14.7.2015 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 230/24 |
Γνωμοδότηση της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής με θέμα «Ολοκλήρωση της ΟΝΕ — Ο ρόλος της φορολογικής πολιτικής»
(γνωμοδότηση πρωτοβουλίας)
(2015/C 230/04)
Εισηγητής: |
ο κ. Carlos TRIAS PINTÓ |
Συνεισηγητής: |
ο κ. Petru Sorin DANDEA |
Στις 27 Φεβρουαρίου 2014 η Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή αποφάσισε, σύμφωνα με το άρθρο 29 παράγραφος 2 του εσωτερικού κανονισμού της, να καταρτίσει γνωμοδότηση πρωτοβουλίας με θέμα:
«Ολοκλήρωση της ΟΝΕ — Ο ρόλος της φορολογικής πολιτικής».
Το ειδικευμένο τμήμα «Οικονομική και νομισματική ένωση, οικονομική και κοινωνική συνοχή», στο οποίο ανατέθηκαν οι σχετικές προπαρασκευαστικές εργασίες, υιοθέτησε τη γνωμοδότησή του στις 18 Νοεμβρίου 2014.
Κατά την 503η σύνοδο ολομέλειας, της 10ης και 11ης Δεκεμβρίου 2014 (συνεδρίαση της 10ης Δεκεμβρίου), η Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή υιοθέτησε την ακόλουθη γνωμοδότηση με 164 ψήφους υπέρ, 53 κατά και 11 αποχές.
1. Συμπεράσματα και συστάσεις
1.1. |
Η βραδύτερη ανάκαμψη της Ευρώπης σε σχέση με τον υπόλοιπο κόσμο καταδεικνύει ένα επίπεδο δυσλειτουργίας που πρέπει να αντιμετωπιστεί από μια βαθύτερη οικονομική και νομισματική ένωση. Η παρούσα γνωμοδότηση υποστηρίζει τη διαδικασία της εμβάθυνσης της ΟΝΕ, ιδίως στην ευρωζώνη, όσον αφορά την πτυχή της φορολογίας. Η πρόοδος στον συντονισμό της άμεσης φορολογίας ήταν και θα συνεχίσει να είναι δύσκολη, γιατί το ζήτημα παραμένει αρμοδιότητα των κρατών μελών και είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με το πώς κάθε κράτος μέλος επέλεξε, μέσα στους αιώνες, να χρηματοδοτεί τις κυβερνητικές δαπάνες που κρίνει αναγκαίες. Κάθε αλλαγή στη φορολογία θα πρέπει να οδηγεί σε ανταγωνιστικότερο σε παγκόσμιο επίπεδο και βιώσιμο φορολογικό σύστημα. |
1.2. |
Για να μπορέσει να λειτουργήσει σωστά η οικονομική και νομισματική ένωση, οι νέοι νομοθέτες της ΕΕ πρέπει να θέσουν τα θεμέλια και να προχωρήσουν σταδιακά προς μια δημοσιονομική ένωση ικανή να υπερβεί την τεράστια ποικιλία των εθνικών κανόνων που εμποδίζουν την πραγματική ολοκλήρωση και τη δημιουργία μιας ενιαίας αγοράς —και, ακόμη πιο πέρα, προς έναν ενισχυμένο κοινό προϋπολογισμό για την ευρωζώνη. |
1.3. |
Παράλληλα με την ΕΚΤ και τον νομισματικό πυλώνα, μεσοπρόθεσμα θα πρέπει να υπάρξει πραγματικά και ένας «κοινός δημοσιονομικός πυλώνας», που θα εξασφαλίζει τη μακροοικονομική σταθερότητα στο εσωτερικό της ΟΝΕ, ιδίως σε περίπτωση «ασύμμετρων διαταραχών». |
1.4. |
Για να διορθωθούν τα κενά και τα «παράθυρα» της φορολογικής πολιτικής, πρέπει να ληφθούν πιο φιλόδοξα μέτρα στο εσωτερικό της ευρωζώνης, προκειμένου να μειωθεί και να τυποποιηθεί το φάσμα των διαφόρων φόρων, να επεκταθούν οι φορολογικές βάσεις, να ευθυγραμμιστούν στενότερα οι φορολογικοί συντελεστές και να ενισχυθούν οι μηχανισμοί συνεργασίας και ανταλλαγής πληροφοριών, ώστε να παταχθεί η απάτη και η φοροδιαφυγή. |
1.5. |
Οι νέοι νομοθέτες της ΕΕ πρέπει να συνεργαστούν στενά με τον ΟΟΣΑ και την G20 και να αναζητήσουν επειγόντως λύση στο παγκόσμιο πρόβλημα της διάβρωσης της φορολογικής βάσης και της μεταφοράς των κερδών. Ο ΟΟΣΑ έχει σημειώσει αξιόλογη πρόοδο στην εισαγωγή ενός παγκόσμιου προτύπου φορολόγησης των εταιρειών, το οποίο επιχειρεί τη φορολόγηση εκεί όπου βρίσκεται η ουσία της οικονομικής δραστηριότητας. Το πρότυπο αυτό θα πρέπει να αποτελέσει τη βάση για τη φορολόγηση των εταιρειών στην ΕΕ. |
1.6. |
Για να προχωρήσουμε σε μια βαθύτερη δημοσιονομική ένωση, είναι σημαντικό να συνεχιστεί η δημοσιονομική εποπτεία σύμφωνα με το Δίπτυχο και να θεσπιστεί σύντομα στην ευρωζώνη ένα ταμείο με ίδιους πόρους για την αντιστροφή των μακροοικονομικών ανισορροπιών (1). |
1.7. |
Η ΕΟΚΕ υποστηρίζει πλήρως τη συνέχιση της διαδικασίας του Ευρωπαϊκού Εξαμήνου, η οποία θα πρέπει να επανεξεταστεί προκειμένου να εξασφαλιστεί η αποτελεσματικότητά της. Οι ειδικές ανά χώρα συστάσεις θα μπορούσαν να χρησιμεύσουν ως εργαλείο για τον προσδιορισμό κοινού εδάφους. |
1.8. |
Ο ισχνός κοινός προϋπολογισμός —μετά βίας 1 % του ΑΕγχΠ της ΕΕ— πρέπει να αυξηθεί, ιδίως στην ευρωζώνη. Ο πρόεδρος της Επιτροπής κ. Juncker, στις πολιτικές κατευθύνσεις του υπό το έμβλημα «Νέο ξεκίνημα για την Ευρώπη», ζητά εντονότερο προσανατολισμό του προϋπολογισμού προς την απασχόληση, την ανάπτυξη και την ανταγωνιστικότητα. Η ΕΟΚΕ υποστηρίζει αυτήν την προσέγγιση και υπογραμμίζει την ανάγκη να αξιοποιηθεί η επανεξέταση του Πολυετούς Δημοσιονομικού Πλαισίου στα τέλη του 2016 προκειμένου να τεθούν οι βάσεις για έναν υψηλότερο προϋπολογισμό, ικανό να εγγυηθεί την ορθή λειτουργία της νομισματικής ένωσης. |
1.9. |
Η Επιτροπή θα πρέπει να δώσει συνέχεια στην ανακοίνωσή της «Προς μια βαθιά και ουσιαστική οικονομική και νομισματική ένωση» του Μαρτίου 2013 (2) και να θεσπίσει ένα Μέσο Σύγκλισης και Ανταγωνιστικότητας (ΜΣΑ), που θα βοηθά τα κράτη μέλη να αναλαμβάνουν, βάσει συμβατικών ρυθμίσεων, μεταρρυθμίσεις με εθνικό και ευρωπαϊκό όφελος για την αντιμετώπιση ανισορροπιών που δεν θα μπορούσαν να αντιμετωπιστούν χωρίς χρηματοδοτική στήριξη. Το ταμείο αυτό θα πρέπει να εξελιχθεί σε χρηματοδοτικό μηχανισμό με ίδιους πόρους, ο οποίος να μπορεί να χορηγεί προσωρινή στήριξη για την καταπολέμηση των περιφερειακών διαταραχών (3). |
1.10. |
Ο προϋπολογισμός της ευρωζώνης αναμένεται ότι θα συμβάλει στην καλύτερη λειτουργία της νομισματικής ένωσης, παρέχοντας δημοσιονομική στήριξη για την επίτευξη πλήρους τραπεζικής ένωσης και τη διόρθωση των ασύμμετρων διαταραχών. Οι λειτουργίες αυτές ήταν ανύπαρκτες όταν άρχισε η κρίση, με αποτέλεσμα να επιδεινωθούν δραματικά ανισότητες για τις οποίες χρειάζονταν δημοσιονομικά μέτρα. |
1.11. |
Η ΕΟΚΕ έχει επίγνωση της πολυπλοκότητας του ζητήματος και προτείνει να ληφθεί σταδιακά μια σειρά μέτρων, σύμφωνα με τους στόχους που καθορίζονται στις ευρωπαϊκές συνθήκες (4): Βραχυπρόθεσμα (σε ορίζοντα 6-18 μηνών):
Μεσοπρόθεσμα (σε ορίζοντα 18 μηνών — 5 ετών):
|
2. Η ΟΝΕ και το δημοσιονομικό και φορολογικό της πλαίσιο
2.1. Το πλαίσιο
2.1.1. |
Τα 28 κράτη μέλη της ΕΕ έχουν πάρει πλέον τον δρόμο προς την ολοκλήρωση, με ισχυρότερες δεσμεύσεις και υποχρεώσεις στο εσωτερικό της ευρωζώνης, ξεκινώντας από τη νομισματική ένωση, που ενισχύεται τώρα με την αναπτυσσόμενη τραπεζική ένωση και τη «Διακυβερνητική Συνθήκη για τη σταθερότητα, τον συντονισμό και τη διακυβέρνηση στην ΟΝΕ». |
2.1.2. |
Η φορολογική πολιτική καλύπτει σήμερα πάνω από 600 διαφορετικούς φόρους. Αυτοί παρέχουν το μεγαλύτερο μέρος των εσόδων, ισοδυναμώντας συνολικά (φόροι και εισφορές κοινωνικής ασφάλισης) με το 39,4 % του ΑΕγχΠ των κρατών μελών (13) και το 40,4 % στην ευρωζώνη. Είναι απαραίτητος ο μεγαλύτερος συντονισμός των φορολογικών πολιτικών των κρατών μελών της ευρωζώνης, προς συμπλήρωση της ενιαίας νομισματικής πολιτικής της ΕΚΤ. |
2.1.3. |
Η πρόοδος προς τη δημοσιονομική ένωση, στην περίπτωση της ευρωζώνης, σημαίνει να μπορεί να στηρίζεται στους δικούς της πόρους, να αρχίσει να υποστηρίζει πραγματικά σημαντικές διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις στις οικονομίες που αντιμετωπίζουν δυσκολίες και να εφαρμόζει αναδιανεμητικές πολιτικές βασισμένες στην αλληλεγγύη, οι οποίες είναι απαραίτητες για τη διόρθωση των ασύμμετρων διαταραχών. |
2.1.4. |
Σε σύγκριση με άλλες προηγμένες οικονομίες, η ΕΕ —και ιδιαίτερα η ευρωζώνη— έχει χαμηλότερα ποσοστά μεγέθυνσης (του ΑΕγχΠ) και απασχόλησης. Οι περισσότερες θεωρίες για την οικονομική ολοκλήρωση προτείνουν μοντέλα που περιλαμβάνουν τόσο νομισματική όσο και δημοσιονομική ένωση. Η ΣΛΕΕ, ωστόσο, επιβάλλει τη λήψη αποφάσεων με ομοφωνία για τα φορολογικά θέματα, καθιστώντας έτσι πολύ πιο δύσκολη την υιοθέτηση νομοθεσίας. |
2.1.5. |
Η έλλειψη μακροοικονομικής αποτελεσματικότητας της ευρωζώνης μπορεί να αποδοθεί εν μέρει στην αναντιστοιχία μεταξύ της δημοσιονομικής πολιτικής, που είναι εξαιρετικά αποκεντρωμένη και εμπίπτει στην αρμοδιότητα των κρατών μελών, και της νομισματικής πολιτικής, που ασκείται ολοένα και πιο συγκεντρωτικά στις χώρες της ευρωζώνης, υπό την εξουσία της ΕΚΤ. |
2.1.6. |
Οι περιορισμένες αρμοδιότητες της ΕΚΤ δεν της επιτρέπουν να χρηματοδοτεί τα δημοσιονομικά ελλείμματα με τη δημιουργία χρήματος. Αυτό μπορεί να είναι θετικό για τη σταθερότητα των τιμών και την αξία του νομίσματος, αλλά όχι για τη μεγέθυνση, την απασχόληση και άλλους στόχους. Στην ΕΕ, η πρόοδος προς τη δημοσιονομική ένωση, μετά τη νομισματική, ήταν ελάχιστη. Γι’ αυτό, είναι δύσκολο να εξασφαλιστεί η κινητικότητα της εργασίας και του κεφαλαίου και να αντιμετωπιστούν η κρίση και οι ασύμμετρες διαταραχές. |
2.2. Τάσεις και προβλήματα των εσόδων και των δαπανών
2.2.1. |
Ο ελάχιστος συντονισμός των δημοσιονομικών πολιτικών που εφαρμόζεται μέχρι σήμερα μετά βίας επαρκεί για να αποτρέψει τη στρέβλωση του ανταγωνισμού μεταξύ των κρατών μελών και να αμβλύνει τον ανταγωνιστικό «αγώνα δρόμου για τη χαμηλότερη θέση», κυρίως όσον αφορά τους ονομαστικούς και τους πραγματικούς συντελεστές φορολόγησης των εταιρειών και του εισοδήματος των φυσικών προσώπων. Θα μπορούσε, ωστόσο, να υπάρχει θετικός αντίκτυπος αν τα θέματα αυτά αντιμετωπίζονταν συντονισμένα μεταξύ των κρατών μελών. Δυστυχώς, για την ώρα πρόκειται για ένα παίγνιο αρνητικού αθροίσματος, όπου οι κερδισμένοι είναι τα εισοδήματα από το κεφάλαιο και η πολύ υψηλή κινητικότητα της εργασίας, ενώ οι περισσότεροι άλλοι βγαίνουν χαμένοι. |
2.2.2. |
Παρότι η δημοσιονομική ολοκλήρωση απαιτεί ένα σύστημα μεταβιβάσεων και μία αρχή, ο προϋπολογισμός της ΕΕ περιορίζεται στο 1 % του ΑΕγχΠ. Οι καθαρές μεταβιβάσεις αποτελούν πολύ μικρό μέρος αυτών των πόρων, παρά τους στόχους που τέθηκαν στη στρατηγική «Ευρώπη 2020» και στο εγχείρημα «Ευρώπη 2030». |
2.2.3. |
Ο χάρτης πορείας προς μια πλήρη οικονομική και νομισματική ένωση, που καταρτίστηκε στο τέλος του 2012 (14), προτείνει τη μετάβαση μεσοπρόθεσμα σε μία οικονομική, νομισματική και δημοσιονομική ένωση, μεταξύ άλλων μέσω πιο συγκεκριμένων πρωτοβουλιών, ενώ βραχυπρόθεσμα προβλέπεται ενίσχυση της δημοσιονομικής και της οικονομικής διακυβέρνησης (με το Εξάπτυχο, το Δημοσιονομικό Σύμφωνο και το Δίπτυχο), το Ευρωπαϊκό Εξάμηνο και τις συστάσεις του και, τέλος, με τη «Διακυβερνητική Συνθήκη για τη σταθερότητα, τον συντονισμό και τη διακυβέρνηση στην ΟΝΕ», που υπεγράφη από 25 χώρες, εκτός της ΣΛΕΕ. Το σύστημα είναι μονόπλευρο, ανελαστικό, δύσχρηστο και ανίκανο να παράσχει την ευελιξία που χρειάζεται για την αντιμετώπιση της άμεσης οικονομικής κατάστασης σε περίπτωση κρίσης και να θεσπίσει ένα μείγμα πολιτικών για την ευρωζώνη. |
2.2.4. |
Είναι πραγματικά αξιοσημείωτο το γεγονός ότι μέχρι στιγμής έχουν ληφθεί μόνο μέτρα για την πλευρά των δαπανών, ενώ έχει αγνοηθεί τελείως η πλευρά των εσόδων της δημοσιονομικής ένωσης. |
2.2.5. |
Εκτός του ότι δεν υπάρχει δημοσιονομική εποπτική αρχή, η τρόικα έδρασε με πολιτικό τρόπο, επιβάλλοντας πολιτικές λιτότητας σε χώρες που χρειάζονταν βοήθεια και επισύροντας τις επικρίσεις του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (15) και της ΕΟΚΕ για την έλλειψη αποτελεσματικότητας και διαφάνειας που επέδειξε. |
2.2.6. |
Η ΕΟΚΕ υποστηρίζει τις πολιτικές κατευθύνσεις του προέδρου της Επιτροπής κ. Juncker υπό το έμβλημα «Νέο ξεκίνημα για την Ευρώπη», όπου η ΕΕ καλείται να αντικαταστήσει την «τρόικα» με μια δομή που θα διαθέτει μεγαλύτερη δημοκρατική νομιμοποίηση και λογοδοσία, θα βασίζεται στα ευρωπαϊκά όργανα και θα υπόκειται σε μεγαλύτερο κοινοβουλευτικό έλεγχο τόσο σε ευρωπαϊκό όσο και σε εθνικό επίπεδο. |
2.2.7. |
Εν τω μεταξύ, οι πολιτικές δημοσιονομικής υποτίμησης που εφαρμόστηκαν σε ορισμένες από τις πιο ευπαθείς χώρες της ευρωζώνης είχαν ως αποτέλεσμα, αντί για την αύξηση της ανταγωνιστικότητας, την υποβάθμιση του ευρωπαϊκού κοινωνικού προτύπου (16), αφού η μείωση της επιβάρυνσης της εργασίας ως συντελεστή παραγωγής είχε απειροελάχιστο αντίκτυπο στη βελτίωση της μεγέθυνσης, της απασχόλησης και της κατάστασης του δημόσιου ελλείμματος και επέφερε άσκοπη απώλεια φορολογικών εσόδων. Σε ορισμένα κράτη μέλη, ωστόσο, η διόρθωση των ανισορροπιών φαίνεται πως αρχίζει να εμφανίζει οφέλη. |
3. Παρατηρήσεις
3.1. Η σημασία της φορολόγησης των χρηματοπιστωτικών και των ψηφιακών υπηρεσιών
3.1.1. |
Η δυσκολία της επίτευξης προόδου προς τη φορολογική ολοκλήρωση ήταν ιδιαίτερα εμφανής σε δύο τομείς: στις χρηματοπιστωτικές συναλλαγές και στις συναλλαγές της ψηφιακής οικονομίας. Η Επιτροπή πρέπει να αντιδράσει γρήγορα, σύμφωνα με τις έρευνες της ΓΔ Ανταγωνισμού, στις συστάσεις της ομάδας εμπειρογνωμόνων της για τη φορολογία της ψηφιακής οικονομίας (17) και στις πρώτες προτάσεις του ΟΟΣΑ (18) για μια συντονισμένη διεθνή προσέγγιση της καταπολέμησης της φοροαποφυγής των πολυεθνικών επιχειρήσεων, σύμφωνα με το σχέδιο BEPS του ΟΟΣΑ και της G20 για τη διάβρωση της βάσης και τη μεταφορά των κερδών (το οποίο αποσκοπεί στη δημιουργία ενιαίας δέσμης διεθνών φορολογικών κανόνων, που θα θέσουν τέλος στη διάβρωση των φορολογικών βάσεων και στην εικονική μεταφορά των κερδών σε άλλες δικαιοδοσίες για την αποφυγή της καταβολής φόρου). |
3.1.2. |
Καθώς ο σχεδιαζόμενος φόρος επί των χρηματοπιστωτικών συναλλαγών που θα εφαρμόζεται σε όλη την ΕΕ δεν έχει προχωρήσει μέχρι στιγμής πιο πέρα από την οδηγία περί ενισχυμένης συνεργασίας του Φεβρουαρίου 2013, η οποία καλύπτει μόνο 11 χώρες της ευρωζώνης (19), η εφαρμογή του θα πρέπει να επεκταθεί τουλάχιστον στο σύνολο της ευρωζώνης (προς αντιστάθμιση της έλλειψης προόδου των τελευταίων μηνών) και να συνοδευθεί από την επιβολή φόρου επί των χρηματοπιστωτικών συναλλαγών από και προς τους φορολογικούς παραδείσους. |
3.1.3. |
Η ΕΟΚΕ επικροτεί την πρόταση τροποποίησης της οδηγίας για τη φορολόγηση των εισοδημάτων από αποταμιεύσεις (20), επειδή βελτιώνει την ποιότητα των πληροφοριών και εξασφαλίζει πιο αποτελεσματική πρόληψη της φοροδιαφυγής. |
3.2. Συστήματα φορολόγησης: βάσεις, συντελεστές και απαλλαγές
3.2.1. |
Η ΕΕ χάνει ετησίως πολύ περισσότερα φορολογικά έσοδα από ό,τι οι ΗΠΑ ή άλλες χώρες, όπου υπάρχει λιγότερη παραοικονομία, λιγότερη απάτη σε σχέση με τους φόρους και την απασχόληση και λιγότερη φοροαποφυγή (21). Για να αποφευχθούν δυσλειτουργίες όπως οι φορολογικοί παράδεισοι, απαιτείται μεγαλύτερη ομοιογένεια, απλοποίηση και εναρμόνιση των μακροσκελών και περίπλοκων φορολογικών συστημάτων των διαφόρων χωρών. Η διαδικασία θα πρέπει να αρχίσει από την ευρωζώνη και να συντονίζεται από την Επιτροπή και την Ευρωομάδα, μέσω ενός ευρωπαϊκού φορέα απλοποίησης, σαν αυτούς που υπάρχουν ήδη σε ορισμένες χώρες (22). |
3.2.2. |
Η ΕΟΚΕ πιστεύει επίσης ότι η σύγκλιση των φορολογικών πολιτικών θα πρέπει να αποτελεί προτεραιότητα στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Εξαμήνου (με την αξιοποίηση των ειδικών ανά χώρα συστάσεων σε ορισμένες περιπτώσεις), διότι αυτό είναι το φόρουμ για τις προσπάθειες συντονισμού των οικονομικών πολιτικών των κρατών μελών, προκειμένου να επιτευχθούν οι στόχοι της στρατηγικής «Ευρώπη 2020», με τη βοήθεια και των άλλων πολιτικών. |
3.2.3. |
Η ΕΟΚΕ ζητεί ένα πιο δίκαιο και πιο αποτελεσματικό σύστημα, όπου η φορολογική μεταρρύθμιση και εναρμόνιση θα συντείνουν στη διαφάνεια, στη διεύρυνση της φορολογικής βάσης και στην πρόληψη της επιθετικής φοροαποφυγής, ώστε να μπορέσουν να πέσουν οι φορολογικοί συντελεστές και να ανακατανεμηθεί η επιβάρυνση. |
3.2.4. |
Η ΕΟΚΕ συνιστά να περιοριστεί το σύστημα των απαλλαγών, με διεξοδικές αναλύσεις οικονομικού και κοινωνικού κόστους-οφέλους ανάλογα με τη φύση κάθε φόρου, σύμφωνα με τη διεθνή αρχή των φορολογικών δαπανών που έχει εδραιωθεί από το 1968 και λαμβάνοντας υπόψη ότι τα τελευταία πέντε χρόνια της κρίσης τα συστήματα φόρων και παροχών κατάφεραν να συγκρατήσουν σημαντικό μέρος της αύξησης των ανισοτήτων της αγοράς στα περισσότερα κράτη μέλη της ΕΕ, όπως καταδείχθηκε από μελέτες της Επιτροπής (23). |
3.2.5. |
Η ΕΟΚΕ προτρέπει την ΕΕ να αναλάβει ενεργότερο ρόλο, μέσω εκπροσώπων της ζώνης του ευρώ, σε συζητήσεις με τον ΟΟΣΑ (24), το ΔΝΤ (25) και τη G-20 (26) για τον συντονισμό των εργασιών τους περί εναρμόνισης και απλοποίησης, αρχίζοντας από τις τιμές μεταβίβασης, την απάτη, την παραοικονομία και, προπαντός, τα προβλήματα δίκαιης κατανομής των φορολογικών επιβαρύνσεων. |
3.2.6. |
Η ΕΟΚΕ εκτιμά ότι το σχέδιο δράσης BEPS για τη διάβρωση της φορολογικής βάσης και τη μεταφορά των κερδών (Base Erosion and Profit Shifting) (27) θα διαδραματίσει καθοριστικό ρόλο στην καταπολέμηση της φοροδιαφυγής και του επιθετικού φορολογικού σχεδιασμού σε παγκόσμιο επίπεδο. Συνεπώς, η ΕΟΚΕ ενθαρρύνει την G20, τον ΟΟΣΑ και όλα τα κράτη μέλη να αναπτύξουν περαιτέρω το σχέδιο αυτό με τη δημιουργία ενός εμβρυακού ευρωπαϊκού οργανισμού που θα λειτουργεί ως γραφείο συλλογής και ανταλλαγής πληροφοριών σχετικά με τον ΦΠΑ, καθώς και για την αντιμετώπιση της φορολογικής απάτης, προκειμένου να εξαλειφθεί το πρόβλημα της αλυσιδωτής απάτης τύπου «γαϊτανάκι» (28) στις ενδοκοινοτικές συναλλαγές, η οποία είναι περισσότερο επιζήμια από την ίδια την παραοικονομία. |
3.2.7. |
Τέλος, δεδομένου ότι οι φοροαπαλλαγές και οι φοροελαφρύνσεις καταλήγουν στην εφαρμογή πραγματικών φορολογικών συντελεστών που είναι σαφώς χαμηλότεροι από τους ονομαστικούς, κρίνεται σκόπιμο να συντονίζονται με τους ευρωπαϊκούς στόχους για την απασχόληση, τις παραγωγικές επενδύσεις, την επιχειρηματική ανταγωνιστικότητα και την κοινωνική ένταξη, καθώς και σε συνάρτηση με τις πολιτικές της Ένωσης που διαμορφώνουν το ευρωπαϊκό κοινωνικό πρότυπο. |
3.3. Φορολογία εταιρειών
3.3.1. |
Η ΕΟΚΕ ζητεί να δοθεί προτεραιότητα στην εναρμόνιση της φορολογίας των εταιρειών, προκειμένου να επιτευχθεί πρόοδος προς την κατεύθυνση μιας συνεκτικής δημοσιονομικής και φορολογικής ένωσης (29), έτσι ώστε οι ΜΜΕ να μην υποχρεούνται να καταβάλλουν τους υψηλότερους πραγματικούς φορολογικούς συντελεστές. Η ΕΟΚΕ θεωρεί επίσης ιδιαίτερα επιλήψιμη την πρακτική ορισμένων κρατών μελών να παρέχουν ειδικές, αδημοσίευτες φορολογικές ελαφρύνσεις σε επιλεγμένες πολυεθνικές εταιρείες. Στο πλαίσιο αυτό, καλεί την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να καταβάλει κάθε δυνατή προσπάθεια για την εξάλειψη αυτών των πρακτικών. Αυτή η κατάσταση οδηγεί σε στρέβλωση του ανταγωνισμού, η οποία αντιβαίνει προς τον συνολικό σκοπό της ενιαίας αγοράς. |
3.3.1.1. |
Ένας από τους πρώτους και σημαντικότερους μοχλούς θα πρέπει να είναι η δημιουργία μιας «κοινής ενοποιημένης φορολογικής βάσης». Αυτή η θέση διατυπώθηκε επισήμως εκ μέρους της ΕΟΚΕ για πρώτη φορά το 2006 (30) και, έκτοτε, επιβεβαιώθηκε επανειλημμένα (31). Ήδη το 1992, στην έκθεση Ruding, είχε επισημανθεί η ανάγκη ύπαρξης κοινών κανόνων για τον καθορισμό της φορολογικής βάσης, με αφετηρία τον καθορισμό κατώτατων και ανώτατων συντελεστών. |
3.3.1.2. |
Στο πνεύμα του «νομισματικού φιδιού», το οποίο σχεδιάστηκε ως ασπίδα προστασίας έναντι των συναλλαγματικών διακυμάνσεων πριν από την εισαγωγή του ευρώ, η ΕΟΚΕ προτείνει να ενθαρρυνθούν τα αρμόδια όργανα να συνεργαστούν για τη θέσπιση ανώτατων και κατώτατων ορίων για τη φορολογία των εταιρειών. Οι φοροαπαλλαγές που δεν συμβάλλουν στην αύξηση της απασχόλησης ή της παραγωγικότητας θα πρέπει επίσης να καταργηθούν με συντονισμένο τρόπο. |
3.3.2. |
Η ΕΟΚΕ επιδοκιμάζει την πρόταση οδηγίας για τις μητρικές και τις θυγατρικές εταιρείες διαφορετικών κρατών μελών, η οποία αποτελεί μία από 34 δράσεις του Σχεδίου δράσης για την ενίσχυση της καταπολέμησης της φορολογικής απάτης και της φοροδιαφυγής (32), που παρουσίασε η Επιτροπή στα τέλη του 2012. Θεωρεί, ωστόσο, περισσότερο σκόπιμο αυτή η πρωτοβουλία να εφαρμοστεί με τη μορφή ενός κανονισμού. |
3.3.3. |
Σε ό,τι αφορά το ενδοενωσιακό εμπόριο αγαθών και υπηρεσιών, παρατηρείται μεγαλύτερη πρόοδος στο πεδίο της εναρμόνισης του ΦΠΑ. Η εναρμόνιση των φορολογικών βάσεων βελτιώθηκε, αν και εξακολουθούν να υφίστανται μείζονες διαφορές ως προς τους φορολογικούς συντελεστές. |
3.3.4. |
Τέλος, δεδομένου του στρατηγικού τους χαρακτήρα, η ΕΟΚΕ συνιστά να δοθεί προτεραιότητα στα φορολογικά κίνητρα για την έρευνα και την ανάπτυξη (33). |
3.3.5. |
Θα πρέπει να ληφθεί μέριμνα ώστε κανένα από τα προτεινόμενα μέτρα να μη βλάπτει την ανταγωνιστικότητα των ευρωπαϊκών επιχειρήσεων. |
3.4. Φορολογία φυσικών προσώπων και νοικοκυριών
3.4.1. |
Τα φυσικά πρόσωπα υπόκεινται τόσο σε άμεση όσο και σε έμμεση φορολογία. Θα πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι οι έμμεσοι φόροι, από τη φύση τους, είναι αντιστρόφως προοδευτικοί και, ειδικότερα, η εναρμόνιση της έμμεσης φορολογίας προς τα άνω είναι αντιστρόφως προοδευτική και μπορεί να έχει δραστικές επιπτώσεις στις πληθυσμιακές ομάδες χαμηλότερων εισοδημάτων, χωρίς αντισταθμιστικό συμπλήρωμα του οικογενειακού εισοδήματος. |
3.4.2. |
Η εναρμόνιση της άμεσης φορολογίας των φυσικών προσώπων περιορίζεται σε ειδικές περιπτώσεις και έχει παύσει πλέον η σύγκλιση των φορολογικών επιβαρύνσεων. |
3.4.3. |
Τουλάχιστον στη ζώνη του ευρώ, κρίνεται απαραίτητο να επανεξεταστούν ο αριθμός των κατηγοριών του κώδικα φορολογίας εισοδήματος φυσικών προσώπων και το κόστος των εισφορών κοινωνικής ασφάλισης, ούτως ώστε να αποφευχθεί το κοινωνικό ντάμπινγκ, να ομογενοποιηθεί περισσότερο η «φορολογική σφήνα» που επιβαρύνει την εργασία και να διευκολυνθεί, με αυτόν τον τρόπο, η κινητικότητα του εργατικού δυναμικού (34). Ο προοδευτικός χαρακτήρας αυτής της φορολογίας θα πρέπει να επεκταθεί στα εισοδήματα από κεφάλαια και στον πλούτο που συσσωρεύεται χάρη σε αυτά και να καταστούν εκ νέου οι φόροι περιουσίας, κληρονομιάς και δωρεών μέσα ελέγχου. Επιπλέον, αυτοί οι τύποι φορολογίας έχουν μικρότερη ανασταλτική επίδραση στη ζήτηση απ’ ό,τι η φορολόγηση της εργασίας. |
3.4.4. |
Η ανάγκη να αποδοθεί μεγαλύτερη έμφαση στις επενδύσεις παρά στην κατανάλωση καθιστά σημαντική την εναρμόνιση και τη δημιουργία των επονομαζόμενων convergence snakes (φιδιών σύγκλισης) για τη φορολόγηση των εισοδημάτων από αποταμιεύσεις (35), των μερισμάτων που εισπράττουν τα φυσικά πρόσωπα και των διασυνοριακών συνταξιοδοτικών παροχών. |
3.4.5. |
Η ΕΟΚΕ στηρίζει την αναζήτηση της Επιτροπής για νέους τρόπους προκειμένου οι φορολογικές δομές να καταστούν περισσότερο φιλοαναπτυξιακές, καθώς και την πρόθεσή της να εξετάσει τον ρόλο που μπορεί να διαδραματίσει η φορολογία στην κάλυψη των αναγκών εξυγίανσης στο πλαίσιο της διεύρυνσης φορολογικών βάσεων, όπως η φορολογία της κατοικίας. Επομένως, οι συστάσεις που διατυπώνει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή προς τα κράτη μέλη στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Εξαμήνου στοχεύουν στην περαιτέρω εφαρμογή περιοδικών φόρων περιουσίας για τους σκοπούς της εξυγίανσης ή ως μέρος της μετατόπισης της φορολόγησης από την εργασία (36). |
3.4.6. |
Η ΕΟΚΕ προτείνει επίσης την υιοθέτηση πρόσθετων μέτρων για την εναρμόνιση των περιβαλλοντικών φόρων, με σημείο εκκίνησης την Πράσινη Βίβλο της Επιτροπής με τίτλο «Πλαίσιο για τις πολιτικές που αφορούν το κλίμα και την ενέργεια με χρονικό ορίζοντα το 2030». |
3.4.7. |
Οι πολίτες θα συμβάλλουν στην καταπολέμηση των σοβαρών προβλημάτων της φορολογικής απάτης και της παράνομης εργασίας εάν υπάρχουν αντίστοιχα συναφή κίνητρα. Θα πρέπει να ενισχυθούν μέσα όπως, για παράδειγμα, τα δελτία παροχής υπηρεσιών ή η επέκταση των φοροαπαλλαγών και των φορολογικών ελαφρύνσεων σε άλλες υποστηρικτικές υπηρεσίες προς το άτομο, τα οποία να συνδυάζονται με τους στόχους της προώθησης της κοινωνικής πρόνοιας και της ανάδειξης του προβλήματος της παραοικονομίας. |
3.4.8. |
Για να παταχθεί η άτυπη οικονομία, η ΕΟΚΕ προτείνει να καθιερωθούν φορολογικά κίνητρα για τη χρήση μορφών πληρωμής, όπως, π.χ., οι κάρτες ή τα κινητά τηλέφωνα, που αφήνουν ίχνος και ενθαρρύνουν τη χρηματοπιστωτική και ψηφιακή ένταξη, μέσω εναρμονισμένων φορολογικών ελαφρύνσεων ή φοροαπαλλαγών για τα φυσικά πρόσωπα και τις εταιρείες που περιορίζουν τη χρήση των μετρητών. |
3.4.9. |
Ομοίως, θα μπορούσε να ενισχυθεί η συνεργασία των πολιτών μέσω οικονομικών κινήτρων για τον εντοπισμό πιθανών δόλιων συναλλαγών, με πρότυπο τη συνήθη πρακτική που εφαρμόζεται στις ΗΠΑ. |
3.5. Εδαφική φορολογία (περιφέρειες, κράτη μέλη και ΕΕ)
3.5.1. |
Η ευρεία ποικιλομορφία των φορολογικών καθεστώτων ενθαρρύνει την απάτη, τη διαφθορά και την παραοικονομία. Η ΕΟΚΕ καλεί τα κράτη μέλη της ζώνης του ευρώ να αναλάβουν μεγαλύτερες αρμοδιότητες στους τέσσερις μείζονες τομείς της φορολογίας: άμεση φορολογία φυσικών και νομικών προσώπων (συμπεριλαμβανομένης της φορολογίας εισοδήματος κεφαλαίου και ακίνητης περιουσίας, καθώς και άλλων φόρων που σχετίζονται με περιουσιακά στοιχεία) και έμμεση φορολογία με τη μορφή ΦΠΑ και ειδικών φόρων. |
3.5.2. |
Η πρόοδος στον τομέα της δημοσιονομικής διακυβέρνησης αναπόφευκτα ισοδυναμεί με σταδιακή παραχώρηση κυριαρχίας εκ μέρους των κρατών μελών. Υπό αυτό το πνεύμα, η είσπραξη των φόρων θα μπορούσε να συνεχίσει να αποτελεί κατεξοχήν αρμοδιότητα των κρατών μελών, ενώ οι έλεγχοι, οι επιθεωρήσεις και η κατανομή των εσόδων θα μπορούσαν να διευθετούνται μεταξύ της Ένωσης και των κρατών μελών. Προς τούτο, η ΕΟΚΕ προτείνει τη σύσταση μιας φορολογικής αρχής της ΕΕ, αρχής γενομένης από την ευρωζώνη. |
3.5.3. |
Σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας, οι τοπικοί φόροι πρέπει να γίνουν σεβαστοί. Ωστόσο, η ΕΟΚΕ συνιστά να δρομολογηθεί εκστρατεία απλοποίησης, με τη μείωση, την ομαδοποίηση και την τυποποίηση πολλών υφιστάμενων φόρων. |
3.6. Εξωτερική διάσταση και σύνδεση με τις δημόσιες πολιτικές
3.6.1. |
Μια υπερεθνική δημοσιονομική πολιτική (37) θα συνιστούσε αποτελεσματικό μέσο για την επίτευξη των στόχων των Συνθηκών, ιδίως των πολιτικών συνοχής και βιώσιμης ανάπτυξης. |
3.6.2. |
Η ΕΟΚΕ ζητεί να θεσπιστεί πρόσθετος ομοσπονδιακός προϋπολογισμός, τουλάχιστον στη ζώνη του ευρώ, με δυνατότητα είσπραξης φόρων και βαθμιαία ανάληψη των τομέων πολιτικής που εφαρμόζονται αποτελεσματικότερα από κοινού: ασφάλιση κατά της ανεργίας σε συνδυασμό με ενεργητικές πολιτικές για την αγορά εργασίας (38), έρευνα και ανάπτυξη, άμυνα, κοινός μηχανισμός αντιστάθμισης της επιβάρυνσης των τόκων χρέους (39) κ.λπ. |
3.6.3. |
Τέλος, η ΕΟΚΕ υποστηρίζει σθεναρά τις πρωτοβουλίες που έχουν αναλάβει ο ΟΟΣΑ και η G-20 στο πεδίο της διεθνούς συνεργασίας για φορολογικά θέματα και της καταπολέμησης της φορολογικής απάτης και ζητεί επειγόντως η αυτόματη ανταλλαγή φορολογικών πληροφοριών να καταστεί διεθνές πρότυπο. |
Βρυξέλλες, 10 Δεκεμβρίου 2014
Ο Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής
Henri MALOSSE
(1) Το σύστημα είναι ωστόσο υπερβολικά ανελαστικό, δύσχρηστο και ανίκανο να εξασφαλίσει γρήγορα την ευελιξία που χρειάζεται για την αντιμετώπιση των άμεσων οικονομικών περιστάσεων και τον καθορισμό ενός μείγματος πολιτικών για την ευρωζώνη, τη στιγμή που τα κράτη μέλη δεν διαθέτουν πλέον αρκετά περιθώρια ελιγμών για να θέσουν σε εφαρμογή σχέδια για την ανάκαμψη των οικονομιών τους. Το αποτέλεσμα είναι η δημιουργία έντονης οικονομικής αστάθειας.
(2) COM(2013) 165 final.
(3) Βλέπε τη γνωμοδότηση της ΕΟΚΕ με θέμα «ΜΣΑ/Μείζονες μεταρρυθμίσεις οικονομικής πολιτικής» (ΕΕ C 271 της 19.9.2013, σ. 45).
(4) Βλέπε ιδίως τα άρθρα 113 και 115 της ΣΛΕΕ.
(5) Βλέπε τα αποσπάσματα που ενδιαφέρουν το τμήμα ECO από τις «Πολιτικές κατευθύνσεις για την επόμενη Ευρωπαϊκή Επιτροπή», το πρόγραμμα που παρουσίασε ο κ. Juncker στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Βλέπε επίσης Jean-Claude Juncker, Νέο ξεκίνημα για την Ευρώπη: Το πρόγραμμά μου […], σ. 6.
(6) Βλέπε τη γνωμοδότηση της ΕΟΚΕ με θέμα την «ΚΕΒΦΕ» (ΕΕ C 24 της 28.1.2012, σ. 63).
(7) COM(2011) 121 τελικό.
(8) www.eurofisc.eu
(9) Αλυσιδωτή απάτη τύπου «γαϊτανάκι» ή «καρουζέλ»: εικονική πώληση στο κράτος τελικής κατανάλωσης, με δυνητικά απεριόριστες απώλειες για τα εθνικά δημόσια ταμεία.
(10) Οδηγία 2011/16/ΕΕ.
(11) Βλέπε τις γνωμοδοτήσεις της ΕΟΚΕ με θέμα «Δημοσιονομική πολιτική: ανάπτυξη και δημοσιονομική εξυγίανση» (ΕΕ C 248 της 25.8.2011, σ. 8) και «Ολοκλήρωση της ΟΝΕ — Επόμενη ευρωπαϊκή νομοθετική περίοδος», καθώς και το «Σχέδιο στρατηγικής για μια βαθιά και ουσιαστική οικονομική και νομισματική ένωση» [COM(2012) 777 final/2, σημείο 3].
(12) Βλέπε τη γνωμοδότηση της ΕΟΚΕ με θέμα «Ολοκλήρωση της ΟΝΕ — Επόμενη ευρωπαϊκή νομοθετική περίοδος» (ΕΕ C 451 της 16.12.2014, σ. 10).
(13) Δεδομένα για το 2012, που δημοσιεύθηκαν από τη Eurostat (922/2014) στις 16 Ιουνίου 2014.
(14) COM(2012) 777 final/2.
(15) Alejandro Cercas, έκθεση PE528.091v02-00.
(16) Επετηρίδα του Ευρωπαϊκού Ιδρύματος για τη Βελτίωση των Συνθηκών Διαβίωσης και Εργασίας (Eurofound), 2013.
(17) Βλέπε την έκθεση — Η Επιτροπή ενέκρινε στις 22 Οκτωβρίου 2013 την απόφαση για τη σύσταση της εν λόγω ομάδας εμπειρογνωμόνων, η οποία καθόρισε εντός του ίδιου έτους το πεδίο των εργασιών της και τον χάρτη πορείας της. Η γνωμοδότηση της ομάδας δημοσιεύθηκε στις 28 Μαΐου 2014.
(18) http://www.oecd.org/tax/beps-2014-deliverables.htm
(19) COM(2013) 71 final — 2013/0045 (CNS): Βέλγιο, Γερμανία, Εσθονία, Ελλάδα, Ισπανία, Γαλλία, Ιταλία, Αυστρία, Πορτογαλία, Σλοβενία και Σλοβακία.
(20) Φορολόγηση των εισοδημάτων από αποταμιεύσεις — Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
(21) Friedrich Schneider, «Shadow Economies and Corruption all over the World: Empirical Results for 1999 to 2003 (Παραοικονομία και διαφθορά ανά τον κόσμο: Εμπειρικά αποτελέσματα για το διάστημα 1999-2003)», σε ειδικό τεύχος της επιθεώρησης International Journal of Social Economics (IJSE), Series 1, Vol. 35, No. 9, 2008.
(22) Π.χ. το Γραφείο Φορολογικής Απλοποίησης του Υπουργείου Οικονομικών του Ηνωμένου Βασιλείου.
(23) Ερευνητικό σημείωμα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής 02/2013 «The effect of tax-benefit changes on income distribution in EU countries since the beginning of the economic crisis» (Ο αντίκτυπος των μεταβολών των συστημάτων φόρων και παροχών στην κατανομή των εισοδημάτων στις χώρες της ΕΕ από την έναρξη της οικονομικής κρίσης).
(24) Σχέδιο δράσης BEPS του ΟΟΣΑ για τη διάβρωση της φορολογικής βάσης και τη μεταφορά των κερδών.
(25) Ο ρόλος του ΔΝΤ στη διεθνή φορολογία.
(26) https://www.g20.org/sites/default/files/g20_resources/library/Saint_Petersburg_Declaration_ENG.pdf
(27) Centre for Tax Policy and Administration (Κέντρο Φορολογικής Πολιτικής και Διαχείρισης) — ΟΟΣΑ.
(28) Εικονικές πωλήσεις στο κράτος τελικής κατανάλωσης, με δυνητικά απεριόριστες απώλειες για τα εθνικά δημόσια ταμεία.
(29) Βλέπε τη δήλωση της ΕΟΚΕ με θέμα «Σχέδιο δράσης για την Ευρώπη», που υιοθετήθηκε κατά τη σύνοδο ολομέλειας της 29ης και 30ής Απριλίου 2014. Πρβλ. επίσης τη γνωμοδότηση της ΕΟΚΕ με θέμα «Έξυπνες στρατηγικές ενοποίησης της φορολογικής πολιτικής — Η πρόκληση του προσδιορισμού κινητηρίων δυνάμεων ανάπτυξης για την Ευρώπη» (ΕΕ C 248 της 25.8.2011, σ. 8).
(30) Βλέπε τη γνωμοδότηση της ΕΟΚΕ σχετικά με τη «Δημιουργία μιας κοινής, ενοποιημένης βάσης για τη φορολογία επιχειρήσεων στην ΕΕ» (ΕΕ C 88 της 11.4.2006, σ. 48.
(31) Βλέπε τη γνωμοδότηση της ΕΟΚΕ σχετικά με την εφαρμογή της κοινής ενοποιημένης φορολογικής βάσης για τις εταιρείες (ΚΕΒΦΕ) (ΕΕ C 24 της 28.1.2012, σ. 63).
(32) COM(2012) 722 final.
(33) Βλέπε: «Placing taxation at the service of research and development» (Η φορολογία στην υπηρεσία της Ε & Α).
(34) Δήλωση της Ευρωομάδας της 8ης Ιουλίου 2014, Structural reform agenda — Τhematic discussions on growth and jobs — Reduction of the tax wedge.
(35) http://europa.eu/legislation_summaries/taxation/l31050_el.htm
(36) Ευρωπαϊκή Επιτροπή (2014), Tax reforms in EU Member States (Φορολογικές μεταρρυθμίσεις στα κράτη μέλη της ΕΕ), σ. 112.
(37) Stefan Collignon, Taking European integration seriously.
(38) Βλέπε τις γνωμοδοτήσεις της EOKE με θέματα «Ολοκλήρωση της ΟΝΕ — Επόμενη ευρωπαϊκή νομοθετική περίοδος» και «Η κοινωνική διάσταση της Ευρωπαϊκής οικονομικής και νομισματικής ένωσης» (ΕΕ C 271 της 19.9.2013, σ. 1).
(39) Βλέπε τη γνωμοδότηση της ΕΟΚΕ με θέμα «Επανεκκίνηση της ανάπτυξης» (ΕΕ C 143 της 22.5.2012, σ. 10).
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ
στη γνωμοδότηση της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής
Η ακόλουθη τροπολογία συγκέντρωσε τουλάχιστον το ένα τέταρτο των εκφρασμένων ψήφων, αλλά απορρίφθηκε στην πορεία των συζητήσεων (άρθρο 54 παράγραφος 3 του εσωτερικού κανονισμού):
Σημείο 1.4
Να τροποποιηθεί ως εξής:
|
«Για να διορθωθούν τα κενά και τα “παράθυρα” της φορολογικής πολιτικής, πρέπει να ληφθούν πιο φιλόδοξα μέτρα στο εσωτερικό της ευρωζώνης, προκειμένου να μειωθεί και να τυποποιηθεί το φάσμα των διάφορων φόρων, να επεκταθούν οι φορολογικές βάσεις, να ευθυγραμμιστούν στενότερα οι φορολογικοί συντελεστές και να ενισχυθούν οι μηχανισμοί συνεργασίας και ανταλλαγής πληροφοριών, ώστε να παταχθεί η απάτη και η φοροδιαφυγή. Σε αυτό το πλαίσιο θα πρέπει να ληφθεί μέριμνα ώστε η συνολική φορολογική επιβάρυνση στην ευρωζώνη να μην υπερβαίνει τη φορολογική επιβάρυνση που ισχύει στις γειτονικές χώρες.». |
Αιτιολογία
Επειδή στη γνωμοδότηση προτείνεται και η εισαγωγή νέων φόρων, είναι σημαντικό να μην υπερβαίνει η συνολική φορολογική επιβάρυνση στην ευρωζώνη τη φορολογική επιβάρυνση στις γειτονικές χώρες. Στην αντίθετη περίπτωση η (υψηλή) αυτή φορολογική επιβάρυνση θα επιδράσει αρνητικά στην ευρωζώνη με αποτέλεσμα να μετεγκατασταθούν ακόμη περισσότερες επιχειρήσεις και να μετακινηθούν ακόμη περισσότεροι εργαζόμενοι.
Αποτέλεσμα της ψηφοφορίας
Υπέρ: |
80 |
Κατά: |
129 |
Αποχές: |
17 |