αδεσμοποίητης πρόσβασης στον τοπικό τους βρόχο με γνώμονα την αρχή της τιμολόγησης την οποία προβλέπει το άρθρο 3, παράγραφος 3, του εν λόγω κανονισμού, οι εθνικές κανονιστικές αρχές διαθέτουν ευρεία εξουσία καλύπτουσα την εκτίμηση των διαφόρων πτυχών των τιμολογίων αυτών, η οποία εκτείνεται μέχρι την τροποποίηση των τιμών και συνεπώς των προτεινομένων τιμολογίων. Η ευρεία αυτή εξουσία αφορά επίσης το κόστος που έχουν καταβάλει οι κοινοποιημένοι φορείς εκμετάλλευσης, όπως είναι οι τόκοι που συνδέονται με το επενδεδυμένο κεφάλαιο και οι αποσβέσεις των παγίων στοιχείων του ενεργητικού, η βάση υπολογισμού αυτών, καθώς και τα υποδείγματα λογιστικής δικαιολόγησης του εν λόγω κόστους.

7)

Στα κράτη μέλη εναπόκειται αποκλειστικά, στο πλαίσιο της δικονομικής αυτοτέλειας που διαθέτουν, να καθορίζουν, τηρουμένων των αρχών της ισοδυναμίας και της αποτελεσματικότητας της δικαστικής προστασίας, το αρμόδιο δικαστήριο, τη φύση της διαφοράς και, κατά συνέπεια, τους κανόνες που διέπουν τον έλεγχο του δικαστηρίου όσον αφορά τις αποφάσεις των εθνικών κανονιστικών αρχών σχετικά με την έγκριση των τιμών των κοινοποιημένων φορέων εκμετάλλευσης για την αδεσμοποίητη πρόσβαση στον τοπικό τους βρόχο. Υπό τις συνθήκες αυτές, το εθνικό δικαστήριο πρέπει να εξασφαλίζει ότι τηρούνται πράγματι οι υποχρεώσεις που προκύπτουν από τον κανονισμό 2887/2000 όσον αφορά την αδεσμοποίητη πρόσβαση στον τοπικό βρόχο, σύμφωνα με κανόνες σύμφωνους προς την αρχή της τιμολόγησης την οποία προβλέπει το άρθρο 3, παράγραφος 3, του εν λόγω κανονισμού, τούτο δε υπό διαφανείς, δίκαιες και μη συνεπαγόμενες διακρίσεις συνθήκες.

8)

Το άρθρο 4, παράγραφος 1, του κανονισμού 2887/2000, σε συνδυασμό με το άρθρο 5α, παράγραφος 3, της οδηγίας 90/387/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 28ης Ιουνίου 1990, για τη δημιουργία της εσωτερικής αγοράς στον τομέα των τηλεπικοινωνιακών υπηρεσιών μέσω της εφαρμογής της παροχής ανοικτού δικτύου, όπως τροποποιήθηκε από την οδηγία 97/51/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 6ης Οκτωβρίου 1997, επιβάλλει στα εθνικά δικαστήρια να ερμηνεύουν και να εφαρμόζουν τους εσωτερικούς δικονομικούς κανόνες που διέπουν την άσκηση των προσφυγών κατά τρόπο τέτοιο ώστε μια απόφαση της εθνικής κανονιστικής αρχής που αφορά την έγκριση των τιμών της αδεσμοποίητης πρόσβασης στον τοπικό βρόχο να μπορεί να προσβληθεί ενώπιον δικαστηρίου, όχι μόνον από την επιχείρηση που είναι αποδέκτης της αποφάσεως αυτής, αλλά και από τους δικαιούχους κατά την έννοια του εν λόγω κανονισμού, των οποίων τα δικαιώματα θίγονται δυνητικά από την απόφαση αυτή.

9)

Ο κανονισμός 2887/2000 έχει την έννοια ότι, κατά τη διαδικασία εποπτείας της τιμολόγησης της αδεσμοποίητης πρόσβασης στον τοπικό βρόχο που διενεργεί η εθνική κανονιστική αρχή σύμφωνα με το άρθρο 4 του εν λόγω κανονισμού, ο κοινοποιημένος φορέας εκμετάλλευσης οφείλει να προσκομίζει την απόδειξη ότι οι τιμές του τηρούν την αρχή του υπολογισμού των τιμών με βάση το κόστος. Αντιθέτως, εναπόκειται στα κράτη μέλη να καθορίζουν την κατανομή του βάρους αποδείξεως μεταξύ της εθνικής κανονιστικής αρχής που έλαβε την απόφαση περί εγκρίσεως των τιμών του κοινοποιημένου φορέα εκμετάλλευσης και του δικαιούχου που προσβάλλει την απόφαση αυτή. Εναπόκειται, επίσης, στα κράτη μέλη να καθορίζουν, σύμφωνα με τους δικονομικούς κανόνες τους και τηρουμένων των κοινοτικών αρχών της αποτελεσματικότητας και της ισοδυναμίας της δικαστικής προστασίας, τους κανόνες περί κατανομής του βάρους αποδείξεως κατά την προσβολή ενώπιον δικαστηρίου μιας αποφάσεως της εθνικής κανονιστικής αρχής περί εγκρίσεως των τιμών κοινοποιουμένου φορέα εκμετάλλευσης για την αδεσμοποίητη πρόσβαση στον τοπικό του βρόχο.

---

(1)  ΕΕ C 96 της 22.4.2006.

---

7.6.2008

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 142/4

---

Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 17ης Απριλίου 2008 (αίτηση του Rechtbank van koophandel Hasselt — Βέλγιο για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως) — Confederatie van immobiliën-beroepen België, Beroepsinstituut van vastgoedmakelaars κατά Willem Van Leuken

(Υπόθεση C-197/06) (1)

(Αναγνώριση διπλωμάτων - Οδηγία 89/48/ΕΟΚ - Μεσίτης ακινήτων)

(2008/C 142/04)

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Rechtbank van koophandel Hasselt

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Confederatie van immobiliën-beroepen België, Beroepsinstituut van vastgoedmakeleas

κατά

Willem Van Leuken

Αντικείμενο της υποθέσεως

Αίτηση εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως — Rechtbank van koophandel Hasselt — Ερμηνεία των άρθρων 3 και 4 της οδηγίας 89/48/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 21ης Δεκεμβρίου 1988, σχετικά με ένα γενικό σύστημα αναγνώρισης των διπλωμάτων τριτοβάθμιας εκπαίδευσης που πιστοποιούν επαγγελματική εκπαίδευση ελάχιστης διάρκειας τριών ετών (ΕΕ 1989, L 19, σ. 16) — Υποχρέωση ενός μεσίτη ακινήτων, ο οποίος είναι εγκατεστημένος σ' ένα κράτος μέλος και ασκεί μεσιτική δραστηριότητα σε άλλο κράτος μέλος, να πληροί τις προϋποθέσεις ασκήσεως του επαγγέλματος αυτού, τις οποίες η νομοθεσία αυτού του κράτους θέτει σε εκτέλεση της οδηγίας — Απαίτηση που ισχύει ακόμη και στην περίπτωση που έχει συναφθεί σύμβαση συνεργασίας μεταξύ του μεσίτη αυτού και μεσίτη αναγνωρισμένου από το οικείο κράτος.

Διατακτικό της αποφάσεως

Τα άρθρα 3 και 4 της οδηγίας 89/48/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 21ης Δεκεμβρίου 1988, σχετικά με ένα γενικό σύστημα αναγνώρισης των διπλωμάτων τριτοβάθμιας εκπαίδευσης που πιστοποιούν επαγγελματική εκπαίδευση ελάχιστης διάρκειας τριών ετών, όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 2001/19/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 14ης Μαΐου 2001, απαγορεύουν νομοθεσία κράτους μέλους βάσει της οποίας για την άσκηση, στην επικράτειά του, δραστηριοτήτων όπως οι επίμαχες της κύριας δίκης από παρέχοντα υπηρεσίες εγκατεστημένο σε άλλο κράτος μέλος, ο οποίος βρίσκεται στη θέση του εναγομένου της κύριας δίκης, απαιτείται άδεια της οποίας η χορήγηση τελεί υπό την προϋπόθεση της επιτυχούς ολοκλήρωσης δοκιμασίας επάρκειας σε νομικά θέματα.

---

(1)  ΕΕ C 165 της 15.7.2006.

---

7.6.2008

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 142/4

---

Απόφαση του Δικαστηρίου (τμήμα μείζονος συνθέσεως) της 15ης Απριλίου 2008 [αίτηση του Labour Court (Ιρλανδία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Impact κατά Minister for Agriculture and Food, Minister for Arts, Sport and Tourism, Minister for Communications, Marine and Natural Resources, Minister for Foreign Affairs, Minister for Justice, Equality and Law Reform, Minister for Transport

(Υπόθεση C-268/06) (1)

(Οδηγία 1999/70/ΕΚ - Ρήτρες 4 και 5 της συμφωνίας-πλαισίου για την εργασία ορισμένου χρόνου - Θέσεις εργασίας ορισμένου χρόνου στο Δημόσιο - Όροι απασχολήσεως - Αποδοχές και συντάξεις - Ανανέωση συμβάσεων εργασίας ορισμένου χρόνου για χρονική περίοδο έως οκτώ ετών - Δικονομική αυτοτέλεια - Άμεσο αποτέλεσμα)

(2008/C 142/05)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Αιτούν δικαστήριο

Labour Court

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Impact

κατά

Minister for Agriculture and Food, Minister for Arts, Sport and Tourism, Minister for Communications, Marine and Natural Resources, Minister for Foreign Affairs, Minister for Justice, Equality and Law Reform, Minister for Transport

Αντικείμενο της υποθέσεως

Αίτηση εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως — Labour Court — Ερμηνεία των ρητρών 4, παράγραφος 1 [αρχή της απαγόρευσης των διακρίσεων], και 5, παράγραφος 1 [μέτρα πρόληψης της καταχρηστικής σύναψης διαδοχικών συμβάσεων ή σχέσεων εργασίας ορισμένου χρόνου], του παραρτήματος της οδηγίας 1999/70/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Ιουνίου 1999, σχετικά με τη συμφωνία πλαίσιο για την εργασία ορισμένου χρόνου που συνήφθη από τη CES, την UNICE και το CEEP (ΕΕ L 175, σ. 43) — Προσφυγή με την οποία διώκεται να προβληθεί το άμεσο αποτέλεσμα των εν λόγω διατάξεων — Έλλειψη αρμοδιότητας, κατά το εθνικό δίκαιο, του επιληφθέντος δικαστηρίου — Ύπαρξη αρμοδιότητας βάσει του κοινοτικού δικαίου, και συγκεκριμένα των αρχών της ισοδυναμίας και της αποτελεσματικότητας

Διατακτικό της αποφάσεως

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Κατά το κοινοτικό δίκαιο, ιδίως κατά την αρχή της αποτελεσματικότητας, ειδικό δικαστήριο το οποίο καλείται, στο πλαίσιο ασκήσεως της έστω συντρέχουσας αρμοδιότητας που του έχει παρασχεθεί από τη νομοθεσία με την οποία μεταφέρθηκε στην εσωτερική έννομη τάξη η οδηγία 1999/70/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Ιουνίου 1999, σχετικά με τη συμφωνία πλαίσιο για την εργασία ορισμένου χρόνου που συνήφθη από τη CES, την UNICE και το CEEP, να επιλαμβάνεται αιτήματος στηριζόμενου στην παραβίαση αυτής της νομοθεσίας, οφείλει να κρίνει ότι είναι επίσης αρμόδιο να επιλαμβάνεται αιτημάτων του προσφεύγοντος στηριζομένων ευθέως επί της οδηγίας αυτής για την περίοδο μεταξύ της ημερομηνίας εκπνοής της προθεσμίας μεταφοράς της στην εσωτερική έννομη τάξη και της ημερομηνίας ενάρξεως της ισχύος της νομοθεσίας αυτής, σε περίπτωση κατά την οποία η υποχρέωση του προσφεύγοντος να ασκήσει ενώπιον τακτικού δικαστηρίου παράλληλη προσφυγή προς ικανοποίηση χωριστού αιτήματος ευθέως στηριζόμενου στην οδηγία συνεπάγεται δικονομικά μειονεκτήματα ικανά να καταστήσουν εξαιρετικώς δυσχερή την άσκηση των δικαιωμάτων που αυτός έλκει από την κοινοτική έννομη τάξη. Στο εθνικό δικαστήριο εναπόκειται να προβεί στους αναγκαίους προς τούτο ελέγχους.

2)

Η ρήτρα 4, σημείο 1, της συμφωνίας-πλαισίου για την εργασία ορισμένου χρόνου, που συνήφθη στις 18 Μαρτίου 1999, η οποία περιλαμβάνεται στο παράρτημα της οδηγίας 1999/70, είναι απαλλαγμένη αιρέσεων και αρκούντως ακριβής ώστε να μπορούν οι ιδιώτες να την επικαλούνται ενώπιον εθνικού δικαστηρίου, ενώ, αντιθέτως, αυτό δεν συμβαίνει με τη ρήτρα 5, σημείο 1, της εν λόγω συμφωνίας-πλαισίου.

3)

Τα άρθρα 10 ΕΚ και 249, τρίτο εδάφιο, ΕΚ, καθώς και η οδηγία 1999/70, έχουν την έννοια ότι αρχή κράτους μέλους που ενεργεί ως δημόσιος εργοδότης δεν μπορεί να λαμβάνει μέτρα, ερχόμενα σε αντίθεση με τον σκοπό που επιδιώκουν η οδηγία αυτή και η συμφωνία πλαίσιο, την αποτροπή δηλαδή της καταχρηστικής χρησιμοποιήσεως συμβάσεων ορισμένου χρόνου, συνιστάμενα σε ανανέωση τέτοιων συμβάσεων για ασυνήθιστα μακρά διάρκεια κατά την περίοδο μεταξύ της ημερομηνίας εκπνοής της προθεσμίας μεταφοράς της οδηγίας αυτής και της ημερομηνίας θέσεως σε ισχύ του νόμου που διασφαλίζει αυτή τη μεταφορά.

4)

Στην περίπτωση που το εφαρμοστέο εθνικό δίκαιο περιλαμβάνει κανόνα αποκλείοντα την αναδρομική εφαρμογή νόμου ελλείψει ρητής και αναμφισβήτητης διατάξεως περί του αντιθέτου, εθνικό δικαστήριο το οποίο έχει επιληφθεί αιτήματος στηριζόμενου σε παράβαση διατάξεως του εθνικού νόμου με τον οποίο μεταφέρθηκε στην εσωτερική έννομη τάξη η οδηγία 1999/70 δεν υποχρεούται, δυνάμει του κοινοτικού δικαίου, να αναγνωρίσει στη διάταξη αυτή αναδρομικό αποτέλεσμα αναγόμενο στην ημερομηνία εκπνοής της προθεσμίας μεταφοράς της οδηγίας αυτής, παρά μόνον αν υφίσταται, στο εθνικό αυτό δίκαιο, ρύθμιση δυνάμενη να προσδώσει στη συγκεκριμένη διάταξη ένα τέτοιο αναδρομικό αποτέλεσμα.

5)

Η ρήτρα 4 της συμφωνίας-πλαισίου έχει την έννοια ότι οι όροι απασχολήσεως, κατά την έννοια της ρήτρας αυτής περιλαμβάνουν τους όρους τους σχετικούς με τις αμοιβές και τις συντάξεις τις καταβαλλόμενες βάσει της σχέσεως εργασίας, αποκλειομένων των όρων που αφορούν τις συντάξεις τις καταβαλλόμενες στο πλαίσιο υποχρεωτικού συστήματος κοινωνικής ασφαλίσεως.

---

(1)  ΕΕ C 212 της 2.9.2006.

---

7.6.2008

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 142/5

---

Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 17ης Απριλίου 2008 — Thomas Flaherty (C-373/06 P), Larry Murphy (C-379/06 P), Ocean Trawlers Ltd (C-382/06 P) κατά Ιρλανδίας και Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

(Συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-373/06 P, C-379/06 P και C-382/06 P) (1)

(Αίτηση αναιρέσεως - Μέτρα διατήρησης των αλιευτικών πόρων - Αναδιάρθρωση του τομέα της αλιείας - Αιτήσεις αυξήσεως των στόχων χωρητικότητας του πολυετούς προγράμματος επαγγελματικού προσανατολισμού ΠΠΠ IV - Απόρριψη της αιτήσεως)

(2008/C 142/06)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείοντες: Thomas Flaherty (C-373/06 P), Larry Murphy (C-379/06 P), Ocean Trawlers Ltd (C-382/06 P) (εκπρόσωποι: D. Barry, solicitor, και M. A. Collins, SC (C-373/06 P, C-379/06 P και C-382/06 P), καθώς και ο M. P. Gallagher, SC, από κοινού με τους προαναφερθέντες (C-379/06 P)

Λοιποί διάδικοι στην αναιρετική διαδικασία: Ιρλανδία και Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (εκπρόσωποι: B. Doherty και M. van Heezik)

Αντικείμενο της υποθέσεως

Αίτηση αναιρέσεως της αποφάσεως που εξέδωσε το Πρωτοδικείο (πρώτο τμήμα) στις 13 Ιουνίου 2006 στις συνεκδικασθείσες υποθέσεις T-218/03 έως T-240/03, Boyle κ.λπ. κατά Επιτροπής, με την οποία ακυρώθηκε η απόφαση 2003/245/ΕΚ της Επιτροπής, της 4ης Απριλίου 2003, για τις αιτήσεις που λήφθηκαν από την Επιτροπή για την αύξηση των στόχων των ΠΠΠ IV προκειμένου να ληφθούν υπόψη οι βελτιώσεις στον τομέα της ασφάλειας, της θαλάσσιας ναυσιπλοΐας, της υγιεινής, της ποιότητας των προϊόντων και των συνθηκών εργασίας για σκάφη ολικού μήκους άνω των 12 μέτρων [κοινοποιηθείσα υπό τον αριθμό Ε(2003) 1113 (ΕΕ L 90, σ. 48)], αλλά απορρίφθηκαν ως απαράδεκτες οι προσφυγές — Πρόσωπα τα οποία δεν αφορά ατομικά η ακυρωθείσα απόφαση

Διατακτικό της αποφάσεως

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Αναιρεί την απόφαση του Πρωτοδικείου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων της 13ης Ιουνίου 2006, Boyle κ.λπ. κατά Επιτροπής (T-218/03 έως T-240/03), αφενός, καθ' όσον απορρίπτει ως απαράδεκτες τις προσφυγές των T. Flaherty και L. Murphy καθώς και της εταιρίας Ocean Trawlers Ltd με αίτημα την ακύρωση της αποφάσεως 2003/245/ΕΚ της Επιτροπής, της 4ης Απριλίου 2003, για τις αιτήσεις που έλαβε η Επιτροπή για την αύξηση των στόχων των πολυετών προγραμμάτων προσανατολισμού IV προκειμένου να βελτιωθεί η ασφάλεια, η θαλάσσια ναυσιπλοΐα, η υγιεινή, η ποιότητα των προϊόντων και οι συνθήκες εργασίας για σκάφη ολικού μήκους άνω των δώδεκα μέτρων, και, αφετέρου, καθ' όσον υποχρεώνει τους προσφεύγοντες να φέρουν τα δικαστικά τους έξοδα.

2)	Ακυρώνει την απόφαση 2003/245 καθ' όσον έχει εφαρμογή στα σκάφη των T. Flaherty και L. Murphy καθώς και της εταιρίας Ocean Trawlers Ltd.

3)	Καταδικάζει την Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων στα δικαστικά έξοδα των T. Flaherty και L. Murphy καθώς και της εταιρίας Ocean Trawlers Ltd ενώπιον του Πρωτοδικείου καθώς και στα δικαστικά έξοδα της αναιρετικής δίκης.

---

(1)  ΕΕ C 281 της 18.11.2006.

ΕΕ C 294 της 2.12.2006.

---

7.6.2008

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 142/6

---

Απόφαση του Δικαστηρίου (τμήμα μείζονος συνθέσεως) της 15ης Απριλίου 2008 [αίτηση του Tribunale ordinario di Roma (Ιταλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Nuova Agricast Srl κατά Ministero delle Attività Produtive

(Υπόθεση C-390/06) (1)

(Κρατικές ενισχύσεις - Καθεστώς ενισχύσεων το οποίο εγκρίθηκε για ορισμένο χρόνο - Κοινοποίηση του τροποποιημένου καθεστώτος ενισχύσεων προκειμένου αυτό να ισχύσει για νέα περίοδο - Μέτρα μεταβατικής ισχύος μεταξύ των δύο διαδοχικών καθεστώτων - Απόφαση της Επιτροπής να μη διατυπώσει αντιρρήσεις επ' αυτού - Πληροφοριακά στοιχεία που είχε στη διάθεσή της η Επιτροπή - Κύρος της αποφάσεως της Επιτροπής - Ίση μεταχείριση - Αιτιολογία)

(2008/C 142/07)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunale ordinario di Roma

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Nuova Agricast Srl

κατά

Ministero delle Attività Produtive

Αντικείμενο της υποθέσεως

Αίτηση εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως — Tribunale ordinario di Roma — Κύρος της αποφάσεως της Επιτροπής, της 12ης Ιουλίου 2000, με την οποία κρίθηκε ότι συμβιβάζεται με τη Συνθήκη καθεστώς ενισχύσεων προβλεπόμενο από την ιταλική νομοθεσία υπό τη μορφή επενδυτικών ενισχύσεων στις μειονεκτούσες περιοχές της Ιταλίας [SG(2000)D/105754]

Διατακτικό της αποφάσεως

Από την εξέταση του υποβληθέντος ερωτήματος δεν προέκυψε κανένα στοιχείο ικανό να θίξει το κύρος της αποφάσεως της Επιτροπής, της 12ης Ιουλίου 2000, περί μη διατυπώσεως αντιρρήσεων έναντι καθεστώτος επενδυτικών ενισχύσεων στις μειονεκτούσες περιοχές της Ιταλίας έως τις 31 Δεκεμβρίου 2006 (κρατική ενίσχυση αριθ. N 715/99 — Ιταλία).

---

(1)  ΕΕ C 294 της 2.12.2006.

---

7.6.2008

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 142/6

---

Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 17ης Απριλίου 2008 [αίτηση του Bundesgerichtshof (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Quelle AG κατά Bundesverband der Verbraucherzentralen und Verbraucherverbände

(Υπόθεση C-404/06) (1)

(Προστασία των καταναλωτών - Οδηγία 1999/44/ΕΚ - Πώληση και εγγυήσεις των καταναλωτικών προϊόντων - Δικαίωμα του πωλητή, σε περίπτωση αντικατάστασης προϊόντος μη πληρούντος τους όρους της συμβάσεως, να απαιτήσει από τον καταναλωτή αποζημίωση για τη χρήση του προϊόντος αυτού - Δωρεάν χρήση του μη πληρούντος τους όρους της σύμβασης προϊόντος)

(2008/C 142/08)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Bundesgerichtshof

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Quelle AG

κατά

Bundesverband der Verbraucherzentralen und Verbraucherverbände

Αντικείμενο της υποθέσεως

Αίτηση εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως — Bundesgerichtshof — Ερμηνεία του άρθρου 3 της οδηγίας 1999/44/EΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 25ης Μαΐου 1999, σχετικά με ορισμένες πτυχές της πώλησης και των εγγυήσεων καταναλωτικών αγαθών (ΕΕ L 171, σ. 12) — Δυνατότητα του πωλητή, δυνάμει της εθνικής νομοθεσίας, να ζητήσει από τον αγοραστή αποζημίωση για τη χρήση του μη σύμφωνου με τους όρους της σύμβασης προϊόντος κατά την προ της αντικαταστάσεως περίοδο

Διατακτικό της αποφάσεως

Το άρθρο 3 της οδηγίας 1999/44/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 25ης Μαΐου 1999, σχετικά με ορισμένες πτυχές της πώλησης και των εγγυήσεων καταναλωτικών αγαθών, έχει την έννοια ότι απαγορεύει εθνική ρύθμιση η οποία επιτρέπει στον πωλητή, στην περίπτωση πώλησης καταναλωτικού προϊόντος που δεν πληροί τους όρους της σύμβασης, να απαιτήσει από τον καταναλωτή αποζημίωση για τη χρήση του μη σύμφωνου με τους όρους της σύμβασης προϊόντος μέχρι την αντικατάστασή του με νέο προϊόν.

---

(1)  ΕΕ C 310 της 16.12.2006.

---

7.6.2008

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 142/7

---

Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 24ης Απριλίου 2008 — Βασίλειο του Βελγίου κατά Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

(Υπόθεση C-418/06 P) (1)

(Αίτηση αναιρέσεως - ΕΓΤΠΕ - Αροτραίες καλλιέργειες - Εκκαθάριση των λογαριασμών του ΕΓΤΠΕ - Αξιόπιστο και λειτουργικό σύστημα ελέγχου - Δαπάνες αποκλειόμενες από την κοινοτική χρηματοδότηση - Κατ' αποκοπή διόρθωση - Αναδρομική εφαρμογή της κανονιστικής ρυθμίσεως περί των ελέγχων - Σιωπηρές υποχρεώσεις - Αρχή της αναλογικότητας - Ασφάλεια δικαίου - Αρμοδιότητα κατά πλήρη δικαιοδοσία)

(2008/C 142/09)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αναιρεσείον: Βασίλειο του Βελγίου (εκπρόσωποι: A. Hubert και L. Van den Broeck, H. Gilliams, P. de Bandt και L. Goossens, δικηγόροι)

Αντίδικος κατ' αναίρεση: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (εκπρόσωποι: M. Nolin και L. Visaggio)

Αντικείμενο της υποθέσεως

Αναίρεση ασκηθείσα κατά της αποφάσεως του Πρωτοδικείου (δεύτερο τμήμα) της 25ης Ιουλίου 2006, T-221/04 Βέλγιο κατά Επιτροπής, με την οποία το Πρωτοδικείο απέρριψε την προσφυγή περί μερικής ακυρώσεως της αποφάσεως 2004/136/ΕΚ της Επιτροπής της 4ης Φεβρουαρίου 2004, σχετικά με τον αποκλεισμό από την κοινοτική χρηματοδότηση ορισμένων δαπανών που πραγματοποιήθηκαν από τα κράτη μέλη στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Προσανατολισμού και Εγγυήσεων (ΕΓΤΠΕ), τμήμα Εγγυήσεων (ΕΕ L 40, σ. 31), καθόσον αυτή προβλέπει κατ' αποκοπήν μείωση κατά 2 % των δαπανών που δήλωσε το Βέλγιο στον τομέα των αροτραίων καλλιεργειών

Διατακτικό της αποφάσεως

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως.

2)	Το Βασίλειο του Βελγίου και η Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων φέρουν τα δικαστικά έξοδά τους.

---

(1)  ΕΕ C 294 της 2.12.2006.

---

7.6.2008

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 142/7

---

Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 17ης Απριλίου 2008 (αίτηση του Bundesgerichtshof — Γερμανία, για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως) — Peek & Cloppenburg KG κατά Cassina S.p.A.

(Υπόθεση C-456/06) (1)

(Δικαίωμα του δημιουργού - Οδηγία 2001/29/ΕΚ - Άρθρο 4, παράγραφος 1 - Διανομή στο κοινό, μέσω πώλησης ή άλλως, του πρωτοτύπου ή αντιγράφου ενός έργου - Χρησιμοποίηση αντιγράφων επίπλων προστατευόμενων από το δικαίωμα του δημιουργού ως επίπλων εκτιθέμενων σε αίθουσα πωλήσεων καθώς και ως διακόσμηση προθήκης - Έλλειψη μεταβιβάσεως της κυριότητας ή της κατοχής)

(2008/C 142/10)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Bundesgerichtshof

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Peek & Cloppenburg KG

κατά

Cassina S.p.A.

Αντικείμενο της υποθέσεως

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως — Bundesgerichtshof — Ερμηνεία των άρθρων 28 και 30 ΕΚ καθώς και του άρθρου 4, παράγραφος 1, της οδηγίας 2001/29/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 22ας Μαΐου 2001, για την εναρμόνιση ορισμένων πτυχών του δικαιώματος του δημιουργού και συγγενικών δικαιωμάτων στην κοινωνία της πληροφορίας (ΕΕ L 167 της 22ας Ιουνίου 2001, σ. 10) — Χρησιμοποίηση, χωρίς την συγκατάθεση του δικαιούχου, αντιγράφων επίπλων προστατευομένων από το δικαίωμα του δημιουργού ως επίπλων εκτιθέμενων στην αίθουσα πωλήσεων καθώς και ως διακόσμηση προθήκης — Χαρακτηρισμός ή μη της χρησιμοποιήσεως αυτής, που δεν συνεπάγεται μεταβίβαση κυριότητας ή κατοχής, ως «μορφής διανομής στο κοινό»

Διατακτικό της αποφάσεως

Η έννοια της διανομής στο κοινό, μέσω μορφής διαφορετικής από την πώληση, του πρωτοτύπου ή αντιγράφου ενός έργου, υπό την έννοια του άρθρου 4, παράγραφος 1, της οδηγίας 2001/29/ΕΚ, του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 22ας Μαΐου 2001, για την εναρμόνιση ορισμένων πτυχών του δικαιώματος του δημιουργού και συγγενικών δικαιωμάτων στην κοινωνία της πληροφορίας, συνεπάγεται αποκλειστικά μεταβίβαση της κυριότητας του έργου αυτού. Κατά συνέπεια, ούτε η απλή παροχή στο κοινό της δυνατότητας να χρησιμοποιεί αντίγραφα έργων που προστατεύονται από το δικαίωμα του δημιουργού ούτε η έκθεση των εν λόγω αντιγράφων στο κοινό χωρίς καν παροχή της δυνατότητας χρήσεως αυτών μπορούν να συνιστούν τέτοια μορφή διανομής.

---

(1)  ΕΕ C 326 της 30.12.2006.

---

7.6.2008

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 142/8

---

Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 24ης Απριλίου 2008 [αιτήσεις του Landesgericht Bozen (Ιταλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Othmar Michaeler (C-55/07 και C-56/07), Subito GmbH (C-55/07 και C-56/07), Ruth Volgger (C-56/07) κατά Arbeitsinspektorat der Autonomen Provinz Bozen (νυν Amt für sozialen Arbeitsschutz), Autonome Provinz Bozen

(Συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-55/07 και C-56/07) (1)

(Οδηγία 97/81/ΕΚ - Ίση μεταχείριση μεταξύ εργαζομένων μερικής απασχόλησης και εργαζομένων πλήρους απασχόλησης - Δυσμενής διάκριση - Διοικητικής φύσεως εμπόδιο ικανό να περιορίσει τις ευκαιρίες για εργασία μερικής απασχόλησης)

(2008/C 142/11)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Landesgericht Bozen

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Othmar Michaeler (C-55/07 και C-56/07), Subito GmbH (C-55/07 και C-56/07), Ruth Volgger (C-56/07)

κατά

Arbeitsinspektorat der Autonomen Provinz Bozen (νυν Amt für sozialen Arbeitsschutz), Autonome Provinz Bozen

Αντικείμενο της υποθέσεως

Αίτηση εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως — Landesgericht Bozen — Ερμηνεία του κοινοτικού δικαίου και, ειδικότερα, του άρθρου 137 ΕΚ και της οδηγίας 97/81/ΕΚ του Συμβουλίου, της 15ης Δεκεμβρίου 1997, σχετικά με τη συμφωνία-πλαίσιο για την εργασία μερικής απασχόλησης που συνήφθη από την UNICE, το CEEP και τη CES — Παράρτημα: Συμφωνία-πλαίσιο για την εργασία μερικής απασχόλησης (ΕΕ L 14, σ. 9) — Εθνική ρύθμιση που υποχρεώνει τους εργοδότες, επ' απειλή διοικητικής κυρώσεως, να αποστέλλουν στην αρμόδια εθνική αρχή φωτοαντίγραφα των συμβάσεων εργασίας των εργαζομένων μερικής απασχόλησης — Υποχρέωση των κρατών μελών να εξαλείφουν εμπόδια νομικής ή διοικητικής φύσεως που μπορεί να περιορίσουν τις ευκαιρίες για εργασία μερικής απασχόλησης — Αρχή της απαγορεύσεως των διακρίσεων μεταξύ εργαζομένων μερικής απασχόλησης και εργαζομένων πλήρους απασχόλησης

Διατακτικό της αποφάσεως

Η ρήτρα 5, παράγραφος 1, στοιχείο α', της συμφωνίας-πλαισίου για την εργασία μερικής απασχόλησης που συνήφθη από την UNICE, το CEEP και τη CES, η οποία προσαρτάται στην οδηγία 97/81/ΕΚ του Συμβουλίου, της 15ης Δεκεμβρίου 1997, σχετικά με τη συμφωνία-πλαίσιο για την εργασία μερικής απασχόλησης που συνήφθη από την UNICE, το CEEP και τη CES, έχει την έννοια ότι απαγορεύει εθνική ρύθμιση όπως η επίμαχη στην υπόθεση της κύριας δίκης, η οποία επιβάλλει την κοινοποίηση στη διοίκηση ενός αντιγράφου των συμβάσεων εργασίας μερικής απασχόλησης εντός 30 ημερών από της συνάψεώς τους.

---

(1)  ΕΕ C 95 της 28.4.2007.

---

7.6.2008

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 142/8

---

Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 17ης Απριλίου 2008 — Ferrero Deutschland GmbH κατά Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) και Cornu SA Fontain

(Υπόθεση C-108/07 P) (1)

(Αίτηση αναιρέσεως - Κοινοτικό σήμα - Κανονισμός (ΕΚ) 40/94 - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β' - Κίνδυνος συγχύσεως - Αίτηση καταχωρίσεως κοινοτικού λεκτικού σήματος FERRO - Ανακοπή ασκηθείσα από τον δικαιούχο του προγενέστερου εθνικού λεκτικού σήματος FERRERO - Απόδειξη του έντονα διακριτικού χαρακτήρα του προγενέστερου σήματος)

(2008/C 142/12)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Ferrero Deutschland GmbH (εκπρόσωπος: M. Schaeffer, Rechtsanwalt)

Αντίδικοι κατ' αναίρεση: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ) (εκπρόσωπος: A. Rassat), Cornu SA Fontain

Αντικείμενο της υποθέσεως

Αίτηση αναιρέσεως κατά της αποφάσεως του Πρωτοδικείου (τρίτο τμήμα) της 15ης Δεκεμβρίου 2006, Ferrero Deutschland κατά ΓΕΕΑ και Cornu (Τ-310/04), η οποία εκδόθηκε επί προσφυγής ασκηθείσας κατά της αποφάσεως του τετάρτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ, της 17ης Μαρτίου 2004 (υπόθεση R 540/2002-4), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ της Ferrero OHG mbH και της Cornu SA Fontain — Ερμηνεία του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 40/94 του Συμβουλίου, της 20ής Δεκεμβρίου 1993 (ΕΕ 1994, L 11, σ. 1) — Κίνδυνος συγχύσεως μεταξύ δύο σημάτων — Μέσος βαθμός ομοιότητας μεταξύ των σημάτων — Μικρός βαθμός ομοιότητας μεταξύ των προϊόντων — Διακριτικός χαρακτήρας του προγενέστερου σήματος

Διατακτικό της αποφάσεως

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Ακυρώνει την απόφαση του Πρωτοδικείου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων της 15ης Δεκεμβρίου 2006, T-310/04, Ferrero Deutschland κατά ΓΕΕΑ — Cornu (FERRO).

2)	Ακυρώνει την απόφαση του τέταρτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ), της 17ης Μαρτίου 2004 (υπόθεση R 540/2002-4).

3)	Καταδικάζει το Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ) και την Cornu SA Fontain στα δικαστικά έξοδα της κατ' αναίρεση διαδικασίας.

4)	Η Ferrero Deutschland GmbH φέρει τα δικαστικά έξοδά της όσον αφορά την ενώπιον του Πρωτοδικείου διαδικασία, πλην των σχετικών με την παρέμβαση της Cornu SA Fontain.

5)	Το Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ) φέρει τα δικαστικά έξοδά του όσον αφορά την ενώπιον του Πρωτοδικείου διαδικασία, πλην των σχετικών με την παρέμβαση της Cornu SA Fontain.

6)	Η Cornu SA Fontain φέρει τα δικαστικά έξοδά της, καθώς και τα σχετικά με την παρέμβασή της έξοδα στα οποία υποβλήθηκαν η Ferrero Deutschland GmbH και το Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ).

---

(1)  ΕΕ C 129 της 9.6.2007.

---

7.6.2008

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 142/9

---

Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 24ης Απριλίου 2008 [αίτηση του Finanzgericht Hamburg (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Reuter & Co (AOB) κατά Hauptzollamt Hamburg-Jonas

(Υπόθεση C-143/07) (1)

(Γεωργία - Κανονισμός (ΕΟΚ) 3665/87 - Άρθρο 11 - Καθεστώς των επιστροφών κατά την εξαγωγή για τα γεωργικά προϊόντα - Προϋπόθεση χορήγησης της επιστροφής - Επιστροφή καταβληθείσα στον εξαγωγέα κατόπιν υποβολής εγγράφων που είχαν πλαστογραφηθεί από τον αντισυμβαλλόμενό του - Μη εξαχθέν εμπόρευμα - Προϋποθέσεις επιβολής κυρώσεων)

(2008/C 142/13)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Finanzgericht Hamburg

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Reuter & Co (AOB)

κατά

Hauptzollamt Hamburg-Jonas

Αντικείμενο της υποθέσεως

Αίτηση εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως — Finanzgericht Hamburg — Ερμηνεία του άρθρου 11, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΟΚ) 3665/87 της Επιτροπής, της 27ης Νοεμβρίου 1987, για κοινές λεπτομέρειες εφαρμογής του καθεστώτος των επιστροφών κατά την εξαγωγή για τα γεωργικά προϊόντα (ΕΕ L 351, σ. 1), όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό (ΕΚ) 2945/94 της Επιτροπής, της 2ας Δεκεμβρίου 1994 (ΕΕ L 310, σ. 57), και του άρθρου 51 του κανονισμού (ΕΚ) 800/1999 της Επιτροπής, της 15ης Απριλίου 1999, για τις κοινές λεπτομέρειες εφαρμογής του καθεστώτος των πιστοποιητικών εξαγωγής για τα γεωργικά προϊόντα (ΕΕ L 102, σ. 11) — Χορήγηση επιστροφής στον εξαγωγέα μετά από προσκόμιση εγγράφων που έχουν πλαστογραφηθεί από τρίτους — Προϋποθέσεις για την εφαρμογή κυρώσεων

Διατακτικό της αποφάσεως

Το άρθρο 11, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΟΚ) 3665/87 της Επιτροπής, της 27ης Νοεμβρίου 1987, για κοινές λεπτομέρειες εφαρμογής του καθεστώτος των επιστροφών κατά την εξαγωγή για τα γεωργικά προϊόντα, όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό (ΕΚ) 2945/94 της Επιτροπής, της 2ας Δεκεμβρίου 1994, έχει την έννοια ότι η κύρωση που προβλέπει το άρθρο αυτό επιβάλλεται στον εξαγωγέα που ζήτησε να του χορηγηθεί επιστροφή κατά την εξαγωγή για ορισμένο εμπόρευμα, εφόσον το εμπόρευμα αυτό δεν εξήχθη λόγω απάτης του αντισυμβαλλόμενου του εξαγωγέα αυτού.

---

(1)  ΕΕ C 117 της 26.5.2007.

---

7.6.2008

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 142/9

---

Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 24ης Απριλίου 2008 — Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κατά Μεγάλου Δουκάτου του Λουξεμβούργου

(Υπόθεση C-286/07) (1)

(Παράβαση κράτους μέλους - Άρθρο 28 ΕΚ - Ταξινόμηση μεταχειρισμένων οχημάτων ταξινομημένων προηγουμένως σε άλλα κράτη μέλη - Απαίτηση πιστοποιητικού εγγραφής στο εμπορικό μητρώο ή ισοδύναμου εγγράφου πιστοποιούντος την εμπορική ιδιότητα του πωλητή του οχήματος - Απαλλαγή από την υποχρέωση προσκομίσεως τιμολογίων ή άλλων εγγράφων με τα οποία βεβαιώνονται προγενέστερες μεταβιβάσεις)

(2008/C 142/14)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (εκπρόσωπος: B. Stromsky)

Καθού: Μεγάλο Δουκάτο του Λουξεμβούργου (εκπρόσωποι: C. Schiltz και P. Kinsch, δικηγόρος)

Αντικείμενο της υποθέσεως

Παράβαση κράτους μέλους — Παράβαση του άρθρου 28 ΕΚ — Εθνική νομοθεσία δυνάμει της οποίας, για την ταξινόμηση μεταχειρισμένων οχημάτων ταξινομημένων προηγουμένως σε άλλα κράτη μέλη, απαιτείται η προσκόμιση πιστοποιητικού εγγραφής του πωλητή στο εμπορικό μητρώο, ενώ δεν προβλέπεται τέτοια υποχρέωση για οχήματα ταξινομημένα προηγουμένως στο Λουξεμβούργο — Περιορισμός της ελεύθερης κυκλοφορίας των εμπορευμάτων — Έλλειψη δικαιολογήσεως και αναλογικότητας

Διατακτικό της αποφάσεως

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

1)

Το Μεγάλο Δουκάτο του Λουξεμβούργου, απαιτώντας, στο πλαίσιο της επίδικης πρακτικής, για την ταξινόμηση οχημάτων ταξινομημένων προηγουμένως σε άλλα κράτη μέλη, την προσκόμιση πιστοποιητικού περί της εμπορικής ιδιότητας του πωλητή και εξαιρώντας από την πρακτική αυτή τους εμπόρους που είναι εγγεγραμμένοι στο μητρώο της Εθνικής Εταιρίας Τεχνικού Ελέγχου, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από το άρθρο 28 ΕΚ.

2)	Καταδικάζει το Μεγάλο Δουκάτο του Λουξεμβούργου στα δικαστικά έξοδα.

---

(1)  ΕΕ C 211 της 8.9.2007.

---

7.6.2008

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 142/10

---

Διάταξη του Δικαστηρίου της 8ης Απριλίου 2008 — Saint-Gobain Glass Deutschland GmbH κατά Fels-Werke GmbH, Spenner-Zement GmbH & Co. KG και Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

(Υπόθεση C-503/07 P) (1)

(Αίτηση αναιρέσεως - Οδηγία 2003/87/ΕΚ - Σύστημα εμπορίας δικαιωμάτων εκπομπής αερίων θερμοκηπίου - Πρόληψη και μείωση της ρυπάνσεως - Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας - Κατανομή δικαιωμάτων - Περίοδος εμπορίας 2008/2012 - Προϋποθέσεις - Ατομική κατανομή - Απαράδεκτο - Δικαίωμα δικαστικής ακροάσεως - Δικαίωμα για δίκαιη δίκη)

(2008/C 142/15)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Saint-Gobain Glass Deutschland GmbH (εκπρόσωποι: H. Posser και S. Altenschmidt, Rechtsanwälte)

Αντίδικοι κατ' αναίρεση: Fels-Werke GmbH, Spenner-Zement GmbH & Co. KG, Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (εκπρόσωπος: U. Wölker)

Αντικείμενο της υποθέσεως

Αίτηση αναιρέσεως κατά της διατάξεως του Πρωτοδικείου (τρίτο τμήμα) της 11ης Σεπτεμβρίου 2007, T 28/07, Fels-Werke κ.λπ. κατά Επιτροπής, με την οποία το Πρωτοδικείο απέρριψε ως απαράδεκτη την προσφυγή περί μερικής ακυρώσεως της αποφάσεως της Επιτροπής, της 29ης Νοεμβρίου 2006, για το εθνικό σχέδιο κατανομής δικαιωμάτων εκπομπής αερίων θερμοκηπίου, που κοινοποιήθηκε από την Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας για την περίοδο 2008-2012, σύμφωνα με την οδηγία 2003/87/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 13ης Οκτωβρίου 2003, σχετικά με τη θέσπιση συστήματος εμπορίας δικαιωμάτων εκπομπής αερίων θερμοκηπίου εντός της Κοινότητας και την τροποποίηση της οδηγίας 96/61/ΕΚ του Συμβουλίου (ΕΕ L 275, σ. 32) — Απαίτηση βάσει της οποίας η προσβαλλόμενη απόφαση πρέπει να αφορά ατομικά τον προσφεύγοντα — Δικαίωμα δικαστικής ακροάσεως και δικαίωμα σε δίκαιη δίκη

Διατακτικό της διατάξεως

Το Δικαστήριο διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως.

2)	Καταδικάζει τη Saint-Gobain Glass Deutschland GmbH στα δικαστικά έξοδα.

---

(1)  ΕΕ C 64 της 8.3.2008.

---

7.6.2008

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 142/10

---

Αίτηση αναιρέσεως της K & L Ruppert Stiftung & Co. Handels-KG κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Πρωτοδικείο (δεύτερο τμήμα) στις 12 Δεκεμβρίου 2007 στην υπόθεση T-86/05, K & L Ruppert Stiftung & Co. Handels-KG κατά Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα), που κατατέθηκε στις 28 Φεβρουαρίου 2008

(Υπόθεση C-90/08 P)

(2008/C 142/16)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: K & L Ruppert Stiftung & Co. Handels-KG (εκπρόσωπος: D. Spohn, δικηγόρος)

Έτεροι διάδικοι κατ' αναίρεση: 1. Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα), 2. Natália Cristina Lopes de Almeida Cunha, 3. Cláudia Couto Simões, 4. Marly Lima Jatobá

Αιτήματα της αναιρεσείουσας

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση του Πρωτοδικείου, της 12ης Δεκεμβρίου 2007, υπόθεση T-86/05, όσον αφορά το σημείο 1 του διατακτικού της εν λόγω αποφάσεως πλήρως και όσον αφορά το σημείο 2 του διατακτικού της εν λόγω αποφάσεως υπό την έννοια ότι το ΓΕΕΑ θα φέρει όλα τα δικά του έξοδα και όλα τα έξοδα της προσφεύγουσας·

—	να καταδικάσει το ΓΕΕΑ και στα υπόλοιπα δικαστικά έξοδα.

Διατήρηση των αιτημάτων που υποβλήθηκαν πρωτοδίκως:

—	να ακυρώσει πλήρως την απόφαση του πρώτου τμήματος προσφυγών ΓΕΕΑ, της 7ης Δεκεμβρίου 2004, R 0328/2004-1·

—	να καταδικάσει το ΓΕΕΑ στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Το Πρωτοδικείο απέρριψε την προσφυγή της αναιρεσείουσας κατά της αποφάσεως του πρώτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ με την αιτιολογία ότι το τμήμα ανακοπών του Γραφείου εφάρμοσε ορθώς τον κανόνα 71, παράγραφος 1 δεύτερη περίοδος, του κανονισμού 2868/95 όταν αυτό απέρριψε το αίτημα της αναιρεσείουσας για παράταση της ταχθείσας προθεσμίας για την απόδειξη της χρήσεως των προγενεστέρων σημάτων στο πλαίσιο της διαδικασίας ανακοπής, και ότι το Γραφείο στην προκειμένη περίπτωση δεν είχε διακριτική ευχέρεια ως προς το να ληφθούν υπόψη οι εκπροθέσμως προσκομισθείσες από την αναιρεσείουσα αποδείξεις.

Η αίτηση αναιρέσεως στηρίζεται στις ακόλουθες παραβιάσεις του κοινοτικού δικαίου εκ μέρους του Πρωτοδικείου:

1)

Το Πρωτοδικείο παρέβη τον κανόνα 71, παράγραφος 1, δεύτερη περίοδος, του κανονισμού 2868/95, διότι ερμήνευσε εσφαλμένως τη διάταξη αυτή. Ειδικότερα, το Πρωτοδικείο αγνόησε το γεγονός ότι ο κανονισμός 40/94 δεν περιέχει ρύθμιση για ενδεχόμενες αιτίες παρατάσεως μιας προθεσμίας. Αγνόησε επίσης το γεγονός ότι κατά τον κρίσιμο χρόνο ο κανόνας 71, παράγραφος 1, του κανονισμού 2868/95 δεν συγκεκριμενοποιήθηκε με οδηγίες ανακοπής ή άλλες πράξεις εκ μέρους του ΓΕΕΑ, έτσι ώστε δεν υπήρχαν διαθέσιμες κανενός είδους δυνατότητες ερμηνείας για τους επιτρεπόμενους λόγους παρατάσεως μιας προθεσμίας. Επομένως, το Πρωτοδικείο δεν συνέλαβε πλήρως τα υπό κρίση πραγματικά περιστατικά και ερμήνευσε εσφαλμένως τον κανόνα 71, παράγραφος 1, δεύτερη περίοδος, του κανονισμού 2868/95.

2)

Το Πρωτοδικείο αγνόησε επίσης την υποχρέωσή του προς αιτιολόγηση, διότι δεν εξέτασε τον πραγματικό ισχυρισμό της αναιρεσείουσας ότι κατά τον χρόνο της αιτήσεως για παράταση προθεσμίας δεν υπήρχαν ούτε νομική ρύθμιση ούτε ερμηνευτική βάση για τη διατύπωση αιτήσεων παρατάσεως προθεσμίας. Επειδή στην αίτηση παρατάσεως προθεσμίας θα είχε επισυναφθεί αιτιολογία, το Πρωτοδικείο όφειλε περαιτέρω να εξηγήσει από ποια νομικά ερείσματα προκύπτει ότι η αιτιολογία της αιτήσεως παρατάσεως προθεσμίας πρέπει να θεωρηθεί ανεπαρκής.

3)

Το Πρωτοδικείο παρέβη τη διάταξη του άρθρου 74, παράγραφος 2, του κανονισμού 40/94, επειδή ερμήνευσε εσφαλμένως τη διάταξη αυτή και μάλιστα υπό την έννοια ότι το ΓΕΕΑ δεν έχει διακριτική ευχέρεια να λάβει υπόψη στο πλαίσιο της διαδικασίας ανακοπής τα εκπροθέσμως προσκομισθέντα αποδεικτικά μέσα. Αγνόησε το γεγονός ότι στα τμήματα προσφυγών απόκειται (ως υποχρέωση) η άσκηση διακριτικής ευχέρειας και ότι αυτή δεν αποκλείεται από τις διατάξεις του άρθρου 43, του κανονισμού 40/94 και του κανόνα 22, παράγραφος 2, δεύτερη περίοδος, του κανονισμού 2868/95.

---

7.6.2008

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 142/11

---

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Landgericht Frankfurt am Main (Γερμανία) στις 28 Φεβρουαρίου 2008 — Wall AG κατά Stadt Frankfurt am Main, Frankfurter Entsorgungs- und Service GmbH (FES)

(Υπόθεση C-91/08)

(2008/C 142/17)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Landgericht Frankfurt am Main (Γερμανία)

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα: Wall AG

Καθών: Stadt Frankfurt am Main, Frankfurter Entsorgungs- und Service GmbH (FES)

Παρεμβαίνουσα: DSM Deutsche Städte Medien GmbH, Frankfurt am Main

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Έχουν η απορρέουσα από τα άρθρα 12, 43 και 49 ΕΚ αρχή της ίσης μεταχειρίσεως, καθώς και η απορρέουσα από το κοινοτικό δίκαιο απαγόρευση των διακρίσεων λόγω ιθαγένειας, την έννοια ότι η προκύπτουσα από τις δύο αυτές αρχές υποχρέωση των δημοσίων αρχών να διασφαλίζουν, μέσω της κατάλληλης δημοσιότητας, προκειμένου περί παραχωρήσεως αδείας παροχής υπηρεσιών, την εκδήλωση ελεύθερου ανταγωνισμού και τον εκ των υστέρων έλεγχο του αμερόληπτου της σχετικής διαδικασίας (βλ. αποφάσεις του Δικαστηρίου, της 7ης Δεκεμβρίου 2000, C-324/98, Telaustria, σκέψεις 60 έως 62, της 21ης Ιουλίου 2005, C-231/03, Coname, σκέψεις 17 έως 22, της 13ης Οκτωβρίου 2005, C-458/03, Parking Brixen, σκέψεις 46 έως 50, της 6ης Απριλίου 2006, C-410/04, ANAV, σκέψη 21, και της 13ης Σεπτεμβρίου 2007, C-260/04, Επιτροπή κατά Ιταλίας, σκέψη 24), επιβάλλει να παρέχει η εθνική νομοθεσία στον μη επιλεγέντα διαγωνιζόμενο τη δυνατότητα να ζητήσει τη λήψη μέτρων αποτροπής επικείμενης παραβάσεως αυτών των υποχρεώσεων και/ή τη μη συνέχιση της παραβάσεως αυτών των υποχρεώσεων;

2)	Σε περίπτωση αρνητικής απαντήσεως στο πρώτο ερώτημα: Περιλαμβάνονται οι προαναφερθείσες υποχρεώσεις διαφάνειας στο εθιμικό δίκαιο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, υπό την έννοια ότι εφαρμόζονται από μακρού χρόνου σταθερώς, ομοιομόρφως και γενικώς, αναγνωριζόμενες από τα υποκείμενα δικαίου ως δεσμευτικές;

3)

Επιβάλλει η υποχρέωση διαφάνειας στην οποία αναφέρεται το πρώτο ερώτημα και στην περίπτωση τροποποιήσεως συμβάσεως περί αδείας παροχής υπηρεσιών —περιλαμβανομένης της περιπτώσεως αλλαγής υπεργολάβου επιλεγέντος στον διαγωνισμό— οι διαπραγματεύσεις να διεξαχθούν υπό συνθήκες επιτρέπουσες τον ελεύθερο ανταγωνισμό, μέσω της διασφαλίσεως της κατάλληλης δημοσιότητας, ποια είναι δε τα κριτήρια βάσει των οποίων μπορεί να θεωρηθεί ότι διασφαλίστηκαν τέτοιες συνθήκες;

4)

Έχουν οι θεμελιώδεις αρχές και η υποχρέωση διαφάνειας, στις οποίες αναφέρεται το πρώτο προδικαστικό ερώτημα, την έννοια ότι, προκειμένου περί αδειών παροχής υπηρεσιών, σε περίπτωση που δεν τηρηθούν οι υποχρεώσεις, η συναφθείσα κατά παράβαση των υποχρεώσεων αυτών σύμβαση έχουσα ως αποτέλεσμα τη δημιουργία ή την τροποποίηση μιας διαρκούς ενοχικής σχέσεως πρέπει να λυθεί;

5)

Έχουν οι αναφερόμενες στο πρώτο ερώτημα θεμελιώδεις αρχές και η υποχρέωση διαφάνειας, καθώς και το άρθρο 86, παράγραφος 1, ΕΚ, ενδεχομένως σε συνδυασμό με το άρθρο 2, παράγραφοι 1, στοιχείο β', και 2 της οδηγίας περί διαφάνειας (1) 80/723/ΕΟΚ, και το άρθρο 1, παράγραφος 9, της οδηγίας για τον συντονισμό των διαδικασιών σύναψης δημοσίων συμβάσεων 2004/18/ΕΚ, την έννοια ότι οι αρχές αυτές δεσμεύουν μία επιχείρηση, ως δημόσια επιχείρηση ή ως αναθέτουσα αρχή, σε περίπτωση κατά την οποία αυτή — ιδρύθηκε από οργανισμό τοπικής αυτοδιοίκησης με σκοπό την διάθεση αποβλήτων και τον καθαρισμό των οδών, δραστηριοποιείται όμως επίσης στην ελεύθερη αγορά, — ο οργανισμός αυτός τοπικής αυτοδιοίκησης κατέχει το 51 % του εταιρικού της κεφαλαίου, οι αποφάσεις της επιχειρήσεως, όμως, μπορούν να λαμβάνονται μόνο με πλειοψηφία τριών τετάρτων, — ο οργανισμός τοπικής αυτοδιοίκησης διορίζει μόνο το ένα τέταρτο των μελών του εποπτικού συμβουλίου της επιχειρήσεως, περιλαμβανομένου του προέδρου του συμβουλίου αυτού, και — πραγματοποιεί πλέον του ημίσεως του κύκλου εργασιών της βάσει διμερών συμβάσεων με αντικείμενο τη διάθεση αποβλήτων και τον καθαρισμό των οδών εντός των διοικητικών ορίων του οργανισμού τοπικής αυτοδιοικήσεως, εργασίες οι οποίες χρηματοδοτούνται από τον εν λόγω οργανισμό με πόρους προερχόμενους από τα δημοτικά τέλη που καταβάλλουν οι κατοικούντες εντός των ορίων του εν λόγω οργανισμού;

---

(1)  EE L 195, σ. 35. Οδηγία 2000/52/ΕΚ της Επιτροπής, της 26ης Ιουλίου 2000, για την τροποποίηση της οδηγίας 80/723/ΕΟΚ περί της διαφάνειας των οικονομικών σχέσεων μεταξύ των κρατών μελών και των δημόσιων επιχειρήσεων (EE L 193, σ. 75).

---

7.6.2008

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 142/12

---

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Pest Megyei Bíróság (Ουγγαρία) στις 3 Μαρτίου 2008 — CIBA Speciality Chemicals Central and Eastern Europe Szolgáltató, Tanácsadó és Keresdedelmi Kft. κατά Adó- és Pénzügyi Ellenőrzési Hivatal Hatósági Főosztály

(Υπόθεση C-96/08)

(2008/C 142/18)

Γλώσσα διαδικασίας: η ουγγρική

Αιτούν δικαστήριο

Pest Megyei Bíróság

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα: CIBA. Speciality Chemicals Central and Eastern Europe Szolgáltató, Tanácsadó és Kereskedelmi Kft.

Καθής: Adó- és Pénzügyi Ellenőrzési Hivatal Hatósági Főosztály

Προδικαστικό ερώτημα

Συνάδει προς την αρχή της ελευθερίας εγκαταστάσεως, σύμφωνα με τα άρθρα 43 και 48 ΕΚ, νομική διάταξη κατά την οποία μια εμπορική εταιρία με έδρα την Ουγγαρία οφείλει να καταβάλλει την εισφορά επαγγελματικής καταρτίσεως ακόμη και στην περίπτωση κατά την οποία απασχολεί εργαζομένους σε υποκατάστημά της στην αλλοδαπή και συμμορφώνεται στην υποχρέωση καταβολής των φόρων και εισφορών που οφείλονται βάσει των εν λόγω εργασιακών σχέσεων στη χώρα του υποκαταστήματος;

---

7.6.2008

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 142/12

---

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Bundesfinanzhof (Γερμανία), στις 5 Μαρτίου 2008 — SALIX Grundstücks-Vermietungsgesellschaft mbH & Co. Objekt Offenbach KG κατά Finanzamt Düsseldorf-Süd

(Υπόθεση C-102/08)

(2008/C 142/19)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Bundesfinanzhof

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα: SALIX Grundstücks-Vermietungsgesellschaft mbH & Co. Objekt Offenbach KG

Καθού: Finanzamt Düsseldorf-Süd

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Μπορούν τα κράτη μέλη να «θεωρούν» δραστηριότητες κρατών, περιφερειών, νομών, δήμων και κοινοτήτων και λοιπών οργανισμών δημοσίου δικαίου, οι οποίες κατά το άρθρο 13 της έκτης οδηγίας 77/388/ΕΟΚ (1) του Συμβουλίου, της 17ης Μαΐου 1977, περί εναρμονίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών, των σχετικών με τους φόρους κύκλου εργασιών, απαλλάσσονται από τον φόρο, ως κατά το άρθρο 4, παράγραφος 5, τέταρτο εδάφιο, αυτής της οδηγίας δραστηριότητες δημοσίας αρχής, μόνον εφόσον τα κράτη μέλη προβούν σε ρητή προς τον σκοπό αυτόν νομοθετική ρύθμιση;

2)

Μπορούν να υφίστανται «σημαντικές στρεβλώσεις των όρων του ανταγωνισμού», κατά την έννοια του άρθρου 4, παράγραφος 5, τέταρτο εδάφιο, σε συνδυασμό με το δεύτερο εδάφιο, της έκτης οδηγίας 77/388/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 17ης Μαΐου 1977, περί εναρμονίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών, των σχετικών με τους φόρους κύκλου εργασιών, μόνον όταν το γεγονός ότι ένας οργανισμός δημοσίου δικαίου θεωρείται ως μη υποκείμενος στον φόρο θα συνεπαγόταν σημαντικές στρεβλώσεις των όρων του ανταγωνισμού σε βάρος ιδιωτών υποκειμένων στον φόρο ανταγωνιστών ή και όταν το γεγονός ότι ένας οργανισμός δημοσίου δικαίου θεωρείται ως μη υποκείμενος στον φόρο θα συνεπαγόταν σημαντικές στρεβλώσεις των όρων του ανταγωνισμού σε βάρος αυτού του ίδιου;

---

(1)  ΕΕ L 145, σ. 1.

---

7.6.2008

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 142/13

---

Αίτηση εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Unabhängigen Verwaltungssenats des Landes Vorarlberg (Αυστρία) στις 6 Μαρτίου 2008 — Arthur Gottwald κατά Bezirkshauptmannschaft Bregenz

(Υπόθεση C-103/08)

(2008/C 142/20)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Unabhängigen Verwaltungssenats des Landes Vorarlberg

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγων: Arthur Gottwald

Καθού: Bezirkshauptmannschaft Bregenz

Προδικαστικό ερώτημα

Έχει το άρθρο 12 ΕΚ την έννοια ότι αποκλείει την εφαρμογή διατάξεως της εθνικής νομοθεσίας η οποία προβλέπει ότι το ετήσιο αυτοκόλλητο σήμα που πρέπει να φέρουν τα αυτοκίνητα που κινούνται στις εθνικές οδούς για τις οποίες προβλέπονται διόδια χορηγείται δωρεάν μόνο σε όσους πάσχουν από συγκεκριμένη αναπηρία και έχουν την κατοικία τους ή τη συνήθη διαμονή τους στην ημεδαπή;

---

7.6.2008

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 142/13

---

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Unabhängiger Verwaltungssenat des Landes Oberösterreich (Αυστρία) στις 6 Μαρτίου 2008 — Marc André Kurt κατά Bürgermeister der Stadt Wels

(Υπόθεση C-104/08)

(2008/C 142/21)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Unabhängiger Verwaltungssenat des Landes Oberösterreich

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγων: Marc André Kurt

Καθού: Bürgermeister der Stadt Wels

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Συνάδει με τις θεμελιώδεις αρχές της Συνθήκης περί ιδρύσεως της Ευρωπαϊκής Κοινότητας καθώς και με τη Συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ 2006, C 321, σ. l) και με τις θεμελιώδεις ελευθερίες που κατοχυρώνουν οι ανωτέρω συνθήκες η απόρριψη αιτήματος πολίτη της ΕΕ ο οποίος, βάσει της θεωρητικής και πρακτικής εκπαιδεύσεώς του, της μακροχρόνιας επαγγελματικής εμπειρίας του και των προσόντων του έχει το δικαίωμα, τόσο από τυπικής απόψεως όσο και αν στην πράξη, να διδάξει οδήγηση σε θεωρητικό και πρακτικό επίπεδο, έχει δε προσφάτως αποκτήσει το δικαίωμα να εκπαιδεύει και δασκάλους οδηγήσεως, καθώς και το δικαίωμα ιδρύσεως, εκμεταλλεύσεως και διευθύνσεως σχολής οδηγήσεως, να ασκήσει τα δικαιώματά του αυτά σε κράτος μέλος της ΕΕ, συγκεκριμένα στη χώρα καταγωγής του, διότι βάσει νομοθετικής προβλέψεως απαιτείται η κατοχή πτυχίου (Diplomzwang), προϋπόθεση της οποίας η τήρηση είναι πρακτικώς αναπόφευκτη;

2)

Συνάδει η απαίτηση κατοχής πτυχίου (Diplomzwang) του άρθρου 109, παράγραφος 1, στοιχείο e, του KFG 1967, με τα δικαιώματα που κατοχυρώνουν τα άρθρα 16 και 20 του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων (ΕΕ 2007, C 303, σ. 1), ιδίως με τα δικαιώματα της ελεύθερης ασκήσεως οικονομικής και επιχειρηματικής δραστηριότητας καθώς και του ελεύθερου ανταγωνισμού και της ισότητας όλων των πολιτών;

3)	Πρέπει η διάταξη του άρθρου 109, παράγραφος 2, του KFG 1967 να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι και κάποια άλλη συναφής εκπαίδευση σε σχέση με την αντίστοιχη επαγγελματική εμπειρία μπορεί να αναγνωριστεί ως «άλλη ισότιμη ακαδημαϊκή εκπαίδευση»;

---

7.6.2008

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 142/14

---

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Landesgericht Linz (Αυστρία) στις 17 Μαρτίου 2008 — Land Oberösterreich κατά ČEZ, as

(Υπόθεση C-115/08)

(2008/C 142/22)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Landesgericht Linz

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ενάγον: Land Oberösterreich

Εναγόμενη: ČEZ, as

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

α) Αποτελεί μέτρο ισοδύναμου αποτελέσματος, κατά την έννοια του άρθρου 28 ΕΚ, το γεγονός ότι μια επιχείρηση, η οποία εκμεταλλεύεται σε ένα κράτος μέλος, σύμφωνα με τη νομοθεσία του κράτους μέλους αυτού και τις εφαρμοστέες διατάξεις του κοινοτικού δικαίου, σταθμό παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, στον οποίο παράγει ηλεκτρικό ρεύμα που διανέμει σε διάφορα κράτη μέλη, υποχρεώνεται, με απόφαση δικαστηρίου γειτονικού κράτους μέλους, η οποία εκδόθηκε επί αγωγής με αίτημα την παράλειψη πιθανών εκπομπών από τον σταθμό αυτό στο μέλλον —και είναι εκτελεστή σε όλα τα κράτη μέλη σύμφωνα με τον ευρωπαϊκό κανονισμό για τη διεθνή δικαιοδοσία, την αναγνώριση και την εκτέλεση αποφάσεων (κανονισμό 44/2001)— να προσαρμόσει την εν λόγω εγκατάσταση στις τεχνικές προδιαγραφές άλλου κράτους μέλους ή μάλιστα —σε περίπτωση που δεν είναι δυνατή η λήψη μέτρων προσαρμογής λόγω της περίπλοκης φύσης της όλης εγκατάστασης— να διακόψει τη λειτουργία της εγκατάστασης αυτής, με δεδομένο ότι το δικαστήριο αυτό δεν μπορεί, σύμφωνα με την ερμηνεία της εθνικής νομοθεσίας από το ανώτατο δικαστήριο αυτής της χώρας, να λάβει υπόψη την ισχύουσα άδεια λειτουργίας του σταθμού στο κράτος μέλος στο οποίο βρίσκεται ο σταθμός αυτός, μολονότι θα λάμβανε υπόψη την ημεδαπή άδεια λειτουργίας αν εκδίκαζε ανάλογη αγωγή για παράλειψη, οπότε το αποτέλεσμα θα ήταν να μην εκδοθεί απόφαση για παράλειψη κατά της επιχειρηματικής εγκατάστασης για την οποία θα είχε χορηγηθεί άδεια στην ημεδαπή; β) Έχουν οι δικαιολογητικοί λόγοι που στηρίζονται στη Συνθήκη ΕΚ την έννοια ότι η κατά το δίκαιο κράτους μέλους διάκριση μεταξύ ημεδαπών και αλλοδαπών αδειών λειτουργίας των εγκαταστάσεων είναι, εν πάση περιπτώσει, ανεπίτρεπτη, ενόψει του ότι επιδιώκεται η προστασία της ημεδαπής μόνο και όχι της αλλοδαπής εθνικής οικονομίας, καθόσον τούτο αποτελεί λόγο καθαρά οικονομικής φύσης, ο οποίος δεν αναγνωρίζεται ως άξιος προστασίας στο πλαίσιο των θεμελιωδών ελευθεριών; γ) Έχουν οι δικαιολογητικοί λόγοι που στηρίζονται στη Συνθήκη ΕΚ και η αντίστοιχη αρχή της αναλογικότητας την έννοια ότι η κατά το δίκαιο κράτους μέλους συλλήβδην διάκριση μεταξύ ημεδαπών και αλλοδαπών αδειών λειτουργίας των εγκαταστάσεων είναι, εν πάση περιπτώσει, ανεπίτρεπτη, επειδή η λειτουργία μιας εγκατάστασης για την οποία έχει χορηγηθεί άδεια στο κράτος μέλος στο οποίο βρίσκεται η εγκατάσταση πρέπει να εκτιμάται στη συγκεκριμένη περίπτωση από εθνικό δικαστήριο άλλου κράτους μέλους με κριτήριο τους πραγματικούς κινδύνους που δημιουργεί η λειτουργία της εγκατάστασης για τη δημόσια τάξη, την ασφάλεια ή την υγεία ή άλλους αναγνωρισμένους λόγους επιτακτικού γενικού συμφέροντος; δ) Οφείλουν τα δικαστήρια ενός κράτους μέλους, σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας, η οποία πρέπει να εξετάζεται στο πλαίσιο των δικαιολογητικών λόγων, να αντιμετωπίζουν την άδεια λειτουργίας μιας εγκατάστασης που έχει χορηγηθεί στο κράτος μέλος στο οποίο βρίσκεται η εγκατάσταση ως ημεδαπή άδεια, τουλάχιστον όταν η άδεια στο κράτος μέλος στο οποίο βρίσκεται η εγκατάσταση είναι κατ' ουσία νομικά ισοδύναμη με ημεδαπή άδεια; ε) Έχει σημασία για την απάντηση στα παραπάνω ερωτήματα αν η εγκατάσταση για την οποία έχει χορηγηθεί η άδεια στο κράτος μέλος στο οποίο βρίσκεται η εγκατάσταση αυτή είναι πυρηνικός σταθμός, εφόσον σε ένα άλλο κράτος μέλος, στο οποίο εκκρεμεί αγωγή για παράλειψη που έχει ασκηθεί λόγω του φόβου εκπομπών από πυρηνικό σταθμό, δεν επιτρέπεται ούτως ή άλλως η λειτουργία τέτοιων εγκαταστάσεων, μολονότι λειτουργούν εκεί άλλες εγκαταστάσεις που χρησιμοποιούν την πυρηνική τεχνολογία; στ) Έχουν τα δικαστήρια του κράτους μέλους, ενώπιον των οποίων εκκρεμεί τέτοια αγωγή για παράλειψη, την υποχρέωση, εφόσον η ερμηνεία του εθνικού δικαίου η οποία αναφέρθηκε παραπάνω στο ερώτημα 1.α είναι αντίθετη με το άρθρο 28 ΕΚ, να ερμηνεύουν το εθνικό δίκαιο σύμφωνα με το κοινοτικό δίκαιο, ώστε η φράση «εγκατάσταση για την οποία έχει χορηγηθεί άδεια των αρχών» να καλύπτει τόσο τις ημεδαπές άδειες λειτουργίας εγκαταστάσεων όσο και τις αλλοδαπές άδειες αυτές που έχουν χορηγηθεί από αρχές άλλων κρατών μελών της ΕΕ;

2)

α) Συμβιβάζεται με την απαγόρευση των περιορισμών της ελευθερίας εγκατάστασης των υπηκόων κάθε κράτους μέλους στο έδαφος των άλλων κρατών μελών το γεγονός ότι μια επιχείρηση, η οποία εκμεταλλεύεται σε ένα κράτος μέλος, σύμφωνα με τη νομοθεσία του κράτους μέλους αυτού και τις εφαρμοστέες διατάξεις του κοινοτικού δικαίου, σταθμό παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, υποχρεώνεται, με απόφαση δικαστηρίου γειτονικού κράτους μέλους, η οποία εκδόθηκε επί αγωγής με αίτημα την παράλειψη πιθανών εκπομπών από τον σταθμό αυτό στο μέλλον —και είναι εκτελεστή σε όλα τα κράτη μέλη σύμφωνα με τον ευρωπαϊκό κανονισμό για τη διεθνή δικαιοδοσία, την αναγνώριση και την εκτέλεση αποφάσεων (κανονισμό 44/2001)— να προσαρμόσει την εν λόγω εγκατάσταση στις τεχνικές προδιαγραφές άλλου κράτους μέλους ή μάλιστα —σε περίπτωση που δεν είναι δυνατή η λήψη μέτρων προσαρμογής λόγω της περίπλοκης φύσης της όλης εγκατάστασης— να διακόψει τη λειτουργία της εγκατάστασης αυτής, με δεδομένο ότι το δικαστήριο αυτό δεν μπορεί, σύμφωνα με την ερμηνεία της εθνικής νομοθεσίας από το ανώτατο δικαστήριο αυτής της χώρας, να λάβει υπόψη την ισχύουσα άδεια λειτουργίας του σταθμού στο κράτος μέλος στο οποίο βρίσκεται ο σταθμός αυτός, μολονότι θα λάμβανε υπόψη την ημεδαπή άδεια λειτουργίας αν εκδίκαζε ανάλογη αγωγή για παράλειψη, οπότε το αποτέλεσμα θα ήταν να μην εκδοθεί απόφαση για παράλειψη κατά της επιχειρηματικής εγκατάστασης για την οποία θα είχε χορηγηθεί άδεια στην ημεδαπή; β) Έχουν οι δικαιολογητικοί λόγοι που ισχύουν για τον περιορισμό της ελευθερίας εγκατάστασης την έννοια ότι η κατά το δίκαιο κράτους μέλους διάκριση μεταξύ ημεδαπών και αλλοδαπών αδειών λειτουργίας των εγκαταστάσεων είναι, εν πάση περιπτώσει, ανεπίτρεπτη, ενόψει του ότι επιδιώκεται η προστασία της ημεδαπής μόνο και όχι της αλλοδαπής εθνικής οικονομίας, καθόσον τούτο αποτελεί λόγο καθαρά οικονομικής φύσης, ο οποίος δεν αναγνωρίζεται ως άξιος προστασίας στο πλαίσιο των θεμελιωδών ελευθεριών; γ) Έχουν οι δικαιολογητικοί λόγοι για τον περιορισμό της ελευθερίας εγκατάστασης, οι οποίοι στηρίζονται στη Συνθήκη ΕΚ, και ειδικότερα η αρχή της αναλογικότητας, την έννοια ότι η κατά το δίκαιο κράτους μέλους συλλήβδην διάκριση μεταξύ ημεδαπών και αλλοδαπών αδειών λειτουργίας των εγκαταστάσεων είναι ανεπίτρεπτη, επειδή η λειτουργία μιας εγκατάστασης για την οποία έχει χορηγηθεί άδεια στο κράτος μέλος στο οποίο βρίσκεται η εγκατάσταση πρέπει να εκτιμάται στη συγκεκριμένη περίπτωση από εθνικό δικαστήριο άλλου κράτους μέλους με κριτήριο τους πραγματικούς κινδύνους που δημιουργεί η λειτουργία της εγκατάστασης για τη δημόσια τάξη, την ασφάλεια ή την υγεία ή άλλους αναγνωρισμένους λόγους επιτακτικού γενικού συμφέροντος; δ) Οφείλουν τα δικαστήρια ενός κράτους μέλους, σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας, η οποία πρέπει να εξετάζεται στο πλαίσιο των δικαιολογητικών λόγων που ισχύουν για τις επεμβάσεις στην ελευθερία εγκατάστασης, να αντιμετωπίζουν την άδεια λειτουργίας μιας εγκατάστασης που έχει χορηγηθεί στο κράτος μέλος στο οποίο βρίσκεται η εγκατάσταση ως ημεδαπή άδεια, τουλάχιστον όταν η άδεια στο κράτος μέλος στο οποίο βρίσκεται η εγκατάσταση είναι κατ' ουσία νομικά ισοδύναμη με ημεδαπή άδεια; ε) Έχει σημασία για την απάντηση στα παραπάνω ερωτήματα, όσον αφορά και την ελευθερία εγκατάστασης, αν η εγκατάσταση για την οποία έχει χορηγηθεί η άδεια στο κράτος μέλος στο οποίο βρίσκεται η εγκατάσταση αυτή είναι πυρηνικός σταθμός, εφόσον σε ένα άλλο κράτος μέλος, στο οποίο εκκρεμεί αγωγή για παράλειψη σχετικά με τον πυρηνικό αυτό σταθμό, δεν επιτρέπεται ούτως ή άλλως η λειτουργία τέτοιων εγκαταστάσεων, μολονότι λειτουργούν εκεί άλλες εγκαταστάσεις που χρησιμοποιούν την πυρηνική τεχνολογία; στ) Έχουν τα δικαστήρια του κράτους μέλους, ενώπιον των οποίων εκκρεμεί τέτοια αγωγή για παράλειψη, την υποχρέωση, εφόσον η ερμηνεία του εθνικού δικαίου η οποία αναφέρθηκε παραπάνω στο ερώτημα 2.α είναι αντίθετη με το άρθρο 43 ΕΚ, να ερμηνεύουν το εθνικό δίκαιο σύμφωνα με το κοινοτικό δίκαιο, ώστε η φράση «εγκατάσταση για την οποία έχει χορηγηθεί άδεια των αρχών» να καλύπτει τόσο τις ημεδαπές άδειες λειτουργίας εγκαταστάσεων όσο και τις αλλοδαπές άδειες αυτές που έχουν χορηγηθεί από αρχές άλλων κρατών μελών της ΕΕ;

3)

α) Συνιστά έμμεση διάκριση λόγω ιθαγένειας, που απαγορεύεται κατά το άρθρο 12 ΕΚ, το γεγονός ότι τα δικαστήρια κράτους μέλους λαμβάνουν υπόψη, κατά την εκδίκαση αγωγής για παράλειψη που έχει ασκήσει ιδιώτης κατά επιχειρηματικής εγκατάστασης για την οποία οι ημεδαπές αρχές έχουν χορηγήσει άδεια λειτουργίας, την άδεια αυτή, με αποτέλεσμα να αποκλείεται η προβολή αξίωσης για παράλειψη ή για προσαρμογή της λειτουργίας της εγκατάστασης, ενώ τα δικαστήρια αυτά δεν λαμβάνουν υπόψη, κατά την εκδίκαση τέτοιων αγωγών για παράλειψη, τις άδειες λειτουργίας εγκαταστάσεων σε άλλα κράτη μέλη τις οποίες έχουν χορηγήσει οι αρχές των κρατών μελών αυτών; β) Εμπίπτει η παραπάνω διάκριση στο πεδίο εφαρμογής της Συνθήκης, αφού επηρεάζει τις νομικές προϋποθέσεις της εγκατάστασης σε κράτος μέλος της ΕΕ των επιχειρήσεων που εκμεταλλεύονται τέτοιες επιχειρηματικές εγκαταστάσεις, καθώς και τις νομικές προϋποθέσεις υπό τις οποίες οι επιχειρήσεις αυτές παράγουν ηλεκτρικό ρεύμα και διανέμουν το αγαθό αυτό σε άλλα κράτη μέλη της ΕΕ, πράγμα που σημαίνει ότι η διάκριση αυτή έχει έμμεση τουλάχιστον σχέση με την υλοποίηση των θεμελιωδών ελευθεριών; γ) Συντρέχουν αντικειμενικοί δικαιολογητικοί λόγοι για τη διάκριση αυτή, με δεδομένο ότι τα οικεία δικαστήρια του κράτους μέλους δεν εξετάζουν κάθε συγκεκριμένη περίπτωση με βάση τα πραγματικά στοιχεία στα οποία στηρίζεται η χορήγηση της άδειας λειτουργίας της εγκατάστασης στο κράτος μέλος στο οποίο βρίσκεται η εγκατάσταση; Δεν θα ήταν σύμφωνο με την αρχή της αναλογικότητας το να λαμβάνεται υπόψη από τα δικαστήρια του οικείου κράτους μέλους η αλλοδαπή άδεια που έχει χορηγηθεί στο άλλο κράτος μέλος, στο οποίο βρίσκεται η εγκατάσταση, υπό τον όρο τουλάχιστον ότι η άδεια αυτή είναι κατ' ουσία νομικά ισοδύναμη με ημεδαπή άδεια; δ) Έχουν τα δικαστήρια του κράτους μέλους, ενώπιον των οποίων εκκρεμεί τέτοια αγωγή για παράλειψη, την υποχρέωση, εφόσον η ερμηνεία του εθνικού δικαίου η οποία αναφέρθηκε παραπάνω στο ερώτημα 3.α είναι αντίθετη με το άρθρο 12 ΕΚ, να ερμηνεύουν το εθνικό δίκαιο σύμφωνα με το κοινοτικό δίκαιο, ώστε η φράση «εγκατάσταση για την οποία έχει χορηγηθεί άδεια των αρχών» να καλύπτει τόσο τις ημεδαπές άδειες λειτουργίας εγκαταστάσεων όσο και τις αλλοδαπές άδειες αυτές που έχουν χορηγηθεί από αρχές άλλων κρατών μελών της ΕΕ;

4)

α) Ισχύει η στηριζόμενη στο άρθρο 10 ΕΚ αρχή της έντιμης συνεργασίας στο πεδίο εφαρμογής του κοινοτικού δικαίου ακόμη και στις σχέσεις μεταξύ των κρατών μελών; β) Συνάγεται από αυτή την αρχή της έντιμης συνεργασίας ότι τα κράτη μέλη δεν επιτρέπεται να δυσχεραίνουν αμοιβαία ή μάλιστα να καθιστούν αδύνατη την άσκηση των δραστηριοτήτων τις οποίες ασκούν βάσει κυριαρχικών εξουσιών και ισχύει τούτο ιδιαίτερα για τις αποφάσεις τους σχετικά με τον σχεδιασμό, την κατασκευή και τη λειτουργία στο έδαφός τους εγκαταστάσεων που χρησιμοποιούν πυρηνική τεχνολογία; γ) Έχουν τα δικαστήρια του κράτους μέλους, ενώπιον των οποίων εκκρεμεί τέτοια αγωγή για παράλειψη, την υποχρέωση, εφόσον η ερμηνεία του εθνικού δικαίου η οποία αναφέρθηκε παραπάνω στο ερώτημα 4.α είναι αντίθετη με το άρθρο 10 ΕΚ, να ερμηνεύουν το εθνικό δίκαιο σύμφωνα με το κοινοτικό δίκαιο, ώστε η φράση «εγκατάσταση για την οποία έχει χορηγηθεί άδεια των αρχών» να καλύπτει τόσο τις ημεδαπές άδειες λειτουργίας εγκαταστάσεων όσο και τις αλλοδαπές άδειες αυτές που έχουν χορηγηθεί από αρχές άλλων κρατών μελών της ΕΕ;

---

7.6.2008

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 142/16

---

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Hof van Cassatie van België στις 25 Μαρτίου 2008 — I. GALM Snauwaert και Algemeen Expeditiebedrijf Zeebrugge BVBA κατά Belgische Staat, II. Coldstar NV κατά Belgische Staat, III. D.P.W. Vlaeminck κατά Belgische Staat, IV. J.P. Den Haerynck κατά Belgische Staat και V. A.E.M. De Wintere κατά Belgische Staat

(Υπόθεση C-124/08)

(2008/C 142/23)

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Hof van Cassatie van België

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείοντες:

I)	1. G.A.L.M. Snauwaert 2. Algemeen Expeditiebedrijf Zeebrugge BVBA, αστικώς υπεύθυνη

II)	Coldstar NV, αστικώς υπεύθυνη

III)	D.P.W. Vlaeminck

IV)	J.P. Den Haerynck

V)	A.E.M. De Wintere

Αναιρεσίβλητο: Belgische Staat

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Πρέπει το άρθρο 221, παράγραφος 1, του Κοινοτικού Τελωνειακού Κώδικα (1) να νοηθεί υπό την έννοια ότι η προβλεπόμενη γνωστοποίηση μιας τελωνειακής οφειλής στον οφειλέτη μπορεί να γίνει νομότυπα μόνο μετά τη βεβαίωσή της ή, με άλλα λόγια, ότι η προβλεπόμενη από το άρθρο 221, παράγραφος 1, του Κοινοτικού Τελωνειακού Κώδικα γνωστοποίηση μιας τελωνειακής οφειλής στον οφειλέτη πρέπει πάντα να έπεται της βεβαιώσεώς της για να είναι η γνωστοποίηση έγκυρη ή σύμφωνη με το άρθρο 221, παράγραφος 1, του Κοινοτικού Τελωνειακού Κώδικα;

2)

Πρέπει το άρθρο 221, παράγραφος 3, του Κοινοτικού Τελωνειακού Κώδικα, όπως είχε εφαρμογή πριν από την τροποποίησή του από το άρθρο 1 του κανονισμού (ΕΟΚ) 2700/2000 (2), να νοηθεί υπό την έννοια ότι η δυνατότητα των τελωνειακών αρχών να προβούν πέραν της τριετούς προθεσμίας από τη γένεση της τελωνειακής οφειλής σε νομότυπη γνωστοποίηση του βεβαιωθέντος ποσού όταν η οφειλή αυτή γεννήθηκε κατόπιν αξιόποινης πράξεως, υφίσταται μόνον έναντι των προσώπων στα οποία δύναται να καταλογιστεί η αξιόποινη αυτή πράξη;

---

(1)  Κανονισμός (ΕΟΚ) 2913/92 του Συμβουλίου, της 12ης Οκτωβρίου 1992, περί θεσπίσεως κοινοτικού τελωνειακού κώδικα (ΕΕ L 302, σ. 1).

(2)  Κανονισμός (ΕΚ) 2700/2000 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Νοεμβρίου 2000, για τροποποίηση του κανονισμού (ΕΟΚ) 2913/92 (ΕΕ L 311, σ. 17).

---

7.6.2008

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 142/16

---

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Hof van Cassatie van België στις 25 Μαρτίου 2008 — G.C. Deschaumes κατά Belgische Staat

(Υπόθεση C-125/08)

(2008/C 142/24)

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Hof van Cassatie van België

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείων: G.C. Deschaumes

Αναιρεσίβλητο: Belgische Staat

Προδικαστικό ερώτημα

Πρέπει το άρθρο 221, παράγραφος 1, του Κοινοτικού Τελωνειακού Κώδικα (ΚΤΚ) (1) να νοηθεί υπό την έννοια ότι η προβλεπόμενη γνωστοποίηση μιας τελωνειακής οφειλής στον οφειλέτη μπορεί να γίνει νομότυπα μόνο μετά τη βεβαίωσή της ή, με άλλα λόγια, ότι η προβλεπόμενη από το άρθρο 221, παράγραφος 1, του Κοινοτικού Τελωνειακού Κώδικα γνωστοποίηση μιας τελωνειακής οφειλής στον οφειλέτη πρέπει πάντα να έπεται της βεβαιώσεώς της για να είναι η γνωστοποίηση έγκυρη ή σύμφωνη με το άρθρο 221, παράγραφος 1, του Κοινοτικού Τελωνειακού Κώδικα;

---

(1)  Κανονισμός (ΕΟΚ) 2913/92 του Συμβουλίου, της 12ης Οκτωβρίου 1992, περί θεσπίσεως κοινοτικού τελωνειακού κώδικα (ΕΕ L 302, σ. 1).

---

7.6.2008

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 142/17

---

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Hof van Cassatie van België στις 25 Μαρτίου 2008 — Ι. Distillerie Smeets Hasselt NV κατά 1. Belgische Staat, 2. L.S.C. De Vos, 3. Bollen, Mathay & Co. BVBA, εκκαθαριστή της Transterminal Logistics NV, 4. D. Van den Langenbergh και 5. Firma De Vos NV, II. Belgische Staat κατά Bollen, Mathay, & Co. BVBA, εκκαθαριστή της Transterminal Logistics NV, και III. L.S.C. De Vos κατά Belgische Staat

(Υπόθεση C-126/08)

(2008/C 142/25)

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Hof van Cassatie van België

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείοντες:

I.	Distillerie Smeets Hasselt NV

II.	Belgische Staat

III.	L.S.C. De Vos

Αναιρεσίβλητοι:

I.	1. Belgische Staat 2. L.S.C. De Vos 3. Bollen, Mathay & Co. BVBA, εκκαθαριστής της Transterminal Logistics NV 4. D. Van den Langenbergh 5. Firma De Vos NV

II.	Bollen, Mathay, & Co. BVBA, εκκαθαριστής της Transterminal Logistics NV

III.	Belgische Staat

Προδικαστικό ερώτημα

Πρέπει τα άρθρα 217, παράγραφος 1, και 221, παράγραφος 1, του Κοινοτικού Τελωνειακού Κώδικα (1) να νοηθούν υπό την έννοια ότι η προβλεπόμενη βεβαίωση μιας τελωνειακής οφειλής δύναται να γίνει νομότυπα επίσης με αναγραφή του ποσού σε έκθεση κατά τον AWDA (2) συντασσσόμενη από αρμόδιους για τη σύνταξη εκθέσεων υπαλλήλους και όχι από πρόσωπα αρμόδια για την εγγραφή τέτοιων ποσών σε λογιστικά βιβλία και ότι μια τέτοια έκθεση δύναται κατά το άρθρο 217, παράγραφος 1, του Κοινοτικού Τελωνειακού Κώδικα να θεωρηθεί ως λογιστικό βιβλίο ή ως οποιοδήποτε άλλο υπόθεμα που επέχει θέση τέτοιων βιβλίων;

---

(1)  Κανονισμός (ΕΟΚ) 2913/92 του Συμβουλίου, της 12ης Οκτωβρίου 1992, περί θεσπίσεως κοινοτικού τελωνειακού κώδικα (ΕΕ L 302, σ. 1).

(2)  Βασιλικό διάταγμα της 18ης Ιουλίου 1977 περί συντονισμού των γενικών διατάξεων για τα τελωνεία και τον φόρο καταναλώσεως.

---

7.6.2008

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 142/17

---

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Tribunal de première instance de Liège (Βέλγιο) στις 28 Μαρτίου 2008 — Jacques Damseaux κατά Βελγικού Δημοσίου

(Υπόθεση C-128/08)

(2008/C 142/26)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunal de première instance de Liège

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγων: Jacques Damseaux

Καθού: Βελγικού Δημοσίου

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Έχει το άρθρο 56 της Συνθήκης ΕΚ την έννοια ότι απαγορεύει περιορισμό απορρέοντα από τη Σύμβαση μεταξύ Γαλλίας και Βελγίου για την αποφυγή της διπλής φορολογίας και για τη θέσπιση κανόνων αμοιβαίας διοικητικής και δικαστικής συνδρομής στον τομέα της φορολογίας εισοδήματος, βάσει της οποίας Συμβάσεως εξακολουθεί να ισχύει εν μέρει διπλή φορολόγηση των μερισμάτων από συμμετοχές σε εταιρείες εγκατεστημένες στη Γαλλία και η οποία καθιστά τη φορολόγηση των εν λόγω μερισμάτων βαρύτερη από τον βελγικό φόρο κινητών αξιών ο οποίος συνιστά τον μόνο φόρο που βαρύνει τα μερίσματα τα οποία διανέμουν βελγικές εταιρείες σε μετόχους κατοίκους Βελγίου;.

2)	Έχει το άρθρο 293 της Συνθήκης ΕΚ την έννοια ότι η αδράνεια του Βελγίου ενέχει υπαιτιότητα επειδή δεν διεξήχθησαν νέες διαπραγματεύσεις με τη Γαλλία για την εξεύρεση ενός νέου τρόπου εξαλείψεως της διπλής φορολογίας των μερισμάτων εταιρειών που εδρεύουν στη Γαλλία;

---

7.6.2008

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 142/17

---

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Rechtbank van eerste aanleg te Brugge (Βέλγιο) στις 31 Μαρτίου 2008 — C. Cloet και J. Cloet κατά Westvlaamse Intercommunale voor Economische Expansie, Huisvestingsbeleid en Technische Bijstand CVBA (WVI)

(Υπόθεση C-129/08)

(2008/C 142/27)

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Rechtbank van eerste aanleg te Brugge (Βέλγιο).

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αιτούντες: C. Cloet και J. Cloet.

Καθής: Westvlaamse Intercommunale voor Economische Expansie, Huisvetingsbeleid en Technische Bijstand CVBA (WVI).

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Πρέπει να θεωρηθεί ότι συμβιβάζεται με την κοινή αγορά το χρηματοοικονομικό πλεονέκτημα που παρέσχε στην NV. Metafox η Περιφέρεια της Φλάνδρας/η Φλαμανδική Κοινότητα μέσω της αποκεντρωμένης δημόσιας αρχής, συγκεκριμένα δε της W.V.I., υπό τη μορφή προνομιακής τιμής για την αγορά τεμαχίου γης για βιομηχανική χρήση, εκτάσεως 1,8274 εκταρίων, το οποίο η W.V.I. πώλησε έναντι του εικονικώς αναγραφόμενου στη σύμβαση πωλήσεως ποσού των 294 394,14 ευρώ, ενώ η πραγματικώς καταβληθείσα προνομιακή τιμή ανερχόταν σε 91 720,60 ευρώ, λαμβανομένου υπόψη του ότι η τιμή κόστους για την αγορά ενός τέτοιου τεμαχίου γης για βιομηχανική χρήση, υπό κανονικές συνθήκες και βάσει των μέσων τιμών των τεμαχίων γης για βιομηχανική χρήση στην ίδια περιοχή, ανέρχεται σε 1 007 926,40 ευρώ;

2)

Μήπως η Περιφέρεια της Φλάνδρας/η Φλαμανδική Κοινότητα μέσω της W.V.I., λαμβάνοντας ένα τέτοιο μέτρο απαλλοτριώσεως και μεταγενέστερης πωλήσεως στην NV. Metafox (συγκεκριμένα δε, έναντι της καταβλητέας από την NV. Metafox προνομιακής τιμής των 91 720,60 ευρώ), ευνοεί εμμέσως την ωφελούμενη επιχείρηση NV. Metafox, παρέχοντάς της ευθέως οικονομικό πλεονέκτημα (που συνίσταται στη διαφορά μεταξύ της καταβληθείσας τιμής και της εικονικώς δηλωθείσας στη σύμβαση τιμής πωλήσεως), δεδομένου ότι η ωφελούμενη επιχείρηση NV. Metafox δεν θα μπορούσε να αγοράσει αυτά τα τεμάχια γης υπό τις κανονικές συνθήκες της αγοράς (1 007 926,40 ευρώ), ούτε και έναντι της εικονικώς καθορισθείσας τιμής πωλήσεως (294 394,14 ευρώ); Μπορεί, συνεπώς, αυτό το μέτρο της W.V.I. (συγκεκριμένα η πώληση του τεμαχίου γης για βιομηχανική χρήση αντί της πράγματι καταβληθείσας προνομιακής τιμής) να χαρακτηρισθεί ως χρηματοοικονομικό πλεονέκτημα το οποίο αντιβαίνει στο άρθρο 87, παράγραφος 1, ΕΚ;

3)	Πρέπει, κατ' εφαρμογήν του άρθρου 88, παράγραφος 3, ΕΚ, να δηλωθεί στην Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων το μέτρο αυτό και το χρηματοοικονομικό πλεονέκτημα το οποίο παρέσχε η Περιφέρεια της Φλάνδρας/η Φλαμανδική Κοινότητα;

---

7.6.2008

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 142/18

---

Προσφυγή της 7ης Απριλίου 2008 — Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κατά Δημοκρατίας της Πολωνίας

(Υπόθεση C-142/08)

(2008/C 142/28)

Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (εκπρόσωποι: M. Kaduczak και P. Dejmek)

Καθής: Δημοκρατία της Πολωνίας

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—

να αναγνωρίσει ότι η Δημοκρατία της Πολωνίας, παραλείποντας να θεσπίσει τις αναγκαίες νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις για να συμμορφωθεί προς την οδηγία 2004/39/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 21ης Απριλίου 2004, για τις αγορές χρηματοπιστωτικών μέσων (1), ή, εν πάση περιπτώσει, παραλείποντας να ενημερώσει την Επιτροπή περί της λήψεως των σχετικών μέτρων, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από την οδηγία αυτή·

—	να καταδικάσει την Δημοκρατία της Πολωνίας στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Η προθεσμία για τη μεταφορά της οδηγίας 2004/39/ΕΚ στην εσωτερική έννομη τάξη έληξε στις 31 Ιανουαρίου 2007.

---

(1)  ΕΕ L 145 της 30.4.2004, σ. 1.

---

7.6.2008

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 142/18

---

Προσφυγή της 7ης Απριλίου 2008 — Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κατά Δημοκρατίας της Πολωνίας

(Υπόθεση C-143/08)

(2008/C 142/29)

Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (εκπρόσωποι: M. Kaduczak και P. Dejmek)

Καθής: Δημοκρατία της Πολωνίας

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—

να αναγνωρίσει ότι η Δημοκρατία της Πολωνίας, παραλείποντας να θεσπίσει τις αναγκαίες νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις για να συμμορφωθεί προς την οδηγία 2006/73/ΕΚ (1) της Επιτροπής, της 10ης Αυγούστου 2006, για την εφαρμογή της οδηγίας 2004/39/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, ή, εν πάση περιπτώσει, παραλείποντας να ενημερώσει την Επιτροπή περί της λήψεως των σχετικών μέτρων, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από την οδηγία αυτή·

—	να καταδικάσει την Δημοκρατία της Πολωνίας στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Η προθεσμία για τη μεταφορά της οδηγίας 2006/73/ΕΚ στην εσωτερική έννομη τάξη έληξε στις 31 Ιανουαρίου 2007.

---

(1)  ΕΕ L 214 της 2.9.2006, σ. 26.

---

7.6.2008

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 142/19

---

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Συμβούλιο της Επικρατείας (Ελλάδα) στις 9 Απριλίου 2008 — ΚΛΑΜΠ ΟΤΕΛ ΛΟΥΤΡΑΚΙ Α.Ε., Αθηναϊκή Τεχνική Α.Ε και Ευάγγελος Μαρινάκης κατά Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης και Υπουργού Επικρατείας

(Υπόθεση C-145/08)

(2008/C 142/30)

Γλώσσα διαδικασίας: η ελληνική

Αιτούν δικαστήριο

Συμβούλιο της Επικρατείας

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αιτούντες: ΚΛΑΜΠ ΟΤΕΛ ΛΟΥΤΡΑΚΙ Α.Ε., Αθηναϊκή Τεχνική Α.Ε. και Ευάγγελος Μαρινάκης

Καθών η αίτηση: Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης και Υπουργός Επικρατείας

Παρεμβαίνοντες: Athens Resort Casino Ανώνυμη εταιρεία συμμετοχών, Ελληνική Τεχνοδομική ΤΕΒ Α.Ε., Hyatt Regency Ξενοδοχειακή και Τουριστική (Ελλάς) Α.Ε. και Λεωνίδας Μπόμπολας.

Προδικαστικά ερωτήματα

«1.

Σύμβαση με την οποία η αναθέτουσα αρχή αναθέτει στον ανάδοχο την διαχείριση επιχειρήσεως Καζίνο, την εκπλήρωση αναπτυξιακού σχεδίου, συνισταμένου στην αναβάθμιση των χώρων του Καζίνο και την επιχειρηματική αξιοποίηση των δυνατοτήτων της άδειας του Καζίνο αυτού και στην οποία συμπεριλαμβάνεται όρος, σύμφωνα με τον οποίο, αν στην ευρύτερη περιοχή, στην οποία λειτουργεί το επίμαχο Καζίνο, λειτουργήσει νομίμως άλλο Καζίνο, η αναθέτουσα αρχή αναλαμβάνει την υποχρέωση να καταβάλει στον ανάδοχο αποζημίωση, αποτελεί σύμβαση παραχωρήσεως, μη διεπομένης από τις διατάξεις της οδηγίας 92/50/ΕΟΚ;».

«2.

Σε περίπτωση αρνητικής απαντήσεως στο πρώτο προδικαστικό ερώτημα: ένδικο βοήθημα, το οποίο ασκούν συμμετάσχοντες σε διαδικασία αναθέσεως δημοσίας συμβάσεως μικτής μορφής, η οποία προβλέπει και παροχή υπηρεσιών, υπαγομένων στο Παράρτημα ΙΒ της οδηγίας 93/50/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 18ης Ιουνίου 1992, για το συντονισμό των διαδικασιών σύναψης δημοσίων συμβάσεων υπηρεσιών (ΕΕL 209), με το οποίο προβάλλεται παραβίαση της αρχής της ίσης μεταχείρισης των διαγωνιζομένων (αρχής επιβεβαιωνόμενης με το άρθρο 3 παρ. 2 της εν λόγω οδηγίας), εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής της οδηγίας 89/665/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 21ης Δεκεμβρίου 1989, για το συντονισμό των νομοθετικών, κανονιστικών και διοικητικών διατάξεων περί της εφαρμογής των διαδικασιών προσφυγής στον τομέα σύναψης συμβάσεων κρατικών προμηθειών και δημοσίων έργων (ΕEL 395), ή τέτοια εφαρμογή αποκλείεται, εφ' όσον στην διαδικασία σύναψης της ανωτέρω συμβάσεως παροχής υπηρεσιών εφαρμόζονται, σύμφωνα με τα οριζόμενα στο άρθρο 9 της οδηγίας 92/50/ΕΟΚ, μόνο τα άρθρα 14 και 16 αυτής;».

«3.

Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο δεύτερο προδικαστικό ερώτημα: εφ' όσον γίνεται δεκτό ότι δεν αντίκειται, κατ' αρχήν, στο Κοινοτικό Δίκαιο, ειδικώτερα δε στις διατάξεις της οδηγίας 89/665/ΕΟΚ, εθνική διάταξη, κατά την οποία μόνον το σύνολο μελών κοινοπραξίας, χωρίς νομική προσωπικότητα, η οποία μετέσχε ανεπιτυχώς σε διαδικασία συνάψεως δημόσιας συμβάσεως, μπορεί να ασκήσει ένδικα βοηθήματα κατά της κατακυρωτικής πράξεως και όχι μεμονωμένα μέλη της, τούτο δε ισχύει ακόμη και όταν το ένδικο βοήθημα έχει μεν αρχικώς ασκηθεί από όλα τα μέλη της κοινοπραξίας από κοινού, αλλά, τελικώς, ως προς ορισμένα από αυτά, προέκυψε ότι ασκείται απαραδέκτως, είναι, περαιτέρω, από πλευράς εφαρμογής της ως άνω οδηγίας, αναγκαίο να εξετασθεί, προκειμένου να απαγγελθεί το ως άνω απαράδεκτο, να τα μεμονωμένα αυτά μέλη διατηρούν μετά ταύτα το δικαίωμα να διεκδικήσουν σε άλλο εθνικό δικαστήριο την αποζημίωση που τυχόν προβλέπεται από διάταξη του εθνικού δικαίου;»

«4.

Όταν με πάγια νομολογία εθνικού δικαστηρίου γινόταν δεκτό ότι μπορεί και μεμονωμένο μέλος κοινοπραξίας να ασκεί παραδεκτώς ένδικο βοήθημα κατά πράξεως, εντεταγμένης σε διαδικασία αναθέσεως δημοσίας συμβάσεως, είναι συμβατή με τις διατάξεις ης οδηγίας 89/665/ΕΟΚ, ερμηνευομένης υπό το φως του άρθρου 6 της ΕΣΔΑ ως γενικής αρχής του κοινοτικού δικαίου, η απόρριψη ενδίκου βοηθήματος ως απαραδέκτου, λόγω μεταβολής της ως άνω πάγιας νομολογίας, χωρίς προηγουμένως να δοθεί στον ασκήσαντα το ένδικο αυτό βοήθημα είτε η δυνατότητα να θεραπεύσει το σχετικό απαράδεκτο είτε, σε κάθε περίπτωση, η δυνατότητα να διατυπώσει, με βάση την αρχή της αντιμωλίας, τις απόψεις του σχετικά με το ζήτημα αυτό;»

---

7.6.2008

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 142/19

---

Αίτηση εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Juzgado de lo Mercantil de Málaga (Ισπανία) στις 9 Απριλίου 2008 — Finn Mejnertsen κατά Betina Mandal Barsoe

(Υπόθεση C-148/08)

(2008/C 142/31)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Αιτούν δικαστήριο

Juzgado de lo Mercantil de Málaga (Ισπανία)

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αιτούσα: Finn Mejnertsen

Καθής: Betina Mandal Barsoe

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Για τους σκοπούς των άρθρων 1 και 2 του Πρωτοκόλλου για τη θέση της Δανίας, που προσαρτήθηκε στη Συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση και στη Συνθήκη περί ιδρύσεως της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, πρέπει η Δανία να θεωρηθεί ως κράτος μέλος κατά την έννοια του άρθρου 16 του κανονισμού (ΕΚ) 1346/2000 (1), περί των διαδικασιών αφερεγγυότητας;

2)	Το γεγονός ότι ο κανονισμός 1346/2000 υπόκειται στο προαναφερθέν πρωτόκολλο σημαίνει ότι ο κανονισμός αυτός δεν αποτελεί μέρος της κοινοτικής κανονιστικής ρυθμίσεως στην εν λόγω χώρα;

3)

Το γεγονός ότι ο κανονισμός 1346/2000 δεν δεσμεύει τη Δανία και δεν εφαρμόζεται στη χώρα αυτή σημαίνει ότι τα λοιπά κράτη μέλη δεν εφαρμόζουν τον εν λόγω κανονισμό για την αναγνώριση και την εκτέλεση των αποφάσεων περί αφερεγγυότητας οι οποίες εκδόθηκαν στη Δανία ή, αντιθέτως, ότι τα λοιπά κράτη μέλη υποχρεούνται, εκτός αν έχουν διατυπώσει επιφυλάξεις, να εφαρμόζουν τον εν λόγω κανονισμό όταν η απόφαση περί αφερεγγυότητας εκδόθηκε στη Δανία και επιδιώκεται η αναγνώρισή της και η εκτέλεσή της σε αυτά και, ειδικότερα, στην Ισπανία;

---

(1)  Κανονισμός (ΕΚ) 1346/2000 του Συμβουλίου, της 29ης Μαΐου 2000, περί των διαδικασιών αφερεγγυότητας (ΕΕ L 160, σ. 1).

---

7.6.2008

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 142/20

---

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Συμβούλιο της Επικρατείας (Ελλάδα) στις 11 Απριλίου 2008 — ΑΚΤΩΡ ΑΝΩΝΥΜΗ ΤΕΧΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ (ΑΚΤΩΡ A.T.E.) κατά Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης

(Υπόθεση C-149/08)

(2008/C 142/32)

Γλώσσα διαδικασίας: η ελληνική

Αιτούν δικαστήριο

Συμβούλιο της Επικρατείας

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αιτούσα: Άκτωρ Ανώνυμη Τεχνική Εταιρεία (Άκτωρ Α.Τ.Ε.)

Καθού η αίτηση: Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης

Παρεμβαίνουσα: «Μηχανική Α.Ε».

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Εφ' όσον γίνεται δεκτό ότι δεν αντίκειται, κατ' αρχήν, στο Κοινοτικό Δίκαιο, ειδικώτερα δε στις διατάξεις της οδηγίας 89/665/ΕΟΚ, εθνική διάταξη, κατά την οποία μόνον το σύνολο μελών κοινοπραξίας, χωρίς νομική προσωπικότητα, η οποία μετέσχε ανεπιτυχώς σε διαδικασία συνάψεως δημόσιας συμβάσεως, μπορεί να ασκήσει ένδικα βοηθήματα κατά της κατακυρωτικής πράξεως, όχι δε και μεμονωμένα μέλη της, τούτο δε ισχύει ακόμη και όταν το ένδικο βοήθημα έχει μεν αρχικώς ασκηθεί από όλα τα μέλη της κοινοπραξίας, αλλά, τελικώς, ως προς ορισμένα από αυτά, προέκυψε ότι ασκείται απαραδέκτως, είναι, περαιτέρω, από πλευράς εφαρμογής της ως άνω οδηγίας, αναγκαίο να εξετασθεί, προκειμένου να απαγγελθεί το ως άνω απαράδεκτο, κατά πόσον τα μεμονωμένα αυτά μέλη διατηρούν, μετά ταύτα, ή όχι το δικαίωμα να διεκδικήσουν σε άλλο εθνικό δικαστήριο την αποζημίωση που τυχόν προβλέπεται από διάταξη του εθνικού δικαίου;

2)

Όταν με πάγια νομολογία εθνικού δικαστηρίου γινόταν δεκτό ότι μπορεί και μεμονωμένο μέλος κοινοπραξίας να ασκεί παραδεκτώς ένδικο βοήθημα κατά πράξεως, εντεταγμένης σε διαδικασία αναθέσεως δημοσίας συμβάσεως, είναι συμβατή με τις διατάξεις της οδηγίας 89/665/ΕΟΚ, ερμηνευομένης υπό το φως του άρθρου 6 της ΕΣΔΑ, ως γενικής αρχής του κοινοτικού δικαίου, η απόρριψη ενδίκου βοηθήματος ως απαραδέκτου, λόγω μεταβολής της ως άνω πάγιας νομολογίας, χωρίς προηγουμένως να δοθεί στον ασκήσαντα το ένδικο αυτό βοήθημα η δυνατότητα να θεραπεύσει το σχετικό απαράδεκτο είτε, σε κάθε περίπτωση, η δυνατότητα να διατυπώσει, με βάση την αρχή της αντιμωλίας, τις απόψεις του σχετικά με το ζήτημα αυτό;

---

7.6.2008

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 142/20

---

Προσφυγή της 15ης Απριλίου 2008 — Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κατά Βασιλείου της Ισπανίας

(Υπόθεση C-153/08)

(2008/C 142/33)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική.

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (εκπρόσωποι: R. Lyal και L. Lozano Palacios)

Καθού: Βασίλειο της Ισπανίας.

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—

να αναγνωρίσει ότι, διατηρώντας σε ισχύ φορολογική νομοθετική ρύθμιση, σύμφωνα με την οποία υπόκεινται σε φόρο τα εισοδήματα από όλα τα λαχεία, παίγνια και στοιχήματα που οργανώνονται εκτός του Βασιλείου της Ισπανίας, ενώ απαλλάσσονται του φόρου εισοδήματος τα εισοδήματα από ορισμένα λαχεία, παίγνια και στοιχήματα που οργανώνονται στο Βασίλειο της Ισπανίας, το Βασίλειο της Ισπανίας παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από το κοινοτικό δίκαιο και, ειδικότερα, από τα άρθρα 49 ΕΚ και 36 της Συμφωνίας για τον Ευρωπαϊκό Οικονομικό Χώρο·

—	να καταδικάσει το Βασίλειο της Ισπανίας στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Σύμφωνα με την ισπανική νομοθεσία, απαλλάσσονται του φόρου εισοδήματος τα κέρδη από τα λαχεία και τα στοιχήματα που οργανώνονται από τη δημόσια επιχείρηση Loterías y Apuestas del Estado [Λαχεία και Στοιχήματα του Κράτους] και από τους οργανισμούς ή τους φορείς των Αυτόνομων Κοινοτήτων, καθώς και από τις λαχειοφόρους αγορές που οργανώνονται από τον Cruz Roja Española [Ισπανικό Ερυθρό Σταυρό] και την Organización Nacional de Ciegos Españoles [Εθνικό Οργανισμό Τυφλών της Ισπανίας]. Ωστόσο, τα εισοδήματα που προέρχονται από λαχεία, παίγνια και στοιχήματα οργανωμένα από άλλους εθνικούς και αλλοδαπούς οργανισμούς, συμπεριλαμβανομένων των εγκατεστημένων σε χώρες μέλη της ΕΕ ή του ΕΟΧ, περιλαμβάνονται στη φορολογητέα βάση και υπόκεινται σε προοδευτικούς φορολογικούς συντελεστές.

Η Επιτροπή επικαλείται ειδικότερα τις αποφάσεις Lindman (1) και Safir (2) και υπενθυμίζει ότι, κατά τη νομολογία, οι δραστηριότητες οργανώσεως λαχειοφόρου αγοράς πρέπει να θεωρούνται δραστηριότητες «παροχής υπηρεσιών», κατά την έννοια της Συνθήκης. Επίσης σύμφωνα με τη νομολογία, το άρθρο 49 ΕΚ απαγορεύει κάθε περιορισμό και εμπόδιο στην ελεύθερη παροχή υπηρεσιών, ακόμη και αν αυτά εφαρμόζονται αδιακρίτως στους ημεδαπούς και στους προερχόμενους από άλλα κράτη μέλη παρέχοντες υπηρεσίες, και αποκλείει την εφαρμογή κάθε εθνικής ρυθμίσεως που έχει ως αποτέλεσμα να δυσχεραίνει την παροχή υπηρεσιών μεταξύ κρατών μελών περισσότερο απ' ότι την παροχή υπηρεσιών στο εσωτερικό ενός κράτους μέλους. Δεδομένων των ιδιαιτεροτήτων του τομέα των παιγνίων, η νομολογία δέχεται ορισμένους περιορισμούς εκ μέρους των κρατών μελών, υπό την προϋπόθεση ότι αποδεικνύεται η σκοπιμότητα και η αναλογικότητα του μέτρου και ότι δεν εισάγεται με αυτό δυσμενείς διακρίσεις.

Η Επιτροπή θεωρεί ότι η ισπανική νομοθεσία εισάγει δυσμενείς διακρίσεις, καθώς η απαλλαγή επιφυλάσσεται σε ορισμένους οργανισμούς που προσδιορίζονται συγκεκριμένα, ενώ αποκλείονται από το εν λόγω φορολογικό πλεονέκτημα οι φορείς άλλων κρατών μελών που έχουν τον ίδιο χαρακτήρα ή επιδιώκουν τους ίδιους σκοπούς με τους ισπανικούς οργανισμούς που αναφέρονται στον κανόνα απαλλαγής. Ως εκ τούτου, ακόμη και αν οι ισπανικές αρχές είχαν αποδείξει στο πλαίσιο της διαδικασίας διαπιστώσεως της παραβάσεως ότι η επίδικη νομοθετική ρύθμιση αποτελεί σκόπιμο μέτρο, ανάλογο προς τον διακηρυχθέντα σκοπό της προστασίας των καταναλωτών και της δημοσίας τάξεως, πράγμα που δεν έπραξαν, η εν λόγω νομοθετική ρύθμιση δεν θα μπορούσε σε καμιά περίπτωση να θεωρηθεί συμβατή προς το κοινοτικό δίκαιο, καθώς θα εισήγε σε κάθε περίπτωση δυσμενή διάκριση.

---

(1)  Απόφαση του Δικαστηρίου της 13ης Νοεμβρίου 2003, C-42/02, Lindman, Συλλογή 2003, σ. Ι-13519.

(2)  Απόφαση του Δικαστηρίου της 28ης Απριλίου 1998, C-118/96, Safir, Συλλογή 1998, σ. Ι-1897.

---

7.6.2008

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 142/21

---

Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 10ης Μαρτίου 2008 (αίτηση του Sozialgericht Berlin — Γερμανία για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως) — Irene Werich κατά Deutsche Rentenversicherung Bund

(Υπόθεση C-111/06) (1)

(2008/C 142/34)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Ο Πρόεδρος του Δικαστηρίου αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

---

(1)  ΕΕ C 326 της 30.12.2006.

---

7.6.2008

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 142/21

---

Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 1ης Απριλίου 2008 (αίτηση του Corte suprema di cassazione — Ιταλία για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως) — Ministero dell'Economia e delle Finanze, Agenzia delle Entrate κατά Porto Antico di Genova SpA

(Υπόθεση C-149/06) (1)

(2008/C 142/35)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Ο Πρόεδρος του Δικαστηρίου αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

---

(1)  ΕΕ C 310 της 16.12.2006.

---

7.6.2008

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 142/21

---

Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 10ης Μαρτίου 2008 — Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κατά Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας

(Υπόθεση C-44/07) (1)

(2008/C 142/36)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Ο Πρόεδρος του Δικαστηρίου αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

---

(1)  ΕΕ C 69 της 24.3.2007.

---

7.6.2008

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 142/21

---

Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 27ης Φεβρουαρίου 2008 — Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κατά Βασιλείου των Κάτω Χωρών

(Υπόθεση C-120/07) (1)

(2008/C 142/37)

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Ο Πρόεδρος του Δικαστηρίου αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

---

(1)  ΕΕ C 95 της 28.4.2007.

---

7.6.2008

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 142/22

---

Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 26ης Φεβρουαρίου 2008 — Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κατά Βασιλείου των Κάτω Χωρών

(Υπόθεση C-123/07) (1)

(2008/C 142/38)

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Ο Πρόεδρος του Δικαστηρίου αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

---

(1)  ΕΕ C 95 της 28.4.2007.

---

7.6.2008

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 142/22

---

Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 3ης Απριλίου 2008 — Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κατά Ιταλικής Δημοκρατίας

(Υπόθεση C-449/07) (1)

(2008/C 142/39)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Ο Πρόεδρος του Δικαστηρίου αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

---

(1)  ΕΕ C 283 της 24.11.2007.

---

7.6.2008

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 142/23

---

Απόφαση του Πρωτοδικείου της 3ης Απριλίου 2008 — PKK κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-229/02) (1)

(Εξωτερική πολιτική και πολιτική κοινής ασφάλειας - Περιοριστικά μέτρα κατά ορισμένων προσώπων και οντοτήτων με σκοπό την καταπολέμηση της τρομοκρατίας - Δέσμευση κεφαλαίων - Προσφυγή ακυρώσεως - Αιτιολογία)

(2008/C 142/40)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Osman Ocalan, εξ ονόματος του Kurdistan Workers' Party (PKK) (εκπρόσωποι: M. Muller, QC, E. Grieves και P. Moser, barristers, και J.G. Pierce, solicitor)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ενώσεως (εκπρόσωποι: αρχικώς M. Βιτσεντζάτος και M. Bishop, στη συνέχεια M. Bishop και E. Finnegan)

Παρεμβαίνοντες υπέρ του καθού: Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας (εκπρόσωποι: αρχικώς R. Caudwell, στη συνέχεια E. Jenkinson, επικουρούμενοι από τον S. Lee, barrister) και Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (εκπρόσωποι: P. Kuijper και C. Brown, στη συνέχεια P. Hetsch και P. Aalto)

Αντικείμενο της υποθέσεως

Αφενός, ακύρωση της αποφάσεως 2002/460/ΕΚ του Συμβουλίου, της 17ης Ιουνίου 2002, για την εφαρμογή του άρθρου 2, παράγραφος 3, του κανονισμού (ΕΚ) 2580/2001, για τη λήψη ειδικών περιοριστικών μέτρων κατά ορισμένων προσώπων και οντοτήτων με σκοπό την καταπολέμηση της τρομοκρατίας, και την κατάργηση της απόφασης 2002/334/ΕΚ (ΕΕ L 160, σ. 26), και, αφετέρου, αίτημα αποζημιώσεως.

Διατακτικό της αποφάσεως

Το Πρωτοδικείο αποφασίζει:

1)

Ακυρώνει, όσον αφορά το Kurdistan Workers' Party (PKK), την απόφαση 2002/460/ΕΚ του Συμβουλίου, της 17ης Ιουνίου 2002, που θέτει σε εφαρμογή το άρθρο 2, παράγραφος 3, του κανονισμού (EK) 2580/2001, για τη λήψη ειδικών περιοριστικών μέτρων κατά ορισμένων προσώπων και οντοτήτων με σκοπό την καταπολέμηση της τρομοκρατίας, και την κατάργηση της απόφασης 2002/334/ΕΚ.

2)	Καταδικάζει το Συμβούλιο να φέρει, πέραν των δικαστικών του εξόδων, και τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε ο Osman Ocalan, εξ ονόματος του Kurdistan Workers' Party (PKK) ενώπιον του Πρωτοδικείου και του Δικαστηρίου.

3)	Το Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας και η Επιτροπή φέρουν έκαστος τα δικαστικά του έξοδα.

---

(1)  ΕΕ C 233 της 28.9.2002.

---

7.6.2008

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 142/23

---

Απόφαση του Πρωτοδικείου της 3ης Απριλίου 2008 — KONGRA-GEL κ.λπ. κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-253/04) (1)

(Εξωτερική πολιτική και πολιτική κοινής ασφάλειας - Περιοριστικά μέτρα κατά ορισμένων προσώπων και οντοτήτων με σκοπό την καταπολέμηση της τρομοκρατίας - Δέσμευση κεφαλαίων - Προσφυγή ακυρώσεως - Αιτιολογία)

(2008/C 142/41)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγοντες: KONGRA-GEL και οι εννέα άλλοι προσφεύγοντες τα ονόματα των οποίων αναφέρονται σε παράρτημα της αποφάσεως (εκπρόσωποι: M. Muller, QC, E. Grieves και C. Vine, barristers, και J.G. Pierce, solicitor)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ενώσεως (εκπρόσωποι: E. Finnegan και D. Canga Fano)

Παρεμβαίνον υπέρ του καθού: Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας (εκπρόσωποι: αρχικώς R. Caudwell, στη συνέχεια E. Jenkinson, επικουρούμενοι από τον S. Lee, barrister).

Αντικείμενο της υποθέσεως

Αφενός, μερική ακύρωση της αποφάσεως 2004/306/ΕΚ του Συμβουλίου, της 2ας Απριλίου 2004, που θέτει σε εφαρμογή το άρθρο 2, παράγραφος 3, του κανονισμού 2580/2001 για τη λήψη ειδικών περιοριστικών μέτρων κατά ορισμένων προσώπων και οντοτήτων με σκοπό την καταπολέμηση της τρομοκρατίας, και καταργεί την απόφαση 2003/902/ΕΚ (ΕΕ L 99, σ. 28), και του κανονισμού (ΕΚ) 2580/2001 (ΕΕ L 344, σ. 70), και, αφετέρου, αίτημα αποζημιώσεως.

Διατακτικό της αποφάσεως

Το Πρωτοδικείο αποφασίζει:

1)

Ακυρώνει, όσον αφορά την KONGRA-GEL, την απόφαση 2004/306/ΕΚ του Συμβουλίου, της 2ας Απριλίου 2004, που θέτει σε εφαρμογή το άρθρο 2, παράγραφος 3, του κανονισμού (ΕΚ) 2580/2001, για τη λήψη ειδικών περιοριστικών μέτρων κατά ορισμένων προσώπων και οντοτήτων με σκοπό την καταπολέμηση της τρομοκρατίας, και την κατάργηση της απόφασης 2003/902/ΕΚ.

2)	Καταδικάζει το Συμβούλιο να φέρει, πέραν των δικαστικών του εξόδων, και τα έξοδα των προσφευγόντων.

3)	Το Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας φέρει τα δικαστικά του έξοδα.

---

(1)  ΕΕ C 262 της 23.10.2004.

---

7.6.2008

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 142/24

---

Απόφαση του Πρωτοδικείου της 22ας Απριλίου 2008 — Casa Editorial El Tiempo κατά ΓΕΕΑ — Instituto Nacional de Meteorología (EL TIEMPO)

(Υπόθεση T-233/06) (1)

(Κοινοτικό σήμα - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως κοινοτικού λεκτικού σήματος EL TIEMPO - Προγενέστερα εθνικά λεκτικά σήματα TELETIEMPO - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Κίνδυνος συγχύσεως - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 40/94)

(2008/C 142/42)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Casa Editorial EL Tiempo, SA (Santafé de Bogotá, Κολομβία) (εκπρόσωποι: A. Fernández Lerroux και A. Fernández Fernández-Pacheco, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ) (εκπρόσωπος: J. García Murillo)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ: Instituto Nacional de Meteorología (Μαδρίτη, Ισπανία)

Αντικείμενο της υποθέσεως

Προσφυγή ασκηθείσα κατά της αποφάσεως του τέταρτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ, της 22ας Ιουνίου 2006 (υπόθεση R 0760/2005-4), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ του Instituto Nacional de Meteorología και της Casa Editorial El Tiempo, SA.

Διατακτικό της αποφάσεως

Το Πρωτοδικείο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Casa Editorial El Tiempo SA στα δικαστικά έξοδα.

---

(1)  ΕΕ C 261 της 28.10.2006.

---

7.6.2008

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 142/24

---

Απόφαση του Πρωτοδικείου της 23ης Απριλίου 2008 — Leche Celta κατά ΓΕΕΑ — Celia (Celia)

(Υπόθεση T-35/07) (1)

(Κοινοτικό σήμα - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού κοινοτικού σήματος Celia - Προγενέστερο λεκτικό εθνικό σήμα CELTA - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Κίνδυνος συγχύσεως - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 40/94)

(2008/C 142/43)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Leche Celta, SL (Puentedeume, Ισπανία) (εκπρόσωποι: J. Calderón Chavero, T. Villate Consonni και M. Tañez Manglano, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωπος: A. Folliard-Monguiral)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Πρωτοδικείου: Celia SA (Craon, Γαλλία) (εκπρόσωποι: D. Masson και F. de Castelnau, δικηγόροι)

Αντικείμενο της υποθέσεως

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του τετάρτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 5ης Δεκεμβρίου 2006 (υπόθεση R 294/2006-4), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ Leche Celta, SL και Celia SA

Διατακτικό της αποφάσεως

Το Πρωτοδικείο αποφασίζει:

1.	Απορρίπτει την προσφυγή.

2.	Καταδικάζει την Leche Celta, SL στα δικαστικά έξοδα.

---

(1)  EE C 82 της 14.4.2007.

---

7.6.2008

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 142/25

---

Διάταξη του Πρωτοδικείου της 9ης Απριλίου 2008 — Meggle κατά ΓΕΕΑ — Clover (Συνδυασμός των γραμμάτων «HiQ» με απεικόνιση φύλλου τριφυλλιού)

(Υπόθεση T-37/06) (1)

(Κοινοτικό σήμα - Ανακοπή - Παραίτηση από την ανακοπή - Κατάργηση της δίκης)

(2008/C 142/44)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Meggle AG (Wasserburg, Γερμανία) (εκπρόσωποι: T. Raab και H. Lauf, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωπος: J. Weberndörfer)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ: Clover Corporation Limited (Σύδνεϋ, Αυστραλία)

Αντικείμενο

Προσφυγή ασκηθείσα κατά της αποφάσεως του δεύτερου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ, της 22ας Νοεμβρίου 2005 (υπόθεση R 1130/2004-2), σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ της Meggle AG και της Clover Corporation Limited.

Διατακτικό

Το Πρωτοδικείο διατάσσει:

1)	Καταργεί τη δίκη.

2)	Καταδικάζει την προσφεύγουσα στα δικαστικά έξοδα.

---

(1)  ΕΕ C 96 της 22.4.2006.

---

7.6.2008

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 142/25

---

Διάταξη του Πρωτοδικείου της 3ης Απριλίου 2008 — Landtag Schleswig-Holstein κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-236/06) (1)

(Προσφυγή ακυρώσεως - Πρόσβαση στα έγγραφα - Περιφερειακό Κοινοβούλιο - Μη ικανότητα του προσφεύγοντος να είναι διάδικος - Απαράδεκτο)

(2008/C 142/45)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγον: Landtag Schleswig-Holstein (Γερμανία) (εκπρόσωποι: S. Laskowski και J. Caspar)

Καθής: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (εκπρόσωποι: P. Costa de Oliveira και C. Ladenburger)

Αντικείμενο

Αίτηση ακυρώσεως των αποφάσεων της Επιτροπής της 10ης Μαρτίου και της 23ης Ιουνίου 2006, περί αρνήσεως της προσβάσεως του προσφεύγοντος στο έγγραφο SEC(2005) 420, της 22ας Μαρτίου 2005, που περιείχε νομική ανάλυση σχετικά με το υπό συζήτηση στο Συμβούλιο σχέδιο αποφάσεως-πλαισίου για την αποθήκευση επεξεργασμένων και συγκεντρωμένων δεδομένων, σε συνάρτηση με την παροχή διαθέσιμων στο κοινό υπηρεσιών ηλεκτρονικών επικοινωνιών ή δεδομένων που μεταδίδονται μέσω δημόσιων δικτύων επικοινωνίας, για τους σκοπούς της πρόληψης, διερεύνησης, διαπίστωσης και δίωξης ποινικών εγκλημάτων και παραβάσεων, συμπεριλαμβανομένης της τρομοκρατίας

Διατακτικό

Το Πρωτοδικείο διατάσσει:

1.	Απορρίπτει την προσφυγή ως απαράδεκτη.

2.	Παρέλκει η απόφαση επί των αιτήσεων παρεμβάσεως.

3.	Το Landtag Schleswig-Holstein φέρει τα δικαστικά έξοδά του, καθώς και εκείνα της Επιτροπής, εξαιρουμένων των αφορώντων τις αιτήσεις παρεμβάσεως εξόδων.

4.	Το Landtag Schleswig-Holstein, η Επιτροπή, η Δημοκρατία της Φινλανδίας και το Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας φέρουν τα αφορώντα τις αιτήσεις παρεμβάσεως έξοδά τους.

---

(1)  EE C 261 της 28.10.2006.

---

7.6.2008

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 142/25

---

Διάταξη του Πρωτοδικείου της 10ης Απριλίου 2008 — 2K-Teint κ.λπ. κατά Επιτροπής και ΕΤΕ

(Υπόθεση T-336/06) (1)

(Εξωσυμβατική ευθύνη - Συναφθείσα με το Μαρόκο σύμβαση χρηματοδοτήσεως - Ισχυρισμοί περί παραλείψεων και αμελειών της ΕΤΕ κατά τον έλεγχο της χρήσεως του κεφαλαίου δανείου χρηματοδοτηθέντος από τον κοινοτικό προϋπολογισμό - Παραγραφή - Απαράδεκτο)

(2008/C 142/46)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Ενάγοντες: 2K-Teint SARL (Καζαμπλάνκα, Μαρόκο)· Mohammed Kermoudi, Khalid Kermoudi, Laila Kermoudi, Mounia Kermoudi, Salma Kermoudi και Rabia Kermoudi (Καζαμπλάνκα, Μαρόκο) (εκπρόσωπος: P. Thomas, δικηγόρος)

Εναγόμενες: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (εκπρόσωποι: A. Aresu και V. Joris) και Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων (ΕΤΕ) (εκπρόσωποι: C. Gómez de la Cruz και J.-P. Minnaert)

Αντικείμενο

Αίτημα αποκαταστάσεως της ζημίας την οποία ισχυρίζονται ότι υπέστησαν οι ενάγοντες εξαιτίας παραλείψεων και αμελειών της ΕΤΕ κατά τον έλεγχο του τρόπου χρήσεως των κεφαλαίων που προορίζονταν για την υλοποίηση του σχεδίου της 2K-Teint, σε εκτέλεση της συμβάσεως χρηματοδοτήσεως που είχε συναφθεί μεταξύ της ΕΤΕ, ως εντολοδόχου της Κοινότητας, και του Βασιλείου του Μαρόκου.

Διατακτικό

Το Πρωτοδικείο διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την αγωγή ως απαράδεκτη.

2)	Η 2K-Teint SARL και οι Mohammed Kermoudi, Khalid Kermoudi, Laila Kermoudi, Mounia Kermoudi, Salma Kermoudi και Rabia Kermoudi φέρουν τα έξοδά τους, καθώς και τα έξοδα της Επιτροπής και της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων (ΕΤΑ).

---

(1)  ΕΕ C 20 της 27.1.2007.

---

7.6.2008

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 142/26

---

Προσφυγή της 19ης Φεβρουαρίου 2008 — Eλληνική Δημοκρατία κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-86/08)

(2008/C 142/47)

Γλώσσα της προσφυγής: η ελληνική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ελληνική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: Β. Κοντόλαιμος, Σ. Χαριτάκη, επικουρούμενοι από τη Μ. Τασσοπούλου)

Καθής: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

Αιτήματα της προσφεύγουσας

—

να ακυρώσει, άλλως να μεταρρυθμίσει την απόφαση της Επιτροπής, της 20ής Δεκεμβρίου 2007, κοινοποιηθείσα υπό τον αριθμό Ε(2007) 6514 τελικό και δημοσιευθείσα υπό τον αριθμό 2008/68/ΕΚ (ΕΕ, L18, σ. 12) κατά το μέρος που επιβάλλει δημοσιονομικές διορθώσεις στην Ελληνική Δημοκρατία κατά τα ειδικότερα αναφερόμενα στην προσφυγή·

—	να καταδικασθεί η Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Η προσφεύγουσα ζητά την ακύρωση της απόφασης της Επιτροπής σχετικά με τον αποκλεισμό από την κοινοτική χρηματοδότηση ορισμένων δαπανών, που πραγματοποιήθηκαν από τα κράτη μέλη στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Προσανατολισμού και Εγγυήσεων (ΕΓΤΠΕ), τμήμα Εγγυήσεων, στο μέτρο που αφορά στις δημοσιονομικές διορθώσεις που επιβλήθηκαν σε βάρος της, στους τομείς α) οπωροκηπευτικών, β) συνοδευτικών μέτρων αγροτικής ανάπτυξης και γ) εκπρόθεσμων πληρωμών.

Η προσφεύγουσα επικαλείται ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι ακυρωτέα για παράβαση νόμου, καθόσον ερμηνεύτηκαν και εφαρμόστηκαν εσφαλμένα κοινοτικές διατάξεις, ή ως στηριζόμενη σε πλάνη περί τα πράγματα και σε κακή εκτίμηση των πραγματικών περιστατικών, άλλως, ως έχουσα πλημμελή, ανεπαρκή και αόριστη αιτιολογία, κλονίζουσα τη νόμιμη βάση της απόφασης, προσέτι δε, είναι ακυρωτέα, διότι με την επιβολή των επίμαχων διορθώσεων, η Επιτροπή παρέβη την αρχή της αναλογικότητας και υπερέβη τα ακραία όρια της διακριτικής ευχέρειας.

Ειδικότερα, η προσφεύγουσα προβάλλει έξι λόγους ακύρωσης.

Σχετικά με τη διόρθωση στα εσπεριδοειδή, η προσφεύγουσα υπαινίσσεται πρώτον, εν όψει των πραγματικών περιστατικών και του δεδομένου ότι η επιβληθείσα διόρθωση 2 % αφορά σε επανάληψη της διαδικασίας, από το στάδιο των διμερών διαβουλεύσεων μετά από ακύρωση όμοιας απόφασης της Επιτροπής από το Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (στο εξής «ΔΕΚ») στην υπόθεση C-5/03 (1), ότι η Επιτροπή παραβίασε την υποχρέωση συμμόρφωσης προς τις αποφάσεις του ΔΕΚ βάσει του άρθρου 233 ΕΚ και του δεδικασμένου, καθώς επίσης και τους κοινοτικούς κανόνες και τις κατευθυντήριες οδηγίες για την εκκαθάριση λογαριασμών. Η προσφεύγουσα προβάλλει επίσης την κατά χρόνο αναρμοδιότητα της Επιτροπής, την παράνομη επιβολή διόρθωσης για πλημμέλεια επικουρικού ελέγχου και, τέλος, την παραβίαση του κανόνα των 24 μηνών λόγω εσφαλμένου χαρακτηρισμού του εγγράφου του 1999 ως επιστολής συμπερασμάτων.

Δεύτερον, η προσφεύγουσα επικαλείται πλάνη περί τα πράγματα, ανεπαρκή αιτιολογία, παραβίαση της αναλογικότητας και υπέρβαση ακραίων ορίων διακριτικής ευχέρειας, εν όψει του ότι η αποδιδόμενη παράβαση (πληρωμή με επιταγή αντί με έμβασμα) αφορά σε πλημμέλεια και όχι ανυπαρξία επικουρικού ελέγχου χωρίς να υπάρχει διαπίστωση παράνομης καταβολής, σε συνδυασμό με το χρόνο τέλεσης.

Τρίτον, σχετικά με τη διόρθωση στον τομέα συνοδευτικών μέτρων αγροτικής ανάπτυξης, η προσφεύγουσα προβάλλει την παράβαση ουσιώδους τύπου της διαδικασίας, άλλως υπαινίσσεται την αναρμοδιότητα κατά χρόνο της Επιτροπής για αναδρομική επιβολή δημοσιονομικών διορθώσεων για διάστημα προγενέστερο των 24 μηνών πριν την αποστολή της επιστολής συμβιβασμού. Τέταρτον, η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι η προσβαλλόμενη απόφαση, στο μέτρο που περιορίζεται σε μια πλημμέλεια στην επιστολή συμβιβασμού και που στη συνοπτική έκθεση υφίσταται αμφιβολία ως προς την ακριβή αιτία της διόρθωσης, πάσχει από ανεπαρκή αιτιολογία.

Πέμπτον, η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι, η Επιτροπή υπέπεσε σε πλάνη περί τα πράγματα και επέβαλε διόρθωση 5 % για τα γεωργοπεριβαλλοντικά μέτρα και το μέτρο διάσωσης κατά παράβαση των κοινοτικών κανόνων και των κατευθυντήριων οδηγιών για την εκκαθάριση, αναιτιολόγητα καθώς και κατά παράβαση της αρχής της αναλογικότητας και καθ'υπέρβαση των ακραίων ορίων της διακριτικής ευχέρειας.

Έκτον, εν όψει της αυτόματης εφαρμογής της κλίμακας μειώσεων του Κανονισμού (ΕΚ) 296/96 (2) που αφορά στις προκαταβολές, χωρίς αμφισβήτηση της αλήθειας των λόγων που επέβαλαν το εκπρόθεσμο των πληρωμών, με συνέπεια τον αποκλεισμό 100 % των δαπανών εκπρόθεσμων πληρωμών, προβάλλεται παράβαση των κοινοτικών κανόνων και κατευθυντήριων οδηγιών για την εκκαθάριση λογαριασμών.

---

(1)  Απόφαση του Δικαστηρίου της 7ης Ιουλίου 2005, C-5/03, Ελληνική Δημοκρατία κατά Επιτροπής, Συλλογή 1995, σ. I-5925.

(2)  Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 296/96 της Επιτροπής, της 16ης Φεβρουαρίου 1996, για τα στοιχεία που πρέπει να διαβιβάζουν τα κράτη μέλη και για τη μηνιαία ανάληψη των δαπανών που χρηματοδοτούνται στο πλαίσιο του τμήματος Εγγυήσεων του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Προσανατολισμού και Εγγυήσεων (ΕΓΤΠΕ) και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 2776/88 (ΕΕ L 39, σ. 5).

---

7.6.2008

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 142/27

---

Προσφυγή της 18ης Φεβρουαρίου 2008 — Κυπριακή Δημοκρατία κατά Επιτροπής

(Υπόθεση Τ-87/08)

(2008/C 142/48)

Γλώσσα διαδικασίας: η ελληνική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Κυπριακή Δημοκρατία (εκπρόσωπος: Π. Κληρίδης)

Καθής: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

Αιτήματα της προσφεύγουσας

—

Να ακυρώσει την προκήρυξη του διαγωνισμού υπ' αριθμό EuropeAid/126225/C/SER/CY για τη σύναψη σύμβασης που τιτλοφορείται «Technical assistance for engineering works for waste management infrastructure and rehabilitation of dumping sites in the northern part of Cyprus» και η οποία δημοσιεύτηκε, μόνο στην αγγλική γλώσσα, στην ιστοσελίδα http://ec.europa.eu/europaid/tender/data/ κατά ή περί τις 8 Δεκεμβρίου 2007, και να ακυρώσει τα άρθρα 5 και 28.2 της προκήρυξης·

—	να καταδικάσει την Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων σε καταβολή των δικαστικών εξόδων.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Η προσφεύγουσα επικαλείται ότι η επίμαχη προκήρυξη στερείται νομιμότητας για τους εξής λόγους:

—

πρώτον, διότι η Επιτροπή εξέδωσε την προκήρυξη καθ' υπέρβαση και/ή κατά παράβαση της νομικής της βάσης, ειδικότερα του Κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 389/2006 του Συμβουλίου, της 27ης Φεβρουαρίου 2006, για τη σύσταση μέσου χρηματοδοτικής στήριξης για την προαγωγή της οικονομικής ανάπτυξης της τουρκοκυπριακής κοινότητας και για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2667/2000 σχετικά με την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Ανασυγκρότησης (1),

—

δεύτερον, επειδή η εν λόγω προκήρυξη συγκρούεται και/ή δεν συνάδει με το άρθρο 299 ΕΚ, όπως αυτό τροποποιήθηκε με το άρθρο 19 της Πράξης περί των όρων προσχωρήσεως της Τσεχικής Δημοκρατίας, της Δημοκρατίας της Εσθονίας, της Κυπριακής Δημοκρατίας, της Δημοκρατίας της Λετονίας, της Δημοκρατίας της Λιθουανίας, της Δημοκρατίας της Ουγγαρίας, της Δημοκρατίας της Μάλτας, της Δημοκρατίας της Πολωνίας, της Δημοκρατίας της Σλοβενίας και της Σλοβάκικης Δημοκρατίας (2) (στο εξής «η Πράξη Προσχώρησης του 2003») καθώς και με το Πρωτόκολλο 10 για την Κύπρο της Πράξης Προσχώρησης του 2003 (3), και

—	τρίτον, καθότι συγκρούεται ή δεν συνάδει με τις υποχρεώσεις που απορρέουν από κανόνες αναγκαστικού διεθνούς δικαίου και με τα Ψηφίσματα 541(1983) και 550(1984) του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, και

—	τέταρτον, διότι δεν δημοσιεύτηκε στην Επίσημη Εφημερίδα.

---

(1)  ΕΕ L 65, σ. 5.

(2)  ΕΕ L 236, σ. 33.

(3)  ΕΕ L 236, σ. 955.

---

7.6.2008

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 142/27

---

Προσφυγή της 18ης Φεβρουαρίου 2008 — Κυπριακή Δημοκρατία κατά Επιτροπής

(Υπόθεση Τ-88/08)

(2008/C 142/49)

Γλώσσα διαδικασίας: η ελληνική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Κυπριακή Δημοκρατία (εκπρόσωπος: Π. Κληρίδης)

Καθής: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

Αιτήματα της προσφεύγουσας

—

Να ακυρώσει την προκήρυξη του διαγωνισμού υπ' αριθμό EuropeAid/125242/C/SER/CY για τη σύναψη σύμβασης που τιτλοφορείται «Technical assistance to support implementation of the rural development sector programme» και η οποία δημοσιεύτηκε, μόνο στην αγγλική γλώσσα, στην ιστοσελίδα http://ec.europa.eu/europaid/tender/data/ κατά ή περί τις 6 Δεκεμβρίου 2007, και να ακυρώσει τα άρθρα 5 και 28.2 της προκήρυξης·

—	να καταδικάσει την Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων σε καταβολή των δικαστικών εξόδων.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Η προσφεύγουσα επικαλείται ότι η επίμαχη προκήρυξη στερείται νομιμότητας για τους εξής λόγους:

—

πρώτον, διότι η Επιτροπή εξέδωσε την προκήρυξη καθ' υπέρβαση και/ή κατά παράβαση της νομικής της βάσης, ειδικότερα του Κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 389/2006 του Συμβουλίου, της 27ης Φεβρουαρίου 2006, για τη σύσταση μέσου χρηματοδοτικής στήριξης για την προαγωγή της οικονομικής ανάπτυξης της τουρκοκυπριακής κοινότητας και για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2667/2000 σχετικά με την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Ανασυγκρότησης (1),

—

δεύτερον, επειδή η εν λόγω προκήρυξη συγκρούεται και/ή δεν συνάδει με το άρθρο 299 ΕΚ, όπως αυτό τροποποιήθηκε με το άρθρο 19 της Πράξης περί των όρων προσχωρήσεως της Τσεχικής Δημοκρατίας, της Δημοκρατίας της Εσθονίας, της Κυπριακής Δημοκρατίας, της Δημοκρατίας της Λεττονίας, της Δημοκρατίας της Λιθουανίας, της Δημοκρατίας της Ουγγαρίας, της Δημοκρατίας της Μάλτας, της Δημοκρατίας της Πολωνίας, της Δημοκρατίας της Σλοβενίας και της Σλοβάκικης Δημοκρατίας (2) (στο εξής «η Πράξη Προσχώρησης του 2003») καθώς και με το Πρωτόκολλο 10 για την Κύπρο της Πράξης Προσχώρησης του 2003 (3), και

—	τρίτον, καθότι συγκρούεται ή δεν συνάδει με τις υποχρεώσεις που απορρέουν από κανόνες αναγκαστικού διεθνούς δικαίου και με τα Ψηφίσματα 541(1983) και 550(1984) του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, και

—	τέταρτον, διότι δεν δημοσιεύτηκε στην Επίσημη Εφημερίδα.

---

(1)  ΕΕ L 65, σ. 5.

(2)  ΕΕ L 236, σ. 33.

(3)  ΕΕ L 236, σ. 955.

---

7.6.2008

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 142/28

---

Προσφυγή της 22ας Φεβρουαρίου 2008 — Κυπριακή Δημοκρατία κατά Επιτροπής

(Υπόθεση Τ-91/08)

(2008/C 142/50)

Γλώσσα διαδικασίας: η ελληνική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Κυπριακή Δημοκρατία (εκπρόσωπος: Π. Κληρίδης)

Καθής: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

Αιτήματα της προσφεύγουσας

—

Να ακυρώσει την προκήρυξη του διαγωνισμού υπ' αριθμό EuropeAid/126172/C/SER/CY για τη σύναψη σύμβασης που τιτλοφορείται «Development and restructuring of telecommunications infrastructure — Training, Capacity Building and Project management» και η οποία δημοσιεύτηκε, μόνο στην αγγλική γλώσσα, στην ιστοσελίδα http://ec.europa.eu/europaid/tender/data/ κατά ή περί τις 12 Δεκεμβρίου 2007, και να ακυρώσει τα άρθρα 5 και 28 της προκήρυξης·

—	να καταδικάσει την Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων σε καταβολή των δικαστικών εξόδων.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Η προσφεύγουσα επικαλείται ότι η επίμαχη προκήρυξη στερείται νομιμότητας για τους εξής λόγους:

—

πρώτον, διότι η Επιτροπή εξέδωσε την προκήρυξη καθ' υπέρβαση και/ή κατά παράβαση της νομικής της βάσης, ειδικότερα του Κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 389/2006 του Συμβουλίου, της 27ης Φεβρουαρίου 2006, για τη σύσταση μέσου χρηματοδοτικής στήριξης για την προαγωγή της οικονομικής ανάπτυξης της τουρκοκυπριακής κοινότητας και για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2667/2000 σχετικά με την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Ανασυγκρότησης (1),

—

δεύτερον, επειδή η εν λόγω προκήρυξη συγκρούεται και/ή δεν συνάδει με το άρθρο 299 ΕΚ, όπως αυτό τροποποιήθηκε με το άρθρο 19 της Πράξης περί των όρων προσχωρήσεως της Τσεχικής Δημοκρατίας, της Δημοκρατίας της Εσθονίας, της Κυπριακής Δημοκρατίας, της Δημοκρατίας της Λετονίας, της Δημοκρατίας της Λιθουανίας, της Δημοκρατίας της Ουγγαρίας, της Δημοκρατίας της Μάλτας, της Δημοκρατίας της Πολωνίας, της Δημοκρατίας της Σλοβενίας και της Σλοβάκικης Δημοκρατίας (2) (στο εξής «η Πράξη Προσχώρησης του 2003») καθώς και με το Πρωτόκολλο 10 για την Κύπρο της Πράξης Προσχώρησης του 2003 (3), και

—	τρίτον, καθότι συγκρούεται ή δεν συνάδει με τις υποχρεώσεις που απορρέουν από κανόνες αναγκαστικού διεθνούς δικαίου και με τα Ψηφίσματα 541(1983) και 550(1984) του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών,

—	τέταρτον, καθότι συγκρούεται ή/και δεν συνάδει με την αρχή της ειλικρινούς συνεργασίας μεταξύ των θεσμικών οργάνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των Κρατών Μελών, όπως καθιερώνεται δυνάμει του άρθρου 10 ΕΚ, και

—	πέμπτον, διότι δεν δημοσιεύτηκε στην Επίσημη Εφημερίδα.

---

(1)  ΕΕ L 65, σ. 5.

(2)  ΕΕ L 236, σ. 33.

(3)  ΕΕ L 236, σ. 955.

---

7.6.2008

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 142/28

---

Προσφυγή της 22ας Φεβρουαρίου 2008 — Κυπριακή Δημοκρατία κατά Επιτροπής

(Υπόθεση Τ-92/08)

(2008/C 142/51)

Γλώσσα διαδικασίας: η ελληνική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Κυπριακή Δημοκρατία (εκπρόσωπος: Π. Κληρίδης)

Καθής: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

Αιτήματα της προσφεύγουσας

—

Να ακυρώσει την προκήρυξη του διαγωνισμού υπ' αριθμό EuropeAid/126111/C/SER/CY για τη σύναψη σύμβασης που τιτλοφορείται «Technical Assistance to support the ongoing reform of the primary and secondary education sector» και η οποία δημοσιεύτηκε, μόνο στην αγγλική γλώσσα, στην ιστοσελίδα http://ec.europa.eu/europaid/tender/data/ κατά ή περί τις 14 Δεκεμβρίου 2007, και να ακυρώσει τα άρθρα 5 και 28.2 της προκήρυξης·

—	να καταδικάσει την Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων σε καταβολή των δικαστικών εξόδων.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Η προσφεύγουσα επικαλείται ότι η επίμαχη προκήρυξη στερείται νομιμότητας για τους εξής λόγους:

—

πρώτον, διότι η Επιτροπή εξέδωσε την προκήρυξη καθ' υπέρβαση και/ή κατά παράβαση της νομικής της βάσης, ειδικότερα του Κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 389/2006 του Συμβουλίου, της 27ης Φεβρουαρίου 2006, για τη σύσταση μέσου χρηματοδοτικής στήριξης για την προαγωγή της οικονομικής ανάπτυξης της τουρκοκυπριακής κοινότητας και για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2667/2000 σχετικά με την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Ανασυγκρότησης (1),

—

δεύτερον, επειδή η εν λόγω προκήρυξη συγκρούεται και/ή δεν συνάδει με το άρθρο 299 ΕΚ, όπως αυτό τροποποιήθηκε με το άρθρο 19 της Πράξης περί των όρων προσχωρήσεως της Τσεχικής Δημοκρατίας, της Δημοκρατίας της Εσθονίας, της Κυπριακής Δημοκρατίας, της Δημοκρατίας της Λετονίας, της Δημοκρατίας της Λιθουανίας, της Δημοκρατίας της Ουγγαρίας, της Δημοκρατίας της Μάλτας, της Δημοκρατίας της Πολωνίας, της Δημοκρατίας της Σλοβενίας και της Σλοβάκικης Δημοκρατίας (2) (στο εξής «η Πράξη Προσχώρησης του 2003») καθώς και με το Πρωτόκολλο 10 για την Κύπρο της Πράξης Προσχώρησης του 2003 (3), και

—	τρίτον, καθότι συγκρούεται ή δεν συνάδει με τις υποχρεώσεις που απορρέουν από κανόνες αναγκαστικού διεθνούς δικαίου και με τα Ψηφίσματα 541(1983) και 550(1984) του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών,

—	τέταρτον, καθότι συγκρούεται ή/και δεν συνάδει με την αρχή της ειλικρινούς συνεργασίας μεταξύ των θεσμικών οργάνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των Κρατών Μελών, όπως καθιερώνεται δυνάμει του άρθρου 10 ΕΚ, και

—	πέμπτον, διότι δεν δημοσιεύτηκε στην Επίσημη Εφημερίδα.

---

(1)  ΕΕ L 65, σ. 5.

(2)  ΕΕ L 236, σ. 33.

(3)  ΕΕ L 236, σ. 955.

---

7.6.2008

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 142/29

---

Προσφυγή της 22ας Φεβρουαρίου 2008 — Κυπριακή Δημοκρατία κατά Επιτροπής

(Υπόθεση Τ-93/08)

(2008/C 142/52)

Γλώσσα διαδικασίας: η ελληνική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Κυπριακή Δημοκρατία (εκπρόσωπος: Π. Κληρίδης)

Καθής: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

Αιτήματα της προσφεύγουσας

—

Να ακυρώσει την προκήρυξη του διαγωνισμού υπ' αριθμό EuropeAid/125671/C/SER/CY για τη σύναψη σύμβασης που τιτλοφορείται «Technical Assistance on Crop Husbandry and Irrigation» και η οποία δημοσιεύτηκε, μόνο στην αγγλική γλώσσα, στην ιστοσελίδα http://ec.europa.eu/europaid/tender/data/ κατά ή περί τις 14 Δεκεμβρίου 2007, και να ακυρώσει τα άρθρα 5 και 28.2 της προκήρυξης·

—	να καταδικάσει την Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων σε καταβολή των δικαστικών εξόδων.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Η προσφεύγουσα επικαλείται ότι η επίμαχη προκήρυξη στερείται νομιμότητας για τους εξής λόγους:

—

πρώτον, διότι η Επιτροπή εξέδωσε την προκήρυξη καθ' υπέρβαση και/ή κατά παράβαση της νομικής της βάσης, ειδικότερα του Κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 389/2006 του Συμβουλίου, της 27ης Φεβρουαρίου 2006, για τη σύσταση μέσου χρηματοδοτικής στήριξης για την προαγωγή της οικονομικής ανάπτυξης της τουρκοκυπριακής κοινότητας και για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2667/2000 σχετικά με την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Ανασυγκρότησης (1),

—

δεύτερον, επειδή η εν λόγω προκήρυξη συγκρούεται και/ή δεν συνάδει με το άρθρο 299 ΕΚ, όπως αυτό τροποποιήθηκε με το άρθρο 19 της Πράξης περί των όρων προσχωρήσεως της Τσεχικής Δημοκρατίας, της Δημοκρατίας της Εσθονίας, της Κυπριακής Δημοκρατίας, της Δημοκρατίας της Λετονίας, της Δημοκρατίας της Λιθουανίας, της Δημοκρατίας της Ουγγαρίας, της Δημοκρατίας της Μάλτας, της Δημοκρατίας της Πολωνίας, της Δημοκρατίας της Σλοβενίας και της Σλοβάκικης Δημοκρατίας (2) (στο εξής «η Πράξη Προσχώρησης του 2003») καθώς και με το Πρωτόκολλο 10 για την Κύπρο της Πράξης Προσχώρησης του 2003 (3), και

—	τρίτον, καθότι συγκρούεται ή δεν συνάδει με τις υποχρεώσεις που απορρέουν από κανόνες αναγκαστικού διεθνούς δικαίου και με τα Ψηφίσματα 541(1983) και 550(1984) του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών,

—	τέταρτον, καθότι συγκρούεται ή/και δεν συνάδει με την αρχή της ειλικρινούς συνεργασίας μεταξύ των θεσμικών οργάνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των Κρατών Μελών, όπως καθιερώνεται δυνάμει του άρθρου 10 ΕΚ, και

—	πέμπτον, διότι δεν δημοσιεύτηκε στην Επίσημη Εφημερίδα.

---

(1)  ΕΕ L 65, σ. 5.

(2)  ΕΕ L 236, σ. 33.

(3)  ΕΕ L 236, σ. 955.

---

7.6.2008

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 142/29

---

Προσφυγή της 7ης Μαρτίου 2008 — Kυπριακή Δημοκρατία κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-119/08)

(2008/C 142/53)

Γλώσσα διαδικασίας: η ελληνική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Κυπριακή Δημοκρατία (εκπρόσωπος: Π. Κληρίδης)

Καθής: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

Αιτήματα της προσφεύγουσας

—

Να ακυρώσει την προκήρυξη του διαγωνισμού υπ' αριθμό EuropeAid/125672/C/SER/CY για τη σύναψη σύμβασης, που τιτλοφορείται «Technical Assistance on animal husbandry» και η οποία δημοσιεύτηκε, μόνο στην Αγγλική γλώσσα, στην ιστοσελίδα http://ec.europa.eu/europaid/tender/data/ κατά ή περί της 27 Δεκεμβρίου 2007, και να ακυρώσει τα άρθρα 5 και 28.2 της προκήρυξης·

—	να καταδικάσει την Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων σε καταβολή των δικαστικών εξόδων.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Οι ισχυρισμοί και τα κύρια επιχειρήματα της προσφεύγουσας είναι πανομοιότυποι ή παρόμοιοι με τους προβληθέντες στο πλαίσιο των υποθέσεων Τ-91/08, Τ-92/08 και T-93/08, Κύπρος κατά Επιτροπής.

---

7.6.2008

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 142/30

---

Προσφυγή της 14ης Μαρτίου 2008 — Κυπριακή Δημοκρατία κατά Επιτροπής

(Υπόθεση Τ-122/08)

(2008/C 142/54)

Γλώσσα διαδικασίας: η ελληνική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Κυπριακή Δημοκρατία (εκπρόσωπος: Π. Κληρίδης)

Καθής: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

Αιτήματα της προσφεύγουσας

—

Να ακυρώσει την προκήρυξη του διαγωνισμού υπ' αριθμό EuropeAid/126316/C/SER/CY για τη σύναψη σύμβασης, που τιτλοφορείται «Εstablishment of a Program Management Unit to support the implementation of investment projects in the field of water/wastewater and solid waste» και η οποία δημοσιεύτηκε, μόνο στην Αγγλική γλώσσα, στην ιστοσελίδα http://ec.europa.eu/europaid/tender/data/ κατά ή περί της 4 Ιανουαρίου 2008, και να ακυρώσει τα άρθρα 5 και 28.2 της προκήρυξης·

—	να καταδικάσει την Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων σε καταβολή των δικαστικών εξόδων.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Οι ισχυρισμοί και τα κύρια επιχειρήματα της προσφεύγουσας είναι πανομοιότυποι ή παρόμοιοι με τους προβληθέντες στο πλαίσιο των υποθέσεων Τ-91/08, Τ-92/08 και T-93/08, Κύπρος κατά Επιτροπής.

---

7.6.2008

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 142/30

---

Προσφυγή της 25ης Μαρτίου 2008 — CBI και Abisp κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-128/08)

(2008/C 142/55)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες: Coordination Bruxelloise d'Institutions sociales et de santé (CBI) (Βρυξέλλες, Βέλγιο) και Association Bruxelloise des Institutions de Soins Privées (Abisp) (Βρυξέλλες) (εκπρόσωποι: D. Waelbroeck, δικηγόρος, και D. Slater, solicitor)

Καθής: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

Αιτήματα των προσφευγουσών

Οι προσφεύγουσες ζητούν από το Πρωτοδικείο:

—	να ακυρώσει την απόφαση της Επιτροπής·

—	να καταδικάσει την καθής στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Οι προσφεύγουσες ζητούν την ακύρωση της αποφάσεως της Επιτροπής της 10ης Ιανουαρίου 2008 με την οποία η καθής απέρριψε την καταγγελία που είχαν υποβάλει στις 7 Σεπτεμβρίου και στις 17 Οκτωβρίου 2005 κατά των κρατικών ενισχύσεων που χορηγεί το Βασίλειο του Βελγίου σε δημόσια νοσοκομεία του δικτύου Iris της Région de Bruxelles-Capitale και αρνήθηκε να κινήσει την επίσημη διαδικασία εξετάσεως των επιδίκων ενισχύσεων σύμφωνα με το άρθρο 88, παράγραφος 2, ΕΚ.

Οι προσφεύγουσες υποστηρίζουν, καταρχάς, ότι η προσβαλλόμενη απόφαση ελήφθη παράτυπα, καθόσον έπρεπε να ληφθεί από το Σώμα των Επιτρόπων, να απευθύνεται στο κράτος μέλος που είναι ο αποδέκτης της και να δημοσιευθεί στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ενώσεως.

Επί της ουσίας, οι προσφεύγουσες υποστηρίζουν ότι η Επιτροπή υπέπεσε σε πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως και παρέβη τις υποχρεώσεις αιτιολογήσεως κρίνοντας ότι τα επίδικα μέτρα συμβιβάζονταν με το άρθρο 86, παράγραφος 2, ΕΚ και ότι παρείλκε η κίνηση της επίσημης διαδικασίας εξετάσεως δυνάμει του άρθρου 88, παράγραφος 2, ΕΚ.

Οι προσφεύγουσες ισχυρίζονται ότι οι προϋποθέσεις εφαρμογής του άρθρου 86, παράγραφος 2, ΕΚ δεν πληρούνται εν προκειμένω, καθόσον:

—	η αποστολή δημόσιας υπηρεσίας των νοσοκομείων προς τα οποία χορηγήθηκε η ενίσχυση δεν είναι σαφώς καθορισμένη·

—	τα κριτήρια αντισταθμίσεως δεν καθορίστηκαν εκ των προτέρων·

—	η αντιστάθμιση υπερβαίνει τις δαπάνες των αποδεκτών της ενισχύσεως, και

—	δεν πραγματοποιήθηκε σύγκριση μεταξύ των νοσοκομείων στα οποία χορηγήθηκε η ενίσχυση και των αντιστοίχων ιδιωτικών νοσοκομείων.

Οι προσφεύγουσες υποστηρίζουν, εξάλλου, ότι δεν τηρήθηκε εν προκειμένω η οδηγία για τη διαφάνεια των χρηματοοικονομικών σχέσεων μεταξύ των κρατών μελών και των δημοσίων επιχειρήσεων (1).

---

(1)  Οδηγία 2006/111/ΕΚ της Επιτροπής, της 16ης Νοεμβρίου 2006, για τη διαφάνεια των χρηματοοικονομικών σχέσεων μεταξύ των κρατών μελών και των δημοσίων επιχειρήσεων καθώς και για τη χρηματοοικονομική διαφάνεια εντός ορισμένων επιχειρήσεων (ΕΕ L 318, σ. 17).

---

7.6.2008

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 142/31

---

Προσφυγή της 2ας Απριλίου 2008 — ERNI Electronics κατά ΓΕΕΑ (MaxiBridge)

(Υπόθεση T-132/08)

(2008/C 142/56)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: ERNI Electronics GmbH (Adelberg, Γερμανία) (εκπρόσωπος: N. Breitenbach, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Πρωτοδικείο:

—	να ακυρώσει την απόφαση του τετάρτου τμήματος του ΓΕΕΑ της 30ής Ιανουαρίου 2008 στην υπόθεση R 1530/2006-4·

—	να καταδικάσει το ΓΕΕΑ στα δικαστικά έξοδα, καθώς και στα έξοδα της διαδικασίας της ενώπιον του ΓΕΕΑ προσφυγής.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Σήμα προς καταχώριση: Το λεκτικό σήμα «MaxiBridge» για προϊόντα των κλάσεων 9 και 17 (αίτηση καταχωρίσεως αριθ. 4 899 647)

Απόφαση του εξεταστή: Απόρριψη της αιτήσεως καταχωρίσεως

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: Απόρριψη της προσφυγής

Λόγοι ακυρώσεως: Παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ' του κανονισμού (ΕΚ) 40/94 (1), καθότι το προς καταχώριση σήμα δεν αποτελεί περιγραφική ένδειξη που πρέπει να παραμείνει ελεύθερα διαθέσιμη στο κοινό.

---

(1)  Κανονισμός (ΕΚ) 40/94 του Συμβουλίου, της 20ής Δεκεμβρίου 1993, για το κοινοτικό σήμα (EE L 11, σ. 1).

---

7.6.2008

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 142/31

---

Προσφυγή της 3ης Απριλίου 2008 — Schräder κατά ΚΓΦΠ/Jørn Hansson

(Υπόθεση T-133/08)

(2008/C 142/57)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Ralf Schräder (Lüdinghausen, Γερμανία) (εκπρόσωποι: T. Leidereiter und W.-A. Schmidt, δικηγόροι)

Καθού: Κοινοτικό Γραφείο Φυτικών Ποικιλιών

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Jørn Hansson (Søndersø, Δανία)

Αιτήματα του προσφεύγοντος

Ο προσφεύγων ζητεί από το Πρωτοδικείο:

—	να ακυρώσει την απόφαση του τμήματος προσφυγών του καθού της 4ης Δεκεμβρίου 2007 (υπόθεση υπ' αριθ. Α 007/2007), όσον αφορά την προσαρμογή της περιγραφής της ποικιλίας Lemon Symphony,

—	επικουρικώς, να ακυρώσει την απόφαση της 4ης Δεκεμβρίου 2007 (υπόθεση υπ' αριθ. Α 007/2007),

—	να καταδικάσει το καθού στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Ποικιλία ως προς την οποία ζητείται κοινοτική προστασία: Lemon Symphony

Δικαιούχος της κοινοτικής προστασίας: Jørn Hansson

Προσβληθείσα ενώπιον του τμήματος προσφυγών απόφαση του Κοινοτικού Γραφείου Φυτικών Ποικιλιών: Προσαρμογή της περιγραφής της ποικιλίας σύμφωνα με το άρθρο 87, παράγραφος 4, του κανονισμού (ΕΚ) 2100/94 (1)

Προσφεύγων ενώπιον του τμήματος προσφυγών: ο προσφεύγων

Λόγοι της προσφυγής:

—	Παράβαση του άρθρου 59, παράγραφος 2, του κανονισμού 1239/95 (2), επειδή ο προσφεύγων δεν κλητεύθηκε νομοτύπως σε προφορική διαδικασία·

—	παράβαση του άρθρου 75 του κανονισμού 2100/94, επειδή δεν δόθηκε στον προσφεύγοντα η δυνατότητα να διατυπώσει προφορικώς ή γραπτώς τις παρατηρήσεις του επί του ζητήματος της ελλείψεως ενεργητικής νομιμοποιήσεώς του·

—	παράβαση του άρθρου 71, παράγραφος 1, σε συνδυασμό με το άρθρο 68 του κανονισμού 2100/94, επειδή η προσβληθείσα ενώπιον του τμήματος προσφυγών απόφαση αφορά τον προσφεύγουσα άμεσα και ατομικά·

—	παράβαση του άρθρου 73 του κανονισμού 2100/94 και του άρθρου 230 ΕΚ, λόγω προσβολής του δικαιώματος του προσφεύγοντος να ζητήσει δικαστικό έλεγχο των πράξεων της Διοίκησης·

—	παράβαση του άρθρου 48 του κανονισμού 2100/94 λόγω της προβαλλόμενης μεροληψίας ενός μέλους του τμήματος προσφυγών.

---

(1)  Κανονισμός (ΕΚ) 2100/94 του Συμβουλίου της 27ης Ιουλίου 1994 για τα κοινοτικά δικαιώματα επί φυτικών ποικιλιών (ΕΕ L 227, σ. 1).

(2)  Κανονισμός (ΕΚ) 1239/95 της Επιτροπής της 31ης Μαΐου 1995, για τις λεπτομέρειες εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2100/94 του Συμβουλίου όσον αφορά τους διαδικαστικούς κανόνες ενώπιον του γραφείου και τα κοινοτικά δικαιώματα επί φυτικών ποικιλιών (ΕΕ L 121, σ. 37).

---

7.6.2008

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 142/32

---

Προσφυγή της 4ης Απριλίου 2008 — Schräder/ΚΓΦΠ — Hansson (Lemon Symphony)

(Υπόθεση T-134/08)

(2008/C 142/58)

Γλώσσα στην οποία συντάχθηκε η υποβληθείσα αίτηση: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Ralf Schräder (Lüdinghausen, Γερμανία) (εκπρόσωποι: T. Leidereiter και W.-A. Schmidt, δικηγόροι)

Καθού: Κοινοτικό Γραφείο Φυτικών Ποικιλιών

Έτερος διάδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Jørn Hansson (Søndersø, Δανία)

Αιτήματα του προσφεύγοντος

Ο προσφεύγων ζητεί από το Πρωτοδικείο:

—	να ακυρώσει την απόφαση του τμήματος προσφυγών του καθού, της 4ης Δεκεμβρίου 2007 (A 006/2007)

—	να καταδικάσει το καθού στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Το σχετικό δικαίωμα κοινοτικής προστασίας φυτικών ποικιλιών: το δικαίωμα που καλύπτει τη Lemon Symphony

Δικαιούχος: Jørn Hansson

Απόφαση του κοινοτικού γραφείου φυτικών ποικιλιών προσβληθείσα ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Μη έκπτωση, δυνάμει του άρθρου 21, του κανονισμού (ΕΚ) 2100/94 (1), από το δικαίωμα κοινοτικής προστασίας των φυτικών ποικιλιών που καλύπτουν τη Lemon Symphony.

Προσφεύγων ενώπιον του τμήματος προσφυγών: ο προσφεύγων

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: απόρριψη της προσφυγής

Λόγοι της προσφυγής:

—	παράβαση του άρθρου 59, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΚ) 1239/95 (2), καθόσον ο προσφεύγων δεν κλητεύθηκε κανονικώς στην προφορική διαδικασία·

—	παράβαση των συνδυασμένων διατάξεων του άρθρου 71, παράγραφος 1, και των άρθρων 21, 67 και 68 του κανονισμού 2100/94, καθόσον το βάσιμο της προσφυγής δεν εξετάστηκε ή δεν εξετάστηκε κατά τρόπο οριστικό·

—	παράβαση του άρθρου 73 του κανονισμού 2100/94 και του άρθρου 230 ΕΚ, καθόσον το δικαίωμα του προσφεύγοντος για δικαστικό έλεγχο της τηρήσεως της αρχής της χρηστής διοικήσεως προσεβλήθη·

—	παράβαση του άρθρου 48 του κανονισμού 2100/94 λόγω της μεροληψίας ενός των μελών του τμήματος προσφυγών.

---

(1)  Κανονισμός ΕΚ 2100/94 του Συμβουλίου, της 27ης Ιουλίου 1994, για τα κοινοτικά δικαιώματα επί φυτικών ποικιλιών (ΕΕ L 227, σ. 1).

(2)  Κανονισμός (ΕΚ) 1239/95 της Επιτροπής, της 31ης Μαΐου 1995, για τις λεπτομέρειες εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ) 2100/94 του Συμβουλίου όσον αφορά τους διαδικαστικούς κανόνες ενώπιον του γραφείου και τα κοινοτικά δικαιώματα επί φυτικών ποικιλιών (ΕΕ L 121, σ. 37).

---

7.6.2008

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 142/32

---

Προσφυγή της 4ης Απριλίου 2008 — Schniga κατά Κοινοτικού Γραφείου Φυτικών Ποικιλιών (ΚΓΦΠ) — Elaris και Brookfield New Zealand (Gala-Schnitzer)

(Υπόθεση T-135/08)

(2008/C 142/59)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Schniga Srl (Bolzano, Ιταλία) (εκπρόσωποι: G. Würtenberger, δικηγόρος, και R. Kunze, Solicitor)

Καθού: Κοινοτικό Γραφείο Φυτικών Ποικιλιών

Αντίδικοι ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Elaris SNC (Anger, Γαλλία) και Brookfield New Zealand Ltd (Havelock North, Νέα Ζηλανδία)

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Πρωτοδικείο:

—	να ακυρώσει την απόφαση του τμήματος προσφυγών της 21ης Νοεμβρίου 2007 στις υποθέσεις A-003/2007 και A-004/2007· και

—	να καταδικάσει το ΚΓΦΠ στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Αιτούν τη χορήγηση κοινοτικού δικαιώματος επί φυτικής ποικιλίας: Konsortium Südtiroler Baumschuler, κατόπιν δε της μεταβιβάσεως της επίμαχης ποικιλίας, Schniga Srl (αίτηση αριθ. 1999/0033)

Φυτική ποικιλία επί της οποίας ζητήθηκε η χορήγηση δικαιώματος: Gala-Schnitzer

Απόφαση του ΚΓΦΠ: Χορήγηση δικαιώματος επί φυτικής ποικιλίας (αποφάσεις αριθ. EU 18759, OBJ 06-021 και OBJ 06-022)

Προσφεύγουσες ενώπιον του τμήματος προσφυγών: SNC Elaris και Brookfield New Zealand Ltd

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: Ακύρωση της αποφάσεως του ΚΓΦΠ

Λόγοι ακυρώσεως: Παράβαση του άρθρου 59, παράγραφος 3, του κανονισμού 2100/94 (1) του Συμβουλίου, δεδομένου ότι οι ενστάσεις κατά της χορηγήσεως κοινοτικού δικαιώματος επί φυτικής ποικιλίας δεν είναι σύμφωνες με την εν λόγω διάταξη· η προσβαλλόμενη απόφαση βασίζεται σε επιταγές τις οποίες πρέπει να πληροί ο αιτών, βαίνουσες πέραν του νομοθετικού πλαισίου· η εξουσία και η διακριτική ευχέρεια του προέδρου του ΚΓΦΠ εκτιμήθηκαν εσφαλμένως.

---

(1)  Κανονισμός (ΕΚ) 2100/1994 του Συμβουλίου της 27ης Ιουλίου 1994 για τα κοινοτικά δικαιώματα επί φυτικών ποικιλιών (ΕΕ 1994, L 227, σ. 1).

---

7.6.2008

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 142/33

---

Προσφυγή της 9ης Απριλίου 2008 — BCS SpA κατά ΓΕΕΑ — Deere (Συνδυασμός των χρωμάτων πράσινου και κίτρινου)

(Υπόθεση T-137/08)

(2008/C 142/60)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: BCS SpA (Mιλάνο, Ιταλία) (εκπρόσωποι: M. Franzosi, V. Jandoli και F. Santonocito, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Deere & Company (Moline, ΗΠΑ)

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Πρωτοδικείο:

—	να ακυρώσει την απόφαση της 16ης Ιανουαρίου 2008 του δεύτερου τμήματος προσφυγών στην υπόθεση R 0222/2007-2 και

—	να καταδικάσει το ΓΕΕΑ στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Καταχωρισμένο κοινοτικό σήμα του οποίου ζητείται να κηρυχθεί η ακυρότητα: Εικονιστικό σήμα που συνίσταται σε συνδυασμό των χρωμάτων πράσινου και κίτρινου για προϊόντα των κλάσεων 7 και 12 — κοινοτικό σήμα αριθ. 63 289

Δικαιούχος του κοινοτικού σήματος: Deere & Company

Αιτών την κήρυξη της ακυρότητας του κοινοτικού σήματος: Η προσφεύγουσα

Απόφαση του τμήματος ακυρώσεως: Απόρριψη της αιτήσεως περί κηρύξεως της ακυρότητας

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: Απόρριψη της προσφυγής

Λόγοι ακυρώσεως: Παράβαση των άρθρων 7, παράγραφος 3, και 52, παράγραφος 1, στοιχείο γ', σε συνδυασμό με τα άρθρα 8, παράγραφος 4, και 73, παράγραφος 1, του κανονισμού 40/94, καθόσον:

—	το τμήμα προσφυγών όφειλε να ερμηνεύσει το άρθρο 7, παράγραφος 3, με ιδιαίτερα αυστηρό τρόπο, έτσι ώστε, κατά την κατανομή του βάρους αποδείξεως, να υποχρεωθεί ο αντίδικος να προσκομίσει περισσότερα αποδεικτικά στοιχεία,

—	το τμήμα προσφυγών δεν αναγνώρισε την προγενέστερη χρήση του σήματος της προσφεύγουσας και

—	το τμήμα προσφυγών περιέλαβε αντιφατική αιτιολογία στην απόφασή του.

---

7.6.2008

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 142/33

---

Αγωγή της 3ης Απριλίου 2008 — Cavankee Fishing κ.λπ. κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-138/08)

(2008/C 142/61)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Ενάγοντες: Cavankee Fishing Co. Ltd (Lifford, Ιρλανδία), Ocean Trawlers Limited (Killybegs, Ιρλανδία), Mullglen Limited (Balbriggan, Ιρλανδία), Eamon McHugh (Killybegs, Ιρλανδία), Joseph Doherty (Burtonport, Ιρλανδία), Brendan Gill (Lifford, Ιρλανδία), Eileen Oglesby (Burtonport, Ιρλανδία), Noel McGing (Killybegs, Ιρλανδία), Larry Murphy (Castletownbere, Ιρλανδία), Thomas Flaherty (Aran Islands, Ιρλανδία), Pauric Conneely (Claregalway, Ιρλανδία), Island Trawlers Limited (Killybegs, Ιρλανδία), Cathal Boyle (Killybegs, Ιρλανδία), Eugene Hannigan (Milford, Ιρλανδία), Peter McBride (Downings, Ιρλανδία), Hugh McBride (Downings, Ιρλανδία), Patrick Fitzpatrick (Aran Islands, Ιρλανδία), Patrick O'Malley (Galway, Ιρλανδία), Cecil Sharkey (Clogherhead, Ιρλανδία) (εκπρόσωποι: A. Collins, SC, N. Travers, barrister, D. Barry, solicitor)

Εναγόμενη: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

Αιτήματα των εναγόντων

Οι ενάγοντες ζητούν από το Πρωτοδικείο:

   Cavankee Fishing Company 2 748 276,00 EUR

   Ocean Trawlers Ltd 6 740 000,00 EUR

   Mullglen Ltd. 2 690 000,00 EUR

   Eamon McHugh 3 036 187,00 EUR

   Joseph Doherty 2 640 408,00 EUR

   Brendan Gill 2 717 665,00 EUR

   Eileen Oglesby 2 994 349,00 EUR

   Noel McGing 2 444 000,00 EUR

   Larry Murphy 4 150 000,00 EUR

   Thomas Flaherty 2 140 000,00 EUR

   Pauric Conneely 1 930 000,00 EUR

Τμήμα πολλαπλών χρήσεων

   Island Trawlers Limited 672 000,00 EUR

   Cathal Boyle 651 200,00 EUR

   Eugene Hannigan 125 000,00 EUR

   Peter McBride 106 848,00 EUR

   Hugh McBride 106 848,00 EUR

   Partick Fitzpatrick 177 573,00 EUR

   Patrick O'Malley

   «Capal Ban» 205 698,00 EUR

   «Capal Or» 496 800,00 EUR

   Cecil Sharkey 205 697,88 EUR

—

Να υποχρεώσει την Επιτροπή να καταβάλει ως αποζημίωση, για τη ζημία που υπέστη καθένας από τους ενάγοντες, τα ακόλουθα ποσά (εκτός τόκων), τα οποία θα αναπτυχθούν λεπτομερέστερα κατά την επ' ακροατηρίου συζήτηση, προσαυξημένα με τους τόκους για δάνεια του αυτού ύψους: Πελαγικό τμήμα

—

—

—

—

—

—

—

—

—

—

—

—

—

—

—

—

—

—

(α)

(β)

—

—	Να καταδικάσει την Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Στην παρούσα υπόθεση, οι ενάγοντες άσκησαν αγωγή λόγω εξωσυμβατικής ευθύνης, απορρέουσας από τις ζημίες που ισχυρίζονται ότι υπέστησαν ως αποτέλεσμα της από 4 Απριλίου 2003 αποφάσεως 2003/245/EΚ της Επιτροπής, περί απορρίψεως των αιτήσεων που κατέθεσαν τα κράτη μέλη (1), στο μέτρο που απέρριψε τις αιτήσεις σχετικά με τα σκάφη των εναγόντων που κατέθεσε η Ιρλανδία. Η απόφαση αυτή ακυρώθηκε εν μέρει με την απόφαση του Πρωτοδικείου της 13ης Ιουνίου 2006 (2).

Προς στήριξη της αγωγής τους, οι ενάγοντες ισχυρίζονται ότι η Επιτροπή, εκδίδοντας την ακυρωθείσα απόφαση παραβίασε πολλούς ανώτερους κανόνες δικαίου που έχουν ως αντικείμενο την απονομή δικαιωμάτων σε ιδιώτες, υπερβαίνοντας προδήλως και κατάφωρα τα όρια της εξουσίας εκτιμήσεως που της αναγνωρίζει το άρθρο 4, παράγραφος 2, της αποφάσεως 97/413/ΕΚ (3), όπως έκρινε το Πρωτοδικείο με την απόφασή του στις συνεκδικασθείσες υποθέσεις T-218/03 έως T-240/03. Οι ενάγοντες ισχυρίζονται ότι η Επιτροπή παραβίασε επίσης την αρχή της ίσης μεταχείρισης, την αρχή της αρωγής και της χρηστής διοικήσεως, την ελευθερία άσκησης των επαγγελματικών δραστηριοτήτων και την αρχή της αναλογικότητας. Ισχυρίζονται ότι, υπό τις περιστάσεις αυτές, η απλή παραβίαση του κοινοτικού δικαίου στοιχειοθετεί σοβαρή παράβαση του κοινού δικαίου.

Περαιτέρω, οι ενάγοντες υποστηρίζουν ότι υπέστησαν και εξακολουθούν να υφίστανται ουσιώδεις ζημίες ως άμεση και ενδεχόμενη συνέπεια της εκδόσεως της ακυρωθείσας αποφάσεως της Επιτροπής, καθόσον έπρεπε να αγοράσουν χωρητικότητα από την αγορά προς αντικατάσταση της χωρητικότητας ασφαλείας που ζητήθηκε αλλά δεν χορηγήθηκε και ότι ορισμένοι από αυτούς υπέστησαν ζημίες λόγω της μείωσης του αριθμού των ημερών στη θάλασσα. Κατά συνέπεια, οι ενάγοντες ισχυρίζονται ότι η ζημία τους είναι ενεστώσα και βεβαία.

Προς απόδειξη της αιτιώδους συνάφειας μεταξύ της συμπεριφοράς και της προκληθείσας ζημίας, οι ενάγοντες ισχυρίζονται ότι, εάν η Επιτροπή δεν είχε ενεργήσει παρανόμως αρνούμενη να εξετάσει τις αιτήσεις τους για τη χορήγηση χωρητικότητας ασφαλείας, δεν θα χρειαζόταν να αγοράσουν πρόσθετη χωρητικότητα.

---

(1)  Απόφαση C(2003) 1113 για τις αιτήσεις που λήφθηκαν από την Επιτροπή για την αύξηση των στόχων των ΠΠΠ IV προκειμένου να ληφθούν υπόψη οι βελτιώσεις στον τομέα της ασφάλειας, της θαλάσσιας ναυσιπλοΐας, της υγιεινής, της ποιότητας των προϊόντων και των συνθηκών εργασίας για σκάφη ολικού μήκους άνω των 12 μέτρων (ΕΕ L 90, σ. 48).

(2)  Απόφαση του Πρωτοδικείου της 13ης Ιουνίου 2006, T-218/03 έως T-240/03, Boyle κατά Επιτροπής (Συλλογή, 2006, σ. II-1699).

(3)  Απόφαση του Συμβουλίου, της 26ης Ιουνίου 1997, σχετικά με τους στόχους και τους λεπτομερείς κανόνες για την αναδιάρθρωση, για την περίοδο από 1ης Ιανουαρίου 1997 έως 31 Δεκεμβρίου 2001, του τομέα της κοινοτικής αλιείας με σκοπό την επίτευξη μιας διαρκούς ισορροπίας μεταξύ των πόρων και της εκμετάλλευσής τους (ΕΕ L 175, σ. 27).

---

7.6.2008

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 142/34

---

Προσφυγή της 11ης Απριλίου 2008 — Loufrani κατά ΓΕΕΑ (half-smiley)

(Υπόθεση T-139/08)

(2008/C 142/62)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Franklin Loufrani (Λονδίνο, Ηνωμένο Βασίλειο) (εκπρόσωπος: A. Deutsch, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αιτήματα του προσφεύγοντος

Ο προσφεύγων ζητεί από το Πρωτοδικείο:

—	να ακυρώσει την απόφαση του τετάρτου τμήματος προσφυγών, της 7ης Φεβρουαρίου 2008, στην υπόθεση R 0958/2007-4· και

—	να καταδικάσει το ΓΕΕΑ στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Σήμα προς καταχώριση: Το εικονιστικό σήμα «half-smiley» για προϊόντα που υπάγονται στις κλάσεις 14, 18 και 25 — αίτηση αριθ. 893 580.

Απόφαση του εξεταστή: Άρνηση καταχωρίσεως για όλα τα προϊόντα.

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: Απόρριψη της προσφυγής.

Λόγοι ακυρώσεως: Παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 40/94 του Συμβουλίου, καθόσον το σήμα διέθετε τον ελάχιστο απαιτούμενο βαθμό διακριτικού χαρακτήρα προκειμένου να καταχωρισθεί.

---

7.6.2008

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 142/35

---

Προσφυγή της 14ης Απριλίου 2008 — Ferrero SpA κατά ΓΕΕΑ — Tirol Milch (TiMi KINDERJOGHURT)

(Υπόθεση T-140/08)

(2008/C 142/63)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ferrero SpA (Alba, Ιταλία) (εκπρόσωποι: C. Gielen, avocat, και F. Jacobacci, avocat)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Tirol Milch rGmbH (Innsbruck, Αυστρία)

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Πρωτοδικείο:

—	Να ακυρωθεί η απόφαση του δεύτερου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) της 30ής Ιανουαρίου 2008 στην υπόθεση R 682/2007-2· και

—	να καταδικάσει το ΓΕΕΑ στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Καταχωρισμένο κοινοτικό σήμα του οποίου ζητείται η ακύρωση: λεκτικό σήμα αποτελούμενο από τις λέξεις «TiMi KINDERJOGHURT» για προϊόντα της κλάσεως 29 — αίτηση καταχωρίσεως με αριθμό 792 978.

Δικαιούχος του κοινοτικού σήματος: Tirol Milch reg. Ges. mbH.

Αιτούσα την ακύρωση του κοινοτικού σήματος: Η προσφεύγουσα.

Απόφαση του τμήματος ακυρώσεως: Ακύρωση του προσβαλλόμενου σήματος.

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: Ακύρωση της αποφάσεως του τμήματος ακυρώσεως και απόρριψη της αιτήσεως ακυρώσεως.

Λόγοι ακυρώσεως: Το δεύτερο τμήμα προσφυγών έσφαλλε κρίνοντας ότι οι προηγούμενες οριστικές αποφάσεις μεταξύ των ίδιων διαδίκων και όσον αφορά το ίδιο σήμα είναι δεσμευτικές στο πλαίσιο της μεταγενέστερης προσφυγής ακυρώσεως ενώπιον του τμήματος ακυρώσεως και του τμήματος προσφυγών· παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', και του άρθρου 8, παράγραφος 5, του κανονισμού 40/94 του Συμβουλίου δεδομένου ότι το προσβαλλόμενο σήμα είναι όμοιο με προηγούμενο σήμα.

---

7.6.2008

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 142/35

---

Προσφυγή της 2ας Απριλίου 2008 — Iταλία κατά Επιτροπής και EPSO

(Υπόθεση T-142/08)

(2008/C 142/64)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ιταλική Δημοκρατία (εκπρόσωπος: Paolo Gentili, avvocato dello Stato)

Καθών: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, Ευρωπαϊκή υπηρεσία επιλογής προσωπικού

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Πρωτοδικείο:

—	να ακυρώσει την προκήρυξη γενικών διαγωνισμών EPSO/AD/116/08 (AD8) και EPSO/AD/117/08 (AD11) για την κατάρτιση πίνακα προσλήψεως σε 30 θέσεις υπαλλήλων διοικήσεως (AD 8) και σε 20 θέσεις κυρίων υπαλλήλων (AD 11), αντιστοίχως, στον τομέα της καταπολεμήσεως της απάτης·

—	να ακυρώσει την προκήρυξη γενικού διαγωνισμού EPSO/AST/45/08 (AST4) για την κατάρτιση πίνακα προσλήψεως σε 30 θέσεις βοηθών διοικήσεως (AST4) στον τομέα της καταπολεμήσεως της απάτης.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Οι ισχυρισμοί και τα κύρια επιχειρήματα είναι παρόμοια εκείνων που προβλήθηκαν στο πλαίσιο της υποθέσεως T-117/08, Ιταλία κατά Επιτροπής (1).

---

(1)  Μη δημοσιευθείσα ακόμη στην ΕΕ.

---

7.6.2008

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 142/36

---

Προσφυγή της 21ης Απριλίου 2008 — Beifa Group κατά ΓΕΕΑ — Schwan-Stabilo Schwanhäußer (σχέδιο ή υπόδειγμα γραφικών ειδών)

(Υπόθεση T-148/08)

(2008/C 142/65)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Beifa Group Co. Ltd (πρώην Ningbo Beifa Group Co. Ltd) (Zhejiang, Κίνα) (εκπρόσωποι: R. Davis, Barrister, και N. Cordell, Solicitor)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Schwan-Stabilo Schwanhäußer GmbH & Co. KG (Heroldsberg, Γερμανία)

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Πρωτοδικείο:

—	ακύρωση της αποφάσεως του τρίτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) της 31ης Ιανουαρίου 2008 στην υπόθεση R 1352/2006-3·

—	να παραπέμψει την υπόθεση ενώπιον του τμήματος ακυρώσεως προς επανεξέταση των προβληθέντων με την αίτηση ακυρώσεως ζητημάτων·

—	να καταδικάσει το ΓΕΕΑ στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Καταχωρισμένο κοινοτικό σήμα του οποίου ζητείται η ακύρωση: Το σχέδιο ή το υπόδειγμα «γραφικών ειδών», καταχωρισμένα ως κοινοτικό σχέδιο ή υπόδειγμα υπ' αριθ. 352315-0007

Δικαιούχος του κοινοτικού σήματος: Η προσφεύγουσα

Αιτών την ακύρωση του κοινοτικού σήματος: Ο αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών

Σήμα του οποίου δικαιούχος είναι ο αιτών: Εθνικό εικονιστικό σήμα που αναπαριστά γραφικά είδη, καταχωρισμένο στις 14 Δεκεμβρίου 2006 για προϊόντα της κλάσεως 16 — καταχωρισμένο υπ' αριθ. DE 30045470

Απόφαση του τμήματος ακυρώσεως: Ακύρωση του προσβαλλόμενου σχεδίου ή υποδείγματος

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: απόρριψη της προσφυγής

Λόγοι ακυρώσεως: Παράβαση του άρθρου 25, παράγραφος 1, στοιχείο ε', του κανονισμού 6/2002 (1), καθόσον το τρίτο τμήμα προσφυγών βασίστηκε σε εσφαλμένα κριτήρια για να εξακριβώσει αν η προσφεύγουσα χρησιμοποιούσε το σήμα, όπως απαιτεί η διάταξη αυτή· το τρίτο τμήμα προσφυγών έπρεπε να εξετάσει αν η χρήση του σήματος από τον αντίδικο πληροί τις απαιτήσεις του άρθρου 25, παράγραφος 1, στοιχείο ε', του κανονισμού 6/2002 και του εθνικού γερμανικού δικαίου· για τη λήψη απόφασης κατ' εφαρμογή του άρθρου 25, παράγραφος 1, στοιχείο ε', του κανονισμού 6/2002, το τρίτο τμήμα προσφυγών έπρεπε να εφαρμόσει τα κριτήρια που έχει θεσπίσει το εθνικό γερμανικό δίκαιο σε θέματα απομίμησης σήματος.

---

(1)  Κανονισμός (ΕΚ) 6/2002 του Συμβουλίου, της 12ης Δεκεμβρίου 2001, για τα κοινοτικά σχέδια και υποδείγματα (ΕΕ 2002, L 3, σ. 1).

---

7.6.2008

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 142/36

---

Προσφυγή της 18ης Απριλίου 2008 — Abbott Laboratories κατά ΓΕΕΑ — aRigen (Sorvir)

(Υπόθεση T-149/08)

(2008/C 142/66)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Abbott Laboratories (Abbott Park, Ηνωμένες Πολιτείες) (εκπρόσωπος: S. Schäffler, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: aRigen, Inc. (Τόκιο, Ιαπωνία)

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Πρωτοδικείο:

—	να ακυρώσει την απόφαση του δεύτερου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα), της 6ης Φεβρουαρίου 2008 στην υπόθεση R 809/2007-2· και

—	να καταδικάσει το ΓΕΕΑ στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Αιτών την καταχώριση κοινοτικού σήματος: aRigen, Inc

Σήμα προς καταχώριση: Το παγκόσμιο σήμα «Sorvir» για προϊόντα της κλάσεως 5 — αίτηση υπ' αριθ. 004 455 507

Δικαιούχος του κατά τη διαδικασία ανακοπής αντιταχθέντος σήματος ή σημείου: η προσφεύγουσα

Αντιταχθέν δικαίωμα επί σήματος ή σημείου: Το παγκόσμιο σήμα «NORVIR» για προϊόντα της κλάσεως 5

Απόφαση του τμήματος ανακοπών: Απόρριψη του συνόλου της ανακοπής

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: Απόρριψη της προσφυγής

Λόγοι ακυρώσεως: Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 40/94, καθόσον τα εμπλεκόμενα σήματα είναι παρεμφερή και επομένως υφίσταται κίνδυνος συγχύσεως

---

7.6.2008

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 142/37

---

Διάταξη του Πρωτοδικείου της 3ης Απριλίου 2008 — PTV κατά ΓΕΕΑ (map&guide travelbook)

(Υπόθεση T-219/06) (1)

(2008/C 142/67)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Ο πρόεδρος του πέμπτου τμήματος αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

---

(1)  ΕΕ C 237 της 30.9.2006.

---

7.6.2008

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 142/37

---

Διάταξη του Πρωτοδικείου της 3ης Απριλίου 2008 — PTV κατά ΓΕΕΑ (MAP&GUIDE The Mapware Company)

(Υπόθεση T-226/06) (1)

(2008/C 142/68)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Ο πρόεδρος του πέμπτου τμήματος αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

---

(1)  ΕΕ C 249 της 11.10.2006.

---

7.6.2008

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 142/37

---

Διάταξη του Πρωτοδικείου της 9ης Απριλίου 2008 — Βέλγιο κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-403/06) (1)

(2008/C 142/69)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Ο πρόεδρος του ογδόου τμήματος αποφάσισε τη διαγραφή της υποθέσεως.

---

(1)  ΕΕ C 42 της 24.2.2007.

---

7.6.2008

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 142/38

---

Απόφαση του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης (πρώτο τμήμα) της 23ης Απριλίου 2008 — Pickering κατά Επιτροπής

(Υπόθεση F-103/05) (1)

(Υπαλληλική υπόθεση - Υπάλληλοι - Αποδοχές - Διορθωτικοί συντελεστές - Μεταφορά μέρους των αποδοχών εκτός της χώρας όπου υπηρετεί ο υπάλληλος - Συντάξεις - Ερημοδικία - Χρονικό πεδίο εφαρμογής του Κανονισμού Διαδικασίας του Πρωτοδικείου - Εκκαθαριστικά αποδοχών - Ένσταση ελλείψεως νομιμότητας - Ίση μεταχείριση των υπαλλήλων - Αρχή της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης, κεκτημένα δικαιώματα, αρχή της ασφάλειας δικαίου και καθήκον αρωγής - Υποχρέωση αιτιολογήσεως)

(2008/C 142/70)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Stephen Pickering (La Hulpe, Βέλγιο) (εκπρόσωπος: N. Lhoëst, δικηγόρος)

Καθής: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (εκπρόσωποι: V. Joris και. D. Martin)

Αντικείμενο της υποθέσεως

Ακύρωση των εκκαθαριστικών αποδοχών του προσφεύγοντος για τους μήνες Δεκέμβριο 2004, Ιανουάριο και Φεβρουάριο 2005, καθώς και όλων των επομένων εκκαθαριστικών, κατά το μέτρο που εκδόθηκαν κατ' εφαρμογή παρανόμων διατάξεων του κανονισμού 723/2004 που τροποποίησε τον Κανονισμό Υπηρεσιακής Κατάστασης των υπαλλήλων, όσον αφορά τη μεταφορά μέρους των αποδοχών στη χώρα καταγωγής του υπαλλήλου (πρώην T-393/05)

Διατακτικό της αποφάσεως

Το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης αποφασίζει:

1.	Απορρίπτει την προσφυγή.

2.	Κάθε διάδικος φέρει τα δικαστικά του έξοδα.

---

(1)  EE C 10 της 14.1.2006, σ. 27 (υπόθεση αρχικώς πρωτοκολληθείσα ενώπιον του Πρωτοδικείου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων υπό τον αριθμό Τ-393/05 και μεταφερθείσα στο Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης με διάταξη της 15.12.2005).

---

7.6.2008

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 142/38

---

Απόφαση του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης (πρώτο τμήμα) της 23ης Απριλίου 2008 — Bain κ.λπ. κατά Επιτροπής

(Υπόθεση F-112/05) (1)

(Δημόσια διοίκηση - Υπάλληλοι - Αποδοχές - Διορθωτικοί συντελεστές - Μεταφορά μέρους των αποδοχών εκτός της χώρας όπου υπηρετεί ο υπάλληλος - Συντάξεις - Ερημοδικία - Χρονικό πεδίο εφαρμογής του Κανονισμού Διαδικασίας του Πρωτοδικείου - Εκκαθαριστικά αποδοχών - Ένσταση ελλείψεως νομιμότητας)

(2008/C 142/71)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγoντες: Neil Bain (Βρυξέλλες, Βέλγιο), Obhijit Chatterjee (Βρυξέλλες, Βέλγιο), Richard Fordham (Bergen, Κάτω Χώρες), Roger Hurst (Bergen, Κάτω Χώρες) (εκπρόσωπος: N. Lhoëst, δικηγόρος)

Καθής: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (εκπρόσωποι: V. Joris και M. D. Martin)

Αντικείμενο της υποθέσεως

Ακύρωση των εκκαθαριστικών μισθοδοσίας των προσφευγόντων για τους μήνες Φεβρουάριο, Μάρτιο και Απρίλιο 2005, καθώς και όλων των επομένων εκκαθαριστικών, κατά το μέτρο που εκδόθηκαν κατ' εφαρμογή παρανόμων διατάξεων του κανονισμού 723/2004 που τροποποίησε τον Κανονισμό Υπηρεσιακής Κατάστασης των υπαλλήλων, όσον αφορά τη μεταφορά μέρους των αποδοχών προς τη χώρα καταγωγής του υπαλλήλου (πρώην T-419/05)

Διατακτικό της αποφάσεως

Το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης αποφασίζει:

1.	Απορρίπτει την προσφυγή ως απαράδεκτη.

2.	Κάθε διάδικος φέρει τα δικαστικά του έξοδα.

---

(1)   EE C 48 της 25.2.2006, σ. 36. (υπόθεση αρχικώς πρωτοκολληθείσα ενώπιον του Πρωτοδικείου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων υπό τον αριθμό Τ-419/05 και μεταφερθείσα στο Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης με διάταξη της 15.12.2005.

---

7.6.2008

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 142/39

---

Προσφυγή της 7ης Ιανουαρίου 2008 — Blais κατά Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας

(Υπόθεση F-6/08)

(2008/C 142/72)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Jessica Blais (Φρανκφούρτη επί του Μάιν, Γερμανία) (Εκπρόσωπος: B. Karthaus, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα

Αντικείμενο και περιγραφή της διαφοράς

Ακύρωση της αποφάσεως της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας να μη χορηγήσει στην προσφεύγουσα επίδομα αποδημίας, με το αιτιολογικό ότι η προσφεύγουσα δεν είχε την κατοικία της, δέκα έτη προ του διορισμού της στην καθής, εκτός του κράτους μέλους όπου υπηρετεί, όπως επιβάλλει το άρθρο 17, στοιχείο ii, των Conditions of Employment (όρων απασχολήσεως του προσωπικού).

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης:

—	να ακυρώσει την απόφαση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας της 15ης Αυγούστου 2007, η οποία περιέχεται στην απόφαση του προέδρου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας της 8ης Νοεμβρίου 2007, να μη χορηγήσει στην προσφεύγουσα επίδομα αποδημίας,

—	να καταδικάσει την καθής στα δικαστικά έξοδα.

---

7.6.2008

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 142/39

---

Προσφυγή της 24ης Ιανουαρίου 2008 — Tomas κατά Κοινοβουλίου

(Υπόθεση F-13/08)

(2008/C 142/73)

Γλώσσα διαδικασίας: η λιθουανική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Stanislovas Tomas (Pavlodar, Καζακστάν) (εκπρόσωπος: M. Michalauskas, δικηγόρος)

Καθού: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

Αντικείμενο και περιγραφή της διαφοράς

Η ακύρωση της αποφάσεως της αρμόδιας για τους διορισμούς αρχής περί απολύσεως του προσφεύγοντος και η αποκατάσταση της υλικής ζημίας και της ηθικής βλάβης που αυτός υπέστη.

Αιτήματα του προσφεύγοντος

Ο προσφεύγων ζητεί από το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης:

—	να ακυρώσει την απόφαση της αρμόδιας για τους διορισμούς αρχής περί απολύσεως του προσφεύγοντος,

—	να υποχρεώσει το καθού να καταβάλει στον προσφεύγοντα το ποσό των 125 000 ευρώ προς αποκατάσταση της υλικής ζημίας και της ηθικής βλάβης που αυτός υπέστη·

—	να καταδικάσει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στα δικαστικά έξοδα.

---

7.6.2008

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 142/39

---

Προσφυγή της 5ης Φεβρουαρίου 2008 — X κατά Κοινοβουλίου

(Υπόθεση F-14/08)

(2008/C 142/74)

Γλώσσα διαδικασίας: η ελληνική

Διάδικοι

Προσφεύγων: X (Λουξεμβούργο, Μεγάλο Δουκάτο του Λουξεμβούργου) (εκπρόσωπος: Β. Χριστιανός, δικηγόρος)

Καθού: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

Αντικείμενο και περιγραφή της διαφοράς

Η ακύρωση της αποφάσεως του Διευθυντή Προσωπικού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου με την οποία κρίθηκε ότι ο προσφεύγων δεν έχει υποστεί μόνιμη και ολική αναπηρία, η οποία τον θέτει σε αδυναμία εκτελέσεως των καθηκόντων του, και η ακύρωση της από 27 Ιουνίου 2007 γνωμοδοτήσεως της Επιτροπής Αναπηρίας.

Αιτήματα του προσφεύγοντος

Ο προσφεύγων ζητεί από το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης

—	να ακυρώσει την απόφαση του Διευθυντή Προσωπικού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου με την οποία κρίθηκε ότι ο προσφεύγων δεν έχει υποστεί μόνιμη και ολική αναπηρία, η οποία τον θέτει σε αδυναμία εκτελέσεως των καθηκόντων του, και την από 27 Ιουνίου 2007 γνωμοδότηση της Επιτροπής Αναπηρίας,

—	να αναπέμψει τον φάκελό της για νέα κρίση ενώπιον της Επιτροπής Αναπηρίας,

—	να καταδικάσει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στα δικαστικά έξοδα.

---

7.6.2008

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 142/40

---

Προσφυγή της 21ης Μαρτίου 2008 — Schell κατά Επιτροπής

(Υπόθεση F-36/08)

(2008/C 142/75)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Arno Schell (Βρυξέλλες, Βέλγιο) (εκπρόσωπος: F. Frabetti, δικηγόρος)

Καθής: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

Αντικείμενο και περιγραφή της διαφοράς

Η ακύρωση της εκθέσεως εξελίξεως σταδιοδρομίας του προσφεύγοντος για το διάστημα από την 1η Ιανουαρίου 2006 έως τις 31 Δεκεμβρίου 2006 και η ακύρωση της εκθέσεως προαγωγής του για το 2007.

Αιτήματα του προσφεύγοντος

Ο προσφεύγων ζητεί από το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης:

—	να ακυρώσει την έκθεση εξελίξεως σταδιοδρομίας του για το διάστημα από την 1η Ιανουαρίου 2006 έως τις 31 Δεκεμβρίου 2006 και την έκθεση προαγωγής του για το 2007,·

—	να καταδικάσει την Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων στα δικαστικά έξοδα.

---

7.6.2008

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 142/40

---

Προσφυγή της 20ής Μαρτίου 2008 — Meister κατά ΓΕΕΑ

(Υπόθεση F-37/08)

(2008/C 142/76)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Herbert Meister (Alicante, Ισπανία) (εκπρόσωπος: H.-J. Zimmermann, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Περιγραφή της διαφοράς

Ακύρωση της σιωπηρής αποφάσεως του ΓΕΕΑ να απορρίψει τη διοικητική ένσταση του προσφεύγοντος σχετικά με τα λάθη που προβάλλει ότι έχουν εμφιλοχωρήσει στις εκθέσεις βαθμολογίας του.

Αιτήματα του προσφεύγοντος

Ο προσφεύγων ζητεί από το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης:

—	να ακυρώσει την σιωπηρή απόφαση περί απορρίψεως της διοικητικής ενστάσεώς του, της 27ης Αυγούστου 2007, την οποία έλαβε ο πρόεδρος του ΓΕΕΑ στις 3 Ιανουαρίου 2008·

—	να υποχρεώσει το ΓΕΕΑ να καταβάλει στον προσφεύγοντα, προς ικανοποίηση ηθικής βλάβης, ποσό το ύψος του οποίου θα καθοριστεί από το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης·

—	να καταδικάσει το Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ) στα δικαστικά έξοδα·

—	επικουρικώς, να ακυρώσει την απόφαση περί απορρίψεως της διοικητικής ενστάσεως της 27ης Αυγούστου 2007, την οποία έλαβε ο πρόεδρος του ΓΕΕΑ και η οποία επιδόθηκε στον προσφεύγοντα στις 7 Ιανουαρίου 2008.

---