1)

Είναι ο κανονισμός (ΕΚ) 1472/2006 (1) του Συμβουλίου ανίσχυρος στο μέτρο που αντίκειται στα άρθρα 2, παράγραφος 7, στοιχείο β', και 9, παράγραφος 5, του βασικού κανονισμού αντιντάμπινγκ [κανονισμός (ΕΚ) 384/96 (2) του Συμβουλίου], δεδομένου ότι η Επιτροπή δεν εξέτασε τις αιτήσεις για την αναγνώριση καθεστώτος οικονομίας της αγοράς και την επιφύλαξη ατομικής μεταχειρίσεως που υποβλήθηκαν από παραγωγούς/εξαγωγείς της Κίνας και του Βιετνάμ οι οποίοι δεν περιελήφθησαν στη δειγματοληψία σύμφωνα με το άρθρο 17 του βασικού κανονισμού αντιντάμπινγκ;

2)

Είναι ο κανονισμός (ΕΚ) 1472/2006 του Συμβουλίου ανίσχυρος στο μέτρο που αντίκειται στο άρθρο 2, παράγραφος 7, στοιχείο γ', του βασικού κανονισμού αντιντάμπινγκ [κανονισμός (ΕΚ) 384/96 του Συμβουλίου], δεδομένου ότι η Επιτροπή δεν απεφάνθη εντός τριών μηνών από την έναρξη της έρευνας επί των αιτήσεων για την αναγνώριση καθεστώτος οικονομίας της αγοράς που υποβλήθηκαν από παραγωγούς/εξαγωγείς της Κίνας και του Βιετνάμ οι οποίοι δεν περιελήφθησαν στη δειγματοληψία σύμφωνα με το άρθρο 17 του βασικού κανονισμού αντιντάμπινγκ;

3)

Είναι ο κανονισμός (ΕΚ) 1472/2006 του Συμβουλίου ανίσχυρος στο μέτρο που αντίκειται στο άρθρο 2, παράγραφος 7, στοιχείο γ', του βασικού κανονισμού αντιντάμπινγκ [κανονισμός (ΕΚ) 384/96 του Συμβουλίου], δεδομένου ότι η Επιτροπή δεν απεφάνθη εντός τριών μηνών από την έναρξη της έρευνας επί των αιτήσεων για την αναγνώριση καθεστώτος οικονομίας της αγοράς που υποβλήθηκαν από παραγωγούς/εξαγωγείς της Κίνας και του Βιετνάμ οι οποίοι περιελήφθησαν στη δειγματοληψία σύμφωνα με το άρθρο 17 του βασικού κανονισμού αντιντάμπινγκ;

4)

Είναι ο κανονισμός (ΕΚ) 1472/2006 του Συμβουλίου ανίσχυρος στο μέτρο που αντίκειται στα άρθρα 3, 4, παράγραφος 1, 5, παράγραφος 4, και 17 του βασικού κανονισμού αντιντάμπινγκ [κανονισμός (ΕΚ) 384/96 του Συμβουλίου], δεδομένου ότι μη επαρκής αριθμός παραγωγών του κοινοτικού κλάδου παραγωγής συνεργάστηκε προκειμένου να μπορέσει η Επιτροπή να προβεί σε βάσιμη εκτίμηση της ζημίας και, επομένως, σε βάσιμη εκτίμηση της αιτιώδους συνάφειας;

5)

Είναι ο κανονισμός (ΕΚ) 1472/2006 του Συμβουλίου ανίσχυρος στο μέτρο που αντίκειται στο άρθρο 3, παράγραφος 2, του βασικού κανονισμού αντιντάμπινγκ [κανονισμός (ΕΚ) 384/96 του Συμβουλίου] και στο άρθρο 253 ΕΚ, δεδομένου ότι από τα αποδεικτικά στοιχεία στον φάκελο της έρευνας προέκυπτε ότι η ζημία στην κοινοτική βιομηχανία εκτιμήθηκε επί τη βάσει αναληθών δεδομένων, καθώς και ότι στον κανονισμό δεν αιτιολογείται ο μη συνυπολογισμός των αποδεικτικών αυτών στοιχείων;

6)

Είναι ο κανονισμός (ΕΚ) 1472/2006 του Συμβουλίου ανίσχυρος στο μέτρο που αντίκειται στο άρθρο 3, παράγραφος 7, του βασικού κανονισμού αντιντάμπινγκ [κανονισμός (ΕΚ) 384/96 του Συμβουλίου], δεδομένου ότι οι συνέπειες άλλων παραγόντων που είναι γνωστό ότι προκαλούν ζημία δεν διαχωρίστηκαν και δεν διακρίθηκαν, κατά τον προσήκοντα τρόπο, από τις συνέπειες των εισαγωγών που φέρεται ότι αποτέλεσαν αντικείμενο ντάμπινγκ;

7)

Σε ποιο βαθμό μπορούν δικαστήρια κράτους μέλους να στηριχθούν στην ερμηνεία του κανονισμού (ΕΚ) 1472/2006 του Συμβουλίου στην οποία το Δικαστήριο προέβη στο πλαίσιο των υποθέσεων C-249/10 P, Brosmann, και C-247/10 P, Zhejiang Aokang, προκειμένου να εξετάσουν αν καταβληθέντες δασμοί δεν οφείλονταν νομίμως υπό την έννοια του άρθρου 236 του κοινοτικού τελωνειακού κώδικα [κανονισμός (ΕΟΚ) 2913/92 (3) του Συμβουλίου] για εταιρίες οι οποίες, ακριβώς όπως οι αναιρεσείουσες στις υποθέσεις Brosmann και Zhejiang Aokang, ναι μεν δεν περιελήφθησαν στη δειγματοληψία, πλην όμως υπέβαλαν αιτήσεις για την αναγνώριση καθεστώτος οικονομίας της αγοράς και την επιφύλαξη ατομικής μεταχειρίσεως οι οποίες δεν εξετάστηκαν;