13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/1

(2004/C 65 E/001)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-0547/02

υποβολή: Alexandros Alavanos (GUE/NGL)πpoç την Επιτροπή

(27 Φεβρουαρίου 2002)

Θέμα: Κατάργηση του Access Fee στα αεροδρόμια

Μεγάλο μέρος της αεροπορικής αγοράς θεωρεί καταχρηστική και υπερβολική την καταβολή στα αεροδρόμια επί πλέον αντίτιμου από τα ενοίκια και τα άλλα αεροπορικά τέλη, που καταβάλλουν φορείς και αυτοεξυπηρετούμενοι χρήστες για την εκχώρηση δικαιώματος παροχής υπηρεσιών επίγειας εξυπηρέτησης.

Η Lufthansa με δικαστική απόφαση πέτυχε την κατάργηση του Access fee από Γερμανικό δικαστήριο. Υπάρχουν πληροφορίες ότι η Air France κινείται στην ίδια κατεύθυνση.

Η Επιτροπή μπορεί να σχολιάσει την απόφαση των γερμανικών δικαστηρίων;

Προτίθεται να αναλάβει νομοθετική πρωτοβουλία στην κατεύθυνση αυτή;

Απάντηση της κας de Palacio εξ ονόματος της Επιτροπής

(17 Απριλίου 2002)

Προφανώς το Αξιότιμο Μέλος του Κοινοβουλίου αναφέρεται στην διάταξη του Oberlandesgericht (Ανώτερο Περιφερειακό Δικαστήριο) της Frankfurt am Main, που εκδόθηκε το 2001, στην εκδίκαση της διαφοράς μεταξύ του αεροδρομίου Hannover-Langenhagen και της Lufthansa.

Η εν προκειμένω διαφορά μεταξύ των δύο μερών έγκειται στο κατά πόσον το αεροδρόμιο του Αννοβέρου δικαιούται να ζητεί από τη Lufthansa την καταβολή τέλους πρόσβασης για τις εκ μέρους του παρεχόμενες υπηρεσίες ελέγχου εισιτηρίων και αποσκευών σε αυτοεξυπηρετούμενη βάση, για τους επιβάτες της, και ως πάροχος τέτοιων υπηρεσιών για επιβάτες άλλων αερομεταφορέων.

Η διάταξη δεν περιλαμβάνει σχετική απόφαση, αλλά αναστέλλει την διαδικασία και θέτει προδικαστικά ερωτήματα στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων για την έκδοση απόφασης δυνάμει του άρθρου 234 της Συνθήκης ΕΚ. Τα ερωτήματα αυτά αναφέρονται στην ερμηνεία της οδηγίας 96/67/ΕΚ του Συμβουλίου της 15ης Οκτωβρίου 1996 σχετικά με την πρόσβαση στην αγορά υπηρεσιών εδάφους στους αερολιμένες της Κοινότητας (1), και, κατά βάσιν, ζητείται από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο να διευκρινίσει κατά πόσον και σε ποία έκταση το τέλος πρόσβασης μπορεί να εισπραχθεί από αυτοεξυπηρετούμενους και από εξυπηρέτες τρίτων μερών που ήταν ήδη εγκατεστημένοι σε αερολιμένα πριν από την θέση της οδηγίας σε ισχύ.

Η υπόθεση καταχωρήθηκε στα μητρώα του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου στις 24 Σεπτεμβρίου 2001 και η Επιτροπή υπέβαλε τις σχετικές παρατηρήσεις της στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο στις 14 Ιανουαρίου 2002.

Όσον αφορά το συγκεκριμένο αυτό ζήτημα, δεν αντιμετωπίζεται ενδεχόμενο νομοθετικής πρωτοβουλίας, πλην όμως η Επιτροπή θα προβεί σε αναλυτική επανεξέταση της οδηγίας το 2003, η οποία ενδέχεται να οδηγήσει σε προτάσεις για τροποποιήσεις τμημάτων της.

(1) EE L 272 της 25.10.1996.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/2

(2004/C 65 E/002)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-0761/02

υποβολή: Stavros Xarchakos (PPE-DE) προς την Επιτροπή

(18 Μαρτίου 2002)

Θέμα: Αποζημιώσεις σε αγρότες

Σύμφωνα με δημοσιεύματα του ελληνικού Τύπου, μια αγρότισσα στην Ελλάδα, στο χωριό Θεόπετρα Καλαμπάκας του Νομού Τρικάλων, έκπληκτη διαπίστωσε ότι η αποζημίωση που ενέκρινε ο ΕΛΓΑ (Οργανισμός Ελληνικών Γεωργικών Ασφαλίσεων) για την καταστροφή που είχαν υποστεί οι καλλιέργειές της από χαλαζόπτωση έφτανε το … αστρονομικό ποσό του 1,16 Ευρώ!

Μπορεί να με πληροφορήσει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αν δίνει κονδύλια στην Ελλάδα για να τα χρησιμοποιήσει για αποζημιώσεις από φυσικές καταστροφές; Υπάρχει πρόβλεψη στο αποθεματικό για τις φυσικές καταστροφές του Προϋπολογισμού της Ε.Ε. καθώς και στις δαπάνες που προβλέπονται κάθε χρόνο για τη γεωργία; Αν ναι, πόσα είναι αυτά τα κονδύλια; Εχει ενημέρωση η Ευρωπαϊκή Επιτροπή για τον τρόπο που διαχειρίζεται η Ελλάδα τα κονδύλια αυτά; Ποιά είναι η άποψή της για το προαναφερόμενο ελάχιστο ποσό αποζημίωσης προς την ελληνίδα αγρότισσα; Υπάρχουν ελάχιστα χρηματικά όρια για τις αποζημιώσεις αυτές; Υπάρχουν αντίστοιχα περιστατικά σε άλλες χώρες μέλη της Ε.Ε.;

Απάντηση του κ. Fischler εξ ονόματος της Επιτροπής

(18 Απριλίου 2002)

Μετά την ερώτηση που έθεσε το Αξιότιμο Μέλος του Κοινοβουλίου, η Επιτροπή έλαβε υπόψη της και εξέτασε το θέμα της ιδιαίτερα χαμηλής αποζημίωσης που ενέκρινε ο ΕΛΓΑ (Οργανισμός Ελληνικών Γεωργικών Ασφαλίσεων) σε μία συγκεκριμένη περίπτωση, στο χωριό Θεόπετρα Καλαμπάκας του νομού Τρικάλων.

Ο ΕΛΓΑ δεν είναι ο τελικός δικαιούχος της αποζημίωσης του σχετικού κοινοτικού μέτρου σε περίπτωση φυσικών καταστροφών, το οποίο είναι μία δράση που προβλέπεται από το «Εθνικό Λειτουργικό Πρόγραμμα — αγροτική ανάπτυξη (2000-2006)». Ο ΕΛΓΑ χρηματοδοτείται από τα μέλη του που είναι ανεξάρτητοι γεωργοί. Εφαρμόζονται η εθνική νομοθεσία, οι διαδικασίες και τα κατώτατα όρια. Βάσει του ισχύοντος κοινοτικού κανονιστικού πλαισίου τα προγράμματα εθνικών ενισχύσεων κοινοποιούνται στην Επιτροπή για έγκριση ούτως ώστε να αποφεύγονται οι διαστρεβλώσεις στην αγορά. Συνεπώς, η Επιτροπή δεν έχει το δικαίωμα να σχολιάσει το ποσό ή τις διαδικασίες που εφαρμόστηκαν στη συγκεκριμένη περίπτωση.

Η σχετική κοινοτική συνδρομή χορηγείται μέσω του «Εθνικού Λειτουργικού Προγράμματος — αγροτική ανάπτυξη (2000-2006)», το οποίο περιλαμβάνει ένα ειδικό μέτρο για την αποζημίωση των γεωργών μετά από φυσικές καταστροφές. Ωστόσο, η οικονομική αποζημίωση για τον αγροτικό πληθυσμό που έχει πληγεί μπορεί μόνο να καλύψει την αποκατάσταση του χαμένου παραγωγικού δυναμικού και όχι τις απώλειες εισοδημάτων, όπως στην περίπτωση του χωριού Θεόπετρα Καλαμπάκας του νομού Τρικάλων. Ο τελικός δικαιούχος της εν λόγω αποζημίωσης είναι το ΠΣΕΑ (τμήμα πολιτικού σχεδιασμού σε περίπτωση εκτάκτων αναγκών του Ελληνικού Υπουργείου Γεωργίας). Το κοινοτικό κανονιστικό πλαίσιο εφαρμόζεται για τον προγραμματισμό, την εφαρμογή και τους ελέγχους του ειδικού μέτρου.

Εάν τα προβλεπόμενα ποσά δεν επαρκούν για να επιλυθούν σημαντικά προβλήματα των ελληνικών αγροτικών περιοχών, επιπλέον κοινοτικές ενισχύσεις μπορούν να χορηγηθούν με πιστώσεις του Τρίτου Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης για την Ελλάδα (2000-2006) και του αποθεματικού προγραμματισμού. Δεν μπορούν να δοθούν άλλες ειδικές κοινοτικές ενισχύσεις ή κοινοτικές αποζημιώσεις. Παρόμοιο κανονιστικό πλαίσιο εφαρμόζεται σε όλα τα κράτη μέλη.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/2

(2004/C 65 E/003)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-2725/02

υποβολή: Camilo Nogueira Román (Verts/ALE) προς την Επιτροπή

(30 Σεπτεμβρίου 2002)

Θέμα: Παραβίαση των κοινοτικών περιβαλλοντικών προδιαγραφών κατά την κατασκευή του αυτοκινητοδρόμου Α-9 ανάμεσα στην Ισπανία και την Πορτογαλία

Τα έργα κατασκευής του αυτοκινητοδρόμου Α-9 στα κομμάτια του ανάμεσα στη διασταύρωση του Rebullón (Tui, Ισπανία) και τα πορτογαλικά σύνορα, δημιουργούν τεράστιες περιβαλλοντικές επιπτώσεις στην περιοχή, προκαλώντας σειρά ζημιών, ιδίως στα υπάρχοντα υδατοφόρα στρώματα. Κατά τον σχεδιασμό του έργου που επηρεάζει τους κατοίκους της περιοχής, δεν αξιολογήθηκε η περιβαλλοντική επίπτωση, δεδομένου ότι από τις μελέτες απουσιάζει ανάλυση σχετικά με τα υπόγεια υδατοφόρα στρώματα που είναι αναγκαία για την ανθρώπινη χρήση και την άρδευση των αγροτικών γαιών. Η πρόκληση ατελούς αποστράγγισης, σε συνδυασμό με τις μετεωρολογικές συνθήκες, δημιουργεί ανεπανόρθωτες συνέπειες για την περιοχή. Οι αρμόδιες για την εκτέλεση των εργασιών διοικήσεις (Υπουργείο Ανάπτυξης, Αυτόνομη Κυβέρνηση της Γαλικίας και Δήμοι) δεν δίνουν σημασία στο πρόβλημα και στις πολυάριθμες και συνεχείς κινητοποιήσεις καταγγελίας των κατοίκων. Επιπλέον, σημειώθηκαν δύο θάνατοι, ο ένας που προκλήθηκε από την πτώση ενός δοκαριού με αποτέλεσμα τον θάνατο ενός νταλικέρη, καθώς και ο θάνατος ενός κατοίκου της περιοχής κατά τη διάρκεια εκδήλωσης διαμαρτυρίας. Τα γεγονότα αυτά εξετάζονται από τη δικαιοσύνη.

Θα μπορούσε η Επιτροπή να μας ενημερώσει για την κοινοτική χρηματοδότηση που διατίθεται για την δημιουργία των έργων αυτών; Μπορεί η Επιτροπή να εξετάσει εάν με την πραγματοποίηση αυτών των έργων το ισπανικό κράτος έχει παραβιάσει την προστασία του περιβάλλοντος στον τομέα των υδροφόρων στρωμάτων;

Συμπληρωματική απάντηση της κ. Wallström εξ ονόματος της Επιτροπής

(3 Απριλίου 2003)

Η Επιτροπή ενημερώθηκε για τα γεγονότα που αναφέρει το αξιότιμο μέλος με την γραπτή ερώτηση Ε-1924/02 που υπέβαλαν η κ. Rosa Miguelez Ramos και η κ. María Somosa Martínez (1). Συνεπώς, αποφάσισε να κινήσει αυτεπαγγέλτως διαδικασία με αριθ. αναφοράς 2002/2199.

Η Επιτροπή απηύθυνε στις ισπανικές αρχές αίτημα ενημέρωσης για τα καταγγελλόμενα γεγονότα προκειμένου να επαληθεύσει την ορθή εφαρμογή της ισχύουσας κοινοτικής νομοθεσίας.

Στην απάντησή τους, οι ισπανικές αρχές κοινοποίησαν τη δήλωση επιπτώσεων που πραγματοποιήθηκε για τη χάραξη της διαδρομής καθώς και την άδεια που χορηγήθηκε στο έργο στις 30 Αυγούστου 2000.

Επιπλέον, οι ισπανικές αρχές διαβίβασαν αντίγραφο του κεφαλαίου που αφορά την υδρολογία, το οποίο περιέχεται στη μελέτη επιπτώσεων που πραγματοποιήθηκε για το έργο, και αυτό τώρα αναλύεται από την Επιτροπή.

Όσον αφορά το ζήτημα που αναφέρει το αξιότιμο μέλος για τις πιθανές κοινοτικές χρηματοδοτήσεις, και με βάση τις πληροφορίες που διαβίβασαν στην Επιτροπή οι ισπανικές αρχές, φαίνεται ότι η κατασκευή του τμήματος του αυτοκινητοδρόμου Α-9 που συνδέει το σημείο «ľintercambiador de Rebullon» με τα πορτογαλικά σύνορα χρηματοδοτείται πλήρως από την ανάδοχο εταιρεία, χωρίς κοινοτική ενίσχυση.

(1) ΕΕ C 301 Ε της 5.12.2002.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/3

(2004/C 65 E/004)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-2820/02

υποβολή: Marco Pannella (NI) προς την Επιτροπή

(8 Οκτωβρίου 2002)

Θέμα: Υπόθεση του Δόκτορος Nguyen Dan Que

Δεδομένου ότι το Βιετνάμ κύρωσε τη Διεθνή Συμφωνία για τα αστικά και πολιτικά δικαιώματα και γνωρίζοντας ότι τον Μάιο του 1990, ο Δόκτωρ Nguyen Dan Que, ένας γιατρός, δημοσίευσε ως εκπρόσωπος της ειρηνικής κίνησης για τα ανθρώπινα δικαιώματα ένα μανιφέστο στο οποίο ζητούσε από το καθεστώς του Ανόι να σεβαστεί τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα, να δεχθεί την εγκαθίδρυση ενός πολυκομματικού πολιτικού συστήματος και να αποκαταστήσει το δικαίωμα του βιετναμικού λαού να επιλέγει τη μορφή διακυβέρνησής του με ελεύθερες εκλογές.

Γνωρίζοντας ότι ο Δόκτωρ Que φυλακίσθηκε δύο φορές, από το Φεβρουάριο του 1978 έως το Φεβρουάριο του 1988 και εν συνεχεία από τον Ιούνιο του 1990 μέχρι τον Αύγουστο του 1998, εξέτισε δηλαδή συνολική ποινή 18 ετών, περισσότερα από τα οποία πέρασε σε απομόνωση και λαμβάνοντας υπόψη ότι σήμερα ο Δόκτωρ Que τελεί υπό κατ' οίκον περιορισμό.

Στις 19 Σεπτεμβρίου, την παραμονή της Παγκόσμιας Ημέρας για την Ειρηνική Πάλη υπέρ της Δημοκρατίας και των Ελευθεριών, η οποία εορτάζεται και στο Βιετνάμ από το Διεθνική Ριζοσπαστικό Κόμμα και υποστηρίζεται στα Ηνωμένα Εθνη από τον αδελφό του Δόκτορα Que, τον Δόκτορα Quan, περίπου 20 αστυνομικοί εισέβαλαν στο σπίτι του Δόκτορα Que, του οποίου η υγεία είναι σε κρίσιμη κατάσταση, χωρίς ένταλμα και καθοδηγούμενοι από τον υπαρχηγό των σωμάτων ασφαλείας της Σαϊγκόν για να αναζητήσουν άρθρα και δημοσιεύσεις που θεωρείται ότι στρέφονται κατά του κράτους. Ο υπαρχηγός των δυνάμεων ασφαλείας θέλησε να μεταφέρει τον Δόκτορα Que στην Σαϊγκόν δια της βίας. Ο Δόκτωρ Que αντιστάθηκε ξαπλώνοντας στο πάτωμα για να διαμαρτυρηθεί με μη βίαιο τρόπο κατά της απόφασης αυτής. Ύστερα από τέσσερις περίπου ώρες, η αστυνομία εγκατέλειψε την κατοικία του αφήνοντας δέκα άτομα να την παρακολουθούν.

Γνωρίζει η Επιτροπή αυτές τις ενέργειες σε βάρος του Δόκτορα Que, το μόνο έγκλημα του οποίου είναι να επιθυμεί να παραμείνει στο Βιετνάμ για να προσπαθήσει να υπερασπισθεί τη δημοκρατία και τις ελευθερίες στη χώρα του, και να μην εξοριστεί όπως θα επιθυμούσαν οι αρχές του Ανόι; Δεν νομίζει η Επιτροπή ότι οι κατάφωρες και συνεχείς παραβιάσεις των ανθρωπίνων, αστικών και πολιτικών δικαιωμάτων στο Βιετνάμ, όπως αυτές που υφίσταται ο Δόκτωρ Que, συνιστούν σαφή παραβίαση του άρθρου 2 της συμφωνίας συνεργασίας που υπέγραψε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή με την κυβέρνηση του Βιετνάμ, και δεν θεωρεί η Επιτροπή ότι πρέπει να υποδείξει ποιο είναι το όργανο που πρέπει να εποπτεύσει την τήρηση αυτής της διάταξης καθώς και τις παραμέτρους που πρέπει να γίνουν σεβαστές;

Απάντηση του κ. Patten εξ ονόματος της Επιτροπής

(8 Νοεμβρίου 2002)

Η Επιτροπή, από κοινού με τα κράτη μέλη που εκπροσωπούνται στο Βιετνάμ, παρακολουθεί από κοντά τις εξελίξεις των δικαιωμάτων του ανθρώπου στο Βιετνάμ, στο πλαίσιο της πολιτικής της Ένωσης για την ενθάρρυνση και τη στήριξη της συνεχούς δέσμευσης της κυβέρνησης του Βιετνάμ για πρόοδο στον τομέα των δικαιωμάτων του ανθρώπου. Η Επιτροπή συμμετέχει επίσης από κοινού με τα κράτη μέλη στον τακτικό διάλογο και σε όλα τα διαβήματα της Ένωσης προς την κυβέρνηση του Βιετνάμ όσον αφορά τα θέματα των δικαιωμάτων του ανθρώπου.

Η Επιτροπή γνωρίζει πράγματι την προσήλωση του Δόκτορα Nguyen Dan Que στην προώθηση των δημοκρατικών πολυκομματικών εκλογών στο Βιετνάμ με μη βίαια μέσα, καθώς και τα δημοσιεύματα του τύπου σχετικά με το επεισόδιο που περιγράφεται στην ερώτηση. Η Αντιπροσωπεία της Επιτροπής στο Ανόι δεν έχει ακόμη μπορέσει να λάβει αξιόπιστη επιβεβαίωση αυτών των δημοσιευμάτων, αλλά συνεχίζει τις έρευνές της.

Η συμφωνία συνεργασίας Κοινότητας-Βιετνάμ που υπεγράφη το 1995 ορίζει στο πρώτο άρθρο της ότι ο σεβασμός των δικαιωμάτων του ανθρώπου και των δημοκρατικών αρχών αποτελεί τη βάση της συνεργασίας μας. Δεν γίνεται συγκεκριμένη αναφορά στα δικαιώματα του ανθρώπου στο άρθρο 2 της συμφωνίας. Ερωτήσεις σχετικά με τον σεβασμό και την προώθηση των δικαιωμάτων του ανθρώπου υποβάλλονται στις συνεδριάσεις της Μικτής Επιτροπής Κοινότητας-Βιετνάμ που έχουν καθιερωθεί στο πλαίσιο της συμφωνίας συνεργασίας.

Λαμβανομένης υπόψη της γενικής κατάστασης στο Βιετνάμ μετά την υπογραφή της συμφωνίας το 1995 και της σταθερής δέσμευσης της κυβέρνησης για περαιτέρω πρόοδο, η Επιτροπή δεν θεωρεί σκόπιμο στο παρόν στάδιο να συμπεράνει ότι καταπατήθηκε η συμφωνία. Η Αντιπροσωπία της Επιτροπής, από κοινού με τα κράτη μέλη που εκπροσωπούνται στο Βιετνάμ, θα συνεχίσουν να παρακολουθούν τις εξελίξεις όσον αφορά τα ανθρώπινα δικαιώματα στη χώρα και να θίγουν συγκεκριμένα θέματα και μεμονωμένες περιπτώσεις που προκαλούν ανησυχίες μέσω των κατάλληλων διπλωματικών κυκλωμάτων.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/5

(2004/C 65 E/006)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ρ-3393/02

υποβολή: Luciana Sbarbati (ELDR) προς την Επιτροπή

(22 Νοεμβρίου 2002)

Θέμα: Φόρος κατανάλωσης στον οίνο

Η πρόταση της Επιτροπής να φορολογήσει τα οινοπνευματώδη ποτά (κάτι που θα έπληττε ιδιαίτερα τον οίνο) με μια «εναρμόνιση προς τα άνω», κινδυνεύει να αυξήσει τον πληθωρισμό και να μειώσει την κατανάλωση· οπωσδήποτε είναι δυνατόν να επεκτείνει το φαινόμενο της απάτης μειώνοντας την ανταγωνιστικότητα της αγοράς και έχει απρόβλεπτες επιπτώσεις σε σχέση με τη διεύρυνση. Η πρόταση, που δεν λαμβάνει υπόψη το επίπεδο ζωής στις υποψήφιες για προσχώρηση χώρες, θα καταστήσει δυσχερέστερη τη διείσδυση στις αγορές αυτές εκ μέρους των παραγωγών ΕΕ και θα έχει αρνητικές συνέπειες στις τοπικές παραγωγές.

Οι ίδιες οι οργανώσεις του κλάδου θεωρούν λανθασμένη και επικίνδυνη την υπόθεση αυτή, δεδομένου ότι θα εβάρυνε τον όλο κλάδο που στην Ιταλία διαθέτει 314 τύπους οίνου με ελεγμένη ονομασία προέλευσης και 24 τύπους με ελεγμένη και εγγυημένη ονομασία προέλευσης με συνολική επιφάνεια αμπελώνων 729 000 εκτάρια και μια εθνική παραγωγή που υπερβαίνει τα 50 εκατομμύρια εκατόλιτρα.

Η πρόταση δεν λαμβάνει υπόψη το γεγονός ότι θα εξαφανισθούν από τον αμπελοοινικό κλάδο μικρού μεγέθους επιχειρήσεις που καλλιεργούν κατά μέσον όρο εκτάσεις 4 έως 5 εκταρίων και διαδραματίζουν σημαντικό κοινωνικο-οικονομικό και περιβαλλοντικό ρόλο.

Αντίθετα από τον ΦΠΑ, ο φόρος θα έπρεπε να αντιμετωπίσει το εξωτερικό κόστος που οφείλεται στην κατανάλωση ενός προϊόντος και όχι να καταστεί συμπληρωματικός φόρος κατά τον ίδιο τρόπο που οι φόροι παρασκευής θα έπρεπε να βαρύνουν τα βιομηχανικά προϊόντα και όχι να πλήττουν το φυσικό προϊόν.

Μπορεί η Επιτροπή να εξηγήσει εάν:

—	η πρόταση ανταποκρίνεται σε νομικές-οικονομικές απαιτήσεις ομοιομορφίας;

—	η πρόταση έρχεται σε αντίθεση με τη νέα ΚΟΑ οίνου που υπογραμμίζει την ανάγκη μεταστροφής των αμπελώνων προκειμένου να ευνοηθούν οι παραγωγές με διέξοδο στην αγορά και όχι να εγκαταλειφθούν οι καλλιεργούμενες επιφάνειες;

—	έχουν αξιολογηθεί οι αρνητικές επιπτώσεις που η εφαρμογή του φόρου κατανάλωσης (σταθερή τιμή) θα είχε στο μέσο προϊόν και επομένως στους καταναλωτές;

Κοινή απάντηση

του κ. Bolkestein εξ ονόματος της Επιτροπής

στις γραπτές ερωτήσας Ε-3067/02 και Ρ-3393/02

(6 Ιανουαρίου 2003)

Η οδηγία 92/84/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 19ης Οκτωβρίου 1992, αφορά την προσέγγιση των συντελεστών των ειδικών φόρων κατανάλωσης για τα αλκοολούχα ποτά και την αλκοόλη. Σύμφωνα με τις διατάξεις της, οι συντελεστές των ειδικών φόρων κατανάλωσης που προβλέπονται στην εν λόγω οδηγία πρέπει να επανεξετάζονται σε τακτά διαστήματα από το Συμβούλιο. Η σχετική επανεξέταση βασίζεται σε έκθεση της Επιτροπής.

Οι υπηρεσίες της Επιτροπής προετοιμάζουν επί του παρόντος αυτή την επανεξέταση. Στις 11 Σεπτεμβρίου 2002, η Επιτροπή είχε πλήρη συζήτηση προσανατολισμού για το καθεστώς φορολόγησης της κοινοτικής αλκοόλης. Δεν έχει ακόμη ληφθεί τελική απόφαση σχετικά με την προσέγγιση της Επιτροπής στον τομέα αυτό. Όπως προβλέπεται στο άρθρο 8 της οδηγίας 92/84/ΕΟΚ, λαμβάνονται υπόψη οι ευρύτεροι στόχοι της συνθήκης.

Όσον αφορά τη φορολογική εναρμόνιση σε ευρωπαϊκό επίπεδο, η Επιτροπή θεωρεί ότι απαιτεί την ανάληψη δεσμεύσεων από κράτη μέλη που έχουν τόσο υψηλή όσο και χαμηλή φορολόγηση.

Αφετέρου, δεν υπάρχει σχέση μεταξύ του παραρτήματος 1 της συνθήκης ΕΚ (το οποίο αναφέρεται στο άρθρο 32, όσον αφορά τα προϊόντα τα οποία υπάγονται στις διατάξεις των άρθρων 33 μέχρι και 38 της συνθήκης) και του εάν ένα προϊόν υπάγεται σε ειδικό φόρο κατανάλωσης.

Η Ιταλία εφαρμόζει μηδενικό συντελεστή ειδικών φόρων κατανάλωσης στους απλούς και στους αφρώδεις οίνους. Η εν λόγω νομοθεσία είναι σύμφωνη με το ισχύον κοινοτικό κεκτημένο.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/6

(2004/C 65 E/007)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-3350/02

υποβολή: Ilda Figueiredo (GUE/NGL) προς την Επιτροπή

(26 Νοεμβρίου 2002)

Θέμα: Εμπορικές συμφωνίες και απελευθέρωση του τομέα κλωστοϋφαντουργικών προϊόντων και ειδών ένδυσης

Στις 6 Ιανουαρίου 2002, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ανήγγειλε την υπογραφή του μνημονίου συμφωνίας ΕΕ-Βραζιλίας σχετικά με την απελευθέρωση του εμπορίου κλωστοϋφαντουργικών προϊόντων, με το οποίο η ΕΕ αναλαμβάνει τη δέσμευση να καταργήσει όλες τις ποσοστώσεις κλωστοϋφαντουργικών προϊόντων που ισχύουν στις σχέσεις της με τη Βραζιλία. Ο Επίτροπος Pascal Lamy δήλωσε ότι «η παρούσα συμφωνία αποτελεί σαφές δείγμα του ότι η ΕΕ είναι διατεθειμένη να προτρέξει του ανοίγματος της αγοράς της κλωστοϋφαντουργικών προϊόντων σε σχέση με την προθεσμία του 2005 που προβλέπει ο ΠΟΕ». Εν άλλοις, είναι διατεθειμένη να αμφισβητήσει την τήρηση της συμφωνίας κλωστοϋφαντουργικών προϊόντων και ειδών ένδυσης (ATV), ενώ η Επιτροπή, σε απάντησή της στην ερώτησή μου Ε-3079/01 (1), θεωρούσε ότι αυτές οι διμερείς συμφωνίες δεν επρόκειτο να επηρεάσουν το χρονοδιάγραμμα της συμφωνίας ATV. Την ίδια ημέρα, υπό το πρόσχημα της βοήθειας προς τις αναπτυσσόμενες χώρες και σε συνέχεια του κύκλου της Ντόα στο πλαίσιο του ΠΟΕ, παρουσίασε πρόταση για την κατά 70 % μείωση των δασμών επί όλων των μη γεωργικών προϊόντων, προτείνοντας ουσιαστικές περικοπές στις ποσοστώσεις και στις τιμές που αφορούν τα κλωστοϋφαντουργικά προϊόντα και είδη ένδυσης και τα υποδήματα, χωρίς να αναφερθεί σε αντισταθμιστικά μέτρα για τους θιγόμενους τομείς.

Και οι δύο προτάσεις προστίθενται σε άλλες πρόσφατες συμφωνίες που αφορούν την στρατηγική της πρόωρης απελευθέρωσης του εμπορίου κλωστοϋφαντουργικών προϊόντων και ειδών ένδυσης, με αποτέλεσμα ο τομέας αυτός (όπως και ο γεωργικός) να χρησιμοποιείται ως αντάλλαγμα για το άνοιγμα σε άλλους τομείς διαπραγματεύσεων, συγκεκριμένα δε τις υπηρεσίες, τις δημόσιες αγορές ή τις επενδύσεις. Ο σκοπός του χρονοδιαγράμματος που ορίζει η συμφωνία κλωστοϋφαντουργικών προϊόντων και ειδών ένδυσης ήταν να δώσει τη δυνατότητα αναβολής του ανοίγματος της αγοράς άλλων προϊόντων, πιο ευαίσθητων, προκειμένου να δοθεί χρόνος στην βιομηχανία να αναδιαρθρωθεί και να προσαρμοστεί σε μια κατάσταση απελευθέρωσης. Τότε, ορισμένοι έφθασαν μέχρι του σημείου να υποστηρίξουν ότι η δεκαετής διάρκεια ισχύος της ATV ήταν σύντομη, λαμβανομένου υπόψη του κοινωνικοοικονομικού αντίκτυπου της απελευθέρωσης, ιδίως δε για περιοχές που εξαρτώνται από τον τομέα και για χώρες όπως η Πορτογαλία, όπου η κλωστοϋφαντουργία, τα είδη ένδυσης και η υποδηματοποιία διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στην παραγωγή, εξαγωγή και στην απασχόληση.

Στο πλαίσιο αυτό ζητώ τις εξής πληροφορίες:

—

Ποιος ο αναμενόμενος κοινωνικοοικονομικός αντίκτυπος σε επίπεδο κλωστοϋφαντουργικού τομέα, ειδών ένδυσης και υποδηματοποιίας στην ΕΕ και, ιδιαίτερα στην Πορτογαλία, από τη σύναψη αυτού του μνημονίου συμφωνίας με τη Βραζιλία και την πρόταση, στο πλαίσιο των διαπραγματεύσεων του κύκλου της Ντόα του ΠΟΕ, για μείωση των τιμών κατά 70 %; 'Εχει μήπως εκπονήσει η Επιτροπή ή ανέθεσε την εκπόνηση κάποιας μελέτης κοινωνικοοικονομικού αντίκτυπου; Συμβουλεύτηκε τους κοινωνικούς εταίρους που αντιπροσωπεύουν τον τομέα;

—	Τι ελπίζει, όντως, να επιτύχει, προτρέχοντας της ATV και ποιος θα είναι ο κοινωνικοοικονομικός αντίκτυπος αυτής της επίσπευσης; Σε ποιες μελέτες ή στοιχεία βασίζεται για να προωθήσει αυτή τη στρατηγική;

—	Ποια αντισταθμιστικά μέτρα προτίθεται να λάβει για να ελαχιστοποιήσει τον κοινωνικοοικονομικό αντίκτυπο στον τομέα της κλωστοϋφαντουργίας, των ειδών ένδυσης και υποδηματοποιίας;

Απάντηση του κ. Lamy εξ ονόματος της Επιτροπής

(15 Ιανουαρίου 2003)

Η αύξηση των ποσοστώσεων που προτάθηκε για τη Βραζιλία στο μνημόνιο συμφωνίας που μονογραφήθηκε στις 8 Αυγούστου 2002 και υπογράφηκε στις 7 Νοεμβρίου 2002, θα δώσει νέες δυνατότητες εξαγωγής στη Βραζιλία. Ωστόσο, οι εισαγωγές της Ένωσης από τη Βραζιλία υπολογίζονται στο 0,9 % όσον αφορά την ποσότητα και στο 0,3 % όσον αφορά την αξία επί των συνολικών εισαγωγών της Ένωσης κλωστοϋφαντουργικών προϊόντων και ειδών ένδυσης (περίπου 72,5 δισεκατ. ευρώ το 2001). Οποιαδήποτε αύξηση προέρχεται από το μνημόνιο είναι, συνεπώς, απίθανο να έχει σημαντικό συνολικό αντίκτυπο. Επιπλέον, δεδομένου ότι η βιομηχανία κλωστοϋφαντουργικών και ειδών ένδυσης βρίσκεται σε όλη την Κοινότητα, η Επιτροπή δεν προβλέπει ιδιαίτερες δυσκολίες για την Πορτογαλία με το 4,4 % της ευρωπαϊκής παραγωγής και το 10,9 % απασχόλησης στον τομέα κατά το 2001. Οι παραχωρήσεις αυτές δεν ήταν χωρίς αντίκρισμα. Σε αντάλλαγμα, η Βραζιλία δεσμεύεται να μην υπερβεί ορισμένα ανώτατα όρια δασμών για το σύνολο του τομέα κλωστοϋφαντουργικών προϊόντων και ειδών ένδυσης (τα επίπεδα αυτά είναι, το ανώτατο, 14 % για τα νήματα, 16-18 % για τα υφάσματα και 20 % για τα είδη ένδυσης). Θα πρέπει να καταργηθεί επίσης ένας πρόσθετος φόρος ύψους 1,5 % κατά τη λήξη της προθεσμίας, που προβλέπεται στο τέλος του 2002. Επιπλέον, και τα δύο μέρη έχουν συμφωνήσει να μην υιοθετήσουν μη δασμολογικά μέτρα, που θα μπορούσαν να εμποδίσουν τις συναλλαγές κλωστοϋφαντουργικών προϊόντων και ειδών ένδυσης. Αυτό θα χρησιμεύσει ιδιαίτερα για την επίλυση ενός προβλήματος που έθιξε η βιομηχανία της Ένωσης σχετικά με τη δασμολογητέα αξία στη Βραζιλία. Στο πλαίσιο των συνεχιζόμενων διαπραγματεύσεων Ένωσης — Mercosur και τα δύο μέρη συμφώνησαν να αναζητήσουν, όσο το δυνατόν νωρίτερα την κατάργηση των τελωνειακών δασμών που εφαρμόζονται στα κλωστοϋφαντουργικά προϊόντα και στα είδη ένδυσης, είτε με την έναρξη της ισχύος ή, το αργότερο στο πρώτο στάδιο του καθεστώτος του βιομηχανικού δασμολογικού αφοπλισμού.

Οι διμερείς συμφωνίες σχετικά με την πρόσβαση στην αγορά του τομέα είναι τρεις μέχρι σήμερα: με τη Σρι Λάνκα, το Πακιστάν και τώρα με τη Βραζιλία — η Επιτροπή εργάζεται για να πραγματοποιήσει τις διαπραγματευτικές οδηγίες του Συμβουλίου της 9ης Νοεμβρίου 2000, λαμβάνοντας από τους εμπορικούς μας εταίρους παραχωρήσεις όσον αφορά την πρόσβαση στην αγορά του τομέα κλωστοϋφαντουργικών προϊόντων και ειδών ένδυσης (παραδείγματος χάριν, δασμολογικές μειώσεις, δεσμεύσεις στο πλαίσιο του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου (ΠΟΕ) και δεσμεύσεις για τους μη δασμολογικούς φραγμούς) σε αντάλλαγμα των οποίων η Κοινότητα μπορεί να προσφέρει βελτιώσεις στα καθεστώτα των ποσοστώσεων. Κατά τη διάρκεια της συνολικής διαδικασίας διαπραγμάτευσης, η Επιτροπή ενημερώνει τα κράτη μέλη μέσω της επιτροπής 133 (κλωστοϋφαντουργικά) και με τον τρόπο αυτό, κάθε θέση των κρατών μελών εξετάζεται προσεκτικά. Επιπλέον, ο Euratex ως ευρωπαίος αντιπρόσωπος του τομέα συμμετέχει ενεργά κατά την προετοιμασία της θέσης που θα διαπραγματευτεί η Επιτροπή για τις διμερείς συμφωνίες. Αυτή ήταν η περίπτωση του μνημόνιου συμφωνίας Ένωσης — Βραζιλίας, που έλαβε την υποστήριξη της ευρωπαϊκής βιομηχανίας και όλων των κρατών μελών.

Η Επιτροπή δεν θεωρεί ότι οι εν λόγω συμφωνίες θέτουν σε κίνδυνο το αρχικό χρονοδιάγραμμα για την πλήρη ελευθέρωση και για την απομάκρυνση όλων των ποσοστώσεων: ο ρόλος τους είναι, είτε να αυξάνουν τις ποσοστώσεις, είτε να τις αναστέλλουν έναντι τρίτων χωρών, ανάλογα με την περίπτωση, σε διμερή βάση και σε αντάλλαγμα με δεσμεύσεις για μία ισορροπημένη πρόσβαση στην αγορά από τις χώρες εκείνες οι οποίες έχουν σημασία όσον αφορά τις εξαγωγές για τη βιομηχανία της Ένωσης. Πράγματι, το χρονοδιάγραμμα εξακολουθεί να ισχύει και διατηρεί ως ημερομηνία την 1η Ιανουαρίου 2005 για την πλήρη ελευθέρωση σύμφωνα με τη συμφωνία του ΠΟΕ για τα κλωστοϋφαντουργικά προϊόντα και τα είδη ένδυσης. Είναι βέβαιο, ότι η Επιτροπή θεωρεί ότι η ευρωπαϊκή βιομηχανία κλωστοϋφαντουργικών προϊόντων και ειδών ένδυσης θα επωφεληθεί από περαιτέρω συμφωνίες με βάση την προαναφερθείσα εντολή, — που θα προβλέπουν την καλύτερη πρόσβαση στις τρίτες αγορές — και, για τον λόγο αυτό, θα συμβάλλουν θετικά στην πλήρη ελευθέρωση εντός των επόμενων 25 μηνών. Τέλος, όπως αποδεικνύει αυτή η τελευταία συμφωνία, η Επιτροπή διαπραγματεύεται κάθε περίπτωση χωριστά.

Όσον αφορά την τήρηση εκ μέρους της Κοινότητας της συμφωνίας του ΠΟΕ για την πρόσβαση στην αγορά για τα μη γεωργικά προϊόντα, φαίνεται ότι υπάρχει κάποια παρεξήγηση όσον αφορά το περιεχόμενό της. Πράγματι, η πρωτοβουλία έχει ως στόχο τη σημαντική ελευθέρωση μέσω της κατάργησης των μεγίστων τιμών και των υψηλών δασμών καθώς και μέσω της μείωσης της κλιμάκωσης των δασμών σε όλους τους τομείς και από όλες τις χώρες, χωρίς να θέτει κάποιο ειδικό ποσοστό για τη μείωση των δασμών. Όσον αφορά ιδιαίτερα τα κλωστοϋφαντουργικά προϊόντα, η πρόταση της Κοινότητας έχει ως στόχο την πλήρη αμοιβαιότητα επειδή θέλει να φθάσουν οι δασμοί για τα κλωστοϋφαντουργικά προϊόντα και τα είδη ένδυσης σε παρόμοια επίπεδα εκ μέρους όλων των μερών του ΠΟΕ. Για την Ένωση, η κίνηση αυτή απαιτεί επίσης μείωση, εκ μέρους όλων των μελών, των μη δασμολογικών εμποδίων προκειμένου να μην ανατραπεί η μεγαλύτερη πρόσβαση στην αγορά η οποία έχει επιτευχθεί μέσω της δασμολογικής μείωσης. Με την κατάργηση των μέγιστων δασμολογικών τιμών και των υψηλών δασμών, η πρόταση προτίθεται να επιτύχει πιο αποτελεσματική πρόσβαση στις αγορές που ενδιαφέρουν τη βιομηχανία της Ένωσης και να προωθήσει το εμπόριο Νότου — Νότου χάρη στην μεγαλύτερη πρόσβαση στις αγορές των αναπτυσσομένων χωρών, των οποίων η ολοένα και μεγαλύτερη σημασία για τους εξαγωγείς των αναπτυσσομένων χωρών δεν πρέπει να υποτιμάται.

Εφόσον η Επιτροπή δεν προβλέπει μία de facto επίσπευση της κατάργησης των ποσοστώσεων της συμφωνίας για τα κλωστοϋφαντουργικά προϊόντα και τα είδη ένδυσης (ATC), το θέμα της αξιολόγησης του αντίκτυπου δεν είναι σχετικό. Όσον αφορά τον αντίκτυπο της τελικής κατάργησης των ποσοστώσεων το 2005, όπως προβλέπεται στην συμφωνία ATC, η Επιτροπή έχει αναθέσει την εκπόνηση μελέτης που δεν έχει ακόμα ολοκληρωθεί, σχετικά με τον ενδεχόμενο αντίκτυπο της κατάργησης των ποσοστώσεων το 2005. Επιπλέον, τον Μάιο του 2003, η Επιτροπή θα οργανώσει σημαντική διάσκεψη όπου θα συμμετέχουν όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη (μεταξύ των οποίων εισαγωγείς, εξαγωγείς, βιομηχανία, εμπορικές ενώσεις, καταναλωτές, εκπρόσωποι κυβερνήσεων) για να αξιολογηθούν οι επιπτώσεις της κατάργησης αυτής και το μέλλον της βιομηχανίας κλωστοϋφαντουργικών προϊόντων και ειδών ένδυσης.

Εφόσον η Επιτροπή δεν προβλέπει επίσπευση, σε μεγάλη κλίμακα, της κατάργησης των ποσοστώσεων πριν από την ημερομηνία που πρέπει να εκπνεύσουν, το 2005, δεν υφίσταται θέμα παροχής οιωνδήποτε αντισταθμιστικών μέσων υπέρ της βιομηχανίας της Ένωσης, κυρίως λόγω του ότι οι συμφωνίες όπως αυτή που έχει συναφθεί με τη Βραζιλία, στηρίζονται σε μια ισορροπία της πρόσβασης στην αγορά μεταξύ των δύο μερών.

Τέλος, η Επιτροπή θα ήθελε να υπενθυμίσει στο Αξιότιμο Μέλος του Κοινοβουλίου ότι η ATC αποτελεί αποτέλεσμα πολυμερών εμπορικών διαπραγματεύσεων που θέτουν τέλος σε μία πολιτική εμπορικού προστατευτισμού που διήρκησε πάνω από 30 χρόνια. Κατά πάσα πιθανότητα, κατά τη διάρκεια της περιόδου αυτής η βιομηχανία είχε τη δυνατότητα να επωφεληθεί και να ανασυγκροτηθεί προκειμένου να προετοιμαστεί για την εν λόγω ελευθέρωση. Σάυτή την κρίσιμη φάση, είναι δυνατόν να τεθεί υπό συζήτηση αυτή η σημαντική επίτευξη του γύρου της Ουρουγουάης. Στην ιδιαίτερη περίπτωση της Πορτογαλίας — εφόσον εθίγη το συγκεκριμένο θέμα — είναι ουσιαστικό να υπενθυμιστεί ότι το Συμβούλιο, το 1995 (2), έλαβε ένα έκτακτο μέτρο μέσω επιχορήγησης ύψους 400 εκατ. ECU στην Πορτογαλία για ένα ειδικό πρόγραμμα για τον εκσυγχρονισμό του πορτογαλικού τομέα κλωστοϋφαντουργικών προϊόντων και ειδών ένδυσης για την περίοδο 1995-1999. Η κοινοτική αυτή βοήθεια είχε ως στόχο να επιτρέψει στην κλωστοϋφαντουργική βιομηχανία της Πορτογαλίας να προσαρμοστεί στις νέες απαιτήσεις της διεθνούς κατάστασης και του αυξημένου διεθνούς ανταγωνισμού μετά την ATC. H Επιτροπή πιστεύει ότι η πρωτοβουλία αυτή έχει φέρει τους καρπούς της.

(1) ΕΕ C 172 Ε της 18.7.2002, σελ. 25.

(2) Κανονισμός (ΕΚ) του Συμβουλίου αριθ. 852/95 της 10ης Απριλίου 1995 σχετικά με τη χορήγηση χρηματοδοτικής συνδρομής υπέρ της Πορτογαλίας για την εφαρμογή ειδικού προγράμματος εκσυγχρονισμού της βιομηχανίας κλωστοϋφαντουργικών προϊόντων και ειδών ένδυσης, ΕΕ L 86 της 20.4.1995.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/9

(2004/C 65 E/009)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-3459/02

υποβολή: Christopher Heaton-Harris (PPE-DE) προς την Επιτροπή

(6 Δεκεμβρίου 2002)

Θέμα: Θρησκευτική ελευθερία στην Ουγγαρία

Στην Ουγγαρία, χώρα που βρίσκεται προ των πυλών της ΕΕ, συνεχίζεται η 15ετής παράδοση θρησκευτικού απαρτχάιντ και παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Η προηγούμενη ουγγρική κυβέρνηση θέσπισε το νόμο LXXIV, 2001 (ΡΑ 153), ο οποίος μεταβάλλει δραστικά τον τρόπο με τον οποίο καθορίζεται η υποστήριξη θρησκευτικών ιδρυμάτων από τους φορολογούμενους. Αντικαθιστά τη ρητή ετήσια δήλωση των φορολογουμένων από αμφίβολες στατιστικές που βασίζονται σε πρόσφατη απογραφή σχετικά με το κατά τη γέννηση θρήσκευμα των πολιτών.

Ο νόμος αυτός είναι άδικος και αντισυνταγματικός και στόχος του είναι να ευνοηθούν ορισμένες κατεστημένες θρησκείες εις βάρος άλλων.

Λαμβανομένων υπόψη των αρχών της Ευρωπαϊκής Ένωσης για σεβασμό και ανοχή, προτίθεται η Επιτροπή να ζητήσει από την κυβέρνηση της Ουγγαρίας, ως προϋπόθεση ένταξης, την κατάργηση του νόμου αυτού;

Κοινή απάντηση

του κ. Verheugen εξ ονόματος της Επιτροπής

στις γραπτές ερωτήσας Ε-3416/02 και Ε-3459/02

(21 Ιανουαρίου 2003)

Στο Σύνταγμα της Ουγγαρίας (1) κατοχυρώνονται η ανεξιθρησκία και ο διαχωρισμός κράτους και εκκλησίας. Σήμερα, στην Ουγγαρία υπάρχουν συνολικά 104 επίσημα αναγνωρισμένες θρησκείες.

Ο νόμος του 1997 σχετικά με τους όρους χρηματοδότησης των θρησκευτικών και δημόσιων δραστηριοτήτων των εκκλησιών διέπει τη χρηματοδοτική στήριξη που παρέχει το κράτος στις εκκλησίες. Δυνάμει του νόμου αυτού, το ουγγρικό κράτος χορηγεί τουλάχιστον το 0,8 % των εσόδων από το φόρο εισοδήματος στις εκκλησίες. Οι φορολογούμενοι μπορούν να αναφέρουν στη φορολογική τους δήλωση μια εκκλησία της επιλογής τους ως αποδέκτη του 1 % του φόρου εισοδήματός τους. Εφόσον κριθεί αναγκαίο, το κράτος διαθέτει επιπλέον πιστώσεις προκειμένου να επιτύχει το στόχο του 0,8 % τουλάχιστον επί των εσόδων του φόρου εισοδήματος, χρησιμοποιώντας ως κριτήριο για την κατανομή μεταξύ των δικαιούχων εκκλησιών τα σχετικά ποσοστά που προκύπτουν από τις δηλώσεις των φορολογουμένων.

Πέρα από τις κρατικές επιχορηγήσεις, οι εκκλησίες μπορούν, από 1ης Ιανουαρίου 2001, να επωφελούνται από φορολογικώς απαλλασσόμενα δώρα που χορηγούνται από φυσικά και νομικά πρόσωπα υπό ορισμένες αυστηρές προϋποθέσεις, οι οποίες καθορίζονται σε σχετικό νόμο που ψηφίστηκε το 2000 (2). Ο κατάλογος των εκκλησιών που πληρούν τις προύποθέσεις αυτές δημοσιεύεται κάθε χρόνο στην Επίσημη Εφημερίδα της Ουγγαρίας.

Το Νοέμβριο του 2001 η προηγούμενη κυβέρνηση αποφάσισε να αλλάξει τις κανονιστικές ρυθμίσεις για τη στήριξη των εκκλησιών. Έτσι, είχε προταθεί για ψήφιση από το Κοινοβούλιο το άρθρο 153 του γενικού νόμου περί χρηματοδοτήσεων, με σκοπό την τροποποίηση του συστήματος κατανομής μεταξύ των εκκλησιών, από τον Ιανουάριο του 2003. Οι νέες χρηματοδοτικές ρυθμίσεις βασίστηκαν στα αποτελέσματα της απογραφής του 2001, όπου για πρώτη φορά είχε συμπεριληφθεί προαιρετική ερώτηση αναφορικά με την εκκλησία στην οποία ανήκαν οι αποκρινόμενοι, μετά από κοινή σύσταση της Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής των Ηνωμένων Εθνών και του Eurostat στο πλαίσιο της σχετικής παγκόσμιας εκστρατείας για την απογραφή.

Η ερώτηση για τη θρησκεία, η οποία περιλαμβανόταν στην απογραφή του 2001, φαίνεται ότι ήταν ανοιχτή, υπό την έννοια ότι δεν περιείχε κανέναν κατάλογο προς επιλογή εκκλησίας, ο δε αποκρινόμενος ήταν ελεύθερος να αναφέρει μια συγκεκριμένη θρησκεία, χωρίς όμως η απάντηση να είναι υποχρεωτική.

Παρ'όλάυτά, απάντησαν στην ερώτηση για τη θρησκεία 9 περίπου εκατ. άτομα, εκ των οποίων 7,6 εκατ. δήλωσαν ότι ανήκαν σε 260 περίπου διαφορετικές εκκλησίες/θρησκείες. Τα στοιχεία αυτά επιβεβαίωναν ουσιαστικά τα στοιχεία που είχαν εκτιμηθεί στο παρελθόν.

Για την αποφυγή κάθε πιθανής ασάφειας, η κυβέρνηση αποφάσισε να διατηρήσει το χρηματοδοτικό καθεστώς του 1997 για τις εκκλησίες, μέσω τροπολογίας για την κατάργηση του άρθρου 153 το οποίο είχε ψηφιστεί το 2001. Η Επιτροπή χαιρετίζει με ικανοποίηση την τροπολογία αυτή, η οποία θα αρχίσει να ισχύει από τον Ιανουάριο του 2003, μετά τη σχετική ψήφιση από το Κοινοβούλιο της Ουγγαρίας το Δεκέμβριο του 2002.

(1) Βλ. άρθρο 60 του Συντάγματος:

1.	Στη Δημοκρατία της Ουγγαρίας ο καθένας έχει δικαίωμα στην ελευθερία του σκέπτεσθαι, την ελευθερία συνειδήσεως και τη θρησκευτική ελευθερία.

Το δικαίωμα αυτό περιλαμβάνει την ελεύθερη επιλογή ή αποδοχή μιας θρησκείας ή πεποιθήσεων, καθώς και την ελευθερία του να εκφράζεται κανείς δημόσια ή ιδιωτικά ή να αρνείται να εκφραστεί, να ασκεί τα θρησκευτικά του καθήκοντα και να διδάσκει τις θρησκευτικές ή άλλες πεποιθήσεις του με πράξεις θρησκευτικού χαρακτήρα, τελετές ή με οποιοδήποτε άλλο τρόπο, είτε ατομικά είτε ομαδικά.

3.	Στη Δημοκρατία της Ουγγαρίας ισχύει διαχωρισμός μεταξύ εκκλησίας και κράτους.

4.	Για να ψηφιστεί ο νόμος περί ελευθερίας πεποιθήσεων και ανεξιθρησκίας, απαιτείται πλειοψηφία δύο τρίτων των ψήφων των παρόντων μελών του Κοινοβουλίου.

(2) Πράξη CXXXIII του 2000. Υπάρχουν τρεις εναλλακτικές προύποθέσεις: η εκκλησία πρέπει: είτε

i)	να επωφελείται, κατά τα δύο τελευταία χρόνια, του 1 % τουλάχιστον των εσόδων σύμφωνα με το σχετικό χρηματοδοτικό καθεστώς του 1 %, είτε

ii)	η παρουσία της στην Ουγγαρία να έχει διάρκεια τουλάχιστον 100 ετών, είτε

iii)	να είναι εγγεγραμμένη στα επίσημα μητρώα της Ουγγαρίας επί 30 χρόνια.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/10

(2004/C 65 E/010)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-3443/02

υποβολή: Roger Helmer (PPE-DE) προς την Επιτροπή

(3 Δεκεμβρίου 2002)

Θέμα: Καταδίωξη οπαδών του κινήματος Falun Gong

Μπορεί να επιβεβαιώσει η Επιτροπή ότι είναι ενήμερη σχετικά με τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων κατά ειρηνικών οπαδών του κινήματος Falun Gong στην Κίνα όπου η ειρηνική αυτή επιλογή ενός τρόπου ζωής έχει καταδικαστεί ως επικίνδυνο και ανατρεπτικό κίνημα;

Μπορεί να επιβεβαιώσει η Επιτροπή ότι γνωρίζει το αντιφατικό άρθρο 23 που πρόκειται να θεσπιστεί στο Χονγκ Κονγκ; Η Επιτροπή ενδέχεται να γνωρίζει ότι η νομοθεσία κατά ανατρεπτικών τάσεων θα υποχρέωνε το Χονγκ Κονγκ να θέτει εκτός νόμου οποιαδήποτε οργάνωση χαρακτηρίζεται από την Κίνα ως κίνδυνος για την εθνική ασφάλεια και θα επιδρούσε σε όλες τις ομάδες διαφωνούντων, συμπεριλαμβανομένων των καθολικών και των ακτιβιστών που μάχονται υπέρ της δημοκρατίας. Δεν συμφωνεί η Επιτροπή ότι τούτο θα συνιστούσε κατάφωρη παραβίαση της αυτονομίας του Χονγκ Κονγκ και θα επέκτεινε το πεδίο της καταδίωξης ώστε να βάλλονται ακόμη περισσότεροι αθώοι οπαδοί του Falun Gong;

Πώς σκοπεύει η Επιτροπή να αντιταχθεί στην θέσπιση του άρθρου 23 στην Κίνα που θα έχει ως συνέπεια τον περιορισμό του δικαιώματος του ελεύθερου λόγου και της ελευθερίας του Τύπου στο Χονγκ Κονγκ;

Απάντηση του κ. Patten εξ ονόματος της Επιτροπής

(19 Δεκεμβρίου 2002)

Ο σεβασμός των δικαιωμάτων του ανθρώπου αποτελεί κεντρικό θέμα των σχέσεων της Ένωσης με την Κίνα. Στο πλαίσιο του διμερούς διαλόγου για τα δικαιώματα του ανθρώπου, που καθιερώθηκε μεταξύ της Ένωσης και της Κίνας το 1996, η Ένωση θίγει τακτικά μεμονωμένες υποθέσεις που προκαλούν προβληματισμό, μεταξύ άλλων την υπόθεση των οπαδών του κινήματος Falun Gong. Επιπλέον, η Ένωση έχει επανειλημμένα κάνει επίσημα διαβήματα για να εκφράσει τις ανησυχίες της σχετικά με εκθέσεις περί βασανιστηρίων και κακής μεταχείρισης των συλληφθέντων οπαδών του κινήματος Falun Gong, και έχει κάνει έκκληση στην Κίνα να αναθεωρήσει τις αυστηρότατες ποινές που τους επιβάλλει. Ειδικότερα, η Ένωση ζήτησε από την Κίνα να εξασφαλίσει ότι τηρούνται οι εγγυήσεις για δίκαιη διεξαγωγή δίκης, συμπεριλαμβανομένης της κατάλληλης νομικής εκπροσώπησης, για όλα τα άτομα. Ανησυχίες για την παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των οπαδών του κινήματος Falun Fong εκφράστηκαν επίσης τον Μάρτιο 2002 στα συμπεράσματα του Συμβουλίου Γενικών Υποθέσεων σχετικά με τα δικαιώματα του ανθρώπου στην Κίνα.

Η Επιτροπή αντιλαμβάνεται την μεγάλη σημασία και πολιτική ευαισθησία που έχει στο γενικό κινεζικό πλαίσιο η πρωτοβουλία της κυβέρνησης του Χονγκ Κονγκ να αρχίσει διαδικασία διαβουλεύσεων για την εφαρμογή του άρθρου 23 της Βασικής Νομοθεσίας. Εντούτοις, δεδομένου ότι το καταρτίστηκαν οι γενικές γραμμές του σχεδίου διαβουλεύσεων, δεν θα είναι δυνατόν να κριθούν επακριβώς ή να αξιολογηθούν οι επιπτώσεις του στα δικαιώματα του ανθρώπου και στις θεμελιώδεις ελευθερίες, συμπεριλαμβανομένης της θρησκευτικής ελευθερίας, παρά μόνον όταν το σχέδιο νόμου υποβληθεί στο Νομοθετικό Συμβούλιο. Αυτό πρόκειται να γίνει τον Φεβρουάριο 2003.

Μέχρι στιγμής, η Επιτροπή είναι της γνώμης, όπως εξέφρασε στην πέμπτη ετήσια έκθεση για το Χονγκ Κονγκ στις 5 Αυγούστου 2002 (1) ότι, τεσσεράμισι έτη μετά την μεταβίβαση της κυριαρχίας, η αρχή «μια χώρα, δύο συστήματα» εξακολουθεί να λειτουργεί ικανοποιητικά, και ότι το Χονγκ Κονγκ, σε γενικές γραμμές, έχει διατηρήσει κράτος δικαίου, δικαιώματα του ανθρώπου, πολιτικές ελευθερίες και ελεύθερη και ανοιχτή κοινωνία.

Εντούτοις, η έκθεση αναγνωρίζει επίσης ότι η ουσιαστική εφαρμογή των εν λόγω αρχών προκάλεσε συζητήσεις και κάποια αβεβαιότητα. Γι' αυτό η Επιτροπή θα συνεχίσει να ακολουθεί πολύ προσεκτικά τις εξελίξεις στο Χονγκ Κονγκ, ιδίως όσον αφορά τις περαιτέρω εξελίξεις σχετικά με το άρθρο 23.

(1) COM(2002)450 τελικό.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/11

(2004/C 65 E/011)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-3458/02

υποβολή: Christopher Heaton-Harris (PPE-DE) προς την Επιτροπή

(6 Δεκεμβρίου 2002)

Θέμα: Φορολογική μεταχείριση του βιοντίζελ

Ποια είναι η φορολογική μεταχείριση του βιοντίζελ που παρασκευάζεται από μεθυλεστέρα ελαιοκράμβης (RME) σε σχέση με το συνηθισμένο ορυκτό ντίζελ στη Γερμανία και τη Γαλλία;

Η εταιρεία Total-Fina-Elf πωλεί ντίζελ που περιέχει ποσοστό μεθυλεστέρα ελαιοκράμβης. Θα μπορούσε η Επιτροπή να επιβεβαιώσει εάν αυτό οφείλεται στην παροχή φορολογικών κινήτρων εκ μέρους της γαλλικής κυβέρνησης ή σε κάποιο διάταγμα της τελευταίας;

Απάντηση του κ. Bolkestein εξ ονόματος της Επιτροπής

(16 Ιανουαρίου 2003)

Οι κανονικοί ειδικοί φόροι κατανάλωσης που εφαρμόζονται στο ντίζελ το οποίο χρησιμοποιείται ως καύσιμο κινητήρων ανέρχονται σήμερα σε 389 και 440 ευρώ ανά χίλια λίτρα στη Γαλλία και στη Γερμανία αντίστοιχα.

Σύμφωνα με το άρθρο 1 παράγραφος 2 του Mineralölsteuergesetz (νόμος σχετικά με τη φορολογία των πετρελαιοειδών) σε συνδυασμό με το άρθρο 1 παράγραφος 2 αριθ. 1 του Mineralölsteuerdurchführungsverordnung (διατάξεις εφαρμογής σε θέματα φορολογίας των πετρελαιοειδών), η Γερμανία χορηγεί πλήρη φορολογική απαλλαγή για το ντίζελ που πωλείται στη Γερμανία με βαθμό καθαρότητας 97 %. Στην πράξη, η εν λόγω φορολογική απαλλαγή εφαρμόζεται κυρίως στους μεθυλικούς εστέρες φυτικής προέλευσης (περιλαμβανομένου του κραμβελαίου).

Η γερμανική νομοθεσία βασίζεται στο άρθρο 8 παράγραφος 2 στοιχείο δ) της οδηγίας 92/81/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 19ης Οκτωβρίου 1992 για την εναρμόνιση των διαρθρώσεων των ειδικών φόρων κατανάλωσης που επιβάλλονται στα πετρελαιοειδή (1). Η Επιτροπή δεν έχει εξετάσει ακόμη λεπτομερώς την καταλληλότητα του εν λόγω άρθρου· ωστόσο, η πρόταση της Επιτροπής για ειδικό καθεστώς φορολόγησης των βιοκαυσίμων, η οποία ενδέχεται να εγκριθεί τους επόμενους μήνες, έλαβε υπόψη την εν λόγω ιδιαίτερη κατάσταση μέσω της καλούμενης ρήτρας «κεκτημένων δικαιωμάτων» (άρθρο 8 γ παράγραφος 3). Η ρήτρα αυτή θα επιτρέψει στα κράτη μέλη, στα οποία ίσχυε την 1η Ιανουαρίου 2001 πλήρης απαλλαγή των προϊόντων που παρασκευάζονται μόνο από βιοκαύσιμα, να συνεχίσουν την πλήρη απαλλαγή αυτών έως τις 31 Δεκεμβρίου 2003.

Η Γαλλία εξουσιοδοτήθηκε από το Συμβούλιο να χορηγεί άδειες για την εφαρμογή διαφοροποιημένου συντελεστή ειδικού φόρου κατανάλωσης στο μείγμα που χρησιμοποιείται ως καύσιμο «ντίζελ/εστέρες φυτικών ελαίων». Οι μειώσεις στους ειδικούς φόρους κατανάλωσης δεν μπορούν να υπερβαίνουν τα 35,06 ευρώ/hl ή τα 396,64ευρώ/t για τους εστέρες φυτικών ελαίων.

Η γαλλική διάταξη βασίζεται στο άρθρο 25 του διορθωτικού προϋπολογισμού του 1997, στο διάταγμα αριθ. 98-309 της 22ας Απριλίου 1998 με το οποίο θεσπίζονται οι όροι που απαιτούνται για την πρόσκληση υποβολής προσφορών για τη θέση σε κατανάλωση στη Γαλλία βιοκαυσίμων που υπόκεινται σε μείωση του εσωτερικού φόρου κατανάλωσης, και στην απόφαση της 22ας Απριλίου 1998 για τη σύσταση της επιτροπής εξέτασης των αιτήσεων για τη χορήγηση έγκρισης στις μονάδες παραγωγής βιοκαυσίμων.

2.	Η Επιτροπή δεν γνωρίζει για ποιο λόγο η Total-Elf-Fina αποφάσισε να πωλεί ντίζελ που περιέχει ποσοστό μεθυλεστέρα κραμβελαίου.

(1) EE L 316 της 31.10.1992.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/12

(2004/C 65 E/012)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-3472/02

υποβολή: Hanja Maij-Weggen (PPE-DE) προς την Επιτροπή

(6 Δεκεμβρίου 2002)

Θέμα: Επιπλέον έλεγχος των εμπορευμάτων που μεταφέρονται στις ΗΠΑ μέσω ευρωπαϊκών λιμένων

Μπορεί η Επιτροπή να επιβεβαιώσει το γεγονός ότι προέβαλε αντιρρήσεις κατά των συμβάσεων που έχουν συναφθεί μεταξύ των αμερικανικών τελωνειακών αρχών και ορισμένων λιμενικών αρχών στην Ευρωπαϊκή Ένωση σχετικά με τη διεξαγωγή επιπλέον ελέγχων των εμπορευμάτων που μεταφέρονται στις ΗΠΑ μέσω ευρωπαϊκών λιμένων;

Δεν θεωρεί άραγε η Επιτροπή θετική την πρόθεση των αμερικανικών τελωνειακών αρχών να συνεργαστούν με τις λιμενικές αρχές στην Ευρωπαϊκή Ένωση, προκειμένου να προληφθούν τρομοκρατικές ενέργειες κατά τις οποίες μπορεί να γίνει χρήση των εμπορευματοκιβωτίων που βρίσκονται στα θαλάσσια σκάφη στις διατλαντικές μεταφορές;

Δεν θα ήταν άραγε δημιουργικότερη μια πρωτοβουλία εκ μέρους της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τη διοργάνωση συνάντησης μεταξύ των αμερικανικών τελωνειακών αρχών και όλων των ενδιαφερομένων λιμενικών αρχών της Ευρωπαϊκής Ένωσης προκειμένου να επιτευχθεί ενιαίο σύστημα ελέγχου ως προστατευτικό μέτρο κατά των τρομοκρατικών ενεργειών;

Απάντηση του κ. Bolkestein εξ ονόματος της Επιτροπής

(10 Φεβρουαρίου 2003)

Όσον αφορά τις ανησυχίες που εξέφρασε το Αξιότιμο Μέλος σχετικά με τη θέση της Επιτροπής για την ενίσχυση των ελέγχων ασφάλειας στους ευρωπαϊκούς λιμένες από αμερικανικά τελωνεία ενόψει της καταπολέμησης της τρομοκρατίας, η Επιτροπή καταβάλλει κάθε δυνατή προσπάθεια προκειμένου να εξευρεθεί κοινοτική λύση στο εν λόγω πρόβλημα.

Η Κοινότητα έχει ως στόχο τη βελτίωση της ασφάλειας στον τομέα των θαλάσσιων μεταφορών και την προστασία των συναλλαγών από οποιαδήποτε απειλή τρομοκρατικής ενέργειας. Όσον αφορά την πρωτοβουλία των Ηνωμένων Πολιτειών, η Επιτροπή εκφράζει την ανησυχία της ως προς τον αντίκτυπο αυτής της πρωτοβουλίας, ιδίως σχετικά με τις κοινοτικές πολιτικές στον τομέα των μεταφορών, του εμπορίου και των τελωνείων. Για τον λόγο αυτό, η Επιτροπή αντιτίθεται στη σύναψη διμερών συμφωνιών σε τομείς όπου απαιτείται κοινή κοινοτική προσέγγιση και όπου πρέπει να ευνοηθούν οι διαπραγματεύσεις μεταξύ της Κοινότητας και των Ηνωμένων Πολιτειών. Προς τον σκοπό αυτό, η Επιτροπή απέστειλε τον Δεκέμβριο του 2002, προειδοποιητικές επιστολές στα τέσσερα κράτη μέλη που έχουν συνάψει διμερείς συμφωνίες στον τομέα αυτό.

Αφετέρου, η Επιτροπή συμμερίζεται πλήρως τις ανησυχίες σε θέματα ασφάλειας που παρακίνησαν την πρωτοβουλία των Ηνωμένων Πολιτειών και αναγνωρίζει τη σημασία της ανάληψης συγκεκριμένων ενεργειών προκειμένου να διασφαλιστεί, το ταχύτερο δυνατό, ένα κοινό επίπεδο ελέγχου της ασφάλειας σε αμφότερες τις πλευρές του Ατλαντικού. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί κατά τον καλύτερο δυνατό τρόπο μέσω μιας επίσημης συμφωνίας μεταξύ της Κοινότητας και των Ηνωμένων Πολιτειών που θα παρέχει αμοιβαία αποδεκτά πρότυπα ελέγχου για όλες τις εξαγωγές εμπορευμάτων και θα διασφαλίζει ενισχυμένη συνεργασία των τελωνείων όσον αφορά την ασφάλεια στον τομέα των μεταφορών. Έχει προταθεί στα αμερικανικά τελωνεία να επεκτείνουν, ως πιλοτικό σχέδιο, την πρωτοβουλία για την ασφάλεια κατά την μεταφορά εμπορευματοκιβωτίων «Container Security Initiative» (CSI) το ταχύτερο δυνατό σε όλους τους κοινοτικούς λιμένες που πληρούν τα αμοιβαία αποδεκτά ελάχιστα πρότυπα συμφερόντων καθώς και σε εκείνους τους λιμένες που καλύπτονται μέχρι σήμερα από διμερείς δηλώσεις μεταξύ των αμερικανικών τελωνείων και των κρατών μελών. Οι εν λόγω πιλοτικοί λιμένες θα χρησιμεύσουν επομένως ως δοκιμή για τη διαμόρφωση ενός μακροπρόθεσμου συνεκτικού πλαισίου συνεργασίας μεταξύ της Κοινότητας/Ηνωμένων Πολιτειών σε θέματα ασφάλειας.

Η Επιτροπή επιδίωξε την επίτευξη του εν λόγω στόχου με τις αρχές των Ηνωμένων Πολιτειών σε διάφορες συνεδριάσεις μεταξύ της Επιτροπής και των αμερικανικών τελωνείων. Αμφότερες οι πλευρές αναγνωρίζουν τη σημασία της συνεργασίας για τη διασφάλιση τόσο της αποτελεσματικότερης ασφάλειας όσο και της διευκόλυνσης του θεμιτού εμπορίου. Στις συζητήσεις τονίστηκαν ορισμένες σημαντικές αρχές που πρέπει να αποτελέσουν τη βάση για τη μελλοντική συνεργασία, ιδίως η αμοιβαιότητα, τα κοινά πρότυπα για την επιλογή και την αποτελεσματικότητα των ελέγχων για τη βελτίωση της ασφάλειας και παράλληλα τη διευκόλυνση του θεμιτού εμπορίου.

Εκφράζεται η ευχή οι συζητήσεις αυτές να οδηγήσουν στο εγγύς μέλλον σε μία κοινή απάντηση στις εν λόγω ανησυχίες σε θέματα ασφάλειας.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/13

(2004/C 65 E/013)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ρ-3497/02

υποβολή: Claude Moraes (PSE) προς την Επιτροπή

(2 Δεκεμβρίου 2002)

Θέμα: Παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο Ιράν

Επί του παρόντος, εκφράζονται μεγάλες ανησυχίες σε παγκόσμια κλίμακα λόγω των αυξανόμενων παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο Ιράν, και ιδίως για περιπτώσεις βασανισμών και σκληρής, απάνθρωπης ή εξευτελιστικής μεταχείρισης ή ποινής, συμπεριλαμβανομένων λιθοβολισμών, ακρωτηριασμών και δημόσιων εκτελέσεων. Υπάρχουν επίσης στοιχεία για αυξανόμενες διακρίσεις σε βάρος θρησκευτικών μειονοτήτων και ιδίως ως προς τη συνεχή καταδίωξη της κοινότητας των Μπαχάϊ. Η έναρξη ενός «εποικοδομητικού διαλόγου» με το Ιράν θα μπορούσε να συμπληρωθεί με τη χρήση διαφανούς και ανεξάρτητου μέσου παρακολούθησης και αξιολόγησης της κατάστασης στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων με τη μορφή ενός «ειδικού εισηγητή» που θα αξιολογεί αντικειμενικά την πρόοδο που επιτυγχάνεται.

Τι ειδικά μέτρα λαμβάνονται προκειμένου να εξασφαλισθεί η πρόοδος του Ιράν στις προσπάθειές του για μια πλέον ανεκτική και ειρηνική κοινωνία όπου θα εξετάζονται σε ευρύτερο πλαίσιο τα δικαιώματα του ανθρώπου, και τι σχέδια προβλέπονται για την αποτελεσματική αξιολόγηση τέτοιου είδους εξελίξεων;

Η ΕΕ έχει πρόσφατα αναθερμάνει τις σχέσεις της με το Ιράν παρά την τακτική υπονόμευσης της πολιτικής της που ασκούν οι ΗΠΑ. Αναφέρεται ότι η ανάπτυξη στρατιωτικών δυνάμεων των ΗΠΑ στον Περσικό Κόλπο και η χρήση οικονομικών κυρώσεων συνιστούν αισθητή και άμεση απειλή για το Ιράν και ότι, υπό τις συνθήκες αυτές δεν είναι δύσκολο να εξασφαλίσουν οπαδούς οι ριζοσπαστικές δυνάμεις. Εφόσον οι ΗΠΑ απομονώνουν το Ιράν και το χαρακτηρίζουν ως τμήμα του «άξονα του κακού», η ΕΕ θα συναντούσε μεγάλες δυσκολίες στην προσπάθειά της να επικοινωνήσει με μεταρρυθμιστές στο Ιράν.

Τι πιέσεις ασκεί η ΕΕ στις ΗΠΑ προκειμένου να αναθεωρήσουν τις θέσεις τους σχετικά με μια πολιτική απομόνωσης και επιβολής κυρώσεων στο Ιράν και να μετάσχουν σε ένα «εποικοδομητικότερο διάλογο» με το Ιράν, τακτική που ακολουθεί επί του παρόντος η ΕΕ;

Απάντηση του κ. Patten εξ ονόματος της Επιτροπής

(20 Δεκεμβρίου 2002)

Όσον αφορά το Ιράν, η Ένωση ακολουθεί πολιτική δέσμευσης μέσω εξαμηνιαίων συναντήσεων στο πλαίσιο του εμπεριστατωμένου διαλόγου, διμερών συζητήσεων σε υπουργικό επίπεδο, διαβημάτων καθώς και μέσω των Ηνωμένων Εθνών (OHE). Στις 21 Οκτωβρίου 2002, το Συμβούλιο γενικών υποθέσεων και εξωτερικών σχέσεων επικύρωσε τη στρατηγική έναρξης διαλόγου με το Ιράν για τα ανθρώπινα δικαιώματα βάσει των συστάσεων της διευρευνητικής αποστολής της τρόικας που πραγματοποιήθηκε στην Τεχεράνη από 30 Σεπτεμβρίου έως 1 Οκτωβρίου 2002. Η ιρανική κυβέρνηση επέδειξε πολιτική βούληση για την έναρξη διαλόγου σχετικά με τα ανθρώπινα δικαιώματα, που θα υποβάλλονται σε τακτική αξιολόγηση βάσει δεδομένων αναφοράς. Θα πρέπει να σημειωθεί σχετικά ότι το Ιράν δήλωσε ότι είναι πρόθυμο να δεχθεί θεματικούς ανταποκριτές του OHE.

Κατά τις διαπραγματεύσεις που θα διεξαχθούν με το Ιράν για συμφωνία εμπορίου και συνεργασίας (ΣΕΣ) θα συζητηθούν μέσα πολιτικού διαλόγου και αντιμετώπισης της τρομοκρατίας και θα εξεταστεί, μεταξύ άλλων, και η παράλληλη πρόοδος στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Αυτή η προσέγγιση περιλαμβάνεται στα πολιτικά μέτρα που καθορίστηκαν στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της Σεβίλλης (21 και 22 Ιουνίου 2002) και εγκρίθηκαν επίσημα στις 12 Ιουλίου 2002 (αναπόσπαστο σύνολο αποτελούμενο από την ΣΕΣ και χωριστά αλλά στενά συνδεόμενα μέσα για τον πολιτικό διάλογο και την αντιμετώπιση της τρομοκρατίας).

Η Επιτροπή, βεβαίως, εξακολουθεί να ανησυχεί για την κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο Ιράν. Τα κατασταλτικά μέτρα κατά των δημοκρατικών θεσμών, της κοινωνίας των πολιτών και των μέσων μαζικής ενημέρωσης καθώς και η έλλειψη του κράτους δικαίου, οι αυθαίρετες συλλήψεις και η εφαρμογή διακρίσεων έναντι των μειονοτήτων, αποτελούν λόγους ανησυχίας. Η εφαρμογή σκληρών, απάνθρωπων και εξευτελιστικών κυρώσεων είναι απαράδεκτη.

Η Ένωση, συμπεριλαμβανομένης της Επιτροπής, εξακολουθεί να ενεργεί χρησιμοποιώντας τα μέσα που διαθέτει στο πλαίσιο του εμπεριστατωμένου διαλόγου και της συνολικής πολιτικής της έναντι του Ιράν. Η Ένωση συζητά τακτικά την πολιτική της για το Ιράν με τις Ηνωμένες Πολιτείες, εξέφρασε δε τη διαφωνία της για τις αμερικανικές κυρώσεις κατά του Ιράν, ιδίως εκείνες που επιβλήθηκαν βάσει της πράξης για τις κυρώσεις κατά του Ιράν και της Λιβύης.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/15

(2004/C 65 E/015)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-3525/02

υποβολή: Concepció Ferrer (PPE-DE) προς την Επιτροπή

(10 Δεκεμβρίου 2002)

Θέμα: Εμπορικά κωλύματα στα υποψήφια προς ένταξη κράτη

Τον Ιούλιο του 2002, η γραμματεία το υφυπουργείου Εμπορίου της Ισπανίας ασχολήθηκε με 20 περίπου καταγγελίες εξαγωγέων σχετικά με εμπορικά κωλύματα λόγω προβλημάτων διοικητικού και φορολογικού χαρακτήρα των υποψήφιων για ένταξη κρατών. Συγκεκριμένα, επρόκειτο για την Πολωνία με 48 % των καταγγελιών και την Τσεχία με 28 %.

Οι τομείς που αφορούσαν οι καταγγελίες ήταν οι εξής: γεωργίας-τροφίμων, χημικών και φαρμακευτικών προϊόντων, υφασμάτων, πλαστικών, ξυλείας και επίπλων, υποδηματοποιίας, υλικών οικοδομών, εξαρτημάτων και ειδών αυτοκινήτου.

Ποιά μέτρα έχει ή πρόκειται να λάβει η Επιτροπή για να μην η δημιουργηθούν και πάλι αυτού του είδους τα εμπορικά κωλύματα όταν θα έχει ολοκληρωθεί οριστικώς η διεύρυνση;

Απάντηση του κ. Verheugen εξ ονόματος της Επιτροπής

(30 Ιανουαρίου 2003)

Η Επιτροπή θεωρεί ότι έχει πρωταρχική σημασία η ομαλή λειτουργία της εσωτερικής αγοράς από την πρώτη ημέρα της προσχώρησης των νέων κρατών μελών. Για να εξασφαλισθεί αυτό, έχει ήδη αρχίσει και θα συνεχισθεί έως την ημερομηνία προσχώρησης η εντατική παρακολούθηση των δεσμεύσεων που έχουν αναληφθεί στο πλαίσιο των αντίστοιχων κεφαλαίων του κεκτημένου. Σε περίπτωση που θεωρηθούν πιθανές σημαντικές διαταραχές, η Επιτροπή διατηρεί το δικαίωμα να επικαλεσθεί τη «ρήτρα διασφάλισης» που ανήγγειλε η Επιτροπή στις 9 Οκτωβρίου 2002, και που τώρα έχει γίνει αποδεκτή από όλα τα μέρη. Η ρήτρα διασφάλισης στη συνθήκη προσχώρησης θα επιτρέπει στην Επιτροπή για χρονικό διάστημα τριών ετών μετά την προσχώρηση, εφόσον κριθεί απαραίτητο, να λάβει τα κατάλληλα μέτρα για να διασφαλίσει την κανονική εφαρμογή του κοινοτικού δικαίου, ιδίως σε τομείς όπως η εσωτερική αγορά (συμπεριλαμβανομένης της ασφάλειας των τροφίμων) και η δικαιοσύνη και οι εσωτερικές υποθέσεις. Οι αποφάσεις θα μπορούν να λαμβάνονται ήδη πριν από την προσχώρηση.

Κατά την προσχώρηση, οι διοικητικές και ενημερωτικές διατάξεις που διασφαλίζουν την ελεύθερη κυκλοφορία των αγαθών στα σημερινά κράτη μέλη θα τεθούν αυτόματα σε λειτουργία. Δεν έγιναν διαπραγματεύσεις σχετικά με μεταβατικές περιόδους όσον αφορά τις αρχές αμοιβαίας αναγνώρισης και τα άρθρα 28-30 της συνθήκης ΕΚ. Επομένως, τα νέα κράτη μέλη θα έχουν τις ίδιες υποχρεώσεις με τα σημερινά δεκαπέντε κράτη μέλη να διασφαλίσουν την κατάργηση όλων των εμποδίων στην ελεύθερη κυκλοφορία των αγαθών. Οι υποχρεώσεις αυτές ισχύουν ανεξάρτητα από το εάν τα εν λόγω αγαθά καλύπτονται ή όχι από εναρμονισμένη νομοθεσία για τα προϊόντα. Σε περίπτωση μη τήρησης αυτών των υποχρεώσεων, η Επιτροπή θα εξετάζει τη δυνατότητα να κινήσει διαδικασία παράβασης όπως ακριβώς συμβαίνει σήμερα στην περίπτωση των κρατών μελών.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/15

(2004/C 65 E/016)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-3539/02

υποβολή: Chris Davies (ELDR) προς την Επιτροπή

(11 Δεκεμβρίου 2002)

Θέμα: Φάρμακα προτιμησιακής τιμολόγησης παρανόμως επανεισαγόμενα στην ΕΕ

Γνωρίζει άραγε η Επιτροπή ότι σημαντικές ποσότητες φαρμάκων που διατίθενται χωρίς κερδοσκοπία με προορισμό χώρες της Αφρικής επανεισάγονται παρανόμως στην ΕΕ για να πωληθούν σε υψηλότερες τιμές; Σε καταφατική περίπτωση, ποια μέτρα εφαρμόζονται για να εξασφαλισθεί ότι οι υφιστάμενοι έλεγχοι στα τελωνεία εφαρμόζονται αποτελεσματικά; Προτίθεται η Επιτροπή να θεσπίσει νέα πρόσθετα μέτρα για την επίλυση αυτού του προβλήματος που λαμβάνει ολοένα και μεγαλύτερες διαστάσεις;

Απάντηση του κ. Lamy εξ ονόματος της Επιτροπής

(17 Ιανουαρίου 2003)

Η Επιτροπή γνωρίζει το πρόβλημα των φαρμάκων που προορίζονται για τις αγορές αναπτυσσομένων χωρών σε χαμηλές τιμές και εισάγονται παρανόμως στην Κοινότητα.

Η εισαγωγή φαρμάκων που προέρχονται από τρίτες χώρες σε κράτος μέλος, υπόκεινται στην υποβολή έγκρισης όπως καθορίζεται στην οδηγία 2001/83/ΕΚ του Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 6ης Νοεμβρίου περί κοινοτικού κώδικoς για τα φάρμακα που προορίζονται για ανθρώπινη χρήση (1).

Η ανάληψη δράσης κατά της μη εγκεκριμένης εισαγωγής φαρμάκων σε χαμηλές τιμές είναι πιθανή επί του παρόντος μόνον για προϊόντα που προστατεύονται από τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας. Αν τα εμπορεύματα που καλύπτονται από προστασία εμπορικού σήματος ή από δίπλωμα ευρεσιτεχνίας στην αγορά της Κοινότητας, εμφανίζονται άνευ αδείας του κατόχου του δικαιώματος, τότε ο κάτοχος μπορεί να ασκήσει προσφυγή σε εθνικά δικαστήρια κατά του εισαγωγέα και να εξασφαλίσει την απόσυρση των εμπορευμάτων από την κυκλοφορία.

Η Επιτροπή, στο πλαίσιο του κοινοτικού προγράμματος για την ανάληψη δράσης σχετικά με τις μεταδόσιμες ασθένειες και τη μείωση της φτώχειας, πρότεινε κανονισμό του Συμβουλίου (2), που εγκρίθηκε από την Επιτροπή στις 30 Οκτωβρίου 2002, για να αποφευχθεί η εκτροπή του εμπορίου ορισμένων βασικών φαρμακευτικών προϊόντων προς την Ευρωπαϊκή Ένωση. Αυτός ο κανονισμός, μόλις τεθεί σε ισχύ, θα επιτρέψει στις τελωνειακές αρχές να κρατούν τα εμπορεύματα για τα οποία υπάρχουν υποψίες ότι είναι φάρμακα σε χαμηλές τιμές (είτε καλύπτονται από δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας είτε όχι) στα σύνορα της Κοινότητας έως ότου οι εθνικές αρχές εκδώσουν απόφαση για τον χαρακτήρα των εμπορευμάτων και την χρήση τους.

Η Επιτροπή πιστεύει ότι η βελτίωση των μέσων για να αποφεύγονται οι εισαγωγές φαρμακευτικών προϊόντων σε χαμηλές τιμές τα οποία θα προορίζονται για εμπορία στις κοινοτικές αγορές, θα ενθαρρύνει τις φαρμακευτικές βιομηχανίες και τους εξαγωγείς να προμηθεύουν επαρκείς ποσότητες βασικών φαρμάκων σε φτωχές χώρες σε λογικές τιμές.

(1) EE L 311 της 28.11.2001.

(2) COM(2002)592 τελικό.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/16

(2004/C 65 E/017)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-3551/02

υποβολή: Charles Tannock (PPE-DE) προς την Επιτροπή

(12 Δεκεμβρίου 2002)

Θέμα: Νομοθεσία του άρθρου 23 στο Χογκ Κογκ και δικαιώματα των οπαδών του Falum Gong στην Κίνα

Ποιά είναι η γνώμη της Επιτροπής για την εισαγωγή του αμφιλεγόμενου άρθρου 23 στη νομοθεσία ή αντι-ανατρεπτικού νόμου και ανησυχεί η Επιτροπή για την απειλή που αυτό αποτελεί για τα άτομα που επιθυμούν να ασκούν ειρηνικά τις θρησκευτικές τους δραστηριότητες Falum Gong στο Χογκ Κογκ ή στην υπόλοιπη Κίνα χωρίς το φόβο αυθαίρετων συλλήψεων; 'Εχει η Επιτροπή αναφέρει το θέμα του Falum Gong στην κινεζική κυβέρνηση, και πιστεύει ότι η αύξηση των οπαδών του Falum Gong θα πρέπει να αποδοθεί κατ' αρχήν σε μια επιθυμία τους για επιστροφή στους παλιούς κινεζικούς πνευματικούς κώδικες συμπεριφοράς και όχι να ειδωθεί σαν απειλή στην πολιτική τάξη του κομμουνιστικού καθεστώτος;

'Εχει επίσης η Επιτροπή εκφράσει τις ανησυχίες της για τις απειλές κατά της θρησκευτικής ελευθερίας στην Κίνα και τρέφει ελπίδες ότι η νέα κυβέρνηση του Hu Jintao θα αντιμετωπίσει το θέμα καλύτερα στο μέλλον;

Απάντηση του κ. Patten εξ ονόματος της Επιτροπής

(9 Ιανουαρίου 2003)

Η Επιτροπή γνωρίζει την πρωτοβουλία της κυβέρνησης του Χονγκ Κονγκ για την έναρξη συμβουλευτικής διαδικασίας ενόψει της εφαρμογής του άρθρου 23 του βασικού νόμου. Επιπλέον, η Επιτροπή έχει επίγνωση της σημασίας και της πολιτικής ευαισθησίας του θέματος στο γενικό κινεζικό πλαίσιο. Ωστόσο, δεδομένου ότι το έγγραφο διαβουλεύσεων έχει γενικόλογη διατύπωση, θα μπορέσει να πραγματοποιηθεί ακριβής αξιολόγηση των πιθανών επιπτώσεων του στα ανθρώπινα δικαιώματα και τις θεμελιώδεις ελευθερίες, μεταξύ των οποίων η ελευθερία θρησκείας, όταν υποβληθεί το σχέδιο νόμου στο Νομοθετικό Συμβούλιο που πρόκειται να συνεδριάσει το Φεβρουάριο του 2003. Εν τω μεταξύ, η Ένωση παρακολουθεί την υπόθεση αυτή και θα καλέσει σθεναρά την κυβέρνηση του Χονγκ Κονγκ να λάβει υπόψη τη γνώμη του λαού του Χονγκ Κονγκ. Επιπλέον, εξετάζει το ενδεχόμενο να προβεί σε διάβημα προς την κυβέρνηση της Ειδικής Διοικητικής Περιφέρειας (ΕΔΠ) του Χονγκ Κονγκ.

Ο σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων αποτελεί κεντρικό θέμα των σχέσεων της Ένωσης με την Κίνα. Στο πλαίσιο του διμερούς διαλόγου για τα ανθρώπινα δικαιώματα, ο οποίος θεσμοθετήθηκε το 1996 μεταξύ της Ένωσης και της Κίνας, η Ένωση αντιμετωπίζει συστηματικά μεμονωμένα περιστατικά που προξενούν ανησυχίες, όπως τα περιστατικά με τους οπαδούς του κινήματος Falun Gong. H ελευθερία θρησκείας, που βρίσκεται στην πρώτη θέση του θεματολογίου με την Κίνα, αντιμετωπιζόταν συστηματικά — και θα εξακολουθήσει να αντιμετωπίζεται — στο πλαίσιο αυτό.

Επιπλέον, η Ένωση έχει προβεί επανειλημμένα σε επίσημα διαβήματα για να εκφράσει την ανησυχία της σχετικά με τις πληροφορίες για βασανισμούς και κακομεταχείριση των συλληφθέντων οπαδών του κινήματος Falun Gong και έχει καλέσει την Κίνα να επανεξετάσει τις βαριές καταδίκες που τους έχουν επιβληθεί. Ειδικότερα, η Ένωση έχει καλέσει την Κίνα να διασφαλίσει το σεβασμό του δικαιώματος όλων των πολιτών για δίκαιη δίκη και κατάλληλη δικαστική εκπροσώπηση. Το Συμβούλιο Γενικών Υποθέσεων για τα ανθρώπινα δικαιώματα που πραγματοποιήθηκε στην Κίνα το Μάρτιο του 2002, εξέφρασε, στα συμπεράσματά του, ανησυχία σχετικά με τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των οπαδών του κινήματος Falun Fong.

Όσον αφορά το θέμα του πιθανού αντίκτυπου του κινήματος Falun Gong στο κινεζικό κομμουνιστικό κόμμα, η Επιτροπή καλεί το Αξιότιμο Μέλος του Κοινοβουλίου να ανατρέξει στην απάντηση που δόθηκε στη γραπτή ερώτηση Ε-1969/02 του κ. Davies (1).

(1) ΕΕ C 137 Ε της 12.6.2003, σελ. 38.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/17

(2004/C 65 E/018)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-3573/02

υποβολή: Ilda Figueiredo (GUE/NGL) προς την Επιτροπή

(13 Δεκεμβρίου 2002)

Θέμα: Η παράγραφος 2 του άρθρου 299 και η οικονομική και κοινωνική συνοχή στις Αζόρες

Οι εξόχως απόκεντρες περιφέρειες παρουσιάζουν ενδογενή μειονεκτήματα που προκύπτουν από την γεωγραφική τους θέση, απομακρυσμένη από την ευρωπαϊκή ήπειρο, την οικονομική τους εξάρτηση από ορισμένα προϊόντα, την δύσκολη μορφολογία και κλίμα, τις διαστάσεις της αγοράς τους και το κόστος παραγωγής· όλοι οι ανωτέρω παράγοντες αναχαιτίζουν την βιώσιμη ανάπτυξη και την ανταγωνιστικότητά τους έναντι του εξωτερικού. Σάυτούς προστίθεται, σ'ό,τι αφορά τις Αζόρες, ο γεωγραφικός κατακερματισμός. Για τους ανωτέρω λόγους η περιφερειακή πολιτική και η ΚΓΠ αφιερώνουν ειδικά προγράμματα σ' αυτές τις περιφέρειες και, στη Συνθήκη του Άμστερνταμ, εξετάζεται η δυνατότητα λήψης μέτρων για την αντιμετώπιση των εγγενών μειονεκτημάτων των εν λόγω περιοχών, κυρίως δε στον τομέα της γεωργίας.

Ως γνωστόν, μια από τις θεμελιώδεις βάσεις της οικονομίας της Αυτόνομης Περιφέρειας των Αζορών είναι ο γαλακτοκομικός τομέας και τα συναφή προϊόντα. Η κοινωνικοοικονομική βαρύτης του τομέα και ο αριθμός των θέσεων απασχόλησης και των υπηρεσιών που προέρχονται άμεσα ή έμμεσα από την παραγωγή αυτή συμβάλλουν τα μέγιστα στην εξασφάλιση της οικονομικής και κοινωνικής συνοχής και, για τον λόγο αυτό, πρέπει να υπάρξει από την πλευρά της περιφερειακής πολιτικής της ΕΕ μια απάντηση για την οικονομική βιωσιμότητα της εν λόγω περιοχής και τη διατήρηση και ανάπτυξη του τομέα αυτού. Ο γαλακτοκομικός τομέας επλήγη από το μέγεθος της ποσοστώσεως για το γάλα που ορίστηκε για την περιοχή αυτή με αποτέλεσμα, όταν, όπως προβλέπεται, γίνει υπέρβασή της, να επιβληθούν πρόστιμα, σύμφωνα με τους κανόνες που διέπουν την κοινή οργάνωση της αγοράς γάλακτος. Τα πρόστιμα αυτά θα κλονίσουν την οικονομία της περιφέρειας η οποία στηρίζεται στον τομέα αυτό.

Στο ανωτέρω πλαίσιο και, λαμβάνοντας υπόψη την παράγραφο 2 του άρθρου 299 της Συνθήκης, ερωτάται η Επιτροπή το εξής:

—	Ποια μέτρα σκοπεύει να λάβει για την ρύθμιση αυτής της κατάστασης;

—	Ποια είναι η άποψή της, λαμβάνοντας υπόψη την περιφερειακή ανάπτυξη της περιοχής, ως προς την εξαίρεση αυτού του σημαντικού τομέα από τους περιορισμούς της ΚΓΠ και ως προς τη δημιουργία ενός ειδικού προγράμματος πλαισίωσης και ανάπτυξης για τον γαλακτοκομικό τομέα;

Απάντηση του κ. Fischler εξ ονόματος της Επιτροπής

(5 Φεβρουαρίου 2003)

Η Κοινότητα εφάρμοσε για τις Αζόρες μέτρα αγροτικής ανάπτυξης για την περίοδο 2000-2006 στο πλαίσιο του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1257/1999 (1). Πρόκειται κυρίως για πολυταμειακό επιχειρησιακό πρόγραμμα που συγχρηματοδοτείται από τα Διαρθρωτικά Ταμεία κυρίως από το ΕΓΤΠΕ Προσανατολισμός (133 554 εκατ. ευρώ) και από σχέδιο αγροτικής ανάπτυξης που συγχρηματοδοτείται από το ΕΓΤΠΕ Εγγυήσεις (122 206 εκατ. ευρώ).

Στο πλαίσιο των προγραμμάτων αυτών, η στήριξη που δόθηκε στην αγροτική ανάπτυξη στοχεύει κυρίως στη βελτίωση των παραγωγικών διαρθρώσεων, στην αναδιάρθρωση και τον επαναπροσανατολισμό της γεωργικής παραγωγής, στη βελτίωση της ποιότητας των προϊόντων, στην αειφόρο ανάπτυξη, στη διαφοροποίηση των δραστηριοτήτων κλπ. Για ορισμένα από τα μέτρα των προγραμμάτων αυτών έχουν ήδη γίνει ειδικές παρεκκλίσεις διαρθρωτικού χαρακτήρα που προβλέπονται στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1453/2001 (2).

Οπωσδήποτε, τα μέτρα αγροτικής ανάπτυξης πρέπει να συντονιστούν με άλλα μέτρα της Κοινής Γεωργικής Πολιτικής, συμπεριλαμβανομένων των μέτρων που ελήφθησαν στο πλαίσιο των κοινών οργανώσεων της αγοράς.

Ειδικότερα όσον αφορά τη γαλακτοπαραγωγή, το άρθρο 26 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1453/2001 έχει προβλέψει για τις Αζόρες ενίσχυση για την εκτέλεση ενός συνολικού προγράμματος στήριξης των δραστηριοτήτων παραγωγής και εμπορίας τοπικών προϊόντων στον τομέα της κτηνοτροφίας και των γαλακτοκομικών προϊόντων. Τα σχέδια προγράμματος υποβάλλονται από τις αρμόδιες αρχές στην Επιτροπή η οποία τα εγκρίνει, αλλά οι αρμόδιες αρχές δεν έχουν μέχρι σήμερα υποβάλει κανένα σχέδιο προγράμματος σύμφωνα με αυτή τη διάταξη.

Όμως, η γαλακτοπαραγωγή στις Αζόρες υπερβαίνει σήμερα τους 500 000 τόνους ετησίως, έχοντας αυξηθεί κατά 60 % περίπου σε 10 χρόνια· ένα τέτοιο ποσοστό αύξησης δεν έχει επιτευχθεί σε καμία άλλη περιοχή της Ευρώπης. Το σχεδόν αναπόφευκτο αποτέλεσμα από την εξέλιξη αυτή είναι ότι η τιμή που πληρώνεται στους γαλακτοπαραγωγούς στις Αζόρες είναι μεταξύ των χαμηλoτέρων της Ευρώπης. Το τυρί επίσης που αποτελεί βασικό παράγωγο προϊόν διατίθεται δύσκολα και σε πολύ χαμηλές τιμές απ'ό,τι συγκρίσιμα ηπειρωτικά προϊόντα, δεδομένου ότι δεν υπάρχει επαρκής αγορά εκτός του αρχιπελάγους και δεν έγιναν προσπάθειες, παραδείγματος χάρη στο πλαίσιο του άρθρου 26 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1453/2001 για να την αναπτύξουν.

Οι πορτογαλικές αρχές διαβίβασαν στην Επιτροπή αίτηση όσον αφορά την παράταση του άρθρου 23 του προαναφερθέντος κανονισμού όσον αφορά τον καθορισμό των γαλακτοκομικών ποσοστώσεων στο πλαίσιο του καθορισμού των συμπληρωματικών εισφορών. Η αίτηση αυτή αναφέρεται στα ειδικά χαρακτηριστικά της παραγωγής στις άκρως απομακρυσμένες περιφέρειες και ειδικότερα της γαλακτοπαραγωγής στις Αζόρες.

Η Επιτροπή εξετάζει και θα πραγματευθεί την αίτηση αυτή λαμβάνοντας υπόψη την ειδική κατάσταση στις Αζόρες ως άκρως απομακρυσμένη περιοχή, αλλά φροντίζοντας να διασφαλιστεί η συνοχή και η τήρηση του συνόλου του κοινοτικού δικαίου στο πλαίσιο της εφαρμοζoμένης νομοθεσίας, ιδίως του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1453/2001.

(1) Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1257/1999 του Συμβουλίου, της 17ης Μαΐου 1999, για τη στήριξη της αγροτικής ανάπτυξης από το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Προσανατολισμού και Εγγυήσεων (ΕΓΤΠΕ) και για την τροποποίηση και κατάργηση ορισμένων κανονισμών, ΕΕ L 160 της 26.6.1999.

(2) Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1453/2001 του Συμβουλίου, της 28ης Ιουνίου 2001, περί ειδικών μέτρων, όσον αφορά ορισμένα γεωργικά προϊόντα, υπέρ των Αζορών και της Μαδέρας και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 1600/92 (Poseima), ΕΕ L 198 της 21.7.2001.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/18

(2004/C 65 E/019)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-3608/02

υποβολή: Cristiana Muscardini (UEN) προς την Επιτροπή

(16 Δεκεμβρίου 2002)

Θέμα: Διεύρυνση του NATO και αμυντική πολιτική της ΕΕ

Η σύνοδος κορυφής των 19 αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων του NATO, που πραγματοποιήθηκε στην Πράγα στις 21-22 Νοεμβρίου, με την παρουσία των ηγετών των 27 συνδεδεμένων με την Ατλαντική Συμμαχία χωρών, οι οποίοι συνήλθαν στο πλαίσιο του Συμβουλίου της ευρωατλαντικής εταιρικής σχέσης, ασχολήθηκε, μεταξύ άλλων, με δύο βασικά ζητήματα: τον εκσυγχρονισμό της στρατηγικής ικανότητας του NATO και τη διεύρυνσή του, τρία χρόνια πριν από την υποδοχή των τριών πρώτων χωρών πρώην μελών του σοβιετικού μπλοκ.

Ο επαναπροσδιορισμός της πολιτικοστρατηγικής φυσιογνωμίας της Συμμαχίας κατέστη αναγκαίος λόγω της διαφοροποίησης των πηγών αστάθειας και ανασφάλειας (σε σχέση με την άλλοτε κυρίαρχη σοβιετική απειλή) και λόγω της επέκτασης των καθηκόντων που έχουν ανατεθεί στο NATO από το στρατηγικό Δόγμα του 1991 και του 1992 που προέβλεπε την αντίσταση στη διάδοση των όπλων μαζικής καταστροφής, την καταπολέμηση της διεθνούς τρομοκρατίας και του οργανωμένου εγκλήματος. Από τα αποτελέσματα που επιτεύχθηκαν στην Πράγα, η Συμμαχία φαίνεται ότι συνεχίζει να είναι ο πολιτικός και στρατιωτικός στύλος της νέας ευρωπαϊκής ασφάλειας, παρόλον που η Σύνοδος κορυφής δεν κατάφερε να επιλύσει όλα τα πολιτικά και θεσμικά προβλήματα της ίδιας της Συμμαχίας.

Μπορεί η Επιτροπή να απαντήσει στα ακόλουθα ερωτήματα;

1.	Θεωρεί ότι το NATO συνεχίζει να είναι μια συμμαχία με την παραδοσιακή έννοια της λέξης, ή ότι είναι απαρχή ενός νέου και πιο αποτελεσματικού συστήματος συλλογικής ασφάλειας;

2.	Με ποια έννοια τίθενται και αναπτύσσονται οι σχέσεις μεταξύ Ευρωπαϊκής Ένωσης και ΗΠΑ, στο εσωτερικό του;

3.	Στο στρατιωτικό επίπεδο, ποια θα είναι η θέση της Δύναμης ταχείας αντίδρασης της Ένωσης απέναντι στη Δύναμη αντίδρασης του NATO, από τη στιγμή που 17 από τις 19 χώρες του NATO είναι ευρωπαϊκές;

4.	Ποιος ο ρόλος που διαδραματίζει η ΔΕΕ στο πλαίσιο αυτό;

5.	Είναι δυνατόν η φόρμουλα των «ενισχυμένων συνεργασιών» να μπορεί να αντιπροσωπεύει για τις χώρες που θα προσχωρήσουν την απαιτούμενη αποτελεσματικότητα που θα εξασφαλίσει αυτόνομη αμυντική πολιτική;

Απάντηση του κ. Patten εξ ονόματος της Επιτροπής

(17 Ιανουαρίου 2003)

Οι ερωτήσεις του Αξιότιμου Μέλους του Κοινοβουλίου δεν υπάγονται στην αρμοδιότητα της Επιτροπής και επομένως δεν μπορεί να απαντήσει η Επιτροπή.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/19

(2004/C 65 E/020)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ρ-0025/03

υποβολή: Dirk Sterckx (ELDR) προς την Επιτροπή

(13 Ιανουαρίου 2003)

Θέμα: Κατάλογος προϊόντων για τα οποία μπορούν να ληφθούν αντίμετρα στο πλαίσιο της Foreign Sales Corporation

Στις 13 Σεπτεμβρίου 2002 η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δημοσίευσε σχέδιο καταλόγου προϊόντων για τα οποία θα μπορούσαν να ληφθούν αντίμετρα κατά της φορολογικής αντιμετώπισης εκ μέρους των Ηνωμένων Πολιτειών της Foreign Sales Corporation. Πολλοί εισαγωγείς αμερικανικών προϊόντων οι οποίοι περιλαμβάνονται στον κατάλογο αυτό είναι δυσαρεστημένοι με το εν λόγω μέτρο. Υπάρχει άραγε ο κίνδυνος το μέτρο αυτό να βλάψει σοβαρά ορισμένες ευρωπαϊκές επιχειρήσεις; Γνωρίζει ήδη η Επιτροπή ποιές είναι οι αντιδράσεις των ενδιαφερομένων; Θα επιφέρει τροποποιήσεις η Επιτροπή στον κατάλογο για να λάβει υπόψη της τις αντιδράσεις των ενδιαφερομένων; Πότε θα λάβει η Επιτροπή την τελική απόφαση;

Απάντηση του κ. Lamy εξ ονόματος της Επιτροπής

(7 Φεβρουαρίου 2003)

Ο κ. βουλευτής αναφέρεται στις ανησυχίες των εισαγωγέων της Κοινότητας σχετικά με το αρνητικό αποτέλεσμα που μπορεί να έχει για τις επιχειρήσεις τους το ενδεχόμενο επιβολής κυρώσεων σε αμερικανικά προϊόντα.

Ως προς αυτό, θα ήταν χρήσιμο να υπενθυμίσουμε τις συνθήκες της μη συμβατής νομοθεσίας του καθεστώτος «Foreign Sales Corporation/Extraterritorial Income (FSC/ΕΤΙ)» του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου (ΠΟΕ) που προβλέπει την παράνομη επιχορήγηση των φόρων εξαγωγής σε αμερικανικές εταιρείες με ποσό που ανέρχεται σε USD 4000 εκατ. περίπου ετησίως. Συγκεκριμένα, ύστερα από την επιτυχή προσφυγή της Κοινότητας στον ΠΟΕ όσον αφορά τη νομοθεσία FSC/ΕΤΙ, στις 30 Αυγούστου 2002, χορηγήθηκε στην Κοινότητα από τον ΠΟΕ το δικαίωμα της επιβολής αντιμέτρων υπό τη μορφή εισαγωγικών δασμών σε ορισμένα προϊόντα από τις Ηνωμένες Πολιτείες έως του ποσού αυτού. Ωστόσο, οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν έχουν ακόμη λάβει συγκεκριμένα μέτρα συμμόρφωσης, μολονότι τόσο η κυβέρνηση όσο και υψηλά στελέχη του κογκρέσου έχουν δηλώσει ότι είναι στις προθέσεις τους.

Ταυτόχρονα, πρέπει να γίνει σαφές ότι στόχος της Επιτροπής στη διένεξη αυτή δεν είναι η επιβολή αντισταθμιστικών μέτρων στα αμερικανικά προϊόντα αλλά η επίτευξη της απόσυρσης παράνομων μέτρων που ζημιώνουν τα συμφέροντα των κοινοτικών εταιρειών. Στόχος της Επιτροπής, συνεπώς, είναι, να εξασφαλίσει ότι οι ΗΠΑ θα συμμορφωθούν με την απόφαση του ΠΟΕ περί FSC το συντομότερο δυνατόν. Ωστόσο, εάν οι ΗΠΑ δεν συμμορφωθούν, η Κοινότητα δεν έχει άλλη επιλογή από την άσκηση των δικαιωμάτων της στο πλαίσιο του ΠΟΕ.

Σε μια προσπάθεια, ωστόσο, ελαχιστοποίησης των συνεπειών που θα μπορούσαν να προκύψουν από ενδεχόμενα αντισταθμιστικά μέτρα για την ευρωπαϊκή βιομηχανία, η Επιτροπή ξεκίνησε δημόσια διαβούλευση επιλέγοντας μόνον προϊόντα για τα οποία οι εισαγωγές από τις ΗΠΑ αντιπροσωπεύουν μέγιστο ποσοστό 20 % των συνολικών εισαγωγών στην Κοινότητα. Συνεπώς, η Επιτροπή βρίσκεται σήμερα στη διαδικασία αξιολόγησης των σχολίων που έχει λάβει από ενδιαφερόμενα μέρη κατά τη διάρκεια της περιόδου δημόσιων διαβουλεύσεων. Κατά τη διεξαγωγή της ανάλυσης αυτής, η Επιτροπή θα μεριμνήσει ιδιαιτέρως ώστε να μην θιγούν τα συμφέροντα της Κοινότητας, κάτι που αποτελεί και δηλωμένο στόχο της διαβούλευσης αυτής. Τελική απόφαση περί αυτού θα ληφθεί ύστερα από διαβούλευση με τα κράτη μέλη κατά το πρώτο τρίμηνο του 2003. Στο στάδιο αυτό, ωστόσο, δεν μπορούν να γίνουν σχόλια όσον αφορά την ενδεχόμενη συμπερίληψη η μη σε κατάλογο κυρώσεων για συγκεκριμένα προϊόντα.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/20

(2004/C 65 E/021)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-0180/03

υποβολή: Glyn Ford (PSE) προς την Επιτροπή

(30 Ιανουαρίου 2003)

Θέμα: Δοκιμές καλλιεργειών γενετικά τροποποιημένων

Μπορεί η Επιτροπή να επιβεβαιώσει εάν, κατά και πριν από δοκιμές καλλιεργειών γενετικά τροποποιημένων, οι πολίτες των κρατών μελών θα έχουν πρόσβαση στις λεπτομέρειες της περιβαλλοντικής διαδικασίας ελέγχου και στα αποτελέσματά της;

Απάντηση της κας Wallström εξ ονόματος της Επιτροπής

(14 Μαρτίου 2003)

Η πειραματική ελευθέρωση γενετικά τροποποιημένων οργανισμών (ΓΤΟ), συμπεριλαμβανομένων των γενετικά τροποποιημένων καλλιεργειών, διέπεται τώρα από το Μέρος Β της οδηγίας 2001/18/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 12ης Μαρτίου 2001 για την σκόπιμη ελευθέρωση γενετικώς τροποποιημένων οργανισμών στο περιβάλλον (1), η οποία άρχισε να ισχύει στις 17 Οκτωβρίου 2002. Μέχρι στιγμής (20 Φεβρουαρίου 2003), έχουν πραγματοποιηθεί 22 πειραματικές ελευθερώσεις στο πλαίσιο της ενλόγω οδηγίας. Λεπτομέρειες για τις ελευθερώσεις αυτές υπάρχουν στον διαδικτυακό ιστότοπο του Κοινού Κέντρου 'Ερευνών της Επιτροπής, στη διεύθυνση http://gmosnif.jrc.it.

Η οδηγία 2001/18/ΕΚ αντικατέστησε την οδηγία του Συμβουλίου 90/220/ΕΟΚ της 23ης Απριλίου 1990 (2), η οποία, παρομοίως, ρύθμιζε τα της πειραματικής ελευθερώσεως ΓΤΟ, συμπεριλαμβανομένων των γενετικά τροποποιημένων καλλιεργειών, στο Μέρος Β. Πραγματοποιήθηκαν περίπου 1700 πειραματικές ελευθερώσεις στο πλαίσιο της οδηγίας 90/220/ΕΟΚ, από της εφαρμογής της, τον Οκτώβριο του 1991, μέχρι την αντικατάστασή της, στις 17 Οκτωβρίου 2002. Λεπτομέρειες των ελευθερώσεων αυτών υπάρχουν στον ιστότοπο του Διαδικτύου του Κοινού Κέντρου 'Ερευνών της Επιτροπής, στη διεύθυνση http://biotech.jrc.it.

Βάσει της οδηγίας 90/220/ΕΟΚ, η εξέταση των αιτήσεων και η έγκριση πειραματικών ελευθερώσεων διενεργούνταν από τις αρχές του κράτους μέλους στην οποία επρόκειτο να λάβει χώρα η ελευθέρωση. Η διαδικασία αυτή θα συνεχιστεί και υπό την οδηγία 2001/18/ΕΚ.

Το άρθρο 4 της οδηγίας 90/220/ΕΟΚ απαιτούσε από τα κράτη μέλη να εξασφαλίζουν ότι η οικεία αρμόδια αρχή ελάμβανε τα κατάλληλα μέτρα επιθεώρησης και ελέγχου ώστε να εξασφαλίζεται η συμμόρφωση με την οδηγία. Αυτό αντανακλάται επίσης και στην οδηγία 2001/18/ΕΚ.

Συνεπώς, οι αρμόδιες αρχές των κρατών μελών είναι εκείνες που ελέγχουν τις επιτόπιες επιθεωρήσεις, συμπεριλαμβανομένης της παρακολούθησης, των δοκιμασιών των γενετικά τροποποιημένων καλλιεργειών, και φυλάσσουν τα σχετικά στοιχεία.

Στο πλαίσιο αυτό, η οδηγία 2001/18/ΕΚ απαιτεί τώρα, βάσει του άρθρου 9 παράγραφος 2 ότι «τα κράτη μέλη καθιστούν διαθέσιμες στο κοινό τις πληροφορίες για όλες τις ελευθερώσεις ΓΤΟ του μέρους Β οι οποίες πραγματοποιούνται στην επικράτειά τους».

(1) EE L 106 της 17.4.2001.

(2) EE L 117 της 8.5.1990.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/21

(2004/C 65 E/022)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-0204/03

υποβολή: Bert Doorn (PPE-DE) προς την Επιτροπή

(3 Φεβρουαρίου 2003)

Θέμα: Κρατικές ενισχύσεις στον τραπεζικό τομέα της Τσεχικής Δημοκρατίας

Με μεγάλο ενδιαφέρον μελέτησα την έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής με τίτλο «State Aid Scoreboard» για τις χώρες που πρόκειται να ενταχθούν στην Ευρωπαϊκή Ένωση, κρίνοντας πολύ ικανοποιητική την πρωτοβουλία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής να εκπονήσει έκθεση σχετικά με τις κρατικές ενισχύσεις που χορηγούνται στα μελλοντικά κράτη μέλη. Η πρωτοβουλία αυτή αποτελεί ένα απαραίτητο βήμα προς την κατεύθυνση της πλήρους διαφάνειας και είναι μείζονος σημασίας όσον αφορά τη διεύρυνση.

Ωστόσο, η έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής καθιστά σαφές ότι σε πολλές περιπτώσεις οι παρεχόμενες πληροφορίες αφορούν μόνο στοιχεία που παρουσίασαν οι ίδιες οι υποψήφιες χώρες και ως εκ τούτου δεν είναι αποτέλεσμα της έρευνας που διεξήγαγε η ίδια η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

Κατόπιν τούτου:

'Εχει η Επιτροπή ως στόχο να επαληθεύσει την ακρίβεια των πληροφοριών που έλαβε και με ποιον τρόπο; 'Εχει υποπέσει λόγου χάριν στην αντίληψή μου ότι τα στοιχεία που περιέχονται στην ως άνω έκθεση σχετικά με τις ενισχύσεις που χορηγήθηκαν κατά το έτος 2000 στις τσεχικές τράπεζες (ήτοι 144 εκατομμύρια ευρώ) έχουν εκτιμηθεί πολύ κάτω των τιμών που προβάλλουν διάφορες δημόσιας πηγές της Πράγας. Οι πηγές αυτές μιλούν για πολλές εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ σε κρατικές ενισχύσεις που χορηγήθηκαν ήδη κατά το 2000 σε ορισμένες επιλεγείσες τράπεζες.

'Εχοντας υπόψη ότι η Επιτροπή δεν εξέφρασε άποψη σχετικά με τα εάν η ενίσχυση αυτή χορηγήθηκε σύμφωνα με την ισχύουσα στην ΕΕ νομοθεσία περί της χορήγησης κρατικών ενισχύσεων, είναι παρά ταύτα δυνατόν να θεωρηθεί η εν λόγω, χορηγηθείσα μετά τις 10 Δεκεμβρίου 1994, ενίσχυση ως υφιστάμενη ενίσχυση και ως εκ τούτου να εγγραφεί στον κατάλογο που επισυνάπτεται στη Συνθήκη για την προσχώρηση της Τσεχικής Δημοκρατίας (State Aid Score, τμήμα 1.2.5);

3.	Ποιά συμπεράσματα συνάγει η Επιτροπή από τη διαπίστωση ότι τα στοιχεία που περιέχει το «State Aid Scoreboard» σχετικά με τις χορηγηθείσες στις τσεχικές τράπεζες κρατικές ενισχύσεις είναι ουσιαστικά αναληθή;

Απάντηση του κ. Monti εξ ονόματος της Επιτροπής

(19 Μαρτίου 2003)

Πίνακας αποτελεσμάτων για τις κρατικές ενισχύσεις

Η Επιτροπή κατάρτισε τα στοιχεία του πίνακα αποτελεσμάτων για τις κρατικές ενισχύσεις, βασιζόμενη στα στοιχεία που της διαβίβασαν οι αρχές της Τσεχικής Δημοκρατίας. Δεν επαληθεύει τις εν λόγω πληροφορίες, όπως δεν επαληθεύει τις πληροφορίες από τα τωρινά κράτη μέλη. Η Επιτροπή προσπάθησε στο μέτρο του δυνατού να εφαρμόσει την ίδια μεθοδολογία που χρησιμοποιεί και για τα τωρινά κράτη μέλη. Ωστόσο, καθώς ήταν η πρώτη φορά που επιχείρησε κάτι ανάλογο, υπήρξαν φυσικά δυσκολίες κατά την συγκέντρωση των απαραιτήτων πληροφοριών, για την πραγματοποίηση του σχεδίου της κατά τρόπο συγκρίσιμο για όλες τις χώρες. Ως αποτέλεσμα, ενδέχεται να υπάρχουν τομείς, στους οποίους οι κρατικές ενισχύσεις εκτιμήθηκαν σε επίπεδο κατώτερο του πραγματικού τους.

Υφιστάμενος κατάλογος ενίσχυσης

Στον κατάλογο που επισυνάπτεται στη Συνθήκη προσχώρησης δεν έχει συμπεριληφθεί κανένα μέτρο για τις κρατικές ενισχύσεις της Τσεχικής Δημοκρατίας όσον αφορά τον τραπεζικό τομέα. Η καταχώρηση μέτρων ενίσχυσης από τις αρχές της Τσεχικής Δημοκρατίας στον υφιστάμενο κατάλογο ενίσχυσης, διενεργείται σε δυο στάδια: το πρώτο στάδιο αποτελείται από την κατάρτιση καταλόγου με τα μέτρα ενίσχυσης που πρέπει να επισυναφθούν στη Συνθήκη προσχώρησης. Για τον εν λόγω κατάλογο είχαν κοινοποιηθεί ορισμένα μέτρα όσον αφορά τον τραπεζικό τομέα, ωστόσο δεν κρίθηκαν κατάλληλα και, κατά συνέπεια, δεν συμπεριλήφθηκαν. Το δεύτερο στάδιο καλύπτει μέτρα που υποβλήθηκαν στην Επιτροπή μεταξύ της 1ης Ιανουαρίου 2003 και της πραγματικής ημερομηνίας προσχώρησης (η λεγόμενη «προσωρινή διαδικασία»). Η εν λόγω διαδικασία καλύπτει τα μέτρα ενίσχυσης, τα οποία πριν από την ημερομηνία προσχώρησης, αξιολογήθηκαν από τις αρχές παρακολούθησης των κρατικών ενισχύσεων του νέου κράτους μέλους και χαρακτηρίστηκαν συμβατά με το κεκτημένο, και για τα οποία η Επιτροπή δεν προβάλλει αντιρρήσεις, βασιζόμενη σε σοβαρές αμφιβολίες όσον αφορά τη συμβατότητα του μέτρου με την κοινή αγορά. Ορισμένα μέτρα ενίσχυσης για τον τραπεζικό τομέα εξετάζονται από τις αρχές ανταγωνισμού της Τσεχικής Δημοκρατίας (OPEC). Εφόσον ο OPEC αξιολογήσει τα μέτρα και δεν εκφράσει αντιρρήσεις, οι τσέχικες αρχές ενδέχεται να κοινοποιήσουν στην Επιτροπή τη χορηγηθείσα ενίσχυση, ώστε να συμπεριληφθεί στον υφιστάμενο κατάλογο ενισχύσεων. Στη συνέχεια, η Επιτροπή θα αξιολογήσει την ενίσχυση, και μόνο αν δεν προβάλλει αντιρρήσεις, βασιζόμενη στις σοβαρές αμφιβολίες όσον αφορά τη συμβατότητα της ενίσχυσης αυτής με την κοινή αγορά, θα θεωρηθεί υφιστάμενη ενίσχυση.

Ο υφιστάμενος κατάλογος ενίσχυσης δεν πρέπει να συγχέεται με τον πίνακα αποτελεσμάτων για τις κρατικές ενισχύσεις. Ο εν λόγω πίνακας αποτελεσμάτων δεν θα χρησιμοποιείται ως αξιολόγηση της συμβατότητας με το κεκτημένο, αλλά ως πληροφοριακό μέσο.

3.	Επί του παρόντος, η Επιτροπή δεν μπορεί να οδηγηθεί στο συμπέρασμα ότι τα στοιχεία είναι ουσιαστικά ανακριβή, εφόσον ορισμένα μέτρα εξακολουθούν να εξετάζονται από τον OPEC. Ωστόσο, σε περίπτωση που τα στοιχεία αποδειχτούν ανακριβή, αυτά θα πρέπει να ενημερωθούν στον επόμενο πίνακα αποτελεσμάτων.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/22

(2004/C 65 E/023)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ρ-0260/03

υποβολή: Giovanni Pittella (PSE) προς την Επιτροπή

(29 Ιανουαρίου 2003)

Θέμα: «Συμβατά» προγράμματα

Λαμβάνοντας υπόψη ότι βάσει του κανονισμού (CE) 1260/1999 (1):

—	η ενίσχυση της πολιτικής συνοχής που υποστηρίζεται μέσω των Διαρθρωτικών Ταμείων πρέπει να έχει ως στόχο τη μείωση του χάσματος μεταξύ των επιπέδων ανάπτυξης μεταξύ των διαφόρων περιφερειών και της καθυστέρησης των πλέον μειονεκτικών ή νησιωτικών περιοχών·

—	η αποκεντρωμένη εκτέλεση των δράσεων των Διαρθρωτικών Ταμείων εκ μέρους των κρατών μελών πρέπει να παρέχει εγγυήσεις ως προς τους τρόπους και την ποιότητα της ίδιας της εκτέλεσης τα αποτελέσματα και την αξιολόγησή τους·

—	ότι η επίτευξη των στόχων αυτών διασφαλίζεται εξάλλου από το σεβασμό ορισμένων αρχών (προγραμματισμός, συγκέντρωση, ολοκλήρωση, προσθετικότητα) που αιτιολογούν την ύπαρξη μιας Ευρωπαϊκής Πολιτικής Συνοχής·

Λαμβάνοντας επίσης υπόψη ότι:

—	την 31η Δεκεμβρίου ολοκληρώθηκε το πρώτο έτος εφαρμογής του κανόνα της αυτόματης αποδέσμευσης·

—	στην περίπτωση της Ιταλίας, οι πιστοποιήσεις δαπανών που υπέβαλαν οι Περιφέρειες κατά την ως άνω ημερομηνία, αφορούσαν ενίοτε το 70-80 % των αποκαλούμενων «παράπλευρων» ή «συνεπών» με τα προγράμματα μελετών·

Ερωτάται η Επιτροπή:

—

ποιό είναι επακριβώς, για κάθε ιταλικό πρόγραμμα του στόχου 1 και κατά Διαρθρωτικό Ταμείο, το ύψος του τμήματος της δαπάνης που πιστοποιείται στην Επιτροπή, τα προγράμματα του οποίου δεν επελέγησαν βάσει ενός διαγωνισμού κατ' εφαρμογήν των ΠΕΠ ή των ΕΕΠ, οι δε δαπάνες σχετικά με τα προγράμματα αυτά θα επιστραφούν ούτως ή άλλως από το ΕΤΠΑ, το EKT, το ΕΓΤΠΑ και το ΧΜΠΑ;

—

-ποιά είναι τα συμπληρώματα προγραμματισμού που τροποποιήθηκαν προκειμένου να καταστούν αναδρομικά αποδεκτές δαπάνες που έχουν ήδη πραγματοποιηθεί πέραν των επιχειρησιακών προγραμμάτων, με μοναδικό σκοπό να παρακαμφθεί ο κανόνας της αυτόματης αποδέσμευσης, προτίθεται δε η Επιτροπή να αποδεχθεί τις πρακτικές αυτές;

—	προτίθεται να εξακριβώσει με ποιό τρόπο θα χρησιμοποιηθούν οι πόροι που ενδεχομένως θα ελευθερωθούν μέσω της χρήσης των «συνεπών» προγραμμάτων και εάν χρειάζεται, ποιές δεσμεύεις πρέπει να επιβληθούν;

—

η χρησιμοποίηση, εκ μέρους των Περιφερειών, για τόσο υψηλά ποσοστά, προγραμμάτων που έχουν επιλεγεί βάσει διαγωνισμών οι οποίοι δεν διενεργήθηκαν κατ' εφαρμογήν των μέτρων που περιλαμβάνονται στα εγκριθέντα από την Επιτροπή προγράμματα, δεν θέτει σε σοβαρό κίνδυνο την επίτευξη των αναπτυξιακών στόχων που καθορίζονται από το ΚΠΣ Ιταλίας, στ.1 και δεν αντιβαίνει εξάλλου τους κοινοτικούς κανονισμούς σχετικά με την προσθετικότητα, την εταιρική σχέση, τον προγραμματισμό και την ενημέρωση, πέραν του ότι καθιστά μάταιους τους ίδιους τους στόχους και τη συνέπεια της Πολιτικής συνοχής;

(1) EE L 161 της 26.6.1999, σελ 1.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/23

(2004/C 65 E/024)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ρ-0261/03

υποβολή: Giovanni Fava (PSE) προς την Επιτροπή

(29 Ιανουαρίου 2003)

Θέμα: «Συμβατά» προγράμματα

Λαμβάνοντας υπόψη ότι βάσει του κανονισμού (CE) 1260/1999 (1):

—	η ενίσχυση της πολιτικής συνοχής που υποστηρίζεται μέσω των Διαρθρωτικών Ταμείων πρέπει να έχει ως στόχο τη μείωση του χάσματος μεταξύ των επιπέδων ανάπτυξης μεταξύ των διαφόρων περιφερειών και της καθυστέρησης των πλέον μειονεκτικών ή νησιωτικών περιοχών·

—	η αποκεντρωμένη εκτέλεση των δράσεων των Διαρθρωτικών Ταμείων εκ μέρους των κρατών μελών πρέπει να παρέχει εγγυήσεις ως προς τους τρόπους και την ποιότητα της ίδιας της εκτέλεσης τα αποτελέσματα και την αξιολόγησή τους·

—	ότι η επίτευξη των στόχων αυτών διασφαλίζεται εξάλλου από το σεβασμό ορισμένων αρχών (προγραμματισμός, συγκέντρωση, ολοκλήρωση, προσθετικότητα) που αιτιολογούν την ύπαρξη μιας Ευρωπαϊκής Πολιτικής Συνοχής·

Λαμβάνοντας επίσης υπόψη ότι:

—	την 31η Δεκεμβρίου ολοκληρώθηκε το πρώτο έτος εφαρμογής του κανόνα της αυτόματης αποδέσμευσης·

—	στην περίπτωση της Ιταλίας, οι πιστοποιήσεις δαπανών που υπέβαλαν οι Περιφέρειες κατά την ως άνω ημερομηνία, αφορούσαν ενίοτε το 70-80 % των αποκαλούμενων «παράπλευρων» ή «συνεπών» με τα προγράμματα μελετών·

Ερωτάται η Επιτροπή:

—

ποιά είναι τα συμπληρώματα προγραμματισμού που τροποποιήθηκαν προκειμένου να καταστούν αναδρομικά αποδεκτές δαπάνες που έχουν ήδη πραγματοποιηθεί πέραν των επιχειρησιακών προγραμμάτων, με μοναδικό σκοπό να παρακαμφθεί ο κανόνας της αυτόματης αποδέσμευσης, προτίθεται δε η Επιτροπή να αποδεχθεί τις πρακτικές αυτές;

—	προτίθεται να εξακριβώσει με ποιό τρόπο θα χρησιμοποιηθούν οι πόροι που ενδεχομένως θα ελευθερωθούν μέσω της χρήσης των «συνεπών» προγραμμάτων και εάν χρειάζεται, ποιές δεσμεύεις πρέπει να επιβληθούν;

—

Κοινή συμπληρωματική απάντηση

του κ. Barnier εξ ονόματος της Επιτροπής

στις γραπτές ερωτήσας Ρ-0260/03 και Ρ-0261/03

(14 Απριλίου 2003)

Στο άρθρο 30 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1260/1999 του Συμβουλίου, της 21ης Ιουνίου 1999, που θεσπίζει γενικές διατάξεις για τα Διαρθρωτικά Ταμεία, παρατίθενται οι όροι επιλεξιμότητας των δαπανών σε σχέση με κάποιο επιχειρησιακό πρόγραμμα.

Το Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης (ΚΠΣ) για τις ιταλικές περιφέρειες Στόχου 1 αναφέρει ότι κατά τη διάρκεια του «πρώτου σταδίου υλοποίησης» (2), και για να υπάρχει εγγύηση της συνέχειας, τα προγράμματα μπορούν να χρηματοδοτούν ήδη εκτελούμενες δράσεις, υπό τον όρο ότι αυτές συνάδουν με τους στόχους, τις στρατηγικές και τις διαδικασίες των ίδιων των προγραμμάτων (στο επίπεδο μέτρου) όπως και με την κοινοτική νομοθεσία και τους κανόνες των Διαρθρωτικών Ταμείων. Υποθέτουμε ότι το Αξιότιμο Μέλος του Κοινοβουλίου αναφέρεται σάυτήν την περίοδο «πρώτου σταδίου υλοποίησης», όταν στην ερώτησή του αναφέρεται στα επονομαζόμενα σχέδια «στήριξης».

Στοιχεία για τα αποτελέσματα αυτής της διαδικασίας «πρώτου σταδίου υλοποίησης» πρέπει να συμπεριλαμβάνονται στις εκθέσεις ετήσιας εφαρμογής του προγράμματος, για το έτος 2002, οι οποίες εκθέσεις πρέπει να εγκριθούν και να διαβιβαστούν στην Επιτροπή από τις οικείες επιτροπές παρακολούθησης προγράμματος, πριν τον Ιούνιο του 2003.

Βάσει της αρχής της επικουρικότητας που διέπει τα Διαρθρωτικά Ταμεία, οι πραγματοποιηθείσες για τα προγράμματα Στόχου 1 δαπάνες δηλώνονται στο επίπεδο των μέτρων (παρεμβάσεων)· έτσι, δεν είναι δυνατόν να κάνει η Επιτροπή διάκριση μεταξύ έργων που χρηματοδοτήθηκαν βάσει της διαδικασίας «πρώτου σταδίου υλοποίησης» και των διαδικασιών/κριτηρίων επιλογής που συμφωνήθηκαν βάσει των συμπληρωμάτων προγράμματος.

Καθώς αυτή η διαδικασία «πρώτου σταδίου υλοποίησης» περιορίζεται στην εναρκτήρια φάση των εγκριθέντων προγραμμάτων Στόχου 1, και στο μέτρο που δεν επιτρέπει τη χρηματοδότηση έργων τα οποία αντίκεινται προς τους στόχους του προγράμματος και προς τους κανόνες εκτέλεσης, η Επιτροπή δεν έχει στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι η διαδικασία αυτή παρεμποδίζει τους αναπτυξιακούς στόχους και στρατηγικές που έχουν συμφωνηθεί βάσει του ΚΠΣ και των επιχειρησιακών προγραμμάτων.

Όσον αφορά την προσθετικότητα, ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1260/1999 του Συμβουλίου, της 21ης Ιουνίου 1999, αναφέρει ότι η τήρηση της αρχής αυτής πρέπει να επαληθεύεται κατά την ενδιάμεση επανεξέταση. Αυτή αναμένεται να λάβει χώρα στο τέλος του 2003. Στο πλαίσιο αυτό, η Επιτροπή θα εξασφαλίσει την τήρηση της προσθετικότητας σε ολόκληρο το ΚΠΣ που αφορά το Στόχο 1 στην Ιταλία.

(1) EE L 161 της 26.6.1999, σελ 1.

(2) Στη διάρκεια της περιόδου αυτής, που έληξε τον Ιούνιο του 2002, οι επιτροπές παρακολούθησης των προγραμμάτων χρειάστηκε να εγκρίνουν τα κριτήρια επιλογής των σχεδίων, στο πλαίσιο των συμπληρωμάτων προγραμματισμού. Στη συνέχεια, τα κριτήρια αυτά χρησιμοποιούνται για την επιλογή των σχεδίων που υπάγονται στις διάφορες παρεμβάσεις των προγραμμάτων.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/24

(2004/C 65 E/025)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ρ-0387/03

υποβολή: Mario Mantovani (PPE-DE) προς την Επιτροπή

(7 Φεβρουαρίου 2003)

Θέμα: Κατασκευή του αποτεφρωτή ειδικών/τοξικών απορριμμάτων υπό την ονομασία «Φοίνιξ»

Το πρόβλημα του αποτεφρωτή ειδικών/τοξικών απορριμμάτων «Φοίνιξ» που αποτελεί επιθυμία του ομίλου ΦΙΑΤ, ανάγεται στο 1994.

Η εταιρία Φοίνιξ ΑΕ αποφάσισε την κατασκευή μιας εγκατάστασης θερμικής καταστροφής απορριμμάτων που έχουν ταξινομηθεί ως «ειδικά και επικίνδυνα» στο έδαφος του δήμου Vetrone στην επαρχία της Biella βάσει του διατάγματος/ΑΠΕ 11/08/1995.

Η μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων που παρουσίασε η εταιρία Φοίνιξ ΑΕ ανάγεται στο 1993 και τα ανεμομετρικά βασικά στοιχεία είναι εκείνα του μετεωρολογικού σταθμού του αερολιμένα Cameri στην επαρχία της Novara. Οι μελέτες όμως, που πρόσφατα παρέσχε η ARA, οι οποίες βρίσκονται στην κατοχή της επαρχίας της Biella και είναι σήμερα διαθέσιμη σε ένα κεντρικό γραφείο συλλογής στοιχείων στο δήμο του Vetrone, δίνουν αντίθετα εντελώς διαφορετικά αποτελέσματα εκείνων που παρουσίασε η Φοίνιξ ΑΕ. Τα στοιχεία αυτά καθιστούν ακόμη πιο ανέφικτη την υλοποίηση του προγράμματος εάν ληφθεί υπόψη η ιδιάζουσα μορφολογία του εδάφους της Biella και οι βροχές τις οποίες υφίσταται που παρεμποδίζουν τη διασπορά των ρυπογόνων στοιχείων σε μια ζώνη με σημαντική βιομηχανική παρουσία και με υψηλό ποσοστό θνησιμότητας από καρκίνους. Όσον αφορά την κατεργασία των στερεών αστικών απορριμμάτων, η επαρχία της Biella διαθέτει ήδη έναν τεχνολογικό πόλο. Ως εκ τούτου, η εγκατάσταση του «Φοίνικα» θα αποτελούσε όχι μόνον ένα ξένο σώμα στην περιοχή αλλά και τη μεγαλύτερη εγκατάσταση που έχει κατασκευαστεί στην Ιταλία.

Στη μελέτη που αποτελεί αντικείμενο αξιολόγησης περιβαλλοντικών επιπτώσεων, αναφέρονται απορρίμματα από εγκαταστάσεις του ομίλου ΦΙΑΤ στο Piemonte και τη Lombardia και στο μεταξύ έχει επίσης εγκριθεί ένα νέο Περιφερειακό Πρόγραμμα Απορριμμάτων, στο οποίο δεν εμφανίζεται η οποιαδήποτε αναφορά σε συμφωνίες μεταξύ Περιφέρειας Piemonte και Περιφέρειας Lombardia σχετικά όπως συνιστάται στο διάταγμα ΑΠΕ.

Γνωρίζει η Επιτροπή το πρόγραμμα και γνωρίζει ότι ζητήθηκε κοινοτική χρηματοδότηση για την υλοποίησή του;

Μπορεί η Επιτροπή να γνωστοποιήσει εάν στην περίπτωση αυτή εφαρμόσθηκαν οι ακόλουθες οδηγίες:

—	85/337/ΕΟΚ (1) σχετικά με την αξιολόγηση περιβαλλοντικών επιπτώσεων ορισμένων δημοσίων και ιδιωτικών προγραμμάτων·

—	91/156/ΕΟΚ (2) που τροποποιεί την οδηγία 75/442/ΕΟΚ (3) σχετικά με τα απορρίμματα που επιβάλλει στα κράτη μέλη να διασφαλίσουν την συλλογή και την κατεργασία των ιδίων χωρίς κίνδυνο για την ανθρώπινη υγεία και χωρίς να χρησιμοποιηθούν διαδικασίες ή μέθοδοι που θα μπορούσαν να βλάψουν το περιβάλλον·

—	84/360/ΕΟΚ (4) σχετικά με την καταπολέμηση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης που προκαλούν οι βιομηχανικές εγκαταστάσεις;

Εξάλλου, λαμβάνοντας υπόψη την τεράστια ανισότητα μεταξύ μελετών που έχουν υλοποιηθεί και τον πιθανό κίνδυνο για την υγεία των πολιτών των 82 δήμων της περιφέρειας Biella στο σύνολό τους, καθώς και για το ίδιο το περιβάλλον και το μέλλον της εν λόγω περιοχής, μπορεί η Επιτροπή να αναφέρει ποια μέτρα προτίθεται να λάβει στην υπό εξέταση περίπτωση προκειμένου να διασφαλισθεί η ορθή εφαρμογή της κοινοτικής ισχύουσας νομοθεσίας και να παρεμποδισθεί η κατασκευή του προαναφερθέντος αποτεφρωτή;

Απάντηση της κ. Wallström εξ ονόματος της Επιτροπής

(10 Μαρτίου 2003)

Σύμφωνα με τις πληροφορίες, που διαθέτει η Επιτροπή, πρόκειται για ένα ιδιωτικό έργο, το οποίο δεν πληροί τα κριτήρια επιλογής που προβλέπονται από το επιχειρησιακό πρόγραμμα του Πιεμόντε ώστε να κριθεί κατάλληλο από την Κοινότητα για συγχρηματοδότηση μέσω των Διαρθρωτικών Ταμείων.

Σύμφωνα με την οδηγία του Συμβουλίου 85/337/ΕΟΚ της 27ης Ιουνίου 1985, για την εκτίμηση των επιπτώσεων ορισμένων σχεδίων δημοσίων και ιδιωτικών έργων στο περιβάλλον, όπως αυτή τροποποιήθηκε από την οδηγία του Συμβουλίου 97/11/ΕΚ της 3ης Μαρτίου 1997 (5), τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε πριν χορηγηθεί η άδεια, για τα έργα τα οποία ενδέχεται να έχουν σημαντικές επιπτώσεις στο περιβάλλον λόγω, μεταξύ άλλων, της φύσεως, του μεγέθους ή της θέσεώς τους, να απαιτείται άδεια και εκτίμηση περιβαλλοντικών επιπτώσεων. Στα παραρτήματα καθορίζονται τα έργα που εμπίπτουν στην οδηγία. Όσα απαριθμούνται στο Παράρτημα Ι, υπόκεινται σε διαδικασία αξιολόγησης περιβαλλοντικών επιπτώσεων (EIA).

Το έργο στο οποίο αναφέρθηκε το Αξιότιμο Μέλος εμπίπτει στο Παράρτημα Ι της τροποποιημένης οδηγίας 85/337/ΕΚ. Επομένως, υπόκειται στη διαδικασία αξιολόγησης περιβαλλοντικών επιπτώσεων (EIA).

Βάσει των πληροφοριών που έδωσε το Αξιότιμο Μέλος, προκύπτει ότι το εν λόγω έργο υπεβλήθη σε διαδικασία αξιολόγησης περιβαλλοντικών επιπτώσεων (EIA), το έτος 1995 (σύμφωνα με το διάταγμα/VIA 11/08/1995), βάσει μελέτης επιπτώσεων, η οποία υποβλήθηκε από τον κύριο του έργου το έτος 1993. Επιπλέον, διαπιστώνεται πως τα πορίσματα των πρόσφατων ερευνών που διεξήγαγαν οι τοπικές αρχές διαφέρουν τελικά από εκείνα, τα οποία υπέβαλε ο κύριος του έργου, ότι εν τω μεταξύ δεν έχει χορηγηθεί άδεια για την εγκατάσταση, και ότι επί του παρόντος, ο κύριος του έργου απεφάνθη να προχωρήσει στην εγκατάσταση σύμφωνα με τους όρους του διατάγματος/VIA 11/08/1995.

Ως εκ τούτου, η Επιτροπή τονίζει ότι, γενικά, σε περίπτωση όπου έχει γίνει η διαδικασία αξιολόγησης περιβαλλοντικών επιπτώσεων (EIA), αλλά δεν έχει χορηγηθεί άδεια για το έργο ή έχει αλλάξει η κατάσταση του περιβάλλοντος ή υπάρχουν διαφορετικά πορίσματα σχετικά με τον περιβαλλοντικό αντίκτυπο του έργου ανάμεσα στους χρόνους αξιολόγησης και χορήγησης αδείας, συνεπάγεται ότι η αξιολόγηση χρήζει ανάλογης ενημέρωσης ή παράτασης. Υπό αυτές τις συνθήκες, κατά τη διαδικασία χορήγησης αδείας πρέπει να λαμβάνονται υπόψη οι πρόσφατες πληροφορίες που σχετίζονται με πιθανές σημαντικές περιβαλλοντικές επιπτώσεις του έργου. Ιδιαιτέρως, όσον αφορά στη συγκεκριμένη περίπτωση, η κατάσταση βρίσκεται σε πολύ πρώιμο στάδιο: από τις πληροφορίες που εδόθησαν από το Αξιότιμο Μέλος, συνάγεται ότι δεν βρίσκονται εν εξελίξει διοικητικές διαδικασίες αίτησης για χορήγηση άδειας, με βάση το διάταγμα/VIA 11/08/1995. Σύμφωνα με τα παραπάνω, δεδομένου ότι η καταγγελία δεν βασίζεται σε συγκεκριμένους λόγους ως προς την εφαρμογή της οδηγίας για την διαδικασία αξιολόγησης των περιβαλλοντικών επιπτώσεων (EIA), δεν υφίσταται επί του παρόντος παράβαση της οδηγίας. Η Επιτροπή θα είναι σε θέση να εξετάσει το ζήτημα αυτό όταν το Αξιότιμο Μέλος προσκομίσει επιπρόσθετες πληροφορίες, ώστε να διευκολύνει την Επιτροπή να καθορίσει τις τυχόν παραβάσεις της οδηγίας 85/337/ΕΟΚ, όπως αυτή τροποποιήθηκε.

Η οδηγία του Συμβουλίου 75/442/ΕΟΚ της 15ης Ιουλίου 1975 περί των στερεών αποβλήτων, τροποποιημένη από την οδηγία του Συμβουλίου 91/156/ΕΟΚ της 18ης Μαρτίου 1991, εφαρμόζεται για διαδικασίες διάθεσης και αξιοποίησης των αποβλήτων, περιλαμβανομένης και της αποτέφρωσης αυτών. Εντούτοις, η οδηγία δεν περιέχει μέτρα εφαρμόσιμα στο στάδιο σχεδιασμού μιας εγκατάστασης διάθεσης ή αξιοποίησης αποβλήτων.

Όσον αφορά στην δυνατότητα εφαρμογής της οδηγίας του Συμβουλίου 84/360/ΕΟΚ της 28ης Ιουνίου 1984 για την καταπολέμηση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης από βιομηχανικές εγκαταστάσεις, εάν το δυναμικό της προβλεπόμενης μονάδας αποτέφρωσης επικίνδυνων αποβλήτων υπερβαίνει τους 10 τόννους ημερησίως, δεν εφαρμόζεται η οδηγία 84/360/ΕΟΚ, καθώς αντικαθιστάται από την οδηγία 96/61/ΕΚ της 24ης Σεπτεμβρίου 1996 σχετικά με την ολοκληρωμένη πρόβλεψη και τον έλεγχο (6). Ωστόσο, εάν το δυναμικό του είναι μικρότερο, ισχύει η οδηγία του Συμβουλίου 84/360/ΕΟΚ. Σημαντικότερα, εφαρμόζεται η οδηγία 2000/76/ΕΚ του Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 4ης Δεκεμβρίου 2000, για την αποτέφρωση των αποβλήτων (7). Η οδηγία 2000/76/ΕΚ θα εφαρμοστεί στις υπάρχουσες εγκαταστάσεις, όπως ορίζεται στην οδηγία, από την 28η Δεκεμβρίου 2005, ενώ για τις νέες εγκαταστάσεις, οι διατάξεις της εφαρμόζονται από την 28η Δεκεμβρίου 2002. Τέλος, η αποτέφρωση επικίνδυνων αποβλήτων ρυθμίζεται από την οδηγία του Συμβουλίου 94/67/ΕΚ της 16ης Δεκεμβρίου 1994 για την αποτέφρωση επικίνδυνων αποβλήτων (8), η οποία θα καταργηθεί από την οδηγία του Συμβουλίου 2000/76//ΕΚ.

(1) EE L 175 της 5.7.1985, σελ. 40.

(2) EE L 78 της 26.3.1991, σελ. 32.

(3) EE L 194 της 25.7.1975, σελ 39.

(4) ΕΕ L 188 της 16.7.1984, σελ 20.

(5) EE L 73 της 14.3.1997.

(6) EE L 257 της 10.10.1996.

(7) EE L 332 της 28.12.2000.

(8) EE L 365 της 31.12.1994.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/27

(2004/C 65 E/027)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-0536/03

υποβολή: SamuliPohjamo (ELDR) προς την Επιτροπή

(26 Φεβρουαρίου 2003)

Θέμα: Η Βαλτική κατάλληλη για την κατηγορία PSSA

Στη Βαλτική και ιδίως στο Φινλανδικό κόλπο τον περασμένο χειμώνα υπήρξαν ιδιαίτερα σοβαρά προβλήματα. Κομμάτια πάγου πίεζαν κι έσφιγγαν τα πλοία και η πλοήγησή τους γενικά δίχως τη βοήθεια παγοθραυστικών ήταν επώδυνη.

Στο Φινλανδικό Κόλπο κυκλοφορούν επίσης πλοία, τα οποία δεν έχουν επαρκή θωράκιση ενάντια στον πάγο. Ιδιαίτερη ανησυχία δημιουργούν τα τάνκερ που μεταφέρουν πετρέλαιο από το ρωσικό λιμάνι Koivisto, τα οποία δεν διαθέτουν αρκετή προστασία από τον πάγο, παρά μόνο μερικώς στην πλώρη και όχι στα πλαϊνά.

Η μεταφορά πετρελαίου στο λιμάνι Koivisto αναμένεται να διπλασιασθεί τα επόμενα χρόνια. Επιπλέον, οι Ρώσοι σχεδιάζουν στο άκρο του Φινλανδικού Κόλπου δυο νέες τοποθεσίες φόρτωσης πετρελαίου.

Εάν συνέβαινε κάποια οικολογική καταστροφή εξαιτίας του πετρελαίου στο Φινλανδικό Κόλπο, λόγω του συμπλέγματος των νησιών και της ευαίσθητης φύσης, η αναμόρφωση θα ήταν ακόμα δυσκολότερη απ' ό,τι π.χ. στην Ισπανία. Επιπλέον τα αντι-πετρελαϊκά μέσα και μηχανήματα είναι ανεπαρκή σε πολλές ακτές. Άλλες χώρες πέραν της Φινλανδίας δεν διαθέτουν παγοθραυστικό εξοπλισμό και αυτό θα μπορούσε να δημιουργήσει προβλήματα.

Ζητώ να μάθω εάν θα μπορούσε η Επιτροπή να ανακηρύξει τη Βαλτική κατάλληλη για την επονομαζόμενη κατηγορία PSSA, δηλαδή ιδιαίτερα ευαίσθητη θαλάσσια περιοχή, και συνεπώς να τη χαρακτηρίσει ως προστατευόμενη περιοχή από τη ναυσιπλοΐα;

Κοινή απάντηση

του κας de Palacio εξ ονόματος της Επιτροπής

στις γραπτές ερωτήσας Ε-0411/03 και Ε-0536/03

(3 Απριλίου 2003)

Η Επιτροπή εφιστά την προσοχή του Αξιότιμου Μέλους του Κοινοβουλίου στο γεγονός ότι ο Διεθνής Ναυτιλιακός Οργανισμός (ΔΝΟ) αποτελεί το μόνο εξουσιοδοτημένο όργανο χαρακτηρισμού των ιδιαιτέρως ευάλωτών ζωνών.

Το άρθρο 211 της Σύμβασης για το δίκαιο της θαλάσσης επιτρέπει στα παράκτια κράτη, εάν δεν επαρκούν οι διεθνείς διατάξεις, να θεσπίζουν ειδικά υποχρεωτικά μέτρα για την πρόληψη της ρύπανσης από τα πλοία που διέρχονται από τις θαλάσσιες ζώνες που έχουν αναγνωριστεί από τον ΔΝΟ ως ειδικές ζώνες.

Η σχετική αίτηση υπόκειται σε όρους και πρέπει να απευθύνεται στον Διεθνή Ναυτιλιακό Οργανισμό (Organisation Maritime Internationale — OMI). Κατά την υποβολή της αίτησής τους, η οποία γίνεται υπό μορφή ανακοινώσεως, τα παράκτια κράτη οφείλουν να προσδιορίζουν τις συντεταγμένες των συγκεκριμένων ζωνών και να δικαιολογούν επιστημονικά και τεχνικά το αίτημά τους.

Ο ΔΝΟ αποφασίζει εντός 12 μηνών και, σε περίπτωση αποδοχής της αίτησης, το ειδικό καθεστώς εφαρμόζεται μετά την εκπνοή προθεσμίας 15 μηνών.

Είναι αναγκαία η συντονισμένη δράση της Ένωσης για την υποστήριξη των αιτήσεων που υπέβαλε ιδίως η Γαλλία, για μία ταχεία σύγκληση του ΔΝΟ με στόχο τον προσδιορισμό και την προστασία των ιδιαιτέρως ευάλωτων ζωνών, ιδίως, λόγω, των πόρων τους και του ειδικού χαρακτήρα της κυκλοφορίας.

Σύμφωνα με τα συμπεράσματα του Συμβουλίου Μεταφορές της 6ης Δεκεμβρίου 2002, η Ένωση οφείλει επίσης να αναλάβει την πρωτοβουλία να εισηγηθεί την αναθεώρηση της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για το δίκαιο της θαλάσσης, προκειμένου να είναι δυνατή η καλύτερη προστασία των κρατών μελών από τους κινδύνους ρύπανσης που συνδέονται με την διέλευση «επικίνδυνων πλοίων» συμπεριλαμβανομένης της αποκλειστικής ζώνης των 200 μιλίων. Η Επιτροπή θα ζητήσει από το Συμβούλιο διαπραγματευτική εντολή για την αναθεώρηση της εν λόγω Σύμβασης.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/28

(2004/C 65 E/028)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-0461/03

υποβολή: Stavros Xarchakos (PPE-DE) προς την Επιτροπή

(19 Φεβρουαρίου 2003)

Θέμα: Ζώα προς πώληση

Σε ειδικά καταστήματα ζώων μπορεί κανείς να αγοράσει ως κατοικίδια ακόμη και ιγκουάνα, φίδια, αράχνες και κροκοδειλάκια, δηλαδή ζώα που δεν έχουν καμία απολύτως σχέση με τον όρο «κατοικίδια» και των οποίων οι συνήθειες, η σωματική διάπλαση και οι ανάγκες κάνουν απαγορευτική τη διαμονή τους σε σπίτια ή διαμερίσματα, αφού ταλαιπωρούνται.

Μπορεί να με ενημερώσει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή για το αν υπάρχει κάποια συγκεκριμένη Οδηγία ή άλλη Κοινοτική νομική ρύθμιση που να καθορίζει ποιά ζώα επιτρέπεται να πωλούνται ως κατοικίδια; Πώς σκοπεύει να δράσει προκειμένου να σταματήσει αυτή η εξόφθαλμη εκμετάλλευση ζώων με μόνο σκοπό το κέρδος;

Απάντηση της κας Wallström εξ ονόματος της Επιτροπής

(19 Μαρτίου 2003)

Η Επιτροπή είναι εν γνώσει του γεγονότος ότι εξωτικά ζώα, και ιδίως ερπετά, πωλούνται διαρκώς περισσότερο σε καταστήματα κατοικίδιων ζώων. Δεν υφίσταται συγκεκριμένο κοινοτικό νομοθετικό μέτρο που καθορίζει ποια ζώα δύνανται να πωλούνται ως κατοικίδια. Ωστόσο, στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 338/97 του Συμβουλίου, της 9ης Δεκεμβρίου 1996 για την προστασία των ειδών άγριας πανίδας και χλωρίδας με τον έλεγχο του εμπορίου τους (1) περιλαμβάνεται σειρά συναφών σχετικά διατάξεων που αφορούν την ευημερία των ζώων. Ο κανονισμός καλύπτει περισσότερα από 30 000 διαφορετικά είδη ζώων και φυτών, τα οποία απαριθμούνται σε τέσσερα παραρτήματα ανάλογα με τον βαθμό στον οποίο απειλούνται. Στο παράρτημα Α περιλαμβάνονται είδη που απειλούνται με εξαφάνιση, ενώ στο παράρτημα Β είδη που δεν απειλούνται σήμερα κατ'ανάγκην με εξαφάνιση, ενδέχεται όμως να βρεθούν στην κατηγορία αυτή εφόσον δεν υπάρξει αυστηρή ρύθμιση του εμπορίου τους. Υπό την προϋπόθεση ότι τα είδη συγκαταλέγονται στα παραρτήματα, ισχύουν οι ακόλουθες ρυθμίσεις:

Στο άρθρο 4 του κανονισμού προβλέπεται ότι άδειες εισαγωγής για ζώντα δείγματα δύνανται να εκδοθούν μόνον εφόσον ο χώρος στέγασης που προβλέπεται στον τόπο προορισμού είναι κατάλληλα εξοπλισμένος για τη διατήρηση του δείγματος και για την παροχή φροντίδων σε αυτό. Η εξασφάλιση της τήρησης της εν λόγω διάταξης εναπόκειται στις αρμόδιες αρχές των κρατών μελών.

Εκτός ορισμένων εξαιρέσεων, βάσει του κανονισμού απαγορεύονται όλες οι εμπορικές δραστηριότητες που αφορούν δείγματα ειδών τα οποία απαριθμούνται στο παράρτημα Α, ενώ προβλέπεται ότι τα κράτη μέλη δύνανται να απαγορεύουν την κατοχή δειγμάτων, ιδίως ζώντων ζώων. Τούτο ισχύει επίσης για δείγματα ειδών που απαριθμούνται στο παράρτημα Β, για τα οποία δεν είναι δυνατό να αποδειχθεί ότι αποκτήθηκαν ή εισήχθησαν στην Κοινότητα σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία για τη διατήρηση της άγριας πανίδας και χλωρίδας.

Ο κανονισμός ρυθμίζει επίσης τη διακίνηση ζώντων δειγμάτων εντός της Κοινότητας. Όσον αφορά είδη του παραρτήματος Β, ο κάτοχος του δείγματος δύναται να το παραχωρήσει αφού εξασφαλιστεί ότι ο προβλεπόμενος αποδέκτης έχει ενημερωθεί σωστά σχετικά με τις εγκαταστάσεις στέγασης, τον εξοπλισμό και τις πρακτικές που απαιτούνται ώστε να εξασφαλίζεται η φροντίδα του δείγματος. Η διάταξη αυτή ισχύει για εμπόρους ειδών άγριας πανίδας και ιδιοκτήτες καταστημάτων κατοικίδιων ζώων, οι οποίοι δεν επιτρέπεται να πωλούν ζώντα ζώα και φυτά χωρίς να έχουν ενημερώσει τον αγοραστή, εφοδιάζοντάς τον με τις απαραίτητες πληροφορίες όσον αφορά την κατάλληλη φροντίδα. Επιδιώκοντας να ευαισθητοποιήσει τους εμπορικώς εμπλεκόμενους, εφιστώντας την προσοχή στις υποχρεώσεις τους, η Επιτροπή χρηματοδοτεί ενημερωτική εκστρατεία στα κράτη μέλη, η έναρξη της οποίας θα πραγματοποιηθεί αργότερα, εντός του 2003.

Τέλος, με τον κανονισμό παρέχεται στην Επιτροπή η δυνατότητα καθιέρωσης περιορισμών αναφορικά με την εισαγωγή στην Κοινότητα ζώντων δειγμάτων από είδη του παραρτήματος Β, για τα οποία έχει διαπιστωθεί ότι είναι απίθανη η επιβίωσή τους υπό αιχμαλωσία για σημαντικό τμήμα του δυνητικού προσδόκιμου ζωής τους. Ανάλογοι περιορισμοί εισαγωγών ισχύουν επί του παρόντος για περίπου 15 είδη. Στο πλαίσιο πρόσφατων συζητήσεων σχετικά με την ιδιωτική εκτροφή ερπετών, η ομάδα επιστημονικής εξέτασης της Ευρωπαϊκής Ένωσης, φορέας που απαρτίζεται από εκπροσώπους επιστημονικών αρχών στα κράτη μέλη — συμφώνησε να προβεί σε επανεξέταση των ειδών που ήδη περιλαμβάνονται στον κατάλογο καθώς και άλλων ενδεχομένως επιλέξιμων, πιθανώς κατά τη διάρκεια του 2004.

(1) EE L 61 της 3.3.1997.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/29

(2004/C 65 E/029)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-0464/03

υποβολή: Antonio Di Pietro (ELDR) προς την Επιτροπή

(19 Φεβρουαρίου 2003)

Θέμα: Άσκηση επαγγέλματος για τους πτυχιούχους της επιστήμης πληροφορίας

Το 1969, δημιουργήθηκε, στην Ιταλία, στο πλαίσιο του κλάδου θετικών επιστημών, η σχολή επιστημών της πληροφορίας (Sdi) με τετραετή διάρκεια φοιτήσεως και, το 1992, στη θέση της, η σχολή Πληροφορικής.

Οι σχολές των επιστημών της πληροφορίας και της πληροφορικής είναι καθ' όλα ισότιμες, όπως αναγνώρισε το 1999 το Εθνικό Πανεπιστημιακό Συμβούλιο (CUN) και οι πτυχιούχοι των σχολών αυτών είχαν πάντα το δικαίωμα να ασκούν όλες τις δραστηριότητες που αφορούν τη μετάδοση και την επεξεργασία της πληροφορίας. Αντίθετα, το νομοθετικό διάταγμα 328/2001 του Ιουνίου 2001 (μεταρρύθμιση των ιταλικών επαγγελματικών συλλόγων) ορίζει ότι οι εγγεγραμμένοι στον επαγγελματικό σύλλογο των μηχανικών/τομέας πληροφορικής είναι οι μόνοι στους οποίους αναγνωρίζεται το δικαίωμα άσκησης επαγγέλματος όσον αφορά την «μετάδοση και επεξεργασία της πληροφορίας» και το επάγγελμα του πληροφορικού.

Η επεξηγηματική εγκύκλιος που εξέδωσε στις 28 Μαΐου 2002 το ιταλικό υπουργείο παιδείας, πανεπιστημίων και έρευνας (MIUR) αποκλείει τους πτυχιούχους στις επιστήμες της πληροφορίας και τους πτυχιούχους πληροφορικής του παλαιού καθεστώτος από τη δυνατότητα να συμμετέχουν στις κρατικές εξετάσεις, να εγγράφονται στον επαγγελματικό σύλλογο και να ασκούν το επάγγελμα, το οποίο ασκούσαν ανέκαθεν και εν απολύτω νομιμότητι μέχρι την έκδοση των τελευταίων αυτών διατάξεων, και, επιπλέον, απαγορεύεται στους πτυχιούχους των επιστημών της πληροφορίας και στους πτυχιούχους της πληροφορικής η συμμετοχή σε οποιαδήποτε προκήρυξη διαγωνισμού, ανάληψη καθηκόντων παροχής συμβουλών, που απαιτούν την εγγραφή στον επαγγελματικό σύλλογο, ή την υπογραφή του έχοντος άδεια ασκήσεως επαγγέλματος ειδικού επιστήμονα, επιβάλλοντας με τον τρόπο αυτό απόλυτες διακρίσεις και στους δύο αυτούς κλάδους.

Ποιες πρωτοβουλίες προτίθεται να αναλάβει η Επιτροπή προκειμένου να προστατεύσει το δικαίωμα της εγκατάστασης, τις αρχές της ελεύθερης κυκλοφορίας και της εμπιστοσύνης γενικότερα στις αρχές της Ιδρυτικής Συνθήκης της ΕΕ, ώστε να αποφευχθεί κάθε περαιτέρω διάκριση εις βάρος των πτυχιούχων των επιστημών της πληροφορίας και της πληροφορικής του παλαιού καθεστώτος, οι οποίοι εργάζονται με επαγγελματισμό και με απολύτω νομιμότητι, και να επιτρέψει στους εθνικούς και κοινοτικούς χρήστες να λαμβάνουν, σε μια ενιαία αγορά, υπηρεσίες και/ή παροχές συμβουλών του ίδιου και/ή αναλόγου ποιοτικού περιεχομένου;

Απάντηση του κ. Bolkestein εξ ονόματος της Επιτροπής

(25 Μαρτίου 2003)

Η οδηγία 89/48/ΕΟΚ (1), η οποία εφαρμόζεται σε ευρύ φάσμα επαγγελμάτων, συμπεριλαμβανομένου και του επαγγέλματος του μηχανικού, έχει ως στόχο να διευκολύνει την ελεύθερη εγκατάσταση, την ελεύθερη κυκλοφορία των εργαζομένων και την ελεύθερη παροχή υπηρεσιών. Η οδηγία αυτή δεν έχει εναρμονίσει την εκπαίδευση και την κατάρτιση που οδηγούν στα διάφορα επαγγέλματα στα κράτη μέλη. 'Εχει απλώς θεσπίσει ένα «γενικό σύστημα» για την αμοιβαία αναγνώριση των επαγγελματικών προσόντων που επιτρέπουν στους έχοντες ευρωπαϊκή ιθαγένεια και κατέχοντες επαγγελματικό τίτλο στο κράτος μέλος καταγωγής τους να ασκήσουν το επάγγελμά τους σε άλλο κράτος μέλος, ακόμη και αν δεν έχουν τον τίτλο που απαιτείται από τη νομοθεσία του εν λόγω κράτους.

Σύμφωνα με την οδηγία αυτή, τα κράτη μέλη είναι απλώς υποχρεωμένα να αναγνωρίσουν, εφόσον πληρούνται ορισμένες προϋποθέσεις, τους επαγγελματικούς τίτλους που χορηγούνται σε άλλα κράτη μέλη. Κατά τα άλλα, τα κράτη μέλη είναι ελεύθερα να ρυθμίζουν νομοθετικά τα επαγγέλματα στην επικράτειά τους και να ορίζουν το επίπεδο και το είδος του τίτλου που απαιτείται για κάθε επάγγελμα (π.χ. διάρκεια σπουδών, περίοδος δοκιμασίας, κατοχή διπλώματος, πρόσβαση μέσω συμμετοχής σε εξετάσεις κ.λπ.), καθώς και το φάσμα των δραστηριοτήτων που περιλαμβάνονται σε κάθε επάγγελμα. Ως εκ τούτου, για το ζήτημα που έθεσε το αξιότιμο μέλος είναι αρμόδιες αποκλειστικά οι ιταλικές αρχές.

(1) Οδηγία 89/48/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 21ης Δεκεμβρίου 1988 σχετικά με ένα γενικό σύστημα αναγνώρισης των διπλωμάτων τριτοβάθμιας εκπαίδευσης που πιστοποιούν επαγγελματική εκπαίδευση ελάχιστης διάρκειας τριών ετών, ΕΕ L 19 της 24.1.1989.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/30

(2004/C 65 E/030)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-0466/03

υποβολή: Christa Randzio-Plath (PSE) προς την Επιτροπή

(20 Φεβρουαρίου 2003)

Θέμα: Συνθήκες εργασίας των εργατριών ανθοκομίας

Η Ευρώπη συνεχίζει να αποτελεί τη μεγαλύτερη αγορά για δρεπτά άνθη, προερχόμενα κυρίως από τη Λατινική Αμερική και την Αφρική. Οι εργάτριες ανθοκομίας εργάζονται έναντι κατώτατων αμοιβών, με αβέβαιες συμβάσεις εργασίας, συχνά χωρίς κατάλληλο προστατευτικό ιματισμό για την πρόληψη δηλητηριάσεων από ζιζανιοκτόνα, εκτιθέμενες σε μεγάλους κινδύνους για την υγεία τους. Πρώτες επιτυχίες στον αγώνα για καλύτερες συνθήκες εργασίας, όπως η χρήση κατάλληλου προστατευτικού ιματισμού για τις γυναίκες, καταγράφονται, π.χ., στον Ισημερινό, ενώ σε άλλες χώρες χορηγείται πληρωμένη άδεια εγκυμοσύνης. Εν τούτοις, οι περιγραφείσες παραπάνω συνθήκες αποτελούν ακόμη τον κανόνα.

Ενόψει αυτής της πραγματικότητας, διαβλέπει η Επιτροπή επαρκείς προόδους όσον αφορά την τήρηση των θεμελιωδών προτύπων εργασίας κατά την εφαρμογή του συστήματος γενικευμένων προτιμήσεων της ΕΕ, το οποίο λειτουργεί ως καθεστώς παροχής κινήτρων για την προστασία των κοινωνικών δικαιωμάτων και/ή σχεδιάζει τη λήψη περαιτέρω μέτρων, έτσι ώστε στο πλαίσιο των συμφωνιών εμπορίου και συνεργασίας να προωθήσει τη βελτίωση των συνθηκών εργασίας των εργατριών ανθοκομίας;

2.	Ποια άλλα μέσα χρησιμοποιεί η Ένωση για την προώθηση καλύτερων συνθηκών εργασίας και υγείας;

3.	Κατά πόσο χρησιμοποιεί η Ευρωπαϊκή Επιτροπή τη χορήγηση πιστώσεων στο πλαίσιο της συνεργασίας για την ανάπτυξη όχι μόνο για τη βελτίωση των συνθηκών εργασίας γενικότερα, αλλά ειδικά για τη μείωση των προβλημάτων των εργατριών ανθοκομίας;

Απάντηση του κ. Lamy Εξ ονόματος της Επιτροπής

(1 Απριλίου 2003)

Οι χώρες της Κεντρικής Αμερικής και των Άνδεων έχουν ειδικευτεί ιδιαίτερα στην εξαγωγή προϊόντων του τομέα V (δέντρα, φυτά και κομμένα λουλούδια) βάσει του Γενικευμένου Συστήματος Δασμολογικών Προτιμήσεων (ΣΓΠ), και ιδίως με βάση τους «ειδικούς διακανονισμούς για την καταπολέμηση της παραγωγής και παράνομης εμπορίας ναρκωτικών (καθεστώς για τα ναρκωτικά)». Συνεπεία των παραπάνω, και σύμφωνα με τους συμφωνηθέντες κανόνες της ΕΕ σχετικά με το ΣΓΠ, προτείνεται να εξέλθουν ορισμένες χώρες όπως η Κόστα Ρίκα και η Κολομβία από το ΣΓΠ για τον εν λόγω τομέα.

Το «καθεστώς για τα ναρκωτικά» αποσκοπεί στην παροχή βοήθειας στις δικαιούχους χώρες για την καταπολέμηση της παράνομης παραγωγής με την εξασφάλιση δυνατοτήτων εξαγωγής για τις συγκομιδές υποκατάστασης. Αυτό μπορεί επίσης να βελτιώσει την αειφόρο ανάπτυξή τους με την ενίσχυση της προστασίας του περιβάλλοντος και την τήρηση των βασικών κοινωνικών δικαιωμάτων.

Η Επιτροπή παρακολουθεί τις προσπάθειες κάθε δικαιούχου χώρας για την καταπολέμηση και την παράνομη εμπορία ναρκωτικών. Επιπλέον, καλείται επίσης να αξιολογήσει την κοινωνική ανάπτυξη κάθε χώρας, και ιδίως την τήρηση και την προώθηση των βασικών κανόνων εργασίας, καθώς και την περιβαλλοντική της πολιτική. Η Επιτροπή ενημερώνει όλες τις δικαιούχους χώρες σχετικά με την αξιολόγησή της και τις καλεί να υποβάλουν σχόλια. Θα λάβει επίσης υπόψη τα αποτελέσματα της εν λόγω αξιολόγησης κατά την κατάρτιση των κατευθυντηρίων γραμμών για ένα σύστημα γενικευμένων δασμολογικών προτιμήσεων για την δεκαετία 2005 έως 2014. Συνεπώς, το «καθεστώς για τα ναρκωτικά» καθιερώνει διάλογο με τις δικαιούχους χώρες, παρέχοντας στην Ένωση τη δυνατότητα να υπογραμμίσει τη σπουδαιότητα της αειφόρου ανάπτυξης και την ανάγκη τήρησης των αρχών της.

Σε αυτό το πλαίσιο, μόνο κατά τη λήξη του εφαρμοζόμενου επί του παρόντος κανονισμού περί ΣΓΠ (ήτοι στις 31 Δεκεμβρίου 2004) θα είναι δυνατόν να αξιολογηθεί πλήρως η πρόοδος που σημείωσαν οι εν λόγω χώρες ως προς την τήρηση των κανόνων εργασίας, ιδίως σε τομείς όπως ο ανθοκομικός.

Όσον αφορά τις διμερείς συμφωνίες, η ανακοίνωση της Επιτροπής «Προώθηση των βασικών κανόνων εργασίας και βελτίωση της κοινωνικής διακυβέρνησης στο πλαίσιο της παγκοσμιοποίησης» (1), πρότεινε να συμπεριληφθούν ως αναπόσπαστο μέρος οι βασικοί κανόνες εργασίας, ακολουθώντας έτσι την προσέγγιση που ακολουθείται στο πλαίσιο της συμφωνίας εταιρικής σχέσεως ΕΚ-ΑΚΕ με τα κράτη της Αφρικής, της Καραϊβικής και του Ειρηνικού (συμφωνία του Κοτονού). Πιο συγκεκριμένα, η συμφωνία μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Χιλής που υπεγράφη τον Νοέμβριο 2002 περιλαμβάνει ειδικό τμήμα (Τίτλος V) για τη συνεργασία στα κοινωνικά θέματα. Το εν λόγω τμήμα καθορίζει υποχρεώσεις για την προώθηση των βασικών εργασιακών δικαιωμάτων, λαμβάνοντας υπόψη τους κανόνες της Διεθνούς Οργανώσεως Εργασίας (ΔΟΕ). Στα μέτρα προτεραιότητας για τη συνεργασία περιλαμβάνονται κυρίως τα εξής (άρθρο 44): προώθηση της ανθρώπινης ανάπτυξης, μείωση της φτώχειας και καταπολέμηση του κοινωνικού αποκλεισμού· ανάπτυξη και εκσυγχρονισμός των εργασιακών σχέσεων, των συνθηκών εργασίας, της κοινωνικής ευημερίας και της ασφάλειας στον τομέα της απασχόλησης· απόδοση προτεραιότητας στα προγράμματα εκπαίδευσης και κατάρτισης που απευθύνονται σε ευάλωτες κοινωνικές ομάδες. Η συμφωνία με τη Χιλή θα χρησιμεύσει από αυτήν την άποψη ως πρότυπο στις διαπραγματεύσεις που ήδη διεξάγονται με τη Mercosur.

Επιπλέον, οι βασικοί κανόνες εργασίας αποτελούν μέρος της ρήτρας για τα ανθρώπινα δικαιώματα, που περιλαμβάνεται στις διμερείς συμφωνίες συνεργασίας. Στην ανακοίνωσή της για τον Ρόλο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Προώθηση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και τον Εκδημοκρατισμό, (2) η Επιτροπή πρότεινε, στο πλαίσιο του πολιτικού διαλόγου, να συζητηθεί με τις χώρες εταίρους πώς μπορεί να συνεχιστεί η κύρωση των εγγράφων για τα θεμελιώδη δικαιώματα του ανθρώπου και άλλων διεθνών συμφωνιών που βασίζονται στα δικαιώματα του ανθρώπου. Η Επιτροπή πιστεύει ότι η τήρηση των κοινωνικών δικαιωμάτων και των βασικών κανόνων εργασίας συμβάλλει στην αειφόρο και δίκαιη κοινωνική και οικονομική ανάπτυξη.

Στην ανακοίνωσή της, η Επιτροπή παρουσίασε μια πλήρη στρατηγική, προτείνοντας δράση σε ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο, με συμμετέχοντες τόσο από το δημόσιο όσο και από το ιδιωτικό τομέα, σε όλους τους σχετικούς τομείς πολιτικής: κοινωνικό, εξωτερικών σχέσεων, ανάπτυξης και εμπορίου. Η κοινοτική στρατηγική αποσκοπεί στη δημιουργία κινήτρων και ικανοτήτων για να μπορέσουν οι χώρες να εφαρμόσουν και να τηρήσουν τους βασικούς κανόνες εργασίας γενικά σε όλους τους τομείς της οικονομίας, συμπεριλαμβανομένου του εμπορίου στον ανθοκομικό τομέα στη Λατινική Αμερική και την Αφρική.

Ένα συγκεκριμένο βήμα έγινε με την υιοθέτηση από το Συμβούλιο ενός γενικευμένου συστήματος δασμολογικών προτιμήσεων (ΣΓΠ). Το πρόγραμμα κοινωνικών κινήτρων- που χορηγεί πρόσθετες δασμολογικές προτιμήσεις σε χώρες που τηρούν τους βασικούς κανόνες εργασίας- βελτιώθηκε και η βάση για την προσωρινή άρση των γενικών προτιμήσεων επεκτάθηκε για την κάλυψη σοβαρών παραβιάσεων όλων των βασικών συμβάσεων της ΔΟΕ, συμπεριλαμβανομένων αυτών που σχετίζονται με την παιδική εργασία.

Δεν έχουν ληφθεί συγκεκριμένες πρωτοβουλίες σε αναπτυξιακό πλαίσιο και πλαίσιο συνεργασίας για τη βελτίωση των συνθηκών εργασίας για τους εργαζόμενους στον ανθοκομικό τομέα.

Ωστόσο, σε γενικές γραμμές, η ανακοίνωση της Επιτροπής για τους βασικούς κανόνες εργασίας πρότεινε αυξημένη χρηματοδότηση από διμερείς πηγές και προγράμματα τεχνικής βοήθειας της ΔΟΕ για την προώθηση των βασικών κανόνων εργασίας. Χορηγήθηκε χρηματοδοτική βοήθεια στο πλαίσιο της ευρωπαϊκής πρωτοβουλίας για τη δημοκρατία και τα δικαιώματα του ανθρώπου (κεφάλαιο Β7-7 του προϋπολογισμό της ΕΕ) για προγράμματα που ασχολούνται με το θέμα της παράνομης εμπορίας, της παιδικής εργασίας και της δουλείας. Η εν λόγω στήριξη συμπληρώνει την βοήθεια που χορηγείται μέσω των προγραμμάτων για τις διάφορες χώρες, στα οποία ενσωματώνονται η κοινωνική ανάπτυξη και οι κανόνες εργασίας.

(1) COM(2001)416 τελικό.

(2) COM(2001)252 τελικό.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/31

(2004/C 65 E/031)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-0475/03

υποβολή: Erik Meijer (GUE/NGL) προς την Επιτροπή

(20 Φεβρουαρίου 2003)

Θέμα: Επιδεκτικότητα στην απάτη των ηλεκτρονικών συναλλαγών λόγω της εφικτότητας ανάληψης χρημάτων από μη δικαιούχους τραπεζικών λογαριασμών

Γνωρίζει η Επιτροπή ότι διαρκώς εξελίσσονται νέες μέθοδοι προκειμένου μη δικαιούχοι ενδιαφερόμενοι να έχουν πρόσβαση στους μυστικούς κωδικούς πρόσβασης των κατόχων τραπεζικών λογαριασμών, όπως:

α)	Η κλοπή της τραπεζικής κάρτας και υπό την απειλή άσκησης περισσότερης βίας ο εξαναγκασμός του κατόχου να ομολογήσει τον κωδικό πρόσβασης;

β)	Η λαθρανάγνωση των κωδικών από άτομα που παραμονεύουν επί μονίμου βάσεως δίπλα σε ATM και η επακόλουθη απόκτηση της τραπεζικής κάρτας, με την οποία στη συνέχεια μπορεί να πραγματοποιηθεί ανάληψη.

γ)	Η αντιγραφή κωδικών πρόσβασης και αριθμών λογαριασμών από επιχειρήσεις σε μηχανήματα ηλεκτρονικών πληρωμών σε πρατήρια καυσίμων, καταστήματα και εστιατόρια, όπου πραγματοποιούνται πληρωμές πελατών με τη χρήση κωδικών, με αποτέλεσμα στη συνέχεια να μπορεί να γίνει ανάληψη με πλαστή κάρτα.

Έχει ενημερωθεί η Επιτροπή σχετικά με νέα εκδοχή του φαινομένου που εμφανίστηκε πρόσφατα στις Κάτω Χώρες, σύμφωνα με την οποία οι δράστες κλέβουν αλληλογραφία από τα γραμματοκιβώτια κατοικιών, στη συνέχεια προσθέτουν και δεύτερο δικαιούχο στον τραπεζικό λογαριασμό του θύματος της κλοπής, ζητούν ξεχωριστό κωδικό πρόσβασης για το δεύτερο δικαιούχο καθώς και δικαίωμα τηλεφωνικής ή ηλεκτρονικής πρόσβασης στο λογαριασμό, μεταφέρουν χρήματα από το λογαριασμό ταμιευτηρίου στον τρεχούμενο λογαριασμό και, τέλος, μέσω του κωδικού πρόσβασης που έχουν αποκτήσει αδειάζουν τον τρεχούμενο λογαριασμό;

3.	Υπάρχουν κράτη μέλη στα οποία το πρόβλημα αυτό είναι οξύτερο; Για ποιό λόγο;

4.	Η εκδοχή που περιγράφεται στην ερώτηση 2 έχει εμφανιστεί και σε άλλα κράτη μέλη της ΕΕ; Και έχει βρεθεί ικανοποιητική προστασία από το φαινόμενο αυτό στα κράτη μέλη;

Αφήνετε την εξεύρεση λύσης και τη διευθέτηση αποζημίωσης για τους πληγέντες κατόχους λογαριασμών στις εκάστοτε τράπεζες, τα εθνικά διοικητικά όργανα των τραπεζών και τις εθνικές νομοθετικές αρχές ή είστε υπέρ της συγκέντρωσης των σχετικών εμπειριών σε επίπεδο ΕΕ και της θέσπισης ενιαίων μέτρων ασφαλείας και επαρκών για όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ;

Πηγή: Η ημερήσια εφημερίδα των Κάτω Χωρών «De Volkskrant» της 7.2.2003.

Απάντηση του κ. Bolkestein εξ ονόματος της Επιτροπής

(1 Απριλίου 2003)

Ναι, η Επιτροπή έχει πλήρη επίγνωση των τεχνασμάτων που αναφέρει το Αξιότιμο Μέλος του Κοινοβουλίου, καθώς και άλλων μεθόδων κατά τις οποίες οι κάρτες, οι μυστικοί κωδικοί πρόσβασης και οι τραπεζικοί λογαριασμοί τίθενται σε κίνδυνο. Οι επιθεωρητές της βιομηχανίας πληρωμών και οι υπεύθυνοι για την επιβολή του νόμου γνωρίζουν καλά τους τρόπους δράσης που περιγράφονται.

Γενικά, οι επιθεωρητές της βιομηχανίας πληρωμών και οι υπεύθυνοι για την επιβολή του νόμου γνωρίζουν καλά τις τεχνικές κλοπής προσωπικών δεδομένων (που συνίστανται στην παράνομη χρήση προσωπικών δεδομένων για τον σφετερισμό της ταυτότητας και του προσώπου και την επακόλουθη κατάχρηση των τραπεζικών μέσων που του ανήκουν). Η τεχνική που χρησιμοποιείται στη συγκεκριμένη υπόθεση (κλοπή αλληλογραφίας από τα γραμματοκιβώτια με στόχο την πρόσβαση σε προσωπικά δεδομένα και την απόκτηση δεύτερης κάρτας και μυστικού κωδικού πρόσβασης, κωδικού τηλεφωνικής ή ηλεκτρονικής πρόσβασης στο λογαριασμό, με στόχο την ανάληψη του περιεχομένου των τραπεζικών λογαριασμών) αποτελεί έναν από τους τρόπους διάπραξης κλοπής προσωπικών δεδομένων. Η Επιτροπή γνωρίζει ότι η κλοπή προσωπικών δεδομένων αποτελεί τον πιο γρήγορα εξελισσόμενο τρόπο απάτης στον τομέα των πληρωμών σε ορισμένα κράτη μέλη. Δεν γνώριζε ακόμα ότι ο τρόπος δράσης που περιγράφεται χρησιμοποιείται κυρίως στις Κάτω Χώρες.

Το πρόβλημα της απάτης με τις κάρτες πληρωμής εμφανίζεται κυρίως στο Ηνωμένο Βασίλειο, καθώς και σε χώρες όπως η Γερμανία, η Ισπανία, η Γαλλία, η Ιταλία και οι Κάτω Χώρες (δηλ. στα κράτη μέλη που βρίσκονται οι μεγαλύτερες τράπεζες έκδοσης καρτών ή που οι ξένες πλαστές κάρτες χρησιμοποιούνται συχνότερα στα καταστήματα). Το πρόβλημα κλοπής προσωπικών δεδομένων είναι ιδιαίτερα έντονο στο Ηνωμένο Βασίλειο.

Η συγκεκριμένη τεχνική που χρησιμοποιήθηκε στις Κάτω Χώρες, έχει χρησιμοποιηθεί και στο Ηνωμένο Βασίλειο. Η Επιτροπή δεν έχει λάβει πληροφορίες σχετικά με τη χρήση της συγκεκριμένης τεχνικής σε άλλες χώρες. Στο Ηνωμένο Βασίλειο, το CIFAS (1) (Σύστημα Αποφυγής Απάτης της Πιστωτικής Βιομηχανίας) καταπολεμά την κλοπή προσωπικών δεδομένων.

Η Επιτροπή συμφωνεί με το Αξιότιμο Μέλος του Κοινοβουλίου, ότι παρά τις σημαντικές προσπάθειες των εθνικών ιδιωτικών και δημοσίων τομέων, υπάρχει ανάγκη για μια πιο συντονισμένη προσέγγιση του προβλήματος. Συνεπώς, ως αποτέλεσμα του ψηφίσματος αρ. C4 0455/98 του Κοινοβουλίου, η Επιτροπή αναλαμβάνει δράση ώστε να αυξήσει την ασφάλεια των τραπεζικών συναλλαγών. Με σκοπό την αποφυγή της απάτης και της πλαστογραφίας όσον αφορά τα μέσα πληρωμής πλην των μετρητών, η Επιτροπή ενέκρινε το Φεβρουάριο του 2001 ένα τριετές πρόγραμμα δράσης για την πρόληψη της απάτης (2), το οποίο βασίζεται στην εταιρική σχέση μεταξύ όλων των ενδιαφερομένων. Προβλέπει πέντε βασικούς τομείς και έντεκα κύριες δράσεις που πρέπει να αναλάβει η Επιτροπή και τα άλλα μέρη. Οι βελτιώσεις στον τομέα της ασφάλειας αποτελούν τη βασική προτεραιότητα του σχεδίου δράσης, το οποίο στηρίζει την εισαγωγή του υψηλότερου οικονομικά βιώσιμου επιπέδου ασφάλειας.

Συζητήσεις όσον αφορά θέματα κλοπής προσωπικών δεδομένων και ασφάλειας, καθώς και θέματα που αφορούν την προώθηση των καρτών με μικροτσίπ (chip cards) στην Ένωση, διεξάγονται τακτικά στο πλαίσιο των συσκέψεων της Ομάδας Εμπειρογνωμόνων της Ένωσης για την Πρόληψη της Απάτης που αποτελεί καθοδηγητική ομάδα για την εφαρμογή του Προγράμματος Δράσης για την Πρόληψη της Απάτης.

Η Επιτροπή θα οργανώσει το 2003 ένα Συνέδριο σχετικά με την ασφάλεια των πληρωμών στην Εσωτερική Αγορά, με την προοπτική να βελτιώσει την ποιότητα των πληροφοριών όσον αφορά την ασφάλεια των συγχρόνων προϊόντων και συστημάτων του τομέα πληρωμών.

Μετά το τέλος του 2003, η Επιτροπή θα καταθέσει έκθεση στο Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο όσον αφορά την πρόοδο που έχει επιτευχθεί με το Πρόγραμμα Δράσης για την Πρόληψη της Απάτης και θα προτείνει, αν χρειαστεί, περαιτέρω δράση.

Η Επιτροπή πρότεινε, επίσης, μια Απόφαση Πλαισίου του Συμβουλίου για την καταπολέμηση της απάτης και της πλαστογραφίας όσον αφορά τα μέσα πληρωμής πλην των μετρητών, η οποία εγκρίθηκε την 28η Μαΐου 2001 (3). Το κείμενο έχει σκοπό να διασφαλίσει ότι η απάτη και η πλαστογραφία όσον αφορά τα μέσα πληρωμής πλην των μετρητών, καθώς και τις πιστωτικές και άλλες κάρτες που εκδόθηκαν από χρηματοοικονομικά ιδρύματα, αποτελούν ποινικά αδικήματα σε όλα τα κράτη μέλη, και τιμωρούνται με την επιβολή αποτελεσματικών, αναλόγων και αποτρεπτικών κυρώσεων. Τα κράτη μέλη θα θέσουν σε ισχύ τα απαραίτητα μέτρα συμμόρφωσης με την παρούσα απόφαση-πλαίσιο έως τη 2α Ιουνίου 2003.

(1) www.cifas.org.uk.

(2) COM(2001)254 τελικό.

(3) ΕΕ L 149 της 2.6.2001.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/33

(2004/C 65 E/032)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-0516/03

υποβολή: Miet Smet (PPE-DE) προς το Συμβούλιο

(24 Φεβρουαρίου 2003)

Θέμα: Τα δικαιώματα των γυναικών στη Νιγηρία

Η συνεργασία μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Νιγηρίας βασίζεται στην εταιρική σχέση μεταξύ των χωρών ΑΚΕ και της ΕΕ. Στη συμφωνία του Κοτονού, που διαμορφώνει το γενικό πλαίσιο για τις σχέσεις ΑΚΕ-ΕΕ για τα επόμενα 20 χρόνια, τονίζεται πολλάκις ο σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και η ισότητα μεταξύ ανδρών και γυναικών από αμφότερα τα μέρη.

Παρά το γεγονός ότι η Νιγηρία υπογράφει τις εν λόγω αρχές, τα δικαιώματα των γυναικών στη Νιγηρία δεν τυγχάνουν πάντοτε σεβασμού. Το AFP αναφέρει ότι σε ορισμένες επαρχίες της Νιγηρίας, οι γυναίκες είναι θύματα λιθοβολισμών. Οι λιθοβολισμοί αυτοί διατάσσονται από ισλαμικά δικαστήρια, τα οποία εφαρμόζουν τον νόμο του σαρία. Επιπλέον, το Reuters αναφέρει το γεγονός ότι η Νιγηρία είναι μία από τις χώρες όπου ακόμη γίνονται συχνά περιτομές γυναικών, κυρίως στους μουσουλμανικούς πληθυσμούς στον βορρά.

Έχει ήδη αντιδράσει η ΕΕ σε αυτές τις κατάφωρες παραβιάσεις των δικαιωμάτων των γυναικών; Εάν όχι, έχει η ΕΕ την πρόθεση να αντιδράσει σε αυτές τις παραβιάσεις;

Προβλέπεται κάποιος μηχανισμός, προκειμένου να ελέγχεται και να επιβάλλεται κατά τρόπο συστηματικό ο σεβασμός των δικαιωμάτων των γυναικών στη Νιγηρία; Επίσης, προβλέπεται κάποια δυνατότητα αναστολής της συνεργασίας μεταξύ της Νιγηρίας και της ΕΕ, δεδομένου ότι στη χώρα αυτή τα δικαιώματα των γυναικών, και γενικότερα τα ανθρώπινα δικαιώματα, παραβιάζονται επί μονίμου βάσεως;

Σε περίπτωση που η απάντηση στα ανωτέρω ερωτήματα είναι αρνητική, προτίθεται η ΕΕ να προβλέψει τέτοιες δυνατότητες στο μέλλον; Εφόσον ρυθμιστούν τόσο ο έλεγχος όσο και η επιβολή του σεβασμού των δικαιωμάτων των γυναικών και προβλεφθεί ενδεχόμενη αναστολή της συνεργασίας μεταξύ Νιγηρίας και ΕΕ, ισχύει το ίδιο για όλες τις χώρες που έχουν υπογράψει τη Συμφωνία του Κοτονού;

Απάντηση

(17 Νοεμβρίου 2003)

Η ΕΕ εξακολουθεί να ανησυχεί για τις θανατικές ποινές δια λιθοβολισμού που συνεχίζουν να επιβάλλουν τα ισλαμικά δικαστήρια. Η Προεδρία, εξ ονόματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αντέδρασε στις παραβιάσεις που αναφέρει η αξιότιμη κυρία Βουλευτής. Η ΕΕ χαιρέτισε στη δήλωσή της της 27ης Μαρτίου 2002 την αθωωτική απόφαση για την κα Σαφιγιά Χουσσαϊνί, μετά την καταδίκη της σε θάνατο δια λιθοβολισμού. Η ΕΕ παρακολούθησε στη συνέχεια από κοντά την περίπτωση της κας Αμίνα Λαουάλ, η οποία καταδικάστηκε σε θάνατο δια λιθοβολισμού, και εξέφρασε στη δήλωσή της, της 21ης Αυγούστου 2002, τη βαθιά της ανησυχία για την απόφαση του Εφετείου να απορρίψει την έφεση που είχε ασκήσει η κα Αμίνα Λαουάλ και θα συνεχίσει να παρακολουθεί στενά στο μέλλον της εξέλιξη της περίπτωσης αυτής.

Και στις δύο αυτές περιπτώσεις, και στον πολιτικό διάλογο σε επίπεδο αρχηγών αποστολών, η ΕΕ συνεχίζει να επαναλαμβάνει τη θέση της για την θανατική ποινή και ενθαρρύνει την κυβέρνηση της Νιγηρίας να συνεχίσει να εργάζεται με στόχο την κατάργηση της θανατικής ποινής και την πρόληψη όλων των μορφών σκληρής, απάνθρωπης και ταπεινωτικής μεταχείρισης ή τιμωρίας.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση θα συνεχίσει μέσω του πολιτικού διαλόγου της με τη Νιγηρία να ασκεί πίεση για περαιτέρω πρόοδο στο θέμα αυτό. Ενθαρρύνει τις αρχές της Νιγηρίας να σέβονται πλήρως τις διεθνείς τους υποχρεώσεις και ειδικότερα, τα ανθρώπινα δικαιώματα και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, ιδίως όσον αφορά τις γυναίκες. (1)

Επιπλέον, η ΕΕ αποδίδει μεγάλη σημασία στο ρόλο της κοινωνίας των πολιτών και υποστηρίζει ιδίως τις οργανώσεις προάσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και τους άλλους μη κυβερνητικούς οργανισμούς που είναι δραστήριοι στον τομέα αυτό.

Όπως επισημαίνεται στην ερώτηση, η συνεργασία μεταξύ της ΕΕ και της Νιγηρίας λαμβάνει χώρα στο πλαίσιο της Συμφωνίας Εταιρικής Σχέσης ΑΚΕ-ΕΚ, που υπογράφηκε στο Κοτονού στις 23 Ιουνίου 2000. Ο σεβασμός όλων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των θεμελιωδών ελευθεριών αποτελεί ουσιώδες στοιχείο της συμφωνίας αυτής, όπως προβλέπεται στο άρθρο 9. Το άρθρο 96 της συμφωνίας του Κοτονού αφήνει ανοιχτή τη δυνατότητα σε όλους όσους υπογράφουν τη συμφωνία να αρχίσουν διαβουλεύσεις όταν ένα μέρος αδυνατεί να εκπληρώσει μία υποχρέωση που απορρέει από, για παράδειγμα, την τήρηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Οι διαβουλεύσεις αυτές λαμβάνουν χώρα εάν αποτύχει ο πολιτικός διάλογος. Αν απορριφθούν ή αποτύχουν οι διαβουλεύσεις, μπορούν να ληφθούν κατάλληλα μέτρα, τα οποία μπορούν να περιλαμβάνουν την αναστολή της συνεργασίας για την ανάπτυξη.

(1) Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της Βαρκελώνης, 15-16 Μαρτίου 2002.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/34

(2004/C 65 E/033)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ρ-0556/03

υποβολή: María Izquierdo Rojo (PSE) προς την Επιτροπή

(20 Φεβρουαρίου 2003)

Θέμα: Ευρωπαϊκή χρηματοδότηση και αποκλεισμός των γυναικών από το Άγιο Όρος

Λαμβάνοντας υπόψη ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ενέκρινε τους τελευταίους μήνες δύο προτάσεις ψηφισμάτων (εκθέσεις Swiebel και Izquierdo Rojo) όπου λάμβανε θέση εναντίον του αποκλεισμού των γυναικών από το Άγιο Όρος.

Αναφορικά, επίσης, με τις ενισχύσεις που είχαν ως προορισμό τη μοναστική πολιτεία του Αγίου Όρους για την αποκατάσταση και την ανακαίνιση μοναστηριων και την συντήρηση πολιτιστικών θησαυρών που ανήκουν τόσο στους άνδρες όσο και στις γυναίκες:

1.	Σε ποιό ύψος ανέρχεται η κοινοτική χρηματοδότηση που αφιερώθηκε στον σκοπό αυτόν;

2.	Δεν πιστεύει η Επιτροπή ότι, Kať εφαρμογή των θεμελιωδών αρχών της ΕΕ, είναι υποχρεωτική η ισχύς του κοινοτικού κεκτημένου;

3.	Ποιός χρηματοδοτικός μηχανισμός του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου χρησιμοποιήθηκε για τη χρηματοδότηση της περιοχής αυτής;

4.	Στο πλαίσιο της κοινοτικής στήριξης προς την Ελλάδα, πώς διοχετεύονται οι ενισχύσεις αυτές μέσω των διαρθρωτικών ταμείων, και ποιά κριτήρια χρησιμοποιήθηκαν για τον ορισμό των πεδίων διαρθρωτικής προσαρμογής και οικονομικής ανάπτυξης;

Συμπληρωματική απάντηση του κ. Barnier εξ ονόματος της Επιτροπής

(15 Μαίου 2003)

1.	Το Αξιότιμο Μέλος του Κοινοβουλίου παραπέμπεται στον πίνακα ο οποίος αποστέλλεται κατευθείαν από τις ελληνικές αρχές στο ίδιο και στη Γραμματεία του Κοινοβουλίου και περιλαμβάνει τα έργα στα μοναστήρια του Αγίου Όρους που έχουν χρηματοδοτηθεί από τα Διαρθρωτικά Ταμεία.

2.	Το Αξιότιμο Μέλος του Κοινοβουλίου παραπέμπεται στην απάντηση που έδωσε η Επιτροπή στη γραπτή ερώτηση αριθ. Ε-1055/01 του κ. Glyn Ford (1).

Το Αξιότιμο Μέλος του Κοινοβουλίου παραπέμπεται στο δεύτερο πίνακα ο οποίος αποστέλλεται κατευθείαν στο ίδιο καθώς και στη Γραμματεία του Κοινοβουλίου από τη γραμματεία του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου και περιλαμβάνει τα έργα στα μοναστήρια του Αγίου Όρους που έχουν χρηματοδοτηθεί από το χρηματοδοτικό του μηχανισμό.

Εντός του Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης για την Ελλάδα όσον αφορά την περίοδο 2000-2006 τα έργα που προτείνονται για να ενταχθούν στα κοινοτικά προγράμματα και να συγχρηματοδοτηθούν από τα Ευρωπαϊκά Διαρθρωτικά Ταμεία επιλέγονται από τις ελληνικές αρχές σύμφωνα με τις διαδικασίες που προβλέπει το Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης για την Ελλάδα καθώς και τα επιμέρους επιχειρησιακά προγράμματα (τα οποία συμφωνούνται με το κράτος μέλος και εγκρίνονται από την Επιτροπή), καθώς και από αυτές που προβλέπονται από το συμπλήρωμα του προγραμματισμού και με βάση τα κριτήρια επιλογής των έργων (τα οποία καθορίζονται αποκλειστικά από το κράτος μέλος).

(1) ΕΕ C 318 Ε της 13.11.2001.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/35

(2004/C 65 E/034)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-0576/03

υποβολή: Mihail Papayannakis (GUE/NGL) προς την Επιτροπή

(28 Φεβρουαρίου 2003)

Θέμα: Αποχαρακτηρισμός δασικών εκτάσεων στην Ελλάδα

Πρόσφατα ολοκληρώθηκε στη Νομοπαρασκευαστική Επιτροπή της Βουλής των Ελλήνων η επεξεργασία του σχεδίου νόμου του υπουργείου Γεωργίας με τίτλο «Προστασία των δασικών οικοσυστημάτων, κατάρτιση δασολογίου, ρύθμιση εμπραγμάτων δικαιωμάτων επί δασών και δασικών εν γένει εκτάσεων και άλλες διατάξεις».

Σύμφωνα με εκτιμήσεις δασολόγων, εάν περάσει το εν λόγω νομοσχέδιο, τίθεται σε αμφισβήτηση ο χαρακτηρισμός ως δασών και δασικών εκτάσεων 50 000 στρεμμάτων ανά νομό, κάτι που μεταφράζεται σε εν δυνάμει αποχαρακτήρισμό συνολικά 1 700 000 στρεμμάτων σε όλη την Ελλάδα, με δεδομένο ότι οι 34 νομοί της χώρας είναι δασοσκεπείς. Όπως καταγγέλλουν περιβαλλοντικοί φορείς, το νομοσχέδιο παραδίδει εκατοντάδες χιλιάδες εκτάσεων στην αυθαιρεσία των καταπατητών.

Παράλληλα με το νομοσχέδιο του υπουργείου Γεωργίας προωθείται κοινή υπουργική απόφαση από το ΥΠΕΧΩΔΕ και το υπουργείο Οικονομικών σύμφωνα με την οποία καταπατημένες εκτάσεις, «αφού αποχαρακτηρισθούν με βάση το νομοσχέδιο του υπουργείου Γεωργίας, στη συνέχεια θα μπορούν να παραχωρηθούν στους καταπατητές έναντι κάποιου αντιτίμου και να χτισθούν ως εκτός σχεδίου αφού, σύμφωνα με τις δηλώσεις της υφυπουργού ΠΕΧΩΔΕ, ως το 2004 θα καταργηθεί η έννοια της εκτός σχεδίου δόμησης».

Με δεδομένα την ένδεια της ελληνικής φύσης σε δασικές εκτάσεις που ολοένα και αυξάνεται, το πολεοδομικό και οικιστικό χάος που ήδη κυριαρχεί στην Ελλάδα, καθώς και προηγούμενη δήλωση της Επιτροπής ότι «τα κράτη μέλη οφείλουν να αποφύγουν κάθε ενέργεια η οποία ενδέχεται να προκαλέσει την επιδείνωση της κατάστασης των δασών στην επικράτειά τους», θεωρεί η Επιτροπή ότι συμβιβάζεται με την κοινοτική πολιτική για την προστασία των δασών και εν γένει του περιβάλλοντος το εν λόγω νομοσχέδιο και προτίθεται να προβεί σε κάποιες συστάσεις προς τις αρμόδιες ελληνικές αρχές προκειμένου να σεβασθούν τις υποχρεώσεις που οι ίδιες έχουν αναλάβει τόσο στην Ευρωπαϊκή Ένωση όσο και σε διεθνείς συναντήσεις;

Απάντηση της κας Wallström εξ ονόματος της Επιτροπής

(3 Απριλίου 2003)

Η Επιτροπή δεν έχει (και δεν όφειλε να έχει) ενημερωθεί για το εν λόγω ελληνικό νομοσχέδιο, δεδομένου ότι δεν υπάρχει σε κοινοτικό επίπεδο μια γενικώς δεσμευτική συμφωνία περί ορισμού των δασών. Η Συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση δεν προβλέπει μια συνολική κοινή δασική πολιτική. Επομένως, τα θέματα σχετικά με την εθνική δασική νομοθεσία και τους εθνικούς ορισμούς περί δασών εμπίπτουν στην αρμοδιότητα των κρατών μελών και κάθε αλλαγή στην εθνική δασική νομοθεσία της Ελλάδας αποτελεί ευθύνη του κράτους μέλους.

Η διαχείριση, η διατήρηση και η αειφόρος ανάπτυξη των δασών αποτελούν μολαταύτα ζωτικής σημασίας μέριμνα των υφιστάμενων πολιτικών της Ένωσης.

Η Κοινότητα υποστηρίζει τα κράτη μέλη κατά τη διαχείριση και προστασία των δασών: κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1257/1999 του Συμβουλίου, της 17ης Μαΐου 1999, για τη στήριξη της αγροτικής ανάπτυξης από το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Προσανατολισμού και Εγγυήσεων (ΕΓΤΠΕ) και για την τροποποίηση και κατάργηση ορισμένων κανονισμών (1), και υποστηρίζει μέτρα για τη διαχείριση και προστασία των δασών. Επιπλέον, η Επιτροπή έχει προτείνει έναν κανονισμό, τον αποκαλούμενο «Έμφαση στα δάση» (2), προκειμένου να συμβάλει στην προστασία των κοινοτικών δασών μέσω παρακολούθησης.

Ως εκ τούτου, η ελληνική κυβέρνηση πρέπει να διασφαλίσει ότι κάθε τροποποίηση του εθνικού δικαίου συνάδει με τις υφιστάμενες πολιτικές και τη νομοθεσία της Ένωσης.

(1) EE L 160 της 26.6.1999.

(2) ΕΕ C 20 Ε της 28.1.2003.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/37

(2004/C 65 E/036)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-0596/03

υποβολή: Jonas Sjöstedt (GUE/NGL) προς την Επιτροπή

(28 Φεβρουαρίου 2003)

Θέμα: Παρακολούθηση νέων καταστάσεων ως προς την οικονομική εξέλιξη στις περιφέρειες της Ε.Ε.

Το σουηδικό Ίδρυμα Μελετών Αναπτυξιακής Πολιτικής (ITPS) δημοσίευσε πρόσφατα έκθεση σχετικά με την κατάσταση των περιφερειών το 2002. Από την έκθεση αυτή προκύπτει ότι η περιοχή της Κεντρικής Norrland στη Σουηδία βρίσκεται στην χειρότερη θέση εις ο, τι αφορά την εξέλιξη της απασχόλησης κατά το διάστημα 1996 — 2001. Η εξέλιξη του ΑΠΠ δεν φαίνεται θετικότερη. Η Κεντρική Norrland βρίσκεται στη 198η θέση μεταξύ των 204 περιφερειών της Ε.Ε.

Πρόκειται για ενδιαφέροντες αριθμούς, καθότι καθιστούν σαφές τι συνέβη στη Σουηδία από τότε που η χώρα προσχώρησε στην Ε.Ε.

Μπορεί η Επιτροπή να αναφέρει εάν πραγματικά θα λάβει υπόψη της στοιχεία όπως τα προαναφερθέντα όταν θα συζητηθούν οι μελλοντικές διαρθρωτικές ενισχύσεις; Ποια μαθήματα μπορεί κανείς να αποκομίσει από την περίπτωση της Κεντρικής Norrland μετά από την προσχώρηση της Σουηδίας στην Ε.Ε.;

Απάντηση του κ. Barnier εξ ονόματος της Επιτροπής

(10 Απριλίου 2003)

Οι επιδόσεις των περιφερειών στη Σουηδία διακυμάνθηκε σημαντικά κατά τα τελευταία χρόνια, παρόλο που τα διαθέσιμα στοιχεία υποδεικνύουν πως η περιφέρεια της Mellersta Norrland παρουσίασε επιδόσεις χαμηλότερες από πολλές άλλες περιοχές της Ένωσης.

Η δεύτερη έκθεση προόδου για την οικονομική και κοινωνική συνοχή (1), που εγκρίθηκε από την Επιτροπή στις 30 Ιανουαρίου 2003, παρουσιάζει τις πιο πρόσφατες στατιστικές πληροφορίες για όλες τις περιφέρειες στα 15 κράτη μέλη καθώς και στα νέα κράτη μέλη.

Η έκθεση δείχνει ότι μεταξύ των ετών 1995 και 2000, το ανά κεφαλή ακαθάριστο εγχώριο προϊόν (ΑΕγχΠ) προσαρμοσμένο για τις διαφορές της αγοραστικής ικανότητας στη Mellersta Norrland έπεσε σε σχέση με το υπόλοιπο της Ένωσης από το 108,6 % στο 97,1 % του μέσου όρου της Ένωσης. Για τη Σουηδία συνολικά, ο αριθμός αυτός αυξήθηκε ελαφρά κατά την ίδια περίοδο από 106,1 % στο 106,6 % του μέσου όρου της Ένωσης.

Η τάση αυτή φαίνεται να επιβεβαιώνεται από την Σουηδική έκθεση με τίτλο «Regionernas tillstånd 2002» που συντάχθηκε από το Σουηδικό ινστιτούτο για μελέτες πολιτικών ανάπτυξης.

Εξάλλου, η ανεργία στη περιφέρεια μειώνεται πέφτοντας από το 11 % το 1996 στο 7 % το 2001. Αυτό αποτελεί αναστροφή σε σύγκριση με τις χρονιές πριν από την προσχώρηση, όταν το ποσοστό αυξήθηκε σημαντικά — από μόλις κάτω του 4 % στο 10 % μεταξύ του 1991 και του 1995.

Για την περίοδο μετά το 2006 η Επιτροπή θα υποβάλει πρόταση στο Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο για την μεταρρύθμιση της ευρωπαϊκής πολιτικής για τη συνοχή στα πλαίσια της τρίτης έκθεσης για την οικονομική και κοινωνική συνοχή που θα δημοσιευθεί πριν από το τέλος του 2003.

(1) COM(2003)34 τελικό.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/38

(2004/C 65 E/038)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-0637/03

υποβολή: Baroness Sarah Ludford (ELDR) προς την Επιτροπή

(4 Μαρτίου 2003)

Θέμα: Συνθήκες υποδοχής των αιτούντων άσυλο

Το Ανώτατο Δικαστήριο της Μεγάλης Βρετανίας απεφάνθη στις 19 Φεβρουαρίου 2002 ότι η εφαρμογή της διάταξης 55 (1) της βρετανικής Νομικής Πράξης 2002 για την ιθαγένεια, τη μετανάστευση και την παροχή ασύλου αντιβαίνει στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα. Η εν λόγω διάταξη επιτρέπει στη βρετανική κυβέρνηση να αρνηθεί αυτομάτως τροφή και στέγη σε αιτούντες άσυλο που δεν έχουν υποβάλει αίτηση παροχής ασύλου «το δυνατόν συντομότερα». Το δικαστήριο απεφάνθη ότι η άρνηση παροχής τροφής και καταλύματος παραβιάζει τα ανθρώπινα δικαιώματα του αιτούντος άσυλο καθώς και την απαγόρευση απάνθρωπης και ταπεινωτικής συμπεριφοράς, σε περίπτωση που η άρνηση αυτή θα έχει ως συνέπεια την οικονομική ένδεια και βλάβη της υγείας του αιτούντος άσυλο.

Δεδομένου ότι η διατύπωση του κειμένου του βρετανικού νόμου είναι η ίδια με αυτήν του άρθρου 16, παράγραφος 2 της οδηγίας του Συμβουλίου 2003/9/ΕΚ (1) σχετικά με τη θέσπιση ελαχίστων προτύπων για τις συνθήκες υποδοχής των αιτούντων άσυλο, υπάρχει κίνδυνος και άλλα κράτη μέλη να παραβιάσουν κατά τον ίδιο τρόπο την Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα. Έχοντας υπόψη την ανάγκη ομοιόμορφης εφαρμογής του κοινοτικού δικαίου, μπορεί η Επιτροπή να εξασφαλίσει ότι όλα τα κράτη μέλη θα τηρήσουν την απόφαση του βρετανικού δικαστηρίου ώστε οι αιτούντες άσυλο να μην κινδυνεύουν να αφεθούν χωρίς οικονομικούς πόρους;

Απάντηση του κ. Vitorino εξ ονόματος της Επιτροπής

(3 Απριλίου 2003)

Μετά την έκδοση απόφασης από το High Court του Ηνωμένου Βασιλείου, το Αξιότιμο Μέλος του Κοινοβουλίου ζήτησε από την Επιτροπή, να διευκρινίσει το θέμα της εφαρμογής του άρθρου 16 (2) της οδηγίας 2003/9/ΕΚ του Συμβουλίου σχετικά με τις ελάχιστες απαιτήσεις για την υποδοχή των αιτούντων άσυλο στα κράτη μέλη (1).

Η Επιτροπή δεν έχει αρμοδιότητα να παρεμβαίνει σε θέματα για τα οποία δεν έχει τεθεί ακόμα σε ισχύ η κοινοτική νομοθεσία. Οι διατάξεις της συγκεκριμένης οδηγίας πρέπει να ενσωματωθούν στο εθνικό δίκτυο από τα κράτη μέλη. Η προθεσμία για την ενσωμάτωση λήγει την 6η Φεβρουαρίου 2005.

Το Αξιότιμο Μέλος του Κοινοβουλίου αναμφισβήτητα γνωρίζει ότι ο Υπουργός Εσωτερικών άσκησε έφεση κατά της απόφασης του High Court και ότι το Court of Appeals εξέδωσε την απόφασή του.

Από την προκαταρκτική ανάγνωση προκύπτει ότι η συγκεκριμένη απόφαση συνάδει με τις αρχές της οδηγίας.

Η οδηγία προβλέπει τη δυνατότητα άρνησης των συνθηκών υποδοχής σε περιπτώσεις όπου ο αιτών άσυλο δεν έχει αποδείξει ότι η αίτηση ασύλου υπεβλήθη το συντομότερο δυνατό, εντός ευλόγων ορίων, μετά την άφιξη σε ένα κράτος μέλος. Απαιτεί, επίσης, οι αποφάσεις για την άρνηση των συνθηκών υποδοχής να λαμβάνονται σε ατομική, αντικειμενική και αμερόληπτη βάση και να αιτιολογούνται. Επιπλέον, η οδηγία προβλέπει ότι οι αποφάσεις αυτές βασίζονται στην ειδική κατάσταση του συγκεκριμένου προσώπου, ιδίως όσον αφορά ορισμένες κατηγορίες ευάλωτων προσώπων και διασφαλίζει ότι μπορεί να ασκείται προσφυγή κατά των αποφάσεων αυτών.

(1) EE L 31 της 6.2.2003, σελ. 18.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/39

(2004/C 65 E/039)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-0649/03

υποβολή: Erik Meijer (GUE/NGL) προς την Επιτροπή

(5 Μαρτίου 2003)

Θέμα: Κριτικές που διατυπώνει στις Κάτω Χώρες το Γενικό Ελεγκτικό Συνέδριο σχετικά με την έλλειψη διαφάνειας όσον αφορά τη διαχείριση των κοινοτικών πόρων, ανά χρηματοδοτική ροή και ανά κράτος μέλος

Γνωρίζει η Επιτροπή ότι το Γενικό Ελεγκτικό Συνέδριο των Κάτω Χωρών δημοσίευσε, στις 18 Φεβρουαρίου 2003, την πρώτη του «EU-trendrapport» που έχει ως στόχο την επισκόπηση των εξελίξεων όσον αφορά τη διαχείριση των κοινοτικών πιστώσεων, την επίβλεψη και τον έλεγχο της διάθεσής τους, καθώς και τη νομιμότητα και την αποτελεσματικότητα, τόσο στις Κάτω Χώρες όσο και στο σύνολο της Ευρωπαϊκής ένωσης;

Γνωρίζει η Επιτροπή ότι σύμφωνα με την εν λόγω έκθεση 2003, παρά τη διενέργεια ελέγχων από την Επιτροπή, τα αποτελέσματά τους δεν δημοσιεύονται, με αποτέλεσμα να μην μπορεί η κοινή γνώμη να κάνει το συσχετισμό μεταξύ των ελλείψεων της δημοσιονομικής διαχείρισης και ορισμένων χωρών ή χρηματοδοτικών ροών, ενώ η έκθεση κατακρίνει επίσης το γεγονός ότι, στο πλαίσιο των ερευνών του σχετικά με την αξιοπιστία όλων των εσόδων και δαπανών, το Ελεγκτικό συνέδριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων δεν έχει προβεί από το 1994 σε κανένα σχόλιο ανά χρηματοδοτική ροή και ανά κράτος μέλος και ως εκ τούτου δεν είναι σε θέση να διατυπώσει καμία θετική δήλωση όσον αφορά τους λογαριασμούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης;

Μπορεί να αναφέρει η Επιτροπή εάν υπάρχει σε όλα τα κράτη μέλη ένας νόμος ανάλογος εκείνου των Κάτω Χωρών σχετικά με τον έλεγχο των κοινοτικών επιδοτήσεων, ο οποίος εγκρίθηκε μετά από τη διαπίστωση λαθών στη διαχείριση των πιστώσεων του EKT κατά την περίοδο 1994-1999 και υποχρεώνει τους υπουργούς να ασκήσουν κεντρικό έλεγχο στις αποκεντρωμένες διαθέσεις των πιστώσεων;

4.	Μπορεί να αναφέρει η Επιτροπή εάν ο έλεγχος σε εθνικό επίπεδο περιορίζεται στην πράξη, όσον αφορά τα κράτη μέλη, στην Αυστρία, το Ηνωμένο Βασίλειο και τις Κάτω Χώρες και όσον αφορά τις υποψήφιες χώρες, στην Εσθονία, τη Λετονία, την Ουγγαρία και τη Ρουμανία;

5.	Για ποιο λόγο εξακολουθούν να μη δημοσιεύονται τα αποτελέσματα ανά χρηματοδοτική ροή, ειδικότερα όσον αφορά τα διαρθρωτικά ταμεία και τη συνοχή των γεωργικών πιστώσεων;

6.	Για ποιο λόγο εξακολουθούν να μη δημοσιεύονται τα αποτελέσματα ανά κράτος μέλος, συμπεριλαμβανομένων εκείνων στα οποία οι έρευνες είναι ανύπαρκτες ή περιορισμένες;

7.	Μπορεί να αναφέρει η Επιτροπή σε ποιες ενέργειες έχει προβεί, έχοντας κυρίως υπόψη την εν λόγω έκθεση, ώστε να δοθεί μεγαλύτερη δημοσιότητα στα δημοσιονομικά στοιχεία και να ενισχυθεί έτσι η δυνατότητα δημοσίου ελέγχου των κοινοτικών χρηματοδοτικών ροών;

Συμπληρωματική απάντηση της κας Schreyer εξ ονόματος της Επιτροπής

(10 Ιουλίου 2003)

Η Επιτροπή έχει λάβει γνώση του πρώτου «EU-trendrapport 2003» που δημοσιεύθηκε από το Ελεγκτικό Συνέδριο των Κάτω Χωρών. Όπως και ανάλογες εκθέσεις που έχουν δημοσιευθεί από άλλα εθνικά ελεγκτικά όργανα, αποτελεί καλό παράδειγμα ενός εθνικού ελεγκτικού ιδρύματος που ενθαρρύνει τη βελτίωση της διαχείρισης των κοινοτικών πόρων από τα κράτη μέλη.

Η Επιτροπή θα λάβει υπόψη τις συστάσεις του «Rekenkamer» οι οποίες θα μπορούσαν να βελτιώσουν τη διαχείριση των κοινοτικών πόρων και θα τις υποβάλει στα κράτη μέλη.

Σύμφωνα με τα αναγνωρισμένα ελεγκτικά πρότυπα, η Επιτροπή δεν εγκρίνει τα πορίσματα του ελέγχου μέχρις ότου επιβεβαιωθούν μετά από συζήτηση με τους ελεγχόμενους. Εάν, μετά την ολοκλήρωση της διαδικασίας αυτής, η Επιτροπή θεωρήσει ότι οι πόροι των διαρθρωτικών ταμείων δεν διατέθηκαν με τον ενδεδειγμένο τρόπο, μπορεί να ζητήσει την επιστροφή των πόρων αυτών με την επιβολή των λεγόμενων «δημοσιονομικών διορθώσεων». Οι αποφάσεις αυτές δημοσιοποιούνται. Ωστόσο, σε πολλές περιπτώσεις τα κράτη μέλη λαμβάνουν τα απαραίτητα διαρθρωτικά μέτρα σύμφωνα με τα πορίσματα του ελέγχου πριν φθάσουμε στο τελικό αυτό στάδιο. Επιπλέον, η Επιτροπή δημοσιεύει ετήσια έκθεση για την προστασία των οικονομικών συμφερόντων της Κοινότητας και την καταπολέμηση της απάτης η οποία περιέχει, μεταξύ άλλων, στατιστικές και αναλύσεις που κοινοποιούνται από τα κράτη μέλη για παρατυπίες που αφορούν το Ταμείο Συνοχής, τα διαρθρωτικά ταμεία και τις γεωργικές επιδοτήσεις.

Από το 1994, οι ετήσιες εκθέσεις του Ευρωπαϊκού Ελεγκτικού Συνεδρίου δείχνουν ότι, εκτός από ορισμένες παρατηρήσεις που αφορούν κατά το μεγαλύτερο μέρος τους θέματα αυτοτέλειας των χρήσεων, οι λογαριασμοί αντανακλούν πιστά τα έσοδα και τις δαπάνες των Κοινοτήτων για το συγκεκριμένο έτος και την χρηματοοικονομική κατάσταση τους κατά το τέλος του έτους. Ωστόσο, το Ελεγκτικό Συνέδριο δεν έχει χορηγήσει μία χωρίς επιφυλάξεις επιβεβαίωση όσον αφορά τη νομιμότητα και την κανονικότητα των σχετικών πράξεων, μεταξύ άλλων λόγω των σχετικών πορισμάτων σχετικά με τις πληρωμές των διαρθρωτικών ταμείων. Με την παραλαβή της ετήσιας έκθεσης του Ελεγκτικού Συνεδρίου, η Επιτροπή ενημερώνει αμέσως τα κράτη μέλη για τις λεπτομέρειες της εν λόγω έκθεσης που αφορούν τη διαχείριση των πόρων για τα οποία είναι υπεύθυνα. Τα κράτη μέλη με τη σειρά τους οφείλουν να υποβάλουν τις παρατηρήσεις τους εντός 60 ημερών. Εν συνεχεία, η Επιτροπή διαβιβάζει μία σύνθεση των απαντήσεών τους στα άλλα όργανα (άρθρο 143, παράγραφος 6 του δημοσιονομικού κανονισμού).

Η Επιτροπή καταβάλλει προσπάθειες για τη βελτίωση της κατάστασης εντός των ορίων που επιβάλλονται από το σύστημα επιμερισμένης διαχείρισης με το οποίο τα κράτη μέλη διαχειρίζονται τους πόρους των διαρθρωτικών ταμείων ενώ η Επιτροπή εξακολουθεί να έχει την ευθύνη για τη συνολική εκτέλεση του προϋπολογισμού της Κοινότητας. Η Επιτροπή έχει επιβάλει αισθητά αυστηρότερες απαιτήσεις περί ορθής δημοσιονομικής διαχείρισης στα κράτη μέλη.

Τα συστήματα των κρατών μελών για την εποπτεία της διαχείρισης των κοινοτικών πόρων διαφέρουν ανάλογα με τις συνταγματικές ρυθμίσεις και την κατανομή των αρμοδιοτήτων μεταξύ των διαφόρων επιπέδων της διακυβέρνησης. Σε ορισμένα κράτη μέλη την ευθύνη αυτή μπορεί να έχουν οι εθνικοί υπουργοί· σε άλλα, οι εθνικοί υπουργοί δεν έχουν από νομική άποψη κανένα ή πολύ περιορισμένα δικαιώματα ελέγχου όσον αφορά τις κοινοτικές δαπάνες σε περιφερειακό επίπεδο. Σε κάθε περίπτωση οι ισχύοντες κανόνες προβλέπουν ένα ευρύ φάσμα μέτρων τα οποία πρέπει να λάβουν τα κράτη μέλη για τον χρηματοοικονομικό έλεγχο των παρεμβάσεων (βλέπε, ειδικότερα, το άρθρο 38 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1260/1999 του Συμβουλίου της 21ης Ιουνίου 1999 περί γενικών διατάξεων για τα διαρθρωτικά ταμεία (1) και τον κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 438/2001 της Επιτροπής, της 2ας Μαρτίου 2001, για τη θέσπιση λεπτομερών κανόνων εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1260/1999 του Συμβουλίου όσον αφορά τα συστήματα διαχείρισης και ελέγχου των παρεμβάσεων των διαρθρωτικών ταμείων (2)].

Όλα τα κράτη μέλη, όπως ήδη υπογραμμίστηκε στο σημείο 3, έχουν συστήματα για την εποπτεία της διαχείρισης των διαρθρωτικών ταμείων. Αυτό απαιτείται από τους κοινοτικούς κανονισμούς (και ιδίως τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1260/1999 του Συμβουλίου και τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 438/2001 της Επιτροπής). Το επίπεδο της διακυβέρνησης στο οποίο ασκείται η εποπτεία αυτή, διαφέρει ανάλογα με τις συνταγματικές ρυθμίσεις των κρατών μελών.

5.	Η Επιτροπή παραπέμπει το Αξιότιμο Μέλος στην ετήσια έκθεση της Επιτροπής που αναφέρθηκε στο σημείο 2 ανωτέρω καθώς και στην ετήσια έκθεση δραστηριοτήτων της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας για την Καταπολέμηση της Απάτης (OLAF).

6.	Όλα τα κράτη μέλη είναι υποχρεωμένα να ελέγχουν τη διαχείριση των διαρθρωτικών ταμείων και των γεωργικών επιδοτήσεων και η Επιτροπή μεριμνά γι' αυτό.

Οι έλεγχοι της Επιτροπής επικεντρώνονται σε ορισμένες προτεραιότητες που διαφέρουν από έτος σε έτος, εκτός από τις γεωργικές επιδοτήσεις που υπόκεινται σε διαδικασία ετήσιας εκκαθάρισης. Για λόγους αποτελεσματικότητας, οι έλεγχοι αυτοί αφορούν όλο και περισσότερο τα χρησιμοποιούμενα συστήματα και όχι τις επιμέρους συναλλαγές. Το Ελεγκτικό Συνέδριο καλύπτει ένα μεγάλο αριθμό συναλλαγών σε αυτές τις ετήσιες εκθέσεις, ο οποίος όμως δεν επαρκεί για την κατάρτιση ετήσιων συγκρίσεων ανά χώρα. Επιπλέον, όπως προαναφέρθηκε, τα στοιχεία για την προστασία των οικονομικών συμφερόντων της Κοινότητας παρατίθενται στις ετήσιες εκθέσεις της OLAF και της Επιτροπής.

(1) EE L 161 της 26.6.1999.

(2) ΕΕ L 63 της 3.3.2001.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/41

(2004/C 65 E/040)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-0686/03

υποβολή: Marie Isler Béguin (Verts/ALE), José Mendiluce Pereiro (PSE) και Alexander de Roo (Verts/ALE) προς την Επιτροπή

(7 Μαρτίου 2003)

Θέμα: Ισπανικό Εθνικό Υδρολογικό Σχέδιο, Διαρθρωτικά Ταμεία και περιφερειακές ανισότητες

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή μελετά την αίτηση της ισπανικής Κυβέρνησης για συγχρηματοδότηση από κονδύλια της ΕΕ των έργων που προβλέπονται από το Εθνικό Υδρολογικό Σχέδιο και ιδιαίτερα εκείνων που συνδέονται με την εκτροπή των υδάτων του Έβρου προς τη μητροπολιτική περιοχή της Βαρκελώνης και προς τις περιφέρειες της Βαλένθια και της Μούρθια.

Σύμφωνα με ομάδα επιστημόνων, οι περιοχές που αναμένεται να παραχωρήσουν το νερό και να υποστούν τις σημαντικότερες συνέπειες (περιοχές της Αραγονίας και της Καταλονίας στο ύψος του Κάτω Έβρου) είναι φτωχότερες από εκείνες που θα πάρουν το νερό (μητροπολιτική περιοχή της Βαρκελώνης, παράκτιες περιοχές της Κοινότητας της Βαλένθια, Μούρθια και Αλμερία πέραν του οροπεδίου μεταξύ Μούρθια και Αλικάντε). Με βάση το κριτήριο του Κατά Κεφαλήν Διαθέσιμου Εισοδήματος των Νοικοκυριών, το εισόδημα των εύπορων παράκτιων περιοχών της Μούρθια, π.χ., αποδεικνύεται χαμηλότερο του αντίστοιχου των λιγότερο εύπορων περιοχών των Πυρηναίων.

Αυτή η ανισορροπία όσον αφορά το δείκτη οφείλεται σε δύο λόγους:

—	αφενός τα παθητικά εισοδήματα του γηρασμένου πληθυσμού στις οικονομικά υποβαθμισμένες περιοχές διογκώνουν το εικαζόμενο επίπεδο των εισοδημάτων (1);

—	αφετέρου στις περισσότερο ανεπτυγμένες ζώνες της Βαλένθια και της Μούρθια, το υψηλό ποσοστό της παράνομης εργασίας (το υψηλότερο της Ισπανίας αλλά και της Ευρώπης με αριθμούς που κατά μέσο όρο υπερβαίνουν το 30 % ) τείνει στο να αποδιογκώνει το πραγματικό επίπεδο των εισοδημάτων (2).

Το γεγονός ότι αυτές οι ανεπτυγμένες περιοχές είναι εκείνες που παρουσιάζουν τα υψηλότερα ποσοστά παραοικονομίας δεν είναι τυχαίο και υποδεικνύει έναν ορισμένο βαθμό κακοδιαχείρισης (και όχι μόνο όσον αφορά τη διαχείριση των υδάτων), ο οποίος συμπορεύεται με το υφιστάμενο μοντέλο ανάπτυξης των περιοχών αυτών.

Δεν θεωρεί η Επιτροπή ότι η πολιτική των εκτροπών του Εθνικού Υδρολογικού Σχεδίου (ΡΗΝ), θα εντείνει, αντί να περιορίσει, τις περιφερειακές ανισορροπίες μεταξύ περιοχών της ισπανικής Χερσονήσου και της παράκτιας μεσογειακής ζώνης;

Σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αρ. 1260/1999 (3), το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης (ΕΤΠΑ) θα συμμετάσχει στη χρηματοδότηση των παρεμβάσεων που ορίζονται στο άρθρο 9 του εν λόγω κανονισμού προκειμένου να προωθήσει την οικονομική και κοινωνική συνοχή μέσω της αντιμετώπισης των κυριότερων περιφερειακών ανισορροπιών.

2.	Δεν θεωρεί η Επιτροπή ότι η πολιτική των εκτροπών του ΡΗΝ, καθώς εντείνει τις περιφερειακές ανισορροπίες, δεν θα έπρεπε να λάβει χρηματοδότηση από τα διαρθρωτικά ταμεία και ιδιαίτερα από το ΕΤΠΑ;

Απάντηση του κ. Barnier εξ ονόματος της Επιτροπής

(9 Απριλίου 2003)

Η Ένωση έχει δύο μέσα που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη στήριξη επενδύσεων υποδομής, συμπεριλαμβανομένων αυτών που αφορούν διαχείριση υδάτων: το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης (ΕΤΠΑ) και το Ταμείο Συνοχής.

To ΕΤΠΑ παρεμβαίνει για να στηρίξει προγράμματα οικονομικής ανάπτυξης σε περιοχές που είναι επιλέξιμες στα πλαίσια των στόχων 1 και 2 των Διαρθρωτικών Ταμείων καθώς και στα πλαίσια των κοινοτικών πρωτοβουλιών URBAN και Interreg.

Με εξαίρεση μεγάλα έργα, η επιλογή των μεμονωμένων έργων αποτελεί ευθύνη των αρχών των κρατών μελών αφού έχουν συμφωνηθεί με την Επιτροπή οι ευρύτεροι στρατηγικοί στόχοι των προγραμμάτων. Τα έργα που επιλέγονται από τις αρχές οφείλουν ωστόσο να συμμορφώνονται με την κοινοτική νομοθεσία από πάσης απόψεως, συμπεριλαμβανομένης και της νομοθεσίας που αφορά το περιβάλλον.

Τα μεγάλα έργα, καθώς και τα έργα που στηρίζονται από το Ταμείο Συνοχής, οφείλουν να εγκριθούν ξεχωριστά από την Επιτροπή. Θα πρέπει να αξιολογηθούν οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις των έργων αυτών.

Οι κοινωνικές και οικονομικές επιπτώσεις της τρέχουσας γενιάς προγραμμάτων θα αξιολογηθεί κατά τη διάρκεια του 2003 στα πλαίσια της μεσοπρόθεσμης αξιολόγησης των προγραμμάτων, τα αποτελέσματα της οποίας θα δώσουν στα κράτη μέλη την ευκαιρία να προσαρμόσουν κατάλληλα την αναπτυξιακή τους στρατηγική.

Ο κανονισμός προβλέπει επίσης μια εκ των υστέρων αξιολόγηση των προγραμμάτων όταν αυτά έχουν ολοκληρωθεί. Αυτό θα εξασφαλίσει οριστικότερη αξιολόγηση των επιπτώσεων τους στις επιλέξιμες περιοχές από κοινωνικής και οικονομικής πλευράς.

(1) Επιπλέον, η διαδικασία πληθυσμιακής ερήμωσης συνεχίζεται στις περιοχές της Αραγονίας που πλήττονται περισσότερο, και οι υψηλοί δείκτες γήρανσης του πληθυσμού στις περιοχές του Κάτω Έβρου σε σχέση με άλλες περιοχές της μεσογειακής ζώνης αντικατοπτρίζουν ένα κοινωνικοοικονομικό επίπεδο πολύ χαμηλότερο από εκείνο της μητροπολιτικής περιοχής της Βαρκελώνης και των υπόλοιπων παράκτιων περιοχών που ωφελούνται από τις εκτροπές (Arrojo Agudo Ρ. y otros, Análisis y valoración socioeconómica de los trasvases del Ebro, WWF European Office, Σεπτέμβριος 2002).

(2) Σύμφωνα με έκθεση που εκπονήθηκε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή (Mateman S. Rencoy, P.H., Undeclared labour in Europe — Towards an integrated approach of combating undeclared labour, Regioplan Research Advice and Information, Amsterdam, Οκτώβριος 2001), το ποσοστό της παράνομης εργασίας στην Ισπανία εκτιμάται ότι αντιστοιχεί στο 15 έως 20 % του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος της χώρας, όντας πολύ υψηλότερο από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο του 9 %. Οι περιφέρειες της Βαλένθια και της Μούρθια είναι εκείνες που παρουσιάζουν τα μεγαλύτερα ποσοστά: Μούρθια 32 %, Ανδαλουσία 29 %, Βαλένθια 24 % (Consejo económico y social, La economía sumergida en relación a la quinta recomendación del Pacto de Toledo, Colección Informes-CES, Μαδρίτη, 1999).

(3) EE L 161 της 26.6.1999, σελ 1.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/42

(2004/C 65 E/041)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-0687/03

υποβολή: Joan Valivé (ELDR) και Carles-Alfred Gasòliba i Böhm (ELDR) προς την Επιτροπή

(7 Μαρτίου 2003)

Θέμα: Μέτρα προστασίας για τα φουντούκια που παράγονται στην ΕΕ

Στην Καταλονία η παραγωγή φουντουκόψιχας κυμαίνεται μεταξύ 20 000 και 25 000 τόνων ετησίως. Εάν συγκρίνουμε την παραγωγή αυτή με την παραγωγή της Τουρκίας, περίπου 600 000 τόνοι φουντουκιού με τσόφλι ετησίως, καθίσταται εμφανές ότι πρόκειται για σχετικά μικρή ποσότητα.

Στη Συμφωνία Σύνδεσης ΕΕ-Τουρκίας που υπεγράφη το 1998 καθορίζεται η δέσμευση εκ μέρους της Τουρκίας να μη διοχετεύει άμεσα στην αγορά της Ένωσης τη συνολική της διαθέσιμη ποσότητα φουντουκιού μετά από κάθε συγκομιδή. Το μέτρο αυτό επέτρεπε κατά την περίοδο 1998-2001 τη διασφάλιση των τιμών μεταξύ 500 και 600 πεσετών ανά κιλό φουντουκόψιχας.

Ως αποτέλεσμα της υποτίμησης της τουρκικής λίρας το 2001, το τουρκικό Κράτος δεν κράτησε μέρος της παραγωγής του και, αντιθέτως, αύξησε τις εξαγωγές. Η αύξηση αυτή των εξαγόμενων ποσοτήτων προς την Ευρωπαϊκή Ένωση προκάλεσε την πτώση των τιμών.

Οι υπογράφοντες βουλευτές είναι γνώστες του αιτήματος της ισπανικής κυβέρνησης προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για την εφαρμογή μέτρων προστασίας των φουντουκιών, κάτι που προβλέπεται από το άρθρο 37 του Κανονισμού (ΕΚ) αρ. 2200/96 (1) του Συμβουλίου σχετικά με τη θέσπιση της κοινής οργάνωσης της αγοράς φρούτων και λαχανικών.

Έχουν παρέλθει αρκετοί μήνες από τότε που υπεβλήθη η συγκεκριμένη αναφορά. Οι υπογράφοντες βουλευτές θα ήθελαν να γνωρίζουν: Σχεδιάζει η Επιτροπή να θεσπίσει προστατευτικά μέτρα για τα φουντούκια που παράγονται στην Ευρωπαϊκή Ένωση και τα οποία πλήττονται σοβαρά από τις αυξημένες εισαγωγές φουντουκιών τουρκικής προέλευσης;

Από πότε θα ισχύουν αυτά τα μέτρα;

Απάντηση του κ. Fischler εξ ονόματος της Επιτροπής

(15 Απριλίου 2003)

Η εξέταση και αξιολόγηση του επίσημου αιτήματος της Ισπανίας για την εφαρμογή μέτρων διασφάλισης όσον αφορά τα φουντούκια καταγωγής Τουρκίας, καθώς και η ανάλυση των σχετικών στατιστικών δεν έχουν ακόμη ολοκληρωθεί.

Λόγω της πολυπλοκότητας του φακέλου και της ανάγκης τήρησης των υποχρεώσεων που απορρέουν από διεθνείς συμφωνίες που έχει υπογράψει η Ένωση (άρθρο 37 παράγραφος 4 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2200/96 του Συμβουλίου της 28ης Οκτωβρίου 1996 για την κοινή οργάνωση της αγοράς οπωροκηπευτικών), η Επιτροπή διεξήγαγε διαβουλεύσεις με τις τουρκικές αρχές, και μία σειρά επαφών με διάφορους φορείς του τομέα στην Κοινότητα.

Βάσει των πληροφοριών που έχουν δοθεί μέχρι σήμερα από τις ισπανικές αρχές και των μέχρι στιγμής διαθέσιμων στατιστικών στοιχείων και λαμβανομένων υπόψη των αποτελεσμάτων των διαβουλεύσεων που αναφέρθηκαν πιο πάνω, η Επιτροπή έχει συγκεντρώσει λεπτομερή στοιχεία σχετικά με το θέμα αυτό. Εντούτοις, δεν μπορεί να αποκλειστεί ότι, κατόπιν εξέτασης όλων αυτών των στοιχείων, ενδέχεται να απαιτηθούν πρόσθετες πληροφορίες από τις ισπανικές αρχές.

Μετά την ολοκλήρωση της εξέτασης, η Επιτροπή θα αποφασίσει κατά πόσο χρειάζεται να ληφθούν μέτρα σχετικά με το θέμα αυτό έτσι ώστε να μην υπάρξει κίνδυνος για την επίτευξη των στόχων του άρθρου 33 της συνθήκης ΕΚ.

(1) EE L 297 της 21.11.1996, σελ. 1.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/43

(2004/C 65 E/042)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-0726/03

υποβολή: Rosa Miguélez Ramos (PSE) προς την Επιτροπή

(11 Μαρτίου 2003)

Θέμα: Πετρελαιοφόρο Prestige: Ταμείο Αλληλεγγύης

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ενέκρινε στις 21 Νοεμβρίου 2002 ψήφισμα για την καταστροφή του πετρελαιοφόρου Prestige στα ανοιχτά των ακτών της Γαλικίας. Στην παράγραφο 8 του ψηφίσματος αναφέρει:

Ζητεί να προβλεφθεί πλήρης και ταχεία αποζημίωση των απασχολουμένων στον τομέα της αλιείας και των άλλων τοπικών και περιφερειακών οικονομικών φορέων που επλήγησαν από τις επιπτώσεις του ατυχήματος, για τις οικονομικές ζημίες που θα υποστούν· ζητεί επίσης τη συνδρομή των άλλων προβλεπόμενων μέσων (Ταμείο Αλληλεγγύης, διαρθρωτικά ταμεία) υπέρ των πληθυσμών και των οικονομικών δραστηριοτήτων που επλήγησαν από την πετρελαιοκηλίδα και την οικολογική αποκατάσταση των σχετικών περιοχών.

Επίσης στις 19 Δεκεμβρίου 2002 το ΕΚ ενέκρινε ψήφισμα σχετικά με την ασφάλεια στη θάλασσα και μέτρα για την αποζημίωση των καταστροφών που έχει προκαλέσει το πετρελαιοφόρο Prestige. Στην παράγραφο 12 του ψηφίσματος αυτού αναφέρεται:

Ζητεί την άμεση έγκριση μέτρων για την αντιμετώπιση των ζημιών που υπέστησαν οι πληγέντες, μέσω της κινητοποίησης του Ταμείου Αλληλεγγύης

Ποιο ποσό από το Ταμείο Αλληλεγγύης προορίζεται για την αποζημίωση των καταστροφών που προκάλεσε το Prestige;

Σε τι ποσοστό ανέρχεται το εν λόγω ποσό σε σχέση με το σύνολο των υπολογιζoμένων καταστροφών και ζημιών;

Απάντηση του κ. Barnier εξ ονόματος της Επιτροπής

(9 Απριλίου 2003)

Τον Ιανουάριο του 2003, η Επιτροπή έλαβε αίτηση των Ισπανικών αρχών για την κινητοποίηση του Ταμείου Αλληλεγγύης της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΤΑΕΕ) όσον αφορά την καταστροφή που προέκυψε από το ατύχημα του δεξαμενόπλοιου «Prestige» και την συνεπακόλουθη πετρελαιοκηλίδα που προκάλεσε ρύπανση της ακτής της Γαλικίας.

Η Επιτροπή εξέτασε την αίτηση με βάση τις απαιτήσεις που επιβάλλονται από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 2012/2002 του Συμβουλίου της 11ης Νοεμβρίου 2002, για την ίδρυση του Ταμείου Αλληλεγγύης της Ευρωπαϊκής Ένωσης (1), που αναφέρεται στο εξής ως κανονισμός ΤΑΕΕ. Η Επιτροπή με βάση τις πληροφορίες που υπέβαλαν οι Ισπανικές αρχές κατέληξε στο συμπέρασμα πως η καταστροφή, δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως «μείζων καταστροφή» κατά την έννοια του κανονισμού, επειδή οι ζημιές που προκλήθηκαν δεν καλύπτουν το ανώτατο όριο των 3 δις ευρώ ή 0,6 % του ακαθάριστου εθνικού εισοδήματος (ΑΕΠ).

Ωστόσο ο κανονισμός ΤΑΕΕ, προβλέπει πως σε εξαιρετικές συνθήκες μια περιφέρεια μπορεί να λάβει βοήθεια από το Ταμείο, στην περίπτωση που η περιφέρεια υπέστη μια εξαιρετικού μεγέθους καταστροφή, η οποία επηρεάζει το μεγαλύτερο τμήμα του πληθυσμού με σοβαρές και μακροχρόνιες επιπτώσεις στις συνθήκες διαβίωσης και την οικονομική σταθερότητα της περιφέρειας. Το ΤΑΕΕ μπορεί να παρέμβει σε εξαιρετικές μόνο περιπτώσεις, εάν αποδειχθεί ότι τα κριτήρια του άρθρου 2 παράγραφος 2 του κανονισμού ΤΑΕΕ εκπληρούνται και επιπλέον υποχρεώνει την Επιτροπή να εξετάσει με εξαιρετική αυστηρότητα κάθε αίτημα που υποβάλλεται στα πλαίσια αυτής της υποπαραγράφου.

Η Επιτροπή έίναι σε θέση να διαβεβαιώσει ότι εξετάζει τώρα το Ισπανικό αίτημα και προκειμένου να πραγματοποιήσει τη σωστή αξιολόγηση, ζήτησε συμπληρωματικές πληροφορίες από τις Ισπανικές αρχές, σύμφωνα με τις απαιτήσεις του κανονισμού ΤΑΕΕ.

Μόνο μετά την ολοκλήρωση της αξιολόγησης αυτής η Επιτροπή θα είναι δυνατόν να αποφασίσει να προτείνει στην αρμόδια για τον προϋπολογισμό αρχή την κινητοποίηση του Ταμείου Αλληλεγγύης.

(1) EE L 311 της 14.11.2002.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/44

(2004/C 65 E/043)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-0756/03

υποβολή: Joan Valivé (ELDR) προς την Επιτροπή

(12 Μαρτίου 2003)

Θέμα: Ελευθέρωση του τομέα της ηλεκτρικής ενέργειας στις Βαλεαρίδες Νήσους

Στην γραπτή ερώτηση E-2260/00 (1) ετίθετο στις υπηρεσίες της Επιτροπής το πρόβλημα που προκύπτει στις Βαλεαρίδες Νήσους στο πλαίσιο της διαδικασίας ελευθέρωσης των τιμών της ηλεκτρικής ενέργειας. Στην περίπτωση των Βαλεαρίδων, υπήρχε το ενδεχόμενο η εν λόγω ελευθέρωση να μην οδηγήσει στα αναμενόμενα αποτελέσματα της μείωσης των τιμών, επειδή στις απομονωμένες περιοχές, λόγω της γεωγραφικής θέσης τους, δεν είναι δυνατή η δημιουργία μιας αγοράς πλήρως ελευθερωμένης. Η πλήρης ελευθέρωση των απομονωμένων δικτύων θα μπορούσε μάλιστα να επιφέρει και αρνητικά αποτελέσματα, όπως αύξηση των τιμών, λόγω της μονοπωλιακής ή ολιγοπωλιακής συμπεριφοράς του εκ των πραγμάτων περιορισμένου αριθμού των συντελεστών της αγοράς που λειτουργούν στα δίκτυα αυτά.

Η λύση που πρότειναν οι υπηρεσίες της Επιτροπής για την αντιμετώπιση της κατάστασης είναι ότι, εάν η ισπανική κυβέρνηση θεωρήσει μη ενδεδειγμένη την ελευθέρωση των μικρών αυτών απομονωμένων δικτύων, μπορεί να επικαλεστεί το άρθρο 24, παράγραφος 3, της οδηγίας 96/92/ΕΚ (2) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 19ης Δεκεμβρίου 1996, σχετικά με τους κοινούς κανόνες για την εσωτερική αγορά ηλεκτρικής ενέργειας, και να ζητήσει να τύχει παρέκκλισης από τις κύριες διατάξεις της οδηγίας, με την προϋπόθεση να εξασφαλίζονται κατάλληλα επίπεδα τιμών για τους τελικούς καταναλωτές, μέσω αποτελεσματικής ρύθμισης της αγοράς.

Επιπλέον, η Επιτροπή δήλωσε ότι έχει πλήρη επίγνωση της ιδιαίτερης κατάστασης των νησιών όσον αφορά την παροχή ηλεκτρικής ενέργειας, τονίζοντας ότι την περίοδο εκείνη ανέλυε την κατάσταση και εξέταζε ενδεχόμενες λύσεις και μέτρα, ιδιαίτερα όσον αφορά την προώθηση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, που είναι συνήθως ιδιαίτερα διαδεδομένες στα νησιά που δεν συνδέονται με τα εθνικά δίκτυα.

Ολοκλήρωσε η Επιτροπή την εξέταση της υπόθεσης; Αποφάσισε να εφαρμόσει κάποιο είδος μέτρων για την αντιμετώπιση των ειδικών αυτών καταστάσεων;

Γνωρίζει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εάν η κυβέρνηση της Ισπανίας ή η κυβέρνηση κάποιου άλλου κράτους μέλους επικαλέστηκε το άρθρο 24, παράγραφος 3, της οδηγίας 96/92/ΕΚ που αναφέρεται ανωτέρω, προκειμένου να ζητήσει να τύχει παρέκκλισης από τις κύριες διατάξεις της οδηγίας;

Ολοκληρώνοντας, τώρα που η εν λόγω οδηγία τελεί υπό τροποποίηση στο πλαίσιο της διαδικασίας συναπόφασης, και το Κοινοβούλιο ζητεί την πλήρη διαγραφή του άρθρου 24, έχει προβλέψει η Επιτροπή κάποιο μέτρο που θα ευνοήσει την πλήρη ελευθέρωση των μικρών αυτών απομονωμένων δικτύων, όπως είναι αυτό των Βαλεαρίδων Νήσων, τα οποία συνεχίζουν να αποτελούν αντικείμενο παρέκκλισης μολονότι δεν μπορούν να επωφεληθούν από αυτήν;

Απάντηση της κας de Palacio εξ ονόματος της Επιτροπής

(12 Μαίου 2003)

Η Επιτροπή προάγει ενεργά τη χρήση των μορφών ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές στα νησιά, συμπεριλαμβανομένων των Βαλεαρίδων νήσων, μέσω των κοινοτικών προγραμμάτων — πλαίσιο Έρευνας και Τεχνολογικής Ανάπτυξης, (ETA) και του προγράμματος Altener. To τελευταίο είναι αφιερωμένο αποκλειστικά στην προαγωγή ανανεώσιμων ενεργειακών μορφών και θα συνεχιστεί ως τμήμα του προγράμματος Ευφυής Ενέργεια για την Ευρώπη, αφ' ής στιγμής αυτό εγκριθεί.

Επιπλέον, συμφωνήθηκε στη Μαγιόρκα μια εταιρική σχέση για την ανανεώσιμη ενέργεια, η οποία αποβλέπει στην προαγωγή της χρήσης της αιολικής ενέργειας, ως τμήματος της εκστρατείας που αποβλέπει στην ουσιαστική «διείσδυση» των ανανεώσιμων ενεργειακών μορφών στην Κοινότητα.

Η Επιτροπή δεν έχει υπόψη της τυχόν αιτήματα εκ μέρους κρατών μελών για παρεκκλίσεις δυνάμει του άρθρου 24 παράγραφος 3 της οδηγίας 96/92/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 19ης Δεκεμβρίου 1996 σχετικά με τους κοινούς κανόνες για την εσωτερική αγορά ηλεκτρικής ενέργειας.

Το νέο σχέδιο οδηγίας σχετικά με κοινούς κανόνες για την εσωτερική αγορά ηλεκτρικής ενέργειας (3) διατηρεί (άρθρο 26 παράγραφος 1) τη δυνατότητα των κρατών μελών για αιτήσεις παρεκκλίσεων, όπως αυτές που προβλέπονται στο άρθρο 24 παράγραφος 3 της οδηγίας 96/92/ΕΚ. Η δυνατότητα αυτή προβλέπεται στο κείμενο της Κοινής Θέσης (ΕΚ) αριθ. 5/2003 που ενέκρινε το Συμβούλιο στις 3 Φεβρουαρίου 2003 (4). Το άρθρο 24 της Κοινής Θέσης αφορά τα ασφαλιστικά μέτρα που πρέπει να εγκριθούν για τις καταστάσεις εκτάκτου ανάγκης.

Είναι ωστόσο σαφές ότι η εν προκειμένω οριστική απάντηση πρέπει να αναμείνει την τελική έγκριση του σχεδίου οδηγίας, η οποία αναμένεται συντόμως.

(1) ΕΕ C 89 Ε της 20.3.2001, σελ. 170.

(2) EE L 27 της 30.1.1997, σελ. 20.

(3) ΕΕ C 240 Ε της 28.8.2001.

(4) ΕΕ C 50 Ε της 4.3.2003.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/45

(2004/C 65 E/044)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-0797/03

υποβολή: Paulo Casaca (PSE) προς την Επιτροπή

(14 Μαρτίου 2003)

Θέμα: Αντικειμενική ενημέρωση από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή σχετικά με τις ζημίες που προκαλούνται στο περιβάλλον από την ιχθυοκαλλιέργεια

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, απαντώντας προς την ερώτησή μου Ε-0009/2003 (1), επιμένει στον ισχυρισμό που προέβαλε και στην απάντησή της προς την ερώτησή μου Ε-2675/02 (2), ότι τάχα υποστήριζα ότι «η βιομηχανική ιχθυοκαλλιέργεια εμφανίζεται σήμερα ως η κύρια απειλή για την βιώσιμη ανάπτυξη των αλιευμάτων», πράγμα το οποίο δεν ανταποκρίνεται στην αλήθεια, όπως είχα την ευκαιρία να εξηγήσω με την γραπτή ερώτησή μου Ε-0009/2003, και όπως επιμένω να επαναλάβω και με την παρούσα.

Για παράδειγμα, η παραγωγή διθύρων μαλακίων στην Πορτογαλία έχει εκ παραδόσεως πολύ μεγαλύτερη σημασία από ό,τι η ιχθυοκαλλιέργεια σαρκοβόρων ειδών, προσφέρει απασχόληση σε πολύ μεγάλο αριθμό προσώπων — κατά κανόνα με χαμηλούς πόρους — με πολύ μεγάλο αντίκτυπο στο εισόδημά τους, και απειλείται από την ρύπανση που προκαλείται πό τον τουρισμό (περίπτωση της Ria Formosa), αλλά ούτε η Επιτροπή ούτε η «στρατηγική της για την ιχθυοκαλλιέργεια» έχουν την παραμικρή σχέση με αυτό.

Οι πληροφορίες που προέρχονται από την ακαδημαϊκή κοινότητα, από τις κύριες περιβαλλοντικές οργανώσεις και από τον τύπο έρχονται σε απόλυτη αντίθεση με τα όσα επικαλείται η Επιτροπή για την υπεράσπιση της ιχθυοκαλλιέργειας σαρκοβόρων ειδών, τόσο στις απαντήσεις της προς τις κοινοβουλευτικές ερωτήσεις όσο και στην «στρατηγική» της.

Υπό τις περιστάσεις αυτές, ερωτάται η Επιτροπή πότε προτίθεται να παράσχει αντικειμενική και αδέσμευτη ενημέρωση σχετικά με τις ζημίες που προκαλεί η ιχθυοκαλλιέργεια σαρκοβόρων ειδών στη βιώσιμη αλιεία.

Απάντηση του κ. Fischler εξ ονόματος της Επιτροπής

(22 Απριλίου 2003)

Όπως έχει ήδη τονιστεί στην απάντηση των δύο προηγούμενων γραπτών ερωτήσεων που αφορούν το ίδιο θέμα του Αξιότιμου Μέλους του Κοινοβουλίου (Ε-2675/02 και Ε-0009/03), η γνώμη της Επιτροπής για την υδατοκαλλιέργεια, είτε πρόκειται για εντατική ιχθυοκαλλιέργεια είτε για εκτατική εκτροφή δίθυρων μαλακίων, περιλαμβάνεται στην κοινοτική στρατηγική για αειφόρο ανάπτυξη της ευρωπαϊκής υδατοκαλλιέργειας (3). Η στρατηγική επιδοκιμάστηκε από το Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο αντιστοίχως, στις 16 και στις 28 Ιανουαρίου 2003.

Οι ανησυχίες που εξέφρασε το Αξιότιμο Μέλος του Κοινοβουλίου σχετικά με τις επιπτώσεις που μπορεί να έχει η υδατοκαλλιέργεια στο θαλάσσιο οικοσύστημα αναφέρονται στη στρατηγική καθώς και τα μέτρα που κατά τη γνώμη της Επιτροπής είναι αναγκαία για να επιτραπεί η δημιουργία ενός κλάδου φιλικού προς το περιβάλλον.

Η ειδική περίπτωση της μόλυνσης που δημιουργείται από τον τουρισμό στα ύδατα οστρακοκαλλιέργειας, εξετάζεται στο πλαίσιο της οδηγίας 79/923/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 30ής Οκτωβρίου 1979, περί της απαιτούμενης ποιότητας των υδάτων για οστρακοειδή (4). Σύμφωνα με την οδηγία τα κράτη μέλη πρέπει να ορίσουν τα ύδατα οστρακοκαλλιέργειας και να καταρτίσουν προγράμματα ώστε να μειωθεί η μόλυνση στα ύδατα αυτά.

(1) ΕΕ C 161 Ε της 10.7.2003, σελ. 167.

(2) ΕΕ C 155 Ε της 3.7.2003, σελ. 40.

(3) COM(2002)511 τελικό.

(4) EE L 281 της 10.11.1979.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/46

(2004/C 65 E/045)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-0802/03

υποβολή: Marco Pannella (NI), Emma Bonino (NI), Marco Cappato (NI), Gianfranco Dell'Alba (NI), Benedetto Della Vedova (NI) και Maurizio Turco (NI) προς την Επιτροπή

(17 Μαρτίου 2003)

Θέμα: Δίωξη εκ μέρους των αρχών του Βιετνάμ, του Δρ. Que Nguyen και συμμόρφωση με τις Καταληκτικές Παρατηρήσεις της Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του OHE της 27ης Ιουλίου 2002

Δεδομένου ότι ο Δρ Que Nguyen αποτελεί μια από τις πλέον επιφανείς προσωπικότητες του Βιετνάμ και ότι χαίρει αναγνώρισης σε παγκόσμιο επίπεδο για τη δημοκρατική και τη μη βίαιη δράση του·

Λαμβάνοντας υπόψη ότι ο Δρ Que Nguyen οδηγήθηκε για πρώτη φορά στη φυλακή το 1978 όπου και παρέμεινε έως το 1988, αντιμετωπίζοντας την απομόνωση και τα βασανιστήρια λόγω της αδιάλειπτης δράσης του·

συνελήφθη το 1990 και κρατήθηκε σε απομόνωση, μετά την ίδρυση του «Μη βίαιου Κινήματος για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα» και τη δημοσίευση, την 11η Μαίου του ίδιου έτους, του Μανιφέστου του Κινήματος με το οποίο ζητούσε το σεβασμό των ανθρώπινων δικαιωμάτων, πολιτική πολυφωνία και ελεύθερες εκλογές, και ότι το 1991 καταδικάστηκε, κατόπιν της διεξαγωγής μιας ημίωρης δίκης-παρωδία, σε 20 έτη φυλάκισης συν 5 έτη κατ' οίκον περιορισμού για «την απόπειρά του να ανατρέψει την Κυβέρνηση»·

έλαβε το 1995 το βραβείο «Robert Kennedy Human Rights Award» από το ίδρυμα «Robert F. Kennedy Memorial»· ότι έχει προταθεί περισσότερες από μία φορές για το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης και είναι γραμμένος στις λίστες της Διεθνούς Αμνηστίας με τα ονόματα των κρατουμένων συνείδησης·

το 1998, κατόπιν χάρης που του απονεμήθηκε από την κυβέρνηση, τέθηκε υπό κατ' οίκον περιορισμό, αρνούμενος να απελαθεί από το Βιετνάμ. Εντούτοις, δεν σταμάτησε να υφίσταται τις απειλές των δυνάμεων ασφαλείας του Βιετνάμ, οι οποίες παραβίασαν κατ' επανάληψη το δικαίωμά του στην ελεύθερη έκφραση, απαγορεύοντάς του να χρησιμοποιεί το τηλέφωνο και το Διαδίκτυο·

την 20ή Σεπτεμβρίου του περασμένου έτους, παραμονή της «παγκόσμιας ημέρας για την ελευθερία και τη δημοκρατία στο Βιετνάμ» που οργανώθηκε από το Εθνικό Ριζοσπαστικό Κόμμα, στο οποίο είχε προσχωρήσει ο αδελφός του, Δρ Quan Nguyen, είδε τις δυνάμεις ασφαλείας του Βιετνάμ να εισβάλλουν στην οικία του και να ερευνούν τα έγγραφά του, βρίσκοντας μεταξύ αυτών το άρθρο με το οποίο κατήγγειλε τον τρόπο με τον οποίο μεταχειρίζονταν οι αρχές του Ανόι τους πρόσφυγες Ορεσίβιους που τους είχαν παραδοθεί από τις αρχές της Καμπότζης, των οποίων είχαν πλέον χαθεί τα ίχνη, ενώ έγινε επίσης απόπειρα σύλληψής του επειδή προσπάθησε να διεκδικήσει τα δικαιώματά του·

πάσχει από σοβαρά προβλήματα υγείας στα νεφρά καθώς και από υπέρταση και ότι, ως εκ τούτου, η συνέχιση της δεκαετούς δίωξής του από τις αρχές του Βιετνάμ θα μπορούσε να θέσει σε σοβαρό κίνδυνο την υγεία του·

Απευθύνεται ερώτηση προς την Επιτροπή σχετικά με το εάν

—	θεωρεί ότι η μεταχείριση που επιφυλάχθηκε στον Δρ Que από την κυβέρνηση του Βιετνάμ είναι ανεκτή και συμβατή με την Οικουμενική Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και το Διεθνές Σύμφωνο του OHE για τα Αστικά και Πολιτικά δικαιώματα, το οποίο έχει κυρωθεί από το Βιετνάμ·

—

σκοπεύει να ζητήσει επισήμως από το Βιετνάμ να συμμορφωθεί με τις Καταληκτικές Παρατηρήσεις της Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του OHE της 27ης Ιουλίου 2002 και να θέσει επισήμως ως προϋπόθεση για τη συνέχιση της εκτέλεσης του Συμφώνου Συνεργασίας, που συνήφθη με το Βιετνάμ, την ικανοποίηση των αιτημάτων που διατυπώθηκαν από την Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του OHE.

Απάντηση του κ. Patten εξ ονόματος της Επιτροπής

(24 Απριλίου 2003)

Η Επιτροπή γνωρίζει ότι ο Dr. Nguyen Dan Que δεν βρίσκεται υπό κράτηση στο σπίτι του αλλά έχει εκ νέου συλληφθεί στις 17 Μαρτίου 2003 και ότι το υπουργείο εξωτερικών έχει επιβεβαιώσει την σύλληψη του κ. Que.

Η πολιτική της Επιτροπής έναντι του Βιετνάμ είναι να ενθαρρύνει και να υποστηρίζει την πρόοδο όσον αφορά τα ανθρώπινα δικαιώματα και τον εκδημοκρατισμό και να κινητοποιείται όταν συμβαίνουν καταχρήσεις ή όταν σημειώνεται επιδείνωση της κατάστασης. Η Επιτροπή εργάζεται στενά με τα κράτη μέλη στην παρακολούθηση των εξελίξεων στον τομέα των ανθρώπινων δικαιωμάτων στη χώρα και συμμετέχει σε όλα τα διαβήματα της Ένωσης προς την κυβέρνηση του Βιετνάμ σχετικά με θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Ενώ η Επιτροπή συμμερίζεται τις ανησυχίες που εξέφρασε τον Ιούλιο του 2002η επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων των Ηνωμένων Εθνών, σχετικά με την εφαρμογή της Διεθνούς Σύμβασης για τα Πολιτικά και Αστικά Δικαιώματα στο Βιετνάμ, σημειώνει ωστόσο και τις προσπάθειες που έχουν καταβληθεί από το Βιετνάμ για τη μεταρρύθμιση της έννομης τάξης ώστε να συμφωνεί με τις διεθνείς δεσμεύσεις, ιδιαίτερα όσον αφορά τα ανθρώπινα δικαιώματα. Στο πλαίσιο αυτό, η Επιτροπή δέχεται με ικανοποίηση την απόφαση της κυβέρνησης του Βιετνάμ να εκπονήσει ένα σχέδιο δράσης για νομοθετική μεταρρύθμιση, η οποία στηρίζεται στην αξιολόγηση των νομικών μέσων, που έχει πραγματοποιηθεί με την υποστήριξη η οποία έχει καθιερωθεί με την υποστήριξη της διεθνούς κοινότητας χορηγών.

Η Επιτροπή και τα κράτη μέλη έχουν κατ' επανάληψην πιέσει την κυβέρνηση του Βιετνάμ να εδραιώσει το σεβασμό των πολιτικών και θρησκευτικών ελευθεριών, καθώς και να ενισχύσει περαιτέρω τις οικονομικές και κοινωνικές ελευθερίες. Η ΕΕ έχει εκφράσει το αίτημα αυτό στην δήλωσή της κατά τη σύνοδο της συμβουλευτικής ομάδας στο Ανόι, τον Δεκέμβριο του 2002. Επιπλέον, η Επιτροπή και τα κράτη μέλη έχουν δηλώσει ότι θα δεχθούν με ικανοποίηση ενδεχόμενη δυνατότητα να υποστηρίξουν την κυβέρνηση του Βιετνάμ σε μέτρα προς ενίσχυση των μεταρρυθμίσεων όσον αφορά την διακυβέρνηση και την δημόσια διοίκηση ώστε να βελτιωθεί ο σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, να γίνει η προετοιμασία για την υπογραφή και εφαρμογή πρόσθετων διεθνών συμβάσεων στον τομέα των ανθρώπινων δικαιωμάτων και σε άλλους τομείς, όπου η βοήθεια θα ήταν χρήσιμη.

Η αναφορά στον σεβασμό των αρχών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των δημοκρατικών αρχών του άρθρου 1 της συμφωνίας συνεργασίας Κοινότητας-Βιετνάμ, αποτελεί το πλαίσιο για τον διάλογο της Επιτροπής με την κυβέρνηση του Βιετνάμ σχετικά με τα ανθρώπινα δικαιώματα. Η Επιτροπή, μαζί με τα κράτη μέλη, θα συνεχίσει να παρακολουθεί από κοντά την κατάσταση όσον αφορά τα ανθρώπινα δικαιώματα στο Βιετνάμ και να αναλαμβάνει την κατάλληλη δράση.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/47

(2004/C 65 E/046)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-0811/03

υποβολή: Alexander de Roo (Verts/ALE) και Bernd Lange (PSE) προς την Επιτροπή

(17 Μαρτίου 2003)

Θέμα: Αναθεώρηση της Οδηγίας 2000/14/ΕΚ σχετικά με την εκπομπή θορύβου στο περιβάλλον από εξοπλισμό προς χρήση σε εξωτερικούς χώρους

Η Οδηγία 2000/14/ΕΚ (1) εναρμονίζει τις νομοθεσίες των κρατών μελών που αφορούν τις προδιαγραφές για την εκπομπή θορύβου και άλλα δεδομένα από εξοπλισμό προς χρήση σε εξωτερικούς χώρους και η οποία εγκρίθηκε στις 8 Μαίου 2000. Το πεδίο εφαρμογής της οδηγίας αυτής περιλαμβάνει εξοπλισμό που προκαλεί θόρυβο, όπως δομικά μηχανήματα, αεροσυμπιεστές, εγκαταστάσεις ψύξης, υδραυλικές σφύρες ή χλοοκοπτικές μηχανές (βλ. Παράρτημα Ι).

Το άρθρο 20 (3) της οδηγίας αυτής ζητεί από την Επιτροπή να υποβάλλει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο, το αργότερο ώς τις 3 Ιουλίου 2002, έκθεση σχετικά με το εάν και κατά πόσο η τεχνική πρόοδος επιτρέπει μείωση των οριακών τιμών για τις χλοοκοπτικές μηχανές και τις μηχανές ξακρίσματος χόρτων. Η έκθεση θα πρέπει να συνοδεύεται, εφόσον χρειάζεται, από πρόταση τροποποίησης της παρούσας οδηγίας προκειμένου να αντικατασταθούν τα ενδεικτικά μεγέθη που αναφέρονται στο άρθρο 12. Η Επιτροπή δεν έχει ακόμη ως σήμερα (Φεβρουάριος 2003) υποβάλει καμία έκθεση.

Μπορεί η Επιτροπή να εξηγήσει τους λόγους για τους οποίους έχει καθυστερήσει να υποβάλει έκθεση και πρόταση για αναθεώρηση, σύμφωνα με το άρθρο 20(3) της Οδηγίας 2000/14/ΕΚ; Πότε πιστεύει η Επιτροπή ότι θα έχει ετοιμάσει τα δύο αυτά έγγραφα;

να προβεί σε γενική επισκόπηση των δραστηριοτήτων που διεξάγει αυτή τη στιγμή η Επιτροπή ώστε να διασφαλίσει ότι η έκθεση για την εφαρμογή της οδηγίας, σύμφωνα με το άρθρο 20 (1) της Οδηγίας, θα είναι έτοιμη ώς τις 3 Ιανουαρίου 2005;

Απάντηση της κας Wallström εξ ονόματος της Επιτροπής

(2 Μαΐου 2003)

Η οδηγία 2000/14/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 8ης Μαίου 2000 για την προσέγγιση των νομοθεσιών των κρατών μελών σχετικά με την εκπομπή θορύβου στο περιβάλλον από εξοπλισμό προς χρήση σε εξωτερικούς χώρους (2) εναρμονίζει τη νομοθεσία των κρατών μελών σχετικά με τις προδιαγραφές της εκπομπής θορύβων για τον εξοπλισμό που χρησιμοποιείται σε εξωτερικούς χώρους. Για τις χλοοοκοπτικές μηχανές, καθορίζει οριακές τιμές που οφείλουν να εφαρμόζονται από το 2003 και μετά, ενώ καθορίζει επίσης το φάσμα των ενδεικτικών τιμών που θα μπορούσαν να εφαρμοστούν από το 2006.

Βάσει του άρθρου 20 παράγραφος 3 της εν λόγω οδηγίας, η Επιτροπή υποχρεούται να υποβάλει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο έκθεση σχετικά με το εάν και κατά πόσο η τεχνική πρόοδος επιτρέπει μείωση των οριακών τιμών για τις χλοοοκοπτικές μηχανές και τις μηχανές ξακρίσματος χόρτων/μηχανές ξακρίσματος παρυφών και, εφόσον χρειάζεται, πρόταση τροποποίησης της εν λόγω οδηγίας. Όσον αφορά την τεχνική πρόοδο που σημειώθηκε στο θέμα της μείωσης του θορύβου στις χλοοοκοπτικές μηχανές, η σύνταξη της τεχνικής έκθεσης ανατέθηκε σε ένα ερευνητικό ίδρυμα. Η Επιτροπή έλαβε το 2002 την έκθεση και στη συνέχεια έλαβε έγγραφο με ανάλυση της θέσης από την ομάδα εργασίας που ήταν επιφορτισμένη με τον έλεγχο της έκθεσης. Ακολούθησαν άλλες εργασίες, σκοπός των οποίων ήταν να αξιολογηθούν οι οικολογικές επιπτώσεις των πορισμάτων. Όταν οι εργασίες θα έχουν ολοκληρωθεί, η Επιτροπή θα υποβάλει την έκθεση στο Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο. Η έκθεση συμπεριλαμβάνεται στο πρόγραμμα εργασίας της Επιτροπής για το έτος 2003 και αναμένεται, συνεπώς, να υποβληθεί στο Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο.

Ενόψει της αναθεώρησης της οδηγίας, σύμφωνα με όσα ορίζονται στο άρθρο 20, η Επιτροπή άρχισε να επανεξετάζει τις εμπειρίες που αποκομίστηκαν από την εφαρμογή της στο πλαίσιο της Επιτροπής που συγκροτείται βάσει του άρθρου 18 της οδηγίας, προβαίνει σε συλλογή των δεδομένων για το θόρυβο, όπως απαιτείται βάσει του άρθρου 16 και έχει συγκροτήσει την ομάδα εργασίας που συναπαρτίζεται από τους κύριους ενδιαφερόμενους και τους εμπειρογνώμονες των κρατών μελών, η οποία θα επικουρεί την Επιτροπή στο έργο της αξιολόγησης των τεχνικών ζητημάτων που συνδέονται με την επανεξέταση.

(1) EE L 162 της 3.7.2000, σελ. 1.

(2) EE L 162 της 3.7.2000.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/48

(2004/C 65 E/047)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-0846/03

υποβολή: Maria Herranz García (PPE-DE) προς την Επιτροπή

(18 Μαρτίου 2003)

Θέμα: Προώθηση της ποιότητας

Η πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής σχετικά με τη μεταρρύθμιση της Κοινής Γεωργικής Πολιτικής προβλέπει την κατάργηση, το 2005, του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2826/2000 (1) για ενέργειες ενημέρωσης και προώθησης των γεωργικών προϊόντων στην εσωτερική αγορά, τη στιγμή που μόλις άρχισαν να δρομολογούνται τα σχέδια που χρηματοδοτούνται δυνάμει του κανονισμού αυτού. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή επιδιώκει να αντικαταστήσει τον εν λόγω κανονισμό, που στοχεύει στη χρηματοδότηση διαφημιστικών εκστρατειών γενικού περιεχομένου, με ένα νέο μέτρο ενταγμένο στο κεφάλαιο της αγροτικής ανάπτυξης, με σκοπό την προώθηση των σημάτων ποιότητας, με το επιχείρημα ότι έτσι αποφεύγεται η διπλή χρηματοδότηση.

Ανεξαρτήτως των λόγων που επικαλείται η Επιτροπή, μια τέτοια ενέργεια είναι εντελώς αβάσιμη καθώς οι στόχοι των δύο πρωτοβουλιών είναι τελείως διαφορετικοί, και μάλιστα διαμετρικά αντίθετοι. Θα μπορούσε να μας εξηγήσει η Επιτροπή για ποιό λόγο προκαταλαμβάνει την απόφαση που πρέπει να λάβουν οι Δεκαπέντε για τη μεταρρύθμιση, περικόπτοντας ήδη από το 2003 τα κονδύλια του προϋπολογισμού που διατίθενται για τον κανονισμό (ΕΚ) 2826/2000; Σύμφωνα με τους λόγους που προέβαλαν προκαταβολικά οι υπηρεσίες της Επιτροπής, η περικοπή του κονδυλίου αυτού οφείλεται στην κακή ποιότητα πολλών σχεδίων που υπεβλήθησαν για το 2002. Εκτιμά η Επιτροπή ότι η συγκεκριμένη μέθοδος είναι η πλέον ενδεδειγμένη για την παροχή κινήτρων και την εκπαίδευση των παραγόντων της αγοράς;

Απάντηση του κ. Fischler εξ ονόματος της Επιτροπής

(15 Απριλίου 2003)

Πράγματι, η απόφαση για την πρώτη σειρά προγραμμάτων ενημέρωσης και προώθησης για τα γεωργικά προϊόντα δυνάμει του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2826/2000 του Συμβουλίου της 19ης Δεκεμβρίου 2000 για ενέργειες ενημέρωσης και προώθησης των γεωργικών προϊόντων στην εσωτερική αγορά ελήφθη τον Αύγουστο 2002. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο από τις πιστώσεις του προϋπολογισμού για τα κοινοτικά μέτρα προώθησης της εσωτερικής αγοράς, οι οποίες ανέρχονται σε 50,3 εκατ. ευρώ, χρησιμοποιήθηκαν μόνο τα 15,448 εκατ. ευρώ (οικονομικό έτος 2002). Για το 2003, οι πιστώσεις του προϋπολογισμού αναμένεται ότι θα ανέλθουν σε 46,5 εκατ. ευρώ (κονδύλια Β1-3800 και Β1-3810) και σύμφωνα με τις προβλέψεις για την απορρόφησή τους, τα αποτελέσματα θα είναι καλύτερα το έτος αυτό.

Η Επιτροπή μπορεί επομένως να επιβεβαιώσει ότι ένας από τους λόγους χαμηλής απορρόφησης των πιστώσεων οφείλεται στην ποιότητα των προτάσεων προώθησης που είχαν υποβληθεί. Από τις 120 προτάσεις που υποβλήθηκαν, έγιναν δεκτές μόνο 40 προτάσεις από επαγγελματικές οργανώσεις 14 κρατών μελών οι οποίες ήταν σύμφωνες με τις διατάξεις του κανονισμού και τις κατευθυντήριες γραμμές για τα προγράμματα προώθησης.

Όσον αφορά την αντικατάσταση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2826/2000 από νέο μέτρο δυνάμει της πρότασης για την αγροτική ανάπτυξη στο πλαίσιο της μεταρρύθμισης της Κοινής Γεωργικής πολιτικής (ΚΓΠ), θα πρέπει να αναφερθεί ότι, βάσει της πορείας των συζητήσεων σχετικά με την πρόταση αυτή στο Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο, η Επιτροπή εξετάζει τη δυνατότητα συνύπαρξης και των δύο καθεστώτων, φροντίζοντας να αποκλειστεί κάθε ενδεχόμενο αλληλοεπικάλυψης.

(1) EE L 328 της 23.12.2000, σελ. 2.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/49

(2004/C 65 E/048)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-0854/03

υποβολή: Christopher Huhne (ELDR) προς την Επιτροπή

(20 Μαρτίου 2003)

Θέμα: Προληπτική εποπτεία

1.	Είναι ικανοποιημένη η Επιτροπή επειδή οι παρούσες ρυθμίσεις για την προληπτική εποπτεία της ασφαλιστικής αγοράς της Lloyd είναι συμβατές με τις οδηγίες της ΕΕ;

2.	Είναι ικανοποιημένη η Επιτροπή επειδή οι ρυθμίσεις των τελευταίων 20 ετών για την, εκ μέρους του Ηνωμένου Βασιλείου, προληπτική εποπτεία της ασφαλιστικής αγοράς της Lloyd, ήταν συμβατές με τις οδηγίες της ΕΕ, σε όλα τα στάδια;

3.	Εάν όχι, φέρει η Κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου κάποια ευθύνη έναντι των επενδυτών, σε αυτή την αγορά;

4.	Τί δυνατότητες οικονομικής αντιστάθμισης θα μπορούσαν να έχουν οι εν λόγω επενδυτές στο πλαίσιο της νομοθεσίας της ΕΕ;

Απάντηση του κυρίου Bolkestein εξ ονόματος της Επιτροπής

(2 Μαΐου 2003)

Η Επιτροπή εξετάζει προσεκτικά τη συμβατότητα του πλαισίου ρύθμισης και εποπτείας της ασφαλιστικής αγοράς Lloyd's και έχει εκδώσει δύο ανακοινώσεις τύπου σχετικά με τις έρευνες της (1). Η Επιτροπή δεν έχει ολοκληρώσει ακόμη τις έρευνές της και εξετάζει επί του παρόντος την απάντηση των αρχών του Ηνωμένου Βασιλείου στη συμπληρωματική προειδοποιητική επιστολή η οποία εστάλη τον Ιανουάριο του 2003.

Στόχος των διαδικασιών επί παραβάσει βάσει του κοινοτικού δικαίου είναι να καθιερωθεί ή να αποκατασταθεί η συμβατότητα της εθνικής νομοθεσίας με το κοινοτικό δίκαιο. Επομένως, αποστολή της Επιτροπής είναι τώρα να εξετάσει τη συμβατότητα του νέου ρυθμιστικού και εποπτικού καθεστώτος που καθιερώνεται για τη Lloyd's στο πλαίσιο του νόμου του 2000 περί χρηματοοικονομικών υπηρεσιών και αγορών και όχι να αποφανθεί για τη συμβατότητα ή μη του προηγούμενου καθεστώτος. Επιπλέον, η γενική νομολογία του Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων επιβεβαιώνει ότι αποκλειστικός σκοπός των διαδικασιών επί παραβάσει, σύμφωνα με το άρθρο 226 της Συνθήκης ΕΚ, είναι να τεθεί τέρμα στη μη συμμόρφωση ενός κράτος μέλους με το κοινοτικό δίκαιο και όχι να διαπιστωθεί in abstracto ότι υπήρξε μη συμμόρφωση στο παρελθόν.

3.-4.

Σύμφωνα με τον κανόνα που καθιέρωσε το Δικαστήριο στην απόφαση Francovich (2), ελλείψει κοινοτικής νομοθεσίας περί αποζημιώσεως, απόκειται στην εσωτερική έννομη τάξη κάθε κράτους μέλους ο καθορισμός των αρμόδιων δικαστηρίων και η ρύθμιση των δικονομικών λεπτομερειών σχετικά με τα ένδικα βοηθήματα που έχουν ως σκοπό την εξασφάλιση της πλήρους προστασίας των δικαιωμάτων που αντλούν οι ιδιώτες από το κοινοτικό δίκαιο. Πρέπει να συντρέχουν τρεις προϋποθέσεις: το επιδιωκόμενο από την οδηγία αποτέλεσμα πρέπει να περιλαμβάνει χορήγηση δικαιωμάτων στους ιδιώτες· το περιεχόμενο των δικαιωμάτων αυτών πρέπει να μπορεί να προσδιοριστεί βάσει των διατάξεων της οδηγίας· και πρέπει να υφίσταται αιτιώδης σύνδεσμος μεταξύ της παραβάσεως της υποχρεώσεως του κράτους — η οποία (παράβαση) πρέπει να είναι κατάφωρη (3) — και της ζημίας που υπέστησαν οι ζημιωθέντες. Η έννοια «κατάφωρη παράβαση» εξετάζεται, μαζί με όλες τις άλλες προϋποθέσεις που προβλέπονται στην απόφαση Francovich, αποκλειστικά από το εθνικό δικαστήριο που αποφασίζει για το ζήτημα της αποζημίωσης.

(1) Ανακοινώσεις τύπου της Επιτροπής ΙΡ/01/1880 και ΙΡ/03/97.

(2) Βλέπε απόφαση του Δικαστηρίου της 19ης Δεκεμβρίου 1991, Francovich και Bonifaci, συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-6/90 και C-9/90, Συλλογή (1991) σ. I-5357.

(3) Βλέπε απόφαση του Δικαστηρίου της 5ης Μαρτίου 1996, Brasserie du Pêcheur και The Queen κατά Secretary of State for transport, ex parte: Factortame Ltd και λοιπών, συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-46/93 και C-48/93, Συλλογή(1996) σ. I-1029.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/50

(2004/C 65 E/049)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-0876/03

υποβολή: Ioannis Marinos (PPE-DE) προς την Επιτροπή

(21 Μαρτίου 2003)

Θέμα: Άνοδος των επιτοκίων χορηγήσεων στην Ελλάδα

Έντονη ανησυχία επικρατεί στην Ελλάδα από την φημολογία περί γενικευμένης αύξησης των κυμαινόμενων επιτοκίων χορηγήσεων κατά 2 %. Δημοσιεύματα του ελληνικού Τύπου αναφέρουν ότι το γεγονός αυτό έρχεται σε πλήρη αντίθεση με ό,τι συμβάνει στις υπόλοιπες χώρες της Ευρωζώνης (όπου επικρατούν τάσεις μείωσης αυτών των επιτοκίων), ενώ είναι γνωστό ότι στην Ελλάδα οι τράπεζες προσφέρουν επιτόκια καταθέσεων μεταξύ 1 % και 2 % αλλά δανείζουν τους κατόχους πιστωτικών καρτών ακόμη και με 16 %, κάτι που σημαίνει ότι το συγκεκριμένο spread στην Ελλάδα είναι από τα υψηλότερα στην Ευρωζώνη. Αξίζει να σημειωθεί ότι η αύξηση των επιτοκίων χορηγήσεων οδηγεί σε απόγνωση τους καταναλωτές που δανείστηκαν με σκοπό την απόκτηση κατοικίας, πιστεύοντας τις κυβερνητικές διαβεβαιώσεις περί «συνεχούς πτώσεως των επιτοκίων χορηγήσεων», κάτι που επεσήμανε και το κόμμα της «Νέας Δημοκρατίας» δίνοντας έμφαση και στην έλλειψη πλήρους ανταγωνισμού μεταξύ των τραπεζών στην Ελλάδα. Αξίζει να σημειωθεί ότι, όπως επεσήμανε και ο αρμόδιος Συντονιστής Οικονομικών Υποθέσεων της «Νέας Δημοκρατίας» βουλευτής κ. Γ. Αλογοσκούφης, «στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα οι μισοί και πάνω διοικητές τραπεζών διορίζονται από την κυβέρνηση». Η ανησυχία που υπάρχει στην Ελλάδα συνίσταται στο ότι η οικονομία θα οδηγηθεί σε μια γενικευμένη άνοδο των επιτοκίων, με προφανείς συνέπειες για τους καταναλωτές και τους ρυθμούς ανάπτυξης της οικονομίας. Η «Ένωση Καταναλωτών και Δανειοληπτών» της Ελλάδας ανέφερε σε δημόσια τοποθέτησή της ότι, σύμφωνα με τα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (Ε.Κ.Τ.), τα μέσα επιτόκια καταναλωτικής πίστεως στην Ελλάδα είναι 3 ποσοστιαίες μονάδες υψηλότερα σε σχέση με τις υπόλοιπες χώρες της Ευρωζώνης. Να σημειωθεί ότι ο Διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος κ. Γκαργκάνας έχει επισημάνει ότι και ο σχετικά πρόσφατα ψηφισθείς νόμος για τα λεγόμενα «πανωτόκια» έχει μεγάλες ασάφειες, με αποτέλεσμα οι τράπεζες να μην τον εφαρμόζουν.

Ποια είναι η άποψη της Επιτροπής για την άνοδο των επιτοκίων χορηγήσεων στην Ελλάδα; Για ποιους λόγους ανέρχονται τα επιτόκια στην Ελλάδα την ίδια στιγμή που στις υπόλοιπες χώρες της Ευρωζώνης παρατηρείται η ακριβώς αντίστροφη τάση; 'Εχει οποιαδήποτε ενημέρωση η Επιτροπή από τις ελληνικές αρχές για τα «πανωτόκια» τα οποία έχουν οδηγήσει πολλούς έλληνες επιχειρηματίες και επαγγελματίες στην οικονομική καταστροφή;

Απάντηση του κ. Solbes Mira εξ ονόματος της Επιτροπής

(7 Μαΐου 2003)

Λόγω της εκτεταμένης ενοποίησης των χρηματοπιστωτικών αγορών στην Κοινότητα, του ενιαίου νομίσματος και της ενιαίας νομισματικής πολιτικής, οι συνθήκες στις αγορές αυτές καθίστανται όλο και πιο ανταγωνιστικές. Τα επιμέρους ιδρύματα, ωστόσο, εφόσον επηρεάζονται από κοινούς παράγοντες όπως η μεταβολή των επιτοκίων δανεισμού, μπορούν ακόμη να αποφασίζουν τους όρους που θα εφαρμόζουν έναντι των πελατών τους, βάσει της ατομικής στρατηγικής τους, του ισολογισμού τους, καθώς και άλλων εκτιμήσεων. Ιδιαίτερα, σε περιόδους ασθενούς οικονομικής ανάπτυξης, τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα μπορεί να αποφασίσουν να λάβουν περισσότερο από συνήθως υπόψη τους ενδεχόμενους κινδύνους. Πρόσφατα και σε άλλες χώρες παρατηρήθηκαν υψηλές αποκλίσεις επιτοκίων.

Παρά το γεγονός ότι από καιρού εις καιρόν πραγματοποιούνται ad-hoc έρευνες σχετικά με εικαζόμενες αθέμιτες συμπράξεις ή συντονισμό μεταξύ χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων σχετικά με τους όρους που θα εφαρμόζουν στους πελάτες τους, δεν έχει μέχρι σήμερα διαπιστωθεί σύμπραξη ή κατάχρηση δεσπόζουσας θέσης στην Ελλάδα. Θα διαβιβάσουμε την ανησυχία που διατύπωσε το Αξιότιμο Μέλος στην αρμόδια ελληνική αρχή ανταγωνισμού, η οποία είναι σε θέση να παρακολουθεί την άσκηση ανταγωνισμού στην ελληνική τραπεζική αγορά.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/51

(2004/C 65 E/050)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-0881/03

υποβολή: Roberta Angelilli (UEN) προς την Επιτροπή

(21 Μαρτίου 2003)

Θέμα: Παρεμβάσεις υπέρ της οικογένειας-πρόταση του Περιφερειακού Συμβουλίου του Λατίου για την κατασκευή και αναμόρφωση των κτιρίων για τα παιδιά

Μετά την έκτακτη σύνοδο του Περιφερειακού Συμβουλίου του Λατίου, υπό την προεδρεία του Προέδρου Roberto Storace και παρόντος του Προέδρου της Επιτροπής Ρομάνο Πρόντι, που διεξήχθη στις Βρυξέλλες στις 21 Νοεμβρίου 2002, αποφασίσθηκε να ζητηθεί από την Επιτροπή η προώθηση κοινοτικών ενεργειών για τη χρηματοδότηση προγραμμάτων με στόχο την κατασκευή νέων κτιριακών εγκαταστάσεων για παιδιά προσχολικής ηλικίας.

Η αύξηση του ποσοστού της γυναικείας ανεργίας και η κρίση στις συζυγικές σχέσεις προκαλούν ταχείες μεταβολές στη δομή της οικογένειας και την κατάσταση των ανηλίκων και ως εκ τούτου η προσφορά στις οικογένειες αποτελεσματικών κοινωνικών-εκπαιδευτικών δομών αποτελεί μέσο διαφύλαξης της θέσης εργασίας και των ίσων ευκαιριών απασχόλησης για τις γυναίκες, οι οποίες, περισσότερο από τα άλλα μέλη του οικογενειακού πυρήνα ασχολούνται με τη φροντίδα και το μεγάλωμα των παιδιών. Εξάλλου, το αυξανόμενο κόστος ζωής εμποδίζει το σχηματισμό νεαρών ζευγαριών και νέων οικογενειών με συνέπεια τη δημογραφική πτώση που από πολλά έτη αποτελεί θέμα συζήτησης στην Ευρώπη. Για το λόγο αυτό καθίσταται αναγκαίο να εφαρμοσθεί μια οργανική πολιτική προς την κατεύθυνση αυτή, μεταξύ άλλων και υπό το πρίσμα της σοβαρής έλλειψης υπηρεσιών για την προσχολική ηλικία, τόσο στην Ιταλία, όσο και σε άλλα κράτη μέλη. Από μια συγκριτική μελέτη που ζήτησε η βρετανική κυβέρνηση και πραγματοποίησε το πανεπιστήμιο της Υόρκης το 2002 σχετικά με την κατάσταση όσον αφορά τις παρεμβάσεις υπέρ των ανηλίκων στα 15 κράτη μέλη και τη Νορβηγία, ΗΠΑ, Αυστραλία, Καναδά, Ισραήλ, Ιαπωνία και Νέα Ζηλανδία, προέκυψε ότι σε ορισμένα κράτη μέλη το επίπεδο αρωγής δεν είναι ικανοποιητικό ούτε από πλευράς ευεργετημάτων ούτε από πλευράς δομών.

Λαμβάνοντας υπόψη την προηγούμενη ερώτηση μου Ε-1551/02 (1), της 3ης Ιουνίου 2002 και την απάντηση της Επιτροπής στις 15 Ιουλίου 2002 όπου εξεδήλωνε το ενδιαφέρον της για τα θέματα σχετικά με την οικογένεια, έστω και αν δεν υφίσταται νομική βάση παρέχουσα στην ΕΕ συγκεκριμένη αρμοδιότητα στον τομέα αυτό και λαμβάνοντας υπόψη ότι το άρθρο 308 της Συνθήκης παρέχει την εξουσία πρόβλεψης κοινοτικών δράσεων που είναι αναγκαίες για τη λειτουργία της κοινής αγοράς, ακόμη και όπου η Συνθήκη δεν το προβλέπει και λαμβάνοντας γνώση των πολυαρίθμων πρωτοβουλιών για μια παρέμβαση της Ένωσης στον τομέα των πολιτικών για την οικογένεια, καθώς και της σημασίας που αποδίδει στην οικογένεια ο Χάρτης των θεμελιωδών δικαιωμάτων (άρθρο 9).

Θα μπορούσε η Επιτροπή να γνωστοποιήσει:

1.	εάν προτίθεται να παρέμβει προκειμένου να επανορθωθούν οι ελλείψεις αυτές·

2.	εάν υφίστανται προγράμματα, που έστω και αν δεν προορίζονται για τις οικογενειακές πολιτικές, μπορούν τρόπον τινά να ανταποκριθούν στο αίτημα του Περιφερειακού Συμβουλίου του Λατίου για τη χρηματοδότηση προγραμμάτων με στόχο την κατασκευή και/ή την προσαρμογή κτιριακών εγκαταστάσεων για τα παιδιά.

Απάντηση της κ. Διαμαντοπούλου εξ ονόματος της Επιτροπής

(7 Μαΐου 2003)

Στο ερώτημα κατά πόσο η Επιτροπή σκοπεύει να αναλάβει δράση στον τομέα της οικογενειακής πολιτικής, η Επιτροπή τονίζει το γεγονός ότι δεν υπάρχει νομική βάση για την ανάπτυξη και την εφαρμογή μέτρων σε επίπεδο Ένωσης σε αυτόν τον τομέα. Η αρμοδιότητα αυτή ανατίθεται αποκλειστικά στα κράτη μέλη, τα οποία καθορίζουν και εφαρμόζουν τα μέτρα αυτά. Αυτή η προσέγγιση στηρίζεται στη νομική βάση απόφασης του δικαστηρίου (Ηνωμένο Βασίλειο κατά κοινοτικής δράσης καταπολεμήσεως του κοινωνικού αποκλεισμού — υπόθεση C-106/96 της 12/05/1998). Σε αυτό το πλαίσιο, και λαμβάνοντας υπόψη την αρχή της επικουρικότητας, η Επιτροπή δεν σκοπεύει να προωθήσει ή να στηρίξει οικονομικά πρωτοβουλίες στον τομέα της οικογενειακής πολιτικής.

Όσον αφορά την υποδομή παιδικής μέριμνας και στο πλαίσιο της ευρωπαϊκής στρατηγικής για την απασχόληση, η Επιτροπή στήριξε ενεργά (υποβάλλοντας προτάσεις για τις πολιτικές απασχόλησης των κρατών μελών) την επαρκή παροχή προσιτής, προσβάσιμης και ποιοτικής παιδικής μέριμνας με στόχο την υποστήριξη της συμμετοχής των γυναικών στην αγορά εργασίας. Επιπλέον, η Επιτροπή παρακολουθεί την εφαρμογή από τα κράτη μέλη των στόχων όσον αφορά την παροχή υποδομής παιδικής μέριμνας που όρισαν τα Ευρωπαϊκά Συμβούλια της Στοκχόλμης και της Βαρκελώνης. Στο πλαίσιο της διαδικασίας κοινωνικής ένταξης και της μάχης κατά της φτώχιας, η συμφιλίωση μεταξύ εργασιακού και οικογενειακού βίου, η πρόνοια μέριμνας και η εξάλειψη του κοινωνικού αποκλεισμού ανάμεσα σε παιδιά αποτελούν επίσης αντικείμενο προσοχής και παρακολούθησης.

Αυτό σημαίνει ότι, όπως αναφέρει και η αξιότιμη βουλευτής, το ζήτημα της παροχής υποδομής παιδικής μέριμνας είναι μεγάλης σημασίας στην πολιτική ημερήσια διάταξη. Ωστόσο, εναπόκειται στα κράτη μέλη να αναλάβουν συγκεκριμένες ενέργειες για την εφαρμογή των διάφορων πολιτικών, παρόλο που αυτές επιβλέπονται από την Επιτροπή.

Ειδικότερα στο ερώτημα σχετικά με τα προγράμματα χρηματοδότησης της κατασκευής κτιριακών εγκαταστάσεων για μικρά παιδιά στην περιφέρεια του Lazio, τα προγράμματα που υπόκεινται στην άμεση διαχείριση της Επιτροπής (και στους κανόνες πρόνοιας του δημοσίου) δεν περιλαμβάνουν οποιαδήποτε δυνατότητα χρηματοδότησης για την κατασκευή υποδομής παιδικής μέριμνας. Ωστόσο, αυτού του είδους η υποδομή είναι επιλέξιμη σύμφωνα με τα διαρθρωτικά ταμεία, με τον όρο ότι κάτι τέτοιο προβλέπεται σε κάποιο περιφερειακό πρόγραμμα. Παραταύτα, εφόσον τα ταμεία αποτελούν αντικείμενο διαχείρισης κυρίως σε περιφερειακό επίπεδο, οποιαδήποτε δυνατότητα χρηματοδότησης πρέπει να επιβεβαιωθεί από τον αντίστοιχο περιφερειακό φορέα.

(1) ΕΕ C 301 Ε της 5.12.2002, σελ. 177.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/55

(2004/C 65 E/056)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-1190/03

υποβολή: Roberta Angelilli (UEN) προς την Επιτροπή

(1 Απριλίου 2003)

Θέμα: Χρήση των πόρων του προγράμματος SFOP εκ μέρους του Δήμου Pesaro

Το Σεπτέμβριο του 2002, η εποπτική επιτροπή του υπουργείου οικονομίας της ιταλικής κυβέρνησης παρουσίασε τον απολογισμό δαπανών των πόρων που διέθεσε η ΕΕ.

Από την έρευνα αυτή προέκυψαν κατά ανησυχητικό τρόπο μεταξύ άλλων και η βραδύτητα όπως και η ανεπάρκεια με τις οποίες ορισμένοι τοπικοί φορείς προβαίνουν στην ανάθεση των προγραμμάτων.

Την ανησυχητική αυτή κατάσταση όσον αφορά τη χρήση των ευρωπαϊκών πόρων εκ μέρους των τοπικών φορέων έχει κατ' επανάληψη υπογραμμίσει και η Επιτροπή.

Ιδιαίτερα ορισμένοι τοπικοί φορείς, όπως π.χ. ο Δήμος Pesaro, έχουν μεγάλη ανάγκη χρησιμοποίησης των ευρωπαϊκών πόρων για την υποστήριξη διαρθρωτικών ενεργειών στον τομέα της αλιείας, της υδατοκαλλιέργειας και της μεταποίησης και εμπορίας των σχετικών προϊόντων.

Υπό το πρίσμα των ανωτέρω μπορεί η Επιτροπή να γνωστοποιήσει:

1.	Εάν ο Δήμος Pesaro παρουσίασε μελέτες για το πρόγραμμα SFOP ·

2.	Εάν έλαβε χρηματοδοτήσεις για τις μελέτες αυτές·

3.	Εάν οι πόροι αυτοί χρησιμοποιήθηκαν

Κοινή απάντηση

του κ. Fischler εξ ονόματος της Επιτροπής

στις γραπτές ερωτήσας Ε-0888/03, Ε-1186/03,

Ε-1187/03, Ε-1188/03, Ε-1189/03 και Ε-1190/03

(15 Μαίου 2003)

Οι δήμοι του Fiumicino, του Livorno, της Massa, της Carrara, της Ancona και του Pesaro, μπορούν να παρουσιάσουν έργα για χρηματοδότηση του Χρηματοδοτικού Μέσου Προσανατολισμού της Αλιείας (ΧΜΠΑ) στο πλαίσιο του Ενιαίου Εγγράφου Προγραμματισμού Αλιείας (DOCUP) που καλύπτει το σύνολο της επικράτειας εκτός του στόχου 1 στην Ιταλία για την περίοδο 2000-2006.

Οι πρωτοβουλίες που μπορούν να συγχρηματοδοτηθούν στο πλαίσιο του προγράμματος αυτού αφορούν όχι μόνο τις παρεμβάσεις στον τομέα του στόλου, αλλά επίσης και έργα που έχουν ως στόχο ιδίως την εγκατάσταση τεχνητών υφάλων για την προστασία των αλιευτικών πόρων, την κατασκευή και τη διευθέτηση εγκαταστάσεων υδατοκαλλιέργειας, τον εξοπλισμό αλιευτικών λιμένων, την κατασκευή και τη διευθέτηση εγκαταστάσεων μεταποίησης και εμπορίας προϊόντων αλιείας, τη βελτίωση της αλιείας στα εσωτερικά ύδατα και της μικρής παράκτιας αλιείας, καθώς επίσης και κοινωνικοοικονομικά μέτρα.

Η διαχείριση των Ενιαίων Εγγράφων Προγραμματισμού ανήκει στην αρμοδιότητα της Γενικής Διεύθυνσης Αλιείας και Υδατοκαλλιέργειας του Ιταλικού Υπουργείου Γεωργικών και Δασικών Πολιτικών, η οποία ανέθεσε, από την πλευρά της, τη διαχείριση των μέτρων που δεν αφορούν το στόλο στις υπηρεσίες αλιείας των διαφόρων περιφερειακών διοικήσεων. Ως διαχειριστική αρχή του Ενιαίου Εγγράφου Προγραμματισμού, το Υπουργείο διαβιβάζει στην Επιτροπή μία ετήσια έκθεση προόδου πριν την 30ή Απριλίου κάθε έτους, σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 366/2001 (1).

Σύμφωνα με τις πληροφορίες που διαβιβάστηκαν από το Υπουργείο και τις σχετικές περιφέρειες, στις 31 Δεκεμβρίου 2002 κανείς από τους προαναφερόμενος δήμους δεν είχε υποβάλει έργα υπό την ιδιότητα του τελευταίου παραλήπτη, ενώ σε κάθε έναν από τους εν λόγω δήμους είχαν υποβληθεί έργα από άλλους παραλήπτες (αλιείς, αλιευτικούς συνεταιρισμούς και αλιευτικές επιχειρήσεις).

Για οποιαδήποτε πρόσθετη πληροφορία, μπορείτε να απευθυνθείτε στις ακόλουθες αρχές:

—	Ministero delle Politiche Agricole e Forestali Direzione genrale Pesca e Acquacoltura Viale dell'Arte, 16 00144 - Roma Tel. +39 06 59084203 Fax +3906 59084818 e-mail: pesca-dr@politicheagricole.it Contatto: Giovanni Granato

—	Regione Lazio Direzione generale Sviluppo Agricolo e Mondo Rurale — Area Pesca Via Rosa Raimondi Garibaldi, 7 00147 - Roma Tel. +39 06 51684286 Fax +39 06 51683872 e-mail: abrunori@regione.lazio.it Contatto: A. Brunori

—	Regione Marche Servizio Attività Ittiche, Commercio, Caccia e Pesca soprtiva Via Tiziano, 44 60125 — Ancona Tel. +39 071 8063730 Fax +39 071 8063055 e-mail: uriano.meconi@regione.marche.it Contatto: Orfano Meconi

—	Regione Toscana Servizio Sviluppo Agricolo e Rurale, Caccia e Pesca Via di Novoli, 26 50127 — Firenze Tel. +39 055 4383712 Fax +39 055 4385090 e-mail: g.guarneri@mail.regione.toscana.it Contatto: Giovanni Guarneri

(1) Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 366/2001 της Επιτροπής, της 22ας Φεβρουαρίου 2001, σχετικά με τις λεπτομέρειες εφαρμογής δράσεων που καθορίζονται στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 2792/1999 του Συμβουλίου, ΕΕ L 55 της 24.2.2001.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/57

(2004/C 65 E/058)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-0920/03

υποβολή: Antonio Tajani (PPE-DE) και Gerardo Galeote Quecedo (PPE-DE) προς την Επιτροπή

(24 Μαρτίου 2003)

Θέμα: Απελευθέρωση από τις ολλανδικές αρχές του μουλά Krekar

Γνωρίζει η Επιτροπή την απελευθέρωση εκ μέρους των ολλανδικών αρχών του μουλά Krekar, επικεφαλής της διεθνούς ισλαμικής ομάδας Ansar-al-Islam;

Γνωρίζει η Επιτροπή ότι ο μουλάς Krekar, που συνελήφθη στο αεροδρόμιο του Άμστερνταμ μετά από την απέλαση από το Ιράν, βρίσκεται σήμερα στη Νορβηγία, όπου απολαύει του δικαιώματος του ασύλου;

Γνωρίζει η Επιτροπή ότι η τρομοκρατική οργάνωση την οποία διευθύνει ο μουλάς Krekar έχει κατασκευάσει και δοκιμάσει χημικά και βιολογικά όπλα, μεταξύ των οποίων την ρικίνη, μια θανατηφόρο τοξική ουσία για την οποία δεν υπάρχει εμβόλιο;

Ποιες πρωτοβουλίες σκοπεύει να αναλάβει η Επιτροπή, προκειμένου να αντιμετωπίσει τη δράση του μουλά Krekar και να αποτρέψει την μετακίνησή του προς την Ευρωπαϊκή Ένωση, αποκλείοντας συνεπώς κάθε περαιτέρω μετακίνησή του εντός της Ένωσης, όπως συνέβη κατά τα έτη που προηγήθηκαν της σύλληψης του;

Ποιες πρωτοβουλίες σκοπεύει να αναλάβει η Επιτροπή έναντι της Νορβηγίας, ώστε η τελευταία να επαγρυπνεί για τη δραστηριότητα του μουλά Krekar και της οργάνωσής του, που φαίνεται να έχει συγκεντρώσει πολλούς οπαδούς του Μπιν Λάντεν που έχουν διαφύγει από το Αφγανιστάν;

Απάντηση του κ. Vitorino εξ ονόματος της Επιτροπής

(28 Μαίου 2003)

Η Επιτροπή έχει λάβει γνώση της υπόθεσης του κ. Krekar.

Μετά την τροποποίηση που εισήγαγε η Επιτροπή Κυρώσεων του OHE στις 24 Φεβρουαρίου 2003, ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 350/2003 της Επιτροπής, της 25ης Φεβρουαρίου 2003, με τον οποίο τροποποιείται ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 881/2002 του Συμβουλίου (1), συμπεριέλαβε την οργάνωση Ansar al-Islam στον κατάλογο «Νομικά πρόσωπα, ομάδες και οντότητες» για τα οποία εφαρμόζεται η δέσμευση κεφαλαίων και οικονομικών πόρων.

Το άρθρο 96 της Σύμβασης του Σένγκεν (2) προβλέπει τη δυνατότητα να μην επιτρέπεται στους υπηκόους τρίτων χωρών να εισέρχονται στην επικράτεια των κρατών μελών, μέσω της καταχώρησής των ως ανεπιθύμητων στο Σύστημα Πληροφοριών Σένγκεν (SIS). Αυτή η μορφή καταχώρησης, που πρέπει να πραγματοποιείται από ένα κράτος μέλος, πρέπει κατ' αρχήν να τεθεί σε εφαρμογή και από τα 13 κράτη μέλη που έχουν θέσει πλήρως σε εφαρμογή το κεκτημένο του Σένγκεν, καθώς και από τις χώρες που έχουν συνδεθεί με αυτό, όπως η Νορβηγία και η Ισλανδία. Η απόφαση για καταχώρηση βάσει του άρθρου 96 της Σύμβασης του Σένγκεν μπορεί να βασίζεται στο γεγονός ότι ο εμπλεκόμενος υπήκοος τρίτης χώρας αποτελεί απειλή για τη δημόσια τάξη και ασφάλεια.

Για την αντιμετώπιση τυχόν αντιφάσεων που είναι δυνατόν να προκύψουν από αποφάσεις εκδιδόμενες διαδοχικά από διάφορα κράτη μέλη, το άρθρο 25 ης Σύμβασης του Σένγκεν προβλέπει διαδικασίες διαβουλεύσεων μεταξύ των κρατών μελών. Οι διαδικασίες αυτές εφαρμόζονται όταν ένα κράτος μέλος προτίθεται να εκδώσει, ή έχει ήδη εκδώσει άδεια παραμονής σε υπήκοο τρίτης χώρας ο οποίος έχει καταχωρηθεί ως ανεπιθύμητος κατά το άρθρο 96 στο SIS. Οι διαδικασίες αυτές εφαρμόζονται και όταν φαίνεται ότι ένα κράτος μέλος προτίθεται να προβεί σε καταχώρηση κατά το άρθρο 96 με σκοπό την άρνηση εισόδου σε υπήκοο τρίτης χώρας ο οποίος διαθέτει έγκυρη άδεια παραμονής εκδοθείσα από άλλο κράτος μέλος.

Αποτέλεσμα των διαβουλεύσεων που προβλέπονται στο άρθρο 25 της Σύμβασης του Σένγκεν μπορεί να είναι:

—	είτε η απόσυρση της καταχώρησης από το σύστημα SIS, με τη δυνατότητα των επιμέρους κρατών μελών να διατηρήσουν την καταχώρηση στον εθνικό τους κατάλογο•

—	είτε η αφαίρεση της άδειας παραμονής, με επιβεβαίωση της καταχώρησης στο σύστημα SIS.

Εάν ένα κράτος μέλος καταχωρήσει τον κ. Krekar ως ανεπιθύμητο, βάσει του άρθρου 96 της Σύμβασης του Σένγκεν, θα μπορούσαν να διεξαχθούν παρόμοιες διαβουλεύσεις και να οδηγήσουν στις δύο προαναφερόμενες εναλλακτικές λύσεις.

Τέλος, όσον αφορά την πιθανότητα ανάληψης δράσης από την Επιτροπή, έτσι ώστε η Νορβηγία να επαγρυπνεί για τις δραστηριότητες του κ. Krekar και της οργάνωσής του, η Επιτροπή πληροφορεί το Αξιότιμο Μέλος ότι το ζήτημα αυτό εμπίπτει εξ ολοκλήρου στις αρμοδιότητες των αρχών της Νορβηγίας. Η Επιτροπή δεν μπορεί ούτε να προβαίνει σε καταχωρήσεις ούτε να λαμβάνει γνώση των καταχωρήσεων που πραγματοποιούνται. Τη διαχείριση του SIS ασκούν τα κράτη μέλη, οι δε καταχωρήσεις σε εθνικούς καταλόγους εμπίπτουν στην αρμοδιότητα των αρχών των κρατών μελών. Πάντως, εάν υποτεθεί ότι δεν έχει γίνει καταχώρηση βάσει του άρθρου 96 για τον κ. Krekar, θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί από άλλο κράτος μέλος καταχώρηση με σκοπό τη «διακριτική παρακολούθηση ή τον ειδικό έλεγχο» βάσει του άρθρου 99 της Σύμβασης του Σένγκεν.

(1) Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 350/2003 της Επιτροπής, της 25ης Φεβρουαρίου 2003, για τροποποίηση για δέκατη τρίτη φορά του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 881/2002 του Συμβουλίου για την επιβολή συγκεκριμένων περιοριστικών μέτρων κατά ορισμένων προσώπων και οντοτήτων που συνδέονται με τον Οσάμα Μπιν Λάντεν, το δίκτυο της Αλ Κάιντα και τους Ταλιμπάν, και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 467/2001 του Συμβουλίου, ΕΕ L 51 της 26.2.2003.

(2) Σύμβαση εφαρμογής της Συμφωνίας του Σένγκεν της 14ης Ιουνίου 1985, η οποία υπεγράφη στις 19 Ιουνίου 1990 (ΕΕ L 239 της 22.9.2000).

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/60

(2004/C 65 E/063)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-1156/03

υποβολή: Roberta Angelilli (UEN) προς την Επιτροπή

(1 Απριλίου 2003)

Θέμα: Χρήση του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Προσανατολισμού και Εγγυήσεων εκ μέρους του Δήμου της Ανκόνα

Την ανησυχητική αυτή κατάσταση όσον αφορά τη χρήση των ευρωπαϊκών πόρων εκ μέρους των τοπικών φορέων έχει κατ επανάληψη υπογραμμίσει και η Επιτροπή.

Λαμβάνοντας ιδιαίτερα υπόψη ότι ορισμένοι τοπικοί φορείς, όπως π.χ. ο Δήμος της Ανκόνα, έχουν μεγάλη ανάγκη χρησιμοποίησης των ευρωπαϊκών πόρων για τη μεταποίηση και την πώληση των γεωργικών προϊόντων και την ανάπτυξη της υπαίθρου.

Μπορεί η Επιτροπή να γνωστοποιήσει:

1.	εάν ο Δήμος της Ανκόνα παρουσίασε μελέτες για το ΕΓΤΠΕ·

2.	εάν έλαβε χρηματοδοτήσεις για τις μελέτες αυτές·

3.	εάν οι πόροι αυτοί χρησιμοποιήθηκαν.

Κοινή απάντηση

του κ. Fischler εξ ονόματος της Επιτροπής

στις γραπτές ερωτήσεις Ε-1034/03, Ε-1038/03, Ε-1041/03 και Ε-1156/03

(24 Απριλίου 2003)

Οι ερωτήσεις που τέθηκαν αφορούν τη χρησιμοποίηση των πιστώσεων του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Προσανατολισμού και Εγγυήσεων (ΕΓΤΠΕ) από τους δήμους Ancona, Macerata και Pesaro. Ειδικότερα, το Αξιότιμο Μέλος του Κοινοβουλίου ζητά από την Επιτροπή να αναφέρει εάν οι εν λόγω δήμοι έχουν υποβάλει σχέδια στο ΕΓΤΠΕ, εάν έχουν λάβει χρηματοδοτήσεις για τα εν λόγω σχέδια και εάν έχουν χρησιμοποιηθεί οι πόροι αυτοί.

Στην περιφέρεια Marche, το Τμήμα Εγγυήσεων του ΕΓΤΠΕ συμμετέχει στη συγχρηματοδότηση του σχεδίου αγροτικής ανάπτυξης για την περίοδο 2000/2006, που εγκρίθηκε με την απόφαση της Επιτροπής αριθ. C(2000)2726 της 26ης Σεπτεμβρίου 2000. Το σχέδιο αγροτικής ανάπτυξης καλύπτει το σύνολο του εδάφους της περιφέρειας, εκτός από δύο μέτρα στήριξης τα οποία εφαρμόζονται μόνο στις περιοχές που δεν είναι επιλέξιμες για στήριξη στο πλαίσιο του στόχου 2. Πρόκειται για μέτρα που αφορούν την ανάπλαση και την ανάπτυξη χωριών και τη βελτίωση των υποδομών που συνδέονται με την ανάπτυξη της γεωργίας, στο πλαίσιο των οποίων οι δήμοι Macerata και Pesaro μπορούν να υποβάλουν σχέδια διότι δεν περιλαμβάνονται στις περιοχές του στόχου 2. Οι δήμοι Ancona, Macerata και Pesaro μπορούν να υποβάλουν σχέδια στο πλαίσιο όλων των υπόλοιπων μέτρων του σχεδίου αγροτικής ανάπτυξης που περιλαμβάνουν δημόσιους οργανισμούς μεταξύ των δικαιούχων της στήριξης.

Το Τμήμα Προσανατολισμού του ΕΓΤΠΕ συμμετέχει στη συγχρηματοδότηση του προγράμματος της κοινοτικής πρωτοβουλίας Leader+ για την περίοδο 2000-2006 που εγκρίθηκε με την απόφαση της Επιτροπής αριθ. C(2001)4144 της 13ης Δεκεμβρίου 2001. Η περιφέρεια Marche περιόρισε την εφαρμογή του προγράμματος αυτού με βάση μία σειρά κριτηρίων επιλογής των αγροτικών περιοχών, σύμφωνα με τις διατάξεις της ανακοίνωσης της Επιτροπής προς τα κράτη μέλη της 14ης Απριλίου 2000 (1): με βάση τα κριτήρια αυτά, οι δήμοι Ancona, Macerata και Pesaro των οποίων η πυκνότητα πληθυσμού υπερβαίνει την επιτρεπόμενη στο πλαίσιο της ανακοίνωσης, δεν είναι επιλέξιμοι για την κοινοτική πρωτοβουλία Leader+.

Η Επιτροπή ενέκρινε τα προαναφερόμενα προγράμματα μετά από την εξέταση της συμβατότητάς τους με τις σχετικές κοινοτικές διατάξεις· η διαχείριση επιτόπου των προγραμμάτων αποτελεί αρμοδιότητα των κρατών μελών, στο καταλληλότερο γεωγραφικό επίπεδο. Εναπόκειται στις εθνικές και/ή περιφερειακές αρμόδιες αρχές να εφαρμόσουν τα προγράμματα εξασφαλίζοντας ιδίως, την επιλογή των έργων που έχουν προταθεί από τους ενδεχόμενους δικαιούχους οι οποίοι πληρούν τους όρους επιλεξιμότητας και υποβάλλουν αίτηση στήριξης. Η Επιτροπή ενημερώνεται για τον τρόπο χρησιμοποίησης των πιστώσεων στο πλαίσιο της εταιρικής σχέσης, με τις εκθέσεις εκτέλεσης των σχετικών προγραμμάτων και από τις επιτροπές παρακολούθησης στις οποίες συμμετέχει. Οι πληροφορίες που παρέχονται με τη μορφή δεικτών φυσικής και χρηματοδοτικής παρακολούθησης καθώς και τα στοιχεία αξιολόγησης δεν αφορούν ωστόσο τους μεμονωμένους δικαιούχους της ενίσχυσης, για τους οποίους σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας η Επιτροπή δεν είναι αρμόδια.

Η Επιτροπή καλεί συνεπώς το Αξιότιμο Μέλος του Κοινοβουλίου να απευθυνθεί στην περιφέρεια Marche, στην Assessorato all'agricoltura για οποιαδήποτε πληροφορία σχετικά με τους μεμονωμένους δικαιούχους της ενίσχυσης στο πλαίσιο των ανωτέρω προγραμμάτων και ειδικότερα για τους δήμους Ancona, Macerata και Pesaro.

(1) Ανακοίνωση της Επιτροπής προς τα κράτη μέλη της 14ης Απριλίου 2002 για τον καθορισμό των κατευθυντήριων γραμμών για την κοινοτική πρωτοβουλία σχετικά με την αγροτική ανάπτυξη (Leader+), 2000/C 139/05, EE C 139 της 18.5.2000.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/61

(2004/C 65 E/064)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-1176/03

υποβολή: María Sornosa Martínez (PSE) προς την Επιτροπή

(1 Απριλίου 2003)

Θέμα: Κοινοτικά κεφάλαια για την Ισπανία

Θα μπορούσε η Επιτροπή να μου κοινοποιήσει τον πλήρη κατάλογο των έργων υδρολογικής υποδομής για τα οποία το Ισπανικό κράτος έχει ζητήσει χρηματοδότηση από τα Διαρθρωτικά Ταμεία ή το Ταμείο Συνοχής 2000-2006, μέσω μεγάλων εξατομικευμένων σχεδίων ή σχεδίων που περιλαμβάνονται σε μέτρα των λειτουργικών προγραμμάτων;

Απάντηση του κ. Barnier εξ ονόματος της Επιτροπής

(12 Μαίου 2003)

Όπως ορίζεται στο άρθρο 14 παράγραφος 3: «Πληροφόρηση και δημοσιότητα» του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1164/94 του Συμβουλίου, της 16ης Μαΐου 1994, για την ίδρυση του Ταμείου Συνοχής (1), όπως τροποποιήθηκε από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1264/1999 του Συμβουλίου, της 21ης Ιουνίου 1999 (2) και από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1265/1999 του Συμβουλίου, της 21ης Ιουνίου 1999 (2), η Επιτροπή δημοσιεύει κατ'έτος στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης τα κυριότερα σημεία των αποφάσεων χορήγησης χρηματοδοτικής συνδρομής, βάσει του ως άνω κανονισμού.

Η πληροφόρηση ταξινομείται ανά χώρα και ανά πεδίο συνδρομής (τομέα επέμβασης). Οι τομείς επέμβασης που αφορούν την «υδροδότηση και ποιότητα του νερού» και την «εξυγίανση και καθαρισμό» συμπεριλαμβάνουν τα πληροφοριακά στοιχεία σχετικά με τα έργα υδρολογικής υποδομής που χρηματοδοτούνται από το Ταμείο Συνοχής.

Τα στοιχεία για την Ισπανία έχουν δημοσιευτεί στα εξής τεύχη της Επίσημης Εφημερίδα των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων:

—	Έτος 2000: ΕΕ C 361 της 17.12.2001

—	Έτος 2001: ΕΕ C 126 της 28.5.2002

Οι πληροφορίες σχετικά με το έτος 2002, που έχουν ήδη σταλεί προς δημοσίευση, επισυνάπτονται στο παράρτημα Ι της παρούσας απάντησης, η οποία αποστέλλεται απευθείας στο Αξιότιμο Μέλος και στη Γραμματεία του Κοινοβουλίου.

Τα έργα για τα οποία έχει ζητηθεί χρηματοδότηση, τα οποία όμως τελούν ακόμη υπό εξέταση ή αυτά που έχουν εγκριθεί εντός του 2003, παρατίθενται στο παράρτημα II της παρούσας απάντησης, η οποία αποστέλλεται απευθείας στο Αξιότιμο Μέλος και τη Γραμματεία του Κοινοβουλίου.

Όσον αφορά τα έργα που χρηματοδοτούνται από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης βάσει του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1260/1999 του Συμβουλίου, της 21ης Ιουνίου 1999, περί γενικών διατάξεων για τα Διαρθρωτικά Ταμεία (2), το κράτος μέλος υποχρεούται να κοινοποιεί στην Επιτροπή μόνον τις αιτήσεις συγχρηματοδότησης που αφορούν τα μεγάλα σχέδια έργων. Οι πληροφορίες για τέτοια σχέδια επισυνάπτονται στο παράρτημα III της παρούσας απάντησης, η οποία αποστέλλεται απευθείας στο Αξιότιμο Μέλος και στη Γραμματεία του Κοινοβουλίου.

(1) EE L 130 της 25.5.1994.

(2) EE L 161 της 26.6.1999.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/70

(2004/C 65 E/081)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-1235/03

υποβολή: Roberta Angelilli (UEN) προς την Επιτροπή

(2 Απριλίου 2003)

Θέμα: Δήμος Ρώμης: χρήση των πόρων του Πλαισίου δράσης για μια βιώσιμη αστική ανάπτυξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση

Λαμβάνοντας ιδιαίτερα υπόψη ότι ορισμένοι τοπικοί φορείς, όπως π.χ. ο Δήμος Ρώμης, έχουν μεγάλη ανάγκη χρησιμοποίησης των ευρωπαϊκών πόρων για την προώθηση της βιώσιμης ανάπτυξης του αστικού περιβάλλοντος.

Μπορεί η Επιτροπή να γνωστοποιήσει:

1.	Εάν ο Δήμος Ρώμης παρουσίασε μελέτες σχετικά με το Πλαίσιο δράσης για μια βιώσιμη αστική ανάπτυξη στην Ευρωπαϊκή 'Ενωση·

2.	Εάν έλαβε χρηματοδοτήσεις για τις μελέτες αυτές·

3.	Εάν οι πόροι αυτοί χρησιμοποιήθηκαν.

Κοινή απάντηση

του κ. Barnier εξ ονόματος της Επιτροπής

στις γραπτές ερωτήσεις Ε-1210/03, Ε-1211/03, Ε-1212/03, Ε-1213/03,

Ε-1214/03, Ε-1215/03, Ε-1216/03, Ε-1217/03, Ε-1218/03, Ε-1219/03,

Ε-1220/03, Ε-1221/03, Ε-1222/03, Ε-1223/03, Ε-1224/03 και Ε-1235/03

(21 Μαίου 2003)

Η Επιτροπή παραπέμπει το Αξιότιμο Μέλος του Κοινοβουλίου στην ανακοίνωσή της με τίτλο «Πλαίσιο δράσης για μία αειφόρο αστική ανάπτυξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση» (1). Η ανακοίνωση αυτή αποτελεί έγγραφο προβληματισμού σχετικά με τη σκοπιμότητα συντελεσμού με τον καλύτερο δυνατό τρόπο των διαφόρων προσεγγίσεων που έχει αναπτύξει η Επιτροπή σε σχέση με μεγάλο αριθμό τομεακών πολιτικών που αφορούν τους αστικούς χώρους.

Όσον αφορά την ενδεχόμενη χρησιμοποίηση των κοινοτικών ταμείων από τους δήμους, το πλαίσιο δράσης συνιστά να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στα προβλήματα των αστικών περιοχών κατόπιν παρουσίασης των επιχειρησιακών προγραμμάτων στο πλαίσιο της υλοποίησης των στόχων 1, 2 και 3 των Διαρθρωτικών Ταμείων από τις αρμόδιες αρχές και τα κράτη μέλη.

Ως εκ τούτου, δεν εγκρίθηκε απευθείας καμία χρηματοδότηση από τα κοινοτικά ταμεία, στο πλαίσιο του προαναφερθέντος πλαισίου δράσης, ούτε για τους δεκαέξι ιταλικούς δήμους που ανέφερε το Αξιότιμο Μέλος του Κοινοβουλίου, ούτε γενικότερα για κανένα άλλο ευρωπαϊκό δήμο.

(1) COM(98)605 τελικό.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/71

(2004/C 65 E/082)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-1254/03

υποβολή: Bernard Poignant (PSE) προς την Επιτροπή

(3 Απριλίου 2003)

Θέμα: Στατιστική καταγραφή των συναλλαγών αγαθών μεταξύ κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Κοινότητας

Με τον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 3330/91 (1), η Ευρωπαϊκή Κοινότητα θέσπισε στατιστικές συναλλαγών αγαθών μεταξύ κρατών μελών. Ωστόσο, οι δηλώσεις αυτές, οι οποίες δεν περιορίζουν σε καμία περίπτωση την κυκλοφορία των εμπορευμάτων, θεωρούνται από τις μικρές επιχειρήσεις ως εμπόδια στη σωστή διαχείρισή τους, καθώς η μη συμπλήρωση τέτοιων δηλώσεων επισύρει χρηματικό πρόστιμο 1 500 περίπου ευρώ.

Εκ πρώτης όψεως, φαίνεται ότι απαλλαγές από τις δηλώσεις συναλλαγών αγαθών είναι πιθανές για τους επιχειρηματίες που μπορούν να υπαχθούν στα άρθρα 24 και 25 της οδηγίας 77/388/ΕΟΚ (2). Τα άρθρα αυτά ορίζουν ότι οι μικρές επιχειρήσεις μπορούν να τύχουν φορολογικών ελαφρύνσεων ή απλοποίησης των φορολογικών δηλώσεων.

Όμως, στη Γαλλία, η δήλωση συναλλαγών αγαθών, με την οποία υλοποιείται ο κανονισμός για τις στατιστικές των συναλλαγών αγαθών εντός της Κοινότητας, είναι υποχρεωτική για όλους τους επιχειρηματίες των οποίων ο κύκλος εργασιών υπερβαίνει τα 100 000 ευρώ. Όμως, παράλληλα με τη δήλωση αυτή, οι επιχειρηματίες πρέπει να συμπληρώσουν και δηλώσεις ΦΠΑ, οι οποίες ζητούν τα ίδια στοιχεία.

Προκειμένου να απλοποιήσουν τη διαχείριση της επιχείρησής τους, ορισμένοι έμποροι ζητούν το όριο για την υποχρεωτική υποβολή δήλωσης να ανέλθει σε 150 000 ή 200 000 ευρώ.

Ποια είναι η γνώμη η Επιτροπής σχετικά με την πρόταση αυτή; Ποιες είναι οι πιθανές λύσεις για να συνεχίσει να διασφαλίζεται η στατιστική μελέτη των συναλλαγών αγαθών στο εσωτερικό της Κοινότητας, απλοποιώντας τη διαχείριση των επιχειρήσεων;

Απάντηση του κ. Solbes Mira εξ ονόματος της Επιτροπής

(15 Μαίου 2003)

Οι στατιστικές πληροφορίες σχετικά με τις συναλλαγές αγαθών μεταξύ κρατών μελών συλλέγονται βάσει του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 3330/91 του Συμβουλίου της 7ης Νοεμβρίου 1991 για τις στατιστικές των συναλλαγών αγαθών μεταξύ κρατών μελών (ονομαζόμενος «κανονισμός Intrastat»).

Το πεδίο εφαρμογής του κανονισμού αυτού περιορίζεται αυστηρά στη στατιστική και στις περισσότερες χώρες τα στατιστικά στοιχεία συλλέγονται ξεχωριστά από τις πληροφορίες που οι υποκείμενοι σε ΦΠΑ πρέπει εξάλλου να παρέχουν στις εθνικές φορολογικές αρχές για τις ενδοκοινοτικές τους παραδόσεις και αποκτήσεις αγαθών. Δεδομένου ότι η αρμόδια για το Intrastat γαλλική διοίκηση είναι η γενική διεύθυνση τελωνείων και έμμεσων φόρων, η Γαλλία επέλεξε μια στατιστική δήλωση η οποία θα χρησιμοποιείται επίσης για φορολογικούς σκοπούς.

Το όριο απαλλαγής των 100 000 ευρώ, κάτω από το οποίο οι γαλλικές επιχειρήσεις απαλλάσσονται από την παροχή στατιστικών πληροφοριών, απορρέει από την εφαρμογή του κανονισμού Intrastat ο οποίος περιλαμβάνει ένα μηχανισμό ελάχιστων ορίων ώστε ο φόρτος απάντησης που επιβαρύνει τις επιχειρήσεις, ιδίως τις μικρές και μεσαίες, να μην είναι δυσανάλογος προς τους στατιστικούς στόχους. Η Γαλλία, κατ' εφαρμογή αυτού του κανονισμού Intrastat, χρησιμοποιεί και άλλα κατώτατα όρια που επιτρέπουν τη διαβάθμιση της λεπτομέρειας των πληροφοριών που πρέπει να παρέχονται σε συνάρτηση με τη σημασία του εμπορίου των επιχειρήσεων (απλουστευμένες πληροφορίες).

Η Γαλλία είχε ήδη προβεί σε αύξηση του ορίου απαλλαγής την 1η Ιανουαρίου 2001· πριν ανερχόταν σε 38 000 ευρώ. Σύμφωνα με τις πληροφορίες που προσκόμισε η γενική διεύθυνση των γαλλικών τελωνείων, η αύξηση αυτή είχε ως συνέπεια την ενδεχόμενη απαλλαγή περίπου 50 000 επιχειρήσεων των οποίων οι ετήσιες συναλλαγές βρίσκονταν το 2000 κάτω από το νέο όριο· ακόμη, μεταξύ των επιχειρήσεων που υποχρεούνται να υποβάλλουν δήλωση, το ένα τρίτο επωφελείται σήμερα της απλουστευμένης δήλωσης.

Τα στατιστικά κατώτατα όρια, τα οποία βασίζονται στις απαιτήσεις ποιότητας που καθορίζονται από τον κανονισμό Intrastat, είναι διαφορετικά από τα όρια που ενδεχομένως εφαρμόζουν τα κράτη μέλη Kať εφαρμογή της οδηγίας 77/388/ΕΟΚ (3) και ικανοποιούν φορολογικούς σκοπούς και των οποίων επωφελούνται κυρίως συγκεκριμένοι επαγγελματικοί κλάδοι.

Η Επιτροπή θα απευθύνει προσεχώς στο Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο πρόταση νέου κανονισμού Intrastat. O στόχος μιας απάντησης που θα ικανοποιεί τις ανάγκες των χρηστών περιορίζοντας ταυτόχρονα το φόρτο που επιβαρύνει τις επιχειρήσεις θα διατηρηθεί. Μια νέα προσαρμογή των κατώτατων ορίων που εφαρμόζονται στη Γαλλία φαίνεται εφικτή στο πλαίσιο του νέου αυτού κανονισμού που αναμένεται να τεθεί σε ισχύ το 2005.

(1) EE L 316 της 16.11.1991, σελ. 1.

(2) EE L 145 της 13.6.1977, σελ 1.

(3) Οδηγία 77/388/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 17ης Μαΐου 1977 περί εναρμονίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών, των σχετικών με τους φόρους κύκλου εργασιών — Κοινό σύστημα φόρου προστιθεμένης αξίας: ομοιόμορφη φορολογική βάση.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/72

(2004/C 65 E/083)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-1267/03

υποβολή: loannis Marinos (PPE-DE) προς την Επιτροπή

(3 Απριλίου 2003)

Θέμα: Κοινοτικό Πρόγραμμα «ΟΔΥΣΣΕΥΣ» («Ulysse»)

Σύμφωνα με δημοσίευμα του έγκυρου ενημερωτικού δελτίου «Agence Europe» (12.3.2003), η πρώτη φάση του Κοινοτικού προγράμματος «ΟΔΥΣΣΕΥΣ» («Ulysse») για τον έλεγχο της λαθρομετανάστευσης απέτυχε λόγω «έλλειψης κοινής γλώσσας εργασίας και προβλημάτων τεχνικής συμβατότητας τα οποία περιέπλεξαν την εργασία που θα έπρεπε να εκτελεστεί από κοινού από τα 5 ισπανικά, ιταλικά, γαλλικά, βρετανικά και πορτογαλικά πλοία», όπως σημειώνει το έγγραφο των ισπανικών αρχών το οποίο εστάλη στην Ελληνική Προεδρία της ΕΕ.

Το δημοσίευμα αναφέρει επίσης ότι «ούτε ένας λαθρομετανάστης δεν εντοπίστηκε»καθόλη τη διάρκεια της εφαρμογής του Κοινοτικού αυτού Προγράμματος.

Εν τω μεταξύ ο Επίτροπος κ. Βιτορίνο πρότεινε, σύμφωνα με το ίδιο δημοσίευμα, να χωριστεί η Μεσόγειος σε τρεις ζώνες ελέγχου της λαθρομετανάστευσης οι οποίες θα ελέγχονται, αντιστοίχως, από την Ιταλία, την Ελλάδα και την Ισπανία.

Τι καθιστά την Επιτροπή περισσότερο αισιόδοξη για την επιτυχία των Κοινοτικών Πρωτοβουλιών για την πρόληψη της λαθρομετανάστευσης μετά την παραπάνω καταγγελλόμενη αποτυχία; Ποια θα είναι τα ειδικότερα μέτρα που θα εφαρμοστούν στην ευαίσθητη περιοχή του Αιγαίου, πύλη εισόδου χιλιάδων λαθρομεταναστών προς την Ελλάδα και τις υπόλοιπες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης;

Απάντηση του κ. Vitorino εξ ονόματος της Επιτροπής

(15 Μαίου 2003)

Η Επιτροπή δεν συνηθίζει να απαντάει σε άρθρα που δημοσιεύονται στον τύπο.

Ωστόσο, η Επιτροπή θα ήθελε κατά πρώτο λόγο να υπενθυμίσει ότι το πρόγραμμα «ΟΔΥΣΣΕΥΣ» («Ulysse») που εφαρμόστηκε υπ' ευθύνη των ισπανικών αρχών, εντάσσεται στο πλαίσιο των κοινών επιχειρήσεων στα εξωτερικά σύνορα που προβλέπονται από το σχέδιο διαχείρισης των εξωτερικών συνόρων που εκδόθηκε από το Συμβούλιο Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων (ΔΕΥ), την 13η Ιουνίου 2002. Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της Σεβίλλης, (21 και 22 Ιουνίου 2002) χαρακτήρισε τις κοινές επιχειρήσεις ως δράσεις προτεραιότητας.

Η αρμόδια αρχή του Συμβουλίου (η ομάδα εργασίας «SCIFA+») ενέκρινε, μεταξύ άλλων, το πρόγραμμα «Οδυσσεύς» (Ulysse) στο οποίο αναφέρεται στην ερώτησή του το αξιότιμο μέλος του Κοινοβουλίου, και το οποίο αφορά κοινή επιχείρηση που τίθεται σε εφαρμογή από την Ισπανία, με συμμετοχή της Γαλλίας, της Ιταλίας, της Πορτογαλίας και του Ηνωμένου Βασιλείου ως συμμετεχουσών χωρών και άλλων κρατών μελών (όπως η Ελλάδα ή οι Κάτω Χώρες) ή υποψηφίων χωρών (Πολωνία και Λετονία για παράδειγμα) ως παρατηρητών. Σύμφωνα με την περιγραφή της επιχείρησης που παρουσίασε η Ισπανία, στόχος της ήταν η περιπολία πλοίων από πολλά κράτη μέλη προκειμένου να διασφαλισθεί η από κοινού επιτήρηση των εξωτερικών συνόρων των χωρών του Schengen, γεγονός που μεταξύ άλλων θα επιδράσει αποτρεπτικά στην παράνομη μετανάστευση.

Ο στόχος των πιλοτικών σχεδίων και των κοινών επιχειρήσεων είναι, μεταξύ άλλων, να διαπιστωθούν τα προβλήματα (νομικά και επιχειρησιακά) τα οποία αντιμετωπίζουν τα κράτη μέλη κατά τη διάρκεια μιας τέτοιας επιχείρησης. 'Ετσι, τα προβλήματα επικοινωνίας που οφείλονται στη γλώσσα ή τα προβλήματα που αφορούν τη συμβατότητα των εξοπλισμών είναι πραγματικές δυσκολίες που πρέπει να επιλυθούν με την κοινή κατάρτιση ή τη διαλειτουργικότητα των εξοπλισμών. Υπενθυμίζεται ότι οι εν λόγω δυσκολίες είχαν ήδη επισημανθεί στην ανακοίνωση της Επιτροπής για την ολοκληρωμένη διαχείριση των εξωτερικών συνόρων (1).

Όσον αφορά τις λύσεις που μελετάει η Επιτροπή, πρέπει να υπενθυμισθεί ότι στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της Θεσσαλονίκης (20 και 21 Ιουνίου 2003) θα δοθεί η ευκαιρία να επιβεβαιωθεί εάν οι αποφάσεις που ελήφθησαν κατά το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της Σεβίλλης, τον Ιούνιο του 2002, εφαρμόστηκαν ορθά. Γενικότερα, κατά το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της Θεσσαλονίκης θα αξιολογηθούν επίσης τα αποτελέσματα του πρώτου έτους εφαρμογής του σχεδίου διαχείρισης των εξωτερικών συνόρων.

Η Ελληνική προεδρία προετοιμάζει έκθεση που θα υποβληθεί με την ευκαιρία αυτή και η οποία θα αναφέρεται, μεταξύ άλλων, στα συμπεράσματα που εξάγονται από τις κοινές επιχειρήσεις και από τα πιλοτικά σχέδια που τέθηκαν σε εφαρμογή κατά τη διάρκεια της εν λόγω περιόδου. Η Επιτροπή προτίθεται να συμβάλει στην εκπόνηση της έκθεσης αυτής προτείνοντας τον εξορθολογισμό των προγραμματιζoμενων πρωτοβουλιών.

Όσον αφορά τη μνεία που γίνεται σε πρόταση του αρμόδιου μέλους της Επιτροπής για τη Δικαιοσύνη και τις Εσωτερικές Υποθέσεις η οποία αποβλέπει στην οργάνωση της συνεργασίας στη Μεσόγειο σε τρεις ζώνες, η Επιτροπή οφείλει να ενημερώσει το αξιότιμο μέλος ότι η εν λόγω πρόταση υποβλήθηκε από τον σύμβουλο στον οποίο ανατέθηκε η εκπόνηση μελέτης σκοπιμότητας για τη βελτίωση των ελέγχων και την επιτήρηση των εξωτερικών θαλασσίων συνόρων της 'Ενωσης. Τη σύνταξη της μελέτης αυτής ζήτησε το Συμβούλιο από την Επιτροπή. Το εν λόγω μέλος της Επιτροπής παρουσίασε στο Συμβούλιο ΔΕΥ της 27ης και 28ης Φεβρουαρίου 2003, την κατάσταση προόδου των εργασιών του συμβούλου στο εν λόγω θέμα. Η τελική έκθεση για την εν λόγω μελέτη σκοπιμότητας θα είναι διαθέσιμη τον Ιούνιο του 2003.

Ανάλογα με τα συμπεράσματα που θα συναχθούν από τις διάφορες πρωτοβουλίες καθώς και από την προαναφερόμενη μελέτη σκοπιμότητας, η Επιτροπή ή τα κράτη μέλη, σε συνάρτηση με τις αντίστοιχες αρμοδιότητες, θα αποφασίσουν για τη σκοπιμότητα υποβολής νομοθετικών ή/και επιχειρησιακών πρωτοβουλιών που θα τεθούν σε εφαρμογή προκειμένου να επιτευχθούν οι στόχοι που έχουν καθορισθεί στο προαναφερθέν σχέδιο δράσης.

(1) COM(2002)703 τελικό.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/74

(2004/C 65 E/084)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-1351/03

υποβολή: Christopher Huhne (ELDR) προς την Επιτροπή

(10 Απριλίου 2003)

Θέμα: Σύγκλιση των τιμών

Πιστεύει άραγε η Επιτροπή ότι το ευρώ έχει μέχρι στιγμής ενθαρρύνει τη σύγκλιση των τιμών εντός της ζώνης ευρώ, υποβοηθώντας έτσι την ενιαία αγορά και καθιστώντας αποτελεσματικότερο τον τρόπο διάθεσης των οικονομικών πόρων; Θα μπορούσε η Επιτροπή να εκθέσει εν συντομία τα διαθέσιμα στοιχεία;

Απάντηση του κ. Solbes Mira εξ ονόματος της Επιτροπής

(26 Μαίου 2003)

Το ευρώ μπορεί να ενθαρρύνει τη σύγκλιση των τιμών με διάφορους τρόπους. Πρώτον, το ενιαίο νόμισμα εξαλείφει τη διασπορά τιμών που οφείλεται στις διακυμάνσεις των συναλλαγματικών ισοτιμιών και τις διαφορές των νομισματικών πολιτικών εντός της ζώνης της ευρώ. Δεύτερον, η εξάλειψη των διακυμάνσεων των συναλλαγματικών ισοτιμιών μειώνει το κόστος των συναλλαγών και τους κινδύνους που συνδέονται με το διασυνοριακό εμπόριο και τις επενδύσεις. Αυτό τονώνει το διασυνοριακό εμπόριο (1) και τις επενδύσεις, αυξάνει τις ανταγωνιστικές πιέσεις στη ζώνη του ευρώ και, συνεπώς, ευνοεί τη σύγκλιση των τιμών προς τα κάτω. Τρίτον, η εισαγωγή των χαρτονομισμάτων και κερμάτων σε ευρώ αυξάνει τη διαφάνεια των τιμών μεταξύ των προϊόντων στις διάφορες χώρες που συμμετέχουν στη ζώνη του ευρώ πράγμα που αυξάνει τις ανταγωνιστικές πιέσεις και συμβάλλει στην σύγκλιση των τιμών προς τα κάτω. Θεωρητικά, αυτή η μεγαλύτερη διαφάνεια των τιμών θα παρείχε επίσης τη δυνατότητα στις επιχειρήσεις να συντονίζουν πιο εύκολα τις τιμές και θα μπορούσε να οδηγήσει σε σύγκλιση των τιμών προς τα πάνω. Αλλά μία τέτοια συμπεριφορά αντίκειται στους κοινοτικούς και εθνικούς κανόνες ανταγωνισμού.

Το ευρώ δεν θα εξαλείψει κάθε διασπορά τιμών εντός της ζώνης του ευρώ. Θα εξακολουθήσει να υπάρχει διασπορά τιμών οφειλόμενη σε διάφορους παράγοντες, όπως οι διαφορές στους έμμεσους φορολογικούς συντελεστές ή οι εμπορικοί φραγμοί, την αντιμετώπιση των οποίων επιδιώκουν οι κοινοτικές πολιτικές. Επιπλέον, ακόμη και αν υπήρχαν απόλυτα ενοποιημένες αγορές στη ζώνη του ευρώ, η διασπορά των τιμών θα εξακολουθούσε να υπάρχει λόγω διαφορών στις προτιμήσεις και στο κόστος μεταφοράς.

Τα βασικά στοιχεία που χρησιμοποιεί η Επιτροπή για την παρακολούθηση της σύγκλισης του επιπέδου των τιμών στο σύνολο της οικονομίας, είναι κυρίως τα στοιχεία του δείκτη επιπέδου τιμών της Eurostat. Τα στοιχεία αυτά δείχνουν ότι η σύγκλιση του επιπέδου των τιμών στη ζώνη του ευρώ συνεχίστηκε από την εισαγωγή του ευρώ το 1999. Το 1998, η διασπορά του επιπέδου των τιμών (2) στη ζώνη του ευρώ ήταν 12,9 %, αλλά το 2001 (σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα στοιχεία) ήταν 12,3 %. Στην Κοινότητα ως σύνολο, η διασπορά του επιπέδου των τιμών αυξήθηκε ελαφρά μεταξύ 1998 και 2001 είχε μεγαλύτερες διακυμάνσεις. Η διαφορά μεταξύ της εξέλιξης της διασποράς τιμών στη ζώνη του ευρώ και στην Κοινότητα από το 1998 μπορεί να αποδοθεί στην εισαγωγή του ευρώ, παρόλο που το επίπεδο των τιμών επηρεάζεται και από άλλους παράγοντες.

Πίνακας 1 — Διασπορά του επιπέδου τιμών στην ΕΕ και τις χώρες της ζώνης του ευρώ (3)

	1992	1993	1994	1995	1996	1997	1998	1999	2000	2001
ΕΕ 15	18,9	15,5	16,4	18,0	15,8	14,9	14,5	14,7	15,3	14,6
Ζώνη ευρώ	13,7	13	15	16,9	13,8	12,7	12,9	12,8	12,4	12,3

Τα στοιχεία για τους δείκτες του επιπέδου των τιμών πριν το 2000 επηρεάζονται από τη βαθμιαία εισαγωγή του νέου συστήματος των εθνικών λογαριασμών (ΕΣΟΛ 95) από το 1995 (4) Τα στοιχεία για το 2001 είναι προσωρινά.

Το δεύτερο βασικό χαρακτηριστικό των στοιχείων για τη διασπορά του επιπέδου των τιμών είναι ότι κατά τα τελευταία έτη (5) και παρά την εισαγωγή του ευρώ, υπήρξε μία επιβράδυνση της σύγκλισης των τιμών στην Κοινότητα και στη ζώνη του ευρώ. Η επιβράδυνση της σύγκλισης τιμών μπορεί να αποδοθεί εν μέρει στο γεγονός ότι το αρχικό αποτέλεσμα της εσωτερικής αγοράς στη διασπορά τιμών έχει απορροφηθεί. Επίσης, πρέπει να σημειωθεί επί αρκετά έτη πριν από την εισαγωγή του ευρώ υπήρξε μία περίοδος αυξανόμενης σταθερότητας των συναλλαγματικών ισοτιμιών σε πολλές χώρες της ζώνης του ευρώ, πράγμα που σημαίνει ότι ένα μέρος των αποτελεσμάτων των σταθερών συναλλαγματικών ισοτιμιών στη σύγκλιση των τιμών είχε ήδη εκδηλωθεί πριν την εισαγωγή του ευρώ. Στο πλαίσιο αυτό, πρέπει να σημειωθεί ότι η διασπορά τιμών μεταξύ του Βελγίου, της Γερμανίας, της Γαλλίας, του Λουξεμβούργου, των Κάτω Χωρών και της Αυστρίας, οι οποίες γνώρισαν μία μακρά περίοδο σταθερότητας των συναλλαγματικών ισοτιμιών μεταξύ τους, ήταν μόνο 1,3 % το 2001. Επιπλέον, είναι πολύ νωρίς για να αποφανθεί κανείς εάν η εισαγωγή χαρτονομισμάτων και κερμάτων ευρώ τον Ιανουάριο του 2002 θα δώσει νέα ώθηση στη σύγκλιση των τιμών λαμβάνοντας υπόψη ότι τα πιο πρόσφατα στοιχεία αφορούν το 2001.

Τα πιο πρόσφατα στοιχεία για τη σύγκλιση των τιμών για τα επιμέρους προϊόντα υπάρχουν στις ακόλουθες δημοσιεύσεις της Επιτροπής:

—	«Διαφορές τιμών στα αυτοκίνητα εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης την 1η Νοεμβρίου 2002», Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Γενική Διεύθυνση Ανταγωνισμού.

—	«Οικονομική μεταρρύθμιση: έκθεση για τη λειτουργία των κοινοτικών αγορών προϊόντων και κεφαλαίων» (η λεγόμενη «Έκθεση Cardiff» (6), Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Γενική Διεύθυνση Εσωτερικής Αγοράς.

—	«Τιμές ειδών παντοπωλείου στην ΕΕ», μέρος 3Β του πίνακα αποτελεσμάτων της εσωτερικής αγοράς αριθ. 10, Μάιος 2002, Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Γενική Διεύθυνση Εσωτερικής Αγοράς.

—	«Αποτελέσματα μιας μελέτης τιμών σε ευρωπαϊκή κλίμακα», μέρος 3Α του πίνακα αποτελεσμάτων της εσωτερικής αγοράς αριθ. 8, Μάιος 2001, Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Γενική Διεύθυνση Εσωτερικής Αγοράς.

—	«Επίπεδα τιμών και διασπορά τιμών στην ΕΕ», συμπλήρωμα Α, αριθ. 7 Ιούλιος 2001, Ευρωπαϊκή Οικονομία, Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Γενική Διεύθυνση Οικονομικών και Χρηματοδοτικών Υποθέσεων.

Οι δημοσιεύσεις αυτές παρουσιάζουν μία εικόνα αισθητών διαφορών στις τιμές για επιμέρους προϊόντα αλλά με μία τάση σύγκλισης. Παραδείγματος χάρη, η έκθεση για τις τιμές των αυτοκινήτων (στοιχεία Νοεμβρίου 2002) δείχνει ότι οι διαφορές τιμών για τα καινούργια αυτοκίνητα εξακολουθούν να είναι αισθητές, παρόλο που παρατηρείται κάποια σύγκλιση, ιδίως στην ζώνη του ευρώ. Σύμφωνα με την έκθεση Cardiff, από το 1992 έως το 2001 οι τιμές για διάφορα προϊόντα ακολουθούσαν μία ποικιλία τάσεων παρόλο που η συνηθέστερη τάση ήταν η σύγκλιση προς χαμηλότερο επίπεδο τιμών. Οι πίνακες αποτελεσμάτων για την εσωτερική αγορά δείχνουν σημαντικές διαφορές τιμών μεταξύ των κρατών μελών για είδη παντοπωλείου και νοικοκυριού, νωπά τρόφιμα και ηλεκτρονικά είδη ευρείας κατανάλωσης (στοιχεία που συγκεντρώθηκαν το 1999-2000) παρόλο που δεν διαπιστώθηκε η ύπαρξη χωρών με σταθερά υψηλό ή χαμηλό επίπεδο τιμών για όλα τα προϊόντα. Στο συμπλήρωμα Α διαπιστώθηκε ότι η διασπορά τιμών στην Κοινότητα για όλες τις κατηγορίες προϊόντων που ερευνήθηκαν ήταν υψηλότερη από ό,τι στις Ηνωμένες Πολιτείες (στοιχεία για το 1998).

Συνοψίζοντας, φαίνεται ότι υπάρχει μία συνεχής σύγκλιση τιμών στη ζώνη του ευρώ από την εισαγωγή του ευρώ του 1999 ακόμα και αν η διαδικασία αυτή είναι βραδύτερη από ό,τι στη δεκαετία του 90. Πάντως, δεν έχουν μέχρι στιγμής ολοκληρωθεί πολλές μελέτες για το συγκεκριμένο αυτό θέμα, δεδομένου ότι τα σχετικά στοιχεία δεν είναι άμεσα διαθέσιμα και θα πρέπει να περάσουν αρκετά έτη πριν γίνουν πλήρως αισθητά τα αποτελέσματα της εισαγωγής του ευρώ. Η Επιτροπή θα εξακολουθεί να παρακολουθεί από κοντά τα αποτελέσματα του ενιαίου νομίσματος στη σύγκλιση των τιμών.

(1) Τόσο oι Bun και Klaasen (2002) όσο και oι Micco, Stein και Ordoñez (2002) διαπίστωσαν, με βάση εμπειρικά στοιχεία, ότι η ΟΝΕ είχε θετικά αποτελέσματα στις συναλλαγές μεταξύ των χωρών που συμμετείχαν στη ζώνη του ευρώ από τις αρχές του 1999.

(2) Η διασπορά του επιπέδου των τιμών μετρείται εν προκειμένω ως ο συντελεστής διακύμανσης του επιπέδου των τιμών στα συμμετέχοντα κράτη μέλη.

(3) Διασπορά του επιπέδου τιμών στην ΕΕ και τις χώρες της ζώνης του ευρώ.

(4) Περισσότερες πληροφορίες παρέχονται στη δημοσίευση της Eurostat Statistics in Focus 32/2002, «Ισοτιμίες αγοραστικής δύναμης και σχετικοί οικονομικοί δείκτες για την ΕΕ, την ΕΖΕΣ και τις υποψήφιες χώρες: προκαταρκτικά αποτελέσματα για το 2000» που δημοσιεύθηκε στις 30 Ιουλίου 2002.

(5) Το αποτέλεσμα αυτό επιβεβαιώνεται από το J. Η. Rogers (2002) με τη χρησιμοποίηση μιας διαφορετικής σειράς στοιχείων για το επίπεδο των τιμών.

(6) ΨΟΜ(2002)743 τελικό, Δεκέμβριος 2002.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/76

(2004/C 65 E/085)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ρ-1361/03

υποβολή: Roger Helmer (PPE-DE) προς την Επιτροπή

(4 Απριλίου 2003)

Θέμα: Καθαρές εισφορές των καρτών μελών και καθαρά έσοδα προς/από την ΕΕ

Παρακαλώ την Επιτροπή να με πληροφορήσει σχετικά με την καθαρή συνεισφορά και τα έσοδα προς/από την ΕΕ των 15 κρατών μελών για τα έτη 1998, 1999, 2000, 2001 και 2002. Μπορεί επίσης να αναφέρει το ύψος των αναμενόμενων καθαρών εισφορών και εσόδων για τα 15 κράτη μέλη κατά το 2003 και 2004, καθώς και για την διευρυμένη ΕΕ για τα έτη 2005, 2006, 2007 και 2008;

Ενδιαφέρομαι μόνο για τις άμεσες μεταφορές κεφαλαίων και όχι για τις υποτιθέμενες άυλες παροχές.

Απάντηση της κας Schreyer εξ ονόματος της Επιτροπής

(5 Μαίου 2003)

Σε απάντηση στην ερώτησή του, γνωρίζουμε στο Αξιότιμο Μέλος του Κοινοβουλίου τα εξής:

—

Καθαρό δημοσιονομικό αποτέλεσμα των 15 κρατών μελών για την περίοδο 1998-2002

Κάθε έτος η Επιτροπή δημοσιεύει την «Έκθεση Κατανομής Δαπανών». Ο κύριος όγκος της έκθεσης αποτελείται από λεπτομερή ανάλυση των δαπανών της Ένωσης σε κάθε κράτος μέλος. Επί πλέον, η έκθεση περιλαμβάνει στατιστικό παράρτημα με τις δημοσιονομικές δαπάνες και τα έσοδα κάθε κράτους μέλους, συμπεριλαμβανομένου του καθαρού δημοσιονομικού αποτελέσματος. Οι εκθέσεις αυτές ευρίσκονται στο δικτυακό τόπο της Επιτροπής στην ακόλουθη διεύθυνση: http://europa.eu.int/comm/budget/agenda2000/reports_en.htm

Προς ευκολότερη ενημέρωσή τους, αποστέλλεται στο Αξιότιμο Μέλος και τη Γραμματεία του Κοινοβουλίου ο πίνακας που δεικνύει το καθαρό δημοσιονομικό αποτέλεσμα για κάθε κράτος μέλος για την περίοδο 1995-2001.

Το καθαρό δημοσιονομικό αποτέλεσμα για το έτος 2002 θα είναι διαθέσιμο τον Σεπτέμβριο 2003.

—

Πρόβλεψη του καθαρού δημοσιονομικού αποτελέσματος για τα 15 κράτη μέλη για την περίοδο 2003-2008

Η Επιτροπή δεν δημοσιεύει προβλέψεις σχετικά με τα καθαρά δημοσιονομικά ισοζύγια των κρατών μελών.

Εντούτοις, η Επιτροπή υπολόγισε το πρόσθετο δημοσιονομικό βάρος για τα 15 κράτη μέλη σχετικά με την προσχώρηση των 10 νέων κρατών μελών για την περίοδο 2004-2006. Αν ληφθούν υπόψη οι προβλεπόμενες πληρωμές προς τα νέα κράτη μέλη καθώς και οι δικές τους συνεισφορές ιδίων πόρων προς τον προϋπολογισμό της Ένωσης, το πρόσθετο δημοσιονομικό βάρος για τα σημερινά 15 κράτη μέλη εκτιμάται ως εξής:

	Κόστος εκφραζόμενο σε εκατ. ευρώ, σε τιμές 1999	Κόστος εκφραζόμενο σε ποσοστό του ακαθάριστου εθνικού εισοδήματος των 1 5 κρατών μελών
2004	1,404	0,016
2005	3,791	0,042
2006	5,139	0,055
2004-2006	10,333	0,038

Το δημοσιονομικό αυτό βάρος υποβαστάζουν αναλογικά όλα τα σημερινά κράτη μέλη, πλην του Ηνωμένου Βασιλείου, το οποίο καταβάλλει σημαντικά λιγότερο λόγω του μηχανισμού αντιστάθμισης του Ηνωμένου Βασιλείου.

—

Πρόβλεψη του καθαρού δημοσιονομικού αποτελέσματος για τα νέα κράτη μέλη για την περίοδο 2004-2006

Τα στοιχεία αυτά υπολογίστηκαν για την ανάγκη των διαπραγματεύσεων προσχώρησης. Ο πίνακας με τα προβλεπόμενα καθαρά δημοσιονομικά αποτελέσματα για καθένα των 10 νέων κρατών μελών αποστέλλεται απευθείας στο Αξιότιμο Μέλος και τη Γραμματεία του Κοινοβουλίου.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/77

(2004/C 65 E/086)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-1394/03

υποβολή: Caroline Lucas (Verts/ALE) προς την Επιτροπή

(16 Απριλίου 2003)

Θέμα: Η Υπηρεσία Τροφίμων και Κτηνιατρικών Θεμάτων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην Ιρλανδία

Θα μπορούσε η Επιτροπή να αναφέρει ποιες εταιρείες ήταν υπεύθυνες για τη μελέτη και την κατασκευή των Γραφείων Τροφίμων και Κτηνιατρικών Θεμάτων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην Ιρλανδία;

Θα μπορούσε επίσης η Επιτροπή να προσκομίσει:

1.	έναν κατάλογο με όλα τα προϊόντα ξυλείας που χρησιμοποιήθηκαν για την κατασκευή των εν λόγω γραφείων, καθώς και λεπτομέρειες όσον αφορά α) τις ποσότητες των προϊόντων που χρησιμοποιήθηκαν, β) τη χώρα προέλευσης των προϊόντων αυτών και γ) τις εταιρείες που προμήθευσαν την ξυλεία;

2.	τα αντίγραφα όλων των συμβάσεων που αποδεικνύουν ότι εφαρμόστηκαν οι αρχές της νομιμότητας και της φιλικότητας προς το περιβάλλον για την ξυλεία που χρησιμοποιήθηκε στο κτήριο, όπου στεγάζονται τα γραφεία;

3.	τα αντίγραφα των δικαιολογητικών που προσκόμισαν οι προμηθευτές όλων των προϊόντων ξυλείας που χρησιμοποιήθηκαν στα νέα αυτά γραφεία, για να διαβεβαιώσουν ότι όλα τα προϊόντα προέρχονται από νόμιμες και υποκείμενες σε βιώσιμη διαχείριση πηγές;

Απάντηση του κ. Kinnock εξ ονόματος της Επιτροπής

(19 Ιουνίου 2003)

Το Γραφείο Τροφίμων και Κτηνιατρικών Θεμάτων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στο Grange της Ιρλανδίας κατασκευάστηκε μέσω της Υπηρεσίας Δημοσίων Έργων (OPW) στο Δουβλίνο. Το κτίριο σχεδιάστηκε από το Τμήμα Αρχιτεκτονικών Υπηρεσιών της OPW και η σύμβαση κατασκευής, μετά από διαγωνισμό, ανατέθηκε στην Michael Mc Namara & Co.

Οι λεπτομέρειες για τα είδη σκληρής ξυλείας που χρησιμοποιήθηκαν στην κατασκευή στο Grange έχουν ως εξής:

Είδος	Πηγή	Ποσότητα (σε m3)
Δρυς	ΗΠΑ και Ευρώπη	500
Οξιά	Ευρώπη	8,83
Μελιά	ΗΠΑ και Ευρώπη	28,45
Ερυθρελάτη	Σκανδιναβία/Καναδάς	72,92
Κερασιά	ΗΠΑ	9,62

Όλη η ανωτέρω ξυλεία προβλεπόταν στις συμβατικές ποσότητες και η προμήθειά της έγινε από την «Smee» του Liverpool.

Επιπλέον των ανωτέρω, μια τεχνική μεταβολή που προέκυψε στη διάρκεια της εκτέλεσης της σύμβασης απαιτούσε τη χρήση μικρής ποσότητας Iroko. Αυτή αποκτήθηκε επίσης μέσω της Smee από αειφόρο πηγή και ανερχόταν σε 2,72 m3.

Η κατασκευή στο Grange εκτελέστηκε σύμφωνα με τις προδιαγραφές της σύμβασης, οι οποίες είχαν εκδοθεί από το Τμήμα Αρχιτεκτονικών Υπηρεσιών της OPW που περιλαμβάνει στις προδιαγραφές της την απαίτηση για αειφόρο ξυλεία από το 1987. Οι προδιαγραφές παραπέμπουν επίσης στην Σύμβαση Διεθνούς Εμπορίου Απειλουμένων Ειδών για τα προϊόντα που δεν μπορούν να προσδιοριστούν ειδικότερα.

Η εταιρία, Smee του Liverpool, αποτελεί εγγεγραμμένο πιστοποιημένο εισαγωγέα αμερικανικής και ευρωπαϊκής σκληρής ξυλείας.

Το 2002, το Γραφείο Τροφίμων και Κτηνιατρικών Θεμάτων στο Grange κέρδισε το βραβείο αειφορίας An Taisce για το 2002. Η An Taisce είναι μια μη κυβερνητική οργάνωση και αποτελεί εθνικό οργανισμό ειδικευμένο στην πολιτιστική κληρονομιά και τη διατήρησή της.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/78

(2004/C 65 E/087)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-1405/03

υποβολή: Herbert Bösch (PSE) προς την Επιτροπή

(23 Απριλίου 2003)

Θέμα: Πολιτική προσωπικού της Επιτροπής

Από δυο χρόνια περίπου, η Αντιπροσωπεία της Επιτροπής στη Βιέννη προσελκύει την προσοχή με τις μεθόδους διαχείρισης του προσωπικού. Συγκεκριμένα, προσλαμβάνει προσωπικό στη βάση σύμβασης έργου, για διάφορες δραστηριότητες, εν αγνοία της Επιτροπής στις Βρυξέλλες. Κατά τη διάρκεια ελέγχων της Επιτροπής των Βρυξελλών, οι εργαζόμενοι αυτοί πρέπει να «εξαφανιστούν», δηλαδή παίρνουν την εντολή να μην εργαστούν, τις ημέρες αυτές, στους χώρους της Αντιπροσωπείας της Επιτροπής αλλά να συνεχίσουν να εργάζονται κατόίκον. Στο μεταξύ, η Επιτροπή έχει ήδη καταδικαστεί, σε μια περίπτωση, από αυστριακό εργατικό και κοινωνικό δικαστήριο, ενώ διεξάγονται τώρα έρευνες από την OLAF.

Τον τελευταίο καιρό, ο πρώην αναπληρωτής της Αντιπροσωπείας της Επιτροπής στη Βιέννη, Hatto Käfer, εργάζεται ως προϊστάμενος του Τμήματος Τύπου και Πληροφοριών στο Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων και ως εκ τούτου προήχθη από το βαθμό Α5 στο βαθμό A3. Στην περίπτωση ενός ελέγχου της Αντιπροσωπείας, στον οποίον προέβη η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ο κ. Käfer υπήρξε το πρόσωπο το οποίο έδινε τη γραπτή εντολή σε όλους τους συμβασιούχους να εργασθούν κατόίκον και να μην εμφανιστούν στην Αντιπροσωπεία.

Ο Alberto Hasson, που εκείνο τον καιρό ήταν υπεύθυνος για τις αντιπροσωπείες στα κράτη μέλη, είναι τώρα κατάναπλήρωση διευθυντής όλης της διοικητικής υπηρεσίας της Γενικής Διεύθυνσης Τύπου και Πληροφοριών και θα μονιμοποιηθεί σε λίγο καιρό ως διευθυντής στη θέση του διευθυντή. Ο κ. Hasson είναι ένας εκ των ατόμων που είχαν την κύρια ευθύνη για την Αντιπροσωπεία της Επιτροπής στη Βιέννη και είναι, μεταξύ άλλων, υπεύθυνος για την άνευ προειδοποιήσεως απόλυση της συνδικαλιστικής εκπροσώπου του προσωπικού της Αντιπροσωπείας.

Ανταποκρίνεται στις συνήθειες της Επιτροπής να δίνει προαγωγές στους υπαλλήλους που τους αφορά υπό εξέλιξη διοικητική έρευνα;

Σε καταφατική περίπτωση, σε ποιες άλλες περιπτώσεις η Επιτροπή ενήργησε κατά παρόμοιο τρόπο;

Σε αρνητική απάντηση, τι μέτρα λαμβάνει η Επιτροπή σε παρόμοιες περιπτώσεις;

Απάντηση του κ. Prodi εξ ονόματος της Επιτροπής

(15 Ιουλίου 2003)

Η ερώτηση προβαίνει σε ισχυρισμούς αναφέροντας ονομαστικά ορισμένους υπαλλήλους της Επιτροπής, θίγοντας με τον τρόπο αυτό τη φήμη τους και καταπατώντας την αρχή που εφαρμόζεται για κάθε άτομο να θεωρείται αθώος μέχρις αποδείξεως του εναντίου. Μπορεί εξάλλου να βλάψει τη διοικητική και νομική υπόσταση των εν λόγω υπαλλήλων.

Η Επιτροπή επιθυμεί να προβεί στις ακόλουθες διορθώσεις ως προς ορισμένα σημεία που αναφέρει το Αξιότιμο Μέλος του Κοινοβουλίου:

—	Όσον αφορά την κάλυψη της θέσεως του γενικού διευθυντή στη ΓΔ Τύπου, η διαδικασία πρόσληψης ευρίσκεται εν εξελίξει.

—	Ο δεύτερος υπάλληλος που αναφέρεται στην ερώτηση ήταν αρμόδιος για το προσωπικό και τη διοίκηση στη ΓΔ Τύπου (έδρα και αντιπροσωπείες), και όχι ειδικά για τις αντιπροσωπείες της Επιτροπής στα κράτη μέλη.

—	Η απόφαση απόλυσης χωρίς προειδοποίηση τοπικού υπαλλήλου ελήφθη από την αρμόδια για τη σύναψη συμβάσεων αρχή, με αυστηρή τήρηση των ισχυόντων κανόνων. Η εν λόγω τοπική υπάλληλος δεν είχε την ιδιότητα της «εκπροσώπου του προσωπικού» (Betriebsrätin).

—	Όσον αφορά τον πρώην αναπληρωτή διευθυντή της αντιπροσωπείας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην Αυστρία, η Επιτροπή επιθυμεί να διευκρινίσει ότι δεν της επιτρέπεται να σχολιάσει απόφαση διορισμού που έχει ληφθεί από άλλο όργανο.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/79

(2004/C 65 E/088)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-1411/03

υποβολή: loannis Marinos (PPE-DE) και Stavros Xarchakos (PPE-DE) προς το Συμβούλιο

(23 Απριλίου 2003)

Θέμα: Εφαρμογή του Προγράμματος Interreg στην Αλβανία

Σύμφωνα με καταγγελίες εκπροσώπων της ελληνικής εθνικής μειονότητας της Νοτίου Αλβανίας και του βουλευτή του Αλβανικού Κοινοβουλίου κ. Καραμέλου, σε πρόσφατη συνέντευξη τύπου (2.4.2003) στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, τα κονδύλια του Κοινοτικού Προγράμματος Interreg II που αφορούσαν παρέμβαση ένθεν κακείθεν της Ελληνοαλβανικής μεθορίου χρησιμοποιήθηκαν μόνο σε ποσοστό 30 %, ενώ το Interreg III (το οποίο δημιουργήθηκε για την περίοδο 2000-2006) δεν έχει αρχίσει ακόμη να εφαρμόζεται. Αποτέλεσμα όλων αυτών είναι να μην ενισχύονται από κοινοτικές πηγές έργα και πρωτοβουλίες βελτίωσης της θέσης της διεθνώς αναγνωρισμένης ελληνικής μειονότητας της Νοτίου Αλβανίας, μιας μειονότητας που υπέστη επί δεκαετίες τον διωγμό του τυραννικού και ολοκληρωτικού καθεστώτος του Χότζα και ακόμη δεν απολαμβάνει τα στοιχειώδη δημοκρατικά δικαιώματα που της αναλογούν, όπως έχουν άλλωστε κατ' επανάληψη επισημάνει τα Όργανα της ΕΕ. Οι ίδιοι εκπρόσωποι τόνισαν κατά την παρουσία τους στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ότι — 12 χρόνια μετά την κατάρρευση του παραπάνω καθεστώτος — καμία απογραφή του συνολικού ελληνικού πληθυσμού της Αλβανίας δεν έχει διενεργηθεί κατά τα πρότυπα που ισχύουν σε όλες τις ευνομούμενες ευρωπαϊκές χώρες.

Ισχύουν τα παραπάνω στοιχεία για την εφαρμογή των Interreg II και III; Αν ναι, πού οφείλεται αυτή η καθυστέρηση η οποία έχει αντίκτυπο στην ποιότητα ζωής των χιλιάδων Ελλήνων και Αλβανών που διαβιούν στη Νότιο Αλβανία; Πώς σκοπεύει το Συμβούλιο να επιβάλει στην Αλβανία τη διενέργεια μιας αξιόπιστης και σύμφωνης με τα ευρωπαϊκά πρότυπα απογραφής του αλβανικού πληθυσμού ώστε να αποτυπωθεί το μέγεθος της ελληνικής αλλά και των υπόλοιπων μειονοτήτων (Τσιγγάνων, Ρομ, Σλάβων κ.α.) που ζουν στην χώρα αυτή;

Απάντηση

(17 Νοεμβριου 2003)

Το Συμβούλιο δεν είναι σε θέση να επιβεβαιώσει τις πληροφορίες που αναφέρουν οι αξιότιμοι κκ. Βουλευτές. Σύμφωνα με το Κεφάλαιο III «Κοινοτικές πρωτοβουλίες» του τίτλου II του κανονισμού αριθ. 1260/1999 του Συμβουλίου της 21ης Ιουνίου 1999 περί γενικών διατάξεων για τα διαρθρωτικά Ταμεία, η Επιτροπή θεσπίζει κατευθύνσεις που περιγράφουν, για κάθε πρωτοβουλία, τους στόχους, το πεδίο εφαρμογής και την ενδεδειγμένη μέθοδο εφαρμογής. Κατ' εφαρμογήν των διατάξεων αυτών, η Επιτροπή ενέκρινε την ανακοίνωση της 28ης Απριλίου 2000 με τις κατευθυντήριες γραμμές του προγράμματος Interreg III. Σύμφωνα δε με την εν λόγω ανακοίνωση, αποτελεί ευθύνη της Επιτροπής να παρακολουθεί, να υλοποιεί και να αξιολογεί τις παρεμβάσεις που καλύπτονται από την εν λόγω κοινοτική πρωτοβουλία.

2.	Το Συμβούλιο εξέφρασε την ικανοποίησή του για τη δέσμευση της Αλβανίας στα πλαίσια της κοινής συμβουλευτικής ομάδας να προσπαθήσει να προσκομίσει ακριβή δεδομένα σχετικά με το μέγεθος των μειονοτήτων της, το αργότερο έως τα τέλη του 2003.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/79

(2004/C 65 E/089)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ρ-1421/03

υποβολή: Pernille Frahm (GUE/NGL) προς την Επιτροπή

(15 Απριλίου 2003)

Θέμα: Αγροτική πολιτική

Σε ποιο ποσό ανέρχεται, σύμφωνα με τους υπολογισμούς της Επιτροπής, η «Producer Support Estimate» (Εκτίμηση Στήριξης των Παραγωγών) ως αποτέλεσμα της αγροτικής πολιτικής της ΕΕ, ποιο μέρος αντιπροσωπεύει η «Market Price Support» (Στήριξη των Τιμών της Αγοράς) και ποιο μέρος των συγκεκριμένων ποσών αφορά διάφορα προϊόντα όπως η ζάχαρη, το βόειο κρέας, τα γαλακτοκομικά, το σιτάρι και τα λαχανικά;

Συμπληρωματική απάντηση του κ. Fischler εξ ονόματος της Επιτροπής

(2 Ιουνίου 2003)

Η συνολική εκτίμηση στήριξης του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ), εκ των οποίων η εκτίμηση στήριξης παραγωγών (ΕΣΠ) υπολογίζει το τμήμα των οικονομικών μεταβιβάσεων από τους καταναλωτές και τους φορολογούμενους υπέρ των γεωργών, στο ακαθάριστο γεωργικό εισόδημα που προκύπτει από την παραγωγή προϊόντων, και δημιουργήθηκε για να αξιολογηθεί η στήριξη που παρέχει ο ΟΟΣΑ στον γεωργικό τομέα ως επακόλουθο των πολιτικών που θεσπίστηκαν· οι δημοσιονομικές πληρωμές αποτελούν μόνο ένα τμήμα της στήριξης αυτής.

Ωστόσο, η μεθοδολογία που χρησιμοποιήθηκε παρουσιάζει αδυναμίες, εφόσον ο υπολογισμός των εν λόγω οικονομικών μεταβιβάσεων (εκφραζόμενων θεωρητικά σε ευρώ ή USD ή άλλα εθνικά νομίσματα) πραγματοποιείται ανάλογα με τη διαφορά μεταξύ της εγχώριας τιμής και της διεθνούς τιμής της αγοράς που καθορίζονται σε αντίξοες συνθήκες αγοράς. Έχει ως αποτέλεσμα περισσότερες διακυμάνσεις των τιμών της αγοράς που αυξάνονται με την εφαρμογή των ισοτιμιών των νομισμάτων που αποτελούν έκφραση της συνολικής οικονομικής τάσης και της νομισματικής κερδοσκοπίας. Δηλαδή, ακόμη και αν δεν αλλάξει η πολιτική, το ΕΣΠ μπορεί να αυξηθεί ή να μειωθεί λόγω των παραμέτρων αυτών.

Κατά τα τελευταία έτη, ο ΟΟΣΑ τόνισε ότι ορισμένα μέτρα στήριξης του εμπορίου, της αγοράς και της παραγωγής προκαλούν στρέβλωση (στήριξη των τιμών της αγοράς, πληρωμές που αφορούν εισροές και εκροές) και τα συσχέτισε με την λιγότερο ή καθόλου στρεβλωτική πολιτική της αποσυνδεδεμένης στήριξης όπως, οι στρεμματικές ενισχύσεις, η άμεση στήριξη του γεωργικού εισοδήματος, οι πληρωμές που βασίζονται σε ιστορικά δεδομένα, κλπ.

Ενώ η Επιτροπή τόνιζε συνέχεια τις ελλείψεις και τις παρερμηνείες της υφιστάμενης μεθοδολογίας π.χ. την υπερεκτίμηση των οικονομικών μεταβιβάσεων, ήταν πολύ προσεκτική σχετικά με τις δυσμενείς επιπτώσεις ορισμένων πολιτικών στην εσωτερική και διεθνή αγορά και με το ποσό της ενίσχυσης αυτής που αφορά άμεσα την γεωργική εκμετάλλευση (αποτελεσματικότητα της μεταβίβασης των εισοδημάτων).

Στην «μεταρρύθμιση της Κοινής Γεωργικής Πολιτικής (ΚΓΠ) — μια μακροπρόθεσμη προοπτική για την αειφόρο γεωργία» η Επιτροπή προτείνει πολιτικές που θα μειώσουν το στρεβλωτικό χαρακτήρα των ενισχύσεων, ενώ θα εξασφαλίσουν ταυτόχρονα τη βιωσιμότητα και την επιχειρηματικότητα για τους γεωργούς μέσω των αποσυνδεδεμένων μέτρων ως αντάλλαγμα για το υψηλό επίπεδο ορθών γεωργικών πρακτικών, συμπεριλαμβανομένης της βελτίωσης της προστασίας του περιβάλλοντος. Λόγω της αποσύνδεσης, το τμήμα του εισοδήματος που ο γεωργός λαμβάνει από τα μέτρα στήριξης θα αυξηθεί σημαντικά, ενώ τα στρεβλωτικά μέτρα, όπως η στήριξη των τιμών της αγοράς θα μειωθούν δραστικά.

Ο ΟΟΣΑ εκτιμά σε 100 266 δισεκατομμύρια ευρώ κατά μέσο όρο το συνολικό ποσό της εκτίμησης στήριξης των παραγωγών για την περίοδο 2000-2002, εκ των οποίων 57 %, δηλαδή 56 820 δισεκατομμύρια ευρώ για τη στήριξη των τιμών της αγοράς (ΣΤΑ) εκ των οποίων 40 % μπορούν να χορηγηθούν άμεσα για ειδικά μέτρα στήριξης των τιμών προϊόντων. Λόγω μίας σειράς παραγόντων, όπως οι τιμές αναφοράς, οι ισοτιμίες, κλπ. τα αριθμητικά στοιχεία αυτά υπερεκτιμούνται και δεν λαμβάνουν υπόψη το 29 % της γεωργικής παραγωγής για το οποίο το επίπεδο στήριξης είναι πολύ χαμηλό ή δεν υφίσταται (όπως τα οπωροκηπευτικά, το κρασί, τα άνθη και τα διακοσμητικά φυτά, κλπ.) δηλαδή, η πολιτική που εφαρμόζεται στο 71 % των προϊόντων παρεκτείνεται στις υπόλοιπες καλλιέργειες.

Όσον αφορά τα ανωτέρω προϊόντα, τα ποσά για τη στήριξη των τιμών αγοράς εκτιμάται από τον ΟΟΣΑ σε: 1 131 δισεκατομμύρια ευρώ για τη ζάχαρη, 15 364 δισεκατομμύρια ευρώ για το βόειο κρέας (κυρίως λόγω των μέτρων που λήφθηκαν για την σπογγώδη εγκεφαλοπάθεια των βοοειδών (ΣΕΒ)), 7.71 δισεκατομμύρια ευρώ για το γάλα και 4 488 δισεκατομμύρια ευρώ για το σιτάρι. Όπως αναφέρθηκε ανωτέρω, τα οπωροκηπευτικά, εκτός από τα γεώμηλα, δεν περιλαμβάνονται στο 71 % της ΕΣΠ. Ωστόσο, όλα τα άλλα προϊόντα αντιπροσωπεύουν μόνο 5 674 δισεκατομμύρια ευρώ.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/81

(2004/C 65 E/090)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ρ-1425/03

υποβολή: Dorette Corbey (PSE) προς την Επιτροπή

(15 Απριλίου 2003)

Θέμα: Οδηγία για τις συσκευασίες και τα απορρίμματα συσκευασιών

Επί του παρόντος αναθεωρείται η οδηγία για τις συσκευασίες και τα απορρίμματα συσκευασιών (94/62/ΕΚ) (1). Η οδηγία προβλέπει στο άρθρο 6 ποσοτικούς στόχους ανάκτησης και ανακύκλωσης των απορριμμάτων συσκευασιών. Η διατύπωση της εισαγωγής του άρθρου 6 έχει ως εξής:

Προκειμένου να συμμορφωθούν προς τους στόχους της παρούσας οδηγίας, τα κράτη μέλη λαμβάνουν τα αναγκαία μέτρα προκειμένου να επιτύχουν τους ακόλουθους ποσοτικούς στόχους, που καλύπτουν ολόκληρο το έδαφóς τους …

Μπορεί να επιβεβαιώσει η Επιτροπή ότι η υλοποίηση των στόχων ανάκτησης και ανακύκλωσης είναι αρκούντως δεσμευτική για τα κράτη μέλη;

Μπορεί να επιβεβαιώσει η Επιτροπή ότι ως θεματοφύλακας της ορθής μεταφοράς, τήρησης και εφαρμογής του κοινοτικού δικαίου θα καταγγείλει τα κράτη μέλη εκείνα τα οποία δεν πραγματοποιούν τους στόχους που αναφέρονται στο άρθρο 6;

Συμφωνεί η Επιτροπή με την άποψή μου ότι τα μέτρα που πρέπει να λάβουν τα κράτη μέλη αποτελούν μόνον ένα μέσο για να τηρήσουν τις δεσμεύσεις που απορρέουν από το άρθρο 6 και όχι αυτόν καθεαυτό τον σκοπό;

Απάντηση της κας Wallström εξ ονόματος της Επιτροπής

(3 Ιουνίου 2003)

Η επίτευξη των στόχων ανάκτησης και ανακύκλωσης αποτελεί νόμιμη υποχρέωση των κρατών μελών, όπως επιβάλλεται από το άρθρο 6 της οδηγίας 94/62/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 20ης Δεκεμβρίου 1994, για τις συσκευασίες και τα απορρίμματα συσκευασίας. Η Επιτροπή είναι σε θέση να επιβεβαιώσει ότι θα εκπληρώσει το ρόλο του ως θεματοφύλακα της συνθήκης ΕΚ και θα παρακολουθήσει στην πράξη την πορεία των υποθέσεων μη συμμόρφωσης σε συνάρτηση με τους στόχους της οδηγίας. Τα μέτρα αυτά θα συμπεριλάβουν, εφόσον χρειάζεται, την κίνηση των διαδικασιών επί παραβάσει βάσει του άρθρου 226 της συνθήκης ΕΚ.

Όπως ορίζεται στο άρθρο 6 της οδηγίας 94/62/ΕΟΚ, τα κράτη μέλη λαμβάνουν τα αναγκαία μέτρα προκειμένου να επιτύχουν τους στόχους που καθορίζονται από την εν λόγω διάταξη. Τα κράτη μέλη έχουν τη δυνατότητα να επιλέξουν τα μέσα που χρησιμοποιούν για την επίτευξη των προαναφερόμενων στόχων, υπό τον όρο ότι τηρούνται οι διατάξεις της κοινοτικής νομοθεσίας.

(1) EE L 365 της 31.12.1994, σελ. 10.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/81

(2004/C 65 E/091)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-1448/03

υποβολή: Chris Davies (ELDR) προς την Επιτροπή

(28 Απριλίου 2003)

Θέμα: Ραδιενεργά καύσιμα και απόβλητα

Ποιές απαιτήσεις ορίζει η Επιτροπή για την ασφάλεια της μεταφοράς ραδιενεργών καυσίμων και αποβλήτων δια θαλάσσης στα ευρωπαϊκά ύδατα;

'Εχει εκφράσει η Επιτροπή ιδιαίτερη ανησυχία σχετικά με τη μεταφορά καυσίμων μεικτού οξειδίου πλουτωνίου και ουρανίου (ΜΟΧ) προς και από τις πυρηνικές εγκαταστάσεις επανεπεξεργασίας του Sellafield στην Cumbria του Ηνωμένου Βασιλείου;

Απάντηση της κας de Palacio εξ ονόματος της Επιτροπής

(26 Μαίου 2003)

Παρακαλείται το Αξιότιμο Μέλος του Κοινοβουλίου να ανατρέξει στις προγενέστερες απαντήσεις της Επιτροπής σε ανάλογα ή σχετιζόμενα ζητήματα, στις οποίες θα μπορέσει να βρει πρόσθετα στοιχεία (Η-0398/01 του κου Fitzsimons, την ώρα των ερωτήσεων στην σύνοδο του Μαΐου 2001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (1), Ε-3277/01 της κας Breyer (2), Η-0501/02, του κου Fitzsimons την ώρα των ερωτήσεων στην σύνοδο του Ιουλίου 2002 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (3) και Ρ-1904/02της κας Doyle (4)).

Οι διεθνείς μεταφορές ραδιενεργών υλικών διέπονται από την διεθνή νομοθεσία, όπως, λόγου χάριν, από τους κανόνες του Διεθνούς Ναυτιλιακού Οργανισμού (ΔΝΟ) στην περίπτωση των θαλάσσιων μεταφορών, από την κοινοτική νομοθεσία και από τη νομοθεσία για τις διαδικασίες των κρατών αποστολής, υποδοχής και διαμετακόμισης.

Επιπλέον, η Οδηγία 93/75/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 13ης Σεπτεμβρίου 1993 για τις ελάχιστες προδιαγραφές που απαιτούνται για τα πλοία τα οποία κατευθύνονται σε ή αποπλέουν από κοινοτικούς λιμένες μεταφέροντας επικίνδυνα ή ρυπογόνα εμπορεύματα (5), επιβάλλει στον φορέα εκμετάλλευσης των εν λόγω πλοίων την υποχρέωση να γνωστοποιεί, πριν από την αναχώρηση, στην αρμόδια αρχή του κράτους μέλους, τα σχετικά με τον προορισμό, το προβλεπόμενο δρομολόγιο και τη φύση των μεταφερόμενων επικίνδυνων εμπορευμάτων.

Στο Ηνωμένο Βασίλειο, το καύσιμο μεικτού οξειδίου (ΜΟΧ) υπόκειται σε κανονιστικό έλεγχο, στο πλαίσιο του καθεστώτος διασφαλίσεων. Η Επιτροπή οφείλει να εξασφαλίζει, μέσω των διασφαλίσεων Euratom, την εφαρμογή του καθεστώτος διασφαλίσεων.

Οι σχετικές με την ασφάλεια υλικών και προσώπων ρυθμίσεις για τους εν λόγω τύπους εμπορευμάτων, πρέπει να τηρούν τις διεθνείς και εθνικές διατάξεις που αφορούν τη μεταφορά ραδιενεργών υλικών. Εναπόκειται στις εθνικές αρχές να εξασφαλίζουν τη συμμόρφωση με τις εν λόγω διατάξεις.

Το Office of Civil Nuclear Security (OCNS) του Ηνωμένου Βασιλείου είναι υπεύθυνο για τις ρυθμίσεις που αφορούν την ασφαλή μεταφορά «ευαίσθητων κατηγοριών» πυρηνικών υλικών από μη στρατιωτικούς πυρηνικούς φορείς εκμετάλλευσης. Στο πλαίσιο αυτό, το εν λόγω Γραφείο αποτελεί την υποδειχθείσα — στο πλαίσιο της Σύμβασης για την υλική προστασία των πυρηνικών υλικών — αρμόδια εθνική αρχή για τις μεταφορές προς και από υπερπόντιους λιμένες.

Οι σχετικές με την ασφάλεια ρυθμίσεις για μεταφορές ΜΟΧ μεταξύ της Ιαπωνίας και του Ηνωμένου Βασιλείου εξετάστηκαν, επίσης, από τις ρυθμιστικές αρχές των Ηνωμένων Πολιτειών και της Ιαπωνίας. Όλες οι αρχές ασφαλείας εξέφρασαν την άποψη ότι οι σχετικές με την ασφάλεια ρυθμίσεις ήταν «αρκετά ισχυρές ώστε να αντιμετωπίσουν κάθε ενδεχόμενη απειλή».

Υπό το φως των ανωτέρω, κρίνεται ότι οι μεταφορές καυσίμου ΜΟΧ προς και από το Ηνωμένο Βασίλειο συνοδεύονται από επαρκή μέτρα για την ασφάλεια προσώπων και υλικών.

(1) Γραπτή απάντηση της 15.5.2001.

(2) ΕΕ C 172 Ε της 18.7.2002.

(3) Γραπτή απάντηση τηςf 2.7.2002.

(4) ΕΕ C 277 της 14.11.2002.

(5) EE L 247 της 5.10.1993.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/83

(2004/C 65 E/093)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ρ-1508/03

υποβολή: Gabriele Statiner (PPE-DE) προς την Επιτροπή

(28 Απριλίου 2003)

Θέμα: Θέση του προϋπολογισμού Α-1090 — Βελτιώσεις των αμοιβών των Επιτρόπων

Τα μέλη της Επιτροπής επωφελούνται επί σειράν ετών από βελτιώσεις των αμοιβών τους μεταφέροντας μέρος τους σε άλλα κράτη της ΕΕ αντί να τους καταβάλλονται σε λογαριασμό του τόπου εργασίας τους, στις Βρυξέλλες, οπότε επωφελούνται από τους λεγόμενους «διορθωτικούς συντελεστές». Για να δικαιολογηθεί η κατάσταση αυτή, η Επιτροπή υπέδειξε (βλ. απάντηση στη γραπτή ερώτηση Ρ-1805/02 (1)) ότι το Συμβούλιο και το Κοινοβούλιο είχαν κάθε χρόνο θέσει σε διάθεση τις αναγκαίες πιστώσεις για τις μεταφορές αυτές και αυτές προβλέπονταν ρητά στα σχετικά σχόλια του Προϋπολογισμού.

Μέχρι το οικονομικό έτος 2002, η αντίστοιχη θέση του προϋπολογισμού (Α-1090 — Αναπροσαρμογές του καθεστώτος χρηματικών απολαβών/Διορθωτικός συντελεστής) συμπληρωνόταν με την ακόλουθη παρατήρηση: «Η πίστωση αυτή (…) προορίζεται να καλύψει τους διορθωτικούς συντελεστές που εφαρμόζονται σε μέρος των αποδοχών που μεταφέρονται σε χώρα άλλη από εκείνη της χώρας διορισμού». Το σχόλιο αυτό προτάθηκε εκ νέου από την Επιτροπή στο προσχέδιο προϋπολογισμού 2003. Καταργήθηκε από το Συμβούλιο σε πρώτη ανάγνωση. Η κατάργηση αυτή έγινε δεκτή από το Κοινοβούλιο.

Τι συμπέρασμα εξάγει η Επιτροπή από την απόφαση των επί του προϋπολογισμού αρχών για την κατάργηση της παρατηρήσεως αυτής;

Η Επιτροπή εκτιμά ότι τα μέλη της μπορούν ωστόσο να επωφελούνται από την εφαρμογή των διορθωτικών συντελεστών εφόσον ζητούν να μεταφέρεται μέρος των αποδοχών τους σε χώρα άλλη από εκείνη της χώρας εργασίας τους;

Τι σχετικό συμπέρασμα εξάγει η Επιτροπή από το γεγονός ότι η δυνατότητα τέτοιων μεταφορών αποδοχών με εφαρμογή διορθωτικού συντελεστή δεν προβλέπεται ούτε αναφέρεται στον κανονισμό σχετικά με το μισθολογικό καθεστώς των μελών της Επιτροπής;

Απάντηση του κ. Kinnock εξ ονόματος της Επιτροπής

(23 Ιουνίου 2003)

Όπως γνωρίζει η κ. βουλευτής από προηγούμενες απαντήσεις, οι σταθμισμένες διευθετήσεις μεταφοράς στις οποίες αυτή αναφέρεται, πάντα έχουν πάντα εφαρμοσθεί στα μέλη του Δικαστηρίου και του Ελεγκτικού Συνεδρίου καθώς και στα μέλη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Η νομιμότητα του συστήματος έχει επαναεπιβεβαιωθεί, όπως γνωρίζει η κ. βουλευτής, από το Δικαστήριο με μια διοικητική απόφαση. Επομένως, όπως γνωρίζει η κ. βουλευτής, τα μέλη του Δικαστηρίου και του Ελεγκτικού Συνεδρίου επαναχρησιμοποίησαν το σύστημα. Η απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής του Ιουνίου 2002 με την οποία αναστέλλεται η χρήση του σταθμισμένου συστήματος μεταφοράς εξακολουθεί να ισχύει.

Όταν το Συμβούλιο αποφάσισε να διαγράψει την παρατήρηση στην οποία παραπέμπει η ερώτηση της κ. βουλευτή, τα γεγονότα ότι δεν είχε ζητηθεί η γνώμη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ούτε είχε ληφθεί κάποια σχετική πληροφορία και καμία εξήγηση δεν είχε δοθεί μέσα στην αιτιολογική έκθεση, παρακίνησαν το γενικό διευθυντή Προϋπολογισμού να υποδείξει στον πρόεδρο της Επιτροπής Προϋπολογισμού του Συμβουλίου στις 7 Μαΐου 2002 ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θεωρούσε ότι η διαδικασία δεν είναι «κανονική». Ωστόσο, είναι σαφές ότι η παρατήρηση σχετικά με το εν λόγω κονδύλιο του προϋπολογισμού δεν είχε κανένα αποτέλεσμα πάνω στη νομιμότητα του θέματος και ότι η διαγραφή της παρατήρησης επίσης δεν είχε κάποιο αποτέλεσμα πάνω σε αυτήν, όπως είναι προφανές από το γεγονός ότι διατηρήθηκε η πίστωση (παρόμοια με την πίστωση για τα προηγούμενα έτη).

(1) ΕΕ C 309 Ε της 12.12.2002, σελ. 164.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/84

(2004/C 65 E/094)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-1515/03

υποβολή: André Brie (GUE/NGL) προς την Επιτροπή

(6 Μαΐου 2003)

Θέμα: Εκτεταμένες αποψιλώσεις σε προστατευμένους βιoτóπους πανίδας και χλωρίδας στην περιφέρεια Elbe-Elster, στο ομόσπονδο κράτος του Βραδεμβούργου της Γερμανίας

Εδώ και αρκετό καιρό, στους ποταμούς Μέλανα Έλστερ, Pulsnitz και Röder (περιφέρεια Elbe-Elster, Βραδεμβούργο) πραγματοποιούνται μεγάλες αποψιλώσεις δενδρόφυτων και θαμνωδών εκτάσεων οι οποίες αιτιολογούνται από την αρμόδια αρχή (Γραφείο Περιβάλλοντος του ομόσπονδου κράτους του Βραδεμβούργου) ως απαραίτητα μέτρα εξυγίανσης και διατήρησης των αναχωμάτων.

Τα μέτρα αυτά έχουν εφαρμοσθεί/εφαρμόζονται στις ακόλουθες περιοχές που έχουν χαρακτηρισθεί ως προστατευόμενοι βιότοποι πανίδας και χλωρίδας:

—	Ζώνη 509 «Pulsnitz και μείζονες κοίτες»,

—	Ζώνη 495 «Μέσος ρους του Μέλανος Έλστερ»,

—	Ζώνη 231 «Κατάκλυση υδάτων του Arnsnestea»,

—	Ζώνη 498 «Μικρός Röder».

Το Γραφείο Περιβάλλοντος του Βραδεμβούργου υποστηρίζει την άποψη ότι πρόκειται για μέτρο συντήρησης (για επιτακτικούς λόγους προστασίας από πλημμύρες) μολονότι τόσο κατά τις πλημμύρες του Αυγούστου 2002 όσο και κατά τις πλημμύρες του Ιανουαρίου 2003 στους ποταμούς αυτούς δεν ανέκυψε μεγάλος κίνδυνος. Οι εκτεταμένες αποψιλώσεις στις εν λόγω περιοχές υπονομεύουν σε μεγάλο βαθμό τους προστατευόμενους βιότοπους και προστατευόμενα είδη ζώων.

Μπορεί να αναφέρει η Επιτροπή:

—	Εάν έχει ενημερωθεί σχετικά με το μέτρο αυτό;

—	Εάν προτίθεται να ελέγξει εάν πρόκειται πραγματικά μόνον για ένα μέτρο εξυγίανσης ή συντήρησης (σύμφωνα με το Γραφείο Περιβάλλοντος του Βραδεμβούργου);

—	Εάν προτίθεται να ελέγξει (ενδεχομένως επιτόπου) εάν πρόκειται για παραβίαση οδηγιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης (διατήρηση των φυσικών οικοτόπων καθώς και της άγριας πανίδας και χλωρίδας);

Συμπληρωματική απάντηση της κας Wallström εξ ονόματος της Επιτροπής

(18 Σεπτεμβρίου 2003)

Το Αξιότιμο Μέλος του Κοινοβουλίου γνωρίζει ότι σύμφωνα με το άρθρο 6 παράγραφος 3 και παράγραφος 4 της οδηγίας 92/43/ΕΟΚ, της 21ης Μαΐου 1992, για τη διατήρηση των φυσικών οικοτόπων, καθώς και της άγριας πανίδας και χλωρίδας (1), οιοδήποτε σχέδιο ή έργο ενδέχεται να έχει σημαντικές επιπτώσεις σε τόπο κοινοτικής σημασίας υπόκειται στη δέουσα εκτίμηση των επιπτώσεών του επί του τόπου, με γνώμονα τους στόχους διατήρησης του τόπου. Όπου υπάρχει αρνητική εκτίμηση, το έργο μπορεί να εγκριθεί μόνο εάν υφίστανται επιτακτικοί λόγοι σημαντικού δημοσίου συμφέροντος και δεν υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις. Σε αυτή την περίπτωση, το κράτος μέλος λαμβάνει όλα τα αναγκαία αντισταθμιστικά μέτρα προκειμένου να εξασφαλίσει ότι προστατεύεται η ολική συνοχή του Natura 2000.

Στην παρούσα περίπτωση, η Επιτροπή δεν ενημερώθηκε για τις εξελίξεις που περιγράφει το Αξιότιμο Μέλος του Κοινοβουλίου. Εντούτοις, με βάση τα έγγραφα που έλαβε από το Αξιότιμο Μέλος του Κοινοβουλίου, η Επιτροπή συγκέντρωσε πρόσθετες πληροφορίες για τις εν λόγω εξελίξεις.

Σύμφωνα με τις συγκεκριμένες πληροφορίες, η κατάσταση φαίνεται να είναι η ακόλουθη:

—

Η αποψίλωση δέντρων και θάμνων όπως περιγράφεται από το Αξιότιμο Μέλος του Κοινοβουλίου εγκρίθηκε από τις αρμόδιες γερμανικές αρχές (Kreisverwaltung). Οι εν λόγω άδειες βασίστηκαν στην εκτίμηση των επιπτώσεων της κοπής των δένδρων επί των στόχων διατήρησης των τόπων. Η εκτίμηση κατέληξε στο συμπέρασμα ότι θα υπήρχαν σημαντικές επιπτώσεις επί των τόπων και ότι, συνεπώς, ήταν απαραίτητη η λήψη αντισταθμιστικών μέτρων. Παρά τις σημαντικές επιπτώσεις, τα μέτρα εγκρίθηκαν για λόγους δημόσιας ασφάλειας, κυρίως για την πρόληψη πλημμύρών. Εντούτοις, δεν είναι σαφές εάν έχουν καθοριστεί ή εφαρμοστεί αντισταθμιστικά μέτρα.

—

Ως εκ τούτου, προκειμένου να προσδιορίσει εάν υπάρχει συμμόρφωση με τις απαιτήσεις του άρθρου 6 παράγραφος 3 και παράγραφος 4 της οδηγίας 92/43/ΕΟΚ, ειδικότερα όσον αφορά τα αντισταθμιστικά μέτρα, η Επιτροπή θα προβεί, με δική της πρωτοβουλία, σε διερεύνηση της εν λόγω υπόθεσης και θα έρθει σε επαφή με τις γερμανικές αρχές.

(1) EE L 206 της 22.7.1992.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/85

(2004/C 65 E/095)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-1585/03

υποβολή: Joan Valivé (ELDR) προς την Επιτροπή

(8 Μαίου 2003)

Θέμα: Γλωσσική πολυμορφία

Χαιρετίζω τον λόγο της Επιτρόπου κ. Viviane Reding (Agence Europe, Απρίλιος 12) στον οποίον η Επίτροπος πρεσβεύει τη γλωσσική πολυμορφία και θεωρεί ότι η αγγλική γλώσσα δεν είναι κατ' ανάγκη η πρώτη προτεραιότητα. Η κ. Reding ανέφερε ότι στη χώρα της, το Λουξεμβούργο, μητρική γλώσσα είναι τα Λουξεμβουργέζικα, ενώ ακούγονται παντού τα γερμανικά και τα γαλλικά, γλώσσες των γειτονικών χωρών, αλλά επίσης τα ιταλικά και τα πορτογαλικά, γλώσσες των χωρών με τις μεγαλύτερες κοινότητες στο Λουξεμβούργο. Στο Λουξεμβούργο μαθαίνονται επίσης τα αγγλικά και το κράτος αυτό είναι καλώς εξοπλισμένο για να διαβιώσει μέσα σε μία πολυγλωσσική κοινωνία. Η κ. Reding στον λόγο της διερωτάται κατά πόσο θα ήταν καλύτερο για το Λουξεμβούργο να αρχίσουν οι κάτοικοι του να μαθαίνουν αγγλικά στη θέση των γλωσσών των γειτόνων του και κατά πόσο, για όσους ομιλούν μία λιγότερο διαδεδομένη γλώσσα, είναι πράγματι πρώτη προτεραιότητα να μάθουν αγγλικά, επισημαίνοντας ότι, στις διάφορες περιφέρειες της Ευρώπης, η γλωσσική πραγματικότητα είναι τόσο διαφορετική ώστε να μην είναι δυνατό για όλους να έχουν την ίδια επιλογή.

Όπως εμφαίνεται στην ενότητα «Προώθηση της γλωσσικής πολυμορφίας» του Οδηγού του υποψηφίου 2000, τα Σχέδια γλωσσών Comenius έχουν ως στόχο την ενθάρρυνση της συμμετοχής όλων των γλωσσικών ομάδων για την προώθηση της γλωσσικής πολυμορφίας στην Ευρώπη με την παροχή κινήτρων στη χρήση όλων των επισήμων γλωσσών της Ευρωπαϊκής Ένωσης (όπως επίσης και των ιρλανδικών και των λουξεμβουργέζικων), δίδοντας ιδιαίτερη έμφαση στις λιγότερο ομιλούμενες και διδασκόμενες γλώσσες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Στο πλαίσιο αυτό, είναι εξ ίσου επιλέξιμες οι γλώσσες των χωρών της ΕΖΕΣ/ΕΟΧ και των υποψηφίων προς ένταξη χωρών που συμμετέχουν στο πρόγραμμα ΣΩΚΡΑΤΗΣ.

Σε ό,τι αφορά τα Σχέδια γλωσσών Comenius, τουλάχιστον ο ένας από τους δύο εταίρους θα πρέπει φυσιολογικά να εκπροσωπεί μία από τις λιγότερο διαδεδομένες και λιγότερο διδασκόμενες γλώσσες. Πολλοί μαθητές θα έχουν έτσι την ευκαιρία να μάθουν μία γλώσσα που δεν ανήκει στο σχολικό τους πρόγραμμα. Πράγματι, αυτό θεωρείται ως ένα από τα κύρια στοιχεία της ευρωπαϊκής προστιθέμενης αξίας των σχεδίων αυτών. Παράλληλα, στο Παράρτημα 3 των ίδιων κατευθυντηρίων γραμμών, στο κεφάλαιο «Εφαρμογή της αρχής των ίσων ευκαιριών στο δεύτερο στάδιο του προγράμματος ΣΩΚΡΑΤΗΣ» αναφέρεται ότι θα ενθαρρύνονται τα μέτρα για την παροχή κινήτρων στην πλήρη και ενεργό συμμετοχή στο πρόγραμμα των ατόμων κάθε εθνικής και γλωσσικής ομάδας.

Υπό το πρίσμα όλων αυτών των καλών προθέσεων που αναπτύχθηκαν ανωτέρω καθώς επίσης και του ψηφίσματος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σχετικά με τη στρατηγική ενημέρωσης και επικοινωνίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (P5_TA-PROV(2003)0187, Στρασβούργο, 10.04.2003) στο οποίο τονίζεται ότι πρέπει να λαμβάνονται υπόψη όλες οι επισήμως αναγνωρισμένες γλώσσες στο εσωτερικό των κρατών μελών, τι πιστεύει η Επιτροπή σχετικά με τη δυνατότητα να περιληφθεί στη νέα έκδοση των κατευθυντηρίων γραμμών προς τον υποψήφιο για το πρόγραμμα ΣΩΚΡΑΤΗΣ αναφορά σε όλες τις επίσημες γλώσσες που ομιλούνται στα γειτονικά εδάφη;

Απάντηση της κας Reding Εξ ονόματος της Επιτροπής

(19 Ιουνίου 2003)

Η απόφαση αριθ. 253/2000/ΕΚ του Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 24ης Ιανουαρίου 2000, για τη θέσπιση του δεύτερου σταδίου του προγράμματος κοινοτικής δράσης στον τομέα της εκπαίδευσης «Σωκράτης» (1) ορίζει τις γλώσσες στόχους για τα σχέδια που αποσκοπούν ιδίως να προωθήσουν την εκπαίδευση και την εκμάθηση γλωσσών: οι επίσημες γλώσσες της κοινότητας, καθώς και την ιρλανδική και λουξεμβουργιανή γλώσσα (Παράρτημα της απόφασης αριθ.253/2000/ΕΚ: Δράση 1: Comenius σχολική εκπαίδευση, δράση 1.1 σημείο 2β).

Συνεπώς, δεν θα ήταν δυνατόν να συμπεριληφθεί στον νέο οδηγό υποψηφίων μια παραπομπή σε όλες τις επίσημες γλώσσες των γειτονικών εδαφών, όσον αφορά τα γλωσσικά σχέδια Comenius.

Ωστόσο, τα σχολικά σχέδια Comenius, που ευνοούν τη συνεργασία μεταξύ των σχολικών ιδρυμάτων (Παράρτημα της απόφασης αριθ. 253/2000/ΕΚ: Δράση 1: Comenius σχολική εκπαίδευση, δράση 1.1, σημείο 2α) μπορούν να έχουν ως στόχο τις γλώσσες αυτές ως θέμα κοινού ενδιαφέροντος στα σχολεία που συμμετέχουν.

(1) ΕΕ L 28 της 3.2.2000.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/87

(2004/C 65 E/098)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-1624/03

υποβολή: Patricia McKenna (Verts/ALE) προς την Επιτροπή

(13 Μαίου 2003)

Θέμα: Καθορισμός των ευπρόσβλητων στην νιτρορρύπανση ζωνών της Ιρλανδίας

Η Ιρλανδία δεν έχει υποδείξει μέχρι στιγμής τις ευπρόσβλητες στην νιτρορρύπανση ζώνες, όπως ορίζει η Οδηγία 91/676/ΕΟΚ (1) περί νιτρικών αλάτων. Πριν δύο χρόνια, ο τότε Υπουργός Περιβάλλοντος της Ιρλανδίας υποσχέθηκε να προβεί στον καθορισμό των ευπαθών αυτών ζωνών, αλλά τίποτα δεν επιχειρήθηκε μέχρι σήμερα. Ποιά μέτρα προτίθεται να λάβει η Επιτροπή για να εξασφαλίσει τη συμμόρφωση της Ιρλανδίας προς την Οδηγία περί νιτρικών αλάτων; Προτίθεται η Επιτροπή να απειλήσει την Ιρλανδία με άρνηση της οικονομικής ενίσχυσης στους αγρότες, εάν δεν συμμορφωθεί; 'Εχει διατυπώσει λεπτομερώς η ιρλανδική κυβέρνηση τα σχετικά διορθρωτικά μέτρα, καθώς και το χρονοδιάγραμα της εφαρμογής τους;

Κοινή απάντηση

του κ. Wallström εξ ονόματος της Επιτροπής

στις γραπτές ερωτήσείς Ε-1622/03, Ε-1623/03 και Ε-1624/03

(26 Ιουνίου 2003)

Η Επιτροπή δεσμεύεται να διασφαλίσει ότι όλα τα κράτη μέλη, περιλαμβανομένης της Ιρλανδίας, συμμορφώνονται προς τις απαιτήσεις της οδηγίας 91/676/ΕΟΚ, της 12ης Δεκεμβρίου 1991, για την προστασία των υδάτων από τη νιτρορύπανση γεωργικής προέλευσης. Την 10η Οκτωβρίου 2001, η Επιτροπή παρέπεμψε την Ιρλανδία στο Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων για τη μη συμμόρφωσή της προς τις απαιτήσεις αυτές (2). Πιο συγκεκριμένα, η Επιτροπή επέστησε την προσοχή στον ελλειπή καθορισμό των ευπρόσβλητων ζωνών από άποψη νιτρορύπανσης καθώς και στην ανεπιτυχή θέσπιση προγραμμάτων δράσεων σχετικά με αυτές. Αναμένεται να εκθοθεί δικαστική απόφαση.

Όσον αφορά τα κοινοτικά ταμεία και συγκεκριμένα την αγροτική ανάπτυξη, οι κατευθυντήριες γραμμές της Επιτροπής όσον αφορά την εφαρμογή της οδηγίας 91/676/ΕΟΚ απεστάλησαν στα κράτη μέλη τον Μάιο του 2000 (Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1257/1999 του Συμβουλίου, της 17ης Μαΐου 1999, για τη στήριξη της αγροτικής ανάπτυξης από το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Προσανατολισμού και Εγγυήσεων (ΕΓΤΠΕ) (3). Οι εν λόγω κατευθυντήριες γραμμές προέβλεπαν ότι τα έγγραφα προγραμματισμού της αγροτικής ανάπτυξης στις σχετικές χώρες πρέπει να περιέχουν σαφείς και αμετάκλητες δεσμεύσεις που να εγγυώνται τη συμβατότητα των προγραμμάτων των χωρών αυτών με την προστασία των ευπρόσβλητων ζωνών, όπως προβλέπεται από την οδηγία 91/676/ΕΟΚ.

Τα έγγραφα προγραμματισμού της αγροτικής ανάπτυξης έπρεπε να περιλαμβάνουν:

—	Την ανάληψη δέσμευσης να σημειωθεί το ταχύτερο δυνατόν πρόοδος στην ολοκλήρωση του καθορισμού των ευπρόσβλητων ζωνών από άποψη νιτρορύπανσης.

—

Την ανάληψη δέσμευσης να σημειωθεί σημαντική πρόοδος στον καθορισμό και την εφαρμογή των δεσμευτικών μέτρων του κώδικα για τη νιτρορύπανση στο πλαίσιο της ορθής γεωργικής πρακτικής ή/και στο πρόγραμμα δράσεων και στην προσαρμογή ή/και στην ολοκλήρωση της γενικής ορθής γεωργικής πρακτικής όπως αυτή ορίζεται στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1750/1999 της Επιτροπής, της 23ης Ιουλίου 1999, για τη θέσπιση λεπτομερών κανόνων εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1257/1999 (4) του Συμβουλίου.

Η Επιτροπή επεσήμανε στις κατευθυντήριες γραμμές ότι θα ενημερώσει επισήμως τα κράτη μέλη σχετικά με την επικείμενη ανάληψη άμεσης και κατάλληλης δράσης σε περίπτωση που παρουσιαστούν ανωμαλίες στους όρους εφαρμογής, σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1257/1999 του Συμβουλίου και τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1258/1999 του Συμβουλίου, της 17ης Μαΐου 1999, περί χρηματοδοτήσεως της κοινής γεωργικής πολιτικής (5), δηλ. στη συγκεκριμένη περίπτωση σχετικά με τη μη τήρηση της υποχρέωσης καθορισμού των ευπρόσβλητων ζωνών από άποψη νιτρορύπανσης.

Η Ιρλανδία ανέλαβε τις εν λόγω υποχρεώσεις στο εθνικό της σχέδιο για την αγροτική ανάπτυξη, το οποίο ενέκρινε η Επιτροπή στα τέλη του 2001.

Την 23η Φεβρουαρίου 2003, οι ιρλανδικές αρχές κοινοποίησαν την πρόθεσή τους να εφαρμόσουν πρόγραμμα δράσεων σε ολόκληρη την Ιρλανδία, όπως προβλέπεται από το άρθρο 3, παράγραφο 5 της οδηγίας 91/676/ΕΟΚ. Σημειώθηκε σχετικά ότι έως τον Ιούνιο του 2003 θα έχει καταρτιστεί πρόγραμμα δράσεων.

Όσον αφορά τις παρεκκλίσεις θα ήταν πρώιμο να σχολιαστούν, δεδομένου ότι δεν υφίσταται ακόμα πρόγραμμα δράσεων.

Σχετικά με τα προσχωρούντα κράτη, έχουν όλα έχουν αναλάβει δέσμευση, στο πλαίσιο των διαπραγματεύσεων για την ένταξη, ότι το αργότερο έως την προσχώρησή τους στην Ένωση θα έχουν μεταφέρει πλήρως την οδηγία στο εθνικό τους δίκαιο και θα την έχουν εφαρμόσει, συμπεριλαμβανομένης της θέσπισης των προγραμμάτων δράσεων. Η Επιτροπή παρακολουθεί εκ του σύνεγγυς τις διαδικασίες αυτές.

(1) EE L 375 της 31.12.1991, σελ. 1.

(2) Υπόθεση C-2001/396, Επιτροπή κατά Ιρλανδίας.

(3) EE L 160 της 26.6.1999.

(4) EE L 214 της 13.8.1999.

(5) EE L 160 της 26.6.1999.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/89

(2004/C 65 E/100)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-1713/03

υποβολή: loannis Marínos (PPE-DE) και Stavros Xarchakos (PPE-DE) προς την Επιτροπή

(23 Μαίου 2003)

Θέμα: Λειτουργία της κεφαλαιαγοράς στην Ελλάδα

Είναι γνωστό ότι κατά τη διετία 1999-2001 συντελέστηκε στην Ελλάδα ανακατανομή εισοδήματος μέσω του Χρηματιστηρίου η οποία έχει υπολογιστεί ότι ανήλθε στα 100 δις Ευρώ. Η κάθετη πτώση του Γενικού Δείκτη Τιμών του Ελληνικού χρηματιστηρίου(η οποία άρχισε το 2000 και συνεχίστηκε με αυξανόμενο ρυθμό τα έτη 2001 και 2002) έχει δημιουργήσει κοινωνικές εντάσεις και αδιέξοδα σε εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες πολίτες οι οποίοι επένδυσαν τις οικονομίες τους (ή δανείστηκαν για να επενδύσουν) στο χρηματιστήριο. Η όλη κατάσταση έχει δημιουργήσει εύλογα ερωτηματικά για τον τρόπο λειτουργίας και ελέγχου της κεφαλαιαγοράς στην Ελλάδα καθώς και για τη δυνατότητα αποφυγής μιας ανάλογης κατάστασης στο μέλλον.

Ποιά είναι η άποψη της Επιτροπής για τη δομή και τον τρόπο λειτουργίας της κεφαλαιαγοράς στην Ελλάδα, ιδιαίτερα κατά την περίοδο 1999-2001; 'Εχει σημειωθεί αναλόγου μεγέθους ανακατανομή εισοδήματος μέσω του Χρηματιστηρίου σε άλλες χώρες μέλη της Ε.Ε;

Απάντηση του κ. Solbes Mira εξ ονόματος της Επιτροπής

(26 Ιουνίου 2003)

Η Επιτροπή δεν μπορεί να επιβεβαιώσει το ποσό που αναφέρουν τα αξιότιμα μέλη του Κοινοβουλίου για τις απώλειες των επενδυτών στις ελληνικές χρηματιστηριακές αγορές, αλλά οπωσδήποτε συμμερίζεται τις ανησυχίες τους όσον αφορά τις συνέπειες της πτώσης των τιμών στο ελληνικό χρηματιστήριο.

Ωστόσο, πρέπει επίσης να ληφθεί υπόψη το γεγονός ότι η κάθετη πτώση του γενικού δείκτη τιμών του ελληνικού χρηματιστηρίου σημειώθηκε μετά από μια περίοδο πολύ απότομης αύξησης μεταξύ 1996 και 2000. Ο εκσυγχρονισμός του χρηματιστηρίου και η προοπτική ένταξης στην Οικονομική και Νομισματική Ένωση (ΟΝΕ) ενίσχυσαν τις προσδοκίες των επενδυτών για την απόδοση των μετοχικών τίτλων στα τέλη της δεκαετίας του 90. Ο γενικός δείκτης τιμών του Χρηματιστηρίου Αξιών Αθηνών αυξήθηκε κατά 600 % περίπου στην περίοδο 1996-1999 και στη συνέχεια μειώθηκε κατά 65 % περίπου. Πρόκειται αναμφισβήτητα για μια απότομη μείωση, η οποία όμως είναι σύμφωνη με τις τάσεις των περισσοτέρων χρηματιστηρίων. Από τον Ιανουάριο του 2000, ο κυριότερος γαλλικός δείκτης μειώθηκε κατά 50 % περίπου, ο γερμανικός δείκτης κατά 55 % περίπου και ο βρετανικός κατά 40 % περίπου.

Η πτώση αυτή άρχισε με το «σκάσιμο της φούσκας» των μετοχών στους τομείς των τεχνολογίας, των μέσων μαζικής επικοινωνίας και των τηλεπικοινωνιών και επεκτάθηκε σε όλους τους τομείς, αντικατοπτρίζοντας τις ανησυχίες των επενδυτών για τις προοπτικές των κερδών των εταιρειών υπό συνθήκες επιβράδυνσης της παγκόσμιας οικονομικής δραστηριότητας και γεωπολιτικής αβεβαιότητας, καθώς και την απώλεια της εμπιστοσύνης στην εταιρική διακυβέρνηση και την ακεραιότητα της αγοράς. Η Επιτροπή επιθυμεί να τονίσει ότι η ταχεία και πλήρης υλοποίηση όλων των μέτρων του Προγράμματος Δράσης για τις Χρηματοπιστωτικές Υπηρεσίες και οι πρωτοβουλίες που έχουν αναληφθεί για τη βελτίωση της εταιρικής διακυβέρνησης και τον εξορθολογισμό του ρυθμιστικού και εποπτικού πλαισίου στο επίπεδο της Ένωσης θα αυξήσουν σημαντικά το επίπεδο προστασίας των επενδυτών, θα ενισχύσουν τη σταθερότητα του χρηματοπιστωτικού συστήματος και θα βελτιώσουν την αποτελεσματικότητά του, προς όφελος τόσο των επενδυτών όσο και των εταιρειών.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/89

(2004/C 65 E/101)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ρ-1758/03

υποβολή: María Sornosa Martínez (PSE) προς την Επιτροπή

(20 Μαΐου 2003)

Θέμα: Ανάγκη διεξαγωγής επιδημιολογικών μελετών σχετικά με τις επιπτώσεις που είχε στην υγεία η έκχυση μαζούτ από το Prestige

Λίγους μήνες μετά το ξέσπασμα της περιβαλλοντικής καταστροφής που προκάλεσε το ναυάγιο του Prestige, διαπιστώνεται ότι, από τη σκοπιά της δημόσιας υγείας, δεν έχει δημοσιευθεί ακόμη κανένα στοιχείο σχετικά με τα επίπεδα εσωτερικής μόλυνσης των εμπλεκόμενων προσώπων. Δεν διεξήχθη καμία μέτρηση των συγκεντρώσεων που παρουσιάζουν στο αίμα και στα ούρα οι τοξικές ενώσεις που περιέχονται ή που απελευθερώθηκαν από το μαζούτ που χύθηκε, με αποτέλεσμα να χάνεται σημαντικός χρόνος όσον αφορά την αναζήτηση στοιχείων για τις συνέπειες που είχε η έκχυση στον πληθυσμό.

Ωστόσο, και παρόλο που εκ πρώτης όψεως έχει ήδη καταστεί δυνατό να αξιολογηθούν οι διάφορες επιπτώσεις που είχε στην υγεία των ανθρώπων η άμεση ή έμμεση επαφή με το μαζούτ του Prestige (ως παράδειγμα μπορούμε να αναφέρουμε τα διάφορα κρούσματα επιπεφυκίτιδας, πονοκεφάλων, ναυτίας και αναπνευστικών δυσκολιών), δεν έχουν γίνει γνωστές οι επιπτώσεις που ενδέχεται να εκδηλωθούν στο μέλλον λόγω της χρόνιας έκθεσης σε δυνάμει τοξικά συστατικά.

Το ισπανικό τμήμα της Greenpeace σε συνεργασία με το Δημοτικό Ίδρυμα Ιατρικής Έρευνας και το Αυτόνομο Πανεπιστήμιο της Βαρκελώνης, δημοσίευσαν την έκθεση «Οι επιπτώσεις της έκχυσης του Prestige στην υγεία των ανθρώπων, στη δημόσια υγεία», όπου προτείνουν μια διερεύνηση σε δύο φάσεις, προκειμένου να προσδιοριστούν οι βραχυπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες συνέπειες του συγκεκριμένου περιστατικού ρύπανσης στους ανθρώπους.

Σύμφωνα με τις Συνθήκες, αποτελεί κοινοτική αρμοδιότητα η προαγωγή της υγείας με κοινοτικά προγράμματα δράσης και με την προώθηση ερευνών για την αναζήτηση στοιχείων υγειονομικών δεικτών και επιδημιολογικής παρακολούθησης και ελέγχου.

Προώθησε κατά το παρελθόν η Επιτροπή κάποιο είδος μελετών σχετικά με τις βραχυπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες επιπτώσεις που έχουν στην υγεία των ανθρώπων τα περιστατικά μόλυνσης από πετρέλαιο;

Δεδομένων των απαιτήσεων που περιέχονται στην έκθεση του ισπανικού τμήματος της Greenpeace, προτίθεται η Επιτροπή να προωθήσει μελέτες για τις συνέπειες του ατυχήματος του Prestige;

Απάντηση του κ. Byrne εξ ονόματος της Επιτροπής

(19 Ιουνίου 2003)

Αναφορικά με το ερώτημα που υποβλήθηκε από την αξιότιμη βουλευτή σχετικά με την ύπαρξη κοινοτικών προγραμμάτων δράσης για τη μελέτη τυχόν επιπτώσεων των περιβαλλοντικών παραγόντων στην υγεία, η Επιτροπή βρίσκεται στην ευχάριστη θέση να την πληροφορήσει ότι το Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο ενέκριναν, με την απόφαση 1296/1999/ΕΚ (1), πρόγραμμα κοινοτικής δράσης όσον αφορά τις ασθένειες που σχετίζονται με τη ρύπανση στο πλαίσιο της δράσης στον τομέα της δημόσιας υγείας (1999-2001).

Κανένα από τα σχέδια που χρηματοδοτούνται από το πρόγραμμα αυτό δεν αναφέρει μελέτες σχετικά με τις επιπτώσεις στην υγεία λόγω μόλυνσης από καύσιμα, καθώς οι επιπτώσεις αυτές είναι επιστημονικά τεκμηριωμένες σε ικανοποιητικό βαθμό και έχουν ήδη χρησιμοποιηθεί ως επιστημονική βάση για την ανάπτυξη της νομοθεσίας για το περιβάλλον και για την ασφάλεια στο χώρο εργασίας στον τομέα αυτό.

Εάν τα μέλη της επιτροπής του νέου δημόσιου προγράμματος δράσης για την υγεία που θεσπίστηκε στις 23 Σεπτεμβρίου 2002 (2) (απόφαση αριθ. 1786/2002/ΕΚ) θεωρούν προτεραιότητα τις μακροπρόθεσμες επιπτώσεις που έχει στην υγεία η μόλυνση από καύσιμα, η Επιτροπή θα συμπεριλάβει το θέμα στις ενέργειες προτεραιότητας του προγράμματος εργασίας 2004.

(1) Απόφαση αριθ. 1296/1999/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 1999, σχετικά με την έγκριση προγράμματος κοινοτικής δράσης, όσον αφορά τις ασθένειες που σχετίζονται με τη ρύπανση στο πλαίσιο της δράσης στον τομέα της δημόσιας υγείας, ΕΕ L 155 της 22.6.1999.

(2) Απόφαση αριθ. 1786/2002/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 23ης Σεπτεμβρίου 2002, για τη θέσπιση προγράμματος κοινοτικής δράσης στον τομέα της δημόσιας υγείας, ΕΕ L 271 της 9.10.2002.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/90

(2004/C 65 E/102)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-1760/03

υποβολή: Mario Borghezio (NI) προς την Επιτροπή

(27 Μαίου 2003)

Θέμα: Τορίνο-Λυών: προτεραιότητα για την Ευρώπη

Η γαλλική κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι η κατασκευή της σιδηροδρομικής γραμμής μεγάλης ταχύτητας Τορίνο-Λυών δεν θα μπορέσει να ξεκινήσει πριν από το 2015.

Η κατασκευή της γραμμής αυτής είναι θεμελιώδους σημασίας όχι μόνο για τη σημαντική από γεωγραφικής και οικονομικής άποψης περιοχή του Πεδεμοντίου, αλλά και προκειμένου να συνδεθεί το ευρωπαϊκό σύστημα επικοινωνιών μεταξύ Β. Ευρώπης και Ν. Ευρώπης και να συνδεθεί επίσης η κοιλάδα του Πάδου με την Αν. Ευρώπη.

Δεν προτίθεται η ΕΕ να επαναλάβει ιδιαίτερα στη γαλλική κυβέρνηση την προτεραιότητα που αποτελεί η σιδηροδρομική σύνδεση Τορίνο-Λυών για την ολοκλήρωση του διαδρόμου 5 όπως κατ επανάληψη έχει τονίσει ο αρμόδιος για τις μεταφορές Επίτροπος;

Απάντηση της κας de Palacio Εξ ονόματος της Επιτροπής

(17 Ιουλίου 2003)

Η Γαλλική Κυβέρνηση δεν έχει ακόμη αποφανθεί επίσημα για το έργο Λυών-Τορίνο. Κατ'εντολήν της πραγματοποιήθηκε έρευνα από τις υπηρεσίες του Υπουργείου Οικονομικών και Εθνικής Οικονομίας και του Υπουργείου Μεταφορών. Μετά την έρευνα ακολούθησε στα τέλη Μαΐου 2003 συζήτηση στην γαλλική Εθνοσυνέλευση και τη Γερουσία. Με βάση τα συμπεράσματα της έρευνας και της συζήτησης, η Γαλλική Κυβέρνηση θα λάβει απόφαση το φθινόπωρο όσον αφορά την προτεραιότητα που προτίθεται να δώσει στο έργο. Εν προκειμένω, η Επιτροπή έχει τονίσει επανειλημμένα, στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αλλά και στις Γαλλικές Αρχές, την πρωτεύουσα σημασία του έργου Λυών-Τορίνο για την αποκατάσταση ισορροπίας στους τρόπου μεταφοράς σε ένα στρατηγικό άξονα ο οποίος θα επιτρέψει τη σύνδεση μεταξύ Δυτικής και Ανατολικής Ευρώπης μέσω των Άλπεων και της Ιταλίας. Η υποστήριξη της Επιτροπής εκδηλώνεται με αξιοσημείωτη χρηματοδοτική συνδρομή ύψους 100 εκατ. ευρώ για την περίοδο 2001-2006 — από τον προϋπολογισμό των διευρωπαϊκών δικτύων — με σκοπό το πρόγραμμα μελέτης.

Εξάλλου, το έργο Λυών-Τορίνο συγκαταλέγεται μεταξύ των έργων που θα ενταχθούν στο πεδίο εφαρμογής της πρότασης που έχει υποβάλει η Επιτροπή σχετικά με την αύξηση σε 20 % του ποσοστού συγχρηματοδότησης από τον προϋπολογισμό των διευρωπαϊκών δικτύων (ΔΔ-Μ) για τα διαμεθοριακά έργα σιδηροδρομικών μεταφορών που διέρχονται από φυσικά εμπόδια. Η τροποποιημένη πρόταση (1) — μετά την ψηφοφορία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σε πρώτη ανάγνωση τον Ιούλιο του 2002 — εκκρεμεί πάντοτε στο Συμβούλιο, χωρίς να είναι δυνατόν να προβλεφθεί κάποια ημερομηνία από την οποία θα αρχίσει να ισχύει το ποσοστό 20 %.

(1) COM(2003)38 τελικό.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/91

(2004/C 65 E/103)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-1792/03

υποβολή: Claude Moraes (PSE) προς την Επιτροπή

(28 Μαίου 2003)

Θέμα: Η Συνέλευση για το μέλλον της Ευρώπης και η αρχή της μη διακριτικής μεταχείρισης

Ποια είναι η άποψη της Επιτροπής για το ενδεχόμενο να συμπεριληφθεί η αρχή της μη-διακριτικής μεταχείρισης στο μελλοντικό Σύνταγμα της ΕΕ, στο πλαίσιο του έργου της Συνέλευσης για το μέλλον της Ευρώπης;

Απάντηση του κ. Prodi εξ ονόματος της Επιτροπής

(18 Ιουλίου 2003)

Η Επιτροπή εκτιμά ότι η αρχή της μη διακριτικής μεταχείρισης έχει σε γενικές γραμμές περιληφθεί με ικανοποιητικό τρόπο στο σχέδιο συνθήκης για τη θέσπιση συντάγματος της Ευρώπης το οποίο εκπονήθηκε από την Ευρωπαϊκή Συνέλευση.

Εφιστά ειδικότερα την προσοχή του Αξιότιμου Μέλους στα ακόλουθα:

—	το άρθρο I-2 (αξίες της Ένωσης) που περιλαμβάνει την ισότητα μεταξύ των θεμελιωδών αξιών της Ένωσης,

—

το άρθρο I-3 (στόχοι της Ένωσης), που προβλέπει ότι σκοπός της Ένωσης είναι η προαγωγή των αξιών της και διευκρινίζει ότι η Ένωση καταπολεμά τον κοινωνικό αποκλεισμό και τις διακρίσεις και προωθεί την κοινωνική δικαιοσύνη και προστασία, την ισότητα μεταξύ γυναικών και ανδρών και την αλληλεγγύη μεταξύ γενεών,

—	το άρθρο I-4 (θεμελιώδεις ελευθερίες και απαγόρευση των διακρίσεων) που απαγορεύει κάθε διάκριση λόγω ιθαγένειας,

—	την ενσωμάτωση του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων που περιλαμβάνει κεφάλαιο για την ισότητα, στο εν λόγω σχέδιο συντάγματος,

—	τα άρθρα ΙΠ-1, ΙΠ-4, ΙΠ-5 που προβλέπουν τη διατήρηση της ισχύος των σημερινών άρθρων 3 παράγραφος 2, 12 και 13 της συνθήκης ΕΚ

—	το άρθρο ΙΠ-1α που προβλέπει ότι κατά τον καθορισμό και την υλοποίηση των πολιτικών και των δράσεών της, η Ένωση προσπαθεί να καταπολεμά κάθε διάκριση.

Η Επιτροπή εκφράζει ωστόσο τη λύπη της για το ότι η Συνέλευση δεν αποφάσισε να υπαχθεί το άρθρο ΙΠ-5 στο σύνολο του σε ψήφο με ειδική πλειοψηφία. Η διατήρηση της ομοφωνίας στην παράγραφο 1 του εν λόγω άρθρου θα αποτελέσει σημαντικό εμπόδιο στο μέλλον για την έκδοση των απαραίτητων μέτρων προκειμένου να καταπολεμηθεί κάθε διάκριση λόγω φύλου, φυλετικής ή εθνοτικής καταγωγής, θρησκείας ή πεποιθήσεων, αναπηρίας, ηλικίας ή γενετήσιου προσανατολισμού.

Εξάλλου, η Επιτροπή λυπάται για το γεγονός ότι ο ρατσισμός και η ξενοφοβία δεν αναφέρονται μεταξύ των τομέων εγκληματικότητας που απαριθμούνται στο άρθρο ΙΠ-167 του τμήματος 4 για τη δικαστική συνεργασία σε ποινικά θέματα (μέρος III) του σχεδίου. Είναι λυπηρό το γεγονός ότι η θεμελιώδης αυτή επιτυχία της δράσης της Ένωσης χάνει τη δυνατότητα προβολής της και στερείται σαφούς νομικής βάσης, τη στιγμή που τα καταδικαστέα αυτά φαινόμενα εξακολουθούν να μαστίζουν τόσο τα σημερινά όσο και τα μελλοντικά κράτη μέλη.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/92

(2004/C 65 E/104)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-1794/03

υποβολή: Claude Moraes (PSE) προς την Επιτροπή

(28 Μαίου 2003)

Θέμα: Διπλώματα ευρεσιτεχνίας για λογισμικό

Σε πρόσφατη έρευνα επί του θέματος (1), υποστηρίζεται ότι το σύστημα των διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας, πιθανόν να παρεμποδίζει τον ανταγωνισμό και την καινοτομία. Το επιχείρημα αυτό βασίζεται στην ιδέα ότι η καινοτομία είναι συγχρόνως και αποτέλεσμα μιας ακολουθίας προηγουμένων καινοτομιών, και συμπληρωματική, υπό την έννοια ότι ο πολλαπλασιασμός των καινοτομιών αυξάνει τις πιθανότητες μιας ανακάλυψης. Το επιχείρημα λοιπόν αυτό αντίκειται στην παραδοσιακή λογική στην οποία βασίζεται το σύστημα διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας.

Συμφωνεί η Επιτροπή με τα παραπάνω και με ποια επιχειρήματα υποστηρίζει το σύστημα του κοινοτικού διπλώματος ευρεσιτεχνίας;

Απάντηση του κ. Bolkestein εξ ονόματος της Επιτροπής

(19 Ιουνίου 2003)

Η Επιτροπή γνωρίζει την έρευνα των James Bessen και Eric Maskin. Οι συντάκτες της μελέτης αυτής υποστηρίζουν ότι η ακολουθία και η συμπληρωματικότητα είναι χαρακτηριστικά βιομηχανιών όπως η βιομηχανία λογισμικού και υλικού ηλεκτρονικών υπολογιστών. Η άποψη αυτή μπορεί όντως να ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα, αλλά σε καμία περίπτωση δεν «αντίκειται στην παραδοσιακή λογική» στην οποία βασίζονται τα συστήματα διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας. Πράγματι, η ακολουθία και η συμπληρωματικότητα χαρακτηρίζουν, σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό, κάθε καινοτομία, αν και ο βαθμός αλληλεξάρτησης μεταξύ των εφευρέσεων ποικίλλει σημαντικά από τομέα σε τομέα.

Η Επιτροπή χαιρετίζει κάθε έρευνα που συμβάλλει στη συζήτηση σχετικά με το πεδίο εφαρμογής και τη χρησιμότητα της προστασίας με διπλώματα ευρεσιτεχνίας, ιδίως σε τομείς υψηλής τεχνολογίας. Η εργασία των Bessen και Maskin στον τομέα αυτόν είναι όντως εξαιρετικά ενδιαφέρουσα, ενώ το μοντέλο που αναπτύσσουν οι συγγραφείς στη μελέτη τους είναι αναμφισβήτητα ευφυές και περίτεχνο. Ωστόσο, όπως όλα τα μοντέλα αυτού του είδους, εμπεριέχει απλουστεύσεις, πράγμα που σημαίνει ότι η εφαρμογή των αποτελεσμάτων μιας τέτοιας εργασίας στον πραγματικό κόσμο πρέπει να γίνεται με επιφύλαξη.

Μετά από εκτεταμένη περίοδο διαβουλεύσεων και προβληματισμού, η Επιτροπή κατέληξε στο συμπέρασμα ότι, στον τομέα των εφευρέσεων λογισμικού, οι λόγοι που προβλήθηκαν για να δικαιολογηθεί είτε η σημαντική επέκταση είτε ο σημαντικός περιορισμός του πεδίου το οποίο πρέπει να καλύπτει ο ορισμός των εφευρέσεων που θεωρούνται κατοχυρώσιμες με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας είναι ανεπαρκείς. Ειδικότερα, ελάχιστα είναι τα αδιάσειστα στοιχεία από τα οποία να προκύπτει η επίδραση την οποία ισχυρίζονται ορισμένοι ότι ασκούν τα διπλώματα ευρεσιτεχνίας στην καινοτομία. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η πρόταση οδηγίας σχετικά με τις εφευρέσεις που εφαρμόζονται σε υπολογιστή εναρμονίζει και αποσαφηνίζει ορισμένα νομικά ζητήματα, αλλά βασίζεται κατ' ουσίαν στην τρέχουσα πρακτική. Ωστόσο, η προτεινόμενη οδηγία προβλέπει, εν πάση περιπτώσει, την υποχρέωση της Επιτροπής να υποβάλει έκθεση για κάθε επίπτωση την οποία θα μπορούσε να έχει η οδηγία στην καινοτομία, τον ανταγωνισμό και τις επιχειρήσεις.

Όσον αφορά το κοινοτικό δίπλωμα ευρεσιτεχνίας, ο στόχος της πρωτοβουλίας αυτής είναι να δημιουργηθεί ένα ενιαίο, σε κοινοτική κλίμακα, δικαίωμα, που θα χορηγείται από το Ευρωπαϊκό Γραφείο Διπλωμάτων Ευρεσιτεχνίας και θα υλοποιείται μέσω ενός ενιαίου κοινοτικού δικαιοδοτικού οργάνου. Ωστόσο, δεν είναι πρόθεση της Επιτροπής, στο πλαίσιο αυτό, να τροποποιήσει τους ουσιαστικούς όρους της δυνατότητας κατοχύρωσης με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας, όπως οι όροι αυτοί περιγράφονται σήμερα στη σύμβαση για το ευρωπαϊκό δίπλωμα ευρεσιτεχνίας και στα εθνικά δίκαια ευρεσιτεχνίας των κρατών μελών.

(1) Sequential Innovation, Patents and Imitation, by James Bessen and Eric Maskin, July 2002, Harvard University and MIT.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/93

(2004/C 65 E/105)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-1809/03

υποβολή: Anna Karamanou (PSE) προς το Συμβούλιο

(2 Ιουνίου 2003)

Θέμα: Ιράκ — Μεγάλος κίνδυνος για τον άμαχο πληθυσμό συνιστούν οι εγκαταλελειμένες νάρκες και οι λεηλασίες

Σύμφωνα με στοιχεία του Human Rights Watch μετά το τέλος του πρόσφατου πολέμου στο Ιράκ έχουν αυξηθεί κατακόρυφα τα θύματα μεταξύ αμάχων σε σχέση με την περίοδο του πολέμου. Η κατάσταση αυτή οφείλεται, αρχικά, στη μεγάλη ποσότητα πυρομαχικών — ναρκών ξηράς, χειροβομβίδων και άλλων εκρηκτικών μηχανισμών — που δεν έχουν εκραγεί σε κατοικημένες περιοχές. Το φαινόμενο αυτό αποδίδεται ουσιαστικά στην απότομη κατάρρευση των δομών εντολής και ελέγχου του ιρακινού στρατού, η οποία είχε ως αποτέλεσμα την άτακτη φυγή στρατιωτών που άφησαν πίσω τους τον εξοπλισμό τους. Πολλά από τα θύματα είναι παιδιά που παίζουν με τα εκρηκτικά, με αποτέλεσμα το σοβαρό τραυματισμό τους. Την ίδια στιγμή, συνεχίζονται οι λεηλασίες και η δράση ελεύθερων σκοπευτών — οι οποίοι εικάζεται ότι είναι οπαδοί του κόμματος Μπάθ που επιδιώκουν την αποσταθεροποίηση της χώρας, με αποτέλεσμα τον τραυματισμό και τη δολοφονία πολλών αθώων πολιτών, αλλά και την καταστροφή αναρίθμητων σημαντικών εγγράφων των δημοσίων υπηρεσιών του Ιράκ. Σύμφωνα με τη Διεθνή Αμνηστία, βρετανοί στρατιώτες έχουν εμπλακεί στη μαζική καταστροφή εγγράφων της επιχείρησης ηλεκτροδότησης στη Βασόρα.

Την ίδια στιγμή, τα αμερικανικά στρατεύματα που ελέγχουν το Ιράκ αγνοούν τις εκκλήσεις για την απομάκρυνση των ναρκών και για την εξασφάλιση μεγαλύτερου αριθμού περιπολιών. Ανάλογη τύχη είχαν και οι εκκλήσεις διεθνών ανθρωπιστικών οργανώσεων για εγκαθίδρυση κάποιων τουλάχιστον μεθόδων αστυνόμευσης.

Σε ποιές ενέργειες προτίθεται να προβεί το Συμβούλιο, προκειμένου οι δυνάμεις κατοχής και επιτήρησης του Ιράκ να σεβαστούν τις διεθνείς συμβάσεις και να προστατεύσουν τους ιρακινούς πολίτες από τους προαναφερθέντες κινδύνους, οι οποίοι απειλούν όχι μόνο την υγεία και τη ζωή τους αλλά και την οργάνωση του κράτους τους;

Απάντηση

(17 Νοεμβριου 2003)

Το Συμβούλιο συμφωνεί με την αξιότιμη κυρία Βουλευτή ότι συνιστά μεγάλο κίνδυνο για τον πληθυσμό στο Ιράκ το θέμα των ναρκών και άλλων πυρομαχικών τα οποία δεν έχουν εκραγεί. Το Συμβούλιο γνωρίζει καλώς την κατάσταση της ασφάλειας στο Ιράκ και τις επακόλουθες τεράστιες δυσκολίες τόσο για τον πληθυσμό στο Ιράκ όσο και για τις ευρισκόμενες στη χώρα δυνάμεις κατοχής, οι οποίες τη στιγμή αυτή έχουν την ευθύνη για την ασφάλεια της χώρας και την προστασία του πληθυσμού. Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, της Θεσσαλονίκης, εξέφρασε την ικανοποίησή του για τη βελτίωση της ανθρωπιστικής κατάστασης, αλλά και ανησυχία για τα προβλήματα που συνεχίζουν να απειλούν την ασφάλεια του άμαχου πληθυσμού.

Το Συμβούλιο δεν έχει λόγο πάντως να πιστεύει ότι οι δυνάμεις κατοχής δεν συμμορφώνονται με τις διεθνείς συμφωνίες και υποχρεώσεις για την προστασία του ιρακινού λαού.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/94

(2004/C 65 E/106)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-1828/03

υποβολή: Stavros Xarchakos (PPE-DE) προς την Επιτροπή

(2 Ιουνίου 2003)

Θέμα: Εκκρεμούντα πρόστιμα και προσφυγές στο Δ.Ε.Κ. κατά της Ελλάδας

Μπορεί να με ενημερώσει η Επιτροπή σε πόσες και ποιές περιπτώσεις η Ελλάδα έχει καταδικαστεί σε πρόστιμα από το Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (Δ.Ε.Κ.) από το 1994 και μέχρι σήμερα; Ποιó είναι το συνολικό ποσό των προστίμων που επεβλήθησαν στην Ελλάδα; Πόσα από αυτά τα πρόστιμα δεν κατέβαλε ακόμη η Ελλάδα; Σε πόσες και ποιές περιπτώσεις εκκρεμεί η παραπομπή της Ελλάδας στο Δ.Ε.Κ. και ποιó είναι το χρονοδιάγραμμα αυτών των παραπομπών;

Απάντηση του κ. Prodi εξ ονόματος της Επιτροπής

(16 Ιουλίου 2003)

Η Ελλάδα καταδικάστηκε μία μόνο φορά από το Δικαστήριο δυνάμει του άρθρου 228 της Συνθήκης ΕΚ, στην υπόθεση C-387/97 που αφορούσε την ανεξέλεγκτη διάθεση των αποβλήτων στην περιοχή των Χανίων (Κρήτη) καθώς και την έλλειψη σχεδίων διάθεσης των στερεών αποβλήτων και προγραμμάτων διάθεσης των τοξικών και επικίνδυνων αποβλήτων. Με απόφαση της 4ης Ιουλίου 2000 (απόφαση εκδοθείσα δυνάμει του άρθρου 228 της Συνθήκης ΕΚ), η Ελλάδα καταδικάστηκε να καταβάλει χρηματική ποινή 20 000 ευρώ ημερησίως, για κάθε ημέρα καθυστέρησης στην εκτέλεση των απαραίτητων μέτρων για τη συμμόρφωσή της προς την απόφαση της 7ης Απριλίου 1992, Επιτροπή κατά Ελλάδας (υπόθεση C-45/91, εκδοθείσα δυνάμει του άρθρου 226 της Συνθήκης ΕΚ). Μέχρι τη στιγμή της πραγματικής συμμόρφωσής της προς τη δεύτερη απόφαση, η Ελλάδα κλήθηκε να καταβάλει την ημερήσια χρηματική ποινή των 20 000 ευρώ για την περίοδο από 4ης Ιουλίου 2000 έως 26ης Φεβρουαρίου 2001 (ημερομηνία κατά την οποία η Ελλάδα συμμορφώθηκε προς την απόφαση), συνολικού ύψους 5 400 000 ευρώ, ποσό το οποίο καταβλήθηκε από τις ελληνικές αρχές εντός των προθεσμιών.

Η Επιτροπή άσκησε επίσης προσφυγή στο Δικαστήριο κατά της Ελλάδας δυνάμει του άρθρου 228 της Συνθήκης ΕΚ στην υπόθεση σχετικά με μη εκτέλεση της απόφασης του Δικαστηρίου της 23ης Μαρτίου 1995 (1). Η προσφυγή κατατέθηκε στο Δικαστήριο στις 27 Μαΐου 1998 με τον αριθμό C-197/98. Μετά την μεταφορά της προαναφερθείσας οδηγίας στο εθνικό δίκαιο με το Προεδρικό Διάταγμα της 23ης Ιουνίου 2000, η Επιτροπή στις 3 Αυγούστου 2000 παραιτήθηκε από την προσφυγή της και η υπόθεση αποτέλεσε το αντικείμενο διαταγής διαγραφής.

Σε τρεις άλλες υποθέσεις, η Επιτροπή είχε αποφασίσει να προσφύγει στο Δικαστήριο δυνάμει του άρθρου 228 της Συνθήκης ΕΚ αλλά, δεδομένου ότι το κράτος μέλος συμμορφώθηκε προς τις αποφάσεις του Δικαστηρίου, οι υποθέσεις αρχειοθετήθηκαν πριν από την κατάθεση των προσφυγών στο Δικαστήριο.

Επρόκειτο για μη εκτέλεση των αποφάσεων που είχαν εκδοθεί αντίστοιχα στις ακόλουθες υποθέσεις:

—	C-328/90 (απαίτηση ιθαγένειας για την ίδρυση ιδιωτικών σχολών),

—	C-290/94 (πρόσβαση στις θέσεις εργασίας του δημόσιου τομέα, διάκριση λόγω ιθαγενείας),

—	C-311/95 (μη κοινοποίηση των εθνικών μέτρων εκτέλεσης της οδηγίας 92/50/ΕΟΚ για το συντονισμό των διαδικασιών σύναψης δημόσιων συμβάσεων υπηρεσιών).

Κατά συνέπεια, αυτή τη στιγμή δεν υφίσταται καμία εκκρεμής προσφυγή κατά της Ελλάδας δυνάμει του άρθρου 228 της Συνθήκης ΕΚ.

Όσον αφορά τις προσφυγές κατά της Ελλάδας που εκκρεμούν στο Δικαστήριο βάσει του άρθρου 226 της Συνθήκης ΕΚ, αυτή τη στιγμή ανέρχονται σε 22. Από έξι από αυτές η Επιτροπή παραιτήθηκε και αναμένεται η διαταγή διαγραφής τους. Όσον αφορά τις υπόλοιπες 16, ένας συνοπτικός πίνακας με τον αριθμό της υπόθεσης, τον τίτλο και το διαδικαστικό στάδιο στο οποίο έχει φτάσει η καθεμία από τις προσφυγές αυτές αποστέλλεται απευθείας στο αξιότιμο μέλος καθώς και στη Γενική Γραμματεία του Κοινοβουλίου.

(1) Υπόθεση C-365/93, μη κοινοποίηση των εθνικών μέτρων μεταφοράς, στο εσωτερικό δίκαιο, της οδηγίας 89/48/ΕΟΚ σχετικά με ένα γενικό σύστημα αναγνώρισης των διπλωμάτων τριτοβάθμιας εκπαίδευσης που πιστοποιούν επαγγελματική εκπαίδευση ελάχιστης διάρκειας τριών ετών.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/95

(2004/C 65 E/107)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-1847/03

υποβολή: Luigi Vinci (GUE/NGL) προς την Επιτροπή

(3 Ιουνίου 2003)

Θέμα: Τήρηση της οδηγίας ΕΠΕ (εκτίμηση περιβαλλοντικών επιπτώσεων) στην κατασκευή της οδού ταχείας κυκλοφορίας Μιλάνο-Μπέργκαμο-Μπρέσια

Η οδηγία ΕΠΕ (1) που πρόσφατα εξέδωσε η Επιτροπή, προβλέπει ότι, για κάθε μελέτη κατασκευής νέων μεγάλων υποδομών μεταφορών, θα αντιστοιχεί μια εκτίμηση όλων των πιθανών εναλλακτικών λύσεων προκειμένου να επιλεγεί εκείνη με τις λιγότερες επιπτώσεις στο περιβάλλον, και τη συμμετοχή των ενδιαφερομένων πληθυσμών, των ενώσεών τους και των τοπικών φορέων αυτοδιοίκησης παρέχοντάς τους τα στοιχεία που χρειάζονται και λαμβάνοντας υπόψη τη γνώμη τους.

Το δικαίωμα αυτό πρόσβασης στην τεκμηρίωση και τη διατύπωση γνωμοδοτήσεων παραγνωρίσθηκε και εξακολουθεί αντίθετα να παραγνωρίζεται πλήρως σε σχέση με τη μελέτη που επιθυμεί η ιταλική κυβέρνηση για την οδό ταχείας κυκλοφορίας Μιλάνο-Μπέργκαμο-Μπρέσια. Οι πληθυσμοί, οι ενώσεις και οι φορείς τοπικής αυτοδιοίκησης διαθέτουν πράγματι μόνο τις πληροφορίες που έχουν εμφανισθεί στον Τύπο.

Εξ όσων μέχρι σήμερα έγιναν γνωστά από τον Τύπο η κατάσταση εμφανίζεται ιδιαίτερα ανησυχητική και συγκεκριμένα, η οδός αυτή ταχείας κυκλοφορίας θα διατάρασσε ή θα κατέστρεφε πολιτιστικές και περιβαλλοντικές παρουσίες, μεταξύ των οποίων 4 περιφερειακοί δρυμοί, εκ των οποίων εκείνος της Naviglio Martesana, έχει ιδιαίτερη αξία και πρόκειται να αναγνωρισθεί από την ΟΥΝΕΣΚΟ ως κληρονομιά της ανθρωπότητας.

Υπό το πρίσμα των ανωτέρω, μπορεί η Επιτροπή να γνωστοποιήσει εάν κρίνει σκόπιμο να παρέμβει στην ιταλική κυβέρνηση προκειμένου, σε σχέση με την εν λόγω μελέτη, να τηρούνται και να εφαρμόζονται η οδηγία ΕΠΕ και, γενικότερα, οι ευρωπαϊκοί κανόνες σε θέματα περιβάλλοντος;

Απάντηση της κας Wallström εξ ονόματος της Επιτροπής

(17 Ιουλίου 2003)

Η οδηγία 2001/42/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 27ης Ιουνίου 2001, σχετικά με την εκτίμηση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων ορισμένων σχεδίων και προγραμμάτων ορίζει, στο άρθρο 13, ότι τα κράτη μέλη θεσπίζουν τις αναγκαίες νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις για να συμμορφωθούν με την παρούσα οδηγία, πριν από τις 21 Ιουλίου 2004.

Επομένως, στην παρούσα φάση η οδηγία δεν εφαρμόζεται, ούτε έχει η Ιταλία ανακοινώσει ακόμη στην Επιτροπή τα μέτρα που έχει θεσπίσει προκειμένου να συμμορφωθεί με αυτήν.

Πέραν της προαναφερθείσας οδηγίας, οι πληροφορίες που κατέθεσε το Αξιότιμο Μέλος του Κοινοβουλίου δεν στοιχειοθετούν καταγγελία σχετικά με την εν προκειμένω εφαρμογή άλλων κοινοτικών περιβαλλοντικών διατάξεων. Ως εκ τούτου, υπό το φως των ανωτέρω, δεν στοιχειοθετείται επί του παρόντος παράβαση της κοινοτικής περιβαλλοντικής νομοθεσίας.

(1) Οδηγία 2001/42/ΕΚ - ΕΕ L 197 της 21.7.2001, σελ. 30.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/95

(2004/C 65 E/108)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-1866/03

υποβολή: Christopher Huhne (ELDR) προς την Επιτροπή

(6 Ιουνίου 2003)

Θέμα: Απόκλιση τιμών

Θα μπορούσε η Επιτροπή να προσκομίσει τα αριθμητικά δεδομένα που αφορούν την απόκλιση των τιμών εντός της νομισματικής ένωσης των Ηνωμένων Πολιτειων εν συγκρίσει με την απόκλιση των τιμών στο σύνολο της Ε.Ε. (όπως αυτή παρουσιάζεται στις εκθέσεις για την ενιαία αγορά), στη ζώνη ευρώ και στα κράτη μέλη που δεν συμμετέχουν στη εν λόγω ζώνη;

Απάντηση του κ. Solbes Mira εξ ονόματος της Επιτροπής

(14 Ιουλίου 2003)

Σε έγγραφο της Επιτροπής που δημοσιεύθηκε το 2001 (Ευρωπαϊκή Οικονομία, Συμπλήρωμα Α, αριθ. 7, Ιούλιος 2001) γίνεται σύγκριση της απόκλισης των τιμών στην Ένωση και τις Ηνωμένες Πολιτείες (ΗΠΑ) ανά ομάδα προϊόντων το έτος 1998. Η γενική απόκλιση των τιμών στις ΗΠΑ διαπιστώθηκε ότι ήταν περίπου 3 εκατοστιαίες μονάδες χαμηλότερη από εκείνη της Ένωσης το 1998, δηλ. πριν από την εισαγωγή του ευρώ. Το έγγραφο κατέληγε ότι οι προοπτικές δείχνουν ότι η απόκλιση των τιμών στην Ένωση θα μειωθούν προς το επίπεδο απόκλισης τιμών στις ΗΠΑ. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς της Επιτροπής, η γενική απόκλιση τιμών στη ζώνη ευρώ ήταν περιθωριακά μόνο χαμηλότερη από την απόκλιση στην Ένωση του 1998.

Εξετάζοντας τους τομείς, τα επίπεδα τιμών για τη στέγαση σημειώνουν μεγαλύτερη απόκλιση στη ζώνη ευρώ απ' ότι στην Ένωση στο σύνολó της· εντούτοις, για όλες τις άλλες κατηγορίες προϊόντων η απόκλιση τιμών ήταν χαμηλότερη στη ζώνη ευρώ απ' ότι στην Ένωση.

Στον πίνακα κατωτέρω εμφαίνονται τα στοιχεία από το εν λόγω έγγραφο και έχουν προστεθεί στοιχεία για την απόκλιση τιμών στη ζώνη ευρώ. Τα στοιχεία απόκλισης ευρωπαϊκών και αμερικανικών τιμών βασίζονται σε διαφορετικές πηγές και δεν είναι απολύτως συγκρίσιμα (αναφερθείτε στις σημειώσεις κάτω από τον πίνακα). Η Επιτροπή προτίθεται να επικαιροποιήσει την ανάλυση και να εξετάσει λεπτομερέστερα τα στοιχεία στη ζώνη ευρώ.

Απόκλιση τιμών στην Ένωση, τη ζώνη ευρώ και τις ΗΠΑ, το 1998 (1)

	Γενική	Διατροφή	Στέγαση	Utilities	Μεταφορά	Υγειον. περίθαλψη	Διάφορα
UE	14,6	10,5	31,2	24,4	17,9	35,5	9,1
Ζώνη ευρώ	14,5	9,4	34,1	20,7	13,8	30,3	8,2
ΗΠΑ	11,8	5,6	26,5	19,3	9,3	14,3	5,6

Στοιχεία ΗΠΑ για την απόκλιση τιμών σε 14 πόλεις. Στοιχεία ΕΕ για την απόκλιση τιμών σε 15 κράτη μέλη. Στοιχεία ζώνης ευρώ για τα 12 κράτη μέλη που συμμετέχουν στον χώρο.

Τα στοιχεία ΗΠΑ συλλέγονται εξαιρουμένων των έμμεσων φόρων. Τα στοιχεία ΕΕ έχουν διαμορφωθεί ώστε να εξαιρείται ο ΦΠΑ και δασμοί.

Τα στοιχεία ΗΠΑ είναι για μεμονωμένα προϊόντα, Τα στοιχεία ΕΕ κάνουν χρήση της πλέον συγκρίσιμης κατηγορίας προϊόντων από τα στοιχεία from Eurostaťs ΡΡΡ data.

Εκτός από την εργασία της Επιτροπής, σε δύο πρόσφατες μελέτες γίνεται σύγκριση της απόκλισης τιμών στη ζώνη ευρώ και τις ΗΠΑ, κάνοντας χρήση διαφορετική πηγής δεδομένων, της Economist Intelligence Unit:

—	J. Η. Rogers, G. Hufbauer και Ε. Wada (2001) «Price level convergence and inflation in Europe», έγγραφο εργασίας 01-1, Institute for International Economics, Washington DC.

—	J. H. Rogers (2002) «Monetary union, price level convergence, and inflation: How close is Europe to the United States?», Board of Governors of the Federal Reserve System, International Finance Discussion Papers No. 740, Οκτώβριος 2002.

Η πρώτη από τις μελέτες αυτές κατέληξε ότι η απόκλιση τιμών για tradable products ήταν υψηλότερη στη ζώνη ευρώ (πλην Ελλάδος) απ' ότι στις ΗΠΑ το 1999. Η δεύτερη μελέτη, που διεξήχθη το επόμενο έτος, διαπίστωσε ότι μέχρι το 2001 η απόκλιση τιμών για εμπορεύσιμα προϊόντα στη ζώνη ευρώ (πλην Ελλάδος) ήταν κοντά στα επίπεδα των ΗΠΑ. Και οι δύο μελέτες διαπιστώνουν ότι η απόκλιση τιμών για μη εμπορεύσιμα προϊόντα products ήταν χαμηλότερη στη ζώνη ευρώ (πλην Ελλάδος) απ' ότι στις ΗΠΑ. Τα στοιχεία και για τις δύο μελέτες αφορούν το διάστημα πριν από την εισαγωγή του ευρώ σε χαρτονομίσματα και κέρματα.

(1) Απόκλιση τιμών υπολογιζόμενη ως he coefficient of variation of price levels.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/97

(2004/C 65 E/109)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-1874/03

υποβολή: Christopher Huhne (ELDR) προς την Επιτροπή

(6 Ιουνίου 2003)

Θέμα: Έγκριση ενημερωτικών φυλλαδίων

Θα μπορούσε η Επιτροπή να υπολογίσει για κάθε κράτος μέλος το χρονικό διάστημα από την υποβολή έως την έγκριση ενός ενημερωτικού φυλλαδίου που είναι γενικά απαραίτητο για την έκδοση τέτοιων φυλλαδίων για τις χρηματικές οφειλές και τις μετοχές;

Απάντηση του κ. Bolkestein εξ ονόματος της Επιτροπής

(30 Ιουνίου 2003)

Η Επιτροπή δεν επεδίωξε να υπολογίσει το χρονικό διάστημα που απορρέει αυτή τη στιγμή, σε κάθε κράτος μέλος, από την υποβολή ως την έγκριση ενός ενημερωτικού φυλλαδίου, ανάλογα αν αυτό αφορά χρηματικές οφειλές ή μετοχές. Δεν θεωρεί ότι ένας τέτοιος μέσος όρος, αφού θεσπιστεί σε επίπεδο κρατών μελών, θα επέτρεπε να εξαχθούν χρήσιμα συμπεράσματα.

Τα αριθμητικά στοιχεία δεν θα ήταν συγκρίσιμα, επειδή η διαδικασία έγκρισης διαφέρει από το ένα κράτος μέλος στο άλλο (στην πράξη, αυτό συνεπάγεται από την απλή επαλήθευση ότι ένα έγγραφο πράγματι στάλθηκε στην αρμόδια αρχή, χωρίς έλεγχο του περιεχομένου του, έως μία λεπτομερή εξέταση της σαφήνειας, της αντικειμενικότητας, της ακρίβειας και της συνοχής όλων των πληροφοριών που αναφέρονται στο φυλλάδιο, περιλαμβανομένων και των οικονομικών καταστάσεων). Οι διαφορές αυτές συνδέονται κυρίως με διαφορές επιπέδου αστικής ευθύνης και κανονιστικής ευθύνης μεταξύ των κρατών μελών.

Σε εθνικό επίπεδο, η απαιτούμενη προθεσμία για την επίτευξη της έγκρισης ενός φυλλαδίου ποικίλλει επίσης κατά περίπτωση σε συνάρτηση, ιδίως, με την ποιότητα του σχεδίου του εγγράφου, με το μέγεθóς του και το περιεχόμενó του, την ικανότητα σύνταξης του εκδότη και τη γνώση της διαδικασίας που διαθέτει, την ενδεχόμενη ύπαρξη ενός προηγούμενου φυλλαδίου που έχει ήδη εγκριθεί, το είδος της προσφοράς (για παράδειγμα εισαγωγή στο χρηματιστήριο ή διαδοχικές εκδόσεις), από τους πόρους της αρμόδιας αρχής κλπ.

Για τους λόγους αυτούς η Επιτροπή δεν πρότεινε μια υπερβολικά αυστηρή νομοθεσία. Επέλεξε ένα φάσμα μέγιστων προθεσμιών. Προτίθεται να αποτρέψει τις αρμόδιες αρχές από το να επιβάλουν εξαιρετικά μακροχρόνιες διαδικασίες στους εκδότες, αφήνοντάς τους όμως το χρονικό περιθώριο, ανεξαρτήτως περιστάσεων, να εκπληρώσουν ορθά την αποστολή τους.

Προτού εγκρίνει την τροποποιημένη της πρόταση, η Επιτροπή έλεγξε τις ισχύουσες προθεσμίες έγκρισης στα διάφορα κράτη μέλη και έλαβε υπόψη τα ανώτατα όρια που καθορίστηκαν σε πολλά από αυτά. Παρατήρησε ότι οι προταθείσες προθεσμίες ήταν συντομότερες από εκείνες που εφαρμόζονται στις Ηνωμένες Πολιτείες — όπου βρίσκεται η μεγαλύτερη κεφαλαιαγορά στον κόσμο — αλλά επίσης στο Βέλγιο, την Ελλάδα, την Ισπανία, τη Γαλλία, την Ιταλία, το Λουξεμβούργο, την Αυστρία και το Ηνωμένο Βασίλειο. Εξάλλου, συντομότερες προθεσμίες ισχύουν στη Γερμανία, τις Κάτω Χώρες και τη Φινλανδία. Σε ορισμένα κράτη μέλη (ιδίως στη Δανία, την Ιρλανδία, την Πορτογαλία και τη Σουηδία) ο νόμος δεν περιορίζει το χρονικό διάστημα από την υποβολή έως την έγκριση ενός ενημερωτικού φυλλαδίου.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/97

(2004/C 65 E/110)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-1876/03

υποβολή: Christopher Huhne (ELDR) προς την Επιτροπή

(6 Ιουνίου 2003)

Θέμα: Ενημερωτικά φυλλάδια — Ονομαστική αξία των εκδιδομένων τίτλων

Θα μπορούσε η Επιτροπή να εκτιμήσει τον αριθμό των ειδικών ομολόγων και τον συνολικό αριθμό των εκδιδομένων ομολόγων ονομαστικής αξίας έως 5 000 ευρώ, έως 1 000 ευρώ, έως 500 ευρώ και έως 100 ευρώ;

Απάντηση του κ. Bolkestein εξ ονόματος της Επιτροπής

(14 Ιουλίου 2003)

Η Επιτροπή δεν προσπάθησε να εκτιμήσει τον αριθμό των εκδόσεων ομολόγων ούτε τον συνολικό όγκο των εκδιδόμενων ομολόγων ονομαστικής αξίας έως 5000 ευρώ, έως 1000 ευρώ, έως 500 ευρώ και έως 100 ευρώ επειδή δεν πιστεύει ότι ο αριθμός αυτός θα της επιτρέψει να καταλήξει σε κάποιο συμπέρασμα όσον αφορά τη χρησιμότητα της ύπαρξης ενός ορίου ως προς την ονομαστική αξία ενός ομολόγου.

Πρώτον, είναι σημαντικό να ληφθεί υπόψη ότι η ιδέα τίτλων μεγάλης ονομαστικής αξίας τέθηκε σε εφαρμογή με στόχο τον σαφή διαχωρισμό μεταξύ τίτλων απευθυνόμενων σε χονδρικούς επενδυτές και τίτλων απευθυνόμενων στη λιανική αγορά.

Η Επιτροπή έχει υπόψη της αριθμητικά στοιχεία σχετικά με τις ονομαστικές αξίες των υφιστάμενων ομολόγων (από την International Primary Market Association (IPMA) τα οποία χρησιμοποιούνται και από την Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία Τραπεζών (European Banking Federation)).

Ωστόσο, η Επιτροπή πιστεύει ότι τέτοια στοιχεία δεν προσφέρουν προστιθέμενη αξία για δύο λόγους:

—	Οι υφιστάμενες ονομαστικές αξίες καθορίζονται σήμερα σε χαμηλά επίπεδα για πρακτικούς λόγους. Για παράδειγμα, είναι σύνηθες να υπάρχουν ομόλογα ονομαστικής αξίας ενός ευρώ διότι η αξία των ομολόγων εκφράζεται σε ποσοστά.

—

Οι σημερινές στατιστικές δεν βοηθούν στην εκτίμηση του τρόπου με τον οποίο οι εκδότες ομολόγων θα καθορίζουν στο μέλλον την ονομαστική αξία των ομολόγων τους, μέσα στο πλαίσιο της προγραμματιζόμενης νομοθεσίας ιδίως για χρεωστικούς τίτλους απευθυνόμενους σε χονδρικούς επενδυτές. Η Επιτροπή πιστεύει ότι η δυνατότητα επιλογής μεταξύ τίτλων απευθυνόμενων σε χονδρικούς επενδυτές θα υπερτερεί έναντι της δυνατότητας επιλογής της αρμόδιας αρχής για κάθε έκδοση ομολόγων. Πιστεύει, μάλιστα, ότι οι εκδότες ομολόγων που απευθύνονται σε λιανικούς επενδυτές (με τίτλους ονομαστικής αξίας μικρότερης των 50 000 ευρώ) σπανίως θα κάνουν χρήση της δυνατότητας επιλογής της οικείας αρμόδιας αρχής, διότι οι εν λόγω τίτλοι προσφέρονται ως επί το πλείστον από πιστωτικά ιδρύματα μόνον προς τους πελάτες τους και γενικά δεν εισάγονται στο χρηματιστήριο αξιών.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/98

(2004/C 65 E/111)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-1877/03

υποβολή: Christopher Huhne (ELDR) προς την Επιτροπή

(6 Ιουνίου 2003)

Θέμα: Ενημερωτικά φυλλάδια — Ανάθεση της αρμοδιότητας έγκρισης

Θα μπορούσε να εκτιμήσει η Επιτροπή την αναλογία των ενημερωτικών φυλλαδίων που εγκρίθηκαν κατά το τελευταίο ημερολογιακό έτος στα κράτη μέλη από τις αρμόδιες αρχές και αυτών που εγκρίθηκαν από άλλες αρχές όπως Χρηματιστήρια ή ενδιάμεσους παράγοντες στους οποίους είχε ανατεθεί η αρμοδιότητα έγκρισης; Θα μπορούσε να εκτιμήσει η Επιτροπή τον αριθμό των ενστάσεων που προβλήθηκαν σε κάθε περίπτωση για μη πληρότητα ή μη ακρίβεια του ενημερωτικού φυλλαδίου;

Απάντηση του κ. Bolkestein εξ ονόματος της Επιτροπής

(30 Ιουνίου 2003)

Η Επιτροπή δεν επεδίωξε να υπολογίσει την αναλογία των εγκεκριμένων ενημερωτικών φυλλαδίων απευθείας από μία αρμόδια αρχή, όπως τα χρηματιστήρια ή από ενδιάμεσους παράγοντες. Το ζήτημα αυτή τη στιγμή είναι άνευ αντικειμένου όσον αφορά τα περισσότερα κράτη μέλη. Πράγματι, σύμφωνα με όσα γνωρίζει η Επιτροπή, μόνον η Αυστρία θέσπισε ειδικές διατάξεις στον τομέα αυτό (οι ελεγκτές και οι τράπεζες είναι επιφορτισμένοι να εξετάζουν τα ενημερωτικά φυλλάδια, με την άδεια του χρηματιστηρίου αξιών).

Πάντως, η Επιτροπή μελέτησε προσεκτικά τις κατηγορίες των διαφόρων αρμοδίων εθνικών αρχών στον τομέα του ελέγχου και της έγκρισης των ενημερωτικών φυλλαδίων. Η ευθύνη αυτή ανατέθηκε στα χρηματιστήρια στη Δανία, τη Γερμανία, την Ελλάδα, την Ιρλανδία, το Λουξεμβούργο, την Αυστρία και τη Σουηδία. Ορισμένες φορές μπορεί να παρατηρηθεί ότι, στα κράτη αυτά, τα ενημερωτικά φυλλάδια για την προσφορά κινητών αξιών που δεν έχουν εισαχθεί στο χρηματιστήριο κατά κανόνα εξετάζονται από διαφορετική αρχή, συνήθως δημόσιο οργανισμό.

Πρέπει να σημειωθεί ότι στις Κάτω Χώρες, η εξέταση των ενημερωτικών φυλλαδίων πρόσφατα μεταφέρθηκε από την Euronext NV προς μία νέα αρχή χρηματαγορών και η Ιρλανδία προβλέπει μια ανάλογη αλλαγή.

Η Επιτροπή δεν έχει εκτιμήσει την κατανομή ανά αρμόδια αρχή των καταγγελιών που κατατέθηκαν λόγω του μη πλήρους ή ανακριβούς χαρακτήρα του ενημερωτικού φυλλαδίου. Κατ' αρχάς, δεν θεωρεί ότι η κατανομή αυτή των καταγγελιών σχετικά με τις ελλείπουσες ή εσφαλμένες πληροφορίες θα της επέτρεπαν να καταλήξει σε χρήσιμα συμπεράσματα. Επίσης, η Επιτροπή θεωρεί ότι η ποιότητα της εξέτασης δεν εξαρτάται υποχρεωτικά από το είδος του οργανισμού που την διεξάγει.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/99

(2004/C 65 E/112)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-1880/03

υποβολή: Christopher Huhne (ELDR) προς την Επιτροπή

(6 Ιουνίου 2003)

Θέμα: Ροές κεφαλαίων μεταξύ των χωρών της ζώνης του ευρώ

Σε συνέχεια της απάντησης στην ερώτηση Ε-1134/01 (1), προτίθεται η Επιτροπή να εξετάσει την κλίμακα των ροών ακαθάριστου κεφαλαίου (όχι καθαρού κεφαλαίου) μεταξύ των χωρών της ζώνης του ευρώ από της εισαγωγής του σε σύγκριση με τις προηγούμενες περιόδους, να δηλώσει εάν έχει σημειωθεί αύξηση στην κλίμακα αυτών των ροών και, εάν ναι, κατά πόσο;

Απάντηση του κ. Solbes Mira εξ ονόματος της Επιτροπής

(14 Ιουλίου 2003)

Οι αυξήσεις στις διασυνοριακές ροές κεφαλαίων μπορούν να συμβάλουν θετικά στην οικονομική ανάπτυξη και στην αύξηση της αποτελεσματικότητας. Η εισαγωγή του ενιαίου νομίσματος όχι μόνον εξάλειψε τους συναλλαγματικούς κινδύνους για τις ροές κεφαλαίων στο εσωτερικό της ζώνης του ευρώ αλλά έδωσε αφορμή για τη δημιουργία μιας κοινής αγοράς κεφαλαίων στη ζώνη του ευρώ. Αμφότερα τα αποτελέσματα αυτά διευκόλυναν τις διασυνοριακές ροές κεφαλαίων εντός της ζώνης του ευρώ με αποτέλεσμα να μπορεί να θεωρηθεί ότι το ευρώ επηρέασε θετικά τον όγκο των ροών κεφαλαίων. Ωστόσο, ταυτόχρονα υπάρχουν και άλλες συνιστώσες που έχουν σημασία για τις ροές κεφαλαίων και φαίνεται ότι είναι πολύ δύσκολο αν όχι αδύνατο να απομονωθεί ο αντίκτυπος του ευρώ στις ροές κεφαλαίων αναλύοντας την εξέλιξη των ροών κεφαλαίων μέσα στο χρόνο. Για παράδειγμα η επιτυχής σύγκλιση των μακροπρόθεσμων επιτοκίων στις οικονομίες της ζώνης του ευρώ ελάττωσε τα κίνητρα διαφοροποίησηw των επενδύσεων σε κρατικά ομόλογα εκδιδόμενα από διάφορες οικονομίες της ζώνης του ευρώ (στα τέλη του 2002 η διαφορά απόδοσης μεταξύ των γερμανικών δεκαετών κρατικών ομολόγων και ανάλογων τίτλων άλλων οικονομιών της ζώνης του ευρώ είχε μειωθεί σε λιγότερες από 20 μονάδες βάσης.

Άλλο πρόβλημα αποτελεί η μη ικανοποιητική διαθεσιμότητα δεδομένων. Δεν υπάρχει μια βάση δεδομένων που να παρέχει πλήρεις και έγκαιρες πληροφορίες για όλες τις συμμετέχουσες οικονομίες. Οι παρατηρήσεις προέρχονται κυρίως από στοιχεία για τις ξένες άμεσες επενδύσεις, που συγκεντρώνει και δημοσιεύει η Ευρωστατ, καθώς και από τα στοιχεία για το ισοζύγιο πληρωμών και ιδίως τους λογαριασμούς κεφαλαίων που δημοσιεύουν εθνικά ιδρύματα (όπως οι εθνικές κεντρικές τράπεζες).

Για τις περισσότερες χώρες της ζώνης του ευρώ υπάρχουν στοιχεία όσον αφορά τις ξένες άμεσες επενδύσεις μέχρι το 2001 στη βάση δεδομένων της Ευρωστατ NewCronos ενώ για ορισμένες χώρες υπάρχουν στοιχεία μόνον όσον αφορά τις επενδύσεις σε μετοχικά και «άλλα κεφάλαια» (δάνεια μεταξύ μητρικής εταιρείας και θυγατρικών) (π.χ. ορισμένα κράτη μέλη δεν διαθέτουν στοιχεία για τα επανεπενδεδυμένα κέρδη). Οι συγκρίσεις που ακολουθούν παρακάτω αναφέρονται στις ροές μετοχικών κεφαλαίων για άμεσες ξένες επενδύσεις. Πρέπει να σημειωθεί ότι σε επίπεδο κρατών μελών ο μεγάλος αντίκτυπος μεμονωμένων συγκεντρώσεων όπως οι διασυνοριακές συγχωνεύσεις και εξαγορές επιχειρήσεων στον τομέα των τηλεπικοινωνιών το 2000, αποτελεί εμπόδιο για την οποιαδήποτε ερμηνεία των στοιχείων αυτών. Αν, παρά ταύτα, συγκριθούν οι ροές κεφαλαίων για άμεσες ξένες επενδύσεις μεταξύ μεμονωμένων κρατών μελών και της υπόλοιπης ζώνης του ευρώ, καθίστανται εμφανείς οι διαφορές μεταξύ της προ και της μετά τη δημιουργία της ζώνης του ευρώ εποχής.

Οι ποιοτικές αλλαγές μεταξύ της τελευταίας τριετίας του σταδίου II (1996-1998) και της πρώτης τριετίας του σταδίου III (1999-2001) μπορεί να αποτελούν ένδειξη κάποιας αύξησης του ύψους των ροών κεφαλαίων. Σε όλες τις χώρες που υποβάλλουν εκθέσεις, το ύψος των ξένων άμεσων επενδύσεων στο εξωτερικό (δηλαδή σε άλλες οικονομίες της ζώνης του ευρώ) έχει σημειώσει αύξηση, ενώ σε όλες τις χώρες πλην των Κάτω Χωρών και της Φινλανδίας έχουν επίσης αυξηθεί οι άμεσες επενδύσεις από άλλες οικονομίες της ζώνης του ευρώ. Μια λιγότερο σαφής εικόνα προκύπτει από συγκρίσεις μεταξύ μεμονωμένων ετών.

Μεταβολές στις ροές άμεσων ξένων επενδύσεων (ΑΞΕ) εντός της ζώνης του ευρώ (1996-2001) (2)

	ΑΞΕ προς το εξωτερικό, μετοχικά κεφάλαια (σε άλλες οικονομίες της ζώνης του ευρώ)			ΑΞΕ από το εξωτερικό, μετοχικά κεφάλαια (προερχόμενες από τη ζώνη του ευρώ)
	1999-2001 έναντι 1996-1998	2001 έναντι 1996	2001 έναντι 2000	1999-2001 έναντι 1996-1998	2001 έναντι 1996	2001 έναντι 2000
B-L	+	+	—	+	+	+
D	+	.	.	+	+	—
GR	.	.	+	.	.	+
E	+	+	—	+	+	+
F	+	+	+	+	+	—
IRL (3)	+	.	+	+	.	—
I (4)	+	+	+	+	+	+
NL	+	—	—	—	—	—
A	+	—	—	+	—	—
P	+	+	+	+	+	—
FI	+	+	—	—	—	+

Οι αυξήσεις στις ροές μετοχικών κεφαλαίων μεταξύ των οικονομιών της ζώνης του ευρώ κατά τις τριετείς περιόδους πριν και μετά την εισαγωγή του ενιαίου νομίσματος πρέπει να εξετασθούν μέσα στο πλαίσιο μιας έντονης αύξησης των συγχωνεύσεων και εξαγορών επιχειρήσεων στην παγκόσμια οικονομία το 1999 και το 2000, όπως π.χ. τεκμηριώνεται στις ετήσιες εκθέσεις σχετικά με τις άμεσες επενδύσεις (Direct Investment Reports) της United Nations Conference on Trade and Development (Unctad). Θα ήταν πρώιμο να συνδεθεί η αύξηση των ροών κεφαλαίων το 1999 και το 2000 με τις επιπτώσεις της εισαγωγής του ενιαίου νομίσματος. Παρόμοιες συνθήκες ισχύουν και για την ερμηνεία των στοιχείων όσον αφορά την απότομη πτώση των παγκόσμιων άμεσων ξένων επενδύσεων το 2001 (πάνω από 50 % · όλα τα στοιχεία σε παρένθεση προέρχονται από την Unctad) και το 2002 (περίπου 27 %). Η μείωση των άμεσων ξένων επενδύσεων στη ζώνη του ευρώ το 2002 (-16 %) ήταν πολύ μικρότερη π.χ. σε σχέση με τις ΗΠΑ (-75 %) και το Ηνωμένο Βασίλειο (-67 %), αλλά η διαφορά αυτή είναι δύσκολο να αποδοθεί στο ενιαίο νόμισμα δεδομένου ότι υπήρξαν και άλλοι παράγοντες (όπως π.χ. τα λογιστικά σκάνδαλα στις ΗΠΑ).

Όσον αφορά τους λογαριασμούς κεφαλαίων υπάρχουν ανεπίσημα στοιχεία σχετικά με τις εξελίξεις μεταξύ κρατών μελών της ζώνης του ευρώ, αφενός, και του υπόλοιπου κόσμου, αφετέρου:

—

Όσον αφορά τη Γερμανία, η Bundesbank υποβάλλει τακτικά εκθέσεις σχετικά με την προέλευση και τον προορισμό των γερμανικών ροών κεφαλαίων (π.χ. Bundesbank, International Capital Links, Μάιος 2002) και παρέχει εκτενείς σειρές στοιχείων σε μια προσβάσιμη στο κοινό ηλεκτρονική βάση δεδομένων. Σύμφωνα με τα στοιχεία της Bundesbank οι εξαγωγές κεφαλαίων (όγκος) από τη Γερμανία προς την υπόλοιπη ζώνη του ευρώ υπερδιπλασιάσθηκε το 2002 (από 72 δισ. ευρώ το 2001 σε 160 δισ. ευρώ το 2002), ενώ το συνολικό ποσό των γερμανικών εξαγωγών κεφαλαίων προς όλες τις χώρες μειώθηκε το 2002 (από 282 δισ. ευρώ το 2001 σε 256 δισ. ευρώ το 2002). Ωστόσο, οι ετήσιες αυξήσεις μπορούν να επηρεασθούν σοβαρά από μεγάλες μεμονωμένες συναλλαγές πράγμα που απαιτεί και συγκρίσεις με βάση πολυετείς περιόδους. Οι εκροές κεφαλαίων προς χώρες της ζώνης του ευρώ μεταξύ 1999 και 2002 (ετήσιος μέσος όρος 65 δισ. ευρώ) επίσης υπερδιπλασιάσθηκαν σε σχέση με εκείνες της περιόδου 1995-1998 (ετήσιος μέσος όρος 142 δισ. ευρώ). Η εξέλιξη των ροών κεφαλαίων από άλλες οικονομίες της ζώνης του ευρώ ακολουθεί διαφορετική πορεία (καμία αύξηση) ενώ από την προσεκτικότερη εξέταση των συνιστωσών (σημαντικές μεταβολές στη σχετική σπουδαιότητα των άμεσων επενδύσεων και των επενδύσεων χαρτοφυλακίου με την πάροδο του χρόνου) απορρέει ότι η ερμηνεία των στοιχείων αυτών πρέπει να είναι επιφυλακτική.

—

Στις Κάτω Χώρες, η κεντρική τράπεζα της χώρας δημοσιεύει στοιχεία σχετικά με τις περιφερειακές συνιστώσες των ροών άμεσων επενδύσεων. Όσον αφορά τις άμεσες επενδύσεις οι εισροές από χώρες της ζώνης του ευρώ ήταν μεγαλύτερες σε καθένα από τα πρώτα έτη του ευρώ από οποιοδήποτε άλλο έτος πριν το 1999. Από άποψη μέσου όρου τετραετίας, οι εισροές αυξήθηκαν από 5,2 δισ. ευρώ (1995-1998) σε 19,3 δισ. ευρώ (1999-2003). Την ίδια περίοδο, το μέσο μερίδιο άμεσων ξένων επενδύσεων από τη ζώνη του ευρώ επί του συνόλου των εισροών κεφαλαίων αυξήθηκε από 39 % σε 43 %. Παρόμοια αύξηση καταγράφηκε όσον αφορά τις ολλανδικές άμεσες ξένες επενδύσεις σε άλλες οικονομίες. Τα επίπεδα των εκροών που καταγράφηκαν όλα τα έτη της περιόδου του ευρώ είναι πρωτοφανή. Η ετήσια μέση εκροή αυξήθηκε από 8 δισ. ευρώ (1995-1998) σε 24 δισ. ευρώ (1999-2002), ενώ το μερίδιο των εκροών σε άμεσες επενδύσεις προς οικονομίες της ζώνης του ευρώ επί του συνόλου των ολλανδικών εκροών κεφαλαίων αυξήθηκε από 35 % (1995-98) σε 44 % (1999-2002).

(1) ΕΕ C 261 Ε της 18.9.2001, σελ. 228.

(2) Οι συγκρίσείς βασίζονται, όπου είναι ανάγκη, σε μέσους όρους της περιόδου. Σε περίπτωση έλλειψης στοιχείων λήφθηκαν υπόψη για τους υπολογισμούς τα διαθέσιμα στοιχεία.

(3) Σύνολο άμεσων επενδύσεων.

(4) Μετοχικά και άλλα κεφάλαια.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/101

(2004/C 65 E/113)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-1881/03

υποβολή: Christopher Huhne (ELDR) προς την Επιτροπή

(6 Ιουνίου 2003)

Θέμα: Ενδοκοινοτικές ξένες άμεσες επενδύσεις

Προτίθεται η Επιτροπή να επικαιροποιήσει τα στοιχεία που δόθηκαν σε απάντηση της ερώτησης E-0033/02 (1) συμπεριλαμβάνοντας το πλέον πρόσφατο έτος για το οποίο διατίθενται στοιχεία; Θα πρέπει να παράσχει στοιχεία συγκρίσιμα με τα στοιχεία για την Ευρωπαϊκή Ένωση τα οποία αφορούν ενδοκοινοτικές ξένες άμεσες επενδύσεις (διάγραμμα 12) και παρουσιάζονται στην έκθεση της Επιτροπής «Οικονομική μεταρρύθμιση: έκθεση για τη λειτουργία των κοινοτικών αγορών προϊόντων και κεφαλαίων» (2). Μπορεί ακόμη η Επιτροπή να παράσχει μία σειρά στοιχείων που να περιλαμβάνει τα επανεπενδυόμενα κέρδη; Προτίθεται η Επιτροπή επίσης να δώσει στοιχεία χωριστά για κάθε κράτος μέλος της ΕΕ που δεν συμμετέχει ακόμη στο ευρώ;

Απάντηση του κ. Bolkestein εξ ονόματος της Επιτροπής

(17 Ιουλίου 2003)

Οι πίνακες 1 και 2 παρουσιάζουν στοιχεία σχετικά με την αξία σε τρέχουσες τιμές των ξένων άμεσων επενδύσεων (ΞΑΕ) από διάφορες πηγές σε διάφορους στόχους μεταξύ 1996 και 2001. Τα εν λόγω στοιχεία διαβιβάζονται απευθείας στο αξιότιμο μέλος και στη Γραμματεία του Κοινοβουλίου. Συγκεκριμένα, παρέχονται στοιχεία για κάθε κράτος μέλος που δεν συμμετέχει ακόμη στην ζώνη του ευρώ. Όπως και κατά το προηγούμενο έτος, τα κράτη που ανήκουν καθώς και εκείνα που δεν ανήκουν στην ευρωζώνη προσδιορίζονται με σκοπό την επίτευξη στατιστικών συγκρίσιμων με εκείνες που παρουσιάζονται στην γραφική παράσταση 12 της έκθεσης της Επιτροπής «Οικονομική μεταρρύθμιση: έκθεση για τη λειτουργία των κοινοτικών αγορών προϊόντων και κεφαλαίων».

Στον πίνακα 1 παρουσιάζονται στοιχεία για την αξία σε τρέχουσες τιμές των ροών ξένων άμεσων επενδύσεων με εξαίρεση τα επανεπενδυόμενα κέρδη (πρόκειται για τη συνήθη προσέγγιση που ακολουθεί η Eurostat στις ετήσιες εκθέσεις της και στην έκθεση Cardiff).

Στον πίνακα 2 παρουσιάζονται στοιχεία για την αξία σε τρέχουσες τιμές των ροών ξένων άμεσων επενδύσεων συμπεριλαμβανομένων των επανεπενδυόμενων κερδών. Όσον αφορά ορισμένες χώρες λείπουν στοιχεία για αρκετά έτη. Τούτο οφείλεται στο γεγονός ότι ο εμπιστευτικός χαρακτήρας των στοιχείων, η μεθοδολογία και οι προθεσμίες αναγκάζουν ορισμένα κράτη μέλη να μην παρέχουν αναλυτικές πληροφορίες, ιδίως όσον αφορά τα επανεπενδυόμενα κέρδη. Η προσεχής έγκριση κανονισμού για την παροχή από τα κράτη μέλη πληροφοριών σχετικών με το ισοζύγιο πληρωμών θα βελτιώσει τη διαθεσιμότητα στοιχείων ΞΑΕ, καθώς ο εν λόγω κανονισμός θα αντικαταστήσει την ισχύουσα μεταξύ των κρατών μελών και της Επιτροπής «συμφωνία κυρίων».

Όσον αφορά τις πηγές των επενδύσεων που αναφέρονται σε αμφότερους τους πίνακες, ως «Εκτός EU 15» νοείται ο κόσμος εκτός των 15 κρατών μελών.

Για λόγους συνοχής, και στους δύο πίνακες σχεδόν όλα τα στοιχεία που παρουσιάζονται είναι εκροές που έχουν καταγραφεί από την πηγή των επενδύσεων. Η μόνη εξαίρεση είναι οι ροές ΞΑΕ από τον υπόλοιπο κόσμο, όπου οι εισροές χρησιμοποιούνται όπως έχουν καταγραφεί από το στόχο.

(1) ΕΕ C 160 Ε της 4.7.2002, σελ. 171.

(2) COM(2001)736 τελικό.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/102

(2004/C 65 E/115)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-1919/03

υποβολή: Herbert Bösch (PSE) προς την Επιτροπή

(12 Ιουνίου 2003)

Θέμα: Ακρόαση των ενεχομένων υπαλλήλων στην υπόθεση Eurostat

Με επιστολή στις 19 Μαρτίου 2003 ο Γενικός Διευθυντής της OLAF ενημέρωσε τις γαλλικές δικαστικές αρχές για την πιθανή ανάμειξη υψηλόβαθμων υπαλλήλων της Eurostat σε απάτες.

Από μια δήλωση της Επιτροπής για την Eurostat (IP 03/709) στις 19 Μαίου 2003 προκύπτει, ότι οι υπάλληλοι που αναφέρονται στον φάκελο της OLAF μέχρι σήμερα δεν έχουν ακουσθεί όσον αφορά τις διατυπωθείσες εις βάρος τους κατηγορίες.

Μπορεί η Επιτροπή να αναφέρει, πώς αυτό συνάδει με το άρθρο 4 της απόφασης της Επιτροπής της 2ας Ιουνίου 1999 σχετικά με τους όρους και τις λεπτομέρειες των εσωτερικών ερευνών για την καταπολέμηση της απάτης, διαφθοράς και άλλων παράνομων πράξεων, απόφαση που προβλέπει υποχρεωτικά παρόμοιες ακροάσεις, πριν συναχθούν από την OLAF συμπεράσματα στα οποία αναφέρονται ονομαστικά οι ενεχόμενοι υπάλληλοι;

Μόνο στις περιπτώσεις στις οποίες για λόγους που αφορούν τις έρευνες και όπου θα πρέπει να τηρηθεί απόλυτη εχεμύθεια και απαιτείται η παρέμβαση των εθνικών δικαστικών αρχών, μπορεί σύμφωνα με το άρθρο 4 της προαναφερθείσας απόφασης να αναβληθεί η εν λόγω ακρόαση με τη σύμφωνη γνώμη του προέδρου και του γενικού γραμματέα της Επιτροπής για αργότερα.

Μπορεί η Επιτροπή να αναφέρει, πότε και από ποιον ελήφθη η απόφαση να αναβληθεί η ακρόαση των ενεχομένων ατόμων, και πώς δικαιολογείται η απόφαση αυτή;

Μπορεί η Επιτροπή να αναφέρει από ποιον και με ποιο τρόπο ενημερώθηκε ο γενικός γραμματέας της Επιτροπής ότι η OLAF ζήτησε την παρέμβαση των δικαστικών αρχών του Παρισιού;

Μπορεί η Επιτροπή να αναφέρει πότε, από ποιον και με ποια μορφή ενημερώθηκε σχετικά ο πρόεδρος της Επιτροπής;

Μπορεί περαιτέρω η Επιτροπή να αναφέρει πότε, από ποιον και με ποια μορφή ενημερώθηκαν ο αρμόδιος για πειθαρχικά θέματα αντιπρόεδρος, η αρμόδια επίτροπος για θέματα καταπολέμησης της απάτης και το αρμόδιο για την Eurostat μέλος της Επιτροπής;

Απάντηση της κας Schreyer εξ ονόματος της Επιτροπής

(4 Σεπτεμβρίου 2003)

Μολονότι τα ζητήματα αυτά συζητήθηκαν ήδη κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης της Επιτροπής Ελέγχου του Προϋπολογισμού (Cocobu) στις 17 Ιουνίου 2003, η Επιτροπή επιθυμεί να δώσει ακριβή απάντηση στις ερωτήσεις που θέτει το Αξιότιμο Μέλος.

Σύμφωνα με το άρθρο 4 παράγραφος 1 της απόφασης της Επιτροπής 1999/396/ΕΚ, ΕΚΑΧ, Ευρατόμ, της 2ας Ιουνίου 1999, σχετικά με τους όρους και τις λεπτομέρειες των εσωτερικών ερευνών στον τομέα της καταπολέμησης της απάτης, της δωροδοκίας και κάθε άλλης παράνομης δραστηριότητας επιζήμιας για τα συμφέροντα των Κοινοτήτων (1), δεν μπορούν σε καμία περίπτωση να εξαχθούν κατά τη λήξη της έρευνας συμπεράσματα που θα αφορούν ονομαστικά μέλος, υπάλληλο ή μέλος του λοιπού προσωπικού της Επιτροπής χωρίς να έχει δοθεί στον ενδιαφερόμενο η δυνατότητα να εκφρασθεί σχετικά με όλα τα πραγματικά περιστατικά που τον αφορούν. Μέχρι στιγμής, σύμφωνα με τις πληροφορίες της Επιτροπής η έρευνα της OLAF δεν έχει ακόμη ολοκληρωθεί. Το άρθρο 4 της απόφασης της Επιτροπής της 2ας Ιουνίου 1999 δεν απαιτεί ακρόαση των υπαλλήλων σε περιπτώσεις όπως εκείνες κατά τις οποίες στοιχεία του φακέλου έχουν διαβιβασθεί στον Εισαγγελέα Παρισίων. Στις 12 Μαΐου 2003, η Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Καταπολέμησης της Απάτης (OLAF) γνωστοποίησε στην Επιτροπή ότι τα στοιχεία που εστάλησαν αφορούσαν μόνο το εξωτερικό μέρος της έρευνας.

Στις 3 Απριλίου 2003, η OLAF πρώτα πληροφόρησε την Επιτροπή (Γενική Γραμματεία) για την ύπαρξη έρευνας στα Data Shops χωρίς να παρέχει λεπτομέρειες όσον αφορά την ουσία των πορισμάτων της. Η OLAF δήλωσε ότι ενδεχομένως να εμπλέκονται υπάλληλοι, χωρίς να τους κατονομάζει, ότι δεν πρέπει να δοθούν στα ενδιαφερόμενα μέρη πληροφορίες σχετικές με τις έρευνες που διεξάγονται προκειμένου να τηρηθεί το απόλυτο απόρρητο για την προστασία της έρευνας, και ότι ο Εισαγγελέας Παρισίων επιλήφθηκε της υποθέσεως. Επομένως, οιαδήποτε απόφαση αναστολής της ακρόασης των ενεχόμενων υπαλλήλων είχε ληφθεί από την OLAF στο πλαίσιο των εξουσιών που έχουν ανατεθεί στην Υπηρεσία από τον κανονισμό.

Στις 22 Απριλίου 2003, η OLAF ζήτησε από τη Νομική Υπηρεσία να υποβάλει μήνυση κατά αγνώστου στην Εισαγγελία Παρισίων με στόχο την ανάκτηση του πλήρες ποσού της οικονομικής ζημίας. Στις 8 Μαΐου 2003, η OLAF έστειλε αντίγραφο της κοινοποίησης αυτής στον Γενικό Γραμματέα.

Στις 29 Απριλίου 2003, ο Γενικός Γραμματέας ενημέρωσε, κατά τρόπο εμπιστευτικό, τον προϊστάμενο του ιδιαίτερου γραφείου του προέδρου για τα στοιχεία που τη στιγμή εκείνη είχαν περιέλθει στη γνώση του.

Στις 14 Μαΐου 2003, ο Γενικός Γραμματέας ενημέρωσε σχετικά τους προϊσταμένους των ιδιαίτερων γραφείων των κ.κ. Prodi, Kinnock, Solbes και της κας Schreyer, καθώς και τον προϊστάμενο της Νομικής Υπηρεσίας, αφού η OLAF είχε δηλώσει στις 12 Μαΐου 2003 ότι ο Γενικός Γραμματέας μπορούσε στο εξής να χρησιμοποιήσει τις πληροφορίες που του είχαν παρασχεθεί. Την ίδια ημέρα, οι προϊστάμενοι των ιδιαίτερων γραφείων ενημέρωσαν τους Επιτρόπους τους.

(1) EE L 149 της 16.6.1999.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/103

(2004/C 65 E/116)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-1926/03

υποβολή: Roberto Bigliardo (UEN) προς την Επιτροπή

(13 Ιουνίου 2003)

Θέμα: Ειδικός κωδικός αριθμός κλήσεως 709'

Στην Ιταλία το φαινόμενο της χρεώσεως κλήσεων με τον κωδικό αριθμό «709» (επί πληρωμή συνδέσεις εκτός πλαισίου συμβάσεως) στον λογαριασμό τηλεφωνικών συνδιαλέξεων έχει αρχίσει να καταστρέφει οικονομικά πολλές οικογένειες.

Πράγματι, το φαινόμενο αυτό αφορά πολλούς χρήστες οι οποίοι καταγγέλλουν ότι δεν πραγματοποίησαν ποτέ με δική τους θέληση συνδέσεις στο Internet χρησιμοποιώντας αυτόν τον κωδικό. Οι συνδέσεις αυτές πραγματοποιούνται μέσω της χρήσεως ενός επιλογέα («dialer») o οποίος μπορεί να διακόπτει τη συνήθη σύνδεση που χρησιμοποιεί ο χρήστης για να συνδέσει αυτομάτως τον διαμορφωτή/αποδιαμορφωτή (modem) του ίδιου χρήστη με υπολογιστή ή διακομιστή εταιρίας υπηρεσιών Internet στις οποίες η πρόσβαση είναι επί πληρωμή. Αυτές οι εταιρίες έχουν τη διοικητική και φορολογική τους έδρα, καθώς και την έδρα διαχειριστικής υποστήριξής τους, εκτός της επικράτειας της Ιταλίας.

Ο χρήστης λαμβάνει γνώση των συνδέσεων που πραγματοποιήθηκαν από τη χρέωση που εμφαίνεται στον λογαριασμό των τηλεφωνικών συνδιαλέξεών του.

Λαμβάνοντας υπόψη τα ανωτέρω, δύναται η Επιτροπή να αναφέρει:

1.	εάν είναι εν γνώσει αυτού του φαινομένου;

2.	εάν μπορεί να παρέμβει ώστε να προλαμβάνονται καταστάσεις όπου οι ανενημέρωτοι χρήστες αυτής της πρωτοβουλίας της εταιρίας Telecom Italia υποχρεούνται να υφίστανται αυτή την χρέωση εκτός του πλαισίου συμβάσεως;

εάν μπορεί να λάβει μέτρα ώστε ο φορέας εκμετάλλευσης να υποχρεούται να προσθέτει στη σύμβαση ρήτρα ενημέρωσης που να προβλέπει γραπτή συγκατάθεση από τον χρήστη σε ό,τι αφορά την απολαβή οποιασδήποτε προτεινόμενης υπηρεσίας που χρεώνεται εκτός του πλαισίου συμβάσεως και τούτο, συν τοις άλλοις, υπέρ της προστασίας των πιο αδύναμων ομάδων του πληθυσμού;

Απάντηση του κ. Liikanen εξ ονόματος της Επιτροπής

(23 Ιουλίου 2003)

Τα θέματα που θέτει το Αξιότιμο Μέλος του Κοινοβουλίου αφορούν το κόστος πρόσβασης στο Ίντερνετ με χρήση του προθέματος 709, η οποία χρεώνεται χωρίς συναίνεση του συνδρομητή· φαίνεται ότι η υπηρεσία παρέχεται εκτός των πρότυπων συμβατικών όρων που συμφωνούνται μεταξύ του συνδρομητή και του παρόχου υπηρεσίας.

Ο ιταλικός τύπος έχει αναφερθεί στο θέμα (πηγή: Il Sole 24 Ore, 14 Ιουνίου 2003). Στα μέσα του Ιουνίου του 2003 η ιταλική αστυνομία ταχυδρομείων και τηλεπικοινωνιών επέβαλε κυρώσεις σε τέσσερις τηλεπικοινωνιακούς φορείς εκμετάλλευσης, έχοντας παραλάβει μεγάλο αριθμό καταγγελιών από τους συνδρομητές (περίπου 25 000). Το συνολικό ποσό των προστίμων που επιβλήθηκαν στους τέσσερις φορείς εκμετάλλευσης ανήλθε περίπου σε ύψος 800 000 ευρώ (πηγή: δελτίο τύπου της αστυνομίας των ταχυδρομείων).

Όπως αναφέρθηκε παραπάνω, το θέμα έχει ήδη αντιμετωπισθεί σε εθνικό επίπεδο. Επιπλέον, ανταποκρινόμενη σε αίτημα ένωσης καταναλωτών, η εταιρεία Telecom Italia (ΤΙ) προβαίνει σε δέσμευση πληρωμών για υπηρεσίες που αναφέρονται σε πρόσβαση στο Ίντερνετ με χρήση του προθέματος 709, σε περίπτωση που ο συνδρομητής καταγγείλει χρεώσεις σχετικά με την πρόσβαση στο Ίντερνετ οι οποίες δεν προβλέπονται στην πρότυπη σύμβαση που είχε υπογράψει με τον φορέα εκμετάλλευσης. Η ΤΙ συμφώνησε να αποζημιώσει πελάτες που έχουν ήδη καταβάλει τα εν λόγω τέλη, που έχουν συμπεριληφθεί στους τηλεφωνικούς λογαριασμούς τους. Ενόψει της ολοκλήρωσης της αναθεώρησης του σχεδίου αριθμοδότησης, ο εθνικός ρυθμιστικός φορέας AGCOM εξετάζει το ενδεχόμενο λήψης κατάλληλων μέτρων. Στα μέτρα αυτά θα μπορούσε να συμπεριληφθεί ο καθορισμός ανώτατου ορίου χρέωσης που μπορεί να καταβάλλεται για υπηρεσίες αυτού του είδους. Από τα παραπάνω φαίνεται ότι έχει αναληφθεί ενδεδειγμένη δράση σε εθνικό επίπεδο.

Θα πρέπει, τέλος, να σημειωθεί ότι ισχύουν γενικά οι απαιτήσεις της οδηγίας 93/13/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 5ης Απριλίου 1993, σχετικά με τις καταχρηστικές ρήτρες των συμβάσεων που συνάπτονται με καταναλωτές (1), ιδίως όσον αφορά τη διαφάνεια τιμών, τιμολογίων και όρων. Από τη σκοπιά της τομεακής νομοθεσίας, η «οδηγία για την καθολική υπηρεσία» (2) θα τεθεί σε ισχύ από τις 25 Ιουλίου του 2003. Η εν λόγω οδηγία δεν προβλέπει, ωστόσο, υποχρέωση σύναψης σύμβασης για την παροχή πρόσβασης στο Ίντερνετ, εφόσον όμως συνάπτονται συμβάσεις επιβάλλει να περιλαμβάνονται σε αυτές οι παρεχόμενες υπηρεσίες, καθώς και λεπτομέρειες σχετικά με τιμές και τιμολόγια. Η νομοθεσία για τις τηλεπικοινωνίες δεν φαίνεται επομένως ότι παρέχει στην Επιτροπή τη δυνατότητα να απαιτήσει να περιληφθούν στα συμβόλαια οι όροι που αναφέρει το Αξιότιμο Μέλος του Κοινοβουλίου. Η Επιτροπή θα επιθυμούσε, ωστόσο, να επιστήσει την προσοχή του Αξιότιμου Μέλους στο γεγονός ότι, στις 18 Ιουνίου 2003, ενέκρινε πρόταση οδηγίας αναφορικά με αθέμιτες εμπορικές πρακτικές (3). Με την οδηγία αυτή θα αντιμετωπισθεί συγκεκριμένα το θέμα των «παραπλανητικών» και «επιθετικών» πρακτικών. Όσον αφορά τις «παραπλανητικές» πρακτικές, καθήκον που επιβάλλεται στις επιχειρήσεις είναι να μην παραλείπουν «ουσιώδεις» πληροφορίες που χρειάζεται ο μέσος καταναλωτής ώστε να σχηματίσει ενημερωμένη απόφαση σχετικά με τις συναλλαγές του, εφόσον οι εν λόγω πληροφορίες δεν είναι προφανείς.

(1) EE L 95 της 21.4.1993.

(2) Οδηγία 2002/22/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 7ης Μαρτίου 2002, για την καθολική υπηρεσία και τα δικαιώματα των χρηστών όσον αφορά δίκτυα και υπηρεσίες ηλεκτρονικών επικοινωνιών, ΕΕ L 108 της 24.4.2002.

(3) COM(2003)356 τελικό.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/105

(2004/C 65 E/117)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-1950/03

υποβολή: Daniel Cohn-Bendit (Verts/ALE) και Monica Frassoni (Verts/ALE) προς την Επιτροπή

(13 Ιουνίου 2003)

Θέμα: Υπόθεση Eurostat

Έχοντας υπόψη τα σοβαρά προβλήματα που συνδέονται με τη διαχείριση των εξωτερικών συμβολαίων στο πλαίσιο της Eurostat, μπορεί η Επιτροπή να παρουσιάσει ένα σχέδιο δράσης προκειμένου να εξασφαλίσει ότι οι συγκρούσεις συμφερόντων θα μπορούν να αποφεύγονται κατά την ανάθεση των συμβολαίων;

Μπορεί να παρουσιάσει ένα χρονοδιάγραμμα των διοικητικών και πειθαρχικών μέτρων που πρόκειται να λάβει προκειμένου να βελτιωθούν οι διαδικασίες και να εξασφαλισθεί ότι θα κυριαρχήσει αίσθημα ευθύνης;

Τι μέτρα θα λάβει η Επιτροπή προκειμένου να εξασφαλίσει ότι οι συστάσεις στις εκθέσεις των λογιστικών ελέγχων θα εφαρμόζονται και ότι τα ευρήματα που συγκεντρώνονται θα ανακοινώνονται στο δέον επίπεδο, προκειμένου να καθορισθούν ευθύνες σχετικά με τη λήψη μέτρων ή με διαπιστωθείσες παραλήψεις;

Απάντηση της κας Schreyer εξ ονόματος της Επιτροπής

(8 Σεπτεμβρίου 2003)

Η Επιτροπή εργάζεται για την πλήρη εφαρμογή του νέου δημοσιονομικού κανονισμού (1) (ΔΚ) που περιλαμβάνει λεπτομερείς διατάξεις οι οποίες καλύπτουν τη σύγκρουση συμφερόντων όσον αφορά το προσωπικό της και τους εργολήπτες.

Σχετικά με τους ενδεχόμενους εργολήπτες/ενδιαφερόμενους:

Το άρθρο 94 του ΔΚ αποκλείει από την ανάθεση σύμβασης υποψήφιους ή προσφέροντες (και το άρθρο 114 παρ. 2 από τη χορήγηση επιδότησης τους αιτούντες) που τελούν υπό κατάσταση σύγκρουσης συμφερόντων.

Οι κανόνες εφαρμογής (ΚΕ) του ΔΚ (άρθρο 135 παρ. 2 εδάφιο α) ορίζουν ως υποχρέωση της αναθέτουσας αρχής να ελέγχει σε κάθε διαδικασία σύναψης σύμβασης πιθανούς λόγους αποκλεισμού και να συντάσει πρακτικό για κάθε περίπτωση αποκλεισμού (αναφέροντας το όνομα/επωνυμία των ενεχομένων υποψηφίων και την αιτιολόγηση του αποκλεισμού τους) στα τελικά αποτελέσματα της αξιολόγησης (άρθρο 147 παρ. 2 εδάφιο β) των ΚΕ). Ο ίδιος κανόνας εφαρμόζεται και για τη χορήγηση επιδότησης (άρθρο 178 παρ. 4 εδάφιο γ) των ΚΕ).

Σχετικά με το προσωπικό της:

Όσον αφορά όλους τους δημοσιονομικούς παράγοντες, το άρθρο 52 του ΔΚ και το άρθρο 34 των ΚΕ έχουν τώρα εισάγει:

—

Ευρύτερο ορισμό της έννοιας της σύγκρουσης συμφερόντων («Υπάρχει σύγκρουση συμφερόντων όταν η αμερόληπτη και αντικειμενική άσκηση των καθηκόντων ενός φορέα εκτέλεσης του προϋπολογισμού ή ενός εσωτερικού ελεγκτή υπονομεύεται από οικογενειακούς ή συναισθηματικούς λόγους, από λόγους πολιτικών ή εθνικών δεσμών, από λόγους οικονομικού συμφέροντος ή από οποιονδήποτε άλλο λόγο σύμπτωσης συμφερόντων με τον ενδιαφερόμενο»),

—	Την απαγόρευση σε όλους τους δημοσιονομικούς παράγοντες να εκδίδουν οποιαδήποτε πράξη εκτέλεσης του προϋπολογισμού η οποία ενδέχεται να φέρει τα συμφέροντά τους σε σύγκρουση με τα συμφέροντα των Κοινοτήτων,

—	Καθώς επίσης και τη διαδικασία αν προκύψει τέτοια περίπτωση (παραπομπή στον προϊστάμενο του οικείου υπαλλήλου, ο οποίος βεβαιώνει εγγράφως κατά πόσον υφίσταται ή όχι σύγκρουση συμφερόντων, και σε καταφατική περίπτωση, ο εν λόγω προϊστάμενος λαμβάνει ο ίδιος τη δέουσα απόφαση).

Η Λευκή Βίβλος για τη μεταρρύθμιση της Επιτροπής (Μάρτιος 2000) απέβλεπε, μεταξύ άλλων, στη διευκρίνηση περί των ευθυνών των μεγαλύτερων παραγόντων που διαχειρίζονται κοινοτικούς πόρους.

Η Επιτροπή ολοκλήρωσε πρόσφατα μια σημαντικότατη ανασκόπηση των πειθαρχικών διατάξεων και διαρθρώσεών της. Kať αρχάς, με την απόφαση της Επιτροπής της 19ης Φεβρουαρίου 2002, συστάθηκε στο πλαίσιο της διοικητικής μεταρρύθμισης μια ειδικευμένη υπηρεσία ερευνών και πειθαρχικών κυρώσεων της Επιτροπής (IDOC). Η απόφαση αυτή ορίζει, στο άρθρο 6 παρ. 6, ότι η IDOC υποβάλλει έκθεση για κάθε έρευνα και εξετάζει στις εκθέσεις αυτές την ατομική ευθύνη του/των εμπλεκόμενου/ων υπαλλήλου/ων όσον αφορά ενδεχόμενες παραβάσεις των ισχυόντων κανονισμών, συμπεριλαμβανομένου και του δημοσιονομικού κανονισμού. Η IDOC έχει γενική ερευνητική αρμοδιότητα σε θέματα που δεν εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής των ερευνητικών αρμοδιοτήτων της OLAF. Για να αποφευχθεί η σύγκρουση αρμοδιοτήτων, το άρθρο 5 παρ. 2 της ιδίας απόφασης προβλέπει ότι πριν αρχίσει μία έρευνα, ζητάται η συνδρομή της OLAF προκειμένου να ελεγχθεί ότι η OLAF δεν διενεργεί δική της έρευνα και δεν προτίθεται να το πράξει· αν ούτως έχουν τα πράγματα, η IDOC είναι υποχρεωμένη να αφήσει την προτεραιότητα στην OLAF.

Εξάλλου, η Επιτροπή έχει προτείνει τροποποιήσεις στον Κανονισμό Υπηρεσιακής Κατάστασης, προκειμένου να βελτιωθεί ο τρόπος διεξαγωγής των πειθαρχικών διαδικασιών. Δυνάμει της απόφασης της Επιτροπής της 19ης Φεβρουαρίου 2002, στο μόνιμο πειθαρχικό συμβούλιο πρόεδρος είναι πρώην μέλος ενός από τα άλλα όργανα της Ένωσης ή πρώην υπάλληλος. Ο σημερινός πρόεδρος είναι ο πρώην πρόεδρος του Πρωτοδικείου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων. Στις 24 Ιουλίου 2003, η Επιτροπή ενέκρινε συμβουλευτικό έγγραφο που περιλαμβάνει σχέδιο κατευθυντηρίων οδηγιών για την εφαρμογή του άρθρου 22 του Κανονισμού Υπηρεσιακής Κατάστασης στην περίπτωση οικονομικής ανευθυνότητας ή παράλειψης και οδηγεί στην ανάκτηση ή της επανόρθωση ζημιών που έχει υποστεί η Επιτροπή.

Η αναδιατύπωση του δημοσιονομικού κανονισμού (ΔΚ) που εκδόθηκε στις 25 Ιουνίου 2002 καθορίζει την ευθύνη των δημοσιονομικών παραγόντων, η οποία περιγράφεται στους λεπτομερείς κανόνες εφαρμογής που εκδόθηκαν τον Δεκέμβριο 2002. Το άρθρο 66 παρ. 4 του ΔΚ δημιούργησε τη νομική βάση και την υποχρέωση κάθε οργάνου να δημιουργεί ειδικευμένη υπηρεσία δημοσιονομικών παρατυπιών, ανεξάρτητη από λειτουργική άποψη, της οποίας κύριο καθήκον είναι, με την επιφύλαξη της εξουσίας της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας για την Καταπολέμηση της Απάτης (OLAF), να παρέχει στην αρμόδια για τους διορισμούς αρχή την εμπειρογνωμοσύνη της για ενδεχόμενες δημοσιονομικές ατασθαλίες. Στις 9 Ιουλίου 2003, η Επιτροπή ενέκρινε τη σύσταση εσωτερικής ομάδας οικονομικών παρατυπιών (ΕΟΟΠ), η οποία εκτιμά ενδεχόμενες παραβάσεις του δημοσιονομικού κανονισμού.

Η μεταρρύθμιση της Επιτροπής απαιτεί οι εξουσιοδοτημένοι διατάκτες, δηλ. οι Γενικοί Διευθυντές και οι προϊστάμενοι των υπηρεσιών, να υποβάλλουν ετήσιες εκθέσεις δραστηριοτήτων και δηλώσεις αξιοπιστίας, συνοδευόμενες από παρατηρήσεις και επιφυλάξεις, αν χρειάζεται, για τους τομείς αρμοδιότητάς τους. Από αυτά τα έγγραφα η Επιτροπή ετοιμάζει συνθετική έκθεση και διαβιβάζει αυτήν και τις ετήσιες εκθέσεις δραστηριοτήτων στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Ελεγκτικό Συνέδριο. Η πρώτη δέσμη εκθέσεων υποβλήθηκε τον Ιούλιο 2002 για το έτος 2001.

Θέματα εφαρμογής των συστάσεων των εσωτερικών ελέγχων αποτέλεσαν το θέμα λεπτομερούς εξέτασης κατά τις συνεδριάσεις της επιτροπής δημοσιονομικού ελέγχου (Cocobu) του Κοινοβουλίου στις 17 και 30 Ιουνίου 2003.

Οι υφιστάμενες διαδικασίες αποβλέπουν στην εξασφάλιση βελτιωμένης παρακολούθησης. Όλες οι εκθέσεις της υπηρεσίας εσωτερικού ελέγχου διαβιβάζονται στην επιτροπή παρακολούθησης της προόδου του εσωτερικού ελέγχου, η οποία κανονικά εξετάζει την ελεγχόμενη υπηρεσία, μεταξύ άλλων όσον αφορά τη συνέχεια που προτείνει αυτή η υπηρεσία να δοθεί στα πορίσματα του ελέγχου και τις συστάσεις. Η επιτροπή παρακολούθησης της προόδου του εσωτερικού ελέγχου μπορεί επίσης να παρέχει συμβουλευτικό έργο προς το Σώμα των Επιτρόπων σχετικά με τα μέτρα που θα πρέπει να ληφθούν στη συνέχεια.

Από το 2002, όλοι οι Γενικοί Διευθυντές και προϊστάμενοι υπηρεσιών πρέπει να περιλαμβάνουν στην ετήσια έκθεση δραστηριοτήτων τους ένα μέρος σχετικά με τις δραστηριότητες των διαρθρώσεων εσωτερικού ελέγχου στη μονάδα τους, και ένα μέρος σχετικά με τη συνέχεια που δόθηκε στα πορίσματα των διαρθρώσεων εσωτερικού ελέγχου, της υπηρεσίας εσωτερικού ελέγχου και του Ελεγκτικού Συνεδρίου.

Σύμφωνα με το άρθρο 86 του ΔΚ, η υπηρεσία εσωτερικού ελέγχου υποβάλλει επίσης κάθε έτος έκθεση εσωτερικού ελέγχου στο Σώμα, όπου αναφέρεται ο αριθμός και ο τύπος των εσωτερικών ελέγχων που διενεργήθησαν, οι συστάσεις που διατυπώθηκαν και οι ενέργειες που έγιναν με βάση τις συστάσεις.

Κατά την υποβολή των ετήσιων εκθέσεων δραστηριοτήτων του 2002, η Επιτροπή αποφάσισε, στις 9 Ιουλίου 2003, επί σειράς ενεργειών για τη συνέχιση του εκσυγχρονισμού των διαχειριστικών συστημάτων της. Οι Γενικοί Διευθυντές καλούνται να προβαίνουν σε εξέταση με τον αρμόδιο επίτροπο, τουλάχιστον δύο φορές κατ' έτος, της κατάστασης του εσωτερικού ελέγχου των υπηρεσιών τους. Οι Γενικοί Διευθυντές πρέπει να ενημερώνουν τον αρμόδιο επίτροπο σχετικά με κάθε στοιχείο που διαβιβάζεται στην OLAF από τη γενική τους διεύθυνση.

Για να βελτιωθεί η συνεργασία μεταξύ της OLAF και της Επιτροπής, και να μπορεί η Επιτροπή να προβάνει εγκαίρως σε αποφασιστικές ενέργειες, όταν χρειάζεται, το Σώμα των επιτρόπων ενέκρινε, στις 23 Ιουλίου, σχέδιο κώδικα συμπεριφοράς για τη ροή των πληροφοριών μεταξύ OLAF και Επιτροπής. Αυτό το σχέδιο κώδικα, που ήδη ισχύει υπό αίρεση, πρόκειται να οριστικοποιηθεί λαμβάνοντας υπόψη την αναμενόμενη γνώμη της επιτροπής εποπτείας της OLAF και την αναθεώρηση εκ μέρους του Κοινοβουλίου και άλλων κοινοτικών οργάνων.

(1) Κανονισμός (ΕΚ, Ευρατόμ) αριθ. 1605/2002 της Επιτροπής της 25ης Ιουνίου 2002 για τη θέσπιση δημοσιονομικού κανονισμού που εφαρμόζεται στο γενικό προϋπολογισμό των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, ΕΕ L 248 της 16.9.2002.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/107

(2004/C 65 E/119)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ρ-1994/03

υποβολή: Pietro-Paolo Mennea (PPE-DE) προς την Επιτροπή

(10 Ιουνίου 2003)

Θέμα: Τηλεοπτικά δικαιώματα

Στα κράτη μέλη υπάρχουν αθλητικοί σύλλογοι οι οποίοι είναι νομικά πρόσωπα διαφορετικά από τις αθλητικές ομοσπονδίες, στις οποίες έχουν προσχωρήσει, και οι οποίοι ασχολούνται με τη διοργάνωση των αθλητικών γεγονότων που μεταδίδονται από την τηλεόραση.

Στην έκθεση του Ελσίνκι για τον αθλητισμό, η οποία ψηφίστηκε από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στις 7.9.2000 (Α5-0208/2000) στην παράγραφο 27 αναφέρεται ότι «η παραχώρηση των τηλεοπτικών δικαιωμάτων να γίνεται σύμφωνα με την αντιμονοπωλιακή νομοθεσία, και τα δικαιώματα εκμετάλλευσης να χορηγούνται στις εταιρείες που αναλαμβάνουν τους κινδύνους που ενέχει η προετοιμασία των αθλητικών εκδηλώσεων· ζητεί επίσης να χορηγούνται τα τηλεοπτικά δικαιώματα βάσει κριτηρίων διαφάνειας».

Η πώληση των τηλεοπτικών δικαιωμάτων των αθλητικών εκδηλώσεων αποτελεί οικονομική δραστηριότητα, και, ως τέτοια, πρέπει να υπόκειται στο κοινοτικό δίκαιο και συγκεκριμένα στο δίκαιο του ανταγωνισμού.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει επιβεβαιώσει επανειλημμένως ότι τα τηλεοπτικά δικαιώματα ανήκουν στα νομικά πρόσωπα που αναλαμβάνουν τον κίνδυνο της επιχείρησης, με ό,τι αυτό συνεπάγεται, περιλαμβανομένου και του κινδύνου της πιθανής αποτυχίας.

Κατόπιν τούτου ερωτάται η Επιτροπή με ποιον τρόπο προτίθεται να κινηθεί ώστε να διασφαλίσει και να εξασφαλίσει ότι η πώληση και η εκχώρηση των τηλεοπτικών δικαιωμάτων για την αναμετάδοση αθλητικών εκδηλώσεων, θα γίνεται σύμφωνα με τις επιταγές της νομοθεσίας του ανταγωνισμού· να διασφαλίσει επίσης ότι τα τηλεοπτικά δικαιώματα θα ανήκουν στους αθλητικούς συλλόγους που έχουν αναλάβει τη διοργάνωση της εκδήλωσης, και όχι στις αθλητικές ομοσπονδίες οι οποίες δεν έχουν αναλάβει το καθήκον αυτό, καθώς και ότι η εκχώρηση των τηλεοπτικών δικαιωμάτων θα γίνεται με κριτήρια διαφάνειας;

Απάντηση του κ. Monti εξ ονόματος της Επιτροπής

(10 Ιουλίου 2003)

Η Επιτροπή συμφωνεί με το Αξιότιμο Μέλος ότι η πώληση των τηλεοπτικών δικαιωμάτων για τις αθλητικές εκδηλώσεις αποτελεί οικονομική δραστηριότητα που υπόκειται στο κοινοτικό δίκαιο περί ανταγωνισμού.

Συνεπώς, η πώληση των τηλεοπτικών δικαιωμάτων των αθλητικών εκδηλώσεων στίβου αποτελεί καταρχήν θέμα που μπορεί να εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής του κοινοτικού δικαίου περι ανταγωνισμού. Ωστόσο, όσον αφορά το συγκεκριμένο πρόβλημα, δηλαδή την απονομή της κυριότητας των τηλεοπτικών δικαιωμάτων στις αθλητικές ενώσεις που ανέλαβαν τον κίνδυνο διοργάνωσης της εκδήλωσης, επισημαίνεται ότι, σύμφωνα με το άρθρο 295 της συνθήκης ΕΚ, το κοινοτικό δίκαιο δεν προδικάζει με κανένα τρόπο το καθεστώς της ιδιοκτησίας.

Εξάλλου, όσον αφορά την άσκηση τηλεοπτικών δικαιωμάτων για αθλητικές εκδηλώσεις στίβου και τη συμμόρφωση με τους κοινοτικούς κανόνες ανταγωνισμού, δεν υπάρχουν επί του παρόντος διαδικασίες έρευνας υπό εξέλιξη, ούτε βάσει καταγγελίας ούτε με πρωτοβουλία της Επιτροπής, σχετικά με τη συγκεκριμένη αθλητική δραστηριότητα.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/108

(2004/C 65 E/120)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-1999/03

υποβολή: Stavros Xarchakos (PPE-DE) προς την Επιτροπή

(16 Ιουνίου 2003)

Θέμα: Διαρροή «κλοφέν» (PCB) στο κέντρο της Αθήνας

Σύμφωνα με δημοσιεύματα του ελληνικού τύπου, υπάρχει έκθεση του Πανεπιστημίου Κρήτης σύμφωνα με την οποία από τον υποσταθμό της Δημόσιας Επιχείρησης Ηλεκτρισμού (ΔΕΗ) ο οποίος βρίσκεται στο υπόγειο του Υπουργείου Οικονομίας (στο κέντρο της Αθήνας) υπήρξε διαρροή «κλοφέν» (PCB), υλικού που χρησιμοποιείται ως μονωτικό σε μετασχηματιστές, πυκνωτές κλπ. Το υλικό αυτό είναι γνωστό ως άκρως επικίνδυνο και καρκινογόνο, ενώ έγκυρα ιατρικά περιοδικά το θεωρούν υπεύθυνο για νευρολογικές διαταραχές σε έμβρυα εγκύων, για αποδιοργάνωση του ενδοκρινολογικού συστήματος κ.ά.

Αξίζει να σημειωθεί ότι δεν είναι η πρώτη φορά που γίνεται λόγος για διαρροή «κλοφέν» από υποσταθμό της ΔΕΗ στην Ελλάδα, ενώ στην συγκεκριμένη περίπτωση του κτηρίου του ελληνικού Υπουργείου Οικονομίας η συγκέντρωση «κλοφέν» ήταν 9.000(!) φορές μεγαλύτερη από εκείνη της ατμόσφαιρας της Αθήνας.

Χρησιμοποιείται το «κλοφέν» σε άλλες χώρες μέλη της ΕΕ; Ποια είναι η ενημέρωση που έχει η Επιτροπή από τις ελληνικές αρχές για το παραπάνω περιστατικό που κατέγραψε το Πανεπιστήμιο Κρήτης στο κέντρο της Αθήνας; 'Εχει η Επιτροπή οποιαδήποτε ενημέρωση για ανάλογα περιστατικά στην Ελλάδα τα τελευταία 10 χρόνια;

Απάντηση της κας Wallström εξ ονόματος της Επιτροπής

(17 Ιουλίου 2003)

Η Επιτροπή υποθέτει ότι η ερώτηση αφορά εν γένει τα πολυχλωροδιφαινύλια (PCB), δεδομένου ότι η ονομασία «Clophen» είναι μια εμπορική ονομασία των PCB σε εμπορικά παρασκευάσματα. Οι περιορισμοί χρήσεως των PCB ορίζονται στην Οδηγία 85/467/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 1ης Οκτωβρίου 1985 για την έκτη τροποποίηση (PCB/CT) της Οδηγίας 76/769/ΕΟΚ περί της προσεγγίσεως των νομοθετικών, κανονιστικών και διοικητικών διατάξεων των κρατών μελών που αφορούν περιορισμούς κυκλοφορίας στην αγορά και χρήσεως μερικών επικίνδυνων ουσιών και παρασκευασμάτων (1). Σύμφωνα με την Οδηγία 96/59/ΕΚ του Συμβουλίου της 16ης Σεπτεμβρίου 1996 για τη διάθεση των πολυχλωροδιφαινυλίων και των πολυχλωροτριφαινυλίων (PCB/PCT) (2), προκειμένου για τα είδη εξοπλισμού με ποσότητα PCB άνω των 5 κυβικών δεκατομέτρων (dm3) η απομάκρυνση ή/και τελική διάθεση θα έχει πραγματοποιηθεί το αργότερο στα τέλη του 2010. Κατά συνέπεια, σήμερα χρησιμοποιούνται ακόμη στα κράτη μέλη είδη εξοπλισμού που περιέχουν PCB.

Στις 16 Ιουνίου 2003, η Επιτροπή πρότεινε την εκ μέρους της Ενώσεως επικύρωση δυο διεθνών συμφωνιών για τους Έμμονους Οργανικούς Ρύπους (ΕΟΡ), μεταξύ των οποίων τα PCB περιλαμβάνονται στους 12 εγγεγραμμένους ΕΟΡ. Οι διεθνείς αυτές συμφωνίες, η Σύμβαση της Στοκχόλμης και το Πρωτόκολλο της Οικονομικής Επιτροπής των Ηνωμένων Εθνών για την Ευρώπη (United Nations Economic Commission for Europe — UNECE) για τους ΕΟΡ, αποβλέπουν στην εξάλειψη των εξόχως τοξικών αυτών χημικών ουσιών μέσω του ελέγχου της παραγωγής, χρήσης, εισαγωγής, εξαγωγής, εκπομπών και τελικής διάθεσής τους. Ταυτοχρόνως, η Επιτροπή πρότεινε την έκδοση κανονισμού για την καθ'ημάς τήρηση των υποχρεώσεων που απορρέουν από τις διεθνείς συμφωνίες και για την ταχεία επικύρωση, εκ μέρους της Ενώσεως (βλ.: http://europa.eu.int/comm/ environment/pops/index_en.htm).

Καλώς εχόντων των πραγμάτων, η Επιτροπή δεν ενημερώνεται για τα περιστατικά που σχετίζονται με τη χρήση PCB· ούτε ήρθαν σε επαφή μαζί της οι ελληνικές αρχές γι'αυτό ή για άλλο ανάλογο -στο παρελθόν- περιστατικό.

(1) EE L 269 της 11.10.1985.

(2) EE L 243 της 24.9.1996.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/109

(2004/C 65 E/121)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-2003/03

υποβολή: Salvador Garriga Polledo (PPE-DE) προς την Επιτροπή

(16 Ιουνίου 2003)

Θέμα: Ελεύθερη κυκλοφορία των χαρτονομισμάτων ευρώ

Από την πρώτη στιγμή της διάθεσής τους στην κυκλοφορία, τα χαρτονομίσματα του ευρώ βρέθηκαν μπροστά σε έναν σκόπελο που, αν και αναμενόμενος, δεν παύει ωστόσο να είναι ενοχλητικός και ανησυχητικός. Πρόκειται για τους περιορισμούς στην κυκλοφορία συγκεκριμένων χαρτονομισμάτων του ευρώ, και ειδικότερα όσων η αξία είναι ίση ή μεγαλύτερη των εκατό ευρώ.

«Δεν δεχόμαστε χαρτονομίσματα αξίας ίσης ή μεγαλύτερης των εκατό ευρώ» αναγράφεται συχνά σε επιγραφές σε εμπορικά καταστήματα ή άλλους χώρους ανοικτούς στο κοινό.

Θα μπορούσε η Επιτροπή να μας ενημερώσει εάν υπάρχουν διατάξεις σχετικά με τη δυνατότητα μη αποδοχής χαρτονομισμάτων του ευρώ οιασδήποτε αξίας και, εάν όχι, αν οι χρήστες που επιθυμούν να καταβάλουν το αντίτιμο των αιτούμενων υπηρεσιών έχουν τη δυνατότητα προσφυγής σε κάποιο ένδικο μέσο προκειμένου να αντιμετωπίσουν τα μέτρα και τις πρακτικές που περιορίζουν την κυκλοφορία συγκεκριμένων χαρτονομισμάτων του ευρώ;

Απάντηση του κ. Solbes Mira εξ ονόματος της Επιτροπής

(23 Ιουλίου 2003)

Σύμφωνα με το άρθρο 106, παράγραφος 1, τρίτο εδάφιο, της συνθήκης ΕΚ και το άρθρο 10 του κανονισμού (ΕΚ) 974/98 του Συμβουλίου, της 3ης Μαΐου 1998, για την εισαγωγή του ευρώ (1), όλες οι υποδιαιρέσεις των χαρτονομισμάτων ευρώ έχουν την ιδιότητα του νόμιμου χρήματος. Παρά το γεγονός ότι ο ανωτέρω κανονισμός εισάγει περιορισμό (βλ. άρθρο 11) όσον αφορά τον ανώτατο αριθμό κερμάτων που υποχρεούται κάποιος να δεχθεί σε μία πληρωμή, δεν θεσπίζονται κανόνες σε σχέση με τα χαρτονομίσματα. Οι διαφορετικές υποδιαιρέσεις των χαρτονομισμάτων καθορίζονται με απόφαση του διοικητικού συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ). Η έννοια του νόμιμου χρήματος δεν ορίζεται στο κοινοτικό δίκαιο, θα πρέπει επομένως να ερμηνευθεί βάσει των εθνικών κανόνων και πρακτικών.

Δεν υφίσταται ευρωπαϊκή νομοθεσία που να προβλέπει προσφυγή σε ένδικο μέσο έναντι της περιορισμένης αποδοχής ορισμένων χαρτονομισμάτων. Μπορούν να εφαρμοσθούν διάφορες νομικές διατάξεις σύμφωνα με το νομισματικό και αστικό δίκαιο των κρατών μελών.

(1) EE L 139 της 11.5.1998.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/109

(2004/C 65 E/122)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-2072/03

υποβολή: Brigitte Langenhagen (PPE-DE) προς την Επιτροπή

(24 Ιουνίου 2003)

Θέμα: Ρυθμίσεις για τα πληρώματα των πλοίων

Δυνάμει της δανικής νομοθεσίας για τον εθνικό της στόλο είναι αδύνατο να προσληφθεί ένας Γερμανός κυβερνήτης σε πλοίο υπό δανική σημαία. Kať αυτό τον τρόπο περιορίζεται σημαντικά για τους ναυτικούς η κατοχυρωμένη από τις ευρωπαϊκές συνθήκες ελεύθερη κυκλοφορία των εργαζομένων. Για πολλούς Ευρωπαίους ναυτικούς, ιδίως όσους προέρχονται από κράτη με μικρούς στόλους, ως μόνη διέξοδος απομένουν τα πλοία με σημαία ευκαιρίας με τις συνεπαγόμενες απώλειες σε επίπεδο αξιοπρέπειας και συνθηκών εργασίας και αμοιβής.

Ζητώ επομένως από την Επιτροπή να απαντήσει στα ακόλουθα ερωτήματα:

1.	Γνωρίζει η Επιτροπή την προβληματική κατάσταση όσον αφορά τον ανταγωνισμό στον κλάδο των Ευρωπαίων ναυτικών;

2.	Τι προτίθεται να πράξει η Επιτροπή για να εξαλείψει τέτοιες στρεβλώσεις του ανταγωνισμού στην Ευρώπη;

3.	Μήπως θα ήταν σκόπιμη η καθιέρωση κοινοτικής σημαίας ή κοινοτικού νηογνώμονα για την επίλυση του παραπάνω προβλήματος; Ποια είναι τα επιχειρήματα υπέρ και ποια τα επιχειρήματα κατά μιας τέτοιας προοπτικής;

Απάντηση της κας Διαμαντοπούλου εξ ονόματος της Επιτροπής

(29 Αυγούστου 2003)

Η Επιτροπή θα ήθελε να παραθέσει τις παρακάτω πληροφορίες.

—

Όσον αφορά το ερώτημα σχετικά με την ελεύθερη κυκλοφορία των εργαζομένων, η Επιτροπή θα ήθελε να παραπέμψει τον αξιότιμο βουλευτή στην απάντηση που έδωσε στη γραπτή ερώτηση Ε-1740/02 των κ. Pronk, κας Martens, κας Peijs και κ. Maat (1). Όσον αφορά τα δύο προδικαστικά ερωτήματα (2), σχετικά με την προϋπόθεση ιθαγένειας για κυβερνήτες και υπάρχους, δεδομένου ότι οι εν λόγω υποθέσεις εξακολουθούν να εκκρεμούν ενώπιον του Δικαστηρίου, η Επιτροπή προτιμά να μην προχωρήσει σε οποιασδήποτε μορφής πρόβλεψη ως προς την πιθανή έκβασή τους.

—

Η Επιτροπή φρονεί ότι η καθιέρωση κοινοτικού νηογνώμονα θα είχε συμβάλει, μεταξύ άλλων, στην ελεύθερη κυκλοφορία των ναυτικών εντός της Κοινότητας. Ωστόσο, η σχετική πρόταση που υπέβαλε για τη δημιουργία νηολογίου Euros για τα ποντοπόρα εμπορικά πλοία (3) δεν έγινε δεκτή από τα κράτη μέλη και ως εκ τούτου εγκαταλείφθηκε. Έκτοτε, η Επιτροπή πρότεινε άλλα μέτρα για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας της ευρωπαϊκής ναυτιλιακής βιομηχανίας, και ιδίως τις κοινοτικές κατευθυντήριες γραμμές για τις κρατικές ενισχύσεις στον τομέα των θαλάσσιων μεταφορών, που βρίσκονται υπό αναθεώρηση.

(1) ΕΕ C 301 Ε της 5.12.2002.

(2) Υπόθεση C-405/01 Colegio de Oficiales de la Marina Mercante Española κατά Administración del Estado και υπόθεση C-47/02 Albert Anker κατά Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας· η Γενική Εισαγγελέας εξέδωσε τα συμπεράσματα της σχετικά με τις δύο υποθέσεις στις 12.6.2003.

(3) ΟΟΜ(89)266, ΕΕ C 263 της 16.10.1989 - COM(91)483, EE C 19 της 25.1.1992.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/110

(2004/C 65 E/123)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-2082/03

υποβολή: Rodi Kratsa-Tsagaropoulou (PPE-DE) προς το Συμβούλιο

(24 Ιουνίου 2003)

Θέμα: Παραβιάσεις εναέριου ελληνικού χώρου από τουρκικά αεροπλάνα και ασφάλεια των κατοίκων του Αιγαίου

Κατά τη διάρκεια πρόσφατης επίσκεψής μου στα ακριτικά νησιά Σάμο και Ικαρία, διαπίστωσα την έντονη ανησυχία των κατοίκων για τις συνεχείς προκλητικές παραβιάσεις του εναέριου χώρου στο Αιγαίο από τουρκικά μαχητικά αεροσκάφη και τις συνέπειες που αυτές έχουν στη ζωή και την ασφάλειά τους αλλά και στην τουριστική δραστηριότητά τους.

Συγκεκριμένα, μετά το πρόσφατο περιστατικό παρενόχλησης αεροσκάφους της Ολυμπιακής Αεροπορίας (δρομολόγιο Αθήνα-Κωνσταντινούπολη) από δύο τουρκικά μαχητικά αεροσκάφη F1 6, η ανησυχία εντείνεται.

Το Συμβούλιο πώς κρίνει τη συμπεριφορά αυτή της Τουρκίας, και ποιά μέτρα προτίθεται να λάβει άμεσα για τον τερματισμό των παραβιάσεων από την Τουρκία;

Ποιά μέτρα σκοπεύει να λάβει για την αντιμετώπιση της ανασφάλειας των ευρωπαίων πολιτών, κατοίκων ή διακινουμένων στο Αιγαίο, καθώς και την ομαλότητα και για την ειρήνη στην ευρύτερη περιοχή;

Απάντηση

(17 Νοεμβρίου 2003)

Το Συμβούλιο γνωρίζει τα επεισόδια στα οποία αναφέρεται η κυρία Βουλευτής. Γνωρίζει επίσης τις πληροφορίες σχετικά με τις καταγγελίες για τις αυξανόμενες παραβιάσεις του ελληνικού εναέριου χώρου από τουρκιά στρατιωτικά αεροσκάφη, όπως γνωρίζει και την ευαισθησία που παρουσιάζει για την Ελλάδα το ζήτημα αυτό. Δυστυχώς, τέτοια επεισόδια έρχονται σε αντίθεση με τη γενική βελτίωση των σχέσεων γειτονίας μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας κατά τα τελευταία χρόνια από το 1999.

Το Συμβούλιο θεωρεί ότι η Τουρκία, ως υποψήφια χώρα, οφείλει — δυνάμει της αρχής της ειρηνικής διευθέτησης των διενέξεων σύμφωνα με τον Καταστατικό Χάρτη του OHE — να καταβάλει κάθε δυνατή προσπάθεια προκειμένου να προλαμβάνει τις εντάσεις, σύμφωνα με το πνεύμα του σημείου 4 των συμπερασμάτων του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου του Ελσίνκι. Τούτο αντανακλάται ως ειδική προτεραιότητα στην αναθεωρημένη Εταιρική Σχέση για την προσχώρηση της Τουρκίας. Σύμφωνα με τα συμπεράσματα του Ελσίνκι, πριν από τα τέλη του 2004, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο θα επανεξετάσει την κατάσταση, καθώς και τις επιπτώσεις της στην ενταξιακή διαδικασία.

Στα πλαίσια του πολιτικού διάλογου, το Συμβούλιο ενθαρρύνει τακτικά την Τουρκία να συνεχίσει να καταβάλλει προσπάθειες για την πρόληψη των εντάσεων — λόγου χάριν μέσω μέτρων οικοδόμησης εμπιστοσύνης στις ευαίσθητες περιοχές — και να συνεργαστεί με τη γείτονά της για την επίτευξη συνεννόησης για τα θέματα για τα οποία αποκλίνουν τόσο οι απόψεις όσο και η ερμηνεία των σχετικών διατάξεων του διεθνούς δικαίου.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/111

(2004/C 65 E/124)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-2097/03

υποβολή: Paul Larmoye (Verts/ALE) προς την Επιτροπή

(25 Ιουνίου 2003)

Θέμα: Βασίλειο του Βελγίου — Ομοσπονδιακές περιφέρειες — Περιφέρεια της Βαλονίας — Πρακτικές μη εγγραφής δαπανών στον προϋπολογισμό

Με ανακοίνωση Τύπου της 3ης Απριλίου 2003, η κυβέρνηση της Βαλονίας γνωστοποίησε ότι ενέκρινε νέο χρηματοδοτικό σχέδιο ανάπτυξης των αερολιμένων της Βαλονίας. 'Ετσι, η κυβέρνηση της Βαλονίας έδωσε την συγκατάθεσή της όσον αφορά το διπλό χρηματοδοτικό σχέδιο που παρουσιάστηκε στις 20 Μαρτίου 2003 επί τη ευκαιρία του συμβουλίου διαχείρισης της Βαλονικής Ανώνυμης Εταιρείας Αερολιμένων (Sowaer, SA), η οποία αποτελεί επιχείρηση δημοσίου συμφέροντος που αναλαμβάνει την ανάπτυξη των υποδομών των αεροδρομίων της Βαλονίας καθώς και την εκτέλεση και χρηματοδότηση των συνοδευτικών περιβαλλοντικών μέτρων υπέρ των κατοίκων της περιοχής πλησίον των αερολιμένων αυτών (αγορά κτιρίων και έργα μόνωσης). Από το εν λόγω διπλό σχέδιο προκύπτει ότι το συνολικό κόστος της βαλονικής πολιτικής στον τομέα των αερολιμένων θα ανέρθει σε 754,7 εκατ. ευρώ έως το 2024, καθώς και ότι τα σχετικά ποσά δεν θα επιβαρύνουν τον προϋπολογισμό της περιφέρειας της Βαλονίας, αλλά θα προέρθουν από δάνεια το μεγαλύτερο μέρος των οποίων θα επιστραφεί αρχής γινομένης από 2009 και 2015. Τα προαναφερθέντα υποδεικνύουν σαφώς ένα ανησυχητικό φαινόμενο μη εγγραφής δαπανών στον προϋπολογισμό, στην προκείμενη περίπτωση, άνω των 750 εκατ. ευρώ.

1.	Είναι άραγε ενήμερη η Επιτροπή για την εν λόγω πρακτική μη εγγραφής δαπανών στον προϋπολογισμό;

2.	Δεν έχει άραγε ως συνέπεια η πρακτική αυτή την νόθευση των αποτελεσμάτων της μεθόδου υπολογισμού του βελγικού δημοσίου χρέους;

3.	Συμβιβάζεται η πρακτική αυτή με το γράμμα και το πνεύμα του συμφώνου σταθερότητας όπως έχει καθιερωθεί με το ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της 17ης Ιουνίου 1997 (1), τον Κανονισμό (ΕΚ) 1466/97 (2) και τον Κανονισμό (ΕΚ) 1967/97 (3);

4.	Μήπως η πρακτική αυτή θέτει υπό αμφισβήτηση τα πορίσματα της γνωμοδότησης του Συμβουλίου της 18ης Φεβρουαρίου 2003 σχετικά με το ενημερωμένο πρόγραμμα σταθερότητας του Βελγίου για το χρονικό διάστημα 2003 - 2005;

Απάντηση του κ. Solbes Mira εξ ονόματος της Επιτροπής

(4 Αυγούστου 2003)

Το δημόσιο έλλειμμα και το δημόσιο χρέος που λαμβάνονται υπόψη για τους σκοπούς του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης ορίζονται στο Πρωτόκολλο σχετικά με τη διαδικασία του υπερβολικού ελλείμματος και στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 3605/93 του Συμβουλίου της 22ας Νοεμβρίου 1993 (4), όπως τροποποιήθηκε (5), με παραπομπές στο Ευρωπαϊκό Σύστημα Εθνικών και Περιφερειακών Λογαριασμών στην Κοινότητα (ΕΣΛ95). Σύμφωνα με το Πρωτόκολλο, ο δημόσιος τομέας είναι νοείται «με την ευρεία έννοια, ήτοι καλύπτει την κεντρική διοίκηση, την περιφερειακή ή τοπική διοίκηση και τα ταμεία κοινωνικής ασφάλισης, εξαιρουμένων των εμπορικών πράξεων».

Ο ευρύτερος δημόσιος τομέας ορίζεται σε θεσμική και όχι σε λειτουργική βάση. 'Ετσι, περιλαμβάνονται μόνον οι θεσμικές μονάδες το κύριο καθήκον των οποίων είναι η παραγωγή μη εμπορεύσιμων υπηρεσιών ή η ανακατανομή των πόρων. Συνεπώς, οι μονάδες που ανήκουν στο δημόσιο και ασχολούνται με τη διενέργεια εμπορικών πράξεων, όπως οι δημόσιες επιχειρήσεις, δεν περιλαμβάνονται στον ευρύτερο δημόσιο τομέα και κατατάσσονται στις χρηματοδοτικές ή μη χρηματοδοτικές εταιρείες.

Στους βελγικούς εθνικούς λογαριασμούς, που συντάσσονται σύμφωνα με τους κανόνες ESA95, η εταιρεία αεροδρομίων της Βαλλωνίας (Sowaer, SA) περιλαμβάνεται στον κλάδο των μη χρηματοδοτικών εταιρειών και όχι στον ευρύτερο δημόσιο τομέα. Επομένως, οι επενδυτικές δαπάνες της Sowaer δεν έχουν καμία άμεση επίπτωση στο βελγικό δημόσιο έλλειμμα και οι οικονομικές υποχρεώσεις της δεν αποτελούν δημόσιο χρέος. Ωστόσο, οι επιχορηγήσεις, οι εισφορές κεφαλαίου και άλλες τυχόν επιδοτήσεις του βελγικού δημοσίου στην Sowaer, καταγράφονται ως δημόσιες δαπάνες, αυξάνοντας έτσι το δημόσιο έλλειμμα και το δημόσιο χρέος.

(1) ΕΕ C 236 της 2.8.1997, σελ. 1.

(2) EE L 209 της 2.8.1997, σελ. 1.

(3) EE L 209 της 2.8.1997, σελ. 6.

(4) EE L 332 της 31.12.1993.

(5) Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 475/2000 του Συμβουλίου της 28ης Φεβρουαρίου 2000, περί τροποποιήσεως του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 3605/93 για την εφαρμογή του πρωτοκόλλου σχετικά με τη διαδικασία του υπερβολικού ελλείμματος το οποίο προσαρτάται στη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, ΕΕ L 58 της 3.3.2000.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/112

(2004/C 65 E/125)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-2126/03

υποβολή: Bart Staes (Verts/ALE) προς την Επιτροπή

(25 Ιουνίου 2003)

Θέμα: Υποχρεωτική παροχή βασικών τραπεζικών υπηρεσιών σε όλους τους πολίτες της ΕΕ

Στο Βέλγιο, το Σεπτέμβριο του 2003, θα τεθεί σε ισχύ ο νόμος περί βασικών τραπεζικών υπηρεσιών. Από την ημερομηνία αυτή, όποιος επιθυμεί να ανοίξει λογαριασμό σε τράπεζα της επιλογής του θα πρέπει να έχει τη δυνατότητα αυτή έναντι της πληρωμής 12 ευρώ κατ' ανώτατο όριο ετησίως. Η τράπεζα από την πλευρά της προσφέρει σειρά ελάχιστων υπηρεσιών. Ο Βέλγος νομοθέτης θεώρησε αναγκαία τη ρύθμιση αυτή, επειδή οι τράπεζες αρνούνται να δεχθούν ως πελάτες αρκετούς μάλλον ενδεείς πολίτες. Για τα άτομα αυτά, η άρνηση αυτή σημαίνει τον αποκλεισμό τους από την χρησιμοποίηση των μεθόδων πληρωμής που θεωρούνται σύγχρονες.

Είναι ενήμερη η Επιτροπή για τη βελγική αυτή πρωτοβουλία; Μήπως η Επιτροπή προτίθεται, κατά το παράδειγμα αυτό, να αναλάβει παρόμοια, κοινωνικώς πολύτιμη, πρωτοβουλία σε ευρωπαϊκό επίπεδο, ούτως ώστε όλοι οι πολίτες της Ένωσης να μπορούν να αναμένουν από τις τράπεζες την παροχή ελάχιστων υπηρεσιών, για να είναι σε θέση να χρησιμοποιούν στις σύγχρονες μεθόδους πληρωμής; Εάν ναι, ποιες πρωτοβουλίες προτίθεται η Επιτροπή να αναλάβει; Εάν όχι, ποια επιχειρήματα προβάλλει για να μην λάβει το μέτρο αυτό;

Απάντηση του κ. Bolkestein Εξ ονόματος της Επιτροπής

(31 Ιουλίου 2003)

Η Επιτροπή είναι ενήμερη για τη βελγική νομοθεσία με την οποία καθιερώνεται η παροχή ελάχιστων τραπεζικών υπηρεσιών σε εθνικό επίπεδο.

Ενώ το ζήτημα της πρόσβασης σε ελάχιστες τραπεζικές υπηρεσίες είναι σημαντικό, επί του παρόντος η Επιτροπή δεν προτίθεται να προτείνει νομοθετική πράξη για την καθιέρωση ανάλογης υποχρέωσης για τον κλάδο χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών σε όλη την Ένωση. Το ζήτημα συζητήθηκε σε μια συνάντηση εργασίας που οργάνωσε η Επιτροπή τον Φεβρουάριο του 2001. Η πρόσβαση σε βασικές τραπεζικές υπηρεσίες δεν έχει περιληφθεί ούτε στην Πράσινη Βίβλο της Επιτροπής για τις υπηρεσίες κοινής ωφέλειας που δημοσιεύθηκε τον Μάιο του 2003 (1).

Σύμφωνα με τις πληροφορίες που υπάρχουν, το εθνικό οικονομικό και κοινωνικό πλαίσιο και, συνεπώς, οι εθνικές προσεγγίσεις σχετικά με τις ελάχιστες υπηρεσίες που πρέπει να παρέχουν οι τράπεζες διαφέρουν από το ένα κράτος μέλος στο άλλο. Αυτό σημαίνει ότι το θέμα αυτό είναι προτιμότερο να διέπεται από εθνικές ρυθμίσεις.

Ελλείψει εναρμόνισης, τα κράτη μέλη είναι ελεύθερα να θεσπίζουν ή να διατηρούν σε ισχύ νομοθεσίες όπως αυτή του Βελγίου, υπό την προϋπόθεση ότι τα εθνικά αυτά μέτρα είναι σύμφωνα με τις γενικές αρχές της συνθήκης ΕΚ και πληρούν τις προϋποθέσεις της αναλογικότητας και της μη διενέργειας διακρίσεων.

(1) COM(2003)270 τελικό.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/113

(2004/C 65 E/126)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-2163/03

υποβολή: Joan Valivé (ELDR) προς την Επιτροπή

(30 Ιουνίου 2003)

Θέμα: Σχέσεις Ευρωπαϊκής Ένωσης-Ιράκ

Η Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία της Καταλωνίας είχε προγραμματίσει διεθνή φιλική συνάντηση στις 25 Ιουνίου στην Βαρκελώνη μεταξύ των αντιπροσωπευτικών ομάδων της Καταλωνίας και του Ιράκ. Σκοπός της συνάντησης αυτής, σύμφωνα με τις δηλώσεις του Προέδρου της Ομοσπονδίας ήταν να συμβάλλει στην άντληση πόρων για την ανοικοδόμηση του Ιράκ που κατεστράφη από τον πόλεμο.

Σύμφωνα με τα αναγραφόμενα στον Τύπο το Υπουργείο Εξωτερικών της Ισπανίας δεν ενέκρινε τις θεωρήσεις διαβατηρίου στους ιρακινούς ποδοσφαιριστές που θα έπρεπε να παίξουν σε αυτόν τον αγώνα στην Βαρκελώνη.

Θα ήθελα να ερωτήσω την Ευρωπαϊκή Επιτροπή αν σκοπεύει να ενδιαφερθεί για τους λόγους που οδήγησαν την Ισπανική κυβέρνηση να απαγορεύσει την πραγματοποίηση αυτής της ποδοσφαιρικής συνάντησης Καταλωνίας-Ιράκ η οποία αναμφισβήτητα θα συνέβαλε στην βελτίωση των σχέσεων και την κατανόηση μεταξύ των ευρωπαίων πολιτών και του ιρακινού λαού.

Απάντηση του κ. Vitorino εξ ονόματος της Επιτροπής

(3 Σεπτεμβρίου 2003)

Η Επιτροπή συμμερίζεται τη θετική εκτίμηση του Αξιότιμου Μέλους του Κοινοβουλίου σχετικά με την εν λόγω φιλική αθλητική συνάντηση και τους στόχους της.

Η Επιτροπή επιθυμεί, εντούτοις, να υπενθυμίσει ότι οι αποφάσεις που αφορούν την είσοδο υπηκόων τρίτων χωρών στο έδαφος των κρατών Σένγκεν (1) υπάγονται στην αρμοδιότητα των οικείων εθνικών κρατικών υπηρεσιών, οι οποίες λαμβάνουν την απόφασή τους επί τη βάσει των αντιστοίχων διατάξεων του κεκτημένου του Σένγκεν.

Για να του επιτραπεί η είσοδος στο έδαφος των κρατών Σένγκεν για παραμονή η οποία δεν υπερβαίνει τους τρεις μήνες, ένας υπήκοος τρίτης χώρας πρέπει να πληροί τους όρους εισόδου που αναφέρονται στο άρθρο 5 της σύμβασης εφαρμογής Σένγκεν (2). Δηλαδή, πρέπει να είναι κάτοχος ενός εγκύρου εγγράφου για τη διέλευση των συνόρων, να προσκομίζει, αν παραστεί ανάγκη, έγγραφα που δικαιολογούν τον σκοπό και καθορίζουν τις συνθήκες της προβλεπόμενης παραμονής του, να μην είναι καταχωρημένος στους καταλόγους ανεπιθύμητων και να μην θεωρείται ικανός να διαταράξει τη δημόσια τάξη, την εθνική ασφάλεια ή τις διεθνείς σχέσεις ενός από τα κράτη Σένγκεν. Για τους υπηκόους τρίτων χωρών οι οποίοι υπάγονται στην υποχρέωση θεώρησης δυνάμει του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 539/2001 (3), η επαλήθευση των όρων εισαγωγής διενεργείται αρχικά στο στάδιο της εξέτασης της αίτησης θεώρησης. Η διαπίστωση ότι κάποιος από τους όρους εισόδου δεν πληρούται συνεπάγεται, κατάρχήν, άρνηση χορήγησης της αιτούμενης θεώρησης Σένγκεν. Σε έκτακτες περιπτώσεις, ένα κράτος Σένγκεν δύναται, αν κρίνει ότι είναι αναγκαίο, να παρεκκλίνει από αυτή τη γενική αρχή για λόγους ανθρωπιστικούς ή εθνικού συμφέροντος ή λόγω διεθνών υποχρεώσεων. Σ' αυτή την περίπτωση, εκδίδει θεώρηση της οποίας η ισχύ περιορίζεται στο έδαφός του.

Για την περίπτωση στην οποία αναφέρεται το Αξιότιμο Μέλος του Κοινοβουλίου, η Επιτροπή δεν διαθέτει πληροφορίες σχετικά με τις περιστάσεις ή τους λόγους επί τη βάσει των οποίων αποφασίστηκε η άρνηση θεώρησης στους ιρακινούς αθλητές. Δεδομένης της διακριτικής ευχέρειας την οποία διέθεταν οι ισπανικές αρχές, επί τη βάσει του κεκτημένου του Σένγκεν, για να αποφασίσουν σχετικά με τις εν λόγω αιτήσεις θεώρησης, η Επιτροπή πιστεύει ότι, για αυτόν τον φάκελο, δεν χρειάζονται εκ μέρους της άλλες έρευνες ή διαβήματα.

(1) Όλα τα κράτη μέλη, εκτός της Ιρλανδίας και του Ηνωμένου Βασιλείου, συμπεριλαμβανομένης και της Ισλανδίας και της Νορβηγίας.

(2) ΕΕ L 239 της 22.9.2000.

(3) Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 539/2001 του Συμβουλίου της 15ης Μαρτίου 2001 περί του καταλόγου τρίτων χωρών oι υπήκοοι των οποίων υπόκεινται στην υποχρέωση θεώρησης για τη διέλευση των εξωτερικών συνόρων των κρατών μελών και περί καταλόγου των τρίτων χωρών οι υπήκοοι των οποίων απαλλάσσονται από την υποχρέωση αυτή, ΕΕ L 81 της 21.3.2001. Το Ιράκ αναφέρεται στο παράρτημα Ι αυτού του κανονισμού στο οποίο περιλαμβάνεται ο κατάλογος των τρίτων χωρών των οποίων οι υπήκοοι υπόκεινται στην υποχρέωση θεώρησης.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/114

(2004/C 65 E/127)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-2171/03

υποβολή: Johanna Boogerd-Quaak (ELDR) προς το Συμβούλιο

(30 Ιουνίου 2003)

Θέμα: Στήριξη της αγροτικής ανάπτυξης

Μπορεί το Συμβούλιο, έχοντας υπόψη το ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 5ης Ιουνίου 2003 σχετικά με την πρόταση κανονισμού του Συμβουλίου που τροποποιεί τον Κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1257/1999 για τη στήριξη της αγροτικής ανάπτυξης από το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Προσανατολισμού και Εγγυήσεων (ΕΓΤΠΕ) και για την κατάργηση του Κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2826/2000, και έχοντας πληροφορηθεί τη γνωμοδότηση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στο πλαίσιο της παραγράφου 1, να απαντήσει στις ακόλουθες ερωτήσεις;

1.	Προτίθεται να εγκαινιάσει νέα αντικειμενικά κριτήρια για περιοχές της υπαίθρου;

2.	Εάν ναι, συμμερίζεται την άποψή μου ότι, έως σήμερα, ελάχιστη προσοχή έχει αποδοθεί σε μία κατηγορία περιοχών της υπαίθρου πλησίον μεγάλων πόλεων, που θα έπρεπε να ονομασθεί ειδική κατηγορία;

3.	Αναγνωρίζει τα πολύ ιδιαίτερα προβλήματα που πρέπει να επιλυθούν ώστε να εξισορροπηθούν οι ανάγκες του αστικού πληθυσμού και οι σχετικές απαραίτητες μεταβολές στην ύπαιθρο, όπως περισσότερο έδαφος για αναψυχή, ημερήσιο τουρισμό και ανάπτυξη του φυσικού περιβάλλοντος;

4.	Συμμερίζεται την άποψή μου ότι κατά την ανάπτυξη νέων κριτηρίων θα πρέπει να συνεκτιμηθεί η ανάπτυξη μιας αγροτικής περιοχής ειδικής μορφής, πλησίον πυκνοκατοικημένων αστικών περιοχών;

Απάντηση

(17 Νοεμβρίου 2003)

Στο σχέδιο κανονισμού για την αγροτική ανάπτυξη, επί του οποίου υπήρξε πρόσφατα πολιτική συμφωνία του Συμβουλίου στο πλαίσιο της μεταρρύθμισης της ΚΓΠ, δεν καθορίζεται κανένα αντικειμενικό κριτήριο για τον ορισμό των αγροτικών περιοχών. Τα ποικίλα χαρακτηριστικά των αγροτικών περιοχών στην ΕΕ και η έλλειψη ομοιογένειας καθιστούν δυσχερή τον καθορισμό αντικειμενικών κριτηρίων για τις αγροτικές περιοχές στην ΕΕ. Ως εκ τούτου δεν έχει επί του παρόντος καθοριστεί κανένας ορισμός των αγροτικών περιοχών σε ευρωπαϊκό επίπεδο.

Η μεταρρύθμιση θεσπίζει όντως νέα μέτρα σχετικά με το θέμα αυτό τα οποία αφορούν άμεσα τους αγρότες που είναι υπεύθυνοι εκμεταλλεύσεων καθώς και τις οργανώσεις παραγωγών. Τα μέτρα αυτά έχουν ως προϋπόθεση τη διατήρηση ορισμένων υποχρεώσεων όσον αφορά τις καλλιέργειες και την εκτροφή, καθώς και τα μέτρα υπέρ της αναδάσωσης και τέλος τη χρηματοδότηση συμβουλευτικών δράσεων για την ποιότητα των προϊόντων και τις διαδικασίες παραγωγής.

Η θεώρηση των αγροτικών περιοχών που βρίσκονται πλησίον αστικών περιοχών ως ειδική κατηγορία εξετάστηκε βέβαια προσφάτως στο πλαίσιο του Συμβουλίου, αλλά δεν έχει επί του παρόντος ληφθεί καμία απόφαση σχετικά. 'Εγκειται επομένως στα κράτη μέλη, μέσω των εθνικών προγραμμάτων αγροτικής ανάπτυξης, να ορίσουν τις αγροτικές περιοχές όσον αφορά στην επικράτειά τους.

Όπως αναμφίβολα γνωρίζει ο Αξιότιμος κ. Βουλευτής, η ευρωπαϊκή γεωργία βασίζεται σε ένα πολυλειτουργικό πρότυπο το οποίο αποσκοπεί κυρίως στην ανάπτυξη του πρωτογενούς τομέως με μέλημα την βιώσιμη ανάπτυξη, την καλή διαβίωση των ζώων και την ολοκληρωμένη ανάπτυξη της υπαίθρου στο σύνολό της. Προς τούτο, στο πλαίσιο του προτύπου αυτού προβλέπονται δράσεις όπως οι δραστηριότητες αναψυχής, ο τουρισμός και η δημιουργία χώρων φυσικού περιβάλλοντος, τις οποίες αναφέρει ο Αξιότιμος κ. Βουλευτής.

Πρέπει τέλος να σημειωθεί ότι, στο Σάλτσμπουργκ της Αυστρίας, θα διενεργηθεί στις 13 και 14 Νοεμβρίου 2003 διάσκεψη για την αγροτική ανάπτυξη ενόψει της ΕΕ των 25, η οποία, σίγουρα, θα εμπλουτίσει τη συζήτηση.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/115

(2004/C 65 E/128)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-2208/03

υποβολή: Charles Tannock (PPE-DE) προς την Επιτροπή

(2 Ιουλίου 2003)

Θέμα: Σήμανση προϊόντων «ελευθέρας βοσκής»

Μπορεί η Επιτροπή να αναφέρει τις ελάχιστες προϋποθέσεις που πρέπει να ισχύουν πριν τα αυγά τύχουν σημάνσεως «ελευθέρας βοσκής»;

Απάντηση του κ. Fischler εξ ονόματος της Επιτροπής

(1 Αυγούστου 2003)

Ο κανονισμός (ΕΟΚ) αριθ. 1274/91 της Επιτροπής, της 15ης Μαΐου 1991, περί λεπτομερών κανόνων για την εφαρμογή του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 1907/90 του Συμβουλίου, σχετικά με ορισμένες προδιαγραφές εμπορίας για τα αυγά (1) θεσπίζει τα κριτήρια που πρέπει να τηρούνται στην περίπτωση αυγών τα οποία επισημαίνονται ως «ελεύθερης βοσκής».

Το κείμενο του παραρτήματος III του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1274/91 έχει ως εξής:

Ελάχιστες απαιτήσεις που πρέπει να πληρούν τα ορνιθοτροφεία για τις διάφορες μεθόδους εκτροφής για τα αυγά

α)

Τα αυγά ελεύθερης βοσκής πρέπει να παράγονται σε ορνιθοτροφεία τα οποία πληρούν τουλάχιστον τους όρους που καθορίζονται στο άρθρο 4 της οδηγίας 1999/74/ΕΚ με ισχύ από τις ημερομηνίες που αναφέρονται στο εν λόγω άρθρο και στα οποία:

—	οι όρνιθες έχουν συνεχώς τη δυνατότητα να βόσκουν στο ύπαιθρο κατά τη διάρκεια της ημέρας, εκτός από την περίπτωση προσωρινών περιορισμών που επιβάλλονται από τις κτηνιατρικές αρχές,

—	ο υπαίθριος χώρος στον οποίον έχουν πρόσβαση οι όρνιθες καλύπτεται κυρίως με βλάστηση και δεν χρησιμοποιείται για άλλους σκοπούς παρά μόνο για οπωρώνες, αραιό δάσος και βοσκότοπο, αν αυτό επιτρέπεται από τις αρμόδιες αρχές,

—

ο υπαίθριος χώρος πρέπει να πληροί τουλάχιστον τους όρους που καθορίζονται στο άρθρο 4 παράγραφοι 1 και 3 στοιχείο β) σημείο ii) της οδηγίας 1999/74/ΕΚ, όπου η μέγιστη πυκνότητα των διατηρούμενων ορνίθων δεν υπερβαίνει τις 2500 όρνιθες ανά εκτάριο εδάφους που είναι διαθέσιμο για τις όρνιθες ή τη μία όρνιθα ανά 4 m2 συνεχώς και όπου

—

ο υπαίθριος χώρος δεν επεκτείνεται πέραν μιας ακτίνας 150 m από το πλησιέστερο άνοιγμα του κτηρίου· μπορεί να επιτραπεί επέκταση μέχρι 350 m από το πλησιέστερο άνοιγμα του κτηρίου, με τον όρο ότι καταφύγια και ποτίστρες σε επαρκή αριθμό, κατά την έννοια αυτής της διάταξης, είναι ομοιόμορφα κατανεμημένα σε όλο τον υπαίθριο χώρο με τέσσερα τουλάχιστον καταφύγια ανά εκτάριο.

(1) EE L 121 της 16.5.1991.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/116

(2004/C 65 E/129)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-2213/03

υποβολή: Marco Pannella (NI) προς το Συμβούλιο

(2 Ιουλίου 2003)

Θέμα: Κράτηση σε απάνθρωπες και άθλιες συνθήκες στις κουβανικές φυλακές των 75αντικαθεστωτικών κουβανών που καταδικάστηκαν με συνοπτική δίκη το μήνα Απρίλιο, και συγκεκριμένα η περίπτωση της Martha Beatriz Roque Cabello

Έχοντας υπόψη ότι:

—	κατά το μήνα Απρίλιο στην Κούβα, 75 αντιφρονούντες, διανοούμενοι και ανεξάρτητοι δημοσιογράφοι καταδικάστηκαν μετά από συνοπτική δίκη·

—	όπως υπενθύμισε η οργάνωση «Human Rights Watch», «το μόνο έγκλημα που διέπραξαν οι φυλακισμένοι αυτοί είναι η προώθηση ιδεών οι οποίες είναι απαγορευμένες στην Κούβα»·

—	στην ομάδα αυτή υπάρχει μία μόνο γυναίκα η Martha Beatriz Roque Cabello, 58 ετών διευθύντρια του Κουβανικού Ινστιτούτου Ανεξάρτητων Οικονομολόγων «Manuel Sánchez Herrero», συγγραφέας, οικονομολόγος, και πολιτική ακτιβίστρια·

—

Η Martha Beatriz Roque Cabello, έχει καταδικαστεί σε 27 χρόνια φυλάκιση και κρατείται στη φυλακή του Manto Negro σε καθεστώς ύψιστης ασφάλειας σε ένα κελί διαστάσεων 1,5 m χ 3 m χωρίς παράθυρο με μία τρύπα στο έδαφος για τις προσωπικές της ανάγκες, με το φως μονίμως αναμμένο και γεμάτο τρωκτικά και κατσαρίδες όπου το πόσιμο νερό είναι μολυσμένο·

—

Η Martha Beatriz Roque Cabello, πάσχει από σοβαρά ρευματικά προβλήματα, από έλκος στο στομάχι και από υψηλή πίεση· όλο το αριστερό τμήμα του σώματός της είναι παράλυτο και έχει χάσει πάνω από 14 κιλά από το μήνα Απρίλιο, ημερομηνία μετά από την οποία δεν της παρέχεται ούτε κατάλληλη ιατρική βοήθεια αλλά ούτε και τα αναγκαία για τις θεραπείες της φάρμακα·

—

Η Martha Beatriz Roque Cabello, είναι πολύ γνωστή μεταξύ των διαφωνούντων κουβανών και το 2002 είχε λάβει το βραβείο των «επιστημόνων για τα δικαιώματα του ανθρώπου» από την Ακαδημία Επιστημών της Νέας Υόρκης· πρόσφατα, ονομάστηκε από ορισμένες διεθνείς οργανώσεις «κρατούμενη» συνειδήσεως και από τη δεκαετία του 80 είναι γραμμένη στο Διεθνικό Ριζοσπαστικό Κόμμα.

Κατόπιν τούτου μπορεί το Συμβούλιο να μας πει:

—

εάν γνωρίζει τα ανωτέρω, και εάν ναι, ποιες πρωτοβουλίες έχει ήδη αναλάβει; εάν όχι, ποιες πρωτοβουλίες προτίθεται να αναλάβει όσον αφορά τις κουβανικές αρχές προκειμένου να επιτύχει την απελευθέρωση των 75 καταδικασμένων και προκειμένου να τους παρασχεθούν εγγυήσεις για συνθήκες κράτησης που θα συνάδουν με τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα;

—	εάν έχει ζητήσει όπως οι φυλακισμένοι — και τουλάχιστον πάραυτα, Martha Beatriz Roque Cabello — μπορούν να δεχτούν επίσκεψη ευρωπαϊκής αντιπροσωπείας και οιασδήποτε άλλης εντεταλμένης, άρα και αναγνωρισμένης, διεθνούς οργάνωσης, και εάν ναι, και πότε προτίθεται να το ζητήσει;

Απάντηση

(17 Νοεμβριου 2003)

Το Συμβούλιο γνωρίζει τις ανησυχητικές συνθήκες και την κατάσταση της υγείας ορισμένων πολιτικών κρατουμένων στην Κούβα, έχει δε προβεί σε διάφορα διαβήματα με τα οποία καλεί να απελευθερωθούν αμέσως όλοι οι πολιτικοί κρατούμενοι και ζητεί να μην υποφέρουν άσκοπα και να μην εκτίθενται σε απάνθρωπη μεταχείριση, εν τω μεταξύ, προς ενίσχυση της στάσης αυτής, έχουν ληφθεί μέτρα — συγκεκριμένα στις 26 Μαρτίου — όταν η τοπική τρόικα στην Αβάνα προέβη σε διάβημα με το οποίο εξέφραζε σοβαρές ανησυχίες για την κράτηση δεκάδων κουβανών αντιφρονούντων από τις κουβανικές αρχές. Στις 5 Ιουνίου, η ΕΕ εξέδωσε δεύτερη δήλωση προς την Κούβα, με την οποία εξέφραζε τη βαθιά της ανησυχία για την παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων της αντιπολίτευσης και καλούσε και πάλι τις κουβανικές αρχές να απελευθερώσουν αμέσως όλους τους πολιτικούς κρατουμένους. Η ΕΕ ζητούσε ακόμη οι κρατούμενοι να μην εκτίθενται σε απάνθρωπη μεταχείριση και να εξασφαλιστεί η πρόσβαση του Ερυθρού Σταυρού. Την 1η Αυγούστου, η Προεδρία της ΕΕ προέβη σε ένα τρίτο, ειδικό διάβημα προς τον Πρέσβη της Κούβας στη Ρώμη, με το οποίο εξέφραζε την ανησυχία της για την επιδεινούμενη πορεία της υγείας των Marta Beatriz Roque και Oscar Espinosa Chepe και ζητούσε οι κρατούμενοι αυτοί να έχουν πλήρη πρόσβαση σε ιατρική περίθαλψη. Οι Αρχηγοί Αποστολών εξακολουθούν να παρακολουθούν την κατάσταση.

Για μια πληρέστερη εικόνα των προσπαθειών του υπέρ των κουβανών αντιφρονούντων, το Συμβούλιο παραπέμπει στις απαντήσεις σε πρόσφατες κοινοβουλευτικές ερωτήσεις (ερωτήσεις Η-243/03, Η-313/03, Η-396/03). Επιπλέον, το Συμβούλιο υπενθυμίζει στον αξιότιμο κ. βουλευτή τα συμπεράσματα που ενέκρινε κατά τη σύνοδο της 21ης Ιουλίου σχετικά με την πλέον πρόσφατη αξιολόγηση της κοινής θέσης της ΕΕ για την Κούβα.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/117

(2004/C 65 E/130)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-2214/03

υποβολή: Roberta Angelilli (UEN) προς την Επιτροπή

(2 Ιουλίου 2003)

Θέμα: Σχέδιο ευρωπαϊκής ασφάλειας

Ο πολιτιστικός σύλλογος «Grappo Atlante 2000» εδώ και χρόνια δραστηριοποιείται στην υλοποίηση ενός σχεδίου ευρωπαϊκής ασφάλειας βάσει των ενδείξεων του προγράμματος Equal και τώρα και του πρόσφατου προγράμματος Agis. Τα κύρια σημεία του σχεδίου αυτού μπορούν να συνοψιστούν ως εξής: καταγραφή του αριθμού των αιτούντων άσυλο και εντοπισμός των ατόμων που, όντως, εμπίπτουν στην κατηγορία αυτή· δημιουργία κέντρων υποδοχής που να ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις στέγασης και παροχής βοήθειας· εξασφάλιση στους πολίτες ΕΕ υψηλού βαθμού ασφάλειας σε έναν χώρο ελευθερίας και δικαιοσύνης.

Η συνεχής αύξηση, τα τελευταία τα χρόνια, της ροής των αιτούντων άσυλο στην Ιταλία φανερώνει την ανάγκη υιοθέτησης ενιαίας κυβερνητικής πολιτικής προκειμένου να βελτιωθεί η ποιότητα της υποδοχής και, ταυτοχρόνως, να καταπολεμηθεί η λαθρομετανάστευση. Παράλληλα, θα πρέπει να υπάρξει μέριμνα ώστε να εμποδιστούν οι αιτούντες άσυλο να πέσουν στα δίχτυα του οργανωμένου εγκλήματος ή στην παγίδα της εκτός νόμου εργασίας.

Κατόπιν τούτου, μπορεί η Επιτροπή να μας πληροφορήσει:

1.	ποια μπορεί να είναι η συμβολή της ένωσης αυτής στο έργο της Europol και της Eurojust;

2.	έχουν αναπτυχθεί ανάλογες πρωτοβουλίες στο εσωτερικό της ΕΕ;

3.	ποιο είναι το γενικό πλαίσιο της ευρωπαϊκής ασφάλειας;

Απάντηση του κ. Vitorino εξ ονόματος της Επιτροπής

(22 Αυγούστου 2003)

Τα κράτη μέλη οφείλουν να διασφαλίσουν την ύπαρξη υλικών προϋποθέσεων υποδοχής για τους υπηκόους τρίτων χωρών και τους απάτριδες που καταθέτουν αίτηση ασύλου στα σύνορα ή στην επικράτεια ενός κράτους μέλους, ώστε να εξασφαλιστεί ένα κατάλληλο επίπεδο διαβίωσης για την υγεία τους και να επιτραπεί η διαμονή τους, μετά την τελευταία προθεσμία για τη μεταφορά της οδηγίας 2003/9/ΕΚ του Συμβουλίου της 27ης Ιανουαρίου 2003 σχετικά με τους ελάχιστους κανόνες για την υποδοχή των αιτούντων άσυλο (1). Ως τελευταία προθεσμία για την μεταφορά της οδηγίας καθορίστηκε η 6η Φεβρουαρίου 2005.

Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 343/2003 της 18ης Φεβρουαρίου 2003 θεσπίζει τα κριτήρια και τους μηχανισμούς καθορισμού του αρμόδιου κράτους μέλους για την εξέταση μιας αίτησης χορήγησης ασύλου που υποβάλλεται σε ένα από τα κράτη μέλη εκ μέρους ενός υπηκόου τρίτης χώρας (2). Το μέσο αυτό, που αποτρέπει τους αιτούντες άσυλο να κινήσουν πολλαπλές διαδικασίες, μπορεί κατά συνέπεια να επιτρέψει τον περιορισμό της θέσπισης νέων υπηρεσιών υποδοχής. Η εφαρμογή του εν λόγω κανονισμού έγινε ευκολότερη από το σύστημα Eurodac, όπως θεσπίστηκε από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 2725/2000 της 11ης Δεκεμβρίου 2000 σχετικά με τη σύσταση του συστήματος «Eurodac» για τη σύγκριση των δακτυλικών αποτυπωμάτων με στόχο την αποτελεσματική εφαρμογή της Σύμβασης του Δουβλίνου (3). Σύμφωνα με τον κανονισμό αυτό τα κράτη μέλη οφείλουν να συλλέγουν τα δακτυλικά αποτυπώματα οποιουδήποτε αιτούντος άσυλο και όλων των ατόμων που συλλαμβάνονται κατά την παράνομη διάβαση ενός εξωτερικού συνόρου κράτους μέλους εφόσον είναι τουλάχιστον 14 ετών.

Εξάλλου, το Συμβούλιο εξέδωσε, στις 28 Φεβρουαρίου 2002, ένα σχέδιο για τη καταπολέμηση της παράνομης μετανάστευσης (4). Η κατάλληλη εφαρμογή των μέτρων αυτών εκ μέρους των κρατών μελών μπορεί να μειώσει τις παράνομες μεταναστευτικές ροές και κατόπιν τούτου να μειώσει μακροχρόνια την αναγκαιότητα για τα κράτη μέλη να υλοποιήσουν νέες δομές υποδοχής για τους αιτούντες άσυλο.

Το πρόγραμμα AGIS είναι πάνω απ' όλα ένα πρόγραμμα αστυνομικής και δικαστικής συνεργασίας στον τομέα των ποινικών υποθέσεων. Πάντως, στο πλαίσιο της καταπολέμησης του οργανωμένου εγκλήματος και ειδικότερα της καταπολέμησης της εμπορίας ανθρώπων, προβλέπει τη δυνατότητα συγχρηματοδότησης μέτρων συντονισμού των αστυνομικών ερευνών και των μέτρων διοικητικού ελέγχου. Προβλέπει επίσης τη συγχρηματοδότηση σχεδίων σχετικά με την καταπολέμηση των εγκληματικών οργανώσεων και δικτύων που είναι ενεργά στον τομέα της παράνομης μετανάστευσης στα κράτη μέλη και της όμορες χώρες.

Επίσης συστάθηκε η Europol για να συνδράμει τις κατασταλτικές υπηρεσίες των κρατών μελών στην καταπολέμηση της σοβαρής διεθνικής εγκληματικότητας και ιδίως του οργανωμένου εγκλήματος. Η Europol δεν έχει αρμοδιότητα όσον αφορά τους αιτούντες άσυλο. Όσον αφορά την Eurojust, πρόκειται για ένα όργανο που αποτελείται από δικαστές. Το κύριο έργο του είναι να βοηθά και να συμβουλεύει τις αρμόδιες εθνικές αρχές για διώξεις σε δικαστικές υποθέσεις και βασικά δεν έχει πολιτική ή διοικητική αποστολή. Εάν η ομάδα 'Gruppo Atlante 2000 έχει ειδικές αρμοδιότητες στον δικαστικό ή αστυνομικό τομέα, μπορεί να έρχεται σε επαφή απευθείας με την Eurojust ή την Europol για την εξέταση ορισμένων θεμάτων και μια ενδεχόμενη συνεργασία.

Τέλος, ο δεύτερος κύκλος της πρωτοβουλίας EQUAL που θα ξεκινήσει το 2004, θα συνεχίσει να χρηματοδοτεί τις αναπτυξιακές συμπράξεις που προορίζονται να βελτιώσουν την κοινωνική και επαγγελματική ένταξη των αιτούντων άσυλο. Ενώ η Επιτροπή έχει αρμοδιότητα για την θέσπιση του γενικού πλαισίου πρωτοβουλίας, οι διαχειρίστριες αρχές σε κάθε κράτος μέλος οφείλουν να καθορίσουν τις προτεραιότητες και να επιλέξουν τις αναπτυξιακές συμπράξεις που ανταποκρίνονται καλύτερα στους στόχους. Τα στοιχεία των εθνικών σημείων επαφής προβλέπονται στην ιστοσελίδα του διαδικτύου της πρωτοβουλίας EQUAL στην ακόλουθη διεύθυνση: http://europa.eu.int/comm/equal.

(1) EE L 31 της 6.2.2003.

(2) EE L 50 της 25.2.2003.

(3) EE L 316 της 15.12.2000.

(4) EE C 142 της 14.6.2002.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/118

(2004/C 65 E/131)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-2220/03

υποβολή: Bart Staes (Verts/ALE) προς την Επιτροπή

(2 Ιουλίου 2003)

Θέμα: Χρησιμοποιήσεις γλώσσας στις ανακοινώσεις τύπου της Επιτροπής — Midday Express

Την Πέμπτη, 19 Ιουνίου 2003, η Επιτροπή προέβη σε ανακοίνωση προς τον τύπο (ΙΡ/03/866) σχετικά με την έρευνα που έχει αναθέσει για τις πρακτικές κατά την διανομή των καρτών και αυτοκόλλητων Pokemon. Η ανακοίνωση μοιράστηκε αμέσως σε όλες τις επίσημες γλώσσες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Αναγνωρίζει η Επιτροπή ότι η άμεση διανομή των ανακοινώσεων προς τον τύπο σε όλες τις επίσημες γλώσσες της Ευρωπαϊκής Ένωσης αποτελεί μάλλον εξαίρεση και οπωσδήποτε δεν υπερβαίνει το 10 % του συνόλου;

Μπορεί να αναφέρει η Επιτροπή βάσει ποιων επιχειρημάτων έχει προβεί στη μετάφραση αυτής της συγκεκριμένης ανακοίνωσης στις επίσημες γλώσσες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και όχι άλλων ειδήσεων όπως π.χ. των ειδήσεων για την έγκριση των νέων ελέγχων για το BSE (19/6/03), για την σύνοδο κορυφής της Θεσσαλονίκης, η οποία ωστόσο χαρακτηρίζεται ως «σταθμός» στις σχέσεις της ΕΕ με τα δυτικά Βαλκάνια (18/6/03), για την πρόσκληση όλων των ευρωπαίων πολιτών να συμμετάσχουν στη συζήτηση για την τροποποίηση της οδηγίας «τηλεόραση χωρίς σύνορα» (18/6/03), για έναν ευρωπαϊκό κώδικα για την πρόληψη του καρκίνου λόγω της αλλαγής τρόπου ζωής (17/6/03) και για τον τρόπο με τον οποίο μπορούν να μεταφέρονται καλύτερα, σε μεγάλες αποστάσεις, τα ζώα προς σφαγή (17/6/03);

Μήπως η Επιτροπή, κατά την διανομή της ανακοίνωσης για τα αυτοκόλλητα Pokemon επικέντρωσε, κατ' αρχή, την προσοχή της στις πτυχές που αφορούν τα μέσα μαζικής ενημέρωσης;

Υπολογίζει η Επιτροπή ότι η κοινωνική συνιστώσα έρευνας για την διανομή των αυτοκόλλητων Pokemon είναι σημαντικότερη από π.χ. την ευρωπαϊκή ενημέρωση για τον τρόπο ζωής που λειτουργεί προληπτικά για την εμφάνιση καρκίνου και για το λόγο αυτό διανέμει την πρώτη πληροφορία σε όλες τις επίσημες γλώσσες;

Εάν τούτο δεν συμβαίνει, μπορεί η Επιτροπή στο μέλλον να μεταφράζει σε όλες τις επίσημες γλώσσες της Ευρωπαϊκής Ένωσης κάθε ανακοινωθέν προς τον τύπο που αφορά όλους τους ευρωπαίους ούτως ώστε όλοι οι ευρωπαίοι να μην είναι μόνο ενημερωμένοι για την ενδεχομένως λανθασμένη τιμολόγηση των αυτοκόλλητων Pokemon αλλά και για άλλα, τουλάχιστον εξίσου ενδιαφέροντα, ευρωπαϊκά και κοινωνικά θέματα; Εάν όχι, για ποιο λόγο;

Απάντηση του κ. Prodi εξ ονόματος της Επιτροπής

(12 Αυγούστου 2003)

Η Επιτροπή παραπέμπει το Αξιότιμο Μέλος στην απάντηση που είχε δώσει στη γραπτή του ερώτηση Ε-l 972/03 (1).

Τα δελτία τύπου που εκδίδει η υπηρεσία εκπροσώπου τύπου της Επιτροπής είναι φυσικά στη διάθεση των πολιτών, άλλων οργάνων της Ένωσης, επιχειρήσεων, κυβερνήσεων και μη κυβερνητικών οργανισμών. Εντούτοις, τα δελτία τύπου έχουν ως σκοπό να διευκολύνουν τη γρήγορη ροή πληροφοριών στο κοινό κυρίως μέσω των μέσων ενημέρωσης. Επομένως, η πρακτική που εφαρμόζεται από την υπηρεσία εκπροσώπου τύπου έχει ως σκοπό τη διευκόλυνση της ροής πληροφοριών στους δημοσιογράφους. Δεδομένου ότι ο σκοπός ενός δελτίου τύπου είναι η ενημέρωση του συγκεκριμένου κοινού στο οποίο απευθύνεται, με τη βοήθεια των μέσων ενημέρωσης, η υπηρεσία εκπροσώπου τύπου της Επιτροπής εφαρμόζει ελαστικά το σύστημα, λαμβάνοντας υπόψη την ανάγκη να εκδοθούν γρήγορα τα δελτία τύπου.

Τα δελτία τύπου που αναφέρονται σε αποφάσεις της Επιτροπής μεταφράζονται σε όλες τις επίσημες γλώσσες. Σε σπάνιες περιπτώσεις, εάν το σχετικό μέτρο έχει εγκριθεί σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα, τότε το δελτίο τύπου μπορεί να εκδοθεί μόνο στα αγγλικά ή στα γαλλικά. Σ'αυτές τις περιπτώσεις οι μεταφράσεις στις άλλες γλώσσες παρέχονται όσο το δυνατόν γρηγορότερα.

Σε άλλα θέματα, τα δελτία τύπου είναι μεταφρασμένα στις γλώσσες που χρησιμοποιούνται στην αίθουσα τύπου της Επιτροπής (αγγλικά και γαλλικά) και στη γλώσσα της ενδιαφερόμενης χώρας.

Η Διεθνής Ένωση Τύπου συμφωνεί με τις πρακτικές αυτές.

Η Επιτροπή θα ήθελε επίσης να παραπέμψει το Αξιότιμο Μέλος στα άλλα μέσα που χρησιμοποιεί για να παρέχει πληροφορίες στο ευρύ κοινό (ιστοσελίδες, δημοσιεύσεις κτλ) τα οποία είναι διαθέσιμα σε όλες τις επίσημες γλώσσες.

(1) ΕΕ C 51 Ε της 26.2.2004, σελ. 169.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/119

(2004/C 65 E/132)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-2222/03

υποβολή: Bart Staes (Verts/ALE) προς την Επιτροπή

(2 Ιουλίου 2003)

Θέμα: Ευρωπαϊκή εναρμόνιση των ασφαλίσεων τρομοκρατίας

Μετά τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου 2001 στην Νέα Υόρκη έχει καταστεί σαφές ότι η τρομοκρατία μπορεί να έχει απρόβλεπτες μέχρι τώρα και τεράστιες συνέπειες, κατ' αρχή για τα θύματα και το άμεσο περιβάλλον τους. Το ίδιο όμως ισχύει και από οικονομική άποψη. Οι ζημίες βαρύνουν σε μεγάλο βαθμό τους ασφαλιστές. Οι απαιτήσεις μπορεί να είναι τεράστιες.

Ασφαλιστές στην Ολλανδία πήραν την απόφαση να αναλάβουν από κοινού τους ασφαλιστικούς κινδύνους τρομοκρατίας διότι οι συνέπειες μπορεί να είναι υπερβολικά μεγάλες. Για το σκοπό αυτό ιδρύθηκε η ολλανδική εταιρεία επανασφάλισης για ζημιές από την τρομοκρατία (ΝΗΤ). Στο πλαίσιο της εταιρείας αυτής οι ασφαλιστές φέρουν από κοινού τα βάρη της κάλυψης των συνεπειών της τρομοκρατίας.

Το συνολικό ποσό απόδοσης όσον αφορά την Ολλανδία το 2003 περιορίζεται σε ένα δισεκατομμύριο ευρώ. Το ποσό αυτό όπως μας πληροφορεί η διεύθυνση www.terrorismeverzekerd.nl σε πολλές γλώσσες «είναι πράγματι το ανώτερο κατά συνέπεια δεν μπορούν να χορηγηθούν μεγαλύτερα ποσά». Το ποσό αυτό έχει προσδιοριστεί από ασφαλιστές, επιχειρήσεις αντασφάλισης και το κράτος. Ασφαλιστές και επιχειρήσεις αντασφάλισης συμβάλουν το 2003 από κοινού με 700 εκατομμύρια ευρώ. Το ολλανδικό κράτος παρέχει τα υπόλοιπα 300 εκατομμύρια ευρώ. Αυτό το τελευταίο, όπως αναφέρεται στο www.terrorismeverzekerd.nl«γίνεται επί τη βάση αντασφάλισης εκ μέρους του κράτους προς τους ασφαλιστές έναντι της καταβολής εισφοράς».

Ο βελγικός τομέας ασφάλισης γνωρίζει την πρωτοβουλία αυτή αλλά πιστεύει ότι «θα ήταν καλύτερα να προβλεφθεί ευρωπαϊκός κανόνες για τις ζημίες από την τρομοκρατία. Μ' αυτόν τον τρόπο θα αποφευχθεί πλειοδοσία μεταξύ των κρατών μελών. Ειδεμή θα είναι πολύ λυπηρό εάν το Βέλγιο εγκαταλειφθεί μόνο». (εφημερίς De Morgen, 23.6.2003).

Γνωρίζει η Επιτροπή την ολλανδική ασφάλιση για τρομοκρατία; Συνάδει άραγε η εισφορά του ολλανδικού κράτους με την ευρωπαϊκή νομοθεσία όσον αφορά τον θεμιτό ανταγωνισμό;

Εάν ναι:

1.	υπάρχει ένα ανώτατο όριο το οποίο μπορούν να εισφέρουν οι αρχές των κρατών μελών σε αυτό το μηχανισμό με τους ιδιώτες ασφαλιστές·

2.	αληθεύει ότι τα κράτη μέλη μπορούν μεταξύ τους να προβούν σε πλειοδοσία που ευνοεί τον ασφαλιστικό τους τομέα·

προτίθεται η Επιτροπή να επιβάλλει ευρωπαϊκή εναρμόνιση ώστε όχι μόνο οι ασφαλιστές αλλά και οι ασφαλιζόμενοι α) να έχουν σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση τις ίδιες προϋποθέσεις και β) οι εργαζόμενοι και οι επενδυτές στον ασφαλιστικό τομέα να προστατεύονται σε λογικό βαθμό έναντι της απρόβλεπτης οικονομικής ζημίας από την τρομοκρατία;

Απάντηση του κ. Monti εξ ονόματος της Επιτροπής

(19 Σεπτεμβρίου 2003)

Ως απάντηση στα γεγονότα της 11ης Σεπτεμβρίου 2001 συστάθηκαν πολλές συμπράξεις ασφαλιστικών επιχειρήσεων στην Ευρώπη, η κάθε μία από τις οποίες καλύπτει ασφαλιστικούς κινδύνους εντός της εθνικής της επικράτειας. Από το γεγονός αυτό θα μπορούσαν να απορρεύσουν ζητήματα που εμπίπτουν στο δίκαιο του ανταγωνισμού και εφόσον υπάρχουν κρατικές ενισχύσεις επίσης στο δίκαιο για τις κρατικές ενισχύσεις.

Όσον αφορά τις πλευρές που άπτονται της προστασίας του ανταγωνισμού, σύμφωνα με όσα γνωρίζει η Επιτροπή, η ολλανδική σύμπραξη προέβη σε κοινοποίηση ενώπιον των ολλανδικών εθνικών αρχών ανταγωνισμού. Η γερμανική σύμπραξη Extremus και η αυστριακή σύμπραξη κοινοποίησαν τις συμφωνίες τους στην Επιτροπή η οποία τις εξετάζει στην παρούσα φάση.

Η Επιτροπή είναι σε στενή επαφή με τις εθνικές αρχές για τη διασφάλιση μιας κοινής προσέγγισης ως προς την εκτίμηση και εξέταση τέτοιου είδους συμπράξεων.

Η Επιτροπή διατήρησε επίσης στενές επαφές με τις εθνικές αρχές στον τομέα των ασφαλίσεων ώστε να μπορέσει να εκτιμήσει, μεταξύ άλλων, την κατάσταση στις αγορές και την ανάγκη να ξεκινήσει μια πρωτοβουλία σε επίπεδο Ένωσης στον τομέα της ασφάλισης από κινδύνους τρομοκρατίας. Η μεγάλη πλειοψηφία των κρατών μελών δεν θεώρησε ότι αυτό ήταν απαραίτητο. Κατά συνέπεια, η Επιτροπή θα δώσει ιδιαίτερη προσοχή σε οποιαδήποτε εξέλιξη στον τομέα αυτό.

Δεν προβλέπεται μέγιστο ποσό το οποίο μπορούν να εισφέρουν οι κυβερνήσεις των κρατών μελών σε τέτοιου είδους συμπράξεις. Κατά κανόνα, συμπράξεις που λαμβάνουν κρατικές ενισχύσεις καλύπτουν μόνο κινδύνους εντοπισμένους εντός της εθνικής επικράτειας του κράτους που παρέχει τις ενισχύσεις στη σύμπραξη. Πάντως, οι συμπράξεις αυτές δεν είναι ανταγωνιστικές μεταξύ τους.

Εάν τέτοιου είδους προγράμματα επιδοτούνται, θα μπορούσαν επίσης να δημιουργήσουν προβλήματα στον τομέα των κρατικών ενισχύσεων. Η Επιτροπή εξέτασε βάσει των κανόνων για τις κρατικές ενισχύσεις μια σειρά από ασφαλιστικά προγράμματα που συνδέονται με την κάλυψη ζημιών από τρομοκρατικές ενέργειες ως συνέπεια της 11ης Σεπτεμβρίου 2001 και ιδίως στον τομέα των αεροπορικών μεταφορών σε σχεδόν όλα τα κράτη μέλη. Στην εκτίμηση της, η Επιτροπή έδωσε ιδιαίτερη προσοχή στην ύπαρξη ελλείψεων της αγοράς. Η Επιτροπή εξέδωσε δυο ανακοινώσεις (1) σχετικά με τις επιπτώσεις αυτών των τρομοκρατικών επιθέσεων και πρότεινε έναν κανονισμό (2) ώστε να προβλέπονται οι ελάχιστες ασφαλιστικές προϋποθέσεις. Η έκδοση αυτής της πρότασης εκκρεμεί ακόμα.

Πέρα από τον τομέα των αεροπορικών μεταφορών, η Επιτροπή δεν έλαβε ακόμα καμία κοινοποίηση κρατικής ενίσχυσης για προγράμματα του είδους που ανέφερε το Αξιότιμο Μέλος.

(1) COM(2001)574 τελικό COM(2002)320 τελικό.

(2) COM(2003)454 τελικό.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/121

(2004/C 65 E/133)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-2232/03

υποβολή: Sebastiano Musumeci (UEN) προς το Συμβούλιο

(3 Ιουλίου 2003)

Θέμα: Η ευρωμεσογειακή τράπεζα στη Σικελία

Κατόπιν αιτήματος του Ευραπαϊκού Συμβουλίου του Λάακεν το Δεκέμβριο του 2001, η Επιτροπή και το Συμβούλιο εξέτασαν το ενδεχόμενο ίδρυσης μιας ευρωμεσογειακής τράπεζας. Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της Βαρκελώνης στις 15 και 16 Μαρτίου 2002, ενέκρινε την ίδρυση, σε πλαίσιο ETE, ενός πιο συγκεκριμένου ευρωπαϊκού Ταμείου επενδύσεων απαρτιζόμενου από μια ευρωμεσογειακή συμφωνία εταιρικής σχέσης και ενα γραφείο εκπροσώπησης της ETE στην περιοχή.

Υπό το πρίσμα των ανωτέρω μπορεί το Συμβούλιο να γνωστοποιήσει:

1.	ποια κριτήρια θα υιοθετηθούν ως προς την επιλογή της χώρας που θα φιλοξενήσει το ευρωμεσογειακό παράρτημα της ETE;

2.	δεν θεωρεί ότι, λόγω της πολιτικής και γεωγραφικής της θέσης στην ευρω-αφρο- ασιατική λεκάνη και της ιστορικής, πολιτιστικής και θρησκευτικής της παράδοσης, η Σικελία μπορεί να είναι η πλέον κατάλληλη περιοχή για να φιλοξενήσει την ως άνω Τράπεζα;

Απάντηση

(17 Νοεμβρίου 2003)

Όπως σημειώνεται στην ερώτηση του Βουλευτή, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της 15-16 Μαρτίου 2002, στη Βαρκελώνη, στην παράγραφο 52 των Συμπερασμάτων του εγκρίνει την απόφαση του Συμβουλίου Ecofin για την ίδρυση «ενισχυμένου Ευρωμεσογειακού Επενδυτικού Φορέα» στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων. Ούτος εδημιουργήθη από την Τράπεζα σύμφωνα με την απόφαση του Συμβουλίου ως ο «Ευρωμεσογειακός Φορέας Επενδύσεων και Εταιρικής Σχέσης» («FEMIP»).

Με δεδομένα όσα αναφέρει ο Βουλευτής στην ερώτησή του, ο «FEMIP» εδημιουργήθη ως χρηματοδοτικός φορέας, συμπληρούμένος από τη Συμφωνία Ευρωμεσογειακής Εταιρικής Σχέσης, η οποία, μέσω της «Επιτροπής Διαλόγου και Συντονισμού των Πολιτικών», επιδιώκει την ανάπτυξη συνεργασίας εντός της περιοχής. Τη συνεργασία έρχεται να ενισχύσει η λειτουργία ενός γραφείου εκπροσώπησης της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων στο εσωτερικό της ευρωμεσογειακής περιφέρειας.

Το εν λόγω περιφερειακό γραφείο ήδη λειτουργεί από τον Ιούλιο του 2003, στο Κάιρο.

Εξ άλλου, στα ίδια Συμπεράσματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, και στην αυτήν και πάλι παράγραφο 52, συγχρόνως αναφέρεται: «Με βάση αξιολόγηση των επιδόσεων του Επενδυτικού Φορέα και λαμβάνοντας υπόψη τα αποτελέσματα των διαβουλεύσεων με τους εταίρους μας της διαδικασίας της Βαρκελώνης, ένα έτος μετά τη σύσταση του Φορέα θα εξεταστεί και θα ληφθεί απόφαση δημιουργίας θυγατρικής, με την ΕΤΕπ ως μέτοχο πλειοψηφικής συμμετοχής, η οποία θα προορίζεται αποκλειστικά για τις χώρες εταίρους μας της Μεσογείου.». Ο «FEMIP» εγκαινιάστηκε τον Οκτώβριο του 2002, και, επομένως, η αξιολόγηση του πρώτου έτους λειτουργίας του αναμένεται να ολοκληρωθεί αυτό το φθινόπωρο, αναλόγως δε των αποτελεσμάτων αυτής της αξιολόγησης θα ληφθεί και η περί συστάσεως θυγατρικής συμπαρομαρτούσα απόφαση.

Το Συμβούλιο αναμένεται ότι θα συζητήσει την αξιολόγηση και τα αποτελέσματα των διαβουλεύσεων με τους Εταίρους της Διαδικασίας της Βαρκελώνης τον Νοέβριο, οπότε θα μπορεί και να εξετάσει το ζήτημα της δημιουργίας θυγατρικής, με την ΕΤΕπ. ως μέτοχο πλειοψηφικής συμμετοχής.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/122

(2004/C 65 E/134)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-2261/03

υποβολή: Margrietus van den Berg (PSE) προς την Επιτροπή

(8 Ιουλίου 2003)

Θέμα: Απογραφή της κρατικής ενίσχυσης σε εταιρείες επαγγελματικού ποδοσφαίρου

Κατόπιν της από 11ης Ιουλίου 2002 επιστολής της Επιτροπής (ΓΔ Ανταγωνισμός, Η3/ΝΤΙ amv D(2002) 0422) προς την ολλανδική κυβέρνηση, η τελευταία αποφάσισε να προβεί σε απογραφή για το είδος και το μέγεθος των χρηματοπιστωτικών σχέσεων μεταξύ 3 3 δήμων αφενός και εταιρειών επαγγελματικού ποδοσφαίρου (ΕΕΠ) και των γηπέδων τους αφετέρου. Τα αποτελέσματα αυτής της απογραφής οδήγησαν, προς το παρόν, την ολλανδική κυβέρνηση στην λήψη μέτρων για να αρθούν οι ασαφείς καταστάσεις στις σχέσεις μεταξύ αρχών και ΕΠΟ, λαμβάνοντας υπόψη τον κοινωνικό ρόλο που διαδραματίζουν οι τελευταίες. Τούτο συμβαίνει σε συμφωνία με τις κρατικές και περιφερειακές αρχές, τους δήμους, την Ολλανδική Ομοσπονδία Ποδοσφαίρου και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

Οι ασαφείς αυτές καταστάσεις δεν εμφανίζονται μόνον στην Ολλανδία. Παρόμοια συνοπτική έκθεση της κατάστασης σε όλη την Ευρώπη θα χαιρετιστεί με ιδιαίτερη ικανοποίηση.

'Εχει εκφράσει η Επιτροπή τις ανησυχίες της σε πολλά κράτη μέλη σχετικά με υπόνοιες παροχής κρατικής ενίσχυσης; Εάν ναι, σε ποια;

Ποια είναι η άποψη της Επιτροπής σχετικά με την ιδέα εκπόνησης πανευρωπαϊκής απογραφής των κρατικών ενισχύσεων σε εταιρείες επαγγελματικού ποδοσφαίρου; Είναι διατεθειμένη να αναθέσει την εκπόνηση τέτοιας απογραφής;

Απάντηση του κ. Monti εξ ονόματος της Επιτροπής

(13 Αυγούστου 2003)

Η Επιτροπή αυτή τη στιγμή εξετάζει πολλές ενδεχόμενες κρατικές ενισχύσεις. Μέχρι στιγμής, έθεσε ερωτήματα στην Ιταλική Κυβέρνηση σχετικά με το διάταγμα που επιτρέπει μία προφανώς ευνοϊκή εφαρμογή των λογιστικών κανόνων στους επαγγελματικούς αθλητικούς ομίλους. Οι απαντήσεις στα ερωτήματα αυτά αυτή τη στιγμή αποτελούν αντικείμενο εξέτασης. Παράλληλα, μετά από την υποβολή μιας καταγγελίας, η πώληση ορισμένων ακινήτων στον ποδοσφαιρικό όμιλο ΑΖ στις Κάτω Χώρες αποτελεί αντικείμενο εξέτασης. Η Επιτροπή κίνησε στην περίπτωση αυτή επίσημη διαδικασία στις 23.7.2003. Υπενθυμίζει επίσης ότι εξέτασε μία κοινοποίηση της Γαλλικής Κυβέρνησης σχετικά με κρατικές επιδοτήσεις που προορίζονται για επαγγελματικούς αθλητικούς ομίλους το 2001 και αποφάσισε να μην εγείρει αντιρρήσεις, διότι τα μέτρα προορίζονταν για την προώθηση της εκπαίδευσης και της αρχικής κατάρτισης και λόγω του γεγονότος αυτού αποτελούσαν ένα εκπαιδευτικό πρόγραμμα ή ένα πρόγραμμα ανάλογης φύσης, αλλά όχι κρατική ενίσχυση δυνάμει της συνθήκης ΕΚ.

Η Επιτροπή θεωρεί ότι η εν λόγω πολιτική έπρεπε να στρέφεται σε ατομικές υποθέσεις. Για τους λόγους αυτούς η Επιτροπή δεν προβλέπει, στην παρούσα φάση, να ξεκινήσει έρευνα σε ευρωπαϊκή κλίμακα σχετικά με τις κρατικές ενισχύσεις υπέρ ευρωπαϊκών επαγγελματικών ομίλων ποδοσφαίρου.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/123

(2004/C 65 E/136)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ρ-2272/03

υποβολή: Pedro Marset Campos (GUE/NGL) προς το Συμβούλιο

(7 Ιουλίου 2003)

Θέμα: Κατάσταση των εργαζομένων στην επιχείρηση Sintel στην Ισπανία

Δύο χρόνια μετά την αποδοχή από την πτωχεύσασα επιχείρηση Sintel της πρότασης και των όρων της ισπανικής κυβέρνησης (συμφωνία της 3ης Αυγούστου 2001 για την εφαρμογή «σειράς μέτρων για την επίλυση της κρίσης Sintel σε συνδυασμό με όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη»), οι εργαζόμενοι της εν λόγω επιχείρησης ευρίσκονται πάντοτε στην ίδια ευάλωτη κατάσταση όπως ήταν στην αρχή της υπόθεσης.

Οι νόμιμοι αντιπρόσωποι τους δεν κλήθηκαν, έως σήμερα, σε καμία συνεδρίαση, είτε από τους διαχειριστές της πτώχευσης, από τη Διοίκηση ή από την Telefónica, ενώ αποτελούν μέρος της διαδικασίας πτώχευσης και οι εργαζόμενοι είναι οι κύριοι πιστωτές. Αν αυτοί δεν κληθούν, είναι δύσκολο να εφαρμοσθεί η συμφωνία που αναφέρεται ανωτέρω.

Από την κήρυξη της πτώχευσης (28 Μαΐου 2001), μεσολάβησαν δύο χρόνια χωρίς να συγκληθούν οι Συνελεύσεις των πιστωτών με σκοπό τον ορισμό των διαχειριστών της πτώχευσης, κατά τρόπον ώστε να μην μπορούν οι εργαζόμενοι να ασκήσουν τα δικαιώματα που τους αναλογούν υπό την ιδιότητά τους ως πιστωτών. Ορισμένες διατάξεις της συμφωνίας δεν τηρήθηκαν και οι εργαζόμενοι ζημιώθηκαν:

1.	Ενημερώθηκε το Συμβούλιο για την κατάσταση αυτή;

2.	Δεν θεωρεί ότι η ισπανική κυβέρνηση οφείλει να μεριμνήσει για την τήρηση της συμφωνίας που συνάφθηκε με τους εργαζομένους της Sintel;

3.	Θα μπορούσε να αναφέρει με ποιο τρόπο παρακολουθεί η Ένωση την υπόθεση και τις υποτιθέμενες παραλείψεις εκ μέρους της ισπανικής κυβέρνησης;

Απάντηση

(17 Νοεμβρίου 2003)

Το Συμβούλιο κατανοεί ότι η υλοποίηση της δέσμης μέτρων για τη διάσωση της εταιρείας τηλεπικοινωνιών Sintel η οποία έχει πτωχεύσει αποτελεί ένα ιδιαίτερο ευαίσθητο θέμα στην Ισπανία.

Η κοινοτική νομοθεσία που έχει εκδοθεί τα τελευταία έτη καταδεικνύει ότι η ενημέρωση των εργαζομένων και των εκπροσώπων τους καθώς και η διαβούλευση με αυτούς αποτελεί σημαντικό ζήτημα για το Συμβούλιο.

Διατάξεις για την ενημέρωση των εργαζομένων και για τη διαβούλευση με αυτούς περιλαμβάνονται στην οδηγία 94/45/ΕΚ του Συμβουλίου της 22ας Σεπτεμβρίου 1994 για τη θέσπιση μιας ευρωπαϊκής επιτροπής επιχείρησης ή μιας διαδικασίας σε επιχειρήσεις και ομίλους επιχειρήσεων κοινοτικής κλίμακας με σκοπό να ενημερώνονται οι εργαζόμενοι και να ζητείται η γνώμη τους (1), στην οδηγία 98/59/ΕΚ του Συμβουλίου της 20ής Ιουλίου 1998 για προσέγγιση των νομοθεσιών των κρατών μελών που αφορούν τις ομαδικές απολύσεις (2) και στην οδηγία 2001/23/ΕΚ του Συμβουλίου, της 12ης Μαρτίου 2001, περί προσεγγίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών, σχετικά με τη διατήρηση των δικαιωμάτων των εργαζομένων σε περίπτωση μεταβιβάσεων επιχειρήσεων, εγκαταστάσεων ή τμημάτων εγκαταστάσεων ή επιχειρήσεων (3). Αλλη σημαντική σχετική πράξη είναι η οδηγία 2002/14/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Μαρτίου 2002, περί θεσπίσεως γενικού πλαισίου ενημερώσεως και διαβουλεύσεως των εργαζομένων στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα (4), την οποία τα κράτη μέλη πρέπει να εφαρμόσουν μέχρι τις 23 Μαρτίου 2005 το αργότερο.

Η ευθύνη πάντως για την παρακολούθηση και, εάν χρειάζεται, την επιβολή της εφαρμογής των σχετικών οδηγιών από τα κράτη μέλη εναπόκειται στην Επιτροπή. Κατά συνέπεια το Συμβούλιο δεν είναι σε θέση να σχολιάσει την συγκεκριμένη περίπτωση.

(1) ΕΕ L 254 της 30.9.1994, σελ 64.

(2) EE L 225 της 12.8.1998, σελ 16.

(3) ΕΕ L 82 της 22.3.2001, σελ. 16.

(4) ΕΕ L 80 της 23.3.2002, σελ. 29.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/124

(2004/C 65 E/137)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-2278/03

υποβολή: Roger Helmer (PPE-DE) προς την Επιτροπή

(9 Ιουλίου 2003)

Θέμα: Εθνική ιθαγένεια

Θυμάται η Επιτροπή τον λόγο του Κυρίου, σύμφωνα με τον οποίο κανένας δεν μπορεί να υπηρετεί δύο κυρίους, εφόσον είτε θα αγαπάει τον έναν και θα μισεί τον άλλον, είτε θα συμβαίνει το αντίστροφο;

Με ποιό δικαίωμα τα θεσμικά όργανα της ΕΕ φαντάζονται ότι μπορούν να επιβάλουν μία νέα και συμπληρωματική «ιθαγένεια» στους πολίτες των κρατών μελών της ΕΕ, οι οποίοι, στην πλειονότητά τους, ούτε θέλησαν, ούτε ζήτησαν, ούτε συναίνεσαν σε μία τέτοια συμπληρωματική ιθαγένεια;

Ποιος μηχανισμός βρίσκεται στη διάθεση των πολιτών των κρατών μελών ώστε να αποποιηθούν και να αποκηρύξουν την αποκαλούμενη «ιθαγένεια» και να επιβεβαιώσουν ότι η ιθαγένεια, η ταυτότητα και η αφοσίωσή τους παραμένει εξ ολοκλήρου και εξ αδιαιρέτου στην χώρα τους;

Απάντηση του κ. Prodi εξ ονόματος της Επιτροπής

(18 Σεπτεμβρίου 2003)

Η συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση (συνθήκη του Μάαστριχτ) — που εκπονήθηκε από μία διάσκεψη των αντιπροσώπων των κυβερνήσεων των κρατών μελών και επικυρώθηκε από όλα τα κράτη μέλη σύμφωνα με τους συνταγματικούς τους κανόνες — εισήγαγε στη συνθήκη ΕΚ σύμφωνα με την οποία:

1.	Θεσπίζεται η ιθαγένεια της Ένωσης. Πολίτης της Ένωσης είναι κάθε πρόσωπο που έχει την υπηκοότητα ενός κράτους μέλους.

2.	Οι πολίτες της Ένωσης έχουν τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις που προβλέπονται από την παρούσα συνθήκη (άρθρο 17 της συνθήκης ΕΚ).

Η συνθήκη του Άμστερνταμ — που εκπονήθηκε και επικυρώθηκε σύμφωνα με την ίδια διαδικασία — πρόσθεσε στην πρώτη παράγραφο της εν λόγω διάταξης τη φράση:

Η ιθαγένεια της Ένωσης συμπληρώνει και δεν αντικαθιστά την εθνική ιθαγένεια.

Η διάταξη αυτή επαναλήφθηκε χωρίς ουσιαστικές αλλαγές στο άρθρο 1-8 του σχεδίου Συντάγματος που εκπονήθηκε από την Ευρωπαϊκή Συνέλευση, η οποία αποτελείται κατά πλειοψηφία από εκπροσώπους των εθνικών κοινοβουλίων και των εθνικών κυβερνήσεων.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/125

(2004/C 65 E/139)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-2282/03

υποβολή: Elspeth Attwooll (ELDR) προς την Επιτροπή

(9 Ιουλίου 2003)

Θέμα: Αλιευτικές δυνατότητες

Μπορεί η Επιτροπή να δώσει πληροφορίες για τις αλιευτικές δυνατότητες, τις οποίες αξιοποιούν οι Βρετανοί αλιείς εντός των 200 μιλίων από τη βρετανική ακτή και πέραν αυτών;

Επιπρόσθετα, θα μπορούσε η Επιτροπή να δώσει πληροφορίες για τις αλιευτικές δυνατότητες των άλλων, Ευρωπαίων και μη, αλιέων εντός των 200 μιλίων από τη βρετανική ακτή;

Απάντηση του κ. Fischler εξ ονόματος της Επιτροπής

(12 Αυγούστου 2003)

Η Επιτροπή δεν έχει τρόπους εύρεσης της ζητούμενης πληροφορίας.

Ο κανονισμός ελέγχου (1) (κανονισμός του Συμβουλίου (ΕΟΚ) αριθ. 2847/93) τάσσει για έκαστο κράτος μέλος την υποχρέωση να κοινοποιεί στην Επιτροπή τις ποσότητες κάθε αποθέματος ή ομάδας αποθεμάτων που εκφόρτωσε στη διάρκεια του προηγούμενου μήνα, όταν τα οικεία αποθέματα υπόκεινται σε συνολικά επιτρεπόμενα αλιεύματα (TAC) ή ποσοστώσεις. Για τα λοιπά αποθέματα (που δεν υπόκεινται σε TAC ή ποσοστώσεις και αλιεύονται είτε σε κοινοτικά ύδατα είτε σε ύδατα τρίτων χωρών ή στην ανοικτή θάλασσα), τα κράτη μέλη υποχρεούνται να κοινοποιούν στην Επιτροπή ανά τρίμηνο τις ποσότητες κάθε αποθέματος που εκφορτώνουν. Αυτό επιτρέπει στην Επιτροπή να παρακολουθεί το επίπεδο των αλιευτικών δυνατοτήτων που χρησιμοποιούνται από τα κράτη μέλη.

Οι κοινοποιήσεις εκφορτώσεων που παραλαμβάνονται από τα κράτη μέλη δεν κάνουν διάκριση μεταξύ αλιευμάτων πραγματοποιούμενων εντός της ζώνης των 200 μιλίων από την ακτή ενός κράτους μέλους και εκείνων πέραν της ζώνης, επειδή βασίζονται στις περιοχές που έχουν θεσπιστεί με τον κανονισμό περί TAC ή ποσοστώσεων.

Τα αλιευτικά πεδία ή οι περιοχές αλίευσης που καθορίζονται από τον κανονισμό αυτό αντιστοιχούν, εν γένει, σε ολόκληρες διαιρέσεις ή υποδιαιρέσεις του Διεθνούς Συμβουλίου για την Εξερεύνηση των Θαλασσών (ICES) ή σε αλιευτικά πεδία όπως καθορίζονται, για λόγους στατιστικής, από τον Οργανισμό Τροφίμων και Γεωργίας των Ηνωμένων Εθνών (FAO). Οι περιοχές αυτές δεν θεσπίζονται σύμφωνα με τη γραμμή των 200 μιλίων.

(1) Κανονισμός (ΕΟΚ) αριθ. 2847/93 του Συμβουλίου της 12ης Οκτωβρίου 1993 για τη θέσπιση συστήματος ελέγχου της κοινής αλιευτικής πολιτικής, EE L 261 της 20.10.1993.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/126

(2004/C 65 E/140)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-2283/03

υποβολή: Elspeth Attwooll (ELDR) προς την Επιτροπή

(9 Ιουλίου 2003)

Θέμα: Ανάπτυξη των εκτροφείων γάδου

'Εχει εξετάσει η Επιτροπή τα πιθανά οφέλη της εκτροφής γάδου, που παράγεται από το αυγό άγριων ψαριών, μέσα σε εκτροφεία με απώτερο στόχο την ελευθέρωση των ψαριών στη θάλασσα; Ποια είναι τα σχέδια της Επιτροπής προκειμένου να προαγάγει έρευνα για τη σκοπιμότητα και τις συνέπειες, θετικές και αρνητικές, ενός τέτοιου εγχειρήματος;

Απάντηση του κ. Fischler εξ ονόματος της Επιτροπής

(1 Αυγούστου 2003)

Η εκτροφή γάδου σε εκτροφεία γόνου με στόχο την ελευθέρωση των ψαριών στη θάλασσα είναι δυνατόν να έχει διαφόρους στόχους: ελεύθερη διαβίωσή τους σε θαλάσσιες περιοχές, δηλαδή ελευθέρωση του γάδου στη θάλασσα, σε περιοχές στις οποίες υπάρχουν πολύ λίγοι έως καθόλου φυσικοί πόροι γάδου, ενίσχυση των ιχθυαποθεμάτων, δηλαδή προσπάθεια για τη βελτίωση των υφιστάμενων πληθυσμών γάδου, και αποκατάσταση των αποθεμάτων, δηλαδή στήριξη της αποκατάστασης των εξαντληθέντων αποθεμάτων.

Ιστορικά, το ενδιαφέρον επικεντρωνόταν στην ενίσχυση των αποθεμάτων και λίγες μόνο σχετικές απόπειρες έχουν πραγματοποιηθεί, κυρίως στη Νορβηγία. Στο σταθμό θαλάσσιας βιολογίας κοντά στο Arendal, της Νοτίου Νορβηγίας, υπάρχει εκατονταετές ιστορικό ελευθέρωσης γάδου εκτροφής. Επισκόπηση της εμπειρίας αυτής έγινε σε ένα διεθνές συμπόσιο το 1993, συμπέρασμα του οποίου ήταν ότι τα οφέλη δεν ήταν μετρήσιμα. Ένα εργαστήριο που διοργανώθηκε από το ICES (Διεθνές Συμβούλιο για την Εξερεύνηση των Θαλασσών) το 1994 («Εργαστήριο για την αξιολόγηση των δυνατοτήτων ενίσχυσης των ιχθυαποθεμάτων, ως τρόπου προσέγγισης της διαχείρισης των αλιευτικών πόρων»), το οποίο χρηματοδοτήθηκε εν μέρει από την Επιτροπή, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η ενίσχυση των αποθεμάτων μπακαλιάρου (γάδου) γενικότερα ήταν μάλλον απίθανο να έχει επιτυχία. Το εργαστήριο αυτό αξιολόγησε επίσης μία πρόταση του Καναδά για εκτροφή γάδου με στόχο την αποκατάσταση των εξαντλημένων αποθεμάτων στο Newfoundland, αλλά τα συμπεράσματα ήταν αρνητικά και ως προς αυτήν την άποψη.

Οι λόγοι για την έλλειψη επιτυχίας στην ενίσχυση των αποθεμάτων γάδου δεν είναι πλήρως κατανοητοί, αλλά αυτή είναι δυνατόν να οφείλεται σε ορισμένο αριθμό παραγόντων, ήτοι προβλήματα των ψαριών εκτροφής να προσαρμοστούν στις φυσιολογικές συνθήκες, ανταγωνισμός με τους φυσικά αναπαραγόμενους πληθυσμούς και περιορισμοί της ικανότητας του οικοσυστήματος. Θα πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι ακόμη και αν η ενίσχυση των αποθεμάτων γάδου οδηγούσε σε κάποια βελτίωση, θα ήταν πρακτικά αδύνατον να διαχωριστεί το αποτέλεσμα αυτό από τις φυσικές διακυμάνσεις των αποθεμάτων. Περαιτέρω, η εκτροφή γάδου είναι δαπανηρή και τα οφέλη από άποψη κόστους ενός προγράμματος ενίσχυσης των αποθεμάτων είναι αμφισβητήσιμα ακόμη και αν το πρόγραμμα ήταν επιτυχές.

Με βάση τις διαθέσιμες πληροφορίες για την ενίσχυση των αποθεμάτων, όπως αυτές περιγράφονται πιο πάνω, η Επιτροπή δεν έχει ορίσει ως προτεραιότητα την προώθηση της έρευνας στον τομέα αυτόν.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/128

(2004/C 65 E/143)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-2298/03

υποβολή: Esko Seppänen (GUE/NGL) προς την Επιτροπή

(11 Ιουλίου 2003)

Θέμα: Λογιστική αποτίμηση των δικαιωμάτων εκπομπών αερίων από τις επιχειρήσεις

Όταν την 1η Ιουλίου, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο εξέταζε στην ολομέλεια την οδηγία για τη θέσπιση συστήματος εμπορίας δικαιωμάτων εκπομπής αερίων θερμοκηπίου (Α5-0207/2003), η Επίτροπος Margot Wallström δεν απάντησε ακριβώς στην ερώτηση, με ποιο τρόπο τα δικαιώματα εκπομπής αερίων που τίθενται διοικητικά στη διάθεση των επιχειρήσεων θα εγγραφούν στους λογαριασμούς τους, και ως εκ τούτου, με ποιο τρόπο θα επηρεάσουν τα χρηματοοικονομικά αποτελέσματα, τα οποία μπορεί να έχουν καθοριστική σημασία για τις τιμές των μετοχών των εν λόγω επιχειρήσεων στο χρηματιστήριο. Με ποιά μέσα μπορεί η Επιτροπή να εγγυηθεί ότι, σε όλα τα κράτη μέλη, οι ποσοστώσεις εκπομπής αερίων θα τύχουν της ίδιας αντιμετώπισης σε όλες τις επιχειρήσεις; Ποιά μέτρα προτίθεται να λάβει σχετικά;

Απάντηση της κ. Wallström εξ ονόματος της Επιτροπής

(10 Σεπτεμβρίου 2003)

Η Επιτροπή έχει επίγνωση της σημασίας των εναρμονισμένων προτύπων λογιστικής καταγραφής για την αποτελεσματική λειτουργία της κοινοτικής αγοράς κεφαλαίου και της εσωτερικής αγοράς. Τα θέματα λογιστικής καταγραφής ρυθμίζονται από την «Τέταρτη οδηγία του Συμβουλίου 78/660/ΕΟΚ της 25ης Ιουλίου 1998 βασιζόμενη στο άρθρο 54 παράγραφος 3 περίπτωση ζ) της συνθήκης περί των ετησίων λογαριασμών εταιριών ορισμένων μορφών» (1), και από την «Έβδομη οδηγία του Συμβουλίου 83/349/ΕΟΚ της 13ης Ιουνίου 1983 βασιζόμενη στο άρθρο 54 παράγραφος 3 περίπτωση ζ) της συνθήκης για τους ενοποιημένους λογαριασμούς» (2). Αυτές οι οδηγίες δεν περιέχουν ειδικούς κανόνες για τα δικαιώματα εκπομπών (allowances) αυτά καθαυτά, αλλά η «σύσταση σχετικά με τη λογιστική καταχώριση, την εκτίμηση και τη γνωστοποίηση των περιβαλλοντικών πτυχών στους ετήσιους λογαριασμούς και στις ετήσιες εκθέσεις των εταιρειών» (3) η οποία δημοσιεύθηκε στις 30 Μαΐου 2001 από την Επιτροπή ασχολείται με το συγκεκριμένο θέμα. Στην εν λόγω σύσταση η Επιτροπή συνιστά στα κράτη μέλη να εξασφαλίσουν ότι οι εταιρείες που καλύπτονται από τις δύο οδηγίες εφαρμόζουν τις διατάξεις της σύστασης, η οποία αφορά και στα δικαιώματα εκπομπών.

Επιπλέον, σύμφωνα με τον «κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1606/2002 του Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 19ης Ιουλίου 2002 για την εφαρμογή λογιστικών προτύπων» (4), οι κοινοτικές εταιρείες, των οποίων οι τίτλοι είναι δεκτοί προς διαπραγμάτευση σε οργανωμένη αγορά οιουδήποτε κράτους μέλους μέλος οφείλουν, από το 2005 και μετά, να καταρτίζουν τους ενοποιημένους λογαριασμούς τους σύμφωνα με τα διεθνή λογιστικά πρότυπα που υιοθετούνται από την Επιτροπή. Τα κράτη μέλη έχουν επίσης το δικαίωμα να επιτρέπουν ή να απαιτούν από άλλες εταιρείες να χρησιμοποιούν παρόμοια λογιστικά πρότυπα όταν καταρτίζουν τους ετήσιους ή/και τους ενοποιημένους λογαριασμούς τους. Η άσκηση του δικαιώματος αυτού διευκολύνθηκε περαιτέρω με την οδηγία του Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 6ης Μαΐου 2003 για τον εκσυγχρονισμό και την ενημέρωση των λογιστικών κανόνων (5).

Η Επιτροπή υιοθετεί διεθνή λογιστικά πρότυπα μέσω διαδικασίας επιτροπολογίας σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1606/2002 ο οποίος προβλέπει ότι η Επιτροπή μπορεί να εγκρίνει Διεθνή Λογιστικά Πρότυπα (ΔΛΠ-IAS), Διεθνή Πρότυπα Χρηματοοικονομικής Πληροφόρησης (ΔΠΧΠ — IFRS) και συναφείς ερμηνείες (ερμηνείες της SIC-IFRIC) στο βαθμό που η εφαρμογή τους οδηγεί σε μια πραγματική και αμερόληπτη απεικόνιση της χρηματοοικονομικής κατάστασης και των επιδόσεων μιας επιχείρησης, αυτά προάγουν το ευρωπαϊκό δημόσιο συμφέρον και πληρούν τα βασικά κριτήρια ως προς την ποιότητα της πληροφόρησης που απαιτείται ώστε οι δηλώσεις οικονομικής κατάστασης να είναι χρήσιμες στους χρήστες (άρθρο 3 του κανονισμού).

Προσφάτως, τον Μάιο 2003, η επιτροπή ερμηνείας των Διεθνών Προτύπων Χρηματοοικονομικής Πληροφόρησης η οποία υπάγεται στο Συμβούλιο Διεθνών Λογιστικών Προτύπων (IASB) δημοσίευσε το πρώτο σχέδιο ερμηνείας (D1) των ισχυόντων προτύπων, το οποίο ασχολείται με τη λογιστική καταχώριση των δικαιωμάτων εκπομπών.

Όταν το IASB θα έχει εκδώσει την ερμηνεία σχετικά με τα δικαιώματα εκπομπών, η Επιτροπή θα εξετάσει την υιοθέτησή της σε κοινοτικό επίπεδο.

(1) ΕΕ L 222 της 14.8.1978, οδηγία όπως τροποποιήθηκε τελευταία από την οδηγία 2003/38/ΕΚ του Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 13ης Μαΐου 2003, ΕΕ L 120 της 15.5.2003.

(2) ΕΕ L 193 της 18.7.1983, οδηγία όπως τροποποιήθηκε τελευταία από την οδηγία 2003/38/ΕΚ.

(3) EE L 156 της 13.6.2001.

(4) EE L 243 της 11.9.2002.

(5) http://register.consilium.eu.int/pdf/en/03/st03/st03611en03.pdf.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/129

(2004/C 65 E/144)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ρ-2311/03

υποβολή: Luciana Sbarbati (ELDR) προς το Συμβούλιο

(8 Ιουλίου 2003)

Θέμα: Ελευθερία και πλουραλισμός των μέσων ενημέρωσης και απόδοση σχετικών αρμοδιοτήτων στην Ένωση που θα πρέπει να ενταχθούν στο ευρωπαϊκό Σύνταγμα

Λαμβάνοντας υπόψη:

—	τη διαρκώς αυξανόμενη σημασία των μέσων μαζικής επικοινωνίας και ιδιαίτερα της τηλεόρασης, στην ενημέρωση των πολιτών, την πολιτιστική και πολιτική τους κατάρτιση και εν κατακλείδι στη δημιουργία των προϋποθέσεων συναίνεσης·

—	ότι τα αποτελέσματα του ρόλου αυτού των μέσων ενημέρωσης είναι δυνατόν να προσδιορίζονται από τις κοινωνικές, πολιτιστικές και πολιτικές κατευθύνσεις που τους επιβάλλουν η ιδιοκτησία και τα διαχειριστικά τους όργανα·

—

ότι στις οργανωμένες σύμφωνα με τις αρχές της δημοκρατίας και του πλουραλισμού δημοκρατίες, ο πλουραλισμός και η αμεροληψία των ενημερωτικών και πολιτιστικών πηγών αποτελούν στοιχεία ουσιώδη για τη χρηστή λειτουργία και την επιβίωση την ίδια των θεσμών και συνάμα του δημοκρατικού συστήματος, όπως υπογραμμίσθηκε και στη Διακήρυξη της Ρώμης που ενέκρινε στις 30 Νοεμβρίου 2002 η Ευρωπαϊκή Ένωση πρώην βουλευτών των κρατών μελών του Συμβουλίου της Ευρώπης ή της Ευρωπαϊκής Ένωσης (σημείο 5)·

—	ότι η ανάγκη να εξασφαλισθεί ο πλουραλισμός των μέσων ενημέρωσης και να αποφευχθεί η συγκέντρωσή τους σε ένα ενιαίο ή λίγα κυρίαρχα κέντρα πολιτικών-οικονομικών συμφερόντων, προσλαμβάνει σημασία και αξιοπρέπεια συνταγματικού επιπέδου, όπως ήδη ορίζει ο Χάρτης των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ·

Προτίθεται το Συμβούλιο να δραστηριοποιηθεί ώστε στο υπό σύνταξη Ευρωπαϊκό Σύνταγμα, να ενταχθούν μεταξύ των αξιών της Ένωσης (άρθρο 2 του προσχεδίου) η ελευθερία και ο πλουραλισμός των μέσων επικοινωνίας και να προβλεφθεί μεταξύ των στόχων της Ένωσης (άρθρο 3 του προσχεδίου) η προστασία τους, από κοινού με την αναφορά των προϋποθέσεων που θεωρούνται αναγκαίες για την ύπαρξή τους και των μέσων για την επίτευξη και διατήρησή τους, καθώς και την απόδοση αρμοδιοτήτων στην Ένωση αποκλειστικά ή από κοινού με τα κράτη μέλη;

Απάντηση

(17 Νοεμβρίου 2003)

Το Συμβούλιο δεν είναι αρμόδιο να απαντήσει στην ερώτηση που υπέβαλε η αξιότιμος κα βουλευτής. Εναπόκειται, ενδεχομένως, στη Διακυβερνητική Διάσκεψη για την αναθεώρηση των Συνθηκών, η οποία προβλέπεται να συνέλθει από τον Οκτώβριο 2003, να αποφασίσει για το ζήτημα αυτό.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/130

(2004/C 65 E/145)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ρ-2312/03

υποβολή: Ilda Figueiredo (GUE/NGL) προς την Επιτροπή

(8 Ιουλίου 2003)

Θέμα: Ποσοστώσεις γάλακτος στην Αυτόνομη Περιφέρεια των Αζορών

Το Συμβούλιο Γεωργίας της 25ης και 26ης Ιουνίου 2003 κατέληξε σε πολιτική συμφωνία ως προς την μεταρρύθμιση της ΚΑΠ. Στο πλαίσιο της συμφωνίας αυτής, η λύση που βρέθηκε όσον αφορά τις ποσοστώσεις γάλακτος των Αζορών συνίστατο σε παράταση της εξαίρεσης των 73 000 τόνων για την περίοδο 2003/2004, σε εξαίρεση 61 500 τόνων για την περίοδο 4004/2005 και από την περίοδο 2005/2006 σε πρόσθετη ποσότητα αναφοράς 50 000 τόνων. Η λύση αυτή είναι προφανώς ανεπαρκής ως προς τις ανάγκες του γαλακτοκομικού τομέα των Αζορών και ως προς το αίτημα της Πορτογαλίας για αύξηση της ποσόστωσης σε 100 000 τόνους, και τούτο τη στιγμή που άλλες χώρες όπως η Ελλάδα επέτυχαν αυξήσεις έως και 12 000 τόνους.

Με τις γραπτές ερωτήσεις μου Επιτροπή-2538/99 (1) και Επιτροπή-3573/02 (2) είχα ήδη ερωτήσει την Επιτροπή σχετικά με την ιδιαίτερη κατάσταση του γαλακτοκομικού τομέα των Αζορών, και του χαρακτήρα της ως απομεμακρυσμένης περιφέρειας. Ο τομέας του γάλακτος είναι στρατηγικής σημασίας για τις Αζόρες, τόσο στη φάση της παραγωγής όσο και σε αυτήν της επεξεργασίας. Αντιπροσωπεύει το 80 % του ακαθάριστου περιφερειακού αγροτικού προϊόντος, το 25 % της διάθεσης γάλακτος και άνω του 13 % των παραγωγών σε εθνικό επίπεδο, ήτοι περίπου 5 000 παραγωγοί. Η ίδια η Επιτροπή, στην έκθεσή της για την κατάσταση του πορτογαλικού αγροτικού τομέα (3) αναγνωρίζει «την ιδιαίτερη οικονομική σημασία του τομέα αυτού για τις Αζόρες» και ότι συνεπώς, σύμφωνα πάντοτε με την Επιτροπή, «τα προβλήματα που συνδέονται με την ανάπτυξη της παραγωγής γάλακτος στην περιφέρεια αυτή χρήζουν ιδιαίτερης προσοχής και για την αντιμετώπισή τους είναι απαραίτητο να ληφθούν τα κατάλληλα μέτρα».

Κατόπιν των ανωτέρω, ποια είναι η άποψη της Επιτροπής ως προς τα συμπεράσματα του Συμβουλίου επί του θέματος, δεδομένων των αναγκών του τομέα στην περιφέρεια αυτή και της δικής της έκθεσης σχετικά με την ιδιαιτερότητα του πορτογαλικού αγροτικού τομέα; Ποια μέτρα σκοπεύει να λάβει, με βάση την εν λόγω έκθεση, για την επίλυση του σοβαρού αυτού προβλήματος των Αζορών;

Απάντηση του κ. Fischler εξ ονόματος της Επιτροπής

(1 Αυγούστου 2003)

Το Αξιότιμο Μέλος του Κοινοβουλίου αναφέρεται στην πολιτική συμφωνία που επετεύχθη στο Συμβούλιο, στις 26 Ιουνίου 2003, και οδήγησε στην αύξηση των ποσοστώσεων γάλακτος των Αζορών κατά 50 000 τόνους αρχής γενομένης από την περίοδο εμπορίας 2005/2006. Επίσης, το Συμβούλιο αποφάσισε να παρατείνει την απαλλαγή από την εισφορά, η οποία είχε χορηγηθεί το 2001, με σκοπό να δώσει τη δυνατότητα αναδιάρθρωσης του τομέα, για ποσότητα 73 000 τόνων το 2003/2004 και 61 500 τόνων το 2004/2005.

Η Επιτροπή, χωρίς να κρίνει την πολιτική συμφωνία που επετεύχθη στο επίπεδο του Συμβουλίου, εκτιμά ότι το αποτέλεσμα αυτό ανταποκρίνεται σε σημαντικό βαθμό στα πορτογαλικά αιτήματα, να ληφθεί δηλαδή υπόψη ο ειδικός χαρακτήρας των Αζορών ως εξόχως απομακρυσμένης περιφέρειας.

Η Επιτροπή υπενθυμίζει στο Αξιότιμο Μέλος του Κοινοβουλίου ότι οι εγγυημένες ποσότητες κατανέμονται στο επίπεδο κάθε κράτους μέλους χωριστά.

Η Επιτροπή συνεχίζει την ανταλλαγή απόψεων με τις πορτογαλικές αρχές, με στόχο να υποβάλει τις κατάλληλες προτάσεις που προβλέπονται από την Έκθεση για την κατάσταση της πορτογαλικής γεωργίας, που υπεβλήθη στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της Θεσσαλονίκης (19 και 20 Ιουνίου 2003).

(1) ΕΕ C 330 Ε της 21.11.2000, σελ. 19.

(2) βλέπε σελίδα 17.

(3) COM(2003)359 της 19.6.2003.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/131

(2004/C 65 E/146)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ρ-2323/03

υποβολή: Christopher Heaton-Harris (PPE-DE) προς την Επιτροπή

(8 Ιουλίου 2003)

Θέμα: Ομάδα Συντονισμού για την Καταπολέμηση των Περιπτώσεων Απάτης (UCLAF)

Μετά από διαβουλεύσεις με την Επιτροπή Ελέγχου του Προϋπολογισμού, ορισμένα μέλη του προσωπικού της UCLAF μετατέθηκαν εκ νέου στο κύριο προσωπικό της Υπηρεσίας Καταπολέμησης της Απάτης (OLAF) στην Επιτροπή.

Σε ποιά τμήματα τοποθετήθηκαν τα άτομα αυτά; Τί θέσεις καταλάμβαναν και σε ποιές θέσεις έχουν τοποθετηθεί;

Διατηρούσε οποιοσδήποτε από τους υπαλλήλους αυτούς, ή εξακολουθεί να διατηρεί, σχέσεις με τη Στατιστική Υπηρεσία των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων;

Απάντηση της κας Schreyer εξ ονόματος της Επιτροπής

(22 Σεπτεμβρίου 2003)

Την άνοιξη του 2001, δύο ανώτεροι υπάλληλοι αποχώρησαν από την Υπηρεσία Καταπολέμησης της Απάτης (OLAF). Στα μέσα του 2001, δέκα υπάλληλοι μετατέθηκαν στη Γενική Διεύθυνση Διοίκησης (ADMIN) για λόγους αναδιάθεσης.

Σε ποιες υπηρεσίες εντάχθηκαν;

Οι δύο ανώτεροι υπάλληλοι που αποχώρησαν από την OLAF την άνοιξη του 2001 αντίστοιχα εντάχθηκαν στη ΓΔ Τύπος και επικοινωνία (PRESS) και στη ΓΔ ADMIN.

Οι λοιποί δέκα υπάλληλοι πήγαν στις ακόλουθες ΓΔ: πέντε στην ΓΔ ADMIN, ένας στην ΓΔ Φορολογία και Τελωνειακή Ένωση (TAXUD), ένας στην ΓΔ Εξωτερικές σχέσεις (RELEX), ένας στην ΓΔ Περιφερειακή πολιτική (REGIO), ένας στη ΓΔ Αλιεία (FISH) και ένας στη ΓΔ Γεωργία (AGRI).

α)	Ποιες θέσεις κατείχαν; Όταν ήταν στην UCLAF/OLAF εννέα από τους δώδεκα υπαλλήλους εργάστηκαν στο τμήμα ερευνών. Οι τρεις λοιποί αντίστοιχα εργάστηκαν στο τμήμα πληροφοριών, Τεχνολογία της Πληροφορίας (IT) — τμήμα υποδομών και ως σύμβουλος του διευθυντή.

β)	Ποιες θέσεις κατέχουν από τότε; Αφού απασχολήθηκαν κατά τη διάρκεια μιας σύντομης περιόδου στη ΓΔ ADMIN, σε θέσεις συμβούλων, οι δύο ανώτεροι υπάλληλοι αντίστοιχα διορίστηκαν προϊστάμενος μονάδας στη ΓΔ PRESS και προϊστάμενος μονάδας στη ΓΔ ADMIN.

Όσον αφορά τους λοιπούς υπαλλήλους:

—	ένας υπάλληλος πήγε στη ΓΔ ADMIN προτού αποχωρήσει με πρόωρη σύνταξη στο πλαίσιο της τρέχουσας πρόωρης συνταξιοδότησης, τον Μάρτιο του 2003·

—	ένας υπάλληλος πήγε στη ΓΔ ADMIN και αργότερα στην ΓΔ TAXUD όπου διορίστηκε προϊστάμενος μονάδας τον Φεβρουάριο του 2002·

—	δύο υπάλληλοι που ήταν προϊστάμενοι μονάδας στην OLAF διορίστηκαν εκ νέου προϊστάμενοι μονάδας στην ΓΔ ADMIN και τη ΓΔ Ενέργεια και Μεταφορές (TREN) αντίστοιχα, μετά από σύντομη περίοδο ως σύμβουλοι στην ΓΔ ADMIN.

Οι υπόλοιποι έξι υπάλληλοι που εντάχθηκαν στις ΓΔ ADMIN, TAXUD, RELEX, REGIO, FISH, AGRI διατήρησαν το καθεστώς τους ως διοικητικού υπαλλήλου.

Οι υπάλληλοι αυτοί είχαν ή εξακολουθούν να έχουν δεσμούς με την Eurostat;

Τέσσερις από τους προαναφερθέντες υπαλλήλους συμμετείχαν στο τμήμα εσωτερικής έρευνας της UCLAF/OLAF, που ασχολείτο, μεταξύ άλλων, με θέματα τα οποία συνδέονταν με την Eurostat.

Κανείς από τους δώδεκα υπαλλήλους δεν μετατέθηκε στην Eurostat μετά την αποχώρηση του από την OLAF ή στη συνέχεια.

Η Επιτροπή επιθυμεί να πληροφορήσει το Αξιότιμο Μέλος ότι από της αναχωρήσεώς τους από την OLAF, κανείς από τους υπαλλήλους δεν ασχολήθηκε με θέματα που συνδέονται με την Eurostat ή δεν έχει καμία σχέση με θέματα που αφορούν την Eurostat.

Η Επιτροπή θα ήθελε επίσης να υπενθυμίσει στο Αξιότιμο Μέλος ότι ο Γενικός Διευθυντής της OLAF αποτελεί την αρμόδια αρχή για τον διορισμό των υπαλλήλων της OLAF.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/132

(2004/C 65 E/147)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-2325/03

υποβολή: Pedro Marset Campos (GUE/NGL) και Laura González Alvarez (GUE/NGL) προς την Επιτροπή

(14 Ιουλίου 2003)

Θέμα: Περιβαλλοντική αναμόρφωση του όρμου του Portman (Καρθαγένη-Ισπανία)

Από το 1959 μέχρι το 1989 πετάχτηκαν εκατομμύρια τόνοι από μπάζα στον όρμο του Portman, υπολογίζοντας ότι 13 εκατομμύρια κυβικά μέτρα λάσπης τον πλημμύρισαν, με αποτέλεσμα να υποχωρήσει η γραμμή της ακτής κατά 300 μέτρα από το 1957.

Αυτά τα υλικά περιέχουν υδροθειϊκά άλατα, οξείδιο του αρσενικού, κάδμιο, χαλκό, υδράργυρο, μόλυβδο και ψευδάργυρο, όπως μαρτυρούν οι ειδικοί.

Φαίνεται ότι η Επιτροπή έχει γνώση της κατάστασης, διότι η κυβέρνηση της Αυτόνομης Περιφέρειας της Murcia ζήτησε από την ΕΕ, σε δεδομένη στιγμή, οικονομική βοήθεια για τα έργα που προορίζονται για την περιβαλλοντική αναμόρφωση του όρμου.

Ο σύλλογος των κατοίκων του Portman μας έκανε γνωστή την ανησυχία του για ένα έργο αστικοποίησης της ζώνης, χωρίς την αναμόρφωση ή με μερική αναμόρφωση των μολυσμένων εδαφών του όρμου.

Είναι ενήμερη η Επιτροπή γι' αυτό το έργο αστικοποίησης της ζώνης στο μολυσμένο όρμο του Portman; Ζητήθηκαν ευρωπαϊκά κεφάλαια γι' αυτό το νέο πρόγραμμα; Στην περίπτωση που μας απασχολεί, μπορεί η Επιτροπή να δώσει πληροφορίες για το αν οι αρμόδιες αρχές εφαρμόζουν σωστά την κοινοτική νομοθεσία στον τομέα του περιβάλλοντος;

Απάντηση της κας Wallström Εξ ονόματος της Επιτροπής

(18 Σεπτεμβρίου 2003)

Η Επιτροπή γνωρίζει τα γεγονότα που ανέφεραν τα Αξιότιμα Μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

Όντως, η Επιτροπή διαχειρίσθηκε στο παρελθόν καταγγελία σχετικά με την πιθανή χρήση αποβλήτων από ορυχεία στον όρμο του Portmán ως υλικό επιχωμάτωσης για την επέκταση του λιμένα τού Escombreras που βρίσκεται σε απόσταση μερικών χιλιομέτρων από τον όρμο, και για τον οποίο οι Ισπανικές Αρχές είχαν ζητήσει κοινοτική χρηματοδότηση.

Κατά την έρευνα της υπόθεσης, η Επιτροπή ενημέρωσε τις Ισπανικές Αρχές ότι τα απόβλητα δεν μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για τη συγκεκριμένη επέκταση, και έτσι δεν χορήγησε κοινοτική χρηματοδότηση για το έργο. Στη συνέχεια, οι Ισπανικές Αρχές διαβεβαίωσαν την Επιτροπή ότι, για το έργο επέκτασης του λιμένα, δεν θα χρησιμοποιούνταν απόβλητα από τον όρμο. Η Επιτροπή έκλεισε λοιπόν την υπόθεση.

Κατόπιν, έφθασε νέα καταγγελία στην Επιτροπή σχετικά με την αποσάθρωση της «Sierra de Cartagena» από τα παλαιά απόβλητα των ορυχείων που βρίσκονται στον όρμο που προαναφέρθηκε.

Κατά την έρευνα της νέας αυτής καταγγελίας και μετά από ανταλλαγή επιστολών μεταξύ Επιτροπής και Ισπανικών Αρχών, οι Ισπανικές Αρχές διαβίβασαν μια ογκώδη μελέτη για το έργο ανάπλασης του όρμου, η οποία περιείχε τρεις εναλλακτικές λύσεις. Ανεξάρτητα από τη λύση που τελικά έχουν επιλέξει οι Ισπανικές Αρχές για την ανάπλαση του όρμου, προς το παρόν, από νομική άποψη, πρόκειται για παλαιά χωματερή για την οποία δεν ισχύει το κοινοτικό δίκαιο. Δεν υπάρχει επομένως παράβαση διότι ο όρμος δεν έχει αποκατασταθεί. Οι αρμόδιες υπηρεσίες ενημέρωσαν τον καταγγέλοντα σχετικά με όσα προαναφέρθηκαν, καθώς επίσης και για την πρότασή τους προς την Επιτροπή να κλείσει την υπόθεση ελλείψει στοιχείων τα οποία να αποδεικνύουν την παράβαση του ισχύοντος κοινοτικού δικαίου.

Η Επιτροπή ζήτησε από τις Ισπανικές Αρχές πληροφορίες σχετικά με τη δυνατότητα συγχρηματοδότησης του συγκεκριμένου έργου από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης ή από το Ταμείο Συνοχής, δεν έχει όμως λάβει ακόμη απάντηση.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/133

(2004/C 65 E/148)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-2327/03

υποβολή: Konstantinos Hatzidakis (PPE-DE) προς την Επιτροπή

(16 Ιουλίου 2003)

Θέμα: Σύστημα καταβολής εξισωτικών αποζημιώσεων για τις ορεινές και μειονεκτικές περιοχές στην Ελλάδα

Πληροφορούμαι ότι, στο πλαίσιο της καταβολής των εξισωτικών αποζημιώσεων για τις ορεινές και μειονεκτικές περιοχές στην Ελλάδα, έχει υιοθετηθεί ένα σύστημα μέτρησης των γεωργικών εκτάσεων το οποίο δεν λαμβάνει υπόψη τη μορφολογία του εδάφους. Οι αγρότες και οι κτηνοτρόφοι θεωρούν ότι το συγκεκριμένο σύστημα τους αδικεί, καθώς αγνοούνται οι κυρτώσεις και οι καμπυλώσεις των εδαφών με αποτέλεσμα το συνολικό εμβαδόν να είναι αρκετά μικρότερο.

Θα μπορούσε η Επιτροπή να με πληροφορήσει ποιά είναι η θέση της για το θέμα καθώς και αν το συγκεκριμένο σύστημα υιοθετήθηκε με δική της πρωτοβουλία ή πρωτοβουλία της ελληνικής κυβέρνησης;

Απάντηση του κ. Fischler εξ ονόματος της Επιτροπής

(18 Σεπτεμβρίου 2003)

Η ερώτηση αφορά το σύστημα που χρησιμοποιείται για τη μέτρηση γεωργικών εκτάσεων με σκοπό την καταβολή αντιστάθμισης για ορεινές και μειονεκτικές περιοχές της Ελλάδος, το οποίο, επειδή δεν συνεκτιμά την τοπολογική διαμόρφωση του εδάφους, φαίνεται να αδικεί τους αγρότες και κτηνοτρόφους των οποίων τα αγροτεμάχια παρουσιάζουν κυρτώσεις και καμπυλώσεις που δεν λαμβάνονται υπόψη στη μέτρηση της έκτασης.

Κατά πρώτο, θα πρέπει να σημειωθεί ότι το ζήτημα της μέτρησης εκτάσεων δεν αφορά μόνο τις αντισταθμιστικές αποζημιώσεις για μειονεκτικές περιοχές, αλλά γενικότερα όλα τα είδη κοινοτικών επιχορηγήσεων που καταβάλλονται με βάση την έκταση της γεωργικής γης. Όντως, το σύστημα ελέγχου που απαιτείται για τον προσδιορισμό των επιλέξιμων για ενίσχυση επιφανειών στο πλαίσιο της Κοινής Γεωργικής Πολιτικής βασίζεται σε Ολοκληρωμένο Σύστημα Διαχείρισης και Ελέγχου (LACS) — και, συγκεκριμένα, σε Σύστημα Αναγνώρισης Αγροτεμαχίων (LPIS) — το οποίο, βάσει της κοινοτικής νομοθεσίας, καλούνται να εγκαταστήσουν όλα τα κράτη μέλη.

Σύμφωνα με τους ειδικούς κανονισμούς που αφορούν το LACS (κανονισμός (ΕΟΚ) αριθ. 3508/1992 του Συμβουλίου της 27ης Νοεμβρίου 1992 για τη θέσπιση ενός ολοκληρωμένου συστήματος διαχείρισης και ελέγχου σχετικά με ορισμένα καθεστώτα κοινοτικών ενισχύσεων (1) και κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 2419/2001 της Επιτροπής της 11ης Δεκεμβρίου 2001 για θέσπιση λεπτομερών κανόνων εφαρμογής του ολοκληρωμένου συστήματος διαχείρισης και ελέγχου για ορισμένα καθεστώτα κοινοτικών ενισχύσεων που θεσπίστηκαν με τον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 3508/92 (2) του Συμβουλίου), τα κράτη μέλη οφείλουν να μετρούν τα αγροτεμάχια. Το άρθρο 22 παράγραφος 1 του κανονισμού 2419/2001 που αφορά το IACS ορίζει ότι:

Ο καθορισμός της έκτασης των αγροτεμαχίων πραγματοποιείται με κάθε πρόσφορο μέσο που ορίζει η αρμόδια αρχή και που εξασφαλίζει ακρίβεια μέτρησης τουλάχιστον ισοδύναμη με εκείνη που απαιτείται για τις επίσημες μετρήσεις σύμφωνα με τις εθνικές διατάξεις. Η αρμόδια αρχή καθορίζει ένα περιθώριο ανοχής, λαμβάνοντας υπόψη τη χρησιμοποιούμενη μέθοδο μέτρησης, την ακρίβεια των διαθέσιμων επίσημων εγγράφων, την τοπική κατάσταση, όπως η κλίση ή το σχήμα του αγροτεμαχίου, και τις διατάξεις της παραγράφου 2.

Ωστόσο, η θέση της Επιτροπής σχετικά με το θέμα αυτό είναι ότι για τη μέτρηση των αγροτεμαχίων πρέπει να χρησιμοποιείται σύστημα προβαλλόμενης έκτασης, το οποίο όντως, δεν λαμβάνει υπόψη τις κλίσεις. Η αρχή αυτή αποτέλεσε αντικείμενο συζητήσεων των ομάδων εμπειρογνωμόνων από το 1993 και διατυπώθηκε σε διάφορα έγγραφα. Έτσι, στο έγγραφο εργασίας που παρέχει κατευθυντήριες οδηγίες για τους επιτόπιους ελέγχους εκτάσεων — έγγρ. VI/8388/94 αναθ. 6, που αντικαταστάθηκε από το έγγρ. AGRI/2254/2003 από τις 16 Μαΐου 2003 — αναφέρεται, στο κεφάλαιο 2, ότι:

Η μετρούμενη έκταση εκφράζεται ως η έκταση που προβάλλεται στο εθνικό σύστημα το οποίο χρησιμοποιείται για το σύστημα IACS/LPIS.

Πάντως, αν και η μέθοδος της προβαλλόμενης έκτασης δεν λαμβάνει υπόψη την ύπαρξη κυρτώσεων και καμπυλώσεων, η γενική κλίση υπεισέρχεται στον ορισμό της επιλέξιμης έκτασης για ορισμένα συστήματα ενισχύσεων ή για τον προσδιορισμό των διαφόρων πληρωμών ανά εκτάριο (π.χ. ανάλογα με τις «κατηγορίες κλίσεων»).

Στο πλαίσιο αυτό, αξίζει να επισημανθεί ότι οι αντισταθμιστικές αποζημιώσεις που χορηγούνται στο πλαίσιο μέτρου αγροτικής ανάπτυξης για μειονεκτικές περιοχές αποτελούν ενίσχυση που έχει θεσπιστεί προκειμένου να αποζημιώσει αγρότες για ορισμένα μειονεκτήματα που παρουσιάζουν συγκεκριμένες περιφέρειες, λαμβάνοντας υπόψη, επί παραδείγματι, το γεγονός ότι η σχετική έκταση βρίσκεται σε λοφώδη ή ορεινή περιοχή.

Όσον αφορά το δεύτερο ερώτημα που θέτει το Αξιότιμο Μέλος του Κοινοβουλίου προς την Επιτροπή, θα πρέπει να τονισθεί ότι ο ορισμός των ορεινών και άλλων μειονεκτικών περιοχών της Ελλάδας βασίζεται αποκλειστικά σε παραμέτρους που έχουν επιλεγεί με πρωτοβουλία της ελληνικής κυβέρνησης, λαμβάνοντας υπόψη τους όρους που καθορίζονται στο κεφάλαιο V του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1257/1999 του Συμβουλίου της 17ης Μαΐου 1999 για τη στήριξη της αγροτικής ανάπτυξης από το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Προσανατολισμού και Εγγυήσεων (ΕΓΤΠΕ) και για την τροποποίηση και κατάργηση ορισμένων κανονισμών (3).

(1) EE L 355 της 5.12.1992.

(2) EE L 327 της 12.12.2001.

(3) EE L 160 της 26.6.1999.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/134

(2004/C 65 E/149)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-2333/03

υποβολή: Bart Staes (Verts/ALE) προς την Επιτροπή

(16 Ιουλίου 2003)

Θέμα: Περισσότερες γενετικές ανωμαλίες κοντά στα κρεματόρια

Κίνδυνο εμφανίσεως γενετικών ανωμαλιών και εμβρυϊκής θνησιμότητας διατρέχουν κυρίως βρέφη εγκύων που κατοικούν κοντά σε κρεματόρια και σε κάμινους αποτέφρωσης, όπως προκύπτει από μελέτη που δημοσίευσε προσφάτως το University of Newcastle upon Tyne. Οι βρετανοί επιστήμονες μελέτησαν 245 000 περιπτώσεις γεννήσεων στην Cumbria, από το 1956 έως το 1993. Η μελέτη κατέδειξε ότι ο κίνδυνος παρουσίας ανωμαλιών στο νωτιαίο μυελό (κυρίως spina bifida) είναι κατά 17 % μεγαλύτερος σε γυναίκες που κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης τους κατοικούσαν κοντά σε κρεματόρια. Επίσης, ο κίνδυνος εμφανίσεως καρδιακών ανωμαλιών στα βρέφη αυτά ήταν αισθητά μεγαλύτερος.

Γνωρίζει η Επιτροπή τους αυξανόμενους κινδύνους που διατρέχουν βρέφη των οποίων η μητέρα κατοικεί κοντά σε κρεματόριο;

'Εχει ήδη προβεί η Επιτροπή σε διαβήματα για την μείωση των κινδύνων ή ποιές πρωτοβουλίες εξετάζει επί του θέματος;

Απάντηση του κ. Byrne εξ ονόματος της Επιτροπής

(11 Σεπτεμβρίου 2003)

Η Επιτροπή δεν γνωρίζει τα αποτελέσματα της επιδημιολογικής μελέτης που διεξάχθηκε από το Πανεπιστήμιο του Newcastle-upon-Tyne.

Υπάρχουν κανονιστικές διατάξεις για την πρόληψη των δυσμενών συνεπειών στην υγεία από τα απόβλητα εγκαταστάσεων αποτέφρωσης σε ευρωπαϊκό επίπεδο στο πλαίσιο των οδηγιών 89/429/ΕΟΚ, 89/369/ΕΟΚ, 94/67/ΕΚ και 2000/76/ΕΚ (1). Έχουν ήδη ληφθεί ορισμένες κοινοτικές πρωτοβουλίες στον τομέα αυτό.

Σύμφωνα με την απόφαση αριθ. 1296/99 ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 29ης Απριλίου 1999 σχετικά με την έγκριση προγράμματος κοινοτικής δράσης, όσον αφορά τις ασθένειες που σχετίζονται με τη ρύπανση στο πλαίσιο της δράσης στον τομέα της δημόσιας υγείας 1999-2001 (2), έτυχε χρηματοδότησης ένα σχέδιο που υπεβλήθη από το Imperial College of Science Technology and Medicine, με τίτλο European Health Information System for Exposure and Diseases Mapping and Risk Assessment (Euroheis). (Ευρωπαϊκό Σύστημα Πληροφόρησης για την Υγεία προς χαρτογράφηση της έκθεσης και των ασθενειών και προς αξιολόγηση των κινδύνων). Αυτό αποσκοπεί στη βελτίωση των πληροφοριών για την υγεία και των αναλύσεων με σκοπό την αξιολόγηση των σχέσεων μεταξύ ρύπανσης του περιβάλλοντος και ασθενειών και στην αντιμετώπιση των απειλών για την υγεία με τη βελτίωση των γνώσεων και της κατανόησης της διαχείρισης των κινδύνων. Οι επιπτώσεις των εγκαταστάσεων αποτέφρωσης αποβλήτων στην υγεία ήταν ένα από τα σενάρια που εξετάστηκαν χωρίς να προβληθεί καμία άμεση σχέση αιτίου-αιτιατού αλλά, μάλλον, περιγράφοντας την πτυχή της ύπαρξης πλειόνων παραγόντων που συμβάλλουν σε τέτοιες γενετικές ανωμαλίες, συμπεριλαμβανομένου του σημαντικού ρόλου των κοινωνικοοικονομικών παραγόντων στην εμφάνισή τους.

Η δημοσίευση της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας/Ευρωπαϊκού Οργανισμού Περιβάλλοντος (ΠΟΥ/ΕΟΠ) με θέμα «Παιδική υγεία και περιβάλλον: μια επισκόπηση των ενδείξεων» (2002) αναφέρεται ότι « … λίγες περιβαλλοντικές εκθέσεις τεκμηριώθηκαν σε τέτοιο βαθμό ως πιθανοί συντελεστές γενετικών ανωμαλιών. Πολλά κωλύματα όπως η πλειονότητα αιτίων παρεμποδίζουν την έρευνα σ' αυτόν τον τομέα και πολλές δημοσιευμένες μελέτες πάσχουν από περιορισμούς στο σχεδιασμό και συστηματικά σφάλματα.»

Μέχρι σήμερα δεν υπάρχουν καταληκτικά επιστημονικά αποδεικτικά στοιχεία μιας σχέσης αιτίου-αιτιατού μεταξύ γενετικών ανωμαλιών και διαβίωσης πλησίον εγκαταστάσεων αποτέφρωσης. Στην πράξη δεν είναι συχνά δυνατόν να καθιερωθεί σαφής σχέση αιτίου-αιτιατού μεταξύ δυσμενών επιδράσεων στην υγεία και περιβαλλοντικών παραγόντων.

Στις 11 Ιουνίου 2003 η Επιτροπή εξέδωσε την «Ανακοίνωση της Επιτροπής προς το Συμβούλιο, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και την Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή σχετικά με μια ευρωπαϊκή στρατηγική για το περιβάλλον και την υγεία» (3).

Η στρατηγική αυτή αποσκοπεί στην επίτευξη καλύτερης κατανόησης των περιβαλλοντικών απειλών για την υγεία του ανθρώπου με σκοπό τον προσδιορισμό του βάρους της ασθένειας που προξενήθηκε από περιβαλλοντικούς παράγοντες στην Ευρωπαϊκή Ένωση και το σχεδιασμό πολιτικών για την αντιμετώπιση των προκλήσεων που εμφανίζονται.

Οι στόχοι της προτεινόμενης στρατηγικής είναι:

—	να μειωθεί στην ΕΕ η επιβάρυνση της υγείας από ασθένειες που προκαλούνται από περιβαλλοντικούς παράγοντες·

—	να προσδιορισθούν και να προληφθούν οι νέες απειλές για την υγεία που προκαλούνται από περιβαλλοντικούς παράγοντες·

—	να ενισχυθεί η ικανότητα της ΕΕ για χάραξη πολιτικής στον εν λόγω τομέα.

Ο απώτερος σκοπός της προτεινόμενης στρατηγικής είναι να αναπτύξει ένα «πλαίσιο αιτίου-αιτιατού» για το περιβάλλον και την υγεία το οποίο θα παρέχει τις απαραίτητες πληροφορίες για την ανάπτυξη κοινοτικής πολιτικής που θα αφορά τις πηγές και τον αντίκτυπο των παραγόντων των βλαβερών για την υγεία. Για την επίτευξη αυτού του στόχου απαιτείται μια ολοκληρωμένη προσέγγιση. Για περαιτέρω λεπτομέρειες σχετικά με την στρατηγική αυτή, το αξιότιμο μέλος παραπέμπεται στον ακόλουθο ιστοχώρο: http://europa.eu.int/comm/ environment/health/index_en.htm.

(1) Οδηγία 89/429/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 21ης Ιουνίου 1989 σχετικά με τη μείωση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης που προκαλείται από τις νέες εγκαταστάσεις καύσης αστικών απορριμμάτων, EE L 203 της 15.7.1989. Οδηγία 89/369/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 8 Ιουνίου 1989 σχετικά με την πρόληψη της ατμοσφαιρικής ρύπανσης που προκαλείται από τις νέες εγκαταστάσεις καύσης αστικών απορριμμάτων, ΕΕ L 163 της 14.6.1989. Οδηγία 94/67/ΕΚ του Συμβουλίου της 16 Δεκεμβρίου 1994 για την αποτέφρωση των επικίνδυνων αποβλήτων, ΕΕ L 365 της 31.12.1994. Οδηγία 2000/76/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 4ης Δεκεμβρίου 2000 για την αποτέφρωση των αποβλήτων, EE L 332 της 28.12.2000.

(2) EE L 155 της 22.6.1999.

(3) COM(2003)338 τελικό.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/136

(2004/C 65 E/150)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-2364/03

υποβολή: Salvador Garriga Polledo (PPE-DE) προς την Επιτροπή

(17 Ιουλίου 2003)

Θέμα: Ενίσχυση στην Ισπανία για τη δημιουργία περισσότερων σημείων διέλευσης των Πυρηναίων

Οι ισπανικές αρχές ανησυχούν διότι οι γαλλικές αρχές δεν απάντησαν στην αίτηση τους για βοήθεια σε περίπου δώδεκα οδικά έργα προκειμένου να βελτιωθεί η διέλευση των Πυρηναίων.

Μια ισπανογαλλική συμφωνία είναι απαραίτητη για να ζητηθεί από την ΕΕ να χρηματοδοτήσει το 20 % των έργων που θέλει η Ισπανία: μια σύνδεση υψηλών προδιαγραφών ανάμεσα στις Pamplona και Orthez, ή τη σύνδεση ανάμεσα στις Lleida-Viella-Toulouse και Barcelona-Puigcerdà-Toulouse.

Μπορεί η Επιτροπή να υποδείξει ακριβώς ποιες είναι οι προϋποθέσεις για την κοινοτική χρηματοδότηση του 20 % των παραπάνω έργων και υπό ποιες συνθήκες θα μπορούσε να υποστηρίξει τα αιτήματα της Ισπανίας λαμβάνοντας υπόψη ότι οι γαλλικές αρχές δεν απάντησαν σχετικά με το θέμα;

Απάντηση της κας de Palacio εξ ονόματος της Επιτροπής

(12 Σεπτεμβρίου 2003)

Η υψηλού επιπέδου ομάδα που έχει επιφορτιστεί από την Επιτροπή για τη διαμόρφωση συστάσεων σχετικών με τα νέα έργα προτεραιότητας των διευρωπαϊκών δικτύων (1), έχει αναγνωρίσει τα προβλήματα που δημιουργούνται από την ύπαρξη του ορεινού φράγματος των Πυρηναίων. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο συνέστησε, ως έργο προτεραιότητας, την κατασκευή νέας διαπυρηναιϊκής σιδηροδρομικής γραμμής μεγάλης χωρητικότητας, όπως αυτής που ήδη εισηγήθηκε η Επιτροπή στην πρότασή της για τροποποίηση των κοινοτικών προσανατολισμών για την ανάπτυξη του διευρωπαϊκού δικτύου μεταφορών (2). Εξάλλου, η ομάδα υπογράμμισε, μεταξύ των άλλων — σημαντικών για την εδαφική συνοχή — έργων, την βελτίωση της οδικής διαπερατότητας των Πυρηναίων.

Τα έργα υποδομής μεταφορών που δύνανται, στο πλαίσιο του προϋπολογισμού των διευρωπαϊκών δικτύων, να τύχουν κοινοτικής χρηματοδοτικής ενίσχυσης, πρέπει να προσδιοριστούν στο πλαίσιο απόφασης αριθ. 1692/96/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 23ης Ιουλίου 1996, περί των κοινοτικών προσανατολισμών για την ανάπτυξη του διευρωπαϊκού δικτύου μεταφορών (3). Σήμερα, μόνο η γραμμή Βαρκελώνη-Ρuigcerdá-Τουλούζη, μεταξύ αυτών που αναφέρει το Αξιότιμο Μέλος του Κοινοβουλίου, αποτελεί τμήμα του διευρωπαϊκού δικτύου μεταφορών.

Εξάλλου, ο κανονισμός που περιλαμβάνει τις γενικές ρυθμίσεις για την χορήγηση κοινοτικής χρηματοδοτικής ενίσχυσης στον τομέα των διευρωπαϊκών δικτύων (κανονισμός ΕΚ) αριθ. 2236/95 (4), όπως τροποποιήθηκε από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1655/99 (5)), εν ισχύι σήμερα, επιτρέπει μέγιστη χρηματοδότηση 10 % του συνολικού κόστους κάποιου έργου.

Τον Οκτώβριο 2001, η Επιτροπή πρότεινε την τροποποίηση του εν λόγω χρηματοδοτικού κανονισμού, προκειμένου να ανέλθει στο 20 % το ποσοστό μέγιστης ενίσχυσης, περιορίζοντας όμως την εφαρμογή του μόνο στα διασυνοριακά σιδηροδρομικά έργα που διασχίζουν φυσικά εμπόδια, καθώς και στις διασυνοριακές συνδέσεις με τις υποψήφιες για προσχώρηση χώρες. Κατά την συνεδρίασή του της 2ας Ιουλίου 2002, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ενέκρινε την πρόταση αυτή, με ορισμένες τροπολογίες. Η πρόταση έχει προς το παρόν καθηλωθεί στο Συμβούλιο, όπου δεν έχει ακόμη καταστεί δυνατή η εξεύρεση συμφωνίας ούτε στο ποσοστό παρεμβάσεως ούτε στο πεδίο εφαρμογής του επηυξημένου αυτού ποσοστού.

(1) Βλ. έκθεση της ομάδας στην ιστοθέση του Διαδικτύου της ΓΔ TREN: http://europa.eu.int/comm/ten/transport/revision/ hlg_fr.htm.

(2) Πρόταση απόφασης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για την τροποποίηση της απόφασης αριθ. 1692/96/ΕΚ περί των κοινοτικών προσανατολισμών για την ανάπτυξη του διευρωπαϊκού δικτύου μεταφορών. COM(2001)544 τελικό.

(3) EE L 228 της 9.9.1996.

(4) Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 2236/95 του Συμβουλίου της 18ης Σεπτεμβρίου 1995 περί καθορισμού των γενικών κανόνων για τη χορήγηση κοινοτικής ενίσχυσης στον τομέα των διευρωπαϊκών δικτύων, ΕΕ L 228 της 23.9.1995.

(5) Κανονισμός (ΕΚ) αριθ 1655/1999 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 19ης Ιουλίου 1999 περί τροποποιήσεως του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2236/95, ΕΕ L 197 της 29.7.1999.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/137

(2004/C 65 E/151)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-2369/03

υποβολή: Jorge Hernández Mollar (PPE-DE) προς την Επιτροπή

(17 Ιουλίου 2003)

Θέμα: Απογραφή των κατοίκων της Κοινότητας που διαμένουν σε ξένες χώρες

Η ελευθερία μετακίνησης και εγκατάστασης επιτρέπει σε εκατομμύρια πολίτες της Κοινότητας να εγκαθίστανται σε άλλες χώρες της ΕΕ, ξεκινώντας τη ζωή τους από την αρχή και αποκτώντας την ιθαγένεια της άλλης χώρας, χάρη στα μεγάλα οφέλη που παρέχει η ΕΕ.

Ωστόσο, σε μεγάλο βαθμό, οι πολίτες της κοινότητας που εγκαθίστανται σε περιοχή μιας κοινοτικής χώρας διαφορετικής από τη δική, τους δεν συμπεριλαμβάνονται στην απογραφή της συγκεκριμένης περιοχής, ζημιώνοντάς την Kať αυτόν τον τρόπο, διότι δεν αναγράφονται ως μόνιμοι κάτοικοι με αποτέλεσμα η περιοχή αυτή να μη λαμβάνει από το κράτος το φορολογικό μερίδιο που αντιστοιχεί στους πολίτες αυτούς.

Πώς σκέφτεται η Επιτροπή να αντιμετωπίσει το γεγονός ότι οι πολίτες της Κοινότητας δεν εγγράφονται σ' ένα άλλο κράτος μέλος στο νέο τόπο διαμονής που έχουν επιλέξει, προκειμένου να ευνοηθούν οι δήμοι υποδοχής, οι οποίοι διαφορετικά, υποστηρίζουν τον νέο κάτοικο χωρίς να εισπράττουν τους φόρους που του αντιστοιχούν από την κεντρική και περιφερειακή διοίκηση;

Απάντηση του κ. Vitorino εξ ονόματος της Επιτροπής

(16 Σεπτεμβρίου 2003)

Το κοινοτικό δίκαιο στον τομέα της ελεύθερης κυκλοφορίας και διαμονής προβλέπει ότι τα κράτη μέλη αναγνωρίζουν το δικαίωμα διαμονής στο έδαφός τους στα πρόσωπα που πληρούν ορισμένες προϋποθέσεις: ιδίως την άσκηση μιας οικονομικής δραστηριότητας, μισθωτής ή μη ή τη διάθεση πόρων. Το δικαίωμα αυτό διαπιστώνεται με την έκδοση δελτίου διαμονής. Για τις διαμονές για χρονικό διάστημα μικρότερο των τριών μηνών ή στην περίπτωση διασυνοριακών ή εποχιακών εργαζομένων, το κράτος μέλος υποδοχής δεν οφείλει να εκδίδει δελτίο διαμονής στον πολίτη της Ένωσης, αλλά μπορεί να του ζητά να γνωστοποιεί την παρουσία του στο έδαφός του.

Ορισμένα κράτη μέλη, με δική τους πρωτοβουλία, κατήργησαν ήδη ή προτίθενται να καταργήσουν στην εθνική τους νομοθεσία εφαρμογής του κοινοτικού δικαίου την υποχρέωση έκδοσης δελτίου διαμονής για τους πολίτες της Ένωσης, με εξαίρεση τους μη ασκούντες επαγγελματική δραστηριότητα.

Η τροποποιημένη πρόταση οδηγίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με το δικαίωμα των πολιτών της Ένωσης και των μελών των οικογενειών τους να κυκλοφορούν και να διαμένουν ελεύθερα στο έδαφος των κρατών μελών (1) πηγαίνει πιο μακριά και προτείνει την κατάργηση του δελτίου διαμονής για όλες τις κατηγορίες πολιτών της Ένωσης και την αντικατάστασή της με τη δυνατότητα για το κράτος μέλος υποδοχής να επιβάλει στους πολίτες της Ένωσης να καταχωρίζονται σε μητρώα των αρμοδίων αρχών. Πάντως, προβλέπει ότι το κράτος μέλος υποδοχής μπορεί να επιβάλει στον ενδιαφερόμενο να γνωστοποιεί την παρουσία του στο έδαφός του. Η μη τήρηση των υποχρεώσεων καταχώρησης και γνωστοποίησης μπορεί να συνεπάγεται κυρώσεις που δεν προκαλούν διακρίσεις και είναι αναλογικές.

Όταν ένα κράτος μέλος επιβάλλει την υποχρέωση στον πολίτη της Ένωσης να κατέχει δελτίο διαμονής ή να γνωστοποιεί την παρουσία του στο έδαφος του κράτους, έχει αρμοδιότητα να καθορίζει ένα καθεστώς πραγματικών και αποτρεπτικών κυρώσεων που εφαρμόζονται στην περίπτωση μη τήρησης της υποχρέωσης αυτής, αλλά οι κυρώσεις αυτές πρέπει να είναι αναλογικές και να μην προκαλούν διακρίσεις σε συνάρτηση με εκείνες που εφαρμόζονται στους υπηκόους για αντίστοιχες παραβάσεις.

(1) COM(2003)199 τελικό.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/137

(2004/C 65 E/152)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-2378/03

υποβολή: Christopher Huhne (ELDR) προς την Επιτροπή

(18 Ιουλίου 2003)

Θέμα: Απαιτήσεις διαφάνειας

Επιπλέον της απάντησής της στην ερώτηση E-1885/03 (1) η οποία τέθηκε στις 3 Ιουλίου, θα καταρτίσει η Επιτροπή αναλυτικό πίνακα, όπως έχει ζητηθεί, όλων των ατόμων και οργανισμών που υπέβαλαν έγγραφα σχετικά με τις υποχρεώσεις διαφάνειας; Θα σημειώσει σε κάθε περίπτωση αν στα έγγραφα αυτά υποστηρίζεται, απορρίπτεται ή δεν σχολιάζεται η ιδέα υποβολής τριμηνιαίων εκθέσεων με τη μία ή την άλλη μορφή; Θα προωθήσει και εκδώσει η Επιτροπή το συγκεντρωτικό έγγραφο που προετοίμασε ο Επίτροπος σχετικά με τα αποτελέσματα της διαβούλευσης;

Απάντηση του κ. Bolkestein εξ ονόματος της Επιτροπής

(4 Σεπτεμβρίου 2003)

Συμπληρωματικά προς την απάντηση που έχει ήδη δώσει στη γραπτή ερώτηση Ε-1885/03 του αξιότιμου μέλους, η Επιτροπή μπορεί να παράσχει τις ακόλουθες πληροφορίες:

—	Πριν από την πρόταση οδηγίας (2) για τις απαιτήσεις διαφάνειας των εκδοτών κινητών αξιών, η Επιτροπή πραγματοποίησε δύο γύρους γραπτής διαβούλευσης.

—

Στον πρώτο γύρο διαβούλευσης, η Επιτροπή παρουσίασε την ιδέα της υποχρεωτικής δημοσίευσης τριμηνιαίων εκθέσεων τόσο από τους εκδότες μετοχών όσο και από τους εκδότες ομολογιών για κάθε τρίμηνο του οικονομικού έτους. Τον Δεκέμβριο του 2001, η Επιτροπή δημοσίευσε στην ιστοσελίδα της σύνοψη των απαντήσεων που έλαβε (3).

—

Στο δεύτερο γύρο διαβούλευσης που έλαβε χώρα από το Μάιο έως τον Ιούλιο του 2002, η Επιτροπή πρότεινε να υποχρεωθούν οι εκδότες μετοχών να δημοσιεύουν εκθέσεις για τα τρία πρώτα τρίμηνα του οικονομικού έτους της εταιρείας. Οι μικρότεροι εκδότες μετοχών θα πρέπει μόνο να υπόκεινται σε ελαφρότερες απαιτήσεις χρηματοοικονομικής πληροφόρησης, ενώ οι λοιποί εκδότες θα πρέπει να συμμορφώνονται με τα διεθνή λογιστικά πρότυπα για την ενδιάμεση χρηματοοικονομική πληροφόρηση (ΔΛΠ 34). Συνολικά, η Επιτροπή έλαβε 93 απαντήσεις. Τα υπέρ και τα κατά όσον αφορά την τριμηνιαία χρηματοοικονομική πληροφόρηση έχουν ήδη εξηγηθεί λεπτομερώς στο επεξηγηματικό σημείωμα της πρότασης της Επιτροπής.

Από καθαρά στατιστική άποψη βάσει των απαντήσεων που δόθηκαν, τα αποτελέσματα ήταν τα εξής:

—	65 απαντήσεις είχαν ως αντικείμενο το ζήτημα των τριμηνιαίων εκθέσεων. 35 από αυτές (= 53,9 %) υποστήριξαν την αρχή της δημοσίευσης τριμηνιαίων εκθέσεων βάσει του ΔΛΠ 34, ενώ 30 (= 46,1 %) τάχθηκαν κατά της ίδιας της αρχής.

—	14 από τις ευνοϊκές απαντήσεις απέρριψαν την ιδέα να επιβληθεί ελαφρότερο καθεστώς για τους μικρότερους εκδότες, ενώ 14 άλλες τάχθηκαν υπέρ αυτού. Επτά απαντήσεις δεν αναφέρθηκαν στο θέμα των μικρότερων εκδοτών μετοχών.

(1) ΕΕ C 51 Ε της 26.2.2004, σελ. 152.

(2) COM(2003)138 τελικό.

(3) http://europa.eu.int/comm/internal_market/en/finances/mobil/transparancy.htm.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/138

(2004/C 65 E/153)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-2384/03

υποβολή: Christopher Huhne (ELDR) προς την Επιτροπή

(18 Ιουλίου 2003)

Θέμα: Αξιολόγηση των κρατικών ενισχύσεων

Δεδομένου ότι το σχέδιο απαλλαγής από το τέλος χαρτοσήμου, το οποίο εισήγαγε το Ηνωμένο Βασίλειο, πρόκειται να επεκταθεί στο 23 % του πληθυσμού του Ηνωμένου Βασιλείου και ότι σχεδόν το ήμισυ των ενδιαφερομένων δεν δικαιούται περιφερειακών ενισχύσεων, θα μπορούσε να αναφέρει η Επιτροπή για ποιο λόγο θεώρησε ότι η γεωγραφική κάλυψη της απαλλαγής από το τέλος χαρτοσήμου συνάδει με τις κατευθυντήριες γραμμές περί περιφερειακών ενισχύσεων;

2.	Μπορεί η Επιτροπή να περιγράψει τους λόγους για τους οποίους πιστεύει ότι το οικονομικό κέντρο Canary Wharf του Λονδίνου αποτελεί μειονεκτική περιοχή που δύναται να λάβει κρατική ενίσχυση;

Απάντηση του κ. Monti εξ ονόματος της Επιτροπής

(12 Σεπτεμβρίου 2003)

Η Επιτροπή θα ήθελε να παραπέμψει το Αξιότιμο Μέλος στις σχετικές παραγράφους της απόφασης της Επιτροπής 2003/433/ΕΚ της 21ης Ιανουαρίου 2003 σχετικά με το καθεστώς ενίσχυσης «απαλλαγή από το τέλος χαρτοσήμου για ιδιόκτητα ακίνητα που δεν προορίζονται για κατοίκηση σε μειονεκτούσες περιοχές» που κοινοποιήθηκε από το Ηνωμένο Βασίλειο (1), και ιδίως στα σημεία 38 έως 41 (στο κεφάλαιο «Συμβιβάσιμο με τις κατευθυντήριες γραμμές που αφορούν τις κρατικές ενισχύσεις περιφερειακού χαρακτήρα») και στα σημεία 42 έως 45 (στο κεφάλαιο «Συμβιβάσιμο με τις κατευθυντήριες γραμμές για τις κρατικές ενισχύσεις που χορηγούνται σε μειονεκτούσες αστικές περιοχές».

Πρώτον, στις παραγράφους του κεφαλαίου «Συμβιβάσιμο με τις κατευθυντήριες γραμμές που αφορούν τις κρατικές ενισχύσεις περιφερειακού χαρακτήρα», η Επιτροπή αναγνωρίζει ότι ο βρετανικός χάρτης ενισχύσεων περιφερειακού χαρακτήρα δεν έχει ως βάση τις περιοχές NUTS III αλλά την έννοια των περιοχών που παρέχουν ευκαιρίες απασχόλησης σε κάθε μια εκ των οποίων ο πληθυσμός υπερβαίνει τους 100 000 κατοίκους. Και συνεχίζει ότι, αντίθετα, οι περιοχές που καλύπτονται από το καθεστώς απαλλαγής από το τέλος χαρτοσήμου είναι περιοχές απομονωμένες και περιορισμένης έκτασης. Το κεφάλαιο αυτό τελειώνει με την παράγραφο 41 η οποία καταλήγει ότι: «Οι βρετανικές αρχές συμφωνούν ότι οι κατευθυντήριες γραμμές που αφορούν τις κρατικές ενισχύσεις περιφερειακού χαρακτήρα δεν εφαρμόζονται στο καθεστώς απαλλαγής από το τέλος χαρτοσήμου, παρά το γεγονός ότι πολλές από τις επιλεγείσες μειονεκτούσες περιφέρειες αποτελούν μέρος του χάρτη ενισχύσεων περιφερειακού χαρακτήρα.»

Δεύτερον, όπως αναφέρεται στις παραγράφους του κεφαλαίου «Συμβιβάσιμο με τις κατευθυντήριες γραμμές για τις κρατικές ενισχύσεις που χορηγούνται σε μειονεκτούσες αστικές περιοχές», η αρχική νομική βάση για την αξιολόγηση της Επιτροπής ήταν η ανακοίνωσή της για τη λήξη ισχύος των κατευθυντηρίων γραμμών για τις κρατικές ενισχύσεις σε μειονεκτούσες αστικές περιοχές. Σύμφωνα την ανακοίνωση αυτή «η μη παράταση των κατευθυντηρίων γραμμών (οι κατευθυντήριες γραμμές για τις κρατικές ενισχύσεις σε μειονεκτούσες αστικές περιοχές είχε λήξει κατά τη διάρκεια της διαδικασίας), δεν σημαίνει ότι είναι στο εξής αδύνατο να χορηγηθούν κρατικές ενισχύσεις υπέρ αστικών μειονεκτουσών περιοχών. Οι ενισχύσεις αυτού του χαρακτήρα μπορούν να εγκριθούν, σε συνάρτηση με τις ιδιαίτερες συνθήκες που περιβάλλουν το σχέδιο ενίσχυσης, απευθείας στη βάση του άρθρου 87 παράγραφος 3 στοιχείο γ) της συνθήκης. Κατά συνέπεια, η Επιτροπή θα εξετάσει τις περιπτώσεις αυτού του είδους υπό το φως των κοινοτικών στόχων.» Έτσι, η Επιτροπή ανέλυσε το καθεστώς τόσο με βάση τους κοινοτικούς στόχους όσο και με βάση τις επιπτώσεις του στον ανταγωνισμό και το εμπόριο.

Η Επιτροπή θα ήθελε να παραπέμψει το Αξιότιμο Μέλος στο σημείο 10 της προαναφερθείσας απόφασης της Επιτροπής στο κεφάλαιο «περιγραφή της ενίσχυσης». Σύμφωνα με την παράγραφο αυτή, οι γεωγραφικές μονάδες που χρησιμοποιούνται στην Αγγλία είναι οι εκλογικές περιφέρειες ή διαμερίσματα που επιλέγονται με βάση τους δείκτες κοινωνικοοικονομικών μειονεκτημάτων που χρησιμοποιούνται από το Ηνωμένο Βασίλειο. Όπως μπορούν να υπάρχουν μειονεκτούντες θύλακες σε ευημερούσες περιφέρειες που δεν περιλαμβάνονται στο χάρτη περιφερειακών ενισχύσεων, δεν αποκλείεται να συναντήσει κανείς περιοχές που ανθούν στις πιο μειονεκτούσες περιφέρειες του Ηνωμένου Βασιλείου.

Το σημείο 10 της απόφασης της Επιτροπής αναφέρεται επίσης στην δέσμευση του Ηνωμένου Βασιλείου να παρακολουθεί τις επιλέξιμες περιοχές. Επιπλέον, η υποβολή αναλυτικών εκθέσεων για την αξιολόγηση της εφαρμογής του καθεστώτος αποτελεί έναν από τους όρους που επέβαλε η Επιτροπή με την απόφασή της 21ης Ιανουαρίου 2003. Το άρθρο 2 παράγραφος 3 ορίζει ότι: «Το Ηνωμένο Βασίλειο επιβάλλει στην Επιτροπή ετήσιες εκθέσεις για τη λειτουργία του καθεστώτος. Οι ετήσιες εκθέσεις περιλαμβάνουν όλες τις απαραίτητες πληροφορίες που παρέχουν τη δυνατότητα αξιολόγησης των αποτελεσμάτων του καθεστώτος όσον αφορά τη φυσική αποκατάσταση των δικαιούχων περιοχών.»

(1) EE L 149 της 17.6.2003.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/139

(2004/C 65 E/154)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-2388/03

υποβολή: Raffaele Costa (PPE-DE) προς την Επιτροπή

(18 Ιουλίου 2003)

Θέμα: Εκτέλεση του προγράμματος Sapard

Επισημαίνοντας το κοινοτικό πρόγραμμα Sapard, το οποίο δημιουργήθηκε την 1η Ιανουαρίου 2000, με σκοπό τη δημιουργία συστημάτων διαχείρισης και ελέγχου σε ορισμένες υπό ένταξη χώρες (Κύπρος, Μάλτα και Τουρκία είχαν αποκλεισθεί), για συνολικό ποσό άνω του 1 δις ευρώ, το 2001.

Επισημαίνοντας ότι η Επιτροπή ζήτησε τη διαχείριση του προγράμματος και, ως εκ τούτου, την αρμοδιότητα της λήψεως των αποφάσεων επί θεμάτων επιλογής προγραμμάτων, διαδικασιών προκήρυξης διαγωνισμών και σύναψης συμβάσεων στις υποψήφιες χώρες.

Μπορεί να αναφέρει η Επιτροπή σε τι ποσό ανέρχονται οι πιστώσεις για την κάθε χώρα; ποιες συγκεκριμένες δράσεις χρηματοδοτούνται και ποιες μεθόδους ελέγχου έχει προβλέψει για την εξασφάλιση της ουσιαστικής αποτελεσματικότητας του προγράμματος;

Απάντηση του κ. Fischler εξ ονόματος της Επιτροπής

(17 Σεπτεμβρίου 2003)

Η ενδεικτική κατανομή ανά χώρα δικαιούχο του ανώτατου ποσού της ετήσιας κοινοτικής συνδρομής καθορίστηκε στο παράρτημα της απόφασης 1999/595/ΕΚ της Επιτροπής, της 20ής Ιουλίου 1999 (1). Τα στοιχεία που αφορούν την κατανομή των πόρων ανά χώρα είναι διαθέσιμα στην ετήσια έκθεση Sapard 2000 της Επιτροπής προς το Κοινοβούλιο, το Συμβούλιο, την Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή και την Επιτροπή Περιφερειών. Για κάθε έτος από το 2000 έως το 2003, η κατανομή ανά χώρα πραγματοποιήθηκε σύμφωνα με τον κανονισμό που αναφέρεται στο τμήμα 3.1 της έκθεσης αυτής και οι συμφωνίες χρηματοδότησης που συνάπτονται κάθε έτος με κάθε χώρα καθορίζουν την ανώτατη κοινοτική χρηματοδοτική ανάληψη υποχρέωσης. Για το έτος 2003, 560 εκατ. ευρώ χορηγούνται στις δικαιούχους χώρες.

Όπως αναφέρει το Αξιότιμο Μέλος του Κοινοβουλίου, το πρόγραμμα Sapard αντίθετα με τα άλλα προενταξιακά μέσα, εφαρμόζεται σε αποκεντρωμένη βάση και συνεπώς, η Επιτροπή δεν αναμειγνύεται στην επιλογή των επιδοτούμενων σχεδίων. Ωστόσο, τα σχέδια πρέπει να είναι σύμφωνα με τα μέτρα («ενέργειες») του προγράμματος που εγκρίθηκε από την Επιτροπή η οποία, όπως και στην περίπτωση των κρατών μελών, έχει το δικαίωμα να ζητήσει όλα τα σχετικά στοιχεία ιδίως για σκοπούς ελέγχου.

Όσον αφορά το σύστημα παρακολούθησης (επιτροπή παρακολούθησης, αξιολογήσεις, δείκτες παρακολούθησης) περιγράφεται στο τμήμα 5 της έκθεσης Sapard του 2001. Η έκθεση του 2002 πρόκειται να διαβιβαστεί στο Κοινοβούλιο σύντομα.

Ενδεικτική κατανομή ανά δικαιούχο χώρα του ανώτατου ετήσιου ποσού σε τιμές του έτους 1999

(σε ευρώ)
Χώρα	Ποσό
Ουγγαρία	38 054 000
Λετονία	21 848 000
Σλοβενία	6 337 000
Βουλγαρία	52 124 000
Τσεχ. Δημοκρατία	22 063 000
Λιθουανία	29 829 000
Σλοβακία	18 289 000
Πολωνία	168 683 000
Εσθονία	12 137 000
Ρουμανία	150 636 000
ΣΥΝΟΛΟ	520 000 000

(1) EE L 226 της 27.8.1999.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/140

(2004/C 65 E/155)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-2390/03

υποβολή: Mogens Camre (UEN) προς την Επιτροπή

(21 Ιουλίου 2003)

Θέμα: Ενισχύσεις σε γερμανούς εργάτες που εκτελούν εργασίες στη Δανία

Στις 20 Μαρτίου έθεσα στην Επιτροπή ερώτηση (Ε-1225/03 (1)) σχετικά με τις γερμανικές κρατικές ενισχύσεις σε εργάτες που εκτελούν εργασίες σε άλλες χώρες της EE. H Επιτροπή υποσχέθηκε να εξετάσει αν οι γερμανικές αυτές ενισχύσεις αντιτίθενται στους κανόνες περί κρατικών ενισχύσεων.

Έκτοτε, ο δανός Υπουργός Εργασίας κ. Claus Hjort Frederiksen έθεσε παρεμφερή ερώτηση προς τον γερμανό ομόλογό του κ. Wolfgang Clement, Υπουργό Οικονομίας και Εργασίας. Ο γερμανός υπουργός απάντησε ότι η κρατική ενίσχυση, που ανέρχεται σε ± 60 κορώνες την ώρα, προορίζεται αποκλειστικά για τους άνεργους γερμανούς εργάτες που βρίσκουν θέση απασχόλησης σε γερμανική επιχείρηση.

Αυτή είναι μια πολύ μικρή παρηγοριά για τα συνδικάτα και τους μικρούς εργοδότες της Νότιας Γιουτλάνδης, αφού το καθεστώς αυτό δεν εμποδίζει τους γερμανούς εργοδότες να προσλαμβάνουν μακροχρόνια άνεργους γερμανούς εργάτες και στη συνέχεια να τους στέλνουν στη Δανία ώστε να εκτελέσουν εργασίες για τους γερμανούς εργοδότες τους, σε ανταγωνισμό προς τους δανούς εργοδότες. Λόγω της γερμανικής κρατικής ενίσχυσης, οι δανοί εργοδότες πρέπει να καταβάλλουν σχετικά υψηλότερο μισθό σε σχέση με τους γερμανούς συναδέλφους τους. Πρόκειται για σοβαρή στρέβλωση του ανταγωνισμού, η οποία αντιτίθεται πλήρως στους κανόνες της ΕΕ σχετικά με τις κρατικές ενισχύσεις.

Θα μπορούσε η Επιτροπή, όπως υποσχέθηκε απαντώντας της στην ερώτηση Ε-1225/03, να δώσει τις πληροφορίες που έλαβε από τις γερμανικές αρχές για το ζήτημα αυτό και να διευκρινίσει μέχρι ποίου βαθμού οι γερμανικές επιχειρήσεις μπορούν να στέλνουν γερμανούς εργάτες στη Δανία για την εκτέλεση συγκεκριμένων εργασιών, λαμβάνοντας ενίσχυση από το γερμανικό κράτος;

Απάντηση του κ. Monti εξ ονόματος της Επιτροπής

(15 Σεπτεμβρίου 2003)

Η Επιτροπή αναφέρεται στην προηγούμενη απάντησή της προς το αξιότιμο μέλος στη γραπτή ερώτηση Ε-1225/03.

Όπως υποσχέθηκε στην απάντησή της, η Επιτροπή ζήτησε συμπληρωματικές πληροφορίες από τις γερμανικές αρχές σχετικά με το θέμα αυτό στις 8 Μαΐου 2003. Οι γερμανικές αρχές απάντησαν στις 12 Ιουνίου 2003 ότι αγνοούσαν ένα τέτοιο καθεστώς ενισχύσεων, αλλά ζήτησαν συμπληρωματικές πληροφορίες ώστε να είναι σε θέση να αποκλείσουν οποιαδήποτε ενδεχόμενη κακή χρήση κρατικών ενισχύσεων που προορίζονταν για διαφορετικό σκοπό. Η απάντηση αυτή διαβιβάστηκε στο αξιότιμο μέλος με επιστολή του διευθυντή της Διεύθυνσης G «Κρατικές ενισχύσεις Ι» της Γενικής Διεύθυνσης Ανταγωνισμού στις 8 Ιουλίου 2003. Στην επιστολή αυτή επίσης ζητήθηκε από το αξιότιμο μέλος να υποβάλει στην Επιτροπή οποιαδήποτε πρόσθετη πληροφορία είχε στη διάθεσή του, ώστε να επιτραπεί στην Επιτροπή να συνεχίσει την εξέταση των πραγματικών περιστατικών.

Στο πλαίσιο αυτό, η Επιτροπή επιθυμεί να υπενθυμίσει στο αξιότιμο μέλος ότι πολλά μέτρα υπέρ της απασχόλησης δεν αποτελούν κρατικές ενισχύσεις σύμφωνα με το άρθρο 87, παράγραφος 1, της συνθήκης ΕΚ, εφόσον είτε πρόκειται για ενισχύσεις προς άτομα οι οποίες δεν ευνοούν συγκεκριμένες επιχειρήσεις ή την παραγωγή συγκεκριμένων αγαθών ή δεν επηρεάζουν τις συναλλαγές μεταξύ κρατών μελών είτε πρόκειται για γενικά μέτρα για την προώθηση της απασχόλησης που δεν στρεβλώνουν ή απειλούν να στρεβλώσουν τον ανταγωνισμό ευνοώντας ορισμένες επιχειρήσεις ή την παραγωγή ορισμένων αγαθών. Κατά συνέπεια, τέτοιου είδους μέτρα δεν εμπίπτουν στους κανόνες για τις κρατικές ενισχύσεις. Αυτό ισχύει επίσης για μέτρα που θεωρείται ότι δεν εμπίπτουν σε όλα τα κριτήρια του άρθρου 87 παράγραφος 1 της συνθήκης ΕΚ και κατά συνέπεια δεν υποχρεούνται σε κοινοποίηση βάσει του άρθρου 88, παράγραφος 3, της συνθήκης ΕΚ δυνάμει του κανονισμού της Επιτροπής (ΕΚ) αριθ. 69/2001 της 12ης Ιανουαρίου 2001 σχετικά με την εφαρμογή των άρθρων 87 και 88 της συνθήκης ΕΚ στις ενισχύσεις «de minimis». (2).

Όσον αφορά τις συμπληρωματικές πληροφορίες που δόθηκαν από το αξιότιμο μέλος στην παρούσα γραπτή του ερώτηση, η Επιτροπή θα καλέσει και πάλι τις γερμανικές αρχές να υποβάλουν πληροφορίες για τα ειδικά μέτρα στα οποία αναφέρεται το αξιότιμο μέλος και θα τα αξιολογήσει σύμφωνα με τους κανόνες για τις κρατικές ενισχύσεις και ιδίως βάσει του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2204/2002 σχετικά με την εφαρμογή των άρθρων 87 και 88 της συνθήκης ΕΚ στις κρατικές ενισχύσεις για την απασχόληση (3). Εφόσον διαπιστωθεί παράβαση, η Επιτροπή θα λάβει όλα τα απαραίτητα μέτρα για την παύση της.

Η Επιτροπή θα τονίσει στο αξιότιμο μέλος ότι οποιαδήποτε ειδική πληροφορία μπορεί να υποβάλει σχετικά με τα συγκεκριμένα πραγματικά περιστατικά θα ήταν χρήσιμη για μια αισθητή επιτάχυνση των ερευνών της.

(1) ΕΕ C 58 Ε της 6.3.2004, σελ. 51.

(2) EE L 10 της 13.1.2001.

(3) ΕΕ L 337 της 13.12.2002 (διορθωτικό ΕΕ L 349 της 24.12.2002.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/142

(2004/C 65 E/156)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-2397/03

υποβολή: Joan Valivé (ELDR) προς την Επιτροπή

(21 Ιουλίου 2003)

Θέμα: Νομοθεσία για το γάλα που έχει υποστεί ζύμωση

Η Επιτροπή, στην απάντηση Ρ-0027/03 (1) του κ. Fischler, εξ ονόματός της Επιτροπής, στην γραπτή ερώτηση Ε-0873/03 (2) του υποφαινόμενου σχετικά με την «Ονομασία γιαούρτι», δηλώνει: «Η Επιτροπή έχει δεχθεί καταγγελίες από διάφορες πλευρές όσον αφορά την ισπανική νομοθεσία, οι οποίες βασίζονται κυρίως στην Οδηγία 2000/13/ΕΚ (3) του Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 20ής Μαρτίου 2000, σχετικά με την προσέγγιση των νομοθεσιών των κρατών μελών επί θεμάτων σήμανσης, παρουσίασης και διαφήμισης των προϊόντων διατροφής. Οι καταγγελίες αυτές καθώς και η νομική κατάσταση στα κράτη μέλη όσον αφορά την ονομασία γιαούρτι είναι σήμερα υπό εξέταση».

Η Επιτροπή του Codex Alimentarius (που συστήθηκε το 1963 από την FAO και τον ΠΟΥ), οργανισμό διεθνούς κύρους προσκείμενο στα Ηνωμένα Έθνη και την Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας (ΠΟΥ), ενέκρινε, κατά την συνεδρίασή της στη Ρώμη, περί τα τέλη του παρελθόντος Ιουνίου, κανονισμό για το γάλα που έχει υποστεί ζύμωση, ο οποίος απαγορεύει να ονομάζονται «γιαούρτια» τα παστεριωμένα επιδόρπια μετά τη ζύμωση, τουλάχιστον στις χώρες που δεν διαθέτουν σχετική νομοθεσία.

Λαμβάνοντας υπόψη τα ανωτέρω και προκειμένου να μη δημιουργηθεί περαιτέρω σύγχυση, σκοπεύει η Επιτροπή να θεσπίσει κοινή νομοθεσία για το γάλα που έχει υποστεί ζύμωση και να ρυθμίσει τα θέματα που αφορούν την ονομασία «γιαούρτι»;

Απάντηση από τον κ. Fischler εξ ονόματος της Επιτροπής

(12 Σεπτεμβρίου 2003)

Η Επιτροπή έλαβε γνώση της έγκρισης, εκ μέρους της επιτροπής του Codex Alimentarius, του προτύπου για το γάλα που έχει υποστεί ζύμωση. Ωστόσο, ορισμένες πτυχές, όπως η ύπαρξη χαρακτηριστικών βακτηριδίων, οι επιτρεπόμενες πρώτες ύλες, η αναφορά σε θερμική κατεργασία, η περιεκτικότητα μη γαλακτοκομικών συστατικών καθώς και η σήμανση, θα πρέπει ενδεχομένως να εξεταστούν ακριβέστερα από ό, τι στο πρότυπο του Codex. Κατά συνέπεια, η Επιτροπή εξετάζει την ανάγκη θέσπισης νομοθεσίας για το γιαούρτι και ενδέχεται να υποβάλει πρόταση προς το Συμβούλιο.

(1) ΕΕ C 192 Ε της 14.8.2003, σελ. 147.

(2) ΕΕ C 242 Ε της 9.10.2003, σελ. 209.

(3) ΕΕ L 109 της 6.5.2000, σελ. 29.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/143

(2004/C 65 E/159)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ρ-2608/03

υποβολή: Peter Pex (PPE-DE) προς την Επιτροπή

(25 Αυγούστου 2003)

Θέμα: Επιβολή διοδίων στους γερμανικούς αυτοκινητοδρόμους

Στον τομέα μεταφορών εκφράζονται μεγάλες ανησυχίες για την επιβολή διοδίων στους γερμανικούς αυτοκινητοδρόμους. Αυτές οι ανησυχίες μετριάσθηκαν μετά την είδηση ότι η Επιτροπή υποστηρίζει την αναβολή της επιβολής διοδίων. Σε αντιδιαστολή προς την είδηση αυτή, ο γερμανικός Τύπος αναφέρει ότι ο γερμανός Επίτροπος κ. Verheugen δήλωσε ότι η γερμανική κυβέρνηση είναι απολύτως ελεύθερη να επιβάλει την είσπραξη διοδίων που είχε προγραμματίσει. Αυτό αντιβαίνει προς τις δηλώσεις της συναδέλφου του κ. Loyola de Palacio η οποία, στις 23 Ιουλίου 2003, δήλωσε ότι η μελέτη που διεξάγει η Επιτροπή σχετικά με τα γερμανικά αντισταθμιστικά μέτρα σημαίνει κατάργηση τόσο των διοδίων όσο και των σχετικών γερμανικών αντισταθμιστικών μέτρων.

Ποιά είναι η στάση της Επιτροπή όσον αφορά τα διόδια στη Γερμανία; Φαίνεται ότι επί του θέματος δεν δίδει ευθεία απάντηση. Η κατάργηση ισχύει τώρα μόνον για την αντιστάθμιση ή και για επιβολή αυτού καθεαυτού του φόρου; Μπορεί η Επιτροπή να εξαλείψει τις ασάφειες οι οποίες δημιουργήθηκαν μετά τις δηλώσεις του γερμανού Επιτρόπου;

Με ποιόν τρόπο άραγε θα μεριμνήσει η Επιτροπή ώστε κατά την εφαρμογή των γερμανικών διοδίων να μην δημιουργηθεί ασυμφωνία στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού Δικαίου, τόσο στον τομέα της ελεύθερης κυκλοφορίας αγαθών, όσο και σε εκείνον της διακριτικής μεταχείρισης;

Κοινή απάντηση

του κας de Palacio εξ ονόματος της Επιτροπής

στις γραπτές ερωτήσεις Ε-2410/03 και Ρ-2608/03

(8 Οκτωβρίου 2003)

Η Γερμανία προτίθεται να θεσπίσει τέλος χρήσεως αυτοκινητοδρόμου για τα βαρέα φορτηγά, με βάση τη διανυόμενη απόσταση. Το τέλος καθορίστηκε, κατά μέσον όρο, σε 12,6 λεπτά ανά χιλιόμετρο. Στις 6 Μαρτίου, η Γερμανία γνωστοποίησε στην Επιτροπή την πρόθεσή της να θεσπίσει σύστημα επιστροφής διοδίων βάσει του ειδικού φόρου κατανάλωσης, για λόγους αντιστάθμισης της σκοπούμενης αύξησης των τελών χρήσεως, κατά μέσον όρο κατά 15 λεπτά.

Η Επιτροπή καλείται να εξετάσει τη συμβατότητα του κοινοποιηθέντος μέτρου με την κοινή αγορά και με τη σχετική κοινοτική νομοθεσία. Λόγω των αμφιβολιών που ήγειρε το κοινοποιηθέν μέτρο, η Επιτροπή απεφάσισε, στις 23 Ιουλίου 2003, να κινήσει την επίσημη διαδικασία έρευνας που ορίζεται στο άρθρο 88 παράγραφος 2 της Συνθήκης ΕΚ, ούτως ώστε να επιτρέψει τη διατύπωση σχολίων στη Γερμανία και στα άλλα ενδιαφερόμενα μέρη. Στις 27 Αυγούστου 2003, δημοσιεύθηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης περίληψη της απόφασης όπου συνοψίζονται όλα τα σχετικά θέματα κατά τα νομικά και πραγματικά περιστατικά (1).

Στη φάση αυτή, η Επιτροπή δεν μπορεί να αποκλείσει το ενδεχόμενο το γνωστοποιηθέν μέτρο να συνιστά κρατική ενίσχυση σε εταιρίες οδικών μεταφορών και, ως εκ τούτου, δεν μπορεί να αποκλείσει το ενδεχόμενο της ύπαρξης στρεβλώσεων ή απειλών στρέβλωσης του ανταγωνισμού.

Εις ό,τι αφορά τη θέσπιση του συστήματος διοδίων αυτού καθαυτού, η Επιτροπή πληροφορήθηκε ότι η γερμανική κυβέρνηση θα εγκαινιάσει, στις 31 Αυγούστου 2003, δοκιμαστική φάση, σε εθελοντική βάση, για τα βαρέα φορτηγά που χρησιμοποιούν τους γερμανικούς αυτοκινητόδρομους. Ωστόσο, η είσπραξη των διοδίων θα αναβληθεί για τις 2 Νοεμβρίου 2003. Εν προκειμένω, η Επιτροπή απεφάσισε, στις 26 Αυγούστου 2003, από κοινού με την Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας, να συστήσει ομάδα εργασίας που θα εξετάσει τα υπόλοιπα τεχνικά ζητήματα πριν από την επίσημη θέσπιση των διοδίων. Στόχος της Επιτροπής είναι η μη παρέκκλιση από την αρχή της ελεύθερης κυκλοφορίας εμπορευμάτων και η πλήρης τήρηση, από το σύστημα, της αρχής της ισότιμης μεταχείρισης. (2)

(1) ΕΕ C 202 της 27.8.2003.

(2) Ειδικότερα, το άρθρο 28 της Συνθήκης ΕΚ και το άρθρο 7 παράγραφοι 4 και 5 της οδηγίας 1999/62/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 17ης Ιουνίου 1999 περί επιβολής τελών στα βαρέα φορτηγά οχήματα που χρησιμοποιούν ορισμένα έργα υποδομής, ΕΕ L 187 της 20.7.1999.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/144

(2004/C 65 E/160)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-2412/03

υποβολή: Charlotte Cederschiöld (PPE-DE) προς την Επιτροπή

(21 Ιουλίου 2003)

Θέμα: Ασφάλεια πληροφοριών και δικτύων

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο μαζί με τον αντίστοιχο βιομηχανικό κλάδο καλωσόρισαν την πρόταση της Επιτροπής για τη δημιουργία Κανονισμού ίδρυσης και λειτουργίας ενός Ευρωπαϊκού Οργανισμού για την Ασφάλεια των Δικτύων και Πληροφοριών.

Ποια άλλα μέτρα σκοπεύει να λάβει η Επιτροπή, ώστε να επιταχυνθεί η δημιουργία ευρωπαϊκής ατζέντας για την ασφάλεια των δικτύων και των πληροφοριών της Ένωσης; Μπορούμε να αναμείνουμε την ανάληψη πρωτοβουλιών που θα προσεγγίζουν σφαιρικά τέτοια ζητήματα;

Μπορούμε να αναμείνουμε συνέχιση ή ακόμη και εντατικοποίηση του διαλόγου μεταξύ και των υπεύθυνων φορέων για τη χάραξη πολιτικών και των κομμάτων που εκδηλώνουν ενδιαφέρον για τον συγκεκριμένο τομέα, στα πλαίσια φόρουμ, όπως π. χ. το Φόρουμ για τα Εγκλήματα στον Κυβερνοχώρο;

Απάντηςη του κ. Liikanen εξ ονόματος της Επιτροπής

(18 Σεπτεμβρίου 2003)

Η Επιτροπή ευχαριστεί το Αξιότιμο Μέλος του Κοινοβουλίου για το ενδιαφέρον του στα θέματα της ασφάλειας δικτύων και πληροφοριών. Όπως θα γνωρίζει, η πρόταση της Επιτροπής σχετικά με την ίδρυση Ευρωπαϊκού Οργανισμού για την Ασφάλεια Δικτύων και Πληροφοριών πρόκειται σύντομα να συζητηθεί στο Κοινοβούλιο. Η Επιτροπή ελπίζει ότι μπορεί να υπολογίσει στην υποστήριξη του Αξιότιμου Μέλους για την ταχεία έγκριση του κανονισμού.

Έχει ήδη σημειωθεί σημαντική δραστηριότητα στο πεδίο της ασφάλειας δικτύων και πληροφοριών και των αξιόποινων πράξεων στον κυβερνοχώρο έπειτα από τις ανακοινώσεις της Επιτροπής, «Ασφάλεια δικτύων και πληροφοριών: πρόταση για προσέγγιση ευρωπαϊκής πολιτικής» του Ιουνίου 2001, και «Για μια ασφαλέστερη κοινωνίας της πληροφορίας με τη βελτίωση της ασφάλειας των υποδομών πληροφοριών και με την καταπολέμηση του εγκλήματος πληροφορικής», του Ιανουαρίου 2001.

Οι εν λόγω δραστηριότητες κυμαίνονται από ιδιαίτερη προσοχή σε θέματα ασφαλείας στα σχέδια δράσης eEurope 2002 και 2005, συνεχιζόμενες ερευνητικές προσπάθειες στα ερευνητικά προγράμματα για τις τεχνολογίες της κοινωνίας της πληροφορίας (IST/ΤΚΠ) και την αναθεώρηση υφιστάμενης νομοθεσίας (π.χ. το νέο νομικό πλαίσιο για τις ηλεκτρονικές επικοινωνίες και η οδηγία για τις ηλεκτρονικές υπογραφές (1)) έως την υποστήριξη προσπαθειών τυποποίησης σε ευρωπαϊκή κλίμακα και αυξημένες απαιτήσεις ασφαλείας για την ανταλλαγή δεδομένων μεταξύ δημόσιων διοικήσεων, καθώς και πρόταση απόφασης πλαίσιο σχετικά με επιθέσεις κατά των συστημάτων πληροφοριών (2).

Η ευρύτερη προσέγγιση σε θέματα ασφάλειας στον κυβερνοχώρο, στην οποία αναφέρθηκε το Αξιότιμο Μέλος του Κοινοβουλίου, συνίσταται, κατά την άποψη της Επιτροπής, στις τρεις κατηγορίες δράσεων που διεξάγονται αντίστοιχα στα πεδία του νομικού πλαισίου για τις ηλεκτρονικές επικοινωνίες και την προστασία των δεδομένων, των δραστηριοτήτων για την ασφάλεια δικτύων και πληροφοριών, και της πολιτικής για τις αξιόποινες πράξεις στον κυβερνοχώρο και της προστασίας της υποδομής πληροφοριών.

Όσον αφορά τις δραστηριότητες που σχετίζονται με τις αξιόποινες πράξεις στον κυβερνοχώρο, η Επιτροπή επιδιώκει την εντατικοποίηση των συζητήσεων σχετικά με την ασφάλεια και την προστασία των υποδομών πληροφοριών μεταξύ των εμπλεκόμενων μερών του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα, μέσω διοργάνωσης συναντήσεων εργασίας και συνεδριάσεων εμπειρογνωμόνων σε βήματα όπως το φόρουμ για την προστασία από το οργανωμένο έγκλημα. Τον Οκτώβριο του 2003 προγραμματίζεται η διοργάνωση μιας αρχικής συνάντησης εργασίας με τον ιδιωτικό τομέα.

(1) Οδηγία 1999/93/ΕΚ του Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 13ης Δεκεμβρίου 1999, σχετικά με κοινοτικό πλαίσιο για ηλεκτρονικές υπογραφές, ΕΕ L 13 της 19.1.2000.

(2) ΕΕ C 203 Ε της 27.8.2002.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/145

(2004/C 65 E/161)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-2415/03

υποβολή: Concepció Ferrer (PPE-DE) προς την Επιτροπή

(21 Ιουλίου 2003)

Θέμα: Για μια ολοκληρωμένη και ανταγωνιστική κοινοτική αγορά ενέργειας

Η ικανότητα ηλεκτρικής διασύνδεσης εξακολουθεί να υπολείπεται κατά πολύ, στην Ισπανία, του στόχου του 19 % της εθνικής κατανάλωσης, ο οποίος καθορίσθηκε ως ελάχιστο επιθυμητό επίπεδο από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της Βαρκελώνης, της 15ης και 16ης Μαρτίου 2000.

Τι μέτρα λαμβάνει η Επιτροπή ώστε κατά τους προσεχείς μήνες οι χώρες που απέχουν πολύ από την επίτευξη του στόχου αυτού, όπως η Ισπανία, να αναπτύξουν νέες γραμμές με τις γειτονικές χώρες, χάρη στις οποίες θα μπορούν να υλοποιήσουν την ολοκληρωμένη και ανταγωνιστική κοινοτική αγορά ενέργειας;

Απάντηση από την κα de Palacio εξ ονόματος της Επιτροπής

(12 Σεπτεμβρίου 2003)

Ο στόχος που τέθηκε στο ευρωπαϊκό Συμβούλιο της Βαρκελόνης, στις 15 και 16 Μαρτίου 2002, ως ελάχιστο επιθυμητό επίπεδο είναι ποσοστό 10 % του εθνικού δυναμικού ηλεκτροπαραγωγής. Είναι γεγονός ότι το δυναμικό διασύνδεσης της Ισπανίας υπολείπεται κατά πολύ του επιθυμητού επιπέδου.

Η Επιτροπή έχει επίγνωση ότι η ύπαρξη ισχυρού διασυνοριακού δικτύου είναι το κλειδί, τόσο για τη βελτίωση της ασφάλειας εφοδιασμού όσο και για την καθιέρωση αποτελεσματικής και ανταγωνιστικής αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας, καθώς και ότι το εν λόγω δίκτυο διασύνδεσης βρίσκεται κάτω από το βέλτιστο επίπεδο και πρέπει να επεκταθεί. Για τους λόγους αυτούς η Επιτροπή ανέθεσε πρόσφατα μελέτη για την ανάλυση της δυναμικότητας των ηλεκτρικών δικτύων και για τον εντοπισμό σημείων συμφόρησης, ενώ υπέβαλε ανακοίνωση σχετικά με τις ενεργειακές υποδομές. (1)

Κατά συνέπεια, η Επιτροπή προτείνει αναθεώρηση του προγράμματος των διευρωπαϊκών δικτύων που οδήγησε στην απόφαση αριθ. 1229/2003/ΕΚ του Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26 Ιουνίου 2003, με την οποία καθορίζεται σειρά κατευθυντήριων γραμμών για τα διευρωπαϊκά δίκτυα ενέργειας (με κατάργηση της απόφασης αριθ. 1254/96/ΕΚ (2)). Στο παράρτημα Ι της εν λόγω απόφασης απαριθμούνται οι 12 άξονες για έργα προτεραιότητας· ο άξονας EL.3 (Γαλλία — Ισπανία — Πορτογαλία) πραγματεύεται ειδικότερα το πρόβλημα που τέθηκε, δεδομένου ότι στοχεύει «στην αύξηση της δυναμικότητας διασύνδεσης ηλεκτρικής ενέργειας μεταξύ των χωρών αυτών και της Ιβηρικής χερσονήσου, και της ανάπτυξης του δικτύου σε νησιωτικές περιοχές». Στο παράρτημα II της ίδιας απόφασης απαριθμούνται τα έργα κοινού ενδιαφέροντος, τρία από τα οποία αφορούν νέες διασυνδέσεις μεταξύ Ισπανίας και Ιταλίας ή Πορτογαλίας (2.8; 2.9; 2.10), ενώ εννέα άλλα αφορούν νέες ή αναβαθμισμένες γραμμές εθνικής διασύνδεσης που χρειάζονται επίσης για τη βέλτιστη χρήση των διασυνοριακών διασυνδέσεων (3.18; 3.19; 3.20; 3.21; 3.22; 3.23; 3.41; 3.42; 3.43) και τέλος δύο που αφορούν αντίστοιχα αναβάθμιση της διασύνδεσης ηλεκτρικής ενέργειας μεταξύ Ισπανίας και Μαρόκου (4.15) και νέα απευθείας διασύνδεση μεταξύ Ισπανίας και Αλγερίας (4.30), στο πλαίσιο της ανάπτυξης της ενεργειακής πολιτικής της διευρυμένης Ένωσης, των γειτονικών χωρών και των εταίρων της.

Η πρόσφατη βλάβη στις Ηνωμένες Πολιτείες ανέδειξε την ανάγκη ύπαρξης ποιοτικών ιδιωτικών υποδομών και με επαρκή δυναμικότητα ώστε να εγγυώνται την ασφάλεια εφοδιασμού.

Όπως προβλέπεται στο πρόγραμμα εργασιών της, η Επιτροπή θα υποβάλει στο τρέχον έτος ανακοίνωση για τις υποδομές ηλεκτρικής ενέργειας, όπου θα περιλαμβάνονται τα μέτρα για την επιτάχυνση της ανάπτυξής τους με σκοπό την την εγγύηση της ασφάλειας εφοδιασμού, την ανάπτυξη των ανταλλαγών και τη διευκόλυνση του ανταγωνισμού.

Με την οδηγία 2003/54/ΕΚ (3) σχετικά με την εσωτερική αγορά ηλεκτρικής ενέργειας, επιβάλλεται στα κράτη μέλη η υποχρέωση να λάβουν τα απαραίτητα μέτρα για την ενίσχυση της ασφάλειας εφοδιασμού, προβλέποντας τα ενδεδειγμένα επίπεδα συντήρησης και ανάπτυξης των υποδομών, και ιδίως του δυναμικού διασύνδεσης.

Η Επιτροπή θα ήθελε, τέλος, να υπενθυμίσει την απόφασή της, της 19ης Μαρτίου 2002 (4) αναφορικά με συμφωνία βάσει της οποίας παρέχεται στις εταιρίες Energie Baden-Württemberg (EnBW), Electricidade de Portugal S.A. (EDP) και Caja de Ahorros de Asturias (Cajastur) o από κοινού έλεγχος επί της τέταρτης μεγαλύτερης εταιρείες κοινής ωφέλειας της Ισπανίας, Hidroeléctrica del Cantábrico (Hidrocantábrico). Ως όρο για την έγκριση της συμφωνίας, η Επιτροπή απαίτησε ότι η εταιρεία Electricité de France (EDF) (που ελέγχει την EnBW) και ο φορέας εκμετάλλευσης του γαλλικού του γαλλικού δικτύου ηλεκτρικής ενέργειας, EDF-Réseau Transport Electricité (RTE) θα πρέπει να αναλάβουν να πραγματοποιήσουν σημαντική αύξηση της εμπορικής δυναμικότητας της διασύνδεσης μεταξύ Γαλλίας και Ισπανίας, σε περίπου 4000 μεγαβάτ(ΜW).

(1) Ανακοίνωνση της Επιτροπής προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο Ευρωπαϊκή ενεργειακή υποδομή, COM(2001)775 τελικό.

(2) EE L 176 της 15.7.2003.

(3) Οδηγία 2003/54/CE του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Ιουνίου 2003, σχετικά με τους κοινούς κανόνες για την εσωτερική αγορά ηλεκτρικής ενέργειας και την κατάργηση της οδηγίας 96/92/ΕΚ, ΕΕ L 176 της 15.7.2003.

(4) Υποόθεση αριθ. IV/M.2684 - EnBW/EDP/Cajastur/Hidrocantábrico - EE C 114 της 15.5.2002.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/146

(2004/C 65 E/162)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-2416/03

υποβολή: Concepció Ferrer (PPE-DE) προς την Επιτροπή

(21 Ιουλίου 2003)

Θέμα: Ανακοίνωση σχετικά με την στρατηγική για το PVC

Δεδομένου ότι η απάντηση της Επιτροπής στην ερώτησή μου Η-0259/03 (1) δεν περιέχει κανένα νέο στοιχείο σε σχέση με αυτά που ήδη γνωρίζουμε από διετίας και ότι το θέμα της στρατηγικής για το PVC, το οποίο ετίθετο στην προηγούμενη ερώτησή μου, περιελήφθη στο πρόγραμμα εργασίας της Επιτροπής για το 2002 και 2003, μπορεί να αναφέρει η Επιτροπή πότε ακριβώς σκοπεύει να υποβάλει την ιδιαίτερη ανακοίνωση για το PVC; Μπορεί να εξηγήσει η Επιτροπή γιατί, κατά την αναθεώρηση της χημικής πολιτικής και την θεματική στρατηγική για την ανακύκλωση, λαμβάνεται υπόψη μόνον το PVC και δεν περιλαμβάνονται και άλλα υλικά;

Απάντηση από την κα Wallström εξ ονόματος της Επιτροπής

(18 Σεπτεμβρίου 2003)

Δεν είναι ακόμη δυνατό να ορισθεί επακριβώς πότε η Επιτροπή θα είναι σε θέση να υποβάλει την σχεδιαζόμενη ανακοίνωση της για τα περιβαλλοντικά θέματα του πολυβινυλοχλωριδίου (PVC). Πολλά από τα θέματα που προκύπτουν αποτελούν αντικείμενο εργασιών εν εξελίξει. Επί του παρόντος διεξάγεται η μελέτη για τη σύγκριση των αξιολογήσεων κύκλου ζωής του PVC και άλλων δυνητικά υποκατάστατων υλικών για ευρύ φάσμα εφαρμογών· τα πρώτα αποτελέσματα αναμένονται στις αρχές του επόμενου έτους. Η Επιτροπή παρακολουθεί συνεχώς την πρόοδο αναφορικά με την επίτευξη της αυτόβουλης δέσμευσης του κλάδου για σταδιακή κατάργηση των σταθεροποιητών μολύβδου στο PVC έως το 2015 και σχετικά με την αύξηση της ανακύκλωσης του PVC κατά επιπλέον 200 000 τόννους έως το 2010, καθώς και για την εκτίμηση του βάθους της εν λόγω δέσμευσης. Για το σκοπό αυτό ανώτεροι αξιωματούχοι της Επιτροπής, από κοινού με μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, συμμετέχουν στην ομάδα παρακολούθησης που θα επιβλέπει τη λειτουργία της αυτόβουλης δέσμευσης. Όσον αφορά άλλες πτυχές που αναφέρονται στην πράσινη βίβλο της Επιτροπής, εξετάζεται επί του παρόντος η απαγόρευση της χρήσης καδμίου στο PVC, στην περίπτωση των φθαλικών ενώσεων, συνεχίζεται η διεξαγωγή αξιολογήσεων επικινδυνότητας.

Η ανακοίνωση (2) για τη θεματική στρατηγική σχετικά με την πρόληψη και ανακύκλωση των αποβλήτων, δεν αφορά με ειδικά το PVC, το αντιμετωπίζει πάντως έμμεσα στο πλαίσιο της διάστασης της εν γένει πρόληψης και ανακύκλωσης των αποβλήτων.

Η νομοθεσία πλαίσιο για τις χημικές ουσίες, που αναμένεται να εγκριθεί στην πορεία του τρέχοντος έτους, μολονότι δεν εστιάζει ειδικότερα στο PVC, πρόκειται να καλύψει εν γένει τις χημικές ουσίες καθώς και τη χρήση τους σε προϊόντα.

(1) Απάντηση που συντάχθηκε στις 13.5.2003.

(2) COΜ(2003)301τελικό.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/147

(2004/C 65 E/163)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-2418/03

υποβολή: Dominique Souchet (NI) προς την Επιτροπή

(21 Ιουλίου 2003)

Θέμα: Διαρκής χρήση ζιζανιοκτόνων και ψεκασμοί από αέρος

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, σύμφωνα με την παράγραφο 7 του ψηφίσματός του σχετικά με μία θεματική στρατηγική για αειφόρο χρήση των φυτοφαρμάκων P5_TA-PROV(2003)0128) «υποστηρίζει απόλυτα τη σύσταση για την απαγόρευση των από αέρος ψεκασμών και το ενδεχόμενο καθορισμού ζωνών απαλλαγμένων από φυτοφάρμακα». Το ψήφισμα αυτό περιλαμβάνεται στην έκθεση Van Brempt την οποία ενέκρινε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στη συνεδρίαση της ολομέλειας στις 27 Μαρτίου τ.έ. στις Βρυξέλλες.

Ο ψεκασμός των φυτών από ελικόπτερα δεν αντιπροσωπεύει πέραν του 1 % των φυτουγειονομικών πρακτικών που εφαρμόζονται στην Ευρώπη. Ωστόσο, σε ορισμένες περιπτώσεις, η χρήση των ζιζανιοκτόνων προϊόντων δεν είναι δυνατή παρά μόνον από αέρος και τούτο για διάφορους λόγους: ανάλογα με τη θέση του παρασίτου ή το μέγεθος της καλλιέργειας (κερκοσπορίωση των μπανανών, πιτυοκαμβιοειδής των πευκώνων, χρυσομέλα του αραβοσίτου), τη θέση στην οποία είναι φυτευμένη η καλλιέργεια (ορισμένοι αμπελώνες σε επικλινές έδαφος), τον τύπο του κλιματικού συμβάντος (περονόσπορος της αμπέλου ή των γεωμήλων) ή τις δυσκολίες πρόσβασης στην καλλιέργεια (ορυζώνες).

Στις περιπτώσεις αυτές πώς σχεδιάζει η Επιτροπή να συμβιβάσει την απαγόρευση των αεροψεκασμών με την επιταγή της συνοχής των μέσων καταπολέμησης των ασθενειών που πλήττουν, κατά κανόνα, τα φυτά αλλά, ενίοτε, και τον άνθρωπο.

Απάντηση της κας Wallström εξ ονόματος της Επιτροπής

(10 Σεπτεμβρίου 2003)

Την Επιτροπή εξακολουθούν να απασχολούν οι κίνδυνοι που συνδέονται με τη χρήση φυτοφαρμάκων με τη βοήθεια εναέριων ψεκασμών, ιδίως λόγω της έκθεσης ατόμων που δεν συνδέονται με τον ψεκασμό (περαστικών) και του περιβάλλοντος, που οφείλεται στην μεταφορά, σε απόσταση, αιωρούμενων σωματιδίων του ψεκάσματος.

Η Επιτροπή θα ήθελε να υπενθυμίσει ότι οι προτάσεις της για την απαγόρευση των εναέριων ψεκασμών, στην ανακοίνωση «Προς μία θεματική στρατηγική για αειφόρο χρήση των φυτοφαρμάκων» (1) προβλέπουν τη δυνατότητα παρέκκλισης, όταν υπάρχουν σαφή πλεονεκτήματα και περιβαλλοντικά οφέλη σε σύγκριση με άλλες μεθόδους ψεκασμού. Οι προτάσεις προκάλεσαν πολυάριθμα σχόλια από ενδιαφερόμενα μέρη, με τελείως διιστάμενο απόψεις. Αξίζει επίσης να σημειωθεί η ύπαρξη ολοκληρωμένων ή εκπονούμενων μελετών που δρομολόγησαν επίσημοι φορείς στα κράτη μέλη. Όλες οι διαθέσιμες πληροφορίες εξετάζονται περαιτέρω.

Βάσει των αποτελεσμάτων της εξέτασης αυτής, η Επιτροπή θα προτείνει τα πλέον κατάλληλα μέτρα για τους εναέριους ψεκασμούς, συνεκτιμώντας την ανάγκη υψηλών επιπέδων προστασίας για την υγεία του ανθρώπου και για το περιβάλλον, την τεχνική σκοπιμότητα και την ανάγκη προστασίας των καλλιεργειών.

(1) COM(2002)349 τελικό.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/148

(2004/C 65 E/164)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-2426/03

υποβολή: Maurizio Turco (NI) προς την Επιτροπή

(21 Ιουλίου 2003)

Θέμα: Εναρμόνιση της φορολογίας επί των τόκων των καταθέσεων των μη διαμενόντων στην ΕΕ πολιτών αυτής και κατάργηση του τραπεζικού απορρήτου

Λαμβάνοντας υπόψη ότι

—

στις 19-20 Ιουνίου 2000 στη Διάσκεψη Κορυφής της Φέιρα, οι υπουργοί οικονομικών της ΕΕ, προκειμένου να εναρμονισθεί σε κοινοτικό επίπεδο η φορολόγηση των τόκων των καταθέσεων των πολιτών της ΕΕ που δεν διαμένουν σε αυτήν, συμφώνησαν ότι από το 2011 θα έπρεπε να αρχίσει να ισχύει η αυτόματη ανταλλαγή πληροφοριών για όλες τις χώρες της 'Ενωσης·

—

στις 21 Ιανουαρίου 2003 οι υπουργοί οικονομικών της ΕΕ υπέγραψαν μια πολιτική συμφωνία που υπόκειται στην αποδοχή ισοδυνάμων μέτρων εκ μέρους άλλων τρίτων χωρών και προβλέπει ότι:

α)	από 1ης Ιανουαρίου 2004 12 κράτη μέλη θα ξεκινήσουν την αυτόματη ανταλλαγή πληροφοριών·

β)

το Λουξεμβούργο, η Αυστρία και το Βέλγιο θα ξεκινήσουν την αυτόματη ανταλλαγή πληροφοριών «εάν και όποτε» το Συμβούλιο, με ομόφωνη ψήφο, συμφωνήσει στο γεγονός ότι η Ελβετία, οι ΗΠΑ, το Λιχτενστάιν, η Ανδόρα, ο Άγιος Μαρίνος και το Μονακό θα αποδεχθούν την ανταλλαγή πληροφοριών βάσει των παραμέτρων ΟΟΣΑ του 2002, στο πλαίσιο των οποίων προσδιορίζονται τα ποινικά και αστικά αδικήματα στους τομείς της φορολογίας και της απάτης·

—	στις 3 Ιουνίου 2003 οι υπουργοί οικονομικών της Ενέκριναν μια λύση κατόπιν διαπραγματεύσεων με την Ελβετία·

Θα μπορούσε η Επιτροπή να γνωστοποιήσει

για ποιούς λόγους δεν περιλαμβάνεται μεταξύ των τρίτων χωρών το Κράτος της Πόλης του Βατικανού μολονότι:

α)	η Κεντρική τράπεζα, το Ίδρυμα Θρησκευτικών Έργων (ΙΘΕ), δεν έχει προσχωρήσει στον οποιονδήποτε διεθνή οργανισμό ελέγχου·

β)

το ΙΘΕ συμμετέχει έμμεσα στα συστήματα πληρωμών της ζώνης ευρώ — διαθέτοντας 2 προσβάσεις μέσω 2 μεγάλων τραπεζών, μιας γερμανικής και μιας ιταλικής, που με τη σειρά τους συνδέονται με το σύστημα — εις τρόπον ώστε να διαφεύγει του ελέγχου εκ μέρους των τραπεζικών αρχών στον οποίο υπόκεινται μόνον οι άμεσα συμμετέχοντες·

γ)	δεν διαθέτει νομοθεσία κατά της ανακύκλωσης·

δ)	δεν έχει αποδεχθεί την ανταλλαγή πληροφοριών βάσει των παραμέτρων ΟΟΣΑ του 2002 στο πλαίσιο των οποίων προσδιορίζονται τα ποινικά και αστικά αδικήματα στους τομείς της φορολογίας και της απάτης·

ε)	έχει Kať επανάληψη εμπλακεί σε σοβαρές οικονομικές συναλλαγές που ουδέποτε κατέληξαν ενώπιον της δικαιοσύνης δεδομένου του κονκορδάτου με την Ιταλική Δημοκρατία το οποίο εγγυάται την απόλυτη ατιμωρησία της καθολικής ιεραρχίας;

2.	Ποιό καθεστώς θα ισχύει στα υπερπόντια διαμερίσματα, ιδίως τα βρετανικά και, εκτός της Ελβετίας που υπέγραψε μια λύση κατόπιν διαπραγματεύσεων, ποιά είναι σήμερα η θέση των ΗΠΑ, Λιχτενστάιν, Ανδόρας, Αγίου Μαρίνου και Μονακό ως προς την ανταλλαγή πληροφοριών βάσει των παραμέτρων ΟΟΣΑ του 2002;

3.	Είναι σε θέση η Επιτροπή να διαβεβαιώσει ότι, τουλάχιστο μέχρι το 2011, θα παραμείνει σε ισχύ στο Λουξεμβούργο, Αυστρία και Βέλγιο το τραπεζικό απόρρητο και ενδεχομένως, υπό ποιούς όρους θα μπορούσε να παραμείνει σε ισχύ και στη συνέχεια;

Απάντηση του κ. Bolkestein εξ ονόματος της Επιτροπής

(5 Σεπτεμβρίου 2003)

Εφιστάται η προσοχή του Αξιότιμου Μέλους του Κοινοβουλίου στο γεγονός ότι το τελικό κείμενο της οδηγίας 2003/48/ΕΚ του Συμβουλίου για τη φορολόγηση των υπό μορφή τόκων εισοδημάτων από αποταμιεύσεις, όπως εγκρίθηκε από το Συμβούλιο στις 3 Ιουνίου 2003, δημοσιεύτηκε στις 26 Ιουνίου 2003 στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε όλες τις κοινοτικές γλώσσες (1). Μελετώντας το κείμενο αυτό, το Αξιότιμο Μέλος θα διαπιστώσει ότι στόχος της οδηγίας είναι να καταστεί δυνατή η πραγματική φορολόγηση των εισοδημάτων που καταβάλλονται ως τόκοι εντός ενός κράτους μέλους σε πραγματικούς δικαιούχους που είναι φυσικά πρόσωπα.

Για να διατηρηθεί η ανταγωνιστικότητα των ευρωπαϊκών χρηματοπιστωτικών αγορών, οι υπουργοί οικονομικών των κρατών μελών συμφώνησαν, με την ευκαιρία του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της Φέιρα, σε έναν κατάλογο τρίτων χωρών και εξαρτημένων ή συνδεδεμένων εδαφών στην επικράτεια των οποίων, ανάλογα με τη σημερινή ή ενδεχόμενη έκταση της δραστηριότητας πληρωμής τόκων σε φυσικά πρόσωπα, θα ήταν επιθυμητό για την Κοινότητα να επιτύχει την καθιέρωση μέτρων ίδιων ή ισοδύναμων με τα μέτρα της οδηγίας που μόλις εγκρίθηκε.

Το κράτος του Βατικανού δεν περιέχεται στον εν λόγω κατάλογο ο οποίος έχει συνταχθεί από το Συμβούλιο και, ως εκ τούτου, εναπόκειται στο Συμβούλιο να προσδιορίσει τους λόγους στο Αξιότιμο Μέλος του Κοινοβουλίου, εφόσον το επιθυμεί. Η Επιτροπή απλώς σημειώνει ότι ο σημερινός ρόλος του χρηματοπιστωτικού συστήματος του Βατικανού στην πληρωμή τόκων σε φυσικά πρόσωπα δεν φαίνεται να θέτει σε κίνδυνο την ανταγωνιστικότητα των ευρωπαϊκών χρηματοπιστωτικών αγορών.

Η ερώτηση που θέτει το Αξιότιμο Μέλος του Κοινοβουλίου παραπέμπει στα συμπεράσματα του Συμβουλίου της 21ης Ιανουαρίου 2003. Στο τελευταίο εδάφιο του σημείου 6 των συμπερασμάτων αυτών, τονίζεται σαφώς ότι το Συμβούλιο κρίνει ότι έχουν ληφθεί ικανοποιητικές διαβεβαιώσεις όσον αφορά την εφαρμογή ίδιων μέτρων σύμφωνα με διαδικασίες ίδιες με των δώδεκα κρατών μελών ή με της Αυστρίας, του Βελγίου και του Λουξεμβούργου, σε όλα τα εξαρτημένα ή συνδεδεμένα εδάφη (Αγγλονορμανδικές Νήσοι, Νήσος του Μαν καθώς και τα εξαρτημένα ή συνδεδεμένα εδάφη της Καραϊβικής). Συνεπώς, τα εδάφη αυτά θα πρέπει είτε να συμμετέχουν στην αυτόματη ανταλλαγή πληροφοριών με τα κράτη μέλη, είτε να παρακρατούν τον φόρο στην πηγή (με κατανομή των εσόδων) υπό τους ίδιους όρους με το Βέλγιο, το Λουξεμβούργο και την Αυστρία. Στις δηλώσεις που συνόδευαν την έγκριση της οδηγίας, στις 3 Ιουνίου 2003, το Συμβούλιο δέσμευσε τις Κάτω Χώρες και το Ηνωμένο Βασίλειο, εντός των ορίων των συνταγματικών τους επιταγών, να φροντίσουν ώστε όλα τα εν λόγω εξαρτημένα ή συνδεδεμένα εδάφη να εφαρμόζουν τα μέτρα αυτά από την ημερομηνία θέσης σε ισχύ της οδηγίας, τουτέστιν την 1η Ιανουαρίου 2005· με την ίδια ευκαιρία, το Συμβούλιο διευκρίνισε επίσης ότι εξυπακούεται ότι σε περίπτωση που το Βέλγιο, το Λουξεμβούργο και η Αυστρία αποφασίσουν να προβούν στην αυτόματη ανταλλαγή πληροφοριών, κάθε έδαφος που παρακρατεί φόρο στην πηγή θα προβαίνει και αυτό, από την ίδια ημερομηνία με τα προαναφερθέντα κράτη μέλη, στην αυτόματη ανταλλαγή πληροφοριών.

Αν και όλα τα κράτη μέλη της Ένωσης είναι ταυτόχρονα μέλη του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ), η Επιτροπή δεν μπορεί να απαντήσει εξ ονόματος του ΟΟΣΑ στα ερωτήματα του Αξιότιμου Μέλους του Κοινοβουλίου.

Η Επιτροπή περιορίζεται στο να τονίσει τα εξής:

—	οι Ηνωμένες Πολιτείες, κράτος μέλος του ΟΟΣΑ, υποστηρίζουν ένθερμα την ανταλλαγή φορολογικών πληροφοριών ως μέσο για την καταπολέμηση, αφενός, της απάτης και, αφετέρου, της φοροαποφυγής,

—	ο Άγιος Μαρίνος έχει αναλάβει δεσμεύσεις έναντι του ΟΟΣΑ, ήδη από τις 4 Απριλίου 2000 («advance commitment letter»), με αποτέλεσμα να μην περιληφθεί στον κατάλογο των μη συνεργάσιμων φορολογικών οντοτήτων, τον οποίο κατάρτισε ο ΟΟΣΑ,

—	αντίθετα, τα Πριγκιπάτα της Ανδόρας, του Λιχτενστάιν και του Μονακό εξακολουθούν να περιλαμβάνονται στον κατάλογο αυτό, ο οποίος μεταξύ άλλων περιλαμβάνει και τις νήσους Μάρσαλ, τη Λιβερία και το Ναού ρου.

Το άρθρο 10 του τελικού κειμένου της οδηγίας 2003/48/ΕΚ του Συμβουλίου για τη φορολόγηση των υπό μορφή τόκων εισοδημάτων από αποταμιεύσεις καθορίζει μόνο την αρχική ημερομηνία της μεταβατικής περιόδου εντός της οποίας το Βέλγιο, το Λουξεμβούργο και η Αυστρία δεν υποχρεούνται να εφαρμόζουν τις διατάξεις για την αυτόματη ανταλλαγή πληροφοριών μεταξύ φορολογικών διοικήσεων. Όπως προκύπτει από την παράγραφο 2 του ίδιου αυτού άρθρου, η διάρκεια της μεταβατικής αυτής περιόδου δεν καθορίζεται πλέον προκαταβολικά, δεδομένου ότι εξαρτάται από την ημερομηνία κατά την οποία η Ελβετία, το Λιχτενστάιν ο Άγιος Μαρίνος, το Μονακό και η Ανδόρα θα δεσμευτούν όσον αφορά την ανταλλαγή πληροφοριών μετά από σχετικό αίτημα προς όλα τα κράτη μέλη σύμφωνα με το υπόδειγμα που ορίστηκε τον Απρίλιο του 2000 από τον ΟΟΣΑ (επιβεβαίωση της ίδιας δέσμευσης θα πρέπει επίσης να αφορά και τις Ηνωμένες Πολιτείες).

Το τελικό κείμενο της οδηγίας δεν παρέχει συνεπώς καμία διαβεβαίωση ως προς τη διάρκεια της διατήρησης των περιορισμών στην πρόσβαση των τραπεζικών πληροφοριών για φορολογικούς σκοπούς που ισχύουν τη στιγμή αυτή στο Βέλγιο, στο Λουξεμβούργο και στην Αυστρία. Η τελευταία φράση της παραγράφου 3 του προαναφερθέντος άρθρου 10 προβλέπει μάλιστα και μία δυνατότητα επιλογής για κάθε ένα από τα τρία αυτά κράτη μέλη, βάσει της οποίας δύνανται να παύσουν να εφαρμόζουν με πρωτοβουλία τους αυτούς τους περιορισμούς πριν από το τέλος της μεταβατικής περιόδου και να συμμετάσχουν πλήρως στο σύστημα αυτόματης ανταλλαγής πληροφοριών με όλα τα κράτη μέλη, χωρίς να υποχρεούνται πλέον να εφαρμόζουν παρακράτηση του φόρου στην πηγή.

(1) EE L 157 της 26.6.2003.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/151

(2004/C 65 E/167)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-2437/03

υποβολή: Ilda Figueiredo (GUE/NGL) προς την Επιτροπή

(22 Ιουλίου 2003)

Θέμα: Εγκατάσταση εργοστασίου — πηγής ρύπανσης

Στο Tabacô, στο Arcos de Valdevez Πορτογαλίας, ο πληθυσμός ανησυχεί εν όψει της εγκατάστασης εργοστασίου της επιχείρησης Sarreliber — Μεταποίηση Πλαστικών και μετάλλων, Α.Ε. — που ανήκει στον γαλλικό όμιλο επιχειρήσεων ORIAL, με έδρα το Παρίσι.

Σύμφωνα με τις δημοτικές αρχές του Arcos de Valdevez, το επενδυτικό σχέδιο προβλέπει τη δημιουργία βιομηχανικής μονάδας επεξεργασίας και επένδυσης επιφανειών και παραγωγής πλαστικού υλικού προοριζόμενου για βιομηχανίες αυτοκινήτων, αρωμάτων, ειδών υγιεινής και ηλεκτρικών οικιακών συσκευών η οποία, σε πρώτη φάση, θα δημιουργήσει 105 θέσεις εργασίας.

Οι ανησυχίες του πληθυσμού οφείλονται στο ότι η εν λόγω βιομηχανική μονάδα επιχρωμίωσης χρησιμοποιεί βαρέα μέταλα, όπως χρώμιο και νικέλιο, που είναι άκρως ρυπογόνα και επικίνδυνα για τη δημόσια υγεία και το περιβάλλον καθώς και στο ότι ο χώρος εγκατάστασης θα είναι πλησίον του ποταμού Vez και εγκαταστάσεων κοινωνικής πρόνοιας για την περίθαλψη παιδιών και ηλικιωμένων.

Ας σημειωθεί ότι ο ποταμός Vez, παραπόταμος του Lima, έχει ενταχθεί στο Δίκτυο Natura 2000. Ισχυρίζονται επίσης ότι η βιομηχανία αυτή δεν έγινε δεκτή στη Γαλικία και το Ηνωμένο Βασίλειο.

Γνωρίζοντας ότι περιβαλλοντικές οργανώσεις της περιοχής απέστειλαν σχετική επιστολή στην Επίτροπο που είναι αρμόδια για το περιβάλλον, ζητώ από την Επιτροπή να με ενημερώσει σχετικά με τη θέση της ως προς το όλο θέμα.

Απάντηση της κας Wallström εξ ονόματος της Επιτροπής

(23 Σεπτεμβρίου 2003)

Το υπό εξέταση έργο κατασκευής εργοστασίου αποτέλεσε αντικείμενο αρκετών αιτήσεων παροχής πληροφοριών και καταγγελιών προς την Επιτροπή, οι οποίες καταχωρήθηκαν με τους αριθμούς 2003/4425, 2003/4557 και 2003/4558.

Σύμφωνα με τις πληροφορίες που περιλαμβάνονται στις εν λόγω καταγγελίες, το έργο φαίνεται να μπορεί να περιληφθεί στο παράρτημα Π, σημείο 4 ε) της οδηγίας 85/337/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 27ης Ιουνίου 1985, σχετικά με την εκτίμηση των επιπτώσεων ορισμένων δημοσίων και ιδιωτικών έργων στο περιβάλλον (1), όπως τροποποιήθηκε από την οδηγία 97/11/ΕΚ του Συμβουλίου, της 3ης Μαρτίου 1997 (2), το οποίο αναφέρεται «στις εγκαταστάσεις επιφανειακής κατεργασίας μετάλλων και πλαστικών υλών με ηλεκτρολυτικές ή χημικές διεργασίες». Σύμφωνα με το άρθρο 4 παράγραφος 2 της εν λόγω οδηγίας, τα κράτη μέλη αποφασίζουν, για τα έργα που απαριθμούνται στο παράρτημα Π, μετά από κατά περίπτωση εξέταση, ή βάσει κατωτάτων ορίων ή κριτηρίων που καθορίζει το κράτος μέλος, κατά πόσον το έργο θα υποβληθεί σε εκτίμηση σύμφωνα με τα άρθρα 5 έως 10. Μεταξύ των κριτηρίων επιλογής για την κατά περίπτωση εξέταση ή τον καθορισμό κατώτατων ορίων ή κριτηρίων, το παράρτημα III της οδηγίας αναφέρει κυρίως τις πυκνοκατοικημένες περιοχές και τις προστατευόμενες περιοχές βάσει των οδηγιών 79/409/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 2ας Απριλίου 1979, σχετικά με την διατήρηση των αγρίων πτηνών (3) και 92/43/ΕΟΚ, της 21ης Μαΐου 1992, σχετικά με την διατήρηση των φυσικών ενδιαιτημάτων καθώς και της άγριας χλωρίδας και πανίδας (4).

Σύμφωνα με τις πληροφορίες που περιλαμβάνονται στις καταγγελίες, το έργο φαίνεται πιθανόν να θίγει έναν τόπο κοινοτικής σημασίας που προτείνει η Πορτογαλία δυνάμει του άρθρου 4 της οδηγίας 92/43/ΕΟΚ — την τοποθεσία de Rio Lima. Σύμφωνα με το άρθρο 6 παράγραφος 3 της τελευταίας αυτής οδηγίας, κάθε έργο μη άμεσα συνδεόμενο ή αναγκαίο για τη διαχείριση του τόπου, το οποίο όμως είναι δυνατόν να επηρεάζει σημαντικά τον εν λόγω, εκτιμάται δεόντως ως προς τις επιπτώσεις του στον τόπο, λαμβανομένων υπόψη των στόχων διατήρησής του.

Τέλος, το έργο φαίνεται να μπορεί να συμπεριληφθεί επίσης στο σημείο 2.6 του παραρτήματος Ι της οδηγίας 96/61/ΕΚ του Συμβουλίου, της 24ης Σεπτεμβρίου 1996, σχετικά με την ολοκληρωμένη πρόληψη και μείωση της ρύπανσης (5), το οποίο αναφέρεται στις «εγκαταστάσεις επιφανειακής επεξεργασίας μετάλλων και πλαστικών υλών με ηλεκτρολυτικές ή χημικές διεργασίες, εφόσον ο όγκος των κάδων που χρησιμοποιούνται για την επεξεργασία δεν υπερβαίνει τα 30 κυβικά μέτρα». Όπως ορίζεται στο άρθρο 1, η εν λόγω οδηγία προβλέπει μέτρα αποφυγής και, όταν αυτό δεν είναι δυνατόν, μείωσης των εκπομπών από τις ανωτέρω δραστηριότητες στην ατμόσφαιρα, το νερό και το έδαφος και μέτρα για τα απόβλητα, ώστε να επιτευχθεί υψηλό επίπεδο προστασίας του περιβάλλοντος στο σύνολό του, με την επιφύλαξη της οδηγίας 85/337/ΕΟΚ και των άλλων σχετικών κοινοτικών απαιτήσεων.

Βάσει των ανωτέρω, και μετά από ανάλυση των στοιχείων που περιέχονται στις πληροφορίες που παρασχέθηκαν, η Επιτροπή θεώρησε αναγκαίο να επιστήσει την προσοχή και να ζητήσει επεξηγήσεις από τις πορτογαλικές αρχές σχετικά με το έργο κατασκευής του εν λόγω εργοστασίου, ιδιαίτερα όσον αφορά το κατά πόσον το έργο αυτό έχει αποτελέσει αντικείμενο κατάλληλης εκτίμησης των περιβαλλοντικών επιπτώσεων και των μέτρων που προβλέπονται στις ανωτέρω διατάξεις.

(1) EE L 175 της 5.7.1985.

(2) EE L 73 της 14.3.1997.

(3) EE L 103 της 25.4.1979.

(4) EE L 206 της 22.7.1992.

(5) EE L 257 της 10.10.1996.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/152

(2004/C 65 E/168)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-2438/03

υποβολή: Ilda Figueiredo (GUE/NGL) προς την Επιτροπή

(22 Ιουλίου 2003)

Θέμα: Κατάργηση της θεώρησης διαβατηρίων για τις μετακινήσεις υπηκόων τρίτων χορών που διαμένουν νομίμως στην Ελβετία

Το Συνδικάτο Βιομηχανίας και Οικοδομικών επιχειρήσεων της Ελβετίας και το Ελβετικό Φόρουμ για την ένταξη των μεταναστών επιμένουν στην ανάγκη κατάργησης της θεώρησης διαβατηρίων για τους προερχόμενους από κράτος μη μέλος της Ένωσης μετανάστες οι οποίοι διαμένουν στην εν λόγω χώρα.

Μισό εκατομμύριο περίπου κάτοικοι Ελβετίας, προερχόμενοι από χώρες μη μέλη της ευρωπαϊκής Ένωσης, κάθε φορά που επιθυμούν να μεταβούν στη χώρα τους ή να ταξιδέψουν σε ένα κράτος του χώρου του Σένγκεν εξακολουθούν να είναι αναγκασμένοι να λαμβάνουν θεώρηση του διαβατηρίου τους, όπερ στοιχίζει χρόνο και χρήμα.

Για τον λόγο αυτό ζητώ από την Επιτροπή να με ενημερώσει σχετικά με τα μέτρα που προτίθεται να λάβει, προς την κατεύθυνση των μέτρων αμοιβαιότητας.

Σε συνέχεια των προηγούμενων και εν μέρει επιλυθέντων ζητημάτων που έχουν σχέση με την κατάργηση της υποχρέωσης θεώρησης του διαβατηρίου για τους κατοίκους Ελβετίας, οι οποίοι προέρχονται από χώρες μη μέλη της 'Ευρωπαϊκής Ένωσης, λαμβάνοντας υπόψη ότι η Ελβετία ήδη τον Αύγουστο του 2000 κατήργησε την υποχρέωση θεώρησης διαβατηρίου για τους υπηκόους τρίτων χωρών, οι οποίοι διαμένουν νομίμως στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Απάντηση του κ. Vitorino εξ ονόματος της Επιτροπής

(3 Σεπτεμβρίου 2003)

Η προσοχή της Επιτροπής έχει ήδη επισταθεί (1) στην κατάσταση των υπηκόων τρίτων χωρών οι οποίοι διαμένουν στην Ελβετία και, λόγω της εθνικότητάς τους (2), υπόκεινται στην υποχρέωση θεώρησης για να μεταβούν σε ένα κράτος Σένγκεν, ή ακόμα και για να διέλθουν απλώς μέσω ενός κράτους Σένγκεν με σκοπό να μεταβούν στη χώρα καταγωγής τους.

Αυτό το ζήτημα έχει εξεταστεί από την αρμόδια ομάδα του Συμβουλίου, την ομάδα «θεώρησης», η οποία κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το υφιστάμενο κεκτημένο Σένγκεν δεν αντιτίθεται στη δυνατότητα έκδοσης σε αυτά τα άτομα θεωρήσεων για πολλαπλές διελεύσεις με ισχύ μακράς διαρκείας. Οι προξενικές αρχές των κρατών μελών έχουν πληροφορηθεί σχετικά με αυτή τη δυνατότητα η οποία, όπως αναγνωρίζει το Αξιότιμο Μέλος του Κοινοβουλίου, αποτελεί μια πρώτη βελτίωση, δεδομένου ότι συμβάλλει στη μείωση του αριθμού των μετακινήσεων στα προξενεία για αιτήσεις θεωρήσεων.

Κατά τα άλλα, η Επιτροπή εξακολουθεί να προβληματίζεται για την εξεύρεση μιας λύσης η οποία θα επέτρεπε να απαλλάσσονται οι υπήκοοι τρίτων χωρών οι οποίοι είναι κάτοχοι αδειών παραμονής στην Ελβετία από την υποχρέωση θεώρησης για τη διέλευση μέσω των κρατών Σένγκεν, ή ακόμα και για την εκεί παραμονή τους επί βραχύ χρονικό διάστημα. Πάντως, για να επιτευχθεί μια τέτοια λύση θα χρειαστεί να τροποποιηθεί το κεκτημένο του Σένγκεν.

(1) Γραπτή ερώτηση Ε-0557/02 των κ.κ. Imbeni και Pittella, EE C 229 Ε της 26.9.2002.

(2) Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 539/2001 του Συμβουλίου της 15ης Μαρτίου 2001 περί του καταλόγου τρίτων χωρών oι υπήκοοι των οποίων υπόκεινται στην υποχρέωση θεώρησης για τη διέλευση των εξωτερικών συνόρων των κρατών μελών, και του καταλόγου των τρίτων χωρών οι υπήκοοι των οποίων απαλλάσσονται από την υποχρέωση αυτή, ΕΕ L 81 της 21.3.2001.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/153

(2004/C 65 E/169)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ρ-2439/03

υποβολή: Hiltrud Breyer (Verts/ALE) προς την Επιτροπή

(16 Ιουλίου 2003)

Θέμα: Κίνδυνοι για την υγεία που προκαλούνται από καύσιμα στρατιωτικής χρήσης

Σε στρατιωτικές εγκαταστάσεις και αγωγούς πετρελαίου στρατιωτικής χρήσης σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση χρησιμοποιείται σε μεγάλες ποσότητες το καύσιμο αεροσκαφών Jet-Propellant 8 (JP-8) ως προς το οποίο υπάρχουν υπόνοιες ότι συνιστά κίνδυνο για την υγεία (βλ. λ.χ. «New Scientists» της 13.6.2001).

Μπορεί να απαντήσει η Επιτροπή:

1.	Δεν πιστεύει η Επιτροπή ότι, σύμφωνα με την οδηγία για την ενημέρωση σε θέματα περιβάλλοντος, δικαιούται ο πληθυσμός να λαμβάνει πληροφορίες σχετικά με πιθανούς κινδύνους, εφόσον στην περίπτωση αυτή δεν χρειάζεται να αποκαλυφθούν βιομηχανικά μυστικά;

2.	Γνωρίζει η Επιτροπή τι πρόσθετες ουσίες περιέχει το JP-8 καθώς και τη σύνθεσή του και την ακριβή συγκέντρωση χημικών ουσιών; Περιέχει επίσης ή διοχετεύει στην ατμόσφαιρα 1,2 — διπρομεθάνιο;

3.	Τι επιπτώσεις έχει στην υγεία το JP-8 ιδίως μέσω καυσαερίων, αεροζόλ και ατμών; Σε ποιες έρευνες και δοκιμές βασίζονται τα πορίσματα αυτά;

4.	Περιέχει το JP-8 συστατικά τα οποία υπόκεινται σε αυστηρότερες οριακές τιμές κατά τη μη στρατιωτική χρήση ή απαγορεύονται σε ευρεία κλίμακα;

5.	Πώς προστατεύονται από τους κινδύνους που συνεπάγεται το JP-8 οι απασχολούμενοι στους αερολιμένες και οι κάτοικοι των γύρω περιοχών; Τι μέτρα προστασίας λαμβάνονται ή προγραμματίζεται να ληφθούν;

Απάντηση της κας Wallström εξ ονόματος της Επιτροπής

(11 Σεπτεμβρίου 2003)

Το άρθρο 296 παράγραφος 1 σημείο β) της Συνθήκης ΕΚ θεσπίζει ρήτρα εξαίρεσης, δυνάμει της οποίας τα κράτη μέλη δύνανται να λαμβάνουν τα μέτρα που θεωρούν αναγκαία για την προστασία οικείων ουσιωδών συμφερόντων ασφαλείας, που αφορούν την παραγωγή ή εμπορία όπλων, πυρομαχικών και πολεμικού υλικού.

Κατά τρόπο συστηματικό, το άρθρο 296 έτυχε ευρείας ερμηνείας από τα κράτη μέλη, τα οποία επιθυμούσαν να διατηρήσουν υπό αυστηρό εθνικό έλεγχο όλες τις πτυχές της παραγωγής και εμπορίας αμυντικού υλικού, αποκλείοντας, κατ'αυτό τον τρόπο, τον στρατιωτικό τομέα από την εφαρμογή των διατάξεων της Συνθήκης ΕΚ.

Πλην όμως, η νομολογία (1) του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου δίνει μία περιοριστικότερη ερμηνεία της ως άνω ρήτρας παρέκκλισης:

—	τα κράτη μέλη δεν δύνανται να εκφράσουν «επιφύλαξη κυριαρχικών δικαιωμάτων» κατά την έννοια του δημόσιου διεθνούς δικαίου και δεν έχουν διακριτικές εξουσίες κρίσεως,

—	το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο έχει την εξουσία να παρακολουθεί τη χρήση της έννοιας της προστασίας των ουσιωδών συμφερόντων ασφαλείας (από πλευράς αναγκαιότητας, καταλληλότητας και αναλογικότητας),

—	το άρθρο 296 δεν περιορίζει τις εξουσίες της Κοινότητας ratione materiae.

Η νομολογία επιβεβαιώθηκε από πρόσφατη απόφαση (2) του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, η οποία αναφέρεται ειδικά στο άρθρο 296.

Βάσει των ανωτέρω, η Επιτροπή είναι σε θέση να παράσχει τις ακόλουθες πληροφορίες σε απάντηση των ερωτημάτων που έθεσε το Αξιότιμο Μέλος του Κοινοβουλίου:

Το άρθρο 7 της οδηγίας 90/313/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 7ης Ιουνίου 1990 σχετικά με την ελεύθερη πληροφόρηση για θέματα περιβάλλοντος (3) επιβάλλει στα κράτη μέλη την εξασφάλιση της γενικής πληροφόρησης του κοινού για την κατάσταση του περιβάλλοντος. Από τις αρχές του 2005 και μετά, η διάταξη αυτή θα αντικατασταθεί από λεπτομερέστερες διατάξεις για την ενεργό διάδοση περιβαλλοντικών πληροφοριών, όπως ορίζεται στο άρθρο 7 της οδηγίας 2003/4/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 28ης Ιανουαρίου 2003 (4).

Ωστόσο, και οι δύο οδηγίες ορίζουν ότι τα κράτη μέλη δύνανται να αρνηθούν την πρόσβαση σε πληροφορίες, εφόσον η κοινοποίησή τους θα έβλαπτε την εθνική άμυνα. Στις περιπτώσεις αυτές, τα κράτη μέλη δεν υποχρεούνται, επίσης, να προβαίνουν στην ενεργό διάδοση πληροφοριών.

2.-3.

Η Επιτροπή δεν γνωρίζει τη σύνθεση του JP-8, ή των προσθέτων του. Σε περίπτωση που περιέχει 1,2-διβρωμοαιθάνιο, θα πρέπει να σημειωθεί ότι η εν λόγω ουσία κατατάσσεται στις καρκινογόνες της εναρμονισμένης ταξινόμησης (κατηγορία 2· κατ'αυτό τον τρόπο, συμπεραίνεται ότι είναι σε θέση να προκαλέσει καρκίνο στον άνθρωπο)· είναι τοξική δι'εισπνοής, σε επαφή με το δέρμα και εφόσον αποτελέσει το αντικείμενο κατάποσης, είναι ερεθιστική για τους οφθαλμούς, το αναπνευστικό σύστημα και το δέρμα, και είναι τοξική για τους υδατικούς οργανισμούς, ενώ δύναται να προκαλέσει μακροπρόθεσμες ανεπιθύμητες επιδράσεις στο υδατικό περιβάλλον. Η καύση JP-8 ενδέχεται να παραγάγει εντελώς διαφορετικές ουσίες απ'ό,τι το 1,2-διβρωμοαιθάνιο, οι οποίες ενδέχεται να είναι περισσότερο ή λιγότερο τοξικές. Οι επιστήμονες παρατηρούν τέτοιες επιδράσεις όταν μελετούν τη «χημεία της φλόγας». Ωστόσο, η Επιτροπή δεν έχει πληροφορίες επ'αυτού.

Η οδηγία 89/391/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 12ης Ιουνίου 1989 σχετικά με την εφαρμογή μέτρων για την προώθηση της βελτίωσης της ασφάλειας και της υγείας των εργαζομένων κατά την εργασία (5) ορίζει ότι, στο πλαίσιο των ευθυνών του, ο εργοδότης οφείλει να λαμβάνει τα μέτρα που είναι αναγκαία για την ασφάλεια και την προστασία της υγείας των εργαζομένων. Κατά συνέπεια, ο εργοδότης πρέπει να διαθέτει μελέτη των κινδύνων για την ασφάλεια και την υγεία στην εργασία, να αποφασίζει για τα ληπτέα προστατευτικά μέτρα και, εφόσον χρειαστεί, για τον χρησιμοποιητέο προστατευτικό εξοπλισμό. Οι υποχρεώσεις αυτές ορίζονται περαιτέρω στην 98/24/ΕΚ του Συμβουλίου της 7ης Απριλίου 1998 (6) για την προστασία της υγείας και ασφάλειας των εργαζομένων κατά την εργασία από κινδύνους οφειλόμενους σε χημικούς παράγοντες και στην οδηγία 90/394/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 28ης Ιουνίου 1990 (7) σχετικά με την προστασία των εργαζομένων από τους κινδύνους που συνδέονται με την έκθεση σε καρκινογόνους παράγοντες κατά την εργασία.

Επί του παρόντος, δεν υφίσταται ευρωπαϊκή οριακή τιμή για την έκθεση στο 1,2- διβρωμοαιθάνιο κατά την εργασία.

5.	Η Επιτροπή δεν έχει πληροφορίες για τυχόν μέτρα προφύλαξης και προστασίας που λαμβάνονται εντός ή πέριξ των στρατιωτικών εγκαταστάσεων.

(1) Υπόθεση 222/84 Johnston/Chief Constable [της 15ης Μαΐου 1986].

(2) Υπόθεση 414/97 Επιτροπή Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων V Βασίλειο Ισπανίας [της 16ης Σεπτεμβρίου 1999].

(3) EE L 158 της 23.6.1990.

(4) ΕΕ L 41 της 14.2.2003.

(5) EE L 183 της 29.6.1989.

(6) EE L 131 της 5.5.1998.

(7) EE L 196 της 26.7.1990.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/155

(2004/C 65 E/170)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-2443/03

υποβολή: Geoffrey Van Orden (PPE-DE) προς την Επιτροπή

(22 Ιουλίου 2003)

Θέμα: Αρπακτικά θαλάσσια πτηνά

Μερικά θαλάσσια πτηνά, όπως ο κορμοράνος, έχουν καταστροφικές επιδράσεις στην αλίευση ψαριών του γλυκού νερού στα ποτάμια και τις λιμνοθάλασσες των χωρών της ΕΕ.

Προκύπτουν ακόμη βλαβερές επιπτώσεις στην τροφική αλυσίδα, καθώς οι αρνητικές συνέπειες επεκτείνονται σε πολλά είδη πτηνών και μεγάλων ψαριών.

Προστατεύονται με οποιονδήποτε τρόπο από τη νομοθεσία της ΕΕ τα αρπακτικά θαλάσσια πτηνά, όπως ο κορμοράνος, ή μήπως οι εθνικές αρχές έχουν την εξουσία να προβαίνουν στην απομάκρυνση και εξόντωση τέτοιων πτηνών, όπου και όποτε αυτό κριθεί απαραίτητο;

Απάντηση της κας Wallström εξ ονόματος της Επιτροπής

(23 Σεπτεμβρίου 2003)

Το Αξιότιμο Μέλος του Κοινοβουλίου εκφράζει την ανησυχία του για τις αρνητικές επιπτώσεις που έχουν ορισμένα είδη αρπακτικών θαλάσσιων πτηνών, όπως είναι ο κορμοράνος, στα ψάρια του γλυκού νερού στους ποταμούς και λιμνοθάλασσες της Ένωσης.

Εις ό,τι αφορά το καθεστώς προστασίας των εν λόγω πτηνών, η Επιτροπή θα ήθελε να υπογραμμίσει ότι, όπως όλα τα είδη άγριων πτηνών, ο κορμοράνος καλύπτεται από το γενικό σύστημα προστασίας της περί πτηνών Οδηγίας (1). Τα κράτη μέλη δύνανται να παρεκκλίνουν από την απαγόρευση της εκ προθέσεως φόνου η σύλληψης με οιαδήποτε μέθοδο, από την απαγόρευση της εκ προθέσεως καταστροφής ή βλάβης φωλεών και αυγών ή από την αφαίρεση φωλεών τους, σύμφωνα με το σύστημα παρεκκλίσεως της περί πτηνών Οδηγίας (άρθρο 9).

Όταν η περί πτηνών Οδηγία εκδόθηκε, το 1979, το ηπειρωτικό υποείδος του κορμοράνου, Phalacrocorax carbo sinensis, θεωρήθηκε ως απειλούμενο με εξαφάνιση και, ως εκ τούτου, ενεγράφη στο παράρτημα Ι της Οδηγίας ως είδος που υπόκειται σε ειδικά μέτρα διατήρησης όσον αφορά το ενδιαίτημά του, συμπεριλαμβανομένης της προστασίας των τόπων.

Ωστόσο, ο πληθυσμός του εν λόγω είδους αυξήθηκε σημαντικά και το είδος θεωρείται τώρα ως ευρισκόμενο σε ευνοϊκή κατάσταση από πλευράς διατηρήσεως. Μετά τις εξελίξεις αυτές, η Επιτροπή, αφού διαβουλεύθηκε με τα κράτη μέλη, διέγραψε τον κορμοράνο από το παράρτημα Ι της Οδηγίας.

Η Επιτροπή έχει συνείδηση του γεγονότος ότι υπάρχει αντικειμενική σύγκρουση συμφερόντων μεταξύ αλιέων και κορμοράνων σε ορισμένες περιοχές της Ένωσης και συμφώνησε με τα κράτη μέλη ότι οι σχετικές με τις παρεκκλίσεις διατάξεις της οδηγίας περί πτηνών μπορούν να εφαρμοστούν πλήρως προκειμένου να αποφευχθεί η σοβαρή βλάβη που προκαλούν οι κορμοράνοι, όταν αυτό δικαιολογείται και όταν δεν υπάρχει άλλη, ικανοποιητική, λύση.

Αφότου διεγράφη ο κορμοράνος από το Παράρτημα Ι της περί πτηνών Οδηγίας, το 1997, η Επιτροπή εξακολούθησε να παρακολουθεί την κατάσταση και να μελετά το ζήτημα σε συνεργασία με τις αρχές των κρατών μελών που είναι αρμόδιες για την εφαρμογή της περί πτηνών Οδηγίας. Από τις τελευταίες συζητήσεις κατά τη συνεδρίαση της επιτροπής Omis για την περί πτηνών Οδηγία, η οποία πραγματοποιήθηκε στις 26 Ιουνίου 2003, φαίνεται ότι οι τρέχοντες πληθυσμοί είναι σχετικά σταθεροί στην Ευρώπη και δεν υπάρχει συμφωνία για την ανάγκη ανάπτυξης διεθνούς συνεργασίας για τη διαχείριση των πληθυσμών του είδους.

Τέλος, διεξάγεται έρευνα σε διάφορα κράτη μέλη και σε ευρωπαϊκό επίπεδο (π.χ. «περιορισμός της αντίθεσης κορμοράνων και αλιείας σε πανευρωπαϊκή κλίμακα: Redcafe», η οποία χρηματοδοτείται υπό το 5ο Πρόγραμμα Πλαίσιο Έρευνας και Τεχνολογικής Ανάπτυξης) σχετικά με την ανάπτυξη βελτιωμένων μεθόδων αντιμετώπισης του προβλήματος των βλαβών που προκαλούν οι κορμοράνοι στην αλιεία.

(1) Οδηγία 79/409/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 2ας Απριλίου 1979 περί της διατηρήσεως των αγρίων πτηνών, ΕΕ L 103 της 25.4.1979.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/156

(2004/C 65 E/171)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-2453/03

υποβολή: Erik Meijer (GUE/NGL) προς την Επιτροπή

(23 Ιουλίου 2003)

Θέμα: Eurostat: ημερομηνία της πρώτης διαπιστωθείσας απάτης και απλή δυνατότητα εξέτασης των συμβάσεων με εταιρείες, καθώς και ποσά για την κάθε επιχείρηση

Από πότε η Επιτροπή γνώριζε για τις επαφές της Eurostat με εταιρείες αμφίβολης φήμης, την εισροή μέσω αδήλων πόρων σημαντικών ποσών (στο μεταξύ τουλάχιστον 900 000 ευρώ) για την πώληση στατιστικών στοιχείων μέσω «datashops» και τη δυνατότητα ορισμένων υπαλλήλων να διαθέτουν τέτοιους πόρους; Η Επιτροπή ήταν ενήμερη από το 1997, το 1999 ή μόλις το 2001; Συμμερίζεται η Επιτροπή τη γνώμη μου σύμφωνα με την οποία η εσωτερική της αλληλογραφία, και συγκεκριμένα οι επιστολές ESTAT/G-0/CD/sb/000347 και PRODI(2000)A/291246.--/1, δημιουργούν την εντύπωση ότι ο Πρόεδρος Prodi τελούσε εν γνώσει των ανωτέρω πριν από την ημερομηνία που παραδέχεται προς το παρόν η Επιτροπή;

Γνωρίζει η Επιτροπή ότι στις παρατυπίες που αφορούν συμβάσεις της Eurostat εμπλέκονται πολλές εταιρίες, μεταξύ των οποίων οι Worldsystems, Eurocost, Eurogramme, TES, GIM, DEBA, Planistat και CESD, και ότι στην περίπτωση αυτή πρόκειται για ακόμη μεγαλύτερα ποσά; Γνωρίζει η Επιτροπή ότι αρκεί να πατήσει κανείς ένα πλήκτρο του συστήματος εσωτερικής λογιστικής «Sincom» για να διαπιστώσει επακριβώς σε ποια χρονική περίοδο οι εταιρείες αυτές συνήψαν συμβάσεις με την Eurostat και για ποια ποσά; Είναι η Επιτροπή διατεθειμένη να παράσχει τα στοιχεία αυτά σε μένα και σε άλλους ευρωβουλευτές;

Απάντηση του κ. Solbes Mira Εξ ονόματος της Επιτροπής

(22 Σεπτεμβρίου 2003)

Η Επιτροπή απάντησε σε αυτά τα ερωτήματα στη διάρκεια των ακροάσεων της επιτροπής ελέγχου του προϋπολογισμού Cocobu και ειδικότερα στις ακροάσεις της 17ης και 30ης Ιουνίου 2003. Αμέσως μόλις της κοινοποιήθηκαν οι πληροφορίες, η Επιτροπή έλαβε τα κατάλληλα μέτρα. Συνεπώς, η Επιτροπή παραπέμπει τον κ. βουλευτή στις αποφάσεις της Επιτροπής της 9ης και 23ης Ιουλίου 2003.

Το ηλεκτρονικό μήνυμα προς τον πρόεδρο στις 13 Νοεμβρίου 2000, στο οποίο αναφέρεται ο κ. βουλευτής, είχε συνταχθεί σε έναν γενικό τόνο πολεμικής, ενώ παράλληλα δεν ήταν σαφές ως προς το συγκεκριμένο επιχειρησιακό θέμα. Ο συντάκτης αναφερόταν σε γενικά θέματα, όπως για παράδειγμα στη σύγκριση του θάρρους ορισμένων μελών της Επιτροπής και σημαντικών προσωπικοτήτων (Monnet, Shumann) και συγχρόνως διατύπωνε συχνά δυσνόητες παρατηρήσεις. Εν συντομία, ήταν δύσκολο για κάθε μη μυημένο αναγνώστη να κατανοήσει το πραγματικό θέμα του εν λόγω μηνύματος. Σύμφωνα με την πρακτική σε τέτοιες περιπτώσεις, αυτή η επιστολή εστάλη απευθείας στην αρμόδια υπηρεσία (εν προκειμένω στη Eurostat) για να δοθεί η «κατάλληλη συνέχεια». Αυτή η υπηρεσία ασχολήθηκε με την «επιχειρησιακή» πτυχή του εγγράφου, δηλαδή το ενδιαφέρον που εκδήλωσε ο συντάκτης για την ενδεχόμενη δημοσίευση έκθεσης εσωτερικού λογιστικού ελέγχου για την Eurocost. Η απάντηση που δόθηκε περιέγραφε τα δεδομένα του φακέλου εκείνη τη χρονική στιγμή, δηλαδή ότι η εν λόγω έκθεση είχε διαβιβαστεί στις αρμόδιες υπηρεσίες, οι οποίες τήρησαν τους κανόνες εμπιστευτικότητας που ισχύουν σε τέτοιες περιπτώσεις.

Στις 11 Ιουνίου 2003 η Επιτροπή έδωσε εντολή στην Υπηρεσία Εσωτερικού Λογιστικού Ελέγχου (SIA) να διενεργήσει έλεγχο των συμβάσεων της Eurostat. Στις 9 Ιουλίου 2003 η Επιτροπή έλαβε μια πρώτη ενδιάμεση έκθεση από την Υπηρεσία Εσωτερικού Λογιστικού Ελέγχου (IAS) και μια ανάλυση από τη ΓΔ Προϋπολογισμού των εκθέσεων λογιστικού ελέγχου που έχουν καταρτίσει οι Μονάδες Εσωτερικού Ελέγχου για τη Eurostat. Ελήφθησαν συνεπώς αποφάσεις, οι οποίες κοινοποιήθηκαν στο Κοινοβούλιο. Ειδικότερα, συστήθηκε μια ειδική ομάδα δράσης υπό την εποπτεία του Διευθυντή της Υπηρεσίας Καταπολέμησης της Απάτης (OLAF). Σύμφωνα με απόφαση της Επιτροπής της 23ης Ιουλίου 2003, η αποστολή της ομάδας δράσης Eurostat (TFES) είναι να προετοιμάσει έκθεση για την Ευρωπαϊκή Επιτροπή όσον αφορά τις διάφορες διοικητικές πτυχές των φακέλων της Eurostat. Συνεχίζεται το έργο τόσο της TFES όσο και της IAS. Η Επιτροπή έχει δηλώσει την πρόθεσή της να ενημερώνει τακτικά το Κοινοβούλιο για αυτά τα θέματα.

Στο πλαίσιο της διαδικασίας απαλλαγής του 2001, η Επιτροπή έχει ήδη δηλώσει ότι αναπτύσσει μια κεντρική βάση δεδομένων για τις συμβάσεις. Οι πληροφορίες που ζητά ο κ. βουλευτής πρέπει να ζητηθούν μέσω της εφαρμογής για την αποθήκευση δεδομένων, η οποία παρέχει δεδομένα για τις δημοσιονομικές πιστώσεις που έχουν δεσμευτεί για τα τρίτα μέρη. Σε απαντήσεις προς άλλες πρόσφατες ερωτήσεις βουλευτών, η Επιτροπή έχει ήδη δώσει λεπτομερείς πληροφορίες για τις δεσμεύσεις που έχει αναλάβει για τις εταιρίες που αναφέρει ο κ. βουλευτής καθώς και τις πληρωμές στις οποίες έχει προβεί.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/157

(2004/C 65 E/172)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-2458/03

υποβολή: Concepció Ferrer (PPE-DE) προς την Επιτροπή

(23 Ιουλίου 2003)

Θέμα: Σιδηροδρομικό δίκτυο μεγάλης ταχύτητας στη νότια Ευρώπη

Δεδομένης της μεγάλης σημασίας που έχει για την οικονομία του νότιου τμήματος της Ευρώπης ο άξονας Τζένοβα-Μασαλία-Βαρκελώνη-Βαλένθια, αφ' ενός και Λισαβόνα-Μαδρίτη-Βαρκελώνη-Λυών-Παρίσι, αφ' ετέρου· Επισημαίνοντας τις συνεχείς καθυστερήσεις που παρατηρούνται στην κατασκευή της γραμμής Μαδρίτη-Λέιδα, η οποία θα έπρεπε να είχε εγκαινιασθεί περί τα τέλη του 2002, πράγμα που δεν έχει συμβεί ακόμη, και η οποία είναι βασικό τμήμα της γραμμής μεγάλης ταχύτητας Μαδρίτη-Βαρκελώνη-γαλλικά σύνορα· Επισημαίνοντας επί πλέον το μικρό ενδιαφέρον που επιδεικνύει η γαλλική κυβέρνηση για την μετατροπή σε γραμμή μεγάλης ταχύτητας το τμήμα Νιμ-ισπανικά σύνορα: ποια μέτρα σκοπεύει να λάβει η Επιτροπή προκειμένου να εξασφαλισθεί, κατά την επιταγή των Συνθηκών, η ανάπτυξη του διευρωπαϊκού αυτού δικτύου;

Απάντηση της κας de Palacio εξ ονόματος της Επιτροπής

(12 Σεπτεμβρίου 2003)

Η Επιτροπή συμβάλλει, στο πλαίσιο του προϋπολογισμού των διευρωπαϊκών δικτύων μεταφοράς (ΔΕΔ-Μ), στη χρηματοδότηση των μελετών και εργασιών, προκειμένου να αυξηθεί η χωρητικότητα της υφιστάμενης γραμμής Perpignan-Nîmes, ούτως ώστε να αντιμετωπιστεί η αύξηση της κίνησης ως αποτέλεσμα της θέσης σε λειτουργία της νέας γραμμής Figueras-Perpignan (προβλέπεται για τον χρονικό ορίζοντα 2008-2009).

Επίσης, συμβάλλει — πάντοτε στο πλαίσιο του προϋπολογισμού ΔΕΔ-Μ — στις προκαταρκτικές μελέτες για την υλοποίηση μιας εντελώς νέας υποδομής μεταξύ της ισπανικής μεθορίου και της Nîmes, της οποίας η θέση σε λειτουργία αναμένεται να κλιμακωθεί μεταξύ του 2010 και του 2015, ανάλογα με τον βαθμό κορεσμού κάθε σκέλους της γραμμής

Εάν το έργο παρουσιάζει, όντως, κάποια καθυστέρηση σε σχέση με το αρχικό χρονοδιάγραμμα που προέβλεπε τη θέση σε λειτουργία του συνόλου της γραμμής, μέχρι το έτος 2010 — και η Επιτροπή δεν μπορεί παρά να εκφράσει τη λύπη της για το γεγονός αυτό — πρέπει να υπογραμμιστεί ότι η υλοποίηση των εν λόγω έργων ανήκει στην αποκλειστική αρμοδιότητα των κρατών μελών. Στο πλαίσιο των ομάδων εργασίας υψηλού επιπέδου, των οποίων προΐσταται ο κ. Μ. Karel Van Miert, η Επιτροπή ζήτησε (και απέσπασε) ισχυρές δεσμεύσεις εκ μέρους των γαλλικών αρχών για την τήρηση των προαναφερθεισών προθεσμιών.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/158

(2004/C 65 E/173)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-2459/03

υποβολή: Concepció Ferrer (PPE-DE) προς την Επιτροπή

(23 Ιουλίου 2003)

Θέμα: Σιδηροδρομικό δίκτυο στη νότια Ευρώπη

Σύμφωνα με πρόσφατες μελέτες, το ποσοστό εμπορευμάτων που μεταφέρονται μέσω του ευρωπαϊκού σιδηροδρομικού δικτύου μειώθηκε από 21 % σε 8,1 % κατά τα τελευταία 30 έτη (1970-2000). Ο τομέας που ωφελήθηκε από την μείωση αυτή ήταν οι οδικές μεταφορές, που προσφέρει κάποια πλεονεκτήματα εν σχέσει προς τους σιδηροδρόμους, και συγκεκριμένα μεγαλύτερη ευκολία πρόσβασης στον προορισμό.

Στα άρθρα 154 και 155 της Συνθήκης ΕΕ ορίζεται πράγματι ότι η Κοινότητα έχει την υποχρέωση να συμβάλει στη δημιουργία και την ανάπτυξη των διευρωπαϊκών δικτύων στον τομέα των μεταφορών.

Λαμβάνοντας υπόψη ότι ο σιδηρόδρομος είναι, και με μεγάλη διαφορά, το μεταφορικό μέσο που σέβεται περισσότερο το περιβάλλον, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεσμεύθηκε να αναζωογονήσει τις σιδηροδρομικές μεταφορές στο πλαίσιο της κοινής πολιτικής μεταφορών της ΕΕ.

Ποια μέτρα λαμβάνονται για την εξασφάλιση της μεταφοράς των εμπορευμάτων μέσω των Πυρηναίων;

Ποια μέτρα λαμβάνονται ώστε η εν λόγω διέλευση μέσω των Πυρηναίων να είναι ταυτοχρόνως ανταγωνιστική προς τις άλλες μορφές μεταφοράς εμπορευμάτων και δη τις οδικές μεταφορές;

Απάντηση της κας de Palacio Εξ ονόματος της Επιτροπής

(12 Σεπτεμβρίου 2003)

Η ανασυγκρότηση των εμπορευματικών σιδηροδρομικών μεταφορών είναι επιτακτική για όλη την Ένωση. Αποτελεί μια από τις πρώτες προτεραιότητες της κοινής πολιτικής μεταφορών της Ένωσης. Στο πλαίσιο αυτό, η Ένωση προσπαθεί να δημιουργήσει έναν ολοκληρωμένο σιδηροδρομικό χώρο, μέσα στον οποίο οι σιδηροδρομικές μεταφορές, και ιδίως οι εμπορευματικές, θα ανακτήσουν την αποτελεσματικότητα και την ανταγωνιστικότητας τους. Οι μέχρι στιγμής πρωτοβουλίες και μέτρα της συντελούν στην ολοκλήρωση των εθνικών σιδηροδρομικών δικτύων. Η ολοκλήρωση αυτή στηρίζεται στην ανάπτυξη της διαλειτουργικότητας μεταξύ σιδηροδρομικών συστημάτων μεγάλης ταχύτητας και συμβατικών συστημάτων, η οποία αποτελεί ιδιαίτερα σημαντικό στόχο εάν ληφθούν υπόψη τα πολύ διαφορετικά χαρακτηριστικά των δικτύων της Ισπανίας και της Γαλλίας σήμερα.

Με αυτά τα δεδομένα, για να αυξηθεί η ελκυστικότητα των εμπορευματικών σιδηροδρομικών μεταφορών, η Κοινότητα συμμετέχει στη χρηματοδότηση έργων που αποβλέπουν στην αύξηση της μεταφορικής ικανότητας των γραμμών που συνδέουν μέσω των Πυρηναίων την Ιβηρική Χερσόνησο με την υπόλοιπη Ευρώπη. Συγκεκριμένα, η Κοινότητα έχει προγραμματίσει να διαθέσει χρηματοδότηση 10 % του συνολικού κόστους του έργου — από τον προϋπολογισμό των διευρωπαϊκών δικτύων μεταφορών (ΔΔ-Μ) — για την κατασκευή του τμήματος της νέας γραμμής Perpignan-Figueras, η οποία θα συνδέει τη Βαρκελώνη και την περιοχή της με το γαλλικό δίκτυο και θα έχει τυποποιημένο ευρωπαϊκό περιτύπωμα. Η νέα αυτή γραμμή, η οποία θα μπορεί να χρησιμοποιείται και από επιβατικά και από φορτηγά τρένα και αναμένεται να τεθεί σε λειτουργία το 2008-2009, θα επιτρέψει μεγάλη εξοικονόμηση χρόνου στα σύνορα διότι εκεί θα αποφεύγονται οι αλλαγές αξόνων.

Το έργο προτεραιότητας αριθ. 3 (TGV του Νότου), όπου ανήκει το τμήμα Perpignan-Figueras, αφορά ακόμη την αναπροσαρμογή της γραμμής στο γαλλικό έδαφος, μεταξύ Perpignan, Montpellier και Nîmes, της οποίας οι μελέτες επίσης συγχρηματοδοτούνται από τον προϋπολογισμό ΔΔ-Μ. Έως το 2015, προβλέπεται ότι θα κατασκευασθεί λοιπόν μια νέα γραμμή στον άξονα αυτόν, η οποία θα επιτρέψει να αποδεσμευθεί μεγάλη μεταφορική ικανότητα — ιδίως για τα φορτηγά τρένα — από την υπάρχουσα γραμμή.

Η Επιτροπή υπενθυμίζει εξάλλου ότι έχει προτείνει μεταξύ των έργων προτεραιότητας ΔΔ-Μ την κεντρική διέλευση από τα Πυρηναία και το ιβηρικό δίκτυο μεγάλης ταχύτητας. Η πρόταση αυτή έχει ήδη εγκριθεί σε πρώτη ανάγνωση από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/159

(2004/C 65 E/174)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-2468/03

υποβολή: Catherine Stihler (PSE) προς την Επιτροπή

(24 Ιουλίου 2003)

Θέμα: Καθιέρωση ψηφιακών ταχογράφων

Ο Κανονισμός (ΕΟΚ) 3820/85 (1) ορίζει τους κανόνες σχετικά με τον αποδεκτό χρόνο οδήγησης, ανάπαυσης και εργασίας των οδηγών εμπορικών οχημάτων και λεωφορείων. Ο χρόνος αυτών των οδηγών καταγράφεται και ελέγχεται από ταχογράφους σύμφωνα με τον Κανονισμό (ΕΟΚ) 3821/85 (2). Πρόσφατα εκδόθηκε ο Κανονισμός (ΕΚ) 2135/98 (3), που ανοίγει το δρόμο για την καθιέρωση ψηφιακών ταχογράφων (που καταγράφουν πάνω σε κάρτες με μνήμη), αντί των σημερινών ταχογράφων (που καταγράφουν σε καρτέλες από χαρτί).

Το Άρθρο 2, παράγραφος 1(α) του Κανονισμού 2135/98 αναφέρει:

Τα οχήματα που τίθενται για πρώτη φορά σε κυκλοφορία περισσότερο από 24 μήνες, αφότου δημοσιευτεί στην Επίσημη Εφημερίδα των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων η πράξη που θεσπίζεται δυνάμει του άρθρου 17 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 3821/85, όπως τροποποιείται από τον παρόντα κανοινσμό, οφείλουν να είναι εξοπλισμένα με συσκευή ελέγχου σύμφωνη προς τις προδιαγραφές του παραρτήματος Ι Β του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 3821/85.

Θα μπορούσε η Επιτροπή να επιβεβαιώσει οτι η πράξη στην οποία αναφέρεται αυτή η παράγραφος είναι αυτή που δημοσιεύτηκε στον Κανονισμό (ΕΚ)1360/2002, ο οποίος δημοσιεύτηκε στις 5 Αυγούστου 2002 (4);

Απάντηση της κας de Palacio εξ ονόματος της Επιτροπής

(24 Σεπτεμβρίου 2003)

Με την παρούσα η Επιτροπή επιβεβαιώνει ότι ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1360/2002 της Επιτροπής (5) αποτελεί την πράξη στην οποία παραπέμπει το άρθρο 2 παράγραφος 1, στοιχείο (α), του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2135/98 του Συμβουλίου (6).

(1) EE L 370 της 31.12.1985, σελ. 1.

(2) EE L 370 της 31.12.1985, σελ. 8.

(3) EE L 274 της 9.10.1998, σελ 1.

(4) ΕΕ L 207 της 5.8.2002, σελ. 1.

(5) Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1360/2002 της Επιτροπής, της 13ης Ιουνίου 2002, για την προσαρμογή, για έβδομη φορά, στην τεχνική πρόοδο του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 3821/85 του Συμβουλίου σχετικά με τη συσκευή ελέγχου στον τομέα των οδικών μεταφορών, ΕΕ L 207 της 5.8.2002.

(6) Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 2135/98 του Συμβουλίου της 24ης Σεπτεμβρίου 1998 για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 3821/85 σχετικά με τη συσκευή ελέγχου στον τομέα των οδικών μεταφορών και της οδηγίας 88/599/ΕΟΚ όσον αφορά την εφαρμογή των κανονισμών (ΕΟΚ) αριθ. 3820/85 και (ΕΟΚ) αριθ. 3821/85, ΕΕ L 274 της 9.10.1998.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/159

(2004/C 65 E/175)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-2473/03

υποβολή: Marie Isler Béguin (Verts/ALE), Charles Tannock (PPE-DE), Alima Boumediene-Thiery (Verts/ALE), Patsy Sörensen (Verts/ALE) και Miquel Mayol i Raynal (Verts/ALE) προς την Επιτροπή

(24 Ιουλίου 2003)

Θέμα: Συνοριακές περιοχές με κράτη εκτός διευρυμένης ΕΕ

Η τρέχουσα διαδικασία διεύρυνσης της ΕΕ προς ανατολάς, θα επιφέρει, σύντομα, μία νέα οριοθέτηση του πολιτικού, οικονομικού και κοινωνικού της συνόλου, μέσω της εναρμόνισης, της προστασίας και των ενισχύσεων που χορηγεί η ΕΕ εν όψει της μετάβασης, στα υποψήφια κράτη της Κεντρικής Ευρώπης και της Βαλτικής.

Κατά την διάρκεια των διαδοχικών διευρύνσεων της ΕΕ, αυτή η διαδικασία οικονομικής εξίσωσης επηρέασε ιδιαιτέρως τις ανατολικές συνοριακές περιοχές των κρατών μελών και Kať επέκταση των υποψηφίων χωρών, που μπόρεσαν να ωφεληθούν από προγράμματα και ειδικές ενισχύσεις που στόχευαν στην πρόληψη και την μετρίαση των ανισοτήτων και του κοινωνικοοικονομικού αντίκτυπου στο εσωτερικό των συνόρων τους. Οι δυτικές συνοριακές περιοχές των ομόρων με χώρες της διευρυμένης ΕΕ κρατών, όπως η Λευκορωσία, η Μολδαβία και η Ουκρανία, εξαρτώνται άμεσα από την οικονομία και τις ενδοπεριφερειακές συναλλαγές με τους διάφορους εταίρους των δυτικών τους συνόρων. Αυτά τα τρία κράτη της Ανατολικής Ευρώπης, που είναι άρρηκτα συνδεδεμένα με την ιστορία και την ταυτότητα της ηπείρου μας και των οποίων οι προηγούμενες κυβερνήσεις, στην περίπτωση της Μολδαβίας και της Λευκορωσίας, εξέφρασαν την επιθυμία ένταξής τους στην ΕΕ — και που παραμένει επιθυμία της ουκρανικής κυβέρνησης — εξαρτώνται άμεσα από τις επιδράσεις της διαδικασίας διεύρυνσης της Ένωσης σε όλα τα επίπεδα.

Στις 11 Φεβρουαρίου 2003, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ενέκρινε σχέδιο έκθεσης του Pedro Marset Campos με θέμα τις σχέσεις Ευρωπαϊκής Ένωσης — Λευκορωσίας: προς μία μελλοντική εταιρική σχέση, με το οποίο ζητάει από την Επιτροπή, «προκειμένου να προληφθεί κάθε οικονομικό και κοινωνικό χάσμα στα μελλοντικά ανατολικά σύνορα της διευρυμένης ΕΕ και να περιοριστούν τα φαινόμενα λαθρεμπορίου ή μετανάστευσης, να ορίσει για τις δυτικές περιοχές των νέων ανατολικών γειτόνων — Ουκρανίας, Λευκορωσίας και Μολδαβίας — προγράμματα και κοινοτικές οικονομικές ενισχύσεις, ίδιου εύρους με αυτά που ισχύουν στις ανατολικές περιοχές των γειτονικών υποψηφίων χωρών».

Ποια προγράμματα ενδοπεριφερειακής εξισορρόπησης προτίθεται η Επιτροπή να θέσει σε εφαρμογή για την ενίσχυση της σύμμετρης κοινωνικής και οικονομικής ανάπτυξης στις δύο πλευρές των μελλοντικών ανατολικών της συνόρων, προκειμένου να προληφθεί το χάσμα μεταξύ των νέων κρατών μελών αφενός και της Ουκρανίας, της Μολδαβίας και της Λευκορωσίας αφετέρου;

Ποια προληπτικά μέτρα προτίθεται να λάβει η Επιτροπή για την προστασία, στα ανατολικά σύνορα, του διασυνοριακού εμπορίου το οποίο, στην Ουκρανία, αντιπροσωπεύει το ένα τρίτο των εισαγωγών, παρέχει πόρους ζωής στο 20 % του πληθυσμού και απειλείται άμεσα από την εισαγωγή θεωρήσεων διαβατηρίων από την 1η του προσεχούς Ιουλίου;

Δεν πιστεύει η Επιτροπή ότι η διατήρηση και η προώθηση αυτού του προϋπάρχοντος κοινωνικοοικονομικού πλέγματος μεταξύ υποψηφίων χωρών και ανατολικών ευρωπαϊκών εταίρων επιβάλλει την βελτιστοποίηση, ή ακόμα και την τροποποήση του συντονισμού μεταξύ των κοινοτικών προγραμμάτων Phare και Tacis, καθώς και των Interreg και Phare-CBC;

Απάντηση του κ. Patten εξ ονόματος της Επιτροπής

(17 Σεπτεμβρίου 2003)

Η συνεργασία για τη δημιουργία ενός κοινού χώρου ευημερίας και σταθερότητας με τους γείτονες της μελλοντικής διευρυμένης Ένωσης αποτελεί έναν από τους διακηρυγμένους στόχους της Ένωσης που περιλαμβάνονται στην ανακοίνωση της Επιτροπής «Ευρύτερη Ευρώπη-σχέσεις γειτνίασης» (1). Σε μεταγενέστερη ανακοίνωσή της «Ανοίγοντας το δρόμο για ένα νέο μέσο γειτνίασης» (2) η Επιτροπή προτείνει την ειδική δυνατότητα δημιουργίας ενός μέσου γειτνίασης το οποίο θα βασίζεται στην εμπειρία σχετικά με την προώθηση της διασυνοριακής συνεργασίας μέσω των προγραμμάτων PHARE, Tacis και Interreg. To πρόγραμμα θα έχει ως κύριο στόχο τη διασφάλιση της ομαλής λειτουργίας και της ασφαλούς διαχείρισης των μελλοντικών ανατολικών και μεσογειακών συνόρων, την προώθηση της διαρκούς οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης των παραμεθόριων περιοχών και τη συνέχιση της περιφερειακής και διεθνούς συνεργασίας. Επειδή ένα τέτοιο μέσο δεν μπορεί να δημιουργηθεί αμέσως, η Επιτροπή καθιερώνει μία μέθοδο που αποτελείται από δύο φάσεις και ξεκινά με τα προγράμματα γειτνίασης για την περίοδο 2004-2006 ως κοινά προγράμματα διασυνοριακής και περιφερειακής συνεργασίας στα εξωτερικά σύνορα της Ένωσης με τη Λευκορωσία, την Ουκρανία και τη Μολδαβία (καθώς και με τα δυτικά Βαλκάνια και τη Μεσόγειο) που θα αφορούν τα προαναφερόμενα θέματα.

Οι γειτονικές χώρες της διευρυμένης Ένωσης θα πρέπει να προετοιμαστούν κατά τον ίδιο τρόπο, ώστε να επωφεληθούν από την άμεση πρόσβαση στην ενιαία αγορά των 450 εκατομμυρίων ανθρώπων. Η διευρυμένη Ένωση θα παραμείνει ένας ανοιχτός εμπορικός εταίρος με ενιαίους κανόνες και διοικητικές διαδικασίες και κοινό δασμολόγιο και με τη γενική δασμολογική προστασία να μειώνεται μετά τη διεύρυνση. Το γεγονός αυτό θα απλοποιήσει τη δραστηριότητα των οικονομικών φορέων των τρίτων χωρών εντός των νέων κρατών μελών. Η απλοποίηση και η τυποποίηση των κανόνων θα ωφελήσει κυρίως τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις και τους μεμονωμένους φορείς, οι οποίοι είναι αυτοί κυρίως που εμπλέκονται σε διασυνοριακές εμπορικές δραστηριότητες και το κόστος συμμόρφωσής τους προς τις εμπορικές διαδικασίες είναι σχετικά υψηλό.

Επιπλέον, η διεύρυνση αναμένεται να επιταχύνει την οικονομική ανάπτυξη στα νέα κράτη μέλη με συνέπεια να αυξηθούν οι εισαγωγές. Το γεγονός αυτό θα ωφελήσει κυρίως τις περιοχές που συνορεύουν με τα νέα κράτη μέλη, γιατί θα βρεθούν σε ευνοϊκή θέση ώστε να επωφεληθούν από την οικονομική ανάπτυξη και να μπορέσουν να αυξήσουν το εμπόριο τους μάυτές τις αναπτυσσόμενες αγορές.

Τέλος, το διασυνοριακό εμπόριο είναι θέμα που αποτελεί αντικείμενο των προγραμμάτων γειτνίασης, των οποίων ένας από τους βασικούς στόχους είναι «η εξασφάλιση αποτελεσματικών και ασφαλών συνόρων», γεγονός που θα διευκολύνει το εμπόριο και τη διέλευση καθώς και τη διασυνοριακή κυκλοφορία.

Η Επιτροπή αντιμετωπίζει αυτό το θέμα στο πλαίσιο των τωρινών δημοσιονομικών προοπτικών και του τρέχοντος προγραμματισμού για την περίοδο 2004-2006 μέσω της καθιέρωσης των προγραμμάτων γειτνίασης. Κατά τους επόμενους μήνες η Επιτροπή θα εξετάσει τη δυνατότητα δημιουργίας ενός νέου μέσου γειτνίασης, από το 2007 και μετά, το οποίο θα μπορούσε να λειτουργεί κατά τον ίδιο τρόπο και στις δύο πλευρές των εξωτερικών συνόρων της Ένωσης.

(1) COM(2003)104 τελικό.

(2) COM(2003)393 τελικό.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/161

(2004/C 65 E/176)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-2489/03

υποβολή: Sérgio Marques (PPE-DE) προς την Επιτροπή

(25 Ιουλίου 2003)

Θέμα: Πορεία εκτέλεσης προγραμμάτων βοήθειας στη Βενεζουέλα

Μετά τις τραγικές πλημμύρες που σημειώθηκαν στη Βενεζουέλα το Δεκέμβριο του 1999, η Επιτροπή, προκειμένου να υποστηρίξει την ανοικοδόμηση των περιοχών που είχαν πληγεί, διέθεσε σημαντικά κονδύλια. Τα κονδύλια αυτά προορίζονταν, αφενός, για την ενίσχυση της ανοικοδόμησης στην Πολιτεία Vargas και, αφετέρου, για την υποστήριξη της πρόληψης του κινδύνου, δηλαδή για τον καθορισμό και την εκτέλεση προγραμμάτων διαχείρισης των φυσικών κινδύνων σε μια εκτεταμένη περιοχή, που συνορεύει με αυτήν που επλήγη από τις πλημμύρες του 1999, στις Πολιτείες Falcón, Miranda και Yaracuy.

Όσον αφορά τα προγράμματα «Ενίσχυση της ανοικοδόμησης και της πρόληψης καταστροφών στην Πολιτεία Vargas» (κοινοτική συμβολή 25 εκατ. ευρώ) και «Κοινωνική ανασυγκρότηση στην Πολιτεία Vargas»(κοιυοτική συμβολή 10 εκατ. ευρώ), αναμένεται η υπογραφή της σύμβασης χρηματοδότησης εκ μέρους των αρχών της Βενεζουέλας για να αρχίσει η εκτέλεση των προγραμμάτων.

Όσον αφορά το πρόγραμμα «Πρόληψη των πλημμύρων στις Πολιτείες Falcón, Yaracuy και Miranda» (κοινοτική συμβολή 20 εκατ. ευρώ), αναμένεται, το πρώτο εξάμηνο του 2003, απόφαση της Επιτροπής για τη διάθεση των προαναφερθέντων κονδυλίων.

Αντιπροσωπεία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου που μετέβη στη Βενεζουέλα από τις 7 έως τις 9 Ιουλίου, στην οποία μετείχε ο ερωτών, διαπίστωσε τις αλλεπάλληλες καθυστερήσεις στην έγκριση και την υλοποίηση των εν λόγω προγραμμάτων, κυρίως λόγω διχογνωμίας μεταξύ Ευρωπαϊκής Επιτροπής και αρχών της Βενεζουέλας ως προς το φορολογικό καθεστώς που θα πρέπει να εφαρμοστεί στα προγράμματα της Κοινότητας (απαλλαγή από το φόρο προστιθέμενης αξίας επί αγαθών και υπηρεσιών).

Στο πλαίσιο αυτό, επιθυμώ να ερωτήσω την Επιτροπή τα εξής:

Ποια είναι η προβλεπόμενη ημερομηνία για την εκτέλεση των δύο προγραμμάτων που πρόκειται να εφαρμοστούν στην Πολιτεία Vargas; Θα καταστεί εφικτή η πλήρης χρησιμοποίηση των διατιθέμενων κονδυλίων ανεξάρτητα από τη σημαντική καθυστέρηση που έχει μεσολαβήσει; Ποια εμπόδια εξακολουθούν να παρεμβάλλονται στην εκτέλεση των προγραμμάτων;

2.	Ποια είναι η θέση της Επιτροπής σχετικά με το πρόγραμμα «Πρόληψη των πλημμυρών στις Πολιτείες Falcón, Yaracuy και Miranda» και, εφόσον έχει ληφθεί ευνοϊκή απόφαση για το πρόγραμμα αυτό, ποιες οι προβλεπόμενες προθεσμίες για την εκτέλεσή του;

Απάντηση του κ. Patten εξ ονόματος της Επιτροπής

(24 Σεπτεμβρίου 2003)

Οι συμβάσεις χρηματοδότησης των δύο έργων που θα πραγματοποιηθούν στην Πολιτεία Vargas υπογράφηκαν από την κυβέρνηση της Βενεζουέλας, στις 19 Δεκεμβρίου 2002. Η κοινή εφαρμογή των δύο έργων από την Corpovargas (Instituto Autónomo Corporación para la Recuperación y Desarrollo del estado Vargas) θα αρχίσει μόλις φθάσουν οι δύο ευρωπαίοι εμπειρογνώμονες για την τεχνική βοήθεια που έχουν ήδη προσληφθεί από την Επιτροπή. Η Επιτροπή έκανε ότι ήταν δυνατόν ώστε τα έργα να αρχίσουν τον Σεπτέμβριο του 2003.

H Corpovargas προβαίνει ήδη από την αρχή του 2003 στον λεπτομερή καθορισμό των δραστηριοτήτων/εργασιών που πρέπει να πραγματοποιηθούν, γεγονός που θα μειώσει τη φάση έναρξης των έργων. Οι αναθέσεις των συμβάσεων σχετικά με τους χρηματοδοτικούς πόρους των έργων θα πραγματοποιηθούν σύμφωνα με τους όρους και τις λεπτομέρειες που αναφέρονται στις συμβάσεις χρηματοδότησης.

Η σύμβαση πλαίσιο της συνεργασίας που υπογράφηκε από την κυβέρνηση της Βενεζουέλας για τον καθορισμό του λειτουργικού πλαισίου της κοινοτικής συνεργασίας δεν επικυρώθηκε ακόμα από το Κοινοβούλιο της Βενεζουέλας. Ωστόσο, με το προεδρικό διάταγμα αριθ. 2 374 της 24ης Απριλίου 2003 όλα τα έργα διεθνούς συνεργασίας εξαιρούνται από την καταβολή ΦΠΑ.

Η Επιτροπή θεωρεί ότι το σύνολο των διαθέσιμων πόρων για την υλοποίηση των προβλεπόμενων ενεργειών από τα δύο προαναφερθέντα έργα θα μπορέσει να διατεθεί εντός των προθεσμιών που προβλέπονται από τις αντίστοιχες συμβάσεις χρηματοδότησης.

Το έργο «Πρόληψη των πλημμυρών στις πολιτείες Falcón, Yaracuy και Miranda» αποτέλεσε αντικείμενο απόφασης της Επιτροπής της 25ης Οκτωβρίου 2002 για 20 εκατ. ευρώ.

Η ολοκλήρωση των τεχνικών παραρτημάτων στη σύμβαση χρηματοδότησης υλοποιείται επί του παρόντος και η σύμβαση θα υπογραφεί από τα μέρη (Επιτροπή, Κυβέρνηση της Βενεζουέλας) πριν από την 31η Δεκεμβρίου 2003.

Η Επιτροπή δηλώνει στο Αξιότιμο Μέλος του Κοινοβουλίου ότι οι καθυστερήσεις σχετικά με την υπογραφή της εν λόγω σύμβασης χρηματοδότησης οφείλονται στη δυσκολία της κυβέρνησης της Βενεζουέλας να ορίσει την εποπτεύουσα αρχή η οποία θα αναλάβει την παρακολούθηση της υλοποίησης του έργου αυτού σε τρεις διαφορετικές πολιτείες. Η Αντιπροσωπεία της Επιτροπής διαπραγματεύεται επί του παρόντος με τις αρμόδιες αρχές για την εξεύρεση βιώσιμης λύσης.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/162

(2004/C 65 E/177)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-2492/03

υποβολή: Christopher Huhne (ELDR) προς την Επιτροπή

(25 Ιουλίου 2003)

Θέμα: Διαφάνεια στις αγορές μετοχών

Προτίθεται η Επιτροπή να αναφέρει τι ρυθμίσεις νομικής ή άλλης φύσεως προβλέπονται σε κάθε κράτος μέλος, στο πλαίσιο των οποίων οι εταιρείες έχουν τη δυνατότητα να ανακαλύψουν τους δικαιούχους μετοχών ακόμη και αν πρόκειται για εκπροσώπους των μετόχων, ενώσεις επιχειρήσεων ή άλλους παρεμφερείς αδιαφανείς μηχανισμούς; Συνειδητοποιεί η Επιτροπή τη σπουδαιότητα τέτοιων ρυθμίσεων σε περιπτώσεις κατά τις οποίες πρέπει να γίνονται σεβαστά τα δικαιώματα των μειοψηφούντων μετόχων, λ.χ., εξασφαλίζοντας την κινητοποίηση του υποχρεωτικού μηχανισμού δημόσιων προσφορών όταν ένας ελέγχων μέτοχος υπερβαίνει συγκεκριμένη αναλογία του μετοχικού κεφαλαίου; Εάν τούτο συμβαίνει, τι ρυθμίσεις προτείνει η Επιτροπή σύμφωνα με τις οποίες οι επιχειρήσεις θα μπορούν να εντοπίζουν τον πραγματικό κάτοχο των μετοχών τους ακόμη και αν οι μέτοχοι αυτοί διαμένουν σε άλλο κράτος μέλος; Θα μπορούσαν, λ.χ., να δικαιούνται τα κράτη μέλη να ζητούν από τις εταιρείες να δεσμεύουν τα μερίδια κάθε μετόχου που δεν θα μπορούσε να απαντήσει σε ερωτήσεις που αφορούν τους πραγματικούς δικαιούχους;

Απάντηση του κ. Bolkestein εξ ονόματος της Επιτροπής

(16 Σεπτεμβρίου 2003)

Το αξιότιμο μέλος έθεσε μια ερώτηση που αφορά τη σχέση μεταξύ των εισηγμένων επιχειρήσεων και των μετόχων τους. Όσον αφορά τους μετόχους, η ερώτηση όχι μόνον αναφέρεται στους νομίμους κατόχους μετοχών αλλά επίσης στους πραγματικούς δικαιούχους. Κατά συνέπεια, η Επιτροπή θεωρεί ότι αυτό εμπίπτει στο εταιρικό δίκαιο.

Επί της ουσίας, η Επιτροπή δεν διαθέτει τα απαραίτητα στοιχεία ώστε να προσφέρει μια λεπτομερή επισκόπηση για το τι συμβαίνει σε κάθε κράτος μέλος όταν οι εταιρίες επιδιώκουν να ανακαλύψουν τους πραγματικούς δικαιούχους μετοχών ακόμη και αν πρόκειται για εκπροσώπους των μετόχων, ενώσεις επιχειρήσεων ή άλλους. Ειδικότερα δεν έχει πληροφορίες σχετικά με το πώς τα εθνικά συστήματα καλύπτουν επενδυτές από τρίτες χώρες.

Η Επιτροπή θεωρεί ότι το δικαίωμα των εταιριών να ερευνούν την ταυτότητα των πραγματικών δικαιούχων δεν πρέπει να εξεταστεί κατά κύριο λόγο στο πλαίσιο εξαγορών, αλλά να θεωρηθεί ως ένα μέσο με το οποίο η εταιρία επιθυμεί να φροντίσει τους επενδυτές της, μέσο που πρέπει να σταθμίζεται με βάση τα συμφέροντα της προστασίας των προσωπικών δεδομένων καθώς και το δίκαιο που διέπει τα δικαιώματα ιδιοκτησίας.

Όσον αφορά τις εξαγωγές, η Επιτροπή επιθυμεί να τονίσει ότι η προταθείσα οδηγία σχετικά με τις δημόσιες προσφορές εξαγοράς αναφέρεται μόνο στη νόμιμη ιδιοκτησία (βλ. άρθρο 2, παράγραφος la της προταθείσας οδηγίας) (1).

(1) ΕΕ C 45 Ε της 25.2.2003.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/163

(2004/C 65 E/178)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-2493/03

υποβολή: Christopher Huhne (ELDR) προς την Επιτροπή

(25 Ιουλίου 2003)

Θέμα: Υποχρεώσεις όσον αφορά τη διαφάνεια

Προτίθεται η Επιτροπή να προβεί σε εκτιμήσεις σχετικά με τον αριθμό των έγκαιρα κοινοποιούμενων πληροφοριών για θέματα αγοράς σε κάθε εθνική αγορά στην επικράτεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης; Παρατηρεί η Επιτροπή την ύπαρξη έμμεσης σχέσης μεταξύ του αριθμού των τριμηνιαίων εκθέσεων εταιρειών που έχουν εισαχθεί στο χρηματιστήριο κάθε κράτους μέλους και του αριθμού των τακτικών ανακοινώσεων πληροφοριών που αφορούν την αγορά; Εάν υπάρχει μια τέτοιου είδους έμμεση σχέση, τι μέτρα προτίθεται να προτείνει για να διασφαλισθεί ότι δεν θα μειωθούν οι πληροφορίες που παρέχονται σε επενδυτές σε περίπτωση που θα υιοθετούνταν η πρότασή της για υποχρεωτική τριμηνιαία υποβολή εκθέσεων;

Απάντηση του κ. Bolkestein εξ ονόματος της Επιτροπής

(4 Σεπτεμβρίου 2003)

Η ερώτηση του Αξιότιμου Μέλους συνδέεται με την πρόταση της Επιτροπής για οδηγία όσον αφορά την εναρμόνιση των απαιτήσεων διαφάνειας της πληροφόρησης για εκδότες κινητών αξιών (1). Η πρόταση προβλέπει τη δημοσίευση μιας τριμηνιαίας χρηματοοικονομικής πληροφόρησης για εταιρείες εισηγμένες σε χρηματιστήριο αξιών οι οποίες εκδίδουν μετοχές που αποτελούν αντικείμενο διαπραγμάτευσης σε ρυθμιζόμενες αγορές της Ένωσης.

Η Επιτροπή συγκεντρώνει τις πληροφορίες που χρειάζεται προκειμένου να προσδιορίσει εάν, όπως ζητείται από το Αξιότιμο Μέλος, μπορεί να γίνει μία εύλογη εκτίμηση. Η Επιτροπή σκοπεύει να επικεντρώσει τις έρευνές της στα κράτη μέλη στα οποία προβλέπεται ένα κατά κύριο λόγο συγκεντρωτικό σύστημα για τη διάδοση των απαιτούμενων πληροφοριών ή σε αυτά όπου υπάρχει ένα κεντρικό σύστημα υποβολής πληροφοριών στην αρμόδια αρχή ή σε φορέα της ρυθμιζόμενης αγοράς. Επιπλέον, η Επιτροπή πρέπει να διερευνήσει κατά πόσο ένα τέτοιο συγκεντρωτικό σύστημα καλύπτει τις πληροφορίες που απαιτούνται βάσει της κοινοτικής νομοθεσίας ή εκείνων που απαιτούνται βάσει πρόσθετων εθνικών μέτρων.

Για το λόγο αυτό, δεν είναι εφικτή μία αξιολόγηση που να καλύπτει όλα τα κράτη μέλη. Στο στάδιο αυτό η Επιτροπή θα επιθυμούσε να επιστήσει την προσοχή του Αξιότιμου Μέλους στο εξής:

—

Ο όρος «έγκαιρα κοινοποιούμενες πληροφορίες για θέματα αγοράς» είναι πολύ ευρύς για να επιτρέπει οποιαδήποτε εύλογη εκτίμηση της σχέσης μεταξύ των τριμηνιαίων εκθέσεων και άλλων μορφών πληροφόρησης. Η έννοια αυτή θα μπορούσε, παραδείγματος χάρη, να καλύπτει επίσης και τις ανταλλαγές πληροφοριών μεταξύ επενδυτικών εταιρειών και επενδυτών — πράγμα που δεν έχει οποιαδήποτε σχέση με τις ρυθμιζόμενες αγορές κινητών αξιών. Θα μπορούσε επίσης να αφορά κινητές αξίες, όπως τα ομόλογα, ή χρηματοοικονομικά μέσα όπως τα δικαιώματα επιλογής (warrants), για τα οποία η Επιτροπή δεν έχει προτείνει την υποβολή τριμηνιαίων εκθέσεων.

—

Επιπλέον, οι προτεινόμενες χρηματοοικονομικές πληροφορίες δεν μπορεί προφανώς να έχουν οποιαδήποτε επίπτωση στις υποχρεωτικές πληροφορίες για τις οποίες ο εκδότης δεν έχει τη διακριτική ευχέρεια να αποφασίσει εάν θα τις γνωστοποιήσει ή όχι στο κοινό (ή αν θα καθυστερήσει τη γνωστοποίηση αυτή).

Αυτό ισχύει για παράδειγμα για τις πληροφορίες σχετικά με:

—	τις πράξεις που διενεργούνται από τα διευθυντικά στελέχη μιας εταιρείας σε μετοχές της ίδιας της εταιρείας τους,

—	τις μεταβολές σε σημαντικές συμμετοχές στο κεφάλαιο μιας εταιρείας,

—	προσεχείς συνελεύσεις μετόχων,

—	εφαρμογή ενός εθνικού κώδικα εταιρικής διακυβέρνησης,

—	πράξεις μεταξύ εκδοτών και διευθυντικών στελεχών ή άλλων προσώπων που ασκούν επιρροή στον εκδότη («πράξεις μεταξύ συνδεόμενων μερών»),

—	σημαντικές πράξεις που διενεργούνται από εισηγμένες εταιρείες εκτός του συνήθους πεδίου δραστηριοτήτων τους («Class tests»).

Η Επιτροπή θα κοινοποιήσει τα τυχόν πορίσματα το συντομότερο δυνατό.

(1) COM(2003)138 τελικό.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/164

(2004/C 65 E/180)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-2506/03

υποβολή: Mauro Nobilia (UEN) προς την Επιτροπή

(29 Ιουλίου 2003)

Θέμα: Διακυβέρνηση: τριμερείς συμβάσεις στον τομέα του περιβάλλοντος

Λαμβάνοντας υπόψη ότι:

—	η Επιτροπή, δημοσίευσε στις 11 Δεκεμβρίου 2002 την ανακοίνωση με τίτλο Ένα πλαίσιο για τις τριμερείς στοχοθετημένες συμβάσεις μεταξύ της Ένωσης, των κρατών και των αρχών περιφερειακής και τοπικής αυτοδιοίκησης (1), θίγοντας το θέμα των τριμερών συμβάσεων·

—	η εν λόγω ανακοίνωση δεν ανταποκρίνεται εξαντλητικά στον προκαθορισμένο στόχο·

—	παρά τις δεσμεύσεις που ανέλαβε προφορικά η Επιτροπή, οι επόμενες πράξεις που αποφάσισε ο Επίτροπος και η αρμόδια ΓΔ φαίνεται να κατευθύνονται προς την αντίθετη κατεύθυνση·

—	η ίδια η Επιτροπή επέλεξε δύο πρωτοβουλίες προκειμένου να αναπτύξει πιλοτικές συμβάσεις στον τομέα του περιβάλλοντος έως τα τέλη του έτους 2002·

—	η πρωτοβουλία αυτή, η οποία χαιρετίζεται, θα απαιτήσει σημαντική οικονομική υποστήριξη και ανθρώπινους πόρους.

Θα μπορούσε η Επιτροπή να γνωστοποιήσει:

—	με ποιον τρόπο προτίθεται να εμπλέξει το ΕΚ στο θέμα των τριμερών συμβάσεων·

—	λαμβάνοντας υπόψη τον ρόλο κλειδί που αποδίδει η Λευκή Βίβλος στις κεντρικές κυβερνήσεις στην πρόβλεψη και εφαρμογή των τριμερών συμβάσεων, με ποιον τρόπο προτίθεται να εμπλέξει τα κράτη μέλη·

—	με ποιον τρόπο προτίθεται να προχωρήσει το πρόγραμμα αυτό συγκεκριμένα, ιδίως μέσω ποιων Γενικών Διευθύνσεων και Μονάδων·

—	με ποιον τρόπο προτίθεται να διοργανώσει την κατανομή αρμοδιοτήτων και ανθρωπίνων πόρων μεταξύ Γενικών Διευθύνσεων και Μονάδων προκειμένου να εξασφαλισθεί βοήθεια σε όλους τους ενδιαφερομένους·

—	πότε προτίθεται να εφαρμόσει τις δεσμεύσεις που ανέλαβε προφορικά κατά τη συνεδρίαση της 2ας Οκτωβρίου 2002 της Επιτροπής Περιβάλλοντος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου·

—	με ποιον τρόπο προτίθεται να εξασφαλίσει την οικονομική κάλυψη των εν λόγω προγραμμάτων;

Απάντηση του κ. Prodi εξ ονόματος της Επιτροπής

(19 Αυγούστου 2003)

Αφότου η Επιτροπή ξεκίνησε την ιδέα των συμφωνιών και τριμερών στοχοθετημένων συμβάσεων στο Λευκό βιβλίο για την ευρωπαϊκή διακυβέρνηση (2) και που το διευκρίνισε στην ανακοίνωσή της του Δεκεμβρίου 2002 που αναφέρθηκε από το Αξιότιμο Μέλος, οι πρωτοβουλίες για την υλοποίηση της ιδέας αυτής ανήκουν στα κράτη μέλη, στις περιφέρειές τους και στις πόλεις τους. Ως προς τους κοινοτικούς οργανισμούς και τα θεσμικά όργανα, η Επιτροπή Περιφερειών ήδη υποστήριξε σαφώς την ιδέα που ξεκίνησε από την Επιτροπή, ενώ το Κοινοβούλιο προετοιμάζει ψήφισμα σχετικά με την ανακοίνωση του Δεκεμβρίου 2002 και το Συμβούλιο προτίθεται να την εξετάσει κατά τη διάρκεια του δευτέρου εξαμήνου του 2003.

Όσον αφορά ειδικότερα το Κοινοβούλιο, το προαναφερθέν ψήφισμα θα πρέπει να εξεταστεί από την Επιτροπή σε εύθετο χρόνο ενώ το Κοινοβούλιο μπορεί να αναφέρει στην Επιτροπή με ποια μέσα προτίθεται να συνεργαστεί για την υλοποίηση της ιδέας αυτής. Το ίδιο ισχύει με τα κράτη μέλη, που μπορούν στο πλαίσιο του Συμβουλίου ή μονομερώς να εκφραστούν σχετικά με το ενδιαφέρον τους και τη διαθεσιμότητά τους σχετικά με αυτό.

Ως προς την Επιτροπή, απορρέει από το Λευκό βιβλίο για την ευρωπαϊκή διακυβέρνηση ότι είναι οι Γενικές Διευθύνσεις οι επιφορτισμένες με τις πολιτικές που έχουν μεγάλες εδαφικές επιπτώσεις οι οποίες συνδέονται περισσότερο με τα σχέδια συμφωνιών και τριμερών συμβάσεων. Η κατανομή αρμοδιοτήτων και ανθρώπινων πόρων μεταξύ Γενικών Διευθύνσεων, καθώς και η ενδεχόμενη οικονομική κάλυψη των σχεδίων αυτών πρέπει να ακολουθήσουν τις γενικές κατευθυντήριες γραμμές που αναφέρονται στο Λευκό βιβλίο και την ανακοίνωση του Δεκεμβρίου 2002.

Όσον αφορά τον τομέα του περιβάλλοντος, η Επιτροπή προτίθεται να εκδώσει θέση σχετικά με τα διάφορα σχέδια που έχουν ήδη υποβληθεί από ορισμένους φορείς πριν από τα τέλη του 2003.

(1) COM(2002)709 τελ.

(2) ΕΕ C 287 της 12.10.2001.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/166

(2004/C 65 E/181)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-2510/03

υποβολή: Roberto Bigliardo (UEN) προς την Επιτροπή

(29 Ιουλίου 2003)

Θέμα: Ενοικίαση του κτηρίου «City center»

Η Υπηρεσία Υποδομών Βρυξελλών της Επιτροπής πρόκειται να ενοικιάσει το κτήριο «City center» κοντά στη συνοικία «Gare du Nord» παρά την αρνητική γνωμοδότηση της μονάδας υγιεινής και ασφάλειας της διοίκησης.

Λαμβάνοντας υπόψη ότι το λόμπυ ακινήτων των Βρυξελλών προσπαθεί από ετών να πείσει, χωρίς επιτυχία, την Επιτροπή να δημιουργήσει έναν τρίτο πόλο ανάπτυξης των ευρωπαϊκών θεσμικών οργάνων στην περιοχή «Gare du Nord»:

1.	Θα μπορούσε η Επιτροπή να γνωστοποιήσει εάν η πρωτοβουλία αυτή αποτελεί προάγγελο μιας σημαντικής από ποσοτική άποψη μεταφοράς προσωπικού στη συνοικία αυτή;

2.	Εάν ναι, με ποιον τρόπο μπορεί η Επιτροπή να αιτιολογήσει τη μεταφορά υπαλλήλων σε μία συνοικία με σοβαρά προβλήματα βιωσιμότητας και ασφάλειας;

3.	Εν πάση περιπτώσει, θα μπορούσε η Επιτροπή να γνωστοποιήσει τι προτίθεται να πράξει για να εμποδίσει την ενοικίαση του κτηρίου «City center»;

Απάντηση του κ. Kinnock εξ ονόματος της Επιτροπής

(3 Νοεμβρίου 2003)

Η σκέψη να αποτελέσει το κτίριο «City Center» πιθανό χώρο εγκατάστασης του προσωπικού της Επιτροπής προήλθε από αίτηση των διοικητικών υπηρεσιών του Κοινοβουλίου να εγκατασταθούν στο κτίριο «Montoyer 75» (Μ075). Η Επιτροπή απάντησε θετικά στην αίτηση αυτή και ζήτησε από την Υπηρεσία Υποδομών Βρυξελλών (ΟΙΒ) να αναζητήσει άλλο κτίριο στο οποίο θα μετεγκατασταθούν οι υπάλληλοι της Γενικής Διεύθυνσης Έρευνας και Τεχνολογικής Ανάπτυξης (DG RTD) οι οποίοι είναι εγκατεστημένοι αυτή τη στιγμή στο κτίριο Μ075.

Για μεγάλη περίοδο το Κοινοβούλιο είχε αρχίσει το ίδιο διαπραγματεύσεις προκειμένου να μισθώσει το κτίριο City Center για τις δικές του ανάγκες, σε περίπτωση που γινόταν ξεκάθαρο ότι δεν θα ήταν δυνατή μια ανταλλαγή με την Επιτροπή. Επειδή κατέστη σαφές ότι δεν υπήρχαν εναλλακτικές επιλογές που θα επέτρεπαν στην Επιτροπή να ελευθερώσει το κτίριο MO75 κατά την ημερομηνία που είχε ζητηθεί από το Κοινοβούλιο, η ΟΙΒ ανέλαβε η ίδια τις διαπραγματεύσεις. 'Επειτα από πολλή σκέψη αναγνωρίστηκε ότι το κτίριο City Center δεν θα ήταν κατάλληλο, και συνεπώς η ΟΙΒ συνέχισε την αναζήτηση των βέλτιστων εναλλακτικών λύσεων, εντός ή πλησίον της ευρωπαϊκής «συνοικίας». Παρόλο που υπήρξαν κάποιες επιπλοκές, βρίσκονται σε εξέλιξη συζητήσεις για την αναζήτηση καλύτερης επιλογής και οι υπεύθυνοι του έργου City Center έχουν ενημερωθεί ότι οι υπηρεσίες της Επιτροπής δεν θα μισθώσουν τελικά το κτίριο.

Προς υπόμνηση, σημειώνεται ότι η CSHT (Επιτροπή Υγιεινής και Ασφάλειας της Εργασίας) της Επιτροπής στις Βρυξέλλες δεν έχει γνωμοδοτήσει θετικά ή αρνητικά όσον αφορά την καταλληλότητα του κτιρίου City Center και ότι η USHT (Μονάδα Υγιεινής και Ασφάλειας της Εργασίας) καθόρισε ορισμένες προϋποθέσεις που έπρεπε να πληρούνται για τη χρήση του κτιρίου. Συνεπώς δεν είναι απόλυτα σαφές ότι η πιθανότητα μίσθωσης του κτιρίου City Center αντιτιθόταν στη γνωμοδότηση των ειδικών για θέματα υγείας και ασφάλειας της Επιτροπής.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/166

(2004/C 65 E/182)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-2511/03

υποβολή: Mario Borghezio (NI) προς την Επιτροπή

(29 Ιουλίου 2003)

Θέμα: Διακοπή της σιδηροδρομικής γραμμής Ventimiglia-Μονακό: να παρέμβει η Επιτροπή έναντι της Γαλλίας

Η διακοπή, λόγω έργων, στη σήραγγα του Roquebrune της σιδηροδρομικής γραμμής Ventimiglia-Μονακό δημιουργεί σοβαρές ζημίες στην οικονομία της Ventimiglia δεδομένης και της προβλεπόμενης μακράς διάρκειας των προγραμματισμένων έργων, τουλάχιστον μέχρι τα τέλη του τρέχοντος έτους.

Ποιες πρωτοβουλίες προτίθεται να προωθήσει η Επιτροπή έναντι των γαλλικών αρχών προκειμένου να μειωθεί η αναμονή για το πέρας των έργων επισκευής των ζημιών που προκαλούνται λόγω της σήραγγας αυτής, εις τρόπον ώστε να ενεργοποιηθεί το συντομότερο η σιδηροδρομική κυκλοφορία της προαναφερθείσας γραμμής;

Απάντηση από την κα de Palacio εξ ονόματος της Επιτροπής

(12 Σεπτεμβρίου 2003)

Η διακοπή της γραμμής Vintimille-Monaco οφείλεται σε κατολίσθηση, η οποία σημειώθηκε στα μέσα Ιουνίου του 2003, στο εσωτερικό σήραγγας που διέρχεται κάτω από την τελευταία αυτή περιοχή. Μολονότι είναι σημαντικές οι επισκευές που πρέπει να πραγματοποιηθούν από τον φορέα της εν λόγω υποδομής (Réseau Ferré de France), προβλέπεται η σταδιακή αποκατάσταση της υπηρεσίας έως το τέλος του χρόνου. Καθώς πρόκειται για εγχείρημα που αφορά μάλλον τη συντήρηση και όχι την κατασκευή νέας ή τον εκσυγχρονισμό υφιστάμενης υποδομής, ακόμα κι αν είχε ζητηθεί από τις γαλλικές αρχές, δε θα ήταν δυνατή η συγχρηματοδότηση του εν λόγω έργου από τον προϋπολογισμό των διευρωπαϊκών δικτύων μεταφορών (ΔΔ-Μ).

Αφετέρου, το προσωρινό κλείσιμο ενός σημαντικού δρομολογίου από ένα κράτος μέλος μπορεί να συνιστά περιορισμό της ελεύθερης κυκλοφορίας των εμπορευμάτων. Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο έχει ήδη κρίνει ότι τα μέτρα που καθυστερούν την κυκλοφορία των εμπορευμάτων μεταξύ των κρατών μελών έχουν ως αποτέλεσμα τον περιορισμό της ελεύθερης κυκλοφορίας των εμπορευμάτων με τρόπο που δεν συμβιβάζεται με το άρθρο 28 της συνθήκης ΕΚ (1).

Ωστόσο, κατά τον γενικό εισαγγελέα Jacobs στην υπόθεση Schmidberger (2), η Επιτροπή θεωρεί ότι δεν θα ήταν δυνατόν να υπάρξει απόλυτη υποχρέωση εξασφάλισης ότι τα εμπορεύματα μπορούν να διέρχονται ανεμπόδιστα, χωρίς χρονικούς και άλλους περιορισμούς, και ότι ειδάλλως θα πρόκειται πάντοτε για παραβίαση του κοινοτικού δικαίου. Οι καθυστερήσεις που προκαλούνται, λόγου χάρη, από τις απαραίτητες εργασίες επισκευής είναι εγγενείς στις σιδηροδρομικές μεταφορές και τα αίτιά τους ενδεχομένως είναι αναπόφευκτα, ιδίως όταν διακυβεύεται η ασφάλεια των χρηστών.

Λαμβανομένων υπόψη των παραπάνω καθώς και των πληροφοριών που έχει στη διάθεσή της, η Επιτροπή θεωρεί ότι η διακοπή της σιδηροδρομικής σύνδεσης Vintimille-Monaco λόγω εργασιών στη σήραγγα δεν συνιστά — ασυμβίβαστο με το άρθρο 28 της συνθήκης ΕΚ -περιορισμό της ελεύθερης κυκλοφορίας των εμπορευμάτων.

(1) Απόφαση της 26ης Σεπτεμβρίου 2000, Επιτροπή κατά Γαλλίας, C-23/99, Συλλ. σ. I-7653, σημ. 22.

(2) C-112/00, Συλλ. 2003.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/168

(2004/C 65 E/185)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-2523/03

υποβολή: Erik Meijer (GUE/NGL) προς την Επιτροπή

(29 Ιουλίου 2003)

Θέμα: Η αξία του επιτυχημένου φλαμανδικού προτύπου για άλλα μέρη της ΕΕ όσον αφορά την επέκταση της δημόσιας συγκοινωνίας, την αύξηση των επιβατών και την παροχή υπηρεσιών σε υγιή οικονομική βάση

Γνωρίζει η Επιτροπή ότι — εν μέρει και λόγω της τάσης για μείωση φόρων και δημόσιων δαπανών — με την αύξηση των αυτοκινήτων οι δημόσιες συγκοινωνίες βρίσκονται σε καθοδική πορεία και χάνουν επιβάτες, με αποτέλεσμα να υποβαθμιστεί η προσβασιμότητα, η οδική ασφάλεια και η ποιότητα ζωής σε χωριά και προάστια, ενώ έχει ενταθεί η αστικοποίηση, η μόλυνση και το κυκλοφοριακό;

2.	Γνωρίζει επίσης η Επιτροπή ότι στο βελγικό ομόσπονδο κρατίδιο της Φλαμανδίας η αστική και περιφερειακή εταιρεία De Lijn κατάφερε τα τελευταία τέσσερα χρόνια να αναστρέψει αυτή την καθοδική πορεία εντός της ΕΕ με τον αριθμό των επιβατών να έχει αυξηθεί κατά 47 %, από το δε 1990 κατά 50 %;

3.	Γνωρίζει η Επιτροπή ότι αυτό το επίτευγμα πραγματοποιήθηκε με τα ακόλουθα μέτρα:

α)	από το 1998 απλοποιήθηκε και μειώθηκε το τιμολόγιο των εισιτηρίων·

β)

εκδόθηκε διάταγμα που διακηρύσσει το δικαίωμα των ανθρώπων στη στοιχειώδη κινητικότητα: από το 2006 οποιοσδήποτε διαμένει σε κατοικημένη περιοχή θα πρέπει να έχει στάση λεωφορείου ή τροχιοδρόμου εντός 500 — 750 μέτρων από το σπίτι του και οι υπηρεσίες πρέπει να παρέχονται τουλάχιστον ωριαίως στις αγροτικές περιοχές και πέντε φορές την ημέρα σε πολεοδομικά συγκροτήματα·

γ)	ορισμένες ομάδες, όπως οι νέοι, οι ηλικιωμένοι και οι κάτοικοι του δήμου του Χάσσελτ έχουν πρόσβαση στην ελεύθερη δημόσια συγκοινωνία·

δ)	πέραν της σταθερής δέσμης προσφορών εκ μέρους της De Lijn, οι δήμοι μπορούν να αγοράζουν από ειδικό «μενού» πρόσθετες υπηρεσίες ή προσφορές για ορισμένες ομάδες·

ε)	ομαδικές κάρτες διαρκείας πωλούνται σε εταιρείες για το προσωπικό τους ως εναλλακτική στην αποζημίωση για ατομικά έξοδα μετακίνησης, οι δε σύντροφοι των υπαλλήλων λαμβάνουν κάρτα διαρκείας δωρεάν·

στ)η	De Lijn παίζει ενεργό ρόλο στο σχεδιασμό της πολιτικής και στην ανάθεση σε μικρούς ανταγωνιστές του 50 % των λεωφορειακών υπηρεσιών;

4.	Προτίθεται η Επιτροπή να επισημάνει και σε άλλους κοινοτικούς φορείς την επιτυχία αυτού του φλαμανδικού προτύπου και να απομακρύνει ενδεχόμενα εμπόδια από το δρόμο όσων θα ήθελαν να ακολουθήσουν το εν λόγω πρότυπο;

Πηγή: OV-Magazine (Nederland), 10.7.2003.

Απάντηση από την κα de Palacio εξ ονόματος της Επιτροπής

(12 Σεπτεμβρίου 2003)

Η Επιτροπή έχει σαφή επίγνωση της σημασίας που έχουν οι δημόσιες συγκοινωνίες υψηλής ποιότητας και, στο πλαίσιο αυτό, έχει αναλάβει σειρά πρωτοβουλιών …

Μεταξύ των συναφών δραστηριοτήτων είναι και οι εργασίες της σχετικά με την πρόταση που εγκρίθηκε το 2002 (1), για δράσεις των κρατών μελών αναφορικά με τους όρους παροχής δημόσιας υπηρεσίας και την ανάθεση συμβάσεων δημόσιας υπηρεσίας στον τομέα των σιδηροδρομικών, οδικών και εσωτερικών πλωτών συγκοινωνιών. Όπως προκύπτει από πρόσφατες δικαστικές υποθέσεις, η πρόοδος στο θέμα αυτό είναι σήμερα επείγουσα παρά ποτέ.

Στην Ευρωπαϊκή 'Ενωσή υπάρχουν διάφορες περιπτώσεις επιτυχούς μεγέθυνσης στη χρήση των δημόσιων συγκοινωνιών και η Επιτροπή χαιρετίζει την επιτυχία που σημείωσε η εταιρεία «De Lijn».

Πολλοί παράγοντες που μπορούν να συμβάλουν προς την κατεύθυνση επιθυμητών εξελίξεων στο πεδίο αυτό. Ορισμένοι αφορούν τη διαχείριση των φορέων εκμετάλλευσης δημόσιων συγκοινωνιών, ενώ άλλοι βασίζονται στο κατάλληλο νομοθετικό πλαίσιο. Οι τοπικές αρχές ενδείκνυται να διαθέτουν επαρκή ελευθερία κινήσεων για την αντιμετώπιση θεμάτων τοπικής κλίμακας και για την ενθάρρυνση της ανάπτυξης των δημόσιων συγκοινωνιών, πάντοτε βεβαίως τηρώντας το πλαίσιο των κανόνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Η Επιτροπή χαιρετίζει επίσης τα ειδικά μέτρα που αφορούν συγκεκριμένες ομάδες (νέοι, ηλικιωμένοι και άτομα με αναπηρίες).

Η Επιτροπή ενδιαφέρεται ιδιαίτερα για την προώθηση ορθής πρακτικής στις δημόσιες συγκοινωνίες. Η ευρωπαϊκή υπηρεσία πληροφοριών για τις τοπικές συγκοινωνίες (2) είναι έργο που έχει χρηματοδοτηθεί από την Ευρωπαϊκή Ένωσή με σκοπό την ανταλλαγή ορθής πρακτικής.

Ένας ακόμη τρόπος υποστήριξης της βέλτιστης πρακτικής από την Επιτροπή είναι η συγκριτική αξιολόγηση των αστικών συγκοινωνιών, που αποτελείται από σειρά έργων. Επί του παρόντος αρχίζει το τρίτο έργο και η Επιτροπή ενδιαφέρεται να ενθαρρύνει τη συμμετοχή δημοσίων αρχών σε αυτό.

(1) ΕΕ C 151 Ε της 25.6.2002.

(2) www.ELTIS.org.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/170

(2004/C 65 E/187)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-2532/03

υποβολή: Gabriele Stauner (PPE-DE) προς την Επιτροπή

(29 Ιουλίου 2003)

Θέμα: Σύγκρουση συμφερόντων του υπολόγου της Επιτροπής

Από την 1η Ιανουαρίου 2003 ο Brian Gray ασκεί καθήκοντα υπολόγου της Επιτροπής. Ο κ. Gray είναι παράλληλα και αναπληρωτής Γενικός Διευθυντής της Γενικής Διεύθυνσης Προϋπολογισμού.

Κατά την άποψη της Επιτροπής, συμβαδίζει αυτή η διπλή ιδιότητα με τις διατάξεις του νέου δημοσιονομικού κανονισμού, ο οποίος προβλέπει αυστηρό λειτουργικό διαχωρισμό μεταξύ της εκτέλεσης του προϋπολογισμού και της λογιστικής διαχείρισης;

Σύμφωνα με το οργανόγραμμα της Γενικής Διεύθυνσης Προϋπολογισμού που δημοσιεύεται στο Διαδίκτυο μερικοί προϊστάμενοι τμημάτων της εν λόγω Γενικής Διεύθυνσης υπάγονται μεν στον εποπτικό έλεγχο του κ. Gray, όχι όμως και οι υπηρεσίες που ασκούν καθήκοντα λογιστικής διαχείρισης.

Μπορεί να μας ενημερώσει η Επιτροπή, εάν είναι λανθασμένος ο ανωτέρω ισχυρισμός; Αν όχι, τότε ποια αρχή εποπτεύει τις υπηρεσίες που ασκούν καθήκοντα λογιστικής διαχείρισης;

Από το ανωτέρω οργανόγραμμα προκύπτει ακόμη ότι ο κ. Gray έχει την εποπτεία επί της γραμματείας της λεγόμενης Ελεγκτικής Επιτροπής Παρακολούθησης της Επιτροπής. Κατ' αυτόν τον τρόπο, ο κ. Gray διαθέτει σημαντική επιρροή επί των ελέγχων που διεξάγει η Υπηρεσία Εσωτερικού Ελέγχου της Επιτροπής, καθώς και επί των αξιολογήσεων των αποτελεσμάτων των ελέγχων αυτών.

Συμφωνεί η Επιτροπή με τον ισχυρισμό μου ότι πέραν των παραπάνω αναφερόμενων, κατά αυτόν τον τρόπο, προκύπτει και δυνητική σύγκρουση συμφερόντων για τον κ. Gray, ειδικά στην περίπτωση που η Υπηρεσία Εσωτερικού Ελέγχου επιθυμεί να ελέγξει τη λογιστική και ταμειακή διαχείριση;

Απάντηση της κας Schreyer εξ ονόματος της Επιτροπής

(30 Σεπτεμβρίου 2003)

Αναγνωρίζοντας τη σπουδαιότητα του ρόλου που διαδραματίζει ο υπόλογος, η Επιτροπή αποφάσισε τα καθήκοντα αυτά να αναλαμβάνονται από υπάλληλο βαθμού Α1 και, στη θέση αυτή, διόρισε τον κ. Brian Gray, αναπληρωτή γενικό διευθυντή της γενικής διεύθυνσης Προϋπολογισμού. Αρμόδιοι για την εκτέλεση του προϋπολογισμού είναι οι εξουσιοδοτημένοι διατάκτες στις επιχειρησιακές γενικές διευθύνσεις. Η ΓΔ Προϋπολογισμού είναι υπεύθυνη για την εκτέλεση των ιδίων πόρων και των δικών της διοικητικών δαπανών. Ο κ. Gray δεν είναι εξουσιοδοτημένος για πράξεις εσόδων ή εξόδων, ούτε κανένας άλλος από το προσωπικό των υπηρεσιών που υπάγονται σε αυτόν, δηλαδή από τη Διεύθυνση C και τη Διοικητική Μονάδα 01. Ως εκ τούτου, η Επιτροπή θεωρεί ότι στο θέμα αυτό υπάρχει αυστηρός λειτουργικός διαχωρισμός.

Οι εργασίες που συνδέονται με τις αρμοδιότητες του υπολόγου, όπως προβλέπεται στα άρθρα 61 και 63 του δημοσιονομικού κανονισμού (1), εκτελούνται από τη Διεύθυνση C της ΓΔ Προϋπολογισμού, ο διευθυντής της οποίας υπάγεται στον αναπληρωτή γενικό διευθυντή. Το οργανόγραμμα θα αποσαφηνίσει το ζήτημα αυτό.

Προκειμένου να διευκολύνει την οργάνωση των συνεδριάσεων της ελεγκτικής επιτροπής παρακολούθησης, που αφορούν διάφορες υπηρεσίες της Επιτροπής και εξωτερικούς εμπειρογνώμονες, η Επιτροπή αποφάσισε, στις 9 Ιουλίου 2003, να μεταφέρει τη γραμματεία της ελεγκτικής επιτροπής παρακολούθησης στη Γενική Γραμματεία. Το οργανόγραμμα θα ενημερωθεί ανάλογα μόλις ολοκληρωθούν οι διοικητικές διαδικασίες εκτέλεσης της εν λόγω απόφασης.

(1) Κανονισμός (ΕΚ, Ευρατόμ) αριθ. 1605/2002 του Συμβουλίου, της 25ης Ιουνίου 2002, για τη θέσπιση του δημοσιονομικού κανονισμού που εφαρμόζεται στο γενικό προϋπολογισμό των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, ΕΕ L 248 της 16.9.2002.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/171

(2004/C 65 E/188)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-2539/03

υποβολή: Karl-Heinz Florenz (PPE-DE) προς την Επιτροπή

(29 Ιουλίου 2003)

Θέμα: Πολιτική στον τομέα των χημικών προϊόντων — σύστημα REACH

Οι ακόλουθες ερωτήσεις αφορούν τον προτεινόμενο από την Επιτροπή Κανονισμό σχετικά με την καταχώρηση, αξιολόγηση και έγκριση χημικών προϊόντων (REACH).

Το σχέδιο του κανονισμού οδηγεί τη βιομηχανία τροφίμων σε βαθμιαίες επιπτώσεις:

α)	Η γενική επίπτωση από το πεδίο εφαρμογής (σημείο 1) οδηγεί σε κάθε περίπτωση σε υποχρέωση πραγματοποίησης αξιολόγησης ασφάλειας (Chemical Safety Assessment/Report — CSA/CSR — και ενδεχομένως δελτίο δεδομένων ασφαλείας).

β)	Επιπλέον για όλες τις ουσίες, που δεν εξαιρούνται από τις ρυθμίσεις των σημείων 8 έως 11, την απαίτηση διεξαγωγής διαδικασίας καταχώρησης και έγκρισης.

Σχετικά με το α) — Γενικό πεδίο εφαρμογής

—

Μπορεί η Επιτροπή να διευκρινίσει, σε ποιó βαθμό το σύστημα REACH και η υποχρέωση για αξιολόγηση ασφαλείας (CSA/CSR) αφορούν τα τρόφιμα, τις ζωοτροφές και τα λιπάσματα; Τα τρόφιμα τυγχάνουν διαφορετικής μεταχείρισης, ανάλογα εάν χρησιμοποιούνται ως τελικά προϊόντα για τον καταναλωτή, ως ενδιάμεσα προϊόντα ή στον μη επισιτιστικό τομέα;

—	Μπορεί η Επιτροπή να διευκρινίσει γιατί οι προσθετικές ουσίες στα τρόφιμα και τις ζωοτροφές δεν θα εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής των ρυθμίσεων;

Σχετικά με το β) — Υποχρέωση καταχώρησης και έγκρισης

—	Στο παράρτημα II του κεφαλαίου II της προτάσεως προβλέπονται εξαιρέσεις για ορισμένες ουσίες. Μπορεί η Επιτροπή να διευκρινίσει, ποιά κριτήρια ήσαν καθοριστικά για τις εν λόγω εξαιρέσεις; Γιατί εξαιρείται η σακχαρόζη από την υποχρέωση καταχώρησης, αλλά όχι π.χ. η φρουκτόζη;

—	Η πρόταση κανονισμού προβλέπει τα ενδιάμεσα προϊόντα να υπόκεινται σε τροποποιημένη υποχρέωση καταχώρησης. Για ποιó λόγο προβλέπεται σχετικά περιορισμός σε δύο μόνο τόπους δραστηριοτήτων;

—	Για ποιó λόγο εξαιρούνται μόνο ζωοτροφές που περιέχουν πρωτεΐνες αλλά όχι οι άλλες ζωοτροφές από την υποχρέωση καταχώρησης;

—	Μπορεί η Επιτροπή να διευκρινίσει, σε τί βασιζόμενος θα πραγματοποιείται ο ορισμός και η εφαρμογή του «intended use»;

Απάντηση της κας Wallström εξ ονόματος της Επιτροπής

(16 Σεπτεμβρίου 2003)

Η Επιτροπή υποβάλλει επί του παρόντος σε αναθεώρηση το σχέδιο νομοθετικής πράξης για το σύστημα REACH (Registration, Evaluation and Authorisation of Chemicals — Καταχώριση, Αξιολόγηση και 'Εγκριση Χημικών Ουσιών), με γνώμονα τις απαντήσεις που έλαβε κατά την πρόσφατη διαβούλευση μέσω Ίντερνετ. Μετά από την εν λόγω αναθεώρηση, η Επιτροπή ενδέχεται να αναθεωρήσει ορισμένα μέρη του σχεδίου που αφορούν τα θέματα που θίγονται στην ερώτηση. Γενικός στόχος της αναθεώρησης είναι να διασφαλιστεί ότι το σχέδιο της νομοθετικής πράξης επιτυγχάνει τους στόχους του με τον πλέον αποδοτικό ως προς το κόστος και αποτελεσματικό τρόπο.

α)	Σημειωτέον ότι το σύστημα REACH εκπονείται με σκοπό να αποφευχθεί η άσκοπη επανάληψη διατάξεων άλλης νομοθεσίας. Συνεπώς, η διεπαφή με άλλες νομοθετικές πράξεις προσαρμόζεται ανάλογα με το πεδίο εφαρμογής και το περιεχόμενο κάθε άλλης σχετικής νομοθετικής πράξης.

β)	Πρέπει να σημειωθεί ότι οι εξαιρέσεις που προβλέπονται στο παράρτημα II θα διατηρηθούν στην υπό εκπόνηση νομοθεσία περί χημικών ουσιών.

Δεδομένου ότι η αναθεώρηση του σχεδίου νομοθετικής πράξης είναι ακόμα εν εξελίξει, δεν είναι δυνατόν να δοθούν λεπτομερέστερες απαντήσεις στα άλλα θέματα που θέτει το Αξιότιμο Μέλος του Κοινοβουλίου.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/172

(2004/C 65 E/189)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-2544/03

υποβολή: Antonio Di Pietro (ELDR) προς την Επιτροπή

(30 Ιουλίου 2003)

Θέμα: Υλοποίηση υποδομών στο φυσικό περιφερειακό πάρκο του Partenio

Στην Ιταλία, η επικράτεια των Δήμων του Summonte και Ospedaletto d'Alpinolo (στην επαρχία του Avellino), περιλαμβάνεται στην περίμετρο του φυσικού περιφερειακού πάρκου του Partenio, που υπόκειται σε πολλές περιβαλλοντικές δεσμεύσεις.

Ιδιαίτερα:

α)	η όλη επικράτεια του Δήμου του Ospedaletto d'Alpinolo, και η επικράτεια του Δήμου του Summonte από την άλλη πλευρά της επαρχιακής οδού, υπόκεινται σε δεσμεύσεις λόγω περιβάλλοντος και τοπίου βάσει του πρώην Νόμου 1497/39, λαμβάνοντας υπόψη το ιδιαίτερα φυσικό τους κάλλος·

β)

το μεγαλύτερο τμήμα της επικράτειας των δύο δήμων που καλύπτεται από δάση, υπόκειται σε δέσμευση λόγω τοπίου και περιβάλλοντος βάσει του άρθρου 1, εδάφιο Ζ, του Νόμου 431/85, πέραν της υδρογεωλογικής δέσμευσης και της δέσμευσης περί υδραυλικής προστασίας που επιβάλλει το Έκτακτο Πρόγραμμα για την αποφυγή επικινδύνων καταστάσεων που εξεπόνησε η Αρχή της Λεκάνης των Ποταμών Volturno και Liri Garigliano·

γ)	το υψομετρικά υψηλότερο τμήμα του εδάφους των δύο δήμων, περιλαμβάνεται εξάλλου στον Χώρο Κοινοτικού Ενδιαφέροντος (Χ.Κ.Ε.) — κωδ. IT 8040006 — υπό την ονομασία «Οροσειρά Ορέων του Partenio», που προστατεύεται από την οδηγία 92/43/ΕΟΚ (1) και το άρθρο 5 του Προεδρικού Διατάγματος 8/9/97, αρ. 357.

Παρά τις εν λόγω δεσμεύσεις και κατά παράβαση των όσων προβλέπει το άρθρο 3, παράγραφος 6, της οδηγίας 92/43/ΕΟΚ, οι δημοτικές διοικήσεις του Ospedaletto d'Alpinolo και Summonte — κατόπιν χρηματοδότησης εκ μέρους του διαμερίσματος Καμπανιας — προβαίνουν στην υλοποίηση μεγάλων έργων σημαντικής επίδρασης στο προστατευόμενο αυτό έδαφος, χωρίς την αναγκαία αξιολόγηση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων όπως προβλέπει η ως άνω οδηγία·

Συμφωνεί η Επιτροπή ότι, χωρίς την τήρηση των προαναφερθέντων κοινοτικών κανονισμών, οι σχετικές άδειες που χορήγησαν οι αρμόδιες ιταλικές αρχές για την υλοποίηση των εν λόγω έργων, είναι παράνομες;

Απάντηση της κας Wallström εξ ονόματος της Επιτροπής

(11 Σεπτεμβρίου 2003)

Δυνάμει του άρθρου 6 παράγραφος 3 της οδηγίας 92/43/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 21ης Μαΐου 1992 περί της διατηρήσεως των φυσικών οικοτόπων (ενδιαιτημάτων) καθώς και της άγριας πανίδας και χλωρίδας, εις ό,τι αφορά τους τόπους οι οποίοι, σύμφωνα με τη διαδικασία που ορίζει η οδηγία, θα χαρακτηρισθούν ως Τόποι Κοινοτικής Σημασίας (ΤΚΣ) και οι οποίοι θα υποδειχθούν ως Ειδικές Ζώνες Διατήρησης (ΕΖΔ):

κάθε σχέδιο, μη άμεσα συνδεόμενο ή αναγκαίο για τη διαχείριση του τόπου, το οποίο όμως είναι δυνατόν να επηρεάζει σημαντικά τον εν λόγω τόπο, καθ'αυτό ή από κοινού με άλλα σχέδια, εκτιμάται δεόντως ως προς τις επιπτώσεις του στον τόπο, λαμβανομένων υπόψη των στόχων διατήρησής του.

Ωστόσο, οι πληροφορίες που κατέθεσε το Αξιότιμο Μέλος του Κοινοβουλίου δεν στοιχειοθετούν ενδεχόμενη παράβαση της οδηγίας 92/43/ΕΟΚ στην προκειμένη περίπτωση. Ειδικότερα, δεν κατατίθενται λεπτομερή στοιχεία όσον αφορά τις εργασίες τις φερόμενες ως έχουσες σημαντικές επιπτώσεις στον προτεινόμενο Τόπο Κοινοτικής Σημασίας IT 8040006 «Dorsale Monti del Partenio». Ως εκ τούτου, και βάσει των ανωτέρω, δεν μπορεί, προς το παρόν, να στοιχειοθετηθεί παράβαση της προαναφερθείσας οδηγίας. Σε περίπτωση που το Αξιότιμο Μέλος του Κοινοβουλίου καταθέσει λεπτομερή στοιχεία που θα επέτρεπαν στην Επιτροπή να αξιολογήσει το ζήτημα υπό το πρίσμα της οδηγίας 92/43/ΕΟΚ, η Επιτροπή θα ήταν σε θέση να διερευνήσει περαιτέρω το ζήτημα.

(1) EE L 206 της 22.7.1992, σελ 7.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/173

(2004/C 65 E/190)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-2545/03

υποβολή: Olle Schmidt (ELDR) προς την Επιτροπή

(30 Ιουλίου 2003)

Θέμα: Σουηδικές ρυθμίσεις αντίθετες με την εσωτερική αγορά

Στη Σουηδία υπάρχουν δύο ρυθμιστικά πλαίσια που διέπουν την ανακύκλωση. Το ένα πλαίσιο επιβάλλει στους παραγωγούς την ανακύκλωση των συσκευασιών. Οι παραγωγοί συνήθως συνιστούν εταιρείες ανακύκλωσης. Για ποτά έτοιμα προς κατανάλωση ισχύει άλλο ρυθμιστικό πλαίσιο, το οποίο επιβάλλει στους παραγωγούς να ανακτούν τις συσκευασίες μέσω ενός συστήματος διάθεσης που έχει αναπτύξει ο εν λόγω τομέας. Οι ίδιοι οι παραγωγοί πληρώνουν φόρο για κάθε φιάλη.

Το πρόβλημα είναι ότι τα δύο συστήματα είναι αντιφατικά. Οι παραγωγοί ή οι εισαγωγείς έτοιμων ποτών δεν μπορούν να ενταχθούν στο σύστημα (1). Πρέπει να ακολουθήσουν το δεύτερο ρυθμιστικό πλαίσιο το οποίο συνεπάγεται επανασήμανση κάθε φιάλης, δεδομένου ότι το σουηδικό σύστημα βασίζεται στους γραμμωτούς κώδικες.

Αυτό το σύστημα επιφέρει υψηλό κόστος για τους εισαγωγείς, οι οποίοι επιβαρύνονται με φόρο 77 όρε ανά φιάλη για την επεξεργασία της στο πλαίσιο του συστήματος διάθεσης. Έτσι ευνοούνται οι μεγάλοι παραγωγοί, πράγμα που σημαίνει ότι το σουηδικό σύστημα διάθεσης αποτελεί στην πραγματικότητα εμπόδιο για το εμπόριο.

Δεν είναι αυτές οι ρυθμίσεις αντίθετες με τους κανόνες εσωτερικής αγοράς;

Το σουηδικό Υπουργείο Περιβάλλοντος κατέθεσε πρόσφατα στο κοινοβούλιο ένα νομοσχέδιο που προβλέπει ποινές για τους καταστηματάρχες που πωλούν φιάλες εκτός του συστήματος διάθεσης. Τούτο σημαίνει ότι το Υπουργείο Περιβάλλοντος θα μπορούσε να σταματήσει την παράλληλη εισαγωγή αναψυκτικών, παρ' όλο που αυτή συμβάλλει στη διατήρηση χαμηλών τιμών εντός της σουηδικής αγοράς. Έχει το σουηδικό κοινοβούλιο την εξουσία να απαγορεύσει την εισαγωγή και την πώληση συσκευασιών που δεν εντάσσονται σε ένα σύστημα διάθεσης; Τούτο θα μπορούσε να σημάνει το τέλος των παράλληλων εισαγωγών αναψυκτικών.

Κλείνοντας θα ήθελα να τονίσω ότι είμαι υπέρ της ανακύκλωσης και του συστήματος διάθεσης, πιστεύω όμως ότι τα παραπάνω πρέπει να είναι δίκαια προς όλους και να μη στρεβλώνουν τον ανταγωνισμό.

Απάντηση από την κα Wallström εξ ονόματος της Επιτροπής

(18 Σεπτεμβρίου 2003)

Βάσει του άρθρου 7 της οδηγίας 94/62/ΕΚ του Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 20ης Δεκεμβρίου 1994, για τις συσκευασίες και τα απορρίμματα συσκευασιών (1) («οδηγία για τις συσκευασίες»), τα κράτη μέλη υποχρεούται να λαμβάνουν τα αναγκαία μέτρα προκειμένου να διασφαλίσουν ότι καθιερώνονται συστήματα ώστε να επιτυγχάνεται «(α) η επιστροφή η και η συλλογή χρησιμοποιούμενων συσκευασιών […]» και «(β) η επαναχρησιμοποίηση ή η ανάκτηση, συμπεριλαμβανομένης της ανακύκλωσης, των συλλεγόμενων συσκευασιών». Η Επιτροπή δεν αντιλαμβάνεται γιατί η αρχή συγκρότησης χωριστών συστημάτων για την ανάκτηση και ανακύκλωση διάφορων ειδών αποβλήτων συσκευασιών θα αντέβαινε στην οδηγία για τις συσκευασίες ή στούς κανόνες της εσωτερικής αγοράς στούς οποίους αναφέρεται η ίδια. Εξίσου ασαφές είναι ποια στοιχεία των δύο αυτών συστημάτων θα αλληλοαποκλείονταν. Στο άρθρο 7 της οδηγίας για τις συσκευασίες δεν αποκλείονται τα υποχρεωτικά συστήματα εγγύησης ώστε να εξασφαλίζεται η επιστροφή χρησιμοποιούμενων συσκευασιών, υπό την προϋπόθεση ότι συμμορφούνται προς την συναφή κοινοτική νομοθεσία.

Ωστόσο, στο ίδιο άρθρο προβλέπεται ότι «τα συστήματα αυτά πρέπει να επιτρέπουν τη συμμετοχή των οικονομικών παραγόντων των συγκεκριμένων τομέων καθώς και των αρμόδιων δημόσιων αρχών. Τα συστήματα αυτά εφαρμόζονται επίσης για τα εισαγόμενα προϊόντα, υπό συνθήκες που δεν εισάγουν διακρίσεις, συμπεριλαμβανομένων των λεπτομερειών που ισχύουν και των τυχόν τελών που επιβάλλονται για την πρόσβαση στα συστήματα, και σχεδιάζονται κατά τρόπον ώστε να αποφεύγονται εμπόδια στο εμπόριο ή στρεβλώσεις του ανταγωνισμού, σύμφωνα με τη Συνθήκη».

Κατά συνέπεια, το κατά πόσον οι σουηδικοί κανόνες έρχονται σε αντίθεση προς τους κανόνες της εσωτερικής αγοράς, ιδιαίτερα προς την αρχή της ελεύθερης διακίνησης των εμπορευμάτων των άρθρων 28 έως 30 της Συνθήκης ΕΚ, εξαρτάται από το εάν τα εν λόγω συστήματα επιτρέπουν την εισαγωγή προϊόντων υπό συνθήκες που δεν συνιστούν διακρίσεις, κατά τον νόμο και εκ των πραγμάτων. Το σύστημα θα μπορούσε να θεωρηθεί ότι συνιστά φραγμό κατά του εμπορίου, που απαγορεύεται από το άρθρο 28 της Συνθήκης ΕΚ, εάν οι σουηδοί παραγωγοί κατέβαλαν χαμηλότερα τέλη επεξεργασίας από ό,τι οι εισαγωγείς ή εάν κάθε άλλη πτυχή των κανόνων ή η εφαρμογή τους επέφερε διακρίσεις υπό την έννοια του άρθρου 28 της Συνθήκης ΕΚ. Ακόμη και στην περίπτωση που το μέτρο αντέβαινε στο άρθρο 28 της Συνθήκης ΕΚ, θα μπορούσε, υπό ορισμένες προϋποθέσεις, να αιτιολογηθεί από τις σουηδικές αρχές με βάση το άρθρο 30 της Συνθήκης ΕΚ ή από τις υποχρεωτικές απαιτήσεις που προσδιόρισε το Ευρωπαϊκό δικαστήριο. Οι πληροφορίες που περιλαμβάνονται στη γραπτή ερώτηση δεν παρέχουν τη δυνατότητα διεξαγωγής πλήρους νομικής ανάλυσης του εθνικού μέτρου υπό το πρίσμα των άρθρων 28 και 30 της Συνθήκης ΕΚ. Κατά συνέπεια, η Επιτροπή θα ερευνήσει το θέμα αυτό. Το αξιότιμο μέλος του Κοινοβουλίου καλείται να παράσχει οποιαδήποτε πρόσθετα στοιχεία διαθέτει.

Όσον αφορά τη σουηδική πρόταση βάσει της οποίας θα προβλέπονταν ποινές στους ιδιοκτήτες καταστημάτων που πωλούν φιάλες που δεν εμπίπτουν στο πρόγραμμα εγγύησης, η Επιτροπή χρειάζεται περαιτέρω πληροφορίες ώστε να προβεί σε αξιολόγηση βάσει της κοινοτικής νομοθεσίας. Οι ποινικές κυρώσεις σε βάρος εισαγομένων προϊόντων θεωρείται κατά κανόνα ότι αντιβαίνουν στο άρθρο 28 της Συνθήκης ΕΚ. Σημειώνεται επίσης ότι πριν από την τελική θέσπισή του, οι σουηδικές αρχές υποχρεούνται να κοινοποιούν οποιοδήποτε ανάλογο μέτρο, με βάση την οδηγία 98/34/ΕΚ του Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 22ας Ιουνίου 1998, για την καθιέρωση διαδικασίας πληροφόρησης στον τομέα των τεχνικών προτύπων και κανονισμών, (2) όπως έχει τροποποιηθεί.

(1) EE L 365 της 31.12.1994.

(2) EE L 204 της 21.7.1998.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/174

(2004/C 65 E/191)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-2549/03

υποβολή: Michl Ebner (PPE-DE) προς την Επιτροπή

(4 Αυγούστου 2003)

Θέμα: Διαφοροποιημένα διόδια — οικολογικά ευαίσθητες ζώνες

Χωρίς να θίγεται η ελεύθερη οικονομία της αγοράς και λαμβανομένου υπόψη του καθεστώτος των μεταφορών κατά την έννοια της Λευκής Βίβλου της 12.9.2001 (1) είναι επειγόντως απαραίτητο να καθορισθούν οι οικολογικά ευαίσθητες ζώνες στην Ευρώπη σύμφωνα με τα γεωγραφικά και αγροτικά, οικολογικά, αρχαιολογικά, ιστορικά καθώς και τα οικονομικά δεδομένα.

Για τις οικολογικά ευαίσθητες αυτές ζώνες θα πρέπει να καταβάλλονται αυξημένα διόδια ύψους 1 ευρώ ανά φορτηγό όχημα άνω των 3,5 τόννων και για κάθε διανυθέν χιλιόμετρο. Τα έσοδα αυτά θα πρέπει στη συνέχεια να χρησιμοποιούνται για την εξυπηρέτηση συγκεκριμένων στόχων στον τομέα της προώθησης εναλλακτικών δυνατοτήτων μεταφοράς (σιδηροδρομικές μεταφορές κλπ.) για το περιβάλλον και την προστασία της φύσης.

Στην Ιταλία επιβάλλονται σήμερα διόδια ύψους 10 λεπτών ανά φορτηγό όχημα άνω των 3,5 τόννων και για κάθε διανυθέν χιλιόμετρο.

Στη Γερμανία θα επιβάλλονται από το 2004 περίπου 15 λεπτά ανά φορτηγό όχημα άνω των 12 τόννων και για κάθε διανυθέν χιλιόμετρο.

Στην Αυστρία θα επιβάλλονται από το 2004 διόδια περίπου 12 λεπτών ανά φορτηγό όχημα άνω των 3,5 τόννων και για κάθε διανυθέν χιλιόμετρο.

Στην Αυστρία και στο τμήμα Ίνσμπρουκ — Μπρένερ (μήκους 34,5 χιλιόμετρα) εισπράττεται για φορτηγά οχήματα με περισσότερους από 3 άξονες ένα ειδικό τέλος (τα λεγόμενα διόδια Μπρένερ) ύψους 2,4 ευρώ ανά φορτηγό όχημα και για κάθε διανυθέν χιλιόμετρο.

Η Επιτροπή καλείται να διατυπώσει συγκεκριμένη γνώμη σχετικά με την πρόταση αυτή.

Απάντηση της κας de Palacio εξ ονόματος της Επιτροπής

(17 Σεπτεμβρίου 2003)

Στις 23 Ιουλίου 2003 η Επιτροπή ενέκρινε πρόταση (2) τροποποίησης της οδηγίας 1999/62/ΕΚ (3). Η εν λόγω πρόταση παρέχει το πλαίσιο το οποίο θα επιτρέψει στα κράτη μέλη, λαμβάνοντας δεόντως υπόψη την αρχή της επικουρικότητας, να παράσχουν οικονομικά κίνητρα στον τομέα των μεταφορών, υπό μορφή διάρθρωσης τιμών η οποία θα αντικατοπτρίζει καλύτερα το κοινωνικό κόστος. Δεν είναι τόσο το επίπεδο των τελών στις μεταφορές που χρειάζεται να αλλάξει, όσο η διάρθρωση των τελών και ο τρόπος με τον οποίο επιβάλλονται στις διάφορες κατηγορίες χρηστών.

Το προτεινόμενο πλαίσιο καλύπτει το διευρωπαϊκό οδικό δίκτυο και οιαδήποτε άλλη οδό προς την οποία μπορεί να εκτραπεί η κυκλοφορία από το διευρωπαϊκό οδικό δίκτυο και η οποία βρίσκεται σε άμεσο ανταγωνισμό με ορισμένα τμήματα του εν λόγω δικτύου. Μια τέτοια εκτροπή της κυκλοφορίας έχει σοβαρές συνέπειες στη ρύθμιση της κυκλοφορίας και στην κυκλοφοριακή συμφόρηση, έτι δε περισσότερο στα ατυχήματα· ως εκ τούτου, κρίθηκε σωστό να συμπεριληφθούν στο πεδίο εφαρμογής της κοινοτικής οδηγίας. Σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας, τα κράτη μέλη παραμένουν ελεύθερα να επιβάλουν διόδια στις οδούς που δεν καλύπτονται από την πρόταση οδηγίας, υπό τον όρο ότι συμμορφώνονται με τους κανόνες και τις αρχές που θεσπίζονται στη Συνθήκη ΕΚ.

Η υφιστάμενη νομοθεσία συσχετίζει μόνο κατά προσέγγιση τα τέλη με τις ζημίες στην υποδομή, με την κυκλοφοριακή συμφόρηση ή με τους κινδύνους ατυχημάτων. Ως εκ τούτου, η προτεινόμενη οδηγία παρέχει στα κράτη μέλη τη δυνατότητα διαφοροποιημένων διοδίων, ανάλογα με μια σειρά παραγόντων: διανυθείσα απόσταση· ζημίες που προκαλούνται στις οδούς ανάλογα με τον τύπο του οχήματος· περιβαλλοντικές επιπτώσεις με γνώμονα τα πρότυπα εκπομπής EURO των βαρέων φορτηγών οχημάτων· ώρα της ημέρας· και επίπεδο κυκλοφοριακής συμφόρησης επί της σχετικής οδού. Ενώ οι υφιστάμενοι κοινοτικοί κανόνες ισχύουν μόνο για τα βαρέα φορτηγά οχήματα τουλάχιστον 12 τόνων, το σύστημα που προτείνει η Επιτροπή θα ισχύσει για όλα τα φορτηγά που υπερβαίνουν τους 3,5 τόνους και χρησιμοποιούνται στη μεταφορά εμπορευμάτων.

Τα έσοδα από τη χρέωση της υποδομής πρέπει να χρησιμοποιηθούν προς όφελος του τομέα των μεταφορών. Σε ορισμένες περιπτώσεις, πρέπει να υπάρξει περιθώριο για διασταυρούμενη χρηματοδότηση της υποδομής που αποτελεί την εναλλακτική λύση στις οδικές μεταφορές. Για τον σκοπό αυτό, η πρόταση της Επιτροπής ορίζει ότι τα έσοδα που θα προκύψουν από το σύστημα χρέωσης πρέπει να επενδυθούν εκ νέου στη σχετική οδική υποδομή για τη συντήρησή της, καθώς και στον τομέα των μεταφορών συνολικά, λαμβάνοντας δεόντως υπόψη την ισόρροπη ανάπτυξη των δικτύων μεταφορών.

Η πρόταση οδηγίας επιτρέπει στα κράτη μέλη να επιβάλουν ανατιμήσεις στα διόδια για τη χρήση οδών σε ιδιαίτερα ευαίσθητες περιοχές, ιδίως στις ορεινές περιοχές. Τέτοιες ανατιμήσεις θα χρησιμοποιηθούν για τη διασταυρούμενη χρηματοδότηση του επενδυτικού κόστους άλλων μεταφορικών υποδομών υψηλού ευρωπαϊκού ενδιαφέροντος. Η κατασκευή μιας τέτοιας υποδομής κρίνεται ολοένα και περισσότερο αναγκαία, δεδομένης της πυκνότητας και της αύξησης της κυκλοφορίας στις εν λόγω περιοχές.

Παράλληλα με τις εργασίες για τη χρέωση της υποδομής, η Επιτροπή διεξάγει μελέτη για το θέμα «ευαίσθητες περιοχές και μεταφορές». Η μελέτη αναμένεται να ολοκληρωθεί έως τα τέλη του 2003. Η Επιτροπή θα δημοσιεύσει κατόπιν τα αποτελέσματα και θα εξετάσει τον τρόπο με τον οποίο θα τα αξιοποιήσει.

(1) COM(2001)370 τελικό.

(2) COM(2003)448 τελικό.

(3) Οδηγία 1999/62/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 17ης Ιουνίου 1999, περί επιβολής τελών στα βαρέα φορτηγά οχήματα που χρησιμοποιούν ορισμένα έργα υποδομής, ΕΕ L 187 της 20.7.1999.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/175

(2004/C 65 E/192)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-2554/03

υποβολή: Marco Cappato (NI) προς την Επιτροπή

(4 Αυγούστου 2003)

Θέμα: Υπόθεση του τυνήσιου δημοσιογράφου Abdallah Zouari

Στις 18 Ιουλίου 2003 το δικαστήριο της τυνησιακής πόλης Zarzis κατεδίκασε το δημοσιογράφο Abdallah Zouari σε τετράμηνη φυλάκιση. Το δικαστήριο έκρινε ότι η προσφυγή του δημοσιογράφου σχετικά με τον αποκλεισμό του από τη χρήση ενός Ίντερνετ καφέ μπορούσε να θεωρηθεί «δυσφήμιση» έναντι της ιδιοκτήτριας του καταστήματος.

0 Abdallah Zouari έπεσε θύμα διαρκών ενοχλήσεων και ερευνών για μήνες. Αφού μετά τις 19 Απριλίου του απαγορεύθηκε η είσοδος στο δίκτυο σε ένα Ίντερνετ καφέ της πόλης Zarzis, o Zouari ανέφερε ότι θα απευθυνόταν στο δικηγόρο του. Η ιδιοκτήτρια τον κατήγγειλε στη συνέχεια για δυσφήμιση. Η απόφαση βγήκε στις 18 Ιουλίου.

Η καταδίκη του Zouari αποτελεί απλώς την τελευταία υπόθεση της αυξανόμενης έλλειψης ελευθερίας έκφρασης στην Τυνησία.

Δύο υποθέσεις μπορούν να θεωρηθούν ως χαρακτηρίζουσες την κατάσταση αυτή και συγκεκριμένα:

—

εκείνη του δημοσιογράφου Sihem Ben Sedrine, ο οποίος — αφού πραγματοποίησε μία δημοσίευση online υπό την ονομασία Kalima επειδή δεν έλαβε την άδεια να δημοσιεύσει μία εφημερίδα — δέχθηκε επίθεση από την αστυνομία του Προέδρου Zine el-Abidine ben Ali, στην προσπάθεια να εξαλειφθεί κάθε μορφή διαφωνίας μέσω Διαδικτύου·

—

εκείνη του Zouhair Yahyaoui, webmaster της τυνησιακής ιστοσελίδας TuneZine, που συνελήφθη το παρελθόν έτος και καταδικάστηκε στις 10 Ιουλίου 2002 σε διετή φυλάκιση για «διάδοση ψευδών ειδήσεων». Ο Yahyaoui ήταν ο πρώτος που δημοσίευσε on line μία επιστολή προς τον Πρόεδρο Ben Ali του δικαστή Mokhtar Yahyaoui (θείος του Zouhair Yahyaoui), ο οποίος ασκούσε κριτική για πλήρη έλλειψη ανεξαρτησίας του δικαστικού συστήματος στην Τυνησία.

Λαμβάνοντας υπόψη ότι η Τυνησία επελέγη ως χώρα φιλοξενίας της Συνόδου το 2005, της Παγκόσμιας Διάσκεψης Κορυφής για την Κοινωνία της Πληροφορίας (WSIS). Σε ποιες ενέργειες προτίθεται να προβεί η Επιτροπή έναντι της τυνησιακής κυβέρνησης προκειμένου να παύσει η καταπιεστική πολιτική της έναντι των δημοσιογράφων και των χρηστών του Διαδικτύου;

Δεν θεωρεί η Επιτροπή αναγκαίο να ενεργοποιήσει κάθε μέσον πολιτικής, διπλωματικής και οικονομικής πίεσης προκειμένου να ωθηθεί η τυνησιακή κυβέρνηση να χαλαρώσει τους νόμους περί τύπου και να διασφαλίσει το δικαίωμα ελευθερίας λόγου στην Τυνησία;

Θεωρεί η Επιτροπή σκόπιμο να ενεργοποιηθεί προκειμένου να ανασταλεί η απόφαση πραγματοποίησης της δεύτερης συνόδου της Παγκόσμιας Διάσκεψης Κορυφής για την Κοινωνία της Πληροφορίας στην Τύνιδα το 2005, μέχρις ότου διασφαλισθεί ο πλήρης σεβασμός των δικαιωμάτων έκφρασης από την νομοθεσία της Τυνησίας;

Απάντηση του κ. Patten εξ ονόματος της Επιτροπής

(22 Σεπτεμβρίου 2003)

Η Επιτροπή γνωρίζει τις τρεις συγκεκριμένες περιπτώσεις στις οποίες αναφέρεται το Αξιότιμο Μέλος σχετικά με την ελευθερία έκφρασης στην Τυνησία.

Και οι τρεις περιπτώσεις συνδέονται κατά κάποιο τρόπο με τα προβλήματα πρόσβασης στο Internet. Ωστόσο, όταν συσχετίζει κανείς αυτά τα προβλήματα με την Παγκόσμια Διάσκεψη Κορυφής για την Κοινωνία της Πληροφορίας (WSIS), θα πρέπει να έχει υπόψη του πολλά στοιχεία.

Καταρχήν, η πραγματοποίηση της δεύτερης συνόδου κορυφής της WSIS στην Τυνησία αποφασίστηκε από τη Γενική Διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών και, ως εκ τούτου, η συμμετοχή της Επιτροπής στη λήψη αυτής της απόφασης είναι έμμεση.

Κατά δεύτερο λόγο, το γεγονός ότι η διάσκεψη κορυφής θα πραγματοποιηθεί σύμφωνα με το υπόδειγμα του Γιοχάνεσμπουργκ συνεπάγεται ένα φάσμα θετικών παράπλευρων αποτελεσμάτων από τα οποία προφανώς θα επωφεληθεί η κοινωνία των πολιτών στην Τυνησία: μια πλειάδα διαφόρων συντελεστών θα λάβει μέρος στην προπαρασκευαστική φάση καθώς και στην ίδια τη διάσκεψη.

Τρίτον, η Επιτροπή, στην ανακοίνωσή της προς το Συμβούλιο και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (1)«με στόχο την παγκόσμιο εταιρική σχέση της κοινωνίας της πληροφορίας: η οπτική της ΕΕ στο πλαίσιο της Παγκόσμιας Διάσκεψης Κορυφής των Ηνωμένων Εθνών για την κοινωνία της πληροφορίας αναφέρει ότι οι ακόλουθες αρχές πρέπει να τηρηθούν επισήμως και να επεκταθούν στην κοινωνία της πληροφορίας: Το δικαίωμα ελευθερίας της γνώμης και της έκφρασης όπως προβλέπεται στην οικουμενική διακήρυξη των Ηνωμένων Εθνών και τα Δικαιώματα του Ανθρώπου».

Με την ευκαιρία της WSIS, η Επιτροπή θα θίξει ασφαλώς τα προβλήματα που σχετίζονται με τα ανθρώπινα δικαιώματα και τη δημοκρατία στην Τυνησία. Στο προσεχές Συμβούλιο Σύνδεσης της 30ης Σεπτεμβρίου 2003, η Επιτροπή θα συνεχίσει, ιδίως, το διάλογο που διεξάγει η Ένωση με την Τυνησία όσον αφορά αυτό το θέμα.

Επιπλέον, για να προαγάγει την ελευθερία της έκφρασης, η Επιτροπή καταρτίζει τώρα ένα πρόγραμμα στήριξης και κατάρτισης για τα μαζικά μέσα ενημέρωσης στην Τυνησία (2,15 εκατ. ευρώ).

(1) COM(2003)271 τελικό.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/177

(2004/C 65 E/193)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-2555/03

υποβολή: Robert Evans (PSE) προς την Επιτροπή

(4 Αυγούστου 2003)

Θέμα: Εταιρείες πορθμειακών γραμμών

Κατά το παρελθόν έχουν υποβληθεί ερωτήσεις στην Επιτροπή σχετικά με τις εικαζόμενες πρακτικές καθορισμού τιμών των εταιρειών πορθμειακών γραμμών της Μάγχης και της εταιρείας Eurotunnel (P-3419/00 (1)). Στην απάντησή του, ο Επίτροπος Monti εξέφρασε το ενδιαφέρον του να υπάρχει «ουσιαστικός ανταγωνισμός μεταξύ των σχετικών εταιρειών».

Πολλοί πολίτες από την εκλογική μου περιφέρεια επικοινώνησαν μαζί μου αναφέροντας ότι υπάρχουν πραγματικά συμφωνίες καθορισμού τιμών μεταξύ των πορθμειακών εταιρειών και της Eurotunnel. Για παράδειγμα, μολονότι αναφέρονται διάφορες τιμές, το κόστος εισιτηρίου μετ' επιστροφής πενθήμερης ισχύος για τη θερινή περίοδο ανέρχεται, κατά τα φαινόμενα, σε 300 λίρες στερλίνες. Τα άτομα αυτά έχουν την εντύπωση ότι καταβάλλουν συγκριτικά πολύ μεγαλύτερο ποσό για τη διαδρομή αυτή απ' ό,τι για τη διέλευση άλλων πορθμείων στην ΕΕ (που παρέχουν ελληνικές και ιταλικές πορθμειακές γραμμές). Περισσότερες πληροφορίες υπάρχουν σε ιστοσελίδα που έχουν δημιουργήσει τα άτομα που είναι δυσαρεστημένα με τις εταιρείες αυτές, http://www.channelpirates.com/.

Μπορεί να εκφράσει η Επιτροπή τις απόψεις της σχετικά με τις εν λόγω πρακτικές καθορισμού τιμών των πορθμειακών εταιρειών και της Eurotunnel, καθώς και κατά πόσον πιστεύει ότι οι εταιρείες αυτές ασκούν τις δραστηριότητές τους ακολουθώντας τακτική αθέμιτου ανταγωνισμού;

Απάντηση του κ. Monti εξ ονόματος της Επιτροπής

(22 Σεπτεμβρίου 2003)

Ίσως γνωρίζει το Αξιότιμο Μέλος ότι η Επιτροπή πραγματοποίησε πρόσφατα αιφνιδιαστικούς, ταυτόχρονους ελέγχους χωρίς προειδοποίηση, στις εγκαταστάσεις ορισμένων επιχειρηματιών που ασκούν δραστηριότητες στον τομέα των υπηρεσιών μεταφορών μέσω Μάγχης (2). Οι έλεγχοι αυτοί είχαν πράγματι ως στόχο το να επαληθευθεί εάν οι επιχειρήσεις αυτές προέβαιναν, μεταξύ άλλων, στον καθορισμό τιμών και εμπορικών όρων για τις υπηρεσίες μεταφορών μέσω Μάγχης, όπως περιέχεται στην πληροφορία που ανέφερε το Αξιότιμο Μέλος.

Τέτοιου είδους αιφνιδιαστικοί έλεγχοι αποτελούν ένα προκαταρκτικό στάδιο στις έρευνες που γίνονται σε ύποπτες συμπράξεις. Το Αξιότιμο Μέλος θα κατανοήσει ασφαλώς ότι η Επιτροπή στην παρούσα φάση της έρευνας δεν μπορεί να διατυπώσει άλλα σχόλια σχετικά με την ερώτηση αυτή.

(1) ΕΕ C 151 Ε της 22.5.2001, σελ. 164.

(2) ΙΡ/03/168 της 3ης Σεπτεμβρίου 2003• δήλωση του εκπροσώπου τύπου για τους ελέγχους στις υπηρεσίες μεταφορών μέσω Μάγχης.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/177

(2004/C 65 E/194)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-2564/03

υποβολή: Mario Borghezio (NI) προς την Επιτροπή

(4 Αυγούστου 2003)

Θέμα: Παραβίαση των γενικών αρχών του κοινωνικού δικαίου εκ μέρους των πολωνικών αρχών

Τον Αύγουστο του 1999 η ιταλοπολωνίδα πολίτης Paetz Karoline, συζευγμένη με τον ιταλό πολίτη Paolo Pozza, αποφασίζει να μην επανέλθει στην Ιταλία κρατώντας μαζί της τις δύο κόρες της Federica και Annamaria Pozza, ιταλίδες, 2 και 7 ετών αντιστοίχως.

Το Δικαστήριο Ανηλίκων της Βενετίας, με δύο αποφάσεις του, ανέθεσε την κηδεμονία στον πατέρα Paolo Pozza• στη συνέχεια, το δικαστήριο του Poznan, εξέδωσε 19 αποφάσεις υπέρ του πατέρα ορίζοντας ότι τα παιδιά πρέπει να επανέλθουν στην Ιταλία και επαναλαμβάνοντας Kať επανάληψη το δικαίωμα επίσκεψης του πατέρα που η μητέρα Paetz Karoline ουδέποτε παραχώρησε.

Η επάνοδος των κοριτσιών στην Ιταλία καθίσταται κάθε φορά μάταιη από την διαφυγή ειδήσεων που καταλογίζεται στις πολωνικές αρχές, οι οποίες ενημερώνουν εκ των προτέρων την κ. Paetz Karoline σχετικά με την ημερομηνία που καθόρισαν τα δικαστήρια, επιτρέποντας έτσι στην τελευταία να αποφύγει την επίσκεψη.

Δεν θεωρεί η Επιτροπή ότι η Πολωνία — η οποία έχει υπογράψει τη Σύμβαση της Χάγης σχετικά με τον επαναπατρισμό ανηλίκων και τη Σύμβαση του Λουξεμβούργου σχετικά με την αναγνώριση των δικαστικών αποφάσεων που εξεδόθησαν σε άλλες χώρες — στη συγκεκριμένη περίπτωση, διαπράττει σοβαρή παραβίαση παγκοσμίως αποδεκτών νομικών κανόνων, διαπράττοντας έτσι σοβαρή παραβίαση των γενικών αρχών του κοινοτικού δικαίου και των δικαιωμάτων του ανθρώπου;

Απάντηση του κ. Vitorino εξ ονόματος της Επιτροπής

(17 Σεπτεμβρίου 2003)

Η Επιτροπή γνωρίζει το πρόβλημα στο οποίο αναφέρεται το Αξιότιμο Μέλος σχετικά με τις δυσκολίες που παρουσιάζει η εκτέλεση αποφάσεων οι οποίες διατάσσουν την επιστροφή παρανόμως μετακινηθέντων ή κρατούμενων παιδιών. Ωστόσο, η Επιτροπή πληροφορεί το Αξιότιμο Μέλος ότι ούτε η Σύμβαση της Χάγης, της 25ης Οκτωβρίου 1980, για τα αστικά θέματα της διεθνούς απαγωγής παιδιών ούτε η Σύμβαση του Λουξεμβούργου, της 20ής Μαΐου 1980, για την αναγνώριση και εκτέλεση αποφάσεων σε θέματα επιμέλειας των τέκνων και για την αποκατάσταση της επιμέλειάς τους, αποτελούν τμήμα του κοινοτικού δικαίου. Επομένως, η Επιτροπή δεν είναι αρμόδια για την παρακολούθηση της εφαρμογής τους.

Το δικαίωμα κάθε παιδιού να διατηρεί τακτικά επαφές με τους δύο γονείς του κατοχυρώνεται στο άρθρο 24 του Χάρτη θεμελιωδών δικαιωμάτων της Ένωσης, ο οποίος με τη σειρά του βασίζεται στη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών του 1989 για τα δικαιώματα του παιδιού. Πάντως, ο Χάρτης θεμελιωδών δικαιωμάτων δεν εφαρμόζεται στην παρούσα περίπτωση, δεδομένου ότι περιορίζεται στην εφαρμογή του κοινοτικού δικαίου.

Επί του παρόντος, δεν υφίσταται κοινοτική νομοθεσία σχετική με το θέμα της απαγωγής παιδιών. Ωστόσο, η Επιτροπή θα ήθελε να επιστήσει την προσοχή του Αξιότιμου Μέλους στο σχέδιο κανονισμού για τη διεθνή δικαιοδοσία και την αναγνώριση και εκτέλεση αποφάσεων σε γαμικές διαφορές και διαφορές γονικής μέριμνας (1), ο οποίος θα εκδοθεί εντός των εννέα προσεχών μηνών. Ένας από τους κύριους στόχους του προσεχούς κανονισμού είναι να αποθαρρύνει την απαγωγή παιδιών από έναν από τους γονείς τους μέσα στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα, εξασφαλίζοντας ότι τα δικαστήρια του κράτους μέλους, στο οποίο το παιδί είχε τη συνήθη διαμονή του πριν από την απαγωγή, παραμένουν αρμόδια για την έκδοση της τελικής απόφασης για την επιμέλεια. Επίσης, θα συμπληρώσει και θα ενισχύσει την εφαρμογή της Σύμβασης της Χάγης του 1980 για τη διεθνή απαγωγή παιδιών εντός της Κοινότητας, με την επιβολή αυστηρών δικονομικών κανόνων προκειμένου να εξασφαλίζεται η ταχεία επιστροφή του παιδιού.

(1) ΕΕ C 203 Ε της 27.8.2002.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/178

(2004/C 65 E/195)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-2577/03

υποβολή: Erik Meijer (GUE/NGL) προς την Επιτροπή

(6 Αυγούστου 2003)

Θέμα: Αντιδράσεις στην προσθήκη γλυκόζης και άνθρακα στην υγρή κοπριά με σκοπό την προστασία των αγρών από τη μόλυνση και τις εκπομπές αμμωνίας

Γνωρίζει η Επιτροπή ότι ομάδα 100 κτηνοτρόφων στην Ολλανδία προσθέτει στην κοπριά των ζώων τους μίγμα γλυκόζης και άνθρακα με την ονομασία «FIR», προκειμένου να μετατρέπεται η υγρή κοπριά που θεωρείται τοξική σε ουσία η οποία μπορεί να γονιμοποιεί τη γη τους χωρίς υπερβολικές εκπομπές αμμωνίας στην ατμόσφαιρα;

Γνωρίζει επίσης η Επιτροπή ότι οι παραγωγοί αυτοί είναι της άποψης ότι η χρησιμοποιούμενη από τις αρχές της δεκαετίας του 90 μέθοδος της έγχυσης υγρής κοπριάς στο έδαφος, για να αποφεύγονται οι εκπομπές αεριούχας αμμωνίας στην ατμόσφαιρα, έχει ως συνέπεια την καταστροφή της ζωής του εδάφους στους βοσκοτόπους, με αποτέλεσμα να μην εκκρίνουν πλέον οι γήινοι σκώληκες μια ουσία που διευκολύνει την απορρόφηση του φωσφόρου από τις ρίζες των φυτών;

3.	Έχει πληροφορηθεί η Επιτροπή ότι, παρ' όλο που τα ολλανδικά δικαστήρια καταδίκασαν αυτούς τους παραγωγούς επειδή σκορπίζουν την υγρή κοπριά στη γη τους αντί να την εγχέουν εντός της, δεν τους επέβαλαν ποινές, διότι δέχθηκαν ότι αυτή η διαδικασία ωφελεί το περιβάλλον;

4.	Σε ποιο βαθμό εμποδίζουν οι κοινοτικές διατάξεις και η ολλανδική απόφαση για τη χρήση λιπασμάτων το νόμιμο πειραματισμό με τη μέθοδο «FIR», ο οποίος αποσκοπεί στο να εξακριβώσει αν αυτή η μέθοδος χρήζει περαιτέρω εφαρμογής στους βοσκοτόπους;

5.	Τι μπορεί να πράξει η Επιτροπή για να προωθήσει ή να εξαλείψει τα εμπόδια για τον πειραματισμό με τη μέθοδο «FIR»;

Πηγή:Εκπομπή της 22ας Ιουλίου 2003 με τίτλο NOVA, στον ολλανδικό τηλεοπτικό σταθμό Nederland 3

Απάντηση της κας Wallström εξ ονόματος της Επιτροπής

(29 Οκτωβρίου 2003)

Η γεωργία αποτελεί την κυριότερη πηγή ατμοσφαιρικών εκπομπών αμμωνίας, η οποία περιλαμβάνεται μεταξύ των ρύπων που συμβάλλουν στην υπέρβαση των κρίσιμων φορτίων εις ό,τι αφορά την οξίνιση και τον ευτροφισμό.

Η οδηγία 2001/81/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 23ης Οκτωβρίου 2001, σχετικά με εθνικά ανώτατα όρια εκπομπών για ορισμένους ατμοσφαιρικούς ρύπους (1), απαιτεί από τα κράτη μέλη την κατάρτιση προγραμμάτων μέτρων για τον περιορισμό των εκπομπών ρύπων που προκαλούν οξίνιση και ευτροφισμό, προκειμένου να μην σημειώνονται υπερβάσεις των κρίσιμων φορτίων και επιπέδων και να βελτιωθεί η προστασία του περιβάλλοντος και της υγείας του ανθρώπου. Τα ανώτατα όρια εκπομπών αμμωνίας ανά κράτος μέλος, τα οποία πρέπει να έχουν επιτευχθεί μέχρι το 2010, ορίζονται στο παράρτημα Ι της οδηγίας.

Ωστόσο, η οδηγία δεν καθορίζει τα συγκεκριμένα μέτρα επίτευξης του στόχου, αλλά αφήνει τη σχετική ευθύνη στα κράτη μέλη, τα οποία καλούνται να καταρτίσουν τα προγράμματά τους σε σχέση με τα απαιτούμενα επίπεδα περιορισμού. Σημειωτέον ότι μία μείωση της τάξεως του 40 % και άνω σε σύγκριση με τα επίπεδα του 1990, όπως απαιτείται στην περίπτωση των Κάτω Χωρών, θα συνεπαγόταν τη λήψη ολόκληρης σειράς μέτρων περιορισμού της αμμωνίας, συμπεριλαμβανομένων ειδικών μέτρων σημαντικής μείωσης των εκπομπών αμμωνίας στη φάση της λιπασματικής χρήσης κοπριάς στους αγρούς.

Επίσης, ο περιορισμός των εκπομπών αμμωνίας αποτελεί μέρος των δεσμεύσεων των Μερών (συμπεριλαμβανομένων όλων των κρατών μελών) που υπέγραψαν το Πρωτόκολλο του Gothenburg της 1ης Δεκεμβρίου 1999, της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών — Οικονομικής Επιτροπής για την Ευρώπη (UN-ECE) σχετικά με την μακράς ακτίνας διασυνοριακή ατμοσφαιρική ρύπανση για τον περιορισμό της οξίνισης, του ευτροφισμού και του όζοντος. Το Πρωτόκολλο περιλαμβάνει ειδικό Παράρτημα (Παράρτημα IX) με τον κατάλογο των μέτρων περιορισμού των εκπομπών αμμωνίας στη γεωργία, ο οποίος καταρτίστηκε βάσει εκτεταμένων εργασιών ομάδας ειδημόνων από τα διάφορα Μέρη στη Σύμβαση. Στην περίπτωση της λιπασματικής χρήσης κοπριάς στη γη, απαιτούνται μέθοδοι ελάχιστης αποτελεσματικότητας 30 %, συμπεριλαμβανομένης, συνεπώς, της έγχυσης κοπριάς.

Στο γενικότερο ζήτημα των μέτρων περιορισμού των εκπομπών στην εντατική κτηνοτροφία, συμπεριλαμβανομένων των ατμοσφαιρικών εκπομπών αμμωνίας, η Επιτροπή, στο πλαίσιο της στήριξης της εφαρμογής της οδηγίας IPPC (Οδηγία 96/61/ΕΚ του Συμβουλίου της 24ης Σεπτεμβρίου 1996 σχετικά με την ολοκληρωμένη πρόληψη και έλεγχο της ρύπανσης (2)), σε συνεργασία με τα κράτη μέλη, προήγαγε την ανάλυση των επιτόπιων πρακτικών και τον προσδιορισμό των βέλτιστων διαθέσιμων τεχνικών.

Το έγγραφο για τις Βέλτιστες Διαθέσιμες Τεχνικές (BREF) για την εντατική εκτροφή πουλερικών και χοιροειδών, το οποίο εγκρίθηκε επισήμως τον Ιούλιο του 2003, αναφέρει τις βέλτιστες διαθέσιμες τεχνικές για τον περιορισμό των εκπομπών κατά την στέγαση, αποθήκευση και χρήση στους αγρούς, μετά από έγκυρες εργασίες που διεκπεραίωσε ομάδα ειδημόνων, υπό τον συντονισμό του Γραφείου IPPC, στη Σεβίλλη. Η έγχυση στο έδαφος συγκαταλέγεται μεταξύ των βέλτιστων διαθέσιμων τεχνικών για την αποτροπή των εκπομπών αμμωνίας στη φάση της διασποράς, με περιορισμό της τάξεως του 80 % σε σύγκριση με το σύστημα αναφοράς (ραδιοφωνικές εκπομπές).

Με βάση τα ανωτέρω θα μπορούσε να συναχθεί το συμπέρασμα ότι, εξ όσων γνωρίζουμε σήμερα, η τεχνική της έγχυσης στο έδαφος, εάν διενεργείται καταλλήλως, αποτελεί τον αποδοτικότερο τρόπο περιορισμού των εκπομπών αμμωνίας στην ειδική φάση της λιπασματικής χρήσης ζωικής κοπριάς. Ωστόσο, τα προγράμματα μέτρων για τον περιορισμό των εκπομπών αμμωνίας εμπίπτουν στις αρμοδιότητες των κρατών μελών· αυτά μπορούν να βασιστούν σε ευρύ φάσμα μέτρων, σχετιζόμενων με τις διάφορες και επάλληλες φάσεις διαχείρισης της κοπριάς: στέγαση των ζώων, αποθήκευση της κοπριάς και λιπασματική χρήση της.

Εις ό,τι αφορά τη λιπασματική χρήση της κοπριάς, υπάρχουν πολλές εναλλακτικές τεχνικές που εξαρτώνται από τον τύπο των καλλιεργειών, την επιδιωκόμενη μείωση των επιπέδων αμμωνίας, τις συνθήκες και τα χαρακτηριστικά του εδάφους· αυτά μπορούν να προσαρμοστούν στον συγκεκριμένο χώρο, συνεκτιμώντας τα τυχόν έγκυρα επιστημονικά στοιχεία σχετικά με τις αρνητικές επιπτώσεις κάποιας τεχνικής στη συγκεκριμένη περίπτωση.

Εις ό,τι αφορά το ζήτημα της χρήσης προσθέτων για τη διαχείριση της κοπριάς, έχουν διενεργηθεί εκτεταμένες επιστημονικές έρευνες ούτως ώστε να εκτιμηθεί η αποτελεσματικότητά τους στον περιορισμό της αμμωνίας και της δυσοσμίας.

Η Επιτροπή γνωρίζει τα αποτελέσματα της έρευνας. Λόγου χάριν, πρόσφατη ανασκόπηση μεγάλου συνόλου πειραμάτων που διενήργησαν διάφορα ερευνητικά ιδρύματα σε διάφορους τύπους προσθέτων, με στόχο τον περιορισμό της αμμωνίας και της δυσοσμίας (3) περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, και τα αποτελέσματα πειραμάτων και την ενδεχόμενη οξινιτική δράση πηγών ασταθούς άνθρακα όπως είναι η γλυκόζη. Οι πηγές αυτές, οι οποίες προκαλούν μείωση του pH στη λυματολάσπη, μέσω του σχηματισμού οργανικών οξέων από αναερόβια βακτηρίδια, θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε περιορισμό της εξάτμισης της αμμωνίας, η οποία συνδέεται στενά με το pH. Οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι: «σήμερα, η ποσότητα υποστρώματος που απαιτείται για να μειωθεί σημαντικά το pH καθιστά ασύμφορο τον εν λόγω τύπο προσθέτου». Σημειώνουν ωστόσο ότι: «εάν βελτιστοποιηθεί η παραγωγή οξέων από τη γλυκόζη … θα συνιστούσε ένα αποδοτικό και ασφαλές μέσο πρόληψης της εξάτμισης της ΝΗ3.»

Η Επιτροπή θα χαιρέτιζε κάθε περαιτέρω επιστημονική εργασία στα κράτη μέλη, σχετική με την χρήση των προσθέτων για τον περιορισμό των εκπομπών, βάσει ενός κατάλληλου και αυστηρού πειραματικού σχεδιασμού ικανού να παραγάγει αξιόπιστα αποτελέσματα.

Εις ό,τι αφορά τη χρήση προσθέτων για τη βελτίωση της διαχείρισης της κοπριάς, υπενθυμίζεται ότι η Επιτροπή (Γενική Διεύθυνη Έρευνα), στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής 'Ερευνητικής Δράσης Συνεργασίας για την Τεχνολογία (CRAFT) του Προγράμματος BRITE EURAM, με στόχο την προαγωγή της τεχνολογικής καινοτομίας στις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις μέσω της ερευνητικής και τεχνολογικής ανάπτυξης, χρηματοδότησε πρότυπο έργο σχετικά με τα πρόσθετα για τη μείωση της αμμωνίας και της δυσοσμίας από τη χρήση κοπριάς ζώων (RAPID-QLK5-CT-2001-70429), το οποίο θα ολοκληρωθεί τον Δεκέμβριο του 2003.

(1) EE L 309 της 27.11.2001.

(2) EE L 257 της 10.10.1996.

(3) Mc Crory and Hobbs, JEQ, 2001. 30: 345-355.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/180

(2004/C 65 E/196)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-2583/03

υποβολή: Graham Watson (ELDR) προς την Επιτροπή

(8 Αυγούστου 2003)

Θέμα: Καταστατικό των ευρωπαϊκών σχολείων

Θεωρεί η Επιτροπή ότι οι συμβάσεις της Αγγλικής Κυβέρνησης με τους Άγγλους καθηγητές στα ευρωπαϊκά σχολεία των Βρυξελλών βρίσκονται σε συμφωνία με το Άρθρο 12 του Καταστατικού των ευρωπαϊκών σχολείων, το οποίο έχουν συνυπογράψει όλα τα κράτη μέλη;

Ποια είναι η γνώμη της Επιτροπής για τις πρόσφατες αποφάσεις του Αγγλικού Εργατικού Δικαστηρίου σχετικά με αυτό το θέμα;

Απάντηση του κ. Kinnock εξ ονόματος της Επιτροπής

(22 Σεπτεμβρίου 2003)

Όπως γνωρίζει το Αξιότιμο Μέλος, τα Ευρωπαϊκά Σχολεία διέπονται από μία ειδική διακυβερνητική Σύμβαση, τη «Σύμβαση προσδιορισμού του Καταστατικού των Ευρωπαϊκών Σχολείων», αναθεωρημένη έκδοση της οποίας τέθηκε σε ισχύ την 1η Οκτωβρίου 2002. Το διδακτικό προσωπικό που είναι αποσπασμένο στα σχολεία υπόκειται στους «Κανονισμούς για τα Μέλη του αποσπασμένου προσωπικού στα Ευρωπαϊκά Σχολεία» που τέθηκε σε εφαρμογή από την 1η Σεπτεμβρίου 2000, αλλά διατηρούν την ιδιότητα του απασχολούμενου από τις αρχές του κράτους μέλους που τους απέσπασε.

Το Άρθρο 12.4(a) της Σύμβασης των Ευρωπαϊκών Σχολείων προβλέπει ότι: «Το προσωπικό θα διατηρεί τα δικαιώματα σε προαγωγή και σύνταξη τα οποία τους εγγυώνται οι εθνικοί τους κανόνες» και το Άρθρο 49.2(a) των «Κανονισμών» ορίζει ότι: «Οι αρμόδιες εθνικές αρχές θα καταβάλουν τις εθνικές αμοιβές των μελών του προσωπικού και θα ενημερώνουν τον Διευθυντή ως προς τα καταβληθέντα ποσά, προσδιορίζοντας όλους τους συντελεστές που λαμβάνονται υπόψη για τον υπολογισμό …».

Το Ηνωμένο Βασίλειο, όπως θα γνωρίζει το Αξιότιμο Μέλος, καταβάλει, ειδικό «Κατώτατο όριο» στους εκπαιδευτικούς που απασχολούνται στην Ουαλία και την Αγγλία. Κατά την άποψη του Βρετανικού Υπουργείου Παιδείας και Επαγγελματικής Κατάρτισης (DFES), αυτό αποτελεί ένα μέτρο πρόσληψης και συγκράτησης το οποίο δεν αφορά τους εκπαιδευτικούς που αποσπούνται στα Ευρωπαϊκά Σχολεία. Στην πρόσφατη απόφαση του Δευτεροβάθμιου Δικαστηρίου Εργασιακών Διαφορών (ΕΑΤ/0884/02) στο Ηνωμένο Βασίλειο, το Δικαστήριο, έπρεπε να ερμηνεύσει τη σύμβαση απασχόλησης μεταξύ ορισμένων Βρετανών εκπαιδευτικών στα Ευρωπαϊκά Σχολεία και του εργοδότη τους, του DFES. Κατέληξε στο συμπέρασμα ότι, βάσει της σύμβασης αυτής, οι εκπαιδευτικοί δεν δικαιούντο ορισμένες πρόσθετες μισθολογικές αυξήσεις κατόπιν του διορισμού τους στα Ευρωπαϊκά Σχολεία. Εντούτοις, από το EAT, δεν ζητήθηκε να εξετάσει, κατά πόσον, όπως ερμηνεύτηκε, οι συμβάσεις απασχόλησης ήταν όντως συμβατές με το Άρθρο 12.4(a) της Σύμβασης των Ευρωπαϊκών Σχολείων, που προαναφέρθηκε.

Η Επιτροπή ζήτησε από τη Νομική της Υπηρεσία να εξετάσει κατά πόσον οι όροι της Σύμβασης του Ηνωμένου Βασιλείου είναι σύμφωνοι με το Άρθρο 12.4(a) της Σύμβασης των Ευρωπαϊκών Σχολείων.

Η Επιτροπή θα διασφαλίσει ότι το ζήτημα αυτό θα παρακολουθείται όπως πρέπει και θα ανταποκριθεί άμεσα σε κάθε περαιτέρω αίτημα του Αξιότιμου Μέλους όταν θα είναι διαθέσιμη η νομική ανάλυση.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/181

(2004/C 65 E/197)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-2592/03

υποβολή: Gerhard Schmid (PSE) προς την Επιτροπή

(14 Αυγούστου 2003)

Θέμα: Πρόστιμο για την απουσία διακριτικού σήματος χώρας προέλευσης του οχήματος στη Δημοκρατία της Τσεχίας

Στα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης τα οχήματα που ταξιδεύουν στο εξωτερικό αρκεί να έχουν τις συνήθεις ευρωπαϊκές πινακίδες κυκλοφορίας στις οποίες είναι ενσωματωμένο το μπλε διακριτικό σήμα της χώρας προέλευσης του οχήματος. Σε ταξίδια εκτός κρατών της Ευρωπαϊκής Ένωσης το όχημα πρέπει να φέρει ένα επιπλέον διακριτικό σήμα, σχήματος ελλειπτικού, που δηλώνει τη χώρα προέλευσης του οχήματος. Σε περίπτωση απουσίας του ανωτέρω σήματος επιβάλλονται πρόστιμα. Στη Δημοκρατία της Τσεχίας επιβάλλονται επίσης τέτοια πρόστιμα για την απουσία του οβάλ διακριτικού σήματος χώρας προέλευσης.

Θα ξεκινήσει η Επιτροπή διαπραγματεύσεις με την Δημοκρατία της Τσεχίας, ώστε να αναγνωριστεί η ισχύς των ευρωπαϊκών πινακίδων κυκλοφορίας ως διακριτικού σήματος χώρας προέλευσης πριν την 1η Μαΐου 2004;

Απάντηση της κας de Palacio εξ ονόματος της Επιτροπής

(18 Σεπτεμβρίου 2003)

Με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 2411/98 του Συμβουλίου, της 3ης Νοεμβρίου 1998, σχετικά με την αναγνώριση στην ενδοκοινοτική κυκλοφορία του διακριτικού σήματος καταχώρισης των αυτοκινήτων και των ρυμουλκουμέ-νων τους (1) εισήχθη το λεγόμενο «Ευρωπαϊκό σήμα», το οποίο τα κράτη μέλη πρέπει να αναγνωρίζουν ως εναλλακτική δυνατότητα στο «ελλειψοειδές σήμα» που εισήγαγε η σύμβαση της Βιέννης του 1968 (2).

Η Σύμβαση της Βιέννης επικυρώθηκε από την Τσεχική Δημοκρατία και το ελλειψοειδές σήμα συνεχίζει να ισχύει. Χώρες που δεν ανήκουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση δεν δεσμεύονται από τον κανονισμό του Συμβουλίου που καλύπτει μόνον την ενδοκοινοτική κυκλοφορία. Κατά συνέπεια δεν υφίσταται νομική βάση ώστε να ζητηθεί από την Τσεχική Δημοκρατία να αναγνωρίσει το ευρωπαϊκό σήμα πριν από την 1η Μαΐου 2004. Έπειτα από την ημερομηνία αυτή, η χώρα θα πρέπει να το αναγνωρίσει ως μέρος του κοινοτικού κεκτημένου.

(1) EE L 299 της 10.11.1998.

(2) Σύμβαση της Βιέννης για την οδική κυκλοφορία, της 8ης Νοεμβρίου 1968, υπό την αιγίδα της οικονομικής επιτροπής για την Ευρώπη των Ηνωμένων Εθνών.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/182

(2004/C 65 E/198)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-2603/03

υποβολή: Olivier Dupuis (NI) προς το Συμβούλιο

(20 Αυγούστου 2003)

Θέμα: Κίνδυνος απέλασης εξέχουσας προσωπικότητας της Τσετσενίας από τη Γαλλία προς την Ομοσπονδία της Ρωσίας

Σύμφωνα με πληροφορίες που συνέλεξε η Επιτροπή Τσετσενίας, ο κ. Rouslan Maigov καθώς και η σύζυγος του και τα τέσσερα παιδιά τους, κατέθεσαν αίτηση για τη χορήγηση ασύλου στη Γαλλία. Ο κ. Rouslan Maigov είναι αδελφός του Aslambek Maigov, εκπροσώπου στη Μόσχα του τσετσένου Προέδρου Asian Maskhadov. O κ. Rouslan Maigov υπήρξε θύμα συλλήψεων και ξυλοδαρμών τόσο στη Ρωσία όσο και στην Τσετσενία. Κατά την τελευταία σύλληψη του, τον Δεκέμβριο του 2001, καταβλήθηκε ποσό ύψους 160 000 ρουβλίων για την απελευθέρωσή του. Ο κ. Rouslan Maigov αντιμετωπίζει απειλές κυρίως εξ αιτίας του ότι είχε στην κατοχή του κασέττες στις οποίες ο Πρόεδρος Maskhadov έδινε εντολές στον αδελφό του. Ωστόσο, η OFPRA (Γαλλική Υπηρεσία για τους Πρόσφυγες) και, στη συνέχεια, η επιτροπή προς την οποία υποβάλλονται οι αιτήσεις, αντιμετώπισαν αρνητικά την αίτηση χορήγησης ασύλου που κατέθεσε ο κ. Rouslan Maigov και η οικογένειά του, με το επιχείρημα ότι ο εάν ο κ. Aslambek Maigov βρίσκεται στην Μόσχα χωρίς, κατά τα φαινόμενα, να δέχεται απειλές, ο αδελφός του Rouslan και η οικογένειά του θα μπορούσαν να ζήσουν στη Ρωσία. Η επιχειρηματολογία αυτή των αρμοδίων γαλλικών αρχών δεν λαμβάνει προφανώς υπόψη ούτε τις απειλές και την κακοποίηση που οι ρωσικές αρχές επεφύλαξαν στο παρελθόν στον κ. Rouslan Maigov, αλλά ούτε και το «ενδιαφέρον» που οι ρωσικές αρχές προφανώς εκδηλώνουν έναντι του κ. Rouslan Maigov, αλλά ούτε καν το γεγονός ότι, δυστυχώς, είναι συνήθης πρακτική στη Ρωσία να καθίστανται αντικείμενο απειλών, μέτρων εκφοβισμού και βίας τα μέλη των οικογενειών εξεχουσών προσωπικοτήτων της Τσετσενίας, εν είδει προειδοποίησης. Τέλος, ο κ. Rouslan Maigov, η σύζυγóς του και τα τέσσερα παιδιά τους πρόκειται να απελαθούν, εντός των προσεχών ημερών, από το κέντρο φιλοξενίας για αιτούντες χορήγηση ασύλου (CADA) της Μασσαλίας και θα υποχρεωθούν να εγκαταλείψουν το γαλλικό έδαφος.

Γνωρίζει το Συμβούλιο την κατάσταση του κ. Rouslan Maigov και της οικογένειάς του; Κρίνει το Συμβούλιο ότι η απόφαση των αρμοδίων γαλλικών αρχών σέβεται τους κοινούς κανόνες σχετικά με το δικαίωμα χορήγησης ασύλου όπως αυτοί ορίζονται στις συμφωνίες του Σένγκεν; Γενικότερα, με αφορμή τις σοβαρές απειλές που δέχονται οι Τσετσένοι στην Ρωσική Ομοσπονδία, δεν κρίνει το Συμβούλιο ότι θα έπρεπε να λάβει επείγοντα μέτρα προκειμένου να καθηλώσει κάθε απόφαση απέλασης Τσετσένων που διαμένουν σε χώρες οι οποίες έχουν υπογράψει τις συμφωνίες του Σένγκεν;

Απάντηση

(17 Νοέμβρίου 2003)

Το Συμβούλιο δεν δύναται να παρέμβει σε ατομικές αιτήσεις παροχής ασύλου που υποβάλλονται στα κράτη μέλη, ούτε σε άλλες ατομικές περιπτώσεις, όπως είναι οι αναφερόμενες μέσα στην ερώτηση.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/182

(2004/C 65 E/199)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-2626/03

υποβολή: Olivier Dupuis (NI) προς την Επιτροπή

(2 Σεπτεμβρίου 2003)

Θέμα: Αίτημα επανεξέτασης του σχεδίου πολεοδομικής ανάπτυξης της Λάσα

Η Επιτροπή η οποία εποπτεύει την εφαρμογή της Σύμβασης της Unesco που αφορά την Προστασία της Παγκόσμιας Πολιτιστικής και Φυσικής Κληρονομιάς ζήτησε επισταμένα από τις κινεζικές αρχές να επανεξετάσουν το σχέδιó τους για την πολεοδομική ανάπτυξη της Λάσα, πρωτεύουσας του Θιβέτ. Η απόφαση ελήφθη κατά την 27η Σύνοδο της Επιτροπής Παγκόσμιας Κληρονομιάς της Unesco η οποία πραγματοποιήθηκε στο Παρίσι από τις 30 Ιουνίου έως τις 5 παρελθόντος Ιουλίου. Η επιτροπή προέβη σε σειρά συστάσεων προς τις κινεζικές αρχές, «με στόχο να μετριασθεί ο αρνητικός αντίκτυπος πάνω στην αξία της παγκόσμιας κληρονομιάς των κτισμάτων αυτών που προκαλείται από την πίεση της ανάπτυξης», και ζήτησε την εφαρμογή μιας εθνικής πολιτικής προστασίας όλων των παραδοσιακών ιστορικών κτηρίων που υπάρχουν στη Λάσα. Το 2002, οι κινεζικές αρχές είχαν κατεδαφίσει τις ιστορικές θιβετιανές οικίες στη Λάσα (www.savetibet.org/News), εγείροντας σοβαρές ανησυχίες όσον αφορά τη βούληση του Πεκίνου να σεβαστεί τις υποχρεώσεις του που απορρέουν από τη Σύμβαση της Unesco. Η επιτροπή ζήτησε επίσης να σταματήσουν οι κατεδαφίσεις «κυρίως στην περιοχή του Σολ». Λίγο αργότερα, τον Οκτώβριο του 2002 και τον Απρίλιο του 2003 αντίστοιχα, εμπειρογνώμονες της Unesco και του Icomos (Διεθνές Συμβούλιο Μνημείων και Χώρων) πραγματοποίησαν αποστολές στη Λάσα.

Ti πρωτοβουλίες έχει αναλάβει ή προτίθεται να αναλάβει η Επιτροπή προκειμένου να εξασφαλίσει ότι οι κινεζικές αρχές θα τηρήσουν τις υποχρεώσεις τους και θα δώσουν συνέχεια στα αιτήματα της Unesco; H Επιτροπή προτίθεται να σταματήσει τη χρηματοδότηση οιουδήποτε σχεδίου στο Θιβέτ, εάν οι κινεζικές αρχές δείξουν απροθυμία να δώσουν συνέχεια στα αιτήματα της διεθνούς κοινότητας όσον αφορά την προστασία και τη διατήρηση του πολιτισμού και της κληρονομιάς στο Θιβέτ;

Απάντηση του κ. Patten εξ ονόματος της Επιτροπής

(3 Οκτωβρίου 2003)

Η διασφάλιση των δικαιωμάτων των μειονοτήτων και κυρίως η διατήρηση της πολιτιστικής τους ταυτότητας αποτελεί ένα από τα θέματα τα οποία θέτει τακτικά η Επιτροπή στο πλαίσιο του διμερούς διαλόγου με την Κίνα για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Στο πλαίσιο αυτού του διαλόγου, η Ένωση θα συνεχίσει να προβάλλει τις θέσεις τις προς τις κινεζικές αρχές.

Μέχρι σήμερα η Επιτροπή έχει φροντίσει ώστε τα προγράμματα συνεργασίας που έχουν πραγματοποιηθεί στην αυτόνομη περιοχή του Θιβέτ να εξυπηρετούν πρωτίστως τα συμφέροντα του αυτόχθονος πληθυσμού του Θιβέτ, ο οποίος, επιπλέον, ενδιαφέρεται να διασφαλίσει την παρουσία της Ένωσης στην εν λόγω περιοχή. Η Επιτροπή πιστεύει ότι, υπό αυτές τις συνθήκες, κάθε πιθανή διακοπή αυτών των προγραμμάτων θα είχε αρνητικές συνέπειες στον τοπικό πληθυσμό.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/183

(2004/C 65 E/200)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-2643/03

υποβολή: Erik Meijer (GUE/NGL) προς την Επιτροπή

(10 Σεπτεμβρίου 2003)

Θέμα: Ναυάγιο του δανικού μεταγωγικού σκάφους «Karin Cat» λόγω της μετατόπισης του φορτίου του

Στις 18 Φεβρουαρίου 2003, ναυάγησε το δανικό μεταγωγικό σκάφος «Karin Cat» με επταμελές πλήρωμα στη Μεσόγειο, στο ύψος της Ελλάδας. Το πλήρωμα μπόρεσε, ευτυχώς, να εγκαταλείψει εγκαίρως το πλοίο και περισυλλέχθηκε από το πλοίο της Μαλαισίας «Bunga Pelangi Dua». Για το ατύχημα αυτό η Δανική Θαλάσσια Αρχή εξέδωσε έκθεση στις 29 Ιουλίου 2003. Γνωρίζει η Επιτροπή την έκθεση αυτή;

Το εν λόγω πλοίο παρέλαβε φορτίο από διάφορους λιμένες. Ένας από τους λιμένες αυτούς ήταν και η Αμβέρσα όπου το «Karin Cat», στις 25 Ιανουαρίου 2003, φόρτωσε, μεταξύ άλλων, 2 δοκούς γερανών, 18 μέτρα τον καθένα, και 2 μικρότερους δοκούς, 13 μέτρων. Από την έκθεση της Δανικής Θαλάσσιας Αρχής προκύπτει ότι η πρόσδεση του φορτίου έγινε στην Αμβέρσα από το πλήρωμα του «Karin Cat».Mπoρεί να επιβεβαιώσει η Επιτροπή το ανωτέρω;

3. Στην έκθεση εξετάζονται λεπτομερώς οι πιθανές αιτίες του ναυαγίου. Η έκθεση αναφέρει ότι η μετατόπιση των προαναφερθέντων δοκών προξένησε άνοιγμα στο σκάφος «Karin Cat» λόγω δε αυτού εισήλθε τόσο πολύ θαλάσσιο νερό στο πλοίο που βυθίστηκε. Οι λόγοι μετατόπισης του φορτίου, όπως αναφέρει η έκθεση, είναι ότι οι δοκοί δεν ήταν καλώς προσδεδεμένοι ώστε να αντέξουν στους κλυδωνισμούς του πλοίου στη μεγάλη θαλασσοταραχή την οποία αντιμετώπισε. (Βλέπε συμπεράσματα στη σελίδα 20 της έκθεσης).

Μπορεί

να επιβεβαιώσει η Επιτροπή ότι το συμπέρασμα αυτό συνάγεται από την έκθεση της Δανικής Θαλάσσιας Αρχής;

Απάντηση της κας de Palacio εξ ονόματος της Επιτροπής

(14 Οκτωβρίου 2003)

Η Επιτροπή δεν κατέστη αποδέκτης ειδικών πληροφοριών σχετικά με το ναυάγιο του δανικού πλοίου μεταφοράς εμπορευμάτων «Karin Cat» στις 18 Φεβρουαρίου 2003.

Εξάλλου, δεν εμπίπτει στις αρμοδιότητες της Επιτροπής ο σχολιασμός των συμπερασμάτων της τεχνικής έρευνας που διενεργήθηκε από τις δανικές αρχές μετά το ατύχημα. Ο εν λόγω τύπος έρευνας εμπίπτει στις αρμοδιότητες των εθνικών αρχών, οι οποίες είναι αρμόδιες για να προσδιορίσουν τις ακριβείς περιστάσεις υπό τις οποίες συμβαίνουν ατυχήματα, ούτως ώστε να διατυπώσουν, ενδεχομένως, προτάσεις βελτίωσης των κανονιστικών διατάξεων.

Στο πλαίσιο αυτό, ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1406/2002 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 27ης Ιουνίου 2002, σχετικά με τη σύσταση ευρωπαϊκού οργανισμού για την ασφάλεια στη θάλασσα (1) ορίζει ότι ένα από τα καθήκοντα του εν λόγω οργανισμού είναι η συνεργασία μεταξύ των κρατών μελών για την ανάπτυξη κοινής μεθοδολογίας σχετικής με τις έρευνες που έπονται του ατυχήματος, καθώς και η υποστήριξη των εθνικών διοικήσεων που είναι επιφορτισμένες με τη διενέργεια ερευνών για τα σοβαρά ατυχήματα.

(1) ΕΕ L 208 της 5.8.2002.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/184

(2004/C 65 E/201)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-2644/03

υποβολή: Erik Meijer (GUE/NGL) προς την Επιτροπή

(10 Σεπτεμβρίου 2003)

Θέμα: Αποφυγή ατυχημάτων μέσω της φορτώσεως πλοίων από εξειδικευμένο προσωπικό

Συμφωνεί η Επιτροπή με την άποψή μου ότι το ναυάγιο του δανικού μεταγωγικού σκάφους «Karin Cat» κάνει φανερό ότι η φόρτωση πλοίων συνεπάγεται μεγάλους κινδύνους και ότι πρέπει να καταβληθεί κάθε δυνατή προσπάθεια ώστε να διασφαλισθεί η ασφάλεια τόσο του πληρώματος, όσο και του φορτίου; Δεν συμφωνεί ότι είναι απόλυτη προτεραιότητα να φορτώνεται ένα πλοίο με αριστοτεχνικό τρόπο, να προσδένεται το φορτίο του και ότι αυτό πρέπει να γίνεται από εξειδικευμένο λιμενικό προσωπικό;

2.	Μπορεί να διευκρινίσει η Επιτροπή για ποιó λόγο, ενώ ο βελγικός νόμος Major απαγορεύει ρητώς την εκτέλεση λιμενικών εργασιών από μη λιμενικό προσωπικό, τούτο συνέβη και υπάρχουν άραγε δυνατότητες να λάβει μέτρα κατά της παραβάσεως αυτής της εθνικής νομοθεσίας;

3.	Συνεπάγεται άραγε επιπτώσεις κατά τη γνώμη της Επιτροπής, η μη εφαρμογή της νομοθεσίας ως προς την ευθύνη για το ατύχημα αυτό;

Αποτελεί άραγε η κατάσταση αυτή την αιτία για την Επιτροπή ώστε, προς το συμφέρον της ασφάλειας των πληρωμάτων και των πλοίων, να επανεξετάσει τη θέση της — στην οποία φέρεται ως υπεραμυνόμενη της δυνατότητας φορτώσεως πλοίου από το πλήρωμά του — είτε στο πλαίσιο της οδηγίας για τις λιμενικές υπηρεσίες που βρίσκεται τώρα στο στάδιο συμβιβασμού, είτε με κάποιον άλλο τρόπο, και να καταστήσει δεσμευτικότερη αντί να απλοποιήσει τη νομοθεσία; Εάν ναι, με ποιόν τρόπο θα το επιτύχει η Επιτροπή; Εάν όχι, για ποιόν λόγο δεν το πράττει η Επιτροπή;

Απάντηση της κ. de Palacio εξ ονόματος της Επιτροπής

(21 Οκτωβρίου 2003)

Η Επιτροπή παραπέμπει το Αξιότιμο Μέλος στην απάντηση που έδωσε στην ερώτησή του Ε-2643/03 (1).

Η Επιτροπή εφιστά επίσης την προσοχή του αξιότιμου μέλους στο γεγονός ότι η ασφάλεια και η υγεία των εργαζομένων στο χώρο εργασίας καλύπτεται από τις σχετικές κοινοτικές οδηγίες, ιδίως την οδηγία-πλαίσιο 89/391/ΕΟΚ (2) και, μεταξύ άλλων, τις επιμέρους οδηγίες 89/655/ΕΟΚ (3), 89/656/ΕΟΚ (4) και 90/269/ΕΟΚ (5).

Σύμφωνα με αυτές τις οδηγίες, ο εργοδότης είναι υπεύθυνος να εξασφαλίζει την ασφάλεια και υγεία των εργαζομένων σε κάθε πτυχή που σχετίζεται με την εργασία και οφείλει να εκτελεί αξιολόγηση του κινδύνου και να λαμβάνει όλα τα αναγκαία προληπτικά μέτρα.

Τα κράτη μέλη οφείλουν να μεταφέρουν τις οδηγίες στην εθνική νομοθεσία και επαφίεται σε αυτά να εκτελούν τους δέοντες ελέγχους και επιθεωρήσεις.

Επιπλέον, η Επιτροπή υπενθυμίζει ότι η προτεινόμενη οδηγία για την πρόσβαση στην αγορά λιμενικών υπηρεσιών, η οποία τώρα βρίσκεται στο τελικό στάδιο της διαδικασίας συνδιαλλαγής, προβλέπει ότι η φόρτωση από το ίδιο το προσωπικό του πλοίου είναι δυνατόν να επιτραπεί μόνον όταν πληρούνται οι προϋποθέσεις που απαιτούνται από αυτούς που παρέχουν αντίστοιχες υπηρεσίες σε ένα λιμένα.

Στις προϋποθέσεις αυτές είναι δυνατόν να περιλαμβάνονται τα επαγγελματικά προσόντα του προσωπικού που εκτελεί την υπηρεσία και η τήρηση των κανόνων για την θαλάσσια ασφάλεια και την ασφάλεια του λιμένα ή της πρόσβασης σε αυτόν καθώς και των εγκαταστάσεων του, του εξοπλισμού και των ατόμων.

(1) βλέπε σελίδα 183.

(2) Οδηγία 89/391/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 12ης Ιουνίου 1989 σχετικά με την εφαρμογή μέτρων για την προώθηση της βελτίωσης της ασφάλειας και της υγείας των εργαζομένων κατά την εργασία, ΕΕ L 183 της 29.6.1989.

(3) Οδηγία 89/655/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 30ής Νοεμβρίου 1989 σχετικά με τις ελάχιστες προδιαγραφές ασφάλειας και υγείας για τη χρησιμοποίηση εξοπλισμού εργασίας από τους εργαζομένους κατά την εργασία τους, ΕΕ L 393 της 30.12.1989.

(4) Οδηγία 89/656/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 30ής Νοεμβρίου 1989 σχετικά με τις ελάχιστες προδιαγραφές ασφαλείας και υγείας για τη χρήση από τους εργαζόμενους εξοπλισμών ατομικής προστασίας κατά την εργασία, ΕΕ L 393 της 30.12.1989.

(5) Οδηγία 90/269/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 29ης Μαΐου 1990 σχετικά με τις ελάχιστες απαιτήσεις ασφάλειας και υγείας κατά τη χειρωνακτική διακίνηση φορτίων που συνεπάγεται κινδύνους ιδίως για τη ράχη και την οσφυϊκή χώρα των εργαζομένων, ΕΕ L 156 της 21.6.1990.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/185

(2004/C 65 E/202)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ρ-2648/03

υποβολή: Dirk Sterckx (ELDR) προς την Επιτροπή

(28 Αυγούστου 2003)

Θέμα: Μειωμένη τιμή φυσικού αερίου για τα θερμοκήπια

Μέχρι την περυσινή χρονιά, οι βέλγοι καλλιεργητές οπωροκηπευτικών σε θερμοκήπια, βάσει συμφωνίας κυρίων, κατέβαλαν μειωμένη τιμή για τη χρήση φυσικού αερίου. Το μέτρο αυτό είχε συμφωνηθεί για να στραφούν οι καλλιεργητές οπωροκηπευτικών σε θερμοκήπια με μεγάλη κατανάλωση ενέργειας προς την χρήση του φιλοπεριβαλλοντικού φυσικού αερίου. Εν τω μεταξύ, το 1/5 των επιχειρήσεων καλλιέργειας οπωροκηπευτικών σε θερμοκήπια έχει μεταστραφεί προς τη χρήση φυσικού αερίου αλλά αντιμετωπίζει ξαφνικά πολύ υψηλές τιμές για το φυσικό αέριο. Όντως, το χαμηλό τιμολόγιο καταργήθηκε για να ανταποκρίνεται, όπως λέγεται, προς τους κανόνες για την εσωτερική αγορά φυσικού αερίου. Ένας από τους στόχους της Φλαμανδικής Κυβέρνησης στο πρόγραμμα δράσης της «Προς βιώσιμες καλλιέργειες οπωροκηπευτικών σε θερμοκήπια στην Φλάνδρα» είναι να μεριμνήσει ώστε εντός δεκαετίας, στο 75 % των καλλιεργειών οπωροκηπευτικών σε θερμοκήπια να χρησιμοποιείται φυσικό αέριο.

1.	Υπό ποιες προϋποθέσεις μπορεί κράτος μέλος, στο πλαίσιο της ευρωπαϊκής οδηγίας για την απελευθέρωση της αγοράς φυσικού αερίου, να τιμολογεί ευνοϊκότερα το εν λόγω αέριο όσον αφορά ορισμένους τομείς ή ομάδες;

2.	Μπορεί άραγε η προώθηση φιλοπεριβαλλοντικής ενέργειας να αποτελέσει κριτήριο για την χορήγηση ορισμένων τιμολογιακών προνομίων;

3.	Παρακωλύει η ευρωπαϊκή οδηγία για την απελευθέρωση της αγοράς την εφαρμογή μειωμένου τιμολογίου για το φυσικό αέριο στις καλλιέργειες οπωροκηπευτικών σε θερμοκήπια;

4.	Υπάρχουν σήμερα κράτη μέλη που χορηγούν τιμολογιακά προνόμια για το φυσικό αέριο στον τομέα καλλιεργειών οπωροκηπευτικών σε θερμοκήπια;

Απάντηση της κας de Palacio εξ ονόματος της Επιτροπής

(29 Σεπτεμβρίου 2003)

Οι ευρωπαϊκές οδηγίες για την εισαγωγή του ανταγωνισμού στον ευρωπαϊκό τομέα του φυσικού αερίου παρέχουν στους επιλέγοντες πελάτες τη δυνατότητα ελεύθερης επιλογής των προμηθευτών τους, χάρη στο άνοιγμα των δικτύων σε τρίτους και τον διαχωρισμό των κάθετα ολοκληρωμένων εταιρειών. Οι τιμές που καταβάλλουν οι καταναλωτές για το φυσικό αέριο δεν εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής των οδηγιών, όπου καθορίζεται ότι τα τιμολόγια μεταφοράς για το φυσικό αέριο πρέπει να είναι αμερόληπτα και διαφανή. Οι κανονιστικές αρχές των κρατών μελών ορίζονται υπεύθυνες για τον αποτελεσματικό ανταγωνισμό και την αποδοτική λειτουργία της αγοράς. Κατά συνέπεια αναμένεται ότι οι καταναλωτές φυσικού αερίου θα επωφεληθούν και αυτοί από τον ανταγωνισμό σε μειωμένες τιμές καταναλωτή.

Από τη σκοπιά της Επιτροπής, οι τιμές φυσικού αερίου για τους καταναλωτές εξαρτώνται από την αγορά. Ωστόσο, σύμφωνα με το άρθρο 3 της οδηγίας 2003/55/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 26ης Ιουνίου 2003, σχετικά με τους κοινούς κανόνες για την ευρωπαϊκή αγορά φυσικού αερίου και την κατάργηση της οδηγίας 98/30/ΕΚ (1), τα κράτη μέλη δύνανται να επιβάλλουν στις επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στον τομέα του αερίου, χάρη του γενικού οικονομικού συμφέροντος, υποχρεώσεις παροχής δημόσιας υπηρεσίας οι οποίες, μεταξύ άλλων, ενδέχεται να αφορούν την τιμή της παροχής φυσικού αερίου. Οι υποχρεώσεις αυτές πρέπει, ωστόσο, να ορίζονται σαφώς, να είναι διαφανείς, αμερόληπτες και επαληθεύσιμές.

Η Επιτροπή δεν αποκλείει εκ των προτέρων ότι η προαγωγή φιλικών προς το περιβάλλον ενεργειακών πηγών ενδέχεται να αιτιολογεί μειώσεις τιμών. Περιπτώσεις κατά τις οποίες χορηγούνται πλεονεκτήματα σε επιχειρήσεις πρέπει να κοινοποιούνται και να εξετάζονται από την Επιτροπή βάσει των άρθρων 87 και 88 της συνθήκης ΕΚ.

Σχετικές από την άποψη αυτή ενδέχεται να είναι οι κοινοτικές κατευθυντήριες γραμμές σχετικά με τις κρατικές ενισχύσεις για την προστασία του περιβάλλοντος (2), και οι κοινοτικές κατευθυντήριες γραμμές για τις κρατικές ενισχύσεις στον τομέα της γεωργίας (3).

Τόσο η οδηγία 98/30/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 22ας Ιουνίου 1998, σχετικά με τους κοινούς κανόνες για την εσωτερική αγορά φυσικού αερίου (4) όσο και η οδηγία 2003/55/ΕΚ δεν πραγματεύονται τιμές φυσικού αερίου που καταβάλλουν οι καταναλωτές φυσικού αερίου. Οι τιμές του φυσικού αερίου θεωρούνται θέμα της αγοράς και δεν αποτελούν αντικείμενο κανονιστικής ρύθμισης, εκτός εάν η κανονιστική ρύθμιση ή ο έλεγχος των τιμών πώλησης σε πελάτες φυσικού αερίου θεωρείται ως ζήτημα προστασίας των καταναλωτών. Η οδηγία 2003/55/ΕΚ επιτρέπει την επιβολή υποχρεώσεων δημόσιας υπηρεσίας σε επιχειρήσεις φυσικού αερίου, εάν οι εν λόγω υποχρεώσεις αναφέρονται στην ασφάλεια, συμπεριλαμβανομένης της ασφάλειας εφοδιασμού, στην τακτική παροχή, στην ποιότητα και στις τιμές παροχής καθώς και στην προστασία του περιβάλλοντος, συμπεριλαμβανομένης της ενεργειακής απόδοσης και της προστασίας του κλίματος, επίσης δε εάν οι υποχρεώσεις παροχής δημόσιας υπηρεσίας ορίζονται σαφώς, και εάν είναι διαφανείς, αμερόληπτες και επαληθεύσιμές.

Η Επιτροπή εξετάζει επί του παρόντος το ενδεχόμενο μείωσης των φόρων για καλλιέργειες θερμοκηπίων στη Γερμανία και την Ιταλία.

Θα πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι, έως τα τέλη του 1998, ίσχυε στις Κάτω Χώρες σύστημα προνομιακής τιμολόγησης για φυσικό αέριο στον κλάδο της καλλιέργειας κηπευτικών (κρατική ενίσχυση αριθ. 464/94). Η σχετική συμφωνία ανανεώθηκε για τη χρονική περίοδο 1998-2002. Στην περίπτωση αυτή, η Επιτροπή συμπέρανε ότι το τιμολόγιο, όπως κοινοποιήθηκε από τις ολλανδικές αρχές, δεν προσέφερε οικονομικό πλεονέκτημα στη καλλιέργεια κηπευτικών σε θερμοκήπια έναντι άλλων κλάδων της ολλανδικής οικονομίας, οι οποίοι θα μπορούσαν να υπόκεινται στο ίδιο τιμολόγιο εφόσον χρησιμοποιούσαν τις ίδιες ποσότητες αερίων. Κατά συνέπεια, κατέληξε ότι το εν λόγω πρόγραμμα δεν συνιστά ενίσχυση υπό την έννοια του άρθρου 87 της συνθήκης ΕΚ.

Τέλος, η Επιτροπή σημειώνει ότι η μελλοντική οδηγία για τη φορολόγηση της ενέργειας (όπως διαμορφώθηκε με τον πολιτικό συμβιβασμό στο Συμβούλιο, τον Μάρτιο του 2003, και η οποία αποτελεί αντικείμενο διαβούλευσης στο Κοινοβούλιο) προβλέπει ότι τα κράτη μέλη δύνανται να εφαρμόζουν μηδενική φορολόγηση ενεργειακών προϊόντων και ηλεκτρικής ενέργειας που χρησιμοποιούνται στη γεωργία, την καλλιέργεια κηπευτικών, τις ιχθοκαλλιέργειες και τη δασοκομεία.

(1) EE L 176 της 15.7.2003.

(2) ΕΕ C 37 της 3.2.2001.

(3) ΕΕ C 232 της 12.8.2000.

(4) EE L 204 της 21.7.1998.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/186

(2004/C 65 E/203)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-2658/03

υποβολή: Manuel Pérez Alvarez (PPE-DE) προς την Επιτροπή

(10 Σεπτεμβρίου 2003)

Θέμα: Allseas Group

Τη στιγμή κατά την οποία το Κοινοβούλιο συζητά τη νέα οδηγία σχετικά με το ελάχιστο επίπεδο κατάρτισης για τα ναυτικά επαγγέλματα, τα μέσα ενημέρωσης κάνουν γνωστό ότι η ελβετική ναυτιλιακή και πετρελαϊκή εταιρεία Allseas Group προτίθεται να αντικαταστήσει τα πληρώματα από τη Γαλικία που χρησιμοποιεί, με άλλα από τις Φιλιπίνες. Από τους 600 εργαζομένους, οι 50 έχουν ήδη λάβει επιστολή απόλυσης. Αιτία της ενέργειας αυτής είναι το χαμηλό κόστος των ναυτικών από τις Φιλιπίνες, κατά την άποψη των μέσων ενημέρωσης.

1.	Γνωρίζει η Επιτροπή τα σχετικά με την απόλυση των εργαζομένων αυτών;

2.	Είναι γνωστό εάν στα συμβόλαια των εργαζομένων προβλέπονται πληρωμές για κοινωνική ασφάλιση, απουσίες λόγω ασθένειας και αποζημιώσεις για απόλυση; Σε ποιó καθεστώς εργασιακής νομοθεσίας υπάγονται;

3.	Ποιά μέτρα προτίθεται να προωθήσει η Επιτροπή με στόχο να αποτραπεί η δημιουργία καταστάσεων όπως αυτή που περιγράφηκε, κατά την οποία η επαγγελματική κατάρτιση και επάρκεια και, κατά συνέπεια, η σωστή εργασία και η ασφάλεια, θυσιάζονται στο βωμό αθέμιτων οικονομικών συμφερόντων;

Απάντηση της κ. Διαμαντοπούλου εξ ονόματος της Επιτροπής

(22 Οκτωβρίου 2003)

1.	Η Επιτροπή καταδικάζει τα γεγονότα που αναφέρονται από τον κ. βουλευτή σχετικά με τη διαχείριση των πλοίων από τρίτες χώρες, τα οποία δεν γνώριζε.

Επειδή η Επιτροπή δεν μπορεί να εκφέρει γνώμη για την προκειμένη περίπτωση, λόγω ανεπαρκών στοιχείων, υπενθυμίζεται ότι το δίκαιο που εφαρμόζεται στη σύμβαση εργασίας ατόμου που απασχολείται σε πλοίο εξαρτάται, κατά πρώτο λόγο, από τους κανόνες του ιδιωτικού διεθνούς δικαίου του δικαστηρίου που έχει τη δικαιοδοσία σε περίπτωση δίκης. Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι κανόνες αυτοί παραπέμπονται στο δίκαιο του κράτους στο οποίο το πλοίο είναι εγγεγραμμένο και του οποίου τη σημαία φέρει (βλ. άρθρο 6, παράγραφος 2 της Σύμβασης της Ρώμης του 1980 σχετικά με το εφαρμοστέο δίκαιο στις συμβατικές υποχρεώσεις).

Όσον αφορά την κοινοτική νομοθεσία για θέματα απολύσεως εργαζομένου, η οδηγία 98/59/ΕΚ του Συμβουλίου της 20ής Ιουλίου 1998 για προσέγγιση των νομοθεσιών των κρατών μελών που αφορούν τις ομαδικές απολύσεις (1) εξαιρεί τα πληρώματα πλοίων από το πεδίο εφαρμογής της. Κατά την επεξεργασία της οδηγίας αυτής, η Επιτροπή είχε προτείνει τη συμπερίληψη τους χωρίς να υπάρξει συμφωνία από τα άλλα όργανα.

Μέσα στο πλαίσιο του παγκόσμιου οικονομικού ανταγωνισμού, η Επιτροπή συμφωνεί με την ενίσχυση της κοινωνικής νομοθεσίας για τους ναυτικούς, ανεξαρτήτως εθνικότητας. Πέρα από το κοινοτικό κεκτημένο, οι συμβάσεις της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας (ΔΟΕ) καθορίζουν το κοινωνικό πλαίσιο της απασχόλησης αυτής και αποτελούν σημαντικό μέσο για το συμβιβασμό των συμφερόντων αφενός των ναυτικών και αφετέρου των εργοδοτών τους. Φαίνεται, λοιπόν, ότι 30 από τις περίπου 180 συμβάσεις και 23 από τις 192 συστάσεις της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας σχετικά με τον θαλάσσιο τομέα έχουν, ιδίως όσον αφορά τις τρίτες χώρες, συχνά ανεπαρκές ποσοστό κύρωσης, γεγονός που μειώνει το πεδίο ισχύος τους.

Η Διεθνής Οργάνωση Εργασίας πραγματοποιεί προς το παρόν διαδικασία κωδικοποίησης των συμβάσεων του κοινωνικού ναυτικού δικαίου με στόχο να περιλάβει όλες τις διατάξεις των κειμένων αυτών σε μια ενιαία σύμβαση, της οποίας η κύρωση θα είναι αναπόφευκτη για κάθε κράτος που αξιώνει ότι υψώνει με αξιοπρέπεια τη σημαία του.

Η Επιτροπή υπογραμμίζει ότι στηρίζει με σθένος την πρωτοβουλία αυτή.

Σε αναμονή της έγκρισης της σύμβασης αυτής, η Επιτροπή ενθαρρύνει τα κράτη μέλη να επιδιώξουν και, εάν χρειαστεί, να επιταχύνουν την κύρωση των διεθνών ναυτικών συμβάσεων της ΔΟΕ.

(1) EE L 225 της 12.8.1998.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/188

(2004/C 65 E/205)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-2675/03

υποβολή: Concepció Ferrer (PPE-DE) προς την Επιτροπή

(10 Σεπτεμβρίου 2003)

Θέμα: Οι επιδοτήσεις της ΕΕ για τα διευρωπαϊκά δίκτυα

Κατά τα τελευταία 20 έτη η Ευρωπαϊκή Επιτροπή διαθέτει τμήμα των δημοσιονομικών της πόρων στην λεγόμενη ανάπτυξη των διευρωπαϊκών δικτύων.

Από πρόσφατη πανεπιστημιακή ανάλυση όσον αφορά τους αποδέκτες των εν λόγω πιστώσεων στην Ισπανία προκύπτει ότι το 43 % των επενδύσεων αυτών διετέθη άμεσα στην Αυτόνομη Κοινότητα της Μαδρίτης. Αν στο ποσοστό αυτό προσθέσουμε τα ποσά που εισέπραξε, άμεσα ή έμμεσα, η Αυτόνομη Κοινότητα της Μαδρίτης κατά τα τελευταία 20 έτη, το ποσοστό ανέρχεται στο 80,2 % (138,67 εκατ. ευρώ).

Για την αυτή περίοδο, ο λεγόμενος μεσογειακός άξονας (Ισπανο-γαλλικά σύνορα-Βαρκελώνη- Βαλένθια-Μούρθια) εισέπραξε το 13,4 % των επιδοτήσεων (25,18 εκατ. ευρώ). Ενώ η τελευταία κοινοτική επιδότηση για τα διευρωπαϊκά δίκτυα στη Βαρκελώνη χορηγήθηκε το 2000 (εγκατάσταση συστήματος ελέγχου της φωνής στο αεροδρόμιο Πρατ) και στη Βαλένθια, το 2001, (βελτίωση της πρόσβασης στο αεροδρόμιο της πόλης), η Μαδρίτη συνέχισε να λαμβάνει κάθε χρόνο επιδοτήσεις αυτού του είδους.

Μπορεί να αναφέρει η Επιτροπή βάσει ποίων κριτηρίων διενέμοντο και εξακολουθούν να διανέμονται οι εν λόγω επιδοτήσεις;

Μπορεί να αναφέρει η Επιτροπή τους λόγους της τόσο μεγάλης ανισοκατανομής τους;

Ποια είναι η άποψη της Επιτροπής όσον αφορά τον λεγόμενο «μεσογειακό άξονα» (Γαλλία-Βαρκελώνη-Βαλένθια-Μούρθια);

Απάντηση του κ. Barnier εξ ονόματος της Επιτροπής

(30 Οκτωβρίου 2003)

Η Κοινότητα είναι σε θέση να παράσχει στήριξη για την ανάπτυξη των διευρωπαϊκών δικτύων μεταφοράς (TEN) από τα Διαρθρωτικά Ταμεία, το Ταμείο Συνοχής και το Ενδεικτικό Πολυετές Πρόγραμμα. Ο προϋπολογισμός του Ταμείου Συνοχής για την Ισπανία για την περίοδο 1993-1999 ανέρχεται σε 9 251 εκατ. ευρώ και σε 11 160 εκατ. ευρώ για την περίοδο 2000-2006 (τιμές 1999). Το μισό από τα ποσά αυτά διατίθεται για έργα του τομέα των μεταφορών που συμπεριλαμβάνονται στα διευρωπαϊκά δίκτυα μεταφορών.

Τα κονδύλια από τα Διαρθρωτικά Ταμεία κατανέμονται μεταξύ των κρατών μελών για την περίοδο 2000-2006 βάσει των κριτηρίων που καθορίζονται στους κανονισμούς. Σε δημοσιονομικούς όρους, η προσπάθεια επικεντρώνεται στις λιγότερο αναπτυγμένες περιφέρειες που είναι επιλέξιμες στο πλαίσιο του στόχου 1. Η περιοχή της Μαδρίτης δεν πληροί τα κριτήρια επιλεξιμότητας για ενίσχυση σύμφωνα με το στόχο 1.

Τα κονδύλια από το Ταμείο Συνοχής χορηγούνται ετησίως βάσει των κριτηρίων που καθορίζονται στον σχετικό κανονισμό και σε ένα συνολικό πλαίσιο μεταφορών και περιβαλλοντικής ανάπτυξης που σχεδιάστηκε από τις ισπανικές αρχές. Όσον αφορά τις μεταφορές, η προσπάθεια επικεντρώνεται τα τελευταία χρόνια στους άξονες του σιδηροδρομικού δικτύου μεγάλης ταχύτητας Μαδρίτης-Βαρκελώνης-γαλλικών συνόρων και Μαδρίτης-Valladolid που ενσωματώνεται στο έργο προτεραιότητας Essen — τραίνα υψηλής ταχύτητας στο νότο.

Για το χρηματοοικονομικό μέσο που αφορά συγκεκριμένα το διευρωπαϊκό δίκτυο μεταφορών, τα κριτήρια σχετικά με την επιλεξιμότητα και την επιλογή των έργων ορίζονται στο έγγραφο της Κοινότητας «Προσανατολισμοί για την ανάπτυξη του διευρωπαϊκού δικτύου μεταφορών (1)» του 1996, στο οποίο καθορίζεται το πεδίο εφαρμογής συμπεριλαμβανομένων των λεπτομερών χαρτών του δικτύου, των στόχων, των προτεραιοτήτων και των ορισμών των έργων κοινού ενδιαφέροντος. Η χρηματοδότηση μεμονωμένων έργων του Διευρωπαϊκού Δικτύου Μεταφορών αποφασίζεται βάσει κανονικών αιτήσεων των κρατών μελών οι οποίες εξετάζονται σύμφωνα με τις διατάξεις του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1655/99 (2).

Η επιλογή των έργων που χρηματοδοτούνται στο πλαίσιο των Διαρθρωτικών Ταμείων και του Ταμείου Συνοχής εμπίπτει στην αρμοδιότητα των εθνικών αρχών.

Όσον αφορά την χρηματοδότηση των τμημάτων Γαλλίας-Βαρκελώνης-Valencia-Murcia (που ονομάζεται «Μεσογειακός διάδρομος») έχουν διατεθεί κονδύλια από την αρχή της δεκαετίας του 1990 για να βελτιωθεί, ιδίως, η σιδηροδρομική σύνδεση μεταξύ Βαρκελώνης και Valencia. Πιο πρόσφατα, στο πλαίσιο του Διευρωπαϊκού Δικτύου Μεταφορών, έχουν ενταχθεί για τον Μεσογειακό διάδρομο, που χρηματοδοτήθηκαν το 2002 και το 2003 και που αφορούν τη Βαρκελώνη και τη Valencia (συγκεκριμένα το τραίνο υψηλής ταχύτητας Μαδρίτης-Castilla-La Mancha-Valenciana-Murcia (διάφορες μελέτες) και οι μελέτες για τη γραμμή του τραίνου υψηλής ταχύτητας γραμμή Zaragoza-Βαρκελώνης). Εκτός από τα δύο προαναφερθέντα έργα, έχει δοθεί στήριξη το 1999 για την αναδιάρθρωση και την προσαρμογή του σιδηροδρομικού δικτύου για το τραίνο υψηλής ταχύτητας στην περιοχή Valencia.

Το Αξιότιμο Μέλος του Κοινοβουλίου παρακαλείται να λάβει υπόψη ότι από το 1986 μέχρι σήμερα η Ένωση έχει χορηγήσει συνολικά 498 εκατ. ευρώ για τη βελτίωση και την αναβάθμιση των εργασιών του μεσογειακού σιδηροδρομικού διαδρόμου (Γαλλία-Βαρκελώνη-Valencia-Murcia).

(1) Απόφαση αριθ.1692/96/ΕΚ του Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 23ης Ιουλίου 1996 περί των κοινοτικών προσανατολισμών για την ανάπτυξη του διευρωπαϊκού δικτύου μεταφορών, ΕΕ L 228 της 9.9.1996.

(2) Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1655/1999 του Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 19ης Ιουλίου 1999 για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2236/95 περί καθορισμού των γενικών κανόνων για την χορήγηση κοινοτικής χρηματοδοτικής ενίσχυσης στον τομέα των διευρωπαϊκών δικτύων, ΕΕ L 197 της 29.7.1999.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/190

(2004/C 65 E/207)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ρ-2731/03

υποβολή: Mihail Papayannakis (GUE/NGL) προς την Επιτροπή

(10 Σεπτεμβρίου 2003)

Θέμα: Συμφωνία-πλαίσιο τελωνειακής ένωσης μεταξύ Τουρκίας και βορείου τμήματος της Κύπρου

Η τουρκική κυβέρνηση υπέγραψε «συμφωνία-πλαίσιο» τελωνειακής ένωσης με την αυτοαποκαλούμενη «Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου» που δεν αποτελεί ούτε ανεξάρτητο κράτος ούτε αναγνωρισμένη οντότητα σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο και τα ψηφίσματα του OHE.

Δεδομένου ότι η υπογραφή της συμφωνίας αυτής συνιστά κατάφωρη παραβίαση των αρχών του διεθνούς δικαίου, του Καταστατικού Χάρτη και των αποφάσεων του Συμβουλίου Ασφαλείας του OHE, των αρχών και αποφάσεων της ΕΕ, αλλά και αντιστρατεύεται το θεσμικό πλαίσιο των σχέσεων της ΕΕ με την Κυπριακή Δημοκρατία αλλά και με την ίδια την υποψήφια προς ένταξη Τουρκία, ερωτάται η Επιτροπή εάν είχε ζητηθεί η γνώμη της πριν από την υπογραφή της «συμφωνίας-πλαισίου», εάν συνάδει με τις αρχές και τις διατάξεις των συμφωνιών σύνδεσης και τελωνειακής ένωσης της Τουρκίας με την ΕΕ, και εάν θεωρεί ότι πρόκειται να επηρεάσει την ενταξιακή πορεία της Τουρκίας και την αξιολόγηση της υποψηφιότητάς της από τα αρμόδια κοινοτικά όργανα;

Κοινή απάντηση

του κ. Verheugen εξ ονόματος της Επιτροπής

στις γραπτές ερωτήσας Ε-2679/03 και Ρ-2731/03

(1 Οκτωβρίου 2003)

Η Επιτροπή εκφρράζει τη λύπη της για την υπογραφή στις 8 Αυγούστου 2003 της λεγόμενης «συμφωνίας πλαισίου της τελωνειακής ένωσης» μεταξύ της Τουρκίας και της Βόρειας Κύπρου («TRNC»). Αυτή η «συμφωνία» δεν έχει νομική ισχύ βάσει του διεθνούς δικαίου και υπογράφηκε χωρίς προηγούμενη διαβούλευση με την EE. H ΕΕ κατέστησε σαφές στην τουρκική κυβέρνηση ότι η κύρωση της λεγόμενης «συμφωνίας πλαισίου» θα παραβιάσει την τελωνειακή ένωση μεταξύ της ΕΚ και της Τουρκίας και δεν θα ευνοήσει την επίλυση του κυπριακού προβλήματος.

Όσον αφορά τους φόβους που εξέφρασαν τα Αξιότιμα Μέλη του Κοινοβουλίου σχετικά με τις εξαγωγές από τη Βόρεια Κύπρο, η Επιτροπή επιθυμεί να υπογραμμίσει ότι, για να επωφεληθούν από την προτιμησιακή μεταχείριση που προβλέπεται στην συμφωνία σύνδεσης ΕΚ-Κύπρου, οι εισαγωγές από την Κύπρο πρέπει να καλύπτονται από πιστοποιητικά καταγωγής που εκδίδονται από αναγνωρισμένες αρχές σύμφωνα με την απόφαση του Δικαστηρίου το 1994 (υπόθεση Αναστασίου Πισσούρη και Άλλων). Τα πιστοποιητικά καταγωγής ελέγχονται από τις τελωνειακές αρχές των κρατών μελών. Αν προϊόντα που καλύπτονται από αντικανονικά πιστοποιητικά πρόκειται να τεθούν σε ελεύθερη κυκλοφορία, η Επιτροπή και τα κράτη μέλη μπορούν να λάβουν τα κατάλληλα μέτρα σε τελωνειακό επίπεδο.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/191

(2004/C 65 E/208)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-2684/03

υποβολή: Alexandros Alavanos (GUE/NGL) προς την Επιτροπή

(10 Σεπτεμβρίου 2003)

Θέμα: Τα προβλήματα των τσιγγάνων στην Ελλάδα

Στην Ελλάδα οι τσιγγάνοι αντιμετωπίζουν προβλήματα κοινωνικού και οικονομικού αποκλεισμού και στέγασης. Στα πλαίσια του επιχειρησιακού προγράμματος «Καταπολέμηση του αποκλεισμού από την αγορά εργασίας» του Β' Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης για την Ελλάδα, εφαρμόστηκαν σχέδια τα οποία περιελάμβαναν ενέργειες που είχαν ως στόχο την καταπολέμηση των προβλημάτων των τσιγγάνων, όπως βασική κατάρτιση (συμπεριλαμβανομένης της καταπολέμησης του αναλφαβητισμού), κατάρτιση, προώθηση της απασχόλησης και παροχή υπηρεσιών πλαισίωσης και υποστήριξης.

Μπορεί η Επιτροπή να παράσχει στοιχεία που να αξιολογούν από την άποψη του φυσικού αντικειμένου το ανωτέρω επιχειρησιακό πρόγραμμα του Β' Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης; Έχουν προβλεφθεί δράσεις στα πλαίσια του Γ' Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης για την αντιμετώπιση των προβλημάτων των τσιγγάνων; Σε ποιά επιχειρησιακά προγράμματα και με τι ύψος δαπανών; Ποιά η μέχρι σήμερα πορεία τους;

Απάντηση της κ. Διαμαντοπούλου εξ ονόματος της Επιτροπής

(15 Οκτωβρίου 2003)

Σύμφωνα με τις πληροφορίες που λάβαμε από τις ελληνικές αρχές, οι ενέργειες που αφορούν ειδικά τους Τσιγγάνους και χρηματοδοτούνται βάσει του δεύτερου και τρίτου κοινοτικού πλαισίου στήριξης (ΚΠΣ II και III) είναι οι εξής:

Ι.

Πρόγραμμα: Καταπολέμηση του αποκλεισμού από την αγορά εργασίας, του ΚΠΣ II.

Επιμέρους πρόγραμμα: Είσοδος ή επιστροφή στην αγορά εργασίας

Πρόκειται για ενέργειες κατάρτισης, υπηρεσίες στήριξης, και βοήθεια για την απασχόληση του πληθυσμού των Τσιγγάνων.

Έτος	Προϋπολογισμός (ευρώ)	Συνολικός αριθμός δικαιούχων	Αριθμός ωρών κατάρτισης
1996	1 287 252	290	8 540
1997-1998	880 541	243	5 230
1999-2001	3 668 264	370	14 584
ΣΥΝΟΛΟ	5 836 057	903	28 354

Επιμέρους πρόγραμμα 5, μέτρο 3 «Ενέργειες ευαισθητοποίησης και δημοσιότητας».

Στη διάρκεια της διετίας 1999-2000, οργανώθηκαν έξι ενημερωτικές ενέργειες για να γίνουν γνωστές οι επαγγελματικές δραστηριότητες των Τσιγγάνων και να δοθεί προώθηση στην τσιγγάνικη τέχνη.

Οργανώθηκαν, επίσης, από το Υπουργείο Εργασίας έξι ημέρες ευαισθητοποίησης, για να δοθεί προώθηση στην οικονομική και κοινωνική ένταξη των νεαρών τσιγγάνων. Ο συνολικός προϋπολογισμός αυτής της ενέργειας ανέρχεται σε 146 814 ευρώ.

II.

Σε ό,τι αφορά τα άλλα προγράμματα του ΚΠΣ II και τα προγράμματα που χρηματοδοτούνται από το ΚΠΣ III, η κατάσταση έχει ως εξής:

3.	Εκπαίδευση

Κατά την περίοδο 1998-2001 (ΚΠΣ Π), στο πλαίσιο του επιχειρησιακού προγράμματος «Συνεχής κατάρτιση» εφαρμόστηκε ένα εκπαιδευτικό πρόγραμμα για παιδιά σχολικής ηλικίας σε 30 τοποθεσίες όπου κατοικούν Τσιγγάνοι. Οι κύριες ενέργειες ήταν η κατάρτιση 3 000 καθηγητών για τα σχολεία στα οποία φοιτούν τα παιδιά αυτά, η παραγωγή κατάλληλου διδακτικού υλικού, η καθιέρωση ταχύρρυθμων επαναληπτικών μαθημάτων για την αναπλήρωση των ελλείψεων στο σχολείο και η ευαισθητοποίηση των γονέων.

Ύστερα από αυτό το πρόγραμμα, το 2000, 75 % των παιδιών φοιτούσαν τακτικά στο δημοτικό σε σύγκριση με 25 % πριν από το πρόγραμμα.

Για την περίοδο από το 2002 και μετά (ΚΠΣ III)

Αυτό το εκπαιδευτικό πρόγραμμα επεκτάθηκε σε όλους τους τόπους όπου κατοικούν Τσιγγάνοι και εμπλουτίστηκε με νέες ενέργειες. Συγχρηματοδοτείται από το πρόγραμμα «Απασχόληση και συνεχής κατάρτιση» του ΚΠΣ III.

Στο πρώτο στάδιο, προβλέπονται 130 ταχύρρυθμα επαναληπτικά μαθήματα με στόχο την ένταξη των παιδιών στην κανονική εκπαιδευτική διαδικασία. Δεν πρόκειται για ειδικά σχολεία για Τσιγγάνους, αλλά για ένα πρόγραμμα προετοιμασίας και υποστήριξης που τους επιτρέπει να επανενταχθούν στο σχολείο. Προβλέπονται επίσης μαθήματα για τους υπευθύνους κατάρτισης και παραγωγή διδακτικού υλικού.

Στο πρώτο αυτό στάδιο προγραμματίζονται επίσης οι εξής ενέργειες: μαθήματα αλφαβητισμού για 600 ενηλίκους, μαθήματα προφορικής και γραπτής επικοινωνίας στα ελληνικά για 150 ενηλίκους, καθώς και η κατάρτιση 150 ενηλίκων στους βασικούς τομείς όπως η υγεία, η εκπαίδευση των παιδιών κ.ο.κ.

Υγεία

7.	Κατά την περίοδο 1997-2002 εφαρμόστηκε ένα πρόγραμμα εμβολιασμού από το Υπουργείο Υγείας, τις νομαρχίες και μη κυβερνητικές οργανώσεις (ΜΚΟ).

Κατά την περίοδο 2002-2008 (ΚΠΣ III) προβλέπεται να εφαρμοστεί ένα πρόγραμμα στον τομέα της δημόσιας υγείας. Αυτό το πρόγραμμα θα συγχρηματοδοτείται στο πλαίσιο του επιχειρησιακού προγράμματος «Υγεία και πρόνοια» του ΚΠΣ III. Περιλαμβάνει παρεμβάσεις σε θέματα πρόληψης, εμβολιασμού και εκπαίδευσης στον τομέα της υγείας. Συγκεκριμένα, μια κινητή ιατρική μονάδα έχει ήδη επισκεφθεί είκοσι καταυλισμούς Τσιγγάνων. Μέχρι τη λήξη της περιόδου η μονάδα θα επισκεφθεί όλους τους σχετικούς καταυλισμούς. Η μονάδα αυτή πραγματοποιεί προληπτικές εξετάσεις (εξετάσεις αίματος, ακτινογραφίες θώρακα, τεστ Παπανικολάου κ.λπ.).

Σε ορισμένες κοινότητες, με τη βοήθεια εθνικών κονδυλίων, έχει δρομολογηθεί ένα πρόγραμμα δημιουργίας μόνιμων κατοικιών. Προβλέπεται η ίδρυση 50 κοινωνικοϊατρικών κέντρων, τα οποία θα συγχρηματοδοτούνται από τα αντίστοιχα περιφερειακά προγράμματα του ΚΠΣ III.

9.	Προώθηση της απασχόλησης

10.	Κατά την περίοδο 1997-2001 εφαρμόστηκαν εκατό προγράμματα επαγγελματικής κατάρτισης. Από αυτά ωφελήθηκαν, μεταξύ άλλων, περίπου 1 800 μέλη της κοινότητας των Τσιγγάνων.

11.

Κατά την τρέχουσα περίοδο προβλέπεται ένας αριθμός ενεργειών επαγγελματικής κατάρτισης και βοήθειας για την απασχόληση, στο πλαίσιο του ΕΣ «Απασχόληση και επαγγελματική κατάρτιση» και περιφερειακών προγραμμάτων του ΚΠΣ III. Οι ενέργειες αυτές απευθύνονται κατά προτεραιότητα σε λιγότερο ευνοημένες ομάδες του πληθυσμού και συμπεριλαμβάνουν την κοινότητα των Τσιγγάνων.

12.

Κέντρα υποστήριξης του πληθυσμού (ενήλικοι και παιδιά) των τσιγγάνων

Η δραστηριότητα αυτή συγχρηματοδοτείται στο πλαίσιο της πρωτοβουλίας EQUAL. Σήμερα λειτουργούν δέκα κέντρα σε δέκα διαφορετικές κοινότητες. Παρέχουν συμβουλές και πληροφορίες για θέματα όπως η εκπαίδευση, η απασχόληση, η υγεία, η στέγαση και οι σχέσεις με τη διοίκηση. Στις κοινότητες όπου υπάρχουν υπό εξέλιξη προγράμματα στέγασης (εθνικά κονδύλια), προβλέπεται η ίδρυση άλλων 20 κέντρων αυτού του είδους από σήμερα έως τη λήξη της τρέχουσας περιόδου.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/192

(2004/C 65 E/209)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-2687/03

υποβολή: Giovanni Pittella (PSE) προς την Επιτροπή

(10 Σεπτεμβρίου 2003)

Θέμα: Μελέτη για τη διάβρωση των ακτών στην περιοχή Maríne di Ugento

Το Επιχειρησιακό Περιφερειακό Πρόγραμμα (ΕΠΠ) της Περιφερείας Απουλίας προέβλεψε κοινοτικές πιστώσεις για μια μελέτη προκειμένου να αντιμετωπισθεί η κατάσταση έκτακτης ανάγκης που αποτελεί η διάβρωση της αμμώδους ακτής της περιοχής Maríne di Ugento (Μέτρο 1.3 «Επεμβάσεις για την προστασία του εδάφους» — Δράση 2 «Υλοποίηση παρεμβάσεων για την προστασία των ακτών»).

Τη μελέτη, που έχει γίνει δεκτή για χρηματοδότηση, έχει αναλάβει η εταιρία Etacons, s.r.l. και προβλέπει:

α)	την κατασκευή τριών κυματοθραυστών κατά μήκος της παραλίας με την ανάσυρση των υπολοίπων των τεσσάρων άλλων κυματοθραυστών που είχαν τοποθετηθεί στην ίδια ζώνη·

β)	τη βυθοκόρηση της άμμου του σημερινού όρμου μεταξύ των δυο προϋπαρχόντων μόλων, καθώς και τη μεταφορά της με σκοπό την επιχωμάτωση της διπλανής παράκτιας ζώνης·

γ)	τη μετατόπιση του σημερινού μόλου που περιλαμβάνεται μεταξύ των δυο προϋπαρχόντων με την «ανάσυρση» τμήματος του εκτός λιμένος μόλου και την αφαίρεση του υπογείου μόλου, επειδή θεωρείται η κύρια αιτία της διάβρωσης·

δ)	την κατασκευή στον προαναφερθέντα όρμο ενός νέου μόλου μήκους 220 και πλάτους 24 μέτρων περίπου.

Όσον αφορά τη μελέτη, δέον να επισημανθούν τα εξής:

1.	η κατασκευή ενός μόλου μήκους άνω των 220 μέτρων σε μια περιοχή που υπόκειται σε πολλές δεσμεύσεις από πλευράς φυσικού κάλλους, έρχεται σε αντίθεση με το στόχο περιβαλλοντικής εξυγίανσης που αναφέρεται στο ΕΠΠ·

2.	ο νέος μόλος ουδόλως χρησιμεύει για τον περιορισμό της διάβρωσης των ακτών, δεδομένου ότι μια από τις αιτίες του φαινομένου είναι ακριβώς η παρουσία στην περιοχή δυο άλλων μόλων·

3.	η μελέτη δεν υπεβλήθη στη διαδικασία αξιολόγησης περιβαλλοντικών επιπτώσεων, που αποτελεί και απαραίτητη προϋπόθεση για τη χορήγηση κοινοτικής χρηματοδότησης.

Υπό το πρίσμα των ανωτέρω, δεν θεωρεί η Επιτροπή ότι η εν λόγω μελέτη συνιστά άκαιρη χρήση κοινοτικών πόρων που προορίζονται για την προστασία του περιβάλλοντος;

Δεν θεωρεί η Επιτροπή ότι οι αρμόδιες αρχές πρέπει να εξακριβώσουν εάν το έργο είναι νόμιμο και θεμιτό, δεδομένης της άκαιρης χρήσης των διαρθρωτικών πόρων;

Απάντηση του κ. Barnier Εξ ονόματος της Επιτροπής

(20 Οκτωβρίου 2003)

Εμπίπτει στην αρμοδιότητα των αρχών της περιφέρειας Απουλίας, που διαχειρίζονται το πρόγραμμα στο οποίο αναφέρθηκε το Αξιότιμο Μέλος του Κοινοβουλίου, να επιλέγουν έργα που εντάσσονται στο περιφερειακό πρόγραμμα και να ελέγχουν την τήρηση των ισχυόντων κοινοτικών κανόνων στον τομέα του περιβάλλοντος κατά τη χρησιμοποίηση των κονδυλίων των διαρθρωτικών ταμείων.

Η περιφερειακή αρχή Απουλίας διαβεβαίωσε την Επιτροπή ότι η πιό πάνω διαδικασία επιλογής ακολουθήθηκε πράγματι για το εν λόγω έργο.

Εξάλλου, ο τομέας «οικολογίας» της διεύθυνσης περιβάλλοντος της περιφέρειας Απουλίας εκφράστηκε θετικά σχετικά με «την αξιολόγηση των επιπτώσεων στο περιβάλλον» του εν λόγω έργου, αλλά υπό ορισμένες προϋποθέσεις:

—	ότι η υλοποίηση του έργου θα πραγματοποιηθεί χωρίς να διευρυνθεί η πρόσβαση στην τοποθεσία εκτέλεσής του, εφόσον κάτι τέτοιο θα μπορούσε να επιδράσει αρνητικά στο περιβάλλον της αμμώδους ακτής·

—	ότι η μεταφορά της άμμου θα γίνει με αναρρόφηση και άντληση και όχι με φορτηγό·

—	ότι η υλοποίηση των εργασιών θα γίνει χωρίς την παρεμπόδιση πρόσβασης των τουριστών στην ακτή κατά τη θερινή περίοδο.

Το έργο διεκόπη από τον Εισαγγελέα στις 10 Ιουνίου 2003 προκειμένου να διαπιστωθεί εάν οι εργασίες που πραγματοποιούνταν ήταν πράγματι αυτές που είχαν προβλεφθεί και ότι δεν υπήρχε κίνδυνος να προκαλέσουν σοβαρότερη διάβρωση. Ωστόσο, στις 29 Αυγούστου του ιδίου χρόνου ο Εισαγγελέας ήρε την απόφαση διακοπής των εργασιών.

Στην Επιτροπή έγινε καταγγελία για τα θέματα που έθεσε το Αξιότιμο Μέλος του Κοινοβουλίου. Στον σχετικό φάκελο, ο οποίος αξιολογείται ήδη από την Επιτροπή, προστέθηκαν τα στοιχεία της εν λόγω καταγγελίας. Στην περίπτωση που η Επιτροπή καταλήξει στο συμπέρασμα ότι έχει παραβιαστεί το Κοινοτικό Δίκαιο, δεν θα διστάσει, ως θεματοφύλακας της τήρησης των Συνθηκών, να λάβει όλα τα απαραίτητα μέτρα, συμπεριλαμβανομένων των διαδικασιών παράβασης, όπως ορίζει το άρθρο 226 της Συνθήκης ΕΚ, προκειμένου να διασφαλίσει την τήρηση των σχετικών διατάξεων κοινοτικού δικαίου.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/194

(2004/C 65 E/211)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ρ-2694/03

υποβολή: Mathieu Grosch (PPE-DE) προς την Επιτροπή

(2 Σεπτεμβρίου 2003)

Θέμα: Εισαγωγή τελών διοδίων αυτοκινητοδρόμων στη Γερμανία

Κατόπιν της τελευταίας απόφασης της Επιτροπής, διαπιστώνω ότι το κύριο ζήτημα της εισαγωγής των γερμανικών διοδίων δεν έχει επιλυθεί.

'Εχει επιβεβαιωθεί από όλους τους παράγοντες και τα υπουργεία της Γερμανίας ότι η OBU («On Board Unit») είναι το πιό αποτελεσματικό και το λιγότερο δαπανηρό μέσο για την καταβολή των τελών αυτοκινητοδρόμων.

'Εχει αποδειχθεί ότι η γερμανική κυβέρνηση αδυνατεί να ανταποκριθεί στο αίτημα των μεταφορέων, γεγονός που αποτελεί στρέβλωση της αγοράς και εμπόδιο για το θεμιτό ανταγωνισμό.

Ακόμα χειρότερα, η Toll Collecte επιβεβαίωσε προσφάτως σε βελγική εταιρία ότι δεν μπορεί να εξοπλίσει περισσότερο από το 75 % των φορτηγών της.

Σύμφωνα με πληροφορίες που έλαβα από αξιόπιστες πηγές, μπόρω να σας επιβεβαιώσω ότι ένας μεγάλος αριθμός συσκευών που τέθηκαν στη διάθεση των μεταφορέων, μεταξύ άλλων Βέλγων και Ολλανδών, ήταν ελαττωματικές. Σε αυτό έρχεται να προστεθεί το γεγονός ότι ορισμένες γερμανικές επιχειρήσεις εξόπλισαν με τέτοιες συσκευές το 100 % των φορτηγών τους.

Θα μπορούσε η Επιτροπή να διεξάγαγει έρευνα σχετικά με την ανικανότητα της Toll Collect να ανταποκριθεί στο αίτημα των ευρωπαίων μεταφορέων, καθώς και σχετικά με τη σοβαρή κατηγορία που έγινε από τον κλάδο, ότι ορισμένες επιχειρήσεις ευνοούνται σε σχέση με άλλες;

Απάντηση της κας de Palacio εξ ονόματος της Επιτροπής

(2 Οκτωβρίου 2003)

Σύμφωνα με διάφορες πηγές, συνάγεται ότι οι οδικοί μεταφορείς ενδέχεται να αντιμετωπίσουν δυσκολίες στην κυκλοφορία με το σύστημα διοδίων στη Γερμανία: ανεπαρκής διάθεση OBU (μηχανημάτων αυτόματης πληρωμής), χρόνος στάσης στα σημεία πληρωμής, επιπρόσθετο διοικητικό κόστος για τις επιχειρήσεις, διακριτική μεταχείριση μεταξύ των Γερμανών μεταφορέων και των μεταφορέων από άλλα κράτη μέλη κ.λπ.

Κατά την οδηγία 1999/62/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 17ης Ιουνίου 1999, περί επιβολής τελών στα βαρέα φορτηγά οχήματα που χρησιμοποιούν ορισμένα έργα υποδομής (1), τη λεγόμενη οδηγία «Eurovignette», τα διόδια πρέπει να επιβάλλονται, να εισπράττονται και να ελέγχονται «κατά τρόπο ώστε η παρενόχληση της ροής της κυκλοφορίας να είναι η ελάχιστη». Η οδηγία προβλέπει, επιπλέον, ότι τα διόδια δεν επιτρέπεται να εισάγουν, άμεσα ή έμμεσα, διακρίσεις λόγω της ιθαγένειας του μεταφορέα ή της προέλευσης ή του προορισμού του οχήματος.

Στις 23 Ιουλίου 2003, η Επιτροπή κίνησε διαδικασία, στο πλαίσιο των κρατικών ενισχύσεων (2), έναντι του επίμαχου μέτρου. Εξ άλλου, η Επιτροπή και η γερμανική κυβέρνηση συμφώνησαν, κατά το τέλος Αυγούστου 2003, να συστήσουν μια προσωρινή ομάδα εργασίας, απαρτιζόμενη από αντιπροσώπους της Επιτροπής και της Γερμανίας, στην οποία θα συμμετάσχει επίσης ο κλάδος των οδικών μεταφορών, με σκοπό να εξετάσει τα διάφορα τεχνικά ζητήματα που ανακύπτουν σχετικά με αυτό το θέμα.

Αποστολή αυτής της ομάδας εργασίας είναι να παρακολουθήσει τα διάφορα στάδια της καθιέρωσης του συστήματος διοδίων στη Γερμανία, ώστε να εξασφαλισθεί στην πράξη η συμμόρφωση των τεχνικών διατάξεων με την οδηγία 1999/62/ΕΚ, καθώς και με τη συνθήκη ΕΚ, και παράλληλα να εξασφαλισθεί η τήρηση των αρχών της ελεύθερης κυκλοφορίας των εμπορευμάτων και της αποφυγής των διακρίσεων.

Η δημιουργία αυτής της ομάδας δεν περιορίζει το δικαίωμα της Επιτροπής, δυνάμει της συνθήκης ΕΚ, να κινήσει ενδεχομένως διαδικασία επί παραβάσει έναντι της Γερμανίας. Η εν λόγω πρωτοβουλία παρουσιάζει, ωστόσο, το εξής προφανές πλεονέκτημα: θα υπάρξει η δυνατότητα να αντιμετωπισθούν όλες οι δυσκολίες εφαρμογής του νέου συστήματος, πριν από την έναρξη της είσπραξης των διοδίων, στις 2 Νοεμβρίου 2003, και μάλιστα, μαζί με τους ενδιαφερόμενους συντελεστές.

(1) EE L 187 της 20.7.1999.

(2) ΕΕ C 202 της 27.8.2003.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/196

(2004/C 65 E/213)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-2712/03

υποβολή: Kathleen Van Brempt (PSE) προς την Επιτροπή

(11 Σεπτεμβρίου 2003)

Θέμα: Πλαστό χρήμα

Η εισαγωγή του ευρώ δεν σημαδεύτηκε κατά το πρώτο έτος από μεγάλες ποσότητες πλαστών χρημάτων. Το πράγμα όμως δείχνει να αλλάζει τώρα πλέον.

Μπορεί η Επιτροπή να κάνει μια επισκόπηση της εξέλιξης του πλαστού χρήματος από τότε που καθιερώθηκε το ευρώ; Θα ήθελα ακριβή στοιχεία για τα πλαστά ευρώ …

Τί ενέργειες κάνει η Επιτροπή για την αντιμετώπιση των πλαστών χρημάτων;

Απάντηση της κ. Schreyer εξ ονόματος της Επιτροπής

(23 Οκτωβρίου 2003)

Οι ακόλουθες πληροφορίες βασίζονται σε ακριβή στοιχεία που δόθηκαν από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤρ), την Europol και την Επιτροπή.

Το 2002 αποσύρθηκαν από την κυκλοφορία συνολικά 167 118 πλαστά τραπεζογραμμάτια ευρώ και 2 339 κίβδηλα κέρματα ευρώ. Ο αριθμός των τραπεζογραμματίων είναι μικρότερος από το ένα τέταρτο του συνολικού αριθμού των πλαστών εθνικών τραπεζογραμματίων που καταγγέλθηκε στις εθνικές κεντρικές τράπεζες της ευρωζώνης το 2001.

Οι πίνακες που δίδουν την κατανομή των πλαστών τραπεζογραμματίων και κίβδηλων κερμάτων ανά ονομαστική αξία για το 2002 έχουν σταλεί στο Αξιότιμο Μέλος και στη γραμματεία του Κοινοβουλίου.

Το πρώτο εξάμηνο του 2003, αποσύρθηκαν από την κυκλοφορία 230 534 πλαστά τραπεζογραμμάτια και 7 875 κίβδηλα κέρματα ευρώ.

Όπως αναμενόταν, η παραχάραξη τραπεζογραμματίων ευρώ αυξήθηκε το 2003 σε σύγκριση με το 2002, άλλα η κατάσταση άρχισε να σταθεροποιείται τους τελευταίους μήνες. Εντούτοις, δεδομένου ότι κυκλοφορούν περίπου 8,2 δισεκατομμύρια τραπεζογραμμάτια ευρώ, ο αριθμός των πλαστών τραπεζογραμματίων είναι πολύ μικρός και δεν υπάρχει κίνδυνος να υπονομευτεί η εμπιστοσύνη του κοινού στα τραπεζογραμμάτια που κυκλοφορούν.

Η κιβδηλεία κερμάτων ευρώ έχει επίσης αυξηθεί όπως υποδείχθηκε από τον μεγάλο αριθμό κίβδηλων κερμάτων που διαπιστώθηκε οτι κυκλοφόρησαν το 2003. Εντούτοις, ο αριθμός των κίβδηλων κερμάτων είναι πολύ μικρός σε σύγκριση με τα 41 δισεκατομμύρια αυθεντικά κέρματα που κυκλοφορούν και ούτε σε σχέση με τα κέρματα ευρώ υπάρχει κίνδυνος να υπονομευτεί η εμπιστοσύνη του κοινού.

Οι πίνακες που δίδουν την κατανομή των πλαστών τραπεζογραμματίων και κίβδηλων κερμάτων ανά ονομαστική αξία για το πρώτο εξάμηνο του 2003 έχουν σταλεί στο Αξιότιμο Μέλος και στη γραμματεία του Κοινοβουλίου.

Από την εισαγωγή των τραπεζογραμματίων και των κερμάτων ευρώ, δώδεκα παράνομα εργαστήρια παραχάραξης έχουν κλείσει, δέκα στην ζώνη ευρώ και δύο εκτός. Τρία παράνομα εργαστήρια εξοπλισμένα για την κιβδηλεία κερμάτων ευρώ έχουν επίσης κλείσει, δύο στην Ιταλία και ένα στην Πορτογαλία. Σε ένα από τα παράνομα εργαστήρια στην Ιταλία, κατασχέθηκαν περισσότερα από 70 000 κίβδηλα κέρματα των 50 σεντ και όλος ο εξοπλισμός.

Συνολικά, 1 031 πρόσωπα, είτε ύποπτα είτε υπό σύλληψη, έχουν προσδιοριστεί ως υπεύθυνα για την παραχάραξη ή διανομή πλαστών τραπεζογραμματίων ευρώ.

Η προστασία των τραπεζογραμματίων και κερμάτων ευρώ είναι ευθύνη των αρμόδιων εθνικών αρχών, της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤρ), της Europol και της Επιτροπής.

Η Επιτροπή ασκεί την ευθύνη της σε τρεις τομείς:

—

νομοθεσία, όπου παίρνει τις κατάλληλες πρωτοβουλίες (π.χ. κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1338/2001 (1)) για την προστασία των τραπεζογραμματίων και κερμάτων, και εκτελεί την ανάλογη ελεγκτική εργασία. Η Επιτροπή ενέκρινε τελευταία τη δεύτερή της έκθεση σχετικά με την απόφαση-πλαίσιο της 29ης Μαΐου 2000 για την προστασία του ευρώ μέσω της επιβολής ποινικών κυρώσεων,

—	επιμόρφωση και παροχή τεχνικής βοήθειας μέσω της χρηματοδότησης ή συγχρηματοδότησης σχεδίων για την προστασία των τραπεζογραμματίων και κερμάτων ευρώ στο πλαίσιο του προγράμματος Pericles,

—	συντονισμό των μέτρων που έχουν λάβει τα κράτη μέλη για την τεχνική προστασία κατά της κιβδηλείας κερμάτων, συμπεριλαμβανομένης της διαχείρισης του Ευρωπαϊκού Τεχνικού και Επιστημονικού Κέντρου, το οποίο είναι υπεύθυνο για την ανάλυση των κίβδηλων κερμάτων.

Για να εκτελέσει το έργο της, η Επιτροπή συνεργάζεται στενά με τα κράτη μέλη και με τα άλλα ευρωπαϊκά όργανα, και έχει καταρτίσει διάφορες ομάδες εργασίας.

(1) Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1338/2001 του Συμβουλίου της 28ης Ιουνίου 2001, σχετικά με τον καθορισμό αναγκαίων μέτρων για την προστασία του ευρώ από την παραχάραξη και την κιβδηλεία, ΕΕ L 181 της 4.7.2001.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/197

(2004/C 65 E/214)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-2713/03

υποβολή: Kathleen Van Brempt (PSE) προς την Επιτροπή

(11 Σεπτεμβρίου 2003)

Θέμα: οδικοί έλεγχοι από την Tispol

Η Tispol, δηλ. το ευρωπαϊκό δίκτυο υπηρεσιών τροχαίας, οργανώνει τακτικά ταυτόχρονους εθνικούς οδικούς ελέγχους σε διάφορα κράτη μέλη της ΕΕ. Απαντώντας στην ερώτηση E-2276/02 (1), η Επιτροπή είχε εξαγγείλει δράσεις για την περίοδο από τα μέσα του 2002 έως τα μέσα του 2003.

Μπορεί η Επιτροπή να παράσχει περισσότερα στοιχεία για τα αποτελέσματα αυτών των δράσεων της Tispol; Πόσα άτομα ελέγχθηκαν και σε πόσα επεβλήθησαν ποινές; Ποιó είναι το κόστος αυτών των ελέγχων και ποιά είναι η οικονομική συνδρομή της ΕΕ;

Μπορεί η Επιτροπή να ανακοινώσει τα αποτελέσματα των δράσεων της Tispol στο βελγικό έδαφος;

Πώς αξιολογεί η Επιτροπή τις παρελθούσες δράσεις της Tispol και ποιά είναι τα μελλοντικά σχέδια; Θα υπάρξουν τα επόμενα χρόνια περισσότεροι συντονισμένοι σε ευρωπαϊκό επίπεδο οδικοί έλεγχοι; Εάν ναι, μπορεί η Επιτροπή να παράσχει κάποια στοιχεία;

Απάντηση της κ. de Palacio εξ ονόματος της Επιτροπής

(21 Οκτωβρίου 2003)

Η Επιτροπή έχει ενημερωθεί για τα αποτελέσματα των συντονισμένων πανευρωπαϊκών τροχαίων ελέγχων κατά το δεύτερο εξάμηνο του 2002 και το πρώτο εξάμηνο του 2003.

Αυτά τα μέτρα επιβολής επικεντρώθηκαν σε τρία ιδιαίτερα πεδία: οινοπνευματώδη και ναρκωτικές ουσίες, έλεγχος φορτηγών και έλεγχος λεωφορείων και πούλμαν.

Τα κυριότερα αποτελέσματα αυτών των ελέγχων ήταν:

—

Για τους ελέγχους για οινοπνευματώδη και ναρκωτικές ουσίες: διοργανώθηκαν 3 έλεγχοι αυτού του είδους, στις 2 και 3 Νοεμβρίου 2002, στις 14 και 15 Φεβρουαρίου 2003 και στις 20 και 21 Ιουλίου 2003 αντιστοίχως. Ελέγχθηκαν συνολικά 259 974 οδηγοί και 9 924 βρέθηκαν παραβάτες και συνελήφθηκαν. Το πεδίο των ελέγχων διευρύνθηκε ώστε να συμπεριλαμβάνει τις ναρκωτικές ουσίες και την εξασθένιση της δυνατότητας οδήγησης, η οποία προσδιορίστηκε ως πρόβλημα αυξανόμενης συχνότητας. Στους ελέγχους συμμετείχαν όλες οι χώρες μέλη της Tispol (2). Στις εκστρατείες αυτές, η τροχαία έδινε επίσης προσοχή στη χρησιμοποίηση της ζώνης ασφαλείας και στην ταχύτητα οδήγησης των οχημάτων.

—

Έλεγχος φορτηγών: Η Tispol διενήργησε τρεις εκστρατείες επιβολής (επιχείρηση Γοργόνα), στις 13 Σεπτεμβρίου 2002, στις 21 Μαρτίου 2003 και στις 10 Ιουνίου 2003 και έλεγξε 120 926 εμπορικά οχήματα (φορτηγά). Αυτές οι εκστρατείες, οι οποίες εκτελέστηκαν σε συνεργασία με την Euro Control Route, την ευρωπαϊκή οργάνωση των αξιωματικών της τροχαίας, είχαν ως αποτέλεσμα την ανίχνευση μεγάλης ποικιλίας παραβάσεων. Εντοπίστηκαν 46 927 οδηγοί φορτηγών οι οποίοι είχαν διαπράξει μία ή περισσότερες παραβάσεις, όπως σε θέματα ωρών οδήγησης, ταχογράφου, κατανάλωσης οινοπνευματωδών, ταχύτητας, έλλειψης προσόντων ή επικίνδυνης φυσικής κατάστασης του οδηγού, υπέρβαρου ή ανασφαλούς φορτίου του οχήματος, με αποτέλεσμα να συλληφθούν 3 232 άτομα.

—

Έλεγχος λεωφορείων και πούλμαν: Η Tispol διοργάνωσε 3 εκστρατείες (Επιχείρηση Λεωφορείο), στις 27 Αυγούστου 2002, από τις 10 έως τις 16 Φεβρουαρίου 2003 και στις 19 Ιουλίου 2003. Αυτές στόχευαν ιδιαιτέρως στον έλεγχο των οδηγών πούλμαν μεγάλων αποστάσεων που διασχίζουν πολλές χώρες, καθώς τα ωράρια ορισμένων επιχειρήσεων υπεδείκνυαν σαφώς ότι έπρεπε να υπάρξει παράβαση της νομοθεσίας για να επιτευχθούν οι προβλεπόμενοι στόχοι. Οι αξιωματικοί της τροχαίας έλεγξαν 28 740 οχήματα μεταφοράς επιβατών και επισήμαναν 3 835 παραβάσεις, από παραβάσεις της νομοθεσίας για τις ώρες οδήγησης έως τον εντοπισμό επικίνδυνων οχημάτων. Συνελήφθησαν 138 άτομα συνολικά.

Σχετικά με τα αποτελέσματα στη βελγική επικράτεια, στην Επιτροπή κοινοποιήθηκαν τα ακόλουθα στοιχεία: στις εκστρατείες για τα οινοπνευματώδη ελέγχθηκαν 4 518 οδηγοί και οι έλεγχοι κατέληξαν στη σύλληψη 225 ατόμων. Στις εκστρατείες ελέγχου των φορτηγών, ελέγχθηκαν 3 530 οχήματα και εντοπίστηκαν 1195 παραβάσεις. Κατά την επιχείρηση Λεωφορείο ελέγχθηκαν 711 οχήματα και εντοπίστηκαν 315 παραβάσεις.

Όσον αφορά το κόστος αυτών των ελέγχων, η Επιτροπή παραπέμπει το αξιότιμο μέλος στην απάντηση που έδωσε στην γραπτή ερώτηση Ε-2276/02 (3) που είχε υποβάλει το αξιότιμο μέλος για το ίδιο θέμα. Καθώς αυτοί οι έλεγχοι εκτελούνται κατά τη διάρκεια των κανονικών δραστηριοτήτων που αναπτύσσει η τροχαία, οποιαδήποτε πληροφορία για το κόστος τους θα πρέπει να ζητηθεί από τις αστυνομικές αρχές των κρατών μελών που συμμετέχουν σε αυτές τις επιχειρήσεις.

Με βάση τα αποτελέσματα που περιγράφηκαν ανωτέρω, η Επιτροπή είναι της άποψης ότι αυτές οι δράσεις της Tispol συμβάλλουν στη βελτίωση της οδικής ασφάλειας. Αφενός αποδεικνύουν ότι συντονισμένες δράσεις μεταξύ φορέων επιβολής δύο ή περισσότερων κρατών μελών είναι πολύ αποδοτικές στο να καθιστούν ορατά τα προβλήματα στα θέματα που αποτελούν στόχο της εκστρατείας και, αφετέρου, έχουν προληπτικό αποτέλεσμα καθώς αποτρέπουν τους πιθανούς παραβάτες. Από τη φύση τους οι τυχαίοι και απρόβλεπτοι έλεγχοι, σε συνδυασμό με μια στοχοθετημένη προσέγγιση και τη δημοσιότητα που προσελκύουν αυτές οι συντονισμένες εκστρατείες, προσφέρουν σημαντική προστιθέμενη αξία και συμβάλλουν στην ανταλλαγή καλών πρακτικών μεταξύ των κρατών μελών.

Δεδομένου ότι τα αποτελέσματα από τις δράσεις ελέγχου της Tispol ήταν θετικά, η Επιτροπή εξετάζει τη δυνατότητα υποβολής σχετικών νομοθετικών προτάσεων οι οποίες, όπως ελπίζει, θα συζητηθούν στη διάρκεια της ιταλικής προεδρίας.

(1) ΕΕ C 52 Ε της 6.3.2003, σελ. 148.

(2) Oι χώρες αυτές τώρα είναι: Βέλγιο, Γερμανία, Ελλάδα, Ισπανία (συμπερ. Των Κανάριων Νησιών), Γαλλία, Ιρλανδία, Ιταλία, Λουξεμβούργο, Κάτω Χώρες, Πορτογαλία, Φινλανδία, Ηνωμένο Βασίλειο, Νορβηγία, Ελβετία, Τσεχική Δημοκρατία, Σλοβενία και Πολωνία.

(3) ΕΕ C 52 Ε της 6.3.2003.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/199

(2004/C 65 E/216)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-2718/03

υποβολή: Anne Van Lancker (PSE) προς την Επιτροπή

(11 Σεπτεμβρίου 2003)

Θέμα: Δίκτυα ποδηλατοδρόμων

Το Βέλγιο διαθέτει ένα ευρύ δίκτυο τουριστικών και ψυχαγωγικών ποδηλατοδρόμων. Ένα μέρος από αυτούς τους ποδηλατοδρόμους μπορεί να χρηματοδοτηθεί με ευρωπαϊκούς πόρους. Θα ήθελα περισσότερα στοιχεία για τις επιχορηγήσεις υπέρ των βελγικών ποδηλατοδρόμων.

Μπορεί η Επιτροπή να κοινοποιήσει τις ευρωπαϊκές επιχορηγήσεις που δόθηκαν το 2002 και το 2003 υπέρ των βελγικών ποδηλατοδρόμων;

Μπορεί η Επιτροπή να κοινοποιήσει ποιά από αυτά τα ποσά προορίζονταν για ποδηλατοδρόμους στην επαρχία της Ανατολικής Φλάνδρας;

Μπορεί η Επιτροπή να ανακοινώσει ποια είναι τα σχέδια της για τις ευρωπαϊκές επιχορηγήσεις του 2004 και των επομένων ετών; Μπορεί να αναφέρει εάν ακυρώθηκαν κονδύλια για πρωτοβουλίες στην επαρχία της Ανατολικής Φλάνδρας;

Κοινή απάντηση

του κ. Barnier εξ ονόματος της Επιτροπής

στις γραπτές ερωτήσας Ε-2717/03 και Ε-2718/03

(10 Οκτωβρίου 2003)

Υπενθυμίζεται ότι, σύμφωνα με τις ρυθμίσεις που διέπουν αυτή τη στιγμή την περιφερειακή πολιτική και πιό συγκεκριμένα την συγχρηματοδότηση έργων μέσω των διαρθρωτικών ταμείων, η επιλογή των έργων αυτών υπάγεται στην αποκλειστική αρμοδιότητα της αρχής διαχείρισης του κάθε προγράμματος, τηρουμένων των προτεραιοτήτων και των κανονισμών που ορίζονται στο έγγραφο προγραμματισμού καθώς και στο συμπλήρωμά του.

Συνεπώς, η χορήγηση ευρωπαϊκών πόρων στο πλαίσιο της διαρθρωτικής πολιτικής μπορεί να ερμηνευθεί περισσότερο ως χρηματοδότηση έργων που έχει επιλέξει το κράτος μέλος παρά ως επιχορήγηση από την Επιτροπή.

Σε ό,τι αφορά τη φλαμανδική περιοχή, κατά το 2002 και 2003 εγκρίθηκαν έργα σχετικά με τους ποδηλατοδρόμους για συνολικό ποσό 5 582 503,81 ευρώ, από τα οποία το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης (ΕΠΤΑ) συμμετείχε μέχρι ποσού 1 268 302,96 ευρώ.

Πιó συγκεκριμένα, στην επαρχία της Αμβέρσας, το έργο «Recreatief fietsroutenetwerk» στην περιοχή της Grande Nethe επιχορηγήθηκε με ποσό 277 099 ευρώ, επί συνολικού ποσού 1 108 394 ευρώ · στην επαρχία της ανατολικής Φλάνδρας το σχέδιο διευθέτησης του ποδηλατοδρόμου «Schaarse Wegel» στην Bassevelde επιχορηγήθηκε με ποσό 20 834,11 ευρώ, επί συνολικού ποσού 83 336, 40 ευρώ.

Είναι ευνόητο ότι, εάν στο μέλλον παρουσιαστούν έργα που εντάσσονται στους στόχους που ορίζονται στο έγγραφο προγραμματισμού και τα οποία συνδέονται με το δίκτυο των ποδηλατοδρόμων, το ΕΠΤΑ θα τα συγχρηματοδοτήσει εντός των ορίων του προβλεπόμενου ποσοστού συγχρηματοδότησης που ορίζεται για τον προγραμματισμό.

Όσον αφορά την περιοχή της Βαλλονίας, η αρμόδια αρχή για τη διαχείρηση του προγράμματος Meuse-Vesdre προβλέπει, καθόλη τη διάκεια του προγραμματισμού, την έγκριση έργων που συνδέονται με το δίκτυο ποδηλατοδρόμων για συνολικό ποσό 13 218 470,38 ευρώ, με συμμετοχή του Ταμείου μέχρι ποσού 6 654 735,19 ευρώ.

Τέλος, όσον αφορά την περιοχή των Βρυξελλών-πρωτεύουσας, κανένα απο τα έργα που σχετίζονται με τα δίκτυα των ποδηλατοδρόμων δεν επιχορηγήθηκε απο τα διαρθρωτικά ταμεία ούτε κατά το 2002 ούτε κατά το 2003. Λαμβάνοντας υπόψη τα μέτρα που περιέχονται στο έγγραφο προγραμματισμού, είναι απίθανο να υπάρξει αλλαγή της κατάστασης στο μέλλον.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/200

(2004/C 65 E/217)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-2720/03

υποβολή: Erik Meijer (GUE/NGL) προς την Επιτροπή

(11 Σεπτεμβρίου 2003)

Θέμα: Υπονόμευση των ευρωπαϊκών προοπτικών για μια δυναμική κοινωνία της γνώσης μέχρι το έτος 2010 και κατά συνέπεια της παιδείας και της έρευνας λόγω του Συμφώνου Σταθερότητας

Μπορεί η Επιτροπή να επιβεβαιώσει τα δημοσιεύματα της ολλανδικής Εφημερίδας «Handelsblatt» και εν συνεχεία της ολλανδικής «Staatscourant» της 14-8-2003, που έγραψαν πως η Επίτροπος κ. Διαμαντοπούλου πιστεύει ότι το Ευρωπαϊκό Σύμφωνο Ανάπτυξης και Σταθερότητας πιθανόν να περιορίσει κατά τα επόμενα έτη τους προϋπολογισμούς της παιδείας και της επιστημονικής έρευνας στα κράτη μέλη της ΕΕ λόγω του δημοσιονομικού ορίου του 3 %, οπότε και θα αποβεί ανεφάρμοστος ο εξαγγελθείς το 2000 στη Λισαβώνα στόχος του να γίνει η ΕΕ μέχρι το 2010 η πιο δυναμική στον κόσμο κοινωνία της γνώσης;

2.	Έλαβε γνώση η Επιτροπή ότι η Επίτροπος κ. Διαμαντοπούλου είναι υπέρ του να ξεπερασθεί το σοβαρό αυτό πρόβλημα μέσω της εξαίρεσης στο εξής των κυβερνητικών επενδύσεων για την παιδεία και την έρευνα από το πεδίο εφαρμογής των ορίων που θέτει το Σύμφωνο Σταθερότητας;

Μπορεί η Επιτροπή να επιβεβαιώσει ότι υπάρχει πλέον κίνδυνος να δημιουργηθεί αδιεξοδο τώρα που η Γερμανία, η Γαλλία, η Ιταλία και η Πορτογαλία δεν μπορούν άλλο να συμμορφωθούν με το όριο του 3 %, ενώ τα νέα κράτη μέλη θα ενταχθούν υπό δυσμενείς δημοσιονομικές συνθήκες, οι δε βαρείες κυρώσεις που θα επιβάλλονται στους παραβάτες απειλούν να επιδεινώσουν ακόμη περισσότερο την κατάσταση;

Συμφωνεί η Επιτροπή με την Επίτροπο κ. Διαμαντοπούλου ότι κατά τα φαινόμενα κανείς σήμερα δεν τολμά να αναλάβει την αναγκαία πρωτοβουλία για την έγκαιρη αναθεώρηση του ανέφικτου πλέον δόγματος του 3 % και ότι γιάυτό τα κράτη μέλη προχωρούν σε μονομερείς ενέργειες προς βλάβη του προϋπολογισμού της ΕΕ;

5.	Θα κάνει χρήση η Επιτροπή του δικαιώματος πρωτοβουλίας που διαθέτει για να αντιμετωπίσει αυτό το αδιέξοδο, ή μήπως περιμένει να αναλάβουν πρωτοβουλίες η παρούσα Ιταλική ή οι επόμενες Προεδρίες του Συμβουλίου;

6.	Πόσο υπολογίζεται ότι θα περιμένουμε ακόμη για να γίνουν οι αναγκαίες τροποποιήσεις στο Σύμφωνο Σταθερότητας, βάσει π.χ. των προτάσεων Διαμαντοπούλου;

Απάντηση του κυρίου Solbes Mira εξ ονόματος της Επιτροπής

(5 Νοεμβρίου 2003)

1.	Η Επιτροπή πιστεύει ότι τα κράτη μέλη θα πρέπει να βελτιώσουν την ποιότητα των δαπανών τους έτσι ώστε να ανταποκριθούν στις δεσμεύσεις που ανέλαβαν σχετικά με τις επενδύσεις στον τομέα της έρευνας και της εκπαίδευσης στο πλαίσιο του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης.

Η Επιτροπή γνωρίζει τις προσωπικές απόψεις του μέλους της επιτροπής που είναι υπεύθυνο για την απασχόληση και τις κοινωνικές υποθέσεις.

Ωστόσο, η θέση της Επιτροπής είναι ότι ο μη συνυπολογισμός οποιωνδήποτε συγκεκριμένων ειδών δαπάνης για τα όρια που θεσπίστηκαν στο Σύμφωνο θα αντέβαινε στους ισχύοντες κανονισμούς. Επιπλέον, αυτό δεν θα ήταν δικαιολογημένο για οικονομικούς λόγους δεδομένου ότι σε κάθε περίπτωση θα πρέπει να χρηματοδοτηθούν όλες οι δαπάνες. Η εξαίρεση από τους δημοσιονομικούς κανόνες της Ένωσης ενός ή περισσότερων ειδών δαπάνης θα οδηγούσε σε υψηλότερα ελλείμματα, θέτοντας έτσι σε κίνδυνο τη βιωσιμότητα των δημοσίων οικονομικών. Όλα τα κράτη μέλη αντιμετωπίζουν μεγάλα προβλήματα λόγω της γήρανσης του πληθυσμού και, συνεπώς, η εξασφάλιση της βιωσιμότητας των δημοσίων οικονομικών είχε αποφασιστική σημασία. Επιπλέον, κάθε απόφαση για ενδεχόμενες δαπάνες προτεραιότητες θα μπορούσε να αποβεί εις βάρος άλλων δαπανών οι οποίες ενδέχεται να συμβάλλουν επίσης στην επίτευξη των στόχων της Λισσαβόνας.

Η επιδείνωση των δημοσιονομικών θέσεων αντανακλά σε κάποιο βαθμό την παρούσα υποτονική οικονομική κατάσταση. Η αύξηση του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος (ΑΕΠ) ήταν πιο περιορισμένη από ό,τι είχε προβλεφθεί την άνοιξη και αρκετές χώρες της ζώνης του ευρώ βρίσκονται σε τεχνική ύφεση. Ωστόσο, ένα σημαντικό μέρος της διολίσθησης που παρατηρήθηκε οφείλεται επίσης στην παρελθούσα πολιτική αδράνειας ή σε που οδηγούν σε αύξηση του ελλείμματος. Η κατάσταση στα τρία κράτη μέλη που αντιμετωπίζουν τη διαδικασία υπερβολικού ελλείμματος προκαλεί ιδιαίτερη ανησυχία. Το Συμβούλιο εξέδωσε συστάσεις βάσει του άρθρου 104 παρ. 7 προς τη Γερμανία, τη Γαλλία και την Πορτογαλία, ορίζοντας προθεσμίες για τη λήψη διορθωτικών μέτρων καθώς και προθεσμία για τη διόρθωση του υπερβολικού ελλείμματος μέχρι το 2003 για την Πορτογαλία και μέχρι το 2004 για τη Γερμανία και τη Γαλλία. Με βάση τα τελευταία στοιχεία για τα δημοσιονομικά αποτελέσματα για το 2003 και τους προϋπολογισμούς για το 2004, η Επιτροπή θα πρέπει να αξιολογήσει την κατάσταση στη Γερμανία και την Πορτογαλία. Στη Γαλλία είχε τεθεί η προθεσμία της 3ης Οκτωβρίου 2003 για να αναλάβει αποτελεσματικές διορθωτικές ενέργειες σύμφωνα με τη σύσταση του Συμβουλίου βάσει του άρθρου 104 παράγραφος 7. Το Συμβούλιο, με βάση τη σύσταση της Επιτροπής της 8ης Οκτωβρίου 2003, θα πρέπει τώρα να αποφασίσει κατά πόσο η Γαλλία συμμορφώθηκε με τη σύσταση του Συμβουλίου βάσει του άρθρου 104 παρ. 7. Εάν το Συμβούλιο διαπιστώσει ότι δεν ανελήφθη αποτελεσματική δράση σε εφαρμογή των συστάσεων του μπορεί να αποφασίσει να ειδοποιήσει (άρθρο 104 παρ. 9) το κράτος μέλος να λάβει, εντός συγκεκριμένης προθεσμίας, μέτρα για τη μείωση του ελλείμματος την οποία το Συμβούλιο κρίνει αναγκαία για να αντιμετωπιστεί η κατάσταση αυτή. Σε μία τέτοια περίπτωση, το Συμβούλιο μπορεί να ζητήσει από το σχετικό κράτος μέλος να υποβάλει εκθέσεις για να εξετάσει τις προσπάθειες προσαρμογής που καταβάλλει το εν λόγω κράτος μέλος. Εάν το κράτος μέλος δεν συμμορφωθεί με σύσταση του Συμβουλίου σύμφωνα με το άρθρο 104 παρ. 9, το Συμβούλιο μπορεί να αποφασίσει την επιβολή κυρώσεων (άρθρο 104 παρ. 11). Σε αυτή την περίπτωση, η κύρωση θα είναι η άτοκη κατάθεση κατάλληλου ποσού. Το ύψος της κατάθεσης ορίζεται στον κανονισμό του (ΕΚ) αριθ. 1467/97 του Συμβουλίου (1), άρθρο 12, για την επιτάχυνση και τη διασαφήνιση της εφαρμογής της διαδικασίας υπερβολικού ελλείμματος. Η κατάθεση αυτή δεν μπορεί να θεωρηθεί από οικονομική άποψη ως αυστηρή κύρωση, και θα μετατραπεί σε πρόστιμο μόνο μετά από δύο έτη εάν το έλλειμμα δεν έχει διορθωθεί.

Όπως προκύπτει από τα ανωτέρω, οι κυρώσεις δεν είναι ένα μέτρο που επιβάλλεται αμέσως μόλις ένα κράτος μέλος εμφανίσει έλλειμμα που υπερβαίνει το 3 % του ΑΕΠ. Η συνθήκη ΕΚ προβλέπει ένα διάλογο μεταξύ του Συμβουλίου και του σχετικού κράτους μέλους που παρέχει επαρκή χρόνο στο κράτος μέλος να διορθώσει το έλλειμμα. Η συνθήκη ΕΚ προβλέπει μια αυξανόμενη αμοιβαία πίεση που θα ασκείται από το Συμβούλιο έτσι ώστε το έλλειμμα του κράτους μέλους να μειωθεί κάτω από την τιμή αναφοράς του 3 % του ΑΕΠ.

Όσον αφορά την προσχώρηση νέων κρατών μελών στην Ένωση, πρέπει να σημειωθεί ότι τα συνολικά μεγέθη τείνουν να συγκαλύπτουν τις μεγάλες διαφορές στις δημοσιονομικές θέσεις μεταξύ των επιμέρους χωρών. Το 2001, θεσπίστηκε η λεγόμενη προενταξιακή διαδικασία δημοσιονομικής εποπτείας έτσι ώστε να προετοιμαστούν οι υποψήφιες χώρες για τη συμμετοχή τους στις διαδικασίες πολυμερούς εποπτείας που εφαρμόζóνται επί του παρόντος στην Ένωση. Οι περισσότερες προσχωρούσες χώρες σχεδιάζουν να μειώσουν τα δημοσιονομικά τους ελλείμματα σε μεσοπρόθεσμη βάση: τα προενταξιακά οικονομικά προγράμματα προβλέπουν μείωση του συνολικού ελλείμματος για τις προσχωρούσες χώρες από 3,8 % του ΑΕΠ το 2001 σε 2,7 % του ΑΕΠ το 2005. Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι κατά μέσο όρο, οι προσχωρούσες χώρες έχουν χαμηλότερο επίπεδο χρέους από ό,τι τα σημερινά κράτη μέλη, και συγκεκριμένα 36,9 του ΑΕΠ έναντι 62,8 % του ΑΕΠ το 2001.

Η Επιτροπή θεωρεί ότι οι δημοσιονομικοί στόχοι και οι κανόνες της συνθήκης ΕΚ και του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης εξακολουθούν να ισχύουν. Οι «σχεδόν ισοσκελισμένοι ή πλεονασματικοί προϋπολογισμοί» εξασφαλίζουν ένα κατάλληλο πλαίσιο για μία συνετή δημοσιονομική διαχείριση που είναι προς το ίδιο το οικονομικό συμφέρον όλων των χωρών. Ο δημοσιονομικός στόχος των σχεδόν ισοσκελισμένων ή πλεονασματικών προϋπολογισμών παρέχει επαρκή περιθώρια που επιτρέπουν στους αυτόματους σταθεροποιητές να λειτουργήσουν πλήρως σε περίπτωση οικονομικής ύφεσης και να αντιμετωπίσουν τις δημοσιονομικές επιπτώσεις σημαντικών μεταρρυθμίσεων. Αποτελούν επίσης ένα κατάλληλο μέσο-μακροπρόθεσμο στόχο, λαμβάνοντας υπόψη τα υψηλά επίπεδα χρέους σε πολλές χώρες, τις σημαντικές ενδεχόμενες υποχρεώσεις και το γεγονός ότι η γήρανση του πληθυσμού θα οδηγήσει σε μεγάλη αύξηση της δαπάνης για συντάξεις και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Όλα αυτά τα προβλήματα μπορούν να αντιμετωπιστούν εάν οι χώρες καταβάλλουν σταθερές προσπάθειες να περιορίσουν το δημόσιο χρέος την προσεχή δεκαετία.

Επιπλέον, η Επιτροπή και το Συμβούλιο συμφωνούν ότι τόσο ο δημόσιος όσο και ο ιδιωτικός τομέας θα πρέπει να συμβάλλουν για την επίτευξη των στόχων της Λισσαβόνας. Στον τομέα των δημοσιών οικονομικών, οι κυβερνήσεις μπορούν να συμβάλλουν μεριμνώντας έτσι ώστε οι δημόσιοι πόροι να διατίθενται όσο το δυνατό πιο αποτελεσματικά, αναπροσανατολίζοντας τις δημόσιες δαπάνες προς ευνοϊκές για την ανάπτυξη δαπάνες, με υψηλή αποτελεσματικότητα κόστους, στο πλαίσιο πάντοτε των συνολικών δημοσιονομικών περιορισμών, και επιδιώκοντας να αυξήσουν την επίδραση των κρατικών μέτρων στήριξης στις δημόσιες επενδύσεις. Πράγματι, αυτό είναι το σκεπτικό στο οποίο στηρίζεται η κατευθυντήρια γραμμή αριθ. 14 των γενικών προσανατολισμών της οικονομικής πολιτικής που εγκρίθηκαν από το Συμβούλιο στις 26 Ιουνίου 2003. Η κατευθυντήρια αυτή γραμμή προβλέπει αρκετούς τρόπους με τους οποίους ο δημόσιος τομέας μπορεί να βελτιώσει τη συμβολή του στην ανάπτυξη, ένας από τους οποίους είναι «αναπροσανατολίζοντας, στο πλαίσιο πάντοτε των συνολικών δημοσιονομικών περιορισμών, τις δημόσιες δαπάνες προς ευνοϊκές για την ανάπτυξη επενδύσεις, βάσει κριτηρίων κόστους-αποτελεσματικότητας, σε φυσικό και ανθρώπινο κεφάλαιο και στη γνώση» (2).

Η Επιτροπή έχει αναλάβει ενέργειες για τη βελτίωση του δημοσιονομικού πλαισίου της Οικονομικής και Νομισματικής Ένωσης (ΟΝΕ) με βάση την εμπειρία της πρώτης τετραετίας της ΟΝΕ. Στις 27 Νοεμβρίου 2003, ενέκρινε ανακοίνωση για την ενίσχυση του συντονισμού των δημοσιονομικών πολιτικών (3). Η ανακοίνωση αυτή περιλαμβάνει συγκεκριμένες προτάσεις για να λαμβάνεται καλύτερα υπόψη ο οικονομικός κύκλος κατά την αξιολόγηση των δημοσιονομικών θέσεων, να αποφεύγονται οι προκυκλικές πολιτικές σε περιόδους ταχείας οικονομικής ανάπτυξης, να εξασφαλίζεται η βιωσιμότητα των δημοσίων οικονομικών, να αυξάνεται η συνεισφορά των δημοσίων οικονομικών στην ανάπτυξη και την απασχόληση και να βελτιωθεί η εφαρμογή των κανόνων. Το Συμβούλιο Ecofin συμμερίστηκε σε μεγάλο βαθμό τις απόψεις της Επιτροπής και συμφώνησε με την Επιτροπή ότι δεν υπάρχει λόγος να μεταβληθεί το τρέχον νομικό πλαίσιο και ότι μπορούν να γίνουν βελτιώσεις για να εξασφαλιστεί αποτελεσματική εφαρμογή των κανόνων. Τόσο η Επιτροπή όσο και το Συμβούλιο εφαρμόζουν τώρα τη συμφωνηθείσα προσέγγιση.

6.	Η Επιτροπή παραπέμπει το Αξιότιμο Μέλος στις απαντήσεις που δόθηκαν ανωτέρω.

(1) Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1467/97 του Συμβουλίου της 7ης Ιουλίου 1997 για την επιτάχυνση και τη διασαφήνιση της εφαρμογής της διαδικασίας υπερβολικού ελλείμματος, EE L 209 της 2.8.1997.

(2) Το μήνυμα αυτό τονίστηκε ιδιαίτερα στην ανακοίνωση της Επιτροπής της 10ης Ιανουαρίου 2003 με τίτλο «Αποδοτικές επενδύσεις στην εκπαίδευση και την κατάρτιση: επιτακτική ανάγκη για την Ευρώπη».

(3) COM(2002)668 τελικό.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/202

(2004/C 65 E/218)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ρ-2728/03

υποβολή: Ewa Hedkvist Petersen (PSE) προς την Επιτροπή

(10 Σεπτεμβρίου 2003)

Θέμα: Σιδηροδρομική σύνδεση του Norrbotten

Η δημοσίευση της εργασίας ομάδας υψηλού επιπέδου στις 30 Ιουνίου 2003 κατέδειξε ότι σε κανένα από τα πρωτεύοντα έργα υποδομής των Διευρωπαϊκών Δικτύων στον τομέα των μεταφορών δεν περιλαμβάνονται τα βορειότερα τμήματα της Σουηδίας. Το έργο της σιδηροδρομικής σύνδεσης του Norrbotten καλύπτει ένα κενό και συνιστά διασυνοριακό έργο σημαντικό για δύο κράτη μέλη, τη Σουηδία και την Φινλανδία, αλλά και τρίτες χώρες όπως η Νορβηγία και η Ρωσία. Οι αποστάσεις που πρέπει να καλύψουν τα μεταφορικά μέσα στη Βόρεια Ευρώπη είναι μεγάλες και, συχνά, δεν υπάρχουν εναλλακτικές μορφές συγκοινωνίες ή διαδρομές. Συνεπώς, η βιομηχανία απειλείται περισσότερο με κατάρρευση από ό,τι στην Κ. Ευρώπη όπου υπάρχουν πράγματι εναλλακτικά μέσα μεταφοράς.

Είναι σημαντικό να εξασφαλισθεί ότι οι διάδρομοι των Διευρωπαϊκών Δικτύων-Μεταφορές καλύπτουν επίσης και τη Β. Σουηδία και τη Φινλανδία. Οι καλές υποδομές επιτρέπουν την ανάπτυξη σε όλη την Ένωση και είναι επίσης σημαντικό για την βιομηχανία και το κοινωνικό σύνολο να διαθέτουν καλή επικοινωνία με την υπόλοιπη Ένωση και με την περιοχή της Θάλασσας του Μπάρεντς. Η σιδηροδρομική σύνδεση του Norrbotten θα διευκολύνει συνεπώς τις ανταλλαγές μεταξύ των κρατών μελών και να ενισχύσει τη συνοχή.

Μπορεί η Επιτροπή να προβλέψει την ένταξη της σιδηροδρομικής σύνδεσης του Norrbotten ως ένα από τα έργα προτεραιότητας ων Διευρωπαϊκών Δικτύων στον τομέα των μεταφορών;

Απάντηση της κυρίας de Palacio εξ ονόματος της Επιτροπής

(6 Οκτωβρίου 2003)

Η Επιτροπή ανέθεσε στην ομάδα υψηλού επιπέδου για το διευρωπαϊκό δίκτυο μεταφορών (TEN-T) να προσδιορίσει μέχρι το καλοκαίρι του 2003 τα έργα προτεραιότητας του διευρωπαϊκού δικτύου μεταφορών με ορίζοντα το έτος 2020, με βάση τις προτάσεις των κρατών μελών και των υποψήφιων χωρών.

Η έκθεση βρίσκεται στο Ίντερνετ στη διεύθυνση: http://europa.eu.int/comm/ten/transport/revision/hlg/ 2003_report_kv_men.pdf.

Ο προσδιορισμός έργων προτεραιότητας εντάσσεται σε μια ευρύτερη αναθεώρηση των κοινοτικών κατευθυντηρίων για την ανάπτυξη του διευρωπαϊκού δικτύου μεταφορών. Στην ομάδα υψηλού επιπέδου, της οποίας πρόεδρος ήταν ο κύριος Karel Van Miert, συμμετείχαν ανά ένας εκπρόσωπος από τα κράτη μέλη, ανά ένας παρατηρητής από τις υποψήφιες χώρες και ένας παρατηρητής από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων.

Βάσει των προτάσεων που παρουσίασαν τα σημερινά και τα μελλοντικά κράτη μέλη, η ομάδα επέλεξε νέα έργα προτεραιότητας που θα πραγματοποιηθούν μέχρι το 2020.

Ανάμεσα στα κριτήρια βάσει των οποίων η ομάδα επέλεξε τα έργα ήταν κατά πόσον ένα έργο αποτελεί μέρος ενός κύριου διευρωπαϊκού άξονα ή διέρχεται μέσω φυσικών εμποδίων, κατά πόσον συμβάλλει στην αντιμετώπιση προβλημάτων συμφόρησης της κυκλοφορίας ή καλύπτει κενά. Συνεκτιμήθηκαν επίσης η δυνητική οικονομική βιωσιμότητα και άλλα κοινωνικοοικονομικά οφέλη. Σε δεύτερη φάση, η ομάδα εξέτασε την ευρωπαϊκή προστιθέμενη αξία ενός έργου, την ενίσχυση της συνοχής και τη συμβολή στην αειφόρο ανάπτυξη.

Στην έκθεση της ομάδας δεν συμπεριελήφθη η σιδηροδρομική γραμμή Norrbotten στη Σουηδία.

Αναφορικά όμως με τη Σουηδία και τη Φινλανδία, η ομάδα υψηλού επιπέδου επιβεβαίωσε την προτεραιότητα των έργων που αφορούν τους διαδρόμους του σκανδιναβικού τριγώνου. Επιπλέον, η πρόταση για ανάπτυξη των θαλάσσιων αρτηριών είναι μια καινούργια ιδέα που θα συμβάλει στην αντιμετώπιση των προβλημάτων συμφόρησης και στην καλύτερη σύνδεση της περιφέρειας και των νησιωτικών περιοχών της Ένωσης, αφού οι θαλάσσιες συνδέσεις αποτελούν σε μερικές περιπτώσεις μια πραγματική ανταγωνιστική λύση εναλλακτική των οδικών μεταφορών, ιδιαιτέρως στη Βαλτική Θάλασσα.

Η Επιτροπή επεξεργάζεται μια πρόταση επανεξέτασης των κατευθυντηρίων TEN-T με βάση τα πορίσματα της ομάδας υψηλού επιπέδου.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/203

(2004/C 65 E/219)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ρ-2729/03

υποβολή: Toine Manders (ELDR) προς την Επιτροπή

(10 Σεπτεμβρίου 2003)

Θέμα: Μη ορθή εφαρμογή προσαρμοσμένου συστήματος εγγυήσεων επιστροφής στη Γερμανία

Μετά την ερώτηση που είχε υποβληθεί παλαιότερα σχετικά με την μη ορθή εφαρμογή του συστήματος εγγυήσεων επιστροφής στη Γερμανία (E-1549/93 (1)) και την απάντηση του Επιτρόπου Wallström, εξ ονόματος της Επιτροπής στις 3 Ιουλίου 2003, επιθυμώ να σας επισημάνω τα εξής:

Η γερμανική κυβέρνηση, στα προηγούμενα ερωτήματα που υπέβαλε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή απάντησε ότι από 1ης Οκτωβρίου 2003 θα καταστεί λειτουργικό στη Γερμανία εθνικό συλλογής και εγγυήσεων επιστροφής και έτσι το σημερινό σύστημα αποκλεισμού εξαγωγών των συσκευασιών μιας χρήσεως θα εκλείψει αφ' εαυτού. Εν τω μεταξύ, η κυβέρνηση ανέφερε ότι έχει αποδεχθεί τις αποκαλούμενες «μεμονωμένες λύσεις». Εάν μία συσκευασία είναι πολύ διαφορετική από μια άλλη μπορεί να δοθεί έγκριση «μεμονωμένης λύσης» για την συσκευασία αυτή που θα αφορά συγκεκριμένη αλυσίδα καταστημάτων. Κατά την αγορά μιας συσκευασίας, ο καταναλωτής λαμβάνει ένα δελτίο επιστροφής της συσκευασίας το οποίο μπορεί να γίνει δεκτό μόνο στο κατάστημα από το οποίο αγοράσθηκε η συσκευασία. Αυτή η λύση, που θέτει διάφορα ασαφή κριτήρια, δεν συνιστά πραγματική λύση του προβλήματος ούτε για τους παραγωγούς, ούτε για τους εισαγωγείς. Για μεταλλικές συσκευασίες δεν έχει, μέχρι στιγμής, δοθεί καμία έγκριση για τέτοια μεμονωμένη λύση.

Λόγω των ανωτέρω, η εξαγωγή αναψυκτικών ποτών και νερών καθώς και εν μέρει μπύρας προς την Γερμανία από την Ολλανδία, τη Γαλλία, την Αυστρία και το Λουξεμβούργο έχει σταματήσει εντελώς με καταστροφικές οικονομικές συνέπειες για τον εν λόγω τομέα. Μέσω του συστήματος πράσινου σήματος που ισχύει σήμερα στη Γερμανία ανακυκλώνεται ήδη αποτελεσματικά περίπου το 80 με 90 % των συσκευασιών. Αυτό το νέο μέτρο, που φαίνεται ότι έχει εισαχθεί προκειμένου να προστατευθεί η εθνική αγορά, παρακωλύει την λειτουργία της εσωτερικής αγοράς.

Προτίθεται η Επιτροπή να υποβάλει πρόταση για ένα ευρωπαϊκό σύστημα συλλογής και εγγύησης επιστροφής των συσκευασιών μιας χρήσεως που θα συμβάλει σε περαιτέρω τελειοποίηση της Εσωτερικής αγοράς χωρίς να δημιουργεί εμπορικά κωλύματα; Εάν ναι, πόσο σύντομα φρονεί η Επιτροπή ότι μπορεί να υποβάλει τέτοια πρόταση; Εάν όχι, για ποιο λόγο έχει αντίθετη άποψη;

Προτίθεται η Επιτροπή, εφόσον δεν μπορεί να υλοποιηθεί ικανοποιητικό ευρωπαϊκό ή/και εθνικό σύστημα για τη συλλογή και τις εγγυήσεις επιστροφής, να υποχρεώσει τη γερμανική κυβέρνηση να καταργήσει το σύστημα εγγυήσεως επιστροφής για συσκευασίες μιας χρήσεως που τέθηκε σε ισχύ την 1η Ιανουαρίου 2003 και να συνεχίσει να εφαρμόζει το σύστημα πράσινου σήματος το οποίο λειτουργεί καλά; Εάν όχι, για ποιο λόγο έχει αντίθετη άποψη;

Προτίθεται η Επιτροπή, εφόσον η απάντηση και η συνεργασία της γερμανικής κυβέρνησης δεν είναι ικανοποιητικές να κινήσει συντόμως, δηλαδή την 1η Οκτωβρίου 2003, διαδικασία επί παραβάσει, λαμβάνοντας επίσης υπόψη τον επείγοντα χαρακτήρα της υπόθεσης και τα σχετικά οικονομικά συμφέροντα; Εάν ναι, πότε; Εάν όχι, για ποιο λόγο;

Απάντηση της κας Wallström εξ ονόματος της Επιτροπής

(17 Οκτωβρίου 2003)

Η δημιουργία ενός πανευρωπαϊκού συστήματος συλλογής και εγγυήσεων επιστροφής δεν εντάσσεται στους τρέχοντες στόχους της οδηγίας 94/62/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 20ης Δεκεμβρίου 1994 για τις συσκευασίες και τα απορρίμματα συσκευασίας (2) ή στην προτεινόμενη αναθεώρησή της (3). Η κοινοτική νομοθεσία θεσπίζει γενικούς στόχους στους οποίους καλούνται να συμμορφώνονται τα κράτη μέλη. Στο πλαίσιο αυτό, εναπόκειται στα κράτη μέλη να καθορίζουν τους τρόπους που θεωρούν καλύτερους για να επιτύχουν τους εν λόγω στόχους, τηρουμένου του κοινοτικού δικαίου, ιδίως δε των διατάξεων των σχετικών με την εσωτερική αγορά και τον ανταγωνισμό. Ως εκ τούτου, η Επιτροπή δεν μελετά τη θέσπιση παγκοινοτικού συστήματος.

Η άποψη της Επιτροπής σχετικά με το γερμανικό σύστημα εγγυήσεων επιστροφής εξηγήθηκε στις απαντήσεις που έδωσε η Επιτροπή στις 3 Ιουλίου 2003 στη γραπτή ερώτηση Ε-l549/03 (4) του Αξιότιμου Μέλους του Κοινοβουλίου και στις 29 Αυγούστου 2003 στη γραπτή ερώτηση Ε-2519/03 της κας Oomen-Ruijten και της κας Grossetête (5). Εν τω μεταξύ καταρτίζονται μέτρα, στη Γερμανία, για τη θέσπιση συστήματος συλλογής και εγγυήσεων επιστροφής για τις συσκευασίες μιας χρήσεως που θίγονται από το γερμανικό σύστημα εγγυήσεων επιστροφής. Η Επιτροπή παρακολουθεί τη διαδικασία αυτή και δεν θα διστάσει να λάβει τα κατάλληλα μέτρα για να εξασφαλίσει την εν προκειμένω συμμόρφωση με το κοινοτικό δίκαιο.

(1) ΕΕ C 11 Ε της 15.1.2004, σελ. 192.

(2) EE L 365 της 31.12.1994.

(3) ΕΕ C 103 Ε της 30.4.2002.

(4) ΕΕ C 11 Ε της 15.1.2004, σελ. 192.

(5) ΕΕ C 33 Ε της 6.2.2004, σελ. 267.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/205

(2004/C 65 E/220)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ρ-2730/03

υποβολή: Herbert Bösch (PSE) προς την Επιτροπή

(10 Σεπτεμβρίου 2003)

Θέμα: Τήρηση των ευρωπαϊκών νομικών διατάξεων για την ιδιωτικοποίηση της VOEST στην Αυστρία

Σύμφωνα με δημοσιεύματα των μέσων ενημέρωσης υπάρχουν συμφωνίες μεταξύ μεμονωμένων ενδιαφερομένων στα πλαίσια της επικείμενης ιδιωτικοποίησης της εταιρίας VOEST μέσω του χρηματιστηρίου. Η αυστριακή ημερήσια εφημερίδα «Der Standard» αναφέρει σε άρθρο της της 1ης Σεπτεμβρίου 2003 ότι σύμφωνα με πληροφορίες θα υπάρξει «μυστική συνάντηση» μεταξύ των αυστριακών μετόχων της VOEST, με στόχο να λάβουν το μέγιστο δυνατό ποσοστό από την πώληση των μετοχών της εταιρίας. Σ' αυτήν τη συνάντηση έχουν προσκληθεί, κατά την εφημερίδα, μεταξύ άλλων, ο πρόεδρος του Χρηματιστηρίου Αξιών της Βιένης, εκπρόσωποι τραπεζών, ένα μέλος του προεδρείου της VOEST, μέλος του Συμβουλίου επιχείρησης της VOEST, καθώς και πολιτικά στελέχη της Άνω Αυστρίας.

Είναι σύμφωνες προς την ευρωπαϊκή νομοθεσία τέτοιες εσωτερικές συμφωνίες στο πεδίο της ιδιωτικοποίησης μιας δημόσιας επιχείρησης μέσω του χρηματιστηρίου;

Εάν η απάντηση στο παραπάνω ερώτημα είναι «όχι», ποια μέτρα προτίθεται να λάβει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή για την αποτροπή μιας τέτοιας ιδιωτικοποίησης;

Προβλέπονται από την νομοθεσία της ΕΕ κανονισμοί που εμποδίζουν την εκποίηση μιας δημόσιας επιχείρησης κάτω από την πραγματική αξία της — κατά συνέπεια, προς τη δημόσια ζημία;

Υπάρχει νομικό πλαίσιο σε επίπεδο ΕΕ που να υποχρεώνει την Αυστρία να ιδιωτικοποιήσει την VOEST ή άλλες δημόσιες επιχειρήσεις;

Απάντηση του κ. Bolkestein Εξ ονόματος της Επιτροπής

(23 Οκτωβρίου 2003)

Η Επιτροπή δεν διαθέτει επαρκή στοιχεία ώστε να απαντήσει ικανοποιητικά στο αξιότιμο μέλος του Κοινοβουλίου. Ελλείψει διευκρινίσεων και αποδεδειγμένων στοιχείων που θα επέτρεπαν στην Επιτροπή να πραγματοποιήσει τις απαραίτητες έρευνες σχετικά με ενδεχόμενη παράβαση της κοινοτικής νομοθεσίας για το χρηματιστήριο ή της κοινοτικής νομοθεσίας περί ανταγωνισμού, η Επιτροπή εκφράζει τη λύπη της που δεν είναι σε θέση να απαντήσει προς το παρόν στην πρώτη και την τρίτη ερώτηση. Επομένως, παρακαλεί το αξιότιμο μέλος του Κοινοβουλίου να της διαβιβάσει τις σχετικές πληροφορίες που διαθέτει.

Η Επιτροπή δεν μπορεί να απαντήσει στη δεύτερη ερώτηση, επειδή δεν είναι δυνατή η απάντηση στην πρώτη ερώτηση.

Όσον αφορά την τέταρτη ερώτηση, το άρθρο 295 της συνθήκης ΕΚ παρέχει τη δυνατότητα στα κράτη μέλη να καθορίσουν αν μια συγκεκριμένη επιχείρηση είναι ιδιωτική ή δημόσια.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/206

(2004/C 65 E/222)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-2749/03

υποβολή: Jan Dhaene (PSE) προς την Επιτροπή

(15 Σεπτεμβρίου 2003)

Θέμα: Επιστροφή του καταβληθέντος στη Γερμανία τέλους βαρέων φορτηγών οχημάτων από την κυβέρνηση της Περιφέρειας Φλάνδρας

Η κυβέρνηση της Περιφέρειας της Φλάνδρας έχει προγραμματίσει την καταβολή αποζημίωσης στους οδηγούς φορτηγών αυτοκινήτων που οδηγούν στην Γερμανία. Επιστρέφεται ένα μέρος από το κόστος του ευρω-σήματος. Για τους οδηγούς που μπορούν να αποδείξουν ότι έχουν οδηγήσει στο γερμανικό οδικό δίκτυο τουλάχιστον 30 ή 60 ημέρες, θα καταβάλλεται το 1/12 ή τα 2/12 της τιμής του ευρω-σήματος. Η έκπτωση αυτή προστίθεται στην υπάρχουσα ρύθμιση της επιστροφής του 2/12 της τιμής του ευρω-σήματος. Στην πράξη αυτό σημαίνει ότι μερικές φλαμανδικές εταιρείες φορτηγών αυτοκινήτων λαμβάνουν πίσω το 1/3 του κόστους του ευρω-σήματος. Παράλληλα, η Βελγική Ομοσπονδία Μεταφορέων Febetra συμβουλεύει τα μέλη της να επιβαρύνουν τους πελάτες τους με το δαπάνη του ευρω-σήματος.

Είναι νόμιμη σύμφωνα με το ευρωπαϊκό δίκαιο η επιστροφή μέρους της τιμής του ευρωσήματος από την Περιφέρεια της Φλάνδρας;

Δεν δημιουργεί η επιστροφή αυτή προηγούμενο: μπορούν τα κράτη μέλη να χορηγούν αποζημιώσεις σε κατοίκους ή νομικά πρόσωπα για την πληρωμή περιβαλλοντικών φόρων τους οποίους επιβάλλει άλλο κράτος μέλος;

Απάντηση της κ. de Palacio εξ ονόματος της Επιτροπής

(21 Οκτωβρίου 2003)

Η Επιτροπή δεν διαθέτει πληροφορίες για σχέδιο της Περιφέρειας της Φλάνδρας να επιστρέψει τμήμα των τελών που καταβάλλουν οι μεταφορείς που χρησιμοποιούν τους αυτοκινητοδρόμους της Γερμανίας.

Από άποψη αρχής, η Επιτροπή μπορεί να αποφανθεί εάν είναι επιτρεπτή η επιστροφή των τελών χρήσης σε ένα κράτος μέλος μόνο εάν διαθέτει λεπτομερή στοιχεία. Παρόμοιο μέτρο ωστόσο ενδέχεται να αποτελεί κρατική ενίσχυση κατά την έννοια του άρθρου 87 της συνθήκης ΕΚ, δεδομένου ότι ένα μέτρο με το οποίο μεταφέρονται δημόσιοι πόροι και χορηγείται ένα πλεονέκτημα σε ορισμένες επιχειρήσεις ενδέχεται να εμπεριέχει τον κίνδυνο στρέβλωσης του ανταγωνισμού και επίδρασης στις συναλλαγές μεταξύ των κρατών μελών. Αποτελεί καθήκον κάθε κράτους μέλους να κοινοποιεί εγκαίρως στην Επιτροπή κάθε καινούργια ενίσχυση και η Επιτροπή αξιολογεί, κατά περίπτωση, τη συμβατότητα της ενίσχυσης με την εσωτερική αγορά.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/206

(2004/C 65 E/223)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-2750/03

υποβολή: Jan Dhaene (PSE) προς την Επιτροπή

(15 Σεπτεμβρίου 2003)

Θέμα: Τα ποδήλατα ως αποσκευές στα διεθνή τρένα

Κατά τη διάρκεια των διακοπών μου διαπίστωσα ότι είναι προβληματικό να παίρνω μαζί μου το ποδήλατó μου σε διεθνή τρένα ή σε τρένα μεγάλης ταχύτητας (TGV). Σε πολλά διεθνή τρένα δεν επιτρέπεται πλέον η μεταφορά ποδηλάτων. Μερικές μάλιστα από τις γραμμές αυτές έχουν συγχρηματοδοτηθεί από την Ε Ε, στο πλαίσιο του προγράμματος διευρωπαϊκού Δικτύου Μεταφορών.

Σχεδιάζει άραγε η Επιτροπή να προσαρμόσει τους όρους για τις συνδυασμένες μεταφορές και την μεταφορά ποδηλάτων με το τρένο, στο διευρωπαϊκό Δίκτυο Μεταφορών;

Η Επιτροπή ασχολείται τώρα, μαζί με τους αρμόδιους για τις σιδηροδρομικές μεταφορές επιβατών φορείς, με την εκπόνηση χάρτη για τα δικαιώματα του επιβάτη. Περιλαμβάνεται σ' αυτόν και η μεταφορά ποδηλάτων με το τρένο;

Απάντηση της κ. de Palacio εξ ονόματος της Επιτροπής

(21 Οκτωβρίου 2003)

Η Επιτροπή δεν σκοπεύει να συμπεριλάβει στις αποφάσεις και τις προτάσεις της για τις κατευθυντήριες γραμμές για τα Διευρωπαϊκά Δίκτυα (TEN) όρους με τους οποίους να επιβάλλεται στις σιδηροδρομικές επιχειρήσεις να επιτρέπουν τη μεταφορά ποδηλάτων στις διεθνείς σιδηροδρομικές γραμμές, δεδομένου ότι αυτές οι αποφάσεις χρηματοδότησης αφορούν τις επενδύσεις για τη σιδηροδρομική υποδομή και δεν αφορούν τις γραμμές που θα εκτελούνται στο Διευρωπαϊκό Δίκτυο.

Η Κοινότητα Ευρωπαϊκών Σιδηροδρόμων έχει εκπονήσει ένα Χάρτη για τις επιβατικές υπηρεσίες, τον οποίο συζήτησε με τις οργανώσεις εκπροσώπησης καταναλωτών και επιβατών. Αυτός ο Χάρτης, ωστόσο, προβλέπει μόνο ότι πρέπει να είναι διαθέσιμη η πληροφορία για τη δυνατότητα μεταφοράς ποδηλάτου με το τρένο καθώς και πληροφορίες για άλλα μεταφορικά μέσα. Σύμφωνα με το πρόγραμμα εργασίας της για το 2003, η Επιτροπή προετοιμάζει κανονισμό με θέμα τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις των επιβατών διεθνών σιδηροδρομικών γραμμών ο οποίος άπτεται πολλών θεμάτων, μεταξύ των οποίων η υποχρέωση των σιδηροδρομικών επιχειρήσεων να παρέχουν πληροφορίες, όπως η δυνατότητα μεταφοράς ποδηλάτων, πριν την πραγματοποίηση του ταξιδιού.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/207

(2004/C 65 E/224)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-2752/03

υποβολή: Kathalijne Buitenweg (Verts/ALE) και Joost Lagendijk (Verts/ALE) προς την Επιτροπή

(15 Σεπτεμβρίου 2003)

Θέμα: Συμφωνία σύνδεσης ΕΟΚ-Τουρκίας: αύξηση του κόστους των αδειών παραμονής στην Ολλανδία

	Από 12 ετών και άνω			Κάτω των 12 ετών
	παλαιός κανόνας	1/5/02	1/1/03	παλαιός κανόνας	1/5/02	1/1/03
Άδεια παραμονής (περιορισμένου χρόνου)	56,72	258	430	22,69	169	285
Άδεια παραμονής (μη περιορισμένου χρόνου)	226,89	539	890	Ν/Α	Ν/Α	Ν/Α
Τροποποίηση της άδειας παραμονής	0	258	430	0	169	285
Παράταση της άδειας παραμονής	0	169	285	0	169	285
Αίτηση ελέγχου συμβατότητας με το κοινοτικό δίκαιο	15,88	26	28	15,88	26	28

Όπως προκύπτει από τον ανωτέρω πίνακα, κατά το παρελθόν έτος στην Ολλανδία αυξήθηκε σημαντικά, σε μερικές δε περιπτώσεις διπλασιάσθηκε, το κόστος για την χορήγηση, παράταση ή τροποποίηση άδειας παραμονής μη κοινοτικών υπηκόων. Αυτή η αύξηση αφορά επίσης και τους μετανάστες με τουρκική υπηκοότητα. Με την αύξηση αυτή γίνεται δυσκολότερο για τους τούρκους υπηκόους οι οποίοι θέλουν να εργαστούν ως υπάλληλοι, ανεξάρτητοι εργαζόμενοι ή ως πάροχοι υπηρεσιών να πραγματοποιήσουν τις επιδιώξεις τους αυτές. Το άρθρο 41, εδάφιο 1 του Συμπληρωματικού Πρωτοκόλλου στην Συμφωνία Σύνδεσης ΕΟΚ-Τουρκία και το άρθρο 13 της Απόφασης 1/80του Συμβουλίου Σύνδεσης ΕΟΚ-Τουρκία απαγορεύει την επιβολή αντιστοίχως «νέων περιορισμών όσον αφορά την εγκατάσταση και την ελεύθερη παροχή υπηρεσιών» και «νέους περιορισμούς όσον αφορά την πρόσβαση στην εργασία των εργαζομένων και των οικογενειών τους που κατοικούν και εργάζονται νομίμως σε διαφορετικές επικράτειες».

Αποκλείει η Επιτροπή το γεγονός ότι η αύξηση του κόστους στον βαθμό στον οποίο συνέβη κατά τις δύο τελευταίες αυξήσεις αποτελεί «νέο περιορισμό»ο οποίος απαγορεύεται βάσει του άρθρου 41, εδάφιο 1 του Συμπληρωματικού Πρωτοκόλλου στην Συμφωνία Σύνδεσης ΕΟΚ- Τουρκία και του άρθρου 13 της Απόφασης 1/8 Οτου Συμβουλίου Σύνδεσης ΕΟΚ-Τουρκία;

2.	Εάν όχι, προτίθεται η Επιτροπή να αναλάβει δράση, π.χ. να αναθέσει έρευνα για να διασαφηνισθεί η συμβατότητα της αύξησης του κόστους προς τις προαναφερθείσες ρυθμίσεις;

3.	Έχουν διαβιβασθεί στην Επιτροπή από τουρκικής πλευράς παρατηρήσεις, ή έχουν διεξαχθεί συνεννοήσεις με τις τουρκικές αρχές σχετικά με την αύξηση του κόστους στην Ολλανδία όσον αφορά την Συμφωνία Σύνδεσης;

Απάντηση του κ. Vitorino εξ ονόματος της Επιτροπής

(30 Οκτωβρίου 2003)

Η Επιτροπή είναι ενήμερη για την αύξηση του κόστους των αδειών παραμονής στην Ολλανδία, στην οποία αναφέρεται το Αξιότιμο Μέλος του Κοινοβουλίου. Προκειμένου να εξακριβωθεί εάν η αύξηση αυτή αποτελεί νέο περιορισμό στο πλαίσιο της συμφωνίας σύνδεσης μεταξύ Κοινότητας και Τουρκίας, η Επιτροπή θα ζητήσει εγγράφως περαιτέρω πληροφορίες από την Ολλανδία.

Η Επιτροπή δεν έχει λάβει παρατηρήσεις από την Τουρκία όσον αφορά το ζήτημα αυτό.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/208

(2004/C 65 E/225)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-2756/03

υποβολή: Marjo Matikainen-Kallström (PPE-DE) προς την Επιτροπή

(15 Σεπτεμβρίου 2003)

Θέμα: Πληροφορίες σχετικά με τους επιβάτες που ταξιδεύουν αεροπορικώς μεταξύ της ΕΕ και των Ηνωμένων Πóλιτειών

Η ΕΕ αποφάσισε να δίνει τα στοιχεία των επιβατών που ταξιδεύουν αεροπορικώς από την ΕΕ προς τις Ηνωμένες Πολιτείες. Τα στοιχεία όμως αυτά είναι τόσο προσωπικά, ώστε συμπεριλαμβάνουν τους αριθμóυς πιστωτικών καρτών.

Η ΕΕ, με τη σειρά της, απαιτεί τις ίδιες πληροφορίες σχετικά με τους επιβάτες που ταξιδεύουν αναχωρώντας από τις Ηνωμένες Πολιτείες προς την ΕΕ; Εάν όχι, για ποιο λόγο η ΕΕ δεν ζητεί από τις Ηνωμένες Πολιτείες τις ίδιες πληροφορίες που ζητούν από αυτήν οι τελευταίες; Σκοπεύει η ΕΕ να ζητεί σχετικά με τους επιβάτες τόσο προσωπικές πληροφορίες όσο αυτές που ζητούν οι Ηνωμένες Πολιτείες;

Απάντηση του κ. Bolkestein εξ ονόματος της Επιτροπής

(18 Νοεμβρίου 2003)

Η Επιτροπή δεν έχει αποφασίσει σχετικά με το αν πληροφορίες σχετικά με τους επιβάτες πρέπει να διαβιβάζονται προς τις Ηνωμένες Πολιτείες. Πράγματι, οι αρχές των ΗΠΑ έχουν επιβάλει μονομερώς στις αεροπορικές εταιρείες που πραγματοποιούν πτήσεις προς, από και διαμέσου των Ηνωμένων Πολιτειών την υποχρέωση να παρέχουν πρόσβαση στις πληροφορίες των φακέλων των επιβατών (Passenger Name Record — PNR), οι οποίες ενδεχομένως να περιέχουν προσωπικά στοιχεία σχετικά με τους επιβάτες καθώς επίσης και πληροφορίες για την κράτηση και την πτήση.

Η Επιτροπή εκτιμά ότι αυτή η απαίτηση είναι ενδεχομένως ασυμβίβαστη με τους κανόνες της ΕΕ σχετικά με την προστασία των δεδομένων και διεξάγει συζητήσεις με τις αρμόδιες αρχές των ΗΠΑ για την εξεύρεση λύσης που να σέβεται πλήρως τόσο τη νομοθεσία των ΗΠΑ όσο και την νομοθεσία της ΕΕ, και να καθιστά το νόμιμο στόχο των αρχών των ΗΠΑ για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας — τον οποίο συμμερίζεται πλήρως η Ένωση — συμβατό με την ανάγκη για την προστασία των θεμελιωδών δικαιωμάτων του πολίτη, συμπεριλαμβανομένης της προστασίας των προσωπικών του δεδομένων.

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά τις συζητήσεις με τις αρχές των ΗΠΑ, έχει καταστήσει σαφές ότι θεωρεί ορισμένες πτυχές της αίτησης των ΗΠΑ για πρόσβαση στα στοιχεία των επιβατών στη σημερινή της μορφή δυσανάλογες. Αυτό έχει τονιστεί και από το Κοινοβούλιο καθώς και από ορισμένες εθνικές αρχές προστασίας των δεδομένων στα κράτη μέλη.

Διεξάγονται συζητήσεις σήμερα μεταξύ της Επιτροπής και των κρατών μελών για να καθοριστεί ποια θα ήταν η κατάλληλη και εκτενέστερη επιτρεπτή χρήση των στοιχείων των φακέλων των επιβατών στην καταπολέμηση της τρομοκρατίας. Η Επιτροπή, στις συζητήσεις της με τις αρχές των ΗΠΑ, εμμένει πάντα στο σεβασμό της αρχής της αμοιβαιότητας.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/209

(2004/C 65 E/226)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ρ-2758/03

υποβολή: Werner Langen (PPE-DE) προς την Επιτροπή

(10 Σεπτεμβρίου 2003)

Θέμα: Έναρξη ισχύος του κανονισμού για την ελευθέρωση του εμπορίου αυτοκινήτων

Την 01.10.2003 λήγει η μεταβατική περίοδος του νέου κανονισμού για την ελευθέρωση του εμπορίου αυτοκινήτων. Ορισμένες αυτοκινητοβιομηχανίες ακύρωσαν όλες τις συμβάσεις με τις αντιπροσωπείες και σκοπεύουν να συνάψουν νέες συμβάσεις μαζί τους. Σύμφωνα με τις υπάρχουσες πληροφορίες, ο τρόπος με τον οποίο είναι διατυπωμένα τα περισσότερα σημερινά σχέδια σύμβασης αντιβαίνει διαμετρικά στους στόχους του προαναφερθέντος κανονισμού. Στόχος ήταν να ελευθερωθεί το εμπόριο αυτοκινήτων, ώστε με αυτόν τον τρόπο να ενισχυθεί η θέση των αντιπροσώπων και των συνεργείων και να τους δοθεί η δυνατότητα να αναπτύξουν την επιχειρηματική τους δραστηριότητα προς όφελος των καταναλωτών (βλ. ανακοίνωση τύπου της Επιτροπής της 25.07.2003 — IP/03/1117). Σύμφωνα ωστόσο με τις δηλώσεις πολλών ενώσεων αντιπροσώπων, συμβαίνει το αντίθετο. Μέσω υπερβολικών ρυθμίσεων, προτύπων και προδιαγραφών επιχειρείται περιορισμός του ανταγωνισμού και οι επιπτώσεις της ελευθέρωσης καθίστανται κενές περιεχομένου.

Για τους λόγους αυτούς, απευθύνω στην Επιτροπή τα εξής ερωτήματα:

1.	Γνωρίζει η Επιτροπή το περιεχόμενο των σχεδίων σύμβασης μεμονωμένων αυτοκινητοβιομηχανιών και πώς κρίνει τις εξελίξεις στον τομέα των συστημάτων διανομής των αντιπροσώπων υπό το φως της λήξης της μεταβατικής περιόδου στις 01.10.2003;

2.	Ποιες δυνατότητες έχει η Επιτροπή για να αντιμετωπίσει ανεπιθύμητες εξελίξεις που αντιβαίνουν στους στόχους του νέου κανονισμού για την ελευθέρωση του εμπορίου αυτοκινήτων;

3.	Ποια μέτρα προτίθεται να λάβει η Επιτροπή, σε περίπτωση που διαπιστώσει ότι δεν ενισχύεται η θέση των αντιπροσώπων και των συνεργείων και ότι δεν αναπτύσσεται η επιχειρηματική δραστηριότητα προς όφελος των καταναλωτών;

Ποιες θα είναι οι περαιτέρω ενέργειες της Επιτροπής όσον αφορά την εφαρμογή και την εξέταση των μέτρων εφαρμογής για την επίτευξη των στόχων του κανονισμού για την ελευθέρωση του εμπορίου αυτοκινήτων και σκοπεύει, ενδεχομένως, να καταργήσει τον κανονισμό και να ελευθερώσει πλήρως τα συστήματα διανομής;

Απάντηση του κ. Monti εξ ονόματος της Επιτροπής

(14 Οκτωβρίου 2003)

1.	Η Επιτροπή έχει εξετάσει αντίγραφα ορισμένων συμβάσεων που της είχαν δοθεί από ενδιαφερόμενους τρίτους. Η Επιτροπή εντόπισε προβλήματα σε μερικές από αυτές τις συμβάσεις και παρενέβη για να τις εναρμονίσει με τους νέους κανόνες.

Η Επιτροπή προσπαθεί να διασφαλίσει την ομαλότερη δυνατή μετάβαση από το προηγούμενο πλαίσιο του κανονισμού (ΕΚ) της Επιτροπής αριθ. 1475/95 της 28ης Ιουνίου 1995 σχετικά με την εφαρμογή του άρθρου 85 παράγραφος 3 της Συνθήκης σε ορισμένες κατηγορίες συμφωνιών διανομής, πώλησης και εξυπηρέτησης μετά την πώληση αυτοκινήτων οχημάτων (1), στο νέο πλαίσιο του κανονισμού (ΕΚ) της Επιτροπής αριθ. 1400/2002 της 31ης Ιουλίου 2002 για την εφαρμογή του άρθρου 81 παράγραφος 3 της συνθήκης σε ορισμένες κατηγορίες κάθετων συμφωνιών και εναρμονισμένων πρακτικών στον τομέα της αυτοκινητοβιομηχανίας (2). Τον Σεπτέμβριο του 2002 η Επιτροπή εξέδωσε επεξηγηματικό φυλλάδιο για να βοηθήσει τα ενδιαφερόμενα μέρη να καταλάβουν τις υποχρεώσεις τους σύμφωνα με τους νέους κανόνες. Επιπλέον η Επιτροπή ήταν σε ετοιμότητα να συμβουλεύσει τους αντιπροσώπους, επισκευαστές και κατασκευαστές όσον αφορά τον νέο κανονισμό, και παρενέβη όπου θεώρησε απαραίτητο για να εναρμονιστούν οι συμφωνίες με τους κανόνες ανταγωνισμού.

Σ'αυτό το στάδιο είναι πολύ νωρίς για να καταλήξουμε σε οποιαδήποτε γενικά συμπεράσματα ως προς το εάν ο κανονισμός έχει ενισχύσει τη θέση αντιπροσώπων και επισκευαστών. Ο κανονισμός αποτελεί σημαντική αλλαγή και ο τομέας θα χρειαστεί σαφώς περισσότερο χρόνο μέχρι να προσαρμοστούν οι εμπορικές πρακτικές στις ελευθερίες που προσφέρουν οι νέοι κανόνες.

Η Επιτροπή θα συνεχίσει να χρησιμοποιεί τις ελεγκτικές της εξουσίες και να έχει συχνές επαφές με φορείς στον τομέα ούτως ώστε να μπορεί να παρακολουθεί την κατάσταση σύμφωνα με το άρθρο 11 του κανονισμού μετά τη λήξη της μεταβατικής περιόδου την 1η Οκτωβρίου 2003. Εάν και όταν υποπέσουν στην αντίληψη της Επιτροπής περιπτώσεις καταχρήσεων ή πρακτικών οι οποίες δεν συνάδουν με τους νέους κανόνες, αυτή σε συνεργασία με τα συμβαλλόμενα μέρη θα λάβει τα απαραίτητα μέτρα.

Με την ευκαιρία αυτή η Επιτροπή θα ήθελε να υπογραμμίσει ότι δεν σχεδιάζει να ανακαλέσει τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1400/2002, ούτε να μην τον εφαρμόσει, ούτε να άρει το ευεργέτημα της απαλλαγής. Οι όροι για μια τέτοια άρση ή μη εφαρμογή καθορίζονται στα άρθρα 6 και 7 του κανονισμού και κατά την άποψη της Επιτροπής αυτοί οι όροι δεν πληρούνται.

Επιπλέον η Επιτροπή θα ήθελε να επιστήσει την προσοχή του Αξιότιμου Μέλους του Κοινοβουλίου στο γεγονός ότι εάν ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1400/2002 επρόκειτο να ανακληθεί, η γενική απαλλαγή κατά κατηγορία για τους κάθετους περιορισμούς σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) της Επιτροπής αριθ. 2790/1999 της 22ας Δεκεμβρίου 1999 για την εφαρμογή του άρθρου 81 παράγραφος 3 της συνθήκης σε ορισμένες κατηγορίες κάθετων συμφωνιών και εναρμονισμένων πρακτικών (3), θα ίσχυε αυτόματα για τη διανομή και επισκευή αυτοκινήτων. Από την άποψη των αντιπροσώπων ή των επισκευαστών, αυτός ο κανονισμός περιέχει λιγότερα μέτρα προστασίας από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1400/2002. Πιο συγκεκριμένα, δεν προβλέπει ελάχιστες προθεσμίες προειδοποίησης για την καταγγελία συμφωνιών μεταξύ αντιπροσώπων, δεν επιτρέπει την ανάθεση υπεργολαβίας από αντιπροσώπους για εξυπηρέτηση μετά την πώληση, επιτρέπει στους κατασκευαστές να εμποδίζουν αποτελεσματικά τους αντιπροσώπους να πωλούν μάρκες αυτοκινήτων από ανταγωνιστές προμηθευτές και δεν επιτρέπει σε ανεξάρτητους επισκευαστές να έχουν πρόσβαση στις τεχνικές πληροφορίες που χρειάζονται για την ασφαλή και αποτελεσματική επισκευή των αυτοκινήτων της εποχής μας.

Σε περίπτωση που ούτε ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1400/2002 ούτε ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ.2790/1999 ίσχυαν στον τομέα μηχανοκινήτων οχημάτων, η ασφάλεια του δικαίου όσον αφορά τη συμμόρφωση των συμφωνιών με τους κανόνες ανταγωνισμού θα ήταν μικρότερη για τους αντιπροσώπους, κατασκευαστές και επισκευαστές. Ως εκ τούτου, η Επιτροπή πιστεύει ότι η καλύτερη επιλογή για τον τομέα είναι η απαλλαγή κατά κατηγορία και αντιλαμβάνεται ότι οι περισσότεροι από τους ενδιαφερόμενους συμμερίζονται την άποψη αυτή.

(1) EE L 145 της 29.6.1995.

(2) ΕΕ L 203 της 1.8.2002.

(3) EE L 336 της 29.12.1999.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/210

(2004/C 65 E/227)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-2761/03

υποβολή: Erik Meijer (GUE/NGL) προς την Επιτροπή

(16 Σεπτεμβρίου 2003)

Θέμα: Σημαντική αύξηση των μεταφορών χύδην βιομηχανικών αποβλήτων από τις Κάτω Χώρες προς τη Γερμανία, προκειμένου να μειωθεί το κόστος διαλογής και επεξεργασίας

1.	Γνωρίζει η Επιτροπή ότι κατά το πρόσφατο παρελθόν, οι Κάτω Χώρες είχαν πρωτοπορία στον τομέα της διαλογής και ανακύκλωσης των βιομηχανικών αποβλήτων, μέσω ειδικά κατασκευασμένων προς τούτο εγκαταστάσεων;

Γνωρίζει επίσης η Επιτροπή ότι όλο και περισσότερες ποσότητες ασυσκεύαστων βιομηχανικών αποβλήτων μεταφέρονται με φορτηγά από τις Κάτω Χώρες προς το γειτονικό ομόσπονδο γερμανικό κράτος του Βορείου Ρήνου-Βεστφαλίας, ότι κατά το 2003 ο όγκος των εν λόγω αποβλήτων θα ανέλθει προφανώς στους 3,8 εκατομμύρια τόνους, καθώς και ότι οι μεταφορές αυτές προκαλούν στη Γερμανία πολύ θόρυβο και κακοσμία;

Είναι σε θέση η Επιτροπή να επιβεβαιώσει την είδηση που μετέδωσε σε εκπομπή επικαιροτήτων ο τηλεοπτικός σταθμός NOVA (Nederland 3, στις 14 Αυγούστου και 3 Σεπτεμβρίου 2003), σύμφωνα με την οποία οι εν λόγω μεταφορές οφείλονται στο γεγονός ότι στη Γερμανία η διάθεση των αποβλήτων είναι πολύ φθηνότερη από ό,τι η επεξεργασία τους στις Κάτω Χώρες, με αποτέλεσμα να ανέρχεται η διαφορά κόστους, ανά μεταφορά, σε ευρώ 1400 έως και 3200;

Μπορεί συγχρόνως να επιβεβαιώσει η Επιτροπή ότι στις μισές περιπτώσεις, η πραγματική σύνθεση των αποβλήτων αποκλίνει από εκείνη που αναφέρεται στα έγγραφα, τούτο δε τόσο λόγω την ανταλλαγής φορτίων, όσο και επειδή λόγου χάριν αναμειγνύονται άνευ λόγου με τα ως άνω απόβλητα και πριονίδια ξύλου και πλαστικές ύλες ή απορρίματα οικοδομών και υφάσματα, με αποτέλεσμα να καθίσταται σχεδόν αδύνατη μια σωστή ανακύκλωση;

Γνωρίζει η Επιτροπή ότι η κατάσταση αυτή κινδυνεύει να θέσει τέρμα σε μια σύγχρονη και περιβαλλοντικά υπεύθυνη επεξεργασία των αποβλήτων στις Κάτω Χώρες, δεδομένου ότι προοριζόμενες προς τούτο εγκαταστάσεις χρησιμοποιούνται όλο και λιγότερο, ενώ αντιμετωπίζουν ετήσια απώλεια κύκλου εργασιών της τάξης των ευρώ 300 εκατομμυρίων;

Με ποιόν τρόπο θα μπορούσε η Επιτροπή να μεριμνήσει ώστε η καθιερωθείσα εντός της ΕΕ δυνατότητα ελεύθερων συναλλαγών και αδασμολόγητων διασυνοριακών εσωτερικών μεταφορών να μη χρησιμοποιείται πλέον καταχρηστικά, με αποτέλεσμα να υπονομεύεται η περιβαλλοντική πολιτική κρατών μελών και να επιβαρύνονται άνευ λόγου οι μελλοντικές γενεές γειτονικών χωρών με την κληρονομιά ανεπεξέργαστων αποβλήτων;

Απάντηση της κας Wallström εξ ονόματος της Επιτροπής

(29 Οκτωβρίου 2003)

1.	Η Επιτροπή γνωρίζει την πολιτική των Κάτω Χωρών στον τομέα του διαχωρισμού και της ανακύκλωσης των βιομηχανικών αποβλήτων.

2.	Η Επιτροπή γνωρίζει επίσης ότι πραγματοποιούνται μεταφορές αποβλήτων από τις Κάτω Χώρες στη Γερμανία. Ωστόσο, η Επιτροπή δεν γνωρίζει τις λεπτομέρειες σχετικά με τις μεταφορές αυτές, π.χ. τις ακριβείς ποσότητες, τις οχλήσεις λόγω θορύβου και δυσοσμίας.

Η Επιτροπή δεν είναι σε θέση να επιβεβαιώσει ή να διαψεύσει ότι διενεργείται απόρριψη αποβλήτων στη Γερμανία, ούτε ότι αυτό συμβαίνει διότι υπάρχει διαφορά κόστους. Εάν τα απόβλητα προορίζονται για εργασίες διάθεσης και κοινοποιούνται δεόντως, όπως απαιτείται βάσει του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 259/93 για τις μεταφορές αποβλήτων (1), οι αρμόδιες αρχές δύνανται να προβάλουν αντιρρήσεις για τη μεταφορά, όπως προβλέπεται στο άρθρο 4 παράγραφος 3 του κανονισμού.

Η Επιτροπή δεν έχει γνώση των λεπτομερειών σχετικά με τις μεταφορές και, ως εκ τούτου, δεν είναι σε θέση ούτε να επιβεβαιώσει ούτε να διαψεύσει τις πληροφορίες και τους ισχυρισμούς που προβάλλονται όσον αφορά την πραγματική σύνθεση των αποβλήτων, την ανταλλαγή των εγγράφων κοινοποίησης και την ανάμειξη των αποβλήτων κατά τη διάρκεια της μεταφοράς.

Η επιβολή της τήρησης της κοινοτικής νομοθεσίας, όπως και ο έλεγχος της συμμόρφωσης με τη νομοθεσία, συμπεριλαμβανομένης της νομοθεσίας για τα απόβλητα, αποτελεί αρμοδιότητα των κρατών μελών. Η Επιτροπή ενθαρρύνει τη συνεργασία μεταξύ κρατών μελών με σκοπό να εξασφαλιστεί η ορθή εφαρμογή του κανονισμού.

5.	Η Επιτροπή δεν διαθέτει πληροφορίες σχετικά με την παύση λειτουργίας μονάδων επεξεργασίας στις Κάτω Χώρες, εξαιτίας αυτών των μεταφορών.

Ως προς τα απόβλητα που προορίζονται για εργασίες ανάκτησης, η Επιτροπή αναγνωρίζει ότι η έλλειψη υποχρεωτικών προτύπων επεξεργασίας των αποβλήτων, σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης, είναι δυνατόν να υπονομεύσει τη διαμόρφωση ενός υψηλού επιπέδου προστασίας σε ολόκληρη την Κοινότητα. Το γεγονός αυτό προκαλεί επίσης ανησυχίες όσον αφορά τον κίνδυνο «οικολογικού ντάμπινγκ» αποβλήτων εντός της Κοινότητας. Στην ανακοίνωση με τίτλο «Προς μια θεματική στρατηγική για την πρόληψη και την ανακύκλωση των αποβλήτων (2)», η οποία αποτελεί αντικείμενο διαβουλεύσεων μέχρι το τέλος Νοεμβρίου 2003, η Επιτροπή παρουσιάζει τις εναλλακτικές δυνατότητες με στόχο τη βαθμιαία επικράτηση ισότιμων συνθηκών ανταγωνισμού για την ανακύκλωση των αποβλήτων. Μεταξύ αυτών, συγκαταλέγεται η επέκταση της οδηγίας IPPC (3), ώστε να καλυφθεί ολόκληρος ο τομέας των αποβλήτων, και η καθιέρωση ποιοτικών προτύπων ανακύκλωσης στο παράρτημα IIΑ της οδηγίας 75/442/ΕΟΚ (4). Επιπροσθέτως, για περιορισμένο αριθμό διαδικασιών ενδέχεται να χρειαστεί να καθοριστούν στη νομοθεσία οριακές τιμές εκπομπής σε κλίμακα Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Περαιτέρω, στο πλαίσιο της αναθεώρησης του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 259/93 για τις μεταφορές αποβλήτων, η Επιτροπή αντιμετωπίζει τα ζητήματα «παράκαμψης των προτύπων», προτείνοντας τη δυνατότητα να προβάλλονται αντιρρήσεις για μεταφορές προοριζόμενες για επεξεργασία σε εγκαταστάσεις οι οποίες καλύπτονται από την οδηγία IPPC, αλλά δεν εφαρμόζουν βέλτιστες διαθέσιμες τεχνικές, όπως ορίζονται στο άρθρο 9 παράγραφος 4 της εν λόγω οδηγίας (5).

(1) Κανονισμός (ΕΟΚ) αριθ. 259/93 του Συμβουλίου της 1ης Φεβρουαρίου 1993 σχετικά με την παρακολούθηση και τον έλεγχο των μεταφορών αποβλήτων στο εσωτερικό της Κοινότητας καθώς και κατά την είσοδο και έξοδó τους, ΕΕ L 30 της 6.2.1993.

(2) COM(2003)301 τελικό.

(3) Οδηγία 96/61/ΕΚ του Συμβουλίου της 24ης Σεπτεμβρίου 1996 σχετικά με την ολοκληρωμένη πρόληψη και έλεγχο της ρύπανσης, ΕΕ L 257 της 10.10.1996.

(4) Οδηγία 75/442/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 15ης Ιουλίου 1975 περί των στερεών αποβλήτων, ΕΕ L 194 της 25.7.1975.

(5) COM(2003)379 τελικό.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/212

(2004/C 65 E/228)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-2762/03

υποβολή: Erik Meijer (GUE/NGL) προς την Επιτροπή

(16 Σεπτεμβρίου 2003)

Θέμα: Η δημοσιότητα όσον αφορά την πλήρη σύνθεση και τις μετατροπές των γραφείων των μελών της Ευρωπαϊκής Επιτροπής κατά το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον

Μπορεί να αναφέρει η Επιτροπή για ποιο λόγο, ακόμη και στους προσπελάσιμους μέσω του διαδικτύου οδηγούς IDEA «Ποιóς είναι ποιóς στην Ευρωπαϊκή Ένωση», αναφέρονται μόνο οι προϊστάμενοι γραφείου των μελών της Επιτροπής και οι αντικαταστάτες τους, ενώ παρακάμπτονται τα ονόματα των λοιπών μελών των εν λόγω γραφείων;

2.	Μπορεί να αναφέρει η Επιτροπή για ποιó λόγο δεν διατίθενται σαφή δεδομένα, αλλά μόνο αλληλοσυγκρουόμενα μεμονωμένα στοιχεία όσον αφορά την ακριβή σύνθεση των γραφείων κατά το πρόσφατο παρελθόν, συγκεκριμένα κατά την τελευταία διοικητική περίοδο που προηγήθηκε της κρίσης του 1999;

Με ποιά άλλα καθήκοντα συμβιβάζεται η ιδιότητα του μέλους γραφείου ενός μέλους της Επιτροπής; Συμβιβάζεται η ιδιότητα αυτή με την ταυτόχρονη άσκηση — έστω και για σύντομο χρονικό διάστημα — μιας άλλης αρμοδιότητας στο διοικητικό μηχανισμό των υπηρεσιών ενός άλλου θεσμικού οργάνου της Ευρωπαϊκής Ένωσης;

4.	Μπορεί να αναφέρει η Επιτροπή εάν έχουν δημόσιο χαρακτήρα τα στοιχεία σχετικά με τα οικονομικά συμφέροντα των μελών των γραφείων;

Έχει δοθεί εμπιστευτικός χαρακτήρας στη σύνθεση των γραφείων ή μέρους αυτών; Εάν ναι, για ποιó λόγο; Εάν όχι, μήπως βασίζεται η Επιτροπή στο γεγονός ότι υπάρχει παθητική δημοσιότητα, δηλαδή ότι μόνο όσοι ζητούν ρητώς να ενημερωθούν σχετικά με τη σύνθεση των γραφείων μπορούν να λάβουν άπαξ τη σχετική πληροφόρηση, η οποία βεβαίως δεν περιλαμβάνει τις μεταθέσεις που προκύπτουν στην πάροδο του χρόνου;

Σε περίπτωση που από την απάντηση στο ερώτημα 5 απορρέει ότι η δημοσιότητα είναι μηδαμινή ή πολύ περιορισμένη, είναι διατεθειμένη η Επιτροπή να επιφέρει την απαιτούμενη αλλαγή; Κρίνει η Επιτροπή ότι θα ήταν δυνατόν να περιληφθεί στον ιστότοπο έναν απλό σύνδεσμο (link) με αρχείο των νυν και πρώην μελών του γραφείου εκάστου επιτρόπου — ενός αρχείου που θα ήταν εύκολο να δημιουργηθεί — ή μήπως κρίνει η Επιτροπή ότι υπάρχει και άλλος τρόπος να επιτευχθεί ο ίδιος βαθμός δημοσιότητας;

Απάντηση του κ. Kinnock εξ ονόματος της Επιτροπής

(4 Νοεμβρίου 2003)

Το περιεχόμενο του οδηγού IDEA καθορίζεται από τις διοικήσεις κάθε Οργάνου, οργανισμού ή φορέα της Ένωσης. Η Επιτροπή περιορίζει τις πληροφορίες που προσφέρονται σε διοικητικό επίπεδο μόνο και συνεπώς αυτό σημαίνει ότι στην περίπτωση των ιδιαίτερων γραφείων, οι πληροφορίες στην δημοσίευση αυτή περιορίζονται στους προϊσταμένους και τους αναπληρωτές προϊσταμένους των ιδιαιτέρων γραφείων.

Για λεπτομέρειες σχετικά με τους κανόνες που ισχύουν για τα ιδιαίτερα γραφεία και για μια συνολική εικόνα της σύνθεσης των ιδιαίτερων γραφείων των Επιτρόπων, ο κ. βουλευτής μπορεί να συμβουλευτεί τους εξής δύο δημόσιους ιστοχώρους:

—	Ο κώδικας συμπεριφοράς των Επιτρόπων περιγράφεται στον ιστοχώρο: http://europa.eu.int/comm/ commissioners/prodi/president/codeen.htm

—	Η σύνθεση των ιδιαιτέρων γραφείων των Επιτρόπων διατίθεται στον ιστοχώρο: http://europa.eu.int/comm/ commissioners/indexen.htm και, σαφέστατα, δεν τους «έχει δοθεί εμπιστευτικός χαρακτήρας».

Σύμφωνα με την εμπειρία της Επιτροπής, το ενδιαφέρον του κοινού επικεντρώνεται στα τωρινά μέλη ενός ιδιαιτέρου γραφείου. Συνεπώς το κόστος ανάπτυξης και διατήρησης ξεχωριστού ιστοχώρου όπου θα δίνονται λεπτομέρειες για όλα τα πρώην μέλη των ιδιαιτέρων γραφείων των Επιτρόπων θα ήταν δυσανάλογο σε σχέση με τη χρησιμότητα του. Σε κάθε περίπτωση, τέτοιου είδους πληροφορίες είναι δυνατό να διατίθενται ύστερα από αίτηση και ο κ. βουλευτής μπορεί να «παρακολουθεί» τις αλλαγές επισκεπτόμενος, π.χ., μία φορά το χρόνο τον ιστοχώρο ή ερχόμενος σε επαφή με τα γραφεία των Επιτρόπων εάν το επιθυμεί.

Η δήλωση συμφερόντων βρίσκεται στον κώδικα συμπεριφοράς των Επιτρόπων και εφαρμόζεται στους Επιτρόπους. Τα μέλη του ιδιαιτέρου γραφείου υπόκεινται στους κανόνες που ορίζονται από τον Κανονισμό Υπηρεσιακής Κατάστασης των Υπαλλήλων των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων. Συνεπώς, οφείλουν να σέβονται τις υποχρεώσεις που προβλέπονται στον εν λόγω κανονισμό, και ιδιαίτερα τις διατάξεις των άρθρων 11 έως 17 σχετικά με τη σύγκρουση συμφερόντων και το καθήκον επίδειξης τιμιότητας, λεπτότητας και διακριτικότητας. Ο Κανονισμός Υπηρεσιακής Κατάστασης των Υπαλλήλων των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων δεν απαιτεί την υποβολή δήλωσης οικονομικών συμφερόντων από τους υπαλλήλους και ταυτίζεται ως προς το σημείο αυτό αλλά και ως προς πολλά άλλα σημεία με τους κανόνες που διέπουν το δημόσιο τομέα στις δημοκρατίες σε όλον τον κόσμο.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/213

(2004/C 65 E/229)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-2763/03

υποβολή: Erik Meijer (GUE/NGL) προς την Επιτροπή

(16 Σεπτεμβρίου 2003)

Θέμα: Η μη αναγνώριση των ξένων διπλωμάτων για διδασκαλία στη Γαλλία, λόγω της αμετάβλητης πρόσληψης μέσω γαλλικού διαγωνισμού

Είναι σε θέση η Επιτροπή να επιβεβαιώσει ότι το γαλλικό Υπουργείο Παιδείας εμμένει στην άποψη ότι, παρά την ισοτιμία που ισχύει για τα διπλώματα εντός της ΕΕ, ο γαλλικός νόμος απαγορεύει το διορισμό αλλοδαπού ως δημοσίου υπαλλήλου εάν δεν είναι κάτοχος διπλώματος που να απορρέει από γαλλικές εξετάσεις;

Γνωρίζει η Επιτροπή ότι η πρακτική αυτή αποκλείει επίσης την ταχεία και απρόσκοπτη ενσωμάτωση των κατόχων ξένων τίτλων σπουδών στην εκπαίδευση, δεδομένου ότι όλοι οι αλλοδαποί που ζητούν θέση στη γαλλική δημόσια εκπαίδευση λαμβάνουν την τυποποιημένη απάντηση: «Όπως όλοι οι δημόσιοι υπάλληλοι, οι εκπαιδευτικοί προσλαμβάνονται μέσω διαγωνισμού»;

Γνωρίζει παράλληλα η Επιτροπή ότι λόγω της ως άνω κατάστασης οι υπήκοοι της ΕΕ που διαμένουν στη Γαλλία, αλλά είναι κάτοχοι μη γαλλικού διπλώματος, δεν έχουν τη δυνατότητα να εργασθούν παρά μόνο ως προσωρινοί αντικαταστάτες στην καθολική ιδιωτική εκπαίδευση, ότι τα άτομα με ξένο τίτλο σπουδών, μόνο μετά από τριετή εμπειρία στη γαλλική ιδιωτική εκπαίδευση μπορούν να περάσουν έναν εσωτερικό διαγωνισμό, προκειμένου να κριθούν ικανοί από μια εξεταστική επιτροπή, καθώς και ότι οι ενδιαφερόμενοι απολύονται πάντα προτού λήξει η εν λόγω προθεσμία, μόλις παρουσιασθεί η ευκαιρία πρόσληψης διδακτικού προσωπικού με εσωτερική γαλλική κατάρτιση;

4.	Μπορεί να αναφέρει η Επιτροπή εάν επικρατεί ανάλογη κατάσταση στην Ιταλία και την Ισπανία, οι οποίες εξακολουθούν να αρνούνται να αναγνωρίσουν την ισοτιμία των διπλωμάτων διδασκαλίας; Πόσο καιρό διαρκεί ήδη η απόκλιση αυτή;

Ποιές προοπτικές μπορεί να προσφέρει η Επιτροπή ως προς αυτό στα άτομα που επιθυμούν να διδάξουν στα κράτη μέλη που δεν δέχονται το δίπλωμά τους; Μπορούν να επικαλεσθούν ένα δεσμευτικό νομοθετικό κείμενο περί ισοτιμίας των διπλωμάτων ή οφείλουν στην πράξη, όπως και κατά το παρελθόν, να λάβουν νέα εκπαίδευση και να υποβληθούν πάλι σε εξετάσεις;

6.	Πόσο θα πρέπει να περιμένουν ακόμη οι ενδιαφερόμενοι έως ότου εκδοθεί δεσμευτική απόφαση εκ μέρους του Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων; Πλην αυτού, τις άλλες λύσεις υπάρχουν;

Απάντηση του κ. Bolkestein εξ ονόματος της Επιτροπής

(28 Οκτωβρίου 2003)

1.-3.

Στη Γαλλία στο δημόσιο τομέα και στο επιδοτούμενο από το κράτος ιδιωτικό τομέα, οι δάσκαλοι προσλαμβάνονται μέσω διαγωνισμών ανοικτών στους κοινοτικούς υπηκόους. Μετά το διαγωνισμό, οι επιτυχόντες υποψήφιοι οφείλουν να περάσουν μια εκπαιδευτική περίοδο στο IUFM («Institut Universitaire de Formation des Maîtres»), που επικυρώνεται με εξετάσεις. Αφού περάσουν αυτές τις εξετάσεις, οι υποψήφιοι λαμβάνουν το πιστοποιητικό διδασκαλίας («certificat d'aptitude à l'enseignement»). Τη στιγμή αυτή, η γαλλική νομοθεσία προβλέπει ότι οι δάσκαλοι από άλλα κράτη μέλη οφείλουν να συμμετάσχουν σε διαγωνισμό πρόσληψης. Εντούτοις, λόγω των επαγγελματικών τους προσόντων και της κατάρτισης που έχουν ήδη λάβει στα κράτη μέλη καταγωγής τους, απαλλάσσονται της εκπαιδευτικής περιόδου και των τελικών εξετάσεων που ακολουθούν το διαγωνισμό. Η Επιτροπή έχει μέχρι τώρα αποδεχτεί αυτήν την κατάσταση ενόψει του γεγονότος ότι σύμφωνα με το κοινοτικό δίκαιο, τίποτα δεν εμποδίζει ένα κράτος μέλος να κάνει χρήση του συστήματος διαγωνισμού για την πρόσληψη δημόσιων λειτουργών και από το να κάνουν διάκριση μεταξύ διαδικασίας αναγνώρισης και διαδικασίας πρόσληψης. Πραγματικά, η οδηγία του Συμβουλίου 89/48/ΕΟΚ της 21ης Δεκεμβρίου 1988 περί ενός γενικού συστήματος για την αναγνώριση των πτυχίων ανωτάτης εκπαίδευσης που χορηγούνται μετά την ολοκλήρωση επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης διάρκειας τουλάχιστον τριών ετών (1) η οποία διέπει την αναγνώριση, μεταξύ των άλλων, προσόντων διδασκαλίας, παρέχει στο διακινούμενο εργαζόμενο το δικαίωμα να αναλάβει ή να συνεχίσει την άσκηση του επαγγέλματóς του στο κράτος μέλος υποδοχής «με τις ίδιες προϋποθέσεις που εφαρμόζονται στους υπηκόους αυτού», ήτοι με τα ίδια δικαιώματα και τις ίδιες υποχρεώσεις. Το πλεονέκτημα για τους δασκάλους σε αυτήν την κατάσταση είναι ότι, αν και οφείλουν να συμμετάσχουν σε διαγωνισμό, δεν υπόκεινται σε οποιαδήποτε αντισταθμιστικά μέτρα βάσει της οδηγίας 89/48/ΕΟΚ.

Σε σχέση με το ερώτημα κατά πόσον οι διακινούμενοι εργαζόμενοι που ήδη εργάζονται στο γαλλικό σύστημα ιδιωτικής εκπαίδευσης δύναται να συμμετάσχουν σε εσωτερικούς διαγωνισμούς μόνο μετά από τριετή εμπειρία εργασίας στο γαλλικό σύστημα ιδιωτικής εκπαίδευσης, η Επιτροπή θα επιθυμούσε να δώσει τις ακόλουθες πληροφορίες.

Σύμφωνα με τη νομολογία του Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (2), η Επιτροπή θεωρεί ότι οι περίοδοι απασχόλησης που έχουν ολοκληρωθεί από τους διακινούμενους εργαζόμενους σε έναν ανάλογο τομέα δραστηριότητας άλλου κράτους μέλους θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη από τη γαλλική ιδιωτική εκπαίδευση σε θέματα πρόσβασης σε εσωτερικό διαγωνισμό όπως λαμβάνεται υπόψη η εμπειρία που έχει αποκτηθεί στο γαλλικό σύστημα.

Πρόσφατα οι γαλλικές αρχές έδωσαν πληροφορίες προς στην Επιτροπή σχετικά με τις προϋποθέσεις πρόσβασης στους εσωτερικούς διαγωνισμούς πρόσληψης εκπαιδευτικού προσωπικού και δασκάλων ιδρυμάτων ιδιωτικής εκπαίδευσης με σύμβαση: με τις ίδιες προϋποθέσεις όπως οι γάλλοι υποψήφιοι υπήκοοι κράτους μέλους εκτός Γαλλίας, οφείλουν να υποβάλουν τίτλους ή πτυχία, αλλά επίσης να πληρούν τις προϋποθέσεις που συνδέονται με τις υπηρεσίες τους. Όσον αφορά την απαιτούμενη διάρκεια δημόσιας υπηρεσίες, οι υπηρεσίες στο δημόσιο που έχουν ολοκληρωθεί σε ένα κράτος μέλος θεωρούνται ως υπηρεσίες παρασχεθείσες στη Γαλλία.

Η κατάσταση στην Ισπανία και στην Ιταλία είναι διαφορετική. Στην Ισπανία οι δάσκαλοι, μόλις ολοκληρώσουν την κατάρτισή τους, προσλαμβάνονται στο δημόσιο μέσω διαγωνισμών. Οι δάσκαλοι από άλλα κράτη μέλη, οι οποίοι οφείλουν να λάβουν αναγνώριση βάσει της οδηγίας 89/48/ΕΟΚ, υποβαλλόμενοι, όπου είναι απαραίτητο, σε αντισταθμιστικά μέτρα, οφείλουν να συμμετέχουν σε διαγωνισμό ώστε να προσληφθούν σε μια θέση. Στην Ιταλία οι δάσκαλοι υπόκεινται σε εξέταση καταλληλότητας («abilitazione»). Οι δάσκαλοι από άλλα κράτη μέλη, που έχουν λάβει αναγνώριση σύμφωνα με την οδηγία 89/48/ΕΟΚ, δεν χρειάζεται να υποβληθούν σε αυτήν την εξέταση. Εντούτοις, στο πλαίσιο διαδικασίας αναγνώρισης, υπόκεινται γενικά, σύμφωνα με την οδηγία, σε αντισταθμιστικό μέτρο (περίοδος προσαρμογής μέχρι τρία έτη ή δοκιμασία επάρκειας) με σκοπό την εξισορρόπηση των διαφορών που υφίστανται στην εκπαίδευση και την κατάρτιση.

5.-6.

Πρόσφατα, το Δικαστήριο εξέδωσε απόφαση σε υπόθεση που αφορούσε προδικαστική απόφαση (υπόθεση C-285/01 «Burbaud»), η οποία ίσως να προσφέρει κάποια διευκρίνιση όσον αφορά την κατάσταση στη Γαλλία. Η απόφαση αφορά το επάγγελμα του διευθυντή νοσοκομείων. Η Επιτροπή αυτήν τη στιγμή εξετάζει τις συνέπειες της νομολογίας και κατά πόσο θα μπορούσε να επεκταθεί στους δασκάλους. Αυτό θα απαιτήσει μια σε βάθος ανάλυση των θεμάτων και η Επιτροπή θα ενημερώσει το αξιότιμο μέλος για τα συμπεράσματά της μόλις αυτή ολοκληρωθεί.

Εντούτοις, η Επιτροπή υπογραμμίζει ότι το Δικαστήριο διατήρησε την άποψη ότι η υποχρέωση συμμετοχής σε διαγωνισμός για την ανάληψη θέσης εργασίας σε δημόσια υπηρεσία είναι αντίθετη στο άρθρο 39 της Συνθήκης ΕΚ. Εκτίμησε όμως ότι το άρθρο 39 της Συνθήκης ΕΚ εμποδίζει ένα κράτος μέλος να επιβάλει σε έναν ευρωπαίο πολίτη ο οποίος διαθέτει τα επαγγελματικά προσόντα για την άσκηση δεδομένου επαγγέλματος σε ένα κράτος μέλος, για τη συμμετοχή σε διαγωνισμό για εισαγωγή του σε σχολή κατάρτισης για το ίδιο επάγγελμα, καθώς αυτό το είδος διαγωνισμού είναι σχεδιασμένο για υποψηφίους που δεν έχουν λάβει οποιαδήποτε κατάρτιση και δεν δύναται να θεωρηθεί ότι σε έναν τέτοιο διαγωνισμό τα ειδικά επαγγελματικά προσόντα των πτυχιούχων υπηκόων άλλων κρατών μελών λαμβάνονται υπόψη.

(1) EE L 19 της 24.1.1989.

(2) Υπόθεση C-419/92 Scholz REC [1994] I-00505- Υπόθεση C-15/96 Schörling REC [1998] I-00047- Υπόθεση C-187/96 Επιτροπή κατά της Ελλάδας [1998] I-01095- Υπόθεση C-195/98 Österreichischer Gewerkschaftsbund REC [2000] I-10497- Υπόθεση C-224/01 Köbler, δεν έχει ακόμη δημοσιευθεί.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/215

(2004/C 65 E/230)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-2777/03

υποβολή: Stavros Xarchakos (PPE-DE) προς την Επιτροπή

(16 Σεπτεμβρίου 2003)

Θέμα: Ομιλία της αρωμουνικής, της αλβανικής, της σλαβομακεδονικής και της πομακικής στην Ελλάδα

Η εξαιρετική Επίτροπος κ. Reding απάντησε στην ερώτησή μου με αριθμό E-1710/03 (1) σχετικά με το EBLUL αναφέροντας, μεταξύ άλλων, ότι «οι ομάδες των μειονοτικών γλωσσών της Ένωσης προσδιορίστηκαν από ερευνητές και τα αποτελέσματα δημοσιεύθηκαν το 1996 στη μελέτη Euromosaic. Στη σελίδα 41 του αγγλικού κειμένου της μελέτης αυτής αναφέρεται η ύπαρξη της αρωμουνικής, της αλβανικής και της σλαβομακεδονικής στην Ελλάδα, ο αριθμός των ομιλητών των οποίων υπολογίζεται ότι κυμαίνεται από 50 000 έως 80 000».

Στην ερώτηση μου περί των ακριβών ιδιοτήτων των μελών των επιτροπών του EBLUL η κ. Επίτροπος με παρέπεμψε στις ιστοσελίδες του εν λόγω Γραφείου.

Αναγκάζομαι, λοιπόν, να επανέλθω στο ερώτημά μου και να θέσω και κάποια νέα ερωτήματα:

1.	Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή (η οποία και χρηματοδοτεί το Γραφείο αυτό) έχει υπόψιν της τις ακριβείς ιδιότητες των μελών αυτών των επιτροπών καθώς και αν κάποια από αυτά έχουν εμπλακεί σε οποιουδήποτε είδους προστριβές με τις εθνικές αρχές ορισμένων κρατών μελών;

2.	'Εχει εξετάσει η Επιτροπή ποιος συνέλεξε τις στατιστικές περί ομιλούντων την «αρωμουνική, την αλβανική και τη σλαβομακεδονική» στην Ελλάδα (που παραθέτει η κ. Επίτροπος και οι οποίες προέρχονται από την έκθεση «Euromosaic») καθώς και αν είναι απολύτως αξιόπιστες και επίσημες;

To EBLUL ασχολείται με την ανάδειξη και τη διδασκαλία της πομακικής στην ελληνική Θράκη; Σε ποιες συγκεκριμένες ενέργειες έχει προβεί ώστε να διδάσκονται τα παιδιά των Πομάκων τη μητρική τους γλώσσα και όχι την τουρκική, όπως γίνεται για δεκαετίες και μέχρι σήμερα, παρά το γεγονός ότι δεν είναι τουρκογενείς και η γλώσσα τους (η πομακική) είναι ένα από τα παλαιότερα ιδιώματα της περιοχής, έχει αλφάβητο και γραμματική, ενώ έχουν ήδη τυπωθεί και χιλιάδες αναγνωστικά για τα παιδιά του Δημοτικού χωρίς ποτέ να χρησιμοποιηθούν;

Απάντηση της κας Reding Εξ ονόματος της Επιτροπής

(23 Οκτωβρίου 2003)

Όσον αφορά την πρώτη ερώτηση, η Επιτροπή παραπέμπει τον αξιότιμο βουλευτή στις απαντήσεις που δόθηκαν στις γραπτές ερωτήσεις Ε-1140/03 (2) και Ε-1710/03 (1) του αξιότιμου βουλευτή. Το Ευρωπαϊκό γραφείο για τις λιγότερο διαδεδομένες γλώσσες (BELMR) είναι μια ανεξάρτητη μη κυβερνητική οργάνωση και οι εθνικές επιτροπές του γραφείου είναι αυτόνομοι οργανισμοί που έχουν συσταθεί σε επίπεδο κάθε κράτους μέλους.

Η μελέτη Ευρωμωσαϊκό χρηματοδοτήθηκε έπειτα από πρόσκληση υποβολής προσφορών. Η μελέτη εκπονήθηκε από ανεξάρτητους επιστήμονες των οποίων η ταυτότητα εξακριβώνεται δεόντως στην έκθεση που δημοσιεύθηκε.

Όσον αφορά τη δεύτερη ερώτηση, οι τρεις διευθυντές της έκθεσης, Peter Neide (Onderzoekscentrum voor Meertaligheid, Katholieke Universiteit Brussel), Miquel Strubell (Direcció General de Política Lingüística, Barcelona) και Glyn Williams (Research Center Wales, Bangor), συνεργάστηκαν με μια επιστημονική επιτροπή αποτελούμενη από δέκα μέλη προερχόμενα από την Ένωση, τις Ηνωμένες Πολιτείες και τον Καναδά.

Εκτός από τη γενική έκθεση που δημοσίευσε η Επιτροπή το 1996 με τίτλο «Ευρωμωσαϊκό: η παραγωγή και η αναπαραγωγή των μειονοτικών γλωσσικών ομάδων στην Ευρωπαϊκή Ένωση», την οποία ανέφερε η Επιτροπή στις απαντήσεις που δόθηκαν στις δύο προηγούμενες ερωτήσεις του αξιότιμου βουλευτή, η ίδια ομάδα εργασίας εκπόνησε πάνω από 50 επιμέρους εκθέσεις, που έχουν όλες την ίδια δομή και καλύπτουν κάθε μία από τις γλωσσικές κοινότητες.

Όσον αφορά την τελευταία ερώτηση, πρέπει να σημειωθεί ότι ο ρόλος του Γραφείου εξηγείται στην ιστοσελίδα του (3):

—	προώθηση μια δραστήριας πολιτικής των ευρωπαϊκών θεσμικών οργάνων υπέρ των περιφερειακών ή μειονοτικών γλωσσών και των γλωσσικών δικαιωμάτων των ομιλητών αυτών των γλωσσών·

—	συμβολή στη διαφύλαξη των γλωσσών άνω των 40 εκατ. ατόμων που ομιλούν μια μειονοτική γλώσσα στη χώρα τους, μέλος της Ένωσης·

—	εκπροσώπηση των περιφερειακών ή μειονοτικών γλωσσών στα θεσμικά όργανα της Ένωσης και σε άλλους διεθνείς οργανισμούς·

—	συντονισμός της δραστηριότητας των ειδικευμένων ιδρυμάτων και/ή των ενώσεων που δραστηριοποιούνται στον υπόψη τομέα, καθώς και της δραστηριότητας των επιτροπών των οικείων κρατών μελών·

—	ενημέρωση των κοινοτήτων σχετικά με την ευρωπαϊκή πολιτική στον τομέα των μειονοτικών γλωσσών και με τα προγράμματα που αφορούν γλωσσικά θέματα·

—	διατήρηση της επικοινωνίας μεταξύ των σχετικών κοινοτήτων και διευκόλυνση των επαφών και των ανταλλαγών μεταξύ τους·

—	διοργάνωση πολιτιστικών εκδηλώσεων και συνεδρίων, είτε στις Βρυξέλλες είτε στα οικεία κράτη μέλη όπου ομιλούνται οι περιφερειακές ή μειονοτικές γλώσσες·

—	αναζήτηση νομικής και πολιτικής υποστήριξης υπέρ των λιγότερο διαδεδομένων γλωσσών σε επίπεδο της Ένωσης και των κρατών μελών της.

Δεδομένου ότι τα κράτη μέλη είναι απολύτως υπεύθυνα για το περιεχόμενο της διδασκαλίας και την οργάνωση του εκπαιδευτικού συστήματος δυνάμει του άρθρου 149 της συνθήκης ΕΚ, η σχολική κατάσταση των παιδιών των Πομάκων στην ελληνική επικράτεια εμπίπτει στην αποκλειστική αρμοδιότητα του ελληνικού κράτους.

(1) ΕΕ C 11 Ε της 15.1.2004, σελ. 218.

(2) ΕΕ C 268 Ε της 7.11.2003, σελ. 176.

(3) http://ww2.lingualia.net:8080/agares/eblul.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/216

(2004/C 65 E/231)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-2781/03

υποβολή: Maurizio Turco (NI), Marco Pannella (NI), Marco Cappato (NI), Benedetto Della Vedova (NI), Gianfranco Dell'Alba (NI) και Olivier Dupuis (NI) προς την Επιτροπή

(17 Σεπτεμβρίου 2003)

Θέμα: Παραβίαση της θρησκευτικής ελευθερίας στην Κίνα εις βάρος των μελών του κινήματος Falun Gong

Έχοντας υπόψη ότι, σύμφωνα με ανακοίνωση του εθνικού κινεζικού πρακτορείου ειδήσεων Xinhua, η κυβέρνηση του Πεκίνου σκοπεύει να εξακολουθήσει τον αγώνα κατά του κινήματος Falun Gong, οργάνωσης που χαρακτηρίζεται ως «νοσηρή», «αντικοινωνική» και «αντεπιστημονική» θρησκεία. Στην ανακοίνωση αναφέρεται:

Έχουμε επίγνωση ότι ο αγώνας θα είναι μακρός, σκληρός και πολύπλοκος. Γι' αυτό πρέπει να βρισκόμαστε διαρκώς σε επαγρύπνηση και να μη φειδόμαστε καμιάς προσπάθειας.

Έχοντας υπόψη ότι τα αποτελέσματα της προσπάθειας αυτής — που αναλήφθηκε και ανανεώθηκε με αυτόν τον τρόπο από την κυβέρνηση του Πεκίνου — είναι: 1 600 μέλη του κινήματος Falun Gong βασανισμένοι και κακοποιημένοι μέχρι θανάτου· 500 άτομα καταδικασμένα σε κάθειρξη άνω των 20 ετών· 1 000 έγκλειστοι σε ψυχιατρικά ιδρύματα· 25 000 έγκλειστοι σε στρατόπεδα εργασίας για να παρακολουθήσουν προγράμματα «αναμόρφωσης»· 100 000 κρατούμενοι χωρίς καμιά δίκη·

Μπορεί να ανακοινώσει η Επιτροπή:

—	Γνωρίζει τις δηλώσεις αυτές των επισήμων προθέσεων της κυβέρνησης του Πεκίνου;

—

Γνωρίζει ότι σε δικαστήριο χώρας της Ένωσης — το Βέλγιο — έχει κατατεθεί από παράγοντες του κινήματος Falun Gong καταγγελία για «γενοκτονία, βασανισμούς και εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας» σε βάρος του πρώην Προέδρου της Κίνας Jang Zemin, που εξακολουθεί να είναι επικεφαλής του στρατού, και δύο στενών συνεργατών του;

—

Σκοπεύει να προβεί σε επίσημα διαβήματα, και ποια, προς την κυβέρνηση του Πεκίνου, υπό το πρίσμα μάλιστα της διάταξης — που περιέχεται στην έκθεση Van Den Bos και εγκρίθηκε στις 5 Σεπτεμβρίου 2003 από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο — η οποία καλεί «το Συμβούλιο, την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να καταστήσουν το σεβασμό της θρησκευτικής ελευθερίας προτεραιότητα δράσης στις σχέσεις της ΕΕ με τις τρίτες χώρες και τους ζητεί να προβλέψουν, σε περίπτωση παραβίασης, κυρώσεις όμοιες με αυτές που προβλέπει από το 1998 ο νόμος των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής σχετικά με τη θρησκευτική ελευθερία στον κόσμο (International Religious Freedom Act of 1998, Public Law — 105-292/105th Congress)»;

Απάντηση του κ. Patten εξ ονόματος της Επιτροπής

(22 Οκτωβρίου 2003)

Η Επιτροπή ευχαριστεί τα Αξιότιμα Μέλη του Κοινοβουλίου για τις πληροφορίες σχετικά με την πολιτική που ακολουθούν οι κινεζικές αρχές όσον αφορά το κίνημα Falun Gong.

Ο σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων αποτελεί θεμελιώδες στοιχείο της εξωτερικής πολιτικής της Ένωσης. 'Ετσι, η Ένωση από την πλευρά της έχει δώσει ιδιαίτερη σημασία στην κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Κίνα, κυρίως στο πλαίσιο του διμερούς διαλόγου που διατηρεί με τη χώρα αυτή από το 1996. Η θρησκευτική ελευθερία και η ελευθερία του συνεταιρίζεσθαι εντάσσονται στα θέματα προτεραιότητας που συζητούνται κατά τη διάρκεια του εν λόγω διαλόγου. Στο πλαίσιο αυτών των επαφών με τις κινεζικές αρχές, η Ένωση έχει θίξει επανειλημμένα περιπτώσεις οπαδών του Falun Gong οι οποίοι διώκονται για τις θρησκευτικές τους πεποιθήσεις. Η Επιτροπή γνωρίζει τον αμερικανικό νόμο του 1998 που αναφέρεται στην θρησκευτική ελευθερία στον κόσμο. Όσον αφορά την Κίνα, η Ένωση θα συνεχίσει να ακολουθεί το μονοπάτι του διαλόγου ως το καταλληλότερο μέσο για να προβάλλει τις θέσεις της επί του θέματος στους κινέζους αντιπροσώπους.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/217

(2004/C 65 E/232)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-2785/03

υποβολή: Armando Cossutta (GUE/NGL) προς την Επιτροπή

(17 Σεπτεμβρίου 2003)

Θέμα: «Λευκές» ανθρωποκτονίες

Κάθε μέρα, με ολοένα και μεγαλύτερη συχνότητα, συμβαίνουν ατυχήματα στους χώρους εργασίας. Ο αριθμός των καθημερινών θανάτων μεγαλώνει διαρκώς, καθώς και ο αριθμός των σοβαρά τραυματισμένων και αναπήρων. Ως σημαντικότερη αιτία γι' αυτά τα ατυχήματα στην εργασία θα πρέπει να θεωρηθεί, αφενός, η ελλιπής τήρηση, εκ μέρους των επιχειρήσεων, των κανόνων ασφαλείας των εργαζομένων, και, αφετέρου, η διαρκώς αυξανόμενη ένταση των ρυθμών και του φόρτου εργασίας· για τους λόγους αυτούς, δικαίως τα εν λόγω ατυχήματα χαρακτηρίζονται ως «λευκές» ανθρωποκτονίες.

Έχοντας υπόψη τη νομική βάση την οποία χρειάζεται η Επιτροπή προκειμένου να παρέμβει στον τομέα αυτό, μπορεί να θεωρήσει ότι ορισμένες διατάξεις σχετικά με τις λευκές ανθρωποκτονίες, συμπεριλαμβανομένης της ποινικής ευθύνης, επηρεάζουν τη στρέβλωση των κανόνων του ανταγωνισμού.

Ποιες πρωτοβουλίες σκοπεύει να προωθήσει η Επιτροπή για την εναρμόνιση των κανόνων ασφαλείας στους χώρους εργασίας, την ποινική ευθύνη των αμελών εργοδοτών που προκαλούν τις «λευκές» ανθρωποκτονίες και την αποζημίωση των οικείων των θυμάτων;

Απάντηση της κ. Διαμαντοπούλου εξ ονόματος της Επιτροπής

(15 Οκτωβρίου 2003)

Η Επιτροπή συμφωνεί με τον κ. βουλευτή ότι η μείωση των εργατικών ατυχημάτων, και ιδιαίτερα των θανατηφόρων, πρέπει να αποτελεί προτεραιότητα. Σύμφωνα με αυτό, η οδηγία 89/391/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 12ης Ιουνίου 1989 σχετικά με την εφαρμογή μέτρων για την προώθηση της βελτίωσης της ασφάλειας και της υγείας των εργαζομένων κατά την εργασία (1) επιβάλλει στον εργοδότη να έχει στη διάθεσή του μια εκτίμηση των υφισταμένων κατά την εργασία κινδύνων για την ασφάλεια και την υγεία. Κατά την εκπλήρωση της υποχρέωσης αυτής, ο εργοδότης λαμβάνει τα αναγκαία μέτρα για την προστασία της ασφάλειας και της υγείας των εργαζομένων, συμπεριλαμβανομένων των δραστηριοτήτων πρόληψης των επαγγελματικών κινδύνων, ενημέρωσης και κατάρτισης, καθώς και της δημιουργίας της απαραίτητης οργάνωσης και της παροχής των αναγκαίων μέσων.

Επιπλέον, όπως προβλέπεται στην παρούσα οδηγία, ο εργοδότης οφείλει να τηρεί κατάλογο των εργατικών ατυχημάτων που είχαν ως συνέπεια για τον εργαζόμενο ανικανότητα εργασίας μεγαλύτερη των τριών εργάσιμων ημερών. Η ίδια οδηγία ορίζει ο εργοδότης να συντάσσει και να θέτει στη διάθεση των αρμόδιων αρχών, σύμφωνα με τις εθνικές νομοθεσίες ή/και πρακτικές, εκθέσεις για τα εργατικά ατυχήματα, θύματα των οποίων υπήρξαν οι υπ' αυτόν εργαζόμενοι.

Πολλές άλλες οδηγίες για την υγεία και την ασφάλεια εφαρμόζονται για την πρόληψη των επαγγελματικών ατυχημάτων. Για παράδειγμα: η οδηγία 89/654/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 30ής Νοεμβρίου 1989 σχετικά με τις ελάχιστες προδιαγραφές ασφάλειας και υγείας στους χώρους εργασίας (2) και η οδηγία 98/655/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 30ής Νοεμβρίου 1989 σχετικά με τις ελάχιστες προδιαγραφές ασφάλειας και υγείας για τη χρησιμοποίηση εξοπλισμού εργασίας από τους εργαζομένους κατά την εργασία τους (3).

Ο κ. βουλευτής γνωρίζει ότι οι κοινοτικές οδηγίες για την υγεία και την ασφάλεια κατά την εργασία πρέπει να μεταφερθούν στην εθνική νομοθεσία. Οι εθνικές αρχές είναι αρμόδιες να εξασφαλίζουν τον επαρκή έλεγχο και την εποπτεία της εφαρμογής της εθνικής νομοθεσίας. Η Επιτροπή δεν διαθέτει καμία εξουσία στον τομέα του ποινικού δικαίου, ή σε σχέση με συστήματα αποζημίωσης σε περίπτωση εργατικών ατυχημάτων, τα οποία εμπίπτουν πλήρως στην αρμοδιότητα των εθνικών αρχών.

(1) EE L 183 της 29.6.1989.

(2) EE L 393 της 30.12.1989.

(3) βλέπε (2).

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/218

(2004/C 65 E/233)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ρ-2786/03

υποβολή: Manuel dos Santos (PSE) προς την Επιτροπή

(17 Σεπτεμβρίου 2003)

Θέμα: Αναθεώρηση που Προγράμματος Σταθερότητας και Ανάπτυξης

Οι πορτογαλικές αρχές ενημέρωσαν την κοινή γνώμη σχετικά με ανακοίνωση προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή όσον αφορά έλλειμμα του προϋπολογισμού, για το τρέχον έτος, ίσο προς 2,944 % του ΑΕΠ.

Το ποσοστό αυτό επετεύχθη μόνον με τον συνυπολογισμό μιας σειράς έκτακτων, προφανώς μη αποδεκτών, εσόδων.

Μεταξύ των εσόδων αυτών η κυβέρνηση έχει την πρόθεση να εντάξει και το «ταμείο συντάξεων» των CTT (Ταχυδρομείο, Τηλέγραφος, Τηλεφωνία) στον δημόσιο τομέα για ποσό περίπου 930 εκατ. ευρώ, πράγμα που ισοδυναμεί με 0,7 % του ΑΕΠ.

Για την οικονομική αυτή επιχείρηση έχει μάλλον ήδη ζητηθεί η άδεια της Επιτροπής

Δεδομένων των ανωτέρω:

1.	Μπορεί να επιβεβαιώσει η Επιτροπή την αίτηση της πορτογαλικής κυβέρνησης να επιτρέψει η Επιτροπή την οικονομική αυτή επιχείρηση;

2.	Στην αιτιολόγηση της αιτήσεως αυτής περιλαμβάνεται κάποια γνωμοδότηση της Caixa Geral de Aposentações (Γενικό Ταμείο Συντάξεων) όσον αφορά τις μακροπρόθεσμες επιπτώσεις για το κράτος από την μεταφορά των αντίστοιχων κοινωνικών υποχρεώσεων;

3.	Ανεκοινώθη η πρόθεση να συσταθεί αυτόνομο ταμείο μέσω κεφαλαιοποίησης το οποίο να εγγυάται τις υποχρεώσεις που έχει αναλάβει το κράτος, ως συνέπεια αυτής της επιχείρησης μεταφοράς;

4.	Υπάρχει ήδη κάποια σχετική γνωμοδότηση της Eurostat και, εάν ναι, έχει ήδη αποσταλεί στην πορτογαλική κυβέρνηση;

5.	Σε περίπτωση που επιτραπεί ο συνυπολογισμός των εσόδων αυτών, η Επιτροπή έχει την πρόθεση να διατυπώσει κάποιους όρους; Εάν ναι, ποιους;

Απάντηση του κ. Solbes Mira εξ ονόματος της Επιτροπής

(13 Οκτωβρίου 2003)

Την 1η Σεπτεμβρίου 2003, η Πορτογαλία γνωστοποίησε στην Επιτροπή ότι το προϋπολογισθέν δημόσιο έλλειμμα για το 2003 ήταν ίσο με το 2,9 % του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος (ΑΕΠ). Επιπλέον οι πορτογαλικές αρχές ενημέρωσαν την Επιτροπή ότι η πρόβλεψη αυτή περιλαμβάνει έσοδα 930 εκατ. ευρώ (που ισοδυναμούν με 0,7 % του ΑΕΠ) που θα πληρωθούν από τη δημόσια επιχείρηση CTT στην Caixa Geral de Aposentações (Γενικό Ταμείο Συντάξεων). Η πληρωμή αυτή γίνεται με αντάλλαγμα την εκχώρηση της αρμοδιότητας για τις συντάξεις των υπαλλήλων του CTT που χαίρουν καθεστώτος δημοσίου υπαλλήλου.

Το δημόσιο έλλειμμα που γνωστοποιούν στην Επιτροπή τα κράτη μέλη και που αποτελεί τη βάση υπολογισμού για την τήρηση του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης, πρέπει να καταρτίζεται σύμφωνα με τους κανόνες του Ευρωπαϊκού συστήματος εθνικών και περιφερειακών λογαριασμών (ή ESA95) (1). Όταν οι κανόνες του ESA95 δεν καλύπτουν κάποια ειδική συναλλαγή η Eurostat αποφασίζει εξ ονόματος της Επιτροπής την αντίστοιχη λογιστική μέθοδο σύμφωνα με τον κώδικα δεοντολογίας για τη σύνταξη και υποβολή στοιχείων στο πλαίσιο της διαδικασίας υπερβολικού ελλείμματος την οποία ενέκρινε το Συμβούλιο στις 18 Φεβρουαρίου 2003. Η διαδικασία που οδηγεί στη λήψη απόφασης σχετικά με τη μέθοδο λογιστικής που θα χρησιμοποιηθεί, περιλαμβάνει συνήθως τη συγκρότηση μιας μικρής τεχνικής ομάδας εργασίας καθώς και διαβούλευση με την επιτροπή στατιστικών για θέματα νομισματικά, χρηματοπιστωτικά και ισοζυγίου πληρωμών (CMFB). Αυτή η διαδικασία μπορεί να κινηθεί είτε κατόπιν αιτήματος των κρατών μελών, είτε κατόπιν αιτήματος της Επιτροπής (Eurostat).

Το ESA95 δεν παρέχει σαφείς οδηγίες σχετικά με την λογιστική μέθοδο που χρησιμοποιείται στις συναλλαγές που συνεπάγονται την πληρωμή ποσών κατ'αποκοπή στην κυβέρνηση με αντάλλαγμα την εκχώρηση της αρμοδιότητας για τα μελλοντικά συνταξιοδοτικά συστήματα. Ως εκ τούτου, τον Απρίλιο του 2003, αποφασίστηκε να αποσαφηνιστεί και να προωθηθεί η λογιστική μέθοδος που θα χρησιμοποιείται για τις διαδικασίες αυτές. Ομάδα εργασίας, στην οποία μετέχει αντιπρόσωπος του πορτογαλικού στατιστικού ιδρύματος, συνήλθε τον Ιούνιο του 2003 και σύντομα θα διαβουλευτεί το CMFB. Παρ'όλο που δεν έχει ανακοινωθεί ημερομηνία, το φθινόπωρο θα δημοσιευτεί η απόφαση για τη λογιστική μέθοδο που θα χρησιμοποιείται στις συναλλαγές αυτές.

(1) Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 2223/96 του Συμβουλίου, της 25ης Ιουνίου 1996, περί του ευρωπαϊκού συστήματος εθνικών και περιφερειακών λογαριασμών της Κοινότητας, ΕΕ L 310 της 30.11.1996.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/219

(2004/C 65 E/234)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-2798/03

υποβολή: Alexander de Roo (Verts/ALE), Dorette Corbey (PSE) και Ria Oomen-Ruijten (PPE-DE) προς την Επιτροπή

(19 Σεπτεμβρίου 2003)

Θέμα: Ασφάλεια ηλεκτρικών εγκαταστάσεων στα τροχόσπιτα

Σύμφωνα με δύο ειδήσεις που δημοσιεύθηκαν στην εφημερίδα Algemeen Dagblad (της 6ης και 8ης Οκτωβρίου αντιστοίχως) οι ηλεκτρικές εγκαταστάσεις στα περισσότερα τροχόσπιτα δεν πληρούν τους ευρωπαϊκούς κανόνες ασφάλειας. Το Ευρωπαϊκό σήμα καταλληλότητας απουσιάζει στις 34 από τις 40 μάρκες τροχόσπιτων. Συνολικά υπάρχουν στην Ολλανδία 433 000 τροχόσπιτα για τουρισμό. Οι συνηθέστερες ελλείψεις αφορούν την απουσία γειωμένων διακοπτών, μετασχηματιστές που δεν αερίζονται επαρκώς, μη καλά εγκατεστημένα ή μη καλά προστατευμένα ηλεκτρικά καλώδια και συζευκτήρες. Συνεπεία αυτών μπορεί να δημιουργηθούν εξαιρετικά επικίνδυνες καταστάσεις για τα άτομα τα οποία μένουν στα εν λόγω τροχόσπιτα και ιδιαίτερα για τα παιδιά.

Συμφωνεί η Ευρωπαϊκή Επιτροπή με την άποψή μας ότι στην Ολλανδία και σε άλλα κράτη μέλη παραβιάζεται σε μεγάλη κλίμακα η οδηγία 93/68/ΕΟΚ (1);

Μπορεί να αναφέρει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή σε ποιό βαθμό η οδηγία σχετικά με την ανάληψη ευθύνης για προϊόντα εφαρμόζεται σε τροχόσπιτα με τέτοιες ελλιπείς ηλεκτρικές εγκαταστάσεις και ποιές μπορεί να είναι οι συνέπειες εάν συμβούν ατυχήματα;

Μπορεί η Ευρωπαϊκή Επιτροπή να αναφέρει εάν, πώς και από ποιόν γίνεται ο έλεγχος εφαρμογής της οδηγίας 93/68/ΕΟΚ και της λοιπής σχετικής νομοθεσίας στα διάφορα κράτη μέλη;

Σε ποιές ενέργειες έχει προβεί η Επιτροπή κατά τα τελευταία χρόνια για να ελέγξει εαν τα κράτη μέλη — και κυρίως η Ολλανδία — τηρούν την οδηγία 93/68 και έχει παρατηρήσει η Επιτροπή ότι οι ολλανδικές αρχές δεν έχουν προβεί σε έλεγχο του τομέα τροχόσπιτων ο οποίος είναι τόσο σημαντικός για τους ολλανδούς τουρίστες και, σε περίπτωση καταφατικής απάντησης, σε τί περαιτέρω διαβήματα έχει προβεί σχετικά;

Ποιά μέτρα σε επίπεδο αρχών, κατασκευαστών τροχόσπιτων και εισαγωγέων τροχόσπιτων προτίθεται να λάβει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή προκειμένου να ρυθμισθούν και να προληφθούν επικίνδυνες καταστάσεις;

Απάντηση του κ. Liikanen εξ ονόματος της Επιτροπής

(20 Οκτωβρίου 2003)

Δεν υπάρχουν, σήμερα, ειδικές κοινοτικές διατάξεις όσον αφορά τα τεχνικά πρότυπα που πρέπει να πληροί η ηλεκτρική εγκατάσταση στα τροχόσπιτα. Οι διατάξεις αυτές υπάγονται στο πεδίο εφαρμογής των εθνικών διατάξεων των κρατών μελών.

Πρέπει να σημειωθεί ότι το άρθρο που δημοσιεύθηκε στον ολλανδικό τύπο κάνει σύγχυση ανάμεσα στα πρότυπα ασφαλείας που απαιτούνται για τις ηλεκτρικές εγκαταστάσεις και στα πρότυπα ασφαλείας στα οποία πρέπει να ανταποκρίνεται αυτό καθεαυτό το ηλεκτρολογικό υλικό.

'Ετσι, η οδηγία 73/23/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 19ης Φεβρουαρίου 1973 (2) σχετικά με τους ηλεκτρολογικούς εξοπλισμούς, όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 93/68/ΕΚ του Συμβουλίου της 22ας Ιουλίου 1993 (3) σχετικά με τη σήμανση «CE», εφαρμόζεται γενικά για κάθε ηλεκτρολογικό υλικό που είναι ενσωματωμένο ή όχι στην εγκατάσταση ενός τροχόσπιτου και το οποίο τροφοδοτείται με εναλλασσόμενη τάση περιλαμβανόμενη μεταξύ 50 και 1000 βολτ ή συνεχή τάση περιλαμβανόμενη μεταξύ 75 και 1500 βολτ.

Από τις γενικές διατάξεις της οδηγίας 73/23/ΕΚ προκύπτει ότι το ηλεκτρολογικό υλικό δεν μπορεί να διατεθεί στην αγορά παρά μόνο εάν συμφωνεί με τις τεχνικές προδιαγραφές της οδηγίας και είναι κατασκευασμένο σύμφωνα με τους σχετικούς κανόνες ασφαλείας που εφαρμόζονται στην Κοινότητα και δεν θέτει σε κίνδυνο, σε περίπτωση μη ελαττωματικής εγκατάστασης και συντήρησης και χρήσης σύμφωνης με τον προορισμό του, την ασφάλεια των ανθρώπων και των οικόσιτων ζώων καθώς και των αγαθών. Η συμβατότητα με τις διατάξεις αυτές πιστοποιείται με τη σήμανση «CE».

Η οδηγία 92/59/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 29ης Ιουνίου 1992 (4) για τη γενική ασφάλεια των προϊόντων εφαρμόζεται κατά γενικό τρόπο σε όλα τα προϊόντα, εκτός εάν ειδική κοινοτική νομοθετική πράξη περιλαμβάνει διατάξεις που ρυθμίζουν ορισμένα ζητήματα ασφαλείας ή κατηγορίες κινδύνου για τα σχετικά προϊόντα. Στην περίπτωση αυτή, εφαρμόζονται οι συγκεκριμένες διατάξεις για τα ζητήματα ασφαλείας ή κινδύνου.

Η οδηγία 70/156/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 6ης Φεβρουαρίου 1970 (5) περί προσεγγίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών που αφορούν την έγκριση των οχημάτων με κινητήρα και των ρυμουλκουμενων τους καλύπτει τα ζητήματα κατασκευής των οχημάτων τα οποία εξετάζονται υπό το πρίσμα της οδικής ασφάλειας. Ειδικά σε ό,τι αφορά τα ρυμουλκούμενα, καμία από τις ειδικές οδηγίες οι οποίες εκδόθηκαν Kať εφαρμογή της οδηγίας 70/156/ΕΟΚ δεν αφορά την ηλεκτρολογική ασφάλεια, με εξαίρεση την οδηγία σχετικά με την ηλεκτρομαγνητική συμβατότητα η οποία περιορίζεται στους ηλεκτρονικούς μηχανισμούς ελέγχου πέδησης.

Η οδηγία 70/156/ΕΟΚ δεν απαλλάσσει σε καμία περίπτωση από την υποχρέωση της εφαρμογής άλλων κοινοτικών διατάξεων όπως η οδηγία 73/23/CE σχετικά με το ηλεκτρολογικό υλικό ή η οδηγία 92/59/ΕΚ για άλλες εφαρμογές ή άλλους κινδύνους.

Σε περίπτωση ατυχήματος που οφείλεται σε μη τήρηση της οδηγίας 73/23/ΕΟΚ ή της οδηγίας 92/59/ΕΚ, εναπόκειται στους πραγματογνώμονες και τα αρμόδια δικαστήρια να καταλογίσουν τις ευθύνες.

Τα κράτη μέλη είναι αρμόδια για την πρακτική εφαρμογή των οδηγιών (άρα και της οδηγίας 93/68/ΕΚ ειδικότερα). Πρέπει να θεσπίσουν τις αναγκαίες διοικητικές και τεχνικές διαδικασίες ώστε να εξασφαλίζεται η ορθή εφαρμογή της κοινοτικής νομοθεσίας.

Η Επιτροπή θα λάβει τα κατάλληλα μέτρα που προβλέπονται στη συνθήκη ΕΚ, εάν προκύψει ότι η κοινοτική νομοθεσία δεν εφαρμόζεται ορθά.

(1) EE L 220 της 30.8.1993, σελ 1.

(2) Οδηγία 73/23/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 19ης Φεβρουαρίου 1973 περί προσεγγίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών των αναφερομένων στο ηλεκτρολογικό υλικό που προορίζεται να χρησιμοποιηθεί εντός ορισμένων ορίων τάσεως, ΕΕ L 77 της 26.3.1973.

(3) Οδηγία 93/68/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 22ας Ιουλίου 1993 για την τροποποίηση των οδηγιών 87/404/ΕΟΚ (απλά δοχεία πίεσης), 88/378/ΕΟΚ (ασφάλεια των παιχνιδιών), 89/106/ΕΟΚ (προϊόντα του τομέα των δομικών κατασκευών), 89/336/ΕΟΚ (ηλεκτρομαγνητική συμβατότητα), 89/392/ΕΟΚ (μηχανές), 89/686/ΕΟΚ (μέσα ατομικής προστασίας), 90/384/ΕΟΚ (όργανα ζύγισης μη αυτόματης λειτουργίας), 90/385/ΕΟΚ (ενεργά εμφυτεύσιμα ιατρικά βοηθήματα), 90/396/ΕΟΚ (συσκευές αερίου), 91/263/ΕΟΚ (τερματικός εξοπλισμός τηλεπικοινωνιών), 92/42/ΕΟΚ (νέοι λέβητες ζεστού νερού που τροφοδοτούνται με υγρά ή αέρια καύσιμα) και 73/23/ΕΟΚ (ηλεκτρολογικό υλικό που προορίζεται να χρησιμοποιηθεί εντός ορισμένων ορίων τάσεως).

(4) Οδηγία 92/59/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 29ης Ιουνίου 1992 για τη γενική ασφάλεια των προϊόντων, ΕΕ L 228 της 11.8.1992.

(5) Οδηγία 70/156/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 6ης Φεβρουαρίου 1970 περί προσεγγίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών που αφορούν την έγκριση των οχημάτων με κινητήρα και των ρυμουλκουμενων τους, ΕΕ L 42 της 23.2.1970.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/221

(2004/C 65 E/235)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-2814/03

υποβολή: Elisabeth Jeggle (PPE-DE) προς την Επιτροπή

(19 Σεπτεμβρίου 2003)

Θέμα: Τέλη για εντολές πληρωμών μεταξύ Γερμανίας και Μεγάλης Βρετανίας

Από την 1η Ιουλίου 2003 τέθηκε σε εφαρμογή — τουλάχιστον στη Γερμανία — νομοθεσία της ΕΕ η οποία εξισώνει τα τέλη για τις εντολές πληρωμών μεταξύ κρατών της ΕΕ με αυτά για τις εντολές πληρωμών εσωτερικού. Τούτο συνεπάγεται μείωση κόστους για τους καταναλωτές.

Ένας γερμανός πολίτης έκανε μια εντολή πληρωμής ύψους 50 ευρώ στη Μεγάλη Βρετανία και πλήρωσε τέλη 3 ευρώ στη γερμανική τράπεζα και άλλες 10 λίρες Αγγλίας στην «Alliance Leicester International».

Πριν την 1η Ιουλίου 2003, η συνολική επιβάρυνση για μια εντολή πληρωμής ήταν μόνο 7,50 ευρώ.

Από τα παραπάνω προκύπτουν τα ακόλουθα ερωτήματα:

1.	Μήπως στην προκειμένη περίπτωση η Μεγάλη Βρετανία δεν εφαρμόζει την ευρωπαϊκή νομοθεσία, ή καταστρατηγεί το νόμο μέσω διαφόρων πλάγιων τρόπων: Δηλαδή «προμήθεια διαχείρισης τραπεζικού λογαριασμού» αντί για «τέλη εντολής πληρωμής»;

2.	Θα ήταν υπερβολικό να χαρακτηριστεί η επιβολή «προμήθειας διαχείρισης» ύψους 10 λιρών Αγγλίας για εντολές πληρωμών χαμηλών χρηματικών ποσών ως τοκογλυφία;

Απάντηση του κ. Bolkestein Εξ ονόματος της Επιτροπής

(30 Οκτωβρίου 2003)

Γενικά πρέπει να παρατηρήσουμε ότι η αρχή της ισότητας των τελών για εντολές διασυνοριακών πληρωμών και για τις αντίστοιχες εντολές πληρωμών εσωτερικού, που αποτελεί και το αντικείμενο της παρούσας ερώτησης, βασίζεται στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 2560/2001 του Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 19ης Δεκεμβρίου 2001, σχετικά με τις διασυνοριακές πληρωμές σε ευρώ (1). Επειδή οι διατάξεις του κανονισμού είναι άμεσα εφαρμοστέες στα κράτη μέλη, δεν απαιτείται η μεταφορά του στα κράτη μέλη. Οι οικείες τράπεζες δεσμεύονται ήδη απó τις διατάξεις του κανονισμού.

Ο κανονισμός πρέπει να τηρείται και στη Μεγάλη Βρετανία για τις διασυνοριακές πληρωμές σε ευρώ. Ωστόσο, μπορεί να χρεωθεί προμήθεια συναλλάγματος (λίρα/ευρώ) στις διασυνοριακές πληρωμές σε ευρώ από και προς τη Μεγάλη Βρετανία. Στο πλαίσιο αυτό, εάν απαιτείται ανταλλαγή συναλλάγματος, τότε μια εντολή πληρωμής από τη Γερμανία στη Μεγάλη Βρετανία θα είναι πιο ακριβή από μια εθνική εντολή πληρωμής σε ευρώ. Βάσει του κανονισμού, η τράπεζα υποχρεούται να ενημερώνει τους πελάτες της για αυτήν την προμήθεια συναλλάγματος.

Στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν είναι δυνατό να καθοριστεί, με βάση τις πληροφορίες που παρέχονται στη γραπτή ερώτηση, εάν τηρήθηκαν οι διατάξεις του κανονισμού από τις οικείες τράπεζες. Η Επιτροπή, ωστόσο, ευχαρίστως θα δεχόταν και θα διερευνούσε κάθε περαιτέρω πληροφορία την οποία θα παρείχαν η κυρία βουλευτής ή οι ενδιαφερόμενοι πολίτες (π.χ. απόσπασμα τραπεζικού λογαριασμού, κατάλογοι χρεώσεων). Επιπλέον, όσον αφορά διαφορές σχετικά με διασυνοριακές οικονομικές υπηρεσίες, ο ενδιαφερόμενος πολίτης μπορεί να απευθυνθεί στους φορείς διευθέτησης διαφορών στο δίκτυο «FIN-NET». Στο δίκτυο αυτό περιλαμβάνονται φορείς εξωδικαστικής επίλυσης διαφορών που βοηθούν τους πολίτες που αντιμετωπίζουν προβλήματα με τους παροχείς τους χρηματοοικονομικών διαφορών. Περισσότερες πληροφορίες σχετικά με πιθανές επαφές μπορείτε να βρείτε στο δικτυακό τόπο της Επιτροπής στη διεύθυνση: http://europa.eu.int/comm/internal_market/de/fìnances/consumer/intro.htm

Τέλος, η Επιτροπή επιθυμεί να τονίσει ότι κατά τον επόμενο χρόνο θα εκπονήσει έκθεση σχετικά με τον αντίκτυπο του κανονισμού (ΕΚ) 2560/2001 στην οποία θα εξετάζει επίσης την τάση όσον αφορά τα εθνικά επίπεδα τιμών για τις εντολές πληρωμών.

2.	Το ερώτημα κατά πόσο προμήθεια διαχείρισης ύψους 10 λιρών για εντολές πληρωμών μπορεί να χαρακτηριστεί αισχροκέρδεια είναι ζήτημα που αφορά τη νομοθεσία της οικείας χώρας και δεν μπορεί να απαντηθεί από την Επιτροπή.

(1) EE L 344 της 28.12.2001.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/222

(2004/C 65 E/236)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-2816/03

υποβολή: Joan Valivé (ELDR) προς την Επιτροπή

(19 Σεπτεμβρίου 2003)

Θέμα: Κοινοτικές Πρωτοβουλίες

Το Μάρτιο του 1999, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του Βερολίνου ενέκρινε την οικονομική χρηματοδότηση για τα διαρθρωτικά ταμεία και τις κοινοτικές πρωτοβουλίες για την περίοδο 2000-2006.

Οι Κοινοτικές Πρωτοβουλίες στηρίζουν τις ευρωπαϊκής σημασίας πολιτικές που εφαρμόζει η Ένωση. Πρόκειται για παρεμβάσεις που η Επιτροπή προτείνει στα κράτη μέλη με στόχο την επίλυση συγκεκριμένων ειδικών προβλημάτων που παρατηρούνται σε όλη την επικράτεια της Ένωσης. Συμπληρώνουν το έργο των κοινοτικών πλαισίων στήριξης (ΚΠΣ) και των ενιαίων εγγράφων προγραμματισμού (DOCUP) τα οποία διαπραγματεύτηκαν η Επιτροπή και τα κράτη μέλη με βάση τα σχέδια περιφερειακής ή εθνικής ανάπτυξης.

Την περίοδο 2000-2006, κατά την οποία η Επιτροπή θέλησε να μεγαλώσει την ευρωπαϊκή διάσταση των Κοινοτικών Πρωτοβουλιών και να ενισχύσει το συμπληρωματικό τους χαρακτήρα με τους πρωταρχικούς στόχους πρόκειται να υλοποιηθούν τέσσερις Κοινοτικές Πρωτοβουλίες.

Κάθε μία χρηματοδοτούμενη από ένα από τα διαρθρωτικά ταμεία:

—	Interreg III: Διαμεθοριακή διακρατική και διαπεριφερειακή συνεργασία (ΕΤΠΑ)

—	Urban II: Ανάπλαση των προβληματικών συνοικιών (ΕΤΠΑ)

—	Leader+: Ανάπτυξη της υπαίθρου (Τμήμα Προσανατολισμού του ΕΓΤΠΕ)

—	Equal: Καταπολέμηση των διακρίσεων και ανισοτήτων στην αγορά εργασίας (ΕΚΤ)

Υπάρχει κίνδυνος η εφαρμογή ορισμένων από τις Κοινοτικές αυτές Πρωτοβουλίες να ανακληθεί από τα κράτη μέλη επειδή εμπίπτουν στην σφαίρα της εσωτερικής πολιτικής.

Ποια είναι η άποψη της Επιτροπής σχετικά με μια επανεθνικοποίηση των Κοινοτικών Πρωτοβουλιών και συγκεκριμένα της πρωτοβουλίας Interreg ΙII-Κεφάλαιο Α- σχετικά με την διαμεθοριακή συνεργασία;

Απάντηση του κ. Barnier εξ ονόματος της Επιτροπής

(23 Οκτωβρίου 2003)

Η Επιτροπή θα υποβάλει προτάσεις σχετικά με την πολιτική συνοχής για την περίοδο μετά το 2006 στην Τρίτη Έκθεση για τη Συνοχή, η οποία πρόκειται να δημοσιευτεί πριν από το τέλος του τρέχοντος έτους. Αν και είναι πρόωρο να γίνουν προβλέψεις σχετικά με το περιεχόμενο των προτάσεων αυτών, μπορούμε ήδη να πούμε ότι θα ληφθούν υπόψη οι συνεισφορές στη συζήτηση για τη μελλοντική πολιτική συνοχής, συζήτηση την οποία εγκαινίασε η Επιτροπή τον Ιανουάριο του 2001 με τη δημοσίευση της Δεύτερης 'Εκθεσης της για τη Συνοχή. Το Κοινοβούλιο συμμετείχε πλήρως στη συζήτηση αυτή. Επίσης, μεταξύ των προτάσεων της Επιτροπής θα συμπεριληφθούν και προτάσεις σχετικά με το μέλλον των Κοινοτικών Πρωτοβουλιών, λαμβανομένης υπόψη την προστιθέμενης αξίας τους σε σχέση με τις παρεμβάσεις που χρηματοδοτούνται από τα ολοκληρωμένα περιφερειακά αναπτυξιακά προγράμματα.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/223

(2004/C 65 E/238)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-2820/03

υποβολή: Geoffrey Van Orden (PPE-DE) προς την Επιτροπή

(19 Σεπτεμβρίου 2003)

Θέμα: Ξεχωριστοί αριθμοί κυκλοφορίας για τα ρυμουλκούμενα

Η Ολλανδία καθιέρωσε ένα νέο νόμο σύμφωνα με τον οποίο κάθε ρυμουλκούμενο όχημα (π.χ. ρυμουλκούμενο μεγάλου ή μικρού μεγέθους, τροχόσπιτο, κτλ.) πρέπει να φέρει δική του ξεχωριστή πινακίδα κυκλοφορίας στερεωμένη στη συνήθη θέση.

Το Ηνωμένο Βασίλειο είναι ένα από τα δύο κράτη μέλη της ΕΕ, που δεν διαθέτει σύστημα ξεχωριστών πινακίδων κυκλοφορίας για τα ρυμουλκούμενα.

Εξ όσων γνωρίζω, οι ολλανδικές αρχές θα ζητούν από τους άγγλους ιδιοκτήτες μεταφορικών εταιρειών να υποβάλλουν αίτηση προσωρινής χορήγησης ολλανδικού αριθμού κυκλοφορίας, του «αριθμού ΒΟ», για να μπορούν να μεταφέρουν αγαθά/φορτία μέσα από τη χώρα.

Το Ηνωμένο Βασίλειο διαθέτει άριστο σύστημα αριθμών αναγνώρισης οχημάτων, οι οποίοι είναι μοναδικοί για κάθε ρυμουλκούμενο και δίνουν τη δυνατότητα στις αρχές να εντοπίζουν το όχημα και τον ιδιοκτήτη του.

Θεωρεί η Επιτροπή ότι η επιβολή, εκ μέρους κρατών μελών, πρόσθετων απαιτήσεων καταχώρησης οχημάτων σε ιδιοκτήτες μεταφορικών εταιρειών οι οποίοι πληρούν τις απαιτήσεις καταχώρησης που ισχύουν στα κράτη μέλη τους αποτελεί εμπόδιο για την ελεύθερη κυκλοφορία προσώπων και εμπορευμάτων εντός της ΕΕ;

Εάν ναι, τι σκοπεύει να κάνει η Επιτροπή για να θέσει τέρμα αυτήν την πρακτική;

Απάντηση του κ. Bolkestein εξ ονόματος της Επιτροπής

(29 Οκτωβρίου 2003)

Η Επιτροπή δεν είχε ενημερωθεί ακόμα για το νέο ολλανδικό νόμο σύμφωνα με τον οποίο κάθε ρυμουλκούμενο όχημα το οποίο δεν φέρει δική του ξεχωριστή πινακίδα κυκλοφορίας υποχρεούται να αποκτήσει προσωρινό ολλανδικό αριθμό κυκλοφορίας προκειμένου να μεταφέρει αγαθά/φορτία μέσα από τις Κάτω Χώρες. Επιπλέον, με βάση τις πληροφορίες που διατίθενται προς το παρόν, φαίνεται ότι η διαδικασία καταχώρησης δεν εφαρμόζεται για τους οδικούς μεταφορείς που είναι εγκατεστημένοι σε άλλο κράτος μέλος.

Η Επιτροπή πρέπει να εξετάσει περισσότερο το νέο αυτό νόμο προκειμένου να ελέγξει τη συμβατότητά του με τις αρχές της ελεύθερης κυκλοφορίας των εμπορευμάτων και των υπηρεσιών μεταφοράς. Εάν κριθεί απαραίτητο, η Επιτροπή θα κινήσει διαδικασία λόγω παράβασης κατά των Κάτω Χωρών προκειμένου να άρει οποιαδήποτε αδικαιολόγητα εμπόδια στην ελεύθερη κυκλοφορία εμπορευμάτων και υπηρεσιών μεταφοράς, που θα μπορούσαν να προκύψουν από το νέο αυτό νόμο.

Η Επιτροπή θα ενημερώσει τον κ. βουλευτή για οποιαδήποτε σημαντική εξέλιξη στο θέμα αυτό.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/224

(2004/C 65 E/239)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-2822/03

υποβολή: Theresa Villiers (PPE-DE) προς την Επιτροπή

(19 Σεπτεμβρίου 2003)

Θέμα: Ευζωία των γαλακτοπαραγωγών αγελάδων

Στην εποχή μας οι γαλακτοπαραγωγές αγελάδες εκτρέφονται για να παράγουν μεγάλες ποσότητες γάλακτος. Τούτο έχει ως συνέπεια, να αντιμετωπίζουν ποικίλα προβλήματα υγείας και ευζωίας, όπως: μεταβολική πείνα εξαιτίας της δυσκολίας να καταναλώνουν επαρκείς ποσότητες τροφής για να παράγουν υψηλές ποσότητες γάλακτος· πεπτικές διαταραχές, αυξημένη συχνότητα χωλότητας· και άλλες θανατηφόρες ασθένειες. Μετά από τέσσερα χρόνια παραγωγής ή και λιγότερο, οι αγελάδες υποφέρουν από χρόνια εξάντληση, γεγονός που επιφέρει διαταραχές στη σωματική τους κατάσταση και τελικά θανατώνονται.

Θα ζητήσει η Επιτροπή από την ευρωπαϊκή αρχή για την ασφάλεια των τροφίμων να αναθέσει στη μόνιμη επιτροπή για την τροφική αλυσίδα και την υγεία των ζώων την εκπόνηση έκθεσης για την υγεία και ευζωία των γαλακτοπαραγωγών αγελάδων;

Απάντηση του κ. Byrne εξ ονόματος της Επιτροπής

(22 Οκτωβρίου 2003)

Το αξιότιμο μέλος του Κοινοβουλίου θα γνωρίζει ότι η ευρωπαϊκή αρχή για την ασφάλεια των τροφίμων (ΕΑΑΤ) ιδρύθηκε με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 178/2002 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 28ης Ιανουαρίου 2002, για τον καθορισμό των γενικών αρχών και απαιτήσεων της νομοθεσίας για τα τρόφιμα, για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Αρχής για την Ασφάλεια των Τροφίμων και τον καθορισμό διαδικασιών σε θέματα ασφαλείας των τροφίμων (1), ως ένα ανεξάρτητο επιστημονικό σημείο αναφοράς από το οποίο η Επιτροπή μπορεί να ζητά επιστημονικές γνωμοδοτήσεις. Η ΕΑΑΤ συνέστησε μια επιστημονική επιτροπή και διάφορες επιστημονικές ομάδες, μεταξύ των οποίων μια ομάδα για την υγεία και την ορθή μεταχείριση των ζώων, με σκοπό την παροχή των επιστημονικών αυτών γνωμοδοτήσεων.

Η μόνιμη επιτροπή για την τροφική αλυσίδα και την υγεία των ζώων αποτελεί ρυθμιστική επιτροπή η οποία απαρτίζεται από εκπροσώπους των κρατών μελών και προεδρεύεται από εκπρόσωπο της Επιτροπής η οποία διατυπώνει συμβουλές σχετικά με την εφαρμογή των νομοθετικών κανόνων.

Πρέπει να σημειωθεί ότι η επιστημονική επιτροπή για την υγεία και την ορθή μεταχείριση των ζώων ενέκρινε το 1999 έκθεση σχετικά με θέματα ορθής μεταχείρισης των ζώων όσον αφορά τη χρήση βόειας σωματοτροπίνης, η οποία περιελάμβανε ειδικό κεφάλαιο στο οποίο περιγράφονταν τα προβλήματα ορθής μεταχείρισης των ζώων στις γαλακτοπαραγωγές αγελάδες που παράγουν μεγάλες ποσότητες γάλακτος. Επίσης, το θέμα της υγείας και της ορθής μεταχείρισης των γαλακτοπαραγωγών αγελάδων εξετάζεται σε πολλά ερευνητικά προγράμματα που χρηματοδοτούνται από το πέμπτο κοινοτικό πρόγραμμα-πλαίσιο για την έρευνα και την τεχνολογική ανάπτυξη. Ειδικότερα, η Επιτροπή αυτή τη στιγμή υποστηρίζει έρευνα σχετικά με τη χωλότητα στα γαλακτοπαραγωγά βοοειδή και σχετικά με τη διατροφή των γαλακτοπαραγωγών βοοειδών μέσω της καλύτερης χρήσης των βοσκοτόπων. Υποστηρίζει επίσης σχέδια σχετικά με τη γενετική της μαστίτιδας και την παραγωγή γάλακτος. Η έρευνα σχετικά με γενικότερα θέματα ορθής μεταχείρισης των ζώων, όπως είναι η μεταφορά των βοοειδών, έχει επίσης μεγάλη σημασία για τα γαλακτοπαραγωγά βοοειδή.

(1) ΕΕ L 31 της 1.2.2002.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/225

(2004/C 65 E/240)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-2825/03

υποβολή: Nelly Maes (Verts/ALE) προς την Επιτροπή

(23 Σεπτεμβρίου 2003)

Θέμα: Η γλωσσική πολυμορφία

Το πρόγραμμα δράσης 2004-2006 σχετικά με την προώθηση της εκμάθησης γλωσσών και της γλωσσικής πολυμορφίας, αναφέρει επανειλημμένως την εκμάθηση «περιφερειακών» και «μειονοτικών» γλωσσών. Στο πρόγραμμα αυτό ορίζεται ότι θα πρέπει να παρέχονται κίνητρα στις εθνικές και περιφερειακές αρχές προκειμένου να δώσουν έμφαση στην υποστήριξη των γλωσσικών ομάδων στις οποίες ο αριθμός των ατόμων «μητρικής γλώσσας»(«native speakers») φθίνει από τη μία γενεά στην επόμενη. Και αυτές όμως οι γλώσσες ανήκουν στην ευρωπαϊκή πολιτιστική κληρονομιά.

Μπορεί να αναφέρει η Επιτροπή εάν η προστασία των εν λόγω γλωσσών θα εξαρτηθεί από την καλή θέληση των κρατών μελών;

Δεν οφείλει η Ευρωπαϊκή Ένωση να διαδραματίσει κάποιον ενεργό ρόλο προκειμένου να υποστηρίξει την κατάρτιση των καθηγητών και των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων που παρέχουν τη σχετική διδασκαλία;

Τι μέσα διαθέτει η Ευρωπαϊκή Ένωση προκειμένου να ενθαρρύνει τα κράτη μέλη, σε περίπτωση που παρουσιάζουν ελλείψεις όσον αφορά την προστασία της ως άνω πολιτιστικής κληρονομιάς;

Απάντηση της κ. Reding εξ ονόματος της Επιτροπής

(23 Οκτωβρίου 2003)

Η Επιτροπή συμμερίζεται την άποψη του κ. βουλευτή ότι οι περιφερειακές και μειονοτικές γλώσσες αποτελούν μέρος της ευρωπαϊκής πολιτιστικής κληρονομιάς.

Ωστόσο, σύμφωνα με το άρθρο 151 της συνθήκης ΕΚ, το οποίο προσδιορίζει ότι «η δράση της Κοινότητας αποσκοπεί στην ενθάρρυνση της συνεργασίας μεταξύ κρατών μελών και, αν αυτό είναι αναγκαίο, υποστηρίζει και συμπληρώνει τη δράση τους …», η Επιτροπή στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων της συμμετέχει στον πολιτιστικό τομέα. Κατ' εφαρμογή της αρχής της επικουρικότητας, τα κράτη μέλη έχουν την ευθύνη της διατήρησης των περιφερειακών και μειονοτικών γλωσσών.

Σύμφωνα με το άρθρο 149 της συνθήκης ΕΚ, η Κοινότητα συμβάλλει στην ανάπτυξη μιας παιδείας υψηλού επιπέδου, ενθαρρύνοντας τη συνεργασία μεταξύ κρατών μελών και υποστηρίζοντας και συμπληρώνοντας τη δράση τους. Η δράση της Κοινότητας έχει ως στόχο, μεταξύ άλλων, «να αναπτύσσει την ευρωπαϊκή διάσταση της παιδείας, μέσω ιδίως της εκμάθησης και της διάδοσης των γλωσσών των κρατών μελών». Τα εκπαιδευτικά ιδρύματα που παρέχουν εκπαίδευση σε μια περιφερειακή και μειονοτική γλώσσα συμμετέχουν εξίσου στις ενέργειες των προγραμμάτων ΣΩΚΡΑΤΗΣ/Comenius με τα άλλα εκπαιδευτικά ιδρύματα. Η διδασκαλία των γλωσσών αυτών μπορεί να αποτελέσει επίσης αντικείμενο προγραμμάτων συνεργασίας μεταξύ των ιδρυμάτων κατάρτισης για τους εκπαιδευτικούς, τα οποία χρηματοδοτούνται στο πλαίσιο των προγραμμάτων ΣΩΚΡΑΤΗΣ/Comenius, το οποίο προσφέρει επίσης υποτροφίες για την κατάρτιση των εκπαιδευτικών. Σύμφωνα με την απόφαση με την οποία θεσπίζεται το πρόγραμμα ΣΩΚΡΑΤΗΣ, οι δραστηριότητες που έχουν ως στόχο την εκμάθηση ξένων γλωσσών προορίζονται μόνο για τις επίσημες γλώσσες, τα ιρλανδικά και τα λουξεμβουργιανά.

Εκτός αυτού, το πρόγραμμα δράσης της Επιτροπής «Η προώθηση της εκμάθησης γλωσσών και της γλωσσικής πολυμορφίας» προβλέπει στο σημείο III.1.1 την οργάνωση διάσκεψης για το 2005 για την προώθηση της συνεργασίας σε θέματα που αφορούν τις περιφερειακές και μειονοτικές γλώσσες στα εκπαιδευτικά συστήματα.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/226

(2004/C 65 E/241)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-2828/03

υποβολή: Kathleen Van Brempt (PSE) προς την Επιτροπή

(23 Σεπτεμβρίου 2003)

Θέμα: Η αναγνωσιμότητα των επανεγγράψιμων σύμπυκνων δίσκων (cd-roms)

Στην πράξη, συμβαίνει να μην μπορούν πάντα να διατηρηθούν για πολύ καιρό πολύτιμα στοιχεία σε που έχουν εγγραφεί σε cd-rom. Από δοκιμή που πραγματοποίησε το ειδικευμένο ολλανδικό περιοδικό PC-Active, απορρέει ότι τα δεδομένα που έχουν εγγραφεί σε επανεγγράψιμους σύμπυκνους δίσκους είναι αναγνώσιμα μόνο εντός διετίας. Το εν λόγω περιοδικό υπέβαλε σε ποιοτική δοκιμή 30 μάρκες επανεγγράψιμων σύμπυκνων δίσκων. Οι δίσκοι αυτοί διατηρήθηκαν επί είκοσι μήνες στην αρχική τους συσκευασία και σε κλειστό ντουλάπι. Εν συνεχεία εξετάσθηκε η κατάστασή τους μέσω επαγγελματικής συσκευής. Κατόπιν τούτου διαπιστώθηκε ότι ορισμένοι δίσκοι είχαν καταστεί εντελώς δυσανάγνωστοι, ενώ άλλοι μόνο εν μέρει. Τα στοιχεία που είχαν εγγραφεί προ είκοσι μηνών είχαν καταστεί δυσανάγνωστα. Επρόκειτο τόσο για γνωστές όσο και για λιγότερο γνωστές μάρκες. Παρά ταύτα, οι κατασκευαστές σύμπυκνων δίσκων διατείνονται ότι τα προϊόντα τους έχουν διάρκεια τουλάχιστον έξι ετών. Ορισμένοι μάλιστα μιλούν για διάρκεια ενός αιώνα.

— 'Εχει ενημερωθεί η Επιτροπή σχετικά με την ως άνω έρευνα;

— Είναι διατεθειμένη η Επιτροπή να επέμβει ως συνέπεια των αποτελεσμάτων της έρευνας αυτής; Εάν ναι, με ποιον τρόπο;

— Εάν όχι, για ποιο λόγο; Κρίνει η Επιτροπή ότι οι ισχυρισμοί σχετικά με την αναγνωσιμότητα των σύμπυκνων δίσκων είναι σφαλεροί;

Απάντηση του κ Byrne εξ ονόματος της Επιτροπής

(28 Οκτωβρίου 2003)

Η Επιτροπή δεν έχει ενημερωθεί για τη συγκεκριμένη έρευνα σχετικά με την ανθεκτικότητα των CD-ROM και δεν είναι στην αρμοδιότητα της να επεμβαίνει σε συγκεκριμένες περιπτώσεις.

Ωστόσο, η Επιτροπή ενημερώνει την κ. βουλευτή ότι στις σχέσεις επιχειρήσεων-καταναλωτών οι δημόσιες δηλώσεις του πωλητή, του παραγωγού ή του αντιπροσώπου του για τα συγκεκριμένα χαρακτηριστικά των αγαθών μπορούν να καθορίσουν αν τα αγαθά συμμορφώνονται με τους όρους της σύμβασης. Πρώτα απ' όλα, τα αγαθά πρέπει να είναι σύμφωνα προς τους όρους της σύμβασης (αιτιολογική σκέψη 7 της οδηγίας 1999/44/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 25ης Μαΐου 1999 σχετικά με ορισμένες πτυχές της πώλησης και των εγγυήσεων καταναλωτικών αγαθών (1)). Σύμφωνα με το άρθρο 2 παράγραφος 2 στοιχείο δ) της οδηγίας, τα αγαθά συμμορφώνονται προς τους όρους της σύμβασης εάν έχουν τη συνήθη ποιότητα και επιδόσεις ενός αγαθού του ίδιου τύπου τις οποίες μπορεί ευλόγως να αναμένει ο καταναλωτής, λαμβάνοντας υπόψη τη φύση του αγαθού και τις δημόσιες δηλώσεις για τα συγκεκριμένα χαρακτηριστικά των αγαθών, ιδίως στο πλαίσιο της διαφήμισης ή της επισήμανσης.

Η διάρκεια ζωής των CD-ROM και η ανθεκτικότητα των δεδομένων που αποθηκεύονται σε αυτά εξαρτώνται από κάποια συγκεκριμένα χαρακτηριστικά. Σύμφωνα με το άρθρο 3 της οδηγίας, εάν τα συγκεκριμένα αυτά χαρακτηριστικά δεν ικανοποιούνται, ο καταναλωτής έχει δικαίωμα είτε σε δωρεάν αποκατάσταση της συμμόρφωσης του αγαθού με επισκευή ή αντικατάσταση είτε σε προσήκουσα μείωση του τιμήματος είτε σε υπαναχώρηση από τη σύμβαση όσον αφορά το αγαθό αυτό. Η νόμιμη εγγύηση που διαθέτει ο καταναλωτής είναι για ελάχιστη περίοδο δύο ετών από την παράδοση των αγαθών.

Παραπλανητικές μπορούν επίσης να είναι καταχρηστικές δηλώσεις για τα ποιοτικά στοιχεία αγαθών σύμφωνα με τους όρους της οδηγίας 84/450/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 10ης Σεπτεμβρίου 1984 για την προσέγγιση των νομοθετικών, κανονιστικών και διοικητικών διατάξεων των κρατών μελών σχετικά με την παραπλανητική διαφήμιση (2), όπως τροποποιήθηκε από την οδηγία 97/55/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 6ης Οκτωβρίου 1997 (3) προκειμένου να συμπεριληφθεί η συγκριτική διαφήμιση. Εναπόκειται στις εθνικές αρχές να αποφασίσουν εάν οι ισχυρισμοί στους οποίους αναφέρεται η κ. βουλευτής σχετικά με την αναγνωσιμότητα των CD-ROM είναι παραπλανητικοί σύμφωνα με την εν λόγω οδηγία. Γενικότερα, αρμόδιες για την εφαρμογή της κοινοτικής και της εθνικής νομοθεσίας που στοχεύει στην προστασία των καταναλωτών είναι οι εθνικές αρχές και όχι η Επιτροπή.

(1) EE L 171 της 7.7.1999.

(2) EE L 250 της 19.9.1984.

(3) EE L 290 της 23.10.1997.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/227

(2004/C 65 E/242)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-2829/03

υποβολή: Jan Mulder (ELDR) προς την Επιτροπή

(23 Σεπτεμβρίου 2003)

Θέμα: Το κόστος της έξαρσης του αφθώδους πυρετού

Είναι σε θέση η Επιτροπή να παράσχει εγγυήσεις για ενδεχόμενη αντιστάθμιση των οικονομικών ζημιών που υφίστανται οι αγρότες λόγω των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν όσον αφορά τη διάθεση κρέατος και γαλακτοκομικών προϊόντων ζώων που έχουν εμβολιασθεί κατά του αφθώδους πυρετού, όταν σε περίοδο έξαρσης της νόσου ένα κράτος μέλος αποφασίζει να εμβολιάσει και να διατηρήσει εν ζωή τα ευάλωτα ζώα γύρο από την εστία, τούτο δε σύμφωνα με την προσφάτως εγκριθείσα οδηγία;

Εάν όχι, αντιλαμβάνεται η Επιτροπή ότι η ζυγοστάθμιση κόστους και ωφέλειας μπορεί να οδηγήσει στην επιλογή της θανάτωσης των ζώων, επειδή στην περίπτωση του εμβολιασμού η ζημία κινδυνεύει να είναι μεγαλύτερη; Συνειδητοποιεί η Επιτροπή ότι αυτό μπορεί να οδηγήσει σε υψηλότερο κόστος για τον κοινοτικό προϋπολογισμό;

3.	Είναι διατεθειμένη η Επιτροπή να προβεί σε αξιολόγηση του καθεστώτος αποζημίωσης σε περίπτωση αφθώδους πυρετού, καθώς και στην προσαρμογή του υπό το φως των ανωτέρω;

4.	Κρίνει η Επιτροπή ότι θα είχε τη δυνατότητα να εγγυηθεί και να προωθήσει (εντός της Ευρώπης) τη διάθεση των προϊόντων κρέατος και των γαλακτοκομικών προϊόντων που προέρχονται από ζώα τα οποία έχουν εμβολιασθεί κατά του αφθώδους πυρετού, έχοντας υπόψη τις επιφυλάξεις του ενεχόμενου τομέα;

5.	Μπορεί να αναφέρει η Επιτροπή εάν, σε περίπτωση επιδημίας αφθώδους πυρετού, είναι διατεθειμένη να επιστρέψει ένα μέρος του κόστους θανάτωσης των ευάλωτων από τη νόσο ζώων, στο πλαίσιο του αγώνα κατά της μάστιγας αυτής;

Απάντηση του κ. Byrne εξ ονόματος της Επιτροπής

(31 Οκτωβρίου 2003)

Σε απάντηση των ερωτήσεων που υπέβαλε το αξιότιμο μέλος του Κοινοβουλίου, η Επιτροπή θα ήθελε να αναφέρει τη νέα οδηγία σχετικά με τη θέσπιση κοινοτικών μέτρων καταπολέμησης του αφθώδους πυρετού, την οποία ενέκρινε το Συμβούλιο στις 29 Σεπτεμβρίου 2003 (1).

Η νέα οδηγία λαμβάνει υπόψη το ψήφισμα του Κοινοβουλίου της 12ης Δεκεμβρίου 2002. Ενσωματώνει επίσης τις συστάσεις που διατύπωσαν το Κοινοβούλιο, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή των Περιφερειών και η Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή στο πλαίσιο της διαδικασίας διαβούλευσης.

Πριν από την απάντηση κάθε μιας από τις μεμονωμένες ερωτήσεις, θα πρέπει να υπομνησθεί ότι οι βασικές αρχές της πρόσφατα εγκριθείσας οδηγίας παραμένουν οι ίδιες όσον αφορά τα μέτρα που προέβλεπε η οδηγία 85/511/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 18ης Νοεμβρίου 1985 για τη θέσπιση κοινοτικών μέτρων για την καταπολέμηση του αφθώδους πυρετού (2), παρά την έμφαση που δίνεται στη χρήση του επείγοντος εμβολιασμού. Στη συνεδρίασή του στις 12 Ιουνίου 2003, το Συμβούλιο των υπουργών γεωργίας συμφώνησε, για το λόγο αυτό, να διατηρήσει τις υφιστάμενες αρχές όσον αφορά τη συμμετοχή της Κοινότητας στα έξοδα των κρατών μελών για τον έλεγχο και την εξάλειψη του αφθώδους πυρετού, όπως ορίζονται στην απόφαση 90/424/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 26ης Ιουνίου 1990 σχετικά με ορισμένες δαπάνες στον κτηνιατρικό τομέα (3).

Η Επιτροπή θα ήθελε να αναφέρει το άρθρο 11 (4) (α) (ν) της απόφασης 90/424/ΕΟΚ του Συμβουλίου. Το εν λόγω άρθρο προβλέπει την πιθανή αποζημίωση των εκτροφέων για τις ζημίες που υφίστανται οι εκτροφείς λόγω των περιορισμών στην εμπορία των ζώων εκτροφής και ελεύθερης πάχυνσης λόγω της επανεισαγωγής του επείγοντος εμβολιασμού. Οι εν λόγω διατάξεις δεν έχουν έως τώρα χρησιμοποιηθεί.

Η Επιτροπή θα ήθελε να υπογραμμίσει ότι η επιλογή της στρατηγικής για την εξάλειψη της ασθένειας δεν ανήκει σε κάθε μεμονωμένο αγρότη. Η νέα οδηγία μεταθέτει περισσότερες ευθύνες στα κράτη μέλη όσον αφορά την επιτυχία των μέτρων εξάλειψης ενώ παράλληλα παρέχει μεγαλύτερο περιθώριο ευελιξίας στις αρμόδιες αρχές όσον αφορά την επιλογή των πιο κατάλληλων μεθόδων ελέγχου.

Το αξιότιμο μέλος του Κοινοβουλίου γνωρίζει σίγουρα την ανακοίνωση στην οποία προέβη το μέλος της Επιτροπής που είναι αρμόδιο για την υγεία και την προστασία των καταναλωτών στο Συμβούλιο Γεωργίας της 22ας Απριλίου 2002 και σε συνέχεια αίτησης του Κοινοβουλίου σχετικά με την έναρξη έρευνας για τα συστήματα ασφάλισης αγροτών. Η έρευνα αυτή βρίσκεται σήμερα σε προχωρημένο στάδιο και η Επιτροπή αναμένει να παραλάβει σύντομα την έκθεση την οποία παρήγγειλε. Μετά την εν λόγω έκθεση θα ακολουθήσουν διαβουλεύσεις με εκπροσώπους του ασφαλιστικού τομέα και άλλους ενδιαφερομένους. Κατά συνέπεια, δεν είναι ακόμη δυνατόν να θεωρηθεί η μελέτη αυτή ολοκληρωμένη και απαιτούνται περαιτέρω εργασίες σε διάφορους τομείς γι' αυτό το εξαιρετικά περίπλοκο ζήτημα.

Η Επιτροπή θα ήθελε να επιστήσει την προσοχή του αξιότιμου μέλους του Κοινοβουλίου στις σημερινές προϋποθέσεις υγείας των ζώων για τις εισαγωγές κρέατος και γαλακτοκομικών προϊόντων από τρίτες χώρες. Το κρέας εμβολιασμένων ζώων που έχουν εκτραφεί και σφαγεί σε ορισμένες χώρες της Νότιας Αμερικής πωλείται στην ευρωπαϊκή αγορά χωρίς προβλήματα από την άποψη αυτή. Ωστόσο, η Επιτροπή επεδίωκε πάντοτε την ασφάλεια των εν λόγω προϊόντων και την ακίνδυνη κατανάλωσή τους από τον άνθρωπο και θα εξακολουθήσει να το πράττει.

5.	Η Επιτροπή θα ήθελε να αναφερθεί και πάλι στην απόφαση 90/424/ΕΟΚ και ιδίως στο άρθρο 11.

(1) http://register.consilium.eu.int/pdf/en/03/st12/st12430-ad01en03.pdf.

(2) EE L 315 της 26.11.1985.

(3) EE L 224 της 18.8.1990.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/228

(2004/C 65 E/243)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ρ-2830/03

υποβολή: Alexandros Alavanos (GUE/NGL) προς την Επιτροπή

(18 Σεπτεμβρίου 2003)

Θέμα: Οι σιδηρόδρομοι στην Ελλάδα

Ο εκσυγχρονισμός των ελληνικών σιδηροδρόμων αποτελεί διαρκή στόχο διαρθρωτικών παρεμβάσεων και έχει ενταχθεί σε όλα τα προηγούμενα προγράμματα Στήριξης. Θεωρεί η Επιτροπή ότι το πρόγραμμα «Σιδηρόδρομοι» του Β' Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης εκτελέσθηκε με ικανοποιητικό τρόπο; Ποιο είναι τελικά το ποσοστό απορρόφησης έναντι του αρχικού και του αναθεωρημένου προϋπολογισμού του έργου; Τι στοιχεία διαθέτει για την υλοποίηση του φυσικού αντικειμένου; Ποια έργα στον τομέα των Σιδηροδρόμων συγχρηματοδοτούνται από το Γ' Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης και από το Ταμείο Συνοχής για την περίοδο προγραμματισμού 2000-2006; Ποιο είναι το ποσοστό απορρόφησης;

Απάντηση του κ. Barnier εξ ονόματος της Επιτροπής

(16 Οκτωβρίου 2003)

Το Επιχειρησιακό Πρόγραμμα (ΕΠ) του Ευρωπαϊκού Ταμείου Περιφερειακής Ανάπτυξης (ΕΤΠΑ) για την περίοδο 1994-1999 όσον αφορά τον εκσυγχρονισμό των ελληνικών σιδηροδρόμων και τα συναφή έργα του Ταμείου Συνοχής βρίσκονται επί του παρόντος, από διοικητική άποψη, στο στάδιο της ολοκλήρωσης. Η συνολική προγραμματισμένη συνεισφορά ΕΤΠΑ στο ΕΠ Σιδηρόδρομοι 1994-1999 ήταν 394 εκατ. ευρώ, από τα οποία καταβλήθηκε μέχρι τώρα περίπου το 92 %. Στο πλαίσιο του Ταμείου Συνοχής 1994-1999, εγκρίθηκε για έργα ελληνικών σιδηροδρόμων βοήθεια ύψους 546 εκατ. ευρώ, ποσό από το οποίο καταβλήθηκε μέχρι τώρα περίπου το 86 %. Τα έργα αφορούσαν καταρχάς τον εκσυγχρονισμό σημαντικών τμημάτων του σιδηροδρομικού άξονα Κορίνθου-Αθηνών-Θεσσαλονίκης και ορισμένες συνδεδεμένες γραμμές (όπως Θεσσαλονίκη-Αλεξανδρούπολη και Παλαιοφάρσαλα-Καλαμπάκα).

Η Επιτροπή παρακολούθησε με την δέουσα προσοχή την υλική εκτέλεση και τη διαχείριση συμβάσεων ορισμένων σημαντικών έργων σε συνεργασία με τις εθνικές αρχές. Αυτές αφορούσαν κυρίως έργα τροχιάς που περιελάμβαναν την κατασκευή σηράγγων και γεφυρών (π.χ. στο Καλλίδρομο, τα Τέμπη, τον Πλαταμώνα), και το έργο για την ηλεκροκίνηση της γραμμής. Η Επιτροπή διενήργησε ορισμένους ελέγχους και ανάθεσε την εκπόνηση γνωμοδοτήσεων εμπειρογνωμόνων, τα αποτελέσματα των οποίων θα ληφθούν πλήρως υπόψη για την ολοκλήρωση του προγράμματος και των σχετικών έργων, που βρίσκεται επί του παρόντος στο στάδιο της υλοποίησης και θα προσδιορίσουν τα οριστικά στοιχεία απορρόφησης για την περίοδο 1994-1999.

Τα περισσότερα από τα μεγάλα σιδηροδρομικά έργα που ξεκίνησαν την προηγούμενη χρηματοδοτική περίοδο αντιπροσωπεύουν σημαντικές μακροπρόθεσμες επενδύσεις και ως εκ τούτου η υλοποίησή τους θα ολοκληρωθεί μόνο στο πλαίσιο του Επιχειρησιακού Προγράμματος ΕΤΠΑ 2000-2006 «Σιδηρόδρομοι, Αερολιμένες, Αστικές μεταφορές» και των σιδηροδρομικών έργων του Ταμείου Συνοχής της χρηματοδοτικής περιόδου 2000-2006. Την τρέχουσα περίοδο, νέα έργα περιλαμβάνουν τον εκσυγχρονισμό του σιδηροδρομικού τμήματος Κορίνθου-Πατρών και την κατασκευή του προαστιακού σιδηροδρόμου της Αθήνας.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/229

(2004/C 65 E/244)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ρ-2836/03

υποβολή: Ulla Sandbæk (EDD) προς την Επιτροπή

(18 Σεπτεμβρίου 2003)

Θέμα: Ο ιός HIV και η υποστήριξη της Επιτροπής για την ανάπτυξη ενός προσιτού από άποψη κόστους μικροβιοκτόνου

Με δεδομένη την ανησυχητική αύξηση της μετάδοσης του ιού HIV σε γυναίκες και κορίτσια και την πασιφανή ανάγκη για ελεγχόμενη πρόληψη για τις γυναίκες, θα μπορούσε η Επιτροπή να γνωστοποιήσει τα πιο πρόσφατα στοιχεία όσον αφορά το ύψος των πιστώσεων που διαθέτει μέσω των διαφόρων χρηματοδοτικών μέσων για την ενίσχυση της ανάπτυξης ενός ασφαλούς, αποτελεσματικού και προσιτού από άποψη κόστους μικροβιοκτόνου;

Απάντηση του κ. Byrne εξ ονόματος της Επιτροπής

(16 Οκτωβρίου 2003)

Το έκτο πρόγραμμα πλαίσιο δραστηριοτήτων έρευνας και τεχνολογικής ανάπτυξης (2002-2006) στο πλαίσιο της θεματικής προτεραιότητας 1 σχετικά με τις βιοεπιστήμες, τη γονιδιωματική και τη βιοτεχνολογία στην υπηρεσία της υγείας έχει γραμμή δράσης αφιερωμένη στις κυριότερες μεταδοτικές ασθένειες που συνδέονται με τη φτώχεια.

Η γραμμή αυτή δράσης υποστηρίζει την έρευνα πάνω στα μικροβιοκτόνα σε δύο διαφορετικούς πυλώνες.

Πρώτον, υποστηρίζει σχέδια τα οποία επιλέγονται με συνήθεις προσκλήσεις υποβολής προτάσεων, χρησιμοποιώντας δύο νέα εργαλεία (δίκτυα αριστείας και ολοκληρωμένα σχέδια). Κατά την πρώτη πρόσκληση υποβολής προτάσεων αξιολογήθηκαν δύο ολοκληρωμένα σχέδια πάνω στα μικροβιοκτόνα και τώρα βρίσκονται στο στάδιο των διαπραγματεύσεων με την Επιτροπή. Τα σχέδια αυτά αναμένεται να διαρκέσουν για πέντε έτη και να δημιουργήσουν μικροβιοκτόνα δεύτερης γενιάς. Ένα σχέδιο αποσκοπεί στη δημιουργία αναπτυξιακής διαδικασίας που θα επιτρέψει την επιλογή υποψηφίων από ευρύ φάσμα πιθανών αποτελεσματικών παραγόντων.

Ένα άλλο σχέδιο έχει στοχοθετημένη προσέγγιση ώστε να φέρει μια νέα ειδική κατηγορία μικροβιοκτόνων στη φάση 1 των κλινικών δοκιμών.

Βασικοί ευρωπαϊκοί συντελεστές στο πεδίο μικροβιοκτόνων κατά του ιού ανοσολογικής ανεπάρκειας του ανθρώπου (HIV) συγκεντρώνονται σε αυτές τις κοινοπραξίες. Η ολοκλήρωση και η συμπληρωματικότητα των δύο αυτών προσεγγίσεων τοποθετούν την Ευρώπη σε ισχυρή στρατηγική θέση.

Δεύτερον μόλις δρομολογήθηκε ένα κοινό πρόγραμμα μεταξύ των κρατών μελών και της Νορβηγίας, η«Σύμπραξη Ευρωπαϊκών και Αναπτυσσόμενων Χωρών για τις Κλινικές Δοκιμές» (EDCTP) για την ανάπτυξη νέων κλινικών παρεμβάσεων κατά του HIV/του συνδρόμου επίκτητης ανοσοποιητικής ανεπάρκειας(ΑΙDS),της ελονοσίας και της φυματίωσης, χάρη σε μια μακροπρόθεσμη σύμπραξη μεταξύ της Ευρώπης και των αναπτυσσόμενων χωρών. Στο πλαίσιο του κοινοτικού προγράμματος για τη δημόσια υγεία δεν προβλέπονται ενέργειες, ούτε προβλέπεται να υποστηριχθούν, για την ανάπτυξη φαρμακευτικών προϊόντων.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/230

(2004/C 65 E/245)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-2838/03

υποβολή: Alexandros Alavanos (GUE/NGL) προς την Επιτροπή

(25 Σεπτεμβρίου 2003)

Θέμα: Καταστροφή του δρόμου Παραδείσια-Τσακώνα στη Μεσσηνία

Ο δρόμος Παραδείσια-Τσακώνα στη Μεσσηνία, μήκους 13 χιλιομέτρων, χρηματοδοτήθηκε από το Α και Β ΚΠΣ και εγκαινιάσθηκε τον Απρίλιο του 2000. Το 1995, στο δρόμο αυτό είχαν ήδη εντοπισθεί γεωλογικά προβλήματα και οι υπηρεσίες της περιφέρειας είχαν ζητήσει από τον Ιούλιο του 1995 να προχωρήσει το ΥΠΕΧΩΔΕ σε γεωλογική μελέτη αποκατάστασης, διότι εντοπίστηκε ότι υπήρχε πρόβλημα κατολίσθησης. Οι υπηρεσίες αγνοήθηκαν.

Στις 20.3.2000 υπάρχει έκθεση συμβούλου του ΥΠΕΧΩΔΕ, ο οποίος τονίζει τη σοβαρότητα του προβλήματος. Ανατίθεται μελέτη αποκατάστασης η οποία παραδίδεται στις 29.4.2002 και η οποία επιβεβαίωνε ότι υπάρχει κατολίσθηση με όγκο ολισθαίνουσας μάζας 300 0.0 000 κυβικών μέτρων. Καμία ενέργεια αποκατάστασης δεν πραγματοποιήθηκε μέχρι την 15.1.2003 ημερομηνία που το «βουνό κατρακυλάει» και ο δρόμος αχρηστεύεται.

1.	Είναι σε θέση η Επιτροπή να επιβεβαιώσει ή να διαψεύσει τα ανωτέρω; Οι μελέτες για την κατασκευή του δρόμου εφαρμόστηκαν; Υπήρχαν επαρκείς γεωλογικές μελέτες;

2.	Υπήρξε έκθεση του Ειδικού Συμβουλίου Ποιοτικού Ελέγχου (ΕΣΠΕΛ) για ποιοτικές ελλείψεις σχετικά με τον ανωτέρω δρόμο; Υπήρξαν ανάλογες ενέργειες από το σώμα ελεγκτών δημοσίων έργων;

3.	Μπορεί η Επιτροπή να συγχρηματοδοτήσει την αποκατάσταση του δρόμου αν της ζητηθεί από το κράτος μέλος;

Απάντηση του κ. Barnier εξ ονόματος της Επιτροπής

(12 Νοεμβρίου 2003)

Οι πληροφορίες που παρείχαν οι ελληνικές αρχές που είναι υπεύθυνες για την καθημερινή διαχείριση των έργων τα οποία στηρίζονται από τα διαρθρωτικά ταμεία επιβεβαιώνουν ότι υποβλήθηκε έκθεση, στις 29 Απριλίου 2002, στην οποία αναφέρεται ύπαρξη κατολίσθησης στον εν λόγω δρόμο. Βάσει της έκθεσης αυτής πραγματοποιήθηκε περαιτέρω έλεγχος για να αξιολογηθεί, μεταξύ άλλων, ο πιο αποτελεσματικός τρόπος αντιμετώπισης του προβλήματος. Ενώ συνεχιζόταν ο έλεγχος αυτός, στις 12 Ιανουαρίου 2003, 15 μέρες πριν από την κατολίσθηση, αποφασίστηκε το κλείσιμο του δρόμου για λόγους ασφάλειας.

Η οργάνωση που είναι υπεύθυνη για τον έλεγχο, η ESPEL, πραγματοποίησε δύο επισκέψεις στο εν λόγω έργο και υπέβαλε δύο εκθέσεις. Δεν διαπιστώθηκε πρόβλημα κατά τις δύο επισκέψεις αυτές και το έργο χαρακτηρίστηκε απαλλαγμένο από οποιαδήποτε τεχνικά προβλήματα ή ανεπάρκειες. Μετά από την κατολίσθηση, το Σώμα Επιθεωρητών Δημοσίων Έργων, που επιθεώρησε το έργο και τις συνθήκες γύρω από την κατολίσθηση, υπέβαλε έκθεση σύμφωνα με την οποία οι διαχειριστές του έργου απαλλάσσονται των ευθυνών για τη ζημιά.

Η ανακατασκευή του δρόμου θα χρηματοδοτηθεί εξ ολοκλήρου από εθνικούς πόρους.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/230

(2004/C 65 E/246)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-2841/03

υποβολή: Ria Oomen-Ruijten (PPE-DE) προς την Επιτροπή

(25 Σεπτεμβρίου 2003)

Θέμα: Επίδομα κοινωνικής ασφάλισης και δικαίωμα παραμονής

Υπάρχει ένα πρόβλημα για μια γερμανική οικογένεια που ζει στην Ολλανδία, η οποία αποτελείται από: μία μητέρα 50 ετών (διαζευγμένη) που ζει μόνη και 3 παιδιά (14, 18 και 19 ετών). Η δεκαεννιάχρονη κόρη έχει ένα παιδί το οποίο έχει τόσο την ολλανδική όσο και τη γερμανική ιθαγένεια. Η οικογένεια κατοικεί στην Ολλανδία εδώ και 15 χρόνια. Η μητέρα εργάστηκε ως μεθοριακή εργαζόμενη περισσότερο από οκτώμισι χρόνια στη Γερμανία και εν συνεχεία κατέστη άνεργος χωρίς τη θέλησή της. Με βάση το άρθρο 71, παρ. 1, εδάφιο α, ii) του κανονισμού (ΕΟΚ) 1408/71 (1) λαμβάνει επίδομα ανεργίας από το ολλανδικό κράτος, η καταβολή του οποίου όμως θα σταματήσει σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα. Κατά την περίοδο της ανεργίας η οικογένεια είχε δικαίωμα να λαμβάνει επίδομα τέκνων από το ολλανδικό κράτος και να απολαμβάνει κοινωνικών πλεονεκτημάτων, όπως η επιδότηση επιτοκίου, η χρηματοδότηση σπουδών, κλπ. Στην άδεια παραμονής της μητέρας — η οποία ανανεώθηκε κατά την περίοδο της μη εκούσιας ανεργίας της, αναφέρεται ότι «είναι μη ενεργός πολίτης της Κοινότητας από οικονομική άποψη» και ότι «το δικαίωμα παραμονής θα λήξει σε περίπτωση οιαδήποτε διεκδίκησης επιδομάτων από χρήματα του δημοσίου». Οι αρμόδιες για τους πρόσφυγες αστυνομικές αρχές της Ολλανδίας φρονούν ότι δεν υπάρχει απαίτηση για την καταβολή επιδόματος κοινωνικής ασφάλισης από το ολλανδικό κράτος μετά τον τερματισμό του νομίμου επιδόματος ανεργίας. Υπάρχει όμως δικαίωμα για την καταβολή επιδόματος κοινωνικής ασφάλισης από το ολλανδικό κράτος σε περίπτωση που η μητέρα και η μεγαλύτερη κόρη υποβάλουν αίτηση για τη χορήγηση μόνιμης άδειας παραμονής στο πλαίσιο της εθνικής ολλανδικής νομοθεσίας. Το τίμημα για τη χορήγηση τέτοιας άδειας είναι 511 ευρώ κατ' άτομο (ή για νεοαφικνούμενους πολίτες της ΕΕ 890 ευρώ).

1.	Εμπίπτουν η Γερμανίδα μητέρα και η δεκαεννιάχρονη Γερμανίδα κόρη της (με το διπλής υπηκοότητας παιδί της — ολλανδική/γερμανική ιθαγένεια) στο πεδίο εφαρμογής του κανονισμού (ΕΟΚ) 1251/70 (2) (άρθρο 4 και άρθρο 7), ή στο πεδίο εφαρμογής του κανονισμού (ΕΟΚ) 1612/68 (3) (άρθρο 7);

2.	Σε περίπτωση που αυτό συμβαίνει, είναι δυνατόν τότε να μη χορηγηθεί στη μητέρα και στην κόρη επίδομα κοινωνικής ασφάλισης από το ολλανδικό κράτος;

3.	Επιτρέπεται να αναγράφεται στην άδεια παραμονής πολιτών της Κοινότητας ότι «το δικαίωμα παραμονής λήγει σε περίπτωση οιασδήποτε διεκδίκησης επιδόματος από χρήματα του δημοσίου»;

4.	Επιτρέπεται ένας πολίτης της ΕΕ/ΕΟΧ, που διαμένει 15 έτη στην Ολλανδία, να είναι υποχρεωμένος να καταβάλει 511 ευρώ για τη χορήγηση άδειας παραμονής αορίστου διαρκείας;

Απάντηση της κας Διαμαντοπούλου εξ ονόματος της Επιτροπής

(30 Οκτωβρίου 2003)

1.-2.

Βάσει των στοιχείων της γραπτής ερώτησης ούτε η γερμανίδα μητέρα ούτε τα παιδιά της έχουν εργαστεί στις Κάτω Χώρες. Συνεπώς δεν άσκησαν κατά τη μετάβασή τους στις Κάτω Χώρες το δικαίωμά τους στην ελεύθερη κυκλοφορία των εργαζομένων· έχουν ασκήσει το δικαίωμα στην ελεύθερη κυκλοφορία των προσώπων όπως ορίζεται στην οδηγία 90/364/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 28ης Ιουνίου 1990 σχετικά με το δικαίωμα διαμονής (4).

Κατά συνέπεια η γερμανίδα μητέρα και η δεκαεννιάχρονη κόρη της δεν εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 1612/68 του Συμβουλίου της 15ης Οκτωβρίου 1968 περί της ελεύθερης κυκλοφορίας των εργαζομένων στο εσωτερικό της Κοινότητας (άρθρο 39 ΕΚ) και του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 1251/70 της Επιτροπής της 29ης Ιουνίου 1970 περί του δικαιώματος των εργαζομένων να παραμένουν στην επικράτεια κράτους μέλους μετά την άσκηση σ' αυτό ορισμένης εργασίας. Επομένως δεν εφαρμόζονται οι κανόνες περί ίσης μεταχείρισης των υπηκόων κρατών μελών της Ένωσης όπως ορίζονται στους εν λόγω κανονισμούς.

Ως διακινούμενοι εργαζόμενοι και συνταξιοδοτημένοι εργαζόμενοι που πληρούν τους όρους του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 1251/70 έχουν δικαίωμα σε ίση μεταχείριση με τους υπηκόους του κράτους μέλους υποδοχής σε ό,τι αφορά όλα τα κοινωνικά οφέλη (συμπεριλαμβανομένης της κοινωνικής ασφάλισης), δεν επιτρέπεται να αναγράφεται στις άδειες παραμονής που χορηγούνται στους πολίτες αυτούς ότι «το δικαίωμα παραμονής λήγει σε περίπτωση οιαδήποτε διεκδίκησης επιδόματος από χρήματα του δημοσίου».

Κατά την Επιτροπή η πρακτική των ολλανδικών αρχών αντιτίθεται στην οδηγία 90/364/ΕΟΚ του Συμβουλίου. Για το λόγο αυτό εκκίνησε διαδικασία επί παραβάσει κατά των Κάτω Χωρών και απέστειλε στις 3 Απριλίου 2003 αιτιολογημένη γνώμη στις αρχές των Κάτω Χωρών σύμφωνα με το άρθρο 226 της συνθήκης ΕΚ.

Σύμφωνα με την ισχύουσα κοινοτική νομοθεσία τα κράτη μέλη έχουν μόνον την υποχρέωση να χορηγούν στους πολίτες της Ένωσης άδεια παραμονής ορισμένης διάρκειας (η οποία εξαρτάται από το δικαίωμα βάσει του οποίου ο πολίτες διαμένει στο άλλο κράτος μέλος δηλ., τουλάχιστον πέντε έτη για τους διακινούμενους εργαζόμενους). Η κοινοτική νομοθεσία ορίζει ότι οι άδειες παραμονής πρέπει να χορηγούνται και να ανανεώνονται δωρεάν ή με καταβολή ποσού που δεν υπερβαίνει τα τέλη που επιβάλλονται για τη χορήγησε εθνικής ταυτότητας στους υπηκόους του κράτους μέλους.

Ωστόσο, η Επιτροπή πιστεύει ότι εναπόκειται αποκλειστικά στην αρμοδιότητα των κρατών μελών να χορηγούν στους πολίτες της Ένωσης μόνιμες άδειες παραμονής. Εφόσον προβλέπεται επίσης το δικαίωμα των πολιτών της Ένωσης να λαμβάνουν άδειες παραμονής ορισμένης διάρκειας, εναπόκειται στα κράτη μέλη να αποφασίσουν εάν και υπό ποιες συνθήκες θα χορηγούν μόνιμες άδειες παραμονής. Η Επιτροπή συνεπώς θεωρεί ότι η σχετική ολλανδική νομοθεσία δεν παραβιάζει το κοινοτικό δίκαιο.

(1) EE L 149 της 5.7.1971, σελ. 2.

(2) ΕΕ L 142 της 30.6.1970, σελ 24.

(3) EE L 257 της 19.10.1968, σελ. 2.

(4) EE L 180 της 13.7.1990.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/232

(2004/C 65 E/248)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-2852/03

υποβολή: Raffaele Costa (PPE-DE) προς την Επιτροπή

(26 Σεπτεμβρίου 2003)

Θέμα: Ιταλικά σχέδια υποβληθέντα στο πλαίσιο του κοινοτικού προγράμματος δράσης στο θέμα της δημόσια υγείας

Έχοντας υπόψη ότι τα στοιχεία που έδωσε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή όσον αφορά τα σχέδια που χρηματοδοτήθηκαν στο πλαίσιο του κοινοτικού προγράμματος δράσης για τη δημόσια υγεία μαρτυρούν ότι, από το 1996 ώς το 2000, εγκρίθηκαν και χρηματοδοτήθηκαν συνολικά 171 σχέδια με συνολικό ποσόν ύψους 37 εκατομμυρίων ευρώ· από αυτά τα 171 χρηματοδοτηθέντα προγράμματα, μόνο 2 είναι ιταλικά με κόστος ανερχόμενο σε 500 000 ευρώ περίπου.

Μπορεί η Επιτροπή να γνωστοποιήσει τον αριθμό των ιταλικών σχεδίων που υποβλήθηκαν στο πλαίσιο του προγράμματος αυτού ώστε να φανεί είτε ότι ήταν λίγα τα υποβληθέντα ιταλικά σχέδια, είτε ότι υπάρχουν λόγοι που συντρέχουν για να θεωρηθούν ακατάλληλα;

Απάντηση του κυρίου Byrne εξ ονόματος της Επιτροπής

(29 Οκτωβρίου 2003)

Σύμφωνα με τον πίνακα που επισυνάφθηκε στην απάντηση στη γραπτή ερώτηση E-2386/03 (1) του κυρίου βουλευτή, υπάρχουν όντως δύο ιταλικά σχέδια που χρηματοδοτήθηκαν στο πλαίσιο του προγράμματος «Προαγωγή της υγείας» κατά την περίοδο 1996-2002:

—	Διαπανεπιστημιακό πειραματικό κέντρο αγωγής υγείας για το σχέδιο «Η συμβολή των χωρών της Νότιας Ευρώπης στην κατάρτιση ενός ευρωπαϊκού πολυγλωσσικού θησαυρού για την προαγωγή της υγείας και την εκπαίδευση» για ποσό 92 387,00 ευρώ, το 1996·

—	IRCCS Burlo Garofalo, για το σχέδιο «Η προώθηση του μητρικού θηλασμού στην Ευρώπη», για ποσό 364 945,91 ευρώ, το 2002.

Ο αριθμός των ιταλικών σχεδίων που προτάθηκαν στο πλαίσιο του προγράμματος «Προαγωγή της υγείας» το 2002 ανέρχεται σε 15 επί συνόλου 78 υποβληθέντων σχεδίων (εγκρίθηκαν συνολικά 18 σχέδια).

Η επιλογή των σχεδίων στο πλαίσιο των προσκλήσεων υποβολής προτάσεων γίνεται αποκλειστικά με βάση την ποιότητά τους, σύμφωνα με αυστηρά κριτήρια τα οποία προσδιορίζονται στις προσκλήσεις υποβολής προτάσεων που δημοσιεύονται στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Στην αξιολόγηση των σχεδίων δεν υπεισέρχεται καμία παράμετρος εθνικού χαρακτήρα.

Ωστόσο, η Επιτροπή εφιστά την προσοχή του κυρίου βουλευτή σε δύο σημεία:

—

στα δύο προαναφερθέντα σχέδια, ο συντονιστής του σχεδίου είχε την ιταλική ιθαγένεια. Εντούτοις, δεδομένου ότι τα περισσότερα από τα σχέδια που επελέγησαν έχουν κοινοτική γεωγραφική κάλυψη, είναι πολύ πιθανό εταίροι που συμμετέσχον σε άλλα σχέδια στο πλαίσιο του προγράμματος «Προαγωγή της υγείας» να είχαν την ιταλική ιθαγένεια. Ωστόσο, η Επιτροπή δεν διαθέτει ακριβή στοιχεία σχετικά με τον προϋπολογισμό που διατέθηκε σε όλους τους εταίρους όλων των σχεδίων·

—

κατά τη διάρκεια της περιόδου προγραμματισμού 1996-2002, η Επιτροπή χρηματοδότησε και άλλα σχέδια στον τομέα της δημόσιας υγείας τα οποία είχαν ιταλό συντονιστή — εν προκειμένω 104 — πέραν των δύο προαναφερθέντων σχεδίων που υπάγονται στο πρόγραμμα «Προαγωγή της υγείας»:

—	τέσσερα σχέδια στο πλαίσιο του προγράμματος «Παρακολούθηση της υγείας — 1998-2002»·

—	τέσσερα σχέδια στο πλαίσιο του προγράμματος «Πρόληψη των κακώσεων — 1999-2002»·

—	33 σχέδια στο πλαίσιο του προγράμματος «AIDS και άλλες μεταδοτικές νόσοι — 1996-2002»·

—	44 σχέδια στο πλαίσιο του προγράμματος «Καρκίνος — 1996-2002»·

—	τέσσερα σχέδια στο πλαίσιο του προγράμματος «Σπάνιες νόσοι — 2000-2002»·

—	τρία σχέδια στο πλαίσιο του προγράμματος «Ρύπανση (1999-2002)»·

—	12 σχέδια στο πλαίσιο του προγράμματος «Τοξικομανία — 1996-2002».

(1) ΕΕ C 33 Ε της 6.2.2004, σελ. 259.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/233

(2004/C 65 E/249)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-2867/03

υποβολή: Brice Hortefeux (PPE-DE) προς την Επιτροπή

(26 Σεπτεμβρίου 2003)

Θέμα: Καθυστέρηση στον τομέα της ανώτερης εκπαίδευσης

Κατά τους τελευταίους μήνες, τα προβλήματα που εμφανίστηκαν για την τήρηση του συμφώνου σταθερότητας και ανάπτυξης έγιναν καταφανή. Επιβάλλεται η διαπίστωση ότι οι γενικές ευρωπαϊκές πολιτικές και οικονομικές κατευθύνσεις απέτυχαν στον τομέα της ανάπτυξης.

Ωστόσο, το σοβαρότερο είναι ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν δημιουργεί τις βάσεις της αυριανής ανάπτυξης: Η ομαδική καθυστέρησή μας στον τομέα της ανώτερης εκπαίδευσης, της έρευνας και της καινοτομίας είναι πολύ ανησυχητική. Ενώ οι Αμερικανοί αφιερώνουν το 3 % του ΑΕΠ τους στην ανώτερη εκπαίδευση, οι ευρωπαίοι διαθέτουν μόνο το 1,4 % για τον ίδιο σκοπό. Ενώ οι Ηνωμένες Πολιτείες δαπανούν το 2,8 % του εθνικού προϊόντος τους για την έρευνα, η ΕΕ δεν αφιερώνει σ' αυτήν παρά το 1,9 % και όλα δείχνουν ότι η αποτελεσματικότητα κάθε ευρώ που δαπανάται είναι μικρότερη. Ενώ εκείνοι επιδίδονται στην οικοδόμηση μιας οικονομίας της γνώσης, εμείς περιοριζόμαστε σε ευχολόγια για μελλοντικές επιτυχίες. Η πορεία των πραγμάτων δεν οδηγεί αυτομάτως στο ευρωπαϊκό άλμα, για το οποίο οι αρχηγοί κρατών διακήρυξαν την πρόθεση στη Λισαβόνα, την άνοιξη του 2000, αλλά σε μια περαιτέρω διεύρυνση του χάσματος, όσον αφορά τον ρυθμό ανάπτυξης.

Υπό τα δεδομένα αυτά, σκοπεύει η Επιτροπή να υποβάλει νέο σχέδιο δράσης για την ανατροπή των αρνητικών αυτών τάσεων;

Απάντηση της κας Reding εξ ονόματος της Επιτροπής

(31 Οκτωβρίου 2003)

Η Επιτροπή συμμερίζεται την ανησυχία της κυρίας βουλευτού όσον αφορά το διπλό έλλειμμα επενδύσεων της Ένωσης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση και την έρευνα/καινοτομία αλλά δεν πιστεύει ότι μπορεί να εξαχθεί το συμπέρασμα ότι οι ευρωπαϊκοί γενικοί προσανατολισμοί οικονομικής πολιτικής (ΕΓΠΟΠ) απέτυχαν όσον αφορά την ανάπτυξη.

Διάφορες πρόσφατες ανακοινώσεις (1) της Επιτροπής εκφράζουν την ανησυχία της όσον αφορά το ανεπαρκές επίπεδο των δαπανών για την παιδεία και την έρευνα στην Ευρώπη. Δείχνουν ότι εάν τα κράτη μέλη επενδύουν σαφώς περισσότερο (σε ποσοστό % του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος (ΑΕγχΠ)) στους τομείς αυτούς, η διαφορά οφείλεται κυρίως στις μειωμένες επενδύσεις εκ μέρους του ιδιωτικού τομέα στην Ευρώπη. Καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι είναι αναγκαίο να υπάρξουν συγκεκριμένες αυξήσεις και καλύτερη αποτελεσματικότητα των δημόσιων δαπανών στους εν λόγω τομείς, αλλά και ότι είναι, επίσης, απαραίτητο να δημιουργηθεί ένα κανονιστικό περιβάλλον ευνοϊκότερο για τις ιδιωτικές επενδύσεις.

Οι ανακοινώσεις αυτές υπογραμμίζουν επίσης τους κινδύνους που εμπεριέχονται σ' αυτή την κατάσταση και επισημαίνουν ότι τα κράτη μέλη έχουν την ευθύνη να αποφύγουν περιπτώσεις πλημμελούς χρηματοδότησης που θα μπορούσαν να θέσουν σε κίνδυνο την ποιότητα και την καταλληλότητα των εκπαιδευτικών τους συστημάτων και συστημάτων έρευνας, καθώς επίσης και την επίτευξη των εσωτερικών στόχων της Ένωσης και τη διεθνή ανταγωνιστικότητά της. Αλλά, η αναγνώριση των κινδύνων αυτών δεν πρέπει να επιτρέψει να αγνοηθεί το γεγονός ότι οι μεσοπρόθεσμες προοπτικές ανάπτυξης είναι ευνοϊκές, και ιδίως χάρη στη μακροοικονομική στρατηγική που αντικατοπτρίζεται στους ΕΓΠΟΠ.

Η Επιτροπή γνωρίζει την ανάγκη για τολμηρότερες μεταρρυθμίσεις και επενδύσεις προκειμένου να διευθετηθεί η κατάσταση και θα συνεχίσει τις προσπάθειες που καταβάλλει για κινητοποίηση των κρατών μελών προς αυτή την κατεύθυνση. Έχει ήδη προτείνει ένα πρόγραμμα δράσης για την αύξηση των επενδύσεων στην έρευνα και την ανάπτυξη και την επίτευξη μέχρι το 2010 του στόχου του 3 % του ΑΕγχΠ τον οποίο έθεσε το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της Βαρκελώνης (2). Πιο πρόσφατα, πρότεινε ένα σύνολο μέτρων για την τόνωση της ανάπτυξης με επενδύσεις στα δίκτυα και τη γνώση. Δεν θα παραλείψει να υπενθυμίσει επίσης (κυρίως στην έκθεση του εαρινού Ευρωπαϊκού Συμβουλίου του 2004 σχετικά με την εφαρμογή του «προγράμματος των εργασιών σχετικά με τους στόχους των συστημάτων εκπαίδευσης και κατάρτισης» (3)) την ανάγκη πραγματοποίησης περισσότερων και καλύτερων επενδύσεων στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Η κινητοποίηση των διαρθρωτικών ταμείων και της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων (κυρίως μέσω της πρωτοβουλίας «Καινοτομία 2010») προς την κατεύθυνση των στόχων της Λισσαβώνας ενισχύεται και η μελλοντική γενιά κοινοτικών προγραμμάτων θα πρέπει επίσης να εξελιχθεί προς αυτή την κατεύθυνση.

Η Επιτροπή θα δημοσιεύσει την άνοιξη του 2004 τα συμπεράσματά της με βάση τις απαντήσεις που έλαβε όσον αφορά την ανακοίνωση σχετικά με το ρόλο των πανεπιστημίων στην Ευρώπη της γνώσης. Στην παρούσα φάση, δεν είναι δυνατόν να λεχθεί αν θα λάβουν τη μορφή ειδικού προγράμματος δράσης ή ενίσχυσης διαφόρων σχετικών συγκλινουσών δράσεων.

(1) Για έναν ευρωπαϊκό χώρο στον τομέα της έρευνας, έγγρ. COM(2000)6 τελικό- Περισσότερη έρευνα για την Ευρώπη/στόχος 3 % του ΑΕγχΠ, έγγρ. COM(2002)499 τελικό- Ο ευρωπαϊκός χώρος της έρευνας: μια νέα ώθηση, έγγρ. COM(2002)565 τελικό- Αποδοτικές επενδύσεις στην εκπαίδευση και την κατάρτιση: επιτακτική ανάγκη για την Ευρώπη, έγγρ. COM(2002)779 τελικό- Ο ρόλος των πανεπιστημίων στην Ευρώπη της γνώσης, έγγρ. COM(2003)58 τελικό.

(2) Επενδύοντας στην έρευνα: το πρόγραμμα δράσης για την Ευρώπη, έγγρα COM(2003)226 της 30 Απριλίου 2003.

(3) Λεπτομερές πρόγραμμα των εργασιών σχετικά με τους στόχους των συστημάτων εκπαίδευσης και κατάρτισης, ΕΕ C 142 της 14.6.2002.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/235

(2004/C 65 E/250)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-2869/03

υποβολή: Margrietus van den Berg (PSE) προς την Επιτροπή

(26 Σεπτεμβρίου 2003)

Θέμα: Πρόγραμμα Συντονισμένων Δοκιμών ευρωπαϊκών και αναπτυσσομένων χωρών

Στόχος του προγράμματος είναι η διεξαγωγή κλινικών δοκιμασιών και η ενίσχυση της συνεργασίας μεταξύ των επιστημόνων των ευρωπαϊκών και των αναπτυσσομένων χωρών. Τι προβλέπεται για τη διαχείριση και τον μερισμό των δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας για τα προϊόντα που θα προέλθουν από αυτή τη συντονισμένη έρευνα;

Απάντηση του κ. Busquin εξ ονόματος της Επιτροπής

(24 Οκτωβρίου 2003)

Κατά τη διάρκεια των συζητήσεων που έγιναν στο Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο, που κατέληξαν στην έγκριση της απόφασης 1209/2003/ΕΚ (1) της 16ης Ιουνίου 2003 σχετικά με τη συμμετοχή της Κοινότητας στο πρόγραμμα EDCTP, καταβλήθηκε μέριμνα για να υπάρξει ισορροπία, αφενός μεν, ανάμεσα στις προσπάθειες να ενθαρρυνθεί η συμμετοχή της βιομηχανίας με τη θέσπιση της κατάλληλης προστασίας των δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας και, αφετέρου, επιδιώχθηκε να δοθεί εύκολη και οικονομικά προσιτή πρόσβαση στα αποτελέσματα της έρευνας για τον πληθυσμό των αναπτυσσομένων χωρών. Το άρθρο 2 ζ) αντανακλά αυτή τη συμβιβαστική λύση:

Η χρηματοδοτική συνεισφορά της Κοινότητας εξαρτάται από την κατάλληλη διατύπωση των διατάξεων για τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας ώστε να διασφαλίζουν ότι οι λαοί των αναπτυσσομένων χωρών έχουν εύκολη και οικονομικά προσιτή πρόσβαση στα αποτελέσματα της έρευνας που προκύπτουν από δραστηριότητες του προγράμματος EDCTP και στα προϊόντα που προκύπτουν απευθείας από τα αποτελέσματα αυτά.

Η εν λόγω διάταξη υιοθετείται από το νέο φορέα (ένα Ευρωπαϊκό Όμιλο Οικονομικού Σκοπού — ΕΟΟΣ), που συστάθηκε στις 27 Ιουνίου 2003 στις Κάτω Χώρες, ο οποίος θα πυλοποιήσει το πρόγραμμα EDCTP.

Το καταστατικό του ΕΟΟΣ ήδη περιλαμβάνει ρυθμίσεις που αντικατοπτρίζουν τη διάταξη του άρθρου 2 ζ), η δε σύμβαση μεταξύ της Επιτροπής και του ΕΟΟΣ θα επιβάλει τις ίδιες απαιτήσεις. Αποτελεί καθήκον του ΕΟΟΣ να μεριμνήσει για την εφαρμογή της εν λόγω διάταξης σε κάθε μεμονωμένη περίπτωση, για κάθε μία από τις κλινικές δοκιμές που θα χρηματοδοτήσει.

Η Επιτροπή θα παρακολουθήσει εκ του σύνεγγυς την πορεία εφαρμογής του άρθρου 2 ζ) από τον ΕΟΟΣ.

(1) Απόφαση αριθ. 1209/2003/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Ιουνίου 2003, σχετικά με τη συμμετοχή της Κοινότητας σε πρόγραμμα έρευνας και ανάπτυξης με σκοπό την ανάπτυξη νέων κλινικών παρεμβάσεων για την καταπολέμηση των ασθενειών HIV/AIDS, ελονοσίας και φυματίωσης, στο πλαίσιο μακροπρόθεσμης σύμπραξης μεταξύ της Ευρώπης και των αναπτυσσομένων χωρών, το οποίο αναλαμβάνουν πλείονα κράτη μέλη, ΕΕ L 169 της 8.7.2003.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/236

(2004/C 65 E/252)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-2876/03

υποβολή: Alexandros Alavanos (GUE/NGL) προς την Επιτροπή

(29 Σεπτεμβρίου 2003)

Θέμα: Διαμόρφωση διατροφικών συνηθειών στα σχολεία

Σύμφωνα με έγκυρες ιατρικές έρευνες, παρατηρείται και στις χώρες της Ε.Ε. μεγάλη αύξηση στον αριθμό των ατόμων που πάσχουν από καρδιακές παθήσεις και διαβήτη τύπου Β που προκαλείται σε μεγάλο βαθμό από την κακή διατροφή και το υπερβολικό βάρος.

Δεδομένου ότι οι διατροφικές συνήθειες διαμορφώνονται από τη μικρή ηλικία και σημαντικό ρόλο παίζει, εκτός από την οικογένεια, το σχολείο και τα είδη διατροφής που προμηθεύονται από τις σχολικές καντίνες:

1.	Έχει μελετηθεί από τις υπηρεσίες της Ε.Ε. το πρόβλημα της διαμόρφωσης των διατροφικών συνηθειών κατά τη σχολική ηλικία; Έχει ληφθεί υπόψη η Δήλωση που έγινε στη Winning Heart Conference στις 14 Φεβρουαρίου 2000 στα πλαίσια της European Heart Health Initiative;

2.	Προτίθεται η Επιτροπή να αναλάβει πρωτοβουλίες για τη δημιουργία νομοθετικού πλαισίου ώστε στις σχολικές καντίνες να διατίθενται προϊόντα διατροφής που δεν θα επιβαρύνουν την υγεία των παιδιών, που δεν θα οδηγούν σε υπερκατανάλωση κορεσμένων λιπαρών, αλατιού, ζάχαρης, αεριούχων ποτών κλπ.;

3.	Χρηματοδοτούνται από την Επιτροπή προγράμματα διατροφικής αγωγής στα σχολεία;

4.	Έχει στοιχεία η Επιτροπή για τις επιδόσεις κάθε χώρας μέλους σε αυτό τον τομέα;

Απάντηση του κ. Byrne Εξ ονόματος της Επιτροπής

(16 Οκτωβρίου 2003)

Η Επιτροπή έχει πλήρη συναίσθηση της σημασίας της διατροφής ως καθοριστικού στοιχείου για τη θετική υγεία. Αυτό αντικατοπτρίζεται στο Πρόγραμμα Δράσης για τη Δημόσια Υγεία (2003-2008), το οποίο προβλέπει στρατηγικές και μέτρα για τη διατροφή ως καθοριστικού παράγοντα για την υγεία που έχει σχέση με τον τρόπο ζωής. Επιπλέον, το πρόγραμμα εργασίας του 2003 για το σχέδιο αυτό, προβλέπει την κατάρτιση καινοτόμων μέτρων και μεθόδων για τη βελτίωση των διαιτητικών συνηθειών καθώς και των συνηθειών σωματικής άσκησης σε όλες τις πληθυσμιακές ομάδες.

Ιδιαίτερη ανησυχία στον τομέα αυτό προκαλούν οι διαιτητικές συνήθειες των παιδιών. Συγκεκριμένα, η Κοινότητα χρηματοδοτεί σε συνεχή βάση το Ευρωπαϊκό Δίκτυο Σχολείων Προαγωγής της Υγείας (ΕΔΣΠΥ), μια κοινή πρωτοβουλία του Συμβουλίου της Ευρώπης, της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας (ΠΟΥ) και της Επιτροπής. Ένας από τους στόχους του σχεδίου αυτού είναι η προώθηση των υγιεινών διαιτητικών συνηθειών στα σχολεία ολόκληρης της Ευρώπης. Περισσότερες πληροφορίες για το σχέδιο αυτό βρίσκονται στο διαδίκτυο, στην εξής διεύθυνση: http://www.who.dk/eprise/main/WHO/Progs/ENHPS/Home.

Ένα νέο σημαντικό σχέδιο στον τομέα αυτό, το οποίο εξετάζεται σήμερα από την Επιτροπή για χρηματοδότηση, αποτελεί η πρωτοβουλία σχετικά με «Παιδιά, παχυσαρκία και σχετιζόμενες χρόνιες ασθένειες που μπορούν να αποφευχθούν», συντονιζόμενο από το Ευρωπαϊκό Καρδιοαγγειακό Δίκτυο. Το μεγάλης κλίμακας αυτό πανευρωπαϊκό σχέδιο θα εξετάσει όλους τους παράγοντες «που προκαλούν παχυσαρκία» στο περιβάλλον των παιδιών, περιλαμβανομένου του σχολικού περιβάλλοντος.

Και τα δύο αυτά σχέδια σαφώς καλύπτουν τη δήλωση του συνεδρίου του Winning Hearts του 2002, σύμφωνα με την οποία κάθε παιδί που γεννιέται στην νέα χιλιετία έχει το δικαίωμα να ζήσει τουλάχιστον έως τα 65 χρόνια, χωρίς να υποφέρει από καρδιοαγγειακά νοσήματα (ΚΑΝ) που μπορούν να αποφευχθούν. Στο πλαίσιο αυτό, η Επιτροπή θα ήθελε επίσης να υπογραμμίσει ότι η κύρια προτεραιότητα της προσεχούς Ιρλανδικής Προεδρίας στον τομέα της δημόσιας υγείας είναι η πρόληψη των καρδιαγγειακών νοσημάτων (ΚΑΝ).

Όσον αφορά τη σύνθεση των σχολικών γευμάτων, η Κοινότητα δεν έχει εντολή για την έκδοση σχετικής δεσμευτικής νομοθεσίας. Ωστόσο, οι προαναφερθείσες πρωτοβουλίες, και η διάδοση των αποτελεσμάτων τους, θα συμβάλουν στην αύξηση της ευαισθητοποίησης σχετικά με τη δίαιτα των παιδιών.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/237

(2004/C 65 E/253)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-2881/03

υποβολή: Jan Dhaene (PSE) προς την Επιτροπή

(29 Σεπτεμβρίου 2003)

Θέμα: Η κλοπές ποδηλάτων

Κάθε χρόνο, κλέπτονται από τους κατόχους τους τεράστιες ποσότητες ποδηλάτων. Οι κλοπές αυτές πραγματοποιούνται για ιδιωτική χρήση. Συμβαίνει όμως, πολλά από τα ποδήλατα αυτά να καταλήγουν απευθείας σε κυκλώματα επιδιόρθωσης, τα οποία πολλές φορές είναι διεθνή.

Από έρευνα που πραγματοποιήθηκε στο Βέλγιο απορρέει ότι οι κλοπές ποδηλάτων αποτελούν το «καθημερινό ψωμί» κακοποιών που οργανώνουν σοβαρότερες εγκληματικές ενέργειες. Η κλοπή ποδηλάτων είναι η πλέον διαδεδομένη μορφή εγκληματικότητας στην Ευρώπη.

Τα σχέδια που θέλησε να αναπτύξει η βιομηχανία κατόπιν αιτήσεων των οργανώσεων καταναλωτών και της Ευρωπαϊκής Ένωσης Ποδηλατών, σχετικά με την καθιέρωση ενιαίων αριθμών σειράς, την εγκατάσταση μικροκυκλωμάτων ταυτότητας και τον υποχρεωτικό εξοπλισμό με μηχανισμό κλειδώματος, έχουν ναυαγήσει.

Κατόπιν τούτου, μπορεί να αναφέρει η Επιτροπή:

—	Εάν διαθέτει αξιόπιστα στοιχεία σχετικά με τον αριθμό ποδηλάτων που αποτελούν αντικείμενο κλοπής στα διάφορα κράτη μέλη, καθώς και τη φύση του προορισμού των εν λόγω ποδηλάτων;

—	Εάν αναγνωρίζει τον αρνητικό αντίκτυπο των μαζικών κλοπών ποδηλάτων όσον αφορά την ελκυστικότητα του ποδηλάτου ως μονίμου μέσου μεταφοράς, καθώς και το αίσθημα ανασφάλειας των πολιτών;

—	Κατά πόσο είναι διατεθειμένη, από κοινού με τον ενεχόμενο τομέα, να αναλάβει προληπτικές δράσεις κατά της κλοπής ποδηλάτων;

Απάντηση του κ. Vitorino εξ ονόματος της Επιτροπής

(29 Οκτωβρίου 2003)

Η Επιτροπή θα ήθελε να απαντήσει στο Αξιότιμο Μέλος του Κοινοβουλίου τα εξής.

Στοιχεία σχετικά με την κλοπή ποδηλάτων υπάρχουν μόνο για οκτώ από τα κράτη μέλη. Από αυτές τις οκτώ χώρες, το Βέλγιο, η Δανία, η Ολλανδία και η Σουηδία παρουσιάζουν το μεγαλύτερο κατά κεφαλήν αριθμό κλεμμένων ποδηλάτων.

Αν και δεν υπάρχουν ισχυρά αποδεικτικά στοιχεία για το που καταλήγουν τα κλεμμένα ποδήλατα, υπάρχουν σαφείς ενδείξεις ότι τα περισσότερα πωλούνται σε ιδιώτες, είτε απευθείας είτε μέσω αγορών που επιδίδονται στο εμπόριο κλεμμένων ειδών.

Δεν υπάρχουν ενδείξεις ότι η επιλογή του ποδηλάτου ως βιώσιμου τρόπου μεταφοράς επηρεάζεται αρνητικά από τις κλοπές ποδηλάτων. Εντούτοις, οι έρευνες που επικεντρώνονται στα θύματα, φανερώνουν ότι η προσωπική εμπειρία της εγκληματικότητας, συμπεριλαμβανομένης και της κλοπής ποδηλάτων, αυξάνει τα συναισθήματα αβεβαιότητας στο κοινό. Τα συναισθήματα αβεβαιότητας αυξήθηκαν αργά αλλά σταθερά μεταξύ των ετών 1996 και 2002.

Η κλοπή ποδηλάτων αποτελεί σε μεγάλο βαθμό τοπικό, περιφερειακό ή εθνικό φαινόμενο. Μπορούν και πρέπει επομένως να εξευρεθούν αποτελεσματικές λύσεις στα επίπεδα αυτά στα κράτη μέλη. Αυτό που θα μπορούσε επίσης να γίνει σε επίπεδο Ένωσης, είναι να εξεταστεί από το Δίκτυο Πρόληψης Εγκλημάτων της Ένωσης εάν σε κάποια κράτη μέλη λαμβάνονται αποτελεσματικά μέτρα για την καταπολέμηση της κλοπής ποδηλάτων τα οποία θα μπορούσαν να εφαρμοστούν και σε άλλα κράτη μέλη.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/238

(2004/C 65 E/254)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ρ-2882/03

υποβολή: Antonios Trakatellis (PPE-DE) προς την Επιτροπή

(22 Σεπτεμβρίου 2003)

Θέμα: Εφαρμογή της οδηγίας 2000/35/ΕΚ στην ΕΕ και καθυστέρηση πληρωμών σε νοσοκομείο από το κράτος και δημόσιους οργανισμούς στην Ελλάδα

Η οδηγία 2000/35/ΕΚ (1) για την καταπολέμηση των καθυστερήσεων πληρωμών στις εμπορικές συναλλαγές προβλέπει στο άρθρο 3 ότι τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι ο τόκος υπερημερίας καθίσταται απαιτητός από την ημέρα που ακολουθεί την ημερομηνία πληρωμής ή το τέλος της περιόδου πληρωμής που ορίζει η σύμβαση καθώς και άλλες σχετικές διατάξεις για την καταπολέμηση του φαινομένου στην εσωτερική αγορά. Τρία από τα δεκαπέντε κράτη μέλη της Ένωσης δεν έχουν ενσωματώσει την εν λόγω οδηγία και σύμφωνα με πληροφορίες, στην Ελλάδα, πολλά νοσοκομεία έχουν περιέλθει σε επαχθέστατη οικονομική κατάσταση λόγω των υπέρογκων χρεών των ασφαλιστικών φορέων (κυρίως κρατικών) από νοσήλεια ασφαλισμένων τους. Για παράδειγμα, μόνο στο περιφερειακό νοσοκομείο Πολυγύρου Χαλκιδικής, οφείλονται 2,5 εκατ. ευρώ εκ των — οποίων το 1,5 εκατ. προέρχεται από χρέη του Οργανισμού Γεωργικών Ασφαλίσεων, οργανισμού που ανήκει στο ευρύτερο δημόσιο τομέα. Επιπλέον, σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία, τα δημόσια νοσοκομεία στην Ελλάδα χρωστούν περισσότερα από 1,174 δισ. ευρώ στους προμηθευτές τους, μόλις δύο χρόνια μετά τη διαγραφή των προηγούμενων χρεών τους, με αποτέλεσμα δυσλειτουργία στην αγορά, εμφάνιση ολιγοπωλιακών καταστάσεων με νόθευση του ανταγωνισμού καθώς και ελλείψεις σε σχετικά είδη.

Ποιές χώρες δεν έχουν ενσωματώσει την εν λόγω οδηγία στο εσωτερικό δίκαιó τους και ποιά μέτρα θα λάβει η Επιτροπή, ως θεματοφύλακας των Συνθηκών, για τα κράτη μέλη που παραβιάζουν το κοινοτικό δίκαιο ώστε να υπάρξει πλήρης συμμόρφωση και ομαλή λειτουργία της εσωτερικής αγοράς;

Δεδομένου ότι τα χρέη προς τα νοσοκομεία από το κράτος, τους ασφαλιστικούς οργανισμούς και τους οργανισμούς και επιχειρήσεις του ευρύτερου δημόσιου τομέα (π.χ. τράπεζες, κ.ά) συνιστούν πληρωμές σύμφωνα με τις διατάξεις της οδηγίας, τί μέτρα πρόκειται να λάβει η Επιτροπή για την εφαρμογή στην Ελλάδα των συμβάσεων που έχουν συναφθεί μετά τις 8 Αυγούστου 2002, (ημερομηνία ισχύος της οδηγίας για τις οφειλές);

Με ποιó τρόπο μπορεί διασφαλιστεί η ομαλή λειτουργία της ενιαίας αγοράς και η καταπολέμηση της καθυστέρησης πληρωμών προς το συμφέρον των πολιτών, των επιχειρήσεων και των ελευθέρων επαγγελματιών όταν δημόσιοι φορείς ή ένα κράτος λειτουργεί αφερέγγυα στην επικράτεια της Ένωσης;

Απάντηση του κ. Liikanen εξ ονόματος της Επιτροπής

(10 Οκτωβρίου 2003)

Η ελληνική κυβέρνηση έχει κοινοποιήσει στην Επιτροπή τα μέτρα μεταφοράς της οδηγίας 2000/35/ΕΚ του Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 29ης Ιουνίου 2000, για την καταπολέμηση των καθυστερήσεων πληρωμών στις εμπορικές συναλλαγές με το Προεδρικό Διάταγμα αριθ. 166/2003 που δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα της Κυβενρήσεως αριθ. 138 της 5.6.2003.

Η Επιτροπή εξετάζει τη στιγμή αυτή τη νομοθεσία μεταφοράς της οδηγίας που έλαβε από την Ελλάδα και από άλλα κράτη μέλη προκειμένου να εξακριβωθεί η συμμόρφωσή της με την οδηγία.

Μόνο δύο κράτη μέλη, η Ισπανία και η Πορτογαλία, δεν έχουν κοινοποιήσει τα μέτρα μεταφοράς της οδηγίας στην Επιτροπή· η Επιτροπή έλαβε την απόφαση τον Ιούνιο 2003 να προσφύγει στο Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων για τις παραβάσεις αυτές της συνθήκης ΕΚ βάσει του άρθρου 226.

Η μεταφορά της οδηγίας στην Ελλάδα παρέχει τη στιγμή αυτή το δικαίωμα στους πιστωτές στο εν λόγω κράτος μέλος να επικαλεστούν τις διατάξεις της οδηγίας στις αγωγές τους κατά των οφειλετών. Στον ιστοχώρο της Επιτροπής παρέχονται περαιτέρω πληροφορίες σχετικά με την οδηγία και τους στόχους της. http://europa.eu.int/comm/enterprise/regulation/latepayments/implementation.htm

Πέρα από την εφαρμογή της οδηγίας για τις καθυστερήσεις πληρωμών η Επιτροπή θα υποβάλει πριν από τα τέλη 2003 πρόταση κανονισμού σχετικά με τη δημιουργία διαδικασίας έκδοσης ευρωπαϊκής διαταγής πληρωμών, δηλαδή μιας ενιαίας ευρωπαϊκής συνοπτικής διαδικασίας που θα επιτρέψει την ταχεία και αποτελεσματική είσπραξη χρηματικών απαιτήσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις, οι οποίες δεν αποτελούν αντικείμενο νομικής αμφισβήτησης. Η κοινοτική εμβέλεια της διαδικασίας αυτής θα αποτελέσει ένα πρόσθετο πολύτιμο εργαλείο για την καταπολέμηση των καθυστερήσεων πληρωμών όσον αφορά τις μη αμφισβητούμενες απαιτήσεις.

(1) ΕΕ L 200 της 8.8.2000, σελ. 35.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/239

(2004/C 65 E/255)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ρ-2883/03

υποβολή: Charles Tannock (PPE-DE) προς την Επιτροπή

(22 Σεπτεμβρίου 2003)

Θέμα: Κατηγορίες για υπερτιμολογήσεις από τις ναυτιλιακές εταιρείες που τα πλοία τους διασχίζουν τη Μάγχη

Αν και είναι δυνατόν να διασχίσει κάποιος τη Μάγχη με πλοίο και να επιστρέψει την ίδια μέρα με πολύ φθηνό ναύλο, η τιμή ενός εισιτηρίου σε όλες τις ναυτιλιακές εταιρείες είναι πολύ υψηλότερη, μέχρι και μερικές εκατοντάδες λίρες κάποιες φορές, αν κάποιος επιθυμεί να μείνει για περισσότερο χρονικό διάστημα. Δεδομένου ότι πρόκειται για την ίδια ακριβώς παροχή υπηρεσιών, υπάρχει η υπόνοια, όχι μόνο ότι τα ημερήσια ταξίδια επιχορηγούνται από τους άλλους ταξιδιώτες, που παραμένουν περισσότερο, αλλά και ότι όλες οι εταιρείες ακολουθούν την πρακτική της παράνομης επιβολής τιμών στους ναύλους τους. Πιστεύει η Επιτροπή ότι όντως συμβαίνει αυτό και, αν ναι, έχει ζητήσει κάποιες εξηγήσεις γι αυτή την πολιτική τιμών από τις ναυτιλιακές εταιρείες που δραστηριοποιούνται στο κανάλι της Μάγχης;

Επιπλέον, είναι αποδεδειγμένο ότι οι ταξιδιώτες που αγοράζουν φθηνά εισιτήρια επιστροφής με πιστωτικές κάρτες, και, για κάποιο λόγο, δεν χρησιμοποιούν αυτά τα εισιτήρια επιστροφής, χρεώνονται με ένα τεράστιο πρόστιμο, ίσο με την τιμή του ναύλου για μακρόχρονη διαμονή, χωρίς την έγκρισή τους. Οι αεροπορικές εταιρείες που πετούν προς και από ευρωπαϊκούς αερολιμένες επίσης χρεώνουν περισσότερο τα μονά εισιτήρια από τα εισιτήρια με επιστροφή, και χρεώνουν σημαντικά πρόστιμα σε επιβάτες που αγοράζουν εισιτήρια μετέπιστροφής αλλά δεν χρησιμοποιούν την επιστροφή.

Θεωρεί η Επιτροπή ότι υπάρχει κάποια δικαιολογία για τις πρακτικές αυτές στα εισιτήρια και πιστεύει ότι αυτή η πολιτική τιμών είναι σύμφωνη με τις ευρωπαϊκές απαιτήσεις περί ανταγωνιστικότητας;

Απάντηση του κ. Monti εξ ονόματος της Επιτροπής

(20 Οκτωβρίου 2003)

Οι επιχειρήσεις μεταφορών στην Ένωση είναι, σε γενικές γραμμές, ελεύθερες να καθορίζουν τις τιμές τους και αυτό κανονικά περιλαμβάνει και τη δυνατότητα να καθορίζουν διαφορετικές τιμές για πελάτες που ζητούν διαφορετικές υπηρεσίες. Οι υπηρεσίες μεταφορών διαφοροποιούνται από τους διάφορους αντικειμενικούς παράγοντες που στοχεύουν σε συγκεκριμένες ανάγκες των διαφόρων πελατών. Η Επιτροπή δεν μπορεί να αντιτεθεί σε σύστημα τιμολόγησης όπου τα ημερήσια εισιτήρια τα οποία αποβλέπουν στην προσέλκυση νέων πελατών και απευθύνονται σε επιβάτες της τελευταίας στιγμής, προσφέρονται με διαφορετικούς όρους, συμπεριλαμβανομένων και διαφορετικών τιμών από τα εισιτήρια επιστροφής.

Εντούτοις, η Κοινοτική νομοθεσία περί ανταγωνισμού θα παραβιαζόταν εάν δύο ή περισσότερες επιχειρήσεις συμφωνούσαν από κοινού να περιορίσουν τη διαθεσιμότητα των φτηνότερων εισιτηρίων. Επίσης, ορισμένες διακρίσεις τιμών από επιχειρήσεις οι οποίες κατέχουν κυρίαρχη θέση, θα παραβίαζαν την Κοινοτική νομοθεσία περί ανταγωνισμού. Αυτοί οι κανόνες ισχύουν και για τον ναυτιλιακό τομέα και για τον τομέα αερομεταφορών.

Όσον αφορά τις πρακτικές που ασκούνται στα ναύλα στη Μάγχη στις οποίες αναφέρεται το Αξιότιμο Μέλος του Κοινοβουλίου, πρέπει να σημειωθεί ότι η Επιτροπή διεξάγει τελευταίως αυστηρό έλεγχο στις εγκαταστάσεις διαφόρων επιχειρήσεων παροχής μεταφορικών υπηρεσιών στη Μάγχη (1). Ο σκοπός του ελέγχου αυτού ήταν να εξακριβωθεί εάν οι επιχειρήσεις αυτές καθορίζουν μεταξύ τους τιμές και όρους συναλλαγής για υπηρεσίες μεταφορών στη Μάγχη. Η έρευνα της Επιτροπής θα περιλάβει λεπτομερής αναθεώρηση των πρακτικών τιμολόγησης στις οποίες αναφέρεται το Αξιότιμο Μέλος του Κοινοβουλίου. Η θέση της Επιτροπής θα ανακοινωθεί όταν ολοκληρωθεί η αξιολόγηση.

(1) MEMO/03/168 της 3ης Σεπτεμβρίου 2003. Ανακοινωθέν τύπου σχετικά με έλεγχους σε επιχειρήσεις μεταφορών στη Μάγχη.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/240

(2004/C 65 E/256)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-2892/03

υποβολή: Mario Borghezio (NI) προς την Επιτροπή

(29 Σεπτεμβρίου 2003)

Θέμα: Αποτελεσματικότερα συστήματα πιστοποίησης για το δομικό χάλυβα που προέρχεται από εξωκοινοτικές χώρες

Η ασφάλεια των κατασκευών, και ειδικότερα στις χώρες και τις περιοχές υψηλού σεισμικού κινδύνου, κατοχυρώνεται τόσο περισσότερο όσο ο δομικός χάλυβας αποτελεί αντικείμενο αποτελεσματικότερων και αυστηρότερων συστημάτων πιστοποίησης.

Από πολλές εξωκοινοτικές χώρες (π.χ. Τουρκία, Ουκρανία κλπ.) εισάγονται μεγάλες ποσότητες ράβδων οπλισμού και συρματόσχοινων, που εξάγονται από παραγωγούς που λαμβάνουν εγκρίσεις και πιστοποιήσεις οι οποίες, δυστυχώς, συχνά δεν φαίνεται να διασφαλίζουν επαρκώς την ασφάλεια των προϊόντων αυτών, ιδίως αυτών που προορίζονται για δομικά έργα, πράγμα που περικλείει κινδύνους, προπαντός όταν χρησιμοποιούνται σε ζώνες που απειλούνται ιδιαίτερα από σεισμούς και/ή πλημμύρες.

Με βάση τα ανωτέρω, σκοπεύει η Επιτροπή να παρέμβει για την ενοποίηση, στα υψηλότερα επίπεδα, των συστημάτων πιστοποίησης και έγκρισης που χρησιμοποιούν τα διάφορα κράτη μέλη;

Απάντηση του κ. Liikanen εξ ονόματος της Επιτροπής

(28 Οκτωβρίου 2003)

Η δομική ασφάλεια των έργων, τόσο για τα κτίρια όσο και για τα έργα πολιτικού μηχανικού, είναι μία από τις έξι βασικές απαιτήσεις που αποτελούν τη βάση της οδηγίας 89/106/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 21ης Δεκεμβρίου 1988 (1) της αποκαλούμενης και οδηγίας για τα προϊόντα του τομέα των δομικών κατασκευών (DPC), η οποία αποσκοπεί στη διασφάλιση της ελεύθερης διακίνησης των αγαθών και στην καταλληλότητα τους προς χρήση μέσα σε ένα, όσο το δυνατόν, πιο υψηλό πλαίσιο ασφαλείας.

Η οδηγία προβλέπει ότι τα προϊόντα πρέπει να είναι κατάλληλα προς χρήση και ότι η καταλληλότητα αυτή εξαρτάται από τις τεχνικές προδιαγραφές, τα πρότυπα ή τις αποκαλούμενες «εναρμονισμένες» εγκρίσεις.

Η DPC ορίζει επίσης ότι όταν υπάρχει πρότυπο ή εναρμονισμένη έγκριση, το στοιχείο αυτό είναι πλέον δεσμευτικό και υποχρεωτικό και θεωρείται ως η μόνη αναφορά για τη βεβαίωση ότι τα προϊόντα συμφωνούν με τις βασικές απαιτήσεις και συνεπώς και την καταλληλότητα τους προς χρήση και τη διάθεση τους στην αγορά με την τοποθέτηση της σήμανσης «CE».

Οι δομικοί χάλυβες, που αποτελούν σημαντική κατηγορία προϊόντων του τομέα των δομικών κατασκευών, αποτέλεσαν αντικείμενο εντολής βασικής τυποποίησης — Μ 115 — η οποία καταρτίστηκε από την Επιτροπή και εγκρίθηκε από τη μόνιμη επιτροπή τεχνικών έργων. Η εντολή αυτή δόθηκε στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή Τυποποίησης (CEN) για τη δημιουργία επτά εναρμονισμένων προτύπων τα οποία καθορίζουν το υψηλότερο επίπεδο χορήγησης της βεβαίωσης πιστότητας, αποκαλούμενο επίπεδο 1, προκείμενου να θεωρείται ότι τα χαλύβδινα εξαρτήματα και όσα αποκαλούνται «δομικά» ανταποκρίνονται στις βασικές απαιτήσεις της DPC.

Η οδηγία DPC και οι εναρμονισμένες τεχνικές προδιαγραφές που αποτελούν τις τεχνικές αναφορές εφαρμογής αντιπροσωπεύουν το νομικό μέσο της ευρωπαϊκής νομοθεσίας για την εξασφάλιση της ελεύθερης διακίνησης των προϊόντων του τομέα των δομικών κατασκευών μέσα από την τεχνική εναρμόνιση με την οποία εξασφαλίζεται το υψηλότερο επίπεδο ασφαλείας και δίνεται στα προϊόντα αυτά η δυνατότητα να φέρουν τη σήμανση «CE».

Ωστόσο, η ευθύνη του ελέγχου, της πιστοποίησης και της έγκρισης τύπου των προϊόντων και των υλικών τα οποία είναι κατάλληλα να φέρουν τη σήμανση «CE» βαραίνει τις εθνικές αρχές, οι οποίες παραμένουν οι μόνες υπεύθυνες για την ασφάλεια των δομικών έργων.

Οι εναρμονισμένες τεχνικές προδιαγραφές για την κατηγορία αυτή των προϊόντων δεν είναι ακόμα πλήρως διαθέσιμες: δεδομένου ότι θα οριστικοποιηθούν από την CEN, η Επιτροπή θα δημοσιεύσει τις παραπομπές στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στη σειρά C

(1) Οδηγία 89/106/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 21ης Δεκεμβρίου 1988 για την προσέγγιση των νομοθετικών, κανονιστικών και διοικητικών διατάξεων των κρατών μελών όσον αφορά τα προϊόντα του τομέα των δομικών κατασκευών, ΕΕ L 40 της 11.2.1989.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/241

(2004/C 65 E/257)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ρ-2896/03

υποβολή: Patricia McKenna (Verts/ALE) προς την Επιτροπή

(23 Σεπτεμβρίου 2003)

Θέμα: Πρόγραμμα της ΕΕ για την ειρήνη και τη συμφιλίωση

1.	Το πρόγραμμα της ΕΕ για την ειρήνη και τη συμφιλίωση εποπτεύεται από τις Βρυξέλλες;

2.	Ποιος έθεσε τους παρόντες όρους οι οποίοι πρέπει να πληρούνται για τη διασφάλιση των χρηματοδοτήσεων;

3.	Υπάρχει λογιστικός έλεγχος του προγράμματος της ΕΕ για την ειρήνη και τη συμφιλίωση;

Πως επετράπη σε έναν οργανισμό να συντάξει τους όρους για τη διασφάλιση κονδυλίων από την ΕΕ και ταυτόχρονα να λειτουργεί ως διαχειριστής των συγκεκριμένων κονδυλίων; Αυτός ο οργανισμός είναι ο ειδικός οργανισμός για τα ευρωπαϊκά προγράμματα και το τμήμα περιβάλλοντος και τοπικής αυτοδιοίκησης της Ιρλανδίας.

5.	Χρησιμοποιούνται αυτά τα κονδύλια για τη δημιουργία του ταμείου για την ειρήνη και τη συμφιλίωση ως συμπληρωματικά των κοινοτικών κονδυλίων που χορηγούνται κατά κανόνα από την ΕΕ στην Ιρλανδία;

Απάντηση του κ. Barnier εξ ονόματος της Επιτροπής

(20 Οκτωβρίου 2003)

Όπως όλες οι παρεμβάσεις που χρηματοδοτούνται από τα Διαρθρωτικά Ταμεία, το πρόγραμμα PEACE εκτελείται εντός του νομικού πλαισίου του κανονισμού που αφορά τα Διαρθρωτικά Ταμεία (1). Σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας την ευθύνη για την καθημερινή διαχείριση και παρακολούθηση του προγράμματος την έχουν κατά κύριο λόγο οι δομές εφαρμογής του προγράμματος σε περιφερειακό επίπεδο, κυρίως η αρχή διαχείρισης — «Special Union Programmes Body (SEUPB)» — και η επιτροπή παρακολούθησης.

Η καθημερινή διαχείριση γίνεται στο πλαίσιο του επιχειρησιακού εγγράφου προγραμματισμού που έχει συμφωνηθεί ανάμεσα στην Επιτροπή και τις κυβερνήσεις της Ιρλανδίας και του Ηνωμένου Βασιλείου, το οποίο ορίζει τους βασικούς τομείς όπου θα γίνουν δαπάνες καθώς και τα ποσά με τα οποία θα χρηματοδοτηθούν. Το έγγραφο ορίζει επίσης τα γενικά κριτήρια για την επιλογή των έργων. Περισσότερες πληροφορίες ως προς το θέμα αυτό περιλαμβάνονται στο συμπλήρωμα του προγράμματος που συνέταξε η αρχή διαχείρισης και εγκρίθηκε από την επιτροπή παρακολούθησης.

Το πρόγραμμα PEACE υπόκειται στον τυπικό λογιστικό έλεγχο στον οποίο συμμετέχουν η Επιτροπή και οι αρμόδιες εθνικές ή περιφερειακές αρχές ελέγχου. Η SEUPB ενεργεί ως αρχή διαχείρισης του προγράμματος και γι αυτό το λόγο είναι υπεύθυνη για όλες τις διοικητικές πτυχές του προγράμματος όπως είναι τα έντυπα αιτήσεων, ο συντονισμός και οι συμβουλές προς τα ενδιάμεσα όργανα χρηματοδότησης ή προς τους τελικούς αποδέκτες. Υλοποιεί επίσης και μια σειρά ειδικών μέτρων διατηρώντας ένα σαφή διοικητικό διαχωρισμό αυτών των καθηκόντων της σύμφωνα με τις αρχές της σωστής διαχείρισης.

Το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Τοπικής Αυτοδιοίκησης συμμετέχει συμβουλευτικά στην επιτροπή παρακολούθησης του PEACE. Ενεργεί ως αρμόδια υπηρεσία των ομάδων εργασίας των County Council στην παραμεθόρια περιοχή της Ιρλανδίας. Δεν συμμετέχει άμεσα στην υλοποίηση κανενός μέτρου.

Σύμφωνα με τα συμπεράσματα της Προεδρίας του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου του Βερολίνου τον Μάρτιο 1999 οι πιστώσεις που διατίθενται για το πρόγραμμα PEACE είναι απόλυτα σωρρεύσιμες με τις πιστώσεις που διαθέτουν τα Διαρθρωτικά Ταμεία για την Ιρλανδία και το Ηνωμένο Βασίλειο.

(1) Κανονισμός του Συμβουλίου (ΕΚ) αριθ. 1260/1999 της 21ης Ιουνίου 1999 που προβλέπα τις γενικές διατάξεις για τα Διαρθρωτικά Ταμεία, ΕΕ L 161 της 26.6.1999.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/242

(2004/C 65 E/258)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ρ-2897/03

υποβολή: Roberta Angelilli (UEN) προς την Επιτροπή

(25 Σεπτεμβρίου 2003)

Θέμα: Κρίση απασχόλησης στην εταιρεία Alcatel Italia S.p.A.

Τον Ιούνιο του 2003 παρουσιάστηκε από την ηγεσία της Alcatel το χρηματοπιστωτικό-οικονομικό πλαίσιο που αφορά, μεταξύ των άλλων μέτρων, περικοπές στο προσωπικό των 1300 υπαλλήλων οι οποίοι είναι συγκεντρωμένοι κυρίως σε δύο εγκαταστάσεις στην Ιταλία, στην Cittaducale, στην επαρχία Rieti, και την Battipaglia, στην επαρχία Salerno.

Ωστόσο, η εταιρία δραστηριοποιείται σε 130 χώρες και είναι μία από τους μεγαλύτερους στον κόσμο παραγωγούς υποδομών για τις δημόσιες τηλεπικοινωνίες, εκτός του ότι στην Ευρώπη αποτελεί το βασικό προμηθευτή δορυφορικής τεχνολογίας.

Η εν λόγω μείωση του προσωπικού αναμένεται να τεθεί σε εφαρμογή μέσω της υπαγωγής των εργαζομένων στη θέση του επιδοτούμενου ανέργου σύμφωνα με τις διαδικασίες που προβλέπει ο ιταλικός νόμος αριθ. 223/1991 ή, με ακόμη πιο δραστικό τρόπο, δηλαδή κλείνοντας τις ίδιες τις εγκαταστάσεις, όπως προβλέπει το άρθρο 47 του νόμου αριθ. 428/1990.

Όλα αυτά τα μέτρα θα έχουν επίσης σοβαρές επιπτώσεις για την απασχόληση σε όλες τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις που έχουν σχέση με τον τομέα, με ό,τι αυτό συνεπάγεται στο κοινωνικό επίπεδο.

Παρόλα αυτά, προς το παρόν οι εργαζόμενοι δεν φαίνεται να έχουν τη δέουσα συμμετοχή στη διαδικασία, μολονότι η οδηγία 94/45/ΕΚ (1) έχει μεταφερθεί στο εθνικό δίκαιο από την ιταλική κυβέρνηση, με το νομοθετικό διάταγμα αριθ. 74/2002.

Με βάση τα ανωτέρω, ερωτάται η Επιτροπή:

Κατά πόσον θεωρεί ότι το εν λόγω σχέδιο αναδιάρθρωσης αντίκειται στα άρθρα 136, 137 και 138 της Συνθήκης ΕΚ, στον κοινοτικό Χάρτη των θεμελιωδών δικαιωμάτων των εργαζομένων του 1989, στο άρθρο 27 του Χάρτη των θεμελιωδών δικαιωμάτων της ΕΕ, καθώς και στην οδηγία 98/59/ΕΚ (2) για προσέγγιση των νομοθεσιών των κρατών μελών που αφορούν τις ομαδικές απολύσεις;

Κατά πόσον θεωρεί ότι το σχέδιο αυτό αναδιάρθρωσης αντίκειται στην οδηγία 94/45/ΕΚ, που τροποποιήθηκε από την οδηγία 97/74/ΕΚ (3) για τη θέσπιση μιας ευρωπαϊκής επιτροπής επιχείρησης ή μιας διαδικασίας σε επιχειρήσεις και ομίλους επιχειρήσεων κοινοτικής κλίμακας με σκοπό να ενημερώνονται οι εργαζόμενοι και να ζητείται η γνώμη τους;

Κατά πόσον θεωρεί ότι το σχέδιο αυτό αναδιάρθρωσης αντίκειται στην οδηγία 2002/14/ΕΚ (4) περί θεσπίσεως γενικού πλαισίου ενημερώσεως και διαβουλεύσεως των εργαζομένων στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα — Κοινή δήλωση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, του Συμβουλίου και της Επιτροπής για την εκπροσώπηση των εργαζομένων.

Απάντηση της κ. Διαμαντοπούλου εξ ονόματος της Επιτροπής

(23 Οκτωβρίου 2003)

Η Ευρωπαϊκή Ένωση ανέπτυξε όλα αυτά τα χρόνια μια συνεκτική πολιτική για να αντιμετωπίζει καταλλήλως τις κοινωνικές συνέπειες της εταιρικής αναδιάρθρωσης. Ως αποτέλεσμα της πολιτικής αυτής και σύμφωνα με τις κοινοτικές οδηγίες για τις «ομαδικές απολύσεις» (5), τις «μεταβιβάσεις επιχειρήσεων» (6), τις «ευρωπαϊκές επιτροπές επιχειρήσεων» (7) και, από το Μάρτιο του 2005 και μετά, την «ενημέρωση και διαβούλευση» (8), πριν από κάθε αναδιάρθρωση πρέπει να γίνεται ουσιαστική ενημέρωση και διαβούλευση με εκπροσώπους των εργαζομένων, ώστε να αποφεύγεται ή να ελαχιστοποιείται ο κοινωνικός αντίκτυπος της.

Ωστόσο, η Επιτροπή δεν έχει λάβει ειδικές πληροφορίες για τον τρόπο με τον οποίο ο όμιλος Alcatel προτίθεται να αντιμετωπίσει τις κοινωνικές συνέπειες της εν εξελίξει αναδιάρθρωσης της εταιρίας.

Εντούτοις, οι οδηγίες που αναφέρονται από την κ. βουλευτή έχουν μεταφερθεί δεόντως στις αντίστοιχες εθνικές νομοθεσίες. Ως εκ τούτου, στο στάδιο αυτό, εναπόκειται στις εθνικές αρχές, και ιδίως τις δικαστικές, να διασφαλίζουν ότι τα δικαιώματα των εργαζομένων ασκούνται πλήρως. Επιπρόσθετα, υπενθυμίζεται ότι ο κοινοτικός χάρτης των θεμελιωδών κοινωνικών δικαιωμάτων των εργαζομένων του 1989 και ο χάρτης των θεμελιωδών δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν είναι νομικά δεσμευτικοί. Τέλος, η οδηγία 2002/14/ΕΚ περί θεσπίσεως γενικού πλαισίου ενημερώσεως και διαβουλεύσεως των εργαζομένων πρέπει να μεταφερθεί στην εθνική νομοθεσία το αργότερο μέχρι την 25η Μαρτίου 2005.

Γενικότερα, η Επιτροπή τάσσεται υπέρ της ιδέας οι επιχειρήσεις, σε περίπτωση αναδιάρθρωσης, να λαμβάνουν πάντα υπόψη τις συνέπειες αυτών των αποφάσεων για τους υπαλλήλους τους καθώς και για το κοινωνικό και περιφερειακό πλαίσιο. Αυτό τονίστηκε πρόσφατα στην ανακοίνωση της Επιτροπής για την εταιρική κοινωνική ευθύνη (EKE), μια συνεισφορά των επιχειρήσεων στη βιώσιμη ανάπτυξη (9).

Επιπλέον, η Επιτροπή κάλεσε τους ευρωπαίους κοινωνικούς εταίρους να αρχίσουν διάλογο για την πρόβλεψη και τη διαχείριση της αλλαγής, ώστε να εφαρμόσουν μια δυναμική προσέγγιση όσον αφορά τις κοινωνικές πτυχές της εταιρικής αναδιάρθρωσης. Οι κοινωνικοί εταίροι βρίσκονται στο στάδιο σύναψης συμφωνίας για το θέμα αυτό. Η Επιτροπή ελπίζει ότι η κοινή εργασία τους στο πεδίο αυτό θα οδηγήσει σε ένα κοινοτικό πλαίσιο το οποίο θα διαδίδει σε όλη την Ευρώπη τις καλύτερες πρακτικές για την εταιρική αναδιάρθρωση και κατ' αυτόν τον τρόπο θα βοηθά τις επιχειρήσεις και τους εργαζομένους τους να αντιμετωπίζουν κατάλληλα την κοινωνική διάσταση της.

(1) ΕΕ L 254 της 30.9.1994, σελ 64.

(2) EE L 225 της 12.8.1998, σελ 16.

(3) EE L 10 της 16.1.1998, σελ. 22.

(4) ΕΕ L 80 της 23.3.2002, σελ. 29.

(5) Οδηγία 98/59/ΕΚ του Συμβουλίου της 20ής Ιουλίου 1998 για προσέγγιση των νομοθεσιών των κρατών μελών που αφορούν τις ομαδικές απολύσεις. (Η οδηγία αυτή ενοποιεί τις οδηγίες 75/129/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 17ης Φεβρουαρίου 1975, ΕΕ L 48 της 22.2.1975, και 92/56/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 24ης Ιουνίου 1992, ΕΕ L 245 της 26.8.1992).

(6) Οδηγία 2001/23/ΕΚ του Συμβουλίου, της 12ης Μαρτίου 2001, περί προσεγγίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών, σχετικά με τη διατήρηση των δικαιωμάτων των εργαζομένων σε περίπτωση μεταβιβάσεων επιχειρήσεων, εγκαταστάσεων ή τμημάτων εγκαταστάσεων ή επιχειρήσεων- ΕΕ L 82 της 22.3.2001.

(7) Οδηγία 94/45/ΕΚ του Συμβουλίου της 22ας Σεπτεμβρίου 1994 για τη θέσπιση μιας ευρωπαϊκής επιτροπής επιχείρησης ή μιας διαδικασίας σε επιχειρήσεις και ομίλους επιχειρήσεων κοινοτικής κλίμακας με σκοπό να ενημερώνονται οι εργαζόμενοι και να ζητείται η γνώμη τους.

(8) Οδηγία 2002/14/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Μαρτίου 2002, περί θεσπίσεως γενικού πλαισίου ενημερώσεως και διαβουλεύσεως των εργαζομένων στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα.

(9) COM(2002)347 τελικό.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/243

(2004/C 65 E/259)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-2898/03

υποβολή: Helmut Kuhne (PSE) προς την Επιτροπή

(1 Οκτωβρίου 2003)

Θέμα: Πιθανή αδικαιολόγητη χρήση κοινοτικών πόρων στην Ισπανία

Η ερώτηση ενός πολίτη της ΕΕ μου επέστησε την προσοχή στο γεγονός ότι κατά την επέκταση του συγκροτήματος κατοικιών «Alhama Candela» στις ισπανικές ακτές χρησιμοποιήθηκαν ενδεχομένως κοινοτικοί πόροι αντίθετα προς τον πραγματικό τους προορισμό.

Σύμφωνα με την επιστολή, η άδεια για την κατασκευή του συγκροτήματος χορηγήθηκε πριν από 30 χρόνια υπό τον όρο ότι θα επεκτεινόταν και θα βελτιωνόταν η υποδομή. Το ποσό που διέθεσε γερμανός αγοραστής του οικοπέδου για τον σκοπό αυτό, το οποίο ανερχόταν τότε σε 2 εκατομμύρια μάρκα δεν χρησιμοποιήθηκε. Οι εργασίες ξεκίνησαν το 1997, χωρίς όμως να ολοκληρωθούν. Παρ όλα αυτά, έχει ξεκινήσει επέκταση του συγκροτήματος στο πλαίσιο ενός νέου σχεδίου το οποίο προβλέπει την κατασκευή 64 κατοικιών.

Η κατάσταση όσον αφορά την παροχή ηλεκτρικού ρεύματος και τα οδικά δίκτυα περιγράφεται ως δραματική, δεδομένου ότι η εταιρεία ηλεκτρισμού Iberdola αρνείται να εξυπηρετήσει τους συνδρομητές. Αυτό οφείλεται σύμφωνα με τα λεγόμενα στην έλλειψη κοινοτικών ενισχύσεων υποδομής, οι οποίες δεν διατέθηκαν με τον συμφωνηθέντα τρόπο.

Με δεδομένες τις αμφιβολίες που διατυπώνονται θα ήθελα να θέσω τις εξής ερωτήσεις:

—	Μπορεί η Επιτροπή να επιβεβαιώσει ότι είχαν προβλεφθεί πραγματικά κοινοτικές ενισχύσεις για αυτό το σχέδιο και ότι οι ενισχύσεις αυτές καταβλήθηκαν πραγματικά;

—	Εάν ναι, υπόκειτο η διευκόλυνση στον προαναφερθέντα όρο; Εκπλήρωσε η κοινότητα τον όρο αυτό με τον προβλεπόμενο τρόπο;

Απάντηση του κ. Barnier Εξ ονόματος της Επιτροπής

(3 Νοεμβρίου 2003)

Οι πληροφορίες που παρέχει το Αξιότιμο Μέλος του Κοινοβουλίου δεν επιτρέπουν την αναγνώριση του έργου ούτε ως προς το χρόνο (περίοδος προγραμματισμού) ούτε ως προς το χώρο (ακριβής τοποθεσία του έργου: περιφέρεια, τοποθεσία). Ως εκ τούτου, είναι αδύνατον για την Επιτροπή να διεξαγάγει έρευνα σχετικά με τη διάθεση ή όχι κοινοτικών πόρων για το εν λόγω έργο.

Ωστόσο, δεδομένου ότι σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις το εν λόγω έργο αφορά το στεγαστικό τομέα, θα πρέπει να υπενθυμίσουμε γενικά ότι ο τομέας αυτός δεν είναι επιλέξιμος για τα διαρθρωτικά ταμεία.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/244

(2004/C 65 E/260)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-2912/03

υποβολή: Joan Vallvé (ELDR) προς την Επιτροπή

(2 Οκτωβρίου 2003)

Θέμα: Πολιτικές για τη συνοχή στην Ευρωπαϊκή Ένωση

Η πολιτική για τη συνοχή αποτελεί, εδώ και πολλά χρόνια, βασικό στοιχείο στις διάφορες πολιτικές της Ένωσης και περιλαμβάνει, ως κύρια όργανα της κοινοτικής αλληλεγγύης, τα τέσσερα Διαρθρωτικά Ταμεία (ΕΤΠΑ, ΕΚΤ, ΧΜΠΑ και ΕΓΤΠΕ), το Ταμείο Συνοχής και τις κοινοτικές πρωτοβουλίες (Interreg III, Urban II, Leader+ και Equal).

Από τις πρωτοβουλίες αυτές, η Interreg III έχει ευρωπαϊκή διάσταση, από την άποψη ότι περιορίζει τις συνέπειες που είχαν, επί αιώνες, τα σύνορα μεταξύ των κρατών στην Ευρώπη. Πρόκειται για πρωτοβουλία του Ευρωπαϊκού Ταμείου για την Περιφερειακή Ανάπτυξη, υπέρ της συνεργασίας μεταξύ περιφερειών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Στόχος της νέας περιόδου του Interreg είναι η αύξηση της οικονομικής και κοινωνικής συνοχής στην Ευρωπαϊκή Ένωση, με τη στήριξη της διαμεθοριακής, διεθνικής και διαπεριφερειακής συνεργασίας, καθώς και η χωροταξικά ισορροπημένη ανάπτυξη. Η Ένωση δημιούργησε τα τέσσερα αυτά ειδικά προγράμματα (τις κοινοτικές πρωτοβουλίες), για τα οποία προορίζονται το 5,35 % του συνόλου των πιστώσεων των διαρθρωτικών ταμείων, αποσκοπώντας στην εξεύρεση κοινών λύσεων σε προβλήματα που υπάρχουν σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Αυτή η ευρωπαϊκή διάσταση δεν συγκρίνεται με την ενίσχυση της συνοχής μέσω των διαρθρωτικών ταμείων και του Ταμείου Συνοχής. Το Ταμείο Συνοχής, το οποίο είναι το ιδιαίτερο ταμείο της κοινοτικής αλληλεγγύης, ιδρύθηκε το 1993 για να βοηθήσει τις τέσσερις λιγότερο πλούσιες χώρες της Ένωσης Ελλάδα, Πορτογαλία, Ιρλανδία και Ισπανία). Το ταμείο αυτό παρεμβαίνει στο σύνολο της επικράτειας των χωρών αυτών για τη χρηματοδότηση μεγάλων έργων σχετικά με το περιβάλλον και τις μεταφορές. Από την πλευρά τους, τα διαρθρωτικά ταμεία επικεντρώνονται σε σαφείς βασικούς στόχους: το 70 % των πόρων τους κατευθύνονται στην αποκατάσταση των λιγότερο ανεπτυγμένων περιφερειών, που συγκεντρώνουν το 22 % του πληθυσμού της Ένωσης (στόχος 1), το 11,5 % των πιστώσεων χρησιμοποιούνται για την υποστήριξη της οικονομικής και κοινωνικής αναδιάρθρωσης των περιοχών με διαρθρωτικές δυσκολίες, όπου ζεί το 18 % του πληθυσμού της Ένωσης (στόχος 2), ενώ το 12,3 % των πιστώσεων υποστηρίζουν τον εκσυγχρονισμό των συστημάτων κατάρτισης και τη δημιουργία θέσεων εργασίας (στόχος 3).

Έχει εξετάσει η Επιτροπή το ενδεχόμενο να χωρίσει σε ιδιαίτερα προγράμματα τις πολιτικές των διαρθρωτικών ταμείων και του Ταμείου Συνοχής που αντιστοιχούν στις κοινοτικές πρωτοβουλίες;

Απάντηση του κ. Barnier εξ ονόματος της Επιτροπής

(31 Οκτωβρίου 2003)

Οι παρεμβάσεις στο πλαίσιο των κοινοτικών πρωτοβουλιών προγραμματίζονται προς το παρόν τελείως ξεχωριστά από τα προγράμματα που στηρίζονται από τα Διαρθρωτικά Ταμεία στο πλαίσιο των στόχων 1 και 2 και από τα έργα που στηρίζονται από το Ταμείο Συνοχής.

Οι ρυθμίσεις αυτές θα εφαρμόζονται μέχρι τη λήξη των δημοσιονομικών προοπτικών για την περίοδο 2000-2006. Για την επόμενη περίοδο, εναπόκειται στην Επιτροπή να προτείνει στο Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο νέες δημοσιονομικές προοπτικές και πολιτικές νέας γενεάς για ενίσχυση από τα Διαρθρωτικά Ταμεία και το Ταμείο Συνοχής. Οι προτάσεις αυτές σχεδιάζεται να υποβληθούν προς έγκριση στην Επιτροπή πριν από το τέλος του έτους. Επομένως είναι πολύ νωρίς στο στάδιο αυτό να διατυπωθούν εικασίες σχετικά με τις ρυθμίσεις για την εφαρμογή των νέων πολιτικών.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/245

(2004/C 65 E/261)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ρ-2913/03

υποβολή: Claude Moraes (PSE) προς την Επιτροπή

(29 Σεπτεμβρίου 2003)

Θέμα: Εφαρμογή της οδηγίας για το χρόνο εργασίας στον τομέα δραστηριότητας ανοικτής θάλασσας

Εκφράζονται ανησυχίες για το ότι κάποια κράτη μέλη ίσως αποφασίσουν να μην θεσπίσουν νομοθεσία σε τομείς όπως, π.χ. το δικαίωμα των εργαζομένων στον αμειβόμενο ελάχιστο χρόνο ανάπαυσης, της Οδηγίας 2000/34/ΕΚ (1), η οποία τροποποιεί την οδηγία 93/104/ΕΚ του Συμβουλίου σχετικά με ορισμένα στοιχεία της οργάνωσης του χρόνου εργασίας, ώστε να καλυφθούν οι τομείς και οι δραστηριότητες που εξαιρούνται από την εν λόγω οδηγία.

Ως λόγος για τη μη θέσπιση νομοθεσίας για τους συγκεκριμένους τομείς θα μπορούσε να προβληθεί το γεγονός ότι στις θαλάσσιες δραστηριότητες επικρατούν συνθήκες, όπως π.χ. πολυάριθμες και ποικίλες συμβατικές συμφωνίες, οι οποίες δεν είναι τόσο συνήθεις στο χερσαίο τομέα. Εν τούτοις, η απουσία κατάλληλης νομοθεσίας που να παρέχει ξεκάθαρες κατευθυντήριες γραμμές για συγκεκριμένες διατάξεις, υπονομεύει το στόχο της Οδηγίας για ασφαλές εργασιακό περιβάλλον.

Θεωρεί σκόπιμο η Επιτροπή να αναθεωρήσει τη διαδικασία μεταφοράς της Οδηγίας 2000/34/ΕΚ στις εθνικές νομοθεσίες; Εάν ναι, ποτέ θα μπορούσε να γίνει αυτό;

Απάντηση της κ. Διαμαντοπούλου εξ ονόματος της Επιτροπής

(27 Οκτωβρίου 2003)

Η οδηγία 2000/34/ΕΚ (2) εγκρίθηκε με σκοπό να καλύψει τους τομείς και τις δραστηριότητες που είχαν εξαιρεθεί από το πεδίο εφαρμογής της οδηγίας 93/104/ΕΚ (3), και ιδίως τη δραστηριότητα ανοικτής θάλασσας. Τα κράτη μέλη έπρεπε να εγκρίνουν τις νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις που είναι αναγκαίες για τη συμμόρφωση με αυτήν την οδηγία το αργότερο μέχρι την 1η Αυγούστου 2003 (1η Αυγούστου 2004 όσον αφορά τους ασκούμενους ιατρούς).

Για τα κράτη μέλη που δεν κοινοποίησαν τα μέτρα μεταφοράς τους, η Επιτροπή κίνησε διαδικασίες παράβασης για μη κοινοποίηση.

Η οδηγία 2000/34/ΕΚ ενσωματώνει τις δραστηριότητες ανοικτής θάλασσας μεταξύ των δραστηριοτήτων εκείνων για τις οποίες το άρθρο 17, σημείο 2.1 της οδηγίας 93/104/ΕΚ επιτρέπει στα κράτη μέλη να παρεκκλίνουν από τα άρθρα 3 (ημερήσια ανάπαυση), 4 (διαλείμματα), 5 (εβδομαδιαία ανάπαυση), 8 (διάρκεια της νυχτερινής εργασίας) και 16 (περίοδοι αναφοράς), υπό τον όρο ότι στους οικείους εργαζομένους χορηγούνται ισοδύναμες περίοδοι αντισταθμιστικής ανάπαυσης ή ότι, σε εξαιρετικές περιπτώσεις όπου είναι αντικειμενικώς αδύνατη η χορήγηση ισοδύναμων περιόδων αντισταθμιστικής ανάπαυσης, παρέχεται κατάλληλη προστασία στους οικείους εργαζομένους.

Η οδηγία 2000/34/ΕΚ προσθέτει, μεταξύ άλλων, το νέο άρθρο 17α το οποίο προβλέπει, όσον αφορά τη δραστηριότητα ανοικτής θάλασσας, ότι τα κράτη μέλη μπορούν, για αντικειμενικούς ή τεχνικούς λόγους ή για λόγους σχετικούς με την οργάνωση της εργασίας, να επεκτείνουν την περίοδο αναφοράς για τον υπολογισμό της μέγιστης εβδομαδιαίας διάρκειας της εργασίας (48 ωρών) σε δώδεκα μήνες για τους μετακινούμενους εργαζόμενους και τους εργαζόμενους που εκτελούν κυρίως δραστηριότητα ανοικτής θάλασσας.

Συνοπτικά, όλα τα άρθρα της οδηγίας 93/104/ΕΚ για το χρόνο εργασίας εφαρμόζονται συνεπώς στις δραστηριότητες ανοικτής θάλασσας, με τις δυνατότητες οργάνωσης που ανακεφαλαιώνονται παραπάνω.

Κατά κανόνα, η έκθεση για τη μεταφορά της οδηγίας 2000/34/ΕΚ θα εγκριθεί μετά το Μάιο του 2004, ώστε να καλύπτει και τα μελλοντικά κράτη μέλη.

(1) EE L 195 της 1.8.2000, σελ. 41.

(2) Οδηγία 2000/34/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 22ας Ιουνίου 2000, για την τροποποίηση της οδηγίας 93/104/ΕΚ του Συμβουλίου σχετικά με ορισμένα στοιχεία της οργάνωσης του χρόνου εργασίας ώστε να καλυφθούν οι τομείς και οι δραστηριότητες που εξαιρούνται από την εν λόγω οδηγία, ΕΕ L 195 της 1.8.2000.

(3) Οδηγία 93/104/ΕΚ του Συμβουλίου της 23ης Νοεμβρίου 1993 σχετικά με ορισμένα στοιχεία της οργάνωσης του χρόνου εργασίας, ΕΕ L 307 της 13.12.1993.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/246

(2004/C 65 E/262)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-2920/03

υποβολή: Miquel Mayol i Raynal (Verts/ALE) προς την Επιτροπή

(2 Οκτωβρίου 2003)

Θέμα: Εναλλακτική και συμπληρωματική ιατρική

Εδώ και κάποιο διάστημα, πολλαπλασιάζονται οι ενώσεις και οι επαγγελματίες στον τομέα της μη συμβατικής ιατρικής, που ζητούν τη διευκρίνιση και εναρμόνιση του ρυθμιστικού πλαισίου των δραστηριοτήτων και υπηρεσιών τους σε επίπεδο ΕΕ.

δεδομένου ότι πολλαπλασιάζονται οι «τσαρλατάνοι», δηλ. άτομα που εμφανίζονται ως επαγγελματίες του τομέα, χωρίς να έχουν την κατάλληλη κατάρτιση, σε τί ενέργειες προτίθεται η Επιτροπή να προβεί για να κατοχυρώσει την υγειονομική ασφάλεια των καταναλωτών που κάνουν χρήση αυτών των υπηρεσιών;

δεδομένου ότι υπάρχει μεγάλη νομοθετική ποικιλία, προβλέπει η Επιτροπή να εναρμονίσει σε κοινοτικό επίπεδο τη νομοθετική ανομοιογένεια; Με ποιόν τρόπο κατοχυρώνει την ενιαία αγορά σε αυτό τον τομέα, καθώς και το δικαίωμα ελεύθερης παροχής υπηρεσιών και ελεύθερης εγκατάστασης;

ποιó μερίδιο του προϋπολογισμού αφιερώνεται στην εναλλακτική ιατρική σε ευρωπαϊκό επίπεδο;

ποιά από τα αιτήματα του ψηφίσματος Α4-0075/97 (1) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου εκάλυψε μέχρι σήμερα η Επιτροπή;

Απάντηση του κ. Byrne εξ ονόματος της Επιτροπής

(17 Νοεμβρίου 2003)

Ο κ. βουλευτής εγείρει πολλά θέματα. Το πρώτο ερώτημα αφορά τις απαιτήσεις όσον αφορά τα προσόντα και την κατάρτιση όσων ασκούν εναλλακτική και συμπληρωματική ιατρική εντός της Ένωσης.

Βάσει της συνθήκης ΕΚ, οι απαιτήσεις όσον αφορά τα προσόντα και την κατάρτιση παραμένουν πρωτίστως αρμοδιότητα των κρατών μελών. Σε κοινοτικό επίπεδο έχουν θεσπισθεί μερικές μόνον εναρμονισμένες ελάχιστες απαιτήσεις κατάρτισης για ορισμένα από τα κύρια ιατρικά επαγγέλματα, αλλά τα περισσότερα επαγγέλματα, πολλά εκ των οποίων ανήκουν στον τομέα της υγείας, δεν υπόκεινται σε παρόμοιες απαιτήσεις. Οι διατάξεις που έχουν θεσπισθεί σε κοινοτικό επίπεδο αποσκοπούν κυρίως στη διασφάλιση των προϋποθέσεων για την αναγνώριση των προσόντων εντός των νομοθετικά κατοχυρωμένων επαγγελμάτων. Η έγκριση νέας νομοθεσίας στον τομέα αυτό απαιτεί πολύ μεγάλο βαθμό στήριξης από τους επαγγελματικούς κλάδους και τα κράτη μέλη. Εξ όσων γνωρίζει η Επιτροπή, δεν υπάρχει ευρεία και έντονη υποστήριξη για τη λήψη νέων μέτρων σχετικά με την εναλλακτική και τη συμπληρωματική ιατρική.

Όσον αφορά την επαγγελματική αναγνώριση, η οδηγία 89/48/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 21ης Δεκεμβρίου 1988 σχετικά με ένα γενικό σύστημα αναγνώρισης των διπλωμάτων τριτοβάθμιας εκπαίδευσης που πιστοποιούν επαγγελματική εκπαίδευση ελάχιστης διάρκειας τριών ετών (2) και η οδηγία 92/51/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 18ης Ιουνίου 1992 σχετικά με ένα δεύτερο γενικό σύστημα αναγνώρισης της επαγγελματικής εκπαίδευσης (3) ισχύουν για κάθε υπήκοο κράτους μέλους ο οποίος επιθυμεί να ασκήσει κάποιο νομοθετικά κατοχυρωμένο επάγγελμα σε κράτος μέλος υποδοχής. Στο πλαίσιο αυτό, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, με την από 3ης Οκτωβρίου 1990 απόφασή του (C-61/89 Bouchoucha), επιβεβαίωσε ότι το άρθρο 43 της συνθήκης ΕΚ δεν εμποδίζει τα κράτη μέλη να επιτρέπουν την άσκηση παραϊατρικής δραστηριότητας μόνο σε άτομα που κατέχουν πτυχίο ιατρικής.

Επιπλέον, προκειμένου να διασφαλίζεται η προστασία της υγείας, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο αποφάνθηκε, με την από 11ης Ιουλίου 2002 απόφασή του (C-294/00 Deutsche Paracelsus Schulen für Naturheilverfahren GmbH), ότι πρέπει να λαμβάνεται υπόψη ότι η προστασία της δημόσιας υγείας είναι ένας από τους λόγους που παρατίθενται στο άρθρο 46 παράγραφος 1 της συνθήκης ΕΚ, βάσει των οποίων νομιμοποιούνται περιορισμοί στην ελευθερία εγκατάστασης και παροχής υπηρεσιών.

Το δεύτερο θέμα που τίθεται είναι η κοινοτική νομοθεσία σχετικά με τις μορφές εναλλακτικής ιατρικής. Στο ψήφισμά του της 29ης Μαΐου 1997, το Κοινοβούλιο ζητεί την εξέταση της ασφάλειας και της αποτελεσματικότητας των εναλλακτικών φαρμακευτικών προϊόντων. Στο πλαίσιο αυτό, η Επιτροπή ενέκρινε πρόταση οδηγίας σχετικά με τα παραδοσιακά φυτικά φαρμακευτικά προϊόντα τον Ιανουάριο του 2002 (4). Η ψηφοφορία του Κοινοβουλίου κατά την πρώτη ανάγνωση πραγματοποιήθηκε τον Νοέμβριο του 2002. Μετά την έγκριση της τροποποιημένης πρότασης (5) από την Επιτροπή στις 9 Απριλίου 2003 και την επίτευξη πολιτικής συμφωνίας στο Συμβούλιο το Σεπτέμβριο 2003, η έγκριση του τελικού σχεδίου ενδέχεται να πραγματοποιηθεί πριν από τα τέλη του 2003.

Όσον αφορά τις δαπάνες για τις εναλλακτικές μορφές ιατρικής, το πρόγραμμα δημόσιας υγείας δεν καλύπτει το θέμα αυτό. Όσον αφορά την κοινοτική χρηματοδότηση της έρευνας, η προτεραιότητα 1 «Βιολογικές επιστήμες, γονιδιωματική και βιοτεχνολογία στην υπηρεσία της υγείας» και η ενότητα που αφορά την προσανατολισμένη στις πολιτικές έρευνα του έκτου προγράμματος-πλαισίου για δραστηριότητες έρευνας, τεχνολογικής ανάπτυξης και επίδειξης για την περίοδο 2002-2006 δεν προβλέπουν κονδύλια για τέτοιου είδους έρευνα. Ωστόσο, στην ενότητα του έκτου προγράμματος- πλαισίου για την ενίσχυση του συντονισμού εθνικών δραστηριοτήτων που αναφέρεται στην υγεία γίνεται αναφορά στον τομέα της εναλλακτικής ή μη συμβατικής ιατρικής.

(1) ΕΕ C 182 της 16.6.1997, σελ. 67.

(2) EE L 19 της 24.1.1989.

(3) EE L 209 της 24.7.1992.

(4) ΕΕ C 126 Ε της 28.5.2002.

(5) COM(2003)161 τελικό.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/247

(2004/C 65 E/263)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-2923/03

υποβολή: Marianne Thyssen (PPE-DE) προς την Επιτροπή

(2 Οκτωβρίου 2003)

Θέμα: Το σύστημα χορήγησης διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας και οι MME

Επ' ευκαιρία της συζήτησης στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σχετικά με την πρόταση οδηγίας για την κατοχύρωση — μέσω διπλώματος ευρεσιτεχνίας — των εφευρέσεων στον τομέα της πληροφορικής, ακούστηκαν πολλές παρατηρήσεις από τις οποίες απορρέει ότι, εν γένει, η εφαρμογή της νομοθεσίας σχετικά με τα διπλώματα ευρεσιτεχνίας δεν είναι καθόλου απλή υπόθεση για τις MME. Ακόμη και οι καινοτόμες MME έχουν ανάγκη προστασίας των διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας.

Μπορεί να ανακοινώσει η Επιτροπή εαν γνωρίζει σχετικά με τους μηχανισμούς που υφίστανται στα κράτη μέλη για την υποστήριξη των MME σε οικονομικό, νομικό και διοικητικό επίπεδο, στις ενέργειες τους για την απόκτηση διπλώματος ευρεσιτεχνίας; Δεν κρίνει η Επιτροπή ότι θα ήταν αναγκαίο, τόσο στο επίπεδο της αίτησης όσο και της υπεράσπισης των δικαιωμάτων εν συνεχεία, να καταστούν οι σχετικές διαδικασίες λιγότερο δαπανηρές και αποτελεσματικότερες; Δεν συμμερίζεται η Επιτροπή την άποψη ότι, ενόψει της καθιέρωσης του ευρωπαϊκού διπλώματος ευρεσιτεχνίας, θα ήταν ευκταία η δημιουργία ενός τέτοιου μηχανισμού σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης;

Απάντηση του κ. Bolkestein εξ ονόματος της Επιτροπής

(17 Νοεμβρίου 2003)

Το ζήτημα της προσβασιμότητας των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων (MME) στα διπλώματα ευρεσιτεχνίας αποτελεί σημαντική πρόκληση. Η θέσπιση κοινοτικού διπλώματος ευρεσιτεχνίας, που θα ίσχυε σε όλα τα κράτη μέλη, θα ήταν ιδιαίτερα επωφελής για τις μικρότερες επιχειρήσεις, καθώς κάθε νομική προσφυγή που θα απαιτείτο για την άσκηση των δικαιωμάτων που προκύπτουν από τα διπλώματα ευρεσιτεχνίας θα ασκούνταν μόνον μια φορά για το σύνολο της Ένωσης, και όχι δεκαπέντε φορές για κάθε κράτος μέλος. Αυτό θα διευκόλυνε σημαντικά την πρόσβαση των μικρών επιχειρήσεων και των μεμονωμένων ατόμων με καινοτόμα προϊόντα στην ενιαία ευρωπαϊκή αγορά.

Όσον αφορά την ενίσχυση που μπορεί να παρέχει κάθε κράτος μέλος στις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις, η Γενική Διεύθυνση Εσωτερικής Αγοράς της Επιτροπής εκπόνησε πρόσφατα δύο σχετικές μελέτες.

Η πρώτη διερευνούσε το ρόλο των εθνικών γραφείων διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας στην προώθηση της καινοτομίας. Διαπιστώθηκε ότι τα κράτη μέλη παρέχουν μέσω των εθνικών γραφείων διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας υπηρεσίες που αποσκοπούν στη βελτίωση της ενημέρωσης σχετικά με το σύστημα των διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας και της προσβασιμότητας σε αυτό. Στην έκθεση συνοψίζονται οι υπηρεσίες που παρέχονται επί του παρόντος και διατυπώνονται συστάσεις για μελλοντικές δραστηριότητες.

Η δεύτερη μελέτη αφορούσε την πιθανή θέσπιση ασφάλισης νομικής προστασίας για υποθέσεις που αφορούν διπλώματα ευρεσιτεχνίας. Διαπιστώθηκε ότι κανένα κράτος μέλος δεν διαθέτει επί του παρόντος ουσιαστική νομοθεσία που να αφορά συγκεκριμένα την ασφάλιση νομικής προστασίας για υποθέσεις που αφορούν διπλώματα ευρεσιτεχνίας, μολονότι σε ιδιωτικό επίπεδο παρέχεται κάποια κάλυψη, και σε ορισμένες χώρες έχει συζητηθεί το ενδεχόμενο της θέσπισης νομοθεσίας. Ένα από τα συμπεράσματα της μελέτης ήταν ότι η εισαγωγή ενός κοινοτικού προγράμματος ασφάλισης νομικής προστασίας για υποθέσεις που αφορούν διπλώματα ευρεσιτεχνίας μπορεί να αποβεί πραγματικά επωφελής, ιδίως για επιχειρήσεις που διαθέτουν περιορισμένα οικονομικά μέσα. Ωστόσο, προκύπτουν δύσκολα προβλήματα για την αντιμετώπιση των οποίων απαιτείται περισσότερη μελέτη. Υπό το πρίσμα των διαπιστώσεων αυτών, η Επιτροπή σχεδιάζει μια ακόμα αναλυτικότερη μελέτη, μετά την ολοκλήρωση της οποίας θα αποφασίσει κατά πόσον απαιτείται η λήψη μέτρων και ποια θα είναι αυτά.

Οι εκθέσεις των δύο μελετών διατίθενται στον ιστοχώρο της Γενικής Διεύθυνσης Εσωτερικής Αγοράς της Επιτροπής στη διεύθυνση: http://europa.eu.int/comm/internal_market/en/indprop/patent/index.htm

Μια άλλη μελέτη σχετικά με την άσκηση των δικαιωμάτων ευρεσιτεχνίας των μικρών επιχειρήσεων, που εκπονήθηκε για λογαριασμό της Γενικής Διεύθυνσης Επιχειρήσεων της Επιτροπής, αντικατοπτρίζει τον προβληματισμό της Ένωσης για το γεγονός ότι οι MME χρησιμοποιούν τα διπλώματα ευρεσιτεχνίες λιγότερο από ό,τι θα μπορούσαν. Στο πλαίσιο της μελέτης αυτής, μέσω της πραγματοποίησης έρευνας σε 4000 MME που διαθέτουν διπλώματα ευρεσιτεχνίας και πρωτότυπα, διαπιστώθηκε ότι τα δύο τρίτα από τις επιχειρήσεις αυτές είχαν πέσει θύματα απόπειρας αντιγραφής των καλυπτόμενων από διπλώματα ευρεσιτεχνίας εφευρέσεών τους. Η μελέτη περιλαμβάνει επίσης αξιολόγηση του πώς αντιλαμβάνονται οι επιχειρήσεις τις δυσκολίες στην άσκηση των δικαιωμάτων τους, καθώς και τις θέσεις τους όσον αφορά τις διάφορες πιθανές λύσεις που θα τους βοηθήσουν να ξεπεράσουν τις δυσκολίες αυτές.

Η έκθεση σχετικά με τη μελέτη αυτή διατίθεται στη διεύθυνση: http://www.cordis.lu/innovation-policy/studies/im_study3.htm

Στην έκθεση του 2003 σχετικά με την εφαρμογή του Ευρωπαϊκού Χάρτη για τις μικρές επιχειρήσεις (1) παρατίθενται δύο παραδείγματα πρωτοβουλιών που αναλήφθηκαν από κράτη μέλη για την ενίσχυση των MME σε σχέση με τη διαδικασία των διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας. Παρόλο που δεν είναι οι μόνες, οι δύο αυτές πρωτοβουλίες αναγνωρίσθηκαν ως χρήσιμες και καινοτόμοι. Η πρώτη αφορά έναν ιρλανδικό ιστοχώρο που διευκολύνει την «on-line» διεκπεραίωση των αιτήσεων για χορήγηση διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας και εμπορικών σημάτων, και αποτελεί παράδειγμα παροχής καινοτόμων ηλεκτρονικών υπηρεσιών. Η δεύτερη πρωτοβουλία είναι το γερμανικό πρόγραμμα «Η γνώση δημιουργεί αγορές» («Wissen schafft Märkte») που αποσκοπεί στην ευαισθητοποίηση των πανεπιστημίων σχετικά με τα διπλώματα ευρεσιτεχνίας και τη διάδοση των ερευνητικών αποτελεσμάτων.

Εξάλλου, ο Ευρωπαϊκός Χάρτης για τις μικρές επιχειρήσεις προβλέπει την παροχή ενίσχυσης στις MME, αν και όχι αποκλειστικά, μέσω προγραμμάτων που στοχεύουν στην προώθηση της διάδοσης τεχνολογίας στις μικρές επιχειρήσεις, καθώς και της ικανότητας των μικρών επιχειρήσεων όσον αφορά τον προσδιορισμό, την επιλογή και την προσαρμογή τεχνολογιών.

Όσον αφορά τους κοινοτικούς μηχανισμούς στήριξης των MME, το 1998 εγκαινιάσθηκε η λειτουργία του γραφείου υποστήριξης για τα δικαιώματα διανοητικής ιδιοκτησίας, ενός πιλοτικού σχεδίου της Επιτροπής που χρηματοδοτήθηκε στο πλαίσιο του κοινοτικού προγράμματος-πλαισίου στον τομέα της έρευνας από τη Γενική Διεύθυνση Επιχειρήσεων της Επιτροπής, με σκοπό την παροχή βοήθειας στους δυνητικούς και υφιστάμενους αναδόχους που συμμετέχουν σε χρηματοδοτούμενα από την Κοινότητα σχέδια έρευνας και ανάπτυξης σε ζητήματα δικαιωμάτων διανοητικής ιδιοκτησίας.

Από την 1η Ιανουαρίου 2002, το εν λόγω γραφείο υποστήριξης (http://www.cordis.lu/ipr-helpdesk/en/home.html) παρέχει βοήθεια στους ενδιαφερομένους, συμπεριλαμβανομένων των MME, σε ζητήματα που αφορούν τα δικαιώματα διανοητικής ιδιοκτησίας, με ιδιαίτερη έμφαση στους κοινοτικούς κανόνες για τη διάδοση και την προστασία και σε ζητήματα που σχετίζονται με τη διανοητική ιδιοκτησία σε ευρωπαϊκά ερευνητικά και τεχνολογικά σχέδια.

Επιπλέον, οι ανάδοχοι, και κυρίως οι MME, που συμμετέχουν σε χρηματοδοτούμενα από την Κοινότητα σχέδια έρευνας και ανάπτυξης στο πλαίσιο του έκτου κοινοτικού προγράμματος-πλαισίου στον τομέα της έρευνας μπορούν να λάβουν κοινοτική οικονομική συνδρομή για δαπάνες που προκύπτουν κατά τη διάρκεια ζωής των σχεδίων και αφορούν την κατοχύρωση των εφευρέσεων που προκύπτουν από τα σχέδια με διπλώματα ευρεσιτεχνίας.

Επίσης, στο πλαίσιο του σχεδίου δράσης της Επιτροπής για την αύξηση των επενδύσεων στον τομέα της έρευνας (2), ορισμένες δράσεις στοχεύουν στην εκπόνηση ευρωπαϊκών κατευθυντήριων γραμμών που θα καλύπτουν κυρίως τις συμφωνίες σε ζητήματα δικαιωμάτων διανοητικής ιδιοκτησίας στο πλαίσιο συνεργασιών μεταξύ πανεπιστημίων και της βιομηχανίας, και στην προώθηση δραστηριοτήτων ενημέρωσης και κατάρτισης σε θέματα δικαιωμάτων διανοητικής ιδιοκτησίας σε κοινοτικό επίπεδο. Και τα δύο αυτά θέματα είναι ιδιαιτέρως σημαντικά για τις MME.

Τέλος πρέπει να σημειωθεί ότι, σύμφωνα με το κοινοτικό πλαίσιο των κρατικών ενισχύσεων στην έρευνα και ανάπτυξη (3), οι λειτουργικές δαπάνες (όπως αυτές που αφορούν την προστασία των δικαιωμάτων διανοητικής ιδιοκτησίας), οι οποίες βαρύνουν άμεσα MME που είναι δικαιούχοι κρατικής ενίσχυσης και προκύπτουν από δραστηριότητες στον τομέα της έρευνας και της ανάπτυξης, είναι επιλέξιμες βάσει του εν λόγω πλαισίου και ότι η ενίσχυση που χορηγείται θεωρείται — υπό ορισμένες προϋποθέσεις- συμβιβάσιμη με την κοινή αγορά.

(1) COM(2003)21 τελικό.

(2) COM(2003)226 τελικό.

(3) ΕΕ C 45 της 17.2.1996.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/249

(2004/C 65 E/264)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-2936/03

υποβολή: Ria Oomen-Ruijten (PPE-DE) και Alexander de Roo (Verts/ALE) προς την Επιτροπή

(6 Οκτωβρίου 2003)

Θέμα: Ηλεκτρική σύνδεση τροχόσπιτων

Σε συνέχεια της γραπτής ερώτησης που υποβλήθηκε με αφορμή ορισμένες πληροφορίες (Algemeen dagblad, 6 και 8 Σεπτεμβρίου) ότι στα περισσότερα τροχόσπιτα οι ηλεκτρικές εγκαταστάσεις δεν πληρούν τις ευρωπαϊκές προδιαγραφές ασφαλείας, θα πρέπει παράλληλα να δοθεί προσοχή στην ηλεκτρική σύνδεση μεταξύ τροχόσπιτου και του κιτίου ή του στύλου σύνδεσης στο κάμπινγκ. Το υλικό σύνδεσης ενός τροχόσπιτου στην Ευρώπη πρέπει να πληροί το ευρωπαϊκό πρότυπο CEE-17. Αν και το σημείο σύνδεσης στο κάμπινγκ πρέπει να πληροί τα πρότυπα του οικείου κράτους μέλους, το κιτίο επαφής στο στύλο σύνδεσης θα πρέπει κατ' αρχήν να διαθέτει και αυτό σύνδεση CEE. Αμελής εφαρμογή των κανόνων στον τομέα αυτό μπορεί να δημιουργήσει μεγάλα προβλήματα στα άτομα που διαμένουν στο τροχόσπιτο.

1.	Είναι ενημερωμένη η Επιτροπή για το γεγονός ότι σε πολλά κράτη μέλη τα σημεία σύνδεσης στα κάμπινγκ δεν είναι εφοδιασμένα με κιτίο επαφής που να διαθέτει σύνδεση CEE;

2.	Συμμερίζεται η Επιτροπή την άποψη ότι η ύπαρξη κιτίου επαφής με σύνδεση CEE πρέπει να καταστεί υποχρεωτική, προκειμένου να περιορίζονται στο ελάχιστο οι κίνδυνοι που αφορούν την ασφάλεια;

3.	Είναι διατεθειμένη η Επιτροπή να πάρει μέτρα για να εξασφαλίσει ότι όλα τα ευρωπαϊκά τροχόσπιτα και όλα τα ευρωπαϊκά κάμπινγκ θα είναι εξοπλισμένα με υλικό σύνδεσης και κιτία επαφής τα οποία πληρούν το ευρωπαϊκό πρότυπο CEE;

Απάντηση του κ. Liikanen εξ ονόματος της Επιτροπής

(11 Νοεμβρίου 2003)

Επί του παρόντος, η ασφάλεια των ηλεκτρικών εγκαταστάσεων των τροχόσπιτων δεν καλύπτεται από την κοινοτική νομοθεσία. Η ηλεκτρική σύνδεση των τροχόσπιτων με το κύριο δίκτυο σε κατασκηνώσεις εξαιρείται επίσης από την κοινοτική νομοθεσία. Οι ηλεκτρικές εγκαταστάσεις και συνδέσεις με το κύριο δίκτυο σε κατασκηνώσεις υπόκεινται στις εθνικές διατάξεις των κρατών μελών σχετικά με την εγκατάσταση, οι οποίες διαφέρουν σημαντικά.

Η Επιτροπή είναι ενημερωμένη για την έλλειψη εναρμόνισης στην Ευρώπη όσον αφορά το σύστημα ρευματοδότη και ρευματολήπτη. Όλες οι προσπάθειες εναρμόνισης των συστημάτων ρευματοδότη και ρευματολήπτη για οικιακή χρήση (δηλαδή, ονομαστικό ρεύμα έως 16Α) σ' ολόκληρη την Ένωση, οι οποίες ήταν σε μεγάλο βαθμό έμπνευση της Επιτροπής, εγκαταλείφθηκαν στο παρελθόν. Η πλειονότητα των κρατών μελών δε βλέπει την ανάγκη να συμφωνηθεί μια εναρμονισμένη λύση. Έχουν καταβληθεί διάφορες προσπάθειες από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή Ηλεκτροτεχνικής Τυποποίησης (Cenelec) για να συμφωνηθεί ένα πρότυπο σχετικά με τους ρευματοδότες, ωστόσο, ύστερα από εντατικές συναντήσεις επί σειρά ετών δεν κατέστη δυνατό να επιτευχθεί συναίνεση με τους κατασκευαστές ρευματοδοτών και ρευματοληπτών.

2.	Με την ισχύουσα νομική κατάσταση στην Ευρώπη δεν είναι, επομένως, δυνατόν να αποφασίσει η Επιτροπή σχετικά με ένα εναρμονισμένο σύστημα σύνδεσης για τα τροχόσπιτα.

3.	Η απόφαση σχετικά με το σύστημα σύνδεσης για τα τροχόσπιτα εμπίπτει στην ευθύνη των κρατών μελών. Τα περισσότερα κράτη μέλη δέχονται το ευρωπαϊκό σύστημα σύνδεσης CEE 7 για τα τροχόσπιτα. Ωστόσο, δεν υπάρχει υποχρέωση χρησιμοποίησής του σε ευρωπαϊκό επίπεδο.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/250

(2004/C 65 E/265)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-2961/03

υποβολή: Alexandros Alavanos (GUE/NGL) προς την Επιτροπή

(8 Οκτωβρίου 2003)

Θέμα: Εργαζόμενοι στην Μονάδα Οργάνωσης Διαχείρισης του Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης (ΜΟΔ) Α.Ε.

Με το Ν. 2372/96 (ΦΕΚ 23/2/1996) συστάθηκε ανώνυμη εταιρεία του Δημοσίου με την επωνυμία «Μονάδα Οργάνωσης της Διαχείρισης του Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης» (ΜΟΔ Α.Ε.). Η διάρκεια ζωής της εν λόγω εταιρείας είχε ορισθεί κατ' αρχήν μέχρι το 2003, μεταγενέστερα δόθηκε παράταση μέχρι το 2010 με δυνατότητα επιπλέον παράτασης.

Στον ιδρυτικό νόμο αναφέρεται ότι «το προσωπικό της ΜΟΔ Α.Ε. προσλαμβάνεται από τον ιδιωτικό τομέα ή αποσπάται από το Δημόσιο ή ευρύτερο δημόσιο τομέα» (άρθρο 8, παρ. 1) και ότι «η πρόσληψη του προσωπικού γίνεται με συμβάσεις ορισμένου χρόνου, οι οποίες μπορούν να ανανεώνονται … Οι ανωτέρω συμβάσεις δεν δύνανται να μετατραπούν σε συμβάσεις αορίστου χρόνου» άρθρο 8, παρ. 2). Οι 600 περίπου υπάλληλοι της ΜΟΔ Α.Ε. προέρχονται από τον ιδιωτικό τομέα, έχουν προσληφθεί τμηματικά από το 1996 με συμβάσεις ορισμένου χρόνου και οι συμβάσεις τους ανανεώνονται ανά διετία. Ταυτόχρονα, η εν λόγω εταιρεία αρνείται να δεχθεί τη σύναψη Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας.

1.	Μετά την υιοθέτηση της Οδηγίας 1999/70/ΕΚ (1) είναι δυνατόν να παραμένει σε ισχύ διάταξη νόμου που να απαγορεύει ρητά τη μετατροπή συμβάσεων εργασίας ορισμένου χρόνου σε αορίστου, για την ανωτέρω εταιρεία ή για οποιαδήποτε άλλη εταιρεία του Δημοσίου;

2.	Είναι δυνατόν να προβληθεί ως νομικό επιχείρημα ότι η εταιρεία έχει να επιτελέσει ορισμένο έργο, δηλ. την διαχείριση του Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης, και ως εκ τούτου να αντλεί δικαίωμα να συνάπτει αποκλειστικά συμβάσεις ορισμένου χρόνου με τους εργαζόμενους;

3.	Έχει δικαίωμα η εν λόγω εταιρεία να μην συνάπτει Συλλογικές Συμβάσεις εργασίας για θέματα επαγγελματικής εξέλιξης, υπερωριών, ευκαιριών κατάρτισης, κανονισμών εργασίας κλπ;

4.	Τι προτίθεται να πράξει η Επιτροπή προκειμένου να συμμορφωθεί η ΜΟΔ ΑΕ με την οδηγία 1999/70/ΕΚ;

Απάντηση της κας Διαμαντοπούλου εξ ονόματος της Επιτροπής

(20 Νοεμβρίου 2003)

Οδηγία του Συμβουλίου 1999/70/ΕΚ της 28ης Ιουνίου 1999, σχετικά με τη συμφωνία πλαίσιο για την εργασία ορισμένου χρόνου που συνήφθη από ETUC, UNICE και CEEP δεν προβλέπει τον μετασχηματισμό των συμβάσεων εργασίας ορισμένου χρόνου σε μόνιμες συμβάσεις.

Αναφέρει, εν τούτοις, ότι για να προληφθούν καταχρήσεις προερχόμενες από τη χρήση διαδοχικών συμβάσεων ορισμένου χρόνου, τα κράτη μέλη οφείλουν να θεσπίσουν τουλάχιστον ένα από τα ακόλουθα μέτρα:

α)	αντικειμενικούς λόγους που να αιτιολογούν την ανανέωση των συμβάσεων ή εργασιακών σχέσεων ορισμένου χρόνου·

β)	τη μέγιστη συνολική διάρκεια διαδοχικών συμβάσεων ή εργασιακών σχέσεων ορισμένου χρόνου·

γ)	αριθμό ανανεώσεων τέτοιων συμβάσεων ή εργασιακών σχέσεων.

Τα κράτη μέλη είναι αυτά, τα οποία, μετά από διαβούλευση με τους κοινωνικούς εταίρους, προσδιορίζουν τις προϋποθέσεις υπό τις οποίες οι συμβάσεις απασχόλησης ορισμένου χρόνου θα πρέπει να θεωρούνται ως «διαδοχικές» και πότε θα πρέπει να θεωρούνται ως συμβάσεις αορίστου χρόνου.

Αποτελεί αρμοδιότητα των αρχών των κρατών μελών, και του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, ο προσδιορισμός του τι θα μπορούσε να θεωρηθεί ως αντικειμενικοί λόγοι ανανέωσης. Αν η φύση της επιχείρησης που απασχολεί τους εργαζομένους είναι προσωρινή, φαίνεται ότι αυτό θα μπορούσε να αποτελεί ένα αντικειμενικό λόγο.

Η διαπραγμάτευση και η σύναψη συλλογικών συμβάσεων αποτελεί ένα εξαιρετικά σημαντικό εργαλείο για τη ρύθμιση των συνθηκών εργασίας. Αναγνωρίζονται ως τέτοιες στη Συνθήκη ΕΚ, καθώς επίσης και στην Κοινοτική Νομοθεσία και αναφέρονται επίσης στο Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Οι διαδικασίες σύναψης συλλογικών συμφωνιών προσδιορίζονται εντούτοις από το εθνικό δίκαιο. Δεν υπάρχει κοινοτική νομοθεσία η οποία να υποχρεώνει ένα μεμονωμένο εργοδότη να συνάψει μια συλλογική σύναψη.

4.	Η Επιτροπή τη στιγμή αυτή εξετάζει τα εθνικά μέτρα για την ενσωμάτωση της Οδηγίας 1999/70/ΕΚ. Σε περίπτωση που οι εξετάσεις αυτές αποκαλύψουν ότι η ενσωμάτωση είναι εσφαλμένη ή ατελής, θα αναληφθούν διαδικασίες παράβασης αν χρειάζονται.

(1) EE L 175 της 10.7.1999, σελ 43.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/251

(2004/C 65 E/266)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ρ-2974/03

υποβολή: Helena Torres Marques (PSE) προς την Επιτροπή

(6 Οκτωβρίου 2003)

Θέμα: Αδιαφορία της Ισπανίας για την κατασκευή του αυτοκινητοδρόμου που θα ενώνει τη Σαλαμάνκα με την Πορτογαλία

Όποιος έρχεται οδικώς από το κέντρο της Ευρώπης ώς τη Σαλαμάνκα, στην Ισπανία, έχει πάντα τη δυνατότητα να χρησιμοποιεί αυτοκινητοδρόμους με τέσσερεις λωρίδες.

Από τη Σαλαμάνκα και μετά όμως, ο δρόμος έχει μόνο δύο στενές λωρίδες, πράγμα το οποίο υποχρεώνει όλους τους αυτοκινητιστές να ακολουθούν την ταχύτητα των φορτηγών.

Βγαίνοντας από τη Σαλαμάνκα και προς την κατεύθυνση της Πορτογαλίας, υπάρχουν μεγάλες πινακίδες που εξαγγέλλουν την κατασκευή ενός νέου αυτοκινητοδρόμου με τέσσερεις λωρίδες, συγχρηματοδοτούμενου από την ΕΟΚ. Στην πραγματικότητα, όμως, έργα γίνονται έως το ήμισυ της απόστασης μεταξύ Σαλαμάνκα και Ciudad Rodrigo (τελευταία ισπανική πόλη πριν από τα πορτογαλικά σύνορα) ενώ, στη συνέχεια, ο ρυθμός τους συνεχώς επιβραδύνεται έως ότου, στο πλησιέστερο στη Ciudad Rodrigo σημείο το μόνο που έχει γίνει είναι η ισοπέδωση του εδάφους.

Συν τοις άλλοις, από τη Ciudad Rodrigo και μετά δεν γίνονται άλλα έργα σε αντίθεση με το τμήμα κοντά στην είσοδο στην Πορτογαλία όπου γίνονται έργα σε όλο τον δρόμο, ώς την Guarda, για τον διπλασιασμό των λωρίδων.

Ερωτώ

—	ποιó το προβλεπόμενο χρονοδιάγραμμα για τη διάνοιξη του αυτοκινητοδρόμου με τέσσερεις λωρίδες μεταξύ Σαλαμάνκα και Guarda;

—	τι μπορεί να κάνει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή προκειμένου η Ισπανία να ενδιαφερθεί για τα 30 περίπου χιλιόμετρα του νέου δρόμου που θα ενώνει τη Ciudad Rodrigo με τα πορτογαλικά σύνορα;

Απάντηση του κ. Barnier εξ ονόματος της Επιτροπής

(30 Οκτωβρίου 2003)

Ο αυτοκινητόδρομος που συνδέει τις πόλεις Salamanca, Fuentes de Oroño, Vilar Formoso, A Guarda αποτελεί τμήμα του Διευρωπαϊκού δικτύου μεταφορών (ΔΔΜ) που αφορά τους οδικούς άξονες. Ο εν λόγω αυτοκινητόδρομος εντάσσεται επίσης σε ένα από τα 14 έργα προτεραιότητας του ΔΔΜ, και συγκεκριμένα στο έργο 8 που αφορά τη σύνδεση συνδυασμένων μεταφορών μεταξύ της Πορτογαλίας, της Ισπανίας και της Κεντρικής Ευρώπης. Πρέπει ακόμα να σημειωθεί ότι στο πλαίσιο της ομάδας υψηλού επιπέδου για το Διευρωπαϊκό μεταφορικό δίκτυο, του οποίου προΐσταται ο κ. Van Miert (1) και το οποίο απαρτίζεται από αντιπροσώπους όλων των κρατών μελών, το έτος 2010 έχει οριστεί ως η χρονική περίοδος κατά την οποία θα δοθούν στην κυκλοφορία όλα τα τμήματα του αυτοκινητοδρόμου που θα συνδέουν τις πόλεις Λισσαβόνα και Valladolid.

Η Επιτροπή είναι ενήμερη ότι ο ισπανικός εθνικός αυτοκινητόδρομος Ν-620, μεταξύ της Γαλλίας και των πορτογαλικών συνόρων, ο οποίος αποτελεί τμήμα του ευρωπαϊκού δικτύου Ε80, διαθέτει τέσσερις λωρίδες ταχείας κυκλοφορίας κατά μήκος όλου του τμήματος μεταξύ Irún και βορείως της Salamanca. To τμήμα του αυτοκινητοδρόμου μεταξύ της Salamanca και Fuentes de Oroño στα πορτογαλικά σύνορα ακόμη δεν έχει αποκτήσει τέσσερις λωρίδες κυκλοφορίας. Το τμήμα δυτικά της Salamanca μεταξύ της Aldehuela και Martín de Yeltes έχει ήδη δοθεί στην κυκλοφορία.

Επί του παρόντος, η Κοινότητα έχει εγκρίνει τη χρηματοδότηση από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης (ΕΤΠΑ) ενός ευρείας κλίμακας έργου που αφορά την κατασκευή αυτοκινητόδρομου τεσσάρων λωρίδων κυκλοφορίας μεταξύ Martin de Yeltes και Ciudad Rodrigo στο πλαίσιο του επιχειρησιακού προγράμματος για την ισπανική περιφέρεια της Castilla y León. Οι εργασίες καλύπτουν τμήμα μήκους 32,9 χιλιομέτρων και προβλέπεται να ολοκληρωθούν τον Οκτώβριο του 2004. Το τμήμα μεταξύ Ciudad Rodrigo και Fuentes de Oroño (μήκους 29 χιλιομέτρων περίπου) ακόμη δεν έχει αναβαθμιστεί. Εξάλλου, η Επιτροπή γνωρίζει ότι οι ισπανικές αρχές έχουν ήδη καταρτίσει σχέδια για τα αντίστοιχα έργα που θα καλύπτουν το σύνολο της απόστασης μεταξύ Salamanca και Fuentes de Oroño.

Δεδομένου ότι ο σχεδιασμός των έργων εμπίπτει στην αποκλειστική αρμοδιότητα των εθνικών και περιφερειακών αρχών, η Επιτροπή δεν διαθέτει άλλες πληροφορίες σχετικά με το χρονοδιάγραμμα αυτού του έργου.

(1) http://europa.eu.int/comm/ten/transport/revision/hlg_en.htm.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/252

(2004/C 65 E/267)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ρ-2977/03

υποβολή: Stavros Xarchakos (PPE-DE) προς την Επιτροπή

(6 Οκτωβρίου 2003)

Θέμα: Ακρίβεια στην αγορά και έλλειψη κτηνιατρικών ελέγχων στην Ελλάδα

Σύμφωνα με στοιχεία των ενώσεων καταναλωτών της Ελλάδας καθώς και του «Παρατηρητηρίου Τιμών» του ελληνικού Υπουργείου Ανάπτυξης, οι τιμές προϊόντων με τις οποίες επιβαρύνονται οι έλληνες καταναλωτές ανέρχονται το τελευταίο έτος με αλματώδεις ρυθμούς, ενώ καταγγέλλεται με αυξανόμενη συχνότητα και η δράση χονδρεμπόρων (κυρίως γεωργικών προϊόντων) οι οποίοι αγοράζουν σε χαμηλές τιμές τα αγροτικά προϊόντα στον τόπο παραγωγής και τα μεταπωλούν σε υψηλότατες τιμές, με αποτέλεσμα τον διπλασιασμό και τριπλασιασμό των τελικών τιμών που πληρώνουν οι καταναλωτές στην Ελλάδα.

Να σημειωθεί εδώ ότι το κατά κεφαλήν εισόδημα τών Ελλήνων μετά βίας προσεγγίζει — σύμφωνα με τελευταία στοιχεία της Eurostat — το 67 % έως 69 % του Κοινοτικού μέσου όρου, ενώ είναι γνωστό ότι οι μισθοί και οι συντάξεις στην Ελλάδα είναι από τους χαμηλότερους της ΕΕ.

Σε αυτή την κατάσταση ήρθε να προστεθεί και η απεργία των γεωτεχνικών (κτηνιάτρων και άλλων επιστημόνων), η οποία δημιουργεί τεράστιες ελλείψεις στην ελληνική αγορά κρεάτων αφού σταμάτησαν οι νόμιμες σφαγές ζώων, με αποτέλεσμα να καταγγέλλονται παράνομες σφαγές στην Ελλάδα (οι οποίες γίνονται χωρίς τον απαιτούμενο έλεγχο από κτηνίατρο) καθώς και μαζικές εισαγωγές κρεάτων (κυρίως από τρίτες χώρες) για τα οποία κανείς δεν μπορεί να πιστοποιήσει αν είχαν επαρκώς ελεγχθεί στις χώρες σφαγής.

Σε ποιές ενέργειες μπορεί να προβεί άμεσα η Επιτροπή ώστε να πειστούν οι ελληνικές αρχές να ασκήσουν αποτελεσματικό (και όχι ρητορικό, όπως γίνεται μέχρι τώρα) έλεγχο των τιμών και να τιμωρήσουν με βαριά πρόστιμα τους αισχροκερδούντες; Γνωρίζει η Επιτροπή την κατάσταση που επικρατεί στην Ελλάδα αναφορικά με την αγορά κρέατος, δεδομένου μάλιστα ότι — όπως κατ' επανάληψη έχει δηλώσει ο Επίτροπος κ. BYRNE — τα επίπεδα υγιεινής στα ελληνικά σφαγεία και τις κρεαταγορές υστερούν κατά πολύ εν σχέσει με τα αντίστοιχα στις υπόλοιπες χώρες της ΕΕ;

Απάντηση του κ. Byrne εξ ονόματος της Επιτροπής

(4 Νοεμβρίου 2003)

Η Επιτροπή συνεχίζει να παρακολουθεί τις συνθήκες υγιεινής στις κρεαταγορές και στα σφαγεία στην Ελλάδα και καλεί τον κ. βουλευτή να ανατρέξει σε απαντήσεις που έχουν ήδη δοθεί φέτος στη γραπτή του ερώτηση Ε-1709/03 (1), και στις γραπτές ερωτήσεις Ε-691/03 του κ. Χατζηδάκη (2) και Ρ-558/03 του κ. Παπαγιαννάκη (3). Η Επιτροπή δεν έχει ιδιαίτερη πληροφόρηση για τις επιπτώσεις των συνθηκών που περιγράφονται στην ερώτηση του κ. βουλευτή. Η Επιτροπή απευθύνει επιστολή στο κράτος μέλος για να ζητήσει πληροφορίες και θα ενημερώσει τον κ. βουλευτή για τα ευρήματα της.

Η κοινοτική νομοθεσία για τους καταναλωτές δεν παρέχει τα μέσα για τον έλεγχο των τιμών σε προϊόντα που διατίθονται στους καταναλωτές. Στην οδηγία 98/6/ΕΚ ορίζεται ότι η αναγραφή της τιμής πώλησης και της μοναδιαίας τιμής μέτρησης των προϊόντων τα οποία προσφέρονται από τους εμπόρους στους καταναλωτές, βελτιώνουν την ενημέρωση των καταναλωτών και διευκολύνουν τη σύγκριση των τιμών. Ωστόσο, οι πληθωριστικές αυξήσεις των τιμών δεν περιλαμβάνονται στην κοινοτική νομοθεσία για τους καταναλωτές.

(1) ΕΕ C 11 Ε της 15.1.2004, σελ. 217.

(2) ΕΕ C 222 Ε της 18.9.2003, σελ. 228.

(3) ΕΕ C 161 Ε της 10.7.2003, σελ. 226.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/253

(2004/C 65 E/268)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-2981/03

υποβολή: Mihail Papayannakis (GUE/NGL) προς την Επιτροπή

(9 Οκτωβρίου 2003)

Θέμα: Παραβίαση Οδηγίας 89/48/ΕΟΚ

Ποιοι είναι, κατά την Επιτροπή, οι μεταδευτεροβάθμιοι τίτλοι σπουδών νομικής (ή ενδεχομένως και άλλης πανεπιστημιακής σχολής ή ανωτάτου εκπαιδευτικού ιδρύματος ή άλλου ιδρύματος του αυτού εκπαιδευτικού επιπέδου), ελάχιστης διάρκειας τριών ετών, στα κράτη μέλη, οι οποίοι εμπίπτουν στις διατάξεις της οδηγίας 89/48/ΕΟΚ (1) και ως εκ τούτου επιτρέπουν την πρόσβαση στο δικηγορικό επάγγελμα, σύμφωνα με την ως άνω οδηγία, και σε άλλο κράτος μέλος από αυτό στο οποίο αποκτήθηκαν;

Απάντηση του κ. Bolkestein Εξ ονόματος της Επιτροπής

(17 Νοεμβρίου 2003)

Η Επιτροπή δεν διαθέτει κατάλογο των διπλωμάτων που επιτρέπουν την πρόσβαση στο επάγγελμα του δικηγόρου στα κράτη μέλη και μπορούν να αναγνωριστούν σύμφωνα με την οδηγία 89/48/ΕΟΚ (2). Η εν λόγω οδηγία αφήνει τα κράτη μέλη ελεύθερα να ρυθμίσουν τα επαγγέλματα στην επικράτειά τους και να ορίσουν το επίπεδο και το είδος των προσόντων που απαιτούνται για ένα επάγγελμα. Απ'όσον γνωρίζει η Επιτροπή, ορισμένα κράτη μέλη επιτρέπουν στους υπηκόους τους την πρόσβαση στο επάγγελμα του δικηγόρου με την προϋπόθεση όχι μόνο να διαθέτουν πτυχίο νομικής αλλά και να έχουν ολοκληρώσει περίοδο επιβλεπόμενης άσκησης και να έχουν περάσει με επιτυχία επιπλέον εξετάσεις. Πληροφορίες για το δίπλωμα που απαιτείται σε κάθε κράτος μέλος μπορούν να αποκτηθούν από τα εθνικά «σημεία επαφής» για τα διπλώματα και την επαγγελματική αναγνώριση: ο κατάλογος αυτών των σημείων επαφής δημοσιεύεται στον ιστοχώρο της Επιτροπής: http://europa.eu.int/comm/inter-nal_market/en/qualifïcations/index.htm. Τέλος, η οδηγία 98/5/ΕΚ (3), αν και δεν καταγράφει τα διπλώματα που απαιτούνται για την πρόσβαση στο επάγγελμα του δικηγόρου, περιέχει κατάλογο των επαγγελματικών τίτλων των δικηγόρων που υπάρχουν σε όλα τα κράτη μέλη.

(1) EE L 19 της 24.1.1989, σελ. 16.

(2) Οδηγία 89/48/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 21ης Δεκεμβρίου 1988 σχετικά με ένα γενικό σύστημα αναγνώρισης των διπλωμάτων τριτοβάθμιας εκπαίδευσης που πιστοποιούν επαγγελματική εκπαίδευση ελάχιστης διάρκειας τριών ετών.

(3) Οδηγία 98/5/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 16ης Φεβρουαρίου 1998 για τη διευκόλυνση της μόνιμης άσκησης του δικηγορικού επαγγέλματος σε κράτος μέλος διάφορο εκείνου στο οποίο αποκτήθηκε ο επαγγελματικός τίτλος, ΕΕ L 77 της 14.3.1998.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/254

(2004/C 65 E/269)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-2987/03

υποβολή: Erik Meijer (GUE/NGL) προς την Επιτροπή

(9 Οκτωβρίου 2003)

Θέμα: Ελλειμματική τήρηση των μεγίστων ορίων περιεκτικότητας σε κατάλοιπα τοξικών και μειγμάτων τοξικών ουσιών στα νεκταρίνια και τα σταφύλια προέλευσης ΕΕ

Γνωρίζει η Επιτροπή ότι οι έρευνες των ολλανδικών οργανισμών «Ίδρυμα για τη Φύση και το Περιβάλλον», «Ένωση για την Προστασία του Περιβάλλοντος» και «Εναλλακτική Καταναλωτική Ένωση Goede Waar & Co» έδειξαν μεγάλες υπερβάσεις σε κατάλοιπα τοξικών ουσιών και άλλα ακόμη πιο επικίνδυνα «κοκταίηλ» διαφόρων ειδών τοξικών στα νεκταρίνια και τα σταφύλια που προέρχονται από την Ισπανία, την Ιταλία και την Ελλάδα, ιδίως αυτά που πωλούνται στα καταστήματα των διεθνών εταιριών discount;

2.	Θεωρεί η Επιτροπή ότι χρήζει ιδιαίτερης προσοχής το θέμα των φρούτων που τρώγονται μαζί με τη φλούδα τους, με αποτέλεσμα να εισέρχονται έτσι σε μεγαλύτερες ποσότητες στο ανθρώπινο σώμα τα τοξικά τα οποία έχουν συγκεντρωθεί μέσα στα φρούτα αυτά;

3.	Μπορεί η Επιτροπή να επιβεβαιώσει ότι η προσθήκη τοξικών ουσιών σε καρποφόρα δένδρα και δενδρύλια στα κράτη μέλη της ΕΕ είναι φαινόμενο που συνεχώς μεγαλώνει, όπως όλο και μεγαλύτερες είναι οι πιθανότητες παρουσίας τοξικών ουσιών και στα φρούτα που εισάγονται από μέσα ή από έξω από την ΕΕ;

4.	Σε ποιό ποσοστό υπάρχει σήμερα υπέρβαση των μεγίστων ορίων περιεκτικότητας σε κατάλοιπα στα σιτηρά, τα κηπευτικά και τα φρούτα βάσει των αποτελεσμάτων των εθνικών και των συντονιζόμενων από την Κοινότητα προγραμμάτων επιτήρησης των καταλοίπων φυτοφαρμάκων;

Ποιές ενέργειες κάνουν η Επιτροπή και τα κράτη μέλη ώστε, με τη βοήθεια του Συστήματος Έγκαιρης Προειδοποίησης, και μέσω εναρμονισμένων κατευθυντήριων γραμμών, να βελτιώσουν περαιτέρω τις μεθόδους αναφοράς εκ μέρους των κρατών μελών για τις υπερβάσεις των μεγίστων ορίων περιεκτικότητας των τροφίμων φυτικής προέλευσης σε φυτοφάρμακα και να παρεμβαίνουν τακτικά προκειμένου να προσφέρουν σε όλους τους καταναλωτές μέσα στην ΕΕ το μέγιστο βαθμό προστασίας;

6.	Προτίθεται η Επιτροπή να λάβει συμπληρωματικά μέτρα για την αναχαίτιση της περαιτέρω υποβάθμισης του επιπέδου ασφαλείας των τροφίμων και για τη βελτίωση των σχετικών ελέγχων;

Πηγή: Ολλανδική Εφημερίδα «de Volkskrant» της 24.09.2003.

Απάντηση του κ. Byrne εξ ονόματος της Επιτροπής

(19 Νοεμβρίου 2003)

Η Επιτροπή δεν γνωρίζει την έρευνα που αναφέρει ο κ. βουλευτής.

Στην αξιολόγηση κινδύνου που διενεργείται όταν καθορίζονται τα ανώτατα όρια καταλοίπων (ΑΟΚ) και όταν αξιολογούνται τα αποτελέσματα στο πλαίσιο του συστήματος έγκαιρης προειδοποίησης για τα τρόφιμα, η Επιτροπή κάνει διάκριση ανάμεσα στα φρούτα που καταναλώνονται με τη φλούδα και τα φρούτα που καταναλώνονται χωρίς τη φλούδα.

Στην συντονισμένη κοινοτική έκθεση για τα κατάλοιπα των φυτοφαρμάκων, η οποία διατίθεται στον ιστοχώρο της Επιτροπής, το ποσοστό υπερβάσεων των ΑΟΚ κυμαίνεται μεταξύ του 2 και του 5 τοις εκατό. Δεν υπάρχει καμία σημαντική τάση για αύξηση των λανθασμένων χρήσεων των φυτοπροστατευτικών προϊόντων εντός ή εκτός της Κοινότητας.

Τα αποτελέσματα της τελευταίας συντονισμένης έκθεσης της Κοινότητας για το 2001 αναφέρουν μέσο ποσοστό υπερβάσεων 3,9 %, το οποίο στα κράτη μέλη κυμαίνεται μεταξύ 1,3 και 9,1 %.

Σημειώνεται ότι τα ΑΟΚ δεν είναι τοξικολογικά όρια και ότι τυχόν υπέρβαση του ΑΟΚ δεν θέτει απαραίτητα ζήτημα ασφάλειας των τροφίμων. Τα ΑΟΚ καθορίζονται με βάση (i) στοιχεία ότι η ορθή χρήση ενός φυτοπροστατευτικού προϊόντος οδηγεί σε κατάλοιπο στο προϊόν συγκομιδής και (ii) το ότι η παρουσία αυτού του καταλοίπου δεν αποτελεί κίνδυνο για τον καταναλωτή. Στις περισσότερες περιπτώσεις, το ΑΟΚ αντιπροσωπεύει ένα επίπεδο σημαντικά κατώτερο του ορίου ανησυχίας. Όταν, στο πλαίσιο του συστήματος έγκαιρης προειδοποίησης για τα τρόφιμα, διαπιστωθεί υπέρβαση του ΑΟΚ, διενεργείται αξιολόγηση κινδύνου. Εάν διαπιστωθεί άμεσος κίνδυνος για τον καταναλωτή, εκδίδεται κοινοποίηση προειδοποίησης. Η Επιτροπή, μέσω του γραφείου τροφίμων και κτηνιατρικών θεμάτων, εξετάζει συστηματικά το ζήτημα των κοινοποιήσεων όταν διενεργεί επιθεωρήσεις στα κράτη μέλη.

Επιπρόσθετα, η πρόταση της Επιτροπής για κανονισμό του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με τον καθορισμό των ανωτάτων ορίων καταλοίπων στα τρόφιμα (1) περιλαμβάνει προτάσεις για αύξηση των μέτρων επιτήρησης και ελέγχου στα κράτη μέλη.

(1) COM(2003)117 τελικό.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/255

(2004/C 65 E/270)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-3000/03

υποβολή: Geneviève Fraisse (GUE/NGL) προς την Επιτροπή

(14 Οκτωβρίου 2003)

Θέμα: Η συνέχεια που δόθηκε στο ψήφισμα «Γυναίκες και αθλητισμός» το οποίο ενέκρινε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στις 5 Ιουνίου 2003

Στις 15 Σεπτεμβρίου 2003, κατά τη διεξαγωγή του Παγκοσμίου Κυπέλλου Ποδοσφαίρου Γυναικών, ανακοινώθηκε η κατάργηση του αμερικανικού πρωταθλήματος ποδοσφαίρου γυναικών. Παρά τις προφανείς προόδους, ο γυναικείος αθλητισμός στο σύνολó του (σχολικός, ψυχαγωγικός και επαγγελματικός) έχει ανάγκη ενίσχυσης.

Τον Ιούνιο του 2003 το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ενέκρινε, με πρωτοβουλία της υποβάλλουσας την ερώτηση, ψήφισμα αφιερωμένο στο θέμα «Γυναίκες και αθλητισμός» (Ρ5_ΤΑ (2003) 0269). Με 46 περίπου προτάσεις, το κείμενο αυτό καλεί την Ευρωπαϊκή Ένωση, τα κράτη μέλη και το αθλητικό κίνημα να συμπεριλάβουν στο πολιτικό πρόγραμμά τους το ζήτημα της πραγματικής ισότητας ανδρών και γυναικών στον αθλητισμό. Έως σήμερα, η Επιτροπή δεν έχει δώσει καμία συνέχεια στο εν λόγω ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

Το Σχέδιο Ευρωπαϊκού Συντάγματος προβλέπει πλέον νομική βάση για δράσεις ενίσχυσης στον τομέα του αθλητισμού (άρθρο 16), για την προώθηση της ευρωπαϊκής διάστασης του αθλητισμού, λαμβανομένου υπόψη κυρίως του κοινωνικού και παιδαγωγικού ρόλου του (άρθρο ΙII-182).

Ποια συνέχεια σκοπεύει να δώσει στο ψήφισμα «Γυναίκες και αθλητισμός» του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου η κ. Viviane Reding, η αρμόδια για τον αθλητισμό Επίτροπος; Θα αξιοποιήσει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή το νέο νομικό πλαίσιο για τον αθλητισμό, προκειμένου να απαντήσει ευνοϊκώς στα αιτήματα του παραπάνω ψηφίσματος και να δώσει θετική συνέχεια στη μελέτη σχετικά με τη θέση των γυναικών στον ευρωπαϊκό αθλητισμό, την οποία πρότεινε το Συμβούλιο Υπουργών Αθλητισμού στις 12 Νοεμβρίου 2001;

Ποια πρωτοβουλία θα λάβει η Επιτροπή, και ειδικότερα η Γενική Διεύθυνση Εκπαίδευσης και Πολιτισμού, για να προωθήσει τον γυναικείο αθλητισμό και να ευαισθητοποιήσει τα κράτη μέλη όσον αφορά την πολιτική αυτή πρόκληση (κοινοτικά προγράμματα και/ή δράσεις, ανακοίνωση, λευκή βίβλος …);

Η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν θα πρέπει να αδράξει την ευκαιρία των προσεχών ολυμπιακών αγώνων στην ήπειρó της το 2004 για να εκφράσει την άποψή της για τον αθλητισμό, δεσμευόμενη με αποφασιστικότητα, όπως έπραξε στο παρελθόν με τον αγώνα κατά του ντόπινγκ, υπέρ της ισότητας των δύο φύλων όσον αφορά την πρόσβαση στον αθλητισμό και την άσκησή του;

Απάντηση της κ. Reding εξ ονόματος της Επιτροπής

(30 Οκτωβρίου 2003)

Η Επιτροπή είναι ευαισθητοποιημένη στην ανάγκη προώθησης της αθλητικής ενασχόλησης των γυναικών και της ενθάρρυνσης της ισότιμης πρόσβασης ανδρών και γυναικών στο άθλημα της επιλογής τους. Γνωρίζει τις προσπάθειες που πρέπει να γίνουν ακόμα, ώστε να διασφαλιστεί μια ικανοποιητική θέση στο γυναικείο αθλητισμό. Για το λόγο αυτό η Επιτροπή υποδέχτηκε ευνοϊκά το ψήφισμα για το θέμα «Γυναίκα και αθλητισμός» (1), το οποίο εγκρίθηκε ύστερα από πρωτοβουλία της κ. βουλευτού.

Ωστόσο, σήμερα, με βάση τις αρμοδιότητες που προβλέπονται στη συνθήκη ΕΚ, η Επιτροπή δεν μπορεί να δώσει συνέχεια στις περισσότερες προτάσεις του ψηφίσματος. Αυτές αφορούν ιδίως τα κράτη μέλη και τις αθλητικές οργανώσεις. Όσο για το μέλλον, όπως υπογραμμίζεται από την κ. βουλευτή, στο σχέδιο Ευρωπαϊκού Συντάγματος, ο αθλητισμός αποτελεί μέρος των θεμάτων για τα οποία «η Ένωση είναι αρμόδια να διεξάγει δράσεις για την υποστήριξη, το συντονισμό ή τη συμπλήρωση της δράσης των κρατών μελών, χωρίς ωστόσο να αντικαθιστά την αρμοδιότητά τους σε αυτούς τους τομείς» (2).

Εάν η εδραίωση του αθλητισμού μέσα στη συνθήκη ΕΚ εγκριθεί στο πλαίσιο της διακυβερνητικής διάσκεψης, τότε οι προτάσεις για την προώθηση του αθλητισμού στις γυναίκες θα μπορούσαν να χρησιμεύσουν για την κατάρτιση ενδεχόμενης κοινοτικής δράσης στον τομέα του αθλητισμού.

Όσον αφορά την εκπόνιση μελέτης, η Επιτροπή εκτιμά ότι υπάρχουν ήδη πολλές πληροφορίες για το θέμα αυτό και ότι μια νέα μελέτη δεν θα προσέφερε πιθανότατα νέα στοιχεία. Αντίθετα, η Επιτροπή θα χρηματοδοτήσει το 2003-2004 τέσσερις τομεακές μελέτες σχετικά με την εκπαίδευση και τον αθλητισμό, οι οποίες θα λαμβάνουν υπόψη τους τις πτυχές που σχετίζονται με το γυναικείο αθλητισμό. Με σκοπό την προβολή των αξιών του αθλητισμού, το 2004 ανακηρύχθηκε «ευρωπαϊκό έτος εκπαίδευσης μέσω του αθλητισμού». Οι ανησυχίες που εκφράζονται από την κ. βουλευτή συγκαταλέγονται στους στόχους για το έτος 2004 και οι ενέργειες που θα οργανωθούν καθ' όλη τη διάρκεια του 2004 θα συμβάλουν στην προώθηση του παιδαγωγικού ρόλου του αθλητισμού.

Επομένως, η ανησυχία της κ. βουλευτού θα ληφθεί σοβαρά υπόψη στο πλαίσιο του έτους 2004 και των τεσσάρων αυτών μελετών.

(1) Ρ5_ΤΑ(2003)0269.

(2) CONV 850/03 της 18.7.2003.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/256

(2004/C 65 E/271)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ρ-3009/03

υποβολή: Arlene McCarthy (PSE) προς την Επιτροπή

(8 Οκτωβρίου 2003)

Θέμα: Πυροτεχνήματα

Σε ολόκληρη την Ευρώπη, χιλιάδες άτομα τραυματίζονται, περιουσίες καταστρέφονται, ζώα τρομοκρατούνται και χρήματα ξοδεύονται σε υπηρεσίες άμεσης δράσεως ως αποτέλεσμα ενός τελείως αποτρέψιμου κινδύνου.

Δεν υπάρχει ειδική κοινοτική νομοθεσία για την ασφαλή χρήση των πυροτεχνημάτων. Τα πυροτεχνήματα έχουν εξαιρεθεί ρητώς από το πεδίο της οδηγίας 93/15/EOK (1) της 5ης Απριλίου 1993 για την εναρμόνιση των διατάξεων περί της εμπορίας και του ελέγχου των εκρηκτικών υλών εμπορικής χρήσεως. Η Επιτροπή δεν έχει πεισθεί μέχρι στιγμής ότι μία οδηγία της Κοινότητας για την εμπορία και τη χρήση των πυροτεχνημάτων θα έλυνε με αποτελεσματικότερο τρόπο το πρόβλημα της πρόληψης των ατυχημάτων από ό,τι θα πετύχαιναν οι διατάξεις που εφαρμόζονται σε τοπικό επίπεδο.

Η Επιτροπή δήλωσε στην απάντησή της επί της Γραπτής ερωτήσεως Ρ-4053/97 (2) ότι το επίπεδο και η σοβαρότητα των ατυχημάτων εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τις συνήθειες σε τοπικό επίπεδο σχετικά με τη δημόσια χρήση πυροτεχνημάτων. Λαμβάνοντας υπόψη τις διαφορές ανάμεσα στα κράτη μέλη σε ό,τι αφορά την εμπορία και χρήση των πυροτεχνημάτων, δεν συμφωνεί η Επιτροπή ότι μία ειδική οδηγία της Κοινότητας θα λειτουργούσε με αποτελεσματικότερο τρόπο τόσο για την προστασία της δημόσιας υγείας όσο και για την εξασφάλιση ίσων όρων στην εμπορία και χρήση των πυροτεχνημάτων;

2.	Δεν συμφωνεί η Επιτροπή με την άποψη óτι εάν περιορισθεί η πώληση πυροτεχνημάτων σε εγκεκριμένα μόνο σημεία πωλήσεων θα μειωθούν οι διαφορές ανάμεσα στα κράτη;

Ορισμένα είδη πυροτεχνημάτων είναι πιο επικίνδυνα από άλλα. Τα πυροτεχνήματα που τίθενται στην κοινοτική αγορά υπόκεινται στην Οδηγία του Συμβουλίου 92/59/ΕΟΚ (3) της 29ης Ιουνίου 1992 για τη γενική ασφάλεια των προϊόντων. Όλα τα κράτη μέλη δεν συμμερίζονται τις ίδιες θέσεις ως προς το ποια προϊόντα ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις της οδηγίας αυτής. Δεν θα άρμοζε καλύτερα εάν οι προδιαγραφές ασφάλειας των προϊόντων καθίσταντο σαφείς από ειδική νομοθεσία για τα πυροτεχνήματα;

Όπως συμβαίνει με όλα τα αγαθά που εγκρίνονται για νόμιμη χρήση εντός ενός κράτους μέλους, τυπικά επιτρέπεται η ελεύθερη κυκλοφορία των πυροτεχνημάτων εντός της Κοινότητας (άρθρο 28 (πρώην άρθρο 30) της Συνθήκης της ΕΚ). Σύμφωνα με το άρθρο 30 (πρώην άρθρο 36) της Συνθήκης της ΕΚ, η διασυνοριακή μεταφορά πυροτεχνημάτων μπορεί να απαγορευθεί για λόγους δημόσιας τάξης ή δημόσιας ασφάλειας. Δεν συμφωνεί η Επιτροπή ότι είναι ευκολότερο να εισαχθεί παρανόμως προϊόν εντός ενός κράτους μέλους της ΕΕ το οποίο έχει αυστηρότερη νομοθεσία για τον έλεγχο των προϊόντων όταν το προϊόν αυτό έχει ήδη εισαχθεί νομίμως σε κράτος μέλος με πιο επιεική νομοθεσία από το να επιχειρηθεί η άμεση εισαγωγή του απαγορευμένου προϊόντος από τρίτη χώρα; Ως εκ τούτου, δεν θα ήταν προτιμότερο να εναρμονισθεί η νομοθεσία σχετικά με τα είδη πυροτεχνημάτων που μπορούν να κυκλοφορούν νομίμως στην Ευρωπαϊκή Ένωση;

5.	Τι μέτρα λαμβάνει η Επιτροπή για να παύσουν σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση οι εισαγωγές παρανόμων πυροτεχνημάτων στα κράτη μέλη;

Απάντηση του κ. Liikanen εξ ονόματος της Επιτροπής

(31 Οκτωβρίου 2003)

Βρίσκονται σε εξέλιξη εργασίες για την κατάρτιση και την υποβολή προς εξέταση στην Επιτροπή πρότασης κοινοτικής νομοθεσίας περί εναρμονισμένων κανόνων για την έγκριση και τη κατηγοριοποίηση των πυροτεχνημάτων. Οι κανόνες αυτοί θα προσφέρουν στους καταναλωτές υψηλό επίπεδο προστασίας εξασφαλίζοντας ότι μόνο εγκεκριμένα πυροτεχνήματα θα διατίθενται στην ευρωπαϊκή αγορά. Η προτεινόμενη νομοθεσία θα περιλαμβάνει τις βασικές απαιτήσεις ασφαλείας που θα πρέπει να πληρούν τα πυροτεχνήματα. Αυτό θα οδηγήσει στην ανάπτυξη εναρμονισμένων προτύπων ασφαλείας για τα πυροτεχνήματα από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή Τυποποίησης (CEN).

Η Επιτροπή δεν έχει πειστεί ότι πρέπει να ληφθούν κοινοτικά μέτρα με σκοπό τον περιορισμό της πώλησης των πυροτεχνημάτων σε εγκεκριμένα μόνο σημεία πώλησης. Ωστόσο, η προτεινόμενη νομοθεσία θα κατηγοριοποιήσει τα πυροτεχνήματα, και συγκεκριμένες κατηγορίες πυροτεχνημάτων θα περιορίζονται μόνο για επαγγελματική χρήση. Τέτοια μέτρα θα είναι η κατάλληλη απάντηση για να προσφέρεται στους καταναλωτές υψηλό επίπεδο προστασίας.

Υπάρχουν μεγάλες διαφορές στα τοπικά έθιμα σε όλη την Ένωση ως προς τη χρήση των πυροτεχνημάτων από τον καταναλωτή. Οι διαφορές αυτές εκτείνονται σε θέματα όπως οι περίοδοι του έτους κατά τις οποίες έχουν μεγάλη ζήτηση τα πυροτεχνήματα και τα χαρακτηριστικά τους (οπτικά και ηχητικά εφέ). Ως εκ τούτου, τα σχεδιαζόμενα μέτρα ορίζουν ότι τα κράτη μέλη θα εγκρίνουν τις όποιες αναγκαίες διατάξεις σε σχέση με τη χρήση των εγκεκριμένων από την Ένωση πυροτεχνημάτων, σύμφωνα με τα τοπικά αυτά έθιμα.

Στο μεταξύ, ισχύουν οι διατάξεις και οι αρχές της συνθήκης ΕΚ περί της εσωτερικής αγοράς και κατά συνέπεια τα εθνικά μέτρα που μπορεί να οδηγήσουν σε περιορισμό του ενδοκοινοτικού εμπορίου παρόμοιων προϊόντων αξιολογούνται υπό το πρίσμα των άρθρων 28 έως 30 της συνθήκης ΕΚ.

Ο έλεγχος της παράνομης εισαγωγής πυροτεχνημάτων στην Ένωση είναι θέμα των κρατών μελών. Η έγκριση εναρμονισμένης νομοθεσίας περί πυροτεχνημάτων σε κοινοτικό επίπεδο σημαίνει ότι τα εισαγόμενα πυροτεχνήματα θα υποβάλλονται στους ίδιους κανόνες με αυτά που προέρχονται από την Ένωση.

(1) ΕΕ L 121 της 15.5.1993, σελ 20.

(2) ΕΕ C 187 της 16.6.1998, σελ. 116.

(3) ΕΕ L 228 της 11.8.1992, σελ 24.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/258

(2004/C 65 E/272)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-3016/03

υποβολή: Ilda Figueiredo (GUE/NGL) προς την Επιτροπή

(14 Οκτωβρίου 2003)

Θέμα: Ευρωπαϊκό Έτος ατόμων με αναπηρίες

Λαμβάνοντας υπόψη ότι το Ευρωπαϊκό Έτος ατόμων με αναπηρίες πλησιάζει στην λήξη του και ότι αυξάνονται τα παράπονα εκ μέρους οργανώσεων ατόμων με αναπηρίες, ιδίως δε εκ μέρους πορτογαλικών οργανώσεων όπως η CNOD, όσον αφορά την έλλειψη ενισχύσεων και οικονομικών, εθνικών και κοινοτικών μέσων, που θα τους επέτρεπαν να συμμετάσχουν σε διάφορες δραστηριότητες για τις οποίες τα άτομα αυτά δείχνουν ενδιαφέρον,

Λαμβάνοντας υπόψη ότι μία από τις βασικές διεκδικήσεις είναι η υποβολή μίας πρότασης οδηγίας δυνάμει του άρθρου 13 της Συνθήκης, με στόχο την καταπολέμηση των διακρίσεων εις βάρος των ατόμων με αναπηρίες, ενέργεια που, εξάλλου, προβλέπεται από την έκθεση «Η υλοποίηση της ατζέντας κοινωνικής πολιτικής», που εγκρίθηκε από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στις 3.9.2003-10-09 και της οποίας ήμουν η συντάκτρια,

Ζητώ από την Επιτροπή να με πληροφορήσει σχετικά με τις ενέργειες και τα μέτρα που προβλέπει για να ικανοποιήσει τις προαναφερθείσες διεκδικήσεις.

Απάντηση της κ. Διαμαντοπούλου εξ ονόματος της Επιτροπής

(20 Νοεμβρίου 2003)

Στο άρθρο 2 της απόφασης 2001/903/ΕΚ του Συμβουλίου της 3ης Δεκεμβρίου 2001 η οποία καθορίζει το ευρωπαϊκό έτος των ατόμων με αναπηρίες (ΕΕΑΑ) (1), προσδιορίζονται οι στόχοι του ευρωπαϊκού έτους στους οποίους περιλαμβάνονται η ευαισθητοποίηση, η ανταλλαγή ορθών πρακτικών και η ενίσχυση της συνεργασίας μεταξύ των ενδαφερομένων. Το άρθρο 11 ορίζει ως διαθέσιμο προϋπολογισμό για το ΕΕΑΑ το ποσό των 12 εκατομμυρίων ευρώ.

Μπορεί ήδη να λεχθεί από τώρα ότι το ΕΕΑΑ είναι επιτυχές ως προς την επίτευξη των στόχων του. Η θερμή υποστήριξη μη κυβερνητικών οργανώσεων (ΜΚΟ) και λοιπών ενδιαφερομένων αντικατοπτρίζεται μέσω των χιλιάδων δραστηριοτήτων που πραγματοποιούνται το 2003. Το γεγονός ότι κατέστη αδύνατο να υποστηριχθούν όλες οι δραστηριότητες στο πλαίσιο του δεδομένου χρηματοδοτικού πλαισίου, αποτελεί συνέπεια του εξαιρετικά μεγάλου ενδιαφέροντος για το ΕΕΑΑ.

Παρόλα αυτά, το ΕΕΑΑ δεν αποτελεί αυτοσκοπό. Η Επιτροπή καθώς και το σύνολο των κρατών μελών έχουν δεσμευτεί να διασφαλίσουν πως θα υπάρξει κατάλληλη συνέχεια του ΕΕΑΑ. Η Πορτογαλία για παράδειγμα σκοπεύει να παρουσιάσει νέα βασική και γενική νομοθεσία σχετικά με την αναπηρία και αποκατάσταση, αναθεωρεί τα επιδόματα για άτομα με αναπηρίες και προετοιμάζει στρατηγικό πρόγραμμα αναπηρίας για το 2004-2011.

Η Επιτροπή εξέδωσε ανακοίνωση σχετικά με την συνέχεια του ΕΕΑΑ με την οποία εισάγεται ένα κυλιόμενο πολυετές σχέδιο δράσης με χρονικό ορίζοντα το 2010. Ο στόχος του σχεδίου δράσης είναι η ένταξη των θεμάτων αναπηρίας στις σχετικές κοινοτικές πολιτικές και η ανάπτυξη συγκεκριμένων ενεργειών σε καίριους τομείς για την προώθηση της ενσωμάτωσης των ατόμων με αναπηρίες. Τρεις επιχειρησιακοί στόχοι αποτελούν το επίκεντρο της προτεινόμενης προσέγγισης: επίτευξη της πλήρους εφαρμογής της οδηγίας του Συμβουλίου (2000/78/ΕΚ) (2), ενίσχυση της ένταξης των θεμάτων αναπηρίας στις σχετικές κοινοτικές πολιτικές και βελτίωση πρόσβασης για όλους.

Όσον αφορά την έκδοση οδηγίας σχετικά με την αναπηρία δυνάμει του άρθρου 13 η Επιτροπή θεωρεί — όπως περιγράφεται στην απάντηση στη γραπτή ερώτηση Ε-2112/2003 του κ de Rossa (3) — ότι τρέχουσα προτεραιότητα αποτελεί η διασφάλιση της πλήρους μεταφοράς της υπάρχουσας κοινοτικής νομοθεσίας (οδηγία 2000/78/ΕΚ) στο εθνικό δίκαιο.

Όσον αφορά το μέλλον της πολιτικής κατά των διακρίσεων της Ένωσης, η Επιτροπή προτίθεται να ξεκινήσει δημόσια διαβούλευση (Πράσινο Βιβλίο) την άνοιξη του 2004 σχετικά με τη μελλοντική στρατηγική για την καταπολέμηση των διακρίσεων. Το εν λόγω έγγραφο θα καταγράψει την πρόοδο που επιτεύχθηκε στην πολιτική κατά των διακρίσεων της Ένωσης και θα θέσει ζητήματα/ερωτήματα σχετικά με τη μελλοντική ανάπτυξη πολιτικής. Θα αντιμετωπίσει επίσης τις νέες προκλήσεις που τίθενται από τη διεύρυνση της Ένωσης και θα συνδράμει στο σχεδιασμό της πορείας των μελλοντικών δράσεων της Ένωσης σε θέματα ισότητας για τα επόμενα πέντε ή και πλέον έτη.

(1) EE L 335 της 19.12.2001.

(2) Οδηγία 2000/78/ΕΚ του Συμβουλίου της 27ης Νοεμβρίου 2000 για τη διαμόρφωση γενικού πλαισίου για την ίση μεταχείριση στην απασχόληση και την εργασία, ΕΕ L 303 της 2.12.2000.

(3) ΕΕ C 11 Ε της 15.1.2004, σελ. 248.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/259

(2004/C 65 E/273)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-3027/03

υποβολή: Alexandros Alavanos (GUE/NGL) προς την Επιτροπή

(17 Οκτωβρίου 2003)

Θέμα: Διακρίσεις σε βάρος απασχολούμενων στον OTE

Ορισμένες επιχειρήσεις προβαίνουν σε διακρίσεις σε βάρος εργαζόμενων με βάση την ηλικία πρόσληψης. Μια από αυτές τις επιχειρήσεις είναι ο Οργανισμός Τηλεπικοινωνιών Ελλάδας (OTE), που στις προκηρύξεις της για πρόσληψη προσωπικού, με εμπειρία στην ειδικότητα τηλεφωνικού ανταποκριτή και με σύμβαση ορισμένου χρόνου μερικής απασχόλησης βάζει το φραγμό του ορίου ηλικίας των 30 ή 26 ετών. Με αυτήν την πρακτική του Οργανισμού αποκλείονται αρκετοί εργαζόμενοι επί δεκαετίες στην πλειοψηφία τους γυναίκες, (95 % των εργαζομένων σε αυτή την ειδικότητα είναι γυναίκες), να συνεχίσουν να εργάζονται αξιοποιώντας την εμπειρία τους γιατί όταν ξεπεράσουν το συγκεκριμένο όριο ηλικίας δεν μπορούν να ανανεώσουν τη σύμβασή τους.

Η πρακτική αυτή παραβιάζει τη ρήτρα 5 παρ. 1 της Οδηγίας 97/81/ΕΚ (1) βάζοντας εμπόδια για τις ευκαιρίες εργασίας μερικής απασχόλησης καθώς και την Οδηγία 76/207/ΕΟΚ (2) για την εφαρμογή της αρχής της ίσης μεταχείρισης ανδρών και γυναικών, όπως αναφέρεται και στην απόφαση του ΔΕΚ υπόθεση C-77/2002 κατά την οποία «πολύ περισσότερες γυναίκες από άνδρες εργάζονται με μειωμένο ωράριο και, επομένως, σύμφωνα με την εν λόγω διάταξη, αποκλείονται από τη χορήγηση του συστήματος απασχολήσεως με μειωμένο ωράριο λόγω ηλικίας».

Ερωτάται η Επιτροπή αν αποτελεί διάκριση η ύπαρξη σε μια προκήρυξη για πλήρωση θέσεων εργασίας μιας εκ πρώτης άποψης ουδέτερης διάταξης όπως αυτή του ορίου ηλικίας, η οποία δημιουργεί διακρίσεις σε βάρος όσων εργάζονται και οι οποίοι επιθυμούν να ανανεώσουν τις συμβάσεις τους;

Απάντηση της κ. Διαμαντοπούλου εξ ονόματος της Επιτροπής

(20 Νοεμβρίου 2003)

Ο κ. βουλευτής ερωτά την Επιτροπή εάν η εφαρμογή των ορίων ηλικίας για πρόσληψη από τον Οργανισμό Τηλεπικοινωνιών Ελλάδος αποτελεί έμμεση διάκριση που βασίζεται στο φύλο, δεδομένου ότι θίγει κυρίως τις γυναίκες.

Τα άρθρα 2 παράγραφος 1 και 3 παράγραφος 1 της οδηγίας 76/207/ΕΟΚ της 9ης Φεβρουαρίου 1976 περί της εφαρμογής της αρχής της ίσης μεταχειρίσεως ανδρών και γυναικών, όσον αφορά την πρόσβαση σε απασχόληση, την επαγγελματική εκπαίδευση και προώθηση και τις συνθήκες εργασίας, απαγορεύει κάθε διάκριση που βασίζεται στο φύλο είτε άμεσα είτε έμμεσα. Σύμφωνα με τον ορισμό της έμμεσης διάκρισης στην οδηγία 97/80/ΕΚ του Συμβουλίου της 15ης Δεκεμβρίου 1997 σχετικά με το βάρος αποδείξεως σε περιπτώσεις διακριτικής μεταχείρισης λόγω φύλου, καθώς και σύμφωνα με τη νομολογία του Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, έμμεση διάκριση υφίσταται όταν μια διάταξη, ένα κριτήριο ή μια πρακτική εκ πρώτης όψεως ουδέτερη/ο θίγει ένα σημαντικά υψηλότερο ποσοστό ατόμων ενός φύλου, εκτός εάν αυτή η διάταξη, το κριτήριο ή η πρακτική είναι κατάλληλη/ο και αναγκαία/ο και μπορεί να δικαιολογηθεί από αντικειμενικούς παράγοντες άσχετους προς το φύλο.

Ο κ. βουλευτής μπορεί επίσης να λάβει υπόψη του ότι η οδηγία 2000/78/ΕΚ του Συμβουλίου, της 27ης Νοεμβρίου 2000, για τη διαμόρφωση γενικού πλαισίου για την ίση μεταχείριση στην απασχόληση και την εργασία (3) πρέπει να έχει μεταφερθεί από τα κράτη μέλη στο εθνικό τους δίκαιο το αργότερο μέχρι τις 2 Δεκεμβρίου 2003. Η οδηγία αυτή κηρύσσει παράνομες τις διακρίσεις λόγω θρησκείας ή πεποιθήσεων, ειδικών αναγκών, ηλικίας ή γενετήσιου προσανατολισμού στον τομέα της απασχόλησης. Ωστόσο, το άρθρο 6 της οδηγίας ορίζει ότι η λόγω ηλικίας διαφορετική μεταχείριση δεν συνιστά παράνομη διάκριση εφόσον δικαιολογείται στο πλαίσιο του εθνικού δικαίου αντικειμενικά και λογικά από έναν θεμιτό στόχο, όπως την πολιτική της αγοράς εργασίας.

Η προθεσμία μεταφοράς της οδηγίας 2000/78/ΕΚ δεν έχει λήξει ακόμη, και η Επιτροπή δεν έχει λάβει ακόμη κοινοποίηση από την Ελλάδα για τα μέτρα εφαρμογής της. Μόλις ληφθούν τα μέτρα αυτά, η Επιτροπή θα εξετάσει εάν συνάδουν με την οδηγία και ιδίως εάν η πρακτική που αναφέρεται στις ερωτήσεις του κ. βουλευτή δικαιολογείται από την εξαίρεση που περιλαμβάνεται στο άρθρο 6 της οδηγίας.

Επειδή ο Οργανισμός Τηλεπικοινωνιών Ελλάδος είναι δημόσιος φορέας, η Επιτροπή θα έρθει στο μεταξύ σε επαφή με τις ελληνικές αρχές προκειμένου να λάβει περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την πρακτική που αναφέρεται από τον κ. βουλευτή, ώστε να προσδιορίσει εάν η πρακτική αποτελεί έμμεση διάκριση εις βάρος των γυναικών. Η Επιτροπή θα επικοινωνήσει με τον κ. βουλευτή μόλις λάβει τις απαραίτητες πληροφορίες.

(1) EE L 14 της 20.1.1998, σελ. 9.

(2) ΕΕ L 39 της 14.2.1976, σελ. 40.

(3) EE L 303 της 2.12.2000.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/260

(2004/C 65 E/274)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ρ-3033/03

υποβολή: Marianne Thyssen (PPE-DE) προς την Επιτροπή

(8 Οκτωβρίου 2003)

Θέμα: Διαρθρωτικά ταμεία — στόχος 2 — επαρχία Λιμβούργου (Βέλγιο)

Στις 1 Οκτωβρίου ε.ε. η ευρωπαϊκή διεύθυνση της αυτοκινητοβιομηχανίας Ford γνωστοποίησε τα σχέδια της σχετικά με την αναδιοργάνωση της ευρωπαϊκής της παραγωγής. Η παραγωγική ικανότητα του εργοστασίου της Ford στη Γάνδη (Βέλγιο — επαρχία Λιμβούργου) θα μειωθεί δραστικά σε σύντομο χρονικό διάστημα, με δραματικές συνέπειες για 3 000 εργαζόμενους της Ford που θα χάσουν την εργασία τους. Αλλά και στις προμηθεύουσες επιχειρήσεις η εκτίμηση είναι ότι η απώλεια θέσεων εργασίας θα ανέλθει σε πολλές χιλιάδες, γεγονός που εκ νέου αποτελεί βαρύ κτύπημα για τα οικονομικά και κοινωνικά θεμέλια της επαρχίας του Λιμβούργου.

Στο παρελθόν η Επιτροπή αναγνώρισε την επαρχία του Λιμβούργου ως περιοχή του στόχου 2 (τρεις προτεραιότητες και εννιά μέτρα ανεστάλησαν) και ενέκρινε αναπτυξιακό πρόγραμμα για την επαρχία (περίοδος 2000-2006) ύψους 240 εκατ. ευρώ. Οι δράσεις και τα σχέδια μπορούν να πραγματοποιηθούν με χρηματοδοτική μεσολάβηση του Ευρωπαϊκού Ταμείου Περιφερειακής Ανάπτυξης (ΕΤΠΑ) και του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Ταμείου (ΕΚΤ).

Θα ήθελα να πληροφορηθώ από την Επιτροπή ποιες δυνατότητες υπάρχουν για τη διάθεση πρόσθετων χρηματοδοτικών πόρων, προκειμένου να αντιμετωπισθούν τα διαρθρωτικά, οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα της επαρχίας του Λιμβούργου. 'Εχει ήδη η Επιτροπή λάβει σχετικό αίτημα από την φλαμανδική κυβέρνηση; Θα αναλάβει μήπως η ίδια η Επιτροπή σχετική πρωτοβουλία;

Απάντηση του κ. Barnier εξ ονόματος της Επιτροπής

(3 Νοεμβρίου 2003)

Στις 28 Ιουνίου 2001, η Επιτροπή ενέκρινε το ενιαίο έγγραφο προγραμματισμού σχετικά με την επαρχία του Λιμβούργου στο πλαίσιο του στόχου 2 για την περίοδο 2000-2006, συνολικού ύψους 240 482 000. Η κοινότητα της Genk καλύπτεται από το πρόγραμμα αυτό.

Τα Ευρωπαϊκά Διαρθρωτικά Ταμεία καλύπτουν 92 696 000 ευρώ, δηλαδή 38 % των συνολικών δαπανών του προγράμματος.

Για παράδειγμα, η πρώτη προτεραιότητα του προγράμματος («Πρωτοβουλίες για την οικονομία και την απασχόληση»), αντιπροσωπεύει περισσότερο από 50 % των συνολικών δαπανών, προτεραιότητα που φαίνεται πως ανταποκρίνεται στα προβλήματα αναδιάρθρωσης της περιφέρειας αυτής. Σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας, η αρχή διαχείρισης του προγράμματος (που στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι το Υπουργείο της Φλαμανδικής Κοινότητας) είναι η μόνη αρμόδια για την επιλογή των έργων που επιθυμεί να εγκριθούν, λαμβανομένων υπόψη των μέτρων και των διαθέσιμων πιστώσεων του προϋπολογισμού.

Επιπλέον, θα πρέπει να υπενθυμίσουμε ότι στην περιφέρεια αυτή είναι επίσης δυνατόν να διατεθεί ένα μέρος των πιστώσεων του ΕΚΤ που χορηγούνται στο πλαίσιο του προγράμματος του στόχου 3 για την περιφέρεια της Φλάνδρας. Το πρόγραμμα αυτό αφορά ιδίως ενέργειες επανένταξης και κατάρτισης των ανέργων σε αναζήτηση εργασίας, καθώς και των εργαζομένων. Οι πιστώσεις που διαθέτει το ΕΚΤ για το σκοπό αυτό ανέρχονται σε 376,2 εκατ. Ευρώ, επί συνολικού προϋπολογισμού ύψους 894 εκατ. ευρώ για την περίοδο 2000-2006.

Όσον αφορά τη δυνατότητα αποδέσμευσης συμπληρωματικών ευρωπαϊκών χρηματοδοτικών πόρων, θα πρέπει να σημειωθεί η ύπαρξη ενός αποθεματικού επίδοσης, το οποίο αντιστοιχεί στο 4 % των πιστώσεων ανάληψης υποχρεώσεων που προβλέπονται σε κάθε εθνική κατανομή. Το αποθεματικό αυτό κατανέμεται στα προγράμματα βάσει αξιολόγησης της επίδοσης των προγραμμάτων που εφαρμόζονται στο έδαφος της περιφέρειας βάσει δεικτών που αντικατοπτρίζουν την αποτελεσματικότητα, τη διαχείριση και την εκτέλεση του προϋπολογισμού.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/261

(2004/C 65 E/275)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-3034/03

υποβολή: Marianne Thyssen (PPE-DE) προς την Επιτροπή

(17 Οκτωβρίου 2003)

Θέμα: Προθεσμία ευρεσιτεχνίας για εφευρέσεις που εφαρμόζονται σε ηλεκτρονικούς υπολογιστές

Κατά τη συνεδρίαση της ολομέλειας στις 24 Σεπτεμβρίου ε.ε. το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ψήφισε σε πρώτη ανάγνωση σχετικά με την πρόταση οδηγίας για το σεβασμό της ευρεσιτεχνίας των εφευρέσεων που εφαρμόζονται σε ηλεκτρονικούς υπολογιστές.

Με βάση το άρθρο 8(β) της πρότασης, όπως τροποποιήθηκε από το Κοινοβούλιο, η Επιτροπή πρέπει να υποβάλει έκθεση προς το Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο σχετικά με το ερώτημα αν είναι επαρκείς οι κανόνες για την προθεσμία της ευρεσιτεχνίας και τον καθορισμό των απαιτήσεων για το σεβασμό της ευρεσιτεχνίας, και πιο συγκεκριμένα για την καινοτομία, τη δραστηριότητα του εφευρέτη και τον κατάλληλο αριθμό των συμπερασμάτων.

Θα ήθελα να πληροφορηθώ από την Επιτροπή αν θεωρεί όντως κατάλληλη την κλασική προθεσμία μιας ευρεσιτεχνίας (20 έτη) για εφευρέσεις που συνδέονται με προγράμματα ηλεκτρονικών υπολογιστών; Δεν θεωρεί η Επιτροπή ότι θα ήταν σκόπιμο να περιορισθεί ο συνήθης χρόνος προθεσμίας για εφευρέσεις υψηλής τεχνολογίας; Δεν θεωρεί η Επιτροπή ότι μια τέτοια απόφαση θα μπορούσε να ενισχύσει τον ανταγωνισμό στην ευρωπαϊκή αγορά για εφευρέσεις που αφορούν προγράμματα ηλεκτρονικών υπολογιστών;

Απάντηση του κ. Bolkestein εξ ονόματος της Επιτροπής

(18 Νοεμβρίου 2003)

Αποτελεί πάγιο χαρακτηριστικό του δικαίου περί διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας η διάρκεια προστασίας να είναι η ίδια για όλες τις εφευρέσεις σε όλους τους τομείς της τεχνολογίας. Η αρχή αυτή έχει καταγραφεί ως σταθερή νομική υποχρέωση σε διεθνές επίπεδο στη Συμφωνία για τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας στον τομέα του εμπορίου (TRIPS). Η μόνη παρέκκλιση από αυτόν τον κανόνα αφορά σήμερα τη δυνατότητα να προβλεφθεί αυξημένη διάρκεια προστασίας για ορισμένα προϊόντα τα οποία υπόκεινται σε μακρόχρονες κανονιστικές διαδικασίες έγκρισης και τα οποία θα επωφελούνταν συνεπώς, σε περίπτωση που δεν υπήρχε παρόμοια διάταξη, από μια σχετικά σύντομη περίοδο αποτελεσματικής προστασίας στην αγορά.

Παρόλα αυτά, η Επιτροπή γνωρίζει τα επιχειρήματα σύμφωνα με τα οποία η τυποποιημένη διάρκεια προστασίας των 20 ετών δεν είναι κατάλληλη για όλους τους τομείς της τεχνολογίας και για το λόγο αυτό δέχτηκε, στην απάντηση της στις τροπολογίες που έγιναν κατά την πρώτη ανάγνωση της πρότασης, να ερευνήσει το θέμα. Η έρευνα αυτή θα λάβει φυσικά υπόψη την ανάγκη ενθάρρυνσης της καινοτομίας και του ανταγωνισμού. Ωστόσο, πρέπει να εκτιμηθεί ότι υπάρχουν αρκετές νομικές και τεχνικές προκλήσεις που πρέπει να αντιμετωπιστούν για να γίνουν οποιεσδήποτε αλλαγές στον τομέα αυτό, καμία από τις σημαντικότερες είναι η πρακτική δυσκολία του να προσδιοριστούν, με επαρκώς ακριβείς και «στεγανούς» νομικούς όρους, τα όρια του αντικειμένου για το οποίο θα μπορεί να ισχύει διαφορετική διάρκεια προστασίας. Επιπλέον, ακόμα και εαν συναχθεί το συμπέρασμα ότι μια τέτοια αλλαγή είναι επιθυμητή και εφικτή για τους λόγους που αναφέρονται παραπάνω, τότε αυτή πρέπει να επιδιωχθεί ως στόχος πολιτικής μέσω διεθνών διαπραγματεύσεων.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/262

(2004/C 65 E/276)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-3040/03

υποβολή: Jo Leinen (PSE) προς την Επιτροπή

(17 Οκτωβρίου 2003)

Θέμα: Εφαρμογή της οδηγίας 2000/35/ΕΚ (προθεσμίες πληρωμής) σε πληρωμές στο πλαίσιο έργων υπό την αιγίδα του Ευρωπαϊκού Ταμείου Ανάπτυξης

Αληθεύει ότι η οδηγία 2000/35/ΕΚ (1), η οποία έπρεπε να μεταφερθεί από τα κράτη μέλη μέχρι τις 8.8.2002 και ορίζει προθεσμία 30 ημερών για την εξόφληση λογαριασμών, ισχύει και για τις κινήσεις κεφαλαίων μεταξύ των φορέων της ΕΕ (όπως του Ευρωπαϊκού Ταμείου Ανάπτυξης) και των εταίρων της;

Κατόπιν ερωτήσεώς μας συνεργάτης της διοίκησης του ETA μάς απάντησε το Μάρτιο του 2003 ότι δεν γνωρίζει την οδηγία και για τη διεκπεραίωση των υποχρεώσεων πληρωμών του ETA ισχύει όπως πάντα προθεσμία 90 ημερών. Τι προτίθεται να πράξει η Επιτροπή για να αποφύγει την εντύπωση ότι η ΕΕ θεσπίζει διατάξεις με γενική ισχύ, στις οποίες δεν αισθάνονται δεσμευμένοι οι ίδιοι της οι φορείς;

Απάντηση του κ. Liikanen εξ ονόματος της Επιτροπής

(20 Νοεμβρίου 2003)

Η οδηγία 2000/35/ΕΚ του Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 29ης Ιουνίου 2000 για την καταπολέμηση των καθυστερήσεων πληρωμών στις εμπορικές συναλλαγές, δεν εναρμονίζει την προθεσμία πληρωμής στις 30 ημέρες. Τα συμβαλλόμενα μέρη μπορούν να καθορίσουν την προθεσμία πληρωμής όπως επιθυμούν. Το άρθρο 3 παράγραφος 1 της οδηγίας ορίζει ρητά ότι τόκος καθίσταται απαιτητός από την ημέρα που ακολουθεί την ημερομηνία πληρωμής ή το τέλος της περιόδου πληρωμής που ορίζει η σύμβαση. Εάν η ημερομηνία ή η περίοδος πληρωμής δεν ορίζεται στη σύμβαση, τόκος καθίσταται αυτόματα απαιτητός 30 ημέρες μετά την ημερομηνία παραλαβής του τιμολογίου ή μετά την παραλαβή των αγαθών ή την παροχή υπηρεσιών.

Η οδηγία ρυθμίζει όλες τις εμπορικές συναλλαγές, περιλαμβανομένων εκείνων μεταξύ επιχειρήσεων και δημοσίων αρχών, όπως οι τελευταίες ορίζονται από τις οδηγίες για τις δημόσιες συμβάσεις (2) 92/50/ΕΟΚ, 93/36/ΕΟΚ, 93/37/ΕΟΚ συμπεριλαμβανομένης της οδηγίας 93/38/ΕΟΚ. Η Επιτροπή έχει δεσμευτεί να εφαρμόσει τους όρους της οδηγίας 2000/35/ΕΚ (3) στις δικές της διαδικασίες σύναψης συμβάσεων, σύμφωνα με τις διατάξεις που καταγράφονται στους Κανόνες Εφαρμογής του Δημοσιονομικού Κανονισμού που εφαρμόζεται στο γενικό προϋπολογισμό των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (4).

Το άρθρο 106 των κανόνων εφαρμογής αναφέρει ρητά ότι η πληρωμή των οφειλόμενων ποσών διενεργείται εντός ανώτατης προθεσμίας σαράντα πέντε ημερολογιακών ημερών που υπολογίζονται από την ημερομηνία καταγραφής μιας παραδεκτής αίτησης πληρωμής από την εξουσιοδοτημένη υπηρεσία του αρμόδιου διατάκτη. Η προθεσμία πληρωμής ορίζεται σε τριάντα ημερολογιακές ημέρες για τις πληρωμές που συνδέονται με τις συμβάσεις υπηρεσιών ή προμηθειών, εκτός αν η σύμβαση ορίζει διαφορετικά.

Παρόλα αυτά, οι κανόνες εφαρμογής ισχύουν μόνο για τον γενικό προϋπολογισμό. Το Ευρωπαϊκό Ταμείο Ανάπτυξης (ETA) δεν περιλαμβάνεται στον προϋπολογισμό αλλά οργανώνεται και χρηματοδοτείται σε διακυβερνητική βάση. Διαθέτει το δικό του ειδικό δημοσιονομικό κανονισμό που εγκρίθηκε την 27η Μαρτίου 2003 και ο οποίος εφαρμόζεται στο 9ο Ευρωπαϊκό Ταμείο Ανάπτυξης (5). Ο δημοσιονομικός κανονισμός του ETA πρέπει να σέβεται τις υποχρεώσεις της Κοινότητας που περιέχονται στη συμφωνία εταιρικής σχέσης με τα κράτη της Αφρικής, της Καραϊβικής και του Ειρηνικού (ΑΚΕ) η οποία υπεγράφη στις 23 Ιουνίου 2000 στην Κοτονού (Μπενίν) (6).

Στο Παράρτημα IV της συμφωνίας, στο άρθρο 37 παράγραφος 6 ορίζεται ότι οι διαδικασίες ρευστοποίησης, εντολής και πληρωμής των δαπανών πρέπει να έχουν ολοκληρωθεί το πολύ εντός περιόδου 90 ημερών από την ημερομηνία λήξης της πληρωμής.

Σύμφωνα με τη συμφωνία της Κοτονου, η δημοσιονομική διαχείριση αποκεντρώνεται στις αρχές των χωρών ΑΚΕ. Οι εθνικοί τους διατάκτες διαχειρίζονται τα προγράμματα ETA. Σύμφωνα με τους όρους του προαναφερθέντος άρθρου 37 παράγραφος 6 ο εθνικός διατάκτης έχει στη διάθεσή του 45 ημέρες ώστε να δώσει εντολή για την πληρωμή και να την κοινοποιήσει στον προϊστάμενο της αντιπροσωπείας της Επιτροπής που είναι αρμόδιος για την εν λόγω χώρα. Η Επιτροπή τότε διαθέτει, μέσα στο συνολικό όριο των 90 ημερών, 45 ημέρες για να ολοκληρώσει τις εσωτερικές της διαδικασίες και να πραγματοποιήσει την πληρωμή.

Ο κανόνας αυτός που περιέχεται στη συμφωνία της Κοτονου διατυπώνεται εκ νέου στο άρθρο 67 του δημοσιονομικού κανονισμού του ETA.

(1) ΕΕ L 200 της 8.8.2000, σελ. 35.

(2) Οδηγία 92/50/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 18ης Ιουνίου 1992 για το συντονισμό των διαδικασιών σύναψης δημόσιων συμβάσεων υπηρεσιών, ΕΕ L 209 της 24.7.1992 Οδηγία 93/36/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 14ης Ιουνίου 1993 περί συντονισμού των διαδικασιών για τη σύναψη συμβάσεων δημοσίων προμηθειών, ΕΕ L 199 της 9.8.1993 Οδηγία 93/37/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 14ης Ιουνίου 1993 περί συντονισμού των διαδικασιών για τη σύναψη συμβάσεων δημοσίων έργων, ΕΕ L 199 της 9.8.1993 Οδηγία 93/38/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 14ης Ιουνίου 1993 περί συντονισμού των διαδικασιών σύναψης συμβάσεων στους τομείς του ύδατος, της ενέργειας, των μεταφορών και των τηλεπικοινωνιών, EE L 199 της 9.8.1993.

(3) Οδηγία 2000/35/ΕΚ του Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 29ης Ιουνίου 2000 για την καταπολέμηση των καθυστερήσεων πληρωμών στις εμπορικές συναλλαγές, ΕΕ L 200 της 8.8.2000 Κανονισμός (ΕΚ, Ευρατόμ) αριθ. 2342/2002 της Επιτροπής, της 23ης Δεκεμβρίου 2002, για τη θέσπιση των κανόνων εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ, Ευρατόμ) αριθ. 1605/2002 του Συμβουλίου, για τη θέσπιση του Δημοσιονομικού Κανονισμού που εφαρμόζεται στο γενικό προύπολογισμό των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων.

(4) EE L 357 της 31.12.2002.

(5) ΕΕ L 83 της 1.4.2003.

(6) EE L 317 της 15.12.2000.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/263

(2004/C 65 E/277)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-3041/03

υποβολή: Stavros Xarchakos (PPE-DE) προς την Επιτροπή

(17 Οκτωβρίου 2003)

Θέμα: Σοβαρές ελλείψεις σε ελληνικά ασθενοφόρα

Στην ελληνική Βουλή το κόμμα της «Νέας Δημοκρατίας» έχει Kať επανάληψη φέρει το θέμα της προμήθειας των ασθενοφόρων του «Εθνικού Κέντρου Άμεσης Βοήθειας»(ΕΚΑΒ), των προδιαγραφών που πρέπει να τηρούν, της διαφάνειας στην επιλογή των τύπων που αγοράζονται και του απαραίτητου εξοπλισμού που πρέπει να έχουν ώστε να αντεπεξέλθουν στην δύσκολη αποστολή τους.

Οι εργαζόμενοι στο ΕΚΑΒ έχουν πολλές φορές επισημάνει ότι πολλά από τα ασθενοφόρα αυτά στερούνται της απαραίτητης φορητής συσκευής τεχνητής αναπνοής (η οποία προορίζεται να δώσει τις πρώτες ανάσες οξυγόνου σε κάποιον τραυματία), καθώς και μιας άλλης άκρως απαραίτητης συσκευής, του λεγόμενου απινιδωτή, ο οποίος πρέπει να υπάρχει σε κάθε ασθενοφόρο προκειμένου να γίνουν ηλεκτροσόκ επαναφοράς ενός ασθενή ο οποίος έχει υποστεί καρδιακή προσβολή.

Το κόμμα της «Νέας Δημοκρατίας» έχει κατ' επανάληψη επισημάνει (δια του αρμόδιου Συντονιστή Κοινωνικών Υποθέσεων και τέως συναδέλφου ευρωβουλευτή κ. Νικήτα Κακλαμάνη) και το θέμα της αδιαφάνειας στην επιλογή των τύπων των ασθενοφόρων που αγοράζονται κατά καιρούς (μέσω των Β' και Γ' Κοινοτικών Πλαισίων Στήριξης).

Μπορεί να με ενημερώσει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ποιά είναι ακριβώς τα συνολικά ποσά που έχουν διατεθεί από την Ε.Ε. από το 1994 και μέχρι σήμερα και μέσω ποιών ακριβώς Επιχειρησιακών Προγραμμάτων (μέσω Κ.Π.Σ. ή Κοινοτικών Πρωτοβουλιών) για την προμήθεια ασθενοφόρων και άλλων κινητών μονάδων αμέσου φροντίδας υγείας; 'Εχει ενημερωθεί η Επιτροπή για τις παραπάνω ελλείψεις στον εξοπλισμό τους; Πώς τοποθετείται η Επιτροπή αναφορικά με τις καταγγελίες εργαζομένων στο ΕΚΑΒ ότι για μια πόλη σαν την Αθήνα (στην οποία κατοικούν 5 εκ. άνθρωποι) υπάρχουν μόλις 72 ασθενοφόρα, κάτι που σημαίνει ότι αντιστοιχεί 1 ασθενοφόρο για κάθε 70 000 κατοίκους αυτής της πόλης, εξού και το πρόσφατο περιστατικό (30.9.2003) του τραυματισμού μοτοσυκλετιστή στην Αθήνα ο οποίος περίμενε επί δύο ώρες σωριασμένος στο δρόμο την έλευση ενός ασθενοφόρου;

Απάντηση του κ. Barnier εξ ονόματος της Επιτροπής

(11 Νοεμβρίου 2003)

Η Επιτροπή συγκεντρώνει τις πληροφορίες που απαιτούνται για την απάντηση στην ερώτηση που τέθηκε. Δε θα παραλείψει να γνωστοποιήσει το συντομότερο το αποτέλεσμα των ερευνών της.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/264

(2004/C 65 E/278)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-3047/03

υποβολή: Elspeth Attwooll (ELDR), Heinz Kindermann (PSE), John McCartin (PPE-DE) και Willi Görlach (PSE) προς την Επιτροπή

(17 Οκτωβρίου 2003)

Θέμα: Ερασιτεχνικό ψάρεμα και στατιστικά στοιχεία σχετικά με τον τουρισμό

Η Επιτροπή και το Συμβούλιο γνωρίζουν ότι πρέπει να βελτιωθεί η κοινή στατιστική βάση σχετικά με τον τουρισμό. Μια κοινή πλατφόρμα τεχνογνωσίας αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για τη συγκριτική ανάλυση των επιδόσεων, την ανταλλαγή απόψεων, την ενημέρωση και την προσέγγιση προβλημάτων στρατηγικής στον τουριστικό τομέα. Επίσης γνωρίζουν ότι πρέπει να αναπτύξουν στατιστκώς έγκυρα και συγκρίσιμα δεδομένα για τον τουρισμό. Κοινός στόχος είναι να εφαρμοστούν συμπληρωματικοί λογαριασμοί στον εθνικό τουρισμό στα κράτη μέλη. Το ερασιτεχνικό ψάρεμα αποτελεί σημαντικό μέρος του τουριστικού τομέα στην Ευρώπη.

Μπορεί να βεβαιώσει η Επιτροπή ότι το ερασιτεχνικό ψάρεμα θα περιοριστεί και ότι τα αριθμητικά στοιχεία θα αναφέρονται κανονικά μέσα στο συνολικό πλαίσιο των στατιστικών για τον τουρισμό;

Απάντηση του κ. Solbes Mira εξ ονόματος της Επιτροπής

(18 Νοεμβρίου 2003)

Η Επιτροπή τονίζει τη χρησιμότητα της ισχύουσας στατιστικής νομοθεσίας (οδηγία 95/57/ΕΚ) (1) για την παραγωγή διεθνώς συγκρίσιμων στατιστικών στοιχείων στον τομέα του τουρισμού. Η εφαρμογή της στα κράτη μέλη οδήγησε στη συνεχή πρόοδο όσον αφορά τη διαθεσιμότητα έγκυρων και συγκρίσιμων δεδομένων για τον τουρισμό. Τα δεδομένα αυτά δημοσιεύονται τακτικά από την Επιτροπή. Όσον αφορά τις υπό προσχώρηση χώρες, σημειώθηκε μεγάλη πρόοδος ώστε να παρέχουν το ίδιο επίπεδο πληροφοριών με τα σημερινά κράτη μέλη, όταν θα προσχωρήσουν στην Ένωση την 1η Μαΐου 2004.

Στην παραπάνω οδηγία, απαιτείται να γίνονται πολλές ταξινομήσεις των δεδομένων, όπως ταξινομήσεις με βάση την εθνικότητα, τη διάρκεια παραμονής ή το κύριο μεταφορικό μέσο. Δεν απαιτείται καμία ταξινόμηση όσον αφορά το είδος των διακοπών. Κατά συνέπεια, δεν είναι δυνατόν να διακρίνουμε το ερασιτεχνικό ψάρεμα (ή οποιοδήποτε άλλο είδος διακοπών) στις στατιστικές για τον τουρισμό. Προκειμένου να περιοριστεί ο φόρτος απάντησης, δεν προβλέπεται εισαγωγή πρόσθετων ταξινομήσεων.

(1) Οδηγία 95/57/ΕΚ του Συμβουλίου, της 23ης Νοεμβρίου 1995, σχετικά με τη συλλογή στατιστικών στοιχείων στον τομέα του τουρισμού, ΕΕ L 291 της 6.12.1995.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/264

(2004/C 65 E/279)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-3063/03

υποβολή: Hiltrud Breyer (Verts/ALE) προς την Επιτροπή

(17 Οκτωβρίου 2003)

Θέμα: Οδηγία 2001/83/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 6ης Νοεμβρίου 2001 για τη δημιουργία ενός κοινοτικού κώδικα για τα φάρμακα που προορίζονται για ανθρώπινη χρήση

Είναι επιστημονικά αποδεδειγμένο, ότι τα φάρμακα δρουν κατά διαφορετικό τρόπο στους άνδρες και τις γυναίκες. Παρ' όλα ταύτα οι γυναίκες υποεκπροσωπούνται στις κλινικές μελέτες και τα δεδομένα που προκύπτουν δεν κατατάσσονται συστηματικά ανάλογα με το γένος.

Η εξεταστική επιτροπή από την Βόρεια Ρηνανία-Βεστφαλία «Προοπτικές για την παροχή φροντίδων υγείας που λαμβάνουν υπόψη τις γυναίκες στο ομόσπονδο κράτος της Νότιας Ρηνανίας-Βεστφαλίας» υπέβαλε προτάσεις για μία φιλική προς τις γυναίκες εφαρμογή της οδηγίας 2001/83/ΕΚ (1). Θεωρεί μία τροποποίηση της οδηγίας ως απαραίτητη ώστε οι γυναίκες να συμπεριληφθούν στην έρευνα.

1.	Προτίθεται η Επιτροπή να τροποποιήσει την οδηγία για το σύνολο της ΕΕ κατά τρόπον ώστε οι γυναίκες και οι άνδρες να είναι εξ ίσου εκπροσωπούμενοι στις κλινικές μελέτες και τα δεδομένα που προκύπτουν να εξετάζονται σύμφωνα με το γένος;

2.	Ή προτίθεται η Επιτροπή να υποχρεώσει τα κράτη μέλη να εφαρμόσουν την οδηγία κατά τρόπο ώστε να λαμβάνει υπόψη το φύλο κάθε ατόμου;

Απάντηση του κ. Liikanen εξ ονόματος της Επιτροπής

(19 Νοεμβρίου 2003)

Η οδηγία 2001/83/ΕΚ, όπως τροποποιήθηκε από την οδηγία 2003/63/ΕΚ της Επιτροπής της 25 Ιουνίου 2003 (2), καθορίζει στο Παράρτημα Ι τις αναλυτικές, τοξικοφαρμακολογικές και κλινικές προδιαγραφές και τα πρωτόκολλα στον τομέα των δοκιμών των φαρμάκων για τη χορήγηση άδειας κυκλοφορίας.

Στο μέρος Ι σημείο 5.2. στοιχείο στ) του παραρτήματος αυτού, προβλέπεται ότι οι κλινικές παρατηρήσεις πρέπει να συνοψίζονται για κάθε δοκιμή, αναφέροντας τα εξής:

1)	τον αριθμό και το φύλο των υποκειμένων που δέχθηκαν την αγωγή·

2)	την επιλογή και την ηλικιακή κατανομή των ομάδων ασθενών που ερευνώνται και τις συγκριτικές δοκιμές·…. …

6)	πληροφορίες σχετικά με ασθενείς που ενδεχομένως αντιμετωπίζουν αυξημένο κίνδυνο, π.χ. ηλικιωμένα άτομα, παιδιά, γυναίκες κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης ή της περιόδου …

Συνεπώς, όπως προβλέπεται στην οδηγία 2001/83/ΕΚ, ο γενικός κανόνας είναι ότι πρέπει να επιλέγεται ο κατάλληλος σχεδιασμός μελέτης και η κλινική δοκιμή να διενεργείται κατά τρόπο ώστε τα αποτελέσματα των δοκιμών, συμπεριλαμβανομένων των στατιστικών αξιολογήσεων, να συνεπάγονται θετική αποτελεσματικότητα της ένδειξης, η οποία στηρίζει την άδεια κυκλοφορίας του φαρμάκου χωρίς ειδικό περιορισμό λόγω φύλου.

Εξαιρέσεις στον γενικό αυτό κανόνα γίνονται δεκτές μόνο για άδειες κυκλοφορίας φαρμάκων με ειδικές ενδείξεις για το φύλο.

(1) EE L 311 της 28.11.2001, σελ. 67.

(2) EE L 159 της 27.6.2003.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/265

(2004/C 65 E/280)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ρ-3078/03

υποβολή: Bart Staes (Verts/ALE) προς την Επιτροπή

(14 Οκτωβρίου 2003)

Θέμα: Το ευρωπαϊκό πρότυπο ΕΝ-1078

Σύμφωνα με έρευνα που διεξήγαγαν δύο Φλαμανδοί καθηγητές του Καθολικού Πανεπιστημίου της Λουβαίνης (KUL) βασιζόμενοι σε 86 ατυχήματα με ποδήλατο, απορρέει ότι, σε περίπτωση πτώσης, το γεγονός ότι ο ποδηλάτης φοράει κράνος ή όχι έχει ελάχιστη επίπτωση. Κατά συνέπεια, οι δύο καθηγητές συνιστούν την κατασκευή ενός εντελώς διαφορετικού κράνους.

Οι ως άνω ειδικοί αναγνωρίζουν ότι το σημερινό κράνος είναι προτιμότερο από το τίποτα, αλλά ότι παρά ταύτα δεν επιτρέπουν την αποφυγή των δονήσεων που προκαλούνται στο εσωτερικό του κρανίου σε περίπτωση πτώσης. Ως εκ τούτου, συνιστούν ανεπαρκή προστασία.

Τα κράνη για ποδηλάτες οφείλουν να ανταποκρίνονται στο ευρωπαϊκό πρότυπο ΕΝ-1078, το οποίο όμως κρίνεται από τους δύο ειδικούς ως «άκρως ασαφές» και στερούμενο επιστημονικής βάσης, με αποτέλεσμα τα κράνη να μην πληρούν το ρόλο τους.

Έχει λάβει γνώση η Επιτροπή της ως άνω μελέτης των καθηγητών του KUL;

Συμμερίζεται η Επιτροπή την άποψη ότι το πρότυπο ΕΝ-1078 είναι υπερβολικά ασαφές και στερείται επιστημονικής βάσης; Εάν όχι, σε ποια επιχειρήματα στηρίζεται η Επιτροπή για να αμφισβητήσει την ως άνω γνώμη;

Είναι διατεθειμένη η Επιτροπή να διαθέσει πιστώσεις για επιστημονική μελέτη σχετικά με το σχεδιασμό προστατευτικού κράνους, το οποίο να προσφέρει στους ποδηλάτες τη μέγιστη ασφάλεια και άνεση, έναντι προσιτής τιμής; Εάν όχι, για ποιο λόγο;

Απάντηση του κ. Liikanen εξ ονόματος της Επιτροπής

(11 Νοεμβρίου 2003)

Το πρότυπο ΕΝ 1078 εκπονήθηκε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή Τυποποίησης (CEN), πράγμα το οποίο σημαίνει ότι αυτό το πρότυπο προϊόντος δημιουργήθηκε από μια ομάδα διεθνών εμπειρογνωμόνων λαμβάνοντας υπόψη τη σημερινή κατάσταση της τεχνολογικής εξέλιξης και ότι το πρότυπο ψηφίστηκε από τα συμβαλλόμενα μέρη της CEN κατόπιν διενέργειας των ενδεδειγμένων ελέγχων.

Η Επιτροπή δημοσίευσε τα στοιχεία του εν λόγω προτύπου σύμφωνα με το άρθρο 5 παράγραφος 4 της οδηγίας 89/686/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 21ης Δεκεμβρίου 1989 για τη προσέγγιση των νομοθεσιών των κρατών μελών σχετικά με τα μέσα ατομικής προστασίας (1) (ΜΑΠ). Το πρότυπο έγινε επομένως δεκτό προς υποστήριξη της εφαρμογής της εν λόγω οδηγίας δεδομένου ότι ανταποκρίνεται άμεσα στις βασικές απαιτήσεις υγιεινής και ασφάλειας του παραρτήματος II.

Μέχρι τώρα, κανένα αποτέλεσμα ερευνών, το οποίο θέτει υπό αμφισβήτηση την προστατευτική λειτουργία του προτύπου, δεν έχει αναφερθεί από τους εκπροσώπους των κρατών μελών που συνεδριάζουν δύο φορές το χρόνο με την Επιτροπή, στο πλαίσιο δύο διαφορετικών ομάδων, την ομάδα εμπειρογνωμόνων «ΜΑΠ» και την ομάδα διοικητικής συνεργασίας σχετικά με την εποπτεία της αγοράς: η υπηρεσία της Επιτροπής η οποία είναι αρμόδια για την προαναφερθείσα οδηγία δεν έχει λάβει γνώση της μελέτης που αναφέρει το Αξιότιμο Μέλος του Κοινοβουλίου.

Η Επιτροπή θα ήθελε επίσης να τονίσει την επιθυμία της να ενημερώνεται σχετικά με τα πορίσματα ερευνών που καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι ένα πρότυπο προϊόντος δεν είναι πλήρως ικανοποιητικό και άρα εκθέτει ενδεχομένως τον Ευρωπαίο πολίτη σε κινδύνους όσον αφορά την υγεία και την ασφάλειά του.

Η Επιτροπή θα συμπεριλάβει αυτό το θέμα στην ημερήσια διάταξη της προσεχούς συνεδρίασης των αρμόδιων για την εποπτεία της αγοράς αρχών των κρατών μελών, που έχει προγραμματιστεί για το Δεκέμβριο του 2003, για τη διερεύνηση της ευρωπαϊκής διάστασης του προβλήματος που θίγεται.

Επίσης, η Επιτροπή θα συζητήσει απευθείας το θέμα με τη CEN ώστε να εξεταστεί η ανάγκη για δράση. Το θέμα μπορεί να αντιμετωπιστεί στο πλαίσιο της συνήθους αναθεώρησης των προτύπων των προϊόντων την οποία πραγματοποιεί η CEN. Εναλλακτικά, θα μπορούσε να συμπεριληφθεί στις εντολές της Επιτροπής προς τη CEN, χρησιμοποιώντας το πλαίσιο εντός του οποίου η Επιτροπή χρηματοδοτεί σημαντικά τις ευρωπαϊκές εργασίες τυποποίησης.

(1) EE L 399 της 30.12.1989.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/266

(2004/C 65 E/281)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ρ-3093/03

υποβολή: Harald Ettl (PSE) προς την Επιτροπή

(14 Οκτωβρίου 2003)

Θέμα: Συμπερίληψη της δραστικής ουσίας Paraquat στον κατάλογο των εγκεκριμένων ουσιών σύμφωνα με την οδηγία 91/414/ΕΚ

Κατά τη συνεδρίαση της Μόνιμης Επιτροπής για την Τροφική Αλυσίδα και την Υγεία των Ζώων στις 2 και 3.10.2003, αποφασίστηκε να περιληφθεί το ζιζανιοκτόνο Paraquat στον κατάλογο εγκεκριμένων ουσιών (Παράρτημα 1) της οδηγίας 91/414/ΕΚ (1) σχετικά με τη διάθεση στην αγορά φυτοπροστατευτικών προϊόντων.

To Paraquat είναι ιδιαίτερα τοξικό και επίμονης δράσης στους ανθρώπους και στα ζώα και, κατά την επανειλημμένη χρήση του, συγκεντρώνεται στο έδαφος. Λόγω της τοξικότητάς του, η χρήση του Paraquat απαγορεύεται γενικώς σε επτά χώρες, ενώ σε άλλες χώρες επιτρέπεται σε πολύ περιορισμένο βαθμό.

Παρά τους κινδύνους που συνεπάγεται το Paraquat για την ανθρώπινη υγεία και το περιβάλλον, η Επιτροπή πρότεινε να περιληφθεί η ουσία αυτή στον κατάλογο των εγκεκριμένων ουσιών, επιτρέποντας, με τον τρόπο αυτό, την πρόσβαση του ζιζανιοκτόνου αυτού στις αγορές της ΕΕ και άλλων χωρών. Η χαλάρωση των περιορισμών που ισχύουν επί του παρόντος για το Paraquat θα καταδίκαζε τις προσπάθειες για υψηλότερες προδιαγραφές υγείας και ασφάλειας στη γεωργία και μάλιστα θα προωθούσε μεθόδους γεωργικής παραγωγής που δεν χαρακτηρίζονται από κοινωνική και τεχνολογική-περιβαλλοντική βιωσιμότητα.

Είναι ιδιαίτερα σημαντικό τόσο για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο όσο και για τους πολίτες της Ευρώπης να γνωστοποιηθούν οι λόγοι που ώθησαν την Επιτροπή και το Συμβούλιο να επιβάλλουν στον πληθυσμό της Ευρώπης τη χρήση αυτού του τοξικού και επικίνδυνου ζιζανιοκτόνου.

Απάντηση του κ. Byrne εξ ονόματος της Επιτροπής

(12 Νοεμβρίου 2003)

Οδηγία του Συμβουλίου 91/414/ΕΟΚ της 15 Ιουλίου 1991 σχετικά με τη διάθεση στην αγορά φυτοπροστατευτικών προϊόντων δημιουργεί ένα εναρμονισμένο πλαίσιο για τη χορήγηση αδείας και τοποθέτηση στην αγορά φυτοπροστατευτικών προϊόντων. Οι ενεργείς ουσίες που πρέπει να χρησιμοποιούνται ως φυτοπροστατευτικά προϊόντα αξιολογούνται και λαμβάνουν έγκριση σε κοινοτικό επίπεδο και καταγράφονται στο Παράρτημα Ι της Οδηγίας. Κατά συνέπεια, μεμονωμένα φυτοπροστατευτικά προϊόντα που περιέχουν ενεργείς ουσίες αξιολογούνται και λαμβάνουν άδεια από τα κράτη μέλη βάσει εναρμονισμένων κανόνων.

Το άρθρο 5 της οδηγίας παρέχει έναν πίνακα ενεργών ουσιών στο Παράρτημα Ι της οδηγίας όταν, υπό το φως της τρέχουσας επιστημονικής και τεχνικής γνώσης, αποδειχθεί ότι αυτές ικανοποιούν, κατ'αρχήν τις απαιτήσεις της ασφάλειας για την ανθρώπινη υγεία και το περιβάλλον.

Για το παρακουάτ (paraquat), τα στοιχεία που υποβλήθηκαν από τον κλάδο αξιολογήθηκαν από τα κράτη μέλη και την Επιτροπή στο πλαίσιο της Μόνιμης Επιτροπής Διατροφικής Αλυσίδας και Ζωικής Υγείας. Τα έγγραφα και οι πληροφορίες υποβλήθηκαν επίσης στην ανεξάρτητη επιστημονική επιτροπή φυτών με το αίτημα του σχολιασμού σχετικά με πιθανούς κινδύνους για καταναλωτές και χειριστές αυτών και τους δυνητικούς κινδύνους για το περιβάλλον (ιδίως οργανισμούς που ζουν στο έδαφος, πουλιά και λαγοί).

Κατά τη γνώμη της (2), η Επιστημονική Επιτροπή κατέληξε ότι όταν χρησιμοποιείται το paraquat ως φυτοπροστατευτικó προϊόν που συνιστάται βάσει των συνιστώμενων καλών πρακτικών εργασίας, η χρήση του δεν δημιουργεί οιονδήποτε σημαντικό κίνδυνο υγείας για τους χειριστές του. Σημείωσε επίσης ότι η χρήση στα συνιστώμενα ποσοστά πεδίων είναι απίθανο να δημιουργήσουν σημαντικό κίνδυνο για τους οργανισμούς που κατοικούν στο έδαφος. Εντούτοις, ζήτησε μία αναλυτικότερη εκτίμηση των πιθανών επιπτώσεων του paraquat στο ρυθμό διάσπασης των οργανικών υλών στο έδαφος. Η πληροφορία αυτή παραδόθηκε στη συνέχεια και αξιολογήθηκε από το εισηγούμενο κράτος μέλος και κρίθηκε αποδεκτή. Επίσης κατέληξε ότι οι διαθέσιμες μελέτες έδειξαν την ύπαρξη κινδύνου για τα φωλεοποιητικά πτηνά που εκτρέφονται στο έδαφος, αλλά ότι θα χρειαζόταν περισσότερες πληροφορίες για τις πραγματικές εκθέσεις για μία οριστική αξιολόγηση του κινδύνου. Η πληροφορία αυτή παρασχέθηκε στη συνέχεια και η αξιολόγηση από τη Μόνιμη Επιτροπή τροφικής αλυσίδας και ζωικής υγείας κατέληξε ότι, αν και υπήρχαν υποθέσεις σύμφωνα με τις οποίες θα μπορούσε να υπάρξει έκθεση, υπάρχουν διάφορες καταστάσεις κατά τις οποίες η έκθεση για πουλιά που έχουν τις φωλιές τους στο έδαφος είναι αμελητέα. Στην περίπτωση αυτή η αξιολόγηση από τη Μόνιμη Επιτροπή τροφικής αλυσίδας και ζωικής υγείας κατέδειξε ότι ο κίνδυνος θα ήταν αποδεκτός εφόσον εφαρμοστούν τα κατάλληλα μέτρα κατά της μείωσης των κινδύνων. Τελικά η Επιστημονική Επιτροπή κατέληξε ότι το paraquat ενδέχεται να προκαλεί θανατηφόρες και σχεδόν θανατηφόρες επιπτώσεις για λαγούς, αλλά ότι τα διαθέσιμα στοιχεία είναι ανεπαρκή για την εκτίμηση του ποσοστού των λαγών που επηρεάζονται. Τα αποτελέσματα της Επιστημονικής Επιτροπής λήφθηκαν υπόψη κατά την κατάρτιση της οδηγίας συμπερίληψης και της Έκθεσης Επανεξέτασης.

Γενικά, η αξιολόγηση από τη Μόνιμη Επιτροπή αλυσίδας και ζωικής υγείας κατέληξε ότι ο κίνδυνος θα ήταν αποδεκτός εάν εφαρμοστούν κατάλληλα μέτρα περιορισμού του κινδύνου και ως εκ τούτου οι απαιτήσεις του άρθρου 5 της Οδηγίας καλύπτονται και ότι το paraquat θα έπρεπε να περιληφθεί στο Παράρτημα Ι της Οδηγίας.

Παρά ταύτα, η λήψη απόφασης για το paraquat ήταν δύσκολη λόγω της αναγνωρισμένης του τοξικότητας. Ως εκ τούτου, το σχέδιο που εξετάζεται από τα κράτη μέλη στην Επιτροπή περιλαμβάνει περιοριστικές διατάξεις καθώς και υποχρεωτικό πρόγραμμα παρακολούθησης και αναφορών καθώς και μία προτεινόμενη επανεξέταση της αποτελεσματικότητας των μέτρων περιορισμού του κινδύνου.

Οι συζητήσεις επίσης συμπεριέλαβαν τη συχνή χρήση του paraquat σε απόπειρες αυτοκτονίας και σε ατυχήματα σε αναπτυσσόμενες χώρες. Εντούτοις, το σχέδιο οδηγίας συμπερίληψης πρόκειται να εφαρμοστεί μόνο στην Κοινότητα. Αυτό περιέχει τεχνικές προδιαγραφές για την ελαχιστοποίηση της πιθανότητας τυχαίας ή έστω και ηθελημένης κατάποσης για την αντιμετώπιση αυτών των ανησυχιών, ο ειδοποιών ανέλαβε τη δέσμευση να χρησιμοποιεί τις προδιαγραφές της Κοινότητας για τις παγκόσμιες αγορές του και τη διοργάνωση παγκοσμίως ενός προγράμματος επίβλεψης. Το πρόγραμμα αυτό θα περιλαμβάνει κατάρτιση για την ασφαλή χρήση, πρόγραμμα παρακολούθησης πιθανών ατυχημάτων και την ανάπτυξη συνθέσεων ασφαλέστερων για το χρήστη.

Η Επιτροπή είναι της γνώμης ότι οι κίνδυνοι που συνδέονται με τη χρήση του paraquat μπορούν να γίνουν το αντικείμενο χειρισμού κατά τρόπο ώστε η χρήση του να είναι αποδεκτή. Επιπλέον, θα πρέπει επίσης να προσδοκάται ότι οι κίνδυνοι που συνδέονται με τη χρήση των προϊόντων φυτοπροστασίας που περιέχουν paraquat θα μειωθούν σε παγκόσμια κλίμακα.

Είναι επίσης σημαντικό να υπογραμμιστεί ότι η συμπερίληψη στο Παράρτημα Ι δεν αποτελεί ενθάρρυνση της χρήσης του paraquat και ότι η συμπερίληψη δεν θα πρέπει να χαλαρώσει τους υφιστάμενους περιορισμούς στην Κοινότητα. Αυτό απλά σημαίνει ότι τα κράτη μέλη μπορούν να επιτρέψουν τη χρήση προϊόντων που περιέχουν paraquat. Στην πράξη, σε σύγκριση με την παρούσα κατάσταση, το πιθανότερο είναι να αυξήσει την προστασία των εργαζομένων και του περιβάλλοντος λόγω των επιπρόσθετων περιορισμών (υπεράνω και πέρα εκείνων που είναι ήδη σε ισχύ), που θα είναι υποχρεωτική για εκείνα τα κράτη μέλη που αποφασίζουν να συνεχίζουν να επιτρέπουν τη χρήση προϊόντων που περιέχουν paraquat.

Επιπλέον, μετά από πέντε έτη η Επιτροπή θα υποβάλει στη μόνιμη επιτροπή διατροφικής αλυσίδας και ζωικής υγείας έκθεση για την εφαρμογή της Οδηγίας σχετικά με το paraquat, όπου θα αναφέρει κατά πόσον οι απαιτήσεις για τη συμπερίληψη στο Παράρτημα Ι θα συνεχίζουν να ικανοποιούνται και ενδέχεται να προτείνει οιανδήποτε τροποποίηση σε αυτό, συμπεριλαμβανομένης αν χρειαστεί, της απόσυρσης του paraquat από το Παράρτημα Ι.

(1) EE L 230 της 19.8.1991, σελ 1.

(2) Γνώμη της Επιστημονικής Επιτροπής Φυτών επί των συγκεκριμένων ερωτημάτων της Επιτροπής σχετικά με την αξιολόγηση του paraquat στο πλαίσιο της οδηγίας του Συμβουλίου 91/414/ΕΟΚ- SCP/PARAQ/002 που εγκρίθηκε στις 20 Δεκεμβρίου 2001.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/268

(2004/C 65 E/282)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ρ-3125/03

υποβολή: Monica Frassoni (Verts/ALE) προς την Επιτροπή

(17 Οκτωβρίου 2003)

Θέμα: Διαρθρωτικές ενισχύσεις για την Βαλένσια

Σε απάντηση στην ερώτησή μου Ε-2398/03 (1) σχετικά με τις διαρθρωτικές ενισχύσεις για την Βαλένσια και την εκτροπή των υδάτων του Έβρου (Ιβηρικής), η επιτροπή ανακοίνωσε ότι στις 26 Μαρτίου 1999, για την Κοινότητα της Βαλένσια διέθετε στατιστικά στοιχεία του ΑΕΠ μόνο για τα έτη 1994, 1995 και 1996. Τη στιγμή της επιλογής των περιφερειών που ανταποκρίνονται στο στόχο 1, προκύπτει από το σχετικό υπολογισμό, με βάση αυτές τις τρεις ετήσιες περιόδους, ότι η Βαλένσια βρισκόταν κάτω από το 75 % του μέσου κοινοτικού όρου. Ωστόσο η Κοινότητα αναγνωρίζει ότι μετά από αναθεώρηση των δεδομένων σχετικά με τις αυτές ετήσιες περιόδους, η Βαλένσια βρισκόταν πάνω από τον κοινοτικό μέσο όρο. Το ζήτημα συνεπώς είναι πιο σοβαρό από όσο το παρουσιάζει το Ελεγκτικό Συνέδριο στην ειδική του έκθεση αριθ 7/2003. Το Δικαστήριο θεωρεί ότι εάν είχαν χρησιμοποιηθεί περισσότερο πρόσφατα στατιστικά στοιχεία (1996, 1997 και 1998), η Κοινότητα της Βαλένσια δεν θα είχε δικαίωμα σε ενισχύσεις ανταποκρινόμενες στο στόχο 1 των διαρθρωτικών ταμείων 2000-2006, αφού το ΑΕΠ ήταν ανώτερο από το 75 % του μέσου κοινοτικού όρου, ενώ η Ευρωπαϊκή Κοινότητα δηλώνει σήμερα ότι μετά από αναθεώρηση των ίδιων ετών 1994, 1995 και 1996, η Βαλένσια θα είχε βρεθεί άνω του 75 %.

Πως είναι δυνατόν να γίνει ένα τέτοιο σφάλμα στον υπολογισμό του ΑΕΠ για τα έτη 1994, 1995 και 1996; Γιατί στις 26 Μαρτίου 1999, υπήρχαν διαθέσιμα στοιχεία μόνο έως το 1996;

Μπορεί η Επιτροπή να επαληθεύσει ότι δεν υπήρχε νόθευση των δεδομένων ώστε η Βαλένσια να μπορέσει να ενταχθεί κάτω από το 75 % την 26η Μαρτίου 1999;

Απάντηση του κ. Barnier εξ ονόματος της Επιτροπής

(14 Νοεμβρίου 2003)

Από τη μεταρρύθμιση των διαρθρωτικών ταμείων το 1988, ο κατάλογος των περιφερειών με αναπτυξιακή καθυστέρηση που είναι επιλέξιμες για το στόχο 1 καθορίστηκε δύο φορές από το Συμβούλιο, μετά από πρόταση της Επιτροπής, για τις περιόδους προγραμματισμού 1989-1993 και 1994-1999.

Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του Βερολίνου ανέθεσε για πρώτη φορά στην Επιτροπή την ευθύνη να καθορίσει τον κατάλογο των περιφερειών που είναι επιλέξιμες για το στόχο 1, για την περίοδο προγραμματισμού 2000-2006.

Η κανονιστική ρύθμιση (2) καθορίζει, γι' αυτό το σκοπό, πολύ ακριβή κριτήρια επιλεξιμότητας, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονται:

—	η αυστηρή εφαρμογή του κατωτάτου ορίου του 75 % του μέσου κοινοτικού όρου για το κριτήριο του ακαθάριστου εγχωρίου προϊόντος (ΑΕγχ.Π) ανά κάτοικο σε μονάδες αγοραστικής δύναμης·

—	η αποκλειστική χρησιμοποίηση κοινοτικών στοιχείων·

—	η καταληκτική ημερομηνία της 26ης Μαρτίου 1999 σε ό,τι αφορά τα αριθμητικά στοιχεία που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να καταρτιστεί ο κατάλογος.

Σάυτή τη βάση, η Επιτροπή κατάρτισε τον κατάλογο των περιφερειών που είναι επιλέξιμες για το στόχο 1, μόλις εγκρίθηκαν οι νέοι κανονισμοί των διαρθρωτικών ταμείων (3), τον Ιούλιο του 1999. Η απόφαση αυτή της Επιτροπής βασιζόταν στα δεδομένα του ΑΕγχΠ/κάτοικο που ήταν διαθέσιμα στις 26 Μαρτίου 1999 για τα έτη 1994-1995-1996. Σύμφωνα με την ισχύουσα πρακτική και με τις εθνικές στατιστικές υπηρεσίες, η Eurostat υπολογίζει τα εν λόγω προκαταρκτικά στοιχεία για το έτος Τ στο τέλος του μήνα Τ+12 μήνες και τα τελικά στοιχεία στο τέλος του μήνα Τ+24 μήνες. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο, το Μάρτιο του 1999, τα τελευταία διαθέσιμα στοιχεία αφορούσαν το έτος 1996. Οι χρονικές αυτές περίοδοι αναφέρονται στην κανονιστική ρύθμιση που ισχύει για την κατάρτιση των εθνικών λογαριασμών.

Για την πολύ μεγάλη πλειονότητα των στατιστικών δεδομένων, οι σειρές αποτελούν αντικείμενο περιοδικών αναθεωρήσεων. Οι αναθεωρήσεις αυτές είναι συνήθεις και δεν οδηγούν σε σφάλματα, συμπεριλαμβανομένης της περίπτωσης της Βαλένθια.

Οι εξελίξεις προέρχονται από τρεις πηγές:

—

Τις μεθοδολογικές βελτιώσεις που προκύπτουν από τη μετάβαση από το SEC 79 στο SEC 95. Όλα τα στατιστικά δεδομένα στα οποία βάσισε η Επιτροπή τις αποφάσεις της είχαν καταρτισθεί από την Eurostat με βάση, μέχρι σήμερα, μια κοινοτική μέθοδο, που αποκαλείται σύστημα οικονομικών λογαριασμών 79 (SEC 79). Εν τω μεταξύ, το SEC μεταρρυθμίστηκε. Ένας κανονισμός του Συμβουλίου θέσπισε το SEC 95 που προβλέπει ορισμένο αριθμό μεθοδολογικών αλλαγών οι οποίες επιφέρουν βελτιώσεις. Σύμφωνα με τον ίδιο κανονισμό (άρθρο 7 παράγραφος 1), το SEC 95 εφαρμόστηκε για τα δεδομένα που έπρεπε να διαβιβαστούν από τον Απρίλιο του 1999·

—	Από την ενημέρωση των δεικτών που λαμβάνονται υπόψη στις εκτιμήσεις του ΑΕγχ.Π, στην οποία συμπεριλαμβάνονται τα αποτελέσματα των απογραφών του πληθυσμού-

—	Από την εξέλιξη της οικονομικής κατάστασης στις περιφέρειες και στα κράτη μέλη.

Δεν υπάρχει καμία νομική βάση που να επιτρέπει την επανεξέταση της επιλεξιμότητας μιας περιφέρειας του στόχου αριθ. 1. Για να υπάρχουν σταθερές συνθήκες για το σχεδιασμό των διαρθρωτικών πρωτοβουλιών, οι διατάξεις του άρθρου 6 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1260/1999 προβλέπουν τη διατήρηση του καταλόγου των περιφερειών που είναι επιλέξιμες για το στόχο 1 έως την 31η Δεκεμβρίου 2006. Ως εκ τούτου, η Επιτροπή δεν δύναται να προβεί σε τροποποίηση της κατάταξης της Comunidad Valenciana, ούτε άλλων περιφερειών με αναπτυξιακή καθυστέρηση τις οποίες αφορά ο στόχος 1, στο βαθμό μάλιστα που ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1260/1999 του Συμβουλίου δεν επιτρέπει να επανεξεταστεί ο κατάλογος που ισχύει για την περίοδο προγραμματισμού 2000-2006.

(1) ΕΕ C 58 Ε της 6.3.2004, σελ. 164.

(2) Άρθρο 3 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1260/1999 του Συμβουλίου της 21ης Ιουνίου 1999 περί γενικών διατάξεων για τα διαρθρωτικά ταμεία, ΕΕ L 161 της 26.6.1999.

(3) Απόφαση της Επιτροπής της 1ης Ιουλίου 1999 για την κατάρτιση του καταλόγου των περιφερειών που υπάγονται στο στόχο 1 των διαρθρωτικών ταμείων για την περίοδο 2000 έως 2006.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/270

(2004/C 65 E/284)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ρ-3161/03

υποβολή: Raffaele Costa (PPE-DE) προς την Επιτροπή

(20 Οκτωβρίου 2003)

Θέμα: Ιταλική πρόταση σχετικά με την προσαρμογή της οδηγίας 97/24/ΕΚ στην τεχνική πρόοδο

Λαμβάνοντας υπόψη ότι η ιταλική κυβέρνηση είχε προτείνει το 2000 την κίνηση μιας διαδικασίας προσαρμογής στην τεχνική πρόοδο της οδηγίας 97/24/ΕΚ (1) με στόχο να καθιερωθεί η ξεχωριστή χορήγηση έγκρισης τύπου για τους καταλύτες ανταλλακτικά, ότι η προσαρμογή αυτή θα επέτρεπε σε όλους τους κατασκευαστές ανταλλακτικών καταλυτικών εξατμίσεων για δίκυκλα και τρίκυκλα οχήματα με κινητήρα να λάβουν έγκριση τύπου για τα προϊόντα τους και ότι μετά παρέλευση τριετίας από την υποβολή της πρότασης.

Η τελευταία εξακολουθεί να βρίσκεται στις αρμόδιες υπηρεσίες της Επιτροπής, σε ποιο σημείο έχουν φθάσει οι εργασίες των αρμοδίων αυτών υπηρεσιών, έχουν οι υπηρεσίες αυτές ορίσει μια τελική προθεσμία ολοκλήρωσης των εργασιών, το δε σχέδιο οδηγίας θα εγκριθεί ως τεχνική οδηγία;

Απάντηση του κ. Liikanen εξ ονόματος της Επιτροπής

(18 Νοεμβρίου 2003)

Η Επιτροπή εργάζεται προς το παρόν σε ένα πολύ μεγάλο πακέτο τροπολογιών αναφορικά με τις εκπομπές καυσαερίων των μοτοσικλετών μέσω αναφοράς στα άρθρα 5-8 της οδηγίας 2002/51/ΕΚ (2) (που τροποποιεί την οδηγία 97/24/ΕΚ (3)). To πακέτο αυτό περιλαμβάνει αντικατάσταση των καταλυτικών μετατροπέων και η Επιτροπή έχει συνεργασθεί στενά με τις ιταλικές αρχές, άλλα κράτη μέλη και τους ενδιαφερόμενους παράγοντες επί του συγκεκριμένου θέματος.

Είχε προβλεφθεί ότι η ιταλική πρόταση για την αντικατάσταση των καταλυτικών εξατμίσεων θα μπορούσε να αντιμετωπισθεί μέσω της Επιτροπής Προσαρμογής στην Τεχνική Πρόοδο (ΕΠΤΠ). Εντούτοις, η πρόταση χρειάσθηκε περισσότερο χρόνο εξέτασης από τους ενδιαφερόμενους του κλάδου καθώς και για την προπαρασκευή αποδεκτών τροποποιήσεων. Θα πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι η συμπερίληψη απαιτήσεων για αντικατάσταση καταλυτικών εξατμίσεων στην οδηγία 97/24/ΕΚ θα επεκτείνει το πεδίο εφαρμογής της εν λόγω οδηγίας και αυτό δεν θα μπορούσε να γίνει μέσω της ΕΠΤΠ.

Ως εκ τούτου η αντικατάσταση των καταλυτικών μετατροπέων θα εξετασθεί στο πλαίσιο του συνολικού πακέτου μέτρων που πρόκειται να προταθεί στις νομοθετικές αρχές μέσω της διαδικασίας συναπόφασης. Αυτό το πακέτο μέτρων υπόκειται σε εκτεταμένη εκτίμηση αντίκτυπου, από την οποία θα προκληθεί μία αξιολόγηση της πρότασης της Επιτροπής η οποία τα υποβληθεί στο Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο στις αρχές του 2004.

(1) EE L 226 της 18.8.1997, σελ 1.

(2) Οδηγία 2002/51/ΕΚ του Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 19 Ιουλίου 2002 για τη μείωση του επιπέδου των ρυπαντικών εκπομπών των δικύκλων και τρίκυκλων οχημάτων με κινητήρα για την τροποποίηση της οδηγίας 97/24/ΕΚ, ΕΕ L 252 της 20.9.2002.

(3) Οδηγία 97/24/ΕΚτου Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 17 Ιουνίου 1997 σχετικά με ορισμένα συστατικά και χαρακτηριστικά των δικύκλων η τρίκυκλων οχημάτων με κινητήρα.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/271

(2004/C 65 E/285)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ε-3172/03

υποβολή: Caroline Jackson (PPE-DE) προς την Επιτροπή

(27 Οκτωβρίου 2003)

Θέμα: Πυρασφάλεια ξενοδοχείων

Έρευνα που πραγματοποίησε οργανισμός καταναλωτών από το Μάιο του 2002 έδειξε ότι ποσοστό 82 %, σε σύνολο 80 ξενοδοχείων που επιθεωρήθηκαν, ήταν ανασφαλή σε περίπτωση πυρκαγιάς, πράγμα που οφείλεται σε παραλείψεις των υπευθύνων (κατάληψη των κλιμακοστασίων έκτακτης ανάγκης για αποθήκευση υλικών συντήρησης, ανενεργές θύρες πυρασφαλείας, αποκλεισμένες θύρες εξόδου ανάγκης) και δομικές ατέλειες (μοναδικές δίοδοι διαφυγής χωρίς προστασία, έλλειψη διαμερισμάτων αποφυγής πυρός και καπνού, ατελή και ασαφή συστήματα προσανατολισμού και καθοδήγησης).

Δεδομένου ότι η Επιτροπή αναγνώρισε ότι δεν έχουν εφαρμόσει την οδηγία πυρασφάλειας ξενοδοχείων όλα τα κράτη μέλη, θα προχωρήσει στην εκπόνηση οδηγίας με βάση τα ευρήματα της έρευνας του οργανισμού καταναλωτών;

'Εχει εξετάσει η Επιτροπή κατά πόσο θα μπορούσε να εφαρμοσθεί στα ξενοδοχεία το προτεινόμενο νέο νομικό πλαίσιο για την ασφάλεια των υπηρεσιών (1), οπότε αυτό θα καθιστούσε τη σύσταση περί πυρασφαλείας ξενοδοχείων περιττή;

Απάντηση του κ. Byrne εξ ονόματος της Επιτροπής

(20 Νοεμβρίου 2003)

Η Επιτροπή είναι ενήμερη για την έρευνα που πραγματοποιήθηκε σε 80 ξενοδοχεία από τις οργανώσεις καταναλωτών πέντε κρατών μελών. Μολονότι η έρευνα αυτή δεν πραγματοποιήθηκε έχοντας ως σημείο αναφοράς τη σύσταση του Συμβουλίου 86/666/ΕΟΚ σχετικά με την πυρασφάλεια στα υπάρχοντα ξενοδοχεία (2), η Επιτροπή εκτιμά ότι η έρευνα αυτή φαίνεται να ενισχύει την ανάλυση που παρουσιάζεται στην έκθεσή της για την εφαρμογή της σύστασης 86/666/ΕΟΚ (3).

Η Επιτροπή σκοπεύει λοιπόν να συνεχίσει την πορεία στην οποία δεσμεύτηκε σύμφωνα με τους προσανατολισμούς που παρουσιάζονται σε αυτή την έκθεση:

—	να βελτιώσει, στις περιπτώσεις που προβλέπονται από τη σύσταση 86/666/ΕΟΚ, το πλαίσιο εναλλακτικών λύσεων όταν οι κατευθυντήριες γραμμές τεχνικού χαρακτήρα της σύστασης δεν μπορούν να εφαρμοστούν·

—	να καθορίσει καλύτερα τις πτυχές που αφορούν τον έλεγχο και την παρακολούθηση από τα κράτη μέλη της εφαρμογής της σύστασης ·

—	λαμβάνοντας υπόψη το χρονικό διάστημα που παρήλθε από την έγκριση της σύστασης 86/666/ΕΟΚ, να ελέγξει την αναγκαιότητα ενημέρωσης ή/και βελτίωσης των κατευθυντήριων γραμμών τεχνικού χαρακτήρα της σύστασης αυτής·

—	να εξετάσει τη δυνατότητα και τα ενδεχόμενα μέσα για να προωθηθεί ο εντοπισμός και η διάδοση των καλύτερων πρακτικών πρόληψης κινδύνων σε θέματα πυρκαγιάς.

Σύμφωνα με τους προσανατολισμούς αυτούς, η Επιτροπή δεν προτίθεται σε αυτό το στάδιο να παρουσιάσει πρόταση οδηγίας ειδικά για το θέμα αυτό.

Εξάλλου, η Επιτροπή προσδίδει ύψιστη σημασία στην αντικειμενική και όσο το δυνατό πληρέστερη γνώση της επιτόπου κατάστασης. Με αυτήν την προοπτική στοχεύει να ολοκληρώσει την εξέταση των κανονιστικών διατάξεων που υφίστανται στα κράτη μέλη σχετικά με το θέμα αυτό, και να καταρτίσει έναν κατάλογο πυρκαγιών ξενοδοχείων που εκδηλώθηκαν στην κοινοτική επικράτεια στο χρονικό διάστημα 1986 — 2003, με ανάλυση των αιτιών και των συνεπειών τους. Τα δύο αυτά σκέλη της δράσης θα επιτρέψουν την καλύτερη αξιολόγηση των κινδύνων και τη δημιουργία καλύτερων βάσεων και προσανατολισμών για την κοινοτική δράση.

Όσον αφορά τους τρέχοντες προβληματισμούς σχετικά με το θέμα ενός κοινοτικού νομικού πλαισίου για την ασφάλεια των υπηρεσιών, θα ήταν πρώιμο να προβλεφθεί το εύρος του σε σχέση με την πυρασφάλεια των ξενοδοχείων. Βέβαια, η έκθεση της Επιτροπής στο Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο σχετικά με την ασφάλεια των υπηρεσιών για καταναλωτές (4) καθορίζει με σαφήνεια ότι οι τομείς του τουρισμού και των αθλητικών δραστηριοτήτων και των δραστηριοτήτων αναψυχής θα αποτελέσουν τομείς προτεραιότητας για τους προβληματισμούς της ΕΕ. Τα ξενοδοχεία θα εξεταστούν στο πλαίσιο αυτών των εξελίξεων.

(1) COM(2003)313.

(2) EE L 384 της 31.12.1986.

(3) COM(2001)348 τελικό.

(4) COM(2003)313 τελικό.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/272

(2004/C 65 E/286)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ρ-3194/03

υποβολή: Säid El Khadraoui (PSE) προς την Επιτροπή

(22 Οκτωβρίου 2003)

Θέμα: Καρκινογόνες ουσίες σε παιδικές τροφές

Οι παραγωγοί παιδικών τροφών πρέπει να αντικαταστήσουν τα καπάκια από τα βαζάκια των προϊόντων τους το συντομότερο δυνατό. Τα καπάκια περιέχουν χαμηλές δόσεις σεμικαρβαξιδίου, χημικής ουσίας που στα ποντίκια μπορεί να προκαλέσει καρκίνο, όπως υποστηρίζει η Ευρωπαϊκή Αρχή για την Ασφάλεια των τροφίμων (ΕΑΑΤ). Σύμφωνα με σχετική έρευνα μία δόση που είναι 40 000 φορές μεγαλύτερη από εκείνη που μπορεί να λάβει ένα βρέφος, στα ποντίκια μπορεί να προκαλέσει καρκίνο. Σύμφωνα με την ΕΑΑΤ ο κίνδυνος για τα βρέφη είναι αμελητέος αλλά, ωστόσο, ποτέ δεν έχει διεξαχθεί έρευνα για ανθρώπους. Το πρόβλημα εμφανίζεται επίσης σε ορισμένα εμπορικά σήματα φρουτοχυμών, ζαμπόν, λαχανικών, μαγιονέζας και άλλων ειδών διατροφής σε βάζα και μπουκάλια.

Ποιά είναι η γνώμη της Επιτροπής για τα αποτελέσματα της έρευνας της ΕΑΑΤ; Πόσο σοβαρός είναι, κατά την εκτίμησή της, ο κίνδυνος για βρέφη και ανθρώπους;

Σε ποιές ενέργειες πρόκειται να προβεί η Επιτροπή; Μπορεί η Επιτροπή να ανακοινώσει επακριβώς, με ένα χρονοδιάγραμμα, σε ποιές ενέργειες θα προβεί;

Απάντηση του κ. Byrne εξ ονόματος της Επιτροπής

(18 Νοεμβρίου 2003)

Η Ευρωπαϊκή Αρχή για την Ασφάλεια των Τροφίμων (ΕΑΑΤ) αποτελεί ανεξάρτητη αρχή επιφορτισμένη με την παροχή επιστημονικών συμβουλών και τεχνικής υποστήριξης στα κοινοτικά όργανα και στα κράτη μέλη στον τομέα της ασφάλειας των τροφίμων και των ζωοτροφών. Η αξιολόγηση κινδύνου για το σεμικαρβαξίδιο που πραγματοποίησε η ΕΑΑΤ, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ο κίνδυνος για τους καταναλωτές, ιδίως για τα βρέφη, είναι πολύ περιορισμένος αλλά ότι θα ήταν φρόνιμο να περιοριστεί η έκθεση στο σεμικαρβαξίδιο όσο πιο γρήγορα επιτρέπει με ασφάλεια η τεχνολογική πρόοδος. Η Επιτροπή έχει αναλάβει δράση στη βάση αυτή.

Μόλις έλαβε η Επιτροπή τις δηλώσεις της ΕΑΑΤ σχετικά με την αξιολόγηση κινδύνου των τροφίμων, και ιδίως των παιδικών τροφών σε βαζάκια και μπουκάλια, συγκάλεσε συνεδρίαση με τα κράτη μέλη στο πλαίσιο της μόνιμης επιτροπής για την τροφική αλυσίδα και την υγεία των ζώων, η οποία πραγματοποιήθηκε στις 14 Οκτωβρίου 2003.

Στη συνεδρίαση αυτή συμφωνήθηκε η σταδιακή κατάργηση της χρήσης του διογκωτικού μέσου αζωδικαρβοναμιδίου ευθύς μόλις αυτό καταστεί δυνατόν από τεχνικής και νομικής άποψης. Προς το σκοπό αυτό, η Επιτροπή θα υποβάλει σχέδιο τροποποίησης της οδηγίας 2002/72/ΕΚ (1) (οδηγία για τα πλαστικά υλικά) στη μόνιμη επιτροπή για την τροφική αλυσίδα και την υγεία των ζώων έως το τέλος του 2003.

Με αίτημα της Επιτροπής, τα κράτη μέλη θα εξακολουθήσουν να παρακολουθούν την παρουσία σεμικαρβαξιδίου σε συσκευασμένα τρόφιμα, ιδίως σε παιδικές τροφές, και θα υποβάλλουν τα αποτελέσματα στην Επιτροπή για περαιτέρω διαβίβαση στην ΕΑΑΤ. Βάσει των αποτελεσμάτων αυτών θα πραγματοποιηθεί εκ νέου αξιολόγηση, εάν χρειαστεί.

Επιπλέον, η Επιτροπή κάλεσε την ΕΑΑΤ να δώσει άμεση προτεραιότητα στην αξιολόγηση της επικινδυνότητας των επιπέδων σεμικαρβαξιδίου που έχουν ήδη εντοπιστεί σε διάφορα προϊόντα διατροφής και να ολοκληρώσει την αξιολόγηση των κινδύνων που προκαλεί το σεμικαρβαξίδιο διαφόρων προελεύσεων και σε όλα τα είδη τροφίμων.

(1) Οδηγία της Επιτροπής 2002/72/ΕΚ της Επιτροπής, της 6ης Αυγούστου 2002, σχετικά με τα πλαστικά υλικά και αντικείμενα που προορίζονται να έρθουν σε επαφή με τρόφιμα, ΕΕ L 220 της 15.8.2002. Διορθωτικό ΕΕ L 39 της 13.2.2003.

13.3.2004

Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 65/273

(2004/C 65 E/288)

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Ρ-3290/03

υποβολή: Claude Moraes (PSE) προς την Επιτροπή

(3 Νοεμβρίου 2003)

Θέμα: Σχετικές με την εργασία ασθένειες

Μπορεί η Επιτροπή να μας εξηγήσει τους λόγους για τους οποίους κατά την εκ μέρους της έγκριση στις 19 Σεπτεμβρίου του σχεδίου σύστασης για τους επαγγελματικούς κινδύνους για την υγεία κάλεσε τα κράτη μέλη να διευρύνουν τους καταλόγους που έχουν εκπονήσει σχετικά με τις ασθένειες που έχει αποδειχθεί ότι σχετίζονται με την εργασία;

Απάντηση της κ. Διαμαντοπούλου εξ ονόματος της Επιτροπής

(20 Νοεμβρίου 2003)

Η Επιτροπή ενέκρινε τη 19η Σεπτεμβρίου 2003 τη σύσταση σχετικά με τον ευρωπαϊκό κατάλογο των επαγγελματικών ασθενειών (1). Αυτή η σύσταση ενημερώνει και αντικαθιστά τη σύσταση της 22ας Μαΐου 1990 (2) για το ίδιο θέμα, ιδίως λόγω της αναγκαιότητας να ληφθούν υπόψη τα δεδομένα της τεχνικής και επιστημονικής προόδου σε αυτόν τον τομέα, να υπάρξει ένα εκσυγχρονισμένο μέσο ενόψει της προσεχούς διεύρυνσης της Ένωσης, και να υπάρξει ανταπόκριση στο ιδιαίτερο ενδιαφέρον που επιδεικνύει η νέα κοινοτική στρατηγική υγείας και ασφάλειας στην εργασία 2002-2006 (3) στην ενισχυμένη πρόληψη των επαγγελματικών ασθενειών.

Η νέα σύσταση καλεί ιδίως τα κράτη μέλη «να εισαγάγουν το συντομότερο δυνατό στις νομοθετικές, κανονιστικές ή διοικητικές διατάξεις τους σχετικά με τις ασθένειες που επιστημονικά αναγνωρίζονται ως επαγγελματικές για τις οποίες μπορεί να θεμελιωθεί δικαίωμα αποζημίωσης και πρέπει να αποτελέσουν το αντικείμενο λήψης προληπτικών μέτρων, τον ευρωπαϊκό κατάλογο του παραρτήματος Ι».

Αυτό το παράρτημα Ι της σύστασης περιέχει, εκτός των παραγόντων και των ασθενειών που συνδέονται άμεσα με την ασκούμενη δραστηριότητα και που ήδη αναφέρονται στην παλαιά σύσταση, 16 επιπρόσθετες ασθένειες, για τις οποίες υπάρχει ευρεία επιστημονική συναίνεση σχετικά με την επαγγελματική τους προέλευση.

Πράγματι, κατά την περίοδο από την έκδοση της σύστασης του 1990 έως σήμερα, η τεχνική και επιστημονική πρόοδος έδωσε τη δυνατότητα να γίνουν καλύτερα γνωστοί οι μηχανισμοί εμφάνισης ορισμένων επαγγελματικών ασθενειών καθώς και οι αιτιώδεις συνάφειες.

Η Επιτροπή εφιστά την προσοχή του αξιότιμου βουλευτή στο γεγονός πως τα κράτη μέλη έχουν συμμετάσχει ενεργά στις προπαρασκευαστικές εργασίες για την έγκριση της σύστασης από την Επιτροπή, ιδιαίτερα όσον αφορά το θέμα του παραρτήματος Ι, τον ευρωπαϊκό κατάλογο των επαγγελματικών ασθενειών.

Εξάλλου, η πείρα που αποκτήθηκε από το 1990, με την παρακολούθηση της προαναφερόμενης σύστασης στα κράτη μέλη, συνέβαλε στον καλύτερο προσδιορισμό των διαφόρων πτυχών που έπρεπε να βελτιωθούν ώστε να επιτευχθούν πληρέστερα οι στόχοι της σύστασης, κυρίως όσον αφορά την πρόληψη καθώς και τη συλλογή και τη συγκρισιμότητα των σχετικών δεδομένων σε αυτόν τον τομέα. Αυτά τα θέματα επαναλαμβάνονται και στη νέα σύσταση.

Η Επιτροπή θεωρεί ότι αυτή η νέα σύσταση θα έπρεπε κυρίως να αποτελέσει ένα ιδιαίτερα κατάλληλο μέσο για την αποτελεσματική πρόληψη των επαγγελματικών ασθενειών στην Ένωση.

(1) ΕΕ L 238 της 25.9.2003.

(2) EE L 160 της 26.6.1990.

(3) COM(2002)118 τελικό.

		ISSN 1725-2415
Επίσηµη Εφηµερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης		C 65E

Έκδοση στην ελληνική γλώσσα	Ανακοινώσεις και Πληροφορίες	47ό έτος 13 Μαρτίου 2004