61981J0030

Κράτη μέλη — Υποχρεώσεις — Εκτέλεση τών οδηγιών — Παράβαση — Δικαιολογία — Ανεπίτρεπτο

( Συνθήκη ΕΟΚ άρθρο 169 )

Ένα Κράτος μέλος δέν δύναται νά επικαλεσθεί διατάξεις , τήν ακολουθουμένη πρακτική ή καταστάσεις τής εσωτερικής εννόμου τάξεώς του γιά νά δικαιολογήσει τήν μή τήρηση τών υποχρεώσεων πού απορρέουν από τίς κοινοτικές οδηγίες .

Στίς συνεκδικαζόμενες υποθέσεις 30 ως 34/81 ,

ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ , εκπροσωπουμένη από τόν G . P . Alessi , μέλος τής νομικής υπηρεσίας της , μέ αντίκλητο στό Λουξεμβούργο τόν O . Montalto , μέλος τής νομικής υπηρεσίας της , κτίριο Jean Monnet , Kirchberg ,

προσφεύγουσα ,

κατά

ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΣ ΤΗΣ ΙΤΑΛΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ , εκπροσωπουμένης από τόν A . Squillante , προϊστάμενο τής υπηρεσίας διπλωματικών διαφορών , συνθηκών καί νομοθετικών υποθέσεων , εκπροσωπούμενο καί επικουρούμενο από τόν P . G . Ferri , avvocato dello Stato , μέ τόπο επιδόσεων στό Λουξεμβούργο τήν πρεσβεία τής Ιταλίας ,

καθ’ ης ,

πού έχει ως αντικείμενο νά αναγνωρισθεί οτι η Ιταλική Δημοκρατία παρέβη τίς υποχρεώσεις πού υπέχει εκ τής συνθήκης ΕΟΚ λόγω τής μή εμπροθέσμου εφαρμογής πέντε οδηγιών πού εξεδόθησαν στό πλαίσιο τού προγράμματος περί περιβάλλοντος ,

1 Μέ δικόγραφα πού κατέθεσε στήν γραμματεία τού Δικαστηρίου στίς 16 καί 17 Φεβρουαρίου καί στίς 24 Απριλίου 1981 , η Επιτροπή ήσκησε , δυνάμει τού άρθρου 169 τής συνθήκης ΕΟΚ , πέντε προσφυγές , μέ τίς οποίες ζητεί νά αναγνωρισθεί οτι η Ιταλική Δημοκρατία παρέβη τίς υποχρεώσεις πού υπέχει εκ τής συνθήκης , επειδή παρέλειψε νά θεσπίσει εντός τών ταχθεισών προθεσμιών τίς αναγκαίες διατάξεις γιά τήν συμμόρφωσή της μέ τίς ακόλουθες οδηγίες :

α ) οδηγία 75/439 τού Συμβουλίου , τής 16ης Ιουνίου 1975 , περί διαθέσεως τών χρησιμοποιημένων ορυκτελαίων ( ΕΕ ειδ . έκδ . Ν 194 , τόμ . 15/001 , σ . 77 ),

β)οδηγία 75/440 τού Συμβουλίου , τής 16ης Ιουνίου 1975 , περί τής απαιτουμένης ποιότητος τών υδάτων επιφανείας πού προορίζονται γιά τήν παραγωγή ποσίμου υδατος στά Κράτη μέλη ( ΕΕ ειδ . έκδ . Ν 194 , τόμ . 15/001 , σ . 80 ),

γ)οδηγία 75/442 τού Συμβουλίου , τής 15ης Ιουλίου 1975 , περί τών στερεών αποβλήτων ( ΕΕ ειδ . έκδ . Ν 194 , τόμ . 15/001 , σ . 86 ),

δ)οδηγία 76/160 τού Συμβουλίου , τής 8ης Δεκεμβρίου 1975 , περί τής ποιότητος τών υδάτων κολυμβήσεως ( ΕΕ ειδ . έκδ . Ν 31 , τόμ . 15/001 , σ . 108 ),

ε)οδηγία 76/403 τού Συμβουλίου , τής 6ης Απριλίου 1976 , περί τής εξαλείψεως τών πολυχλωροδιφαινυλίων καί τών πολυχλωροτριφαινυλίων ( ΕΕ ειδ . έκδ . Ν 108 , τόμ . 15/001 , σ . 136 ).

2 Κάθε οδηγία οριζε οτι τά Κράτη μέλη όφειλαν νά θέσουν σέ ισχύ τά αναγκαία μέτρα γιά τήν συμμόρφωσή τους μέ αυτή εντός προθεσμίας δύο ετών . Οι προθεσμίες έληξαν , οσον αφορά τίς δύο πρώτες οδηγίες ( 75/439 καί 75/440 ), στίς 18 Ιουνίου 1977 , οσον αφορά δέ τίς άλλες ( 75/442 , 76/160 καί 76/403 ), στίς 18 Ιουλίου 1977 , στίς 11 Δεκεμβρίου 1977 καί στίς 9 Απριλίου 1978 αντιστοίχως .

3 Η ιταλική κυβέρνηση δέν αμφισβητεί τό γεγονός οτι δέν εξεπλήρωσε τήν σχετική υποχρέωση . Παρατηρεί οτι η καθυστέρηση τής εφαρμογής τών οδηγιών οφείλεται στήν ανάγκη προσφυγής στήν νομοθετική διαδικασία γιά τήν θέση σέ εφαρμογή τών εν λόγω οδηγιών , πράγμα πού συνεπάγεται προθεσμίες πού προσδιορίζονται από απαιτήσεις καί γεγονότα πού προσιδιάζουν στήν κοινοβουλευτική οδό . Πρό τών δυσχερειών αυτών , η ιταλική κυβέρνηση ζήτησε από τό Κοινοβούλιο τήν παροχή νομοθετικής εξουσιοδοτήσεως , η οποία έχει ήδη εγκριθεί από τήν Γερουσία , ευρίσκεται ομως ακόμη υπό εξέταση ενώπιον τής Βουλής .

4 Οι περιστάσεις αυτές δέν ειναι ικανές νά εξαλείψουν τήν παράβαση πού προσάπτεται στήν Ιταλική Δημοκρατία . Σύμφωνα μέ παγία νομολογία , ενα Κράτος μέλος δέν μπορεί νά επικαλεσθεί διατάξεις , τήν ακολουθουμένη πρακτική ή καταστάσεις τής εσωτερικής εννόμου τάξεώς του γιά νά δικαιολογήσει τήν μή τήρηση τών υποχρεώσεων καί προθεσμιών πού απορρέουν από τίς κοινοτικές οδηγίες .

5 Πρέπει επομένως νά αναγνωρισθεί οτι η Ιταλική Δημοκρατία , παραλείποντας νά θεσπίσει εντός τών ταχθεισών προθεσμιών τίς αναγκαίες διατάξεις γιά τήν συμμόρφωσή της μέ τίς οδηγίες τού Συμβουλίου 75/439 καί 75/440 τής 16ης Ιουνίου 1975 , 75/442 τής 15ης Ιουλίου 1975 , 76/160 τής 8ης Δεκεμβρίου 1975 καί 76/403 τής 6ης Απριλίου 1976 , παρέβη τίς υποχρεώσεις πού υπέχει εκ τής συνθήκης .

Επί τών δικαστικών εξόδων

6 Σύμφωνα μέ τό άρθρο 69 παράγραφος 2 τού κανονισμού διαδικασίας , ο ηττηθείς διάδικος καταδικάζεται στά δικαστικά έξοδα .

7 Επειδή η καθ’ ης ηττήθη , πρέπει νά καταδικασθεί στά δικαστικά έξοδα .

Διά ταύτα

ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ

κρίνει καί αποφασίζει :

1 ) Η Ιταλική Δημοκρατία , μή θεσπίζοντας εντός τών ταχθεισών προθεσμιών τίς αναγκαίες διατάξεις γιά τήν συμμόρφωσή της μέ τίς οδηγίες :

α ) οδηγία 75/439 τού Συμβουλίου , τής 16ης Ιουνίου 1975 , περί διαθέσεως τών χρησιμοποιημένων ορυκτελαίων ,

β)οδηγία 75/440 τού Συμβουλίου , τής 16ης Ιουνίου 1975 , περί τής απαιτουμένης ποιότητος τών υδάτων επιφανείας πού προορίζονται γιά τήν παραγωγή ποσίμου υδατος στά Κράτη μέλη ,

γ)οδηγία 75/442 τού Συμβουλίου , τής 15ης Ιουλίου 1975 , περί τών στερεών αποβλήτων ,

δ)οδηγία 76/160 τού Συμβουλίου , τής 8ης Δεκεμβρίου 1975 , περί τής ποιότητος τών υδάτων κολυμβήσεως ,

ε)οδηγία 76/403 τού Συμβουλίου , τής 6ης Απριλίου 1976 , περί τής εξαλείψεως τών πολυχλωροδιφαινυλίων καί τών πολυχλωροτριφαινυλίων ,

παρέβη τίς υποχρεώσεις πού υπέχει εκ τής συνθήκης .

2)Καταδικάζει τήν καθ’ ης στά δικαστικά έξοδα .