ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΘΕΣΜΙΚΑ ΟΡΓΑΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ

21.7.2007

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 170/2

Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 7ης Ιουνίου 2007 — Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κατά Ελληνικής Δημοκρατίας

(Υπόθεση C-156/04) (1)

(Παράβαση κράτους μέλους - Οδηγία 83/182/ΕΟΚ - Προσωρινή εισαγωγή μεταφορικών μέσων - Φορολογικές ατέλειες - Συνήθης κατοικία σε κράτος μέλος)

(2007/C 170/02)

Γλώσσα διαδικασίας: η ελληνική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (εκπρόσωποι: M. Πατακιά και τον Δ. Τριανταφύλλου)

Καθής: Ελληνική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: Π. Μυλώπουλος και I. Πουλή)

Αντικείμενο της υποθέσεως

Παράβαση κράτους μέλους — Παράβαση του άρθρου 90 ΕΚ και της οδηγίας 83/182/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 28ης Μαρτίου 1983, για τις φορολογικές ατέλειες που εφαρμόζονται στο εσωτερικό της Κοινότητας στις προσωρινές εισαγωγές ορισμένων μεταφορικών μέσων (ΕΕ L 105, σ. 59) — Προσωρινή χρησιμοποίηση εντός του ελληνικού εδάφους αυτοκινήτων ταξινομημένων σε άλλο κράτος μέλος — Εφαρμογή των τελωνειακών διατάξεων που ισχύουν για αυτοκίνητα προελεύσεως τρίτων κρατών

Διατακτικό της αποφάσεως

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

Η Ελληνική Δημοκρατία προβλέποντας:

—

στο άρθρο 18, A, παράγραφος 1, του νόμου 2682/1999 ότι, σε περίπτωση κατοχής ή χρήσεως εντός της ελληνικής επικράτειας οχήματος ταξινομημένου σε άλλο κράτος μέλος εκ μέρους ιδιώτη έχοντος τη συνήθη κατοικία του στην Ελλάδα, δεν ασκείται η προβλεπόμενη ποινική δίωξη εφόσον ο ενδιαφερόμενος καταβάλει το οφειλόμενο τέλος ταξινόμησης και παραιτηθεί από τα ένδικα μέσα που προβλέπει η εθνική νομοθεσία κατά της καταλογιστικής πράξεως επιβολής του τέλους αυτού, και

—	στο άρθρο 18, Γ, παράγραφος 1, του ιδίου νόμου ότι, σε περίπτωση επιβολής προστίμων, τα οχήματα αποτελούν επίσης αντικείμενο προσωρινής συντηρητικής δεσμεύσεως και αποδίδονται μετά την καταβολή των προστίμων και των τυχών προβλεπομένων άλλων επιβαρύνσεων,

παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από την οδηγία 83/182/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 28ης Μαρτίου 1983, για τις φορολογικές ατέλειες που εφαρμόζονται στο εσωτερικό της Κοινότητας στις προσωρινές εισαγωγές ορισμένων μεταφορικών μέσων.

2)	Απορρίπτει την προσφυγή κατά τα λοιπά.

3)	Η Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων και η Ελληνική Δημοκρατία φέρουν τα δικαστικά τους έξοδα.

(1) ΕΕ C 106 της 30.4.2004.

21.7.2007

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 170/2

Απόφαση του Δικαστηρίου (τμήμα μείζονος συνθέσεως) της 5ης Ιουνίου 2007 [αίτηση του Högsta domstolen (Σουηδία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Klas Rosengren, Bengt Morelli, Hans Särman, Mats Åkerström, Åke Kempe, Anders Kempe, Mats Kempe, Björn Rosengren, Martin Lindberg, Jon Pierre, Tony Staf κατά Riksåklagaren

(Υπόθεση C-170/04) (1)

(Ελεύθερη κυκλοφορία των εμπορευμάτων - Άρθρα 28 ΕΚ, 30 ΕΚ και 31 ΕΚ - Εθνική ρύθμιση που απαγορεύει στους ιδιώτες την εισαγωγή οινοπνευματωδών ποτών - Κανόνας σχετικός με την ύπαρξη και τη λειτουργία του σουηδικού μονοπωλίου εμπορίας οινοπνευματωδών ποτών - Αξιολόγηση - Μέτρο αντίθετο προς το άρθρο 28 ΕΚ - Δικαιολόγηση λόγω προστασίας της υγείας και της ζωής των ανθρώπων - Έλεγχος της αναλογικότητας)

(2007/C 170/03)

Γλώσσα διαδικασίας: η σουηδική

Αιτούν δικαστήριο

Högsta domstolen

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Klas Rosengren, Bengt Morelli, Hans Särman, Mats Åkerström, Åke Kempe, Anders Kempe, Mats Kempe, Björn Rosengren, Martin Lindberg, Jon Pierre, Tony Staf

κατά

Riksåklagaren

Αντικείμενο της υποθέσεως

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως — Högsta Domstolen — Ερμηνεία των άρθρων 28, 30 και 31 ΕΚ — Eθνικές διατάξεις περί εθνικού μονοπωλίου λιανικής πωλήσεως οινοπνευματωδών ποτών οι οποίες αποκλείουν την απ' ευθείας εισαγωγή τέτοιων ποτών από τους ιδιώτες

Διατακτικό της αποφάσεως

Εθνική διάταξη που απαγορεύει στους ιδιώτες την εισαγωγή οινοπνευματωδών ποτών, όπως η απορρέουσα από το κεφάλαιο 4, άρθρο 2, πρώτη παράγραφος, του νόμου περί οινοπνευματωδών ποτών (alkohollagen) της 16ης Δεκεμβρίου 1994, πρέπει να αξιολογείται υπό το πρίσμα του άρθρου 28 ΕΚ και όχι του άρθρου 31 ΕΚ.

Μέτρο που απαγορεύει στους ιδιώτες την εισαγωγή οινοπνευματωδών ποτών, όπως το απορρέον από το κεφάλαιο 4, άρθρο 2, πρώτη παράγραφος, του νόμου περί οινοπνευματωδών ποτών, συνιστά ποσοτικό περιορισμό των εισαγωγών κατά την έννοια του άρθρου 28 ΕΚ, μολονότι ο εν λόγω νόμος αναθέτει στον δικαιούχο του μονοπωλίου λιανικής πωλήσεως την προμήθεια και, ως εκ τούτου, ενδεχομένως την εισαγωγή των οικείων ποτών.

Δεδομένου ότι ένα μέτρο που απαγορεύει στους ιδιώτες την εισαγωγή οινοπνευματωδών ποτών, όπως το απορρέον από το κεφάλαιο 4, άρθρο 2, πρώτη παράγραφος, του νόμου περί οινοπνευματωδών ποτών,

—	δεν είναι πρόσφορο για την υλοποίηση του σκοπού γενικού περιορισμού της καταναλώσεως οινοπνεύματος και

—	είναι δυσανάλογο προς την υλοποίηση του σκοπού της προστασίας των νέων από τις βλαπτικές συνέπειες της εν λόγω καταναλώσεως,

δεν μπορεί αυτό να θεωρηθεί ότι δικαιολογείται, δυνάμει του άρθρου 30 ΕΚ, από λόγους προστασίας της υγείας και της ζωής των ανθρώπων.

(1) ΕΕ C 156 της 12.6.2004.

21.7.2007

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 170/3

(Υπόθεση C-178/05) (1)

(Παράβαση κράτους μέλους - Οδηγία 69/335/ΕΟΚ - Έμμεσοι φόροι επί των συγκεντρώσεων κεφαλαίων - Φόρος εισφοράς - Εξαντλητική εναρμόνιση - Εθνική νομοθεσία περί επιβολής φόρου για οποιαδήποτε μεταφορά έδρας υπό την προϋπόθεση ότι η οικεία εταιρία δεν υπόκειται στον φόρο εισφοράς εντός του κράτους μέλους προελεύσεως - Εθνική νομοθεσία περί απαλλαγής από τη φορολογία των αγροτικών συνεταιριστικών οργανώσεων και των πάσης φύσεως ενώσεων ή κοινοπραξιών των τελευταίων - Εθνική νομοθεσία περί απαλλαγής από τη φορολογία της συμπλοιοκτησίας, των ναυτιλιακών κοινοπραξιών και των κάθε μορφής ναυτιλιακών εταιριών - Καταπολέμηση της φοροδιαφυγής - Κατάχρηση δικαιώματος - Χρονικός περιορισμός των αποτελεσμάτων αποφάσεως)

(2007/C 170/04)

Γλώσσα διαδικασίας: η ελληνική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (εκπρόσωπος: Δ. Τριανταφύλλου)

Καθής: Ελληνική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: Σ. Χαλά και M. Τασσοπούλου)

Παρεμβαίνον υπέρ της προσφεύγουσας: Βασίλειο της Ισπανίας (εκπρόσωπος: N. Díaz Abad)

Αντικείμενο της υποθέσεως

Παράβαση κράτους μέλους — Παράβαση της οδηγίας 69/335/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 17ης Ιουλίου 1969, περί των εμμέσων φόρων των επιβαλλομένων επί των συγκεντρώσεων κεφαλαίων (ΕΕ ειδ. έκδ. 09/001, σ. 20) — Μεταφορά της καταστατικής έδρας εταιρίας — Απαλλαγή των αγροτικών οργανώσεων και των ναυτιλιακών εταιριών από τον φόρο εισφοράς

Διατακτικό της αποφάσεως

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

Η Ελληνική Δημοκρατία, με τη νομοθεσία της σχετικά με την είσπραξη φόρου εισφοράς σε περίπτωση μεταφοράς της καταστατικής έδρας ή της έδρας της πραγματικής διευθύνσεως μιας εταιρίας καθώς και με την απαλλαγή από τον φόρο αυτό της συμπλοιοκτησίας, των ναυτιλιακών κοινοπραξιών και των κάθε μορφής ναυτιλιακών εταιριών, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από την οδηγία 69/335/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 17ης Ιουλίου 1969, περί των εμμέσων φόρων των επιβαλλομένων επί των συγκεντρώσεων κεφαλαίων, όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 85/303/ΕΟΚ, του Συμβουλίου, της 10ης Ιουνίου 1985.

2)	Απορρίπτει την προσφυγή κατά τα λοιπά.

3)	Καταδικάζει την Ελληνική Δημοκρατία στα δικαστικά έξοδα.

(1) ΕΕ C 155 της 25.6.2005.

21.7.2007

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 170/4

Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 7ης Ιουνίου 2007 [αιστήσεις του College van Beroep voor het bedrijfsleven (Κάτω Χώρες) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — J. van der Weerd, Maatschap Van der Bijl, J. W. Schoonhoven (C-222/05), H. de Rooy sr., H. de Rooy jr. (C-223/05), Maatschap H. en J. van 't Oever, Maatschap F. van 't Oever en W. Fien, B. van 't Oever, Maatschap A. en J. Fien, Maatschap K. Koers en J. Stellingwerf, H. Koers, Maatschap K. en G. Polinder, G. van Wijhe (C-224/05), B. J. van Middendorp (C-225/05) κατά Minister van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit

(Συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-222/05 έως C-225/05) (1)

(Γεωργία - Καταπολέμηση του αφθώδους πυρετού - Οδηγία 85/511/ΕΟΚ - Αυτεπάγγελτη εκτίμηση του κοινοτικού δικαίου από το εθνικό δικαστήριο - Διαδικαστική αυτοτέλεια - Αρχές της αποτελεσματικότητας και της ισοδυναμίας)

(2007/C 170/05)

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Αιτούν δικαστήριο

College van Beroep voor het bedrijfsleven

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

J. van der Weerd, Maatschap Van der Bijl, J. W. Schoonhoven (C-222/05), H. de Rooy sr., H. de Rooy jr. (C-223/05), Maatschap H. en J. van 't Oever, Maatschap F. van 't Oever en W. Fien, B. van 't Oever, Maatschap A. en J. Fien, Maatschap K. Koers en J. Stellingwerf, H. Koers, Maatschap K. en G. Polinder, G. van Wijhe (C-224/05), B. J. van Middendorp (C-225/05)

κατά

Minister van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit

Αντικείμενο της υποθέσεως

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως — College van Beroep voor het bedrijfsleven — Ερμηνεία της οδηγίας 85/511/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 18ης Νοεμβρίου 1985, για τη θέσπιση κοινοτικών μέτρων για την καταπολέμηση του αφθώδους πυρετού (ΕΕ L 315, σ. 11) — Άρθρα 11, παράγραφος 1, πρώτη περίπτωση, 13, παράγραφος 1, δεύτερη περίπτωση, και παράρτημα B — Άμεσο αποτέλεσμα — Εργαστήριο μη περιλαμβανόμενο στο παράρτημα Β — Περιθώριο εκτιμήσεως των εθνικών αρχών

Διατακτικό της αποφάσεως

Το κοινοτικό δίκαιο δεν επιβάλλει στο εθνικό δικαστήριο, στο πλαίσιο διαδικασίας όπως οι κύριες δίκες, να εξετάζει αυτεπαγγέλτως ισχυρισμό αντλούμενο από την παράβαση διατάξεων της κοινοτικής κανονιστικής ρυθμίσεως, δεδομένου ότι δεν το επιτάσσει ούτε η αρχή της ισοδυναμίας ούτε η αρχή της αποτελεσματικότητας.

(1) ΕΕ C 193 της 6.8.2005.

21.7.2007

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 170/4

Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 7ης Ιουνίου 2007 — Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κατά Βασιλείου του Βελγίου

(Υπόθεση C-254/05) (1)

(Παράβαση κράτους μέλους - Άρθρα 28 ΕΚ και 30 ΕΚ - Ποσοτικοί περιορισμοί επί των εισαγωγών - Μέτρα ισοδυνάμου αποτελέσματος - Συστήματα αυτόματης πυρανιχνεύσεως μέσω σημειακού φωρατή - Απαίτηση συμφωνίας με εθνικό κανόνα - Εθνική διαδικασία εγκρίσεως)

(2007/C 170/06)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (εκπρόσωπος: B. Stromsky)

Καθού: Βασίλειο του Βελγίου (εκπρόσωπος: M. Wimmer)

Αντικείμενο της υποθέσεως

Παράβαση κράτους μέλους — Παράβαση του άρθρου 28 ΕΚ — Εθνική κανονιστική ρύθμιση επιβάλλουσα όπως τα συστήματα αυτόματης πυρανιχνεύσεως μέσω σημειακού φωρατή, τα οποία κατασκευάζονται ή διατίθενται στο εμπόριο νομίμως εντός άλλου κράτους μέλους και δεν φέρουν τη σήμανση «CE», είναι σύμφωνα προς το εθνικό πρότυπο, υπόκεινται σε έγκριση τύπου και, στο πλαίσιο αυτό, υποβάλλονται σε δοκιμές και σε εξακριβώσεις που έχουν ήδη πραγματοποιηθεί εντός άλλου κράτους μέλους

Διατακτικό της αποφάσεως

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

Το Βασίλειο του Βελγίου, απαιτώντας όσον αφορά τα συστήματα αυτόματης πυρανιχνεύσεως μέσω σημειακού φωρατή που νομίμως κατασκευάζονται ή διατίθενται στο εμπόριο σε άλλο κράτος μέλος και δεν φέρουν τη σήμανση CE:

—	να ανταποκρίνονται στον κανόνα NBN S 21 100, σχετικά με τον σχεδιασμό κεντρικών εγκαταστάσεων αυτόματης πυρανιχνεύσεως μέσω σημειακού φωρατή, του Σεπτεμβρίου 1986, όπως τροποποιήθηκε με την προσθήκη αριθ. 2, του Αυγούστου 1996,

—	να υπόκεινται σε έγκριση που χορηγεί ο BOSEC, (Belgian Organisation for Security Certification), εμπόδιο το οποίο επιτείνεται από τα δυσανάλογα έξοδα που συνεπάγεται η έγκριση αυτή και

—	να υποβάλλονται σε δοκιμές και εξακριβώσεις στο πλαίσιο της εν λόγω εγκρίσεως, οι οποίες, κατ' ουσίαν, αποτελούν περιττή επανάληψη των ελέγχων που έχουν ήδη πραγματοποιηθεί στο πλαίσιο άλλων διαδικασιών εντός άλλου κράτους μέλους,

παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από το άρθρο 28 ΕΚ.

2)	Καταδικάζει το Βασίλειο του Βελγίου στα δικαστικά έξοδα.

(1) ΕΕ C 205 της 20.8.2005.

21.7.2007

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 170/5

Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 12ης Ιουνίου 2007 — Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ) κατά Shaker di L. Laudato & C. Sas, Limiñana y Botella, SL

(Υπόθεση C-334/05 P) (1)

(Αίτηση αναιρέσεως - Κοινοτικό σήμα - Κανονισμός (ΕΚ) 40/94 - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β' - Κίνδυνος σύγχυσης - Αίτηση καταχώρισης κοινοτικού εικονιστικού σήματος που να περιλαμβάνει τα λεκτικά στοιχεία «Limoncello della Costiera Amalfitana» και «shaker» - Ανακοπή του δικαιούχου του εθνικού λεκτικού σήματος LIMONCHELO)

(2007/C 170/07)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Αναιρεσείον: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ) (εκπρόσωποι: O. Montalto και P. Bullock)

Λοιποί διάδικοι στην αναιρετική διαδικασία: Shaker di L. Laudato & C. Sas (εκπρόσωπος: F. Sciaudone, avvocato), Limiñana y Botella SL

Αντικείμενο της υποθέσεως

Αίτηση αναιρέσεως κατά της αποφάσεως του Πρωτοδικείου (τρίτο τμήμα), της 15ης Ιουνίου 2005, στην υπόθεση T-7/04, Shaker di L. Laudato & C. κατά ΓΕΕΑ, με την οποία το Πρωτοδικείο ακύρωσε την απόφαση R 933/2002-2 του δεύτερου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ, της 24ης Οκτωβρίου 2003, περί απορρίψεως της προσφυγής κατά της αποφάσεως του τμήματος ανακοπών, το οποίο απέρριψε εν μέρει την αίτηση καταχωρίσεως του εικονιστικού σήματος «Limoncello della Costiera Amalfitana», κατόπιν ανακοπής που άσκησε ο κάτοχος του εθνικού λεκτικού σήματος «LIMONCHELO» για ορισμένα προϊόντα της κλάσεως 33.

Διατακτικό της αποφάσεως

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Αναιρεί την απόφαση του Πρωτοδικείου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων της 15ης Ιουνίου 2005, T-7/04, Shaker κατά ΓΕΕΑ — Limiñana y Botella (Limoncello della Costiera Amalfitana shaker).

2)	Αναπέμπει την υπόθεση στο Πρωτοδικείο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων.

3)	Επιφυλάσσεται ως προς τα δικαστικά έξοδα.

(1) ΕΕ C 296 της 26.11.2005.

21.7.2007

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 170/5

Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 7ης Ιουνίου 2007 [αίτηση του Finanzgericht Köln (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Řízení Letového Provozu ČR, s. p. κατά Bundesamt für Finanzen

(Υπόθεση C-335/05) (1)

(Δέκατη τρίτη οδηγία ΦΠΑ - Άρθρο 2, παράγραφος 2 - GATS - Ρήτρα του μάλλον ευνοουμένου κράτους - Ερμηνεία του παραγώγου κοινοτικού δικαίου υπό το πρίσμα των διεθνών συμφωνιών που έχει συνάψει η Κοινότητα)

(2007/C 170/08)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Finanzgericht Köln

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Řízení Letového Provozu ČR, s. p.

κατά

Bundesamt für Finanzen

Αντικείμενο της υποθέσεως

Αίτηση εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως — Finanzgericht Köln — Ερμηνεία του άρθρου 2, παράγραφος 2, της δέκατης τρίτης οδηγίας 86/560/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 17ης Νοεμβρίου 1986, για την εναρμόνιση των νομοθεσιών των κρατών μελών των σχετικών με τους φόρους κύκλου εργασιών — Τρόπος επιστροφής του φόρου προστιθέμενης αξίας στους υποκείμενους στο φόρο που δεν είναι εγκατεστημένοι σε έδαφος της Κοινότητας (EE L 326, σ. 40) — Δυνατότητα των κρατών μελών να εξαρτούν την επιστροφή του φόρου προστιθεμένης αξίας σε υποκείμενο στον φόρο εγκατεστημένο σε τρίτο κράτος, μέλος του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου (ΠΟΕ), από εξασφάλιση αμοιβαιότητας εκ μέρους του κράτους αυτού — Συμφωνία προς τη ρήτρα του μάλλον ευνοουμένου κράτους, η οποία προβλέπεται στο άρθρο ΙΙ, παράγραφος 1, της Γενικής Συμφωνίας για τις συναλλαγές στον τομέα των υπηρεσιών (GATS) — Ερμηνεία σύμφωνη προς την οδηγία

Διατακτικό της αποφάσεως

Το άρθρο 2, παράγραφος 2, της δέκατης τρίτης οδηγίας 86/560/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 17ης Νοεμβρίου 1986, για την εναρμόνιση των νομοθεσιών των κρατών μελών των σχετικών με τους φόρους κύκλου εργασιών — Τρόπος επιστροφής του φόρου προστιθέμενης αξίας στους υποκείμενους στον φόρο που δεν είναι εγκατεστημένοι σε έδαφος της Κοινότητας, πρέπει να ερμηνεύεται υπό την έννοια ότι ο χρησιμοποιούμενος σε αυτό όρος «τρίτα κράτη» περιλαμβάνει το σύνολο των τρίτων κρατών και ότι η διάταξη αυτή δεν θίγει την εξουσία και την ευθύνη των κρατών μελών να τηρούν τις υποχρεώσεις τους που απορρέουν από διεθνείς συμφωνίες όπως η γενική συμφωνία για τις συναλλαγές στον τομέα των υπηρεσιών.

(1) ΕΕ C 315 της 10.12.2005.

21.7.2007

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 170/6

Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 7ης Ιουνίου 2007 — Jacques Wunenburger κατά Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

(Υπόθεση C-362/05 P) (1)

(Αίτηση αναιρέσεως - Υπάλληλοι - Προαγωγή - Διαδικασία επιλογής - Απόρριψη της υποψηφιότητας του αναιρεσείοντος - Απομάκρυνση από τη θέση εργασίας - Υποχρέωση αιτιολογήσεως - Πλάνη περί το δίκαιο - Ανταναίρεση - Αντικείμενο της διαφοράς - Έννομο συμφέρον)

(2007/C 170/09)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αναιρεσείων: Jacques Wunenburger (εκπρόσωπος: E. Boigelot, δικηγόρος)

Αντίδικος κατ' αναίρεση: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (εκπρόσωποι: J. Currall και G. Berscheids, και V. Dehin, δικηγόρος)

Αντικείμενο της υποθέσεως

Αίτηση αναιρέσεως κατά της αποφάσεως του Πρωτοδικείου (πρώτο τμήμα) της 5ης Ιουλίου 2005, Τ-370/03, Wunenburger κατά Επιτροπής, με την οποία απορρίφθηκε αίτημα ακυρώσεως της αποφάσεως της Επιτροπής να μην κάνει δεκτή την υποψηφιότητα του αναιρεσείοντος για τη θέση διευθυντού στη διεύθυνση «Αφρική, Καραϊβική, Ειρηνικός» (AIDCO.C) και να διορίσει άλλον υποψήφιο στην εν λόγω θέση.

Διατακτικό της αποφάσεως

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την αναίρεση και την ανταναίρεση.

2)	Καταδικάζει τον J. Wunenburger στα δικαστικά έξοδα της κυρίας αναιρέσεως.

3)	Καταδικάζει την Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων στα δικαστικά έξοδα της ανταναιρέσεως.

(1) ΕΕ C 281 της 12.11.2005.

21.7.2007

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 170/6

Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 7ης Ιουνίου 2007 — Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κατά Βασιλείου των Κάτω Χωρών

(Υπόθεση C-50/06) (1)

(Παράβαση κράτους μέλους - Ιθαγένεια της Ενώσεως - Ελεύθερη κυκλοφορία των υπηκόων των κρατών μελών - Οδηγία 64/221/EOK - Δημόσια τάξη - Εθνική νομοθεσία σε θέματα απομακρύνσεως - Ποινική καταδίκη - Απέλαση)

(2007/C 170/10)

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (εκπρόσωποι: M. Κοντού-Durande και R. Troosterss)

Καθού: Βασίλειο των Κάτω Χωρών (εκπρόσωποι: H.G. Sevenster και M. De Graves)

Αντικείμενο της υποθέσεως

Παράβαση κράτους μέλους — Παράβαση της οδηγίας 64/221/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 25ης Φεβρουαρίου 1964, περί συντονισμού των ειδικών μέτρων για τη διακίνηση και τη διαμονή αλλοδαπών, τα οποία δικαιολογούνται για λόγους δημοσίας τάξεως, δημοσίας ασφαλείας ή δημοσίας υγείας (ΕΕ ειδ. έκδ. 05/001, σ. 16) — Εθνική νομοθεσία η οποία έχει εφαρμογή αδιακρίτως εφ' όλων των αλλοδαπών και έτσι δεν λαμβάνει υπόψη την ειδική κατάσταση των πολιτών της Ευρωπαϊκής Ενώσεως — Αυτόματος σύνδεσμος μεταξύ ποινικής καταδίκης και μέτρου απομακρύνσεως

Διατακτικό της αποφάσεως

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

Το Βασίλειο των Κάτω Χωρών, μη εφαρμόζοντας στους πολίτες της Ενώσεως την οδηγία 64/221/EOK του Συμβουλίου, της 25ης Φεβρουαρίου 1964, περί του συντονισμού των ειδικών μέτρων για τη διακίνηση και τη διαμονή αλλοδαπών, τα οποία δικαιολογούνται για λόγους δημόσιας τάξεως, δημόσιας ασφαλείας ή δημόσιας υγείας, αλλ' εφαρμόζοντας επ' αυτών τη γενική νομοθεσία περί αλλοδαπών η οποία καθιστά εφικτή τη συστηματική και αυτόματη σύνδεση μεταξύ ποινικής καταδίκης και μέτρου απομακρύνσεως, το Βασίλειο των Κάτω Χωρών παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από την εν λόγω οδηγία.

2)	Καταδικάζει το Βασίλειο των Κάτω Χωρών στα δικαστικά έξοδα.

(1) ΕΕ C 96 της 22.4.2006.

21.7.2007

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 170/7

Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 7ης Ιουνίου 2007 — Britannia Alloys & Chemicals Ltd. κατά Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

(Υπόθεση C-76/06 P) (1)

(Αίτηση αναιρέσεως - Ανταγωνισμός - Σύμπραξη - Πρόστιμα - Έννοια της «προηγούμενης διαχειριστικής περιόδου» για τον υπολογισμό του ανώτατου ορίου του προστίμου)

(2007/C 170/11)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Britannia Alloys & Chemicals Ltd. (εκπρόσωποι: S. Mobley και M. Commons, Solicitors)

Αναιρεσίβλητη: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (εκπρόσωπος: F. Castillo de la Torre)

Αντικείμενο της υποθέσεως

Αίτηση αναιρέσεως της αποφάσεως που εξέδωσε στις 29 Νοεμβρίου 2005 το Πρωτοδικείο (πέμπτο τμήμα) στην υπόθεση Τ-33/02, Βritannia Alloys & Chemicals κατά Επιτροπής, με την οποία απορρίφθηκε ως αβάσιμο αίτημα μερικής ακυρώσεως της αποφάσεως C(2001) 4237 τελικό της Επιτροπής, της 11ης Δεκεμβρίου 2001, σχετικά με διαδικασία βάσει του άρθρου 81 της Συνθήκης ΕΚ (υπόθεση COMP/E-1/37.027 — Φωσφορικός ψευδάργυρος) ή, επικουρικώς, μείωση του επιβληθέντος στην προσφεύγουσα προστίμου — Παράβαση του άρθρου 15, παράγραφος 2, του κανονισμού 17/62 — Παραβίαση των αρχών της ίσης μεταχείρισης και της ασφάλειας δικαίου

Διατακτικό της αποφάσεως

Το Δικαστήριο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως.

2)	Καταδικάζει την Britannia Alloys & Chemicals Ltd στα δικαστικά έξοδα.

(1) ΕΕ C 108 της 6.5.2006.

21.7.2007

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 170/7

Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 7ης Ιουνίου 2007 [αίτηση του ordinario di Novara (Ιταλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Carp Snc di L. Moleri e V. Corsi, παρισταμένης της Associazione Nazionale Artigiani Legno e Arredamenti κατά Ecorad Srl

(Υπόθεση C-80/06) (1)

(Οδηγία 89/106/ΕΚ - Προϊόντα δομικών κατασκευών - Διαδικασία βεβαιώσεως της πιστότητας - Απόφαση 1999/93/ΕΚ της Επιτροπής - Άμεσο οριζόντιο αποτέλεσμα - Δεν υπάρχει)

(2007/C 170/12)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunale ordinario di Novara

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Carp Snc di L. Moleri e V. Corsi, παρισταμένης της Associazione Nazionale Artigiani Legno e Arredamenti

κατά

Ecorad Srl

Αντικείμενο της υποθέσεως

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως — Tribunale ordinario di Novara — Ερμηνεία των άρθρων 2 και 3 και των παραρτημάτων ΙΙ και ΙΙΙ της αποφάσεως 1999/93/ΕΚ της Επιτροπής, της 25ης Ιανουαρίου 1999, σχετικά με τη διαδικασία βεβαιώσεως της πιστότητας των δομικών προϊόντων δυνάμει του άρθρου 20, παράγραφος 2, της οδηγίας 89/106/ΕΟΚ του Συμβουλίου, όσον αφορά θύρες, παράθυρα, εξώφυλλα, σκιάδια, δρύφακτα και συναφή κτιριακό εξοπλισμό (ΕΕ L 29, σ. 51) — Κατασκευή θυρών προς χρήση σε περίπτωση κινδύνου από ξυλουργούς που δεν τήρησαν την προβλεπόμενη με την απόφαση διαδικασία πιστοποιήσεως — Αποκλείεται;

Διατακτικό της αποφάσεως

Ένας ιδιώτης δεν μπορεί να επικαλεστεί, στο πλαίσιο διαφοράς με άλλον ιδιώτη εκ συμβατικής ευθύνης, την παράβαση εκ μέρους του ιδιώτη αυτού των διατάξεων των άρθρων 2 και 3 καθώς και των παραρτημάτων II και III της αποφάσεως 1999/93/ΕΚ της Επιτροπής, της 25ης Ιανουαρίου 1999, σχετικά με τη διαδικασία βεβαιώσεως της πιστότητας των δομικών προϊόντων δυνάμει του άρθρου 20, παράγραφος 2, της οδηγίας 89/106/ΕΟΚ του Συμβουλίου, όσον αφορά θύρες, παράθυρα, εξώφυλλα, σκιάδια, δρύφακτα και συναφή κτιριακό εξοπλισμό.

(1) ΕΕ C 131 της 3.6.2006.

21.7.2007

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 170/8

Απόφαση του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 7ης Ιουνίου 2007 [αίτηση του Bundesverwaltungsgericht (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Manfred Otten κατά Landwirtschaftskammer Niedersachsen

(Υπόθεση C-278/06) (1)

(Κανονισμός (EΟK) 3950/92 του Συμβουλίου, όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό (EK) 1256/1999 του Συμβουλίου - Άρθρο 7, παράγραφος 2 - Λήξη αγροτικής μισθώσεως - Μεταβατική απόκτηση ποσότητας αναφοράς εκ μέρους του εκμισθωτή ο οποίος δεν είναι παραγωγός γάλακτος και δεν έχει την πρόθεση να καταστεί παραγωγός - Μεταφορά, μέσω κρατικού φορέα πωλήσεως, της ποσότητας αναφοράς σε παραγωγό το συντομότερο δυνατόν)

(2007/C 170/13)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Bundesverwaltungsgericht

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Manfred Otten

κατά

Landwirtschaftskammer Niedersachsen

Αντικείμενο της υποθέσεως

Αίτηση εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως — Bundesverwaltungsgericht — Ερμηνεία του άρθρου 7, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΟΚ) 3950/92 του Συμβουλίου, της 28ης Δεκεμβρίου 1992, για τη θέσπιση συμπληρωματικής εισφοράς στον τομέα του γάλακτος και των γαλακτοκομικών προϊόντων (ΕΕ L 405 της 31ης Δεκεμβρίου 1992, σ. 1) όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό (ΕΚ) 1256/1999 του Συμβουλίου της 17ης Μαΐου 1999 (EE L 160 της 26ης Ιουνίου 1999, σ. 73) — Μεταβίβαση ποσοτήτων αναφοράς κατά τη λήξη αγροτικής μισθώσεως που αφορά γαλακτοκομική εκμετάλλευση στον εκμισθωτή ο οποίος δεν είναι παραγωγός γάλακτος

Διατακτικό της αποφάσεως

Το άρθρο 7, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΟΚ) 3950/92 του Συμβουλίου, της 28ης Δεκεμβρίου 1992, για τη θέσπιση συμπληρωματικής εισφοράς στον τομέα του γάλακτος και των γαλακτοκομικών προϊόντων, όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό (EK) 1256/1999 του Συμβουλίου, της 17ης Μαΐου 1999, έχει την έννοια ότι, με τη λήξη μιας αγροτικής μισθώσεως που αφορά γαλακτοκομική εκμετάλλευση, η συνδεόμενη με αυτήν ποσότητα αναφοράς μπορεί να επιστρέψει στον εκμισθωτή σε περίπτωση που αυτός δεν είναι μεν παραγωγός και δεν έχει την πρόθεση να αποκτήσει την ιδιότητα αυτή αλλά μεταφέρει, μέσω κρατικού φορέα πωλήσεως, την εν λόγω ποσότητα το συντομότερο δυνατόν σε τρίτον ο οποίος έχει την ιδιότητα αυτή.

(1) ΕΕ C 96 της 22.4.2006.

21.7.2007

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 170/8

Διάταξη του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 10ης Μαΐου 2007 [αίτηση του Regeringsrätten (Σουηδία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Skatteverket κατά A και B

(Υπόθεση C-102/05) (1)

(Άρθρο 104, παράγραφος 3, πρώτο εδάφιο, του Κανονισμού Διαδικασίας - Ελεύθερη κυκλοφορία κεφαλαίων - Ελευθερία εγκαταστάσεως - Φορολογία - Μερίσματα μετοχών διανεμηθέντων από «ομόρρυθμη εταιρία με μικρό αριθμό εταίρων» - «Κανόνας περί των μισθών» - Φορολόγηση των μερισμάτων αυτών ως εισοδημάτων κεφαλαίου - Υπολογισμός κατ' αποκοπή αποδόσεως - Ποσοστό επί του επενδυθέντος κεφαλαίου και επί τμήματος των μισθών - Υποκατάστημα εγκατεστημένο σε άλλη χώρα - Δεν λαμβάνονται υπόψη οι μισθοί των εργαζομένων στο υποκατάστημα αυτό)

(2007/C 170/14)

Γλώσσα διαδικασίας: η σουηδική

Αιτούν δικαστήριο

Regeringsrätten

Διάδικοι

Skatteverket

κατά

A και B

Αντικείμενο της υποθέσεως

Αίτηση εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως — Regeringsrätten — Ερμηνεία των άρθρων 56 ΕΚ και 58 ΕΚ — Φορολόγηση μερισμάτων διανεμομένων από μικρές ανώνυμες εταιρίες — Φορολογική έκπτωση αντιστοιχούσα σε πλασματική απόδοση του επενδυθέντος κεφαλαίου η οποία λαμβάνει υπόψη τους μισθούς που κατέβαλαν η εταιρία και οι θυγατρικές της ή τα υποκαταστήματά της στον βαθμό που οι μισθοί αυτοί φορολογούνται στη Σουηδία — Συνυπολογισμός των μισθών που κατέβαλε υποκατάστημα εντός τρίτου κράτους

Διατακτικό της διατάξεως

Το Δικαστήριο διατάσσει:

Εθνικό μέτρο το οποίο, στο πλαίσιο της φορολογίας μερισμάτων μετοχών ως εισοδημάτων κεφαλαίου εντός του ορίου κατ' αποκοπή αποδόσεως, υπολογιζομένης με την εφαρμογή συγκεκριμένου ποσοστού σε βάση περιλαμβάνουσα, πλην του επενδυθέντος από τον μέτοχο κεφαλαίου, τμήμα των μισθών που καταβάλλονται στους εργαζομένους της εταιρίας που διανέμει μερίσματα, απαγορεύει να λαμβάνονται υπόψη οι μισθοί των εργαζομένων που απασχολούνται σε υποκατάστημα της εταιρίας αυτής, ή σε θυγατρική της, σε τρίτη χώρα, θίγει προεχόντως την άσκηση της ελευθερίας εγκαταστάσεως κατά την έννοια των άρθρων 43 επ. ΕΚ. Δεν μπορεί να γίνει επίκληση των άρθρων αυτών σε κατάσταση αφορώσα την εγκατάσταση εταιρίας κράτους μέλους σε τρίτη χώρα.

(1) ΕΕ C 106 της 30.4.2005.

21.7.2007

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 170/9

Αναίρεση που άσκησε στις 16 Απριλίου 2007 η France Télécom SA κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Πρωτοδικείο (πέμπτο πενταμελές τμήμα) στις 30 Ιανουαρίου 2007 στην υπόθεση T-340/03, France Télécom SA κατά Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

(Υπόθεση C-202/07 P)

(2007/C 170/16)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: France Télécom SA, πρώην Wanadoo Interactive SA (εκπρόσωποι: O. W. Brouwer, H. Calvet, J. Philippe και T. Janssens, δικηγόροι)

Αντίδικος κατ' αναίρεση: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

Αιτήματα της αναιρεσείουσας

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—

να ακυρώσει την απόφαση που εξέδωσε το Πρωτοδικείο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων στην υπόθεση T-340/03, France Télécom SA κατά Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, με την οποία απέρριψε την προσφυγή κατά της αποφάσεως της Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, της 16ης Ιουλίου 2003, σχετικά με διαδικασία εφαρμογής του άρθρου 82 [ΕΚ] (υπόθεση COMP/38.233 — Wanadoo Interactive)·

—

συνεπώς:

—	είτε να αναπέμψει την υπόθεση ενώπιον του Πρωτοδικείου για να αποφανθεί εκ νέου·

—	είτε να αποφανθεί οριστικώς ακυρώνοντας την απόφαση της Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, της 16ης Ιουλίου 2003, σχετικά με διαδικασία εφαρμογής του άρθρου 82 [ΕΚ] (υπόθεση COMP/38.233 — Wanadoo Interactive), κρίνοντας έτσι δεκτά τα αιτήματα της προσφεύγουσας πρωτοδίκως·

—	να καταδικάσει την Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Η αναιρεσείουσα προβάλλει επτά λόγους προς στήριξη της αναιρέσεώς της.

Με τον πρώτο της λόγο, αυτή ισχυρίζεται ότι το Πρωτοδικείο παρέβη την υποχρέωσή του προς αιτιολόγηση όσον αφορά τόσον την πιθανότητα αποκαταστάσεως των απωλειών, η οποία έπρεπε να αποδειχθεί, όσον και το δικαίωμα ευθυγραμμίσεως με τις τιμές των ανταγωνιστριών επιχειρήσεων, το οποίο αποκλείσθηκε από το Πρωτοδικείο άνευ εξηγήσεων.

Με τον δεύτερο λόγο της, η αναιρεσείουσα υποστηρίζει ότι το Πρωτοδικείο παρέβη το άρθρο 82 ΕΚ αρνούμενο στην Wanadoo το δικαίωμα να ευθυγραμμισθεί καλοπίστως με τις τιμές των ανταγωνιστών της. Όμως, το δικαίωμα αυτό έχει καθιερωθεί τόσον από την πρακτική της Επιτροπής όσον αφορά τη λήψη αποφάσεων και από τη νομολογία του Δικαστηρίου όσον και από τη θεωρία και τις αρμόδιες για τον ανταγωνισμό γαλλικές αρχές και συνιστά, εξάλλου, το μοναδικό μέσο της αναιρεσείουσας για να παραμείνει ανταγωνιστική στην αγορά.

Με τον τρίτο της λόγο, η τελευταία υποστηρίζει ότι το Πρωτοδικείο παρέβη επίσης το άρθρο 82 ΕΚ μη επικρίνοντας τη μέθοδο που χρησιμοποίησε η Επιτροπή για να υπολογίσει την κάλυψη των εξόδων, γεγονός το οποίο προκάλεσε παραμόρφωση του περιεχομένου του απαιτουμένου κατά τη νομολογία του Δικαστηρίου ελέγχου όσον αφορά τον εκτοπισμό ανταγωνιστών. Πράγματι, από τη μέθοδο την οποία χρησιμοποίησε η Επιτροπή δεν ήταν δυνατόν να προκύψει αν οι συνδρομητές τους οποίους απέκτησε η Wanadoo δημιούργησαν σ' αυτήν, κατά τη διάρκεια της συνδρομής τους, κέρδος ή απώλεια.

Με τον τέταρτο λόγο της, η αναιρεσείουσα προβάλλει ότι το Πρωτοδικείο αγνόησε τόσον το άρθρο 82 ΕΚ όσον και την υποχρέωσή του αιτιολογήσεως εκτιμώντας ότι τα έξοδα και τα έσοδα που είναι μεταγενέστερα της υποτιθεμένης περιόδου παραβάσεως δεν πρέπει να ληφθούν υπόψη. Συγκεκριμένα, λόγω αυτού του διαχρονικού περιορισμού των εσόδων και εξόδων που ελήφθησαν υπόψη, η Επιτροπή κατέληξε, εσφαλμένως, στην ύπαρξη παραβάσεως.

Με τον πέμπτο της λόγο, η αναιρεσείουσα ισχυρίζεται ότι το Πρωτοδικείο ομοίως δεν έλαβε υπόψη το άρθρο 82 ΕΚ και την υποχρέωση αιτιολογήσεως που υπέχει κρίνοντας ότι μία τιμή μπορεί να είναι επιθετική ακόμη και αν συνοδεύεται από σημαντική μείωση του μεριδίου της αγοράς της οικείας επιχειρήσεως. Αυτή η τιμή, πράγματι, δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι δύναται να οδηγήσει στον αποκλεισμό των ανταγωνιστριών επιχειρήσεων.

Με τον έκτο της λόγο, η αναιρεσείουσα υποστηρίζει ότι το Πρωτοδικείο, όσον αφορά το προβαλλόμενο σχέδιο εξοβελισμού των ανταγωνιστών, παραμόρφωσε ταυτόχρονα τα πραγματικά περιστατικά και τα αποδεικτικά στοιχεία που του είχαν υποβληθεί για να τα εκτιμήσει και παρέβη το άρθρο 82 ΕΚ. Το τελευταίο αυτό άρθρο, συγκεκριμένα, απαιτεί σχέδιο εκτοπισμού των ανταγωνιστών αντικειμενικώς αναγνωρίσιμο και δεν μπορεί, σε καμία περίπτωση, να αρκεσθεί σε μία καθαρά υποκειμενική προσέγγιση της εννοίας της καταχρήσεως δεσπόζουσας θέσεως.

Τέλος, με τον έβδομο λόγο της, η αναιρεσείουσα υποστηρίζει ότι το Πρωτοδικείο παρέβη το άρθρο 82 ΕΚ όχι μόνον εκτιμώντας ότι η απόδειξη της πιθανότητας αποκαταστάσεως των απωλειών δεν αποτελούσε προηγούμενο για τη διαπίστωση πρακτικής επιθετικών τιμών αλλά, επίσης, συγχέοντας την απόδειξη, εκ μέρους της Επιτροπής, της πιθανότητας αποκαταστάσεως των εν λόγω απωλειών και την απόδειξη, εκ μέρους της οικείας επιχειρήσεως, του ανέφικτου της αποκαταστάσεως των απωλειών αυτών.

21.7.2007

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 170/10

Προσφυγή της 23ης Απριλίου 2007 — Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κατά Γαλλικής Δημοκρατίας

(Υπόθεση C-214/07)

(2007/C 170/17)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (εκπρόσωπος: C. Giolito)

Καθής: Γαλλική Δημοκρατία

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—

να αναγνωρίσει ότι η Γαλλική Δημοκρατία, μη εκτελώντας, εντός της ταχθείσας προθεσμίας, την απόφαση της Επιτροπής της 16ης Δεκεμβρίου 2003, σχετικά με το καθεστώς ενισχύσεων που εφάρμοσε η Γαλλία για την ανάληψη των δραστηριοτήτων προβληματικών επιχειρήσεων [Κρατική ενίσχυση Ε(2003) 4636] (1), παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από τα άρθρα 5 και 6 της εν λόγω αποφάσεως, από το άρθρο 249, τέταρτο εδάφιο, της Συνθήκης ΕΚ, καθώς και από το άρθρο 10 της ίδιας Συνθήκης·

—	να καταδικάσει τη Γαλλική Δημοκρατία στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής της, η Επιτροπή παρατηρεί ότι η καθής δεν έπραξε τα αναγκαία ώστε να εξασφαλίσει την ταχεία και αποτελεσματική εκτέλεση της αποφάσεώς της, καθόσον, περισσότερο από τρία έτη μετά την έκδοση της αποφάσεως αυτής, δεν έχει επιστραφεί ούτε κατ' ελάχιστον η ενίσχυση που χορήγησε παρανόμως το γαλλικό κράτος. Η κατάσταση αυτή αντίκειται σαφώς στα οριζόμενα από τα άρθρα 249, τέταρτο εδάφιο ΕΚ και 14, παράγραφοι 1 και 3, του κανονισμού (ΕΚ) 659/99 του Συμβουλίου, της 22ας Μαρτίου 1999, για τη θέσπιση λεπτομερών κανόνων εφαρμογής του άρθρου 93 της συνθήκης ΕΚ (2).

Για το μετά το 1993 χρονικό διάστημα, η καθής δεν μπορεί, εξάλλου, να επικαλεστεί απόλυτη αδυναμία εκτελέσεως της αποφάσεως της 16ης Δεκεμβρίου 2003. Πράγματι, αφενός, οι γαλλικές αρχές δεν έκαναν πραγματικά διαβήματα προς ανάκτηση των επιδίκων ενισχύσεων, καθόσον οι εντολές επιστροφής των ενισχύσεων δεν εστάλησαν καν στους υποχρέους. Αφετέρου, οι αρχές αυτές δεν μπορούν να επικαλεστούν δυσχέρεια προσδιορισμού των δικαιούχων των εν λόγω ενισχύσεων, καθόσον, ως φορολογικές αρχές, μπορούσαν ευχερώς να υπολογίσουν τα ποσά των φορολογικών απαλλαγών των οποίων επωφελήθηκαν οι εν λόγω δικαιούχοι.

Εν πάση περιπτώσει, από τη νομολογία του Δικαστηρίου προκύπτει ότι η προϋπόθεση της απόλυτης αδυναμίας εκτελέσεως δεν πληρούται όταν το καθού κράτος περιορίζεται να αναφέρει στην Επιτροπή νομικής, πολιτικής ή πρακτικής φύσεως δυσκολίες που παρουσιάζει η εφαρμογή της αποφάσεως με την οποία διατάσσεται η ανάκτηση της ενισχύσεως, χωρίς να έχει προβεί σε πραγματικό διάβημα προς τις εμπλεκόμενες επιχειρήσεις προς ανάκτηση του ποσού της ενισχύσεως αυτής και χωρίς να έχει προτείνει στην Επιτροπή εναλλακτικούς τρόπους εφαρμογής της αποφάσεως που θα είχαν επιτρέψει την υπερπήδηση των δυσκολιών.

(1) ΕΕ 2004, L 108, σ. 38.

(2) ΕΕ L 83, σ. 1.

21.7.2007

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 170/10

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Verwaltungsgerichtshof (Αυστρία) στις 9 Μαΐου 2007 — Jörn Petersen κατά Arbeitsmarktservice Niederösterreich

(Υπόθεση C-228/07)

(2007/C 170/18)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Verwaltungsgerichtshof

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγων: Jörn Petersen

Καθού: Arbeitsmarktservice Niederösterreich

Προδικαστικά ερωτήματα

Συνιστά παροχή λόγω ανεργίας, κατά την έννοια του άρθρου 4, παράγραφος 1, στοιχείο ζ', του κανονισμού (ΕΟΚ) 1408/71 (1) του Συμβουλίου, της 14ης Ιουνίου 1971, περί εφαρμογής των συστημάτων κοινωνικής ασφαλίσεως στους μισθωτούς και τις οικογένειές τους που διακινούνται εντός της Κοινότητας, ή μήπως παροχή λόγω αναπηρίας, κατά την έννοια του άρθρου 4, παράγραφος 1, στοιχείο β', του εν λόγω κανονισμού, χρηματική παροχή χορηγούμενη εκ μέρους του φορέα ασφαλίσεως ανεργίας, προς ανέργους οι οποίοι έχουν ζητήσει από τον κατά νόμο ασφαλιστικό φορέα συντάξεων και ατυχημάτων την αναγνώριση δικαιώματος παροχής λόγω επελεύσεως του ασφαλισμένου κινδύνου της μειωμένης ικανότητας προς εργασία ή της ανικανότητας προς εργασία, μέχρι της εκδόσεως της αποφάσεως επί του αιτήματός τους αυτού, υπό μορφή προκαταβολής έναντι αυτών των παροχών και υπό την επιφύλαξη μελλοντικού συμψηφισμού με αυτές, όταν για τη χορήγηση αυτής της παροχής πρέπει μεν να συντρέχουν οι προϋποθέσεις της ανεργίας και της συμπληρώσεως του χρόνου αναμονής, όχι όμως και οι λοιπές προϋποθέσεις της ικανότητας προς εργασία, της βουλήσεως προς εργασία και της διαθεσιμότητας προς εργασία που απαιτούνται για τη χορήγηση επιδόματος ανεργίας και η οποία παροχή σε χρήμα χορηγείται μόνον εφόσον πιθανολογείται, βάσει των περιστατικών της υποθέσεως, η αναγνώριση δικαιώματος παροχής από τον κατά νόμο ασφαλιστικό φορέα συντάξεων ή ατυχημάτων;

Σε περίπτωση που στο πρώτο ερώτημα δοθεί η απάντηση ότι η παροχή αυτή αποτελεί παροχή λόγω ανεργίας, κατά την έννοια του άρθρου 4, παράγραφος 1, στοιχείο ζ', του κανονισμού (ΕΟΚ) 1408/71: Αντιβαίνει προς το άρθρο 39 ΕΚ διάταξη της εθνικής νομοθεσίας κατά την οποία το δικαίωμα για μια τέτοια παροχή -πλην της περιπτώσεως κατά παρέκκλιση χορηγήσεως κατόπιν αιτήσεως του ανέργου και εφόσον συντρέχουν οι απαιτούμενες προς τούτο προϋποθέσεις έως τρεις μήνες το ανώτατο όριο- αναστέλλεται στην περίπτωση κατά την οποία ο άνεργος διαμένει στην αλλοδαπή (σε άλλο κράτος μέλος);

(1) ΕΕ L 149, σ. 2.

21.7.2007

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 170/11

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Cour d'appel (Eφετείο) Βρυξελλών (Βέλγιο) στις 10 Μαΐου 2007 — Tiercé Ladbroke SA κατά Βελγικού κράτους

(Υπόθεση C-231/07)

(2007/C 170/19)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Αιτούν δικαστήριο

Cour d'appel (Eφετείο) Βρυξελλών (Βέλγιο).

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Εφεσείουσα: Tiercé Ladbroke SA.

Εφεσίβλητο: Βελγικό κράτος.

Προδικαστικό ερώτημα

Κατ' εφαρμογή του άρθρου 13, παράγραφος Β, στοιχείο δ', περίπτωση 3, της έκτης οδηγίας (1), που απαλλάσσει από τον ΦΠΑ τις πράξεις, συμπεριλαμβανομένων των διαπραγματεύσεων, που συνίστανται στην κατάθεση χρημάτων, (…), την πληρωμή (…), απαλλάσσεται η παροχή υπηρεσιών εντολοδόχου που δρα για λογαριασμό εντολέα που ασκεί δραστηριότητα σύναψης στοιχημάτων για ιπποδρομίες και άλλα αθλητικά γεγονότα, η οποία συνίσταται στην αποδοχή στοιχημάτων εκ μέρους του εντολοδόχου επ' ονόματι του εντολέα, στην καταχώρηση των στοιχημάτων, στην επιβεβαίωση του πελάτη, μέσω της έκδοσης αποδεικτικού, ότι το στοίχημα έχει συναφθεί, στη συλλογή των χρημάτων, στην πληρωμή των κερδών, στην ανάληψη της υποχρέωσης, έναντι του εντολέα, να διαχειρίζεται τα χρήματα που συλλέγει καθώς και τις κλοπές και/ή απώλειες χρημάτων και στην είσπραξη αμοιβής εν είδει προμηθείας εκ μέρους του εντολέα ως αμοιβής αυτής της δραστηριότητας;

(1) Σημερινό άρθρο 135, παράγραφος 1, στοιχείο δ', της Οδηγίας ΦΠΑ 2006/112/ΕΚ.

21.7.2007

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 170/11

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Cour d'appel (Eφετείο) Βρυξελλών (Βέλγιο) στις 10 Μαΐου 2007 — Derby SA κατά Βελγικού κράτους

(Υπόθεση C-232/07)

(2007/C 170/20)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Αιτούν δικαστήριο

Cour d'appel (Eφετείο) Βρυξελλών (Βέλγιο).

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Εφεσείουσα: Derby SA.

Εφεσίβλητο: Βελγικό κράτος.

Προδικαστικό ερώτημα

(1) Σημερινό άρθρο 135, παράγραφος 1, στοιχείο δ', της Οδηγίας ΦΠΑ 2006/112/ΕΚ.

21.7.2007

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 170/12

Προσφυγή της 11ης Μαΐου 2007 — Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κατά Πορτογαλικής Δημοκρατίας

(Υπόθεση C-233/07)

(2007/C 170/21)

Γλώσσα διαδικασίας: η πορτογαλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (S. Pardo Quintillán και P. Andrade)

Καθής: Πορτογαλική Δημοκρατία

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—

να αναγνωρίσει ότι η Πορτογαλική Δημοκρατία παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από τα άρθρα 2, 3 και 5 της αποφάσεως 2001/720/ΕΚ της Επιτροπής, της 8ης Οκτωβρίου 2001, για την παραχώρηση στην Πορτογαλία παρέκκλισης όσον αφορά την επεξεργασία των αστικών λυμάτων του οικισμού της ακτής Estoril (1), καθόσον:

—	κατά τη διάρκεια της κολυμβητικής περιόδου δεν υπέβαλε τα αστικά λύματα του οικισμού της ακτής Estoril, πριν από την απόρριψη τους στη θάλασσα, τουλάχιστον σε προηγμένη πρωτοβάθμια επεξεργασία και σε απολύμανση, σύμφωνα με το άρθρο 2 της αποφάσεως 2001/720/ΕΚ·

—	εκτός της κολυμβητικής περιόδου, δεν υπέβαλε τα αστικά λύματα του οικισμού της ακτής Estoril πριν από την απόρριψη τους τουλάχιστον σε πρωτοβάθμια επεξεργασία, σύμφωνα με το άρθρο 3 της αποφάσεως 2001/720·

—	επέτρεψε την πρόκληση αρνητικών συνεπειών στο περιβάλλον λόγω της απορρίψεως αστικών λυμάτων του οικισμού της ακτής Estoril.

—	Να καταδικάσει την Πορτογαλική Δημοκρατία στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Το 1999 η Πορτογαλία ζήτησε από την Επιτροπή να υπαχθούν σε λιγότερο αυστηρό καθεστώς οι απορρίψεις στον Ατλαντικό ωκεανό, κοντά στις εκβολές του Τάγου, των αστικών λυμάτων του οικισμού της ακτής Estoril.

Η Επιτροπή διαπίστωσε ότι πληρούνταν οι προϋποθέσεις που τίθενται στο πλαίσιο της παρεκκλίσεως την οποία προβλέπει η οδηγία 91/271/ΕΟΚ (2) και, με την απόφαση 2001/720, δέχθηκε το αίτημα της Πορτογαλίας.

Από τις απαντήσεις της Πορτογαλικής Διοικήσεως στο έγγραφο οχλήσεως και στην αιτιολογημένη γνώμη προκύπτει ότι η Πορτογαλική Δημοκρατία παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από τα ως άνω άρθρα της αποφάσεως 2001/720/ΕΚ.

(1) ΕΕ L 269, σ. 14.

(2) Οδηγία του Συμβουλίου, της 21ης Μαΐου 1991, για την επεξεργασία των αστικών λυμάτων (ΕΕ L 135, σ. 40).

21.7.2007

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 170/12

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Lietuvos Respublikos Konstitucinio Teismo στις 14 Μαΐου 2007 — Julius Sabatauskas κ.λπ. κατά Κοινοβουλίου της Δημοκρατίας της Λιθουανίας

(Υπόθεση C-239/07)

(2007/C 170/22)

Γλώσσα διαδικασίας: η λιθουανική

Αιτούν δικαστήριο

Lietuvos Respublikos Konstitucinis Teismas.

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγουσα: Ομάδα μελών του Κοινοβουλίου της Δημοκρατίας της Λιθουανίας, συγκείμενη από τον Julius Sabatauskas, κ.λπ.

Καθών: Vaclovas Karbauskis και Paulius Griciūnas, εκπροσωπούντες το Κοινοβούλιο της Δημοκρατίας της Λιθουανίας

Προδικαστικό ερώτημα

Έχει το άρθρο 20 της οδηγίας 2003/54/ΕΚ (1) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Ιουνίου 2003, σχετικά με τους κοινούς κανόνες για την εσωτερική αγορά ηλεκτρικής ενέργειας και την κατάργηση της οδηγίας 96/92/ΕΚ, την έννοια ότι υποχρεώνει τα κράτη μέλη να θεσπίζουν νομικούς κανόνες σύμφωνα με τους οποίους οποιοσδήποτε τρίτος έχει το δικαίωμα, κατά τη διακριτική του ευχέρεια και με την επιφύλαξη ότι το δίκτυο ηλεκτρικής ενέργειας έχει την «απαιτούμενη χωρητικότητα», να επιλέγει το δίκτυο (δίκτυο μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας ή δίκτυο διανομής ηλεκτρικής ενέργειας) με το οποίο επιθυμεί να συνδεθεί και ο διαχειριστής του δικτύου αυτού υποχρεούται να του επιτρέπει την πρόσβαση στο δίκτυο;

(1) ΕΕ L 176, σ. 37.

21.7.2007

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 170/13

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Bundesgerichtshof στις 16 Μαΐου 2007 — Sony Music Entertainment (Germany) GmbH κατά Falcon Neue Medien Vertrieb GmbH

(Υπόθεση C-240/07)

(2007/C 170/23)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Bundesgerichtshof

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ενάγουσα: Sony Music Entertainment (Germany)

Εναγόμενη: Falcon Neue Medien Vertrieb GmbH

Προδικαστικά ερωτήματα

1)	Εφαρμόζεται η κατά την οδηγία 2006/116 διάρκεια προστασίας, υπό τις προϋποθέσεις του άρθρου 10, παράγραφος 2, της οδηγίας αυτής, και στην περίπτωση αντικειμένων τα οποία ουδέποτε προστατεύονταν στο κράτος μέλος εντός του οποίου ζητείται προστασία;

Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο πρώτο ερώτημα:

α)	Καταλέγονται στις εθνικές διατάξεις υπό την έννοια του άρθρου 10, παράγραφος 2, της οδηγίας 2006/116 (1) και οι διατάξεις των κρατών μελών σχετικά με την προστασία δικαιούχων που δεν είναι υπήκοοι κράτους μέλους της Κοινότητας;

β)

Εφαρμόζεται η κατά το άρθρο 10, παράγραφος 2, της οδηγίας 2006/116 διάρκεια προστασίας και επί αντικειμένων τα οποία, κατά το οριζόμενο στο άρθρο 10, παράγραφος 1, της οδηγίας χρονικό σημείο, πληρούσαν τα κριτήρια προστασίας της οδηγίας 92/100/ΕΟΚ (2) του Συμβουλίου της 19ης Νοεμβρίου 1992, σχετικά με το δικαίωμα εκμίσθωσης, το δικαίωμα δανεισμού και ορισμένα δικαιώματα συγγενικά προς την πνευματική ιδιοκτησία στον τομέα των προϊόντων της διανοίας, αλλά των οποίων οι δικαιούχοι δεν είναι υπήκοοι κράτους μέλους της Κοινότητας;

(1) ΕΕ L 372, σ. 12.

(2) ΕΕ L 346, σ. 61.

21.7.2007

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 170/13

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Riigikohus (Εσθονία) στις 21 Μαΐου 2007 — JK Otsa Talu OÜ κατά Põllumajanduse Registrite ja Informatsiooni Amet (PRIA)

(Υπόθεση C-241/07)

(2007/C 170/24)

Γλώσσα διαδικασίας: η εσθονική

Αιτούν δικαστήριο

Riigikohus (Εσθονία)

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείουσα: JK Otsa Talu OÜ

Αναιρεσίβλητη: Põllumajanduse Registrite ja Informatsiooni Amet (PRIA)

Προδικαστικά ερωτήματα

Ανταποκρίνονται τα ακόλουθα στον σκοπό της ενισχύσεως για την ανάληψη γεωργοπεριβαλλοντικών υποχρεώσεων που προβλέπουν τα άρθρα 22 έως 24 του κανονισμού (ΕΚ) 1257/1999 του Συμβουλίου (1), της 17ης Μαΐου 1999, για τη στήριξη της αγροτικής ανάπτυξης από το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Προσανατολισμού και Εγγυήσεων (ΕΓΤΠΕ) και για την τροποποίηση και κατάργηση ορισμένων κανονισμών:

α)

η χορήγηση ενισχύσεως σε μόνιμη βάση μόνο στους αιτούντες υπέρ των οποίων εκδόθηκε στο πλαίσιο του αντίστοιχου προγράμματος, κατά το προηγούμενο οικονομικό έτος, απόφαση περί χορηγήσεως ενισχύσεως για τη ανάληψη γεωργοπεριβαλλοντικών υποχρεώσεων και οι οποίοι ανέλαβαν την υποχρέωση να προβούν στη λήψη γεωργοπεριβαλλοντικών μέτρων,

β)	η χορήγηση ενισχύσεως σε κάθε οικονομικό έτος και σε νέους αιτούντες οι οποίοι είναι πρόθυμοι να αναλάβουν την υποχρέωση να οργανώσουν την παραγωγή τους κατά τρόπο φιλικό προς το περιβάλλον και οι οποίοι ως εκ τούτου προσαρμόζουν την παραγωγή τους βάσει των συναφών προϋποθέσεων;

Αν η απάντηση στο πρώτο ερώτημα είναι η εναλλακτική υπό στοιχείο β', παρέχει επομένως το άρθρο 24, παράγραφος 1, σε συνδυασμό με το άρθρο 37, παράγραφος 4, και το άρθρο 39 του κανονισμού (ΕΚ) 1257/1999 του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ενώσεως τη δυνατότητα σε ένα κράτος μέλος, στην περίπτωση που αποδειχθεί στο πλαίσιο του προγράμματος ότι δεν υπάρχουν πλέον στον προϋπολογισμό επαρκείς πόροι για τη χορήγηση της πρώτης ενισχύσεως:

α)

να μεταβάλει τις αρχικές ρυθμίσεις και προϋποθέσεις που διέπουν την υποβολή αιτήσεως και τη χορήγηση των ενισχύσεων για την ανάληψη γεωργοπεριβαλλοντικών υποχρεώσεων και να προβλέψει ότι αίτηση για τη χορήγηση ενισχύσεως μπορεί να υποβληθεί μόνον εφόσον κατά το προηγούμενο οικονομικό έτος εκδόθηκε υπέρ του αιτούντος απόφαση περί χορηγήσεως της ενισχύσεως και, ως εκ τούτου, ο αιτών έχει εγκύρως αναλάβει την υποχρέωση να οργανώσει την παραγωγή του κατά τρόπο φιλικό προς το περιβάλλον,

β)	να μειώσει κατά την ίδια αναλογία την ενίσχυση για όλους τους αιτούντες οι οποίοι πληρούν τις προϋποθέσεις χορηγήσεως ενισχύσεως για την ανάληψη γεωργοπεριβαλλοντικών υποχρεώσεων;

(1) ΕΕ L 160, σ. 80.

21.7.2007

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 170/14

Αναίρεση που άσκησε στις 18 Μαΐου 2007 το Βασίλειο του Βελγίου κατά της διατάξεως που εξέδωσε το Πρωτοδικείο (τέταρτο τμήμα) στις 15 Μαρτίου 2007 στην υπόθεση T-5/07, Βέλγιο κατά Επιτροπής

(Υπόθεση C-242/07 P)

(2007/C 170/25)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αναιρεσείον: Βασίλειο του Βελγίου (εκπρόσωποι: L. Van den Broeck, επικουρούμενος από τους J.-P. Buyle και C. Steyaert, δικηγόρους)

Αντίδικος κατ' αναίρεση: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

Αιτήματα του αναιρεσείοντος

Το αναιρεσείον ζητεί από το Δικαστήριο:

—	να αναιρέσει την αναιρεσιβαλλόμενη διάταξη·

—	να διαπιστώσει ότι η προσφυγή ακυρώσεως που άσκησε το αναιρεσείον κατά της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (Τ-5/07) είναι παραδεκτή και, κατά συνέπεια, να δεχθεί τα αιτήματα της προσφυγής ακυρώσεως και, εν ανάγκη, να αναπέμψει την υπόθεση ενώπιον του Πρωτοδικείου προκειμένου αυτό να την κρίνει επί της ουσίας·

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα τόσο της αναιρετικής όσο και της ενώπιον του Πρωτοδικείου διαδικασίας.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Το αναιρεσείον προβάλλει τέσσερις λόγους αναιρέσεως.

Με τον πρώτο λόγο αναιρέσεως, το αναιρεσείον υποστηρίζει ότι η αναιρεσιβαλλόμενη διάταξη πάσχει λόγω ελλιπούς αιτιολογίας καθόσον το Πρωτοδικείο, κατά παράβαση του άρθρου 111 του Κανονισμού Διαδικασίας του, παραθέτει τη νομολογία σχετικά με το τυχαίο συμβάν και τη συγγνωστή πλάνη χωρίς να αναφέρει τους λόγους για τους οποίους οι περιστάσεις τις οποίες επικαλείται το αναιρεσείον δεν συνιστούν τέτοιο τυχαίο συμβάν ή πηγή τέτοιας συγγνωστής πλάνης.

Με τον δεύτερο λόγο αναιρέσεως, το αναιρεσείον υποστηρίζει, περαιτέρω, ότι το Πρωτοδικείο, κρίνοντας ότι ζητήματα απτόμενα της λειτουργίας των υπηρεσιών του αναιρεσείοντος δεν μπορούσαν, από μόνα τους, να καταστήσουν συγγνωστή την πλάνη, υπέπεσε σε νομική πλάνη κατά την εφαρμογή των προϋποθέσεως της συνδρομής περιπτώσεως συγγνωστής πλάνης. Συγκεκριμένα, η περί συγγνωστής πλάνης κοινοτική νομολογία αναφέρει ότι αυτή αφορά εξαιρετικές περιστάσεις, χωρίς περιορισμό ως προς το πλαίσιο εντός του οποίου εντάσσονται οι περιστάσεις αυτές.

Με τον τρίτο λόγο αναιρέσεως, το αναιρεσείον υποστηρίζει ότι το Πρωτοδικείο υπέπεσε σε νομική πλάνη ή, τουλάχιστον, παρέβη την υποχρέωση αιτιολογήσεως, παραλείποντας να εξετάσει ένα από τα επιχειρήματά του, το οποίο αντλείται από το ότι τυχόν απόρριψη της προσφυγής ως απαράδεκτης θα συνιστούσε υπερβολική δικονομική αυστηρότητα, ενώ το ίδιο επέδειξε, εν προκειμένω, μεγάλη επιμέλεια και, ιδίως, απέστειλε την προσφυγή με τηλεαντίγραφο πολύ προτού λήξει η προθεσμία ασκήσεως της προσφυγής.

Με τον τέταρτο λόγο αναιρέσεως, το αναιρεσείον υποστηρίζει, τέλος, ότι η απόρριψη προσφυγής ως εκπρόθεσμης παρά το γεγονός ότι η προσφυγή έχει προηγουμένως κοινοποιηθεί εμπροθέσμως στη γραμματεία με τηλεαντίγραφο αντιβαίνει στην αρχή της αναλογικότητας. Η τήρηση της αρχής αυτής επιβάλλει να μην κρίνονται απαράδεκτες προσφυγές που κατατίθενται στη γραμματεία με τηλεαντίγραφο εντός της προθεσμίας ασκήσεως της προσφυγής την οποία προβλέπει η Συνθήκη ΕΚ, έστω και αν το υπογεγραμμένο πρωτότυπο του δικογράφου της προσφυγής περιέλθει στη Γραμματεία περισσότερο από 10 ημέρες μετά, εφόσον η προσφυγή κατατεθεί εντός δέκα ημερών από την τελευταία ημέρα κατά την οποία επιτρέπεται η κατάθεση της προσφυγής με τηλεαντίγραφο.

21.7.2007

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 170/15

Προσφυγή της 23ης Μαΐου 2007 — Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κατά Ηνωμένου Βασιλείου της Μεγάλης Βρετανίας και Βόρειας Ιρλανδίας

(Υπόθεση C-247/07)

(2007/C 170/26)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (εκπρόσωποι: Μ. Κωνσταντινίδης και D. Lawunmi)

Καθού: Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και Βόρειας Ιρλανδίας

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—

να αναγνωρίσει ότι το Ηνωμένο Βασίλειο, παραλείποντας να θεσπίσει τις αναγκαίες νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις προκειμένου να συμμορφωθεί προς την οδηγία 2003/35/ΕΚ (1) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Μαΐου 2003, σχετικά με την συμμετοχή του κοινού στην κατάρτιση ορισμένων σχεδίων και προγραμμάτων που αφορούν το περιβάλλον και με την τροποποίηση, όσον αφορά τη συμμετοχή του κοινού και την πρόσβαση στη δικαιοσύνη, των οδηγιών 85/337/ΕΟΚ (2) και 96/61/ΕΚ (3) του Συμβουλίου, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από το άρθρο 6 της εν λόγω οδηγίας,

—	να καταδικάσει το Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και Βόρειας Ιρλανδίας στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Η προθεσμία για τη μεταφορά της οδηγίας 2003/35/ΕΚ στην εσωτερική έννομη τάξη έληξε στις 25 Ιουνίου 2005.

(1) EE L 156, σ. 17.

(2) EE L 175, σ. 40.

(3) EE L 257, σ. 26.

21.7.2007

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 170/15

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Hof van beroep te Antwerpen στις 23 Μαΐου 2007 — Trespa International B.V. κατά Nova Haven-en Vervoerbedrijf N.V. και Meadwestvaco Europe B.V.B.A.

(Υπόθεση C-248/07)

(2007/C 170/27)

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Αιτούν δικαστήριο

Hof van beroep te Antwerpen

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Εφεσείουσα: Trespa International B.V.

Εφεσίβλητες: Nova Haven-en Vervoerbedrijf N.V. και Meadwestvaco B.V.B.A..

Προδικαστικά ερωτήματα

Ποιος, κατά το άρθρο 291 των διατάξεων εφαρμογής του κοινοτικού τελωνειακού κώδικα (1), όπως ίσχυε κατά το χρονικό διάστημα από 1ης Ιουλίου 1997 έως 15 Μαΐου 1998, νοείται ως το πρόσωπο που εισάγει το εμπόρευμα, το ίδιο ή μέσω αντιπροσώπου, με σκοπό να το θέσει σε ελεύθερη κυκλοφορία: ο τελωνειακός πράκτορας επίσης ο οποίος προβαίνει στη διασάφηση ιδίω ονόματι και για ίδιο λογαριασμό ή αντιθέτως μόνον ο εισαγωγέας για τον οποίο προορίζονται τα εμπορεύματα;

Υφίσταται εκχώρηση εμπορευμάτων στο εσωτερικό της Κοινότητας κατά την έννοια του άρθρου 297 ή αντιστοίχως του άρθρου 1Α, όταν τα εμπορεύματα εισάγονται στην Ευρωπαϊκή Ένωση από την Αμβέρσα και εξάγονται κατόπιν στις Κάτω Χώρες, ή πρέπει σ' αυτή την περίπτωση το κατά το άρθρο 291 των διατάξεων εφαρμογής του κοινοτικού τελωνειακού κώδικα, όπως ίσχυε κατά το χρονικό διάστημα από 1ης Ιουλίου 1997 έως 15 Μαΐου 1998, πρόσωπο να έχει στην κατοχή του την κατά την έννοια αυτού του άρθρου άδεια;

Νοείται ως «εκδοχέας» στο άρθρο 297 των διατάξεων εφαρμογής του κοινοτικού τελωνειακού κώδικα, όπως ίσχυε κατά το χρονικό διάστημα από 1ης Ιουλίου 1997 έως 15 Μαΐου 1998, ο τελωνειακός πράκτορας, ο οποίος εκτελωνίζει σε κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ενώσεως για λογαριασμό του τελικού εισαγωγέα τα προερχόμενα από χώρες εκτός της Κοινότητας εμπορεύματα;

(1) Κανονισμός (ΕΟΚ) αριθ. 2454/93 της Επιτροπής, της 2ας Ιουλίου 1993, για τον καθορισμό ορισμένων διατάξεων εφαρμογής του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 2913/92 του Συμβουλίου για τη θέσπιση του κοινοτικού τελωνειακού κώδικα (ΕΕ L 253, σ. 1).

21.7.2007

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 170/15

Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Högsta domstolen στις 29 Μαΐου 2007 — Gävle Kraftvärme AB κατά Länsstyrelsen i Gävleborgs län

(Υπόθεση C-251/07)

(2007/C 170/28)

Γλώσσα διαδικασίας: η σουηδική

Αιτούν δικαστήριο

Högsta domstolen.

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείουσα: Gävle Kraftvärme AB

Αναιρεσίβλητο: Länsstyrelsen i Gävleborgs län

Προδικαστικά ερωτήματα

Κατά την ερμηνεία της οδηγίας 2000/76/ΕΚ (1) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, για την αποτέφρωση των αποβλήτων, οσάκις ένα εργοστάσιο συμπαραγωγής ενέργειας αποτελείται από πλείονες εγκαταστάσεις (λέβητες), πρέπει κάθε εγκατάσταση να θεωρείται μονάδα ή πρέπει η αξιολόγηση να καλύπτει το εργοστάσιο συμπαραγωγής ενέργειας ως όλο;

2)	Πρέπει εγκατάσταση κατασκευασθείσα για την αποτέφρωση αποβλήτων, αλλά με κύριο σκοπό την παραγωγή ενέργειας, να χαρακτηρίζεται, κατά την ερμηνεία της οδηγίας, ως μονάδα αποτεφρώσεως ή ως μονάδα συναποτεφρώσεως;

(1) ΕΕ L 332, σ. 91.

21.7.2007

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 170/16

Προσφυγή της 30ής Μαΐου 2007 — Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κατά Βασιλείου της Ισπανίας

(Υπόθεση C-254/07)

(2007/C 170/29)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (εκπρόσωποι: Α. Alcover San Pedro και D. Kukovec)

Καθού: Βασίλειο της Ισπανίας

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—

να αναγνωρίσει ότι το Βασίλειο της Ισπανίας, παραλείποντας να θεσπίσει εμπροθέσμως τις αναγκαίες νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις για να συμμορφωθεί προς την οδηγία 2004/17/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 31ης Μαρτίου 2004 (1), περί συντονισμού των διαδικασιών συνάψεως συμβάσεων στους τομείς του ύδατος, της ενέργειας, των μεταφορών και των ταχυδρομικών υπηρεσιών, ή, εν πάση περιπτώσει, παραλείποντας να γνωστοποιήσει τις διατάξεις αυτές στην Επιτροπή, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από την οδηγία αυτή·

—	να καταδικάσει το Βασίλειο της Ισπανίας στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Η προθεσμία για τη μεταφορά της οδηγίας 2004/17/ΕΚ στην εσωτερική έννομη τάξη έληξε στις 31 Ιανουαρίου 2006.

(1) ΕΕ L 134 της 30.4.2004, σ. 1.

21.7.2007

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 170/16

Αναίρεση που άσκησε την 1η Ιουνίου 2007 η Tokai Europe GmbH κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Πρωτοδικείο (τέταρτο τμήμα) στις 19 Μαρτίου 2007 στην υπόθεση T-183/04, Tokai Europe GmbH κατά Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

(Υπόθεση C-262/07 P)

(2007/C 170/30)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Tokai Europe GmbH (εκπρόσωπος: G. Kroemer, Rechtsanwalt)

Αντίδικος κατ' αναίρεση: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

Αιτήματα της αναιρεσείουσας

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—	να ακυρώσει τη διάταξη του Πρωτοδικείου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, της 19ης Μαρτίου 2007, στην υπόθεση T-183/04 (1) και να κρίνει την προσφυγή παραδεκτή,

—	επικουρικώς, να ακυρώσει τη διάταξη του Πρωτοδικείου και να αναπέμψει τη διαφορά ενώπιόν του,

—	να καταδικάσει την αναιρεσείουσα στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Με την αίτηση της αναιρέσεως η αναιρεσείουσα προβάλλει τις ακόλουθες αιτιάσεις, που αντλούνται από παραβάσεις, με την αναιρεσιβαλλόμενη διάταξη, δικονομικών κανόνων του κοινοτικού δικαίου οι οποίες έθιξαν τα συμφέροντά της και επηρέασαν το περιεχόμενο της αναιρεσιβαλλομένης αποφάσεως. Οι παραβάσεις αυτές αφορούν τα δικαιώματα άμυνας και τη διεξαγωγή αποδείξεων.

Το Πρωτοδικείο αποφάσισε να εξετάσει την ένσταση απαραδέκτου που προέβαλε η Επιτροπή μαζί με την ουσία της υποθέσεως. Κατόπιν της υποβολής του υπομνήματος αντικρούσεως της αναιρεσίβλητης, το Πρωτοδικείο περάτωσε την έγγραφη διαδικασία ενημερώνοντας τους διαδίκους ότι η ημερομηνία διεξαγωγής της προφορικής διαδικασίας θα ανακοινωθεί προσεχώς. Η αναιρεσείουσα, έχουσα την πεποίθηση ότι θα διεξαχθεί προφορική διαδικασία και λαμβάνοντας υπόψη τη διάταξη του Πρωτοδικείου περί της ενστάσεως απαραδέκτου, παρέλειψε να υποβάλει αίτημα δυνάμει του άρθρου 47, παράγραφος 1, του Κανονισμού Διαδικασίας του Πρωτοδικείου για συμπλήρωση της δικογραφίας. Τελικώς, το Πρωτοδικείο εξέδωσε την αναιρεσιβαλλόμενη διάταξη χωρίς διεξαγωγή προφορικής διαδικασίας παρά τη σχετική ανακοίνωση.

Η αναιρεσείουσα προσδοκούσε ότι στο πλαίσιο της προφορικής διαδικασίας που είχε ανακοινωθεί θα είχε τη δυνατότητα να αποδείξει εκ νέου ότι δεν υπήρχε στην αγορά προϊόν παρόμοιο προς τις μικρές μεταλλικές ρόδες που παρέδιδε η ιαπωνική μητρική εταιρία στους παραγωγούς του Χόνγκ Κόγκ και του Μεξικού. Επίσης, είχε την πρόθεση να εξηγήσει εκ νέου ότι οι μικρές αυτές μεταλλικές ρόδες δεν αποτελούν τραχίσκους αφής όπως εσφαλμένως τις χαρακτήρισε η Επιτροπή στο υπόμνημα αντικρούσεως. Κατά την προφορική διαδικασία, η αναιρεσείουσα είχε, επίσης, την πρόθεση να διευκρινίσει ότι οι μικρές μεταλλικές ρόδες που περιγράφονται στον κανονισμό περί κατατάξεως των προϊόντων μπορούσαν να κατασκευαστούν μόνο από την μητρική της εταιρία στην Ιαπωνία και ότι δεν είχαν χαρακτήρα προϊόντος γένους, αντιθέτως προς όσα δέχθηκε το Πρωτοδικείο στην αναιρεσιβαλλόμενη διάταξη. Επίσης, είχε την πρόθεση να αντικρούσει την άποψη της Επιτροπής ότι δεν ήταν η αποκλειστική εισαγωγέας αναπτήρων Tokai.

Εντούτοις όπως προκύπτει από την προσβαλλόμενη απόφαση, το Πρωτοδικείο δέχθηκε τα επιχειρήματα που προέβαλε η Επιτροπή με το υπόμνημα αντικρούσεως επί της ενστάσεως απαραδέκτου, χωρίς να παράσχει στην αναιρεσείουσα τη δυνατότητα να αντικρούσει την έκθεση των πραγματικών περιστατικών στην οποία προέβη η Επιτροπή, στο πλαίσιο προφορικής διαδικασίας, αντιθέτως προς όσα το ίδιο είχε γνωστοποιήσει. Η αναιρεσείουσα υποστηρίζει ότι η παράλειψη αυτή συνιστά προσβολή του δικαιώματός της άμυνας.

Επί πλέον, η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι το Πρωτοδικείο υποχρεούται να εξακριβώσει τα πραγματικά περιστατικά. Προς τούτο, δεν υποχρεούται να περιορισθεί στην εξέταση πραγματικών περιστατικών στις υποθέσεις των οποίων επιλαμβάνεται, αποκλειστικώς σύμφωνα με τα αιτήματα περί διεξαγωγής αποδείξεων που διατυπώνουν οι διάδικοι και να αποφανθεί βάσει των αποδεικτικών στοιχείων που οι εν λόγω διάδικοι προτείνουν. Προς τούτο δεν έχει απλώς τη δυνατότητα, αλλά την υποχρέωση να ενεργεί αυτεπαγγέλτως, εάν τούτο επιβάλλεται. Κατά συνέπεια, το Πρωτοδικείο όφειλε να εξετάσει τα πραγματικά περιστατικά περί των οποίων γίνεται λόγος στα υπομνήματα της αναιρεσείουσας και να ζητήσει από τους διαδίκους να προσκομίσουν τα έγγραφα που απαιτούνται, εκδίδοντας αντίστοιχες διαταγές. Μη λαμβάνοντας τα μέτρα αυτά, το Πρωτοδικείο παρέβη το άρθρο 64, παράγραφος 3, στοιχείο δ', του Κανονισμού του Διαδικασίας.

(1) Που δεν έχει δημοσιευθεί.

21.7.2007

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 170/17

Προσφυγή της 1ης Ιουνίου 2007 — Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κατά Ελληνικής Δημοκρατίας

(Υπόθεση C-264/07)

(2007/C 170/31)

Γλώσσα διαδικασίας: η ελληνική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (εκπρόσωποι: M. Πατακιά και M. Κωνσταντινίδης)

Καθής: Ελληνική Δημοκρατία

Αιτήματα:

—

Να αναγνωρίσει ότι η Ελληνική Δημοκρατία μην εκπονώντας έως τις 22 Δεκεμβρίου 2004 για κάθε περιοχή λεκάνης απορροής ποταμού το οποίο βρίσκεται στο έδαφός της, ανάλυση των χαρακτηριστικών της, επισκόπηση των επιπτώσεων των ανθρώπινων δραστηριοτήτων στην κατάσταση των επιφανειακών και των υπόγειων υδάτων και οικονομική ανάλυση της χρήσης ύδατος, σύμφωνα με τις τεχνικές προδιαγραφές των παραρτημάτων ΙΙ και ΙΙΙ, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει δυνάμει του άρθρου 5 παράγραφος 1 της οδηγίας 2000/60/ΕΚ (1) για τη θέσπιση πλαισίου κοινοτικής δράσης στον τομέα της πολιτικής των υδάτων, ενώ μην υποβάλλοντας συνοπτικές εκθέσεις σχετικά με τις αναλύσεις που απαιτούνται δυνάμει του άρθρου αυτού, παρέβη και τις υποχρεώσεις που υπέχει δυνάμει του άρθρου 15 παράγραφος 2 της οδηγίας αυτής.

—	Να καταδικάσει την Ελληνική Δημοκρατία στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

H οδηγία 2000/60 τέθηκε σε ισχύ στις 22 Δεκεμβρίου 2000. Συνεπώς τα κράτη μέλη όφειλαν να έχουν ολοκληρώσει τις αναλύσεις και την επισκόπηση που απαιτούνται δυνάμει του άρθρου 5 παράγραφος 1 της οδηγίας το αργότερο έως τις 22 Δεκεμβρίου 2004 και να υποβάλουν στην Επιτροπή συνοπτική έκθεση επί των αναλύσεων, όπως ορίζει το άρθρο 15 παράγραφος 2 της οδηγίας το αργότερο έως τις 22 Μαρτίου 2005.

Στην απάντησή τους στην προειδοποιητική επιστολή της Επιτροπής οι ελληνικές αρχές αναγνωρίζοντας τη μη συμμόρφωση με το άρθρο 15 παράγραφος 2 δεσμεύονται να αποστείλουν την απαιτούμενη έκθεση τον Ιούνιο του 2006. Όσον αφορά όμως τη συμμόρφωση της Ελληνικής Δημοκρατίας με τις υποχρεώσεις που απορρέουν από το άρθρο 5 παράγραφος 1 της οδηγίας οι ελληνικές αρχές σιωπούν, παρά το γεγονός ότι η Επιτροπή με την προειδοποιητική επίστολή της έθεσε σε αμφισβήτηση την εκπλήρωση εκ μέρους της Ελληνικής Δημοκρατίας των υποχρεώσεων που αυτή υπέχει βάσει του άρθρου αυτού.

Από την ανάλυση της έκθεσης που εστάλη τελικά τον Ιούνιο του 2006 προέκυψε ότι η Ελληνική Δημοκρατία δεν είχε συμμορφωθεί ακόμα με τις υποχρεώσεις που απορρέουν από τα άρθρα 5 παράγραφος 1 και 15 παράγραφος 2 της οδηγίας 2000/60.

(1) ΕΕ L 327 της 22.12.2000, σ. 1.

21.7.2007

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 170/18

Προσφυγή της 5ης Ιουνίου 2007 — Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κατά Δημοκρατίας της Σλοβενίας

(Υπόθεση C-267/07)

(2007/C 170/32)

Γλώσσα διαδικασίας: η σλοβενική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (εκπρόσωποι: N. Yerrell και D. Kukovec)

Καθής: Δημοκρατία της Σλοβενίας

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

—

να αναγνωρίσει ότι η Δημοκρατία της Σλοβενίας, παραλείποντας να θεσπίσει τις αναγκαίες νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις για να συμμορφωθεί προς την οδηγία 2004/50/EK (1) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2004, για την τροποποίηση της οδηγίας 96/48/EΚ του Συμβουλίου σχετικά με τη διαλειτουργικότητα του διευρωπαϊκού σιδηροδρομικού συστήματος μεγάλης ταχύτητας και της οδηγίας 2001/16/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με τη διαλειτουργικότητα του διευρωπαϊκού συμβατικού σιδηροδρομικού συστήματος, ή, εν πάση περιπτώσει, μη κοινοποιώντας τες στην Επιτροπή, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από την οδηγία αυτή.

—	να καταδικάσει τη Δημοκρατία της Σλοβενίας στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Η προθεσμία για τη μεταφορά της οδηγίας 2004/50/ΕΚ στην εσωτερική έννομη τάξη έληξε στις 29 Απριλίου 2006.

(1) ΕΕ L 164, σ. 114.

21.7.2007

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 170/19

Απόφαση του Πρωτοδικείου της 12ης Ιουνίου 2007 — Budějovický Budvar κατά ΓΕΕΑ — Anheuser-Busch (BUDWEISER)

(Συνεκδικασθείσες υποθέσεις T-53/04 έως T-56/04, T-58/04 και T-59/04) (1)

(Κοινοτικό σήμα - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως του λεκτικού κοινοτικού σήματος BUDWEISER - Ονομασίες προελεύσεως καταχωρισθείσες δυνάμει του Διακανονισμού της Λισαβώνας - Άρθρο 8, παράγραφος 4, του κανονισμού (ΕΚ) 40/94 - Απόρριψη της ανακοπής)

(2007/C 170/34)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Budějovický Budvar, národní podnik (České Budějovice, Τσεχική Δημοκρατία) (εκπρόσωπος: F. Fajgenbaum, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωποι: A. Folliard-Monguiral και I. de Medrano Caballero)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Πρωτοδικείου: Anheuser-Busch, Inc. (Saint Louis, Missouri, Ηνωμένες Πολιτείες) (εκπρόσωποι: αρχικώς V. von Bomhard, A. Renck, A. Pohlmann, D. Ohlgart και B. Goebel, εν συνεχεία V. von Bomhard, A. Renck, D. Ohlgart και B. Goebel, δικηγόροι)

Αντικείμενο της υποθέσεως

Αίτηση ακυρώσεως έξι αποφάσεων του δεύτερου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 3ης Δεκεμβρίου 2003 (υποθέσεις R 820/2001-2, R 822/2001-2, R 823/2001-2, R 921/2001-2, R 29/2002-2 και R 32/2002-2) σχετικά με διαδικασίες ανακοπής μεταξύ της Budějovický Budvar, národní podnik και της Anheuser-Busch, Inc.

Διατακτικό της αποφάσεως

Το Πρωτοδικείο αποφασίζει:

1.	Απορρίπτει τις προσφυγές στις συνεκδικαζόμενες υποθέσεις T-53/04 έως T-56/04, T-58/04 και T-59/04.

2.	Καταδικάζει την Budějovický Budvar, národní podnik στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 94 της 17.4.2004.

21.7.2007

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 170/19

Απόφαση του Πρωτοδικείου της 12ης Ιουνίου 2007 — Budějovický Budvar και Anheuser-Busch κατά ΓΕΕΑ (AB GENUINE Budweiser KING OF BEERS)

(Συνεκδικασθείσες υποθέσεις T-57/04 και T-71/04) (1)

(Κοινοτικό σήμα - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρήσεως εικονιστικού κοινοτικού σήματος περιλαμβάνοντος τις λέξεις «AB», «genuine», «budweiser», «king of beers» - Προγενέστερο διεθνές λεκτικό σήμα BUDWEISER - Ονομασίες προελεύσεως που καταχωρήθηκαν δυνάμει του Διακανονισμού της Λισαβώνας - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', και παράγραφος 4, του κανονισμού (EK) 40/94 - Αποδοχή και μερική απόρριψη της ανακοπής)

(2007/C 170/35)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα στην υπόθεση T-57/04: Budějovický Budvar, národní podnik (České Budějovice, Τσεχική Δημοκρατία) (εκπρόσωπος: F. Fajgenbaum, δικηγόρος)

Προσφεύγουσα στην υπόθεση T-71/04: Anheuser-Busch, Inc. (Saint Louis, Missouri, Ηνωμένες Πολιτείες) (εκπρόσωποι: αρχικώς V. von Bomhard, A. Renck, A. Pohlmann, D. Ohlart και B. Goebel, στη συνέχεια V. von Bomhard, A. Renck, D. Ohlgart και B. Goebel, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ) (εκπρόσωποι: A. Folliard-Monguiral και I. de Medrano Caballeros)

Αντίδικοι κατά τη διαδικασία ενώπιον του τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ και παρεμβαίνουσες ενώπιον του Πρωτοδικείου: Anheuser-Busch, Inc. (στην υπόθεση T-57/04) και Budějovický Budvar, národní podnik (στην υπόθεση T-71/04)

Αντικείμενο της υποθέσεως

Προσφυγή ακυρώσεως της αποφάσεως του δευτέρου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 3ης Δεκεμβρίου 2003 (υποθέσεις R 1024/2001-2 και R 1000/2001-2), σχετικά με μια διαδικασία ανακοπής μεταξύ Budějovický Budvar, národní podnik και Anheuser-Busch.

Διατακτικό της αποφάσεως

Το Πρωτοδικείο αποφασίζει:

Στην υπόθεση T-57/04:

—	απορρίπτει την προσφυγή·

—	καταδικάζει την Budějovický Budvar, národní podnik, στα δικαστικά έξοδα.

Στην υπόθεση T-71/04:

—	καταργείται η δίκη επί της προσφυγής·

—	καταδικάζει την Anheuser-Busch, Inc. στα δικαστικά έξοδα.

(1) ΕΕ C 94 της 17.4.2004.

21.7.2007

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 170/20

Απόφαση του Πρωτοδικείου της 12ης Ιουνίου 2007 — Budějovický Budvar κατά ΓΕΕΑ — Anheuser-Busch (BUD)

(Συνεκδικασθείσες υποθέσεις T-60/04 έως T-64/04) (1)

(Κοινοτικό σήμα - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως του λεκτικού κοινοτικού σήματος BUD - Ονομασία προελεύσεως καταχωρισθείσα δυνάμει του Διακανονισμού της Λισαβώνας - Άρθρο 8, παράγραφος 4, του κανονισμού (ΕΚ) 40/94 - Απόρριψη της ανακοπής)

(2007/C 170/36)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Budějovický Budvar, národní podnik (České Budějovice, Τσεχική Δημοκρατία) (εκπρόσωπος: F. Fajgenbaum, δικηγόρος)

Αντικείμενο της υποθέσεως

Αίτηση ακυρώσεως πέντε αποφάσεων του δεύτερου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 3ης Δεκεμβρίου 2003 (υποθέσεις R 107/2003-2, R 111/2003-2, R 114/2003-2, R 115/2003-2 και R 122/2003-2), σχετικά με διαδικασίες ανακοπής μεταξύ της Budějovický Budvar, národní podnik και της Anheuser-Busch, Inc.

Διατακτικό της αποφάσεως

Το Πρωτοδικείο αποφασίζει:

1.	Απορρίπτει τις προσφυγές στις συνεκδικαζόμενες υποθέσεις T-60/04 έως T-64/04.

2.	Καταδικάζει την Budějovický Budvar, národní podnik στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 94 της 17.4.2004.

21.7.2007

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 170/20

Απόφαση του Πρωτοδικείου της 6ης Ιουνίου 2007 — Ελληνική Δημοκρατία κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-232/04) (1)

(ΕΓΤΠΕ - Τμήμα Εγγυήσεων - Κοινοτικό αμπελουργικό μητρώο - Απόφαση με την οποία ζητείται η επιστροφή των προκαταβληθέντων ποσών)

(2007/C 170/37)

Γλώσσα διαδικασίας: η ελληνική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ελληνική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: Β. Κοντόλαιμος, I. Χαλκιάς και Σ. Χαλά)

Καθής: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (εκπρόσωποι: M. Κοντού-Durande, επικουρούμενη από τον N. Κορογιαννάκη, δικηγόρο)

Αντικείμενο της υποθέσεως

Αίτημα ακυρώσεως της αποφάσεως 2004/302/ΕΚ της Επιτροπής, της 30ής Μαρτίου 2004, σχετικά με τη χρηματοδοτική συμμετοχή της Κοινότητας στις δαπάνες που πραγματοποιήθηκαν από την Ελλάδα για την κατάρτιση του κοινοτικού αμπελουργικού μητρώου (ΕΕ L 98, σ. 57)

Διατακτικό της αποφάσεως

Το Πρωτοδικείο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Καταδικάζει την Ελληνική Δημοκρατία στα δικαστικά έξοδα.

(1) ΕE C 179 της 10.7.2004 (πρώην υπόθεση C-218/04).

21.7.2007

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 170/21

Απόφαση του Πρωτοδικείου της 6ης Ιουνίου 2007 — Parlante κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-432/04) (1)

(«Υπαλληλική υπόθεση - Υπάλληλοι - Προαγωγή - Περίοδος προαγωγών 2003 - Μη προαγωγή - Απονομή μορίων προαγωγής - Συγκριτική εξέταση των προσόντων - Ίση μεταχείριση - Γενικές διατάξεις εκτελέσεως του άρθρου 45 του ΚΥΚ - Ένσταση ελλείψεως νομιμότητας - Δικαιολογημένη εμπιστοσύνη»)

(2007/C 170/38)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Walter Parlante (Enghien, Βέλγιο) (εκπρόσωπος: L. Vogel, δικηγόρος)

Καθής: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (εκπρόσωποι: C. Berardis-Kayser και M. Velardo)

Αντικείμενο της υποθέσεως

Προσφυγή περί ακυρώσεως, αφενός, της αποφάσεως της αρμόδιας για τους διορισμούς αρχής της 5ης Ιουλίου 2004, με την οποία απορρίφθηκε η διοικητική ένσταση του προσφεύγοντος κατά της αποφάσεως της ίδιας αρχής περί μη προαγωγής του προσφεύγοντος στον βαθμό C1 κατά την περίοδο προαγωγών 2003, και, αφετέρου, κατά το μέτρο του αναγκαίου, της αποφάσεως που αποτέλεσε αντικείμενο της εν λόγω διοικητικής ενστάσεως.

Διατακτικό της αποφάσεως

Το Πρωτοδικείο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Έκαστος διάδικος φέρει τα δικαστικά του έξοδα.

(1) EE C 6 της 8.1.2005.

21.7.2007

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 170/21

Απόφαση του Πρωτοδικείου της 6ης Ιουνίου 2007 — Davi κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-433/04) (1)

(Υπαλληλική - Υπάλληλοι - Προαγωγή - Περίοδος προαγωγών 2003 - Άρνηση χορηγήσεως προαγωγής - Χορήγηση μονάδων προαγωγής - Συγκριτική εξέταση των προσόντων - Ίση μεταχείριση - Γενικές διατάξεις εκτελέσεως του άρθρου 45 του ΚΥΚ - Ένσταση ελλείψεως νομιμότητας - Δικαιολογημένη εμπιστοσύνη)

(2007/C 170/39)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Angela Davi (Βρυξέλλες, Βέλγιο) (εκπρόσωπος: L.Vogel, δικηγόρος)

Καθής: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (εκπρόσωποι: αρχικά J. Currall, κατόπιν C. Berardis-Kayser και M. Velardo)

Αντικείμενο της υποθέσεως

Αίτημα ακυρώσεως, αφενός, της αποφάσεως της αρμόδιας για τους διορισμούς αρχής (ΑΔΑ) της 2ας Ιουλίου 2004, με την οποία απορρίφθηκε η διοικητική ένσταση της προσφεύγουσας κατά της αποφάσεως της ΑΔΑ με την οποία η αρχή αυτή αρνήθηκε την προαγωγή της στον βαθμό C2 όσον αφορά το έτος προαγωγών 2003, και, αφετέρου, στο μέτρο που απαιτείται, της αποφάσεως κατά της οποίας στρεφόταν η ένσταση αυτή.

Διατακτικό της αποφάσεως

Το Πρωτοδικείο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Κάθε διάδικος φέρει τα δικαστικά έξοδά του.

(1) EE C 6 της 8.1.2005.

21.7.2007

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 170/21

Απόφαση του Πρωτοδικείου της 6ης Ιουνίου 2007 — Walderdorff κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-442/04) (1)

(«Υπαλληλική υπόθεση - Υπάλληλοι - Προαγωγή - Περίοδος προαγωγών 2003 - Μη προαγωγή - Χορήγηση μορίων προαγωγής - Συγκριτική εξέταση των προσόντων - Ίση μεταχείριση - Γενικές διατάξεις εκτελέσεως του άρθρου 45 του ΚΥΚ - Ένσταση ελλείψεως νομιμότητας - Δικαιολογημένη εμπιστοσύνη»)

(2007/C 170/40)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Andrea Walderdorff (Βρυξέλλες, Βέλγιο) (εκπρόσωπος: L. Vogel, δικηγόρος)

Καθής: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (εκπρόσωποι: αρχικώς, J. Currall, στη συνέχεια, G. Berscheid και M. Velardo)

Αντικείμενο της υποθέσεως

Προσφυγή περί ακυρώσεως, αφενός, της αποφάσεως της αρμόδιας για τους διορισμούς αρχής της 19ης Ιουλίου 2004, με την οποία απορρίφθηκε η διοικητική ένσταση της προσφεύγουσας κατά της αποφάσεως της ίδιας αρχής περί μη προαγωγής της προσφεύγουσας στον βαθμό Α4 κατά την περίοδο προαγωγών 2003, και, αφετέρου, κατά το μέτρο του αναγκαίου, της αποφάσεως που αποτέλεσε αντικείμενο της εν λόγω διοικητικής ενστάσεως.

Διατακτικό της αποφάσεως

Το Πρωτοδικείο αποφασίζει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή.

2)	Έκαστος διάδικος φέρει τα δικαστικά του έξοδα.

(1) EE C 6 της 8.1.2005.

21.7.2007

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 170/22

Απόφαση του Πρωτοδικείου της 12ης Ιουνίου 2007 — Assembled Investments (Proprietary) κατά ΓΕΕΑ — Waterford Wedgwood (WATERFORD STELLENBOSCH)

(Υπόθεση T-105/05) (1)

(«Κοινοτικό σήμα - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού κοινοτικού σήματος WATERFORD STELLENBOSCH - Προγενέστερο λεκτικό κοινοτικό σήμα WATERFORD - Σχετικός λόγος απαραδέκτου - Έλλειψη κινδύνου συγχύσεως - Έλλειψη ομοιότητας των προϊόντων - Έλλειψη συμπληρωματικότητας - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 40/94»)

(2007/C 170/41)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Assembled Investments (Proprietary) Ltd (Stellenbosch, Νότια Αφρική) (εκπρόσωποι: P. Hagmann και S. Ziegler, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωπος: A. Folliard-Monguiral)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Πρωτοδικείου: Waterford Wedgwood plc (Waterford, Ιρλανδία) (εκπρόσωπος: K. Manhaeve, δικηγόρος)

Αντικείμενο της υποθέσεως

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του πρώτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 15ης Δεκεμβρίου 2004 (υπόθεση R 240/2004-1) σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ των Waterford Wedgwood και Assembled Investments (Proprietary) Ltd.

Διατακτικό της αποφάσεως

Το Πρωτοδικείο αποφασίζει:

1.	Ακυρώνει την απόφαση του πρώτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 15ης Δεκεμβρίου 2004 (υπόθεση R 240/2004-1).

2.	Το Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ) και η Waterford Wedgwood φέρουν, πέραν των δικαστικών τους εξόδων, και τα έξοδα της προσφεύγουσας.

(1) EE C 115 της 14.5.2005.

21.7.2007

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 170/22

Απόφαση του Πρωτοδικείου της 13ης Ιουνίου 2007 — Grether κατά ΓΕΕΑ — Crisgo (FENNEL)

(Υπόθεση T-167/05) (1)

(«Κοινοτικό σήμα - Διαδικασία ανακοπής - Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού κοινοτικού σήματος FENNEL - Προγενέστερο λεκτικό κοινοτικό σήμα FENJAL - Απόλυτος λόγος απαραδέκτου - Έλλειψη κινδύνου συγχύσεως - Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', άρθρο 73, δεύτερη περίοδος, και άρθρο 74, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΚ) 40/94»)

(2007/C 170/42)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Grether AG (Binningen, Ελβετία) (εκπρόσωποι: αρχικά, V. von Bomhard, A. Pohlman και A. Renck και, στη συνέχεια, V. von Bomhard, A. Pohlman και T. Dolde, δικηγόροι)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ, παρεμβαίνουσα ενώπιον του Πρωτοδικείου: Crisgo (Thailand) Co., Ltd (Samutsakom, Ταϊλάνδη) (εκπρόσωποι: A. Bensoussan, M. Haas και L. Tellier-Loniewski, δικηγόροι)

Αντικείμενο της υποθέσεως

Αίτημα ακυρώσεως της αποφάσεως του τετάρτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 14ης Οκτωβρίου 2004 (υπόθεση R 250/2002-4) σχετικά με διαδικασία ανακοπής μεταξύ Grether AG και Crisgo (Thailand) Co., Ltd.

Διατακτικό της αποφάσεως

Το Πρωτοδικείο αποφασίζει:

1.	Απορρίπτει την προσφυγή.

2.	Καταδικάζει την προσφεύγουσα στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 182 της 23.7.2005.

21.7.2007

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 170/23

Απόφαση του Πρωτοδικείου της 12ης Ιουνίου 2007 — Sherwin-Williams κατά ΓΕΕΑ (TWIST & POUR)

(Υπόθεση T-190/05) (1)

(Κοινοτικό σήμα - Αίτηση καταχωρίσεως του λεκτικού κοινοτικού σήματος TWIST & POUR - Απόλυτος λόγος απορρίψεως της αιτήσεως καταχωρίσεως - Σήμα στερούμενο διακριτικού χαρακτήρα - Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 40/94)

(2007/C 170/43)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: The Sherwin-Williams Company (Cleveland, Ohio, Ηνωμένες Πολιτείες) (εκπρόσωποι: E. Armijo Chávarri και A. Castán Pérez-Gómez, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωπος: Ó. Mondéjar)

Αντικείμενο της υποθέσεως

Προσφυγή που ασκήθηκε κατά της αποφάσεως του δεύτερου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ, της 22ας Φεβρουαρίου 2005 (Υπόθεση R 755/2004-2), σχετικά με την καταχώριση του σημείου TWIST & POUR ως κοινοτικού σήματος.

Διατακτικό της αποφάσεως

Το Πρωτοδικείο αποφασίζει:

1.	Απορρίπτει την προσφυγή.

2.	Καταδικάζει την The Sherwin-Williams Company στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 171 της 9.7.2005.

21.7.2007

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 170/23

Απόφαση του Πρωτοδικείου της 6ης Ιουνίου 2007 — Mediocurso κατά Επιτροπής

(Συνεκδικασθείσες υποθέσεις T-251/05 και Τ-425/05) (1)

(«ΕΚΤ - Προγράμματα επαγγελματικής καταρτίσεως - Μείωση της αρχικώς χορηγηθείσας χρηματοδοτικής συνδρομής - Αιτιολογία - Αρχές της ασφαλείας δικαίου και της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης - Έλλειψη προδήλου σφάλματος εκτιμήσεως»)

(2007/C 170/44)

Γλώσσα διαδικασίας: η πορτογαλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Mediocurso — Estabelecimento de Ensino Particular, SΑ (Λισσαβώνα, Πορτογαλία) (εκπρόσωποι: C. Botelho Moniz και E. Maia Cadete, δικηγόροι)

Καθής: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (εκπρόσωποι: P. Andrade και A. Weimar)

Αντικείμενο της υποθέσεως

Προσφυγή περί ακυρώσεως, αφενός, της αποφάσεως C(2005) 1236 της Επιτροπής, της 14ης Απριλίου 2005, περί μειώσεως της συνδρομής που χορηγήθηκε με την απόφαση C(89) 0570, της 22ας Μαρτίου 1989, και, αφετέρου, της αποφάσεως C(2005) 3557 της Επιτροπής, της 13ης Σεπτεμβρίου 2005, περί μειώσεως της συνδρομής που χορηγήθηκε με την απόφαση C(89) 0570, της 22ας Μαρτίου 1989.

Διατακτικό της αποφάσεως

Το Πρωτοδικείο αποφασίζει:

1)	Συνεκδικάζει τις υποθέσεις T-251/05 και T-425/05 προς έκδοση κοινής αποφάσεως

2)	Απορρίπτει τις προσφυγές.

3)	Καταδικάζει την προσφεύγουσα στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 217 της 3.9.2005.

21.7.2007

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 170/23

Απόφαση του Πρωτοδικείου της 12ης Ιουνίου 2007 — MacLean-Fogg κατά ΓΕΕΑ (LOKTHREAD)

(Υπόθεση T-339/05) (1)

(«Κοινοτικό σήμα - Αίτηση καταχωρίσεως λεκτικού κοινοτικού σήματος LOKTHREAD - Απόλυτοι λόγοι απαραδέκτου της καταχωρίσεως - Περιγραφικός χαρακτήρας - Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ', του κανονισμού (ΕΚ) 40/94»)

(2007/C 170/45)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: MacLean-Fogg Co. (Mundelein, Ιλινόις, Ηνωμένες Πολιτείες) (εκπρόσωποι: S. Prückner και A. Franke, δικηγόροι)

Αντικείμενο της υποθέσεως

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του πρώτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 20ής Ιουνίου 2005 (υπόθεση R 1122/2004-1) σχετικά με την καταχώριση του λεκτικού σήματος LOKTHREAD ως κοινοτικού σήματος.

Διατακτικό της αποφάσεως

Το Πρωτοδικείο αποφασίζει:

1.	Απορρίπτει την προσφυγή.

2.	Καταδικάζει την MacLean-Fogg Co. στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 296 της 26.11.2005.

21.7.2007

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 170/24

Απόφαση του Πρωτοδικείου της 13ης Ιουνίου 2007 — IVG Immobilien κατά ΓΕΕΑ (I)

(Υπόθεση T-441/05) (1)

(«Κοινοτικό σήμα - Εικονιστικά σημεία - Απόλυτοι λόγοι απαραδέκτου - Έλλειψη διακριτικού χαρακτήρα - Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 40/94»)

(2007/C 170/46)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: IVG Immobilien AG (Βόννη, Γερμανία) (εκπρόσωποι: A. Okonek και U. Karpenstein, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωπος: G. Schneider)

Αντικείμενο της υποθέσεως

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του τετάρτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 1ης Σεπτεμβρίου 2005 (υπόθεση R 559/2004-4), σχετικά με αίτηση καταχωρίσεως του εικονιστικού σημείου I ως κοινοτικού σήματος.

Διατακτικό της αποφάσεως

Το Πρωτοδικείο αποφασίζει:

1.	Ακυρώνει την απόφαση του τετάρτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ) της 1ης Σεπτεμβρίου 2005 (υπόθεση R 559/2004-4).

2.	Το ΓΕΕΑ φέρει τα δικαστικά έξοδά του καθώς και τα δικαστικά έξοδα της IVG Immobilien AG.

(1) EE C 60 της 11.3.2006.

21.7.2007

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 170/24

Απόφαση του Πρωτοδικείου της 14ης Ιουνίου 2007 — Europig SA κατά ΓΕΕΑ

(Υπόθεση T-207/06) (1)

(Κοινοτικό σήμα - Αίτηση λεκτικού κοινοτικού σήματος EUROPIG - Απόλυτοι λόγοι απαραδέκτου - Περιγραφικός χαρακτήρας - Έλλειψη διακριτικού χαρακτήρα - Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχεία β' και γ', και άρθρο 7, παράγραφος 3, του κανονισμού (ΕΚ) 40/94)

(2007/C 170/47)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Europig SA (Josselin, Γαλλία) (εκπρόσωπος: D. Masson, δικηγόρος)

Αντικείμενο της υποθέσεως

Προσφυγή κατά της αποφάσεως του τέταρτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 31ης Μαΐου 2006 (υπόθεση R 1425/2005-4), σχετικά με αίτηση καταχωρίσεως του λεκτικού σήματος EUROPIG ως κοινοτικού σήματος,

Διατακτικό της αποφάσεως

Το Πρωτοδικείο αποφασίζει:

1.	Απορρίπτει την προσφυγή.

2.	Καταδικάζει την προσφεύγουσα στα δικαστικά έξοδα.

(1) EE C 261 της 28.1.2006.

21.7.2007

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 170/24

Διάταξη του Πρωτοδικείου της 14ης Μαΐου 2007 — Gnemmi και Aguiar κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-97/04) (1)

(«Υπαλληλικές υποθέσεις - Υπάλληλοι - Βαθμολογία - Έκθεση εξελίξεως σταδιοδρομίας - Περίοδος αξιολογήσεως 2001/2002 - Προσφυγή προδήλως απαράδεκτη και προδήλως στερούμενη κάθε νομικού ερείσματος»)

(2007/C 170/48)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες: Laura Gnemmi (Hünsdorf, Λουξεμβούργο) και Eugénia Aguiar (Βρυξέλλες, Βέλγιο) (εκπρόσωποι: αρχικώς, G. Bounéou και F. Frabetti και, εν συνεχεία, F. Frabetti, δικηγόροι)

Καθής: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (εκπρόσωποι: J. Currall και H. Krämer)

Αντικείμενο

Αίτημα περί ακυρώσεως της αξιολογήσεως των προσφευγουσών για την περίοδο 2001/2002 και, επικουρικώς, των εκθέσεων εξελίξεως της σταδιοδρομίας των προσφευγουσών για την ίδια περίοδο.

Διατακτικό

Το Πρωτοδικείο διατάσσει:

1.	Απορρίπτει την προσφυγή ως εν μέρει προδήλως απαράδεκτη και, κατά τα λοιπά, ως προδήλως στερούμενη κάθε νομικού ερείσματος.

2.	Οι προσφεύγουσες φέρουν τα δικαστικά τους έξοδα.

(1) EE C 106 της 30.4.2004.

21.7.2007

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 170/25

Διάταξη του Πρωτοδικείου της 14ης Μαΐου 2007 — Ruiz Sanz κ.λπ. κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-112/04) (1)

(2007/C 170/49)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγοντες: Manuel Ruiz Sanz (Tervuren, Βέλγιο), Anna Maria Campogrande (Βρυξέλλες, Βέλγιο) και Friedrich Mühlbauer (Βρυξέλλες, Βέλγιο) (εκπρόσωποι: αρχικώς, G. Bounéou και F. Frabetti και, εν συνεχεία, F. Frabetti, δικηγόροι)

Καθής: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (εκπρόσωποι: J. Currall και H. Krämer)

Αντικείμενο

Αίτημα περί ακυρώσεως της αξιολογήσεως των προσφευγόντων για την περίοδο 2001/2002 και, επικουρικώς, των εκθέσεων εξελίξεως της σταδιοδρομίας των προσφευγόντων για την ίδια περίοδο.

Διατακτικό

Το Πρωτοδικείο διατάσσει:

1.	Απορρίπτει την προσφυγή ως εν μέρει προδήλως απαράδεκτη και, κατά τα λοιπά, ως προδήλως στερούμενη κάθε νομικού ερείσματος.

2.	Οι προσφεύγοντες φέρουν τα δικαστικά τους έξοδα.

(1) EE C 106 της 30.4.2004.

21.7.2007

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 170/25

Διάταξη του Πρωτοδικείου της 14ης Μαΐου 2007 — Czigány κ.λπ. κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-149/04) (1)

(«Υπαλληλική - Μόνιμοι υπάλληλοι - Βαθμολογία - Έκθεση εξελίξεως της σταδιοδρομίας - Περίοδος αξιολογήσεως 2001/2002 - Προσφυγή προδήλως απαράδεκτη και προδήλως στερούμενη νομικού ερείσματος»)

(2007/C 170/50)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγοντες: Imre Czigány (Rhode-Saint-Genèse, Βέλγιο), Isabel Alves (Λουξεμβούργο, Λουξεμβούργο), Georgette Henningsen (Βρυξέλλες, Βέλγιο) και Michel Lucas (Tervuren, Βέλγιο) (εκπρόσωποι: αρχικά, G. Bounéou και F. Frabetti και, στη συνέχεια, F. Frabetti, δικηγόροι)

Καθής: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (εκπρόσωποι: J. Currall και H. Krämer)

Αντικείμενο

Αίτημα ακυρώσεως, κυρίως, των αξιολογήσεων για την περίοδο αξιολογήσεως 2001/2002 όσον αφορά τους προσφεύγοντες και, επικουρικώς, των εκθέσεων εξελίξεως της σταδιοδρομίας των προσφευγόντων για την περίοδο αυτή.

Διατακτικό

Το Πρωτοδικείο διατάσσει:

1.	Απορρίπτει την προσφυγή ως εν μέρει προδήλως απαράδεκτη και, κατά τα λοιπά, ως προδήλως στερούμενη νομικού ερείσματος.

2.	Οι προσφεύγοντες φέρουν τα δικαστικά έξοδά τους.

(1) EE C 168 της 26.6.2004.

21.7.2007

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 170/26

Διάταξη του Πρωτοδικείου της 14ης Μαΐου 2007 — Wauthier και Deveen κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-164/04) (1)

(«Υπαλληλική υπόθεση - Υπάλληλοι - Βαθμολογία - Έκθεση εξελίξεως σταδιοδρομίας - Αξιολόγηση για την περίοδο 2001/2002 - Προσφυγή προδήλως απαράδεκτη και στερούμενη παντελώς νομικής βάσεως»)

(2007/C 170/51)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες: Patricia Wauthier (Tubize, Βέλγιο) και Viviane Deveen (Overijse, Βέλγιο) (εκπρόσωποι: αρχικώς G. Bounéou και F. Frabetti και στη συνέχεια F. Frabetti, avocats)

Καθής: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (εκπρόσωποι: J. Currall και H. Krämer)

Αντικείμενο της υποθέσεως

Αίτημα ακυρώσεως της αξιολόγησης για την περίοδο 2001/2002, όσον αφορά τις προσφεύγουσες, και, επικουρικώς, της εκθέσεως εξελίξεως σταδιοδρομίας των προσφευγουσών για την εν λόγω περίοδο.

Διατακτικό της διατάξεως

Το Πρωτοδικείο διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή ως εν μέρει προδήλως απαράδεκτη και, κατά τα λοιπά, ως στερούμενη παντελώς νομικής βάσεως.

2)	Οι προσφεύγουσες φέρουν τα δικαστικά τους έξοδα.

(1) ΕΕ C 190 της 24.7.2004.

21.7.2007

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 170/26

Διάταξη του Πρωτοδικείου της 14ης Μαΐου 2007 — Gnemmi κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-199/05) (1)

(«Υπαλληλική υπόθεση - Υπάλληλοι - Βαθμολογία - Έκθεση εξελίξεως σταδιοδρομίας - Αξιολόγηση για την περίοδο 2003 - Προσφυγή προδήλως απαράδεκτη και στερούμενη παντελώς νομικής βάσεως»)

(2007/C 170/52)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Laura Gnemmmi (Arona, Ιταλία) (εκπρόσωποι: αρχικώς G. Bounéou και F. Frabetti και στη συνέχεια F. Frabetti, avocats)

Καθής: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (εκπρόσωποι: J. Berscheid και M. Velardo)

Αντικείμενο της υποθέσεως

Αίτημα ακυρώσεως της αξιολόγησης για την περίοδο 2003, όσον αφορά την προσφεύγουσα, και, επικουρικώς, της εκθέσεως εξελίξεως σταδιοδρομίας της προσφεύγουσας για την εν λόγω περίοδο.

Διατακτικό της διατάξεως

Το Πρωτοδικείο διατάσσει:

1)	Απορρίπτει την προσφυγή ως εν μέρει προδήλως απαράδεκτη και, κατά τα λοιπά, ως στερούμενη παντελώς νομικής βάσεως.

2)	Η προσφεύγουσα φέρει τα δικαστικά της έξοδα.

(1) ΕΕ C 193 της 6.8.2005.

21.7.2007

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 170/26

Διάταξη του Πρωτοδικείου της 22ας Μαΐου 2007 — Ιταλία κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-335/06) (1)

(«Υγειονομικός έλεγχος - Iταλική αγορά κρέατος πουλερικών - Παράλειψη της Επιτροπής να λάβει εξαιρετικά μέτρα προς αντιστάθμιση των συνεπειών της επιδημίας της γρίπης των πτηνών - Προσφυγή λόγω παραλείψεως - Θέση θέτουσα τέλος στην παράλειψη - Κατάργηση της δίκης»)

(2007/C 170/53)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ιταλική Δημοκρατία (εκπρόσωπος: G. Aiello)

Καθής: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (εκπρόσωπος: C. Cattabriga)

Αντικείμενο της υποθέσεως

Προσφυγή κατά παραλείψεως δυνάμει του άρθρου 232 ΕΚ, με αίτημα να αναγνωριστεί ότι η Επιτροπή παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει βάσει του άρθρου 14 του κανονισμού (ΕΟΚ) 2777/75 του Συμβουλίου, της 29ης Οκτωβρίου 1975, περί κοινής οργανώσεως αγοράς στον τομέα του κρέατος πουλερικών (ΕΕ L 282, σ. 77), παραλείποντας να λάβει εξαιρετικά μέτρα στηρίξεως της ιταλικής αγοράς στον τομέα του κρέατος πουλερικών, ως αντιστάθμιση για τους παραγωγούς νεοσσών που είχαν πληγεί από τη γρίπη των πτηνών και υπαχθεί σε κτηνιατρικά μέτρα περιορισμού της κυκλοφορίας κατά το χρονικό διάστημα από τον Δεκέμβριο του 1999 έως τον Σεπτέμβριο του 2003.

Διατακτικό της διατάξεως

Το Πρωτοδικείο διατάσσει:

1)	Καταργεί τη δίκη.

2)	Οι διάδικοι φέρουν τα δικαστικά τους έξοδα.

(1) ΕΕ C 326 της 30.12.2006.

21.7.2007

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 170/27

Προσφυγή της FAR EASTERN TEXTILE κατά του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης που ασκήθηκε στις 18 Μαΐου 2007

(Υπόθεση T-167/07)

(2007/C 170/54)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Far Eastern Textile Ltd (Taipei, Tαϊβάν) (εκπρόσωπος: De Baere)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Πρωτοδικείο:

—	Να ακυρώσει τον κανονισμό (ΕΚ) 192/2007 του Συμβουλίου, της 22ας Φεβρουαρίου 2007, για την επιβολή οριστικού δασμού αντιντάμπινγκ στις εισαγωγές ορισμένων τύπων τερεφθαλικού πολυαιθυλενίου (ΡΕΤ), καταγωγής, μεταξύ άλλων, Ταΐβάν, καθόσον αφορά την προσφεύγουσα· και

—	Να καταδικάσει το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Η προσφεύγουσα, η οποία είναι Ταϊβανός παραγωγός και εξαγωγέας τερεφθαλικού πολυαιθυλενίου (ΡΕΤ), ζητεί την ακύρωση του κανονισμού (ΕΚ) 192/2007 του Συμβουλίου, της 22ας Φεβρουαρίου 2007, για την επιβολή οριστικού δασμού αντιντάμπινγκ στις εισαγωγές ορισμένων τύπων τερεφθαλικού πολυαιθυλενίου καταγωγής Ινδίας, Ινδονησίας, Μαλαισίας, Δημοκρατίας της Κορέας, Ταϊλάνδης και Ταϊβάν κατόπιν επανεξέτασης ενόψει της λήξης της ισχύος των μέτρων και μερικής ενδιάμεσης επανεξέτασης σύμφωνα με το άρθρο 11, παράγραφοι 2 και 3, του κανονισμού (ΕΚ) 384/96 (1).

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα υποστηρίζει κατ' αρχάς ότι το Συμβούλιο παραβίασε το άρθρο 2, παράγραφος 11, του βασικού κανονισμού (2), καθόσον δεν εφάρμοσε τη συμμετρική μέθοδο για να υπολογίσει το περιθώριο ντάμπινγκ της προσφεύγουσας.

Δεύτερον, η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι το Συμβούλιο παραβίασε το άρθρο 253 ΕΚ, καθόσον δεν διευκρίνισε προσηκόντως τους λόγους για τους οποίους οι μέθοδοι συμμετρικής συγκρίσεως δεν αντανακλούν την αληθή διάσταση του ντάμπινγκ.

Τρίτον, η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι το Συμβούλιο παραβίασε το άρθρο 2, παράγραφοι 10, 11 και 12, του βασικού κανονισμού, εφόσον υπολόγισε το περιθώριο ντάμπινγκ της προσφεύγουσας χρησιμοποιώντας τεχνικές μηδενικής μειώσεως, αναιρούσες τα αρνητικά περιθώρια ντάμπινγκ κατά τον καθορισμό του σταθμισμένου μέσου περιθωρίου ντάμπινγκ σύμφωνα με το άρθρο 2, παράγραφος 12.

Τέλος, η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι το Συμβούλιο παραβίασε το άρθρο 253 ΕΚ, καθόσον δεν προέβαλε πρόσφορη αιτιολογία σχετικά με το ότι το περιθώριο της προσφεύγουσας πρέπει να υπολογίζεται χρησιμοποιώντας τεχνικές μηδενικής μειώσεως.

(1) ΕΕ L 59 της 27ης Φεβρουαρίου 2007, σ. 1.

(2) Κανονισμός (ΕΚ) 384/96 του Συμβουλίου, της 22ας Δεκεμβρίου 1995, για την άμυνα κατά των εισαγωγών που αποτελούν αντικείμενο ντάμπινγκ εκ μέρους χωρών μη μελών της Ευρωπαϊκής Κοινότητας (ΕΕ 1996, L 56, σ. 1).

21.7.2007

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 170/27

Προσφυγή της 16ης Μαΐου 2007 — Professional Tennis Registry κατά ΓΕΕΑ — Registro Profesional de Tenis (PTR PROFESSIONAL TENNIS REGISTRY)

(Υπόθεση T-168/07)

(2007/C 170/55)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Professional Tennis Registry, Inc. (Hilton Head Island, Ηνωμένες Πολιτείες) (εκπρόσωπος: M. Vanhegan, Barrister)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Registro Profesional de Tenis, SL (Μαδρίτη, Ισπανία)

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Πρωτοδικείο:

—	να ακυρώσει το σημείο 1 της αποφάσεως του πρώτου τμήματος προσφυγών της 28ης Φεβρουαρίου 2007 (υπόθεση R 1050/2005-1), με το οποίο απορρίφθηκε η υπ' αριθ. 2 826 709 αίτηση της προσφεύγουσας περί καταχωρίσεως κοινοτικού σήματος για τα προϊόντα και υπηρεσίες των κλάσεων 16 και 41·

—	να απορρίψει στο σύνολό της την ανακοπή κατά της υπ' αριθ. 2 826 709 αιτήσεως της προσφεύγουσας περί καταχωρίσεως κοινοτικού σήματος·

—	να δεχθεί την υπ' αριθ. 2 826 709 αίτηση της προσφεύγουσας περί καταχωρίσεως κοινοτικού σήματος για όλα τα προϊόντα και υπηρεσίες των κλάσεων 16, 25 και 41· και

—	να καταδικάσει το καθού στα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η προσφεύγουσα ενώπιον του τμήματος προσφυγών και του Πρωτοδικείου.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Αιτούσα την καταχώριση κοινοτικού σήματος: Professional Tennis Registry, Inc.

Σήμα προς καταχώριση: Το εικονιστικό σήμα «RPT PROFESSIONAL TENNIS REGISTRY» για προϊόντα και υπηρεσίες των κλάσεων 16, 25 και 41 — αίτηση υπ' αριθ. 2 826 709.

Δικαιούχος του κατά τη διαδικασία ανακοπής αντιταχθέντος σήματος ή σημείου: Registro Profesional de Tenis, SL.

Αντιταχθέν δικαίωμα επί σήματος ή σημείου: Τα εθνικά εικονιστικά σήματα «RPT Registro Profesional de Tenis, S.L» και «RPT European Registry of Professional Tennis» για υπηρεσίες της κλάσεως 41.

Απόφαση του τμήματος ανακοπών: Απόρριψη της ανακοπής στο σύνολό της.

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: Μερική ακύρωση της αποφάσεως του τμήματος ανακοπών και απόρριψη της αιτήσεως καταχωρίσεως κοινοτικού σήματος για τα προϊόντα και υπηρεσίες των κλάσεων 16 και 41.

Λόγοι ακυρώσεως: Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 40/94 του Συμβουλίου στο μέτρο που το τμήμα προσφυγών έκρινε ότι μεταξύ της αιτήσεως της προσφεύγουσας περί καταχωρίσεως κοινοτικού σήματος και των προγενέστερων σημάτων του Registro Profesional de Tenis υπήρχε ομοιότητα δυνάμενη να προκαλέσει σύγχυση. Το τμήμα προσφυγών δεν έλαβε υπόψη τις αρχές που έχουν εφαρμογή σε περίπτωση κατά την οποία τα επίδικα σήματα είναι σύνθετα σήματα.

21.7.2007

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 170/28

Προσφυγή της 8ης Μαΐου 2007 — Opus Arte UK Ltd κατά ΓΕΕΑ — Arte (OPUS ARTE)

(Υπόθεση T-170/07)

(2007/C 170/56)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Opus Arte UK Ltd (Waldron, Ηνωμένο Βασίλειο) (εκπρόσωποι: D. McFarland, Barrister, και J. A. Alchin, Solicitor)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Arte G.E.I.E (Στρασβούργο, Γαλλία)

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Πρωτοδικείο:

—	να ακυρώσει την απόφαση του πρώτου τμήματος του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) της 8ης Μαρτίου 2007 στην υπόθεση R 733/2005-1 και

—	να καταδικάσει το ΓΕΕΑ στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Αιτούσα την καταχώριση κοινοτικού σήματος: Opus Arte UK Ltd.

Σήμα προς καταχώριση: το κοινοτικό εικονιστικό σήμα «Opus Arte» για προϊόντα και υπηρεσίες των κλάσεων 9, 16, 25 και 41 — αίτηση υπ' αριθ. 2 551 778.

Δικαιούχος του κατά τη διαδικασία ανακοπής αντιταχθέντος σήματος ή σημείου: ARTE G.E.I.E.

Αντιταχθέν δικαίωμα επί σήματος ή σημείου: Τα εικονιστικά και λεκτικά κοινοτικά και διεθνή σήματα που περιλαμβάνουν τη λέξη «ARTE», για προϊόντα και υπηρεσίες που υπάγονται, μεταξύ άλλων, στις κλάσεις 9, 16, 25 και 41.

Απόφαση του τμήματος ανακοπών: Απορρίπτει την ανακοπή στο σύνολό της.

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: Δέχεται την προσφυγή μόνο για τις υπηρεσίες της κλάσης 41 «Παραγωγή και διανομή τηλεοπτικών έργων και προγραμμάτων» και επιτρέπει την καταχώριση του σήματος για τα άλλα προϊόντα και υπηρεσίες που αφορά η αίτηση καταχωρίσεως σήματος.

Λόγοι ακυρώσεως:

Η προσφεύγουσα προβάλλει δύο λόγους ακυρώσεως προς στήριξη της προσφυγής της.

Η προσφεύγουσα υποστηρίζει, καταρχάς, ότι η προσβαλλόμενη απόφαση αντιβαίνει στα άρθρα 73 και 74 του κανονισμού (ΕΚ) 40/94 του Συμβουλίου (στο εξής: κανονισμός). Κατά την άποψή της, το τμήμα προσφυγών δεν έπρεπε ούτε να αρνηθεί να λάβει υπόψη τα κρίσιμα πραγματικά περιστατικά, αποδεικτικά στοιχεία και επιχειρήματα που προέβαλε η προσφεύγουσα, ούτε να στηρίξει την απόφασή του σε υποθέσεις επί των πραγματικών περιστατικών που δεν είχαν προβληθεί από τους διαδίκους ή σε αόριστους και μη αποδεδειγμένους ισχυρισμούς του ανακόπτοντος.

Δεύτερον, η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι η προσβαλλόμενη απόφαση αντιβαίνει στο άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού, στο μέτρο που διαπιστώνει την ύπαρξη κινδύνου συγχύσεως μεταξύ των σημείων «ARTE» και «OPUS ARTE». Κατά την προσφεύγουσα, η σύγχυση αυτή δεν μπορεί να στηριχθεί στην αμφισβητούμενη ομοιότητα των σημάτων, τα δε τεκμήρια δεν μπορούν να ανατραπούν από τα θετικά αποδεικτικά στοιχεία περί της ελλείψεως συγχύσεως και από την τωρινή έλλειψη οποιασδήποτε αποδείξεως περί της υπάρξεως συγχύσεως και την αρμονική συνύπαρξη των σημάτων στην ευρωπαϊκή αγορά.

21.7.2007

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 170/29

Προσφυγή της 14ης Μαΐου 2007 — Avaya κατά ΓΕΕΑ — ZyXEL Communications (VANTAGE CNM)

(Υπόθεση T-171/07)

(2007/C 170/57)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Avaya Inc. (Basking Ridge, ΗΠΑ) (εκπρόσωποι: A. Beschorner, B. Glaser, C. Thomas, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: ZyXEL Communications Corp. (Hsin-Chu, Ταϊβάν)

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Πρωτοδικείο:

—	να ακυρώσει την απόφαση του δεύτερου τμήματος προσφυγών υπ' αριθ. R 156/2006-2, της 14ης Μαρτίου 2007, που αφορά την υπ' αριθ. 3 291 457 αίτηση καταχώρισης ως κοινοτικού σήματος του: «VANTAGE CNM», και

—	να καταδικάσει το καθού στα δικαστικά έξοδα της διαδικασίας ενώπιον του Πρωτοδικείου και την παρεμβαίνουσα στα έξοδα της διοικητικής διαδικασίας ενώπιον του τμήματος προσφυγών.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Αιτούσα την καταχώριση κοινοτικού σήματος: ZyXEL Communications Corp.

Σήμα προς καταχώριση: Το κοινοτικό εικονιστικό σήμα «VANTAGE» για προϊόντα και υπηρεσίες των κλάσεων 9 και 42 — αίτηση υπ' αριθ. 3 291 457

Δικαιούχος του κατά τη διαδικασία ανακοπής αντιταχθέντος σήματος ή σημείου: Avaya Inc.

Αντιταχθέν δικαίωμα επί σήματος ή σημείου: Το κοινοτικό λεκτικό σήμα «MULTIVANTAGE» για προϊόντα και υπηρεσίες των κλάσεων 9, 38 και 42 — αίτηση υπ' αριθ. 2 409 589

Απόφαση του τμήματος ανακοπών: Πλήρης απόρριψη της ανακοπής

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: Απόρριψη της προσφυγής

Λόγοι ακυρώσεως: Η προσφεύγουσα προβάλλει δύο λόγους ακύρωσης, και συγκεκριμένα αφενός την παραβίαση της αρχής της ίσης μεταχείρισης και της συνεπούς εφαρμογής της νομολογίας και αφετέρου την παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κοινοτικού κανονισμού για το σήμα και των γενικών αρχών του δικαίου περί σημάτων.

Σε σχέση με τον πρώτο λόγο ακύρωσης, η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι το τμήμα προσφυγών απέκλινε από προγενέστερη απόφαση που είχε εκδοθεί σε παρόμοια υπόθεση με το ίδιο σχεδόν αντικείμενο, χωρίς να παραθέσει κανένα λόγο για την αιφνίδια μεταβολή της πρακτικής του.

Επιπλέον, η προσφεύγουσα ισχυρίζεται, σε σχέση με τον δεύτερο λόγο ακύρωσης, ότι το τμήμα προσφυγών δεν έλαβε επαρκώς υπόψη ότι τα αντιτιθέμενα σήματα αφορούν πανομοιότυπα προϊόντα και πανομοιότυπες υπηρεσίες καθώς και ότι τα ίδια τα σήματα είναι παρουσιάζουν μεγάλο βαθμό ομοιότητας.

21.7.2007

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 170/29

Προσφυγή της 11ης Μαΐου 2007 — Atlantic Dawn κ.λπ. κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-172/07)

(2007/C 170/58)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγοντες: Atlantic Dawn Ltd (Killybegs, Ιρλανδία), Antarctic Fishing Co. Ltd (Killybegs, Ιρλανδία), Atlantean Ltd (Killybegs, Ιρλανδία), Killybegs Fishing Enterprises Ltd (Killybegs, Ιρλανδία), Doyle Fishing Co. Ltd (Killybegs, Ιρλανδία), Western Seaboard Fishing Co. Ltd (Killybegs, Ιρλανδία), O'Shea Fishing Co. Ltd (Killybegs, Ιρλανδία), Aine Fishing Co. Ltd (Burtonport, Ιρλανδία), Brendelen Ltd (Lifford, Ιρλανδία), Cavankee Fishing Co. Ltd (Lifford, Ιρλανδία), Ocean Trawlers Ltd (Killybegs, Ιρλανδία), Eileen Oglesby (Burtonport, Ιρλανδία), Noel McGing (Killybegs, Ιρλανδία), Mullglen Ltd (Balbriggan, Ιρλανδία), Bradan Fishing Co. Ltd (Sligo, Ιρλανδία), Larry Murphy (Castletownbere, Ιρλανδία), Pauric Conneelly (Claregalway, Ιρλανδία), Thomas Flaherty (Kilronan, Ιρλανδία), Carmarose Trawling Co. Ltd (Killybegs, Ιρλανδία), Colmcille Fishing Ltd (Killybegs, Ιρλανδία) (εκπρόσωποι: D. Barry, Solicitor, G. Hogan, SC, N. Travers και T. O'Sullivan, Barristers)

Καθής: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

Αιτήματα των προσφευγόντων

Οι προσφεύγοντες ζητούν από το Πρωτοδικείο:

—

να ακυρώσει τον κανονισμό (ΕΚ) 147/2007 της Επιτροπής, της 15ης Φεβρουαρίου 2007, για την προσαρμογή ορισμένων αλιευτικών ποσοστώσεων από το 2007 έως το 2012 σύμφωνα με το άρθρο 23, παράγραφος 4, του κανονισμού (ΕΚ) 2371/2002 του Συμβουλίου για τη διατήρηση και βιώσιμη εκμετάλλευση των αλιευτικών πόρων στο πλαίσιο της κοινής αλιευτικής πολιτικής·

—

επικουρικώς, να ακυρώσει το άρθρο 1 και το παράρτημα I του κανονισμού (ΕΚ) 147/2007 της Επιτροπής, της 15ης Φεβρουαρίου 2007, για την προσαρμογή ορισμένων αλιευτικών ποσοστώσεων από το 2007 έως το 2012 σύμφωνα με το άρθρο 23, παράγραφος 4, του κανονισμού (ΕΚ) 2371/2002 του Συμβουλίου για τη διατήρηση και βιώσιμη εκμετάλλευση των αλιευτικών πόρων στο πλαίσιο της κοινής αλιευτικής πολιτικής, καθόσον οι διατάξεις αυτές μειώνουν τις ποσοστώσεις αλιείας σκουμπριού (Scomber scombrus) που χορηγήθηκαν στην Ιρλανδία για τα έτη 2007 έως 2012·

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Η υπό κρίση προσφυγή σκοπεί στην, κατ' εφαρμογή του άρθρου 230 ΕΚ, ακύρωση του κανονισμού (ΕΚ) 147/2007 της Επιτροπής, της 15ης Φεβρουαρίου 2007, για την προσαρμογή ορισμένων αλιευτικών ποσοστώσεων από το 2007 έως το 2012 σύμφωνα με το άρθρο 23, παράγραφος 4, του κανονισμού (ΕΚ) 2371/2002 του Συμβουλίου για τη διατήρηση και βιώσιμη εκμετάλλευση των αλιευτικών πόρων στο πλαίσιο της κοινής αλιευτικής πολιτικής (1).

Οι προσφεύγοντες ισχυρίζονται ότι ο προσβαλλόμενος κανονισμός πρέπει να ακυρωθεί για τέσσερις λόγους:

Πρώτον, οι προσφεύγουσες υποστηρίζουν ότι η Επιτροπή δεν ήταν αρμόδια να εκδώσει τον προσβαλλόμενο κανονισμό περί μειώσεως των ποσοστώσεων αλιείας για τα έτη 2007 έως 2012 βάσει του άρθρου 23, παράγραφος 4, του κανονισμού (ΕΚ) 2371/2002 του Συμβουλίου.

Επικουρικώς, στην περίπτωση κατά την οποία το Πρωτοδικείο αποφανθεί ότι η Επιτροπή ήταν αρμόδια να προβεί σε μειώσεις των ποσοστώσεων για πλείονα έτη λόγω υπερβάσεως, στο παρελθόν, των ποσοστώσεων αλιείας που είχαν χορηγηθεί, οι προσφεύγοντες ισχυρίζονται ότι, εν προκειμένω, υπήρξε κατάχρηση εξουσίας εκ μέρους της Επιτροπής. Συγκεκριμένα, οι προσφεύγοντες διατείνονται ότι η Επιτροπή δεν απέδειξε ότι τα κράτη μέλη τα οποία αφορά ο προσβαλλόμενος κανονισμός, δηλαδή η Ιρλανδία και το Ηνωμένο Βασίλειο, υπερέβησαν τις αλιευτικές δυνατότητες που τους χορηγήθηκαν, όπως επιτάσσει το άρθρο 23, παράγραφος 4, του προπαρατεθέντος κανονισμού προκειμένου περί μειώσεως των ποσοστώσεων. Επίσης, οι προσφεύγοντες υποστηρίζουν ότι η Επιτροπή, εγκαταλείποντας αιφνιδίως την πάγια πολιτική μειώσεως των ποσοστώσεων «βάσει του προηγουμένου έτους», απέκλινε από το γράμμα του άρθρου 5 του κανονισμού 847/96 και από την πρακτική που είχε διαμορφωθεί κατά την εφαρμογή του και, κατά συνέπεια, παραβίασε την αρχή της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης.

Επιπροσθέτως, οι προσφεύγοντες διατείνονται ότι η Επιτροπή παρέλειψε, κατά παράβαση του άρθρου 253 ΕΚ, να αιτιολογήσει την απόφασή της. Ως εκ τούτου, ισχυρίζονται ότι ο προσβαλλόμενος κανονισμός δεν είναι επαρκώς αιτιολογημένος, δεδομένου ιδίως του γεγονότος ότι συνιστά σαφή και ριζική μεταβολή πολιτικής με σημαντικές δυσμενείς συνέπειες για τους προσφεύγοντες.

Τέλος, οι προσφεύγοντες ισχυρίζονται ότι η Επιτροπή παραβίασε την αρχή της ίσης μεταχειρίσεως, καθόσον δεν έλαβε μέτρα ισοδύναμα αυτών που περιλαμβάνονται στον προσβαλλόμενο κανονισμό εναντίον κανενός άλλου αλιευτικού στόλου, στις περιπτώσεις στις οποίες πληροφορήθηκε την ύπαρξη ουσιώδους υπερβάσεως των ποσοστώσεων αλιείας όσον αφορά παρομοίως απειλούμενα αποθέματα ιχθύων.

(1) ΕΕ L 46, σ. 10.

21.7.2007

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 170/30

Προσφυγή της 18ης Μαΐου 2007 — Reno Schuhcentrum κατά ΓΕΕΑ — Payless ShoeSource Worldwide (Payless ShoeSource)

(Υπόθεση T-173/07)

(2007/C 170/59)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Reno Schuhcentrum GmbH (Thaleischweiler-Fröschen, Γερμανία) (εκπρόσωπος: S. Schäffner, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Payless ShoeSource Worldwide, Inc. (Topeka, Ηνωμένες Πολιτείες)

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Πρωτοδικείο:

—	να ακυρώσει την απόφαση του πρώτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 28ης Φεβρουαρίου 2007 (υπόθεση R 1209/2005-1), με την οποία απορρίφθηκε η προσφυγή στο πλαίσιο της διαδικασίας επί της αιτήσεως εκπτώσεως με αριθμό 731C 0000 186 163/1 (κοινοτικό σήμα αριθ. 186 163 — Payless ShoeSource)·

—	να καταδικάσει το ΓΕΕΑ στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Καταχωρισμένο κοινοτικό σήμα το οποίο αφορά η αίτηση εκπτώσεως: Το εικονιστικό κοινοτικό σήμα «Payless ShoeSource» για προϊόντα και υπηρεσίες των κλάσεων 25, 35 και 42 — αριθ. αιτήσεως 186 163

Δικαιούχος του κοινοτικού σήματος: Payless ShoeSource Worldwide, Inc.

Αιτών την έκπτωση του δικαιούχου του κοινοτικού σήματος: Reno Schuhcentrum GmbH

Απόφαση του τμήματος ακυρώσεως: Απορρίπτει εν μέρει την αίτηση εκπτώσεως, διατηρώντας την καταχώριση του σήματος όσον αφορά προϊόντα και υπηρεσίες της κλάσεως 25.

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: Απόρριψη της προσφυγής κατά της αποφάσεως περί διατηρήσεως της καταχωρίσεως όσον αφορά προϊόντα και υπηρεσίες της κλάσεως 25.

Λόγοι ακυρώσεως: Η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι η προσβαλλόμενη απόφαση πάσχει ουσιώδες διαδικαστικό ελάττωμα όσον αφορά το άρθρο 74 του κοινοτικού κανονισμού περί σημάτων και το βάρος αποδείξεως. Κατά την προσφεύγουσα, στο πλαίσιο της διαδικασίας επί αιτήσεως εκπτώσεως, το βάρος αποδείξεως της ουσιαστικής χρήσεως φέρει ο δικαιούχος του σήματος. Επιπλέον, η προσφεύγουσα προβάλλει ότι το ΓΕΕΑ δεν μπορεί να εξετάζει αυτεπαγγέλτως πραγματικά περιστατικά και πρέπει να περιορίζεται στην εκτίμηση των πραγματικών περιστατικών, των αποδεικτικών στοιχείων και των ισχυρισμών καθώς και των αιτημάτων που προβάλλουν οι αντίδικοι. Επομένως, κατά την προσφεύγουσα, πρέπει να κριθεί απαράδεκτη η από 18 Οκτωβρίου 2006 ανακοίνωση του τμήματος, με την οποία καλείται ο δικαιούχος του σήματος να υποβάλει το πρωτότυπο ορισμένων επίσημων δηλώσεων, ιδίως επειδή το τμήμα είχε προηγουμένως χαρακτηρίσει τα αποδεικτικά στοιχεία που είχε αρχικώς υποβάλει ο δικαιούχος του σήματος ως ανεπαρκή να αποδείξουν την ουσιαστική χρήση του σήματος.

Περαιτέρω, η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι τα εν λόγω πρωτότυπα δεν προσκομίστηκαν εντός της απαιτούμενης προθεσμίας σύμφωνα με το άρθρο 74, παράγραφος 2, του κανονισμού περί σημάτων και, επομένως, δεν πρέπει να γίνουν δεκτά ως αποδεικτικά στοιχεία.

Επιπλέον, η προσφεύγουσα προβάλλει ότι το τμήμα ερμήνευσε εσφαλμένως την έννοια «ουσιαστική χρήση», κατά παράβαση του άρθρου 15 του κανονισμού περί σημάτων.

21.7.2007

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 170/31

Προσφυγή της 23ης Μαΐου 2007 — Mediaset κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-177/07)

(2007/C 170/60)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Mediaset SpA (Μιλάνο, Ιταλία) (εκπρόσωποι: D. O'Keeffe, solicitor, Κ. Αδαμαντόπουλος και G. Rossi, δικηγόροι)

Καθής: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Πρωτοδικείο:

—	να ακυρώσει, βάσει του άρθρου 230 της Συνθήκης ΕΚ (παλαιού άρθρου 173), την απόφαση της Επιτροπής της 24ης Ιανουαρίου 2007 σχετικά με την κρατική ενίσχυση C 52/2005 την οποία εφάρμοσε η Ιταλική Δημοκρατία επιδοτώντας τους ψηφιακούς αποκωδικοποιητές, ιδίως δε τα άρθρα 1 έως 3 της αποφάσεως αυτής·

—	να καταδικάσει την καθής στα δικαστικά έξοδα της προσφεύγουσας.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί την ακύρωση της αποφάσεως C(2006) 6634 τελικό (1), της 24ης Ιανουαρίου 2007, με την οποία η Επιτροπή θεώρησε ότι το καθεστώς που εγκαθίδρυσε η Ιταλία υπέρ των φορέων επίγειας ψηφιακής εκπομπής τηλεοπτικών προγραμμάτων έναντι πληρωμής και των φορέων καλωδιακής διανομής τηλεοπτικών προγραμμάτων έναντι πληρωμής συνιστά κρατική ενίσχυση ασυμβίβαστη με την κοινή αγορά.

Η προσφεύγουσα, η οποία είναι δικαιούχος της επίδικης κρατικής ενισχύσεως, προβάλλει τους ακόλουθους ισχυρισμούς:

Πρώτον, η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι η Επιτροπή υπέπεσε σε νομική πλάνη κατά την εφαρμογή και την ερμηνεία του άρθρου 87, παράγραφος 1, ΕΚ, καθόσον i) η Επιτροπή θεώρησε ότι ενίσχυση που χορηγείται απευθείας στους καταναλωτές εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής του άρθρου 87, παράγραφος 1, ΕΚ, ii) η Επιτροπή κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το μέτρο παρείχε επιλεκτικό «οικονομικό πλεονέκτημα» στην προσφεύγουσα, iii) η Επιτροπή κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το μέτρο είναι επιλεκτικό διότι υποτίθεται ότι εισάγει δυσμενείς διακρίσεις, και iv) η Επιτροπή θεώρησε ότι το μέτρο στρεβλώνει τον ανταγωνισμό εντός της κοινής αγοράς.

Η προσφεύγουσα υποστηρίζει, περαιτέρω, ότι η Επιτροπή υπέπεσε σε πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως και σε πρόδηλη νομική πλάνη θεωρώντας ότι το μέτρο δεν συμβιβαζόταν με την κοινή αγορά κατ' εφαρμογήν του άρθρου 87, παράγραφος 3, στοιχείο γ', ΕΚ.

Επιπλέον, η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι η Επιτροπή παρέβη ουσιώδη τύπο παρέχοντας αντιφατική και ανεπαρκή αιτιολογία, κατά παράβαση του άρθρου 253 ΕΚ.

Τέλος, η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι η Επιτροπή παρέβη το άρθρο 14 του κανονισμού 659/1999 (2) του Συμβουλίου, διατάσσοντας την ανάκτηση της ενισχύσεως, διότι i) δεν έλαβε υπόψη της ότι η προσφεύγουσα είχε δικαιολογημένη εμπιστοσύνη ως προς το ότι η ενίσχυση ήταν νόμιμη και ii) είναι αδύνατος ο προσδιορισμός του ποσού της ενισχύσεως και ο εντοπισμός όσων δυνητικώς ωφελήθηκαν εμμέσως από την ενίσχυση.

(1) C 52/2005 (ex ΝΝ 88/2005, ex CP101/2004)

(2) Κανονισμός (ΕΚ) 659/1999 του Συμβουλίου, της 22ας Μαρτίου 1999, για τη θέσπιση λεπτομερών κανόνων εφαρμογής του άρθρου 93 της Συνθήκης ΕΚ (ΕΕ 1999, L 83, σ. 1).

21.7.2007

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 170/31

Προσφυγή της 21ης Μαΐου 2007 — Euro-Information κατά ΓΕΕΑ CYBERHOME

(Υπόθεση T-178/07)

(2007/C 170/61)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Européenne de traitement de l'Information SAS (Στρασβούργο, Γαλλία) (εκπρόσωποι: P. Greffe και J. Schouman, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ)

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Πρωτοδικείο:

—	να ακυρώσει την απόφαση του πρώτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ, της 15ης Μαρτίου 2007, υπόθεση R 1249/2006-1, στο μέτρο που απέρριψε την αίτησή της καταχωρίσεως του κοινοτικού σήματος CYBERHOME αριθ. 4 114 666 για μέρος των επίμαχων προϊόντων και υπηρεσιών που υπάγονται στις κλάσεις 9, 36 και 38·

—	να καταχωρίσει την αίτηση κοινοτικού σήματος CYBERHOME αριθ. 4 114 666 για το σύνολο των επίμαχων προϊόντων και υπηρεσιών.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Σήμα προς καταχώριση: Λεκτικό σήμα «CYBERHOME» για προϊόντα και υπηρεσίες των κλάσεων 9, 36 και 38 (αίτηση υπ' αριθ. 4 114 666)

Απόφαση του εξεταστή: Άρνηση της καταχωρίσεως

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: Απόρριψη της προσφυγής

Λόγοι ακυρώσεως: Η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι, αντιθέτως προς τις διαπιστώσεις στις οποίες προέβη το τμήμα προσφυγών του ΓΕΕΑ με την προσβαλλόμενη απόφαση, το σήμα της είναι πρωτότυπο και έχει αρκούντως διακριτικό χαρακτήρα, όπως απαιτεί ο κανονισμός 40/94 (1) του Συμβουλίου, σε σχέση με τα επίμαχα προϊόντα και υπηρεσίες.

(1) Κανονισμός (ΕΚ) 40/94 του Συμβουλίου, της 20ής Δεκεμβρίου 1993, για το κοινοτικό σήμα (ΕΕ 1994, L 11, σ. 1).

21.7.2007

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 170/32

Προσφυγή της 23ης Μαΐου 2007 — Anvil Knitwear κατά ΓΕΕΑ — Aprile e Aprile (Aprile)

(Υπόθεση T-179/07)

(2007/C 170/62)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Anvil Knitwear, Inc. (Νέα Υόρκη, ΗΠΑ) (εκπρόσωποι: G. Würtenberger, T. Wittmann, δικηγόροι, και R. Kunze, Solicitor)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Aprile e Aprile Srl (Frazione Funo, Ιταλία)

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Πρωτοδικείο:

—

να ακυρώσει την απόφαση του δεύτερου τμήματος προσφυγών, της 22ας Μαρτίου 2007, στην υπόθεση R 1076/2006-2, η οποία αφορούσε τη βασιζόμενη στο υπ' αριθ. 30 011 766 γερμανικό σήμα «ANVIL» ανακοπή κατά της υπ' αριθ. 3 800 232 αίτησης καταχώρισης ως κοινοτικού σήματος του σήματος «Aprile» μαζί με το σχετικό σύμβολο,

—	να δεχτεί την ανακοπή κατά της υπ' αριθ. 3 800 232 αίτησης καταχώρισης ως κοινοτικού σήματος του σήματος «Aprile» μαζί με το σχετικό σύμβολο και να απορρίψει την υπ' αριθ. 3 800 232 αίτηση καταχώρισης ως κοινοτικού σήματος του σήματος «Aprile» μαζί με το σχετικό σύμβολο,

—	να καταδικάσει το ΓΕΕΑ στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Αιτούσα την καταχώριση κοινοτικού σήματος: Aprile e Aprile Srl

Σήμα προς καταχώριση: Το εικονιστικό σήμα «Aprile» για προϊόντα των κλάσεων 18 και 25 — αίτηση υπ' αριθ. 3 800 232

Δικαιούχος του κατά τη διαδικασία ανακοπής αντιταχθέντος σήματος ή σημείου: Η προσφεύγουσα

Αντιταχθέν δικαίωμα επί σήματος ή σημείου: Το εθνικό λεκτικό σήμα «ANVIL» για προϊόντα της κλάσης 25

Απόφαση του τμήματος ανακοπών: Πλήρης απόρριψη της ανακοπής

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: Απόρριψη της προσφυγής

Λόγοι ακυρώσεως: Παράβαση των άρθρων 8, παράγραφος 1, 73 και 74 του κανονισμού 40/94 του Συμβουλίου, καθόσον το τμήμα προσφυγών δεν αξιολόγησε το ότι τα σχετικά προϊόντα εν μέρει ταυτίζονται και εν μέρει είναι παρόμοια ούτε το ότι το προγενέστερο σήμα έχει αυξημένη διακριτική δύναμη. Επιπλέον, το τμήμα προσφυγών δεν παρέθεσε ούτε αντικειμενικά ούτε αμερόληπτα τους λόγους στους οποίους στήριξε την απόφασή του ούτε έλαβε προσηκόντως υπόψη τα αναμφισβήτητα πραγματικά περιστατικά της υπόθεσης.

21.7.2007

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 170/32

Προσφυγή της 25ης Μαΐου 2007 — Eurocopter κατά ΓΕΕΑ (STEADYCONTROL)

(Υπόθεση T-181/07)

(2007/C 170/63)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Eurocopter (Marignane, Γαλλία) (εκπρόσωπος: E. Soler Borda, avocat)

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Πρωτοδικείο:

—	να ακυρώσει εν όλω την απόφαση του τετάρτου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ, της 12ης Μαρτίου 2007, περί αιτήσεως καταχωρίσεως του κοινοτικού σήματος STEADYCONTROL υπ' αριθ. 3 560 935 (R 8/2006-4).

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Σήμα προς καταχώριση: Λεκτικό σήμα «STEADYCONTROL» για προϊόντα των κλάσεων 9, 12 και 38 (αίτηση υπ' αριθ. 3 560 935)

Απόφαση του εξεταστή: Εν μέρει άρνηση καταχωρίσεως για προϊόντα των κλάσεων 9 και 12

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: Απόρριψη της προσφυγής

Λόγοι ακυρώσεως: Παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχεία β' και γ', και του άρθρου 7, παράγραφος 2, του κανονισμού 40/94 (1) του Συμβουλίου, καθόσον, κατά την προσφεύγουσα και αντίθετα προς το σκεπτικό της προσβαλλόμενης απόφασης, ο όρος «STEADYCONTROL» δεν είναι περιγραφικός και μπορεί να αποτελεί διακριτικό γνώρισμα των διεκδικούμενων προϊόντων.

(1) Κανονισμός (ΕΚ) 40/94 του Συμβουλίου, της 20ής Δεκεμβρίου 1993, για το κοινοτικό σήμα (ΕΕ 1994, L 11, σ. 1).

21.7.2007

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 170/33

Προσφυγή της 29ης Μαΐου 2007 — Borco-Marken-Import Matthiesen κατά ΓΕΕΑ — Tequilas del Señor (TEQUILA GOLD Sombrero Negro)

(Υπόθεση T-182/07)

(2007/C 170/64)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Borco-Marken-Import Matthiesen GmbH & Co. KG (Αμβούργο, Γερμανία) (εκπρόσωπος: M. Wolter, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Tequilas del Señor S A de CV (Guadalajara, Μεξικό)

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Πρωτοδικείο:

—	να ακυρώσει την απόφαση του πρώτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) της 7ης Μαρτίου 2007 στην υπόθεση R 1285/2005-1·

—	να καταδικάσει το ΓΕΕΑ στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Αιτούσα την καταχώριση κοινοτικού σήματος: Tequilas del Señor SA de CV

Σήμα προς καταχώριση: Το κοινοτικό εικονιστικό σήμα «TEQUILA GOLD Sombrero Negro» για προϊόντα της κλάσεως 33 — αίτηση υπ' αριθ. 2 722 122

Δικαιούχος του κατά τη διαδικασία ανακοπής αντιταχθέντος σήματος ή σημείου: Borco-Marken-Import Matthiesen GmbH & Co. KG

Αντιταχθέν δικαίωμα επί σήματος ή σημείου: Τα εθνικά εικονιστικά σήματα που περιέχουν τις λέξεις «SIERRA» και «CACTUS JACK SHOOTER», καθώς και το εθνικό εικονιστικό σήμα που αναπαριστά ένα «κόκκινο σομπρέρο» για προϊόντα της κλάσεως 33

Απόφαση του τμήματος ανακοπών: Απόρριψη της ανακοπής

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: Απόρριψη της προσφυγής

Λόγοι ακυρώσεως: Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 40/94 του Συμβουλίου.

21.7.2007

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 170/33

Προσφυγή της 25ης Μαΐου 2007 — Avon Products κατά ΓΕΕΑ (ANEW ALTERNATIVE)

(Υπόθεση T-184/07)

(2007/C 170/65)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Avon Products, Inc. (Νέα Υόρκη, Ηνωμένες Πολιτείες) (εκπρόσωπος: C. Heitmann-Lichtenstein, δικηγόρος)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Πρωτοδικείο:

—	να ακυρώσει την απόφαση του δεύτερου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) της 22ας Μαρτίου 2007 στην υπόθεση R 1471/2006-2,

—	να καταδικάσει το ΓΕΕΑ στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Σήμα προς καταχώριση: Το λεκτικό σήμα «ANEW ALTERNATIVE» για προϊόντα της κλάσης 3 — αίτηση υπ' αριθ. 4 357 919

Απόφαση του εξεταστή: Απόρριψη της αίτησης

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: Απόρριψη της προσφυγής

Λόγοι ακυρώσεως: Παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχεία β' και γ', του κανονισμού 40/94 του Συμβουλίου και παραβίαση της αρχής της ίσης μεταχείρισης.

21.7.2007

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 170/34

Προσφυγή της 29ης Μαΐου 2007 — Calvin Klein Trademark Trust κατά ΓΕΕΑ — Zafra Marroquineros (CK CREACIONES KENNYA)

(Υπόθεση T-185/07)

(2007/C 170/66)

Γλώσσα του δικογράφου της προσφυγής: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Calvin Klein Trademark Trust (Delaware, Ηνωμένες Πολιτείες) (εκπρόσωποι: T. Andrade Boué, M. I. Lehmann Novo και A. Hernández Lehmann, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αντίδικος ενώπιον του τμήματος προσφυγών: Zafra Marroquineros, S.L.

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Πρωτοδικείο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση της 29ης Μαρτίου 2007 στην υπόθεση R 314/2006-2·

—	να διατάξει την απόρριψη της καταχωρίσεως του κοινοτικού λεκτικού σήματος αριθ. 3 386 604 CK CREACIONES KENNYA·

—	να καταδικάσει το ΓΕΕΑ και τους παρεμβαίνοντες στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Αιτούσα την καταχώριση κοινοτικού σήματος: Zafra Marroquineros, S.L.

Σήμα προς καταχώριση: Λεκτικό σήμα «CK CREACIONES KENNYA» για προϊόντα των κλάσεων 18 και 25 (αίτηση αριθ. 3 386 604).

Δικαιούχος του κατά τη διαδικασία ανακοπής αντιταχθέντος σήματος ή σημείου: Η προσφεύγουσα.

Αντιταχθέν δικαίωμα επί σήματος ή σημείου: Κυρίως, το κοινοτικό εικονιστικό σήμα «CK Calvin Klein» (σήμα αριθ. 66 712) για προϊόντα και υπηρεσίες των κλάσεων 3, 4, 8, 9, 14, 16, 20, 21, 24-27, 35 και 42 και τα εθνικά σήματα «CK» για προϊόντα των κλάσεων 18 και 25.

Απόφαση του τμήματος ανακοπών: Απόρριψη της ανακοπής.

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: Απόρριψη της προσφυγής.

Λόγοι ακυρώσεως: Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφοι 1 και 5, του κανονισμού (ΕΚ) 40/94 (1) λόγω του ότι μεταξύ των αντιπαραβαλλομένων σημάτων υφίσταται κίνδυνος συγχύσεως καθώς και λόγω της φήμης του σήματος «CK».

(1) Κανονισμός (ΕΚ) 40/94 του Συμβουλίου, της 20ής Δεκεμβρίου 1993, για το κοινοτικό σήμα (ΕΕ 1994, L 11, σ. 1).

21.7.2007

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 170/34

Προσφυγή της 29ης Μαρτίου 2007 — Ashoka κατά ΓΕΕΑ (DREAM IT, DO IT!)

(Υπόθεση T-186/07)

(2007/C 170/67)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ashoka (Arlington, Ηνωμένες Πολιτείες) (εκπρόσωποι: A. Link και A. Jaeger-Lenz, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Πρωτοδικείο:

—	να ακυρώσει την απόφαση του πρώτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) της 15ης Μαρτίου 2007 (υπόθεση R 635/2006-1)·

—	να καταδικάσει το ΓΕΕΑ στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Σήμα προς καταχώριση: Το λεκτικό σήμα «DREAM IT, DO IT!», για υπηρεσίες των κλάσεων 35, 36, 41 και 45 — αίτηση υπ' αριθ. 3 844 792

Απόφαση του εξεταστή: απόρριψη της αιτήσεως

Απόφαση του τμήματος προσφυγών: απόρριψη της προσφυγής

Λόγοι ακυρώσεως: παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο β', του κανονισμού 40/94 του Συμβουλίου, καθόσον το σήμα του οποίου ζητείται η καταχώριση θα γίνει αντιληπτό από το οικείο κοινό ως διακριτικό συγκεκριμένης επιχειρήσεως, για τον λόγο ότι δεν είναι συνήθης η χρησιμοποίησή του στην εμπορική ορολογία ή πρακτική για τον προσδιορισμό των υπηρεσιών τις οποίες αφορά η αίτηση καταχωρίσεως.

21.7.2007

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 170/35

Προσφυγή της 28ης Μαΐου 2007 — Fastweb κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-188/07)

(2007/C 170/68)

Γλώσσα της διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Fastweb SpA (εκπρόσωποι: M. Merola, μέλος της νομικής υπηρεσίας, T. Ubaldi, δικηγόρος)

Καθής: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Πρωτοδικείο:

—

να ακυρώσει την απόφαση της Επιτροπής C(2006) 6634 τελικό της 24ης Ιανουαρίου 2007 σχετικά με την κρατική ενίσχυση C 52/2005 (πρώην NN 88/2005, πρώην CP 101/2004), στον βαθμό που χαρακτηρίζει τα μέτρα που η Ιταλία εφάρμοσε μέσω της χρηματοδοτικής συνδρομής στην αγορά ψηφιακών αποκωδικοποιητών ως παράνομες και ασυμβίβαστες με την κοινή αγορά κρατικές ενισχύσεις υπέρ επίγειων ψηφιακών ραδιοτηλεοπτικών οργανισμών που παρέχουν τηλεοπτικές υπηρεσίες επί πληρωμή και επιχειρηματιών καλωδιακών συνδέσεων (άρθρο 1 της αποφάσεως)·

—

να ακυρώσει την απόφαση της Επιτροπής C(2006) 6634 τελικό της 24ης Ιανουαρίου 2007, στον βαθμό που διατάσσει στην Ιταλία να προβεί στην αναζήτηση των ενισχύσεων που κηρύχθηκαν ασυμβίβαστες με την κοινή αγορά από τους δικαιούχους τους και ειδικότερα από την προσφεύγουσα (άρθρα 2 και 3 της αποφάσεως)·

—	να καταδικάσει την Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Η προσβαλλόμενη στην υπό κρίση υπόθεση απόφαση συμπίπτει με εκείνη στην υπόθεση T-96/07 Telecom Italia Media κατά Επιτροπής (1).

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει τους ακόλουθους λόγους ακυρώσεως:

—

παράβαση του άρθρου 87, παράγραφος 1, της Συνθήκης ΕΚ, ανεπαρκή αιτιολογία και έλλειψη αποδεικτικών στοιχείων όσον αφορά τον χαρακτηρισμό των μέτρων ως κρατικών ενισχύσεων. Η προσφεύγουσα υποστηρίζει, ειδικότερα, ότι τα επίμαχα μέτρα δεν αποτελούν κρατική ενίσχυση, στον βαθμό που δεν περιλαμβάνουν μεταβίβαση κρατικών πόρων υπέρ φερόμενων δικαιούχων και δεν τους εξασφαλίζουν επιλεκτικό πλεονέκτημα σε βάρος των ανταγωνιστών τους·

—

παράβαση του άρθρου 87, παράγραφος 1, της Συνθήκης ΕΚ, αντιφατικότητα και ανεπαρκή αιτιολογία όσον αφορά τον καθορισμό και την ύπαρξη οικονομικού πλεονεκτήματος υπέρ των φερόμενων δικαιούχων της ενισχύσεως. Η προσφεύγουσα επισημαίνει ότι η εκτίμηση που πραγματοποίησε η Επιτροπή όσον αφορά τον καθορισμό του είδους της ενισχύσεως, ήτοι του οικονομικού πλεονεκτήματος που εξασφάλισαν οι φερόμενοι δικαιούχοι της ενισχύσεως στηρίζεται σε ανεπαρκή και προδήλως αντιφατική αιτιολογία. Η απόφαση, επιπλέον, είναι πλημμελής στο μέτρο που παραλείπει να αποδείξει με ποιον τρόπο οι επιδοτήσεις που χορηγήθηκαν στους καταναλωτές για την αγορά αποκωδικοποιητών προκάλεσε κατ' ανάγκη, αυτομάτως και σαφώς οικονομικό πλεονέκτημα υπέρ των φερόμενων δικαιούχων των μέτρων·

—

ελλιπή αιτιολογία όσον αφορά τον καθορισμό του ποσού της ενισχύσεως που πρέπει να αναζητηθεί από τους δικαιούχους, καθώς και έλλειψη νομιμότητας της εντολής περί αναζητήσεως της ενισχύσεως λόγω παραβάσεως των κανόνων της Συνθήκης περί κρατικών ενισχύσεων και του άρθρου 14 του κανονισμού (EΚ) 659/1999 του Συμβουλίου της 22ας Μαρτίου 1999. Η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι το, κατά την Επιτροπή, ποσό του πλεονεκτήματος που χορηγήθηκε στους φερόμενους δικαιούχους των μέτρων δεν στηρίζεται σε προσήκουσα αιτιολογία και περιλαμβάνει την άσκηση εξουσίας βαίνουσας πέραν των αρμοδιοτήτων που απονέμει στην Επιτροπή η Συνθήκη ΕΚ ή ο κανονισμός διαδικασίας στον τομέα των ενισχύσεων·

—

έλλειψη νομιμότητας της εντολής περί αναζητήσεως της ενισχύσεως, στο μέτρο που εξαρχής πάσχει απόλυτη και αντικειμενική αδυναμία εκτελέσεως, καθώς και ελλιπή αιτιολογία και παράβαση του άρθρου 14, παράγραφος 1, του κανονισμού (EΚ) 659/1999 του Συμβουλίου, της 22ας Μαρτίου 1999, και της αρχής της αναλογικότητας.

(1) ΕΕ L 117 της 29ης Μαΐου 2007, σ. 32.

21.7.2007

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 170/36

Προσφυγή της 4ης Ιουνίου 2007 — Comité de défense de la viticulture charentaise κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-192/07)

(2007/C 170/69)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Comité de défense de la viticulture charentaise (Sainte-Sévère, Γαλλία) (εκπρόσωπος: C.-E. Gudin, avocat)

Καθής: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Πρωτοδικείο:

—	να ακυρώσει την απόφαση της Επιτροπής SG-Greffe (2007) D/202076 της 3ης Απριλίου 2007, που απευθύνθηκε στον εκπρόσωπο της προσφεύγουσας και, κατά συνέπεια, να κρίνει άκυρη την προσβαλλόμενη με την παρούσα προσφυγή πράξη·

—	να κρίνει άκυρη και στερούμενη εννόμου αποτελέσματος στο σύνολό της την απόφαση της Επιτροπής με την οποία αυτή απέρριψε την καταγγελία της προσφεύγουσας.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Με απόφαση της 3ης Απριλίου 2007 η Επιτροπή αποφάσισε να μη δώσει συνέχεια στην καταγγελία της προσφεύγουσας σχετικά με τη φερόμενη παράβαση του άρθρου 81 ΕΚ εκ μέρους του Institut National des Appellations d'Origine (Εθνικό Ίδρυμα Ονομασιών Προελεύσεως, INAO) στη Γαλλία και τη φερόμενη παράβαση των άρθρων 81 και 82 ΕΚ εκ μέρους των μεγάλων εμπορικών οίκων αποστάγματος κονιάκ (υπόθεση COMP/38863/B2-MODEF). Με την παρούσα προσφυγή, η προσφεύγουσα ζητεί την ακύρωση της εν λόγω αποφάσεως.

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα επικαλείται τρεις λόγους.

Ο πρώτος λόγος αντλείται από τη φερόμενη αναρμοδιότητα του μέλους της Επιτροπής που υπέγραψε την προσβαλλόμενη πράξη, αφού υπέγραψε την πράξη αυτή «για την Επιτροπή».

Δεύτερον, η προσφεύγουσα προβάλλει ότι η απόφαση δεν ήταν επαρκώς αιτιολογημένη αφού η Επιτροπή, με το έγγραφο απορρίψεως της καταγγελίας, δεν απαντούσε σε όλα τα στοιχεία που υπέβαλε η προσφεύγουσα.

Με τον τρίτο λόγο, η προσφεύγουσα διατείνεται ότι η Επιτροπή δεν εξέτασε την καταγγελία με αρκετή σοβαρότητα.

21.7.2007

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 170/36

Προσφυγή της 5ης Ιουνίου 2007 — Gόrażdże Cement κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-193/07)

(2007/C 170/70)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Gόrażdże Cement S.A. (Chorula, Πολωνία) (εκπρόσωποι: R. Forbes, Solicitor και P. Muñiz, lawyer)

Καθής: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Πρωτοδικείο:

—	να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση

—	να καταδικάσει την καθής στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Η προσφεύγουσα προβάλλει πέντε λόγους για τους οποίους πρέπει να ακυρωθεί η απόφαση της Επιτροπής της 26ης Μαρτίου 2007, που απορρίπτει το εθνικό σχέδιο κατανομής (στο εξής: ΕΣΚ) δικαιωμάτων εκπομπής αερίων θερμοκηπίου, το οποίο κοινοποίησε η Πολωνία σύμφωνα με την οδηγία 2003/87/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (1) (στο εξής: η οδηγία):

α)

Η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι η προσβαλλόμενη απόφαση παραβιάζει το άρθρο 9, παράγραφος 3, της οδηγίας, δεδομένου ότι απορριπτική απόφαση θα μπορούσε να ληφθεί μόνον εντός τριμήνου από την κοινοποίηση του εθνικού σχεδίου κατανομής. Περαιτέρω, η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι δικαιολογημένα ανέμενε ότι οποιαδήποτε απορριπτική απόφαση θα είχε ληφθεί εντός τριμήνου και ότι το ΕΣΚ θα έπρεπε να θεωρηθεί ότι είχε γίνει δεκτό κατά τη λήξη της εν λόγω προθεσμίας.

β)

Η προσφεύγουσα επικαλείται ότι η προσβαλλόμενη απόφαση παραβιάζει τα άρθρα 9, παράγραφος 3 και 11, παράγραφος 2, της οδηγίας στο μέτρο που περιορίζει το είδος των τροποποιήσεων που δύναται να προτείνει το οικείο κράτος μέλος και δεδομένου, ιδίως, ότι αποκλείει τροποποιήσεις του συνολικού ποσού δικαιωμάτων. Ωστόσο, κατά την προσφεύγουσα, η οδηγία δεν περιορίζει την ελευθερία των κρατών μελών να προτείνουν τροποποιήσεις.

γ)

Κατά την προσφεύγουσα, η προσβαλλόμενη απόφαση αφαιρεί από τα κράτη μέλη τη σχετική αρμοδιότητα, καθόσον έχει ως συνέπεια η Επιτροπή να αποφασίζει ουσιαστικά μονομερώς για το περιεχόμενο του ΕΣΚ. Τούτο παραβιάζει την προβλεπόμενη από τα άρθρα 9 και 11 της οδηγίας κατανομή αρμοδιοτήτων, καθώς επίσης το άρθρο 10 ΕΚ σχετικά με την αρχή της κοινοτικής πίστης.

δ)	Επιπλέον, η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι η προσβαλλόμενη απόφαση εφάρμοσε εσφαλμένα τα κριτήρια του παραρτήματος ΙΙΙ της οδηγίας, μη βασιζόμενη στα πλέον αντιπροσωπευτικά στοιχεία εκπομπών, γεγονός που οδήγησε σε εσφαλμένη εκτίμηση των πραγματικών περιστατικών.

ε)

Τέλος, η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι η προσβαλλόμενη απόφαση παραβίασε το άρθρο 30, παράγραφος 2, στοιχείο ι', και το κριτήριο 1 του παραρτήματος ΙΙΙ της οδηγίας. στο μέτρο που δεν έλαβε υπόψη την ειδική κατάσταση της Πολωνίας ως νέου κράτους μέλους και επέβαλε αυστηρότερες υποχρεώσεις σε σχέση με τις προβλεπόμενες από το πρωτόκολλο του Κιότο.

(1) Οδηγία 2003/87/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 13ης Οκτωβρίου 2003, σχετικά με τη θέσπιση συστήματος εμπορίας δικαιωμάτων εκπομπής αερίων θερμοκηπίου εντός της Κοινότητας και την τροποποίηση της οδηγίας 96/61/ΕΚ του Συμβουλίου (ΕΕ 2003 L 275, σ. 32).

21.7.2007

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 170/37

Προσφυγή της 5ης Ιουνίου 2007 — Lafarge Cement SA κατά Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

(Υπόθεση T-195/07)

(2007/C 170/71)

Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Lafarge Cement SA (εκπρόσωποι: P.K. Rosiak, νομικός σύμβουλος και F. Puel, δικηγόρος)

Καθής: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Πρωτοδικείο:

—	να ακυρώσει την απόφαση της Επιτροπής, της 26ης Μαρτίου 2007, για το εθνικό σχέδιο κατανομής δικαιωμάτων εκπομπής αερίων θερμοκηπίου, το οποίο η Πολωνία κοινοποίησε σύμφωνα με την οδηγία 2003/87/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου·

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί την ακύρωση της αποφάσεως της Επιτροπής C(2007) 1295 τελικό, της 26ης Μαρτίου 2007, για το εθνικό σχέδιο κατανομής δικαιωμάτων εκπομπής αερίων θερμοκηπίου, το οποίο η Πολωνία κοινοποίησε σύμφωνα με την οδηγία 2003/87/EK του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (1), με την οποία η Επιτροπή διαπίστωσε ότι ορισμένες πτυχές του κοινοποιηθέντος σ' αυτήν στις 30 Ιουνίου 2006 πολωνικού εθνικού σχεδίου κατανομής δικαιωμάτων εκπομπής CO2 για το χρονικό διάστημα 2008-2012 δεν συμβιβάζονται με το άρθρο 9, παράγραφοι 1 και 3, το άρθρο 10 και το άρθρο 13, παράγραφος 2, καθώς και με τα κριτήρια του παραρτήματος III της οδηγίας 2003/87. Η προσβαλλομένη απόφαση μειώνει το ανώτατο όριο των εκπομπών CO2 κατά το χρονικό διάστημα 2008-2012 κατά 26,7 % έναντι του ανωτάτου ορίου το οποίο η Πολωνία πρότεινε με το κοινοποιηθέν στην Επιτροπή εθνικό σχέδιο κατανομής δικαιωμάτων.

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι η προσβαλλομένη απόφαση εκδόθηκε μετά τη λήξη της προθεσμίας τριών μηνών που προβλέπει το άρθρο 9, παράγραφος 3, της οδηγίας 2003/87/EK. Συνεπώς, η προσφεύγουσα θεωρεί ότι στις 26 Μαρτίου 2007 η Επιτροπή δεν είχε το δικαίωμα να εκδώσει την προσβαλλομένη απόφαση ή, άλλως, παρέβη τουλάχιστον μία ουσιώδη διαδικαστική προϋπόθεση.

Δεύτερον, η προσφεύγουσα προσάπτει στην Επιτροπή ότι παρέβη το πρώτο και δεύτερο κριτήριο του παραρτήματος ΙΙΙ της οδηγίας 2003/87/EK, μειώνοντας άνευ αιτιολογίας την κατανομή των δικαιωμάτων εκπομπής που επεξεργάστηκε η Πολωνία σε αισθητώς χαμηλότερο επίπεδο σε σχέση με εκείνο που αρχικά κοινοποιήθηκε, το οποίο ήταν σύμφωνο προς τις υποχρεώσεις που είχε αποδεχθεί η Πολωνία δυνάμει του Πρωτοκόλλου του Κιότο.

Η προσφεύγουσα υποστηρίζει επίσης ότι η Επιτροπή, λαμβάνοντας την προσβαλλομένη απόφαση, παρέβη τις διατάξεις του άρθρου 9, παράγραφος 3, σε συνδυασμό με το άρθρο 11, παράγραφος 2, της οδηγίας 2003/87/EK και παραβίασε επίσης την αρχή των θεμιτών προσδοκιών και αυτήν της συνεργασίας διότι, αντί να θέσει σε εφαρμογή τις περιορισμένες αρμοδιότητες που περιλαμβάνονται στο άρθρο 9, παράγραφος 3, της οδηγίας 2003/87/EK, εφάρμοσε, στην προσβαλλομένη απόφαση, χωρίς να λάβει υπόψη τη μεθοδολογία που περιλαμβάνεται στο PNAQ II, τη δική της μέθοδο για να καθορίσει το ανώτατο μέσο ετήσιο δικαίωμα εκπομπής που χορηγήθηκε στην Πολωνία και την επέβαλε στην τελευταία κάνοντας χρήση, χωρίς να έχει το δικαίωμα, αρμοδιότητας που η οδηγία απονέμει στο κράτος μέλος. Κατά την προσφεύγουσα, η Επιτροπή παραβίασε την αρχή της συνεργασίας μεταξύ των κοινοτικών θεσμικών οργάνων και των οργάνων των κρατών μελών μη ενημερώνοντας την Πολωνία για την εφαρμογή ιδίου οικονομικού προτύπου πριν από την έκδοση της προσβαλλομένης αποφάσεως, πράγμα το οποίο στέρησε την Πολωνία και τους ενδιαφερόμενους επιχειρηματίες από τη δυνατότητα να διατυπώσουν τις παρατηρήσεις τους ως προς τη σκοπιμότητά της και να αμφισβητήσουν ενδεχομένως τα βασικά δεδομένα και τις βασικές αρχές των αποφάσεων της Επιτροπής.

Τέταρτον, η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι η Επιτροπή παρέβη το τρίτο κριτήριο που περιλαμβάνεται στο παράρτημα ΙΙΙ της οδηγίας 2003/87/EK εφαρμόζοντας, με την προσβαλλομένη απόφαση, παρωχημένα στοιχεία σχετικά με την προβλεπομένη αύξηση του ΑΕΠ, στηριζομένη σε στοιχεία υπερβολικά γενικής φύσεως για να υπολογίσει τον δείκτη εκπομπής του CO2 και μειώνοντας αυθαιρέτως το ετήσιο επίπεδο εκπομπής CO2 κατά 2,5 % επιπλέον.

Τέλος, η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι η προσβαλλομένη απόφαση δεν είναι επαρκώς αιτιολογημένη και παραβαίνει για τον λόγον αυτόν το άρθρο 253 ΕΚ.

21.7.2007

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 170/38

Προσφυγή της 5ης Ιουνίου 2007 — Dyckerhoff Polska κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-196/07)

(2007/C 170/72)

Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Dyckerhoff Polska sp. z o.o. (εκπρόσωποι: P. K. Rosiak, νομικός σύμβουλος, και F. Puel, δικηγόρος)

Καθής: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Πρωτοδικείο:

—	να κρίνει άκυρη την απόφαση της Επιτροπής, της 26ης Μαρτίου 2007, για το εθνικό σχέδιο κατανομής δικαιωμάτων εκπομπής αερίων θερμοκηπίου, το οποίο η Πολωνία κοινοποίησε σύμφωνα με την οδηγία 2003/87/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου·

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί να κηρυχθεί άκυρη η απόφαση της Επιτροπής C(2007) 1295 τελικό, της 26ης Μαρτίου 2007, για το εθνικό σχέδιο κατανομής δικαιωμάτων εκπομπής αερίων θερμοκηπίου, το οποίο η Πολωνία κοινοποίησε σύμφωνα με την οδηγία 2003/87/EK του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (1), με την οποία η Επιτροπή διαπίστωσε ότι ορισμένες πτυχές του κοινοποιηθέντος σ' αυτήν στις 30 Ιουνίου 2006 πολωνικού εθνικού σχεδίου κατανομής δικαιωμάτων εκπομπής CO2 για το χρονικό διάστημα 2008-2012 δεν συμβιβάζονται με το άρθρο 9, παράγραφοι 1 και 3, το άρθρο 10 και το άρθρο 13, παράγραφος 2, καθώς και με τα κριτήρια του παραρτήματος III της οδηγίας 2003/87. Η προσβαλλομένη απόφαση μειώνει το ανώτατο όριο των εκπομπών CO2 κατά το χρονικό διάστημα 2008-2012 κατά 26,7 % έναντι του ανωτάτου ορίου το οποίο η Πολωνία πρότεινε με το κοινοποιηθέν στην Επιτροπή εθνικό σχέδιο κατανομής δικαιωμάτων.

Οι ισχυρισμοί και τα κύρια επιχειρήματα είναι ανάλογα με αυτά της υποθέσεως T-195/07.

21.7.2007

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 170/38

Προσφυγή/αγωγή της 5ης Ιουνίου 2007 — Grupa Ożarów κατά Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

(Υπόθεση T-197/07)

(2007/C 170/73)

Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Grupa Ożarów SA (εκπρόσωποι: P.K. Rosiak, νομικός σύμβουλος και F. Puel, δικηγόρος)

Καθής: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Πρωτοδικείο:

—	να κρίνει άκυρη την απόφαση της Επιτροπής, της 26ης Μαρτίου 2007, για το εθνικό σχέδιο κατανομής δικαιωμάτων εκπομπής αερίων θερμοκηπίου, το οποίο η Πολωνία κοινοποίησε σύμφωνα με την οδηγία 2003/87/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου·

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Οι ισχυρισμοί και τα κύρια επιχειρήματα είναι ανάλογα με αυτά της υποθέσεως T-195/07.

21.7.2007

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 170/39

Προσφυγή της 5ης Ιουνίου 2007 — Cementownia «Warta» κατά Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

(Υπόθεση T-198/07)

(2007/C 170/74)

Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Cementownia «Warta» (εκπρόσωποι: P.K. Rosiak, νομικός σύμβουλος και F. Puel, δικηγόρος)

Καθής: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Πρωτοδικείο:

—	να κρίνει άκυρη την απόφαση της Επιτροπής, της 26ης Μαρτίου 2007, για το εθνικό σχέδιο κατανομής δικαιωμάτων εκπομπής αερίων θερμοκηπίου, το οποίο η Πολωνία κοινοποίησε σύμφωνα με την οδηγία 2003/87/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου·

—	να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Οι ισχυρισμοί και τα κύρια επιχειρήματα είναι ανάλογα με αυτά της υποθέσεως T-195/07.

21.7.2007

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 170/39

Προσφυγή της 5ης Ιουλίου 2007 — Cementownia «Odra» κατά Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

(Υπόθεση T-199/07)

(2007/C 170/75)

Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Cementownia «Odra» (εκπρόσωποι: P.K. Rosiak, νομικός σύμβουλος και F. Puel, δικηγόρος)

Καθής: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Πρωτοδικείο:

—	να ακυρώσει την απόφαση της Επιτροπής της 26ης Μαρτίου 2007 σχετικά με το εθνικό σχέδιο κατανομής δικαιωμάτων εκπομπής αερίων θερμοκηπίου, το οποίο η Δημοκρατία της Πολωνίας υπέβαλε σύμφωνα με την οδηγία 2003/87/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου

—	να καταδικάσει την Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί την ακύρωση της αποφάσεως της Επιτροπής K (2007) 1295, ως έχει μετά τις 26 Μαρτίου 2007, σχετικά με το εθνικό σχέδιο κατανομής δικαιωμάτων εκπομπής αερίων θερμοκηπίου, το οποίο η Δημοκρατία της Πολωνίας υπέβαλε σύμφωνα με την οδηγία 2003/87/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (1), με την οποία η Επιτροπή έκρινε ότι ορισμένες πτυχές του εθνικού σχεδίου κατανομής δικαιωμάτων εκπομπής διοξειδίου του άνθρακα για την περίοδο 2008-2012, που της κοινοποιήθηκε στις 30 Ιουνίου 2006, δεν είναι σύμφωνες προς τα άρθρα 9, παράγραφοι 1 και 3, 10 και 13, παράγραφος 2, και προς τα κριτήρια που περιλαμβάνονται στο παράρτημα III της οδηγίας 2003/87/ΕΚ. Με την προσβαλλόμενη απόφαση, το όριο εκπομπής διοξειδίου του άνθρακα για τα έτη 2008-2012 μειώνεται κατά 26.7 % σε σχέση με εκείνο το οποίο πρότεινε η Δημοκρατία της Πολωνίας με το κοινοποιηθέν στην Επιτροπή εθνικό σχέδιο κατανομής δικαιωμάτων εκπομπής.

Οι αιτιάσεις και τα κύρια επιχειρήματα της προσφεύγουσας είναι τα ίδια με εκείνα που προέβαλε στην υπόθεση T-195/07.

21.7.2007

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 170/40

Προσφυγή της 5ης Ιουλίου 2007 — Cemex Polska κατά Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

(Υπόθεση T-203/07)

(2007/C 170/76)

Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Cemex Polska (εκπρόσωποι: F. Puel και M. Szpunar)

Καθής: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Πρωτοδικείο:

—	να ακυρώσει την απόφαση της Επιτροπής της 26ης Μαρτίου 2007, σχετικά με το εθνικό σχέδιο κατανομής των ποσοστώσεων εκπομπής αερίων θερμοκηπίου που κατέθεσε η Πολωνία σύμφωνα με την οδηγία 2003/87/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου·

—	να καταδικάσει την Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί την ακύρωση της αποφάσεως της Ευρωπαϊκής Επιτροπής K (2007) 1295, όπως διαμορφώθηκε στις 26 Μαρτίου 2007, σχετικά με το εθνικό σχέδιο κατανομής των ποσοστώσεων εκπομπής αερίων θερμοκηπίου που κατέθεσε η Πολωνία σύμφωνα με την οδηγία 2003/87/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (1), με την οποία η Επιτροπή αποφάσισε ότι ορισμένες πτυχές του εθνικού σχεδίου κατανομής των ποσοστώσεων εκπομπής CO2 για την περίοδο 2008-2012, που κοινοποιήθηκε στην Επιτροπή στις 30 Ιουνίου 2006, δεν είναι σύμφωνες με τα άρθρα 9, παράγραφοι 1 και 3, 10 και 13, παράγραφος 2, καθώς και με τα κριτήρια του παραρτήματος ΙΙΙ της οδηγίας 2003/87/ΕΚ. Η προσβαλλόμενη απόφαση μειώνει κατά 26,7 % το όριο εκπομπής διοξιδίου του άνθρακα για τα έτη 2008-2012 σε σχέση προς το όριο που πρότεινε η Πολωνία με το εθνικό της σχέδιο κατανομής των ποσοστώσεων εκπομπής που κοινοποιήθηκε στην Επιτροπή.

Οι αιτιάσεις και τα κύρια επιχειρήματα της προσφυγής συμπίπτουν με τις αιτιάσεις και τα κύρια επιχειρήματα που προβάλλει η προσφεύγουσα στο πλαίσιο της υποθέσεως Τ-195/07.

21.7.2007

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 170/40

Προσφυγή της 4ης Ιουνίου 2007 — Ιταλία κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-204/07)

(2007/C 170/77)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ιταλική Δημοκρατία (εκπρόσωπος: Paolo Gentili, Avvocato dello Stato)

Καθής: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Πρωτοδικείο:

—

Να ακυρώσει το από 26 Μαρτίου 2007 υπόμνημα αριθ. 03059 της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Γενική Διεύθυνση Περιφερειακής Πολιτικής — Προγράμματα και σχέδια για την Κύπρο, την Ελλάδα, την Ουγγαρία, την Ιταλία, τη Μάλτα και τις Κάτω Χώρες, που έχει ως αντικείμενο το POR Sardegna (επιχειρησιακό πρόγραμμα για τη Σαρδηνία) 2000-2006 (αριθ. CCI 1999 IT 16 1PO 010) — Πληρωμές από την Επιτροπή ποσών διαφορετικών από το ποσό που ζητήθηκε·

—

Να ακυρώσει το από 14 Μαΐου 2007 υπόμνημα αριθ. 04718 της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Γενική Διεύθυνση Περιφερειακής Πολιτικής — Προγράμματα και σχέδια για την Κύπρο, την Ελλάδα, την Ουγγαρία, την Ιταλία, τη Μάλτα και τις Κάτω Χώρες, που έχει ως αντικείμενο το POR Sardegna (επιχειρησιακό πρόγραμμα για τη Σαρδηνία) 2000-2006 (αριθ. CCI 1999 IT 16 1PO 010) — Πληρωμές από την Επιτροπή ποσών διαφορετικών από το ποσό που ζητήθηκε·

—	Να ακυρώσει επίσης τις όλες τις συναφείς πράξεις, καθώς και τις πράξεις που προηγήθηκαν των ως άνω υπομνημάτων και, κατ' επέκταση, να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Οι ισχυρισμοί και τα κύρια επιχειρήματα είναι όμοια με εκείνα που προβλήθηκαν στην υπόθεση T-345/04, Ιταλική Δημοκρατία κατά Επιτροπής (1).

(1) ΕΕ C 262, της 23.10.2004, σ. 55.

21.7.2007

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 170/41

Προσφυγή της 4ης Ιουνίου 2007 — Ιταλία κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-205/07)

(2007/C 170/78)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ιταλική Δημοκρατία (εκπρόσωπος: P. Gentili, Avvocato dello Stato)

Καθής: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Πρωτοδικείο:

—

να ακυρώσει την πρόσκληση για εκδήλωση ενδιαφέροντος EPSO/CAST/EU/27/07, για την κατάρτιση πίνακα υποψηφίων που θα μπορούν να προσληφθούν ως επί συμβάσει υπάλληλοι για την άσκηση διαφόρων δραστηριοτήτων στα θεσμικά όργανα και τους κοινοτικούς οργανισμούς, που δημοσιεύθηκε στην ιστοσελίδα του EPSO, http://europa.eu/epso/cast27/call, στις 27.3.2007, μόνο στην αγγλική, τη γαλλική και τη γερμανική γλώσσα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Οι ισχυρισμοί και τα κύρια επιχειρήματα είναι όμοια με εκείνα που προβλήθηκαν στην υπόθεση T-156/07, Ισπανία κατά Επιτροπής.

21.7.2007

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 170/41

Προσφυγή της 12ης Ιουνίου 2007 — Foshan Shunde Yongjian Housewares & Hardware κατά Συμβουλίου

(Υπόθεση T-206/07)

(2007/C 170/79)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Foshan Shunde Yongjian Housewares & Hardware Co., Ltd (εκπρόσωποι: J.-F. Bellis, δικηγόρος, και G. Vallera, Barrister)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ενώσεως

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Πρωτοδικείο:

—	να ακυρώσει το δασμό αντιντάμπινγκ που της επιβλήθηκε με τον κανονισμό του Συμβουλίου (EΚ) 452/2007 για την επιβολή οριστικού δασμού αντιντάμπινγκ και την οριστική είσπραξη του προσωρινού δασμού που επιβλήθηκε στις εισαγωγές σανίδων σιδερώματος, καταγωγής Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας και Ουκρανίας·

—	να καταδικάσει το Συμβούλιο στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Στις 23 Απριλίου 2007, το Συμβούλιο εξέδωσε, κατόπιν προτάσεως της Επιτροπής, τον κανονισμό (ΕΚ) 452/2007 για την επιβολή οριστικού δασμού αντιντάμπινγκ και την οριστική είσπραξη του προσωρινού δασμού που επιβλήθηκε στις εισαγωγές σανίδων σιδερώματος, καταγωγής Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας και Ουκρανίας (1). Με τον εν λόγω κανονισμό, που αποτελεί το αντικείμενο της υπό κρίση προσφυγής, επιβάλλεται στην προσφεύγουσα δασμός αντιντάμπινγκ.

Με την προσφυγή της, η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι ο οριστικός δασμός που της επιβλήθηκε στερείται νομιμότητας, στο μέτρο που η υποβληθείσα από την Επιτροπή στο Συμβούλιο πρόταση περί περιοριστικών μέτρων, πρόταση επί της οποίας στηρίζεται ο βαλλόμενος κανονισμός, πάσχει από δύο ελαττώματα.

Κατ' αρχάς, η προσφεύγουσα διατείνεται ότι η διαβιβασθείσα στο Συμβούλιο από την Επιτροπή πρόταση δεν στηρίζεται στα οριστικά συμπεράσματα στα οποία η Επιτροπή κατέληξε αλλά στα προσωρινά συμπεράσματα. Η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι κακώς η Επιτροπή ερμηνεύει το άρθρο 2, παράγραφος 7, στοιχείο γ', του κανονισμού (ΕΚ) 384/96 (2) ως απαγορεύον σ' αυτή να διορθώσει, κατά τη διάρκεια έρευνας, τον αρχικό προσδιορισμό του καθεστώτος μιας επιχειρήσεως από πλευράς αυτής της διατάξεως. Επομένως, η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι η πρόταση της Επιτροπής σχετικά με τα οριστικά μέτρα πάσχει από πρόδηλη νομική πλάνη.

Εξάλλου, η προσφεύγουσα διατείνεται ότι η πρόταση περί περιοριστικών μέτρων πάσχει από παράβαση ουσιωδών τύπων, στο μέτρο που αυτή υιοθετήθηκε κατά προσβολή των δικαιωμάτων άμυνας και παράβαση του άρθρου 20, παράγραφος 5, του κανονισμού 384/96. Προς στήριξη του λόγου αυτού, η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι η Επιτροπή διαβίβασε την πρότασή της στο Συμβούλιο πριν καν από την εκπνοή της προθεσμίας για την κατάθεση των παρατηρήσεών της σχετικά με την αναθεωρημένη τελική ενημέρωση επί της οποίας στηρίζεται η πρόταση.

(1) ΕΕ 2007, L 109, σ. 12.

Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης

21.7.2007

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 170/42

Απόφαση του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης (δεύτερο τμήμα) της 14ης Ιουνίου 2007 — De Meerleer κατά Επιτροπής

(Υπόθεση F-121/05) (1)

(Υπαλληλική υπόθεση - Υπάλληλοι - Γενικός διαγωνισμός - Αποκλεισμός από τις γραπτές εξετάσεις - Επαγγελματική εμπειρία - Υποχρέωση αιτιολογήσεως - Κοινοποίηση της αποφάσεως της εξεταστικής επιτροπής - Αίτηση επανεξετάσεως)

(2007/C 170/80)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων-ενάγων: Michel De Meerleer (Ophain-Bois-Seigneur-Isaac, Βέλγιο) (εκπρόσωπος: E. Boigelot, δικηγόρος)

Καθής-εναγόμενη: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (εκπρόσωποι: C. Berardis-Kayser και K. Herrmann)

Αντικείμενο της υποθέσεως

Αφενός, η ακύρωση των αποφάσεων της εξεταστικής επιτροπής του διαγωνισμού EPSO/A/19/04 περί απορρίψεως της υποψηφιότητας του προσφεύγοντος-ενάγοντος και περί μη αποφάνσεως επί του αιτήματός του για επανεξέταση και, αφετέρου, αίτημα αποζημιώσεως

Διατακτικό της αποφάσεως

Το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης αποφασίζει:

1.	Απορρίπτει την προσφυγή-αγωγή.

2.	Κάθε διάδικος φέρει τα δικαστικά του έξοδα.

(1) EE C 60 της 11.3.2006, σ. 52.

21.7.2007

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 170/42

Προσφυγή-αγωγή της 18ης Μαΐου 2007 — Μαρία Τζιράνη κατά Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

(Υπόθεση F-46/07)

(2007/C 170/81)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα-ενάγουσα: Μαρία Τζιράνη (Βρυξέλλες, Βέλγιο) (Εκπρόσωπος: E. Boigelot, avocat)

Καθής-εναγομένη: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

Αιτήματα της προσφεύγουσας-ενάγουσας

Η προσφεύγουσα-ενάγουσα ζητεί από το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης:

—

να ακυρώσει την απόφαση που εξέδωσε η Επιτροπή στις 30 Αυγούστου 2006 με την οποία ανατοποθετήθηκε ο Χ. στη θέση του Διευθυντή της Διεύθυνσης «Κανονισμού υπηρεσιακής κατάστασης: πολιτική, διαχείριση και παροχή συμβουλών» της Γενικής Διεύθυνσης «Προσωπικού και Διοίκησης» και ως εκ τούτου απορρίφθηκε η υποψηφιότητα της προσφεύγουσας για την ίδια θέση·

—	να υποχρεώσει την εναγομένη να καταβάλει, εν είδει αποζημιώσεως για ηθική και υλική βλάβη καθώς και για βλάβη της σταδιοδρομίας της προσφεύγουσας, το ποσόν των 25 000 ευρώ, εντόκως κατά ποσοστό 7 % ετησίως από τις 29 Νοεμβρίου 2006, ημερομηνία της ένστασης.

—	να καταδικάσει την καθής-εναγομένη στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Η προσφεύγουσα, αφού ζήτησε και πέτυχε, στο πλαίσιο της υπόθεσης Τ-4504 (1), την ακύρωση της απόφασης της Επιτροπής της 21ης Ιανουαρίου 2003 με την οποία τοποθετήθηκε ο Χ. στην προαναφερθείσα θέση, βάλλει εν προκειμένω κατά της νομιμότητας της διαδικασίας με την οποία, μετά την ακύρωση αυτή, η Επιτροπή ανατοποθέτησε το ίδιο πρόσωπο στην επίμαχη θέση.

Η προσφεύγουσα, προς στήριξη της προσφυγής της, επικαλείται καταρχάς παράβαση του άρθρου 233 ΕΚ, καθόσον η Επιτροπή δεν έλαβε τα αναγκαία μέτρα για την εκτέλεση της απόφασης του Πρωτοδικείου. Πράγματι, κατά την προσφεύγουσα, η διαδικασία έπρεπε να διεξαχθεί εκ νέου όχι μόνο στο τελικό στάδιο της συνέντευξης με τον Επίτροπο αλλά και στο στάδιο της εξέτασης της επιλεξιμότητας των υποψηφίων υπό το πρίσμα των κριτηρίων που καθόρισε η προκήρυξη της θέσης.

Η προσφεύγουσα επικαλείται εξάλλου παράβαση των άρθρων 7, 14, 29 και 45 του κανονισμού υπηρεσιακής κατάστασης των υπαλλήλων των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, παραβίαση πολλών γενικών αρχών του δικαίου καθώς και κατάχρηση εξουσίας.

(1) Απόφαση του Πρωτοδικείου της 4ης Ιουλίου 2006, Τζιράνη κατά Επιτροπής (μη δημοσιευθείσα ακόμη στη Συλλογή).

21.7.2007

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 170/43

Προσφυγή της 21ης Μαΐου 2007 — Behmer κατά Κοινοβουλίου

(Υπόθεση F-47/07)

(2007/C 170/82)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων: Joachim Behmer (Βρυξέλλες, Βέλγιο) (Εκπρόσωποι: S. Orlandi, A. Coolen, J.-N. Louis και E. Marchal, δικηγόροι)

Καθού: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

Αιτήματα του προσφεύγοντος

Ο προσφεύγων ζητεί από το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης:

—	να κρίνει παράνομη την απόφαση του Προεδρείου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου περί «πολιτικής προαγωγών και προγραμματισμού σταδιοδρομίας» της 6ης Ιουλίου 2005 και τα «μέτρα εφαρμογής για την απονομή μορίων αξιολογήσεως και προαγωγής» της 25ης Ιουλίου 2005,

—	να ακυρώσει την απόφαση της Αρμόδιας για τους Διορισμούς Αρχής (ΑΔΑ) περί μη προαγωγής του προσφεύγοντος στον βαθμό Α*13 από 1ης Ιανουαρίου 2005, κατά την περίοδο προαγωγών 2005,

—	να καταδικάσει το καθού στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Ο προσφεύγων, μόνιμος υπάλληλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου βαθμού AD 12, νυν αντιπρόεδρος της Union Syndicale Luxembourg, προβάλλει κυρίως το παράνομο των αποφάσεων μνεία των οποίων γίνεται στην πρώτη περίπτωση ανωτέρω, τις οποίες χαρακτηρίζει ως γενικές εκτελεστικές διατάξεις, υπό την έννοια του άρθρου 110 του Κανονισμού Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (στο εξής: ΚΥΚ), των οποίων η έκδοση θα έπρεπε επομένως να ακολουθήσει τη διαδικασία του άρθρου αυτού.

Επιπλέον, ο προσφεύγων προβάλλει παράβαση του άρθρου 45 του ΚΥΚ και των αρχών της ομαλής εξελίξεως της σταδιοδρομίας, της ίσης μεταχειρίσεως, της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως καθώς και την ύπαρξη προδήλου σφάλματος εκτιμήσεως. Ειδικότερα, ισχυρίζεται ότι η διοίκηση, αφού ακύρωσε, κατόπιν της πρώτης του διοικητικής ενστάσεως, την απόφαση περί απονομής προς αυτόν 2 μορίων αξιολογήσεως, όφειλε να τον προαγάγει στον βαθμό AD 13.

Τέλος, ο προσφεύγων υποστηρίζει ότι υπέστη δυσμενή διάκριση λόγω των δραστηριοτήτων του εκπροσωπήσεως του προσωπικού, κατά παράβαση του άρθρου 1δ και του άρθρου 24β του ΚΥΚ, του άρθρου 1, έκτο εδάφιο, του παραρτήματος ΙΙ του ΚΥΚ καθώς και του άρθρου 17 της από 12 Ιουλίου 1990 συμφωνίας-πλαισίου μεταξύ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και των συνδικαλιστικών ή επαγγελματικών οργανώσεων του προσωπικού του οργάνου.

21.7.2007

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 170/43

Προσφυγή-αγωγή της 30ής Μαΐου 2007 — Bui Van κατά Επιτροπής

(Υπόθεση F-51/07)

(2007/C 170/83)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγων-ενάγων: Philippe Bui Van (Hettange Grande, Γαλλία) (εκπρόσωποι: S. Rodrigues και R. Albelice, avocats)

Καθής-εναγομένη: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

Αιτήματα του προσφεύγοντος-ενάγοντος

Ο προσφεύγων-ενάγων (στο εξής: προσφεύγων) ζητεί από το Δικαστήριο Δημόσιας Διοικήσεως:

—	να ακυρώσει την απόφαση της αρμόδιας για τους διορισμούς αρχής (στο εξής: ΑΔΑ) της 5ης Μαρτίου 2007 με την οποία απορρίφθηκε η διοικητική του ένσταση·

—	να ακυρώσει την απόφαση του γενικού διευθυντή του Κοινού Ερευνητικού Κέντρου (ΚΕΚ) της 4ης Οκτωβρίου 2006 καθόσον ανακατατάσσει τον προσφεύγοντα στον βαθμό AST 3, κλιμάκιο 2, ενώ αρχικά είχε καταταγεί στον βαθμό AST 4, κλιμάκιο 2·

—

να δείξει στην ΑΔΑ τις συνέπειες της ακυρώσεως των προσβαλλομένων αποφάσεων, στις οποίες περιλαμβάνονται η κατάταξη στον βαθμό AST 4, κλιμάκιο 2, η αναδρομικότητα του ορισμού στον βαθμό AST 4, κλιμάκιο 2, από την ημερομηνία αναλήψεως των καθηκόντων του, η καταβολή της μισθολογικής διαφοράς πλέον τόκων υπερημερίας καθώς και οι συνέπειες για την προαγωγή·

—	να επιδικάσει στον προσφεύγοντα ένα ευρώ ως συμβολική ικανοποίηση λόγω της ηθικής βλάβης που υπέστη·

—	να καταδικάσει την καθής-εναγομένη στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Ο προσφεύγων, ο οποίος πέτυχε στον γενικό διαγωνισμό EPSO/B/23/04 (1) για την κατάρτιση εφεδρικού πίνακα προσλήψεως τεχνικών υπαλλήλων βαθμού B5/B4, ονομάστηκε δόκιμος υπάλληλος μετά τη θέση σε ισχύ του κανονισμού (ΕΚ, Ευρατόμ) 723/2004 του Συμβουλίου, της 22ας Μαρτίου 2004, για την τροποποίηση του Κανονισμού Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων και του καθεστώτος που εφαρμόζεται στο λοιπό προσωπικό των Κοινοτήτων αυτών (2). Η πρώτη απόφαση της 28ης Ιουνίου 2006 με την οποία κατατάχθηκε στον βαθμό AST 4 ανακλήθηκε και αντικαταστάθηκε με την προσβαλλόμενη απόφαση, η οποία τον κατέταξε στον βαθμό AST 3.

Προς στήριξη της προσφυγής-αγωγής του, ο προσφεύγων προβάλλει κατ' αρχάς παραβίαση της αρχής της ίσης μεταχειρίσεως και της απαγορεύσεως των δυσμενών διακρίσεων, ιδίως καθόσον ορισμένοι από τους συναδέλφους του που και αυτοί είχαν υποβιβαστεί ανακατέλαβαν τον βαθμό AST 4 όταν περατώθηκε η διαδικασία προ της ασκήσεως προσφυγής.

Ο προσφεύγων προβάλλει στη συνέχεια πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως, καθώς και παραβίαση των αρχών της βεβαιότητας δικαίου και της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης. Θεωρεί ειδικότερα ότι η απόφαση της 28ης Ιουνίου 2006 δεν ανακλήθηκε εντός εύλογης προθεσμίας.

(1) ΕΕ C 81 A της 31ης Μαρτίου 2004, σ. 17.

(2) ΕΕ L 124 της 27ης Απριλίου 2004, σ. 1.

		ISSN 1725-2415
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης		C 170

Έκδοση στην ελληνική γλώσσα	Ανακοινώσεις και Πληροφορίες	50ό έτος 21 Ιουλίου 2007

Ανακοίνωση αριθ	Περιεχόμενα	Σελίδα
	IV Πληροφορίες
	ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΘΕΣΜΙΚΑ ΟΡΓΑΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ
	Δικαστήριο
2007/C 170/01	Τελευταία δημοσίευση του Δικαστηρίου στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης ΕΕ C 155 της 7.7.2007	1