|
25.2.2019 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 72/6 |
Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Amtsgericht Nürnberg (Γερμανία) στις 9 Νοεμβρίου 2018 — Geld-für-Flug GmbH κατά Ryanair DAC
(Υπόθεση C-701/18)
(2019/C 72/08)
Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική
Αιτούν δικαστήριο
Amtsgericht Nürnberg
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
Ενάγουσα: Geld-für-Flug GmbH
Εναγομένη: Ryanair DAC
Προδικαστικό ερώτημα
Πρέπει το άρθρο 3, παράγραφος 1, της οδηγίας 93/13/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 5ης Απριλίου 1993, σχετικά με τις καταχρηστικές ρήτρες των συμβάσεων που συνάπτονται με καταναλωτές (1), να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι μια ρήτρα που περιλαμβάνεται στους γενικούς όρους συναλλαγών εμπορικού αερομεταφορέα, η οποία δεν αποτέλεσε αντικείμενο ατομικής διαπραγματεύσεως και σύμφωνα με την οποία η σύμβαση που συνάπτεται ηλεκτρονικώς με επιβάτη διέπεται από το δίκαιο του κράτους μέλους στο οποίο ο αερομεταφορέας έχει την καταστατική του έδρα και το οποίο δεν ταυτίζεται με το δίκαιο του τόπου συνήθους διαμονής του επιβάτη, είναι καταχρηστική, εφόσον τον παραπλανεί επειδή δεν τον ενημερώνει ότι η επιλογή διαφορετικού δικαίου, σύμφωνα με το άρθρο 5, παράγραφος 2, δεύτερο εδάφιο, του κανονισμού (ΕΚ) 593/2008 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 17ης Ιουνίου 2008, για το εφαρμοστέο δίκαιο στις συμβατικές ενοχές (στο εξής: Ρώμη Ι) (2), είναι δυνατή μόνο σε περιορισμένο βαθμό και δεν επιτρέπεται η επιλογή οποιουδήποτε δικαίου παρά μόνον του δικαίου που ορίζουν οι διατάξεις του άρθρου 5, παράγραφος 2, δεύτερο εδάφιο, του κανονισμού «Ρώμη I»;