ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ σύμφωνα με το άρθρο 251, παράγραφος 2, δεύτερο εδάφιο της συνθήκης EK σχετικά με την κοινή θέση που καθόρισε το Συμβούλιο σχετικά με την έκδοση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου περί εναρμονίσεως ορισμένων πτυχών του δικαιώματος του δημιουργού και συγγενικών δικαιωμάτων στην κοινωνία των πληροφοριών

1. ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ

Η Επιτροπή εξέδωσε πρόταση οδηγίας [COM(1997)628 τελικό - 1997/0359 (COD)] στις 10 Δεκεμβρίου 1997 [1].

[1] ΕΕ C 108, 7.4.1998, σ. 6.

Η εν λόγω πρόταση υποβλήθηκε στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, στο Συμβούλιο και στην Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή στις 21 Ιανουαρίου 1998.

Η Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή εξέδωσε τη γνωμοδότησή της στις 9 Σεπτεμβρίου 1998 [2].

[2] ΕΕ C 407, 28.12.1998, σ. 30.

Tο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο διατύπωσε τη γνώμη του σε πρώτη ανάγνωση στο πλαίσιο της διαδικασίας συναπόφασης και εξέδωσε νομοθετικό ψήφισμα στις 10 Φεβρουαρίου 1999 [3] με το οποίο εγκρίνει την πρόταση της Επιτροπής υπό την επιφύλαξη ορισμένων τροπολογιών που περιέχονται στο ψήφισμά του, και καλεί την Επιτροπή να τροποποιήσει ανάλογα την πρότασή της.

[3] ΕΕ C 150, 28.5.1999, σ. 171.

Η Επιτροπή εξέδωσε τροποποιημένη πρόταση στην οποία συμπεριέλαβε εξ ολοκλήρου ή εν μέρει πολλές από τις τροπολογίες που ψήφισε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σε πρώτη ανάγνωση, σύμφωνα με το άρθρο 251 της συνθήκης ΕΚ, στις 21 Μαΐου 1999 [4].

[4] ΕΕ C 180, 25.6.1999, σ. 6.

Tο Συμβούλιο σύμφωνα με το άρθρο 251 της συνθήκης ΕΚ, εξέδωσε κοινή θέση για την εν λόγω πρόταση οδηγίας, στις 28. Σεπτεμβρίου 2000.

Στην παρούσα ανακοίνωση εκτίθεται η γνωμοδότηση της Επιτροπής για την κοινή θέση του Συμβουλίου, σύμφωνα με το άρθρο 251 EΚ της συνθήκης.

2. Στοχος της Κοινοτικησ προτασησ

Η πρόταση της Επιτροπής στοχεύει στην εδραίωση της εσωτερικής αγοράς πνευματικής ιδιοκτησίας και συγγενικών δικαιωμάτων με επίκεντρο τα προϊόντα και τις υπηρεσίες (σε απευθείας σύνδεση και σε υλικούς φορείς) στην κοινωνία των πληροφοριών. Η εν λόγω πρόταση προσαρμόζει και συμπληρώνει το υφιστάμενο κοινοτικό πλαίσιο για το δικαίωμα του δημιουργού ώστε να ανταποκρίνεται καλύτερα στις νέες τεχνολογικές προκλήσεις.

Επιπλέον, η πρόταση εφαρμόζει τις βασικές διατάξεις δύο νέων διεθνών συνθηκών, τη συνθήκη για τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας (WCT) και τη συνθήκη για τις ερμηνείες, εκτελέσεις και τα φωνογραφήματα (WPPT), που συνάφθηκαν στις 20 Δεκεμβρίου 1996 στο πλαίσιο της Παγκόσμιας Οργάνωσης Διανοητικής Ιδιοκτησίας ΠΟΔΙ. Η εν λόγω πρόταση είναι απαραίτητη για την προσχώρηση της Κοινότητας στις νέες συνθήκες της ΠΟΔΙ (παράλληλα με τη διαδικασία επικύρωσης από τα κράτη μέλη της ΕΚ).

3. Παρατηρησεισ για την Κοινη Θεση του Συμβουλιου

3.1. Περίληψη της θέσης της Επιτροπής

Η Επιτροπή χαιρετίζει την κοινή θέση του Συμβουλίου που περιλαμβάνει την πλειονότητα των τροπολογιών που πρότεινε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σε πρώτη ανάγνωση, (και τις οποίες δέχθηκε η Επιτροπή στην τροποποιημένη πρότασή της). Η κοινή θέση βρίσκεται σε στενή συνάφεια με την τροποποιημένη πρόταση της Επιτροπής, τόσο ως προς το περιεχόμενο όσο και ως προς τη δομή. Ορισμένες βασικές τροποποιήσεις που πρότεινε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και υιοθέτησε η Επιτροπή στην τροποποιημένη πρότασή της, στη συνέχεια συμπεριλήφθηκαν βελτιωμένες στην κοινή θέση του Συμβουλίου. Επιπλέον, η κοινή θέση περιέχει τώρα και άλλους επιδιωκόμενους στόχους των αρχικών τροπολογιών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου που δεν είχαν γίνει δεκτές από την Επιτροπή στην τροποποιημένη πρότασή της.

Συγκεκριμένα, η έννοια της δίκαιης αποζημίωσης για ορισμένες εξαιρέσεις (άρθρο 5 παράγραφος 2), η απαίτηση της νόμιμης χρήσης σε σχέση με την υποχρεωτική εξαίρεση για ορισμένες τεχνικές πράξεις αναπαραγωγής (άρθρο 5 παράγραφος 1) και η διάρθρωση της διάταξης για την έννομη προστασία των τεχνολογικών μέτρων (άρθρο 6) αναφέρονται, ακριβώς όπως εμφανίζονται στην κοινή θέση, σε τροπολογίες που είχαν κατ'αρχήν προταθεί από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Η κοινή θέση αποτελεί μια κατάλληλη απάντηση που προσφέρει σε πολλές περιπτώσεις πιο ενδεδειγμένες και ισορροπημένες λύσεις από ό,τι η τροποποιημένη πρόταση.

Προκειμένου να διευκολυνθεί η ταχεία έκδοση της οδηγίας, που είναι απολύτως απαραίτητη για την εσωτερική αγορά και να εκπληρωθούν οι διεθνείς υποχρεώσεις της Κοινότητας, η Επιτροπή δέχεται το σύνολο των τροποποιήσεων που επέφερε στην τροποποιημένη πρότασή της το Συμβούλιο.

3.2. Τροπολογίες του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σε πρώτη ανάγνωση

3.2.1. Τροπολογίες του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου

Tο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ενέκρινε σε πρώτη ανάγνωση 56 τροπολογίες επί της αρχικής πρότασης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

Με βάση τη γνώμη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, η Επιτροπή συμπεριέλαβε διάφορες σημαντικές τροπολογίες στην τροποποιημένη πρότασή της.

Η Επιτροπή, στην τροποποιημένη πρότασή της συμπεριέλαβε, εξ ολοκλήρου ή εν μέρει, 44 από τις 56 τροπολογίες του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και συγκεκριμένα τις εξής: 1, 2, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 16, 17, 18, 20, 21, 22, 24, 29, 31, 33, 34, 36, 37, 38, 39, 41, 42, 43, 44, 45, 46, 49, 50, 51, 52, 53, 54, 55, 57, 58, 82.

3.2.2. Τροπολογίες του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου που έγιναν δεκτές από την Επιτροπή και συμπεριλήφθηκαν στην κοινή θέση, εξ ολοκλήρου, εν μέρει ή κατ'ουσίαν.

Οι ακόλουθες τροπολογίες, που έγιναν δεκτές από την Επιτροπή στην τροποποιημένη πρότασή της, συμπεριλήφθηκαν από το Συμβούλιο στην κοινή θέση του: τροπολογίες 1, 2, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 12, 16, 17, 18, 20, 21, 22, 24, 29, 33, 34, 36, 37, 38, 39, 42, 44, 45, 46, 49, 50, 51, 52, 53, 54, 57, 58, 82.

Ορισμένες από τις τροπολογίες που έγιναν δεκτές, τροποποιήθηκαν εν μέρει ή σε πολύ μικρό βαθμό, ενώ άλλες τροποποιήθηκαν σημαντικά, χωρίς όμως να μεταβληθεί ο επιδιωκόμενος στόχος των τροπολογιών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Στη συνέχεια εξηγούνται οι ουσιαστικότερες αλλαγές.

3.2.3. Τροπολογίες του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου που έγιναν δεκτές από την Επιτροπή αλλά δεν συμπεριλήφθηκαν στην κοινή θέση

Οι ακόλουθες τροπολογίες έγιναν δεκτές από την Επιτροπή στην τροποποιημένη πρότασή της αλλά δεν συμπεριλήφθηκαν στην κοινή θέση του Συμβουλίου: τροπολογίες 13, 31, 41 και 55.

Στην τροπολογία 13 που αναφέρεται στην αιτιολογική σκέψη για το δικαίωμα παρουσίασης έργων στο κοινό και το δικαίωμα διάθεσης άλλων αντικειμένων στο κοινό, όπως προβλέπεται στο άρθρο 3, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο πρότεινε στη σχετική αιτιολογική σκέψη να διασαφηνίζεται ότι το δικαίωμα αυτό δεν καλύπτει την "άμεση αναπαραγωγή ή εκτέλεση". Το σημείο αυτό έγινε δεκτό από την Επιτροπή στην τροποποιημένη πρότασή της. Παρόλο που το Συμβούλιο υποστηρίζει τον επιδιωκόμενο στόχο της τροπολογίας αυτής στην κοινή θέση του, αποφάσισε να μην κάνει άμεση αναφορά επειδή θα μπορούσε να δημιουργηθεί ανασφάλεια δικαίου λόγω της απουσίας κοινοτικού ορισμού. Αντιθέτως, το Συμβούλιο διευκρινίζει το πραγματικό πεδίο των δικαιωμάτων που καλύπτονται από το άρθρο 3 όπως εναρμονίστηκε από την εν λόγω οδηγία, στις αιτιολογικές σκέψεις 23 και 24, μέσω μιας θετικής περιγραφής των καλυπτόμενων πράξεων, τονίζοντας ότι όλες οι άλλες πράξεις πρέπει να εξαιρούνται.

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στην τροπολογία του αριθ. 31 που αναφέρεται επίσης στο άρθρο 3, κάλεσε την Επιτροπή να συμπεριλάβει στο κείμενο του άρθρου 3 μία νέα παράγραφο για το νομικό καθεστώς "της απλής προμήθειας εξοπλισμού", με βάση το κείμενο της κοινής δήλωσης της συνθήκης για τα δικαιώματα δημιουργού WCT σε συνάρτηση με το άρθρο 8, πράγμα που έπραξε η Επιτροπή (βλέπε τροποποιημένη πρόταση άρθρου 3 παράγραφος 4). Το Συμβούλιο αποφάσισε ότι δεν ήταν απαραίτητη μια παρόμοια παράγραφος και τη διέγραψε, επειδή είχε μόνο δηλωτικό χαρακτήρα και μια παρόμοια δήλωση περιλαμβανόταν ήδη στην αιτιολογική σκέψη 17 της τροποποιημένης πρότασης της Επιτροπής (τώρα αιτιολογική σκέψη 27).

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στην τροπολογία 41 σχετικά με το άρθρο 5 παράγραφος 3 σημείο α), προτείνει ότι τα κράτη μέλη θα πρέπει να καθιστούν δυνατή την αποκλειστική χρήση για εκπαιδευτικούς και ερευνητικούς σκοπούς υπό τον όρο ότι οι δικαιούχοι λαμβάνουν εύλογη αμοιβή. Η τροπολογία έγινε δεκτή από την Επιτροπή στην τροποποιημένη πρότασή της. Το Συμβούλιο αποφάσισε να μην συμπεριλάβει αυτόν τον όρο λόγω του περιορισμένου πεδίου της εξαίρεσης και επειδή υπάρχει ήδη παρόμοια εξαίρεση στο κοινοτικό κεκτημένο στον τομέα του δικαιώματος δημιουργού και συγγενικών δικαιωμάτων χωρίς να γίνεται αναφορά στην "εύλογη αμοιβή". Ωστόσο, το Συμβούλιο διευκρινίζει στη νέα αιτιολογική σκέψη 36 ότι τα κράτη μέλη μπορούν να προβλέπουν δίκαιη αποζημίωση των δικαιούχων ακόμη και όταν εφαρμόζουν τις προαιρετικές διατάξεις περί εξαιρέσεων ή περιορισμών που δεν απαιτούν σχετική αποζημίωση. Με βάση τα παραπάνω η Επιτροπή είναι σε θέση να συμφωνήσει.

Στην τροπολογία 55 σχετικά με το άρθρο 8 παράγραφος 1 (κυρώσεις και μέσα προστασίας), το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο πρότεινε να προστεθεί ότι παρόμοιες κυρώσεις και μέσα προστασίας θα πρέπει να λειτουργούν ως αποτρεπτικός παράγοντας έναντι περαιτέρω προσβολών. Η τροπολογία έγινε δεκτή από την Επιτροπή αλλά το Συμβούλιο αποφάσισε ότι η διατύπωση αυτή δεν είναι απαραίτητη και τη διέγραψε επειδή η διάταξη ήδη προβλέπει οι κυρώσεις να είναι αποτελεσματικές, σύμφωνες με την αρχή της αναλογικότητας και αποτρεπτικές. Η Επιτροπή μπορεί να δεχθεί τη διαγραφή αυτή επειδή η ιδιαίτερη διατύπωση του άρθρου 8 παράγραφος 1 χρησιμοποιείται συστηματικά σε παρόμοια κοινοτικά μέτρα και το Συμβούλιο έχει συμπεριλάβει παρόμοια διατύπωση στην αιτιολογική σκέψη 57.

3.2.4. Διαφορές μεταξύ της τροποποιημένης πρότασης της Επιτροπής και της κοινής θέσης του Συμβουλίου

Αιτιολογικές σκέψεις

Το Συμβούλιο έχει προσθέσει νέες αιτιολογικές σκέψεις και έχει τροποποιήσει πολλές από τις υπάρχουσες προκειμένου να δώσει μεγαλύτερη έμφαση σε ορισμένες βασικές διατάξεις. Συγκεκριμένα, οι έννοιες της νόμιμης χρήσης και της δίκαιης αποζημίωσης (άρθρο 5 εξηγούνται στις αιτιολογικές σκέψεις (αιτιολογική σκέψη 33 και αιτιολογικές σκέψεις 35, 36). Eπιπλέον, ο μηχανισμός που εισάγεται από το Συμβούλιο στο άρθρο 6 (έννομη προστασία των τεχνολογικών μέτρων) προκειμένου να διασφαλίζεται ότι οι δικαιούχοι θα προασπίζουν να νόμιμα συμφέροντα των επωφελούμενων από εξαιρέσεις ή περιορισμούς εξηγείται αρκετά αναλυτικά σε δύο αιτιολογικές σκέψεις (αιτιολογικές σκέψεις 51 και 52). Η Επιτροπή θεωρεί ότι οι αλλαγές στις αιτιολογικές σκέψεις καθιστούν σαφέστερο το κείμενο και διασφαλίζουν την καλύτερη κατανόησή της ευαίσθητης ισορροπίας μεταξύ των διαφόρων δικαιωμάτων και συμφερόντων που αποτελούν το επίμαχο ζήτημα. Στη συνέχεια γίνεται αναφορά στις κυριότερες αλλαγές στις αιτιολογικές σκέψεις στο πλαίσιο των σχετικών διατάξεων.

Άρθρο 1 (Πεδίο εφαρμογής)

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο δεν πρότεινε καμία τροπολογία στην εν λόγω διάταξη σε πρώτη ανάγνωση. Ωστόσο, το Συμβούλιο θεώρησε απαραίτητη τη διασάφησή της όσον αφορά τη σχέση μεταξύ των διατάξεων της εν λόγω οδηγίας και των υφιστάμενων οδηγιών στον τομέα του δικαιώματος του δημιουργού και συγγενικών δικαιωμάτων.

Όσον αφορά το άρθρο 1 παράγραφος 2, το Συμβούλιο ενέκρινε τη διατύπωση της τροποποιημένης πρότασης εκτός από τη λέξη "ειδικές" που διαγράφηκε με τη σύμφωνη γνώμη της Επιτροπής. Η Επιτροπή κατανοώντας την ανάγκη διασάφησης της σχέσης της εν λόγω οδηγίας με το κοινοτικό κεκτημένο δέχθηκε ότι η λέξη "ειδικές" θα μπορούσε να δημιουργήσει σύγχυση. Με τη συμπερίληψη της αιτιολογικής σκέψης 20, η σχέση με το κεκτημένο αποσαφηνίζεται πλήρως και θα ισχύουν οι διατάξεις των υφιστάμενων οδηγιών εκτός και εάν ορίζεται διαφορετικά (όπως και στην περίπτωση του άρθρου 11).

Άρθρο 3 (δικαίωμα παρουσίασης στο κοινό και δικαίωμα διάθεσης άλλων αντικειμένων στο κοινό)

Ο τίτλος του εν λόγω άρθρου αναδιατυπώθηκε για την καλύτερη διασάφηση του πεδίου εφαρμογής του δικαιώματος διάθεσης στο κοινό που ισχύει, για τους σκοπούς της οδηγίας, για άλλα αντικείμενα πλην των έργων. Από την άποψη αυτή, θα πρέπει να διακρίνεται από το δικαίωμα παρουσίασης στο κοινό.

Οι αιτιολογικές σκέψεις 23 και 24 αναφέρονται αντίστοιχα στο πεδίο εφαρμογής του δικαιώματος παρουσίασης στο κοινό και του δικαιώματος διάθεσης των αντικειμένων που παρατίθενται στο άρθρο 3 παράγραφος 2.

Η τροπολογία 13 και η τροπολογία 31 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου που έγιναν δεκτές από την Επιτροπή στην τροποποιημένη πρότασή της αλλά όχι και από το Συμβούλιο έχουν ήδη εξεταστεί στο προηγούμενο κεφάλαιο.

Άρθρο 4 (Δικαίωμα διανομής)

Το Συμβούλιο αναδιατύπωσε λίγο το κείμενο αυτού του άρθρου προκειμένου να υπάρχει συνοχή με τα άρθρα 2 και 3 καθώς και με το κοινοτικό κεκτημένο στον τομέα του δικαιώματος του δημιουργού και των συγγενικών δικαιωμάτων. Επιπλέον, έγιναν προσθήκες στις αιτιολογικές σκέψεις 28 και 29 που διασαφηνίζουν τη σχέση με την οδηγία 92/100/EΟΚ [5]. Συγκεκριμένα, όσον αφορά την οδηγία 92/100, η αιτιολογική σκέψη 28 προβλέπει ότι το δικαίωμα διανομής δεν θίγει τα δικαιώματα δανεισμού και εκμίσθωσης και η αιτιολογική σκέψη 29 προβλέπει ότι η αρχή της ανάλωσης δεν ισχύει για τα δικαιώματα εκμίσθωσης και δανεισμού.

[5] ΕΕ L 346, 27.11.92, σ. 61.

Άρθρο 5 (Eξαιρέσεις και περιορισμοί που αφορούν τα άρθρα 2, 3 και 4

Άρθρο 5 παράγραφος 1

Το άρθρο 5 παράγραφος 1 προβλέπει τη μοναδική υποχρεωτική εξαίρεση από το δικαίωμα αναπαραγωγής για διαμεσολαβητές και ορισμένους τρίτους σε περιορισμένο αριθμό περιπτώσεις και για συγκεκριμένες πράξεις αναπαραγωγής. Η Επιτροπή στην τροποποιημένη πρότασή της περιέλαβε, εν μέρει, την τροπολογία 33 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Στην κοινή θέση του το Συμβούλιο τροποποίησε και βελτίωσε περαιτέρω την εν λόγω διάταξη. Για να ισχύσει η εξαίρεση θα πρέπει να εκπληρώνονται διάφορες προϋποθέσεις. Οι όροι "ουσιώδες", "μεταβατικές" και "παρεπόμενες" που είχαν συμπεριληφθεί στην τροποποιημένη πρόταση σε συνέχεια της τροπολογίας 33 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου διατηρήθηκαν. Οι πράξεις αναπαραγωγής, προκειμένου να πληρούν τις προϋποθέσεις, πρέπει να αποτελούν ουσιώδες τμήμα μιας τεχνολογικής μεθόδου και να είναι "μεταβατικές" ή "παρεπόμενες". Το Συμβούλιο, επίσης, κάνει διάκριση μεταξύ των πράξεων, των οποίων μοναδικός σκοπός είναι είτε να επιτρέπουν την εντός δικτύου μετάδοση μεταξύ τρίτων μέσω διαμεσολαβητή (ανεξαρτήτως της χρήσης που γίνεται από τον αποδέκτη της μετάδοσης) και των πράξεων των οποίων μοναδικός σκοπός είναι να επιτρέπουν τη νόμιμη χρήση ενός έργου ή άλλου αντικειμένου. Η κοινή θέση, τώρα, στην αιτιολογική σκέψη 33 διευκρινίζει πότε η χρήση θεωρείται νόμιμη. Η κοινή θέση, υιοθετώντας μια προσέγγιση που συνεκτιμά την ενδεχόμενη χρήση ενός έργου ευθυγραμμίζεται περισσότερο με την τροπολογία 33 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Επιπλέον, στην αιτιολογική σκέψη 16 προστέθηκαν ορισμένα στοιχεία από την οδηγία για το ηλεκτρονικό εμπόριο [6] και έγιναν ορισμένες ελάσσονος σημασίας συντακτικές τροποποιήσεις.

[6] ΕΕ L 178, 17.7.2000, σ.1.

Άρθρο 5 παράγραφοι 2 και 3

Με βάση την τροποποιημένη πρόταση της Επιτροπής, οι παράγραφοι 2 και 3 του άρθρου 5 περιέχουν έναν εξαντλητικό αλλά προαιρετικό κατάλογο εξαιρέσεων και περιορισμών από το δικαίωμα αναπαραγωγής και το δικαίωμα παρουσίασης/διάθεσης στο κοινό. Ωστόσο, το Συμβούλιο πρόσθεσε διάφορες νέες εξαιρέσεις και περιορισμούς που έχουν καθοριστεί σε στενό πλαίσιο.

Tο Συμβούλιο δέχθηκε τις τροπολογίες του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (34, 36, 37 και 41) που περιέχονται στην τροποποιημένη πρόταση της Επιτροπής και οι οποίες συνδέουν την εφαρμογή ορισμένων εξαιρέσεων ή περιορισμών με την εφαρμογή της δίκαιης αποζημίωσης των δικαιούχων. Στην τροποποιημένη πρόταση, δεν διευκρινίζεται ο όρος "δίκαιη αποζημίωση" που καθορίζεται τώρα στην αιτιολογική σκέψη 35 της κοινής θέσης του Συμβουλίου. Επιπλέον, στη νέα αιτιολογική σκέψη 36 αναφέρεται ότι τα κράτη μέλη μπορούν να προβλέπουν δίκαιη αποζημίωση των δικαιούχων ακόμη και όταν εφαρμόζουν τις προαιρετικές διατάξεις περί εξαιρέσεων ή περιορισμών που δεν απαιτούν σχετική αποζημίωση. Η εν λόγω αρχή ισχύει για τρεις από τις εξαιρέσεις και περιορισμούς δηλαδή για την αναπαραγωγή σε χαρτί ή ανάλογο υλικό φορέα με τη χρήση οποιουδήποτε είδους φωτογραφικής τεχνικής (άρθρο 5 παράγραφος 2 σημείο α), για τις αναπαραγωγές σε οποιοδήποτε μέσο που πραγματοποιούνται για ιδιωτική χρήση (άρθρο 5 παράγραφος 2 σημείο β) και για μια νέα εξαίρεση ή περιορισμό που εισήγαγε το Συμβούλιο όσον αφορά τις αναπαραγωγές εκπομπών εκ μέρους μη κερδοσκοπικών κοινωνικών ιδρυμάτων (άρθρο 5 παράγραφος 2 σημείο ε)).

Τροπολογίες σε υφιστάμενες εξαιρέσεις και περιορισμούς που προβλέπει το Συμβούλιο

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, στις τροπολογίες 36 και 37, είχε προτείνει οι αναλογικές ιδιωτικές αναπαραγωγές και οι ψηφιακές ιδιωτικές αναπαραγωγές να γίνονται υπό τον όρο ότι οι δικαιούχοι θα λαμβάνουν εύλογη αμοιβή και να εξετάζονται ξεχωριστά. Οι τροπολογίες αυτές εγκρίθηκαν στο άρθρο 5 παράγραφος 2 σημείο β) και παράγραφος 2 σημείο βα) της τροποποιημένης πρότασης της Επιτροπής. Το Συμβούλιο ενώ δέχθηκε ότι η δίκαιη αποζημίωση πρέπει να αποτελεί προϋπόθεση για τις αναπαραγωγές για ιδιωτική χρήση πιστεύει ότι δεν πρέπει να γίνεται διάκριση μεταξύ αναλογικών και ψηφιακών αναπαραγωγών. Για το λόγο αυτό τα στοιχεία β) και βα) της παραγράφου 2 του άρθρου 5 συμπτύχθηκαν στο άρθρο 5 παράγραφος 2 σημείο β) όπου γίνεται αναφορά σε αναπαραγωγές σε "οποιοδήποτε μέσο". Ωστόσο, στις αιτιολογικές σκέψεις 38 και 39 αναγνωρίζεται ότι θα πρέπει να λαμβάνονται σοβαρά υπόψη οι διαφορές μεταξύ αναλογικών και ψηφιακών ιδιωτικών αναπαραγωγών. Επιπλέον, η αναφορά στην ιδιωτική χρήση που γίνεται στην τροποποιημένη πρόταση με τις λέξεις "αυστηρά προσωπική χρήση" διαγράφηκε από το Συμβούλιο επειδή θεωρήθηκε ότι παρείχε πολύ στενή ερμηνεία του όρου "ιδιωτική χρήση". Τέλος, η έκφραση "που πραγματοποιούνται για ιδιωτική χρήση" εγκρίθηκε από το Συμβούλιο προκειμένου να καλύπτονται αναπαραγωγές που γίνονται από ή εξ ονόματος φυσικού προσώπου.

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, στην τροπολογία 38, προτείνει τον περιορισμό του άρθρου 5 παράγραφος 2 σημείο γ) (σχετικά με τις βιβλιοθήκες και παρόμοια ιδρύματα) σε πράξεις αναπαραγωγής για ειδικούς σκοπούς μόνον (αρχειοθέτηση ή συντήρηση) αλλά την ύπαρξη ελαστικότητας όσον αφορά τους δικαιούχους της εξαίρεσης. Η Επιτροπή συμπεριέλαβε την εν λόγω τροπολογία στην τροποποιημένη πρότασή της. Ωστόσο, στην κοινή θέση του, το Συμβούλιο επέλεξε τον επακριβή καθορισμό των δικαιούχων (προσιτές στο κοινό βιβλιοθήκες, εκπαιδευτικά ιδρύματα ή μουσεία καθώς και αρχεία) και την ύπαρξη μεγαλύτερης ελαστικότητας όσον αφορά τους σκοπούς των πράξεων αναπαραγωγής που μπορούν πλέον να αφορούν και άλλους σκοπούς πέραν της αρχειοθέτησης και της συντήρησης υπό την προϋπόθεση ότι δεν υπάρχει οικονομικό ή εμπορικό όφελος.

Το Συμβούλιο δέχθηκε, επίσης, την εξαίρεση ή τον περιορισμό υπέρ των ραδιοτηλεοπτικών οργανισμών (άρθρο 5 παράγραφος 2 σημείο δ)), όπως συμπεριλήφθηκε από την Επιτροπή σε συνέχεια της τροπολογίας 39 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Ωστόσο, το Συμβούλιο τροποποίησε το κείμενο προκειμένου να ευθυγραμμίζεται με τη διατύπωση του άρθρου 11α της Σύμβασης της Βέρνης αντικαθιστώντας τη λέξη "ενσωματώσεις" με τη λέξη "εγγραφές". Η νέα αιτιολογική σκέψη 41 διασαφηνίζει επίσης τον όρο "δι'ιδίων μέσων" ώστε να συμπεριλαμβάνονται και τα μέσα ενός προσώπου που ενεργεί για λογαριασμό και υπό την ευθύνη του οργανισμού.

Το άρθρο 5 παράγραφος 3 σημείο γ) σχετικά με τη χρήση αποσπασμάτων κατά την παρουσίαση γεγονότων της επικαιρότητας τροποποιήθηκε περαιτέρω (μεταξύ άλλων για να ευθυγραμμιστεί περισσότερο με τη Σύμβαση της Βέρνης). Το Συμβούλιο, ωστόσο, διατήρησε την προϋπόθεση αναφοράς της πηγής (εφόσον είναι δυνατόν) που αποτελούσε το αντικείμενο της τροπολογίας 43.

Το άρθρο 5 παράγραφος 3 σημείο β), που βασίζεται στην τροπολογία 42 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και το άρθρο 5 παράγραφος 3 σημείο ε) που βασίζεται στην τροπολογία 45 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου συμπεριλήφθηκαν σχεδόν αυτούσια στην κοινή θέση.

Η τροπολογία 41 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλιου που είχε γίνει δεκτή από την Επιτροπή στην τροποποιημένη πρότασή της αλλά δεν συμπεριλήφθηκε στην κοινή θέση του Συμβουλίου εξετάστηκε στο προηγούμενο κεφάλαιο.

Νέες εξαιρέσεις και περιορισμοί

Στην περίπτωση του άρθρου 5 παράγραφος 2, το Συμβούλιο πρόσθεσε το σημείο ε) προκειμένου να επιτρέπονται ορισμένες αναπαραγωγές εκπομπών εκ μέρους μη κερδοσκοπικών κοινωνικών ιδρυμάτων.

Στην περίπτωση του άρθρου 5 παράγραφος 3, το Συμβούλιο πρόσθεσε νέες εξαιρέσεις και περιορισμούς που αφορούν τη χρήση πολιτικών ομιλιών, αποσπασμάτων από δημόσιες ομιλίες ή παρόμοια έργα (άρθρο 5 παράγραφος 3 σημείο στ). χρήση κατά τη διάρκεια θρησκευτικών τελετών ή επίσημων τελετών που διοργανώνονται από δημόσια αρχή (άρθρο 5 παράγραφος 3 σημείο ζ)). χρήση έργων ευρισκομένων μονίμως σε δημόσιους χώρους (άρθρο 5 παράγραφος 3 σημείο η)). περιστασιακή ενσωμάτωση ενός έργου ή άλλου προστατευομένου αντικειμένου σε χρησιμοποιούμενο υλικό (άρθρο 5 παράγραφος 3 σημείο θ)). χρήση με σκοπό τη διαφήμιση μιας δημόσιας έκθεσης ή πώλησης καλλιτεχνικών έργων, στο βαθμό που απαιτείται για την προώθηση της εκδήλωσης (άρθρο 5 παράγραφος 3 σημείο ι)). χρήση για γελοιογραφία, παρωδία ή μίμηση (άρθρο 5 παράγραφος 3 ια)). χρήση συνδεόμενη με επίδειξη ή επισκευή εξοπλισμού (άρθρο 5 παράγραφος 3 σημείο ιβ)). χρήση έργου τέχνης με μορφή κτηρίου ή απλού ή αρχιτεκτονικού σχεδίου κτηρίου για το σκοπό της ανοικοδόμησης του εν λόγω κτηρίου (άρθρο 5 παράγραφος 3 σημείο ιγ)). χρήση με παρουσίαση ή διάθεση, με σκοπό την έρευνα ή την ιδιωτική μελέτη, σε μέλη του κοινού μέσω εξειδικευμένων τερματικών στους χώρους των ιδρυμάτων που αναφέρονται στην παράγραφο 2 σημείο γ), έργων και άλλου προστατευομένου αντικειμένου που δεν υπόκεινται σε όρους αγοράς ή αδείας, και τα οποία περιέχονται στις συλλογές τους (άρθρο 5 παράγραφος 3 σημείο ιδ)). τέλος χρήση σε ορισμένες άλλες περιπτώσεις ήσσονος σημασίας ήδη εξαιρούμενες ή περιοριζόμενες δυνάμει της εθνικής νομοθεσίας, εφόσον αφορούν χρήσεις αποκλειστικά αναλογικές και δεν θίγουν την ελεύθερη κυκλοφορία εμπορευμάτων και υπηρεσιών στην Κοινότητα, με την επιφύλαξη των λοιπών εξαιρέσεων και περιορισμών (άρθρο 5 παράγραφος 3 σημείο ιε)).

Άρθρο 6 (Υποχρεώσεις για τα τεχνολογικά μέτρα)

Όσον αφορά το άρθρο 6, το Συμβούλιο, βασιζόμενο στην τροποποιημένη πρόταση της Επιτροπής, διατήρησε τη δομή του άρθρου 6 που προτείνεται στις τροπολογίες του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου 49 έως 54. Το Συμβούλιο τροποποίησε λίγο τις δύο πρώτες παραγράφους προκειμένου να είναι σαφέστερο το κείμενο και διέγραψε τις φράσεις "που προορίζεται για την προστασία κάθε δικαιώματος πνευματικής ιδιοκτησίας ή ...... της οδηγίας 96/9" και "χωρίς άδεια" επειδή περιλαμβάνονται ήδη στον ορισμό της παραγράφου 3.

Η σχέση μεταξύ της έννομης προστασίας των τεχνολογικών μέτρων και των εξαιρέσεων (άρθρο 5) αποτελεί ένα από τα πλέον ακανθώδη και εξόχως πολιτικά θέματα της παρούσας οδηγίας. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αναφέρεται στο ζήτημα αυτό στην τροπολογία 47. Κατά τη γνώμη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, η έννομη προστασία των τεχνολογικών μέτρων θα πρέπει πάντα να υπερισχύει των εξαιρέσεων που αναφέρονται στο άρθρο 5. Η Επιτροπή στην τροποποιημένη πρότασή της δεν έκανε δεκτή αυτήν τη θέση και διατήρησε την προσέγγιση που είχε υιοθετήσει στην αρχική πρότασή της, με βάση την οποία πρέπει να προστατεύονται μόνο τα τεχνολογικά μέτρα που αποτρέπουν ή παρεμποδίζουν την προσβολή των δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας. Όσον αφορά το θέμα αυτό, το Συμβούλιο κατέληξε σε μια λογική ενδιάμεση λύση, μεταξύ της τροπολογίας 47 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και της τροποποιημένης πρότασης της Επιτροπής, η οποία στοχεύει στο συγκερασμό των συμφερόντων των δικαιούχων και των επωφελούμενων εξαιρέσεων. Σε ορισμένες περιπτώσεις, προβλέπεται η παρέμβαση των κρατών μελών (υποχρεωτική ή προαιρετική) προκειμένου να διασφαλίζουν ότι οι επωφελούμενοι εξαιρέσεων έχουν όντως τη δυνατότητα να επωφεληθούν από τη συγκεκριμένη εξαίρεση.

Ο ορισμός των προστατευομένων τεχνολογικών μέτρων που παρέχεται στο άρθρο 6 παράγραφος 3 της κοινής θέσης, είναι ευρύτερος από εκείνον της τροποποιημένης πρότασης της Επιτροπής. Ο αντίκτυπος του ορισμού αυτού είναι διττός.

Πρώτον, υπονοεί ότι το άρθρο 6 παράγραφος 1, παρέχει την κατάλληλη προστασία κατά της εξουδετέρωσης κάθε τεχνολογικού μέτρου την οποία πραγματοποιεί κάποιος εν γνώσει του ή έχοντας βάσιμους λόγους που του επιτρέπουν να γνωρίζει ότι επιδιώκει αυτό το σκοπό.

Δεύτερον, με βάση το άρθρο 6 παράγραφος 2, σύμφωνα με την τροπολογία 47 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, τα κράτη μέλη προβλέπουν την κατάλληλη έννομη προστασία κατά των σχετικών δραστηριοτήτων εξουδετέρωσης. Η διάταξη αυτή αναμένεται να προσφέρει στους δικαιούχους σημαντικό έλεγχο επί των συγκεκριμένων δραστηριοτήτων που αναφέρονται στο άρθρο 6 παράγραφος 2. Η Επιτροπή υποστηρίζει τη λύση αυτή επειδή πιστεύει ότι κάθε άλλη προσέγγιση θα περιέκλειε υψηλό κίνδυνο κατάχρησης και πειρατείας.

Ως αντιστάθμισμα σε αυτήν την ευρεία προστασία, το Συμβούλιο προσέθεσε μια νέα παράγραφο 4 στο άρθρο 6, που συνοδεύεται από δύο νέες αιτιολογικές σκέψεις (51 και 52), στην οποία συνεκτιμώνται τα δικαιώματα των δικαιούχων και τα έννομα συμφέροντα όλων των υπόλοιπων ενδιαφερομένων μερών, ιδίως δε τα συμφέροντα των επωφελούμενων εξαιρέσεων ή περιορισμών, στο πλαίσιο της προστασίας που προβλέπεται στο άρθρο 6 παράγραφος 1.

Το άρθρο 6 παράγραφος 4 εδάφιο 1 ορίζει ότι οι δικαιούχοι πρέπει να παρέχουν στους επωφελούμενους εξαιρέσεων ή περιορισμών που απαριθμούνται στο εν λόγω εδάφιο (άρθρο 5 παράγραφος 2 στοιχεία α), γ), δ), ε), και παράγραφος 3 στοιχεία α), β) ή ε)), τα μέσα προκειμένου να επωφελούνται από την εν λόγω εξαίρεση ή περιορισμό στον αναγκαίο βαθμό, είτε λαμβάνοντας εκούσια μέτρα ή μέσω συμφωνιών με τρίτους. Σε περίπτωση μη λήψης εκούσιων μέτρων εκ μέρους των δικαιούχων, τα κράτη μέλη υποχρεούνται να διασφαλίζουν την παροχή, στην πράξη, αυτών των μέσων.

Το άρθρο 6 παράγραφος 4 εδάφιο 2, προβλέπει μεγαλύτερη προστασία, όσον αφορά την αναπαραγωγή για ιδιωτική χρήση. Το σημείο αυτό ευθυγραμμίζεται με όσα προτείνει η Επιτροπή στην τροποποιημένη πρότασή της (σύμφωνα με το άρθρο 5 παράγραφος 2 σημείο βα) και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στην τροπολογία του 37, παρόλο που δεν εντάσσεται στο πλαίσιο του άρθρου 6. Στο εδάφιο 2, εφόσον και πάλι οι δικαιούχοι δεν έχουν λάβει εκούσια μέτρα, ένα κράτος μέλος δύναται (χωρίς όμως να είναι υποχρεωμένο) να λαμβάνει τα κατάλληλα μέτρα ώστε να διασφαλίζει ότι οι δικαιούχοι επιτρέπουν σε επωφελούμενους εξαίρεσης ή περιορισμού να προβαίνουν σε ειδικές πράξεις αναπαραγωγής για ιδιωτική χρήση που καλύπτονται από το άρθρο 5 παράγραφος 2 σημείο β). Λόγω της ιδιαίτερα αρνητικής επίπτωσης που μπορεί να έχει η αναπαραγωγή για ιδιωτική χρήση και συγκεκριμένα η ψηφιακή αναπαραγωγή για ιδιωτική χρήση για τους δικαιούχους, έχει προστεθεί μια παραπομπή στο άρθρο 5 παράγραφος 5, η επονομαζόμενη "δοκιμή σε τρία στάδια". Επιπλέον, στο κείμενο τονίζεται ότι παρόμοια μέτρα δεν εμποδίζουν τους δικαιούχους να λαμβάνουν μέτρα για τον περιορισμό του αριθμού των αναπαραγωγών.

Το άρθρο 6 παράγραφος 4 εδάφιο 4 προβλέπει ότι οι διατάξεις του πρώτου και του δεύτερου εδαφίου δεν εφαρμόζονται σε έργα ή άλλο προστατευόμενο αντικείμενο που διατίθενται στο κοινό βάσει συμβατικώς συμφωνηθέντων όρων. Στο άρθρο 6 παράγραφος 4 εδάφιο 5 προβλέπεται ότι η εν λόγω παράγραφος ισχύει, τηρουμένων των αναλογιών, για τα τεχνολογικά μέτρα που χρησιμοποιούνται στο πλαίσιο των οδηγιών 92/100/EΟΚ και 96/9/EΚ.

Η Επιτροπή θεωρεί ότι οι λύσεις στις οποίες κατέληξε το Συμβούλιο για τα δύσκολα ζητήματα που θέτει το άρθρο 6 και συγκεκριμένα η σχέση του με το άρθρο 5 αντιπροσωπεύουν αξιόλογη πρόοδο στην προσπάθεια διασφάλισης αποτελεσματικής και κατάλληλης προστασίας των δικαιούχων χωρίς να παραγνωρίζονται τα έννομα συμφέροντα των επωφελούμενων εξαιρέσεων. Για το λόγο αυτό το υποστηρίζει πλήρως.

Άρθρο 7 (Υποχρεώσεις σχετικά με τις πληροφορίες για το καθεστώς δικαιωμάτων)

Η σύνταξη του άρθρου 7 τροποποιήθηκε ελαφρά προκειμένου να ευθυγραμμιστεί με τις σχετικές διατάξεις της συνθήκης WCT και της συνθήκης WPPT.

Άρθρο 8 (Κυρώσεις και μέσα έννομης προστασίας)

Η τροπολογία 55 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου που έγινε μεν δεκτή από την Επιτροπή στην τροποποιημένη πρότασή της αλλά απορρίφθηκε από το Συμβούλιο έχει ήδη εξεταστεί στο προηγούμενο κεφάλαιο.

Στο άρθρο 8 παράγραφος 2, η κοινή θέση αποσαφηνίζει τις υποχρεώσεις των κρατών μελών σε συνάρτηση με τις κυρώσεις και τα μέσα έννομης προστασίας, και προσθέτει τη δυνατότητα κατάσχεσης των παράνομων συσκευών, προϊόντων ή συστατικών στοιχείων που αναφέρονται στο άρθρο 6 παράγραφος 2. Μια παρόμοια διατύπωση έχει προστεθεί στην αιτιολογική σκέψη 57.

Το άρθρο 8 περιέχει μια νέα παράγραφο 3, που επεξηγείται περαιτέρω στη νέα αιτιολογική σκέψη 58. Η διάταξη υποχρεώνει τα κράτη μέλη να διασφαλίσουν ότι οι δικαιούχοι είναι σε θέση να ζητήσουν τη λήψη ασφαλιστικών μέτρων κατά των διαμεσολαβητών οι υπηρεσίες των οποίων χρησιμοποιούνται από τρίτους για την προσβολή του δικαιώματος του δημιουργού ή συγγενικού δικαιώματος. Μια τέτοια δυνατότητα δεν πρέπει υποχρεωτικά να εξαρτάται από το σύννομο χαρακτήρα των πράξεων των διαμεσολαβητών. Η Επιτροπή χαιρετίζει τη χρήσιμη αυτή διασάφηση.

Άρθρο 9 (Εφαρμογή άλλων νομικών διατάξεων)

Με βάση την τροπολογία 11 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, η τροποποιημένη πρόταση περιελάμβανε μια νέα αιτιολογική σκέψη 13α σχετικά με τη μη εφαρμογή της παρούσας οδηγίας για τα σχέδια, η οποία εγκρίθηκε από το Συμβούλιο με ορισμένες ελάσσονος σημασίας τροποποιήσεις. Για λόγους ασφάλειας δικαίου, η κοινή θέση περιέχει τον όρο "με την επιφύλαξη" με βάση τον οποίο η οδηγία θα ισχύει με την επιφύλαξη των νομικών διατάξεων που ισχύουν σε άλλους τομείς. Από την άποψη αυτή, η πρόταση συνάδει με το κοινοτικό κεκτημένο στον τομέα του δικαιώματος του δημιουργού και συγγενικών δικαιωμάτων.

Άρθρο 10 (Διαχρονική εφαρμογή)

Το Συμβούλιο διέγραψε μέρος του άρθρου 9 παράγραφος 3 και ολόκληρο το άρθρο 9 παράγραφος 4 επειδή πιστεύει ότι τα θέματα που αφορούν συμβάσεις δεν θα πρέπει να εναρμονίζονται στο πλαίσιο της παρούσας οδηγίας. Το υπόλοιπο μέρος του άρθρου 9 παράγραφος 3 (κεκτημένα δικαιώματα) της τροποποιημένης πρότασης της Επιτροπής συγχωνεύτηκε με το άρθρο 9 παράγραφος 2 (συναφθείσες πράξεις). Η Επιτροπή δέχεται αυτές τις αλλαγές.

Άρθρο 11 (Tεχνικές προσαρμογές)

Στο άρθρο 11 παράγραφος 2, η κοινή θέση τροποποιεί περαιτέρω το άρθρο 3 παράγραφος 2 της οδηγίας 93/98/EΟΚ, προκειμένου να εναρμονιστεί περισσότερο προς το άρθρο 17 της WPPT με την προσθήκη μιας δεύτερης πρότασης στην υπάρχουσα παράγραφο. Επιπλέον, έχει προστεθεί ένα δεύτερο εδάφιο που περιορίζει τον αντίκτυπο αυτής της τροποποίησης αποκλείοντας την εκ νέου έναρξη προστασίας των φωνογραφημάτων που είχαν παρουσιαστεί νομίμως στο κοινό πριν από τη θέση σε ισχύ αυτής της τροποποίησης.

Άρθρο 12 (Τελικές διατάξεις)

Η πρώην παράγραφος 1 αυτής της διάταξης αποτελεί τώρα ένα νέο άρθρο (άρθρο 13). Η ρήτρα επανεξέτασης, τώρα άρθρο 12 παράγραφος 1, είναι πιο αναλυτική και επικεντρώνεται στο στόχο της αποτελεσματικότερης αξιολόγησης της εφαρμογής της οδηγίας. Τέλος, έχουν επέλθει ορισμένες συντακτικές αλλαγές στο άρθρο 12 παράγραφοι 3 και 4, σχετικά με την επιτροπή επαφών.

Άρθρο 13 (Εφαρμογή)

Όσον αφορά την προθεσμία εφαρμογής, η ημερομηνία "έως τις 30 Ιουνίου 2000" που αναφερόταν στην τροποποιημένη πρόταση της Επιτροπής, επειδή έχει ήδη παρέλθει κρίθηκε περιττή. Το Συμβούλιο αντικατέστησε την ημερομηνία αυτή με μια διετή περίοδο εφαρμογής. Η Επιτροπή θα προτιμούσε μια συντομότερη περίοδο αλλά μπορεί να δεχθεί την ημερομηνία αυτή.

4. Συμπερασματα

Κατά τη γνώμη της Επιτροπής, η κοινή θέση που εγκρίθηκε ομόφωνα με μια αποχή, αποτελεί σημαντικό συμβιβασμό στο πλαίσιο της κοινωνίας των πληροφοριών που διασφαλίζει την απαραίτητη ισορροπία μεταξύ των ενεχομένων δικαιωμάτων και συμφερόντων. Ταυτόχρονα, εμπεριέχει τις περισσότερες από τις τροπολογίες του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου διατηρώντας τη διάρθρωση και την ουσία της τροποποιημένης πρότασης της Επιτροπής. Η Επιτροπή είναι σε θέση να εγκρίνει ανεπιφύλακτα την κοινή θέση του Συμβουλίου.