3.10.2006   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 238/1

(1)

Η προστασία του περιβάλλοντος είναι ένας από τους βασικούς στόχους που καθορίζονται στις δηλώσεις σχετικά με τις αρχές για τη βιώσιμη ανάπτυξη, τις οποίες έχει υιοθετήσει το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο. Αποτελεί προτεραιότητα για κοινοτική συγχρηματοδότηση και θα πρέπει να χρηματοδοτείται κυρίως από τα οριζόντια χρηματοδοτικά μέσα της Κοινότητας, συμπεριλαμβανομένου του Ευρωπαϊκού Ταμείου Περιφερειακής Ανάπτυξης, του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Ταμείου, του Ταμείου Συνοχής, του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Αγροτικής Ανάπτυξης, του Προγράμματος-Πλαισίου για την Ανταγωνιστικότητα και την Καινοτομία, του Ευρωπαϊκού Αλιευτικού Ταμείου και του 7ου Προγράμματος Πλαισίου για την Έρευνα.

(2)

Τα εν λόγω κοινοτικά χρηματοδοτικά μέσα δεν καλύπτουν όλες τις περιβαλλοντικές προτεραιότητες. Ως εκ τούτου, υπάρχει ανάγκη για ένα χρηματοδοτικό μέσο για το περιβάλλον (LIFE+) ώστε να παρέχεται ειδική στήριξη για την ανάπτυξη και την εφαρμογή της κοινοτικής πολιτικής και νομοθεσίας για το περιβάλλον, ιδίως όσον αφορά τους στόχους του έκτου κοινοτικού προγράμματος δράσης για το περιβάλλον (6ου ΠΔΠ) που ετέθησαν με την απόφαση αριθ. 1600/2002/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 22ας Ιουλίου 2002 (4).

(3)

Θα πρέπει να παρέχεται στήριξη μέσω συμφωνιών επιδότησης και συμβάσεων κρατικών προμηθειών σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ, Ευρατόμ) αριθ. 1605/2002 του Συμβουλίου, της 25ης Ιουνίου 2002, για τη θέσπιση του δημοσιονομικού κανονισμού που εφαρμόζεται στο γενικό προϋπολογισμό των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (5).

(4)

Τα μέτρα και έργα που χρηματοδοτούνται στο πλαίσιο του LIFE+ θα πρέπει να πληρούν κριτήρια επιλεξιμότητας προκειμένου να εξασφαλίζεται η καλύτερη δυνατή χρήση των κοινοτικών κονδυλίων. Ειδικότερα, για το μέρος του προϋπολογισμού που υπόκειται σε κατ' ανάθεση διαχείριση, τα μέτρα και τα έργα θα πρέπει να πληρούν πρόσθετα κριτήρια επιλεξιμότητας ώστε να εξασφαλίζεται ευρωπαϊκή προστιθέμενη αξία και να αποφεύγεται η χρηματοδότηση επαναλαμβανομένων δραστηριοτήτων, όπως καθημερινών εργασιών.

(5)

Στον τομέα της φύσης και της βιοποικιλότητας, η εφαρμογή της κοινοτικής πολιτικής και νομοθεσίας παρέχει, αφεαυτής, πλαίσιο για ευρωπαϊκή προστιθέμενη αξία. Τα μέτρα και έργα βέλτιστης πρακτικής ή επίδειξης, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που αφορούν τη διαχείριση και τον καθορισμό τόπων του Natura 2000, σύμφωνα με την απόφαση 94/43/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 21ης Μαΐου 1992 για τη διατήρηση των φυσικών οικοτόπων καθώς και της άγριας πανίδας και χλωρίδας (6) και την οδηγία 79/409/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 2ας Απριλίου 1979 περί της διατηρήσεως των αγρίων πτηνών (7) θα πρέπει να είναι επιλέξιμα για κοινοτική χρηματοδότηση στο πλαίσιο του LIFE+, εκτός εάν είναι επιλέξιμα για χρηματοδότηση στο πλαίσιο άλλων κοινοτικών χρηματοδοτικών μέσων.

(6)

Τα μέτρα και έργα καινοτομίας ή επίδειξης που σχετίζονται με κοινοτικούς περιβαλλοντικούς στόχους, συμπεριλαμβανομένης της ανάπτυξης ή της διάδοσης τεχνικών βέλτιστης πρακτικής, τεχνογνωσίας ή τεχνολογιών, καθώς και τα μέτρα και έργα που αφορούν τις εκστρατείες ευαισθητοποίησης και την ειδική εκπαίδευση των υπαλλήλων που συμμετέχουν σε παρεμβάσεις πρόληψης των δασικών πυρκαϊών θα πρέπει να είναι επιλέξιμα για κοινοτική χρηματοδότηση στο πλαίσιο του LIFE+, εκτός εάν είναι επιλέξιμα για χρηματοδότηση στο πλαίσιο άλλων κοινοτικών χρηματοδοτικών μέσων.

(7)

Τα μέτρα και έργα για την ανάπτυξη και την υλοποίηση των κοινοτικών στόχων που αφορούν την ευρεία, εναρμονισμένη, γενική και μακροπρόθεσμη παρακολούθηση των δασών και των περιβαλλοντικών αλληλεπιδράσεων θα πρέπει να είναι επιλέξιμα για κοινοτική χρηματοδότηση στο πλαίσιο του LIFE+, εκτός εάν είναι επιλέξιμα για χρηματοδότηση στο πλαίσιο άλλων κοινοτικών χρηματοδοτικών μέσων.

(8)

Η πρόκληση της αποτελεσματικής χάραξης και υλοποίησης της πολιτικής υπό το 6ο ΠΔΠ είναι δυνατό να αντιμετωπιστεί μόνον με στήριξη για τις βέλτιστες πρακτικές ή μέτρα επίδειξης και έργα με στόχο τη χάραξη και υλοποίηση της περιβαλλοντικής πολιτικής της Κοινότητας, την επίδειξη καινοτόμων προσεγγίσεων πολιτικής, τεχνολογιών, μεθόδων και μέσων, την παγίωση της γνωστικής βάσης, τη δημιουργία ικανότητας εφαρμογής, την προαγωγή της ορθής διακυβέρνησης, την προώθηση της δικτύωσης, της αμοιβαίας ανταλλαγής γνώσεων και της ανταλλαγής βέλτιστων πρακτικών, καθώς και για τη βελτίωση της διάδοσης των πληροφοριών, την ευαισθητοποίηση και την επικοινωνία. Η χρηματοδοτική στήριξη δυνάμει του παρόντος κανονισμού θα πρέπει, κατά συνέπεια, να συμβάλλει στη χάραξη, την εφαρμογή, την παρακολούθηση και την αξιολόγηση της περιβαλλοντικής πολιτικής και νομοθεσίας, καθώς και στη γνωστοποίηση και διάδοσή της σε όλη την Κοινότητα.

(9)

Το LIFE+ θα πρέπει να αποτελείται από τρία στοιχεία: LIFE+ Φύση και Βιοποικιλότητα, LIFE+ Περιβαλλοντική Πολιτική και Διακυβέρνηση και LIFE+ Ενημέρωση και Επικοινωνία. Τα μέτρα και τα έργα που χρηματοδοτούνται από το LIFE+ θα πρέπει να μπορούν να συμβάλλουν στην επίτευξη των συγκεκριμένων στόχων περισσότερων του ενός από τα τρία αυτά στοιχεία και να συνεπάγονται τη συμμετοχή περισσότερων του ενός κρατών μελών καθώς και να συμβάλλουν στην ανάπτυξη στρατηγικών προσεγγίσεων για την επίτευξη περιβαλλοντικών στόχων.

(10)

Προκειμένου να εκτελεί το ρόλο της ως προς την ανάληψη πρωτοβουλίας για την ανάπτυξη και την εφαρμογή της περιβαλλοντικής πολιτικής, η Επιτροπή θα πρέπει να χρησιμοποιεί πόρους από το LIFE+ για να ολοκληρώσει μελέτες και αξιολογήσεις, να αναλαμβάνει υπηρεσίες για την εφαρμογή και ενσωμάτωση της περιβαλλοντικής πολιτικής και νομοθεσίας, να διοργανώνει συναντήσεις, σεμινάρια και εργαστήρια με εμπειρογνώμονες και ενδιαφερομένους, να αναπτύσσει και να συντηρεί δίκτυα, και να αναπτύσσει και να συντηρεί συστήματα πληροφορικής. Επιπλέον, η Επιτροπή θα πρέπει να χρησιμοποιεί το μέρος του προϋπολογισμού του LIFE+ που υπόκειται σε κεντρική διαχείριση για να αναλαμβάνει δραστηριότητες ενημέρωσης, δημοσίευσης και διάδοσης, συμπεριλαμβανομένων εκδηλώσεων, εκθέσεων και παρόμοιων μέτρων ευαισθητοποίησης, για τις δαπάνες προετοιμασίας και παραγωγής οπτικοακουστικού υλικού, και για τη λήψη τεχνικής και/ή διοικητικής βοήθειας σχετικά με τον εντοπισμό, την προετοιμασία, τη διαχείριση, την παρακολούθηση, τον έλεγχο και την εποπτεία προγραμμάτων και έργων.

(11)

Οι μη κυβερνητικές οργανώσεις (ΜΚΟ) συμβάλλουν στην ανάπτυξη και την εφαρμογή της κοινοτικής περιβαλλοντικής πολιτικής και νομοθεσίας. Είναι, συνεπώς, σκόπιμο, το μέρος του προϋπολογισμού του LIFE+ που υπόκειται σε κεντρική διαχείριση, να στηρίζει τις εργασίες ορισμένων περιβαλλοντικών ΜΚΟ με τα κατάλληλα προσόντα μέσω ανταγωνιστικής και διαφανούς χορήγησης ετήσιων λειτουργικών επιδοτήσεων. Οι ΜΚΟ αυτές πρέπει να είναι ανεξάρτητες και μη κερδοσκοπικές και να δραστηριοποιούνται σε τρεις τουλάχιστον ευρωπαϊκές χώρες, είτε μόνες τους είτε υπό μορφή ενώσεων.

(12)

Η πείρα από τρέχοντα και προγενέστερα μέσα ανέδειξε την ανάγκη σχεδιασμού και προγραμματισμού σε πολυετή βάση καθώς και επικέντρωσης των προσπαθειών στην προώθηση της προστασίας του περιβάλλοντος με τον καθορισμό προτεραιοτήτων και τη στοχοθέτηση των πεδίων δραστηριότητας που είναι επιλέξιμα για κοινοτική συγχρηματοδότηση.

(13)

Τα κράτη μέλη θα πρέπει να προετοιμάσουν ετήσια εθνικά προγράμματα εργασίας διαφορετικά και από τα σχέδια και προγράμματα που εκπονούνται για ορισμένους τομείς και καθορίζουν το πλαίσιο μελλοντικών αδειών έργων και από τα σχέδια και προγράμματα για τα οποία απαιτείται εκτίμηση βάσει της οδηγίας 92/43/ΕΟΚ. Αυτά τα προγράμματα εργασίας δεν θα πρέπει να θεωρούνται σχέδια ή προγράμματα υποκείμενα στην οδηγία 2001/42/ΕΟΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 27ης Ιουνίου 2001, σχετικά με την εκτίμηση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων ορισμένων σχεδίων και προγραμμάτων (8).

(14)

Οι απαιτήσεις περιβαλλοντικής προστασίας θα πρέπει να ενσωματώνονται στον ορισμό και την εφαρμογή των κοινοτικών πολιτικών και δραστηριοτήτων, συμπεριλαμβανομένων των χρηματοδοτικών μέσων. Συνεπώς, το LIFE+ θα πρέπει να συμπληρώνει άλλα κοινοτικά χρηματοδοτικά μέσα, και η Κοινότητα και τα κράτη μέλη θα πρέπει να εξασφαλίζουν τη συμπληρωματικότητα αυτή, σε κοινοτικό, εθνικό, περιφερειακό και τοπικό επίπεδο.

(15)

Σύμφωνα με τα συμπεράσματα των συνόδων του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου του Λουξεμβούργου (Δεκέμβριος 1997) και της Θεσσαλονίκης (Ιούνιος 2003), οι υποψήφιες χώρες και οι χώρες των Δυτικών Βαλκανίων που συμμετέχουν στη Διαδικασία Σταθεροποίησης και Σύνδεσης θα πρέπει να είναι επιλέξιμες για συμμετοχή σε κοινοτικά προγράμματα, σύμφωνα με τους όρους που καθορίζονται στις σχετικές διμερείς συμφωνίες που συνάφθηκαν με τις χώρες αυτές.

(16)

Είναι αναγκαίο να ενοποιηθούν ορισμένα υπάρχοντα μέσα για το περιβάλλον και να απλοποιηθεί ο προγραμματισμός και η διαχείριση με τη δημιουργία ενός ενιαίου και ορθολογικού χρηματοδοτικού μέσου για το περιβάλλον.

(17)

Είναι επίσης αναγκαία η διασφάλιση της ομαλής μετάβασης και η συνέχιση της παρακολούθησης, του ελέγχου και της ποιοτικής αξιολόγησης των δραστηριοτήτων που χρηματοδοτούνται από τρέχοντα προγράμματα μετά τη λήξη των προγραμμάτων αυτών.

(18)

Ο παρόν κανονισμός καθορίζει, για όλη τη διάρκεια του προγράμματος χρηματοδοτικό κονδύλιο που αποτελεί την προνομιακή αναφορά κατά την έννοια του σημείου 37 της Διοργανικής Συμφωνίας μεταξύ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, του Συμβουλίου και της Επιτροπής της 17ης Μαΐου 2006 για δημοσιονομική πειθαρχία και χρηστή δημοσιονομική διαχείριση (9) , για την αρχή του προϋπολογισμού μέσα στα πλαίσια της ετήσιας διαδικασίας του προϋπολογισμού.

(19)

Ο γενικός στόχος του LIFE+ είναι να συμβάλει στην εφαρμογή, την ενημέρωση και την ανάπτυξη της κοινοτικής περιβαλλοντικής πολιτικής και νομοθεσίας, και ιδίως να στηρίξει την εφαρμογή του 6ου ΠΔΠ. Τα κράτη μέλη, εργαζόμενα από κοινού μέσω κοινοτικών μέσων με στόχο τη βελτίωση της υλοποίησης σε εθνικό και τοπικό επίπεδο, την επίτευξη κοινοτικών στόχων ή τις ανταλλαγές πληροφοριών σε κοινοτικό επίπεδο, μπορούν να επιτύχουν ευρωπαϊκή προστιθέμενη αξία. Δεδομένου ότι ο στόχος αυτός του LIFE+ δεν μπορεί να επιτευχθεί επαρκώς από τα κράτη μέλη και συνεπώς μπορεί να επιτευχθεί καλύτερα σε κοινοτικό επίπεδο, η Κοινότητα μπορεί να λάβει μέτρα σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας του άρθρου 5 της Συνθήκης. Σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας του ιδίου άρθρου, ο παρών κανονισμός δεν υπερβαίνει τα αναγκαία όρια για την επίτευξη του στόχου αυτού.

(20)

Τα εκτελεστικά μέτρα τα οποία ο παρών κανονισμός εξουσιοδοτεί την Επιτροπή να θεσπίσει είναι μέτρα διαχείρισης που σχετίζονται με την εφαρμογή προγράμματος το οποίο έχει σημαντικές επιπτώσεις στον προϋπολογισμό κατά την έννοια του άρθρου 2, στοιχείο α), της απόφασης 1999/468/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Ιουνίου 1999, για τον καθορισμό των όρων άσκησης των εκτελεστικών αρμοδιοτήτων που ανατίθενται στην Επιτροπή (10). Ορισμένα εκτελεστικά μέτρα θα πρέπει, συνεπώς, να θεσπισθούν σύμφωνα με τη διαδικασία της επιτροπής διαχείρισης που προβλέπεται στο άρθρο 4 της εν λόγω απόφασης. Εντούτοις, ο παρών κανονισμός καθορίζει ένα γενικό πλαίσιο και θα ισχύσει για επτά έτη. Οι κοινοτικές και οι εθνικές προτεραιότητες είναι πιθανόν να γνωρίσουν σημαντική εξέλιξη κατά τη διάρκεια της περιόδου αυτής. Επίσης, με τον παρόντα κανονισμό, πολλές αποφάσεις βασικής σημασίας εντάσσονται σε πολυετή στρατηγικά προγράμματα και σε εθνικά ετήσια προγράμματα εργασίας. Τα θέματα αυτά είναι κρίσιμα για μεμονωμένα κράτη μέλη και ζωτικής σημασίας για την εθνική περιβαλλοντική τους πολιτική. Είναι, επομένως, σκοπιμότερο, ορισμένα άλλα μέτρα να θεσπισθούν σύμφωνα με τη διαδικασία της κανονιστικής επιτροπής του άρθρου 5 της απόφασης 1999/468/ΕΚ, προκειμένου να δοθεί στα κράτη μέλη η δυνατότητα να υποβάλλουν προτεινόμενα μέτρα στο Συμβούλιο προς εξέταση. Η διαδικασία της κανονιστικής επιτροπής είναι επίσης κατάλληλη για την έγκριση τροποποιήσεων στα Παραρτήματα του παρόντος κανονισμού, με τις οποίες προσδιορίζονται βασικές διατάξεις, και ιδίως τα μέτρα που είναι επιλέξιμα για χρηματοδότηση, και για τον καθορισμό εκτελεστικών κανόνων άλλων από εκείνα τα τεχνικά μέτρα τα οποία μνημονεύονται ρητώς στον παρόντα κανονισμό,

1)

«6ο ΠΔΠ», το έκτο κοινοτικό πρόγραμμα δράσης για το περιβάλλον, όπως ορίζεται στην απόφαση αριθ. 1600/2002/ΕΚ,

2)

«δημοσιονομικός κανονισμός», ο κανονισμός (ΕΚ/Ευρατόμ) αριθ. 1605/2002,

3)

«εθνικοί οργανισμοί», εθνικοί δημόσιοι φορείς ή φορείς ιδιωτικού δικαίου επιφορτισμένοι με αποστολή δημόσιου συμφέροντος, στους οποίους έχουν ανατεθεί καθήκοντα εκτέλεσης προϋπολογισμού σύμφωνα με το άρθρο 7, παράγραφος 2.

(α)

είναι κοινοτικού ενδιαφέροντος, διότι συμβάλλουν σημαντικά στην επίτευξη του γενικού στόχου του LIFE+ που καθορίζεται στο άρθρο 1, παράγραφος 2, και

(β)

είναι συγκροτημένα από τεχνική και οικονομική άποψη, εφικτά και αποδοτικά σε σχέση με το κόστος τους.

(α)

μέτρα και έργα βέλτιστης πρακτικής ή μέτρα και έργα επίδειξης για την εφαρμογή της οδηγίας 79/409/ΕΟΚ ή της οδηγίας 92/43/ΕΟΚ,

(β)

καινοτόμα μέτρα και έργα ή μέτρα και έργα επίδειξης που σχετίζονται με τους κοινοτικούς περιβαλλοντικούς στόχους, συμπεριλαμβανομένης της ανάπτυξης ή της διάδοσης τεχνικών, τεχνογνωσίας ή τεχνολογιών βέλτιστης πρακτικής,

(γ)

εκστρατείες ευαισθητοποίησης και ειδική εκπαίδευση των υπαλλήλων που συμμετέχουν σε παρεμβάσεις πρόληψης των δασικών πυρκαϊών,

(δ)

μέτρα και έργα για την ανάπτυξη και την υλοποίηση κοινοτικών στόχων που αφορούν την ευρεία, εναρμονισμένη, γενική και μακροπρόθεσμη παρακολούθηση των δασών και των περιβαλλοντικών αλληλεπιδράσεων.

—

LIFE+ Φύση και Βιοποικιλότητα,

—

LIFE+ Περιβαλλοντική Πολιτική και Διακυβέρνηση,

—

LIFE+ Ενημέρωση και Επικοινωνία.

(α)

H συμβολή στην εφαρμογή της κοινοτικής πολιτικής και νομοθεσίας για τη φύση και τη βιοποικιλότητα, ιδίως των οδηγιών 79/409/ΕΟΚ και 92/43/ΕΟΚ, μεταξύ άλλων σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο, και η στήριξη της περαιτέρω ανάπτυξης και υλοποίησης του δικτύου Natura 2000, συμπεριλαμβανομένων των παράκτιων και των θαλάσσιων οικοτόπων και ειδών,

(β)

η συμβολή στην παγίωση της γνωστικής βάσης για την ανάπτυξη, την εκτίμηση, την παρακολούθηση και την αξιολόγηση της κοινοτικής πολιτικής και νομοθεσίας για τη φύση και τη βιοποικιλότητα,

(γ)

η στήριξη του σχεδιασμού και της εφαρμογής προσεγγίσεων και μέσων πολιτικής για την παρακολούθηση και την αξιολόγηση της φύσης και της βιοποικιλότητας και των παραγόντων, των πιέσεων και των αντιδράσεων που τις επηρεάζουν, σε σχέση, ιδίως, με την επίτευξη του στόχου της ανάσχεσης της απώλειας βιοποικιλότητας εντός της Κοινότητας μέχρι το 2010,

(δ)

η στήριξη της βελτίωσης της περιβαλλοντικής διακυβέρνησης με τη διεύρυνση της συμμετοχής ενδιαφερομένων, συμπεριλαμβανομένων μη κυβερνητικών οργανώσεων, στο πλαίσιο διαβουλεύσεων για την πολιτική και τη νομοθεσία σχετικά με τη φύση και τη βιοποικιλότητα και για την εφαρμογή τους.

(α)

Η συμβολή στην ανάπτυξη και την επίδειξη καινοτόμων προσεγγίσεων, τεχνολογιών, μεθόδων και μέσων πολιτικής,

(β)

η συμβολή στην παγίωση της γνωστικής βάσης για την ανάπτυξη, την εκτίμηση, την παρακολούθηση και την αξιολόγηση της περιβαλλοντικής πολιτικής και νομοθεσίας,

(γ)

η στήριξη του σχεδιασμού και της εφαρμογής προσεγγίσεων για την παρακολούθηση και την εκτίμηση της κατάστασης του περιβάλλοντος, καθώς και των παραγόντων, των πιέσεων και των αντιδράσεων που έχουν επιπτώσεις στο περιβάλλον,

(δ)

η διευκόλυνση της υλοποίησης της κοινοτικής περιβαλλοντικής πολιτικής, με ιδιαίτερη έμφαση στην υλοποίηση σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο,

(ε)

η παροχή στήριξης για τη βελτίωση της περιβαλλοντικής διακυβέρνησης, με τη διεύρυνση της συμμετοχής των ενδιαφερομένων, συμπεριλαμβανομένων των μη κυβερνητικών οργανώσεων, στις διαβουλεύσεις και την εφαρμογή πολιτικών.

(α)

Η διάδοση πληροφοριών και η ευαισθητοποίηση για περιβαλλοντικά ζητήματα, συμπεριλαμβανομένης της πρόληψης των δασικών πυρκαϊών,

(β)

η παροχή στήριξης για συνοδευτικά μέτρα, όπως ενημέρωση, δράσεις και εκστρατείες επικοινωνίας, διασκέψεις και εκπαίδευση, συμπεριλαμβανομένης της εκπαίδευσης για την πρόληψη των δασικών πυρκαϊών.

(α)

Συμφωνίες επιδότησης,

(β)

συμβάσεις κρατικών προμηθειών.

(α)

Στην περίπτωση εθνικών οργανισμών, τα κοινοτικά αυτά κονδύλια αντιπροσωπεύουν το 2 % κατ' ανώτατο όριο της κοινοτικής συνεισφοράς στο εθνικό ετήσιο πρόγραμμα εργασίας του κράτους μέλους για το οικείο έτος. Το εν λόγω προσωπικό πρέπει να ασκεί πρόσθετα καθήκοντα τα οποία δεν εξεπλήρωναν προηγουμένως οι εθνικές διοικήσεις σε συνάρτηση με την εφαρμογή κοινοτικών προγραμμάτων,

(β)

οι δαπάνες για τους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων μπορούν να χρηματοδοτούνται μόνον κατά τον βαθμό που σχετίζονται με το κόστος δραστηριοτήτων υλοποίησης έργων τις οποίες η αρμόδια δημόσια αρχή δεν θα εκτελούσε αν το συγκεκριμένο έργο δεν πραγματοποιείτο. Το εν λόγω προσωπικό πρέπει να αποσπάται ειδικά για ένα έργο και πρέπει να αντιπροσωπεύει πρόσθετο κόστος σε σχέση με το υπάρχον μόνιμο προσωπικό.

(α)

Πληθυσμός:

(β)

φύση και βιοποικιλότητα:

(α)

Προσδιορισμό των τομέων προτεραιότητας λαμβανομένων υπόψη των προσδιορισμένων μακροπρόθεσμων αναγκών,

(β)

συνοπτική παρουσίαση των ειδικών εθνικών στόχων,

(γ)

περιγραφή των μέτρων προς χρηματοδότηση και του τρόπου με τον οποίον πληρούν τα κριτήρια επιλεξιμότητας του άρθρου 3,

(δ)

εκτιμήσεις κόστους, και

(ε)

περιγραφή του προτεινόμενου πλαισίου παρακολούθησης.

(α)

Τα κράτη ΕΖΕΣ που έχουν γίνει μέλη του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Περιβάλλοντος, σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 933/1999 του Συμβουλίου της 29ης Απριλίου 1999, για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 1210/90 για την ίδρυση του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Περιβάλλοντος και του ευρωπαϊκού δικτύου πληροφοριών και παρατηρήσεων σχετικά με το περιβάλλον (11),

(β)

οι χώρες που είναι υποψήφιες για προσχώρηση στην Ευρωπαϊκή Ένωση,

(γ)

οι χώρες των Δυτικών Βαλκανίων που είναι ενταγμένες στη Διαδικασία Σταθεροποίησης και Σύνδεσης.

(α)

Έγκριση και, εάν χρειάζεται, τροποποίηση πολυετών στρατηγικών προγραμμάτων που καταρτίζονται σύμφωνα με το άρθρο 6, παράγραφος 1,

(β)

έγκριση και, εάν χρειάζεται, τροποποίηση ετήσιων εθνικών προγραμμάτων εργασίας που υποβάλλονται από τα κράτη μέλη σύμφωνα με το άρθρο 6, παράγραφος 3,

(γ)

προσθήκη μέτρων στο Παράρτημα Ι ή τροποποίηση του Παραρτήματος ΙΙ, και

(δ)

θέσπιση λεπτομερών κανόνων που απαιτούνται για την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού.

(α)

Απόφαση ανάθεσης της εκτέλεσης του προϋπολογισμού σε εθνικό οργανισμό ή οργανισμούς σύμφωνα με το άρθρο 7, παράγραφος 2, και επιβεβαίωση της τήρησης των κριτηρίων επιλογής του Παραρτήματος ΙΙ από τον ή τους οργανισμούς,

(β)

καθορισμός της μορφής, του περιεχομένου και των προθεσμιών υποβολής των σχεδίων εθνικών ετήσιων προγραμμάτων εργασίας για τους σκοπούς του άρθρου 6, παράγραφος 3, και των εκθέσεων του άρθρου 6, παράγραφος 7,

(γ)

καθορισμός της μορφής, του περιεχομένου και των αποδεκτών των εκθέσεων του άρθρου 12, παράγραφος 1, και

(δ)

καθορισμός δεικτών ώστε να διευκολυνθεί η παρακολούθηση των μέτρων που χρηματοδοτούνται από το LIFE+.

(α)

Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1655/2000 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 17ης Ιουλίου 2000, σχετικά με το χρηματοδοτικό μέσον για το περιβάλλον (LIFE) (15),

(β)

απόφαση αριθ. 1411/2001/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 27ης Ιουνίου 2001, σχετικά με το κοινοτικό πλαίσιο συνεργασίας για την προαγωγή της βιώσιμης ανάπτυξης σε αστικό περιβάλλον (16),

(γ)

απόφαση 466/2002/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 1ης Μαρτίου 2002, σχετικά με τη θέσπιση κοινοτικού προγράμματος δράσης για την προαγωγή των μη κυβερνητικών οργανώσεων που αναπτύσσουν δραστηριότητα κυρίως στον τομέα της προστασίας του περιβάλλοντος (17), και

(δ)

κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 2152/2003 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 17ης Νοεμβρίου 2003, για την παρακολούθηση των δασών και των περιβαλλοντικών αλληλεπιδράσεων στην Κοινότητα («Έμφαση στα δάση») (18).

3.10.2006   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 238/18

(1)(2)(3)(4)(5)(6)(7)(8)(9)(10)(11)(12)(13)(14)(15)(16)(17)(18)(19)(20)(21)(22)(23)(24)(25)(26)(27)(28)(29)(30)(31)

Είναι αναγκαίο να δοθεί ώθηση στη συνεργασία και στις πολιτιστικές ανταλλαγές, ώστε να γίνεται σεβαστή και να προωθείται η ποικιλομορφία των πολιτισμών και των γλωσσών στην Ευρώπη και οι ευρωπαίοι πολίτες να βελτιώσουν τη γνώση τους σχετικά με τους διαφορετικούς από τον πολιτισμό της χώρας τους πολιτισμούς της Ευρώπης, ταυτόχρονα δε να συνειδητοποιήσουν καλύτερα την κοινή τους ευρωπαϊκή πολιτιστική κληρονομιά. Η προώθηση της πολιτιστικής και γλωσσικής συνεργασίας και ποικιλομορφίας συμβάλλει ώστε η ευρωπαϊκή ιθαγένεια να καταστεί απτή πραγματικότητα με την ενθάρρυνση της άμεσης συμμετοχής των ευρωπαίων πολιτών στη διαδικασία ολοκλήρωσης.Η ενεργός πολιτιστική πολιτική που αποσκοπεί στη διατήρηση της ευρωπαϊκής πολιτιστικής ποικιλομορφίας και στην προώθηση των κοινών πολιτιστικών στοιχείων και της πολιτιστικής κληρονομιάς μπορεί να συμβάλει στη βελτίωση της εξωτερικής εικόνας της Ευρωπαϊκής Ένωσης.Η πλήρης υποστήριξη της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης από τους πολίτες και η συμμετοχή τους σε αυτήν προϋποθέτει ότι θα αναδεικνύονται περισσότερο οι κοινές τους πολιτιστικές αξίες και ρίζες ως βασικό στοιχείο της ταυτότητάς τους και της συμμετοχής τους σε κοινωνία θεμελιωμένη στην ελευθερία, την ισότητα, τη δημοκρατία, το σεβασμό της αξιοπρέπειας και της ακεραιότητας του ανθρώπου, την ανεκτικότητα και την αλληλεγγύη, σεβόμενη πλήρως το Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.Είναι ουσιώδες ο πολιτιστικός τομέας να συμβάλλει και να συμμετέχει στις ευρύτερες ευρωπαϊκές πολιτικές εξελίξεις. Ο πολιτιστικός τομέας αποτελεί σημαντικό εργοδότη και επιπλέον υπάρχει σαφής σχέση μεταξύ των επενδύσεων στον πολιτιστικό τομέα και της οικονομικής ανάπτυξης. Ως εκ τούτου, είναι σημαντική η ενίσχυση των πολιτιστικών πολιτικών σε περιφερειακό, εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο. Κατά συνέπεια, η θέση των επιχειρήσεων του πολιτιστικού κλάδου στις εξελίξεις που λαμβάνουν χώρα στο πλαίσιο της Στρατηγικής της Λισσαβώνας θα πρέπει να ενισχυθεί, δεδομένου ότι οι εν λόγω επιχειρήσεις συμβάλλουν διαρκώς περισσότερο στην ευρωπαϊκή οικονομία.Είναι επίσης αναγκαίο να δοθεί ώθηση στην ενεργό άσκηση της ιδιότητας του πολίτη και να ενισχυθεί η καταπολέμηση του αποκλεισμού σε όλες τις μορφές του, συμπεριλαμβανομένων του ρατσισμού και της ξενοφοβίας. Η βελτίωση της πρόσβασης του ευρύτερου δυνατού κοινού στον πολιτισμό μπορεί να αποτελέσει μέσο για την καταπολέμηση του κοινωνικού αποκλεισμού.Το άρθρο 3 της συνθήκης ορίζει ότι, για όλες τις δράσεις που προβλέπονται στο άρθρο αυτό, η Κοινότητα προσπαθεί να μειώσει τις ανισότητες και να προωθήσει την ισότητα μεταξύ ανδρών και γυναικών.Τα πολιτιστικά προγράμματα «Καλειδοσκόπιο», «Ariane», «Raphaël» και «Πολιτισμός 2000», που θεσπίσθηκαν αντίστοιχα με τις αποφάσεις αριθ. 719/96/ΕΚ (3), 2085/97/ΕΚ (4), 2228/97/ΕΚ (5) και 508/2000/ΕΚ (6), αποτέλεσαν θετικά βήματα για την υλοποίηση της κοινοτικής δράσης στον πολιτιστικό τομέα. Με τον τρόπο αυτό, αποκτήθηκε σημαντική εμπειρία, ιδίως χάρη στην αξιολόγηση των προαναφερόμενων πολιτιστικών προγραμμάτων. Η πολιτιστική δράση της Κοινότητας πρέπει να εξορθολογισθεί και να ενισχυθεί με βάση τα πορίσματα των αξιολογήσεων αυτών, τα αποτελέσματα της διαβούλευσης με όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη και τις πρόσφατες εργασίες των ευρωπαϊκών θεσμικών οργάνων. Είναι κατά συνέπεια σκόπιμο να θεσπισθεί σχετικό πρόγραμμα.Τα ίδια τα Ευρωπαϊκά Θεσμικά Όργανα αναφέρθηκαν σε πολλές περιπτώσεις σε θέματα που αφορούν την κοινοτική πολιτιστική δράση και τις προκλήσεις της πολιτιστικής συνεργασίας: συγκεκριμένα, το Συμβούλιο, με τα ψηφίσματα της 25ης Ιουνίου 2002 για ένα νέο πρόγραμμα εργασιών όσον αφορά την ευρωπαϊκή συνεργασία στον τομέα του πολιτισμού (7) και της 19ης Δεκεμβρίου 2002 για την εφαρμογή του προγράμματος εργασιών όσον αφορά την ευρωπαϊκή συνεργασία στον τομέα του πολιτισμού (8), το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, με τα ψηφίσματα της 5ης Σεπτεμβρίου 2001 για την πολιτιστική συνεργασία στην Ευρωπαϊκή Ένωση (9), της 28ης Φεβρουαρίου 2002 για την εφαρμογή του προγράμματος «Πολιτισμός 2000» (10), της 22ας Οκτωβρίου 2002 για τη σπουδαιότητα και το δυναμισμό του θεάτρου και των τεχνών του θεάματος στη διευρυμένη Ευρώπη (11) και της 4ης Σεπτεμβρίου 2003 για τις επιχειρήσεις του πολιτιστικού κλάδου (12), καθώς και η Επιτροπή των Περιφερειών, με τη γνωμοδότηση της 9ης Οκτωβρίου 2003 για την παράταση του προγράμματος «Πολιτισμός 2000».Το Συμβούλιο τόνισε με τα προαναφερθέντα ψηφίσματά του την ανάγκη να υιοθετηθεί σε κοινοτικό επίπεδο συνεκτικότερη προσέγγιση όσον αφορά τον πολιτισμό καθώς και το γεγονός ότι η ευρωπαϊκή προστιθέμενη αξία αποτελεί βασική και καθοριστική έννοια στο πλαίσιο της ευρωπαϊκής συνεργασίας στον πολιτιστικό τομέα, αλλά και γενική προϋπόθεση για τις κοινοτικές δράσεις στον τομέα του πολιτισμού.Για να υλοποιηθεί αυτός ο κοινός πολιτιστικός χώρος των λαών της Ευρώπης, θα πρέπει να ενθαρρυνθούν η διακρατική κινητικότητα των πολιτιστικών παραγόντων και η διακρατική κυκλοφορία των καλλιτεχνικών και των πολιτιστικών έργων και προϊόντων και να ενισχυθούν ο πολιτιστικός διάλογος και οι πολιτιστικές ανταλλαγές.Το Συμβούλιο, στα συμπεράσματά του της 16ης Νοεμβρίου 2004 σχετικά με το πρόγραμμα εργασίας στον πολιτιστικό τομέα (2005-2006), το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, στο ψήφισμά του της 4ης Σεπτεμβρίου 2003 για τις επιχειρήσεις του πολιτιστικού κλάδου, και η Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή, στην από 28 Ιανουαρίου 2004 γνωμοδότησή της σχετικά με τις επιχειρήσεις του πολιτιστικού κλάδου στην Ευρώπη, διατύπωσαν τις απόψεις τους όσον αφορά την ανάγκη να λαμβάνονται περισσότερο υπόψη τα ειδικά οικονομικά και κοινωνικά χαρακτηριστικά των μη οπτικοακουστικών επιχειρήσεων του πολιτιστικού κλάδου. Επιπλέον, στο νέο πρόγραμμα θα πρέπει να ληφθούν υπόψη οι προπαρασκευαστικές ενέργειες συνεργασίας στον πολιτιστικό τομέα που προωθήθηκαν μεταξύ 2002 και 2004.Στο πλαίσιο αυτό, θα πρέπει να προωθηθεί αυξημένη συνεργασία των πολιτιστικών φορέων, ώστε να ενθαρρυνθούν να διαμορφώσουν σχέδια πολυετούς συνεργασίας που θα τους επιτρέψουν την από κοινού ανάπτυξη δραστηριοτήτων, τη στήριξη περισσότερο στοχοθετημένων μέτρων με πραγματική ευρωπαϊκή προστιθέμενη αξία, τη στήριξη συμβολικών πολιτιστικών εκδηλώσεων, την ενίσχυση ευρωπαϊκών οργανισμών πολιτιστικής συνεργασίας και την ενθάρρυνση των εργασιών ανάλυσης σχετικά με επιλεγμένα θέματα ευρωπαϊκού ενδιαφέροντος καθώς και της συλλογής και διάδοσης πληροφοριών και δραστηριοτήτων που αποσκοπούν στην αύξηση στο μέγιστο της επίδρασης των σχεδίων στον τομέα της ευρωπαϊκής πολιτιστικής συνεργασίας και της ανάπτυξης της ευρωπαϊκής πολιτιστικής πολιτικής.Σύμφωνα με την απόφαση 1419/1999/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 25ης Μαΐου 1999, για τη θέσπιση κοινοτικής δράσης όσον αφορά την εκδήλωση «Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης» για τα έτη 2005 έως 2019 (13), η εκδήλωση αυτή, την οποία γνωρίζουν σε μεγάλο βαθμό οι Ευρωπαίοι και η οποία συμβάλλει στην ενίσχυση του αισθήματος ότι ανήκουν σε κοινό πολιτιστικό χώρο, πρέπει να λάβει σημαντική χρηματοδότηση. Στο πλαίσιο της εκδήλωσης αυτής, θα πρέπει να δοθεί έμφαση στη διευρωπαϊκή πολιτιστική συνεργασία.Θα πρέπει να ενισχυθεί η λειτουργία οργανισμών που συμβάλλουν στην ευρωπαϊκή πολιτιστική συνεργασία και, συνεπώς, διαδραματίζουν τον ρόλο «πρεσβευτή» του ευρωπαϊκού πολιτισμού, με βάση την εμπειρία που έχει αποκτήσει η Ευρωπαϊκή Ένωση στο πλαίσιο της απόφασης αριθ. 792/2004/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 21ης Απριλίου 2004, σχετικά με τη θέσπιση προγράμματος κοινοτικής δράσης για την προώθηση των οργανισμών που δραστηριοποιούνται σε ευρωπαϊκό επίπεδο στον τομέα του πολιτισμού (14).Το πρόγραμμα, σεβόμενο την αρχή της ελευθερίας έκφρασης, θα πρέπει να συμβάλει στις προσπάθειες της Ένωσης για την προώθηση της βιώσιμης ανάπτυξης και την καταπολέμηση κάθε μορφής διακρίσεων.Οι χώρες που είναι υποψήφιες για προσχώρηση στην Ευρωπαϊκή Ένωση και οι χώρες της ΕΖΕΣ, μέλη της συμφωνίας του ΕΟΧ, θα πρέπει να έχουν την αναγνωρισμένη δυνατότητα να συμμετέχουν στα κοινοτικά προγράμματα βάσει των συμφωνιών που έχουν συναφθεί με τις χώρες αυτές.Στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της Θεσσαλονίκης, στις 19 και 20 Ιουνίου 2003, εγκρίθηκε το «Θεματολόγιο της Θεσσαλονίκης για τα Δυτικά Βαλκάνια: Πορεία προς την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση», με το οποίο προβλέπεται η δυνατότητα συμμετοχής στα κοινοτικά προγράμματα των χωρών που βρίσκονται σε διαδικασία σταθεροποίησης και σύνδεσης με βάση συμφωνίες-πλαίσια που θα υπογραφούν μεταξύ της Κοινότητας και των χωρών αυτών. Οι χώρες αυτές θα πρέπει να μπορούν, εάν το επιθυμούν, σε συνάρτηση με τους δημοσιονομικούς υπολογισμούς ή τις πολιτικές προτεραιότητες, να συμμετάσχουν στο πρόγραμμα ή να έχουν πιο περιορισμένη μέθοδο συνεργασίας με βάση πρόσθετα κονδύλια και συγκεκριμένες διαδικασίες που θα συμφωνηθούν μεταξύ των ενδιαφερόμενων μερών.Το πρόγραμμα θα πρέπει επίσης να επιτρέπει τη συνεργασία με τρίτες χώρες που έχουν υπογράψει συμφωνίες με πολιτιστικό σκέλος με την Ευρωπαϊκή Κοινότητα, σύμφωνα με διαδικασίες που θα πρέπει να καθορισθούν.Είναι απαραίτητο, για να αυξηθεί η προστιθέμενη αξία της κοινοτικής δράσης, να διασφαλισθεί η συνοχή και συμπληρωματικότητα των δράσεων της παρούσας απόφασης και άλλων σχετικών κοινοτικών πολιτικών, δράσεων και μέσων, σύμφωνα με το άρθρο 151, παράγραφος 4, της Συνθήκης. Θα πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στη διασύνδεση των κοινοτικών μέτρων στους τομείς του πολιτισμού και της εκπαίδευσης και στις δράσεις για την προώθηση των ανταλλαγών βέλτιστων πρακτικών και της στενότερης συνεργασίας σε ευρωπαϊκό επίπεδο.Όσον αφορά την υλοποίηση της κοινοτικής στήριξης, θα πρέπει να ληφθεί υπόψη ο ιδιάζων χαρακτήρας του πολιτιστικού τομέα στην Ευρώπη και ιδίως να απλουστευθούν όσο το δυνατόν περισσότερο οι διοικητικές και χρηματοδοτικές διαδικασίες και να προσαρμοσθούν στους επιδιωκόμενους στόχους καθώς και στις πρακτικές και τις εξελίξεις του πολιτιστικού τομέα.Η Επιτροπή, τα κράτη μέλη και τα πολιτιστικά σημεία επαφής θα πρέπει να ενθαρρύνουν τη συμμετοχή μικρότερων φορέων στα σχέδια πολυετούς συνεργασίας καθώς και την οργάνωση δραστηριοτήτων που θα συγκεντρώνουν δυνητικούς εταίρους του σχεδίου.Το πρόγραμμα θα πρέπει να συγκεντρώσει τα ειδικά προσόντα και την εμπειρία των πολιτιστικών φορέων ανά την Ευρώπη. Ανάλογα με την περίπτωση, η Επιτροπή και τα κράτη μέλη θα πρέπει να λαμβάνουν μέτρα για την αντιμετώπιση χαμηλών ποσοστών συμμετοχής των πολιτιστικών φορέων οποιουδήποτε κράτους μέλους ή συμμετέχουσας χώρας.Θα πρέπει να διασφαλισθεί, στο πλαίσιο της συνεργασίας Επιτροπής και κρατών μελών, η συνεχής παρακολούθηση και αξιολόγηση του παρόντος προγράμματος, ώστε να γίνονται οι κατάλληλες προσαρμογές, ιδίως στις προτεραιότητες εφαρμογής των μέτρων. Η αξιολόγηση θα περιλαμβάνει εξωτερική αξιολόγηση που θα διεξάγουν ανεξάρτητοι και αμερόληπτοι οργανισμοί.Οι διαδικασίες παρακολούθησης και αξιολόγησης του προγράμματος θα πρέπει να χρησιμοποιούν συγκεκριμένους, μετρήσιμους, επιτεύξιμους, συναφείς και χρονικώς καθορισμένους στόχους και δείκτες.Θα πρέπει να εφαρμοσθούν κατάλληλα μέτρα έτσι ώστε να αποφεύγονται παρατυπίες και απάτες και να ανακτώνται τα κεφάλαια που έχουν απολεσθεί, καταβληθεί ή χρησιμοποιηθεί παρανόμως.Είναι σκόπιμο να θεσπισθεί ενιαίο μέσο χρηματοδότησης και προγραμματισμού για την πολιτιστική συνεργασία, με τον τίτλο «πρόγραμμα Πολιτισμός», για το χρονικό διάστημα από 1ης Ιανουαρίου 2007 έως την 31η Δεκεμβρίου 2013.Η παρούσα απόφαση καθορίζει για τη συνολική διάρκεια του προγράμματος το χρηματοδοτικό κονδύλιο που αποτελεί, για την αρμόδια για τον προϋπολογισμό αρχή, προνομιακή αναφορά κατά την ετήσια διαδικασία του προϋπολογισμού, κατά την έννοια του σημείου 37 της διοργανικής συμφωνίας της 17ης Μαΐου 2006 μεταξύ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, του Συμβουλίου και της Επιτροπής, για δημοσιονομική πειθαρχία και χρηστή δημοσιονομική διαχείριση (15).Τα αναγκαία μέτρα για την εφαρμογή της παρούσας απόφασης θεσπίζονται σύμφωνα με την απόφαση 1999/468/EΚ του Συμβουλίου, της 28ης Ιουνίου 1999, για τον καθορισμό των όρων άσκησης των εκτελεστικών αρμοδιοτήτων που ανατίθενται στην Επιτροπή (16).Τα αναγκαία μέτρα για την χρηματοδοτική υλοποίηση της παρούσας απόφασης θεσπίζονται σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ, Ευρατόμ) αριθ. 1605/2002 του Συμβουλίου, της 25ης Ιουνίου 2002, για τη θέσπιση του δημοσιονομικού κανονισμού που εφαρμόζεται στον γενικό προϋπολογισμό των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (17) («δημοσιονομικός κανονισμός») και με τον κανονισμό (EK, Ευρατόμ) αριθ. 2342/2002 της Επιτροπής, της 23ης Δεκεμβρίου 2002, για τη θέσπιση των κανόνων εφαρμογής του κανονισμού αριθ. 1605/2002 του Συμβουλίου (18).Η κοινοτική δράση είναι συμπληρωματική προς τις εθνικές ή περιφερειακές δράσεις που εκτελούνται στον τομέα της πολιτιστικής συνεργασίας. Δεδομένου ότι οι στόχοι της παρούσας απόφασης δηλαδή η ενίσχυση του ευρωπαϊκού πολιτιστικού χώρου με βάση την κοινή μας πολιτιστική κληρονομιά (διακρατική κινητικότητα των πολιτιστικών φορέων στην Ευρώπη, διακρατική κυκλοφορία των έργων τέχνης και των καλλιτεχνικών και πολιτιστικών προϊόντων καθώς και διαπολιτισμικός διάλογος) δεν είναι δυνατόν να υλοποιηθούν ικανοποιητικά από τα κράτη μέλη λόγω του διακρατικού χαρακτήρα τους και μπορούν συνεπώς ως εκ της κλίμακος ή των επιπτώσεων της δράσης να πραγματωθούν καλύτερα σε κοινοτικό επίπεδο, η Κοινότητα μπορεί να λάβει μέτρα βάσει της αρχής της επικουρικότητας του άρθρου 5 της Συνθήκης. Σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας του ίδιου άρθρου, η απόφαση αυτή δεν υπερβαίνει τα αναγκαία για την επίτευξη των συγκεκριμένων στόχων.Απαιτούνται μεταβατικές διατάξεις, προκειμένου να εξασφαλισθεί η απρόσκοπτη μετάβαση μεταξύ, αφενός, των προγραμμάτων που θεσπίζονται με τις αποφάσεις αριθ. 508/2000/ΕΚ και 792/2004/ΕΚ και, αφετέρου, του προγράμματος που θεσπίζεται με την παρούσα απόφαση,

α)

η προώθηση της διακρατικής κινητικότητας των εργαζομένων στον πολιτιστικό τομέα,

β)

η ενθάρρυνση της διακρατικής κυκλοφορίας των καλλιτεχνικών και πολιτιστικών έργων και προϊόντων,

γ)

η ενθάρρυνση του διαπολιτισμικού διαλόγου.

α)

Στήριξη πολιτιστικών δράσεων:

β)

Στήριξη οργανισμών που δραστηριοποιούνται σε ευρωπαϊκό επίπεδο στον πολιτιστικό τομέα,

γ)

Στήριξη της ανάλυσης, της συλλογής και της διάδοσης πληροφοριών και των δραστηριοτήτων αύξησης στο μέγιστο της επίδρασης των σχεδίων στον τομέα της ευρωπαϊκής πολιτιστικής συνεργασίας και της ανάπτυξης της ευρωπαϊκής πολιτισμικής πολιτικής.

α)

χώρες της ΕΖΕΣ που είναι μέλη του ΕΟΧ, σύμφωνα με τις διατάξεις της συμφωνίας ΕΟΧ,

β)

υποψήφιες χώρες που επωφελούνται προενταξιακής στρατηγικής για την ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση, σύμφωνα με τις γενικές αρχές και τους γενικούς όρους και διαδικασίες συμμετοχής των χωρών αυτών στα κοινοτικά προγράμματα, που καθορίζονται στις συμφωνίες-πλαίσιο,

γ)

χώρες των Δυτικών Βαλκανίων, σύμφωνα με τις διαδικασίες που καθορίζονται με τις χώρες αυτές βάσει των συμφωνιών-πλαισίων για τη συμμετοχή τους σε κοινοτικά προγράμματα.

α)

ετήσιο πρόγραμμα εργασιών, περιλαμβανομένων των προτεραιοτήτων, των κριτηρίων και των διαδικασιών επιλογής,

β)

ετήσιος προϋπολογισμός και κατανομή των κονδυλίων μεταξύ των διαφόρων δράσεων του προγράμματος,

γ)

διαδικασίες παρακολούθησης και αξιολόγησης του προγράμματος,

δ)

χρηματοδοτική στήριξη που θα παράσχει η Κοινότητα αναφορικά με τα μέτρα που προτείνονται στο πλαίσιο του άρθρου 4, παράγραφος 1 με συνολική συμβολή της Κοινότητας άνω των 200.000 EUR: ποσά, διάρκεια, κατανομή και δικαιούχοι.

α)

διαθέτουν επαρκές προσωπικό με κατάλληλα επαγγελματικά και γλωσσικά προσόντα για εργασία σε περιβάλλον διεθνούς συνεργασίας,

β)

διαθέτουν κατάλληλη υποδομή, ιδίως όσον αφορά τις τεχνολογίες της πληροφορίας και των επικοινωνιών,

γ)

εργάζονται σε διοικητικό πλαίσιο που τους επιτρέπει να εκτελούν αποτελεσματικά τα καθήκοντά τους και αποφεύγουν οποιαδήποτε σύγκρουση συμφερόντων.

α)

προώθηση της θεμελιώδους αρχής της ελευθερίας έκφρασης,

β)

ευρύτερη συνειδητοποίηση της σημασίας που έχει η συμβολή στην αειφόρο ανάπτυξη,

γ)

προσπάθεια προώθησης της αμοιβαίας κατανόησης και ανεκτικότητας στο εσωτερικό της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

δ)

συμβολή στην εξάλειψη κάθε διάκρισης λόγω φύλου, φυλετικής ή εθνικής καταγωγής, θρησκείας ή πεποιθήσεων, αναπηρίας, ηλικίας ή σεξουαλικού προσανατολισμού.

α)

ενδιάμεση έκθεση αξιολόγησης σχετικά με τα αποτελέσματα που έχουν επιτευχθεί και για τις ποιοτικές και ποσοτικές πτυχές της εφαρμογής του παρόντος προγράμματος, το αργότερο έως τις 31 Δεκεμβρίου 2010,

β)

ανακοίνωση σχετικά με τη συνέχεια του παρόντος προγράμματος, το αργότερο έως τις 31 Δεκεμβρίου 2011,

γ)

έκθεση εκ των υστέρων αξιολόγησης, το αργότερο έως τις 31 Δεκεμβρίου 2015.

3.10.2006   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 238/31

(1)

Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της Λισσαβώνας στις 23 και 24 Μαρτίου 2000 περιέλαβε, ως ουσιαστική για τη συνολική στρατηγική της Ένωσης, την προώθηση της απασχόλησης και της κοινωνικής ενσωμάτωσης για την επίτευξη του στρατηγικού της στόχου της επόμενης δεκαετίας να γίνει η ανταγωνιστικότερη και δυναμικότερη οικονομία της γνώσης ανά την υφήλιο, ικανή για βιώσιμη οικονομική ανάπτυξη, με περισσότερες και καλύτερες θέσεις εργασίας και με μεγαλύτερη κοινωνική συνοχή. Έθεσε φιλόδοξους στόχους για την ΕΕ, να αναδημιουργήσει τις προϋποθέσεις για πλήρη απασχόληση, να βελτιώσει την ποιότητα και την παραγωγικότητα στην εργασία, να ισχυροποιήσει την κοινωνική συνοχή και να προωθήσει την ενσωμάτωση στην αγορά εργασίας. Επιπλέον, η στρατηγική επανεστιάσθηκε από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο των Βρυξελλών της 22ας και 23ης Μαρτίου 2005.

(2)

Σύμφωνα με τη δεδηλωμένη πρόθεση της Επιτροπής να ενοποιήσει και να οργανώσει ορθολογικά τα κοινοτικά χρηματοδοτικά μέσα, η παρούσα απόφαση θα πρέπει να θεσπίσει ενιαίο, επακριβώς καθορισμένο πρόγραμμα για τη συνέχιση και ανάπτυξη των δραστηριοτήτων που δρομολογήθηκαν βάσει της απόφασης 2000/750/EΚ του Συμβουλίου, της 27ης Νοεμβρίου 2000, για τη θέσπιση κοινοτικού προγράμματος δράσης για την καταπολέμηση των διακρίσεων (2001-2006) (4), της απόφασης 2001/51/ΕΚ του Συμβουλίου, της 20ής Δεκεμβρίου 2000, για τη θέσπιση προγράμματος σχετικά με την κοινοτική στρατηγική για την ισότητα μεταξύ γυναικών και ανδρών (2001-2005) (5) και των αποφάσεων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου αριθ. 50/2002/EΚ, της 7ης Δεκεμβρίου 2001, σχετικά με τη θέσπιση κοινοτικού προγράμματος δράσης για την ενθάρρυνση της συνεργασίας μεταξύ των κρατών μελών για την καταπολέμηση του κοινωνικού αποκλεισμού (6), αριθ. 1145/2002/EΚ, της 10ης Ιουνίου 2002, περί κοινοτικών μέτρων ενθάρρυνσης στον τομέα της απασχόλησης (7) και αριθ. 848/2004/ΕΚ, της 29ης Απριλίου 2004, σχετικά με τη θέσπιση προγράμματος κοινοτικής δράσης για την προώθηση οργανώσεων που δραστηριοποιούνται σε ευρωπαϊκό επίπεδο στον τομέα της ισότητας μεταξύ ανδρών και γυναικών (8), καθώς και των δραστηριοτήτων που έχουν αναληφθεί σε κοινοτικό επίπεδο σε σχέση με τους όρους εργασίας.

(3)

Το έκτακτο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο για την απασχόληση που πραγματοποιήθηκε στο Λουξεμβούργο, στις 20 και 21 Νοεμβρίου 1997, δρομολόγησε την ευρωπαϊκή στρατηγική για την απασχόληση, που περιλαμβάνει το συντονισμό της πολιτικής των κρατών μελών για την απασχόληση με βάση από κοινού συμφωνηθείσες κατευθυντήριες γραμμές και συστάσεις για την απασχόληση. Η στρατηγική αυτή αποτελεί σήμερα το σημαντικότερο μέσο σε κοινοτικό επίπεδο για την υλοποίηση των στόχων της στρατηγικής της Λισσαβώνας για την απασχόληση και την αγορά εργασίας.

(4)

Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της Λισσαβώνας συμπέρανε ότι ο αριθμός των ατόμων που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας και σε κατάσταση κοινωνικού αποκλεισμού είναι απαράδεκτος και επομένως έκρινε αναγκαίο να ληφθούν μέτρα ώστε να γίνει αποφασιστικό βήμα προς την εξάλειψη της φτώχειας με τον καθορισμό κατάλληλων στόχων. Οι στόχοι αυτοί συμφωνήθηκαν από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της Νίκαιας στις 7, 8 και 9 Δεκεμβρίου του 2000. Συμφώνησε, επίσης, ότι η πολιτική κατά του κοινωνικού αποκλεισμού θα πρέπει να βασίζεται στην ανοικτή μέθοδο συντονισμού που θα συνδυάζει τα εθνικά σχέδια δράσης με πρωτοβουλία της Επιτροπής για συνεργασία.

(5)

Οι δημογραφικές αλλαγές αποτελούν σημαντική μακροπρόθεσμη πρόκληση για την ικανότητα των συστημάτων κοινωνικής προστασίας να παρέχουν συντάξεις λογικού ύψους και προσιτή σε όλους, ποιοτική και μακροπρόθεσμα χρηματοδοτήσιμη υγειονομική και μακροχρόνια περίθαλψη. Είναι σημαντική η προώθηση στρατηγικών που μπορούν να επιτύχουν τόσο επαρκή κοινωνική προστασία όσο και βιωσιμότητα των συστημάτων κοινωνικής προστασίας. Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της Λισσαβώνας αποφάσισε ότι η συνεργασία στον τομέα αυτόν θα πρέπει να βασίζεται στην ανοικτή μέθοδο συντονισμού.

(6)

Στο πλαίσιο αυτό, θα πρέπει να αποδοθεί προσοχή στην ειδική θέση των μεταναστών και στη σημασία της ανάληψης δράσης με σκοπό να μετατραπεί η αδήλωτη εργασία των μεταναστών σε νόμιμη απασχόληση.

(7)

Η εξασφάλιση ελάχιστων προτύπων και η διαρκής βελτίωση των συνθηκών εργασίας στην Ένωση αποτελούν κύριο χαρακτηριστικό της ευρωπαϊκής κοινωνικής πολιτικής και σημαντικό συνολικό στόχο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η Κοινότητα διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στην υποστήριξη και συμπλήρωση των δραστηριοτήτων των κρατών μελών στους τομείς της υγείας και της ασφάλειας των εργαζομένων, των συνθηκών εργασίας, στις οποίες περιλαμβάνεται και η ανάγκη συμβιβασμού της επαγγελματικής και της οικογενειακής ζωής, της προστασίας των εργαζομένων όταν λήγει η σύμβαση εργασίας τους, της ενημέρωσης, της διαβούλευσης και συμμετοχής των εργαζομένων, της εκπροσώπησης και της συλλογικής υπεράσπισης των συμφερόντων εργαζομένων και εργοδοτών.

(8)

Η απαγόρευση των διακρίσεων αποτελεί θεμελιώδη αρχή της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το άρθρο 13 της Συνθήκης επιβάλλει την καταπολέμηση των διακρίσεων λόγω φύλου, φυλετικής ή εθνικής καταγωγής, θρησκείας ή πεποιθήσεων, αναπηρίας, ηλικίας ή γενετήσιου προσανατολισμού. Η απαγόρευση των διακρίσεων κατοχυρώνεται και στο άρθρο 21 του Χάρτη των θεμελιωδών δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Οι ιδιαιτερότητες των διαφόρων μορφών διακρίσεων θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη, και για την πρόληψη και την καταπολέμηση των διακρίσεων για έναν ή περισσότερους λόγους θα πρέπει να αναπτύσσεται παράλληλα αντίστοιχη δράση. Συνεπώς, όταν εξετάζονται η δυνατότητα προσπέλασης στο πρόγραμμα και τα αποτελέσματά του, οι ιδιαίτερες απαιτήσεις των ατόμων με ειδικές ανάγκες πρέπει να λαμβάνονται υπόψη, ώστε να διασφαλίζεται η πλήρης και ισότιμη πρόσβασή τους στις δραστηριότητες που χρηματοδοτούνται από το παρόν πρόγραμμα, και στα αποτελέσματα και στην αξιολόγηση των δραστηριοτήτων αυτών, συμπεριλαμβανομένης της κάλυψης του πρόσθετου κόστους που προκαλείται από την αναπηρία τους. Η πολύχρονη πείρα που αποκτήθηκε από την καταπολέμηση ορισμένων μορφών διακρίσεων, συμπεριλαμβανομένων των διακρίσεων λόγω φύλου, μπορεί να αξιοποιηθεί και για την καταπολέμηση άλλου είδους διακρίσεων.

(9)

Βάσει του άρθρου 13 της Συνθήκης, το Συμβούλιο εξέδωσε την οδηγία 2000/43/ΕΚ, της 29ης Ιουνίου 2000, περί εφαρμογής της αρχής της ίσης μεταχείρισης προσώπων ασχέτως φυλετικής ή εθνοτικής τους καταγωγής (9), που απαγορεύει τις διακρίσεις λόγω φυλετικής ή εθνοτικής καταγωγής, μεταξύ άλλων, στην απασχόληση, στην επαγγελματική κατάρτιση, στην εκπαίδευση, στα αγαθά και στις υπηρεσίες και στην κοινωνική προστασία, την οδηγία 2000/78/ΕΚ, της 27ης Νοεμβρίου 2000, για τη διαμόρφωση γενικού πλαισίου για την ίση μεταχείριση στην απασχόληση και την εργασία (10), που απαγορεύει τις διακρίσεις στην απασχόληση και την εργασία λόγω θρησκείας ή πεποιθήσεων, αναπηρίας, ηλικίας και γενετήσιου προσανατολισμού, και την οδηγία 2004/113/ΕΚ, της 13ης Δεκεμβρίου 2004, για την εφαρμογή της αρχής της ίσης μεταχείρισης ανδρών και γυναικών στην πρόσβαση σε αγαθά και υπηρεσίες και την παροχή αυτών (11).

(10)

Η ίση μεταχείριση ανδρών και γυναικών είναι θεμελιώδης αρχή του κοινοτικού δικαίου βάσει των άρθρων 2 και 3 της Συνθήκης και οι οδηγίες και λοιπές πράξεις που εκδόθηκαν βάσει της αρχής αυτής διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στη βελτίωση της κατάστασης των γυναικών στην Ένωση. Η πείρα από τη δράση σε κοινοτικό επίπεδο έχει δείξει ότι για την προώθηση της ισότητας των φύλων στις πολιτικές της Κοινότητας και την καταπολέμηση των διακρίσεων στην πράξη απαιτείται συνδυασμός μέτρων που περιλαμβάνουν νομοθεσία, χρηματοδοτικά μέσα και ενσωμάτωση της διάστασης του φύλου στις πολιτικές, κατά τρόπο ώστε να αλληλοσυμπληρώνονται. Σύμφωνα με την αρχή της ισότητας μεταξύ ανδρών και γυναικών, η ενσωμάτωση της διάστασης του φύλου θα πρέπει να προωθείται σε όλους τους τομείς και τις δραστηριότητες του προγράμματος.

(11)

Πολλές μη κυβερνητικές οργανώσεις που δραστηριοποιούνται σε διάφορα επίπεδα μπορούν να συμβάλλουν σημαντικά σε ευρωπαϊκό επίπεδο μέσω των κυριότερων δικτύων τα οποία συνεισφέρουν στον αναπροσανατολισμό της πολιτικής σχετικά με τους γενικούς στόχους του προγράμματος.

(12)

Δεδομένου ότι οι στόχοι της παρούσας απόφασης δεν είναι δυνατόν να επιτευχθούν επαρκώς σε επίπεδο κρατών μελών, επειδή απαιτείται ανταλλαγή πληροφοριών σε κοινοτικό επίπεδο και διάδοση της ορθής πρακτικής σε όλη την Κοινότητα και, επομένως, οι στόχοι αυτοί λόγω της πολυμερούς διάστασης των κοινοτικών δράσεων και μέτρων μπορούν να επιτευχθούν καλύτερα σε κοινοτικό επίπεδο, η Κοινότητα μπορεί να λάβει μέτρα σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας του άρθρου 5 της συνθήκης. Σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας του ιδίου άρθρου, η παρούσα απόφαση δεν υπερβαίνει τα αναγκαία όρια για την επίτευξη των στόχων αυτών.

(13)

Η παρούσα απόφαση καθορίζει για τη συνολική διάρκεια του προγράμματος το χρηματοδοτικό κονδύλιο που αποτελεί, για την αρμόδια για τον προϋπολογισμό αρχή, προνομιακή αναφορά κατά την ετήσια διαδικασία κατάρτισης του προϋπολογισμού, κατά την έννοια του σημείου 37 της διοργανικής συμφωνίας της 17ης Μαΐου 2006 μεταξύ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, του Συμβουλίου και της Επιτροπής για δημοσιονομική πειθαρχία και χρηστή δημοσιονομική διαχείριση (12).

(14)

Τα απαιτούμενα μέτρα για την εφαρμογή της παρούσας απόφασης θεσπίζονται σύμφωνα με την απόφαση 1999/468/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Ιουνίου 1999, για τον καθορισμό των όρων άσκησης των εκτελεστικών αρμοδιοτήτων που ανατίθενται στην Επιτροπή (13).

(15)

Επειδή το πρόγραμμα διαιρείται σε πέντε τομείς, τα κράτη μέλη μπορούν να φροντίσουν για την εναλλαγή των εθνικών τους εκπροσώπων ανάλογα με τα θέματα που εξετάζει η επιτροπή που επικουρεί την Επιτροπή,

α)

να βελτιώσει τις γνώσεις και την κατανόηση της κατάστασης στα κράτη μέλη και σε άλλες συμμετέχουσες χώρες μέσω της ανάλυσης, αξιολόγησης και στενής παρακολούθησης των πολιτικών,

β)

να υποστηρίξει την ανάπτυξη στατιστικών εργαλείων και μεθόδων και κοινών δεικτών, κατά το δυνατόν ταξινομημένων ανά φύλο και ομάδα ηλικίας, στους τομείς που περιλαμβάνει,

γ)

να υποστηρίξει και να παρακολουθήσει την εφαρμογή της κοινοτικής νομοθεσίας, κατά περίπτωση, και την επίτευξη των στόχων της κοινοτικής πολιτικής στα κράτη μέλη και να αξιολογήσει την αποτελεσματικότητα και τον αντίκτυπό τους,

δ)

να προωθήσει τη δικτύωση, την αλληλοδιδασκαλία, τον εντοπισμό και τη διάδοση ορθών πρακτικών σε ευρωπαϊκό επίπεδο,

ε)

να αυξήσει την ευαισθητοποίηση των ενδιαφερόμενων μερών και του κοινού σχετικά με τις κοινοτικές πολιτικές και στόχους στο πλαίσιο καθενός από τους πέντε τομείς του,

στ)

να ενισχύσει την ικανότητα των κύριων ευρωπαϊκών δικτύων να προωθούν, να υποστηρίζουν και να αναπτύσσουν τις πολιτικές και τους στόχους της Κοινότητας, κατά περίπτωση.

1)

Απασχόληση

2)

Κοινωνική προστασία και ενσωμάτωση

3)

Όροι εργασίας

4)

Καταπολέμηση των διακρίσεων και ποικιλομορφία

5)

Ισότητα των φύλων

α)

Βελτιώνοντας την κατανόηση της κατάστασης όσον αφορά την απασχόληση και τις προοπτικές της, ιδίως με αναλύσεις και μελέτες και με την ανάπτυξη στατιστικών και κοινών δεικτών στο πλαίσιο της ΕΣΑ.

β)

Παρακολουθώντας και αξιολογώντας την υλοποίηση των ευρωπαϊκών κατευθυντήριων γραμμών και συστάσεων για την απασχόληση και τον αντίκτυπό τους, ιδίως με την κοινή έκθεση για την απασχόληση, και αναλύοντας την αλληλεπίδραση ανάμεσα στην ΕΣΑ και τη γενική οικονομική και κοινωνική πολιτική και άλλους τομείς πολιτικής.

γ)

Διοργανώνοντας ανταλλαγές σχετικά με πολιτικές, επιτυχημένες μεθόδους και καινοτόμες προσεγγίσεις και προωθώντας την αλληλοδιδασκαλία στο πλαίσιο της ΕΣΑ.

δ)

Αυξάνοντας την ευαισθητοποίηση, διαδίδοντας πληροφορίες και προωθώντας το διάλογο σχετικά με τις προκλήσεις και την πολιτική της απασχόλησης και την εφαρμογή των εθνικών μεταρρυθμιστικών προγραμμάτων, μεταξύ των κοινωνικών εταίρων, των περιφερειακών και τοπικών συντελεστών και άλλων ενδιαφερομένων.

α)

Βελτιώνοντας την κατανόηση των θεμάτων κοινωνικού αποκλεισμού και φτώχειας, των πολιτικών κοινωνικής προστασίας και ενσωμάτωσης, ιδίως με αναλύσεις και μελέτες και με την ανάπτυξη στατιστικών και κοινών δεικτών, στο πλαίσιο της ΑΜΣ, στον τομέα της κοινωνικής προστασίας και ενσωμάτωσης.

β)

Παρακολουθώντας και αξιολογώντας την υλοποίηση των ευρωπαϊκών κατευθυντήριων γραμμών και συστάσεων για την απασχόληση και τον αντίκτυπό τους, ιδίως με την κοινή έκθεση για την απασχόληση, και αναλύοντας την αλληλεπίδραση ανάμεσα στην ΕΣΑ και τη γενική οικονομική και κοινωνική πολιτική και άλλους τομείς πολιτικής.

γ)

Διοργανώνοντας ανταλλαγές σχετικά με πολιτικές, επιτυχημένες μεθόδους και καινοτόμες προσεγγίσεις και προωθώντας την αλληλοδιδασκαλία στο πλαίσιο της στρατηγικής για την κοινωνική προστασία και την απασχόληση.

δ)

Αυξάνοντας την ευαισθητοποίηση, διαδίδοντας πληροφορίες και προωθώντας τη συζήτηση σχετικά με τις κύριες προκλήσεις και τα θέματα πολιτικής που προκύπτουν στο πλαίσιο της κοινοτικής διαδικασίας συντονισμού στον τομέα της κοινωνικής προστασίας και της κοινωνικής ενσωμάτωσης, περιλαμβανομένων μεταξύ των κοινωνικών εταίρων, των περιφερειακών και τοπικών συντελεστών, των μη κυβερνητικών οργανισμών (ΜΚΟ) και άλλων ενδιαφερομένων.

ε)

Αναπτύσσοντας τη δυνατότητα των κυριοτέρων ευρωπαϊκών δικτύων να στηρίξουν και να αναπτύξουν περαιτέρω στόχους κοινοτικής πολιτικής και στρατηγικές στους τομείς της κοινωνικής προστασίας και της κοινωνικής ενσωμάτωσης.

α)

Βελτιώνοντας την κατανόηση της κατάστασης όσον αφορά τους όρους εργασίας, ιδίως με αναλύσεις και μελέτες και, κατά περίπτωση, με την ανάπτυξη στατιστικών και δεικτών, και αξιολογώντας την αποτελεσματικότητα και τον αντίκτυπο της ισχύουσας νομοθεσίας και των σημερινών πολιτικών και πρακτικών.

β)

Ενισχύοντας την εφαρμογή της εργατικής νομοθεσίας της ΕΕ με την αποτελεσματική παρακολούθηση, τη διοργάνωση ειδικών σεμιναρίων για τους εργαζομένους στον τομέα αυτόν, τη δημιουργία οδηγών και δικτύων ανάμεσα σε εξειδικευμένους φορείς, περιλαμβανομένων των κοινωνικών εταίρων.

γ)

Αναλαμβάνοντας προληπτική δράση και προωθώντας την πρόληψη στον τομέα της υγείας και ασφάλειας στην εργασία.

δ)

Αυξάνοντας την ευαισθητοποίηση, διαδίδοντας πληροφορίες και προωθώντας τη συζήτηση σχετικά με τις κύριες προκλήσεις και τα θέματα πολιτικής όσον αφορά τους όρους εργασίας, περιλαμβανομένων των κοινωνικών εταίρων και άλλων ενδιαφερομένων.

α)

Βελτιώνοντας την κατανόηση της κατάστασης όσον αφορά τις διακρίσεις, ιδίως με αναλύσεις και μελέτες και, κατά περίπτωση, με την ανάπτυξη στατιστικών και δεικτών, και αξιολογώντας την αποτελεσματικότητα και τον αντίκτυπο της ισχύουσας νομοθεσίας και των σημερινών πολιτικών και πρακτικών.

β)

Ενισχύοντας την εφαρμογή της κοινοτικής νομοθεσίας κατά των διακρίσεων με την αποτελεσματική παρακολούθηση, τη διεξαγωγή ειδικών σεμιναρίων για όσους εργάζονται στον τομέα αυτόν και τη δικτύωση εξειδικευμένων φορέων που ασχολούνται με την καταπολέμηση των διακρίσεων.

γ)

Αυξάνοντας την ευαισθητοποίηση, διαδίδοντας πληροφορίες και προωθώντας τη συζήτηση σχετικά με τις κύριες προκλήσεις και τα θέματα πολιτικής σε σχέση με τις διακρίσεις και την ενσωμάτωση της καταπολέμησης των διακρίσεων σε όλες τις κοινοτικές πολιτικές, μεταξύ των κοινωνικών εταίρων των ΜΚΟ και άλλων ενδιαφερόμενων.

δ)

Αναπτύσσοντας τη δυνατότητα των κυριοτέρων ευρωπαϊκών δικτύων να προωθήσουν και να αναπτύξουν περαιτέρω κοινοτικούς πολιτικούς στόχους και στρατηγικές στον τομέα της καταπολέμησης των διακρίσεων.

α)

Βελτιώνοντας την κατανόηση της κατάστασης όσον αφορά θέματα ισότητας και ενσωμάτωσης της διάστασης του φύλου στις πολιτικές, ιδίως με αναλύσεις και μελέτες και με την ανάπτυξη στατιστικών και, κατά περίπτωση, δεικτών, καθώς και αξιολογώντας την αποτελεσματικότητα και τον αντίκτυπο της ισχύουσας νομοθεσίας και των σημερινών πολιτικών και πρακτικών.

β)

Ενισχύοντας την εφαρμογή της κοινοτικής νομοθεσίας για την ισότητα των φύλων με την αποτελεσματική παρακολούθηση, τη διεξαγωγή ειδικών σεμιναρίων για όσους εργάζονται στον τομέα αυτόν και τη δικτύωση εξειδικευμένων φορέων που ασχολούνται με την ισότητα των φύλων.

γ)

Αυξάνοντας την ευαισθητοποίηση, διαδίδοντας πληροφορίες και προωθώντας τη συζήτηση σχετικά με τις κύριες προκλήσεις και τα θέματα πολιτικής όσον αφορά την ισότητα των φύλων και την ενσωμάτωση της διάστασης του φύλου, μεταξύ των κοινωνικών εταίρων των ΜΚΟ και άλλων ενδιαφερόμενων μερών.

δ)

Αναπτύσσοντας τη δυνατότητα των κυριοτέρων ευρωπαϊκών δικτύων να προωθήσουν και να αναπτύξουν περαιτέρω κοινοτικούς πολιτικούς στόχους και στρατηγικές για την ισότητα των φύλων.

α)

Δραστηριότητες ανάλυσης:

β)

Δραστηριότητες αλληλοδιδασκαλίας, ευαισθητοποίησης και διάδοσης:

γ)

Ενίσχυση των κυρίων συντελεστών:

α)

τα κράτη μέλη,

β)

οι δημόσιες υπηρεσίες απασχόλησης και οι οργανισμοί τους,

γ)

οι τοπικές και περιφερειακές αρχές,

δ)

εξειδικευμένοι φορείς που προβλέπονται με τη κοινοτική νομοθεσία,

ε)

οι κοινωνικοί εταίροι,

στ)

μη κυβερνητικές οργανώσεις, ιδίως εκείνες που είναι οργανωμένες σε ευρωπαϊκό επίπεδο,

ζ)

ιδρύματα τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και ερευνητικά ιδρύματα,

η)

εμπειρογνώμονες για την αξιολόγηση,

θ)

οι εθνικές στατιστικές υπηρεσίες,

ι)

τα μέσα μαζικής ενημέρωσης.

α)

σύμβαση παροχής υπηρεσιών κατόπιν πρόσκλησης υποβολής προσφορών· στην περίπτωση αυτή, για τη συνεργασία με τις εθνικές στατιστικές υπηρεσίες, ισχύουν οι διαδικασίες της Στατιστικής Υπηρεσίας των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (Eurostat),

β)

μερική υποστήριξη κατόπιν πρόσκλησης υποβολής προτάσεων· στην περίπτωση αυτή, η κοινοτική συγχρηματοδότηση δεν μπορεί να υπερβαίνει, κατά κανόνα, το 80 % του συνόλου των δαπανών που επιβαρύνουν το δικαιούχο· χρηματοδότηση που υπερβαίνει το ανώτατο αυτό όριο μπορεί να χορηγηθεί μόνον σε εξαιρετικές περιπτώσεις και ύστερα από λεπτομερή έλεγχο.

α)

γενικοί προσανατολισμοί εφαρμογής του προγράμματος,

β)

ετήσιο πρόγραμμα εργασίας για την εφαρμογή του προγράμματος το οποίο διαιρείται στα επιμέρους τμήματα,

γ)

κοινοτική οικονομική υποστήριξη,

δ)

ο ετήσιος προϋπολογισμός, υπό την επιφύλαξη του άρθρου 17,

ε)

η διαδικασία επιλογής των δράσεων που θα ενισχυθούν από την Κοινότητα και το σχέδιο καταλόγου των δράσεων αυτών, το οποίο υποβάλλεται από την Επιτροπή,

στ)

κριτήρια αξιολόγησης του προγράμματος, περιλαμβανομένων εκείνων που συνδέονται με τη σχέση κόστους-αποτελεσματικότητας, και ρυθμίσεις για τη διάδοση και τη διαβίβαση των αποτελεσμάτων.

—

οι χώρες ΕΖΕΣ/ΕΟΧ σύμφωνα με τους όρους της συμφωνίας ΕΟΧ,

—

οι συνδεδεμένες με την ΕΕ υποψήφιες και υπό ένταξη χώρες καθώς και οι χώρες των δυτικών Βαλκανίων που περιλαμβάνονται στη διαδικασία σταθεροποίησης και σύνδεσης.