Τελική έκθεση του συμβούλου ακροάσεων (1)

Λειαντικά μέσα από χάλυβα (Pometon)

(AT.39792)

(2016/C 366/03)

Η παρούσα υπόθεση αφορά παράβαση του άρθρου 101 παράγραφος 1 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του άρθρου 53 της συμφωνίας ΕΟΧ και συνίσταται στον συντονισμό των τιμών σε ολόκληρο τον ΕΟΧ στον τομέα των λειαντικών μέσων από χάλυβα.

Πρόκειται για υβριδική υπόθεση σύμπραξης. Η Επιτροπή εξέδωσε ήδη, στις 2 Απριλίου 2014, απόφαση η οποία απευθύνεται σε τέσσερις επιχειρήσεις που επέλεξαν τη διαδικασία διευθέτησης διαφορών σε υποθέσεις συμπράξεων («απόφαση διευθέτησης») (2). Το παρόν σχέδιο απόφασης απευθύνεται στην Pometon SpA («Pometon»), η οποία δεν υπέβαλε αίτημα για διευθέτηση διαφορών.

Στις 3 Δεκεμβρίου 2014, η Επιτροπή εξέδωσε κοινοποίηση αιτιάσεων κατά της Pometon, η οποία ενημερώθηκε στις 5 Δεκεμβρίου 2014. Στην κοινοποίηση αιτιάσεων η Επιτροπή εξέφρασε την προκαταρκτική άποψη ότι η Pometon προέβη σε συντονισμό των τιμών των λειαντικών μέσων από χάλυβα στον ΕΟΧ. Ειδικότερα, η κοινοποίηση αιτιάσεων κατέληξε στο προκαταρκτικό συμπέρασμα ότι η Pometon συνεργάστηκε με άλλα μέρη όσον αφορά ένα βασικό στοιχείο των τιμών των λειαντικών μέσων από χάλυβα, την προσαύξηση στα απομέταλλα, στον ΕΟΧ και συμφώνησε επίσης με τα εν λόγω μέρη να μην ανταγωνίζεται ως προς τις τιμές σε σχέση με μεμονωμένους πελάτες. Η Επιτροπή διαπίστωσε ότι η εικαζόμενη παράβαση έλαβε χώρα από τις 3 Οκτωβρίου 2003 έως τις 16 Μαΐου 2007. Στην κοινοποίηση αιτιάσεων η Επιτροπή εξέφρασε την πρόθεσή της να επιβάλει πρόστιμα στην Pometon, σύμφωνα με το άρθρο 23 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1/2003 (3).

Η Pometon είχε πρόσβαση στον φάκελο στα γραφεία της Επιτροπής στις 18 και 19 Δεκεμβρίου 2014, καθώς και μέσω CD-ROM στις 19 Δεκεμβρίου 2014, και έλαβε προθεσμία έξι εβδομάδων για να απαντήσει στην κοινοποίηση αιτιάσεων η οποία παρατάθηκε, κατόπιν αιτήματός της, κατά δύο εβδομάδες έως τις 16 Φεβρουαρίου 2015. Η Pometon απάντησε στην κοινοποίηση αιτιάσεων στις 13 Φεβρουαρίου 2015 με αίτημα για ακρόαση.

Κατά τη διάρκεια της ακρόασης, η οποία έλαβε χώρα στις 17 Απριλίου 2015, η Pometon, εκτός από τα επιχειρήματα που ανέπτυξε στο πλαίσιο της γραπτής της απάντησης στην κοινοποίηση αιτιάσεων, εξέφρασε ανησυχίες σε σχέση με τον αμερόληπτο χειρισμό της υπόθεσής της και το τεκμήριο αθωότητας. Πρώτον, η Pometon κατήγγειλε ότι η απόφαση διευθέτησης περιείχε περιττές αναφορές σε αυτήν. Δεύτερον, η Pometon κατήγγειλε ότι, στις 23 Δεκεμβρίου 2014, η Επιτροπή δημοσίευσε στον δικτυακό τόπο της προσωρινή μη εμπιστευτική εκδοχή της απόφασης διευθέτησης από την οποία δεν είχε αφαιρεθεί το όνομα της Pometon. Το εν λόγω κείμενο παρέμεινε προσβάσιμο στον δικτυακό τόπο της Επιτροπής μέχρι τις 6 Ιανουαρίου 2015, ημερομηνία κατά την οποία αντικαταστάθηκε από νέα προσωρινή μη εμπιστευτική εκδοχή, στην οποία το όνομα της Pometon αντικαταστάθηκε από τη φράση «[άλλη επιχείρηση]». Ο Διευθυντής της Διεύθυνσης Συμπράξεων απάντησε στο δεύτερο επιχείρημα της Pometon κατά τη διάρκεια της ακρόασης και ζήτησε συγνώμη για το ανθρώπινο σφάλμα που αποτέλεσε την αιτία της μη ηθελημένης αποκάλυψης, διαβεβαιώνοντας παράλληλα την Pometon ότι το συμβάν δεν θα άλλαζε την αμερόληπτη αξιολόγηση της υπόθεσης της Pometon από την Επιτροπή.

Όπως επιβεβαίωσε πρόσφατα το Γενικό Δικαστήριο (4), σε υβριδικές υποθέσεις συμπράξεων η διαδικασία διευθέτησης διαφορών για τα μέρη της εν λόγω διαδικασίας και η συνήθης διαδικασία για τα μέρη που δεν συμμετέχουν σε διαδικασία διευθέτησης διαφορών είναι δύο χωριστές διαδικασίες. Ως εκ τούτου, από την απόφαση διευθέτησης δεν μπορούν να εξαχθούν συμπεράσματα ως προς την ενοχή της Pometon. Επιπλέον, από την αιτιολογική σκέψη 29 και το έγγραφο που αναφέρεται στην υποσημείωση 32 της απόφασης διευθέτησης προκύπτει ότι η ημερομηνία έναρξης της συμμετοχής στην παράβαση του μέρους MTS (5) που συμμετέχει στη διαδικασία διευθέτησης, όπως διαπιστώνεται στην απόφαση διευθέτησης, βασίζεται σε ηλεκτρονικό μήνυμα διευθυντή της Pometon της ίδιας ημερομηνίας. Ως εκ τούτου, ήταν αναπόφευκτο να αναφερθεί ότι η Pometon ήταν ένας από τους συμμετέχοντες στη συνάντηση της 3ης Οκτωβρίου 2003 και στις επακόλουθες επαφές. Επιπλέον, στην υποσημείωση 4 της απόφασης διευθέτησης αναφέρεται ότι η εν λόγω απόφαση δεν απευθύνεται στην Pometon, ότι οι αναφορές στην Pometon στις περιγραφές των πραγματικών περιστατικών χρησιμοποιήθηκαν αποκλειστικά για να στοιχειοθετηθεί η ευθύνη των μερών που συμμετέχουν στη διαδικασία διευθέτησης διαφορών και ότι η διαδικασία κατά της Pometon εξακολουθεί να εκκρεμεί. Επομένως, θεωρώ ότι οι αναφορές στην Pometon που περιλαμβάνονται στην απόφαση διευθέτησης δεν έχουν παραβιάσει το δικαίωμα της Pometon στον σεβασμό του τεκμηρίου αθωότητας.

Τέλος, κατά την άποψή μου, η συγνώμη και η διαβεβαίωση από τις υπηρεσίες της Επιτροπής κατά τη διάρκεια της ακρόασης συνιστούν κατάλληλη απάντηση στη μη ηθελημένη αποκάλυψη του ονόματος της Pometon στην προσωρινή μη εμπιστευτική εκδοχή της απόφασης διευθέτησης που δημοσιεύθηκε στις 23 Δεκεμβρίου 2014, δεδομένου ότι η αποκάλυψη ήταν αποτέλεσμα ανθρώπινου σφάλματος.

Σύμφωνα με το άρθρο 16 της απόφασης 2011/695/ΕΕ, εξέτασα κατά πόσον το σχέδιο απόφασης αφορά μόνον τις αιτιάσεις σχετικά με τις οποίες δόθηκε στην Pometon η δυνατότητα να καταστήσει γνωστές τις απόψεις της, και κατέληξα σε θετικό συμπέρασμα επ’ αυτού.

Σε γενικές γραμμές, καταλήγω στο συμπέρασμα ότι στην παρούσα υπόθεση έχει τηρηθεί η αποτελεσματική άσκηση των διαδικαστικών δικαιωμάτων.

(1)  Σύμφωνα με τα άρθρα 16 και 17 της απόφασης 2011/695/ΕΕ του Προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, της 13ης Οκτωβρίου 2011, σχετικά με τις αρμοδιότητες και τα καθήκοντα του συμβούλου ακροάσεων σε ορισμένες διαδικασίες ανταγωνισμού (ΕΕ L 275 της 20.10.2011, σ. 29) («απόφαση 2011/695/ΕΕ»).

(2)  Βλέπε απόφαση της Επιτροπής C(2014) 2074 final, της 2ας Απριλίου 2014, συνοπτική δημοσίευση στην ΕΕ C 362 της 14.10.2014, σ. 8 και την τελική έκθεση του συμβούλου ακροάσεων (ΕΕ C 362 της 14.10.2014, σ. 7).

(3)  Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1/2003 του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 2002, για την εφαρμογή των κανόνων ανταγωνισμού που προβλέπονται στα άρθρα 81 και 82 της Συνθήκης (ΕΕ L 1 της 4.1.2003, σ. 1).

(4)  Απόφαση στην υπόθεση Timab Industries και CFPR κατά Επιτροπής, T-456/10, EU:T:2015:296, σκέψεις 71 και 72).

(5)  Metalltechnik Schmidt GmbH & Co. KG.