Υπόθεση C-567/15

«LitSpecMet» UAB

κατά

«Vilniaus lokomotyvų remonto depas» UAB

(αίτηση του Vilniaus apygardos teismas
για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως)

«Προδικαστική παραπομπή – Δημόσιες συμβάσεις έργων, προμηθειών και υπηρεσιών – Οδηγία 2004/18/ΕΚ – Άρθρο 1, παράγραφος 9 – Έννοια της “αναθέτουσας αρχής” – Εταιρία το κεφάλαιο της οποίας ανήκει σε αναθέτουσα αρχή – Ενδοομιλικές πράξεις»

Περίληψη – Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα)
της 5ης Οκτωβρίου 2017

1. Προδικαστικά ερωτήματα–Παραδεκτό–Υποχρέωση παροχής στο Δικαστήριο επαρκών διευκρινίσεων σχετικά με το πραγματικό και κανονιστικό πλαίσιο–Έκταση της υποχρεώσεως στον τομέα των δημοσίων συμβάσεων

   (Άρθρα 49 ΣΛΕΕ, 56 ΣΛΕΕ και 267 ΣΛΕΕ· Κανονισμός Διαδικασίας του Δικαστηρίου, άρθρο 94)

2. Προσέγγιση των νομοθεσιών–Διαδικασίες συνάψεως δημοσίων συμβάσεων έργων, προμηθειών και υπηρεσιών–Οδηγία 2004/18–Αναθέτουσες αρχές–Οργανισμός δημοσίου δικαίου–Έννοια–Λειτουργική ερμηνεία

   (Οδηγία 2004/18 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, όπως τροποποιήθηκε από τον κανονισμό 1251/2011, άρθρο 1 § 9, εδ. 2)

3. Προσέγγιση των νομοθεσιών–Διαδικασίες συνάψεως δημοσίων συμβάσεων έργων, προμηθειών και υπηρεσιών–Οδηγία 2004/18–Αναθέτουσες αρχές–Οργανισμός δημοσίου δικαίου–Έννοια–Επιχείρηση η οποία ανήκει σε αναθέτουσα αρχή και διενεργεί τόσο εσωτερικές πράξεις για την αναθέτουσα αρχή όσο και πράξεις στην ανταγωνιστική αγορά–Εμπίπτει–Προϋποθέσεις

   (Οδηγία 2004/18 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, όπως τροποποιήθηκε από τον κανονισμό 1251/2011, άρθρο 1 § 9, εδ. 2)

1.  Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.

   (βλ. σκέψεις 25, 26)

2.  Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.

   (βλ. σκέψεις 30, 31)

3.  Το άρθρο 1, παράγραφος 9, δεύτερο εδάφιο, της οδηγίας 2004/18/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 31ης Μαρτίου 2004, περί συντονισμού των διαδικασιών σύναψης δημόσιων συμβάσεων έργων, προμηθειών και υπηρεσιών, όπως τροποποιήθηκε από τον κανονισμό (ΕΕ) 1251/2011 της Επιτροπής, της 30ής Νοεμβρίου 2011, πρέπει να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι εταιρία η οποία, αφενός, ανήκει εξ ολοκλήρου σε αναθέτουσα αρχή έχουσα ως αντικείμενο δραστηριότητας την κάλυψη αναγκών γενικού συμφέροντος και, αφετέρου, διενεργεί τόσο πράξεις για την ως άνω αναθέτουσα αρχή όσο και πράξεις στην ανταγωνιστική αγορά πρέπει να χαρακτηρίζεται ως «οργανισμός δημοσίου δικαίου» κατά την έννοια της ως άνω διατάξεως, κατά το μέτρο που, αφενός, οι δραστηριότητες της εταιρίας αυτής είναι απαραίτητες για την άσκηση της δραστηριότητας της εν λόγω αναθέτουσας αρχής και, αφετέρου, προκειμένου να καλύψει ανάγκες γενικού συμφέροντος, η εν λόγω εταιρία καθορίζει τη στάση της με βάση εκτιμήσεις μη οικονομικής φύσεως, πράγμα που απόκειται στο αιτούν δικαστήριο να ελέγξει. Δεν ασκεί επιρροή συναφώς το γεγονός ότι η αξία των εσωτερικών πράξεων ενδέχεται να αντιπροσωπεύει στο μέλλον ποσοστό μικρότερο από το 90 % ή πάντως όχι τον κύριο όγκο του συνολικού κύκλου εργασιών της εταιρίας.

   (βλ. σκέψη 48 και διατακτ.)