14.12.2015   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 414/34

Προσφυγή της 12ης Οκτωβρίου 2015 — Onix Asigurări κατά ΕΑΑΕΣ

(Υπόθεση T-590/15)

(2015/C 414/45)

Γλώσσα διαδικασίας: η ρουμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Onix Asigurări SA (Βουκουρέστι, Ρουμανία) (εκπρόσωπος: M. Vladu, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Αρχή Ασφαλίσεων και Επαγγελματικών Συντάξεων (ΕΑΑΕΣ)

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να διαπιστώσει ότι η καθής παρέλειψε να εκδώσει απόφαση σχετικά με το γεγονός ότι το Istituto per la Vigilanza sulle Assicurazioni προέβη σε εσφαλμένη εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 40, παράγραφος 6, της οδηγίας 92/49/ΕΟΚ του Συμβουλίου,

—

επικουρικώς, να ακυρώσει την απόφαση BOA 2015 001 της επιτροπής προσφυγών, της 3ης Αυγούστου 2015, και την απόφαση EIOPA-14-267 του προέδρου, της 6ης Ιουνίου 2014, η οποία επιβεβαιώθηκε με τη θέση EIOPA-14-653, της 24ης Νοεμβρίου 2014,

—

να διαπιστώσει ότι η καθής ευθύνεται για τη ζημία που υπέστη η προσφεύγουσα τόσο από την παράλειψη της καθής να εκδώσει την απόφαση που μνημονεύεται υπό το πρώτο αίτημα ανωτέρω όσο και από την έκδοση των αποφάσεων που μνημονεύονται υπό το δεύτερο αίτημα ανωτέρω.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει τρεις λόγους.

1.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται παράβαση του άρθρου 17 του κανονισμού (ΕΕ) 1094/2010 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

—

Δεν υφίσταται νομίμως εκδοθείσα απόφαση της καθής σχετικά με το βάσιμο και τη σκοπιμότητα της κινήσεως διαδικασίας ελέγχου,

—

Η απόφαση EIOPA-14-267 του προέδρου, της 6ης Ιουνίου 2014, εκδόθηκε χωρίς να πληρούνται οι προϋποθέσεις που προβλέπει το άρθρο 39, παράγραφοι 1, 2 και 3 του κανονισμού,

—

Η αιτιολογία της αποφάσεως EIOPA-14-267 του προέδρου, της 6ης Ιουνίου 2014, δεν είναι συναφής με τις πτυχές που αφορούν τη σκοπιμότητα της κινήσεως διαδικασίας ελέγχου, καθόσον η αιτιολογία αυτή περιέχει στην ουσία εκτιμήσεις σχετικές με τα δικονομικά μέσα που έχει στη διάθεσή της η προσφεύγουσα κατά της αποφάσεως της εθνικής ιταλικής αρχής.

2.

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται παράβαση ουσιώδους τύπου σε σχέση με την απόφαση BOA 2015 001 της επιτροπής προσφυγών, της 3ης Αυγούστου 2015, και με την απόφαση EIOPA-14-267 του προέδρου, της 6ης Ιουνίου 2014.

—

Η απόφαση της επιτροπής προσφυγών εκδόθηκε χωρίς να εξεταστεί η νομιμότητα και το βάσιμο της αποφάσεως EIOPA-14-267 του προέδρου, της 6ης Ιουνίου 2014· η επιτροπή προσφυγών αποφάνθηκε χωρίς να εξετάσει το σύνολο των ενώπιόν της προβληθέντων ισχυρισμών,

—

Η απόφαση EIOPA-14-267 του προέδρου, της 6ης Ιουνίου 2014, εκδόθηκε χωρίς να πληρούνται οι προϋποθέσεις που προβλέπει το άρθρο 39, παράγραφοι 1, 2 και 3 του κανονισμού, ενέχει δε ελλιπή αιτιολογία, τουλάχιστον όσον αφορά τις ουσιώδεις υπό εξέταση πτυχές της.

3.

Με τον τρίτο λόγο υποστηρίζεται ότι η καθής, παραλείποντας να εκδώσει απόφαση και εκδίδοντας τις προσβαλλόμενες με προσφυγή ακυρώσεως προαναφερθείσες αποφάσεις, προκάλεσε άμεσα και εκ προθέσεως υλική ζημία στην προσφεύγουσα και έπληξε την εικόνα της (μείωση του κύκλου εργασιών και του κέρδους της, αρνητική επίδραση στη φήμη της).