21.12.2022   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 486/53


Γνωμοδότηση της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής με θέμα «Ο ρόλος των τεχνολογιών αφαίρεσης άνθρακα στην απαλλαγή της ευρωπαϊκής βιομηχανίας από τις ανθρακούχες εκπομπές»

(γνωμοδότηση πρωτοβουλίας)

(2022/C 486/08)

Εισηγητής:

ο κ. Andrés BARCELÓ DELGADO

Συνεισηγήτρια:

η κ. Monika SITÁROVÁ

Απόφαση της συνόδου ολομέλειας

18.1.2022

Νομική βάση

Άρθρο 52 παράγραφος 2 του Εσωτερικού Κανονισμού

 

Γνωμοδότηση πρωτοβουλίας

Αρμόδιο τμήμα

Συμβουλευτική Επιτροπή Βιομηχανικών Μεταλλαγών (CCMI)

Υιοθετήθηκε από το τμήμα

24.6.2022

Υιοθετήθηκε από την ολομέλεια

21.9.2022

Σύνοδος ολομέλειας αριθ.

572

Αποτέλεσμα της ψηφοφορίας

(υπέρ/κατά/αποχές)

229/0/7

1.   Συμπεράσματα και συστάσεις

1.1.

Η Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή (ΕΟΚΕ) επαναλαμβάνει τη σθεναρή της υποστήριξη προς τις δεσμεύσεις της Πράσινης Συμφωνίας και προς την ενίσχυση της στρατηγικής αυτονομίας ως προς την παροχή ενέργειας και τη βιομηχανική υπεροχή.

1.2.

Οι επιπτώσεις του συνεχιζόμενου πολέμου στην Ουκρανία στη διαθεσιμότητα ενέργειας και πρώτων υλών δεν μπορούν να αγνοηθούν, και το Ευρωπαϊκό Εξάμηνο πρέπει να παρακολουθεί την κατάσταση.

1.3.

Προκειμένου να επιτύχει η πράσινη μετάβαση στη μεταποιητική βιομηχανία, χρειάζεται να υπάρχει μια βάση επαρκούς, κατάλληλου μείγματος ανανεώσιμων πηγών ενέργειας για εξηλεκτρισμό και για την παραγωγή πράσινου υδρογόνου. Οι τεχνολογίες αφαίρεσης διοξειδίου του άνθρακα (CDR), δέσμευσης και αποθήκευσης άνθρακα (CCS) και δέσμευσης και χρήσης άνθρακα (CCU) θα βοηθήσουν τη βιομηχανία να επιτύχει την κλιματική ουδετερότητα. Η ανάπτυξη της ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές σε όλη την Ευρώπη είναι απαραίτητη προκείμενου να επιτευχθούν οι στόχοι της Πράσινης Συμφωνίας.

1.4.

Η απαλλαγή από τις ανθρακούχες εκπομπές θα απαιτήσει βαθύ μετασχηματισμό των βιομηχανικών δραστηριοτήτων (τα επόμενα 30 χρόνια). Παρότι πολλές τεχνολογίες χαμηλών ανθρακούχων εκπομπών υπάρχουν ήδη, τα επίπεδα τεχνολογικής ετοιμότητάς τους (TRL (1)) είναι χαμηλά. Θα χρειαστούν φιλόδοξοι τεχνολογικοί χάρτες πορείας για την κλιμάκωση και την ευρεία ανάπτυξη αυτών των ρηξικέλευθων τεχνολογιών, η δε ΕΕ πρέπει να προωθήσει την καινοτομία μέσω των ταμείων για το Κλίμα και την Καινοτομία.

1.5.

Η ανάπτυξη των τεχνολογιών και η εκπαίδευση και μετεκπαίδευση του εργατικού δυναμικού είναι, συνεπώς, ζωτικής σημασίας για την πράσινη μετάβαση στη μεταποιητική βιομηχανία. Ο κοινωνικός διάλογος σε ευρωπαϊκό, εθνικό και περιφερειακό επίπεδο θα πρέπει να υποστηρίξει την ευαισθητοποίηση, την αποδοχή και την υποστήριξη μιας πράσινης και δίκαιης μετάβασης στη βιομηχανία. Η ανάπτυξη ικανοτήτων και οι πρωτοβουλίες για τον καθορισμό βασικών δεξιοτήτων θα είναι απαραίτητες προκειμένου να διασφαλιστεί μια αποτελεσματική βιομηχανική μετάβαση που δεν θα αφήσει κανέναν στο περιθώριο.

1.6.

Η αύξηση της χρήσης εναλλακτικών πρώτων υλών –ιδίως βιώσιμης βιομάζας– μπορεί να συμβάλει στη βιώσιμη αφαίρεση άνθρακα από την ατμόσφαιρα με την προώθηση της βιώσιμης διαχείρισης της παραγωγικής γης (γεωργικής και δασικής) και τη χρήση της βιομάζας για την παραγωγή προϊόντων μακράς διαρκείας που παρατείνουν περαιτέρω τα οφέλη της αφαίρεσης. Επιπλέον, θα συμβάλει στη μείωση της εξάρτησης της ΕΕ από εισαγόμενες πρώτες ύλες και πόρους.

1.7.

Η ΕΟΚΕ ζητεί να διατηρηθεί η ανταγωνιστικότητα της ευρωπαϊκής βιομηχανίας: η ΕΕ είναι πρωτοπόρος στη μείωση των εκπομπών CO2, αλλά χρειάζεται να ακολουθήσουν και άλλοι παράγοντες τη φιλοδοξία της για το κλίμα. Καθώς η κλιματική κρίση είναι παγκόσμια, η διπλωματία της Ευρωπαϊκής Ένωσης πρέπει να εντείνει τις προσπάθειές της προκειμένου να πείσει τις τρίτες χώρες να κλιμακώσουν τις προσπάθειές τους για την καταπολέμησή της. Ανεξάρτητα από τους φιλόδοξους πολιτικούς στόχους της, η ΕΕ θα καταστεί ολοένα περισσότερο πρωτοπόρος της απαλλαγής των βιομηχανικών κλάδων από τις ανθρακούχες εκπομπές χάρη στην πολιτική της στήριξη και στις πρακτικές γνώσεις των επιχειρήσεων και των εργαζομένων τους όσον αφορά τη βιομηχανική ικανότητα, τις απαιτούμενες τεχνολογίες και τον τρόπο πρόβλεψης της αλλαγής, που επιτρέπουν τη λήψη ανάλογων πρακτικών μέτρων.

1.8.

Η διατήρηση μιας ισχυρής βιομηχανικής βάσης στην ΕΕ θα εξασφαλίσει για την ευρωπαϊκή κοινωνία ευημερία, ποιοτικές θέσεις εργασίας και προσήλωση στην καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής. Η ευρωπαϊκή βιομηχανία πρέπει να επενδύσει στην Ευρώπη, με κατάλληλο κανονιστικό πλαίσιο, τόσο στην έρευνα, ανάπτυξη και καινοτομία όσο και σε εγκαταστάσεις και εξοπλισμό προκειμένου να διατηρήσει την ανταγωνιστική της θέση.

2.   Γενικές παρατηρήσεις

2.1.

Ο ευρωπαϊκός νόμος για το κλίμα έχει ορίσει έναν φιλόδοξο στόχο μείωσης των εκπομπών για το 2030, επιβεβαιώνοντας παράλληλα τον στόχο της κλιματικής ουδετερότητας για το 2050. Προκειμένου να επιτευχθεί ο στόχος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, πρέπει να αναλυθούν όλες οι δραστηριότητες που εκπέμπουν αέρια του θερμοκηπίου και να προσδιοριστούν οι τρόποι επίτευξης μηδενικού ισοζυγίου εκπομπών έως περίπου το 2050.

2.2.

Οι μεταποιητικές βιομηχανίες είναι υπεύθυνες για το 20 % (2) των ευρωπαϊκών εκπομπών. Οι μεταποιητικές βιομηχανίες υψηλής έντασης CO2 στην Ευρώπη είναι οι βιομηχανίες σιδήρου και χάλυβα, τσιμέντου, χημικών και πετροχημικών προϊόντων, χαρτοπολτού και χαρτιού, λιπασμάτων, γυαλιού, κεραμικών ειδών, τα διυλιστήρια πετρελαίου και οι βιομηχανίες μη σιδηρούχων μετάλλων (κυρίως αλουμινίου). Οι εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου του βιομηχανικού τομέα περιλαμβάνουν διοξείδιο του άνθρακα (CO2) από χρήση ενέργειας, από χρήσεις ορυκτών καυσίμων για μη ενεργειακούς σκοπούς και από μη ορυκτές πηγές καυσίμων, καθώς και άλλα αέρια εκτός CO2.

2.3.

Η πράσινη μετάβαση της μεταποιητικής βιομηχανίας είναι ζωτικής σημασίας για τη συμμόρφωσή της με το ευρωπαϊκό νομοθέτημα για το κλίμα. Θα προηγηθεί η μετάβαση όσον αφορά τις τεχνολογίες και, κατόπιν, αλλαγές στις μεθόδους εργασίας, στις δεξιότητες και στις ικανότητες στις βιομηχανίες. Ωστόσο, θα χρειαστούν επίσης και μέτρα από την πλευρά της ζήτησης που θα προωθούν την υιοθέτηση προϊόντων χαμηλών ανθρακούχων εκπομπών και νέων επιχειρηματικών μοντέλων (βιομηχανική συμβίωση, κυκλικότητα, απόκριση στη ζήτηση).

3.   Η μεταποιητική βιομηχανία καθ’ οδόν προς την κλιματική ουδετερότητα

3.1.

Η παρούσα γνωμοδότηση πρωτοβουλίας εστιάζει στους βιομηχανικούς τομείς που υπόκεινται στο ΣΕΔΕ. Συνεπώς, οι επιχειρήσεις ενέργειας κοινής ωφέλειας, οι μεταφορές και τα κτίρια δεν καλύπτονται.

3.2.

Παράλληλα με την πρόκληση της απαλλαγής από τις ανθρακούχες εκπομπές, η βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης είναι επιτακτική για κάθε επιμέρους βιομηχανικό τομέα. Παρότι δεν θα είναι αρκετό να απαλλαγεί η ευρωπαϊκή βιομηχανία από τις ανθρακούχες εκπομπές, η ενεργειακή απόδοση μπορεί να μειώσει σημαντικά τις εκπομπές από την κατανάλωση ενέργειας. Θα πραγματοποιηθεί μετάβαση από τα ορυκτά καύσιμα σε τεχνολογίες που δεν εκπέμπουν αέρια του θερμοκηπίου, κυρίως ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Οι επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας και οι δημόσιες αρχές είναι υπεύθυνες για την ενεργειακή μετάβαση από τα ορυκτά καύσιμα σε τεχνολογίες που δεν εκπέμπουν αέρια του θερμοκηπίου.

3.3.

Σε σχέση με την πρόκληση της απαλλαγής από τις ανθρακούχες εκπομπές, οι βιομηχανίες θα μπορούσαν να ταξινομηθούν ως εξής:

τομείς που χρειάζεται να αλλάξουν ριζικά τη διαδικασία παραγωγής τους: χάλυβας (καθετοποιημένη μέθοδος), λιπάσματα και βιομηχανία χημικών·

τομείς που πρέπει να αλλάξουν το ενεργειακό σκέλος της διαδικασίας παραγωγής: χάλυβας (ηλεκτρικές κάμινοι τόξου), γυαλί, κεραμικά, χαρτί, κ.λπ.·

«τομείς των οποίων οι εκπομπές είναι δύσκολο να μειωθούν», όπως ο τομέας του τσιμέντου, και οι οποίοι πρέπει να δεσμεύουν και να αποθηκεύουν (ή να χρησιμοποιούν) το CO2 που εκπέμπεται κατά τη διαδικασία παραγωγής ώστε να γίνουν κλιματικά ουδέτεροι·

τομείς που μπορούν να εκμεταλλευτούν τις τεχνολογίες δέσμευσης και χρήσης άνθρακα προκειμένου να αναπτύξουν προϊόντα υψηλής προστιθέμενης αξίας, όπως τα διυλιστήρια πετρελαίου και οι χημικές και πετροχημικές βιομηχανίες.

3.4.

Η βιομηχανική συμπαραγωγή υψηλής απόδοσης (ΣΗΘ (3)) θα συμβάλει οπωσδήποτε στην αύξηση της ενεργειακής απόδοσης, αλλά δεν μπορεί να απαλλάξει τη βιομηχανία από τις ανθρακούχες εκπομπές. Εναλλακτικά, η χρήση θερμότητας χαμηλής ενθαλπίας από τη βιομηχανία για τηλεθέρμανση θα ήταν ένας άλλος τρόπος αύξησης της συνολικής ενεργειακής απόδοσης, και θα μπορούσε ίσως να πιστωθεί κατά την πορεία μετάβασης στην πλήρη απαλλαγή από τις ανθρακούχες εκπομπές.

3.5.

Οι τεχνολογίες CDR αφαιρούν από την ατμόσφαιρα το CO2 που έχει ήδη εκπεμφθεί, δημιουργώντας κατ’ αυτόν τον τρόπο «αρνητικές» εκπομπές. Οι τεχνολογίες που σχετίζονται με την CCS, όπως η βιοενέργεια με δέσμευση και αποθήκευση άνθρακα (BECCS) και η άμεση δέσμευση και αποθήκευση άνθρακα από τον αέρα (DACCS) αποτελούν σημαντικό μέρος του χαρτοφυλακίου των τεχνολογιών αρνητικών εκπομπών. Ωστόσο, παρά τις δυνατότητες μετριασμού της κλιματικής αλλαγής που διαθέτουν, αυτές οι τεχνολογίες βρίσκονται επί του παρόντος στο στάδιο της επίδειξης. Άλλες τεχνολογίες CDR περιλαμβάνουν δραστηριότητες που ενισχύουν τις φυσικές καταβόθρες CO2, όπως η δάσωση και η αναδάσωση, και δεν εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της παρούσας γνωμοδότησης.

Η μελλοντική πρόκληση για τις τεχνολογίες CRD στη μεταποίηση είναι η επίτευξη ισορροπίας όπου η δέσμευση και αποθήκευση άνθρακα θα αποτελεί μία επιλογή μετριασμού μεταξύ άλλων τεχνολογιών μείωσης και αφαίρεσης άνθρακα. Οι μειώσεις και η αφαίρεση αερίων του θερμοκηπίου πρέπει να συνάδει με τη Συμφωνία του Παρισιού και το Ευρωπαϊκό νομοθέτημα για το κλίμα. Η CCS μπορεί να δώσει στην ΕΕ τη δυνατότητα να προχωρήσει με τον απαραίτητο ρυθμό στην απορρόφηση των αερίων του θερμοκηπίου, αλλά ο στόχος πρέπει να είναι η αποφυγή της δέσμευσης άνθρακα μακροπρόθεσμα.

3.6.

Το υδρογόνο που παράγεται από τη χρήση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας (πράσινο υδρογόνο) φαίνεται να αποτελεί τη διατομεακή απάντηση στις διαδικασίες απαλλαγής από τις ανθρακούχες εκπομπές. Παραδείγματος χάριν, ένα εγχείρημα στη Σουηδία αποσκοπεί στην εξάλειψη των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου από την παραγωγή χάλυβα με χρήση ανανεώσιμου υδρογόνου. Στη Φινλανδία, ένα έργο θα καταδείξει τρόπους για την παραγωγή μπλε και αργότερα πράσινου υδρογόνου, καθώς και για τη δέσμευση του CO2 και τη μόνιμη αποθήκευσή του στη Βαλτική Θάλασσα.

4.   Η μεταποιητική βιομηχανία καθ’ οδόν προς την απαλλαγή από τις ανθρακούχες εκπομπές

4.1.

Μεταξύ όλων των ευρωπαϊκών βιομηχανικών κλάδων, εστιάζουμε στους τομείς που έχουν υψηλό δυναμικό βελτίωσης και επίδρασης στη μείωση των ευρωπαϊκών εκπομπών CO2. Στον τομέα της μεταποίησης, έμφαση δίνεται στους τομείς που καλούνται να υπερβούν περισσότερες προκλήσεις για την απαλλαγή τους από τις ανθρακούχες εκπομπές. Η παρούσα γνωμοδότηση εστιάζει στη χαλυβουργία, στην τσιμεντοβιομηχανία, στη χημική και πετροχημική βιομηχανία, στα διυλιστήρια πετρελαίου, στη βιομηχανία χαρτοπολτού και χαρτιού, στη βιομηχανία λιπασμάτων, στην υαλουργία και την κεραμική βιομηχανία.

4.2.

Πριν περιγράψουμε τις τεχνολογίες που θα μπορούσαν να έχουν επίδραση στη μείωση και αφαίρεση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα, πρέπει να εξετάσουμε τη στροφή από τις ορυκτές ενεργειακές πηγές σε άλλες πηγές ενέργειας χωρίς εκπομπές και σε άλλες ανανεώσιμες πηγές. Αυτές οι πηγές θα μπορούσαν να είναι η αιολική ενέργεια, η ενέργεια από φωτοβολταϊκά και ηλιοθερμικά συστήματα, η υδροηλεκτρική ενέργεια, η γεωθερμική ενέργεια, η βιομάζα και τα βιοκαύσιμα.

4.3.

Υπάρχουν ορισμένες βιομηχανίες που θα πρέπει να υιοθετήσουν υπάρχουσες ή νέες τεχνολογίες στις διαδικασίες τους προκειμένου να επιτύχουν μηδενικές εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου για τη μετάβαση προς μια κλιματικά ουδέτερη κοινωνία. Από την κάθε βιομηχανία και τις τρέχουσες εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου της, εξαρτάται το αν θα χρειαστεί να κάνει ένα μόνο βήμα ή αρκετά βήματα.

4.4.

Αυτό το πρώτο βήμα μπορεί να φαίνεται ως «απλώς» μια αλλαγή στο παραγωγικό/εφοδιαστικό μέρος της διαδικασίας. Σε πολλές άλλες περιπτώσεις, μπορεί να χρειάζεται περαιτέρω έρευνα και ανάπτυξη, για παράδειγμα να μετατραπούν οι υπάρχοντες καυστήρες φυσικού αερίου σε υδρογόνου ή να χρησιμοποιηθούν αντλίες θερμότητας. Επιπλέον, θα πρέπει να επιλυθούν οι προβληματισμοί όσον αφορά την αλληλεπίδραση μεταξύ του υδρογόνου και των υλών ή των προϊόντων.

4.5.

Χαλυβουργία:

Η πρόκληση για την παραδοσιακή χαλυβουργία (καθετοποιημένη μέθοδος, που απαιτεί αναγωγή σιδηρομεταλλεύματος) έχει ήδη οδηγήσει στην εισαγωγή διάφορων νέων τεχνολογικών προσεγγίσεων, που εστιάζουν τώρα στην αντικατάσταση των υψικαμίνων με ηλεκτρικές καμίνους τόξου οι οποίες τροφοδοτούνται με σίδηρο άμεσης αναγωγής (DRI) που παράγεται με χρήση πράσινου υδρογόνου. Άλλες εναλλακτικές που έχουν ήδη διερευνηθεί βασίζονται στις τεχνολογίες CCS, αλλά δεν μπορούν να εκπληρώσουν τον στόχο μείωσης των αερίων του θερμοκηπίου. Η ηλεκτρόλυση σιδηρομεταλλεύματος μπορεί να εκπέμψει έως και 87 % λιγότερο CO2 από την τρέχουσα καθετοποιημένη μέθοδο (εάν η ηλεκτροδότηση είναι πλήρως απαλλαγμένη από ανθρακούχες εκπομπές). Η αναγωγή με χρήση πλάσματος υδρογόνου είχε ως στόχο μηδενικές εκπομπές CO2. Στην πραγματικότητα, η παραγωγή χάλυβα με χρήση υδρογόνου θα μπορούσε να εκπέμψει έως και 95 % λιγότερο CO2 από την τρέχουσα καθετοποιημένη μέθοδο (εάν χρησιμοποιείται ηλεκτρική ενέργεια πλήρως απαλλαγμένη από ανθρακούχες εκπομπές), αλλά λόγω της απώλειας ενέργειας κατά την παραγωγή υδρογόνου αυτό θα αύξανε την ενεργειακή κατανάλωση της βιομηχανίας.

Η παραγωγή χάλυβα σε ηλεκτρικές καμίνους τόξου εκπέμπει μόλις 14 % των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου της καθετοποιημένης μεθόδου, και η βασική της πρόκληση είναι να αντικαταστήσει το φυσικό αέριο στις καμίνους έλασης με πράσινο υδρογόνο ή επαγωγική ηλεκτρική ενέργεια.

Η CCU (χρήση απαερίων των υψικαμίνων) μπορεί να μειώσει τις εκπομπές έως και κατά 65 % εάν αναπτυχθεί πλήρως (η μείωση του CO2 εξαρτάται επίσης από τον πλήρη κύκλο ζωής των παραγόμενων χημικών προϊόντων). Αρκετές βρίσκονται σε πιο προχωρημένο στάδιο ανάπτυξης –η μονάδα επίδειξης Steelanol (υπό κατασκευή –TRL 9) χρησιμοποιεί απαέρια για παραγωγή βιοαιθανόλης και το έργο Carbon2Chem (TRL 7-8) έχει ως στόχο τη χρήση απαερίων ως πρώτης ύλης για χημικά προϊόντα.

4.6.

Τσιμεντοβιομηχανία:

Μόνο το 37 % των εκπομπών στην τσιμεντοβιομηχανία προέρχονται από τα καύσιμα, ενώ το υπόλοιπο 63 % των εκπομπών είναι αποτέλεσμα χημικής αντίδρασης των πρώτων υλών (εκπομπές διεργασίας). Συνεπώς, η χρήση καυσίμων που προέρχονται από ανανεώσιμες πηγές (βιομάζα ή υδρογόνο) θα μειώσει τον συντελεστή εκπομπής κατά 35 % το ανώτατο. Επί του παρόντος δοκιμάζονται τεχνολογίες που μπορεί να επιτρέψουν τη μελλοντική δέσμευση και διαχείριση ή αποθήκευση του CO2 (μέθοδος των αμινών και βρόχος ασβεστίου). Ένας άλλος τρόπος μείωσης των εκπομπών είναι να αναπτυχθούν τα γνωστά ως τσιμέντα χαμηλής σκωρίας, που επί του παρόντος έχουν TRL 5-7. Αυτού του είδους τα τσιμέντα έχουν συντελεστή εκπομπής έως και 30 % χαμηλότερο από τα καθαρά τσιμέντα Portland.

4.7.

Χημική βιομηχανία:

Στη χημική βιομηχανία, ο εξηλεκτρισμός των διαδικασιών παραγωγής, όπως ο εξηλεκτρισμός της ατμοπυρόλυσης, στοχεύει στη μείωση των εκπομπών CO2 ανά μονάδα πυρόλυσης κατά 90 %. Ο χημικός τομέας συμβάλλει σημαντικά στην αποκατάσταση των βιώσιμων κύκλων του άνθρακα. Τα χημικά προϊόντα αποτελούν μια τεράστια δεξαμενή αποθήκευσης άνθρακα που μπορεί να ρυθμίσει τον άνθρακα για 10-40 έτη. Σήμερα, ο όγκος του άνθρακα που είναι ενσωματωμένος στα χημικά προϊόντα είναι συγκρίσιμος με τις συνολικές εκπομπές της βιομηχανίας για την παραγωγή αυτών των προϊόντων. Ακόμα και αν το μεγαλύτερο μέρος αυτής της ποσότητας άνθρακα καταλήξει στην ατμόσφαιρα με την αποτέφρωση αυτών των προϊόντων στο τέλος της χρήσης τους, ο καθορισμός μιας φιλόδοξης στρατηγικής κυκλικής οικονομίας αποτελεί προϋπόθεση για την επίτευξη βιώσιμων και ανθεκτικών στην κλιματική αλλαγή κύκλων άνθρακα με διατήρηση της «ενημερότητας» του άνθρακα. Ο χημικός τομέας μπορεί να συμβάλει στη μείωση των εκπομπών σε άλλους τομείς «απορροφώντας» τον άνθρακα και αποθηκεύοντάς τον στα προϊόντα.

4.8.

Βιομηχανία χαρτοπολτού και χαρτιού:

Στη βιομηχανία χαρτοπολτού και χαρτιού, ένας συνδυασμός βελτιώσεων των διαδικασιών, όπως η μετάβαση στη Βιομηχανία 4.0, μαζί με επενδύσεις σε υπερσύγχρονες τεχνολογίες παραγωγής, αναμένεται να οδηγήσει σε μείωση του CO2 κατά 7 εκατομμύρια τόνους έως το 2050. Αξιοποιώντας τα μέσα ΣΥΘ στις μονάδες της, η βιομηχανία έχει τη δυνατότητα να συμμετέχει στην αγορά ενέργειας χρησιμοποιώντας πλεονάσματα διαλείπουσας ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές. Τα σχετικά οφέλη ως προς την απαλλαγή από τις ανθρακούχες εκπομπές θα μπορούσαν να ανέλθουν σε 2 εκατομμύρια τόνους. Η περαιτέρω μεταστροφή των βιομηχανικών εγκαταστάσεων σε ενεργειακές πηγές χαμηλών έως μηδενικών εκπομπών άνθρακα, αναμένεται να αποδώσει μείωση των εκπομπών κατά 8 εκατομμύρια τόνους CO2. Παράλληλα με ορισμένες καινοτόμες ιδέες που εντοπίστηκαν στο πλαίσιο του Two Team Project (4) (σχέδιο των δύο ομάδων), όπως η τεχνολογία των βαθέων ευτηκτικών διαλυτών που είναι υπό ανάπτυξη, άλλες καινοτόμες και ανατρεπτικές λύσεις θα μπορούσαν να αυξήσουν τη μείωση των εκπομπών κατά περίπου 5 εκατομμύρια τόνους CO2.

4.9.

Διυλιστήρια πετρελαίου:

Τα διυλιστήρια πετρελαίου έχουν τη δυνατότητα να συμβάλουν στην ενεργειακή και κλιματική μετάβαση της οικονομίας της ΕΕ με δύο τρόπους: α) μειώνοντας σημαντικά το αποτύπωμα άνθρακα της διαδικασίας παραγωγής τους, και β) αντικαθιστώντας προοδευτικά τα καύσιμα και άλλα προϊόντα ορυκτής προέλευσης με καύσιμα και άλλα προϊόντα που βασίζονται σε βιογενές ή ανακυκλωμένο CO2. Η σταδιακή αντικατάσταση των ορυκτών πηγών ενέργειας με βιοενέργεια, σε συνδυασμό με τις τεχνολογίες CCU και CCS, θα οδηγήσει ακόμα και σε αρνητικές εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου. Οι καθαρές εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου που παράγονται κατά τη χρήση καυσίμων και άλλων προϊόντων διύλισης μπορούν να μειωθούν ριζικά με προοδευτική αντικατάσταση της πρώτης ύλης από αργό πετρέλαιο σε βιώσιμη βιομάζα και ανακυκλωμένο CO2. Η καύση των παραγόμενων καυσίμων θα προσθέτει μηδενικές ή πολύ χαμηλές καθαρές εκπομπές CO2 στην ατμόσφαιρα, συμβάλλοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο στην απαλλαγή των μεταφορών από τις ανθρακούχες εκπομπές, ειδικά για τους τρόπους μεταφοράς που είναι δυσκολότερο να εξηλεκτριστούν. Επενδύσεις και νέα έργα σε αυτούς τους τομείς είναι σε εξέλιξη. Για παράδειγμα, τρία από τα περίπου 80 μείζονα διυλιστήρια στην ΕΕ έχουν μετατραπεί σε βιοδιυλιστήρια, αντικαθιστώντας πλήρως το αργό πετρέλαιο με βιώσιμη βιομάζα (5). Αυτή η στρατηγική κλιματικής μετάβασης απαιτεί χαμηλότερους οικονομικούς πόρους από άλλες λύσεις, καθώς τα ίδια τα διυλιστήρια και το σύστημα εφοδιαστικής για τη διανομή των προϊόντων μπορούν σε μεγάλο βαθμό να προσαρμοστούν και να επαναχρησιμοποιηθούν.

4.10.

Λιπάσματα:

Η βιομηχανία λιπασμάτων ερευνά τώρα την αντικατάσταση του φυσικού αερίου ως πρώτης ύλης με πράσινο υδρογόνο. Διάφορα πιλοτικά έργα (6) αναπτύσσονται σε όλη την ΕΕ, και μόλις το πράσινο υδρογόνο καταστεί διαθέσιμο και το κόστος του ρυθμιστεί, η βιομηχανία θα προχωρήσει στην πλήρη απαλλαγή από τις ανθρακούχες εκπομπές.

4.11.

Συμπερασματικά, η μεταποιητική βιομηχανία έχει δυνατότητες απαλλαγής από τις ανθρακούχες εκπομπές μέσω της ενεργειακής απόδοσης, της βελτιστοποίησης των διαδικασιών και της στροφής στην ανανεώσιμη ενέργεια. Θα χρειαστούν επενδύσεις στην έρευνα, την ανάπτυξη και την καινοτομία προκειμένου να επιτευχθεί ο στόχος του ουδέτερου ισοζυγίου άνθρακα έως το 2050. Οι τεχνολογίες CCS και CCUS είναι επίσης σημαντικές για μεταποιητικές βιομηχανίες όπως η τσιμεντοβιομηχανία και όπου πηγή ενέργειας είναι η βιομάζα.

5.   Δεξιότητες και ικανότητες στη μελλοντική μεταποιητική βιομηχανία

5.1.

Οι νέες βιομηχανικές διαδικασίες αναμφίβολα θα απαιτήσουν νέες μεθόδους εργασίας. Οι βιομηχανίες και οι εργαζόμενοι θα χρειαστεί να προσαρμόσουν τον τρόπο που εκτελούν τα καθήκοντά τους στη βιομηχανία, εστιάζοντας στη μείωση των εκπομπών CO2 από τα πρώτα στάδια των διαδικασιών παραγωγής.

5.2.

Η πράσινη μετάβαση της μεταποιητικής βιομηχανίας θα αλλάξει την παραγωγή με πολλούς τρόπους, αξιοποιώντας πλήρως τις νέες τεχνολογίες παραγωγής και εκμεταλλευόμενη την ψηφιοποίηση. Θα χρειαστούν νέες δεξιότητες, αναβάθμιση δεξιοτήτων και μετεκπαίδευση ώστε να επιτευχθεί δίκαιη μετάβαση χωρίς να μείνει κανείς στο περιθώριο. Ειδική προσοχή πρέπει να δοθεί στην πρόσκληση των Ευρωπαίων πολιτών και εργαζομένων, των ΜΜΕ, των κοινωνικών επιχειρήσεων και των περιφερειακών εμπειρογνωμόνων να επιτελέσουν προορατικό ρόλο στην αναπόφευκτη αλλαγή που θα επέλθει στους τόπους όπου ζουν.

5.3.

Η ΕΕ πρέπει να διασφαλίσει ότι αυτή η γνώση των νέων τεχνολογιών και του τρόπου εφαρμογής τους στις υπάρχουσες βιομηχανίες θα φτάσει στους εργαζομένους των βιομηχανιών. Οι δημόσιες αρχές και επιχειρήσεις, στο πλαίσιο του κοινωνικού διαλόγου, πρέπει να καταβάλουν επίσης προσπάθειες για τη μόχλευση των υφιστάμενων προσόντων προκειμένου να επιτευχθούν οι στόχοι απαλλαγής από τις ανθρακούχες εκπομπές.

5.4.

Η πλήρης αξιοποίηση του πράσινου υδρογόνου στη βιομηχανία θα είναι καίριας σημασίας για πολλές βιομηχανίες. Ωστόσο, η εφαρμογή των τεχνολογιών CDR θα επηρεάσει επίσης τις δεξιότητες και ικανότητες στη μεταποιητική βιομηχανία και, σε μεγάλο βαθμό, στην αλυσίδα εφοδιασμού.

6.   Δράση της ΕΕ και συνθήκες πλαίσιο

6.1.

Το νομικό πλαίσιο της ΕΕ και οι εθνικοί κανονισμοί πρέπει να συμβάλουν στην απαλλαγή της βιομηχανίας από τις ανθρακούχες εκπομπές. Πρέπει να λάβουν υπόψη ότι θα υπάρξουν διαφορετικές δυνατότητες και/ή πόροι προς επένδυση για τη μετάβαση μεταξύ κρατών μελών και περιφερειών της Ευρώπης.

6.2.

Το Ταμείο Δίκαιης Μετάβασης, που στοχεύει στη στήριξη των περιφερειών οι οποίες εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από βιομηχανίες υψηλής έντασης άνθρακα, αποτελεί ένα θετικό πρώτο βήμα. Ωστόσο, το πεδίο εφαρμογής, που περιορίζεται στις περιφέρειες με μεγάλη εξάρτηση από τον άνθρακα, τον λιγνίτη, την τύρφη, τον πετρελαιούχο σχιστόλιθο και τις βιομηχανίες υψηλής έντασης άνθρακα, είναι υπερβολικά στενό. Η ΕΟΚΕ, όπως το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, προτείνει γενναία αύξηση του προϋπολογισμού του Ταμείου Δίκαιης Μετάβασης με στόχο τη στήριξη άλλων τομέων που θα πληγούν από την απαλλαγή της βιομηχανίας από τις ανθρακούχες εκπομπές. Οι επιπρόσθετοι δημοσιονομικοί πόροι θα πρέπει να διοχετευθούν στην εξασφάλιση επαγγελματικής μετάβασης, δημιουργίας εναλλακτικών ποιοτικών θέσεων εργασίας στις ίδιες περιφέρειες και κατάλληλης κατάρτισης, μετεκπαίδευσης και αναβάθμισης των δεξιοτήτων των εργαζομένων.

6.3.

Η πράσινη μετάβαση στη βιομηχανία απαιτεί πρόσβαση σε άφθονη ενέργεια και πρώτες ύλες ουδέτερου ισοζυγίου άνθρακα σε προσιτή, σταθερή και ανταγωνιστική τιμή. Σημαντικές επενδύσεις, μεταξύ άλλων στις ενεργειακές υποδομές, θα πρέπει να πραγματοποιηθούν στην Ευρώπη προκειμένου να ικανοποιηθεί η ανάγκη της βιομηχανίας για μεγάλες ποσότητες ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές.

6.4.

Το κανονιστικό πλαίσιο της ΕΕ πρέπει να οδηγήσει την οικονομία της ΕΕ στην εκπλήρωση του στόχου της κλιματικής ουδετερότητας έως το 2050, δημιουργώντας τις συνθήκες για αξιοποίηση των τεράστιων πόρων –οικονομικών, τεχνολογικών και διανοητικών– ώστε να υλοποιηθούν γρήγορα επενδύσεις σε τεχνολογίες χαμηλών εκπομπών άνθρακα, συμπεριλαμβανομένων των τεχνολογιών αφαίρεσης άνθρακα.

6.5.

Απαιτούνται τακτικά κίνητρα προκειμένου να ενθαρρυνθεί η ανάπτυξη της δέσμευσης άνθρακα στις μεταποιητικές βιομηχανίες, είτε σε ευρωπαϊκό επίπεδο –μέσω του Ταμείου Καινοτομίας– και σε κάθε κράτος μέλος, αλλά χωρίς να διασπαστεί η ενιαία αγορά, που είναι ένας από τους θεμέλιους λίθους της ΕΕ. Θα χρειαστούν πρόσθετες πρωτοβουλίες της ΕΕ προκειμένου να προσελκυστούν και να κινητοποιηθούν ιδιωτικές επενδύσεις.

6.6.

Χρειάζεται να δημιουργηθούν στρατηγικές συμμαχίες σε ευρωπαϊκό επίπεδο ώστε να επιταχυνθεί η ανάπτυξη αυτής της βιομηχανίας και να μπορέσει η ΕΕ να ηγηθεί σε αυτόν τον τομέα. Οι ισχύοντες κανόνες κρατικών ενισχύσεων μπορούν να προσαρμοστούν για τον σκοπό αυτόν.

6.7.

Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δοθεί στις δραστηριότητες έρευνας και ανάπτυξης, με σχετικό διάλογο σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Το Ταμείο Καινοτομίας πρέπει να αποτελεί το προτιμώμενο μέσο για την υλοποίηση αυτών των δραστηριοτήτων.

6.8.

Οι πολιτικές δημοσίων συμβάσεων θα πρέπει να χρησιμοποιηθούν με σκοπό την ενίσχυση των αγορών πράσινων προϊόντων, των οποίων οι παραγωγοί φροντίζουν να μειώσουν τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου, έναντι των «καφέ» προϊόντων (με αρνητικό περιβαλλοντικό αντίκτυπο).

6.9.

Η καθυστέρηση που διαπιστώνεται στην αντιμετώπιση της κλιματικής πρόκλησης και η πίεση χρόνου συνεπάγονται ότι οι εκθέσεις και οι συστάσεις του Ευρωπαϊκό εξάμηνο για κάθε κράτος μέλος πρέπει να περιλαμβάνουν ορισμένους βασικούς δείκτες επιδόσεων που θα συμβάλουν στην επίτευξη της απαιτούμενης απαλλαγής της βιομηχανίας από τις ανθρακούχες εκπομπές.

6.10.

Η έκθεση στρατηγικών προβλέψεων πρέπει να επανεξετάζει, περιοδικά, την πρόοδο, τα πλέον υποσχόμενα σενάρια/επιλογές, και τα αδύναμα σημεία στις προσπάθειες επίτευξης των κλιματικών στόχων. Αυτό είναι ακόμα πιο σημαντικό καθώς μπορεί να παράσχει κατευθυντήριες γραμμές για επείγουσες και υψηλού κινδύνου επενδύσεις, αλλά και για εύλογη συγκέντρωση πόρων, τόσο οριζόντια όσο και κάθετα.

6.11.

Μια σειρά προειδοποιητικές ενδείξεις δείχνουν ότι το πεδίο ανταγωνισμού δεν είναι ισότιμο, καθώς και τον κίνδυνο «διαρροής άνθρακα» προς τρίτες χώρες, με αποτέλεσμα να παρεμποδίζεται η μετάβαση σε μηδενικές εκπομπές άνθρακα. Αυτό υπογραμμίζει για ακόμα μια φορά τη σημασία της εισαγωγής του ελέγχου ανταγωνιστικότητας ως εργαλείου προσανατολισμού και φιλτραρίσματος του κινδύνου.

6.12.

Υπάρχουν σαφώς υπολογιζόμενες αποκλίσεις στις συγκεντρώσεις εκπομπών ανά κράτος μέλος, κατά κεφαλήν, ανά οικονομικό τομέα και περιφέρεια. Λόγω της πίεσης χρόνου, πρέπει να δοθεί προτεραιότητα στην προώθηση των ταχύτερων και σημαντικότερων αποτελεσμάτων που επιφέρουν τα μέτρα απαλλαγής από τις ανθρακούχες εκπομπές. Συνεπώς, θα πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη έμφαση στις μεταλλουργίες, στις ορυκτές ύλες και στα χημικά, καθώς και στον κλάδο των ανανεώσιμων καυσίμων.

Οι καινοτομίες σε πρώιμη φάση και η επιθυμία χρήσης και πώλησής τους διαφέρουν ανάλογα με το μέγεθος των εταιρειών, καθώς οι πολύ μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι έχουν πλεονέκτημα όσον αφορά το πρώτο, ενώ οι ΜΜΕ όσον αφορά το δεύτερο. Ως εκ τούτου, τόσο η διατομεακή όσο και η κάθετη μεταφορά γνώσης θα πρέπει να ενθαρρυνθεί και να διευκολυνθεί με τη δημιουργία ευνοϊκού επιχειρηματικού περιβάλλοντος.

Βρυξέλλες, 21 Σεπτεμβρίου 2022.

Η Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής

Christa SCHWENG


(1)  TRL: Τα επίπεδα τεχνολογικής ετοιμότητας (Technology Readiness Levels) είναι διάφορες βαθμίδες μιας κλίμακας που χρησιμοποιείται για τη μέτρηση της προόδου του επιπέδου ωριμότητας μιας τεχνολογίας.

(2)  Ευρωπαϊκός Οργανισμός Περιβάλλοντος

(3)  ΣΗΘ: συμπαραγωγή ηλεκτρισμού και θερμότητας

(4)  https://www.cepi.org/two-team-project-report/

(5)  Gela, Βιοδιυλιστήριο Βενετίας (eni.com) και La Mède (TotalEnergies.com).

(6)  Η Fertiberia εγκαινίασε το εργοστάσιο λιπασμάτων Μηδενικού Αντικτύπου στο Puertollano της Ισπανίας.