|
30.1.2017 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 30/20 |
Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Centrale Raad van Beroep (Κάτω Χώρες) στις 31 Οκτωβρίου 2016 — J. Klein Schiphorst κατά Raad van bestuur van het Uitvoeringsinstituut werknemersverzekeringen
(Υπόθεση C-551/16)
(2017/C 030/24)
Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική
Αιτούν δικαστήριο
Centrale Raad van Beroep
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
Εκκαλών: J. Klein Schiphorst
Εφεσίβλητο: Raad van bestuur van het Uitvoeringsinstituut werknemersverzekeringen
Προδικαστικά ερωτήματα
|
1) |
Δύναται η κατά το άρθρο 64, παράγραφος 1, αρχή και στοιχείο γʹ, του κανονισμού 883/2004 (1) ευχέρεια, λαμβανομένων υπόψη των άρθρων 63 και 7 του κανονισμού 883/2004, του σκοπού του κανονισμού 883/2004 και της ελεύθερης κυκλοφορίας των προσώπων και των εργαζομένων, να ασκηθεί με απόρριψη, κατ’ αρχήν, κάθε αιτήσεως παρατάσεως της διάρκειας της εξαγωγής παροχών ανεργίας, εκτός αν το Uwv [Uitvoeringsinstituut werknemersverzekeringen (ίδρυμα διαχειρίσεως της ασφαλίσεως των μισθωτών)] εκτιμά ότι οι ιδιαίτερες περιστάσεις της συγκεκριμένης περιπτώσεως, για παράδειγμα η ύπαρξη συγκεκριμένων και ορατών προοπτικών εργασίας, ευλόγως δεν του επιτρέπουν να αρνηθεί την παράταση της διάρκειας της εξαγωγής; Σε περίπτωση αρνητικής απαντήσεως στο ερώτημα αυτό: |
|
2) |
Πώς οφείλουν τα κράτη μέλη να ασκούν την ευχέρεια την οποία παρέχει το άρθρο 64, παράγραφος 1, αρχή και στοιχείο γʹ, του κανονισμού 883/2004; |
(1) Κανονισμός του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2004, για τον συντονισμό των συστημάτων κοινωνικής ασφάλειας (ΕΕ 2004, L 166, σ. 1).