28.12.2016   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 487/99

1.1.

Ο στόχος της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) να διαθέτει έως το 2020 μια ηλεκτρονική δημόσια διοίκηση που θα προσφέρει ψηφιακές υπηρεσίες από αρχής μέχρι τέλους φιλικές προς τον χρήστη, εξατομικευμένες και χωρίς σύνορα δεν φαίνεται να είναι εφικτός με τον σημερινό ρυθμό εφαρμογής των διαδοχικών σχετικών σχεδίων δράσης σε πολλά κράτη μέλη.

1.2.

Η Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή (ΕΟΚΕ) υποστηρίζει τις προτάσεις του τρίτου ευρωπαϊκού σχεδίου δράσης (2016-2020), που αποβλέπει στην επιτάχυνση της υλοποίησης μιας ψηφιακής δημόσιας διοίκησης αποτελεσματικής, διαλειτουργικής και με καθολική πρόσβαση.

1.3.

Η λειτουργία της ψηφιακής δημόσιας διοίκησης είναι αδύνατη χωρίς ορισμένες προϋποθέσεις, όπως η διάθεση δικτύου και ψηφιακών υπηρεσιών υψηλών επιδόσεων, η καθολική πρόσβαση σε προσιτές τιμές και η κατάλληλη ψηφιακή κατάρτιση των χρηστών, σε όλα τα επίπεδα και σε όλες τις ηλικίες. Ακόμη κι εάν, μεσοπρόθεσμα ή μακροπρόθεσμα, η ηλεκτρονική δημόσια διοίκηση προορίζεται να αποτελέσει τον κανόνα ως μέσο επικοινωνίας, πρέπει να διατηρηθούν, για τους πολίτες που το επιθυμούν, τα παραδοσιακά μέσα επικοινωνίας με τη δημόσια διοίκηση (ταχυδρομικές επιστολές, προσωπικές επαφές, τηλέφωνο).

1.4.

Όσον αφορά τα δικαιώματα των χρηστών της ηλεκτρονικής δημόσιας διοίκησης, ειδικότερα δε τα δικαιώματα σε θέματα πρόσβασης και απαγόρευσης των διακρίσεων, ελευθερίας έκφρασης και ενημέρωσης, προστασίας της ιδιωτικής ζωής και των προσωπικών δεδομένων, παιδείας και γενικών γνώσεων από τη σχολική εκπαίδευση ως τη διά βίου κατάρτιση, μέσων προσφυγής κ.λπ., η ΕΟΚΕ προτείνει στην Επιτροπή να συγκεντρώσει σε έναν ενιαίο ιστότοπο το σύνολο των δικαιωμάτων των χρηστών σε σχέση με την ηλεκτρονική δημόσια διοίκηση.

1.5.

Η ΕΟΚΕ επικροτεί τις επτά αρχές στις οποίες στηρίζεται η πρόταση της Επιτροπής, αμφιβάλλει όμως κατά πόσον ορισμένες από αυτές θα μπορέσουν να εφαρμοστούν εάν δεν επιλυθούν τα σχετικά νομικά και τεχνικά προβλήματα.

1.6.

Όσον αφορά την αρχή «μόνον άπαξ», σύμφωνα με την οποία οι ιδιώτες και οι επιχειρήσεις δεν θα πρέπει να καλούνται να υποβάλουν στις δημόσιες υπηρεσίες τις ίδιες πληροφορίες περισσότερες από μία φορά, η ΕΟΚΕ διαπιστώνει ότι παραμένουν ανεπίλυτα νομικά και οργανωτικά προβλήματα και καλεί την Επιτροπή να δρομολογήσει πειραματική δοκιμή για το θέμα. Προτείνει επίσης να προβλεφθεί η αρχή της «προσέγγισης στο επίπεδο του συνόλου της δημόσιας διοίκησης», η οποία συνίσταται στη συνεργασία μεταξύ των διαφόρων δημόσιων οργανισμών πέραν των ορίων του πεδίου αρμοδιότητας του καθενός, για την παροχή στον αιτούντα μιας ολοκληρωμένης απάντησης από έναν και μόνο φορέα.

1.7.

Η ΕΟΚΕ εκφράζει επίσης τη λύπη της για το γεγονός ότι δεν συμπεριελήφθη στις αρχές που επελέγησαν η αρχή «κατά της παλαιότητας», η οποία επιβάλλει την ανανέωση των συστημάτων και των τεχνολογιών των πληροφοριών στις δημόσιες υπηρεσίες, ώστε να συμβαδίζουν με τις τεχνολογικές εξελίξεις.

1.8.

Επιμένει ότι, στα πλαίσια της αρχής «ανοικτός χαρακτήρας και διαφάνεια», πρέπει να αναγνωριστεί ρητώς στους πολίτες και στις επιχειρήσεις το δικαίωμα να ελέγχουν τη διαβίβαση των προσωπικών τους δεδομένων σε άλλες δημόσιες υπηρεσίες και, ενδεχομένως, να απαιτούν τη διαγραφή τους (δικαίωμα στη λήθη), τηρουμένων των οικείων νομοθεσιών και διαδικασιών· ζητά δε να υποβληθεί πρόταση για ένα ασφαλές ευρωπαϊκό σύστημα ηλεκτρονικής αρχειοθέτησης και ανταλλαγής εγγράφων.

1.9.

Δεδομένου ότι πολλοί πολίτες χρειάζονται εξοικείωση με το νέο εργαλείο της ηλεκτρονικής δημόσιας διοίκησης, η ΕΟΚΕ εκτιμά ότι τα κράτη μέλη και οι πρωτοβάθμιοι και δευτεροβάθμιοι οργανισμοί τοπικής αυτοδιοίκησής τους (ΟΤΑ) πρέπει να προσφέρουν στους πολίτες κατάρτιση στον τομέα των ψηφιακών δεξιοτήτων και να κληθούν να συγκροτήσουν μια υποβοηθούμενη ψηφιακή υπηρεσία ή μια εκ του σύνεγγυς μονάδα υποστήριξης, που θα συγχρηματοδοτούνται από ευρωπαϊκούς πόρους. Αυτό ισχύει εξίσου για τους υπαλλήλους των δημόσιων υπηρεσιών, στα πλαίσια της διαρκούς επαγγελματικής επιμόρφωσης.

1.10.

Η ΕΟΚΕ εκφράζει την έντονη αποδοκιμασία της για το γεγονός ότι στο σχέδιο δράσης δεν υπάρχει απολύτως καμία αναφορά στις κοινωνικές συνέπειες της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης, ούτε και στον αντίκτυπο στην απασχόληση, τόσο από πλευράς απώλειας θέσεων εργασίας όσο και σε σχέση με τον σημαντικό αριθμό κενών θέσεων λόγω έλλειψης υποψηφίων που να διαθέτουν τις απαιτούμενες επαγγελματικές ψηφιακές δεξιότητες. Κατά την ανακατανομή των θέσεων εργασίας που ελευθερώνονται με την ψηφιακή μετάβαση της δημόσιας διοίκησης οι υπάλληλοι των οποίων οι θέσεις εξοικονομούνται θα πρέπει να προσανατολίζονται προς καθήκοντα που είναι κατάλληλα γι’ αυτούς.

2.1.

Το ευρωπαϊκό σχέδιο δράσης για την ηλε-διακυβέρνηση, 2011-2015 (Αξιοποίηση των ΤΠΕ για την προώθηση έξυπνης, αειφορικής και καινοτομικής διακυβέρνησης) (1) έληξε τον Δεκέμβριο του 2015.

2.2.

Ωστόσο η ηλεκτρονική διακυβέρνηση εξακολουθεί να αντιπροσωπεύει ένα από τα μεγάλα έργα του ψηφιακού θεματολογίου και μια από τις κυριότερες πρωτοβουλίες —σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης και κρατών μελών— που είναι αναγκαίες για την ολοκλήρωση μιας «ψηφιακής ενιαίας αγοράς».

2.3.

Πολλές πρωτοβουλίες που προβλέπονταν στο σχέδιο δράσης που έληξε δεν έχουν ακόμη υλοποιηθεί δεόντως σε πολλά κράτη μέλη και πρέπει να ενταχθούν και πάλι στο νέο σχέδιο δράσης για την ηλεκτρονική διακυβέρνηση για την περίοδο 2016-2020.

2.4.

Επομένως, οι δημόσιες υπηρεσίες πρέπει να βελτιώσουν τον σχεδιασμό των ηλεκτρονικών υπηρεσιών τους, επικεντρώνοντάς τον περισσότερο στις ανάγκες των χρηστών, ώστε να εξασφαλιστεί η λειτουργία αποτελεσματικών και αποδοτικών υπηρεσιών ηλεκτρονικής διακυβέρνησης πέρα από τα εθνικά σύνορα.

3.1.

Το νέο σχέδιο δράσης, που δίνει έμφαση στην ψηφιακή μετάβαση, καλείται να αποτελέσει καταλυτικό παράγοντα για τον συντονισμό των προσπαθειών και των πόρων με στόχο τον εκσυγχρονισμό του δημόσιου τομέα στο πεδίο της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης.

3.2.

Περιλαμβάνει είκοσι δράσεις, οι οποίες ωστόσο δεν θεωρείται ότι εξαντλούν τον στόχο, αλλά θα μπορούν να συμπληρωθούν με άλλα μέτρα, που θα προταθούν είτε από την Επιτροπή είτε από τα ενδιαφερόμενα μέρη, σε συνάρτηση με την εξέλιξη ενός ραγδαία μεταβαλλόμενου περιβάλλοντος.

3.3.

Στις πρωτοβουλίες που πρόκειται να δρομολογηθούν βάσει του νέου σχεδίου δράσης θα πρέπει να τηρούνται οι παρακάτω βασικές αρχές:

4.1.

Η ΕΟΚΕ υποστηρίζει τα διαβήματα της Επιτροπής για την επιτάχυνση της ανάπτυξης και της χρήσης των υπηρεσιών ηλεκτρονικής διακυβέρνησης. Από το πρώτο σχέδιο δράσης για την ηλεκτρονική διακυβέρνηση του 2006 τα κράτη μέλη δεσμεύτηκαν να προωθήσουν υπηρεσίες ηλεκτρονικής διακυβέρνησης αποτελεσματικές, αποδοτικές, διαλειτουργικές και καθολικά προσβάσιμες, συμπεριλαμβανομένων των ηλεκτρονικών υπηρεσιών πέραν των εθνικών συνόρων. Οι δεσμεύσεις αυτές επιβεβαιώθηκαν με την ευκαιρία της στρατηγικής για μια ψηφιακή ενιαία αγορά με ορίζοντα το 2020.

4.2.

Ωστόσο διαπιστώνεται ότι, παρά τη σημείωση ορισμένων βημάτων προόδου, όπως προκύπτει από τις αξιολογήσεις του σχεδίου δράσης 2011-2015, και παρά τη διάθεση σημαντικών χρηματοδοτικών πόρων της ΕΕ, οι οποίοι όμως δεν αξιοποιήθηκαν επαρκώς από τα κράτη μέλη, οι χρήστες εξακολουθούν να προσκρούουν σε κατακερματισμό ως προς τον εκσυγχρονισμό της δημόσιας διοίκησης των κρατών μελών και σε ανεπαρκή προσφορά ηλεκτρονικών διεθνικών υπηρεσιών, σε βαθμό που παρουσιάζει μεγάλες διακυμάνσεις μεταξύ κρατών μελών. Η ΕΟΚΕ διερωτάται γιατί οι πόροι που έχουν διατεθεί από την ΕΕ εξακολουθούν να υποχρησιμοποιούνται και ζητά από την Επιτροπή να μελετήσει το θέμα, να εξαλείψει τυχόν εμπόδια και να παροτρύνει τα κράτη μέλη να χρησιμοποιούν τους πόρους αυτούς αποτελεσματικά και αποδοτικά, ειδικότερα όσον αφορά την ηλεκτρονική διακυβέρνηση.

4.3.

Η ηλεκτρονική διακυβέρνηση είναι ένα από τα καίρια στοιχεία της στρατηγικής για την ψηφιακή ενιαία αγορά. Ωστόσο, άλλα καίρια στοιχεία της ψηφιακής μετάβασης που δεν θίγονται στην υπό εξέταση ανακοίνωση, συνιστούν προϋπόθεση για την υλοποίηση της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης. Λόγου χάρη, είναι προφανές ότι οι πολίτες κάθε ηλικίας και οι επιχειρήσεις πρέπει να έχουν στη διάθεσή τους ηλεκτρονικά δίκτυα και υπηρεσίες τελευταίας τεχνολογίας, να μπορούν να έχουν καθολική πρόσβαση σε αυτά σε προσιτές τιμές, ανεξάρτητα από τη γεωγραφική τους θέση και την οικονομική τους κατάσταση, και να μπορούν ενδεχομένως να λάβουν βοήθεια και κατάρτιση ώστε να αποκτήσουν τις απαιτούμενες δεξιότητες για να επωφελούνται αποτελεσματικά και υπεύθυνα από τις ψηφιακές εφαρμογές.

4.4.

Ένα άλλο καίριο στοιχείο αφορά τα δικαιώματα των χρηστών των ηλεκτρονικών δημόσιων υπηρεσιών, και κατά πρώτο λόγο όσα απορρέουν από τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις θεμελιώδεις ελευθερίες που ισχύουν για τους χρήστες του διαδικτύου, ειδικότερα δε τα δικαιώματα σε θέματα πρόσβασης και απαγόρευσης των διακρίσεων, ελευθερίας έκφρασης και ενημέρωσης, προστασίας της ιδιωτικής ζωής και των προσωπικών δεδομένων, παιδείας και γενικών γνώσεων από τη σχολική εκπαίδευση ως τη διά βίου κατάρτιση, μέσων προσφυγής κ.λπ. Προστίθενται δε σε αυτά και ειδικά δικαιώματα που συνδέονται άμεσα με την ηλεκτρονική δημόσια διοίκηση. Επειδή τα δικαιώματα των χρηστών των ηλεκτρονικών δημόσιων υπηρεσιών στηρίζονται σε ποικίλες διαφορετικές πηγές, η ΕΟΚΕ προτείνει στην Επιτροπή να συγκεντρώσει σε έναν ενιαίο ιστότοπο το σύνολο των δικαιωμάτων των χρηστών σε σχέση με την ηλεκτρονική διακυβέρνηση.

4.5.

Καθώς συχνά είναι δύσκολο για τους χρήστες να βρουν τις πληροφορίες και την ηλεκτρονική συνδρομή που χρειάζονται, η Επιτροπή προτείνει τη δημιουργία ενιαίας θυρίδας/ψηφιακής πύλης, τόσο σε επίπεδο Ένωσης όσο και σε εθνικό επίπεδο. Τέτοιες ενιαίες πύλες λειτουργούν ήδη στα περισσότερα κράτη μέλη και στους περισσότερους ΟΤΑ. Η ΕΟΚΕ υποστηρίζει τη δημιουργία τέτοιου ενιαίου σημείου πρόσβασης στην κεντρική εθνική δημόσια διοίκηση και στην τοπική αυτοδιοίκηση, προκειμένου να κατευθύνονται άμεσα οι χρήστες προς τους αρμόδιους για τη διευθέτηση των αιτημάτων ή των επιθυμιών τους φορείς.

4.6.

Το σχέδιο δράσης 2016-2020 στηρίζεται σε επτά αρχές που εν πολλοίς ίσχυαν ήδη στα προηγούμενα σχέδια δράσης. Κατά γενικό κανόνα, η ΕΟΚΕ επικροτεί τις εν λόγω αρχές· διερωτάται ωστόσο πώς μπορούν αυτές να τεθούν σε εφαρμογή εάν δεν επιλυθούν πρώτα όλα τα σχετικά προβλήματα, νομικά (διαχείριση των προσωπικών δεδομένων και προστασία της ιδιωτικής ζωής σε περιβάλλον ανοιχτής διοίκησης) και τεχνικά (τεχνολογίες ευρείας εφαρμογής και βιομηχανικές τεχνολογίες, μετάβαση των υπηρεσιών προς τους ψηφιακούς διαύλους).

4.7.

Το νέο σχέδιο δράσης δίνει έμφαση στη διαλειτουργικότητα και στην επαναχρησιμοποίηση των δεδομένων που έχουν στην κατοχή τους οι δημόσιες υπηρεσίες, με δεδομένο ότι πολλά από τα στοιχεία που συλλέγονται σήμερα από τη δημόσια διοίκηση συλλέγονται για μία και μοναδική ή για πολύ περιορισμένη χρήση. Με βάση την αρχή «μόνον άπαξ», δεν θα απαιτείται πλέον από τους χρήστες να επανεισάγουν τα τρέχοντα στοιχεία τους με την ευκαιρία νέων επαφών με τη δημόσια διοίκηση, καθώς οι άλλες δημόσιες υπηρεσίες θα έχουν κοινή πρόσβαση σε αυτά, με τήρηση βεβαίως της προστασίας των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και της προστασίας της ιδιωτικής ζωής. Σύμφωνα με την αρχή αυτή, τα εμπορικά μητρώα ολόκληρης της Ένωσης θα πρέπει να είναι συνδεδεμένα, τα διάφορα εθνικά και διασυνοριακά συστήματα θα πρέπει να συνεργάζονται μεταξύ τους, ενώ οι δημόσιες υπηρεσίες δεν θα χρειάζονται πλέον να ζητούν εκ νέου, επανειλημμένως, πληροφορίες τις οποίες ήδη διαθέτουν. Παρ’ ότι ο κανονισμός που διέπει την προστασία των δεδομένων ισχύει και σε θέματα ηλεκτρονικής διακυβέρνησης, η ΕΟΚΕ κρίνει ότι πρέπει να υπάρξει μέριμνα για την εξασφάλιση ισορροπίας μεταξύ του ελέγχου που ασκεί ένα κράτος δικαίου και της ασφάλειας και της ελευθερίας των πολιτών.

4.8.

Η νέα προσέγγιση της Επιτροπής φιλοδοξεί να παραμένει συντονισμένη με ένα ταχέως μεταβαλλόμενο περιβάλλον. Ωστόσο η ΕΟΚΕ επισημαίνει ότι η αρχή «κατά της παλαιότητας» —η οποία επιβάλλει την ανανέωση των συστημάτων και των τεχνολογιών των πληροφοριών στις δημόσιες υπηρεσίες, ώστε να συμβαδίζουν με τις τεχνολογικές εξελίξεις— δεν συμπεριελήφθη στις επτά αρχές που επελέγησαν, εν αναμονή της διενέργειας δοκιμών από την Επιτροπή για την ενδεχόμενη εφαρμογή της.

4.9.

Η Επιτροπή δηλώνει ότι επιθυμεί να δώσει έμφαση στην ενεργό συμμετοχή των πολιτών στη διαμόρφωση των ψηφιακών δημόσιων υπηρεσιών και, βάσει της αρχής «ανοικτός χαρακτήρας και διαφάνεια», καλεί τις δημόσιες υπηρεσίες να αναπτύξουν διάλογο με τους πολίτες, τις επιχειρήσεις, τους εκπροσώπους των κοινωνικών εταίρων και των καταναλωτών, τους ερευνητές και τις μη κυβερνητικές οργανώσεις, όσον αφορά τον σχεδιασμό και την παροχή των υπηρεσιών.

4.10.

Ως εκ τούτου, οι πολίτες θα μπορούν να διατυπώνουν προτάσεις και να απευθύνουν άμεσα τα ειδικά αιτήματά τους στην Επιτροπή και στα κράτη μέλη μέσω μιας «συνεργατικής πλατφόρμας», χάρη στην οποία θα συνδέονται σε δίκτυο πολίτες και αρχές και θα μπορούν να εντοπισθούν παρόμοια προβλήματα που υπάρχουν σε διαφορετικές χώρες, καθώς και ορθές πρακτικές και λύσεις εφαρμογής για τις δημόσιες υπηρεσίες. Η ΕΟΚΕ υποστηρίζει την πρωτοβουλία αυτή, καθώς θα δίνει σε όλους την ευκαιρία να διαβιβάζουν στις εθνικές ή στις τοπικές αρχές τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν στο περιβάλλον τους.

4.11.

Η αρχή «ανοικτός χαρακτήρας και διαφάνεια» προβλέπει ότι οι δημόσιες υπηρεσίες ανταλλάσσουν μεταξύ τους πληροφορίες και δεδομένα και ότι παρέχουν στους πολίτες και στις επιχειρήσεις τη δυνατότητα πρόσβασης στα δεδομένα τους, ελέγχου και διόρθωσής τους. Όσον αφορά τα δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα, η ΕΟΚΕ επιμένει ότι πρέπει να αναγνωριστεί ρητώς στους πολίτες και στις επιχειρήσεις το δικαίωμα να ελέγχουν τη διαβίβαση των προσωπικών τους δεδομένων σε άλλες δημόσιες υπηρεσίες και, ενδεχομένως, να απαιτούν τη διαγραφή τους (δικαίωμα στη λήθη), τηρουμένων των οικείων νομοθεσιών και διαδικασιών.

4.12.

Στο πλαίσιο αυτό, και προκειμένου να αποτραπούν τυχόν νέες ασυμβατότητες, η ΕΟΚΕ πιστεύει ότι η Επιτροπή θα έπρεπε να υποβάλει πρόταση για ένα ασφαλές ευρωπαϊκό σύστημα ηλεκτρονικής αρχειοθέτησης και ανταλλαγής εγγράφων.

4.13.

Μία αρχή που δεν προβλέπεται στο σχέδιο δράσης είναι η αρχή της «προσέγγισης στο επίπεδο του συνόλου της δημόσιας διοίκησης», η οποία συνίσταται στη συνεργασία μεταξύ των διαφόρων δημόσιων οργανισμών πέραν των ορίων του πεδίου αρμοδιότητας του καθενός, για την παροχή στον αιτούντα μιας ολοκληρωμένης απάντησης από έναν και μόνο φορέα.

4.14.

Η ΕΟΚΕ ζητά από την Επιτροπή να επιταχύνει την καθιέρωση «ενιαίων θυρίδων» για την ηλεκτρονική δικαιοσύνη και τους τομείς της ναυτιλίας και των λοιπών μεταφορικών μέσων. Η μελλοντική στρατηγική θα πρέπει να επιχειρήσει να συνενώσει, στο μέτρο του δυνατού, τις υφιστάμενες ευρωπαϊκές διαδικτυακές πύλες (e-Justice, solvit, youreurope κ.λπ.) σε μια ενιαία πύλη και, κυρίως, σε δεύτερο χρόνο, να διευρύνει την εν λόγω ενιαία πύλη και στις εθνικές πύλες, ώστε να διευκολυνθούν οι κάθε είδους διοικητικές διατυπώσεις.

4.15.

Η ΕΟΚΕ συμμερίζεται την άποψη ότι, για να αναπτύξουν περαιτέρω τις ηλεκτρονικές τους υπηρεσίες, τα κράτη μέλη και οι ΟΤΑ πρέπει στο μέλλον να στραφούν προς τις πύλες αυτές· τονίζει ωστόσο ότι οι εν λόγω διαδικτυακές πύλες πρέπει να εξακολουθήσουν να αποτελούν συμπλήρωμα των χώρων υποδοχής με φυσική παρουσία και των παραδοσιακών διαύλων επικοινωνίας (ταχυδρομικές επιστολές, τηλεφωνική επικοινωνία, συναλλαγή πρόσωπο με πρόσωπο σε θυρίδα).

4.16.

Ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ), για να προσδιορίσει ποιες είναι οι χώρες όπου είναι πιο ανεπτυγμένη η ηλεκτρονική δημόσια διοίκηση, χρησιμοποιεί έναν δείκτη ανάπτυξης με τρία κριτήρια: ηλεκτρονικές υπηρεσίες που απευθύνονται στους πολίτες· τηλεπικοινωνιακές υποδομές· ανθρώπινο δυναμικό. Πρέπει να αναγνωριστεί ότι στο σχέδιο δράσης δεν υπάρχει απολύτως καμία αναφορά στις κοινωνικές συνέπειες της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης ούτε και στον αντίκτυπο στην απασχόληση, τόσο από πλευράς απώλειας θέσεων εργασίας όσο και σε σχέση με τον σημαντικό αριθμό θέσεων που παραμένουν κενές λόγω έλλειψης υποψηφίων που να διαθέτουν τις απαιτούμενες επαγγελματικές ψηφιακές δεξιότητες.

4.17.

Η εξ ορισμού προσφορά ηλεκτρονικών υπηρεσιών δεν απαλλάσσει από την ανάγκη συνέχισης των προσπαθειών για την καταπολέμηση του ψηφιακού χάσματος.

4.18.

Εξακολουθούν να υπάρχουν σημαντικές ανισότητες ανάμεσα στην προσφορά υπηρεσιών ηλεκτρονικής διακυβέρνησης αφενός και στη χρήση και τον ενστερνισμό των υπηρεσιών αυτών από τους χρήστες αφετέρου. Η απροθυμία των χρηστών να επωφεληθούν από τις ηλεκτρονικές υπηρεσίες οφείλεται συχνά στην έλλειψη ψηφιακών δεξιοτήτων. Πολλοί πολίτες χρειάζονται εξοικείωση με το νέο εργαλείο της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης και έχουν ανάγκη από μια υποβοηθούμενη ψηφιακή υπηρεσία ή εκ του σύνεγγυς υποστήριξη. Αυτό ισχύει εξίσου για τους υπαλλήλους των δημόσιων υπηρεσιών, στα πλαίσια της διαρκούς επαγγελματικής επιμόρφωσης.

4.19.

Η ΕΟΚΕ εκτιμά ότι τα κράτη μέλη και οι ΟΤΑ θα πρέπει να κληθούν να συγκροτήσουν μια τέτοια υπηρεσία ψηφιακής συνδρομής προς τους πολίτες, με συγχρηματοδότηση από ευρωπαϊκούς πόρους. Κατά την ανακατανομή των θέσεων εργασίας που ελευθερώνονται με την ψηφιακή μετάβαση της δημόσιας διοίκησης οι υπάλληλοι των οποίων οι θέσεις εξοικονομούνται θα πρέπει να προσανατολίζονται προς καθήκοντα που είναι κατάλληλα γι’ αυτούς.