61982J0011

1 . Προσφυγή ακυρώσεως — Φυσικά ή νομικά πρόσωπα — Πράξεις που τα αφορούν άμεσα και ατομικά — Απόφαση της Επιτροπής που επιτρέπει σε κράτος μέλος να λάβει μέτρα διασφαλίσεως — Απόφαση που μπορεί να ενδιαφέρει άμεσα και ατομικά ορισμένους εξαγωγείς λόγω συμβάσεων που είχαν συνάψει προηγουμένως

( Συνθήκη EOK , άρθρο 173 , εδάφιο 2· πράξη προσχωρήσεως της Ελληνικής Δημοκρατίας , άρθρο 130 )

2 . Προσχώρηση νέων κρατών μελών στις Κοινότητες — Ελληνική Δημοκρατία — Ελεύθερη κυκλοφορία των εμπορευμάτων — Αποκλίσεις — Περιοριστική ερμηνεία — Υποχρεώσεις της Επιτροπής

( Πράξη προσχωρήσεως της Ελληνικής Δημοκρατίας , άρθρο 130 )

3 . Προσχώρηση νέων κρατών μελών στις Κοινότητες — Ελληνική Δημοκρατία — Μέτρα διασφαλίσεως — Εξουσία εκτιμήσεως της Επιτροπής

( Πράξη προσχωρήσεως της Ελληνικής Δημοκρατίας , άρθρο 130 )

1 . Απόφαση της Επιτροπής που απευθύνεται , βάσει του άρθρου 130 της πράξεως προσχωρήσεως της Ελληνικής Δημοκρατίας , σε κράτος μέλος και του επιτρέπει να θεσπίσει σύστημα περιορισμού των εισαγωγών του από την Ελλάδα , μπορεί να αφορά άμεσα και ατομικά τους έλληνες εξαγωγείς εφόσον δεν υπάρχει καμία αμφιβολία για τη βούληση του κράτους μέλους στο οποίο παρέχεται η έγκριση να τη χρησιμοποιήσει .

Από τους εξαγωγείς αυτούς μπορεί να θεωρηθεί ότι ενδιαφέρονται ατομικά , ως μέλη ενός περιορισμένου κύκλου επιχειρηματιών που έχουν εξατομικευτεί ή μπορούν να εξατομικευτούν από την Επιτροπή , λαμβανομένων υπόψη των απαιτήσεων του άρθρου 130 , παράγραφος 3 , ως προς την προηγούμενη έρευνα και ότι θίγονται ειδικά από την επίδικη απόφαση , εκείνοι οι οποίοι κατά το χρόνο λήψεως της αποφάσεως , είχαν συνάψει συμβάσεις για πώληση του σχετικού προϊόντος προς το κράτος μέλος στο οποίο έχει δοθεί η έγκριση και η εκτέλεση των οποίων τοποθετείται στην περίοδο εκτελέσεως της αποφάσεως .

2 . Διάταξη όπως αυτή του άρθρου 130 της πράξεως προσχωρήσεως της Ελληνικής Δημοκρατίας που προβλέπει τη δυνατότητα εγκρίσεως μέτρων διασφαλίσεως έναντι κράτους μέλους , των οποίων σκοπός είναι να εξαιρεθούν , έστω και προσωρινώς και περιορισμένως , ορισμένα προϊόντα από τους κανόνες της ελεύθερης κυκλοφορίας των εμπορευμάτων , πρέπει , όπως κάθε διάταξη αυτού του είδους , να ερμηνεύεται στενά .

Για να μπορέσει να εκτιμήσει αν το μέτρο που προτίθεται να εγκρίνει ανταποκρίνεται στις προϋποθέσεις της παραγράφου 3 του άρθρου 130 , η Επιτροπή υποχρεούται να εξετάσει , επίσης , την κατάσταση που υπάρχει στο κράτος μέλος έναντι του οποίου ζητείται το μέτρο διασφαλίσεως και , ειδικότερα , οφείλει , στο μέτρο που οι περιστάσεις της συγκεκριμένης υποθέσεως δεν την εμποδίζουν , να ενημερώνεται για τις αρνητικές επιπτώσεις που μπορεί να έχει η απόφασή της στην οικονομία του εν λόγω κράτους μέλους , καθώς και για τις ενδιαφερόμενες επιχειρήσεις .

3 . Στο πεδίο εφαρμογής του άρθρου 130 της πράξεως προσχωρήσεως της Ελληνικής Δημοκρατίας η Επιτροπή διαθέτει ευρεία εξουσία εκτιμήσεως ως προς την ύπαρξη των προϋποθέσεων που δικαιολογούν τη λήψη μέτρων διασφαλίσεως . Μολονότι το άρθρο αυτό θέτει δύο χωριστές προϋποθέσεις υπό τις οποίες η Επιτροπή μπορεί να εγκρίνει μέτρα διασφαλίσεως που ζητεί ένα κράτος μέλος , η τελευταία μπορεί νομίμως να λάβει υπόψη γενικώς τα στοιχεία που αναφέρονται στη μία ή την άλλη προϋπόθεση προκειμένου να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι το αίτημα είναι δικαιολογημένο .

Στην υπόθεση 11/82

AE Πειραϊκή-Πατραϊκή , Βιομηχανία βάμβακος ,

AE Volos Cotton Manufacturing Company ,

AE Μακεδονικά κλωστήρια ,

AE Κλωστήρια Πρεβέζης ,

AE Βόμβυξ Π.Β . Σβολόπουλος και Χρ . Κουτρουμπής ,

AE Κλωστήρια Ναούσσης ,

AE Unicot Hellas , ανώνυμη βιομηχανική εταιρία βάμβακος ,

εδρεύουσες στην Αθήνα , επικουρούμενες και εκπροσωπούμενες από το δικηγόρο Θεσσαλονίκης Δ . Ευρυγένη και το δικηγόρο Βρυξελλών G . Vandersanden , με αντίκλητο στο Λουξεμβούργο το δικηγόρο Janine Biver , 2 , rue Goethe ,

προσφεύγουσες ,

κατά

Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων , εκπροσωπούμενης από τους Michel van Ackere , νομικό σύμβουλο της Επιτροπής , και Ξενοφώντα Γιαταγάνα , μέλος της νομικής υπηρεσίας της Επιτροπής , με αντίκλητο στο Λουξεμβούργο τον Oreste Montalto , κτίριο Jean Monnet , Kirchberg ,

καθής ,

υποστηριζόμενης από την

Κυβέρνηση της Γαλλικής Δημοκρατίας , εκπροσωπούμενης από τον Noel Museux , με αναπληρωτή τον Alexandre Carnelutti ,

παρεμβαίνουσα ,

που έχει ως αντικείμενο την ακύρωση της αποφάσεως 81/988 της Επιτροπής , της 30ής Οκτωβρίου 1981 ( EE L 362 , σ . 33 ), με την οποία επετράπη στη Γαλλική Δημοκρατία να λάβει μέτρα διασφαλίσεως έναντι της εισαγωγής νημάτων βάμβακος ελληνικής προελεύσεως , κατά την έννοια του άρθρου 130 της πράξεως προσχωρήσεως της Ελλάδος στις Ευρωπαϊκές Κοινότητες ,

1 Με δικόγραφο που κατέθεσαν στη γραμματεία του Δικαστηρίου στις 8 Ιανουαρίου 1982 , επτά ελληνικές επιχειρήσεις βάμβακος άσκησαν , δυνάμει του άρθρου 173 της Συνθήκης EOK , προσφυγή ακυρώσεως της αποφάσεως 81/988 της Επιτροπής , της 30ής Οκτωβρίου 1981 ( EE L 362 , σ . 33 ), με την οποία επετράπη στη Γαλλική Δημοκρατία , κατ’ εφαρμογή του άρθρου 130 της πράξεως περί των όρων προσχωρήσεως της Ελληνικής Δημοκρατίας και των προσαρμογών των συνθηκών ( στο εξής : πράξη προσχωρήσεως ), να θέσει τις εισαγωγές στη Γαλλία νημάτων βάμβακος ελληνικής προελεύσεως υπό σύστημα ποσοστώσεων για τους μήνες Νοέμβριο και Δεκέμβριο 1981 και Ιανουάριο 1982 .

2 Με υπόμνημα της 12ης Φεβρουαρίου 1982 , η Επιτροπή προέβαλε , δυνάμει του άρθρου 91 του κανονισμού διαδικασίας , ένσταση απαραδέκτου της προσφυγής την οποία υποστήριξε και η παρεμβαίνουσα Κυβέρνηση της Γαλλικής Δημοκρατίας .

3 H Επιτροπή και η Κυβέρνηση της Γαλλικής Δημοκρατίας υπενθυμίζουν ότι αποδέκτες τις επίδικης αποφάσεως είναι η Γαλλική Δημοκρατία και η Ελληνική Δημοκρατία . Ισχυρίζονται ότι πρόκειται για απόφαση γενικής οικονομικής ισχύος , που θίγει όχι μόνο ιδιώτες αλλά ένα ολόκληρο οικονομικό τομέα . Μολονότι οι συνέπειες των μέτρων διασφαλίσεως που επετράπησαν πλήττουν τις προσφεύγουσες , η επίδικη απόφαση δεν τις αφορά ούτε άμεσα ούτε ατομικά .

4 Σύμφωνα με το άρθρο 173 , εδάφιο 2 , της Συνθήκης EOK , κάθε φυσικό ή νομικό πρόσωπο μπορεί , υπό τις προϋποθέσεις που προβλέπει το πρώτο εδάφιο του ίδιου άρθρου , να ασκήσει προσφυγή κατά των αποφάσεων που απευθύνονται σ’ αυτό , καθώς και κατά των αποφάσεων που , αν και εκδίδονται ως κανονισμοί ή αποφάσεις που απευθύνονται σε άλλο πρόσωπο , το αφορούν άμεσα και ατομικά .

5 Δεν αμφισβητείται ότι οι προσφεύγουσες στην υπό κρίση υπόθεση δεν είναι αποδέκτες της προσβαλλόμενης απόφασης . Επομένως , χωρίς να χρειάζεται να εξεταστεί η νομική φύση της αποφάσεως αυτής , επιβάλλεται να εξεταστεί αν , παρά ταύτα , η απόφαση αφορά τις προσφεύγουσες άμεσα και ατομικά .

6 Ως προς το αν τις αφορά άμεσα , η Επιτροπή και η Κυβέρνηση της Γαλλικής Δημοκρατίας υποστηρίζουν ότι η επίδικη απόφαση δεν αφορά άμεσα τις προσφεύγουσες , καθόσον η απόφαση αυτή περιορίζεται στο να παράσχει στη Γαλλική Δημοκρατία την έγκριση να θεσπίσει σύστημα ποσοστώσεων εισαγωγής ελληνικών νημάτων βάμβακος και , κατά συνέπεια , αφήνει το κράτος μέλος που υπέβαλε την αίτηση ελεύθερο να κάμει ή μη χρήση της εν λόγω εγκρίσεως . Επομένως , η απόφαση δεν θεσπίζει , αυτή καθαυτή , περιοριστικό καθεστώς των εισαγωγών , αλλά απαιτεί , προκειμένου να παραγάγει πρακτικά αποτελέσματα , τη λήψη μέτρων εκτελέσεως εκ μέρους των γαλλικών αρχών .

7 Είναι βεβαίως αληθές ότι , χωρίς μέτρα εκτελέσεως στο εθνικό επίπεδο , η απόφαση της Επιτροπής δεν θα μπορούσε να επηρεάσει τις προσφεύγουσες . Ωστόσο , στην παρούσα περίπτωση , το επιχείρημα αυτό δεν αρκεί για να αποκλείσει το ενδεχόμενο να αφορά η εν λόγω απόφαση τις προσφεύγουσες άμεσα , εφόσον άλλα στοιχεία επιτρέπουν να συναχθεί το συμπέρασμα ότι έχουν άμεσο ατομικό συμφέρον ασκήσεως προσφυγής .

8 Πρέπει σχετικά να σημειωθεί ότι , όπως η ίδια η Επιτροπή δέχτηκε κατά τη διάρκεια της έγγραφης διαδικασίας , η Γαλλική Κυβέρνηση , ήδη πριν της παράσχει την έγκριση η Επιτροπή , διατηρούσε σε ισχύ ένα πολύ περιοριστικό σύστημα αδειών εισαγωγής νημάτων βάμβακος ελληνικής καταγωγής . Πρέπει , επίσης , να παρατηρηθεί ότι όχι μόνο η αίτηση εγκρίσεως μέτρων διασφαλίσεως υποβλήθηκε από τις γαλλικές αρχές , αλλά και ότι με την αίτηση ζητήθηκε από την Επιτροπή να εγκρίνει σύστημα ποσοστώσεων εισαγωγής πιο αυστηρό από εκείνο που της εγκρίθηκε τελικά .

9 Υπό τις περιστάσεις αυτές , η δυνατότητα της Γαλλικής Δημοκρατίας να αποφασίσει να μην κάνει χρήση της ευχέρειας που της παρέσχε η απόφαση της Επιτροπής ήταν καθαρά θεωρητική , καθόσον δεν υπήρχε καμία αμφιβολία για τη βούληση των γαλλικών αρχών να εφαρμόσουν την απόφαση .

10 Επομένως πρέπει να γίνει δεκτό ότι η επίδικη απόφαση αφορούσε άμεσα τις προσφεύγουσες .

11 Ως προς το ζήτημα αν η επίδικη απόφαση αφορά τις προσφεύγουσες και ατομικά , πρέπει , πρώτα , να υπομνηστεί ότι , όπως έκρινε το Δικαστήριο με την απόφασή του της 15ης Ιουλίου 1963 ( Plaumann , 35/62 , Recueil σ . 197 ), « πρόσωπα που δεν είναι αποδέκτες μιας αποφάσεως μπορούν να ισχυριστούν ότι τα αφορά ατομικά , μόνον αν η εν λόγω απόφαση τα θίγει λόγω ορισμένων ιδιοτήτων που προσιδιάζουν σ’ αυτά ή λόγω μιας πραγματικής καταστάσεως που τα χαρακτηρίζει σε σχέση με κάθε άλλο πρόσωπο και τα εξατομικεύει κατά τρόπο ανάλογο με εκείνο των αποδεκτών » .

12 Οι προσφεύγουσες υποστηρίζουν ότι πληρούν τις ανωτέρω προϋποθέσεις , καθόσον είναι οι κυριότερες ελληνικές επιχειρήσεις που παράγουν και εξάγουν προς τη Γαλλία νήματα βάμβακος . Ισχυρίζονται ότι ανήκουν , κατά συνέπεια , σε ομάδα επιχειρήσεων εξατομικευμένων και δυναμένων να αναγνωριστούν βάσει κριτηρίων που αναφέρονται στο εν λόγω προϊόν , στις οικονομικές δραστηριότητες που αναπτύσσουν και στο χρόνο εντός του οποίου ασκήθηκαν οι εν λόγω δραστηριότητες . Οι προσφεύγουσες υπογραμμίζουν σχετικώς , ότι η δραστηριότητα της παραγωγής και εξαγωγής προς τη Γαλλία νημάτων βάμβακος ελληνικής καταγωγής προϋποθέτει βιομηχανική και εμπορική οργάνωση η οποία δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί από τη μία ημέρα στην άλλη και , πάντως , ουδέποτε κατά τη σύντομη περίοδο ισχύος της επίδικης απόφασης .

13 Η άποψη αυτή δεν μπορεί να γίνει δεκτή . Πρέπει , πρώτον , να διευκρινιστεί ότι η επίδικη απόφαση επηρεάζει τις προσφεύγουσες μόνον υπό την ιδιότητά τους ως εξαγωγέων προς τη Γαλλία νημάτων βάμβακος ελληνικής καταγωγής . Πράγματι , η επίδικη απόφαση δεν έχει ως σκοπό ή ως αποτέλεσμα να περιορίσει , καθ’ οποιοδήποτε τρόπο , την παραγωγή των εν λόγω προϊόντων .

14 Σε o,τι αφορά την εξαγωγή των προϊόντων αυτών προς τη Γαλλία , πρόκειται προφανώς για εμπορική δραστηριότητα την οποία μπορεί να ασκήσει οποτεδήποτε κάθε επιχείρηση . Κατά συνέπεια , η επίδικη απόφαση αφορά τις προσφεύγουσες ακριβώς όπως και κάθε άλλο επιχειρηματία που βρίσκεται , πραγματικώς ή δυνητικώς , σε όμοια κατάσταση . Επομένως , μόνη η ιδιότητα του εξαγωγέα προς τη Γαλλία δεν αρκεί για να αποδείξει ότι η προσβαλλόμενη απόφαση αφορά ατομικά τις προσφεύγουσες .

15 Οι προσφεύγουσες ισχυρίζονται , ωστόσο , ότι την κατάστασή τους την χαρακτηρίζει , σε σχέση με κάθε άλλο εξαγωγέα νημάτων βάμβακος ελληνικής καταγωγής προς τη Γαλλία , το γεγονός ότι είχαν ήδη συνάψει σειρά συμβάσεων πωλήσεως με γάλλους πελάτες , οι οποίες αφορούσαν ποσότητες νημάτων βάμβακος μεγαλύτερες από τις ποσοστώσεις που ενέκρινε η Επιτροπή και οι οποίες έπρεπε να εκτελεστούν κατά την περίοδο ισχύος της εν λόγω αποφάσεως . Οι προσφεύγουσες διατείνονται ότι οι συμβάσεις αυτές δεν μπόρεσαν να εκτελεστούν ακριβώς λόγω του συστήματος ποσοστώσεων που εφάρμοσαν οι γαλλικές αρχές . Θεωρούν ότι , υπό τις προϋποθέσεις αυτές , η επίδικη απόφαση έθιξε τα ατομικά τους συμφέροντα .

16 Κατά τις προσφεύγουσες , η Επιτροπή μπορούσε και μάλιστα όφειλε να εξατομικεύσει τους επιχειρηματίες εκείνους τους οποίους , όπως οι προσφεύγουσες , η απόφασή της αφορούσε ατομικά . Παραλείποντας να ενημερωθεί σχετικά , παραβίασε τις προϋποθέσεις εφαρμογής του άρθρου 130 της πράξεως προσχωρήσεως , καθόσον , κατά την άποψη των προσφευγουσών , η εν λόγω διάταξη επιβάλλει στην Επιτροπή την υποχρέωση να εξατομικεύει , προηγουμένως , τους επιχειρηματίες εκείνους , στην προκειμένη περίπτωση έλληνες , τους οποίους αφορά ατομικά το εγκριθέν μέτρο διασφαλίσεως .

17 Πρώτον , πρέπει να τονιστεί ότι το επιχείρημα αυτό , αν αποδειχτεί βάσιμο , αποβαίνει μόνο υπέρ των προσφευγουσών εκείνων που απέδειξαν ότι , πριν από τη θέσπιση της προσβαλλόμενης απόφασης , είχαν συνάψει , με γάλλους πελάτες , συμβάσεις για παράδοση ελληνικών νημάτων βάμβακος κατά την περίοδο ισχύος της επίδικης απόφασης .

18 Δεδομένου ότι ούτε η εταιρία Βόμβυξ , Π.Β . Σβολόπουλος και Χρ . Κουτρουμπής ούτε η εταιρία Unicot Hellas προσκόμισαν σχετικές αποδείξεις , η προσφυγή πρέπει να θεωρηθεί απαράδεκτη ως προς τις δύο αυτές προσφεύγουσες .

19 Ως προς τις υπόλοιπες προσφεύγουσες , πρέπει να παρατηρηθεί ότι το γεγονός της συνάψεως , πριν από τη θέσπιση της επίδικης απόφασης , συμβάσεων , η εκτέλεση των οποίων είχε προβλεφθεί για τους μήνες που καλύπτει η εν λόγω απόφαση , συνιστά μια πραγματική κατάσταση που τις χαρακτηρίζει σε σχέση με κάθε άλλο πρόσωπο που αφορά η εν λόγω απόφαση , καθόσον η θέσπιση της αποφάσεως εμπόδισε την πλήρη ή μερική εκτέλεση των συμβάσεών τους .

20 Ωστόσο , η Επιτροπή αμφισβητεί το αν αρκεί αυτό και μόνο το γεγονός για να μπορεί να θεωρηθεί ότι η απόφαση αφορά ατομικώς τις προσφεύγουσες . Ισχυρίζεται ότι , εν πάση περιπτώσει , κατά τη θέσπιση της αποφάσεως αγνοούσε τον αριθμό των συμβάσεων που είχαν ήδη συναφθεί για την περίοδο που κάλυπτε η εν λόγω απόφαση και ότι , αντιθέτως προς τις περιπτώσεις για τις οποίες υπάρχει νομολογία του Δικαστηρίου , δεν είχε καμία δυνατότητα σχετικής ενημερώσεως , καθόσον επρόκειτο για συμβάσεις ιδιωτικού δικαίου , που δεν δηλώνονται ενώπιον των κοινοτικών ή εθνικών αρχών .

21 Πρέπει , σχετικά , να παρατηρηθεί ότι η απάντηση στο ερώτημα αν , και σε ποια έκταση , η Επιτροπή γνώριζε ή ήταν σε θέση να γνωρίζει ποιοι ήταν οι έλληνες εξαγωγείς που είχαν συνάψει συμβάσεις για την περίοδο ισχύος της επίδικης απόφασης , εξαρτάται στενά από την ερμηνεία του άρθρου 130 της πράξεως προσχωρήσεως που θα γίνει δεκτή και , ιδίως , από το αν η Επιτροπή , πριν εγκρίνει μέτρο διασφαλίσεως κατά την έννοια της εν λόγω διατάξεως , είναι υποχρεωμένη να προβεί σε κατάλληλη έρευνα για τις οικονομικές συνέπειες της αποφάσεως που πρόκειται να λάβει και για τις επιχειρήσεις που θα μπορούσαν να θιγούν με την απόφαση αυτή . Δεδομένου ότι προβλήθηκαν λόγοι ακυρώσεως που συνδέονται με το πρόβλημα αυτό προκειμένου να υποστηριχτεί ο παράνομος χαρακτήρας της επίδικης απόφασης , το παραδεκτό της προσφυγής από την άποψη αυτή πρέπει να εξεταστεί με την ουσία της υποθέσεως .

22 Οι προσφεύγουσες ισχυρίζονται , καταρχάς , ότι η επίδικη απόφαση ελήφθη χωρίς να συντρέχουν οι προϋποθέσεις του άρθρου 130 της πράξεως προσχωρήσεως . Οι προσφεύγουσες προβάλλουν , σχετικά , τρεις χωριστούς λόγους ακυρώσεως . Με τον πρώτο υποστηρίζουν ότι το προϊόν στο οποίο αναφέρεται η επίδικη απόφαση δεν εμπίπτει στην έννοια του « τομέα οικονομικής δραστηριότητος » , που προβλέπεται στο άρθρο 130 . Με το δεύτερο λόγο προβάλλουν ότι οι κλαδικές ή περιφερειακές δυσχέρειες , που προβλέπει το εν λόγω άρθρο , δεν συνέτρεχαν στην παρούσα περίπτωση . Με τον τρίτο λόγο ισχυρίζονται ότι , αντίθετα προς την παράγραφο 3 του άρθρου 130 , το περιεχόμενο της επίδικης απόφασης δεν περιορίζεται στο απολύτως αναγκαίο μέτρο .

23 Λαμβανομένων υπόψη των όσων προαναφέρθηκαν ως προς το παραδεκτό της προσφυγής , πρέπει πρώτα να εξεταστεί ο τελευταίος λόγος .

24 Σχετικά , πρέπει να σημειωθεί ότι , σύμφωνα με το άρθρο 130 , παράγραφος 1 , της πράξεως προσχωρήσεως , τα κράτη μέλη μπορούν να ζητήσουν να τους επιτραπεί η λήψη μέτρων διασφαλίσεως έναντι της ελληνικής δημοκρατίας « σε περίπτωση σοβαρών και ενδεχομένως παρατεινομένων δυσχερειών σε τομέα οικονομικής δραστηριότητος , καθώς και δυσχερειών που δύνανται να επιφέρουν σοβαρή επιδείνωση της οικονομικής καταστάσεως σε ορισμένη περιοχή » .

25 H παράγραφος 3 του εν λόγω άρθρου προβλέπει ότι :

« Τα μέτρα που έχουν επιτραπεί κατά την παράγραφο 2 δύνανται να παρεκκλίνουν από τις διατάξεις της Συνθήκης EOK και της παρούσης πράξεως , κατά το μέτρο και τις προθεσμίες που είναι απόλυτα αναγκαίες για την επίτευξη των στόχων της παραγράφου 1 . Κατά προτεραιότητα πρέπει να επιλέγονται τα μέτρα που διαταράσσουν κατά το δυνατό λιγότερο τη λειτουργία της κοινής αγοράς . »

26 H απαίτηση αυτή εξηγείται από το γεγονός ότι μία διάταξη που προβλέπει τη δυνατότητα εγκρίσεως μέτρων διασφαλίσεως έναντι κράτους μέλους , των οποίων σκοπός είναι να εξαιρεθούν , έστω και προσωρινώς και περιορισμένως , ορισμένα προϊόντα από τους κανόνες της ελεύθερης κυκλοφορίας των εμπορευμάτων , πρέπει , όπως κάθε διάταξη αυτού του είδους , να ερμηνεύεται στενά .

27 Οι προσφεύγουσες ισχυρίζονται ότι η επίδικη απόφαση πλήττει βαρέως τους ενδιαφερομένους έλληνες επιχειρηματίες , χωρίς να υπάρχει στις αιτιολογικές σκέψεις της προσβαλλόμενης πράξης η παραμικρή ένδειξη ότι η Επιτροπή έλαβε υπόψη τις βαρύτατες συνέπειες που επρόκειτο να έχει η απόφασή της γι’ αυτή την κατηγορία επιχειρηματιών .

28 Πρέπει να παρατηρηθεί ότι , για να μπορέσει να εκτιμήσει αν το μέτρο που προτίθεται να εγκρίνει ανταποκρίνεται στις προϋποθέσεις της παραγράφου 3 του προαναφερθέντος άρθρου 130 , η Επιτροπή υποχρεούται να εξετάσει , επίσης , την κατάσταση που υπάρχει στο κράτος μέλος έναντι του οποίου ζητείται το μέτρο διασφαλίσεως . Ειδικότερα η Επιτροπή οφείλει , στο μέτρο που οι περιστάσεις της συγκεκριμένης υποθέσεως δεν την εμποδίζουν , να ενημερώνεται για τις αρνητικές επιπτώσεις που μπορεί να έχει η απόφασή της στην οικονομία του εν λόγω κράτους μέλους , καθώς και για τις ενδιαφερόμενες επιχειρήσεις . Στο πλαίσιο αυτό , πρέπει επίσης να λαμβάνονται υπόψη , στο μέτρο του δυνατού , οι συμβάσεις που οι εν λόγω επιχειρήσεις , στηριζόμενες στη διατήρηση της ελευθερίας του ενδοκοινοτικού εμπορίου , έχουν ήδη συνάψει και των οποίων η εκτέλεση θα παρεμποδιζόταν , εν όλω ή εν μέρει , από την απόφαση που εγκρίνει το μέτρο διασφαλίσεως .

29 H Επιτροπή αντιτάσσει , σχετικά , ότι της είναι αδύνατο , στο σύντομο χρονικό διάστημα κατά το οποίο οφείλει να επέμβει , να πληροφορείται τον ακριβή αριθμό των συμβάσεων που ανταποκρίνονται στις προαναφερθείσες προϋποθέσεις .

τότητα να συλλέξει αρκετά ακριβείς πληροφορίες για τις συμβάσεις που είχαν ήδη συναφθεί και η εκτέλεση των οποίων συνέπιπτε με την περίοδο ισχύος της επίδικης αποφάσεως . Κατά συνέπεια , πρέπει να γίνει δεκτό , όσον αφορά το παραδεκτό της υπό κρίση προσφυγής , ότι η επίδικη απόφαση αφορά ατομικά τις επιχειρήσεις που είχαν συνάψει συμβάσεις ανταποκρινόμενες στα εν λόγω χαρακτηριστικά , υπό την ιδιότητά τους ως μελών περιορισμένης ομάδας επιχειρήσεων εξατομικευμένων ή δυναμένων να εξατομικευτούν από την Επιτροπή , τις οποίες η επίδικη απόφαση θίγει ειδικά λόγω των συμβάσεων αυτών .

32 Πρέπει , κατά συνέπεια , να απορριφθεί η ένσταση απαραδέκτου που προέβαλε η Επιτροπή και υποστήριξε η Κυβέρνηση της Γαλλικής Δημοκρατίας , εκτός σε o,τι αφορά τις δύο προσφεύγουσες που αναφέρονται ανωτέρω στη σκέψη 18 .

33 Όσον αφορά την ουσία της υποθέσεως , από την εν λόγω απόφαση προκύπτει ότι η Επιτροπή , μέχρις ορισμένου ορίου , ανταποκρίθηκε στις απαιτήσεις της παραγράφου 3 του προαναφερθέντος άρθρου 130 . Ενέκρινε , πράγματι , λιγότερο αυστηρές ποσοστώσεις από εκείνες που είχε ζητήσει η Γαλλική Δημοκρατία . Προσέθεσε , εξάλλου , στο άρθρο 3 της αποφάσεως , ρήτρα εξαιρέσεως για τις ποσότητες που είχαν ήδη αποσταλεί από την Ελλάδα πριν από την κοινοποίηση της εν λόγω αποφάσεως .

34 Ωστόσο , ενόψει των ιδιομορφιών της υπό κρίση υποθέσεως , δεν προκύπτει ότι η Επιτροπή έλαβε επαρκώς υπόψη της τα συμφέροντα άλλων ελληνικών επιχειρήσεων τις οποίες θίγει εξίσου η απόφασή της . Πράγματι , στη συγκεκριμένη περίπτωση , όπου η αίτηση μέτρων διασφαλίσεως υποβλήθηκε όταν το αιτούν κράτος μέλος εφάρμοζε ήδη ένα σύστημα ποσοστώσεων κατά την εισαγωγή των εν λόγω προϊόντων που δεν είχε εγκριθεί , η Επιτροπή όφειλε να επιδείξει πιο συνετή στάση και να μεριμνήσει περισσότερο για την κατάσταση των ελληνικών επιχειρήσεων , λαμβάνοντας ιδίως υπόψη , προκειμένου να εξαιρέσει ενδεχομένως , εν όλω ή εν μέρει , από το πεδίο εφαρμογής της αποφάσεως τις συμβάσεις που είχαν καλόπιστα συναφθεί πριν από την ημερομηνία της εν λόγω αποφάσεως και των οποίων η εκτέλεση είχε προβλεφθεί για τους μήνες που καλύπτονται από τα μέτρα διασφαλίσεως .

35 Από τα ανωτέρω προκύπτει ότι η Επιτροπή δεν τήρησε πλήρως τη διάταξη της παραγράφου 3 του άρθρου 130 , εφόσον έλαβε υπόψη μόνο τις συμβάσεις που αφορούν εμπορεύματα τα οποία είχαν ήδη αποσταλεί από την Ελλάδα , όχι δε και τις συμβάσεις που ανταποκρίνονται στις προϋποθέσεις που προαναφέρθηκαν , αφού δεν συνέτρεχε κανένας αντίθετος λόγος .

36 Οι προσφεύγουσες ισχυρίζονται , περαιτέρω , ότι το προϊόν στο οποίο αναφέρεται η επίδικη απόφαση δεν αποτελεί « τομέα οικονομικής δραστηριότητος » , κατά την έννοια του άρθρου 130 της πράξεως προσχωρήσεως . Υποστηρίζουν , σχετικά , ότι τα νήματα βάμβακος peigne , στα οποία αναφερόταν η αίτηση λήψεως μέτρων διασφαλίσεως που υπέβαλε η Κυβέρνηση της Γαλλικής Δημοκρατίας , δεν διακρίνονται καθόλου από τα νήματα βάμβακος carde , καθόσον τα δύο προϊόντα μπορούν σε μεγάλο βαθμό να υποκατασταθούν μεταξύ τους και απαιτούν την ίδια δομή παραγωγής .

37 Όμως , μολονότι η αίτηση της Κυβερνήσεως της Γαλλικής Δημοκρατίας αναφερόταν μόνο σε δυσχέρειες του τομέα των νημάτων βάμβακος peigne , η απόφαση της Επιτροπής περιέλαβε τόσο τα νήματα peigne όσο και τα νήματα carde . Επομένως , η Επιτροπή δεν έκανε διάκριση μεταξύ των δύο αυτών προϊόντων . Κατά συνέπεια , το επιχείρημα που προαναφέρθηκε πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμο .

38 Οι προσφεύγουσες εκθέτουν , κατόπιν , ότι η επίδικη απόφαση αναφέρεται τόσο στην ύπαρξη « σοβαρών και ενδεχομένως παρατεινομένων δυσχερειών σε τομέα οικονομικής δραστηριότητος » όσο και « δυσχερειών που δύνανται να επιφέρουν σοβαρή επιδείνωση της οικονομικής καταστάσεως σε ορισμένη περιοχή » , κατά την έννοια του προαναφερθέντος άρθρου 130 , χωρίς να συντρέχει καμία από τις διαζευκτικές αυτές προϋποθέσεις .

39 Πρέπει , σχετικά , να διευκρινιστεί ότι , μολονότι αληθεύει ότι το άρθρο 130 θέτει δύο χωριστές προϋποθέσεις υπό τις οποίες η Επιτροπή μπορεί να εγκρίνει μέτρα διασφαλίσεως , αυτό δεν σημαίνει ότι τα στοιχεία που αφορούν τη μία ή την άλλη από τις προϋποθέσεις αυτές δεν μπορούν να ληφθούν γενικώς υπόψη προκειμένου να συναχθεί το συμπέρασμα ότι δικαιολογείται η αίτηση λήψεως μέτρων διασφαλίσεως κράτους μέλους .

40 Εξάλλου , στο πεδίο εφαρμογής του άρθρου 130 η Επιτροπή διαθέτει ευρεία εξουσία εκτιμήσεως ως προς την ύπαρξη των προϋποθέσεων που δικαιολογούν τη λήψη μέτρων διασφαλίσεως . Ενόψει αυτής της εξουσίας , το Δικαστήριο , όπως επανειλημμένα έχει κρίνει ( βλ . απόφαση της 25ης Ιανουαρίου 1979 , Racke , 98/78 , Recueil σ . 69 ), οφείλει να περιοριστεί στον έλεγχο του αν η άσκηση της εξουσίας αυτής φέρει το στίγμα πρόδηλης πλάνης ή κατάχρησης εξουσίας ή του αν η Επιτροπή υπερέβη προφανώς τα άκρα όρια αυτής της εξουσίας εκτιμήσεως .

41 Από κανένα στοιχείο δεν προκύπτει ότι η απόφαση της Επιτροπής πάσχει από παρόμοια ελαττώματα . Κατά συνέπεια , ο εν λόγω ισχυρισμός πρέπει να απορριφθεί .

42 Από τις προηγούμενες σκέψεις συνάγεται ότι πρέπει να ακυρωθεί η απόφαση 81/988 της Επιτροπής , της 30ής Οκτωβρίου 1981 , με την οποία παρασχέθηκε στη Γαλλική Δημοκρατία η έγκριση λήψεως μέτρων διασφαλίσεως έναντι της εισαγωγής νημάτων βάμβακος ελληνικής προελεύσεως , καθόσον έχει εφαρμογή επί των συμβάσεων που συνήφθησαν πριν από την ημερομηνία κοινοποιήσεως της προαναφερθείσας απόφασης και επρόκειτο να εκτελεστούν κατά τη διάρκεια ισχύος της απόφασης αυτής .

Επί των δικαστικών εξόδων

43 Σύμφωνα με το άρθρο 69 , παράγραφος 2 , του κανονισμού διαδικασίας , ο ηττηθείς διάδικος καταδικάζεται στα δικαστικά έξοδα . Ωστόσο , σύμφωνα με την παράγραφο 3 , εδάφιο 1 , του εν λόγω άρθρου , το Δικαστήριο μπορεί να συμψηφίσει τα έξοδα ολικώς ή μερικώς σε περίπτωση μερικής ήττας των διαδίκων ή εφόσον συντρέχουν εξαιρετικοί λόγοι .

44 Στην παρούσα υπόθεση , η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώθηκε μόνο μερικώς . Κατά συνέπεια , η Επιτροπή πρέπει να φέρει , πέραν των δικών της δικαστικών εξόδων , τα μισά από τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκαν οι προσφεύγουσες .

45 Ωστόσο , δεδομένου ότι η προσφυγή κρίθηκε απαράδεκτη , ως προς την εταιρία Βόμβυξ , Π.Β . Σβολόπουλος και Χρ . Κουτρουμπής και την εταιρία Unicot Hellas , οι τελευταίες πρέπει να φέρουν το σύνολο των δικαστικών τους εξόδων .

46 H Κυβέρνηση της Γαλλικής Δημοκρατίας πρέπει να φέρει τα δικαστικά έξοδα στα οποία υποβλήθηκε για την παρέμβασή της .

Για τους λόγους αυτούς

ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ( πρώτο τμήμα )

αποφασίζει :

1 ) Απορρίπτει την προσφυγή ως απαράδεκτη ως προς την εταιρία Βόμβυξ , Π.Β . Σβολόπουλος και Χρ . Κουτρουμπής και την εταιρία Unicot Hellas .

2 ) Ακυρώνει την απόφαση 81/988 της Επιτροπής , της 30ής Οκτωβρίου 1981 , με την οποία παρασχέθηκε στη Γαλλική Δημοκρατία η έγκριση λήψεως μέτρων διασφαλίσεως έναντι της εισαγωγής νημάτων βάμβακος ελληνικής προελεύσεως , καθόσον έχει εφαρμογή επί των συμβάσεων που συνήφθησαν πριν από την ημερομηνία κοινοποιήσεως της προαναφερθείσας απόφασης και επρόκειτο να εκτελεστούν κατά τη διάρκεια ισχύος της απόφασης αυτής .

3 ) Απορρίπτει την προσφυγή κατά τα λοιπά .

4 ) H Επιτροπή φέρει , εκτός από τα δικά της δικαστικά έξοδα , τα μισά από τα δικαστικά έξοδα στα οποία υποβλήθηκαν οι προσφεύγουσες , εκτός από τις εταιρίες Βόμβυξ , Π.Β . Σβολόπουλος και Χρ . Κουτρουμπής και Unicot Hellas , οι οποίες φέρουν το σύνολο των δικαστικών τους εξόδων .

5 ) H Κυβέρνηση της Γαλλικής Δημοκρατίας φέρει τα δικαστικά έξοδα στα οποία υποβλήθηκε για την παρέμβασή της .