|
7.9.2015 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 294/43 |
Αναίρεση που άσκησε στις 7 Ιουλίου 2015 η Claire Staelen κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (τέταρτο τμήμα) στις 29 Απριλίου 2015 στην υπόθεση T-217/11, Staelen κατά Ευρωπαίου Διαμεσολαβητή
(Υπόθεση C-338/15 P)
(2015/C 294/55)
Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική
Διάδικοι
Αναιρεσείουσα: Claire Staelen (εκπρόσωπος: V. Olona, δικηγόρος)
Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαίος Διαμεσολαβητής
Αιτήματα
Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:
|
— |
να αναιρέσει την απόφαση της 29ης Απριλίου 2015 του Γενικού Δικαστηρίου στην υπόθεση T-217/11 (Staelen κατά Ευρωπαίου Διαμεσολαβητή)· |
|
— |
ως εκ τούτου, να δεχθεί την αξίωση την οποία προέβαλε η αναιρεσείουσα για την ικανοποίηση της ηθικής βλάβης την οποία υπέστη λόγω αντιφατικών πράξεων η οποία κατά την εκτίμηση της αναιρεσείουσας ανέρχεται σε 50 000 ευρώ· |
|
— |
να αποφανθεί σύμφωνα με τα αιτήματα που υπέβαλε σε πρώτο βαθμό η αναιρεσείουσα πέραν του αιτήματός της για αποκατάσταση υλικής ζημίας· |
|
— |
να καταδικάσει τον αντίδικο κατ' αναίρεση στα δικαστικά έξοδα στο πλαίσιο και των δύο βαθμών δικαιοδοσίας. |
Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα
Η αναιρεσείουσα προβάλλει έξι λόγους προς στήριξη της αναιρέσεώς της οι οποίοι αφορούν τόσο πλάνη περί το δίκαιο όσο και παραμόρφωση πραγματικών περιστατικών.
Πρώτον, η αναιρεσείουσα εκτιμά ότι το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο, ενώ παράλληλα προέβη και σε παραμόρφωση πραγματικών περιστατικών κατά το ότι η αναιρεσείουσα είχε αρνηθεί την έρευνα με πρωτοβουλία του Διαμεσολαβητή. Το Γενικό Δικαστήριο προέβη επίσης σε παραμόρφωση του αντικειμένου της καταγγελίας.
Δεύτερον, υποστηρίζει ότι το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο ερμηνεύοντας κατ' εσφαλμένο τρόπο το άρθρο 228 ΣΛΕΕ καθώς και την απόφαση 94/262 (1) καθιστώντας αμφότερα άνευ πρακτικής αποτελεσματικότητας.
Τρίτον, επισημαίνει ότι το Γενικό Δικαστήριο προέβη σε παραμόρφωση των πραγματικών περιστατικών ως προς τη διάρκεια της δυσμενούς διακρίσεως της εγγραφής στον πίνακα ικανοτήτων.
Τέταρτον, προσάπτει στο Γενικό Δικαστήριο ότι παραμόρφωσε τα πραγματικά περιστατικά και υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο κρίνοντας ότι ο Διαμεσολαβητής δεν αθέτησε την υποχρέωσή του για διαφάνεια και επιμέλεια.
Πέμπτον, προσάπτει στο Γενικό Δικαστήριο ότι απέκλεισε την εφαρμογή της αποφάσεως του Προέδρου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, της 23ης Φεβρουαρίου 2003, καθώς και του κώδικα ορθής διοικητικής συμπεριφοράς.
Τέλος, εκτιμά ότι πεπλανημένως το Γενικό Δικαστήριο έκρινε ότι ο Διαμεσολαβητής δεν όφειλε να εξετάσει την καταστροφή ολόκληρου του φακέλου του διαγωνισμού.
(1) Απόφαση 94/262/ΕΚΑΧ, ΕΚ, Ευρατόμ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, της 9ης Μαρτίου 1994, σχετικά με το καθεστώς του ευρωπαϊκού διαμεσολαβητή και τους γενικούς όρους άσκησης των καθηκόντων του (ΕΕ L 113, σ. 15).