9

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

10

Το EUIPO ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

42

Κατά δεύτερον, όσον αφορά το επιχείρημα της προσφεύγουσας σχετικά με την πολύ επιτυχημένη όψη του επίμαχου σχήματος από αισθητικής απόψεως, επισημαίνεται ότι, κατά τη νομολογία, το γεγονός ότι ορισμένα προϊόντα διαθέτουν ποιοτικό design δεν σημαίνει κατ’ ανάγκην ότι ένα σήμα που αποτελείται από το τρισδιάστατο σχήμα των προϊόντων αυτών διακρίνει εξ ορισμού τα συγκεκριμένα προϊόντα από εκείνα άλλων επιχειρήσεων, κατά την έννοια του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο βʹ, του κανονισμού 2017/1001 (απόφαση της 5ης Φεβρουαρίου 2020, Σχήμα κορδονιού υποδήματος, T‑573/18, EU:T:2020:32, σκέψη 65).

43

Δεν αποκλείεται, εντούτοις, η δυνατότητα να ληφθεί υπόψη, μεταξύ άλλων στοιχείων, η αισθητική ενός σήματος, το οποίο συνίσταται στο σχήμα της συσκευασίας του προϊόντος, εν προκειμένω του αντικειμένου που περιέχει το προϊόν, προκειμένου να εξακριβωθεί η διαφορά σε σχέση με τα γενικώς και συνήθως ισχύοντα στον οικείο τομέα, στο μέτρο που η αισθητική αυτή εκλαμβάνεται ως παραπέμπουσα στην αντικειμενική και ασυνήθιστη οπτική εντύπωση που προκαλεί το συγκεκριμένο design του εν λόγω σήματος (απόφαση της 12ης Δεκεμβρίου 2019, EUIPO κατά Wajos, C‑783/18 P, μη δημοσιευθείσα, EU:C:2019:1073, σκέψη 32).

44

Επομένως, επισημαίνεται ότι η λήψη υπόψη της αισθητικής του σήματος του οποίου ζητείται η καταχώριση δεν θα πρέπει να ισοδυναμεί με την αξιολόγηση της καλαισθησίας του επίμαχου προϊόντος, ή της απουσίας της, η οποία είναι εξ ορισμού υποκειμενική, αλλά σκοπεί στην εξακρίβωση, σύμφωνα με τη μνημονευόμενη στη σκέψη 43 ανωτέρω νομολογία, του κατά πόσον το προϊόν μπορεί να δημιουργήσει στο ενδιαφερόμενο κοινό αντικειμενική και ασυνήθιστη οπτική εντύπωση.

[παραλειπόμενα]

48

Εξάλλου, κατά τη νομολογία, τα γενικώς και συνήθως ισχύοντα στον οικείο τομέα δεν μπορούν να περιοριστούν μόνο στο στατιστικώς πλέον διαδεδομένο σχήμα, αλλά περιλαμβάνουν όλα τα σχήματα που ο καταναλωτής έχει συνηθίσει να συναντά στην αγορά [απόφαση της 25ης Νοεμβρίου 2020, Brasserie St Avold κατά EUIPO (Σχήμα σκουρόχρωμης φιάλης), T‑862/19, EU:T:2020:561, σκέψη 56].

49

Συνεπώς, λαμβανομένων υπόψη των εικόνων στις οποίες βασίστηκε το τμήμα προσφυγών, ως αποτελουσών τα γενικώς και συνήθως ισχύοντα στον οικείο τομέα, διαπιστώνεται ότι, όπως επισημαίνει και η προσφεύγουσα, το επίμαχο σχήμα δεν είναι σύνηθες για κραγιόν για τα χείλη και διαφέρει από κάθε άλλο σχήμα που κυκλοφορεί στην αγορά.

50

Το τμήμα προσφυγών περιορίστηκε στη διαπίστωση ότι δεν υπάρχει σημαντική απόκλιση σε σχέση με τα γενικώς και συνήθως ισχύοντα στον οικείο τομέα. Όμως, καίτοι αληθεύει ότι, συμφώνως προς τη μνημονευόμενη στη σκέψη 19 ανωτέρω νομολογία, το γεγονός και μόνον ότι ένα σχήμα αποτελεί «παραλλαγή» ενός εκ των συνήθων σχημάτων ενός είδους προϊόντων δεν αρκεί για να αποδειχθεί ότι το εν λόγω σχήμα δεν στερείται διακριτικού χαρακτήρα, το γεγονός ότι ένας τομέας χαρακτηρίζεται από σημαντική ποικιλία όσον αφορά τα σχήματα των προϊόντων δεν σημαίνει ότι τυχόν νέο σχήμα θα εκλαμβάνεται κατ’ ανάγκην ως ένα εκ των σχημάτων αυτών.

[παραλειπόμενα]

Για τους λόγους αυτούς,

ΤΟ ΓΕΝΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ (πέμπτο τμήμα)

αποφασίζει: