Δημοσίευση αιτήσεως καταχωρίσεως κατά την έννοια του άρθρου 6 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 2081/92 για την προστασία των γεωγραφικών ενδείξεων και των ονομασιών προέλευσης των γεωργικών προϊόντων και των τροφίμων

(2005/C 274/05)

Η δημοσίευση αυτή παρέχει το δικαίωμα υποβολής ενστάσεως κατά την έννοια των άρθρων 7 και 12δ του εν λόγω κανονισμού. Οποιαδήποτε ένσταση στην αίτηση αυτή πρέπει να διαβιβάζεται μέσω της αρμοδίας αρχής ενός κράτους μέλους, ενός κράτους μέλους του ΠΟΕ ή μιας αναγνωρισμένης τρίτης χώρας σύμφωνα με το άρθρο 12 παράγραφος 3, εντός προθεσμίας έξι μηνών από την παρούσα δημοσίευση. Η δημοσίευση αιτιολογείται από τα στοιχεία που ακολουθούν, ιδίως το στοιχείο 4.6, με τα οποία θεωρείται ότι η αίτηση δικαιολογείται κατά την έννοια του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 2081/92.

ΣΥΝΟΠΤΙΚΟ ΔΕΛΤΙΟ

ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ (ΕΟΚ) αριθ. 2081/92 ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ

«PONIENTE DE GRANADA»

Αριθ. ΕΚ: ES/00273/23.1.2003

ΠΟΠ (X) ΠΓΕ ( )

Το παρόν δελτίο αποτελεί ενημερωτική περίληψη. Για πλήρη ενημέρωση, ειδικότερα για τους παραγωγούς των προϊόντων που φέρουν τη σχετική ΠΟΠ ή ΠΓΕ, πρέπει να συμβουλεύεστε το πλήρες κείμενο των προδιαγραφών, είτε σε εθνικό επίπεδο, είτε στις υπηρεσίες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (1).

1.   Αρμόδια εθνική αρχή:

2.   Ομάδα:

2.1.   Ονομασία: Asociación de aceites de oliva del Poniente de Granada

2.2.   Διεύθυνση:

2.3.   Σύνθεση: Παραγωγός/μεταποιητής (X) άλλος ( )

3.   Τύπος προϊόντος:

Εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο — κλάση 1.5 — Λιπαρές ουσίες.

4.   Περιγραφή κατά τη συγγραφή υποχρεώσεων:

(Σύνοψη των όρων που προβλέπονται στο άρθρο 4 παράγραφος 2)

4.1.   Ονομασία: «Poniente de Granada»

4.2.   Περιγραφή: Εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο, που λαμβάνεται από τον καρπό της ελιάς (Olea europea, L.), των ποικιλιών: Picudo, Picual ή Marteño, Hojiblanca, Lucio, Nevadillo de Alhama de Granada και Loaime.

Τα έλαια είναι μετρίως σταθερά λόγω των υψηλών συγκεντρώσεων σε πολυφαινόλες. Παρουσιάζουν πολύ ισορροπημένη περιεκτικότητα σε λιπαρά οξέα για τη δίαιτα. Αυτό οφείλεται στις πολλές ποικιλίες που υπάρχουν στην περιοχή και στο γεωγραφικό περιβάλλον. Τα επίπεδα του ελαϊκού οξέος είναι μέτρια έως υψηλά, υψηλά αυτών του λινολεϊκού οξέος και πολύ υψηλή η σχέση λιπαρά οξέα ακόρεστα/κορεσμένα.

Από οργανοληπτική άποψη, τα έλαια αυτά είναι ελαφρά και παρουσιάζουν μεγάλη γκάμα αρωμάτων φρούτων φρέσκων, ωρίμων, χλόης, συκιάς, κ.λπ.. Ο τέλειος συνδυασμός των διαφόρων συστατικών δίδει ελαιόλαδα ισορροπημένα και κανονικά τα οποία παρουσιάζουν ίχνη πικράδας που βρίσκεται σε αρμονία με τις γλυκές γεύσεις.

Το χρώμα των ελαίων ποικίλλει από το κιτρινοπράσινο έως το χρυσοκίτρινο ανάλογα με την εποχή της συγκομιδής, το κλίμα, την ποικιλία και τη γεωγραφική θέση εντός της περιοχής.

Τα έλαια που προστατεύονται από την ονομασία προέλευσης θα πρέπει να είναι της κατηγορίας εξαιρετικά παρθένα και να παρουσιάζουν τα ακόλουθα αναλυτικά χαρακτηριστικά, εκφρασμένα σε ανώτατες αποδεκτές τιμές:

Δείκτης υπεροξειδίων: Μέγιστο 15 m.e.q. ενεργού οξυγόνου ανά χιλιόγραμμο ελαίου.

Απορρόφηση στο υπεριώδες (K270): 0,15 κατ' ανώτατο όριο.

Υγρασία: 0,2 κατ' ανώτατο όριο για τα αφιλτράριστα έλαια και 01, για τα φιλτραρισμένα έλαια.

Προσμείξεις: 0,1 κατ' ανώτατο όριο.

Βαθμολόγηση κατά την οργανοληπτική δοκιμή (Panel Test): 6,5 τουλάχιστον.

4.3.   Γεωγραφική περιοχή: Η ζώνη παραγωγής βρίσκεται δυτικά της επαρχίας της Granada (Poniente de Granada, όπως το αναφέρει η ονομασία).

Η ζώνη αυτή αποτελείται από εδάφη των εξής κοινοτήτων: Algarinejo, Alhama de Granada, Arenas del Rey, Cacín, Huétor Tájar, Íllora, Jayena, Loja, Montefrío, Moraleda de Zafayona, Salar, Santa Cruz del Comercio, Villanueva de Mesía, Zafarraya, Zagra, και από το τέλος της Moclín η ηπειρωτική ζώνη που περιλαμβάνεται έως το φυσικό όριο που ορίζεται από τον ποταμό Velillos, που όλες βρίσκονται στην επαρχία της Granada.

Η ζώνη επεξεργασίας και συσκευασίας αντιστοιχεί με τη ζώνη παραγωγής.

4.4.   Απόδειξη προέλευσης: Οι ελιές θα προέρχονται από τις επιτρεπόμενες ποικιλίες ελιάς που είναι καταχωρημένες στο μητρώο των ονομασιών προέλευσης. Το έλαιο θα προέρχεται από ελαιοτριβεία καταχωρημένα στη ζώνη παραγωγής. Το έλαιο θα αποθεματοποιηθεί επίσης σε ελαιοτριβεία και μονάδες συσκευασίας καταχωρημένες που διαθέτουν τις κατάλληλες εγκαταστάσεις για να εξασφαλίσουν την άριστη διατήρησή του. Το Consejo Regulador θα καθορίσει ένα πρόγραμμα παρακολούθησης που θα εφαρμοστεί έως την τελική πιστοποίηση των ελαίων. Μια αριθμημένη ετικέτα που θα εκδοθεί από Consejo Regulador θα εξασφαλίζει ότι τα έλαια που επωφελούνται της ονομασίας προέλευσης τηρούν τις απαιτήσεις της συγγραφής υποχρεώσεων.

4.5.   Μέθοδος παραγωγής: Τα δένδρα φυτεύονται σε σειρές με πυκνότητα φύτευσης που κυμαίνεται από 60 έως 125 δένδρα/εκτάριο και περίπου 2 έως 3 ρίζες/δένδρο. Πλέον του 85 % των ελαιώνων είναι ξηρικοί. Οι μέθοδοι παραγωγής είναι αυτές που παραδοσιακά εφαρμόζονται στη ζώνη, και σέβονται το περιβάλλον. Η συλλογή γίνεται όταν οι καρποί τα φρούτα είναι υγιεί και ώριμοι και συλλέγονται απευθείας από το δένδρο χρησιμοποιώντας τις παραδοσιακές τεχνικές του ραβδίσματος, της μηχανικής δόνησης ή με συνδυασμό ραβδίσματος — μηχανικής δόνησης. Οι καρποί μεταφέρονται στο ελαιοτριβείο πάντοτε χύμα σε ρυμούλκες ή σε σταθερούς περιέκτες. Η δυναμικότητα του ελαιοτριβείου προσαρμόζεται στις ανώτατες ποσότητες ελιών που παραδίδονται καθημερινά. Η πίεση θα γίνει σε καταχωρημένα ελαιοτριβεία και το αργότερο εντός 48 ωρών από τη συγκομιδή. Η έκθλιψη των ελιών γίνεται συνεχώς σε ελαιοτριβεία εφοδιασμένα με σφυριά που παρασκευάζονται από αδρανές υλικό που επιτρέπεται στη βιομηχανία των τροφίμων. Η θερμοκρασία της ελαιόμαζας κατά τη διάρκεια της μάλαξης ελέγχεται εις τρόπον ώστε σε καμία στιγμή να μην υπερβεί τους 33 °C. Το μόνο πρόσθετο συστατικό που επιτρέπεται είναι ο εγκεκριμένος τάλκης διατροφής σε ανώτατη δόση 2,5 %. Ο διαχωρισμός των φάσεων διενεργείται βασικά με φυγοκέντρηση. Τα έλαια που προέρχονται από τη δεύτερη φυγοκέντρηση (έλαια ρεπάσο) δεν μπορούν να λάβουν την ονομασία προέλευσης «Poniente de Granada». Η θερμοκρασία του νερού που προστίθεται στα πιεστήρια με φυγοκέντρηση του τύπου decánter (οριζόντια φυγοκέντρηση) δεν μπορεί να υπερβεί τους 32 °C. Η θερμοκρασία του νερού που προστίθεται στα πιεστήρια κατακόρυφης φυγοκέντρησης πρέπει να εμποδίζει το φαινόμενο της αναστροφής των φάσεων. Η διάρκεια της καθίζησης δεν πρέπει να είναι μεγαλύτερη από 6 ώρες όταν γίνεται με φυγοκέντρηση και από 36 ώρες όταν πρόκειται για φυσική καθίζηση. Το εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο θα αποθηκευθεί σε αποθήκες μέσα σε δεξαμενές από ανοξείδωτο χάλυβα ή από χάλυβα που είναι επενδεδυμένος ώστε να είναι κατάλληλος για χρήση τροφίμων καθώς και σε trujales. Όλες οι δεξαμενές πρέπει να είναι ερμητικά κλειστές και να διαθέτουν κάλυμμα για λόγους καθαριότητας, πυθμένα κεκλιμένο ή κωνικό και σύστημα για τη λήψη δειγμάτων. Οι αποθήκες και οι δεξαμενές πρέπει να κλιματίζονται επαρκώς για να αποφευχθούν μεγάλες θερμικές διακυμάνσεις που θα αλλοιώσουν τα έλαια. Η μεταφορά των προστατευμένων ελαίων χύμα επιτρέπεται μόνο εντός της περιοχής παραγωγής. Ο συσκευαστής πρέπει να διαθέτει συστήματα ιχνηλάτησης των συσκευασμένων ελαίων με την ονομασία προέλευσης. Η συσκευασία γίνεται σε περιέκτες που διασφαλίζουν την ασφάλεια διατροφής και δεν ζημιώνουν την ποιότητα και τη φήμη των προστατευμένων ελαίων.

4.6.   Δεσμός: Στην περιοχή, οι πρώτες ιστορικές μαρτυρίες που αφορούν το ελαιόλαδο ανάγονται στο XVI και XVII αιώνα και αφορούν τις κοινότητες Loja, Montefrío και Illora που έχουν μεγάλη ελαιοκομική παράδοση. Όπως το βεβαιώνουν πολλά ιστορικά έγγραφα, υπήρχαν νομοθετικές ρυθμίσεις για τα ελαιοτριβεία από το 1586, ημερομηνία της δημοσιεύσεως των «Ordenanzas Municipales de Molinos de aceites de la Ciudad de Loja», οι οποίες εξακολούθησαν να ισχύουν έως τον XVIII αιώνα (Sección Órgano de Gobierno, apdo. Alcalde, libro 2, 1709, Biblioteca Municipal de Loja.). Ο μαρκήσιος de Ensenada το 1752 περιγράφει τη σπουδαιότητα του τομέα του ελαιολάδου στην κοινότητα του Montefrío. Η Comité Oleícola Internacional (Διεθνής Επιτροπή Ελαιολάδου), στη δημοσίευσή της «Enciclopedia Mundial del Olivo (1996)» μεταξύ των ποικιλιών ελιάς που υπάρχουν στην Ισπανία αναφέρει δύο ποικιλίες που κατάγονται από την Montefrío: Manzanilla de Montefrío και Chorreao de Montefrío. Ο Pascual Madoz (Diccionario Geográfico-Estadístico-Histórico de España, 1845), αναφέρει ότι τα εδάφη της κοινότητας Illora προσυνδυάζουν στη καλλιέργεια της ελιάς και αναφέρεται ιδιαίτερα στην εκμετάλλευση «El Soto de Roma», ιδιοκτησία του Δούκα του Wellington, στην οποία βρίσκεται ο περίφημος «Molino del Rey» που κατασκευάστηκε το 1800. Τέλος το Ministerio de Agricultura, Pesca y Alimentación (Υπουργείο Γεωργίας, Αλιείας και Τροφίμων) στη δημοσίευσή του «Las Raíces del Aceite de Oliva (1984)» αναφέρει ότι οι ελιές της Loja, Montefrío και Illora συγκαταλέγονται μεταξύ των καλυτέρων ελιών της επαρχίας της Granada.

Η ζώνη παραγωγής παρουσιάζει τα τυπικά χαρακτηριστικά των μεσογειακών περιοχών και θερμικό σύστημα ηπειρωτικού τύπου. Ωστόσο η γεωγραφική θέση της περιοχής μεταξύ της δυτικής και της ανατολικής Andalucía με ανάγλυφο που χαρακτηρίζεται από την παρουσία μιας μεγάλης κοιλάδας (Vega del río Genil) η οποία περιβάλλεται μεταξύ δύο ορεινών όγκων, τον Subbético προς βορρά και τον Penibético προς νότο, ευνοούν τη δημιουργία μικροκλίματος που χαρακτηρίζεται από εξαιρετικά ηπειρωτικές θερμοκρασίες, μακρείς και ψυχρούς χειμώνες και μακρά και θερμά καλοκαίρια και μεγάλες θερμικές διακυμάνσεις μεταξύ χειμώνα και θέρους και μεταξύ ημέρας και νύκτας. Αυτό το θερμικό σύστημα επηρεάζει την τελική ωρίμανση των ελιών, αυξάνοντας τις περιεκτικότητες σε ελαϊκό οξύ, καθώς και τη σχέση λιπαρά οξέα ακόρεστα/κορεσμένα. Επιδρά επίσης αυξάνοντας τη συγκέντρωση των πολυφαινολών στις ελιές.

Το κύριο χαρακτηριστικό που διαφοροποιεί τα έλαια Poniente de Granada, είναι ότι προέρχονται από συνδυασμό μεταξύ έξι ποικιλιών που είναι οι εξής: Picual, Hojiblanca, Picudo, Lucio, Loaime y Nevadillo de Alhama de Granada. Η χρησιμοποίηση διαφόρων ποικιλιών στη ίδια εκμετάλλευση είναι παλαιά πρακτική που αναπτύχθηκε από τους γεωργούς της περιοχής. Επιτρέπει αφενός μεν τη βελτίωση της επικονίασης των ελαιοδένδρων και αφετέρου να αμβλυνθούν οι επιπτώσεις του φαινομένου της παρενιαντοφορίας που οφείλεται στις κλιματικές διακυμάνσεις που παρατηρούνται από ένα έτος στο άλλο στην περιοχή αυτή.

4.7   Οργανισμός επιθεώρησης:

Ο οργανισμός επιθεώρησης πληροί την προδιαγραφή EN-45 011.

4.8.   Επισήμανση: Θα πρέπει να αναγράφεται η ένδειξη: Denominación de Origen «Poniente de Granada». Οι ετικέτες θα εγκριθούν από το Consejo Regulador. Η αντικείμενες ετικέτες θα είναι αριθμημένες και θα αποσταλούν από Consejo Regulador.

4.9   Εθνικές απαιτήσεις:

(1)  Ευρωπαϊκή Επιτροπή — Γενική Διεύθυνση Γεωργίας — Μονάδα «Πολιτική ποιότητας γεωργικών προϊόντων» — BE-1049 Bρυξέλλες