ISSN 1725-2415

Επίσημη Εφημερίδα

της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 314
European flag  

Έκδοση στην ελληνική γλώσσα

Ανακοινώσεις και Πληροφορίες

49ό έτος
21 Δεκεμβρίου 2006

Ανακοίνωση αριθ

Περιεχόμενα

Σελίδα

 

I   Ανακοινώσεις

 

Επιτροπή

2006/C 314/1

Ισοτιμίες του ευρώ

1

2006/C 314/2

Ανακοίνωση για την έναρξη διαδικασίας αντιντάμπινγκ σχετικά με τις εισαγωγές ορισμένων συμπιεστών καταγωγής Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας

2

2006/C 314/3

Έγκριση των κρατικών ενισχύσεων στο πλαίσιο των διατάξεων των άρθρων 87 και 88 της συνθήκης ΕΚ — Περιπτώσεις όπου η Επιτροπή δεν προβάλλει αντίρρηση ( 1 )

7

2006/C 314/4

Ανακοίνωση της Επιτροπής, στο πλαίσιο της εφαρμογής της οδηγίας 1999/5/ΕΚ του Συμβουλίου ( 1 )

8

2006/C 314/5

Ανακοίνωση της Επιτροπής, στο πλαίσιο της εφαρμογής της οδηγίας 89/336/ΕΟΚ του Συμβουλίου ( 1 )

31

2006/C 314/6

Ανακοίνωση της Επιτροπής, στο πλαίσιο της εφαρμογής της οδηγίας 89/686/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 21ης Δεκεμβρίου 1989, για τη προσέγγιση των νομοθεσιών των κρατών μελών σχετικά με τα μέσα ατομικής προστασίας ( 1 )

48

2006/C 314/7

Πληροφορίες που διαβιβάζουν τα κράτη μέλη για τις κρατικές ενισχύσεις που χορηγούνται βάσει του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 70/2001 της Επιτροπής της 12ης Ιανουαρίου 2001 σχετικά με την εφαρμογή των άρθρων 87 και 88 της συνθήκης στις κρατικές ενισχύσεις προς μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις ( 1 )

73

2006/C 314/8

Ανακοίνωση για την έναρξη διαδικασίας αντιντάμπινγκ σχετικά με τις εισαγωγές διοξειδίων του μαγγανίου καταγωγής Νότιας Αφρικής

78

2006/C 314/9

Έγκριση των κρατικών ενισχύσεων στο πλαίσιο των διατάξεων των άρθρων 87 και 88 της συνθήκης ΕΚ — Περιπτώσεις όπου η Επιτροπή δεν προβάλλει αντίρρηση ( 1 )

80

2006/C 314/0

Κοινοποίηση σύμφωνα με το άρθρο 95 παράγραφος 4 της συνθήκης ΕΚ — Απόσυρση αιτήματος διατήρησης εθνικής νομοθεσίας που παρεκκλίνει από τις διατάξεις ενός κοινοτικού μέτρου εναρμόνισης ( 1 )

82

 

ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

 

Εποπτεύουσα Αρχή της ΕΖΕΣ

2006/C 314/1

Συνοπτικές πληροφορίες για δημοσίευση στην Επίσημη Εφημερίδα

83

2006/C 314/2

Κατευθυντήριες γραμμές για τη μέθοδο υπολογισμού των προστίμων που επιβάλλονται κατ'εφαρμογή του άρθρου 23 παράγραφος 2 στοιχείο α) του κεφαλαίου ΙΙ του πρωτοκόλλου 4 της συμφωνίας Εποπτεύουσας Αρχής και Δικαστηρίου

84

2006/C 314/3

Πρόσκληση υποβολής παρατηρήσεων σύμφωνα με το άρθρο 1 παράγραφος 2 του μέρους Ι του πρωτοκόλλου 3 της συμφωνίας για τη σύσταση Εποπτεύουσας Αρχής και Δικαστηρίου σχετικά με το ισλανδικό Housing Financing Fund (HFF)

89

2006/C 314/4

Πρόσκληση υποβολής παρατηρήσεων σύμφωνα με το άρθρο 1 παράγραφος 2 του μέρους Ι του πρωτοκόλλου 3 της συμφωνίας για τη σύσταση Εποπτεύουσας Αρχής και Δικαστηρίου σχετικά με αντιστάθμιση για αύξηση των εισφορών κοινωνικής ασφάλισης που χορηγείται στις επιχειρήσεις Hurtigruten (υπόθεση αριθ. 56343)

115

 

 

(1)   Κείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ

EL

 

I Ανακοινώσεις

Επιτροπή

21.12.2006   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 314/1

Ισοτιμίες του ευρώ (1)

20 Δεκεμβρίου 2006

(2006/C 314/01)

1 ευρώ=

 

Νομισματική μονάδα

Ισοτιμία

USD

δολάριο ΗΠΑ

1,3203

JPY

ιαπωνικό γιεν

156,00

DKK

δανική κορόνα

7,4529

GBP

λίρα στερλίνα

0,67020

SEK

σουηδική κορόνα

9,0038

CHF

ελβετικό φράγκο

1,6039

ISK

ισλανδική κορόνα

91,45

NOK

νορβηγική κορόνα

8,1610

BGN

βουλγαρικό λεβ

1,9558

CYP

κυπριακή λίρα

0,5781

CZK

τσεχική κορόνα

27,418

EEK

εσθονική κορόνα

15,6466

HUF

ουγγρικό φιορίνι

251,90

LTL

λιθουανικό λίτας

3,4528

LVL

λεττονικό λατ

0,6974

MTL

μαλτέζικη λίρα

0,4293

PLN

πολωνικό ζλότι

3,7993

RON

ρουμανικό λέι

3,4029

SIT

σλοβενικό τόλαρ

239,66

SKK

σλοβακική κορόνα

34,688

TRY

τουρκική λίρα

1,8855

AUD

αυστραλιανό δολάριο

1,6820

CAD

καναδικό δολάριο

1,5137

HKD

δολάριο Χονγκ Κονγκ

10,2651

NZD

νεοζηλανδικό δολάριο

1,8915

SGD

δολάριο Σιγκαπούρης

2,0316

KRW

νοτιοκορεατικό γουόν

1 222,60

ZAR

νοτιοαφρικανικό ραντ

9,2441

CNY

κινεζικό γιουάν

10,3184

HRK

κροατικό κούνα

7,3680

IDR

ινδονησιακή ρουπία

12 001,53

MYR

μαλαισιανό ρίγκιτ

4,6791

PHP

πέσο Φιλιππινών

65,196

RUB

ρωσικό ρούβλι

34,7170

THB

ταϊλανδικό μπατ

47,400

(1)  

Πηγή: Ισοτιμίες αναφοράς που δημοσιεύονται από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.

21.12.2006   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 314/2

Ανακοίνωση για την έναρξη διαδικασίας αντιντάμπινγκ σχετικά με τις εισαγωγές ορισμένων συμπιεστών καταγωγής Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας

(2006/C 314/02)

Η Επιτροπή έλαβε καταγγελία, σύμφωνα με το άρθρο 5 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 384/96 του Συμβουλίου για την άμυνα κατά των εισαγωγών που αποτελούν αντικείμενο ντάμπινγκ εκ μέρους χωρών μη μελών της Ευρωπαϊκής Κοινότητας (εφεξής «ο βασικός κανονισμός») (1) στην οποία εικάζεται ότι οι εισαγωγές ορισμένων συμπιεστών, καταγωγής Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας (εφεξής «η ενδιαφερόμενη χώρα»), αποτελούν αντικείμενο ντάμπινγκ και, επομένως, προκαλούν σημαντική ζημία στον κοινοτικό κλάδο παραγωγής.

1.   Kαταγγελία

Η καταγγελία υποβλήθηκε στις 20 Νοεμβρίου 2006 από τη Federazione ANIMA/COMPO (εφεξής «ο καταγγέλλων») εξ ονόματος παραγωγών που αντιπροσωπεύουν σημαντικό ποσοστό, στη συγκεκριμένη περίπτωση πάνω από το 50 %, της συνολικής κοινοτικής παραγωγής ορισμένων συμπιεστών.

2.   Προϊόν

Το προϊόν που αποτελεί, κατά τους ισχυρισμούς, αντικείμενο ντάμπινγκ είναι παλινδρομικοί συμπιεστές καθώς και αντλίες παλινδρομικών συμπιεστών με παροχή που δεν υπερβαίνει τα 2 κυβικά μέτρα (m3) το λεπτό, καταγωγής Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας («το υπό εξέταση προϊόν»), που υπάγεται κανονικά στους κωδικούς ΣΟ ex 8414 40 10, 8414 80 22, ex 8414 80 28 και ex 8414 80 51. Οι εν λόγω κωδικοί ΣΟ αναφέρονται μόνον για λόγους πληροφόρησης.

3.   Ισχυρισμός περί ντάμπινγκ

Βάσει των διατάξεων του άρθρου 2 παράγραφος 7 του βασικού κανονισμού, ο καταγγέλλων καθόρισε την κανονική αξία για τη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας με βάση την τιμή χώρας με οικονομία αγοράς, που αναφέρεται στο σημείο 5.1 δ). Ο ισχυρισμός περί πρακτικής ντάμπινγκ βασίζεται στη σύγκριση της κανονικής αξίας, που υπολογίζεται κατ' αυτόν τον τρόπο, με τις τιμές του υπό εξέταση προϊόντος όταν πωλείται για εξαγωγή στην Κοινότητα.

Βάσει των ανωτέρω, το υπολογιζόμενο περιθώριο ντάμπινγκ είναι σημαντικό.

4.   Ισχυρισμός περί ζημίας

Ο καταγγέλλων έχει προσκομίσει αποδεικτικά στοιχεία σύμφωνα με τα οποία οι εισαγωγές του υπό εξέταση προϊόντος από τη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας έχουν αυξηθεί συνολικά τόσο σε απόλυτους όρους όσο και σε όρους μεριδίου της αγοράς.

Ισχυρίζεται ότι ο όγκος και οι τιμές του εν λόγω εισαγόμενου προϊόντος έχουν, μεταξύ άλλων συνεπειών, επηρεάσει αρνητικά το μερίδιο αγοράς, τις πωληθείσες ποσότητες και τo επίπεδο των τιμών του κοινοτικού κλάδου παραγωγής, με αποτέλεσμα τη σοβαρή επιδείνωση των συνολικών επιδόσεων και της οικονομικής κατάστασης του κοινοτικού κλάδου παραγωγής.

5.   Διαδικασία

Αφού κατέληξε στο συμπέρασμα, κατόπιν διαβουλεύσεων με τη συμβουλευτική επιτροπή, ότι η καταγγελία έχει υποβληθεί εκ μέρους ή για λογαριασμό του κοινοτικού κλάδου παραγωγής και ότι υπάρχουν επαρκή αποδεικτικά στοιχεία που δικαιολογούν την έναρξη διαδικασίας, η Επιτροπή αρχίζει έρευνα δυνάμει του άρθρου 5 του βασικού κανονισμού.

5.1.   Διαδικασία για τον προσδιορισμό της πρακτικής ντάμπινγκ και της ζημίας

Η έρευνα θα προσδιορίσει κατά πόσον το υπό εξέταση προϊόν καταγωγής Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας αποτελεί αντικείμενο ντάμπινγκ και αν η εν λόγω πρακτική ντάμπινγκ έχει προκαλέσει ζημία.

(α)   Δειγματοληψία

Λόγω του προφανώς μεγάλου αριθμού των μερών που αφορά η παρούσα διαδικασία, η Επιτροπή μπορεί να αποφασίσει να εφαρμόσει τεχνικές δειγματοληψίας σύμφωνα με το άρθρο 17 του βασικού κανονισμού.

(i)   Δειγματοληψία όσον αφορά τους εξαγωγείς/παραγωγούς στη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας

Για να μπορέσει η Επιτροπή να αποφασίσει κατά πόσον είναι αναγκαία η δειγματοληψία και, εφόσον είναι αναγκαία, να επιλέξει ένα δείγμα, όλοι οι εξαγωγείς/παραγωγοί ή οι εκπρόσωποί τους που ενεργούν για λογαριασμό τους, καλούνται να αναγγελθούν, ερχόμενοι σε επαφή με την Επιτροπή, και να παράσχουν τις κατωτέρω πληροφορίες σχετικά με την εταιρεία ή τις εταιρείες τους, εντός της προθεσμίας που καθορίζεται στο σημείο 6 β) i) και σύμφωνα με τη μορφή που καθορίζεται στο σημείο 7 της παρούσας ανακοίνωσης:

—

επωνυμία, ταχυδρομική διεύθυνση, διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, αριθμoύς τηλεφώνου και φαξ καθώς και όνομα του αρμόδιου υπαλλήλου,

—

τον κύκλο εργασιών σε εθνικό νόμισμα και τον όγκο σε μονάδες του υπό εξέταση προϊόντος που πωλήθηκε για εξαγωγή στην Κοινότητα κατά την περίοδο από 1ης Οκτωβρίου 2005 έως 30 Σεπτεμβρίου 2006,

—

τον κύκλο εργασιών σε εθνικό νόμισμα και τον όγκο σε τόνους του υπό εξέταση προϊόντος που πωλήθηκε στην εγχώρια αγορά κατά την περίοδο από 1ης Οκτωβρίου 2005 έως 30 Σεπτεμβρίου 2006,

—

εάν η εταιρεία σκοπεύει να υποβάλει αίτηση για ατομικό περιθώριο ντάμπινγκ (2) (ατομικά περιθώρια μπορούν να ζητήσουν μόνον οι παραγωγοί),

—

τις ακριβείς δραστηριότητες της εταιρείας όσον αφορά την παραγωγή του υπό εξέταση προϊόντος,

—

την επωνυμία και τις ακριβείς δραστηριότητες όλων των συνδεδεμένων εταιρειών (3) που συμμετέχουν στην παραγωγή ή/και στην πώληση (προς εξαγωγή ή/και στην εγχώρια αγορά) του υπό εξέταση προϊόντος,

—

τυχόν άλλες σχετικές πληροφορίες που θα βοηθούσαν την Επιτροπή στην επιλογή του δείγματος,

—

με την παροχή των ανωτέρω πληροφοριών, η εταιρεία συμφωνεί να συμμετάσχει πιθανώς στο δείγμα. Εάν η εταιρεία επιλεγεί για να αποτελέσει μέρος του δείγματος, αυτό σημαίνει ότι οφείλει να απαντήσει σε ερωτηματολόγιο και να δεχθεί επιτόπια εξέταση της απάντησής της. Εάν η εταιρεία δηλώσει ότι δεν συμφωνεί να συμπεριληφθεί στο δείγμα, αυτό θα θεωρηθεί ως άρνηση συνεργασίας κατά την έρευνα. Οι συνέπειες της άρνησης συνεργασίας περιγράφονται στο σημείο 8 παρακάτω.

Η Επιτροπή, για να αποκτήσει τις πληροφορίες που θεωρεί απαραίτητες για την επιλογή του δείγματος των εξαγωγέων/παραγωγών, θα έλθει επίσης σε επαφή με τις αρχές της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας και με όλες τις γνωστές ενώσεις εξαγωγέων/παραγωγών.

(ii)   Δειγματοληψία για τους εισαγωγείς

Για να μπορέσει η Επιτροπή να αποφασίσει κατά πόσον είναι αναγκαία η δειγματοληψία και, εφόσον είναι αναγκαία, να επιλέξει ένα δείγμα, όλοι οι εισαγωγείς, ή oι τυχόν αντιπρόσωπoι πoυ ενεργoύν για λoγαριασμό τoυς, καλούνται να αναγγελθούν, ερχόμενοι σε επαφή με την Επιτροπή, και να παράσχουν τις κατωτέρω πληροφορίες σχετικά με την εταιρεία ή τις εταιρείες τους, εντός της προθεσμίας που ορίζεται στο σημείο 6 β) i) και με τη μορφή που καθορίζεται στο σημείο 7 της παρούσας ανακοίνωσης:

—

επωνυμία, ταχυδρομική διεύθυνση, διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, αριθμoύς τηλεφώνου και φαξ καθώς και όνομα του αρμόδιου υπαλλήλου,

—

το συνολικό κύκλο εργασιών σε ευρώ της εταιρείας κατά την περίοδο από την 1η Οκτωβρίου 2005 έως τις 30 Σεπτεμβρίου 2006,

—

το συνολικό αριθμό των μισθωτών,

—

τις ακριβείς δραστηριότητες της εταιρείας όσον αφορά το υπό εξέταση προϊόν,

—

τον όγκο σε μονάδες και την αξία σε ευρώ των εισαγωγών και των μεταπωλήσεων του υπό εξέταση εισαγόμενου προϊόντος καταγωγής Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας, που πραγματοποιήθηκαν στην κοινοτική αγορά κατά το χρονικό διάστημα από την 1η Οκτωβρίου 2005 έως τις 30 Σεπτεμβρίου 2006,

—

την επωνυμία και τις ακριβείς δραστηριότητες όλων των συνδεδεμένων εταιρειών (3) που συμμετέχουν στην παραγωγή ή/και στην πώληση του υπό εξέταση προϊόντος,

—

τυχόν άλλες σχετικές πληροφορίες που θα βοηθούσαν την Επιτροπή στην επιλογή του δείγματος,

—

με την παροχή των ανωτέρω πληροφοριών, η εταιρεία συμφωνεί να συμμετάσχει πιθανώς στο δείγμα. Εάν η εταιρεία επιλεγεί για να αποτελέσει μέρος του δείγματος, αυτό σημαίνει ότι οφείλει να απαντήσει σε ερωτηματολόγιο και να δεχθεί επιτόπια εξέταση της απάντησής της. Εάν η εταιρεία δηλώσει ότι δεν συμφωνεί να συμπεριληφθεί στο δείγμα, αυτό θα θεωρηθεί ως άρνηση συνεργασίας κατά την έρευνα. Οι συνέπειες της άρνησης συνεργασίας περιγράφονται στο σημείο 8 παρακάτω.

Για να συγκεντρώσει τα στοιχεία που θεωρεί αναγκαία για την επιλογή του δείγματος των εισαγωγέων, η Επιτροπή θα έλθει επίσης σε επαφή με κάθε γνωστή ένωση εισαγωγέων.

(iii)   Δειγματοληψία για τους κοινοτικούς παραγωγούς

Λόγω του μεγάλου αριθμού κοινοτικών παραγωγών που υποστηρίζουν την καταγγελία, η Επιτροπή προτίθεται να διερευνήσει τη ζημία που υπέστη ο κοινοτικός κλάδος παραγωγής εφαρμόζοντας τη μέθοδο της δειγματοληψίας.

Για να μπορέσει η Επιτροπή να επιλέξει το δείγμα, καλούνται όλοι οι κοινοτικοί παραγωγοί να παράσχουν τις ακόλουθες πληροφορίες σχετικά με την εταιρεία ή τις εταιρείες τους, εντός της προθεσμίας που ορίζεται στο σημείο 6 β) i) και με τη μορφή που καθορίζεται στο σημείο 7 της παρούσας ανακοίνωσης:

—

επωνυμία, ταχυδρομική διεύθυνση, διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, αριθμoύς τηλεφώνου και φαξ καθώς και όνομα του αρμόδιου υπαλλήλου,

—

το συνολικό κύκλο εργασιών της εταιρείας σε ευρώ κατά την περίοδο από 1ης Οκτωβρίου 2005 έως τις 30 Σεπτεμβρίου 2006,

—

τις ακριβείς δραστηριότητες της εταιρείας όσον αφορά την παραγωγή του υπό εξέταση προϊόντος,

—

την αξία σε ευρώ των πωλήσεων του υπό εξέταση προϊόντος που πραγματοποιήθηκαν στην κοινοτική αγορά κατά την περίοδο από 1ης Οκτωβρίου 2005 έως τις 30 Σεπτεμβρίου 2006,

—

τον όγκο σε τόνους των πωλήσεων του υπό εξέταση προϊόντος που πραγματοποιήθηκαν στην κοινοτική αγορά κατά την περίοδο από 1ης Οκτωβρίου 2005 έως τις 30 Σεπτεμβρίου 2006,

—

τον όγκο σε μονάδες της παραγωγής του υπό εξέταση προϊόντος κατά την περίοδο από την 1η Οκτωβρίου 2005 έως τις 30 Σεπτεμβρίου 2006,

—

την επωνυμία και τις ακριβείς δραστηριότητες όλων των συνδεδεμένων εταιρειών (3) που συμμετέχουν στην παραγωγή ή/και στην πώληση του υπό εξέταση προϊόντος,

—

τυχόν άλλες σχετικές πληροφορίες που θα βοηθούσαν την Επιτροπή στην επιλογή του δείγματος,

—

με την παροχή των ανωτέρω πληροφοριών, η εταιρεία συμφωνεί να συμμετάσχει πιθανώς στο δείγμα. Εάν η εταιρεία επιλεγεί για να αποτελέσει μέρος του δείγματος, αυτό σημαίνει ότι οφείλει να απαντήσει σε ερωτηματολόγιο και να δεχθεί επιτόπια εξέταση της απάντησής της. Εάν η εταιρεία δηλώσει ότι δεν συμφωνεί να συμπεριληφθεί στο δείγμα, αυτό θα θεωρηθεί ως άρνηση συνεργασίας κατά την έρευνα. Οι συνέπειες της άρνησης συνεργασίας περιγράφονται στο σημείο 8 παρακάτω.

(iv)   Τελική επιλογή των δειγμάτων

Όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη που επιθυμούν να υποβάλουν πληροφορίες σχετικά με την επιλογή του δείγματος, πρέπει να το πράξουν εντός της προθεσμίας που ορίζεται στο σημείο 6 β) ii).

Η Επιτροπή σκοπεύει να προβεί στην τελική επιλογή των δειγμάτων αφού ζητήσει τη γνώμη των ενδιαφερόμενων μερών που έχουν εκδηλώσει την επιθυμία να συμπεριληφθούν στο δείγμα.

Οι εταιρείες που θα συμπεριληφθούν στα δείγματα οφείλουν να απαντήσουν σε ερωτηματολόγιο εντός της προθεσμίας που ορίζεται στο σημείο 6 β) iii), καθώς και να συνεργαστούν στο πλαίσιο της έρευνας.

Εάν δεν εκδηλωθεί ικανοποιητική διάθεση συνεργασίας, η Επιτροπή μπορεί να συναγάγει τα συμπεράσματά της με βάση τα διαθέσιμα στοιχεία, σύμφωνα με το άρθρο 17 παράγραφος 4 και με το άρθρο 18 του βασικού κανονισμού. Το πόρισμα με βάση τα διαθέσιμα στοιχεία μπορεί να αποδειχθεί λιγότερο ευνοϊκά για το ενδιαφερόμενο μέρος, όπως εξηγείται στο σημείο 8.

(β)   Ερωτηματολόγια

Για να συγκεντρώσει τα στοιχεία που κρίνει αναγκαία για την έρευνά της, η Επιτροπή πρόκειται να αποστείλει ερωτηματολόγια στις εταιρείες του κοινοτικού κλάδου παραγωγής που έχουν συμπεριληφθεί στο δείγμα και σε όλες τις ενώσεις παραγωγών της Κοινότητας, στους εξαγωγείς/παραγωγούς της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας που έχουν συμπεριληφθεί στο δείγμα, σε όλες τις ενώσεις εξαγωγέων/παραγωγών, στους εισαγωγείς που έχουν συμπεριληφθεί στο δείγμα, σε όλες τις ενώσεις εισαγωγέων που κατονομάζονται στην καταγγελία καθώς και στις αρχές της ενδιαφερόμενης χώρας εξαγωγής.

Οι εξαγωγείς/παραγωγοί της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας, οι οποίοι ζητούν ατομικό περιθώριο ντάμπινγκ αποβλέποντας στην εφαρμογή του άρθρου 17 παράγραφος 3 και του άρθρου 9 παράγραφος 6 του βασικού κανονισμού, οφείλουν να υποβάλουν συμπληρωμένο ερωτηματολόγιο εντός της προθεσμίας που ορίζεται στο σημείο 6 α) ii) της παρούσας ανακοίνωσης. Ως εκ τούτου, πρέπει να ζητήσουν ερωτηματολόγιο μέσα στην προθεσμία που ορίζεται στο σημείο 6 α) i). Ωστόσο, τα εν λόγω μέρη πρέπει να έχουν υπόψη ότι, ακόμη και σε περίπτωση εφαρμογής της δειγματοληπτικής μεθόδου στους εξαγωγείς/παραγωγούς, η Επιτροπή έχει τη δυνατότητα να αποφασίσει να μην υπολογίσει ατομικό περιθώριο γι' αυτούς, αν ο αριθμός των εξαγωγέων/παραγωγών είναι τόσο μεγάλος, ώστε η ατομική εξέταση να είναι υπέρμετρα επαχθής και να παρεμποδίζει την έγκαιρη ολοκλήρωση της έρευνας.

(γ)   Συγκέντρωση πληροφοριών και ακροάσεις

Όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη καλούνται να γνωστοποιήσουν τις απόψεις τους, να υποβάλουν πληροφορίες πέραν των απαντήσεων στα ερωτηματολόγια και να προσκομίσουν αποδεικτικά στοιχεία. Οι εν λόγω πληροφορίες και τα αποδεικτικά στοιχεία πρέπει να περιέλθουν στην Επιτροπή εντός της προθεσμίας που καθορίζεται στο σημείο 6 α) ) της παρούσας ανακοίνωσης.

Επιπλέον, η Επιτροπή θα δεχθεί σε ακρόαση τα ενδιαφερόμενα μέρη, εφόσον αυτά το ζητήσουν και αποδείξουν ότι υπάρχουν ιδιαίτεροι λόγοι για τους οποίους επιβάλλεται να γίνουν δεκτά σε ακρόαση. Η εν λόγω αίτηση πρέπει να υποβληθεί εντός της προθεσμίας που καθορίζεται στο σημείο 6 α) iii).

(δ)   Επιλογή χώρας με οικονομία της αγοράς

Σύμφωνα με το άρθρο 2 παράγραφος 7 στοιχείο α) του βασικού κανονισμού, προβλέπεται να επιλεγεί η Βραζιλία ως κατάλληλη χώρα με οικονομία αγοράς για τον καθορισμό της κανονικής αξίας όσον αφορά τη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας. Τα ενδιαφερόμενα μέρη καλούνται να υποβάλουν τις παρατηρήσεις τους σχετικά με την καταλληλότητα της επιλογής αυτής εντός της ειδικής προθεσμίας που καθορίζεται στο σημείο 6 γ).

(ε)   Καθεστώς οικονομίας της αγοράς

Όσον αφορά τους παραγωγούς/εξαγωγείς της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας οι οποίοι ισχυρίζονται, προσκομίζοντας επαρκή αποδεικτικά στοιχεία, ότι αναπτύσσουν δραστηριότητες υπό συνθήκες οικονομίας της αγοράς, δηλαδή ότι πληρούν τα κριτήρια που καθορίζονται στο άρθρο 2 παράγραφος 7 στοιχείο γ) του βασικού κανονισμού, η κανονική αξία θα καθοριστεί σύμφωνα με το άρθρο 2 παράγραφος 7 στοιχείο β) του βασικού κανονισμού. Οι παραγωγοί/εξαγωγείς που προτίθενται να υποβάλουν δεόντως τεκμηριωμένες αιτήσεις, οφείλουν να το πράξουν εντός της ειδικής προθεσμίας που ορίζεται στο σημείο 6 δ). Η Επιτροπή θα αποστείλει έντυπα αιτήσεων σε όλους τους παραγωγούς/εξαγωγείς της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας που κατονομάζονται στην καταγγελία, σε κάθε ένωση παραγωγών/εξαγωγέων που κατονομάζεται στην καταγγελία καθώς και στις αρχές της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας.

5.2.   Διαδικασία για την εκτίμηση του συμφέροντος της Κοινότητας

Σύμφωνα με το άρθρο 21 του βασικού κανονισμού και στην περίπτωση που τεκμηριωθούν οι ισχυρισμοί περί της πρακτικής ντάμπινγκ και της ζημίας που έχει προκληθεί, θα ληφθεί απόφαση σχετικά με το κατά πόσον η θέσπιση μέτρων αντιντάμπινγκ είναι προς το συμφέρον της Κοινότητας. Για τον λόγο αυτό, ο κοινοτικός κλάδος παραγωγής, οι εισαγωγείς και οι αντιπροσωπευτικές ενώσεις τους, οι αντιπροσωπευτικοί χρήστες και οι αντιπροσωπευτικές ενώσεις καταναλωτών μπορούν, εφόσον αποδείξουν ότι υφίσταται αντικειμενική σχέση μεταξύ της δραστηριότητάς τους και του υπό εξέταση προϊόντος, να αναγγελθούν και να προσκομίσουν στοιχεία στην Επιτροπή εντός της γενικής προθεσμίας που ορίζεται στο σημείο 6 α) ii). Τα μέρη που έχουν ενεργήσει σύμφωνα με την εν λόγω διαδικασία μπορούν να ζητήσουν ακρόαση, εκθέτοντας τους ιδιαίτερους λόγους για τους οποίους επιβάλλεται η ακρόασή τους, εντός της προθεσμίας που καθορίζεται στο σημείο 6 α) iii) της παρούσας ανακοίνωσης. Σημειωτέον ότι τα τυχόν στοιχεία που υποβάλλονται δυνάμει του άρθρου 21 θα ληφθούν υπόψη μόνον εφόσον κατά την υποβολή τους τεκμηριώνονται με πραγματικά αποδεικτικά στοιχεία.

6.   Πρoθεσμία

(α)   Γενικές προθεσμίες

(i)   Για την αίτηση αποστολής ερωτηματολογίου ή άλλων εντύπων αίτησης

Όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη πρέπει να ζητήσουν ερωτηματολόγιο ή άλλα έντυπα αίτησης το συντομότερο δυνατόν, το αργότερο εντός 10 ημερών από τη δημοσίευση της παρούσας ανακοίνωσης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

(ii)   Για την αναγγελία των μερών, την υποβολή απαντήσεων στα ερωτηματολόγια και την παροχή οποιασδήποτε άλλης πληροφορίας

Για να μπορέσουν να ληφθούν υπόψη κατά την έρευνα οι παρατηρήσεις τους, όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη οφείλουν να αναγγελθούν, ερχόμενα σε επαφή με την Επιτροπή, να εκθέσουν τις απόψεις τους και να απαντήσουν στο ερωτηματολόγιο ή να υποβάλουν τυχόν άλλα στοιχεία, εντός 40 ημερών από την ημερομηνία δημοσίευσης της παρούσας ανακοίνωσης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, εκτός αν ορίζεται διαφορετικά. Εφιστάται η προσοχή στο γεγονός ότι τα μέρη μπορούν να ασκήσουν τα περισσότερα διαδικαστικά δικαιώματα που καθορίζονται στο βασικό κανονισμό, μόνον εφόσον αναγγελθούν εντός της προαναφερόμενης προθεσμίας.

Οι εταιρείες που επιλέγονται για κάποιο δείγμα πρέπει να υποβάλουν απαντήσεις στο ερωτηματολόγιο εντός της προθεσμίας που ορίζεται στο σημείο 6 β) ii) της παρούσας ανακοίνωσης.

(iii)   Ακροάσεις

Όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη μπορούν επίσης να ζητήσουν να γίνουν δεκτά σε ακρόαση από την Επιτροπή εντός της ίδιας προθεσμίας των 40 ημερών.

(β)   Ειδική προθεσμία όσον αφορά τη δειγματοληψία

(i)

Τα στοιχεία που καθορίζονται στα σημεία 5.1 α) i), 5.1 α) ii) και 5.1 α) iii) πρέπει να περιέλθουν στην Επιτροπή εντός 15 ημερών από την ημερομηνία δημοσίευσης της παρούσας ανακοίνωσης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δεδομένου ότι η Επιτροπή προτίθεται να ζητήσει τη γνώμη των ενδιαφερόμενων μερών που θα έχουν εκδηλώσει την επιθυμία να συμπεριληφθούν στο δείγμα κατά την τελική επιλογή του εντός προθεσμίας 21 ημερών από την ημερομηνία δημοσίευσης της παρούσας ανακοίνωσης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

(ii)

Κάθε άλλο στοιχείο σχετικά με την επιλογή του δείγματος, όπως αυτή αναφέρεται στο σημείο 5.1 α) iv), πρέπει να περιέλθει στην Επιτροπή εντός προθεσμίας 21 ημερών από την ημερομηνία δημοσίευσης της παρούσας ανακοίνωσης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

(iii)

Οι απαντήσεις των δειγματοληπτικά επιλεγέντων μερών στο ερωτηματολόγιο πρέπει να περιέλθουν στην Επιτροπή εντός 37 ημερών από την ημερομηνία κατά την οποία τα εν λόγω μέρη ενημερώθηκαν ότι έχουν συμπεριληφθεί στο δείγμα.

(γ)   Ειδική προθεσμία για την επιλογή χώρας με οικονομία της αγοράς

Τα μέρη που συμμετέχουν στην έρευνα έχουν τη δυνατότητα, εφόσον το επιθυμούν, να διατυπώσουν παρατηρήσεις όσον αφορά την καταλληλότητα επιλογής της Βραζιλίας που, όπως αναφέρεται στο σημείο 5.1 δ), θεωρείται ως χώρα με οικονομία της αγοράς για τον καθορισμό της κανονικής αξίας όσον αφορά τη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας. Αυτές οι παρατηρήσεις πρέπει να φθάσουν στην Επιτροπή εντός 10 ημερών από την ημερομηνία δημοσίευσης της παρούσας ανακοίνωσης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

(δ)   Ειδική προθεσμία υποβολής αιτήσεων για την αναγνώριση καθεστώτος οικονομίας της αγοράς και/ή για ατομική μεταχείριση

Οι αιτήσεις για την αναγνώριση καθεστώτος οικονομίας της αγοράς (όπως αναφέρεται στο σημείο 5.1 ε) και/ή για ατομική μεταχείριση δυνάμει του άρθρου 9 παράγραφος 5 του βασικού κανονισμού, πρέπει να είναι δεόντως αιτιολογημένες και να περιέλθουν στην Επιτροπή εντός 15 ημερών από την ημερομηνία δημοσίευσης της παρούσας ανακοίνωσης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

7.   Γραπτές παρατηρήσεις, απαντήσεις στα ερωτηματολόγια και αλληλογραφία

Όλες οι παρατηρήσεις και οι αιτήσεις των ενδιαφερόμενων μερών πρέπει να υποβληθούν γραπτώς (όχι σε ηλεκτρονική μορφή, εκτός αν προβλέπεται διαφορετικά) και πρέπει να αναφέρουν την επωνυμία, την ταχυδρομική διεύθυνση, τη διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, τον αριθμό τηλεφώνου και φαξ του ενδιαφερόμενου μέρους. Όλες οι γραπτές παρατηρήσεις, συμπεριλαμβανομένων των πληροφοριών που ζητούνται στην παρούσα ανακοίνωση, των απαντήσεων στο ερωτηματολόγιο και της αλληλογραφίας, που υποβάλλουν τα ενδιαφερόμενα μέρη σε απόρρητη βάση, φέρουν την ένδειξη «Limited» (4) (Περιορισμένης διανομής) και, σύμφωνα με το άρθρο 19 παράγραφος 2 του βασικού κανονισμού, συνοδεύονται από μη εμπιστευτικού χαρακτήρα περίληψη, η οποία φέρει την ένδειξη «For inspection by interested parties» (Για επιθεώρηση από τα ενδιαφερόμενα μέρη).

Διεύθυνση αλληλογραφίας της Επιτροπής:

European Commission

Directorate General for Trade

Directorate Β

Office: J-79 5/16

B-1049 Brussels

Φαξ (32-2) 295 65 05.

8.   Άρνηση συνεργασίας

Όταν ένα ενδιαφερόμενο μέρος αρνείται την πρόσβαση στις απαραίτητες πληροφορίες ή δεν τις παρέχει εντός των προβλεπόμενων προθεσμιών ή παρεμποδίζει σημαντικά την έρευνα, επιτρέπεται να συνάγονται προσωρινά ή τελικά συμπεράσματα, είτε καταφατικά είτε αποφατικά, με βάση τα διαθέσιμα στοιχεία, όπως προβλέπεται στο άρθρο 18 του βασικού κανονισμού.

Όταν διαπιστώνεται ότι ένα ενδιαφερόμενο μέρος έχει προσκομίσει ψευδή ή παραπλανητικά στοιχεία, τα εν λόγω στοιχεία δεν λαμβάνονται υπόψη και είναι δυνατόν να χρησιμοποιηθούν τα διαθέσιμα στοιχεία. Αν ένα ενδιαφερόμενο μέρος αρνείται να συνεργαστεί ή συνεργάζεται μεν αλλά μόνον εν μέρει, οπότε τα συμπεράσματα βασίζονται στα διαθέσιμα στοιχεία σύμφωνα με το άρθρο 18 του βασικού κανονισμού, το αποτέλεσμα ενδέχεται να είναι λιγότερο ευνοϊκό για το εν λόγω μέρος απ' ό,τι θα ήταν αν είχε δεχθεί να συνεργαστεί.

9.   Χρονοδιάγραμμα της έρευνας

Η έρευνα θα ολοκληρωθεί, σύμφωνα με το άρθρο 6 παράγραφος 9 του βασικού κανονισμού, εντός 15 μηνών από την ημερομηνία δημοσίευσης της παρούσας ανακοίνωσης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Σύμφωνα με το άρθρο 7 παράγραφος 1 του βασικού κανονισμού, μπορούν να θεσπιστούν προσωρινά μέτρα το αργότερο εντός 9 μηνών από την ημερομηνία δημοσίευσης της παρούσας ανακοίνωσης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

(1)  ΕΕ L 56 της 6.3.1996, σ. 1. Κανονισμός όπως τροποποιήθηκε τελευταία με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 2117/2005 του Συμβουλίου (ΕΕ L 340 της 23.12.2005, σ. 17).

(2)  Τα ατομικά περιθώρια μπορούν να ζητηθούν σύμφωνα με το άρθρο 17 παράγραφος 3 του βασικού κανονισμού για εταιρείες που δεν περιλαμβάνονται στο δείγμα, το άρθρο 9 παράγραφος 5 του βασικού κανονισμού σχετικά με την ατομική μεταχείριση σε περιπτώσεις χωρών χωρίς οικονομία της αγοράς ή με οικονομίες υπό μεταβατικό καθεστώς, και το άρθρο 2 παράγραφος 7 στοιχείο β) του βασικού κανονισμού για τις εταιρείες που ζητούν καθεστώς οικονομίας αγοράς. Ας σημειωθεί ότι για να ζητηθεί ατομική μεταχείριση πρέπει να υποβληθεί αίτηση σύμφωνα με το άρθρο 9 παράγραφος 5 του βασικού κανονισμού και ότι για να ζητηθεί καθεστώς οικονομίας της αγοράς πρέπει να υποβληθεί αίτηση σύμφωνα με το άρθρο 2 παράγραφος 7 στοιχείο β) του βασικού κανονισμού.

(3)  Για διευκρινίσεις σχετικά με την έννοια των συνδεδεμένων εταιρειών, βλ. άρθρο 143 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 2454/93 της Επιτροπής σχετικά με τον καθορισμό ορισμένων διατάξεων εφαρμογής του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 2913/92 του Συμβουλίου περί θεσπίσεως του κοινοτικού τελωνειακού κώδικα (ΕΕ L 253 της 11.10.1993, σ. 1).

(4)  Η ένδειξη αυτή σημαίνει ότι το έγγραφο προορίζεται αποκλειστικά για εσωτερική χρήση. Το έγγραφο αυτό προστατεύεται δυνάμει του άρθρου 4 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1049/2001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για την πρόσβαση του κοινού στα έγγραφα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, του Συμβουλίου και της Επιτροπής (ΕΕ L 145 της 31.5.2001, σ. 43). Πρόκειται για έγγραφο εμπιστευτικού χαρακτήρα δυνάμει του άρθρου 19 του βασικού κανονισμού και του άρθρου 6 της συμφωνίας ΠΟΕ για την εφαρμογή του άρθρου VI της ΓΣΔΕ του 1994 (Συμφωνία αντιντάμπινγκ).

21.12.2006   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 314/7

Έγκριση των κρατικών ενισχύσεων στο πλαίσιο των διατάξεων των άρθρων 87 και 88 της συνθήκης ΕΚ

Περιπτώσεις όπου η Επιτροπή δεν προβάλλει αντίρρηση

(Κείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ)

(2006/C 314/03)

Ημερομηνία έκδοσης της απόφασης

25.1.2006

Αριθμός ενίσχυσης

N 305/05

Κράτος μέλος

Πολωνία

Τίτλος

Zobowiązania operatorów sieci telefonicznych

Νομική βάση

Ustawa z dnia 23 listopada 2002 r. o restrukturyzacji zobowiązań koncesyjnych operatorów stacjonarnych sieci telefonicznych

Είδος μέτρου

Καθεστώς Ενισχύσεων

Ένταση

Μέτρο που δεν συνιστά ενίσχυση

Διάρκεια

28 Δεκεμβρίου 2002 — 31 Δεκεμβρίου 2004

Κλάδοι της οικονομίας

Ταχυδρομεία και τηλεπικοινωνίες

Όνομα και διεύθυνση της χορηγούσας αρχής

Minister ds. Łączności

Το κείμενο της απόφασης στην (στις) αυθεντική(-ές) γλώσσα(-ες), χωρίς τα εμπιστευτικά στοιχεία, είναι διαθέσιμο στην διεύθυνση:

http://ec.europa.eu/community_law/state_aids/

Ημερομηνία έκδοσης της απόφασης

22.3.2006

Αριθμός ενίσχυσης

N 638/05

Κράτος μέλος

Γαλλία

Περιφέρεια

Corse

Τίτλος

Aide à la création de la chaîne corse Via Stella

Νομική βάση

Convention d'objectifs et de moyens de la chaîne Via Stella entre l'Etat français, la Collectivité Territoriale de Corse et France 3

Είδος μέτρου

Ατομική Ενίσχυση

Στόχος

Τομεακή Ανάπτυξη

Είδος ενίσχυσης

Άμεση επιχορήγηση

Προϋπολογισμός

Προβλεπόμενη συνολική ενίσχυση 6,2 εκατ. EUR

Διάρκεια

— 31 Δεκεμβρίου 2008

Κλάδοι της οικονομίας

Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης

Όνομα και διεύθυνση της χορηγούσας αρχής

Collectivité Territoriale de Corse

Το κείμενο της απόφασης στην (στις) αυθεντική(-ές) γλώσσα(-ες), χωρίς τα εμπιστευτικά στοιχεία, είναι διαθέσιμο στην διεύθυνση:

http://ec.europa.eu/community_law/state_aids/

21.12.2006   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 314/8

Ανακοίνωση της Επιτροπής, στο πλαίσιο της εφαρμογής της οδηγίας 1999/5/ΕΚ του Συμβουλίου

(Κείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ)

Δημοσίευση τίτλων και στοιχείων αναφοράς εναρμονισμένων προτύπων βάσει της οδηγίας

(2006/C 314/04)

Ευρωπαϊκός Οργανισμός Τυποποίησης (1)

Στοιχείο αναφοράς και τίτλος του προτύπου

(έγγραφο αναφοράς)

Στοιχεία αναφοράς του αντικατασταθέντος προτύπου

Ημερομηνία λήξεως της ισχύος του τεκμηρίου συμμόρφωσης του αντικατασταθέντος προτύπου

Σημείωση 1

Άρθρο 1999/5/EC

CENELEC

EN 41003:1998

Ειδικές απαιτήσεις για εξοπλισμό που προορίζεται να συνδεθεί σε τηλεπικοινωνιακά δίκτυα

EN 41003:1996

Σημείωση 2.1

Ημερομηνία λήξης

(1.1.2002)

Άρθρο 3.1.a (& Άρθρο 2 73/23/EEC)

CENELEC

EN 50360:2001

Πρότυπο προϊόντος για την επίδειξη της συμμόρφωσης των κινητών τηλεφώνων με τους βασικούς περιορισμούς που σχετίζονται με την έκθεση του ανθρώπου σε ηλεκτρομαγνητικά πεδία (300 MHz — 3GHz)

KANENA

 

Άρθρο 3.1.a

CENELEC

EN 50364:2001

Περιορισμός της ανθρώπινης έκθεσης στα ηλεκτρομαγνητικά πεδία από συσκευές που λειτουργούν στην περιοχή 0 Ηz ως 10 GHz, που χρησιμοποιούνται στην ηλεκτρονική επιτήρηση αντικειμένων (EAS), αναγνώριση ραδιοσυχνότητας (RFID) και σε παρόμοιες εφαρμογές

KANENA

 

Άρθρο 3.1.a (& Άρθρο 2 73/23/EEC)

CENELEC

EN 50371:2002

Γένιο Πρότυπο προϊόντος για την επίδειξη συμμόρφωσης των χαμηλής ισχύος ηλεκτρονικών και ηλεκτρικών συσκευών με τους βασικούς περιορισμούς σχετικά με την έκθεση του ανθρώπου στα ηλεκτρομαγνητικά πεδία (10 MHz-300 GHz) — Ευρύ κοινό

KANENA

 

Άρθρο 3.1.a (& Άρθρο 2 73/23/EEC)

CENELEC

EN 50385:2002

Πρότυπο προϊόντος για την επίδειξη συμμόρφωσης των ραδιοσταθμών βάσης και σταθερών τερματικών σταθμών για ασύρματα τηλεπικοινωνιακά συστήματα με βασικούς περιορισμούς ή επίπεδα αναφοράς σχετικά με την έκθεση του ανθρώπου στα ηλεκτρομαγνητικά πεδία ραδιοσυχνοτήτων (110 ΜHz-40 GHz) -Γενικός πληθυσμός

KANENA

 

Άρθρο 3.1.a

CENELEC

EN 50401:2006

Πρότυπο προϊόντος για την επίδειξη συμμόρφωσης σταθερού εξοπλισμού για ραδιομετάδοση (110 MHz-40 GHz) που προορίζεται να χρησιμοποιηθεί σε ασύρματα τηλεπικοινωνιακά δίκτυα με τους βασικούς περιορισμούς ή τις στάθμες αναφοράς σχετικά με την έκθεση γενικού πληθυσμού στα ηλεκτρομαγνητικά πεδία ραδιοσυχνοτήτων, όταν πρόκειται να τεθούν σε υπηρεσία

 

 

Art.3.1.a

CENELEC

EN 55022:1994

Όρια και μέθοδοι μέτρησης των χαρακτηριστικών ραδιοταραχών εξοπλισμού τεχνολογίας πληροφοριών

(CISPR 22:1993)

EN 55022:1987

Σημείωση 2.1

Ημερομηνία λήξης

(31.12.1998)

Άρθρο 3.1.b (& Άρθρο 4 89/336/EEC)

Τροποποίηση A1:1995 του EN 55022:1994

(CISPR 22:1993/A1:1995)

Σημείωση 3

Ημερομηνία λήξης

(31.12.1998)

 

Τροποποίηση A2:1997 του EN 55022:1994

[CISPR 22:1993/A2:1996 (Τροποποιημένο)]

Σημείωση 3

Ημερομηνία λήξης

(31.12.1998)

 

CENELEC

EN 55022:1998

Εξοπλισμός τεχνολογίας πληροφοριών — Χαρακτηριστικά ραδιοπαρεμβολών — Όρια και μέθοδοι μέτρησης

[CISPR 22:1997(Τροποποιημένο)]

EN 55022:1994

και οι τροποποιήσεις του

Σημείωση 2.1

1.8.2007

Άρθρο 3.1.b (& Άρθρο 4 89/336/EEC)

Τροποποίηση A1:2000 του EN 55022:1998

(CISPR 22:1997/A1:2000)

Σημείωση 3

1.10.2009

 

Τροποποίηση A2:2003 του EN 55022:1998

(CISPR 22:1997 /A2:2002)

Σημείωση 3

1.10.2009

 

CENELEC

EN 55022:2006

Εξοπλισμός τεχνολογίας πληροφοριών — Χαρακτηριστικές ραδιοδιαταραχών — Όρια και μέθοδοι μέτρησης

[CISPR 22:2005 (Τροποποιημένο)]

EN 55022:1998

και οι τροποποιήσεις του

1.10.2009

Άρθρο 3.1.b (& Άρθρο 4 89/336/EEC)

CENELEC

EN 55024:1998

Εξοπλισμός τεχνολογίας πληροφοριών — Χαρακτηριστικά ατρωσίας — Όρια και μέθοδοι μέτρησης

[CISPR 24:1997 (Τροποποιημένο)]

Σχετικό(-α) γένιο(-α) πρότυπο(-α)

Σημείωση 2.3

Ημερομηνία λήξης

(1.7.2001)

Άρθρο 3.1.b (& Άρθρο 4 89/336/EEC)

Τροποποίηση A1:2001 του EN 55024:1998

(CISPR 24:1997/A1:2001)

Σημείωση 3

Ημερομηνία λήξης

(1.10.2004)

 

Τροποποίηση A2:2003 του EN 55024:1998

(CISPR 24:1997/A2:2002)

Σημείωση 3

Ημερομηνία λήξης

(1.12.2005)

 

CENELEC

EN 60065:1998

Απαιτήσεις ασφαλείας για ηλεκτρονικές και σχετικές συσκευές οικιακής και ανάλογης χρήσης που λειτουργούν με τάση δικτύου

[IEC 60065:1998 (Τροποποιημένο)]

EN 60065:1993

+A11:1997

Σημείωση 2.1

Ημερομηνία λήξης

(1.8.2002)

Άρθρο 3.1.a (& Άρθρο 2 73/23/EEC)

CENELEC

EN 60065:2002

Ακουστικές, οπτικές και παρόμοιες ηλεκτρονικές συσκευές — Απαιτήσεις ασφαλείας

[IEC 60065:2001 (Τροποποιημένο)]

EN 60065:1998

Σημείωση 2.1

1.3.2007

Άρθρο 3.1.a (& Άρθρο 2 73/23/EEC)

CENELEC

EN 60215:1989

Απαιτήσεις ασφαλείας για συσκευές ραδιοηλεκτρικής εκπομπής

(IEC 60215:1987)

ΚΑΝΕΝΑ

 

Άρθρο 3.1.a (& Άρθρο 2 73/23/EEC)

Τροποποίηση A1:1992 του EN 60215:1989

(IEC 60215:1987/A1:1990)

Σημείωση 3

Ημερομηνία λήξης

(1.6.1993)

 

Τροποποίηση A2:1994 του EN 60215:1989

(IEC 60215:1987/A2:1993)

Σημείωση 3

Ημερομηνία λήξης

(15.7.1995)

 

CENELEC

EN 60825-1:1994

Ασφάλεια ακτινοβολίας προϊόντων λέηζερ — Μέρος 1: Ταξινόμηση εξοπλισμού, απαιτήσεις και οδηγίες για το χρήστη

(IEC 60825-1:1993)

ΚΑΝΕΝΑ

 

Άρθρο 3.1.a (& Άρθρο 2 73/23/EEC)

Τροποποίηση A11:1996 του EN 60825-1:1994

Σημείωση 3

Ημερομηνία λήξης

(1.1.1997)

 

Τροποποίηση A1:2002 του EN 60825-1:1994

(IEC 60825-1:1993/A1:1997)

EN 60825-1:1994/A11:1996

Σημείωση 3

Ημερομηνία λήξης

(1.1.2004)

 

Τροποποίηση A2:2001 του EN 60825-1:1994

(IEC 60825-1:1993/A2:2001)

Σημείωση 3

Ημερομηνία λήξης

(1.7.2005)

 

CENELEC

EN 60825-2:2000

Ασφάλεια προϊόντων λέιζερ — Μέρος 2: Ασφάλεια επικοινωνιακών συστημάτων οπτικών ινών

(IEC 60825-2:2000)

EN 60825-2:1994

+A1:1998

Σημείωση 2.1

Ημερομηνία λήξης

(1.4.2003)

Άρθρο 3.1.a (& Άρθρο 2 73/23/EEC)

CENELEC

EN 60825-2:2004

Ασφάλεια προϊόντων λέιζερ-Μέρος 2: Ασφάλεια επικοινωνιακών συστήματων οπτικών ινών (OFCS)

(IEC 60825-2:2004)

EN 60825-2:2000

Σημείωση 2.1

1.9.2007

Άρθρο 3.1.a (& Άρθρο 2 73/23/EEC)

CENELEC

EN 60825-4:1997

Ασφάλεια προϊόντων λέιζερ — Μέρος 4: Προστατευτικά λέιζερ

(IEC 60825-4:1997à)

ΚΑΝΕΝΑ

 

Άρθρο 3.1.a (& Άρθρο 2 73/23/EEC)

Τροποποίηση A1:2002 του EN 60825-4:1997

(IEC 60825-4:1997/A1:2002)

Σημείωση 3

Ημερομηνία λήξης

(1.10.2005)

 

Τροποποίηση A2:2003 του EN 60825-4:1997

(IEC 60825-4:1997/A2:2003)

Σημείωση 3

1.10.2006

 

CENELEC

EN 60825-12:2004

Ασφάλεια προϊόντων λέηζερ — Μέρος 12: Ασφάλεια οπτικών συστημάτων επικοινωνιών ελεύθερου χώρου για μετάδοση πληροφοριών

(IEC 60825-12:2004)

KANENA

 

Άρθρο 3.1.a (& Άρθρο 2 73/23/EEC)

CENELEC

EN 60950:2000

Ασφάλεια εξοπλισμού τεχνολογίας πληροφοριών

[IEC 60950:1999 (Τροποποιημένο)]

EN 60950:1992

+A1:1993

+A2:1993

+A3:1995

+A4:1997

+A11:1997

Σημείωση 2.1

Ημερομηνία λήξης

(1.1.2005)

Άρθρο 3.1.a (& Άρθρο 2 73/23/EEC)

CENELEC

EN 60950-1:2001

Εξοπλισμός τεχνολογίας πληροφοριών — Ασφάλεια — Μέρος 1: Γενικές απαιτήσεις

[IEC 60950-1:2001 (Τροποποιημένο)]

EN 60950:2000

Σημείωση 2.1

1.7.2006

Άρθρο 3.1.a (& Άρθρο 2 73/23/EEC)

Τροποποίηση A11:2004 του EN 60950-1:2001

Σημείωση 3

 

 

CENELEC

EN 61000-3-2:2000

Ηλεκτρομαγνητική συμβατότητα (EMC) — Μέρος 3-2: Όρια — Όρια εκπομπής για αρμονικές ρεύματος (ρεύμα εισόδου συσκευής μέχρι και 16 Α ανά φάση)

[IEC 61000-3-2:2000 (Τροποποιημένο)]

EN 61000-3-2:1995

+A1:1998

+A2:1998

+A14:2000

Σημείωση 2.1

Ημερομηνία λήξης

(1.1.2004)

Άρθρο 3.1.b (& Άρθρο 4 89/336/EEC)

Τροποποίηση A2:2005 του EN 61000-3-2:2000

(IEC 61000-3-2:2000/A1:2001 + A2:2004)

Σημείωση 3

1.8.2008

 

CENELEC

EN 61000-3-3:1995

Ηλεκτρομαγνητική συμβατότητα (EMC) — Μέρος 3: Όρια — Τμήμα 3: Περιορισμός των διακυμάνσεων και σειράς διακυμάνσεων σε μια χρονική περίοδο της τάσης σε δικτυα διανομής χαμηλής τάσης για εξοπλισμό με ονομαστικό ρεύμα μέχρι και 16 A

(IEC 61000-3-3:1994)

Σχετικό(-α) γένιο(-α) πρότυπο(-α)

Σημείωση 2.3

Ημερομηνία λήξης

(1.1.2001)

Άρθρο 3.1.b (& Άρθρο 4 89/336/EEC)

Τροποποίηση A1:2001 του EN 61000-3-3:1995

(IEC 61000-3-3:1994/A1:2001)

Σημείωση 3

Ημερομηνία λήξης

(1.5.2004)

 

CENELEC

EN 61000-3-11:2000

Ηλεκτρομαγνητική Συμβατότητα (EMC) — Μέρος 3-11: Περιορισμοί μεταβολών τάσης, διακυμάνσεων τάσης και τρεμοσβήματος σε δημόσια συστήματα τροφοδότησης χαμηλής τάσης — Συσκευές με ονομαστικό ρεύμα < = 75Α και υποκείμενες σε υπό συνθήκη σύνδεση

(IEC 61000-3-11:2000)

Σχετικό(-α) γένιο(-α) πρότυπο(-α)

Σημείωση 2.3

Ημερομηνία λήξης

(1.11.2003)

Άρθρο 3.1.b (& Άρθρο 4 89/336/EEC)

CENELEC

EN 61000-3-12:2005

Ηλεκτρομαγνητική συμβατότητα (EMC) — Μέρος 3-12: Όρια — Όρια για αρμονικές ρευμάτων παραγόμενες από εξοπλισμό συνδεδεμένο σε δημόσια συστήματα χαμηλής τάσης με ρεύμα εισόδου > 16 Α και χαμηλότερο από ή ίσο με 75 A ανά φάση

(IEC 61000-3-12:2004)

Σχετικό(-α) γένιο(-α) πρότυπο(-α)

Σημείωση 2.3

1.2.2008

Άρθρο 3.1.b (& Άρθρο 4 89/336/EEC)

CENELEC

EN 61000-6-1:2001

Ηλεκτρομαγνητική συμβατότητα (ΕΜC)- Μέρος 6-1: Γένια πρότυπα –Ατρωσία για κατοικήσιμα, εμπορικά και ελαφρής βιομηχανίας περιβάλλοντα

[IEC 61000-6-1:1997 (Τροποποιημένο)]

EN 50082-1:1997

Σημείωση 2.1

Ημερομηνία λήξης

(1.7.2004)

Άρθρο 3.1.b (& Άρθρο 4 89/336/EEC)

CENELEC

EN 61000-6-2:2001

Ηλεκτρομαγνητική συμβατότητα (EMC) — Μέρος 6-2: Γένια πρότυπα — Ατρωσία για βιομηχανικά περιβάλλοντα

[IEC 61000-6-2:1999 (Τροποποιημένο)]

EN 61000-6-2:1999

Σημείωση 2.1

Ημερομηνία λήξης

(1.7.2004)

Άρθρο 3.1.b (& Άρθρο 4 89/336/EEC)

CENELEC

EN 61000-6-2:2005

Ηλεκτρομαγνητική συμβατότητα (EMC) — Μέρος 6-2: Γένια πρότυπα — Ατρωσία για βιομηχανικά περιβάλλοντα

(IEC 61000-6-2:2005)

EN 61000-6-2:2001

Σημείωση 2.1

1.6.2008

Άρθρο 3.1.b (& Άρθρο 4 89/336/EEC)

CENELEC

EN 61000-6-3:2001

Ηλεκτρομαγνητική συμβατότητα (ΕΜC) — Μέρος 6-3. Γένια πρότυπα — Πρότυπο εκπομπής για κατοικήσιμα, εμπορικά και ελαφρής βιομηχανίας περιβάλλοντα

[CISPR/IEC 61000-6-3:1996 (Τροποποιημένο)]

EN 50081-1:1992

Σημείωση 2.1

Ημερομηνία λήξης

(1.7.2004)

Άρθρο 3.1.b (& Άρθρο 4 89/336/EEC)

Τροποποίηση A11:2004 του EN 61000-6-3:2001

Σημείωση 3

1.7.2007

 

CENELEC

EN 61000-6-4:2001

Ηλεκτρομαγνητική συμβατότητα (ΕΜC) — Μέρος 6-4: Γένια πρότυπα — Πρότυπο εκπομπής για βιομηχανικά περιβάλλοντα

[IEC 61000-6-4:1997 (Τροποποιημένο)]

EN 50081-2:1993

Σημείωση 2.1

Ημερομηνία λήξης

(1.7.2004)

Άρθρο 3.1.b (& Άρθρο 4 89/336/EEC)

ETSI

EN 300 065-2 V1.1.1

Ηλεκτρομαγνητική συμβατότητα και Θέματα Ραδιοφάσματος (ERM) — Στενοζωνικός τηλεγραφικός εξοπλισμός άμεσης εκτύπωσης για λήψη μετεωρολογικών ή ναυσιπλοϊκών πληροφοριών (NAVTEX) — Μέρος 2: Εναρμονισμένο ΕΝ για την κάλυψη των ουσιωδών απαιτήσεων του άρθρου 3.2 της Οδηγίας R&TTE

 

 

Άρθρο 3.2

ETSI

EN 300 065-3 V1.1.1

Ηλεκτρομαγνητική συμβατότητα και Θέματα Ραδιοφάσματος (ERM) — Στενοζωνικός τηλεγραφικός εξοπλισμός άμεσης εκτύπωσης για λήψη μετεωρολογικών ή ναυσιπλοϊκών πληροφοριών (NAVTEX) — Μέρος 3: Εναρμονισμένο ΕΝ για την κάλυψη των ουσιωδών απαιτήσεων του άρθρου 3.3e της Οδηγίας R&TTE

 

 

Άρθρο 3.3

ETSI

EN 300 086-2 V1.1.1

Ηλεκτρομαγνητική συμβατότητα και Θέματα Ραδιοφάσματος (ERM) — Κινητή Υπηρεσία Ξηράς — Ραδιοσυσκευή με εσωτερικό ή εξωτερικό σύνδεσμο RF που προορίζεται κυρίως για αναλογική ομιλία — Μέρος 2: Εναρμονισμένο ΕΝ για την κάλυψη των ουσιωδών απαιτήσεων του άρθρου 3.2 της Οδηγίας R&TTE

ETS 300 086/A2 (02-1997)

Ημερομηνία λήξης

(31.8.2002)

Άρθρο 3.2

ETSI

EN 300 113-2 V1.2.1

Ηλεκτρομαγνητική Συμβατότητα και Θέματα Ραδιοφάσματος (ERM)· Κινητή Υπηρεσία Ξηράς· Ραδιοσυσκευές που χρησιμοποιούνται για την μετάδοση δεδομένων (ή/και φωνής) με σταθερή ή μη σταθερή περιβάλουσα διαμόρφωσης και έχοντες σύνδεσμο κεραίας· Μέρος 2· Εναρμονισμένο ΕΝ για την κάλυψη των ουσιωδών απαιτήσεων του άρθρου 3.2 της Οδηγίας R&TTE

EN 300 113-2 V1.1.1

Ημερομηνία λήξης

(31.12.2003)

Άρθρο 3.2

ETSI

EN 300 113-2 V1.3.1

Ηλεκτρομαγνητική Συμβατότητα και Θέματα Ραδιοφάσματος (ERM)· Κινητή Υπηρεσία Ξηράς· Ραδιοσυσκευές που χρησιμοποιούνται για την μετάδοση δεδομένων (ή/και φωνής) με σταθερή ή μη σταθερή περιβάλουσα διαμόρφωσης και έχοντες σύνδεσμο κεραίας· Μέρος 2· Εναρμονισμένο ΕΝ για την κάλυψη των ουσιωδών απαιτήσεων του άρθρου 3.2 της Οδηγίας R&TTE

EN 300 113-2 V1.2.1

28.2.2007

Άρθρο 3.2

ETSI

EN 300 135-2 V1.1.1

Ηλεκτρομαγνητική συμβατότητα και θέματα ραδιοφάσματος (ERM) — Ραδιοσυσκευή Ζώνης Ραδιοσυχνοτήτων Πολιτών με διαμόρφωση γωνίας (Ραδιοσυσκευές CEPT PR 27), Μέρος 2: Εναρμονισμένο ΕΝ για την κάλυψη των ουσιωδών απαιτήσεων

ETS 300 135/A1:1997

Ημερομηνία λήξης

(30.4.2001)

Άρθρο 3.2

ETSI

EN 300 152-2 V1.1.1

Ηλεκτρομαγνητική συμβατότητα και θέματα ραδιοφάσματος (ERM) — Θαλάσσιοι θεσιδεικτικοί ραδιοφάροι έκτακτης ανάγκης (EPIRB) που προορίζονται για χρήση στη συχνότητα 121,5 MHz ή στις συχνότητες 121,5 MHz και 243 MHz μόνο για σκοπούς παλιννόστησης, Μέρος 2: Εναρμονισμένο ΕΝ για την κάλυψη των ουσιωδών απαιτήσεων του άρθρου 3.2 της Οδηγίας R&TTE

 

 

Άρθρο 3.2

ETSI

EN 300 152-3 V1.1.1

Ηλεκτρομαγνητική συμβατότητα και θέματα ραδιοφάσματος (ERM) — Θαλάσσιοι θεσιδεικτικοί ραδιοφάροι έκτακτης ανάγκης (EPIRB) που προορίζονται για χρήση στη συχνότητα 121,5 MHz ή στις συχνότητες 121,5 MHz και 243 MHz μόνο για σκοπούς παλιννόστησης, Μέρος 3: Εναρμονισμένο ΕΝ για την κάλυψη των ουσιωδών απαιτήσεων του άρθρου 3.3e της Οδηγίας R&TTE

 

 

Άρθρο 3.3

ETSI

EN 300 162-2 V1.1.2

Ηλεκτρομαγνητική συμβατότητα και Θέματα Ραδιοφάσματος (ERM) — Πομποί και δέκτες ραδιοτηλεφώνου για ναυτιλιακή κινητή υπηρεσία που λειτουργεί στις ζώνες VHF — Μέρος 2: Εναρμονισμένο ΕΝ για την κάλυψη των ουσιωδών απαιτήσεων του άρθρου 3.2 της Οδηγίας R&TTE

 

 

Άρθρο 3.2

ETSI

EN 300 162-3 V1.1.1

Ηλεκτρομαγνητική συμβατότητα και Θέματα Ραδιοφάσματος (ERM) — Πομποί και δέκτες ραδιοτηλεφώνου για ναυτιλιακή κινητή υπηρεσία που λειτουργεί στις ζώνες VHF — Μέρος 3: Εναρμονισμένο ΕΝ για την κάλυψη των ουσιωδών απαιτήσεων του άρθρου 3.3e της Οδηγίας R&TTE

 

 

Άρθρο 3.3

ETSI

EN 300 219-2 V1.1.1

Ηλεκτρομαγνητική συμβατότητα και Θέματα Ραδιοφάσματος (ERM) — Κινητή Υπηρεσία Ξηράς (RP02) — Ραδιοσυσκευή που προορίζεται για μετάδοση σημάτων για εκκίνηση είδιας απόκρισης στο δέκτη και διαθέτει σύνδεσμο κεραίας — Μέρος 2: Εναρμονισμένο ΕΝ για την κάλυψη των ουσιωδών απαιτήσεων του άρθρου 3.2 της Οδηγίας R&TTE

 

 

Άρθρο 3.2

ETSI

EN 300 220-2 V2.1.1

Ηλεκτρομαγνητική συμβατότητα και Θέματα Ραδιοφάσματος (ERM) — Συσκευές Μικρής Εμβέλειας (SRD) — Ραδιοεξοπλισμός που προορίζεται να χρησιμοποιηθεί στην περιοχή συχνοτήτων από 25 MHz έως 1 000 MHz με στάθμη ισχύος ανερχόμενη μέχρι και 500 mW — Μέρος 2: Εναρμονισμένο ΕΝ για την κάλυψη των ουσιωδών απαιτήσεων του άρθρου 3.2 της Οδηγίας R&TTE

EN 300 220-3 V.1.1.1

31.12.2007

Άρθρο 3.2

ETSI

EN 300 220-3 V1.1.1

Ηλεκτρομαγνητική συμβατότητα και Θέματα Ραδιοφάσματος (ERM) — Συσκευές Μικρής Εμβέλειας (SRD) — Ραδιοεξοπλισμός που προορίζεται να χρησιμοποιηθεί στην περιοχή συχνοτήτων από 25 MHz έως 1 000 MHz με στάθμη ισχύος ανερχόμενη μέχρι και 500 mW — Μέρος 3: Εναρμονισμένο ΕΝ για την κάλυψη των ουσιωδών απαιτήσεων του άρθρου 3.2 της Οδηγίας R&TTE

 

 

Άρθρο 3.2

ETSI

EN 300 224-2 V1.1.1

Ηλεκτρομαγνητική συμβατότητα και Θέματα Ραδιοφάσματος (ERM) — Υπηρεσία τοπικής τηλεειδοποίησης — Μέρος 2: Εναρμονισμένο ΕΝ για την κάλυψη των ουσιωδών απαιτήσεων του άρθρου 3.2 της Οδηγίας R&TTE

 

 

Άρθρο 3.2

ETSI

EN 300 296-2 V1.1.1

Ηλεκτρομαγνητική συμβατότητα και Θέματα Ραδιοφάσματος (ERM) — Κινητή Υπηρεσία Ξηράς (RP02) — Ραδιοσυσκευή που χρησιμοποιεί ενσωματωμένες κεραίες και προορίζεται κυρίως για αναλογική ομιλία — Μέρος 2: Εναρμονισμένο ΕΝ για την κάλυψη των ουσιωδών απαιτήσεων του άρθρου 3.2 της Οδηγίας R&TTE

 

 

Άρθρο 3.2

ETSI

EN 300 328 V1.6.1

Ηλεκτρομαγνητική συμβατότητα και θέματα ραδιοφάσματος (ERM) — Ευρυζωνικά συστήματα μετάδοσης — Συσκευή μετάδοσης δεδομένων που λειτουργεί στη ζώνη ISM 2,4 GHz και χρησιμοποιεί τεχνικές διαμόρφωσης φασματικής εξάπλωσης, Εναρμονισμένο ΕΝ για την κάλυψη των ουσιωδών απαιτήσεων του άρθρου 3.2 της Οδηγίας R&TTE

EN 300 328 V1.5.1

Ημερομηνία λήξης

(31.8.2006)

Άρθρο 3.2

ETSI

EN 300 328 V1.7.1

Ηλεκτρομαγνητική Συμβατότητα και Θέματα Ραδιοφάσματος (ERM) — Ευρυζωνικά συστήματα μετάδοσης — Εξοπλισμός μετάδοσης δεδομένων που λειτουργεί στη ζώνη ISM 2,4 GHz και χρησιμοποιεί τεχνικές ευρυζωνικής διαμόρφωσης — Εναρμονισμένο ΕΝ για την κάλυψη των ουσιωδών απαιτήσεων του άρθρου 3.2 της Οδηγίας R&TTE

EN 300 328 V1.6.1

31.7.2008

Άρθρο 3.2

ETSI

EN 300 330-2 V1.3.1

Ηλεκτρομαγνητική συμβατότητα και Θέματα Ραδιοφάσματος (ERM) — Διατάξεις μικρής εμβέλειας (SRD) — Ραδιοσυσκευές στην περιοχή συχνοτήτων 9 kHz ως 25 MHz και συστήματα επαγωγικού βρόχου στην περιοχή συχνοτήτων 9 kHz ως 30 MHz — Μέρος 2: Εναρμονισμένο ΕΝ για την κάλυψη των ουσιωδών απαιτήσεων του άρθρου 3.2 της Οδηγίας R&TTE

EN 300 330-2 V1.1.1

31.12.2007

Άρθρο 3.2

ETSI

EN 300 341-2 V1.1.1

Ηλεκτρομαγνητική συμβατότητα και Θέματα Ραδιοφάσματος (ERM) — Κινητή Υπηρεσία Ξηράς (RP02) — Ραδιοσυσκευή που χρησιμοποιεί ενσωματωμένη κεραία που μεταδίδει σήματα για εκκίνηση είδιας απόκρισης στο δέκτη — Μέρος 2: Εναρμονισμένο ΕΝ για την κάλυψη των ουσιωδών απαιτήσεων του άρθρου 3.2 της Οδηγίας R&TTE

 

 

Άρθρο 3.2

ETSI

EN 300 373-2 V1.1.1

Ηλεκτρομαγνητική συμβατότητα και Θέματα Ραδιοφάσματος (ERM) — Πομποί και δέκτες ναυτιλιακών κινητών επικοινωνιών για χρήση στις ζώνες των MF και HF — Μέρος 2: Εναρμονισμένο ΕΝ για την κάλυψη των ουσιωδών απαιτήσεων του άρθρου 3.2 της Οδηγίας RE

 

 

Άρθρο 3.2

ETSI

EN 300 373-3 V1.1.1

Ηλεκτρομαγνητική συμβατότητα και Θέματα Ραδιοφάσματος (ERM) — Πομποί και δέκτες ναυτιλιακών κινητών επικοινωνιών για χρήση στις ζώνες των MF και HF — Μέρος 3: Εναρμονισμένο ΕΝ για την κάλυψη των ουσιωδών απαιτήσεων του άρθρου 3.3(e) της Οδηγίας RE

 

 

Άρθρο 3.3

ETSI

EN 300 390-2 V1.1.1

Ηλεκτρομαγνητική συμβατότητα και θέματα ραδιοφάσματος (ERM) — Κινητή Υπηρεσία Ξηράς — Ραδιοσυσκευή η οποία προορίζεται για τη μετάδοση δεδομένων (και ομιλίας) και η οποία χρησιμοποιεί ενσωματωμένη κεραία, Μέρος 2: Εναρμονισμένο ΕΝ για την κάλυψη των ουσιωδών απαιτήσεων του άρθρου 3.2 της Οδηγίας R&TTE

ETS 300 390/A1:1997

Ημερομηνία λήξης

(30.4.2001)

Άρθρο 3.2

ETSI

EN 300 422-2 V1.1.1

Ηλεκτρομαγνητική συμβατότητα και θέματα ραδιοφάσματος (ERM) — Ασυρματικά μικρόφωνα στην περιοχή συχνοτήτων 25 MHz ως 3 GHz, Μέρος 2: Εναρμονισμένο ΕΝ για την κάλυψη των ουσιωδών απαιτήσεων του άρθρου 3.2 της Οδηγίας RE

 

 

Άρθρο 3.2

ETSI

EN 300 433-2 V1.1.2

Ηλεκτρομαγνητική συμβατότητα και θέματα ραδιοφάσματος (ERM) — Κινητή Υπηρεσία Ξηράς — Ραδιοσυσκευή Ζώνης Ραδιοσυχνοτήτων Πολιτών (CB) με διαμόρφωση πλάτους διπλής πλευρικής ζώνης (DSB) ή/και απλής πλευρικής ζώνης (SSB), Μέρος 2: Εναρμονισμένο ΕΝ για την κάλυψη των ουσιωδών απαιτήσεων του άρθρου 3.2 της Οδηγίας R&TTE

EN 300 433-2 V1.1.1

Ημερομηνία λήξης

(30.9.2002)

Άρθρο 3.2

ETSI

EN 300 440-2 V1.1.1

Ηλεκτρομαγνητική συμβατότητα και Θέματα Ραδιοφάσματος (ERM) — Διατάξεις μικρής εμβέλειας — Ραδιοσυσκευές που πρόκειται να χρησιμοποιηθούν στην περιοχή συχνοτήτων 1 GHz ως 40 GHz — Μέρος 2: Εναρμονισμένο ΕΝ για την κάλυψη των ουσιωδών απαιτήσεων του άρθρου 3.2 της Οδηγίας RE

 

 

Άρθρο 3.2

ETSI

EN 300 440-2 V1.1.2

Ηλεκτρομαγνητική συμβατότητα και Θέματα Ραδιοφάσματος (ERM) — Διατάξεις μικρής εμβέλειας — Ραδιοσυσκευές που πρόκειται να χρησιμοποιηθούν στην περιοχή συχνοτήτων 1 GHz ως 40 GHz — Μέρος 2: Εναρμονισμένο ΕΝ για την κάλυψη των ουσιωδών απαιτήσεων του άρθρου 3.2 της Οδηγίας RE

EN 300 440-2 V1.1.1

30.6.2007

Άρθρο 3.2

ETSI

EN 300 454-2 V1.1.1

Ηλεκτρομαγνητική συμβατότητα και θέματα ραδιοφάσματος (ERM) — Ευρυζωνικές ζεύξεις ακουστικών συχνοτήτων, Μέρος 2: Εναρμονισμένο ΕΝ για την κάλυψη των ουσιωδών απαιτήσεων του άρθρου 3.2 της Οδηγίας RE

 

 

Άρθρο 3.2

ETSI

EN 300 471-2 V1.1.1

Ηλεκτρομαγνητική συμβατότητα και Θέματα Ραδιοφάσματος (ERM) — Κινητή Υπηρεσία Ξηράς — Πρωτόκολλο πρόσβασης, κανόνες κατάληψης και αντίστοιχα τεχνικά χαρακτηριστικά ραδιοσυσκευών για τη μετάδοση δεδομένων πάνω σε μεριζόμενα κανάλια — Μέρος 2: Εναρμονισμένο ΕΝ για την κάλυψη των ουσιωδών απαιτήσεων του άρθρου 3.2 της Οδηγίας RE

 

 

Άρθρο 3.2

ETSI

EN 300 674-2-1 V1.1.1

Ηλεκτρομαγνητική Συμβατότητα και Θέματα Ραδιοφάσματος (ERM) — Τηλεπληροφορική οδικών μεταφορών και οδικής κυκλοφορίας (R&TTT) — Εξοπλισμός μετάδοσης της Αποκλειστικής Επικοινωνίας Μικρής Εμβέλειας (DSRC) (500 kbit/s/250 kbit/s) που λειτουργεί στη βιομηχανο-επιστημο-ιατρική (ISM) ζώνη συχνοτήτων 5,8 GHz — Μέρος 2: Εναρμονισμένο ΕΝ για την κάλυψη του άρθρου 3.2 της Οδηγίας RE — Υπο-μέρος 1: Απαιτήσεις για τις παρόδιες μονάδες (RSU)

 

 

Άρθρο 3.2

ETSI

EN 300 674-2-2 V1.1.1

Ηλεκτρομαγνητική Συμβατότητα και Θέματα Ραδιοφάσματος (ERM) — Τηλεπληροφορική οδικών μεταφορών και οδικής κυκλοφορίας (R&TTT) — Εξοπλισμός μετάδοσης της Αποκλειστικής Επικοινωνίας Μικρής Εμβέλειας (DSRC) (500 kbit/s/250 kbit/s) που λειτουργεί στη βιομηχανο-επιστημο-ιατρική (ISM) ζώνη συχνοτήτων 5,8 GHz — Μέρος 2: Εναρμονισμένο ΕΝ για την κάλυψη του άρθρου 3.2 της Οδηγίας RE — Υπο-μέρος 2: Απαιτήσεις για τις εποχούμενες μονάδες (OBU)

 

 

Άρθρο 3.2

ETSI

EN 300 698-2 V1.1.1

Ηλεκτρομαγνητική συμβατότητα και θέματα ραδιοφάσματος (ERM) — Ραδιοτηλεφωνικοί πομποί και δέκτες για τη θαλάσσια κινητή υπηρεσία η οποία λειτουργεί στις ζώνες VHF που χρησιμοποιούνται στους χερσαίους υδατόδρομους, Μέρος 2: Εναρμονισμένο ΕΝ για την κάλυψη των ουσιωδών απαιτήσεων του άρθρου 3.2 της Οδηγίας RE

 

 

Άρθρο 3.2

ETSI

EN 300 698-3 V1.1.1

Ηλεκτρομαγνητική συμβατότητα και θέματα ραδιοφάσματος (ERM) — Ραδιοτηλεφωνικοί πομποί και δέκτες για τη θαλάσσια κινητή υπηρεσία η οποία λειτουργεί στις ζώνες VHF που χρησιμοποιούνται στους χερσαίους υδατόδρομους, Μέρος 3: Εναρμονισμένο ΕΝ για την κάλυψη των ουσιωδών απαιτήσεων του άρθρου 3.3e της Οδηγίας RE

 

 

Άρθρο 3.3

ETSI

EN 300 718-2 V1.1.1

Ηλεκτρομαγνητική συμβατότητα και θέματα Ράδιο-φάσματος (ERM) Ράδιο-φάροι εντοπισμού θυμάτων χιονοστιβάδας. Συστήματα Εκπομπής-Λώψης Μέρος 2: Εναρμονισμένο Ευρωπαϊκό Πρότυπο (ΕΝ) που καλύπτει τις ουσιώδεις απαιτήσεις σύμφωνα με το άρθρο 3.2 της Οδηγίας RE

 

 

Άρθρο 3.2

ETSI

EN 300 718-3 V1.2.1

Ηλεκτρομαγνητική συμβατότητα και θέματα Ράδιο-φάσματος (ERM) Ράδιο-φάροι εντοπισμού θυμάτων χιονοστιβάδας. Συστήματα Εκπομπής-Λώψης Μέρος 3: Εναρμονισμένο Ευρωπαϊκό Πρότυπο (ΕΝ) που καλύπτει τις ουσιώδεις απαιτήσεις σύμφωνα με το άρθρο 3.3e της Οδηγίας RE

EN 300 718-3 V1.1.1

Ημερομηνία λήξης

(30.11.2005)

Άρθρο 3.3

ETSI

EN 300 720-2 V1.1.1

Ηλεκτρομαγνητική συμβατότητα και θέματα ραδιοφάσματος (ERM) — Επινήια συστήματα και εξοπλισμός επικοινωνιών UHF, Μέρος 2: Εναρμονισμένο ΕΝ για την κάλυψη των ουσιωδών απαιτήσεων του άρθρου 3.2 της Οδηγίας RE

 

 

Άρθρο 3.2

ETSI

EN 300 761-2 V1.1.1

Ηλεκτρομαγνητική συμβατότητα και Θέματα Ραδιοφάσματος (ERM) — Διατάξεις μικρής εμβέλειας (SRD)– Τεχνικά χαρακτηριστικά και μέθοδοι δοκιμής για αυτόματη αναγνώριση οχημάτων (AVI) για σιδηροδρόμους στην περιοχή συχνοτήτων 2.45 GHz — Μέρος 2: Εναρμονισμένο ΕΝ για την κάλυψη των ουσιωδών απαιτήσεων του άρθρου 3.2 της Οδηγίας RE

 

 

Άρθρο 3.2

ETSI

EN 301 025-2 V1.2.1

Ηλεκτρομαγνητική συμβατότητα και θέματα ραδιοφάσματος (ERM) — Συσκευή ραδιοτηλεφώνου VHF γενικών επικοινωνιών και συσχετισμένο εξοπλισμό για Ψηφιακή Επιλεκτική Κλήση (DSC) κατηγορίας «D», Μέρος 2: Εναρμονισμένο ΕΝ για την κάλυψη των ουσιωδών απαιτήσεων του άρθρου 3.2 της Οδηγίας RE

EN 301 025-2 V1.1.1

Ημερομηνία λήξης

(30.6.2006)

Άρθρο 3.2

ETSI

EN 301 025-3 V1.2.1

Ηλεκτρομαγνητική συμβατότητα και θέματα ραδιοφάσματος (ERM) — Συσκευή ραδιοτηλεφώνου VHF γενικών επικοινωνιών και συσχετισμένο εξοπλισμό για Ψηφιακή Επιλεκτική Κλήση (DSC) κατηγορίας «D», Μέρος 3: Εναρμονισμένο ΕΝ για την κάλυψη των ουσιωδών απαιτήσεων του άρθρου 3.3e της Οδηγίας RE

EN 301 025-3 V1.1.1

Ημερομηνία λήξης

(30.6.2006)

Άρθρο 3.3

ETSI

EN 301 091-2 V.1.2.1

Ηλεκτρομαγνητική Συμβατότητα και Θέματα Ραδιοφάσματος (ERM) — Συσκευές μικρής εμβέλειας — Τηλεπληροφορική οδικών μεταφορών και οδικής κυκλοφορίας (R&TTT) — Εξοπλισμός ραντάρ που λειτουργεί στη ζώνη συχνοτήτων 76 GHz ως 77 GHz — Μέρος 2: Εναρμονισμένο ΕΝ για την κάλυψη των ουσιωδών απαιτήσεων του άρθρου 3.2 της Οδηγίας RE

 

 

Άρθρο 3.2

ETSI

EN 301 166-2 V1.1.1

Ηλεκτρομαγνητική συμβατότητα και θέματα ραδιοφάσματος (ERM) Κινητή υπηρεσία ξηράς — Ραδιοσυσκευή για αναλογικές ή/και ψηφιακές επικοινωνίες (φωνή ή/και δεδομένα) και λειτουργεί σε κανάλια μικρού εύρους και έχουν συνδετήρα κεραίας Μέρος 2- Εναρμονισμένο ΕΝ για την κάλυψη υων ουσιωδών απαιτήσεων του άρθρου 3.2 της οδηγίας RE

 

 

Άρθρο 3.2

ETSI

EN 301 178-2 V1.1.1

Ηλεκτρομαγνητική συμβατότητα και θέματα ραδιοφάσματος (ERM) — Φορητή συσκευή ραδιοτηλεφώνου πολύ υψηλών συχνοτήτων (VHF) για τη θαλάσσια κινητή υπηρεσία που λειτουργεί στις ζώνες VHF (μόνο για εφαρμογές μη GMDSS), Μέρος 2: Εναρμονισμένο ΕΝ για την κάλυψη των ουσιωδών απαιτήσεων του άρθρου 3.2 της Οδηγίας RE

 

 

Άρθρο 3.2

ETSI

EN 301 357-2 V1.2.1

Ηλεκτρομαγνητική συμβατότητα και θέματα ραδιοφάσματος (ERM) — Αναλογικές ακόρδονες ευρυζωνικές διατάξεις ακουστικών συχνοτήτων οι οποίεςχρησιμοποιούν ενσωματωμένες κεραίες που λειτουργούν στησυνιστώμενη από τη CEPT περιοχή συχνοτήτων 863 MHz ως 865 MHz. Μέρος 2:Εναρμονισμένο ΕΝ για τηνκάλυψη των ουσιωδών απαιτήσεων του άρθρου 3.2 της Οδηγίας RE

EN 301 357 V1.1.1

Ημερομηνία λήξης

(31.3.2003)

Άρθρο 3.2

ETSI

EN 301 357-2 V1.3.1

Ηλεκτρομαγνητική Συμβατότητα και Θέματα Ραδιοφάσματος (ERM) — Ακόρδονες συσκευές ακουστικών συχνοτήτων στην περιοχή 25 MHz ως 2 000 MHz — Καταναλωτικά ραδιομικρόφωνα και ενδοωτικά συστήματα παρακολούθησης που λειτουργούν στην εναρμονισμένη κατά CEPT ζώνη 863 MHz ως 865 MHz — Μέρος 2: Εναρμονισμένο ΕΝ για την κάλυψη του άρθρου 3.2 της Οδηγίας RE

EN 301 357-2 V1.2.1

30.4.2008

Άρθρο 3.2

ETSI

EN 301 360 V1.1.3

Δορυφορικοί Επίγειοι Σταθμοί και Συστήματα (SES) — Εναρμονισμένο ΕΝ που αφορά δορυφορικά τερματικά χρήστη (SUT) που εκπέμπουν προς δορυφόρους σε γεωστατική τροχιά, στις ζώνες συχνοτήτων 27,5 ως 29,5 GHz, για την κάλυψη των ουσιωδών απαιτήσεων του άρθρου 3.2 της Οδηγίας RE

 

 

Άρθρο 3.2

ETSI

EN 301 360 V1.2.1

Δορυφορικοί Επίγειοι Σταθμοί και Συστήματα (SES) Εναρμονισμένο EN για Δορυφορικά Διαδραστικά Τερματικά (SIT) and Δορυφορικά Τερματικά Χρήστη (SUT) που εκπέμπουν προς γεωστατικούς δορυφόρους στις ζώνες συχνοτήτων 27,5 GHz έως 29,5 GHz για την κάλυψη των ουσιωδών απαιτήσεων του άρθρου 3.2 της Οδηγίας RE

EN 301 360 V1.1.3

30.11.2007

Άρθρο 3.2

ETSI

EN 301 406 V1.5.1

Βελτιωμένες Ψηφιακές Ακόρδονες Τηλεπικοινωνίες (DECT) — Εναρμονισμένο ΕΝ που αφορά Βελτιωμένες Ψηφιακές Ακόρδονες Τηλεπικοινωνίες (DECT), για την κάλυψη των ουσιωδών απαιτήσεων του άρθρου 3.2 της Οδηγίας RE

EN 301 406 V1.4.1

Ημερομηνία λήξης

(31.3.2005)

Άρθρο 3.2

ETSI

EN 301 419-1 V4.0.1

Ψηφιακό κυψελωτό τηλεπικοινωνιακό σύστημα (Φάση Β') Απαιτήσεις σύνδεσης στον τομέα Παγκόσμιο Σύστημα Κινητής επικοινωνίας (ΠΣΚΤ/GSM) Μέρος Α': Κινητούς σταθμούς στις ζώνες 900 GSM και 1 800 DCS Πρόσβαση (GSM 13.01 έκδοση 4.0.1) (εφαρμοστέα μέρη: 12.1.1, 12.1.2, 12.2.1, 12.2.2, 13.1, 13.2, 13.3-1, 13.4, 14.1.1.2, 14.1.2.2, 14.3, 14.4.1, 14.5.1, 14.6.1, 14.7.1, 19.1, 19.2, 19.3, 20.1, 20.2, 20.3, 20.4, 20.5, 20.6, 20.7, 20.8, 20.9, 20.10, 20.11, 20.12, 20.13, 20.15, 20.16, 20.20.1, 20.20.2, 21.1, 21.2, 21.3.1, 21.3.2, 21.4, 22.1, 25.2.1.1.4, 25.2.1.2.3, 25.2.1.2.4, 25.2.3, 26.2.1.1, 26.2.1.2, 26.2.1.3, 26.2.2, 26.6.1.1, 26.6.1.2, 26.6.13.10, 26.6.13.3, 26.6.13.5, 26.6.13.6, 26.6.13.8, 26.6.13.9, 26.7.4.6, 26.7.5.7.1, 26.8.1.2.6.6, 26.8.1.3.5.2, 26.8.2.1, 26.8.2.2, 26.8.2.3, 26.8.3, 26.9.2, 26.9.3, 26.9.4, 26.9.5, 26.10.2.2, 26.10.2.3, 26.10.2.4.1, 26.10.2.4.2, 26.11.2.1, 26.12.1, 26.12.2.1, 26.12.3, 26.12.4, 27.6, 27.7, 31.6.1.1, 34.2.1, 34.2.2, 34.2.3)

 

 

Άρθρο 3.2

ETSI

EN 301 419-2 V5.1.1

Ψηφιακό κυψελωτό τηλεπικοινωνιακό σύστημα (Φάση Β'+) Απαιτήσεις σύνδεσης στον τομέα Παγκόσμιο Σύστημα Κινητής επικοινωνίας (ΠΣΚΤ/GSM) Υψηλής Ταχύτητας δεδομένα κυκλωματομεταγωγής (HSCSD) Κινητούς Σταθμούς Πολυθυρίδων Πρόσβαση (GSM 13.34 έκδοση 5.0.3)

 

 

Άρθρο 3.2

ETSI

EN 301 419-3 V5.0.2

Ψηφιακό κυψελωτό τηλεπικοινωνιακό σύστημα (Φάση Β'+) Απαιτήσεις σύνδεσης στον τομέα Παγκόσμιο Σύστημα Κινητής επικοινωνίας(ΠΣΚΤ/GSM) Αντικείμενα Προηγμένης Κλήσης Ομιλίας (ΑSCI) Κινητούς Σταθμούς Πρόσβαση (GSM 13.68 έκδοση 5.0.2 Κυκλοφορία 1996) (εφαρμοστέα μέρη: 26.14.5.2, 26.14.7.3, 26.14.8.1)

 

 

Άρθρο 3.2

ETSI

EN 301 419-7 V5.0.2

Ψηφιακό κυψελωτό τηλεπικοινωνιακό σύστημα (Φάση Β'+) Απαιτήσεις σύνδεσης στον τομέα Παγκόσμιο Σύστημα Κινητής επικοινωνίας(ΠΣΚΤ/GSM) Ζώνη Σιδηρόδρομου (R-GSM) Κινητούς Σταθμούς Πρόσβαση (GSM 13.67 έκδοση 5.0.2 Κυκλοφορία 1996) (εφαρμοστέα μέρη: 12.3.1, 12.3.2, 12.4.1, 12.4.2, 13.9, 14.7.3, 20.21.1, 20.21.2, 20.21.3, 20.21.4, 20.21.5, 20.21.6, 20.21.7, 20.21.8, 20.21.9, 20.21.10, 20.21.11, 20.21.12, 20.21.13, 20.21.15, 20.21.16, 20.21.18, 26.10.2.2, 26.10.2.3, 26.10.2.4.1, 26.10.2.4.2)

 

 

Άρθρο 3.2

ETSI

EN 301 423 V1.1.1

Ηλεκτρομαγνητική συμβατότητα και Θέματα Ραδιοφάσματος (ERM) — Εναρμονισμένο πρότυπο για το Επίγειο Σύστημα Τηλεπικοινωνίας εν Πτήσει, για την κάλυψη των ουσιωδών απαιτήσεων του άρθρου 3.2 της Οδηγίας RE

TBR 23: 1998

Ημερομηνία λήξης

(30.9.2002)

Άρθρο 3.2

ETSI

EN 301 426 V1.2.1

Δορυφορικά Τερματικά και Συστήματα (SES) Εναρμοισμέυο EN που αφορά Κινητούς σορυφορικούς επίγειους σταθμούς ξηράς (LMES) χαμηλού δεδομένων, που λειτουργούν στις ζώνες συχνοτήτων 1,5/1,6 GHz, για κάλυφη των ουσιωδών απαιτήσεων του άρθρου 3.2 της Οδηγίας RE

EN 301 426 V1.1.1

Ημερομηνία λήξης

(30.6.2002)

Άρθρο 3.2

ETSI

EN 301 427 V1.2.1

Δορυφορικά Τερματικά και Συστήματα (SES) Εναρμονισμένο ΕΝ που αφορά Κινητούς δορυφορικούς επίγειους σταθμούς ξηράς (LMES) χαμηλού ρυθμού δεδομένων, που λειτουργούν στις ζώνες συχνοτήτων 11/12/14 GHz, για την κάλυψη των ουσιωδών απαιτήσεων του άρθρου 3.2 της Οδηγίας RE

EN 301 427 V1.1.1

Ημερομηνία λήξης

(31.8.2003)

Άρθρο 3.2

ETSI

EN 301 428 V1.2.1

Δορυφορικά Τερματικά και Συστήματα (SES) Εναρμονισμένο ΕΝ που αφορά Τερματικό με κεραία πολύ μικρού ανοίγματος (VSAT) — Δορυφορικοί επίγειοι σταθμοί μόνο εκπομπής, εκπομπής/λήψης ή μόνο λήψης που λειτουργούν στις ζώνες συχνοτήτων 11/12/14 GHz, για την κάλυψη των ουσιωδών απαιτήσεων του άρθρου 3.2 της Οδηγίας RE

EN 301 428 V1.1.1

Ημερομηνία λήξης

(30.11.2001)

Άρθρο 3.2

ETSI

EN 301 428 V1.3.1

Δορυφορικοί Επίγειοι Σταθμοί και Συστήματα (SES) — Εναρμονισμένο EN για τερματικό με κεραία πολύ μικρού ανοίγματος (VSAT) — Δορυφορικοί επίγειοι σταθμοί μόνο εκπομπής, εκπομπής-λήψης ή μόνο λήψης που λειτουργούν στις ζώνες συχνοτήτων 11/12/14 GHz, για την κάλυψη των ουσιωδών απαιτήσεων του άρθρου 3.2 της Οδηγίας RE

EN 301 428 V1.2.1

30.6.2007

Άρθρο 3.2

ETSI

EN 301 430 V1.1.1

Δορυφορικά Τερματικά και Συστήματα (SES) Εναρμονισμένο ΕΝ που αφορά μεταφερτούς επίγειους σταθμούς δορυφορικής συλλογής ειδήσεων (SNG TES) που λειτουργούν στις ζώνες συχνοτήτων 11-12/13-14 GHz, για την κάλυψη των ουσιωδών απαιτήσεων του άρθρου 3.2 της Οδηγίας RE

TBR 30: 1998

Ημερομηνία λήξης

(31.1.2001)

Άρθρο 3.2

ETSI

EN 301 441 V1.1.1

Δορυφορικά Τερματικά και Συστήματα (SES) Εναρμονισμένο ΕΝ που αφορά κινητούς επίγειους σταθμούς (MES), συμπεριλαμβανομένων των χειρόφερτων επίγειων σταθμών, για Δορυφορικές προσωπικές επικοινωνίες (S-PCN) στις ζώνες 1,6/2,4 GHz στο πλαίσιο της Κινητής δορυφορικής υπηρεσίας (MSS), για την κάλυψη των ουσιωδών απαιτήσεων του άρθρου 3.2 της Οδηγίας RE

TBR 41: 1998

Ημερομηνία λήξης

(31.1.2001)

Άρθρο 3.2

ETSI

EN 301 442 V1.1.1

Δορυφορικά Τερμαικά και Συστήματα (SES) Εναρμονισμένο ΕΝ που αφορά κινητούς επίγειους σταθμούς (MES), συμπεριλαμβανομένων των χειρόφερτων επίγειων σταθμών, για Δορυφορικές προσωπικές επικοινωνίες (S-PCN) στις ζώνες 2,0 GHz στο πλαίσιο της Κινητής δορυφορικής υπηρεσίας (MSS), για την κάλυψη των ουσιωδών απαιτήσεων του άρθρου 3.2 της Οδηγίας RE

TBR 42: 1998

Ημερομηνία λήξης

(31.1.2001)

Άρθρο 3.2

ETSI

EN 301 443 V1.2.1

Δορυφορικά Τερματικά και Συστήματα (SES) Εναρμονισμένο ΕΝ που αφορά Τερματικό με κεραία πολύ μικρού ανοίγματος (VSAT) — Δορυφορικοί επίγειοι σταθμοί μόνο εκπομπής, εκπομπής/λήψης ή μόνο λήψης που λειτουργούν στις ζώνες συχνοτήτων 4 GHz και 6 GHz, για την κάλυψη των ουσιωδών απαιτήσεων του άρθρου 3.2 της Οδηγίας RE

EN 301 443 V1.1.1

Ημερομηνία λήξης

(30.11.2001)

Άρθρο 3.2

ETSI

EN 301 443 V1.3.1

Δορυφορικοί Επίγειοι Σταθμοί και Συστήματα (SES) — Εναρμονισμένο EN για τερματικό με κεραία πολύ μικρού ανοίγματος (VSAT) — Δορυφορικοί επίγειοι σταθμοί μόνο εκπομπής, εκπομπής και λήψης ή μόνο λήψης που λειτουργούν στις ζώνες συχνοτήτων 4 GHz και 6 GHz για την κάλυψη των ουσιωδών απαιτήσεων του άρθρου 3.2 της Οδηγίας RE

EN 301 443 V1.2.1

30.11.2007

Άρθρο 3.2

ETSI

EN 301 444 V1.1.1

Δορυφορικά Τερματικά και Συστήματα (SES) Εναρμονισμένο ΕΝ που αφορά για Κινητούς δορυφορικούς επίγειους σταθμούς ξηράς (LMES) που λειτουργούν στις ζώνες συχνοτήτων 1,5 GHz και 1,6 GHz παρέχοντας φωνητικές επικοινωνίες ή/και επικοινωνίες δεδομένων, για την κάλυψη των ουσιωδών απαιτήσεων του άρθρου 3.2 της Οδηγίας RE

TBR 44: 1998

Ημερομηνία λήξης

(31.1.2001)

Άρθρο 3.2

ETSI

EN 301 449 V1.1.1

Ηλεκτρομαγνητική Συμβατότητα και Θέματα Ραδιοφάσματος (ERM) — Εναρμονισμένο EN για σταθμούς βάσης φασματικής εξάπλωσης CDMA που λειτουργούν στην κυψελοειδή ζώνη 450 MHz (CDMA 450) και στις ζώνες PAMR 410, 450 και 870 MHz (CDMA-PAMR) για την κάλυψη των ουσιωδών απαιτήσεων του άρθρου 3.2 της Οδηγίας RE

 

 

Άρθρο 3.2

ETSI

EN 301 459 V1.2.1

Εναρμονισμένο ΕΝ που αφορά δορυφορικά διαδραστικά τερματικά (SIT) δορυφορικά τερματικά χρήστη (SUT) που εκπέμπουν προς δορυφόρους σε γεωστατική τροχιά στις ζώνες συχνοτήτων 29,5 ως 30,0 GHz, για την κάλυψη των ουσιωδών απαιτήσεων του άρθρου 3.2 της Οδηγίας RE

 

 

Άρθρο 3.2

ETSI

EN 301 459 V1.3.1

Δορυφορικοί Επίγειοι Σταθμοί και Συστήματα (SES) — Εναρμονισμένο EN για Δορυφορικά Διαδραστικά Τερματικά (SIT) και Δορυφορικά Τερματικά Χρήστη (SUT) που εκπέμπουν προς δορυφόρους σε γεωστατική τροχιά στις ζώνες συχνοτήτων από 29,5 GHz έως 30,0 GHz, για την κάλυψη των ουσιωδών απαιτήσεων του Άρθρου 3.2 της Οδηγίας RE

EN 301 459 V.1.2.1

31.12.2008

Άρθρο 3.2

ETSI

EN 301 489-01 V1.2.1

Ηλεκτρομαγνητική συμβατότητα και θέματα ραδιοφάσματος (ERM) — Πρότυπο ηλεκτρομαγνητικής συμβατότητας (EMC) για ραδιοσυσκευές και ραδιοϋπηρεσίες — Μέρος 1: Κοινές τεχνικές απαιτήσεις

 

 

Άρθρο 3.1.b (και και άρθρο 4 89/336/EOK)

ETSI

EN 301 489-01 V1.3.1

Ηλεκτρομαγνητική συμβατότητα και θέματα ραδιοφάσματος (ERM) — Πρότυπο ηλεκτρομαγνητικής συμβατότητας (EMC) για ραδιοσυσκευές και ραδιοϋπηρεσίες — Μέρος 1: Κοινές τεχνικές απαιτήσεις

EN 301 489-01 V1.2.1

31.8.2007

Άρθρο 3.1.b (και και άρθρο 4 89/336/EOK)

ETSI

EN 301 489-01 V1.4.1

Ηλεκτρομαγνητική συμβατότητα και θέματα ραδιοφάσματος (ERM) — Πρότυπο ηλεκτρομαγνητικής συμβατότητας (EMC) για ραδιοσυσκευές και ραδιοϋπηρεσίες — Μέρος 1: Κοινές τεχνικές απαιτήσεις

EN 301 489-01 V1.2.1 & V1.3.1

31.8.2007

Άρθρο 3.1.b (και και άρθρο 4 89/336/EOK)

ETSI

EN 301 489-01 V1.5.1

Ηλεκτρομαγνητική συμβατότητα και θέματα ραδιοφάσματος (ERM) — Πρότυπο ηλεκτρομαγνητικής συμβατότητας (EMC) για ραδιοσυσκευές και ραδιοϋπηρεσίες — Μέρος 1: Κοινές τεχνικές απαιτήσεις

EN 301 489-01 V1.4.1

11.8.2008

Άρθρο 3.1.b (και και άρθρο 4 89/336/EOK)

ETSI

EN 301 489-01 V1.6.1

Ηλεκτρομαγνητική συμβατότητα και θέματα ραδιοφάσματος (ERM) — Πρότυπο ηλεκτρομαγνητικής συμβατότητας (EMC) για ραδιοσυσκευές και ραδιοϋπηρεσίες — Μέρος 1: Κοινές τεχνικές απαιτήσεις

EN 301 489-01 V1.5.1

30.11.2008

Άρθρο 3.1.b (και και άρθρο 4 89/336/EOK)

ETSI

EN 301 489-02 V1.3.1

Ηλεκτρομαγνητική συμβατότητα και θέματα ραδιοφάσματος (ERM) — Πρότυπο ηλεκτρομαγνητικής συμβατότητας (EMC) για ραδιοσυσκευές και ραδιοϋπηρεσίες — Μέρος 2: Είδιες συνθήκες για συσκευές ραδιοτηλεειδοποίησης

EN 301 489-02 V1.2.1

Ημερομηνία λήξης

(30.11.2005)

Άρθρο 3.1.b (και και άρθρο 4 89/336/EOK)

ETSI

EN 301 489-03 V1.4.1

Ηλεκτρομαγνητική συμβατότητα και θέματα ραδιοφάσματος (ERM) — Πρότυπο ηλεκτρομαγνητικής συμβατότητας (EMC) για ραδιοσυσκευές και ραδιοϋπηρεσίες — Μέρος 3: Είδιες απαιτήσεις για διατάξεις μικρής εμβέλειας (SRD) που λειτουργούν σε συχνότητες μεταξύ 9 kHz και 40 GHz

EN 301 489-03 V1.3.1

Ημερομηνία λήξης

(30.11.2005)

Άρθρο 3.1.b (και και άρθρο 4 89/336/EOK)

ETSI

EN 301 489-04 V1.3.1

Ηλεκτρομαγνητική συμβατότητα και θέματα ραδιοφάσματος (ERM) — Πρότυπο ηλεκτρομαγνητικής συμβατότητας (EMC) για ραδιοσυσκευές και ραδιοϋπηρεσίες — Μέρος 4: Είδιες συνθήκες για σταθερές ραδιοζεύξεις και βοηθητικό εξοπλισμό και υπηρεσίες

EN 301 489-04 V1.2.1

Ημερομηνία λήξης

(30.11.2005)

Άρθρο 3.1.b (και και άρθρο 4 89/336/EOK)

ETSI

EN 301 489-05 V1.3.1

Ηλεκτρομαγνητική συμβατότητα και θέματα ραδιοφάσματος (ERM) — Πρότυπο ηλεκτρομαγνητικής συμβατότητας (EMC) για ραδιοσυσκευές και ραδιοϋπηρεσίες — Μέρος 5: Είδιες συνθήκες για ιδιωτικές κινητές ρεαδιοεπικοινωνίες ξηράς (PMR) και βοηθητικό εξοπλισμό (ομιλιακό και μη ομιλιακό)

EN 301 489-05 V1.2.1

Ημερομηνία λήξης

(30.11.2005)

Άρθρο 3.1.b (και και άρθρο 4 89/336/EOK)

ETSI

EN 301 489-06 V1.2.1

Ηλεκτρομαγνητική συμβατότητα και θέματα ραδιοφάσματος (ERM) — Πρότυπο ηλεκτρομαγνητικής συμβατότητας (EMC) για ραδιοσυσκευές και ραδιοϋπηρεσίες — Μέρος 6: Είδιες συνθήκες για συσκευή βελτιωμένου ψηφιακού ακόρδονου τηλεφώνου (DECT)

EN 301 489-06 V1.1.1

Ημερομηνία λήξης

(30.11.2005)

Άρθρο 3.1.b (και και άρθρο 4 89/336/EOK)

ETSI

EN 301 489-07 V1.2.1

Ηλεκτρομαγνητική συμβατότητα και θέματα ραδιοφάσματος (ERM) — Πρότυπο ηλεκτρομαγνητικής συμβατότητας (EMC) για ραδιοσυσκευές και ραδιοϋπηρεσίες — Μέρος 7: Είδιες συνθήκες για κινητή και φορητή ραδιοσυσκευή και βοηθητικό εξοπλισμό συστημάτων ψηφιακών κυψελοειδών ραδιοτηλεπικοινωνιών (GSM και DCS)

EN 301 489-07 V1.1.1

Ημερομηνία λήξης

(30.11.2005)

Άρθρο 3.1.b (και και άρθρο 4 89/336/EOK)

ETSI

EN 301 489-07 V1.3.1

Ηλεκτρομαγνητική συμβατότητα και Θέματα Ραδιοφάσματος (ERM) — Πρότυπο Ηλεκτρομαγνητικής Συμβατότητας (EMC) για ραδιοεξοπλισμό και ραδιοϋπηρεσίες — Μέρος 7: Είδιες συνθήκες για κινητή και φορητή ραδιοσυσκευή και βοηθητικό εξοπλισμό ψηφιακών κυψελοειδών συστημάτων ραδιοτηλεπικοινωνιών (GSM και DCS)

EN 301 489-07 V1.2.1

31.1.2009

Άρθρο 3.1.b (και και άρθρο 4 89/336/EOK)

ETSI

EN 301 489-08 V1.2.1

Ηλεκτρομαγνητική συμβατότητα και Θέματα Ραδιοφάσματος (ERM) — Πρότυπο Ηλεκτρομαγνητικής Συμβατότητας (EMC) για ραδιοεξοπλισμό και ραδιοϋπηρεσίες — Μέρος 8: Είδιες απαιτήσεις για σταθμούς βάσης GSM

EN 301 489-08 V1.1.1

Ημερομηνία λήξης

(30.11.2005)

Άρθρο 3.1.b (και και άρθρο 4 89/336/EOK)

ETSI

EN 301 489-09 V1.3.1

λεκτρομαγνητική συμβατότητα και θέματα ραδιοφάσματος (ERM) — Πρότυπο ηλεκτρομαγνητικής συμβατότητας (EMC) για ραδιοσυσκευές και ραδιοϋπηρεσίες — Μέρος 9: Είδιες συνθήκες για ασυρματικά μικρόφωνα, παρόμοιες συσκευές ραδιοσυχνότητας (RF) ακουστικής ζεύξης, ακόρδονες ακουστικές διατάξεις παρακολούθησης και ενδοωτικές διατάξεις παρακολούθησης

EN 301 489-09 V1.2.1

Ημερομηνία λήξης

(30.11.2005)

Άρθρο 3.1.b (και και άρθρο 4 89/336/EOK)

ETSI

EN 301 489-10 V1.3.1

Ηλεκτρομαγνητική συμβατότητα και Θέματα Ραδιοφάσματος (ERM) — Πρότυπο Ηλεκτρομαγνητικής Συμβατότητας (EMC) για ραδιοεξοπλισμό και ραδιοϋπηρεσίες — Μέρος 10: Είδιες συνθήκες για συσκευή Ακόρδονου Τηλεφώνου Πρώτης (CT1 και CT1+) και Δεύτερης (CT2) γενιάς

EN 301 489-10 V1.2.1

Ημερομηνία λήξης

(30.11.2005)

Άρθρο 3.1.b (και και άρθρο 4 89/336/EOK)

ETSI

EN 301 489-11 V1.2.1

Ηλεκτρομαγνητική συμβατότητα και Θέματα Ραδιοφάσματος (ERM) — Πρότυπο Ηλεκτρομαγνητικής Συμβατότητας (EMC) για ραδιοεξοπλισμό και ραδιοϋπηρεσίες — Μέρος 11: Είδιες. συνθήκες για επίγειους πομπούς (υπηρεσίας) ραδιοφωνίας

EN 301 489-11 V1.1.1

Ημερομηνία λήξης

(30.11.2005)

Άρθρο 3.1.b (και και άρθρο 4 89/336/EOK)

ETSI

EN 301 489-11 V1.3.1

Ηλεκτρομαγνητική Συμβατότητα και Θέματα Ραδιοφάσματος (ERM) — Πρότυπο ηλεκτρομαγνητικής συμβατότητας (EMC) για ραδιοσυσκευές και ραδιοϋπηρεσίες — Μέρος 11: Είδιες συνθήκες για πομπούς επίγειας υπηρεσίας ραδιοφωνικών εκπομπών

EN 301 489-11 V1.2.1

30.11.2007

Άρθρο 3.1.b (και και άρθρο 4 89/336/EOK)

ETSI

EN 301 489-12 V1.2.1

Ηλεκτρομαγνητική συμβατότητα και Θέματα Ραδιοφάσματος (ERM) — Πρότυπο Ηλεκτρομαγνητικής Συμβατότητας (EMC) για ραδιοεξοπλισμό και ραδιοϋπηρεσίες — Μέρος 12: Είδιες συνθήκες για διαδραστικούς δορυφορικούς επίγειους σταθμούς με τερματικά με κεραία πολύ μικρού ανοίγματος, που λειτουργούν στην περιοχή συχνοτήτων μεταξύ 4 GHz και 30 GHz στη σταθερή δουφορική υπηρεσία

EN 301 489-12 V1.1.1

Ημερομηνία λήξης

(31.7.2006)

Άρθρο 3.1.b (και και άρθρο 4 89/336/EOK)

ETSI

EN 301 489-13 V1.2.1

Ηλεκτρομαγνητική συμβατότητα και θέματα ραδιοφάσματος (ERM) — Πρότυπο ηλεκτρομαγνητικής συμβατότητας (EMC) για ραδιοσυσκευές και ραδιοϋπηρεσίες — Μέρος 13: Είδιες συνθήκες για ραδιοσυσκευές και βοηθητικό εξοπλισμό (ομιλιακό και μη ομιλιακό) της ζώνης ραδιοσυχνοτήτων πολιτών (CB)

EN 301 489-13 V1.1.1

Ημερομηνία λήξης

(30.11.2005)

Άρθρο 3.1.b (και και άρθρο 4 89/336/EOK)

ETSI

EN 301 489-14 V1.2.1

Ηλεκτρομαγνητική συμβατότητα και θέματα ραδιοφάσματος (ERM) — Πρότυπο ηλεκτρομαγνητικής συμβατότητας (EMC) για ραδιοσυσκευές και ραδιοϋπηρεσίες — Μέρος 14: Είδιες συνθήκες για επίγειους αναλογικούς και ψηφιακούς πομπούς (υπηρεσίας) τηλεόρασης

EN 301 489-14 V1.1.1

Ημερομηνία λήξης

(31.7.2006)

Άρθρο 3.1.b (και και άρθρο 4 89/336/EOK)

ETSI

EN 301 489-15 V1.2.1

Ηλεκτρομαγνητική συμβατότητα και θέματα ραδιοφάσματος (ERM) — Πρότυπο ηλεκτρομαγνητικής συμβατότητας (EMC) για ραδιοσυσκευές και ραδιοϋπηρεσίες — Μέρος 15: Είδιες συνθήκες για εμπορικά διαθέσιμες ραδιοσυσκευές ραδιοερασιτεχνών

EN 301 489-15 V1.1.1

Ημερομηνία λήξης

(30.11.2005)

Άρθρο 3.1.b (και και άρθρο 4 89/336/EOK)

ETSI

EN 301 489-16 V1.2.1

Ηλεκτρομαγνητική συμβατότητα και θέματα ραδιοφάσματος (ERM) — Πρότυπο ηλεκτρομαγνητικής συμβατότητας (EMC) για ραδιοσυσκευές και ραδιοϋπηρεσίες — Μέρος 16: Είδιες συνθήκες για κινητές και φορητές συσκευές αναλογικών κυψελοειδών ραδιοεπικοινωνιών

EN 301 489-16 V1.1.1

Ημερομηνία λήξης

(30.11.2005)

Άρθρο 3.1.b (και και άρθρο 4 89/336/EOK)

ETSI

EN 301 489-17 V1.2.1

Ηλεκτρομαγνητική συμβατότητα και θέματα ραδιοφάσματος (ERM); Πρότυπο ηλεκτρομαγνητικής συμβατότητας (EMC) για ραδιοεξοπλισμό και ραδιοϋπηρεσίες; Μέρος 17:Είδιες συνθήκες για ευρυζωνικά συστήματα μετάδοσης δεδομένων στα 2,5 GHz και υψηλής επίδοσης RLAN συσκευών στα 5 GHz

EN 301 489-17 V1.1.1

Ημερομηνία λήξης

(30.11.2005)

Άρθρο 3.1.b (και και άρθρο 4 89/336/EOK)

ETSI

EN 301 489-18 V1.3.1

Ηλεκτρομαγνητική συμβατότητα και Θέματα Ραδιοφάσματος (ERM) — Πρότυπο Ηλεκτρομαγνητικής Συμβατότητας (EMC) για ραδιοεξοπλισμό και ραδιοϋπηρεσίες — Μέρος 18: Είδιες συνθήκες για εξοπλισμό Επίγειων Συγκαναλικών Ραδιοεπικοινωνιών (TETRA)

EN 301 489-18 V1.2.1

Ημερομηνία λήξης

(30.11.2005)

Άρθρο 3.1.b (και και άρθρο 4 89/336/EOK)

ETSI

EN 301 489-19 V1.2.1

Ηλεκτρομαγνητική συμβατότητα και θέματα ραδιοφάσματος (ERM) — Πρότυπο ηλεκτρομαγνητικής συμβατότητας (EMC) για ραδιοσυσκευές και ραδιοϋπηρεσίες — Μέρος 19: Είδιες συνθήκες για κινητούς επίγειους σταθμούς μόνο λήψης (ROMES) που λειτουργούν στη ζώνη 1,5 GHz παρέχοντας επικοινωνία δεδομένων

EN 301 489-19 V1.1.1

Ημερομηνία λήξης

(30.11.2005)

Άρθρο 3.1.b (και και άρθρο 4 89/336/EOK)

ETSI

EN 301 489-20 V1.2.1

Ηλεκτρομαγνητική συμβατότητα και θέματα ραδιοφάσματος (ERM) — Πρότυπο ηλεκτρομαγνητικής συμβατότητας (EMC) για ραδιοσυσκευές και ραδιοϋπηρεσίες — Μέρος 20: Είδιες συνθήκες για κινητούς επίγειους σταθμούς (MES) που χρησιμοποιούνται στις κινητές δορυφορικές υπηρεσίες (MSS)

EN 301 489-20 V1.1.1

Ημερομηνία λήξης

(30.11.2005)

Άρθρο 3.1.b (και και άρθρο 4 89/336/EOK)

ETSI

EN 301 489-22 V1.2.1

Ηλεκτρομαγνητική συμβατότητα και Θέματα Ραδιοφάσματος (ERM) — Πρότυπο Ηλεκτρομαγνητικής Συμβατότητας (EMC) που αφορά ραδιοεξοπλισμό και ραδιοϋπηρεσίες — Μέρος 22: Είδιες συνθήκες για εδαφοπαγή κινητό και σταθερό αεροναυτικό ραδιοεξοπλισμό VHF

EN 301 489-22 V1.1.1

Ημερομηνία λήξης

(30.11.2005)

Άρθρο 3.1.b (και και άρθρο 4 89/336/EOK)

ETSI

EN 301 489-22 V1.3.1

Ηλεκτρομαγνητική συμβατότητα και Θέματα Ραδιοφάσματος (ERM) — Πρότυπο Ηλεκτρομαγνητικής Συμβατότητας (EMC) που αφορά ραδιοεξοπλισμό και ραδιοϋπηρεσίες — Μέρος 22: Είδιες συνθήκες για εδαφοπαγή κινητό και σταθερό αεροναυτικό ραδιοεξοπλισμό VHF

EN 301 489-22 V1.2.1

28.2.2007

Άρθρο 3.1.b (και και άρθρο 4 89/336/EOK)

ETSI

EN 301 489-23 V1.2.1

Ηλεκτρομαγνητική συμβατότητα και Θέματα Ραδιοφάσματος (ERM) — Πρότυπο Ηλεκτρομαγνητικής Συμβατότητας (EMC) που αφορά ραδιοεξοπλισμό και ραδιοϋπηρεσίες — Μέρος 23: Είδιες συνθήκες για ραδιοεξοπλισμό, για εξοπλισμό επαναλήπτη και βοηθητικό εξοπλισμό σταθμού βάσης IMT-2000 CDMA άμεσης εξάπλωσης (UTRA)

EN 301 489-23 V1.1.1

Ημερομηνία λήξης

(30.11.2005)

Άρθρο 3.1.b (και και άρθρο 4 89/336/EOK)

ETSI

EN 301 489-24 V1.2.1

Ηλεκτρομαγνητική συμβατότητα και Θέματα Ραδιοφάσματος (ERM) — Πρότυπο Ηλεκτρομαγνητικής Συμβατότητας (EMC) που αφορά ραδιοεξοπλισμό και ραδιοϋπηρεσίες — Μέρος 24: Είδιες συνθήκες για IMT-2000 CDMA άμεσης εξάπλωσης (UTRA) για κινητό και φορητό (UE) ραδιοεξοπλισμό και βοηθητικό εξοπλισμό

EN 301 489-24 V1.1.1

Ημερομηνία λήξης

(30.11.2005)

Άρθρο 3.1.b (και και άρθρο 4 89/336/EOK)

ETSI

EN 301 489-24 V1.3.1 (10-2005)

Ηλεκτρομαγνητική συμβατότητα και Θέματα Ραδιοφάσματος (ERM) — Πρότυπο Ηλεκτρομαγνητικής Συμβατότητας (EMC) για ραδιοεξοπλισμό και ραδιοϋπηρεσίες — Μέρος 24: Είδιες συνθήκες για IMT-2000 CDMA άμεσης εξάπλωσης (UTRA) για κινητή και φορητή (UE) ραδιοσυσκευή και βοηθητικό εξοπλισμό

EN 301 489-24 V1.2.1

31.1.2009

Άρθρο 3.1.b (και και άρθρο 4 89/336/EOK)

ETSI

EN 301 489-25 V2.0.0

Ηλεκτρομαγνητική συμβατότητα και Θέματα Ραδιοφάσματος (ERM) — Πρότυπο Ηλεκτρομαγνητικής Συμβατότητας (EMC) που αφορά ραδιοεξοπλισμό και ραδιοϋπηρεσίες — Μέρος 25: Είδιες συνθήκες για IMT-2000 CDMA πολυφεροντικούς κινητούς σταθμούς και βοηθητικό εξοπλισμό

 

 

Άρθρο 3.1.b (και και άρθρο 4 89/336/EOK)

ETSI

EN 301 489-25 V2.2.1

Ηλεκτρομαγνητική συμβατότητα και Θέματα Ραδιοφάσματος (ERM) — Πρότυπο Ηλεκτρομαγνητικής Συμβατότητας (EMC) που αφορά ραδιοεξοπλισμό και ραδιοϋπηρεσίες — Μέρος 25: Είδιες συνθήκες για IMT-2000 CDMA πολυφεροντικούς κινητούς σταθμούς και βοηθητικό εξοπλισμό

EN 301 489-25 V1.1.1

Ημερομηνία λήξης

(31.7.2006)

Άρθρο 3.1.b (και και άρθρο 4 89/336/EOK)

ETSI

EN 301 489-25 V2.3.2 (7-2005)

Ηλεκτρομαγνητική συμβατότητα και θέματα ραδιοφάσματος (ERM) Πρότυπο ηλεκτρομαγνητικής συμβατότητας (EMC) που αφορά ραδιοεξοπλισμό και ραδιοϋπηρεσίες Μέρος 25: Ειδικές συνθήκες για CDMA 1x κινητούς σταθμούς ευρέως φάσματος, αναμεταδώτες και βοηθιτικό εξοπλισμό

EN 301 489-25 V2.2.1

30.4.2007

Άρθρο 3.1.b (και και άρθρο 4 89/336/EOK)

ETSI

EN 301 489-26 V1.1.1

Ηλεκτρομαγνητική συμβατότητα και Θέματα Ραδιοφάσματος (ERM) — Πρότυπο Ηλεκτρομαγνητικής Συμβατότητας (EMC) που αφορά ραδιοεξοπλισμό και ραδιοϋπηρεσίες — Μέρος 26: Είδιες συνθήκες για IMT-2000 CDMA πολυφεροντικούς σταθμούς βάσης και βοηθητικό εξοπλισμό

 

 

Άρθρο 3.1.b (και και άρθρο 4 89/336/EOK)

ETSI

EN 301 489-26 V2.2.1

Ηλεκτρομαγνητική συμβατότητα και Θέματα Ραδιοφάσματος (ERM) — Πρότυπο Ηλεκτρομαγνητικής Συμβατότητας (EMC) που αφορά ραδιοεξοπλισμό και ραδιοϋπηρεσίες — Μέρος 26: Είδιες συνθήκες για IMT-2000 CDMA πολυφεροντικούς σταθμούς βάσης και βοηθητικό εξοπλισμό

EN 301 489-26 V1.1.1

Ημερομηνία λήξης

(31.7.2006)

Άρθρο 3.1.b (και και άρθρο 4 89/336/EOK)

ETSI

EN 301 489-26 V2.3.2

Ηλεκτρομαγνητική συμβατότητα και θέματα ραδιοφάσματος (ERM) Πρότυπο ηλεκτρομαγνητικής συμβατότητας (EMC) που αφορά ραδιοεξοπλισμό και ραδιοϋπηρεσίες Μέρος 26: Ειδικές συνθήκες για CDMA 1x σταθμούς βάσης ευρέως φάσματος, αναμεταδώτες και βοηθιτικό εξοπλισμό

EN 301 489-26 V2.2.1

30.4.2007

Άρθρο 3.1.b (και και άρθρο 4 89/336/EOK)

ETSI

EN 301 489-27 V1.1.1

Ηλεκτρομαγνητική Συμβατότητα και Θέματα Ραδιοφάσματος (ERM) — Πρότυπο Ηλεκτρομαγνητικής Συμβατότητας (EMC) για ραδιοεξοπλισμό και ραδιοϋπηρεσίες — Μέρος 27: Είδιες συνθήκες για ενεργητικά ιατρικά εμφυτεύματα υπερχαμηλής ισχύος (ULP-AMI) και σχετιζόμενες περιφερειακές διατάξεις (ULP-AMI-P)

 

 

Άρθρο 3.1.b (και και άρθρο 4 89/336/EOK)

ETSI

EN 301 489-28 V1.1.1

Ηλεκτρομαγνητική Συμβατότητα και Θέματα Ραδιοφάσματος (ERM) — Πρότυπο Ηλεκτρομαγνητικής Συμβατότητας (EMC) για θαλάσσιες ραδιοσυσκευές και ραδιοϋπηρεσίες Μέρος 28: Είδιες συνθήκες για ασύρματες ψηφιακές βιντεοζεύξεις

 

 

Άρθρο 3.1.b (και και άρθρο 4 89/336/EOK)

ETSI

EN 301 489-31 V1.1.1

Ηλεκτρομαγνητική Συμβατότητα και Θέματα Ραδιοφάσματος (ERM) — Πρότυπο Ηλεκτρομαγνητικής Συμβατότητας (EMC) για ραδιοεξοπλισμό και ραδιοϋπηρεσίες — Μέρος 31: EMC για ραδιοεξοπλισμό στη ζώνη συχνοτήτων 9 έως 315 kHz για ενεργητικά ιατρικά εμφυτεύματα υπερχαμηλής ισχύος (ULP-AMI) και σχετιζόμενες περιφερειακές διατάξεις (ULP-AMI-P)

 

 

Άρθρο 3.1.b (και και άρθρο 4 89/336/EOK)

ETSI

EN 301 489-32 V1.1.1

Ηλεκτρομαγνητική Συμβατότητα και Θέματα Ραδιοφάσματος (ERM) Πρότυπο Ηλεκτρομαγνητικής Συμβατότητας (EMC) για ραδιοεξοπλισμό και ραδιοϋπηρεσίες — Μέρος 32: Εφαρμογές ραντάρ ανίχνευσης εδάφους και τοίχων

 

 

Άρθρο 3.1.b (και και άρθρο 4 89/336/EOK)

ETSI

EN 301 502 V8.1.2

Εναρμονισμένο ΕΝ για Παγκόσμιο Σύστημα Κινητών Επικοινωνιών (GSM) — Εξοπλισμός Σταθμού Βάσης και Επαναλήπτη για την κάλυψη των ουσιωδών απαιτήσεων του άρθρου 3.2 της Οδηγίας RE (GSM 13.21 έκδοση 8.0.1 Κυκλοφορίας 1999)

EN 301 502 V7.0.1

Ημερομηνία λήξης

(30.4.2002)

Άρθρο 3.2

ETSI

EN 301 511 V9.0.2

Παγκόσμιο σύστημα κινητής τηλεπικοινωνίας (GSM) Αρμονισμενο πρότυπο για κινητούς σταθμούς στις GSM 900 kai DCS 1800 ζώνες συχνοτήτων που καλύπτoυν ουσιώδεις απαιτήσεις μέσω του άρθρου 3.2 των RE οδηγιών

EN 301 511 V7.0.1

Ημερομηνία λήξης

(30.6.2004)

Άρθρο 3.2

ETSI

EN 301 526 V1.1.1

Ηλεκτρομαγνητική Συμβατότητα και Θέματα Ραδιοφάσματος (ERM) — Εναρμονισμένο EN για κινητούς σταθμούς φασματικής εξάπλωσης CDMA που λειτουργούν στην κυψελοειδή ζώνη 450 MHz (CDMA 450) και στις ζώνες PAMR 410, 450 και 870 MHz (CDMA-PAMR) για την κάλυψη των ουσιωδών απαιτήσεων του άρθρου 3.2 της Οδηγίας RE

 

 

Άρθρο 3.2

ETSI

EN 301 681 V1.3.2

Δορυφορικοί Επίγειοι Σταθμοί και Συστήματα (SES) — Εναρμονισμένο ΕΝ που αφορούν Κινητούς Επίγειους Σταθμούς (MESs) συστημάτων γεωστατικών δορυφόρων κινητών επικοινωνιών, συμπεριλαμβανομένων των χειρόφερτων επίγειων σταθμών, για Δορυφορικά Δίκτυα Προσωπικών Επικοινωνιών (S-PCN) στις ζώνες 1,5/1,6 GHz στο πλαίσιο της Κινητής Δορυφορικής Υπηρεσίας (MSS) για την κάλυψη των ουσιωδών απαιτήσεων του άρθρου 3.2 της Οδηγίας RE

EN 301 681 V1.2.1

Ημερομηνία λήξης

(31.3.2006)

Άρθρο 3.2

ETSI

EN 301 721 V1.2.1

Δορυφορικοί επίγειοι σταθμοί και συστήματα (SES) Εναρμονισμένο ΕΝ που αφορά κινητούς επίγειους σταθμούς (MES) που παρέχουν επικοινωνίες χαμηλού δυφιακού ρυθμού (LBRDC) με τη χρησιμοποίηση δορυφόρων χαμηλής γήινης τροχιάς (LEO) που λειτουργούν κάτω από 1 GHz, για την κάλυψη των ουσιωδών απαιτήσεων του άρθρου 3.2 της Οδηγίας RE

EN 301 721 V1.1.1

Ημερομηνία λήξης

(31.3.2002)

Άρθρο 3.2

ETSI

EN 301 751 V1.2.1

Σταθερά ραδιοσυστήματα — Δισημειακές συσκευές και κεραίες — Γένιο εναρμονισμένο πρότυπο που αφορά δισημειακά ψηφιακά σταθερά ραδιοσυστήματα και κεραίες, για την κάλυψη των ουσιωδών απαιτήσεων του άρθρου 3.2 της Οδηγίας 1999/05/ΕΚ

EN 301 751 V1.1.1

Ημερομηνία λήξης

(30.4.2005)

Άρθρο 3.2

ETSI

EN 301 753 V1.2.1

Σταθερά ραδιοσυστήματα — Πολυσημειακές συσκευές και κεραίες — Γένιο εναρμονισμένο πρότυπο που αφορά πολυσημειακά ψηφιακά σταθερά ραδιοσυστήματα και κεραίες, για την κάλυψη των ουσιωδών απαιτήσεων του άρθρου 3.2 της Οδηγίας 1999/05/ΕΚ

EN 301 753 V1.1.1

Ημερομηνία λήξης

(28.2.2006)

Άρθρο 3.2

ETSI

EN 301 783-2 V1.1.1

Ηλεκτρομαγνητική συμβατότητα και Θέματα Ραδιοφάσματος (ERM) — Κινητή Υπηρεσία Ξηράς — Εμπορικά διαθέσιμος ραδιοεξοπλισμός ραδιοερασιτεχνών — Μέρος 2: Εναρμονισμένο ΕΝ για την κάλυψη των ουσιωδών απαιτήσεων του άρθρου 3.2 της Οδηγίας RE

 

 

Άρθρο 3.2

ETSI

EN 301 796 V1.1.1

Ηλεκτρομαγνητική συμβατότητα και θέματα ραδιοφάσματος (ERM) — Εναρμονισμένο ΕΝ που αφορά συσκευή ακόρδονου τηλεφώνου CT1 και CT1+, για την κάλυψη των ουσιωδών απαιτήσεων του άρθρου 3.2 της Οδηγίας RE

 

 

Άρθρο 3.2

ETSI

EN 301 797 V1.1.1

Ηλεκτρομαγνητική συμβατότητα και θέματα ραδιοφάσματος (ERM) — Εναρμονισμένο ΕΝ που αφορά συσκευή ακόρδονου τηλεφώνου CT2, για την κάλυψη των ουσιωδών απαιτήσεων του άρθρου 3.2 της Οδηγίας RE

 

 

Άρθρο 3.2

ETSI

EN 301 839-2 V1.1.1

Ηλεκτρομαγνητική συμβατότητα και Θέματα Ραδιοφάσματος (ERM) — Ραδιοεξοπλισμός στην περιοχή συχνοτήτων από 402 MHz έως 405 MHz για Ενεργητικά Ιατρικά Εμφυτεύματα και Παρελκόμενα υπερχαμηλής ισχύος — Μέρος 2: Εναρμονισμένο ΕΝ για την κάλυψη των ουσιωδών απαιτήσεων του άρθρου 3.2 της Οδηγίας RE

 

 

Άρθρο 3.2

ETSI

EN 301 840-2 V1.1.1

Ηλεκτρομαγνητική συμβατότητα και Θέματα Ραδιοφάσματος (ERM) –

 

 

Άρθρο 3.2

ETSI

EN 301 843-1 V1.2.1

Ηλεκτρομαγνητική συμβατότητα και θέματα ραδιοφάσματος (ERM) — Πρότυπο ηλεκτρομαγνητικής συμβατότητας (EMC) για θαλάσσιες ραδιοσυσκευές και ραδιοϋπηρεσίες — Μέρος 1: Κοινές τεχνικές προδιαγραφές

EN 301 843-1 V1.1.1

Ημερομηνία λήξης

(31.3.2006)

Άρθρο 3.1.b (και και άρθρο 4 89/336/EOK)

ETSI

EN 301 843-2 V1.2.1

Ηλεκτρομαγνητική συμβατότητα και θέματα ραδιοφάσματος (ERM) — Πρότυπο ηλεκτρομαγνητικής συμβατότητας (EMC) για θαλάσσιες ραδιοσυσκευές και ραδιοϋπηρεσίες — Μέρος 2: Είδιες συνθήκες πομπούς και δέκτες ραδιοτηλεφώνου

EN 301 843-2 V1.1.1

Ημερομηνία λήξης

(31.3.2006)

Άρθρο 3.1.b (και και άρθρο 4 89/336/EOK)

ETSI

EN 301 843-4 V1.2.1

Ηλεκτρομαγνητική συμβατότητα και θέματα ραδιοφάσματος (ERM) — Πρότυπο ηλεκτρομαγνητικής συμβατότητας (EMC) για θαλάσσιες ραδιοσυσκευές και ραδιοϋπηρεσίες — Μέρος 4: Είδιες συνθήκες για δέκτες στενοζωνικής άμεσης εκτύπωσης (NBDP) NAVTEX

EN 301 843-4 V1.1.1

Ημερομηνία λήξης

(31.3.2006)

Άρθρο 3.1.b (και και άρθρο 4 89/336/EOK)

ETSI

EN 301 843-5 V1.1.1

Ηλεκτρομαγνητική Συμβατότητα και Θέματα Ραδιοφάσματος (ERM) — Πρότυπο Ηλεκτρομαγνητικής Συμβατότητας (EMC) για θαλάσσιες ραδιοσυσκευές και ραδιοϋπηρεσίες· Μέρος 5: Είδιες συνθήκες για ραδιοτηλεφωνικούς πομπούς και δέκτες MF/HF

 

 

Άρθρο 3.1.b (και και άρθρο 4 89/336/EOK)

ETSI

EN 301 843-6 V1.1.1

Ηλεκτρομαγνητική Συμβατότητα και Θέματα Ραδιοφάσματος (ERM) Πρότυπο ηλεκτρομαγνητικής συμβατότητας (EMC) για θαλάσσιες ραδιοσυσκευές και ραδιοϋπηρεσίες· Μέρος 6: Είδιες συνθήκες για επινήιους επίγειους σταθμούς που λειτουργούν στις ζώνες συχνοτήτων άνω των 3 GHz

 

 

Άρθρο 3.1.b (και και άρθρο 4 89/336/EOK)

ETSI

EN 301 893 V1.2.3

Ευρυζωνικά Δίκτυα Ραδιοεπικοινωνίας (BRAN) Υψηλης απόδοσης RLAN στους 5 GHz Εναρμονισμένη ΕΝ που καλύπτει τις βασικές προυποθέσεις του άρθρου 3.2 της οδηγίας RE

 

 

Άρθρο 3.2

ETSI

EN 301 893 V1.3.1

Ευρυζωνικά Δίκτυα Ραδιοεπικοινωνίας (BRAN) Υψηλης απόδοσης RLAN στους 5 GHz Εναρμονισμένη ΕΝ που καλύπτει τις βασικές προυποθέσεις του άρθρου 3.2 της οδηγίας RE

EN 301 893 V1.2.3

31.3.2008

Άρθρο 3.2

ETSI

EN 301 908-01 V2.2.1

Ηλεκτρομαγνητική συμβατότητα και Θέματα Ηλεκτρομαγνητικού Φάσματος (ERM) Σταθμοί Βάσης (BS) και Μηχανήματα Χρηστών (UE) για κυψελωτά δικτυα Τρίτης Γεννιάς IMT-2000 Μερος 1: Εξαρμονισμένη τυποποίηση για IMT-2000, Εισαγωγή και κοινά προαπαιτούμενα. Που καλυπτει τα αναγκαία προαπαιτούμενα του Αρθρου 3.2 της Ντιρεκτιβας RE

EN 301 908-01 V1.1.1

Ημερομηνία λήξης

(31.1.2006)

Άρθρο 3.2

ETSI

EN 301 908-02 V2.2.1

Ηλεκτρομαγνητική συμβατότητα και Θέματα Ηλεκτρομαγνητικού Φάσματος (ERM) Σταθμοί Βάσης (BS) και Μηχανήματα Χρηστών (UE) για κυψελωτά δικτυα Τρίτης Γεννιάς IMT-2000 Μερος 2- Εξαρμονισμένη τυποποίηση για IMT-2000, CDMA Direct Spread (UTRA FDD) (UE). Που καλυπτει τα αναγκαία προαπαιτούμενα του Αρθρου 3.2 της Ντιρεκτιβας RE

EN 301 908-02 V1.1.1

Ημερομηνία λήξης

(31.1.2006)

Άρθρο 3.2

ETSI

EN 301 908-03 V2.2.1

O Ζητήματα Hλεκτρομαγνητικής συμβατότητας και Ηλεκτρομαγνητικού φάσματος (ERM) Σταθμοί Βάσης (BS) και Τερματικό Χρήστη (UE) για IMT-2000 κυψελωτά συστήματα 3ης Γενιάς Μέρος 3. Εναρμονισμένο «ΕΝ» για IMT-2000, CDMA Άμεσης Διασποράς (UTRA FDD) (BS) που καλύπτει βασικές αρχές του άρθρου 3.2 της RΤΤ Οδηγίας

EN 301 908-03 V1.1.1

Ημερομηνία λήξης

(31.1.2006)

Άρθρο 3.2

ETSI

EN 301 908-04 V2.2.1

Ηλεκτρομαγνητική συμβατότητα και Θέματα Ηλεκτρομαγνητικού Φάσματος (ERM) Σταθμοί Βάσης (BS) και Μηχανήματα Χρηστών (UE) για κυψελωτά δικτυα Τρίτης Γεννιάς IMT-2000 Μερος 4: Εξαρμονισμένη τυποποίηση για IMT-2000, CDMA Multi-Carrier (cdma2000) (UE). Που καλυπτει τα αναγκαία προαπαιτούμενα του Αρθρου 3.2 της Ντιρεκτιβας RE

EN 301 908-04 V1.1.1

Ημερομηνία λήξης

(31.1.2006)

Άρθρο 3.2

ETSI

EN 301 908-05 V2.2.1

Ηλεκτρομαγνητική συμβατότητα και Θέματα Ηλεκτρομαγνητικού Φάσματος (ERM) Σταθμοί Βάσης (BS), αναμεταδότες και Μηχανήματα Χρηστών (UE) για κυψελωτά δικτυα Τρίτης Γεννιάς IMT-2000 Μερος 5: Εξαρμονισμένη τυποποίηση για IMT-2000, CDMA Multi-Carrier (cdma2000) (BS και αναμεταδότες) Που καλυπτει τα αναγκαία προαπαιτούμενα του Αρθρου 3.2 της Ντιρεκτιβας RE

EN 301 908-05 V1.1.1

Ημερομηνία λήξης

(31.1.2006)

Άρθρο 3.2

ETSI

EN 301 908-06 V2.2.1

Ηλεκτρομαγνητική συμβατότητα και Θέματα Ηλεκτρομαγνητικού Φάσματος (ERM) Σταθμοί Βάσης (BS), αναμεταδότες και Μηχανήματα Χρηστών (UE) για κυψελωτά δικτυα Τρίτης Γεννιάς IMT-2000 Μερος 6 Εξαρμονισμένη τυποποίηση για IMT-2000, CDMA TDD (UTRA TDD) (UE) Που καλυπτει τα αναγκαία προαπαιτούμενα του Αρθρου 3.2 της Ντιρεκτιβας RE

EN 301 908-06 V1.1.1

Ημερομηνία λήξης

(31.1.2006)

Άρθρο 3.2

ETSI

EN 301 908-07 V2.2.1

Ηλεκτρομαγνητική συμβατότητα και Θέματα Ηλεκτρομαγνητικού Φάσματος (ERM) Σταθμοί Βάσης (BS), αναμεταδότες και Μηχανήματα Χρηστών (UE) για κυψελωτά δικτυα Τρίτης Γεννιάς IMT-2000 Μερος 7- Εξαρμονισμένη τυποποίηση για IMT-2000, CDMA TDD (UTRA TDD) (BS) Που καλυπτει τα αναγκαία προαπαιτούμενα του Αρθρου 3.2 της Ντιρεκτιβας RE

EN 301 908-07 V1.1.1

Ημερομηνία λήξης

(31.1.2006)

Άρθρο 3.2

ETSI

EN 301 908-07 V2.2.2

Ηλεκτρομαγνητική συμβατότητα και Θέματα Ηλεκτρομαγνητικού Φάσματος (ERM) Σταθμοί Βάσης (BS), αναμεταδότες και Μηχανήματα Χρηστών (UE) για κυψελωτά δικτυα Τρίτης Γεννιάς IMT-2000 Μερος 7- Εξαρμονισμένη τυποποίηση για IMT-2000, CDMA TDD (UTRA TDD) (BS) Που καλυπτει τα αναγκαία προαπαιτούμενα του Αρθρου 3.2 της Ντιρεκτιβας RE

 

 

Άρθρο 3.2

ETSI

EN 301 908-08 V1.1.1

Ηλεκτρομαγνητική συμβατότητα και Θέματα Ηλεκτρομαγνητικού Φάσματος (ERM) Σταθμοί Βάσης (BS) και Μηχανήματα Χρηστών (UE) για κυψελωτά δικτυα Τρίτης Γεννιάς IMT-2000 Μερος 8- Εξαρμονισμένη τυποποίηση για IMT-2000, TDMA Single-Carrier (UWC 136) (UE) Που καλυπτει τα αναγκαία προαπαιτούμενα του Αρθρου 3.2 της Ντιρεκτιβας RE

 

 

Άρθρο 3.2

ETSI

EN 301 908-09 V1.1.1

Ηλεκτρομαγνητική συμβατότητα και Θέματα Ηλεκτρομαγνητικού Φάσματος (ERM) Σταθμοί Βάσης (BS) και Μηχανήματα Χρηστών (UE) για κυψελωτά δικτυα Τρίτης Γεννιάς IMT-2000 Μερος 9: Εξαρμονισμένη τυποποίηση για IMT-2000, TDMA Single-Carrier (UWC 136) (BS). Που καλυπτει τα αναγκαία προαπαιτούμενα του Αρθρου 3.2 της Ντιρεκτιβας RE

 

 

Άρθρο 3.2

ETSI

EN 301 908-10 V2.1.1

Ηλεκτρομαγνητική συμβατότητα και Θέματα Ηλεκτρομαγνητικού Φάσματος (ERM) Σταθμοί Βάσης (BS) και Μηχανήματα Χρηστών (UE) για κυψελωτά δικτυα Τρίτης Γεννιάς IMT-2000 Μερος 10: Εξαρμονισμένη τυποποίηση για IMT-2000, FDMA/TDMA (DECT) Που καλυπτει τα αναγκαία προαπαιτούμενα του Αρθρου 3.2 της Ντιρεκτιβας RE

EN 301 908-10 V1.1.1

Ημερομηνία λήξης

(30.9.2005)

Άρθρο 3.2

ETSI

EN 301 908-11 V.2.3.1

Ηλεκτρομαγνητική Συμβατότητα και Θέματα Ραδιοφάσματος (ERM) — Σταθμοί Βάσης (BS), Επαναλήπτες και Εξοπλισμός Χρήστη (UE) για Κυψελοειδή Δίκτυα IMT-2000 τρίτης γενιάς — Μέρος 11: Εναρμονισμένο EN για IMT-2000, CDMA άμεσης εξάπλωσης (UTRA FDD) (Επαναλήπτες) για την κάλυψη των ουσιωδών απαιτήσεων του Άρθρου 3.2 της Οδηγίας RE

 

 

Άρθρο 3.2

ETSI

EN 301 929-2 V1.1.1

Ηλεκτρομαγνητική Συμβατότητα και Θέματα Ραδιοφάσματος (ERM) –Πομποί και δέκτες VHF ως Παράκτιοι Σταθμοί για GMDSS και άλλες εφαρμογές στις ναυτιλιακές κινητές υπηρεσίες — Μέρος 2: Εναρμονισμένο EN για την κάλυψη του Άρθρου 3.2 της Οδηγίας RE

 

 

Άρθρο 3.2

ETSI

EN 301 997-2 V1.1.1

Ελληνικός τίτλοςΜετάδοση και πολυπλεξία (ΤΜ)Πολυσημειακός εξοπλισμός-Ραδιοεξοπλισμός για χρήση σε πολυμεσικά ασύρματα συστήματα (MWS) στη ζώνη συχνοτήτων 40,5 GHz ως 43,5 GHz Μέρος 2: Eναρμονισμένο ΕΝ για την κάλυψη των ουσιωδών απαιτήσεων του άρθρου 3.2 της Οδηγίας RE

 

 

Άρθρο 3.2

ETSI

EN 302 017-2 V1.1.1

Ηλεκτρομαγνητική Συμβατότητα και Θέματα Ραδιοφάσματος (ERM) –Εξοπλισμός εκπομπής για την υπηρεσία ραδιοφωνικών εκπομπών διαμόρφωσης πλάτους (AM) — Μέρος 2: Εναρμονισμένο EN για την κάλυψη των ουσιωδών απαιτήσεων του Άρθρου 3.2 της Οδηγίας RE

 

 

Άρθρο 3.2

ETSI

EN 302 018-2 V1.1.1

Ηλεκτρομαγνητική συμβατότητα και Θέματα Ηλεκτρομαγνητικού Φάσματος (ERM) Εξoπλισμός εκπoμπής με Διαμόρφωση Συχvότητας (FM) για τηv υπηρεσία ραδιoευρυεκπoμπής. Μέρoς 2: Εvαρμovισμέvo ΕΝ σύμφωvα με τo αρθρo 3.2 της RE oδηγίας

ETS 300 384/A1: 1997

Ημερομηνία λήξης

(31.12.2005)

Άρθρο 3.2

ETSI

EN 302 018-2 V1.2.1

Ηλεκτρομαγνητική συμβατότητα και Θέματα Ηλεκτρομαγνητικού Φάσματος (ERM) Εξoπλισμός εκπoμπής με Διαμόρφωση Συχvότητας (FM) για τηv υπηρεσία ραδιoευρυεκπoμπής. Μέρoς 2: Εvαρμovισμέvo ΕΝ σύμφωvα με τo αρθρo 3.2 της RE oδηγίας

EN 302 018-2 V1.1.1

30.11.2007

Άρθρο 3.2

ETSI

EN 302 054-2 V1.1.1

Ηλεκτρομαγνητική συμβατότητα και Θέματα Ραδιοφάσματος (ΕRM) Μετεωρολογικά βοηθήματα (Met Aids) Ραδιοβολίδες που προορίζονται να χρησιμοποιηθούν στην περιοχή συχνοτήτων 400,15MHz ως 406MHz με στάθμη ισχύος ως 200mW: Μύρος 2: Εναρμονισμένο πρότυπο ΕΝ για την κάλυψη ουσιωδών απαιτήσεων του Άρθρου 3.2 της Οδηγίας RE

 

 

Άρθρο 3.2

ETSI

EN 302 064-2 V1.1.1

Ηλεκτρομαγνητική Συμβατότητα και Θέματα Ραδιοφάσματος (ERM) — Ασυρματικές βιντεοζεύξεις (WVL) που λειτουργούν στη ζώνη συχνοτήτων 1,3 GHz ως 50 GHz — Μέρος 2: Εναρμονισμένο EN για την κάλυψη του άρθρου 3.2 της Οδηγίας RE

 

 

Άρθρο 3.2

ETSI

EN 302 066-2 V1.1.1

Ηλεκτρομαγνητική Συμβατότητα και Θέματα Ραδιοφάσματος (ERM) Συσκευές μικρής εμβέλειας (SRD) — Εφαρμογές ραντάρ ανίχνευσης εδάφους και ραντάρ ανίχνευσης τοίχων — Μέρος 2: Εναρμονισμένο EN για την κάλυψη του Άρθρου 3.2 της Οδηγίας RE

 

 

Άρθρο 3.2

ETSI

EN 302 077-2 V.1.1.1

Ηλεκτρομαγνητική Συμβατότητα και Θέματα Ραδιοφάσματος (ERM) — Εξοπλισμός εκπομπής για την υπηρεσία Επίγειας Ψηφιακής Ακουστικής Ευρυεκπομπής (T-DAB) — Μέρος 2: Εναρμονισμένο EN για την κάλυψη του άρθρου 3.2 της Οδηγίας RE

 

 

Άρθρο 3.2

ETSI

EN 302 186 V1.1.1

Δορυφορικοί Σταθμοί Εδάφους και Δορυφορικά Συστήματα Εναρμονισμένο ΕΝ για Κινητούς Δορυφορικούς Σταθμούς Αεροσκαφών που λειτουργούν στις συχνότητες 11/12/14 GHz και που καλύπτει τις απαραίτητες απαιτήσεις σύμφωνα με το άρθρο 3.2 της RE

 

 

Άρθρο 3.2

ETSI

EN 302 195-2 V1.1.1 (3-2004)

Ηλεκτρομαγνητική Συμβατότητα και Θέματα Ραδιοφάσματος (ERM) — Ραδιοεξοπλισμός που λειτουργεί στην περιοχή συχνοτήτων 9 kHz έως 315 kHz για ενεργητικά ιατρικά εμφυτεύματα υπερχαμηλής ισχύος (ULP-AMI) και παρελκόμενα — Μέρος 2: Εναρμονισμένο EN για την κάλυψη των ουσιωδών απαιτήσεων του Άρθρου 3.2 της Οδηγίας RE

 

 

Άρθρο 3.2

ETSI

EN 302 208-2 V.1.1.1

Ηλεκτρομαγνητική Συμβατότητα και Θέματα Ραδιοφάσματος (ERM) — Εξοπλισμός Ραδιοσυχνικής Αναγνώρισης που λειτουργεί στη ζώνη συχνοτήτων 865 MHz έως 868 MHz με στάθμες ισχύος μέχρι 2 W — Μέρος 2: Εναρμονισμένο EN για την κάλυψη των ουσιωδών απαιτήσεων του Άρθρου 3.2 της Οδηγίας RE

 

 

Άρθρο 3.2

ETSI

EN 302 217-2-2 V1.1.3

Σταθερά Ραδιοσυστήματα Χαρακτηριστικά και απαιτήσεις για δισημειακές συσκευές και κεραίες Μέρος 2-2: Εναρμονισμένο EN για την κάλυψη των ουσιωδών απαιτήσεων του Άρθρου 3.2 της Οδηγίας RE για ψηφιακά συστήματα που λειτουργούν σε ζώνες συχνοτήτων όπου εφαρμόζεται συντονισμός συχνοτήτων

EN 301 751 V1.2.1

31.5.2007

Άρθρο 3.2

ETSI

EN 302 217-3 V1.1.3

Σταθερά Ραδιοσυστήματα — Χαρακτηριστικά και απαιτήσεις για δισημειακές συσκευές και κεραίες — Μέρος 3: Εναρμονισμένο EN για την κάλυψη των ουσιωδών απαιτήσεων του Άρθρου 3.2 της Οδηγίας RE για συσκευές που λειτουργούν σε ζώνες συχνοτήτων όπου δεν εφαρμόζεται συντονισμός συχνοτήτων

EN 301 751 V1.2.1

31.5.2007

Άρθρο 3.2

ETSI

EN 302 217-4-2 V1.1.3

Σταθερά Ραδιοσυστήματα — Χαρακτηριστικά και απαιτήσεις για δισημειακές συσκευές και κεραίες — Μέρος 4-2:Εναρμονισμένο EN για την κάλυψη των ουσιωδών απαιτήσεων του Άρθρου 3.2 της Οδηγίας RE για κεραίες

EN 301 751 V1.2.1

31.5.2007

Άρθρο 3.2

ETSI

EN 302 217-4-2 V1.2.1

Σταθερά Ραδιοσυστήματα — Χαρακτηριστικά και απαιτήσεις για δισημειακές συσκευές και κεραίες — Μέρος 4-2:Εναρμονισμένο EN για την κάλυψη των ουσιωδών απαιτήσεων του Άρθρου 3.2 της Οδηγίας RE για κεραίες

EN 302 217-4-2 V1.1.3

31.3.2008

Άρθρο 3.2

ETSI

EN 302 245-2 V.1.1.1

Ηλεκτρομαγνητική Συμβατότητα και Θέματα Ραδιοφάσματος (ERM) — Εξοπλισμός εκπομπής για την Παγκόσμια Υπηρεσία Ψηφιακής Ραδιοευρυεκπομπής (DRM) — Εναρμονισμένο EN για την κάλυψη του Άρθρου 3.2 της Οδηγίας RE

 

 

Άρθρο 3.2

ETSI

EN 302 288-2 V.1.1.1

Ηλεκτρομαγνητική Συμβατότητα και Θέματα Ραδιοφάσματος (ERM) — Συσκευές μικρής εμβέλειας — Τηλεπληροφορική Οδικών Μεταφορών και Οδικής Κυκλοφορίας (R&TTT) — Εξοπλισμός ραντάρ μικρής εμβέλειας που λειτουργεί στην περιοχή 24 GHz — Μέρος 2: Εναρμονισμένο EN για την κάλυψη των ουσιωδών απαιτήσεων του Άρθρου 3.2 της Οδηγίας RE

 

 

Άρθρο 3.2

ETSI

EN 302 288-2 V1.2.1

Ηλεκτρομαγνητική Συμβατότητα και Θέματα Ραδιοφάσματος (ERM) — Συσκευές μικρής εμβέλειας — Τηλεπληροφορική Οδικών Μεταφορών και Οδικής Κυκλοφορίας (R&TTT) — Εξοπλισμός ραντάρ μικρής εμβέλειας που λειτουργεί στην περιοχή 24 GHz — Μέρος 2: Εναρμονισμένο EN για την κάλυψη των ουσιωδών απαιτήσεων του Άρθρου 3.2 της Οδηγίας RE

EN 302 288-2 V1.1.1

30.6.2008

Άρθρο 3.2

ETSI

EN 302 291-2 V1.1.1

Ηλεκτρομαγνητική συμβατότητα και Θέματα Ραδιοφάσματος (ERM) — Συσκευές Μικρής Εμβέλειας (SRD) — Επαγωγικός εξοπλισμός επικοινωνίας δεδομένων κοντινής εμβέλειας που λειτουργεί στα 13,56 MHz — Μέρος 2: Εναρμονισμένο EN για την κάλυψη του Άρθρου 3.2 της Οδηγίας RE

 

 

Άρθρο 3.2

ETSI

EN 302 296 V1.1.1

Ηλεκτρομαγνητική Συμβατότητα και Θέματα Ραδιοφάσματος (ERM) — Εξοπλισμός εκπομπής για την υπηρεσία επίγειας ευρυεκπομπής ψηφιακής τηλεόρασης (DVB-T) — Εναρμονισμένο EN για την κάλυψη του άρθρου 3.2 της Οδηγίας RE

 

 

Άρθρο 3.2

ETSI

EN 302 297 V1.1.1

Ηλεκτρομαγνητική Συμβατότητα και Θέματα Ραδιοφάσματος (ERM) — Εξοπλισμός εκπομπής για υπηρεσία αναλογικής τηλεοπτικής ευρυεκπομπής — Εναρμονισμένο EN για την κάλυψη του Άρθρου 3.2 της Οδηγίας RE

 

 

Άρθρο 3.2

ETSI

EN 302 326-2 V1.1.2

Σταθερά Ραδιοσυστήματα — Πολυσημειακές Συσκευές και Κεραίες — Μέρος 2: Εναρμονισμένο EN για την κάλυψη των ουσιωδών απαιτήσεων του Άρθρου 3.2 της Οδηγίας RE για Ψηφιακό Πολυσημειακό Ραδιοεξοπλισμό

EN 301 753 V1.2.1

30.9.2008

Άρθρο 3.2

ETSI

EN 302 326-3 V1.1.2

Σταθερά Ραδιοσυστήματα — Πολυσημειακές Συσκευές και Κεραίες — Μέρος 3: Εναρμονισμένο EN για την κάλυψη των ουσιωδών απαιτήσεων του Άρθρου 3.2 της Οδηγίας RE για Πολυσημειακές Ραδιοκεραίες

EN 301 753 V1.2.1

30.9.2008

Άρθρο 3.2

ETSI

EN 302 340 V1.1.1

Δορυφορικοί Επίγειοι Σταθμοί και Συστήματα (SES) — Εναρμονισμένο EN για επινήιους δορυφορικούς επίγειους σταθμούς (ESV) που λειτουργούν στις ζώνες συχνοτήτων 11/12/14 GHz, οι οποίες έχουν καταχωρισθεί στη Σταθερή Δορυφορική Υπηρεσία (FSS), για την κάλυψη των ουσιωδών απαιτήσεων του άρθρου 3.2 της Οδηγίας RE

 

 

Άρθρο 3.2

ETSI

EN 302 372-2 V1.1.1

Ηλεκτρονική Συμβατότητα και Θέματα Ραδιοφάσματος (ERM) — Συσκευές μικρής εμβέλειας (SRD) — Εξοπλισμός για ανίχνευση και μετακίνηση — Ραντάρ ανίχνευσης στάθμης δεξαμενών (TLPR) που λειτουργεί στις ζώνες συχνοτήτων 5,8, 10, 25, 61 και 77 GHz — Μέρος 2: Εναρμονισμένο EN για την κάλυψη του άρθρου 3.2 της Οδηγίας RE

 

 

Άρθρο 3.2

ETSI

EN 302 426 V1.1.1

Ηλεκτρονική Συμβατότητα και Θέματα Ραδιοφάσματος (ERM) Εναρμονισμένο EN για επαναλήπτες φασματικής εξάπλωσης CDMA που λειτουργούν στην κυψελοειδή ζώνη 450 MHz (CDMA450) και στις ζώνες PAMR 410, 450 και 870 MHz (CDMA PAMR) για την κάλυψη των ουσιωδών απαιτήσεων του άρθρου 3.2 της Οδηγίας RE

 

 

Άρθρο 3.2

ETSI

EN 302 502 V1.1.1

Ευρυζωνικά Δίκτυα Ραδιοπρόσβασης (BRAN) — Σταθερά συστήματα μετάδοσης δεδομένων ευρείας ζώνης 5,8 GHz — Εναρμονισμένο EN για την κάλυψη των ουσιωδών απαιτήσεων του Άρθρου 3.2 της Οδηγίας RE

 

 

Άρθρο 3.2

ETSI

EN 303 035-1 V1.2.1

Εναρμονισμένο ΕΝ για εξοπλισμό TETRA για την κάλυψη των ουσιωδών απαιτήσεων του άρθρου 3.2 της Οδηγίας RE — Μέρος 1: Φωνή συν Δεδομένα (V+D)

EN 303 035-1 V1.1.1

Ημερομηνία λήξης

(30.9.2003)

Άρθρο 3.2

ETSI

EN 303 035-2 V1.2.2

Εναρμονισμένο ΕΝ για εξοπλισμό TETRA για την κάλυψη των ουσιωδών απαιτήσεων του άρθρου 3.2 της Οδηγίας RE — Μέρος 2: Αμεσότροπη Λειτουργία (DMO)

EN 303 035-2 V1.2.1

Ημερομηνία λήξης

(31.10.2004)

Άρθρο 3.2

ETSI

ETS 300 487/A1:1997

Δορυφορικοί Επίγειοι Σταθμοί και Συστήματα (SES)Κινητοί Επίγειοι Σταθμοί Μόνο Λήψης (ROMES) που λειτουργούν στη ζώνη 1.5 GHz παρέχοντας επικοινωνίες δεδομένων- Προδιαγραφές Ραδιοσυχνοτήτων (RF)

 

 

Άρθρο 3.2

Σημείωση 1:

Γενικά, η ημερομηνία λήξεως της ισχύος του τεκμηρίου συμμόρφωσης είναι η ημερομηνία απόσυρσης («dow»), η οποία καθορίζεται από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Τυποποίησης, αλλά εφιστάται η προσοχή των χρηστών των προτύπων αυτών στο γεγονός ότι σε ορισμένες εξαιρετικές περιπτώσεις, αυτό μπορεί να αλλάξει.

Σημείωση 2.1:

Το νέο (ή τροποποιημένο) πρότυπο έχει το ίδιο πεδίο εφαρμογής όπως το αντικατασταθέν πρότυπο. Την δεδομένη ημερομηνία, το αντικατασταθέν πρότυπο παύει να παρέχει τεκμήριο συμμόρφωσης με τις βασικές απαιτήσεις της οδηγίας.

Σημείωση 2.2:

Το νέο πρότυπο έχει ευρύτερο πεδίο εφαρμογής σε σχέση με τα αντικατασταθέντα πρότυπα. Την δεδομένη ημερομηνία, τα αντικατασταθέντα πρότυπα παύουν να παρέχουν τεκμήρια συμμόρφωσης με τις βασικές απαιτήσεις της οδηγίας.

Σημείωση 2.3:

Το νέο πρότυπο έχει στενότερο πεδίο εφαρμογής σε σχέση με το αντικατασταθέν πρότυπο. Την δεδομένη ημερομηνία, το (εν μέρει) αντικατασταθέν πρότυπο παύει να παρέχει τεκμήριο συμμόρφωσης με τις βασικές απαιτήσεις της οδηγίας, για τα προϊόντα εκείνα τα οποία υπάγονται στο πεδίο εφαρμογής του νέου προτύπου. Το τεκμήριο συμμόρφωσης με τις βασικές απαιτήσεις της οδηγίας για προϊόντα, τα οποία εξακολουθούν να υπάγονται στο πεδίο εφαρμογής του (εν μέρει) αντικατασταθέντος προτύπου, αλλά τα οποία δεν υπάγονται στο πεδίο εφαρμογής του νέου προτύπου, παραμένει αμετάβλητη.

Σημείωση 3:

Στην περίπτωση τροποποιήσεων, το έγγραφο αναφοράς είναι το EN CCCCC:YYYY. Οι προηγούμενες τροποποιήσεις, αν υπάρχουν, και οι νέες ονομάζονται «τροποποίηση». Το αντικατασταθέν πρότυπο (στήλη 4) συνεπώς αποτελείται από το EN CCCCC:YYYY και από τις προηγούμενες τροποποιήσεις του, αν υπάρχουν, αλλά χωρίς τη νέα ονομαζόμενη «τροποποίηση». Τη δεδομένη ημερομηνία, το αντικατασταθέν πρότυπο παύει να παρέχει τεκμήρια συμμόρφωσης με τις βασικές απαιτήσεις της οδηγίας.

Παράδειγμα: Για το EN 60215:1989, εφαρμόζεται το ακόλουθο:

CENELEC

EN 60215:1989

Απαιτήσεις ασφαλείας για συσκευές ραδιοηλεκτρικής εκπομπής

(IEC 60215:1987)

[Το αναφερόμενο πρότυπο είναι το EN 60215:1989]

ΚΑΝΕΝΑ

[Δεν υπάρχει κανένα αντικατασταθέν πρότυπο]

—

Άρθρο 3.1.a (& Άρθρο 2 73/23/EEC)

Τροποποίηση Νο A1:1992 του EN 60215:1989

(IEC 60215:1987/A1:1990)

[Το αναφερόμενο πρότυπο είναι το EN 60215:1989

+ A1:1992 του EN 60215:1989]

Σημείωση 3

[Το αντικατασταθέν πρότυπο είναι το EN 60215:1989]

Ημερομηνία λήξης

(1.6.1993)

Τροποποίηση Νο A2:1994 του EN 60215:1989

(IEC 60215:1987/A2:1993)

[Το αναφερόμενο πρότυπο είναι το EN 60215:1989

+A1:1992 του EN 60215:1989

+A2:1994 του EN 60215:1989]

Σημείωση 3

[Το αντικατασταθέν πρότυπο είναι το EN 60215:1989

+A1:1992 του EN 60215:1989]

Ημερομηνία λήξης

(15.7.1995)

Σημείωση 4:

Το EN 301 489-1 περιέχει τις συνήθεις απαιτήσεις εκπομπής και ατρωσίας, όσον αφορά την ηλεκτρομαγνητική συμβατότητα, για το σύνολο του ραδιοεξοπλισμού και πρέπει να χρησιμοποιείται από κοινού με το κατάλληλο μέρος του ενλόγω προτύπου που αφορά τη ραδιοφωνία, ώστε να αποδεικνύεται η συμμόρφωση με το άρθρο 3 παράγραφος 1 στοιχείο β) της οδηγίας.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ:

—

Επί πλέον, πρότυπα τα οποία δημοσιεύθηκαν σύμφωνα με τις διατάξεις των Οδηγιών 73/23/ΕΟΚ, 89/336/ ΕΟΚ, 90/385/ ΕΟΚ και 93/42/ΕΟΚ μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να πιστοποιήσουν συμμόρφωση προς τα άρθρα 3 παράγραφος 1 στοιχείο α) και 3 παράγραφος 1 στοιχείο β) της οδηγίας 1999/5/ΕΚ.

—

Τα προϊόντα θεωρούνται ότι συμμορφώνονται με την οδηγία, όταν ικανοποιούν τις απαιτήσεις στα πλαίσια των συνθηκών χρήσης για τις οποίες προορίζονται.

—

Προειδοποίηση: Ο κατάλογος αυτός αντικαθιστά τους προηγούμενους καταλόγους που δημοσιεύθηκαν στην Επίσημη Εφημερίδα των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων.

(1)  

—

CEN: rue de Stassart/De Stassartstraat 36, B-1050 Brussels, tel: (32-2) 550 08 11, fax: (32-2) 550 08 19

—

CENELEC: rue de Stassart/De Stassartstraat 35, B-1050 Brussels, tel: (32-2) 519 68 71, fax: (32-2) 519 69 19

—

ETSI: F-06921 Sophia Antipols Cedex, tel: (33) 492 94 42 00, fax: (33) 493 65 47 16

21.12.2006   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 314/31

Ανακοίνωση της Επιτροπής, στο πλαίσιο της εφαρμογής της οδηγίας 89/336/ΕΟΚ του Συμβουλίου

(Κείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ)

(Δημοσίευση τίτλων και στοιχείων αναφοράς εναρμονισμένων προτύπων βάσει της οδηγίας)

(2006/C 314/05)

Ευρωπαϊκό Οργανισμό Τυποποίησης (1)

Στοιχείο αναφοράς και τίτλος του προτύπου

(Έγγραφο αναφοράς)

Στοιχεία αναφοράς του αντικατασταθέντος προτύπου

Ημερομηνία λήξεως της ισχύος του τεκμηρίου συμμόρφωσης του αντικατασταθέντος προτύπου

Σημείωση 1

CENELEC

EN 50065-1:2001

Σηματοδοσία στα ηλεκτρικά δίκτυα χαμηλής τάσης στην περιοχή συχνοτήτων 3kHz μέχρι 148,5 kHz —Μέρος 1: Γενικές απαιτήσεις εύρος συχνοτήτων και ηλεκτρομαγνητικές διαταραχές

EN 50065-1:1991

+ A1:1992

+ A2:1995

+ A3:1996

Σημείωση 2.1

Ημερομηνία λήξης

(1.4.2003)

CENELEC

EN 50065-2-1:2003

Σηματοδοσία σε ηλεκτρικές εγκαταστάσεις χαμηλής τάσης στην περιοχή συχνοτήτων 3kHz μέχρι 148,5 kHz — Μέρος 2-1: Απαιτήσεις ατρωσίας για εξοπλισμό επικοινωνίας δικτύου και συστήματος λειτουργίας στην περιοχή συχνοτήτων 95 kHz ως 148,5 kHz που προορίζονται για χρήση σε περιβάλλοντα κατοικιών, εμπορικά και ελαφράς βιομηχανίας περιβάλλοντα

Σχετικό(-α) γένιο(-α) πρότυπο(-α)

Σημείωση 2.3

Ημερομηνία λήξης

(1.10.2004)

Τροποποίηση Νο A1:2005 του EN 50065-2-1:2003

Σημείωση 3

1.7.2008

CENELEC

EN 50065-2-2:2003

Σηματοδοσία σε ηλεκτρικές εγκαταστάσεις χαμηλής τάσης στην περιοχή συχνοτήτων από 3 kHz ως 148,5 kHz — Μέρος 2-2: Απαιτήσεις ατρωσίας για εξοπλισμό επικοινωνίας δικτύου και συστημάτων που λειτουργούν στην περιοχή συχνοτήτων 95 kHz ως 148,5 kHz που προορίζονται για χρήση σε βιομηχανικό περιβάλλον

Σχετικό(-α) γένιο(-α) πρότυπο(-α)

Σημείωση 2.3

Ημερομηνία λήξης

(1.10.2004)

Τροποποίηση Νο A1:2005 του EN 50065-2-2:2003

Σημείωση 3

1.7.2008

CENELEC

EN 50065-2-3:2003

Σηματοδοσία σε ηλεκτρικές εγκαταστάσεις χαμηλής τάσης στην περιοχή συχνοτήτων από 3 kHz ως 148,5 kHz — Μέρος 2-3: Απαιτήσεις ατρωσίας για εξοπλισμό επικοινωνίας δικτύου και συστημάτων που λειτουργούν στην περιοχή συχνοτήτων 3 kHz ως 95 kHz που προορίζονται για χρήση από φορείς παροχής και διανομής ηλεκτρικής ενέργειας

Σχετικό(-α) γένιο(-α) πρότυπο(-α)

Σημείωση 2.3

Ημερομηνία λήξης

(1.8.2004)

Τροποποίηση Νο A1:2005 του EN 50065-2-3:2003

Σημείωση 3

1.7.2008

CENELEC

EN 50083-2:2001

Καλωδιακά δίκτυα για τηλεοπτικά, ηχητικά και διαλογικά σήματα πολυμέσων —Μέρος 2: Ηλεκτρομαγνητική συμβατότητα για εξοπλισμό

EN 50083-2:1995

+ A1:1997

Σημείωση 2.1

Ημερομηνία λήξης

(1.1.2004)

Τροποποίηση Νο A1:2005 του EN 50083-2:2001

Σημείωση 3

1.4.2008

CENELEC

EN 50090-2-2:1996

Ηλεκτρονικά συστήματα για οικίες και κτίρια (HBES) — Μέρος 2-2: Επισκόπηση του συστήματος —Γενικές τεχνικές απαιτήσεις

Σχετικό(-α) γένιο(-α) πρότυπο(-α)

Σημείωση 2.3

Ημερομηνία λήξης

(1.10.1999)

CENELEC

EN 50091-2:1995

Τροφοδοτικά συστήματα αδιάλυπτης λειτουργίας —Μέρος 2: Απαιτήσεις ηλεκτρομαγνητικής συμβατότητας

Σχετικό(-α) γένιο(-α) πρότυπο(-α)

Σημείωση 2.3

Ημερομηνία λήξης

(1.3.1999)

CENELEC

EN 50130-4:1995

Συστήματα συναγερμού — Μέρος 4: Ηλεκτρομαγνητική συμβατότητα —Πρότυπο οικογένειας προϊόντος: Απαιτήσεις ατρωσίας για συστατικά συστημάτων συναγερμού για φωτιά, εισβολή και κοινωνικές εκδηλώσεις

Σχετικό(-α) γένιο(-α) πρότυπο(-α)

Σημείωση 2.3

Ημερομηνία λήξης

(1.1.2001)

Τροποποίηση Νο A1:1998 του EN 50130-4:1995

Σημείωση 3

Ημερομηνία λήξης

(1.1.2001)

Τροποποίηση Νο A2:2003 του EN 50130-4:1995

Σημείωση 3

1.9.2007

CENELEC

EN 50148:1995

Ηλεκτρονικά ταξίμετρα

Σχετικό(-α) γένιο(-α) πρότυπο(-α)

Σημείωση 2.3

Ημερομηνία λήξης

(15.12.1995)

CENELEC

EN 50240:2004

ηλεκτροσυγκόλλησης με αντίσταση Ηλεκτρομαγνητική συμβατότητα (EMC) —Πρότυπο προϊόντος για εξοπλισμό

Σχετικό(-α) γένιο(-α) πρότυπο(-α)

Σημείωση 2.3

1.4.2007

CENELEC

EN 50263:1999

Ηλεκτρομαγνητική συμβατότητα (EMC) —Πρότυπο προϊόντος για ηλεκτρονόμους μέτρησης και διατάξεις ασφαλείας

Σχετικό(-α) γένιο(-α) πρότυπο(-α)

Σημείωση 2.3

Ημερομηνία λήξης

(1.8.2002)

CENELEC

EN 50270:1999

Ηλεκτρομαγνητική συμβατότητα: Ηλεκτρικές συσκευές για την ανίχνευση και τη μέτρηση εύφλεκτων αερίων, τοξικών αερίων ή οξυγόνου

Σχετικό(-α) γένιο(-α) πρότυπο(-α)

Σημείωση 2.3

Ημερομηνία λήξης

(1.10.2001)

CENELEC

EN 50293:2000

Ηλεκτρομαγνητική συμβατότητα — Συστήματα σηματοδότησης οδικής κυκλοφορίας —Πρότυπο προϊόντος

Σχετικό(-α) γένιο(-α) πρότυπο(-α)

Σημείωση 2.3

Ημερομηνία λήξης

(1.4.2003)

CENELEC

EN 50295:1999

Συσκευές διακοπής και συσκευές ελέγχου χαμηλής τάσης — Συστήματα διεπαφής συσκευών ελέγχου — Διεπαφή ενεργοποιητή-αισθητήρα (As-i

Σχετικό(-α) γένιο(-α) πρότυπο(-α)

Σημείωση 2.3

Ημερομηνία λήξης

(1.12.1999)

CENELEC

EN 50370-1:2005

Ηλεκτρομαγνητική συμβατότητα (EMC) — Πρότυπο οικογένειας προϊόντος για εργαλεία μηχανών —Μέρος 1: Εκπομπή

Σχετικό(-α) γένιο(-α) πρότυπο(-α)

Σημείωση 2.3

1.2.2008

CENELEC

EN 50370-2:2003

Ηλεκτρομαγνητική συμβατότητα (EMC) — Πρότυπο οικογένειας προϊόντος για εργαλειομηχανές —Μέρος 2: Ατρωσία

Σχετικό(-α) γένιο(-α) πρότυπο(-α)

Σημείωση 2.3

Ημερομηνία λήξης

(1.11.2005)

CENELEC

EN 50412-2-1:2005

Γραμμές ισχύος εξοπλισμού και συστημάτων επικοινωνίας που χρησιμοποιούνται σε εγκαταστάσεις χαμηλής ισχύος στην περιοχή συχνοτήτων 1,6MHz έως 30MHz — Μέρος 2-1: Περιβάλλον κατοικίας, εμπορικό και βιομηχανικό περιβάλλον —Απαιτήσεις ατρωσίας

Σχετικό(-α) γένιο(-α) πρότυπο(-α)

Σημείωση 2.3

1.4.2008

CENELEC

EN 50428:2005

Διακόπτες για οικιακή και παρόμοιες σταθερές ηλεκτρικές εγκαταστάσεις — Βοηθητικό πρότυπο — Διακόπτες και σχετικά εξαρτήματα για χρήση σε οικίες και ηλεκτρονικά συστήματα κτιρίων (HBES)

Σχετικό(-α) γένιο(-α) πρότυπο(-α)

Σημείωση 2.3

1.1.2008

CENELEC

EN 55011:1998

Βιομηχανικός, επιστημονικός και ιατρικός (ISM) εξοπλισμός ραδιοσυχνοτήτων — Χαρακτηριστικά ραδιοπαρεμβολών — Όρια και μέθοδοι μέτρησης

(CISPR 11:1997 (Τροποποιημένο))

EN 55011:1991

+ A1:1997

+ A2:1996

Σημείωση 2.1

Ημερομηνία λήξης

(1.1.2001)

Τροποποίηση Νο A1:1999 του EN 55011:1998

(CISPR 11:1997/A1:1999)

Σημείωση 3

Ημερομηνία λήξης

(1.8.2002)

Τροποποίηση Νο A2:2002 του EN 55011:1998

(CISPR 11:1999/A2:2002)

Σημείωση 3

Ημερομηνία λήξης

(1.10.2005)

CENELEC

EN 55012:2002

Οχήματα,σκάφη και εσωτερικής καύσης μηχανοκίνητες συσκευές — Χαρακτηριστικά ραδιοπαρεμβολής — Όρια και μέθοδοι μετρήσεων για την προστασία των δεκτών εκτός των εγκατεστημένων στο ίδιο όχημα/σκάφος/συσκευή ή σε παρακείμενα οχήματα/σκάφη/συσκευές

(CISPR 12:2001)

Σημείωση 8

Σχετικό(-α) γένιο(-α) πρότυπο(-α)

Σημείωση 2.3

Ημερομηνία λήξης

(1.2.2005)

Τροποποίηση Νο A1:2005 του EN 55012:2002

(CISPR 12:2001/A1:2005)

Σημείωση 3

1.3.2008

CENELEC

EN 55013:2001

Δέκτες και συναφής εξοπλισμός ηχητικής και τηλεοπτικής ευρυεκπομπής — Χαρακτηριστικά ραδιοδιαταραχών — Όρια και μέθοδοι μέτρησης

(CISPR 13:2001 (Τροποποιημένο))

EN 55013:1990

+ A12:1994

+ A13:1996

+ A14:1999

Σημείωση 2.1

Ημερομηνία λήξης

(1.9.2004)

Τροποποίηση Νο A1:2003 του EN 55013:2001

(CISPR 13:2001/A1:2003)

Σημείωση 3

Ημερομηνία λήξης

(1.4.2006)

Τροποποίηση Νο A2:2006 του EN 55013:2001

(CISPR 13:2001/A2:2006)

Σημείωση 3

1.3.2009

CENELEC

EN 55014-1:2000

Ηλεκτρομαγνητική συμβατότητα — Απαιτήσεις για οικιακές συσκευές, ηλεκτρικά εργαλεία και παρόμοιες συσκευές — Μέρος 1: Εκπομπή

(CISPR 14-1:2000)

EN 55014-1:1993

+ A1:1997

+ A2:1999

Σημείωση 2.1

Ημερομηνία λήξης

(1.8.2003)

Τροποποίηση Νο A1:2001 του EN 55014-1:2000

(CISPR 14-1:2000/A1:2001)

Σημείωση 3

Ημερομηνία λήξης

(1.10.2004)

Τροποποίηση Νο A2:2002 του EN 55014-1:2000

(CISPR 14-1:2000/A2:2002)

Σημείωση 3

Ημερομηνία λήξης

(1.10.2005)

CENELEC

EN 55014-2:1997

Ηλεκτρομαγνητική συμβατότητα — Απαιτήσεις για οικιακές συσκευές, ηλεκτρικά εργαλεία και παρόμοιες συσκευές — Μέρος 2: Ατρωσία — Πρότυπο οικογένειας προϊόντων

(CISPR 14-2:1997)

EN 55104:1995

Σημείωση 2.1

Ημερομηνία λήξης

(1.1.2001)

Τροποποίηση Νο A1:2001 του EN 55014-2:1997

(CISPR 14-2:1997/A1:2001)

Σημείωση 3

Ημερομηνία λήξης

(1.12.2004)

CENELEC

EN 55015:2000

Όρια και μέθοδοι μέτρησης χαρακτηριστικών των ραδιοδιαταραχών ηλεκτρικών συσκευών φωτισμού και παρόμοιων συσκευών

(CISPR 15:2000)

EN 55015:1996

+ A1:1997

+ A2:1999

Σημείωση 2.1

Ημερομηνία λήξης

(1.8.2003)

Τροποποίηση Νο A1:2001 του EN 55015:2000

(CISPR 15:2000/A1:2001)

Σημείωση 3

Ημερομηνία λήξης

(1.12.2004)

Τροποποίηση Νο A2:2002 του EN 55015:2000

(CISPR 15:2000/A2:2002)

Σημείωση 3

Ημερομηνία λήξης

(1.10.2005)

CENELEC

EN 55020:1994

Ηλεκτρομαγνητική ατρωσία δεκτών ραδιοφωνίας και τηλεόρασης και συναφών συσκευών

EN 55020:1988

Σημείωση 2.1

Ημερομηνία λήξης

(31.12.1998)

Τροποποίηση Νο A11:1996 του EN 55020:1994

Σημείωση 3

Ημερομηνία λήξης

(1.6.1999)

Τροποποίηση Νο A13:1999 του EN 55020:1994

Σημείωση 3

Ημερομηνία λήξης

(1.8.2001)

Τροποποίηση Νο A14:1999 του EN 55020:1994

Σημείωση 3

Ημερομηνία λήξης

(1.8.2001)

Τροποποίηση Νο A12:1999 του EN 55020:1994

Σημείωση 3

Ημερομηνία λήξης

(1.8.2002)

CENELEC

EN 55020:2002

Δέκτες και συναφής εξοπλισμός ηχητικής και τηλεοπτικής ευρυεκπομπής — Χαρακτηριστικά ατρωσίας — Όρια και μέθοδοι μέτρησης

(CISPR 20:2002)

EN 55020:1994 και οι τροποποιήσεις του

Σημείωση 2.1

1.12.2006

Τροποποίηση Νο A1:2003 του EN 55020:2002

(CISPR 20:2002/A1:2002)

Σημείωση 3

1.12.2006

Τροποποίηση Νο A2:2005 του EN 55020:2002

(CISPR 20:2002/A2:2004)

Σημείωση 3

1.2.2008

CENELEC

EN 55022:1994

Όρια και μέθοδοι μέτρησης των χαρακτηριστικών ραδιοταραχών εξοπλισμού τεχνολογίας πληροφοριών

(CISPR 22:1993)

EN 55022:1987

Σημείωση 2.1

Ημερομηνία λήξης

(31.12.1998)

Τροποποίηση Νο A1:1995 του EN 55022:1994

(CISPR 22:1993/A1:1995)

Σημείωση 3

Ημερομηνία λήξης

(31.12.1998)

Τροποποίηση Νο A2:1997 του EN 55022:1994

(CISPR 22:1993/A2:1996 (Τροποποιημένο))

Σημείωση 3

Ημερομηνία λήξης

(31.12.1998)

Τροποποίηση Νο A1:2000 του EN 55022:1998

(CISPR 22:1997/A1:2000)

Σημείωση 3

1.8.2007

Τροποποίηση Νο A2:2003 του EN 55022:1998

(CISPR 22:1997/A2:2002)

Σημείωση 3

1.8.2007

CENELEC

EN 55022:1998

Εξοπλισμός τεχνολογίας πληροφοριών — Χαρακτηριστικές ραδιοδιαταραχών — Όρια και μέθοδοι μέτρησης

(CISPR 22:1997 (Τροποποιημένο))

EN 55022:1994 και οι τροποποιήσεις του

Σημείωση 2.1

1.8.2007

Τροποποίηση Νο A1:2000 του EN 55022:1998

(CISPR 22:1997/A1:2000)

Σημείωση 3

1.10.2009

Τροποποίηση Νο A2:2003 του EN 55022:1998

(CISPR 22:1997/A2:2002)

Σημείωση 3

1.10.2009

CENELEC

EN 55022:2006

Εξοπλισμός τεχνολογίας πληροφοριών — Χαρακτηριστικές ραδιοδιαταραχών — Όρια και μέθοδοι μέτρησης

(CISPR 22:2005 (Τροποποιημένο))

EN 55022:1998 και οι τροποποιήσεις του

1.10.2009

CENELEC

EN 55024:1998

Εξοπλισμός τεχνολογίας πληροφοριών — Χαρακτηριστικά ατρωσίας — Όρια και μέθοδοι μέτρησης

(CISPR 24:1997 (Τροποποιημένο))

Σχετικό(-α) γένιο(-α) πρότυπο(-α)

Σημείωση 2.3

Ημερομηνία λήξης

(1.7.2001)

Τροποποίηση Νο A1:2001 του EN 55024:1998

(CISPR 24:1997/A1:2001)

Σημείωση 3

Ημερομηνία λήξης

(1.10.2004)

Τροποποίηση Νο A2:2003 του EN 55024:1998

(CISPR 24:1997/A2:2002)

Σημείωση 3

Ημερομηνία λήξης

(1.12.2005)

CENELEC

EN 55103-1:1996

Ηλεκτρομαγνητική συμβατότητα — Πρότυπο οικογένειας προϊόντων ακουστικών, οπτικών, οπτικοακουστικών συσκευών και συσκευών ελέγχου φωτισμού ψυχαγωγίας για επαγγελματική χρήση —Μέρος 1: Εκπομπή

Σχετικό(-α) γένιο(-α) πρότυπο(-α)

Σημείωση 2.3

Ημερομηνία λήξης

(1.9.1999)

CENELEC

EN 55103-2:1996

Ηλεκτρομαγνητική συμβατότητα — Πρότυπο οικογένειας προϊόντων ακουστικών, οπτικών, οπτικοακουστικών συσκευών και συσκευών ελέγχου φωτισμού ψυχαγωγίας για επαγγελματική χρήση —Μέρος 2: Ατρωσία

Σχετικό(-α) γένιο(-α) πρότυπο(-α)

Σημείωση 2.3

Ημερομηνία λήξης

(1.9.1999)

CENELEC

EN 60034-1:1998

Περιστρεφόμενες ηλεκτρικές μηχανές — Μέρος 1: Ονομαστικά χαρακτηριστικά και χαρακτηριστικά λειτουργίας

(IEC 60034-1:1996 (Τροποποιημένο))

—

—

Τροποποίηση Νο A11:2002 του EN 60034-1:1998

Σχετικό(-α) γένιο(-α) πρότυπο(-α)

Σημείωση 2.3

Ημερομηνία λήξης

(1.7.2005)

CENELEC

EN 60204-31:1998

Ασφάλεια μηχανών — Ηλεκτρικός εξοπλισμός Μηχανών — Μέρος 31: Ειδικές απαιτήσεις Ασφαλείας και Ηλεκτρομαγνητικής Συμβατότητας (EMC) για ραπτομηχανές, Μονάδες και συστήματα ραπτικής

(IEC 60204-31:1996 (Τροποποιημένο))

Σχετικό(-α) γένιο(-α) πρότυπο(-α)

Σημείωση 2.3

Ημερομηνία λήξης

(1.6.2002)

CENELEC

EN 60439-1:1999

Σύνολα διατάξεων διακοπής και ελέγχου χαμηλής τάσης — Μέρος 1: Σύνολα δοκιμών τύπου και μερικής δοκιμής τύπου

(IEC 60439-1:1999)

EN 60439-1:1994

+ A11:1996

Σημείωση 2.1

Ημερομηνία λήξης

(1.8.2002)

CENELEC

EN 60669-2-1:2000

Διακόπτες για οικιακές και παρόμοιες σταθερές ηλεκτρικές εγκαταστάσεις — Μέρος 2-1: Ειδικές απαιτήσεις — Ηλεκτρονικοί διακόπτες

(IEC 60669-2-1:1996 (Τροποποιημένο)

+ A1:1997 (Τροποποιημένο))

EN 60669-2-1:1996

+ A11:1997

Σημείωση 2.1

Ημερομηνία λήξης

(1.10.2005)

Τροποποίηση Νο A2:2001 του EN 60669-2-1:2000

(IEC 60669-2-1:1996/A2:1999 (Τροποποιημένο))

Σημείωση 3

Ημερομηνία λήξης

(1.10.2005)

CENELEC

EN 60669-2-1:2004

Διακόπτες για οικιακές και παρόμοιες σταθερές ηλεκτρικές εγκαταστάσεις — Μέρος 2-1: Ειδικές απαιτήσεις — Ηλεκτρονικοί διακόπτες

(IEC 60669-2-1:2002 (Τροποποιημένο))

EN 60669-2-1:2000 και οι τροποποιήσεις του

Σημείωση 2.1

1.7.2009

CENELEC

EN 60669-2-2:1997

Διακόπτες για οικιακές και παρόμοιες σταθερές ηλεκτρικές εγκαταστάσεις — Μέρος 2: Ειδικές απαιτήσεις — Τμήμα 2: Ηλεκτρομαγνητικοί διακόπτες τηλεχειρισμού (R.C.S.)

(IEC 60669-2-2:1996)

Σχετικό(-α) γένιο(-α) πρότυπο(-α)

Σημείωση 2.3

Ημερομηνία λήξης

(1.6.1999)

CENELEC

EN 60669-2-3:1997

Διακόπτες για οικιακές και παρόμοιες σταθερές ηλεκτρικές εγκαταστάσεις — Μέρος 2-3: Ειδικές απαιτήσεις — Διακόπτες χρονικής καθυστέρησης (T.D.S.)

(IEC 60669-2-3:1997)

EN 60669-2-3:1996

Σημείωση 2.1

Ημερομηνία λήξης

(1.6.1999)

CENELEC

EN 60730-1:1995

Αυτόματες ηλεκτρικές διατάξεις ελέγχου οικιακής και παρόμοιας χρήσης — Μέρος 1: Γενικές απαιτήσεις

(IEC 60730-1:1993 (Τροποποιημένο))

—

—

Τροποποίηση Νο A11:1996 του EN 60730-1:1995

Σχετικό(-α) γένιο(-α) πρότυπο(-α)

Σημείωση 2.3

Ημερομηνία λήξης

(1.1.1998)

Τροποποίηση Νο A17:2000 του EN 60730-1:1995

Σημείωση 3

Ημερομηνία λήξης

(1.10.2002)

CENELEC

EN 60730-1:2000

Αυτόματες ηλεκτρικές διατάξεις ελέγχου οικιακής και παρόμοιας χρήσης — Μέρος 1: Γενικές απαιτήσεις

(IEC 60730-1:1999 (Τροποποιημένο))

Σημείωση 7

EN 60730-1:1995 και οι τροποποιήσεις του

—

Τροποποίηση Νο A1:2004 του EN 60730-1:2000

(IEC 60730-1:1999/A1:2003 (Τροποποιημένο))

Σημείωση 3

 

CENELEC

EN 60730-2-5:1995

Αυτόματες ηλεκτρικές διατάξεις ελέγχου οικιακής και παρόμοιας χρήσης — Μέρος 2: Ειδικές απαιτήσεις για αυτόματα ηλεκτρικά συστήματα ελέγχου καυστήρων

(IEC 60730-2-5:1993 (Τροποποιημένο))

EN 60730-1:1995 και οι τροποποιήσεις του

Σημείωση 2.3

Ημερομηνία λήξης

(15.12.2000)

CENELEC

EN 60730-2-5:2002

Αυτόματες ηλεκτρικές διατάξεις ελέγχου οικιακής και παρόμοιας χρήσης — Μέρος 2-5: Ειδικές απαιτήσεις για αυτόματα ηλεκτρικά συστήματα ελέγχου καυστήρων

(IEC 60730-2-5:2000 (Τροποποιημένο))

—

—

Τροποποίηση Νο A1:2004 του EN 60730-2-5:2002

(IEC 60730-2-5:2000/A1:2004 (Τροποποιημένο))

EN 60730-2-5:1995

Σημείωση 2.1

1.12.2008

Τροποποίηση Νο A11:2005 του EN 60730-2-5:2002

Σημείωση 3

1.12.2008

CENELEC

EN 60730-2-6:1995

Αυτόματες ηλεκτρικές διατάξεις ελέγχου οικιακής και παρόμοιας χρήσης — Μέρος 2: Ειδικές απαιτήσεις για ηλεκτρικές συσκευές αυτομάτου ελέγχου ευαίσθητες στην πίεση συμπεριλαμβανομένων και των μηχανικών απαιτήσεων

(IEC 60730-2-6:1991 (Τροποποιημένο))

—

—

Τροποποίηση Νο A1:1997 του EN 60730-2-6:1995

(IEC 60730-2-6:1991/A1:1994 (Τροποποιημένο))

EN 60730-1:1995 και οι τροποποιήσεις του

Σημείωση 2.3

Ημερομηνία λήξης

(15.12.2003)

CENELEC

EN 60730-2-7:1991

Αυτόματες ηλεκτρικές διατάξεις ελέγχου οικιακής και παρόμοιας χρήσης — Μέρος 2: Ειδικές απαιτήσεις για χρονομετρητές και χρονοδιακόπτες

(IEC 60730-2-7:1990 (Τροποποιημένο))

—

—

Τροποποίηση Νο A1:1997 του EN 60730-2-7:1991

(IEC 60730-2-7:1990/A1:1994 (Τροποποιημένο))

EN 60730-1:1995 και οι τροποποιήσεις του

Σημείωση 2.3

Ημερομηνία λήξης

(1.1.2004)

CENELEC

EN 60730-2-8:1995

Αυτόματες ηλεκτρικές διατάξεις ελέγχου οικιακής και παρόμοιας χρήσης — Μέρος 2: Ειδικές απαιτήσεις για βαλβίδες νερού που λειτουργούν ηλεκτρικά, συμπεριλαμβανομένων και μηχανικών απαιτήσεων

(IEC 60730-2-8:1992 (Τροποποιημένο))

—

—

Τροποποίηση Νο A1:1997 του EN 60730-2-8:1995

(IEC 60730-2-8:1992/A1:1994 (Τροποποιημένο))

EN 60730-1:1995 και οι τροποποιήσεις του

Σημείωση 2.3

Ημερομηνία λήξης

(1.1.2004)

Τροποποίηση Νο A2:1997 του EN 60730-2-8:1995

(IEC 60730-2-8:1992/A2:1997)

Σημείωση 3

Ημερομηνία λήξης

(1.1.2004)

CENELEC

EN 60730-2-8:2002

Αυτόματες ηλεκτρικές διατάξεις ελέγχου οικιακής και παρόμοιας χρήσης — Μέρος 2-8: Ειδικές απαιτήσεις για ηλεκτρικές βαλβίδες νερού, συμπεριλαμβανομένων μηχανικών απαιτήσεων

(IEC 60730-2-8:2000 (Τροποποιημένο))

EN 60730-2-8:1995 και οι τροποποιήσεις του

Σημείωση 2.1

1.12.2008

Τροποποίηση Νο A1:2003 του EN 60730-2-8:2002

(IEC 60730-2-8:2000/A1:2002 (Τροποποιημένο))

Σημείωση 3

1.12.2008

CENELEC

EN 60730-2-9:1995

Αυτόματες ηλεκτρικές διατάξεις ελέγχου οικιακής και παρόμοιας χρήσης — Μέρος 2: Ειδικές απαιτήσεις για συσκευές ελέγχου με αισθητήριο θερμοκρασίας

(IEC 60730-2-9:1992 (Τροποποιημένο))

—

—

Τροποποίηση Νο A1:1996 του EN 60730-2-9:1995

(IEC 60730-2-9:1992/A1:1994 (Τροποποιημένο))

EN 60730-1:1995 και οι τροποποιήσεις του

Σημείωση 2.3

Ημερομηνία λήξης

(1.1.2004)

Τροποποίηση Νο A2:1997 του EN 60730-2-9:1995

(IEC 60730-2-9:1992/A2:1994 (Τροποποιημένο))

Σημείωση 3

Ημερομηνία λήξης

(1.1.2004)

CENELEC

EN 60730-2-9:2002

Αυτόματες ηλεκτρικές διατάξεις ελέγχου οικιακής και παρόμοιας χρήσης — Μέρος 2-9: Ειδικές απαιτήσεις για διατάξεις ελέγχου με αισθητήριο θερμοκρασίας

(IEC 60730-2-9:2000 (Τροποποιημένο))

EN 60730-2-9:1995 και οι τροποποιήσεις του

Σημείωση 2.1

1.12.2008

Τροποποίηση Νο A2:2005 του EN 60730-2-9:2002

(IEC 60730-2-9:2000/A2:2004 (Τροποποιημένο))

Σημείωση 3

1.12.2007

Τροποποίηση Νο A1:2003 του EN 60730-2-9:2002

(IEC 60730-2-9:2000/A1:2002 (Τροποποιημένο))

Σημείωση 3

1.12.2008

CENELEC

EN 60730-2-11:1993

Αυτόματες ηλεκτρικές διατάξεις ελέγχου οικιακής και παρόμοιας χρήσης — Μέρος 2-11: Ειδικές απαιτήσεις για ρυθμιστές ενέργειας

(IEC 60730-2-11:1993)

—

—

Τροποποίηση Νο A1:1997 του EN 60730-2-11:1993

(IEC 60730-2-11:1993/A1:1994 (Τροποποιημένο))

EN 60730-1:1995 και οι τροποποιήσεις του

Σημείωση 2.3

Ημερομηνία λήξης

(1.7.2000)

Τροποποίηση Νο A11:2005 του EN 60730-2-11:1993

Σημείωση 3

1.3.2009

CENELEC

EN 60730-2-13:1998

Ηλεκτρικές συσκευές αυτομάτου ελέγχου για οικιακή και παρόμοιες χρήσεις — Μέρος 2-13: Ειδικές απαιτήσεις για συσκευές αυτομάτου ελέγχου ευαίσθητες στην υγρασία

(IEC 60730-2-13:1995 (Τροποποιημένο))

EN 60730-1:1995 και οι τροποποιήσεις του

Σημείωση 2.3

Ημερομηνία λήξης

(1.8.2001)

Τροποποίηση Νο A11:2005 του EN 60730-2-13:1998

Σημείωση 3

1.2.2009

CENELEC

EN 60730-2-14:1997

Αυτόματες ηλεκτρικές διατάξεις ελέγχου οικιακής και παρόμοιας χρήσης — Μέρος 2-14: Εδικές απαιτήσεις για ηλεκτρικούς ενεργοποιητές

(IEC 60730-2-14:1995 (Τροποποιημένο))

EN 60730-1:1995 και οι τροποποιήσεις του

Σημείωση 2.3

Ημερομηνία λήξης

(1.6.2004)

Τροποποίηση Νο A1:2001 του EN 60730-2-14:1997

(IEC 60730-2-14:1995/A1:2001)

Σημείωση 3

1.7.2008

CENELEC

EN 60730-2-18:1999

Ηλεκτρικές συσκευές αυτομάτου ελέγχου για οικιακή και παρόμοιες χρήσεις — Μέρος 2-18: Ειδικές απαιτήσεις για αυτόματες ηλεκτρικές διατάξεις ελέγχου νερού και ροής αέρα συμπεριλαμβανομένων και των μηχανικών απαιτήσεων

(IEC 60730-2-18:1997 (Τροποποιημένο))

EN 60730-1:1995 και οι τροποποιήσεις του

Σημείωση 2.3

Ημερομηνία λήξης

(1.4.2002)

CENELEC

EN 60870-2-1:1996

Εξοπλισμός και συστήματα τηλεχειρισμού — Μέρος 2: Συνθήκες λειτουργίας — Τμήμα 1: Τροφοδότηση και ηλεκτρομαγνητική συμβατότητα

(IEC 60870-2-1:1995)

Σχετικό(-α) γένιο(-α) πρότυπο(-α)

Σημείωση 2.3

Ημερομηνία λήξης

(1.9.1996)

CENELEC

EN 60945:2002

Εξοπλισμός και συστήματα ναυσιπλοΐας και ραδιοεπικοινωνίας — Γενικές απαιτήσεις — Μέθοδοι δοκιμών και απαιτούμενα αποτελέσματα δοκιμών

(IEC 60945:2002)

EN 60945:1997

Σημείωση 2.1

Ημερομηνία λήξης

(1.10.2005)

CENELEC

EN 60947-1:1999

Συσκευές διακοπής και ελέγχου χαμηλής τάσης — Μέρος 1: Γενικοί κανόνες

(IEC 60947-1:1999 (Τροποποιημένο))

Σημείωση 6

EN 60947-1:1997

Σημείωση 2.1

Ημερομηνία λήξης

(1.11.2001)

Τροποποίηση Νο A2:2001 του EN 60947-1:1999

(IEC 60947-1:1999/A2:2001)

Σημείωση 3

Ημερομηνία λήξης

(1.12.2004)

CENELEC

EN 60947-1:2004

Διατάξεις διακοπής και ελέγχου χαμηλής τάσης — Μέρος 1: Γενικοί κανόνες

(IEC 60947-1:2004)

Σημείωση 6

EN 60947-1:1999 και οι τροποποιήσεις του

Σημείωση 2.1

1.4.2007

CENELEC

EN 60947-2:2003

Διατάξεις διακοπής και ελέγχου χαμηλής τάσης — Μέρος 2: Διακόπτες κυκλώματος

(IEC 60947-2:2003)

EN 60947-2:1996

+ A1:1997

+ A2:2001

Σημείωση 2.1

Ημερομηνία λήξης

(1.6.2006)

CENELEC

EN 60947-3:1999

Συσκευές διακοπής και ελέγχου χαμηλής τάσης — Μέρος 3: Διακόπτες, αποζεύκτες, διακόπτες-αποζεύκτες και μονάδες συνδυασμού ασφαλειών τήξης

(IEC 60947-3:1999)

EN 60947-3:1992

+ A1:1995

Σημείωση 2.1

Ημερομηνία λήξης

(1.1.2002)

Τροποποίηση Νο A1:2001 του EN 60947-3:1999

(IEC 60947-3:1999/A1:2001)

Σημείωση 3

Ημερομηνία λήξης

(1.3.2004)

CENELEC

EN 60947-4-1:2001

Διατάξεις διακοπής και ελέγχου χαμηλής τάσης — Μέρος 4-1: Επαφείς και εκκινητήρες κινητήρων — Ηλεκτρομηχανικοί επαφείς και εκινητήρες κινητήρων

(IEC 60947-4-1:2000)

—

—

Τροποποίηση Νο A1:2002 του EN 60947-4-1:2001

(IEC 60947-4-1:2000/A1:2002)

EN 60947-4-1 και οι τροποποιήσεις του

Σημείωση 2.1

Ημερομηνία λήξης

(1.10.2005)

Τροποποίηση Νο A2:2005 του EN 60947-4-1:2001

(IEC 60947-4-1:2000/A2:2005)

Σημείωση 3

1.7.2008

CENELEC

EN 60947-4-2:2000

Συσκευές διακοπής και ελέγχου χαμηλής τάσης — Μέρος 4-2: Επαφείς και εκκινητήρες κινητήρων — Ημιαγωγικοί ελεγκτές και εκκινητήρες κινητήρων για εναλλασσόμενο ρεύμα

(IEC 60947-4-2:1999)

EN 60947-4-2:1996

+ A2:1998

Σημείωση 2.1

Ημερομηνία λήξης

(1.12.2002)

Τροποποίηση Νο A1:2002 του EN 60947-4-2:2000

(IEC 60947-4-2:1999/A1:2001)

Σημείωση 3

Ημερομηνία λήξης

(1.3.2005)

CENELEC

EN 60947-4-3:2000

Συσκευές διακοπής και ελέγχου χαμηλής τάσης — Μέρος 4-3: Επαφείς και εκκινητήρες κινητήρων — Ημιαγωγικοί ελεγκτές και εκκινητήρες κινητήρων για μη μηχανοκίνητα φορτία

(IEC 60947-4-3:1999)

Σχετικό(-α) γένιο(-α) πρότυπο(-α)

Σημείωση 2.3

Ημερομηνία λήξης

(1.12.2002)

CENELEC

EN 60947-5-1:1997

Συσκευές διακοπής και ελέγχου χαμηλής τάσης — Μέρος 5-1: Συσκευές και στοιχεία διακοπής για έλεγχο κυκλωμάτων — Ηλεκτρομηχανικές συσκευές για έλεγχο κυκλωμάτων

(IEC 60947-5-1:1997)

—

—

Τροποποίηση Νο A12:1999 του EN 60947-5-1:1997

EN 60947-5-1:1991

+A12:1997

Σημείωση 2.1

Ημερομηνία λήξης

(1.10.2002)

CENELEC

EN 60947-5-1:2004

Διατάξεις διακοπής και ελέγχου χαμηλής τάσης — Μέρος 5-1: Διατάξεις κυκλωμάτων ελέγχου και στοιχεία μεταγωγής — Ηλεκτρομηχανικές συσκευές κυκλωμάτων ελέγχου

(IEC 60947-5-1:2003)

EN 60947-5-1:1997 και οι τροποποιήσεις του

Σημείωση 2.1

1.5.2007

CENELEC

EN 60947-5-2:1998

Συσκευές διακοπής και ελέγχου χαμηλής τάσης — Μέρος 5-2: Συσκευές αυτομάτου ελέγχου κυκλώματος και στοιχεία μεταγωγής — Διακόπτες προσέγγισης

(IEC 60947-5-2:1997 (Τροποποιημένο))

EN 60947-5-2:1997

Σημείωση 2.1

Ημερομηνία λήξης

(1.10.2001)

Τροποποίηση Νο A2:2004 του EN 60947-5-2:1998

(IEC 60947-5-2:1997/A2:2003)

Σημείωση 3

1.2.2007

CENELEC

EN 60947-5-3:1999

Συσκευές διακοπής και ελέγχου χαμηλής τάσης — Μέρος 5-3: Συσκευές κυκλωμάτων ελέγχου και στοιχεία μεταγωγής — Απαιτήσεις για συσκευές προσέγγισης με καθορισμένη συμπεριφορά σε συνθήκες σφάλματος (PDF)

(IEC 60947-5-3:1999)

Σχετικό(-α) γένιο(-α) πρότυπο(-α)

Σημείωση 2.3

Ημερομηνία λήξης

(1.5.2002)

Τροποποίηση Νο A1:2005 του EN 60947-5-3:1999

(IEC 60947-5-3:1999/A1:2005)

Σημείωση 3

1.3.2008

CENELEC

EN 60947-5-6:2000

Συσκευές διακοπής και ελέγχου χαμηλής τάσης — Μέρος 5-6: Συσκευές και στοιχεία διακοπής για κυκλώματα ελέγχου — Διεπαφή συνεχούς ρεύματος για αισθητήρες γειτνίασης και ενισχυτές μεταγωγής (NAMUR)

(IEC 60947-5-6:1999)

EN 50227:1997

Σημείωση 2.1

Ημερομηνία λήξης

(1.1.2003)

CENELEC

EN 60947-5-7:2003

Συσκευές διακοπής και ελέγχου χαμηλής τάσης — Μέρος 5-7: Διατάξεις κυκλώματος ελέγχου και στοιχεία μεταγωγής — Απαιτήσεις για διατάξεις προσέγγισης με ανάλογη έξοδο

(IEC 60947-5-7:2003)

Σχετικό(-α) γένιο(-α) πρότυπο(-α)

Σημείωση 2.3

1.9.2006

CENELEC

EN 60947-6-1:1991

Συσκευές διακοπής και συσκευές ελέγχου χαμηλής τάσης — Μέρος 6-1: Εξοπλισμός πολλαπλής λειτουργίας — Τμήμα Πρώτο: Εξοπλισμός μεταγωγής αυτόματης μεταφοράς

(IEC 60947-6-1:1989)

Σχετικό(-α) γένιο(-α) πρότυπο(-α)

Σημείωση 2.3

Ημερομηνία λήξης

(1.10.1997)

Τροποποίηση Νο A2:1997 του EN 60947-6-1:1991

(IEC 60947-6-1:1989/A2:1997)

EN 60947-6-1:1991/A11:1997

Σημείωση 3

Ημερομηνία λήξης

(1.7.1998)

CENELEC

EN 60947-6-1:2005

Διατάξεις διακοπής και ελέγχου χαμηλής τάσης — Μέρος 6-1: Εξοπλισμός πολλαπλών λειτουργιών — Εξοπλισμός μεταγωγής μεταφοράς

(IEC 60947-6-1:2005)

EN 60947-6-1:1991 και οι τροποποιήσεις του

Σημείωση 2.1

1.10.2008

CENELEC

EN 60947-6-2:2003

Διατάξεις διακοπής και ελέγχου χαμηλής τάσης — Μέρος 6-2: Εξοπλισμός πολλαπλής λειτουργίας — Διατάξεις (ή εξοπλισμός) διακοπής για έλεγχο και προστασία (CPS)

(IEC 60947-6-2:2002)

EN 60947-6-2:1993

+ A1:1997

Σημείωση 2.1

Ημερομηνία λήξης

(1.9.2005)

CENELEC

EN 60947-8:2003

Συσκευές διακοπής και ελέγχου χαμηλής τάσης — Μέρος 8: Ενσωματωμένες μονάδες ελέγχου θερμικής προστασίας (PTC) για περιστρεφόμενες ηλεκτρικές μηχανές

(IEC 60947-8:2003)

Σχετικό(-α) γένιο(-α) πρότυπο(-α)

Σημείωση 2.3

1.7.2006

CENELEC

EN 60974-10:2003

Εξοπλισμός συγκόλλησης με τόξο — Μέρος 10: Απαιτήσεις ηλεκτρομαγνητικής συμβατότητας (EMC)

(IEC 60974-10:2002 (Τροποποιημένο))

EN 50199:1995

Σημείωση 2.1

Ημερομηνία λήξης

(1.3.2006)

CENELEC

EN 61000-3-2:2000

Ηλεκτρομαγνητική συμβατότητα (EMC) — Μέρος 3-2: Όρια — Όρια εκπομπής για αρμονικές ρεύματος (ρεύμα εισόδου συσκευής μέχρι και 16 Α ανά φάση)

(IEC 61000-3-2:2000 (Τροποποιημένο))

EN 61000-3-2:1995

+ A1:1998

+ A2:1998

+ A14:2000

Σημείωση 2.1

Ημερομηνία λήξης

(1.1.2004)

Τροποποίηση Νο A2:2005 του EN 61000-3-2:2000

(IEC 61000-3-2:2000/A1:2001

+ IEC 61000-3-2:2000/A2:2004)

Σημείωση 3

1.1.2008

CENELEC

EN 61000-3-3:1995

Ηλεκτρομαγνητικά συμβατότητα (EMC) — Μέρος 3-3: Όρια — Περιορισμός των διακυμάνσεων και τρεμοσβήματος σε δημόσια συστήματα παροχής χαμηλής τάσης για συσκευές με ονομαστικό ρεύμα μέχρι και 16 Α ανά φάση και χωρίς να υπόκεινται σε σύνδεση υπό συνθήκη

(IEC 61000-3-3:1994)

EN 60555-3:1987

+ A1:1991

Σημείωση 2.2

Ημερομηνία λήξης

(1.1.2001)

Τροποποίηση Νο A1:2001 του EN 61000-3-3:1995

(IEC 61000-3-3:1994/A1:2001)

Σημείωση 3

Ημερομηνία λήξης

(1.5.2004)

Τροποποίηση Νο A2:2005 του EN 61000-3-3:1995

(IEC 61000-3-3:1994/A2:2005)

Σημείωση 3

1.9.2008

CENELEC

EN 61000-3-11:2000

Ηλεκτρομαγνητική Συμβατότητα (EMC) — Μέρος 3-11: Περιορισμοί μεταβολών τάσης, διακυμάνσεων τάσης και τρεμοσβήματος σε δημόσια συστήματα τροφοδότησης χαμηλής τάσης — Συσκευές με ονομαστικό ρεύμα <= 75Α και υποκείμενες σε υπό συνθήκη σύνδεση

(IEC 61000-3-11:2000)

Σχετικό(-α) γένιο (-α) πρότυπο (-α)

Σημείωση 2.3

Ημερομηνία λήξης

(1.11.2003)

CENELEC

EN 61000-3-12:2005

Ηλεκτρομαγνητική συμβατότητα (EMC) — Μέρος 3-12: Όρια — Όρια για αρμονικές ρευμάτων παραγόμενες από εξοπλισμό συνδεδεμένο σε δημόσια συστήματα χαμηλής τάσης με ρεύμα εισόδου > 16 Α και χαμηλότερο από ή ίσο με 75 A ανά φάση

(IEC 61000-3-12:2004)

Σχετικό(-α) γένιο (-α) πρότυπο (-α)

Σημείωση 2.3

1.2.2008

CENELEC

EN 61000-6-1:2001

Ηλεκτρομαγνητική συμβατότητα (ΕΜC)- Μέρος 6-1: Γένια πρότυπα –Ατρωσία για κατοικήσιμα, εμπορικά και ελαφρής βιομηχανίας περιβάλλοντα

(IEC 61000-6-1:1997 (Τροποποιημένο))

EN 50082-1:1997

Σημείωση 2.1

Ημερομηνία λήξης

(1.7.2004)

CENELEC

EN 61000-6-2:2001

Ηλεκτρομαγνητική συμβατότητα (ΕΜC) — Μέρος 6-2: Γένια Πρότυπα- Ατρωσία για βιομηχανικά περιβάλλοντα

(IEC 61000-6-2:1999 (Τροποποιημένο))

EN 61000-6-2:1999

Σημείωση 2.1

Ημερομηνία λήξης

(1.7.2004)

CENELEC

EN 61000-6-2:2005

Ηλεκτρομαγνητική συμβατότητα (EMC) — Μέρος 6-2: Γένια πρότυπα — Ατρωσία για βιομηχανικά περιβάλλοντα

(IEC 61000-6-2:2005)

EN 61000-6-2:2001

Σημείωση 2.1

1.6.2008

CENELEC

EN 61000-6-3:2001

Ηλεκτρομαγνητική συμβατότητα (ΕΜC) — Μέρος 6-3.Γένια πρότυπα — Πρότυπο εκπομπής για κατοικήσιμα, εμπορικά και ελαφρής βιομηχανίας περιβάλλοντα

(CISPR/IEC 61000-6-3:1996 (Τροποποιημένο))

EN 50081-1:1992

Σημείωση 2.1

Ημερομηνία λήξης

(1.7.2004)

Τροποποίηση Νο A11:2004 του EN 61000-6-3:2001

Σημείωση 3

1.7.2007

CENELEC

EN 61000-6-4:2001

Ηλεκτρομαγνητική συμβατότητα (ΕΜC) — Μέρος 6-4: Γένια πρότυπα — Πρότυπο εκπομπής για βιομηχανικά περιβάλλοντα

(IEC 61000-6-4:1997 (Τροποποιημένο))

EN 50081-2:1993

Σημείωση 2.1

Ημερομηνία λήξης

(1.7.2004)

CENELEC

EN 61008-1:1994

Ηλεκτρικά εξαρτήματα — Αυτόματοι διακόπτες διαρροής χωρίς ενσωματωμένη διάταξη προστασίας από υπερεντάσεις για οικιακή και παρόμοιες χρήσεις (RCCB's) — Μέρος 1: Γενικοί κανόνες

(IEC 61008-1:1990 (Τροποποιημένο)

+ A1:1992 (Τροποποιημένο))

—

—

Τροποποίηση Νο A2:1995 του EN 61008-1:1994

(IEC 61008-1:1990/A2:1995)

Σχετικό(-α) γένιο (-α) πρότυπο (-α)

Σημείωση 2.3

Ημερομηνία λήξης

(1.7.2000)

Τροποποίηση Νο A14:1998 του EN 61008-1:1994

Σχετικό(-α) γένιο (-α) πρότυπο (-α)

Σημείωση 2.3

Ημερομηνία λήξης

(1.1.2001)

CENELEC

EN 61008-1:2004

Αυτόματοι διακόπτες διαρροής χωρίς ενσωματωμένη προστασία από υπερένταση για οικιακή και παρόμοιες χρήσεις (RCCB'S) — Μέρος 1: Γενικοί κανόνες

(IEC 61008-1:1996 (Τροποποιημένο)

+ A1:2002 (Τροποποιημένο))

EN 61008-1:1994 και οι τροποποιήσεις του

Σημείωση 2.1

1.4.2009

CENELEC

EN 61009-1:1994

Ηλεκτρικά εξαρτήματα — Αυτόματοι διακόπτες διαρροής με ενσωματωμένη διάταξη προστασίας από υπερεντάσεις για οικιακή και παρόμοιες χρήσεις (RCBΟ's) — Μέρος 1: Γενικοί κανόνες

(IEC 61009-1:1991 (Τροποποιημένο))

—

—

Τροποποίηση Νο A1:1995 του EN 61009-1:1994

(IEC 61009-1:1991/A1:1995)

Σχετικό(-α) γένιο (-α) πρότυπο (-α)

Σημείωση 2.3

Ημερομηνία λήξης

(1.7.2000)

Τροποποίηση Νο A14:1998 του EN 61009-1:1994

Σημείωση 3

Ημερομηνία λήξης

(1.1.2001)

CENELEC

EN 61009-1:2004

Αυτόματοι διακόπτες διαρροής με ενσωματωμένη προστασία από υπερένταση για οικιακή και παρόμοιες χρήσεις (RCBO'S) — Μέρος 1: Γενικοί κανόνες

(IEC 61009-1:1996 (Τροποποιημένο)

+ A1:2002 (Τροποποιημένο))

EN 61009-1:1994 και οι τροποποιήσεις του

Σημείωση 2.1

1.4.2009

CENELEC

EN 61037:1992

Ηλεκτρονικοί δέκτες ελέγχου κυμάτωσης για έλεγχο χρέωσης και φορτίου

(IEC 61037:1990 (Τροποποιημένο))

ΚΑΝΕΝΑ

—

Τροποποίηση Νο A1:1996 του EN 61037:1992

(IEC 61037:1990/A1:1996)

Σημείωση 3

Ημερομηνία λήξης

(1.12.1996)

Τροποποίηση Νο A2:1998 του EN 61037:1992

(IEC 61037:1990/A2:1998)

Σημείωση 3

Ημερομηνία λήξης

(1.5.2001)

CENELEC

EN 61038:1992

Χρονοδιακόπτες για έλεγχο δασμού και φορτίου

(IEC 61038:1990 (Τροποποιημένο))

ΚΑΝΕΝΑ

—

Τροποποίηση Νο A1:1996 του EN 61038:1992

(IEC 61038:1990/A1:1996)

Σημείωση 3

Ημερομηνία λήξης

(1.12.1996)

Τροποποίηση Νο A2:1998 του EN 61038:1992

(IEC 61038:1990/A2:1998)

Σημείωση 3

Ημερομηνία λήξης

(1.5.2001)

CENELEC

EN 61131-2:2003

Προγραμματιζόμενες διατάξεις ελέγχου — Μέρος 2: Απαιτήσεις και δοκιμές εξοπλισμού

(IEC 61131-2:2003)

EN 61131-2:1994

+ A11:1996

+ A12:2000

Σημείωση 2.1

Ημερομηνία λήξης

(1.5.2006)

CENELEC

EN 61204-3:2000

Διατάξεις τροφοδότησης ισχύος χαμηλής τάσης, έξοδος συνεχούς ρεύματος — Μέρος 3: Ηλεκτρομαγνητική συμβατότητα (EMC)

(IEC 61204-3:2000)

Σχετικό(-α) γένιο (-α) πρότυπο (-α)

Σημείωση 2.3

Ημερομηνία λήξης

(1.11.2003)

CENELEC

EN 61326:1997

Ηλεκτρικός εξοπλισμός για μέτρηση, έλεγχο και εργαστηριακή χρήση — Απαιτήσεις EMC

(IEC 61326:1997)

Σχετικό(-α) γένιο (-α) πρότυπο (-α)

Σημείωση 2.3

Ημερομηνία λήξης

(1.7.2001)

Τροποποίηση Νο A1:1998 του EN 61326:1997

(IEC 61326:1997/A1:1998)

Σημείωση 3

Ημερομηνία λήξης

(1.7.2001)

Τροποποίηση Νο A2:2001 του EN 61326:1997

(IEC 61326:1997/A2:2000)

Σημείωση 3

Ημερομηνία λήξης

(1.4.2004)

Τροποποίηση Νο A3:2003 του EN 61326:1997

(IEC 61326:2002 (Annexes E & F only)

Σημείωση 3

1.10.2006

CENELEC

EN 61543:1995

Διατάξεις προστασίας ρεύματος διαρροής για οικιακή και παρόμοια χρήση — Ηλεκτρομαγνητική συμβατότητα

(IEC 61543:1995)

Σχετικό(-α) γένιο (-α) πρότυπο (-α)

Σημείωση 2.3

Ημερομηνία λήξης

(4.7.1998)

Τροποποίηση Νο A11:2003 του EN 61543:1995

Σημείωση 3

1.3.2007

Τροποποίηση Νο A12:2005 του EN 61543:1995

Σημείωση 3

1.3.2008

Τροποποίηση Νο A2:2006 του EN 61543:1995

(IEC 61543:1995/A2:2005)

Σημείωση 3

1.12.2008

CENELEC

EN 61547:1995

Εξοπλισμός για γενικές χρήσεις φωτισμού — Απαιτήσεις ατρωσίας ηλεκτρομαγνητικής συμβατότητας

(IEC 61547:1995)

Σχετικό(-α) γένιο (-α) πρότυπο (-α)

Σημείωση 2.3

Ημερομηνία λήξης

(1.7.1996)

Τροποποίηση Νο A1:2000 του EN 61547:1995

(IEC 61547:1995/A1:2000)

Σημείωση 3

Ημερομηνία λήξης

(1.11.2003)

CENELEC

EN 61800-3:1996

Ηλεκτρικά συστήματα οδήγησης ισχύος, ρυθμιζόμενης ταχύτητας — Μέρος 3: Πρότυπο προϊόντος EMC που περιλαμβάνει ειδικές μεθόδους δοκιμής

(IEC 61800-3:1996)

Σχετικό(-α) γένιο (-α) πρότυπο (-α)

Σημείωση 2.3

Ημερομηνία λήξης

(1.4.1997)

Τροποποίηση Νο A11:2000 του EN 61800-3:1996

Σημείωση 3

Ημερομηνία λήξης

(1.1.2002)

CENELEC

EN 61800-3:2004

Ηλεκτρικά συστήματα οδήγησης μετατροπής ισχύος ρυθμιζόμενης ταχύτητας — Μέρος 3: Απαιτήσεις EMC και ειδικές μέθοδοι δοκιμών

(IEC 61800-3:2004)

EN 61800-3:1996 και οι τροποποιήσεις του

Σημείωση 2.1

1.10.2007

CENELEC

EN 61812-1:1996

Ηλεκτρονόμοι προδιαγραφόμενου χρόνου για βιομηχανική χρήση — Μέρος 1: Απαιτήσεις και δοκιμές

(IEC 61812-1:1996)

—

—

Τροποποίηση Νο A11:1999 του EN 61812-1:1996

Σχετικό(-α) γένιο (-α) πρότυπο (-α)

Σημείωση 2.3

Ημερομηνία λήξης

(1.1.2002)

CENELEC

EN 62020:1998

Ηλεκτρικά εξαρτήματα — Συσκευές παρακολούθησης ρεύματος διαρροής για οικιακή και παρόμοιες χρήσεις (RCM)

(IEC 62020:1998)

—

—

Τροποποίηση Νο A1:2005 του EN 62020:1998

(IEC 62020:1998/A1:2003 (Τροποποιημένο))

Σχετικό(-α) γένιο (-α) πρότυπο (-α)

Σημείωση 2.3

1.3.2008

CENELEC

EN 62040-2:2006

Συστήματα αδιάλειπτης ισχύος (UPS) — Μέρος 2: Απαιτήσεις ηλεκτρομαγνητικής συμβατότητας (EMC)

(IEC 62040-2:2005)

EN 50091-2:1995

Σημείωση 2.1

1.10.2008

CENELEC

EN 62052-11:2003

Εξοπλισμός μέτρησης ηλεκτρισμού (εναλλασσόμενου ρεύματος) — Γενικές απαιτήσεις, δοκιμές και συνθήκες δοκιμών — Μέρος 11: Εξοπλισμός μέτρησης

(IEC 62052-11:2003)

Σημείωση 9

Σχετικό(-α) γένιο (-α) πρότυπο (-α)

Σημείωση 2.3

Ημερομηνία λήξης

(1.3.2006)

CENELEC

EN 62052-21:2004

Εξοπλισμός μέτρησης ηλεκτρισμού (A.C.) — Γενικές απαιτήσεις, δοκιμές και συνθήκες δοκιμών — Μέρος 21: Εξοπλισμός ελέγχου χρέωσης και φορτίου

(IEC 62052-21:2004)

Σημείωση 2.11

EN 61037:1992 και οι τροποποιήσεις του

+ EN 61038:1992 και οι τροποποιήσεις του

Σημείωση 2.1

1.7.2007

CENELEC

EN 62053-11:2003

Εξοπλισμός μέτρησης ηλεκτρισμού (εναλλασσόμενου ρεύματος) — Ειδικές απαιτήσεις — Μέρος 11: Ηλεκτρομηχανικοί μετρητές για ενεργό ενέργεια (κλάσεις 0,5, 1 και 2)

(IEC 62053-11:2003)

EN 60521:1995

Σημείωση 2.1

Ημερομηνία λήξης

(1.3.2006)

CENELEC

EN 62053-21:2003

Εξοπλισμός μέτρησης ηλεκτρισμού (εναλλασσόμενου ρεύματος) — Ειδικές απαιτήσεις — Μέρος 21: Στατικοί μετρητές για ενεργό ενέργεια (κλάσεις 1 και 2)

(IEC 62053-21:2003)

EN 61036:1996

+ A1:2000

Σημείωση 2.1

Ημερομηνία λήξης

(1.3.2006)

CENELEC

EN 62053-22:2003

Εξοπλισμός μέτρησης ηλεκτρισμού (εναλλασσόμενου ρεύματος) — Ειδικές απαιτήσεις — Μέρος 22: Στατικοί μετρητές για ενεργό ενέργεια (κλάσεις 0,2 S και 0,5 S)

(IEC 62053-22:2003)

EN 60687:1992

Σημείωση 2.1

Ημερομηνία λήξης

(1.3.2006)

CENELEC

EN 62053-23:2003

Εξοπλισμός μέτρησης ηλεκτρισμού (εναλλασσόμενο ρεύμα) — Ειδικές απαιτήσεις — Μέρος 23: Στατικοί μετρητές για ενέργεια αντίδρασης (κλάσεις 2 και 3)

(IEC 62053-23:2003)

EN 61268:1996

Σημείωση 2.1

Ημερομηνία λήξης

(1.3.2006)

CENELEC

EN 62054-11:2004

Μέτρηση ηλεκτρισμού (a.c.) — Έλεγχος χρέωσης και φορτίου — Μέρος 11: Ειδικές απαιτήσεις για ηλεκτρονικούς δέκτες ελέγχου κυμάτωσης

(IEC 62054-11:2004)

EN 61037:1992 και οι τροποποιήσεις του

Σημείωση 2.1

1.7.2007

CENELEC

EN 62054-21:2004

Μέτρηση ηλεκτρισμού (a.c.) — Έλεγχος χρέωσης και φορτίου — Μέρος 21: Ειδικές απαιτήσεις για χρονοδιακόπτες

(IEC 62054-21:2004)

EN 61038:1992 και οι τροποποιήσεις του

Σημείωση 2.1

1.7.2007

ETSI

EN 300 386 V1.2.1

Ηλεκτρομαγνητική Συμβατότητα και θέματα ραδιοφάσματος (ERM) Εξοπλισμός Δικτύου Τηλεπικοινωνιών Απαιτήσεις Ηλεκτρομαγνητικής Συμβατότητας (EMC)

EN 300 386-2 V1.1.3

31.8.2007

ETSI

EN 300 386 V1.3.1

Ηλεκτρομαγνητική Συμβατότητα και θέματα ραδιοφάσματος (ERM) Εξοπλισμός Δικτύου Τηλεπικοινωνιών Απαιτήσεις Ηλεκτρομαγνητικής Συμβατότητας (EMC)

EN 300 386-2 V.1.1.3

31.8.2007

ETSI

EN 300 386 V1.3.2

Ηλεκτρομαγνητική Συμβατότητα και θέματα ραδιοφάσματος (ERM) Εξοπλισμός Δικτύου Τηλεπικοινωνιών Απαιτήσεις Ηλεκτρομαγνητικής Συμβατότητας (EMC)

EN 300 386-2 V.1.1.3

31.8.2007

ETSI

EN 300 386 V1.3.3

Ηλεκτρομαγνητική Συμβατότητα και θέματα ραδιοφάσματος (ERM) Εξοπλισμός Δικτύου Τηλεπικοινωνιών Απαιτήσεις Ηλεκτρομαγνητικής Συμβατότητας (EMC)

EN 300 386-2 V1.1.3

31.8.2007

ETSI

EN 300 386-2 V1.1.3

Ηλεκτρομαγνητική Συμβατότητα και θέματα ραδιοφάσματος (ERM) Εξοπλισμός Δικτύου Τηλεπικοινωνιών Απαιτήσεις Ηλεκτρομαγνητικής Συμβατότητας (EMC)

 

 

CEN

EN 617:2001

Εξοπλισμός και συστήματα συνεχούς χειρισμού — Απαιτήσεις ασφάλειας και ηλεκτρομαγνητικής συμβατότητας για τον εξοπλισμό αποθήκευσης χύδην υλικών σε σιλό, αποθήκες, κάδους και χωνιά

—

 

CEN

EN 618:2002

Εξοπλισμός και συστήματα συνεχούς χειρισμού — Απαιτήσεις ασφάλειας και ηλεκτρομαγνητικής συμβατότητας για εξοπλισμό μηχανικής τροφοδοσίας χύδην υλικών εκτός των σταθερών ταινιοδρόμων

—

 

CEN

EN 619:2002

Εξοπλισμός και συστήματα συνεχούς χειρσμού — Απαιτήσεις ασφάλειας και ηλεκτρομαγνητικής συμβατότητας για εξοπλισμό μοναδιαίων φορτίων μηχανικού εξοπλισμού

—

 

CEN

EN 620:2002

Εξοπλισμός και συστήματα συνεχούς χειρισμού — Απαιτήσεις ασφάλειας και ηλεκτρομαγνητικής συμβατότητας για σταθερούς ταινιοδρόμους

—

 

CEN

EN 12015:1998

Ηλεκτρομαγνητική συμβατότητα — Προδιαγραφές οικογενείας προϊόντων για ανελκυστήρες, κυλιόμενες κλίμακες, και κυλιόμενους πεζόδρομους — Εκπομπή

__

 

CEN

EN 12015:2004

Ηλεκτρομαγνητική συμβατότητα — Προδιαγραφές οικογένειας προϊόντων για ανελκυστήρες, κυλιόμενες κλίμακες και κυλιόμενους πεζόδρομους — Εκπομπή

EN 12015:1998

30.6.2006

CEN

EN 12016:1998

Ηλεκτρομαγνητική συμβατότητα — Προδιαγραφές οικογενείας προϊόντων για ανελκυστήρες, κυλιόμενες κλίμακες, και κυλιόμενους πεζόδρομους — Αντίσταση με παράσιτα

__

 

CEN

EN 12016:2004

Ηλεκτρομαγνητική συμβατότητα — Προδιαγραφές οικογενείας προϊόντων για ανελκυστήρες, κυλιόμενες κλίμακες, και κυλιόμενους πεζόδρομους — Αντίσταση με παράσιτα

EN 12016:1998

30.6.2006

CEN

EN 12895:2000

Φορτηγά οχήματα βιομηχανίας — Ηλεκτρομαγνητική συμβατότητα

—

 

CEN

EN 13241-1:2003

Πόρτες βιομηχανικές, εμπορικές και γκαραζόπορτες — Πρότυπο προϊόντος — Μέρος 1: Προϊόντα χωρίς χαρακτηριστικά πυραντίστασης και ελέγχου καπνού

—

 

CEN

EN 13309:2000

Μηχανήματα δομικών έργων — Ηλεκτρομαγνητική συμβατότητα μηχνών με εσωτερική ηλεκτρική παροχή

—

 

CEN

EN 14010:2003

Ασφάλεια μηχανών — Εξοπλιαμός για μηχανική στάθμευση οχημάτων — Απαιτήσεις ασφάλειας και ηλεκτρομαγνητικής συμβατότητας για τα στάδια του σχεδιασμού, κατασκευής, εγκατάστασης και λειτουργίας

—

 

CEN

EN ISO 14982:1998

Γεωργικά και δασoκoμικά μηxαvήματα — Hλεκτρoμαγvητική συμβατότητα — Mέθoδoι δoκιμής και κριτήρια απoδoxής (ISO 14982:1998)

—

 

Γενική Παρατήρηση: Όταν υπάρχει παύλα στη στήλη 4 (αναφορά του αντικατασταθέντος προτύπου), σημαίνει ότι το αναφερόμενο πρότυπο δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί χωρίς Τροποποίηση Νο ή ειδικό μέρος για EMC.

Σημείωση 1:

Γενικά, η ημερομηνία λήξεως της ισχύος του τεκμηρίου συμμόρφωσης είναι η ημερομηνία απόσυρσης («dow»), η οποία καθορίζεται από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Τυποποίησης, αλλά εφιστάται η προσοχή των χρηστών των προτύπων αυτών στο γεγονός ότι σε ορισμένες εξαιρετικές περιπτώσεις, αυτό μπορεί να αλλάξει.

Σημείωση 2.1:

Το νέο (ή τροποποιημένο) πρότυπο έχει το ίδιο πεδίο εφαρμογής όπως το αντικατασταθέν πρότυπο. Την δεδομένη ημερομηνία, το αντικατασταθέν πρότυπο παύει να παρέχει τεκμήριο συμμόρφωσης με τις βασικές απαιτήσεις της οδηγίας.

Σημείωση 2.2:

Το νέο πρότυπο έχει ευρύτερο πεδίο εφαρμογής σε σχέση με τα αντικατασταθέντα πρότυπα. Την δεδομένη ημερομηνία, τα αντικατασταθέντα πρότυπα παύουν να παρέχουν τεκμήρια συμμόρφωσης με τις βασικές απαιτήσεις της οδηγίας.

Σημείωση 2.3:

Το νέο πρότυπο έχει στενότερο πεδίο εφαρμογής σε σχέση με το αντικατασταθέν πρότυπο. Την δεδομένη ημερομηνία, το (εν μέρει) αντικατασταθέν πρότυπο παύει να παρέχει τεκμήριο συμμόρφωσης με τις βασικές απαιτήσεις της οδηγίας, για τα προϊόντα εκείνα τα οποία υπάγονται στο πεδίο εφαρμογής του νέου προτύπου. Το τεκμήριο συμμόρφωσης με τις βασικές απαιτήσεις της οδηγίας για προϊόντα, τα οποία εξακολουθούν να υπάγονται στο πεδίο εφαρμογής του (εν μέρει) αντικατασταθέντος προτύπου, αλλά τα οποία δεν υπάγονται στο πεδίο εφαρμογής του νέου προτύπου, παραμένει αμετάβλητη.

Σημείωση 3:

Στην περίπτωση τροποποιήσεων, το έγγραφο αναφοράς είναι το EN CCCCC:YYYY. Οι προηγούμενες τροποποιήσεις, αν υπάρχουν, και οι νέες ονομάζονται «τροποποίηση». Το αντικατασταθέν πρότυπο (στήλη 3) συνεπώς αποτελείται από το EN CCCCC:YYYY και από τις προηγούμενες τροποποιήσεις του, αν υπάρχουν, αλλά χωρίς τη νέα ονομαζόμενη «τροποποίηση». Τη δεδομένη ημερομηνία, το αντικατασταθέν πρότυπο παύει να παρέχει τεκμήρια συμμόρφωσης με τις βασικές απαιτήσεις της οδηγίας.

Παράδειγμα: Για το EN 61037:1992, εφαρμόζεται το ακόλουθο:

CENELEC

EN 61037:1992

Ηλεκτρονικοί δέκτες ελέγχου κυμάτωσης για έλεγχο χρέωσης και φορτίου

(IEC 61037:1990 (Τροποποιημένο))

[Το αναφερόμενο πρότυπο είναι το EN 61037:1992]

ΚΑΝΕΝΑ

[Δεν υπάρχει κανένα αντικατασταθέν πρότυπο]

—

Τροποποίηση Νο A1:1996 του EN 61037:1992

(IEC 61037:1990/A1:1996)

[Το αναφερόμενο πρότυπο είναι το EN 61037:1997

+A1:1996 του EN 61037:1992]

Σημείωση 3

[Το αντικατασταθέν πρότυπο είναι το EN 61037:1992]

Ημερομηνία λήξης

(1.12.1996)

Τροποποίηση Νο A2:1998 του EN 61037:1992

(IEC 610371990/A2:1998)

[Το αναφερόμενο πρότυπο είναι το EN 61037:1992

+A1:1996 του EN 61037:1992

+A2:1998 του EN 61037:1992]

Σημείωση 3

[Το αντικατασταθέν πρότυπο είναι το EN 61037:1992

+A1:1996 του EN 61037:1992]

Ημερομηνία λήξης

(1.5.2001)

Σημείωση 6:

To EN 60947-1:1999 δεν παρέχει τεκμήριο συμμόρφωσης χωρίς ένα άλλο μέρος του προτύπου. To EN 60947-1:2004 δεν παρέχει τεκμήριο συμμόρφωσης χωρίς ένα άλλο μέρος του προτύπου.

Σημείωση 7:

Το ΕΝ 60730-1:2000 δεν παρέχει τεκμήριο συμμόρφωσης χωρίς ένα άλλο μέρος του προτύπου.

Σημείωση 8:

Το EN 55012 εφαρμόζεται ως τεκμήριο συμμόρφωσης με την οδηγία 89/336/EOK για εκείνα τα οχήματα, σκάφη και εσωτερικής καύσης μηχανοκίνητες συσκευές τα οποία δεν εμπίπτουν στο αντικείμενο των οδηγιών 95/54/ΕΚ, 97/24/ΕΚ, 2000/2/ΕΚ ή 2004/104/ΕΚ.

Σημείωση 9:

Το ΕΝ 62052-11:2003 δεν δίνει τεκμήριο συμμόρφωσης χωρίς ένα μέρος από τη σειρά του ΕΝ 62053.

Σημειωση 11:

EN 62052-21:2004 δεν παρέχει τεκμήριο συμμόρφωσης xωρίς ένα μέρος της σειράς EN 62054 series.

ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗ:

Ο κατάλογος αυτός αντικαθιστά τους προηγούμενους καταλόγους που δημοσιεύθηκαν στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

(1)  

—

CEN: rue de Stassart/De Stassartstraat 36, B — 1050 Brussels, tel: (32-2) 550 08 11, fax: (32-2) 550 08 19 (http://www.cenorm.be)

—

CENELEC: rue de Stassart/De Stassartstraat 35, B — 1050 Brussels, tel: (32-2) 519 68 71, fax: (32-2) 519 69 19 (http://www.cenelec.org)

—

ETSI: 650, route des Lucioles, F-06921 Sophia Antipolis, tel: (33) 492 94 42 12, fax: (33) 493 65 47 16 (http://www.etsi.org)

21.12.2006   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 314/48

Ανακοίνωση της Επιτροπής, στο πλαίσιο της εφαρμογής της οδηγίας 89/686/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 21ης Δεκεμβρίου 1989, για τη προσέγγιση των νομοθεσιών των κρατών μελών σχετικά με τα μέσα ατομικής προστασίας

(Κείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ)

(Δημοσίευση τίτλων και στοιχείων αναφοράς εναρμονισμένων προτύπων βάσει της οδηγίας)

(2006/C 314/06)

EOT (1)

Στοιχείο αναφοράς και τίτλος του προτύπου

(έγγραφο αναφοράς)

Πρώτη δημοσίευση ΕΕ

Έγγραφο αναφοράς

Ημερομηνία λήξης της ισχύος του τεκμηρίου συμμόρφωσης του αντικατασταθέ-ντος προτύπου

Σημείωση 1

CEN

EN 132:1998

Μέσα προστασίας της αναπνοής — Ορισμοί όρων και εικονοσήμων

4.6.1999

EN 132:1990

Ημερομηνία λήξης

(30.6.1999)

CEN

EN 133:2001

Μέσα προστασίας της αναπνοής — Ταξινόμηση

10.8.2002

EN 133:1990

Ημερομηνία λήξης

(10.8.2002)

CEN

EN 134:1998

Μέσα προστασίας της αναπνοής — Ονομασία εξαρτημάτων

13.6.1998

EN 134:1990

Ημερομηνία λήξης

(31.7.1998)

CEN

EN 135:1998

Μέσα προστασίας της αναπνοής — Κατάλογος ισοδύναμων όρων

4.6.1999

EN 135:1990

Ημερομηνία λήξης

(30.6.1999)

CEN

EN 136:1998

Μέσα προστασίας της αναπνοής — Μάσκες ολοκλήρου προσώπου — Απαιτήσεις, δοκιμές, σήμανση

13.6.1998

EN 136:1989

EN 136-10:1992

Ημερομηνία λήξης

(31.7.1998)

EN 136:1998/AC:1999

 

 

 

CEN

EN 137:1993

Μέσα προστασίας της αναπνοής — Αυτόνομη αναπνευστική συσκευή πεπιεσμένου αέρα ανοικτού κυκλώματος — Απαιτήσεις, δοκιμές, σήμανση.

23.12.1993

EN 137:1986

Ημερομηνία λήξης

(23.12.1993)

EN 137:1993/AC:1993

 

 

 

CEN

EN 138:1994

Αναπνευστικές προστατευτικές συσκευές — Αναπνευστική συσκευή με σωλήνα νωπού αέρα για χρήση με μάσκα ολόκληρου προσώπου, ημίσεως προσώπου ή με στομίδα — Απαιτήσεις, δοκιμές, σήμανση

16.12.1994

—

 

CEN

EN 140:1998

Μέσα προστασίας της αναπνοής- Φίλτρα αερίων και φίλτρα συνδυασμού — Απαιτήσεις, δοκιμές, σήμανση

6.11.1998

EN 140:1989

Ημερομηνία λήξης

(31.3.1999)

EN 140:1998/AC:1999

 

 

 

CEN

EN 142:2002

Μέσα προστασίας της αναπνοής — Συστήματα στομίδας — Απαιτήσεις, δοκιμές, σήμανση

10.4.2003

EN 142:1989

Ημερομηνία λήξης

(10.4.2003)

CEN

EN 143:2000

Μέσα προστασίας της αναπνοής — Φίλτρα για σωματίδια — Απαιτήσεις, δοκιμές, σήμανση

24.1.2001

EN 143:1990

Ημερομηνία λήξης

(24.1.2001)

EN 143:2000/A1:2006

Αυτή είναι η πρώτη δημοσίευση

Σημείωση 3

Η ημερομηνία αυτής της δημοσίευσης

CEN

EN 144-1:2000

Μέσα προστασίας της αναπνοής — Κλείστρα φιάλης αερίου — Μέρος 1: Συνδέσεις με σπείρωμα για εισαγωγή συνδέσμου

24.1.2001

EN 144-1:1991

Ημερομηνία λήξης

(24.1.2001)

EN 144-1:2000/A1:2003

21.2.2004

Σημείωση 3

Ημερομηνία λήξης

(31.10.2003)

EN 144-1:2000/A2:2005

6.10.2005

Σημείωση 3

Ημερομηνία λήξης

(31.12.2005)

CEN

EN 144-2:1998

Μέσα προστασίας της αναπνοής — Βαλβίδες φιαλών αερίου — Συνδέσεις εξαγωγής

4.6.1999

—

 

CEN

EN 144-3:2003

Μέσα προστασίας της αναπνοής — Κλείστρα φιαλών αερίου — Μέρος 3: Συνδέσεις εξαγωγής αερίων Nitrox και οξυγόνου για καταδύσεις

21.2.2004

—

 

CEN

EN 145:1997

Μέσα προστασίας της αναπνοής — Αυτόνομες αναπνευστικές συσκευές τύπου συμπιεσμένου οξυγόνου ή συμπιεσμένου μίγματος οξυγόνου-αζώτου — Απαιτήσεις, δοκιμές, σήμανση

19.2.1998

EN 145:1988

EN 145-2:1992

Ημερομηνία λήξης

(28.2.1998)

EN 145:1997/A1:2000

24.1.2001

Σημείωση 3

Ημερομηνία λήξης

(24.1.2001)

CEN

EN 148-1:1999

Μέσα προστασίας της αναπνοής — Σπειρώματα για τμήματα προσώπου — Σύνδεση τυποποιημένου σπειρώματος

4.6.1999

EN 148-1:1987

Ημερομηνία λήξης

(31.8.1999)

CEN

EN 148-2:1999

Προστατευτικές διατάξεις αναπνοής — Σπειρώματα για εξαρτήματα προσώπου — Μέρος 2: Σύνδεση κεντρικού σπειρώματος

4.6.1999

EN 148-2:1987

Ημερομηνία λήξης

(31.8.1999)

CEN

EN 148-3:1999

Προστατευτικές διατάξεις αναπνοής — Σπειρώματα για εξαρτήματα προσώπου — Σύνδεση σπειρώματος Μ 45 x 3

4.6.1999

EN 148-3:1992

Ημερομηνία λήξης

(31.8.1999)

CEN

EN 149:2001

Μέσα προστασίας της αναπνοής — Φιλτρόμασκες για προστασία έναντι σωματιδίων — Απαιτήσεις, δοκιμές, σήμανση

21.12.2001

EN 149:1991

Ημερομηνία λήξης

(21.12.2001)

CEN

EN 165: 2005

Μέσα ατομικής προστασίας ματιών — Λεξιλόγιο

19.4.2006

EN 165:1995

Ημερομηνία λήξης

(31.5.2006)

CEN

EN 166:2001

Μέσα ατομικής προστασίας ματιών — Προδιαγραφές

10.8.2002

EN 166:1995

Ημερομηνία λήξης

(10.8.2002)

CEN

EN 167:2001

Μέσα ατομικής προστασίας ματιών — Μέθοδοι οπτικών δοκιμών

10.8.2002

EN 167:1995

Ημερομηνία λήξης

(10.8.2002)

CEN

EN 168:2001

Μέσα ατομικής προστασίας ματιών — Μέθοδοι μη οπτικών δοκιμών

10.8.2002

EN 168:1995

Ημερομηνία λήξης

(10.8.2002)

CEN

EN 169:2002

Μέσα ατομικής προστασίας ματιών — Φίλτρα για συγκόλληση και σχετικές εργασίες — Απαιτήσεις απορρόφησης και συνιστώμενη χρήση

28.8.2003

EN 169:1992

Ημερομηνία λήξης

(28.8.2003)

CEN

EN 170:2002

Ατομική προστασία ματιών — Φίλτρα υπεριώδους ακτινοβολίας — Απαιτήσεις απορρόφησης και συνιστώμενη χρήση

28.8.2003

EN 170:1992

Ημερομηνία λήξης

(28.8.2003)

CEN

EN 171:2002

Μέσα ατομικής προστασίας ματιών — Φίλτρα υπέρυθρης ακτινοβολίας — Απαιτήσεις διαπερατότητας και συνιστώμενη χρήση

10.4.2003

EN 171:1992

Ημερομηνία λήξης

(10.4.2003)

CEN

EN 172:1994

Μέσα ατομικής προστασίας ματιών — Φίλτρα ηλιακής θάμβωσης για βιομηχανική χρήση

15.5.1996

—

 

EN 172:1994/A1:2000

4.7.2000

Σημείωση 3

Ημερομηνία λήξης

(31.10.2000)

EN 172:1994/A2:2001

10.8.2002

Σημείωση 3

Ημερομηνία λήξης

(10.8.2005)

CEN

EN 174:2001

Μέσα προστασίας ματιών — Γυαλιά-μάσκα για χιονοδρομική κατάβαση

21.12.2001

EN 174:1996

Ημερομηνία λήξης

(21.12.2001)

CEN

EN 175:1997

Ατομική προστασία — Εξοπλισμός προστασίας ματιών και προσώπου κατά τη διάρκεια συγκολλήσεων και σχετικών διεργασιών

19.2.1998

—

 

CEN

EN 207:1998

Ατομική προστασία ματιών — Φίλτρα και μέσα προστασίας ματιών έναντι ακτινοβολίας λέιζερ

21.11.1998

EN 207:1993

Ημερομηνία λήξης

(31.3.1999)

EN 207:1998/A1:2002

28.8.2003

Σημείωση 3

Ημερομηνία λήξης

(28.8.2003)

CEN

EN 208:1998

Ατομική προστασία ματιών — Μέσα προστασίας ματιών για εργασίες σε λέιζερ και συστήματα λέιζερ

21.11.1998

EN 208:1993

Ημερομηνία λήξης

(31.3.1999)

EN 208:1998/A1:2002

28.8.2003

Σημείωση 3

Ημερομηνία λήξης

(28.8.2003)

CEN

EN 250:2000

Αναπνευστικός εξοπλισμός — Αυτόνομη συσκευή καταδύσεως πεπιεσμένου αέρα ανοικτού κυκλώματος — Απαιτήσεις, δοκιμές, σήμανση

8.6.2000

EN 250:1993

Ημερομηνία λήξης

(19.7.2000)

EN 250:2000/A1:2006

Αυτή είναι η πρώτη δημοσίευση

Σημείωση 3

Η ημερομηνία αυτής της δημοσίευσης

CEN

EN 269:1994

Μέσα προστασίας της αναπνοής — Αναπνευστική συσκευή με σωλήνα προσαγωγής νωπού αέρα και με ενσωματωμένη κουκούλα — Απαιτήσεις, δοκιμές, σήμανση

16.12.1994

—

 

CEN

EN 340:2003

Προστατευτική ενδυμασία — Γενικές απαιτήσεις

6.10.2005

EN 340:1993

Ημερομηνία λήξης

(6.10.2005)

CEN

EN 341:1992

Μέσα ατομικής προστασίας έναντι πτώσεων από ύψος — Μέσα καταβίβασης

23.12.1993

—

 

EN 341:1992/A1:1996

6.11.1998

Σημείωση 3

Ημερομηνία λήξης

(6.11.1998)

EN 341:1992/AC:1993

 

 

 

CEN

EN 342:2004

Προστατευτική ενδυμασία — Σύνολα ενδυμασίας και ενδύματα για προστασία έναντι ψύχους

6.10.2005

—

 

CEN

EN 343:2003

Προστατευτική ενδυμασία — Προστασία έναντι βροχής

21.2.2004

—

 

CEN

EN 348:1992

Προστατευτική ενδυμασία — Μέθοδος δοκιμής: Προσδιορισμός συμπεριφοράς των υλικών σε πρόσκρουση μικρών πιτσιλιών λυωμένου μετάλλου

23.12.1993

—

 

EN 348:1992/AC:1993

 

 

 

CEN

EN 352-1:2002

Μέσα προστασίας της ακοής — Γενικές απαιτήσεις — Μέρος 1: Ωτοασπίδες

28.8.2003

EN 352-1:1993

Ημερομηνία λήξης

(28.8.2003)

CEN

EN 352-2:2002

Μέσα προστασίας της ακοής — Γενικές απαιτήσεις — Μέρος 2: Ωτοβύσματα

28.8.2003

EN 352-2:1993

Ημερομηνία λήξης

(28.8.2003)

CEN

EN 352-3:2002

Μέσα προστασίας της ακοής — Γενικές απαιτήσεις — Μέρος 3: Ωτοασπίδες επί βιομηχανικού κράνους ασφαλείας

28.8.2003

EN 352-3:1996

Ημερομηνία λήξης

(28.8.2003)

CEN

EN 352-4:2001

Μέσα προστασίας της ακοής — Απαιτήσεις ασφάλειας και δοκιμές — Μέρος 4: Ωτοασπίδες με εξασθένιση εξαρτώμενη από τη στάθμη του θορύβου

10.8.2002

—

 

EN 352-4:2001/A1:2005

19.4.2006

Σημείωση 3

Ημερομηνία λήξης

(30.4.2006)

CEN

EN 352-5:2002

Μέσα προστασίας της ακοής — Απαιτήσεις ασφάλειας και δοκιμές — Μέρος 5: Ωτoασπίδες ενεργού κυκλώματος μειώσεως του θορύβου

28.8.2003

—

 

CEN

EN 352-6:2002

Μέσα προστασίας της ακοής — Απαιτήσεις ασφάλειας και δοκιμές — Μέρος 6: Ωτοασπίδες με ακουστική επικοινωνία

28.8.2003

—

 

CEN

EN 352-7:2002

Μέσα προστασίας της ακοής — Απαιτήσεις ασφάλειας και δοκιμές — Μέρος 7: Ωτοβύσματα με εξασθένηση εξαρτώμενη από τη στάθμη του θορύβου

28.8.2003

—

 

CEN

EN 353-1:2002

Mέσα ατομικής προστασίας έναντι πτώσεων από ύψος — Μέρος 1: Ανακόπτες πτώσης καθοδηγούμενου τύπου που συμπεριλαμβάνουν δύσκαμπτο αγκυροβολημένο ατσαλόσυρμα

28.8.2003

EN 353-1:1992

Ημερομηνία λήξης

(28.8.2003)

CEN

EN 353-2:2002

Mέσα ατομικής προστασίας έναντι πτώσεων από ύψος — Μέρος 2: Ανακόπτες πτώσης καθοδηγούμενου τύπου που συμπεριλαμβάνουν εύκαμπτο αγκυροβολημένο σχοινί

28.8.2003

EN 353-2:1992

Ημερομηνία λήξης

(28.8.2003)

CEN

EN 354:2002

Μέσα ατομικής προστασίας έναντι πτώσεων από ύψος — Αναδέτες

28.8.2003

EN 354:1992

Ημερομηνία λήξης

(28.8.2003)

CEN

EN 355:2002

Μέσα ατομικής προστασίας έναντι πτώσεων από ύψος — Αποσβεστήρες ενέργειας

28.8.2003

EN 355:1992

Ημερομηνία λήξης

(28.8.2003)

CEN

EN 358:1999

Μέσα ατομικής προστασίας για συγκράτηση κατά την εργασία και πρόληψη πτώσεων από ύψος — Ζώνες και αναδέτες για συγκράτηση και περιορισμό στη θέση εργασίας

21.12.2001

EN 358:1992

Ημερομηνία λήξης

(21.12.2001)

CEN

EN 360:2002

Μέσα ατομικής προστασίας έναντι πτώσεων από ύψος — Ανακόπτες πτώσης επαναφερόμενου τύπου

28.8.2003

EN 360:1992

Ημερομηνία λήξης

(28.8.2003)

CEN

EN 361:2002

Μέσα ατομικής προστασίας έναντι πτώσεων από ύψος — Ολόσωμες εξαρτύσεις

28.8.2003

EN 361:1992

Ημερομηνία λήξης

(28.8.2003)

CEN

EN 362:2004

Μέσα ατομικής προστασίας έναντι πτώσεων από ύψος — Συνδετήρες

6.10.2005

EN 362:1992

Ημερομηνία λήξης

(6.10.2005)

CEN

EN 363:2002

Μέσα ατομικής προστασίας έναντι πτώσεων από ύψος — Συστήματα ανακοπής πτώσης

28.8.2003

EN 363:1992

Ημερομηνία λήξης

(28.8.2003)

CEN

EN 364:1992

Μέσα ατομικής προστασίας έναντι πτώσεων από ύψος — Μέθοδοι δοκιμής

23.12.1993

—

 

EN 364:1992/AC:1993

 

 

 

CEN

EN 365:2004

Μέσα ατομικής προστασίας έναντι πτώσεων από ύψος — Γενικές απαιτήσεις για οδηγίες χρήσης, συντήρησης, περιοδικού ελέγχου, επισκευής, σήμανσης και συσκευασίας

6.10.2005

EN 365:1992

Ημερομηνία λήξης

(6.10.2005)

CEN

EN 367:1992

Προστατευτική ενδυμασία — Προστασία από θερμότητα και φωτιά — Μέθοδος προσδιορισμού μετάδοσης της θερμότητας από έκθεση σε φλόγα

23.12.1993

—

 

EN 367:1992/AC:1992

 

 

 

CEN

EN 373:1993

Προστατευτική ενδυμασία — Αξιολόγηση της αντίστασης των υλικών στην εκτίναξη τετηγμένου μετάλλου

23.12.1993

—

 

CEN

EN 374-1:2003

Γάντια προστασίας έναντι χημικών ουσιών και μικροοργανισμών — Μέρος 1: Ορολογία και απαιτήσεις απόδοσης

6.10.2005

EN 374-1:1994

Ημερομηνία λήξης

(6.10.2005)

CEN

EN 374-2:2003

Γάντια προστασίας έναντι χημικών ουσιών και μικροοργανισμών — Μέρος 2: Προσδιορισμός της αντίστασης στη διείσδυση

6.10.2005

EN 374-2:1994

Ημερομηνία λήξης

(6.10.2005)

CEN

EN 374-3:2003

Γάντια προστασίας έναντι χημικών ουσιών και μικροοργανισμών — Μέρος 3: Προσδιορισμός της αντίστασης στη διαπερατότητα από χημικές αυσίες

6.10.2005

EN 374-3:1994

Ημερομηνία λήξης

(6.10.2005)

EN 374-3:2003/AC:2006

 

 

 

CEN

EN 379:2003

Ατομική προστασία ματιών — Αυτόματα φίλτρα συγκόλλησης

6.10.2005

EN 379:1994

Ημερομηνία λήξης

(6.10.2005)

CEN

EN 381-1:1993

Προστατευτική ενδυμασία για χρήστες χειροκίνητων αλυσοπριόνων — Μέρος 1: Εξάρτηση δοκιμής για τη δοκιμή της αντίστασης στην κοπή με αλυσοπρίονο

23.12.1993

—

 

CEN

EN 381-2:1995

Προστατευτική ενδυμασία για χρήστες αλυσοπρίονων χειρός — Μέρος 2: Μέθοδοι δοκιμής για μέσα προστασίας των κάτω άκρων

12.1.1996

—

 

CEN

EN 381-3:1996

Προστατευτική ενδυμασία για χρήστες αλυσοπριόνων χειρός — Μέρος 3: Μέθοδοι δοκιμής για υποδήματα

10.10.1996

—

 

CEN

EN 381-4:1999

Προστατευτική ενδυμασία για χρήστες αλυσοπρίονων χειρός — Μέρος 4: Μέθοδοι δοκιμής γαντιών προστασίας για αλυσοπρίονα

16.3.2000

—

 

CEN

EN 381-5:1995

Προστατευτική ενδυμασία για χρήστες αλυσοπρίονων χειρός — Μέρος 5: Απαιτήσεις για μέσα προστασίας των κάτω άκρων

12.1.1996

—

 

CEN

EN 381-7:1999

Προστατευτική ενδυμασία για χρήστες αλυσοπρίονων χειρός — Μέρος 7: Απαιτήσεις γαντιών προστασίας για αλυσοπρίονα

16.3.2000

—

 

CEN

EN 381-8:1997

Προστατευτική ενδυμασία για χρήστες αλυσοπρίονων χειρός — Μέρος 8: Μέθοδοι δοκιμής για περικνημίδες προστασίας από αλυσοπρίονα

18.10.1997

—

 

CEN

EN 381-9:1997

Προστατευτική ενδυμασία για χρήστες αλυσοπρίονων χειρός — Μέρος 9: Απαιτήσεις για περικνημίδες προστασίας από αλυσοπρίονα

18.10.1997

—

 

CEN

EN 381-10:2002

Προστατευτική ενδυμασία για χρήστες αλυσοπρίονων χειρός — Μέρος 10: Μέθοδος δοκιμής για προστατευτικά του άνω μέρους του σώματος

28.8.2003

—

 

CEN

EN 381-11:2002

Προστατευτική ενδυμασία για χρήστες αλυσοπρίονων χειρός — Μέρος 11: Απαιτήσεις για προστατευτικά του άνω μέρους του σώματος

28.8.2003

—

 

CEN

EN 388:2003

Γάντια προστασίας έναντι μηχανικών κινδύνων

6.10.2005

EN 388:1994

Ημερομηνία λήξης

(6.10.2005)

CEN

EN 393:1993

Σωσίβια γιλέκα και ατομικά βοηθήματα επίπλευσης — Βοηθήματα επίπλευσης — 50 Ν

16.12.1994

—

 

EN 393:1993/A1:1998

6.11.1998

Σημείωση 3

Ημερομηνία λήξης

(6.11.1998)

EN 393:1993/AC:1995

 

 

 

CEN

EN 395:1993

Σωσίβια γιλέκα και ατομικά βοηθήματα άντωσης — Σωσίβια γιλέκα — 100 Ν

16.12.1994

—

 

EN 395:1993/A1:1998

6.11.1998

Σημείωση 3

Ημερομηνία λήξης

(6.11.1998)

EN 395:1993/AC:1995

 

 

 

CEN

EN 396:1993

Σωσίβια γιλέκα και ατομικά βοηθήματα επίπλευσης — Σωσίβια γιλέκα — 150 Ν

16.12.1994

—

 

EN 396:1993/A1:1998

6.11.1998

Σημείωση 3

Ημερομηνία λήξης

(6.11.1998)

EN 396:1993/AC:1995

 

 

 

CEN

EN 397:1995

Βιομηχανικά κράνη ασφαλείας

12.1.1996

—

 

EN 397:1995/A1:2000

24.1.2001

Σημείωση 3

Ημερομηνία λήξης

(24.1.2001)

CEN

EN 399:1993

Σωσίβια γιλέκα και ατομικά βοηθήματα άντωσης — Σωσίβια γιλέκα — 275 Ν

16.12.1994

—

 

EN 399:1993/A1:1998

6.11.1998

Σημείωση 3

Ημερομηνία λήξης

(6.11.1998)

EN 399:1993/AC:1995

 

 

 

CEN

EN 402:2003

Μέσα προστασίας της αναπνοής — Αυτόνομη αναπνευστική συσκευή με αεροπνεύμονα πεπιεσμένου αέρα, ανοιχτού κυκλώματος με μάσκα ολοκλήρου προσώπου ή συστήματα στομίδας για διαφυγή — Aπαιτήσεις, δοκιμές, σήμανση

21.2.2004

EN 402:1993

Ημερομηνία λήξης

(21.2.2004)

CEN

EN 403:2004

Μέσα προστασίας της αναπνοής για αυτοδιάσωση — Συσκευές διήθησης με κουκούλα για διαφυγή από φωτιά — Απαιτήσεις, δοκιμές, σήμανση

6.10.2005

EN 403:1993

Ημερομηνία λήξης

(6.10.2005)

CEN

EN 404:2005

Μέσα προστασίας της αναπνοής — Συσκευή αυτοδιάσωσης με φίλτρο — Απαιτήσεις, δοκιμές, σήμανση

6.10.2005

EN 404:1993

Ημερομηνία λήξης

(2.12.2005)

CEN

EN 405:2001

Μέσα προστασίας της αναπνοής — Φιλτρόμασκες με βαλβίδα για προστασία από αέρια ή αέρια και σωματίδια — Απαιτήσεις, δοκιμές, σήμανση

10.8.2002

EN 405:1992

Ημερομηνία λήξης

(10.8.2002)

CEN

EN 407:2004

Γάντια προστασίας από θερμικούς κινδύνους (θερμότητα ή/και φλόγα)

6.10.2005

EN 407:1994

Ημερομηνία λήξης

(6.10.2005)

CEN

EN 420:2003

Γάντια προστασίας — Γενικές απαιτήσεις και μέθοδοι δοκιμής

Σημείωση 4

2.12.2005

EN 420:1994

Ημερομηνία λήξης

(2.12.2005)

CEN

EN 421:1994

Γάντια προστασίας από την ιονίζουσα ακτινοβολία και ραδιενεργό μόλυνση

16.12.1994

—

 

CEN

EN 443:1997

Κράνη πυροσβεστών

19.2.1998

—

 

CEN

EN 458:2004

Μέσα προστασίας της ακοής — Συστάσεις για την επιλογή, τη χρήση,τη φροντίδα και την συντήρηση — Έγγραφο καθοδήγησης

6.10.2005

EN 458:1993

Ημερομηνία λήξης

(6.10.2005)

CEN

EN 463:1994

Προστατευτική ενδυμασία έναντι χημικών υγρών — Μέθοδος δοκιμής: Προσδιορισμός της αντίστασης στη διείσδυση εκτοξευόμενου υγρού (δοκιμή εκτόξευσης)

16.12.1994

—

 

CEN

EN 464:1994

Προστατευτική ενδυμασία έναντι χημικών υγρών και αερίων περιλαμβανομένων των αερολυμάτων (αεροζόλ) και των στερεών σωματιδίων — Μέθοδος δοκιμής: Προσδιορισμός της στεγανότητας των αεριοστεγανών στόλων (δοκιμή εσωτερικής πίεσης)

16.12.1994

—

 

CEN

EN 468:1994

Προστατευτική ενδυμασία έναντι χημικών υγρών — Μέθοδος δοκιμής: Προσδιορισμός της αντίστασης στη διείσδυση με ψεκασμό (δοκιμή ψεκασμού)

16.12.1994

—

 

CEN

EN 469:2005

Προστατευτική ενδυμασία για πυροσβέστες — Εργαστηριακές μέθοδοι δοκιμών και απαιτήσεις απόδοσης για

19.4.2006

EN 469:1995

Ημερομηνία λήξης

(30.6.2006)

EN 469:2005/AC:2006

 

 

 

CEN

EN 470-1:1995

Προστατευτική ενδυμασία για χρήση σε συγκολλήσεις και σχετικές διεργασίες — Μέρος 1: Γενικές απαιτήσεις

12.1.1996

—

 

EN 470-1:1995/A1:1998

13.6.1998

Σημείωση 3

Ημερομηνία λήξης

(31.8.1998)

CEN

EN 471:2003

Προειδοποιητική ενδυμασία υψηλής διακριτότητας για επαγγελματική χρήση — Μέθοδος δοκιμής και απαιτήσεις

6.10.2005

EN 471:1994

Ημερομηνία λήξης

(6.10.2005)

CEN

EN 510:1993

Προδιαγραφή προστατευτικής ενδυμασίας για χρήση όπου υπάρχει κίνδυνος εμπλοκής με κινούμενα μέρη μηχανών

16.12.1994

—

 

CEN

EN 511:2006

Γάvτια πρoστασίας από τo κρύo

Αυτή είναι η πρώτη δημοσίευση

EN 511:1994

Η ημερομηνία αυτής της δημοσίευσης

CEN

EN 530:1994

Αντοχή σε τριβή των υλικών προστατευτικής ενδυμασίας — Μέθοδος δοκιμής

30.8.1995

—

 

EN 530:1994/AC:1995

 

 

 

CEN

EN 531:1995

Προστατευτική ενδυμασία για εργαζόμενους εκτιθέμενους στη θερμότητα

6.11.1998

—

 

EN 531:1995/A1:1998

4.6.1999

Σημείωση 3

Ημερομηνία λήξης

(4.6.1999)

CEN

EN 533:1997

Προστατευτική ενδυμασία — Προστασία έναντι θερμότητας και φλόγας — Υλικά και συνδυασμοί υλικών περιορισμού διάδοσης της φλόγας

14.6.1997

—

 

CEN

EN 564:1997

Εξοπλισμός ορειβασίας — Κορδόνι εξαρτημάτων — Απαιτήσεις ασφαλείας και μέθοδοι δοκιμής

10.8.2002

—

 

CEN

EN 565:1997

Εξοπλισμός ορειβασίας — Ταινία — Απαιτήσεις ασφαλείας και μέθοδοι δοκιμής

10.8.2002

—

 

CEN

EN 566:1997

Εξοπλισμός ορειβασίας — Αορτήρες — Απαιτήσεις ασφαλείας και μέθοδοι δοκιμής

10.8.2002

—

 

CEN

EN 567:1997

Εξοπλισμός ορειβασίας — Σφιγκτήρες σχοινιού — Απαιτήσεις ασφαλείας και μέθοδος δοκιμής

10.8.2002

—

 

CEN

EN 568:1997

Εξοπλισμός ορειβασίας — Αγκυρώσεις πάγου — Απαιτήσεις ασφάλειας και μέθοδοι δοκιμής

14.6.1997

—

 

CEN

EN 569:1997

Εξοπλισμός ορειβασίας — Κρικωτοί ήλοι — Απαιτήσεις ασφαλείας και μέθοδος δοκιμής

10.8.2002

—

 

CEN

EN 659:2003

Γάντια προστασίας για πυροσβέστες

21.2.2004

EN 659:1996

Ημερομηνία λήξης

(21.2.2004)

CEN

EN 702:1994

Προστατευτική ενδυμασία — Προστασία έναντι θερμότητας και φλόγας — Μέθοδος δοκιμής: Προσδιορισμός της μεταφερόμενης θερμότητας με επαφή δια μέσου των προστατευτικών ενδυμασιών ή των υλικών τους

12.1.1996

—

 

CEN

EN 795:1996

Προστασία έναντι πτώσεων από ύψος — Διατάξεις αγκύρωσης — Απαιτήσεις και δοκιμές

12.2.2000

—

 

Προειδοποίηση: Η παρούσα δημοσίευση δεν αφορά στα μέσα που περιγράφονται στις κατηγορίες Α (δομικές άγκυρες), Γ (διατάξεις αγκύρωσης με εύκαμπτα οριζόντια στηρίγματα ασφαλείας) και Δ (διατάξεις αγκύρωσης με άκαμπτες οριζόντιες σιδηροτροχιές ασφαλείας), που αναφέρονται στις εξής παραγράφους: 3.13.1, 3.13.3, 3.13.4, 4.3.1, 4.3.3, 4.3.4, 5.2.1, 5.2.2, 5.2.4, 5.2.5, 5.3.2 (όσον αφορά στην κατηγορία A 1), 5.3.3, 5.3.4, 5.3.5, 6 (όσον αφορά στις κατηγορίες A, Γ και Δ), στο παράρτημα Α (παράγραφοι A.2, A.3, A.5 και A.6), παράρτημα B, παράρτημα ZA (όσον αφορά στις κατηγορίες A, Γ και Δ) για τα οποία δεν προβλέπεται συμμόρφωση προς τις διατάξεις της οδηγίας 89/686/ΕΟΚ.

 

EN 795:1996/A1:2000

24.1.2001

Σημείωση 3

Ημερομηνία λήξης

(30.4.2001)

CEN

EN 812:1997

Βιομηχανικά προστατευτικά καλύματα κεφαλής

19.2.1998

—

 

EN 812:1997/A1:2001

10.8.2002

Σημείωση 3

Ημερομηνία λήξης

(10.8.2002)

CEN

EN 813:1997

Μέσα ατομικής προστασίας για πρόληψη πτώσεων από ύψος — Εξαρτύσεις σε καθιστή θέση

14.6.1997

—

 

CEN

EN 863:1995

Προστατευτική ενδυμασία — Μηχανικές ιδιότητες — Μέθοδος δοκιμής: Αντοχή σε διάτρηση

15.5.1996

—

 

CEN

EN 892:2004

Εξοπλισμός ορειβασίας — Δυναμικά σχοινιά ορειβασίας — Απαιτήσεις ασφάλειας και μέθοδοι δοκιμής

6.10.2005

EN 892:1996

Ημερομηνία λήξης

(6.10.2005)

CEN

EN 893:1999

Εξοπλισμός ορειβασίας — Καρφιά πάγου — Απαιτήσεις ασφάλειας και μέθοδοι δοκιμής

10.8.2002

—

 

CEN

EN 943-1:2002

Προστατευτική ενδυμασία έναντι υγρών και αερίων χημικών ουσιών, συμπεριλαμβανομένων υγρών αερολυμάτων και στερεών σωματιδίων — Μέρος 1: Απαιτήσεις απόδοσης για εξαεριζόμενες και μη εξαεριζόμενες αεριοστεγείς (Τύπος 1) και μη αεριοστεγείς (Τύπος 2) στολές

28.8.2003

—

 

CEN

EN 943-2:2002

Προστατευτική ενδυμασία έναντι υγρών και αερίων χημικών ουσιών, συμπεριλαμβανομένων υγρών αερολυμάτων και στερεών σωματιδίων — Μέρος 2: Απαιτήσεις απόδοσης για αεροστεγείς «φόρμες (Τύπος 1) χημικής προστασίας για ομάδες άμεσης επέμβασης (ΕΤ)»

10.8.2002

—

 

CEN

EN 958:1996

Εξοπλισμός ορειβασίας — Συστήματα απορρόφησης ενέργειας για χρήση σε αναρρίχηση με εξοπλισμένη διαδρομή — Απαιτήσεις ασφάλειας και μέθοδοι δοκιμών

14.6.1997

—

 

CEN

EN 960:1994

Ομοιώματα κεφαλής για χρήση σε δοκιμές προστατευτικών κρανών

15.5.1996

—

 

EN 960:1994/A1:1998

6.11.1998

Σημείωση 3

Ημερομηνία λήξης

(6.11.1998)

CEN

EN 960:2006

Ομoιώματα κεφαλής για χρήση σε δoκιμές στα κράvη πρoστασίας

Αυτή είναι η πρώτη δημοσίευση

EN 960:1994

31.12.2006

CEN

EN 966:1996

Κράνη για αεραθλήματα

10.10.1996

—

 

EN 966:1996/A1:2000

4.7.2000

Σημείωση 3

Ημερομηνία λήξης

(30.9.2000)

EN 966:1996/A2:2006

Αυτή είναι η πρώτη δημοσίευση

Σημείωση 3

Η ημερομηνία αυτής της δημοσίευσης

CEN

EN 1073-1:1998

Προστατευτική ενδυμασία έναντι ραδιενεργού μολύνσεως — Μέρος 1: Απαιτήσεις και μέθοδοι δοκιμής ενδυμασίας με μηχανική παροχή αέρα για προστασία έναντι μολύνσεως από ραδιενεργά σωματίδια

6.11.1998

—

 

CEN

EN 1073-2:2002

Προστατευτική ενδυμασία έναντι ραδιενεργού μολύνσεως — Μέρος 2: Απαιτήσεις και μέθοδοι δοκιμής ενδυμασίας χωρίς μηχανική παροχή αέρα για προστασία έναντι μολύνσεως από ραδιενεργά σωματίδια

28.8.2003

—

 

CEN

EN 1077:1996

Κράνη για χιονοδρόμους

10.10.1996

—

 

CEN

EN 1078:1997

Κράνη για ποδηλάτες και για χρήστες τροχοπέδιλων και πατινιών

14.6.1997

—

 

EN 1078:1997/A1:2005

19.4.2006

Σημείωση 3

Ημερομηνία λήξης

(30.6.2006)

CEN

EN 1080:1997

Κράνη προστασίας από πρόσκρουση για μικρά παιδιά

14.6.1997

—

 

EN 1080:1997/A1:2002

28.8.2003

Σημείωση 3

Ημερομηνία λήξης

(28.8.2003)

EN 1080:1997/A2:2005

19.4.2006

Σημείωση 3

Ημερομηνία λήξης

(30.6.2006)

CEN

EN 1082-1:1996

Προστατευτική ενδυμασία — Γάντια και προστατευτικά βραχιόνων έναντι κοψιμάτων και τρυπημάτων από μαχαίρια χειρός — Μέρος 1: Γάντια και προστατευτικά βραχιόνων από μεταλλικό πλέγμα

14.6.1997

—

 

CEN

EN 1082-2:2000

Προστατευτική ενδυμασία — Γάντια και προστατευτικά βραχιόνων έναντι κοψιμάτων και τρυπημάτων από μαχαίρια χειρός — Μέρος 2: Γάντια και προστατευτικά βραχιόνων από μη μεταλλικά υλικά

21.12.2001

—

 

CEN

EN 1082-3:2000

Προστατευτική ενδυμασία — Γάντια και προστατευτικά βραχιόνων έναντι κοψιμάτων και τρυπημάτων από μαχαίρια χειρός — Μέρος 3: Δοκιμή κοπής με κρούση για υφάσματα, δέρμα και άλλα υλικά

21.12.2001

—

 

CEN

EN 1095:1998

Εξάρτηση ασφαλείας καταστρώματος και σχοινί ασφαλείας για χρήση σε σκάφη αναψυχής — Απαιτήσεις ασφαλείας και μέθοδοι δοκιμής

6.11.1998

—

 

CEN

EN 1146:2005

Μέσα προστασίας της αναπνοής — Αυτόνομη αναπνευστική συσκευή πεπιεσμένου αέρα ανοικτού κυκλώματος με ενσωματωμένη κουκούλα (συσκευή διαφυγής πεπιεσμένου αέρα με κουκούλα) — Απαιτήσεις, δοκιμές, σήμανση

19.4.2006

EN 1146:1997

Ημερομηνία λήξης

(30.4.2006)

CEN

EN 1149-1:1995

Προστατευτική ενδυμασία — Ηλεκτροστατικές ιδιότητες — Μέρος 1: Επιφανειακή ειδική αντίσταση (Μέθοδοι δοκιμής και απαιτήσεις)

10.10.1996

—

 

CEN

EN 1149-1:2006

Προστατευτική ενδυμασία — Ηλεκτροστατικές ιδιότητες — Μέρος 1: Μέθοδος δοκιμής για μέτρηση επιφανειακής ειδικής αντίστασης

Αυτή είναι η πρώτη δημοσίευση

EN 1149-1:1995

31.12.2006

CEN

EN 1149-2:1997

Προστατευτική ενδυμασία — Ηλεκτροστατικές ιδιότητες — Μέρος 2: Μέθοδος δοκιμής για την μέτρηση της ηλεκτρικής αντίστασης δια μέσου ενός υλικού (αντίσταση διέλευσης)

19.2.1998

—

 

CEN

EN 1149-3:2004

Προστατευτική ενδυμασία — Ηλεκτροστατικές ιδιότητες — Μέρος 3: Μέθοδοι δοκιμής για μέτρηση της εκφόρτισης

6.10.2005

—

 

CEN

EN 1150:1999

Προστατευτική ενδυμασία — Ενδυμασία υψηλής ευκρίνιας για μη επαγγελματική χρήση — Μέθοδοι δοκιμής και απαιτήσεις

4.6.1999

—

 

CEN

EN 1384:1996

Κράνη για αθλήματα ιππασίας

14.6.1997

—

 

EN 1384:1996/A1:2001

10.8.2002

Σημείωση 3

Ημερομηνία λήξης

(10.8.2002)

CEN

EN 1385:1997

Κράνη για κανό και αθλήματα σε σχετικά άγρια ύδατα

13.6.1998

—

 

EN 1385:1997/A1:2005

6.10.2005

Σημείωση 3

Ημερομηνία λήξης

(6.10.2005)

CEN

EN 1486:1996

Προστατευτική ενδυμασία για πυροσβέστες — Μέθοδοι δοκιμής και απαιτήσεις για ανακλαστικές ενδυμασίες για ειδικές περιπτώσεις πυρόσβεσης

3.12.1996

—

 

CEN

EN 1621-1:1997

Προστατευτική ενδυμασία μοτοσυκλετιστών έναντι μηχανικών κρούσεων — Μέρος 1: Απαιτήσεις και μέθοδοι δοκιμής για προστατευτικά μέσα έναντι κρούσεων

13.6.1998

—

 

CEN

EN 1621-2:2003

Προστατευτική ενδυμασία μοτοσυκλετιστών έναντι μηχανικών κρούσεων — Μέρος 2: Προστατευτικά μέσα πλάτης — Απαιτήσεις και μέθοδοι δοκιμής

6.10.2005

—

 

CEN

EN 1731:1997

Μέσα προστασίας ματιών και προσώπου τύπου μεταλλικού πλέγματος για βιομηχανική και μη βιομηχανική χρήση έναντι μηχανικών κινδύνων ή και θερμότητας

14.6.1997

—

 

EN 1731:1997/A1:1997

13.6.1998

Σημείωση 3

Ημερομηνία λήξης

(30.6.1998)

CEN

EN 1809:1997

Εξαρτήματα κατάδυσης — Αντισταθμιστές άντωσης — Απαιτήσεις λειτουργικότητας και ασφάλειας, μέθοδοι δοκιμής

13.6.1998

—

 

CEN

EN 1827:1999

Μέσα προστασίας της αναπνοής — Μάσκες ημίσεος προσώπου χωρίς βαλβίδες εισπνοής και με αποσπώμενα φίλτρα προστασίας έναντι αερίων και σωματιδίων ή μόνο σωματιδίων — Απαιτήσεις, δοκιμές, σήμανση

24.2.2001

—

 

CEN

EN 1836:2005

Μέσα ατομικής προστασίας ματιών — Γυαλιά ηλίου και φίλτρα προστασίας από την ηλιακή ακτινοβολία για γενική χρήση και φίλτρα για άμεση παρατήρηση του ήλιου

2.12.2005

EN 1836:1997

Ημερομηνία λήξης

(31.3.2006)

EN 1836:2005/AC:2006

 

 

 

CEN

EN 1868:1997

Εξοπλισμός ατομικής προστασίας έναντι πτώσεων από ύψος — Κατάλογος ισοδυνάμων όρων

18.10.1997

—

 

CEN

EN 1891:1998

Μέσα ατομικής προστασίας για πρόληψη πτώσεων από ύψος — Σχοινιά με επενδεδυμένο πυρήνα μικρού συντελεστή επιμήκυνσης

6.11.1998

—

 

CEN

EN 1938:1998

Ατομική προστασία ματιών — Γυαλιά-μάσκα για χρήστες μοτοσυκλετών και μοτοποδηλάτων

4.6.1999

—

 

CEN

EN ISO 4869-2:1995

Ακουστική — Προστατευτικά ακοής — Μέρος 2: Εκτίμηση της ενεργού Α-σταθμισμένης στάθμης ηχητικής πίεσης όταν φοριούνται προστατευτικά ακοής (ISO 4869-2:1994)

15.5.1996

—

 

CEN

EN ISO 4869-4:2000

Ακουστική — Προστατευτικά ακοής — Μέρος 4: Μέτρηση των πραγματικών επιπέδων ηχητικής πίεσης για ωτασπίδες αποκατάστασης του ήχου εξαρτώμενης από την ηχητική στάθμη (ISO/TR 4869-4:1998)

6.10.2005

—

 

CEN

EN ISO 6529:2001

Προστατευτική ενδυμασία — Προστασία έναντι χημικών — Προσδιορισμός της αντίστασης των υλικών προστατευτικής ενδυμασίας στη διαπέραση υγρών και αερίων (ISO 6529:2001)

6.10.2005

EN 369:1993

Ημερομηνία λήξης

(6.10.2005)

CEN

EN ISO 6530:2005

Προστατευτική ενδυμασία — Προστασία έναντι υγρών χημικών — Μέθοδος δοκιμής για την αντίσταση των υλικών στη διαπερατότητα από υγρά (ISO 6530:2005)

6.10.2005

EN 368:1992

Ημερομηνία λήξης

(6.10.2005)

CEN

EN ISO 6942:2002

Προστατευτική ενδυμασία — Προστασία από θερμότητα και φωτιά — Μέθοδος δοκιμής: Αξιολόγηση υλικών και συναρμοσμένων υλικών κατά την έκθεση σε πηγή ακτινοβολούμενης θερμότητας (ISO 6942:2002)

28.8.2003

EN 366:1993

Ημερομηνία λήξης

(28.8.2003)

CEN

EN ISO 10256:2003

Προστασία κεφαλής και προσώπου για χρήση σε χόκεϊ επί πάγου (ISO 10256:2003)

6.10.2005

EN 967:1996

Ημερομηνία λήξης

(6.10.2005)

CEN

EN ISO 10819:1996

Μηχανικές δονήσεις και κρούσεις — Δονήσεις στο χέρι — Μέθοδος για τη μέτρηση και αξιολόγηση της μετάδοσης της δόνησης μέσω των γαντιών στην παλάμη του χεριού (ISO 10819:1996)

3.12.1996

—

 

CEN

EN 12083:1998

Μέσα προστασίας της αναπνοής — Φίλτρα με αναπνευστικούς σωλήνες, (φίλτρα μη συγκρατούμενα στη μάσκα) — Φίλτρα σωματιδίων, φίλτρα αερίου και φίλτρα συνδυασμού — Απαιτήσεις, δοκιμές, σήμανση

4.7.2000

—

 

EN 12083:1998/AC:2000

 

 

 

CEN

EN 12270:1998

Εξοπλισμός ορειβασίας — Υποστάτες — Απαιτήσεις ασφαλείας και μέθοδοι δοκιμής

16.3.2000

—

 

CEN

EN 12275:1998

Εξοπλισμός ορειβασίας — Σύνδεσμοι — Απαιτήσεις ασφαλείας και μέθοδοι δοκιμής

16.3.2000

—

 

CEN

EN 12276:1998

Εξοπλισμός ορειβασίας — Μηχανικές αγκυρώσεις — Απαιτήσεις ασφάλειας και μέθοδοι δοκιμής

24.2.2001

—

 

EN 12276:1998/AC:2000

 

 

 

CEN

EN 12277:1998

Εξοπλισμός ορειβασίας — Εξαρτήσεις — Απαιτήσεις ασφάλειας και μέθοδοι δοκιμής

6.11.1998

—

 

CEN

EN 12278:1998

Εξοπλισμός ορειβασίας — Τροχαλίες — Απαιτήσεις ασφάλειας και μέθοδοι δοκιμής

6.11.1998

—

 

CEN

EN ISO 12402-2:2006

Ατομικές συσκευές επίπλευσης — Μέρος 2: Σωσίβια γιλέκα για ακραίες υπεράκτιες συνθήκες (επίπεδο 275) — Απαιτήσεις ασφάλειας (ISO 12402-2:2006)

Αυτή είναι η πρώτη δημοσίευση

EN 399:1993

31.3.2007

CEN

EN ISO 12402-3:2006

Aτομικές συσκευές επίπλευσης — Μέρος 3: Σωσίβια γιλέκα για υπεράκτιες συνθήκες (επίπεδο 150) — Απαιτήσεις ασφάλειας (ISO 12402-3:2006)

Αυτή είναι η πρώτη δημοσίευση

EN 396:1993

31.3.2007

CEN

EN ISO 12402-4:2006

Ατομικές συσκευές επίπλευσης — Μέρος 4: Σωσίβια γιλέκα για παράκτιες συνθήκες (επίπεδο 100) — Απαιτήσεις ασφάλειας (ISO 12402-4:2006)

Αυτή είναι η πρώτη δημοσίευση

EN 395:1993

31.3.2007

CEN

EN ISO 12402-5:2006

Ατομικές συσκευές επίπλευσης — Μέρος 5: Βοηθήματα άντωσης (επίπεδο 50) — Απαιτήσεις ασφάλειας (ISO 12402-5:2006)

Αυτή είναι η πρώτη δημοσίευση

EN 393:1993

31.3.2007

CEN

EN ISO 12402-6:2006

Ατομικές συσκευές επίπλευσης — Μέρος 6: Σωσίβια γιλέκα ειδικών χρήσεων και βοηθήματα άντωσης — Απαιτήσεις ασφάλειας και πρόσθετες μέθοδοι δοκιμής (ISO 12402-6:2006)

Αυτή είναι η πρώτη δημοσίευση

—

 

CEN

EN ISO 12402-8:2006

Ατομικές συσκευές επίπλευσης — Μέρος 8: Εξαρτήματα — Απαιτήσεις ασφάλειας και μέθοδοι δοκιμής (ISO 12402-8:2006)

2.8.2006

EN 394:1993

Ημερομηνία λήξης

(31.8.2006)

CEN

EN ISO 12402-9:2006

Μέσα ατομικής επίπλευσης — Μέρος 9: Μέθοδοι δοκιμής για κατηγορίες A έως F (ISO 12402-9:2006)

Αυτή είναι η πρώτη δημοσίευση

—

 

CEN

EN ISO 12402-10:2006

Ατομικές συσκευές επίπλευσης — Μέρος 10: Επιλογή και εφαρμογή ατομικών συσκευών επίπλευσης και άλλων σχετικών συσκευών (ISO 12402-10:2006)

2.8.2006

—

 

CEN

EN 12477:2001

Γάντια προστασίας για συγκολλητές

10.8.2002

—

 

EN 12477:2001/A1:2005

6.10.2005

Σημείωση 3

Ημερομηνία λήξης

(31.12.2005)

CEN

EN 12492:2000

Εξοπλισμός ορειβασίας — Κράνη για ορειβάτες — Απαιτήσεις ασφαλείας και μέθοδοι δοκιμής

21.12.2001

—

 

EN 12492:2000/A1:2002

28.8.2003

Σημείωση 3

Ημερομηνία λήξης

(28.8.2003)

CEN

EN 12568:1998

Μέσα προστασίας ποδιών και κνημών — Απαιτήσεις και μέθοδοι δοκιμών για προστατευτικά δακτύλων και μεταλλικών ενθέτων ανθεκτικών σε διάτρηση

6.11.1998

—

 

CEN

EN 12628:1999

Εξαρτήματα κατάδυσης — Συσκευές συνδυασμού πλευστότητας και διάσωσης — Απαιτήσεις λειτουργίας και ασφάλειας, μέθοδοι δοκιμής

4.7.2000

—

 

EN 12628:1999/AC:2000

 

 

 

CEN

EN 12841:2006

Μέσα ατομικής προστασίας έναντι πτώσεων — Συστήματα συγκράτησης — Διατάξεις ρύθμισης σχοινιού

Αυτή είναι η πρώτη δημοσίευση

—

 

CEN

EN 12941:1998

Μέσα προστασίας της αναπνοής — Συσκευές διήθησης με ανεμιστήρα που συμπεριλαμβάνουν κράνος ή κουκούλα — Απαιτήσεις, δοκιμές, σήμανση

4.6.1999

EN 146:1991

Ημερομηνία λήξης

(4.6.1999)

EN 12941:1998/A1:2003

6.10.2005

Σημείωση 3

Ημερομηνία λήξης

(6.10.2005)

CEN

EN 12942:1998

Μέσα προστασία της αναπνοής — Υποβοηθούμενες συσκευές διηθήσεως με ενσωματωμένες μάσκες ολοκλήρου προσώπου, ημίσεως προσώπου ή ενός τετάρτου — Απαιτήσεις, δοκιμές, σήμανση

4.6.1999

EN 147:1991

Ημερομηνία λήξης

(4.6.1999)

EN 12942:1998/A1:2002

28.8.2003

Σημείωση 3

Ημερομηνία λήξης

(28.8.2003)

CEN

EN 13034:2005

Προστατευτική ενδυμασία έναντι χημικών υγρών — Απαιτήσεις απόδοσης για προστατευτική ενδυμασία από χημικά που παρέχουν περιορισμένη προστασία έναντι χημικών υγρών (εξοπλισμός Τύπου 6 και Τύπου PB [6])

6.10.2005

—

 

CEN

EN 13061:2001

Προστατευτική ενδυμασία — Επικαλαμίδες ποδοσφαιριστών — Απαιτήσεις και μέθοδοι δοκιμής

10.8.2002

—

 

CEN

EN 13087-1:2000

Κράνη προστασίας — Μέθοδοι δοκιμής — Μέρος 1: Συνθήκες και εγκληματισμός

10.8.2002

—

 

EN 13087-1:2000/A1:2001

10.8.2002

Σημείωση 3

Ημερομηνία λήξης

(10.8.2002)

CEN

EN 13087-2:2000

Κράνη προστασίας — Μέθοδοι δοκιμής — Μέρος 2: Απορρόφηση κτυπήματος

10.8.2002

—

 

EN 13087-2:2000/A1:2001

10.8.2002

Σημείωση 3

Ημερομηνία λήξης

(10.8.2002)

CEN

EN 13087-3:2000

Κράνη προστασίας — Μέθοδοι δοκιμής — Μέρος 3: Αντοχή στη διάτρηση

10.8.2002

—

 

EN 13087-3:2000/A1:2001

10.8.2002

Σημείωση 3

Ημερομηνία λήξης

(10.8.2002)

CEN

EN 13087-4:2000

Κράνη προστασίας — Μέθοδοι δοκιμής — Μέρος 4: Αποτελεσματικότητα του συστήματος συγκράτησης

21.12.2001

—

 

CEN

EN 13087-5:2000

Κράνη προστασίας — Μέθοδοι δοκιμής — Μέρος 5: Αντοχή του συστήματος συγκράτησης

24.2.2001

—

 

CEN

EN 13087-6:2000

Κράνη προστασίας — Μέθοδοι δοκιμής — Μέρος 6: Οπτικό πεδίο

10.8.2002

—

 

EN 13087-6:2000/A1:2001

10.8.2002

Σημείωση 3

Ημερομηνία λήξης

(10.8.2002)

CEN

EN 13087-7:2000

Κράνη προστασίας — Μέθοδοι δοκιμής — Μέρος 7: Αντοχή σε φλόγα

10.8.2002

—

 

EN 13087-7:2000/A1:2001

10.8.2002

Σημείωση 3

Ημερομηνία λήξης

(10.8.2002)

CEN

EN 13087-8:2000

Κράνη προστασίας — Μέθοδοι δοκιμής — Μέρος 8: Ηλεκτρικές ιδιότητες

21.12.2001

—

 

EN 13087-8:2000/A1:2005

6.10.2005

Σημείωση 3

Ημερομηνία λήξης

(6.10.2005)

CEN

EN 13087-10:2000

Κράνη προστασίας — Μέθοδοι δοκιμής — Μέρος 10: Αντοχή σε ακτινοβολούμενη θερμότητα

21.12.2001

—

 

CEN

EN 13138-1:2003

Βοηθήματα άντωσης για μαθήματα κολύμβησης — Μέρος 1: Απαιτήσεις ασφαλείας και μέθοδοι δοκιμής για βοηθήματα άντωσης που φοριούνται

6.10.2005

—

 

CEN

EN 13158:2000

Προστατευτική ενδυμασία — Προστατευτικά γιλέκα, μέσα προστασίας σώματος και ώμου για ιππείς — Απαιτήσεις κια μέθοδοι δοκιμής

24.2.2001

—

 

CEN

EN 13178:2000

Ατομική προστασία ματιών — Μέσα προστασίας ματιών για χρήστες μηχανών χιονοκίνησης

21.12.2001

—

 

CEN

EN 13274-1:2001

Μέσα προστασίας της αναπνοής — Μέθοδοι δοκιμής — Μέρος 1 Προσδιορισμός διαρροής προς το εσωτερικό και ολικής διαρροής προς το εσωτερικό

21.12.2001

—

 

CEN

EN 13274-2:2001

Μέσα προστασίας της αναπνοής — Μέθοδοι δοκιμής — Μέρος 2: Πρακτικές δοκιμές απόδοσης

21.12.2001

—

 

CEN

EN 13274-3:2001

Μέσα προστασίας της αναπνοής — Μέθοδοι δοκιμής — Μέρος 3: Προσδιορισμός αντίστασης της αναπνοής

10.8.2002

—

 

CEN

EN 13274-4:2001

Μέσα προστασίας της αναπνοής — Μέθοδοι δοκιμής — Μέρος 4: Δοκιμές φλόγας

10.8.2002

—

 

CEN

EN 13274-5:2001

Μέσα προστασίας της αναπνοής — Μέθοδοι δοκιμής — Μέρος 5: Συνθήκες εγκλιματισμού

21.12.2001

—

 

CEN

EN 13274-6:2001

Μέσα προστασίας της αναπνοής — Μέθοδοι δοκιμής — Μέρος 6: Προσδιορισμός περιεκτικότητας σε διοξείδιο του άνθρακα στον εισπνεόμενο αέρα

10.8.2002

—

 

CEN

EN 13274-7:2002

Μέσα προστασίας της αναπνοής — Μέθοδοι δοκιμής — Μέρος 7: Προσδιορισμός της διείσδυσης για φίλτρα σωματιδίων

Σημείωση 5

28.8.2003

—

 

CEN

EN 13274-8:2002

Μέσα προστασίας της αναπνοής — Μέθοδοι δοκιμής — Μέρος 8: Προσδιορισμός εναπόθεσης σκόνης δολομίτη

28.8.2003

—

 

CEN

EN 13277-1:2000

Μέσα προστασίας για πολεμικές τέχνες — Μέρος 1: Γενικές απαιτήσεις και μέθοδοι δοκιμής

24.2.2001

—

 

CEN

EN 13277-2:2000

Μέσα προστασίας για πολεμικές τέχνες — Μέρος 2: Πρόσθετες απαιτήσεις και μέθοδοι δοκιμής για προστατευτικά ταρσού, κνήμης και αντιβραχιόνια

24.2.2001

—

 

CEN

EN 13277-3:2000

Μέσα προστασίας για πολεμικές τέχνες — Μέρος 3: Πρόσθετες απαιτήσεις και μέθοδοι δοκιμής για προστατευτικά κορμού

24.2.2001

—

 

CEN

EN 13277-4:2001

Μέσα προστασίας για πολεμικές τέχνες — Μέρος 4: Πρόσθετες απαιτήσεις και μέθοδοι δοκιμής για κράνη

10.8.2002

—

 

CEN

EN 13277-5:2002

Μέσα προστασίας για πολεμικές τέχνες — Μέρος 5: Πρόσθετες απαιτήσεις και μέθοδοι δοκιμών για μέσα προστασίας γεννητικών οργάνων και κοιλιακής χώρας

10.8.2002

—

 

CEN

EN 13277-6:2003

Μέσα προστασίας για πολεμικές τέχνες — Μέρος 6: Πρόσθετες απαιτήσεις και μέθοδοι δοκιμής για προστατευτικά γυναικείου στήθους

21.2.2004

—

 

CEN

EN 13287:2004

Μέσα ατομικής προστασίας — Υποδήματα — Μέθοδος δοκιμής για την αντίσταση σε ολίσθηση

6.10.2005

—

 

CEN

EN 13356:2001

Εξαρτήματα ευκρίνειας για μη επαγγελματική χρήση — Μέθοδοι δοκιμής και απαιτήσεις

21.12.2001

—

 

CEN

EN 13484:2001

Κράνη για χρήστες ελκήθρων πάγου

10.8.2002

—

 

CEN

EN 13546:2002

Προστατευτική ενδυμασία — Προστατευτικά χεριών, βραχιόνων, στήθους, κοιλιακής χώρας, ποδιών, κάτω άκρων και γεννητικών οργάνων για τερματοφύλακες χόκει σε γρασίδι και περικνημίδες για παίχτες — Απαιτήσεις και μέθοδοι δοκιμής

28.8.2003

—

 

CEN

EN 13567:2002

Προστατευτική ενδυμασία — Προστασία χεριών, βραχιόνων, στήθους, κοιλιακής χώρας, ποδιών γεννητικών οργάνων και προσώπου για ξιφομάχους — Απαιτήσεις και μέθοδοι δοκιμής

28.8.2003

—

 

CEN

EN 13594:2002

Προστατευτικά γάντια για επαγγελματίες μοτοσυκλετιστές — Απαιτήσεις και μέθοδοι δοκιμής

28.8.2003

—

 

CEN

EN 13595-1:2002

Προστατευτική ενδυμασία για επαγγελματίες μοτοσικλετιστές — Σακάκια, παντελόνια και στολές ενός ή δύο κομματιών — Μέρος 1: Γενικές απαιτήσεις

28.8.2003

—

 

CEN

EN 13595-2:2002

Προστατευτική ενδυμασία για επαγγελματίες μοτοσικλετιστές — Σακάκια, παντελόνια και συνδυασμός ενός ή δύο κομματιών — Μέρος 2: Μέθοδος δοκιμής για τον προσδιορισμό της αντίστασης σε τριβή λόγω κρούσης

28.8.2003

—

 

CEN

EN 13595-3:2002

Προστατευτική ενδυμασία για επαγγελματίες μοτοσικλετιστές — Σακάκια, παντελόνια και συνδυασμός ενός ή δύο κομματιών — Μέρος 3: Μέθοδος δοκιμής για τον προσδιορισμό αντοχής σε διάτρηση

28.8.2003

—

 

CEN

EN 13595-4:2002

Προστατευτική ενδυμασία για επαγγελματίες μοτοσικλετιστές — Σακάκια, παντελόνια και συνδυασμός ενός ή δύο κομματιών — Μέρος 4: Μέθοδος δοκιμής για τον προσδιορισμό αντοχής σε διάσχιση

28.8.2003

—

 

CEN

EN 13634:2002

Προστατευτικά υποδήματα για επαγγελματίες μοτοσυκλετιστές — Απαιτήσεις και μέθοδοι δοκιμής

28.8.2003

—

 

CEN

EN 13781:2001

Προστατευτικά κράνη για οδηγούς και επιβάτες οχημάτων για χιόνια και ελκήθρων κατάβασης

10.8.2002

—

 

CEN

EN 13794:2002

Μέσα προστασίας της αναπνοής — Αυτόνομη αναπνευστική συσκευή κλειστού κυκλώματος για διαφυγή — Απαιτήσεις, δοκιμές, σήμανση

28.8.2003

EN 1061:1996

EN 400:1993

EN 401:1993

Ημερομηνία λήξης

(28.8.2003)

CEN

EN 13819-1:2002

Μέσα προστασίας της ακοής — Δοκιμές — Μέρος 1: Μέθοδοι φυσικών δοκιμών

28.8.2003

—

 

CEN

EN 13819-2:2002

Μέσα προστασίας της ακοής — Δοκιμές — Μέρος 2: Ακουστικές μέθοδοι δοκιμής

28.8.2003

—

 

CEN

EN 13832-1:2006

Υποδήματα προστασίσς από χημικές ουσίες και μικροοργανισμούς — Μέρος 1: Ορολογία και μέθοδοι δοκιμής

Αυτή είναι η πρώτη δημοσίευση

—

 

CEN

EN 13832-2:2006

Υποδήματα προστασίσς από χημικές ουσίες και μικροοργανισμούς — Μέρος 2: Υποδήματα προστασίσς από ψεκασμό με χημικές ουσίες

Αυτή είναι η πρώτη δημοσίευση

—

 

CEN

EN 13832-3:2006

Υποδήματα προστασίσς από χημικές ουσίες και μικροοργανισμούς — Μέρος 3: Υποδήματα υψηλής προστασίσς από χημικές ουσίες

Αυτή είναι η πρώτη δημοσίευση

—

 

CEN

EN 13911:2004

Προστατευτική ενδυμασία για πυροσβέστες — Απαιτήσεις και μέθοδοι δοκιμής για κουκούλες πυροσβεστών

6.10.2005

—

 

CEN

EN 13949:2003

Αναπνευστικός εξοπλισμός — Αυτόνομες συσκευές κατάδυσης ανοιχτού κυκλώματος για χρήση με πεπιεσμένο Nitrox και οξυγόνο — Απαιτήσεις, δοκιμές, σήμανση

21.2.2004

—

 

CEN

EN ISO 13982-1:2004

Προστατευτική ενδυμασία για χρήση έναντι στερεών σωματιδιακής μορφής — Μέρος 1: Απαιτήσεις απόδοσης για προστατευτική ενδυμασία από χημικά που παρέχουν προστασία σε ολόκληρο το σώμα έναντι αερόφερτων στερεών σωματιδίων (ενδυμασία τύπου 5) (ISO 13982-1:200

6.10.2005

—

 

CEN

EN ISO 13982-2:2004

Προστατευτική ενδυμασία για χρήση έναντι στερεών χημικών σωματιδιακής μορφής — Μέρος 2: Μέθοδος δοκιμής προσδιορισμού διαρροής προς το εσωτερικό αερολυμάτων λεπτών σωματιδίων σε στολές (ISO 13982-2:2004)

6.10.2005

—

 

CEN

EN ISO 13995:2000

Προστατευτική ενδυμασία — Μηχανικές ιδιότητες — Μέθοδος δοκιμής για τον προσδιορισμό της αντίστασης σε διάτρηση και σε δυναμικό σχίσιμο των υλικών (ISO 13995:2000)

6.10.2005

—

 

CEN

EN ISO 13997:1999

Προστατευτική ενδυμασία — Μηχανικές ιδιότητες — Προσδιορισμός της αντίστασης έναντι κοπής από αιχμηρά αντικείμενα (ISO 13997:1999)

4.7.2000

—

 

EN ISO 13997:1999/AC:2000

 

 

 

CEN

EN ISO 13998:2003

Προστατευτική ενδυμασία — Ποδιές, παντελόνια και γιλέκα για προστασία από κοψίματα και τρυπήματα από μαχαίρια χειρός (ISO 13998:2003)

28.8.2003

EN 412:1993

Ημερομηνία λήξης

(28.8.2003)

CEN

EN 14021:2003

Προστατευτικά για μοτοσικλετισμό εκτός δρόμου με σκοπό την προστασία των αναβατών από εκτοξευόμενες πέτρες και άλλα υλικά — Απαιτήσεις και μέθοδοι δοκιμής

6.10.2005

—

 

CEN

EN 14052:2005

βιομηχανικά κράνη ασφαλείας υψηλών απαιτήσεων

19.4.2006

—

 

CEN

EN 14058:2004

Προστατευτική ενδυμασία — Ενδύματα για προστασία έναντι ψυχρού περιβάλλοντος

6.10.2005

—

 

CEN

EN 14120:2003

Προστατευτική ενδυμασία — Προστατευτικά καρπού, παλάμης, γονάτου και αγκώνα για αθλητές τροχήλατου υποπόδιου εξοπλισμού — Απαιτήσεις και μέθοδοι δοκιμής

21.2.2004

—

 

CEN

EN 14126:2003

Προστατευτική ενδυμασία — Απαιτήσεις απόδοσης και μέθοδοι δοκιμής για ενδυμασία προστασίας από μολυσματικούς παράγοντες

6.10.2005

—

 

CEN

EN 14143:2003

Εξοπλισμός αναπνοής — Αυτόνομες αναπνευστικές συσκευές κατάδυσης κλειστού κυκλώματος

6.10.2005

—

 

CEN

EN 14225-1:2005

Στολές καταδύσεων — Mέρος 1: Στολές υγρού τύπου — Aπαιτήσεις και μέθοδοι δοκιμής

6.10.2005

—

 

CEN

EN 14225-2:2005

Στολές καταδύσεων — Mέρος 2: Στεγανές στολές — Aπαιτήσεις και μέθοδοι δοκιμής

6.10.2005

—

 

CEN

EN 14225-3:2005

Στολές κατάδυσης — Μέρος 3: Στολή με ενεργή θέρμανση ή ψύξη (συστήματα) — Απαιτήσεις και μέθοδοι δοκιμής

6.10.2005

—

 

CEN

EN 14225-4:2005

Στολές καταδυσης — Μέρος 4: Στολή κατάδυσης μιας ατμόσφαιρας — Εργονομικές απαιτήσεις και μέθοδοι δοκιμής

6.10.2005

—

 

CEN

EN 14325:2004

Προστατευτική ενδυμασία από χημικές ουσίες — Μέθοδοι δοκιμής και κατηγοριοποίηση της απόδοσης των υφασμάτων, ραφών ενώσεων και παρελκομένων για την προστατευτική ενδυμασία από χημικές ουσίες

6.10.2005

—

 

CEN

EN 14328:2005

Προστατευτική ενδυμασία — Γάντια και περιχειρίδες για προστασία έναντι κοπής από ηλεκτρικά μαχαίρια — Απαιτήσεις και μέθοδοι δοκιμής

6.10.2005

—

 

CEN

EN 14360:2004

Προστατευτική ενδυμασία έναντι βροχής — Μέθοδος δοκιμής για έτοιμες ενδυμασίες — Καταιονισμός από σταγόνες υψηλής ενέργειας

6.10.2005

—

 

CEN

EN 14387:2004

Μέσα προστασίας της αναπνοής — Φίλτρα αερίων και συνδυασμένα φίλτρα — Απαιτήσεις, δοκιμές, σήμανση

6.10.2005

EN 141:2000

EN 371:1992

EN 372:1992

Ημερομηνία λήξης

(6.10.2005)

CEN

EN 14404:2004

Μέσα ατομικής προστασίας — Προστατευτικά γονάτου για εργασία σε γονατιστή θέση

6.10.2005

—

 

CEN

EN 14435:2004

Μέσα προστασίας της αναπνοής — Αυτόνομες αναπνευστικές συσκευές ανοικτού κυκλώματος πεπιεσμένου αέρα με μάσκα ημίσεος προσώπου που σχεδιάστηκε να χρησιμοποιηθεί μόνο με θετική πίεση — Απαιτήσεις δοκιμές σήμανση

6.10.2005

—

 

CEN

EN 14458:2004

Μέσα ατομικής προστασίας ματιών — Ασπίδα προσώπου και ομματοθυρίδες που χρησιμοποιούνται με κράνη από πυροσβέστες και για υπηρεσίες ασθενοφόρων και επειγόντων περιστατικών

6.10.2005

—

 

CEN

EN ISO 14460:1999

Προστατευτική ενδυμασία για οδηγούς αγώνων αυτοκινήτου — Προστασία έναντι θερμότητας και φλόγας — Απαιτήσεις απόδοσης και μέθοδοι δοκιμής (ISO 14460:1999)

16.3.2000

—

 

EN ISO 14460:1999/A1:2002

10.8.2002

Σημείωση 3

Ημερομηνία λήξης

(30.9.2002)

EN ISO 14460:1999/AC:1999

 

 

 

CEN

EN 14529:2005

Μέσα προστασίας στης αναπνοής — Αυτόνομες αναπνευτικές συσκευές ανοικτού κυκλώματος πεπιεσμένου αέρα με μάσκα ημίσεος προσώπου σχεδιασμένες να περιλαμβάνουν αεροπνεύμονα θετικής πίεσης όνο για σκοπούς διαφυγής — Απαιτήσιεις, σοκιμές, σήμανση

19.4.2006

—

 

CEN

EN 14572:2005

Κράνη υψηλής επίδοσης για ιππικές δραστηριότητες

6.10.2005

—

 

CEN

EN 14593-1:2005

Μέσα προστασίας της αναπνοής — Αναπνευστική συσκευή δικτύου πεπιεσμένου αέρα με βαλβίδα αυτομάτου ανταπόκρισης — Μέρος 1: Συσκευή με μάσκα ολοκλήρου προσώπου — Απαιτήσεις, δοκιμές, σήμανση

6.10.2005

EN 139:1994

Ημερομηνία λήξης

(2.12.2005)

CEN

EN 14593-2:2005

Μέσα προστασίας της αναπνοής — Αναπνευστική συσκευή δικτύου πεπιεσμένου αέρα με βαλβίδα αυτομάτου ανταπόκρισης — Μέρος 2: Συσκευή με μάσκα ημίσεος προσώπου θετικής πίεσης — Απαιτήσεις, δοκιμές, σήμανση

6.10.2005

EN 139:1994

Ημερομηνία λήξης

(2.12.2005)

EN 14593-2:2005/AC:2005

 

 

 

CEN

EN 14594:2005

Μέσα προστασίας της αναπνοής — Αναπνευστική συσκευή δικτύου πεπιεσμένου αέρα συνεχούς ροής — Απαιτήσεις, δοκιμές, σήμανση

6.10.2005

EN 271:1995

EN 12419:1999

EN 139:1994

EN 1835:1999

EN 270:1994

Ημερομηνία λήξης

(2.12.2005)

EN 14594:2005/AC:2005

 

 

 

CEN

EN 14605:2005

Προστατευτική ενδυμασία έναντι χημικών υγρών — Απαιτήσεις απόδοσης για ενδυμασία με στεγανούς συνδέσμους από υγρά (Τύπος 3) ή με στεγανούς συνδέσμους έναντι ψεκασμού, συμπεριλαμβανομένων τμημάτων που παρέχουν προστασία μόνο των μερών του σώματος (Τύποι PB

6.10.2005

EN 467:1995

EN 466:1995

EN 465:1995

Ημερομηνία λήξης

(6.10.2005)

CEN

EN 14786:2006

Προστατευτική ενδυμασία — Προσδιορισμός αντίστασης σε διείσδυση από ψεκασμό χημικών υγρών, γαλακτωμάτων και διασκορπισμάτων — Δοκιμή ψεκασμού

Αυτή είναι η πρώτη δημοσίευση

—

 

CEN

EN ISO 14877:2002

Προστατευτική ενδυμασία για εργασίες ψηγματοβολής με χρήση σωματιδίων λείανσης (ISO 14877:2002)

28.8.2003

—

 

CEN

EN ISO 15025:2002

Προστατευτική ενδυμασία — Προστασία έναντι θερμότητας και φλόγας — Μέθοδος δοκιμής για περιορισμένη διάδοση φλόγας (ISO 15025:2000)

28.8.2003

EN 532:1994

Ημερομηνία λήξης

(28.8.2003)

CEN

EN ISO 15027-1:2002

Στολές επιβίωσης σε περίπτωση πτώσης σε νερό — Μέρος 1: Στολές συνεχούς χρήσης, απαιτήσεις συμπεριλαμβανομένης και της ασφάλειας (ISO 15027-1:2002)

10.4.2003

—

 

CEN

EN ISO 15027-2:2002

Στολές επιβίωσης σε περίπτωση πτώσης σε νερό — Μέρος 2: Στολές εγκατάλειψης και διάσωσης, απαιτήσεις συμπεριλαμβανομένης και της ασφάλειας (ISO 15027-2:2002)

10.4.2003

—

 

CEN

EN ISO 15027-3:2002

Στολές επιβίωσης σε περίπτωση πτώσης σε νερό — Μέρος 3: Μέθοδοι δοκιμής (ISO 15027-3:2002)

10.4.2003

—

 

CEN

EN 15090:2006

Υποδήματα για πυροσβέστες (ISO/DIS 17250:2003)

Αυτή είναι η πρώτη δημοσίευση

—

 

CEN

EN ISO 15831:2004

Ενδυμασία — Επιπτώσεις στη φυσιολογία — Μέτρηση της θερμομόνωσης μέσω ενός θερμικού ανδρεικέλου (ISO 15831:2004)

6.10.2005

—

 

CEN

EN ISO 17249:2004

Υποδήματα ασφαλείας ανθεκτικά έναντι κοπής από αλυσοπρίονο (ISO 17249:2004)

6.10.2005

—

 

CEN

EN ISO 20344:2004

Μέσα ατομικής προστασίας — Μέθοδοι δοκιμής για υποδήματα (ISO 20344:2004)

6.10.2005

EN 344:1992

EN 344-2:1996

Ημερομηνία λήξης

(6.10.2005)

EN ISO 20344:2004/AC:2005

 

 

 

CEN

EN ISO 20345:2004

Μέσα ατομικής προστασίας — Υποδήματα τύπου ασφαλείας (ISO 20345:2004)

6.10.2005

EN 345:1992

EN 345-2:1996

Ημερομηνία λήξης

(6.10.2005)

CEN

EN ISO 20346:2004

Μέσα ατομικής προστασίας — Υποδήματα τύπου προστασίας (ISO 20346:2004)

6.10.2005

EN 346-2:1996

EN 346:1992

Ημερομηνία λήξης

(6.10.2005)

CEN

EN ISO 20347:2004

Μέσα ατομικής προστασίας — Υποδήματα τύπου εργασίας (ISO 20347:2004)

6.10.2005

EN 347:1992

EN 347-2:1996

Ημερομηνία λήξης

(6.10.2005)

CEN

EN 24869-1:1992

Ακουστική — Ακοοπροστατευτήρες (προστατευτικά ακοής) — Μέρος 1: Υποκειμενική μέθοδος μέτρησης της ηχοεξασθένησης. (ISO 4869-1:1990)

16.12.1994

—

 

CEN

EN 24869-3:1993

Ακουστική — Προστατευτικά ακοής — Μέρος 3: Απλοποιημένη μέθοδος για την μέτρηση της μείωσης του ήχου με προστατευτικά ακοής τύπου ωτασπίδων για σκοπούς ελέγχου ποιότητας (ISO/TR 4869-3:1989)

16.12.1994

—

 

CENELEC

EN 50237:1997

Γάντια με μηχανική προστασία για ηλεκτρικούς σκοπούς

4.6.1999

—

 

CENELEC

EN 50286:1999

Ενδυμασία προστασίας με ηλεκτρική μόνωση για εγκαταστάσεις υψηλής τάσης

16.3.2000

—

 

CENELEC

EN 50321:1999

Ηλεκτρικώς μονωμένα υποδήματα για εργασία σε εγκαταστάσεις χαμηλής τάσης

16.3.2000

—

 

CENELEC

EN 50365:2002

Ηλεκτρικά μονωμένα κράνη για χρήση σε εγκαταστάσεις χαμηλής τάσης

10.4.2003

—

 

CENELEC

EN 60743:2001

Εργασίες υπό τάση — Ορολογία για εργαλεία, εξοπλισμό και συσκευές (IEC 60743:2001)

10.4.2003

EN 60743:1996

Σημείωση 2.1

Ημερομηνία λήξης

(1.12.2004)

CENELEC

EN 60895:2003

Αγώγιμος ρουχισμός για εργασίες υπό τάση μέχρι και 800 kV ονομαστική τάση εναλλασσόμενου ρεύματος (IEC 60895:2002 (Τροποποιημένο))

6.10.2005

EN 60895:1996

Σημείωση 2.1

Ημερομηνία λήξης

(1.7.2006)

CENELEC

EN 60903:2003

Προδιαγραφή για γάντια από μονωτικό υλικό για εργασίες υπό τάση (IEC 60903:2002 (Τροποποιημένο))

6.10.2005

EN 60903:1992

και οι τροποποιήσεις του + EN 50237:1997

Σημείωση 2.1

Ημερομηνία λήξης

(1.7.2006)

CENELEC

EN 60984:1992

Χιτώνια από μονωτικό υλικό για εργασίες υπό τάση (IEC 60984:1990 (Τροποποιημένο))

4.6.1999

—

 

EN 60984:1992/A11:1997

4.6.1999

Σημείωση 3

Ημερομηνία λήξης

(4.6.1999)

EN 60984:1992/A1:2002 (IEC 60984:1990/A1:2002)

10.4.2003

Σημείωση 3

Ημερομηνία λήξης

(6.10.2005)

Σημείωση 1

Γενικά, η ημερομηνία λήξεως της ισχύος του τεκμηρίου συμμόρφωσης είναι η ημερομηνία απόσυρσης («dow»), η οποία καθορίζεται από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Τυποποίησης, αλλά εφιστάται η προσοχή των χρηστών των προτύπων αυτών στο γεγονός ότι σε ορισμένες εξαιρετικές περιπτώσεις, αυτό μπορεί να αλλάξει.

Σημείωση 2.1

Το νέο (ή τροποποιημένο) πρότυπο έχει το ίδιο πεδίο εφαρμογής όπως το αντικατασταθέν πρότυπο. Την δεδομένη ημερομηνία, το αντικατασταθέν πρότυπο παύει να παρέχει τεκμήριο συμμόρφωσης με τις βασικές απαιτήσεις της οδηγίας.

Σημείωση 3

Στην περίπτωση τροποποιήσεων, το έγγραφο αναφοράς είναι το EN CCCCC:YYYY. Οι προηγούμενες τροποποιήσεις, αν υπάρχουν, και οι νέες ονομάζονται «τροποποίηση». Το αντικατασταθέν πρότυπο (στήλη 4) συνεπώς αποτελείται από το EN CCCCC:YYYY και από τις προηγούμενες τροποποιήσεις του, αν υπάρχουν, αλλά χωρίς τη νέα ονομαζόμενη «τροποποίηση». Τη δεδομένη ημερομηνία, το αντικατασταθέν πρότυπο παύει να παρέχει τεκμήρια συμμόρφωσης με τις βασικές απαιτήσεις της οδηγίας.

Σημείωση 4

Το τεκμήριο συμμόρφωσης που παρέχεται από το πρότυπο ΕΝ 420:2003 με τη ΒΑΥΑ 1.2.1.1 όσον αφορά την περιεκτικότητα των υλών κατασκευής γαντιών σε Cr(VI) προϋποθέτει ανίχνευση με τη μέθοδο ελέγχου Cr(VI) 3 mg/kg ή λιγότερο.

Σημείωση 5

Οι ρήτρες 6.4 τελευταία πρόταση και 7.4 τελευταία πρόταση της EN 13274-7:2002 δεν παρέχουν αποδεικτικά στοιχεία για συμμόρφωση προς τις βασικές απαιτήσεις υγιεινής και ασφάλειας της οδηγίας 89/686/ΕΟΚ.

ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗ:

—

Κάθε αίτηση για παροχή πληροφοριών σχετικά με τα πρότυπα πρέπει να απευθύνεται είτε στους Ευρωπαϊκούς Οργανισμούς Τυποποίησης είτε στους εθνικούς οργανισμούς τυποποίησης των οποίων ο κατάλογος επισυνάπτεται ως παράρτημα στην οδηγία 98/34/ΕΚ του Συμβουλίου (2) όπως τροποποιήθηκε από την οδηγία 98/48/ΕΚ (3).

—

Η δημοσίευση των στοιχείων αυτών Επίσημη Εφημερίδα των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων δεν σημαίνει ότι τα πρότυπα είναι διαθέσιμα σε όλες τις κοινοτικές γλώσσες.

—

Ο κατάλογος αυτός αντικαθιστά τους προηγούμενους καταλόγους που δημοσιεύθηκαν στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η Επιτροπή εξασφαλίζει την ενημέρωση του παρόντος καταλόγου.

Περισσότερες πληροφορίες σε

http://europa.eu.int/comm/enterprise/newapproach/standardization/harmstds/

(1)  EOT: Ευρωπαϊκό Οργανισμό Τυποποίησης

—

CEN: rue de Stassart 36, B-1050 Βρυξέλλες, Tel.(32-2) 550 08 11; fax (32-2) 550 08 19 (http://www.cenorm.be)

—

CENELEC: rue de Stassart 35, B-1050 Βρυξέλλες, Tel.(32-2) 519 68 71; fax (32-2) 519 69 19 (http://www.cenelec.org)

—

ETSI: 650, route des Lucioles, F-06921 Sophia Antipolis, Tel.(33) 492 94 42 00; fax (33) 493 65 47 16 (http://www.etsi.org)

(2)  ΕΕ L 204 της 21.7.1998, σ. 37.

(3)  ΕΕ L 217 της 5.8.1998, σ. 18.

21.12.2006   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 314/73

Πληροφορίες που διαβιβάζουν τα κράτη μέλη για τις κρατικές ενισχύσεις που χορηγούνται βάσει του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 70/2001 της Επιτροπής της 12ης Ιανουαρίου 2001 σχετικά με την εφαρμογή των άρθρων 87 και 88 της συνθήκης στις κρατικές ενισχύσεις προς μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις

(Κείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ)

(2006/C 314/07)

Αριθ. ενίσχυσης

XS 137/05

Κράτος μέλος

Λεττονία

Περιφέρεια

Ολόκληρη η επικράτεια της χώρας

Τίτλος του καθεστώτος ενισχύσεων ή επωνυμία της εταιρείας που λαμβάνει μεμονωμένη ενίσχυση

Πρόγραμμα εγγυήσεων του Λετονικού Οργανισμού Εγγυήσεων, ΕΠΕ («Latvijas Garantiju aģentūra»)

Νομική βάση

1)

Latvijas vienotais programdokuments 2004. — 2006. gadam. (www.esfondi.lv)

2)

Papildinājumi Latvijas vienotam programdokumentam 2004. — 2006. gadam. (www.esfondi.lv)

3)

SIA “Latvijas Garantiju aģentūra” valdes sēdes lēmums Nr. 21. 29.5.2003. par garantēšanas noteikumu grozījumiem.

4)

SIA “Latvijas Garantiju aģentūra” valdes sēdes lēmums Nr. 57. 23.5.2003. par garantēšanas noteikumu grozījumiem.

5)

SIA “Latvijas Garantiju aģentūra” valdes sēdes lēmums Nr. 79 6.6.2006. par garantēšanas noteikumu grozījumiem.

6)

SIA “Latvijas Garantiju aģentūra” valdes sēdes lēmums Nr. 81. 21.6.2006. par garantēšanas noteikumu grozījumiem.

7)

SIA “Latvijas Garantiju aģentūra” valdes sēdes lēmums Nr. 84. 20.7.2006. par garantēšanas noteikumu grozījumiem.

Σχεδιαζόμενη ετήσια δαπάνη βάσει του καθεστώτος ή συνολικό ποσό της μεμονωμένης ενίσχυσης που χορηγείται στην εταιρεία

Καθεστώς ενίσχυσης

Ετήσια δαπάνη (αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου)

2004 — 3 450 000 LVL (4 908 935 EUR)

2006 — 168 072 LVL (239 146 EUR)

Συνολικό ποσό ενίσχυσης

3 618 072 LVL (5 148 081 EUR)

Το συνολικό ποσό της εγγύησης συμπεριλαμβανομένου του πολλαπλασιαστή × 2 θα ανέλθει σε 7 236 144 LVL (10 296 163 EUR)

Μέγιστη ένταση ενίσχυσης

Σύμφωνα με το άρθρο 4 παράγραφοι 2 έως 6 και το άρθρο 5 του κανονισμού

Ναι

Ημερομηνία εφαρμογής

18.6.2003

Οι προγραμματιζόμενες τροποποιήσεις στο καθεστώς θα τεθούν σε ισχύ από την 1η Οκτωβρίου 2006

Διάρκεια του καθεστώτος ή της μεμονωμένης ενίσχυσης

Έως τις 31.8.2008

Εάν οι απαιτήσεις του καθεστώτος εγγυήσεων δεν είναι σύμφωνες με τους κανόνες για τον έλεγχο των εμπορικών δραστηριοτήτων, οι όροι για τη χορήγηση της ενίσχυσης μπορεί να αναθεωρηθούν σύμφωνα με το άρθρο 88 παράγραφος 1 της συνθήκης για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας

Στόχος της ενίσχυσης

Ενίσχυση ΜΜΕ

Ναι

Οικείος οικονομικός τομέας

Όλοι οι τομείς που είναι επιλέξιμοι για ενισχύσεις προς ΜΜΕ, εκτός από:

α)

δραστηριότητες που συνδέονται με την παραγωγή, μεταποίηση ή εμπορία προϊόντων που περιλαμβάνονται στο παράρτημα Ι της Συνθήκης·

β)

δραστηριότητες που συνδέονται με την γεωργία χωρίς τη μεταποίηση·

γ)

δραστηριότητες που σχετίζονται με εξαγωγές, συγκεκριμένα ενισχύσεις που συνδέονται απευθείας με τις εξαγόμενες ποσότητες, την εγκαθίδρυση και λειτουργία δικτύου διανομής ή άλλες τρέχουσες δαπάνες συνδεόμενες με τις εξαγωγικές δραστηριότητες ·

δ)

σε ενισχύσεις χορηγούμενες υπό τον όρο της χρήσης εγχώριων αντί των εισαγόμενων αγαθών·

ε)

τον τομέα των μεταφορών

Ονομασία και διεύθυνση της χορηγούσας αρχής

SIA “Latvijas Garantiju aģentūra”

Tirgoņu iela 11

LV-1050, Rīga, Latvija

Μεγάλες μεμονωμένες ενισχύσεις

Σύμφωνα με το άρθρο 6 του κανονισμού

Ναι


Αριθ. ενίσχυσης

XS 184/05

Κράτος μέλος

Πολωνία

Περιφέρεια

Miasto Skierniewice, Województwo Łódzkie

Τίτλος του καθεστώτος ενισχύσεων ή επωνυμία της εταιρείας που λαμβάνει μεμονωμένη ενίσχυση

Οριζόντιο πρόγραμμα ενίσχυσης υπέρ της ανάπτυξης μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων στον Δήμο του Skierniewice

Νομική βάση

Ustawa z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn. Dz.U. nr 142, poz. 1591 z późniejszymi zmianami), Ustawa z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (tekst jedn. Dz.U. z 2002 r. nr 9, poz. 84), Uchwała nr XLI/71/05 Rady Miasta Skierniewice z dnia 14 lipca 2005 roku w sprawie zwolnień z podatku od nieruchomości i udzielania dotacji dla małych i średnich przedsiębiorców na terenie Miasta Skierniewice

Σχεδιαζόμενη ετήσια δαπάνη βάσει του καθεστώτος ή συνολικό ποσό της μεμονωμένης ενίσχυσης που χορηγείται στην εταιρεία

Καθεστώς ενίσχυσης

Ετήσιο συνολικό ποσό

7 400 EUR

Εγγυημένα δάνεια

 

Μεμονωμένη ενίσχυση

Συνολικό ποσό ενίσχυσης

 

Εγγυημένα δάνεια

 

Μέγιστη ένταση ενίσχυσης

Σύμφωνα με το άρθρο 4 παράγραφοι 2 έως 6 και το άρθρο 5 του κανονισμού

Ναι

Ημερομηνία εφαρμογής

31.8.2005

Διάρκεια του καθεστώτος ή της μεμονωμένης ενίσχυσης

Έως τις 31.12.2006

Στόχος της ενίσχυσης

Ενίσχυση ΜΜΕ

Ναι

Οικείος οικονομικός τομέας

Όλοι οι τομείς που είναι επιλέξιμοι για ενισχύσεις προς ΜΜΕ

Ναι

Ονομασία και διεύθυνση της χορηγούσας αρχής

Ryszard Bogusz

Prezydent Miasta Skierniewice

ul. Rynek 1

PL-96-100 Skierniewice

Μεγάλες μεμονωμένες ενισχύσεις

Σύμφωνα με το άρθρο 6 του κανονισμού

Ναι


Αριθ. ενίσχυσης

XS 185/05

Κράτος μέλος

Πολωνία

Περιφέρεια

Centralny

Τίτλος του καθεστώτος ενισχύσεων ή επωνυμία της εταιρείας που λαμβάνει μεμονωμένη ενίσχυση

Επιχείρηση Przedsiębiorstwo Projektowo — Usługowe BISPROL sp. z o.o.

Νομική βάση

Ustawa z dnia 30 sierpnia 1996 r. o komercjalizacji i prywatyzacji (Dz.U. nr 171/2002, poz. 1397, z późn. zm.) art. 52 ust. 1

Σχεδιαζόμενη ετήσια δαπάνη βάσει του καθεστώτος ή συνολικό ποσό της μεμονωμένης ενίσχυσης που χορηγείται στην εταιρεία

Καθεστώς ενίσχυσης

Ετήσιο συνολικό ποσό

 

Εγγυημένα δάνεια

 

Μεμονωμένη ενίσχυση

Συνολικό ποσό ενίσχυσης

0,098559 εκατ. EUR (1)

Εγγυημένα δάνεια

 

Μέγιστη ένταση ενίσχυσης

Σύμφωνα με το άρθρο 4 παράγραφοι 2 έως 6 και το άρθρο 5 του κανονισμού

Ναι

Ημερομηνία εφαρμογής

22.9.2005

Διάρκεια του καθεστώτος ή της μεμονωμένης ενίσχυσης

Έως τις 30.12.2015

Στόχος της ενίσχυσης

Ενίσχυση ΜΜΕ

Ναι

Οικείος οικονομικός τομέας

Περιορίζεται σε συγκεκριμένους τομείς

Ναι

Άλλες υπηρεσίες

Ναι

Ονομασία και διεύθυνση της χορηγούσας αρχής

Minister Skarbu Państwa

ul. Krucza 36/Wspólna 6

PL-00-522 Warszawa

Μεγάλες μεμονωμένες ενισχύσεις

Σύμφωνα με το άρθρο 6 του κανονισμού

Ναι


Αριθ. ενίσχυσης

XS 205/05

Κράτος μέλος

Κάτω Χώρες

Περιφέρεια

Provincie Zuid-Holland

Τίτλος του καθεστώτος ενισχύσεων ή επωνυμία της εταιρείας που λαμβάνει μεμονωμένη ενίσχυση

Deltalinqs

Νομική βάση

Algemene Subsidieverordening Zuid-Holland, 1 juni 2004

Σχεδιαζόμενη ετήσια δαπάνη βάσει του καθεστώτος ή συνολικό ποσό της μεμονωμένης ενίσχυσης που χορηγείται στην εταιρεία

Καθεστώς ενίσχυσης

Ετήσιο συνολικό ποσό

 

Εγγυημένα δάνεια

 

Μεμονωμένη ενίσχυση

Συνολικό ποσό ενίσχυσης

224 728 ευρώ

Εγγυημένα δάνεια

 

Μέγιστη ένταση ενίσχυσης

Σύμφωνα με το άρθρο 4 παράγραφοι 2 έως 6 και το άρθρο 5 του κανονισμού

Ναι.

Η ένταση κρατικής ενίσχυσης είναι 43 %

Ημερομηνία εφαρμογής

1.12.2005

Διάρκεια του καθεστώτος ή της μεμονωμένης ενίσχυσης

Έως 31.3.2008 (2)

Στόχος της ενίσχυσης

Ενίσχυση ΜΜΕ

Ναι

Σκοπός του σχεδίου είναι να δοθεί σε νεοσυσταθείσες επιχειρήσεις η δυνατότητα να κατανοήσουν τον πολύπλοκο τρόπο κυκλοφορίας των εμπορευμάτων στον λιμένα του Ρότερνταμ. Τα αποτελέσματα της ανάλυσης θα διατεθούν στο κοινό

Οικείος οικονομικός τομέας

Όλοι οι τομείς που είναι επιλέξιμοι για ενισχύσεις προς ΜΜΕ

Ναι

Ονομασία και διεύθυνση της χορηγούσας αρχής

Provincie Zuid-Holland

Postbus 90602

2509 LP Den Haag

Nederland

Μεγάλες μεμονωμένες ενισχύσεις

Σύμφωνα με το άρθρο 6 του κανονισμού

Ναι


Αριθ. ενίσχυσης

XS 206/05

Κράτος μέλος

Κάτω Χώρες

Περιφέρεια

Provincie Zuid-Holland

Τίτλος του καθεστώτος ενισχύσεων ή επωνυμία της εταιρείας που λαμβάνει μεμονωμένη ενίσχυση

LTO Groeiservice

Νομική βάση

Algemene Subsidieverordening Zuid-Holland, 1 juni 2004

Σχεδιαζόμενη ετήσια δαπάνη βάσει του καθεστώτος ή συνολικό ποσό της μεμονωμένης ενίσχυσης που χορηγείται στην εταιρεία

Καθεστώς ενίσχυσης

Ετήσιο συνολικό ποσό

 

Εγγυημένα δάνεια

 

Μεμονωμένη ενίσχυση

Συνολικό ποσό ενίσχυσης

69 500,00 EUR

Εγγυημένα δάνεια

 

Μέγιστη ένταση ενίσχυσης

Σύμφωνα με το άρθρο 4 παράγραφοι 2 έως 6 και το άρθρο 5 του κανονισμού

Ναι. Η ένταση κρατικής ενίσχυσης είναι 50 %

Ημερομηνία εφαρμογής

1.12.2005

Διάρκεια του καθεστώτος ή της μεμονωμένης ενίσχυσης

Έως 1.4.2007 (3)

Στόχος της ενίσχυσης

Ενίσχυση ΜΜΕ

Ναι

Σκοπός είναι η καταγραφή της διαθέσιμης τεχνογνωσίας όσον αφορά την επίδραση του φωτός στην ανάπτυξη και ποιότητα προϊόντων θερμοκηπίου. Μετά την περάτωση της καταγραφής θα προταθούν σχέδια για την κάλυψη των κενών που θα διαπιστωθούν στην υφιστάμενη τεχνογνωσία

Οικείος οικονομικός τομέας

Περιορίζεται σε συγκεκριμένους τομείς

Ναι

Άλλος μεταποιητικός τομέας

Καλλιέργειες θερμοκηπίου

Ονομασία και διεύθυνση της χορηγούσας αρχής

Provincie Zuid-Holland

Postbus 90602

2509 LP Den Haag

Nederland

Μεγάλες μεμονωμένες ενισχύσεις

Σύμφωνα με το άρθρο 6 του κανονισμού

Ναι


Αριθ. ενίσχυσης

XS 209/05

Κράτος μέλος

Κάτω Χώρες

Περιφέρεια

Provincie Zuid-Holland

Τίτλος του καθεστώτος ενισχύσεων ή επωνυμία της εταιρείας που λαμβάνει μεμονωμένη ενίσχυση

Holland Scherming

Νομική βάση

Algemene Subsidieverordening Zuid-Holland, 1 juni 2004

Σχεδιαζόμενη ετήσια δαπάνη βάσει του καθεστώτος ή συνολικό ποσό της μεμονωμένης ενίσχυσης που χορηγείται στην εταιρεία

Καθεστώς ενίσχυσης

Ετήσιο συνολικό ποσό

 

Εγγυημένα δάνεια

 

Μεμονωμένη ενίσχυση

Συνολικό ποσό ενίσχυσης

101 330 EUR

Εγγυημένα δάνεια

 

Μέγιστη ένταση ενίσχυσης

Σύμφωνα με το άρθρο 4 παράγραφοι 2 έως 6 και το άρθρο 5 του κανονισμού

Ναι

Ένταση κρατικής ενίσχυσης 60 %

Ημερομηνία εφαρμογής

1.12.2005

Διάρκεια του καθεστώτος ή της μεμονωμένης ενίσχυσης

Έως 1.6.2006

Στόχος της ενίσχυσης

Ενίσχυση ΜΜΕ

Ναι

Σκοπός της ενίσχυσης είναι η διεξαγωγή βιομηχανικής έρευνας για την επίδραση των διαφόρων ειδών φωτός στην ανάπτυξη φυτών και ανθών. Η Holland Scherming τοποθετεί προστατευτικά ηλίου για καλλιέργειες θερμοκηπίων. Οι γνώσεις που θα αποκτηθούν όσον αφορά το φως θα συμβάλουν στην ανάπτυξη νέων προϊόντων. Η ενίσχυση αφορά τη διεξαγωγή έρευνας για την απόκτηση γνώσεων όσον αφορά την επίδραση του φωτός και όχι την ανάπτυξη νέων προϊόντων

Οικείος οικονομικός τομέας

Περιορίζεται σε συγκεκριμένους τομείς

Ναι

Άλλες υπηρεσίες

Εγκαταστάσεις

Ονομασία και διεύθυνση της χορηγούσας αρχής

Provincie Zuid-Holland

Postbus 90602

2509 LP Den Haag

Nederland

Μεγάλες μεμονωμένες ενισχύσεις

Σύμφωνα με το άρθρο 6 του κανονισμού

Ναι

(1)  Το συνολικό ποσό της ενίσχυσης προς την επιχείρηση εκφράζεται ως ακαθάριστο ισοδύναμο επιχορήγησης.

(2)  Tο μέτρο θα προσαρμοσθεί, εάν κριθεί αναγκαίο, με βάση τις σχετικές διατάξεις όπως έχουν μετά την αναθεώρηση του κανονισμού 70/2001, και η Επιτροπή θα ενημερωθεί σχετικά.

(3)  Tο μέτρο θα προσαρμοσθεί, εάν κριθεί αναγκαίο, με βάση τις σχετικές διατάξεις όπως έχουν μετά την αναθεώρηση του κανονισμού 70/2001, και η Επιτροπή θα ενημερωθεί σχετικά.

21.12.2006   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 314/78

Ανακοίνωση για την έναρξη διαδικασίας αντιντάμπινγκ σχετικά με τις εισαγωγές διοξειδίων του μαγγανίου καταγωγής Νότιας Αφρικής

(2006/C 314/08)

Η Επιτροπή έλαβε καταγγελία, σύμφωνα με το άρθρο 5 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 384/96 του Συμβουλίου, για την άμυνα κατά των εισαγωγών που αποτελούν αντικείμενο ντάμπινγκ εκ μέρους χωρών μη μελών της Ευρωπαϊκής Κοινότητας (εφεξής «ο βασικός κανονισμός») (1), όπως τροποποιήθηκε τελευταία με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 2117/2005 (2) του Συμβουλίου. Σύμφωνα με την καταγγελία, οι εισαγωγές ορισμένων διοξειδίων του μαγγανίου, καταγωγής Νότιας Αφρικής (εφεξής «η ενδιαφερόμενη χώρα»), αποτελούν αντικείμενο ντάμπινγκ και, επομένως, προκαλούν σημαντική ζημία στην κοινοτική βιομηχανία.

1.   Kαταγγελία

Η καταγγελία υποβλήθηκε στις 10 Νοεμβρίου 2006 από την Tosoh Hellas AIC (εφεξής «ο καταγγέλλων») που αντιπροσωπεύει το μεγαλύτερο τμήμα, σε αυτή την περίπτωση πάνω από το 25 %, της συνολικής κοινοτικής παραγωγής ορισμένων διοξειδίων του μαγγανίου.

2.   Προϊόν

Το προϊόν που κατά τους ισχυρισμούς αποτελεί αντικείμενο ντάμπινγκ είναι ορισμένα ηλεκτρολυτικά διοξείδια του μαγγανίου (διοξείδια του μαγγανίου υψηλής καθαρότητας που έχουν παραχθεί με ηλεκτρολυτική μέθοδο) τα οποία δεν έχουν υποστεί θερμική επεξεργασία όπως γίνεται συνήθως για να καταστούν κατάλληλα για χρήση σε μπαταρίες λιθίου, καταγωγής Νότιας Αφρικής (εφεξής «το υπό εξέταση προϊόν»), το οποίο συνήθως δηλώνεται με τον κωδικό ΣΟ ex 2820 10 00. Ο εν λόγω κωδικός ΣΟ αναφέρεται μόνο για ενημερωτικούς λόγους.

3.   Ισχυρισμός περί ντάμπινγκ

Ο ισχυρισμός περί πρακτικής ντάμπινγκ όσον αφορά τη Νότια Αφρική βασίζεται, ελλείψει επαρκών πωλήσεων στην εγχώρια αγορά, στη σύγκριση μεταξύ της κατασκευασμένης κανονικής αξίας και των τιμών εξαγωγής του υπό εξέταση προϊόντος στην Κοινότητα.

Βάσει των ανωτέρω, το υπολογιζόμενο περιθώριο ντάμπινγκ είναι σημαντικό.

4.   Ισχυρισμός περί ζημίας

Ο καταγγέλλων προσκόμισε αποδεικτικά στοιχεία σύμφωνα με τα οποία οι εισαγωγές του εν λόγω προϊόντος από τη Νότια Αφρική έχουν αυξηθεί συνολικά, τόσο σε απόλυτες τιμές όσο και σε όρους μεριδίου αγοράς.

Προβάλλεται ο ισχυρισμός ότι ο όγκος και οι τιμές των εν λόγω εισαγομένων προϊόντων έχουν, μεταξύ άλλων συνεπειών, αρνητικές επιπτώσεις στο επίπεδο των τιμών που επέβαλε ο κοινοτικός κλάδος παραγωγής, με αποτέλεσμα τη σημαντική επιβάρυνση της οικονομικής κατάστασης του κοινοτικού κλάδου παραγωγής.

5.   Διαδικασία

Αφού κατέληξε στο συμπέρασμα, κατόπιν διαβουλεύσεων με τη συμβουλευτική επιτροπή, ότι η καταγγελία έχει υποβληθεί εκ μέρους ή για λογαριασμό του κοινοτικού κλάδου παραγωγής και ότι υπάρχουν επαρκή αποδεικτικά στοιχεία που δικαιολογούν την έναρξη διαδικασίας, η Επιτροπή αρχίζει έρευνα δυνάμει του άρθρου 5 του βασικού κανονισμού.

5.1.   Διαδικασία για τον προσδιορισμό της πρακτικής ντάμπινγκ και της ζημίας

Με την έρευνα θα καθοριστεί κατά πόσον οι εισαγωγές του υπό εξέταση προϊόντος καταγωγής Νότιας Αφρικής αποτελούν αντικείμενο ντάμπινγκ και κατά πόσον αυτό το ντάμπινγκ έχει προκαλέσει ζημία.

α)   Ερωτηματολόγια

Για να συγκεντρώσει τα στοιχεία που κρίνει αναγκαία για την έρευνά της, η Επιτροπή αποστέλλει ερωτηματολόγια στον κοινοτικό κλάδο παραγωγής και σε όλες τις ενώσεις παραγωγών της Κοινότητας, στους παραγωγούς-εξαγωγείς της Νότιας Αφρικής, σε όλες τις ενώσεις παραγωγών-εξαγωγέων, στους εισαγωγείς, σε όλες τις ενώσεις εισαγωγέων που κατονομάζονται στην καταγγελία, καθώς και στις αρχές των ενδιαφερόμενων χωρών εξαγωγής.

Σε κάθε περίπτωση, όλα τα μέρη πρέπει να επικοινωνήσουν αμέσως με την Επιτροπή με φαξ, το αργότερο μέχρι την εκπνοή της προθεσμίας που καθορίζεται στο σημείο 6 στοιχείο α) της παρούσας ανακοίνωσης, για να διαπιστώσουν κατά πόσον αναφέρονται στην καταγγελία και, εφόσον χρειάζεται, να ζητήσουν ερωτηματολόγιο, δεδομένου ότι η προθεσμία που καθορίζεται στο σημείο 6 στοιχείο β) της παρούσας ανακοίνωσης, εφαρμόζεται σε όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη.

β)   Συγκέντρωση πληροφοριών και ακροάσεις

Όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη καλούνται να γνωστοποιήσουν τις απόψεις τους, να υποβάλουν πληροφορίες πέραν των απαντήσεων στα ερωτηματολόγια και να προσκομίσουν αποδεικτικά στοιχεία. Οι εν λόγω πληροφορίες και τα αποδεικτικά στοιχεία πρέπει να περιέλθουν στην Επιτροπή εντός της προθεσμίας που ορίζεται στο σημείο 6 στοιχείο β).

Επιπλέον, η Επιτροπή μπορεί να δεχθεί σε ακρόαση τα ενδιαφερόμενα μέρη, εφόσον αυτά υποβάλουν σχετική αίτηση στην οποία να εμφαίνεται ότι υπάρχουν ιδιαίτεροι λόγοι για τους οποίους επιβάλλεται να γίνουν δεκτά σε ακρόαση. Η αίτηση αυτή πρέπει να υποβληθεί εντός της προθεσμίας που ορίζεται στο σημείο 6 στοιχείο γ).

5.2.   Διαδικασία για την εκτίμηση του συμφέροντος της Κοινότητας

Σύμφωνα με το άρθρο 21 του βασικού κανονισμού και στην περίπτωση που τεκμηριωθούν οι ισχυρισμοί περί της πρακτικής ντάμπινγκ και της ζημίας που έχει προκληθεί, θα ληφθεί απόφαση σχετικά με το κατά πόσον η θέσπιση μέτρων αντιντάμπινγκ είναι προς το συμφέρον της Κοινότητας. Για το λόγο αυτό, ο κοινοτικός κλάδος παραγωγής, οι εισαγωγείς, οι αντιπροσωπευτικές ενώσεις τους, οι αντιπροσωπευτικοί χρήστες και οι αντιπροσωπευτικές οργανώσεις καταναλωτών, εφόσον αποδείξουν ότι υφίσταται αντικειμενική σχέση μεταξύ της δραστηριότητάς τους και του οικείου προϊόντος, μπορούν, εντός της προθεσμίας που ορίζεται στο σημείο 6 στοιχείο β) της παρούσας ανακοίνωσης, να αναγγελθούν και να προσκομίσουν στοιχεία στην Επιτροπή. Τα μέρη που έχουν ενεργήσει σύμφωνα με την προαναφερόμενη διαδικασία μπορούν να ζητήσουν ακρόαση, εκθέτοντας τους ιδιαίτερους λόγους για τους οποίους επιβάλλεται η ακρόασή τους, εντός της προθεσμίας που ορίζεται στο σημείο 6 γ). Υπογραμμίζεται ότι οι τυχόν πληροφορίες που υποβάλλονται σύμφωνα με το άρθρο 21 θα ληφθούν υπόψη μόνο εφόσον τεκμηριώνονται με αποδεικτικά στοιχεία κατά την υποβολή τους.

6.   Πρoθεσμία

α)   Για την αίτηση αποστολής ερωτηματολογίου

Όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη πρέπει να ζητήσουν ερωτηματολόγιο ή άλλα έντυπα αίτησης το συντομότερο δυνατόν, το αργότερο εντός 15 ημερών από τη δημοσίευση της παρούσας ανακοίνωσης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

β)   Για την αναγγελία των μερών, την υποβολή απαντήσεων στο ερωτηματολόγιο και την παροχή οποιασδήποτε άλλης πληροφορίας

Όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη οφείλουν να αναγγελθούν, ερχόμενα σε επαφή με την Επιτροπή, να κοινοποιήσουν τις απόψεις τους και να απαντήσουν στο ερωτηματολόγιο ή να υποβάλουν τυχόν άλλες πληροφορίες, εκτός αν ορίζεται διαφορετικά, εντός 40 ημερών από την ημερομηνία δημοσίευσης της παρούσας ανακοίνωσης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ώστε να μπορέσουν να ληφθούν υπόψη οι παρατηρήσεις τους κατά την έρευνα. Εφιστάται η προσοχή στο γεγονός ότι τα μέρη μπορούν να ασκήσουν τα περισσότερα διαδικαστικά δικαιώματα που καθορίζονται στο βασικό κανονισμό μόνον εφόσον αναγγελθούν εντός της προαναφερόμενης προθεσμίας.

γ)   Για τις ακροάσεις

Όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη μπορούν επίσης να ζητήσουν να γίνουν δεκτά σε ακρόαση από την Επιτροπή εντός της ιδίας προθεσμίας των 40 ημερών.

7.   Γραπτές παρατηρήσεις, απαντήσεις στα ερωτηματολόγια και αλληλογραφία

Όλες οι παρατηρήσεις και οι αιτήσεις των ενδιαφερόμενων μερών πρέπει να υποβληθούν γραπτώς (όχι σε ηλεκτρονική μορφή, εκτός αν προβλέπεται διαφορετικά) και πρέπει να αναφέρουν την επωνυμία, την ταχυδρομική διεύθυνση, τη διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, τους αριθμούς τηλεφώνου και φαξ του ενδιαφερόμενου μέρους.

Διεύθυνση αλληλογραφίας της Επιτροπής:

European Commission

Directorate General for Trade

Directorate B

Office: J-79 5/16

B-1049 Brussels

Φαξ (32-2) 295 65 05.

8.   Άρνηση συνεργασίας

Όταν ένα ενδιαφερόμενο μέρος αρνείται την πρόσβαση στις απαραίτητες πληροφορίες ή δεν τις παρέχει εντός των προβλεπόμενων προθεσμιών ή παρεμποδίζει σημαντικά την έρευνα, επιτρέπεται να συνάγονται προσωρινά ή τελικά συμπεράσματα, είτε καταφατικά είτε αποφατικά, με βάση τα διαθέσιμα στοιχεία, όπως προβλέπεται στο άρθρο 18 του βασικού κανονισμού.

Όταν διαπιστώνεται ότι ένα ενδιαφερόμενο μέρος έχει προσκομίσει ψευδή ή παραπλανητικά στοιχεία, τα εν λόγω στοιχεία δεν λαμβάνονται υπόψη και είναι δυνατόν να χρησιμοποιηθούν τα διαθέσιμα στοιχεία. Αν ένα ενδιαφερόμενο μέρος αρνείται να συνεργαστεί ή συνεργάζεται μεν αλλά μόνο εν μέρει, οπότε τα συμπεράσματα βασίζονται στα διαθέσιμα στοιχεία σύμφωνα με το άρθρο 18 του βασικού κανονισμού, το αποτέλεσμα ενδέχεται να είναι λιγότερο ευνοϊκό για το εν λόγω μέρος απ' ό,τι θα ήταν αν είχε δεχθεί να συνεργαστεί.

9.   Χρονοδιάγραμμα της έρευνας

Η έρευνα θα ολοκληρωθεί σύμφωνα με το άρθρο 6 παράγραφος 9 του βασικού κανονισμού εντός 15 μηνών από την ημερομηνία δημοσίευσης της παρούσας ανακοίνωσης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Σύμφωνα με το άρθρο 7 παράγραφος 1 του βασικού κανονισμού, μπορούν να θεσπιστούν προσωρινά μέτρα το αργότερο εντός 9 μηνών από την ημερομηνία δημοσίευσης της παρούσας ανακοίνωσης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

(1)  ΕΕ L 56 της 6.3.1996, σ. 1, όπως τροποποιήθηκε τελευταία με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 2117/2005 του Συμβουλίου (ΕΕ L 340 της 23.12.2005, σ. 17).

(2)  ΕΕ L 340 της 23.12.2005, σ. 17.

21.12.2006   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 314/80

Έγκριση των κρατικών ενισχύσεων στο πλαίσιο των διατάξεων των άρθρων 87 και 88 της συνθήκης ΕΚ

Περιπτώσεις όπου η Επιτροπή δεν προβάλλει αντίρρηση

(Κείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ)

(2006/C 314/09)

Ημερομηνία έκδοσης της απόφασης

24.10.2006

Αριθμός ενίσχυσης

N 254/06

Κράτος μέλος

Βέλγιο

Τίτλος

Minimumprijs voor groenestroomcertificaten van PV installaties

Νομική βάση

Artikel 25ter, eerste alinea, van het decreet van 17 juli 2000 houdende de organisatie van de elektriciteitsmarkt en het decreet van 7 mei 2004.

Article 25ter, paragraphe 1, du décret relatif à l'organisation du marché d'électricité du 17 juillet 2000 et décret du 7 mai 2004.

Είδος μέτρου

Μέτρο που δεν συνιστά ενίσχυση

Ένταση

Μέτρο που δεν συνιστά ενίσχυση

Το κείμενο της απόφασης στην (στις) αυθεντική(-ές) γλώσσα(-ες), χωρίς τα εμπιστευτικά στοιχεία, είναι διαθέσιμο στην διεύθυνση:

http://ec.europa.eu/community_law/state_aids/

Ημερομηνία έκδοσης της απόφασης

24.10.2006

Αριθμός ενίσχυσης

N 623/06

Κράτος μέλος

Σλοβακία

Τίτλος

Individuálna pomoc na audiovizuálnu tvorbu v prospech spoločnosti ALEF Film & Media group s.r.o.

Νομική βάση

a)

Zákon č. 523/2004 Z. z. o rozpočtových pravidlách verejnej správy a o zmene a doplnení niektorých zákonov,

b)

Zákon č. 231/1999 Z. z. o štátnej pomoci v znení zákona č. 203/2004 – § 4 ods. 1, písm. d),

c)

Výnos MK SR – 12947/05-110/30493 o poskytovaní dotácií v pôsobnosti MK SR

Είδος μέτρου

Ατομική Ενίσχυση

Στόχος

Πολιτισμός

Είδος ενίσχυσης

Άμεση επιχορήγηση

Προϋπολογισμός

Προβλεπόμενη ετήσια δαπάνη: 7,5 εκατ.; SKK

Ένταση

23 %

Διάρκεια

1 Ιανουαρίου 2006 — 31 Δεκεμβρίου 2006

Κλάδοι της οικονομίας

Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης

Όνομα και διεύθυνση της χορηγούσας αρχής

Ministerstvo kultúry SR

Nám. SNP 33

SK-813 31 Bratislava

Το κείμενο της απόφασης στην (στις) αυθεντική(-ές) γλώσσα(-ες), χωρίς τα εμπιστευτικά στοιχεία, είναι διαθέσιμο στην διεύθυνση:

http://ec.europa.eu/community_law/state_aids/

Ημερομηνία έκδοσης της απόφασης

24.10.2006

Αριθμός ενίσχυσης

N 624/06

Κράτος μέλος

Σλοβακία

Τίτλος

Individuálna pomoc na audiovizuálnu tvorbu v prospech spoločnosti SEN Film s.r.o.

Νομική βάση

a)

Zákon č. 523/2004 Z. z. o rozpočtových pravidlách verejnej správy a o zmene a doplnení niektorých zákonov,

b)

Zákon č. 231/1999 Z. z. o štátnej pomoci v znení zákona č. 203/2004 – § 4 ods. 1, písm. d),

c)

Výnos MK SR – 12947/05-110/30493 o poskytovaní dotácií v pôsobnosti MK SR

Είδος μέτρου

Ατομική Ενίσχυση

Στόχος

Πολιτισμός

Είδος ενίσχυσης

Άμεση επιχορήγηση

Προϋπολογισμός

Προβλεπόμενη ετήσια δαπάνη: 4 εκατ.; SKK

Ένταση

12 %

Διάρκεια

1 Ιανουαρίου 2006 — 31 Δεκεμβρίου 2006

Κλάδοι της οικονομίας

Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης

Όνομα και διεύθυνση της χορηγούσας αρχής

Ministerstvo kultúry SR

Nám. SNP 33

SK-813 31 Bratislava

Το κείμενο της απόφασης στην (στις) αυθεντική(-ές) γλώσσα(-ες), χωρίς τα εμπιστευτικά στοιχεία, είναι διαθέσιμο στην διεύθυνση:

http://ec.europa.eu/community_law/state_aids/

21.12.2006   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 314/82

Κοινοποίηση σύμφωνα με το άρθρο 95 παράγραφος 4 της συνθήκης ΕΚ

Απόσυρση αιτήματος διατήρησης εθνικής νομοθεσίας που παρεκκλίνει από τις διατάξεις ενός κοινοτικού μέτρου εναρμόνισης

(Κείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ)

(2006/C 314/10)

1.

Στις 5 Δεκεμβρίου 2005 η Τσεχική Δημοκρατία κοινοποίησε αίτημα για τη διατήρηση της εφαρμογής εθνικής νομοθεσίας σχετικής με τη διάθεση λιπασμάτων που περιέχουν κάδμιο στην αγορά. Η εν λόγω νομοθεσία, η οποία ίσχυε πριν από την ημερομηνία προσχώρησης της Τσεχικής Δημοκρατίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αποκλίνει από τις διατάξεις του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2003/2003 σχετικά με τα λιπάσματα (1).

2.

Η εθνική νομοθεσία (2) απαγορεύει στο έδαφος της Τσεχικής Δημοκρατίας την εμπορία φωσφορούχων ορυκτών λιπασμάτων που περιέχουν κάδμιο σε συγκεντρώσεις που υπερβαίνουν τα 50 mg/kg P2O5.

3.

Το τσεχικό διάταγμα 209/2005, που ισχύει από την 1η Ιουνίου 2005, αναστέλλει την εφαρμογή της ισχύουσας εθνικής νομοθεσίας στα λιπάσματα «τύπου ΕΚ» και περιορίζει στα εθνικά λιπάσματα την εφαρμογή του ορίου που αφορά το κάδμιο.

4.

Το άρθρο 95 παράγραφος 4 της Συνθήκης προβλέπει ότι όταν, αφού το Συμβούλιο ή η Επιτροπή θεσπίσουν ένα μέτρο εναρμόνισης, ένα κράτος μέλος θεωρεί αναγκαίο να διατηρήσει εθνικές διατάξεις που δικαιολογούνται από τις επιτακτικές ανάγκες που προβλέπονται στο άρθρο 30 ή διατάξεις σχετικές με την προστασία του περιβάλλοντος ή του χώρου εργασίας, τις κοινοποιεί στην Επιτροπή, καθώς και τους λόγους διατήρησής τους.

5.

Σύμφωνα με τον άρθρο 95 παράγραφος 6, η Επιτροπή, εντός έξι μηνών από την κοινοποίηση, εγκρίνει ή απορρίπτει τις εν λόγω εθνικές διατάξεις, αφού εξακριβώσει εάν αποτελούν ή όχι μέσο αυθαιρέτων διακρίσεων ή συγκεκαλυμμένο περιορισμό του εμπορίου μεταξύ των κρατών μελών, και εάν συνιστούν ή όχι εμπόδιο στη λειτουργία της εσωτερικής αγοράς.

6.

Λαμβάνοντας υπόψη την πολυπλοκότητα του θέματος και την απουσία στοιχείων που να μαρτυρούν την ύπαρξη κινδύνου για την ανθρώπινη υγεία, η Επιτροπή θεώρησε ότι η αξιολόγηση της θέσης της Τσεχίας θα έπρεπε να αναβληθεί έως ότου λάβει η Επιτροπή τη γνώμη της επιστημονικής επιτροπής για την υγεία και τους περιβαλλοντικούς κινδύνους (ΕΕΥΠΚ) και επομένως έκριναν δικαιολογημένη την παράταση της περιόδου που αναφέρεται στο άρθρο 95 παράγραφος 6 πρώτο εδάφιο της Συνθήκης ΕΚ για μια συμπληρωματική περίοδο που λήγει στις 6 Δεκεμβρίου 2006.

7.

Στις 24 Μαΐου 2006 η Επιτροπή κοινοποίησε στην Τσεχική Δημοκρατία την απόφασή της 2006/390/ΕΚ της ίδιας ημερομηνίας (3), με την οποία παρατεινόταν η περίοδος που αναφέρεται στο άρθρο 95 παράγραφος 6 πρώτο εδάφιο, όσον αφορά την έγκριση ή απόρριψη της παράτασης των κοινοποιηθεισών εθνικών διατάξεων έως τις 6 Δεκεμβρίου 2006.

8.

Η ΕΕΥΠΚ εξέδωσε τη γνώμη της σχετικά με την τσεχική εκτίμηση κινδύνου στις 19 Σεπτεμβρίου 2006 (4).

9.

Με την επιστολή της 17ης Νοεμβρίου 2006, οι τσεχικές αρχές ενημέρωσαν την Επιτροπή για την απόσυρση του τρέχοντος αιτήματος για παρέκκλιση σχετικά με το όριο του καδμίου στα λιπάσματα. Σύμφωνα με αυτήν την επιστολή, οι τσεχικές αρχές σκοπεύουν να υποβάλλουν ένα νέο αίτημα μόλις διαμορφωθούν περαιτέρω τα στοιχεία που υποβάλλονται στην τσεχική μελέτη αξιολόγησης του κινδύνου λαμβάνοντας υπόψη την γνώμη της ΕΕΥΠΚ.

10.

Λαμβάνοντας υπόψη την τσεχική απόσυρση, η Επιτροπή δεν οφείλει πλέον να εκδώσει απόφαση που εγκρίνει ή που απορρίπτει τα εθνικά μέτρα.

11.

Η Επιτροπή θα αξιολογήσει ανάλογα με την αξία της οποιαδήποτε νέα κοινοποίηση λάβει από την Τσεχική Δημοκρατία σύμφωνα με το άρθρο 95, παράγραφος 4 της Συνθήκης ΕΚ σχετικά με το όριο του καδμίου στα λιπάσματα.

(1)  ΕΕ L 304 της 21.11.2003, σ. 1.

(2)  Διάταγμα αριθ. 474/2000 σχετικά με τη θέσπιση απαιτήσεων για τα λιπάσματα.

(3)  ΕΕ L 150 της 3.6.2006, σ. 17.

(4)  http://ec.europa.eu/health/ph_risk/committees/04_scher/scher_opinions_en.htm

ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

Εποπτεύουσα Αρχή της ΕΖΕΣ

21.12.2006   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 314/83

Συνοπτικές πληροφορίες για δημοσίευση στην Επίσημη Εφημερίδα

(2006/C 314/11)

Αριθμός ενίσχυσης

Υπόθεση αριθ. 60540

Κράτος ΕΖΕΣ

Λιχτενστάιν

Τίτλος του καθεστώτος ενίσχυσης

Πράξη για την υποστήριξη των μέσων επικοινωνίας (Medienförderungsgesetz)

Νομική βάση

Πράξη υποστήριξης των μέσων επικοινωνίας, κυβερνητική πρόταση στο Liechtenstein Landtag αριθ. 36/2006

Σχεδιαζόμενη ετήσια δαπάνη βάσει του καθεστώτος ενίσχυσης

1,5 εκατομμύρια CHF (περίπου 966 000 ΕUR)

Συνολικό ποσό για πέντε χρόνια: 7,5 εκατομμύρια CHF (περίπου 4 829 000 EUR)

Διάρκεια

Έναρξη ισχύος: 1η Ιανουαρίου 2007

Η διάρκεια της πράξης για την υποστήριξη των μέσων επικοινωνίας δεν περιορίζεται χρονικά. Ωστόσο, η εξαίρεση ζητείται για πέντε χρόνια, παραδείγματος χάρη, έως τις 31.12.2011. Το καθεστώς θα κοινοποιηθεί τότε εκ νέου στην Αρχή.

Μέγιστη ένταση ενίσχυσης του καθεστώτος ενίσχυσης

30% του τυποποιημένου μισθολογικού κόστους για υπαλλήλους που συμμετέχουν στη σύνταξη δημοσιογραφικού-εκδοτικού περιεχομένου για ένα μέσο επικοινωνίας, υπό την έννοια του μέρους 4 της πράξης για την υποστήριξη των μέσων επικοινωνίας.

25% του πραγματοποιηθέντος κόστους διάδοσης για ένα μέσο επικοινωνίας, υπό την έννοια του μέρους 4 της πράξης για την υποστήριξη των μέσων επικοινωνίας.

40% του κόστους επιμόρφωσης και εκπαίδευσης για υπαλλήλους που συμμετέχουν στη σύνταξη δημοσιογραφικού-εκδοτικού περιεχομένου για ένα μέσο επικοινωνίας υπό την έννοια του μέρους 4 της πράξης για την υποστήριξη των μέσων επικοινωνίας.

Οικονομικοί τομείς

Επιχειρήσεις του τομέα μέσων επικοινωνίας

Ονομασία και διεύθυνση της χορηγούσας αρχής

Επιτροπή Μέσων Επικοινωνίας

Regierungsgebäude

FL — 9490 Vaduz

Πριγκιπάτο του Λιχτενστάιν

21.12.2006   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 314/84

Κατευθυντήριες γραμμές για τη μέθοδο υπολογισμού των προστίμων που επιβάλλονται κατ'εφαρμογή του άρθρου 23 παράγραφος 2 στοιχείο α) του κεφαλαίου ΙΙ του πρωτοκόλλου 4 της συμφωνίας Εποπτεύουσας Αρχής και Δικαστηρίου

(2006/C 314/12)

A.

Η παρούσα ανακοίνωση εκδίδεται βάσει των κανόνων της συμφωνίας για τον Ευρωπαϊκό Οικονομικό Χώρο (εφεξής «συμφωνία ΕΟΧ») καθώς και της συμφωνίας μεταξύ των κρατών της ΕΖΕΣ για τη σύσταση Εποπτεύουσας Αρχής και Δικαστηρίου (εφεξής «συμφωνία Εποπτεύουσας Αρχής και Δικαστηρίου»).

B.

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εφεξής η «Επιτροπή») εξέδωσε ανακοίνωση με τίτλο «Κατευθυντήριες γραμμές για τη μέθοδο υπολογισμού των προστίμων που επιβάλλονται κατ' εφαρμογή του άρθρου 23 παράγραφος 2 σημείο α) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1/2003» (1). Στο κείμενο αυτό προσδιορίζονται οι αρχές τις οποίες εφαρμόζει η Επιτροπή κατά τον υπολογισμό των προστίμων που επιβάλλονται σχετικά με παραβάσεις των κανόνων ανταγωνισμού της ΕΚ (2).

Γ.

Η Εποπτεύουσα Αρχή της ΕΖΕΣ θεωρεί ότι το ανωτέρω κείμενο παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ. Προκειμένου να διαφυλαχθούν οι ίσοι όροι ανταγωνισμού και να διασφαλισθεί η ομοιόμορφη εφαρμογή της νομοθεσίας ανταγωνισμού του ΕΟΧ σε ολόκληρο τον Ευρωπαϊκό Οικονομικό Χώρο, η Εποπτεύουσα Αρχή εκδίδει την παρούσα ανακοίνωση στηριζόμενη στην εξουσία που της παραχωρείται βάσει του άρθρου 5 παράγραφος 2 στοιχείο β) της συμφωνίας Εποπτεύουσας Αρχής και Δικαστηρίου. Η Αρχή σκοπεύει να ακολουθεί τις αρχές και τους κανόνες που παρατίθενται στην παρούσα ανακοίνωση κάθε φορά που εφαρμόζει τους συναφείς κανόνες του ΕΟΧ σε μια συγκεκριμένη περίπτωση.

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

1.

Σύμφωνα με το άρθρο 23 παράγραφος 2 στοιχείο α) του κεφαλαίου ΙΙ του πρωτοκόλλου 4 της συμφωνίας Εποπτεύουσας Αρχής και Δικαστηρίου (εφεξής «Κεφάλαιο ΙΙ») (3), η Εποπτεύουσα Αρχή της ΕΖΕΣ μπορεί με απόφασή της να επιβάλει πρόστιμα σε επιχειρήσεις ή ενώσεις επιχειρήσεων, σε περίπτωση που αυτές, εκ προθέσεως ή εξ αμελείας, παραβιάζουν τις διατάξεις του άρθρου 53 ή 54 της συμφωνίας ΕΟΧ.

2.

Στο πλαίσιο της άσκησης της εξουσίας της να επιβάλει τέτοιου είδους πρόστιμα, η Εποπτεύουσα Αρχή της ΕΖΕΣ διαθέτει ευρεία διακριτική ευχέρεια (4) εντός των ορίων που προβλέπονται στο κεφάλαιο ΙΙ. Πρώτον, η Εποπτεύουσα Αρχή οφείλει να λαμβάνει υπόψη τη διάρκεια και τη σοβαρότητα της παράβασης. Δεύτερον, το επιβαλλόμενο πρόστιμο δεν πρέπει να υπερβαίνει τα όρια που προβλέπονται στο άρθρο 23 παράγραφος 2, δεύτερο και τρίτο εδάφιο του κεφαλαίου ΙΙ.

3.

Η Εποπτεύουσα Αρχή της ΕΖΕΣ, για να διασφαλίσει τη διαφάνεια και τον αντικειμενικό χαρακτήρα των αποφάσεών της, δημοσίευσε, στις 16 Ιανουαρίου 2003, κατευθυντήριες γραμμές για τον υπολογισμό των προστίμων (5) που ανταποκρίνονται στις κατευθυντήριες γραμμές της Επιτροπής για τη μέθοδο υπολογισμού των προστίμων από το 1998 (6). Με βάση την πρακτική εφαρμογή των κατευθυντήριων γραμμών που ορίζονται στις ανακοινώσεις αυτές, η Εποπτεύουσα Αρχή της ΕΖΕΣ θεωρεί ότι είναι σκόπιμο να αναπτύξει και να τελειοποιήσει την πολιτική της στον τομέα των προστίμων.

4.

Η εξουσία που έχει η Εποπτεύουσα Αρχή της ΕΖΕΣ να επιβάλει πρόστιμα σε επιχειρήσεις ή ενώσεις επιχειρήσεων οι οποίες, εκ προθέσεως ή εξ αμελείας, παραβιάζουν τις διατάξεις των άρθρων 53 ή 54 της συμφωνίας ΕΟΧ, αποτελεί ένα από τα μέσα που διαθέτει για τη διεκπεραίωση της αποστολής εποπτείας που της έχει αναθέσει η συμφωνία ΕΟΧ (7). Η αποστολή αυτή δεν περιλαμβάνει μόνο το καθήκον να διερευνά και να επιβάλει κυρώσεις επί συγκεκριμένων παραβάσεων, αλλά επίσης το καθήκον να ακολουθεί γενική πολιτική εφαρμογής των αρχών που θεσπίζονται από τη συμφωνία ΕΟΧ στον τομέα του ανταγωνισμού και να κατευθύνει τη συμπεριφορά των επιχειρήσεων προς την τήρηση των αρχών αυτών (8). Για το σκοπό αυτό, η Εποπτεύουσα Αρχή πρέπει να διασφαλίζει ότι η δράση της έχει τον αναγκαίο αποτρεπτικό χαρακτήρα (9). Κατά συνέπεια, όταν η Εποπτεύουσα Αρχή διαπιστώνει παράβαση των διατάξεων των άρθρων 53 ή 54 της συμφωνίας ΕΟΧ, η επιβολή προστίμου προς εκείνους που παραβίασαν τις διατάξεις αυτές μπορεί να είναι απαραίτητη. Τα πρόστιμα πρέπει να έχουν επαρκώς αποτρεπτικό αποτέλεσμα, όχι μόνο ως κύρωση που επιβάλλεται στις εμπλεκόμενες επιχειρήσεις (ειδικό αποτρεπτικό αποτέλεσμα), αλλά και για την αποτροπή άλλων επιχειρήσεων να υιοθετήσουν συμπεριφορές που αντίκεινται προς τις διατάξεις των άρθρων 53 και 54 της συμφωνίας ΕΟΧ ή να συνεχίσουν τέτοιου είδους συμπεριφορές (γενικό αποτρεπτικό αποτέλεσμα).

5.

Για την επίτευξη των στόχων αυτών, κατά τον υπολογισμό των προστίμων η Εποπτεύουσα Αρχή της ΕΖΕΣ πρέπει να βασίζεται στην αξία των πωλήσεων προϊόντων ή υπηρεσιών με τις οποίες σχετίζεται η παράβαση. Η διάρκεια της παράβασης πρέπει να έχει επίσης σημαντικό ρόλο για τον υπολογισμό του κατάλληλου ποσού του προστίμου. Οι ενδεχόμενες επιπτώσεις της παράβασης στην αγορά είναι, σε κάθε περίπτωση, άμεση συνάρτηση της διάρκειάς της. Κατά συνέπεια, είναι σημαντικό το πρόστιμο να αντικατοπτρίζει και τον αριθμό των ετών κατά τη διάρκεια των οποίων η επιχείρηση συμμετείχε στην παράβαση.

6.

Ο συνδυασμός της αξίας των πωλήσεων με τις οποίες σχετίζεται η παράβαση και της διάρκειάς της θεωρείται κατάλληλη βάση για τον υπολογισμό και τον προσδιορισμό της οικονομικής σημασίας της παράβασης καθώς και για το σχετικό βάρος της συμμετοχής κάθε επιχείρησης στην παράβαση. Η αναφορά στους παράγοντες αυτούς είναι ενδεικτική για την τάξη μεγέθους του προστίμου και δεν πρέπει να εκλαμβάνεται ως βάση αυτόματης και αριθμητικής μεθόδου υπολογισμού.

7.

Επίσης, ενδείκνυται να περιλαμβάνεται στο πρόστιμο ένα συγκεκριμένο ποσό, ανεξάρτητα από τη διάρκεια της παράβασης, ώστε να αποτρέπονται οι επιχειρήσεις από το να προβαίνουν σε παράνομες πρακτικές.

8.

Οι ενότητες που ακολουθούν αναλύουν τις αρχές που θα τηρεί η Εποπτεύουσα Αρχή της ΕΖΕΣ όσον αφορά τον υπολογισμό των προστίμων που επιβάλλονται κατ' εφαρμογή του άρθρου 23 παράγραφος 2 σημείο α) του κεφαλαίου ΙΙ.

ΜΕΘΟΔΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΥ ΤΩΝ ΠΡΟΣΤΙΜΩΝ

1.

Με την επιφύλαξη του σημείου 37 που αναφέρεται παρακάτω, η Εποπτεύουσα Αρχή της ΕΖΕΣ, για τον υπολογισμό του προστίμου που θα επιβάλλεται στις επιχειρήσεις ή ενώσεις επιχειρήσεων θα χρησιμοποιεί την ακόλουθη μέθοδο, η οποία περιλαμβάνει δύο στάδια.

2.

Πρώτον, η Εποπτεύουσα Αρχή της ΕΖΕΣ θα καθορίζει ένα βασικό ποσό για κάθε επιχείρηση ή ένωση επιχειρήσεων (βλ. παρακάτω Ενότητα 1).

3.

Δεύτερον, η Εποπτεύουσα Αρχή της ΕΖΕΣ θα μπορεί να αναπροσαρμόζει το βασικό αυτό ποσό, προς τα πάνω ή προς τα κάτω (βλ. παρακάτω Ενότητα 2).

1.   Βασικό ποσό του προστίμου

4.

Το βασικό ποσό θα καθορίζεται σε συνάρτηση με την αξία των πωλήσεων, σύμφωνα με την ακόλουθη μέθοδο.

A.   Προσδιορισμός της αξίας των πωλήσεων

5.

Για τον καθορισμό του βασικού ποσού του προστίμου, η Εποπτεύουσα Αρχή της ΕΖΕΣ θα χρησιμοποιεί την αξία των πωλήσεων προϊόντων ή υπηρεσιών που πραγματοποιήθηκαν από την επιχείρηση, με τις οποίες σχετίζεται η παράβαση άμεσα ή έμμεσα (10) στο σχετικό γεωγραφικό χώρο εντός του ΕΟΧ. Κατά κανόνα,η Εποπτεύουσα Αρχή θα χρησιμοποιεί ως βάση αναφοράς τις πωλήσεις που πραγματοποίησε η επιχείρηση κατά τη διάρκεια του τελευταίου πλήρους οικονομικού έτους συμμετοχής της στην παράβαση (στο εξής «η αξία των πωλήσεων»).

6.

Όταν η παράβαση ένωσης επιχειρήσεων αφορά τις δραστηριότητες των μελών της, η αξία των πωλήσεων θα αντιστοιχεί κατά κανόνα στο άθροισμα της αξίας των πωλήσεων των μελών της.

7.

Για τον υπολογισμό της αξίας των πωλήσεων μιας επιχείρησης, η Εποπτεύουσα Αρχή της ΕΖΕΣ θα χρησιμοποιεί τα καλύτερα διαθέσιμα στοιχεία της εν λόγω επιχείρησης.

8.

Όταν τα στοιχεία που παρέχει μια επιχείρηση είναι ελλιπή ή αναξιόπιστα, Εποπτεύουσα Αρχή της ΕΖΕΣ μπορεί να υπολογίσει την αξία των πωλήσεων της εν λόγω επιχείρησης βάσει των επιμέρους στοιχείων που έχει στη διάθεσή της ή/και βάσει οποιασδήποτε άλλης πληροφορίας θεωρεί σχετική και κατάλληλη.

9.

Η αξία των πωλήσεων θα προσδιορίζεται χωρίς τον υπολογισμό του ΦΠΑ και των λοιπών φόρων που έχουν άμεση σχέση με τις πωλήσεις.

10.

Όταν η παράβαση υπερβαίνει τα γεωγραφικά όρια του ΕΟΧ (για παράδειγμα, στην περίπτωση των παγκόσμιων καρτέλ), οι σχετικές πωλήσεις των επιχειρήσεων εντός του ΕΟΧ ενδέχεται να μην αντικατοπτρίζουν δεόντως το βάρος της συμμετοχής κάθε επιχείρησης στην παράβαση. Αυτό μπορεί να ισχύει ιδίως στην περίπτωση παγκόσμιων συμφωνιών κατανομής αγορών.

Στις περιπτώσεις αυτές, για να αντικατοπτριστεί τόσο το συνολικό μέγεθος των εν λόγω πωλήσεων εντός του ΕΟΧ όσο και το σχετικό βάρος της συμμετοχής της κάθε επιχείρησης στην παράβαση, η Εποπτεύουσα Αρχή της ΕΖΕΣ έχει το δικαίωμα να εκτιμήσει τη συνολική αξία των πωλήσεων προϊόντων ή υπηρεσιών με τις οποίες έχει σχέση η παράβαση στον σχετικό γεωγραφικό χώρο (ευρύτερο του ΕΟΧ), να προσδιορίσει το μερίδιο των πωλήσεων που αντιστοιχεί σε κάθε επιχείρηση που συμμετέχει στην παράβαση στην εν λόγω αγορά και να εφαρμόσει το ποσοστό αυτό στις συνολικές πωλήσεις των εμπλεκομένων επιχειρήσεων στο εσωτερικό του ΕΟΧ. Το αποτέλεσμα θα χρησιμοποιείται ως αξία των πωλήσεων με σκοπό να καθοριστεό το βασικό ποσό του προστίμου.

B.   Προσδιορισμός του βασικού ποσού του προστίμου

11.

Το βασικό ποσό του προστίμου θα συνδέεται με ένα ορισμένο ποσοστό επί της αξίας των πωλήσεων, το οποίο θα καθορίζεται σε συνάρτηση με τον βαθμό σοβαρότητας της παράβασης, πολλαπλασιασμένο με τον αριθμό των ετών της παράβασης.

12.

Η εκτίμηση της σοβαρότητας θα γίνεται κατά περίπτωση για κάθε είδος παράβασης με βάση όλες τις σχετικές συνθήκες της υπόθεσης.

13.

Κατά γενικό κανόνα, το ποσοστό επί της αξίας των πωλήσεων που θα λαμβάνεται υπόψη θα μπορεί να ανέλθει έως το 30 % της αξίας των πωλήσεων.

14.

Για να αποφασιστεί εάν το ποσοστό της αξίας των πωλήσεων, το οποίο θα λαμβάνεται υπόψη σε μια συγκεκριμένη υπόθεση πρέπει να είναι χαμηλά ή υψηλά στην κλίμακα αυτή, η Εποπτεύουσα Αρχή της ΕΖΕΣ πρέπει να συνεκτιμά διάφορους παράγοντες, όπως το είδος της παράβασης, το συνολικό μερίδιο αγοράς όλων των εμπλεκόμενων επιχειρήσεων, τη γεωγραφική έκταση της παράβασης και το κατά πόσο η παράνομη συμπεριφορά έχει εκδηλωθεί στην πράξη ή όχι.

15.

Οι οριζόντιες συμφωνίες (11) καθορισμού τιμών, κατανομής αγορών και περιορισμού της παραγωγής, που είναι κατά κανόνα μυστικές, είναι από την ίδια τη φύση τους μεταξύ των πλέον επιζήμιων περιορισμών του ανταγωνισμού. Από πλευράς πολιτικής θα τιμωρούνται με βαριά πρόστιμα. Κατά συνέπεια, το ποσοστό της αξίας των πωλήσεων που θα λαμβάνεται υπόψη για τέτοιου είδους παραβάσεις θα ορίζεται κατά κανόνα στα υψηλότερα όρια της παραπάνω κλίμακας.

16.

Για να ληφθεί πλήρως υπόψη η διάρκεια της συμμετοχής κάθε επιχείρησης στην παράβαση, το ποσό που θα καθορίζεται σε συνάρτηση με την αξία των πωλήσεων (βλ. παραπάνω τα σημεία 20 έως 23) θα πολλαπλασιάζεται με τον αριθμό των ετών συμμετοχής στην παράβαση. Περίοδοι μικρότερες του ενός εξαμήνου θα υπολογίζονται ως μισό έτος. Περίοδοι που θα υπερβαίνουν το εξάμηνο αλλά θα είναι μικρότερες του έτους θα υπολογίζονται ως πλήρες έτος.

17.

Επίσης, ανεξάρτητα από τη διάρκεια συμμετοχής μιας επιχείρησης στην παράβαση, η Εποπτεύουσα Αρχή της ΕΖΕΣ θα περιλαμβάνει στο βασικό ποσό, ένα ποσό κυμαινόμενο από 15 % έως 25 % της αξίας των πωλήσεων, όπως ορίζεται παραπάνω στην Ενότητα Α με σκοπό να αποτρέπεται η είσοδος των επιχειρήσεων σε οριζόντιες συμφωνίες καθορισμού των τιμών, κατανομής της αγοράς και περιορισμού της παραγωγής. Η Εποπτεύουσα Αρχή θα μπορεί επίσης να επιβάλλει ένα τέτοιο επιπρόσθετο ποσό και σε περιπτώσεις άλλων παραβάσεων. Για τον καθορισμό του ποσοστού επί της αξίας των πωλήσεων που θα συνεκτιμάται σε μια συγκεκριμένη περίπτωση, η Εποπτεύουσα Αρχή θα λαμβάνει υπόψη διάφορους παράγοντες και κυρίως τους παράγοντες που προβλέπονται στο σημείο 22.

18.

Όταν η αξία των πωλήσεων των επιχειρήσεων που συμμετέχουν σε παράβαση είναι παρόμοια, αλλά όχι ίδια, η Εποπτεύουσα Αρχή της ΕΖΕΣ θα μπορεί να καθορίζει το ίδιο βασικό ποσό για καθεμία από τις επιχειρήσεις αυτές. Εξάλλου, κατά τον καθορισμό του βασικού ποσού του προστίμου, η Εποπτεύουσα Αρχή της ΕΖΕΣ θα χρησιμοποιεί στρογγυλοποιημένους αριθμούς.

2.   Αναπροσαρμογές του βασικού ποσού

19.

Κατά τον υπολογισμό του προστίμου, η Εποπτεύουσα Αρχή της ΕΖΕΣ θα μπορεί να λαμβάνει υπόψη της περιστάσεις που οδηγούν σε αύξηση ή μείωση του βασικού ποσού, όπως αυτό ορίζεται παραπάνω στο Ενότητα 1. Αυτό θα γίνεται βάσει συνολικής εκτίμησης, κατά την οποία θα λαμβάνονται υπόψη όλες οι σχετικές περιστάσεις.

A.   Επιβαρυντικές περιστάσεις

20.

Το βασικό ποσό του προστίμου θα μπορεί να αυξηθεί, όταν η Εποπτεύουσα Αρχή της ΕΖΕΣ διαπιστώσει την ύπαρξη επιβαρυντικών περιστάσεων, όπως:

—

όταν η επιχείρηση συνεχίζει ή επαναλαμβάνει την ίδια ή παρόμοια παράβαση, μετά τη διαπίστωση από την Εποπτεύουσα Αρχή της ΕΖΕΣ ή από εθνική αρχή ανταγωνισμού ότι η εν λόγω επιχείρηση παραβίασε τις διατάξεις των άρθρων 53 ή 54. Το βασικό ποσό θα προσαυξάνεται έως 100 % για κάθε διαπιστωμένη παράβαση αυτού του είδους,

—

όταν η επιχείρηση αρνηθεί να συνεργαστεί ή παρεμποδίσει την Εποπτεύουσα Αρχή της ΕΖΕΣ κατά τη διενέργεια της έρευνάς της,

—

όταν η επιχείρηση έχει ηγετικό ρόλο στην παράβαση ή ρόλο υποκινητή, η Εποπτεύουσα Αρχή της ΕΖΕΣ θα δίδει επίσης ιδιαίτερη προσοχή σε κάθε μέτρο που έχει ληφθεί για να υποχρεωθούν άλλες επιχειρήσεις να συμμετάσχουν στην παράβαση ή/και σε οποιαδήποτε αντίποινα έχουν ληφθεί έναντι άλλων επιχειρήσεων, προκειμένου να εξασφαλιστεί η εφαρμογή των πρακτικών που συνιστούν την παράβαση.

B.   Ελαφρυντικές περιστάσεις

21.

Το βασικό ποσό του προστίμου μπορεί να μειωθεί όταν η Εποπτεύουσα Αρχή της ΕΖΕΣ διαπιστώσει την ύπαρξη ελαφρυντικών περιστάσεων, όπως:

—

όταν η εμπλεκόμενη επιχείρηση αποδείξει ότι έπαυσε την παράβαση αμέσως μετά την πρώτη παρέμβαση της Εποπτεύουσας Αρχής της ΕΖΕΣ. Αυτό δεν θα εφαρμόζεται στις μυστικές συμφωνίες ή πρακτικές (ιδίως στην περίπτωση των καρτέλ),

—

όταν η επιχείρηση αποδείξει ότι η παράβαση διαπράχθηκε από αμέλεια,

—

όταν η επιχείρηση αποδείξει ότι η συμμετοχή της στην παράβαση είναι ιδιαίτερα περιορισμένη και, κατά συνέπεια ότι, κατά τη διάρκεια της περιόδου κατά την οποία συμμετείχε στην παράνομη συμφωνία, απείχε κατ' ουσία από την εφαρμογή της, ακολουθώντας ανταγωνιστική συμπεριφορά στην αγορά: η συμμετοχή μιας επιχείρησης σε παράβαση για μικρότερη διάρκεια από τις λοιπές επιχειρήσεις δεν θα θεωρείται ελαφρυντική περίσταση, δεδομένου ότι η περίσταση αυτή έχει ήδη ληφθεί υπόψη κατά τον καθορισμό του βασικού ποσού,

—

όταν η εμπλεκόμενη επιχείρηση συνεργαστεί αποτελεσματικά με την Εποπτεύουσα Αρχή της ΕΖΕΣ, εκτός από το πεδίο εφαρμογής της ανακοίνωσης περί επιείκειας και εκτός από τις νόμιμες υποχρεώσεις της προς συνεργασία,

—

όταν η αντιανταγωνιστική συμπεριφορά έχει επιτραπεί ή ενθαρρυθεί από τις δημόσιες αρχές ή με νομοθετικά μέτρα (12).

Γ.   Ειδική προσαύξηση για αποτρεπτικούς λόγους

22.

Η Εποπτεύουσα Αρχή της ΕΖΕΣ θα προσδίδει ιδιαίτερη προσοχή στην ανάγκη να διασφαλίζεται ότι τα πρόστιμα έχουν επαρκώς αποτρεπτικό αποτέλεσμα. Για τον σκοπό αυτό, μπορεί να προσαυξήσει το πρόστιμο που επιβάλλεται στις επιχειρήσεις που έχουν ιδιαίτερα μεγάλο κύκλο εργασιών εκτός από τις πωλήσεις προϊόντων και υπηρεσιών που σχετίζονται με την παράβαση.

23.

Η Εποπτεύουσα Αρχή της ΕΖΕΣ θα λαμβάνει επίσης υπόψη την ανάγκη προσαύξησης του προστίμου ώστε να υπερβαίνει το ποσό των παράνομων κερδών που αποκόμισαν οι επιχειρήσεις ως συνέπεια της παράβασης, όποτε το εν λόγω ποσό είναι δυνατόν να υπολογιστεί.

Δ.   Μέγιστο νόμιμο όριο

24.

Για κάθε επιχείρηση και ένωση επιχειρήσεων που συμμετέχει στην παράβαση, το τελικό ποσό του προστίμου, σε καμία περίπτωση, δεν πρέπει να υπερβαίνει το 10 % του συνολικού κύκλου εργασιών του προηγούμενου οικονομικού έτους, όπως προβλέπεται στο άρθρο 23 παράγραφος 2 του κεφαλαίου ΙΙ.

25.

Όταν η παράβαση ένωσης επιχειρήσεων συνδέεται με τις δραστηριότητες των μελών της, το πρόστιμο δεν πρέπει να υπερβαίνει το 10 % του αθροίσματος του συνολικού κύκλου εργασιών κάθε μέλους της ένωσης που δραστηριοποιείται στην αγορά που επηρεάζεται από την παράβαση.

Ε.   Ανακοίνωση περί επιείκειας

26.

Η Εποπτεύουσα Αρχή της ΕΖΕΣ θα εφαρμόζει τους κανόνες περί επιείκειας σύμφωνα με τους όρους που προβλέπονται στη σχετική ανακοίνωση.

ΣΤ.   Δυνατότητα πληρωμής

27.

Σε εξαιρετικές περιπτώσεις, η Εποπτεύουσα Αρχή της ΕΖΕΣ δύναται, εφόσον αυτό της ζητηθεί, να συνεκτιμήσει την αδυναμία της επιχείρησης να πληρώσει το πρόστιμο σε ένα συγκεκριμένο κοινωνικό και οικονομικό πλαίσιο. Η Εποπτεύουσα Αρχή δεν θα βασίζει οποιαδήποτε μείωση του προστίμου που εγκρίνεται για τον λόγο αυτό στην απλή διαπίστωση προβληματικής ή ελλειμματικής οικονομικής κατάστασης. Η μείωση αυτή θα μπορεί να χορηγείται μόνο βάσει αντικειμενικών αποδείξεων ότι η επιβολή του προστίμου, σύμφωνα με τις παρούσες κατευθυντήριες γραμμές, μπορεί να θέσει ανεπανόρθωτα σε κίνδυνο την οικονομική βιωσιμότητα της εμπλεκόμενης επιχείρησης και να οδηγήσει στην απώλεια όλης της αξίας των στοιχείων του ενεργητικού της.

ΤΕΛΙΚΕΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ

28.

Η Εποπτεύουσα Αρχή της ΕΖΕΣ μπορεί, σε ορισμένες περιπτώσεις, να επιβάλει συμβολικό πρόστιμο. Η αιτιολόγηση ενός τέτοιου προστίμου πρέπει να παρατίθεται στο κείμενο της απόφασης.

29.

Μολονότι οι παρούσες κατευθυντήριες γραμμές παρουσιάζουν τη γενική μέθοδο υπολογισμού των προστίμων, οι ιδιαιτερότητες μίας συγκεκριμένης υπόθεσης ή η ανάγκη διασφάλισης του αποτρεπτικού χαρακτήρα του προστίμου, μπορεί να δικαιολογήσουν απόκλιση από τη μέθοδο αυτή ή από τα όρια που καθορίζονται στο σημείο 21.

30.

Οι παρούσες κατευθυντήριες γραμμές θα εφαρμόζονται σε όλες τις υποθέσεις στις οποίες κοινοποιήθηκε ανακοίνωση αιτιάσεων μετά την ημερομηνία δημοσίευσής τους στην Επίσημη Εφημερίδα και στο Συμπλήρωμα για τον ΕΟΧ, ανεξάρτητα από το εάν το πρόστιμο επιβάλλεται κατ' εφαρμογή του άρθρου 23 παράγραφος 2 του κεφαλαίου ΙΙ ή του προηγούμενου κειμένου του κεφαλαίου ΙΙ του Πρωτοκόλλου 4 της συμφωνίας Εποπτεύουσας Αρχής και Δικαστηρίου (13).

(1)  ΕΕ C 210 της 1.9.2006, σ. 2.

(2)  Η αρμοδιότητα διεκπεραίωσης μεμονωμένων υποθέσεων που εμπίπτουν στα άρθρα 53 και 54 της συμφωνίας για τον ΕΟΧ κατανέμεται μεταξύ της Εποπτεύουσας Αρχής της ΕΖΕΣ και της Επιτροπής με βάση τους κανόνες που καθορίζονται στο άρθρο 56 της συμφωνίας για τον ΕΟΧ. Η αρμοδιότητα για τη διεκπεραίωση μιας δεδομένης υπόθεσης ανήκει αποκλειστικά και μόνο σε μία εκ των δύο αρχών.

(3)  Μετά την έναρξη ισχύος, στις 20 Μαΐου 2005, της συμφωνίας για την τροποποίηση του πρωτοκόλλου 4 της συμφωνίας των κρατών της ΕΖΕΣ για τη σύσταση Εποπτεύουσας Αρχής και Δικαστηρίου της 24ης Σεπτεμβρίου 2004, το κεφάλαιο ΙΙ του πρωτοκόλλου 4 της συμφωνίας Εποπτεύουσας Αρχής και Δικαστηρίου αντιπροσωπεύεται σε μεγάλο βαθμό στον κανονισμό για τον πυλώνα της ΕΖΕΣ (ΕΚ) αριθ. 1 του Συμβουλίου της 16ης Δεκεμβρίου 2003 για την εφαρμογή των κανόνων ανταγωνισμού που προβλέπονται από τα άρθρα 81 και 82 της συνθήκης (ΕΕ L 1 της 4.1.2003, σ. 1).

(4)  Ως προς αυτό, βλ. για παράδειγμα την απόφαση του Δικαστηρίου στις υποθέσεις C-189/02 P, C-202/02 P, C-205/02 P έως C-208/02 P και C-213/02 P, Dansk Rψrindustri A/S και άλλοι κατά της Επιτροπής [2005] Συλλ. σ. I-5425, σημείο 172.

(5)  Κατευθυντήριες γραμμές της Εποπτεύουσας Αρχής της ΕΖΕΣ για τη μέθοδο υπολογισμού των προστίμων, ΕΕ C 10 της 16.1.2003, σ. 16 και συμπλήρωμα για τον ΕΟΧ στην ΕΕ αριθ. 3 της 16.1.2003, σ. 6.

(6)  «Κατευθυντήριες γραμμές για τον υπολογισμό των προστίμων που επιβάλλονται δυνάμει του άρθρου 15 παράγραφος 2 του κανονισμού αριθ. 17 και του άρθρου 65 παράγραφος 5 της συνθήκης ΕΚΑΧ» (ΕΕ C 9 της 14.1.1998, σ. 3).

(7)  Η αρμοδιότητα αυτή ασκείται από κοινού με την Επιτροπή σύμφωνα με το άρθρο 55 της συμφωνίας ΕΟΧ, καθώς και σύμφωνα με τους κανόνες ανταγωνισμού του άρθρου 56 της συμφωνίας ΕΟΧ. Βλ. υποσημείωση 2 παραπάνω.

(8)  Βλ. για παράδειγμα, την προαναφερθείσα απόφαση Dansk Rψrindustri A/S κατά Επιτροπής, σημείο 170.

(9)  Ως προς αυτό, βλ. τις συνεκδικασθείσες υποθέσεις 100/80 έως 103/80 Musique Diffusion franηaise κατά Επιτροπής, Συλλ. 1825, σημείο 106.

(10)  Ένα τέτοιο παράδειγμα είναι η περίπτωση οριζοντίων συμφωνιών καθορισμού τιμών για ένα συγκεκριμένο προϊόν, όταν η τιμή του εν λόγω προϊόντος χρησιμοποιείται στη συνέχεια ως βάση για την τιμή προϊόντων κατώτερης ή ανώτερης ποιότητας.

(11)  Στις συμφωνίες αυτές περιλαμβάνονται οι συμφωνίες, οι εναρμονισμένες πρακτικές και οι αποφάσεις ενώσεων επιχειρήσεων δυνάμει του άρθρου 53 της συμφωνίας ΕΟΧ.

(12)  Αυτό ισχύει υπό την επιφύλαξη της δυνατότητας λήψης μέτρων κατά του εμπλεκόμενου κράτους μέλους ΕΖΕΣ.

(13)  Το κείμενο του κεφαλαίου ΙΙ του Πρωτοκόλλου 4 της συμφωνίας Εποπτεύουσας Αρχής και Δικαστηρίου, το οποίο αντιστοιχεί στον κανονισμό 17/62 της 6ης Φεβρουαρίου 1962: πρώτος κανονισμός για την εφαρμογή των άρθρων 85 και 86 [στο εξής άρθρα 81 και 82] της συνθήκης (ΕΕ 13 της 21.2.1962, σ. 204) αντικαταστάθηκε στις 20 Μαΐου 2005. Βλ. υποσημείωση 3 παραπάνω.

21.12.2006   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 314/89

Πρόσκληση υποβολής παρατηρήσεων σύμφωνα με το άρθρο 1 παράγραφος 2 του μέρους Ι του πρωτοκόλλου 3 της συμφωνίας για τη σύσταση Εποπτεύουσας Αρχής και Δικαστηρίου σχετικά με το ισλανδικό Housing Financing Fund (HFF)

(2006/C 314/13)

Με την απόφαση της 185/06/COL της 21ης Ιουνίου 2006, που αναδημοσιεύεται στην αυθεντική γλώσσα στις σελίδες που ακολουθούν την παρούσα περίληψη, η Εποπτεύουσα Αρχή της ΕΖΕΣ κίνησε τη διαδικασία που προβλέπει το άρθρο 1 παράγραφος 2 του μέρους Ι του πρωτοκόλλου 3 της συμφωνίας μεταξύ των κρατών της ΕΖΕΣ για τη σύσταση Εποπτεύουσας Αρχής και Δικαστηρίου (εφεξής «συμφωνία περί εποπτείας και Δικαστηρίου»). Οι ισλανδικές αρχές έχουν ενημερωθεί με αντίγραφο της εν λόγω απόφασης.

Η Εποπτεύουσα Αρχή της ΕΖΕΣ καλεί τα κράτη της ΕΖΕΣ, τα κράτη μέλη της ΕΕ και τα ενδιαφερόμενα μέρη να υποβάλουν τις παρατηρήσεις τους σχετικά με το εν λόγω μέτρο εντός μηνός από τη δημοσίευση της παρούσας ανακοίνωσης, στην ακόλουθη διεύθυνση:

EFTA Surveillance Authority

Rue Belliard, 35

B-1040 Brussels

Οι παρατηρήσεις αυτές θα κοινοποιηθούν στην κυβέρνηση της Ισλανδίας. Τα ενδιαφερόμενα μέρη μπορούν να ζητήσουν εγγράφως να τηρηθεί απόρρητη η ταυτότητά τους αιτιολογώντας δεόντως το αίτημα τους αυτό.

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

ΙΣΤΟΡΙΚΟ

Στις 11 Αυγούστου 2004, η Εποπτεύουσα Αρχή της ΕΖΕΣ εξέδωσε την απόφαση αριθ. 213/04/COL (1). Στην απόφαση αυτή η Αρχή αποφαίνεται, σύμφωνα με το άρθρο 59 παράγραφος 2 της συμφωνίας ΕΟΧ, ότι το ισλανδικό Ταμείο Στεγαστικής Χρηματοδότησης (Housing Financing Fund (HFF)) είναι συμβιβάσιμο με τους κανόνες για τις κρατικές ενισχύσεις.

Το HFF, όργανο που ανήκει εξ ολοκλήρου στο ισλανδικό κράτος, χορηγεί ενυπόθηκα στεγαστικά δάνεια στους κατοίκους της Ισλανδίας. Η Αρχή διαπίστωσε ότι το HFF, στο πλαίσιο της χρηματοδότησης και της λειτουργίας του συστήματος δανειοδότησής του έλαβε κρατική ενίσχυση από το ισλανδικό κράτος κατά την έννοια του άρθρου 61 παράγραφος 1 της συμφωνίας ΕΟΧ. Επιπλέον, η Αρχή διαπίστωσε ότι το σύστημα HFF, που θεσπίστηκε το 1999, συνιστούσε«νέα ενίσχυση», παράνομη για διαδικαστικούς λόγους, η οποία θα έπρεπε να έχει κοινοποιηθεί και να εγκριθεί από την Αρχή δυνάμει του άρθρου 1 παράγραφος 3 του μέρους Ι του πρωτοκόλλου 3 της συμφωνίας περί εποπτείας και Δικαστηρίου, πριν τεθεί σε ισχύ.

Ωστόσο, η Αρχή κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η προβλεφθείσα προς παροχή από το HFF υπηρεσία θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως «υπηρεσία γενικού οικονομικού συμφέροντος», κατά την έννοια του άρθρου 59 παράγραφος 2 της συμφωνίας ΕΟΧ. Το συμπέρασμα αυτό βασίστηκε στο ότι το HFF ήταν υποχρεωμένο να παρέχει στεγαστική χρηματοδότηση σε προσιτές τιμές και με ίσους όρους σε όλο το έδαφος της Ισλανδίας, ανεξάρτητα από το αν οι επιμέρους πράξεις ήταν επικερδείς. Κατά την άποψη της Αρχής, το HFF παρείχε υπηρεσία η οποία δεν ήταν διαθέσιμη στην ιδιωτική αγορά στην Ισλανδία, και για το λόγο αυτό η Αρχή αποφάσισε να εγκρίνει το σύστημα HFF, με προκαταρκτική εξέταση, χωρίς να κινήσει την καλούμενη επίσημη διαδικασία έρευνας που προβλέπει το άρθρο 1 παράγραφος 2 του μέρους Ι του πρωτοκόλλου 3 της συμφωνίας περί εποπτείας και Δικαστηρίου.

Κατά της απόφασης αυτής ασκήθηκε προσφυγή ενώπιον του Δικαστηρίου της ΕΖΕΣ από την Bankers' and Securities' Dealers Association (ένωση τραπεζών και χρηματιστών) της Ισλανδίας. Η ακυρωτική ενέργεια βασίστηκε μεταξύ άλλων στον ισχυρισμό ότι το HFF δεν παρείχε υπηρεσία γενικού οικονομικού συμφέροντος, καθώς οι ιδιωτικές τράπεζες παρείχαν στεγαστική χρηματοδότηση σε συγκρίσιμους όρους και κατά συνέπεια δεν θα έπρεπε να έχει εφαρμογή η παρέκκλιση που προβλέπεται στο άρθρο 59 παράγραφος 2 της συμφωνίας ΕΟΧ για το HFF. Διατυπώθηκε ακόμη το επιχείρημα ότι λόγω της δυσκολίας να χαρακτηριστεί το HFF συμβατό με το άρθρο 59 παράγραφος 2 της συμφωνίας ΕΟΧ, η Αρχή θα έπρεπε να κινήσει την επίσημη διαδικασία έρευνας.

ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΤΗΣ ΕΖΕΣ ΤΗΣ 7ΗΣ ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2006 ΣΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ E-9/04

Το Δικαστήριο της ΕΖΕΣ έκανε δεκτή την προσφυγή (2). Το Δικαστήριο της ΕΖΕΣ αποφάνθηκε ότι το εν λόγω καθεστώς κρατικής ενίσχυσης γεννά «αμφιβολίες …σχετικά με το συμβιβάσιμο του με τη λειτουργία της συμφωνίας ΕΟΧ», οι οποίες αμφιβολίες δεν διαλύθηκαν μετά την προκαταρκτική εξέταση. Για το λόγο αυτό, η Αρχή υποχρεούτο να κινήσει επίσημη διαδικασία έρευνας όπως προβλέπει το άρθρο 1 παράγραφος 2 του μέρους Ι του πρωτοκόλλου 3 της συμφωνίας περί εποπτείας και Δικαστηρίου, πριν εκδώσει απόφαση. Αυτό δεν πραγματοποιήθηκε και για το λόγο αυτό το Δικαστήριο της ΕΖΕΣ ακύρωσε την απόφαση της Αρχής.

Όσον αφορά την εφαρμογή του άρθρου 59 παράγραφος 2 της συμφωνίας ΕΟΧ το Δικαστήριο αποφάνθηκε ότι μια υπηρεσία με τους στόχους του καθεστώτος δανειοδότησης του HFF μπορεί να χαρακτηριστεί υπηρεσία γενικού οικονομικού συμφέροντος, η οποία αιτιολογεί τη χορήγηση κρατικής ενίσχυσης. Ωστόσο, ορισμένα επιμέρους χαρακτηριστικά του καθεστώτος γεννούν αμφιβολίες για το συμβιβάσιμό του με τη λειτουργία της συμφωνίας ΕΟΧ. Το δανειοδοτικό καθεστώς δεν περιοριζόταν στην παροχή δανείων για την κατασκευή ή αγορά κατοικιών που πληρούσαν συγκεκριμένα κριτήρια όσον αφορά το μέγεθος ή την αξία τους, ούτε στο να συνδράμει τους δανειζόμενους στη χρηματοδότηση των κατοικιών τους. Το Δικαστήριο της ΕΖΕΣ αποφάνθηκε επίσης ότι υπήρχαν αμφιβολίες όσον αφορά τον προσδιορισμό της αντίστοιχης αγοράς του προϊόντος ώστε να μπορεί να εκτιμηθεί εάν το δανειοδοτικό καθεστώς θα επηρέαζε την ανάπτυξη του εμπορίου κατά τρόπο που να θίγει τα συμφέροντα των συμβαλλομένων μερών της συμφωνίας ΕΟΧ, κατά την έννοια του άρθρου 59 παράγραφος 2 της συμφωνίας ΕΟΧ.

ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΤΗΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ

Ο στόχος της απόφασης αυτής για κίνηση της διαδικασίας είναι να εκτελεστεί η απόφαση του Δικαστηρίου της ΕΖΕΣ και να κληθούν τα ενδιαφερόμενα μέρη να υποβάλουν τις παρατηρήσεις τους, προκειμένου να διευκρινιστεί εάν οι παρεχόμενες από το HFF υπηρεσίες συμβιβάζονται με τους όρους που προβλέπονται στο άρθρο 59 παράγραφος 2 της συμφωνίας ΕΟΧ.

(1)  Το δελτίο της απόφασης αυτής έχει δημοσιευτεί στην ΕΕ 2005 C 112, σελίδα 8. Στο δελτίο γίνεται αναφορά στο δικτυακό τόπο της Εποπτεύουσας Αρχής της ΕΖΕΣ ο οποίος παρέχει δυνατότητα πρόσβασης στο μη εμπιστευτικό πλήρες κείμενο της απόφασης: www.eftasurv.int/fieldof work/fieldstateaid/stateaidregistry/

(2)  Απόφαση της 7ης Απριλίου 2006, Υπόθεση E-9/04 The Bankers' and Securities' Dealers Association of Iceland κατά Αρχή Εποπτείας ΕΖΕΣ [2006] Έκθεση Δικαστηρίου ΕΖΕΣ (δεν έχει ακόμη μεταφερθεί). Η απόφαση έχει καταχωρηθεί στο δικτυακό τόπο του Δικαστηρίου της ΕΖΕΣ: www.eftacourt.lu

EFTA SURVEILLANCE AUTHORITY DECISION

No 185/06/COL

of 21 June 2006

to initiate the formal investigation procedure provided for in Article 1(2) in Part I of Protocol 3 to the Surveillance and Court Agreement with regard to the Icelandic Housing Financing Fund

(Iceland)

THE EFTA SURVEILLANCE AUTHORITY,

HAVING REGARD TO the Agreement on the European Economic Area (1), in particular to Articles 59, 61 to 63 and Protocol 26 thereof,

HAVING REGARD TO the Agreement between the EFTA States on the Establishment of a Surveillance Authority and a Court of Justice (2), in particular to Article 24 and Protocol 3 thereof,

HAVING REGARD TO the EFTA Surveillance Authority's Decision No 213/04/COL of 11 August 2004 concerning the Icelandic Housing Financing Fund and an increase of lending by that fund up to 90 % of the purchase price of housing (3),

HAVING REGARD TO the judgment of the EFTA Court dated 7 April 2006 in Case E-9/04 concerning an application for annulment of Decision No 213/04/COL regarding the Icelandic Housing Financing Fund (4),

HAVING REGARD TO the Authority's Guidelines (5) on the application and interpretation of Articles 61 and 62 of the EEA Agreement, and in particular Chapter 18C on ‘State aid in the form of public service compensation’,

WHEREAS:

I.   FACTS

1.   Introduction

On 11 August 2004, the EFTA Surveillance Authority (hereinafter referred to as ‘the Authority’) adopted Decision No 213/04/COL. In this Decision the Authority declared, according to Article 59(2) of the EEA Agreement, the Icelandic Housing Financing Fund (Íbúðalánasjóður) to be compatible with the State aid rules.

The Icelandic Housing Financing Fund (hereinafter referred to as ‘the HFF’ or ‘the HFF system’), an institution wholly owned by the Icelandic State, provides mortgage-secured housing loans to residents in Iceland. The Authority found that in funding and operating its loan system, the HFF received State aid from the Icelandic State within the meaning of Article 61(1) of the EEA Agreement. Furthermore, the Authority found that the HFF system, established in 1999, constituted ‘new aid’, unlawful on procedural grounds, which should have been notified to and approved by the Authority pursuant to Article 1(3) in Part I of Protocol 3 to the Surveillance and Court Agreement, prior to putting it into effect.

Nevertheless, the Authority concluded that the service provided for by the HFF could be qualified as a ‘service of general economic interest’, in the meaning of Article 59(2) of the EEA Agreement. This conclusion was based on the premise that the HFF was obliged to provide house financing at affordable rates and on equal conditions throughout the entire Icelandic territory, irrespective of the profitability of individual operations. In the Authority's view, the HFF offered a service which was not available on the private market in Iceland. Therefore, the Authority decided to approve the HFF system, by means of a preliminary examination, without opening the so-called formal investigation procedure provided for in Article 1(2) in Part I of Protocol 3 to the Surveillance and Court Agreement.

This Decision was challenged before the EFTA Court by an application of the Bankers' and Securities' Dealers Association of Iceland. The annulment action was, inter alia, based on the plea that the HFF did not provide a service of general economic interest, since the private banks offered house financing at comparable conditions. The HFF could therefore not profit from the derogation in Article 59(2) of the EEA Agreement. It was further argued that because of the difficulty to declare the HFF compatible with Article 59(2) of the EEA Agreement, the Authority should have opened the formal investigation procedure.

The EFTA Court sustained the application. In the opinion of the EFTA Court, the State aid scheme in question had raised ‘doubts … as to the compatibility with the functioning of the EEA Agreement’, doubts which had not been overcome by means of the preliminary examination. Hence, the Authority was under an obligation to initiate a formal investigation procedure as provided for under Article 1(2) in Part I of Protocol 3 to the Surveillance and Court Agreement, before making a decision. This was not done and, for that reason, the EFTA Court annulled the Authority's Decision.

With regard to the application of Article 59(2) of the EEA Agreement, the Court found that a service with the objectives of the HFF's loan scheme may qualify as a service of general economic interest justifying State aid. However, certain specific features of the scheme gave rise to doubts as to the compatibility with the functioning of the EEA Agreement. The loan scheme was not limited to providing loans for the construction or purchase of dwellings that fulfilled any particular criteria as to size or value. Neither was the lending scheme limited to assisting the borrowers in financing their own dwellings. The EFTA Court also found that there were doubts as to the identification of the relevant product market for the assessment of whether the lending scheme would affect the development of trade contrary to the interest of the Contracting Parties to the EEA Agreement, in the meaning of Article 59(2) of the EEA Agreement.

The purpose of this opening Decision is to follow the EFTA Court's judgment and to call upon the parties concerned to submit their comments, in order to clarify whether the services provided by the HFF comply with the conditions laid down in Article 59(2) of the EEA Agreement.

2.   The administrative procedure and developments leading up to the EFTA Court's judgment of 7 April 2006

By letter of 20 November 2003 from the Icelandic Mission to the EU, forwarding a letter from the Icelandic Ministry of Finance dated the same date, both received and registered by the Authority on 25 November 2003 (Doc No: 03-8227 A, now Event No: 255584), the Icelandic Government notified, pursuant to Article 1(3) in Part I of Protocol 3 to the Surveillance and Court Agreement, an increase of lending by the HFF up to 90 % of the purchase price of housing.

According to Article 5(1) in Part II of Protocol 3 to the Surveillance and Court Agreement, the Competition and State Aid Directorate sent a letter dated 23 January 2004 (Event No: 184357), requesting additional information from the Icelandic Government. By letter of 11 March 2004 from the Icelandic mission to the EU, forwarding a letter from the Icelandic Ministry of Finance dated the same date, both received and registered by the Authority on 12 March 2004 (Event No: 259197), the Ministry of Finance replied to the request for additional information. Attachments to the letter of 11 March 2004 were forwarded separately by the Icelandic Mission to the EU on 18 March 2004, received and registered by the Authority on the same day (Event No: 259976).

By letter dated 23 April 2004, received and registered by the Authority on 27 April 2004 (Event No: 279495), the Bankers' and Securities Dealers' Association of Iceland (hereinafter referred to as ‘SBV’) lodged a complaint with the Authority, alleging that the ‘… current legislation in Iceland on the operation of the State Housing Financing Fund is incompatible with the EEA Agreement, in particular the competition rules, the rules on State aid, free movement of services, capital and the freedom of establishment of the EEA Agreement’. As a consequence of this complaint, the Authority opened two additional cases, to the already existing State aid case, which dealt separately with the alleged infringements of the competition rules and the rules on the four freedoms.

Based on Article 5(1) in Part II of Protocol 3 to the Surveillance and Court Agreement, the Competition and State Aid Directorate sent a letter dated 14 May 2004 (Event No: 280306) to the Icelandic Government requesting, for a second time, information and clarification, and forwarded by that letter with the consent of SBV, a copy of the complaint.

The notification was discussed between representatives of the Icelandic Ministries of Finance and Social Affairs, the HFF and the Authority during the State aid package meeting in Reykjavik on 26 May 2004. By letter of 10 June 2004 from the Icelandic Mission to the EU, forwarding a letter from the Icelandic Ministry of Finance dated the same date, both received and registered by the Authority on 11 June 2004 (Event No: 284350), the Ministry of Finance replied to the second request for information.

On the request of SBV, a meeting took place in Brussels on 14 June 2004 between representatives of SBV and the Authority, to discuss the complaint.

By letter of 23 June 2004 (Event No: 284459), the Authority informed SBV that it saw no reason to take further action on the complaint with regard to the alleged abuse of the dominant position of the HFF. Therefore, the Authority indicated that it was inclined to close the case, unless SBV would submit further information or arguments within two weeks from the receipt of the letter. SBV did not react to the letter.

On 1 July 2004, the Icelandic Mission to the EU forwarded a letter from the Icelandic Ministry of Finance dated 30 June 2004, received and registered by the Authority on 1 July 2004 (Event No: 286392), in which the Icelandic Government provided outstanding information in response to the Authority's second information request.

By letter of 1 July 2004 (Event No: 285198), the Authority informed SBV that it had not been able to detect any incompatibility of the HFF system with the four freedoms. SBV was informed that the case was proposed to be closed and was invited to submit its comments at the latest by 12 July 2004. SBV did not react to the letter.

The Authority received an email from the Department of Local Government in the Ministry of Social Affairs on 7 July 2004, registered by the Authority on 8 July 2004 (Event No: 287125), by which the Icelandic Government forwarded the following laws: Act No 57/2004, amending the Housing Act No 44/1998; Regulation No 544/2004 on ‘the Finances and Risk Management of the Housing Financing Fund’; Regulation No 522/2004 on ‘HFF Mortgages and HFF Bonds’; Regulation No 521/2004 on ‘Loan Proportions and Maximum Amounts of HFF Mortgages’ (6). By the same email the Icelandic Government also provided a document on the HFF's Funding and Risk Policy elaborated by a financial consultant.

Supplementary information and explanations concerning the above mentioned laws, the document on the HFF's Funding and Risk Policy, and certain other issues were sent by fax from the Icelandic Ministry of Social Affairs dated 8 July 2004, forwarded to the Authority by letter of 9 July 2004 from the Icelandic Mission to the EU, received and registered by the Authority on the same day (Event No: 287337).

In light of the Authority's assessment of the raised competition issues and SBV's inactivity, the Authority decided to close the case and informed SBV of this closure by letter of 27 July 2004 (Event No: 288068).

On 11 August 2004, the Authority adopted Decision No 213/04/COL approving the HFF system and declaring it compatible with Article 59(2) of the EEA Agreement (7).

By letter dated 23 August 2004 (Event No: 289467), the Authority informed SBV that it had closed the case with regard to the alleged violation of the four freedoms.

By letter dated 15 September 2004 (Event No: 292140), the Authority informed SBV of Decision No 213/04/COL and attached, to this end, a copy of the decision.

By an application lodged at the Registry of the EFTA Court on 23 November 2004, SBV brought an action under Article 36 of the Surveillance and Court Agreement for annulment of the Authority's Decision No 213/04/COL.

On 7 April 2006, the EFTA Court rendered its judgment in the case and annulled the Authority's Decision No 213/04/COL (hereinafter referred to as the ‘annulled Decision’) (8).

3.   The HFF system

3.3.   Background

In 1955, a basis for State involvement, both as regards policy making in the field of housing affairs and the provision of loans for private housing, was laid. Later the State Housing Agency (Húsnæðisstofnun ríkisins) was established by Act No 51/1980 and provided, inter alia, loans on preferential terms to private home buyers.

In 1986 Icelandic Government assistance to private home-ownership was tied to access to pension funds, with the pension funds being required to provide partial funding for the system. The Icelandic banks generally did not provide funding for private housing. At this time, the State Housing Agency issued housing loans at affordable rates. This led to a substantial increase in demand, which in turn stretched the resources of the pension funds beyond their limits. To remedy the situation and in order to generate more financial resources to finance housing, a Housing Bond system was introduced in 1989. The Housing Bond system generated funding for the provision of housing loans. The issuing of Housing Bonds and the operation of the system were entrusted to the State Housing Agency.

The Housing Bond system was not a traditional mortgage loan system, but a bond swap system, meaning that homebuyers applied to the HFF to issue a mortgage bond, which was secured against the property to be bought. The State Housing Agency then bought this bond from the homebuyer and paid for it by issuing a Housing Bond to the seller. This Housing Bond could then be freely traded in the securities market. The seller could sell the Housing Bond on the securities market, use it as means of payment or keep it.

The Housing Bonds had maximum loan periods of 40 years but were subject to prepayment without penalty. They were linked to the consumer price index and carried a fixed real interest of 4,75 %. The Housing Bonds were secured by all the assets of the State Housing Agency, which consisted primarily of the collateral (mortgage-secured bonds) that the Agency held in property. In addition, the Housing Bonds carried an implicit State guarantee, due to the State ownership of the State Housing Agency.

The mortgage bonds had the same loan terms as the Housing Bonds, but with a fixed interest surcharge of 0,35 percentage points, to cover operational costs and expected losses on loans. This meant that the lending rate under the Housing Bond system was set at 5,10 % in real terms.

3.2.   The Act on Housing Affairs No 44/1998

On 1 January 1999, the Act on Housing Affairs No 44/1998 (hereinafter referred to as ‘the Housing Act’) entered into force (9).

The Housing Act established and governed the HFF (10). The HFF was entrusted with the management and implementation of housing affairs under the Housing Act. The previous State Housing system was repealed (11) and the HFF took over all assets and obligations of the State Housing Agency (12), including the tasks of issuing Housing Bonds and providing housing loans through the bond-swap system. The HFF is a separate State-owned institution subject to special management. The State carries full liability for all obligations undertaken by the HFF. Organisationally, the HFF is accountable to the Minister of Social Affairs, who appoints its Board of Directors in accordance with Article 7 of the Housing Act.

According to Article 1 of the Housing Act, it is the purpose of this Act ‘… to promote, through the granting of loans and the organisation of housing affairs, the ability of Icelanders to live with security and equal rights in housing affairs along with the special allocation of funds to increase people's chances of acquiring or renting housing on manageable terms’.

The Housing Act was amended, inter alia, by Act No 57/2004, which entered into force on 1 July 2004. A number of changes were made to the housing loan system. These changes comprised, inter alia, the abolition of the system of swapping mortgage bonds for Housing Bonds. After 1 July 2004, loans have been paid out in cash to home buyers and secured by mortgages in the property under purchase.

At the time the Authority adopted the annulled Decision, the HFF provided the following three loan categories:

—

General loans to individuals for the purchase, renovation or construction of residential housing.

—

Additional loans to individuals with low income and limited assets for the construction or purchase of their own residential housing. The additional loans were, however, later abolished by Act No 120/2004, which entered into force on 3 December 2004.

—

Loans for rental housing to municipalities, associations and companies for the construction or purchase of residential housing to be rented out.

3.2.1.   General Loans

The conditions for general loans are established in Chapter VI of the Housing Act. The general loans are available on equal terms to all residents in Iceland, regardless of nationality, on the conditions laid down in and pursuant to the Housing Act. The loans are not limited to persons with income below a certain income bracket or with limited assets.

Before a general loan is paid out, the borrower must issue a borrower's mortgage instrument as a security as stated in Article 19(1) of the Housing Act. Article 19(2) of the Housing Act and Articles 2 and 3 of Regulation No 521/2004 on ‘Loan Proportions and Maximum Amounts of Borrowers' Mortgages’ set out maximum amounts for general loans in percentage of the value of the housing and in absolute figures.

According to Article 19(2) of the Housing Act, prior to 1 July 2004, a mortgage bond was exchanged for a Housing Bond for an amount up to 70 % of a dwelling's appraised value if the applicant was buying or building his first dwelling, but otherwise for up to 65 % of the dwelling's appraised market value (the ‘relative lending cap’). The loans were also limited in relation to the fire insurance value, which was often lower than the market value. The relative lending cap has later been raised to 90 % with Act No 120/2004, amending the Housing Act, which entered into force on 3 December 2004.

In addition to the relative lending cap, the Housing Act, both under the bond-swap system and after the amendments of 1 July 2004, states that a maximum lending cap is to be specified in regulations (the ‘absolute lending cap’). As specified in Regulation No 521/2004, which entered into force on 1 July 2004, the absolute lending cap was ISK 9,7 million for new housing and ISK 9,2 million for existing housing. Regulation No 959/2004 replaced Regulation No 521/2004 on 6 December 2004 and the absolute lending cap was raised to ISK 14,9 million (subsequently increased to ISK 15,9 million and later to ISK 18 million) for both new and existing housing.

With the entry into force of Regulation No 522/2004 on 1 July 2004, a limit was set of two dwellings for each borrower financed through HFF general loans. In exceptional circumstances, a loan for a third dwelling could be authorised, but it would be up to the Board of Directors to define the precise conditions for such an exception.

3.2.2.   Additional Loans and Loans for rental housing

Prior to the amendments of 1 July 2004, additional loans and loans for rental housing were not financed through Housing Bonds, but through a separate class of bonds issued by the HFF. As of 1 July 2004, the HFF stopped issuing both separate class of bonds and the Housing Bonds. The main means of funding the HFF became the HFF bonds. Unlike the Housing Bonds, which were subject to prepayment without penalty, the HFF bonds are non-callable. As for the loans from the HFF which are still subject to prepayment without penalty, the interest surcharge paid by borrowers was increased from 0,35 to 0,6 percentage points as of 1 July 2004, in order to take account of the new risk created by the mismatch in optionality between assets and liabilities. However, as the HFF bonds are issued in classes with varying interest rates depending on the market situation, the interest rates charged to HFF borrowers fluctuate.

3.3.   The financing mechanism

The HFF financed its tasks with the income from the fund's equity capital (i.e. the payments, interest and indexation of granted loans), by issuing Housing Bonds and by the sale of Housing Authority Bonds and the taking of loans (13).

The HFF's management of its assets and liabilities is described in Article 11 of the Housing Act. The HFF must always have adequate liquid funds to honour its obligations. Furthermore, it has to keep its revenues and expenses in balance and must establish a risk management system. Further requirements concerning risk management are set out in Articles 6 and 7 of Regulation No 544/2004 on ‘the Financing and Risk Management of the Housing Financing Fund’, according to which the HFF must, inter alia, keep its equity ratio over 5 % and provide quarterly reports on the progress of its risk management policy and key figures in operation to the Minister of Social Affairs and the Financial Supervisory Authority.

In case of unexpected difficulties such as illness, accident, loss of employment or comparable situations, the HFF may extend refinancing loans for up to 15 years in order to address temporary payment difficulties experienced by borrowers according to Article 48(1) of the Housing Act. The HFF is further authorised to freeze payments from borrowers for up to three years and add the payments due during that period to the debt proper, if this is considered likely to prevent payment difficulties as stated in Article 48(2) of the Housing Act.

According to Articles 2 and 3 of Regulation No 119/2003 on ‘Treatment of claims by the Housing Financing Fund that are without Collateral’, the HFF shall not make claims against borrowers individually if a house or apartment which stands as a security for a HFF loan is sold or auctioned as a part of collection proceedings and the price does not cover the claim of the HFF. The remaining debt does not accumulate interest and is not subject to index linkage. If the borrower wants to obtain a new loan from the HFF during a period of 5 years after the sale or the auction, he/she can pay up the remaining debt by paying half the nominal amount, upon which the HFF is authorised to write off the other half according to Article 5. As stated in Article 6, five years after an apartment or a house is sold or auctioned as a part of collection proceedings, the HFF can write off the remaining debt if the borrower shows himself/herself unable to pay.

With regard to the HFF's more detailed financial figures, the Authority's annulled Decision was based on the following information, which was submitted by the Icelandic Government in the initial notification:

—

Housing Bonds

As described above, the lending rate under the Housing Bond system was set at 5,10 % in real terms. According to the Icelandic Government, the margin of 0,35 percentage points was supposed to cover operational costs, losses on loans and to ensure a certain return on the HFF's capital. The Housing Bonds carried an implicit State guarantee, due to the State ownership of the HFF. The HFF was not subject to a State guarantee fee under Article 7 of Act No 121/1997 on State Guarantees.

—

Housing Authority Bonds

Housing Authority Bonds were bonds issued in the name of the HFF, which the fund sold on the general market to raise capital for its operations (i.e. to finance the HFF's other loan categories, see above). Housing Authority Bonds were indexed through the Consumer Price Index and carried a fixed real interest of 2,7 %. The loan periods of the Housing Authority Bonds were 24 or 42 years. The HFF charged a commission of 0,35 percentage points on the loan, which was the same as in the case of the Housing Bonds.

—

Losses on loans

According to the Icelandic Government, since the HFF's general policy was to provide loans to everyone everywhere, given some basic conditions, one could expect that the HFF would be vulnerable to losses on loans. In order to cover losses on loans, the HFF reserved some provisions every year. Loan-loss provision as a percentage of total loans has been quite stable around 0,20 %. For example, actual losses were 0,29 % in 2001 and 0,10 % in 2002.

—

Salary and administrative expenses

The Icelandic Government submitted that salaries and administrative expenses of the HFF were ISK 617 million in 1999 and increased to ISK 742 million in 2002. These were the total salary and administrative costs for the whole HFF and all its functions, not only the lending operations.

—

Direct interest support

The HFF received some interest support from the State to cover obligations resulting from lending below market rates at 3,5 % and 4,5 % for rented housing for low income families. The support varied through the years and was ISK 9 million in 2001 and 71 million in 2002.

—

Tax exemptions

The HFF does not pay any corporate tax or property tax. The Icelandic Government submitted that the HFF did not pay what would have amounted to ISK 335 million in corporate tax and 417 million ISK in property tax for the years 1999 to 2002. According to the Icelandic Government, these advantages were used to strengthen the HFF's equity and provide for losses. The Icelandic Government stated that the foregone tax revenue had to be weighted against the need for the HFF to cover losses amounting to ISK 1 715 million for the same period.

—

Profits and dividends

The HFF is charged with preserving and earning a return on the funds it supervises (Article 11 of the Housing Act) (14). The Icelandic Government stated that the HFF did not pay any dividends to its owners. The return was solely intended to sustain the HFF's lending operations and cover losses on loans.

—

Other aspects

It was not foreseen that the Icelandic Government provided funds for the operation of the Housing Bond system. Furthermore, the Icelandic Government argued that the HFF was not a credit institution and therefore not subject to the rules of a ‘regular credit institution’ with regard to capital adequacy requirements and minimum solvency ratios.

—

HFF's key financial figures

The HFF's key financial figures for the years 1999 to 2002 were as follows:

TABLE 1

HFF's key financial figures

 

1999

2000

2001

2002

Net operating income before loss provisions

859

1 031

278

2 009

Loss provisions

592

563

652

748

Operating profit/loss

267

468

-374

1 261

Actual losses on loans

258

48

1 022

387

Total assets

279 187

311 036

362 262

401 722

Loans

264 952

298 694

355 569

392 926

Equity

7 560

8 353

8 684

9 946

Equity in % of total assets

2,71 %

2,69 %

2,40 %

2,48 %

Return on equity

3,53 %

5,60 %

-4,31 %

12,68 %

Numbers in ISK 1 000

Source: Central Bank of Iceland and HFF's Annual Reports 1999 — 2002

—

Some of the changes introduced in 2004

The Icelandic Government submitted that the lending rate of the HFF, as of 1 July 2004, was decided on the basis of the HFF's net capital costs. According to Article 13 of Regulation No 522/2004, the rate was determined in the following manner:

‘HFF mortgages shall be price-indexed by the Consumer Price Index calculated and published by Statistics Iceland as provided for in Article 1 of the Consumer Price Index Act, No 12/1995. The board of the Housing Financing Fund shall determine the interest rate of HFF mortgages with a view to the costs of financing in regular issues of HFF bonds and financing costs due to loans paid up, plus interest additions, cf. Article 3’ (15).

The Icelandic Government also pointed out that, in principle, the HFF is required to operate at a pre-determined profit margin. However, this profit margin does not aim to create a dividend for the HFF's owner, as that is not allowed by law, but rather to create and maintain a ‘safety net’ in order to ensure that the HFF will be able to honour its obligations. The HFF's capital adequacy ratio (CAD) was around 5 % and therefore did not constitute a change in the HFF operation or its business strategy.

4.   Icelandic market for house financing and possible trade effects

4.1.   Situation before August 2004

The Icelandic market for mortgage loans was largely divided between three main actors. These were the HFF (previously the State Housing Agency), the pension funds and other private credit institutions. Between 1997 and 2003, the State Housing system had a market share of about 77,5 % to 79 %. The rest was shared between the pension funds (approximately 13 % to 17 %) and the commercial banks and savings banks (approximately 4,5 % to 8 %). The banks did, however, provide certain services for the HFF, such as being the sole agents for evaluating borrowers for the HFF. Until a process of privatisation was completed in 2002 — 2003, most of the commercial banks were controlled by the State as majority shareholder.

The Icelandic Government stated that private banks almost exclusively restricted lending for housing purchases to property around the Reykjavik area. The Icelandic Government stressed that the HFF is the only lender which offered loans on equal terms which are universally accessible throughout the Icelandic territory. When lending is broken down by geographic areas the trend shows that the further one moves outside of Reykjavik the higher the proportion of the HFF lending gets.

SBV has submitted some documentation during the EFTA Court proceedings, which, in SBV's opinion, demonstrated that the commercial banks have granted affordable loans outside the Reykjavik area during the period between 1999 and August 2004.

As regards the financial institutions' interest rates charged on loans, the Icelandic Government provided in the initial notification lending rates of banks and pension funds for the years 1999 to 2003, which showed an average lending rate in real terms of approximately 7,4 %.

The Icelandic Government further presented, in the initial notification, average funding rates by financial institutions in the Icelandic housing finance market for the years 1999 to 2003. The information showed average funding rates for banks (real interest rates) of 6,43 %, for pension funds of 3,50 % and for the HFF of 4,75 %.

According to information submitted by SBV, all commercial banks in Iceland, savings banks, pension funds and some mortgage companies offered long-term housing loans to the public. According to SBV, these loans carried a real interest rate of between 5,9 % and 7,9 % depending on the security.

According to the Icelandic Government, the housing loan market for individuals is by its nature a local market and does ‘normally’ not involve any direct cross-border transactions. The Icelandic Government stressed that no foreign banks are granting mortgage loans in ISK to Icelandic households. Furthermore, it was stated, in the initial notification, that there were currently no foreign financial institutions or representative offices of foreign financial institutions in Iceland. It was moreover pointed out that the Icelandic economy was very limited in size. The limited number and small size of transactions in trade in the foreign exchange markets of the ISK did not warrant interest from foreign banks. The special geography and the scattered population outside Reykjavik further reduced the foreign interest for lending to the Icelandic housing market.

4.2.   Situation after August 2004

During the court proceedings, SBV argued that the market situation in Iceland changed in summer 2004. According to SBV, commercial banks have offered competitive rates compared to HFF rates and have gained market shares. SBV stated in its application to the EFTA Court that ‘[…] commercial banks in Iceland have demonstrated, through recent cuts in interest rates, that they would be both willing and able to provide general loans on similar terms (or even better) then HFF’. It was, for example, submitted that since summer 2004, the gap between commercial banks and the HFF has completely disappeared, as the banks have reduced their interest rates on long-term housing loans to 4,2 % due to their improved refinancing conditions.

According to a Icelandic news agency (16), the price of residential property in the Reykjavík area has risen by 67 % since August 2004, when the commercial banks entered the mortgage market.

5.   Alternatives to the HFF system

In the procedure leading up to the annulled Decision, the Icelandic Government discussed possible alternatives to the HFF system. The Icelandic Government stated, inter alia, that abandoning Government intervention in house financing would lead to considerable changes for lower and middle income families, increase division between the Reykjavik area and the rest of the country and dramatically reduce the number of families able to purchase housing on the market. Alternatively, entrusting banks to lend with the same favourable conditions would not be possible without massive direct State aid.

The Icelandic Government discussed, in the initial notification of 20 November 2003, the following alternative models:

—

The HFF would be turned into a limited liability company, wholly owned by the State, either as a profit or a non-profit entity. This was considered the most obvious solution in order to dispense with the State aid. In the Icelandic Government's view, interest rates would increase — more if the company was supposed to earn profits — but the change would not have any effect on competition between credit institutions, except the change would raise the HFF's interest rates so much as to make bank loans or bonds issued by the banks competitive. In the Icelandic Government's view, this would have no effect on trade among the Contracting Parties.

—

The HFF would be auctioned off to the highest bidder, with a universal service obligation and a continued State guarantee on the bonds. It is highly likely that the highest bidder would be a credit institution, as the HFF's assets would raise CAD ratio and improve credit ratings. The HFF's assets are similar to the assets of the biggest Icelandic bank. This change would have great influence on the national banking market and put the successful bank in a dominant position on the national market. This would create the risk of transfer of profits from the issuance of bonds to other operations. This would have serious effects on the interests of the other Contracting Parties, as this would in effect foreclose the Icelandic market under existing competitive circumstances.

—

The HFF would be sold jointly to the domestic banks. This would be better for the banks not successful in an auction, but would foreclose the domestic banking market.

—

The HFF would be dismantled and its assets auctioned off, at the same time as a new system for State intervention in housing purchase would be introduced.

—

The last model was proposed by SBV to the Icelandic Government (so-called ‘whole sale model’). This proposal foresaw that the HFF ceased direct lending to home buyers, but continued to fund lending by the banks to individuals. The commercial banks would each lend to individuals, but the HFF would fund that lending through monthly bond issuance by the HFF, with State guarantee, the outcome of which would then govern the rates applicable to the housing loans lent by the banks, plus the banks operating margin. A prerequisite for this solution to work would be the HFF's agreement to accept to be in general last in line of priority mortgages up to the 90 % limit, allowing the banks lending opportunities ahead of that percentage. This would enable the banks to grant 90 % loans, as the HFF would carry the principal risk of losses.

II.   APPRECIATION

1.   State aid within the meaning of Article 61(1) of the EEA Agreement

Article 61(1) of the EEA Agreement reads as follows:

‘Save as otherwise provided in this Agreement, any aid granted by EC Member States, EFTA States or through State resources in any form whatsoever which distorts or threatens to distort competition by favouring certain undertakings or the production of certain goods shall, in so far as it affects trade between Contracting Parties, be incompatible with the functioning of this Agreement.’

This implies that for measures to be classified as State aid within the meaning of Article 61(1) of the EEA Agreement, they must be granted by the State or through State resources, confer an advantage on the recipient, be liable to affect trade between the Contracting Parties and distort competition.

Beforehand, it needs to be clarified whether the HFF is subject to the application of Article 61(1) of the EEA Agreement, since it has been argued by the Icelandic Government, in the initial notification, that the HFF could not be qualified as an undertaking in the meaning of that Article.

Firstly, the HFF is a separate State-owned institution set up by law, having its own board of directors and annual accounts. Secondly and more importantly, the Court of Justice of the European Communities (hereinafter referred to as ‘the Court of Justice’) has repeatedly defined the concept of an undertaking as any entity engaged in an economic activity, which is any activity which offers goods or services on a given market, regardless of its legal status and the way in which it is financed (17). Although the Icelandic Government considers the HFF not to be a separate undertaking, as it operates only as a ‘branch of the State itself’, the Authority takes the view that the HFF is engaged in an economic activity. The economic activity consists of offering services on the market for housing mortgage loans, i.e. long-term house financing (for residential accommodation). Therefore, it is the Authority's preliminary conclusion that the HFF has to be qualified as an undertaking in the sense of Article 61(1) of the EEA Agreement.

1.1.   Transfer of State resources and thereby favouring certain undertakings

In order to qualify as State aid, the HFF system must imply a transfer of State resources and thereby confer on the Housing Financing Fund an advantage that relieves it of charges that are normally borne from its budget.

1.1.1.   The Altmark conditions

The Icelandic Government argued initially in its notification that the HFF system does not constitute State aid, because the system would, inter alia, not confer any advantage on the HFF. In this respect, the Icelandic Government referred to the Altmark ruling (18) of the Court of Justice and argued that the HFF system would comply with all of the four criteria that the Court of Justice established in that ruling.

It needs to be recalled that the Court of Justice has established the following conditions, which need to be fulfilled cumulatively, for a State measure to escape the classification of State aid. These conditions are:

—

First, the recipient undertaking must actually have public service obligations to discharge, and the obligations must be clearly defined.

—

Second, the parameters on the basis of which the compensation is calculated must be established in advance in an objective and transparent manner, to avoid it conferring an economic advantage which may favour the recipient undertaking over competing undertakings.

—

Third, the compensation cannot exceed what is necessary to cover all or part of the costs incurred in the discharge of public service obligations, taking into account the relevant receipts and a reasonable profit for discharging those obligations.

—

Fourth, where the undertaking which is to discharge public service obligations, in a specific case, is not chosen pursuant to a public procurement procedure which would allow for the selection of the tenderer capable of providing those services at the least cost to the community, the level of compensation needed must be determined on the basis of an analysis of the costs which a typical undertaking, well run and adequately provided with means so as to be able to meet the necessary public service requirements, would have incurred in discharging those obligations, taking into account the relevant receipts and a reasonable profit for discharging the obligations.

It is the Authority's preliminary opinion that the HFF system neither complies with the second nor with the fourth condition (19). Concerning the second condition, the Icelandic authorities did not establish in advance, and in an objective and transparent manner, the parameters on the basis of which the compensation was to be calculated, in order to avoid conferring an economic advantage, which may favour the HFF over competing undertakings. The Icelandic Government has not demonstrated that such an ex ante assessment has taken place in an objective and transparent manner. To establish the parameters for the calculation of the compensation would have required quantifying the costs incurred in discharging the public service obligation in advance and comparing them with the possible benefits that the HFF enjoys. However, such quantification of costs has not taken place. Based on that shortcoming, it is not apparent from the outset what the level of compensation will amount to, since the isolated costs incurred in discharging the public service obligation have not been identified. Furthermore, with regard to the fourth condition, the HFF has neither been chosen by way of a public procurement procedure nor did the Icelandic authorities determine the level of compensation by way of a comparison between the HFF and a privately run ‘reference company’, taking into account the relevant receipts and a reasonable profit for discharging the obligations.

Since the HFF system seems not to comply with all of the above mentioned conditions, there is a presumption that the HFF system involves State aid, if the conditions of Article 61(1) of the EEA Agreement are met.

1.1.2.   Possible State aid elements

The HFF enjoys an implicit State guarantee for all of its securities. The State guarantee results in a more favourable credit rating for its bonds than bonds issued by private undertakings. This leads to cheaper funding costs for the HFF. Private credit institutions do not benefit from such a State guarantee. The State guarantee confers an advantage on the HFF compared to private credit institutions. The HFF is not subject to a State guarantee fee under Article 7 of Act No 121/1997 on State Guarantees. Hence, the Icelandic State is foregoing revenue it would normally collect. Since the HFF is not paying a premium for the State guarantee it enjoys, it is the Authority's preliminary conclusion that the State guarantee, without any sort of premium to be paid, implies a transfer of State resources which favours the HFF.

The HFF received interest support from the State to cover obligations resulting from lending below market rates at 3,5 % and 4,5 % for rented housing for low income families. The support has varied through the years. It was ISK 9 million in 2001 and 71 million in 2002. This interest support is financed by State resources. It is the Authority's preliminary conclusion that the interest support constitutes an aid element. The Authority is not in possession of any up-dated figures with regard to the interest support for the years 2003 to 2006. If interest support was granted in these years, the Authority would qualify such support, in light of the above assessment, as a transfer of State resources which favours the HFF.

The HFF is exempted from corporate tax and property tax. The HFF has not paid what would have amounted to ISK 335 million in corporate tax and 417 million ISK in property tax for the years 1999 to 2002. Thus, the Icelandic State has foregone income, which under normal circumstances would have been charged to the HFF's budget. It is the Authority's preliminary conclusion that the exemptions from corporate and property tax constitute aid elements. The Authority is not in possession of any up-dated figures for the years 2003 to 2006. Any forgone tax for these years would qualify, in light of the above assessment, as a transfer of State resources which favours the HFF.

The HFF is charged with preserving and earning a return on the funds it supervises. The return is intended to sustain the operations of the HFF. The HFF is, however, not required to pay out any dividends to its owner.

A normal market investor requires a sufficient return on his capital. It is the Authority's preliminary view that the fact that the HFF is per se relieved from paying out any dividends to its owner might imply that it is generating not a sufficient return on capital a normal market investor would expect and that this might imply foregone revenues for the State and thereby a transfer of State resources which favours the HFF.

The Icelandic Government argued that the special status of the HFF implied that it was not subject to the same rules (20) as private credit institutions, as regards capital adequacy requirements and minimum solvency ratio rules.

However, if the HFF were covered by the same rules as private credit institutions, then an exemption from these rules could imply State aid.

Capital adequacy requirements and minimum solvency ratio rules for credit institutions are contained in the Act referred to in point 14 of Chapter II(i) of Annex IX to the EEA Agreement (hereinafter referred to as ‘the Banking Directive’) (21). In this context, the Authority notes that the adaptation text (22) to Article 2(3) of the Banking Directive explicitly exempted from the scope of that Directive in Iceland the ‘Byggingarsjóðir ríkisins’ (literally translated ‘the State's Building Funds’ (23)). The Icelandic Government stated that this term was traditionally used for the funds operated by the predecessor of the HFF, namely the State Housing Board, which comprised the State Housing Fund and the Workers' Building Fund. The HFF was established by taking over all assets and obligations of the State Housing Board.

Furthermore, Article 1(1) of the Banking Directive defines a credit institution as ‘an undertaking whose business is to receive deposits or other repayable funds from the public and to grant credits for its own account […]’. Given the way the HFF's financing mechanism operates, the Authority cannot see how the HFF could be classified as a credit institution in the meaning of the Banking Directive because the HFF is not receiving any deposits or other repayable funds from the public.

In light of the above and for the limited purpose of identifying possible State aid elements, it is the Authority's preliminary conclusion that the HFF is not covered by the scope of the Banking Directive. The HFF is therefore not subject to the same rules as private credit institutions as regards capital adequacy requirements and minimum solvency ratio rules. Since the HFF is not subject to these rules, it is consequently not relieved of charges that it would normally bear from its own budget. Hence, excluding the HFF from these requirements seems not to entail an aid element.

In any event, even if the HFF should have been subject to these rules, an exemption from these rules seems not to imply that any State resources have been transferred to the HFF. A transfer of State resources is, however, a necessary condition, in order to qualify a measure as State aid in the meaning of Article 61(1) of the EEA Agreement (24).

1.2.   Distortion of competition and effect on trade between Contracting Parties

The granting of loans for financing purchases of residential accommodation is a financial service which, in the present market circumstances, is predominantly of a local character and normally does not involve any direct cross-border transactions. Distortion of competition arising from financial advantages accorded to the HFF operating such services seems therefore prima facie likely to have only limited direct trade effects. However, it cannot be excluded that the aid, which is involved in the HFF system, threatens to distort competition between banks in the European Economic Area, by making it more difficult for them to enter the Icelandic housing mortgage loan market. Such a potential effect on trade is sufficient for State aid to be caught by Article 61(1) of the EEA Agreement.

1.3.   Conclusion

In light of the above, it is the Authority's preliminary conclusion that the HFF system involves State aid within the meaning of Article 61(1) of the EEA Agreement. To enable the Authority to calculate the amount of potential State aid involved, it is necessary, in the course of this formal investigation procedure, to obtain up-dated figures concerning the HFF's financing mechanisms.

2.   Notification requirement and Standstill obligation

Pursuant to Article 1(3) in Part I of Protocol 3 to the Surveillance and Court Agreement, ‘the EFTA Surveillance Authority shall be informed, in sufficient time to enable it to submit its comments, of any plans to grant or alter aid (…). The State concerned shall not put its proposed measures into effect until the procedure has resulted in a final decision’.

The above notification requirement and standstill obligation concern ‘new aid’. On the other hand, ‘existing aid’ can be granted until the Authority finds the aid in question to be incompatible with the functioning of the EEA Agreement.

The HFF system was not notified to the Authority. The HFF was established and entered into force on 1 January 1999, i.e. after the entry into force of the EEA Agreement, taking over all assets and obligations of its predecessor, the State Housing Agency. In this context, the Icelandic Government argued that the HFF system had to be classified as existing aid.

The Authority does not share this point of view. In deciding whether or not an aid scheme is to be regarded as ‘new aid’ or ‘existing aid’, the Authority examines the relevant legal provisions providing for the aid in question and in particular the entry into force of these provisions.

In such cases the Authority is not obliged to carry out an economic analysis of the measure in question as compared to aid schemes which were in place prior to the introduction of the new legal provisions. This view is confirmed by the ruling of the Court of Justice in Namur-Les Assurances. In that ruling the Court held that ‘[…] the emergence of new aid or the alteration of existing aid cannot be assessed according to the scale of the aid or, in particular, its amount in financial terms at any moment in the life of the undertaking if the aid is provided under earlier statutory provisions which remain unaltered. Whether aid may be classified as new aid or as alteration of existing aid must be determined by reference to the provisions providing for it’ (25)(emphasis added).

The fact that the HFF system is the result of alterations to an old system, by merging different legal entities, and that a complete new law was adopted, which repealed the previous State Housing system, and which forms the legal basis of the HFF and the loan system, are sufficient grounds to classify the entire HFF system as ‘new aid’ within the meaning of Article 1(3) in Part I and Article 1(c) in Part II of Protocol 3 to the Surveillance and Court Agreement (26).

Therefore, it is the Authority's preliminary conclusion that the HFF system, established in 1999, constitutes ‘new aid’, which, pursuant to Article 1(3) in Part I of Protocol 3 of the Surveillance and Court Agreement, should have been notified to the Authority in advance (27). Since the HFF system was not notified to the Authority, it is considered to constitute ‘aid unlawful on procedural grounds’, in accordance with Articles 1(f) and 10 et seq. in Part II of Protocol 3 to the Surveillance and Court Agreement (28). It should be recalled that any unlawful aid, which is finally not declared compatible with the functioning of the EEA Agreement, is subject to recovery, in accordance with Article 14 in Part II of Protocol 3 to the Surveillance and Court Agreement. This issue will be further addressed below in section II.4. of this Decision.

3.   Compatibility of the aid

The Authority cannot declare State aid compatible with the functioning of the EEA Agreement, if that aid would infringe other provisions of the EEA Agreement. SBV submitted in its initial complaint that the ‘Housing Financing Fund is incompatible with the EEA Agreement, in particular the competition rules, the rules on State aid, free movement of services, capital and the freedom of establishment’.

In relation to the competition rules, the free movement of services, capital and the freedom of establishment, the Authority assessed these allegations and restated in its annulled Decision that they were unfounded.

With regard to the alleged infringement of some of ‘the four freedoms’, the Authority found that it was the State aid which created the possible hindrances to the free movement of services, capital and establishment. The effect of these possible hindrances was indissolubly linked to the objective of the State aid. Therefore, the Authority concluded that the case should be assessed under the lex specialis of the State aid rules and that the rules on the ‘four freedoms’ should not be applicable (29).

This view was confirmed by the EFTA Court in this judgment of 7 April 2006, when it held that:

‘With regard to the effects that the HFF general loans scheme may have on the free movement of services and capital and the right of establishment, the Court holds that any such effects would indeed seem inherent in the State-supportive elements of the HFF system and therefore are so indissolubly linked to the object of the aid that it is impossible to evaluate them separately (see to this effect Case 74/76 Iannelli & Volpi SpA v Ditta Paolo Meroni [1977] ECR 557, at paragraph 14).’ (30)

With regard to the alleged infringement of the competition rules (the complainant alleged in particular an infringement of Articles 59(1) and 54 of the EEA Agreement), the Authority stated in the annulled Decision that SBV's complaint did not warrant the initiation of formal proceedings, since SBV did not substantiate that the HFF abused or will abuse its position as a consequence of the legislative framework by which it was governed.

In light of the above, it is the Authority's preliminary view that it sees no reasons why it should deviate from it original assessment on these points.

3.1.   Article 61 paragraphs (2) or (3) of the EEA Agreement

The Icelandic Government argued, in the initial notification, that the derogation under Article 61(2)(a) of the EEA Agreement applies to the case at hand. The intervention of the State in the housing market through the HFF is, according to the Icelandic Government, based on particular social objectives and is limited in scope. The Icelandic Government submitted that the privilege accorded to the HFF, through the implicit State guarantee on the Bonds, does not in any way benefit the HFF, but only the recipients of funding from the HFF.

Article 61(2)(a) of the EEA Agreement declares State aid compatible with the functioning of the EEA Agreement, if the aid has a social character and is granted to individual consumers, provided that such aid is granted without discrimination related to the origin of the products concerned.

In the Authority's preliminary view, this derogation is not applicable to the case at hand. The aid is granted to the HFF, which is considered to be an undertaking in the meaning of Article 61(1) of the EEA Agreement (see above in section II.1), and not directly to individual consumers. Furthermore, consumers are bound to finance their housing by the HFF, in order to enjoy favourable conditions. Consumers are not free to benefit from State aid by their own choice of financial institution. Hence, the State aid is not granted without discrimination related to the origin, in this case, of the service concerned. Therefore, the aid is not neutral with respect to the operators in the market for house financing (31).

With regard to the other derogations mentioned in Article 61, paragraphs (2) and (3), of the EEA Agreement, the Authority takes the preliminary view that none of them are relevant to the case at hand. For example, although it is one of the objectives of the HFF to ensure territorial cohesion, it is not its primary goal to serve as an instrument for regional development. The HFF system is based on the universality objective and grants housing finance under the same conditions throughout Iceland, regardless of the region.

3.2.   Article 59(2) of the EEA Agreement

State aid may be declared compatible with the EEA Agreement under Article 59(2) of the EEA Agreement (32) if it is necessary to the operation of the services of general economic interest and does not affect the development of trade to such an extent as would be contrary to the interests of the Contracting Parties.

The following conditions must be satisfied in the present case, in order for Article 59(2) of the EEA Agreement to apply:

—

The service in question must be a service of general economic interest and must be accurately defined by the State (see below in point 3.2.1).

—

The undertaking in question must be entrusted by the State with the provision of such service (see below in point 3.2.1).

—

The application of the rules of the EEA Agreement must obstruct the performance, in law and fact, of the particular tasks assigned to undertakings entrusted with the operation of services of general economic interest (see below in point 3.2.2).

—

The derogation must not affect the development of trade within the EEA to an extent that would be contrary to the interest of the Contracting Parties (see below in point 3.2.3).

In the context of assessing the HFF system under Article 59(2) of the EEA Agreement, the Authority will also apply Chapter 18C of the State Aid Guidelines. The purpose of Chapter 18C is to spell out the conditions under which State aid can be found compatible with the functioning of the EEA Agreement pursuant to Article 59(2) of the EEA Agreement.

As stated in point 24 of section 18C.5 of the State Aid Guidelines, Chapter 18C will apply as of the day of adoption by the Authority. The Authority adopted Chapter 18C on 20 December 2005. Furthermore, point 25 of section 18C.5 of the State Aid Guidelines states:

‘The Authority will apply the provisions of these guidelines to all aid projects notified to it and will take a decision on those projects after adoption of the guidelines, even if the projects were notified prior to adoption. In case of non-notified aid, the Authority will apply:

—

The provisions of these guidelines if the aid was granted after the adoption of these guidelines;

—

The provisions in force at the time the aid was granted, in all other cases’.

Thus, the Authority will take Chapter 18C of the State Aid Guidelines into account in its future assessment (33).

3.2.1.   Definition of service of general economic interest and entrustment

The concept of service in the general economic interest means, among other things, that the State assigns ‘particular tasks’ to an undertaking (34). In order to qualify for classification as service of general economic interest, a service must have certain characteristics, the most important of which is that the service provided can not be provided in the same manner on the market and that the service should be clearly defined (35).

As an exception to the main rule in Article 59(1) of the EEA Agreement (36), the concept of ‘services of general economic interest’ must be interpreted restrictively (37) and applies only to activities of direct benefit to the public. Still, States remain free, in principle and where no common policy is established, to designate which services they consider to be of general economic interest and to organize these services as they see fit, subject to the rules of the EEA Agreement and the specific conditions laid down in Article 59(2) of the EEA Agreement (38). States may take account of objectives pertaining to their national policy when defining the service of general economic interest which they entrust to certain undertakings (39). Thus, the competence to define such services lies with the States, subject to scrutiny by the Authority. This scrutiny must essentially be conducted on a case-by-case basis.

In this assessment, the nature of the undertaking entrusted with the service is not of decisive importance, nor whether the undertaking is entrusted with exclusive rights, but rather the essence of the service deemed to be of general economic interest and the special characteristics of this interest that distinguish it from the general economic interest of other economic activities (40). In conducting such analysis the Authority has to consider the nature of the service, as well as the extent to which the same service is provided by the market on the same conditions, and in the case of a universal service, particularly, the State's legitimate objective to ensure continuity of service on acceptable conditions throughout its territory (41).

As mentioned above (in section I.3.2), the HFF granted, at the time the annulled Decision was adopted, loans in the form of general loans, additional loans and loans for rental housing. The annulled Decision accepted all three lending activities as services of general economic interest.

The relevant part of the annulled Decision reads as follows:

‘In this respect, the so-called “Husbanken-case” is of importance, as it also concerned the relationship between Article 59(2) of the EEA Agreement and State aid to a public undertaking with a view to provide cheap housing loans […]. In that case, the EFTA Court found that the services concerned were covered by Article 59(2) of the EEA Agreement, since the services concerned were specifically defined by Norway, limited to certain categories of houses and available to everyone on an equal basis. That the loans in the “Husbanken-case” were not restricted to people in weak financial situations could not, as had been argued by the applicant, lead to another result.

The Icelandic housing policy dates back more than 50 years and is based on the political goal to encourage private home ownership. To this end, public intervention in the Icelandic housing market has been aimed at making private housing affordable to a bigger proportion of the public. The HFF is the financing instrument whereby the Icelandic State pursues its public housing policy objectives. The Housing Act […] entrusts the HFF with the management and implementation of the housing affairs and lays down in detail the tasks of the HFF, the objectives and the HFF's financing mechanisms. The Icelandic State uses the HFF to channel capital to the housing sector and to provide house financing on more advantageous terms than are available on the open Icelandic capital market. The HFF is obliged to provide house financing at affordable tariffs and on equal conditions, irrespective of the profitability of individual operations […].

The loan system is available to everyone on equal terms and applies to the entire territory of Iceland, including sparsely populated areas, where asset evaluations differ compared to more densely populated areas. Thus, the HFF provides a universal service throughout Iceland on equal conditions. No private credit institution would be in the position to offer mortgage secured loans on equal conditions throughout the entire territory of Iceland. Asset evaluations differ between the Reykjavik area and sparsely populated areas. Prices and securities in real estate differ depending on where the dwelling is located in Iceland. In the Authority's opinion, this aim to correct regional imbalances must be considered as a task of general economic interest in the sense of Article 59(2) of the EEA Agreement both for the so-called additional loans and for the general loans.

The HFF's loan system contains also certain social dimensions. This is of course especially so for the additional loans. However, as the HFF loans will continue to be subject to a lending cap in the form of a maximum amount available, also the general loans entail a social element. These loans aim at financing housing that corresponds to the price of average apartments in Iceland. The HFF's loans alone will not be sufficient to finance high priced property. The relative advantage to house owners, due to the cheap loans that the HHF can offer, is accordingly inversely proportionate to the amounts they wish to loan and thereby, also to the price of the house. In this respect, the Authority has no reason to contest the notified increase in lending terms, since this increase is necessary to, inter alia, take account of inflation in housing prices in recent years.

Additionally, the Icelandic Government has introduced a new provision to the effect that HFF's loans will be limited to two dwellings for each applicant. In exceptional circumstances, a loan for a third dwelling could be authorised, but it would be up to the Board of Directors to define the precise rules for such an exception.

In light of the above, the Authority concludes that the HFF is entrusted with services of general economic interest, given their social and universal dimension, distinguishable from the economic interest of other economic activities, within the meaning of Article 59(2) of the EEA Agreement.’

SBV's application to the EFTA Court, concerning doubts as to whether HFF loans could qualify as a service of general economic interest, was limited to the general loans scheme. The EFTA Court consequently limited its review on the general loans and did not address the other two loan schemes.

With regard to the question, whether the HFF general loans scheme could qualify as a service of general economic interest, the EFTA Court held:

‘The tasks of the HFF are defined in the Housing Act and further laid down by Regulations and ministerial decisions. The HFF general loans system is intended to promote security and equal rights as regards housing in Iceland by providing loans on manageable terms to the general public throughout the territory of Iceland and thereby foster private home ownership. This goes beyond the normal economic interest of operators in the financial sector. A service with this objective may qualify as a service of general economic interest justifying State aid, provided that the service fulfils the requirements laid down in Article 59(2) EEA. In that respect, the presumptions or conditions under which the HFF system operates (cf. Case E-4/97 Husbanken II, at paragraph 48) will be addressed below.’ (42)

When the EFTA Court later turned in its judgment to the presumptions or conditions under which the HFF system operates, it held:

‘[…] it is necessary to address the question of whether the conditions under which the loans were granted did not go beyond what was necessary for HFF to perform the tasks entrusted to it. The Court recalls that the ultimate aim of the State's intervention in lending services through the general loans scheme is to foster private home ownership in Iceland through lending on “manageable terms”. A service rendered with such an objective may, as has been stated above, be considered legitimate under Article 59(2) EEA. However, ESA has to make sure that public intervention does not, in reality, pursue other goals than those defined by Icelandic law or exceed what is necessary to achieve the defined goal.

In that regard, the Court notes that unlike the cost and size limitations practiced by the Norwegian Husbanken in Case E-4/97 Husbanken II, the HFF's relative and absolute lending caps do not limit the subsidised lending scheme to dwellings which fulfil certain criteria. They only limit the amount one may borrow from the HFF for any dwelling, regardless of the value or size of that dwelling. There is no limit as to how big or valuable a dwelling may be and still be eligible for a general loan under the HFF scheme; there are only limits to how much the HFF may grant as a general loan.

Moreover, the HFF general loans scheme is not limited to the financing of one unit of residential housing for each borrower. This means that in principle the system may provide financing for houses or apartments build or purchased for investment purposes. In 2004, a general limit of two units was introduced. As the Government of Iceland has pointed out, there may be social policy reasons why certain persons need to own more than one unit. The provision of more than one loan to the same person has not, however, been made dependent on that person fulfilling any criteria relating to such reasons.

These features mean that in principle the HFF general loans scheme provides subsidised financing, up to a certain limit, for any house or apartment regardless of size and value, and also for construction or purchase of residential units for investment purposes. The scheme is not formally limited to assisting the average citizen in financing his or her own dwelling. Even if it may be so that few people have in fact exploited these features of the system, they raise questions under Article 59(2) EEA. The Court recalls in this context that the HFF scheme is intended to promote security and equal rights as regards housing by providing loans on manageable terms. Whether the above-mentioned features of the aid system at stake go beyond this is not clear. That warrants an in-depth assessment, with the opportunity for interested parties to comment. […]’ (43)

In its initial assessment, the Authority placed emphasis on three elements, in order to qualify HFF general loans as services of general economic interest:

—

First, the element of affordable house financing. In other words, the fact that the Icelandic State has used its more favourable credit rating to raise money at lower cost than the banks could have done, thereby fulfilling the obligation to provide residents in Iceland with affordable house financing on ‘manageable terms’.

—

Second, the element of territorial cohesion. The HFF general loans ensured territorial cohesion, because they provided affordable house financing on equal terms throughout the entire Icelandic territory. Commercial banks were not granting loans at affordable rates outside the Reykjavik area.

—

Third, a social element. The Authority endorsed an underlying social motivation of HFF's general loans to support only ‘average housing’.

With regard to the first element of affordable house financing, the Authority understands that the EFTA Court did not rule out per se that State intervention in lending services through general loans, which pursues the objective of fostering private home ownership through lending on ‘manageable terms’ may be considered legitimate under Article 59(2) of the EEA Agreement. In this respect, it is also important to note that the EFTA Court clarified in its judgment that the Contracting Parties enjoy a margin of discretion in deciding what ‘manageable terms’ should mean in relation to a housing financing scheme which qualifies as a service of general economic interest (44). In this respect, it is the Authority's preliminary view that until August 2004 commercial banks in Iceland have not offered house financing on ‘manageable terms’. As confirmed in the judgment of 7 April 2006, SBV stated that its members were only from August 2004 onwards able to match the interest rate of HFF general loans (45). Concerning the element of affordable house financing, the Authority needs up-dated information on the development on the Icelandic mortgage market after the annulled Decision was taken, in order to assess to what extent commercial banks have offered mortgage secured loans on terms the Icelandic State would consider as manageable.

With regard to the second element of territorial cohesion, it is the Authority's preliminary conclusion that this element is an important factor to assess whether the HFF general loans system can qualify as a service of general economic interest. It is the Authority's opinion that SBV has not submitted any tangible evidence during the EFTA Court proceedings, which demonstrated that the commercial banks have offered and actually granted loans on ‘manageable terms’ outside the Reykjavik area during the period between 1999 and August 2004. Furthermore, in the Authority's view, SBV has submitted so far no evidence which showed that commercial banks have offered and granted loans on ‘manageable terms’ outside the Reykjavik area after August 2004.

Finally, with regard to the social element, the EFTA Court raised concerns whether the current conditions ensure that the general loans are formally limited to assisting the ‘average citizen in financing his or her own dwelling’. The EFTA Court criticized that the current features imply that in principle the HFF general loans scheme provides subsidised financing, up to a certain limit, for any house or apartment regardless of size and value, and also for construction or purchase of residential units for investment purposes. In light of the EFTA Court's conclusions on this point, doubts are raised whether the conditions for the lending services through general loans pursue a sufficiently restricted social objective.

With regard to additional loans, the Authority takes the preliminary view that these loans could be declared as services of general economic interests. Additional loans were granted to individuals with low income and limited assets for the construction or purchase of their own residential housing. Finally, concerning loans for rental housing to municipalities, associations and companies for the construction or purchase of residential housing to be rented out, the Authority takes the preliminary view that these loans might be qualified as services of general economic interests, if they pursue a sufficiently restricted social objective, in line with the concerns raised above, or if the private market is not providing for such kind of loans. To arrive at a final conclusion on these points the Authority would need up-dated information.

With regard to unlawfully granted State aid under the HFF system after the 20th of December 2005 (see above sections II.2 and II.3.2 of this Decision), it should be recalled that point 11 in section 18C.2.3 of the State Aid Guidelines requires that the responsibility for operation of the service of general economic interest must be entrusted to the undertaking concerned by way of one or more official acts, the form of which may be determined by each EFTA State. The act or acts must specify, in particular:

—

the precise nature and the duration of the public service obligations;

—

the undertaking(s) and territory concerned;

—

the nature of any exclusive or special rights assigned to the undertaking;

—

the parameters for calculating, controlling and reviewing the compensation;

—

the arrangements for avoiding and repaying any overcompensation.

In the Authority's preliminary view, it is doubtful whether the HFF system complies with all of the above mentioned conditions, in particular with regard to the duration of the public service obligation and arrangements for avoiding and repaying any overcompensation.

3.2.2.   Obstruction of the performance of the particular tasks

Article 59(2) of the EEA Agreement states that the rules of the EEA Agreement (here the State aid rules) apply as long as this does not obstruct, in law and fact, the fulfilment of the task of general economic interest entrusted to the given undertaking. In other words, the derogation contained in Article 59(2) of the EEA Agreement is only applicable to the extent that it is necessary so that the undertaking in question can fulfil the task of general interest which has been conferred on it (46). This requirement of necessity is simply an expression of the principle of proportionality.

It is incumbent upon the State, which invokes Article 59(2) of the EEA Agreement, to demonstrate that this condition is met. Thus, the State must set out in detail the reasons for which, in the event of elimination of the measures, the performance of the tasks of general economic interest under economically acceptable conditions would, in its view, be jeopardized (47). However, that burden of proof cannot be so extensive as to require the EEA State to go even further and prove, positively, that no other conceivable measure could enable those tasks to be performed under the same conditions (48).

On these points, the annulled Decision stated:

‘In the Authority's view, the HFF would not be able to perform the same level of services of general economic interest, described above, without any State support. However, the above mentioned proportionality test also requires that the State support for the obligation to render a service of general economic interest must be based on the costs of such specific service. Therefore, in the following it will be assessed whether the HFF's costs to render the service of general economic interest are overcompensated and whether the State support is limited to what is necessary for the HFF to perform the specific service in question.

As stated above, the implicit State guarantee, the exemptions from taxes, the abstention from paying any dividends and the interest support imply that the HFF receives State aid in the meaning of Article 61(1) of the EEA Agreement. On the other hand, the costs for the HFF can be said to be the interest support the final consumers get as a result of the HFF's lending activities. To the extent the HFF is able to be funded at lower costs than competing financial institutions, a benefit may be said to accrue to the HFF. Correspondingly, to the extent it is obliged to lend at lower rates than competing institutions, costs may be said to be incurred. In other words, as long as the HFF's is forced to lend at rates lower than market rates, it is forced to abstain from revenue.

While the HFF can raise money cheaply because of the State guarantee, it is not free to set interest rates to the public. Until the end of June 2004 it could only charge an interest rate on its loans that was 0,35 percentage points higher than its funding rate. As tables 2 and 3 above show, this margin was clearly lower than margins charged by other financial institutions. This means that low funding costs obtained by the HFF due to the State guarantee were transferred to the final consumers.

The charge of 0,35 percentage points was supposed to cover current operational costs of the HFF, provisions for losses on loans and to provide for a certain return on equity such that the HFF sustains its activity without drawing on direct State grants. Back in 1993 the margin was fixed at 0,25 percentage points. However, it turned out that this margin was a too small to cover losses on loans. Therefore, the margin was increased to 0,35 percentage points in 1994. A new review was undertaken in 1997. It was then concluded that the 0,35 % margin would be sufficient. Looking at developments for the years from 1999 to 2002, as shown in table 1 above, it also appears that this mark-up was appropriate to cover just operating expenditures, loss provisions and to yield a certain rather modest net profit, such that equity was kept rather stable in relation to total assets. Against this background the Authority concludes that the mark-up of 0,35 percentage points was and still is appropriate to just cover these different provisions.

The changes in the lending system as of 1 July 2004 have, introduced a new cost element that needs to be assessed. As of that date, the interest margin has been increased by 25 basis points. This increase stems from the fact that the previous bond swap system has been abolished and that direct cash lending has been introduced. As the Icelandic Government has pointed out, this implies that the HFF takes on new risks related to interest rate developments. Mortgage holders will, as before, have the possibility of prepayment of loans at par while the HFF cannot redeem its obligations in the same manner. Before 1 July 2004 HFF had the possibility to prepay its funding at par. The new situation creates new risks for HFF as developments in interest rates are uncertain. A fall in interest rates will normally increase prepayments while HFF does not have an identical means of adjusting its funding.

The value, or the cost, related to this new risk is naturally uncertain. The financial consultant estimated it to be in the range of 15 to 35 basis points. The Financial Supervisory Authority and the State Guarantee Fund have called for caution when fixing the additional mark-up to cover the risk. Under these circumstances, and also taking into account the new provisions on solvency ratio according to the Rules of the Financial Supervisory Authority, the Authority can accept that the increase in the interest rate margin for HFF with 0,25 percentage points is what is necessary to cover the costs of the new risks HFF is facing.

The Authority also takes note of the statement from the Icelandic Government that HFF's interest margin shall be reviewed regularly on the basis of HFF's performance and the risks it is facing at any given time. The Icelandic Government has also stated that building up funds inside HFF beyond what is required to maintain the solvency rate of 5 % is not the policy of the Government and would run counter to the expressed policy of enabling the borrowers to gain directly from the operation of the housing lending system.

According to the Icelandic Government, a common dividend requirement for Icelandic banks is some 15 % on equity. If the HFF were to be subject to a similar dividend policy and also subject to normal taxation, the interest mark-up would need to be increased correspondingly as the current margin would not provide for any means to cover such obligations. The Icelandic Government has estimated what the necessary interest mark-up would be in such a case, taking into account an 8 % capital adequacy ratio — instead of the current 5 % — and concluded that the mark-up would increase by 65 to 80 basis points above the current level. To the extent that the HFF were subject to the same taxation and dividend requirements as commercial banks, borrowing costs would increase for the ultimate borrowers, corresponding to what the State would charge in the form of taxes and dividends. When the Icelandic Government abstains from taxes and dividends in relation to the HFF, it is just to keep interest rates for house buyers low such that the Government is able to offer the service of general economic interest, namely to provide the Icelandic population with affordable housing.

As far as direct interest support is concerned, the HFF is obliged in certain conditions to grant interest support to low income families. To some extent such support has been granted by drawing on the Fund's own equity. In other instances the HFF has received direct contributions from the State. These contributions have been transferred directly to the beneficiaries and have not left the HFF with any extra financial means.

In light of the above and as demonstrated by the Icelandic Government, the mark-up of 0,35 percentage points applicable until 30 June 2004 and the mark-up of 0,60 percentage points thereafter can be justified as an appropriate margin to cover the expenses of running the HFF. In other words, it is reasonable to assume that the benefit of the HFF's low borrowing rate is fully transferred to the final consumers. The Authority has not detected any overcompensation to the HFF. The benefits it receives are passed on to the final consumers.

In conclusion, the Authority is of the view that the HFF's costs to render the service of general economic interest are not overcompensated and that the State support is limited to what is necessary for the HFF to perform the specific service in question’.

With regard to possible doubts as to the proportionality assessment of HFF's general loans, the EFTA Court held:

‘[…] This must include an assessment of whether the subsidised HFF general loans scheme is a suitable means of attaining its objective. There is no reason why a service which is not suitable to meet its aim should benefit from a derogation from the EEA rules. Furthermore, this also calls for an analysis of whether the HFF, or a different provider, could have provided loans at the same “manageable terms” as the HFF provided at the relevant time without, or with less State aid.

Firstly, with regard to suitability, the Applicant has claimed that the low interest rate on HFF general loans has led to a general increase in prices for houses and apartments which neutralises the effects of the low interest rates, since purchasers need to borrow more money in order to buy a certain house or apartment than they would have had to with lower prices.

The Court does not find it doubtful that the low interest rate on HFF general loans did not lead to price increases which completely neutralised the effect of the low interest rate. With respect to any lesser effect on housing prices, regard must be had to the margin of discretion which the Contracting Parties must enjoy in deciding what “manageable terms” should mean in relation to a housing financing scheme which qualifies as a service of general economic interest. As a consequence, the Contracting Parties must also enjoy a margin of discretion in deciding what constitutes a sufficient effect of the low interest rates on the real burden on borrowers' economy. In the end, it is this burden that borrowers have to be able to manage. For that reason, as long as it is not established that the effect of the low interest rate on HFF general loans is completely neutralised by an increase in housing prices, the HFF general loan scheme must be considered suitable to meet its aim.

Secondly, as to the question of whether there were doubts that neither the HFF, nor a different provider, could have provided loans at the same “manageable terms” at the relevant time without, or with less, State aid, the Court recalls that the interest rates charged by the HFF for its general loans are calculated on the basis of its funding costs, with an added margin set by the Minister of Social Affairs. This margin was set at 0,6 percentage points from 1 July 2004, up from 0,35 percentage points. The funding costs consist mainly in the interest paid on bonds issued by the HFF. In this context, the HFF benefits from the State guarantee which follows from the State's unlimited liability for the HFF's debts as its owner.

The Court does not find it doubtful that the State aid provided to the HFF system did not go beyond what was necessary in the case at hand to allow the HFF to cover expected losses and operate the general loans system under economically acceptable conditions (see, for comparison, Case C-157/94, Commission v Netherlands [1997] ECR I-5699, at paragraphs 52 and 53). This does not mean, however, that the general loans system as operated by the HFF is necessarily compatible with the EEA Agreement.

With regard to the ability of any other provider to supply the same service as the HFF, but without State support, the Court recalls that Contracting Parties must be allowed a margin of discretion with regard to what exactly should be considered affordable terms in relation to such schemes. In this regard, a Contracting Party cannot be bound to what other Contracting Parties, in leaving this kind of housing financing completely to the market, implicitly consider acceptable. The Court does not find that it has been demonstrated that doubts existed as to whether the regular banks did match the HFF interest rate level on comparable loans in any part of Iceland prior to the annulled Decision, or would have been able to do so without State support. Indeed, the Applicant has stated that it was only from August 2004 onwards that the banks were able to match the interest rate of HFF general loans.

Neither does the Court find that it has been demonstrated that doubts existed as to whether an alternative model for State-supported housing financing through the banks, the so-called “whole-sale alternative”, would enable the banks to provide the same loans as the HFF were providing at the relevant time without this support constituting State aid, or with less State aid and without the risk of cross-subsidisation.’ (49)

The Court endorsed the Authority's initial assessment that there were no doubts that the commercial banks did not match the HFF interest rate level on comparable loans in any part of Iceland prior to the annulled Decision, or would have been able to do so without State support. SBV itself stated that it was only from August 2004 onwards that commercial banks were able to match the interest rate of HFF general loans. With regard to the developments on the Icelandic mortgage market after the annulled Decision was taken, the Authority would require up-dated information, in order to assess to what extent commercial banks have offered loans on terms that the Icelandic State would consider ‘manageable’.

Should the Authority's assessment reveal that commercial banks have offered loans in the Reykjavik area since August 2004 on terms that the Icelandic State would consider ‘manageable’, concerns could be raised as to what extent the HFF needs to offer general loans within the Reykjavik area, in order to enable the HFF to grant general loans outside the Reykjavik area.

With regard to alternative models to the HFF system, it is the Authority's preliminary view that the presented models do not seem to be less distortive to competition.

With regard to unlawfully granted State aid under the HFF system after the 20th of December 2005 (see above sections II.2 and II.3.2 of this Decision), it should be recalled that point 18 in section 18C.2.4 of the State Aid Guidelines states that ‘[w]hen a company carries out activities falling both inside and outside the scope of the service of general economic interest, the internal accounts must show separately the costs and receipts associated with the service of general economic interest and those associated with other services, as well as the parameters for allocating costs and revenues’.

Furthermore, point 19 in section 18C.3 of the State Aid Guidelines states that ‘… EFTA States must check regularly, or arrange for checks to be made, to ensure that there has been no over-compensation’.

Without prejudice to the Authority's final Decision in the present case, for any HFF services which might fall outside the scope of services of general interest, the HFF would be required to comply with the above mentioned accounting requirements.

3.2.3.   Development of trade and the interest of the Contracting Parties

Article 59(2) of the EEA Agreement further involves an assessment of whether the specific service in question affects the development of trade to an extent contrary to the interests of the Contracting Parties (50). The Authority is charged with striking a balance between the right of Iceland to invoke the derogation and the interest of the Contracting Parties to avoid distortions of competition and restrictions to the ‘four freedoms’ (51).

This entails that it must be established that the performance of the service of general economic interest does not affect competition and unity of the market established by the EEA Agreement in a disproportionate manner. It is, however, not required that the measures adopted be the least restrictive possible (52). Rather, the test is of a negative nature: it examines whether the measure adopted is not disproportionate (53). This ‘negative test’ has once more been confirmed by the EFTA Court in its ruling of 7 April 2006 (54). A reasonable relationship between the aim and the means employed is satisfactory (53). Thus, the Authority does not have competence to strike down a measure that otherwise fulfils Article 59(2) of the EEA Agreement simply because the measure might, in some minor aspects and details, go further than what is strictly necessary to fulfil the aims behind it. It is for the States to define their policies and organize general interest services, leaving the Authority no power to take a position on the organization and scale of the service or the expediency of the political choice made. Even if it were successfully shown that the scheme in question were not an optimally efficient one, this alone would not lead to the conclusion that the distortive effects are necessarily disproportionate to the goals assigned.

On this point, the Authority concluded in its annulled Decision:

‘The EEA Agreement establishes inter alia the general principles, both applicable to financial services, of the right of establishment for nationals of the EEA States and their freedom to provide services within the territory of the Contracting Parties. However, the secondary legislation which, under the EC Treaty and the EEA Agreement, has been adopted to make these basic provisions effective, does not extend to specialised housing finance institutions like the HFF( (55)). Consequently, such institutions are at present not able to benefit from the principles of mutual recognition and home country control contained in the banking legislation of the EEA Agreement. Therefore, due to different national credit rules and practices and the absence of effective harmonisation or mutual recognition at EEA level for such institutions, there continue to be considerable obstacles to effective cross-border operations in this area.

In most developed countries, including most parties to the EEA Agreement, Governments, both at central and local level, intervene in housing and housing finance markets. This intervention takes different forms from one State to another, depending, inter alia, on certain realities in the housing markets, in particular the pattern of housing tenure, and the objectives of the housing policy of the Governments concerned. There is, for instance, likely to be a relationship between the extent to which private individuals' home ownership is an objective of public housing policy and the scope of intervention by the Government concerned in housing finance; a Government that sees it as an important objective to its housing policy that as many households as possible own their own dwelling, like in Iceland, is likely to want to support the financing of such investments on a broad scale.

As already stated above, the Authority considers long-term house financing for residential accommodation to be the relevant market for the assessment in the present case.

As submitted by the Icelandic Government, the Icelandic market for mortgage loans is largely divided between three main actors. These are the HFF, the pension funds and other private credit institutions. The HFF had, in 2002, a market share of approximately 78 % of that market. The market share of pension funds was, in 2002, approximately 17 %. The remaining 5 % was taken by private credit institutions. The Icelandic Government submitted figures showing that the HFF had, in 2002, a total amount of ISK 382 billion in mortgage loans, compared to ISK 84 billion of the pension funds and ISK 27 billion of private banks (56).

The granting of loans for financing purchases of residential accommodation is a financial service which, in the present market conditions, is predominantly of a local character and normally does not involve any direct cross-border transactions. Distortion of competition arising from financial advantages accorded to the HFF operating such services are therefore prima facie likely to have only limited direct trade effects.

The HFF is not entitled to grant any loans for the financing of dwellings outside Iceland. The HFF's activities are, as laid down in the Housing Act, targeted exclusively towards promoting Icelandic housing policy.

Today no foreign banks are granting cross-border mortgage loans in ISK to Icelandic households. Furthermore, there are currently no foreign financial institutions or representative offices of foreign financial institutions in Iceland. The Icelandic economy is very limited in size. The limited number and small size of transactions in trade in the foreign exchange markets of the ISK warrants only limited interest from foreign banks. The special geography and the scattered population outside the Reykjavik area further reduces the foreign interest for lending to the Icelandic housing market. That foreign banks do not even operate representative offices in Iceland underpins the lack of interest in the Icelandic financial market. In the absence of any “flourishing” financial activities of foreign banks on the Icelandic market outside the particular market for long term housing loans, it can therefore hardly be argued that it is the State aid to the HFF which prevents foreign banks from entering the Icelandic financial market.

In the light of the above, given the limited size of the Icelandic housing market, with its special geographic and demographic features, the Authority is of the opinion that the HFF's financing mechanism does not affect the development of trade to an extent contrary to the interests of the Contracting Parties.’

With regard to the assessment of whether HFF general loans did not affected the development of trade contrary to the interest of the Contracting Parties, the EFTA Court held:

‘As part of the assessment of whether the scheme did not affect the development of trade to such an extent as would be contrary to the interest of the Contracting Parties, the relevant market must be defined. ESA considered “long-term house financing for residential accommodation” to be the relevant product market (see section II point 3.2.3 of the annulled Decision). It is not obvious to the Court that the assessment should be limited in scope in this way, excluding the possible effects of the aid granted to the HFF on other parts of the EEA internal market, in particular the financial markets. For that reason, the definition of the relevant market in this particular case is also an issue which interested parties ought to be able to comment upon in a formal investigation procedure. The further assessment of the consequences of the HFF general loan system on the development of trade will depend to a considerable extent on the definition of the relevant market which the formal investigation procedure will lead to.’ (57)

In light of the EFTA Court's conclusions on this point, the Authority would require for its further assessment information as to what extent the aid granted to the HFF could affect other parts of the EEA internal market, in particular other financial markets, such as, for example, the private lending market.

3.3.   Conclusion

Doubts are raised, in light of the EFTA Court's ruling of 7 April 2006, whether the HFF system, partly or in its entirety, can be declared compatible with the State aid rules, according to Article 59(2) of the EEA Agreement.

4.   Recovery

According to Article 14(1) in Part II of Protocol 3 to the Surveillance and Court Agreement, ‘[w]here negative decisions are taken in cases of unlawful aid, the EFTA Surveillance Authority shall decide that the EFTA State concerned shall take all necessary measures to recover the aid from the beneficiary (hereinafter referred to as a “recovery decision”). The EFTA Surveillance Authority shall not require recovery of the aid if this would be contrary to a general principle of EEA law’.

In other words, any unlawful aid which cannot be declared compatible with the State aid rules will be subject to recovery. In case of recovery, it is the Authority's preliminary view that, in the case at hand, no legitimate expectations could be invoked, which would preclude the recovery.

According to settled case-law, ‘[…] undertakings to which an aid has been granted may not, in principle, entertain a legitimate expectation that the aid is lawful unless it has been granted in compliance with the procedure laid down in that article. A diligent businessman should normally be able to determine whether that procedure has been followed’ (58).

However, a recipient of illegally granted aid is not precluded from relying on exceptional circumstances on the basis of which it had legitimately assumed the aid to be lawful and thus declining to refund that aid (59). Because the aid at stake was not notified in advance, it is necessary to examine whether the Authority's favourable Decision No 213/04/COL, which approved the HFF system, is to be regarded as an ‘exceptional circumstance’ within the meaning of the case-law referred to. Such an assessment must be made in the light of the purpose of the protection of legitimate expectations.

In the Authority's view, the judicial review by the Community Courts or the EFTA Court of decisions concerning State aid cannot be regarded as an exceptional and unforeseeable event, forming as it does an integral and essential part of the system established by the EC Treaty and the corresponding provisions in the EEA Agreement and the Surveillance and Court Agreement for that purpose. A diligent businessman should be well aware of the fact that a decision, to the effect that a State measure is declared compatible, is, within the time-limit of two months referred to in Article 230 EC and Article 36 of the Surveillance and Court Agreement, liable to be challenged before the Community Courts or the EFTA Court.

The Court of Justice itself has, moreover, and indeed recently, stated that ‘[…] in view of the mandatory nature of the supervision of State aid by the Commission under Article 88 EC, undertakings to which aid has been granted cannot, in principle, entertain a legitimate expectation that the aid is lawful unless it has been granted by the procedure laid down in that article […] It follows that so long as the Commission has not taken a decision approving aid and so long as the period for bringing an action against such a decision has not expired, the recipient cannot be sure as to the lawfulness of the proposed aid which alone is capable of giving rise to a legitimate expectation on his part’ (60).

Subsequently, to the same effect, in Spain v Commission, the Court made it clear that ‘[t]he fact that the Commission initially decided not to raise any objections to the aid in issue cannot be regarded as capable of having caused the recipient undertaking to entertain any legitimate expectation since that decision was challenged in due time before the Court, which annulled it. However regrettable it may be, the Commission's error cannot erase the consequences of the unlawful conduct of the Kingdom of Spain’ (61).

Any argument to the contrary would render ineffective the review conducted by the Community judicature and the EFTA Court of the legality of a positive State aid decisions. If it were to be concluded that such a decision automatically gives rise to legitimate expectations on the part of the recipients, competitors of those recipients or other third parties harmed by the decision would have no interest in attacking the vitiated measure. That is because any annulment of a positive State aid decision would ultimately become a ‘pyrrhic victory’, since the negative effects of the decision could never be eliminated (62).

The Authority, therefore, preliminarily considers that the adoption of a favourable decision by the Authority regarding aid cannot in itself be regarded as an event which causes the recipient of that aid to entertain legitimate expectations as to its lawfulness.

5.   Conclusion

It is the Authority's preliminary conclusion that the HFF system constitutes unlawful aid on procedural grounds. Doubts are raised whether the HFF system, either partly or in its entirety, can be declared compatible with the State aid rules, according to Article 59(2) of the EEA Agreement. Any unlawful aid which ultimately will be declared incompatible with the State aid rules will be subject to recovery.

HAS ADOPTED THIS DECISION:

1.

The Authority has decided to open the formal investigation procedure provided for in Article 1(2) in Part I of Protocol 3 to the Surveillance and Court Agreement with regard to the Icelandic Housing Financing Fund.

2.

The Icelandic Government is requested, pursuant to Article 6 in Part II of Protocol 3 to the Surveillance and Court Agreement, to submit its comments on the opening of the formal investigation procedure within two month from the notification of this Decision and to provide all such information as may help to assess the aid measure.

3.

Other EFTA States, EC Member States, and interested parties shall be informed by the publishing of this Decision in its authentic language version, accompanied by a meaningful summary in languages other than the authentic language version, in the EEA Section of the Official Journal of the European Union and the EEA Supplement thereto, inviting them to submit comments within one month from the date of publication.

4.

This Decision is addressed to the Republic of Iceland.

5.

This Decision is authentic in the English language.

Done at Brussels, 21 June 2006

For the EFTA Surveillance Authority

B. T. GRYDELAND

President

K. JAEGER

College Member

(1)  Hereinafter referred to as ‘the EEA Agreement’.

(2)  Hereinafter referred to as ‘the Surveillance and Court Agreement’.

(3)  The cartouche of this Decision is published in OJ 2005 C 112, page 8. The cartouche makes reference to the EFTA Surveillance Authority's website, where the non-confidential full text of the Decision is available: www.eftasurv.int/fieldof work/fieldstateaid/stateaidregistry/

(4)  Judgment of 7 April 2006, Case E-9/04 The Bankers' and Securities' Dealers Association of Iceland v EFTA Surveillance Authority [2006] EFTA Court Report (not yet reported). The judgment is available at the EFTA Court's website: www.eftacourt.lu

(5)  Procedural and Substantive Rules in the Field of State Aid (hereinafter referred to as the ‘State Aid Guidelines’), adopted and issued by the Authority on 19 January 1994, published in OJ 1994 L 231. The State Aid Guidelines are available on the Authority's website: www.eftasurv.int

(6)  The Icelandic Government provided English translations of these laws. Quotes from these laws in this decision are based on the translation provided by the Icelandic Government.

(7)  The cartouche of this Decision is published in OJ 2005 C 112, page 8. The cartouche makes reference to the EFTA Surveillance Authority's website, where the non-confidential full text of the Decision is available: www.eftasurv.int/fieldof work/fieldstateaid/stateaidregistry/.

(8)  Judgment of 7 April 2006, Case E-9/04, cited above.

(9)  The Housing Act was amended by Act No 57/2004. Act No 57/2004 entered into force on 1 July 2004, except for Temporary Provision I, which entered into effect immediately (see Article 22 of Act No 57/2004).

(10)  As amended, and various regulations, inter alia, Regulation No 544/2004 on ‘the Financing and Risk Management of the Housing Financing Fund’, Regulation No 522/2004 on ‘Borrowers' Mortgages and HFF Bonds’ and Regulation No 521/2004 on ‘Loan Proportions and Maximum Amounts of Borrowers' Mortgages’.

(11)  Section XII of the Housing Act. For example, according to Article 52 of the Housing Act, Act. No 97/1993 on the State Housing Board was repealed.

(12)  Article 53 of the Housing Act merged the State Housing Fund and the Workers' Building Fund and transferred the rights, assets, liabilities and obligations of these two funds to the HFF.

(13)  The above wording reflects the situation prior to 1 July 2004, i.e. prior to the entering into force of Act No 57/2004. Article 10 of the Housing Act was amended by Article 4 of Act No 57/2004. According to this amendment, the HFF finances its tasks with the income from the fund's equity capital (i.e. the payments, interest and indexation of granted loans), by issue and sale of HFF bonds and by borrowing as provided for in the Budget Act at any particular time and by service charges as provided for in Article 49.

(14)  This is the wording prior to 1 July 2004. After that date Article 5 of Act No 57/2004 amended Article 11 of the Housing Act and, inter alia, changed the title of that Article to: Management of Assets and Liabilities (this translation has been provided by the Icelandic Government).

(15)  This translation was provided by the Icelandic Government.

(16)  NFS, 10 May 2006.

www.visir.is/apps/pbcs.dll/article?AID=/20060510/FRETTIR01/60510079/1091

(17)  Case C-118/85 Commission v Italy [1987] ECR 2599; Case C-41/90 Klaus Höfner and Fritz Elser v Macrotron GmbH [1991] ECR I-1979; Case C-69/91 Decoster [1993] ECR I-5335. See similar Case E-4/97 Norwegian Bankers' Association v EFTA Surveillance Authority [1999] Report of the EFTA Court, page 3, paragraph 30.

(18)  Case C-280/00 Altmark Trans GmbH [2003] ECR I-7747.

(19)  With regard to the question whether the HFF is actually entrusted with public service obligations, see the discussion below in section II.3.2.1.

(20)  The Icelandic Government referred in this context to Directive 2000/12/EC on credit institutions.

(21)  Directive 2000/12/EC of the European Parliament and the Council of 20 March 2000 relating to the taking up and pursuit of the business of credit institutions (OJ L 126, 26.5.2000, p. 1), as amended.

(22)  The adaptation text mentioned in point 14(a) of Chapter II(i) of Annex IX to the EEA Agreement.

(23)  This translation has been provided by the Icelandic Government.

(24)  Case C-379/98 PreussenElektra AG v Schleswag [2002] ECR I-2099.

(25)  Case C-44/93 Namur-Les Assurances du Crédit SA [1994] ECR I-3829, paragraph 28.

(26)  Furthermore, Article 4(1), first sentence, of the Authority's Decision No 195/04/COL of 14 July 2004 states that ‘[f]or the purposes of Article 1(c) in Part II of Protocol 3 to the Surveillance and Court Agreement, an alteration to existing aid is any change, other than modifications of a purely formal or administrative nature which cannot affect the evaluation of the compatibility of the aid measure with the common market’.

(27)  The European Commission Decision No 2005/842/EC of 28 November 2005 on the application of Article 86(2) EC (which corresponds to Article 59(2) of the EEA Agreement) to State aid in the form of public service compensation granted to certain undertakings entrusted with the operation of services of general economic interest (OJ L 312, 29.11.2005, page 67) lays down the conditions under which certain types of public service compensation constitutes State aid compatible with Article 86(2) EC and exempts compensation satisfying those conditions from the prior notification requirement. The Decision has not yet been incorporated into the EEA Agreement. Public service compensation which constitutes State aid and does not fall within the scope of Decision No 2005/842/EC will still be subject to the prior notification requirement, also after that Decision has been incorporated into the EEA Agreement. In any event, it should be noted that, with regard to house financing, Article 2(1)(b) of Commission Decision No 2005/842/EC only exempts public service compensation granted to social housing undertakings. Recital 16 of Commission Decision No 2005/842/EC further specifies that social housing undertakings should be understood as meaning ‘… undertakings in charge of social housing providing housing for disadvantaged citizens or socially less advantaged groups, which due to solvability constraints are unable to obtain housing at market conditions…’.

(28)  Since the Authority's Decision No 213/04/COL was annulled by the EFTA Court's judgment of 7 April 2006 in Case E-9/04, the aid granted under the HFF system remains unlawful aid.

(29)  With regard to the relationship between the State aid rules and the provisions of the ‘four freedoms’, see for example Case 74/76 Ianelli & Volpi v Meroni [1977] ECR 557.

(30)  Case E-9/04, cited above, paragraph 82.

(31)  See similar Case E-4/97, cited above, paragraph 30.

(32)  Which corresponds to Article 86(2) EC.

(33)  Since the Authority's Decision No 213/04/COL was annulled by the EFTA Court's judgment of 7 April 2006 in Case E-9/04, the aid granted under the HFF system remains unlawful aid (see above section II.2).

(34)  See for example: Case 10/71 Muller [1971] ECR 723; Case 127/73 BRT v SABAM [1974] ECR 313; Case 7/82 GVL [1983] ECR 483; Case C-393/92 Almelo [1994] ECR I-1520; Case C-266/96 Corsica Ferries [1998] ECR I-3949.

(35)  Communication from the Commission — Services of General Interest in Europe (OJ C 17, 19.1.2001, p. 7), see paragraph 14 (hereinafter referred to as ‘Services of General Interest’).

(36)  The main rule in Article 59(1) of the EEA Agreement states that in the case of public undertakings and undertakings to which EC Member States or EFTA States grant special or exclusive rights, the Contracting Parties shall ensure that there is neither enacted nor maintained in force any measure contrary to the rules contained in the EEA Agreement, in particular to those rules provided for in Articles 4 and 53 to 63.

(37)  See Case C-242/95 GT-Link A/S v De Danske Statsbaner [1997] ECR I-4449, paragraph 50; Case T-260/94 Air Inter [1997] ECR II-147, paragraph 135; Case C-159/94 Commission v France [1997] ECR I-5815, paragraph 53.

(38)  See in this context for example: Services of General Interest, cited above, paragraph 22; Case T-106/95 FFSA [1997] ECR II-229, paragraph 192. As stated by Advocate General Léger in his opinion in Case C-438/02 Åklagaren v Krister Hanner [2005] ECR I-4551, paragraph 139: ‘…it falls to the Member States to define the content of their services of general economic interest and, in so doing, they enjoy considerable leeway since the Court and the Commission will intervene only in order to penalise manifest errors of assessment’.

(39)  Case E-9/04, cited above, paragraph 67.

(40)  Case E-4/97, cited above, paragraph 47.

(41)  See in this context: Report of the European Commission to the Council of Ministers: Service of general economic interest in the banking sector (adopted by the Commission on 17.6.1998 and presented to the ECOFIN Council on 23.11.1998). Services of General Interest, cited above, paragraph 10.

(42)  Case E-9/04, cited above, paragraph 68.

(43)  Case E-9/04, cited above, paragraphs 76 to 79.

(44)  Case E-9/04, cited above, paragraph 71. See in this context also below section II.3.2.2 of this decision.

(45)  Case E-9/04, cited above, paragraph 74.

(46)  See Case C-41/90, cited above, paragraph 24; and Case C-242/95, cited above, paragraph 54.

(47)  It is not necessary that the survival of the undertaking itself be threatened. See Case C-157/94 Commission v The Netherlands [1997] ECR I-5699, paragraph 43.

(48)  See Case C-159/94 Commission v France [1997] ECR I-5815, paragraphs 94 to 107.

Case E-4/97, cited above, paragraph 62.

(49)  Case E-9/04, cited above, paragraphs 69 to 75.

(50)  In this context, it is interesting to note the opinion of Advocate General Léger in Case C-438/02, cited above, paragraph 143: ‘Finally, the last condition in Article 86(2) EC requires that “[t]he development of trade must not be affected to such an extent as would be contrary to the interest of the Community”. Even though the Court has not yet ruled on the meaning of that requirement, certain Advocates General have already adopted a position on the issue. In their view, effect on the development of intra-Community trade within the meaning of Article 86(2) EC, unlike the classic definition of the concept of “measures having an effect equivalent to a quantitative restriction”, calls for proof that the measure in issue has in fact had a substantial effect on intra-Community trade. That assessment does seem to me to be supported by the wording of Article 86(2) EC’.

(51)  See similar Case E-4/97, cited above, paragraph 70.

(52)  See for example: Case C-159/94, cited above; Case C-158/94 Commission v Italy [1997] ECR I-5789; Case C-157/94, cited above; Case E-9/04, cited above, paragraph 80.

(53)  Case E-4/97, cited above, paragraph 62.

(54)  Case E-9/04, cited above, paragraph 80.

(55)  See similar Case E-4/97, cited above, paragraph 63.

(56)  Sources: The Central Bank of Iceland and the HFF.

(57)  Case E-9/04, cited above, paragraph 81.

(58)  Case C-5/89 Commission v Germany [1990] ECR I-3437, paragraph 14; Case C-169/95 Spain v Commission [1997] ECR I-135, paragraph 51.

(59)  Case C-5/89, cited above, paragraph 16.

(60)  Case C-91/01 Italy v Commission [2004] ECR I-4355, paragraphs 65 and 66.

(61)  Case C-169/95 Spain v Commission [1997] ECR I-135, paragraph 53.

(62)  See in this context: Opinion of Advocate General Tizzano delivered on 9 February 2006 in Joined Cases C-442/03 P and C-471/03 P P&O European Ferries (Vizcaya) SA and Diputacion Foral de Vizcaya v Commission (not yet reported), paragraphs 146 to 158.

21.12.2006   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 314/115

Πρόσκληση υποβολής παρατηρήσεων σύμφωνα με το άρθρο 1 παράγραφος 2 του μέρους Ι του πρωτοκόλλου 3 της συμφωνίας για τη σύσταση Εποπτεύουσας Αρχής και Δικαστηρίου σχετικά με αντιστάθμιση για αύξηση των εισφορών κοινωνικής ασφάλισης που χορηγείται στις «επιχειρήσεις Hurtigruten» (υπόθεση αριθ. 56343)

(2006/C 314/14)

Με την απόφασή της αριθ. 215/06/COL της 5ης Ιουλίου 2006, που αναδημοσιεύεται στην αυθεντική γλώσσα στις σελίδες που ακολουθούν την παρούσα περίληψη, η Εποπτεύουσα Αρχή της ΕΖΕΣ κίνησε τη διαδικασία που προβλέπει το άρθρο 1 παράγραφος 2 του μέρους Ι του πρωτοκόλλου 3 της συμφωνίας μεταξύ των κρατών της ΕΖΕΣ για τη σύσταση Εποπτεύουσας Αρχής και Δικαστηρίου (εφεξής «συμφωνία περί Εποπτείας και Δικαστηρίου»). Οι νορβηγικές αρχές έχουν ενημερωθεί με αντίγραφο της εν λόγω απόφασης.

Η Εποπτεύουσα Αρχή της ΕΖΕΣ καλεί τα κράτη της ΕΖΕΣ, τα κράτη μέλη της ΕΕ και τα ενδιαφερόμενα μέρη να υποβάλουν τις παρατηρήσεις τους σχετικά με το εν λόγω μέτρο εντός μηνός από τη δημοσίευση της παρούσας ανακοίνωσης στην ακόλουθη διεύθυνση:

EFTA Surveillance Authority

35, rue Belliard/Belliardstraat 35

B-1040 Brussels

Οι παρατηρήσεις αυτές θα κοινοποιηθούν στις νορβηγικές αρχές. Τα ενδιαφερόμενα μέρη μπορούν να ζητήσουν εγγράφως να τηρηθεί απόρρητη η ταυτότητά τους αιτιολογώντας δεόντως το αίτημά τους αυτό.

ΣΥΝΟΨΗ

Στις 2 Αυγούστου 2004 η Εποπτεύουσα Αρχή της ΕΖΕΣ (εφεξής η «Αρχή») απέστειλε μία αίτηση παροχής πληροφοριών στις νορβηγικές αρχές σχετικά με πιθανολογούμενη πληρωμή που έχει πραγματοποιηθεί στις επιχειρήσεις Ofotens og Vesteraalens Dampskibsselskap ASA και Troms Fylkes Dampskibsselskap ASA (εφεξής αναφέρονται ως οι «επιχειρήσεις Hurtigruten»).

Στις 5 Ιουλίου 2006, μετά από ευρεία ανταλλαγή επιστολών μεταξύ της Αρχής και των νορβηγικών αρχών, η Αρχή αποφάσισε να κινήσει την επίσημη διαδικασία έρευνας σχετικά με την πληρωμή που είχε καταβληθεί στις επιχειρήσεις Huritgruten.

Οι επιχειρήσεις Hurtigruten διευθύνουν θαλάσσιες υπηρεσίες μεταφορών που συνίστανται στη συνδυασμένη μεταφορά ατόμων και προϊόντων κατά μήκος της παράκτιας γραμμής από το Bergen στο Kirkenes. Από την 1η Ιανουαρίου 2002 μέχρι την 31η Δεκεμβρίου 2004, οι εν λόγω υπηρεσίες καλύπτονταν από τη συμφωνία μεταξύ των νορβηγικών αρχών και των επιχειρήσεων Hurtigruten σχετικά με τη διεύθυνση θαλάσσιων υπηρεσιών κατά μήκος της νορβηγικής ακτής. Η «συμφωνία Huritgruten» είχε κοινοποιηθεί από τις νορβηγικές αρχές στην Αρχή τον Ιούλιο του 2000 και κατά συνέπεια είχε εγκριθεί από την Αρχή στις 19 Δεκεμβρίου 2001. Η ίδια η υπηρεσία Hurtigruten είναι εν μέρει εμπορικώς βιώσιμη κυρίως κατά τη διάρκεια της θερινής περιόδου ενώ γενικά δεν είναι εμπορικώς βιώσιμη κατά τη διάρκεια της χειμερινής περιόδου. Η Αρχή στην απόφασή της του 2001 έκρινε ότι η αντιστάθμιση βάσει της συμφωνίας Hurtigruten θα μπορούσε να εγκριθεί βάσει του άρθρου 59 παράγραφος 2 της συμφωνίας για τον ΕΟΧ εφόσον οι υπηρεσίες που καλύπτονταν από αυτήν είχαν θεωρηθεί ως υπηρεσίες γενικού οικονομικού ενδιαφέροντος.

Το τμήμα 10 της συμφωνίας Hurtigruten περιείχε ρήτρα με την οποία και τα δύο μέρη της συμφωνίας μπορούσαν να ζητήσουν μία διαδικασία επαναδιαπραγμάτευσης στην περίπτωση σημαντικών μεταβολών στις προϋποθέσεις της συμφωνίας Hurtigruten. Η συμφωνία Hurtigruten έληξε όπως προβλεπόταν στις 31 Δεκεμβρίου 2004, και άρχισε να ισχύει μια νέα συμφωνία με τις επιχειρήσεις την 1η Ιανουαρίου 2005, μετά από διαγωνισμό που έγινε τον Ιούνιο του 2004.

Η παρούσα περίπτωση αφορά μία πληρωμή στις επιχειρήσεις Hurtigruten που περιέχεται στη θέση 70, κεφάλαιο 1330 (Særskilte transporttiltak) του προϋπολογισμού του νορβηγικού κράτους του 2004 σύμφωνα με την οποία μπορούσε να χορηγηθεί στις επιχειρήσεις Hurtigruten ποσό ύψους έως 8,5 εκατ. κορωνών Νορβηγίας (περίπου 1,1 εκατ. ευρώ) ως αντιστάθμιση για αλλαγές στο νορβηγικό σύστημα των διαφοροποιημένων συνεισφορών κοινωνικής ασφάλισης. Η χορήγηση της ενίσχυσης δεν είχε κοινοποιηθεί στην Αρχή. Η καταβολή αντιστάθμισης που χορηγήθηκε στις επιχειρήσεις Hurtigruten καταβλήθηκε για να αντισταθμίσει πλήρως την αύξηση του κόστους της κοινωνικής ασφάλισης χωρίς να κάνει διάκριση μεταξύ του τμήματος του κόστους της κοινωνικής ασφάλισης που αφορά τις εμπορικές δραστηριότητες των επιχειρήσεων και εκείνων των δραστηριοτήτων οι οποίες μπορεί να θεωρηθούν ως δημόσια υπηρεσία υπό την έννοια του άρθρου 59 παράγραφος 2 της συμφωνίας για τον ΕΟΧ.

Σύμφωνα με τη νομολογία, πρέπει να τηρούνται τέσσερα κριτήρια προκειμένου να εφαρμοστεί το άρθρο 59 παράγραφος 2 της συμφωνίας για τον ΕΟΧ. Κατά πρώτο λόγο, πρέπει να υπάρχει πράξη ανάθεσης δια της οποίας το κράτος παρέχει την ευθύνη για την εκτέλεση συγκεκριμένου καθήκοντος σε μία επιχείρηση. Κατά δεύτερο λόγο, η ανάθεση πρέπει να έχει σχέση με υπηρεσία γενικού οικονομικού ενδιαφέροντος. Κατά τρίτο λόγο, η εξαίρεση πρέπει να είναι αναγκαία για την εκτέλεση των καθηκόντων που έχουν ανατεθεί και ανάλογη προς το σκοπό αυτό (εφεξής ονομάζεται ως «η απαίτηση αναγκαιότητας»). Τέλος, η ανάπτυξη των συναλλαγών δεν πρέπει να επηρεάζεται σε έναν τέτοιο βαθμό ώστε να αντιτίθεται προς τα συμφέροντα των συμβαλλομένων μερών.

Βάσει των διαθέσιμων πληροφοριών, η Αρχή έχει αμφιβολίες για το κατά πόσο η χορηγηθείσα ενίσχυση στις επιχειρήσεις Hurtigruten ήταν σύμφωνη με το άρθρο 59 παράγραφος 2 της συμφωνίας για τον ΕΟΧ. Ιδιαίτερα, είναι συζητήσιμο το κατά πόσο η βοήθεια είναι σύμφωνη με την προαναφερθείσα απαίτηση αναγκαιότητας, εφόσον η αυξημένη ενίσχυση στις επιχειρήσεις Hurtigruten το 2004 χορηγήθηκε επίσης για εμπορικές δραστηριότητες των επιχειρήσεων Hurtigruten. Η αντιστάθμιση δεν έκανε διάκριση μεταξύ του τμήματος του κόστους της κοινωνικής ασφάλισης που αφορούσε τις εμπορικές δραστηριότητες των επιχειρήσεων και εκείνων των δραστηριοτήτων οι οποίες θα μπορούσαν να θεωρηθούν ως δημόσια υπηρεσία υπό την έννοια του άρθρου 59 παράγραφος 2 της συμφωνίας για τον ΕΟΧ.

Επιπλέον, η Αρχή έχει αμφιβολίες για το κατά πόσο η χορηγηθείσα στις επιχειρήσεις Hurtigruten ενίσχυση μπορεί να θεωρηθεί ως υφιστάμενη ενίσχυση βάσει του τμήματος 10 της συμφωνίας Hurtigruten. Το τμήμα 10 της εν λόγω συμφωνίας επιτρέπει τη δυνατότητα τροποποίησης της συμφωνίας εξαιτίας απρόβλεπτων ουσιαστικών αλλαγών των συνθηκών. Το εν λόγω τμήμα δεν προβλέπει αυτόματη αύξηση στην αντιστάθμιση προς τις επιχειρήσεις Hurtigruten στην περίπτωση αυξημένου κόστους αλλά απλώς δίνει τη δυνατότητα και στα δύο μέρη της συμφωνίας Hurtigruten να ζητήσουν μία διαδικασία επαναδιαπραγμάτευσης χωρίς να προκαθορίζει το αποτέλεσμα μιας τέτοιας επαναδιαπραγμάτευσης. Κατά συνέπεια, η Αρχή διατυπώνει την προκαταρκτική της άποψη ότι η ενίσχυση που χορηγήθηκε στις επιχειρήσεις Hurtigruten δεν μπορεί να θεωρηθεί ως υφιστάμενη ενίσχυση.

Η Αρχή αμφιβάλλει εάν η ενίσχυση που χορηγήθηκε στις επιχειρήσεις Hurtigruten συμβιβάζεται με τους κανόνες κρατικής ενίσχυσης στη συμφωνία για τον ΕΟΧ και ιδίως το άρθρο 59 παράγραφος 2 της συμφωνίας για τον ΕΟΧ. Κατά συνέπεια, η Αρχή υποχρεούται να κινήσει την επίσημη διαδικασία έρευνας που προβλέπεται στο άρθρο 1 παράγραφος 2 του τμήματος Ι του πρωτοκόλλου 3 της συμφωνίας περί εποπτείας και δικαστηρίου.

EFTA SURVEILLANCE AUTHORITY DECISION

No 215/06/COL

of 5 July 2006

on compensation to the ‘Hurtigruten companies’ for increased social security contributions

(Norway)

THE EFTA SURVEILLANCE AUTHORITY (1),

Having regard to the Agreement on the European Economic Area (2), in particular to Articles 59 (2) and 61 to 63, and to Protocol 26 thereof,

Having regard to the Agreement between the EFTA States on the establishment of a Surveillance Authority and a Court of Justice (3), in particular to Article 24 thereof and Article 1(2) in Part I of Protocol 3 thereof,

Having regard to the Authority's decision 417/01/COL of 19 December 2001 on compensation for maritime transport services under the ‘Hurtigruten Agreement’ (4),

Having regard to the Authority's decision 172/02/COL of 25 September 2002 to propose appropriate measures to Norway with regard to State aid in the form of regionally differentiated social security taxation,

Having regard to the Authority's decision 218/03/COL of 12 November 2003 on a three-year transition period in Zones 3 and 4 for the regionally differentiated social security contributions,

Having regard to the decision of the Standing Committee of the EFTA States No 2/2003/SC of 1 July 2003 whereby it was decided that the regionally differentiated social security contributions in Zone 5 was compatible with the EEA Agreement due to exceptional circumstances in this zone,

Whereas:

I.   FACTS

1.   Procedure

On 2 August 2004, the Authority sent an information request to the Norwegian authorities regarding a prospective payment to Ofotens og Vesteraalens Dampskibsselskap ASA and Troms Fylkes Dampskibsselskap ASA (5) as a possible compensation due to the changes in the Norwegian differentiated social security system (Event No 289240).

The Norwegian authorities replied by letter from the Ministry of Trade and Industry dated 1 September 2004, forwarding a letter from the Ministry of Transport and Communications of the same date, received and registered by the Authority on 1 September 2004 (Event No 291435).

By letter dated 12 October 2004, the Authority asked for further information (Event No 294990). In this letter, the Authority's Competition and State Aid Directorate stated its view that as the payment was not notified to the Authority and was apparently already put into effect, it would have to be considered as unlawful aid in the meaning of Article 1 f) in Part II of Protocol 3 to the Surveillance and Court Agreement.

The Norwegian authorities replied by letter from the Norwegian Mission dated 18 November 2004, forwarding letters from the Ministry of Modernisation dated 17 November 2004 and the Ministry of Transport and Communications dated 16 November 2004. The letter was received and registered by the Authority on 22 November 2004 (Event No 300326).

By letter dated 26 October 2005, the Authority's Competition and State Aid Directorate informed the Norwegian authorities that it had doubts concerning the compatibility of the payment to the Hurtigruten companies with the functioning of the EEA Agreement (Event No 329347).

The Norwegian authorities replied by letter from the Norwegian Mission dated 22 December 2005, forwarding letters from the Ministry of Modernisation dated 15 December 2005 and the Ministry of Transport and Communications dated 15 December 2005, received and registered by the Authority on 3 January 2006 (Event No 355950).

By letter dated 9 March 2006 the Authority commented on the Norwegian reply (Event No 364024). The Norwegian authorities responded by letter from the Norwegian Mission dated 29 March 2006, forwarding letters from the Ministry of Government Administration and Reform dated 27 March 2006 and the Ministry of Transport and Communications dated 24 March 2006. The letter was received and registered by the Authority on 30 March 2006 (Event No 368446).

2.   Background

The Hurtigruten companies operate maritime transport services consisting of the combined transport of persons and goods along the coastal line from Bergen to Kirkenes. From 1 January 2002 until 31 December 2004, these services were covered by the agreement between the Norwegian authorities and the Hurtigruten companies concerning operation of maritime services along the Norwegian coast (6). The ‘Hurtigruten Agreement’ was notified by the Norwegian authorities to the Authority in July 2000 and subsequently approved by the Authority on 19 December 2001 (7). The Hurtigruten companies are also engaged in commercial business activities which are not part of the Hurtigruten service, such as operating high-speed ferries. The Hurtigruten service itself is partly commercially viable, notably during the summer season, whereas it is, in general, not commercially viable during the winter season. The Authority in its 2001 Decision considered that compensation under the Hurtigruten Agreement could be authorised under Article 59 (2) of the EEA Agreement as the services covered by it were considered to be services of general economic interest.

On 25 September 2002, the Authority decided to propose appropriate measures to Norway with regard to the Norwegian system concerning regionally differentiated social security contributions (8). In the appropriate measures the Authority proposed that Norway should take any legislative, administrative and other measures necessary to eliminate State aid resulting from the system of regionally differentiated social security contributions or render such aid compatible with the EEA Agreement with effect from 1 January 2004. However, the appropriate measures also stated that the Authority might agree to a later date should that be considered objectively necessary and justified by the Authority in order to allow an appropriate transition for the undertakings in question to the adjusted situation. The appropriate measures were accepted by Norway on 31 October 2002.

On 12 November 2003, the Authority accepted a three-year transitional period for the differentiated social security contributions in Zones 3 and 4 in order to achieve a smooth facing-out of the system (9).

On this basis, the Norwegian Parliament, during the autumn of 2003, adopted changes to the differentiated social security system, which entered into force on 1 January 2004. The changes led to higher social security costs for the Hurtigruten companies.

Section 10 of the Hurtigruten Agreement contained a clause whereby both parties to the Agreement could demand a re-negotiation procedure in the event of substantial changes in the prerequisites of the Hurtigruten Agreement. The Hurtigruten Agreement ended as foreseen on 31 December 2004, and a new agreement with the companies entered into force on 1 January 2005, following a tender in June 2004.

3.   Description of the measure

The current case concerns a payment to the Hurtigruten companies contained in Position 70, Chapter 1330 (Særskilte transporttiltak) of the Norwegian 2004 State budget, whereby the Hurtigruten companies would be granted up to NOK 8,5 million (approximately EUR 1,1 million) as compensation due to the changes in the differentiated social security system (10).

The compensation payment granted to the Hurtigruten companies was paid out to fully compensate the increased social security costs without making a distinction between the part of the social security costs pertaining to the commercial activities of the companies and those activities which might be considered public service within the meaning of Article 59 (2) of the EEA Agreement.

In addition to the compensation granted to the Hurtigruten companies, the companies also received aid as a consequence of the Authority's decision of 12 November 2003. However, the present case only concerns the aid granted as compensation for higher social security contributions. In this respect, an amount of NOK 7,352 million (approximately EUR 900 000) was paid out to the companies.

4.   Comments by the Norwegian authorities

The Norwegian authorities are of the opinion that the compensation was within the limits of the compensation authorised by the Authority in its 2001 Decision, and should therefore be classified as ‘existing aid’ in line with the definition of Article 1 b (ii) in Part II of Protocol 3 to the Surveillance and Court Agreement.

The Norwegian authorities consider the payment to be covered by the Hurtigruten Agreement in force at the time when the payment was granted. They rely, in this respect, on Section 10 of the Hurtigruten Agreement, a clause whereby both parties to the Hurtigruten Agreement may demand a re-negotiation procedure in the event of substantial changes in the prerequisites of the Hurtigruten Agreement. The Norwegian authorities state that they regard the changes in the differentiated social security system to fulfil this criterion. They could not have been foreseen by the Hurtigruten companies. As a result of the negotiations with the companies, the compensation for these costs was set to NOK 7,352 million for 2004. The purpose of compensating for the amendments in the social security scheme was, according to the Norwegian authorities, to ensure status quo with regard to the agreed level of transport along the Norwegian coastline, by enabling the Hurtigruten companies to continue to carry out the public service obligation entrusted on them in the Agreement.

The Norwegian authorities take the position that Section 10 of the Hurtigruten Agreement constitutes a legal basis for the re-negotiation of the Agreement and that the clause was recognised by the Authority in its 2001 Decision. On this basis, the compensation for increased social security contributions would, according to the Norwegian authorities, not constitute new aid provided that the compensation was within the scope of the State aid provisions of the EEA Agreement.

Concerning the compatibility of the aid, the Norwegian authorities claim that the compensation for the changes in the social security scheme was granted to the Hurtigruten companies, in order to maintain the transport standard fixed by the Norwegian Parliament. Without the compensation, the standard of the public service obligations entrusted to the companies would have declined; either by the application of higher fares or by reduced frequency of the services. On this background, the Norwegian authorities consider the compensation to be necessary.

The Norwegian authorities declare that, on the basis of § 1 of the Hurtigruten Agreement, the Hurtigruten companies had been compensated without making a distinction between the part of the social security costs pertaining to the commercial activities of the companies and those activities which might be considered public service within the meaning of Article 59 (2) of the EEA Agreement. This provision states that a substantial part of the profits generated by the Hurtigruten companies in the summer season should be used to finance the unprofitable activity in the winter season. The Norwegian authorities are of the opinion that the Authority, by accepting the principle laid down in this provision, has accepted that no clear separation of the commercial and non-commercial services of the Hurtigruten companies is made. On this basis, the Norwegian authorities argue that it is ‘difficult to separate the PSO activity from other commercial activities’ of the companies and thus to grant compensation only to the public service part of the activities. The Norwegian authorities furthermore take the view that the separation between commercial and non-commercial services is not decisive in this connection, and claim that the cross subsidy in this case is clearly in support of the non-commercial services. Moreover, the Norwegian authorities stress that the compensation granted for 2004 does not alter the fact that the commercial services covered by the Hurtigruten Agreement support the activities linked to the public service obligation of the Hurtigruten companies.

Finally, the Norwegian authorities point out that the financial performance of the Hurtigruten companies indicates lower profit than expected (11), and maintain that this shows that no over-compensation takes place.

II.   APPRECIATION

1.   The presence of State aid within the meaning of Article 61(1) EEA

Article 61(1) of the EEA Agreement reads as follows:

‘Save as otherwise provided in this Agreement, any aid granted by EC Member States, EFTA States or through State resources in any form whatsoever which distorts or threatens to distort competition by favouring certain undertakings or the production of certain goods shall, in so far as it affects trade between Contracting Parties, be incompatible with the functioning of this Agreement’.

According to the Authority's 2001 Decision, the compensation granted to the Hurtigruten companies under the Hurtigruten Agreement constitutes State aid within the meaning of Article 61(1) of the EEA Agreement. The Authority's assessment of the grants to the Hurtigruten companies in the 2001 Decision is relevant when assessing the additional aid granted to the companies for the year 2004. The following assessment will therefore, to a large extent, be based on the appreciation made in the 2001 Decision.

The increased compensation to the Hurtigruten companies is financed directly through a budgetary allocation and is thus granted directly by the State. Furthermore, the compensation relieves the companies of social security charges which they normally would have to bear in the ordinary course of business, and thus strengthens the position of these undertakings compared with other undertakings competing in intra-EEA trade. Moreover, the Hurtigruten companies are active on the markets for passenger and cargo transport and on the tourism market, in particular by offering cruises/round trips along the Norwegian coast. The Hurtigruten service to a large extent attracts foreign tourists, and the Hurtigruten companies thus compete with other undertakings offering similar services in attracting these customers. The compensation granted to the Hurtigruten companies can therefore have an effect on the competition on these markets, and is liable to affect trade between the Contracting Parties to the EEA Agreement. The Authority thus considers the payment to the Hurtigruten companies to constitute State aid within the meaning of Article 61 (1) of the EEA Agreement.

2.   New or existing aid

The Norwegian authorities argue that the compensation was in line with the Authority's 2001 Decision, since Section 10 of the Hurtigruten Agreement contained a clause whereby both parties to the Hurtigruten Agreement may demand a re-negotiation procedure in the event of substantial changes in the prerequisites of the Hurtigruten Agreement. According to the Norwegian authorities, the compensation should thus be regarded as existing aid. The Norwegian authorities have stated that they regard the changes in the differentiated social security system to constitute a substantial change, and thus consider the compensation to be reasonable.

The Authority would like to point out that annual compensation of NOK 170 million, expressed in 1999-prices, under the Hurtigruten Agreement had been approved by the Authority. In contrast, the Authority's decision did not deal with Section 10 of the Hurtigruten Agreement as such, and nothing in the Authority's decision suggested that any future amendments of the Hurtigruten Agreement based on this clause would automatically be considered to be in compliance with the State aid provisions of the EEA Agreement.

Section 10 of the Agreement merely allows for the possibility of amending the contract due to unforeseen substantial changes of circumstances. It does not prescribe an automatic increase in the compensation to the Hurtigruten companies in the event of raised costs, but merely opens up for the possibility for both parties to the Hurtigruten Agreement to request a re-negotiation procedure without prescribing the result of such re-negotiation. Furthermore, the provision does not explicitly mention augmentation of the costs as a result of a tax increase as a reason for renegotiation, let alone as a fact that would require an automatic adjustment of the agreement with the exact amount flowing from the tax increase. A change in the tax situation of one contracting party is normally not a factor that the other party is obliged to bear. Hence, even if the Hurtigruten Agreement in its entirety was sent to the Authority, the Authority could not reasonably have been expected to foresee all the possible effects of the provision, and the Authority's silence about the provision in its decision cannot be held to imply that all uses of the provision was hereinafter automatically acceptable from a State aid point of view.

It is the view of the Authority that the contractual provision needs to be distinguished from the separate question of whether the chosen re-adaptation complies with the EEA Agreement, and in particular with the State aid provisions. This question needs to be assessed on its own merits for each case of re-adaptation.

In this case, the Norwegian argumentation can only be considered valid, if at all, for the part of the Hurtigruten activities which are covered by public service obligations within the meaning of Article 59 (2) of the EEA Agreement, as it was the public service obligation compensation which the Authority authorised. Any compensation under Section 10 of the Hurtigruten Agreement cannot be deemed to be in compliance with the State aid provisions of the EEA Agreement. In the case at hand, compensation was granted for the full increase in social security costs, also for those costs that were related to commercial activities not being services of general economic interest. As stated by the Norwegian authorities themselves, it cannot be excluded that the compensation also benefits the commercial parts of the Hurtigruten activities.

The Authority thus considers the aid to be new aid within the meaning of Article 1 c) in Part II of Protocol 3 to the Surveillance and Court Agreement.

3.   Procedural requirements

Pursuant to Article 1 (3) in Part I of Protocol 3 to the Surveillance and Court Agreement, ‘the EFTA Surveillance Authority shall be informed, in sufficient time to enable it to submit its comments, of any plans to grant or alter aid (…). The State concerned shall not put its proposed measures into effect until the procedure has resulted in a final decision’.

The Authority considers the aid to the Hurtigruten companies to be new aid within the meaning of Article 1 c) in Part II of Protocol 3 to the Surveillance and Court Agreement. This implies that the compensation should have been notified to the Authority, according to Article 1 (3) in Part I and Article 2 in Part II of Protocol 3 to the Surveillance and Court Agreement, and should not have been put into effect until the Authority approved the compensation. The Norwegian authorities, however, decided to grant the compensation and not to notify it to the Authority. The compensation is therefore considered as ‘unlawful aid’ within the meaning of Article 1 f) in Part II of Protocol 3 to the Surveillance and Court Agreement and, thus, possibly subject to recovery.

4.   Compatibility of the State aid

Direct aid aimed at covering operating losses is, in general, not compatible with the functioning of the EEA Agreement. Since the increased compensation granted to the Hurtigruten companies covers costs concerning the day-to-day operation of the Hurtigruten service, this payment is to be regarded as operating aid. Such operating aid may be approved, exceptionally, if the conditions set out in derogation provisions of the EEA Agreement are fulfilled.

As in the 2001 Decision, the Authority takes the view that the aid under examination does not qualify for an exemption from the general prohibition of State aid in Article 61 (1) of the EEA Agreement on the basis of Article 61 (2) or (3) of the EEA Agreement.

Aid granted to undertakings performing a service in the general economic interest may, however, be regarded as compatible with the functioning of the EEA Agreement, provided that the conditions laid down in Article 59 (2) of the EEA Agreement are respected.

Pursuant to Article 59 (2) of the EEA Agreement ‘undertakings entrusted with the operation of services of general economic interest…shall be subject to the rules contained in this Agreement, in particular to the rules on competition, in so far as the application of such rules does not obstruct the performance, in law or in fact, of the particular tasks assigned to them. The development of trade must not be affected to such an extent as would be contrary of the interests of the Contracting Parties.’

According to case law, four criteria must be met in order for Article 59 (2) of the EEA Agreement to apply. Firstly, there must be an act of entrustment whereby the State confers responsibility for the execution of a certain task to an undertaking. Secondly, the entrustment must relate to a service of general economic interest. Thirdly, the measure has to be necessary for the performance of the tasks assigned and proportional to that end (hereinafter ‘the necessity requirement’). Finally, the development of trade must not be affected to such an extent as would be contrary to the interests of the Contracting Parties.

In its 2001 Decision, the Authority assessed the compatibility of the compensation to the Hurtigruten companies, as defined in the Hurtigruten Agreement, with Article 59 (2) of the EEA Agreement. When carrying out that assessment, the Authority took into account sector specific rules, as laid down in the Maritime Cabotage Regulation (12) and Chapter 24A of the Authority's State Aid Guidelines: Aid to maritime transport. The Authority will base its assessment of the increased compensation for 2004 on the appreciation of the Hurtigruten Agreement in the 2001 Decision.

In the 2001 Decision, the Authority regarded parts of the Hurtigruten service as covered by the concept of a service of general economic interest. It furthermore concluded that the Hurtigruten Agreement constituted a public act through which the Hurtigruten companies were entrusted with the operation of services in the general economic interest. Moreover, the agreed payment to Hurtigruten under the Hurtigruten Agreement was, in the Authority's opinion, necessary in order to compensate for the public service obligations imposed on the Hurtigruten companies. Finally, the Authority concluded that the Hurtigruten Agreement would not affect trade to an extent contrary to the interests of the Contracting Parties to the EEA Agreement.

As the Norwegian authorities have paid an increased compensation to the Hurtigruten companies for 2004, the question arises whether the compensation can still be considered to meet the criteria of Article 59 (2) of the EEA Agreement, and in particular whether the necessity requirement is still met.

The necessity requirement implies that the amount of compensation shall not exceed what is necessary to cover the costs incurred in discharging the public service obligations, taking into account the relevant receipts and a reasonable profit on own capital necessary for discharging those obligations. This compensation must be used for the functioning of the service of general economic interest concerned. It furthermore follows that where the undertaking also carries out activities falling outside the scope of the service of general economic interest, only the costs associated with the service of general economic interest shall be taken into consideration.

However, the increased aid to the Hurtigruten companies in 2004, paid out in order to compensate them for changes in the differentiated social security scheme, has been granted — as stated by the Norwegian authorities — also in favour of commercial activities, as the compensation did not make a distinction between the part of the social security costs related to the commercial activities of the companies and those activities which might be considered public service within the meaning of Article 59 (2) of the EEA Agreement.

The Norwegian authorities have agued that it follows from the Hurtigruten Agreement that no clear separation of the commercial and non-commercial services of the Hurtigruten companies has to be made, as a substantial part of the profits generated by the Hurtigruten companies in the summer season should be used to finance the unprofitable activity in the winter season. However, the fact that Norwegian authorities have chosen this solution in order to minimize the need for public service compensation does not imply that an increased new aid partially in favour of commercial activity can be considered as necessary for the provision of the public service.

Furthermore, the Authority would like to point out that the 2001 Decision clearly stated that the compensation granted to the Hurtigruten companies may only cover activities in relation with the public service obligation of the companies. The Authority did not accept State aid for the commercially viable part of the service. Moreover, the 2001 Decision was based on a report prepared by Arthur Andersen which analysed the Hurtigruten activities and the need for public service compensation in order to uphold the level of the public service. The public service cost, and thus the allowed State aid set out in the 2001 Decision, was established based on this report.

In addition, the Authority underlines that in order to increase the level of State aid granted to the Hurtigruten companies in line with the 2001 Decision, the Norwegian authorities would have to document that the increased aid is granted only to the public service part of the activity. However, the Norwegian authorities have not denied that the increased State aid to the Hurtigruten companies does partially finance the commercial part of the activity. Neither have the Norwegian authorities made any attempt to calculate the split between the public service part and the commercial part of the Hurtigruten activity in order to grant compensation only to the public service related part of the activity.

Concerning the argument made by the Norwegian authorities that the compensation has been paid without distinction because it was difficult to separate the public service obligations from the commercial activities of the Hurtigruten companies, this is not sufficient to accept an aid which is not in line with the necessity requirement. The concept of public service compensation presupposes that a separation of the costs relating to the public service activities and costs relating to commercial activities has been performed.

Furthermore, the Norwegian authorities argue that even if the grant to the Hurtigruten companies has been increased, this does not involve overcompensation, as the financial performance of the Hurtigruten companies indicates lower profit than was expected when the amount of compensation for public services activities carried out by the companies was calculated. However, even if the companies' profits should indeed be lower than expected, this does not give the Norwegian authorities the right to give a higher compensation than that approved by the Authority in the 2001 Decision, unless it is established that this compensation is necessary to cover the public service costs. In any event, it cannot justify the granting of aid for commercial activities, which are not covered by the application of Article 59 (2) of the EEA Agreement.

In the view of the Authority, it follows from the above that the increased aid paid to the Hurtigruten companies seems to exceed the amount of compensation necessary in order for the companies to fulfil their public service obligations. Such over-compensation would not be compatible with Article 59 (2) of the EEA Agreement, and would thus constitute State aid which is incompatible with the EEA Agreement.

It follows from the above that, according to the preliminary appreciation of the Authority, the part of the compensation granted to the commercial activities of the Hurtigruten companies is to be regarded as State aid incompatible with the EEA Agreement and, thus, possibly subject to recovery. Only the part of compensation directly relating to the performance of the public service obligation would be compatible and, hence, not subject to recovery. Should it, as argued by the Norwegian authorities, prove impossible to make a separation between the increased costs incurred in relation with the public service activities and with the commercial activities of the Hurtigruten companies, the Authority might be forced to regard the compensation in its entirety as State aid incompatible with the EEA Agreement. The compensation would in this case also be subject to recovery in its entirety.

5.   Conclusion

Based on the information submitted by the Norwegian Government, the Authority cannot exclude that the compensation to the Hurtigruten companies for increased social security contributions constitutes aid within the meaning of Article 61 (1) of the EEA Agreement. The Authority cannot see that any exceptions under Article 61 (2) or (3) to the general prohibition of State aid under Article 61 (1) of the EEA Agreement applies to the aid. Furthermore, the Authority has doubts that the measure can be regarded as complying with Article 59 (2) of the EEA Agreement. Consequently, the Authority has doubts that the above measure is compatible with the functioning of the EEA Agreement.

Furthermore, it is the Authority's preliminary view that the aid is to be considered as new aid within the meaning of Article 1 c) in Part II of Protocol 3 to the Surveillance and Court Agreement. This implies that the compensation should have been notified to the Authority, according to Article 1 (3) in Part I and Article 2 in Part II of Protocol 3 to the Surveillance and Court Agreement. The compensation is therefore considered as ‘unlawful aid’ within the meaning of Article 1 f) in Part II of Protocol 3 to the Surveillance and Court Agreement and subject to possible recovery.

Consequently, and in accordance with Articles 13 (1) and 4 (4) in Part II of Protocol 3 to the Surveillance and Court Agreement, the Authority is obliged to open the procedure provided for in Article 1 (2) in Part I of Protocol 3 of the Surveillance and Court Agreement. The decision to open proceedings is without prejudice to the final decision of the Authority, which may conclude that the measure in question is compatible with the functioning of the EEA Agreement.

In the light of the foregoing considerations, the Authority, acting under the procedure laid down in Article 1 (2) in Part I of Protocol 3 to the Surveillance and Court Agreement, requests Norway to submit its comments and to provide all such information as may help to assess the compensation to the Hurtigruten companies for increased social security contribution, within two months from receipt of this decision.

HAS ADOPTED THIS DECISION:

1.

The Authority has decided to open the formal investigation procedure provided for in Article 1(2) in Part I of Protocol 3 to the Surveillance and Court Agreement with regard to the compensation granted to the Hurtigruten companies for increased social security contributions.

2.

The Norwegian Government is invited; pursuant to Article 6 (1) in Part II of Protocol 3 to the Surveillance and Court Agreement, to submit its comments on the opening of the formal investigation procedure within two months from the notification of this decision and to provide all such information as may help to assess the aid measure.

3.

The Norwegian Government shall be informed by means of a letter containing a copy of this decision.

4.

The EC Commission shall be informed in accordance with Protocol 27(d) to the EEA Agreement, by means of a copy of this decision.

5.

Other EFTA States, EC Member States and interested parties shall be informed by the publishing of this decision in its authentic language version, accompanied by a meaningful summary in languages other than the authentic language version, in the EEA Section of and the EEA Supplement to the Official Journal of the European Communities, inviting them to submit comments within one month from the date of the publication.

6.

This Decision is addressed to Norway.

7.

This Decision is authentic in the English language.

Done at Brussels, 5 July 2006

For the EFTA Surveillance Authority

Bjørn T. GRYDELAND

President

Kristján A. STEFÁNSSON

College Member

(1)  Hereinafter referred to as the ‘Authority’.

(2)  Hereinafter referred to as the ‘EEA Agreement’.

(3)  Hereinafter referred to as the ‘Surveillance and Court Agreement’.

(4)  The Authority's decisions are available on http://www.eftasurv.int/.

(5)  Hereinafter referred to as the ‘Hurtigruten companies’.

(6)  Hereinafter referred to as the ‘Hurtigruten Agreement’.

(7)  Decision 417/01/COL, hereinafter referred to as the ‘2001 Decision’.

(8)  Decision 172/02/COL.

(9)  Decision 218/03/COL. The transitional period did not apply to Zone 5, as the EFTA States by decision No 2/2003/SC of 1 July 2003 decided that the regionally differentiated social security contributions in Zone 5 was compatible with the EEA Agreement due to exceptional circumstances in this zone.

(10)  The comments to Position 70 read as follows: Av budsjettforslaget på 200,8 mill. kr for 2004, er 192,3 mill. kr direkte relatert til den gjeldende avtalen med hurtigruterederiene. Restbeløpet på 8,5 mill. kr er knyttet til ev. kompensasjon som følge av endringer i ordningen med differensiert arbeidsgiveravgift. Endelig kompensasjonsbeløp vil bli bestemt når forhandlingene mellom hurtigruteselskapene og departementet er avsluttet. [Unofficial translation by the Authority: Of the budget proposal of NOK 200,8 million for 2004, NOK 192,3 million are directly related to the current agreement with the Hurtigruten companies. The remainder of NOK 8,5 million is related to possible compensation as a consequence of amendments to the system concerning differentiated social security contributions. The final compensation will be determined when the negotiations between the Hurtigruten companies and the Ministry are finished.]

(11)  In this regard, the Norwegian authorities refer to a report prepared by Arthur Andersen in 2000 called Behov for statlige tjenestekjøp etter 2001, which analysed the Hurtigruten activities.

(12)  Council Regulation (EEC) No 3577/92 of 7 December 1992 applying the principle of freedom to provide services to maritime transport within Member States (maritime cabotage).