Μόνο τα πρωτότυπα κείμενα της ΟΕΕ/ΗΕ έχουν νομική ισχύ σύμφωνα με το διεθνές δημόσιο δίκαιο. Το καθεστώς και η ημερομηνία έναρξης ισχύος του παρόντος κανονισμού διευκρινίζονται στην τελευταία έκδοση του εγγράφου της ΟΕΕ/ΗΕ TRANS/WP.29/343, το οποίο διατίθεται στη διεύθυνση:

Κανονισμός αριθ. 16 της Οικονομικής Επιτροπής για την Ευρώπη των Ηνωμένων Εθνών (ΟΕΕ/ΗΕ) — Ενιαίες διατάξεις σχετικά με την έγκριση για:

Συμπλήρωμα 1 στη σειρά τροποποιήσεων 06 — Ημερομηνία έναρξης ισχύος: 23 Ιουνίου 2011

2.1. Ζώνη ασφαλείας (ζώνη του καθίσματος, ζώνη)

Διάταξη ιμάντων με πόρπη κλεισίματος, μηχανισμούς ρύθμισης και εξαρτήματα στερέωσης, δυνάμενη να αγκυρωθεί στο εσωτερικό ενός οχήματος με κινητήρα και σχεδιασμένη κατά τρόπο ώστε να μειώνει τον κίνδυνο τραυματισμού του ατόμου που τη χρησιμοποιεί σε περίπτωση σύγκρουσης ή απότομης επιβράδυνσης του οχήματος, περιορίζοντας τις δυνατότητες κίνησης του σώματος αυτού. Η διάταξη αυτή αναφέρεται γενικά ως «σύνολο ζώνης», ο όρος δε αυτός περικλείει επίσης κάθε μηχανισμό απορρόφησης ενέργειας ή συσπείρωσης της ζώνης.

Η διάταξη μπορεί να δοκιμαστεί και να εγκριθεί ως διάταξη ζώνης ασφαλείας ή ως σύστημα συγκράτησης.

Ζώνη δύο σημείων που διέρχεται μπροστά από το σώμα του χρήστη στο ύψος της λεκάνης.

Ζώνη που διέρχεται διαγώνια μπροστά από τον θώρακα, από το ισχίο μέχρι τον ώμο της αντίθετης πλευράς.

Ζώνη που ουσιαστικά αποτελεί συνδυασμό μιας ζώνης κάτω του υπογαστρίου και μιας διαγώνιας ζώνης.

Διάταξη ζώνης εκτός της ζώνης τριών σημείων ή της ζώνης κάτω του υπογαστρίου.

Διάταξη ζώνης τύπου S που περιλαμβάνει μια ζώνη κάτω του υπογαστρίου και αορτήρες· η ζώνη τύπου σαγή είναι δυνατόν να παρέχεται με πρόσθετο σύνολο σταυροειδή ιμάντα.

Οι ζώνες διαφόρων «τύπων» είναι ζώνες που παρουσιάζουν διαφορές σε βασικά σημεία· οι διαφορές ενδέχεται να αφορούν ειδικότερα τα εξής:

Ευλύγιστο στοιχείο σχεδιασμένο για να συγκρατεί το σώμα και να μεταδίδει τις δυνάμεις στις αγκυρώσεις της ζώνης.

Μηχανισμός ταχείας αποσύσφιξης που επιτρέπει στον χρήστη να συγκρατείται από τη ζώνη. Η πόρπη μπορεί να περιέχει μηχανισμό ρύθμισης, με εξαίρεση την περίπτωση ζώνης τύπου σαγή.

Μηχανισμός που επιτρέπει τη ρύθμιση της ζώνης ανάλογα με τις ανάγκες του χρήστη και τη θέση του καθίσματος. Ο μηχανισμός ρύθμισης μπορεί να αποτελεί τμήμα της πόρπης ή να είναι συσπειρωτήρας ή οποιοδήποτε άλλο τμήμα της ζώνης ασφαλείας.

Πρόσθετος ή ολοκληρωμένος μηχανισμός που σφίγγει τον ιμάντα της ζώνης ασφαλείας, για να είναι η ζώνη λιγότερο χαλαρή σε περίπτωση σύγκρουσης.

2.7. «Περιοχή αναφοράς»: ο χώρος μεταξύ δύο κατακόρυφων διαμήκων επιπέδων που απέχουν μεταξύ τους 400 mm, είναι συμμετρικά ως προς το σημείο H, και ο οποίος καθορίζεται με περιστροφή της κεφαλόμορφης συσκευής που περιγράφεται στο παράρτημα 1 του κανονισμού 21, από κατακόρυφα προς οριζόντια. Η συσκευή πρέπει να είναι τοποθετημένη σύμφωνα με την περιγραφή του εν λόγω παραρτήματος του κανονισμού 21 και σε μέγιστο μήκος 840 mm.

2.8. «Σύνολο αερόσακου»: διάταξη που τοποθετείται για να συμπληρώνει τις ζώνες ασφαλείας και τα συστήματα συγκράτησης των μηχανοκίνητων οχημάτων, π.χ. συστήματα τα οποία, σε περίπτωση σοβαρής κρούσης του οχήματος, αναπτύσσουν αυτόματα μια εύκαμπτη δομή η οποία σκοπό έχει, με τη συμπίεση του αερίου που περιέχει, να περιορίσει τις απότομες επαφές ενός ή περισσοτέρων μερών του σώματος ενός χρήστη του οχήματος με το εσωτερικό του διαμερίσματος επιβατών.

2.9. «Αερόσακος επιβάτη»: ένα σύνολο αερόσακου που σκοπό έχει να προστατεύει τον(τους) χρήστη(-ες) των καθισμάτων, εκτός από το κάθισμα του οδηγού, σε περίπτωση μετωπικής σύγκρουσης.

2.10. «Σύστημα συγκράτησης παιδιών»: σύστημα ασφαλείας όπως ορίζεται στον κανονισμό αριθ. 44.

2.11. «Με μέτωπο προς τα πίσω»: η αντίθετη κατεύθυνση προς τη φυσιολογική κατεύθυνση πορείας του οχήματος.

Τα τμήματα του συνόλου στα οποία περιλαμβάνονται τα απαραίτητα στοιχεία στερέωσης που επιτρέπουν τη σύνδεσή του με τις αγκυρώσεις.

Μηχανισμός προοριζόμενος να διαχέει την ενέργεια ανεξαρτήτως του ιμάντα ή μαζί με αυτόν, ο οποίος αποτελεί τμήμα ενός συνόλου.

Μηχανισμός υποδοχής τμήματος ή ολόκληρου του ιμάντα μιας ζώνης ασφαλείας.

Συσπειρωτήρας του οποίου ο ιμάντας εκτυλίσσεται σε όλο το μήκος του με ασθενή εξωτερική έλξη και ο οποίος δεν επιτρέπει καμιά ρύθμιση του μήκους του εκτυλισσόμενου ιμάντα.

2.14.2. Συσπειρωτήρας χειροκίνητης απασφάλισης (τύπος 2)

Συσπειρωτήρας τον οποίο ο χρήστης πρέπει να απασφαλίσει με τη χρήση χειροκίνητου μηχανισμού για να μπορέσει να εκτυλίξει το επιθυμητό μήκος ιμάντα και ο οποίος ασφαλίζεται αυτόματα όταν ο χρήστης παύει να ενεργεί στον μηχανισμό αυτό.

2.14.3. Συσπειρωτήρας αυτόματης ασφάλισης (τύπος 3)

Συσπειρωτήρας που επιτρέπει την εκτύλιξη του επιθυμητού μήκους ιμάντα και που προσαρμόζει αυτόματα τον ιμάντα στον χρήστη όταν η ζώνη είναι κλειστή με την πόρπη. Η εκτύλιξη συμπληρωματικού μήκους ιμάντα δεν μπορεί να γίνει χωρίς ηθελημένη επέμβαση του χρήστη.

2.14.4. Συσπειρωτήρας κατεπείγουσας ασφάλισης (τύπος 4)

Συσπειρωτήρας ο οποίος με κανονικές συνθήκες οδήγησης δεν περιορίζει την ελευθερία κινήσεων του χρήστη. Ο εν λόγω συσπειρωτήρας περιέχει στοιχεία ρύθμισης μήκους τα οποία προσαρμόζουν αυτόματα τον ιμάντα στη σωματική διάπλαση του χρήστη και μηχανισμό ασφάλισης που ενεργοποιείται σε περίπτωση ανάγκης από:

2.14.5. Συσπειρωτήρας κατεπείγουσας ασφάλισης με αυξημένο όριο (τύπος 4N)

Συσπειρωτήρας του τύπου που περιγράφεται στην παράγραφο 2.14.4, ο οποίος όμως παρουσιάζει ιδιαίτερα χαρακτηριστικά όσον αφορά τη χρήση του στα οχήματα των κατηγοριών M2, M3, N1, N2 και N3 (3).

2.14.6. Μηχανισμός ρύθμισης της ζώνης ως προς το ύψος

Μηχανισμός που επιτρέπει την ως προς το ύψος ρύθμιση του άνω βρόχου της ζώνης ανάλογα με τις απαιτήσεις του συγκεκριμένου χρήστη και τη θέση του καθίσματος. Αυτός ο μηχανισμός μπορεί να θεωρείται τμήμα της ζώνης ή τμήμα της αγκύρωσης της ζώνης.

Τα τμήματα της δομής του οχήματος ή του καθίσματος, ή οποιαδήποτε άλλα τμήματα του οχήματος στα οποία πρέπει να στερεώνονται οι διατάξεις ζωνών ασφαλείας.

2.16. Τύπος οχήματος όσον αφορά στις ζώνες ασφαλείας και τα συστήματα συγκράτησης

Κατηγορία μηχανοκίνητων οχημάτων που δεν παρουσιάζουν βασικές διαφορές μεταξύ τους, ιδίως στα ακόλουθα σημεία: διαστάσεις, σχήματα και υλικά των στοιχείων της δομής του οχήματος ή του καθίσματος ή όλων των άλλων τμημάτων του οχήματος στα οποία είναι στερεωμένες οι ζώνες ασφαλείας και τα συστήματα συγκράτησης.

Σύστημα για συγκεκριμένο τύπο οχήματος ή για τύπο που ορίζεται από τον κατασκευαστή του οχήματος και εγκρίνεται από την τεχνική υπηρεσία, το οποίο αποτελείται από ένα κάθισμα και μια ζώνη που έχουν στερεωθεί στο όχημα με κατάλληλα μέσα, καθώς επίσης και από όλα τα στοιχεία που παρέχονται ούτως ώστε να ελαχιστοποιείται ο κίνδυνος τραυματισμού του χρήστη, σε περίπτωση απότομης επιβράδυνσης του οχήματος, με περιορισμό της κινητικότητας του σώματος του χρήστη.

Η κατασκευή η οποία είναι δυνατόν να αποτελεί ή να μην αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της κατασκευής του οχήματος, μαζί με την επένδυσή της, η οποία προορίζεται ως κάθισμα ενηλίκου. Ο όρος καλύπτει τόσο μεμονωμένα καθίσματα όσο και μέρη πάγκου καθισμάτων που προορίζονται για να κάθεται ένα ενήλικο πρόσωπο.

2.18.1. «Εμπρόσθια θέση καθημένου»: οποιοδήποτε κάθισμα όπου το «πλέον εμπρόσθιο σημείο H» του εν λόγω καθίσματος βρίσκεται εντός ή εμπρός από το κατακόρυφο εγκάρσιο επίπεδο που διέρχεται από το σημείο R του οδηγού.

Είτε ένα κάθισμα τύπου πάγκου είτε χωριστά καθίσματα τοποθετημένα όμως το ένα παραπλεύρως του άλλου (π.χ. στερεωμένα κατά τέτοιο τρόπο ώστε οι εμπρόσθιες αγκυρώσεις του ενός των καθισμάτων να είναι ευθυγραμμισμένες με τις εμπρόσθιες ή οπίσθιες αγκυρώσεις ενός άλλου καθίσματος ή να ευρίσκονται μεταξύ των αγκυρώσεων αυτού) και που παρέχουν μία ή περισσότερες θέσεις καθημένων για ενήλικες.

Πλήρης δομή μαζί με την επένδυσή της, η οποία προορίζεται ως κάθισμα ενός ή περισσοτέρων ενηλίκων.

Η πλήρης διάταξη που επιτρέπει τη ρύθμιση του καθίσματος ή των τμημάτων του για έναν καθήμενο επιβάτη προσαρμοσμένη στη μορφολογία του. Αυτή η διάταξη ενδέχεται, ιδίως, να επιτρέπει:

Το σύστημα στερέωσης του συνόλου του καθίσματος στη δομή του οχήματος, περιλαμβανομένων των τμημάτων που εξαρτώνται από τη δομή του οχήματος.

Κατηγορία καθισμάτων που δεν παρουσιάζουν μεταξύ τους διαφορές σε βασικά σημεία, όπως:

Διάταξη που επιτρέπει γωνιακή ή κατά μήκος μετατόπιση, χωρίς ενδιάμεση σταθερή θέση, του καθίσματος ή ενός από τα τμήματά του, για να διευκολύνει την πρόσβαση των επιβατών.

Μηχανισμός που εξασφαλίζει τη συγκράτηση σε όλες τις θέσεις χρήσης του καθίσματος και των τμημάτων του.

Κουμπί απασφάλισης της πόρπης που δεν επιτρέπει την απασφάλιση της πόρπης, αν χρησιμοποιείται σφαίρα διαμέτρου 40 mm.

2.27. Μη φατνωτό κουμπί απασφάλισης της πόρπης

Διάταξη που είναι ενσωματωμένη στον συσπειρωτήρα και μειώνει αυτόματα την τάση του ιμάντα όταν ο χρήστης προσδένει τη ζώνη ασφαλείας. Όταν απασφαλίζει τη ζώνη ασφαλείας, η εν λόγω διάταξη κλείνει αυτόματα.

2.29. «ISOFIX»: σύστημα σύνδεσης των συστημάτων συγκράτησης για παιδιά στα οχήματα, το οποίο διαθέτει δύο άκαμπτες αγκυρώσεις επί του οχήματος, δύο αντίστοιχες άκαμπτες αγκυρώσεις επί του συστήματος συγκράτησης και ένα μέσο για να περιορίζεται η περιστροφή του συστήματος συγκράτησης.

2.30. «Σύστημα συγκράτησης παιδιών Isofix»: σύστημα συγκράτησης παιδιών που πληροί τις προϋποθέσεις του κανονισμού αριθ. 44, το οποίο πρέπει να προσδένεται σε σύστημα αγκυρώσεων Isofix, σύμφωνα με τις απαιτήσεις του κανονισμού αριθ. 14.

2.31. «Θέση Isofix»: σύστημα το οποίο επιτρέπει να τοποθετείται:

2.32. «Σύστημα αγκυρώσεων Isofix»: σύστημα αποτελούμενο από δύο κάτω αγκυρώσεις Isofix, σύμφωνα με τις απαιτήσεις του κανονισμού αριθ. 14, οι οποίες είναι σχεδιασμένες για τη στερέωση ενός συστήματος συγκράτησης παιδιών Isofix σε συνδυασμό με μια διάταξη αντιπεριστροφής.

2.33. «Κάτω αγκύρωση Isofix»: άκαμπτη στρογγυλή, οριζόντια ράβδος διαμέτρου 6 mm, η οποία εκτείνεται από τη δομή του οχήματος ή του καθίσματος και χρησιμεύει για την υποδοχή και τη συγκράτηση ενός συστήματος συγκράτησης παιδιών Isofix με εξαρτήματα στερέωσης Isofix.

2.34. «Μηχανισμός που εμποδίζει την περιστροφή»

2.35. «Αγκύρωση άνω πρόσδεσης Isofix»: χαρακτηριστικό στοιχείο, που πληροί τις απαιτήσεις του κανονισμού αριθ. 14, όπως μια ράβδος, το οποίο βρίσκεται σε καθορισμένο σημείο, είναι σχεδιασμένο για την υποδοχή συνδέσμου του ιμάντα του άνω σημείου πρόσδεσης Isofix και μεταφέρει τη δύναμη συγκράτησης στη δομή του οχήματος.

2.36. «Διάταξη καθοδήγησης»: διάταξη μέσω της οποίας το άτομο που τοποθετεί το σύστημα συγκράτησης παιδιών Isofix οδηγείται στην κατάλληλη διαδρομή για την τοποθέτηση των προσδέσεων Isofix στις αγκυρώσεις κάτω πρόσδεσης Isofix, γεγονός το οποίο καθιστά εφικτή την ελεύθερη κίνηση.

2.37. «Ιδιοδιάταξη σήμανσης Isofix»: σήμανση η οποία πληροφορεί το άτομο που θέλει να εγκαταστήσει ένα σύστημα συγκράτησης παιδιών Isofix σχετικά με τις θέσεις πρόσδεσης Isofix στο όχημα και τη θέση κάθε πρόσδεσης Isofix που αντιστοιχεί σε σύστημα αγκυρώσεων Isofix.

2.38. «Ιδιοδιάταξη του συστήματος συγκράτησης παιδιών»: βάση στήριξης, σύμφωνα με μία από τις επτά κατηγορίες μεγέθους Isofix που ορίζονται στην παράγραφο 4 του παραρτήματος 17 – προσάρτημα 2 του παρόντος κανονισμού και των οποίων οι διαστάσεις δίνονται στα σχήματα 1 έως 7 της ανωτέρω αναφερομένης παραγράφου 4. Αυτές οι ιδιοδιατάξεις του συστήματος συγκράτησης παιδιών χρησιμοποιούνται, στον παρόντα κανονισμό, για τον προσδιορισμό των διαστάσεων των συστημάτων συγκράτησης παιδιών Isofix που μπορούν να προσαρτηθούν στις θέσεις εξαρτημάτων Isofix του οχήματος. Επίσης ένα από τα συστήματα συγκράτησης παιδιών, τα ονομαζόμενα ISO/F2 (B) που περιγράφονται στο σχήμα 2 της προαναφερόμενης παραγράφου 4, χρησιμοποιείται στον κανονισμό αριθ. 14 για τον προσδιορισμό της θέσης και την εξέταση της δυνατότητας πρόσβασης σε οιοδήποτε σύστημα αγκυρώσεων Isofix.

2.39. «Διάταξη υπενθύμισης χρήσης ζώνης ασφαλείας»: σύστημα που προορίζεται να ειδοποιεί τον οδηγό όταν αυτός δεν χρησιμοποιεί τη ζώνη ασφαλείας. Το σύστημα έγκειται στον εντοπισμό μιας μη προσδεδεμένης ζώνης ασφαλείας και περιλαμβάνει δύο επίπεδα ειδοποίησης του οδηγού: προειδοποίηση πρώτου επιπέδου και προειδοποίηση δεύτερου επιπέδου.

2.40. «Οπτική προειδοποίηση»: προειδοποίηση με οπτικό σήμα (σύμβολο ή μήνυμα που φωτίζεται, αναβοσβήνει ή εμφανίζεται).

2.41. «Ηχητική προειδοποίηση»: προειδοποίηση με ηχητικό σήμα.

2.42. «Προειδοποίηση πρώτου επιπέδου»: οπτική προειδοποίηση που ενεργοποιείται με τη θέση σε λειτουργία του διακόπτη εκκίνησης (είτε λειτουργεί ο κινητήρας είτε όχι) και η ζώνη ασφαλείας του οδηγού δεν είναι προσδεδεμένη. Μπορεί να προστεθεί ηχητική προειδοποίηση ως επιλογή.

2.43. «Προειδοποίηση δεύτερου επιπέδου»: οπτική και ηχητική προειδοποίηση που ενεργοποιείται όταν ο οδηγός κινεί το όχημα χωρίς να έχει δέσει τη ζώνη ασφαλείας.

2.44. «Μη προσδεδεμένη ζώνη ασφαλείας»: κατ’ επιλογή του κατασκευαστή, είτε η πόρπη της ζώνης ασφαλείας του οδηγού δεν έχει εμπλακεί ή το μήκος του πλέγματος που εξέχει από τον συσπειρωτήρα είναι 100 mm ή λιγότερο.

2.45. «Κανονική κατάσταση λειτουργίας του οχήματος»: το όχημα κινείται με κατεύθυνση προς τα εμπρός με ταχύτητα μεγαλύτερη από 10 km/h.

3.1.1. Η αίτηση έγκρισης ενός τύπου οχήματος όσον αφορά την τοποθέτηση των ζωνών ασφαλείας και των συστημάτων συγκράτησης υποβάλλεται από τον κατασκευαστή του οχήματος ή τον εντολοδόχο του.

3.1.2. Η αίτηση συνοδεύεται από τα κατωτέρω αναφερόμενα έγγραφα εις τριπλούν και τα ακόλουθα στοιχεία:

3.1.3. Αν το κρίνει ο κατασκευαστής, δύναται να υποβάλει στην επιφορτισμένη με τις δοκιμές έγκρισης τεχνική υπηρεσία είτε ένα όχημα αντιπροσωπευτικό του προς έγκριση τύπου οχήματος είτε τα τμήματα οχήματος τα οποία θεωρούνται ουσιώδη για τις δοκιμές των ζωνών ασφάλειας από την τεχνική υπηρεσία.

3.2.1. Η αίτηση έγκρισης ενός τύπου ζώνης ασφαλείας υποβάλλεται από τον κάτοχο της εμπορικής ονομασίας ή σήματος ή από το νόμιμο εξουσιοδοτημένο αντιπρόσωπό του. Στην περίπτωση των συστημάτων συγκράτησης, η αίτηση έγκρισης ενός τύπου συστήματος συγκράτησης υποβάλλεται από τον κάτοχο της εμπορικής ονομασίας ή σήματος ή από τον αντιπρόσωπό του ή από τον κατασκευαστή του οχήματος στο οποίο πρόκειται να τοποθετηθεί ή τον αντιπρόσωπό του.

3.2.3. Για τα συστήματα συγκράτησης, υποβάλλονται στην υπηρεσία δύο δείγματα τα οποία μπορούν να περιλαμβάνουν δύο δείγματα ζωνών όπως αναφέρεται στις παραγράφους 3.2.2.2. και 3.2.2.3. κατ’ επιλογή του κατασκευαστή, είτε ένα όχημα αντιπροσωπευτικό του τύπου οχήματος που πρόκειται να εγκριθεί είτε το μέρος ή τα μέρη του οχήματος που η τεχνική υπηρεσία που διεξάγει τις δοκιμές έγκρισης για τα συστήματα συγκράτησης κρίνει ουσιαστικά.

Τα δείγματα τύπου ζώνης ή τύπου συστήματος συγκράτησης που υποβάλλονται για έγκριση σύμφωνα με τις διατάξεις των ανωτέρω παραγράφων 3.2.2.2, 3.2.2.3. και 3.2.2.4. πρέπει να φέρουν ευανάγνωστο και ανεξίτηλο το όνομα, τα αρχικά ή το εμπορικό σήμα του κατασκευαστή.

5.1. Στο πιστοποιητικό έγκρισης τύπου επισυνάπτεται πιστοποιητικό σύμφωνο προς το υπόδειγμα που προσδιορίζεται στις παραγράφους 5.1.1. ή 5.1.2:

5.2.1. Αν το όχημα που υποβάλλεται προς έγκριση σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό πληροί τις προϋποθέσεις της παραγράφου 8. παρακάτω και των παραρτημάτων 15 και 16 του παρόντος κανονισμού, χορηγείται η έγκριση του εν λόγω τύπου οχήματος.

5.2.2. Σε κάθε εγκεκριμένο τύπο χορηγείται αριθμός έγκρισης. Τα πρώτα δύο ψηφία του (προς το παρόν 06, που αντιστοιχεί στη σειρά τροποποιήσεων 06) δηλώνουν τη σειρά τροποποιήσεων που περιλαμβάνει τις πλέον πρόσφατες σημαντικές τεχνικές τροποποιήσεις που έγιναν στον κανονισμό κατά τη χρονική στιγμή έκδοσης της έγκρισης. Το ίδιο συμβαλλόμενο μέρος δεν πρέπει να παρέχει τον ίδιο αριθμό σε άλλο τύπο οχήματος όπως ορίζεται στην παράγραφο 2.16. ανωτέρω.

5.2.3. Η ειδοποίηση για την έγκριση ή την επέκταση, ή η απόρριψη ή η ανάκληση της έγκρισης, ή η οριστική παύση παραγωγής τύπου οχήματος σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό κοινοποιείται στα συμβαλλόμενα μέρη στη συμφωνία του 1958, τα οποία εφαρμόζουν τον παρόντα κανονισμό, με τη χρήση εντύπου σύμφωνα με το υπόδειγμα στο παράρτημα 1Α του παρόντος κανονισμού.

5.2.4. Σε κάθε όχημα που συμφωνεί με τον εγκεκριμένο τύπο οχήματος στα πλαίσια του παρόντος κανονισμού, τοποθετείται εμφανώς και σε εύκολα προσβάσιμο σημείο το οποίο ορίζεται στο έντυπο έγκρισης, διεθνές σήμα έγκρισης που αποτελείται από:

5.2.5. Αν το όχημα είναι σύμφωνο με τον εγκεκριμένο τύπο οχήματος βάσει ενός ή περισσοτέρων του ενός κανονισμών που προσαρτώνται στη συμφωνία στη χώρα η οποία χορήγησε την έγκριση βάσει του παρόντος κανονισμού, δεν απαιτείται η επανάληψη του συμβόλου που προβλέπεται στην παράγραφο 5.2.4.1· σε μια τέτοια περίπτωση, οι επιπρόσθετοι αριθμοί και τα σύμβολα όλων των κανονισμών βάσει των οποίων έχει χορηγηθεί έγκριση στη χώρα που έχει χορηγήσει έγκριση βάσει του παρόντος κανονισμού, τοποθετούνται σε κατακόρυφες στήλες στα δεξιά του συμβόλου που προβλέπεται στην παράγραφο 5.2.4.1.

5.2.6. Το σήμα έγκρισης πρέπει να είναι ευανάγνωστο και ανεξίτηλο.

5.2.7. Το σήμα έγκρισης τοποθετείται κοντά ή πάνω στην πινακίδα με τα στοιχεία του οχήματος που έχει τοποθετηθεί από τον κατασκευαστή.

5.3.1. Αν τα δείγματα ενός τύπου ζώνης που υποβάλλονται σύμφωνα με τις διατάξεις της παραγράφου 3.2. ανωτέρω πληρούν τις απαιτήσεις των παραγράφων 4, 5.3. και 6. του παρόντος κανονισμού, χορηγείται η έγκριση.

5.3.2. Σε κάθε εγκεκριμένο τύπο χορηγείται αριθμός έγκρισης. Τα πρώτα δύο ψηφία του (προς το παρόν 06, που αντιστοιχεί στη σειρά τροποποιήσεων 06) δηλώνουν τη σειρά τροποποιήσεων που περιλαμβάνει τις πλέον πρόσφατες σημαντικές τεχνικές τροποποιήσεις του κανονισμού κατά τη χρονική στιγμή έκδοσης της έγκρισης. Το ίδιο συμβαλλόμενο μέρος δεν επιτρέπεται να εκχωρεί τον ίδιο αριθμό σε διαφορετικό τύπο ζώνης ή συστήματος συγκράτησης.

5.3.3. Στα συμβαλλόμενα μέρη της συμφωνίας του 1958 που εφαρμόζουν τον παρόντα κανονισμό γνωστοποιείται η κοινοποίηση της έγκρισης ή επέκτασης ή απόρριψης της έγκρισης ενός τύπου ζώνης ή συστήματος συγκράτησης σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό, με έντυπο σύμφωνο με το πρότυπο του παραρτήματος 1Β του παρόντος κανονισμού.

5.3.4. Εκτός από τις σημάνσεις που αναφέρονται στην παράγραφο 4. ανωτέρω, τα ακόλουθα στοιχεία τοποθετούνται σε κατάλληλο σημείο σε κάθε ζώνη σύμφωνα με τύπο εγκεκριμένο με βάση τον παρόντα κανονισμό:

5.3.5. Η παράγραφος 2 του παραρτήματος 2 του παρόντος κανονισμού περιλαμβάνει παραδείγματα διατάξεων σημάτων έγκρισης.

5.3.6. Οι ενδείξεις που προβλέπονται στην παράγραφο 5.3.4. πρέπει να αναγράφονται κατά τρόπο ώστε να είναι ευανάγνωστες και ανεξίτηλες και να είναι μόνιμα στερεωμένες μέσω είτε μιας ετικέτας είτε απευθείας επισήμανσης. Η ετικέτα ή η επισήμανση πρέπει να ανθίσταται στη χρήση.

5.3.7. Οι ετικέτες που αναφέρονται στην ανωτέρω παράγραφο 5.3.6. μπορούν να εκδίδονται είτε από την αρχή που χορήγησε την έγκριση είτε, υπό την προϋπόθεση χορήγησης σχετικής άδειας από την εν λόγω αρχή, από τον κατασκευαστή.

6.1.1. Κάθε δείγμα που υποβάλλεται σύμφωνα με τις παραγράφους 3.2.2.2, 3.2.2.3. και 3.2.2.4 ανωτέρω πρέπει να πληροί τις προδιαγραφές που ορίζονται στην παράγραφο 6. του παρόντος κανονισμού.

6.1.2. Η ζώνη ασφαλείας ή το σύστημα συγκράτησης πρέπει να έχει σχεδιαστεί και κατασκευαστεί κατά τρόπο, ώστε, όταν τοποθετείται σωστά και χρησιμοποιείται ορθά από τους επιβάτες, να λειτουργεί ικανοποιητικά και να μειώνει τον κίνδυνο σωματικής βλάβης σε περίπτωση ατυχήματος.

6.1.3. Οι ιμάντες της ζώνης δεν πρέπει να μπορούν να λάβουν επικίνδυνη μορφή.

6.1.4. Η χρήση υλικών με τις ιδιότητες της πολυαμίδης 6 όσον αφορά την κατακράτηση νερού απαγορεύεται σε όλα τα μηχανικά μέρη στα οποία το φαινόμενο αυτό είναι πιθανόν να έχει αρνητική επίπτωση στη λειτουργία τους.

6.2.1.1. Τα άκαμπτα μέρη της ζώνης ασφαλείας, όπως οι πόρπες, οι μηχανισμοί ρύθμισης, τα εξαρτήματα στερέωσης κ.λπ, δεν πρέπει να περιέχουν αιχμηρές άκρες ικανές να προκαλέσουν με την τριβή φθορά ή θραύση των ιμάντων.

6.2.1.2. Όλα τα μέρη ενός συνόλου που μπορούν να διαβρωθούν πρέπει να είναι κατάλληλα προστατευμένα κατά της διάβρωσης. Μετά τη δοκιμή αντοχής στη διάβρωση στην οποία υποβλήθηκαν σύμφωνα με την παράγραφο 7.2, δεν πρέπει να εμφανίζεται, αφενός, καμία αλλοίωση ικανή να βλάψει την καλή λειτουργία του μηχανισμού και, αφετέρου, καμία σημαντική διάβρωση όταν τα εξαρτήματα εξετάζονται διά γυμνού οφθαλμού από εξειδικευμένο παρατηρητή.

6.2.1.3. Τα άκαμπτα μέρη που προορίζονται να απορροφούν ενέργεια ή να υφίστανται ή να μεταδίδουν φόρτιση δεν πρέπει να είναι εύθραυστα.

6.2.1.4. Τα άκαμπτα μέρη και τα πλαστικά μέρη μιας ζώνης ασφαλείας πρέπει να βρίσκονται και να είναι τοποθετημένα κατά τρόπο ώστε να μη μπορούν, κατά την κανονική χρήση ενός μηχανοκίνητου οχήματος, να εμπλακούν κάτω από ένα ολισθαίνον κάθισμα ή μέσα στη θύρα του οχήματος. Αν ένα από τα εξαρτήματα αυτά δεν είναι σύμφωνο με τις προαναφερόμενες απαιτήσεις, πρέπει να υποβληθεί στη δοκιμή κρούσης εν ψυχρώ που υποδεικνύεται στην παράγραφο 7.5.4. κατωτέρω. Μετά τη δοκιμή, αν οι υποδοχές ή τα στοιχεία συγκράτησης από πλαστικό των άκαμπτων μερών παρουσιάζουν εμφανείς ρωγμές, τα πλαστικά στοιχεία αφαιρούνται πλήρως και εξακριβώνεται αν το υπόλοιπο σύνολο παρουσιάζει πάντοτε την ίδια ασφάλεια. Αν το υπόλοιπο από το σύνολο παραμένει ασφαλές ή αν καμία ορατή ρωγμή δεν διαπιστώνεται, εξακριβώνεται εκ νέου αν πληροί τις συνθήκες που προβλέπονται στις παραγράφους 6.2.2, 6.2.3. και 6.4.

6.2.2.1. Η πόρπη πρέπει να έχει σχεδιαστεί κατά τρόπο ώστε να αποκλείεται κάθε δυνατότητα εσφαλμένης χρήσης. Τούτο σημαίνει, μεταξύ άλλων, ότι η πόρπη δεν πρέπει να δύναται να παραμένει σε θέση ημίκλειστη. Η διαδικασία ανοίγματος της πόρπης πρέπει να είναι προφανής. Τα μέρη της πόρπης που ενδέχεται να έρθουν σε επαφή με το σώμα του χρήστη έχουν διατομή τουλάχιστον 20 cm2 και πλάτος 46 mm, μετρούμενα σε επίπεδο του οποίου η μέγιστη απόσταση από την επιφάνεια επαφής είναι 2,5 mm. Στην περίπτωση ζωνών τύπου σαγή η τελευταία απαίτηση θεωρείται ότι ικανοποιείται αν η επιφάνεια επαφής της πόρπης με το σώμα του χρήστη έχει εμβαδόν μεταξύ 20 και 40 cm2.

6.2.2.2. Η πόρπη, ακόμα και όταν δεν υφίσταται φόρτιση, πρέπει να παραμένει κλειστή οποιαδήποτε κι αν είναι η θέση της. Δεν πρέπει να δύναται να ανοιχτεί ακούσια, τυχαία ή με δύναμη κατώτερη του 1 daN. Η πόρπη πρέπει να δράττεται και να χρησιμοποιείται εύκολα· όταν δεν τελεί υπό φόρτιση και όταν τελεί υπό φόρτιση σύμφωνα με την παράγραφο 7.8.2. παρακάτω, πρέπει ο χρήστης να μπορεί να την απασφαλίσει με μια απλή κίνηση του ενός χεριού προς μία κατεύθυνση. Επιπροσθέτως, στην περίπτωση συνόλων ζωνών που προορίζονται να χρησιμοποιηθούν για τα εμπρόσθια εξωτερικά καθίσματα, με εξαίρεση τις ζώνες τύπου σαγή, πρέπει επίσης να μπορεί να δεσμευτεί από το χρήστη με μια απλή κίνηση του ενός χεριού προς μία κατεύθυνση. Η πόρπη πρέπει να απασφαλίζεται με πίεση είτε επί ενός κομβίου είτε επί παρόμοιας διάταξης. Η επιφάνεια στην οποία πρέπει να εφαρμοστεί η πίεση αυτή πρέπει στην πραγματική θέση απασφάλισης και στην προβολή της σε επίπεδο κάθετο προς την αρχική κίνηση του κομβίου να έχει τις ακόλουθες διαστάσεις: για τα ενσφηνωμένα κομβία, ελάχιστη επιφάνεια 4,5 cm2 και ελάχιστο πλάτος 15 mm· για τα μη ενσφηνωμένα κομβία, ελάχιστη επιφάνεια 2,5 cm2 και ελάχιστο πλάτος 10 mm. Η επιφάνεια αυτή πρέπει να είναι ερυθρού χρώματος. Κανένα άλλο τμήμα της πόρπης δεν πρέπει να είναι του χρώματος αυτού. Όταν το κάθισμα είναι κατειλημμένο, επιτρέπεται κόκκινη προειδοποιητική φωτεινή ένδειξη σε οποιοδήποτε σημείο της πόρπης, αν σβήνει μετά την πρόσδεση του επιβάτη.

6.2.2.3. Η πόρπη, όταν υπόκειται σε δοκιμή σύμφωνα με την παράγραφο 7.5.3, πρέπει να λειτουργεί κανονικά.

6.2.2.4. Η πόρπη πρέπει να μπορεί να αντέχει επανειλημμένους χειρισμούς και πρέπει, πριν από τη δυναμική δοκιμή που αναφέρεται στην παράγραφο 7.7, να υποστεί 5 000 κύκλους ανοίγματος και κλεισίματος σε κανονικές συνθήκες χρήσης. Σε περίπτωση ζωνών τύπου σαγή, η δοκιμή αυτή μπορεί να εκτελείται χωρίς να έχουν εισαχθεί όλες οι γλωσσίδες.

6.2.2.5. Η αναγκαία δύναμη για να ανοιχθεί η πόρπη κατά τη δοκιμή που προβλέπεται στην παράγραφο 7.8. παρακάτω δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 6 daN.

6.2.2.6. Η πόρπη υποβάλλεται σε δοκιμές αντοχής σύμφωνα με την παράγραφο 7.5.1. και, κατά περίπτωση, την παράγραφο 7.5.5. Τα εν λόγω μέρη δεν πρέπει ούτε να σπάσουν ούτε να αποσπαστούν εξαιτίας της τάσης που ασκείται από το προδιαγραφόμενο φορτίο.

6.2.2.7. Για τις πόρπες που περιέχουν ένα στοιχείο κοινό σε δύο σύνολα, οι δοκιμές αντοχής και ανοίγματος που αναφέρονται στις παραγράφους 7.7. και 7.8. πραγματοποιούνται επίσης με το τμήμα της πόρπης που ανήκει σε ένα σύνολο να είναι δεσμευμένο στο μηχανισμό σύζευξης του άλλου συνόλου, αν είναι δυνατόν η πόρπη να συνενωθεί κατ’ αυτόν τον τρόπο στην πράξη.

6.2.3.1. Η ζώνη, αφού φορεθεί από τον χρήστη, πρέπει είτε να προσαρμόζεται αυτόματα στο σώμα του είτε να είναι σχεδιασμένη κατά τέτοιο τρόπο ώστε ο χειροκίνητος μηχανισμός ρύθμισης να είναι άμεσα προσβάσιμος στον καθισμένο χρήστη, άνετος και εύκολος στη χρήση. Πρέπει επίσης να επιτρέπει το σφίξιμο της ζώνης με το ένα χέρι, ώστε να ταιριάζει στο μέγεθος του σώματος του χρήστη και στη θέση του καθίσματος του οχήματος.

6.2.3.2. Δύο δείγματα από κάθε μηχανισμό ρύθμισης πρέπει να υποβληθούν στις δοκιμές σύμφωνα με την παράγραφο 7.3. Η ολίσθηση του ιμάντα δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 25 mm ανά δείγμα μηχανισμού ρύθμισης και το άθροισμα των μετατοπίσεων για το σύνολο των μηχανισμών ρύθμισης μιας ζώνης δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 40 mm.

6.2.3.3. Όλοι οι μηχανισμοί ρύθμισης υπόκεινται σε δοκιμές αντοχής σύμφωνα με την παράγραφο 7.5.1. Τα εν λόγω μέρη δεν πρέπει ούτε να σπάσουν ούτε να αποσπαστούν εξαιτίας της τάσης που ασκείται από το προδιαγραφόμενο φορτίο.

6.2.3.4. Όταν η δοκιμή πραγματοποιείται σύμφωνα με την παράγραφο 7.5.6, η απαραίτητη δύναμη για να λειτουργήσει ο μηχανισμός χειροκίνητης ρύθμισης δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 5 daN.

6.2.4. Εξαρτήματα στερέωσης και διατάξεις ρύθμισης της ζώνης ως προς το ύψος

Τα εξαρτήματα στερέωσης υπόκεινται στις δοκιμές αντοχής σύμφωνα με τις παραγράφους 7.5.1. και 7.5.2. Οι υπάρχοντες μηχανισμοί ρύθμισης της ζώνης ως προς το ύψος υπόκεινται στις δοκιμές αντοχής που περιγράφονται στην παράγραφο7.5.2. του παρόντος κανονισμού, στις περιπτώσεις που δεν ελέγχθηκαν στο όχημα κατ’ εφαρμογή του κανονισμού αριθ. 14 (σύμφωνα με την τελευταία έκδοση τροποποιήσεων) σχετικά με τις αγκυρώσεις των ζωνών ασφαλείας. Τα εν λόγω μέρη δεν πρέπει ούτε να σπάσουν ούτε να αποσπαστούν εξαιτίας της τάσης που ασκείται από το προδιαγραφόμενο φορτίο.

Οι συσπειρωτήρες υποβάλλονται σε δοκιμές και πρέπει να πληρούν τις απαιτήσεις που ορίζονται παρακάτω, συμπεριλαμβανομένων των δοκιμών αντοχής που αναφέρονται στις παραγράφους 7.5.1. και 7.5.2. (Οι εν λόγω απαιτήσεις αποκλείουν τους συσπειρωτήρες χωρίς ασφάλιση.)

6.2.5.1. Συσπειρωτήρες χειροκίνητης απασφάλισης

6.2.5.1.1. Ο ιμάντας ενός συνόλου ζώνης ασφαλείας που περιλαμβάνει συσπειρωτήρα χειροκίνητης απασφάλισης δεν πρέπει να μετατοπίζεται πλέον των 25 mm μεταξύ των θέσεων ασφάλισης του συσπειρωτήρα.

6.2.5.1.2. Ο ιμάντας ενός συνόλου ζώνης ασφαλείας θα εκτυλίσσεται από έναν συσπειρωτήρα χειροκίνητης απασφάλισης εντός 6 mm του μέγιστου μήκους του όταν τάση τουλάχιστον 1,4 daN και 2,2 daN κατ’ ανώτατο όριο εφαρμόζεται στον ιμάντα στη συνήθη κατεύθυνση εξαγωγής.

6.2.5.1.3. Ο ιμάντας πρέπει να επανατυλιχθεί από το συσπειρωτήρα και να αφεθεί να επανατυλιχθεί σύμφωνα με τη μέθοδο που περιγράφεται στην παράγραφο 7.6.1, μέχρις ότου ολοκληρωθούν 5 000 κύκλοι. Ο συσπειρωτήρας πρέπει στη συνέχεια να υποβληθεί στη δοκιμή διάβρωσης που προβλέπεται στην παράγραφο 7.2. και μετά στη δοκιμή αντοχής στη σκόνη που περιγράφεται στην παράγραφο 7.6.3. Μετά πρέπει να υποστεί με ικανοποιητικό τρόπο μία άλλη σειρά 5 000 κύκλων εκτυλίξεων και επανατυλίξεων. Μετά τις δοκιμές που αναφέρονται ανωτέρω, ο συσπειρωτήρας πρέπει να εξακολουθεί να λειτουργεί σωστά και να πληροί τις απαιτήσεις που ορίζονται στις παραγράφους 6.2.5.1.1. και 6.2.5.1.2. ανωτέρω.

6.2.5.2.1. Ο ιμάντας ενός συνόλου ζώνης ασφαλείας που περιλαμβάνει συσπειρωτήρα αυτόματης ασφάλισης δεν πρέπει να μετατοπίζεται πλέον των 30 mm μεταξύ των θέσεων ασφάλισης του συσπειρωτήρα. Έπειτα από μία κίνηση του χρήστη προς τα πίσω, η ζώνη πρέπει είτε να παραμένει στην αρχική της θέση είτε να επανέρχεται αυτόματα στη θέση αυτή ως συνέπεια των κινήσεων του χρήστη προς τα εμπρός.

6.2.5.2.2. Αν ο συσπειρωτήρας αποτελεί τμήμα μιας ζώνης κάτω του υπογαστρίου, η δύναμη επανατύλιξης του ιμάντα δεν πρέπει να είναι μικρότερη από 0,7 daN, όταν η δύναμη αυτή μετράται επί του ελεύθερου μήκους μεταξύ του ανδρεικέλου και του συσπειρωτήρα σύμφωνα με την παράγραφο 7.6.4.

Αν ο συσπειρωτήρας αποτελεί τμήμα διαγωνίου ζώνης, η δύναμη επανατύλιξης του ιμάντα δεν πρέπει να είναι μικρότερη από 0,1 daN και δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 0,7 daN όταν μετράται με ανάλογο τρόπο.

6.2.5.2.3. Ο ιμάντας πρέπει να εκτυλιχθεί από τον συσπειρωτήρα και να αφεθεί να επανατυλιχθεί σύμφωνα με τη μέθοδο που περιγράφεται στην παράγραφο 7.6.1. μέχρις ότου ολοκληρωθούν 5 000 κύκλοι. Ο συσπειρωτήρας πρέπει στη συνέχεια να υποβληθεί στη δοκιμή διάβρωσης που προβλέπεται στην παράγραφο 7.2. και κατόπιν στη δοκιμή αντοχής στη σκόνη που περιγράφεται στην παράγραφο 7.6.3. Μετά πρέπει να υποστεί με ικανοποιητικό τρόπο άλλη μία σειρά 5 000 κύκλων εκτυλίξεων και επανατυλίξεων. Μετά τις προαναφερόμενες δοκιμές, ο συσπειρωτήρας πρέπει να εξακολουθεί να λειτουργεί σωστά και να πληροί τις απαιτήσεις που ορίζονται στις παραγράφους 6.2.5.2.1. και 6.2.5.2.2.ανωτέρω.

6.2.5.3. Συσπειρωτήρας κατεπείγουσας ασφάλισης

6.2.5.3.1. Ο συσπειρωτήρας κατεπείγουσας ασφάλισης πρέπει να ικανοποιεί τις ακόλουθες συνθήκες όταν υποβάλλεται σε δοκιμή σύμφωνα με τις προδιαγραφές της παραγράφου 7.6.2. παρακάτω. Όταν πρόκειται για ευαισθησία ως προς έναν παράγοντα σύμφωνα με την παράγραφο 2.14.4.1, ισχύουν μόνο οι προδιαγραφές που αφορούν την επιβράδυνση του οχήματος.

6.2.5.3.2. Όταν ένας συσπειρωτήρας κατεπείγουσας ασφάλισης με πολλαπλή ευαισθησία, συμπεριλαμβανομένης της ευαισθησίας του ιμάντα, υποβάλλεται σε δοκιμή σύμφωνα με την παράγραφο 7.6.2, πρέπει να πληροί τις ειδικές απαιτήσεις και να ασφαλίζει όταν η επιτάχυνση του ιμάντα που μετράται προς την κατεύθυνση της ανεξέλιξης δεν είναι μικρότερη από 2,0 g.

6.2.5.3.3. Κατά τη διάρκεια των δοκιμών που υποδεικνύονται στις παραγράφους 6.2.5.3.1. και 6.2.5.3.2, το μήκος του ιμάντα που μπορεί να εκτυλιχθεί πριν ασφαλίσει ο συσπειρωτήρας δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 50 mm με αφετηρία το μήκος που προβλέπεται στην παράγραφο 7.6.2.1. Στην περίπτωση της δοκιμής που αναφέρεται στην ανωτέρω παράγραφο 6.2.5.3.1.2, η ασφάλιση δεν πρέπει να λαμβάνει χώρα κατά τη διάρκεια των εκτυλισσόμενων πρώτων 50 mm του ιμάντα με αφετηρία το μήκος που προβλέπεται στην παράγραφο 7.6.2.1.

6.2.5.3.4. Αν ο συσπειρωτήρας αποτελεί τμήμα μιας ζώνης κάτω του υπογαστρίου, η δύναμη επανατύλιξης του ιμάντα δεν πρέπει να είναι μικρότερη από 0,7 daN, όταν η δύναμη αυτή μετράται επί του ελεύθερου μήκους μεταξύ του ανδρεικέλου και του συσπειρωτήρα σύμφωνα με την παράγραφο 7.6.4.

Αν ο συσπειρωτήρας αποτελεί τμήμα συγκράτησης του ανωτέρω τμήματος του κορμού, η δύναμη επανατύλιξης του ιμάντα δεν πρέπει να είναι μικρότερη από 0,1 daN και δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 0,7 daN όταν μετράται με ανάλογο τρόπο, με εξαίρεση τις ζώνες που είναι εξοπλισμένες με μηχανισμό περιορισμού της τάσης, οπότε η ελάχιστη δύναμη επανατύλιξης είναι δυνατόν να μειωθεί στα 0,05 daN μόνο όταν ο μηχανισμός αυτός βρίσκεται εν λειτουργία. Αν ο ιμάντας διέρχεται από άξονα μετάδοσης ή τροχαλία, η δύναμη επανατύλιξης πρέπει να μετρηθεί επί του ελεύθερου μήκους μεταξύ του ανδρεικέλου και του άξονα μετάδοσης ή της τροχαλίας.

Αν το σύνολο περιέχει χειροκίνητο ή αυτόματο μηχανισμό που εμποδίζει τη ζώνη να επανατυλιχθεί πλήρως, η διάταξη αυτή δεν πρέπει να βρίσκεται σε λειτουργία κατά την εκτίμηση των απαιτήσεων αυτών.

Αν το σύνολο περιλαμβάνει διάταξη μείωσης της τάσης, η δύναμη επανατύλιξης του ιμάντα που περιγράφηκε παραπάνω μετράται όταν η διάταξη βρίσκεται σε λειτουργία και εκτός λειτουργίας κατά την εκτίμηση των εν λόγω απαιτήσεων πριν και μετά τις δοκιμές αντοχής σύμφωνα με την παράγραφο 6.2.5.3.5.

6.2.5.3.5. Ο ιμάντας πρέπει να εκτυλιχθεί από τον συσπειρωτήρα και να αφεθεί να ξανατυλιχτεί σύμφωνα με τη μέθοδο που περιγράφεται στην παράγραφο 7.6.1. μέχρις ότου ολοκληρωθούν 40 000 κύκλοι. Ο συσπειρωτήρας υποβάλλεται στη συνέχεια σε δοκιμή διάβρωσης σύμφωνα με την παράγραφο 7.2. και ακολούθως στη δοκιμή αντοχής στη σκόνη όπως περιγράφεται στην παράγραφο 7.6.3. Στη συνέχεια, πρέπει να υποστεί, με ικανοποιητικό τρόπο, άλλη μία σειρά από 5 000 κύκλους (45 000 στο σύνολο).

Αν το σύνολο περιλαμβάνει διάταξη μείωσης της τάσης, οι ανωτέρω δοκιμές διεξάγονται με την προϋπόθεση ότι η διάταξη μείωσης της τάσης βρίσκεται σε λειτουργία και εκτός λειτουργίας.

Μετά τις ανωτέρω δοκιμές, ο συσπειρωτήρας πρέπει να λειτουργεί σωστά και να εξακολουθεί να πληροί τις προϋποθέσεις των παραγράφων 6.2.5.3.1, 6.2.5.3.3. και 6.2.5.3.4. ανωτέρω.

6.2.5.4. Οι συπειρωτήρες πρέπει να πληρούν, μετά τη δοκιμή αντοχής σύμφωνα με την παράγραφο 6.2.5.3.5. και αμέσως μετά τη μέτρηση της δύναμης επανατύλιξης σύμφωνα με την παράγραφο 6.2.5.3.4, και τις δύο ακόλουθες προδιαγραφές:

6.2.6.1. Η διάταξη προφόρτισης (περιλαμβανομένου του αισθητήρα κρούσεων που συνδέεται με τη διάταξη με τα αρχικά βύσματα, αλλά χωρίς να διέρχεται μέσω αυτών ρεύμα), αφού υποβληθεί σε δοκιμή διάβρωσης σύμφωνα με την παράγραφο 7.2, πρέπει να λειτουργεί κανονικά.

6.2.6.2. Επαληθεύεται ότι ακούσια λειτουργία της διάταξης δεν συνεπάγεται τυχόν κίνδυνο σωματικού τραυματισμού του χρήστη.

6.2.6.3. Στην περίπτωση διατάξεων προφόρτισης με βάση συστήματα πυροτεχνικής:

6.3.1.1. Οι ιμάντες πρέπει να έχουν τέτοια χαρακτηριστικά ώστε η πίεση που ασκούν επί του σώματος του χρήστη να κατανέμεται κατά το δυνατόν ισοδύναμα σε όλο το πλάτος τους και να μη συστρέφονται ακόμη και υπό φορτίο. Πρέπει να έχουν δυνατότητες απορρόφησης και διάχυσης της ενέργειας. Ο ιμάντας πρέπει να έχει ολοκληρωμένη προστασία, ώστε να μην ξεφτίζει με τη χρήση.

6.3.1.2. Το πλάτος του ιμάντα υπό φορτίο 980 daN + 100 - 0 daN δεν πρέπει να είναι μικρότερο από 46 mm. Η μέτρηση αυτή πρέπει να πραγματοποιηθεί κατά τη δοκιμή αντοχής στη θραύση που περιγράφεται στην παράγραφο 7.4.3, χωρίς παύση της λειτουργίας της μηχανής με την προαναφερόμενη φόρτιση (7).

6.3.2. Αντοχή έπειτα από προσαρμογή στη θερμοκρασία και την υγρασία του περιβάλλοντος

Για τα δύο δείγματα ιμάντων που προετοιμάζονται σύμφωνα με την παράγραφο 7.4.1.1. η φόρτιση θραύσης του ιμάντα, που προσδιορίζεται σύμφωνα με την παράγραφο 7.4.2, δεν πρέπει να είναι μικρότερη από 1 470 daN. Η διαφορά μεταξύ των φορτίσεων θραύσης των δύο δειγμάτων δεν πρέπει να υπερβαίνει το 10 % της μεγαλύτερης μετρούμενης φόρτισης θραύσης.

Για τα δύο δείγματα ιμάντων που προετοιμάζονται σύμφωνα με μία από τις διατάξεις της παραγράφου 7.4.1. (με εξαίρεση την παράγραφο 7.4.1.1.) παρακάτω, η φόρτιση θραύσης του ιμάντα πρέπει να είναι τουλάχιστον ίση με το 75 % της μέσης τιμής των φορτίσεων που προσδιορίζονται στη δοκιμή που προβλέπεται στην παράγραφο 6.3.2, και όχι μικρότερη από 1 470 dAN. Η τεχνική υπηρεσία μπορεί να παραλείψει μία ή περισσότερες από τις δοκιμές αυτές, αν η σύνθεση του υλικού που χρησιμοποιείται ή οι διαθέσιμες πληροφορίες τις καθιστούν περιττές.

6.4.1.1. Το σύνολο ζώνης ή το σύστημα συγκράτησης πρέπει να υποβληθεί στη δυναμική δοκιμή σύμφωνα με την παράγραφο 7.7. παρακάτω.

6.4.1.2. Η δυναμική δοκιμή πραγματοποιείται σε δύο ζώνες που δεν έχουν υποστεί προηγούμενη φόρτιση, εκτός από την περίπτωση των ζωνών που αποτελούν τμήμα συστημάτων συγκράτησης. Στην περίπτωση αυτή, η δυναμική δοκιμή πραγματοποιείται στα συστήματα συγκράτησης που προβλέπονται για μία ομάδα καθισμάτων που δεν έχουν προηγουμένως υποστεί φόρτιση. Οι πόρπες των προς δοκιμή συνόλων ζώνης πρέπει να πληρούν τις προδιαγραφές της παραγράφου 6.2.2.4. ανωτέρω. Στην περίπτωση ζωνών ασφαλείας με συσπειρωτήρες, ο συσπειρωτήρας πρέπει να έχει υποβληθεί στη δοκιμή αντοχής στη σκόνη που ορίζεται στην παράγραφο 7.6.3· επιπλέον, στην περίπτωση ζωνών ασφαλείας ή συστημάτων συγκράτησης εφοδιασμένων με διάταξη προφόρτισης που περιλαμβάνει μέσα πυροτεχνικής, η διάταξη πρέπει να έχει υποβληθεί στην προδιαγραφόμενη στην παράγραφο 7.9.1. προετοιμασία.

6.4.1.2.1. Οι ζώνες πρέπει να έχουν υποστεί τη δοκιμή διάβρωσης που προβλέπεται στην παράγραφο 7.2, μετά την οποία πρέπει να υποστούν 500 πρόσθετους κύκλους ασφάλισης και απασφάλισης της πόρπης υπό κανονικές συνθήκες χρήσης.

6.4.1.2.2. Οι ζώνες ασφαλείας με συσπειρωτήρες πρέπει να έχουν υποβληθεί είτε στις δοκιμές που περιγράφονται στην παράγραφο 6.2.5.2. είτε στις δοκιμές που περιγράφονται στην παράγραφο 6.2.5.3. Αν όμως ένας συσπειρωτήρας έχει ήδη υποβληθεί στη δοκιμή διάβρωσης σύμφωνα με τις διατάξεις της παραγράφου 6.4.1.2.1, δεν είναι απαραίτητο να επαναληφθεί η δοκιμή αυτή.

6.4.1.2.3. Στην περίπτωση ζώνης που προορίζεται να χρησιμοποιηθεί με διάταξη ρύθμισης της ζώνης ως προς το ύψος, όπως περιγράφηκε στην παραπάνω παράγραφο 2.9.6, η δοκιμή εκτελείται με τη διάταξη ρυθμισμένη στην (στις) δυσμενέστερη(-ες) θέση(-εις) που επιλέγεται(-ονται) από την τεχνική υπηρεσία που είναι υπεύθυνη για τη δοκιμή. Ωστόσο, αν η διάταξη ρύθμισης της ζώνης ως προς το ύψος αποτελείται από την αγκύρωση της ζώνης, όπως εγκρίνεται σύμφωνα με τον κανονισμό αριθ. 14, η αρμόδια για τις δοκιμές τεχνική υπηρεσία μπορεί, αν το επιθυμεί, να εφαρμόσει τις διατάξεις της παραγράφου 7.7.1. παρακάτω.

6.4.1.2.4. Στην περίπτωση ζώνης ασφαλείας με διάταξη προφόρτισης, η ελάχιστη μετατόπιση που περιγράφεται στην παράγραφο 6.4.1.3.2. κατωτέρω μπορεί να μειωθεί κατά το ήμισυ. Για τους σκοπούς της δοκιμής αυτής, τίθεται σε λειτουργία η διάταξη προφόρτισης.

6.4.1.2.5. Στην περίπτωση ζώνης ασφαλείας με διάταξη μείωσης της έντασης, πρέπει να υποβάλλεται σε δοκιμή αντοχής με την εν λόγω διάταξη σε λειτουργία σύμφωνα με την παράγραφο 6.2.5.3.5. πριν από τη δυναμική δοκιμή. Η δυναμική δοκιμή πρέπει στη συνέχεια να διεξάγεται με τη διάταξη μείωσης της τάσης σε λειτουργία.

6.4.1.3. Κατά τη διάρκεια της δοκιμής αυτής πρέπει να τηρούνται οι ακόλουθοι όροι:

6.4.1.4. Στην περίπτωση συστήματος συγκράτησης:

6.4.1.5. Κατά παρέκκλιση, για τα συστήματα συγκράτησης, οι μετατοπίσεις μπορούν να είναι μεγαλύτερες από εκείνες που περιγράφονται στην παράγραφο 6.4.1.3.2. στην περίπτωση που η άνω αγκύρωση που έχει τοποθετηθεί στο κάθισμα τυγχάνει της παρέκκλισης που προβλέπεται στην παράγραφο 7.4. του κανονισμού αριθ. 14.

6.4.2. Αντοχή μετά τη διαδικασία φθοράς από τριβή

6.4.2.1. Για τα δύο δείγματα που προετοιμάζονται σύμφωνα με τις διατάξεις της παραγράφου 7.4.1.6. παρακάτω, η φόρτιση θραύσης πρέπει να εκτιμάται όπως ορίζεται στις παραγράφους 7.4.2. και 7.5. παρακάτω. Πρέπει να είναι τουλάχιστον ίση προς το 75 % της μέσης τιμής των φορτίσεων θραύσης που προσδιορίζονται κατά τη διάρκεια των δοκιμών επί των ιμάντων που δεν έχουν φθαρεί με τριβή, χωρίς να είναι μικρότερη από την ελάχιστη φόρτιση που περιγράφεται για τα υπό δοκιμή εξαρτήματα. Η διαφορά μεταξύ των φορτίσεων θραύσης των δύο δειγμάτων δεν πρέπει να υπερβαίνει το 20 % της υψηλότερης μετρούμενης φόρτισης θραύσης. Για τις διαδικασίες των τύπων 1 και 2, η δοκιμή με τη φόρτιση θραύσης πραγματοποιείται μόνο στα δείγματα ιμάντα (παράγραφος 7.4.2). Για τη διαδικασία του τύπου 3, η δοκιμή για τη φόρτιση θραύσης του ιμάντα πρέπει να περιλαμβάνει επίσης τα μεταλλικά μέρη (παράγραφος 7.5).

6.4.2.2. Τα τμήματα του συνόλου της ζώνης που πρόκειται να υποβληθούν σε διαδικασία φθοράς με τριβή παρατίθενται στον ακόλουθο πίνακα και οι τύποι διαδικασιών που ενδεχομένως πρέπει να ακολουθηθούν επισημαίνονται με «x». Σε κάθε διαδικασία πρέπει να χρησιμοποιηθεί νέο δείγμα.

7.1. Χρήση δειγμάτων που υποβλήθηκαν για έγκριση τύπου ζώνης ή συστήματος συγκράτησης (βλέπε παράρτημα 13 του παρόντος κανονισμού)

7.1.1. Για την εξέταση της πόρπης, τη δοκιμή λειτουργίας της πόρπης σε χαμηλή θερμοκρασία, την ενδεχόμενη δοκιμή σε χαμηλή θερμοκρασία σύμφωνα με την παράγραφο 7.5.4, τη δοκιμή αντοχής της ζώνης, τη δοκιμή διάβρωσης της ζώνης, τις δοκιμές ανοίγματος των συσπειρωτήρων, τη δυναμική δοκιμή και τη δοκιμή απασφάλισης της πόρπης μετά τη δυναμική δοκιμή χρειάζονται δύο ζώνες ή συστήματα συγκράτησης. Η εξέταση της ζώνης ή του συστήματος συγκράτησης πρέπει να πραγματοποιείται σε ένα από τα δύο δείγματα.

7.1.2. Για την εξέταση της πόρπης και τη δοκιμή αντοχής της πόρπης, των εξαρτημάτων στερέωσης, των μηχανισμών ρύθμισης της ζώνης και, ενδεχομένως, των συσπειρωτήρων χρειάζεται μία ζώνη ή ένα σύστημα συγκράτησης.

7.1.3. Για την εξέταση της πόρπης, τη δοκιμή μικροολίσθησης και τη δοκιμή φθοράς με τριβή χρειάζονται δύο ζώνες ή συστήματα συγκράτησης. Η δοκιμή λειτουργίας του μηχανισμού ρύθμισης της ζώνης πρέπει να πραγματοποιείται σε ένα από τα δύο δείγματα.

7.1.4. Για τη δοκιμή αντοχής του ιμάντα στη θραύση χρησιμοποιείται δείγμα ιμάντα. Ένα τμήμα του δείγματος αυτού πρέπει να φυλαχθεί κατά τη διάρκεια της ισχύος της έγκρισης.

7.2.1. Το πλήρες σύνολο της ζώνης ασφαλείας τοποθετείται μέσα σε θάλαμο δοκιμής, όπως υποδεικνύεται στο παράρτημα 12 του παρόντος κανονισμού. Στην περίπτωση συνόλου που περιλαμβάνει συσπειρωτήρα, ο ιμάντας πρέπει να εκτυλιχθεί σε όλο το μήκος του, μείον 300 + 3 mm. Εκτός από σύντομες διακοπές που μπορούν να αποδειχθούν απαραίτητες, π.χ. για τον έλεγχο και την προσθήκη διαλύματος άλατος, η δοκιμή έκθεσης πρέπει να συνεχιστεί χωρίς διακοπή επί 50 ώρες.

7.2.2. Για να συμπληρωθεί η δοκιμή έκθεσης, το σύνολο πρέπει να πλυθεί προσεκτικά ή να εμβαπτισθεί σε ρέον διαυγές νερό σε θερμοκρασία που δεν πρέπει να υπερβαίνει τους 38 °C, ώστε να αφαιρεθεί κάθε απόθεση άλατος που θα μπορούσε να σχηματιστεί και, στη συνέχεια, να ξηρανθεί σε θερμοκρασία περιβάλλοντος επί 24 ώρες πριν εξετασθεί σύμφωνα προς την παράγραφο 6.2.1.2. παραπάνω.

7.3. Δοκιμή μικροολίσθησης (βλέπε παράρτημα 11 σχήμα 3 του παρόντος κανονισμού)

7.3.1. Τα δείγματα που πρόκειται να υποβληθούν σε δοκιμή μικροολίσθησης διατηρούνται επί τουλάχιστον 24 ώρες σε ατμόσφαιρα θερμοκρασίας 20 ± 5 °C και σχετικής υγρασίας 65 ± 5 %. Η δοκιμή πραγματοποιείται σε θερμοκρασία μεταξύ 15 και 30 °C.

7.3.2. Στον πάγκο δοκιμής επαληθεύεται ότι το ελεύθερο άκρο της διάταξης ρύθμισης διευθύνεται είτε προς τα άνω είτε προς τα κάτω, όπως επί του οχήματος.

7.3.3. Στο κατώτερο άκρο του ιμάντα κρεμάται φορτίο 5 daN. Στο άλλο άκρο ασκείται παλινδρομική κίνηση, συνολικού εύρους 300 ± 20 mm (βλέπε σχήμα).

7.3.4. Αν υφίσταται ένα ελεύθερο άκρο που χρησιμεύει ως απόθεμα ιμάντα, το άκρο αυτό δεν πρέπει με κανένα τρόπο να είναι συνδεδεμένο ή καρφιτσωμένο επί του τεταμένου τμήματος.

7.3.5. Στον πάγκο δοκιμής επαληθεύεται ότι η κοιλότητα του ιμάντα στη χαλαρωμένη θέση διευθύνεται όπως εντός του οχήματος ως προς τη διάταξη ρύθμισης. Η φόρτιση των 5 daN επί του πάγκου δοκιμής οδηγείται κατακόρυφα, κατά τρόπο ώστε να αποφευχθεί η αιώρηση του φορτίου και η συστροφή με ελάττωση του μήκους του ιμάντα. Το εξάρτημα στερέωσης στερεώνεται στο φορτίο των 5 daN όπως εντός του οχήματος.

7.3.6. Πριν από την οριστική έναρξη της δοκιμής, πραγματοποιείται σειρά 20 κύκλων, για να προσαρμοσθεί το σύστημα αυτοσύσφιξης στη θέση του.

7.3.7. Ο αριθμός των 1 000 κύκλων πρέπει να πραγματοποιείται με συχνότητα 0,5 κύκλους ανά δευτερόλεπτο, και το συνολικό εύρος να είναι 300 + 20 mm. Το φορτίο των 5 daN εφαρμόζεται μόνο κατά τη διάρκεια χρόνου που αντιστοιχεί σε μία μετατόπιση 100 + 20 mm ανά ημιπερίοδο.

7.4. Προετοιμασία των ιμάντων για τη δοκιμή αντοχής στη θραύση (στατική)

7.4.1. Προετοιμασία των ιμάντων για τη δοκιμή αντοχής στη θραύση

Όπως αναφέρεται στην παράγραφο 3.2.2.3, δείγματα κομμένα από τον ιμάντα προετοιμάζονται κατά τον ακόλουθο τρόπο:

7.4.1.1. Προετοιμασία στη θερμοκρασία και την υγρασία περιβάλλοντος

Ο ιμάντας πρέπει να προετοιμάζεται σύμφωνα με το πρότυπο ISO 139 (2005), με τη χρήση της πρότυπης ατμόσφαιρας ή της πρότυπης εναλλακτικής ατμόσφαιρας. Αν η δοκιμή δεν πραγματοποιηθεί αμέσως μετά την προετοιμασία, το δείγμα πρέπει να τοποθετηθεί μέσα σε δοχείο ερμητικά κλεισμένο έως την έναρξη της δοκιμής. Η φόρτιση θραύσης πρέπει να προσδιοριστεί εντός 5 λεπτών μετά την έξοδό του από την ατμόσφαιρα προετοιμασίας ή από το δοχείο.

7.4.1.2.1. Εφαρμόζονται οι προδιαγραφές του προτύπου ISO 105-B02 (1994/Τροπ.2:2000). Ο ιμάντας εκτίθεται στο φως επί όσο χρόνο χρειάζεται για να επιτευχθεί στη χρησιμοποιούμενη πρότυπη κυανή βαφή αριθ. 7 αντίθεση ίση προς τον αριθμό 4 της κλίμακας του τεφρόχρου.

7.4.1.2.2. Μετά την έκθεση, ο ιμάντας προετοιμάζεται όπως περιγράφεται στην παράγραφο 7.4.1.1. Αν η δοκιμή δεν πραγματοποιηθεί αμέσως μετά την προετοιμασία, το δείγμα πρέπει να τοποθετηθεί μέσα σε δοχείο ερμητικά κλεισμένο μέχρι την έναρξη της δοκιμής. Η φόρτιση θραύσης πρέπει να προσδιοριστεί εντός πέντε λεπτών μετά την έξοδο του ιμάντα από το θερμαινόμενο ερμάριο.

7.4.1.3.1. Ο ιμάντας προετοιμάζεται όπως περιγράφεται στην παράγραφο 7.4.1.1.

7.4.1.3.2. Στη συνέχεια, ο ιμάντας τοποθετείται επί μιάμιση ώρα σε επίπεδη επιφάνεια μέσα σε ψυχρό θάλαμο στον οποίο η θερμοκρασία του αέρα είναι – 30 + 5 °C. Κατόπιν διπλώνεται και ο διπλωμένος ιμάντας φορτίζεται με μάζα 2 kg που έχει ψυχρανθεί εκ των προτέρων στους – 30 + 5 °C. Αφού ο ιμάντας παραμείνει υπό φορτίο επί 30 λεπτά μέσα σε αυτόν τον ψυχρό θάλαμο, αφαιρείται η μάζα και μετράται η φόρτιση θραύσης εντός 5 λεπτών μετά την έξοδο του ιμάντα από τον ψυχρό θάλαμο.

7.4.1.4.1. Ο ιμάντας πρέπει να παραμείνει επί τρεις ώρες μέσα σε θερμαινόμενο ερμάριο, σε ατμόσφαιρα θερμοκρασίας 60 + 5 °C και σχετικής υγρασίας 65 + 5 %.

7.4.1.4.2. Η φόρτιση θραύσης πρέπει να προσδιοριστεί εντός πέντε λεπτών μετά την έξοδο του ιμάντα από το θερμαινόμενο ερμάριο.

7.4.1.5.1. Ο ιμάντας πρέπει να παραμείνει πλήρως εμβαπτισμένος επί τρεις ώρες σε αποσταγμένο νερό θερμοκρασίας 20 + 5 °C, στο οποίο έχουν προστεθεί ίχνη διαβρεκτικού. Είναι δυνατόν να χρησιμοποιηθεί οποιοδήποτε διαβρεκτικό που αρμόζει στην εξεταζόμενη ίνα.

7.4.1.5.2. Η φόρτιση θραύσης πρέπει να προσδιοριστεί εντός 10 λεπτών μετά την έξοδο του ιμάντα από το νερό.

7.4.1.6.1. Η διαδικασία φθοράς με τριβή πραγματοποιείται σε όλες τις διατάξεις με τις οποίες ο ιμάντας έρχεται σε επαφή με άκαμπτο μέρος της ζώνης. Εξαιρούνται όλες οι διατάξεις προσαρμογής, όταν από τη δοκιμή μικροολίσθησης (7.3) προκύψει ότι ο ιμάντας ολισθαίνει λιγότερο από το ήμισυ της προδιαγραφόμενης τιμής. Στην περίπτωση αυτή, δεν είναι αναγκαίο να πραγματοποιηθεί η διαδικασία φθοράς με τριβή του τύπου 1 (7.4.1.6.4.1). Η τοποθέτηση επί της διάταξης δοκιμής πρέπει να τηρεί κατά προσέγγιση τη σχετική θέση του ιμάντα και την επιφάνεια επαφής.

7.4.1.6.2. Τα δείγματα προετοιμάζονται όπως περιγράφεται στην παράγραφο 7.4.1.1. Η θερμοκρασία περιβάλλοντος κατά τη διαδικασία φθοράς με τριβή πρέπει να είναι μεταξύ 15 και 30 °C.

7.4.1.6.3. Ο παρακάτω πίνακας δίνει τις γενικές συνθήκες για κάθε διαδικασία φθοράς διά τριβής.

Η μετατόπιση που υποδεικνύεται στην πέμπτη στήλη του πίνακα είναι το πλάτος μιας παλινδρομικής κίνησης που ασκείται στον ιμάντα.

7.4.2. Δοκιμή αντοχής του ιμάντα στη θραύση (στατική δοκιμή)

7.4.2.1. Οι δοκιμές πρέπει να πραγματοποιούνται κάθε φορά επί δύο νέων δειγμάτων ιμάντων, επαρκούς μήκους, προετοιμασμένων σε μία από τις διατάξεις της παραγράφου 7.4.1.

7.4.2.2. Κάθε ιμάντας πρέπει να δράττεται μεταξύ των σιαγόνων μιας μηχανής δοκιμής έλξης. Οι σιαγόνες πρέπει να είναι σχεδιασμένες κατά τρόπο ώστε να αποφεύγεται θραύση του ιμάντα κοντά ή στο ύψος των σιαγόνων. Η ταχύτητα μετατόπισης πρέπει να είναι περίπου 100 mm ανά λεπτό Το ελεύθερο μήκος του δείγματος μεταξύ των σιαγόνων της μηχανής στην αρχή της δοκιμής πρέπει να είναι 200 ± 400 mm.

7.4.2.3. Στη συνέχεια, η τάση αυξάνεται μέχρι να επέλθει θραύση του ιμάντα και σημειώνεται η φόρτιση θραύσης.

7.4.2.4. Αν ο ιμάντας ολισθαίνει ή σχίζεται στη θέση της μιας των σιαγόνων ή σε απόσταση μικρότερη των 10 mm από μία εξ αυτών, η δοκιμή ακυρώνεται και πραγματοποιείται νέα δοκιμή σε άλλο δείγμα.

7.4.3.1. Οι δοκιμές πρέπει να πραγματοποιούνται κάθε φορά επί δύο νέων δειγμάτων ιμάντων, επαρκούς μήκους, προετοιμασμένων σε μία από τις διατάξεις της παραγράφου 7.4.1.

7.4.3.2. Κάθε ιμάντας πρέπει να δράττεται μεταξύ των σιαγόνων μιας μηχανής δοκιμής έλξης. Οι σιαγόνες πρέπει να είναι σχεδιασμένες κατά τρόπο ώστε να αποφεύγεται η θραύση του ιμάντα κοντά σ’ αυτές ή στο ύψος τους. Η ταχύτητα μετατόπισης πρέπει να είναι περίπου 100 mm ανά λεπτό. Το ελεύθερο μήκος του δείγματος μεταξύ των σιαγόνων της μηχανής στην αρχή της δοκιμής πρέπει να είναι 200 ± 400 mm.

7.4.3.3. Όταν η φόρτιση φθάνει τα 980 daN + 100 – 0 daN, πρέπει να διακόπτεται η λειτουργία της μηχανής και η μέτρηση πρέπει να ολοκληρώνεται εντός 5 δευτερολέπτων. Η δοκιμή πρέπει να διενεργείται ξεχωριστά από τη δοκιμή εφελκυσμού.

7.5. Δοκιμή των κατασκευαστικών στοιχείων συνόλου ζώνης που περιλαμβάνουν άκαμπτα μέρη

7.5.1. Η πόρπη και η διάταξη ρύθμισης πρέπει να είναι συνδεδεμένες με τη συσκευή δοκιμής έλξης διά των τμημάτων του συνόλου στο οποίο είναι κανονικά συνδεδεμένες και, στη συνέχεια, η φόρτιση αυξάνεται έως 980 daN.

Στις ζώνες τύπου σαγή, η πόρπη συνδέεται με τη συσκευή δοκιμής με τους ιμάντες στερεωμένους στην πόρπη και το ένα ή τα δύο γλωσσίδια τοποθετημένα περίπου συμμετρικά ως προς το γεωμετρικό κέντρο της πόρπης. Αν η πόρπη ή η διάταξη ρύθμισης αποτελεί τμήμα του εξαρτήματος στερέωσης ή του κοινού κατασκευαστικού στοιχείου μιας ζώνης τριών σημείων, η πόρπη ή η διάταξη ρύθμισης υποβάλλεται σε δοκιμή μαζί με το εξάρτημα στερέωσης, σύμφωνα με την παράγραφο 7.5.2. παρακάτω, με εξαίρεση τους συσπειρωτήρες με οδηγό ιμάντα στο άνω σημείο στερέωσης. Στην περίπτωση αυτή, το φορτίο δοκιμής πρέπει να είναι 980 daN και το μήκος του ιμάντα που παραμένει τυλιγμένο πάνω στο τύμπανο τη στιγμή της ασφάλισης πρέπει να πλησιάζει κατά το δυνατόν τα 450 mm.

7.5.2. Τα εξαρτήματα στερέωσης και οποιεσδήποτε διατάξεις ρύθμισης της ζώνης ως προς το ύψος υποβάλλονται σε δοκιμή σύμφωνα με τον τρόπο που περιγράφεται η παράγραφος 7.5.1, το φορτίο όμως θα είναι 1 470 daN και, βάσει των διατάξεων της δεύτερης πρότασης της παραγράφου 7.7.1. παρακάτω, ασκείται υπό τις λιγότερο ευνοϊκές συνθήκες στις οποίες μπορεί να βρεθεί ένα όχημα όπου η ζώνη έχει τοποθετηθεί σωστά. Για τους συσπειρωτήρες, η δοκιμή πραγματοποιείται με τον ιμάντα πλήρως ξετυλιγμένο από τον κύλινδρο περιέλιξής του.

7.5.3. Δύο δείγματα του συνόλου της ζώνης ασφαλείας τοποθετούνται μέσα σε ψυχρό θάλαμο θερμοκρασίας – 10 ± 1 °C επί δύο ώρες. Τα μέρη της πόρπης πρέπει να ασφαλιστούν με το χέρι αμέσως μετά την εξαγωγή τους από τον ψυχρό θάλαμο.

7.5.4. Δύο δείγματα του συνόλου της ζώνης ασφαλείας τοποθετούνται μέσα σε ψυχρό θάλαμο θερμοκρασίας – 10 °C ± 1 °C επί δύο ώρες. Όλα τα άκαμπτα και τα πλαστικά μέρη που υποβάλλονται στη δοκιμή τοποθετούνται διαδοχικά επάνω σε ατσάλινη επίπεδη επιφάνεια (η οποία είχε τοποθετηθεί μέσα σε ψυχρό θάλαμο μαζί με τα δείγματα) τοποθετημένη επάνω στην οριζόντια επιφάνεια συμπαγούς άκαμπτου όγκου μάζας τουλάχιστον 100 kg· εντός 30 δευτερολέπτων μετά την έξοδό τους από τον ψυχρό θάλαμο, αφήνεται να πέσει στα εξαρτήματα αυτά λόγω βαρύτητας ατσάλινη μάζα 18 kg από ύψος 300 mm. Η όψη κρούσης της μάζας αυτής πρέπει να έχει σκληρότητα τουλάχιστον 45 HRC και σχήμα κυρτής επιφανείας εγκάρσιας ακτίνας 10 mm και ακτίνας 150 mm στο αξονικό διάμηκες επίπεδο. Στο ένα δείγμα πραγματοποιείται η δοκιμή με την κυρτή ράβδο ευθυγραμμισμένη προς τον ιμάντα, και στο άλλο δείγμα πραγματοποιείται η δοκιμή με την κυρτή ράβδο σε γωνία 90° προς τον ιμάντα.

7.5.5. Οι πόρπες που έχουν κοινά τμήματα σε δύο ζώνες ασφαλείας υποβάλλονται σε φόρτιση που να επιτρέπει την υποκατάσταση των συνθηκών χρήσης σε άλλο όχημα, του οποίου τα καθίσματα έχουν ρυθμιστεί στη μέση θέση τους. Εφαρμόζεται ταυτόχρονα σε καθένα από τους ιμάντες φόρτιση 1 470 daN. Η διεύθυνση εφαρμογής της φόρτισης προσδιορίζεται σύμφωνα με την παράγραφο 7.7.1. παρακάτω. Στο παράρτημα 10 του παρόντος κανονισμού περιγράφεται ο κατάλληλος μηχανισμός για την ανωτέρω δοκιμή.

7.5.6. Κατά τη διάρκεια της δοκιμής μιας χειροκίνητης διάταξης ρύθμισης, ο ιμάντας έλκεται από τη διάταξη σταθερά, έτσι ώστε να ληφθούν υπόψη οι κανονικές συνθήκες χρήσης με ταχύτητα περίπου 100 mm/s, και η μέγιστη δύναμη μετράται με προσέγγιση 0,1 daN αφού εκτυλιχθούν τα πρώτα 25 mm του ιμάντα. Η δοκιμή πραγματοποιείται προς τις δύο διευθύνσεις διαδρομής του ιμάντα μέσα από τη διάταξη ρύθμισης, αφού ο ιμάντας υποβληθεί σε 10 κύκλους πριν από τη μέτρηση.

7.6. Συμπληρωματικές δοκιμές για ζώνες ασφαλείας με συσπειρωτήρες

7.6.1.1. Ο ιμάντας εκτυλίσσεται και αφήνεται να ξανατυλιχτεί όσες φορές περιγράφεται για τον απαιτούμενο αριθμό κύκλων, με μέγιστο ρυθμό 30 κύκλους ανά λεπτό. Για τους συσπειρωτήρες κατεπείγουσας ασφάλισης, ασκείται κάθε 5 κύκλους ισχυρότερη δόνηση.

Ο ίδιος αριθμός δονήσεων προσδίδεται σε πέντε διαφορετικές θέσεις, ήτοι στο 90, 80, 75, 70 και 65 % του συνολικού μήκους του προσδεδεμένου στον συσπειρωτήρα ιμάντα. Ωστόσο, όταν το μήκος αυτό υπερβαίνει τα 900 mm, τα ανωτέρω ποσοστά αφορούν τα τελευταία 900 mm του ιμάντα που παραμένουν τυλιγμένα στον συσπειρωτήρα.

7.6.1.2. Στο παράρτημα 3 του παρόντος κανονισμού περιγράφονται οι συσκευές που είναι κατάλληλες για τις δοκιμές που αναφέρονται στην παράγραφο 7.6.1.1.

7.6.2. Ασφάλιση συσπειρωτήρων κατεπείγουσας ασφάλισης

7.6.2.1. Ο συσπειρωτήρας υποβάλλεται σε δοκιμή ασφάλισης όταν παραμείνουν τυλιγμένα στο τύμπανο του συσπειρωτήρα 300 + 3 mm ιμάντα.

7.6.2.1.1. Στην περίπτωση συσπειρωτήρα με ασφάλιση ενεργοποιούμενη από την κίνηση του ιμάντα, η εξαγωγή του ιμάντα πραγματοποιείται προς την κανονική διεύθυνση εξαγωγής του, όταν ο συσπειρωτήρας είναι τοποθετημένος στο όχημα.

7.6.2.1.2. Όταν οι συσπειρωτήρες υποβάλλονται στη δοκιμή ευαισθησίας στην επιβράδυνση του οχήματος, οι δοκιμές πραγματοποιούνται με την ανωτέρω αναφερόμενη εξαγωγή προς αμφότερες τις διευθύνσεις των δύο κάθετων μεταξύ τους αξόνων, οι οποίοι είναι οριζόντιοι αν ο συσπειρωτήρας είναι εγκατεστημένος σε όχημα σύμφωνα με τις οδηγίες του κατασκευαστή της ζώνης ασφαλείας. Στην περίπτωση που η θέση αυτή δεν έχει προσδιοριστεί, η αρμόδια για τις δοκιμές αρχή συμβουλεύεται τον κατασκευαστή της ζώνης. Ο ένας από τους άξονες είναι στην κατεύθυνση που επιλέγεται από την τεχνική υπηρεσία που είναι επιφορτισμένη με τις δοκιμές έγκρισης τύπου, ώστε να διαμορφωθούν οι πιο αντίξοες συνθήκες λειτουργίας του μηχανισμού ασφάλισης.

7.6.2.2. Στο παράρτημα 4 του παρόντος κανονισμού περιγράφονται συσκευές που είναι κατάλληλες για τις δοκιμές που αναφέρονται στην παράγραφο 7.6.2.1. παραπάνω. Κάθε τέτοια συσκευή δοκιμής είναι σχεδιασμένη ώστε η προδιαγραφόμενη επιτάχυνση να επιτυγχάνεται πριν ο ενισχυτικός ιμάντας εξέλθει από τον συσπειρωτήρα περισσότερο από 5 mm και η σύμπτυξη να επέρχεται με μέσο ρυθμό αύξησης της επιτάχυνσης τουλάχιστον 55 g/s/και όχι περισσότερο από 150 g/s κατά τις δοκιμές ευαισθησίας στις μετατοπίσεις του ιμάντα, και τουλάχιστον 25 g/s και όχι περισσότερο από 150 g/s κατά τις δοκιμές ευαισθησίας στην επιβράδυνση του οχήματος.

7.6.2.3. Για να εξακριβωθεί η πιστότητα στις προδιαγραφές των παραγράφων 6.2.5.3.1.3. και 6.2.5.3.1.4, ο συσπειρωτήρας τοποθετείται επί οριζοντίου τραπέζης και η τράπεζα μεταβάλλει την κλίση της με ρυθμό έως 2° ανά δευτερόλεπτο μέχρι τη στιγμή της ασφάλισης. Η δοκιμή επαναλαμβάνεται και προς άλλες διευθύνσεις, ώστε να επιβεβαιωθεί ότι τηρούνται οι προδιαγραφές.

7.6.3.1. Ο συσπειρωτήρας τοποθετείται μέσα σε θάλαμο δοκιμής, όπως υποδεικνύεται στο παράρτημα 5 του παρόντος κανονισμού. Πρέπει να τοποθετείται με τον ίδιο προσανατολισμό με τον οποίο είναι εγκατεστημένος στο όχημα. Ο θάλαμος δοκιμών περιέχει σκόνη που ανταποκρίνεται στις προδιαγραφές της παραγράφου 7.6.3.2. παρακάτω. Ο ιμάντας του συσπειρωτήρα εκτυλίσσεται κατά 500 mm και διατηρείται εκτός κατά τη διάρκεια 10 πλήρων κύκλων εκτύλιξης και επανατύλιξης στους οποίους υπόκειται μέσα στο ένα ή στα δύο λεπτά που ακολουθούν κάθε διαταραχή της σκόνης. Για περίοδο πέντε ωρών, η σκόνη διαταράσσεται ανά 20 λεπτά επί πέντε δευτερόλεπτα με τη βοήθεια πεπιεσμένου αέρα απαλλαγμένου από έλαιο και υγρασία, σχετικής πίεσης 5,5 × 105 + 0,5 × 105 Pa και διερχόμενου από οπή διαμέτρου 1,5 ± 0,1 mm.

7.6.3.2. Η σκόνη που χρησιμοποιείται στη δοκιμή που περιγράφεται στην παράγραφο 7.6.3.1. αποτελείται από περίπου 1 kg αποξηραμένου χαλαζία. Η κοκκομετρία πρέπει να είναι η ακόλουθη:

7.6.4.1. Οι δυνάμεις επανατύλιξης μετρούνται επί συνόλου εγκατεστημένου επί ανδρεικέλου όπως στη δοκιμή που περιγράφεται στην παράγραφο 7.7. Η τάση του ιμάντα μετρείται όσο το δυνατόν πλησιέστερα προς το σημείο επαφής με το ανδρείκελο (αλλά ακριβώς έμπροσθεν του σημείου αυτού), ενώ ο ιμάντας επανατυλίσσεται με κατά προσέγγιση ταχύτητα 0,6 m/min. Στην περίπτωση ζώνης ασφαλείας με διάταξη μείωσης της τάσης, η δύναμη επανατύλιξης και η τάση του ιμάντα μετρώνται με τη διάταξη μείωσης της τάσης τόσο σε λειτουργία όσο και εκτός λειτουργίας.

7.6.4.2. Πριν από τη δυναμική δοκιμή που περιγράφεται στην παράγραφο 7.7, το καθισμένο ανδρείκελο, το οποίο φορά βαμβακερό πουκάμισο, ταλαντεύεται προς τα εμπρός έως ότου εξέλθουν από τον συσπειρωτήρα 350 mm και στη συνέχεια επανέλθουν στην αρχική τους θέση.

7.7. Δυναμικές δοκιμές του συνόλου ζώνης ή του συστήματος συγκράτησης

7.7.1. Το σύνολο στερεώνεται επάνω σε άμαξα εφοδιασμένη με κάθισμα που έχει τις αγκυρώσεις που προσδιορίζονται στο παράρτημα 6 του παρόντος κανονισμού. Αν πάντως το σύνολο προορίζεται για ένα ορισμένο όχημα ή για ορισμένους τύπους οχημάτων, οι αποστάσεις μεταξύ ανδρεικέλου και αγκυρώσεων καθορίζονται από την υπηρεσία που προβαίνει στις δοκιμές σύμφωνα είτε με τις οδηγίες εγκατάστασης που παρέχονται με τη ζώνη είτε με τις ενδείξεις που παρέχει ο κατασκευαστής του οχήματος. Αν η ζώνη είναι εφοδιασμένη με μηχανισμό ρύθμισής της ως προς το ύψος, όπως περιγράφεται στην παραπάνω παράγραφο 2.9.6, η θέση του μηχανισμού και ο τρόπος ασφάλισής του πρέπει να είναι ίδιοι με εκείνους του οχήματος.

Τότε σε περίπτωση που η δυναμική δοκιμή έχει πραγματοποιηθεί για κάποιο τύπο οχήματος, δεν απαιτείται να επαναληφθεί για άλλους τύπους οχημάτων, εφόσον κάθε σημείο αγκύρωσης βρίσκεται σε απόσταση μικρότερη από 50 mm από το αντίστοιχο σημείο αγκύρωσης της ζώνης που έχει υποβληθεί σε δοκιμή. Εναλλακτικά, οι κατασκευαστές μπορούν να καθορίσουν κάποιο υποθετικό σημείο αγκύρωσης για την πραγματοποίηση των δοκιμών, προκειμένου να περιλαμβάνεται έτσι ο μέγιστος αριθμός πραγματικών σημείων αγκύρωσης.

7.7.1.1. Στην περίπτωση που μια ζώνη ασφαλείας ή ένα σύστημα συγκράτησης αποτελούν μέρος ενός συνόλου για το οποίο ζητείται έγκριση τύπου ως συστήματος συγκράτησης, η ζώνη ασφαλείας στερεώνεται στο τμήμα της δομής του οχήματος όπου είναι συνήθως εγκατεστημένο το σύστημα συγκράτησης και το τμήμα αυτό στερεώνεται σταθερά στην άμαξα δοκιμής κατά τον τρόπο που περιγράφεται στις παραγράφους 7.7.1.2. έως 7.7.1.6.

Στην περίπτωση ζώνης ασφαλείας ή συστήματος συγκράτησης με μηχανισμούς προφόρτισης που στηρίζονται σε μέρη διαφορετικά από εκείνα που εμπεριέχονται στο ίδιο το συγκρότημα της ζώνης, το συγκρότημα της ζώνης πρέπει να τοποθετηθεί στην άμαξα δοκιμής σε συνδυασμό με τα αναγκαία πρόσθετα τμήματα του οχήματος κατά τον τρόπο που περιγράφεται στις παραγράφους 7.7.1.2 έως 7.7.1.6.

Εναλλακτικά, στην περίπτωση που οι ανωτέρω διατάξεις δεν μπορούν να δοκιμαστούν στην άμαξα δοκιμής, ο κατασκευαστής μπορεί να αποδείξει με συμβατική δοκιμή μετωπικής σύγκρουσης ταχύτητας 50 km/h σύμφωνα με τη διαδικασία ISO 3560 (1975) ότι η διάταξη πληροί τις απαιτήσεις της οδηγίας.

7.7.1.2. Η μέθοδος που χρησιμοποιείται για τη συγκράτηση του οχήματος κατά τη διάρκεια της δοκιμής δεν πρέπει να έχει ως αποτέλεσμα την ενίσχυση των αγκυρώσεων των καθισμάτων ή των ζωνών ασφαλείας ή την ελάττωση της κανονικής παραμόρφωσης της δομής. Δεν πρέπει να υπάρχει κανένα εμπρόσθιο τμήμα του οχήματος το οποίο, περιορίζοντας την προς τα εμπρός κίνηση του ανδρεικέλου, εκτός των ποδιών του, θα ελαττώσει τις φορτίσεις που ασκούνται στο σύστημα συγκράτησης κατά τη διάρκεια της δοκιμής. Τα τμήματα της δομής που εξαιρούνται μπορούν να αντικατασταθούν από τμήματα ισοδυνάμου αντοχής, με την προϋπόθεση ότι δεν εμποδίζουν καμία προς τα εμπρός κίνηση του ανδρεικέλου.

7.7.1.3. Η διάταξη στερέωσης θεωρείται ικανοποιητική αν δεν έχει κανένα αποτέλεσμα σε επιφάνεια που καλύπτει ολόκληρο το πλάτος της δομής και αν το όχημα ή η δομή έχει εμπλακεί ή ακινητοποιηθεί εμπρός σε απόσταση όχι μικρότερη των 500 mm από το σημείο αγκύρωσης του συστήματος συγκράτησης που υποβάλλεται σε δοκιμή. Πίσω, η δομή πρέπει να συγκρατηθεί σε ικανή απόσταση πίσω τα σημεία αγκύρωσης για να ικανοποιεί τις απαιτήσεις της παραγράφου 7.7.1.2. παραπάνω.

7.7.1.4. Τα καθίσματα του οχήματος προσαρμόζονται και τοποθετούνται στη θέση οδήγησης ή διαδρομής την οποία η τεχνική υπηρεσία που είναι επιφορτισμένη με τις δοκιμές έγκρισης τύπου θεωρεί ότι παρέχουν τις πιο αντίξοες συνθήκες αντοχής ως προς την εγκατάσταση του ανδρείκελου μέσα στο όχημα. Οι θέσεις των καθισμάτων αναφέρονται στην έκθεση. Αν το κάθισμα έχει ερεισίνωτο με ρυθμιζόμενη κλίση, το ερεισίνωτο αυτό πρέπει να έχει ασφαλιστεί σύμφωνα με τις προδιαγραφές του κατασκευαστή ή, αν δεν υπάρχουν τέτοιες προδιαγραφές, πρέπει να έχει ασφαλιστεί έτσι ώστε να σχηματίζει πραγματική γωνία όσο το δυνατόν πλησιέστερη προς τις 25° για τα οχήματα των κατηγοριών Μ1 και Ν1 και προς τις 15° για τα οχήματα όλων των άλλων κατηγοριών.

7.7.1.5. Για την εκτίμηση των απαιτήσεων της παραγράφου 6.4.1.4.1, το κάθισμα θεωρείται ότι βρίσκεται στην πιο προωθημένη θέση οδήγησης ή διαδρομής, λαμβανομένων υπόψη των διαστάσεων του ανδρεικέλου.

7.7.1.6. Όλα τα καθίσματα της αυτής ομάδας υποβάλλονται σε δοκιμή ταυτόχρονα.

7.7.1.7. Οι δυναμικές δοκιμές του συστήματος ζώνης τύπου σαγή πρέπει να διεξάγονται χωρίς τον σταυροειδή ιμάντα (σύνολο), αν υπάρχει.

7.7.2. Το σύνολο ζώνης στερεώνεται στο ανδρείκελο του παραρτήματος 7 του παρόντος κανονισμού με τον ακόλουθο τρόπο: μια σανίδα πάχους 25 mm τοποθετείται μεταξύ της πλάτης του ανδρεικέλου και του ερεισίνωτου του καθίσματος. Η ζώνη πρέπει να εφαρμόζει καλά πάνω στο ανδρείκελο. Αφαιρείται τότε η σανίδα και το ανδρείκελο τοποθετείται κατά τρόπο ώστε η πλάτη του να είναι σε επαφή σε όλο το μήκος της με το ερεισίνωτο του καθίσματος. Ο έλεγχος είναι απαραίτητος προκειμένου να διασφαλισθεί ότι ο τρόπος σύνδεσης των δύο τμημάτων της πόρπης δεν συνεπάγεται κανένα κίνδυνο μείωσης της σταθερότητας της ασφάλισης.

7.7.3. Τα ελεύθερα άκρα των ιμάντων πρέπει να εκτείνονται αρκετά πέρα από τους μηχανισμούς ρύθμισης, ώστε να επιτρέπουν την ολίσθηση.

Ο αιτών πρέπει να επιλέξει τη χρήση μιας από τις δύο ακόλουθες διατάξεις:

Η άμαξα προωθείται κατά τέτοιο τρόπο ώστε, τη στιγμή της σύγκρουσης, η ελεύθερη ταχύτητα να είναι 50 km/h ± 1 km/h και το ανδρείκελο να παραμένει σταθερό. Η απόσταση στην οποία πρέπει να σταματήσει η άμαξα πρέπει να είναι 40 cm ± 5 cm. Η άμαξα πρέπει να παραμένει οριζόντια καθ’ όλη τη διάρκεια της επιβράδυνσης. Η επιβράδυνση της άμαξας επιτυγχάνεται με τη χρήση της συσκευής που περιγράφεται στο παράρτημα 6 του παρόντος κανονισμού ή με οποιαδήποτε άλλη διάταξη που δίνει ισοδύναμα αποτελέσματα. Η εν λόγω συσκευή πρέπει να συμμορφώνεται με τις επιδόσεις που υποδεικνύονται ακολούθως:

Η καμπύλη επιβράδυνσης της άμαξας, που είναι ερματισμένη με αδρανή μάζα ώστε να επιτυγχάνεται συνολική μάζα 455 kg ± 20 kg, αν πρόκειται για δοκιμές των ζωνών ασφαλείας, και 910 kg ± 40 kg, αν πρόκειται για δοκιμές των συστημάτων συγκράτησης, όταν η ονομαστική μάζα της άμαξας και της δομής του οχήματος είναι 800 kg, πρέπει να βρίσκεται εντός του γραμμοσκιασμένου τμήματος του γραφήματος στο παράρτημα 8. Αν είναι απαραίτητο, η ονομαστική μάζα της άμαξας και της δομής του προσδεδεμένου οχήματος μπορεί να αυξηθεί κατά 200 kg, περίπτωση κατά την οποία προστίθεται κάθε φορά συμπληρωματική αδρανής μάζα 28 kg. Σε καμιά περίπτωση η ολική μάζα της άμαξας και της δομής του οχήματος και οι αδρανείς μάζες δεν πρέπει να διαφέρουν από την ονομαστική τιμή που χρησιμοποιείται για τις δοκιμές βαθμονόμησης κατά περισσότερο από ± 40 kg. Κατά τη βαθμονόμηση της διάταξης στάσης, η ταχύτητα της άμαξας πρέπει να είναι 50 km/h ± 1 km/h και η απόσταση στάσης πρέπει να είναι 40 cm ± 2 cm.

Η άμαξα πρέπει να προωθείται κατά τέτοιο τρόπο ώστε η συνολική διαφορά ταχύτητάς της ΔV να είναι Formula

km/h. Η άμαξα πρέπει να παραμείνει σε οριζόντια θέση κατά την επιτάχυνση. Η επιτάχυνση της άμαξας πρέπει να επιτυγχάνεται με τη χρήση της συσκευής που συμμορφώνεται με τις επιδόσεις οι οποίες καθορίζονται ακολούθως:

Η καμπύλη επιτάχυνσης της άμαξας, που είναι ερματισμένη με αδρανή μάζα, πρέπει να παραμένει εντός του γραμμοσκιασμένου τμήματος του γραφήματος του παραρτήματος 8, και να βρίσκεται πάνω από το τμήμα που καθορίζεται από τις συντεταγμένες 10 g, 5 ms και 20 g, 10 ms. Η έναρξη της πρόσκρουσης (T0) καθορίζεται, σύμφωνα με το πρότυπο ISO 17 373 (2005) για επίπεδο επιτάχυνσης 0,5 g. Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει η συνολική μάζα της άμαξας και της δομής του οχήματος και οι αδρανείς μάζες να διαφέρουν από την ονομαστική αξία για τις δοκιμές βαθμονόμησης κατά περισσότερο από ± 40 kg. Κατά τη βαθμονόμηση της διάταξης δοκιμής της επιτάχυνσης, η συνολική διαφορά ταχύτητας της άμαξας ΔV πρέπει να είναι Formula

km/h.

Παρά την ικανοποίηση των ανωτέρω απαιτήσεων, η τεχνική υπηρεσία χρησιμοποιεί μάζα άμαξας (εξοπλισμένη με το κάθισμά της), όπως προσδιορίζεται στην παράγραφο 1 του παραρτήματος 6, μεγαλύτερης από 380 kg.

7.7.5. Πρέπει να μετρώνται η ταχύτητα της άμαξας αμέσως πριν από την πρόσκρουση (μόνο για άμαξες επιβράδυνσης· αναγκαία για τον υπολογισμό της απόστασης στάσης), η επιτάχυνση ή επιβράδυνση της άμαξας, η μετατόπιση του ανδρεικέλου προς τα εμπρός και η ταχύτητα του θώρακα σε θωρακική μετατόπιση 300 mm.

Η διαφορά ταχύτητας θα υπολογίζεται με ενσωμάτωση της καταγεγραμμένης επιτάχυνσης ή επιβράδυνσης της άμαξας.

Η απόσταση για την επίτευξη των πρώτων Formula

km/h διαφοράς ταχύτητας της άμαξας μπορεί να υπολογίζεται με διπλή ενσωμάτωση της καταγεγραμμένης επιβράδυνσης της άμαξας.

7.7.6. Μετά την πρόσκρουση, το σύνολο της ζώνης ή το σύστημα συγκράτησης και τα άκαμπτα μέρη του υποβάλλονται σε οπτικό έλεγχο, χωρίς να ανοιχτεί η πόρπη για να διαπιστωθεί αν υπάρχει αστοχία ή ρήξη. Στην περίπτωση συστημάτων συγκράτησης, πρέπει εξάλλου να επαληθευτεί μετά τη δοκιμή ότι τα τμήματα της δομής του οχήματος που συνδέονται με την άμαξα δεν έχουν υποστεί μόνιμη παραμόρφωση. Αν παρουσιάζονται τέτοιες παραμορφώσεις, αυτό λαμβάνεται υπόψη σε κάθε υπολογισμό που πραγματοποιείται σύμφωνα με την παράγραφο 6.4.1.4.1.

7.7.7. Ωστόσο, αν οι δοκιμές πραγματοποιούνται σε υψηλότερη ταχύτητα ή/και η καμπύλη επιτάχυνσης υπερβαίνει το ανώτατο επίπεδο του γραμμοσκιασμένου τμήματος και η ζώνη ασφαλείας ικανοποιεί τις απαιτήσεις, η δοκιμή πρέπει να θεωρείται ικανοποιητική.

7.8.1. Για τη δοκιμή αυτή πρέπει να χρησιμοποιηθούν τα σύνολα ή οι διατάξεις συγκράτησης που έχουν ήδη υποστεί τη δυναμική δοκιμή σύμφωνα με την ανωτέρω παράγραφο 7.7. παραπάνω.

7.8.2. Το σύνολο ζώνης αφαιρείται από την άμαξα δοκιμής χωρίς να ανοιχτεί η πόρπη. Επί της πόρπης εφαρμόζεται φόρτιση με άμεση έλξη μέσω των ιμάντων που είναι προσδεδεμένοι σε αυτή, ώστε όλοι οι ιμάντες να υπόκεινται σε δύναμη Formula

daN (όπου «n» ο αριθμός ιμάντων που συνδέονται με την πόρπη όταν αυτή βρίσκεται σε κλειστή θέση.) Αν η πόρπη συνδέεται με άκαμπτο μέρος, λαμβάνεται υπόψη, κατά την άσκηση της δύναμης, η γωνία που σχηματίζεται από την πόρπη και το άκαμπτο μέρος κατά τη διάρκεια της δυναμικής δοκιμής. Εφαρμόζεται φορτίο με ταχύτητα 400 ± 20 mm/min στο γεωμετρικό κέντρο του κομβίου ανοίγματος της πόρπης, κατά μήκος ενός σταθερού άξονα παράλληλου προς την αρχική κατεύθυνση κίνησης του κομβίου. Κατά την άσκηση της δύναμης που απαιτείται για να ανοίξει η πόρπη, η πόρπη πρέπει να διατηρείται στη θέση της με άκαμπτο μέσο. Το προαναφερθέν φορτίο δεν πρέπει να υπερβαίνει το όριο που αναφέρεται στην παράγραφο 6.2.2.5. ανωτέρω. Το σημείο επαφής του εξοπλισμού δοκιμής πρέπει να είναι σφαιρικό ακτίνας 2,5 mm ± 0,1 mm. Η επιφάνειά του πρέπει να είναι λεία μεταλλική.

7.8.3. Μετράται η δύναμη ανοίγματος και σημειώνεται κάθε αστοχία της πόρπης.

7.8.4. Μετά τη δοκιμή ανοίγματος της πόρπης, εξετάζονται τα τμήματα που αποτελούν το σύνολο ή το σύστημα συγκράτησης που έχουν υποβληθεί στις δοκιμές που προβλέπονται στην παράγραφο 7.7. παραπάνω, και η έκταση των ζημιών που υπέστη το σύνολο ή το σύστημα συγκράτησης κατά τη διάρκεια της δυναμικής δοκιμής σημειώνεται στην έκθεση της δοκιμής.

7.9. Πρόσθετες δοκιμές σε ζώνες ασφαλείας με διατάξεις προφόρτισης

Η διάταξη προφόρτισης πρέπει να διαχωριστεί από την προς δοκιμή ζώνη ασφαλείας και να κρατηθεί επί 24ωρο σε θερμοκρασία 60° ± 5 °C. Η θερμοκρασία αυξάνεται κατόπιν στους 100° + 5 °C επί δίωρο. Στη συνέχεια, διατηρείται επί 24ωρο σε θερμοκρασία –30 ° + 5 °C. Με τη λήξη της προετοιμασίας, η διάταξη πρέπει να θερμανθεί στη θερμοκρασία περιβάλλοντος. Αν έχει διαχωριστεί από τη ζώνη ασφαλείας, πρέπει να επανατοποθετηθεί σε αυτήν.

7.10.1. Στην έκθεση δοκιμής αναφέρονται τα ακόλουθα:

Αν, βάσει της παραγράφου 7.7.1, η θέση των αγκυρώσεων που προβλέπεται στο παράρτημα 6 του παρόντος κανονισμού δεν έχει τηρηθεί, στην έκθεση της δοκιμής περιγράφεται η διαδικασία τοποθέτησης του συνόλου της ζώνης ή του συστήματος συγκράτησης, και καθορίζονται σημαντικές γωνίες και διαστάσεις.

8.1. Εξοπλισμός ζωνών ασφαλείας και συστημάτων συγκράτησης

8.1.1. Με εξαίρεση τα καθίσματα που προορίζονται αποκλειστικά για χρήση όταν το όχημα είναι σταματημένο, τα καθίσματα οχημάτων των κατηγοριών M1, M2 (της κλάσης III ή B), M3 (της κλάσης III ή B) και N πρέπει να είναι εξοπλισμένα με ζώνες ασφαλείας ή συστήματα συγκράτησης τα οποία να πληρούν τις απαιτήσεις του παρόντος κανονισμού.

Τα συμβαλλόμενα μέρη που εφαρμόζουν τον παρόντα κανονισμό μπορούν να ζητήσουν την τοποθέτηση ζωνών ασφαλείας σε οχήματα των κατηγοριών M2 και M3 που ανήκουν στην κλάση II.

Οι ζώνες ασφαλείας ή/και τα συστήματα συγκράτησης, όταν τοποθετούνται σε οχήματα της κλάσης I, II ή A που ανήκουν στην κατηγορία M2 ή M3, πρέπει να συμμορφώνονται με τις απαιτήσεις του παρόντος κανονισμού.

Τα συμβαλλόμενα μέρη μπορούν, δυνάμει της εθνικής νομοθεσίας, να επιτρέπουν την τοποθέτηση ζωνών ασφαλείας ή συστημάτων συγκράτησης άλλων από εκείνα που καλύπτονται από τον παρόντα κανονισμό, με τον όρο ότι προορίζονται για άτομα με αναπηρία.

Τα συστήματα συγκράτησης που συμμορφώνονται με τις διατάξεις του παραρτήματος 8 της σειράς τροπολογιών 02 του κανονισμού αριθ. 107 εξαιρούνται από τις διατάξεις του παρόντος κανονισμού.

Οχήματα της κλάσης I ή A που ανήκουν στην κατηγορία M2 ή M3 μπορούν να εξοπλίζονται με ζώνες ασφαλείας ή/και συστήματα συγκράτησης που συμμορφώνονται με τις απαιτήσεις του παρόντος κανονισμού.

8.1.2. Οι τύποι ζωνών ασφαλείας ή συστημάτων συγκράτησης που προορίζονται για θέσεις καθημένων στις οποίες απαιτείται η εγκατάσταση συστημάτων, είναι εκείνοι που καθορίζονται στο παράρτημα 16 [με τις οποίες δεν είναι δυνατόν να χρησιμοποιηθούν ούτε συσπειρωτήρες χωρίς ασφάλιση (παράγραφος 2.14.1) ούτε συσπειρωτήρες απασφαλιζόμενοι με το χέρι (παράγραφος 2.14.2)]. Για όλες τις θέσεις καθημένων για τις οποίες το παράρτημα 16 προβλέπει ζώνες τύπου Β κάτω του υπογαστρίου, επιτρέπονται ζώνες τύπου Βr3 κάτω του υπογαστρίου, εκτός από την περίπτωση στην οποία, κατά τη χρήση, οι ζώνες αυτές συσπειρώνονται τόσο ώστε να μειώνεται σημαντικά η άνεση μετά την κανονική πρόσδεση.

8.1.2.1. Ωστόσο, για τα πλευρικά καθίσματα, εκτός των εμπρόσθιων πλευρικών καθισμάτων, των οχημάτων της κατηγορίας N1 που παρουσιάζονται στο παράρτημα 16 και που φέρουν το σύμβολο Ø, επιτρέπεται η τοποθέτηση ζώνης κάτω του υπογαστρίου τύπου Br4m ή Br4Nm, όταν υπάρχει πέρασμα μεταξύ του καθίσματος και του πλησιέστερου πλευρικού τοιχώματος του οχήματος, με σκοπό να επιτρέπεται η πρόσβαση των επιβατών σε άλλα μέρη του οχήματος. Ο κενός χώρος μεταξύ του καθίσματος και του πλευρικού τοιχώματος θεωρείται πέρασμα, αν η απόσταση μεταξύ του εν λόγω πλευρικού τοιχώματος, με όλες τις θύρες κλειστές, και του κατακόρυφου διαμήκους επιπέδου που διέρχεται από τη διάμεσο του σχετικού καθίσματος —μετρούμενη στη θέση του σημείου R και κάθετα προς το μέσο επίμηκες επίπεδο του οχήματος— είναι μεγαλύτερη από 500 mm.

8.1.3. Όταν δεν απαιτούνται ζώνες ασφαλείας, μπορεί, κατά την κρίση του κατασκευαστή, να τοποθετείται ζώνη ασφαλείας ή σύστημα συγκράτησης οποιουδήποτε τύπου, αρκεί να πληροί τις διατάξεις της παρούσας οδηγίας. Στις θέσεις καθημένων για τις οποίες στο παράρτημα 16 προβλέπονται ζώνες κάτω του υπογαστρίου, μπορούν, αντί για τις ζώνες αυτές, να τοποθετούνται ζώνες τύπου Α οι οποίες ανήκουν στους τύπους που επιτρέπει το παράρτημα 16.

8.1.4. Στις ζώνες τριών σημείων με συσπειρωτήρες, τουλάχιστον ένας συσπειρωτήρας πρέπει να ενεργεί στο διαγώνιο ιμάντα.

8.1.5. Εκτός από τα οχήματα κατηγορίας Μ1, είναι δυνατόν να επιτρέπεται συσπειρωτήρας κατεπείγουσας ασφάλισης τύπου 4Ν (παράγραφος 2.14.5) αντί για συσπειρωτήρα τύπου 4 (παράγραφος 2.14.4), όταν οι υπηρεσίες που είναι αρμόδιες για τις δοκιμές θεωρήσουν ότι έχει επαρκώς αποδειχθεί πως η τοποθέτηση συσπειρωτήρα τύπου 4 δεν θα ήταν πρακτική.

8.1.6. Για τις εμπρόσθιες πλευρικές και εμπρόσθιες κεντρικές θέσεις καθημένων οι οποίες στο παράρτημα 16 σημειώνονται με το σύμβολο *, οι ζώνες κάτω του υπογαστρίου του τύπου που ορίζεται στο παράρτημα αυτό θεωρείται ότι αρκούν, όταν το αλεξήνεμο βρίσκεται έξω από τη ζώνη αναφοράς που καθορίζεται στο παράρτημα 1 του κανονισμού αριθ. 21.

Όσον αφορά τις ζώνες ασφαλείας, το αλεξήνεμο θεωρείται ότι αποτελεί μέρος της ζώνης αναφοράς όταν μπορεί να έρθει στατικά σε επαφή με τη συσκευή δοκιμής, σύμφωνα με τη μέθοδο που περιγράφεται στο παράρτημα 1 του κανονισμού αριθ. 21.

8.1.7. Κάθε θέση καθημένου στο παράρτημα 16 που φέρει το σύμβολο · πρέπει να διαθέτει ζώνες τριών σημείων του τύπου που προσδιορίζεται στο παράρτημα 16, εκτός αν ικανοποιείται μία από τις ακόλουθες προϋποθέσεις, οπότε μπορούν να προβλέπονται ζώνες δύο σημείων ενός από τους τύπους που ορίζονται στο παράρτημα 16.

8.1.7.1. Υπάρχει κάθισμα ή υπάρχουν άλλα μέρη του οχήματος σύμφωνα με την παράγραφο 3.5. του προσαρτήματος 1 του κανονισμού αριθ. 80 κατευθείαν κατά μέτωπο, ή

8.1.7.2. Κανένα μέρος του οχήματος δεν είναι ή, όταν το όχημα είναι εν κινήσει, δεν μπορεί να είναι μέσα στην περιοχή αναφοράς, ή

8.1.7.3. Τα μέρη του οχήματος εντός της εν λόγω περιοχής αναφοράς πληρούν τις απαιτήσεις όσον αφορά την απορρόφηση ενέργειας στο προσάρτημα 6 του κανονισμού αριθ. 80.

8.1.8. Με εξαίρεση όσων προβλέπονται στην παράγραφο 8.1.9, κάθε θέση καθημένου που διαθέτει αερόσακο πρέπει να φέρει προειδοποιητικό σήμα για τη μη χρήση συστήματος συγκράτησης παιδιού στραμμένου προς τα πίσω στο κάθισμα αυτό. Το προειδοποιητικό σήμα, με τη μορφή εικονογράμματος που περιλαμβάνει ενδεχομένως επεξηγηματικό κείμενο, πρέπει να στερεώνεται και να τοποθετείται κατάλληλα, έτσι ώστε να είναι ευδιάκριτο από το άτομο που πρόκειται να εγκαταστήσει στο εν λόγω κάθισμα σύστημα συγκράτησης παιδιού στραμμένου προς τα πίσω. Στο σχήμα 1 δίνεται παράδειγμα πιθανού σχεδίου ενός τέτοιου εικονογράμματος. Αν το σήμα δεν είναι ορατό όταν η θύρα είναι κλειστή, πρέπει να υπάρχει πάντοτε ευδιάκριτη γραπτή μνεία.

8.1.9. Οι απαιτήσεις της παραγράφου 8.1.8 δεν εφαρμόζονται όταν το όχημα διαθέτει μηχανισμό που ανιχνεύει αυτόματα την ύπαρξη συστήματος συγκράτησης παιδιού στραμμένου προς τα πίσω και εξασφαλίζει ότι ο αερόσακος δεν θα ανοίξει όταν τοποθετηθεί αυτό το σύστημα συγκράτησης παιδιού.

8.1.10. Στην περίπτωση καθισμάτων με δυνατότητα στροφής ή τοποθέτησης προς άλλες κατευθύνσεις, για χρήση όταν το όχημα είναι σε στάση, οι απαιτήσεις της παραγράφου 8.1.1. εφαρμόζονται μόνο για όσες κατευθύνσεις προορίζονται για συνήθη χρήση, όταν το όχημα κινείται στο οδόστρωμα, σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό.

8.2.1. Ζώνες ασφαλείας, συστήματα συγκράτησης και συστήματα συγκράτησης παιδιών Isofix, σύμφωνα με τον πίνακα 2 του παραρτήματος 17 – προσάρτημα 3, πρέπει να έχουν στερεωθεί στις αγκυρώσεις που ανταποκρίνονται στις προδιαγραφές του κανονισμού αριθ. 14, όπως ο σχεδιασμός και τα σχετικά με τις διαστάσεις χαρακτηριστικά, ο αριθμός αγκυρώσεων και οι απαιτήσεις αντοχής.

8.2.2. Οι ζώνες ασφαλείας, τα συστήματα συγκράτησης και τα συστήματα συγκράτησης παιδιών Isofix που συνιστά ο κατασκευαστής σύμφωνα με τους πίνακες 1 και 2 του παραρτήματος 17 – προσάρτημα 3 πρέπει να έχουν τοποθετηθεί κατά τέτοιο τρόπο ώστε να λειτουργούν ικανοποιητικά και να περιορίζουν τον κίνδυνο σωματικού τραυματισμού σε περίπτωση ατυχήματος. Ειδικότερα, πρέπει να έχουν τοποθετηθεί κατά τρόπο ώστε:

8.3. Ειδικές προδιαγραφές για άκαμπτα μέρη που είναι ενσωματωμένα στις ζώνες ασφαλείας ή στα συστήματα συγκράτησης

8.3.1. Τα άκαμπτα μέρη, όπως οι πόρπες, οι διατάξεις ρύθμισης, τα εξαρτήματα στερέωσης κ.λπ. δεν πρέπει να αυξάνουν τον κίνδυνο σωματικού τραυματισμού του χρήστη ή των άλλων επιβατών του οχήματος σε περίπτωση ατυχήματος.

8.3.2. Η διάταξη απασφάλισης της πόρπης πρέπει να είναι απολύτως ορατή και προσιτή στον χρήστη και δεν πρέπει να δύναται να ανοιχτεί τυχαία ή από απροσεξία. Η πόρπη πρέπει να βρίσκεται σε σημείο προσιτό σε κάποιον που θέλει να ελευθερώσει τον χρήστη σε περίπτωση κινδύνου.

Η πόρπη πρέπει να έχει τοποθετηθεί κατά τρόπο ώστε να μπορεί να απασφαλιστεί από τον χρήστη, τόσον όταν είναι φορτισμένη όσο και όταν συγκρατεί το βάρος του χρήστη, με μία και μόνο κίνηση προς μία μόνο κατεύθυνση με το ένα ή το άλλο χέρι.

Στην περίπτωση των ζωνών ασφαλείας και των συστημάτων συγκράτησης για τα εμπρόσθια πλευρικά καθίσματα, η πόρπη πρέπει να μπορεί και αυτή να ασφαλιστεί με την ίδια μέθοδο.

Πρέπει να εξακριβωθεί ότι, αν η πόρπη βρίσκεται σε επαφή με τον χρήστη, το πλάτος της επιφανείας επαφής δεν είναι μικρότερο από 46 mm.

Πραγματοποιείται έλεγχος ώστε να εξασφαλιστεί ότι, όταν η πόρπη έρχεται σε επαφή με τον χρήστη, η επιφάνεια επαφής πληροί τις απαιτήσεις της παραγράφου 6.2.2.1. του παρόντος κανονισμού.

8.3.3. Όταν ο χρήστης φέρει τη ζώνη, αυτή πρέπει να ρυθμίζεται αυτομάτως επ’ αυτού ή πρέπει να έχει σχεδιαστεί έτσι ώστε η διάταξη χειροκίνητης ρύθμισης να είναι εύκολα προσβάσιμη για τον καθήμενο που τη φορά και να είναι εύχρηστη. Πρέπει επίσης μπορεί ο χρήστης να τη συσφίγγει με το ένα χέρι, ανάλογα με τη σωματική του διάπλαση και με τη θέση του καθίσματος του οχήματος.

8.3.4. Οι ζώνες ασφαλείας ή τα συστήματα συγκράτησης που περιλαμβάνουν συσπειρωτήρες πρέπει να έχουν τοποθετηθεί κατά τρόπο που να επιτρέπει στους συσπειρωτήρες να λειτουργούν ορθά και να επανατυλίγουν τον ιμάντα χωρίς δυσκολία.

8.3.5. Για να γνωρίζει(-ουν) ο (οι) χρήστης(-ες) του οχήματος τη διάταξη σχετικά με τη μεταφορά παιδιών, τα οχήματα των κατηγοριών M1, M2, M3 και N1 πρέπει να πληρούν τις απαιτήσεις του παραρτήματος 17. Κάθε όχημα της κατηγορίας Μ1 πρέπει να είναι εξοπλισμένο με θέσεις πρόσδεσης Isofix, σύμφωνα με τις σχετικές προδιαγραφές του κανονισμού αριθ. 14.

Η πρώτη θέση πρόσδεσης Isofix επιτρέπει τουλάχιστον την τοποθέτηση μιας από τις τρεις ιδιοδιατάξεις με μέτωπο προς τα εμπρός, όπως ορίζεται στο προσάρτημα 2 του παραρτήματος 17· η δεύτερη θέση πρόσδεσης Isofix επιτρέπει τουλάχιστον την τοποθέτηση μιας από τις τρεις ιδιοδιατάξεις με μέτωπο προς τα πίσω, όπως ορίζεται στο προσάρτημα 2 του παραρτήματος 17. Για τη δεύτερη αυτή θέση Isofix, στην περίπτωση που δεν είναι εφικτή η τοποθέτηση της ιδιοδιάταξης με μέτωπο προς τα πίσω στη δεύτερη σειρά καθισμάτων του οχήματος λόγω του σχεδιασμού του, επιτρέπεται η τοποθέτηση μιας από τις έξι ιδιοδιατάξεις σε οποιαδήποτε θέση του οχήματος.

8.4. Εξοπλισμός της διάταξης υπενθύμισης χρήσης ζώνης ασφαλείας

8.4.1. Το κάθισμα του οδηγού σε οχήματα της κατηγορίας M1 πρέπει να είναι εξοπλισμένο με διάταξη υπενθύμισης χρήσης ζώνης ασφαλείας που να ικανοποιεί τις απαιτήσεις του παρόντος κανονισμού. Όταν ο κατασκευαστής του οχήματος παρέχει σύστημα υπενθύμισης χρήσης ζώνης ασφαλείας στο κάθισμα του οδηγού σε όχημα άλλης κατηγορίας, το σύστημα υπενθύμισης χρήσης ζώνης ασφαλείας μπορεί να εγκρίνεται σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό (9).

8.4.1.1. Τα συμβαλλόμενα μέρη μπορούν επίσης να επιτρέψουν την απενεργοποίηση της διάταξης υπενθύμισης χρήσης ζώνης ασφαλείας, με τον όρο ότι η εν λόγω απενεργοποίηση ικανοποιεί τις απαιτήσεις της παραγράφου 8.4.2.6.

8.4.2. Διάταξη υπενθύμισης χρήσης ζώνης ασφαλείας

8.4.2.1.1. Η οπτική προειδοποίηση πρέπει να είναι τοποθετημένη έτσι ώστε να είναι εμφανής και αναγνωρίσιμη την ημέρα από τον οδηγό και διακριτή από άλλες προειδοποιήσεις. Όταν η οπτική προειδοποίηση χρησιμοποιεί κόκκινο χρώμα, πρέπει να χρησιμοποιεί ένα σύμβολο σύμφωνα με το σημείο 21 του πίνακα 1 του κανονισμού αριθ. 21 της ΟΕΕ/ΗΕ.

8.4.2.1.2. Το σήμα της οπτικής προειδοποίησης πρέπει να είναι συνεχές ή διαλείπον.

8.4.2.1.3. Η ηχητική προειδοποίηση πρέπει να είναι συνεχές ή διαλείπον ηχητικό σήμα ή λεκτική ενημέρωση. Όταν χρησιμοποιείται λεκτική ενημέρωση, ο κατασκευαστής πρέπει να εξασφαλίζει ότι η προειδοποίηση είναι στη (στις) γλώσσα(-ες) της αγοράς στην οποία πωλείται το όχημα. Αυτή η ηχητική προειδοποίηση μπορεί να αποτελείται από περισσότερα του ενός βήματα.

8.4.2.1.4. Η ηχητική προειδοποίηση πρέπει να είναι εύκολα αναγνωρίσιμη από τον οδηγό.

8.4.2.2. Η προειδοποίηση πρώτου επιπέδου πρέπει να είναι τουλάχιστον οπτική προειδοποίηση η οποία να ενεργοποιείται για τουλάχιστον 4 δευτερόλεπτα όταν η ζώνη ασφαλείας του οδηγού δεν είναι προσδεδεμένη και ο διακόπτης εκκίνησης είναι σε λειτουργία.

8.4.2.3. Η ενεργοποίηση της προειδοποίησης πρώτου επιπέδου πρέπει να δοκιμάζεται σύμφωνα με τη διαδικασία δοκιμής που καθορίζεται στο παράρτημα 18 παράγραφος 1.

8.4.2.4. Η προειδοποίηση δεύτερου επιπέδου πρέπει να είναι οπτικό και ηχητικό σήμα το οποίο να ενεργοποιείται για τουλάχιστον 30 δευτερόλεπτα, εκτός από τις περιπτώσεις κατά τις οποίες η προειδοποίηση σταματά για περισσότερα από 3 δευτερόλεπτα όταν η ζώνη ασφαλείας δεν είναι προσδεδεμένη, όταν το όχημα είναι σε κανονική κατάσταση λειτουργίας και όταν ικανοποιείται τουλάχιστον μία από τις ακόλουθες προϋποθέσεις (ή οποιοσδήποτε συνδυασμός των εν λόγω προϋποθέσεων):

8.4.2.5. Η ενεργοποίηση της προειδοποίησης δεύτερου επιπέδου πρέπει να δοκιμάζεται σύμφωνα με τη διαδικασία δοκιμής που καθορίζεται στο παράρτημα 18 παράγραφος 2.

8.4.2.6. Η διάταξη υπενθύμισης χρήσης ζώνης ασφαλείας μπορεί να είναι σχεδιασμένη ώστε να καθιστά εφικτή την απενεργοποίησή της.

8.4.2.6.1. Σε περίπτωση που προβλέπεται βραχυχρόνια απενεργοποίηση, θα πρέπει να είναι πιο δύσκολη η απενεργοποίηση της διάταξης υπενθύμισης χρήσης ζώνης ασφαλείας απ’ ό,τι το άνοιγμα και το κλείσιμο της πόρπης της ζώνης ασφαλείας. Όταν ο διακόπτης εκκίνησης είναι σβηστός για περισσότερο από 30 λεπτά και τίθεται εκ νέου σε λειτουργία, η βραχυχρόνια απενεργοποιημένη διάταξη υπενθύμισης χρήσης ζώνης ασφαλείας πρέπει να επανενεργοποιείται.

8.4.2.6.2. Σε περίπτωση που προβλέπεται η δυνατότητα μακροχρόνιας απενεργοποίησης, η απενεργοποίηση πρέπει να απαιτεί μια σειρά ενεργειών, οι οποίες περιγράφονται αναλυτικά μόνο στο τεχνικό εγχειρίδιο του κατασκευαστή, ή/και τη χρήση εργαλείων (μηχανικών, ηλεκτρικών, ψηφιακών κ.λπ.) τα οποία δεν παρέχονται μαζί με το όχημα.

Οι διαδικασίες συμμόρφωσης της παραγωγής πρέπει να είναι σύμφωνες με όσα ορίζονται στη συμφωνία, προσάρτημα 2 (E/ECE/324-E/ECE/TRANS/505/Αναθ.2), με τις ακόλουθες προδιαγραφές:

10. ΠΟΙΝΕΣ ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΜΗ ΣΥΜΜΟΡΦΩΣΗΣ ΤΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ

10.1. Η έγκριση που χορηγήθηκε για όχημα ή τύπο ζώνης ή συστήματος συγκράτησης μπορεί να ανακληθεί, αν δεν τηρείται η απαίτηση που ορίζεται στην ανωτέρω παράγραφο 9.1. παραπάνω ή αν η (οι) ζώνη(-ες) ασφαλείας ή το (τα) σύστημα(-τα) συγκράτησης που έχουν επιλεγεί απέτυχαν να περάσουν επιτυχώς τους ελέγχους που ορίζονται στην παράγραφο 9.2. ανωτέρω.

10.2. Όταν ένα συμβαλλόμενο μέρος της συμφωνίας που εφαρμόζει τον παρόντα κανονισμό ανακαλεί έγκριση που είχε προηγουμένως χορηγήσει, ενημερώνει αμέσως τα άλλα συμβαλλόμενα μέρη που εφαρμόζουν τον παρόντα κανονισμό μέσω ενός εντύπου κοινοποίησης, σύμφωνα με το πρότυπο του παραρτήματος 1Α ή του παραρτήματος 1Β του παρόντος κανονισμού κατά περίπτωση).

11. ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΕΠΕΚΤΑΣΗ ΤΗΣ ΕΓΚΡΙΣΗΣ ΤΥΠΟΥ ΟΧΗΜΑΤΟΣ Ή ΤΥΠΟΥ ΖΩΝΗΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ Ή ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΣΥΓΚΡΑΤΗΣΗΣ

11.1. Κάθε τροποποίηση του τύπου οχήματος ή της ζώνης ή συστήματος συγκράτησης ή και των δύο κοινοποιείται στη διοικητική υπηρεσία που ενέκρινε τον τύπο οχήματος ή τον τύπο ζώνης ασφαλείας ή συστήματος συγκράτησης. Στην περίπτωση αυτή, η εν λόγω υπηρεσία μπορεί είτε:

11.2. Με την επιφύλαξη των διατάξεων της ανωτέρω παραγράφου 11.1, παραλλαγή του οχήματος του οποίου η μάζα σε ετοιμότητα λειτουργίας είναι μικρότερη από αυτήν του οχήματος που υποβλήθηκε στη δοκιμή έγκρισης δεν πρέπει να θεωρείται τροποποίηση του τύπου του οχήματος.

11.3. Σύμφωνα με τη διαδικασία που ορίζεται στην παράγραφο 5.2.3. ή 5.3.3. ανωτέρω, η επιβεβαίωση ή η απόρριψη της έγκρισης, με την οποία θα προσδιορίζονται οι μετατροπές θα κοινοποιείται στα συμβαλλόμενα μέλη της συμφωνίας τα οποία εφαρμόζουν τον παρόντα κανονισμό.

11.4. Η αρμόδια αρχή που χορηγεί την επέκταση της έγκρισης δίνει αύξοντα αριθμό σε κάθε επέκταση και ενημερώνει σχετικά τα υπόλοιπα συμβαλλόμενα μέρη της συμφωνίας του 1958 που εφαρμόζουν τον παρόντα κανονισμό μέσω δελτίου κοινοποίησης σύμφωνα με το υπόδειγμα του παραρτήματος 1Α ή 1Β του παρόντος κανονισμού.

Αν ο κάτοχος της έγκρισης διακόψει οριστικά την κατασκευή διάταξης που έχει εγκριθεί σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό, ενημερώνει σχετικά την αρχή που χορήγησε την έγκριση. Η εν λόγω αρχή, μόλις λάβει τη σχετική ειδοποίηση, ενημερώνει σχετικά τα άλλα μέρη της συμφωνίας του 1958 που εφαρμόζουν τον παρόντα κανονισμό με έντυπο κοινοποίησης σύμφωνα με το υπόδειγμα του παραρτήματος 1A ή 1B του παρόντος κανονισμού.

Σε περίπτωση τύπου ζώνης ασφαλείας που παρέχεται μεμονωμένα, πρέπει στη συσκευασία και στις οδηγίες εγκατάστασης να αναφέρεται(-ονται) με σαφήνεια ο (οι) τύπος(-οι) οχήματος για τον (τους) οποίο(-ους) προορίζεται.

14. ΟΝΟΜΑΤΑ ΚΑΙ ΔΙΕΥΘΥΝΣΕΙΣ ΤΩΝ ΤΕΧΝΙΚΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΡΜΟΔΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΕΞΑΓΩΓΗ ΔΟΚΙΜΩΝ ΕΓΚΡΙΣΗΣ, ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΩΝ ΤΜΗΜΑΤΩΝ

Τα συμβαλλόμενα μέρη της συμφωνίας του 1958 που εφαρμόζουν τον παρόντα κανονισμό οφείλουν να κοινοποιούν στη Γραμματεία των Ηνωμένων Εθνών τα ονόματα και τις διευθύνσεις των τεχνικών υπηρεσιών που είναι αρμόδιες για τη διεξαγωγή των δοκιμών έγκρισης, καθώς και των διοικητικών υπηρεσιών που χορηγούν εγκρίσεις, και τα έντυπα με τα οποία πρέπει να αποστέλλεται η πιστοποίηση της έγκρισης ή της απόρριψης ή της επέκτασης ή της ανάκλησης της έγκρισης που εκδίδεται σε άλλες χώρες.

15.1.1. Από την ημερομηνία της επίσημης έναρξης ισχύος του συμπληρώματος 15 της σειράς τροποποιήσεων 04, κανένα συμβαλλόμενο μέρος που εφαρμόζει τον παρόντα κανονισμό δεν αρνείται τη χορήγηση εγκρίσεων ΟΕΕ σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό, όπως τροποποιήθηκε με το συμπλήρωμα 15 της σειράς τροποποιήσεων 04.

15.1.2. Μετά την παρέλευση 2 ετών από την ημερομηνία έναρξης ισχύος του συμπληρώματος 15 της σειράς τροποποιήσεων 04, τα συμβαλλόμενα μέρη που εφαρμόζουν τον παρόντα κανονισμό χορηγούν εγκρίσεις ΟΕΕ μόνο αν πληρούνται οι απαιτήσεις του παρόντος κανονισμού, όπως τροποποιήθηκε με το συμπλήρωμα 15 της σειράς τροποποιήσεων 04.

15.1.3. Μετά την παρέλευση 7 ετών από την ημερομηνία έναρξης ισχύος του συμπληρώματος 15 της σειράς τροποποιήσεων 04, τα συμβαλλόμενα μέρη που εφαρμόζουν τον παρόντα κανονισμό μπορούν να αρνούνται την αναγνώριση εγκρίσεων που δεν είχαν χορηγηθεί σύμφωνα με το συμπλήρωμα 15 της σειράς τροποποιήσεων 04 του παρόντος κανονισμού. Ωστόσο, οι υφιστάμενες εγκρίσεις οχημάτων κατηγοριών εκτός της Μ1 οι οποίες δεν επηρεάζονται από το συμπλήρωμα 15 της σειράς τροποποιήσεων 04 του παρόντος κανονισμού εξακολουθούν να ισχύουν, τα δε συμβαλλόμενα μέρη που εφαρμόζουν τον παρόντα κανονισμό εξακολουθούν να τις δέχονται.

15.1.3.1. Ωστόσο, από την 1η Οκτωβρίου 2000, για τα οχήματα των κατηγοριών M1 και N1, τα συμβαλλόμενα μέρη που εφαρμόζουν τον παρόντα κανονισμό μπορούν να αρνούνται την αναγνώριση εγκρίσεων ΟΕΕ οι οποίες δεν χορηγήθηκαν σύμφωνα με το συμπλήρωμα 8 της σειράς τροποποιήσεων 04 του παρόντος κανονισμού, αν δεν πληρούνται οι απαιτήσεις πληροφόρησης που ορίζονται στην παράγραφο 8.3.5. και στο παράρτημα 17.

15.2. Τοποθέτηση ζωνών ασφαλείας και διατάξεων υπενθύμισης χρήση ζωνών ασφαλείας

Οι εν λόγω μεταβατικές διατάξεις ισχύουν μόνο για την τοποθέτηση ζωνών ασφαλείας και διατάξεων υπενθύμισης χρήσης ζωνών ασφαλείας σε οχήματα και δεν τροποποιούν το σήμα της ζώνης ασφαλείας.

15.2.1. Από την ημερομηνία της επίσημης έναρξης ισχύος του συμπληρώματος 12 της σειράς τροποποιήσεων 04, κανένα συμβαλλόμενο μέρος που εφαρμόζει τον παρόντα κανονισμό δεν αρνείται τη χορήγηση εγκρίσεων ΟΕΕ σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό, όπως τροποποιήθηκε με το συμπλήρωμα 12 της σειράς τροποποιήσεων 04.

15.2.2. Με τη λήξη χρονικής περιόδου διάρκειας 36 μηνών μετά την ημερομηνία επίσημης έναρξης ισχύος που αναφέρεται στην ανωτέρω παράγραφο 15.2.1, τα συμβαλλόμενα μέρη που εφαρμόζουν τον παρόντα κανονισμό χορηγούν έγκριση μόνο αν ο τύπος οχήματος πληροί τις απαιτήσεις του παρόντος κανονισμού, όπως τροποποιήθηκε από το συμπλήρωμα 12 της σειράς τροποποιήσεων 04.

15.2.3. Με τη λήξη χρονικής περιόδου διάρκειας 60 μηνών μετά την ημερομηνία επίσημης έναρξης ισχύος που αναφέρεται στην ανωτέρω παράγραφο 15.2.1, τα συμβαλλόμενα μέρη που εφαρμόζουν τον παρόντα κανονισμό μπορούν να αρνηθούν την αναγνώριση εγκρίσεων που δεν χορηγήθηκαν σύμφωνα με το συμπλήρωμα 12 της σειράς τροποποιήσεων 04 του παρόντος κανονισμού.

15.2.4. Από την ημερομηνία επίσημης έναρξης ισχύος του συμπληρώματος 14 της σειράς τροποποιήσεων 04, κανένα συμβαλλόμενο μέρος που εφαρμόζει τον παρόντα κανονισμό δεν αρνείται τη χορήγηση εγκρίσεων ΟΕΕ σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό, όπως τροποποιήθηκε με το συμπλήρωμα 14 της σειράς τροποποιήσεων 04.

15.2.5. Από την ημερομηνία επίσημης έναρξης ισχύος του συμπληρώματος 16 της σειράς τροποποιήσεων 04, κανένα συμβαλλόμενο μέρος που εφαρμόζει τον παρόντα κανονισμό δεν αρνείται τη χορήγηση εγκρίσεων ΟΕΕ σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό, όπως τροποποιήθηκε με το συμπλήρωμα 16 της σειράς τροποποιήσεων 04.

15.2.6. Με τη λήξη χρονικής περιόδου διάρκειας 36 μηνών μετά την ημερομηνία επίσημης έναρξης ισχύος που αναφέρεται στην ανωτέρω παράγραφο 15.2.4, τα συμβαλλόμενα μέρη που εφαρμόζουν τον παρόντα κανονισμό χορηγούν εγκρίσεις μόνον αν ο τύπος οχήματος πληροί τις απαιτήσεις του παρόντος κανονισμού, όπως τροποποιήθηκε από το συμπλήρωμα 14 της σειράς τροποποιήσεων 04.

15.2.7. Με τη λήξη χρονικής περιόδου διάρκειας 60 μηνών μετά την ημερομηνία επίσημης έναρξης ισχύος που αναφέρεται στην ανωτέρω παράγραφο 15.2.4, τα συμβαλλόμενα μέρη που εφαρμόζουν τον παρόντα κανονισμό μπορούν να αρνηθούν την αναγνώριση εγκρίσεων που δεν χορηγήθηκαν σύμφωνα με το συμπλήρωμα 14 της σειράς τροποποιήσεων 04 του παρόντος κανονισμού.

15.2.8. Από τις 16 Ιουλίου 2006, τα συμβαλλόμενα μέρη που εφαρμόζουν τον παρόντα κανονισμό θα χορηγούν έγκριση μόνο αν ο τύπος του οχήματος πληροί τις απαιτήσεις του παρόντος κανονισμού, όπως τροποποιήθηκε από το συμπλήρωμα 16 της σειράς τροποποιήσεων 04.

15.2.9. Μετά τις 16 Ιουλίου 2008, τα συμβαλλόμενα μέρη που εφαρμόζουν τον παρόντα κανονισμό μπορούν να αρνούνται την αναγνώριση εγκρίσεων οχημάτων της κατηγορίας Ν1 που δεν είχαν χορηγηθεί σύμφωνα με το συμπλήρωμα 16 της σειρά τροποποιήσεων 04 του παρόντος κανονισμού.

15.2.10. Από την ημερομηνία επίσημης έναρξης ισχύος της σειράς τροποποιήσεων 05, κανένα συμβαλλόμενο μέρος που εφαρμόζει τον παρόντα κανονισμό δεν αρνείται τη χορήγηση εγκρίσεων ΟΕΕ/ΗΕ σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό, όπως τροποποιήθηκε με τη σειρά τροποποιήσεων 05.

15.2.11. Μετά την παρέλευση 18 μηνών από την ημερομηνία έναρξης ισχύος, τα συμβαλλόμενα μέρη που εφαρμόζουν τον παρόντα κανονισμό χορηγούν εγκρίσεις μόνον αν ο προς έγκριση τύπος οχήματος πληροί τις απαιτήσεις του παρόντος κανονισμού, όπως τροποποιήθηκε με τη σειρά τροποποιήσεων 05.

15.2.12. Μετά την παρέλευση 72 μηνών από την ημερομηνία έναρξης ισχύος της σειράς τροποποιήσεων 05 του παρόντος κανονισμού, εγκρίσεις βάσει του παρόντος κανονισμού παύουν να ισχύουν, εκτός από την περίπτωση τύπων οχημάτων που συμμορφώνονται με τις απαιτήσεις του παρόντος κανονισμού, όπως τροποποιήθηκε από τη σειρά τροποποιήσεων 05.

15.2.13. Παρά τα οριζόμενα στην παράγραφο 15.2.12, εγκρίσεις κατηγοριών οχημάτων άλλων από της κατηγορίας M1 κατά τις προηγούμενες σειρές τροποποιήσεων του παρόντος κανονισμού που δεν επηρεάζονται από τη σειρά τροποποιήσεων 05 σχετικά με τις απαιτήσεις για την τοποθέτηση διατάξεων υπενθύμισης χρήσης ζώνης ασφαλείας θα εξακολουθήσουν να ισχύουν και τα συμβαλλόμενα μέρη που εφαρμόζουν τον κανονισμό θα εξακολουθήσουν να τις κάνουν δεκτές.

15.2.14. Παρά τα οριζόμενα στην παράγραφο 15.2.12, εγκρίσεις κατηγοριών οχημάτων άλλων από των κατηγοριών N2 και N3 κατά τις προηγούμενες σειρές τροποποιήσεων του παρόντος κανονισμού που δεν επηρεάζονται από τη σειρά τροποποιήσεων 05 σχετικά με τις ελάχιστες απαιτήσεις για τις ζώνες ασφαλείας και τους συσπειρωτήρες στο παράρτημα 16 θα εξακολουθήσουν να ισχύουν και τα συμβαλλόμενα μέρη που εφαρμόζουν τον κανονισμό θα εξακολουθήσουν να τις κάνουν δεκτές.

15.2.15. Ακόμα και μετά την ημερομηνία έναρξης ισχύος της σειράς τροποποιήσεων 05, οι εγκρίσεις των κατασκευαστικών στοιχείων και των χωριστών τεχνικών μονάδων που χορηγήθηκαν σύμφωνα με τις προηγούμενες σειρές τροποποιήσεων του παρόντος κανονισμού παραμένουν σε ισχύ· τα δε συμβαλλόμενα μέρη που εφαρμόζουν τον κανονισμό εξακολουθούν να τις κάνουν δεκτές και δεν αρνούνται να χορηγήσουν παράταση σε εγκρίσεις σύμφωνα με τη σειρά τροποποιήσεων 04 του παρόντος κανονισμού.

15.2.16. Παρά τις ανωτέρω μεταβατικές διατάξεις, τα συμβαλλόμενα μέρη για τα οποία η εφαρμογή του παρόντος κανονισμού αρχίζει να ισχύει μετά την ημερομηνία έναρξης ισχύος της σειράς τροποποιήσεων 05 δεν είναι υποχρεωμένα να δέχονται εγκρίσεις που χορηγήθηκαν σύμφωνα με κάποια από τις προηγούμενες σειρές τροποποιήσεων του παρόντος κανονισμού.

15.2.17. Από την επίσημη ημερομηνία έναρξης ισχύος της σειράς τροποποιήσεων 06, κανένα συμβαλλόμενο μέρος που εφαρμόζει τον παρόντα κανονισμό δεν θα αρνείται τη χορήγηση εγκρίσεων ΟΕΕ/ΗΕ βάσει του παρόντος κανονισμού, όπως τροποποιήθηκε με τη σειρά τροποποιήσεων 06.

15.2.18. Τα συμβαλλόμενα μέρη που εφαρμόζουν τον παρόντα κανονισμό θα χορηγούν, 24 μήνες από την ημερομηνία έναρξης ισχύος της σειράς τροποποιήσεων 06, έγκριση ΟΕΕ/ΗΕ μόνο αν πληρούνται οι απαιτήσεις του παρόντος κανονισμού, όπως τροποποιήθηκε με τη σειρά τροποποιήσεων 06.

15.2.19. Τα συμβαλλόμενα μέρη που εφαρμόζουν τον παρόντα κανονισμό μπορούν, 36 μήνες από την ημερομηνία έναρξης ισχύος της σειράς τροποποιήσεων 06, να αρνούνται να αναγνωρίσουν εγκρίσεις που δεν χορηγήθηκαν σύμφωνα με τη σειρά τροποποιήσεων 06 του παρόντος κανονισμού.

15.2.20. Ακόμα και μετά την ημερομηνία έναρξης ισχύος της σειράς τροποποιήσεων 06, οι εγκρίσεις των κατασκευαστικών στοιχείων και των χωριστών τεχνικών μονάδων που χορηγήθηκαν σύμφωνα με τις προηγούμενες σειρές τροποποιήσεων του παρόντος κανονισμού παραμένουν σε ισχύ· τα δε συμβαλλόμενα μέρη που εφαρμόζουν τον κανονισμό εξακολουθούν να τις κάνουν δεκτές και τα συμβαλλόμενα μέρη μπορούν να εξακολουθήσουν να χορηγούν παράταση σε εγκρίσεις σύμφωνα με τη σειρά τροποποιήσεων 05.

15.2.21. Παρά τα οριζόμενα στις παραγράφους 15.2.18. και 15.2.19, εγκρίσεις των κατηγοριών οχημάτων σύμφωνα με τις προηγούμενες σειρές τροποποιήσεων του παρόντος κανονισμού που δεν επηρεάζονται από τη σειρά τροποποιήσεων 06 θα παραμένουν σε ισχύ και τα συμβαλλόμενα μέρη που εφαρμόζουν τον κανονισμό θα εξακολουθήσουν να τις κάνουν δεκτές.

15.2.22. Αν, κατά το χρόνο προσχώρησης στον παρόντα κανονισμό, δεν υπάρχουν στις εθνικές απαιτήσεις τους απαιτήσεις σχετικά με την υποχρεωτική τοποθέτηση ζωνών ασφαλείας για αναδιπλούμενα καθίσματα, τα συμβαλλόμενα μέρη μπορούν να εξακολουθήσουν να επιτρέπουν την εν λόγω μη υποχρεωτική τοποθέτηση για σκοπούς εθνικής έγκρισης, και στην περίπτωση αυτή οι συγκεκριμένες κατηγορίες λεωφορείων δεν μπορούν να λάβουν έγκριση τύπου βάσει του παρόντος κανονισμού.

15.2.23. Κανένα συμβαλλόμενο μέρος που εφαρμόζει τον παρόντα κανονισμό δεν πρέπει να αρνείται τη χορήγηση εγκρίσεων ΟΕ/ΗΕ για ένα κατασκευαστικό στοιχείο σύμφωνα με προηγούμενη σειρά τροποποιήσεων του παρόντος κανονισμού, αν οι ζώνες ασφαλείας πρόκειται να τοποθετηθούν σε οχήματα τα οποία έχουν εγκριθεί πριν από την αντίστοιχη σειρά τροποποιήσεων.

(1) Όπως ορίζεται στο παράρτημα 7 του ενοποιημένου ψηφίσματος για την κατασκευή οχημάτων (R.E.3), έγγραφο TRANS/WP.29/78/Αναθ.1/Τροπ.2 όπως τροποποιήθηκε τελευταία με την τροποποίηση 4.

(2) Η Ιαπωνία δεν θα αποτρέπεται, λόγω των υποχρεώσεων της συμφωνίας που προσαρτάται στον παρόντα κανονισμό, από το να απαιτεί τα οχήματα της κατηγορίας N1, τα οποία λαμβάνουν έγκριση τύπου δυνάμει του παρόντος κανονισμού, να πληρούν τις υφιστάμενες εθνικές της προδιαγραφές για τις διατάξεις υπενθύμισης χρήσης ζώνης ασφαλείας.

(3) Όπως ορίζεται στο παράρτημα 7 του ενοποιημένου ψηφίσματος για την κατασκευή οχημάτων (R.E.3), έγγραφο TRANS/WP.29/78/Αναθ.1/Τροπ.2 όπως τροποποιήθηκε τελευταία με την τροποποίηση 4.

(4) 1 για τη Γερμανία, 2 για τη Γαλλία, 3 για την Ιταλία, 4 για τις Κάτω Χώρες, 5 για τη Σουηδία, 6 για το Βέλγιο, 7 για την Ουγγαρία, 8 για την Τσεχική Δημοκρατία, 9 για την Ισπανία, 10 για τη Σερβία, 11 για το Ηνωμένο Βασίλειο, 12 για την Αυστρία, 13 για το Λουξεμβούργο, 14 για την Ελβετία, 15 (κενό), 16 για τη Νορβηγία, 17 για τη Φινλανδία, 18 για τη Δανία, 19 για τη Ρουμανία, 20 για την Πολωνία, 21 για την Πορτογαλία, 22 για τη Ρωσική Ομοσπονδία, 23 για την Ελλάδα, 24 για την Ιρλανδία, 25 για την Κροατία, 26 για τη Σλοβενία, 27 για τη Σλοβακία, 28 για τη Λευκορωσία, 29 για την Εσθονία, 30 (κενό), 31 για τη Βοσνία και Ερζεγοβίνη, 32 για τη Λεττονία, 33 (κενό), 34 για τη Βουλγαρία, 35 (κενό), 36 για τη Λιθουανία, 37 για την Τουρκία, 38 (κενό), 39 για το Αζερμπαϊτζάν, 40 για την Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας, 41 (κενό), 42 για την Ευρωπαϊκή Κοινότητα (οι εγκρίσεις χορηγούνται από τα κράτη μέλη της με τα αντίστοιχα σήματα της ΟΕΕ), 43 για την Ιαπωνία, 44 (κενό), 45 για την Αυστραλία, 46 για την Ουκρανία, 47 για τη Νότια Αφρική, 48 για τη Νέα Ζηλανδία, 49 για την Κύπρο, 50 για τη Μάλτα, 51 για τη Δημοκρατία της Κορέας, 52 για τη Μαλαισία, 53 για την Ταϊλάνδη, 54 και 55 (κενά), 56 για το Μαυροβούνιο, 57 (κενό) και 58 για την Τυνησία. Επόμενοι αριθμοί εκχωρούνται σε άλλες χώρες κατά χρονολογική σειρά υπογραφής εκ μέρους τους ή προσχώρησής τους στη συμφωνία σχετικά με την υιοθέτηση ομοιόμορφων τεχνικών προδιαγραφών για τροχοφόρα οχήματα, εξοπλισμό και εξαρτήματα τα οποία δύνανται να τοποθετηθούν ή/και να χρησιμοποιηθούν σε τροχοφόρα οχήματα και τις συνθήκες για την αμοιβαία αναγνώριση των εγκρίσεων που χορηγούνται με βάση τις προδιαγραφές αυτές, οι δε αριθμοί που εκχωρούνται κατ’ αυτόν τον τρόπο κοινοποιούνται από τη Γενική Γραμματεία των Ηνωμένων Εθνών στα συμβαλλόμενα μέρη της συμφωνίας.

(5) Βλέπε την υποσημείωση της παραγράφου 5.2.4.1.

(7) Η δοκιμή δεν έχει πραγματοποιηθεί για υφασμένους ιμάντες διαγώνιας ριγωτής (σερζέ) ύφανσης με μεγάλης αντοχής νήματα από πολυεστέρα, αφού αυτές οι ταινίες διευρύνονται υπό φόρτιση. Στην περίπτωση αυτή, το πλάτος χωρίς φόρτιση θα είναι ≥ 46 mm.

(9) Ενώ, με τις ισχύουσες απαιτήσεις, η διάταξη υπενθύμισης χρήσης ζώνης ασφαλείας περιορίζεται στο κάθισμα του οδηγού στα οχήματα της κατηγορίας MB1B, γίνεται αντιληπτό ότι το πεδίο εφαρμογής του παρόντος κανονισμού θα επεκταθεί σε οχήματα άλλων κατηγοριών και σε καθίσματα άλλων επιβατών. Ως αναγνώριση της σημασίας του ανθρώπινου παράγοντα και της παροχής ερεθισμάτων στον οδηγό, στο πλαίσιο των μελλοντικών απαιτήσεων για την υπενθύμιση χρήσης ζώνης ασφαλείας που καθορίζονται στον παρόντα κανονισμό θα επιδιωχθεί εναρμονισμένη σύγκλιση των συστημάτων προειδοποίησης.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 6

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΤΗΣ ΑΜΑΞΑΣ, ΤΟΥ ΚΑΘΙΣΜΑΤΟΣ, ΤΩΝ ΑΓΚΥΡΩΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΔΙΑΤΑΞΗΣ ΣΤΑΣΗΣ

1. ΑΜΑΞΑ

Αν πρόκειται για δοκιμές ζωνών ασφαλείας, η μάζα της άμαξας που φέρει μόνο το κάθισμα είναι 400 + 20 kg. Αν πρόκειται για δοκιμές συστημάτων συγκράτησης, η μάζα της άμαξας, με τη δομή του προσδεδεμένου οχήματος, πρέπει να είναι 800 kg. Ωστόσο, αν είναι αναγκαίο, η ολική μάζα της άμαξας και της δομής του οχήματος μπορεί να αυξάνεται κατά 200 kg. Σε καμία περίπτωση η συνολική μάζα δεν πρέπει να διαφέρει από την ονομαστική τιμή κατά περισσότερο από + 40 kg.

2. ΚΑΘΙΣΜΑ

Το κάθισμα είναι άκαμπτης κατασκευής και παρουσιάζει λεία επιφάνεια, εκτός από τις δοκιμές στα συστήματα συγκράτησης. Οι ενδείξεις του σχήματος 1 του παρόντος παραρτήματος τηρούνται αφού εξασφαλιστεί ότι κανένα μεταλλικό τμήμα δεν μπορεί να έρθει σε επαφή με τη ζώνη.

3. ΑΓΚΥΡΩΣΕΙΣ

3.1.

Στην περίπτωση ζώνης εφοδιασμένης με διάταξη ρύθμισης του ύψους, όπως ορίζεται στην παράγραφο 2.14.6. του παρόντος κανονισμού, η εν λόγω διάταξη πρέπει να ασφαλίζεται είτε σε κάποιο στερεό πλαίσιο, είτε σε κάποιο τμήμα του οχήματος στο οποίο τοποθετείται κανονικά και το οποίο πρέπει να εγκαθίσταται με ασφάλεια στην άμαξα δοκιμής.

3.2.

Οι αγκυρώσεις πρέπει να τοποθετούνται σύμφωνα με τις ενδείξεις του σχήματος 1. Τα σημεία που αντιστοιχούν στη διάταξη των αγκυρώσεων δείχνουν τη θέση στερέωσης των άκρων της ζώνης πάνω στην άμαξα ή, ενδεχομένως, πάνω στον μορφοτροπέα φορτίου. Οι αγκυρώσεις που χρησιμοποιούνται κανονικά είναι τα σημεία Α, Β και Κ, όταν το μήκος μεταξύ του άνω άκρου της πόρπης και της οπής για τη στερέωση του υποστηρίγματος του ιμάντα δεν υπερβαίνει τα 250 mm. Διαφορετικά, χρησιμοποιούνται τα σημεία Α1 και Β1. Η ανοχή στη θέση των σημείων αγκύρωσης είναι τέτοια ώστε κάθε σημείο αγκύρωσης τοποθετείται σε απόσταση 50 mm κατ’ ανώτατο όριο από τα αντίστοιχα σημεία Α, Β και Κ που φαίνονται στο σχήμα 1 ή, ανάλογα με την περίπτωση, τα σημεία Α1, Β1 και Κ.

3.3.

Η δομή που φέρει τις αγκυρώσεις πρέπει να είναι άκαμπτη. Η άνω αγκύρωση δεν πρέπει να μετατοπίζεται περισσότερο από 0,2 mm στη διαμήκη διεύθυνση, αν εφαρμόζεται φορτίο 98 daN στην αγκύρωση κατά τη διεύθυνση αυτή. Η άμαξα πρέπει να είναι κατασκευασμένη κατά τρόπο ώστε να μην παράγεται καμία μόνιμη παραμόρφωση στα τμήματα που φέρουν τις αγκυρώσεις κατά τη διάρκεια της δοκιμής.

3.4.

Αν απαιτείται τέταρτη αγκύρωση για τη στερέωση του συσπειρωτήρα, η αγκύρωση αυτή πρέπει:

να βρίσκεται σε κατακόρυφο διάμηκες επίπεδο που διέρχεται από το σημείο Κ·

να επιτρέπει την κλίση του συσπειρωτήρα κατά τη γωνία που ορίζεται από τον κατασκευαστή·

να βρίσκεται στο τόξο κύκλου με ακτίνα ΚΒ1 = 790 mm, αν το μήκος του ιμάντα μεταξύ του άνω οδηγού του ιμάντα και της εξόδου του συσπειρωτήρα δεν είναι μικρότερο από 540 mm ή, σε όλες τις άλλες περιπτώσεις, στο τόξο κύκλου με κέντρο το σημείο Κ και ακτίνα 350 mm.

4. ΔΙΑΤΑΞΗ ΣΤΑΣΗΣ

4.1.

Η διάταξη αποτελείται από δύο ίδιους απορροφητές παράλληλα τοποθετημένους, με εξαίρεση την περίπτωση συστημάτων συγκράτησης όπου τέσσερις απορροφητές χρησιμοποιούνται για μάζα ονομαστικής τιμής 800 kg. Αν είναι απαραίτητο, ένας επιπλέον απορροφητής θα χρησιμοποιείται για κάθε αύξηση της ονομαστικής τιμής κατά 200 kg. Κάθε απορροφητής αποτελείται από:

—	ένα περικάλυμμα σχηματιζόμενο από χαλύβδινο σωλήνα,

—	ένα σωλήνα πολυουραιθανίου που απορροφά την ενέργεια,

—	ένα λειασμένο χαλύβδινο τμήμα σχήματος ελιάς που εισχωρεί στον απορροφητή και

—	μία ράβδο και μία πλάκα κρούσης.

4.2.	Οι διαστάσεις των διαφόρων τμημάτων του απορροφητή αυτού παρουσιάζονται στα διαγράμματα που αναπαράγονται στα σχήματα 2, 3 και 4.

4.3.

Τα χαρακτηριστικά του απορροφητικού υλικού καθορίζονται στον πίνακα 1 του παρόντος παραρτήματος. Αμέσως πριν από κάθε δοκιμή, οι σωλήνες πρέπει να τοποθετούνται τουλάχιστον 12 ώρες σε θερμοκρασία μεταξύ 15 και 25 °C χωρίς να χρησιμοποιηθούν. Κατά τη διάρκεια της δυναμικής δοκιμής των ζωνών ασφαλείας ή των συστημάτων συγκράτησης, η διάταξη στάσης πρέπει να είναι στην ίδια θερμοκρασία με εκείνη που επικρατούσε κατά τη δοκιμή βαθμονόμησης, με ανοχή ± 2 °C. Οι απαιτήσεις που πρέπει να πληρούνται από τη διάταξη στάσης ορίζονται στο παράρτημα 8 του παρόντος κανονισμού. Κάθε άλλη διάταξη που παράγει ισοδύναμα αποτελέσματα μπορεί να χρησιμοποιηθεί.

Πίνακας 1

Χαρακτηριστικά του απορροφητικού υλικού

(Μέθοδος ASTM D 735, εκτός αντίθετης ένδειξης)

Σκληρότητα Shore A

95 ± 2 σε θερμοκρασία 20 ± 5 °C

Αντοχή στη θραύση

Ro > 343 daN/cm2

Ελάχιστη επιμήκυνση

Ao > 400 %

Δομοστοιχείο σε 100 % επιμήκυνση

> 108 daN/cm2

Δομοστοιχείο σε 300 % επιμήκυνση

> 235 daN/cm2

Ευθραυστότητα στο ψύχος (μέθοδος ASTM D 736)

5 ώρες σε – 55 °C

Συμπίεση set (μέθοδος B)

22 ώρες σε 70 °C < 45 %

Πυκνότητα σε 25 °C

μεταξύ 1,05 και 1,10

Γήρανση στον αέρα (μέθοδος ASTM D 573)

70 ώρες σε 100 °C

—	Σκληρότητα Shore A:

μέγιστη μεταβολή + 3

—	Αντοχή στη θραύση:

ελάττωση < 10 % του Ro

—	Επιμήκυνση:

ελάττωση < 10 % του Ao

—

Μάζα:

ελάττωση < 1 %

Εμβάπτιση εντός ελαίου (μέθοδος ASTM αριθ. 1 Oil)

70 ώρες σε 100 °C

—	Σκληρότητα Shore A:

μέγιστη μεταβολή + 4

—	Αντοχή στη θραύση:

ελάττωση < 15 % του Ro

—	Επιμήκυνση:

ελάττωση < 10 % του Ao

—

Όγκος:

διόγκωση < 5 %

Εμβάπτιση εντός ελαίου (μέθοδος ASTM αριθ. 3 Oil)

70 ώρες σε 100 °C

—	Αντοχή στη θραύση:

ελάττωση < 15 % του Ro

—	Επιμήκυνση:

ελάττωση < 15 % του Ao

—

Όγκος:

διόγκωση < 20 %

Εμβάπτιση σε αποσταγμένο νερό

1 εβδομάδα σε 70 °C

—	Αντοχή στη θραύση:

ελάττωση < 35 % του Ro

—	Επιμήκυνση:

αύξηση < 20 % του Ao

Σχήμα 1

Άμαξα, κάθισμα, αγκύρωση

Σχήμα 2

Διάταξη στάσης

(Συναρμολογημένη)

Σχήμα 3

Διάταξη στάσης

(Σωλήνας από πολυουραιθάνη)

Σχήμα 4

Διάταξη στάσης

(Τμήμα σχήματος ελιάς)

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 7

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΑΝΔΡΕΙΚΕΛΟΥ

1. ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΕΣ ΤΟΥ ΑΝΔΡΕΙΚΕΛΟΥ

1.1. Γενικά

Τα κύρια χαρακτηριστικά του ανδρείκελου εμφανίζονται στα ακόλουθα σχήματα και πίνακες:

Σχήμα 1

Πλευρική όψη κεφαλής, λαιμού και κορμού

Σχήμα 2

Εμπρόσθια όψη κεφαλής, λαιμού και κορμού

Σχήμα 3

Πλευρική όψη ισχίου, μηρού και κνήμης

Σχήμα 4

Εμπρόσθια όψη ισχίου, μηρού και κνήμης

Σχήμα 5

Κύριες διαστάσεις

Σχήμα 6

Ανδρείκελο σε καθήμενη θέση, όπου εμφανίζονται τα εξής:

η θέση του κέντρου βάρους,

η θέση των σημείων στα οποία μετράται η μετατόπιση· και

το ύψος του ώμου

Πίνακας 1

Κωδικοί, ονόματα, υλικά και κύριες διαστάσεις των κατασκευαστικών στοιχείων του ανδρείκελου και

Πίνακας 2

Μάζα της κεφαλής, του λαιμού, του κορμού, των μηρών και της κνήμης

1.2. Περιγραφή του ανδρείκελου

1.2.1. Δομή της κνήμης (βλέπε σχήματα 3 και 4)

Η δομή της κνήμης αποτελείται από τρία κατασκευαστικά στοιχεία:

—	την πλάκα του πέλματος (30),

—	τον καθαυτό σωλήνα της κνήμης (29) και

—	τον σωλήνα του γόνατος (26).

Ο σωλήνας του γόνατος φέρει δύο ακμές που περιορίζουν την κίνηση της κνήμης ως προς τον μηρό.

Η κνήμη μπορεί να στρέφεται προς τα πίσω κατά 120° από την όρθια θέση.

1.2.2. Δομή του μηρού (βλέπε σχήματα 3 και 4)

Η δομή του μηρού αποτελείται από τρία κατασκευαστικά στοιχεία:

—	τον σωλήνα του γόνατος (22),

—	τη ράβδο του μηρού (21) και

—	τον σωλήνα του ισχίου (20).

Η κίνηση του γόνατος περιορίζεται από δύο αυλακώσεις στον σωλήνα του γόνατος (22), οι οποίες συνδέονται με τις προεξοχές της κνήμης.

1.2.3. Δομή του κορμού (βλέπε σχήματα 1 και 2)

Η δομή του κορμού αποτελείται από:

—	τον σωλήνα του ισχίου (2),

—	μια αλυσίδα με κυλίνδρους (4),

—	τις πλευρές (6) και (7),

—	το στέρνο (8) και

—	τη στερέωση της αλυσίδας [(3) και εν μέρει (7) και (8)].

1.2.4. Λαιμός (βλέπε σχήματα 1 και 2)

Ο λαιμός σχηματίζεται από επτά δίσκους πολυουραιθανίου (9). Ο βαθμός ακαμψίας του λαιμού μπορεί να ρυθμίζεται μέσω του στοιχείου τάσης της αλυσίδας.

1.2.5. Κεφαλή (βλέπε σχήματα 1 και 2)

Η ίδια η κεφαλή (15) είναι κενή. Το πολυουραιθάνιο ενισχύεται με χαλύβδινο έλασμα (17). Το στοιχείο τάσης της αλυσίδας που επιτρέπει τη ρύθμιση του λαιμού αποτελείται από όγκο πολυαμιδίου (10), σωλήνα απομάκρυνσης (11) και στοιχεία τάσης [(12) και (13)].Η κεφαλή μπορεί να στρέφεται στην άρθρωση άτλαντα-άξονα, που περιλαμβάνει το σύνολο των στοιχείων ρύθμισης [(14) και (18)], το σωλήνα απομάκρυνσης (16) και τον όγκο πολυαμιδίου (10).

1.2.6. Άρθρωση του γόνατος (βλέπε σχήμα 4)

Η κνήμη και οι μηροί συνδέονται με σωλήνα (27) και με στοιχείο τάσης (28).

1.2.7. Άρθρωση του ισχίου (βλέπε σχήμα 4)

Οι μηροί και ο κορμός συνδέονται με σωλήνα (23), πλάκες τριβής (24) και το σύνολο των στοιχείων τάσης (25).

1.2.8. Πολυουραιθάνη

Τύπος	:	ένωση PU 123 CH
Σκληρότητα	:	50-60 Shore A

1.2.9. Επικαλύψεις

Το ανδρείκελο φέρει ειδικές επικαλύψεις (βλέπε πίνακα 1).

2. ΔΙΟΡΘΩΤΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

2.1. Γενικά

Για να βαθμονομηθούν οι διαστάσεις του ανδρείκελου ανάλογα με ορισμένες τιμές και τη συνολική μάζα του, η κατανομή της μάζας αυτής ρυθμίζεται με τη χρήση έξι χαλύβδινων διορθωτικών μαζών, 1 kg η καθεμία, οι οποίες μπορούν να τοποθετηθούν στην άρθρωση του ισχίου. Έξι μάζες από πολυουραιθάνιο, 1 kg η καθεμία, μπορούν να τοποθετηθούν στην πλάτη του κορμού.

3. ΕΠΙΣΤΡΩΜΑ

Μεταξύ του θώρακα του ανδρείκελου και της επικάλυψης πρέπει να στερεώνεται επίστρωμα. Το επίστρωμα αυτό πρέπει να είναι από αφρώδες πολυουραιθάνιο που να πληροί τις ακόλουθες προδιαγραφές:

Σκληρότητα	:	7-10 shore A
Πάχος	:	25 mm + 5

Πρέπει να είναι δυνατή η αντικατάστασή του.

4. ΡΥΘΜΙΣΗ ΤΩΝ ΑΡΘΡΩΣΕΩΝ

4.1. Γενικά

Για να επιτυγχάνονται αναπαραγώγιμα αποτελέσματα, είναι αναγκαίο να ορίζονται και να ελέγχονται οι τριβές σε κάθε άρθρωση.

4.2. Άρθρωση γόνατος

Ρυθμίζεται η άρθρωση του γόνατος.

Ο μηρός και η κνήμη τοποθετούνται σε κατακόρυφη θέση.

Η κνήμη στρέφεται κατά 30°.

Το στοιχείο τάσης (28) χαλαρώνεται βαθμιαία έως ότου η κνήμη αρχίσει να πέφτει υπό την επίδραση του βάρους της.

Το στοιχείο τάσης σταθεροποιείται σε αυτή τη θέση.

4.3. Άρθρωση ισχίου

Ρυθμίζεται η άρθρωση του ισχίου.

Ο μηρός τοποθετείται σε οριζόντια θέση και ο κορμός σε κατακόρυφη θέση.

Ο κορμός στρέφεται προς τα εμπρός έως ότου σχηματίσει γωνία 60° με τον μηρό.

Το στοιχείο τάσης χαλαρώνεται βαθμιαία έως ότου ο κορμός αρχίσει να πέφτει υπό την επίδραση του βάρους του.

Το στοιχείο τάσης σταθεροποιείται σε αυτή τη θέση.

4.4. Άρθρωση άτλαντα-άξονα

Η άρθρωση άτλαντα-άξονα πρέπει να ρυθμιστεί κατά τέτοιο τρόπο ώστε, σε περίπτωση επιπόνησης προς τα εμπρός ή προς τα πίσω, να αντέχει μόλις το βάρος της.

4.5. Λαιμός

Ο λαιμός ρυθμίζεται μέσω του στοιχείου τάσης της αλυσίδας (13). Όταν ο λαιμός έχει ρυθμιστεί, το ανώτατο άκρο του στοιχείου τάσης μετατοπίζεται κατά 4-6 cm, όταν υπόκειται σε οριζόντια φόρτιση 10 daN.

Πίνακας 1

Αριθ. αναφοράς	Όνομα	Υλικό	Διαστάσεις
1	Υλικό σώματος	Πολυουραιθάνιο	—
2	Σωλήνας ισχίου	Χάλυβας	76 × 70 × 100 mm
3	Στερεώσεις αλυσίδας	Χάλυβας	25 × 10 × 70 mm
4	Αλυσίδα με κυλίνδρους	Χάλυβας	3/4
5	Έλασμα του ώμου	Πολυουραιθάνιο	—
6	Ελάσματα σε ρόλους	Χάλυβας	30 × 30 ×3 × 250 mm
7	Πλευρές	Διάτρητο χαλύβδινο έλασμα	400 × 85 × 1,5 mm
8	Στέρνο	Διάτρητο χαλύβδινο έλασμα	250 × 90 × 1,5 mm
9	Δίσκοι (έξι)	Πολυουραιθάνιο	ø 90 × 20 mm
			ø 80 × 20 mm
			ø 75 × 20 mm
			ø 70 × 20 mm
			ø 65 × 20 mm
			ø 60 × 20 mm
10	Όγκος	Πολυαμίδιο	60 × 60 × 25 mm
11	Σωλήνας απομάκρυνσης	Χάλυβας	40 × 40 × 2 × 50 mm
12	Κοχλίας του στοιχείου τάσης	Χάλυβας	M16 × 90 mm
13	Περικόχλιο του στοιχείου τάσης	Χάλυβας	M16
14	Στοιχείο τάσης της άρθρωσης άτλαντα-άξονα	Χάλυβας	ø 12 × 130 mm (M12)
15	Κεφαλή	Πολυουραιθάνιο	—
16	Σωλήνας απομάκρυνσης	Χάλυβας	ø 18 × 13 × 17 mm
17	Έλασμα ενίσχυσης	Χάλυβας	30 × 3 × 500 mm
18	Περικόχλιο του στοιχείου τάσης	Χάλυβας	M12 mm
19	Μηροί	Πολυουραιθάνιο	—
20	Σωλήνας ισχίου	Χάλυβας	76 × 70 × 80 mm
21	Ταινία μηρού	Χάλυβας	30 × 30 × 440 mm
22	Σωλήνας γόνατος	Χάλυβας	52 × 46 × 40 mm
23	Σωλήνας σύνδεσης με το ισχίο	Χάλυβας	70 × 64 × 250 mm
24	Ελάσματα τριβής (τέσσερα)	Χάλυβας	160 × 75 × 1 mm
25	Σύνολο στοιχείων τάσης	Χάλυβας	M12 × 320 mm +
			Ελάσματα και περικόχλια
26	Σωλήνας γόνατος	Χάλυβας	52 × 46 × 160
27	Σωλήνας σύνδεσης με το γόνατο	Χάλυβας	44 × 39 × 190 mm
28	Έλασμα στοιχείου τάσης	Χάλυβας	ø 70 × 4 mm
29	Σωλήνας κνήμης	Χάλυβας	50 × 50 × 2 × 460 mm
30	Έλασμα πέλματος	Χάλυβας	100 × 170 × 3 mm
31	Διορθωτική μάζα κορμού (έξι)	Πολυουραιθάνιο	Κάθε μάζα 1 kg
32	Επίστρωμα	Αφρώδες πολυστυρένιο	350 × 250 × 25 mm
33	Επικαλύψεις	Βαμβάκι και ταινίες πολυαμιδίου	—
34	Διορθωτική μάζα ισχίου (έξι)	Χάλυβας	Κάθε μάζα 1 kg

Πίνακας 2

Κατασκευαστικά στοιχεία του ανδρείκελου	Μάζα σε kg
Κεφαλή και λαιμός	4,6 + 0,3
Κορμός και βραχίονες	40,3 + 1,0
Μηροί	16,2 + 0,5
Κνήμη και πόδια	9,0 + 0,5
Συνολική μάζα συμπεριλαμβανομένων των διορθωτικών βαρών	75,5 + 1,0

Σχήμα 1

Σχήμα 2

Σχήμα 3	Σχήμα 4

Σχήμα 5

Σχήμα 6

G	=	κέντρο βάρους
T	=	σημείο αναφοράς κορμού (όπισθεν του άξονα του ανδρείκελου)
P	=	σημείο αναφοράς της λεκάνης (όπισθεν του άξονα του ανδρείκελου)

Η μέτρηση της μετατόπισης στο σημείο P δεν πρέπει να περιλαμβάνει περιστροφικά στοιχεία γύρω από τον άξονα του ισχίου και γύρω από κατακόρυφο άξονα.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 13

ΣΕΙΡΑ ΤΩΝ ΔΟΚΙΜΩΝ

ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΙ

ΔΟΚΙΜΗ

ΔΕΙΓΜΑΤΑ

Ζώνη ή σύστημα συγκράτησης αριθ.

Ιμάντας αριθ.

4/6.1.2./6.1.3/6.2.1.1./6.2.2./6.2.3.1./6.3.1.1.

Επιθεώρηση της ζώνης ή του συστήματος συγκράτησης

2.21./2.22./6.2.2.2.

Επιθεώρηση της πόρπης

6.2.2.6./6.2.2.7./7.5.1./7.5.5.

Δοκιμή αντοχής της πόρπης

6.2.3.3./7.5.1.

Δοκιμή αντοχής της διάταξης ρύθμισης (και, όπου χρειάζεται, των συσπειρωτήρων)

6.2.4./7.5.2.

Δοκιμή αντοχής των στερεώσεων (και, όπου χρειάζεται, των συσπειρωτήρων)

6.2.2.3./7.5.3.

Δοκιμή της πόρπης σε χαμηλή θερμοκρασία

6.2.1.4./7.5.4.

Δοκιμή κρούσης των άκαμπτων τμημάτων σε χαμηλή θερμοκρασία

6.2.3.2./6.2.3.4./7.5.6.

Ευκολία ρύθμισης

Προετοιμασία/δοκιμή της ζώνης ή του συστήματος συγκράτησης πριν από τη δυναμική δοκιμή

6.2.2.4.

Αντοχή στη χρήση της πόρπης

6.2.1.2/7.2.

Αντοχή των άκαμπτων μερών στη διάβρωση

Προετοιμασία των συσπειρωτήρων

6.2.5.2.1./6.2.5.3.1./6.2.5.3.3./7.6.2.

Όριο ασφάλισης

6.2.5.2.2./6.2.5.3.2./7.6.4

Δύναμη επανατύλιξης

6.2.5.2.3./6.2.5.3.3./7.6.1.

Ανθεκτικότητα

6.2.5.2.3./6.2.5.3.3./7.2.

Διάβρωση

6.2.5.2.3./6.2.5.3.3./7.6.3.

Σκόνη

6.3.1.2./7.4.2.3.

Δοκιμή του πλάτους του ιμάντα

Δοκιμή αντοχής ιμάντα έπειτα από

6.3.2./7.4.1.1./7.4.2.

Προσαρμογή στη θερμοκρασία και την υγρασία περιβάλλοντος

6.3.3./7.4.1.2./7.4.2.

Προετοιμασία στο φως

6.3.3./7.4.1.3./7.4.2.

Προετοιμασία στο ψύχος

6.3.3./7.4.1.4./7.4.2.

Προετοιμασία στη θερμότητα

6.3.3./7.4.1.5./7.4.2.

Έκθεση στο νερό

6.2.3.2/7.3.

Δοκιμή μικροολίσθησης

6.4.2./7.4.1.6.

Δοκιμή φθοράς διά τριβής

6.4.1./7.7.

Δυναμική δοκιμή

6.2.2.5./6.2.2.7./7.8.

Δοκιμή ανοίγματος της πόρπης

7.1.4.

Φύλαξη του δείγματος του ιμάντα

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 14

ΕΛΕΓΧΟΣ ΣΥΜΜΟΡΦΩΣΗΣ ΤΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ

1. ΔΟΚΙΜΕΣ

Οι ζώνες ασφαλείας είναι απαραίτητο να πληρούν τις απαιτήσεις στις οποίες στηρίζονται οι ακόλουθες δοκιμές:

1.1. Επαλήθευση του σημείου στο οποίο αρχίζει η ασφάλιση της ζώνης και αντοχή των συσπειρωτήρων κατεπείγουσας ασφάλισης

Σύμφωνα με τις διατάξεις της παραγράφου 7.6.2, στη δυσμενέστερη διεύθυνση, μετά τη δοκιμή ανθεκτικότητας που περιγράφεται λεπτομερώς στις παραγράφους 7.6.1, 7.2 και 7.6.3, ως απαίτηση της παραγράφου 6.2.5.3.5. του παρόντος κανονισμού.

1.2. Επαλήθευση της αντοχής συσπειρωτήρων αυτόματης ασφάλισης

Σύμφωνα με τις διατάξεις της παραγράφου 7.6.1, που συμπληρώνονται με τις δοκιμές των παραγράφων 7.2. και 7.6.3, ως απαίτηση της παραγράφου 6.2.5.2.3. του παρόντος κανονισμού.

1.3. Δοκιμή αντοχής των ιμάντων έπειτα από κατάλληλη ρύθμισή τους

Σύμφωνα με τη διαδικασία που περιγράφεται στην παράγραφο 7.4.2, μετά τη ρύθμιση των ιμάντων, σύμφωνα με τις απαιτήσεις των παραγράφων 7.4.1.1. έως 7.4.1.5. του παρόντος κανονισμού.

1.3.1. Δοκιμή αντοχής των ιμάντων έπειτα από φθορά λόγω τριβής

Σύμφωνα με τη διαδικασία που περιγράφεται στην παράγραφο 7.4.2, μετά τη ρύθμιση των ιμάντων, σύμφωνα με τις απαιτήσεις της παραγράφου 7.4.1.6. του παρόντος κανονισμού.

1.4. Δοκιμή μικροολίσθησης

Σύμφωνα με τη διαδικασία που περιγράφεται στην παράγραφο 7.3. του παρόντος κανονισμού.

1.5. Δοκιμή των άκαμπτων μερών

Σύμφωνα με τη διαδικασία που περιγράφεται στην παράγραφο 7.5. του παρόντος κανονισμού.

1.6. Επαλήθευση των απαιτήσεων ως προς τις επιδόσεις της ζώνης ασφαλείας ή του συστήματος συγκράτησης, όταν υποβάλλεται σε δυναμική δοκιμή

1.6.1. Δοκιμές με προετοιμασία

1.6.1.1.

Ζώνες ασφαλείας ή συστήματα συγκράτησης εξοπλισμένα με συσπειρωτήρα ασφάλισης κατεπείγουσας ανάγκης, σύμφωνα με τις διατάξεις των παραγράφων 7.7. και 7.8. του παρόντος κανονισμού, με ιμάντα που υποβλήθηκε πριν σε 45 000 κύκλους στη δοκιμή αντοχής του συσπειρωτήρα που περιγράφεται στην παράγραφο 7.6.1. του παρόντος κανονισμού και στις δοκιμές που καθορίζονται στις παραγράφους 6.2.2.4, 7.2. και 7.6.3. του παρόντος κανονισμού.

1.6.1.2.

Ζώνες ασφαλείας ή συστήματα συγκράτησης εξοπλισμένα με αυτόματα ασφαλιζόμενο συσπειρωτήρα: σύμφωνα με τις διατάξεις των παραγράφων 7.7. και 7.8. του παρόντος κανονισμού, με ιμάντα που έχει υποβληθεί σε 10 000 κύκλους στη δοκιμή αντοχής του συσπειρωτήρα, που περιγράφεται στην παράγραφο 7.6.1, καθώς και στις δοκιμές που καθορίζονται στις παραγράφους 6.2.2.4, 7.2. και 7.6.3. του παρόντος κανονισμού.

1.6.1.3.

Στατικές ζώνες ασφαλείας: σύμφωνα με τις διατάξεις των παραγράφων 7.7. και 7.8. του παρόντος κανονισμού, σε ζώνη ασφαλείας που έχει υποβληθεί στη δοκιμή που περιγράφεται στις παραγράφους 6.2.2.4. και 7.2. του παρόντος κανονισμού.

1.6.2. Δοκιμή χωρίς καμία προετοιμασία

Σύμφωνα με τις διατάξεις των παραγράφων 7.7. και 7.8. του παρόντος κανονισμού.

2. ΣΥΧΝΟΤΗΤΑ ΔΟΚΙΜΩΝ ΚΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ

2.1. Η συχνότητα δοκιμών σύμφωνα με τις απαιτήσεις των παραγράφων 1.1. έως 1.5. του παρόντος παραρτήματος πρέπει να προκύπτει από μια στατιστικά ελεγχόμενη και τυχαία βάση, σύμφωνα με μια από τις συνήθεις διαδικασίες εξασφάλισης ποιότητας.

2.1.1. Επιπλέον, στην περίπτωση συσπειρωτήρων ασφάλισης κατεπείγουσας ανάγκης, ελέγχονται όλα τα επιμέρους συγκροτήματα:

2.1.1.1.

Είτε, σύμφωνα με τις διατάξεις των παραγράφων 7.6.2.1. και 7.6.2.2. του παρόντος κανονισμού, στη δυσμενέστερη διεύθυνση η οποία ορίζεται στην παράγραφο 7.6.2.1.2. Τα αποτελέσματα των δοκιμών πρέπει να πληρούν τις απαιτήσεις των παραγράφων 6.2.5.3.1.1. και 6.2.5.3.3. του παρόντος κανονισμού.

2.1.1.2.

Είτε, σύμφωνα με τις διατάξεις της παραγράφου 7.6.2.3. του παρόντος κανονισμού, στη δυσμενέστερη διεύθυνση. Εντούτοις, η ταχύτητα μεταβολής της κλίσης μπορεί να είναι μεγαλύτερη από την προδιαγραφόμενη, στον βαθμό που δεν επηρεάζονται τα αποτελέσματα της δοκιμής. Τα αποτελέσματα της δοκιμής πρέπει να πληρούν τις απαιτήσεις της παραγράφου 6.2.5.3.1.4. του παρόντος κανονισμού.

2.2. Σε περίπτωση συμμόρφωσης με τη δυναμική δοκιμή, σύμφωνα με την παράγραφο 1.6. του παρόντος παραρτήματος, η δοκιμή διενεργείται με ελάχιστη συχνότητα:

2.2.1. Δοκιμές με προετοιμασία

2.2.1.1.

Στην περίπτωση ζωνών ασφαλείας εξοπλισμένων με συσπειρωτήρα ασφάλισης κατεπείγουσας ανάγκης,

όταν η ημερήσια παραγωγή υπερβαίνει τις 1 000 ζώνες: μία ζώνη ανά 100 000 κατασκευαζόμενες, αλλά με ελάχιστη συχνότητα μία ζώνη ανά δύο εβδομάδες,

όταν η ημερήσια παραγωγή δεν υπερβαίνει τις 1 000 ζώνες: μία ζώνη ανά 10 000 κατασκευαζόμενες, με ελάχιστη όμως συχνότητα μία ζώνη ανά έτος, ανά είδος μηχανισμού ασφάλισης (1),

υποβάλλεται στη δοκιμή που περιγράφεται στην παράγραφο 1.6.1.1. του παρόντος παραρτήματος.

2.2.1.2.

Στην περίπτωση ζωνών ασφαλείας εξοπλισμένων με αυτομάτως ασφαλιζόμενο συσπειρωτήρα και στην περίπτωση των στατικών ζωνών,

όταν η ημερήσια παραγωγή δεν υπερβαίνει τις 1 000 ζώνες: μία ζώνη ανά 10 000 κατασκευαζόμενες, με ελάχιστη όμως συχνότητα μία ζώνη ανά έτος,

υποβάλλεται στη δοκιμή που περιγράφεται στις παραγράφους 1.6.1.2. ή 1.6.1.3. αντίστοιχα του παρόντος παραρτήματος.

2.2.2. Δοκιμές χωρίς προετοιμασία

2.2.2.1.

Στην περίπτωση ζωνών ασφαλείας εξοπλισμένων με συσπειρωτήρα ασφάλισης κατεπείγουσας ανάγκης, ο ακόλουθος αριθμός δειγμάτων πρέπει να υποβάλλεται στη δοκιμή που περιγράφεται στην παράγραφο 1.6.2. παραπάνω:

2.2.2.1.1.

για παραγωγή μεγαλύτερη ή ίση των 5 000 ζωνών την ημέρα, δύο ζώνες ανά 25 000 κατασκευαζόμενες, με ελάχιστη συχνότητα μιας ανά ημέρα και είδος μηχανισμού ασφάλισης,

2.2.2.1.2.

για παραγωγή μικρότερη των 5 000 ζωνών την ημέρα, μία ζώνη ανά 5 000 κατασκευαζόμενες, με ελάχιστη συχνότητα μιας ανά ημέρα και είδος μηχανισμού ασφάλισης,

2.2.2.2.

Στην περίπτωση ζωνών εξοπλισμένων με αυτομάτως ασφαλιζόμενο συσπειρωτήρα, καθώς και στατικών ζωνών, ο ακόλουθος αριθμός δειγμάτων υποβάλλεται στη δοκιμή που περιγράφεται στην παράγραφο 1.6.2. παραπάνω·

2.2.2.2.1.

για παραγωγή μεγαλύτερη ή ίση των 5 000 ζωνών την ημέρα, δύο ζώνες ανά 25 000 κατασκευαζόμενες, με ελάχιστη συχνότητα μιας ανά ημέρα και ανά εγκεκριμένο τύπο,

2.2.2.2.2.

για παραγωγή μικρότερη των 5 000 ζωνών την ημέρα, μία ζώνη ανά 5 000 κατασκευαζόμενες, με ελάχιστη συχνότητα μιας ανά ημέρα και ανά εγκεκριμένο τύπο.

2.2.3. Αποτελέσματα

Τα αποτελέσματα των δοκιμών πρέπει να πληρούν τις απαιτήσεις της παραγράφου 6.4.1.3.1. του παρόντος κανονισμού.

Η προς τα εμπρός μετατόπιση του ανδρείκελου μπορεί να ελέγχεται, όσον αφορά την παράγραφο 6.4.1.3.2. του παρόντος κανονισμού (ή 6.4.1.4, ανάλογα με την περίπτωση), κατά τη διάρκεια δοκιμής που εκτελείται με προετοιμασία σύμφωνα με την παράγραφο 6.1. του παρόντος παραρτήματος, μέσω απλουστευμένης και κατάλληλα προσαρμοσμένης μεθόδου.

2.2.3.1.

Για έγκριση σύμφωνα με την παράγραφο 6.4.1.3.3. του παρόντος κανονισμού και με την παράγραφο 1.6.1. του παρόντος παραρτήματος, διευκρινίζεται απλώς ότι κανένα τμήμα της ζώνης δεν θα υφίσταται φθορές ή θα αποσυνδέεται και ότι το θωρακικό σημείο αναφοράς δεν θα υπερβαίνει την ταχύτητα των 24 km/h σε μετατόπιση 300 mm.

2.3. Στις περιπτώσεις που ένα δοκιμαζόμενο δείγμα αστοχεί σε συγκεκριμένη δοκιμή στην οποία υποβάλλεται, πρέπει να εκτελείται περαιτέρω δοκιμή με τις ίδιες απαιτήσεις, τουλάχιστον σε τρία επιπλέον δείγματα. Στην περίπτωση δυναμικών δοκιμών, αν μία από αυτές αποτύχει, ο κάτοχος της έγκρισης ή ο κατάλληλα εξουσιοδοτημένος εκπρόσωπός του ενημερώνει την αρμόδια αρχή που χορήγησε την έγκριση τύπου, αναφέροντας τα μέτρα που έλαβε, προκειμένου να αποκατασταθεί η συμμόρφωση της παραγωγής.

(1) Για τους σκοπούς του παρόντος παραρτήματος, ως «είδος μηχανισμού ασφάλισης» νοείται κάθε συσπειρωτήρας ασφάλισης κατεπείγουσας ανάγκης του οποίου οι μηχανισμοί διαφέρουν μόνο ως προς τη γωνία(-ες) προπορείας της διάταξης ευαισθητοποίησης ως προς το αξονικό σύστημα αναφοράς του οχήματος.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 15

ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟ ΤΟΥ ΣΗΜΕΙΟΥ «Η» ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗΣ ΓΩΝΙΑΣ ΤΟΥ ΚΟΡΜΟΥ ΓΙΑ ΤΙΣ ΘΕΣΕΙΣ ΚΑΘΗΜΕΝΩΝ ΣΤΑ ΜΗΧΑΝΟΚΙΝΗΤΑ ΟΧΗΜΑΤΑ

1. ΣΚΟΠΟΣ

Η περιγραφόμενη στο παρόν παράρτημα διαδικασία χρησιμοποιείται για τον καθορισμό της θέσης του σημείου «Η» και της πραγματικής γωνίας του κορμού για μία ή πολλές θέσεις καθημένων σε μηχανοκίνητο όχημα και για την επαλήθευση της σχέσης των μετρούμενων δεδομένων προς τις προβλεπόμενες από τη μελέτη προδιαγραφές που δίνει ο κατασκευαστής του οχήματος (1).

2. ΟΡΙΣΜΟΙ

2.1. «Δεδομένα αναφοράς»: ένα ή περισσότερα από τα ακόλουθα χαρακτηριστικά θέσης καθημένου:

2.2. «Τρισδιάστατη μηχανή σημείου “Η” » (μηχανή 3-D H): η διάταξη που χρησιμοποιείται για τον προσδιορισμό των σημείων «Η» και των πραγματικών γωνιών του κορμού. Η εν λόγω διάταξη περιγράφεται στο προσάρτημα 1 του παρόντος παραρτήματος.

2.3. «Σημείο “Η” »: το κέντρο περιστροφής κορμού και μηρών της μηχανής 3-D H που είναι εγκατεστημένη στο κάθισμα του οχήματος σύμφωνα με την κατωτέρω παράγραφο 4. Το σημείο «Η» βρίσκεται στο κέντρο του άξονα συμμετρίας της διάταξης μεταξύ των στοχάστρων του σημείου «Η» εκατέρωθεν της μηχανής 3-D H. Το σημείο «Η» αντιστοιχεί θεωρητικώς στο σημείο «R» (βλέπε κατωτέρω παράγραφο 3.2.2. για ανοχές). Αφού προσδιοριστεί σύμφωνα με την περιγραφόμενη στην παράγραφο 4 διαδικασία, το σημείο «Η» θεωρείται σταθερό σε σχέση με το συγκρότημα καθίσματος-μαξιλαριού και ότι κινείται με αυτό όταν ρυθμίζεται το κάθισμα.

2.4. «Σημείο “R” » ή «σημείο αναφοράς θέσης καθημένων»: σημείο που καθορίζεται στα σχέδια του κατασκευαστή για κάθε θέση καθημένου και προσδιορίζεται σε συνάρτηση με το τρισδιάστατο σύστημα αναφοράς.

2.5. «Γραμμή του κορμού»: ο άξονας συμμετρίας της στήλης της μηχανής 3-D H με τη στήλη στην απώτερη πίσω θέση.

2.6. «Πραγματική γωνία του κορμού»: η γωνία μεταξύ κατακόρυφης γραμμής μέσω του σημείου «Η» και της γραμμής του κορμού, η οποία μετριέται με τη χρήση του μοιρογνωμονίου πλάτης επί της μηχανής 3-D H. Η πραγματική γωνία του κορμού αντιστοιχεί θεωρητικά στην προβλεπόμενη από τη μελέτη γωνία του κορμού (βλέπε κατωτέρω παράγραφο 3.2.2. για ανοχές):

2.7. «Προβλεπόμενη από τη μελέτη γωνία του κορμού»: η μετρούμενη γωνία μεταξύ κατακόρυφης γραμμής μέσω του σημείου «R» και της γραμμής του κορμού στη θέση που αντιστοιχεί στην προβλεπόμενη από τη μελέτη θέση του ερεισίνωτου την οποία καθορίζει ο κατασκευαστής του οχήματος.

2.8. «Άξονας επιβαίνοντος» (C/LO): το διάμεσο επίπεδο της διάταξης 3-D H σε κάθε συγκεκριμένη θέση καθίσματος· εκφράζεται με τη συντεταγμένη του σημείου «Η» στον άξονα «Υ». Για μεμονωμένα καθίσματα, το επίπεδο συμμετρίας του καθίσματος συμπίπτει με το επίπεδο συμμετρίας του επιβάτη. Για άλλου είδους καθίσματα, το επίπεδο συμμετρίας του επιβάτη καθορίζεται από τον κατασκευαστή.

2.9. «Τρισδιάστατο σύστημα αναφοράς»: το περιγραφόμενο στο προσάρτημα 2 του παρόντος παραρτήματος σύστημα.

2.10. «Βασικά σημεία»: τα φυσικά σημεία (οπές, επιφάνειες, σημάδια ή εγκοπές) στο αμάξωμα του οχήματος, όπως ορίζονται από τον κατασκευαστή.

2.11. «Μετρητική στάση του οχήματος»: η θέση του οχήματος όπως ορίζεται από τις συντεταγμένες των βασικών σημείων στο τρισδιάστατο σύστημα αναφοράς.

3. ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ

3.1. Παρουσίαση των στοιχείων

Για κάθε θέση καθημένου όπου απαιτούνται στοιχεία αναφοράς για να αποδειχθεί η συμμόρφωση με τις διατάξεις του παρόντος κανονισμού, όλα ή μια ενδεδειγμένη επιλογή των ακόλουθων δεδομένων πρέπει να παρουσιάζονται υπό τη μορφή που υποδεικνύεται στο προσάρτημα 3 του παρόντος παραρτήματος:

3.1.1.

οι συντεταγμένες του σημείου «R» ως προς το σύστημα αναφοράς τριών διαστάσεων·

3.1.2.

η προβλεπόμενη στο σχέδιο γωνία του κορμού·

3.1.3.

όλα τα στοιχεία που είναι αναγκαία για τη ρύθμιση του καθίσματος (αν είναι ρυθμιζόμενο) στη θέση μέτρησης που ορίζεται στην παράγραφο 4.3. παρακάτω.

3.2. Σχέση μεταξύ μετρούμενων στοιχείων και προβλεπόμενων από τη μελέτη προδιαγραφών

3.2.1.

Οι συντεταγμένες του σημείου «Η» και η τιμή της πραγματικής γωνίας του κορμού που διαπιστώνεται με την οριζόμενη στο σημείο 4 διαδικασία συγκρίνονται, αντίστοιχα, με τις συντεταγμένες του σημείου «R» και την τιμή της προβλεπόμενης από τη μελέτη γωνίας του κορμού που δηλώνει ο κατασκευαστής του οχήματος.

3.2.2.

Οι σχετικές θέσεις των σημείων «R» και «Η» καθώς και η σχέση μεταξύ της προβλεπόμενης από τη μελέτη γωνίας του κορμού και της αντίστοιχης πραγματικής θεωρούνται ικανοποιητικές για την υπό θεώρηση θέση καθημένου, αν το σημείο «Η», όπως ορίζεται από τις συντεταγμένες του, βρίσκεται εντός τετραγώνου με πλευρά μήκους 50 mm με οριζόντιες και κατακόρυφες πλευρές των οποίων οι διαγώνιοι τέμνονται στο σημείο «R» και αν η πραγματική γωνία του κορμού δεν διαφέρει περισσότερο από 5° της προβλεπόμενης από τη μελέτη γωνίας.

3.2.3.

Αν πληρούνται οι ανωτέρω συνθήκες, το σημείο «R» και η προβλεπόμενη στο σχέδιο γωνία του κορμού χρησιμοποιούνται για να αποδειχθεί η συμμόρφωση προς τις διατάξεις του παρόντος κανονισμού.

3.2.4.

Αν το σημείο «Η» ή η πραγματική γωνία του κορμού δεν ικανοποιούν τις απαιτήσεις της ανωτέρω παραγράφου 3.2.2, διενεργείται δύο ακόμη φορές (συνολικά τρεις φορές) ο προσδιορισμός του σημείου «Η» και της πραγματικής γωνίας του κορμού. Αν τα αποτελέσματα σε δύο από τις ανωτέρω τρεις δοκιμές ικανοποιούν τις απαιτήσεις, ισχύουν οι προβλεπόμενες στην ανωτέρω παράγραφο 3.2.3. συνθήκες.

3.2.5.

Αν τα αποτελέσματα δύο τουλάχιστον από τις τρεις περιγραφόμενες στην ανωτέρω παράγραφο 3.2.4. δοκιμές δεν ικανοποιούν τις απαιτήσεις της ανωτέρω παραγράφου 3.2.2. ή αν δεν μπορεί να διενεργηθεί επαλήθευση λόγω έλλειψης πληροφοριών από τον κατασκευαστή του οχήματος σχετικά με τη θέση του σημείου «R» ή με την προβλεπόμενη από τη μελέτη γωνία του κορμού, σε όλες τις περιπτώσεις που στον παρόντα κανονισμό γίνεται παραπομπή στο σημείο «R» ή στην προβλεπόμενη από τη μελέτη γωνία του κορμού χρησιμοποιείται και θεωρείται ότι ισχύει το κέντρο βάρους των τριών μετρηθέντων σημείων ή ο μέσος όρος των τριών μετρηθεισών γωνιών.

4. ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟ ΤΟΥ ΣΗΜΕΙΟΥ «Η» ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗΣ ΓΩΝΙΑΣ ΤΟΥ ΚΟΡΜΟΥ

4.1. Κατά την κρίση του κατασκευαστή, σταθεροποιείται η θερμοκρασία του οχήματος σε 20 ± 10 °C, για να εξασφαλιστεί ότι η θερμοκρασία του υλικού του καθίσματος είναι η θερμοκρασία περιβάλλοντος χώρου. Αν το προς έλεγχο κάθισμα δεν έχει χρησιμοποιηθεί ποτέ, το κάθισμα φορτίζεται δύο φορές επί ένα λεπτό με καθήμενο άτομο ή διάταξη βάρους 70 έως 80 kg για να καμφθεί το μαξιλάρι και το ερεισίνωτο. Αν το ζητήσει ο κατασκευαστής, όλες οι ομάδες καθισμάτων παραμένουν άνευ φορτίου επί τουλάχιστον 30 λεπτά πριν εγκατασταθεί η μηχανή 3-D H.

4.2. Το όχημα πρέπει να βρίσκεται στη μετρητική στάση που ορίζεται στην ανωτέρω παράγραφο 2.11.

4.3. Το κάθισμα, αν είναι ρυθμιζόμενο, ρυθμίζεται πρώτα στην απώτερη πίσω κανονική θέση οδήγησης ή απλής επόχησης, όπως δηλώνει ο κατασκευαστής του οχήματος, με βάση μόνο τη ρύθμιση του καθίσματος επί του διαμήκους άξονος και όχι τη μετακίνηση του καθίσματος για σκοπούς διαφορετικούς από τις κανονικές θέσεις οδήγησης ή απλής επόχησης. Σε περίπτωση που υπάρχουν άλλοι τρόποι ρύθμισης του καθίσματος (κατακόρυφη, γωνιακή, ερεισίνωτου κ.λπ.), οι ρυθμίσεις αυτές θα γίνονται στη συνέχεια στη θέση που ορίζεται από τον κατασκευαστή του οχήματος. Για τα αναρτώμενα καθίσματα, η κατακόρυφη θέση πρέπει να είναι σταθεροποιημένη στην αντιστοιχούσα στην κανονική θέση οδήγησης όπως ορίζεται από τον κατασκευαστή.

4.4. Η επιφάνεια της θέσης καθημένου που έρχεται σε επαφή με τη μηχανή 3-D H πρέπει να καλύπτεται από βαμβακερή μουσελίνα επαρκών διαστάσεων και κατάλληλης υφής, περιγραφόμενη ως βαμβακερό ύφασμα απλής ύφανσης με 18,9 νήματα ανά cm2 και βάρος 0,228 kg/m2, ή πλεγμένο ή μη υφαντό ύφασμα ισοδύναμων χαρακτηριστικών. Αν η δοκιμή εκτελείται σε κάθισμα εκτός του οχήματος, το δάπεδο στο οποίο είναι τοποθετημένο το κάθισμα πρέπει να έχει τα ίδια βασικά χαρακτηριστικά (2) με το δάπεδο του οχήματος στο οποίο προορίζεται να χρησιμοποιηθεί το κάθισμα.

4.5. Το συγκρότημα καθίσματος και πλάτης της μηχανής 3-D H τοποθετείται έτσι ώστε το επίπεδο συμμετρίας του επιβάτη (C/LO) να συμπίπτει με το επίπεδο συμμετρίας της μηχανής 3-D H. Αν το ζητήσει ο κατασκευαστής, η μηχανή 3-D H επιτρέπεται να μετακινηθεί προς τα μέσα ως προς τον άξονα C/LO σε περίπτωση που η μηχανή 3-D H προεξέχει τόσο ώστε το άκρο του καθίσματος να μην επιτρέπει την οριζοντίωσή της.

4.6. Προσδένονται τα συγκροτήματα πέλματος και κνήμης στο σύστημα κοιλώματος του καθίσματος είτε μεμονωμένα ή με τη χρήση της άγκυρας και του συστήματος της κνήμης. Γραμμή διερχόμενη μέσω των στοχάστρων του σημείου «Η» πρέπει να είναι παράλληλη προς το έδαφος και κάθετη προς το διάμηκες επίπεδο συμμετρίας του καθίσματος.

4.7. Ρυθμίζεται η θέση των πελμάτων και ποδών της μηχανής 3-D H ως εξής:

4.7.1. Εξεταζόμενη θέση καθημένου: οδηγού και επιβάτη εμπρόσθιας ακρινής θέσης

4.7.1.1.

Αμφότερα τα συγκροτήματα πελμάτων και ποδών πρέπει να μετακινηθούν προς τα εμπρός κατά τέτοιο τρόπο ώστε να είναι φυσική η στάση των πελμάτων επί του δαπέδου, αν χρειάζεται μεταξύ των ποδοπλήκτρων. Στο μέτρο του δυνατού το αριστερό πέλμα να βρίσκεται αριστερά του άξονα συμμετρίας της μηχανής 3-D H σε περίπου ίση απόσταση με εκείνη του δεξιού πέλματος προς τα δεξιά. Εξακριβώνεται με το αλφάδι ότι η μηχανή 3-D H είναι οριζοντιωμένη εγκαρσίως, επαναρυθμίζοντας αν χρειάζεται το κοίλωμα του καθίσματος ή ρυθμίζοντας προς τα πίσω τα συγκροτήματα ποδών και πελμάτων. Η γραμμή που διέρχεται μέσω των στοχάστρων του σημείου «Η» πρέπει να διατηρείται κάθετη προς το διάμηκες επίπεδο συμμετρίας του καθίσματος.

4.7.1.2.

Αν το αριστερό πόδι δεν είναι δυνατόν να κρατηθεί παράλληλο προς το δεξί πόδι και το αριστερό πέλμα δεν μπορεί να στηριχτεί στην κατασκευή, μετακινείται το αριστερό πέλμα μέχρι να στηριχτεί. Πρέπει να διατηρείται η ευθυγράμμιση των στοχάστρων.

4.7.2. Εξεταζόμενη θέση καθημένου: πίσω εξωτερική

Για τα πίσω ή βοηθητικά καθίσματα, τα πόδια τοποθετούνται όπως ορίζει ο κατασκευαστής. Αν έτσι τα πέλματα αναπαύονται σε διαφορετικής στάθμης τμήματα του δαπέδου, χρησιμεύει ως αναφορά το πέλμα που πρώτο έρχεται σε επαφή με το μπροστινό κάθισμα και το άλλο πέλμα διευθετείται έτσι ώστε το αλφάδι για τον εγκάρσιο προσανατολισμό του καθίσματος της διάταξης να είναι οριζοντιωμένο.

4.7.3. Άλλες εξεταζόμενες θέσεις καθημένων:

Ακολουθείται η γενική διαδικασία που προβλέπεται στην ανωτέρω παράγραφο 4.7.1. με τη διαφορά ότι τα πέλματα τοποθετούνται όπως ορίζεται από τον κατασκευαστή του οχήματος.

4.8. Αναρτώνται τα βαρίδια ποδών και μηρών και οριζοντιώνεται η μηχανή 3-D H.

4.9. Στο κοίλωμα της πλάτης δίδεται κλίση προς τα εμπρός μέχρι την εμπρόσθια θέση ακινητοποίησης και η μηχανή 3-D H σύρεται μακριά από το ερεισίνωτο με τη χρήση ράβδου Τ. Η μηχανή 3-D H επαναδιευθετείται επί του καθίσματος με μία από τις ακόλουθες μεθόδους:

4.9.1. Αν η μηχανή 3-D H τείνει να ολισθαίνει προς τα πίσω, χρησιμοποιείται η διαδικασία που περιγράφεται στη συνέχεια. Η μηχανή 3-D H αφήνεται ελεύθερη να ολισθήσει προς τα πίσω έως ότου να μην απαιτείται πλέον οριζόντια εμπρόσθια δύναμη συγκράτησης επί της ράβδου Τ, δηλαδή έως ότου το κοίλωμα της πλάτης έρθει σε επαφή με το ερεισίνωτο. Αν χρειάζεται, επανατοποθετείται η κνήμη.

4.9.2. Αν η μηχανή 3-D H δεν τείνει να ολισθαίνει προς τα πίσω, χρησιμοποιείται η ακόλουθη διαδικασία. Η μηχανή 3-D H σύρεται προς τα πίσω ασκώντας στην άγκυρα οριζόντια προς τα πίσω δύναμη έως ότου το κοίλωμα του καθίσματος να έρθει σε επαφή με το ερεισίνωτο (βλέπε σχήμα 2 στο προσάρτημα 1 του παρόντος παραρτήματος).

4.10. Στο συγκρότημα πλάτης και κοιλώματος της μηχανής 3-D H ασκείται δύναμη 100 + 10 N στην τομή του μοιρογνωμονίου ισχίου και της θήκης της άγκυρας. Η φορά άσκησης της δύναμης είναι γραμμή διερχόμενη από την ανωτέρω τομή και σημείο μόλις άνω της θήκης της ράβδου που αναπαριστά τους μηρούς (βλέπε σχήμα 2 στο προσάρτημα 1 του παρόντος παραρτήματος). Στη συνέχεια, το κοίλωμα της πλάτης επανέρχεται προσεκτικά στο ερεισίνωτο του καθίσματος. Σε όλα τα απομένοντα στάδια της διαδικασίας πρέπει να λαμβάνεται μέριμνα ώστε να αποτρέπεται η προς τα εμπρός ολίσθηση της μηχανής 3-D H.

4.11. Τοποθετούνται τα βαρίδια του δεξιού και αριστερού γλουτού και έπειτα, εναλλάξ, τα οκτώ βαρίδια του κορμού. Η μηχανή 3-D H διατηρείται οριζόντια.

4.12. Η πίσω έδρα τοποθετείται με κλίση προς τα εμπρός, ώστε να μεταφέρει την ένταση στο ερεισίνωτο. Η μηχανή 3-D H πρέπει να σειστεί προς τις δύο πλευρές διαγράφοντας τόξο 10° (5° προς κάθε πλευρά του κατακόρυφου επίπεδου συμμετρίας) τρεις φορές για να εξαλειφθούν τυχόν συσσωρευμένες δυνάμεις τριβής μεταξύ της μηχανής 3-D H και του καθίσματος.

Ενώ σείεται η μηχανή, η άγκυρα της μηχανής 3-D H πιθανώς να τείνει να αποκλίνει από την καθορισθείσα οριζόντια και κατακόρυφη ευθυγράμμιση. Ως εκ τούτου, η ράβδος Τ πρέπει να συγκρατείται με την άσκηση κατάλληλης πλευρικής δύναμης στη διάρκεια των κλυδωνιστικών κινήσεων. Κατά τη συγκράτηση της ράβδου Τ και ενόσω σείεται η μηχανή 3-D H, πρέπει να λαμβάνεται μέριμνα ώστε να εξασφαλίζεται ότι δεν ασκούνται εξ αμελείας κατακόρυφες ή διαμήκεις εξωτερικές δυνάμεις.

Κατά τη φάση αυτή, τα άκρα πόδια της μηχανής 3-D H δεν πρέπει να συναντούν εμπόδια ή να συγκρατούνται. Αν τα πέλματα αλλάζουν θέση, θα πρέπει να δύνανται να παραμείνουν στη στάση αυτή προς το παρόν.

Το κοίλωμα της πλάτης επαναφέρεται προσεκτικά στο ερεισίνωτο του καθίσματος και ελέγχεται ότι τα δύο αλφάδια δείχνουν στη θέση μηδέν. Τα πέλματα που ενδεχομένως έχουν μετατοπιστεί κατά τη διάρκεια του κλυδωνισμού της μηχανής 3-D H πρέπει να επανατοποθετηθούν ως εξής:

Εναλλακτικά, κάθε άκρο πόδι ανυψώνεται στο ελάχιστο αναγκαίο από το δάπεδο έως ότου να μην μετακινείται άλλο. Κατά την ανύψωση, τα πόδια πρέπει να είναι ελεύθερα να στρέφονται και δεν επιτρέπονται ούτε εμπρόσθια ούτε πλευρικά φορτία. Όταν κάθε πέλμα επανατοποθετηθεί στην κάτω θέση, η πτέρνα πρέπει να βρίσκεται σε επαφή με την προβλεπόμενη για τον σκοπό αυτό κατασκευή.

Ελέγχεται ότι το πλευρικό αλφάδι κλίσης δείχνει τη θέση μηδέν· αν είναι αναγκαίο, ασκείται πλευρική φόρτιση στο άνω μέρος της πίσω έδρας ικανή ώστε το κοίλωμα καθίσματος της μηχανής 3-D H να επικαθίσει οριζοντίως επί του καθίσματος.

4.13. Ενώ η ράβδος Τ συγκρατείται προς αποφυγήν ολίσθησης της μηχανής 3-D H προς τα εμπρός στο μαξιλάρι του καθίσματος, ακολουθούνται τα κατωτέρω βήματα:

α)	επαναφέρεται το κοίλωμα της πλάτης στο ερεισίνωτο του καθίσματος·

β)

εναλλακτικά ασκείται και αφαιρείται οριζόντια προς τα πίσω δύναμη, μη υπερβαίνουσα τα 25 Ν, στη ράβδο της γωνίας της πλάτης και σε ύψος περίπου στο μέσον των βαριδιών που κορμού, έως ότου το μοιρογνωμόνιο του ισχίου να δείχνει ότι επετεύχθη σταθεροποίηση μετά την αφαίρεση της δύναμης. Πρέπει να λαμβάνεται μέριμνα ώστε να εξασφαλίζεται ότι στη μηχανή 3-D H δεν ασκούνται εξωτερικές δυνάμεις προς τα κάτω ή πλευρικές. Αν χρειάζεται επιπλέον οριζοντίωση της μηχανής 3-D H, πρέπει να περιστραφεί προς τα εμπρός το κοίλωμα της πλάτης, να επανοριζοντιωθεί και να επαναληφθεί η διαδικασία από την παράγραφο 4.12.

4.14. Λήψη όλων των μετρήσεων:

4.14.1. Οι συντεταγμένες του σημείου «Η» μετρώνται ως προς το τρισδιάστατο σύστημα αναφοράς.

4.14.2. Η πραγματική γωνία κορμού εμφανίζεται στο τεταρτημόριο πίσω γωνίας της μηχανής 3-D H, ενώ ο αισθητήρας έχει τοποθετηθεί σε θέση όσο το δυνατόν προς τα πίσω.

4.15. Αν ζητηθεί να επαναληφθεί η εγκατάσταση της μηχανής 3-D H, το συγκρότημα του καθίσματος πρέπει να παραμείνει αφόρτιστο επί τουλάχιστον 30 λεπτά προτού επαναληφθεί η διαδικασία. Η διάταξη 3-D H δεν πρέπει να παραμένει κενή επί του εξοπλισμού του καθίσματος για διάστημα μεγαλύτερο από το απαιτούμενο για τη διεξαγωγή της δοκιμής.

4.16. Αν τα καθίσματα της ίδιας σειράς καθισμάτων είναι δυνατόν να θεωρηθούν παρόμοια (πάγκος καθισμάτων, πανομοιότυπα καθίσματα κ.λπ.) για κάθε σειρά καθισμάτων, προσδιορίζεται ένα μόνο σημείο «Η» και μία «πραγματική γωνία του κορμού», με την περιγραφόμενη στο προσάρτημα 1 του παρόντος παραρτήματος μηχανή 3-D H επικαθήμενη σε θέση θεωρούμενη ως αντιπροσωπευτική της σειράς καθισμάτων. Η θέση αυτή είναι:

4.16.1.

για την εμπρόσθια σειρά: το κάθισμα του οδηγού·

4.16.2.

για την οπίσθια σειρά ή τις οπίσθιες σειρές: ακρινό κάθισμα.

(1) Σε οποιαδήποτε θέση καθημένου εκτός των εμπρόσθιων καθισμάτων όπου το σημείο «Η» δεν είναι δυνατόν να προσδιοριστεί με τη χρήση της «τρισδιάστατης μηχανής σημείου Η» ή συναφών διαδικασιών, κατά την κρίση της αρμόδιας αρχής επιτρέπεται να λαμβάνεται ως σημείο αναφοράς το σημείο «R» που δηλώνεται από τον κατασκευαστή.

(2) Γωνία ανάκλισης, διαφορά ύψους ως προς το βάθρο καθίσματος, επιφάνεια.

Προσάρτημα 1

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΤΗΣ ΤΡΙΣΔΙΑΣΤΑΤΗΣ ΜΗΧΑΝΗΣ ΣΗΜΕΙΟΥ «H» (1)

(Μηχανή 3-D H)

1. ΚΟΙΛΩΜΑΤΑ ΠΛΑΤΗΣ ΚΑΙ ΚΑΘΙΣΜΑΤΟΣ

Τα κοιλώματα πλάτης και καθίσματος είναι κατασκευασμένα από ενισχυμένο πλαστικό και μέταλλο· προσομοιώνουν τον ανθρώπινο κορμό και μηρούς και αρθρώνονται μηχανικώς στο σημείο «Η». Μοιρογνωμόνιο είναι στερεωμένο στη στήλη που αρθρώνεται στο σημείο «Η» για να μετράται η πραγματική γωνία του κορμού. Ρυθμιζόμενη ράβδος αναπαράστασης των μηρών, στερεωμένη στο κοίλωμα του καθίσματος καθορίζει τον άξονα συμμετρίας των μηρών και χρησιμεύει ως γραμμή βάσης για το μοιρογνωμόνιο του ισχίου.

2. ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΣΩΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΠΟΔΩΝ

Τα τμήματα της κνήμης συναρμόζονται στο συγκρότημα κοιλώματος του καθίσματος με τη ράβδο Τ που συνδέει τα γόνατα, η οποία αποτελεί πλευρική επέκταση της ρυθμιζόμενης ράβδου αναπαράστασης των μηρών. Στα τμήματα της κνήμης είναι ενσωματωμένα μοιρογνωμόνια για τη μέτρηση των γωνιών των γονάτων. Τα συγκροτήματα υποδήματος και πέλματος είναι βαθμονομημένα για τη μέτρηση της γωνίας του πέλματος. Η διάταξη προσανατολίζεται στο χώρο με δύο αλφάδια. Βαρίδια που αναπαριστούν το σώμα τοποθετούνται στα αντίστοιχα κέντρα βάρους για να παρέχουν διείσδυση στο κάθισμα ισοδύναμη προς άνδρα βάρους 76 kg. Πρέπει να ελέγχεται κατά πόσον όλες οι αρθρώσεις της μηχανής 3-D H κινούνται ελεύθερα χωρίς αισθητή τριβή.

Σχήμα 1

Περιγραφή των στοιχείων της μηχανής 3-D H

Σχήμα 2

Διαστάσεις στοιχείων μηχανής 3-D και κατανομή φορτίσεων

(1) Για τις λεπτομέρειες της κατασκευής της μηχανής 3-D H απευθυνθείτε στη Society of Automobile Engineers (SAE), 400 Commonwealth Drive, Warrendale, Pennsylvania 15096, Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής.

Η μηχανή αντιστοιχεί σ’ εκείνη που περιγράφεται στο πρότυπο ISO 6549:1980.

Προσάρτημα 2

ΤΡΙΣΔΙΑΣΤΑΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΑΝΑΦΟΡΑΣ

1.	Το σύστημα αναφοράς τριών διαστάσεων προσδιορίζεται από τρία ορθογώνια επίπεδα που καθορίζει ο κατασκευαστής του οχήματος (βλέπε σχήμα) (1).

2.	Η μετρητική στάση του οχήματος καθορίζεται με την τοποθέτηση του οχήματος επί της φέρουσας επιφάνειας κατά τρόπο ώστε οι συντεταγμένες των βασικών σημείων να αντιστοιχούν στις τιμές που δηλώνει ο κατασκευαστής.

3.	Οι συντεταγμένες των σημείων «R» και «H» καθορίζονται ως προς τα βασικά σημεία που ορίζονται από τον κατασκευαστή του οχήματος.

Σχήμα

Τρισδιάστατο σύστημα αναφοράς

(1) Το σύστημα αναφοράς αντιστοιχεί στο πρότυπο ISO 4130:1978.

Προσάρτημα 3

ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΑΝΑΦΟΡΑΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΘΕΣΕΙΣ ΚΑΘΗΜΕΝΩΝ

1. ΚΩΔΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ ΑΝΑΦΟΡΑΣ

Τα στοιχεία αναφοράς καταγράφονται σε πίνακα διαδοχικά για κάθε θέση καθημένου. Οι θέσεις καθημένων χαρακτηρίζονται με αλφαριθμητικό κωδικό. Το πρώτο στοιχείο είναι αραβικός αριθμός και δηλώνει τη σειρά καθισμάτων αρχίζοντας το μέτρημα από το εμπρόσθιο προς το οπίσθιο τμήμα του οχήματος. Το δεύτερο στοιχείο είναι κεφαλαίο γράμμα που ορίζει τη θέση του καθίσματος σε σειρά καθισμάτων όπως φαίνεται κατά τη φορά μετακίνησης του οχήματος προς τα εμπρός· χρησιμοποιούνται τα εξής γράμματα:

L	=	αριστερά
C	=	κέντρο
R	=	δεξιά

2. ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΤΗΣ ΜΕΤΡΗΤΙΚΗΣ ΣΤΑΣΗΣ ΤΟΥ ΟΧΗΜΑΤΟΣ

2.1. Συντεταγμένες των βασικών σημείων

X …

Y …

Z …

3. ΠΙΝΑΚΑΣ ΤΩΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ ΑΝΑΦΟΡΑΣ

3.1. Θέση καθημένου: …

3.1.1. Συντεταγμένες σημείου «R»

X …

Y …

Z …

3.1.2. Προβλεπόμενη από τη μελέτη γωνία του κορμού: …

3.1.3. Προδιαγραφές για τη ρύθμιση του καθίσματος (1)

οριζοντίως: …

κατακορύφως: …

γωνιακώς: …

γωνία του κορμού: …

Σημείωση: Παραθέστε σε πίνακα τα στοιχεία αναφοράς για περαιτέρω θέσεις καθημένων βάσει των παραγράφων 3.2, 3.3. κ.λπ.

(1) Διαγράψτε την περιττή ένδειξη.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 16

ΕΛΑΧΙΣΤΕΣ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΖΩΝΕΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΤΗΡΕΣ

Κατηγορία οχήματος

Θέσεις καθημένων διατεταγμένες προς τα εμπρός

Θέσεις καθημένων

διατεταγμένες προς τα πίσω

Εξωτερικές θέσεις καθημένων

Κεντρική θέση καθημένου

Εμπρόσθια θέση

Εκτός από εμπρός

Εμπρόσθια θέση

Εκτός από εμπρός

Ar4m

B, Br3, Br4m

M2 ≤ 3.5 t

Ar4m, Ar4Nm

Br3, Br4m, Br4Nm

M2 > 3.5 t

Br3, Br4m, Br4Nm, ή Ar4m ή Ar4Nm •

Br3, Br4m, Br4Nm ή Ar4m ή Ar4Nm •

Br3, Br4m, Br4Nm

Βλέπε παράγραφος 8.1.7. για προϋποθέσεις όταν επιτρέπεται η ζώνη κάτω του υπογαστρίου

Ar4m, Ar4Nm

Ar4m, Ar4Nm, Br4m, Br4Nm Ø

B, Br3, Br4m, Br4Nm ή A, Ar4m, Ar4Nm (*) (1)

B, Br3, Br4m, Br4Nm

Παρ. 8.1.2.1.: Επιτρέπεται η ζώνη κάτω του υπογαστρίου εφόσον το κάθισμα είναι μέσα σε πέρασμα.

Παρ. 8.1.6.: Επιτρέπεται η ζώνη κάτω του υπογαστρίου εφόσον το αλεξηνέμιο δεν βρίσκεται μέσα στην περιοχή αναφοράς.

Br3, Br4m, Br4Nm ή Ar4m, Ar4Nm (*)

B, Br3, Br4m, Br4Nm

B, Br3, Br4m, Br4Nm, ή A, Ar4m, Ar4Nm (*)

B, Br3, Br4m, Br4Nm

Παρ. 8.1.6.: Επιτρέπεται η ζώνη κάτω του υπογαστρίου εφόσον το αλεξήνεμο βρίσκεται εκτός της περιοχής αναφοράς και για το κάθισμα του οδηγού.

A:	ζώνη 3 σημείων (κάτω του υπογαστρίου και διαγώνια)
3:	συσπειρωτήρας αυτόματης ασφάλισης
(*)	Αναφέρεται στην παράγραφος 8.1.6. του παρόντος κανονισμού ()
B:	ζώνη 2 σημείων (κάτω του υπογαστρίου)
4:	συσπειρωτήρας κατεπείγουσας ασφάλισης
Ø:	Αναφέρεται στην παράγραφος 8.1.2.1.του παρόντος κανονισμού
r:	συσπειρωτήρας
N:	ανώτατο όριο απόκρισης
•:	Αναφέρεται στην παράγραφος 8.1.7. του παρόντος κανονισμού ()
m:	συσπειρωτήρας κατεπείγουσας ασφάλισης με πολλαπλή ευαισθησία (βλέπε κανονισμό αριθ. 16, παράγραφος 2.14.3. και 2.14.5.)

Σημείωση:

Σε όλες τις περιπτώσεις, είναι δυνατόν να τοποθετούνται ζώνες ασφαλείας τύπου S αντί μιας ζώνης τύπου Α ή Β, εφόσον χρησιμοποιούνται αγκυρώσεις ανταποκρινόμενες στις απαιτήσεις του κανονισμού αριθ. 14.

Όταν μια ζώνη τύπου σαγής έχει εγκριθεί ως ζώνη τύπου S, σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό, η χρήση ζώνης κάτω του υπογαστρίου, αορτήρων και πιθανώς ενός ή δύο συσπειρωτήρων, ενός ή δύο σταυροειδών ιμάντων και των εξαρτημάτων στερέωσης για τις αγκυρώσεις τους μπορούν να παρέχονται από τον κατασκευαστή/αιτούντα. Αυτές οι πρόσθετες αγκυρώσεις δεν χρειάζεται να ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις του κανονισμού αριθ. 14 (παρόραμα του συμπληρώματος 14 της σειράς τροποποιήσεων 04· εφαρμόζεται εξ υπαρχής.)

(1) Παρόραμα του συμπληρώματος 12 της σειράς τροποποιήσεων 04· εφαρμόζεται εξ υπαρχής.

(2) Παρόραμα της αναθεώρησης 4· εφαρμόζεται εξ υπαρχής.

Σημείωση:

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 17

ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΖΩΝΩΝ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΚΑΙ ΣΥΣΤΗΜΑΤΩΝ ΣΥΓΚΡΑΤΗΣΗΣ ΕΝΗΛΙΚΩΝ ΣΤΑ ΚΑΘΙΣΜΑΤΑ ΜΕ ΜΕΤΩΠΟ ΠΡΟΣ ΤΑ ΕΜΠΡΟΣ ΤΩΝ ΜΗΧΑΝΟΚΙΝΗΤΩΝ ΟΧΗΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΣΥΣΤΗΜΑΤΩΝ ΣΥΓΚΡΑΤΗΣΗΣ ΠΑΙΔΙΩΝ ISOFIX

1. ΣΥΜΒΑΤΟΤΗΤΑ ΜΕ ΤΑ ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ ΣΥΓΚΡΑΤΗΣΗΣ ΠΑΙΔΙΩΝ

1.1.

Ο κατασκευαστής του οχήματος περιλαμβάνει στις οδηγίες χρήσης του οχήματος συμβουλές σχετικά με την καταλληλότητα κάθε θέσης καθημένου για τη μεταφορά παιδιών ηλικίας έως 12 ετών (ή ύψους έως 1,5 m), ή την τοποθέτηση συστημάτων συγκράτησης παιδιών. Οι πληροφορίες αυτές δίνονται στη γλώσσα, ή τουλάχιστον σε μία από τις γλώσσες, της χώρας στην οποία το όχημα διατίθεται προς πώληση.

Για κάθε θέση καθημένου με μέτωπο προς τα εμπρός και για κάθε θέση Isofix, ο κατασκευαστής του οχήματος:

α)	υποδεικνύει ότι η θέση καθημένου είναι κατάλληλη για συστήματα συγκράτησης παιδιών «καθολικής» κατηγορίας (βλέπε παράγραφο 1.2. παρακάτω)·

β)	υποδεικνύει ότι η θέση καθημένου Isofix είναι κατάλληλη για συστήματα συγκράτησης παιδιών Isofix «καθολικής» κατηγορίας (βλέπε παράγραφο 1.2. παρακάτω)·

γ)

παρέχει κατάλογο των συστημάτων συγκράτησης «ημικαθολικής» κατηγορίας, «περιορισμένης» κατηγορίας ή «ειδικού του οχήματος» κατηγορίας, που αρμόζουν στη συγκεκριμένη θέση καθημένου του οχήματος, δηλώνοντας την(τις) ομάδα(-ες) σωματικής μάζας για την(τις) οποία(-ες) προορίζονται τα συστήματα συγκράτησης·

δ)

παρέχει κατάλογο των συστημάτων συγκράτησης παιδιών Isofix «ημικαθολικής» κατηγορίας, «περιορισμένης» κατηγορίας ή κατηγορίας «ειδικού οχήματος», που αρμόζουν στη συγκεκριμένη θέση Isofix του οχήματος, δηλώνοντας την ομάδα σωματικής μάζας και την κατηγορία μεγέθους Isofix για τις οποίες προορίζονται τα συστήματα συγκράτησης παιδιών Isofiχ·

ε)	παρέχει ενσωματωμένο σύστημα συγκράτησης παιδιού, σημειώνοντας την (τις) ομάδα(-ες) σωματικής μάζας για την(τις) οποία(-ες) προορίζεται το σύστημα και την αντίστοιχη μορφή(-ές) του·

στ)	παρέχει οποιονδήποτε συνδυασμό των α), β), γ), δ) και ε)·

ζ)	υποδεικνύει την (τις) ομάδα(-ες) σωματικής μάζας του παιδιού που δεν πρέπει να μεταφέρεται στη συγκεκριμένη θέση καθημένου.

Αν μια θέση καθημένου είναι κατάλληλη μόνο για συστήματα συγκράτησης παιδιών με μέτωπο προς τα εμπρός, αυτό πρέπει να δηλώνεται.

Πίνακες σε κατάλληλη μορφή για τις πληροφορίες αυτές δίνονται στο προσάρτημα 3 του παρόντος παραρτήματος.

1.2.

Ως σύστημα συγκράτησης παιδιών ή σύστημα συγκράτησης παιδιών Isofix, της «καθολικής» κατηγορίας, νοείται ένα σύστημα συγκράτησης παιδιών εγκεκριμένο σύμφωνα με την «καθολική» κατηγορία του κανονισμού αριθ. 44 συμπλήρωμα 5 στη σειρά τροπολογιών 03. Οι θέσεις καθημένων ή οι θέσεις Isofix, οι οποίες ορίζονται από τον κατασκευαστή ως κατάλληλες για την τοποθέτηση συστημάτων συγκράτησης παιδιών ή συστημάτων συγκράτησης παιδιών Isofix πρέπει να είναι σύμφωνες προς τις διατάξεις του προσαρτήματος 1 ή 2 του παρόντος παραρτήματος. Κατά περίπτωση, οποιοσδήποτε περιορισμός στην ταυτόχρονη χρήση σε γειτονικές θέσεις των συστημάτων συγκράτησης παιδιών Isofix ή/και μεταξύ θέσεων Isofix και θέσεων καθημένων για ενήλικες πρέπει να αναφέρεται στον πίνακα 2 του προσαρτήματος 3 του παρόντος παραρτήματος.

Προσάρτημα 1

ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΣΥΣΤΗΜΑΤΩΝ ΣΥΓΚΡΑΤΗΣΗΣ ΠΑΙΔΙΩΝ «ΚΑΘΟΛΙΚΗΣ» ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΣ ΠΟΥ ΤΟΠΟΘΕΤΟΥΝΤΑΙ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟΝ ΕΞΟΠΛΙΣΜΟ ΤΩΝ ΖΩΝΩΝ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΤΟΥ ΟΧΗΜΑΤΟΣ

1. ΓΕΝΙΚΑ

1.1.	Η διαδικασία δοκιμής και οι απαιτήσεις του παρόντος προσαρτήματος χρησιμοποιούνται με σκοπό να προσδιοριστεί κατά πόσον οι θέσεις καθημένων είναι κατάλληλες για την τοποθέτηση συστημάτων συγκράτησης παιδιών «καθολικής» κατηγορίας.

1.2.	Οι δοκιμές πραγματοποιούνται είτε στο ίδιο το όχημα είτε σε αντιπροσωπευτικό τμήμα του οχήματος.

2. ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΔΟΚΙΜΗΣ

2.1.	Το κάθισμα προσαρμόζεται στην πιο πίσω και πιο χαμηλή θέση.

2.2.	Το ερεισίνωτο του καθίσματος τίθεται σύμφωνα με τη γωνία που έχει ορίσει ο κατασκευαστής. Αν δεν υπάρχει σχετική προδιαγραφή, σχηματίζεται γωνία 25 μοιρών από την κατακόρυφο ή την πλησιέστερη σταθερή θέση του ερεισίνωτου.

2.3.	Η αγκύρωση του ώμου τίθεται στη χαμηλότερη θέση.

2.4.	Επάνω στο ερεισίνωτο και στο μαξιλάρι τοποθετείται βαμβακερό ύφασμα.

2.5.	Τοποθετείται το εξάρτημα (όπως περιγράφεται στο σχήμα 1 του παρόντος προσαρτήματος) επάνω στο κάθισμα του οχήματος.

2.6.

Αν το κάθισμα είναι σχεδιασμένο για να δέχεται καθολικό σύστημα συγκράτησης παιδιού με μέτωπο και προς τα εμπρός ή προς τα πίσω, ακολουθούνται οι παράγραφοι 2.6.1, 2.7, 2.8, 2.9. και 2.10. Αν το κάθισμα είναι σχεδιασμένο για να δέχεται καθολικό σύστημα συγκράτησης παιδιού με μέτωπο μόνο προς τα εμπρός, ακολουθούνται οι παράγραφοι 2.6.2, 2.7, 2.8, 2.9. και 2.10.

2.6.1.

Τοποθετείται ο ιμάντας της ζώνης ασφαλείας γύρω από το εξάρτημα περίπου στην ορθή θέση όπως δείχνουν τα σχήματα 2 και 3 και κατόπιν ασφαλίζεται η πόρπη.

2.6.2.

Τοποθετείται ο ιμάντας της ζώνης ασφαλείας περίπου στην ορθή θέση γύρω από το χαμηλότερο σημείο του εξαρτήματος με ακτίνα 150 mm, όπως δείχνει το σχήμα 3 και κατόπιν ασφαλίζεται η πόρπη.

2.7.	Εξασφαλίζεται ότι το εξάρτημα έχει τοποθετηθεί έτσι ώστε η διάμεσος του να συμπίπτει με την εμφανή διάμεσο του καθίσματος ± 25 mm, με τη διάμεσό του παράλληλη προς τη διάμεσο του οχήματος.

2.8.	Εξασφαλίζεται ότι αφαιρείται ο χαλαρωμένος ιμάντας. Χρησιμοποιείται επαρκής δύναμη για να αφαιρεθεί η χαλάρωση του ιμάντα χωρίς όμως να ασκείται τάση.

2.9.	Ασκείται πίεση στο κέντρο του μετώπου του εξαρτήματος δύναμης 100Ν ± 10 Ν, παράλληλα προς την κάτω επιφάνεια και κατόπιν παύεται η άσκηση της δύναμης.

2.10.

Ασκείται κατακόρυφα προς τα κάτω στο κέντρο της άνω επιφάνειας του εξαρτήματος δύναμη 100Ν ± 10 Ν και κατόπιν παύεται η άσκηση δύναμης.

3. ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ

3.1.	Η βάση του εξαρτήματος αγγίζει το εμπρός και το πίσω μέρος της επιφάνειας του μαξιλαριού του καθίσματος. Αν δεν το αγγίζει λόγω του κενού που αφήνει η ζώνη ασφαλείας με το εξάρτημα δοκιμής, το κενό καλύπτεται μέχρι την κάτω επιφάνεια του εξαρτήματος δοκιμής.

3.2.	Το τμήμα της ζώνης κάτω του υπογαστρίου πρέπει να αγγίζει το εξάρτημα και από τις δύο πλευρές στο πίσω μέρος της διαδρομής περιτύλιξης της ζώνης (βλέπε σχήμα 3).

3.3.

Αν δεν πληρούνται οι ανωτέρω απαιτήσεις με τις προσαρμογές που ορίζουν οι παράγραφοι 2.1, 2.2. και 2.3, το κάθισμα, το ερεισίνωτο του καθίσματος και οι αγκυρώσεις των ζωνών ασφαλείας προσαρμόζονται σε άλλη θέση που υποδεικνύει ο κατασκευαστής για τη συνήθη χρήση, οπότε επαναλαμβάνεται η ανωτέρω διαδικασία τοποθέτησης και επαληθεύεται εκ νέου κατά πόσο πληρούνται οι απαιτήσεις. Αυτή η εναλλακτική θέση πρέπει να περιλαμβάνεται ως πληροφορία στον πίνακα 1 που παρατίθεται στο προσάρτημα 3 του παρόντος παραρτήματος.

Σχήμα 1

Προδιαγραφές της ιδιοδιάταξης

Σχήμα 2

Εγκατάσταση του εξαρτήματος στη θέση καθημένου του οχήματος (βλέπε παράγραφο 2.6.1)

Σχήμα 3

Έλεγχος συμβατότητας (βλέπε παραγράφους 2.6.1 και 3.2)

Προσάρτημα 2

ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΣΥΣΤΗΜΑΤΩΝ ΣΥΓΚΡΑΤΗΣΗΣ ISOFIX ΓΙΑ ΠΑΙΔΙΑ, ΜΕ ΜΕΤΩΠΟ ΠΡΟΣ ΤΑ ΕΜΠΡΟΣ ΚΑΙ ΜΕ ΜΕΤΩΠΟ ΠΡΟΣ ΤΑ ΠΙΣΩ, «ΚΑΘΟΛΙΚΗΣ» ΚΑΙ «ΗΜΙΚΑΘΟΛΙΚΗΣ» ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΣ, ΣΕ ΘΕΣΕΙΣ ISOFIX

1. ΓΕΝΙΚΑ

1.1.	Η διαδικασία δοκιμής και οι απαιτήσεις του παρόντος προσαρτήματος χρησιμοποιούνται με σκοπό να προσδιοριστεί κατά πόσον οι θέσεις καθημένων Isofix είναι κατάλληλες για την τοποθέτηση συστημάτων συγκράτησης παιδιών Isofix «καθολικής» και «ημικαθολικής» κατηγορίας.

1.2.	Οι δοκιμές πραγματοποιούνται είτε στο ίδιο το όχημα είτε σε αντιπροσωπευτικό τμήμα του οχήματος.

2. ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΔΟΚΙΜΗΣ

Για οποιαδήποτε θέση Isofix στο όχημα, όπως επισημαίνεται από τον κατασκευαστή του οχήματος στον πίνακα 2 του προσαρτήματος 3, πρέπει να ελέγχεται το κατά πόσον το κάθισμα είναι σχεδιασμένο για να δέχεται το(τα) αντίστοιχο(-α) εξάρτημα(-τα) συγκράτησης παιδιού:

2.1.	Κατά τον έλεγχο ενός εξαρτήματος συγκράτησης παιδιού σε κάθισμα, το κάθισμα αυτό μπορεί να προσαρμόζεται κατά μήκος στην απώτερη πίσω θέση του και στη χαμηλότερη θέση του.

2.2.

Το ερεισίνωτο του καθίσματος προσαρμόζεται στη θέση που έχει ορίσει ο κατασκευαστής και η διάταξη συγκράτησης της κεφαλής προσαρμόζεται στη χαμηλότερη και στην απώτερη πίσω θέση. Ελλείψει προδιαγραφών, χρησιμοποιείται γωνία του ερεισίνωτου του καθίσματος που να αντιστοιχεί σε γωνία του κορμού 25° από τον κάθετο άξονα ή από την πλησιέστερη σταθερή θέση του ερεισίνωτου.

Κατά τον έλεγχο ενός εξαρτήματος συγκράτησης παιδιών σε πίσω κάθισμα, η θέση καθημένου του οχήματος που βρίσκεται μπροστά από το ερεισίνωτο δύναται να προσαρμοστεί κατά μήκος προς τα εμπρός αλλά όχι περισσότερο από τη μέση θέση μεταξύ της απώτερης πίσω και της απώτερης έμπροσθεν θέσης. Η γωνία του ερεισίνωτου του καθίσματος μπορεί επίσης να προσαρμοστεί, αλλά όχι σε περισσότερο ορθή γωνία από εκείνη που αντιστοιχεί σε γωνία του κορμού 15°.

2.3.	Επάνω στο ερεισίνωτο και στο μαξιλάρι τοποθετείται βαμβακερό ύφασμα.

2.4.	Το εξάρτημα συγκράτησης παιδιών τοποθετείται στη θέση Isofix.

2.5.	Προς το σύστημα αγκυρώσεων Isofix, στο κέντρο μεταξύ των αγκυρώσεων Isofix, ασκείται πίεση δύναμης 100 Ν ± 10 Ν, παράλληλα προς την κάτω επιφάνεια, και κατόπιν παύει η άσκηση της δύναμης.

2.6.	Το εξάρτημα συγκράτησης παιδιών στερεώνεται στο σύστημα συγκρατήσεων Isofix.

2.7.	Ασκείται κατακόρυφα προς τα κάτω στο κέντρο της άνω επιφάνειας του εξαρτήματος δύναμη 100 Ν ± 10 Ν και κατόπιν παύεται η άσκηση δύναμης.

3. ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ

Οι ακόλουθοι όροι δοκιμής εφαρμόζονται για το(τα) εξάρτημα(-τα) συγκράτησης παιδιών όταν τοποθετείται(-ούνται) στη θέση Isofix. Δεν απαιτείται η δυνατότητα μετακίνησης του(των) εξαρτήματος(-των) συγκράτησης παιδιών μέσα και έξω από τη θέση Isofix με αυτούς τους όρους.

3.1.

Θα πρέπει να είναι δυνατή η τοποθέτηση του(των) εξαρτήματος(-των) συγκράτησης παιδιών χωρίς παρεμβολές στο εσωτερικό του οχήματος. Η βάση του(των) εξαρτήματος(-των) συγκράτησης παιδιών πρέπει να έχει γωνία βήματος 15° ± 10°, επάνω από το οριζόντιο επίπεδο που διέρχεται από το σύστημα των συγκρατήσεων Isofix.

3.2.	Η τυχόν άνω συγκράτηση πρόσδεσης Isofix πρέπει να παραμένει προσβάσιμη.

3.3.

Αν δεν πληρούνται οι ανωτέρω απαιτήσεις με τις προσαρμογές που ορίζονται στην παραπάνω παράγραφο 2, τα καθίσματα, τα ερεισίνωτα του καθίσματος και οι διατάξεις συγκράτησης της κεφαλής προσαρμόζονται σε άλλες θέσεις που υποδεικνύονται από τον κατασκευαστή για τη συνήθη χρήση και, στη συνέχεια, επαναλαμβάνεται η παραπάνω διαδικασία τοποθέτησης και επαληθεύεται κατά πόσον πληρούνται οι απαιτήσεις. Αυτές οι εναλλακτικές θέσεις πρέπει να περιλαμβάνονται ως πληροφορία στον πίνακα 2 που παρατίθεται στο προσάρτημα 3 του παρόντος παραρτήματος.

3.4.

Αν δεν πληρούνται οι ανωτέρω απαιτήσεις κατά την παρουσία ορισμένων αποσπώμενων στοιχείων εσωτερικής διαρρύθμισης, τα στοιχεία αυτά δύνανται να αφαιρεθούν και, στη συνέχεια, πρέπει να επαληθευθεί εκ νέου κατά πόσον πληρούνται οι απαιτήσεις της παραγράφου 3. Σε αυτή την περίπτωση, οι σχετικές πληροφορίες πρέπει να περιλαμβάνονται στον πίνακα 2 του προσαρτήματος 3 του παρόντος παραρτήματος.

4. ΟΙ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΜΕΓΕΘΟΥΣ ΚΑΙ ΟΙ ΙΔΙΟΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΣΥΓΚΡΑΤΗΣΗΣ ΠΑΙΔΙΩΝ ISOFIX ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΕΞΗΣ:

A	—	ISO/F3: Πλήρους ύψους σύστημα συγκράτησης παιδιών με μέτωπο προς τα εμπρός
B	—	ISO/F2: Μειωμένου ύψους σύστημα συγκράτησης παιδιών με μέτωπο προς τα εμπρός
B1	—	ISO/F2X: Μειωμένου ύψους σύστημα συγκράτησης παιδιών με μέτωπο προς τα εμπρός
C	—	ISO/R3: Πλήρους μεγέθους σύστημα συγκράτησης παιδιών με μέτωπο προς τα πίσω
D	—	ISO/R2: Μειωμένου μεγέθους σύστημα συγκράτησης παιδιών με μέτωπο προς τα πίσω
E	—	ISO/R1: Σύστημα συγκράτησης βρεφών με μέτωπο προς τα πίσω
F	—	ISO/L1: Σύστημα συγκράτησης παιδιών με μέτωπο προς την αριστερή πλευρά (πορτ μπεμπέ)
G	—	ISO/L2: Σύστημα συγκράτησης παιδιών με μέτωπο προς τη δεξιά πλευρά (πορτ μπεμπέ)

Οι παρακάτω ιδιοδιατάξεις πρέπει να κατασκευάζονται με μάζα μεταξύ 5 και 15 kg και πρέπει να έχουν κατάλληλη αντοχή και ακαμψία, ώστε να ανταποκρίνονται στις λειτουργικές απαιτήσεις.

Ομάδα σωματικής μάζας	Κατηγορίες μεγέθους Isofix	Ιδιοδιάταξη
0 – έως 10 kg	F	ISO/L1
	G	ISO/L2
	E	ISO/R1
0+ - έως 13 kg	C	ISO/R3
	D	ISO/R2
	E	ISO/R1
I - 9 έως 18 kg	A	ISO/F3
	B	ISO/
	B1	ISO/F2X
	C	ISO/R3
	D	ISO/R2

4.1. Πλήρους ύψους σύστημα συγκράτησης παιδιών με μέτωπο προς τα εμπρός

Σχήμα 1

ISO/F3 διαστάσεις ενός πλήρους ύψους συστήματος συγκράτησης παιδιών με μέτωπο προς τα εμπρός (ύψος 720 mm) — Κατηγορία μεγέθους Isofix A

4.2. Μειωμένου ύψους σύστημα συγκράτησης παιδιών με μέτωπο προς τα εμπρός

Σχήμα 2

ISO/F2 διαστάσεις ενός μειωμένου ύψους συστήματος συγκράτησης παιδιών με μέτωπο προς τα εμπρός, (ύψος 650 mm) — Κατηγορία μεγέθους Isofix B

4.3. Μειωμένου ύψους σύστημα συγκράτησης παιδιών με σχήμα πλάτης και με μέτωπο προς τα εμπρός, δεύτερης έκδοσης

Σχήμα 3

ISO/F2X διαστάσεις ενός μειωμένου ύψους συστήματος συγκράτησης παιδιών με μέτωπο προς τα εμπρός, δεύτερης έκδοσης (ύψος 650 mm) — Κατηγορία μεγέθους Isofix B1

4.4. Πλήρους ύψους σύστημα συγκράτησης παιδιών με μέτωπο προς τα πίσω

Σχήμα 4

ISO/R3 διαστάσεις ενός πλήρους ύψους συστήματος συγκράτησης παιδιών με μέτωπο προς τα πίσω — Κατηγορία μεγέθους Isofix C

4.5. Μειωμένου ύψους σύστημα συγκράτησης παιδιών με μέτωπο προς τα πίσω

Σχήμα 5

ISO/R2 διαστάσεις ενός μειωμένου ύψους συστήματος συγκράτησης παιδιών με μέτωπο προς τα πίσω — Κατηγορία μεγέθους Isofix D

4.6. Σύστημα συγκράτησης βρεφών με μέτωπο προς τα πίσω

Σχήμα 6

ISO/R1 διαστάσεις συστήματος συγκράτησης βρεφών με μέτωπο προς τα πίσω — Κατηγορία μεγέθους Isofix E

4.7. Σύστημα συγκράτησης παιδιών με μέτωπο προς τα πλάγια

Σχήμα 7

Διαστάσεις συστήματος συγκράτησης παιδιών με μέτωπο προς τα πλάγια — ISO/L1 — Κατηγορία μεγέθους Isofix F ή συμμετρικά αντίθετη — ISO/L2 — Κατηγορία μεγέθους Isofix G

Προσάρτημα 3

Πίνακας 1

Πίνακας με τις πληροφορίες των οδηγιών χρήσης του οχήματος για τα συστήματα συγκράτησης παιδιών καταλληλότητα της τοποθέτησης των διαφόρων θέσεων καθημένων

Ομάδα σωματικής μάζας	Θέση καθημένου (ή άλλο σημείο)
Ομάδα σωματικής μάζας	Εμπρόσθια θέση συνεπιβάτη	Πίσω ακριανή	Πίσω κεντρική	Ενδιάμεση ακριανή	Ενδιάμεση κεντρική
ομάδα 0 έως 10 kg
ομάδα 0+ έως 13 kg
ομάδα I 9 έως 18 kg
ομάδα II 15 έως 25 kg
ομάδα III 22 έως 36 kg

Επεξήγηση των στοιχείων που πρέπει να εισάγονται στον παραπάνω πίνακα:

U	=	Κατάλληλη για συστήματα συγκράτησης «καθολικής» κατηγορίας εγκεκριμένα για χρήση από αυτή την ομάδα σωματικής μάζας.
UF	=	Κατάλληλη για συστήματα συγκράτησης με μέτωπο προς τα εμπρός «καθολικής» κατηγορίας εγκεκριμένα για χρήση από αυτή την ομάδα σωματικής μάζας.
L	=	Κατάλληλη για ειδικά συστήματα συγκράτησης παιδιών αναφερόμενα σε συνημμένο κατάλογο. Τα συστήματα αυτά μπορούν να είναι «ειδικού οχήματος», «περιορισμένης» ή «ημικαθολικής» κατηγορίας.
B	=	Ενσωματωμένο σύστημα συγκράτησης εγκεκριμένο για τη συγκεκριμένη ομάδα σωματικής μάζας.
X	=	Θέση καθημένου ακατάλληλη για παιδιά αυτής της ομάδας σωματικής μάζας.

Πίνακας 2

Πίνακας με τις πληροφορίες των οδηγιών χρήσης του οχήματος σχετικά με την καταλληλότητα της τοποθέτησης συστημάτων συγκράτησης παιδιών ISOFIX για διάφορες θέσεις ISOFIX

Ομάδα σωματικής μάζας	Κατηγορία μεγέθους	Ιδιοδιάταξη	Θέσεις Isofix του οχήματος
			Εμπρόσθια θέση συνεπιβάτη	Πίσω ακριανή	Πίσω κεντρική	Ενδιάμεση ακριανή	Ενδιάμεση κεντρική	Άλλες θέσεις
φορητή κούνια (πορτ-μπεμπέ)	F	ISO/L1
	G	ISO/L2
		(1)
0 - έως 10 kg	E	ISO/R1
		(1)
0+ - έως 13 kg	E	ISO/R1
	D	ISO/R2
	C	ISO/R3
		(1)
I – 9 έως 18 kg	D	ISO/R2
	C	ISO/R3
	B	ISO/F2
	B1	ISO/F2X
	A	ISO/F3
		(1)
II – 15 έως 25 kg		(1)
III – 22 έως 36 kg		(1)

Επεξήγηση των στοιχείων που πρέπει να εισάγονται στον παραπάνω πίνακα:

IUF	=	κατάλληλο για συστήματα συγκράτησης παιδιών Isofix με μέτωπο προς τα εμπρός, «καθολικής» κατηγορίας, εγκεκριμένα για χρήση από αυτή την ομάδα σωματικής μάζας.
IL	=	κατάλληλο για ειδικά συστήματα συγκράτησης παιδιών Isofix που παρατίθενται στον συνημμένο κατάλογο. Αυτά τα συστήματα Isofix μπορούν να είναι «ειδικού οχήματος», «περιορισμένης» ή «ημικαθολικής» κατηγορίας.
X	=	θέση Isofix μη κατάλληλη για συστήματα συγκράτησης παιδιών Isofix αυτής της ομάδας σωματικής μάζας ή/και αυτής της κατηγορίας μεγέθους.

(1) Για τα συστήματα συγκράτησης παιδιών που δεν φέρουν τον κωδικό ταυτοποίησης της κατηγορίας μεγέθους ISO/XX (A έως G), για την εκάστοτε ομάδα σωματικής μάζας, ο κατασκευαστής του οχήματος επισημαίνει το(τα) ειδικό(-ά) σύστημα(-τα) συγκράτησης παιδιών Isofix που συνιστάται(-όνται) για κάθε θέση.

Προσάρτημα 4

Τοποθέτηση ανδρεικέλου παιδιού ηλικίας δέκα ετών

α)	Το κάθισμα προσαρμόζεται στην απώτερη πίσω θέση.

β)	Το ύψος του καθίσματος προσαρμόζεται σύμφωνα με τις προδιαγραφές του κατασκευαστή. Αν δεν υπάρχουν σχετικές προδιαγραφές, το κάθισμα προσαρμόζεται στη χαμηλότερη θέση.

γ)	Το ερεισίνωτο του καθίσματος προσαρμόζεται σύμφωνα με τη γωνία που έχει ορίσει ο κατασκευαστής. Αν δεν υπάρχουν σχετικές προδιαγραφές, σχηματίζεται γωνία 25 μοιρών από την κατακόρυφο ή την πλησιέστερη σταθερή θέση του ερεισίνωτου.

δ)	Η αγκύρωση του ώμου τοποθετείται στη χαμηλότερη θέση.

ε)	Το ανδρείκελο τοποθετείται στο κάθισμα, εξασφαλίζοντας ότι η λεκάνη είναι σε επαφή με το ερεισίνωτο του καθίσματος.

στ)	Το διάμηκες επίπεδο που διέρχεται από τη διάμεσο του ανδρείκελου θα συμπίπτει με την εμφανή διάμεσο του καθίσματος.

	Διαδικασία 1	Διαδικασία 2	Διαδικασία 3
Εξαρτήματα στερέωσης	—	—	x
Οδηγός ιμάντα ή τροχαλία	—	x	—
Σχισμή πόρπης	—	x	x
Διάταξη ρύθμισης	x	—	x
Εξαρτήματα συρραμμένα στον ιμάντα	—	—	x

	Φόρτιση daN	Συχνότητα Hz	Αριθμός κύκλων	Μετατόπιση mm
Διαδικασία 1	2,5	0,5	5 000	300 ± 20
Διαδικασία 2	0,5	0,5	45 000	300 ± 20
Διαδικασία 3 (8)	0 έως 5	0,5	45 000	—

Χρόνος (ms)	Επιτάχυνση (g) Χαμηλός διάδρομος	Επιτάχυνση (g) Υψηλός διάδρομος
0	—	20
10	0	—
10	15	—
15	20	—
18	—	32
25	26	—
45	26	—
55	20	—
60	0	32
80	—	0