26.1.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 26/25


Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Tribunale Amministrativo Regionale per la Sicilia (Ιταλία) στις 7 Νοεμβρίου 2012 — Davide Gullotta, Farmacia di Gullotta Davide & C. Sas κατά Ministero della Salute, Azienda Sanitaria Provinciale di Catania

(Υπόθεση C-497/12)

2013/C 26/49

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Tribunale Amministrativo Regionale per la Sicilia

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγοντες: Davide Gullotta, Farmacia di Gullotta Davide & C. Sas

Καθών: Ministero della Salute, Azienda Sanitaria Provinciale di Catania

Προδικαστικά ερωτήματα

1)

Έχουν οι αρχές της ελευθερίας εγκαταστάσεως, της απαγορεύσεως των διακρίσεων και της προστασίας του ανταγωνισμού, τις οποίες διακηρύσσουν τα άρθρα 49 και επόμ. ΣΛΕΕ, την έννοια ότι προσκρούει σε αυτές εθνική ρύθμιση η οποία δεν επιτρέπει σε αδειούχο φαρμακοποιό, ο οποίος είναι μεν εγγεγραμμένος στον οικείο επαγγελματικό σύλλογο αλλά δεν είναι ιδιοκτήτης εμπορικού καταστήματος εντεταγμένου στο οργανόγραμμα, να πωλεί λιανικώς, από το κατάστημα πωλήσεως παραφαρμακευτικών ειδών ιδιοκτησίας του, και φάρμακα χορηγούμενα με ιατρική συνταγή «λευκού χρώματος», ήτοι μη καλυπτόμενα από το εθνικό σύστημα ασφαλίσεως υγείας, το κόστος των οποίων βαρύνει εξ ολοκλήρου τον ασφαλισμένο, θεσπίζοντας και [Σελ. πρωτ. 17] στον τομέα αυτό απαγόρευση πωλήσεως φαρμακευτικών προϊόντων συγκεκριμένων κατηγοριών και αριθμητικό περιορισμό των εμπορικών καταστημάτων που εδρεύουν στην εθνική επικράτεια;

2)

Έχει το άρθρο 15 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης την έννοια ότι η αρχή την οποία διακηρύσσει τυγχάνει εφαρμογής άνευ περιορισμών και όσον αφορά το επάγγελμα του φαρμακοποιού, χωρίς ο χαρακτήρας δημοσίου συμφέροντος που συνδέεται με το εν λόγω επάγγελμα να δικαιολογεί την ύπαρξη διαφορετικών συστημάτων για τους φαρμακοποιούς που είναι ιδιοκτήτες φαρμακείου και για τους φαρμακοποιούς που είναι ιδιοκτήτες καταστήματος πωλήσεως παραφαρμακευτικών ειδών όσον αφορά την πώληση των φαρμάκων που μνημονεύονται στο ανωτέρω σημείο 1;

3)

Έχουν τα άρθρα 102 και 106 της ΣΛΕΕ την έννοια ότι η απαγόρευση της καταχρήσεως δεσπόζουσας θέσεως εφαρμόζεται χωρίς περιορισμούς όσον αφορά το επάγγελμα του φαρμακοποιού, στο μέτρο που φαρμακοποιός με άδεια λειτουργίας παραδοσιακού φαρμακείου για την πώληση φαρμάκων, δυνάμει συμβάσεως συναφθείσας με την εθνική υπηρεσία ασφαλίσεως υγείας, τυγχάνει ευνοϊκής μεταχειρίσεως λόγω της απαγορεύσεως που ισχύει για τους αδειούχους καταστημάτων πωλήσεως παραφαρμακευτικών ειδών πωλήσεως φαρμάκων της κατηγορίας C, χωρίς τούτο να δικαιολογείται από τις αδιαμφισβήτητες ιδιαιτερότητες του επαγγέλματος του φαρμακοποιού οι οποίες απορρέουν από τον δημοσίου συμφέροντος χαρακτήρα της προστασίας της υγείας των πολιτών;