201805250181897442018/C 200/1582017CJC20020180611EL01ELINFO_JUDICIAL20180412121322

Υπόθεση C-8/17: Απόφαση του Δικαστηρίου (έβδομο τμήμα) της 12ης Απριλίου 2018 [αίτηση του Supremo Tribunal de Justiça (Πορτογαλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Biosafe — Indústria de Reciclagens SA κατά Flexipiso — Pavimentos SA [Προδικαστική παραπομπή — Φόρος προστιθέμενης αξίας (ΦΠΑ) — Οδηγία 2006/112/ΕΚ — Άρθρα 63, 167, 168, 178 έως 180, 182 και 219 — Αρχή της φορολογικής ουδετερότητας — Δικαίωμα προς έκπτωση του ΦΠΑ — Προθεσμία που προβλέπει η εθνική νομοθεσία για την άσκηση του δικαιώματος αυτού — Έκπτωση συμπληρωματικού ΦΠΑ που καταβλήθηκε στο Δημόσιο και αποτέλεσε αντικείμενο εγγράφων σχετικών με τη διόρθωση των αρχικών τιμολογίων κατόπιν διορθωτικής πράξεως επιβολής φόρου — Ημερομηνία ενάρξεως της προθεσμίας]


C2002018EL1220120180412EL0015122132

Απόφαση του Δικαστηρίου (έβδομο τμήμα) της 12ης Απριλίου 2018 [αίτηση του Supremo Tribunal de Justiça (Πορτογαλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Biosafe — Indústria de Reciclagens SA κατά Flexipiso — Pavimentos SA

(Υπόθεση C-8/17) ( 1 )

«[Προδικαστική παραπομπή — Φόρος προστιθέμενης αξίας (ΦΠΑ) — Οδηγία 2006/112/ΕΚ — Άρθρα 63, 167, 168, 178 έως 180, 182 και 219 — Αρχή της φορολογικής ουδετερότητας — Δικαίωμα προς έκπτωση του ΦΠΑ — Προθεσμία που προβλέπει η εθνική νομοθεσία για την άσκηση του δικαιώματος αυτού — Έκπτωση συμπληρωματικού ΦΠΑ που καταβλήθηκε στο Δημόσιο και αποτέλεσε αντικείμενο εγγράφων σχετικών με τη διόρθωση των αρχικών τιμολογίων κατόπιν διορθωτικής πράξεως επιβολής φόρου — Ημερομηνία ενάρξεως της προθεσμίας]»

2018/C 200/15Γλώσσα διαδικασίας: η πορτογαλική

Αιτούν δικαστήριο

Supremo Tribunal de Justiça

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Biosafe — Indústria de Reciclagens SA

κατά

Flexipiso — Pavimentos SA

Διατακτικό

Τα άρθρα 63, 167, 168, 178 έως 180, 182 και 219 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας, καθώς και η αρχή της φορολογικής ουδετερότητας έχουν την έννοια ότι αντιτίθενται σε ρύθμιση κράτους μέλους δυνάμει της οποίας, υπό περιστάσεις όπως αυτές της υποθέσεως της κύριας δίκης –στις οποίες, κατόπιν διορθωτικής πράξεως επιβολής φόρου, καταβλήθηκε στο Δημόσιο συμπληρωματικός φόρος προστιθέμενης αξίας (ΦΠΑ) που αποτέλεσε αντικείμενο εγγράφων διορθωτικών των αρχικών τιμολογίων μετά την πάροδο πολλών ετών από την παράδοση των επίμαχων αγαθών–, η άσκηση του δικαιώματος προς έκπτωση του ΦΠΑ αποκλείεται με την αιτιολογία ότι η προθεσμία που προβλέπεται από την εν λόγω ρύθμιση για την άσκηση του δικαιώματος αυτού άρχισε από την ημερομηνία εκδόσεως των προμνησθέντων αρχικών τιμολογίων και έχει παρέλθει.


( 1 ) ΕΕ C 95 της 27.3.2017.