Η καθιέρωση κανόνων σε επίπεδο ΕΕ που θα εγγυούνται την άνευ διακρίσεων πρόσβαση σε δραστηριότητες αναζήτησης, εξερεύνησης και παραγωγής υδρογονανθράκων.
Οι κανόνες αυτοί αποσκοπούν στην:
Η οδηγία αφορά τις άδειες για τα δικαιώματα αναζήτησης ή εξερεύνησης ή παραγωγής υδρογονανθράκων.
Αναφέρει παράλληλα ότι τα γεωγραφικά όρια και η χρονική ισχύς μια άδειας οφείλουν να καθορίζονται με γνώμονα τον βέλτιστο δυνατό τρόπο διεξαγωγής των άνωθεν δραστηριοτήτων, από οικονομικής και τεχνικής απόψεως. Σκοπός της παρούσας οδηγίας είναι να αποτρέψει το δικαίωμα αποκλειστικής πρόσβασης σε έναν μόνο φορέα σε μια περιοχή, στην οποία η συμμετοχή πολλών φορέων θα συνέβαλλε στην καλύτερη διεξαγωγή της αναζήτησης, εξερεύνησης και παραγωγής.
Νόμοι που παρείχαν το δικαίωμα σε έναν μόνο φορέα να αποκτήσει τις άδειες για μια συγκεκριμένη γεωγραφική έκταση εντός της επικράτειας μιας χώρας της ΕΕ, έπρεπε να καταργηθούν μέχρι την 1η Ιανουαρίου 1997.
Οι διαδικασίες για την χορήγηση αδειών πρέπει να διέπονται από διαφάνεια και να βασίζονται σε αντικειμενικά και αμερόληπτα κριτήρια. Οφείλουν λοιπόν να είναι στην διάθεση όλων των ενδιαφερόμενων φορέων.
Η επιλογή μεταξύ των διάφορων φορέων πρέπει να βασίζεται στα ακόλουθα:
Όλες οι σχετικές πληροφορίες για την άδεια (τύπος άδειας, γεωγραφική έκταση που αφορά εν όλω ή εν μέρει, προβλεπόμενη προθεσμία για την χορήγηση της άδειας, κριτήρια επιλογής κ.λπ.) δημοσιεύονται στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης τουλάχιστον 90 ημέρες πριν την λήξη της προθεσμίας για την υποβολή των αιτήσεων.
Οι χώρες της ΕΕ διατηρούν, ωστόσο, το δικαίωμα να παρεμποδίσουν την άσκηση αυτών των δραστηριοτήτων εφόσον προκύψουν θέματα που αφορούν τα ακόλουθα:
Εισάγονται διαδικασίες για αμοιβαία συμφωνία με χώρες εκτός ΕΕ, ώστε οι φορείς των χωρών εντός της ΕΕ να τυγχάνουν μεταχείρισης σε χώρες εκτός ΕΕ, ανάλογη με αυτή που τυγχάνουν στην ΕΕ οι φορείς των χωρών εκτός της ΕΕ.
Η οδηγία 94/22/ΕΚ συμπληρώνει την οδηγία 2014/25/ΕΕ — δημόσιες προμήθειες — κανόνες στους τομείς του ύδατος, της ενέργειας, των μεταφορών και των ταχυδρομικών υπηρεσιών.
Η οδηγία εφαρμόζεται από τις 30 Ιουνίου 1994 και έπρεπε να θεσπιστεί νομοθετικά στις χώρες της ΕΕ έως την 1η Ιουλίου 1995.
Οι χώρες της ΕΕ έχουν κυριαρχικά δικαιώματα στα κοιτάσματα υδρογονανθράκων εντός της επικράτειας τους. Εναπόκειται λοιπόν στην κρίση της κάθε χώρας να ορίζει τις γεωγραφικές εκτάσεις όπου παρέχεται η δυνατότητα άσκησης των δικαιωμάτων αναζήτησης, έρευνας και παραγωγής υδρογονανθράκων, καθώς και τους φορείς στους οποίους θα επιτραπεί η άσκηση των εν λόγω δικαιωμάτων.
Για περισσότερες πληροφορίες, ανατρέξτε στα εξής:
Οδηγία 94/22/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 30ής Μαΐου1994 για τους όρους χορήγησης και χρήσης των αδειών αναζήτησης, εξερεύνησης και παραγωγής υδρογονανθράκων (ΕΕ L 164, 30.6.1994, σ. 3-8)
Οδηγία 2014/25/EΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 26ης Φεβρουαρίου 2014 σχετικά με τις προμήθειες φορέων που δραστηριοποιούνται στους τομείς του ύδατος, της ενέργειας, των μεταφορών και των ταχυδρομικών υπηρεσιών και την κατάργηση της οδηγίας 2004/17/ΕΚ (EE L 94, 28.3.2014, σ. 243-374)
Οι διαδοχικές τροποποιήσεις της οδηγίας 2014/25/ΕΕ έχουν ενσωματωθεί στο πρωτότυπο κείμενο. Η παρούσα ενοποιημένη απόδοση έχει μόνο αξία τεκμηρίωσης.
τελευταία ενημέρωση 23.01.2019