ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ

Στρασβούργο, 19.1.2016

COM(2016) 6 final

ΕΚΘΕΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ

για την εφαρμογή της απόφασης-πλαισίου 2009/315/ΔΕΥ του Συμβουλίου, της 26ης Φεβρουαρίου 2009, σχετικά με τη διοργάνωση και το περιεχόμενο της ανταλλαγής πληροφοριών που προέρχονται από το ποινικό μητρώο μεταξύ των κρατών μελών.

Εισαγωγή

Σε έναν ευρωπαϊκό χώρο ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης πρέπει να καταβάλλεται κάθε προσπάθεια ώστε να διασφαλίζεται σε ευρωπαϊκή κλίμακα η αποτελεσματική αντιμετώπιση των εγκληματικών δραστηριοτήτων, ιδίως της σοβαρής διασυνοριακής εγκληματικότητας και της τρομοκρατίας. Το ευρωπαϊκό θεματολόγιο για την ασφάλεια 1 τονίζει την ανάγκη να μεγιστοποιηθούν τα μέτρα της ΕΕ σχετικά με την ανταλλαγή πληροφοριών και την επιχειρησιακή συνεργασία.

Η μεταξύ των αρμόδιων αρχών των κρατών μελών ταχεία και αποτελεσματική ανταλλαγή πληροφοριών που προέρχονται από τα ποινικά μητρώα έχει σημασία εάν θέλουμε να αποφύγουμε να εκδίδουν τα εθνικά δικαστήρια καταδικαστικές αποφάσεις βασιζόμενα αποκλειστικά σε προηγούμενες καταδίκες που έχουν καταχωρισθεί στα εθνικά ποινικά μητρώα τους, χωρίς να γνωρίζουν τυχόν καταδίκες σε άλλα κράτη μέλη, με συνέπεια οι εγκληματίες να αποφεύγουν το παρελθόν τους μετακινούμενοι μεταξύ κρατών μελών. Η απόφαση-πλαίσιο 2008/675/ΔΕΥ 2 απαιτεί από τα κράτη μέλη να διασφαλίζουν ότι οι προηγούμενες καταδικαστικές αποφάσεις λαμβάνονται υπόψη στην πορεία των ποινικών διαδικασιών.

Η απόφαση-πλαίσιο 2009/315/ΔΕΥ του Συμβουλίου σχετικά με τη διοργάνωση και το περιεχόμενο της ανταλλαγής πληροφοριών που προέρχονται από το ποινικό μητρώο μεταξύ των κρατών μελών 3 (εφεξής η «απόφαση-πλαίσιο» ή «ΑΠ») έχει ως στόχο να αντιμετωπίσει τις αδυναμίες αυτές και ορίζει ότι οι πληροφορίες σχετικά με προηγούμενες καταδικαστικές αποφάσεις, που έχουν εκδοθεί σε βάρος οποιουδήποτε πολίτη της ΕΕ από οποιοδήποτε ποινικό δικαστήριο στην ΕΕ, είναι στη διάθεση των δικαστηρίων και των αρχών επιβολής του νόμου όλων των κρατών μελών για τις ποινικές διαδικασίες στα στάδια της προδικασίας και της καθαυτής δίκης και για την εκτέλεση της καταδικαστικής απόφασης. Με την επιβολή μιας σειράς υποχρεώσεων στο κράτος μέλος όπου εκδόθηκε η καταδικαστική απόφαση και στο κράτος μέλος της ιθαγένειας, η απόφαση-πλαίσιο διασφαλίζει ότι κάθε κράτος μέλος μπορεί να παρέχει διεξοδικές και πλήρεις πληροφορίες σχετικά με το ποινικό μητρώο των πολιτών του κατόπιν αίτησης άλλου κράτους μέλους. Η απόφαση-πλαίσιο βασίζεται στην αρχή ότι κάθε κράτος μέλος καταχωρίζει όλες τις καταδικαστικές αποφάσεις που εκδόθηκαν σε βάρος πολιτών του, συμπεριλαμβανομένων των αποφάσεων που εκδόθηκαν σε άλλα κράτη μέλη. Η ανταλλαγή πληροφοριών διοργανώνεται σε αποκεντρωμένη βάση μεταξύ των κεντρικών αρχών που ορίζονται από τα κράτη μέλη, για σκοπούς ποινικών διαδικασιών ή για άλλους σκοπούς, σύμφωνα με το εθνικό δίκαιο. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, συμβάλλει στην εφαρμογή της αρχής της αμοιβαίας αναγνώρισης των δικαστικών αποφάσεων σε ποινικές υποθέσεις και επίσης επιτρέπει στις εθνικές αρχές να λαμβάνουν πληροφορίες ποινικού μητρώου που μπορεί να είναι χρήσιμες για ορισμένες δραστηριότητες (π.χ. επαγγελματική δραστηριότητα σχετική με την επίβλεψη παιδιών).

Η απόφαση-πλαίσιο αποτελεί θεμέλιο για ένα σύστημα πληροφορικής που επιτρέπει την ταχύτερη και ευκολότερη διαβίβαση πληροφοριών σχετικά με τις ποινικές καταδίκες. Το Ευρωπαϊκό Σύστημα Πληροφοριών Ποινικού Μητρώου (ECRIS) ιδρύθηκε με την απόφαση 2009/316/ΔΕΥ 4 του Συμβουλίου και λειτουργεί από τον Απρίλιο του 2012. Σήμερα, 25 κράτη μέλη ανταλλάσσουν πληροφορίες μέσω του ECRIS. Ο ετήσιος όγκος ανταλλαγών υπερέβη τα 1,8 εκατομμύρια μηνύματα (μεταξύ των οποίων κοινοποιήσεις, αιτήσεις και απαντήσεις στις αιτήσεις) έως το τέλος του 2015. Κατά μέσο όρο, πάνω από 24 000 αιτήσεις υποβάλλονται κάθε μήνα, από τα οποία πάνω από 30 % οδηγούν σε «θετικό αποτέλεσμα» 5 .

Αξιολόγηση της εφαρμογής

Σύμφωνα με το άρθρο 13 της ΑΠ, η Επιτροπή έλαβε κοινοποιήσεις εθνικών νόμων για τη μεταφορά στο εθνικό δίκαιο από 22 κράτη μέλη: 6 AT, BE 7 , BG, CY, CZ, DE, EE, ES, FI, FR, HR, HU, LT, LU, LV, NL, PL, PT, SE, SI, SK και UK. Η παρούσα έκθεση βασίζεται στις διατάξεις των εν λόγω κρατών μελών για τη μεταφορά στο εθνικό δίκαιο.

Έξι κράτη μέλη (DK, EL, IE, IT, MT και RO) δεν έχουν ακόμη κοινοποιήσει μέτρα για τη μεταφορά των υποχρεώσεων στο εθνικό δίκαιο δυνάμει της απόφασης-πλαισίου, αλλά πέντε από αυτά (DK, EL, IE, IT και RO) ανταλλάσσουν πληροφορίες ποινικού μητρώου μέσω του συστήματος ECRIS.

Τα κράτη μέλη έχουν διαφορετική προσέγγιση ως προς τη μεταφορά της απόφασης-πλαισίου στο εθνικό τους δίκαιο. Η Αυστρία, η Βουλγαρία, η Τσεχική Δημοκρατία, η Γερμανία, η Γαλλία, η Ουγγαρία, η Σουηδία και η Σλοβακία έχουν τροποποιήσει πολλές εθνικές πράξεις· η Εσθονία, οι Κάτω Χώρες, η Πολωνία και η Πορτογαλία τροποποίησαν την εθνική νομοθεσία τους περί ποινικού μητρώου. Πέρα από τις εν λόγω τροποποιήσεις, η Φινλανδία και το Βέλγιο έχουν θεσπίσει ή προτείνει ξεχωριστές εκτελεστικές πράξεις. Μόνον η Ισπανία και το Λουξεμβούργο εξέδωσαν χωριστή εκτελεστική πράξη. Η Κροατία, η Λιθουανία και η Λετονία θέσπισαν νέα νομοθεσία που ρυθμίζει θέματα σχετικά με το ποινικό μητρώο γενικά και ορισμένες ειδικές πράξεις παραγώγου δικαίου. Δύο κράτη μέλη θέσπισαν νέα νομοθεσία με ευρύτερο πεδίο εφαρμογής (SI: νόμος για τη διεθνή συνεργασία σε ποινικές υποθέσεις· UK: νόμος περί ποινικού δικαίου και προστασίας των δεδομένων). Στην Κύπρο, το κείμενο της απόφασης-πλαισίου έχει ενσωματωθεί απευθείας στο εθνικό δίκαιο.

1.    Ορισμός της «καταδίκης»

Ο ορισμός της «καταδίκης» του άρθρου 2 στοιχείο α) της ΑΠ καλύπτει μόνον αμετάκλητες αποφάσεις ποινικού δικαστηρίου κατά φυσικού προσώπου οι οποίες αφορούν αξιόποινη πράξη, στο βαθμό που οι αποφάσεις αυτές καταχωρίζονται στο ποινικό μητρώο του κράτους μέλους καταδίκης. Το «ποινικό μητρώο» είναι το εθνικό μητρώο στο οποίο καταχωρίζονται οι εν λόγω καταδικαστικές αποφάσεις· τα κράτη μέλη μπορούν να διαθέτουν περισσότερα από ένα μητρώα. Μπορούν να συνάπτουν διμερείς ή πολυμερείς συμφωνίες, βάσει του άρθρου 12 παράγραφος 5 της ΑΠ, σχετικά με ένα ευρύτερο πεδίο των πληροφοριών που ανταλλάσσουν.

Ορισμένα κράτη μέλη (AT, CY, CZ, FI, PL, PT, SK και UK) υιοθέτησαν τον ορισμό που προβλέπεται στην απόφαση-πλαίσιο· για τη Βουλγαρία και την Ουγγαρία, αυτό μπορεί να συναχθεί από το γενικό πλαίσιο της νομοθεσίας. Σε σημαντικό αριθμό κρατών μελών (BE, DE, EE, HR, LU, NL, SE και SI), ο όρος «καταδικαστική απόφαση» φαίνεται να μην περιορίζεται στις αποφάσεις των ποινικών δικαστηρίων μόνον. Για παράδειγμα, οι Κάτω Χώρες ανταλλάσσουν επίσης αποφάσεις που λαμβάνονται από εισαγγελέα και, σε ορισμένες περιπτώσεις, στοιχεία σχετικά με δικαστικές έρευνες ή υποθέσεις που βρίσκονται υπό εξέλιξη. Διάφορα κράτη μέλη (ES, FR, LT και LV) δεν διαθέτουν σαφή ορισμό της «καταδικαστικής απόφασης» για τους σκοπούς της απόφασης-πλαισίου.

2.    Κεντρικές αρχές

Σε 17 κράτη μέλη (BE, BG, CZ, DE, EE, EL, ES, FI, FR, HR, IT, LU, NL, PL, PT, SI και SK) το ποινικό μητρώο υπάγεται στην αρμοδιότητα του Υπουργείου Δικαιοσύνης και σε 11 κράτη μέλη (AT, CY, DK, HU, IE, LT, LV, MT, RO, SE και UK) στην αρμοδιότητα του Υπουργείου Εσωτερικών. Τα περισσότερα κράτη μέλη από όσα επέλεξαν τα Υπουργεία Δικαιοσύνης όρισαν τις υπηρεσίες ποινικού μητρώου ως κεντρικές αρχές για τους σκοπούς της απόφασης-πλαισίου· το Λουξεμβούργο και η Σλοβακία όρισαν τη γενική εισαγγελία. Τα κράτη μέλη που επέλεξαν τα Υπουργεία Εσωτερικών όρισαν τις αρμόδιες υπηρεσίες της αστυνομίας. Σύμφωνα με το άρθρο 3 παράγραφος 1 της ΑΠ, δύο κράτη μέλη όρισαν περισσότερες της μίας κεντρικές αρχές σε εθνικό επίπεδο: τέσσερις η Κύπρος και δύο η Τσεχική Δημοκρατία 8 .

3.    Υποχρεώσεις του κράτους μέλους καταδίκης

3.1.    Καταχώριση πληροφοριών σχετικά με την ιθαγένεια του καταδικασθέντος

Το άρθρο 4 παράγραφος 1 της ΑΠ επιβάλλει σε κάθε κράτος μέλος να διασφαλίζει ότι όλες οι καταδίκες πολιτών άλλου κράτους μέλους συνοδεύονται από πληροφορίες σχετικά με την ιθαγένεια ή τις ιθαγένειες του καταδικασθέντος προσώπου, όταν καταχωρίζονται στο ποινικό μητρώο του. Σε αντίθετη περίπτωση, το κράτος μέλος καταδίκης δεν θα ήταν σε θέση να διαβιβάζει πληροφορίες στο κράτος μέλος της ιθαγένειας του καταδικασθέντος, και η αρχή της συγκέντρωσης των πληροφοριών σε ένα μέρος δεν θα μπορούσε να λειτουργήσει.

Όλα σχεδόν τα κράτη μέλη (AT, BE, BG, CY, DE, EE, ES, FI, FR, HR, HU, LT, LU, LV, NL, PL, PT, SI, SK και UK) περιέλαβαν στο εθνικό τους ποινικό μητρώο μια άμεση αναφορά στην ιθαγένεια, εισάγοντας το λήμμα «ιθαγένεια» στον κατάλογο των στοιχείων αναγνώρισης του καταδικασθέντος προσώπου τα οποία εγγράφονται στο ποινικό μητρώο και/ή θεσπίζοντας διάταξη η οποία επιβάλλει ρητώς αυτή την υποχρέωση. Για την Τσεχική Δημοκρατία και τη Σουηδία, αυτό μπορεί να συναχθεί από το γενικό πλαίσιο της νομοθεσίας.

Στην Ουγγαρία, το Λουξεμβούργο και τις Κάτω Χώρες, καταχωρίζονται επίσης πληροφορίες που αφορούν προηγούμενες ιθαγένειες. Στις Κάτω Χώρες ισχύει διάταξη που διασφαλίζει ότι τα δεδομένα μεταδίδονται μεταξύ κρατών μελών σε περίπτωση αλλαγής ιθαγένειας ενός δράστη.

3.2.    Κοινοποιήσεις καταδικαστικών αποφάσεων

Η απόφαση-πλαίσιο υποχρεώνει το κράτος μέλος καταδίκης να διαβιβάζει πληροφορίες σχετικά με τις καταδικαστικές αποφάσεις που εκδίδονται στο έδαφός του («κοινοποιήσεις»), το ταχύτερο δυνατόν, στο κράτος μέλος ιθαγένειας του δράστη. Εάν το συγκεκριμένο πρόσωπο έχει πολλές ιθαγένειες, η κοινοποίηση θα πρέπει να γίνεται προς όλα τα ενδιαφερόμενα κράτη μέλη, ακόμη και αν αυτός/αυτή έχει επίσης την ιθαγένεια του κράτους καταδίκης.

Όλα σχεδόν τα κράτη μέλη (AT, BE, BG, CY, CZ, EE, ES, FI, FR, HR, HU, LT, LU, LV, NL, PL, PT, SE, SI, SK και UK) έχουν μεταφέρει πλήρως στο εθνικό τους δίκαιο την υποχρέωση κοινοποίησης. Ενώ τα περισσότερα κράτη μέλη δήλωσαν ότι η κοινοποίηση πρέπει να γίνεται «αμέσως», «χωρίς καθυστέρηση», «το ταχύτερο δυνατόν» ή «κατά την καταχώριση στο ποινικό μητρώο», τρία εισήγαγαν συγκεκριμένη προθεσμία για τη διαβίβαση. Η εν λόγω προθεσμία καθορίζεται έως «την επόμενη εργάσιμη ημέρα το αργότερο» (LT) ή εντός 10 ημερών (CZ) ή εντός δύο μηνών από την καταχώριση των στοιχείων στο ποινικό μητρώο (ES). Η Γερμανία και η Πορτογαλία δεν φαίνεται να προβλέπουν στο εθνικό τους δίκαιο προθεσμία για τη σχετική κοινοποίηση· στην πράξη, ωστόσο, η Γερμανία συμμορφώνεται με την απαίτηση του άρθρου 4 παράγραφος 2 της ΑΠ.

Σύμφωνα με το άρθρο 11 παράγραφος 1 της ΑΠ, το κράτος μέλος καταδίκης θα πρέπει να συμπεριλάβει στην κοινοποίησή του προς το κράτος μέλος ιθαγένειας τις «υποχρεωτικές πληροφορίες» σχετικά με το καταδικασθέν πρόσωπο, τη φύση της καταδίκης, το αδίκημα που οδήγησε στην καταδικαστική απόφαση και το περιεχόμενο αυτής. Θα πρέπει επίσης να διαβιβάζουν τις τυχόν «προαιρετικές» πληροφορίες που καταχωρίζονται στο ποινικό μητρώο και τις τυχόν «συμπληρωματικές» πληροφορίες που είναι διαθέσιμες στην κεντρική αρχή. Ενώ η μεγάλη πλειονότητα των κρατών μελών (AT, BE, BG, CY, DE, EE, ES, FR, HR, HU, LT, LU, NL, PL, PT, SI, SK και UK) καταχωρίζουν και διαβιβάζουν όλες τις υποχρεωτικές πληροφορίες, σε τέσσερις περιπτώσεις (CZ, FI, LV και SE) οι εκτελεστικές διατάξεις είναι γενικότερου χαρακτήρα ή προβλέπουν ορισμένες ειδικές προϋποθέσεις. Για παράδειγμα, η Φινλανδία περιλαμβάνει τα στοιχεία «ημερομηνία, τόπος και χώρα γέννησης» μόνον εφόσον λείπει ο «προσωπικός κωδικός αναγνώρισης» και στην Λετονία η «ημερομηνία γέννησης» περιλαμβάνεται μόνον στην περίπτωση έλλειψης ενός τέτοιου κωδικού 9 . 

Μόνον ορισμένα κράτη μέλη θέσπισαν ρητές νομικές διατάξεις που προβλέπουν την καταχώριση και τη διαβίβαση των «προαιρετικών» και «συμπληρωματικών» πληροφοριών.

Για να διασφαλισθεί ότι οι πληροφορίες σχετικά με τις καταδικαστικές αποφάσεις μπορούν να διαβιβαστούν στο κράτος μέλος της ιθαγένειας του προσώπου το συντομότερο δυνατόν, θα πρέπει να καταχωρίζονται οι πληροφορίες αμέσως στο ποινικό μητρώο. Για τον σκοπό αυτό, πέραν των νομικών υποχρεώσεων που υπέχουν σύμφωνα με την απόφαση-πλαίσιο, ορισμένα κράτη μέλη (π.χ. CZ, DE, EE, LU και LV) επιβάλλουν μια πρόσθετη υποχρέωση στα δικαστήρια να παρέχουν πληροφορίες σχετικά με καταδικαστικές αποφάσεις στο ποινικό μητρώο.

3.3.    Επικαιροποιήσεις

Για να διασφαλίζεται ότι οι πληροφορίες είναι διεξοδικές και επικαιροποιημένες, το άρθρο 4 παράγραφος 3 της ΑΠ προβλέπει ότι πληροφορίες σχετικές με μεταγενέστερη τροποποίηση ή διαγραφή των πληροφοριών που περιλαμβάνονταν σε προηγούμενες κοινοποιήσεις διαβιβάζονται πάραυτα από το κράτος μέλος καταδίκης στο κράτος μέλος της ιθαγένειας. Όλα σχεδόν τα κράτη μέλη (AT, BE, BG, CY, DE, EE, ES, FI, FR, HR, HU, LT, LU, LV, PL, PT, SE, SI, SK και UK) εφαρμόζουν την εν λόγω διάταξη, η οποία αναφέρεται ρητώς στη διαβίβαση των επικαιροποιήσεων. Στην περίπτωση της Τσεχικής Δημοκρατίας, η υποχρέωση μπορεί να συναχθεί από το γενικό πλαίσιο. Οι Κάτω Χώρες εισήγαγαν διάταξη σχετικά με τη διόρθωση και τη διαγραφή «ανακριβών στοιχείων» που διαβιβάστηκαν με προηγούμενες κοινοποιήσεις.

3.4.    Παροχή συμπληρωματικών πληροφοριών

Κατόπιν αίτησης του κράτους μέλους ιθαγένειας και σε επιμέρους περιπτώσεις, το κράτος μέλος καταδίκης οφείλει να διαβιβάσει αντίγραφο των καταδικαστικών αποφάσεων και των αποφάσεων επιβολής επακόλουθων μέτρων, καθώς και άλλες σχετικές πληροφορίες. Τα κράτη μέλη δύνανται να διορίσουν μια επιπλέον κεντρική αρχή για τη διαβίβαση των εν λόγω πληροφοριών.

Η πλειονότητα των κρατών μελών (AT, BE, BG, CY, CZ, FI, HR, LT, LU, LV, NL, SI, SK και UK) μετάφεραν στο εθνικό τους δίκαιο το άρθρο 4 παράγραφος 4 της ΑΠ εξ ολοκλήρου. Η Βουλγαρία φαίνεται ότι αποστέλλει αντίγραφα δικαστικών αποφάσεων, όχι μόνον μετά από αίτηση σε επιμέρους περιπτώσεις, αλλά αυτόματα μαζί με όλες τις κοινοποιήσεις. Σε πολλά κράτη μέλη, τα αντίγραφα των δικαστικών αποφάσεων δεν είναι άμεσα διαθέσιμα στις κεντρικές αρχές ή στα ποινικά μητρώα. Ορισμένα κράτη μέλη (CZ, LT, LV και SK) επέβαλαν, επομένως, ρητή υποχρέωση στα εθνικά τους δικαστήρια ή τις αρμόδιες κρατικές αρχές να παρέχουν στην κεντρική αρχή τις αιτούμενες πληροφορίες. Η Αυστρία διαβιβάζει τις εν λόγω αιτήσεις στα εθνικά της δικαστήρια για την ανάληψη περαιτέρω δράσης. Η Κύπρος και η Τσεχική Δημοκρατία διόρισαν επιπλέον κεντρικές αρχές που έχουν άμεση πρόσβαση στα αντίγραφα των δικαστικών αποφάσεων και διεκπεραιώνουν τις αιτήσεις σύμφωνα με το άρθρο 4 παράγραφος 4. Η Πορτογαλία δεν αναφέρεται ρητώς σε υποχρέωση διεκπεραίωσης των εν λόγω αιτήσεων, αλλά η κεντρική αρχή της μπορεί να ζητά αντίγραφα των αποφάσεων από τα δικαστήρια που τις εκδίδουν, ώστε να μπορεί να διεκπεραιώνει αιτήσεις από άλλα κράτη μέλη.

Σημαντικός αριθμός κρατών μελών (DE, EE, ES, FR, HU, PL και SE) δεν έχουν εκδώσει σχετικές διατάξεις. Η Γαλλία και η Πολωνία γνωστοποίησαν στην Επιτροπή ότι σαφώς διαβιβάζουν τις σχετικές πληροφορίες, αλλά μέσω των διαύλων της σύμβασης για την αμοιβαία δικαστική συνδρομή 10 , δεδομένου ότι οι κεντρικές αρχές τους δεν έχουν άμεση πρόσβαση στα αντίγραφα των αποφάσεων.

4.    Υποχρεώσεις του κράτους μέλους ιθαγένειας

4.1.    Αποθήκευση πληροφοριών για το σκοπό της εκ νέου διαβίβασης

Το άρθρο 5 παράγραφος 1 της ΑΠ απαιτεί από το κράτος μέλος ιθαγένειας να αποθηκεύει όλες τις πληροφορίες που του διαβιβάζονται για το σκοπό της εκ νέου διαβίβασης, αλλά να αφήνει σε κάθε κράτος μέλος την ευχέρεια να αποφασίζει τον τρόπο με τον οποίο αποθηκεύει τις πληροφορίες. Δεδομένου ότι οι πληροφορίες σχετικά με τις καταδικαστικές αποφάσεις που εκδίδονται σε άλλα κράτη μέλη διατηρούνται προς εκ νέου διαβίβαση και μόνον, θα πρέπει να αποθηκεύονται, ανεξαρτήτως από το αν το συγκεκριμένο αδίκημα είναι αξιόποινο επίσης σύμφωνα με το δίκαιο του κράτους μέλους ιθαγένειας.

Όλα σχεδόν τα κράτη μέλη (AT, BE, BG, CZ, CY, DE, EE, ES, FI, FR, HR, HU, LT, LU, LV, NL, PL, PT, SE, SK και UK) εισήγαγαν στη νομοθεσία τους ρητή διάταξη σχετικά με την υποχρέωση αποθήκευσης πληροφοριών. Τα περισσότερα θέσπισαν ότι όλες οι πληροφορίες που λαμβάνονται από άλλα κράτη μέλη πρέπει να αποθηκεύονται στα ποινικά τους μητρώα, ανεξαρτήτως από το αν το αδίκημα είναι αξιόποινο επίσης δυνάμει της νομοθεσίας τους. Η Αυστρία, η Λιθουανία και η Πορτογαλία προβλέπουν την υποχρέωση αυτή ρητώς στις οικείες διατάξεις τους. Η Σλοβενία δεν φαίνεται να έχει συμπεριλάβει διάταξη σχετικά με την υποχρέωση αποθήκευσης στην εθνική της νομοθεσία.

Το άρθρο 11 παράγραφος 2 της ΑΠ καθορίζει ποιες κατηγορίες στοιχείων που υποβάλλονται από το κράτος μέλος καταδίκης σε σχέση με πρόσωπο που έχει καταδικαστεί στο εξωτερικό θα πρέπει να αποθηκεύονται από το κράτος μέλος ιθαγένειας. Ενώ η μεγάλη πλειονότητα των κρατών μελών (AT, BE, BG, CY, DE, EE, FI, FR, HR, HU, LT, LU, NL, PL, SK και UK) αποθηκεύει όλες τις απαιτούμενες πληροφορίες, τρία άλλα (CZ, LV και SE) έχουν θεσπίσει διατάξεις εφαρμογής που δεν προσδιορίζουν ποιες πληροφορίες πρέπει να αποθηκεύονται, αλλά είναι πιο γενικές ή περιλαμβάνουν ειδικούς όρους 11 . Η Ισπανία και η Πορτογαλία δεν διαβίβασαν καταλόγους πληροφοριών που αποθηκεύονται, αλλά θέσπισαν μια γενική υποχρέωση αποθήκευσης όλων των πληροφοριών που διαβιβάζονται από άλλα κράτη μέλη.

Όλα σχεδόν τα κράτη μέλη καταχωρίζουν πληροφορίες σχετικά με καταδικαστικές αποφάσεις σε βάρος πολιτών τους που ελήφθησαν από άλλα κράτη μέλη στις υφιστάμενες βάσεις δεδομένων ποινικού μητρώου που διαθέτουν. Τέσσερα κράτη μέλη (BG, FI, HU και PT) επέλεξαν να δημιουργήσουν χωριστά αρχεία για την αποθήκευση των εν λόγω καταδικαστικών αποφάσεων με σκοπό την περαιτέρω διαβίβασή τους. Στα περισσότερα κράτη μέλη, υπάρχει μία υπηρεσία ποινικού μητρώου με ένα ή περισσότερα ποινικά μητρώα. Ορισμένα (π.χ. BG) έχουν μια αποκεντρωμένη δομή φορέων που είναι υπεύθυνοι για την αποθήκευση δεδομένων.

4.2.    Επικαιροποίηση των πληροφοριών

Σύμφωνα με το άρθρο 5 παράγραφος 2 και το άρθρο 3 της ΑΠ, όταν το κράτος μέλος ιθαγένειας λαμβάνει κοινοποίηση σχετικά με κάθε τροποποίηση ή διαγραφή πληροφοριών που κοινοποιήθηκαν προγενέστερα από ένα κράτος μέλος καταδίκης, υποχρεούται να τροποποιήσει ή να διαγράψει τις εν λόγω πληροφορίες αναλόγως.

Αυτό δεν πρέπει, ωστόσο, να έχει ως αποτέλεσμα μεταχείριση των προσώπων λιγότερο ευνοϊκή απ’ ό,τι εάν είχαν καταδικαστεί από εθνικό τους δικαστήριο. Για παράδειγμα, στην περίπτωση που οι εθνικοί κανόνες για τη διατήρηση και τη διαγραφή πληροφοριών θα είχαν ως αποτέλεσμα τη διαγραφή ορισμένων καταδικαστικών αποφάσεων, το κράτος μέλος ιθαγένειας δεν θα μπορεί πλέον να χρησιμοποιήσει τις πληροφορίες αυτές στο πλαίσιο εθνικής διαδικασίας· πρέπει, ωστόσο, να είναι πάντοτε σε θέση να διαβιβάζει τις σχετικές πληροφορίες σε άλλο κράτος μέλος κατόπιν σχετικής αίτησης. Συνεπώς, η απόφαση-πλαίσιο θεσπίζει την αρχή του «διττού νομικού καθεστώτος», αναλόγως με το εάν οι πληροφορίες χρησιμοποιούνται εντός του κράτους μέλους ιθαγένειας ή διαβιβάζονται σε άλλο κράτος μέλος.

Η μεγάλη πλειονότητα των κρατών μελών (AT, BE, BG, CY, CZ, DE, ES, FI, FR, HR, HU, LV, NL, PL, PT, SK και UK) έθεσε σε εφαρμογή τις εν λόγω διατάξεις οι οποίες αναφέρονται ρητώς στην καταχώριση των επικαιροποιήσεων. Ορισμένα κράτη μέλη (π.χ. BE, HR, HU και UK) όρισαν ότι μόνον οι επικαιροποιημένες πληροφορίες μπορούν να διαβιβάζονται περαιτέρω. Η Γαλλία και η Πορτογαλία ανέπτυξαν την αρχή του «διττού νομικού καθεστώτος» με περισσότερες λεπτομέρειες, ορίζοντας ότι η διαγραφή μιας αλλοδαπής καταδικαστικής απόφασης από τα εθνικά τους μητρώα σύμφωνα με τους εθνικούς κανόνες δεν εμποδίζει τη διαβίβαση σε άλλο κράτος μέλος, εκτός εάν η εν λόγω απόφαση έχει διαγραφεί από το κράτος μέλος καταδίκης. Στη Λιθουανία, η υποχρέωση επικαιροποίησης, παρόλο που δεν προβλέπεται ρητώς στις διατάξεις, μπορεί να συναχθεί εμμέσως από τα συμφραζόμενα. Η Σουηδία δεν αναφέρει την καταχώριση των τροποποιήσεων αλλά μόνον τη διαγραφή. Στην Εσθονία, μόνον η υποχρέωση διαγραφής μπορεί να συναχθεί από την αναφορά στη σχετική νομοθεσία, και όχι η υποχρέωση τροποποίησης. Δύο κράτη μέλη προβλέπουν την υποχρεωτική διαγραφή των αλλοδαπών καταδικαστικών αποφάσεων κατά πολιτών τους πέντε έτη κατ’ ανώτατο όριο (DE) ή 20 έτη (SE) μετά την ημερομηνία της καταδίκης, εάν εν τω μεταξύ δεν έχουν ληφθεί πληροφορίες περί διαγραφής από το κράτος μέλος καταδίκης. Το Λουξεμβούργο και η Σλοβενία δεν φαίνεται να έχουν ρύθμιση για τις επικαιροποιήσεις. Εκτός από τις επικαιροποιήσεις των αποθηκευμένων πληροφοριών, οι Κάτω Χώρες εισήγαγαν μια ειδική μορφή επικαιροποίησης πληροφοριών που παρασχέθηκαν προγενέστερα σε άλλο κράτος μέλος ως απάντηση σε σχετική αίτηση, εάν οι εν λόγω πληροφορίες άλλαξαν εντός ενός έτους αφότου παρασχέθηκαν.

5.    Απαντήσεις σε αιτήσεις παροχής πληροφοριών

5.1.    Αιτήσεις για ποινικές διαδικασίες

Η απόφαση-πλαίσιο απαιτεί από το κράτος μέλος ιθαγένειας να απαντά στις αιτήσεις άλλων κρατών μελών για πληροφορίες σχετικά με τους πολίτες του για τους σκοπούς μιας ποινικής διαδικασίας. Οι ποινικές διαδικασίες περιλαμβάνουν το προδικαστικό και το δικαστικό στάδιο και την εκτέλεση της καταδικαστικής απόφασης. Η απάντηση περιλαμβάνει πληροφορίες σχετικά με εθνικές καταδικαστικές αποφάσεις, καταδικαστικές αποφάσεις που εκδόθηκαν σε άλλα κράτη μέλη και διαβιβάστηκαν υποχρεωτικά μετά τις 27 Απριλίου 2012, ή διαβιβάστηκαν από αυτά πριν από την εν λόγω ημερομηνία και καταχωρίστηκαν στο ποινικό μητρώο. Η υποχρέωση αυτή καλύπτει επίσης τις καταδικαστικές αποφάσεις που εκδόθηκαν σε τρίτες χώρες και καταχωρίστηκαν στο ποινικό μητρώο του κράτους μέλους ιθαγένειας.

Όλα τα κράτη μέλη (AT, BE, BG, CY, CZ, DE, EE, ES, FI, FR, HR, HU, LT, LU, LV, NL, PL, PT, SE, SI, SK και UK) μετέφεραν εξ ολοκλήρου το άρθρο 7 παράγραφος 1 της ΑΠ στην εθνική νομοθεσία τους. Η πλειονότητα υιοθέτησε τον ακριβή κατάλογο των κατηγοριών πληροφοριών όπως προβλέπεται στο άρθρο. Τα υπόλοιπα κράτη μέλη προέβλεψαν την υποχρέωση να απαντούν παρέχοντας τις σχετικές πληροφορίες που περιλαμβάνονται στο ποινικό μητρώο τους (DE, EE, FI, HU, LV, NL και PL) ή να διαβιβάζουν απόσπασμα του ποινικού μητρώου τους για σκοπούς ποινικού δικαίου (FR και LU). Η Εσθονία διαβιβάζει επίσης αντίγραφο της καταδικαστικής απόφασης.

5.2.    Αιτήσεις για σκοπούς εκτός ποινικών διαδικασιών

Το άρθρο 7 παράγραφος 2 της ΑΠ ορίζει ότι, εφόσον ζητούνται πληροφορίες για σκοπούς εκτός ποινικών διαδικασιών (αυτό ισχύει περίπου για το 20 % του συνόλου των αιτήσεων), οι κεντρικές αρχές μπορούν να απαντήσουν σύμφωνα με το εθνικό δίκαιο. Οι πληροφορίες που μπορεί να περιλαμβάνει η απάντηση είναι ενδεχομένως οι ίδιες όπως και στην περίπτωση αιτήσεων για σκοπούς ποινικών διαδικασιών, αναλόγως προς το εθνικό δίκαιο, το οποίο μπορεί να ρυθμίζει με διαφορετικό τρόπο το πεδίο των πληροφοριών ή τις διατυπώσεις για την παροχή τους. Επιπλέον, η απόφαση-πλαίσιο προβλέπει ειδικούς κανόνες για τη διαβίβαση πληροφοριών για τις οποίες το κράτος μέλος καταδίκης έκρινε ότι δεν είναι δυνατόν να διαβιβασθούν περαιτέρω για σκοπούς άλλους εκτός ποινικών διαδικασιών. Στις περιπτώσεις αυτές, το κράτος μέλος ιθαγένειας πρέπει να συστήσει στο αιτούν κράτος μέλος να έλθει σε επαφή με το κράτος μέλος καταδίκης απευθείας. Με τον τρόπο αυτό επιτυγχάνεται υψηλό επίπεδο προστασίας των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα που διαβιβάζονται από το κράτος μέλος καταδίκης στο κράτος μέλος ιθαγένειας.

Όλα τα κράτη μέλη μετέφεραν το άρθρο 7 παράγραφος 2 της ΑΠ στην εθνική νομοθεσία τους, όμως οι λεπτομερείς διατάξεις διαφέρουν σημαντικά. Η πλειονότητα (BE, BG, CZ, CY, DE, EE, ES, FR, HR, LT, NL, SE, SI και UK) απαντά σε αιτήσεις για άλλους σκοπούς, σύμφωνα με τους εθνικούς κανόνες· ειδικότερα:

Το Βέλγιο απαντά σύμφωνα με τον βελγικό κώδικα ποινικής δικονομίας·

Η Τσεχική Δημοκρατία και η Γερμανία δεν διαβιβάζουν ορισμένες καταδικαστικές αποφάσεις εκδοθείσες σε άλλα κράτη μέλη, τις οποίες τα εθνικά τους δικαστήρια δεν θεωρούν καταδίκες·

Η Γερμανία και η Ισπανία διαβιβάζουν πληροφορίες για τους ίδιους σκοπούς και στον ίδιο βαθμό όπως και στις αντίστοιχες εθνικές τους αρχές·

Η Εσθονία απαντά εφόσον επιτρέπεται βάσει του νόμου της περί ποινικού μητρώου·

Η Γαλλία αναφέρεται σε πληροφορίες που περιλαμβάνονται σε απόσπασμα ποινικού μητρώου που εκδίδει για σκοπούς άλλους εκτός ποινικών διαδικασιών·

Η Κροατία απαντά σε ορισμένες ειδικές περιπτώσεις·

η Λιθουανία απαντά χωρίς τη συγκατάθεση του καταδικασθέντος προσώπου εάν η εθνική νομοθεσία περιορίζει τα δικαιώματα και τις ελευθερίες του προσώπου σε μια συγκεκριμένη περίπτωση λόγω της καταδίκης· σε αντίθετη περίπτωση, απαιτείται η συναίνεση του προσώπου αυτού·

Οι Κάτω Χώρες προβλέπουν ότι είναι δυνατόν να δοθεί απάντηση μετά από προσεκτική αξιολόγηση κάθε υπόθεσης· το πεδίο των διαβιβαζομένων πληροφοριών εξαρτάται από την εν λόγω αξιολόγηση·

στη Σουηδία, οι πληροφορίες παρέχονται εφόσον η Σουηδία δικαιούται επίσης να λαμβάνει τέτοιες πληροφορίες από το αιτούν κράτος μέλος· επιπλέον, υπάρχουν ορισμένες κατηγορίες πληροφοριών οι οποίες δεν μπορούν να διαβιβάζονται για σκοπούς άλλους εκτός ποινικών διαδικασιών·

η Σλοβενία ανταλλάσσει πληροφορίες μόνον σχετικά με εθνικές καταδικαστικές αποφάσεις και καταδικαστικές αποφάσεις που εκδίδονται σε τρίτες χώρες, αλλά όχι σχετικά με καταδικαστικές αποφάσεις που εκδίδονται σε άλλα κράτη μέλη και της έχουν διαβιβαστεί·

Το Ηνωμένο Βασίλειο διευκρίνισε ότι διαβιβάζει μόνον καταδικαστικές αποφάσεις που έχουν διαγραφεί από το ποινικό μητρώο (spent conviction), όπως ορίζεται από την εθνική νομοθεσία του.

Τρία κράτη μέλη απαιτούν επιπλέον τη συναίνεση του ενδιαφερόμενου προσώπου ως εξής:

στην Ισπανία, αυτό ισχύει σε όλες τις περιπτώσεις, εκτός εάν ο νόμος υποχρεώνει ένα φυσικό πρόσωπο να υποβάλει απόσπασμα ποινικού μητρώου·

στη Λιθουανία, συναίνεση απαιτείται στις περιπτώσεις που τα δικαιώματα και οι ελευθερίες του συγκεκριμένου προσώπου δεν περιορίζονται από τη νομοθεσία της Λιθουανίας λόγω της καταδίκης του·

στο Λουξεμβούργο, ανταλλαγές πληροφοριών λαμβάνουν χώρα μόνον για τον σκοπό της άσκησης επαγγελματικής δραστηριότητας σχετικής με την επίβλεψη παιδιών και η συναίνεση είναι πάντοτε αναγκαία.

Η Αυστρία, η Λετονία, η Πολωνία και η Σλοβακία δεν περιλαμβάνουν παραπομπή στο εθνικό δίκαιο στις απαντήσεις τους σε αιτήσεις για άλλους σκοπούς, ούτε άλλους περιορισμούς των πληροφοριών, επιτρέποντας κατ’ αυτόν τον τρόπο διαβίβαση συγκρίσιμη με εκείνη για σκοπούς ποινικών διαδικασιών. Τέσσερα κράτη μέλη δεν ανταλλάσσουν πληροφορίες για άλλους σκοπούς εκτός ποινικών διαδικασιών, με εξαίρεση τις αιτήσεις που προέρχονται από φυσικά πρόσωπα (FI, HU και PT) ή για σκοπούς άσκησης επαγγελματικής δραστηριότητας σχετικής με την επίβλεψη παιδιών (και, ως εκ τούτου, για την εφαρμογή της οδηγίας 2011/93/ΕΕ σχετικά με την καταπολέμηση της σεξουαλικής κακοποίησης και της σεξουαλικής εκμετάλλευσης παιδιών) 12 (LU). Δύο από τις εν λόγω χώρες (HU και LU), καθώς και η Σλοβενία η οποία δεν διαβιβάζει καταδικαστικές αποφάσεις που έχουν εκδοθεί σε άλλα κράτη μέλη, δεν περιλαμβάνουν στις διατάξεις τους περιορισμούς όσον αφορά την περαιτέρω διαβίβαση πληροφοριών σύμφωνα με τους κανόνες που καθορίζονται από το κράτος μέλος καταδίκης. Η Φινλανδία, η Ουγγαρία, το Λουξεμβούργο, η Σλοβενία, η Εσθονία, η Γαλλία και οι Κάτω Χώρες δεν προβλέπουν την υποχρέωση να αναφέρεται το κράτος μέλος καταδίκης από το οποίο μπορούν να ληφθούν πληροφορίες που υπόκεινται σε περιορισμούς. Ενώ ορισμένα κράτη μέλη (π.χ. BG, EE και SE) προβλέπουν ότι, κατά την κοινοποίηση καταδικαστικών αποφάσεων που έχουν εκδοθεί στην επικράτειά τους, μπορούν να περιορίζουν την περαιτέρω διαβίβαση των εν λόγω πληροφοριών μόνον σε σκοπούς ποινικών διαδικασιών, οι κοινοποιήσεις από την Ισπανία και την Πορτογαλία υπόκεινται πάντοτε σ’ αυτόν τον περιορισμό.

5.3.    Αιτήσεις από τρίτη χώρα

Σύμφωνα με το άρθρο 7 παράγραφος 3 της ΑΠ, όταν απαντά σε αιτήσεις από τρίτες χώρες (δηλ. χώρες εκτός ΕΕ), το κράτος μέλος της ιθαγένειας μπορεί, με την επιφύλαξη των προϋποθέσεων του άρθρου 7 παράγραφοι 1 και 2, να διαβιβάζει πληροφορίες που έχει λάβει από άλλα κράτη μέλη σχετικά με καταδικαστικές αποφάσεις.

Στη νομοθεσία των κρατών μελών, η διαβίβαση πληροφοριών ποινικού μητρώου σε τρίτες χώρες διέπεται από συμβάσεις περί αμοιβαίας δικαστικής συνδρομής, άλλες διεθνείς συμφωνίες ή ειδικές διατάξεις των νόμων περί ποινικού μητρώου.

Τα περισσότερα κράτη μέλη (BE, BG, CY, CZ, DE, EE, ES, FI, HR, HU, LV, NL, PL, SE, SI, SK και UK) συμπεριέλαβαν ρητώς την προϋπόθεση του άρθρου 7 παράγραφος 3 στη νομοθεσία τους. Στη Λιθουανία, η εν λόγω προϋπόθεση μπορεί να συναχθεί από το γενικό πλαίσιο. Η Πορτογαλία προβλέπει ότι οι αιτήσεις από τρίτες χώρες διεκπεραιώνονται σύμφωνα με τις ισχύουσες διεθνείς συμφωνίες, με την προϋπόθεση της αμοιβαιότητας. Η Αυστρία, η Γαλλία και το Λουξεμβούργο δεν εξέδωσαν διατάξεις στον τομέα αυτό.

5.4.    Αιτήσεις σε κράτος μέλος άλλο από το κράτος μέλος ιθαγένειας

Μια αίτηση πληροφόρησης μπορεί να απευθύνεται σε κράτος μέλος διαφορετικό από το κράτος μέλος ιθαγένειας. Για παράδειγμα, το κράτος μέλος καταδίκης μπορεί να ζητήσει πληροφορίες σχετικά με καταδικαστικές αποφάσεις που εκδόθηκαν πριν από την έναρξη ισχύος της απόφασης-πλαισίου, οι οποίες ενδέχεται να μην έχουν διαβιβαστεί στο κράτος μέλος ιθαγένειας ή μπορεί να αφορούν υπήκοο τρίτης χώρας ο οποίος δεν έχει επίσης ιθαγένεια κράτους μέλους της ΕΕ.

Το άρθρο 7 παράγραφος 4 της ΑΠ απαιτεί από το κράτος μέλος που λαμβάνει την αίτηση να διαβιβάζει τις πληροφορίες οι οποίες είναι καταχωρισμένες στο ποινικό του μητρώο και αφορούν τις καταδίκες που έχουν εκδοθεί στο έδαφός του και τις καταδίκες που έχουν εκδοθεί κατά υπηκόων τρίτων χωρών και κατά ανιθαγενών. Η απάντηση υπόκειται στις ίδιες προϋποθέσεις με αυτές του άρθρου 13 της σύμβασης για την αμοιβαία δικαστική συνδρομή, δηλαδή είναι υποχρεωτική και πρέπει να περιέχει όλες τις πληροφορίες (στην περίπτωση αιτήσεων για σκοπούς ποινικών διαδικασιών) ή υπόκειται στο εθνικό δίκαιο (στην περίπτωση αιτήσεων για σκοπούς εκτός ποινικών διαδικασιών).

Όσον αφορά τους υπηκόους τρίτων χωρών, ο μηχανισμός του ECRIS σύμφωνα με τον οποίο «μαζικές αιτήσεις» αποστέλλονται σε όλα τα κράτη μέλη με σκοπό να προσδιοριστεί ο τόπος όπου το συγκεκριμένο πρόσωπο καταδικάστηκε, σε συνδυασμό με την υποχρέωση απάντησης κατά το άρθρο 7 παράγραφος 4 της ΑΠ, δημιουργεί τεράστιο διοικητικό φόρτο για όλα τα κράτη μέλη, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που δεν διαθέτουν τις απαιτούμενες πληροφορίες (η πλειονότητα). Για τον λόγο αυτό, η Επιτροπή προτείνει μια οδηγία για την τροποποίηση όσον αφορά την ανταλλαγή πληροφοριών ποινικού μητρώου σχετικά με υπηκόους τρίτων χωρών που καταδικάστηκαν στην ΕΕ.

Η ευρεία πλειονότητα των κρατών μελών (AT, BE, BG, CY, CZ, DE, EE, ES, FI, FR, HR, HU, LT, LV, NL, PL, PT, SE και UK) έθεσε σε εφαρμογή το άρθρο 7 παράγραφος 4 της ΑΠ εξ ολοκλήρου. Τα περισσότερα (AT, CZ, DE, EE, ES, FI, FR, LT, NL, PL και SE) δεν έκαναν καμία διάκριση μεταξύ των απαντήσεων σε αιτήσεις που αφορούν πολίτες τους, πολίτες άλλων κρατών μελών και υπηκόους τρίτων χωρών, για σκοπούς ποινικών διαδικασιών ή για άλλους σκοπούς· όλες οι απαντήσεις διέπονται από τις ίδιες γενικές διατάξεις. Επιπλέον των ανωτέρω διατάξεων, δύο κράτη μέλη ορίζουν ειδικότερα ότι οι πληροφορίες θα πρέπει να παρέχονται σύμφωνα με τη σύμβαση για την αμοιβαία δικαστική συνδρομή (HU) ή σύμφωνα με τις διεθνείς συνθήκες (LV). Η Φινλανδία, η Ουγγαρία και η Πορτογαλία απαντούν σε αιτήσεις μόνον για σκοπούς ποινικών διαδικασιών. Το Βέλγιο, η Βουλγαρία, η Κύπρος, η Κροατία και το Ηνωμένο Βασίλειο εξέδωσαν ξεχωριστή διάταξη, η οποία ως επί το πλείστον αναπαράγει το περιεχόμενο του άρθρου 7 παράγραφος 4 της ΑΠ, ειδικά όσον αφορά τις απαντήσεις στις αιτήσεις που αφορούν πολίτες άλλων κρατών μελών. Δύο άλλα κράτη μέλη διαθέτουν παρόμοια ξεχωριστή διάταξη, αλλά στη Σλοβενία η εν λόγω διάταξη εφαρμόζεται μόνον σε απαντήσεις που αφορούν υπηκόους τρίτων χωρών και ανιθαγενείς (όχι τους πολίτες άλλων κρατών μελών) και στη Σλοβακία η διάταξη αναφέρει μόνον ότι οι πληροφορίες πρέπει να παρέχονται στον βαθμό που απαιτείται από διεθνή συμφωνία. Το Λουξεμβούργο δεν φαίνεται να έχει μεταφέρει αυτή τη διάταξη.

5.5.    Προθεσμία διαβίβασης των απαντήσεων

Οι απαντήσεις σε αιτήσεις για σκοπούς ποινικών διαδικασιών και για άλλους σκοπούς πρέπει να παρέχονται αμέσως και, σε κάθε περίπτωση, εντός δέκα εργάσιμων ημερών, ή 20 εργάσιμων ημερών εάν η αίτηση προέρχεται από φυσικό πρόσωπο που ζητά πληροφορίες σχετικά με το δικό του μητρώο. Εάν το κράτος μέλος στο οποίο απευθύνεται η αίτηση ζητά περαιτέρω πληροφορίες για τον εντοπισμό του αντικειμένου της αίτησης, θα πρέπει να διαβουλεύεται με το αιτούν κράτος μέλος αμέσως και να απαντά εντός δέκα εργάσιμων ημερών από την παραλαβή των πληροφοριών.

Όλα σχεδόν τα κράτη μέλη (AT, BE, CY, CZ, BG, EE, ES, FI, FR, HR, HU, LT, LU, LV, NL, PL, SI, SK και UK) έχουν μεταφέρει στο εθνικό τους δίκαιο τις διατάξεις περί προθεσμιών. Η Ουγγαρία και η Πολωνία δεν εξέδωσαν λεπτομερείς διατάξεις όσον αφορά την αίτηση για πρόσθετες πληροφορίες. Η Τσεχική Δημοκρατία, οι Κάτω Χώρες και η Σλοβακία εφαρμόζουν την προθεσμία των δέκα ημερών επίσης σε αιτήσεις από φυσικό πρόσωπο. Η Σουηδία διαθέτει ρύθμιση που διέπει τις απαντήσεις σε αιτήσεις για σκοπούς ποινικών διαδικασιών, αλλά όχι για άλλους σκοπούς. Η Γερμανία δεν έχει καθορίσει προθεσμία για τις απαντήσεις σε αιτήσεις σύμφωνα με το άρθρο 6 παράγραφος 1 της ΑΠ, αλλά μόνον για απαντήσεις σε αιτήσεις που προέρχονται από φυσικό πρόσωπο. Η Πορτογαλία δεν φαίνεται να έχει καθορίσει προθεσμίες στη νομοθεσία της.

6.    Αιτήσεις παροχής πληροφοριών

Όταν ζητούνται πληροφορίες σε εθνικό επίπεδο για σκοπούς ποινικών διαδικασιών ή για άλλους σκοπούς, η κεντρική αρχή του κράτους μέλους μπορεί, σύμφωνα με το εθνικό της δίκαιο, να υποβάλει αίτηση για πληροφορίες στην κεντρική αρχή άλλου κράτους μέλους (άρθρο 6, παράγραφος 1 της ΑΠ).

Όλα σχεδόν τα κράτη μέλη (AT, BE, BG, CY, CZ, DE, EE, ES, FI, HR, HU, LU, LV, NL, PL, PT, SE, SI, SK και UK) εξέδωσαν διάταξη η οποία επιτρέπει σε μια κεντρική αρχή να ζητά πληροφορίες εφόσον είναι απαραίτητο για τις εθνικές αρχές. Ορισμένα κράτη (BG, EE, FI, HR, HU, LV, PL, PT, SE και SI) καθορίζουν ακριβώς ποιος μπορεί να ζητά τις πληροφορίες από την κεντρική αρχή σε εθνικό επίπεδο και υπό ποιες συνθήκες. Η Τσεχική Δημοκρατία, η Φινλανδία και η Ουγγαρία ζητούν πληροφορίες μόνον για σκοπούς ποινικών διαδικασιών. Η Πολωνία ζητά πληροφορίες σύμφωνα με το δίκαιο του κράτους μέλους στο οποίο απευθύνεται, αντί για το δικό της. Η Γαλλία και η Λιθουανία δεν έχουν εκδώσει ρητές διατάξεις σχετικά με τις αιτήσεις βάσει του άρθρου 6 παράγραφος 1.

Ισχύουν ιδιαίτερες προϋποθέσεις όταν ένας πολίτης της ΕΕ ζητά από την κεντρική αρχή κράτους μέλους άλλου από το κράτος μέλος της ιθαγένειάς του πληροφορίες από το δικό του ποινικό μητρώο από τις 27 Απριλίου 2012 και στο εξής. Για να διασφαλιστεί ότι δεν εκδίδεται απόσπασμα το οποίο δεν περιλαμβάνει λεπτομερείς πληροφορίες σχετικά με το εγκληματικό παρελθόν του αιτούντος, το άρθρο 6 παράγραφος 3 της ΑΠ υποχρεώνει το κράτος μέλος παραλήπτη να ζητά πληροφορίες από το κράτος μέλος ιθαγένειας και να τις συμπεριλαμβάνει στο εν λόγω απόσπασμα. Η εν λόγω διάταξη είναι ιδιαίτερα σημαντική όσον αφορά τη λήψη αποσπασμάτων ποινικού μητρώου για σκοπούς απασχόλησης σε ευαίσθητους τομείς, όπως ο τομέας της ασφάλειας ή ο τομέας της επίβλεψης παιδιών (βλ. οδηγία 2011/93/ΕΕ).

Ενώ η ευρεία πλειονότητα των κρατών μελών (AT, BE, BG, CY, CZ, DE, ES, FI, FR, HR, LT, LU, LV, PL, PT, SE, SI και SK) θέσπισε την υποχρέωση για την κεντρική αρχή να ζητά πληροφορίες στο όνομα ενός πολίτη άλλου κράτους μέλους, ορισμένα κράτη μέλη (BG, FI, LV, SE και SK) δεν προβλέπουν ρητώς ότι οι πληροφορίες αυτές πρέπει να περιλαμβάνονται στο απόσπασμα που εκδίδεται για τον πολίτη. Στην Κροατία, κατά κανόνα, τα φυσικά πρόσωπα δεν μπορούν να λαμβάνουν αποσπάσματα ποινικού μητρώου, αλλά μόνον να διαβάζουν την καταχώριση ενώπιον του αρμόδιου υπαλλήλου. Ένα ειδικό πιστοποιητικό μπορεί να εκδοθεί κατ’ εξαίρεση για τους σκοπούς δραστηριοτήτων οι οποίες συνεπάγονται τακτική επαφή με παιδιά ή για την άσκηση συγκεκριμένου δικαιώματος στο εξωτερικό ή σε διεθνή οργανισμό. Στη Γερμανία, την Κροατία και τις Κάτω Χώρες, ο πολίτης λαμβάνει ειδικό «πιστοποιητικό συμπεριφοράς». Η Εσθονία, η Ουγγαρία, οι Κάτω Χώρες και το Ηνωμένο Βασίλειο δεν έχουν μεταφέρει την υποχρέωση που προβλέπεται στο άρθρο 6 παράγραφος 3 της ΑΠ. Στις Κάτω Χώρες, όπως και στην Κροατία, ένα φυσικό πρόσωπο δεν μπορεί να υποβάλει αίτηση για απόσπασμα ποινικού μητρώου, αλλά έχει μόνον δικαίωμα να το ελέγξει. Μπορεί να χορηγηθεί πιστοποιητικό «καλής συμπεριφοράς», για παράδειγμα προς χρήση για την επιλογή ενόψει πρόσληψης σε θέση εργασίας, αλλά αυτό ρυθμίζεται σε χωριστές διατάξεις οι οποίες δεν κοινοποιήθηκαν στην Επιτροπή. Το Ηνωμένο Βασίλειο μετέφερε απλώς το άρθρο 6 παράγραφος 2 της ΑΠ, χωρίς να επιβάλει υποχρέωση αίτησης για πληροφορίες.

7.    Όροι χρήσης των προσωπικών δεδομένων

Η απόφαση-πλαίσιο περιέχει διάφορες διατάξεις που αποσκοπούν στην εξασφάλιση υψηλού επιπέδου προστασίας των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα (άρθρα 7 και 9 της οδηγίας-πλαισίου). Τα προσωπικά δεδομένα που διαβιβάζονται σε απάντηση αιτήσεων για πληροφορίες μπορούν να χρησιμοποιούνται μόνον για τους σκοπούς για τους οποίους ζητήθηκαν. Επιπλέον, τα προσωπικά δεδομένα που διαβιβάζονται για άλλους σκοπούς εκτός της ποινικής διαδικασίας μπορούν να χρησιμοποιούνται από το αιτούν κράτος μέλος, σύμφωνα με το εθνικό του δίκαιο, εντός των ορίων που καθορίζονται από το κράτος μέλος προς το οποίο απευθύνεται η αίτηση. Ομοίως, τα προσωπικά δεδομένα που διαβιβάζονται σε τρίτη χώρα υπόκεινται σε περιορισμούς όσον αφορά τον σκοπό και τη χρήση που δηλώνονται από το κράτος μέλος καταδίκης.

Όλα σχεδόν τα κράτη μέλη (AT, BE, BG, CY, CZ, DE, EE, ES, FI, HR, HU, LT, LV, NL, PL, PT, SE, SI, SK και UK) έθεσαν σε εφαρμογή τις ανωτέρω διασφαλίσεις των προσωπικών δεδομένων. Μολονότι όλα τα ανωτέρω κράτη προέβλεψαν ως ένα βαθμό αντίστοιχη πρόνοια με εκείνη των διατάξεων της απόφασης-πλαισίου, η Βουλγαρία, η Φινλανδία και η Λιθουανία προσέθεσαν ρητή αναφορά στην επεξεργασία των δεδομένων σύμφωνα με τις εθνικές τους πράξεις για την προστασία των δεδομένων. Η Φινλανδία, το Λουξεμβούργο, η Λιθουανία και η Πορτογαλία συμπεριέλαβαν άμεσα διατάξεις για την προστασία των δικαιωμάτων του υποκειμένου των δεδομένων· στη Φινλανδία, για παράδειγμα, ένα φυσικό πρόσωπο δικαιούται να πληροφορηθεί προς ποιο πρόσωπο και για ποιον σκοπό τα δεδομένα του γνωστοποιήθηκαν κατά το προηγούμενο έτος. Σε κάθε περίπτωση, η εθνική νομοθεσία για την προστασία δεδομένων εφαρμόζεται στην επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα στο πλαίσιο των εθνικών βάσεων δεδομένων ποινικού μητρώου και στην ανταλλαγή των δεδομένων αυτών με άλλα κράτη μέλη. Η Γαλλία και το Λουξεμβούργο δεν φαίνεται να έχουν θεσπίσει σχετικές διατάξεις στον τομέα αυτό, μολονότι η Γαλλία συμπεριέλαβε ρήτρα ότι οι πληροφορίες μπορούν να κοινολογηθούν μόνον στις περιπτώσεις που αυτό προβλέπεται από τον νόμο.

8.    Θέσπιση ηλεκτρονικού τυποποιημένου μορφοτύπου διαβίβασης

Το σύστημα ECRIS, που επιτρέπει την ανταλλαγή πληροφοριών με ηλεκτρονικά μέσα με βάση έναν «τυποποιημένο ευρωπαϊκό μορφότυπο», που δημιουργήθηκε σύμφωνα με την απόφαση-πλαίσιο. Από τις 27 Απριλίου 2012 και στο εξής, τα κράτη μέλη υποχρεούνται να το χρησιμοποιούν για όλες τις διαβιβάσεις, βάσει του άρθρου 11 παράγραφος 3 της ΑΠ. Σήμερα, όλα τα κράτη μέλη εκτός της Σλοβενίας, της Πορτογαλίας και της Μάλτας 13 ανταλλάσσουν πληροφορίες μέσω του ECRIS.

Τα περισσότερα κράτη μέλη (BE, BG, CY, CZ, EE, ES, FR, FI, HR, LT, LV, NL, PL, PT, SI και SK), εισήγαγαν στο εθνικό τους δίκαιο την υποχρέωση ανταλλαγής πληροφοριών ηλεκτρονικά με τυποποιημένο μορφότυπο. Πολλά κράτη μέλη (BE, BG, EE, HR, LT, PL, SI, SK και UK) αναφέρονται ρητά στο σύστημα ECRIS ως ηλεκτρονικό δίαυλο για την ανταλλαγή δεδομένων ποινικού μητρώου. Στη Σλοβενία, ο υπουργός Δικαιοσύνης θα εκδώσει διάταγμα στο οποίο θα καθορίζεται η ημερομηνία έναρξης της ηλεκτρονικής ανταλλαγής πληροφοριών μέσω του ECRIS. Στην Αυστρία, η χρήση του ηλεκτρονικού μορφοτύπου μπορεί να συναχθεί εμμέσως στο πλαίσιο της νομοθεσίας. Η Γερμανία, η Ουγγαρία, το Λουξεμβούργο, η Σουηδία και το ΗΒ δεν αναφέρουν ηλεκτρονικό μορφότυπο στις εθνικές διατάξεις τους, στην πράξη όμως ανταλλάσσουν πληροφορίες μέσω του ECRIS.

Συμπέρασμα

Η μεταφορά της απόφασης-πλαισίου από 22 κράτη μέλη είχε ως αποτέλεσμα σημαντική πρόοδο όσον αφορά τη βελτίωση της ανταλλαγής πληροφοριών ποινικού μητρώου εντός της Ένωσης. Ο βαθμός συμμόρφωσης ποικίλλει. Η μεταφορά των άρθρων 4 παράγραφος 1, 4 παράγραφος 2, 4 παράγραφος 3, 5 παράγραφος 1, 6 παράγραφος 1, 7 παράγραφος 1, και 8 της ΑΠ είναι γενικά ικανοποιητική. Και τα 22 κράτη μέλη μετέφεραν τις υποχρεώσεις κοινοποίησης καταδικαστικών αποφάσεων, αποθήκευσης των στοιχείων και ανταλλαγής πληροφοριών για σκοπούς ποινικών διαδικασιών. Η διαβίβαση πληροφοριών σχετικά με προηγούμενες καταδίκες, εφόσον ζητηθεί για εκκρεμούσα ποινική διαδικασία, διευκολύνει την ορθή εφαρμογή της απόφασης-πλαισίου 2008/675/ΔΕΥ για τη συνεκτίμηση των καταδικαστικών αποφάσεων μεταξύ των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης επ’ ευκαιρία νέας ποινικής διαδικασίας.

Όμως, τα άρθρα 4 παράγραφος 4, 5 παράγραφος 2, 6 παράγραφος 3, 7 παράγραφος 2, 7 παράγραφος 4, 11 παράγραφος 1, 11 παράγραφος 2, και 11 παράγραφος 3 της ΑΠ φαίνεται ότι έχουν μεταφερθεί κατά τρόπο ανομοιογενή. Η ελλιπής ή κατακερματισμένη μεταφορά των εν λόγω διατάξεων μπορεί να οδηγήσει σε διαφορετική μεταχείριση μεταξύ προσώπων των οποίων ολόκληρο το ποινικό μητρώο είναι διαθέσιμο και προσώπων των οποίων οι καταχωρίσεις δεν περιλαμβάνουν καταδικαστικές αποφάσεις από άλλα κράτη μέλη. Τα κράτη μέλη που έχουν εφαρμόσει ορθά όλες τις διατάξεις δεν μπορούν να επωφεληθούν από ανταλλαγές που συμμορφώνονται με όλα τα πρότυπα της απόφασης-πλαισίου με εκείνα τα κράτη μέλη που δεν το έχουν πράξει. Ενδέχεται να μην ανταλλάσσονται πληροφορίες σχετικά με ποινικές καταδίκες.

Η Επιτροπή θα εξακολουθήσει να παρακολουθεί εκ του σύνεγγυς τη συμμόρφωση των κρατών μελών με όλες τις απαιτήσεις της απόφασης-πλαισίου. Η Επιτροπή ενθαρρύνει τα κράτη μέλη που έχουν ανακοινώσει ότι καταρτίζουν σχετική νομοθεσία να την θέσουν σε ισχύ, καθώς και να της κοινοποιήσουν τα εθνικά μέτρα το ταχύτερο δυνατόν, και ζητά από τα κράτη μέλη που δεν έχουν ακόμη μεταφέρει την απόφαση-πλαίσιο να το πράξουν επειγόντως.

Παράρτημα

Επισκόπηση των κοινοποιήσεων των κρατών μελών

	Έχουν κοινοποιηθεί μέτρα μεταφοράς της οδηγίας; Ημερομηνία κοινοποίησης	Μέτρα εφαρμογής	Ημερομηνία μεταφοράς / έναρξη ισχύος	Κοινοποίηση στις αρμόδιες αρχές (άρθρο 3 παράγραφος 2)
AT	Ναι 20.8.2013	Τροποποίηση του ομοσπονδιακού νόμου σχετικά με τη δικαστική συνεργασία με τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε ποινικές υποθέσεις της 27.12.2011· Τροποποίηση του νόμου περί ποινικού μητρώου της 20.4.2012· Τροποποίηση του νόμου περί διαγραφής από το ποινικό μητρώο της 20.4.2012·	27.4.2012	Αστυνομία — Υπηρεσία Ποινικού Μητρώου της Ομοσπονδιακής Αστυνομικής Διεύθυνσης, Βιέννη
BE	Ναι 30.1.2015 18.7.2014	Άρθρα 589-597 του κώδικα ποινικής δικονομίας, όπως τροποποιήθηκαν με τον νόμο της 25ης Απριλίου 2014 σχετικά με διάφορα θέματα στον τομέα της δικαιοσύνης· Σχέδιο εγκυκλίου για την ανταλλαγή πληροφοριών ποινικού μητρώου μεταξύ των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης	Εγκύκλιος: τέλος Μαρτίου 2015· προηγούμενα μέτρα: 24.5.2014	Υπουργείο Δικαιοσύνης — Κεντρική υπηρεσία Ποινικού Μητρώου (Casier Judiciaire Central), Βρυξέλλες
BG	Ναι 30.7.2014 20.3.2013	Τροποποιήσεις του νόμου περί δικαστικού συστήματος και του κανονισμού αριθ. 8, της 26ης Φεβρουαρίου 2008, σχετικά με τη λειτουργία και την οργάνωση των υπηρεσιών ποινικού μητρώου	15.2.2013 1.9.2012	Υπουργείο Δικαιοσύνης — Κεντρική Υπηρεσία Ποινικού Μητρώου, Σόφια
CY	Ναι 23.4.2012	Απόφαση αριθ. 71.068, της 8ης Οκτωβρίου 2010, για την έγκριση της απόφασης-πλαισίου 2009/315/ΔΕΥ		Αστυνομία — Αρχηγός Αστυνομίας· Αρχείο Προηγουμένων Ποινικών Καταδικών (Τμήμα Γ΄)· Αρχείο Προηγουμένων Τροχαίων Καταδικών: Αρχηγείο της Αστυνομίας Τροχαίων Παραβάσεων (Τμήμα Β΄)· Αρχηγείο της Αστυνομίας, Διεύθυνση Ευρωπαϊκής Ένωσης και Διεθνούς Αστυνομικής Συνεργασίας
CZ	Ναι 25.3.2015 9.7.2014 1.2.2013	Νόμος αριθ. 357/2011 για την τροποποίηση του νόμου αριθ. 269/1994 σχετικά με το ποινικό μητρώο, όπως τροποποιήθηκε, καθώς και ορισμένοι άλλοι νόμοι	27.4.2012	Υπουργείο Δικαιοσύνης — Υπηρεσία Ποινικού Μητρώου, Πράγα· Υπουργείο Δικαιοσύνης
DE	Ναι 25.6.2014 16.3.2012	Νόμος για τη βελτίωση της ανταλλαγής δεδομένων ποινικού μητρώου μεταξύ των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και για την τροποποίηση των διατάξεων του νόμου περί ποινικού μητρώου, της 15ης Δεκεμβρίου 2011	27.4.2012	Υπουργείο Δικαιοσύνης — Ομοσπονδιακό Κεντρικό Ποινικό Μητρώο, Βόννη
DK	Όχι			Αστυνομία — Κέντρο Επικοινωνιών της Δανικής Εθνικής Αστυνομίας, Κοπεγχάγη
EE	Ναι 12.2.2015	Νόμος για το Μητρώο Ποινών, της 17ης Φεβρουαρίου 2011	1.1.2012	Υπουργείο Δικαιοσύνης — Κέντρο Μητρώων και Συστημάτων Πληροφοριών, Τάλιν
EL	Όχι			Υπουργείο Δικαιοσύνης — Τμήμα Ποινικού Μητρώου, Αθήνα
ES	Ναι 14.11.2014 7.7.2014	Οργανικός νόμος 7/2014, της 12ης Νοεμβρίου 2014, για την ανταλλαγή πληροφοριών σχετικά με προηγούμενες καταδίκες και τη συνεκτίμηση ποινικών αποφάσεων στην Ευρωπαϊκή Ένωση	1.12.2014	Υπουργείο Δικαιοσύνης — Κεντρική Υπηρεσία Ποινικού Μητρώου, Μαδρίτη
FI	Ναι 26.6.2014 29.5.2012	Νόμος για την αποθήκευση και τη γνωστοποίηση στοιχείων ποινικού μητρώου μεταξύ της Φινλανδίας και άλλων κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης (214/2012), της 11ης Μαΐου 2012· Νόμος για την τροποποίηση του νόμου περί ποινικού μητρώου (215/2012) με εξαίρεση την τροποποίηση στο τμήμα 4α), της 11ης Μαΐου 2012· Νόμος για την τροποποίηση του τμήματος 24 του νόμου περί διεθνούς δικαστικής συνδρομής σε ποινικές υποθέσεις (217/2012), της 11ης Μαΐου 2012,	15.5.2012	Υπουργείο Δικαιοσύνης — Κέντρο Νομικού Μητρώου, Hameenlinna
FR	Ναι 10.3.2015 20.1.2015 22.1.2013	Νόμος 2012-409, της 27ης Μαρτίου 2012, σχετικά με την εκτέλεση των καταδικαστικών αποφάσεων· Διάταγμα αριθ. 214, της 28ης Νοεμβρίου 2014, σχετικά με το εθνικό ποινικό μητρώο και τις ανταλλαγές με άλλα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης	1.12.2014	Υπουργείο Δικαιοσύνης — Εθνική Υπηρεσία Ποινικού Μητρώου, Νάντη
HR	Ναι 18.6.2014 28.6.2013	Νόμος αριθ. 143/12 σχετικά με τις νομικές συνέπειες των καταδικαστικών αποφάσεων, το ποινικό μητρώο και την αποκατάσταση· Τροποποιήσεις του εγχειριδίου κανόνων σχετικά με το ποινικό μητρώο (NN, αριθ. 66/2013)	1.7.2013	Υπουργείο Δικαιοσύνης, Ζάγκρεμπ·
HU	Ναι 30.12.2014 28.11.2014	Νόμος XLVII του 2009 σχετικά με το σύστημα ποινικού μητρώου, το μητρώο καταδικαστικών αποφάσεων που έχουν εκδοθεί σε βάρος ούγγρων πολιτών από δικαστήρια κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και την καταχώριση βιομετρικών δεδομένων για σκοπούς ποινικών διαδικασιών και επιβολής του νόμου· Νόμος LXXVIII του 2013 για την τροποποίηση ορισμένων νόμων σχετικών με ποινικές υποθέσεις· Νόμος CLXXXVI του 2013 για την τροποποίηση ορισμένων νόμων σχετικών με θέματα ποινικού δικαίου και άλλων συναφών νομοθετικών πράξεων· Νόμος XIX του 1998 περί ποινικής δικονομίας· Κυβερνητικό διάταγμα αριθ. 276, της 23ης Δεκεμβρίου 2006, σχετικά με τη σύσταση, τις ευθύνες και τις αρμοδιότητες του Κεντρικού Γραφείου Διοικητικών και Ηλεκτρονικών Δημόσιων Υπηρεσιών· Νόμος CXII του 2011 σχετικά με την πληροφοριακή αυτοδιάθεση και την ελευθερία της πληροφορίας		Υπουργείο Εσωτερικών — Κεντρικό Ίδρυμα Διοικητικών και Ηλεκτρονικών Δημοσίων Υπηρεσιών, Βουδαπέστη
IE	Όχι — έχει ληφθεί νομοσχέδιο			Υπουργείο Εσωτερικών — Αρχηγός της αστυνομίας (Garda Commissioner) (Εθνική Αστυνομία), Tipperary
IT	Όχι			Υπουργείο Δικαιοσύνης — Υπηρεσία Ποινικού Μητρώου, Ρώμη·
LT	Ναι 27.5.2014	Νόμος για το Μητρώο Υπόπτων, Κατηγορουμένων ή Καταδικασθέντων αριθ. XI- 1503, που εκδόθηκε στις 22 Ιουνίου 2011· Κανονισμοί για το Μητρώο Υπόπτων, Κατηγορουμένων και Καταδικασθέντων, που εγκρίθηκαν με το ψήφισμα αριθ. 435 της Κυβέρνησης της Δημοκρατίας της Λιθουανίας στις 18 Απριλίου 2012· Κανόνες για την καταχώριση των υποθέσεων και την κοινοποίηση δεδομένων από το Μητρώο Υπόπτων, Κατηγορουμένων και Καταδικασθέντων της 10ης Αυγούστου 2012,	1.7.2012	Υπουργείο Εσωτερικών — Υπουργείο Τεχνολογίας της Πληροφορίας και Επικοινωνιών, Βίλνιους
LU	Ναι 3.7.2014 24.5.2013	Νόμος της 29ης Μαρτίου 2013 για την οργάνωση και την ανταλλαγή πληροφοριών που προέρχονται από το ποινικό μητρώο μεταξύ των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης	1.8.2013	Γενική Εισαγγελία, Λουξεμβούργο
LV	Ναι 27.1.2015 24.7.2014	Νόμος περί ποινικού μητρώου, της 10ης Οκτωβρίου 2013· Κανονισμός του Υπουργικού Συμβουλίου αριθ. 1427, της 10ης Δεκεμβρίου 2013, σχετικά με το περιεχόμενο και τη μορφή του εντύπου αίτησης και την παροχή πληροφοριών σχετικά με τις καταδικαστικές αποφάσεις· Κανονισμός του Υπουργικού Συμβουλίου σχετικά με την παροχή και την λήψη πληροφοριών ποινικού μητρώου, τα τέλη και την κατάρτιση αποσπάσματος	1.1.2014	Υπουργείο Εσωτερικών — Κέντρο Πληροφοριών, Ρίγα
MT	Όχι			Αστυνομία — Υπηρεσία Εγκληματολογικών Ερευνών, Floriana
NL	Ναι 12.4.2012	Διάταγμα, της 23ης Μαρτίου 2012, για την τροποποίηση του διατάγματος περί δικαστικών δεδομένων και ποινικού μητρώου	1.4.2012	Υπουργείο Δικαιοσύνης — Υπηρεσία Δικαστικών Πληροφοριών, Almelo
PL	Ναι 31.7.2013	Νόμος, της 16ης Σεπτεμβρίου 2011, για την τροποποίηση του νόμου περί εθνικού ποινικού μητρώου	27.4.2012	Υπουργείο Δικαιοσύνης — Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών Ποινικού Μητρώου, Βαρσοβία
PT	Ναι 15.6.2015 5.5.2015	Νόμος αριθ. 37/2015, της 5ης Μαΐου 2015, για τον καθορισμό των γενικών αρχών που διέπουν την οργάνωση και τη λειτουργία των υπηρεσιών ποινικού μητρώου και για τη μεταφορά της απόφασης-πλαισίου 2009/315/ΔΕΥ στο εθνικό δίκαιο.	22.7.2015	Υπουργείο Δικαιοσύνης — Υπηρεσία Ποινικού Μητρώου, Λισαβόνα
RO	Όχι			Υπουργείο Εσωτερικών — Γενική Επιθεώρηση της Αστυνομίας: Διεύθυνση Ποινικού Μητρώου, Στατιστικών και Επιχειρησιακών Μητρώων, Βουκουρέστι
SE	Ναι 21.5.2013	Νόμος για την τροποποίηση του νόμου περί ποινικού μητρώου (1998: 620)· Νόμος για την τροποποίηση του νόμου περί αστυνομικών δεδομένων (2010: 361)· Νόμος για την τροποποίηση του νόμου περί διεθνούς δικαστικής συνδρομής σε ποινικές υποθέσεις (2000/562)· Νόμος για την τροποποίηση του νόμου περί πρόσβασης του κοινού στην πληροφόρηση και περί απορρήτου (2009: 400)· Νόμος για την τροποποίηση του διατάγματος περί αστυνομικών δεδομένων (2010: 1155)· Διάταγμα για την τροποποίηση του διατάγματος το οποίο περιέχει οδηγίες για το Εθνικό Συμβούλιο Αστυνομίας (1989:773)· Διάταγμα για την τροποποίηση του διατάγματος περί ποινικού μητρώου (1999:1134)· - όλα τα ανωτέρω εκδόθηκαν στις 29 Νοεμβρίου 2012	1.1.2013	Αστυνομία — Εθνικό Συμβούλιο Αστυνομίας, Kiruna
SI	Ναι 12.12.2013 22.10.2013	Νόμος, της 23ης Μαΐου 2013, περί διεθνούς συνεργασίας σε ποινικές υποθέσεις μεταξύ κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης	20.9.2013	Υπουργείο Δικαιοσύνης — Τμήμα Ποινικού Μητρώου, Λιουμπλιάνα
SK	Ναι 10.6.2014	Νόμος αριθ. 334/2012 για την τροποποίηση του νόμου αριθ. 330/2007 σχετικά με το ποινικό μητρώο και ορισμένων άλλων νόμων	1.1.2013	Γενική Εισαγγελία, Μπρατισλάβα
UK	Ναι   09.01.2015	Κανονισμοί 62-74 περί ποινικής δικαιοσύνης και προστασίας των δεδομένων (πρωτόκολλο αριθ. 36), κανονισμοί του 2014 (διεθνής συνεργασία), νόμος του 2003	01.12.2014	Αστυνομία — Υπηρεσία ποινικού μητρώου (ACRO), Σαουθάμπτον

(1)

     COM(2015) 185 final.

(2)

     Απόφαση-πλαίσιο 2008/675/ΔΕΥ του Συμβουλίου, της 24ης Ιουλίου 2008, για τη συνεκτίμηση των καταδικαστικών αποφάσεων μεταξύ των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης επ’ ευκαιρία νέας ποινικής διαδικασίας (ΕΕ L 220 της 15.8.2008, σ. 32).

(3)

     ΕΕ L 93 της 7.4.2009, σ. 23.

(4)

     Απόφαση του Συμβουλίου σχετικά με τη δημιουργία του Ευρωπαϊκού Συστήματος Πληροφοριών Ποινικού Μητρώου (ECRIS) κατ’ εφαρμογή του άρθρου 11 της απόφασης-πλαισίου 2009/315/ΔΕΥ (2009/316/ΔΕΥ) που εκδόθηκε στις 6 Απριλίου 2009 (ΕΕ L 93 της 7.4.2009, σ. 33).

(5)

     Δηλαδή απάντηση η οποία αναφέρει μία ή περισσότερες καταδικαστικές αποφάσεις.

(6)

     Ορισμένα κράτη μέλη διαβίβασαν το κείμενο των εθνικών διατάξεών τους στην Επιτροπή και τη Γενική Γραμματεία του Συμβουλίου. Η Επιτροπή έστειλε δύο επιστολές στα κράτη μέλη για το θέμα αυτό, στις 22 Απριλίου και στις 10 Οκτωβρίου 2014. Το παράρτημα της παρούσας έκθεσης περιέχει επισκόπηση των ημερομηνιών κατά τις οποίες κράτη μέλη διαβίβασαν κοινοποιήσεις.

(7)

     Το Βέλγιο διαβίβασε επίσης στην Επιτροπή αντίγραφο του σχεδίου εκτελεστικής πράξης, με την οποία ολοκληρώνεται η μεταφορά στο εθνικό δίκαιο.

(8)

     Λεπτομερής κατάλογος των κεντρικών αρχών παρατίθεται στο παράρτημα.

(9)

     Η Σουηδία χρησιμοποιεί ορισμένες γενικεύσεις όσον αφορά τις κατηγορίες πληροφοριών, αλλά προβλέπει επίσης ότι η κοινοποίηση θα πραγματοποιηθεί σύμφωνα με τις αρχές της ΑΠ· στην Τσεχική Δημοκρατία τα ποινικά μητρώα περιέχουν στοιχεία, με τα οποία διασφαλίζεται ότι ο καταδικασθείς «δεν μπορεί να συγχέεται με άλλο πρόσωπο».

(10)

   Σύμβαση για την αμοιβαία δικαστική συνδρομή επί ποινικών υποθέσεων μεταξύ των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της 29ης Μαΐου 2000 (ΕΕ C 197 της 12.7.2000, σ. 3).

(11)

     Η Σουηδία χρησιμοποιεί ορισμένες γενικεύσεις όσον αφορά τις κατηγορίες πληροφοριών, αλλά προβλέπει επίσης ότι η σουηδική κυβέρνηση μπορεί να εκδίδει πιο λεπτομερείς κανόνες σχετικά με το θέμα αυτό. Για την Λετονία και την Τσεχική Δημοκρατία, βλ. τμήμα 4.2.

(12)

     Οδηγία 2011/92/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 13ης Δεκεμβρίου 2011 , σχετικά με την καταπολέμηση της σεξουαλικής κακοποίησης και της σεξουαλικής εκμετάλλευσης παιδιών και της παιδικής πορνογραφίας και την αντικατάσταση της απόφασης-πλαίσιο 2004/68/ΔΕΥ του Συμβουλίου (ΕΕ L 335 της 17.12.2011, σ.1).

(13)

     Στο τέλος του 2014, οι σχετικές διασυνδέσεις ανέρχονταν στο 66 % όλων των πιθανών διασυνδέσεων μεταξύ όλων των κρατών μελών. Η Μάλτα ανακοίνωσε ότι άρχισε τις διασυνδέσεις αυτές το 2015.