Μόνο τα πρωτότυπα κείμενα της ΟΕΕ/ΗΕ έχουν νομική ισχύ σύμφωνα με το διεθνές δημόσιο δίκαιο. Η κατάσταση και η ημερομηνία έναρξης ισχύος του παρόντος κανονισμού πρέπει να ελέγχονται στην τελευταία έκδοση του εγγράφου που αφορά την κατάσταση προσχώρησης στους κανονισμούς OEE/HE, δηλαδή του εγγράφου TRANS/WP.29/343, το οποίο διατίθεται στον δικτυακό τόπο:

Κανονισμός αριθ. 67 της Οικονομικής Επιτροπής των Ηνωμένων Εθνών για την Ευρώπη (ΟΕΕ/ΗΕ) — Ενιαίες διατάξεις σχετικά με: I. την έγκριση ειδικών εξαρτημάτων οχημάτων των κατηγοριών M και N που χρησιμοποιούν υγραέρια στο σύστημα πρόωσής τους· ΙΙ. την έγκριση οχημάτων των κατηγοριών Μ και Ν στα οποία έχουν τοποθετηθεί ειδικά εξαρτήματα για τη χρήση υγραερίων στο σύστημα πρόωσής τους, όσον αφορά την τοποθέτηση των εξαρτημάτων αυτών [2016/1829]

Συμπλήρωμα 14 στη σειρά τροποποιήσεων 01 — Ημερομηνία έναρξης ισχύος: 9 Οκτωβρίου 2014

Μέρος I — Έγκριση ειδικών εξαρτημάτων οχημάτων των κατηγοριών M και N που χρησιμοποιούν υγραέρια στο σύστημα πρόωσής τους

Μέρος II — Έγκριση οχημάτων των κατηγοριών Μ και Ν στα οποία έχουν τοποθετηθεί ειδικά εξαρτήματα για τη χρήση υγραερίων στο σύστημα πρόωσής τους, όσον αφορά την τοποθέτηση των εξαρτημάτων αυτών

2. ΟΡΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΤΑΞΙΝΟΜΗΣΗ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΙΚΩΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ

Τα κατασκευαστικά στοιχεία υγραερίου για χρήση σε οχήματα ταξινομούνται ανάλογα με την πίεση λειτουργίας και τη λειτουργία τους, σύμφωνα με το σχήμα 1.

Κατασκευαστικά στοιχεία υγραερίου τα οποία είναι σχεδιασμένα για λειτουργία υπό μέγιστη πίεση λειτουργίας άνω της ατμοσφαιρικής πίεσης η οποία δεν υπερβαίνει τα 20 kPa δεν υπόκεινται στον παρόντα κανονισμό.

Ένα κατασκευαστικό στοιχείο μπορεί να αποτελείται από αρκετά μέρη, καθένα εκ των οποίων ταξινομείται στην αντίστοιχη κατηγορία ανάλογα με τη μέγιστη πίεση λειτουργίας και τη λειτουργία του.

Ταξινόμηση ανά μέγιστη πίεση λειτουργίας και λειτουργία

2.1. «Πίεση»: η σχετική πίεση σε σχέση με την ατμοσφαιρική, εκτός αν δηλώνεται διαφορετικά.

2.1.1. «Πίεση παροχής»: η σταθεροποιημένη πίεση σε ενιαία θερμοκρασία αερίου 15 °C.

2.1.2. «Πίεση δοκιμής»: η πίεση στην οποία υποβάλλεται το κατασκευαστικό στοιχείο κατά τη διάρκεια της δοκιμής έγκρισης.

2.1.3. «Πίεση χρήσης (ΠΧ)»: η μέγιστη πίεση στην οποία είναι σχεδιασμένο να υποβάλλεται το κατασκευαστικό στοιχείο και βάσει της οποίας προσδιορίζεται η αντοχή του.

2.1.4. «Πίεση λειτουργίας»: η πίεση υπό κανονικές συνθήκες λειτουργίας.

2.1.5. «Μέγιστη πίεση λειτουργίας»: η μέγιστη πίεση στην οποία ενδέχεται να υποβάλλεται ένα κατασκευαστικό στοιχείο κατά τη λειτουργία.

2.1.6. «Πίεση ταξινόμησης»: η μέγιστη επιτρεπόμενη πίεση λειτουργίας ενός κατασκευαστικού στοιχείου ανάλογα με την ταξινόμησή του.

2.3. «Δεξαμενή»: οποιοσδήποτε περιέκτης χρησιμοποιείται για την αποθήκευση υγραερίου.

2.3.2. «Εξ ολοκλήρου σύνθετη δεξαμενή»: μια δεξαμενή κατασκευασμένη αποκλειστικά από σύνθετα υλικά με μη μεταλλική επένδυση.

2.3.3. «Παρτίδα δεξαμενών»: ο μέγιστος αριθμός 200 δεξαμενών του ίδιου τύπου, κατασκευασμένων διαδοχικά στην ίδια γραμμή παραγωγής.

2.4. «Τύπος δεξαμενής»: οι δεξαμενές οι οποίες δεν διαφέρουν ως προς τα ακόλουθα χαρακτηριστικά, όπως ορίζεται στο παράρτημα 10:

2.5. «Παρελκόμενα τοποθετημένα στη δεξαμενή»: τα ακόλουθα εξαρτήματα τα οποία μπορούν να είναι είτε μεμονωμένα είτε συνδυασμένα:

«Βαλβίδα διακοπής παροχής στο 80 τοις εκατό της χωρητικότητας»: διάταξη η οποία περιορίζει την πλήρωση στο 80 τοις εκατό της χωρητικότητας της δεξαμενής κατά το μέγιστο.

«Δείκτης στάθμης»: διάταξη ελέγχου της στάθμης του υγρού στη δεξαμενή.

«Βαλβίδα εκτόνωσης της πίεσης (βαλβίδα εκκένωσης)»: διάταξη περιορισμού της ανάπτυξης υπερβολικής πίεσης εντός της δεξαμενής·

2.5.3.1. «Διάταξη εκτόνωσης της πίεσης»: διάταξη σχεδιασμένη για την προστασία της δεξαμενής από τυχόν διάρρηξη σε περίπτωση πυρκαγιάς, η οποία παροχετεύει το περιεχόμενο υγραέριο·

«Τηλεχειριζόμενη βαλβίδα παροχής με βαλβίδα υπερχείλισης»: διάταξη η οποία επιτρέπει την παροχή και τη διακοπή της παροχής υγραερίου στον εξατμιστήρα/ρυθμιστή πίεσης. «Τηλεχειριζόμενη» σημαίνει ότι η βαλβίδα παροχής ελέγχεται από τη μονάδα ηλεκτρονικού ελέγχου. Όταν ο κινητήρας του οχήματος βρίσκεται εκτός λειτουργίας, η βαλβίδα είναι κλειστή. Ως βαλβίδα υπερχείλισης νοείται μια διάταξη περιορισμού της υπερβολικής παροχής υγραερίου.

«Αντλία καυσίμου»: διάταξη παροχής υγραερίου σε υγρή μορφή στον κινητήρα. Αυτό επιτυγχάνεται με την αύξηση της πίεσης της δεξαμενής μέσω της πίεσης που δημιουργεί η αντλία καυσίμου.

«Πολυβαλβίδα»: διάταξη αποτελούμενη από το σύνολο ή μέρος των παρελκομένων που αναφέρονται στα σημεία 2.5.1 έως 2.5.3 και 2.5.8.

«Αεριοστεγές περίβλημα»: διάταξη για την προστασία των παρελκομένων και την παροχέτευση τυχόν διαφυγόντος υγραερίου στον εξωτερικό αέρα.

Δακτύλιος τροφοδοσίας ισχύος (αντλία καυσίμου/ενεργοποιητές/αισθητήρας στάθμης καυσίμου).

«Βαλβίδα αντεπιστροφής»: διάταξη για τη διοχέτευση της παροχής του υγραερίου σε υγρή μορφή προς μία κατεύθυνση και την παρεμπόδιση της αντίστροφης ροής του·

2.6. «Εξατμιστήρας»: διάταξη για την εξάτμιση του υγραερίου από την υγρή στην αέρια φάση.

2.7. «Ρυθμιστής πίεσης»: διάταξη προοριζόμενη για τη μείωση και τη ρύθμιση της παροχής του υγραερίου.

2.8. «Βαλβίδα διακοπής παροχής»: διάταξη για τη διακοπή της παροχής υγραερίου.

2.9. «Ανακουφιστική βαλβίδα του σωλήνα αερίου»: διάταξη η οποία αποτρέπει την αύξηση της πίεσης των σωλήνων άνω μιας προκαθορισμένης τιμής.

2.10. «Συσκευή έγχυσης αερίου ή εγχυτήρας ή εξάρτημα μείξης αερίου»: διάταξη η οποία καθιστά εφικτή την εισαγωγή υγρού ή εξατμισμένου υγραερίου στον κινητήρα.

2.11. «Μονάδα δοσομέτρησης αερίου»: διάταξη η οποία μετρά και/ή διανέμει την παροχή αερίου προς τον κινητήρα και μπορεί είτε να συνδυάζεται με τη συσκευή έγχυσης αερίου είτε να είναι μεμονωμένη.

2.12. «Μονάδα ηλεκτρονικού ελέγχου»: διάταξη η οποία ελέγχει τις απαιτήσεις του κινητήρα σε υγραέριο και διακόπτει αυτόματα την παροχή ισχύος στις βαλβίδες διακοπής παροχής του συστήματος υγραερίου, σε περίπτωση ακούσιας θραύσης του σωλήνα παροχής καυσίμου ή διακοπής της λειτουργίας του κινητήρα.

2.13. «Αισθητήρας πίεσης ή θερμοκρασίας»: διάταξη μέτρησης της πίεσης ή της θερμοκρασίας.

2.14. «Μονάδα φίλτρου υγραερίου»: διάταξη η οποία φιλτράρει το υγραέριο και μπορεί να ενσωματώνεται σε άλλα κατασκευαστικά στοιχεία.

2.15. «Εύκαμπτοι σωλήνες»: οι σωλήνες μεταφοράς του υγραερίου, σε υγρή ή αέρια φάση και υπό διάφορες τιμές πίεσης, από ένα σημείο σε άλλο.

2.16. «Μονάδα πλήρωσης»: διάταξη για την πλήρωση της δεξαμενής. Η μονάδα πλήρωσης μπορεί να είναι ενσωματωμένη στη βαλβίδα διακοπής της παροχής της δεξαμενής στο 80 τοις εκατό της χωρητικότητάς της ή να βρίσκεται στο εξωτερικό του οχήματος.

2.17. «Ζεύκτης βοηθητικής παροχής»: διάταξη ζεύξης στη γραμμή καυσίμου μεταξύ της δεξαμενής και του κινητήρα. Σε περίπτωση εξάντλησης του καυσίμου σε ένα όχημα που χρησιμοποιεί ένα μόνο καύσιμο στο σύστημα πρόωσής του, ο κινητήρας μπορεί να συνεχίσει να λειτουργεί μέσω σύμπλεξης της βοηθητικής δεξαμενής καυσίμου.

2.18. «Συλλέκτης καυσίμου»: σωλήνας ή αγωγός που συνδέει τις διατάξεις έγχυσης καυσίμου.

2.19. «Υγραέριο (LPG)»: κάθε προϊόν αποτελούμενο κατά βάση από τους ακόλουθους υδρογονάνθρακες:

προπάνιο, προπένιο (προπυλένιο), κανονικό βουτάνιο, ισοβουτάνιο, ισοβουτυλένιο, βουτένιο (βουτυλένιο) και αιθάνιο.

Το ευρωπαϊκό πρότυπο EN 589:1993 ορίζει τις απαιτήσεις και τις μεθόδους σχετικά με τις δοκιμές υγραερίου κίνησης, όπως αυτό διατίθεται στις αγορές και διανέμεται στις χώρες μέλη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Τυποποίησης (CEN).

2.20. «Συγκρότημα εύκαμπτου σωλήνα»: συγκρότημα ενός εύκαμπτου σωλήνα και ζευκτών.

ΕΓΚΡΙΣΗ ΕΙΔΙΚΩΝ ΕΞΑΡΤΗΜΑΤΩΝ ΟΧΗΜΑΤΩΝ ΤΩΝ ΚΑΤΗΓΟΡΙΩΝ M ΚΑΙ N ΠΟΥ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΝ ΥΓΡΑΕΡΙΑ ΣΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΠΡΟΩΣΗΣ ΤΟΥΣ

3.1. Η αίτηση για έγκριση τύπου ειδικών εξαρτημάτων υποβάλλεται από τον κάτοχο της εμπορικής επωνυμίας ή του εμπορικού σήματος ή από τον δεόντως εξουσιοδοτημένο αντιπρόσωπό του.

3.2. Συνοδεύεται από τα παρακάτω έγγραφα εις τριπλούν και από τα εξής στοιχεία:

3.3. Παρέχονται δείγματα των ειδικών εξαρτημάτων, κατόπιν αιτήσεως της τεχνικής υπηρεσίας που είναι υπεύθυνη για τη διεξαγωγή δοκιμών έγκρισης.

Επιπλέον δείγματα παρέχονται κατόπιν αιτήσεως.

4.1. Όλα τα κατασκευαστικά στοιχεία που υποβάλλονται προς έγκριση πρέπει να φέρουν την εμπορική επωνυμία ή το σήμα του κατασκευαστή και τον τύπο· τα μη μεταλλικά κατασκευαστικά στοιχεία φέρουν επίσης τον μήνα και το έτος κατασκευής. Η σήμανση αυτή πρέπει να είναι ευανάγνωστη και ανεξίτηλη.

4.2. Όλα τα εξαρτήματα πρέπει να διαθέτουν επαρκή χώρο για την τοποθέτηση του σήματος έγκρισης καθώς και της ταξινόμησης του μέρους (βλέπε παράρτημα 2A), καθώς και της πίεσης χρήσης (ΠΧ) στην περίπτωση κατασκευαστικών στοιχείων της Κατηγορίας 0. Ο χώρος αυτός υποδεικνύεται στα σχέδια που αναφέρονται στο ανωτέρω σημείο 3.2.2.

4.3. Κάθε δεξαμενή πρέπει να φέρει συγκολλημένη επί αυτής πινακίδα σήμανσης με τα ακόλουθα στοιχεία, ευανάγνωστα και ανεξίτηλα:

4.4. Εκτός από τις διατάξεις των σημείων 4.1 και 4.2, μία από τις ακόλουθες πρόσθετες σημάνσεις πρέπει να χρησιμοποιείται για τηλεχειριζόμενες βαλβίδες παροχής και τηλεχειριζόμενες βαλβίδες διακοπής που συμμορφώνονται με το σημείο 4.7 του παραρτήματος 3 ή το σημείο 1.7 του παραρτήματος 7 αντίστοιχα:

5.1. Έγκριση τύπου των εξαρτημάτων χορηγείται εφόσον τα σχετικά δείγματα που υποβάλλονται προς έγκριση ικανοποιούν τις απαιτήσεις των σημείων 6.1 έως 6.13 του παρόντος κανονισμού.

5.2. Σε κάθε τύπο εξαρτημάτων που εγκρίνεται χορηγείται αριθμός έγκρισης. Τα δύο πρώτα ψηφία του (προς το παρόν το 01 αντιστοιχεί στη σειρά 01 των τροποποιήσεων που τέθηκαν σε ισχύ στις 13 Νοεμβρίου 1999) υποδεικνύουν τη σειρά τροποποιήσεων που ενσωματώνουν τις πλέον πρόσφατες σημαντικές τεχνικές τροπολογίες του κανονισμού κατά τη στιγμή της έκδοσης της έγκρισης. Το ίδιο συμβαλλόμενο μέρος δεν δύναται να εκχωρήσει τον ίδιο αλφαριθμητικό κωδικό σε άλλο τύπο εξαρτημάτων.

5.3. Η ειδοποίηση σχετικά με την έγκριση ή την απόρριψη ή την επέκταση της έγκρισης ενός τύπου/μέρους εξαρτήματος υγραερίου σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό κοινοποιείται στα συμβαλλόμενα στη συμφωνία του 1958 μέρη που εφαρμόζουν τον παρόντα κανονισμό μέσω εντύπου σύμφωνα με το υπόδειγμα που παρατίθεται στο παράρτημα 2B του παρόντος κανονισμού. Εάν πρόκειται για δεξαμενή, το παράρτημα 2B — προσάρτημα προστίθεται.

5.4. Επιπλέον του σήματος που περιγράφεται στα σημεία 4.1 και 4.3 ανωτέρω, σε κάθε εξάρτημα σύμφωνο με τον τύπο που εγκρίνεται δυνάμει του παρόντος κανονισμού τοποθετείται σε εύκολα προσπελάσιμο και εμφανές σημείο, το οποίο καθορίζεται στο ανωτέρω σημείο 4.2, διεθνές σήμα έγκρισης αποτελούμενο από:

5.5. Το σήμα έγκρισης πρέπει να είναι ευανάγνωστο και ανεξίτηλο.

5.6. Το παράρτημα 2Α του παρόντος κανονισμού δίνει παραδείγματα της διάταξης του προαναφερθέντος σήματος έγκρισης.

5.7. Στην περίπτωση κατασκευαστικών στοιχείων της κατηγορίας 0 πρέπει να επισημαίνεται και η πίεση χρήσης κοντά στο σήμα έγκρισης που αναφέρεται στο σημείο 5.4 ανωτέρω.

6. ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΕΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΩΝ ΕΞΑΡΤΗΜΑΤΩΝ ΥΓΡΑΕΡΙΟΥ (LPG)

Τα ειδικά εξαρτήματα οχημάτων που χρησιμοποιούν υγραέρια στο σύστημα πρόωσής τους πρέπει να λειτουργούν με ορθό και ασφαλή τρόπο.

Τα υλικά των εξαρτημάτων που έρχονται σε επαφή με το υγραέριο πρέπει να είναι συμβατά με αυτό.

Τα μέρη των εξαρτημάτων, η ορθή και ασφαλής λειτουργία των οποίων ενδέχεται να επηρεάζεται από το υγραέριο, τις υψηλές τιμές πίεσης ή τους κραδασμούς, πρέπει να υποβάλλονται στις σχετικές διαδικασίες δοκιμών οι οποίες περιγράφονται στα παραρτήματα του παρόντος κανονισμού. Ειδικότερα, πρέπει να πληρούνται οι διατάξεις των σημείων 6.2 ως 6.13 κατωτέρω.

Η εγκατάσταση εξαρτημάτων υγραερίου εγκεκριμένων δυνάμει του παρόντος κανονισμού πρέπει να συμμορφώνεται προς τις σχετικές απαιτήσεις ηλεκτρομαγνητικής συμβατότητας (ΗΜΣ) σύμφωνα με τον κανονισμό αριθ. 10, σειρά τροποποιήσεων 02 ή ισοδύναμο.

Οι δεξαμενές υγραερίου πρέπει να είναι εγκεκριμένου τύπου σύμφωνα με τις διατάξεις του παραρτήματος 10 του παρόντος κανονισμού.

6.3. Διατάξεις σχετικά με τα παρελκόμενα που είναι τοποθετημένα στη δεξαμενή

6.3.1. Η δεξαμενή πρέπει να είναι εφοδιασμένη με τα ακόλουθα παρελκόμενα, τα οποία μπορούν να είναι είτε μεμονωμένα είτε σε συνδυασμό (πολυβαλβίδα/-ες):

6.3.2. Η δεξαμενή μπορεί να είναι εφοδιασμένη με αεριοστεγές περίβλημα, εφόσον είναι απαραίτητο.

6.3.3. Η δεξαμενή μπορεί να είναι εφοδιασμένη με δακτύλιο τροφοδοσίας ισχύος των ενεργοποιητών/της αντλίας καυσίμου υγραερίου.

6.3.4. Η δεξαμενή μπορεί να φέρει στο εσωτερικό της αντλία καυσίμου υγραερίου.

6.3.5. Η δεξαμενή μπορεί να είναι εφοδιασμένη με βαλβίδα αντεπιστροφής.

6.3.6. Η δεξαμενή πρέπει να είναι εφοδιασμένη με διάταξη εκτόνωσης της πίεσης (PRD). Οι διατάξεις ή οι λειτουργίες που μπορούν να λαμβάνουν έγκριση ως PRD είναι:

6.3.7. Τα παρελκόμενα που αναφέρονται στα ανωτέρω σημεία 6.3.1 έως 6.3.6 λαμβάνουν έγκριση τύπου σύμφωνα με όσα προβλέπονται:

6.4. — 6.14. Διατάξεις σχετικά με άλλα κατασκευαστικά στοιχεία

Τα λοιπά κατασκευαστικά στοιχεία που υποδεικνύονται στον πίνακα 1 λαμβάνουν έγκριση τύπου σύμφωνα με όσα προβλέπονται στα παραρτήματα που παρατίθενται στον πίνακα.

6.15. Γενικοί κανόνες σχεδιασμού σχετικά με τα κατασκευαστικά στοιχεία

6.15.1. Διατάξεις σχετικά με τη βαλβίδα διακοπής της παροχής στο 80 τοις εκατό της χωρητικότητας

6.15.1.1. Η σύνδεση μεταξύ του πλωτήρα και της διάταξης κλεισίματος της βαλβίδας διακοπής της παροχής στο 80 τοις εκατό της χωρητικότητας δεν πρέπει να παραμορφώνεται υπό συνθήκες κανονικής χρήσης.

6.15.1.2. Εάν η βαλβίδα διακοπής της παροχής της δεξαμενής στο 80 τοις εκατό της χωρητικότητάς της περιλαμβάνει πλωτήρα, αυτός πρέπει να αντέχει εξωτερική πίεση 4 500 kPa.

6.15.1.3. Η μονάδα κλεισίματος της διάταξης περιορισμού της πλήρωσης στο 80 + 0/– 5 τοις εκατό της χωρητικότητας της δεξαμενής, για την οποία είναι σχεδιασμένη η βαλβίδα διακοπής της παροχής στο 80 τοις εκατό, πρέπει να αντέχει πίεση 6 750 kPa. Στη θέση διακοπής της παροχής, ο ρυθμός πλήρωσης υπό διαφορική πίεση ίση με 700 kPa δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 500 cm3/λεπτό. Η βαλβίδα υποβάλλεται σε δοκιμή με όλες τις δεξαμενές στις οποίες προορίζεται να τοποθετηθεί ή ο κατασκευαστής δηλώνει, μετά από υπολογισμό, τους τύπους δεξαμενής για τους οποίους είναι κατάλληλη η συγκεκριμένη βαλβίδα.

6.15.1.4. Εάν η βαλβίδα διακοπής της παροχής στη δεξαμενή στο 80 τοις εκατό της χωρητικότητάς της δεν περιλαμβάνει πλωτήρα, δεν πρέπει να είναι εφικτή η συνέχιση της πλήρωσης, μετά τη διακοπή, σε ρυθμό άνω των 500 cm3/λεπτό.

6.15.1.5. Η διάταξη πρέπει να φέρει μόνιμη σήμανση με ένδειξη του τύπου της δεξαμενής για τον οποίο είναι σχεδιασμένη, της διαμέτρου και της γωνίας της και, ανάλογα με την περίπτωση, ένδειξη τοποθέτησης.

6.15.2. Οι ηλεκτρικές διατάξεις που περιέχουν υγραέριο πρέπει, προκειμένου να αποφεύγεται η δημιουργία ηλεκτρικών σπινθήρων στην επιφάνεια του κατασκευαστικού στοιχείου σε περίπτωση θραύσης του:

6.15.2.1. Οι ηλεκτρικές συνδέσεις εντός του χώρου αποσκευών και του διαμερίσματος επιβατών πρέπει να συμμορφώνονται προς την κλάση βαθμού προστασίας IP 40 σύμφωνα με το πρότυπο IEC 60529-1989+A1:1999.

6.15.2.2. Όλες οι άλλες ηλεκτρικές συνδέσεις πρέπει να συμμορφώνονται προς την κλάση βαθμού προστασίας IP 54 σύμφωνα με το πρότυπο IEC 60529-1989+A1:1999.

6.15.2.3. Ο δακτύλιος τροφοδοσίας ισχύος (αντλία καυσίμου/ενεργοποιητές/αισθητήρας στάθμης καυσίμου) για τη δημιουργία μονωμένης και στεγανής ηλεκτρικής σύνδεσης πρέπει να είναι ερμητικού τύπου.

6.15.3. Ειδικές διατάξεις για βαλβίδες ενεργοποιούμενες μέσω ηλεκτρικής/εξωτερικής (υδραυλικής, πνευματικής) ισχύος

6.15.3.1. Όσον αφορά βαλβίδες ενεργοποιούμενες μέσω ηλεκτρικής/εξωτερικής ισχύος (π.χ. βαλβίδα διακοπής της παροχής στο 80 τοις εκατό, βαλβίδα παροχής, βαλβίδες διακοπής παροχής, βαλβίδες αντεπιστροφής, βαλβίδα εκτόνωσης της πίεσης του σωλήνα αερίου, ζεύκτης βοηθητικής παροχής), αυτές πρέπει να βρίσκονται στην «κλειστή» θέση όταν απενεργοποιούνται.

6.15.3.2. Σε περίπτωση βλάβης ή απώλειας ισχύος της μονάδας ηλεκτρονικού ελέγχου, η αντλία καυσίμου πρέπει να απενεργοποιείται.

6.15.4. Εναλλάκτης θερμότητας (απαιτήσεις συμβατότητας και πίεσης)

6.15.4.1. Τα κατασκευαστικά υλικά μιας διάταξης τα οποία έρχονται σε επαφή με τον εναλλάκτη θερμότητας της διάταξης σε κατάσταση λειτουργίας πρέπει να είναι συμβατά με το συγκεκριμένο υγρό και να είναι σχεδιασμένα ώστε να αντέχουν πίεση 200 kPa ασκούμενη από τον εναλλάκτη θερμότητας. Τα υλικά πρέπει να πληρούν τις προδιαγραφές που ορίζονται στο παράρτημα 15 σημείο 17.

6.15.4.2. Το διαμέρισμα που περιέχει τον εναλλάκτη θερμότητας του εξατμιστήρα/ρυθμιστή πίεσης πρέπει να είναι στεγανό υπό πίεση 200 kPa.

6.15.5. Τα κατασκευαστικά στοιχεία που αποτελούνται από μέρη υψηλής και χαμηλής πίεσης πρέπει να είναι σχεδιασμένα κατά τρόπο ώστε να αποφεύγεται στο μέρος χαμηλής πίεσης η αύξηση της πίεσης κατά 2,25 φορές άνω της μέγιστης πίεσης λειτουργίας στην οποία υποβλήθηκε το στοιχείο κατά τη δοκιμή του. Τα κατασκευαστικά στοιχεία που συνδέονται άμεσα με την πίεση της δεξαμενής πρέπει να είναι σχεδιασμένα ούτως ώστε να αντέχουν πίεση ταξινόμησης ίση με 3 000 kPa. Η εκτόνωση της πίεσης στο διαμέρισμα του κινητήρα ή εκτός του οχήματος δεν επιτρέπεται.

6.15.6. Ειδικές διατάξεις για την αποφυγή διαρροών αερίου

6.15.6.1. Αντλίες της κατηγορίας 1 είναι κατασκευασμένες κατά τρόπο ώστε η πίεση εξόδου να μην υπερβαίνει ποτέ τα 3 000 kPa, σε περίπτωση, π.χ. έμφραξης της σωλήνωσης ή κλειστής βαλβίδας διακοπής της παροχής. Αυτό μπορεί να αποφεύγεται μέσω απενεργοποίησης της αντλίας ή επανακυκλοφορίας προς τη δεξαμενή.

Αντλίες της κατηγορίας 0 είναι κατασκευασμένες κατά τρόπο ώστε η πίεση εξόδου να μην υπερβαίνει ποτέ την ΠΧ των κατασκευαστικών στοιχείων κατάντη της αντλίας, σε περίπτωση, π.χ. έμφραξης της σωλήνωσης ή κλειστής βαλβίδας διακοπής της παροχής. Αυτό μπορεί να αποφεύγεται μέσω απενεργοποίησης της αντλίας ή επανακυκλοφορίας προς τη δεξαμενή.

6.15.6.2. Ο ρυθμιστής πίεσης/εξατμιστήρας πρέπει να είναι κατασκευασμένος κατά τρόπο ώστε να αποφεύγονται διαρροές αερίου κατά την τροφοδοσία του με υγραέριο υπό πίεση ≤ 4 500 kPa και με τον ρυθμιστή εκτός λειτουργίας.

6.15.7. Διατάξεις σχετικά με τη βαλβίδα εκτόνωσης της πίεσης του σωλήνα αερίου

6.15.7.1. Οι ανακουφιστικές βαλβίδες του σωλήνα αερίου της κατηγορίας 1 πρέπει να είναι σχεδιασμένες κατά τρόπο ώστε να ανοίγουν υπό πίεση 3 200 ± 100 kPa.

Οι ανακουφιστικές βαλβίδες του σωλήνα αερίου της κατηγορίας 0 πρέπει να είναι σχεδιασμένες κατά τρόπο ώστε να ανοίγουν υπό πίεση 1,07 ΠΧ του σωλήνα ± 100 kPa (αν χρειαστεί).

6.15.7.2. Οι ανακουφιστικές βαλβίδες του σωλήνα αερίου της κατηγορίας 1 δεν πρέπει να παρουσιάζουν εσωτερική διαρροή για καμία τιμή πίεσης μέχρι τα 3 000 kPa.

Οι ανακουφιστικές βαλβίδες του σωλήνα αερίου της κατηγορίας 0 δεν πρέπει να παρουσιάζουν εσωτερική διαρροή για καμία τιμή πίεσης μέχρι την ΠΧ του σωλήνα.

6.15.8. Διατάξεις σχετικά με τη βαλβίδα εκτόνωσης της πίεσης (βαλβίδα εκκένωσης)

6.15.8.1. Η βαλβίδα εκτόνωσης της πίεσης πρέπει να είναι τοποθετημένη εντός ή επάνω στη δεξαμενή, στην περιοχή όπου το καύσιμο βρίσκεται στην αέρια φάση.

6.15.8.2. Η βαλβίδα εκτόνωσης της πίεσης πρέπει να είναι σχεδιασμένη κατά τρόπο ώστε να ανοίγει υπό πίεση 2 700 ± 100 kPa.

6.15.8.3. Η ικανότητα παροχής της βαλβίδας εκτόνωσης της πίεσης, υπολογισμένη υπό πίεση πεπιεσμένου αέρα κατά 20 τοις εκατό υψηλότερη από την κανονική πίεση λειτουργίας είναι τουλάχιστον

Τα αποτελέσματα της δοκιμής παροχής διορθώνονται προς τις κανονικές συνθήκες:

6.15.8.4. Η βαλβίδα εκτόνωσης της πίεσης δεν πρέπει να παρουσιάζει εσωτερική διαρροή για καμία τιμή πίεσης μέχρι τα 2 600 kPa.

6.15.8.5. Η διάταξη εκτόνωσης της πίεσης (ασφάλεια τήξης) πρέπει να είναι σχεδιασμένη κατά τρόπο ώστε να ανοίγει σε θερμοκρασία 120 ± 10 °C.

6.15.8.6. Η διάταξη εκτόνωσης της πίεσης (ασφάλεια τήξης) πρέπει να είναι σχεδιασμένη κατά τρόπο ώστε, όταν είναι ανοιχτή, να έχει ικανότητα παροχής:

Η δοκιμή παροχής διεξάγεται υπό απόλυτη πίεση αέρα στα ανάντη της παροχής ίση με 200 kPa και σε θερμοκρασία 15 °C.

Τα αποτελέσματα της δοκιμής παροχής διορθώνονται προς τις κανονικές συνθήκες:

απόλυτη πίεση αέρα ίση με 100 kPa και θερμοκρασία 15 °C.

6.15.8.7. Η διάταξη εκτόνωσης της πίεσης τοποθετείται επάνω στη δεξαμενή, στην περιοχή όπου το καύσιμο βρίσκεται σε αέρια φάση.

6.15.8.8. Η διάταξη εκτόνωσης της πίεσης τοποθετείται στη δεξαμενή κατά τρόπο ώστε η εκτόνωση να γίνεται εντός του αεριοστεγούς περιβλήματος, εφόσον αυτό προβλέπεται.

6.15.8.9. Η διάταξη εκτόνωσης της πίεσης (ασφάλεια τήξης) υποβάλλεται σε δοκιμή σύμφωνα με τις απαιτήσεις που ορίζονται στο παράρτημα 3, σημείο 7.

Όταν ο κινητήρας λειτουργεί στα ελάχιστα επίπεδα καυσίμου, η συσσώρευση θερμότητας στην/στις αντλία/-ες καυσίμου δεν πρέπει ποτέ να προκαλεί άνοιγμα της βαλβίδας εκτόνωσης της πίεσης.

6.15.10. Διατάξεις σχετικά με τη μονάδα πλήρωσης

6.15.10.1. Η μονάδα πλήρωσης πρέπει να είναι εφοδιασμένη με τουλάχιστον μία βαλβίδα αντεπιστροφής μαλακής έδρας και δεν πρέπει να είναι αποσυναρμολογούμενης κατασκευής.

6.15.10.2. Η μονάδα πλήρωσης πρέπει να προστατεύεται από μόλυνση.

6.15.10.3. Ο σχεδιασμός και οι διαστάσεις της επιφάνειας σύνδεσης της μονάδας πλήρωσης συμμορφώνονται προς τα σχέδια του παραρτήματος 9.

Η μονάδα πλήρωσης που υποδεικνύεται στο σχήμα 5 ισχύει μόνο για μηχανοκίνητα οχήματα των κατηγοριών M2, M3, N2, N3 και M1 με μέγιστη συνολική μάζα > 3 500 kg.

6.15.10.4. Η μονάδα πλήρωσης που υποδεικνύεται στο σχήμα 4 μπορεί επίσης να ισχύει για μηχανοκίνητα οχήματα των κατηγοριών M2, M3, N2, N3 και M1 με μέγιστη συνολική μάζα > 3 500 kg (6).

6.15.10.5. Η εξωτερική μονάδα πλήρωσης συνδέεται στη δεξαμενή μέσω εύκαμπτου σωλήνα ή αγωγού.

6.15.10.6. Ειδικές διατάξεις σχετικά με τη μονάδα πλήρωσης ελαφρών οχημάτων κατά το πρότυπο Euro (παράρτημα 9 — σχήμα 3):

6.15.10.7. Ειδικές διατάξεις σχετικά με τη μονάδα πλήρωσης βαρέων οχημάτων κατά το πρότυπο Euro (παράρτημα 9 — σχήμα 5):

6.15.11. Διατάξεις σχετικά με τον δείκτη στάθμης

6.15.11.1. Η διάταξη ελέγχου της στάθμης του υγρού της δεξαμενής πρέπει να είναι έμμεσου τύπου (για παράδειγμα μαγνητική) μεταξύ του εσωτερικού και του εξωτερικού της δεξαμενής. Εάν η διάταξη ελέγχου της στάθμης του υγρού στη δεξαμενή είναι άμεσου τύπου, οι συνδέσεις ηλεκτρικής ισχύος πρέπει να συμμορφώνονται προς την κλάση προστασίας IP54 σύμφωνα με το πρότυπο IEC EN 60529:1997-06.

6.15.11.2. Εάν ο δείκτης στάθμης της δεξαμενής περιλαμβάνει πλωτήρα, αυτός πρέπει να αντέχει εξωτερική πίεση 3 000 kPa.

6.15.12. Διατάξεις σχετικά με το αεριοστεγές περίβλημα της δεξαμενής.

6.15.12.1. Η ελεύθερη διατομή της οπής εξόδου του αεριοστεγούς περιβλήματος πρέπει να είναι τουλάχιστον 450 mm2.

6.15.12.2. Το αεριοστεγές περίβλημα πρέπει να είναι στεγανό υπό πίεση 10 kPa με το/τα άνοιγμα/-τα κλειστό/-ά. Η μέγιστη επιτρεπόμενη ταχύτητα διαρροής ατμών είναι 100 cm3/h και το αεριοστεγές περίβλημα δεν πρέπει να παρουσιάζει μόνιμες παραμορφώσεις.

6.15.12.3. Το αεριοστεγές περίβλημα πρέπει να είναι κατασκευασμένο ούτως ώστε να αντέχει πίεση 50 kPa.

6.15.13. Διατάξεις σχετικά με την τηλεχειριζόμενη βαλβίδα υπερχείλισης.

6.15.13.1. Διατάξεις σχετικά με τη βαλβίδα παροχής

6.15.13.1.1. Εάν η βαλβίδα παροχής συνδυάζεται με αντλία τροφοδοσίας υγραερίου, η αντλία αναγνωρίζεται μέσω της σήμανσης «PUMP INSIDE (ΑΝΤΛΙΑ ΕΝΤΟΣ)» και με το αναγνωριστικό της αντλίας είτε επάνω στην πινακίδα σήμανσης της δεξαμενής υγραερίου είτε επάνω στην πολυβαλβίδα, εφόσον υπάρχει. Οι ηλεκτρικές συνδέσεις εντός της δεξαμενής υγραερίου συμμορφώνονται προς την κλάση βαθμού προστασίας IP 40 σύμφωνα με το πρότυπο IEC 60529-1989+A1:1999.

6.15.13.1.2. Οι βαλβίδες παροχής της κατηγορίας 1 αντέχουν πίεση 6 750 kPa στην ανοιχτή και στην κλειστή θέση. Οι βαλβίδες παροχής της κατηγορίας 0 αντέχουν πίεση 2,25 της ΠΧ στην ανοιχτή και στην κλειστή θέση.

6.15.13.1.3. Στην κλειστή θέση, η βαλβίδα παροχής δεν επιτρέπει εσωτερική διαρροή προς την κατεύθυνση παροχής. Διαρροή επιτρέπεται προς την αντίθετη κατεύθυνση.

6.15.13.2. Διατάξεις σχετικά με τη βαλβίδα υπερχείλισης

6.15.13.2.1. Η βαλβίδα υπερχείλισης πρέπει να είναι τοποθετημένη εντός της δεξαμενής.

6.15.13.2.2. Η βαλβίδα υπερχείλισης πρέπει να είναι εφοδιασμένη με παράκαμψη για την εξίσωση της πίεσης.

6.15.13.2.3. Η βαλβίδα υπερχείλισης διακόπτει την παροχή όταν η διαφορά πίεσης επάνω στη βαλβίδα είναι 90 kPa. Για τη συγκεκριμένη τιμή διαφοράς πίεσης, η παροχή δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 8 000 cm3/min.

6.15.13.2.4. Όταν η βαλβίδα υπερχείλισης βρίσκεται στη θέση διακοπής της παροχής, η ροή μέσω της παράκαμψης δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 500 cm3/min. υπό διαφορική πίεση 700 kPa.

7. ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΤΥΠΟΥ ΕΞΑΡΤΗΜΑΤΟΣ ΥΓΡΑΕΡΙΟΥ ΚΑΙ ΕΠΕΚΤΑΣΗ ΕΓΚΡΙΣΗΣ

7.1. Κάθε τροποποίηση τύπου εξαρτημάτων υγραερίου πρέπει να κοινοποιείται στην αρχή έγκρισης τύπου που χορήγησε την έγκριση τύπου. Η αρχή έγκρισης τύπου δύναται είτε:

7.2. Η επιβεβαίωση ή η άρνηση χορήγησης της έγκρισης, με ειδική αναφορά στις μετατροπές, κοινοποιείται, σύμφωνα με τη διαδικασία που ορίζεται στο σημείο 5.3 ανωτέρω, στα συμβαλλόμενα μέρη της συμφωνίας τα οποία εφαρμόζουν τον παρόντα κανονισμό.

7.3. Η αρχή έγκρισης τύπου η οποία χορηγεί επέκταση της έγκρισης εκχωρεί αύξοντα αριθμό για κάθε κοινοποίηση που αφορά τέτοια επέκταση.

Οι διαδικασίες παραγωγής πρέπει να συμμορφώνονται προς τις διαδικασίες που καθορίζονται στη συμφωνία, προσάρτημα 2 (E/ECE/324-E/ECE/TRANS/505/Rev.2) με τις ακόλουθες απαιτήσεις:

10.1. Η έγκριση που χορηγείται για έναν τύπο εξαρτήματος σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό μπορεί να ανακληθεί, εάν δεν πληρούνται οι προδιαγραφές της ανωτέρω παραγράφου 9.

10.2. Εάν κάποιο συμβαλλόμενο μέρος στη συμφωνία, το οποίο εφαρμόζει τον παρόντα κανονισμό, ανακαλέσει έγκριση που έχει χορηγήσει κατά το παρελθόν, πρέπει να ενημερώσει άμεσα τα υπόλοιπα συμβαλλόμενα μέρη που εφαρμόζουν τον παρόντα κανονισμό μέσω εντύπου κοινοποίησης σύμφωνου με το υπόδειγμα που παρατίθεται στο παράρτημα 2Β του παρόντος κανονισμού.

11. ΜΕΤΑΒΑΤΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΩΝ ΕΞΑΡΤΗΜΑΤΩΝ ΥΓΡΑΕΡΙΟΥ

11.1. Από την ημερομηνία της επίσημης έναρξης ισχύος της σειράς τροποποιήσεων 01, κανένα συμβαλλόμενο μέρος που εφαρμόζει τον παρόντα κανονισμό δεν απορρίπτει τη χορήγηση έγκρισης σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό, όπως τροποποιήθηκε με τη σειρά τροποποιήσεων 01.

11.2. Τρεις μήνες μετά την επίσημη ημερομηνία έναρξης ισχύος της σειράς τροποποιήσεων 01 του παρόντος κανονισμού, τα συμβαλλόμενα μέρη που εφαρμόζουν τον παρόντα κανονισμό χορηγούν εγκρίσεις μόνο εφόσον ο τύπος του προς έγκριση κατασκευαστικού μέρους συμμορφώνεται προς τις απαιτήσεις του παρόντος κανονισμού όπως τροποποιήθηκε από τη σειρά τροποποιήσεων 01.

11.3. Κανένα συμβαλλόμενο μέρος που εφαρμόζει τον παρόντα κανονισμό δεν δύναται να απορρίψει τύπο κατασκευαστικού στοιχείου εγκεκριμένο σύμφωνα με τη σειρά τροποποιήσεων 01 του παρόντος κανονισμού.

11.4. Έως και δώδεκα μήνες από την ημερομηνία έναρξης ισχύος της σειράς τροποποιήσεων 01 του παρόντος κανονισμού, κανένα συμβαλλόμενο μέρος που εφαρμόζει τον παρόντα κανονισμό δεν δύναται να απορρίψει τύπο κατασκευαστικού στοιχείου εγκεκριμένο σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό στην αρχική του μορφή.

11.5. Με την εκπνοή της περιόδου των 12 μηνών μετά την ημερομηνία έναρξης ισχύος της σειράς τροποποιήσεων 01, τα συμβαλλόμενα μέρη που εφαρμόζουν τον παρόντα κανονισμό δύνανται να αρνηθούν την πώληση τύπου κατασκευαστικού στοιχείου το οποίο δεν συμμορφώνεται προς τις απαιτήσεις της σειράς τροποποιήσεων 01 του παρόντος κανονισμού, εκτός εάν το κατασκευαστικό στοιχείο προορίζεται ως ανταλλακτικό για τοποθέτηση σε χρησιμοποιούμενα οχήματα.

Εάν ο κάτοχος της έγκρισης παύσει εντελώς την παραγωγή ενός τύπου εξαρτήματος που έχει εγκριθεί σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό, ενημερώνει σχετικά την αρχή που χορήγησε την έγκριση τύπου. Αφού λάβει τη σχετική κοινοποίηση, η εν λόγω αρχή υποχρεούται να ενημερώσει σχετικά τα υπόλοιπα συμβαλλόμενα μέρη της συμφωνίας που εφαρμόζουν τον παρόντα κανονισμό μέσω εγγράφου κοινοποίησης σύμφωνα με το υπόδειγμα που παρατίθεται στο παράρτημα 2Β του παρόντος κανονισμού.

13. ΟΝΟΜΑΣΙΕΣ ΚΑΙ ΔΙΕΥΘΥΝΣΕΙΣ ΤΩΝ ΤΕΧΝΙΚΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΡΜΟΔΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΕΞΑΓΩΓΗ ΔΟΚΙΜΩΝ ΕΓΚΡΙΣΗΣ, ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΡΧΩΝ ΕΓΚΡΙΣΗΣ ΤΥΠΟΥ

Τα συμβαλλόμενα μέρη στη συμφωνία που εφαρμόζουν τον παρόντα κανονισμό κοινοποιούν στη γραμματεία των Ηνωμένων Εθνών τις ονομασίες και τις διευθύνσεις των Τεχνικών Υπηρεσιών που είναι αρμόδιες για τη διενέργεια των δοκιμών έγκρισης τύπου καθώς και των αρχών έγκρισης τύπου που χορηγούν την έγκριση και στις οποίες πρέπει να αποστέλλονται τα δελτία χορήγησης ή παράτασης ή απόρριψης ή ανάκλησης έγκρισης τύπου που εκδίδονται σε άλλες χώρες.

ΕΓΚΡΙΣΗ ΟΧΗΜΑΤΩΝ ΤΩΝ ΚΑΤΗΓΟΡΙΩΝ Μ ΚΑΙ Ν ΣΤΑ ΟΠΟΙΑ ΕΧΟΥΝ ΤΟΠΟΘΕΤΗΘΕΙ ΕΙΔΙΚΑ ΕΞΑΡΤΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΗ ΧΡΗΣΗ ΥΓΡΑΕΡΙΩΝ ΣΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΠΡΟΩΣΗΣ ΤΟΥΣ, ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΤΗΝ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΤΩΝ ΕΞΑΡΤΗΜΑΤΩΝ ΑΥΤΩΝ

14.1. Για τους σκοπούς του μέρους II του παρόντος κανονισμού:

14.1.1. «Έγκριση οχήματος»: η έγκριση τύπου οχήματος όσον αφορά την τοποθέτηση ειδικών εξαρτημάτων για τη χρήση υγραερίου στο σύστημα πρόωσής του·

14.1.2. «Τύπος οχήματος»: όχημα ή οικογένεια οχημάτων στα οποία έχουν τοποθετηθεί ειδικά εξαρτήματα για τη χρήση υγραερίου στο σύστημα πρόωσής τους και τα οποία δεν διαφέρουν ως προς τους ακόλουθους όρους:

14.1.3. «Αυτόματη φάση παύσης»: η χρονική περίοδος κατά την οποία ο κινητήρας καύσης απενεργοποιείται αυτόματα για την εξοικονόμηση καυσίμων και ενεργοποιείται και πάλι αυτόματα.

15.1. Η αίτηση για έγκριση τύπου οχήματος όσον αφορά την εγκατάσταση ειδικών εξαρτημάτων για χρήση υγραερίων στο σύστημα πρόωσής του υποβάλλεται από τον κατασκευαστή του οχήματος ή από τον δεόντως εξουσιοδοτημένο αντιπρόσωπό του.

15.2. Η αίτηση συνοδεύεται από τα έγγραφα που αναφέρονται παρακάτω εις τριπλούν: περιγραφή του οχήματος που περιλαμβάνει όλες τις σχετικές πληροφορίες που αναφέρονται στο παράρτημα 1 του παρόντος κανονισμού,

15.3. Πρέπει να προσκομίζεται όχημα, αντιπροσωπευτικό του προς έγκριση τύπου οχήματος, στην τεχνική υπηρεσία που διεξάγει τις δοκιμές έγκρισης.

16.1. Έγκριση τύπου οχήματος χορηγείται εφόσον στο όχημα που υποβάλλεται για έγκριση σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό έχουν τοποθετηθεί όλα τα σχετικά ειδικά εξαρτήματα για χρήση υγραερίων στο σύστημα πρόωσής του και εφόσον το όχημα ικανοποιεί τις απαιτήσεις της παραγράφου 17 κατωτέρω.

16.2. Σε κάθε τύπο οχήματος που εγκρίνεται χορηγείται αριθμός έγκρισης. Τα δύο πρώτα ψηφία του υποδεικνύουν τη σειρά τροποποιήσεων στις οποίες ενσωματώνονται οι πλέον πρόσφατες σημαντικές τεχνικές τροποποιήσεις του κανονισμού κατά τη στιγμή της έκδοσης της έγκρισης.

16.3. Η ειδοποίηση σχετικά με την έγκριση ή την απόρριψη ή την επέκταση της έγκρισης ενός τύπου οχήματος σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό κοινοποιείται στα συμβαλλόμενα στη συμφωνία μέρη που εφαρμόζουν τον παρόντα κανονισμό μέσω εντύπου σύμφωνα με το υπόδειγμα που παρατίθεται στο υπόδειγμα στο παράρτημα 2Δ του παρόντος κανονισμού.

16.4. Σε κάθε όχημα εγκεκριμένου τύπου σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό, πρέπει να τοποθετείται ευδιάκριτα και σε θέση εύκολα προσιτή που καθορίζεται στο έντυπο έγκρισης που αναφέρεται στο σημείο 16.3 ανωτέρω, διεθνές σήμα έγκρισης αποτελούμενο από:

16.5. Εάν το όχημα συμμορφώνεται με τύπο οχήματος που έχει εγκριθεί, στο πλαίσιο ενός ή περισσοτέρων άλλων κανονισμών προσαρτημένων στη συμφωνία, στη χώρα η οποία χορηγεί έγκριση δυνάμει του παρόντος κανονισμού, δεν χρειάζεται να επαναλαμβάνεται το σύμβολο που καθορίζεται στο σημείο 16.4.1 ανωτέρω· σε μια τέτοια περίπτωση, ο κανονισμός και οι αριθμοί έγκρισης καθώς και τα επιπλέον σύμβολα όλων των κανονισμών δυνάμει των οποίων έχει χορηγηθεί έγκριση στη χώρα η οποία χορήγησε έγκριση δυνάμει του παρόντος κανονισμού, τίθενται σε κάθετες στήλες στα δεξιά του συμβόλου που ορίζεται στο σημείο 16.4.1.

16.6. Το σήμα έγκρισης πρέπει να είναι ευανάγνωστο και ανεξίτηλο.

16.7. Το σήμα έγκρισης τοποθετείται κοντά ή επάνω στην πινακίδα των στοιχείων του οχήματος.

16.8. Το παράρτημα 2Γ του παρόντος κανονισμού δίνει παραδείγματα της διάταξης του προαναφερθέντος σήματος έγκρισης.

17. ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΕΙΔΙΚΩΝ ΕΞΑΡΤΗΜΑΤΩΝ ΓΙΑ ΤΗ ΧΡΗΣΗ ΥΓΡΑΕΡΙΟΥ ΣΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΠΡΟΩΣΗΣ ΕΝΟΣ ΟΧΗΜΑΤΟΣ

17.1.1. Τα εξαρτήματα υγραερίου που εγκαθίστανται στο όχημα πρέπει να λειτουργούν κατά τρόπο ώστε να μην γίνεται υπέρβαση της πίεσης χρήσης για την οποία έχει σχεδιαστεί και εγκριθεί το όχημα.

17.1.2. Όλα τα μέρη του συστήματος πρέπει να λαμβάνουν ξεχωριστή έγκριση τύπου σύμφωνα με το μέρος I του παρόντος κανονισμού.

17.1.2.1. Με την επιφύλαξη των διατάξεων του σημείου 17.1.2 ανωτέρω, εάν η ηλεκτρονική μονάδα ελέγχου υγραερίου είναι ενσωματωμένη στην ηλεκτρονική μονάδα ελέγχου του κινητήρα και καλύπτεται από έγκριση τύπου εγκατάστασης οχήματος σύμφωνα με το μέρος II του παρόντος κανονισμού και τον κανονισμό αριθ. 10, δεν απαιτείται χωριστή έγκριση τύπου της ηλεκτρονικής μονάδας ελέγχου υγραερίου. Η έγκριση τύπου οχήματος χορηγείται επίσης σύμφωνα με τις διατάξεις του παραρτήματος 14 του παρόντος κανονισμού.

17.1.3. Τα υλικά που χρησιμοποιούνται στο σύστημα πρέπει να είναι κατάλληλα για χρήση με υγραέριο.

17.1.4. Όλα τα μέρη του συστήματος πρέπει να είναι κατάλληλα στερεωμένα.

17.1.5. Το σύστημα υγραερίου δεν πρέπει να εμφανίζει διαρροές.

17.1.6. Το σύστημα υγραερίου πρέπει να εγκαθίσταται έτσι ώστε να έχει την καλύτερη δυνατή προστασία έναντι ζημιάς, όπως ζημιά οφειλόμενη σε κινούμενα στοιχεία του οχήματος, σύγκρουση, χώματα ή λόγω φόρτωσης ή εκφόρτωσης του οχήματος ή μετακίνησης των φορτίων.

17.1.7. Δεν πρέπει να συνδέονται στο σύστημα υγραερίου άλλες συσκευές εκτός από εκείνες που είναι απόλυτα αναγκαίες για την ορθή λειτουργία του κινητήρα του μηχανοκίνητου οχήματος.

17.1.7.1. Με την επιφύλαξη των διατάξεων του σημείου 17.1.7 ανωτέρω, στα μηχανοκίνητα οχήματα των κατηγοριών M2, M3, N2, N3 και M1 είτε με μέγιστη συνολική μάζα > 3 500 kg είτε με τύπο αμαξώματος SA (8) (9), μπορεί να τοποθετείται σύστημα θέρμανσης για τη θέρμανση του διαμερίσματος των επιβατών, το οποίο συνδέεται στο σύστημα υγραερίου.

17.1.7.2. Το σύστημα θέρμανσης που αναφέρεται στο σημείο 17.1.7.1 ανωτέρω επιτρέπεται εφόσον οι τεχνικές υπηρεσίες που είναι αρμόδιες για την έγκριση τύπου κρίνουν ότι προστατεύεται επαρκώς και ότι δεν επηρεάζεται η προβλεπόμενη λειτουργία του συστήματος υγραερίου.

17.1.7.3. Με την επιφύλαξη των διατάξεων του σημείου 17.1.7 ανωτέρω, το σύστημα υγραερίου σε οχήματα ενός καυσίμου χωρίς σύστημα έκτακτης ανάγκης μπορεί να είναι εφοδιασμένο με ζεύκτη βοηθητικής παροχής.

17.1.7.4. Ο ζεύκτης βοηθητικής παροχής που αναφέρεται στο σημείο 17.1.7.3 ανωτέρω επιτρέπεται εφόσον οι τεχνικές υπηρεσίες που είναι αρμόδιες για την έγκριση τύπου κρίνουν ότι προστατεύεται επαρκώς και ότι δεν επηρεάζεται η προβλεπόμενη λειτουργία του συστήματος υγραερίου. Ο ζεύκτης βοηθητικής παροχής συνδυάζεται με ανεξάρτητη αεριοστεγή βαλβίδα αντεπιστροφής, εφόσον κρίνεται ότι μόνο κατ' αυτόν τον τρόπο μπορεί να λειτουργεί.

17.1.7.5. Τα οχήματα ενός καυσίμου τα οποία διαθέτουν ζεύκτη βοηθητικής παροχής πρέπει να φέρουν αυτοκόλλητο κοντά στον συγκεκριμένο ζεύκτη, όπως προδιαγράφεται στο παράρτημα 17 του παρόντος κανονισμού.

17.1.8. Αναγνωριστικά των οχημάτων των κατηγοριών M2 και M3 τα οποία χρησιμοποιούν υγραέριο στο σύστημα πρόωσής τους.

17.1.8.1. Τα οχήματα των κατηγοριών M2 και M3 πρέπει να φέρουν την πινακίδα που ορίζεται στο παράρτημα 16 του παρόντος κανονισμού.

17.1.8.2. Η πινακίδα πρέπει να τοποθετείται στο εμπρόσθιο και το οπίσθιο μέρος των οχημάτων της κατηγορίας M2 ή M3, καθώς και στο εξωτερικό των αριστερών θυρών σε οχήματα με το τιμόνι στα δεξιά και στο εξωτερικό των δεξιών θυρών σε οχήματα με το τιμόνι αριστερά.

17.2.1. Κανένα κατασκευαστικό στοιχείο του συστήματος υγραερίου, περιλαμβανομένων τυχόν προστατευτικών υλικών που αποτελούν μέρος των στοιχείων αυτών, δεν πρέπει να προεξέχει από την εξωτερική επιφάνεια του οχήματος, με εξαίρεση τη μονάδα πλήρωσης, εφόσον αυτή δεν προεξέχει κατά περισσότερο από 10 mm εκτός της ονομαστικής γραμμής του αμαξώματος.

17.2.2. Εξαιρουμένης της δεξαμενής καυσίμου υγραερίου, σε καμία διατομή του οχήματος δεν επιτρέπεται η προβολή κατασκευαστικών στοιχείων του συστήματος υγραερίου, περιλαμβανομένων τυχόν προστατευτικών υλικών που αποτελούν μέρος των στοιχείων αυτών, πέραν του κατώτερου άκρου του οχήματος, εκτός εάν βρίσκεται τοποθετημένο χαμηλότερα άλλο μέρος του οχήματος, εντός ακτίνας 150 mm.

17.2.3. Κανένα επιμέρους κατασκευαστικό στοιχείο του συστήματος υγραερίου δεν πρέπει να βρίσκεται σε απόσταση μικρότερη των 100 mm από την εξάτμιση ή άλλη παρόμοια πηγή θερμότητας, εφόσον τέτοια στοιχεία δεν είναι επαρκώς θερμομονωμένα.

17.3.1. Ένα σύστημα υγραερίου περιλαμβάνει τουλάχιστον τα ακόλουθα κατασκευαστικά στοιχεία:

17.3.2. Το σύστημα μπορεί επίσης να περιλαμβάνει τα ακόλουθα κατασκευαστικά στοιχεία:

17.3.3. Τα προσαρτήματα της δεξαμενής που αναφέρονται στα σημεία 17.3.1.2 έως 17.3.1.5 ανωτέρω μπορούν να συνδυάζονται.

17.3.4. Η τηλεχειριζόμενη βαλβίδα διακοπής της παροχής, η οποία αναφέρεται στο σημείο 17.3.1.7 ανωτέρω, μπορεί να συνδυάζεται με τον ρυθμιστή πίεσης/εξατμιστήρα.

17.3.5. Συμπληρωματικά κατασκευαστικά στοιχεία τα οποία απαιτούνται για την αποτελεσματική λειτουργία του κινητήρα μπορούν να εγκαθίστανται σε μέρη του συστήματος υγραερίου στα οποία η πίεση είναι μικρότερη των 20 kPa.

17.4.1. Η δεξαμενή καυσίμου πρέπει να είναι μόνιμα τοποθετημένη στο όχημα, αλλά όχι στο διαμέρισμα του κινητήρα.

17.4.2. Η δεξαμενή καυσίμου πρέπει να τοποθετείται στην κατάλληλη θέση, σύμφωνα με τις οδηγίες του κατασκευαστή της δεξαμενής.

17.4.3. Η δεξαμενή καυσίμου πρέπει να τοποθετείται κατά τρόπο ώστε να αποτρέπεται η επαφή μετάλλου με μέταλλο, πλην των σημείων μόνιμης στερέωσης της δεξαμενής.

17.4.4. Η δεξαμενή καυσίμου πρέπει να στερεώνεται στο μηχανοκίνητο όχημα μέσω σημείων μόνιμης στερέωσης ή μέσω πλαισίου και ιμάντων.

17.4.5. Σε οχήματα έτοιμα να τεθούν σε κυκλοφορία, η δεξαμενή καυσίμου δεν πρέπει να απέχει από την επιφάνεια του οδοστρώματος λιγότερο από 200 mm.

17.4.5.1. Οι διατάξεις του σημείου 17.4.5 ανωτέρω δεν εφαρμόζονται αν η δεξαμενή προστατεύεται επαρκώς στο εμπρόσθιο μέρος και πλευρικά και κανένα μέρος της δεξαμενής δεν βρίσκεται χαμηλότερα από την προστατευτική αυτή κατασκευή.

17.4.6. Η/Οι δεξαμενή/-ές καυσίμου τοποθετούνται και στερεώνονται κατά τρόπο ώστε να απορροφώνται οι επιταχύνσεις (χωρίς βλάβη) όταν οι δεξαμενές είναι γεμάτες:

Μπορεί να χρησιμοποιηθεί μια υπολογιστική μέθοδος αντί πρακτικών δοκιμών αν η ισοδυναμία της μπορεί να καταδειχθεί από τον αιτούντα την έγκριση κατά τρόπο που να ικανοποιεί την τεχνική υπηρεσία.

17.5. Περαιτέρω απαιτήσεις σχετικά με τη δεξαμενή καυσίμου

17.5.1. Εάν σε έναν σωλήνα απλής παροχής συνδέονται περισσότερες από μία δεξαμενές αερίου, σε κάθε μία πρέπει να τοποθετείται βαλβίδα αντεπιστροφής κατάντη της τηλεχειριζόμενης βαλβίδας παροχής, καθώς και μια βαλβίδα εκτόνωσης της πίεσης εντός του σωλήνα παροχής, κατάντη της βαλβίδας αντεπιστροφής. Ανάντη της/των βαλβίδας/-ων αντεπιστροφής πρέπει να τοποθετείται κατάλληλο σύστημα φίλτρου ούτως ώστε να αποτρέπεται η έμφραξή της/τους.

17.5.2. Η βαλβίδα αντεπιστροφής και η βαλβίδα εκτόνωσης της πίεσης του σωλήνα δεν είναι απαραίτητες εάν η πίεση αντίστροφης ροής της τηλεχειριζόμενης βαλβίδας παροχής στην κλειστή θέση υπερβαίνει τα 500 kPa.

Στην περίπτωση αυτή το χειριστήριο των τηλεχειριζόμενων βαλβίδων παροχής πρέπει να είναι κατασκευασμένο κατά τρόπο ώστε να μην είναι εφικτό το ακούσιο άνοιγμα περισσοτέρων της μιας τηλεχειριζόμενων βαλβίδων παροχής. Ο χρόνος αλληλοεπικάλυψης για τη μετάβαση από τη μία βαλβίδα στην άλλη περιορίζεται στα δύο λεπτά.

17.6.1. Τηλεχειριζόμενη βαλβίδα παροχής με βαλβίδα υπερχείλισης επάνω στη δεξαμενή

17.6.1.1. Η τηλεχειριζόμενη βαλβίδα παροχής με βαλβίδα υπερχείλισης πρέπει να τοποθετείται απευθείας επάνω στη δεξαμενή καυσίμου, χωρίς παρεμβαλλόμενα προσαρτήματα.

17.6.1.2. Η τηλεχειριζόμενη βαλβίδα παροχής με βαλβίδα υπερχείλισης πρέπει να ελέγχεται κατά τρόπο ώστε να κλείνει αυτόματα όταν ο κινητήρας βρίσκεται εκτός λειτουργίας, ανεξαρτήτως της θέσης του διακόπτη ανάφλεξης και πρέπει να παραμένει κλειστή για όσο διάστημα ο κινητήρας είναι απενεργοποιημένος.

17.6.1.3. Με την επιφύλαξη των διατάξεων του σημείου 17.6.1.2 ανωτέρω, στην περίπτωση συστημάτων έγχυσης υγρού, εάν απαιτείται η ανακυκλοφορία ενός καυσίμου για να καθαριστεί το σύστημα από φυσαλίδες αερίου (αεριοθύλακας), επιτρέπεται να διατηρεί την τηλεχειριζόμενη βαλβίδα παροχής με βαλβίδα υπερχείλισης ανοιχτή για χρονικό διάστημα όχι μεγαλύτερο από 10 δευτερόλεπτα πριν από την εκκίνηση του κινητήρα στην κατάσταση λειτουργίας με υγραέριο.

17.6.1.4. Με την επιφύλαξη των διατάξεων του σημείου 17.6.1.2 ανωτέρω, η τηλεχειριζόμενη βαλβίδα παροχής μπορεί να μένει σε ανοιχτή θέση κατά τη διάρκεια των φάσεων αυτόματης παύσης.

17.6.1.5. Αν η τηλεχειριζόμενη βαλβίδα παροχής είναι κλειστή κατά τη διάρκεια των φάσεων αυτόματης παύσης, η βαλβίδα πρέπει να συμμορφώνεται με το σημείο 4.7 του παραρτήματος 3.

17.6.2. Ελατηριωτή βαλβίδα εκτόνωσης της πίεσης στη δεξαμενή

17.6.2.1. Η ελατηριωτή βαλβίδα εκτόνωσης της πίεσης πρέπει να τοποθετείται στη δεξαμενή καυσίμου κατά τρόπο ώστε να συνδέεται στο χώρο ατμού και να εκτονώνει πίεση στο περιβάλλον. Η ελατηριωτή βαλβίδα εκτόνωσης της πίεσης ενδέχεται να εκφορτίζεται στο αεριοστεγές περίβλημα, εφόσον αυτό πληροί τις απαιτήσεις του σημείου 17.6.5 κατωτέρω.

17.6.3. Βαλβίδα διακοπής της παροχής στο 80 τοις εκατό της χωρητικότητας

17.6.3.1. Η αυτόματη διάταξη περιορισμού της στάθμης πλήρωσης πρέπει να είναι κατάλληλη για τη δεξαμενή καυσίμου στην οποία τοποθετείται και να εγκαθίσταται στην κατάλληλη θέση ούτως ώστε να διασφαλίζεται ότι η πλήρωση της δεξαμενής δεν υπερβαίνει το 80 τοις εκατό της χωρητικότητάς της.

17.6.4.1. Ο δείκτης στάθμης πρέπει να είναι κατάλληλος για τη δεξαμενή καυσίμου στην οποία τοποθετείται και να εγκαθίσταται στην κατάλληλη θέση.

17.6.5. Αεριοστεγές περίβλημα επάνω στη δεξαμενή

17.6.5.1. Επάνω από τα προσαρτήματα της δεξαμενής καυσίμου πρέπει να τοποθετείται αεριοστεγές περίβλημα το οποίο να ικανοποιεί τις απαιτήσεις των σημείων 17.6.5.2 έως 17.6.5.5 κατωτέρω, εκτός εάν η δεξαμενή είναι εγκατεστημένη στο εξωτερικό του οχήματος και τα προσαρτήματά της διαθέτουν προστασία από την εισχώρηση ρύπων και νερού.

17.6.5.2. Το αεριοστεγές περίβλημα πρέπει να έρχεται σε επαφή με τον περιβάλλοντα αέρα, μέσω εύκαμπτου σωλήνα σύνδεσης και διόδου αερισμού, εφόσον κρίνεται απαραίτητο.

17.6.5.3. Η οπή αερισμού του αεριοστεγούς περιβλήματος πρέπει να είναι στραμμένη προς τα κάτω, στο σημείο εξόδου από το μηχανοκίνητο όχημα. Δεν πρέπει όμως να εξάγει αέρα στους θόλους των τροχών, ούτε να είναι στραμμένη προς πηγές θερμότητας όπως η εξάτμιση.

17.6.5.4. Οποιοσδήποτε ελαστικός σωλήνας σύνδεσης και οδηγός διόδου στο κάτω μέρος του αμαξώματος του οχήματος για αερισμό του αεριοστεγούς περιβλήματος πρέπει να έχει ελάχιστο καθαρό άνοιγμα 450 mm2. Σε περίπτωση που στο εσωτερικό του εύκαμπτου σωλήνα σύνδεσης και στη δίοδο αερισμού είναι τοποθετημένος σωλήνας αερίου, άλλος σωλήνας ή ηλεκτρικές συρματώσεις, το ελεύθερο άνοιγμα πρέπει να είναι, ομοίως, τουλάχιστον 450 mm2.

17.6.5.5. Το αεριοστεγές περίβλημα και οι εύκαμπτοι σωλήνες σύνδεσης πρέπει να είναι αεριοστεγή υπό πίεση 10 kPa με όλα τα ανοίγματα κλειστά, και να μην παρουσιάζουν μόνιμες παραμορφώσεις, με μέγιστη επιτρεπόμενη ταχύτητα διαφυγής ίση με 100 cm3/h.

17.6.5.6. Ο εύκαμπτος σωλήνας σύνδεσης πρέπει να ασφαλίζεται καταλλήλως στο αεριοστεγές περίβλημα και στη δίοδο αερισμού ούτως ώστε να διασφαλίζεται αεριοστεγής ένωση.

17.7.1. Οι αγωγοί αερίου πρέπει να κατασκευάζονται από χάλυβα χωρίς ραφή: είτε χαλκό είτε ανοξείδωτο χάλυβα είτε χάλυβα με επικάλυψη ανθεκτική στη διάβρωση.

17.7.2. Εάν χρησιμοποιείται χάλυβας χωρίς ραφή, ο αγωγός πρέπει να προστατεύεται από χιτώνιο από καουτσούκ ή πλαστικό.

17.7.3. Η εξωτερική διάμετρος των χάλκινων αγωγών αερίου δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 12 mm, με πάχος τοιχωμάτων τουλάχιστον 0,8 mm. Η εξωτερική διάμετρος των αγωγών αερίου από χάλυβα και ανοξείδωτο χάλυβα δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 25 mm και όταν χρησιμοποιούνται για την παροχή αερίου πρέπει να έχουν το κατάλληλο πάχος τοιχωμάτων.

17.7.4. Ο αγωγός αερίου μπορεί να είναι κατασκευασμένος από μη μεταλλικό υλικό, εφόσον ικανοποιεί τις απαιτήσεις του παρόντος κανονισμού, σημείο 6.7.

17.7.5. Ο αγωγός αερίου μπορεί να αντικαθίσταται από εύκαμπτο σωλήνα αερίου, εφόσον αυτός ικανοποιεί τις απαιτήσεις του παρόντος κανονισμού, σημείο 6.7.

17.7.6. Οι αγωγοί αερίου, εκτός των μη μεταλλικών αγωγών αερίου, πρέπει να ασφαλίζονται ούτως ώστε να μην υποβάλλονται σε κραδασμούς ή καταπονήσεις.

17.7.7. Οι εύκαμπτοι σωλήνες αερίου και οι μη μεταλλικοί αγωγοί αερίου πρέπει να ασφαλίζονται ούτως ώστε να μην υποβάλλονται σε καταπονήσεις.

17.7.8. Στο σημείο στερέωσης, ο αγωγός ή ο εύκαμπτος σωλήνας αερίου πρέπει να είναι εφοδιασμένος με προστατευτικό υλικό.

17.7.9. Οι αγωγοί ή οι εύκαμπτοι σωλήνες αερίου δεν πρέπει να τοποθετούνται στα σημεία υποδοχής των ανυψωτήρων (γρύλων).

17.7.10. Στα σημεία διέλευσης εντός του οχήματος, οι αγωγοί ή οι εύκαμπτοι σωλήνες αερίου πρέπει να είναι εφοδιασμένοι με προστατευτικό υλικό, είτε διαθέτουν προστατευτικό χιτώνιο είτε όχι.

17.8. Συνδέσεις αερίου μεταξύ των κατασκευαστικών στοιχείων του συστήματος υγραερίου

17.8.1. Δεν επιτρέπονται κολλημένες ή συγκολλημένες ενώσεις και ενώσεις συμπίεσης οδοντωτού τύπου. Κόλληση ή συγκόλληση μπορούν να επιτρέπονται για τη σύνδεση επιμέρους μερών αποσπώμενων ζευκτών του αγωγού αερίου ή κατασκευαστικού στοιχείου.

17.8.2. Οι αγωγοί αερίου πρέπει να συνδέονται μόνο με συμβατά όσον αφορά τη διάβρωση προσαρτήματα.

17.8.3. Αγωγοί από ανοξείδωτο χάλυβα ενώνονται μόνο με προσαρτήματα από ανοξείδωτο χάλυβα.

17.8.4. Τα κυκλώματα διανομής πρέπει να είναι κατασκευασμένα από ανθεκτικό στη διάβρωση υλικό.

17.8.5. Οι αγωγοί αερίου πρέπει να συνδέονται μέσω κατάλληλων ενώσεων, για παράδειγμα μέσω δύο ενώσεων συμπίεσης, όσον αφορά τους χαλύβδινους σωλήνες, και μέσω συνδέσμων με δακτυλίους σε αμφότερες τις πλευρές ή με δύο παρεμβύσματα, όταν πρόκειται για χάλκινους σωλήνες. Οι αγωγοί αερίου πρέπει να συνδέονται με κατάλληλες συνδέσεις. Σε καμία περίπτωση δεν επιτρέπεται η χρήση ζευκτών που ενδέχεται να προκαλέσουν φθορές στον αγωγό. Η πίεση διάρρηξης των συναρμολογημένων ζευκτών πρέπει να είναι ίση ή υψηλότερη της προδιαγραφόμενης για τον αγωγό.

17.8.6. Ο αριθμός των ενώσεων πρέπει να περιορίζεται στο ελάχιστο.

17.8.7. Οι ενώσεις πρέπει να γίνονται σε θέσεις όπου είναι δυνατή η πρόσβαση για επιθεώρηση.

17.8.8. Σε διαμέρισμα επιβατών ή κλειστό χώρο αποσκευών ο αγωγός ή ο εύκαμπτος σωλήνας αερίου δεν πρέπει να έχει μεγαλύτερο μήκος από το ευλόγως απαιτούμενο· η απαίτηση αυτή ικανοποιείται όταν ο αγωγός ή ο εύκαμπτος σωλήνας αερίου δεν προεξέχει στα πλαϊνά του οχήματος περισσότερο απ' ό,τι η δεξαμενή καυσίμου.

17.8.8.1. Στο διαμέρισμα των επιβατών ή σε κλειστό χώρο αποσκευών δεν επιτρέπονται συνδέσεις μεταφοράς αερίου με εξαίρεση:

17.8.8.2. Οι διατάξεις των σημείων 17.8.8 και 17.8.8.1 δεν ισχύουν για οχήματα των κατηγοριών M2 ή M3, εάν οι αγωγοί ή οι εύκαμπτοι σωλήνες αερίου και οι συνδέσεις φέρουν ανθεκτικό στο υγραέριο χιτώνιο με ανοιχτή σύνδεση στην ατμόσφαιρα. Το ανοιχτό άκρο του χιτωνίου ή της σωλήνωσης πρέπει να βρίσκεται στο χαμηλότερο σημείο.

17.9. Τηλεχειριζόμενη βαλβίδα διακοπής παροχής

17.9.1. Στον αγωγό αερίου πρέπει να εγκαθίσταται τηλεχειριζόμενη βαλβίδα διακοπής της παροχής, μεταξύ της δεξαμενής υγραερίου και του ρυθμιστή πίεσης/εξατμιστήρα, το δυνατόν πλησιέστερα σε αυτόν.

17.9.2. Η τηλεχειριζόμενη βαλβίδα διακοπής της παροχής μπορεί να είναι ενσωματωμένη στο ρυθμιστή πίεσης/εξατμιστήρα.

17.9.3. Με την επιφύλαξη των διατάξεων του σημείου 17.9.1 ανωτέρω, η τηλεχειριζόμενη βαλβίδα διακοπής της παροχής μπορεί να τοποθετείται σε σημείο του χώρου του κινητήρα το οποίο καθορίζεται από τον κατασκευαστή του συστήματος υγραερίου, υπό την προϋπόθεση ότι υπάρχει σύστημα επιστροφής καυσίμου μεταξύ του ρυθμιστή πίεσης και της δεξαμενής υγραερίου.

17.9.4. Η τηλεχειριζόμενη βαλβίδα διακοπής της παροχής πρέπει να τοποθετείται κατά τρόπο ώστε να διακόπτεται η παροχή καυσίμου όταν ο κινητήρας βρίσκεται εκτός λειτουργίας ή, εάν το όχημα διαθέτει και άλλο σύστημα καυσίμου, όταν είναι επιλεγμένο το άλλο καύσιμο. Επιτρέπεται καθυστέρηση 2 δευτερολέπτων για διαγνωστικούς σκοπούς.

17.9.5. Με την επιφύλαξη των διατάξεων του σημείου 17.9.4 ανωτέρω, στην περίπτωση συστημάτων έγχυσης υγρού, εάν απαιτείται η ανακυκλοφορία ενός καυσίμου για να καθαριστεί το σύστημα από φυσαλίδες αερίου (αεριοθύλακας), επιτρέπεται να διατηρείται η τηλεχειριζόμενη βαλβίδα διακοπής της παροχής ανοιχτή για χρονικό διάστημα όχι μεγαλύτερο από 10 δευτερόλεπτα πριν από την εκκίνηση του κινητήρα στην κατάσταση λειτουργίας με υγραέριο και κατά τη μετάβαση από το ένα καύσιμο στο άλλο.

17.9.6. Με την επιφύλαξη των διατάξεων του σημείου 17.9.4 ανωτέρω, η τηλεχειριζόμενη βαλβίδα διακοπής της παροχής μπορεί να μένει σε ανοιχτή θέση κατά τη διάρκεια των φάσεων αυτόματης παύσης.

17.9.7. Αν η τηλεχειριζόμενη βαλβίδα διακοπής της παροχής είναι κλειστή κατά τη διάρκεια των φάσεων αυτόματης παύσης, η βαλβίδα πρέπει να συμμορφώνεται με το σημείο 1.7 του παραρτήματος

17.10.1. Η μονάδα πλήρωσης πρέπει να είναι ασφαλισμένη κατά της περιστροφής και να προστατεύεται από την εισχώρηση ρύπων και νερού.

17.10.2. Όταν η δεξαμενή υγραερίου είναι τοποθετημένη εντός του διαμερίσματος των επιβατών ή σε κλειστό διαμέρισμα (αποσκευών), η μονάδα πλήρωσης πρέπει να τοποθετείται στο εξωτερικό του οχήματος.

17.11. Σύστημα επιλογής καυσίμου και ηλεκτρική εγκατάσταση

17.11.1. Τα ηλεκτρικά κατασκευαστικά στοιχεία του συστήματος υγραερίου πρέπει να προστατεύονται από υπερφόρτωση και το καλώδιο ισχύος πρέπει να είναι εφοδιασμένο με μία τουλάχιστον ασφάλεια τήξης.

17.11.1.1. Η ασφάλεια πρέπει να τοποθετείται σε γνωστή θέση όπου θα είναι προσβάσιμη χωρίς τη χρήση εργαλείων.

17.11.2. Η μεταφορά ηλεκτρικής ισχύος στα κατασκευαστικά στοιχεία του συστήματος υγραερίου από τα οποία διέρχεται υγραέριο δεν μπορεί να γίνεται μέσω αγωγού αερίου.

17.11.3. Όλα τα ηλεκτρικά κατασκευαστικά στοιχεία που είναι τοποθετημένα σε σημείο του συστήματος υγραερίου στο οποίο η πίεση υπερβαίνει τα 20 kPa πρέπει να συνδέονται και να μονώνονται κατά τρόπο ώστε να αποτρέπεται η διέλευση ρεύματος από τα μέρη που περιέχουν υγραέριο.

17.11.4. Τα ηλεκτρικά καλώδια πρέπει να προστατεύονται επαρκώς από φθορές. Οι ηλεκτρικές συνδέσεις εντός του χώρου αποσκευών και του διαμερίσματος επιβατών πρέπει να συμμορφώνονται προς την κλάση βαθμού προστασίας IP 40 σύμφωνα με το πρότυπο IEC 60529-1989+A1:1999. Όλες οι άλλες ηλεκτρικές συνδέσεις συμμορφώνονται προς την κλάση βαθμού προστασίας IP 54 σύμφωνα με το πρότυπο IEC 60529-1989+A1:1999.

17.11.5. Οχήματα με περισσότερα από ένα συστήματα καυσίμου πρέπει να έχουν σύστημα επιλογής καυσίμου

17.11.6. Οι ηλεκτρικές συνδέσεις και τα κατασκευαστικά στοιχεία στο αεριοστεγές περίβλημα πρέπει να είναι κατασκευασμένα κατά τρόπο ώστε να μην δημιουργούνται σπινθήρες.

17.12.1. Η διάταξη εκτόνωσης της πίεσης πρέπει να τοποθετείται στη/στις δεξαμενή/-ές καυσίμου κατά τρόπο ώστε η πίεση να εκτονώνεται στο εσωτερικό του αεριοστεγούς περιβλήματος εφόσον το περίβλημα προβλέπεται και ικανοποιεί τις απαιτήσεις του σημείου 17.6.5 ανωτέρω.

19.1. Η έγκριση που χορηγείται για έναν τύπο οχήματος σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό μπορεί να ανακληθεί, εάν δεν πληρούνται οι προδιαγραφές της ανωτέρω παραγράφου 18.

19.2. Εάν κάποιο συμβαλλόμενο μέρος της συμφωνίας το οποίο εφαρμόζει τον παρόντα κανονισμό ανακαλέσει έγκριση που έχει χορηγήσει κατά το παρελθόν, πρέπει να ενημερώσει άμεσα τα υπόλοιπα συμβαλλόμενα μέρη που εφαρμόζουν τον παρόντα κανονισμό μέσω εντύπου κοινοποίησης σύμφωνου με το υπόδειγμα που παρατίθεται στο παράρτημα 2Δ του παρόντος κανονισμού.

20. ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΕΠΕΚΤΑΣΗ ΤΗΣ ΕΓΚΡΙΣΗΣ ΤΥΠΟΥ ΟΧΗΜΑΤΟΣ

20.1. Κάθε τροποποίηση της τοποθέτησης ειδικών εξαρτημάτων για τη χρήση υγραερίων στο σύστημα πρόωσης ενός οχήματος πρέπει να κοινοποιείται στην αρχή έγκρισης τύπου που ενέκρινε τον τύπο του οχήματος. Η αρχή έγκρισης τύπου δύναται:

20.2. Η επικύρωση ή η απόρριψη της έγκρισης, στην οποία προσδιορίζεται η τροποποίηση, ανακοινώνεται στα συμβαλλόμενα μέρη της συμφωνίας που εφαρμόζουν τον παρόντα κανονισμό, σύμφωνα με τη διαδικασία που ορίζεται στο σημείο 16.3 ανωτέρω.

20.3. Η αρμόδια για την έγκριση τύπου αρχή που εκδίδει την επέκταση της έγκρισης πρέπει να εκχωρήσει αύξοντα αριθμό για την εν λόγω επέκταση και να ενημερώσει σχετικά τα άλλα συμβαλλόμενα μέρη της συμφωνίας του 1958 που εφαρμόζουν τον παρόντα κανονισμό μέσω εντύπου κοινοποίησης σύμφωνα με το υπόδειγμα του παραρτήματος 2Δ του παρόντος κανονισμού.

Εάν ο κάτοχος της έγκρισης παύσει εντελώς την παραγωγή ενός τύπου οχήματος που έχει εγκριθεί σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό, ενημερώνει σχετικά την αρχή που χορήγησε την έγκριση τύπου. Αφού λάβει τη σχετική κοινοποίηση, η εν λόγω αρχή υποχρεούται να ενημερώσει σχετικά τα υπόλοιπα συμβαλλόμενα μέρη της συμφωνίας που εφαρμόζουν τον παρόντα κανονισμό μέσω εγγράφου κοινοποίησης σύμφωνα με το υπόδειγμα που παρατίθεται στο παράρτημα 2Δ του παρόντος κανονισμού.

22. ΜΕΤΑΒΑΤΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΙΚΩΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ ΤΩΝ ΕΞΑΡΤΗΜΑΤΩΝ ΥΓΡΑΕΡΙΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΓΚΡΙΣΗ ΤΥΠΟΥ ΟΧΗΜΑΤΟΣ ΣΤΟ ΟΠΟΙΟ ΕΧΟΥΝ ΤΟΠΟΘΕΤΗΘΕΙ ΕΙΔΙΚΑ ΕΞΑΡΤΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΗ ΧΡΗΣΗ ΥΓΡΑΕΡΙΟΥ ΣΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΠΡΟΩΣΗΣ ΤΟΥ ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΤΗΝ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΕΞΑΡΤΗΜΑΤΩΝ ΑΥΤΩΝ

22.1. Από την ημερομηνία της επίσημης θέσης σε ισχύ της σειράς τροποποιήσεων 01, κανένα συμβαλλόμενο μέρος που εφαρμόζει τον παρόντα κανονισμό δεν απορρίπτει τη χορήγηση εγκρίσεων σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό, όπως τροποποιήθηκε με τη σειρά τροποποιήσεων 01.

22.2. Από την επίσημη ημερομηνία έναρξης ισχύος της σειράς τροποποιήσεων 01 του παρόντος κανονισμού, κανένα συμβαλλόμενο μέρος που εφαρμόζει τον παρόντα κανονισμό δεν δύναται να απαγορεύσει την τοποθέτηση ενός κατασκευαστικού στοιχείου, εγκεκριμένου σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό, όπως τροποποιήθηκε από τη σειρά τροποποιήσεων 01, σε όχημα και τη χρήση του ως βασικού εξαρτήματος.

22.3. Κατά τους 12 μήνες που έπονται της ημερομηνίας έναρξης ισχύος της σειράς τροποποιήσεων 01 του παρόντος κανονισμού, τα συμβαλλόμενα μέρη που εφαρμόζουν τον παρόντα κανονισμό δύνανται να επιτρέπουν τη χρήση τύπου κατασκευαστικού στοιχείου εγκεκριμένου σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό στην αρχική του μορφή ως βασικού εξαρτήματος, όταν αυτό τοποθετείται σε όχημα που έχει μετατραπεί για τη χρήση υγραερίου στο σύστημα πρόωσής του.

22.4. Με την παρέλευση 12 μηνών από την ημερομηνία έναρξης ισχύος της σειράς τροποποιήσεων 01 του παρόντος κανονισμού, τα συμβαλλόμενα μέρη που εφαρμόζουν τον παρόντα κανονισμό υποχρεούνται να απαγορεύουν τη χρήση κατασκευαστικού στοιχείου εγκεκριμένου σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό, όπως τροποποιήθηκε από τη σειρά τροποποιήσεων 01, ως βασικού εξαρτήματος, όταν αυτό τοποθετείται σε όχημα που έχει μετατραπεί για τη χρήση υγραερίου στο σύστημα πρόωσής του.

22.5. Με την παρέλευση 12 μηνών από την ημερομηνία έναρξης ισχύος της σειράς τροποποιήσεων 01 του παρόντος κανονισμού, τα συμβαλλόμενα μέρη που εφαρμόζουν τον παρόντα κανονισμό δύνανται να αρνηθούν τη χορήγηση της πρώτης εθνικής άδειας κυκλοφορίας (πρώτη θέση σε λειτουργία) σε όχημα που δεν ικανοποιεί της απαιτήσεις του παρόντος κανονισμού όπως τροποποιήθηκε από τη σειρά τροποποιήσεων 01.

23. ΟΝΟΜΑΣΙΕΣ ΚΑΙ ΔΙΕΥΘΥΝΣΕΙΣ ΤΩΝ ΤΕΧΝΙΚΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΡΜΟΔΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΕΞΑΓΩΓΗ ΔΟΚΙΜΩΝ ΕΓΚΡΙΣΗΣ, ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΡΧΩΝ ΕΓΚΡΙΣΗΣ ΤΥΠΟΥ

Τα συμβαλλόμενα μέρη στη συμφωνία που εφαρμόζουν τον παρόντα κανονισμό κοινοποιούν στη γραμματεία των Ηνωμένων Εθνών τις ονομασίες και τις διευθύνσεις των Τεχνικών Υπηρεσιών που είναι αρμόδιες για τη διενέργεια των δοκιμών έγκρισης τύπου καθώς και των αρχών έγκρισης τύπου και στις οποίες πρέπει να αποστέλλονται τα δελτία χορήγησης ή επέκτασης ή απόρριψης ή ανάκλησης έγκρισης τύπου που εκδίδονται σε άλλες χώρες.

(1) Όπως ορίζεται στο ενοποιημένο ψήφισμα για την κατασκευή οχημάτων (R.E.3), έγγραφο ECE/TRANS/WP.29/78/Rev.3, παράγραφος 2 — www.unece.org/trans/main/wp29/wp29wgs/wp29gen/wp29resolutions.html

(2) Οι χαρακτηριστικοί αριθμοί των συμβαλλόμενων μερών στη συμφωνία του 1958 παρατίθενται στο παράρτημα 3 του ενοποιημένου ψηφίσματος για την κατασκευή οχημάτων (R.E.3), έγγραφο ECE/TRANS/WP.29/78/Rev. 3 — www.unece.org/trans/main/wp29/wp29wgs/wp29gen/wp29resolutions.html

(4) Ισχύει μόνο εφόσον ο ενεργοποιητής δοσομέτρησης αερίου δεν είναι ενσωματωμένος στη συσκευή έγχυσης αερίου.

(5) Ισχύει μόνο εφόσον η πίεση λειτουργίας του εξαρτήματος μείξης αερίου υπερβαίνει τα 20 kPa (κατηγορία 2).

(6) Όπως ορίζεται στο ενοποιημένο ψήφισμα σχετικά με την κατασκευή οχημάτων (R.E.3.) (έγγραφο ECE/TRANS/WP.29/78/Rev. 3, παράγραφος 2.

(7) Οι χαρακτηριστικοί αριθμοί των συμβαλλόμενων μερών στη συμφωνία του 1958 παρατίθενται στο παράρτημα 3 του ενοποιημένου ψηφίσματος για την κατασκευή οχημάτων (R.E.3), έγγραφο ECE/TRANS/WP.29/78/Rev.3

(8) Όπως ορίζεται στο ενοποιημένο ψήφισμα για την κατασκευή οχημάτων (R.E.3), έγγραφο ECE/TRANS/WP.29/78/Rev.3, παράγραφος 2 — www.unece.org/trans/main/wp29/wp29wgs/wp29gen/wp29resolutions.html

(9) Όπως ορίζεται στο ενοποιημένο ψήφισμα σχετικά με την κατασκευή οχημάτων (R.E.3.), έγγραφο ECE/TRANS/WP.29/78/Rev. 3, παράγραφος 2.

(10) Τα κατασκευαστικά στοιχεία αυτά ενδέχεται να μην είναι αναγκαία σε περίπτωση έγχυσης υγραερίου σε υγρή μορφή.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 3

ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΓΚΡΙΣΗ ΠΑΡΕΛΚΟΜΕΝΩΝ ΓΙΑ ΔΕΞΑΜΕΝΕΣ ΥΓΡΑΕΡΙΟΥ

1. Βαλβίδα διακοπής της παροχής στο 80 τοις εκατό

1.1. Ορισμός: Βλέπε σημείο 2.5.1 του παρόντος κανονισμού.

1.2. Ταξινόμηση κατασκευαστικών στοιχείων (σύμφωνα με το σχήμα 1, σημείο 2): Κατηγορία 3.

1.3. Πίεση ταξινόμησης: 3 000 kPa.

1.4. Εύρος ονομαστικής θερμοκρασίας:

– 20 °C έως 65 °C

Για θερμοκρασίες που υπερβαίνουν τις προαναφερθείσες τιμές, ισχύουν ειδικές συνθήκες δοκιμής.

1.5. Γενικοί κανόνες σχεδιασμού:

Σημείο 6.15.1, Διατάξεις σχετικά με τη βαλβίδα διακοπής της παροχής στο 80 τοις εκατό της χωρητικότητας.

Σημείο 6.15.2, Διατάξεις σχετικά με την ηλεκτρική μόνωση

Σημείο 6.15.3.1, Διατάξεις σχετικά με βαλβίδες ενεργοποιούμενες μέσω ηλεκτρικής ισχύος.

1.6. Ισχύουσες διαδικασίες δοκιμής:

Δοκιμή υπερπίεσης	παράρτημα 15, σημείο 4
Δοκιμή εξωτερικής διαρροής	παράρτημα 15, σημείο 5
Δοκιμή υψηλής θερμοκρασίας	παράρτημα 15, σημείο 6
Δοκιμή χαμηλής θερμοκρασίας	παράρτημα 15, σημείο 7
Δοκιμή διαρροής έδρας	παράρτημα 15, σημείο 8
Δοκιμή αντοχής	παράρτημα 15, σημείο 9
Λειτουργικές δοκιμές	παράρτημα 15, σημείο 10
Δοκιμή συμβατότητας με το υγραέριο	παράρτημα 15, σημείο 11 (*)
Δοκιμή αντοχής στη διάβρωση	παράρτημα 15, σημείο 12 (**)
Δοκιμή αντοχής στην ξηρή θερμότητα	παράρτημα 15, σημείο 13 (*)
Δοκιμή γήρανσης με όζον	παράρτημα 15, σημείο 14 (*)
Δοκιμή ερπυσμού	παράρτημα 15, σημείο 15 (*)
Δοκιμή κύκλων θερμοκρασίας	παράρτημα 15, σημείο 16 (*)

2. Δείκτης στάθμης

2.1. Ορισμός: βλέπε σημείο 2.5.2 του παρόντος κανονισμού.

2.2. Ταξινόμηση κατασκευαστικών στοιχείων (σύμφωνα με το σχήμα 1, σημείο 2): Κατηγορία 1.

2.3. Πίεση ταξινόμησης: 3 000 kPa.

2.4. Εύρος ονομαστικής θερμοκρασίας:

– 20 °C έως 65 °C

Για θερμοκρασίες που υπερβαίνουν τις προαναφερθείσες τιμές, ισχύουν ειδικές συνθήκες δοκιμών.

2.5. Γενικοί κανόνες σχεδιασμού:

Σημείο 6.15.11, Διατάξεις σχετικά με τον δείκτη στάθμης.

Σημείο 6.15.2, Διατάξεις σχετικά με την ηλεκτρική μόνωση.

2.6. Ισχύουσες διαδικασίες δοκιμής:

Δοκιμή υπερπίεσης	παράρτημα 15, σημείο 4
Δοκιμή εξωτερικής διαρροής	παράρτημα 15, σημείο 5
Δοκιμή υψηλής θερμοκρασίας	παράρτημα 15, σημείο 6
Δοκιμή χαμηλής θερμοκρασίας	παράρτημα 15, σημείο 7
Δοκιμή συμβατότητας με το υγραέριο	παράρτημα 15, σημείο 11 (*)
Δοκιμή αντοχής στη διάβρωση	παράρτημα 15, σημείο 12 (**)
Δοκιμή αντοχής στην ξηρή θερμότητα	παράρτημα 15, σημείο 13 (*)
Δοκιμή γήρανσης με όζον	παράρτημα 15, σημείο 14 (*)
Δοκιμή ερπυσμού	παράρτημα 15, σημείο 15 (*)
Δοκιμή κύκλων θερμοκρασίας	παράρτημα 15, σημείο 16 (*)

3. Βαλβίδα εκτόνωσης της πίεσης (βαλβίδα εκκένωσης)

3.1. Ορισμός: Βλέπε σημείο 2.5.3 του παρόντος κανονισμού.

3.2. Ταξινόμηση κατασκευαστικών στοιχείων (σύμφωνα με το σχήμα 1, σημείο 2): Κατηγορία 3.

3.3. Πίεση ταξινόμησης: 3 000 kPa.

3.4. Εύρος ονομαστικής θερμοκρασίας:

– 20 °C έως 65 °C

Για θερμοκρασίες που υπερβαίνουν τις προαναφερθείσες τιμές, ισχύουν ειδικές συνθήκες δοκιμών.

3.5. Γενικοί κανόνες σχεδιασμού:

Σημείο 6.15.8, Διατάξεις σχετικά με τη βαλβίδα εκτόνωσης της πίεσης (βαλβίδα εκκένωσης)

3.6. Ισχύουσες διαδικασίες δοκιμής:

Δοκιμή υπερπίεσης	παράρτημα 15, σημείο 4
Δοκιμή εξωτερικής διαρροής	παράρτημα 15, σημείο 5
Δοκιμή υψηλής θερμοκρασίας	παράρτημα 15, σημείο 6
Δοκιμή χαμηλής θερμοκρασίας	παράρτημα 15, σημείο 7
Δοκιμή διαρροής έδρας	παράρτημα 15, σημείο 8
Δοκιμή αντοχής	παράρτημα 15, σημείο 9 (στους 200 κύκλους λειτουργίας)
Λειτουργική δοκιμή	παράρτημα 15, σημείο 10
Δοκιμή συμβατότητας με το υγραέριο	παράρτημα 15, σημείο 11 (*)
Δοκιμή αντοχής στη διάβρωση	παράρτημα 15, σημείο 12 (**)
Δοκιμή αντοχής στην ξηρή θερμότητα	παράρτημα 15, σημείο 13 (*)
Δοκιμή γήρανσης με όζον	παράρτημα 15, σημείο 14 (*)
Δοκιμή ερπυσμού	παράρτημα 15, σημείο 15 (*)
Δοκιμή κύκλων θερμοκρασίας	παράρτημα 15, σημείο 16 (*)

4. Τηλεχειριζόμενη βαλβίδα παροχής με βαλβίδα υπερχείλισης

4.1. Ορισμός: βλέπε σημείο 2.5.4 του παρόντος κανονισμού.

4.2. Ταξινόμηση κατασκευαστικών στοιχείων (σύμφωνα με το σχήμα 1, σημείο 2): Κατηγορία 3 ή κατηγορία 0 αν δηλώνεται η ΠΧ.

4.3. Πίεση ταξινόμησης: 3 000 kPa ή δηλωμένη ΠΧ αν ≥ 3 000 kPa.

4.4. Εύρος ονομαστικής θερμοκρασίας:

– 20 °C έως 65 °C

Για θερμοκρασίες που υπερβαίνουν τις προαναφερθείσες τιμές, ισχύουν ειδικές συνθήκες δοκιμής.

4.5. Γενικοί κανόνες σχεδιασμού:

Σημείο 6.15.2, Διατάξεις σχετικά με την ηλεκτρική μόνωση.

Σημείο 6.15.3.1, Διατάξεις σχετικά με βαλβίδες ενεργοποιούμενες μέσω ηλεκτρικής/εξωτερικής ισχύος.

Σημείο 6.15.13, Διατάξεις σχετικά με την τηλεχειριζόμενη βαλβίδα παροχής με βαλβίδα υπερχείλισης.

4.6. Ισχύουσες διαδικασίες δοκιμής:

Δοκιμή υπερπίεσης	παράρτημα 15, σημείο 4
Δοκιμή εξωτερικής διαρροής	παράρτημα 15, σημείο 5
Δοκιμή υψηλής θερμοκρασίας	παράρτημα 15, σημείο 6
Δοκιμή χαμηλής θερμοκρασίας	παράρτημα 15, σημείο 7
Δοκιμή διαρροής έδρας	παράρτημα 15, σημείο 8
Δοκιμή αντοχής	παράρτημα 15, σημείο 9
Λειτουργική δοκιμή	παράρτημα 15, σημείο 10
Δοκιμή συμβατότητας με το υγραέριο	παράρτημα 15, σημείο 11 (*)
Δοκιμή αντοχής στη διάβρωση	παράρτημα 15, σημείο 12 (**)
Δοκιμή αντοχής στην ξηρή θερμότητα	παράρτημα 15, σημείο 13 (*)
Δοκιμή γήρανσης με όζον	παράρτημα 15, σημείο 14 (*)
Δοκιμή ερπυσμού	παράρτημα 15, σημείο 15 (*)
Δοκιμή κύκλων θερμοκρασίας	παράρτημα 15, σημείο 16 (*)

4.7. Αν η τηλεχειριζόμενη βαλβίδα παροχής είναι κλειστή κατά τις φάσεις αυτόματης παύσης, η βαλβίδα πρέπει να υποβάλλεται στον ακόλουθο αριθμό λειτουργιών κατά τη δοκιμή αντοχής, σύμφωνα με το σημείο 9 του παραρτήματος 15:

α)	200 000 κύκλους (σήμα «H1») αν ο κινητήρας κλείνει αυτόματα όταν ακινητοποιείται το όχημα.

β)	500 000 κύκλους (σήμα «H2») αν, πέραν του στοιχείου α), ο κινητήρας κλείνει επίσης αυτόματα όταν το όχημα κινείται μόνο με τον ηλεκτρικό κινητήρα.

γ)	1 000 000 κύκλους (σήμα «H3») αν, πέραν των στοιχείων α) ή β), ο κινητήρας κλείνει επίσης αυτόματα όταν απελευθερώνεται το πεντάλ επιτάχυνσης.

Με την επιφύλαξη των προαναφερθεισών διατάξεων, η βαλβίδα που συμμορφώνεται με το στοιχείο β) πρέπει να θεωρείται ότι ικανοποιεί το στοιχείο α) και η βαλβίδα που συμμορφώνεται με το στοιχείο γ) πρέπει να θεωρείται ότι ικανοποιεί τα στοιχεία α) και β).

5. Δακτύλιος τροφοδοσίας ισχύος

5.1. Ορισμός: βλέπε σημείο 2.5.8 του παρόντος κανονισμού.

5.2. Ταξινόμηση κατασκευαστικών στοιχείων (σύμφωνα με το σχήμα 1, σημείο 2):

Κατηγορία 0 για το μέρος το οποίο βρίσκεται σε επαφή με υγραέριο σε υγρή μορφή υπό πίεση > 3 000 kPa·

Κατηγορία 1 για το μέρος το οποίο βρίσκεται σε επαφή με υγραέριο σε υγρή μορφή υπό πίεση ≤ 3 000 kPa·

5.3. Πίεση ταξινόμησης:

Μέρη της κατηγορίας 0	:	δηλωμένη ΠΧ
Μέρη της κατηγορίας 1	:	3 000 kPa.

5.4. Εύρος ονομαστικής θερμοκρασίας:

– 20 °C έως 65 °C

Για θερμοκρασίες που υπερβαίνουν τις προαναφερθείσες τιμές, ισχύουν ειδικές συνθήκες δοκιμής.

5.5. Γενικοί κανόνες σχεδιασμού:

Σημείο 6.15.2, Διατάξεις σχετικά με την ηλεκτρική μόνωση.

Σημείο 6.15.2.3, Διατάξεις σχετικά με το δακτύλιο τροφοδοσίας ισχύος.

5.6. Ισχύουσες διαδικασίες δοκιμής:

Δοκιμή υπερπίεσης	παράρτημα 15, σημείο 4
Δοκιμή εξωτερικής διαρροής	παράρτημα 15, σημείο 5
Δοκιμή υψηλής θερμοκρασίας	παράρτημα 15, σημείο 6
Δοκιμή χαμηλής θερμοκρασίας	παράρτημα 15, σημείο 7
Δοκιμή συμβατότητας με το υγραέριο	παράρτημα 15, σημείο 11 (*)
Δοκιμή αντοχής στη διάβρωση	παράρτημα 15, σημείο 12 (**)
Δοκιμή αντοχής στην ξηρή θερμότητα	παράρτημα 15, σημείο 13 (*)
Δοκιμή γήρανσης με όζον	παράρτημα 15, σημείο 14 (*)
Δοκιμή ερπυσμού	παράρτημα 15, σημείο 15 (*)
Δοκιμή κύκλων θερμοκρασίας	παράρτημα 15, σημείο 16 (*)

6. Αεριοστεγές περίβλημα

6.1. Ορισμός: Βλέπε σημείο 2.5.7 του παρόντος κανονισμού.

6.2. Ταξινόμηση κατασκευαστικών στοιχείων (σύμφωνα με το σχήμα 1, σημείο 2):

Άνευ αντικειμένου.

6.3. Πίεση ταξινόμησης: Άνευ αντικειμένου.

6.4. Εύρος ονομαστικής θερμοκρασίας:

– 20 °C έως 65 °C

Για θερμοκρασίες που υπερβαίνουν τις προαναφερθείσες τιμές, ισχύουν ειδικές συνθήκες δοκιμής.

6.5. Γενικοί κανόνες σχεδιασμού:

Σημείο 6.15.12, Διατάξεις σχετικά με το αεριοστεγές περίβλημα.

6.6. Ισχύουσες διαδικασίες δοκιμής:

Δοκιμή υπερπίεσης	παράρτημα 15, σημείο 4 (στα 50 kPa)
Δοκιμή εξωτερικής διαρροής	παράρτημα 15, σημείο 5 (στα 10 kPa)
Δοκιμή υψηλής θερμοκρασίας	παράρτημα 15, σημείο 6.
Δοκιμή χαμηλής θερμοκρασίας	παράρτημα 15, σημείο 7.

7. Διατάξεις σχετικά με την έγκριση της διάταξης εκτόνωσης της πίεσης (ασφάλεια τήξης)

7.1. Ορισμός: βλέπε σημείο 2.5.3.1 του παρόντος κανονισμού.

7.2. Ταξινόμηση κατασκευαστικών στοιχείων (σύμφωνα με το σχήμα 1, σημείο 2): Κατηγορία 3.

7.3. Πίεση ταξινόμησης: 3 000 kPa.

7.4. Ονομαστική θερμοκρασία:

Η ασφάλεια πρέπει να είναι σχεδιασμένη κατά τρόπο ώστε να ενεργοποιείται σε θερμοκρασία 120 ± 10 °C

7.5. Γενικοί κανόνες σχεδιασμού

Σημείο 6.15.2, Διατάξεις σχετικά με την ηλεκτρική μόνωση

Σημείο 6.15.3.1, Διατάξεις σχετικά με βαλβίδες ενεργοποιούμενες μέσω ηλεκτρικής ισχύος

Σημείο 6.15.7, Διατάξεις σχετικά με τη βαλβίδα εκτόνωσης της πίεσης του αγωγού αερίου

7.6. Διαδικασίες δοκιμής που πρέπει να εφαρμόζονται:

Δοκιμή υπερπίεσης	παράρτημα 15, σημείο 4
Δοκιμή εξωτερικής διαρροής	παράρτημα 15, σημείο 5
Δοκιμή υψηλής θερμοκρασίας	παράρτημα 15, σημείο 6
Δοκιμή χαμηλής θερμοκρασίας	παράρτημα 15, σημείο 7
Δοκιμή διαρροής έδρας (εφόσον υπάρχει)	παράρτημα 15, σημείο 8
Δοκιμή συμβατότητας με το υγραέριο	παράρτημα 15, σημείο 11 (*)
Δοκιμή αντοχής στη διάβρωση	παράρτημα 15, σημείο 12 (**)
Δοκιμή αντοχής στην ξηρή θερμότητα	παράρτημα 15, σημείο 13 (*)
Δοκιμή γήρανσης με όζον	παράρτημα 15, σημείο 14 (*)
Δοκιμή ερπυσμού	παράρτημα 15, σημείο 15 (*)
Δοκιμή κύκλων θερμοκρασίας	παράρτημα 15, σημείο 16 (*)

7.7. Απαιτήσεις σχετικά με τη διάταξη εκτόνωσης της πίεσης (ασφάλεια τήξης)

Η συμμόρφωση της διάταξης εκτόνωσης της πίεσης (ασφάλεια τήξης) που προδιαγράφεται από τον κατασκευαστή προς τις συνθήκες λειτουργίας αποδεικνύεται με τις ακόλουθες δοκιμές:

α)	Ένα δοκίμιο διατηρείται επί 24 ώρες σε ελεγχόμενη θερμοκρασία τουλάχιστον 90 °C υπό πίεση τουλάχιστον ίση με την πίεση δοκιμής (3 000 kPa). Στο τέλος της δοκιμής δεν πρέπει να υπάρχει διαρροή ούτε εμφανείς ενδείξεις εξώθησης των εύτηκτων μεταλλικών μερών του σχεδιασμού.

β)

Ένα δοκίμιο υποβάλλεται στην ακόλουθη δοκιμή κόπωσης με ρυθμό κύκλων πίεσης ο οποίος δεν υπερβαίνει τους 4 κύκλους ανά λεπτό:

i)	διατηρείται σε θερμοκρασία 82 °C, ενώ υποβάλλεται σε πίεση μεταξύ 300 και 3 000 kPa επί 10 000 κύκλους·

ii)	διατηρείται σε θερμοκρασία – 20 °C, ενώ υποβάλλεται σε πίεση μεταξύ 300 και 3 000 kPa επί 10 000 κύκλους.

Στο τέλος της δοκιμής δεν πρέπει να υπάρχει διαρροή ούτε εμφανείς ενδείξεις εξώθησης των εύτηκτων μεταλλικών μερών του σχεδιασμού.

γ)

τα εκτιθέμενα ορειχάλκινα στοιχεία της διάταξης εκτόνωσης της πίεσης που προορίζονται να διατηρούν την πίεση, πρέπει να ανθίστανται, χωρίς εμφάνιση ρωγμών λόγω διαβρωτικών τάσεων, σε δοκιμή με νιτρικό υδράργυρο όπως περιγράφεται στο ASTM Β154 (***). Η διάταξη εκτόνωσης της πίεσης πρέπει να εμβαπτίζεται για 30 λεπτά σε υδάτινο διάλυμα νιτρικού υδραργύρου περιεκτικότητας 10 g νιτρικού υδραργύρου και 10 ml νιτρικού οξέος ανά λίτρο διαλύματος. Κατόπιν της εμβάπτισης, η διάταξη εκτόνωσης της πίεσης πρέπει να υποβάλλεται σε δοκιμή διαρροής με άσκηση αεροστατικής πίεσης 3 000 kPa επί ένα λεπτό κατά τη διάρκεια του οποίου το κατασκευαστικό στοιχείο πρέπει να ελέγχεται για εξωτερική διαρροή. Τυχόν διαρροή δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 200 cm3/h.

δ)	Τα εκτεθειμένα κατασκευαστικά στοιχεία περιορισμού της πίεσης της διάταξης εκτόνωσης της πίεσης τα οποία είναι κατασκευασμένα από ανοξείδωτο χάλυβα πρέπει να είναι κατασκευασμένα από τύπο κράματος ανθεκτικό στη θραύση από διάβρωση με μηχανική καταπόνηση λόγω χλωρίου.

(*) Μόνο για μη μεταλλικά μέρη.

(**) Μόνο για μεταλλικά μέρη.

(***) Η διαδικασία αυτή, ή άλλη ισοδύναμη, επιτρέπεται μέχρι την έκδοση διεθνούς προτύπου.

ΠΑΡAΡΤΗΜΑ 8

ΔΙΑΤAΞΕΙΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΓΚΡΙΣΗ ΤΩΝ ΕΥΚΑΜΠΤΩΝ ΣΩΛΗΝΩΝ ΜΕ ΖΕΥΚΤΕΣ

Πεδίο εφαρμογής

Σκοπός του παρόντος παραρτήματος είναι ο προσδιορισμός των διατάξεων σχετικά με την έγκριση εύκαμπτων σωλήνων με συνδέσμους για χρήση με υγραέριο, εσωτερικής διαμέτρου έως και 20 mm.

Το παρόν παράρτημα καλύπτει τέσσερις τύπους εύκαμπτων σωλήνων:

α)	Εύκαμπτους σωλήνες υψηλής πίεσης από καουτσούκ (κατηγορία 1, π.χ. εύκαμπτος σωλήνας πλήρωσης)·

β)	Εύκαμπτους σωλήνες χαμηλής πίεσης από καουτσούκ (κατηγορία 2)·

γ)	Εύκαμπτους σωλήνες υψηλής πίεσης από συνθετικό υλικό (κατηγορία 1)·

δ)	Εύκαμπτους σωλήνες υψηλής πίεσης από συνθετικό υλικό (κατηγορία 0)·

1. Εύκαμπτους σωλήνες υψηλής πίεσης από καουτσούκ, ταξινόμηση κατηγορίας 1, εύκαμπτος σωλήνας πλήρωσης

1.1. Γενικές προδιαγραφές

1.1.1. Ο εύκαμπτος σωλήνας πρέπει να είναι σχεδιασμένος κατά τρόπο ώστε να αντέχει μέγιστη πίεση λειτουργίας ίση με 3 000 kPa.

1.1.2. Ο εύκαμπτος σωλήνας πρέπει να είναι σχεδιασμένος κατά τρόπο ώστε να αντέχει σε θερμοκρασίες μεταξύ – 25 °C και + 80 °C. Για τιμές θερμοκρασίας λειτουργίας που υπερβαίνουν τις προαναφερόμενες τιμές, η θερμοκρασία δοκιμής πρέπει να προσαρμόζεται.

1.1.3. Η εσωτερική διάμετρος πρέπει να συμμορφώνεται προς τις τιμές του Πίνακα 1 σύμφωνα με το πρότυπο ISO 1307.

1.2. Κατασκευή εύκαμπτου σωλήνα

1.2.1. Ο εύκαμπτος σωλήνας πρέπει να φέρει ενσωματωμένο λείο αγωγό και κάλυμμα από κατάλληλο συνθετικό υλικό, ενισχυμένο με ένα ή περισσότερα ενδιάμεσα στρώματα.

1.2.2. Το/τα ενισχυτικό/-ά ενδιάμεσο/-α στρώμα/-τα πρέπει να προστατεύεται/-ονται από τη διάβρωση με κάλυμμα.

Εάν για το/τα ενισχυτικό/-ά ενδιάμεσο/-α στρώμα/-τα χρησιμοποιείται υλικό ανθεκτικό στη διάβρωση (π.χ. ανοξείδωτος χάλυβας), δεν απαιτείται κάλυμμα.

1.2.3. Η εσωτερική επένδυση και το κάλυμμα πρέπει να είναι λεία και ελεύθερα από πόρους, οπές και ξένα στοιχεία.

Τυχόν εσκεμμένη διάτρηση του καλύμματος δεν θεωρείται ατέλεια.

1.2.4. Το κάλυμμα πρέπει να είναι διάτρητο επί τούτου, ούτως ώστε να αποτρέπεται ο σχηματισμός φυσαλίδων.

1.2.5. Όταν το κάλυμμα είναι διάτρητο και το ενδιάμεσο στρώμα είναι κατασκευασμένο από υλικό μη ανθεκτικό στη διάβρωση, το ενδιάμεσο στρώμα πρέπει να προστατεύεται από τη διάτρηση.

1.3. Προδιαγραφές και δοκιμές για την ενίσχυση

1.3.1. Δοκιμή εφελκυσμού και επιμήκυνσης

1.3.1.1. Εφελκυσμός και επιμήκυνση θραύσης σύμφωνα με το πρότυπο ISO 37. Αντοχή στον εφελκυσμό τουλάχιστον ίση με 10 MPa και επιμήκυνση θραύσης τουλάχιστον ίση με 250 τοις εκατό.

1.3.1.2. Αντοχή στο n-πεντάνιο σύμφωνα με το πρότυπο ISO 1817 υπό τις ακόλουθες συνθήκες:

α)	Μέσο: n-πεντάνιο·

β)	Θερμοκρασία: 23 °C (ανοχή σύμφωνα με το ISO 1817)·

γ)	Περίοδος εμβάπτισης: 72 ώρες.

Απαιτήσεις:

α)	Μέγιστη μεταβολή του όγκου κατά 20 τοις εκατό·

β)	Μέγιστη μεταβολή της αντοχής στον εφελκυσμό κατά 25 τοις εκατό

γ)	μέγιστη μεταβολή της επιμήκυνσης κατά τη θραύση: 30 τοις εκατό.

Μετά την έκθεση σε αέρα θερμοκρασίας 40 °C για χρονικό διάστημα 48 ωρών, η μάζα, συγκρινόμενη με την αρχική της τιμή, δεν πρέπει να ελαττώνεται περισσότερο από 5 %.

1.3.1.3. Αντοχή στη γήρανση σύμφωνα με το πρότυπο ISO 188 υπό τις ακόλουθες συνθήκες:

α)	Θερμοκρασία: 70 °C (θερμοκρασία δοκιμής = μέγιστη θερμοκρασία λειτουργίας μείον 10 °C)·

β)	Περίοδος έκθεσης: 168 ώρες.

Απαιτήσεις:

α)	Μέγιστη μεταβολή της αντοχής στον εφελκυσμό κατά 25 τοις εκατό·

β)	Μέγιστη μεταβολή της επιμήκυνσης θραύσης μεταξύ – 30 τοις εκατό και + 10 τοις εκατό.

1.4. Προδιαγραφές και μέθοδος δοκιμής του καλύμματος

1.4.1. Αντοχή σε εφελκυσμό και επιμήκυνση κατά τη θραύση σύμφωνα με το ISO 37. Αντοχή στον εφελκυσμό τουλάχιστον ίση με 10 MPa και επιμήκυνση θραύσης τουλάχιστον ίση με 250 τοις εκατό.

1.4.1.1. Αντοχή στο n-εξάνιο σύμφωνα με το πρότυπο ISO 1817 υπό τις ακόλουθες συνθήκες:

α)	Μέσο: n-εξάνιο·

β)	Θερμοκρασία: 23 °C (ανοχή σύμφωνα με το ISO 1817)·

γ)	Περίοδος εμβάπτισης: 72 ώρες.

Απαιτήσεις:

α)	Μέγιστη μεταβολή του όγκου κατά 30 τοις εκατό·

β)	Μέγιστη μεταβολή της αντοχής στον εφελκυσμό κατά 35 τοις εκατό·

γ)	Μέγιστη μεταβολή της επιμήκυνσης κατά τη θραύση: 35 τοις εκατό.

1.4.1.2. Αντοχή στη γήρανση σύμφωνα με το πρότυπο ISO 188 υπό τις ακόλουθες συνθήκες:

α)	Θερμοκρασία: 70 °C (θερμοκρασία δοκιμής = μέγιστη θερμοκρασία λειτουργίας μείον 10 °C)·

β)	Περίοδος έκθεσης: 336 ώρες.

Απαιτήσεις:

α)	Μέγιστη μεταβολή της αντοχής στον εφελκυσμό κατά 25 τοις εκατό·

β)	Μέγιστη μεταβολή της επιμήκυνσης θραύσης μεταξύ – 30 τοις εκατό και + 10 τοις εκατό.

1.4.2. Αντοχή στο όζον

1.4.2.1. Η δοκιμή πρέπει να διεξάγεται σύμφωνα με το πρότυπο ISO 1431/1.

1.4.2.2. Τα δοκίμια, τα οποία πρέπει να υποβάλλονται σε εφελκυσμό έως ότου επιμηκυνθούν κατά 20 τοις εκατό, εκτίθενται στον εξωτερικό αέρα σε θερμοκρασία 40 °C σε συγκέντρωση 50 μερών όζοντος ανά εκατό εκατ. επί 120 ώρες.

1.4.2.3. Δεν επιτρέπονται ρωγμές στα δοκίμια.

1.5. Προδιαγραφές για εύκαμπτους σωλήνες χωρίς συνδέσμους

1.5.1. Αεριοστεγανότητα (διαπερατότητα)

1.5.1.1. Ελαστικός σωλήνας με ελεύθερο μήκος 1 m συνδέεται σε δεξαμενή καυσίμου που περιέχει υγρό προπάνιο σε θερμοκρασία 23° ± 2 °C.

1.5.1.2. Η δοκιμή πρέπει να διεξάγεται σύμφωνα με τη μέθοδο που περιγράφεται στο πρότυπο ISO 4080.

1.5.1.3. Η διαρροή μέσω των τοιχωμάτων του σωλήνα δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 95 cm3 ατμού ανά μέτρο σωλήνα ανά 24 ωρο.

1.5.2. Αντοχή σε χαμηλή θερμοκρασία

1.5.2.1. Η δοκιμή πρέπει να διεξάγεται σύμφωνα με τη μέθοδο που περιγράφεται στο πρότυπο ISO 4672:1978 μέθοδος B.

1.5.2.2. Θερμοκρασία δοκιμής: – 25 °C ± 3 °C

1.5.2.3. Δεν επιτρέπονται ρωγμές ούτε θραύση.

1.5.3. (Δεν χρησιμοποιείται)

1.5.4. Δοκιμή κάμψης

1.5.4.1. Ένας άδειος σωλήνας μήκους περίπου 3,5 m πρέπει να μπορεί να αντέχει την κατωτέρω περιγραφόμενη δοκιμή εναλλασσόμενης κάμψης, όταν εκτελείται 3 000 φορές, χωρίς θραύση. Μετά τη δοκιμή, ο σωλήνας πρέπει να αντέχει την πίεση δοκιμής που αναφέρεται στο σημείο 1.5.5.2 κατωτέρω.

Σχήμα 1 (παράδειγμα)

Κείμενο της εικόνας

Εσωτερική διάμετρος εύκαμπτου σωλήνα [mm]	Ακτίνα κάμψης [mm] (Σχήμα 1)	Απόσταση μεταξύ κέντρων [mm] (Σχήμα 1)
Εσωτερική διάμετρος εύκαμπτου σωλήνα [mm]	Ακτίνα κάμψης [mm] (Σχήμα 1)	Κατακόρυφη β	Οριζόντια α
μέχρι 13	102	241	102
13 έως 16	153	356	153
από 16 έως 20	178	419	178

1.5.4.3. Η μηχανή δοκιμής (βλέπε σχήμα 1) αποτελείται από χαλύβδινο πλαίσιο εφοδιασμένο με δύο ξύλινους τροχούς, με πλάτος στεφάνης περίπου 130 mm.

Η περιφέρεια των τροχών πρέπει να είναι αυλακωτή για την οδήγηση του ελαστικού σωλήνα. Η ακτίνα των τροχών, μετρούμενη μέχρι τον πυθμένα της αυλάκωσης, πρέπει να είναι όπως ορίζεται στο σημείο 1.5.4.2 ανωτέρω.

Το διάμηκες επίπεδο συμμετρίας αμφότερων τροχών πρέπει να είναι στο ίδιο κατακόρυφο επίπεδο και η απόσταση μεταξύ των κέντρων των τροχών να είναι αυτή που ορίζεται στο σημείο 1.5.4.2.

Κάθε τροχός πρέπει να μπορεί να περιστρέφεται ελεύθερα γύρω από το κέντρο του.

Μέσω ενός μηχανισμού πρόωσης, ο εύκαμπτος σωλήνας περιελίσσεται γύρω από τους τροχούς με ταχύτητα τεσσάρων πλήρων περιστροφών ανά λεπτό.

1.5.4.4. Ο εύκαμπτος σωλήνας πρέπει να είναι σχήματος S και να τοποθετείται επάνω στους τροχούς (βλέπε σχήμα 1).

Το άκρο που κινείται πάνω από τον ανώτερο τροχό πρέπει να είναι εφοδιασμένο με επαρκή μάζα ώστε να επιτυγχάνεται πλήρης σύσφιγξη του σωλήνα γύρω από τους τροχούς. Το άκρο του σωλήνα που διέρχεται πάνω από τον κάτω τροχό πρέπει να συνδέεται στον μηχανισμό πρόωσης.

Ο μηχανισμός πρέπει να είναι ρυθμισμένος έτσι ώστε ο ελαστικός σωλήνας να διανύει συνολική διαδρομή 1,2 m και στις δύο κατευθύνσεις.

1.5.5. Υδραυλική πίεση δοκιμής και προσδιορισμός της ελάχιστης πίεσης διάρρηξης

1.5.5.1. Η δοκιμή πρέπει να διεξάγεται σύμφωνα με τη μέθοδο που περιγράφεται στο πρότυπο ISO 1402.

1.5.5.2. Η πίεση δοκιμής των 6 750 kPa πρέπει να ασκείται επί 10 λεπτά χωρίς διαρροές.

1.5.5.3. Η πίεση διάρρηξης δεν πρέπει να είναι μικρότερη από 10 000 kPa.

1.6. Ζεύκτες

1.6.1. Οι ζεύκτες πρέπει να κατασκευάζονται από χάλυβα ή ορείχαλκο και η επιφάνειά τους να είναι ανθεκτική σε διάβρωση.

1.6.2. Οι ζεύκτες πρέπει να είναι τύπου ασφαλείας (δηλαδή να μην αποσυνδέονται εύκολα).

1.6.2.1. Το κινητό περικόχλιο πρέπει να έχει σπείρωμα τύπου U.N.F. (λεπτό ενοποιημένο σπείρωμα).

1.6.2.2. Ο κώνος στεγάνωσης τύπου κινητού περικοχλίου πρέπει να είναι τύπου ημίσειας κατακόρυφης γωνίας 45°.

1.6.2.3. Οι ζεύκτες μπορούν να είναι τύπου κινητού περικοχλίου ή ταχυσυνδέσμου.

1.6.2.4. Πρέπει να είναι αδύνατη η αποσύνδεση του ταχυσυνδέσμου χωρίς συγκεκριμένες ενέργειες ή χωρίς τη χρήση ειδικών εργαλείων.

1.7. Συγκρότημα εύκαμπτου σωλήνα και ζευκτών

1.7.1. Η κατασκευή των ζευκτών πρέπει να είναι τέτοια ώστε να μην είναι αναγκαίο να αφαιρείται το προστατευτικό κάλυμμα εκτός αν η επένδυση του εύκαμπτου σωλήνα αποτελείται από υλικό ανθεκτικό στη διάβρωση.

1.7.2. Το συγκρότημα του εύκαμπτου σωλήνα πρέπει να υποβάλλεται σε δοκιμή πρόσκρουσης σύμφωνα με το πρότυπο ISO 1436.

1.7.2.1. Η δοκιμή πρέπει να ολοκληρώνεται με κυκλοφορία λαδιού σε θερμοκρασία 93 °C και υπό ελάχιστη πίεση 3 000 kPa.

1.7.2.2. Ο εύκαμπτος σωλήνας πρέπει να υποβάλλεται σε κρουστική πίεση 150 000 φορές.

1.7.2.3. Μετά τη δοκιμή πρόσκρουσης, ο εύκαμπτος σωλήνας πρέπει να ανταπεξέρχεται στη δοκιμή πίεσης που αναφέρεται στο σημείο 1.5.5.2 ανωτέρω.

1.7.3. Αεριοστεγανότητα

1.7.3.1. Το συγκρότημα του εύκαμπτου σωλήνα (εύκαμπτος σωλήνας με ζεύκτες) πρέπει να αντέχει επί πέντε λεπτά πίεση αερίου 3 000 kPa χωρίς διαρροές.

1.8. Σημάνσεις

1.8.1. Κάθε εύκαμπτος σωλήνας πρέπει να φέρει, σε διαστήματα όχι μεγαλύτερα των 0,5 m, τις ακόλουθες ευανάγνωστες και ανεξίτηλες αναγνωριστικές σημάνσεις που αποτελούνται από χαρακτήρες, αριθμούς ή σύμβολα.

1.8.1.1.

Την εμπορική επωνυμία ή το εμπορικό σήμα του κατασκευαστή.

1.8.1.2.

Το έτος και τον μήνα κατασκευής.

1.8.1.3.

Τη σήμανση του μεγέθους και του τύπου.

1.8.1.4.

Τη σήμανση αναγνώρισης «L.P.G. Κατηγορία 1».

1.8.2. Κάθε ζεύκτης πρέπει να φέρει την εμπορική επωνυμία ή το εμπορικό σήμα του κατασκευαστή που πραγματοποίησε τη συναρμολόγηση.

2. Εύκαμπτοι σωλήνες χαμηλής πίεσης από καουτσούκ, ταξινόμηση κατηγορίας 2

2.1. Γενικές προδιαγραφές

2.1.1. Ο εύκαμπτος σωλήνας πρέπει να είναι σχεδιασμένος κατά τρόπο ώστε να αντέχει μέγιστη πίεση λειτουργίας ίση με 450 kPa.

2.1.2. Ο εύκαμπτος σωλήνας είναι σχεδιασμένος κατά τρόπο ώστε να αντέχει σε θερμοκρασίες μεταξύ – 25 °C και + 125 °C. Για τιμές θερμοκρασίας λειτουργίας που υπερβαίνουν τις προαναφερόμενες τιμές, η θερμοκρασία δοκιμής πρέπει να προσαρμόζεται.

2.2. Κατασκευή εύκαμπτου σωλήνα

2.2.1. Ο εύκαμπτος σωλήνας φέρει ενσωματωμένο λείο αγωγό και κάλυμμα από κατάλληλο συνθετικό υλικό, ενισχυμένο με ένα ή περισσότερα ενδιάμεσα στρώματα.

2.2.2. Το/τα ενισχυτικό/-ά ενδιάμεσο/-α στρώμα/-τα πρέπει να προστατεύεται/-ονται από τη διάβρωση με κάλυμμα.

2.2.3. Η εσωτερική επένδυση και το κάλυμμα πρέπει να είναι λεία και ελεύθερα από πόρους, οπές και ξένα στοιχεία.

Τυχόν εσκεμμένη διάτρηση του καλύμματος δεν θεωρείται ατέλεια.

2.3. Προδιαγραφές και δοκιμές για την ενίσχυση

2.3.1. Δοκιμή εφελκυσμού και επιμήκυνσης

2.3.1.1. Αντοχή σε εφελκυσμό και επιμήκυνση κατά τη θραύση σύμφωνα με το ISO 37. Αντοχή στον εφελκυσμό τουλάχιστον ίση με 10 MPa και επιμήκυνση θραύσης τουλάχιστον ίση με 250 τοις εκατό.

2.3.1.2. Αντοχή σε n-πεντάνιο σύμφωνα με το ISO 1817 με τις ακόλουθες συνθήκες:

α)	Μέσο: n-πεντάνιο·

β)	Θερμοκρασία: 23 °C (ανοχή σύμφωνα με το ISO 1817)·

γ)	Περίοδος εμβάπτισης: 72 ώρες.

Απαιτήσεις:

α)	Μέγιστη μεταβολή του όγκου κατά 20 τοις εκατό·

β)	Μέγιστη μεταβολή της αντοχής στον εφελκυσμό κατά 25 τοις εκατό·

γ)	Μέγιστη μεταβολή της επιμήκυνσης κατά τη θραύση: 30 τοις εκατό.

2.3.1.3. Αντοχή στη γήρανση σύμφωνα με το πρότυπο ISO 188 υπό τις ακόλουθες συνθήκες:

α)	Θερμοκρασία: 115 °C (θερμοκρασία δοκιμής = μέγιστη θερμοκρασία λειτουργίας μείον 10 °C)·

β)	Περίοδος έκθεσης: 168 ώρες.

Απαιτήσεις:

α)	Μέγιστη μεταβολή της αντοχής στον εφελκυσμό κατά 25 τοις εκατό·

β)	Μέγιστη μεταβολή της επιμήκυνσης θραύσης μεταξύ – 30 τοις εκατό και + 10 τοις εκατό.

2.4. Προδιαγραφές και μέθοδος δοκιμής για το κάλυμμα

2.4.1.1. Εφελκυσμός και επιμήκυνση θραύσης σύμφωνα με το πρότυπο ISO 37. Αντοχή στον εφελκυσμό τουλάχιστον ίση με 10 MPa και επιμήκυνση θραύσης τουλάχιστον ίση με 250 τοις εκατό.

2.4.1.2. Αντοχή στο n-εξάνιο σύμφωνα με το πρότυπο ISO 1817 υπό τις ακόλουθες συνθήκες:

α)	Μέσο: n-εξάνιο·

β)	Θερμοκρασία: 23 °C (ανοχή σύμφωνα με το ISO 1817)·

γ)	Περίοδος εμβάπτισης: 72 ώρες.

Απαιτήσεις:

α)	Μέγιστη μεταβολή του όγκου κατά 30 τοις εκατό·

β)	Μέγιστη μεταβολή της αντοχής στον εφελκυσμό κατά 35 τοις εκατό·

γ)	Μέγιστη μεταβολή της επιμήκυνσης κατά τη θραύση: 35 τοις εκατό.

2.4.1.3. Αντοχή στη γήρανση σύμφωνα με το πρότυπο ISO 188 υπό τις ακόλουθες συνθήκες:

α)	Θερμοκρασία: 115 °C (θερμοκρασία δοκιμής = μέγιστη θερμοκρασία λειτουργίας μείον 10 °C)·

β)	Περίοδος έκθεσης: 336 ώρες.

Απαιτήσεις:

α)	Μέγιστη μεταβολή της αντοχής στον εφελκυσμό κατά 25 τοις εκατό·

β)	Μέγιστη μεταβολή της επιμήκυνσης θραύσης μεταξύ – 30 τοις εκατό και + 10 τοις εκατό.

2.4.2. Αντοχή στο όζον

2.4.2.1. Η δοκιμή πρέπει να διεξάγεται σύμφωνα με το πρότυπο ISO 1431/1.

2.4.2.2. Τα δοκίμια, τα οποία πρέπει να υποβάλλονται σε εφελκυσμό έως ότου επιμηκυνθούν κατά 20 τοις εκατό, εκτίθενται στον εξωτερικό αέρα σε θερμοκρασία 40 °C σε συγκέντρωση 50 μερών όζοντος ανά εκατό εκατ. επί 120 ώρες.

2.4.2.3. Δεν επιτρέπονται ρωγμές στα δοκίμια.

2.5. Προδιαγραφές για εύκαμπτους σωλήνες χωρίς συνδέσμους

2.5.1. Αεριοστεγανότητα (διαπερατότητα)

2.5.1.1. Ένας εύκαμπτος σωλήνας ελεύθερου μήκους 1 m πρέπει να συνδέεται σε δεξαμενή που περιέχει υγρό προπάνιο, σε θερμοκρασία 23 ± 2 °C.

2.5.1.2. Η δοκιμή πρέπει να διεξάγεται σύμφωνα με τη μέθοδο που περιγράφεται στο πρότυπο ISO 4080.

2.5.1.3. Η διαρροή μέσω των τοιχωμάτων του σωλήνα δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 95 cm3 ατμού ανά μέτρο σωλήνα ανά 24 ωρο.

2.5.2. Αντοχή σε χαμηλή θερμοκρασία

2.5.2.1. Η δοκιμή πρέπει να διεξάγεται σύμφωνα με τη μέθοδο που περιγράφεται στο πρότυπο ISO 4672-1978 μέθοδος B.

2.5.2.2. Θερμοκρασία δοκιμής: – 25 °C ± 3 °C

2.5.2.3. Δεν επιτρέπονται ρωγμές ούτε θραύση.

2.5.3. Δοκιμή κάμψης

2.5.3.1. Ένας άδειος σωλήνας μήκους περίπου 3,5 m πρέπει να μπορεί να αντέχει την κατωτέρω περιγραφόμενη δοκιμή εναλλασσόμενης κάμψης, όταν εκτελείται 3 000 φορές, χωρίς θραύση. Μετά τη δοκιμή, ο σωλήνας πρέπει να αντέχει την πίεση δοκιμής που αναφέρεται στο σημείο 2.5.4.2.

Σχήμα 2 (παράδειγμα)

Κείμενο της εικόνας

Εσωτερική διάμετρος εύκαμπτου σωλήνα [mm]	Ακτίνα κάμψης [mm] (Σχήμα 2)	Απόσταση μεταξύ κέντρων [mm] (Σχήμα 2)
Εσωτερική διάμετρος εύκαμπτου σωλήνα [mm]	Ακτίνα κάμψης [mm] (Σχήμα 2)	Κατακόρυφη β	Οριζόντια α
μέχρι 13	102	241	102
13 έως 16	153	356	153
από 16 έως 20	178	419	178

2.5.3.3. Η μηχανή δοκιμής (βλέπε σχήμα 2) αποτελείται από χαλύβδινο πλαίσιο εφοδιασμένο με δύο ξύλινους τροχούς, με πλάτος στεφάνης περίπου 130 mm.

Τα διαμήκη μεσαία επίπεδα και των δύο τροχών πρέπει να είναι στο ίδιο κατακόρυφο επίπεδο και η απόσταση μεταξύ των κέντρων των τροχών να είναι αυτή που ορίζεται στο σημείο 2.5.3.2 ανωτέρω.

Κάθε τροχός πρέπει να μπορεί να περιστρέφεται ελεύθερα γύρω από το κέντρο του.

2.5.3.4. Ο εύκαμπτος σωλήνας πρέπει να είναι σχήματος S και να τοποθετείται επάνω στους τροχούς (βλέπε σχήμα 2).

Το άκρο που κινείται πάνω από τον ανώτερο τροχό, πρέπει να είναι εφοδιασμένο με επαρκή μάζα ώστε να επιτυγχάνεται πλήρης σύσφιγξη του σωλήνα γύρω από τους τροχούς. Το άκρο του σωλήνα που διέρχεται πάνω από τον κάτω τροχό πρέπει να συνδέεται στον μηχανισμό πρόωσης.

2.5.4. Υδραυλική πίεση δοκιμής και προσδιορισμός της ελάχιστης πίεσης διάρρηξης

2.5.4.1. Η δοκιμή πρέπει να διεξάγεται σύμφωνα με τη μέθοδο που περιγράφεται στο πρότυπο ISO 1402.

2.5.4.2. Η πίεση δοκιμής των 1 015 kPa πρέπει να διεξάγεται επί 10 λεπτά, χωρίς διαρροές.

2.5.4.3. Η πίεση διάρρηξης δεν πρέπει να είναι μικρότερη από 1 800 kPa.

2.6. Ζεύκτες

2.6.1. Οι ζεύκτες πρέπει να είναι κατασκευασμένοι από υλικό ανθεκτικό στη διάβρωση.

2.6.2. Η πίεση διάρρηξης των τοποθετημένων ζευκτών δεν πρέπει ποτέ να είναι μικρότερη από την πίεση διάρρηξης του αγωγού ή του εύκαμπτου σωλήνα.

Η πίεση διαρροής των τοποθετημένων ζευκτών δεν πρέπει ποτέ να είναι μικρότερη από την πίεση διαρροής του αγωγού ή του εύκαμπτου σωλήνα.

2.6.3. Οι ζεύκτες πρέπει να είναι τύπου ασφαλείας (δηλαδή να μην αποσυνδέονται εύκολα).

2.6.4. Οι ζεύκτες μπορούν να είναι τύπου κινητού περικοχλίου ή ταχυσυνδέσμου.

2.6.5. Πρέπει να είναι αδύνατη η αποσύνδεση του ταχυσυνδέσμου χωρίς συγκεκριμένες ενέργειες ή χωρίς τη χρήση ειδικών εργαλείων.

2,7. Συγκρότημα εύκαμπτου σωλήνα και ζευκτών

2.7.1. Εάν ο εύκαμπτος σωλήνας και οι ζεύκτες δεν συναρμολογούνται από τον κάτοχο της έγκρισης, η έγκριση πρέπει να αποτελείται από:

α)	εύκαμπτο σωλήνα·

β)	ζεύκτες· και

γ)	οδηγίες συναρμολόγησης.

Οι οδηγίες συναρμολόγησης πρέπει να συντάσσονται στη γλώσσα της χώρας στην οποία θα παραδοθεί ο τύπος σωλήνα ή ζευκτών, ή τουλάχιστον στην αγγλική γλώσσα. Πρέπει να περιλαμβάνουν λεπτομερή χαρακτηριστικά του εξοπλισμού που χρησιμοποιείται για τη συναρμολόγηση.

2.7.2. Η κατασκευή των ζευκτών πρέπει να είναι τέτοια ώστε να μην είναι αναγκαίο να αφαιρείται το προστατευτικό κάλυμμα, εκτός αν η επένδυση του εύκαμπτου σωλήνα αποτελείται από υλικό ανθεκτικό στη διάβρωση.

2.7.3. Το συγκρότημα του εύκαμπτου σωλήνα πρέπει να υποβάλλεται σε δοκιμή πρόσκρουσης σύμφωνα με το πρότυπο ISO 1436.

2.7.3.1. Η δοκιμή πρέπει να ολοκληρώνεται με κυκλοφορία λαδιού σε θερμοκρασία 93 °C και υπό ελάχιστη πίεση 1 015 kPa.

2.7.3.2. Ο εύκαμπτος σωλήνας πρέπει να υποβάλλεται σε κρουστική πίεση 150 000 φορές.

2.7.3.3. Μετά τη δοκιμή πρόσκρουσης, ο εύκαμπτος σωλήνας πρέπει να ανταπεξέρχεται στη δοκιμή πίεσης που αναφέρεται στο σημείο 2.5.4.2 ανωτέρω.

2.7.4. Αεριοστεγανότητα

2.7.4.1. Το συγκρότημα του εύκαμπτου σωλήνα (εύκαμπτος σωλήνας με ζεύκτες) πρέπει να αντέχει επί πέντε λεπτά πίεση αερίου 1 015 kPa χωρίς διαρροές.

2.8. Σημάνσεις

2.8.1. Κάθε εύκαμπτος σωλήνας πρέπει να φέρει, σε διαστήματα όχι μεγαλύτερα των 0,5 m, τις ακόλουθες ευανάγνωστες και ανεξίτηλες αναγνωριστικές σημάνσεις που αποτελούνται από χαρακτήρες, αριθμούς ή σύμβολα.

2.8.1.1.

Την εμπορική επωνυμία ή το εμπορικό σήμα του κατασκευαστή.

2.8.1.2.

Το έτος και τον μήνα κατασκευής.

2.8.1.3.

Τη σήμανση του μεγέθους και του τύπου.

2.8.1.4.

Τη σήμανση αναγνώρισης «L.P.G. Κατηγορία 2».

2.8.2. Κάθε ζεύκτης πρέπει να φέρει την εμπορική επωνυμία ή το εμπορικό σήμα του κατασκευαστή που πραγματοποίησε τη συναρμολόγηση.

3. Εύκαμπτοι σωλήνες υψηλής πίεσης από συνθετικό υλικό, ταξινόμηση κατηγορίας 1

3.1. Γενικές προδιαγραφές

3.1.1. Σκοπός του παρόντος κεφαλαίου είναι ο προσδιορισμός των διατάξεων σχετικά με την έγκριση εύκαμπτων σωλήνων από συνθετικό υλικό για χρήση με υγραέριο, εσωτερικής διαμέτρου έως και 10 mm.

3.1.2. Πέραν των γενικών προδιαγραφών και των δοκιμών για τους εύκαμπτους σωλήνες από συνθετικό υλικό, το παρόν κεφάλαιο καλύπτει τις προδιαγραφές και τις δοκιμές που ισχύουν για συγκεκριμένους τύπους υλικών ή εύκαμπτων σωλήνων.

3.1.3. Ο εύκαμπτος σωλήνας πρέπει να είναι σχεδιασμένος κατά τρόπο ώστε να αντέχει μέγιστη πίεση λειτουργίας ίση με 3 000 kPa.

3.1.4. Ο εύκαμπτος σωλήνας πρέπει να είναι σχεδιασμένος κατά τρόπο ώστε να αντέχει σε θερμοκρασίες μεταξύ – 25 °C και + 125 °C. Για τιμές θερμοκρασίας λειτουργίας που υπερβαίνουν τις προαναφερόμενες τιμές, η θερμοκρασία δοκιμής πρέπει να προσαρμόζεται.

3.1.5. Η εσωτερική διάμετρος πρέπει να συμμορφώνεται προς τις τιμές του πίνακα 1 σύμφωνα με το πρότυπο ISO 1307.

3.2. Κατασκευή εύκαμπτου σωλήνα

3.2.1. Ο εύκαμπτος σωλήνας από συνθετικό υλικό πρέπει να διαθέτει ενσωματωμένο θερμοπλαστικό αγωγό και κάλυμμα από κατάλληλο θερμοπλαστικό υλικό, ανθεκτικό στο λάδι και στις καιρικές συνθήκες, ενισχυμένο με ένα ή περισσότερα ενδιάμεσα στρώματα. Εάν για το/τα ενισχυτικό/-ά ενδιάμεσο/-α στρώμα/-τα χρησιμοποιείται υλικό ανθεκτικό στη διάβρωση (π.χ. ανοξείδωτος χάλυβας), δεν απαιτείται κάλυμμα.

3.2.2. Η ενίσχυση και το κάλυμμα πρέπει να είναι λεία και απαλλαγμένα από πόρους, οπές και ξένα στοιχεία.

Τυχόν εσκεμμένη διάτρηση του καλύμματος δεν θεωρείται ατέλεια.

3.3. Προδιαγραφές και δοκιμές για την ενίσχυση

3.3.1. Δοκιμή εφελκυσμού και επιμήκυνσης

3.3.1.1. Εφελκυσμός και επιμήκυνση θραύσης σύμφωνα με το πρότυπο ISO 37. Αντοχή στον εφελκυσμό τουλάχιστον ίση με 20 MPa και επιμήκυνση θραύσης τουλάχιστον ίση με 200 τοις εκατό.

3.3.1.2. Αντοχή στο n-πεντάνιο σύμφωνα με το πρότυπο ISO 1817 υπό τις ακόλουθες συνθήκες:

α)	Μέσο: n-πεντάνιο·

β)	Θερμοκρασία: 23 °C (ανοχή σύμφωνα με το ISO 1817)·

γ)	Περίοδος εμβάπτισης: 72 ώρες.

Απαιτήσεις:

α)	Μέγιστη μεταβολή του όγκου κατά 20 τοις εκατό·

β)	Μέγιστη μεταβολή της αντοχής στον εφελκυσμό κατά 25 τοις εκατό·

γ)	Μέγιστη μεταβολή της επιμήκυνσης κατά τη θραύση: 30 τοις εκατό.

Μετά την έκθεση σε αέρα θερμοκρασίας 40 °C για χρονικό διάστημα 48 ωρών, η μάζα, συγκρινόμενη με την αρχική της τιμή, δεν πρέπει να ελαττώνεται περισσότερο από 5 τοις εκατό.

3.3.1.3. Αντοχή στη γήρανση σύμφωνα με το πρότυπο ISO 188 υπό τις ακόλουθες συνθήκες:

α)	Θερμοκρασία: 115 °C (θερμοκρασία δοκιμής = μέγιστη θερμοκρασία λειτουργίας μείον 10 °C)·

β)	Περίοδος έκθεσης: 336 ώρες.

Απαιτήσεις:

α)	Μέγιστη μεταβολή της αντοχής στον εφελκυσμό κατά 35 τοις εκατό·

β)	Μέγιστη μεταβολή της επιμήκυνσης θραύσης μεταξύ – 30 τοις εκατό και + 10 τοις εκατό.

3.3.2. Δοκιμή εφελκυσμού και επιμήκυνσης για το υλικό πολυαμίδιο 6

3.3.2.1. Εφελκυσμός και επιμήκυνση θραύσης σύμφωνα με το πρότυπο ISO 527-2 υπό τις ακόλουθες συνθήκες:

α)	τύπος δοκιμίου: τύπος 1 BA·

β)	ταχύτητα εφελκυσμού: 20 mm/λεπτό,

Το υλικό πρέπει να εκτίθεται επί 21 τουλάχιστον ημέρες σε συνθήκες θερμοκρασίας 23 °C και σχετικής υγρασίας 50 % πριν από την υποβολή στη δοκιμή.

Απαιτήσεις:

α)	αντοχή στον εφελκυσμό τουλάχιστον ίση με 20 MPa·

β)	επιμήκυνση θραύσης τουλάχιστον ίση με 50 τοις εκατό.

3.3.2.2. Αντοχή στο n-πεντάνιο σύμφωνα με το πρότυπο ISO 1817 υπό τις ακόλουθες συνθήκες:

α)	Μέσο: n-πεντάνιο·

β)	Θερμοκρασία: 23 °C (ανοχή σύμφωνα με το ISO 1817)·

γ)	Περίοδος εμβάπτισης: 72 ώρες.

Απαιτήσεις:

α)	Μέγιστη μεταβολή του όγκου κατά 2 τοις εκατό·

β)	Μέγιστη μεταβολή της αντοχής στον εφελκυσμό κατά 10 τοις εκατό·

γ)	Μέγιστη μεταβολή της επιμήκυνσης θραύσης κατά 10 τοις εκατό

3.3.2.3. Αντοχή στη γήρανση σύμφωνα με το πρότυπο ISO 188 υπό τις ακόλουθες συνθήκες:

α)	Θερμοκρασία: 115 °C (θερμοκρασία δοκιμής = μέγιστη θερμοκρασία λειτουργίας μείον 10 °C)·

β)	Περίοδος έκθεσης: 24 και 336 ώρες.

Μετά τη γήρανση τα δοκίμια πρέπει να εκτίθενται σε συνθήκες θερμοκρασίας 23 °C και σχετικής υγρασίας 50 % επί 21 ημέρες τουλάχιστον πριν από τη διενέργεια της δοκιμής εφελκυσμού σύμφωνα με το σημείο 3.3.2.1 ανωτέρω.

Απαιτήσεις:

α)	35 τοις εκατό μέγιστη μεταβολή της αντοχής στον εφελκυσμό μετά από 336 ώρες γήρανσης σε σύγκριση με την αντοχή στον εφελκυσμό του υλικού που υποβλήθηκε σε γήρανση επί 24 ώρες·

β)	μέγιστη μεταβολή σε επιμήκυνση κατά τη θραύση: 25 τοις εκατό έπειτα από γήρανση 336 ωρών σε σύγκριση με την επιμήκυνση κατά τη θραύση υλικού που έχει υποστεί γήρανση 24 ωρών.

3.4. Προδιαγραφές και μέθοδος δοκιμής για το κάλυμμα

3.4.1.1. Εφελκυσμός και επιμήκυνση θραύσης σύμφωνα με το πρότυπο ISO 37. Αντοχή στον εφελκυσμό τουλάχιστον ίση με 20 MPa και επιμήκυνση θραύσης τουλάχιστον ίση με 250 τοις εκατό.

3.4.1.2. Αντοχή στο n-εξάνιο σύμφωνα με το πρότυπο ISO 1817 υπό τις ακόλουθες συνθήκες:

α)	Μέσο: n-εξάνιο·

β)	Θερμοκρασία: 23 °C (ανοχή σύμφωνα με το ISO 1817)·

γ)	Περίοδος εμβάπτισης: 72 ώρες.

Απαιτήσεις:

α)	Μέγιστη μεταβολή του όγκου κατά 30 τοις εκατό·

β)	Μέγιστη μεταβολή της αντοχής στον εφελκυσμό κατά 35 τοις εκατό·

γ)	Μέγιστη μεταβολή της επιμήκυνσης θραύσης κατά 35 τοις εκατό·

3.4.1.3. Αντοχή στη γήρανση σύμφωνα με το πρότυπο ISO 188 υπό τις ακόλουθες συνθήκες:

α)	Θερμοκρασία: 115 °C (θερμοκρασία δοκιμής = μέγιστη θερμοκρασία λειτουργίας μείον 10 °C)·

β)	Περίοδος έκθεσης: 336 ώρες.

Απαιτήσεις:

α)	Μέγιστη μεταβολή της αντοχής στον εφελκυσμό κατά 25 τοις εκατό·

β)	Μέγιστη μεταβολή της επιμήκυνσης θραύσης μεταξύ – 30 τοις εκατό και + 10 τοις εκατό.

3.4.2. Αντοχή στο όζον

3.4.2.1. Η δοκιμή πρέπει να διεξάγεται σύμφωνα με το πρότυπο ISO 1431/1.

3.4.2.2. Τα δοκίμια, τα οποία πρέπει να υποβάλλονται σε εφελκυσμό έως ότου επιμηκυνθούν κατά 20 τοις εκατό, εκτίθενται στον εξωτερικό αέρα σε θερμοκρασία 40 °C και σχετική υγρασία 50 τοις εκατό ± 10 τοις εκατό, με συγκέντρωση 50 μερών όζοντος ανά εκατό εκατ. επί 120 ώρες.

3.4.2.3. Δεν επιτρέπονται ρωγμές στα δοκίμια.

3.4.3. Προδιαγραφές και μέθοδος δοκιμής για κάλυμμα κατασκευασμένο από πολυαμίδιο 6

3.4.3.1. Εφελκυσμός και επιμήκυνση θραύσης σύμφωνα με το πρότυπο ISO 527-2 υπό τις ακόλουθες συνθήκες:

α)	τύπος δοκιμίου: τύπος 1 BA·

β)	ταχύτητα εφελκυσμού: 20 mm/λεπτό.

Απαιτήσεις:

α)	αντοχή στον εφελκυσμό τουλάχιστον ίση με 20 MPa·

β)	επιμήκυνση θραύσης τουλάχιστον ίση με 100 τοις εκατό.

3.4.3.2. Αντοχή στο n-εξάνιο σύμφωνα με το πρότυπο ISO 1817 υπό τις ακόλουθες συνθήκες:

α)	Μέσο: n-εξάνιο·

β)	Θερμοκρασία: 23 °C (ανοχή σύμφωνα με το ISO 1817)·

γ)	Περίοδος εμβάπτισης: 72 ώρες.

Απαιτήσεις:

α)	Μέγιστη μεταβολή του όγκου κατά 2 τοις εκατό·

β)	Μέγιστη μεταβολή της αντοχής στον εφελκυσμό κατά 10 τοις εκατό·

γ)	Μέγιστη μεταβολή της επιμήκυνσης θραύσης κατά 10 τοις εκατό·

3.4.3.3. Αντοχή στη γήρανση σύμφωνα με το πρότυπο ISO 188 υπό τις ακόλουθες συνθήκες:

α)	Θερμοκρασία: 115 °C (θερμοκρασία δοκιμής = μέγιστη θερμοκρασία λειτουργίας μείον 10 °C)·

β)	Περίοδος έκθεσης: 24 και 336 ώρες.

Μετά τη γήρανση, τα δοκίμια πρέπει να εγκλιματίζονται επί τουλάχιστον 21 ημέρες πριν από τη διεξαγωγή της δοκιμής εφελκυσμού σύμφωνα με το σημείο 3.3.1.1 ανωτέρω.

Απαιτήσεις:

α)	20 τοις εκατό μέγιστη μεταβολή της αντοχής στον εφελκυσμό μετά από 336 ώρες γήρανσης σε σύγκριση με την αντοχή στον εφελκυσμό του υλικού που υποβλήθηκε σε γήρανση επί 24 ώρες·

β)	μέγιστη μεταβολή σε επιμήκυνση κατά τη θραύση: 25 % έπειτα από γήρανση 336 ωρών σε σύγκριση με την επιμήκυνση κατά τη θραύση υλικού που έχει υποστεί γήρανση 24 ωρών.

3.5. Προδιαγραφές για εύκαμπτους σωλήνες χωρίς συνδέσμους

3.5.1. Αεριοστεγανότητα (διαπερατότητα)

3.5.1.1. Εύκαμπτος σωλήνας με ελεύθερο μήκος 1 m συνδέεται σε δεξαμενή καυσίμου που περιέχει υγρό προπάνιο σε θερμοκρασία 23° ± 2 °C.

3.5.1.2. Η δοκιμή πρέπει να διεξάγεται σύμφωνα με τη μέθοδο που περιγράφεται στο πρότυπο ISO 4080.

3.5.1.3. Η διαρροή μέσω των τοιχωμάτων του σωλήνα δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 95 cm3 ατμού ανά μέτρο σωλήνα κάθε 24 h.

3.5.2. Αντοχή σε χαμηλή θερμοκρασία

3.5.2.1. Η δοκιμή πρέπει να διεξάγεται σύμφωνα με τη μέθοδο που περιγράφεται στο πρότυπο ISO 4672 μέθοδος B.

3.5.2.2. Θερμοκρασία δοκιμής: – 25 °C ± 3 °C.

3.5.2.3. Δεν επιτρέπονται ρωγμές ούτε θραύση.

3.5.3. Αντοχή σε υψηλή θερμοκρασία

3.5.3.1. Ένα κομμάτι ελαστικού σωλήνα, πεπιεσμένο στα 3 000 kPa, με ελάχιστο μήκος 0,5 m, τοποθετείται σε φούρνο με θερμοκρασία 125 °C ± 2 °C για 24 ώρες.

3.5.3.2. Δεν επιτρέπεται διαρροή.

3.5.3.3. Μετά τη δοκιμή, ο ελαστικός σωλήνας πρέπει να αντέχει την πίεση δοκιμής 6 750 kPa για 10 λεπτά. Δεν επιτρέπεται διαρροή.

3.5.4. Δοκιμή κάμψης

3.5.4.1. Ένας άδειος σωλήνας μήκους περίπου 3,5 m πρέπει να μπορεί να αντέχει την κατωτέρω περιγραφόμενη δοκιμή εναλλασσόμενης κάμψης, όταν εκτελείται 3 000 φορές, χωρίς θραύση. Μετά τη δοκιμή, ο σωλήνας πρέπει να αντέχει την πίεση δοκιμής που αναφέρεται στο σημείο 3.5.5.2 παρακάτω.

Σχήμα 3 (παράδειγμα)

Κείμενο της εικόνας

3.5.4.2. Η μηχανή δοκιμής (βλέπε σχήμα 3) αποτελείται από χαλύβδινο πλαίσιο εφοδιασμένο με δύο ξύλινους τροχούς, με πλάτος στεφάνης περίπου 130 mm.

Η περιφέρεια των τροχών πρέπει να είναι αυλακωτή για την οδήγηση του ελαστικού σωλήνα. Η ακτίνα των τροχών, μετρούμενη μέχρι τον πυθμένα της αυλάκωσης, πρέπει να είναι 102 mm.

Το διαμήκες μέσο επίπεδο αμφότερων των τροχών πρέπει να είναι στο ίδιο κατακόρυφο επίπεδο. Η απόσταση μεταξύ των κέντρων των τροχών πρέπει να είναι κατακόρυφα 241 mm και οριζόντια 102 mm.

Κάθε τροχός πρέπει να μπορεί να περιστρέφεται ελεύθερα γύρω από το κέντρο του.

3.5.4.3. Ο εύκαμπτος σωλήνας πρέπει να είναι σχήματος S και να τοποθετείται επάνω στους τροχούς (βλέπε σχήμα 3).

Το άκρο που διέρχεται πάνω από τον ανώτερο τροχό, πρέπει να είναι εφοδιασμένο με επαρκή μάζα ώστε να επιτυγχάνεται πλήρης σύσφιγξη του σωλήνα γύρω από τους τροχούς. Το άκρο του σωλήνα που διέρχεται πάνω από τον κάτω τροχό πρέπει να συνδέεται στον μηχανισμό πρόωσης.

3.5.5. Υδραυλική πίεση δοκιμής και προσδιορισμός της ελάχιστης πίεσης διάρρηξης

3.5.5.1. Η δοκιμή πρέπει να διεξάγεται σύμφωνα με τη μέθοδο που περιγράφεται στο πρότυπο ISO 1402.

3.5.5.2. Η πίεση δοκιμής των 6 750 kPa πρέπει να διεξάγεται επί 10 λεπτά, χωρίς διαρροές.

3.5.5.3. Η πίεση διάρρηξης δεν πρέπει να είναι μικρότερη από 10 000 kPa.

3.6. Ζεύκτες

3.6.1. Οι ζεύκτες πρέπει να κατασκευάζονται από χάλυβα ή ορείχαλκο και η επιφάνειά τους να είναι ανθεκτική σε διάβρωση.

3.6.2. Οι ζεύκτες πρέπει να είναι κουμπωτού τύπου και να φέρουν σύζευξη εύκαμπτου σωλήνα ή κοχλία τύπου μπάντζο (κοχλίας τριών σημείων άρθρωσης). Η στεγανοποίηση πρέπει να είναι ανθεκτική στο υγραέριο και να συμμορφώνεται με το σημείο 3.3.1.2 ανωτέρω.

3.6.3. Ο κοχλίας τύπου μπάντζο πρέπει να συμμορφώνεται με το πρότυπο DIN 7643.

3.7. Συγκρότημα εύκαμπτου σωλήνα και ζευκτών

3.7.1. Το συγκρότημα του εύκαμπτου σωλήνα πρέπει να υποβάλλεται σε δοκιμή πρόσκρουσης σύμφωνα με το πρότυπο ISO 1436.

3.7.1.1. Η δοκιμή πρέπει να ολοκληρώνεται με κυκλοφορία λαδιού σε θερμοκρασία 93 °C και υπό ελάχιστη πίεση 3 000 kPa.

3.7.1.2. Ο εύκαμπτος σωλήνας πρέπει να υποβάλλεται σε κρουστική πίεση 150 000 φορές.

3.7.1.3. Μετά τη δοκιμή πρόσκρουσης, ο εύκαμπτος σωλήνας πρέπει να ανταπεξέρχεται στη δοκιμή πίεσης που αναφέρεται στο σημείο 3.5.5.2 ανωτέρω.

3.7.2. Αεριοστεγανότητα

3.7.2.1. Το συγκρότημα του εύκαμπτου σωλήνα (εύκαμπτος σωλήνας με ζεύκτες) πρέπει να αντέχει επί πέντε λεπτά πίεση αερίου 3 000 kPa χωρίς διαρροές.

3.8. Σημάνσεις

3.8.1. Κάθε εύκαμπτος σωλήνας πρέπει να φέρει, σε διαστήματα όχι μεγαλύτερα των 0,5 m, τις ακόλουθες ευανάγνωστες και ανεξίτηλες αναγνωριστικές σημάνσεις που αποτελούνται από χαρακτήρες, αριθμούς ή σύμβολα.

3.8.1.1.

Την εμπορική επωνυμία ή το εμπορικό σήμα του κατασκευαστή.

3.8.1.2.

Το έτος και τον μήνα κατασκευής.

3.8.1.3.

Τη σήμανση του μεγέθους και του τύπου.

3.8.1.4.

Τη σήμανση αναγνώρισης «L.P.G. Κατηγορία 1».

3.8.2. Κάθε ζεύκτης πρέπει να φέρει την εμπορική επωνυμία ή το εμπορικό σήμα του κατασκευαστή που πραγματοποίησε τη συναρμολόγηση.

4. Εύκαμπτοι σωλήνες υψηλής πίεσης από συνθετικό υλικό, ταξινόμηση κατηγορίας 0

4.1. Γενικές προδιαγραφές

4.1.1. Σκοπός του παρόντος κεφαλαίου είναι ο προσδιορισμός των διατάξεων σχετικά με την έγκριση εύκαμπτων σωλήνων από συνθετικό υλικό για χρήση με υγραέριο, εσωτερικής διαμέτρου έως και 10 mm.

4.1.2. Πέραν των γενικών προδιαγραφών και των δοκιμών για τους εύκαμπτους σωλήνες από συνθετικό υλικό, το παρόν κεφάλαιο καλύπτει τις προδιαγραφές και τις δοκιμές που ισχύουν για συγκεκριμένους τύπους υλικών ή εύκαμπτων σωλήνων.

4.1.3. Ο εύκαμπτος σωλήνας πρέπει να είναι σχεδιασμένος κατά τρόπο ώστε να αντέχει μέγιστη πίεση λειτουργίας ΠΧ.

4.1.4. Ο εύκαμπτος σωλήνας πρέπει να είναι σχεδιασμένος κατά τρόπο ώστε να αντέχει σε θερμοκρασίες μεταξύ – 25 °C και + 125 °C. Για τιμές θερμοκρασίας λειτουργίας που υπερβαίνουν τις προαναφερόμενες τιμές, η θερμοκρασία δοκιμής πρέπει να προσαρμόζεται.

4.1.5. Η εσωτερική διάμετρος πρέπει να συμμορφώνεται προς τις τιμές του πίνακα 1 σύμφωνα με το πρότυπο ISO 1307.

4.2. Κατασκευή εύκαμπτου σωλήνα

4.2.1. Ο εύκαμπτος σωλήνας πρέπει να διαθέτει ενσωματωμένο θερμοπλαστικό αγωγό και κάλυμμα από κατάλληλο θερμοπλαστικό υλικό, ανθεκτικό στο λάδι και στις καιρικές συνθήκες, ενισχυμένο με ένα ή περισσότερα ενδιάμεσα στρώματα. Εάν για το/τα ενισχυτικό/-ά ενδιάμεσο/-α στρώμα/-τα χρησιμοποιείται υλικό ανθεκτικό στη διάβρωση (π.χ. ανοξείδωτος χάλυβας), δεν απαιτείται κάλυμμα.

4.2.2. Η ενίσχυση και το κάλυμμα πρέπει να είναι λεία και απαλλαγμένα από πόρους, οπές και ξένα στοιχεία.

Τυχόν εσκεμμένη διάτρηση του καλύμματος δεν θεωρείται ατέλεια.

4.3. Προδιαγραφές και δοκιμές για την ενίσχυση

4.3.1. Δοκιμή εφελκυσμού και επιμήκυνσης

4.3.1.1. Εφελκυσμός και επιμήκυνση θραύσης σύμφωνα με το πρότυπο ISO 37. Αντοχή στον εφελκυσμό τουλάχιστον ίση με 20 MPa και επιμήκυνση θραύσης τουλάχιστον ίση με 200 τοις εκατό.

4.3.1.2. Αντοχή στο n-πεντάνιο σύμφωνα με το πρότυπο ISO 1817 υπό τις ακόλουθες συνθήκες:

α)	μέσο: n-πεντάνιο·

β)	θερμοκρασία: 23 °C (ανοχή σύμφωνα με το ISO 1817)·

γ)	περίοδος εμβάπτισης: 72 ώρες.

Απαιτήσεις:

α)	μέγιστη μεταβολή του όγκου κατά 20 τοις εκατό·

β)	μέγιστη μεταβολή της αντοχής στον εφελκυσμό κατά 25 τοις εκατό·

γ)	μέγιστη μεταβολή της επιμήκυνσης θραύσης κατά 30 τοις εκατό·

4.3.1.3. Αντοχή στη γήρανση σύμφωνα με το πρότυπο ISO 188 υπό τις ακόλουθες συνθήκες:

α)	θερμοκρασία: 115 °C (θερμοκρασία δοκιμής = μέγιστη θερμοκρασία λειτουργίας μείον 10 °C)·

β)	περίοδος έκθεσης: 336 ώρες.

Απαιτήσεις:

α)	μέγιστη μεταβολή της αντοχής στον εφελκυσμό κατά 35 τοις εκατό·

β)	μέγιστη μεταβολή της επιμήκυνσης θραύσης μεταξύ – 30 τοις εκατό και + 10 τοις εκατό.

4.3.2. Δοκιμή εφελκυσμού και επιμήκυνσης για το υλικό πολυαμίδιο 6

4.3.2.1. Εφελκυσμός και επιμήκυνση θραύσης σύμφωνα με το πρότυπο ISO 527-2 υπό τις ακόλουθες συνθήκες:

α)	τύπος δοκιμίου: τύπος 1 BA·

β)	ταχύτητα εφελκυσμού: 20 mm/λεπτό.

Το υλικό πρέπει να εκτίθεται επί 21 τουλάχιστον ημέρες σε συνθήκες θερμοκρασίας 23 °C και σχετικής υγρασίας 50 τοις εκατό πριν από την υποβολή στη δοκιμή.

Απαιτήσεις:

α)	αντοχή στον εφελκυσμό τουλάχιστον ίση με 20 MPa·

β)	επιμήκυνση θραύσης τουλάχιστον ίση με 50 τοις εκατό.

4.3.2.2. Αντοχή στο n-πεντάνιο σύμφωνα με το πρότυπο ISO 1817 υπό τις ακόλουθες συνθήκες:

α)	μέσο: n-πεντάνιο·

β)	θερμοκρασία: 23 °C (ανοχή σύμφωνα με το ISO 1817)·

γ)	περίοδος εμβάπτισης: 72 ώρες.

Απαιτήσεις:

α)	μέγιστη μεταβολή του όγκου κατά 2 τοις εκατό·

β)	μέγιστη μεταβολή της αντοχής στον εφελκυσμό κατά 10 τοις εκατό·

γ)	μέγιστη μεταβολή της επιμήκυνσης θραύσης κατά 10 τοις εκατό.

4.3.2.3. Αντοχή στη γήρανση σύμφωνα με το πρότυπο ISO 188 υπό τις ακόλουθες συνθήκες:

α)	θερμοκρασία: 115 °C (θερμοκρασία δοκιμής = μέγιστη θερμοκρασία λειτουργίας μείον 10 °C)·

β)	περίοδος έκθεσης: 24 και 336 ώρες.

Μετά τη γήρανση τα δοκίμια πρέπει να εκτίθενται σε συνθήκες θερμοκρασίας 23 °C και σχετικής υγρασίας 50 τοις εκατό επί 21 ημέρες τουλάχιστον πριν από τη διενέργεια της δοκιμής εφελκυσμού σύμφωνα με το σημείο 4.3.2.1 ανωτέρω.

Απαιτήσεις:

α)	35 τοις εκατό μέγιστη μεταβολή της αντοχής στον εφελκυσμό μετά από 336 ώρες γήρανσης σε σύγκριση με την αντοχή στον εφελκυσμό του υλικού που υποβλήθηκε σε γήρανση επί 24 ώρες·

β)	25 τοις εκατό μέγιστη μεταβολή σε επιμήκυνση κατά τη θραύση έπειτα από γήρανση 336 ωρών σε σύγκριση με την επιμήκυνση κατά τη θραύση υλικού που έχει υποστεί γήρανση 24 ωρών.

4.4. Προδιαγραφές και μέθοδος δοκιμής για το κάλυμμα

4.4.1.1. Εφελκυσμός και επιμήκυνση θραύσης σύμφωνα με το πρότυπο ISO 37. Αντοχή στον εφελκυσμό τουλάχιστον ίση με 20 MPa και επιμήκυνση θραύσης τουλάχιστον ίση με 250 τοις εκατό.

4.4.1.2. Αντοχή στο n-εξάνιο σύμφωνα με το πρότυπο ISO 1817 υπό τις ακόλουθες συνθήκες:

α)	μέσο: n-εξάνιο·

β)	θερμοκρασία: 23 °C (ανοχή σύμφωνα με το ISO 1817)·

γ)	περίοδος εμβάπτισης: 72 ώρες.

Απαιτήσεις:

α)	μέγιστη μεταβολή του όγκου κατά 30 τοις εκατό·

β)	μέγιστη μεταβολή της αντοχής στον εφελκυσμό κατά 35 τοις εκατό·

γ)	μέγιστη μεταβολή της επιμήκυνσης θραύσης κατά 35 τοις εκατό.

4.4.1.3. Αντοχή στη γήρανση σύμφωνα με το πρότυπο ISO 188 υπό τις ακόλουθες συνθήκες:

α)	θερμοκρασία: 115 °C (θερμοκρασία δοκιμής = μέγιστη θερμοκρασία λειτουργίας μείον 10 °C)·

β)	περίοδος έκθεσης: 336 ώρες.

Απαιτήσεις:

α)	μέγιστη μεταβολή της αντοχής στον εφελκυσμό κατά 25 τοις εκατό·

β)	μέγιστη μεταβολή της επιμήκυνσης θραύσης μεταξύ – 30 τοις εκατό και + 10 τοις εκατό.

4.4.2. Αντοχή στο όζον

4.4.2.1. Η δοκιμή πρέπει να διεξάγεται σύμφωνα με το πρότυπο ISO 1431/1 -1:2004/Amd 1:2009.

4.4.2.2. Τα δοκίμια, τα οποία πρόκειται να υποστούν επιμήκυνση 20 %, πρέπει να εκτεθούν σε αέρα θερμοκρασίας 40 °C και σχετικής υγρασίας 50 % ± 10 % με συγκέντρωση όζοντος 50 μέρη στα 100 000 000 για 120 ώρες.

4.4.2.3. Δεν επιτρέπονται ρωγμές στα δοκίμια.

4.4.3. Προδιαγραφές και μέθοδος δοκιμής για κάλυμμα κατασκευασμένο από πολυαμίδιο 6

4.4.3.1. Εφελκυσμός και επιμήκυνση θραύσης σύμφωνα με το πρότυπο ISO 527-2 υπό τις ακόλουθες συνθήκες:

α)	τύπος δοκιμίου: τύπος 1 BA·

β)	ταχύτητα εφελκυσμού: 20 mm/λεπτό.

Απαιτήσεις:

α)	αντοχή στον εφελκυσμό τουλάχιστον ίση με 20 MPa·

β)	επιμήκυνση θραύσης τουλάχιστον ίση με 100 τοις εκατό.

4.4.3.2. Αντοχή στο n-εξάνιο σύμφωνα με το πρότυπο ISO 1817 υπό τις ακόλουθες συνθήκες:

α)	μέσο: n-εξάνιο·

β)	θερμοκρασία: 23 °C (ανοχή σύμφωνα με το ISO 1817)·

γ)	περίοδος εμβάπτισης: 72 ώρες.

Απαιτήσεις:

α)	Μέγιστη μεταβολή του όγκου κατά 2 τοις εκατό·

β)	Μέγιστη μεταβολή της αντοχής στον εφελκυσμό κατά 10 τοις εκατό·

γ)	Μέγιστη μεταβολή της επιμήκυνσης θραύσης κατά 10 τοις εκατό·

4.4.3.3. Αντοχή στη γήρανση σύμφωνα με το πρότυπο ISO 188 υπό τις ακόλουθες συνθήκες:

α)	θερμοκρασία: 115 °C (θερμοκρασία δοκιμής = μέγιστη θερμοκρασία λειτουργίας μείον 10 °C)·

β)	περίοδος έκθεσης: 24 και 336 ώρες.

Μετά τη γήρανση, τα δοκίμια πρέπει να εγκλιματίζονται επί τουλάχιστον 21 ημέρες πριν από τη διεξαγωγή της δοκιμής εφελκυσμού σύμφωνα με το σημείο 4.3.1.1 ανωτέρω.

Απαιτήσεις:

α)	20 τοις εκατό μέγιστη μεταβολή της αντοχής στον εφελκυσμό μετά από 336 ώρες γήρανσης σε σύγκριση με την αντοχή στον εφελκυσμό του υλικού που υποβλήθηκε σε γήρανση επί 24 ώρες·

β)	50 τοις εκατό μέγιστη μεταβολή σε επιμήκυνση κατά τη θραύση έπειτα από γήρανση 336 ωρών σε σύγκριση με την επιμήκυνση κατά τη θραύση υλικού που έχει υποστεί γήρανση 24 ωρών.

4.5. Προδιαγραφές για εύκαμπτους σωλήνες χωρίς συνδέσμους

4.5.1. Αεριοστεγανότητα (διαπερατότητα)

4.5.1.1. Εύκαμπτος σωλήνας με ελεύθερο μήκος 1 m συνδέεται σε δεξαμενή καυσίμου που περιέχει υγρό προπάνιο σε θερμοκρασία 23° ± 2 °C.

4.5.1.2. Η δοκιμή πρέπει να διεξάγεται σύμφωνα με τη μέθοδο που περιγράφεται στο πρότυπο ISO 4080.

4.5.1.3. Η διαρροή μέσω των τοιχωμάτων του σωλήνα δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 95 cm3 ατμού ανά μέτρο σωλήνα κάθε 24 ώρες. Η διαρροή του υγραερίου σε υγρή μορφή πρέπει να μετράται και να είναι χαμηλότερη από τη διαρροή του υγραερίου σε αέρια μορφή (95 cm3/ώρα).

4.5.2. Αντοχή σε χαμηλή θερμοκρασία

4.5.2.1. Η δοκιμή πρέπει να διεξάγεται σύμφωνα με τη μέθοδο που περιγράφεται στο πρότυπο ISO 4672 μέθοδος B.

4.5.2.2. Θερμοκρασία δοκιμής: – 25 °C ± 3 °C.

4.5.2.3. Δεν επιτρέπονται ρωγμές ούτε θραύση.

4.5.3. Αντοχή σε υψηλή θερμοκρασία

4.5.3.1. Ένα κομμάτι ελαστικού σωλήνα, πεπιεσμένο σε ΠΧ, με ελάχιστο μήκος 0,5 m, τοποθετείται σε φούρνο με θερμοκρασία 125 °C ± 2 °C για 24 ώρες.

4.5.3.2. Δεν επιτρέπεται διαρροή.

4.5.3.3. Μετά τη δοκιμή, ο εύκαμπτος σωλήνας πρέπει να αντέχει την πίεση δοκιμής 2,25 της ΠΧ για 10 λεπτά. Δεν επιτρέπεται διαρροή.

4.5.4. Δοκιμή κάμψης

4.5.4.1. Ένας άδειος σωλήνας μήκους περίπου 3,5 m πρέπει να μπορεί να αντέχει την κατωτέρω περιγραφόμενη δοκιμή εναλλασσόμενης κάμψης, όταν εκτελείται 3 000 φορές, χωρίς θραύση.

Μετά τη δοκιμή, ο σωλήνας πρέπει να αντέχει την πίεση δοκιμής που αναφέρεται στο σημείο 4.5.5.2 κατωτέρω.

Σχήμα 4 (παράδειγμα)

Κείμενο της εικόνας

4.5.4.2. Η μηχανή δοκιμής (βλέπε σχήμα 4) αποτελείται από χαλύβδινο πλαίσιο εφοδιασμένο με δύο ξύλινους τροχούς, με πλάτος στεφάνης περίπου 130 mm.

Κάθε τροχός πρέπει να μπορεί να περιστρέφεται ελεύθερα γύρω από το κέντρο του.

4.5.4.3. Ο εύκαμπτος σωλήνας πρέπει να είναι σχήματος S και να τοποθετείται επάνω στους τροχούς (βλέπε σχήμα 4).

Το άκρο που διέρχεται πάνω από τον ανώτερο τροχό πρέπει να είναι εφοδιασμένο με επαρκή μάζα ώστε να επιτυγχάνεται πλήρης σύσφιγξη του σωλήνα γύρω από τους τροχούς. Το άκρο του σωλήνα που διέρχεται πάνω από τον κάτω τροχό πρέπει να συνδέεται στον μηχανισμό πρόωσης.

Ο μηχανισμός πρέπει να είναι ρυθμισμένος έτσι ώστε ο εύκαμπτος σωλήνας να διανύει συνολική διαδρομή 1,2 m και στις δύο κατευθύνσεις.

4.5.5. Υδραυλική πίεση δοκιμής και προσδιορισμός της ελάχιστης πίεσης διάρρηξης

4.5.5.1. Η δοκιμή πρέπει να διεξάγεται σύμφωνα με τη μέθοδο που περιγράφεται στο πρότυπο ISO 1402.

4.5.5.2. Η πίεση δοκιμής των 2,25 της ΠΧ πρέπει να διεξάγεται επί 10 λεπτά, χωρίς διαρροές.

4.5.5.3. Η πίεση διάρρηξης δεν πρέπει να είναι μικρότερη από 10 000 kPa και τουλάχιστον 2,25 της ΠΧ.

4.6. Ζεύκτες

4.6.1. Οι ζεύκτες πρέπει να κατασκευάζονται από χάλυβα ή ορείχαλκο και η επιφάνειά τους να είναι ανθεκτική σε διάβρωση.

4.6.2. Οι ζεύκτες πρέπει να είναι κουμπωτού τύπου και να φέρουν σύζευξη εύκαμπτου σωλήνα ή κοχλία τύπου μπάντζο (κοχλίας τριών σημείων άρθρωσης). Η στεγανοποίηση πρέπει να είναι ανθεκτική στο υγραέριο και να συμμορφώνεται με το σημείο 4.3.1.2 ανωτέρω.

4.6.3. Ο κοχλίας τύπου μπάντζο πρέπει να συμμορφώνεται με το πρότυπο DIN 7643.

4.7. Συγκρότημα εύκαμπτου σωλήνα και ζευκτών

4.7.1. Το συγκρότημα του εύκαμπτου σωλήνα πρέπει να υποβάλλεται σε δοκιμή πρόσκρουσης σύμφωνα με το πρότυπο ISO 1436.

4.7.1.1. Η δοκιμή πρέπει να ολοκληρώνεται με κυκλοφορία λαδιού σε θερμοκρασία 93 °C και υπό ελάχιστη πίεση της ΠΧ.

4.7.1.2. Ο εύκαμπτος σωλήνας πρέπει να υποβάλλεται σε κρουστική πίεση 150 000 φορές.

4.7.1.3. Μετά τη δοκιμή πρόσκρουσης, ο εύκαμπτος σωλήνας πρέπει να ανταπεξέρχεται στη δοκιμή πίεσης που αναφέρεται στο σημείο 4.5.5.2.

4.7.2. Αεριοστεγανότητα

4.7.2.1. Το συγκρότημα του εύκαμπτου σωλήνα (εύκαμπτος σωλήνας με ζεύκτες) πρέπει να αντέχει επί πέντε λεπτά πίεση αερίου 1,5 της ΠΧ χωρίς διαρροές.

4.8. Σημάνσεις

4.8.1. Κάθε εύκαμπτος σωλήνας πρέπει να φέρει, σε διαστήματα όχι μεγαλύτερα των 0,5 m, τις ακόλουθες ευανάγνωστες και ανεξίτηλες αναγνωριστικές σημάνσεις που αποτελούνται από χαρακτήρες, αριθμούς ή σύμβολα.

4.8.1.1.

Την εμπορική επωνυμία ή το εμπορικό σήμα του κατασκευαστή.

4.8.1.2.

Το έτος και τον μήνα κατασκευής.

4.8.1.3.

Τη σήμανση του μεγέθους και του τύπου.

4.8.1.4.

Τη σήμανση αναγνώρισης «L.P.G. Κατηγορία 0».

4.8.2. Κάθε ζεύκτης πρέπει να φέρει την εμπορική επωνυμία ή το εμπορικό σήμα του κατασκευαστή που πραγματοποίησε τη συναρμολόγηση.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 10

ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΓΚΡΙΣΗ ΤΩΝ ΔΕΞΑΜΕΝΩΝ ΥΓΡΑΕΡΙΟΥ

Επεξήγηση των συμβόλων και των όρων που χρησιμοποιούνται στο παρόν παράρτημα

Ph	=	υδραυλική πίεση δοκιμής σε kPa·
Pr	=	πίεση διάρρηξης της δεξαμενής μετρούμενη κατά τη δοκιμή διάρρηξης, σε kPa·
Re	=	ελάχιστο εγγυημένο όριο ελαστικότητας σε N/mm2 σύμφωνα με το πρότυπο για το υλικό·
Rm	=	ελάχιστη εγγυημένη αντοχή στον εφελκυσμό σε N/mm2 σύμφωνα με το πρότυπο για το υλικό·
Rmt	=	πραγματική αντοχή στον εφελκυσμό, σε N/mm2·
a	=	υπολογιζόμενο ελάχιστο πάχος των τοιχωμάτων του κυλινδρικού περιβλήματος, σε mm·
b	=	υπολογιζόμενο ελάχιστο πάχος των κυρτών κεφαλών, σε mm·
D	=	ονομαστική εξωτερική διάμετρος της δεξαμενής, σε mm·
R	=	εσωτερική ακτίνα της κυρτής κεφαλής της τυποποιημένης κυλινδρικής δεξαμενής, σε mm·
r	=	εσωτερική καμπυλότητα της κυρτής κεφαλής της τυποποιημένης κυλινδρικής δεξαμενής, σε mm·
H	=	εξωτερικό ύψος του κυρτού τμήματος της κεφαλής της δεξαμενής, σε mm·
h	=	ύψος του κυλινδρικού τμήματος της κυρτής κεφαλής, σε mm·
L	=	μήκος του ανθεκτικού στην καταπόνηση περιβλήματος της δεξαμενής, σε mm·
A	=	τιμή της επιμήκυνσης (επί τοις εκατό) του βασικού υλικού·
V0	=	αρχικός όγκος της δεξαμενής κατά τη στιγμή της ανόδου της πίεσης στη δοκιμή διάρρηξης, σε dm3·
V	=	τελικός όγκος της δεξαμενής τη στιγμή της διάρρηξης, σε dm3·
g	=	βαρύτητα, σε m/s2·
c	=	συντελεστής σχήματος·
Z	=	συντελεστής μείωσης της καταπόνησης.

1. Τεχνικές απαιτήσεις

1.1. Οι κύλινδροι που καλύπτονται από το παρόν παράρτημα είναι οι ακόλουθοι:

Μεταλλικές δεξαμενές LPG-1

Εξ ολοκλήρου σύνθετες δεξαμενές LPG-4

1.2. Διαστάσεις

Για όλες τις διαστάσεις χωρίς υπόδειξη των τιμών ανοχής, ισχύουν οι γενικές τιμές ανοχής κατά το πρότυπο EN 22768-1.

1.3. Υλικά

1.3.1. Το υλικό που χρησιμοποιείται για την κατασκευή του ανθεκτικού στη διάβρωση περιβλήματος της δεξαμενής πρέπει να είναι χάλυβας, όπως προδιαγράφεται στο πρότυπο EN 10120 (εντούτοις, επιτρέπεται η χρήση άλλων υλικών υπό την προϋπόθεση ότι η δεξαμενή διατηρεί τα ίδια χαρακτηριστικά ασφαλείας, τα οποία πρέπει να πιστοποιούνται από τις αρχές έγκρισης τύπου που χορηγούν την έγκριση).

1.3.2. Το βασικό υλικό είναι το υλικό προτού αυτό υποστεί συγκεκριμένες μετατροπές στο πλαίσιο της διαδικασίας κατασκευής.

1.3.3. Όλα τα κατασκευαστικά στοιχεία του σώματος της δεξαμενής και όλα τα μέρη που είναι συγκολλημένα σε αυτό πρέπει να είναι κατασκευασμένα από συμβατά υλικά.

1.3.4. Τα υλικά πλήρωσης πρέπει να είναι συμβατά με το βασικό υλικό ούτως ώστε να δημιουργούνται συγκολλήσεις με ιδιότητες ισοδύναμες με αυτές που προδιαγράφονται για το βασικό υλικό (EN 288-39).

1.3.5. Ο κατασκευαστής της δεξαμενής πρέπει να λαμβάνει και να προσκομίζει:

α)	για μεταλλικές δεξαμενές: πιστοποιητικά χημικής ανάλυσης χύτευσης·

β)	για εξ ολοκλήρου σύνθετες δεξαμενές: πιστοποιητικά χημικής ανάλυσης αντοχής σε σχέση με τις δοκιμές που διεξάγονται σύμφωνα με τις απαιτήσεις του προσαρτήματος 6·

γ)	τις μηχανικές ιδιότητες του υλικού σε ό,τι αφορά τα είδη χάλυβα ή άλλα υλικά που χρησιμοποιούνται για την κατασκευή των μερών που υποβάλλονται σε πίεση.

1.3.6. Η αρμόδια για τις επιθεωρήσεις αρχή πρέπει να έχει δυνατότητα διεξαγωγής ανεξάρτητων αναλύσεων. Οι αναλύσεις αυτές πρέπει να πραγματοποιούνται είτε σε δοκίμια των υλικών όπως παραδίδονται στον κατασκευαστή της δεξαμενής είτε σε έτοιμες δεξαμενές.

1.3.7. Ο κατασκευαστής θέτει στη διάθεση της αρμόδιας για τις επιθεωρήσεις αρχής τα αποτελέσματα των μεταλλουργικών και μηχανικών δοκιμών και των αναλύσεων του βασικού υλικού και του υλικού πλήρωσης των συγκολλήσεων και περιγράφει τις μεθόδους και τις διαδικασίες συγκόλλησης που μπορούν να θεωρηθούν ως αντιπροσωπευτικές των συγκολλήσεων που πραγματοποιούνται κατά τη διάρκεια της παραγωγής.

1.4. Ονομαστική θερμοκρασία και πίεση

1.4.1. Ονομαστική θερμοκρασία

Η ονομαστική θερμοκρασία λειτουργίας της δεξαμενής πρέπει να είναι από – 20 °C έως 65 °C. Για ακραίες θερμοκρασίες λειτουργίας οι οποίες υπερβαίνουν τις προαναφερόμενες τιμές ισχύουν ειδικές συνθήκες δοκιμής, κατόπιν συμφωνίας με την αρμόδια αρχή.

1.4.2. Ονομαστική πίεση

Η ονομαστική πίεση λειτουργίας της δεξαμενής πρέπει να είναι: 3 000 kPa.

1.5. Οι διαδικασίες θερμικής κατεργασίας που ισχύουν αποκλειστικά για τις μεταλλικές δεξαμενές πρέπει να ικανοποιούν τις ακόλουθες απαιτήσεις:

1.5.1.

Σε θερμική κατεργασία πρέπει να υποβάλλονται μέρη της δεξαμενής ή η πλήρης δεξαμενή.

1.5.2.

Τα μέρη της δεξαμενής που έχουν υποστεί παραμόρφωση μεγαλύτερη του 5 τοις εκατό πρέπει να υποβάλλονται στην ακόλουθη θερμική κατεργασία: τυποποίηση.

1.5.3.

Οι δεξαμενές με πάχος τοιχωμάτων ≥ 5 mm υποβάλλονται στην ακόλουθη θερμική κατεργασία:

1.5.3.1.

υλικό θερμής έλασης και τυποποιημένο υλικό: εκτόνωση τάσεων ή τυποποίηση·

1.5.3.2.

διαφορετικό είδος υλικού: τυποποίηση.

1.5.4.

Ο κατασκευαστής υποβάλλει τη διαδικασία της θερμικής κατεργασίας που χρησιμοποιεί.

1.5.5.

Η τοπική θερμική κατεργασία μιας έτοιμης δεξαμενής απαγορεύεται.

1.6. Υπολογισμός των μερών υπό πίεση

1.6.1. Υπολογισμός των υπό πίεση μερών μεταλλικών δεξαμενών.

1.6.1.1. Το πάχος του τοιχώματος του κυλινδρικού περιβλήματος των δεξαμενών δεν πρέπει να είναι κατώτερο από την τιμή που υπολογίζεται με τον εξής τύπο:

1.6.1.1.1.

Δεξαμενές χωρίς κατά μήκος συγκόλληση:

1.6.1.1.2.

Δεξαμενές με κατά μήκος συγκόλληση:

α)

z = 0,85 όταν ο κατασκευαστής πραγματοποιεί ραδιογράφηση κάθε τομής συγκόλλησης, σε μήκος 100 mm της παρακείμενης κατά μήκος συγκόλλησης και σε μήκος 50 mm (25 mm από κάθε πλευρά) της παρακείμενης συγκόλλησης κατά πλάτος.

Η συγκεκριμένη δοκιμή πρέπει να πραγματοποιείται σε κάθε μηχανή στην αρχή και στο τέλος κάθε βάρδιας μιας συνεχόμενης παραγωγής.

β)

z = 1 όταν κάθε τομή συγκόλλησης, μήκος 100 mm της παρακείμενης κατά μήκος συγκόλλησης και μήκος 50 mm (25 mm από κάθε πλευρά) της παρακείμενης συγκόλλησης κατά πλάτος υποβάλλονται σε ραδιογράφηση κατά σημεία.

Η συγκεκριμένη δοκιμή πρέπει να πραγματοποιείται στο 10 τοις εκατό των κατασκευαζόμενων δεξαμενών οι οποίες επιλέγονται τυχαία. Αν κατά τις δοκιμές ραδιογραφίας γίνουν αντιληπτά απαράδεκτα ελαττώματα, όπως τα καθοριζόμενα στο σημείο 2.4.1.4 του παρόντος παραρτήματος, λαμβάνεται κάθε αναγκαίο μέτρο για να ελεγχθεί το επηρεασμένο τμήμα της παραγωγής και να εξαλειφθούν τα ελαττώματα.

1.6.1.2. Διαστάσεις και υπολογισμός των κεφαλών (βλέπε στοιχεία του προσαρτήματος 4 του παρόντος παραρτήματος).

1.6.1.2.1. Οι κεφαλές των δεξαμενών πρέπει να είναι ενός τεμαχίου, να κυρτώνουν όταν τους ασκείται πίεση και να είναι είτε σπειροσφαιρικού είτε ελλειπτικού σχήματος (παραδείγματα παρατίθενται στο προσάρτημα 5 του παρόντος παραρτήματος).

1.6.1.2.2. Οι κεφαλές των δεξαμενών πρέπει να ικανοποιούν τις ακόλουθες συνθήκες:

Κεφαλές σπειροσφαιρικού σχήματος

ταυτόχρονα όρια: 0,003 D ≤ b ≤ 0,08 D

r ≥ 0,1 D

R ≤ D

H ≥ 0,18 D

r ≥ 2 b

h ≥ 4 b

h ≤ 0,15 D (δεν ισχύει για τις δεξαμενές που υποδεικνύονται στο προσάρτημα 2 του παρόντος παραρτήματος, σχήμα 2α)

Κεφαλές ελλειπτικού σχήματος

ταυτόχρονα όρια: 0,003 D ≤ b ≤ 0,08 D

H ≥ 0,18 D

h ≥ 4 b

h ≤ 0,15 D (δεν ισχύει για τις δεξαμενές που υποδεικνύονται στο προσάρτημα 2 του παρόντος παραρτήματος, σχήμα 2α)

1.6.1.2.3. Το πάχος των κυρτών αυτών κεφαλών δεν πρέπει να είναι, σε κανένα σημείο, κατώτερο της τιμής που υπολογίζεται βάσει του εξής τύπου:

Formula

Ο συντελεστής σχήματος C που πρέπει να χρησιμοποιείται για γεμάτες κεφαλές αναγράφεται στον πίνακα και στα γραφήματα του προσαρτήματος 4 του παρόντος παραρτήματος.

Το πάχος των τοιχωμάτων των κυλινδρικών άκρων των κεφαλών δεν μπορεί να είναι μικρότερο ή να διαφέρει κατά περισσότερο από 15 τοις εκατό από το μικρότερο πάχος των τοιχωμάτων του κελύφους.

1.6.1.3. Το ονομαστικό πάχος του τοιχώματος του κυλινδρικού μέρους και της κυρτής κεφαλής δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να είναι μικρότερο από:

Formula

με ελάχιστο το 1,5 mm.

1.6.1.4. Το κέλυφος της δεξαμενής μπορεί να αποτελείται από ένα, δύο ή τρία μέρη. Όταν το περίβλημα αποτελείται από δύο ή τρία μέρη, οι κατά μήκος συγκολλήσεις μετατοπίζονται/περιστρέφονται κατά τουλάχιστον 10 φορές το πάχος του τοιχώματος της δεξαμενής (10 × a). Οι κεφαλές πρέπει να είναι ενός τεμαχίου και κυρτές.

1.6.2. Υπολογισμός των υπό πίεση μερών για εξ ολοκλήρου σύνθετες δεξαμενές

Για κάθε τύπο δεξαμενής πρέπει να υπολογίζονται οι καταπονήσεις που υφίσταται. Η πίεση που χρησιμοποιείται για τους υπολογισμούς αυτούς είναι η ονομαστική πίεση και η πίεση διάρρηξης. Για τους υπολογισμούς πρέπει να χρησιμοποιούνται κατάλληλες τεχνικές ανάλυσης, ούτως ώστε να προσδιορίζεται η κατανομή τάσεων σε ολόκληρη τη δεξαμενή.

1.7. Κατασκευή και καλή εκτέλεση

1.7.1. Γενικές απαιτήσεις

1.7.1.1. Ο κατασκευαστής αποδεικνύει, εφαρμόζοντας κατάλληλο σύστημα ελέγχου ποιότητας, ότι διαθέτει τα μέσα και τις διαδικασίες κατασκευής που διασφαλίζουν την παραγωγή δεξαμενών οι οποίες ικανοποιούν τις απαιτήσεις του παρόντος παραρτήματος.

1.7.1.2. Ο κατασκευαστής διασφαλίζει, μέσω κατάλληλης επίβλεψης, ότι τα βασικά υλικά και τα συμπιεσμένα/πρεσαριστά μέρη που χρησιμοποιούνται στην κατασκευή των δεξαμενών είναι απαλλαγμένα ελαττωμάτων ικανών να θέσουν σε κίνδυνο την ασφάλεια της χρήσης των δεξαμενών.

1.7.2. Υπό πίεση μέρη

1.7.2.1. Ο κατασκευαστής περιγράφει τις μεθόδους και τις διαδικασίες συγκόλλησης που χρησιμοποιεί και αναφέρει τους ελέγχους που πραγματοποιούνται κατά τη διάρκεια της παραγωγής.

1.7.2.2. Τεχνικές απαιτήσεις για τις συγκολλήσεις

Οι αντικριστές συγκολλήσεις πραγματοποιούνται με τη μέθοδο της αυτόματης συγκόλλησης.

Οι αντικριστές συγκολλήσεις του ανθεκτικού στις καταπονήσεις κελύφους δεν μπορούν να βρίσκονται σε επιφάνεια όπου παρατηρούνται μεταβολές διατομής.

Οι υπό γωνία συγκολλήσεις δεν μπορούν να επικαλύπτουν τις αντικριστές συγκολλήσεις και πρέπει να απέχουν από αυτές τουλάχιστον 10 mm.

Οι συγκολλήσεις που ενώνουν τα μέρη που αποτελούν το κέλυφος της δεξαμενής πληρούν τις εξής προϋποθέσεις (βλέπε σχήματα που παρατίθενται ενδεικτικά στο προσάρτημα 1 του παρόντος παραρτήματος):

διαμήκης συγκόλληση: η συγκόλληση αυτή πραγματοποιείται από άκρη σε άκρη και σε πλήρη τομή του μετάλλου του τοιχώματος·

κατά πλάτος συγκόλληση: η συγκόλληση αυτή πραγματοποιείται από άκρη σε άκρη και σε πλήρη τομή του μετάλλου του τοιχώματος. Η συγκόλληση με επικάλυψη θεωρείται ειδικό είδος αντικριστής συγκόλλησης.

Οι συγκολλήσεις της φυτευτής έδρας ή του δακτυλίου της βαλβίδας πρέπει να πραγματοποιούνται σύμφωνα με το προσάρτημα 1, σχήμα 3.

Η συγκόλληση του στομίου ή των στηριγμάτων της δεξαμενής πρέπει να είναι είτε αντικριστή είτε υπό γωνία.

Τα συγκολλημένα στηρίγματα στερέωσης πρέπει να συγκολλούνται περιμετρικά. Οι συγκολλήσεις πρέπει να είναι επαρκώς ανθεκτικές ώστε να αντέχουν κραδασμούς, χειρισμούς πέδησης και εξωτερικές δυνάμεις τουλάχιστον 30 g προς όλες τις κατευθύνσεις.

Στη συγκεκριμένη περίπτωση αντικριστών συγκολλήσεων, η έλλειψη ευθυγράμμισης των επιφανειών συναρμογής δεν πρέπει να υπερβαίνει το ένα πέμπτο του πάχους των τοιχωμάτων (1/5 a).

1.7.2.3. Επιθεώρηση συγκολλήσεων

Ο κατασκευαστής διασφαλίζει τη συνεχή διείσδυση των συγκολλήσεων χωρίς απόκλιση από τη ραφή συγκόλλησης, καθώς και την απουσία ελαττωμάτων ικανών να θέσουν σε κίνδυνο την ασφάλεια της χρήσης της δεξαμενής.

Για τις δεξαμενές δύο τεμαχίων, πραγματοποιείται ραδιογράφηση των κατά πλάτος αντικριστών συγκολλήσεων σε μήκος 100 mm, εξαιρουμένων των συγκολλήσεων που είναι σύμφωνες με τη συγκόλληση επικάλυψης στη σελίδα 1 του προσαρτήματος 1 του παρόντος παραρτήματος. Για δεξαμενή η οποία επιλέγεται στην αρχή και στο τέλος κάθε βάρδιας συνεχούς παραγωγής και σε περίπτωση διακοπής της παραγωγής για περισσότερο από 12 ώρες, σε ραδιογράφηση υποβάλλεται και η πρώτη δεξαμενή που συγκολλήθηκε.

1.7.2.4. Εκκεντρότητα

Η εκκεντρότητα του κυλινδρικού περιβλήματος είναι τέτοια ώστε η διαφορά μεταξύ της μέγιστης και της ελάχιστης εξωτερικής διαμέτρου μιας διατομής να μην υπερβαίνει το 1 τοις εκατό του μέσου όρου των διαμέτρων αυτών.

1.7.3. Προσαρτήματα

1.7.3.1. Τα στηρίγματα κατασκευάζονται και προσαρτώνται στο σώμα της δεξαμενής κατά τρόπο ώστε να μην προκαλούν επικίνδυνη συγκέντρωση τάσεων και να μην διευκολύνουν τη συγκράτηση νερού.

1.7.3.2. Η βάση της δεξαμενής πρέπει να έχει επαρκή αντοχή και να είναι κατασκευασμένη από μέταλλο συμβατό με τον τύπο του χάλυβα της δεξαμενής. Το σχήμα της βάσης πρέπει να παρέχει στη δεξαμενή ικανοποιητική σταθερότητα.

Το άνω άκρο της βάσης συγκολλάται στη δεξαμενή κατά τρόπο που να μην επιτρέπει τη συγκράτηση ούτε τη διείσδυση νερού μεταξύ της βάσης και της δεξαμενής.

1.7.3.3. Στις δεξαμενές πρέπει να επικολλάται σήμα αναφοράς ούτως ώστε να διασφαλίζεται η ορθή τοποθέτησή τους.

1.7.3.4. Στο ανθεκτικό στις καταπονήσεις κέλυφος στερεώνονται, όπου υπάρχουν, μη αφαιρούμενες πινακίδες. Λαμβάνονται όλα τα απαιτούμενα μέτρα κατά της διάβρωσης.

1.7.3.5. Στη δεξαμενή πρέπει να προβλέπονται τα μέσα για τη στερέωση αεριοστεγούς περιβλήματος ή διάταξης προστασίας επί των παρελκομένων της.

1.7.3.6. Για την κατασκευή των στηριγμάτων μπορεί να χρησιμοποιείται οποιοδήποτε άλλο υλικό με την προϋπόθεση ότι διασφαλίζεται η αντοχή και ότι αποκλείεται κάθε κίνδυνος διάβρωσης των κεφαλών της δεξαμενής.

1.7.4. Πυρασφάλεια

1.7.4.1. Μια δεξαμενή αντιπροσωπευτική του τύπου της δεξαμενής, όλα τα παρελκόμενά της και τυχόν πρόσθετο υλικό μόνωσης ή προστασίας πρέπει να υποβάλλονται σε δοκιμή φωτιάς όπως προδιαγράφεται στο σημείο 2.6 του παρόντος παραρτήματος.

2. Δοκιμές

Στους παρακάτω πίνακες 1 και 2 παρέχεται μια συνοπτική περιγραφή των δοκιμών στις οποίες πρέπει να υποβάλλονται πρωτότυπα των δεξαμενών υγραερίου καθώς και δεξαμενές στο στάδιο της παραγωγής, ανάλογα με το είδος τους. Όλες οι δοκιμές πρέπει να διεξάγονται σε θερμοκρασία δωματίου 20 ± 5 °C, εκτός εάν ορίζεται διαφορετικά.

Πίνακας 1

Συνοπτική περιγραφή των δοκιμών στις οποίες πρέπει να υποβάλλονται οι μεταλλικές δεξαμενές

Δοκιμή που πρέπει να διεξάγεται	Δοκιμές παρτίδων παραγωγής	Αριθμός δεξαμενών που πρέπει να υποβάλλονται σε δοκιμή για τη χορήγηση έγκρισης τύπου	Περιγραφή δοκιμής
Δοκιμή εφελκυσμού	1 ανά παρτίδα	2 (1)	Βλέπε σημείο 2.1.2.2
Δοκιμή κάμψης	1 ανά παρτίδα	2 (1)	Βλέπε σημείο 2.1.2.3
Δοκιμή διάρρηξης		2	Βλέπε σημείο 2.2
Υδραυλική δοκιμή	Σε κάθε δεξαμενή	100 %	Βλέπε σημείο 2.3
Δοκιμή φωτιάς		1	Βλέπε σημείο 2.6
Ραδιογραφική εξέταση	1 ανά παρτίδα	100 %	Βλέπε σημείο 2.4.1
Μακροσκοπική εξέταση	1 ανά παρτίδα	2 (1)	Βλέπε σημείο 2.4.2
Επιθεώρηση συγκολλήσεων	1 ανά παρτίδα	100 %	Βλέπε σημείο 1.7.2.3
Οπτική επιθεώρηση των μερών της δεξαμενής	1 ανά παρτίδα	100 %

Πίνακας 2

Συνοπτική περιγραφή των δοκιμών στις οποίες πρέπει να υποβάλλονται οι εξ ολοκλήρου σύνθετες δεξαμενές

Δοκιμή που πρέπει να διεξάγεται	Δοκιμές παρτίδων παραγωγής	Αριθμός δεξαμενών που πρέπει να υποβάλλονται σε δοκιμή για τη χορήγηση έγκρισης τύπου	Περιγραφή δοκιμής
Δοκιμή διάρρηξης	1 ανά παρτίδα	3	Βλέπε σημείο 2.2
Υδραυλική δοκιμή	Σε κάθε δεξαμενή	Όλες οι δεξαμενές	Βλέπε σημείο 2.3
Δοκιμή κύκλων πίεσης σε θερμοκρασία περιβάλλοντος	1 ανά 5 παρτίδες	3	Βλέπε σημείο 2.3.6.1
Δοκιμή κύκλων πίεσης σε υψηλή θερμοκρασία		1	Βλέπε σημείο 2.3.6.2
Δοκιμή εξωτερικής διαρροής		1	Βλέπε σημείο 2.3.6.3
Δοκιμή διαπέρασης		1	Βλέπε σημείο 2.3.6.4
Δοκιμή κύκλων υγραερίου		1	Βλέπε σημείο 2.3.6.5
Δοκιμή ερπυσμού σε υψηλή θερμοκρασία		1	Βλέπε σημείο 2.3.6.6
Δοκιμή φωτιάς		1	Βλέπε σημείο 2.6
Δοκιμή πρόσκρουσης		1	Βλέπε σημείο 2.7
Δοκιμή πτώσης		1	Βλέπε σημείο 2.8
Δοκιμή στρέψης της πλήμνης		1	Βλέπε σημείο 2.9
Δοκιμή σε όξινο περιβάλλον		1	Βλέπε σημείο 2.10
Δοκιμή υπεριώδους ακτινοβολίας		1	Βλέπε σημείο 2.11

2.1. Μηχανικές δοκιμές

2.1.1. Γενικές απαιτήσεις

2.1.1.1. Συχνότητα των μηχανικών δοκιμών

2.1.1.1.1. Η συχνότητα των δοκιμών για τις μεταλλικές δεξαμενές είναι: 1 δεξαμενή από κάθε παρτίδα κατά την παραγωγή, ενώ για τη δοκιμή τύπου, βλέπε πίνακα 1.

Δοκίμια τα οποία δεν είναι επαρκώς επίπεδα πρέπει να εξομαλύνονται εν ψυχρώ.

Σε δοκίμια που περιέχουν συγκόλληση, η συγκόλληση υφίσταται μηχανουργική κατεργασία ώστε να αφαιρείται το επιπλέον πάχος.

Οι μεταλλικές δεξαμενές υποβάλλονται στις δοκιμές που περιγράφονται στον πίνακα 1.

Δοκίμια από δεξαμενές με μία μόνο συγκόλληση κατά πλάτος (δύο τομές) λαμβάνονται από τα σημεία που υποδεικνύονται στο προσάρτημα 2, σχήμα 1.

Δοκίμια από δεξαμενές με συγκολλήσεις κατά μήκος ή κατά πλάτος (τρεις ή περισσότερες τομές) λαμβάνονται από τα σημεία που υποδεικνύονται στο προσάρτημα 2, σχήμα 2.

2.1.1.1.2. Η συχνότητα των δοκιμών των εξ ολοκλήρου σύνθετων δεξαμενών:

α)	Κατά την παραγωγή: 1 δεξαμενή από κάθε παρτίδα

β)	Για τις δοκιμές τύπου, βλέπε πίνακα 2

2.1.1.2. Όλες οι μηχανικές δοκιμές για τον έλεγχο των χαρακτηριστικών του βασικού μετάλλου και των συγκολλήσεων του ανθεκτικού στην καταπόνηση περιβλήματος της δεξαμενής αερίου πραγματοποιούνται στα δοκίμια που λαμβάνονται από έτοιμες δεξαμενές.

2.1.2. Τύποι δοκιμών και αξιολόγηση των αποτελεσμάτων των δοκιμών

2.1.2.1. Κάθε δεξαμενή-δείγμα υποβάλλεται στις ακόλουθες δοκιμές:

2.1.2.1.1.

Δεξαμενές με συγκολλήσεις κατά μήκος ή κατά πλάτος (τρεις τομές) σε δοκίμια που λαμβάνονται από τα σημεία που υποδεικνύονται στο σχήμα 1 του προσαρτήματος 2 του παρόντος παραρτήματος:

α)	μία δοκιμή εφελκυσμού στο βασικό υλικό· το δοκίμιο πρέπει να λαμβάνεται από το επίμηκες τμήμα της δεξαμενής (εάν αυτό δεν είναι εφικτό, μπορεί να λαμβάνεται από την περίμετρό της)·

β)	μία δοκιμή εφελκυσμού του βασικού υλικού του πυθμένα·

γ)	μία δοκιμή εφελκυσμού κάθετα προς την κατά μήκος συγκόλληση·

δ)	μία δοκιμή εφελκυσμού κάθετα προς τη συγκόλληση κατά πλάτος·

ε)	μία δοκιμή κάμψης της κατά μήκος συγκόλλησης, με την εσωτερική επιφάνεια υπό εφελκυσμό·

στ)	μία δοκιμή κάμψης της κατά μήκος συγκόλλησης, με την εξωτερική επιφάνεια υπό εφελκυσμό·

ζ)	μία δοκιμή κάμψης της κατά πλάτος συγκόλλησης, με την εσωτερική επιφάνεια υπό εφελκυσμό·

η)	μία δοκιμή κάμψης της κατά πλάτος συγκόλλησης, με την εξωτερική επιφάνεια υπό εφελκυσμό· και

θ)	μια μακροσκοπική δοκιμή μιας συγκολλημένης τομής·

(m1, m2) Τουλάχιστον δύο μακροσκοπικές δοκιμές των συγκολλήσεων της πλήμνης/έδρας της βαλβίδας, στην περίπτωση βαλβίδων στερεωμένων στα πλευρικά τοιχώματα της δεξαμενής σύμφωνα με το σημείο 2.4.2 κατωτέρω.

2.1.2.1.2.

Δεξαμενές μόνο με συγκολλήσεις κατά πλάτος (δύο τομές) σε δοκίμια τα οποία λαμβάνονται από τα σημεία που υποδεικνύονται στα σχήματα 2α και 2β του προσαρτήματος 2 του παρόντος παραρτήματος:

Οι δοκιμές που προδιαγράφονται στο σημείο 2.1.2.1.1 ανωτέρω με εξαίρεση τις περιπτώσεις γ), ε) και στ), οι οποίες δεν ισχύουν. Τα δοκίμια για τη δοκιμή εφελκυσμού του βασικού υλικού πρέπει να λαμβάνονται σύμφωνα με την περίπτωση α) ή β), όπως αναφέρεται στο σημείο 2.1.2.1.1 ανωτέρω.

2.1.2.1.3.

Δοκίμια τα οποία δεν είναι επαρκώς επίπεδα εξομαλύνονται σε πρέσα εν ψυχρώ.

2.1.2.1.4.

Σε όλα τα δοκίμια που περιέχουν συγκόλληση, η συγκόλληση υφίσταται μηχανουργική κατεργασία ώστε να αφαιρείται το επιπλέον πάχος.

2.1.2.2. Δοκιμή εφελκυσμού

2.1.2.2.1. Δοκιμή εφελκυσμού του βασικού υλικού

2.1.2.2.1.1. Η δοκιμή εφελκυσμού πρέπει να διεξάγεται σύμφωνα με τα ευρωπαϊκά πρότυπα EN 876, EN 895 και EN 10002-1.

2.1.2.2.1.2. Οι τιμές που καθορίζονται για το όριο ελαστικότητας, την αντοχή στον εφελκυσμό και την επιμήκυνση θραύσης πρέπει να συμφωνούν με τα χαρακτηριστικά του μετάλλου όπως προβλέπεται στο σημείο 1.3 του παρόντος παραρτήματος.

2.1.2.2.2. Δοκιμή εφελκυσμού των συγκολλήσεων

2.1.2.2.2.1. Η δοκιμή εφελκυσμού κάθετα προς τις συγκολλήσεις διεξάγεται σε δοκίμιο του οποίου η διατομή με το μικρότερο πλάτος του είναι 25 mm και μήκους που μπορεί να φτάσει μέχρι και 15 mm πέραν των ορίων της συγκόλλησης, όπως υποδεικνύεται στο σχήμα 2 του προσαρτήματος 3 του παρόντος παραρτήματος.

Πέρα από το κεντρικό αυτό τμήμα, το πλάτος του δείγματος αυξάνεται προοδευτικά.

2.1.2.2.2.2. Η ληφθείσα τιμή της αντοχής στον εφελκυσμό πρέπει να συμμορφώνεται προς τα ελάχιστα επίπεδα που απαιτούνται από το πρότυπο EN 10120.

2.1.2.3. Δοκιμή κάμψης

2.1.2.3.1. Η δοκιμή κάμψης πρέπει να διεξάγεται σύμφωνα με τα πρότυπα ISO 7438:2005 και ISO 7799:1985 και ISO 5173:2009 + Amd 1:2011 για συγκολλημένα μέρη. Οι δοκιμές κάμψης πρέπει να διεξάγονται με την εσωτερική και την εξωτερική επιφάνεια υπό εφελκυσμό.

2.1.2.3.2. Το δοκίμιο δεν πρέπει να παρουσιάζει ρωγμές όταν, κατά την κάμψη γύρω από έναν εμβολέα, η απόσταση που χωρίζει τα εσωτερικά χείλη δεν είναι μεγαλύτερη από τη διάμετρο του εμβολέα αυτού +3a (βλέπε σχήμα 1 στο προσάρτημα 3 του παρόντος παραρτήματος).

2.1.2.3.3. Ο λόγος (n) της διαμέτρου του εμβολέα προς το πάχος του δοκιμίου δεν πρέπει να υπερβαίνει τις τιμές που δίνονται στον ακόλουθο πίνακα:

Πραγματική αντοχή στον εφελκυσμό Rt σε (N/mm2)	Τιμή (n)
έως και 440	2
μεγαλύτερη από 440 έως και 520	3
μεγαλύτερη από 520	4

2.1.2.4. Επανάληψη της δοκιμής εφελκυσμού και της δοκιμής κάμψης

2.1.2.4.1. Επιτρέπεται επανάληψη της δοκιμής εφελκυσμού και της δοκιμής κάμψης. Στη δεύτερη δοκιμή υποβάλλονται δύο δοκίμια που λαμβάνονται από την ίδια δεξαμενή.

Εάν τα αποτελέσματα των δοκιμών αυτών είναι ικανοποιητικά, η πρώτη δοκιμή δεν λαμβάνεται υπόψη.

Σε περίπτωση που μία ή αμφότερες οι επαναληπτικές δοκιμές δεν πληρούν τις απαιτήσεις, η παρτίδα απορρίπτεται.

2.2. Δοκιμή διάρρηξης υπό υδραυλική πίεση

2.2.1. Συνθήκες δοκιμής

Οι δεξαμενές που υποβάλλονται στη δοκιμή αυτή φέρουν τις επιγραφές που προβλέπονται για το τμήμα της δεξαμενής που υποβάλλεται σε πίεση.

2.2.1.1. Η δοκιμή διάρρηξης υπό υδραυλική πίεση πραγματοποιείται με τη βοήθεια εξοπλισμού που επιτρέπει την αύξηση της πίεσης με σταθερό ρυθμό έως ότου διαρραγεί η δεξαμενή, καθώς και την καταγραφή της μεταβολής της πίεσης σε συνάρτηση του χρόνου. Ο μέγιστος ρυθμός παροχής κατά τη δοκιμή δεν πρέπει να υπερβαίνει ανά λεπτό το 3 τοις εκατό της χωρητικότητας της δεξαμενής.

2.2.2. Ερμηνεία της δοκιμής

2.2.2.1. Τα κριτήρια για την ερμηνεία της δοκιμής διάρρηξης είναι τα εξής:

2.2.2.1.1.

αύξηση του όγκου της μεταλλικής δεξαμενής· η οποία ισούται: με τον όγκο του νερού που χρησιμοποιείται ανάμεσα στη χρονική στιγμή της έναρξης της ανόδου της πίεσης και στη θραύση·

2.2.2.1.2.

εξέταση του ρήγματος και του σχήματος των χειλέων του·

2.2.2.1.3.

Πίεση διάρρηξης.

2.2.3. Συνθήκες αποδοχής της δοκιμής

2.2.3.1. Η μετρούμενη πίεση διάρρηξης (Pr) δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να είναι μικρότερη από 2,25 × 3 000 = 6 750 kPa.

2.2.3.2. Η μεταβολή του όγκου της μεταλλικής δεξαμενής τη στιγμή της διάρρηξης δεν πρέπει να είναι μικρότερη από:

20 τοις εκατό, εάν το μήκος της μεταλλικής δεξαμενής είναι μεγαλύτερο από τη διάμετρο·

17 τοις εκατό, εάν το μήκος της μεταλλικής δεξαμενής είναι ίσο ή μικρότερο από τη διάμετρο.

8 τοις εκατό στην περίπτωση ειδικής μεταλλικής δεξαμενής όπως υποδεικνύεται στο προσάρτημα 5 του παρόντος παραρτήματος, σελίδα 1, σχήματα A, B και Γ.

2.2.3.3. Η δοκιμή διάρρηξης δεν πρέπει να προκαλεί κατακερματισμό της δεξαμενής.

2.2.3.3.1. Το κύριο ρήγμα δεν πρέπει να είναι εύθραυστου τύπου, δηλαδή τα χείλη του δεν πρέπει να είναι ακτινικά, αλλά να παρουσιάζουν κλίση σε σχέση με το εγκάρσιο επίπεδο και συρρίκνωση σε όλο το πάχος τους.

2.2.3.3.2. Όσον αφορά μεταλλικές δεξαμενές, το ρήγμα δεν πρέπει να είναι ενδεικτικό εγγενών ελαττωμάτων του μετάλλου. Η συγκόλληση πρέπει να επιδεικνύει την ίδια τουλάχιστον αντοχή με το αρχικό μέταλλο αλλά κατά προτίμηση υψηλότερη.

Όσον αφορά εξ ολοκλήρου σύνθετες δεξαμενές, το ρήγμα δεν πρέπει να είναι ενδεικτικό κατασκευαστικών ελαττωμάτων.

2.2.3.4. Επανάληψη της δοκιμής διάρρηξης

Επιτρέπεται η επανάληψη της δοκιμής διάρρηξης. Η δεύτερη δοκιμή διάρρηξης διεξάγεται σε δύο δεξαμενές που κατασκευάστηκαν αμέσως μετά την πρώτη δεξαμενή στην ίδια παρτίδα.

Εάν τα αποτελέσματα των δοκιμών αυτών είναι ικανοποιητικά, η πρώτη δοκιμή δεν λαμβάνεται υπόψη.

2.3. Υδραυλική δοκιμή

2.3.1. Οι δεξαμενές, οι οποίες είναι αντιπροσωπευτικές του τύπου δεξαμενής που υποβάλλεται για έγκριση (χωρίς παρελκόμενα και με τα στόμια κλειστά) πρέπει να αντέχουν εσωτερική υδραυλική πίεση 3 000 kPa χωρίς διαρροές και χωρίς μόνιμες παραμορφώσεις, σύμφωνα με τις ακόλουθες απαιτήσεις:

2.3.2. Η πίεση του νερού μέσα στη δεξαμενή αυξάνεται με σταθερό ρυθμό μέχρι να επιτευχθεί η πίεση δοκιμής των 3 000 kPa.

2.3.3. Η δεξαμενή παραμένει υπό την πίεση δοκιμής επί χρονικό διάστημα που επαρκεί για να εξακριβωθεί ότι η πίεση δεν τείνει να μειωθεί και ότι δεν υπάρχει διαρροή.

2.3.4. Μετά τη δοκιμή, η δεξαμενή δεν πρέπει να παρουσιάζει σημάδια μόνιμης παραμόρφωσης.

2.3.5. Οι δεξαμενές που δεν ικανοποιούν τις απαιτήσεις αυτές κατά τη δοκιμή απορρίπτονται.

2.3.6. Συμπληρωματικές υδραυλικές δοκιμές των εξ ολοκλήρου σύνθετων δεξαμενών

2.3.6.1. Δοκιμή κύκλων πίεσης σε θερμοκρασία περιβάλλοντος

2.3.6.1.1. Διαδικασία δοκιμής

Η έτοιμη δεξαμενή πρέπει να υποβάλλεται σε κύκλους συμπίεσης-αποσυμπίεσης μέχρι το μέγιστο όριο των 20 000 κύκλων, σύμφωνα με την ακόλουθη διαδικασία:

α)	η υπό δοκιμή δεξαμενή πληρώνεται με μη διαβρωτικό υγρό όπως έλαιο, αποσκληρυμένο νερό ή γλυκόλη·

β)

η πίεση εντός της δεξαμενής αυξομειώνεται κυκλικά με την ελάχιστη τιμή να μην υπερβαίνει τα 300 kPa και τη μέγιστη τιμή να μην υπολείπεται των 3 000 kPa με ρυθμό μεταβολής 10 κύκλους ανά λεπτό κατά το μέγιστο.

Ο κύκλος αυτός πρέπει να πραγματοποιείται τουλάχιστον 10 000 φορές και να επαναλαμβάνεται μέχρι τις 20 000 φορές μέχρι διαρροής πριν από τη θραύση·

γ)	καταγράφεται ο αριθμός κύκλων μέχρι την αποτυχία, μαζί με τη θέση και την περιγραφή της έναρξης της αποτυχίας.

2.3.6.1.2. Ερμηνεία της δοκιμής

Δεν πρέπει να παρουσιάζεται βλάβη ή διαρροή στη δεξαμενή πριν από τη συμπλήρωση 10 000 κύκλων.

Διαρροή στη δεξαμενή πριν από τη θραύση επιτρέπεται μετά από τη συμπλήρωση 10 000 κύκλων.

2.3.6.1.3. Επανάληψη της δοκιμής

Επιτρέπεται η επανάληψη της δοκιμής κύκλων πίεσης σε θερμοκρασία περιβάλλοντος.

Μια δεύτερη δοκιμή διεξάγεται σε δύο δεξαμενές που κατασκευάστηκαν αμέσως μετά την πρώτη δεξαμενή στην ίδια παρτίδα.

Εάν τα αποτελέσματα των δοκιμών αυτών είναι ικανοποιητικά, η πρώτη δοκιμή δεν λαμβάνεται υπόψη.

2.3.6.2. Δοκιμή κύκλων πίεσης σε υψηλή θερμοκρασία

2.3.6.2.1. Διαδικασία δοκιμής

Οι έτοιμες δεξαμενές πρέπει να υποβάλλονται σε κύκλους συμπίεσης-αποσυμπίεσης χωρίς να εμφανίζουν σημάδια ρήξης, διαρροής ή ξηλώματος των ινών, σύμφωνα με την ακόλουθη διαδικασία:

α)	η υπό δοκιμή δεξαμενή πληρώνεται με μη διαβρωτικό υγρό όπως έλαιο, αποσκληρυμένο νερό ή γλυκόλη·

β)	η δεξαμενή εγκλιματίζεται επί 48 ώρες σε πίεση 0 kPa, θερμοκρασία 65 °C και σε σχετική υγρασία 95 τοις εκατό ή μεγαλύτερη·

γ)	η δεξαμενή υποβάλλεται σε υδροστατική πίεση για 3 600 κύκλους με ρυθμό που δεν υπερβαίνει τους 10 κύκλους ανά λεπτό, με την ελάχιστη τιμή να μην υπερβαίνει τα 300 kPa και τη μέγιστη τιμή να μην υπολείπεται των 3 000 kPa, σε θερμοκρασία 65 °C και σε σχετική υγρασία 95 τοις εκατό.

Μετά την κυκλική μεταβολή της πίεσης σε υψηλή θερμοκρασία, οι δεξαμενές πρέπει να υποβάλλονται στη δοκιμή εξωτερικής διαρροής και εν συνεχεία σε υδροστατική πίεση μέχρι βλάβης σύμφωνα με τη διαδικασία της δοκιμής διάρρηξης.

2.3.6.2.2. Ερμηνεία της δοκιμής

Η δεξαμενή πρέπει να συμμορφώνεται προς τις απαιτήσεις της δοκιμής εξωτερικής διαρροής όπως ορίζεται στο σημείο 2.3.6.3 κατωτέρω.

Στη δεξαμενή πρέπει να επιτυγχάνεται ελάχιστη πίεση διάρρηξης ίση με το 85 τοις εκατό της πίεσης διάρρηξης.

2.3.6.2.3. Επανάληψη της δοκιμής

Επιτρέπεται η επανάληψη της δοκιμής κύκλων πίεσης σε υψηλή θερμοκρασία.

Εάν τα αποτελέσματα των δοκιμών αυτών είναι ικανοποιητικά, η πρώτη δοκιμή δεν λαμβάνεται υπόψη.

2.3.6.3. Δοκιμή εξωτερικής διαρροής

2.3.6.3.1. Διαδικασία δοκιμής

Υπό πίεση 3 000 kPa, η δεξαμενή πρέπει να βυθίζεται σε σαπουνόνερο για τον εντοπισμό τυχόν διαρροής (δοκιμή φυσαλίδων).

2.3.6.3.2. Ερμηνεία της δοκιμής

Η δεξαμενή δεν πρέπει να παρουσιάζει διαρροή.

2.3.6.3.3. Επανάληψη της δοκιμής

Επιτρέπεται η επανάληψη της δοκιμής εξωτερικής διαρροής.

Εάν τα αποτελέσματα των δοκιμών αυτών είναι ικανοποιητικά, η πρώτη δοκιμή δεν λαμβάνεται υπόψη. Σε περίπτωση που μία ή αμφότερες οι επαναληπτικές δοκιμές δεν πληρούν τις απαιτήσεις, η παρτίδα απορρίπτεται.

2.3.6.4. Δοκιμή διαπέρασης

2.3.6.4.1. Διαδικασία δοκιμής

Όλες οι δοκιμές διεξάγονται σε θερμοκρασία 40 °C, σε δεξαμενή που περιέχει εμπορικό προπάνιο στο 80 τοις εκατό της χωρητικότητάς της σε νερό.

Η δοκιμή πρέπει να συνεχίζεται τουλάχιστον επί 8 εβδομάδες, έως ότου παρατηρηθεί σταθερή διαπέραση της κατασκευής για τουλάχιστον 500 ώρες.

Εν συνεχεία, πρέπει να μετράται ο ρυθμός απώλειας βάρους της δεξαμενής.

Πρέπει να σχεδιάζεται η καμπύλη μεταβολής του βάρους ανά αριθμό ημερών.

2.3.6.4.2. Ερμηνεία της δοκιμής

Ο ρυθμός απώλειας βάρους πρέπει να είναι μικρότερος από 0,15 g/ώρα.

2.3.6.4.3. Επανάληψη της δοκιμής

Επιτρέπεται η επανάληψη της δοκιμής διαπέρασης.

2.3.6.5. Δοκιμή κύκλων υγραερίου

2.3.6.5.1. Διαδικασία δοκιμής

Δεξαμενή η οποία έχει υποβληθεί επιτυχώς στη δοκιμή διαπέρασης υποβάλλεται στη δοκιμή κύκλων πίεσης σε θερμοκρασία περιβάλλοντος, σύμφωνα με τις απαιτήσεις του σημείου 2.3.6.1 του παρόντος παραρτήματος.

Η δεξαμενή πρέπει να χωρίζεται σε τμήματα και να επιθεωρείται η επιφάνεια επαφής της επένδυσης με την πλήμνη των κεφαλών.

2.3.6.5.2. Ερμηνεία της δοκιμής

Η δεξαμενή πρέπει να συμμορφώνεται προς τις απαιτήσεις της δοκιμής κύκλων πίεσης σε θερμοκρασία περιβάλλοντος.

Κατά την επιθεώρηση της επιφάνειας επαφής της επένδυσης με την πλήμνη των κεφαλών δεν πρέπει να διαπιστώνονται σημάδια υποβάθμισης, όπως ρωγμάτωση λόγω κόπωσης ή ηλεκτροστατική εκκένωση.

2.3.6.5.3. Επανάληψη της δοκιμής

Επιτρέπεται η επανάληψη της δοκιμής κύκλων υγραερίου.

Εάν τα αποτελέσματα των δοκιμών αυτών είναι ικανοποιητικά, η πρώτη δοκιμή δεν λαμβάνεται υπόψη.

2.3.6.6. Δοκιμή ερπυσμού σε υψηλή θερμοκρασία

2.3.6.6.1. Γενικά

Στη δοκιμή αυτή υποβάλλονται μόνο εξ ολοκλήρου σύνθετες δεξαμενές με μήτρα ρητίνης με θερμοκρασία υαλώδους μετάπτωσης (TG) μικρότερη από την ονομαστική θερμοκρασία +50 °C.

2.3.6.6.2. Διαδικασία δοκιμής

Στη δοκιμή υποβάλλεται μία έτοιμη δεξαμενή σύμφωνα με την ακόλουθη διαδικασία:

α)

Η δεξαμενή υποβάλλεται σε πίεση 3 000 kPa και διατηρείται σε θερμοκρασία που καθορίζεται σύμφωνα με τον πίνακα 3, ανάλογα με τη διάρκεια της δοκιμής:

Πίνακας 3

Θερμοκρασία δοκιμής ανάλογα με τη διάρκεια της δοκιμής ερπυσμού σε υψηλή θερμοκρασία

Θερμοκρασία (°C)	Διάρκεια έκθεσης (h)
100	200
95	350
90	600
85	1 000
80	1 800
75	3 200
70	5 900
65	11 000
60	21 000

β)	Η δεξαμενή πρέπει να υποβάλλεται σε δοκιμή εξωτερικής διαρροής.

2.3.6.6.3. Ερμηνεία της δοκιμής

Η μέγιστη επιτρεπόμενη αύξηση του όγκου είναι 5 τοις εκατό. Η δεξαμενή πρέπει να συμμορφώνεται προς τις απαιτήσεις της δοκιμής εξωτερικής διαρροής, όπως ορίζεται στο σημείο 2.4.3 του παρόντος παραρτήματος, και προς τις απαιτήσεις της δοκιμής διάρρηξης, όπως ορίζεται στο σημείο 2.2 του παρόντος παραρτήματος.

2.3.6.6.4. Επανάληψη της δοκιμής

Επιτρέπεται η επανάληψη της δοκιμής ερπυσμού σε υψηλή θερμοκρασία.

Εάν τα αποτελέσματα των δοκιμών αυτών είναι ικανοποιητικά, η πρώτη δοκιμή δεν λαμβάνεται υπόψη.

2.4. Μη καταστροφική δοκιμή

2.4.1. Ραδιογραφική εξέταση

2.4.1.1. Οι συγκολλήσεις πρέπει να υποβάλλονται σε ραδιογραφική εξέταση σύμφωνα με το πρότυπο ISO R 1106, κατηγορία B.

2.4.1.2. Όταν χρησιμοποιείται δείκτης με σύρμα, η μικρότερη ορατή διάμετρος του σύρματος δεν μπορεί να υπερβαίνει τα 0,10 mm.

Όταν χρησιμοποιείται διαβαθμισμένος δείκτης με οπές, η διάμετρος της μικρότερης ορατής οπής δεν μπορεί να υπερβαίνει τα 0,25 mm.

2.4.1.3. Η αξιολόγηση των ραδιογραφικών εικόνων των συγκολλήσεων γίνεται στα πρωτότυπα φιλμ, σύμφωνα με την πρακτική που συνιστάται στο πρότυπο ISO 2504, παράγραφος 6.

2.4.1.4. Τα ακόλουθα ελαττώματα είναι απαράδεκτα:

ρωγμές, ανεπαρκής συγκόλληση ή ανεπαρκής διείσδυση της συγκόλλησης.

2.4.1.4.1. Για δεξαμενές με πάχος τοιχωμάτων ≥ 4 mm, τα εξής εγκλείσματα θεωρούνται απαράδεκτα:

Κάθε φυσαλίδα μεγέθους a/4 mm κατά το μέγιστο·

Κάθε φυσαλίδα μεγέθους μεγαλύτερου από a/4 mm έως και a/3 mm, η οποία απέχει περισσότερο από 25 mm από άλλη φυσαλίδα μεγέθους μεγαλύτερου από a/4 mm έως και a/3 mm·

Κάθε επίμηκες έγκλεισμα ή κάθε ομάδα εγκλεισμάτων στρογγυλού σχήματος στη σειρά, εφόσον το μήκος που αντιπροσωπεύουν (επί μήκους συγκόλλησης 12 a) δεν είναι μεγαλύτερο των 6 mm·

Φυσαλίδες επί μήκους συγκόλλησης 100 mm, οι οποίες διαμορφώνονται σε σχήματα των οποίων η συνολική επιφάνεια δεν είναι μεγαλύτερη των 2a mm2.

2.4.1.4.2. Για δεξαμενές με πάχος τοιχωμάτων < 4 mm, τα εξής εγκλείσματα θεωρούνται αποδεκτά:

Κάθε φυσαλίδα μεγέθους a/2 mm κατά το μέγιστο·

Κάθε φυσαλίδα μεγέθους μεγαλύτερου από a/2 mm έως και a/1,5 mm, η οποία απέχει περισσότερο από 25 mm από άλλη φυσαλίδα μεγέθους μεγαλύτερου από a/2 mm έως και a/1,5 mm·

2.4.2. Μακροσκοπική εξέταση

Η μακροσκοπική εξέταση μιας πλήρους εγκάρσιας τομής της συγκόλλησης πρέπει να παρουσιάζει πλήρη τήξη στην επιφάνεια του παρασκευάσματος για μακροσκοπική εξέταση, του οποίου έχει γίνει επεξεργασία με οξύ, και δεν πρέπει να παρουσιάζει ελάττωμα συναρμολόγησης ούτε σημαντικά εγκλείσματα ή άλλα ελαττώματα.

Σε περίπτωση αμφιβολίας, πρέπει να γίνεται μικροσκοπικός έλεγχος της ύποπτης περιοχής.

2.5. Εξέταση της εξωτερικής όψης της συγκόλλησης μεταλλικών δεξαμενών

2.5.1. Η εξέταση πραγματοποιείται όταν έχει ολοκληρωθεί η συγκόλληση.

Η προς εξέταση επιφάνεια της συγκόλλησης πρέπει να φωτίζεται καλά και πρέπει να είναι απαλλαγμένη από λίπος, σκόνη, υπολείμματα οξείδωσης ή προστατευτικής επικάλυψης οποιουδήποτε είδους.

2.5.2. Η σύντηξη του συγκολλημένου μετάλλου με το βασικό μέταλλο πρέπει να είναι λεία και χωρίς ανωμαλίες. Η συγκολλούμενη επιφάνεια καθώς και η παρακείμενη επιφάνεια του τοιχώματος δεν πρέπει να παρουσιάζουν ρωγμές, ούτε εσοχές, ούτε πόρους. Η συγκολλούμενη επιφάνεια πρέπει να είναι ομαλή και ομοιόμορφη. Σε περίπτωση αντικριστής συγκόλλησης, το επιπλέον πάχος δεν πρέπει να υπερβαίνει το 1/4 του πλάτους της συγκόλλησης.

2.6. Δοκιμή φωτιάς

2.6.1. Γενικά

Σκοπός της δοκιμής φωτιάς είναι να τεκμηριωθεί ότι η δεξαμενή, εφοδιασμένη με πλήρες σύστημα πυρασφάλειας, δεν εκρήγνυται όταν υποβάλλεται σε δοκιμή υπό τις προδιαγραφόμενες συνθήκες πυρκαγιάς. Ο κατασκευαστής οφείλει να περιγράψει τη συμπεριφορά του πλήρους συστήματος πυρασφάλειας, περιλαμβανομένης της προβλεπόμενης πτώσης της πίεσης στο επίπεδο της ατμοσφαιρικής πίεσης. Οι απαιτήσεις της παρούσας δοκιμής θεωρούνται ότι ικανοποιούνται από οποιαδήποτε δεξαμενή που έχει τα ακόλουθα ίδια χαρακτηριστικά με τη βασική δεξαμενή:

α)	ίδιο κάτοχο έγκρισης τύπου,

β)	ίδιο σχήμα (κυλινδρικό, ειδικό σχήμα),

γ)	ίδιο υλικό,

δ)	ίδιο ή μεγαλύτερο πάχος τοιχωμάτων,

ε)	ίδια ή μικρότερη διάμετρο (κυλινδρική δεξαμενή),

στ)	ίδιο ή μεγαλύτερο ύψος (ειδικό σχήμα δεξαμενής),

ζ)	ίδιο ή μικρότερο εξωτερικό εμβαδό,

η)	ίδια διάταξη των παρελκομένων που είναι τοποθετημένα στη δεξαμενή (2).

2.6.2. Διάταξη της δεξαμενής

α)	Η δεξαμενή πρέπει να τοποθετείται στη θέση που προβλέπεται από τον κατασκευαστή με τον πυθμένα της περίπου 100 mm επάνω από την πηγή φωτιάς.

β)	Πρέπει να χρησιμοποιείται θωράκιση ούτως ώστε να αποτρέπεται η άμεση εκτίναξη φλογών στην ασφάλεια τήξης (διάταξη εκτόνωσης της πίεσης), εφόσον υπάρχει. Η θωράκιση δεν πρέπει να έρχεται σε απευθείας επαφή με την ασφάλεια τήξης (διάταξη εκτόνωσης της πίεσης).

γ)	Οποιαδήποτε αστοχία, κατά τη διάρκεια της δοκιμής, βαλβίδας, προσαρτήματος ή σωλήνωσης που δεν περιλαμβάνεται στο προβλεπόμενο σύστημα πυρασφάλειας καθιστά το αποτέλεσμα άκυρο.

δ)	Δεξαμενές μήκους μικρότερου από 1,65 m. Το κέντρο της δεξαμενής τοποθετείται επάνω από το κέντρο της πηγής φωτιάς.

ε)

Δεξαμενές μήκους ίσου ή μεγαλύτερου από 1,65 m: Εάν η διάταξη εκτόνωσης της πίεσης βρίσκεται σε μία πλευρά της δεξαμενής, η πηγή φωτιάς πρέπει να βρίσκεται στην αντίθετη πλευρά της δεξαμενής. Εάν η δεξαμενή διαθέτει διατάξεις εκτόνωσης της πίεσης σε αμφότερες τις πλευρές της, ή σε περισσότερα από ένα σημεία κατά μήκος της, το κέντρο της πηγής φωτιάς πρέπει να βρίσκεται στο μέσον της απόστασης μεταξύ των διατάξεων εκτόνωσης της πίεσης που απέχουν τη μεγαλύτερη απόσταση στο οριζόντιο επίπεδο.

2.6.3. Πηγή φωτιάς

Μια πηγή ομοιογενούς φωτιάς μήκους 1,65 m διασφαλίζει την εκτίναξη φλογών απευθείας στην επιφάνεια της δεξαμενής σε ολόκληρη τη διάμετρό της.

Για την έναυση της πηγής φωτιάς μπορεί να χρησιμοποιείται οποιοδήποτε καύσιμο υπό την προϋπόθεση ότι παρέχει ομοιόμορφη θερμότητα η οποία επαρκεί για τη διατήρηση των προδιαγραφόμενων θερμοκρασιών δοκιμής έως ότου εκκενωθεί η δεξαμενή. Η διάταξη της πηγής φωτιάς πρέπει να καταγράφεται λεπτομερώς ούτως ώστε να διασφαλίζεται η αναπαραγωγιμότητα του ρυθμού εισροής θερμότητας στη δεξαμενή. Τυχόν βλάβη ή αστοχία της πηγής φωτιάς κατά τη διάρκεια της δοκιμής καθιστά το αποτέλεσμα άκυρο.

2.6.4. Μετρήσεις θερμοκρασίας και πίεσης

Κατά τη δοκιμή φωτιάς πρέπει να μετρώνται τα ακόλουθα μεγέθη:

α)	η θερμοκρασία πυρός ακριβώς κάτω από τη δεξαμενή, κατά μήκος του πυθμένα της δεξαμενής, σε τουλάχιστον δύο σημεία, η απόσταση των οποίων δεν υπερβαίνει τα 0,75 m·

β)	η θερμοκρασία των τοιχωμάτων του πυθμένα της δεξαμενής·

γ)	η θερμοκρασία των τοιχωμάτων σε απόσταση 25 mm από τη διάταξη εκτόνωσης της πίεσης·

δ)	η θερμοκρασία των τοιχωμάτων στην κορυφή της δεξαμενής, στο κέντρο της πηγής φωτιάς·

ε)	η πίεση στο εσωτερικό της δεξαμενής.

Πρέπει να χρησιμοποιείται μεταλλική θωράκιση ούτως ώστε να αποτρέπεται η άμεση εκτίναξη φλογών στα θερμοηλεκτρικά ζεύγη. Εναλλακτικά, τα θερμοστοιχεία μπορούν να εισάγονται μέσα σε μεταλλικά τεμάχια μεγέθους μικρότερου των 25 mm2. Κατά τη διάρκεια της δοκιμής πρέπει να καταγράφονται οι θερμοκρασίες των θερμοηλεκτρικών ζευγών και η πίεση της δεξαμενής ανά διαστήματα των 2 δευτερολέπτων ή μικρότερα.

2.6.5. Γενικές απαιτήσεις της δοκιμής

α)	η δεξαμενή πρέπει να πληρώνεται στο 80 τοις εκατό του όγκου της με υγραέριο (εμπορικό καύσιμο) και να υποβάλλεται σε δοκιμή στην οριζόντια θέση υπό την πίεση χρήσης·

β)	αμέσως μετά την ανάφλεξη, η φωτιά πρέπει να προκαλεί την εκτίναξη φλογών στην επιφάνεια της κατασκευής, σε μήκος 1,65 m της πηγής φωτιάς κατά μήκος της δεξαμενής·

γ)

εντός 5 λεπτών από την ανάφλεξη, τουλάχιστον ένα θερμοηλεκτρικό ζεύγος πρέπει να υποδεικνύει θερμοκρασία πυρός τουλάχιστον ίση με 590 °C ακριβώς κάτω από τη δεξαμενή. Η θερμοκρασία αυτή πρέπει να διατηρείται για το υπόλοιπο της δοκιμής και έως ότου εκτονωθεί η υπερβολική πίεση από το εσωτερικό της δεξαμενής·

δ)	η δριμύτητα των συνθηκών δοκιμής δεν πρέπει να μετριάζεται από τις συνθήκες του περιβάλλοντος (π.χ. βροχή, μέτριο/ισχυρό άνεμο κ.λπ.).

2.6.6. Αποτελέσματα της δοκιμής

α)	Τυχόν διάρρηξη της δοκιμής καθιστά το αποτέλεσμα άκυρο.

β)

Τιμή πίεσης άνω των 3 700 kPa, η οποία ισοδυναμεί με το 136 τοις εκατό της καθορισμένης πίεσης της βαλβίδας εκτόνωσης (2 700 kPa), κατά τη διάρκεια της δοκιμής, καθιστά το αποτέλεσμα άκυρο.

Πίεση μεταξύ 3 000 και 3 700 kPa καθιστά άκυρη τη δοκιμή μόνο εφόσον παρατηρείται εμφανής πλαστική παραμόρφωση.

γ)	Σε περίπτωση που η συμπεριφορά του συστήματος πυρασφάλειας δεν συμμορφώνεται προς τις προδιαγραφές του κατασκευαστή και καθιστά λιγότερο απαιτητικές της συνθήκες δοκιμής, το αποτέλεσμα της δοκιμής καθίσταται άκυρο.

δ)

Όσον αφορά σύνθετες δεξαμενές, η έκλυση υγραερίου από την επιφάνειά τους επιτρέπεται εφόσον πρόκειται για ελεγχόμενη απελευθέρωση. Σε περίπτωση έκλυσης αέριου υγραερίου εντός 2 λεπτών από την έναρξη της δοκιμής ή σε περίπτωση ικανότητας απελευθέρωσης άνω των 30 λίτρων ανά λεπτό, το αποτέλεσμα της δοκιμής καθίσταται άκυρο.

ε)

Τα αποτελέσματα πρέπει να παρουσιάζονται υπό μορφή σύνοψης της δοκιμής και να περιλαμβάνουν για κάθε δεξαμενή τουλάχιστον τα ακόλουθα δεδομένα:

i)	Περιγραφή της διάταξης της δεξαμενής.

ii)	Φωτογραφία της διάταξης της δεξαμενής και της διάταξης εκτόνωσης της πίεσης.

iii)	Τη χρησιμοποιούμενη μέθοδο περιλαμβανομένου του μεσοδιαστήματος των μετρήσεων.

iv)	Το χρονικό διάστημα που παρήλθε από την έναυση της φωτιάς μέχρι την έναρξη της εκκένωσης του υγραερίου και την εκτόνωση της πίεσης έως την πραγματική τιμή.

v)	Τον χρόνο επίτευξης της ατμοσφαιρικής πίεσης.

vi)	Διαγράμματα πίεσης και θερμοκρασίας.

2.7. Δοκιμή πρόσκρουσης

2.7.1. Γενικά

Κατ' επιλογή του κατασκευαστή, όλες οι δοκιμές πρόσκρουσης μπορούν να διεξάγονται σε μία δεξαμενή ή η καθεμία μπορεί να διεξάγεται σε διαφορετική δεξαμενή.

2.7.2. Διαδικασία δοκιμής

Για τους σκοπούς της συγκεκριμένης δοκιμής, το ρευστό μέσο πρέπει να είναι μείγμα νερού/γλυκόλης ή άλλο υγρό με χαμηλό σημείο πήξης το οποίο δεν μεταβάλλει τις ιδιότητες του υλικού της δεξαμενής.

Μια δεξαμενή, η οποία πληρώνεται με το ρευστό μέχρι βάρους που ισοδυναμεί με πλήρωση του 80 τοις εκατό του όγκου της με υγραέριο και με μάζα αναφοράς ίση με 0,568 kg/l, βάλλεται, σε κατεύθυνση παράλληλη προς τον επιμήκη άξονα (άξονας των x στο σχήμα 1) του οχήματος στο οποίο πρόκειται να τοποθετηθεί, με ταχύτητα V ίση 50 km/h, κατά τρόπο ώστε να προσκρούσει σε συμπαγή σφήνα τοποθετημένη οριζόντια, κάθετα προς τη μετατόπιση της δεξαμενής.

Η σφήνα πρέπει να τοποθετείται κατά τρόπο ώστε το κέντρο βάρους (κ.β.) της δεξαμενής να προσκρούει στο κέντρο της σφήνας.

Η σφήνα πρέπει να σχηματίζει γωνία α 90 μοιρών και το σημείο της πρόσκρουσης πρέπει να είναι σφαιρικό με μέγιστη ακτίνα 2,5 mm.

Το μήκος L της σφήνας πρέπει να είναι τουλάχιστον ίσο με το πλάτος της δεξαμενής σε σχέση με τη μετατόπισή της κατά τη δοκιμή. Το ύψος H της σφήνας πρέπει να είναι τουλάχιστον 600 χιλιοστόμετρων.

Σχήμα 1

Περιγραφή της διαδικασίας της δοκιμής πρόσκρουσης:

Σε περίπτωση που είναι εφικτή η τοποθέτηση της δεξαμενής σε περισσότερες από μία θέσεις εντός του οχήματος, κάθε μία από αυτές πρέπει να υποβάλλεται σε δοκιμή.

Μετά τη δοκιμή, η δεξαμενή πρέπει να υποβάλλεται σε δοκιμή εξωτερικής διαρροής όπως ορίζεται στο σημείο 2.3.6.3 του παρόντος παραρτήματος.

2.7.3. Ερμηνεία της δοκιμής

Η δεξαμενή πρέπει να συμμορφώνεται προς τις απαιτήσεις της δοκιμής εξωτερικής διαρροής όπως ορίζεται στο σημείο 2.3.6.3 του παρόντος παραρτήματος.

2.7.4. Επανάληψη της δοκιμής

Επιτρέπεται η επανάληψη της δοκιμής πρόσκρουσης.

Εάν τα αποτελέσματα των δοκιμών αυτών είναι ικανοποιητικά, η πρώτη δοκιμή δεν λαμβάνεται υπόψη.

2.8. Δοκιμή πτώσης

2.8.1. Διαδικασία δοκιμής

Μία έτοιμη δεξαμενή υποβάλλεται στη δοκιμή πτώσης σε θερμοκρασία περιβάλλοντος χωρίς εσωτερική συμπίεση ή προσαρτημένες βαλβίδες. Η επιφάνεια στην οποία αφήνονται να πέσουν οι δεξαμενές πρέπει να είναι μια λεία οριζόντια βάση από σκυρόδεμα ή δάπεδο.

Το ύψος πτώσης (Hd) πρέπει να είναι 2 m (μετρούμενο μέχρι το χαμηλότερο σημείο της δεξαμενής).

Η ίδια κενή δεξαμενή αφήνεται να πέσει:

α)	σε οριζόντια θέση,

β)	κατακόρυφα επάνω στις κεφαλές της,

γ)	υπό γωνία 45°.

Μετά τη δοκιμή πτώσης, οι δεξαμενές πρέπει να υποβάλλονται σε δοκιμή κύκλων πίεσης σε θερμοκρασία περιβάλλοντος, σύμφωνα με τις απαιτήσεις του σημείου 2.3.6.1 του παρόντος παραρτήματος.

2.8.2. Ερμηνεία της δοκιμής

Οι δεξαμενές πρέπει να συμμορφώνονται προς τις απαιτήσεις της δοκιμής κύκλων πίεσης σε θερμοκρασία περιβάλλοντος σύμφωνα με όσα ορίζονται στο σημείο 2.3.6.1 του παρόντος παραρτήματος.

2.8.3. Επανάληψη της δοκιμής

Επιτρέπεται η επανάληψη της δοκιμής πτώσης.

Εάν τα αποτελέσματα των δοκιμών αυτών είναι ικανοποιητικά, η πρώτη δοκιμή δεν λαμβάνεται υπόψη.

2.9. Δοκιμή στρέψης της πλήμνης

2.9.1. Διαδικασία δοκιμής

Το σώμα της δεξαμενής στερεώνεται κατά τρόπο ώστε να μην περιστρέφεται και στην πλήμνη των κεφαλών της δεξαμενής ασκείται ροπή στρέψης διπλάσια της ροπής τοποθέτησης της βαλβίδας ή της διάταξης εκτόνωσης της πίεσης που προδιαγράφεται από τον κατασκευαστή, αρχικά προς την κατεύθυνση σύσφιγξης ενός κοχλία, εν συνεχεία προς την αντίθετη κατεύθυνση, και ξανά προς την κατεύθυνση σύσφιγξης.

Κατόπιν, η δεξαμενή πρέπει να υποβάλλεται σε δοκιμή εξωτερικής διαρροής σύμφωνα με τις απαιτήσεις του σημείου 2.3.6.3 του παρόντος παραρτήματος.

2.9.2. Ερμηνεία της δοκιμής

Η δεξαμενή πρέπει να συμμορφώνεται προς τις απαιτήσεις της δοκιμής εξωτερικής διαρροής όπως αυτές υποδεικνύονται στο σημείο 2.3.6.3 του παρόντος παραρτήματος.

2.9.3. Επανάληψη της δοκιμής

Επιτρέπεται η επανάληψη της δοκιμής στρέψης.

Εάν τα αποτελέσματα των δοκιμών αυτών είναι ικανοποιητικά, η πρώτη δοκιμή δεν λαμβάνεται υπόψη.

2.10. Δοκιμή σε όξινο περιβάλλον

2.10.1. Διαδικασία δοκιμής

Μια έτοιμη δεξαμενή εκτίθεται επί 100 ώρες σε διάλυμα θειικού οξέος 30 τοις εκατό (υγρό μπαταρίας με ειδικό βάρος 1,219), ενώ υποβάλλεται σε πίεση 3 000 kPa. Κατά τη δοκιμή, τουλάχιστον 20 τοις εκατό της συνολικής επιφάνειας της δεξαμενής πρέπει να καλύπτεται από το διάλυμα θειικού οξέος.

Εν συνεχεία, η δεξαμενή πρέπει να υποβάλλεται σε δοκιμή διάρρηξης όπως ορίζεται στο σημείο 2.2 του παρόντος παραρτήματος.

2.10.2. Ερμηνεία της δοκιμής

Η μετρούμενη πίεση διάρρηξης πρέπει να αντιστοιχεί τουλάχιστον στο 85 τοις εκατό της δοκιμής διάρρηξης της δεξαμενής.

2.10.3. Επανάληψη της δοκιμής

Επιτρέπεται η επανάληψη της δοκιμής σε όξινο περιβάλλον.

Εάν τα αποτελέσματα των δοκιμών αυτών είναι ικανοποιητικά, η πρώτη δοκιμή δεν λαμβάνεται υπόψη.

2.11. Δοκιμή υπεριώδους ακτινοβολίας

2.11.1. Διαδικασία δοκιμής

Όταν η δεξαμενή εκτίθεται άμεσα στο ηλιακό φως (ακόμη και πίσω από τζάμι), η υπεριώδης ακτινοβολία ενδέχεται να προκαλεί υποβάθμιση των υλικών από πολυμερή. Ως εκ τούτου, ο κατασκευαστής οφείλει να αποδεικνύει την ικανότητα αντοχής του υλικού της εξωτερικής στρώσης στην υπεριώδη ακτινοβολία για διάρκεια ζωής 20 ετών.

α)	Εάν η εξωτερική στρώση έχει μηχανική λειτουργία (φέρουσα φορτίο), η δεξαμενή πρέπει να υποβάλλεται στη δοκιμή διάρρηξης σύμφωνα με τις απαιτήσεις του σημείου 2.2 του παρόντος παραρτήματος, μετά από έκθεση σε αντιπροσωπευτική υπεριώδη ακτινοβολία·

β)	εάν η εξωτερική στρώση έχει προστατευτική λειτουργία, ο κατασκευαστής οφείλει να αποδεικνύει ότι η επίστρωση παραμένει ακέραια για 20 έτη, ούτως ώστε να προστατεύει τις υποκείμενες στρώσεις της κατασκευής από αντιπροσωπευτική υπεριώδη ακτινοβολία.

2.11.2. Ερμηνεία της δοκιμής

Εάν η εξωτερική στρώση έχει μηχανική λειτουργία, η δεξαμενή πρέπει να συμμορφώνεται προς τις απαιτήσεις της δοκιμής διάρρηξης όπως ορίζεται στο σημείο 2.2 του παρόντος παραρτήματος.

2.11.3. Επανάληψη της δοκιμής

Επιτρέπεται η επανάληψη της δοκιμής υπεριώδους ακτινοβολίας.

Εάν τα αποτελέσματα των δοκιμών αυτών είναι ικανοποιητικά, η πρώτη δοκιμή δεν λαμβάνεται υπόψη.

(1) Τα δοκίμια μπορούν να λαμβάνονται από μία δεξαμενή.

Σημείωση 1:

Σε δοκιμή έγκρισης τύπου πρέπει να υποβάλλονται 6 δεξαμενές.

Σημείωση 2:

Σε ένα από αυτά τα πρωτότυπα πρέπει να προσδιορίζεται ο όγκος της δεξαμενής και το πάχος των τοιχωμάτων κάθε μέρους της δεξαμενής.

(2) Η τοποθέτηση συμπληρωματικών και τροποποιημένων παρελκομένων και επεκτάσεων αυτών χωρίς επανάληψη της δοκιμής είναι εφικτή, εφόσον θεωρείται ότι δεν επιφέρουν αξιόλογο δυσμενές αποτέλεσμα και εφόσον διαβιβάζεται η σχετική κοινοποίηση στην αρχή έγκρισης τύπου που ενέκρινε τη δεξαμενή. Η αρχή έγκρισης τύπου δύναται να απαιτήσει συμπληρωματικό πρακτικό δοκιμών από την αρμόδια τεχνική υπηρεσία. Η δεξαμενή και οι διατάξεις των παρελκομένων της υποδεικνύονται στο προσάρτημα 1 του παραρτήματος 2B.

Προσάρτημα 1

Σχήμα 1

Τύποι βασικών κατά μήκος αντικριστών συγκολλήσεων

Σχήμα 2

Κατά πλάτος αντικριστές συγκολλήσεις

Σχήμα 3

Παραδείγματα συγκόλλησης φυτευτών εδρών

Σχήμα 4

Παραδείγματα συγκολλημένων δακτυλίων με στεγανοποιητικό παρέμβυσμα

Προσάρτημα 2

Σχήμα 1

Δεξαμενές με συγκολλήσεις κατά μήκος ή κατά πλάτος, θέση των δοκιμίων

α)	Δοκιμή εφελκυσμού του βασικού υλικού
β)	Δοκιμή εφελκυσμού του βασικού υλικού του πυθμένα
γ)	Δοκιμή εφελκυσμού της κατά μήκος συγκόλλησης
δ)	Δοκιμή εφελκυσμού της κατά πλάτος συγκόλλησης
ε)	Δοκιμή κάμψης της κατά μήκος συγκόλλησης, με την εσωτερική επιφάνεια υπό εφελκυσμό
στ)	Δοκιμή κάμψης της κατά μήκος συγκόλλησης, με την εξωτερική επιφάνεια υπό εφελκυσμό
ζ)	Δοκιμή κάμψης της κατά πλάτος συγκόλλησης, με την εσωτερική επιφάνεια υπό εφελκυσμό
η)	Δοκιμή κάμψης της κατά πλάτος συγκόλλησης, με την εξωτερική επιφάνεια υπό εφελκυσμό
(m1, m2)	Μακροσκοπική εξέταση των συγκολλήσεων πλήμνης/έδρας της βαλβίδας (βαλβίδα στερεωμένη στα πλευρικά τοιχώματα της δεξαμενής)

Σχήμα 2α

Δεξαμενές μόνο με συγκολλήσεις κατά πλάτος και βαλβίδες στερεωμένες στα πλευρικά τοιχώματα της δεξαμενής· θέση των δοκιμίων

α) ή β)	Δοκιμή εφελκυσμού του βασικού υλικού
δ)	Δοκιμή εφελκυσμού της κατά πλάτος συγκόλλησης
ζ)	Δοκιμή κάμψης της κατά πλάτος συγκόλλησης, με την εσωτερική επιφάνεια υπό εφελκυσμό
η)	Δοκιμή κάμψης της κατά πλάτος συγκόλλησης, με την εξωτερική επιφάνεια υπό εφελκυσμό
(m1, m2)	Μακροσκοπική εξέταση των συγκολλήσεων πλήμνης/έδρας της βαλβίδας (βαλβίδα στερεωμένη στα πλευρικά τοιχώματα της δεξαμενής)

Σχήμα 2β

Δεξαμενές μόνο με συγκολλήσεις κατά πλάτος και έδρα/πλήμνη της βαλβίδας τοποθετημένη στην κεφαλή

(m1, m2)

μακροσκοπική εξέταση των συγκολλήσεων πλήμνης/έδρας της βαλβίδας

(Για άλλες θέσεις των δοκιμίων, βλέπε σχήμα 2α)

Προσάρτημα 3

Σχήμα 1

Απεικόνιση της δοκιμής κάμψης

Σχήμα 2

Δοκίμιο για τη δοκιμή εφελκυσμού κάθετα προς τη συγκόλληση

Προσάρτημα 4

Σημείωση:

Για σπειροσφαιρικές κεφαλές

Formula

Συνάρτηση μεταξύ λόγου H/D και συντελεστή σχήματος C

Τιμές του συντελεστή σχήματος C για τιμές του λόγου H/D από 0,20 έως 0,25

Συνάρτηση μεταξύ λόγου H/D και συντελεστή σχήματος C

Τιμές του συντελεστή σχήματος C για τιμές του λόγου H/D από 0,25 έως 0,50

H/D	C	H/D	C
0,25	1,000	0,38	0,612
0,26	0,931	0,39	0,604
0,27	0,885	0,40	0,596
0,28	0,845	0,41	0,588
0,29	0,809	0,42	0,581
0,30	0,775	0,43	0,576
0,31	0,743	0,44	0,572
0,32	0,714	0,45	0,570
0,33	0,687	0,46	0,568
0,34	0,667	0,47	0,566
0,35	0,649	0,48	0,565
0,36	0,633	0,49	0,564
0,37	0,621	0,50	0,564

Σημείωση: Είναι εφικτή η λήψη ενδιάμεσων τιμών μέσω γραμμικής παρεμβολής

Προσάρτημα 5

ΠΑΡΑΔΕΊΓΜΑΤΑ ΕΙΔΙΚΏΝ ΔΕΞΑΜΕΝΏΝ

	Ελλειπτική δεξαμενή
	Σπειροσφαιρική δεξαμενή
	Διπλή δεξαμενή
	Σύστημα δύο δεξαμενών

Προσάρτημα 6

ΜΈΘΟΔΟΙ ΔΟΚΙΜΉΣ ΥΛΙΚΏΝ

1. Χημική αντοχή

Τα υλικά που χρησιμοποιούνται σε εξ ολοκλήρου σύνθετες δεξαμενές πρέπει να υποβάλλονται σε δοκιμή για 72 ώρες σε θερμοκρασία δωματίου, σύμφωνα με το πρότυπο ISO 175.

Επιτρέπεται επίσης η τεκμηρίωση της χημικής αντοχής με στοιχεία από τη βιβλιογραφία.

Πρέπει να ελέγχεται η συμβατότητα με τα ακόλουθα μέσα:

α)	υγρό φρένων·

β)	καθαριστικό τζαμιών·

γ)	ψυκτικό υγρό·

δ)	αμόλυβδη βενζίνη·

ε)	διάλυμα απιονισμένου νερού, χλωριούχου νατρίου (2,5 τοις εκατό κατά βάρος ± 0,1 τοις εκατό), χλωριούχου ασβεστίου (2,5 τοις εκατό κατά βάρος ± 0,1 τοις εκατό) και θειικού οξέος σε επαρκή ποσότητα για την παρασκευή διαλύματος με pH 4,0 ± 0,2.

Κριτήρια αποδοχής δοκιμής:

α)	Επιμήκυνση: Η επιμήκυνση ενός θερμοπλαστικού υλικού, μετά τη δοκιμή, πρέπει να αντιστοιχεί τουλάχιστον στο 85 τοις εκατό της αρχικής επιμήκυνσης. Η επιμήκυνση ενός ελαστομερούς υλικού, μετά τη δοκιμή, πρέπει να είναι τουλάχιστον μεγαλύτερη από 100 τοις εκατό.

β)	Για κατασκευαστικά στοιχεία (π.χ. ίνες): Η παραμένουσα αντοχή ενός κατασκευαστικού στοιχείου μετά τη δοκιμή πρέπει να αντιστοιχεί τουλάχιστον στο 80 τοις εκατό της αρχικής αντοχής στον εφελκυσμό.

γ)	Μη κατασκευαστικά στοιχεία (π.χ. επίστρωση): Δεν επιτρέπονται εμφανείς ρωγμές.

2. Κατασκευές από σύνθετο υλικό

α) Ίνες ενσωματωμένες σε μήτρα

Ιδιότητες εφελκυσμού:	ASTM 3039	Σύνθετα υλικά ινών-ρητίνης
	ASTM D2343	Γυαλί, αραμίδιο (ιδιότητες εφελκυσμού υαλονημάτων)
	ASTM D4018.81	Άνθρακας (ιδιότητες εφελκυσμού συνεχούς νήματος) με ειδική παρατήρηση για τη μήτρα
Ιδιότητες διάτμησης:	ASTM D2344	(Διατμητική αντοχή μεταξύ στρωμάτων σύνθετων υλικών παράλληλων ινών μέσω της μεθόδου κοντής δέσμης)

β) Ξηρές ίνες σε ισοτασική κατάσταση

Ιδιότητες εφελκυσμού:

ASTM D4018.81

Άνθρακας (συνεχές νήμα), άλλες ίνες.

3. Προστατευτική επίστρωση

Η υπεριώδης ακτινοβολία προκαλεί υποβάθμιση των πολυμερών υλικών όταν αυτά εκτίθενται στο άμεσο ηλιακό φως. Ανάλογα με την εγκατάσταση, ο κατασκευαστής οφείλει να αποδεικνύει την «ασφαλή διάρκεια ζωής» της επίστρωσης.

4. Θερμοπλαστικά στοιχεία

Η θερμοκρασία μαλάκυνσης Vicat ενός θερμοπλαστικού στοιχείου πρέπει να είναι μεγαλύτερη των 70 °C. Για κατασκευαστικά θερμοπλαστικά στοιχεία, η θερμοκρασία μαλάκυνσης Vicat πρέπει να είναι τουλάχιστον 75 °C.

5. Θερμοσκληρυνόμενα στοιχεία

Η θερμοκρασία μαλάκυνσης Vicat ενός θερμοσκληρυνόμενου στοιχείου πρέπει να είναι μεγαλύτερη των 70 °C.

6. Ελαστομερή στοιχεία

Η θερμοκρασία υαλώδους μετάπτωσης (Tg) ενός ελαστομερούς στοιχείου πρέπει να είναι μικρότερη από – 40 °C. Η θερμοκρασία υαλώδους μετάπτωσης πρέπει να υποβάλλεται σε δοκιμή σύμφωνα με το πρότυπο ISO 6721 «Plastics — Determination of dynamic mechanical properties» (Πλαστικά υλικά — Προσδιορισμός δυναμικών μηχανικών ιδιοτήτων). Η θερμοκρασία έναρξης υαλώδους μετάπτωσης προκύπτει από την καμπύλη του μέτρου αποθήκευσης ενέργειας συναρτήσει της θερμοκρασίας, με υπολογισμό της θερμοκρασίας στο σημείο τομής των δύο εφαπτομένων που αναπαριστούν τις κλίσεις του διαγράμματος πριν και μετά την κατακόρυφη απώλεια σκληρότητας.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 15

ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ ΔΟΚΙΜΗΣ

1. Ταξινόμηση

1.1. Τα κατασκευαστικά στοιχεία υγραερίου για χρήση σε οχήματα πρέπει να ταξινομούνται ανάλογα με τη μέγιστη πίεση λειτουργίας και τη λειτουργία τους, σύμφωνα με το κεφάλαιο 2 του παρόντος κανονισμού.

1.2. Η ταξινόμηση των κατασκευαστικών στοιχείων προσδιορίζει τις δοκιμές που πρέπει να διεξάγονται για την έγκριση τύπου των κατασκευαστικών στοιχείων ή των μερών τους.

2. Ισχύουσες διαδικασίες δοκιμής

Στον πίνακα 1 υποδεικνύονται οι ισχύουσες διαδικασίες δοκιμής ανά ταξινόμηση.

Πίνακας 1

Δοκιμή	Κατηγορία 0	Κατηγορία 1	Κατηγορία 2(A)	Κατηγορία 3	Σημείο
Δοκιμή υπερπίεσης	x	x	x	x	4
Δοκιμή εξωτερικής διαρροής	x	x	x	x	5
Δοκιμή υψηλής θερμοκρασίας	x	x	x	x	6
Δοκιμή χαμηλής θερμοκρασίας	x	x	x	x	7
Δοκιμή διαρροής έδρας	x	x		x	8
Δοκιμές αντοχής/λειτουργίας	x	x		x	9
Λειτουργική δοκιμή	x			x	10
Δοκιμή συμβατότητας με το υγραέριο	x	x	x	x	11
Δοκιμή αντοχής στη διάβρωση	x	x	x	x	12
Δοκιμή αντοχής στην ξηρή θερμότητα	x	x		x	13
Δοκιμή γήρανσης με όζον	x	x		x	14
Δοκιμή ερπυσμού	x	x		x	15
Δοκιμή κύκλων θερμοκρασίας	x	x		x	16
Δοκιμή συμβατότητας με το ρευστό εναλλαγής θερμότητας	x		x		17

3. Γενικές απαιτήσεις

3.1. Οι δοκιμές διαρροής πρέπει να διεξάγονται με πεπιεσμένο αέρα που προσομοιάζει σε αέριο ή άζωτο.

3.2. Για την επίτευξη της απαιτούμενης πίεσης για τη δοκιμή αντοχής στην υδροστατική πίεση μπορεί να χρησιμοποιείται νερό ή άλλο υγρό.

3.3. Όλες οι τιμές δοκιμής πρέπει να υποδεικνύουν τον τύπο του χρησιμοποιούμενου μέσου δοκιμής, εφόσον υπάρχει.

3.4. Η διάρκεια των δοκιμών αντοχής στη διαρροή και υδροστατικής αντοχής πρέπει να είναι τουλάχιστον 1 λεπτό.

3.5. Όλες οι δοκιμές πρέπει να διεξάγονται σε θερμοκρασία δωματίου ίση με 20 ± 5 °C, εκτός εάν ορίζεται διαφορετικά.

4. Δοκιμή υπερπίεσης υπό υδραυλικές συνθήκες

Κατασκευαστικό στοιχείο το οποίο περιέχει υγραέριο πρέπει να αντεπεξέρχεται, χωρίς εμφανή σημάδια θραύσης ή μόνιμης παραμόρφωσης, στην πίεση υδραυλικής δοκιμής που ορίζεται στον πίνακα 1 (2,25 φορές η μέγιστη πίεση ταξινόμησης) από τουλάχιστον 1 λεπτό με το στόμιο του μέρους υψηλής πίεσης καλυμμένο με πώμα.

Τα δείγματα, τα οποία έχουν προηγουμένως υποβληθεί στη δοκιμή αντοχής της παραγράφου 9 του παρόντος παραρτήματος πρέπει να συνδέονται σε πηγή υδροστατικής πίεσης. Στο σωλήνα τροφοδοσίας της υδροστατικής πίεσης πρέπει να συνδέεται μια ελεγχόμενη βαλβίδα διακοπής της παροχής και ένας μετρητής πίεσης, με εύρος τιμών πίεσης τουλάχιστον 1,5 φορά και έως και 2 φορές μεγαλύτερο από την πίεση δοκιμής.

Στον πίνακα 2 υποδεικνύεται η πίεση ταξινόμησης και οι τιμές πίεσης που πρέπει να χρησιμοποιούνται στη δοκιμή υπερπίεσης σύμφωνα με την ταξινόμηση:

Πίνακας 2

Ταξινόμηση κατασκευαστικού στοιχείου	Πίεση ταξινόμησης [kPa]	Πίεση υδραυλικής δοκιμής για τη δοκιμή υπερπίεσης [kPa]
Κατηγορία 0	ΠΧ	2,25 ΠΧ
Κατηγορία 1	3 000	6 750
Κατηγορία 3	3 000 ή ΠΧ	6 750 ή 2,25 ΠΧ
Κατηγορία 2A	120	270
Κατηγορία 2	450	1 015

5. Δοκιμή εξωτερικής διαρροής

5.1. Τα κατασκευαστικά στοιχεία πρέπει να είναι απαλλαγμένα από διαρροές μέσω των στεγανώσεων του στελέχους ή του κορμού ή άλλων ενώσεων και δεν πρέπει να εμφανίζουν σημάδια πορώδους στη χύτευση όταν υποβάλλονται σε δοκιμή σύμφωνα με το σημείο 5.3 κατωτέρω, υπό οποιαδήποτε τιμή αεροστατικής πίεσης μεταξύ του 0 και τιμής που υποδεικνύεται στον πίνακα 3. Οι ανωτέρω προδιαγραφές θεωρούνται ότι τηρούνται, εφόσον πληρούνται οι διατάξεις του σημείου 5.4 κατωτέρω.

5.2. Η δοκιμή πρέπει να διεξάγεται υπό τις ακόλουθες συνθήκες:

α)	σε θερμοκρασία δωματίου·

β)	στην ελάχιστη θερμοκρασία λειτουργίας·

γ)	στη μέγιστη θερμοκρασία λειτουργίας.

Οι τιμές της μέγιστης και της ελάχιστης θερμοκρασίας λειτουργίας παρατίθενται στα παραρτήματα.

5.3. Κατά τη διάρκεια της δοκιμής, τα υπό δοκιμή εξαρτήματα συνδέονται σε πηγή αεροστατικής πίεσης (1,5 φορά μεγαλύτερη από τη μέγιστη πίεση και, στην περίπτωση κατασκευαστικών στοιχείων της κατηγορίας 3, 2,25 φορές μεγαλύτερη από την πίεση ταξινόμησης). Στη σωλήνωση της παροχής πίεσης πρέπει να τοποθετείται μια ελεγχόμενη βαλβίδα διακοπής της παροχής και ένα μετρητής πίεσης με εύρος τιμών τουλάχιστον 1,5 φορά αλλά 2 φορές κατά το μέγιστο μεγαλύτερο από τις πιέσεις δοκιμής. Ο μετρητής πίεσης πρέπει να τοποθετείται μεταξύ της ελεγχόμενης βαλβίδας διακοπής της παροχής και του υπό δοκιμή δείγματος. Ενόσω του ασκείται η πίεση δοκιμής, το δείγμα πρέπει να βυθίζεται σε νερό ή να υποβάλλεται σε άλλη ισοδύναμη μέθοδο δοκιμής (μέτρηση παροχής ή πτώση πίεσης) ούτως ώστε να εντοπίζεται τυχόν διαρροή.

Πίνακας 3

Οι τιμές δοκιμής της πίεσης ταξινόμησης και διαρροής ανάλογα με την ταξινόμηση

Ταξινόμηση κατασκευαστικού στοιχείου	Πίεση ταξινόμησης [kPa]	Πίεση δοκιμής για τη δοκιμή διαρροής [kPa]
Κατηγορία 0	ΠΧ	1,5 ΠΧ
Κατηγορία 1	3 000	4 500
Κατηγορία 2A	120	180
Κατηγορία 2	450	675
Κατηγορία 3	3 000	6 750

5.4. Η εξωτερική διαρροή πρέπει να είναι μικρότερη από τα επίπεδα των απαιτήσεων που παρατίθενται στα παραρτήματα ή, σε περίπτωση που δεν αναφέρονται απαιτήσεις, η εξωτερική διαρροή πρέπει να είναι μικρότερη από 15 cm3/ώρα, με το στόμιο εξόδου καλυμμένο με πώμα, για τιμή πίεσης αερίου ίση με την πίεση της δοκιμής διαρροής.

6. Δοκιμή υψηλής θερμοκρασίας

Η διαρροή των κατασκευαστικών στοιχείων που περιέχουν υγραέριο δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 15 cm3/ώρα με το στόμιο εξόδου καλυμμένο με πώμα, όταν η πίεση στην οποία υποβάλλονται στη μέγιστη θερμοκρασία λειτουργίας ισούται με την πίεση της δοκιμής διαρροής (πίνακας 3, σημείο 5.3 ανωτέρω). Το κατασκευαστικό στοιχείο πρέπει να εγκλιματίζεται για τουλάχιστον 8 ώρες στη συγκεκριμένη θερμοκρασία.

7. Δοκιμή χαμηλής θερμοκρασίας

Η διαρροή των κατασκευαστικών στοιχείων που περιέχουν υγραέριο δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 15 cm3/ώρα με το στόμιο εξόδου καλυμμένο με πώμα, όταν η πίεση στην οποία υποβάλλονται στην ελάχιστη θερμοκρασία λειτουργίας (– 20 °C) ισούται με την πίεση της δοκιμής διαρροής (πίνακας 3, σημείο 5.3 ανωτέρω). Το κατασκευαστικό στοιχείο πρέπει να εγκλιματίζεται για τουλάχιστον 8 ώρες στη συγκεκριμένη θερμοκρασία.

8. Δοκιμή διαρροής έδρας

8.1. Οι ακόλουθες δοκιμές διαρροής έδρας πρέπει να διεξάγονται σε δείγματα της βαλβίδας παροχής ή της μονάδας πλήρωσης που έχουν προηγουμένως υποβληθεί στη δοκιμή εξωτερικής διαρροής του σημείου 5 ανωτέρω.

8.1.1. Οι δοκιμές διαρροής έδρας διεξάγονται με το στόμιο εισόδου του δείγματος της βαλβίδας συνδεδεμένο σε πηγή αεροστατικής πίεσης, με τη βαλβίδα στην κλειστή θέση και με το στόμιο εξόδου ανοιχτό. Στη σωλήνωση της παροχής πίεσης πρέπει να τοποθετείται μια ελεγχόμενη βαλβίδα διακοπής της παροχής και ένα μετρητής πίεσης με εύρος τιμών τουλάχιστον 1,5 φορά αλλά 2 φορές κατά το μέγιστο μεγαλύτερο από τις πιέσεις δοκιμής. Ο μετρητής πίεσης πρέπει να τοποθετείται μεταξύ της ελεγχόμενης βαλβίδας διακοπής της παροχής και του υπό δοκιμή δείγματος. Ενόσω εφαρμόζεται η πίεση δοκιμής, πρέπει να παρατηρείται η βαλβίδα για τυχόν διαρροή με το ανοιχτό στόμιο βυθισμένο σε νερό, εκτός εάν υποδεικνύεται διαφορετικά.

8.1.2. Η συμμόρφωση προς τα παρακάτω σημεία 8.2 έως 8.8 πρέπει να προσδιορίζεται μέσω της σύνδεσης μήκους σωλήνα στο στόμιο εξόδου της βαλβίδας. Το ανοιχτό άκρο του σωλήνα εξαγωγής πρέπει να βρίσκεται εντός ανεστραμμένης φιάλης βαθμονομημένης σε κυβικά εκατοστά. Η ανεστραμμένη φιάλη πρέπει να σφραγίζεται με υδατοφραγμό. Η συσκευή πρέπει να προσαρμόζεται κατά τρόπο ώστε:

α)	το άκρο του σωλήνα εξαγωγής να βρίσκεται περίπου 13 mm επάνω από τη στάθμη του νερού εντός της ανεστραμμένης φιάλης, και

β)

το νερό εντός και εκτός της βαθμονομημένης φιάλης να βρίσκεται στην ίδια στάθμη. Μετά τις προσαρμογές αυτές, πρέπει να καταγράφεται η στάθμη του νερού στο εσωτερικό της βαθμονομημένης φιάλης. Με τη βαλβίδα στην κλειστή θέση θεωρούμενη ως θέση κανονικής λειτουργίας, πρέπει να διοχετεύεται στο στόμιο εισόδου της βαλβίδας αέρας ή άζωτο υπό την προδιαγραφόμενη πίεση δοκιμής για διάρκεια δοκιμής τουλάχιστον 2 λεπτά. Κατά τη διάρκεια αυτή, η κατακόρυφη θέση της βαθμονομημένης φιάλης πρέπει να προσαρμόζεται, εάν χρειάζεται, ούτως ώστε να διατηρείται η ίδια στάθμη στο εσωτερικό και στο εξωτερικό της φιάλης.

Στο τέλος της περιόδου δοκιμής, με το νερό στο εσωτερικό και το εξωτερικό της βαθμονομημένης φιάλης στην ίδια στάθμη, καταγράφεται ξανά η στάθμη του νερού στο εσωτερικό της βαθμονομημένης φιάλης. Ο ρυθμός διαρροής υπολογίζεται βάσει της μεταβολής του όγκου στο εσωτερικό της βαθμονομημένης φιάλης σύμφωνα με τον ακόλουθο τύπο:

Formula

όπου:

V1	=	ο ρυθμός διαρροής, σε κυβικά εκατοστά αέρα ή αζώτου ανά ώρα.
Vt	=	η αύξηση του όγκου εντός της βαθμονομημένης φιάλης κατά τη διάρκεια της δοκιμής.
t	=	ο χρόνος της δοκιμής, σε λεπτά.
P	=	η βαρομετρική πίεση κατά τη διάρκεια της δοκιμής, σε kPa.
T	=	η θερμοκρασία περιβάλλοντος κατά τη διάρκεια της δοκιμής, σε Κ.

8.1.3. Αντί της μεθόδου που περιγράφηκε παραπάνω, η διαρροή μπορεί να μετράται με μετρητή παροχής τοποθετημένο στην πλευρά του στομίου εισόδου της υπό δοκιμή βαλβίδας. Ο μετρητής παροχής πρέπει να μπορεί να υποδεικνύει με ακρίβεια τις μέγιστες επιτρεπόμενες τιμές ρυθμού διαρροής για το ρευστό που χρησιμοποιείται στη δοκιμή.

8.2. Η έδρα μιας βαλβίδας διακοπής της παροχής σε κλειστή θέση δεν πρέπει να εμφανίζει διαρροή για καμία τιμή αεροστατικής πίεσης από 0 έως 3 000 kPa ή από 0 έως ΠΧ σύμφωνα με την πίεση ταξινόμησης της βαλβίδας.

8.3. Οι βαλβίδες αντεπιστροφής με ανθεκτική έδρα δεν πρέπει να παρουσιάζουν διαρροή στην κλειστή θέση όταν υποβάλλονται σε τιμές αεροστατικής πίεσης από 50 έως 3 000 kPa.

8.4. Οι βαλβίδες αντεπιστροφής με έδρα τύπου «επαφή μέταλλο με μέταλλο» δεν πρέπει να παρουσιάζουν, στην κλειστή θέση, διαρροή σε ρυθμό που υπερβαίνει τα 0,50 dm3/ώρα, όταν τους ασκείται πίεση εισόδου σε τιμές έως και την πίεση δοκιμής σύμφωνα με τον πίνακα 3 στο σημείο 5.3 ανωτέρω.

8.5. Η έδρα της επάνω βαλβίδας αντεπιστροφής που χρησιμοποιείται στο συγκρότημα της μονάδας πλήρωσης δεν πρέπει να παρουσιάζει στην κλειστή θέση διαρροή για καμία τιμή αεροστατικής πίεσης μεταξύ 50 και 3 000 kPa.

8.6. Η έδρα του ζεύκτη βοηθητικής παροχής δεν πρέπει να παρουσιάζει στην κλειστή θέση διαρροή για καμία τιμή αεροστατικής πίεσης μεταξύ 0 και 3 000 kPa.

8.7. Η ανακουφιστική βαλβίδα του σωλήνα αερίου δεν πρέπει να παρουσιάζει εσωτερική διαρροή για καμία τιμή πίεσης μέχρι τα 3 000 kPa ή μέχρι την ΠΧ, σύμφωνα με την πίεση ταξινόμηση της βαλβίδας.

8.8. Η βαλβίδα εκτόνωσης της πίεσης (βαλβίδα εκκένωσης) δεν πρέπει να παρουσιάζει εσωτερική διαρροή για καμία τιμή πίεσης μέχρι τα 2 600 kPa.

9. Δοκιμή αντοχής

9.1. Η μονάδα πλήρωσης ή η βαλβίδα παροχής πρέπει να συμμορφώνεται προς τις ισχύουσες απαιτήσεις της δοκιμής διαρροής των παραγράφων 5 και 8 ανωτέρω, αφότου υποβληθεί στον αριθμό κύκλων ανοίγματος και κλεισίματος που αναφέρονται στα παραρτήματα του παρόντος κανονισμού.

9.2. Η βαλβίδα διακοπής υποβάλλεται σε δοκιμή με το στόμιο εξόδου της βαλβίδας καλυμμένο με πώμα, το σώμα της βαλβίδας γεμισμένο με n-εξάνιο και με το στόμιο εισόδου της βαλβίδας να υποβάλλεται σε πίεση 3 000 kPa ή ΠΧ, σύμφωνα με την πίεση ταξινόμηση της βαλβίδας.

9.3. Η δοκιμή αντοχής πρέπει να διεξάγεται με ρυθμό που δεν υπερβαίνει τις 10 φορές ανά λεπτό. Για τη βαλβίδα διακοπής της παροχής, η ροπή κλεισίματος πρέπει να είναι ανάλογη της χειροκίνητης στρόφιγγας, του κλειδιού ή άλλου μέσου που χρησιμοποιείται για το χειρισμό της βαλβίδας.

9.4. Οι κατάλληλες δοκιμές εξωτερικής διαρροής και διαρροής έδρας όπως περιγράφονται στη δοκιμή εξωτερικής διαρροής του σημείου 5 ανωτέρω και στη δοκιμή διαρροής της έδρας του σημείου 8 πρέπει να διεξάγονται αμέσως μετά τη δοκιμή αντοχής.

9.5. Αντοχή της αντλίας διακοπής της παροχής στο 80 τοις εκατό της χωρητικότητας

9.5.1. Η βαλβίδα διακοπής της παροχής στο 80 τοις εκατό της χωρητικότητας πρέπει να μπορεί να αντέχει 6 000 πλήρεις κύκλους πλήρωσης στον μέγιστο βαθμό πλήρωσης.

9.6. Δοκιμή αντοχής για ρυθμιστή πίεσης και εξατμιστήρα

Ο ρυθμιστής πρέπει να μπορεί να αντέχει σε 50 000 κύκλους χωρίς αποτυχία, όταν η δοκιμή διενεργείται σύμφωνα με την ακόλουθη διαδικασία:

α)

Ο ρυθμιστής πρέπει να τεθεί ξανά σε λειτουργία για το 95 τοις εκατό του συνολικού αριθμού των κύκλων σε θερμοκρασία δωματίου και στην πίεση ταξινόμησης. Κάθε κύκλος συνίσταται σε ροή έως ότου επιτευχθεί σταθερή πίεση εξόδου, μετά από την οποία η ροή αερίου διακόπτεται με βαλβίδα τοποθετημένη στην κατεύθυνση της ροής εντός 1 s, έως ότου επιτευχθεί σταθερή πίεση ασφάλισης στην κατεύθυνση της ροής. Οι σταθεροποιημένες πιέσεις εξόδου ορίζονται ως καθορισμένη πίεση ± 15 τοις εκατό επί 5 s τουλάχιστον.

β)	Η πίεση εισόδου του ρυθμιστή υποβάλλεται σε κύκλο πίεσης ίσο με το 1 τοις εκατό του συνολικού αριθμού κύκλων σε θερμοκρασία δωματίου από 100 τοις εκατό έως 50 τοις εκατό της πίεσης ταξινόμησης. Η διάρκεια κάθε κύκλου δεν πρέπει να είναι μικρότερη από 10 s.

γ)	Η διαδικασία κύκλου πίεσης που αναφέρεται στο στοιχείο α) επαναλαμβάνεται στους 120 °C σε πίεση ταξινόμησης για το 1 τοις εκατό του συνολικού αριθμού των κύκλων.

δ)	Η διαδικασία κύκλου πίεσης που αναφέρεται στο στοιχείο β) επαναλαμβάνεται στους 120 °C σε πίεση ταξινόμησης για το 1 τοις εκατό του συνολικού αριθμού των κύκλων.

ε)	Η διαδικασία κύκλου πίεσης που αναφέρεται στο στοιχείο α) επαναλαμβάνεται στους – 20 °C και στο 50 τοις εκατό της πίεσης ταξινόμησης για το 1 τοις εκατό του συνολικού αριθμού των κύκλων.

στ)	Η διαδικασία κύκλου πίεσης που αναφέρεται στο στοιχείο β) επαναλαμβάνεται στους – 20 °C και στο 50 τοις εκατό της πίεσης ταξινόμησης για το 1 τοις εκατό του συνολικού αριθμού των κύκλων.

ζ)	Κατά την ολοκλήρωση όλων των δοκιμών που αναφέρονται στα στοιχεία α), β), γ), δ), ε) και στ), ο ρυθμιστής πρέπει να είναι στεγανός όπως περιγράφεται στη δοκιμή εξωτερικής διαρροής του σημείου 5 ανωτέρω, σε θερμοκρασίες – 20 °C, σε θερμοκρασία δωματίου και σε θερμοκρασία + 120 °C.

10. Λειτουργικές δοκιμές

10.1. Λειτουργική δοκιμή της βαλβίδας εκτόνωσης της πίεσης (του σωλήνα αερίου)

10.1.1. Στην περίπτωση βαλβίδων εκτόνωσης της πίεσης, πρέπει να χρησιμοποιούνται τρία δείγματα από κάθε μέγεθος, σχεδιασμό και ρύθμιση για τη δοκιμή έναρξης της εκκένωσης και τη δοκιμή της πίεσης επαναστεγανοποίησης. Η ίδια ομάδα τριών βαλβίδων πρέπει να χρησιμοποιείται στις δοκιμές ικανότητας παροχής για τις λοιπές παρατηρήσεις που υποδεικνύονται στα ακόλουθα σημεία.

Σε κάθε μία από τις τρεις βαλβίδες που υποβάλλονται στις δοκιμές 1 και 3 των παρακάτω σημείων 10.1.2 και 10.1.4 πρέπει πραγματοποιούνται τουλάχιστον δύο διαδοχικές ενάρξεις της πίεσης εκκένωσης και της πίεσης επαναστεγανοποίησης.

10.1.2. Πίεση της έναρξης εκκένωσης και πίεση επαναστεγανοποίησης των βαλβίδων εκτόνωσης της πίεσης — δοκιμή 1

10.1.2.1. Πριν από τη δοκιμή της ικανότητας παροχής, η πίεση της έναρξης εκκένωσης καθενός από τα τρία δείγματα βαλβίδας εκτόνωσης της πίεσης συγκεκριμένου μεγέθους, σχεδιασμού και ρύθμισης πρέπει να βρίσκεται εντός του εύρους τιμών της τάξης του + 3 τοις εκατό του μέσου όρου των τιμών πίεσης, αλλά η πίεση της έναρξης εκκένωσης οποιασδήποτε από τις τρεις βαλβίδες πρέπει να αντιστοιχεί στο 95 τοις εκατό τουλάχιστον και στο 105 τοις εκατό κατά το μέγιστο της καθορισμένης πίεσης που επισημαίνεται στη βαλβίδα.

10.1.2.2. Η πίεση επαναστεγανοποίησης μιας βαλβίδας εκτόνωσης της πίεσης, προτού αυτή υποβληθεί στη δοκιμή ικανότητας παροχής, πρέπει να είναι τουλάχιστον 50 τοις εκατό της πίεσης της έναρξης εκκένωσης που παρατηρήθηκε αρχικά.

10.1.2.3. Μια βαλβίδα εκτόνωσης της πίεσης πρέπει να συνδέεται σε παροχή αέρα ή σε άλλη αεροστατική παροχή η οποία μπορεί να διατηρείται σε πραγματική πίεση τουλάχιστον 500 kPa άνω της επισημασμένης καθορισμένης πίεσης της υπό δοκιμή βαλβίδας. Στη σωλήνωση της παροχής πίεσης πρέπει να τοποθετείται μια ελεγχόμενη βαλβίδα διακοπής της παροχής και ένα μετρητής πίεσης με εύρος τιμών τουλάχιστον 1,5 φορά αλλά 2 φορές κατά το μέγιστο μεγαλύτερο από την πίεση δοκιμής. Ο μετρητής πίεσης πρέπει να τοποθετείται στη σωλήνωση μεταξύ της υπό δοκιμή βαλβίδας και της ελεγχόμενης βαλβίδας διακοπής. Η πίεση της έναρξης εκκένωσης και η πίεση επαναστεγανοποίησης πρέπει να παρατηρούνται μέσω υδατοφραγμού βάθους που δεν υπερβαίνει τα 100 mm.

10.1.2.4. Μετά την καταγραφή της πίεσης της έναρξης εκκένωσης της βαλβίδας, η πίεση πρέπει να αυξάνεται σε τιμή επαρκώς υψηλότερη της πίεσης της έναρξης εκκένωσης ούτως ώστε να διασφαλίζεται ότι η βαλβίδα δεν επανέρχεται στην έδρα της. Εν συνεχεία, η βαλβίδα διακοπής πρέπει να σφίγγεται σφιχτά, ενώ ο υδατοφραγμός και ο μετρητής πίεσης πρέπει να υποβάλλονται σε στενή παρατήρηση. Η πίεση στην οποία σταματά η διέλευση φυσαλίδων από τον υδατοφραγμό πρέπει να καταγράφεται ως η πίεση επαναστεγανοποίησης της φυσαλίδας.

10.1.3. Ικανότητα παροχής των βαλβίδων εκτόνωσης της πίεσης — δοκιμή 2

10.1.3.1. Η ικανότητα παροχής καθενός από τα τρία δείγματα βαλβίδας εκτόνωσης της πίεσης συγκεκριμένου μεγέθους, σχεδιασμού και ρύθμισης πρέπει να εμπίπτει εντός του εύρους τιμών της τάξης του 10 τοις εκατό της υψηλότερης παρατηρούμενης ικανότητας.

10.1.3.2. Κατά την υποβολή κάθε βαλβίδας στις δοκιμές ικανότητας παροχής δεν πρέπει να υπάρχουν σημάδια από κραδασμούς ή άλλες συνθήκες αντικανονικής λειτουργίας.

10.1.3.3. Η πίεση αποσυμπίεσης κάθε βαλβίδας δεν πρέπει να είναι μικρότερη από το 65 τοις εκατό της πίεσης της έναρξης εκκένωσης που καταγράφηκε αρχικά.

10.1.3.4. Μια βαλβίδα εκτόνωσης της πίεσης πρέπει να υποβάλλεται σε δοκιμή ικανότητας παροχής υπό ονομαστική πίεση παροχής της τάξης του 120 τοις εκατό της μέγιστης ρυθμισμένης πίεσης.

10.1.3.5. Η δοκιμή ικανότητας παροχής στην οποία υποβάλλεται η βαλβίδα εκτόνωσης της πίεσης πρέπει να διεξάγεται με τη χρήση κατάλληλα σχεδιασμένου και βαθμονομημένου μετρητή παροχής τύπου παρεμβύσματος, συνδεδεμένου σε παροχή στομίου αέρα κατάλληλης χωρητικότητας και πίεσης. Επιτρέπονται τροποποιήσεις του μετρητή παροχής που περιγράφεται στο παρόν παράρτημα, καθώς και η χρήση μέσου αεροστατικής παροχής διαφορετικού από τον αέρα, υπό την προϋπόθεση ότι τα τελικά αποτελέσματα είναι τα ίδια.

10.1.3.6. Ο μετρητής παροχής πρέπει να τοποθετείται σε σωλήνες επαρκούς μήκους πριν και μετά το στόμιο ή σε άλλες θέσεις όπως σε πτερύγια ευθυγράμμισης, ούτως ώστε να μην διαταράσσεται η σχέση της διαμέτρου του στομίου προς τη διάμετρο των σωλήνων στην περιοχή του στομίου.

Τα παρεμβύσματα μεταξύ των οποίων τοποθετείται και συσφίγγεται το στόμιο μέτρησης πρέπει να είναι εφοδιασμένα με διακλαδώσεις συνδεδεμένες σε μανόμετρο. Το όργανο αυτό υποδεικνύει τη διαφορά πίεσης στο στόμιο μέτρησης και η ένδειξή του χρησιμοποιείται για τον υπολογισμό της παροχής. Στο τμήμα του σωλήνα του μετρητή μετά το στόμιο μέτρησης πρέπει να τοποθετείται βαθμονομημένος μετρητής πίεσης. Ο μετρητής υποδεικνύει την πίεση παροχής και η ένδειξη χρησιμοποιείται στον υπολογισμό της παροχής.

10.1.3.7. Στο τμήμα του σωλήνα του μετρητή μετά το στόμιο μέτρησης πρέπει να τοποθετείται όργανο ένδειξης της θερμοκρασίας του αέρα που παρέχεται στη βαλβίδα ασφαλείας. Η ένδειξη του οργάνου αυτού πρέπει να περιλαμβάνεται στον υπολογισμό για τη διόρθωση της θερμοκρασίας του παρεχόμενου αέρα σε τιμή θερμοκρασίας βάσης 15 °C. Για τη μέτρηση της επικρατούσας ατμοσφαιρικής πίεσης πρέπει να υπάρχει βαρόμετρο.

Η ένδειξη του βαρομέτρου πρέπει να προστίθεται στην τιμή της πίεσης του μετρητή της παροχής αέρα. Η απόλυτη αυτή τιμή πίεσης πρέπει ομοίως να περιλαμβάνεται στον υπολογισμό της παροχής. Η πίεση του αέρα στον μετρητή παροχής πρέπει να ελέγχεται μέσω κατάλληλης βαλβίδας τοποθετημένης στη σωλήνωση της παροχής αέρα πριν από τον μετρητή παροχής. Η υπό δοκιμή βαλβίδα εκτόνωσης της πίεσης πρέπει να συνδέεται στο στόμιο εκκένωσης του μετρητή παροχής.

10.1.3.8. Αφότου ολοκληρωθούν όλες οι προετοιμασίες για τις δοκιμές ικανότητας παροχής, η βαλβίδα της γραμμής παροχής αέρα πρέπει να ανοίγεται αργά και η πίεση της υπό δοκιμή βαλβίδας πρέπει να αυξάνεται έως ότου επιτευχθεί η κατάλληλη ονομαστική πίεση παροχής. Κατά το διάστημα αυτό, η πίεση στην οποία η βαλβίδα ανοίγει αιφνιδίως πρέπει να καταγράφεται ως η πίεση ανοίγματος.

10.1.3.9. Η προκαθορισμένη ονομαστική πίεση παροχής πρέπει να διατηρείται σταθερή για σύντομο χρονικό διάστημα έως ότου σταθεροποιηθούν οι ενδείξεις των οργάνων. Οι ενδείξεις του μετρητή της πίεσης παροχής, του μανομέτρου και του ενδείκτη της θερμοκρασίας του παρεχόμενου αέρα πρέπει να καταγράφονται ταυτόχρονα. Η πίεση πρέπει, εν συνεχεία, να μειώνεται έως ότου ολοκληρωθεί η εκκένωση της βαλβίδας.

Η πίεση στην οποία συμβαίνει αυτό πρέπει να καταγράφεται ως η πίεση αποσυμπίεσης της βαλβίδας.

10.1.3.10. Η ικανότητα παροχής αέρα της υπό δοκιμή βαλβίδας εκτόνωσης της πίεσης πρέπει να υπολογίζεται βάσει των καταγραφόμενων δεδομένων και του γνωστού συντελεστή στομίου του μετρητή παροχής σύμφωνα με τον ακόλουθο τύπο:

Formula

όπου:

Q	=	η ικανότητα παροχής της βαλβίδας εκτόνωσης της πίεσης — σε m3/λεπτό αέρα για απόλυτη πίεση 100 kPa και θερμοκρασία 15 °C.
Fb	=	ο βασικός συντελεστής στομίου του μετρητή παροχής για απόλυτη πίεση 100 kPa και θερμοκρασία 15 °C.
HUF	=	ο συντελεστής θερμοκρασίας παρεχόμενου αέρα για τη μετατροπή της καταγραφόμενης τιμής θερμοκρασίας στην τιμή βάσης των 15 °C.
h	=	διαφορά πίεσης στο στόμιο του μετρητή σε kPa.
p	=	πίεση παρεχόμενου αέρα στη βαλβίδα εκτόνωσης της πίεσης — σε kPa απόλυτης πίεσης (πίεση καταγραφόμενη από τον μετρητή συν την καταγραφόμενη ατμοσφαιρική πίεση).
60.	=	παρονομαστής για τη μετατροπή της εξίσωσης από m3/ώρα σε m3/λεπτό.

10.1.3.11. Η μέση ικανότητα παροχής των τριών βαλβίδων εκτόνωσης της πίεσης στρογγυλοποιημένη στις πλησιέστερες πέντε μονάδες θεωρείται ως η ικανότητα παροχής της βαλβίδας του συγκεκριμένου μεγέθους, σχεδιασμού και ρύθμισης.

10.1.4. Επαναληπτικός έλεγχος της πίεσης της έναρξης εκκένωσης και της πίεσης επαναστεγανοποίησης της βαλβίδας — δοκιμή 3

10.1.4.1. Μετά την ολοκλήρωση των δοκιμών ικανότητας παροχής, η πίεσης της έναρξης εκκένωσης μιας βαλβίδας εκτόνωσης της πίεσης δεν πρέπει να είναι μικρότερη από το 85 τοις εκατό και η πίεση επαναστεγανοποίησης δεν πρέπει να είναι μικρότερη από το 80 τοις εκατό των αρχικών τιμών της πίεσης της έναρξης εκκένωσης και της πίεσης επαναστεγανοποίησης που καταγράφηκαν στη δοκιμή 1 του σημείου 10.1.2 ανωτέρω.

10.1.4.2. Οι δοκιμές αυτές πρέπει να διεξάγονται περίπου 1 ώρα μετά τη δοκιμή ικανότητας παροχής και η διαδικασία δοκιμής πρέπει να είναι αυτή που περιγράφεται στη δοκιμή 1 του σημείου 10.1.2 ανωτέρω.

10.2. Δοκιμή λειτουργίας βαλβίδας υπερχείλισης

10.2.1. Μια βαλβίδα υπερχείλισης πρέπει να λειτουργεί με ικανότητα διακοπής της παροχής έως και 10 τοις εκατό μεγαλύτερη και τουλάχιστον 20 τοις εκατό χαμηλότερη από την ονομαστική τιμή ικανότητας διακοπής παροχής που προδιαγράφεται από τον κατασκευαστή. Πρέπει να κλείνει αυτόματα για διαφορά πίεσης στα άκρα της βαλβίδας η οποία δεν υπερβαίνει τα 100 kPa κατά τις δοκιμές λειτουργίας που περιγράφονται παρακάτω.

10.2.2. Στις δοκιμές αυτές πρέπει να υποβάλλονται τρία δείγματα κάθε μεγέθους και είδους βαλβίδας. Οι βαλβίδες που προορίζονται για χρήση μόνο με υγρά πρέπει να υποβάλλονται σε δοκιμή με νερό, ειδάλλως οι δοκιμές πρέπει να διεξάγονται τόσο με αέρα όσο και με νερό. Με εξαίρεση τα όσα υποδεικνύονται στο σημείο 10.2.3 παρακάτω, κάθε δείγμα πρέπει να υποβάλλεται σε ξεχωριστές δοκιμές τοποθετημένο σε κατακόρυφη, οριζόντια και ανεστραμμένη θέση. Οι δοκιμές με τον αέρα πρέπει να πραγματοποιούνται χωρίς σωλήνες ή άλλα εμπόδια στο στόμιο εξόδου του δείγματος δοκιμής.

10.2.3. Οι βαλβίδες που προορίζονται για τοποθέτηση σε μια συγκεκριμένη θέση πρέπει να υποβάλλονται σε δοκιμή αποκλειστικά σε αυτήν τη θέση.

10.2.4. Η δοκιμή με αέρα πρέπει να διεξάγεται μέσω κατάλληλα σχεδιασμένου και βαθμονομημένου στομίου μετρητή παροχής τύπου παρεμβύσματος, συνδεδεμένου σε παροχή αέρα κατάλληλης ικανότητας και πίεσης.

10.2.5. Το δείγμα δοκιμής πρέπει να συνδέεται στο στόμιο εξόδου του μετρητή παροχής. Ένα μανόμετρο ή ένας βαθμονομημένος μετρητής πίεσης με διαβαθμίσεις αύξησης που δεν υπερβαίνουν τα 3 kPa πρέπει να τοποθετείται πριν από το υπό δοκιμή δείγμα ούτως ώστε να υποδεικνύεται η πίεση κλεισίματος.

10.2.6. Η δοκιμή διεξάγεται μέσω σταδιακής αύξησης της παροχής του αέρα μέσω του μετρητή παροχής έως ότου κλείσει η βαλβίδα ελέγχου. Τη στιγμή του κλεισίματος, πρέπει να καταγράφεται η διαφορά πίεσης στο στόμιο του μετρητή παροχής και η πίεση κλεισίματος που υποδεικνύει ο μετρητής πίεσης. Εν συνεχεία υπολογίζεται ο ρυθμός παροχής κατά το κλείσιμο.

10.2.7. Μπορούν να χρησιμοποιούνται και άλλοι τύποι μετρητή παροχής καθώς και άλλα αέρια εκτός του αέρα.

10.2.8. Η δοκιμή με νερό πρέπει να διεξάγεται με μετρητή παροχής υγρού (ή ισοδύναμο) τοποθετημένο σε σύστημα σωλήνων επαρκούς πίεσης για την επίτευξη της απαιτούμενης παροχής. Το σύστημα πρέπει να περιλαμβάνει πιεζόμετρο εισόδου ή σωλήνα μεγαλύτερο από τον σωλήνα της υπό δοκιμή βαλβίδας τουλάχιστον κατά ένα μέγεθος σωλήνα, με βαλβίδα ελέγχου παροχής συνδεδεμένη μεταξύ του μετρητή παροχής και του πιεζομέτρου. Για τον μετριασμό του υδραυλικού πλήγματος κατά το κλείσιμο της βαλβίδα υπερχείλισης μπορεί να χρησιμοποιείται εύκαμπτος σωλήνας ή βαλβίδα εκτόνωσης της υδροστατικής πίεσης.

10.2.9. Το δείγμα δοκιμής πρέπει να συνδέεται στην έξοδο του πιεζομέτρου. Ένα μανόμετρο ή ένας βαθμονομημένος μετρητής πίεσης τύπου επιβράδυνσης για την καταγραφή ενδείξεων εντός του εύρους τιμών από 0 έως 1 440 kPa πρέπει να συνδέεται σε διακλάδωση πίεσης πριν από το δείγμα δοκιμής ούτως ώστε να υποδεικνύεται η πίεση κλεισίματος. Η σύνδεση πρέπει να γίνεται μέσω τμήματος εύκαμπτου σωλήνα τοποθετημένου μεταξύ του μετρητή πίεσης και της διακλάδωσης της πίεσης, με βαλβίδα τοποθετημένη στην είσοδο του μετρητή για τη διαφυγή αέρα από το σύστημα.

10.2.10. Πριν από τη δοκιμή, πρέπει να ανοίγεται ελαφρώς η βαλβίδα ελέγχου παροχής, με τη βαλβίδα απαγωγής αέρα του μετρητή πίεσης ανοιχτή, ούτως ώστε να εκκενώνεται ο αέρας από το σύστημα. Η βαλβίδα απαγωγής αέρα πρέπει, εν συνεχεία, να κλείνεται και η δοκιμή να διεξάγεται με σταδιακή αύξηση της παροχής έως ότου κλείσει η βαλβίδα ελέγχου. Κατά τη δοκιμή, ο μετρητής πίεσης πρέπει να τοποθετείται στο ίδιο επίπεδο με το υπό δοκιμή δείγμα. Τη στιγμή του κλεισίματος, πρέπει να καταγράφονται ρυθμός παροχής και η πίεση κλεισίματος. Όταν η βαλβίδα υπερχείλισης βρίσκεται στη θέση διακοπής, πρέπει να καταγράφεται ο ρυθμός διαρροής ή παροχής της διακλάδωσης.

10.2.11. Η βαλβίδα υπερχείλισης που χρησιμοποιείται στο συγκρότημα μιας μονάδας πλήρωσης πρέπει να κλείνει αυτόματα για διαφορά πίεσης που δεν υπερβαίνει τα 138 kPa, όταν υποβάλλεται σε δοκιμή σύμφωνα με την ακόλουθη περιγραφή.

10.2.12. Στις δοκιμές αυτές πρέπει να υποβάλλονται τρία δείγματα κάθε μεγέθους βαλβίδας. Οι δοκιμές πρέπει να διεξάγονται με αέρα, ενώ πρέπει να πραγματοποιούνται ξεχωριστές δοκιμές με κάθε δείγμα τοποθετημένο κατακόρυφα και οριζόντια. Οι δοκιμές πρέπει να διεξάγονται όπως περιγράφεται στα σημεία 10.2.4 έως 10.2.7, με τον ζεύκτη του εύκαμπτου σωλήνα της μονάδας πλήρωσης συνδεδεμένο στο δείγμα δοκιμής και με την επάνω βαλβίδα αντεπιστροφής στην ανοιχτή θέση.

10.3. Δοκιμή ταχύτητας πλήρωσης

10.3.1. Η δοκιμή της καλής λειτουργίας της διάταξης περιορισμού της πλήρωσης της δεξαμενής πρέπει να διεξάγεται με ταχύτητες πλήρωσης 20, 50 και 80 λίτρα/λεπτό ή με τον μέγιστο ρυθμό παροχής υπό απόλυτη πίεση 700 kPa ανάντη της παροχής.

10.4. Δοκιμή αντοχής της διάταξης περιορισμού της πλήρωσης

Η διάταξη περιορισμού του βαθμού πλήρωσης της δεξαμενής πρέπει να αντέχει 6 000 πλήρεις κύκλους πλήρωσης έως τον μέγιστο βαθμό πλήρωσης.

10.4.1. Πεδίο εφαρμογής

Κάθε διάταξη περιορισμού του βαθμού πλήρωσης της δεξαμενής η οποία λειτουργεί με πλωτήρα, αφότου υποβληθεί σε δοκιμές που επιβεβαιώνουν ότι:

περιορίζει τον βαθμό πλήρωσης της δεξαμενής στο 80 τοις εκατό ή λιγότερο της χωρητικότητάς της·

δεν επιτρέπει —στη θέση διακοπής— την πλήρωση της δεξαμενής σε ρυθμό που υπερβαίνει τα 0,5 λίτρα/λεπτό,

Η διάταξη πρέπει να υποβάλλεται σε μία από τις διαδικασίες δοκιμής που ορίζονται στα σημεία 10.5.5 ή 10.5.6 κατωτέρω, ούτως ώστε να διασφαλίζεται ότι η διάταξη είναι κατασκευασμένη κατά τρόπο ώστε να αντέχει δυναμικές καταπονήσεις λόγω κραδασμών και ότι η λειτουργία σε περιβάλλον κραδασμών δεν προκαλεί υποβάθμιση των επιδόσεών της ούτε εσφαλμένη λειτουργία της.

10.5. Διαδικασία δοκιμής δόνησης

10.5.1. Εξοπλισμός και τεχνικές στερέωσης

Το δοκίμιο πρέπει να προσαρτάται στον εξοπλισμό δόνησης με τα συνήθη μέσα στερέωσής του, είτε απευθείας στον πάγκο της γεννήτριας κραδασμών είτε στον πάγκο αποδιέγερσης ή μέσω άκαμπτου μηχανισμού για τη δημιουργία των προδιαγραφόμενων συνθηκών δόνησης. Η ακρίβεια του εξοπλισμού που χρησιμοποιείται για τη μέτρηση και/ή καταγραφή του επιπέδου επιτάχυνσης ή του πλάτους της ταλάντωσης και της συχνότητας πρέπει να είναι τουλάχιστον 10 τοις εκατό της μετρούμενης τιμής.

10.5.2. Επιλογή της διαδικασίας

Κατ' επιλογήν της αρχής έγκρισης τύπου, οι δοκιμές διεξάγονται σύμφωνα είτε με τη διαδικασία A που περιγράφεται στο σημείο 10.5.5 είτε με τη διαδικασία B που περιγράφεται στο σημείο 10.5.6 κατωτέρω.

10.5.3. Γενικά

Οι ακόλουθες δοκιμές διεξάγονται κατά μήκος καθενός από τους τρεις ορθογώνιους άξονες του δοκιμίου.

10.5.4. Διαδικασία A

10.5.4.1. Αναζήτηση συντονισμού

Οι συχνότητες συντονισμού της διάταξης περιορισμού της πλήρωσης πρέπει να προσδιορίζονται μέσω σταδιακής μεταβολής της συχνότητας της εφαρμοζόμενης δόνησης, στα πλαίσια του προδιαγραφόμενου εύρους τιμών, με χαμηλή στάθμη αλλά επαρκές πλάτος για τη διέγερση του δοκιμίου. Ο ημιτονοειδής συντονισμός μπορεί να επιτευχθεί με τα δοκιμαστικά επίπεδα και τον χρόνο κύκλου που προδιαγράφεται για τη δοκιμή κύκλων, υπό την προϋπόθεση ότι ο χρόνος αναζήτησης συντονισμού περιλαμβάνεται στην απαιτούμενη διάρκεια της δοκιμής κύκλων του σημείου 10.5.4.3 κατωτέρω.

10.5.4.2. Δοκιμή διατήρησης συντονισμού

Το δοκίμιο πρέπει να υποβάλλεται σε δόνηση επί 30 λεπτά κατά μήκος κάθε άξονα υπό τις δυσμενέστερες συνθήκες συχνότητας συντονισμού που καθορίζονται στο σημείο 10.5.5.1 κατωτέρω. Η δοκιμαστική στάθμη πρέπει να είναι 1,5 g (14,7 m/sec2). Σε περίπτωση που για έναν οποιονδήποτε άξονα βρεθούν περισσότερες από τέσσερις σημαντικές συχνότητες συντονισμού, για τη δοκιμή πρέπει να επιλέγονται οι τέσσερις συχνότητες συντονισμού που βρέθηκαν υπό τις δυσμενέστερες συνθήκες. Εάν κατά τη διάρκεια της δοκιμής διαπιστωθεί μεταβολή της συχνότητας συντονισμού, πρέπει να καταγράφεται η στιγμή κατά την οποία έλαβε χώρα η μεταβολή και να προσαρμόζεται αμέσως η συχνότητα ούτως ώστε να διατηρείται ο συντονισμός στην τιμή κορυφής. Πρέπει να καταγράφεται η τελική συχνότητα συντονισμού. Ο συνολικός χρόνος διατήρησης συντονισμού πρέπει να περιλαμβάνεται στη διάρκεια της δοκιμής κύκλων σύμφωνα με τις απαιτήσεις του σημείου 10.5.4.3 κατωτέρω.

10.5.4.3. Δοκιμή κύκλων ημιτονοειδούς δόνησης

Το δοκίμιο υποβάλλεται σε ημιτονοειδή δόνηση επί τρεις ώρες κατά μήκος καθενός από τους ορθογώνιους άξονές του:

με επιτάχυνση 1,5 g (14,7 m/sec2),

σε εύρος συχνοτήτων 5 έως 200 Hz,

σε χρόνο σάρωσης 12 λεπτών.

Η συχνότητα της εφαρμοζόμενης δόνησης πρέπει να σαρώνεται λογαριθμικά σε ολόκληρο το προδιαγραφόμενο εύρος τιμών.

Ο προδιαγραφόμενος χρόνος σάρωσης είναι ο χρόνος μιας σάρωσης αύξουσας συχνότητας συν τον χρόνο μιας σάρωσης φθίνουσας συχνότητας.

10.5.5. Διαδικασία B

10.5.5.1. Η δοκιμή πρέπει να διεξάγεται σε πάγκο ημιτονοειδούς δόνησης, με σταθερή επιτάχυνση 1,5 g και σε εύρος συχνοτήτων από 5 έως 200 Hz. Η δοκιμή πρέπει να διαρκεί 5 ώρες για κάθε έναν από τους άξονες που προδιαγράφονται στο σημείο 10.5.4 ανωτέρω. Η ζώνη συχνοτήτων 5-200 Hz πρέπει να καλύπτεται σε αμφότερες τις κατευθύνσεις εντός 15 λεπτών.

10.5.5.2. Εναλλακτικά, στην περίπτωση που η δοκιμή δεν διεξάγεται σε πάγκο σταθερής επιτάχυνσης, η ζώνη συχνοτήτων 5 έως 200 Hz πρέπει να χωρίζεται σε 11 ζώνες ημίσεος της οκτάβας, κάθε μία εκ των οποίων πρέπει να καλύπτεται από σταθερό πλάτος, ούτως ώστε η θεωρητική επιτάχυνση να περιλαμβάνεται μεταξύ του 1 και των 2 g (g = 9,8 m/sec2).

Οι τιμές πλάτους δόνησης για κάθε ζώνη είναι οι εξής:

Πλάτος σε mm (τιμή κορυφής)	Συχνότητα σε Hz (για επιτάχυνση = 1 g)	Συχνότητα σε Hz (για επιτάχυνση = 2 g)
10	5	7
5	7	10
2,50	10	14
1,25	14	20
0,60	20	29
0,30	29	41
0,15	41	57
0,08	57	79
0,04	79	111
0,02	111	157
0,01	157	222

Κάθε ζώνη πρέπει να καλύπτεται σε αμφότερες τις κατευθύνσεις εντός 2 λεπτών, συνολικά 30 λεπτά για κάθε ζώνη.

10.5.6. Προδιαγραφή

Αφότου υποβληθεί σε μία από τις διαδικασίες δόνησης που περιγράφονται παραπάνω, η διάταξη δεν πρέπει να παρουσιάζει μηχανικές αστοχίες και θεωρείται ότι συμμορφώνεται προς τις απαιτήσεις της δοκιμής δόνησης μόνο σε περίπτωση που οι τιμές των χαρακτηριστικών της παραμέτρων:

ο βαθμός πλήρωσης στη θέση διακοπής της παροχής,

ο επιτρεπόμενος ρυθμός πλήρωσης στη θέση διακοπής της παροχής,

δεν υπερβαίνουν τα προδιαγραφόμενα όρια και δεν υπερβαίνουν τις τιμές που ελήφθησαν πριν από τη διεξαγωγή της δοκιμής δόνησης κατά περισσότερο από 10 τοις εκατό.

11. Δοκιμές συμβατότητας σύνθετων υλικών με το υγραέριο

11.1. Τα σύνθετα μέρη που έρχονται σε επαφή με υγραέριο στην υγρή φάση δεν πρέπει να παρουσιάζουν υπερβολική μεταβολή όγκου ή απώλεια βάρους.

Αντοχή στο n-πεντάνιο σύμφωνα με το πρότυπο ISO 1817 υπό τις ακόλουθες συνθήκες:

α)	μέσο: n-πεντάνιο·

β)	θερμοκρασία: 23 °C (ανοχή σύμφωνα με το ISO 1817)·

γ)	περίοδος εμβάπτισης: 72 ώρες.

11.2. Απαιτήσεις:

Μέγιστη μεταβολή του όγκου κατά 20 τοις εκατό

12. Δοκιμή αντοχής στη διάβρωση

12.1. Ένα μεταλλικό κατασκευαστικό στοιχείο που περιέχει υγραέριο πρέπει να συμμορφώνεται προς τις δοκιμές διαρροής που αναφέρονται στα σημεία 4, 5, 6 και 7, αφότου έχει υποβληθεί επί 144 ώρες στη δοκιμή ψεκασμού με αλατούχο διάλυμα σύμφωνα με το πρότυπο ISO 9227, με όλες τις συνδέσεις κλειστές.

Ή η προαιρετική δοκιμή:

12.1.1. Ένα μεταλλικό κατασκευαστικό στοιχείο που περιέχει υγραέριο πρέπει να συμμορφώνεται προς τις δοκιμές διαρροής που αναφέρονται στα σημεία 4, 5, 6 και 7, αφότου έχει υποβληθεί στη δοκιμή ψεκασμού με αλατούχο διάλυμα σύμφωνα με το πρότυπο IEC 68-2-52 Kb: Salt Spray Fog Test (δοκιμή αλατούχου νέφους).

Διαδικασία δοκιμής:

Πριν από τη δοκιμή, το κατασκευαστικό στοιχείο πρέπει να καθαρίζεται σύμφωνα με τις οδηγίες του κατασκευαστή. Όλες οι συνδέσεις πρέπει να είναι κλειστές. Το κατασκευαστικό στοιχείο δεν πρέπει να λειτουργεί κατά τη δοκιμή.

Κατόπιν, το κατασκευαστικό στοιχείο πρέπει να υποβάλλεται επί 2 ώρες σε ψεκασμό με αλατούχο διάλυμα, το οποίο περιέχει 5 τοις εκατό NaCl (κ.β.) με μόλυνση χαμηλότερη του 0,3 τοις εκατό και 95 τοις εκατό απεσταγμένο ή απιονισμένο νερό, σε θερμοκρασία 20 °C. Μετά από τον ψεκασμό, το κατασκευαστικό στοιχείο φυλάσσεται σε θερμοκρασία 40 °C και σε σχετική υγρασία 90-95 τοις εκατό επί 168 ώρες. Η ακολουθία αυτή πρέπει να επαναλαμβάνεται 4 φορές.

Μετά τη δοκιμή, το κατασκευαστικό στοιχείο πρέπει να καθαρίζεται και να στεγνώνεται επί 1 ώρα στους 55 °C και, εν συνεχεία, να εγκλιματίζεται στις συνθήκες αναφοράς επί 4 ώρες, προτού υποβληθεί σε περαιτέρω δοκιμές.

12.2. Ένα χάλκινο ή ορειχάλκινο κατασκευαστικό στοιχείο που περιέχει υγραέριο πρέπει να συμμορφώνεται προς τις δοκιμές διαρροής που αναφέρονται στα σημεία 4, 5, 6 και 7, αφότου έχει υποβληθεί στη δοκιμή 24 ωρης εμβάπτισης σε αμμωνία σύμφωνα με το πρότυπο ISO 6957, με όλες τις συνδέσεις κλειστές.

13. Δοκιμή αντοχής στην ξηρή θερμότητα

Η δοκιμή πρέπει να συμμορφώνεται προς το πρότυπο ISO 188. Το δοκίμιο πρέπει να εκτίθεται επί 168 ώρες στον ατμοσφαιρικό αέρα σε θερμοκρασία ίση με τη μέγιστη θερμοκρασία λειτουργίας.

Η επιτρεπόμενη μεταβολή της αντοχής στον εφελκυσμό δεν πρέπει να υπερβαίνει το + 25 τοις εκατό.

Η επιτρεπόμενη μεταβολή της τελικής επιμήκυνσης δεν πρέπει να υπερβαίνει τις ακόλουθες τιμές:

Μέγιστη αύξηση 10 τοις εκατό

Μέγιστη μείωση 30 τοις εκατό

14. Δοκιμή γήρανσης με όζον

14.1. Η δοκιμή πρέπει να συμμορφώνεται προς το πρότυπο ISO 1431/1.

Το δοκίμιο, το οποίο πρέπει να υποβάλλεται σε εφελκυσμό έως ότου επιμηκυνθεί κατά 20 τοις εκατό, εκτίθεται στον ατμοσφαιρικό αέρα σε θερμοκρασία 40 °C σε συγκέντρωση 50 μερών όζοντος ανά εκατό εκατ. επί 72 ώρες.

14.2. Δεν επιτρέπονται ρωγμές στο δοκίμιο.

15. Δοκιμή ερπυσμού

Ένα μη μεταλλικό μέρος το οποίο περιέχει υγραέριο σε υγρή φάση πρέπει να ικανοποιεί τις απαιτήσεις των δοκιμών διαρροής που αναφέρονται στα σημεία 5, 6 και 7, αφότου έχει υποβληθεί σε υδραυλική πίεση 2,25 υψηλότερη από τη μέγιστη πίεση λειτουργίας σε θερμοκρασία 120 °C επί τουλάχιστον 96 ώρες. Ως μέσο δοκιμής μπορεί να χρησιμοποιείται νερό η οποιοδήποτε άλλο κατάλληλο υδραυλικό ρευστό.

16. Δοκιμή κύκλων θερμοκρασίας

Ένα μη μεταλλικό μέρος το οποίο περιέχει υγραέριο σε υγρή φάση πρέπει να ικανοποιεί τις απαιτήσεις των δοκιμών διαρροής που αναφέρονται στα σημεία 5, 6 και 7, αφότου έχει υποβληθεί επί 96 ώρες σε κύκλο μεταβολής της θερμοκρασίας από την ελάχιστη έως και τη μέγιστη θερμοκρασία λειτουργίας, διάρκειας 120 λεπτών, υπό τη μέγιστη πίεση λειτουργίας.

17. Συμβατότητα προς τα ρευστά εναλλαγής θερμότητας των μη μεταλλικών μερών

17.1. Τα δοκίμια πρέπει να βυθίζονται στον εναλλάκτη θερμότητας επί 168 ώρες σε θερμοκρασία 90 °C και εν συνεχεία να στεγνώνονται επί 48 ώρες σε θερμοκρασία 40 °C. Η σύνθεση του εναλλάκτη θερμότητας που χρησιμοποιείται για τη δοκιμή είναι διάλυμα νερού/αιθυλενογλυκόλης σε αναλογία 50 %/50 %.

17.2. Η δοκιμή θεωρείται ικανοποιητική όταν η μεταβολή του όγκου είναι μικρότερη από 20 τοις εκατό, η μεταβολή της μάζας μικρότερη από 5 τοις εκατό, η μεταβολή της αντοχή στον εφελκυσμό μικρότερη από – 25 τοις εκατό και η μεταβολή της επιμήκυνσης θραύσης μεταξύ – 30 τοις εκατό και + 10 τοις εκατό.

Αριθ.	Τύπος	Διάμετρος/ύψος [mm]	Χωρητικότητα [L]	Εξωτερική επιφάνεια [cm2]	Διάταξη παρελκόμενων [κωδικοί] (1)
01
02

Κατασκευαστικά στοιχεία της κατηγορίας 0	:	δηλωμένη ΠΧ
Κατασκευαστικά στοιχεία της κατηγορίας 1	:	3 000 kPa.
Κατασκευαστικά στοιχεία της κατηγορίας 2	:	450 kPa.
Κατασκευαστικά στοιχεία της κατηγορίας 2A	:	120 kPa.

Μέρη της κατηγορίας 2	:	450 kPa.
Μέρη της κατηγορίας 2A	:	120 kPa.

Μέρη της κατηγορίας 2	:	450 kPa.
Μέρη της κατηγορίας 2A	:	120 kPa.

Φόντο	:	πράσινο
Περίγραμμα	:	λευκό ή αντανακλαστικό λευκό
Χαρακτήρες	:	λευκό ή αντανακλαστικό λευκό

Κατηγορία 0	Μέρη υψηλής πίεσης περιλαμβανομένων των σωλήνων και των προσαρτημάτων τους, που περιέχουν υγραέριο σε υγρή μορφή υπό πίεση > 3 000 kPa.
Κατηγορία 1	Μέρη υψηλής πίεσης περιλαμβανομένων των σωλήνων και των προσαρτημάτων τους, που περιέχουν υγραέριο σε υγρή μορφή υπό πίεση ατμού ή αυξημένη πίεση ατμού έως και 3 000 kPa.
Κατηγορία 2	Μέρη χαμηλής πίεσης περιλαμβανομένων των σωλήνων και των προσαρτημάτων τους, που περιέχουν υγραέριο σε μορφή ατμού υπό μέγιστη πίεση λειτουργίας μικρότερη των 450 kPa και μεγαλύτερη των 20 kPa σε σχέση με την ατμοσφαιρική πίεση.
Κατηγορία 2A	Μέρη χαμηλής πίεσης για περιορισμένο εύρος τιμών πίεσης, περιλαμβανομένων των σωλήνων και των προσαρτημάτων τους που περιέχουν υγραέριο σε μορφή ατμού υπό μέγιστη πίεση λειτουργίας μικρότερη των 120 kPa και μεγαλύτερη των 20 kPa σε σχέση με την ατμοσφαιρική πίεση.
Κατηγορία 3	Βαλβίδες διακοπής παροχής και βαλβίδες εκτόνωσης της πίεσης, κατά τη λειτουργία στην υγρή φάση.

Σημείο	Κατασκευαστικό στοιχείο	Παράρτημα
6.4.	Αντλία καυσίμου	4
6.5.	Εξατμιστήρας (3) Ρυθμιστής πίεσης (3)	6
6.6.	Βαλβίδες διακοπής παροχής Βαλβίδες αντεπιστροφής Ανακουφιστικές βαλβίδες του σωλήνα αερίου Ζεύκτες βοηθητικής παροχής	7
6.7.	Εύκαμπτοι σωλήνες	8
6.8.	Μονάδα πλήρωσης	9
6.9.	Συσκευές έγχυσης αερίου/Εξάρτημα μείξης αερίου (5) ή Εγχυτήρες	11
6.10.	Μονάδες δοσομέτρησης αερίου (4)	12
6.11.	Αισθητήρες πίεσης Αισθητήρες θερμότητας	13
6.12.	Μονάδα ηλεκτρονικού ελέγχου	14
6.13.	Μονάδες φίλτρου υγραερίου	5
6.14.	Διάταξη εκτόνωσης της πίεσης	3

Q	=	παροχή αέρα σε m3/min υπό κανονικές συνθήκες (απόλυτη πίεση 100 kPa και θερμοκρασία 15 °C)
A	=	εξωτερικό εμβαδό της δεξαμενής σε m2.

Αριθ.	Παρελκόμενο	Τύπος	Αριθ. έγκρισης	Αριθ. επέκτασης
α	Βαλβίδα διακοπής της παροχής στο 80 τοις εκατό της χωρητικότητας
β	Δείκτης στάθμης
γ	Βαλβίδα εκτόνωσης της πίεσης
δ	Τηλεχειριζόμενη βαλβίδα παροχής με βαλβίδα υπερχείλισης
ε	Αντλία καυσίμου
στ	Πολυβαλβίδα
ζ	Αεριοστεγές περίβλημα
η	Δακτύλιος τροφοδοσίας ισχύος
θ	Βαλβίδα αντεπιστροφής
ι	Διάταξη εκτόνωσης της πίεσης

Αριθ.	Παρελκόμενα	Τύπος	Αριθ. έγκρισης	Αριθ. επέκτασης	Διάταξη παρελκόμενων [κωδικός]
α
β
γ
δ

1	Επιφάνεια στεγανοποίησης ακροφυσίου
2	Ελάχιστη διαδρομή βαλβίδας
3	Γενική ανοχή

Δοκιμή υπερπίεσης	παράρτημα 15, σημείο 4.
Δοκιμή εξωτερικής διαρροής	παράρτημα 15, σημείο 5.
Δοκιμή υψηλής θερμοκρασίας	παράρτημα 15, σημείο 6.
Δοκιμή χαμηλής θερμοκρασίας	παράρτημα 15, σημείο 7.
Δοκιμή συμβατότητας με το υγραέριο	παράρτημα 15, σημείο 11 (*)
Δοκιμή αντοχής στη διάβρωση	παράρτημα 15, σημείο 12 (**)

Πλάτος περιγράμματος	:	4 - 6 mm
Ύψος χαρακτήρων	:	≥ 25 mm
Πάχος χαρακτήρων	:	≥ 4 mm
Πλάτος αυτοκόλλητου	:	110 - 150 mm
Ύψος αυτοκόλλητου	:	80 - 110 mm

Φόντο	:	κόκκινο
Χαρακτήρες	:	λευκό ή αντανακλαστικό λευκό

Ύψος χαρακτήρων	:	≥ 5 mm
Πάχος χαρακτήρων	:	≥ 1 mm
Πλάτος αυτοκόλλητου	:	70 - 90 mm
Ύψος αυτοκόλλητου	:	20 - 30 mm