ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 1

ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ

[Μέγιστη διάσταση: A4 (210 × 297 mm)]

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 1Α

ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ

[Μέγιστη διάσταση: A4 (210 × 297 mm)]

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 2

ΔΙΑΤΑΞΗ ΤΩΝ ΣΗΜΑΤΩΝ ΕΓΚΡΙΣΗΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΙΚΩΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ

(βλ. σημείο 5.5 του παρόντος κανονισμού)

Ανεμοθώρακες από σκληρυμένο γυαλί

Το ανωτέρω σήμα έγκρισης τοποθετημένο σε ανεμοθώρακα από σκληρυμένο γυαλί δηλώνει ότι το εν λόγω συστατικό εγκρίθηκε στις Κάτω Χώρες (E4) σύμφωνα με τον κανονισμό αριθ. 43, με αριθμό έγκρισης 012439. Ο αριθμός έγκρισης υποδεικνύει ότι η έγκριση χορηγήθηκε σύμφωνα με τις απαιτήσεις του κανονισμού αριθ. 43, όπως αυτός τροποποιήθηκε με τη σειρά τροποποιήσεων 01.

Ανεμοθώρακες από σκληρυμένο γυαλί με πλαστική επίστρωση

Το ανωτέρω σήμα έγκρισης τοποθετημένο σε ανεμοθώρακα από σκληρυμένο γυαλί με πλαστική επίστρωση δηλώνει ότι το εν λόγω συστατικό εγκρίθηκε στις Κάτω Χώρες (Ε4) σύμφωνα με τον κανονισμό αριθ. 43, με αριθμό έγκρισης 012439. Ο αριθμός έγκρισης υποδεικνύει ότι η έγκριση χορηγήθηκε σύμφωνα με τις απαιτήσεις του κανονισμού αριθ. 43, όπως αυτός τροποποιήθηκε με τη σειρά τροποποιήσεων 01.

Ανεμοθώρακες από κοινό πολυστρωματικό γυαλί

Το ανωτέρω σήμα έγκρισης τοποθετημένο σε ανεμοθώρακα από κοινό πολυστρωματικό γυαλί δηλώνει ότι το εν λόγω συστατικό εγκρίθηκε στις Κάτω Χώρες (E4) σύμφωνα με τον κανονισμό αριθ. 43, με αριθμό έγκρισης 012439. Ο αριθμός έγκρισης υποδεικνύει ότι η έγκριση χορηγήθηκε σύμφωνα με τις απαιτήσεις του κανονισμού αριθ. 43, όπως αυτός τροποποιήθηκε με τη σειρά τροποποιήσεων 01.

Ανεμοθώρακες από κοινό πολυστρωματικό γυαλί με πλαστική επίστρωση

Το ανωτέρω σήμα έγκρισης τοποθετημένο σε ανεμοθώρακα από κοινό πολυστρωματικό γυαλί με πλαστική επίστρωση δηλώνει ότι το εν λόγω συστατικό εγκρίθηκε στις Κάτω Χώρες (E4) σύμφωνα με τον κανονισμό αριθ. 43, με αριθμό έγκρισης 012439. Ο αριθμός έγκρισης υποδεικνύει ότι η έγκριση χορηγήθηκε σύμφωνα με τις απαιτήσεις του κανονισμού αριθ. 43, όπως αυτός τροποποιήθηκε με τη σειρά τροποποιήσεων 01.

Ανεμοθώρακες από κατεργασμένο πολυστρωματικό γυαλί

Το ανωτέρω σήμα έγκρισης τοποθετημένο σε κατεργασμένο πολυστρωματικό ανεμοθώρακα δηλώνει ότι το εν λόγω συστατικό εγκρίθηκε στις Κάτω Χώρες (E4) σύμφωνα με τον κανονισμό αριθ. 43, με αριθμό έγκρισης 012439. Ο αριθμός έγκρισης υποδεικνύει ότι η έγκριση χορηγήθηκε σύμφωνα με τις απαιτήσεις του κανονισμού αριθ. 43, όπως αυτός τροποποιήθηκε με τη σειρά τροποποιήσεων 01.

Ανεμοθώρακες από υαλοπλαστικό

Το ανωτέρω σήμα έγκρισης τοποθετημένο σε ανεμοθώρακα από υαλοπλαστικό δηλώνει ότι το εν λόγω συστατικό εγκρίθηκε στις Κάτω Χώρες (E4) σύμφωνα με τον κανονισμό αριθ. 43, με αριθμό έγκρισης 012439. Ο αριθμός έγκρισης υποδεικνύει ότι η έγκριση χορηγήθηκε σύμφωνα με τις απαιτήσεις του κανονισμού αριθ. 43, όπως αυτός τροποποιήθηκε με τη σειρά τροποποιήσεων 01.

Υαλοπετάσματα από γυαλί με συντελεστή κανονικής διαπερατότητας φωτός < 70 %

Το ανωτέρω σήμα έγκρισης τοποθετημένο σε υαλοπίνακα που εμπίπτει στις διατάξεις του παραρτήματος 3 σημείο 9.1.4. δηλώνει ότι το εν λόγω συστατικό εγκρίθηκε στις Κάτω Χώρες (E4) σύμφωνα με τον κανονισμό αριθ. 43, με αριθμό έγκρισης 012439. Ο αριθμός έγκρισης υποδεικνύει ότι η έγκριση χορηγήθηκε σύμφωνα με τις απαιτήσεις του κανονισμού αριθ. 43, όπως αυτός τροποποιήθηκε με τη σειρά τροποποιήσεων 01.

Πολλαπλά υαλοστάσια με συντελεστή κανονικής διαπερατότητας φωτός < 70 %

Το ανωτέρω σήμα έγκρισης τοποθετημένο σε μονάδα πολλαπλού υαλοστασίου δηλώνει ότι το εν λόγω συστατικό εγκρίθηκε στις Κάτω Χώρες (E4) σύμφωνα με τον κανονισμό αριθ. 43, με αριθμό έγκρισης 012439. Ο αριθμός έγκρισης υποδεικνύει ότι η έγκριση χορηγήθηκε σύμφωνα με τις απαιτήσεις του κανονισμού αριθ. 43, όπως αυτός τροποποιήθηκε με τη σειρά τροποποιήσεων 01.

Γυαλί ομοιόμορφα σκληρυμένο που προορίζεται να χρησιμοποιηθεί ως ανεμοθώρακας για οχήματα βραδείας κίνησης των οποίων η ταχύτητα, από κατασκευή, δεν υπερβαίνει τα 40 km/h

Το ανωτέρω σήμα έγκρισης τοποθετημένο σε γυαλί ομοιόμορφα σκληρυμένο δηλώνει ότι το εν λόγω συστατικό, που προορίζεται να χρησιμοποιηθεί ως ανεμοθώρακας σε όχημα βραδείας κίνησης του οποίου η ταχύτητα, από κατασκευή, δεν υπερβαίνει τα 40 km/h, εγκρίθηκε στις Κάτω Χώρες (Ε4) σύμφωνα με τον κανονισμό αριθ. 43, με αριθμό έγκρισης 012439. Ο αριθμός έγκρισης υποδεικνύει ότι η έγκριση χορηγήθηκε σύμφωνα με τις απαιτήσεις του κανονισμού αριθ. 43, όπως αυτός τροποποιήθηκε με τη σειρά τροποποιήσεων 01.

Υαλοπετάσματα από ομοιόμορφα σκληρυμένο γυαλί με συντελεστή κανονικής διαπερατότητας φωτός ≥ 70 %

Το ανωτέρω σήμα έγκρισης τοποθετημένο σε υαλοπέτασμα που εμπίπτει στις διατάξεις του παραρτήματος 3 σημείο 9.1.4 δηλώνει ότι το εν λόγω συστατικό εγκρίθηκε στις Κάτω Χώρες (E4) σύμφωνα με τον κανονισμό αριθ. 43, με αριθμό έγκρισης 012439. Ο αριθμός έγκρισης υποδεικνύει ότι η έγκριση χορηγήθηκε σύμφωνα με τις απαιτήσεις του κανονισμού αριθ. 43, όπως αυτός τροποποιήθηκε με τη σειρά τροποποιήσεων 01.

Άκαμπτοι πλαστικοί υαλοπίνακες

Το ανωτέρω σήμα έγκρισης τοποθετημένο σε άκαμπτο πλαστικό πρόσθιο υαλοπίνακα με σκέδαση φωτός που δεν υπερβαίνει το 2 % μετά από 1 000 κύκλους στην εξωτερική επιφάνεια και το 4 % μετά από 100 κύκλους στην εσωτερική επιφάνεια δηλώνει ότι το εν λόγω συστατικό εγκρίθηκε στις Κάτω Χώρες (Ε4) σύμφωνα με τον κανονισμό αριθ. 43, με αριθμό έγκρισης 012439. Ο αριθμός έγκρισης υποδεικνύει ότι η έγκριση χορηγήθηκε σύμφωνα με τις απαιτήσεις του κανονισμού αριθ. 43, όπως αυτός τροποποιήθηκε με τη σειρά τροποποιήσεων 01.

Εύκαμπτοι πλαστικοί υαλοπίνακες

Το ανωτέρω σήμα έγκρισης τοποθετημένο σε εύκαμπτο πλαστικό υαλοπέτασμα δηλώνει ότι το εν λόγω συστατικό εγκρίθηκε στις Κάτω Χώρες (E4) σύμφωνα με τον κανονισμό αριθ. 43, με αριθμό έγκρισης 012439. Ο αριθμός έγκρισης υποδεικνύει ότι η έγκριση χορηγήθηκε σύμφωνα με τις απαιτήσεις του κανονισμού αριθ. 43, όπως αυτός τροποποιήθηκε με τη σειρά τροποποιήσεων 01.

Πολλαπλά υαλοστάσια από άκαμπτο πλαστικό

Το ανωτέρω σήμα έγκρισης τοποθετημένο σε πολλαπλό υαλοστάσιο από άκαμπτο πλαστικό δηλώνει ότι το εν λόγω συστατικό εγκρίθηκε στις Κάτω Χώρες (E4) σύμφωνα με τον κανονισμό αριθ. 43, με αριθμό έγκρισης 012439. Ο αριθμός έγκρισης υποδεικνύει ότι η έγκριση χορηγήθηκε σύμφωνα με τις απαιτήσεις του κανονισμού αριθ. 43, όπως αυτός τροποποιήθηκε με τη σειρά τροποποιήσεων 01.

Πολυστρωματικοί υαλοπίνακες

Το ανωτέρω σήμα έγκρισης τοποθετημένο σε πολυστρωματικό υαλοπίνακα δηλώνει ότι το εν λόγω συστατικό εγκρίθηκε στις Κάτω Χώρες (E4) σύμφωνα με τον κανονισμό αριθ. 43, με αριθμό έγκρισης 012439. Ο αριθμός έγκρισης υποδεικνύει ότι η έγκριση χορηγήθηκε σύμφωνα με τις απαιτήσεις του κανονισμού αριθ. 43, όπως αυτός τροποποιήθηκε με τη σειρά τροποποιήσεων 01.

Υαλοπετάσματα από υαλοπλαστικό

Το ανωτέρω σήμα έγκρισης τοποθετημένο σε υαλοπέτασμα από υαλοπλαστικό δηλώνει ότι το εν λόγω συστατικό εγκρίθηκε στις Κάτω Χώρες (E4) σύμφωνα με τον κανονισμό αριθ. 43, με αριθμό έγκρισης 012439. Ο αριθμός έγκρισης υποδεικνύει ότι η έγκριση χορηγήθηκε σύμφωνα με τις απαιτήσεις του κανονισμού αριθ. 43, όπως αυτός τροποποιήθηκε με τη σειρά τροποποιήσεων 01.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 2Α

ΔΙΑΤΑΞΗ ΤΩΝ ΣΗΜΑΤΩΝ ΕΓΚΡΙΣΗΣ ΟΧΗΜΑΤΩΝ

ΥΠΟΔΕΙΓΜΑ Α

(βλ. σημείο 5.11 του παρόντος κανονισμού)

Το ανωτέρω σήμα έγκρισης τοποθετημένο σε όχημα δηλώνει ότι, όσον αφορά την τοποθέτηση των υαλοπινάκων, ο εν λόγω τύπος οχήματος εγκρίθηκε στις Κάτω Χώρες (E4) σύμφωνα με τον κανονισμό αριθ. 43, με αριθμό έγκρισης 012439. Ο αριθμός έγκρισης υποδεικνύει ότι η έγκριση χορηγήθηκε σύμφωνα με τις απαιτήσεις του κανονισμού αριθ. 43, όπως αυτός τροποποιήθηκε με τη σειρά τροποποιήσεων 01.

ΥΠΟΔΕΙΓΜΑ Β

(βλ. σημείο 5.12 του παρόντος κανονισμού)

Το ανωτέρω σήμα έγκρισης τοποθετημένο σε όχημα δηλώνει ότι ο εν λόγω τύπος οχήματος εγκρίθηκε στις Κάτω Χώρες (E4) σύμφωνα με τους κανονισμούς αριθ. 43 και 52. Οι αριθμοί έγκρισης υποδεικνύουν ότι, την ημερομηνία κατά την οποία χορηγήθηκαν οι αντίστοιχες εγκρίσεις, ο κανονισμός αριθ. 43 περιλάμβανε τη σειρά τροποποιήσεων 01 και ο κανονισμός αριθ. 52 περιλάμβανε τη σειρά τροποποιήσεων 01.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 3

ΓΕΝΙΚΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΔΟΚΙΜΗΣ

1.   ΔΟΚΙΜΗ ΘΡΥΜΜΑΤΙΣΜΟΥ

1.1.

Ο προς δοκιμήν υαλοπίνακας δεν πρέπει να είναι στερεωμένος με άκαμπτο τρόπο. Μπορεί ωστόσο να εφαρμοσθεί πάνω σε πανομοιότυπο υαλοπίνακα με τη βοήθεια κολλητικής ταινίας που επικολλάται σε όλη την περίμετρό του.

1.2.

Για να επιτευχθεί θρυμματισμός χρησιμοποιείται σφυρί βάρους 75 g περίπου ή άλλη διάταξη που εξασφαλίζει ισοδύναμα αποτελέσματα. Η ακτίνα καμπυλότητας της αιχμής είναι 0,2 mm ± 0,05 mm.

1.3.

Γίνεται δοκιμή σε κάθε οριζόμενο σημείο κρούσης.

1.4.

Η εξέταση των θραυσμάτων πραγματοποιείται με οποιαδήποτε μέθοδο που έχει επικυρωθεί για την ακρίβεια της ίδιας της μέτρησης και την ικανότητά της να εντοπίζει τη σωστή θέση όπου πρέπει να γίνονται η ελάχιστη και η μέγιστη μέτρηση. Η διαρκής καταγραφή του τρόπου διεξαγωγής του θρυμματισμού πρέπει να αρχίζει εντός 10 δευτερολέπτων και να τελειώνει εντός 3 λεπτών μετά από την κρούση. Η τεχνική υπηρεσία πρέπει να διατηρεί το αρχείο διαρκούς καταγραφής του τρόπου διεξαγωγής του θρυμματισμού.

2.   ΔΟΚΙΜΕΣ ΚΡΟΥΣΗΣ ΣΦΑΙΡΙΔΙΟΥ

2.1.   Δοκιμή με το σφαιρίδιο των 227 g

2.1.1.   Συσκευές

2.1.1.1.   Σφαιρίδιο από βαμμένο χάλυβα, μάζας 227 g ± 2 g και διαμέτρου περίπου 38 mm.

2.1.1.2.   Σύστημα που επιτρέπει την ελεύθερη πτώση του σφαιριδίου από ύψος που πρέπει να καθορίζεται ή σύστημα που προσδίδει στο σφαιρίδιο ταχύτητα ανάλογη εκείνης που θα αποκτούσε κατά την ελεύθερη πτώση του. Σε περίπτωση που θα χρησιμοποιηθεί σύστημα εκτόξευσης του σφαιριδίου, η ανοχή ως προς την ταχύτητα πρέπει να είναι ± 1 % της ταχύτητας που ισοδυναμεί με την ταχύτητα της ελεύθερης πτώσης.

2.1.1.3.   Υποστήριγμα, όπως το απεικονιζόμενο στο σχήμα 1, αποτελούμενο από δύο χαλύβδινα πλαίσια, με μηχανικώς λειασμένα περιθώρια πλάτους 15 mm, τα οποία εφαρμόζονται το ένα πάνω στο άλλο και είναι εφοδιασμένα με παρεμβύσματα από ελαστικό πάχους 3 mm περίπου, πλάτους 15 mm και σκληρότητας 50 IRHD.

Το κάτω πλαίσιο στηρίζεται σε κιβώτιο από χάλυβα ύψους περίπου 150 mm. Ο υπό δοκιμήν υαλοπίνακας συγκρατείται στη θέση του από το άνω πλαίσιο, μάζας 3 kg περίπου. Το υποστήριγμα συγκολλάται σε χαλύβδινη πλάκα πάχους 12 mm περίπου, που στηρίζεται πάνω στο έδαφος με παρεμβολή μιας πλάκας από ελαστικό, πάχους 3 mm περίπου και σκληρότητας 50 IRHD.

Σχήμα 1

Υποστήριγμα για τις δοκιμές με σφαιρίδιο

2.1.2.   Συνθήκες δοκιμής

Θερμοκρασία: 20 °C ± 5 °C

Πίεση: μεταξύ 860 και 1 060 mbar

Σχετική υγρασία: 60 ± 20 %

2.1.3.   Δοκίμιο

Το δοκίμιο πρέπει να είναι επίπεδο, τετράγωνου οχήματος, πλευράς 300 mm + 10 / – 0 mm ή πρέπει να έχει κοπεί από ένα επίπεδο τμήμα ενός ανεμοθώρακα ή άλλο καμπύλο υαλοπέτασμα.

Εναλλακτικά, το δοκίμιο μπορεί να αποτελείται από ένα καμπύλο υαλοπέτασμα. Σε αυτή την περίπτωση, πρέπει να εξασφαλίζεται καλή επαφή μεταξύ του υαλοπίνακα ασφαλείας και του υποστηρίγματος.

2.1.4.   Διαδικασία

Ακριβώς πριν από την έναρξη της δοκιμής, το δοκίμιο εκτίθεται στην οριζόμενη θερμοκρασία επί τουλάχιστον 4 ώρες.

Το δοκίμιο τοποθετείται πάνω στο υποστήριγμα (σημείο 2.1.1.3). Το επίπεδο του δοκιμίου πρέπει να είναι κατακόρυφο προς την κατεύθυνση πρόσπτωσης της σφαίρας με ανοχή μικρότερη των 3°.

Σε περίπτωση εύκαμπτου πλαστικού υαλοπίνακα, το δοκίμιο πρέπει να είναι στερεωμένο στο υποστήριγμα.

Η θέση του σημείου κρούσης πρέπει να βρίσκεται σε μέγιστη απόσταση 25 mm από το γεωμετρικό κέντρο του δοκιμίου αν το ύψος πτώσης δεν υπερβαίνει τα 6 m ή σε μέγιστη απόσταση 50 mm από το κέντρο του δοκιμίου σε περίπτωση που το ύψος πτώσης υπερβαίνει τα 6 m. Το σφαιρίδιο πρέπει να προσκρούσει στην όψη του δοκιμίου που αντιστοιχεί στην εξωτερική επιφάνεια του υαλοπίνακα ασφαλείας όταν τοποθετείται επί του οχήματος. Το σφαιρίδιο μπορεί να προσκρούσει μόνο μία φορά.

2.2.   Δοκιμή με το σφαιρίδιο των 2 260 g

2.2.1.   Συσκευές

2.2.1.1.   Σφαιρίδιο από βαμμένο χάλυβα, μάζας 2 260 g ± 20 g και διαμέτρου περίπου 82 mm.

2.2.1.2.   Σύστημα που επιτρέπει την ελεύθερη πτώση του σφαιριδίου από ύψος που πρέπει να καθορίζεται ή σύστημα που προσδίδει στο σφαιρίδιο ταχύτητα ανάλογη εκείνης που θα αποκτούσε κατά την ελεύθερη πτώση του. Σε περίπτωση που θα χρησιμοποιηθεί σύστημα εκτόξευσης του σφαιριδίου, η ανοχή ως προς την ταχύτητα πρέπει να είναι ± 1 % της ταχύτητας που ισοδυναμεί με την ταχύτητα της ελεύθερης πτώσης.

2.2.1.3.   Υποστήριγμα όπως το απεικονιζόμενο στο σχήμα 1 και όμοιο με εκείνο που περιγράφεται στο σημείο 2.1.1.3.

2.2.2.   Συνθήκες δοκιμής

Θερμοκρασία: 20 °C ± 5 °C

Πίεση: μεταξύ 860 και 1 060 mbar

Σχετική υγρασία: 60 ± 20 %

2.2.3.   Δοκίμιο

Το δοκίμιο πρέπει να είναι επίπεδο, πλευράς 300 + 10/–0 mm ή πρέπει να έχει κοπεί από το επίπεδο τμήμα ενός ανεμοθώρακα ή άλλου καμπύλου τμήματος ενός υαλοπίνακα ασφαλείας.

Εναλλακτικά, η δοκιμή θα πρέπει να πραγματοποιηθεί σε ολόκληρο τον ανεμοθώρακα ή άλλο καμπύλο υαλοπέτασμα του υαλοπίνακα ασφαλείας. Σε αυτή την περίπτωση, πρέπει να εξασφαλίζεται καλή επαφή μεταξύ του υαλοπίνακα ασφαλείας και του υποστηρίγματος.

2.2.4.   Διαδικασία

Ακριβώς πριν από την έναρξη της δοκιμής, το δοκίμιο εκτίθεται στην οριζόμενη θερμοκρασία επί τουλάχιστον 4 ώρες.

Το δοκίμιο τοποθετείται πάνω στο υποστήριγμα (σημείο 2.1.1.3). Το επίπεδο του δοκιμίου πρέπει να είναι κατακόρυφο προς την κατεύθυνση πρόσπτωσης της σφαίρας με ανοχή μικρότερη των 3°.

Σε περίπτωση υαλοπίνακα από υαλοπλαστικό, το δοκίμιο πρέπει να είναι στερεωμένο στο υποστήριγμα.

Η θέση του σημείου κρούσης πρέπει να βρίσκεται σε μέγιστη απόσταση 25 mm από το γεωμετρικό κέντρο του δοκιμίου.

Η σφαίρα πρέπει να προσκρούσει πάνω στην όψη του δοκιμίου που αντιστοιχεί στην εξωτερική επιφάνεια του υαλοπίνακα ασφαλείας όταν τοποθετείται επί του οχήματος.

Το σφαιρίδιο μπορεί να προσκρούσει μόνο μία φορά.

3.   ΔΟΚΙΜΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑΣ ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΚΡΟΥΣΗ ΤΗΣ ΚΕΦΑΛΗΣ

3.1.   Δοκιμή συμπεριφοράς στην πρόσκρουση της κεφαλής χωρίς μέτρηση επιβράδυνσης

3.1.1.   Συσκευές

Ομοίωμα κεφαλής, σφαιρικού ή ημισφαιρικού σχήματος, από σκληρό κόντρα πλακέ, καλυμμένο με κινητό πίλημα και φέρον ή όχι ξύλινη διαδοκίδα. Μεταξύ του σφαιρικού τμήματος και της διαδοκίδας υπάρχει ένα ενδιάμεσο τεμάχιο που αντιστοιχεί στον λαιμό και, από την άλλη πλευρά της διαδοκίδας, στέλεχος συναρμολόγησης.

Οι διαστάσεις αναφέρονται στο σχήμα 2. Το ολικό βάρος της συσκευής πρέπει να είναι 10 kg ± 0,2 kg.

Σχήμα 2

Βάρος ομοιώματος κεφαλής

3.1.2.   Σύστημα που επιτρέπει την ελεύθερη πτώση του ομοιώματος της κεφαλής από ύψος, που πρέπει να καθορίζεται, ή σύστημα που προσδίδει στο ομοίωμα της κεφαλής ταχύτητα ανάλογη της ταχύτητας που μπορούσε να αποκτήσει με ελεύθερη πτώση. Σε περίπτωση χρησιμοποίησης συστήματος που εκτοξεύει το ομοίωμα της κεφαλής, η ανοχή ως προς την ταχύτητα πρέπει να είναι ± 1 % της ταχύτητας που ισοδυναμεί στην ταχύτητα σε ελεύθερη πτώση.

3.1.3.   Υποστήριγμα όπως το απεικονιζόμενο στο σχήμα 3 για τις δοκιμές με επίπεδα δοκίμια. Το υποστήριγμα αποτελείται από δύο πλαίσια από χάλυβα, με μηχανικά λειασμένα περιθώρια πλάτους 50 mm, τα οποία εφαρμόζονται το ένα πάνω στο άλλο και είναι εφοδιασμένα με παρεμβύσματα από ελαστικό πάχους 3 mm, πλάτους 15 mm ± 1 mm και σκληρότητας 70 IRHD. Το άνω πλαίσιο στερεώνεται πάνω στο κάτω πλαίσιο με τουλάχιστον οκτώ κοχλίες.

3.1.4.   Συνθήκες δοκιμής

Θερμοκρασία: 20 °C ± 5 °C

Πίεση: μεταξύ 860 και 1 060 mbar

Σχετική υγρασία: 60 ± 20 %

3.1.5.   Διαδικασία

3.1.5.1.   Δοκιμή σε επίπεδο δοκίμιο

Το επίπεδο δοκίμιο, μήκους 1 100 mm + 5 / – 2 mm και πλάτους 500 mm + 5 / – 2 mm, διατηρείται σε σταθερή θερμοκρασία 20 °C ± 5 °C τουλάχιστον επί 4 ώρες, ακριβώς πριν από τη δοκιμή.

Σχήμα 3

Υποστήριγμα για τις δοκιμές συμπεριφοράς στην πρόσκρουση της κεφαλής

To δοκίμιο στερεώνεται στα πλαίσια υποστήριξης (3.1.3)· και τα μπουλόνια σφίγγονται με τρόπο ώστε η μετατόπιση του δοκιμίου να μην υπερβαίνει τα 2 mm στη διάρκεια της δοκιμής. Το επίπεδο του δοκιμίου πρέπει να είναι αισθητά κατακόρυφο προς την κατεύθυνση πρόσπτωσης του ομοιώματος της κεφαλής. Η θέση του σημείου κρούσης πρέπει να βρίσκεται σε μέγιστη απόσταση 40 mm από το γεωμετρικό κέντρο του δοκιμίου στην πλευρά που αντιστοιχεί στην εσωτερική πλευρά του υαλοπίνακα ασφαλείας όταν έχει τοποθετηθεί επί του οχήματος, και επιτρέπεται να γίνει μόνο μία φορά.

Η επιφάνεια επαφής των παρεμβυσμάτων από πίλημα πρέπει να αντικατασταθεί μετά από 12 δοκιμές.

3.1.5.2.   Δοκιμές σε πλήρη ανεμοθώρακα (χρησιμοποιείται μόνο για ύψος πτώσης μικρότερο ή ίσο με 1,5 m)

Ο ανεμοθώρακας τοποθετείται ελεύθερα πάνω σε υποστήριγμα παρεμβάλλοντας ταινία από ελαστικό, σκληρότητας 70 IRHD και πάχους 3 mm περίπου. Το πλάτος επαφής σε όλη την περίμετρο είναι περίπου 15 mm.

Το υποστήριγμα πρέπει να αποτελείται από ένα σταθερό στοιχείο που αντιστοιχεί στο σχήμα του ανεμοθώρακα, κατά τρόπον ώστε το ομοίωμα της κεφαλής να προσκρούει επί της εσωτερικής όψης. Αν είναι αναγκαίο, ο ανεμοθώρακας στερεώνεται επί του υποστηρίγματος.

Το υποστήριγμα πρέπει να στηρίζεται σε σταθερή βάση με την παρεμβολή φύλλου από ελαστικό σκληρότητας 70 IRHD και πάχους 3 mm περίπου. Η επιφάνεια του ανεμοθώρακα πρέπει να είναι αισθητώς κάθετη προς την κατεύθυνση πρόσπτωσης του ομοιώματος της κεφαλής.

Η θέση του σημείου κρούσης πρέπει να βρίσκεται σε μέγιστη απόσταση 40 mm από το γεωμετρικό κέντρο του ανεμοθώρακα στην πλευρά που αντιστοιχεί στην εσωτερική πλευρά του υαλοπίνακα ασφαλείας όταν έχει τοποθετηθεί επί του οχήματος, και επιτρέπεται να γίνει μόνο μία φορά.

Η επιφάνεια επαφής των παρεμβυσμάτων από πίλημα πρέπει να αντικατασταθεί μετά από 12 δοκιμές.

3.2.   Δοκιμή συμπεριφοράς στην πρόσκρουση της κεφαλής με μέτρηση επιβράδυνσης

3.2.1.   Συσκευές

Στην περίπτωση δοκιμών συμπεριφοράς στην πρόσκρουση της κεφαλής με ταυτόχρονο καθορισμό των τιμών HIC, το πίπτον σώμα είναι το ομοίωμα κεφαλής, όπως στο σχήμα 2.1. Το ολικό βάρος του ομοιώματος πρέπει να είναι 10,0 kg + 0,2 / – 0,0 kg.

Στη μέση της πλάκας βάσης (24), ο τριαξονικός σφιγκτήρας (26) είναι τοποθετημένος στο κέντρο βάρους για να λαμβάνει τους μετρητές επιτάχυνσης (27). Οι μετρητές επιτάχυνσης θα πρέπει να είναι τοποθετημένοι κάθετα μεταξύ τους.

Η λεκάνη (18) και το κάλυμμα (19) που βρίσκονται κάτω από την πλάκα βάσης (24) έχουν, σε μεγάλο βαθμό, τις ίδιες ελαστικές ιδιότητες με το ανθρώπινο κρανίο. Οι ελαστικές ιδιότητες του ομοιώματος κεφαλής κατά την πρόσκρουση καθορίζονται από τη σκληρότητα και το πάχος του ενδιάμεσου δακτυλίου (13) και της λεκάνης.

Σχήμα 2.1

Ομοίωμα κεφαλής 10 kg

Κατάλογος τεμαχίων για το ομοίωμα κεφαλής 10 kg αναφορικά με το σχήμα 2.1

Αριθμός θέσης	Αριθμός δοκιμίων	Τυπικός συμβολισμός	Υλικό	Παρατηρήσεις
1	1	Μαγνητική διάταξη στερέωσης	Χάλυβας DIN 17100	—
2	1	Αποσβεστήρας κραδασμών	Καουτσούκ/Χάλυβας	Διάμετρος: 50 mm Πάχος: 30 mm Σπείρωμα: M10
3	4	Σύνδεσμος υψηλής συχνότητας BNC	—	—
4	1	Εξαγωνικό παξιμάδι DIN 985	—	—
5	6	Δίσκος DIN 125	—	—
6	3	Τεμάχιο μετάβασης	—	—
7	6	Κυλινδρικός κοχλίας DIN 912	—	—
8	3	Εξαγωνικό παξιμάδι	—	—
9	3	Δίσκος	Χάλυβας DIN 17100	Διάμετρος οπής: 8 mm Εξωτερική διάμετρος: 35 mm Πάχος: 1,5 mm
10	3	Ελαστικός δακτύλιος	Ελαστικό, σκληρότητα 60 IRHD	Διάμετρος οπής: 8 mm Εξωτερική διάμετρος: 30 mm Πάχος: 10 mm
11	1	Δακτύλιος απόσβεσης	Συσκευασία με χαρτί	Διάμετρος οπής: 120 mm Εξωτερική διάμετρος: 199 mm Πάχος: 0,5 mm
12	—	—	—	—
13	1	Ενδιάμεσος δακτύλιος	Ελαστικό βουταδιενίου, σκληρότητα IRHD περίπου 80	Διάμετρος οπής: 129 mm Εξωτερική διάμετρος: 192 mm Πάχος: 4 mm
14	3	Οδηγός σωλήνας	Πολυτετραφθοροαιθυλένιο (PTFE)	Εσωτερική διάμετρος: 8 mm Εξωτερική διάμετρος: 10 mm Μήκος: 40 mm
15	3	Εξαγωνικό παξιμάδι	—	—
16	3	Μπουλόνι DIN 976	—	—
17	3	Κοχλιωτό ένθετο	Χυτό κράμα DIN 1709-GD- CuZn 37Pb	—
18	1	Λεκάνη	Πολυαμίδιο 12	—
19	1	Κάλυμμα	Ελαστικό βουταδιενίου	Πάχος: 6 mm Νεύρωση στη μία πλευρά
20	1	Οδηγός δακτύλιος	Χάλυβας DIN 17100	—
21	4	Κοχλίας με βυθιζόμενη κεφαλή	—	—
22	1	Δίσκος απόσβεσης	Συσκευασία με χαρτί	Διάμετρος: 65 mm Πάχος: 0,5 mm
23	—	—	—	—
24	1	Πλάκα βάσης	Χάλυβας DIN 17100	—
25	1	Κοχλίας στερέωσης με κεφαλή βυθισμένου εξαγώνου	Κλάση αντοχής 45H	—
26	1	Τριαξονικός σφιγκτήρας	—	—
27	3	Μετρητής επιτάχυνσης	—	—
28	1	Ξύλινο εξάρτημα	Γαύρος (ξύλο), κολλημένος κατά στρώματα	—
29	1	Πλάκα καλύμματος	Κράμα (AlMg5)	—
30	1	Προστατευτικό καπάκι	Πολυαμίδιο 12	—

3.2.2.   Ρύθμιση και βαθμονόμηση

Για την εκτέλεση της δοκιμής συμπεριφοράς στην πρόσκρουση της κεφαλής, το ομοίωμα κεφαλής στερεώνεται στον βραχίονα του οδηγού συστήματος (σχήμα 2.2) και μετακινείται στο απαιτούμενο ύψος πτώσης μέσω μηχανισμού ανύψωσης. Κατά τη δοκιμή συμπεριφοράς στην πρόσκρουση της κεφαλής, απελευθερώνεται ο βραχίονας με το ομοίωμα κεφαλής. Αφού περάσει την καθ’ ύψος ρυθμιζόμενη διάταξη ανίχνευσης με δέσμη φωτός, το ομοίωμα απελευθερώνεται από τον βραχίονα, η πτώση του βραχίονα εξασθενεί και το ομοίωμα πέφτει πάνω στο δοκίμιο.

Δεν δίδεται καμία ώθηση στο ομοίωμα από τον μηχανισμό πτώσης ή το καλώδιο μέτρησης, οπότε επιταχύνεται μόνο με τη βαρύτητα και πέφτει κατακόρυφα.

Σχήμα 2.2

Συσκευή δοκιμής για το πείραμα συμπεριφοράς στην πρόσκρουση της κεφαλής με μέτρηση της επιβράδυνσης

3.2.2.1.   Συσκευή μέτρησης η οποία επιτρέπει τον προσδιορισμό των τιμών HIC με το ομοίωμα κεφαλής που περιγράφεται στο σημείο 3.2.1.

3.2.2.2.   Εξοπλισμός βαθμονόμησης του ομοιώματος κεφαλής

Ο μηχανισμός πτώσης πρέπει να επιτρέπει την ακριβή ρύθμιση ύψους πτώσης μεταξύ 50 mm και 254 mm εντός 1 mm. Δεν απαιτείται σύστημα-οδηγός για τέτοια μικρά ύψη πτώσης.

Μια χαλύβδινη πλάκα πρόσκρουσης έχει μέγεθος 600 mm × 600 mm και πάχος τουλάχιστον 50 mm. Η επιφάνεια πρόσκρουσης πρέπει να είναι λειασμένη:

τραχύτητα επιφάνειας Rmax = 1 mm, ανοχή επιπεδότητας t = 0,05 mm.

3.2.2.3.   Βαθμονόμηση και ρύθμιση του ομοιώματος κεφαλής

Πριν από κάθε σειρά δοκιμών και το πολύ σε κάθε 50 δοκιμές μιας σειράς, το ομοίωμα κεφαλής πρέπει να βαθμονομείται και να ρυθμίζεται, εάν χρειάζεται.

Η πλάκα πρόσκρουσης πρέπει να είναι καθαρή και στεγνή και κατά τη διάρκεια της δοκιμής πρέπει να είναι τοποθετημένη πάνω σε βάση από σκυρόδεμα.

Το ομοίωμα κεφαλής επιτρέπεται να χτυπήσει την πλάκα πρόσκρουσης κάθετα. Τα ύψη πτώσης (μετρούμενα από το χαμηλότερο σημείο του ομοιώματος κεφαλής έως την επιφάνεια της πλάκας πρόσκρουσης) είναι 50, 100, 150 και 254 mm. Οι καμπύλες επιβράδυνσης θα πρέπει να καταγράφονται.

Η μέγιστη επιβράδυνση az από τα διάφορα ύψη πτώσης στον άξονα z πρέπει να βρίσκεται εντός των ορίων που αναγράφονται στον πίνακα:

Ύψος πτώσης mm	Μέγιστη επιβράδυνση az ως πολλαπλάσιο της επιτάχυνσης λόγω βαρύτητας g
50	64 ± 5
100	107 ± 5
150	150 ± 7
254	222 ± 12

Οι καμπύλες επιβράδυνσης θα πρέπει να βασίζονται σε ομοιόμορφες δονήσεις. Η καμπύλη επιβράδυνσης του ύψους πτώσης 254 mm πρέπει να διαρκέσει το λιγότερο 1,2 ms και το περισσότερο 1,5 ms άνω των 100 g.

Εάν δεν πληρούνται οι απαιτήσεις της παραγράφου 3.2.2.3, οι ελαστικές ιδιότητες του ομοιώματος κεφαλής πρέπει να ρυθμίζονται μεταβάλλοντας το πάχος του ενδιάμεσου δακτυλίου (13) στην πλάκα βάσης (24). Μπορούν να γίνουν διορθώσεις ρυθμίζοντας τα τρία αυτασφαλιζόμενα εξαγωνικά παξιμάδια (8) που βρίσκονται πάνω στα μπουλόνια (16) τα οποία στερεώνουν τη λεκάνη (18) πάνω στην πλάκα βάσης (24). Οι ελαστικοί δακτύλιοι (10) κάτω από τα εξαγωνικά παξιμάδια (8) δεν πρέπει να είναι σπασμένοι ή ραγισμένοι.

Το κάλυμμα (19) της επιφάνειας πρόσκρουσης και του ενδιάμεσου δακτυλίου (13) πρέπει πάντα να αντικαθίσταται άμεσα εάν έχει φθαρεί, ιδίως όταν δεν είναι πλέον δυνατή η ρύθμιση του ομοιώματος κεφαλής.

3.2.3.   Το υποστήριγμα για τις δοκιμές με επίπεδα δοκίμια είναι όπως περιγράφεται στο σημείο 3.1.3.

3.2.4.   Οι συνθήκες δοκιμής ορίζονται στο σημείο 3.1.4.

3.2.5.   Δοκιμές σε πλήρεις υαλοπίνακες (χρησιμοποιούνται για ύψος πτώσης μεταξύ 1,5 m και 3 m): Ο υαλοπίνακας πρέπει να είναι ελεύθερα τοποθετημένος πάνω σε υποστήριγμα με την παρεμβολή φύλλου από ελαστικό σκληρότητας 70 IRHD και πάχους 3 mm περίπου.

Ο υαλοπίνακας στερεώνεται επί του υποστηρίγματος διά συμπίεσης με τη βοήθεια κατάλληλων διατάξεων. Η επιφάνεια του υαλοπίνακα πρέπει να είναι σαφώς κατακόρυφη προς την κατεύθυνση πρόσπτωσης του ομοιώματος της κεφαλής. Η θέση του σημείου κρούσης πρέπει να βρίσκεται σε μέγιστη απόσταση 40 mm από το γεωμετρικό κέντρο του υαλοπίνακα στην πλευρά που αντιστοιχεί στην εσωτερική πλευρά του πλαστικού υαλοπίνακα όταν αυτός έχει τοποθετηθεί επί του οχήματος, και επιτρέπεται να γίνει μόνο μία φορά.

Ξεκινώντας από ένα επιλεγμένο αρχικό ύψος πτώσης, τα ύψη πτώσης θα πρέπει να αυξάνονται κατά 0,5 m, αντίστοιχα, σε κάθε επόμενο πείραμα. Οι καμπύλες επιβράδυνσης που προκύπτουν κατά την πρόσκρουση στο δείγμα για ax, ay και az πρέπει να καταγράφονται με βάση τον χρόνο t.

Μετά τη δοκιμή πρόσκρουσης της κεφαλής, θα πρέπει να ελέγχεται κατά πόσο τα άκρα του υαλοπίνακα μετακινήθηκαν περισσότερο από 2 mm στη βάση και κατά πόσο τηρήθηκε η προϋπόθεση για το σημείο πρόσκρουσης. Οι συνιστώσες επιτάχυνσης ax και ay πρέπει να είναι μικρότερες από 0,1 az στις κάθετες προσκρούσεις.

3.2.6.   Αξιολόγηση

Οι καμπύλες επιβράδυνσης θα πρέπει να αξιολογούνται ως εξής:

Η προκύπτουσα επιβράδυνση ares(t) στο κέντρο βάρους σύμφωνα με την εξίσωση 1 από τις μετρούμενες καμπύλες επιβράδυνσης ax(t), ay(t) και az(t) προστίθεται ως πολλαπλάσιο της επιτάχυνσης λόγω της βαρύτητας. 1.

Πρέπει να καθοριστούν ο χρόνος για τον οποίο η επιβράδυνση είναι διαρκώς μεγαλύτερη από 80 g στην ares και η μέγιστη επιβράδυνση της ares. Η τιμή HIC πρέπει να υπολογίζεται ως μέτρηση του κινδύνου τυφλού κρανιοεγκεφαλικού τραυματισμού με την ακόλουθη εξίσωση (2): 2.

Τα όρια του ολοκληρώματος t1 και t2 πρέπει να επιλέγονται κατά τέτοιον τρόπο ώστε το ολοκλήρωμα να έχει μέγιστη τιμή.

4.   ΔΟΚΙΜΗ ΑΝΤΟΧΗΣ ΣΤΗΝ ΤΡΙΒΗ

4.1.   Συσκευές

4.1.1.   Διάταξη εκτριβής (1) που απεικονίζεται διαγραμματικά στο σχήμα 4 και αποτελείται από τα ακόλουθα στοιχεία: οριζόντιο περιστρεφόμενο δίσκο με σταθερό κέντρο, κατεύθυνση περιστροφής αντίθετη προς τη φορά των δεικτών του ρολογιού και ταχύτητα 65 έως 75 στροφές ανά λεπτό·

Σχήμα 4

Διάγραμμα διάταξης εκτριβής

δύο ερματισμένους παράλληλους βραχίονες· κάθε βραχίονας φέρει ειδικό τροχίσκο που περιστρέφεται ελεύθερα επί οριζοντίου άξονα με ένσφαιρο τριβέα· κάθε τροχίσκος στηρίζεται πάνω στο δείγμα με τη βοήθεια της πίεσης που δημιουργεί μάζα 500 g.

Ο περιστρεφόμενος δίσκος της διάταξης εκτριβής πρέπει να περιστρέφεται σταθερά εντός επιπέδου (η απόκλιση σε σχέση με το επίπεδο αυτό δεν πρέπει να υπερβαίνει τα ± 0,05 mm σε απόσταση 1,6 mm από την περιφέρεια του δίσκου).

Οι τροχίσκοι έχουν συναρμολογηθεί κατά τρόπον ώστε, όταν έρχονται σε επαφή με το περιστρεφόμενο δοκίμιο, να περιστρέφονται με αντίθετη φορά ο ένας προς τον άλλο, ασκώντας έτσι πίεση και τριβή κατά μήκος καμπύλων γραμμών επί στεφάνης 30 cm2 περίπου, δύο φορές στη διάρκεια κάθε περιστροφής του δοκιμίου.

4.1.2.   Λειαντικοί τροχίσκοι (2), διαμέτρου 45 έως 50 mm και πάχους 12,5 mm. Αποτελούνται από ειδικό λειαντικό υλικό, λεπτά κονιορτοποιημένο και ενσωματωμένο σε μάζα ελαστικού μέσης σκληρότητας. Οι τροχίσκοι πρέπει να έχουν σκληρότητα 72 ± 5 IRHD, μετρούμενη σε τέσσερα σημεία με ίση απόσταση μεταξύ τους επί της μέσης γραμμής της επιφάνειας τριβής, ενώ η πίεση εφαρμόζεται καθέτως κατά μήκος της μιας διαμέτρου του τροχίσκου και θα γίνονται μετρήσεις 10 δευτερόλεπτα μετά την πλήρη εφαρμογή της πίεσης.

Οι τροχίσκοι πρέπει να «ρονταριστούν» πολύ αργά σε επίπεδο φύλλο γυαλιού ώστε να έχουν απόλυτα επίπεδη επιφάνεια.

4.1.3.   Φωτεινή πηγή, που αποτελείται από έναν λαμπτήρα πυράκτωσης του οποίου το νήμα περιέχεται εντός παραλληλεπιπέδου 1,5 mm × 1,5 mm × 3 mm. Η τάση που εφαρμόζεται στο νήμα του λαμπτήρα πρέπει να είναι τέτοια ώστε η θερμοκρασία του χρώματος να είναι 2 856 Κ ± 50 Κ. Η τάση αυτή πρέπει να σταθεροποιηθεί στα ± 1/1 000. Η συσκευή που χρησιμοποιείται για τον έλεγχο της τάσης πρέπει να έχει την απαιτούμενη ακρίβεια γι’ αυτή την εφαρμογή.

4.1.4.   Οπτικό σύστημα αποτελούμενο από φακό εστιακής απόστασης f ίσης προς 500 mm τουλάχιστον, διορθωμένο για τις χρωματικές αλλοιώσεις. Το πλήρες άνοιγμα του φακού δεν πρέπει να υπερβαίνει τα f/20. Η απόσταση μεταξύ φακού και φωτεινής πηγής ρυθμίζεται κατά τρόπον ώστε να δημιουργείται μια ουσιαστικά παράλληλη φωτεινή δέσμη. Χρησιμοποιείται διάφραγμα για τον περιορισμό της διαμέτρου της φωτεινής δέσμης σε 7 ± 1 mm. Το διάφραγμα αυτό τοποθετείται σε απόσταση 100 ± 50 mm από τον φακό, στην αντίθετη πλευρά της φωτεινής πηγής.

4.1.5.   Συσκευή μέτρησης του διάχυτου φωτός (βλ. σχήμα 5), που αποτελείται από ένα φωτοηλεκτρικό κύτταρο με σφαίρα ολοκλήρωσης διαμέτρου 200 έως 250 mm. Η σφαίρα πρέπει να είναι εξοπλισμένη με ανοίγματα εισόδου και εξόδου του φωτός. Το άνοιγμα εισόδου είναι κυκλικό και η διάμετρός του τουλάχιστον διπλάσια εκείνης της φωτεινής δέσμης. Το άνοιγμα εξόδου της σφαίρας φέρει είτε φωτοπαγίδα είτε πρότυπη διάταξη ανάκλασης, σύμφωνα με την περιγραφόμενη στο σημείο 4.4.3 διαδικασία. Η φωτοπαγίδα πρέπει να απορροφά όλο το φως όταν δεν έχει τοποθετηθεί δοκίμιο στην πορεία της φωτεινής δέσμης.

Ο άξονας της φωτεινής δέσμης πρέπει να διέρχεται από το κέντρο των ανοιγμάτων εισόδου και εξόδου. Η διάμετρος b του ανοίγματος εξόδου πρέπει να ισούται προς 2 a.tan 4°, όπου a. η διάμετρος της σφαίρας. Το φωτοηλεκτρικό κύτταρο τοποθετείται κατά τρόπον ώστε να μην επηρεάζεται από το φως που προέρχεται απευθείας από το άνοιγμα εισόδου ή τη διάταξη ανάκλασης.

Οι εσωτερικές επιφάνειες της σφαίρας ολοκλήρωσης και της διάταξης ανάκλασης πρέπει να εμφανίζουν ουσιαστικά πανομοιότυπους συντελεστές ανάκλασης. Πρέπει να είναι αδιαφανείς και μη εκλεκτικές.

Το σήμα εξόδου του φωτοηλεκτρικού κυττάρου πρέπει να είναι γραμμικό κατά ± 2 % στη χρησιμοποιούμενη κλίμακα εντάσεων του φωτός. Η κατασκευή της συσκευής πρέπει να είναι τέτοια ώστε να μην προκαλείται καμία παρέκκλιση της βελόνας του γαλβανόμετρου όταν δεν φωτίζεται η σφαίρα.

Όλες οι συσκευές πρέπει να ελέγχονται τακτικά με τη βοήθεια διαβαθμισμένων προτύπων μείωσης της ορατότητας.

Όταν γίνονται μετρήσεις για τη μείωση της ορατότητας με συσκευές και μεθόδους διαφορετικές από τις συσκευές και τις μεθόδους που περιγράφονται ανωτέρω, τα αποτελέσματα διορθώνονται, εφόσον υπάρχει ανάγκη, προκειμένου να συμφωνήσουν με τα αποτελέσματα που προέκυψαν από τη συσκευή μέτρησης που περιγράφεται ανωτέρω.

Σχήμα 5

Νεφελόμετρο

4.2.   Συνθήκες δοκιμής

Θερμοκρασία: 20 °C ± 5 °C

Πίεση: μεταξύ 860 και 1 060 mbar

Σχετική υγρασία: 60 ± 20 %

4.3.   Δοκίμια

Τα δοκίμια πρέπει να είναι επίπεδα, τετράγωνου σχήματος, με πλευρά 100 mm και όψεις επίπεδες και παράλληλες, με κεντρική οπή στερέωσης διαμέτρου 6,4 mm.

4.4.   Διαδικασία

Η δοκιμή αντοχής στην τριβή πραγματοποιείται στην επιφάνεια του δοκιμίου που αντιστοιχεί στην εξωτερική όψη του υαλοπίνακα όταν έχει τοποθετηθεί στο όχημα και επίσης στην εσωτερική όψη όταν ο υαλοπίνακας έχει κατασκευασθεί από πλαστικό υλικό.

4.4.1.   Ακριβώς πριν και μετά την εκτριβή, καθαρίζονται τα δοκίμια ως εξής:

α)	καθαρισμός με κομμάτι λινού υφάσματος και καθαρό νερό της βρύσης,

β)	ξέβγαλμα με αποσταγμένο ή απομεταλλωμένο νερό,

γ)	στέγνωμα με ρεύμα οξυγόνου ή αζώτου,

δ)	απομάκρυνση κάθε πιθανού ίχνους νερού χρησιμοποιώντας ένα κομμάτι υγρού λινού υφάσματος, με μαλακά κτυπήματα. Εφόσον χρειάζεται, στεγνώνεται πιέζοντας ελαφρά ανάμεσα σε δύο κομμάτια λινού υφάσματος.

Πρέπει να αποφεύγεται η χρήση υπερήχων. Μετά τον καθαρισμό, ο χειρισμός των δοκιμίων γίνεται μόνο από τα άκρα τους και προστατεύονται από οποιαδήποτε αλλοίωση ή μόλυνση της επιφάνειάς τους.

4.4.2.   Τα δοκίμια κατασκευάζονται επί 48 ώρες τουλάχιστον, σε θερμοκρασία 20 °C ± 5 °C και σχετική υγρασία 60 ± 20 %.

4.4.3.   Το δοκίμιο τοποθετείται έτσι ώστε να εφάπτεται του ανοίγματος εισόδου. Η γωνία που σχηματίζουν η κατακόρυφος επί της επιφανείας του και ο άξονας της φωτεινής δέσμης δεν πρέπει να υπερβαίνει τις 8°.

Γίνονται κατόπιν οι ακόλουθες τέσσερις αναγνώσεις:

Ανάγνωση	Με δοκίμιο	Με φωτοπαγίδα	Με διάταξη ανάκλασης	Ποσότητα
T1	Όχι	Όχι	Ναι	Προσπίπτον φως
T2	Ναι	Όχι	Ναι	Ολικό φως που διαχέεται διά του δοκιμίου
T3	Όχι	Ναι	Όχι	Σκέδαση φωτός διά της συσκευής
T4	Ναι	Ναι	Όχι	Σκέδαση φωτός διά της συσκευής και του δοκιμίου

Επαναλαμβάνονται οι αναγνώσεις T1, T2, T3, και T4 με άλλες δεδομένες θέσεις του δοκιμίου ώστε να επιβεβαιωθεί η ομοιομορφία τους.

Υπολογίζεται ο συντελεστής ολικής μετάδοσης .

Υπολογίζεται ο συντελεστής διάχυτης μετάδοσης Td, με τη βοήθεια του τύπου:

Υπολογίζεται το ποσοστό μείωσης της ορατότητας ή του φωτός ή και των δύο λόγω σκέδασης, με τη βοήθεια του τύπου:

Η μείωση της αρχικής ορατότητας του δοκιμίου μετράται τουλάχιστον σε τέσσερα σημεία που βρίσκονται σε ίση απόσταση μεταξύ τους στην περιοχή που δεν έχει υποστεί εκτριβή, σύμφωνα με τον παραπάνω τύπο. Υπολογίζεται ο μέσος όρος των αποτελεσμάτων που προέκυψαν για κάθε δοκίμιο. Αντί των τεσσάρων μετρήσεων, ο μέσος όρος μπορεί να υπολογισθεί περιστρέφοντας σταθερά το δοκίμιο με ταχύτητα τριών στροφών ανά δευτερόλεπτο ή παραπάνω.

Για κάθε τύπο υαλοπίνακα ασφαλείας πραγματοποιούνται τρεις δοκιμές με το ίδιο φορτίο. Η μείωση της ορατότητας χρησιμοποιείται ως μέτρηση της υποκείμενης εκτριβής, μετά την υποβολή του δοκιμίου στη δοκιμή εκτριβής.

Η σκέδαση φωτός από την επιφάνεια που υπέστη εκτριβή μετράται σε τέσσερα τουλάχιστον σημεία σε ίση απόσταση μεταξύ τους κατά μήκος αυτής της επιφάνειας, σύμφωνα με τον παραπάνω τύπο. Υπολογίζεται ο μέσος όρος των αποτελεσμάτων που προέκυψαν για κάθε δοκίμιο. Αντί των τεσσάρων μετρήσεων, ο μέσος όρος μπορεί να υπολογισθεί περιστρέφοντας σταθερά το δοκίμιο με ταχύτητα τριών στροφών ανά δευτερόλεπτο ή παραπάνω.

4.5.   Η δοκιμή εκτριβής πραγματοποιείται μόνον εφόσον κριθεί αναγκαία από το εργαστήριο που έχει αναλάβει τη δοκιμή, με βάση τις πληροφορίες που διαθέτει.

Με εξαίρεση τα υλικά από υαλοπλαστικό, σε περίπτωση μεταβολής του διαστρώματος ή του πάχους του υλικού, δεν απαιτούνται, κατά κανόνα, άλλες δοκιμές.

4.6.   Δείκτες δυσκολίας των δευτερευόντων χαρακτηριστικών

Δεν λαμβάνεται υπόψη κανένα δευτερεύον χαρακτηριστικό.

5.   ΔΟΚΙΜΗ ΑΝΤΟΧΗΣ ΣΕ ΥΨΗΛΗ ΘΕΡΜΟΚΡΑΣΙΑ

5.1.   Διαδικασία

Σε θερμοκρασία μέχρι 100 °C θερμαίνονται τρία δείγματα ή τρία δοκίμια τετράγωνα, διαστάσεων τουλάχιστον 300 mm × 300 mm, που έχει λάβει το εργαστήριο από τρεις ανεμοθώρακες ή τρεις υαλοπίνακες, κατά περίπτωση, η μία πλευρά των οποίων αντιστοιχεί στο άνω άκρο του υαλοστασίου. Διατηρείται η θερμοκρασία αυτή επί δύο ώρες και κατόπιν αφήνονται τα δείγματα να κρυώσουν στη θερμοκρασία περιβάλλοντος. Αν ο υαλοπίνακας ασφαλείας έχει και τις δύο εξωτερικές επιφάνειες από ανόργανο υλικό, η δοκιμή μπορεί να γίνει με βύθιση του δείγματος κατακόρυφα σε νερό που βράζει για τη δεδομένη χρονική περίοδο, αποφεύγοντας οποιαδήποτε ανεπιθύμητη θερμική αντίδραση. Αν τα δείγματα προέρχονται από ανεμοθώρακα, το ένα άκρο τους πρέπει να αντιστοιχεί στο τμήμα του άκρου του ανεμοθώρακα.

5.2.   Δείκτες δυσκολίας των δευτερευόντων χαρακτηριστικών

	Άχρωμο	Χρωματισμένο
Χρώμα του διαστρώματος	1	2

Τα άλλα δευτερεύοντα χαρακτηριστικά δεν λαμβάνονται υπόψη.

5.3.   Ερμηνεία των αποτελεσμάτων

5.3.1.

Η δοκιμή αντοχής στις υψηλές θερμοκρασίες θεωρείται ότι έχει ικανοποιητικό αποτέλεσμα αν δεν εμφανίζονται φυσαλίδες ή άλλο ελάττωμα σε απόσταση άνω των 15 mm από μη κομμένο άκρο ή 25 mm από κομμένο άκρο του δοκιμίου ή του δείγματος ή άνω των 10 mm από κάθε ρωγμή που μπορεί να προκύψει στη διάρκεια της δοκιμής.

5.3.2.

Σειρά δοκιμίων ή δειγμάτων που προσκομίζονται για έγκριση θεωρείται ικανοποιητική από την άποψη της δοκιμής αντοχής σε υψηλή θερμοκρασία αν όλες οι δοκιμές δώσουν ικανοποιητικά αποτελέσματα.

6.   ΔΟΚΙΜΗ ΑΝΤΟΧΗΣ ΣΤΗΝ ΑΚΤΙΝΟΒΟΛΙΑ

6.1   Μέθοδος δοκιμής

6.1.1.   Συσκευές

6.1.1.1.   Πηγή ακτινοβολίας που αποτελείται από λάμπα ατμού υδραργύρου με μέση πίεση, που σχηματίζεται από λυχνία χαλαζίτη που δεν παράγει όζον και της οποίας ο άξονας είναι κατακόρυφος. Οι ονομαστικές διαστάσεις της λάμπας είναι 360 mm για το μήκος και 9,5 mm για τη διάμετρο. Το μήκος του τόξου είναι 300 mm ± 4 mm. Η ισχύς τροφοδοσίας της λάμπας είναι 750 W ± 50 W.

Μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί άλλη πηγή ακτινοβολίας που παράγει το ίδιο αποτέλεσμα με την παραπάνω λάμπα. Για να εξακριβωθεί ότι τα αποτελέσματα μιας άλλης πηγής ακτινοβολίας είναι ίδια, πρέπει να γίνει σύγκριση, μετρώντας την ποσότητα ενέργειας που εκπέμπεται σε περιοχή μήκους κύματος 300 έως 450 nm. Όλα τα άλλα μήκη κύματος εξουδετερώνονται με τη βοήθεια κατάλληλων φίλτρων. Η νέα πηγή ακτινοβολίας πρέπει, βεβαίως, να χρησιμοποιηθεί με αυτά τα φίλτρα.

Σε περίπτωση υαλοπίνακα ασφαλείας για τον οποίο δεν υπάρχει ικανοποιητική συσχέτιση ανάμεσα σε αυτή τη δοκιμή και τις συνθήκες χρήσης, πρέπει να γίνει αναθεώρηση των συνθηκών δοκιμής.

6.1.1.2.   Μετασχηματιστής ρεύματος και πυκνωτής, ικανοί να δώσουν στη λάμπα (σημείο 6.1.1.1) τάση εκκίνησης 1 100 V τουλάχιστον και τάση λειτουργίας 500 V ± 50 V.

6.1.1.3.   Διάταξη για την υποστήριξη και περιστροφή των δοκιμίων με ταχύτητα 1 έως 5 στροφών ανά λεπτό γύρω από την πηγή ακτινοβολίας που βρίσκεται σε κεντρική θέση, ώστε να εξασφαλίζεται ομοιόμορφη έκθεση.

6.1.2.   Δοκίμια

6.1.2.1.   Το μέγεθος των δοκιμίων πρέπει να είναι 76 mm × 300 mm.

6.1.2.2.   Τα δοκίμια λαμβάνονται από το εργαστήριο από το άνω τμήμα των υαλοπινάκων κατά τρόπον ώστε:

για τους υαλοπίνακες, το άνω άκρο των δοκιμίων να συμπίπτει με το άνω άκρο των υαλοπινάκων,

για τους ανεμοθώρακες, το άνω άκρο των δοκιμίων να συμπίπτει με το άνω όριο της περιοχής στην οποία μετράται η ομαλή μετάδοση και διαπιστώνεται σύμφωνα με το σημείο 9.1.2.2 του παρόντος παραρτήματος.

6.1.3.   Διαδικασία

Ελέγχεται ο συντελεστής κανονικής διαπερατότητας του φωτός μέσω τριών δειγμάτων πριν από την έκθεση, σύμφωνα με τη διαδικασία που προβλέπεται στα σημεία 9.1.1 έως 9.1.2 του παρόντος παραρτήματος. Ένα τμήμα κάθε δείγματος προστατεύεται από την ακτινοβολία και κατόπιν τοποθετείται το δείγμα στη λάμπα δοκιμής με το μήκος παράλληλο προς τον άξονα της λάμπας σε απόσταση 230 mm από τον άξονα. Η θερμοκρασία των δοκιμίων πρέπει να διατηρείται στους 45 °C ± 5 °C για όλη τη διάρκεια της δοκιμής.

Η όψη κάθε δοκιμίου που αντιστοιχεί στην εξωτερική επιφάνεια του υαλοπίνακα του οχήματος τοποθετείται μπροστά στη λάμπα. Για τον τύπο λάμπας που ορίζεται στο σημείο 6.1.1.1 ο χρόνος έκθεσης είναι 100 ώρες. Μετά την έκθεση, μετράται εκ νέου ο συντελεστής διαπερατότητας στην εκτεθειμένη επιφάνεια κάθε δοκιμίου.

6.1.4.   Κάθε δοκίμιο ή δείγμα (τρία συνολικά) υποβάλλεται, σύμφωνα με την παραπάνω διαδικασία, σε ακτινοβολία, έτσι ώστε η ακτινοβολία σε κάθε σημείο του δοκιμίου ή του δείγματος να έχει επί του ενδιάμεσου στρώματος το ίδιο αποτέλεσμα που θα είχε η έκθεση σε ηλιακή ακτινοβολία 1 400 W/m2 επί 100 ώρες.

6.2.   Δείκτες δυσκολίας των δευτερευόντων χαρακτηριστικών

	Άχρωμο	Χρωματισμένο
Χρωματισμός του γυαλιού	2	1
Χρωματισμός του διαστρώματος	1	2

Τα άλλα δευτερεύοντα χαρακτηριστικά δεν λαμβάνονται υπόψη.

6.3.   Ερμηνεία των αποτελεσμάτων

6.3.1.   Η δοκιμή αντοχής στην ακτινοβολία θεωρείται ότι έχει ικανοποιητικό αποτέλεσμα εφόσον πληρούνται οι ακόλουθες προϋποθέσεις:

6.3.1.1.   ο συνολικός συντελεστής διαπερατότητας του φωτός, όπου η διαπερατότητα μετράται σύμφωνα με τις παραγράφους 9.1.1 και 9.1.2 του παρόντος παραρτήματος, δεν είναι κατώτερος του 95 % της αρχικής τιμής προ της ακτινοβολίας και πάντως όχι κατώτερος:

6.3.1.1.1.   του 70 % σε περίπτωση ανεμοθωράκων και άλλων υαλοπινάκων που βρίσκονται σε θέση η οποία απαιτείται για λόγους ορατότητας κατά την οδήγηση.

6.3.2.   Σειρά δοκιμίων ή δειγμάτων που προσκομίζονται για έγκριση θεωρείται ικανοποιητική από την άποψη της δοκιμής αντοχής σε ακτινοβολία αν όλες οι δοκιμές δώσουν ικανοποιητικά αποτελέσματα.

6.4.   Αντοχή σε έκθεση προσομοιωμένη σε καιρικές συνθήκες

6.4.1.   Μέθοδος δοκιμής

6.4.1.1.   Συσκευές

6.4.1.1.1.   Λυχνία ξένον μακρού τόξου

Η συσκευή έκθεσης (3) θα χρησιμοποιεί λυχνία ξένον μακρού τόξου ως πηγή ακτινοβολίας, αλλά θα επιτρέπονται και άλλες μέθοδοι που παρέχουν το απαιτούμενο επίπεδο έκθεσης σε υπεριώδη ακτινοβολία. Η λυχνία ξένον μακρού τόξου παρέχει το πλεονέκτημα ότι μπορεί, όταν έχει φιλτραριστεί και συντηρηθεί σωστά, να εκπέμπει σε ένα φάσμα που προσεγγίζει περισσότερο αυτό του φυσικού ηλιακού φωτός. Για τον σκοπό αυτό, ο καυστήρας ξένου χαλαζία πρέπει να διαθέτει κατάλληλο(-α) οπτικό(-ά) φίλτρο(α) από βοριοπυριτικό γυαλί (4). Οι λυχνίες ξένον που χρησιμοποιούνται θα λειτουργούν μέσω τροφοδοσίας ισχύος 50 ή 60 Hz, των κατάλληλων μετασχηματιστών αντίδρασης και του κατάλληλου ηλεκτρικού εξοπλισμού.

Η συσκευή έκθεσης θα περιλαμβάνει τον εξοπλισμό που απαιτείται για τη μέτρηση και/ή τον έλεγχο των εξής:

α)	της ακτινοβολίας

β)	της τυπικής θερμοκρασίας μέλανος σώματος

γ)	του ψεκασμού νερού

δ)	του χρονοδιαγράμματος ή του κύκλου λειτουργίας

Η συσκευή έκθεσης θα είναι κατασκευασμένη από αδρανή υλικά τα οποία δεν μολύνουν το νερό που χρησιμοποιείται στη δοκιμή.

Η ακτινοβολία θα μετράται στην επιφάνεια του δείγματος και θα ελέγχεται σύμφωνα με τις συστάσεις του κατασκευαστή της συσκευής έκθεσης.

Θα μετράται ή θα υπολογίζεται η συνολική έκθεση στην υπεριώδη (5) ακτινοβολία (Joules ανά τετραγωνικό μέτρο) και θα θεωρείται ότι αποτελεί το πρωταρχικό μέτρο για την έκθεση του δείγματος.

6.4.1.2.   Δοκίμια

Οι διαστάσεις των δειγμάτων είναι, κατά κανόνα, εκείνες που καθορίζονται στη μέθοδο δοκιμής που αντιστοιχεί στην ιδιότητα ή τις ιδιότητες που θα μετρηθούν μετά την έκθεση.

Ο αριθμός των δειγμάτων προς έλεγχο και δοκιμή για κάθε συνθήκη δοκιμής ή στάδιο έκθεσης καθορίζεται, πέραν όσων απαιτούνται για τις οπτικές αξιολογήσεις, από τον αριθμό που απαιτείται από τις μεθόδους δοκιμής.

Συνιστάται οι οπτικές αξιολογήσεις να πραγματοποιούνται στα μεγαλύτερα δείγματα που υποβάλλονται σε δοκιμή.

6.4.1.3.   Διαδικασία

Μετράται, σύμφωνα με το σημείο 9.1 του παρόντος παραρτήματος, η φωτεινή μετάδοση του προς έκθεση δείγματος/-ων. Μετράται, σύμφωνα με το σημείο 4 του παρόντος παραρτήματος, η αντοχή στην τριβή της επιφάνειας του/των δείγματος/-ων ελέγχου. Η όψη κάθε δοκιμίου που αντιστοιχεί στην εξωτερική επιφάνεια του υαλοπίνακα του οχήματος τοποθετείται μπροστά στη λάμπα. Οι συνθήκες έκθεσης περιλαμβάνουν επίσης τις εξής:

6.4.1.3.1.   Η ένταση ακτινοβολίας δεν πρέπει να υπερβαίνει το ± 10 % σε ολόκληρη την επιφάνεια του δείγματος.

6.4.1.3.2.   Ανά τακτά χρονικά διαστήματα, τα φίλτρα της λυχνίας πρέπει να καθαρίζονται με απορρυπαντικό και νερό. Τα φίλτρα τόξου ξένον πρέπει να αντικαθίστανται σύμφωνα με τις συστάσεις του κατασκευαστή του εξοπλισμού.

6.4.1.3.3.   Η θερμοκρασία στο εσωτερικό της συσκευής έκθεσης κατά τη διάρκεια του ξηρού μέρους του κύκλου πρέπει να ελέγχεται μέσω κυκλοφορίας επαρκούς αέρα προκειμένου να διατηρείται σταθερή τυπική θερμοκρασία μέλανος σώματος.

Στη συσκευή έκθεσης τόξου ξένον, η θερμοκρασία πρέπει να είναι 70 °C ± 3 °C, σύμφωνα με την ένδειξη ενός τυπικού θερμομέτρου μέλανος σώματος ή ισοδύναμου.

Το θερμόμετρο μαύρης πλάκας πρέπει να βρίσκεται στη βάση του δείγματος και οι ενδείξεις θα καταγράφονται στο σημείο όπου έχει αναπτυχθεί η μέγιστη θερμότητα λόγω της έκθεσης στο φως.

6.4.1.3.4.   Η σχετική υγρασία στο εσωτερικό της συσκευής έκθεσης πρέπει να ελέγχεται στο 50 ± 5 % κατά τα ξηρά μέρη του κύκλου.

6.4.1.3.5.   Το απιονισμένο νερό που χρησιμοποιείται στον κύκλο ψεκασμού πρέπει να περιέχει στερεά διοξειδίου του πυριτίου λιγότερο από 1 ppm και να μην αφήνει μόνιμες εναποθέσεις ή υπολείμματα πάνω στα δείγματα, που ενδέχεται να παρεμποδίσουν μετέπειτα μετρήσεις.

6.4.1.3.6.   Το pH του νερού πρέπει να είναι μεταξύ 6,0 και 8,0 και η αγωγιμότητα πρέπει να είναι μικρότερη από 5 microsiemens.

6.4.1.3.7.   Η θερμοκρασία του νερού στη γραμμή όπου εισέρχεται στη συσκευή έκθεσης είναι η θερμοκρασία περιβάλλοντος του νερού.

6.4.1.3.8.   Το νερό πρέπει να προσκρούσει στα δείγματα με τη μορφή λεπτού ψεκασμού σε αρκετή ποσότητα ώστε να μουσκέψει ομοιόμορφα τα δοκίμια, αμέσως μετά την πρόσκρουση.

Ο ψεκασμός με νερό πρέπει να πραγματοποιείται μόνο στην επιφάνεια του δείγματος που είναι διατεταγμένη προς τη φωτεινή πηγή. Δεν επιτρέπεται η επανακυκλοφορία του νερού ψεκασμού ή η εμβάπτιση των δειγμάτων στο νερό.

6.4.1.3.9.   Τα δείγματα πρέπει να περιστρέφονται γύρω από το τόξο, ώστε να εξασφαλίζεται ομοιόμορφη κατανομή του φωτός. Σε όλες τις θέσεις της συσκευής έκθεσης πρέπει να υπάρχουν δείγματα ή υποκατάστατα για να εξασφαλιστεί η διατήρηση της ομοιόμορφης κατανομής της θερμοκρασίας. Τα δείγματα πρέπει να διατηρούνται μέσα σε πλαίσια με την πλάτη εκτεθειμένη στο περιβάλλον της καμπίνας. Ωστόσο, οι αντανακλάσεις από τα τοιχώματα της καμπίνας δεν επιτρέπεται να προσκρούουν στην πίσω επιφάνεια των δειγμάτων. Εάν είναι αναγκαίο, τα δείγματα μπορούν να καλύπτονται, ώστε να εμποδίζονται αυτές οι αντανακλάσεις, εφόσον δεν παρεμποδίζεται η ελεύθερη κυκλοφορία του αέρα στην επιφάνεια του δοκιμίου.

6.4.1.3.10.   Η συσκευή έκθεσης πρέπει να λειτουργεί κατά τέτοιον τρόπο ώστε να παρέχει συνεχές φως και διαλείποντα ψεκασμό νερού σε κύκλους 2 ωρών. Κάθε κύκλος 2 ωρών διαιρείται σε περιόδους κατά τις οποίες τα δείγματα είναι εκτεθειμένα στο φως χωρίς ψεκασμό με νερό για 102 λεπτά και στο φως με ψεκασμό με νερό για 18 λεπτά.

6.4.1.4.   Αξιολόγηση

Μετά την έκθεση, τα δοκίμια μπορούν να καθαριστούν, εφόσον χρειαστεί, κατά τον τρόπο που συνιστάται από τον κατασκευαστή τους για την απομάκρυνση τυχόν υπολειμμάτων.

Τα εκτιθέμενα δοκίμια πρέπει να αξιολογηθούν οπτικά όσον αφορά τις εξής ιδιότητες:

α)

φυσαλίδες

β)

χρώμα

γ)

θόλωμα

δ)	αντιληπτή αποσύνθεση

Μετράται η διαπερατότητα των εκτιθέμενων δοκιμίων.

6.4.1.5.   Έκφραση των αποτελεσμάτων

Οι οπτικές αξιολογήσεις των εκτιθέμενων δοκιμίων πρέπει να αναφέρονται σε σύγκριση με την εμφάνιση του καθενός με εκείνη του μη εκτιθέμενου ελέγχου.

Η μετρούμενη κανονική διαπερατότητα φωτός δεν πρέπει να διαφέρει από την αρχική δοκιμή σε μη εκτιθέμενα δείγματα κατά περισσότερο από 5 % και δεν πρέπει να είναι κατώτερη από:

70 % σε περίπτωση ανεμοθωράκων και άλλων υαλοπινάκων που βρίσκονται σε θέση η οποία απαιτείται για λόγους ορατότητας κατά την οδήγηση.

7.   ΔΟΚΙΜΗ ΑΝΤΟΧΗΣ ΣΤΗΝ ΥΓΡΑΣΙΑ

7.1.   Διαδικασία

Τρία τετράγωνα δείγματα ή δοκίμια, διαστάσεων τουλάχιστον 300 mm × 300 mm διατηρούνται σε κατακόρυφη θέση επί δύο εβδομάδες σε κλειστό χώρο όπου η θερμοκρασία διατηρείται σε 50 °C ± 2 °C και η σχετική υγρασία σε 95 ± 4 %. Σε περίπτωση άκαμπτων πλαστικών υαλοπινάκων και πολλαπλών υαλοστασίων από άκαμπτο πλαστικό, ο αριθμός των δειγμάτων θα είναι δέκα.

Τα δοκίμια ετοιμάζονται κατά τρόπον ώστε:

α)	τουλάχιστον το ένα άκρο των δοκιμίων να συμπίπτει με ένα πραγματικό άκρο του υαλοπίνακα,

β)	αν δοκιμάζονται ταυτόχρονα πολλά δοκίμια, πρέπει να προβλεφθεί κατάλληλη απόσταση μεταξύ τους.

Πρέπει να ληφθούν προφυλάξεις ώστε οι υδρατμοί που σχηματίζονται στα τοιχώματα ή την οροφή του χώρου δοκιμής να μην πέφτουν πάνω στα δοκίμια.

7.2.   Δείκτες δυσκολίας των δευτερευόντων χαρακτηριστικών

	Άχρωμο	Χρωματισμένο
Χρωματισμός του διαστρώματος	1	2

Τα άλλα δευτερεύοντα χαρακτηριστικά δεν λαμβάνονται υπόψη.

7.3.   Ερμηνεία των αποτελεσμάτων

7.3.1.

Ο υαλοπίνακας ασφαλείας θεωρείται ικανοποιητικός από άποψη αντοχής στην υγρασία αν δεν παρατηρείται σημαντική αλλοίωση σε απόσταση άνω των 10 mm από τα μη κομμένα άκρα και άνω των 15 mm από τα κομμένα άκρα, μετά από διατήρηση για διάστημα δύο ωρών σε θερμοκρασία περιβάλλοντος για τους υαλοπίνακες από κοινό και κατεργασμένο πολυστρωματικό γυαλί και μετά από διατήρηση για διάστημα 48 ωρών σε θερμοκρασία περιβάλλοντος για τους υαλοπίνακες με πλαστική επίστρωση και υαλοπλαστικό.

7.3.2.

Σειρά δοκιμίων ή δειγμάτων που προσκομίζονται για έγκριση θεωρείται ικανοποιητική από την άποψη της δοκιμής αντοχής σε υγρασία αν όλες οι δοκιμές δώσουν ικανοποιητικά αποτελέσματα.

8.   ΔΟΚΙΜΗ ΑΝΤΟΧΗΣ ΣΤΙΣ ΜΕΤΑΒΟΛΕΣ ΤΗΣ ΘΕΡΜΟΚΡΑΣΙΑΣ

8.1.   Μέθοδος δοκιμής

Δύο δοκίμια 300 mm × 300 mm τοποθετούνται σε κλειστό χώρο με θερμοκρασία – 40 °C ± 5 °C επί έξι ώρες. Κατόπιν τοποθετούνται σε ανοιχτό χώρο, σε θερμοκρασία 23 °C ± 2 °C, επί μία ώρα ή έως ότου επιτευχθεί θερμοκρασία ισορροπίας στα δοκίμια. Τοποθετούνται κατόπιν σε ρεύμα αέρος, σε θερμοκρασία 72 °C ± 2 °C, επί τρεις ώρες. Αφού τοποθετηθούν και πάλι σε ανοιχτό χώρο θερμοκρασίας 23 °C ± 2 °C και ψυχθούν ώσπου να φθάσουν σε αυτήν τη θερμοκρασία, τα δοκίμια εξετάζονται.

8.2.   Δείκτες δυσκολίας των δευτερευόντων χαρακτηριστικών

	Άχρωμο	Χρωματισμένο
Χρώμα του διαστρώματος ή της πλαστικής επίστρωσης	1	2

Τα άλλα δευτερεύοντα χαρακτηριστικά δεν λαμβάνονται υπόψη.

8.3   Ερμηνεία των αποτελεσμάτων

Η δοκιμή αντοχής στις μεταβολές της θερμοκρασίας θεωρείται ότι έχει δώσει ικανοποιητικό αποτέλεσμα αν τα δοκίμια δεν εμφανίζουν ρωγμές, αδιαφανείς περιοχές, διαχωρισμό φύλλων ή άλλη εμφανή αλλοίωση.

9.   ΟΠΤΙΚΕΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ

9.1.   Δοκιμή μετάδοσης φωτός

9.1.1.   Συσκευές

9.1.1.1.   Φωτεινή πηγή που αποτελείται από έναν λαμπτήρα πυράκτωσης του οποίου το νήμα περιέχεται εντός παραλληλεπιπέδου 1,5 mm × 1,5 mm × 3 mm. Η τάση που εφαρμόζεται στο νήμα του λαμπτήρα πρέπει να είναι τέτοια ώστε η θερμοκρασία του χρώματος να είναι 2 856 Κ ± 50 Κ. Η τάση αυτή πρέπει να σταθεροποιηθεί στα ± 1/1 000. Η συσκευή που χρησιμοποιείται για τον έλεγχο της τάσης πρέπει να έχει την απαιτούμενη ακρίβεια γι’ αυτή την εφαρμογή.

9.1.1.2.   Οπτικό σύστημα αποτελούμενο από φακό εστιακής απόστασης f ίσης προς 500 mm τουλάχιστον, διορθωμένο για τις χρωματικές αλλοιώσεις. Το πλήρες άνοιγμα του φακού δεν πρέπει να υπερβαίνει το f/20. Η απόσταση μεταξύ φακού και φωτεινής πηγής ρυθμίζεται κατά τρόπον ώστε να δημιουργείται μια ουσιαστικά παράλληλη φωτεινή δέσμη. Χρησιμοποιείται διάφραγμα για τον περιορισμό της διαμέτρου της φωτεινής δέσμης σε 7 ± 1 mm. Το διάφραγμα αυτό τοποθετείται σε απόσταση 100 mm ± 50 mm από τον φακό, στην αντίθετη πλευρά της φωτεινής πηγής. Το σημείο μέτρησης λαμβάνεται στο κέντρο της φωτεινής δέσμης.

9.1.1.3.   Συσκευή μέτρησης

Ο δέκτης πρέπει να εμφανίζει σχετική φασματική ευαισθησία που αντιστοιχεί στη σχετική φασματική φωτεινή απόδοση της ICI (6) για τη φωτοπτική όραση. Η ευαίσθητη επιφάνεια του δέκτη πρέπει να καλυφθεί από υλικό σκέδασης και να ισούται τουλάχιστον με το διπλάσιο της τομής της φωτεινής δέσμης που εκπέμπει το οπτικό σύστημα. Αν χρησιμοποιείται σφαίρα ολοκλήρωσης, το άνοιγμα της σφαίρας πρέπει να ισούται τουλάχιστον με την τομή της παράλληλης φωτεινής δέσμης επί δύο.

Το σύνολο δέκτης - συσκευή μέτρησης πρέπει να έχει γραμμικότητα μεγαλύτερη από 2 % στο ωφέλιμο τμήμα της κλίμακας.

Ο δέκτης πρέπει να βρίσκεται στο κέντρο του άξονα της φωτεινής δέσμης.

9.1.2.   Διαδικασία

Η ευαισθησία του συστήματος μέτρησης πρέπει να ρυθμιστεί έτσι ώστε η συσκευή μέτρησης της απόκρισης του δέκτη να έχει 100 υποδιαιρέσεις όταν δεν έχει τοποθετηθεί ο υαλοπίνακας ασφαλείας στην πορεία της δέσμης. Όταν δεν δέχεται φως ο δέκτης, η συσκευή πρέπει να δείχνει 0.

Ο υαλοπίνακας ασφαλείας πρέπει, σε σχέση με τον δέκτη, να βρίσκεται σε απόσταση ίση με πέντε φορές περίπου τη διάμετρο του δέκτη. Ο υαλοπίνακας ασφαλείας τοποθετείται ανάμεσα στο διάφραγμα και τον δέκτη και ο προσανατολισμός του πρέπει να ρυθμιστεί κατά τρόπον ώστε η γωνία προσπτώσεως της φωτεινής δέσμης να ισούται με 0 ± 5°. Ο συντελεστής κανονικής διαπερατότητας φωτός μετριέται στο δοκίμιο και, για κάθε σημείο που μετρήθηκε, καταγράφεται στη συσκευή μέτρησης ο αριθμός των υποδιαιρέσεων. Ο συντελεστής διαπερατότητας tr ισούται με n/100.

9.1.2.1.   Στην περίπτωση των αλεξηνέμων μπορούν να εφαρμοστούν δύο μέθοδοι δοκιμής κατά τις οποίες χρησιμοποιείται είτε δείγμα από το επίπεδο τμήμα του ανεμοθώρακα είτε ειδικά κατασκευασμένο τεμάχιο με τετράγωνο σχήμα που εμφανίζει τα ίδια χαρακτηριστικά από πλευράς υλικού και πάχους με τον ανεμοθώρακα. Οι μετρήσεις γίνονται κατά την κατακόρυφη έννοια σε σχέση με τον υαλοπίνακα.

9.1.2.2.   Όσον αφορά τους ανεμοθώρακες που προορίζονται για την κατηγορία οχημάτων M1  (7) , η δοκιμή εκτελείται στην περιοχή Β, όπως ορίζεται στο παράρτημα 18 σημείο 2.3, εκτός εάν υπάρχει σε αυτήν αδιαφανής σκότιση.

Όσον αφορά τους προοριζόμενους για την κατηγορία οχημάτων N1 ανεμοθώρακες, ο κατασκευαστής μπορεί να ζητήσει η ίδια δοκιμή να εκτελεστεί είτε στην περιοχή Β, όπως ορίζεται στο παράρτημα 18 σημείο 2.3, εκτός εάν υπάρχει σε αυτήν αδιαφανής σκότιση, είτε στην περιοχή Ι, όπως ορίζεται στο σημείο 9.2.5.2.3 του παρόντος παραρτήματος.

Όσον αφορά τους προοριζόμενους για άλλες κατηγορίες οχημάτων ανεμοθώρακες, η δοκιμή εκτελείται στην περιοχή I, όπως ορίζεται στο σημείο 9.2.5.2.3 του παρόντος παραρτήματος.

Ωστόσο, όσον αφορά τους γεωργικούς και δασικούς ελκυστήρες και τα οχήματα εργοταξίου για τα οποία δεν είναι δυνατόν να προσδιοριστεί η περιοχή Ι, η δοκιμή εκτελείται στην περιοχή Ι', όπως ορίζεται στο σημείο 9.2.5.3 του παρόντος παραρτήματος.

9.1.3.   Δείκτες δυσκολίας των δευτερευόντων χαρακτηριστικών

	Άχρωμο	Χρωματισμένο
Χρώμα του γυαλιού	1	2
Χρώμα του διαστρώματος (στην περίπτωση πολυστρωματικών ανεμοθωράκων)	1	2
	Δεν περιλαμβάνεται	Περιλαμβάνεται
Σκιά και/ή αδιαφανής σκότιση	1	2

Τα άλλα δευτερεύοντα χαρακτηριστικά δεν λαμβάνονται υπόψη.

9.1.4.   Ερμηνεία των αποτελεσμάτων

Η κανονική διαπερατότητα φωτός, που μετράται σύμφωνα με το σημείο 9.1.2 του παρόντος παραρτήματος, και το αποτέλεσμα θα καταγράφονται. Στην περίπτωση του ανεμοθώρακα, δεν πρέπει να είναι κατώτερη από 70 %. Στην περίπτωση άλλων υαλοπινάκων πλην του ανεμοθώρακα, οι απαιτήσεις ορίζονται στο παράρτημα 21.

9.2.   Δοκιμή οπτικής παραμόρφωσης

9.2.1.   Πεδίο εφαρμογής

Η προβλεπόμενη μέθοδος είναι μέθοδος προβολής επιτρέπουσα την εκτίμηση της οπτικής παραμόρφωσης ενός κρυστάλλου ασφαλείας.

9.2.1.1.   Ορισμοί

9.2.1.1.1.   «Οπτική απόκλιση»: η γωνία της φαινομενικής κατεύθυνσης σε σχέση με την πραγματική κατεύθυνση ενός σημείου όπως φαίνεται μέσα από τον ανεμοθώρακα. Η τιμή αυτής της γωνίας είναι συνάρτηση της γωνίας πρόσπτωσης της οπτικής ακτίνας, του πάχους και της κλίσης του ανεμοθώρακα και της ακτίνας καμπυλότητας «r» στο σημείο πρόσπτωσης.

9.2.1.1.2.   «Οπτική παραμόρφωση κατά την κατεύθυνση M-Μ'»: η αλγεβρική διαφορά της γωνιακής απόκλισης Δα μετρούμενη μεταξύ δύο σημείων, Μ και Μ', στην επιφάνεια του υαλοπίνακα, τα οποία βρίσκονται σε τέτοια απόσταση ώστε οι προβολές τους σε επίπεδο κατακόρυφο προς τη διεύθυνση παρατήρησης να έχουν σταθερή απόσταση Δx (βλ. σχήμα 6).

Απόκλιση αντίθετη προς τη φορά των δεικτών του ρολογιού θεωρείται θετική και απόκλιση κατά τη φορά των δεικτών του ρολογιού θεωρείται αρνητική.

9.2.1.1.3.   «Οπτική παραμόρφωση σε σημείο Μ»: η μέγιστη οπτική παραμόρφωση προς όλες τις κατευθύνσεις M-Μ' από το σημείο Μ.

Σχήμα 6

Διαγραμματική αναπαράσταση της οπτικής παραμόρφωσης

9.2.1.2.   Συσκευές

Η μέθοδος αυτή στηρίζεται στην προβολή, επί οθόνης, ενός κατάλληλου στόχου μέσα από τον υπό δοκιμή υαλοπίνακα ασφαλείας. Η μεταβολή του σχήματος της προβαλλόμενης εικόνας που προκαλείται από την παρεμβολή του υαλοπίνακα ασφαλείας στη διαδρομή της φωτεινής δέσμης δίνει το μέτρο της οπτικής παραμόρφωσης.

Η συσκευή αποτελείται από τα ακόλουθα στοιχεία, διατεταγμένα με τον τρόπο που απεικονίζεται στο σχήμα 9.

9.2.1.2.1.   Προβολέας καλής ποιότητας, με φωτεινή πηγή υψηλής έντασης, που εμφανίζει, π.χ., τα ακόλουθα χαρακτηριστικά:

εστιακή απόσταση 90 mm τουλάχιστον,

άνοιγμα 1/2,5 περίπου,

λάμπα αλογόνου χαλαζία 150 W (σε περίπτωση που δεν χρησιμοποιείται φίλτρο),

λάμπα αλογόνου χαλαζία 250 W (όταν χρησιμοποιείται πράσινο φίλτρο).

Η διάταξη προβολής απεικονίζεται στο σχήμα 7. Σε απόσταση 10 mm περίπου από τον φακό της συσκευής τοποθετείται διάφραγμα 8 mm.

Σχήμα 7

Οπτική απεικόνιση της διάταξης προβολής

9.2.1.2.2.   Διαφάνειες (στόχοι) αποτελούμενες, π.χ., από ένα πλέγμα ανοιχτόχρωμων κύκλων σε σκούρο φόντο (βλ. σχήμα 8). Οι διαφάνειες πρέπει να είναι καλής ποιότητας με καλή αντίθεση, ώστε να επιτρέπουν μετρήσεις με πιθανότητα σφάλματος κάτω του 5 %.

Όταν δεν υπάρχει ο υαλοπίνακας ασφαλείας, οι διαστάσεις των κύκλων πρέπει να είναι τέτοιες ώστε, όταν προβάλλονται, να σχηματίζουν στην οθόνη ένα πλέγμα κύκλων διαμέτρου

, όπου Δx = 4 mm (βλ. σχήματα 6 και 9).

Σχήμα 8

Μεγεθυμένη τομή της διαφάνειας

Σχήμα 9

Απεικόνιση της διάταξης για τη δοκιμή οπτικής παραμόρφωσης

9.2.1.2.3.   Υποστήριγμα κατά προτίμηση τύπου που επιτρέπει κάθετες και οριζόντιες σαρώσεις καθώς και περιστροφή του υαλοπίνακα ασφαλείας.

9.2.1.2.4.   Πρότυπο ελέγχου, για τη μέτρηση των μεταβολών των διαστάσεων όταν απαιτείται μια γρήγορη εκτίμηση. Στο σχήμα 10 παρουσιάζεται ένα κατάλληλο σχήμα.

Σχήμα 10

Σχέδιο κατάλληλου προτύπου ελέγχου

9.2.1.3.   Διαδικασία

9.2.1.3.1.   Γενικά

Ο υαλοπίνακας ασφαλείας συναρμολογείται στο υποστήριγμα (σημείο 9.2.1.2.3) με την επιθυμητή γωνία κλίσης. Η διαφάνεια δοκιμής προβάλλεται στην προς εξέταση επιφάνεια. Ο ανεμοθώρακας στρέφεται ή μετακινείται, οριζοντίως ή καθέτως, προκειμένου να εξετασθεί όλη η καθορισμένη επιφάνεια.

9.2.1.3.2.   Εκτίμηση με βάση το πρότυπο ελέγχου

Στις περιπτώσεις όπου αρκεί μια γρήγορη εκτίμηση με ανεκτό περιθώριο σφάλματος έως 20 %, η τιμή Α (βλ. σχήμα 10) υπολογίζεται βάσει της οριακής τιμής ΔαL, για τη μεταβολή της απόκλισης και της τιμής R2 που λαμβάνεται ως η απόσταση μεταξύ του υαλοπίνακα ασφαλείας και της οθόνης προβολής:

Η σχέση μεταξύ της μεταβολής της προβαλλόμενης διαμέτρου Dd της εικόνας και της μεταβολής της γωνιακής απόκλισης Δα δίνεται από τον τύπο:

όπου:

Δd	εκφράζεται σε χιλιοστά,
A	εκφράζεται σε χιλιοστά,
ΔαL	εκφράζεται σε λεπτά τόξου,
Δα	εκφράζεται σε λεπτά τόξου,
R2	εκφράζεται σε μέτρα.

9.2.1.3.3.   Μέτρηση σε φωτοηλεκτρική διάταξη

Όταν απαιτείται ακριβής μέτρηση, με ανεκτό περιθώριο σφάλματος έως 10 % της οριακής τιμής, η τιμή Dd μετράται στον άξονα προβολής, η δε τιμή του πλάτους του φωτεινού σημείου καθορίζεται στο σημείο όπου η φωτεινότητα είναι 0,5 φορές μεγαλύτερη από τη μέγιστη φωτεινότητα του σποτ.

9.2.1.4.   Έκφραση των αποτελεσμάτων

Η οπτική παραμόρφωση του ανεμοθώρακα υπολογίζεται με τη μέτρηση του Δd σε κάθε σημείο της επιφάνειας και προς όλες τις κατευθύνσεις, προκειμένου να προσδιορισθεί το Δd max.

9.2.1.5.   Εναλλακτική μέθοδος

Εξάλλου, επιτρέπεται η χρήση της ραβδοσκοπικής μεθόδου ως παραλλαγής των μεθόδων προβολής, υπό τον όρο ότι θα διατηρηθεί η ακρίβεια των μετρήσεων που αναφέρεται στα σημεία 9.2.1.3.2 και 9.2.1.3.3.

9.2.1.6.   Η απόσταση Δx πρέπει να είναι 4 mm.

9.2.1.7.   Ο ανεμοθώρακας πρέπει να συναρμολογηθεί με γωνία κλίσης αντίστοιχη εκείνης του οχήματος.

9.2.1.8.   Ο άξονας προβολής στο οριζόντιο επίπεδο πρέπει να διατηρηθεί σε ουσιαστικά κατακόρυφη θέση ως προς το ίχνος του ανεμοθώρακα πάνω σε αυτό το επίπεδο.

9.2.2.   Οι μετρήσεις πρέπει να γίνουν:

9.2.2.1.   Για οχήματα της κατηγορίας M1, στην περιοχή δοκιμής Α μέχρι το μέσο επίπεδο του οχήματος, καθώς και στο αντίστοιχο τμήμα του ανεμοθώρακα που είναι συμμετρικό προς αυτήν γύρω από το διάμηκες μέσο επίπεδο του οχήματος, όπως επίσης και στη μειωμένη περιοχή δοκιμής Β, σύμφωνα με το σημείο 2.4 του παραρτήματος 18.

9.2.2.2.   Για οχήματα των κατηγοριών Μ και Ν εκτός Μ1:

α)	στην περιοχή I, όπως ορίζεται στο σημείο 9.2.5.2 του παρόντος παραρτήματος για οχήματα των κατηγοριών M2, M3, N2 και N3·

β)

είτε στην περιοχή Ι, όπως ορίζεται στο σημείο 9.2.5.2 του παρόντος παραρτήματος είτε στην περιοχή δοκιμής Α μέχρι το μέσο επίπεδο του οχήματος, καθώς και στο αντίστοιχο τμήμα του αλεξηνέμου που είναι συμμετρικό προς αυτήν γύρω από το διάμηκες μέσο επίπεδο του οχήματος, όπως επίσης και στη μειωμένη περιοχή δοκιμής Β, σύμφωνα με το σημείο 2.4 του παραρτήματος 18 για οχήματα των κατηγοριών Ν1.

9.2.2.3.   Όσον αφορά τους γεωργικούς και δασικούς ελκυστήρες και τα οχήματα εργοταξίου για τα οποία δεν είναι δυνατόν να προσδιοριστεί η περιοχή Ι, στην περιοχή Ι', όπως ορίζεται στο σημείο 9.2.5.3 του παρόντος παραρτήματος.

9.2.2.4.   Τύπος οχήματος

Η δοκιμή επαναλαμβάνεται αν πρόκειται να τοποθετηθεί ο ανεμοθώρακας σε όχημα του οποίου το οπτικό πεδίο στο πρόσθιο μέρος διαφέρει από εκείνο του τύπου οχήματος για το οποίο έχει ήδη εγκριθεί ο ανεμοθώρακας.

9.2.3.   Δείκτες δυσκολίας των δευτερευόντων χαρακτηριστικών

9.2.3.1.   Είδος του υλικού

Στιλβωμένο	Γυαλί επίπλευσης	Τραβηχτό γυαλί (κυλινδρισμένο) γυαλί
1	1	2

9.2.3.2.   Άλλα δευτερεύοντα χαρακτηριστικά

Τα άλλα δευτερεύοντα χαρακτηριστικά δεν λαμβάνονται υπόψη.

9.2.4.   Αριθμός ανεμοθωράκων

Υποβάλλονται σε δοκιμή τέσσερα δοκίμια.

9.2.5.   Προσδιορισμός των ζωνών

9.2.5.1.   Για τους ανεμοθώρακες των οχημάτων της κατηγορίας M1 και Ν1, οι ζώνες Α και Β είναι εκείνες που ορίζονται στο παράρτημα 18 του παρόντος κανονισμού.

9.2.5.2.   Για τις κατηγορίες οχημάτων Μ και Ν, εκτός της κατηγορίας M1, οι ζώνες ορίζονται με αφετηρία:

9.2.5.2.1.   ένα «σημείο όρασης» ή το σημείο «Ο» που βρίσκεται επί της κατακορύφου από το σημείο R του καθίσματος του οδηγού και σε απόσταση 625 mm πάνω από το σημείο αυτό, σε επίπεδο που ορίζεται από τον άξονα του τιμονιού του οχήματος και την παράλληλη θέση του ως προς το κατακόρυφο διερχόμενο από τον διαμήκη νοητό άξονα του οχήματος επίπεδο·

9.2.5.2.2.   μια ευθεία OQ, οριζόντια, διερχόμενη από το σημείο όρασης 0 και κάθετη στο κατακόρυφο διερχόμενο από τον διαμήκη νοητό άξονα του οχήματος επίπεδο.

9.2.5.2.3.   Περιοχή Ι είναι η περιοχή του ανεμοθώρακα οριζόμενη από την τομή του ανεμοθώρακα με τα τέσσερα ακόλουθα επίπεδα:

P1	—	κατακόρυφο επίπεδο, που διέρχεται από το σημείο 0 και σχηματίζει γωνία 15° αριστερά του μέσου διαμήκους επιπέδου του οχήματος·
P2	—	κατακόρυφο επίπεδο, συμμετρικό προς το Pl σε σχέση με το μέσο διάμηκες επίπεδο του οχήματος· αν η κατασκευή αυτή είναι αδύνατη (π.χ. έλλειψη μέσου διαμήκους επιπέδου συμμετρίας), υπολογίζεται ως P2 το επίπεδο το συμμετρικό προς το P1 σε σχέση με το διάμηκες διερχόμενο από το σημείο 0 επίπεδο·
P3	—	επίπεδο οριζόμενο από την ευθεία OQ, το οποίο σχηματίζει γωνία 10° με το οριζόντιο επίπεδο, εκ των άνω·
P4	—	επίπεδο οριζόμενο από την ευθεία OQ, το οποίο σχηματίζει γωνία 10° με το οριζόντιο επίπεδο, εκ των κάτω.

9.2.5.3.   Όσον αφορά τους γεωργικούς και δασικούς ελκυστήρες και τα οχήματα εργοταξίου για τα οποία δεν είναι δυνατόν να προσδιοριστεί η ζώνη Ι, η ζώνη Ι' συνίσταται σε ολόκληρη την επιφάνεια του αλεξηνέμου.

9.2.6.   Ερμηνεία των αποτελεσμάτων

Θεωρείται ικανοποιητικός ως προς την οπτική παραμόρφωση ο τύπος ανεμοθώρακα για τον οποίο, μετά από δοκιμή τεσσάρων ανεμοθωράκων, η οπτική αλλοίωση δεν υπερβαίνει για κάθε ζώνη τις ακόλουθες τιμές:

Κατηγορία του οχήματος	Ζώνη	Μέγιστες τιμές οπτικής παραμόρφωσης
M1 και N1	A — εκτεινόμενη σύμφωνα με το σημείο 9.2.2.1	2' του τόξου
	B — μειωμένη σύμφωνα με το σημείο 2.4 του παραρτήματος 18	6' του τόξου
Κατηγορίες Μ και Ν εκτός της M1	I	2' του τόξου
Γεωργικά μηχανήματα κ.ά. για τα οποία δεν είναι δυνατόν να προσδιοριστεί η ζώνη Ι	Ι'	2' του τόξου

9.2.6.1.   Δεν πραγματοποιείται καμία μέτρηση σε περιμετρική περιοχή πλάτους 25 mm εντός του σχεδιαστικού περιγράμματος του γυαλιού και οποιασδήποτε αδιαφανούς σκότισης, υπό την προϋπόθεση ότι δεν έρχεται σε επαφή με την εκτεταμένη ζώνη Α ή Ι.

9.2.6.2.   Για τους γεωργικούς και δασικούς ελκυστήρες και τα οχήματα εργοταξίου, δεν πραγματοποιείται καμία μέτρηση σε περιμετρική περιοχή πλάτους 100 mm.

9.2.6.3.   Για τους διπλούς ανεμοθώρακες, δεν πραγματοποιείται καμία μέτρηση σε λωρίδα πλάτους 35 mm από τα άκρα του ανεμοθώρακα, που εφάπτονται στο διαχωριστικό στοιχείο.

9.2.6.4.   Μια μέγιστη τιμή 6' τόξου επιτρέπεται για όλα τα τμήματα της ζώνης Ι ή της ζώνης Α των οποίων η απόσταση από τα άκρα του ανεμοθώρακα είναι μικρότερη από 100 mm.

9.2.6.5.   Επιτρέπονται μικρές αποκλίσεις από τις προδιαγραφές στη μειωμένη περιοχή δοκιμής Β σύμφωνα με το σημείο 2.4 του παραρτήματος 18, με την προϋπόθεση ότι είναι εντοπισμένες και γίνεται αναφορά τους στα πρακτικά.

9.3.   Δοκιμή διαχωρισμού του δευτερεύοντος ειδώλου

9.3.1.   Πεδίο εφαρμογής

Γίνονται δεκτές δύο μέθοδοι δοκιμής:

μέθοδος δοκιμής με στόχο και

δοκιμή με τη διόπτρα ευθυγράμμισης

Αυτές οι μέθοδοι δοκιμής μπορούν να χρησιμοποιηθούν, εφόσον υπάρχει ανάγκη, για δοκιμές έγκρισης ελέγχων ποιότητας ή αξιολόγησης του προϊόντος.

9.3.1.1.   Δοκιμή με στόχο

9.3.1.1.1.   Συσκευές

Η μέθοδος αυτή στηρίζεται στην εξέταση ενός φωτισμένου στόχου, μέσω του υαλοπίνακα ασφαλείας. Ο στόχος μπορεί να σχεδιασθεί κατά τρόπον ώστε η δοκιμή να μπορεί να γίνει βάσει μιας απλής μεθόδου «περνάει / δεν περνάει».

Κατά προτίμηση, ο στόχος πρέπει να ανήκει σε έναν από τους ακόλουθους τύπους:

α)	είτε φωτισμένος δακτυλιοειδής στόχος, του οποίου η εξωτερική διάμετρος D γωνίας n λεπτών του τόξου σε σημείο ευρισκόμενο σε x μέτρα (σχήμα 11α),

β)

είτε στόχος «δακτύλιος και σποτ» φωτισμένος, του οποίου οι διαστάσεις είναι τέτοιες ώστε η απόσταση D από σημείο ευρισκόμενο στο άκρο του σποτ στο πλησιέστερο σημείο στο εσωτερικό της στεφάνης να κείται έναντι γωνίας n λεπτών του τόξου, σε σημείο ευρισκόμενο σε x μέτρα (σχήμα 11β), όπου n η οριακή τιμή διαχωρισμού του δευτερεύοντος ειδώλου, x η απόσταση μεταξύ του υαλοπίνακα ασφαλείας και του στόχου (όχι μικρότερη από 7 m), D προκύπτον από τον τύπο: D = x. tg n

Ο φωτισμένος στόχος αποτελείται από κιβώτιο με φως, όγκου 300 mm × 300 mm × 150 mm περίπου, του οποίου το πρόσθιο τμήμα αποτελείται κατά προτίμηση από γυαλί καλυμμένο με μαύρο χαρτί αδιαφανές ή μαύρη αδιαφανή μπογιά.

Το κιβώτιο πρέπει να φωτίζεται από κατάλληλη φωτεινή πηγή. Μπορούν επίσης να χρησιμοποιηθούν και άλλα είδη στόχων, όπως αυτός που απεικονίζεται στο σχήμα 14. Επίσης, είναι δυνατόν να αντικατασταθεί ο στόχος από σύστημα προβολής και να εξετασθούν οι προκύπτουσες εικόνες πάνω σε οθόνη.

9.3.1.1.2.   Διαδικασία

Ο ανεμοθώρακας τοποθετείται, με την καθορισμένη γωνία κλίσης, σε κατάλληλο υποστήριγμα κατά τρόπον ώστε η παρατήρηση να γίνεται στο οριζόντιο επίπεδο που διέρχεται από το κέντρο του στόχου. Οι παρατηρήσεις γίνονται σε σκοτεινό ή ημισκοτεινό χώρο. Πρέπει να εξετασθεί κάθε τμήμα του υαλοπίνακα ασφαλείας προκειμένου να διαπιστωθεί η παρουσία οποιουδήποτε δευτερεύοντος ειδώλου σε σχέση με τον φωτισμένο στόχο. Ο ανεμοθώρακας στρέφεται κατά τρόπον ώστε να διατηρείται η ορθή κατεύθυνση παρατήρησης. Για την εξέταση αυτή μπορεί να χρησιμοποιηθεί τηλεσκόπιο.

9.3.1.1.3.   Έκφραση των αποτελεσμάτων

Προσδιορίζεται κατά πόσον:

με τη χρήση του στόχου α) (βλ. σχήμα 11 α), διαχωρίζονται το πρωτεύον και το δευτερεύον είδωλο του κύκλου, δηλαδή αν υπάρχει υπέρβαση της οριακής τιμής n, ή

με τη χρήση του στόχου β) (βλ. σχήμα 11 β), το δευτερεύον είδωλο της φωτεινής κηλίδας περνά πέρα από το σημείο επαφής με την εσωτερική περιφέρεια του κύκλου, δηλαδή αν υπάρχει υπέρβαση της οριακής τιμής n.

Σχήμα 11

Διάσταση στόχων

Σχήμα 12

Διάταξη συσκευών

Σχήμα 13

Διάταξη για τη μέθοδο δοκιμής με διόπτρα ευθυγράμμισης

9.3.1.2.   Δοκιμή με τη διόπτρα ευθυγράμμισης

Εφόσον υπάρχει ανάγκη, εφαρμόζεται η διαδικασία που περιγράφεται σ’ αυτό το σημείο.

9.3.1.2.1.   Συσκευές

Οι συσκευές περιλαμβάνουν μία διόπτρα ευθυγράμμισης και ένα τηλεσκόπιο, σύμφωνα με τη διάταξη που απεικονίζεται στο σχήμα 13. Ωστόσο, μπορεί να χρησιμοποιηθεί οποιοδήποτε άλλο ανάλογο οπτικό σύστημα.

9.3.1.2.2.   Διαδικασία

Η διόπτρα ευθυγράμμισης σχηματίζει στο άπειρο το είδωλο ενός συστήματος με πολικές συντεταγμένες και φωτεινό σημείο στο κέντρο (βλ. σχήμα 14).

Στο εστιακό επίπεδο του τηλεσκόπιου παρατήρησης, τοποθετείται μικρό αδιαφανές σημείο, διαμέτρου ελαφρά μεγαλύτερης εκείνης του προβαλλόμενου φωτεινού σημείου, επάνω στον οπτικό άξονα, αποκρύπτοντας έτσι το φωτεινό σημείο.

Όταν μεταξύ τηλεσκοπίου και διόπτρας τοποθετείται ανεμοθώρακας που εμφανίζει δευτερεύον είδωλο, ένα δεύτερο φωτεινό σημείο, μικρότερης έντασης, είναι ορατό σε κάποια απόσταση στο κέντρο του συστήματος των πολικών συντεταγμένων. Θεωρείται ότι ο διαχωρισμός του δευτερεύοντος ειδώλου αντιστοιχεί στην απόσταση μεταξύ των δύο φωτεινών σημείων που παρατηρούνται μέσω του τηλεσκοπίου (βλ. σχήμα 14). (Η απόσταση ανάμεσα στο σκοτεινό σημείο και το φωτεινό σημείο στο κέντρο του συστήματος των πολικών συντεταγμένων αντιπροσωπεύει την οπτική απόκλιση.)

9.3.1.2.3.   Έκφραση των αποτελεσμάτων

Εξετάζεται πρώτα ο ανεμοθώρακας με τη βοήθεια απλής μεθόδου προκειμένου να προσδιορισθεί η περιοχή που δημιουργεί το πιο σημαντικό δευτερεύον είδωλο. Εξετάζεται κατόπιν η περιοχή αυτή με τη βοήθεια του τηλεσκοπίου, υπό κατάλληλη γωνία πρόσπτωσης. Μετράται κατόπιν ο μέγιστος διαχωρισμός του δευτερεύοντος ειδώλου.

9.3.1.3.   Η κατεύθυνση παρατήρησης στο οριζόντιο επίπεδο πρέπει να διατηρείται περίπου κατακόρυφη προς το ίχνος του ανεμοθώρακα σε αυτό το επίπεδο.

9.3.2.   Οι μετρήσεις πρέπει να γίνουν στις ζώνες που ορίζονται στο ανωτέρω σημείο 9.2.2 σύμφωνα με τις κατηγορίες οχημάτων.

9.3.2.1.   Τύπος οχήματος

Η δοκιμή επαναλαμβάνεται αν πρόκειται να τοποθετηθεί ο ανεμοθώρακας σε όχημα του οποίου το οπτικό πεδίο στο πρόσθιο μέρος διαφέρει από εκείνο του τύπου οχήματος για το οποίο έχει ήδη εγκριθεί ο ανεμοθώρακας.

9.3.3.   Δείκτες δυσκολίας των δευτερευόντων χαρακτηριστικών

9.3.3.1.   Είδος του υλικού

Στιλβωμένο (κυλινδρισμένο) γυαλί	Γυαλί επίπλευσης	Τραβηχτό γυαλί
1	1	2

9.3.3.2.   Άλλα δευτερεύοντα χαρακτηριστικά.

Δεν λαμβάνονται υπόψη άλλα δευτερεύοντα χαρακτηριστικά.

9.3.4.   Αριθμός ανεμοθωράκων

Τέσσερις ανεμοθώρακες υποβάλλονται για δοκιμές.

Σχήμα 14

Παράδειγμα παρατήρησης της μεθόδου δοκιμής με διόπτρα ευθυγράμμισης

9.3.5.   Ερμηνεία των αποτελεσμάτων

Ένας τύπος ανεμοθώρακα θεωρείται ικανοποιητικός όσον αφορά τον διαχωρισμό του δευτερεύοντος ειδώλου εάν στους τέσσερις ανεμοθώρακες που υποβάλλονται για δοκιμή ο διαχωρισμός του πρωτεύοντος και του δευτερεύοντος ειδώλου δεν υπερβαίνει τις κατωτέρω τιμές για κάθε ζώνη ή επιφάνεια δοκιμής:

Κατηγορία του οχήματος	Ζώνη	Μέγιστες τιμές οπτικής παραμόρφωσης
M1 και N1	A — εκτεινόμενη σύμφωνα με το σημείο 9.2.2.1	15' του τόξου
	B — μειωμένη σύμφωνα με το σημείο 2.4 του παραρτήματος 18	25' του τόξου
Κατηγορίες Μ και Ν εκτός της M1	I	15' του τόξου
Γεωργικά μηχανήματα κ.ά. για τα οποία δεν είναι δυνατόν να προσδιοριστεί η ζώνη Ι	Ι'	15' του τόξου

9.3.5.1.   Δεν πραγματοποιείται καμία μέτρηση σε περιμετρική περιοχή πλάτους 25 mm εντός του σχεδιαστικού περιγράμματος του γυαλιού και οποιασδήποτε αδιαφανούς σκότισης, υπό την προϋπόθεση ότι δεν έρχεται σε επαφή με την εκτεταμένη ζώνη Α ή Ι.

9.3.5.2.   Για τους γεωργικούς και δασικούς ελκυστήρες και τα οχήματα εργοταξίου, δεν πραγματοποιείται καμία μέτρηση σε περιμετρική περιοχή πλάτους 100 mm.

9.3.5.3.   Για τους διπλούς ανεμοθώρακες, δεν πραγματοποιείται καμία μέτρηση σε λωρίδα πλάτους 35 mm από τα άκρα του ανεμοθώρακα, που εφάπτεται στο διαχωριστικό στοιχείο.

9.3.5.4.   Μια μέγιστη τιμή 25' του τόξου επιτρέπεται για όλα τα τμήματα της ζώνης Ι ή της ζώνης Α των οποίων η απόσταση από τα άκρα του ανεμοθώρακα είναι μικρότερη από 100 mm.

9.3.5.5.   Επιτρέπονται μικρές αποκλίσεις από τις προδιαγραφές στη μειωμένη περιοχή δοκιμής Β σύμφωνα με το σημείο 2.4 του παραρτήματος 18, με την προϋπόθεση ότι είναι εντοπισμένες και γίνεται αναφορά τους στα πρακτικά.

10.   ΔΟΚΙΜΗ ΑΝΤΟΧΗΣ ΣΤΗ ΦΩΤΙΑ

10.1.   Σκοπός και πεδίο εφαρμογής

Η μέθοδος αυτή επιτρέπει τον προσδιορισμό της ταχύτητας οριζόντιας καύσης των χρησιμοποιούμενων στον χώρο επιβατών των αυτοκινήτων (για παράδειγμα, ιδιωτικών αυτοκινήτων, φορτηγών, αυτοκινήτων εμπορικής χρήσης, λεωφορείων) υλικών, μετά την έκθεσή τους σε μικρή φλόγα.

Η μέθοδος αυτή επιτρέπει τον έλεγχο των υλικών και στοιχείων εσωτερικής επένδυσης των οχημάτων, μεμονωμένα ή σε συνδυασμό, μέχρι πάχους 13 mm. Χρησιμοποιείται για να εξακριβωθεί η ομοιομορφία των παρτίδων των υλικών αυτών από την άποψη των χαρακτηριστικών καύσης.

Λόγω των πολλών διαφορών που υπάρχουν μεταξύ των πραγματικών συνθηκών της καθημερινής ζωής και των ειδικών συνθηκών δοκιμής που προβλέπει αυτή η μέθοδος (εφαρμογή και κατεύθυνση στο εσωτερικό του οχήματος, συνθήκες χρήσης, πηγή φλόγας κ.λπ.), αυτή δεν μπορεί να θεωρηθεί πλήρως καλύπτουσα την αξιολόγηση όλων των χαρακτηριστικών καύσης στο εσωτερικό ενός πραγματικού οχήματος.

10.2.   Ορισμοί

10.2.1.   «Ταχύτητα καύσης»: πηλίκον της καυθείσας απόστασης που μετράται με τη μέθοδο αυτή διά του χρόνου που χρειάζεται η φλόγα για να καλύψει την απόσταση αυτή. Εκφράζεται σε χιλιοστά ανά λεπτό.

10.2.2.   «Σύνθετο υλικό»: υλικό που αποτελείται από πολλές στρώσεις ομοειδών ή διαφορετικών υλικών που συνενώνονται με κονία, κόλλα, επένδυση, συγκόλληση κ.λπ.

Όταν η συναρμολόγηση δεν είναι συνεχής (π.χ. ραφές, σημεία συγκόλλησης υψηλής συχνότητας, αγκυρήλωση κ.λπ.) και επιτρέπει τη λήψη μεμονωμένων δειγμάτων σύμφωνα με το κατωτέρω σημείο 10.5, τα υλικά δεν θεωρούνται σύνθετα.

10.2.3.   «Εκτεθειμένη όψη»: η όψη που είναι στραμμένη προς τον θάλαμο οδήγησης όταν τοποθετείται το υλικό στο όχημα.

10.3.   Αρχή

Το δείγμα διατηρείται σε οριζόντια θέση με τη χρήση ενός στηρίγματος σχήματος U και εκτίθεται στην επίδραση φλόγας χαμηλής ενέργειας και καθορισμένων χαρακτηριστικών επί 15 s μέσα σε θάλαμο καύσης, η δε φλόγα προσβάλλει το ελεύθερο άκρο του δείγματος. Η δοκιμή επιτρέπει να εξακριβωθεί αν θα σβήσει η φλόγα και πότε, καθώς και τον χρόνο που χρειάζεται η φλόγα για να καλύψει μια μετρούμενη απόσταση.

10.4.   Συσκευές

10.4.1.   Ο θάλαμος καύσης (σχήμα 15) είναι κατασκευασμένος κατά προτίμηση από ανοξείδωτο χάλυβα, με διαστάσεις όπως αναφέρονται στο σχήμα 16.

Το πρόσθιο τμήμα του θαλάμου περιλαμβάνει ένα παράθυρο για την παρακολούθηση της δοκιμής από πυρίμαχο υλικό, το οποίο μπορεί να έχει τη μορφή θυρίδας.

Ο πυθμένας του θαλάμου φέρει οπές εξαερισμού, ενώ γύρω από την οροφή υπάρχει σχισμή αερισμού. Ο θάλαμος καύσης στηρίζεται σε τέσσερα σκέλη ύψους 10 mm. Στη μία πλευρά του ο θάλαμος μπορεί να φέρει άνοιγμα για την τοποθέτηση του υποστηρίγματος με το δείγμα· από την άλλη πλευρά υπάρχει άνοιγμα για την είσοδο του σωλήνα αερίου. Το τηκόμενο υλικό συλλέγεται μέσω ενός υποδοχέα (βλ. σχήμα 17), που είναι τοποθετημένος στον πυθμένα του θαλάμου κατά τέτοιον τρόπο ώστε να μη φράζει τις οπές αερισμού.

Σχήμα 15

Παράδειγμα θαλάμου καύσης με στήριγμα για τη στερέωση του δείγματος και υποδοχέα

10.4.2.   Το στήριγμα του δείγματος αποτελείται από δύο μεταλλικά ελάσματα ή πλαίσια σχήματος U, που είναι κατασκευασμένα από ανοξείδωτο υλικό. Οι διαστάσεις του στηρίγματος δίνονται στο σχήμα 18.

Στην κάτω πλάκα υπάρχουν θηλές και αντίστοιχες οπές στην άνω πλάκα για την ασφαλή στερέωση του δείγματος. Οι θηλές χρησιμεύουν επίσης ως σημεία αναφοράς για τη μέτρηση της απόστασης καύσης.

Προβλέπεται σταθεροποίηση του δείγματος μέσω συρμάτων διαμέτρου 0,25 mm, κατασκευασμένων από θερμοανθεκτικό υλικό, που τοποθετούνται ανά αποστάσεις 25 mm κατά μήκος του κατώτερου ελάσματος σχήματος U (βλ. σχήμα 19).

Η απόσταση μεταξύ της κατώτερης επιφάνειας των δειγμάτων και του δαπέδου του θαλάμου είναι 178 mm. Η απόσταση μεταξύ της πρόσθιας ακμής του στηρίγματος του δείγματος και του άκρου του θαλάμου είναι 22 mm. Η απόσταση μεταξύ των διαμήκων πλευρών της συσκευής και των πλευρικών τοιχωμάτων του θαλάμου είναι 50 mm (όλες οι διαστάσεις που αναφέρονται είναι εσωτερικές) (βλ. σχήματα 15 και 16).

10.4.3.   Καυστήρας αερίου

Η μικρή πηγή φλόγας εκπέμπεται από λύχνο Bunsen διαμέτρου κάτω των 9,5 mm, που τοποθετείται στον θάλαμο καύσης έτσι ώστε το κέντρο του ακροστομίου να βρίσκεται 19 mm κάτω από το κέντρο του κάτω άκρου προς την ανοιχτή πλευρά του δείγματος (βλ. σχήμα 16).

10.4.4.   Αέριο δοκιμής

Το αέριο με το οποίο τροφοδοτείται το μπεκ πρέπει να έχει θερμογόνο ισχύ περίπου 38 MJ/m3 (π.χ. φυσικό αέριο).

10.4.5.   Μεταλλική χτένα μήκους τουλάχιστον 110 mm, με επτά ή οκτώ δόντια με στρογγυλευμένη μύτη, ανά 25 mm.

Σχήμα 16

Παράδειγμα θαλάμου καύσης

Σχήμα 17

Υπόδειγμα υποδοχέα

Σχήμα 18

Παράδειγμα στηρίγματος του δείγματος

Σχήμα 19

Παράδειγμα τομής του κατώτερου πλαισίου σχήματος U για το στήριγμα του δείγματος

10.4.6.   Χρονόμετρο, με ακρίβεια 0,5 του δευτερολέπτου.

10.4.7.   Απαγωγός

Ο θάλαμος καύσης μπορεί να τοποθετείται μέσα σε απαγωγό υπό την προϋπόθεση ότι ο εσωτερικός όγκος του τελευταίου είναι 20 έως 110 φορές μεγαλύτερος από τον όγκο του θαλάμου καύσης. Επίσης, οποιαδήποτε διάσταση του θαλάμου απαγωγού δεν πρέπει να είναι μεγαλύτερη του 250 % των υπόλοιπων δύο διαστάσεων.

Πριν από τη δοκιμή, μετράται η κάθετη ταχύτητα του αέρα στον απαγωγό εργαστηρίου στο εμπρόσθιο και οπίσθιο μέρος της ζώνης που έχει προβλευθεί για τον θάλαμο καύσης. Πρέπει να κυμαίνεται μεταξύ 0,10 και 0,30 m/s, ώστε να μην ενοχλείται, ενδεχομένως, ο χειριστής από τα προϊόντα της καύσης. Είναι δυνατόν να χρησιμοποιείται απαγωγός με φυσικό αερισμό και κατάλληλη ταχύτητα αέρα.

10.5.   Δείγματα

10.5.1.   Σχήμα και διαστάσεις

Το σχήμα και οι διαστάσεις των δειγμάτων αναφέρονται στο σχήμα 20. Το πάχος του δείγματος αντιστοιχεί στο πάχος του δοκιμαζόμενου προϊόντος, αλλά δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 13 mm. Όταν το επιτρέπει το δείγμα, η τομή του πρέπει να είναι σταθερή καθ’ όλο το μήκος. Όταν το σχήμα και οι διαστάσεις ενός προϊόντος δεν επιτρέπουν τη λήψη δείγματος δεδομένων διαστάσεων, πρέπει να τηρηθούν οι παρακάτω ελάχιστες διαστάσεις:

α)	για δείγματα πλάτους 3 έως 60 mm, το μήκος πρέπει να είναι 356 mm. Στην περίπτωση αυτή, η δοκιμή πραγματοποιείται σε ολόκληρο το πλάτος του προϊόντος·

β)	για δείγματα πλάτους μεταξύ 60 και 100 mm το μήκος πρέπει να είναι τουλάχιστον 138 mm. Στην περίπτωση αυτή, η πιθανή απόσταση καύσης αντιστοιχεί στο μήκος του δείγματος, η δε μέτρηση αρχίζει από το πρώτο αναγνωριστικό σημείο·

γ)	τα δείγματα που έχουν πλάτος κάτω από 60 mm και μήκος κάτω από 356 mm, όπως και τα δείγματα πλάτους μεταξύ 60 και 100 mm αλλά μήκους κάτω των 138 mm, καθώς και τα δείγματα πλάτους κάτω των 3 mm δεν μπορούν να ελεγχθούν με την παρούσα μέθοδο.

Σχήμα 20

Δείγμα

10.5.2.   Δειγματοληψία

Από το εξεταζόμενο υλικό θα ληφθούν τουλάχιστον πέντε δείγματα. Στα υλικά με διαφορετική ταχύτητα καύσης, ανάλογα με την κατεύθυνση αυτού του υλικού (που προσδιορίζεται με προκαταρκτικές δοκιμές), τα πέντε δείγματα (ή παραπάνω) πρέπει να ληφθούν και να τοποθετηθούν στη συσκευή δοκιμών, έτσι ώστε να είναι δυνατή η μέτρηση της μεγαλύτερης ταχύτητας καύσης.

Όταν το υλικό προσφέρεται ήδη κομμένο σε καθορισμένο πλάτος, πρέπει να κοπεί τεμάχιο μήκους τουλάχιστον 500 mm σε όλο το πλάτος. Τα δείγματα πρέπει να λαμβάνονται από το τεμάχιο σε απόσταση τουλάχιστον ίση προς 100 mm από το άκρο του υλικού και σε ίση απόσταση μεταξύ τους.

Τα δείγματα λαμβάνονται με τον ίδιο τρόπο στα έτοιμα προϊόντα όταν το επιτρέπει το σχήμα του προϊόντος. Όταν το πάχος του προϊόντος υπερβαίνει τα 13 mm, πρέπει να μειωθεί στα 13 mm με μηχανική επεξεργασία στην αντίθετη πλευρά εκείνης που βλέπει προς τον θάλαμο οδήγησης.

Τα σύνθετα υλικά (βλ. σημείο 10.2.2) πρέπει να δοκιμάζονται ως ομοιογενές τεμάχιο.

Στην περίπτωση προϊόντων που αποτελούνται από διαφορετικά στρώματα μη σύνθετων υλικών, πρέπει να εκτελούνται ανεξάρτητες δοκιμές για όλα τα στρώματα που βρίσκονται σε απόσταση 13 mm από την επιφάνεια που είναι εκτεθειμένη προς τον θάλαμο των επιβατών.

10.5.3.   Προετοιμασία

Τα δείγματα διατηρούνται σε χώρο θερμοκρασίας 23 °C ± 2 °C και σχετικής υγρασίας 50 ± 5 % για 24 ώρες τουλάχιστον και πάντως όχι για διάστημα μεγαλύτερο των επτά ημερών. Διατηρούνται στις συνθήκες αυτές μέχρι τη χρονική στιγμή έναρξης της δοκιμής.

10.6.   Διαδικασία

10.6.1.   Τα δείγματα με επιφάνεια χνουδωτή ή καπιτονέ τοποθετούνται σε επίπεδη επιφάνεια και χτενίζονται δύο φορές αντίθετα προς το πέλος τους με τη χτένα (σημείο 10.4.5).

10.6.2.   Το δείγμα τοποθετείται στη συσκευή μεταφοράς (σημείο 10.4.2) με τρόπο ώστε η εκτεθειμένη πλευρά να είναι στραμμένη προς τα κάτω, προς την κατεύθυνση της φλόγας.

10.6.3.   Ρυθμίζεται η φλόγα του αερίου σε ύψος 38 mm με τη βοήθεια της χαραγής στον θάλαμο, ενώ η τροφοδοσία του καυστήρα με αέρα παραμένει κλειστή. Η φλόγα πρέπει να καύσει για ένα λεπτό τουλάχιστον πριν από την έναρξη των δοκιμών, ώστε να σταθεροποιηθεί.

10.6.4.   To υποστήριγμα δείγματος προωθείται στον θάλαμο καύσης έτσι ώστε το άκρο του δείγματος να εκτεθεί στη φλόγα και 15 s αργότερα διακόπτεται η παροχή αερίου.

10.6.5.   Η μέτρηση του χρόνου καύσης αρχίζει τη στιγμή που το τμήμα που προσβάλλεται από τη φλόγα βρίσκεται πέρα από το πρώτο σημείο αναφοράς. Παρακολουθείται η μετάδοση της φλόγας στην πλευρά που καίγεται πιο γρήγορα (άνω ή κάτω πλευρά).

10.6.6.   Η μέτρηση του χρόνου καύσης λήγει όταν η φλόγα φθάσει στο τελευταίο αναγνωριστικό σημείο ή όταν η φλόγα σβήσει προτού φθάσει σε αυτό το σημείο. Όταν δεν φθάσει η φλόγα στο τελευταίο αυτό σημείο μέτρησης, η απόσταση καύσης μετράται μέχρι του σημείου όπου έσβησε η φλόγα. Η απόσταση καύσης αντιστοιχεί στο τμήμα του δείγματος που υπέστη καταστροφή στην επιφάνεια ή το εσωτερικό του από την καύση.

10.6.7.   Όταν το δείγμα δεν ανάψει, ή δεν συνεχίσει να καίγεται μετά το σβήσιμο της φλόγας, ή ακόμη όταν η φλόγα σβήσει προτού φθάσει στο πρώτο αναγνωριστικό σημείο για τη μέτρηση, έτσι ώστε να μην είναι δυνατό να μετρηθεί η διάρκεια της καύσης, στην έκθεση της δοκιμής αναφέρεται ότι η ταχύτητα καύσης είναι 0 mm ανά λεπτό.

10.6.8.   Στη διάρκεια σειράς δοκιμών ή επαναληπτικών δοκιμών, ο θάλαμος καύσης και η συσκευή μεταφοράς του δείγματος πρέπει να έχουν μέγιστη θερμοκρασία 30 °C πριν από την έναρξη της δοκιμής.

10.7.   Τρόπος υπολογισμού

Η ταχύτητα καύσης, Β, σε mm ανά λεπτό υπολογίζεται με τον τύπο:

;

όπου:

s το μήκος της απόστασης καύσης σε χιλιοστά,

t η διάρκεια καύσης της απόστασης s, σε δευτερόλεπτα.

10.8.   Δείκτες δυσκολίας των δευτερευόντων χαρακτηριστικών

Δεν λαμβάνεται υπόψη κανένα δευτερεύον χαρακτηριστικό.

10.9.   Ερμηνεία των αποτελεσμάτων

10.9.1.   Οι υαλοπίνακες ασφαλείας με πλαστική επίστρωση (σημείο 2.4 του παρόντος κανονισμού) ή τα υαλοπετάσματα από υαλοπλαστικό (σημείο 2.5 του παρόντος κανονισμού) θεωρούνται ικανοποιητικά, από την άποψη της αντοχής στη φωτιά, αν ο ρυθμός καύσης δεν υπερβαίνει τα 90 mm ανά λεπτό.

10.9.2.   Οι άκαμπτοι πλαστικοί υαλοπίνακες (σημείο 2.6.1 του παρόντος κανονισμού), οι εύκαμπτοι πλαστικοί υαλοπίνακες (σημείο 2.6.2 του παρόντος κανονισμού) και τα πολλαπλά υαλοστάσια από άκαμπτο πλαστικό θεωρούνται ικανοποιητικά, από την άποψη της δοκιμής αντοχής στη φωτιά, αν ο ρυθμός καύσης δεν υπερβαίνει τα 110 mm ανά λεπτό.

11.   ΔΟΚΙΜΗ ΑΝΤΟΧΗΣ ΣΤΙΣ ΧΗΜΙΚΕΣ ΟΥΣΙΕΣ

11.1.   Χρησιμοποιούνται οι ακόλουθες χημικές ουσίες:

11.1.1.   μη δραστικό σαπωνούχο διάλυμα: 1 % σε βάρος ελαϊκού καλίου σε αποϊονισμένο νερό

11.1.2.   διάλυμα καθαρισμού υαλοπινάκων: υδαρές διάλυμα ισοπροπυλικής αλκοόλης και διπροπυλενίου γλυκόζης μονομεθυλικού αιθέρα, καθένα από τα δύο με συγκέντρωση μεταξύ 5 και 10 % βάρους και υδροξειδίου του αμμωνίου σε συγκέντρωση μεταξύ 1 και 5 % βάρους

11.1.3.   μετουσιωμένο αδιάλυτο οινόπνευμα: ένα μέρος όγκου μεθυλικής αλκοόλης σε δέκα μέρη όγκου αιθυλικής αλκοόλης

11.1.4.   βενζίνη ή ισοδύναμη βενζίνη αναφοράς: μείγμα 50 % όγκου τολουολίου, 30 % όγκου 2,2,4 τριμεθυλπεντανίου, 15 % όγκου 2,2,4 τριμεθυλο-1-πεντανίου και 5 % όγκου αιθυλικής αλκοόλης·

σημείωση: η σύνθεση της χρησιμοποιούμενης βενζίνης θα καταγράφεται στην έκθεση δοκιμής.

11.1.5.   Κηροζίνη αναφοράς: μείγμα 50 % όγκου n-οκτανίου και 50 % όγκου n-δεκανίου.

11.2.   Μέθοδος δοκιμής

11.2.1.   Δοκιμή εμβάπτισης

Χρησιμοποιούνται δύο δείγματα 180 mm × 25 mm για καθεμία δοκιμή και καθεμία από τις χημικές ουσίες που αναφέρονται στο ανωτέρω σημείο 11.1. Χρησιμοποιείται νέο δοκίμιο για κάθε δοκιμή και καθαριστικό προϊόν.

Πριν από κάθε δοκιμή, τα δείγματα καθαρίζονται σύμφωνα με τις οδηγίες του κατασκευαστή και ακολούθως εκτίθενται επί 48 ώρες σε θερμοκρασία 23 °C ± 2 °C και σχετική υγρασία 50 ± 5 %. Οι συνθήκες αυτές διατηρούνται και κατά τις δοκιμές.

Τα δείγματα βυθίζονται πλήρως στο υγρό της δοκιμής, διατηρούνται βυθισμένα επί ένα λεπτό, αποσύρονται και στεγνώνονται αμέσως με ένα καθαρό απορροφητικό μάλλινο ύφασμα.

11.2.2.   Δείκτες δυσκολίας των δευτερευόντων χαρακτηριστικών

	Άχρωμο	Χρωματισμένο
Χρώμα του διαστρώματος ή της πλαστικής επίστρωσης	2	2

Τα άλλα δευτερεύοντα χαρακτηριστικά δεν λαμβάνονται υπόψη.

11.2.3.   Ερμηνεία των αποτελεσμάτων

11.2.3.1.   Θεωρείται επιτυχής η δοκιμή αντοχής στις χημικές ουσίες αν το δείγμα δεν υποστεί απώλεια της σκληρότητάς του, φθορά, ρωγμές ή καταφανή απώλεια της διαφάνειάς του.

11.2.3.2.   Μια σειρά δειγμάτων θεωρείται ικανοποιητική από την άποψη της δοκιμής αντοχής της στις χημικές ουσίες αν τουλάχιστον τρεις από τις τέσσερις δοκιμές με καθεμία από τις χημικές ουσίες δώσουν ικανοποιητικά αποτελέσματα.

11.2.4.   Διαδικασία δοκιμής με φορτίο

11.2.4.1.   Το δείγμα θα στηρίζεται απλά σαν οριζόντιος επίπεδος βραχίονας ανάμεσα σε ένα σταθερό άκρο στήριξης στο ένα άκρο κατά τέτοιον τρόπο ώστε όλο το πλάτος να βασίζεται σε μια αιχμή (σημείο στήριξης), η οποία απέχει 51 mm από το σταθερό άκρο στήριξης. Το φορτίο πρέπει να αναρτηθεί από το ελεύθερο άκρο του δοκιμίου σε απόσταση 102 mm από το σημείο στήριξης, όπως φαίνεται στο σχήμα 21 παρακάτω:

Σχήμα 21

Μέθοδος ρύθμισης του δείγματος

11.2.4.2.   Η μάζα του φορτίου θα είναι 28,7 t2g, όπου t είναι το πάχος του δοκιμίου σε mm. Η προκύπτουσα τάση στην εξωτερική ίνα του δείγματος είναι περίπου 6,9 MPa.

Παράδειγμα:

Για ένα δείγμα πάχους 3 χιλιοστών τοποθετημένο οριζοντίως ανάμεσα σε ένα καθοδικό σταθερό άκρο και ένα ανοδικό άκρο στήριξης σε απόσταση 51 mm, το ασκούμενο καθοδικό φορτίο σε απόσταση 102 mm από το άκρο στήριξης πρέπει να είναι 258 g.

11.2.4.3.   Παρόλο που το δείγμα δέχεται τάση, μία από τις προβλεπόμενες χημικές ουσίες πρέπει να εφαρμοστεί στην άνω επιφάνεια του δείγματος πάνω από το σημείο στήριξης. Η χημική ουσία θα εφαρμόζεται με μαλακή βούρτσα πλάτους 13 mm, η οποία πρέπει να μουσκεύεται πριν από κάθε εφαρμογή. Απαιτούνται δέκα μεμονωμένες εφαρμογές σε διαστήματα 1 δευτερολέπτου σε όλο το πλάτος του δείγματος, αποφεύγοντας το τέλος και τα άκρα (βλ. σχήμα 22).

Σχήμα 22

Μέθοδος εφαρμογής χημικών ουσιών στο δείγμα

11.2.5.   Δείκτες δυσκολίας των δευτερευόντων χαρακτηριστικών

	Άχρωμο	Χρωματισμένο
Χρώμα της πλαστικής επίστρωσης ή του πλαστικού υαλοπίνακα	1	2

Τα άλλα δευτερεύοντα χαρακτηριστικά δεν λαμβάνονται υπόψη.

11.2.6.   Ερμηνεία των αποτελεσμάτων

11.2.6.1.   Θεωρείται επιτυχής η δοκιμή αντοχής στις χημικές ουσίες αν το δείγμα δεν υποστεί απώλεια της σκληρότητάς του, φθορά, ρωγμές ή καταφανή απώλεια της διαφάνειάς του.

11.2.6.2.   Μια σειρά δειγμάτων θεωρείται ικανοποιητική από την άποψη της δοκιμής αντοχής της στις χημικές ουσίες αν ικανοποιεί μία από τις ακόλουθες προϋποθέσεις:

11.2.6.2.1.

όλες οι δοκιμές έδωσαν ικανοποιητικό αποτέλεσμα·

11.2.6.2.2.

μία δοκιμή έδωσε μη ικανοποιητικό αποτέλεσμα, αλλά σειρά δοκιμών που πραγματοποιούνται επί νέας σειράς δειγμάτων δίνουν ικανοποιητικό αποτέλεσμα.

12.   ΔΟΚΙΜΗ ΕΥΚΑΜΨΙΑΣ ΚΑΙ ΑΝΑΔΙΠΛΩΣΗΣ

12.1.   Πεδίο εφαρμογής

Με αυτή τη δοκιμή, διαπιστώνεται κατά πόσον κάποιο πλαστικό πρέπει να ενταχθεί στην κατηγορία των άκαμπτων ή εύκαμπτων πλαστικών.

12.2.   Μέθοδος δοκιμής

Από το υλικό με το ονομαστικό πάχος, αποσπάται ορθογώνιο επίπεδο δείγμα μήκους 300 mm και πλάτους 25 mm και σταθεροποιείται οριζόντια σε μια διάταξη σταθεροποίησης με τέτοιον τρόπο ώστε 275 mm από το μήκος του δείγματος να εκτείνονται ελεύθερα πάνω στη διάταξη στερέωσης. Αυτό το ελεύθερο άκρο πρέπει να στηρίζεται οριζόντια από κατάλληλη διάταξη μέχρι την έναρξη της δοκιμής. Εξήντα δευτερόλεπτα μετά την απομάκρυνση του στηρίγματος αυτού, η κατακόρυφη απόκλιση του ελεύθερου άκρου αναφέρεται σε mm. Εάν η απόκλιση αυτή υπερβαίνει τα 50 mm, εκτελείται στη συνέχεια δοκιμή αναδίπλωσης 180 °. Το δείγμα διπλώνεται σφιχτά και στη συνέχεια διπλώνεται γύρω του φύλλο μετάλλου πάχους 0,5 mm κατά τέτοιον τρόπο ώστε να έρχεται σφιχτά σε επαφή μαζί του και στις δύο πλευρές.

12.3.   Συνθήκες δοκιμής

Θερμοκρασία: 20 °C ± 2 °C

Σχετική υγρασία: 60 ± 5 %

12.4.   Απαιτήσεις

Η κατακόρυφη απόκλιση πρέπει να είναι άνω των 50 mm για τα εύκαμπτα πλαστικά και, 10 δευτερόλεπτα μετά από αναδίπλωση 180°, το υλικό δεν πρέπει να παρουσιάζει ρωγμές στο σημείο κάμψης (βλ. σχήμα 23).

13.   ΔΟΚΙΜΗ ΣΤΑΥΡΟΕΙΔΟΥΣ ΚΟΠΗΣ

13.1   Πεδίο εφαρμογής

Η δοκιμή αυτή παρέχει μια απλή μέθοδο για τον προσδιορισμό της πρόσφυσης των επικαλύψεων στην υποεπιφάνεια. Μπορεί να αξιολογηθούν η ευθραυστότητα και άλλα χαρακτηριστικά αντοχής.

13.2.   Συσκευές

Κοπτικό εργαλείο με 6 λεπίδες ρυθμισμένες σε απόσταση 1 mm. Μεγεθυντικός φακός με μεγέθυνση 2 x για την εξέταση του δείγματος που έχει υποβληθεί σε σταυροειδή κοπή (βλ. σχήμα 24).

Σχήμα 23

Απεικόνιση της δοκιμής ευκαμψίας

Σχήμα 24

Εργαλείο με έξι λεπίδες

13.3.   Μέθοδος δοκιμής

Κόψτε την επίστρωση έως την υποεπιφάνεια δημιουργώντας έξι κοψίματα και, κάθετα προς αυτά, ένα άλλο, έτσι ώστε να προκύψει ένα πλέγμα με 25 τετράγωνα (κοπή πλέγματος).

Το κοπτικό εργαλείο πρέπει να κινείται με ταχύτητα 2 έως 5 cm/s, έτσι ώστε τα κοψίματα να φθάνουν στην υποεπιφάνεια αλλά να μην εισχωρούν πολύ βαθιά.

Το κόψιμο πρέπει να γίνεται κατά τέτοιον τρόπο ώστε οι δύο κεφαλές οδηγοί στην άκρη της συσκευής να αγγίζουν την επιφάνεια ομοιόμορφα. Μετά τη δοκιμή, τα κοψίματα εξετάζονται με μεγεθυντικό φακό για να εξακριβωθεί ότι έχουν φθάσει στην υποεπιφάνεια. Η δοκιμή πραγματοποιείται τουλάχιστον σε δύο διαφορετικές θέσεις του δείγματος. Αφού γίνουν τα κοψίματα, βουρτσίζονται 5 φορές με ελαφρά πίεση και στις δύο διαγώνιες κατευθύνσεις, με βούρτσα χειρός με τρίχες πολυαμιδίου.

13.4.   Ερμηνεία των αποτελεσμάτων

Τα κοψίματα σε διάταξη πλέγματος εξετάζονται με μεγεθυντικό φακό. Αν τα άκρα τους είναι απόλυτα ομαλά και εφόσον δεν έχει αφαιρεθεί τμήμα της επίστρωσης, η τιμή σταυροειδούς κοπής θα είναι Gt0. Αν υπάρχουν μικρά θραύσματα που έχουν αφαιρεθεί στην τομή των κοψιμάτων και αν η εκτεθειμένη περιοχή ανέρχεται σε περίπου 5 % της περιοχής που καταλαμβάνει το πλέγμα, η τιμή της κοπής είναι Gt1.

Εάν υπάρχουν μεγαλύτερες περιοχές με θραύσματα, θα έχουν τιμή από Gt2 έως Gt5.

Τιμή κοπής	Εκτεθειμένη περιοχή από το πλέγμα
Gt2	μεταξύ 5 και 15 %
Gt3	μεταξύ 15 και 35 %
Gt4	μεταξύ 35 και 65 %
Gt5	άνω του 65 %

---

(1)  Μια τέτοιου τύπου διάταξη κατασκευάζεται από την Teledyne Taber (ΗΠΑ).

(2)  Τροχίσκοι αυτού του τύπου κατασκευάζονται από την Teledyne Taber (ΗΠΑ).

(3)  Όπως οι Atlas Ci Series, Heraeus Xenotest Series ή Suga WEL-X Series.

(4)  Όπως το Corning 7740 Pyrex ή το Heraeus Suprax.

(5)  Συνολική υπεριώδης ακτινοβολία θεωρείται ότι είναι κάθε ακτινοβολία με μήκος κύματος κατώτερο από 400 nm.

(6)  Commission internationale de l'éclairage (Διεθνής Επιτροπή Φωτισμού).

(7)  Όπως ορίζεται στο παράρτημα 7 της ενοποιημένης απόφασης για την κατασκευή οχημάτων (R.E.3), (έγγραφο TRANS/WP.29/78/Rev.1/παρ. 2).

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 4

ΑΝΕΜΟΘΩΡΑΚΕΣ ΑΠΟ ΣΚΛΗΡΥΜΕΝΟ ΓΥΑΛΙ

1.   ΟΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΤΥΠΟΥ

Θεωρείται ότι ανεμοθώρακες από σκληρυμένο γυαλί ανήκουν σε διαφορετικό τύπο αν διαφέρουν τουλάχιστον ως προς ένα από τα ακόλουθα κύρια ή δευτερεύοντα χαρακτηριστικά.

1.1.

Τα κύρια χαρακτηριστικά είναι τα ακόλουθα: 1.1.1. η εμπορική επωνυμία ή το εμπορικό σήμα 1.1.2. το σχήμα και οι διαστάσεις. Οι ανεμοθώρακες από σκληρυμένο γυαλί θεωρείται ότι ανήκουν στη μία ή την άλλη από τις δύο κατηγορίες στο πλαίσιο της δοκιμής θρυμματισμού και μηχανικών ιδιοτήτων, δηλαδή: 1.1.2.1. επίπεδοι ανεμοθώρακες και 1.1.2.2. καμπύλοι ανεμοθώρακες. 1.1.3. Η κατηγορία πάχους στην οποία περιλαμβάνεται το ονομαστικό πάχος «e» με επιτρεπόμενη ανοχή κατασκευής ± 0,2 mm: Κατηγορία Ι e ≤ 4,5 mm Κατηγορία ΙΙ 4,5 mm < e ≤ 5,5 mm Κατηγορία ΙΙΙ 5,5 mm < e ≤ 6,5 mm Κατηγορία IV 6,5 mm < e

1.2.	Τα δευτερεύοντα χαρακτηριστικά είναι τα ακόλουθα: 1.2.1. το είδος του υλικού [στιλβωμένο (κυλινδρισμένο) γυαλί, γυαλί επίπλευσης, τραβηχτό γυαλί] 1.2.2. το χρώμα του γυαλιού (άχρωμο/έγχρωμο) 1.2.3. η παρουσία ή απουσία αγωγών 1.2.4. η παρουσία ή απουσία αδιαφανούς σκίασης.

2.   ΔΟΚΙΜΗ ΘΡΥΜΜΑΤΙΣΜΟΥ

2,1.   Δείκτες δυσκολίας των δευτερευόντων χαρακτηριστικών

2.1.1.

Αφορά μόνο το είδος του υλικού.

2.1.2.

Το γυαλί επίπλευσης και το τραβηχτό γυαλί θεωρούνται ότι εμφανίζουν τον ίδιο δείκτη δυσκολίας.

2.1.3.

Οι δοκιμές θρυμματισμού πρέπει να επαναληφθούν σε περίπτωση αλλαγής από τo στιλβωμένo (κυλινδρισμένο) στο γυαλί επίπλευσης ή στο τραβηχτό γυαλί, και αντιστρόφως.

2.2.   Αριθμός δοκιμίων

Υποβάλλονται σε δοκιμή έξι δοκίμια από τη σειρά των δοκιμίων με τη μικρότερη ανεπτυγμένη επιφάνεια και έξι δοκίμια από τη σειρά των δοκιμίων με τη μεγαλύτερη ανεπτυγμένη επιφάνεια, τα οποία επιλέγονται σύμφωνα με τις διατάξεις του παραρτήματος 13.

2.3.   Διάφορες ζώνες του γυαλιού

Οι ανεμοθώρακες από σκληρυμένο γυαλί περιλαμβάνουν δύο κύριες ζώνες, FI και FII. Μπορούν επίσης να περιλαμβάνουν και μια ενδιάμεση ζώνη, FIII. Οι ζώνες αυτές ορίζονται ως εξής:

2.3.1.

Ζώνη FI : περιφερειακή ζώνη λεπτού θρυμματισμού, πλάτους τουλάχιστον 7 cm κατά μήκος όλου του άκρου του ανεμοθώρακα· η ζώνη αυτή περιλαμβάνει εξωτερική λωρίδα πλάτους 2 cm η οποία δεν λαμβάνεται υπόψη κατά την αξιολόγηση.

2.3.2.

Ζώνη FII : ζώνη ορατότητας μεταβλητού θρυμματισμού, η οποία περιλαμβάνει πάντοτε ορθογώνιο τμήμα τουλάχιστον 20 cm ύψους και 50 cm μήκους. 2.3.2.1. Προκειμένου για τα οχήματα της κατηγορίας M1, το κέντρο του ορθογωνίου βρίσκεται σε κύκλο ακτίνας 10 cm, το κέντρο του οποίου βρίσκεται στην προβολή του μέσου του τμήματος V1V2. 2.3.2.2. Προκειμένου για τα οχήματα των κατηγοριών Μ και Ν εκτός της κατηγορίας M1, το κέντρο του ορθογωνίου βρίσκεται μέσα σε κύκλο ακτίνας 10 cm, το κέντρο του οποίου συμπίπτει με την προβολή του σημείου 0. 2.3.2.3. Για τους γεωργικούς και δασικούς ελκυστήρες και τα οχήματα εργοταξίου, η θέση της ζώνης ορατότητας θα αναγράφεται στην έκθεση δοκιμής. 2.3.2.4. Το ύψος του προαναφερθέντος ορθογωνίου μπορεί να μειωθεί σε 15 cm για τους ανεμοθώρακες ύψους μικρότερου των 44 cm.

2.3.3.

Ζώνη FIII : ενδιάμεση ζώνη πλάτους μέχρι 5 cm μεταξύ των ζωνών FI και FII.

2.4.   Μέθοδος δοκιμής

Η χρησιμοποιούμενη μέθοδος είναι εκείνη που ορίζεται στο σημείο 1 του παραρτήματος 3.

2.5.   Σημεία κρούσης (βλ. παράρτημα 17, σχήμα 2)

2.5.1.

Τα σημεία κρούσης επιλέγονται ως εξής: Σημείο 1 : στο κεντρικό τμήμα της ζώνης FII, σε μέρος που υποβάλλεται σε ισχυρή ή ασθενή τάση Σημείο 2 : στη ζώνη FIII, όσο το δυνατόν πιο κοντά στο κατακόρυφο επίπεδο συμμετρίας της ζώνης FII Σημεία 3 και 3' : σε απόσταση 3 cm από τα άκρα, επί μιας διαμέσου του δοκιμίου· εάν υπάρχει ίχνος λαβίδας, ένα από τα σημεία θραύσης πρέπει να βρίσκεται πλησίον του άκρου που φέρει τα ίχνη της λαβίδας, το δε άλλο κοντά στο απέναντι άκρο Σημείο 4 : στη θέση όπου παρουσιάζεται η μικρότερη ακτίνα καμπυλότητας επί της διαμέσου με το μεγαλύτερο μήκος Σημείο 5 : σε απόσταση 3 cm από το άκρο του δοκιμίου, στο σημείο της μικρότερης ακτίνας καμπυλότητας της περιμέτρου, είτε αριστερά είτε δεξιά.

2.5.2.

Διενεργείται δοκιμή θρυμματισμού σε καθένα από τα σημεία 1, 2, 3, 3', 4 και 5.

2.6.   Ερμηνεία των αποτελεσμάτων

2.6.1.

Μια δοκιμή θεωρείται ότι έχει δώσει ικανοποιητικό αποτέλεσμα αν ο θρυμματισμός γίνεται σύμφωνα με όλες τις προϋποθέσεις που αναφέρονται κατωτέρω στα σημεία 2.6.1.1, 2.6.1.2 και 2.6.1.3. 2.6.1.1. Ζώνη FI: 2.6.1.1.1. Ο αριθμός των θραυσμάτων σε κάθε τετράγωνο 5 cm × 5 cm δεν είναι κάτω των 40 ούτε άνω των 350· εκτός αν, στην περίπτωση αριθμού θραυσμάτων μικρότερου του 40, τα θραύσματα που περιέχονται σε τετράγωνο πλευράς 10 cm, το οποίο περιλαμβάνει το τετράγωνο πλευράς 5 cm, δεν είναι λιγότερα από 160. 2.6.1.1.2. Για τις ανάγκες του παραπάνω υπολογισμού, τα θραύσματα που εκτείνονται εκατέρωθεν μιας πλευράς του τετραγώνου μετρούνται μισά. 2.6.1.1.3. Ο θρυμματισμός δεν ελέγχεται σε λωρίδα πλάτους 2 cm σε όλη την περίμετρο των δοκιμίων που αντιστοιχεί στη ζώνη στερέωσης του υαλοπίνακα, ούτε σε ακτίνα 7,5 cm γύρω από το σημείο κρούσης. 2.6.1.1.4. Επιτρέπεται να υπάρχουν τρία κατ’ ανώτατο όριο θραύσματα με επιφάνεια άνω των 3 cm2, όχι όμως περισσότερα από ένα μέσα σε έναν και τον αυτό κύκλο διαμέτρου 10 cm. 2.6.1.1.5. Επιτρέπεται να υπάρχουν και επιμήκη θραύσματα, υπό τον όρο ότι δεν έχουν οξύακμα άκρα και ότι το μήκος τους (εκτός αν έχουν εφαρμογή οι διατάξεις της κατωτέρω παραγράφου 2.6.2.2) δεν υπερβαίνει τα 7,5 cm. Αν τα θραύσματα αυτά φτάνουν ως το άκρο του υαλοπίνακα, δεν πρέπει να σχηματίζουν με αυτό γωνία άνω των 45°. 2.6.1.2. Ζώνη FII: 2.6.1.2.1. Η απομένουσα μετά τον θρυμματισμό ορατότητα μετράται εντός της ορθογώνιας ζώνης που ορίζεται στο ανωτέρω σημείο 2.3.2. Στο ορθογώνιο αυτό, η συνολική επιφάνεια των θραυσμάτων άνω των 2 cm2 πρέπει να αντιπροσωπεύει τουλάχιστον το 15 % της επιφάνειάς του. Πάντως, προκειμένου περί αλεξηνέμου ύψους κάτω των 44 cm ή με γωνία τοποθέτησης μικρότερη από 15° σε σχέση προς την κατακόρυφο, το ποσοστό ορατότητας πρέπει να είναι τουλάχιστον το 10 % της επιφάνειας του αντίστοιχου ορθογωνίου. 2.6.1.2.2. Κανένα θραύσμα δεν μπορεί να έχει επιφάνεια άνω των 16 cm2, εκτός αν ορίζεται διαφορετικά στο κατωτέρω σημείο 2.6.2.2. 2.6.1.2.3. Σε ακτίνα 10 cm γύρω από το σημείο κρούσης, αλλά μόνο στο τμήμα του κύκλου που περιλαμβάνεται μέσα στη ζώνη FII, επιτρέπεται να υπάρχουν τρία θραύσματα με επιφάνεια άνω των 16 cm2 αλλά κάτω των 25 cm2. 2.6.1.2.4. Τα θραύσματα πρέπει να έχουν κανονικό σχήμα και να μην παρουσιάζουν τις αιχμές που περιγράφονται στο κατωτέρω σημείο 2.6.1.2.4.1. Ωστόσο, επιτρέπεται η παρουσία μέχρι 10 μη κανονικών θραυσμάτων μέσα σε τυχόν ορθογώνιο διαστάσεων 50 × 20 cm, και μέχρι 25 σε ολόκληρη την επιφάνεια του αλεξηνέμου. Κανένα από τα θραύσματα αυτά δεν πρέπει να παρουσιάζει αιχμή μήκους άνω των 35 mm μετρούμενη σύμφωνα με το κατωτέρω σημείο 2.6.1.2.4.1. 2.6.1.2.4.1. Ένα θραύσμα θεωρείται μη κανονικό εφόσον δεν μπορεί να εγγραφεί μέσα σε κύκλο διαμέτρου 40 mm, αν περιλαμβάνει τουλάχιστον μία αιχμή μήκους άνω των 15 mm μετρούμενη μεταξύ του άκρου της και τομής πλάτους ίσου προς το πάχος του υαλοπίνακα και αν παρουσιάζει μία ή περισσότερες αιχμές με γωνία κορυφής κάτω των 40°. 2.6.1.2.5. Επιτρέπεται, κατ’ εξαίρεση, η παρουσία στη ζώνη FII θραυσμάτων επιμήκους σχήματος, με την προϋπόθεση ότι το μήκος τους δεν υπερβαίνει τα 10 cm, εκτός αν ορίζεται διαφορετικά στο κατωτέρω σημείο 2.6.2.2. 2.6.1.3. Ζώνη FIII: Τα χαρακτηριστικά του θρυμματισμού στη ζώνη αυτή πρέπει να βρίσκονται μεταξύ εκείνων που επιτρέπονται για τον θρυμματισμό στις δύο παρακείμενες ζώνες (FI και FII).

2.6.2.

Ανεμοθώρακας που προσκομίζεται για επικύρωση θεωρείται ικανοποιητικός από πλευράς θρυμματισμού εφόσον ικανοποιείται τουλάχιστον μία από τις ακόλουθες προϋποθέσεις: 2.6.2.1. όλες οι δοκιμές που πραγματοποιήθηκαν με τα σημεία κρούσης που ορίζονται στο σημείο 2.5.1 έδωσαν ικανοποιητικά αποτελέσματα, 2.6.2.2. μία από τις δοκιμές που πραγματοποιήθηκαν με τα σημεία κρούσης που ορίζονται στο σημείο 2.5.1 έδωσε μη ικανοποιητικό αποτέλεσμα όσον αφορά αποκλίσεις μη υπερβαίνουσες τα ακόλουθα όρια: Ζώνη FI : όχι περισσότερα από πέντε θραύσματα μήκους μεταξύ 7,5 και 15 cm Ζώνη FII : όχι περισσότερα από τρία θραύσματα επιφάνειας μεταξύ 16 και 20 cm2, ευρισκόμενα εκτός κύκλου ακτίνας 10 cm με κέντρο το σημείο κρούσης Ζώνη FIII : όχι περισσότερα από τέσσερα θραύσματα μήκους μεταξύ 10 και 17,5 cm και επαναλαμβάνεται επί νέου δοκιμίου σύμφωνου προς τις προδιαγραφές της παραγράφου 2.6.1 ή εμφανίζοντος αποκλίσεις εντός των παραπάνω ορίων· 2.6.2.3. δύο δοκιμές μεταξύ εκείνων που πραγματοποιήθηκαν με τα σημεία κρούσης που ορίζονται στο σημείο 2.5.1 έδωσαν μη ικανοποιητικό αποτέλεσμα όσον αφορά αποκλίσεις εντός των ορίων που ορίζονται στο σημείο 2.6.2.2 και νέα σειρά δοκιμών που διενεργήθηκαν επί νέας σειράς δοκιμίων είναι σύμφωνη προς τις προδιαγραφές της παραγράφου 2.6.1 ή δεν υπάρχουν άνω των δύο δοκιμίων της νέας σειράς που εμφανίζουν αποκλίσεις εντός των οριζόμενων στο ανωτέρω σημείο 2.6.2.2 ορίων.

2.6.3.

Εφόσον διαπιστωθούν οι προαναφερθείσες αποκλίσεις, πρέπει να καταγραφούν στα μόνιμα πρακτικά και στην έκθεση της δοκιμής, στα οποία επισυνάπτονται φωτογραφίες των εν λόγω τμημάτων του ανεμοθώρακα.

3.   ΔΟΚΙΜΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑΣ ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΚΡΟΥΣΗ ΤΗΣ ΚΕΦΑΛΗΣ

3.1.   Δείκτες δυσκολίας των δευτερευόντων χαρακτηριστικών

Δεν λαμβάνεται υπόψη κανένα δευτερεύον χαρακτηριστικό.

3.2.   Αριθμός δοκιμίων

3.2.1.

Για κάθε ομάδα ανεμοθωράκων από σκληρυμένο γυαλί, υποβάλλονται σε δοκιμή τέσσερα δοκίμια τα οποία έχουν κατά προσέγγιση τη μικρότερη ανεπτυγμένη επιφάνεια και τέσσερα δοκίμια τα οποία έχουν κατά προσέγγιση τη μεγαλύτερη ανεπτυγμένη επιφάνεια· τα οκτώ δοκίμια είναι του ίδιου τύπου με εκείνα που επιλέγονται για τις δοκιμές θρυμματισμού (βλ. ανωτέρω, σημείο 2.2).

3.2.2.

Αντί για τα ως άνω δοκίμια, το εργαστήριο που εκτελεί τις δοκιμές μπορεί, εφόσον το κρίνει σκόπιμο, να δοκιμάσει, για κάθε κατηγορία πάχους του αλεξηνέμου, έξι δοκίμια διαστάσεων (1 100 mm × 500 mm) ± 5/2 mm.

3.3.   Μέθοδος δοκιμής

3.3.1.

Η χρησιμοποιούμενη μέθοδος είναι εκείνη που ορίζεται στο σημείο 3.1 του παραρτήματος 3.

3.3.2.

Το ύψος πτώσης είναι 1,5 m ± 0/5 mm.

3.4.   Ερμηνεία των αποτελεσμάτων

3.4.1.

Η δοκιμή θεωρείται ότι έχει δώσει ικανοποιητικό αποτέλεσμα αν θραυσθεί ο ανεμοθώρακας ή το δοκίμιο.

3.4.2.

Σειρά δοκιμίων που προσκομίζεται για επικύρωση θεωρείται ικανοποιητική όσον αφορά τη συμπεριφορά στην πρόσκρουση της κεφαλής εφόσον ικανοποιείται τουλάχιστον μία από τις ακόλουθες προϋποθέσεις: 3.4.2.1. όλες οι δοκιμές έδωσαν ικανοποιητικό αποτέλεσμα· 3.4.2.2. μία δοκιμή έδωσε μη ικανοποιητικό αποτέλεσμα αλλά μια νέα σειρά δοκιμών σε νέα σειρά δοκιμίων έδωσε ικανοποιητικά αποτελέσματα.

4.   ΟΠΤΙΚΕΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ

Οι προδιαγραφές της παραγράφου 9 του παραρτήματος 3 που αφορούν τις οπτικές ιδιότητες ισχύουν για όλους τους τύπους ανεμοθωράκων.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 5

ΥΑΛΟΠΕΤΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΟΜΟΙΟΜΟΡΦΑ ΣΚΛΗΡΥΜΕΝΟ ΓΥΑΛΙ  (1)

1.   ΟΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΤΥΠΟΥ

Υαλοπετάσματα από ομοιόμορφα σκληρυμένο γυαλί θεωρούνται ότι ανήκουν σε διαφορετικούς τύπους αν διαφέρουν τουλάχιστον ως προς ένα από τα ακόλουθα κύρια ή δευτερεύοντα χαρακτηριστικά.

1.1.   Τα κύρια χαρακτηριστικά είναι τα ακόλουθα:

1.1.1.

η εμπορική επωνυμία ή το εμπορικό σήμα

1.1.2.

το είδος της διεργασίας σκλήρυνσης (θερμική ή χημική)

1.1.3.

η κατηγορία του σχήματος· διακρίνονται δύο κατηγορίες: 1.1.3.1. επίπεδα υαλοπετάσματα 1.1.3.2. επίπεδα και καμπύλα υαλοπετάσματα

1.1.4.

η κατηγορία πάχους στην οποία περιλαμβάνεται το ονομαστικό πάχος «e» με επιτρεπόμενη ανοχή κατασκευής ± 0,2 mm: κατηγορία I e ≤ 3,5 mm κατηγορία II 3,5 mm < e ≤ 4,5 mm κατηγορία III 4,5 mm < e ≤ 6,5 mm κατηγορία IV 6,5 mm < e

1.2.   Τα δευτερεύοντα χαρακτηριστικά είναι τα ακόλουθα:

1.2.1.

το είδος του υλικού [στιλβωμένο (κυλινδρισμένο) γυαλί, γυαλί επίπλευσης, τραβηχτό γυαλί]

1.2.2.

το χρώμα του γυαλιού (άχρωμο/έγχρωμο)

1.2.3.

η παρουσία ή απουσία αγωγών

1.2.4.

η παρουσία ή απουσία αδιαφανούς σκίασης.

2.   ΔΟΚΙΜΗ ΘΡΥΜΜΑΤΙΣΜΟΥ

2.1.   Δείκτες δυσκολίας των δευτερευόντων χαρακτηριστικών

Υλικό	Δείκτης δυσκολίας
Κυλινδρισμένο γυαλί	2
Γυαλί επίπλευσης	1
Τραβηχτό γυαλί	1

Τα άλλα δευτερεύοντα χαρακτηριστικά δεν λαμβάνονται υπόψη.

2.2.   Επιλογή αριθμού δοκιμίων

2.2.1.   Για τις δοκιμές επιλέγονται δοκίμια κάθε κατηγορίας σχήματος και κάθε κατηγορίας πάχους, των οποίων η παραγωγή είναι δύσκολη με βάση τα ακόλουθα κριτήρια:

2.2.1.1.

Για τους επίπεδους υαλοπίνακες παρέχονται δύο σειρές δοκιμίων που αντιστοιχούν: 2.2.1.1.1. στη μεγαλύτερη ανεπτυγμένη επιφάνεια 2.2.1.1.2. στη μικρότερη γωνία μεταξύ δύο παρακείμενων πλευρών.

2.2.1.2.

Για τα επίπεδα και καμπύλα υαλοπετάσματα παρέχονται τρεις σειρές δοκιμίων που αντιστοιχούν: 2.2.1.2.1. στη μεγαλύτερη ανεπτυγμένη επιφάνεια 2.2.1.2.2. στη μικρότερη γωνία μεταξύ δύο παρακείμενων πλευρών 2.2.1.2.3. στο μεγαλύτερο ύψος κυκλικού τμήματος.

2.2.2.   Οι δοκιμές που διενεργούνται σε δοκίμια που αντιστοιχούν στη μεγαλύτερη επιφάνεια «S» θεωρείται ότι ισχύουν για κάθε άλλη επιφάνεια μικρότερη της S + 5 %.

2.2.3.   Αν τα υποβληθέντα δοκίμια έχουν γωνία γ μικρότερη των 30°, οι δοκιμές θεωρείται ότι ισχύουν για όλους τους κατασκευαζόμενους υαλοπίνακες με γωνία μεγαλύτερη της γ – 5°.

Αν τα υποβληθέντα δοκίμια έχουν γωνία γ μεγαλύτερη ή ίση με 30°, οι δοκιμές θεωρούνται ότι ισχύουν για όλα τα κατασκευαζόμενα υαλοπετάσματα με γωνία μεγαλύτερη ή ίση προς 30°.

2.2.4.   Αν το ύψος κυκλικού τμήματος h των υποβληθέντων δοκιμίων είναι μεγαλύτερο των 100 mm, οι δοκιμές θεωρείται ότι ισχύουν για όλα τα κατασκευαζόμενα υαλοπετάσματα με ύψος κυκλικού τμήματος μικρότερο του h + 30 mm.

Αν το ύψος κυκλικού τμήματος των υποβληθέντων δοκιμίων είναι μικρότερο ή ίσο προς 100 mm, οι δοκιμές θεωρούνται ότι ισχύουν για όλους τα κατασκευαζόμενα υαλοπετάσματα με ύψος κυκλικού τμήματος μικρότερο ή ίσο προς 100 mm.

2.3.   Αριθμός δοκιμίων ανά σύνολο

Ο αριθμός των δοκιμίων που περιλαμβάνονται σε κάθε ομάδα είναι ο ακόλουθος, ανάλογα με την κατηγορία σχήματος που ορίζεται παραπάνω, στο σημείο 1.1.3.

Τύπος υαλοπετάσματος	Αριθμός δοκιμίων
Επίπεδο	4
Καμπύλο (ελάχιστη ακτίνα καμπυλότητας ≥ 200 mm)
Καμπύλο (ελάχιστη ακτίνα καμπυλότητας < 200 mm)	8

2.4.   Μέθοδος δοκιμής

2.4.1.   Η χρησιμοποιούμενη μέθοδος είναι εκείνη που ορίζεται στο σημείο 1 του παραρτήματος 3.

2.5.   Σημεία κρούσης (βλ. παράρτημα 17, σχήμα 3)

2.5.1.   Για τα επίπεδα και καμπύλα υαλοπετάσματα, τα σημεία κρούσης που απεικονίζονται αντίστοιχα στα σχήματα 3α) και 3β) του παραρτήματος 17 και στο σχήμα 3γ) του παραρτήματος 17 είναι αντιστοίχως τα ακόλουθα:

σημείο 1	:	στο γεωμετρικό κέντρο του υαλοπίνακα
σημείο 2	:	για τα καμπύλα υαλοπετάσματα με ελάχιστη ακτίνα καμπυλότητας «r» μικρότερη των 200 mm επιλέγεται το σημείο επί της διαμέσου με το μεγαλύτερο μήκος στο τμήμα του υαλοπετάσματος με τη μικρότερη ακτίνα καμπυλότητας.

2.5.2.   Τέσσερα δοκίμια δοκιμάζονται από κάθε σημείο πρόσκρουσης.

2.6.   Ερμηνεία των αποτελεσμάτων

2.6.1.   Μια δοκιμή θεωρείται ότι έχει δώσει ικανοποιητικό αποτέλεσμα αν ο θρυμματισμός πληροί τις ακόλουθες προϋποθέσεις:

2.6.1.1.

ο αριθμός των θραυσμάτων σε κάθε τετράγωνο 5 cm × 5 cm δεν είναι κάτω των 40·

2.6.1.2.

για τις ανάγκες του παραπάνω υπολογισμού, τα θραύσματα που εκτείνονται εκατέρωθεν μιας πλευράς του τετραγώνου μετρούνται μισά·

2.6.1.3.

ο θρυμματισμός δεν ελέγχεται σε λωρίδα πλάτους 2 cm σε όλη την περίμετρο των δοκιμίων που αντιστοιχεί στη ζώνη στερέωσης του υαλοπίνακα, ούτε σε ακτίνα 7,5 cm γύρω από το σημείο κρούσης·

2.6.1.4.

αν ένα θραύσμα εκτείνεται πέρα από την αποκλεισμένη περιοχή, μόνο το μέρος του θραύσματος που βρίσκεται εκτός της περιοχής θα αξιολογηθεί·

2.6.1.5.

τα θραύσματα των οποίων η επιφάνεια υπερβαίνει τα 3 cm2 δεν γίνονται δεκτά, εκτός αν βρίσκονται στα τμήματα που ορίζονται στο σημείο 2.6.1.3·

2.6.1.6.

δεν επιτρέπεται θραύσμα μήκους άνω των 100 mm, εκτός από τις περιοχές που ορίζονται στο σημείο 2.6.1.3. υπό την προϋπόθεση ότι: 2.6.1.6.1. τα άκρα τους δεν είναι οξύακμα, 2.6.1.6.2. σε περίπτωση που τα επιμήκη αυτά θραύσματα φθάνουν μέχρι το ένα άκρο του υαλοπετάσματος, δεν πρέπει να σχηματίζουν με αυτό γωνία μεγαλύτερη των 45°.

2.6.2.   Σειρά δοκιμίων που υποβάλλονται σε δοκιμή προς έγκριση θεωρείται ικανοποιητική από πλευράς θρυμματισμού αν τουλάχιστον τρεις από τις τέσσερις δοκιμές που διεξάγονται σε καθένα από τα άκρα της πρόσκρουσης που περιγράφεται στο σημείο 2.5.1 έδωσαν ικανοποιητικό αποτέλεσμα.

2.6.3.   Εφόσον διαπιστωθούν οι προαναφερθείσες αποκλίσεις πρέπει να καταγραφούν στα μόνιμα πρακτικά και στην έκθεση της δοκιμής, στα οποία επισυνάπτονται φωτογραφίες των εν λόγω τμημάτων του υαλοπίνακα.

3.   ΔΟΚΙΜΗ ΜΗΧΑΝΙΚΗΣ ΑΝΤΟΧΗΣ

3.1.   Δοκιμή με σφαιρίδιο 227 g

3.1.1.   Δείκτες δυσκολίας των δευτερευόντων χαρακτηριστικών

Υλικό	Δείκτης δυσκολίας	Χρώμα	Δείκτης δυσκολίας
Στιλβωμένο γυαλί	2	Άχρωμο	1
Γυαλί επίπλευσης	1	Έγχρωμο	2
Τραβηχτό γυαλί	1

Το άλλο δευτερεύον χαρακτηριστικό (παρουσία ή απουσία αγωγών) δεν λαμβάνεται υπόψη.

3.1.2.   Αριθμός δοκιμίων

Έξι δοκίμια υποβάλλονται σε δοκιμή για κάθε κατηγορία πάχους που ορίζεται παραπάνω, στο σημείο 1.1.4.

3.1.3.   Μέθοδος δοκιμής

3.1.3.1.

Η χρησιμοποιούμενη μέθοδος είναι εκείνη που ορίζεται στο σημείο 2.1 του παραρτήματος 3.

3.1.3.2.

Το ύψος της πτώσης (μετρούμενο από το κατώτερο σημείο του σφαιριδίου ως την άνω πλευρά του δοκιμίου) είναι 2,0 m ± 0/5 mm.

3.1.4.   Ερμηνεία των αποτελεσμάτων

3.1.4.1.

Η δοκιμή θεωρείται ότι έχει δώσει ικανοποιητικό αποτέλεσμα αν τουλάχιστον πέντε από τα δοκίμια δεν θραυσθούν.

4.   ΟΠΤΙΚΕΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ

4.1.   Οι διατάξεις του παραρτήματος 3 σημείο 9.1 που αφορούν τον συντελεστή κανονικής διαπερατότητας φωτός ισχύουν για ομοιόμορφα σκληρυμένα υαλοπετάσματα ή τμήματα υαλοπετασμάτων που βρίσκονται σε θέσεις μεγάλης σημασίας για την ορατότητα του οδηγού.

4.2.   Οι διατάξεις της παραγράφου 9 του παραρτήματος 3 ισχύουν για τα υαλοπετάσματα από ομοιόμορφα σκληρυμένο γυαλί που χρησιμοποιούνται ως ανεμοθώρακες σε οχήματα βραδείας κινήσεως τα οποία, από κατασκευής, δεν υπερβαίνουν τα 40 km/h. Αυτό δεν ισχύει για τους επίπεδους ανεμοθώρακες που υπάγονται σε μια ήδη εγκεκριμένη ομάδα.

---

(1)  Αν πρόκειται για υαλοπίνακες από ομοιόμορφα σκληρυμένο γυαλί που μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως ανεμοθώρακες για οχήματα βραδείας κίνησης των οποίων η ταχύτητα, από κατασκευή, δεν υπερβαίνει τα 40 km/h.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 6

ΑΝΕΜΟΘΩΡΑΚΕΣ ΑΠΟ ΚΟΙΝΟ ΠΟΛΥΣΤΡΩΜΑΤΙΚΟ ΓΥΑΛΙ

1.   ΟΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΤΥΠΟΥ

Οι ανεμοθώρακες από κοινό πολυστρωματικό γυαλί θεωρείται ότι ανήκουν σε διαφορετικούς τύπους εάν διαφέρουν τουλάχιστον ως προς ένα από τα ακόλουθα κύρια ή δευτερεύοντα χαρακτηριστικά τους.

1.1.   Τα κύρια χαρακτηριστικά είναι τα ακόλουθα:

1.1.1.

η εμπορική επωνυμία ή το εμπορικό σήμα

1.1.2.

το σχήμα και οι διαστάσεις οι ανεμοθώρακες από κοινό πολυστρωματικό γυαλί θεωρείται ότι αποτελούν αναπόσπαστο τμήμα μιας ομάδας όσον αφορά τις δοκιμές μηχανικών ιδιοτήτων και αντοχής στο περιβάλλον

1.1.3.

ο αριθμός των φύλλων γυαλιού

1.1.4.

το ονομαστικό πάχος «e» του ανεμοθώρακα με επιτρεπόμενη ανοχή κατασκευής 0,2. n mm (όπου «n» ο αριθμός των φύλλων γυαλιού που περιέχει ο ανεμοθώρακας πάνω ή κάτω από την επιτρεπόμενη ονομαστική τιμή

1.1.5.

το ονομαστικό πάχος του διαστρώματος ή των διαστρωμάτων

1.1.6.

το είδος και ο τύπος του διαστρώματος ή των διαστρωμάτων (π.χ. PVB ή άλλο πλαστικό υλικό διαστρώματος).

1.2.   Τα δευτερεύοντα χαρακτηριστικά είναι τα ακόλουθα:

1.2.1.

το είδος του υλικού [στιλβωμένο (κυλινδρισμένο) γυαλί, γυαλί επίπλευσης, τραβηχτό γυαλί]

1.2.2.

το χρώμα του διαστρώματος (άχρωμο ή έγχρωμο, πλήρως ή μερικώς)

1.2.3.

το χρώμα του γυαλιού (άχρωμο ή έγχρωμο)

1.2.4.

η παρουσία ή απουσία αγωγών

1.2.5.

η παρουσία ή απουσία αδιαφανούς σκίασης.

2.   ΓΕΝΙΚΑ

2.1.   Για τους ανεμοθώρακες από κοινό πολυστρωματικό γυαλί, οι δοκιμές, εκτός από όσες αφορούν τη συμπεριφορά στην πρόσκρουση της κεφαλής (κατωτέρω σημείο 3.2) και τις οπτικές ιδιότητες, πραγματοποιούνται σε επίπεδα δοκίμια, που έχουν είτε αποκοπεί από πραγματικούς ανεμοθώρακες είτε κατασκευαστεί ειδικά. Και στις δύο περιπτώσεις, τα δοκίμια πρέπει να είναι απολύτως αντιπροσωπευτικά, από κάθε άποψη, των εν σειρά παραγόμενων αλεξηνέμων των οποίων ζητείται η έγκριση.

2.2.   Πριν από κάθε δοκιμή τα δοκίμια αποθηκεύονται επί τέσσερις τουλάχιστον ώρες σε θερμοκρασία 23 °C ± 2 °C. Οι δοκιμές επί των δοκιμίων γίνονται μόλις αυτά αποσυρθούν από το δοχείο στο οποίο είχαν αποθηκευθεί.

3.   ΔΟΚΙΜΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑΣ ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΚΡΟΥΣΗ ΤΗΣ ΚΕΦΑΛΗΣ

3.1.   Δείκτες δυσκολίας των δευτερευόντων χαρακτηριστικών

Δεν λαμβάνεται υπόψη κανένα δευτερεύον χαρακτηριστικό.

3.2.   Δοκιμή συμπεριφοράς στην πρόσκρουση της κεφαλής επί πλήρους ανεμοθώρακα

3.2.1.   Αριθμός δοκιμίων

Υποβάλλονται σε δοκιμή τέσσερα δοκίμια από τη σειρά των δοκιμίων με τη μικρότερη ανεπτυγμένη επιφάνεια και τέσσερα δοκίμια από τη σειρά των δοκιμίων με τη μεγαλύτερη ανεπτυγμένη επιφάνεια, τα οποία επιλέγονται σύμφωνα με τις διατάξεις του παραρτήματος 13.

3.2.2.   Μέθοδος δοκιμής

3.2.2.1.

Η χρησιμοποιούμενη μέθοδος είναι εκείνη που ορίζεται στο σημείο 3.1 του παραρτήματος 3.

3.2.2.2.

Το ύψος της πτώσης είναι 1,5 m ± 0/5 mm.

3.2.3.   Ερμηνεία των αποτελεσμάτων

3.2.3.1.

Θεωρείται ότι η δοκιμή αυτή δίνει ικανοποιητικό αποτέλεσμα εφόσον πληρούνται οι ακόλουθες προϋποθέσεις: 3.2.3.1.1. το δοκίμιο θραύεται με πολλές κυκλικές ρωγμές, το κέντρο των οποίων αντιστοιχεί χονδρικά στο σημείο κρούσης, ενώ οι πλησιέστερες ρωγμές βρίσκονται σε απόσταση το πολύ 80 mm από το σημείο πρόσκρουσης· 3.2.3.1.2. τα φύλλα του γυαλιού πρέπει να παραμείνουν προσκολλημένα στο διάστρωμα από πλαστικό. Επιτρέπονται μία ή περισσότερες αποκολλήσεις πλάτους μικρότερου των 4 mm από κάθε πλευρά της ρωγμής στο εξωτερικό κύκλου ακτίνας 60 mm με κέντρο το σημείο πρόσκρουσης· 3.2.3.1.3. όσον αφορά την πρόσκρουση: 3.2.3.1.3.1. το διάστρωμα δεν πρέπει να αποκαλυφθεί σε έκταση μεγαλύτερη των 20 cm2, 3.2.3.1.3.2. το διάστρωμα μπορεί να σχισθεί, αλλά η σχισμή δεν πρέπει να υπερβαίνει σε μήκος τα 35 mm.

3.2.3.2.

Σειρά δοκιμίων που προσκομίζονται για έγκριση θεωρείται ικανοποιητική από την άποψη της δοκιμής αντοχής στην πρόσκρουση της κεφαλής αν όλες οι δοκιμές δώσουν ικανοποιητικά αποτελέσματα.

4.   ΔΟΚΙΜΗ ΜΗΧΑΝΙΚΗΣ ΑΝΤΟΧΗΣ

4.1.   Δείκτες δυσκολίας των δευτερευόντων χαρακτηριστικών

Δεν λαμβάνεται υπόψη κανένα δευτερεύον χαρακτηριστικό.

4.2.   Δοκιμή με σφαιρίδιο 2 260 g

4.2.1.   Υποβάλλονται σε δοκιμή είκοσι τετράγωνα επίπεδα, διαστάσεων 300 mm ± 0/10 mm.

4.2.2.   Μέθοδος δοκιμής

4.2.2.1.

Η χρησιμοποιούμενη μέθοδος είναι εκείνη που ορίζεται στο σημείο 2.2 του παραρτήματος 3.

4.2.2.2.

Το ύψος της πτώσης (μετρούμενο από το κατώτερο σημείο του σφαιριδίου ως την άνω πλευρά του δοκιμίου) είναι 4 m ± 0/25 mm.

4.2.3.   Ερμηνεία των αποτελεσμάτων

4.2.3.1.

Η δοκιμή θεωρείται ότι δίνει ικανοποιητικό αποτέλεσμα εφόσον το σφαιρίδιο δεν διέλθει μέσω του γυαλιού εντός πέντε δευτερολέπτων από τη στιγμή της κρούσης.

4.2.3.2.

Σειρά δοκιμίων που προσκομίζονται για έγκριση θεωρείται ικανοποιητική από την άποψη της δοκιμής του σφαιριδίου των 2 260 g αν τουλάχιστον δώδεκα δοκιμές δώσουν ικανοποιητικό αποτέλεσμα.

4.3.   Δοκιμή με σφαιρίδιο 227 g

4.3.1.   Δείκτες δυσκολίας των δευτερευόντων χαρακτηριστικών

Δεν λαμβάνεται υπόψη κανένα δευτερεύον χαρακτηριστικό.

4.3.2.   Αριθμός δοκιμίων

Υποβάλλονται σε δοκιμή είκοσι τετράγωνα δοκίμια, διαστάσεων 300 mm ± 0/10 mm.

4.3.3.   Μέθοδος δοκιμής

4.3.3.1.

Η χρησιμοποιούμενη μέθοδος είναι εκείνη που ορίζεται στο σημείο 2.1 του παραρτήματος 3. Δέκα από τα δοκίμια υποβάλλονται σε δοκιμή σε θερμοκρασία + 40 °C ± 2 °C και δέκα σε θερμοκρασία – 20 °C ± 2 °C.

4.3.3.2.

Το ύψος της πτώσης για τις διάφορες κατηγορίες πάχους και η μάζα των αποσπώμενων τεμαχίων εκτίθεται στον παρακάτω πίνακα:   + 40 °C ± 2 °C – 20 °C ± 2 °C Ονομαστικό πάχος του δοκιμίου (mm) Ύψος πτώσης (m) Μέγιστη επιτρεπόμενη μάζα θραυσμάτων (g) Ύψος πτώσης (m) Μέγιστη επιτρεπόμενη μάζα θραυσμάτων (g) e ≤ 4,5 9 12 8,5 12 4,5 < e ≤ 5,5 9 15 8,5 15 5,5 < e ≤ 6,5 9 20 8,5 20 e > 6,5 9 25 8,5 25

4.3.4.   Ερμηνεία των αποτελεσμάτων

4.3.4.1.

Η δοκιμή θεωρείται ότι έδωσε ικανοποιητικό αποτέλεσμα αν πληρούνται οι ακόλουθες προϋποθέσεις: — το σφαιρίδιο δεν διέρχεται μέσω του δοκιμίου — το δοκίμιο δεν θραύεται σε πολλά κομμάτια — αν το διάστρωμα δεν σχίζεται, το βάρος των τεμαχίων που αποσπάσθηκαν από την πλευρά του γυαλιού που είναι αντίθετη από το σημείο κρούσης δεν υπερβαίνει τις ανάλογες τιμές που καθορίζονται ανωτέρω, στο σημείο 4.3.3.2.

4.3.4.2.

Σειρά δοκιμίων που προσκομίζονται για έγκριση θεωρείται ικανοποιητική από την άποψη της δοκιμής του σφαιριδίου των 227 g αν τουλάχιστον οκτώ από τις δέκα δοκιμές δώσουν ικανοποιητικό αποτέλεσμα.

5.   ΔΟΚΙΜΗ ΑΝΤΟΧΗΣ ΣΤΟΥΣ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΟΥΣ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ

5.1.   Δοκιμή αντοχής στην τριβή

5.1.1.   Δείκτες δυσκολίας και μέθοδος δοκιμής

Ισχύουν οι προδιαγραφές της παραγράφου 4 του παραρτήματος 3. Η δοκιμή συνεχίζεται επί 1 000 κύκλους.

5.1.2.   Ερμηνεία των αποτελεσμάτων

Ο υαλοπίνακας ασφαλείας θεωρείται ικανοποιητικός από άποψη αντοχής στην τριβή αν η σκέδαση του φωτός που οφείλεται στην τριβή του δοκιμίου δεν υπερβαίνει το 2 %.

5.2.   Δοκιμή αντοχής στις υψηλές θερμοκρασίες

Ισχύουν οι προδιαγραφές της παραγράφου 5 του παραρτήματος 3.

5.3.   Δοκιμή αντοχής στην ακτινοβολία

5.3.1.   Γενική προδιαγραφή

Η δοκιμή αυτή πραγματοποιείται μόνον εφόσον το κρίνει σκόπιμο το εργαστήριο με βάση τις πληροφορίες που διαθέτει σχετικά με το διάστρωμα.

5.3.2.   Ισχύουν οι προδιαγραφές της παραγράφου 6.3 του παραρτήματος 3.

5.4.   Δοκιμή αντοχής στην υγρασία

Ισχύουν οι προδιαγραφές της παραγράφου 7 του παραρτήματος 3.

6.   ΟΠΤΙΚΕΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ

Οι προδιαγραφές της παραγράφου 9 του παραρτήματος 3 που αφορούν τις οπτικές ιδιότητες ισχύουν για όλους τους τύπους ανεμοθωράκων. Δεν αφορά επίπεδους ανεμοθώρακες που υπάγονται σε μια ήδη εγκεκριμένη κατηγορία, εάν η γωνία κλίσης είναι μικρότερη από 40° ως προς την κατακόρυφο.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 7

ΠΟΛΥΣΤΡΩΜΑΤΙΚΟΙ ΥΑΛΟΠΙΝΑΚΕΣ

1.   ΟΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΤΥΠΟΥ

Θεωρείται ότι πολυστρωματικοί υαλοπίνακες ανήκουν σε διαφορετικό τύπο αν διαφέρουν τουλάχιστον ως προς ένα από τα ακόλουθα κύρια ή δευτερεύοντα χαρακτηριστικά.

1.1.   Τα κύρια χαρακτηριστικά είναι τα ακόλουθα:

1.1.1.

η εμπορική επωνυμία ή το εμπορικό σήμα

1.1.2.

η κατηγορία πάχους του υαλοπετάσματος στην οποία περιλαμβάνεται το ονομαστικό πάχος «e», με επιτρεπόμενη ανοχή κατασκευής ± 0,2. n mm, όπου «n» ο αριθμός των φύλλων γυαλιού: κατηγορία Ι e ≤ 5,5 mm κατηγορία ΙΙ 5,5 mm < e ≤ 6,5 mm κατηγορία ΙΙΙ 6,5 mm < e

1.1.3.

το ονομαστικό πάχος του διαστρώματος ή των διαστρωμάτων

1.1.4.

το είδος και ο τύπος του διαστρώματος ή των διαστρωμάτων (π.χ. PVB ή άλλο πλαστικό υλικό)

1.1.5.

οποιαδήποτε ειδική κατεργασία την οποία τυχόν υπέστη ένα από αυτά τα φύλλα.

1.2.   Τα δευτερεύοντα χαρακτηριστικά είναι τα ακόλουθα:

1.2.1.

το είδος του υλικού [στιλβωμένο (κυλινδρισμένο) γυαλί, γυαλί επίπλευσης, τραβηχτό γυαλί]

1.2.2.

το χρώμα του διαστρώματος (άχρωμο ή έγχρωμο, πλήρως ή μερικώς)

1.2.3.

το χρώμα του γυαλιού (άχρωμο ή έγχρωμο)

1.2.4.

η παρουσία ή απουσία αδιαφανούς σκίασης.

2.   ΓΕΝΙΚΑ

2.1.   Για τους υαλοπίνακες από πολυστρωματικό γυαλί, οι δοκιμές πραγματοποιούνται σε επίπεδα δοκίμια, που έχουν είτε αποκοπεί από πραγματικούς υαλοπίνακες είτε κατασκευασθεί ειδικά. Και στις δύο περιπτώσεις, τα δοκίμια πρέπει να είναι απολύτως αντιπροσωπευτικά, από κάθε άποψη, των υαλοπινάκων για την παραγωγή των οποίων ζητείται η έγκριση.

2.2.   Πριν από κάθε δοκιμή τα δοκίμια του πολυστρωματικού γυαλιού αποθηκεύονται επί τέσσερις ώρες τουλάχιστον σε θερμοκρασία 23 °C ± 2 °C. Οι δοκιμές επί των δοκιμίων γίνονται μόλις αυτά αποσυρθούν από το δοχείο στο οποίο είχαν αποθηκευθεί.

2.3.   Οι υαλοπίνακες που υποβάλλονται σε δοκιμή προς έγκριση θεωρείται ότι ανταποκρίνονται στις διατάξεις του παρόντος παραρτήματος εφόσον έχουν την ίδια σύνθεση με ανεμοθώρακα ο οποίος έχει ήδη λάβει την έγκριση σύμφωνα με τις διατάξεις του παραρτήματος 6 ή του παραρτήματος 8 ή του παραρτήματος 9.

3.   ΜΗΧΑΝΙΚΗ ΑΝΤΟΧΗ — ΔΟΚΙΜΗ ΚΡΟΥΣΗΣ ΣΦΑΙΡΙΔΙΟΥ 227 g

3.1.   Δείκτες δυσκολίας των δευτερευόντων χαρακτηριστικών

Δεν λαμβάνεται υπόψη κανένα δευτερεύον χαρακτηριστικό.

3.2.   Αριθμός δοκιμίων

Υποβάλλονται σε δοκιμή οκτώ δοκίμια διαστάσεων 300 mm × 300 mm, φτιαγμένα ειδικά ή κομμένα από το πιο επίπεδο μέρος του υαλοπίνακα.

3.2.1.

Εναλλακτικά, τα δοκίμια μπορεί να είναι έτοιμα προϊόντα που μπορεί να υποστηρίζονται από τη συσκευή που περιγράφεται στα σημεία 2.1.1 έως 2.1.1.3 του παραρτήματος 3.

3.2.2.

Εάν τα δοκίμια είναι καμπύλα, πρέπει να ληφθεί μέριμνα ώστε να εξασφαλιστεί πλήρης επαφή με το υποστήριγμα.

3.3.   Μέθοδος δοκιμής

3.3.1.

Η χρησιμοποιούμενη μέθοδος είναι εκείνη που ορίζεται στο σημείο 2.1 του παραρτήματος 3.

3.3.2.

Το ύψος της πτώσης μετρούμενο από το κατώτερο σημείο του σφαιριδίου ως την άνω πλευρά του δοκιμίου ή του δείγματος είναι 9 m ± 0/25 mm.

3.4.   Ερμηνεία των αποτελεσμάτων

3.4.1.

Η δοκιμή θεωρείται ότι έδωσε ικανοποιητικά αποτελέσματα αν πληρούνται οι ακόλουθες προϋποθέσεις: α) το σφαιρίδιο δεν διέρχεται μέσω του δοκιμίου· β) το πολυστρωματικό γυαλί δεν θραύεται σε ξεχωριστά κομμάτια· γ) στο σημείο που βρίσκεται ακριβώς απέναντι από το σημείο κρούσης, μικρά θραύσματα γυαλιού μπορεί να φύγουν από το δοκίμιο, αλλά η προσβληθείσα ζώνη δεν πρέπει να έχει εκτεθειμένη επιφάνεια ενισχυτικού υλικού μικρότερη από 645 mm2 και πρέπει πάντα να καλύπτεται καλά από μικρά τεμάχια σφιχτά προσκολλημένου γυαλιού· ο ολικός διαχωρισμός του γυαλιού από το ενισχυτικό υλικό δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 1 935 mm2 εκατέρωθεν· αποφλοίωση της εξωτερικής επιφάνειας του γυαλιού που βρίσκεται απέναντι από το σημείο πρόσκρουσης και πρόσκειται στην επιφάνεια πρόσκρουσης δεν πρέπει να θεωρείται βλάβη.

3.4.2.

Σειρά δοκιμίων που προσκομίζονται για έγκριση θεωρείται ικανοποιητική από την άποψη της δοκιμής μηχανικής αντοχής εάν τουλάχιστον έξι από τις οκτώ δοκιμές δώσουν ικανοποιητικό αποτέλεσμα.

4.   ΔΟΚΙΜΗ ΑΝΤΟΧΗΣ ΣΤΟΥΣ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΟΥΣ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ

4.1.   Δοκιμή αντοχής στην τριβή

4.1.1.   Δείκτες δυσκολίας και μέθοδος δοκιμής

Ισχύουν οι προδιαγραφές της παραγράφου 4 του παραρτήματος 3. Η δοκιμή συνεχίζεται επί 1 000 κύκλους.

4.1.2.   Ερμηνεία των αποτελεσμάτων

Ο υαλοπίνακας ασφαλείας θεωρείται ικανοποιητικός από άποψη αντοχής στην τριβή αν η οφειλόμενη στην τριβή σκέδαση του φωτός στο δοκίμιο δεν υπερβαίνει το 2 %.

4.2.   Δοκιμή αντοχής στις υψηλές θερμοκρασίες

Ισχύουν οι προδιαγραφές της παραγράφου 5 του παραρτήματος 3.

4.3.   Δοκιμή αντοχής στην ακτινοβολία

4.3.1.   Γενική προδιαγραφή

Η δοκιμή αυτή πραγματοποιείται μόνον εφόσον το κρίνει σκόπιμο το εργαστήριο με βάση τις πληροφορίες που διαθέτει σχετικά με το διάστρωμα.

4.3.2.   Αριθμός δοκιμίων ή δειγμάτων

Ισχύουν οι προδιαγραφές της παραγράφου 6.3 του παραρτήματος 3.

4.4.   Δοκιμή αντοχής στην υγρασία

Ισχύουν οι προδιαγραφές της παραγράφου 7 του παραρτήματος 3.

5.   ΟΠΤΙΚΕΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ

Οι διατάξεις του παραρτήματος 3 σημείο 9.1 που αφορούν τον συντελεστή κανονικής διαπερατότητας του φωτός ισχύουν για τους υαλοπίνακες ή τα τμήματα υαλοπινάκων που βρίσκονται σε θέσεις μεγάλης σημασίας για την ορατότητα του οδηγού.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 8

ΑΝΕΜΟΘΩΡΑΚΕΣ ΑΠΟ ΚΑΤΕΡΓΑΣΜΕΝΟ ΠΟΛΥΣΤΡΩΜΑΤΙΚΟ ΓΥΑΛΙ

1.   ΟΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΤΥΠΟΥ

Οι ανεμοθώρακες από κατεργασμένο πολυστρωματικό γυαλί θεωρούνται ότι ανήκουν σε διαφορετικούς τύπους εάν διαφέρουν τουλάχιστον ως προς ένα από τα ακόλουθα κύρια ή δευτερεύοντα χαρακτηριστικά τους.

1.1.   Τα κύρια χαρακτηριστικά είναι τα ακόλουθα:

1.1.1.

η εμπορική επωνυμία ή το εμπορικό σήμα

1.1.2.

το σχήμα και οι διαστάσεις οι ανεμοθώρακες από κατεργασμένο πολυστρωματικό γυαλί θεωρείται ότι αποτελούν αναπόσπαστο τμήμα μιας ομάδας όσον αφορά τις δοκιμές μηχανικών ιδιοτήτων και αντοχής στο περιβάλλον

1.1.3.

ο αριθμός των φύλλων γυαλιού

1.1.4.

το ονομαστικό πάχος «e» του ανεμοθώρακα με επιτρεπόμενη ανοχή κατασκευής 0,2. n mm (όπου «n» ο αριθμός των φύλλων γυαλιού που περιέχει ο ανεμοθώρακας) πάνω και κάτω από την επιτρεπόμενη ονομαστική τιμή

1.1.5.

οποιαδήποτε ειδική κατεργασία την οποία τυχόν υπέστη ένα από αυτά τα φύλλα

1.1.6.

το ονομαστικό πάχος του διαστρώματος ή των διαστρωμάτων

1.1.7.

το είδος και ο τύπος του διαστρώματος ή των διαστρωμάτων (π.χ. PVB ή άλλο πλαστικό υλικό).

1.2.   Τα δευτερεύοντα χαρακτηριστικά είναι τα ακόλουθα:

1.2.1.

το είδος του υλικού [στιλβωμένο (κυλινδρισμένο) γυαλί, γυαλί επίπλευσης, τραβηχτό γυαλί]

1.2.2.

το χρώμα του διαστρώματος (άχρωμο ή έγχρωμο, πλήρως ή μερικώς)

1.2.3.

το χρώμα του γυαλιού (άχρωμο ή έγχρωμο)

1.2.4.

η παρουσία ή απουσία αγωγών

1.2.5.

η παρουσία ή απουσία αδιαφανούς σκίασης.

2.   ΓΕΝΙΚΑ

2.1.   Για τους ανεμοθώρακες από κατεργασμένο πολυστρωματικό γυαλί, οι δοκιμές, εκτός από όσες αφορούν τη συμπεριφορά στην πρόσκρουση της κεφαλής επί του πλήρους αλεξηνέμου και τις οπτικές ιδιότητες, πραγματοποιούνται σε δείγματα και/ή επίπεδα δοκίμια που έχουν κατασκευαστεί ειδικά για τον σκοπό αυτό. Πάντως, τα δοκίμια πρέπει να είναι απολύτως αντιπροσωπευτικά, από κάθε άποψη, των εν σειρά παραγόμενων αλεξηνέμων των οποίων ζητείται η έγκριση.

2.2.   Πριν από κάθε δοκιμή, τα δοκίμια ή δείγματα αποθηκεύονται επί τέσσερις ώρες τουλάχιστον σε θερμοκρασία 23 °C ± 2 °C. Οι δοκιμές επί των δοκιμίων ή των δειγμάτων γίνονται μόλις αυτά αποσυρθούν από το δοχείο στο οποίο είχαν αποθηκευθεί.

3.   ΠΡΟΒΛΕΠΟΜΕΝΕΣ ΔΟΚΙΜΕΣ

Οι ανεμοθώρακες από κατεργασμένο πολυστρωματικό γυαλί υποβάλλονται:

3.1.	στις δοκιμές που προδιαγράφονται στο παράρτημα 6 για τους ανεμοθώρακες από κατεργασμένο πολυστρωματικό γυαλί

3.2.	στην περιγραφόμενη στο σημείο 4, που ακολουθεί, δοκιμή θρυμματισμού.

4.   ΔΟΚΙΜΗ ΘΡΥΜΜΑΤΙΣΜΟΥ

4.1.   Δείκτες δυσκολίας των δευτερευόντων χαρακτηριστικών

Υλικό	Δείκτης δυσκολίας
Κυλινδρισμένο γυαλί	2
Γυαλί επίπλευσης	1
Τραβηχτό γυαλί	1

4.2.   Αριθμός δοκιμίων ή δειγμάτων

Υποβάλλεται σε δοκιμή ένα δοκίμιο διαστάσεων (1 100 mm × 500 mm) ± 5/2 mm ή ένα δείγμα ανά σημείο πρόσκρουσης.

4.3.   Μέθοδος δοκιμής

Η χρησιμοποιούμενη μέθοδος είναι εκείνη που ορίζεται στο σημείο 1 του παραρτήματος 3.

4.4.   Σημείο ή σημεία πρόσκρουσης

Το σημείο πρόσκρουσης πρέπει να είναι το κέντρο του δοκιμίου ή του δείγματος σε καθένα από τα εξωτερικά κατεργασμένα φύλλα του υαλοπίνακα.

4.5.   Ερμηνεία των αποτελεσμάτων

4.5.1.   Για κάθε σημείο πρόσκρουσης, η δοκιμή θρυμματισμού θεωρείται ότι έδωσε ικανοποιητικό αποτέλεσμα εάν στο ορθογώνιο που ορίζεται στο σημείο 2.3.2 του παραρτήματος 4 η ολική επιφάνεια των θραυσμάτων επιφάνειας τουλάχιστον 2 cm2 είναι ίση προς τουλάχιστον το 15 % της επιφάνειας του ορθογωνίου.

4.5.1.1.   Στην περίπτωση δείγματος:

4.5.1.1.1.

Προκειμένου για οχήματα της κατηγορίας M1, το κέντρο του ορθογωνίου βρίσκεται σε κύκλο ακτίνας 10 cm, το κέντρο του οποίου βρίσκεται στην προβολή του μέσου του τμήματος V1V2.

4.5.1.1.2.

Προκειμένου για οχήματα των κατηγοριών Μ και Ν εκτός της κατηγορίας M1, το κέντρο του ορθογωνίου βρίσκεται μέσα σε κύκλο ακτίνας 10 cm, το κέντρο του οποίου συμπίπτει με την προβολή του σημείου 0.

4.5.1.1.3.

Για τους γεωργικούς και δασικούς ελκυστήρες και τα οχήματα εργοταξίου, η θέση της ζώνης ορατότητας θα αναγράφεται στην έκθεση δοκιμής.

4.5.1.1.4.

Το ύψος του προαναφερθέντος ορθογωνίου μπορεί να μειωθεί σε 15 cm για τους ανεμοθώρακες ύψους μικρότερου των 44 cm ή των οποίων η γωνία εγκατάστασης δεν υπερβαίνει τις 15° ως προς την κατακόρυφο· το ποσοστό ορατότητας πρέπει να είναι τουλάχιστον το 10 % της επιφάνειας του αντίστοιχου ορθογωνίου.

4.5.1.2.   Στην περίπτωση δοκιμίου, το κέντρο του ορθογωνίου βρίσκεται στον μεγαλύτερο άξονα του δοκιμίου, σε απόσταση 450 mm από μία από τις πλευρές.

4.5.2.   Το (τα) δοκίμιο(-α) ή έτοιμο(-α) μέρος(-η) που υποβάλλονται προς έγκριση θεωρούνται ικανοποιητικά όσον αφορά τη δοκιμή θρυμματισμού εφόσον ικανοποιείται μία από τις ακόλουθες προϋποθέσεις:

4.5.2.1.

η δοκιμή έδωσε ικανοποιητικό αποτέλεσμα για κάθε σημείο πρόσκρουσης, ή

4.5.2.2.

αφού η δοκιμή επαναλήφθηκε επί νέας σειράς τεσσάρων δοκιμίων για κάθε σημείο πρόσκρουσης για το οποίο είχε δώσει στην αρχή μη ικανοποιητικό αποτέλεσμα, οι τέσσερις νέες δοκιμές που πραγματοποιήθηκαν στα ίδια σημεία δίνουν όλες ικανοποιητικό αποτέλεσμα.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 9

ΥΑΛΟΠΙΝΑΚΕΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΜΕ ΠΛΑΣΤΙΚΗ ΕΠΙΣΤΡΩΣΗ

(στο εσωτερικό)

1.   ΟΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΤΥΠΟΥ

Τα υλικά υαλοπινάκων ασφαλείας, όπως ορίζονται στα παραρτήματα 4 έως 8, εφόσον φέρουν επί της εσωτερικής επιφάνειάς τους πλαστική επίστρωση, πρέπει να τηρούν τις ακόλουθες προδιαγραφές επιπλέον των προδιαγραφών των οικείων παραρτημάτων.

2.   ΔΟΚΙΜΗ ΑΝΤΟΧΗΣ ΣΤΗΝ ΤΡΙΒΗ

2.1.   Δείκτες δυσκολίας και μέθοδος δοκιμής

Η πλαστική επίστρωση πρέπει να υποβληθεί σε δοκιμή σύμφωνα με τις προδιαγραφές της παραγράφου 4 του παραρτήματος 3 για διάρκεια 100 κύκλων.

2.2.   Ερμηνεία των αποτελεσμάτων

Η πλαστική επίστρωση θεωρείται ικανοποιητική όσον αφορά την αντοχή στην τριβή αν η σκέδαση του φωτός που οφείλεται στην τριβή του δοκιμίου δεν υπερβαίνει το 4 %.

3.   ΔΟΚΙΜΗ ΑΝΤΟΧΗΣ ΣΤΗΝ ΥΓΡΑΣΙΑ

3.1.   Σε περίπτωση σκληρυμένου υαλοπίνακα ασφαλείας με επιφάνεια από πλαστικό υλικό, διενεργείται δοκιμή αντοχής στην υγρασία.

3.2.   Ισχύουν οι προδιαγραφές της παραγράφου 7 του παραρτήματος 3.

4.   ΔΟΚΙΜΗ ΑΝΤΟΧΗΣ ΣΤΙΣ ΜΕΤΑΒΟΛΕΣ ΤΗΣ ΘΕΡΜΟΚΡΑΣΙΑΣ

Ισχύουν οι προδιαγραφές της παραγράφου 8 του παραρτήματος 3.

5.   ΔΟΚΙΜΗ ΑΝΤΟΧΗΣ ΣΤΗ ΦΩΤΙΑ

Ισχύουν οι προδιαγραφές της παραγράφου 10 του παραρτήματος 3.

6.   ΔΟΚΙΜΗ ΑΝΤΟΧΗΣ ΣΤΙΣ ΧΗΜΙΚΕΣ ΟΥΣΙΕΣ

Ισχύουν οι προδιαγραφές της παραγράφου 11.2.1 του παραρτήματος 3.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 10

ΑΝΕΜΟΘΩΡΑΚΕΣ ΑΠΟ ΥΑΛΟΠΛΑΣΤΙΚΟ

1.   ΟΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΤΥΠΟΥ

Θεωρείται ότι ανεμοθώρακες από υαλοπλαστικό ανήκουν σε διαφορετικούς τύπους αν διαφέρουν τουλάχιστον ως προς ένα από τα ακόλουθα κύρια ή δευτερεύοντα χαρακτηριστικά.

1.1.   Τα κύρια χαρακτηριστικά είναι τα ακόλουθα:

1.1.1.

εμπορικό σήμα ή ονομασία

1.1.2.

το σχήμα και οι διαστάσεις θεωρείται ότι οι ανεμοθώρακες από υαλοπλαστικό αποτελούν στοιχεία μιας ομάδας για τις δοκιμές μηχανικής αντοχής, αντοχής στο περιβάλλον, στις αλλαγές της θερμοκρασίας και στις χημικές ουσίες

1.1.3.

ο αριθμός στρωμάτων πλαστικής ύλης

1.1.4.

το ονομαστικό πάχος «e» του ανεμοθώρακα, με επιτρεπόμενη κατασκευαστική ανοχή ± 0,2 mm

1.1.5.

το ονομαστικό πάχος του φύλλου γυαλιού

1.1.6.

το ονομαστικό πάχος του φύλλου ή των φύλλων πλαστικού που παρεμβάλλονται

1.1.7.

η φύση και ο τύπος του (των) φύλλου(-ων) πλαστικού που παίζουν ρόλο διαστρώματος(-ων) (π.χ. PVB ή άλλο πλαστικό υλικό) και του πλαστικού φύλλου που τοποθετείται στην εσωτερική επιφάνεια

1.1.8.

οποιαδήποτε ειδική κατεργασία στην οποία τυχόν υποβλήθηκε ο υαλοπίνακας.

1.2.   Τα δευτερεύοντα χαρακτηριστικά είναι τα ακόλουθα:

1.2.1.

το είδος του υλικού (κυλινδρισμένο γυαλί, γυαλί επίπλευσης, τραβηχτό γυαλί)

1.2.2.

το χρώμα, εν όλω ή εν μέρει, του (των) φύλλου(-ων) πλαστικού (άχρωμο ή έγχρωμο)

1.2.3.

το χρώμα του γυαλιού (άχρωμο ή έγχρωμο)

1.2.4.

η παρουσία ή απουσία αγωγών

1.2.5.

η παρουσία ή απουσία αδιαφανούς σκίασης.

2.   ΓΕΝΙΚΑ

2.1.   Για τους ανεμοθώρακες από υαλοπλαστικό, οι δοκιμές, εκτός από εκείνες που αφορούν τη συμπεριφορά στην πρόσκρουση της κεφαλής (σημείο 3.2) και τις οπτικές ιδιότητες, πραγματοποιούνται σε επίπεδα δοκίμια τα οποία είτε έχουν αποκοπεί από ήδη υπάρχοντες ανεμοθώρακες είτε έχουν κατασκευασθεί ειδικά. Και στις δύο περιπτώσεις, τα δοκίμια πρέπει να είναι σαφώς αντιπροσωπευτικά, από κάθε άποψη, των εν σειρά κατασκευαζόμενων ανεμοθωράκων για τους οποίους ζητείται έγκριση.

2.2.   Πριν από κάθε δοκιμή, τα δοκίμια αποθηκεύονται επί τέσσερις τουλάχιστον ώρες σε θερμοκρασία 23 °C ± 2 °C. Οι δοκιμές επί των δοκιμίων γίνονται μόλις αυτά αποσυρθούν από το δοχείο στο οποίο είχαν αποθηκευθεί.

3.   ΔΟΚΙΜΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑΣ ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΚΡΟΥΣΗ ΤΗΣ ΚΕΦΑΛΗΣ

3.1.   Δείκτες δυσκολίας των δευτερευόντων χαρακτηριστικών

Δεν λαμβάνεται υπόψη κανένα δευτερεύον χαρακτηριστικό.

3.2.   Δοκιμή συμπεριφοράς στην πρόσκρουση της κεφαλής επί πλήρους αλεξηνέμου

3.2.1.   Αριθμός δοκιμίων

Υποβάλλονται σε δοκιμή τέσσερα δοκίμια από τη σειρά των δοκιμίων με τη μικρότερη ανεπτυγμένη επιφάνεια και τέσσερα δοκίμια από τη σειρά των δοκιμίων με τη μεγαλύτερη ανεπτυγμένη επιφάνεια, τα οποία επιλέγονται σύμφωνα με τις διατάξεις του παραρτήματος 13.

3.2.2.   Μέθοδος δοκιμής

3.2.2.1.   Η χρησιμοποιούμενη μέθοδος είναι εκείνη που ορίζεται στο σημείο 3.1 του παραρτήματος 3.

3.2.2.2.   Το ύψος πτώσης είναι 1,50 m ± 0/5 mm.

3.2.3.   Ερμηνεία των αποτελεσμάτων

3.2.3.1.   Θεωρείται ότι η δοκιμή αυτή δίνει ικανοποιητικά αποτελέσματα εφόσον πληρούνται οι ακόλουθες προϋποθέσεις:

3.2.3.1.1.

το φύλλο γυαλιού θραύεται και εμφανίζει πολλαπλές κυκλικές σχισμές, με κέντρο περίπου το σημείο πρόσκρουσης· οι σχισμές πρέπει να αρχίζουν σε απόσταση το πολύ 80 mm από το σημείο αυτό·

3.2.3.1.2.

το φύλλο γυαλιού πρέπει να παραμένει προσκολλημένο στο διάστρωμα από πλαστικό· επιτρέπεται να εμφανιστούν αποκολλήσεις από το διάστρωμα εφόσον έχουν πλάτος κάτω των 4 mm εκατέρωθεν της σχισμής και βρίσκονται σε απόσταση τουλάχιστον 60 mm από το σημείο πρόσκρουσης·

3.2.3.1.3.

επιτρέπεται να σχιστεί το διάστρωμα επί 35 mm από την πλευρά της πρόσκρουσης.

3.2.3.2.   Σειρά δοκιμίων που προσκομίζονται για έγκριση θεωρείται ικανοποιητική από την άποψη της δοκιμής αντοχής στην πρόσκρουση της κεφαλής αν όλες οι δοκιμές δώσουν ικανοποιητικό αποτέλεσμα.

4.   ΔΟΚΙΜΗ ΜΗΧΑΝΙΚΗΣ ΑΝΤΟΧΗΣ

4.1.   Δείκτες δυσκολίας, μέθοδος δοκιμής και ερμηνεία των αποτελεσμάτων

Ισχύουν οι προδιαγραφές της παραγράφου 4 του παραρτήματος 6.

4.2.   Ωστόσο, ο τρίτος όρος της παραγράφου 4.3.4.1 του παραρτήματος 6 είναι άνευ αντικειμένου.

5.   ΔΟΚΙΜΗ ΑΝΤΟΧΗΣ ΣΤΟΥΣ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΟΥΣ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ

5.1.   Δοκιμή αντοχής στην τριβή

5.1.1.   Δοκιμή αντοχής στην τριβή επί της εξωτερικής επιφανείας

5.1.1.1.   Ισχύουν οι προδιαγραφές της παραγράφου 5.1 του παραρτήματος 6.

5.1.2.   Δοκιμή αντοχής στην τριβή επί της εσωτερικής επιφανείας

5.1.2.1.   Ισχύουν οι προδιαγραφές της παραγράφου 2 του παραρτήματος 9.

5.2.   Δοκιμή αντοχής στις υψηλές θερμοκρασίες

Ισχύουν οι προδιαγραφές της παραγράφου 5 του παραρτήματος 3.

5.3.   Δοκιμή αντοχής στην ακτινοβολία

Ισχύουν οι προδιαγραφές της παραγράφου 6.3 του παραρτήματος 3.

5.4.   Δοκιμή αντοχής στην υγρασία

Ισχύουν οι προδιαγραφές της παραγράφου 7 του παραρτήματος 3.

5.5.   Δοκιμή αντοχής στις μεταβολές της θερμοκρασίας

Ισχύουν οι προδιαγραφές της παραγράφου 8 του παραρτήματος 3.

6.   ΟΠΤΙΚΕΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ

Οι προδιαγραφές της παραγράφου 9 του παραρτήματος 3 που αφορούν τις οπτικές ιδιότητες ισχύουν για όλους τους τύπους ανεμοθωράκων.

7.   ΔΟΚΙΜΗ ΑΝΤΟΧΗΣ ΣΤΗ ΦΩΤΙΑ

Ισχύουν οι προδιαγραφές της παραγράφου 10 του παραρτήματος 3.

8.   ΔΟΚΙΜΗ ΑΝΤΟΧΗΣ ΣΤΙΣ ΧΗΜΙΚΕΣ ΟΥΣΙΕΣ

Ισχύουν οι προδιαγραφές της παραγράφου 11.2.1. του παραρτήματος 3.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 11

ΥΑΛΟΠΕΤΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΥΑΛΟΠΛΑΣΤΙΚΟ

1.   ΟΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΤΥΠΟΥ

Θεωρείται ότι υαλοπετάσματα από υαλοπλαστικό ανήκουν σε διαφορετικούς τύπους αν διαφέρουν τουλάχιστον ως προς ένα από τα ακόλουθα κύρια ή δευτερεύοντα χαρακτηριστικά.

1.1.

Τα κύρια χαρακτηριστικά είναι τα ακόλουθα: 1.1.1. εμπορική επωνυμία ή εμπορικό σήμα 1.1.2. η κατηγορία πάχους στην οποία περιλαμβάνεται το ονομαστικό πάχος «e» με επιτρεπόμενη ανοχή κατασκευής ± 0,2 mm: κατηγορία Ι e ≤ 3,5 mm κατηγορία ΙΙ 3,5 mm < e ≤ 4,5 mm κατηγορία ΙΙΙ 4,5 mm < e 1.1.3. το ονομαστικό πάχος του (των) φύλλου(-ων) πλαστικού που λειτουργεί ως διάστρωμα 1.1.4. το ονομαστικό πάχος του υαλοπίνακα 1.1.5. ο τύπος του (των) φύλλου(-ων) πλαστικού που παίζουν ρόλο διαστρώματος(-ων) (π.χ. PVB ή άλλο πλαστικό υλικό) και του πλαστικού φύλλου που τοποθετείται επί της εσωτερικής επιφανείας 1.1.6. οποιαδήποτε ειδική κατεργασία στην οποία τυχόν υποβλήθηκε το φύλλο γυαλιού.

1.2.

Τα δευτερεύοντα χαρακτηριστικά είναι τα ακόλουθα: 1.2.1. το είδος του υλικού (κυλινδρισμένο γυαλί, γυαλί επίπλευσης, τραβηχτό γυαλί) 1.2.2. το χρώμα, εν όλω ή εν μέρει, του (των) φύλλου(-ων) πλαστικού (άχρωμο ή έγχρωμο) 1.2.3. το χρώμα του γυαλιού (άχρωμο ή έγχρωμο) 1.2.4. η παρουσία ή απουσία αδιαφανούς σκότισης.

2.   ΓΕΝΙΚΑ

2.1.

Για τα υαλοπετάσμτα από υαλοπλαστικό, οι δοκιμές πραγματοποιούνται σε επίπεδα δοκίμια, που έχουν είτε αποκοπεί από πραγματικούς υαλοπίνακες είτε κατασκευασθεί ειδικά. Και στις δύο περιπτώσεις, τα δοκίμια πρέπει να είναι απολύτως αντιπροσωπευτικά, από κάθε άποψη, των υαλοπινάκων για την παραγωγή των οποίων ζητείται η έγκριση.

2.2.

Πριν από κάθε δοκιμή, τα δοκίμια από υαλοπλαστικό αποθηκεύονται επί τέσσερις ώρες τουλάχιστον σε θερμοκρασία 23 °C ± 2 °C. Οι δοκιμές επί των δοκιμίων γίνονται μόλις αυτά αποσυρθούν από το δοχείο στο οποίο είχαν αποθηκευθεί.

2.3.

Θεωρείται ότι ο υαλοπίνακας που προσκομίζεται για έγκριση πληροί τις διατάξεις του παρόντος παραρτήματος εφόσον εμφανίζει την αυτή σύνθεση με ήδη εγκεκριμένο ανεμοθώρακα, σύμφωνα με τις διατάξεις του παραρτήματος 10.

3.   ΜΗΧΑΝΙΚΗ ΑΝΤΟΧΗ — ΔΟΚΙΜΗ ΚΡΟΥΣΗΣ ΣΦΑΙΡΙΔΙΟΥ 227 g

Εφαρμόζονται οι διατάξεις της παραγράφου 3 του παραρτήματος 7.

4.   ΔΟΚΙΜΗ ΑΝΤΟΧΗΣ ΣΤΟΥΣ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΟΥΣ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ

4.1.   Δοκιμή αντοχής στην τριβή

4.1.1.   Δοκιμή αντοχής στην τριβή επί της εξωτερικής επιφανείας

Ισχύουν οι προδιαγραφές της παραγράφου 5.1 του παραρτήματος 7.

4.1.2.   Δοκιμή αντοχής στην τριβή επί της εσωτερικής επιφανείας

Ισχύουν οι προδιαγραφές της παραγράφου 2.1 του παραρτήματος 9.

4.2.   Δοκιμή αντοχής στις υψηλές θερμοκρασίες

Ισχύουν οι προδιαγραφές της παραγράφου 5 του παραρτήματος 3.

4.3.   Δοκιμή αντοχής στην ακτινοβολία

Ισχύουν οι προδιαγραφές της παραγράφου 6.3 του παραρτήματος 3.

4.4.   Δοκιμή αντοχής στην υγρασία

Ισχύουν οι προδιαγραφές της παραγράφου 7 του παραρτήματος 3.

4.5.   Δοκιμή αντοχής στις μεταβολές της θερμοκρασίας

Ισχύουν οι προδιαγραφές της παραγράφου 8 του παραρτήματος 3.

5.   ΟΠΤΙΚΕΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ

Οι διατάξεις του παραρτήματος 3 σημείο 9.1 που αφορούν τον συντελεστή κανονικής διαπερατότητας του φωτός ισχύουν για τους υαλοπίνακες ή τα τμήματα υαλοπινάκων που βρίσκονται σε θέσεις μεγάλης σημασίας για την ορατότητα του οδηγού.

6.   ΔΟΚΙΜΗ ΑΝΤΟΧΗΣ ΣΤΗ ΦΩΤΙΑ

Ισχύουν οι προδιαγραφές της παραγράφου 10 του παραρτήματος 3.

7.   ΔΟΚΙΜΗ ΑΝΤΟΧΗΣ ΣΤΙΣ ΧΗΜΙΚΕΣ ΟΥΣΙΕΣ

Ισχύουν οι προδιαγραφές της παραγράφου 11.2.1 του παραρτήματος 3.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 12

ΠΟΛΛΑΠΛΑ ΥΑΛΟΣΤΑΣΙΑ

1.   ΟΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΤΥΠΟΥ

Θεωρείται ότι πολλαπλά υαλοστάσια ανήκουν σε διαφορετικούς τύπους αν διαφέρουν τουλάχιστον ως προς ένα από τα ακόλουθα κύρια ή δευτερεύοντα χαρακτηριστικά.

1.1.

Τα κύρια χαρακτηριστικά είναι τα ακόλουθα: 1.1.1. η εμπορική επωνυμία ή το εμπορικό σήμα 1.1.2. ο αριθμός των συστατικών υαλοπετασμάτων 1.1.3. η σύνθεση του πολλαπλού υαλοστασίου (συμμετρικό/ασύμμετρο) 1.1.4. το είδος κάθε συστατικού υαλοπετάσματος, όπως ορίζεται στο σημείο 1 των παραρτημάτων 5, 7 ή 11 του παρόντος κανονισμού 1.1.5. το ονομαστικό πάχος του διάκενου(-ων) μεταξύ των δύο υαλοπετασμάτων 1.1.6. το είδος της σφράγισης.

1.2.

Τα δευτερεύοντα χαρακτηριστικά είναι: 1.2.1. τα δευτερεύοντα χαρακτηριστικά κάθε συστατικού υαλοπετάσματος όπως ορίζονται στο σημείο 1.2 των παραρτημάτων 5, 7 ή 11 του παρόντος κανονισμού.

2.   ΓΕΝΙΚΑ

2.1.

Κάθε συστατικό υαλοπέτασμα που σχηματίζει το πολλαπλό υαλοστάσιο πρέπει είτε να έχει εγκριθεί ως προς τον τύπο είτε να πληροί τις προϋποθέσεις του σχετικού παραρτήματος του παρόντος κανονισμού (παραρτήματα 5, 7 ή 11).

2.2.

Οι δοκιμές που διεξάγονται σε πολλαπλά υαλοστάσια με ένα ή περισσότερα διάκενα με ονομαστικό πλάτος «e1» (…«en») θεωρούνται εφαρμοστέες σε όλα τα πολλαπλά υαλοστάσια που έχουν τα ίδια χαρακτηριστικά και ονομαστικό πλάτος του κενού διαστήματος «e1 ± 3 mm» (…«en ± 3 mm»). Ωστόσο, ο αιτών μπορεί να προσκομίσει για έγκριση το δείγμα με το μικρότερο διάκενο και το δείγμα με το μεγαλύτερο διάκενο.

2.3.

Στην περίπτωση πολλαπλών υαλοστασίων που έχουν τουλάχιστον έναν πολυστρωματικό υαλοπίνακα ή έναν πλαστικό υαλοπίνακα, τα δοκίμια αποθηκεύονται επί τέσσερις τουλάχιστον ώρες πριν από τη δοκιμή σε θερμοκρασία 23 °C ± 2 °C. Οι δοκιμές διενεργούνται αμέσως μόλις ανασυρθούν τα δοκίμια από τον χώρο όπου φυλάσσονταν.

3.   ΔΟΚΙΜΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑΣ ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΚΡΟΥΣΗ ΤΗΣ ΚΕΦΑΛΗΣ

3.1.   Δείκτης δυσκολίας των δευτερευόντων χαρακτηριστικών

Δεν λαμβάνεται υπόψη κανένα δευτερεύον χαρακτηριστικό.

3.2.   Αριθμός δοκιμίων

Υποβάλλονται σε δοκιμή έξι δοκίμια, διαστάσεων (1 100 mm × 500 mm) ± 5/2 mm, για κάθε κατηγορία πάχους των συστατικών υαλοπινάκων και για κάθε πάχος διακένου όπως ορίζεται στο σημείο 1.1.4 ανωτέρω.

3.3.   Μέθοδος δοκιμής

3.3.1.

Η χρησιμοποιούμενη μέθοδος είναι εκείνη που ορίζεται στο σημείο 3.1 του παραρτήματος 3.

3.3.2.

Το ύψος πτώσης είναι 1,50 m ± 0/5 mm.

3.3.3.

Στην περίπτωση ασύμμετρου πολλαπλού υαλοστάσιου, διενεργούνται τρεις δοκιμές επί της μίας όψης και τρεις δοκιμές επί της άλλης όψης.

3.4.   Ερμηνεία των αποτελεσμάτων

3.4.1.

Πολλαπλό υαλοστάσιο αποτελούμενο από υαλοπετάσματα από ομοιόμορφα σκληρυμένο γυαλί μόνο: Η δοκιμή θεωρείται ότι έδωσε ικανοποιητικό αποτέλεσμα αν θραυσθούν όλα τα στοιχεία.

3.4.2.

Πολλαπλό υαλοστάσιο αποτελούμενο από υαλοπετάσματα πολυστρωματικού γυαλιού και/ή υαλοπετάσματα από υαλοπλαστικό: Η δοκιμή θεωρείται ότι έδωσε ικανοποιητικό αποτέλεσμα αν πληρούνται οι ακόλουθες προϋποθέσεις: 3.4.2.1. τα στοιχεία του δοκιμίου κάμπτονται και θραύονται, εμφανίζοντας πολλές κυκλικές σχισμές που επικεντρώνονται στο σημείο περίπου της κρούσης· 3.4.2.2. το (τα) διάστρωμα(-ατα) μπορεί να σχισθεί(-ούν), αλλά η κεφαλή του ανδρείκελου δεν πρέπει να διέλθει μέσω του δοκιμίου. 3.4.2.3. Κανένα μεγάλο θραύσμα γυαλιού δεν πρέπει να αποσπάται από το διάστρωμα.

3.4.3.

Πολλαπλό υαλοστάσιο αποτελούμενο από τουλάχιστον έναν υαλοπίνακα από ομοιόμορφα σκληρυμένο γυαλί και τουλάχιστον έναν πολυστρωματικό υαλοπίνακα ή υαλοπέτασμα από υαλοπλαστικό πλην ανεμοθώρακα: 3.4.3.1. ο (οι) υαλοπίνακας(-ες) από ομοιόμορφα σκληρυμένο γυαλί θραύεται(-ονται)· 3.4.3.2. ο (οι) υαλοπίνακας(-ες) από πολυστρωματικό γυαλί ή το (τα) υαλοπέτασμα(-ατα) από υαλοπλαστικό κάμπτεται(-ονται) και θραύεται(-ονται), εμφανίζοντας πολλές κυκλικές σχισμές που επικεντρώνονται περίπου στο σημείο κρούσης· 3.4.3.3. το (τα) διάστρωμα(-ατα) μπορεί να σχισθεί(-ούν), αλλά η κεφαλή του ανδρείκελου δεν πρέπει να διέλθει μέσω του δοκιμίου· 3.4.3.4. κανένα μεγάλο θραύσμα γυαλιού δεν πρέπει να αποσπάται από το διάστρωμα.

3.4.4.

Σειρά δοκιμίων που υποβάλλεται σε δοκιμή προς έγκριση θεωρείται ικανοποιητική από την άποψη της συμπεριφοράς στην πρόσκρουση της κεφαλής αν όλες οι δοκιμές έδωσαν ικανοποιητικό αποτέλεσμα.

4.   ΟΠΤΙΚΕΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ

Οι διατάξεις της παραγράφου 9.1 του παραρτήματος 3 που αφορούν τον συντελεστή κανονικής διαπερατότητας του φωτός ισχύουν για τα πολλαπλά υαλοστάσια ή τμήματά τους που βρίσκονται σε θέσεις μεγάλης σημασίας για την ορατότητα του οδηγού.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 13

ΤΑΞΙΝΟΜΗΣΗ ΤΩΝ ΑΝΕΜΟΘΩΡΑΚΩΝ ΓΙΑ ΤΙΣ ΔΟΚΙΜΕΣ ΜΕ ΣΚΟΠΟ ΤΗΝ ΕΓΚΡΙΣΗ ΤΟΥΣ

1.

Τα στοιχεία του ανεμοθώρακα που λαμβάνονται υπόψη είναι: 1.1. η ανεπτυγμένη επιφάνεια 1.2. το ύψος κυκλικού τμήματος 1.3. η καμπυλότητα.

2.

Κάθε ομάδα αντιστοιχεί σε μία κατηγορία πάχους.

3.

Η κατάταξη γίνεται κατά αύξουσα σειρά των ανεπτυγμένων επιφανειών. Η επιλογή αφορά τις πέντε μεγαλύτερες και τις πέντε μικρότερες ανεπτυγμένες επιφάνειες, με την ακόλουθη αρίθμηση: 1 για τη μεγαλύτερη 1 για τη μικρότερη 2 για την αμέσως μεγαλύτερη μετά την 1 2 για την αμέσως μικρότερη μετά την 1 3 για την αμέσως μεγαλύτερη μετά τη 2 3 για την αμέσως μικρότερη μετά τη 2 4 για την αμέσως μεγαλύτερη μετά την 3 4 για την αμέσως μικρότερη μετά την 3 5 για την αμέσως μεγαλύτερη μετά την 4 5 στην αμέσως μικρότερη μετά την 4

4.

Η αρίθμηση στο ύψος κυκλικού τμήματος είναι η ακόλουθη σε καθεμιά από τις δύο σειρές που ορίζονται στο ανωτέρω σημείο 3:   1 για το μεγαλύτερο ύψος τμήματος   2 για το αμέσως μεγαλύτερο   3 για το αμέσως μεγαλύτερο κ.λπ.

5.

Η αρίθμηση για την καμπυλότητα είναι η ακόλουθη σε καθεμία από τις δύο σειρές που ορίζονται στο ανωτέρω σημείο 3:   1 για τη μικρότερη καμπυλότητα   2 για την αμέσως μικρότερη   3 για την αμέσως μικρότερη κ.λπ.

6.

Οι αριθμοί αθροίζονται για κάθε ανεμοθώρακα των δύο σειρών που ορίζονται στο ανωτέρω σημείο 3.

6.1.

Στις πλήρεις δοκιμές που προβλέπονται στα παραρτήματα 4, 6, 8, 9 και 10, υποβάλλονται ένας ανεμοθώρακας μεταξύ των πέντε μεγαλύτερων και ένας ανεμοθώρακας μεταξύ των πέντε μικρότερων, που έχουν το χαμηλότερο άθροισμα.

6.2.

Οι άλλοι ανεμοθώρακες της ίδιας σειράς υποβάλλονται σε δοκιμές με σκοπό τον έλεγχο των οπτικών ιδιοτήτων που ορίζονται στο σημείο 9 του παραρτήματος 3.

7.

Ορισμένοι ανεμοθώρακες των οποίων οι παράμετροι, όσον αφορά το σχήμα και/ή την καμπυλότητα, εμφανίζουν ουσιαστικές διαφορές σε σχέση με τις ακραίες περιπτώσεις της επιλεγείσας ομάδας μπορούν επίσης να υποβληθούν σε δοκιμές αν η τεχνική υπηρεσία που διενεργεί τις δοκιμές κρίνει ότι αυτές οι παράμετροι ενδέχεται να έχουν σημαντικές αρνητικές επιπτώσεις.

8.

Οι οριακές τιμές της ομάδας καθορίζονται ως συνάρτηση των ανεπτυγμένων επιφανειών των ανεμοθωράκων. Όταν ανεμοθώρακας που υποβάλλεται στη διαδικασία της έγκρισης τύπου εμφανίζει ανεπτυγμένη επιφάνεια που δεν αντιστοιχεί στις καθορισθείσες οριακές τιμές ή και αισθητά μεγαλύτερο ύψος κυκλικού τμήματος ή αισθητά μικρότερη καμπυλότητα, θεωρείται ότι ανήκει σε νέο τύπο και υποβάλλεται σε συμπληρωματικές δοκιμές, εφόσον τις κρίνει τεχνικώς αναγκαίες η τεχνική υπηρεσία με βάση τις πληροφορίες που διαθέτει σχετικά με τα χρησιμοποιούμενα προϊόντα και υλικά.

9.

Στην περίπτωση που πρόκειται να κατασκευασθεί μεταγενέστερα άλλο μοντέλο ανεμοθώρακα από τον κάτοχο έγκρισης για ήδη επικυρωθείσα κατηγορία πάχους: 9.1. διαπιστώνεται κατά πόσον μπορεί να περιληφθεί μεταξύ των πέντε μεγαλύτερων ή των πέντε μικρότερων που έχουν επιλεγεί για έγκριση από την εξεταζόμενη ομάδα· 9.2. η αρίθμηση γίνεται ξανά σύμφωνα με τη διαδικασία που περιγράφεται στις ανωτέρω παραγράφους 3, 4 και 5· 9.3. αν το άθροισμα των αριθμών που έχουν δοθεί στον ανεμοθώρακα που εντάσσεται και πάλι μεταξύ των πέντε μεγαλύτερων ή των πέντε μικρότερων: 9.3.1. είναι το πιο μικρό, θα διενεργηθούν οι ακόλουθες δοκιμές: 9.3.1.1. για τους ανεμοθώρακες από σκληρυμένο γυαλί: 9.3.1.1.1. θρυμματισμού 9.3.1.1.2. συμπεριφοράς στην πρόσκρουση της κεφαλής 9.3.1.1.3. οπτικής παραμόρφωσης 9.3.1.1.4. διαχωρισμού του δευτερεύοντος ειδώλου 9.3.1.1.5. μετάδοσης του φωτός· 9.3.1.2. για τους ανεμοθώρακες από κοινό πολυστρωματικό γυαλί και/ή τους ανεμοθώρακες από υαλοπλαστικό: 9.3.1.2.1. συμπεριφοράς στην πρόσκρουση της κεφαλής 9.3.1.2.2. οπτικής παραμόρφωσης 9.3.1.2.3. διαχωρισμού του δευτερεύοντος ειδώλου 9.3.1.2.4. μετάδοσης του φωτός· 9.3.1.3. για τους ανεμοθώρακες από κατεργασμένο πολυστρωματικό γυαλί, διενεργούνται οι δοκιμές που προβλέπονται στα σημεία 9.3.1.1.1, 9.3.1.1.2 και 9.3.1.2· 9.3.1.4. για τους ανεμοθώρακες με πλαστική επίστρωση, κατά περίπτωση, οι δοκιμές που προβλέπονται στα σημεία 9.3.1.1 ή 9.3.1.2· 9.3.2. στην αντίθετη περίπτωση, διενεργούνται μόνον οι προβλεπόμενες δοκιμές για τον έλεγχο των οπτικών ιδιοτήτων που ορίζονται στο σημείο 9 του παραρτήματος 3.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 14

ΑΚΑΜΠΤΟΙ ΠΛΑΣΤΙΚΟΙ ΥΑΛΟΠΙΝΑΚΕΣ

1.   ΟΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΤΥΠΟΥ

Θεωρείται ότι άκαμπτοι πλαστικοί υαλοπίνακες ανήκουν σε διαφορετικούς τύπους αν διαφέρουν τουλάχιστον ως προς ένα από τα ακόλουθα κύρια ή δευτερεύοντα χαρακτηριστικά.

1.1.

Τα κύρια χαρακτηριστικά είναι τα ακόλουθα: 1.1.1. η εμπορική επωνυμία ή το εμπορικό σήμα 1.1.2. ο χημικός προσδιορισμός του υλικού 1.1.3. η ταξινόμηση του υλικού από τον κατασκευαστή 1.1.4. η διαδικασία κατασκευής 1.1.5. το σχήμα και οι διαστάσεις 1.1.6. το ονομαστικό πάχος· το όριο ανοχής για το πάχος πλαστικών προϊόντων που λαμβάνονται με εξώθηση είναι ± 10 % του ονομαστικού πάχους· για τα πλαστικά προϊόντα που παράγονται με άλλες τεχνικές (π.χ. χυτό ακρυλικό φύλλο), η αποδεκτή ανοχή για το πάχος δίνεται από την εξίσωση [ ], όπου e είναι το πάχος του φύλλου σε mm. Πρότυπο αναφοράς είναι το ISO 7823/1. 1.1.7. το χρώμα του πλαστικού προϊόντος 1.1.8. το είδος της επίστρωσης.

1.2.

Τα δευτερεύοντα χαρακτηριστικά είναι τα ακόλουθα: 1.2.1. η παρουσία ή απουσία αγωγών ή θερμαντικών στοιχείων.

2.   ΓΕΝΙΚΑ

2.1.

Στην περίπτωση των άκαμπτων πλαστικών υαλοπινάκων, οι δοκιμές πραγματοποιούνται είτε σε επίπεδα δοκίμια απολύτως αντιπροσωπευτικά του τελικού προϊόντος είτε σε έτοιμα μέρη. Όλες οι οπτικές μετρήσεις εκτελούνται σε πραγματικά μέρη.

2.2.

Οι προστατευτικές επικαλύψεις πρέπει να αφαιρούνται από τα δοκίμια και τα δοκίμια πρέπει να καθαρίζονται προσεκτικά πριν από τη δοκιμή. 2.2.1. Πρέπει να αποθηκεύονται για 48 ώρες σε θερμοκρασία 23 °C + 2 °C και σχετική υγρασία 50 + 5 %.

2.3.

Για την περιγραφή της συμπεριφοράς θραύσης κάτω από δυναμική τάση, θα δημιουργηθούν κατηγορίες ανάλογα με την εφαρμογή των πλαστικών. Οι κατηγορίες αυτές αφορούν τις πιθανότητες επαφής του ανθρώπινου κρανίου με τους πλαστικούς υαλοπίνακες και ενέχουν διαφορετικές απαιτήσεις όσον αφορά τη δοκιμή συμπεριφοράς στην πρόσκρουση της κεφαλής.

3.   ΔΟΚΙΜΗ ΕΥΚΑΜΨΙΑΣ

3.1.   Δείκτες δυσκολίας των δευτερευόντων χαρακτηριστικών

Δεν λαμβάνεται υπόψη κανένα δευτερεύον χαρακτηριστικό.

3.2.   Αριθμός δοκιμίων

Υποβάλλεται σε δοκιμή ένα επίπεδο δοκίμιο διαστάσεων 300 mm × 25 mm.

3.3.   Μέθοδος δοκιμής

3.3.1.

Η χρησιμοποιούμενη μέθοδος είναι εκείνη που ορίζεται στο σημείο 12 του παραρτήματος 3.

3.4.   Ερμηνεία των αποτελεσμάτων

Για να θεωρηθεί άκαμπτο ένα δοκίμιο ή δείγμα, η κατακόρυφη παραμόρφωση του δοκιμίου πρέπει να είναι μικρότερη ή ίση με 50 mm μετά από 60 δευτερόλεπτα.

4.   ΔΟΚΙΜΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑΣ ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΚΡΟΥΣΗ ΤΗΣ ΚΕΦΑΛΗΣ

4.1.   Δείκτες δυσκολίας των δευτερευόντων χαρακτηριστικών

Δεν λαμβάνεται υπόψη κανένα δευτερεύον χαρακτηριστικό.

4.2.   Αριθμός δοκιμίων

Υποβάλλονται σε δοκιμή έξι επίπεδα δοκίμια διαστάσεων (1 170 mm × 570 + 0/– 2 mm) ή έξι πλήρη μέρη.

4.3.   Μέθοδος δοκιμής

4.3.1.

Η χρησιμοποιούμενη μέθοδος είναι εκείνη που ορίζεται στο σημείο 3.2 του παραρτήματος 3.

4.3.2.

Για υαλοπίνακες όπως χωρίσματα και διαχωριστικά παράθυρα που έχουν πιθανότητα πρόσκρουσης (ταξινόμηση VIII/Α), το ύψος πτώσης πρέπει να είναι 3 m. Πρέπει επίσης να μετρηθεί η τιμή HIC.

4.3.3.

Για υαλοπίνακες όπως πλευρικά παράθυρα, οπίσθια παράθυρα και ηλιοροφές που έχουν μειωμένη πιθανότητα πρόσκρουσης (ταξινόμηση VIII/Β), το ύψος πτώσης πρέπει να είναι 1,5 m. Πρέπει επίσης να μετρηθεί η τιμή HIC.

4.3.4.

Για υαλοπίνακες χωρίς πιθανότητα επαφής, καθώς και για μικρά παράθυρα σε οχήματα και για όλα τα παράθυρα σε ρυμουλκούμενα (ταξινόμηση VIII/C) δεν θα πραγματοποιείται δοκιμή συμπεριφοράς στην πρόσκρουση της κεφαλής. Μικρό παράθυρο είναι ένα παράθυρο στο εσωτερικό του οποίου δεν είναι δυνατό να χαραχθεί κύκλος διαμέτρου 150 mm.

4.4.   Ερμηνεία των αποτελεσμάτων

Η δοκιμή θεωρείται ότι έδωσε ικανοποιητικά αποτελέσματα αν πληρούνται οι ακόλουθες προϋποθέσεις:

4.4.1.

το δοκίμιο ή το δείγμα δεν διαπερνάται και δεν θραύεται σε μεμονωμένα μεγάλα κομμάτια·

4.4.2.

η τιμή HIC είναι χαμηλότερη από 1 000·

4.4.3.

σειρά δοκιμίων που υποβάλλεται σε δοκιμή προς έγκριση θεωρείται ικανοποιητική από την άποψη της συμπεριφοράς στην πρόσκρουση της κεφαλής εφόσον ικανοποιείται μία από τις ακόλουθες προϋποθέσεις: 4.4.3.1. όλες οι δοκιμές έδωσαν ικανοποιητικά αποτελέσματα, 4.4.3.2. μία δοκιμή έδωσε μη ικανοποιητικό αποτέλεσμα, αλλά σειρά δοκιμών που πραγματοποιείται επί νέας σειράς δοκιμίων δίνει ικανοποιητικό αποτέλεσμα.

5.   ΜΗΧΑΝΙΚΗ ΑΝΤΟΧΗ — ΔΟΚΙΜΗ ΚΡΟΥΣΗΣ ΣΦΑΙΡΙΔΙΟΥ 227 g

5.1.   Δείκτες δυσκολίας των δευτερευόντων χαρακτηριστικών:

1.	χωρίς αγωγούς ή θερμαντικά στοιχεία

2.	με αγωγούς ή θερμαντικά στοιχεία

5.2.   Αριθμός δοκιμίων

Υποβάλλονται σε δοκιμή δέκα επίπεδα δοκίμια διαστάσεων 300 mm + 10/– 0 mm ή δέκα ουσιαστικά επίπεδα τελικά μέρη.

5.3.   Μέθοδος δοκιμής

5.3.1.

Η χρησιμοποιούμενη μέθοδος είναι εκείνη που ορίζεται στο σημείο 2.1 του παραρτήματος 3.

5.3.2.

Το ύψος της πτώσης για τις διάφορες τιμές πάχους εκτίθεται στον παρακάτω πίνακα: Πάχος φύλλου (mm) Ύψος πτώσης (m) < 3 2 4 3 5 4 > 6 5 Για ενδιάμεσες τιμές πάχους δοκιμίου στο διάστημα μεταξύ 3 mm και 6 mm, πρέπει να παρεμβάλλονται και άλλα ύψη πτώσης.

5.4.   Ερμηνεία των αποτελεσμάτων

5.4.1.

Η δοκιμή με το σφαιρίδιο θεωρείται ότι έδωσε ικανοποιητικά αποτελέσματα αν πληρούνται οι ακόλουθες προϋποθέσεις: α) το σφαιρίδιο δεν περνά διαμέσου του δοκιμίου, β) το δοκίμιο δεν θραύεται σε ξεχωριστά κομμάτια. Ωστόσο, ως αποτέλεσμα της πρόσκρουσης, μπορεί να προκληθούν ρωγμές και σχισμές στο φύλλο.

5.4.2.

Σειρά δοκιμίων που υποβάλλεται σε δοκιμή προς έγκριση θεωρείται ικανοποιητική όσον αφορά τη δοκιμή του σφαιριδίου των 227 g εφόσον ικανοποιείται η μία από τις ακόλουθες προϋποθέσεις: 5.4.2.1. οκτώ ή περισσότερες επιμέρους δοκιμές δίνουν ικανοποιητικό αποτέλεσμα στο ύψος πτώσης· 5.4.2.2. τρεις ή περισσότερες δοκιμές έδωσαν μη ικανοποιητικό αποτέλεσμα, αλλά νέα σειρά δοκιμών που διενεργείται επί νέας σειράς δοκιμίων δίνει ικανοποιητικά αποτελέσματα.

5.5.   Δοκιμή με σφαιρίδιο 227 g στους – 18 °C ± 2 °C

5.5.1.

Για να ελαχιστοποιηθεί η μεταβολή της θερμοκρασίας του δοκιμίου, η δοκιμή θα πραγματοποιηθεί μέσα σε 30 δευτερόλεπτα από την αφαίρεση του δοκιμίου από τη συσκευή κλιματισμού.

5.5.2.

Η μέθοδος δοκιμής πρέπει να είναι εκείνη που περιγράφεται στο σημείο 5.3 του παρόντος παραρτήματος, με εξαίρεση ότι η θερμοκρασία δοκιμής θα είναι – 18 °C ± 2 °C.

5.5.3.

Ερμηνεία των αποτελεσμάτων σύμφωνα με το σημείο 5.4 του παρόντος παραρτήματος.

6.   ΔΟΚΙΜΗ ΑΝΤΟΧΗΣ ΣΕ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ

6.1.   Δοκιμή αντοχής στην τριβή

6.1.1.   Δείκτες δυσκολίας και μέθοδος δοκιμής

Ισχύουν οι προδιαγραφές της παραγράφου 4 του παραρτήματος 3. Η δοκιμή πραγματοποιείται επί 1 000, 500 ή 100 κύκλους για να μετρηθεί η τριβή στην επιφάνεια του προϊόντος.

6.1.2.   Υποβάλλονται σε δοκιμή τρία τετράγωνα επίπεδα δοκίμια πλευράς 100 mm για κάθε τύπο επιφάνειας.

6.1.3.   Ερμηνεία των αποτελεσμάτων

6.1.3.1.

Στην περίπτωση υαλοπινάκων κατηγορίας L, η δοκιμή αντοχής στην τριβή θεωρείται ότι έδωσε ικανοποιητικό αποτέλεσμα εφόσον η συνολική σκέδαση του φωτός μετά την τριβή δεν υπερβαίνει το 2 % έπειτα από 1 000 κύκλους στην εξωτερική επιφάνεια του δοκιμίου και το 4 % έπειτα από 100 κύκλους στην εσωτερική επιφάνεια του δοκιμίου.

6.1.3.2.

Στην περίπτωση υαλοπινάκων κατηγορίας Μ, η δοκιμή αντοχής στην τριβή θεωρείται ότι έδωσε ικανοποιητικό αποτέλεσμα εφόσον η συνολική σκέδαση του φωτός μετά την τριβή δεν υπερβαίνει το 10 % έπειτα από 500 κύκλους στην εξωτερική επιφάνεια του δοκιμίου και το 4 % έπειτα από 100 κύκλους στην εσωτερική επιφάνεια του δοκιμίου.

6.1.3.3.

Δεν απαιτείται δοκιμή αντοχής στην τριβή για τις ηλιοροφές.

6.1.4.   Σειρά δοκιμίων που υποβάλλεται προς έγκριση θεωρείται ικανοποιητική εφόσον ικανοποιείται μία από τις ακόλουθες προϋποθέσεις:

α)	όλα τα δοκίμια πληρούν τις προδιαγραφές ή

β)	μετά από αποτυχία ενός δοκιμίου, η επανάληψη των δοκιμών σε νέα σειρά δοκιμίων δίνει ικανοποιητικό αποτέλεσμα.

6.2.   Δοκιμή αντοχής σε έκθεση προσομοιωμένη σε καιρικές συνθήκες

6.2.1.   Δείκτες δυσκολίας και μέθοδος δοκιμής

Ισχύουν οι προδιαγραφές της παραγράφου 6.4 του παραρτήματος 3. Η συνολική έκθεση στην υπεριώδη ακτινοβολία με λυχνία ξένον μακρού τόξου πρέπει να είναι 500 MJ/m2. Κατά τη διάρκεια της ακτινοβόλησης, τα δοκίμια πρέπει να ψεκάζονται με νερό σε συνεχείς κύκλους. Κατά τη διάρκεια ενός κύκλου 120 λεπτών, τα δοκίμια εκτίθενται στο φως χωρίς ψεκασμό με νερό για 102 λεπτά και στο φως με ψεκασμό με νερό για 18 λεπτά.

6.2.1.1.

Επιτρέπονται και άλλες μέθοδοι που παρέχουν ισοδύναμα αποτελέσματα.

6.2.2.   Αριθμός δοκιμίων

Υποβάλλονται σε δοκιμή τρία επίπεδα δοκίμια διαστάσεων 130 mm × 40 mm, τα οποία έχουν αποσπαστεί από επίπεδο δείγμα φύλλου.

6.2.3.   Ερμηνεία των αποτελεσμάτων

6.2.3.1.

Η αντοχή στην προσομοιωμένη έκθεση σε καιρικές συνθήκες θεωρείται ότι έδωσε ικανοποιητικό αποτέλεσμα εάν: 6.2.3.1.1. η διαπερατότητα φωτός μετρούμενη σύμφωνα με το σημείο 9.1 του παραρτήματος 3 δεν είναι κατώτερη από το 95 % της τιμής προ της έκθεσης στις καιρικές συνθήκες· επιπλέον, για τα παράθυρα που είναι απαραίτητα για την ορατότητα του οδηγού, η τιμή δεν πρέπει να είναι κατώτερη από το 70 %· 6.2.3.1.2. κατά την έκθεση στις καιρικές συνθήκες, δεν εμφανίζονται φυσαλίδες ή άλλες εμφανείς ενδείξεις αποσύνθεσης, αποχρωματισμοί, γαλακτόχροα σημάδια ή ρωγμές.

6.2.4.   Σειρά δοκιμίων που προσκομίζονται για έγκριση θεωρείται ικανοποιητική από την άποψη της αντοχής στην έκθεση σε προσομοιωμένες καιρικές συνθήκες αν ικανοποιείται μία από τις παρακάτω προϋποθέσεις:

6.2.4.1.

όλες οι δοκιμές έδωσαν ικανοποιητικό αποτέλεσμα·

6.2.4.2.

ένα δοκίμιο έδωσε μη ικανοποιητικό αποτέλεσμα· νέα σειρά δοκιμών που πραγματοποιήθηκε σε νέα σειρά δοκιμίων ή δειγμάτων δίνει ικανοποιητικά αποτελέσματα.

6.3.   Δοκιμή σταυροειδούς κοπής

6.3.1.   Δείκτες δυσκολίας και μέθοδος δοκιμής

Ισχύουν οι προδιαγραφές της παραγράφου 13 του παραρτήματος 3 μόνο για επενδεδυμένα άκαμπτα προϊόντα.

6.3.2.   Η δοκιμή σταυροειδούς κοπής πραγματοποιείται σε ένα από τα δοκίμια της παραγράφου 6.2.

6.3.3.   Ερμηνεία των αποτελεσμάτων

6.3.3.1.

Η δοκιμή σταυροειδούς κοπής θεωρείται ότι έδωσε ικανοποιητικό αποτέλεσμα αν: 6.3.3.1.1. πληρούται η τιμή σταυροειδούς κοπής Gt1.

6.3.3.2.

Το δοκίμιο θεωρείται ικανοποιητικό όσον αφορά την έγκριση εφόσον ικανοποιείται μία από τις ακόλουθες προϋποθέσεις: 6.3.3.2.1. η δοκιμή έδωσε ικανοποιητικά αποτελέσματα· 6.3.3.2.2. νέα δοκιμή που πραγματοποιήθηκε σε άλλο υπολειπόμενο δοκίμιο από τη δοκιμή της παραγράφου 6.2 έδωσε ικανοποιητικά αποτελέσματα.

6.4.   Δοκιμή αντοχής στην υγρασία

6.4.1.   Δείκτες δυσκολίας και μέθοδος δοκιμής

Ισχύουν οι προδιαγραφές της παραγράφου 7 του παραρτήματος 3.

6.4.2.   Υποβάλλονται σε δοκιμή δέκα επίπεδα τετράγωνα δοκίμια πλευράς 300 mm.

6.4.3.   Ερμηνεία των αποτελεσμάτων

6.4.3.1.

Η δοκιμή αντοχής στην υγρασία θεωρείται ότι έδωσε ικανοποιητικό αποτέλεσμα εφόσον: 6.4.3.1.1. δεν υπάρχουν εμφανή σημάδια αποσύνθεσης, όπως φυσαλίδες ή γαλακτόχροα σημάδια σε κάποιο δείγμα, 6.4.3.1.2. και εφόσον η διαπερατότητα φωτός που μετράται σύμφωνα με το σημείο 9.1 του παραρτήματος 3 δεν είναι κατώτερη του 95 % της τιμής προ της δοκιμής και, επιπλέον, κατώτερη του 70 % για οποιοδήποτε παράθυρο που παρέχει ορατότητα στον οδηγό.

6.4.4.   Μετά τη δοκιμή, τα δοκίμια πρέπει να αποθηκευτούν για τουλάχιστον 48 ώρες σε θερμοκρασία 23° C ± 2 °C και σχετική υγρασία 50 + 5 %, και στη συνέχεια να υποβληθούν στη δοκιμή με το σφαιρίδιο 227 g που περιγράφεται στο σημείο 5 του παρόντος παραρτήματος.

7.   ΟΠΤΙΚΕΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ

Για τα προϊόντα που είναι απαραίτητα για την ορατότητα του οδηγού, ισχύουν οι προδιαγραφές της παραγράφου 9.1 του παραρτήματος 3.

7.1.   Ερμηνεία των αποτελεσμάτων

Σειρά δοκιμίων θεωρείται ικανοποιητική εφόσον ικανοποιείται μία από τις ακόλουθες προϋποθέσεις:

7.1.1.

όλες οι δοκιμές έδωσαν ικανοποιητικά αποτελέσματα·

7.1.2.

σε περίπτωση που ένα δοκίμιο έδωσε μη ικανοποιητικό αποτέλεσμα, νέα σειρά δοκιμίων δίνει ικανοποιητικά αποτελέσματα.

8.   ΔΟΚΙΜΗ ΑΝΤΟΧΗΣ ΣΤΗ ΦΩΤΙΑ

8.1.   Δείκτες δυσκολίας και μέθοδος δοκιμής

Ισχύουν οι προδιαγραφές της παραγράφου 10 του παραρτήματος 3.

8.2.   Ερμηνεία των αποτελεσμάτων

Η δοκιμή αντοχής στη φωτιά θεωρείται ότι έδωσε ικανοποιητικά αποτελέσματα εάν ο ρυθμός καύσης είναι κατώτερος των 110 mm/min.

8.2.1.

Προκειμένου να εγκριθεί, μια σειρά δειγμάτων θεωρείται ικανοποιητική εφόσον ικανοποιείται μία από τις ακόλουθες προϋποθέσεις: 8.2.1.1. όλα τα δείγματα έδωσαν ικανοποιητικό αποτέλεσμα· 8.2.1.2. σε περίπτωση που ένα δείγμα έδωσε μη ικανοποιητικό αποτέλεσμα, μια δεύτερη σειρά δειγμάτων δίνει ικανοποιητικά αποτελέσματα.

9.   ΑΝΤΟΧΗ ΣΤΙΣ ΧΗΜΙΚΕΣ ΟΥΣΙΕΣ

9.1.   Δείκτες δυσκολίας και μέθοδος δοκιμής

Ισχύουν οι προδιαγραφές της παραγράφου 11 του παραρτήματος 3.

9.2.   Ερμηνεία των αποτελεσμάτων

Σειρά δειγμάτων θεωρείται αποδεκτή εφόσον ικανοποιείται μία από τις ακόλουθες προϋποθέσεις:

9.2.1.

όλα τα δείγματα έδωσαν ικανοποιητικά αποτελέσματα·

9.2.2.

ένα δείγμα έδωσε μη ικανοποιητικό αποτέλεσμα· μια δεύτερη σειρά δειγμάτων δίνει ικανοποιητικά αποτελέσματα.