1.

Η βαθύτερη και αποτελεσματικότερη διακρατική συνεργασία στον τομέα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης σε ολόκληρη την Ευρώπη έχει καίρια σημασία για την υποστήριξη των αξιών, της ταυτότητας και της δημοκρατίας της Ένωσης, την ενίσχυση της ανθεκτικότητας της ευρωπαϊκής κοινωνίας και οικονομίας, και για την οικοδόμηση ενός βιώσιμου μέλλοντος. Τα ισχυρά διασυνδεδεμένα ιδρύματα τριτοβάθμιας εκπαίδευσης είναι σημαντικό εργαλείο για την αντιμετώπιση των προκλήσεων που σχετίζονται με την πράσινη και την ψηφιακή μετάβαση και με τη γήρανση του πληθυσμού, καθώς και άλλων καίριας σημασίας κοινωνικο-οικονομικών προκλήσεων, μέσω της ανταλλαγής γνώσης και της συνδιαμόρφωσης καινοτόμων λύσεων. Επιπλέον, μπορούν να διασφαλίσουν την ικανότητα της Ευρώπης να τονώσει την ανταγωνιστικότητα που βασίζεται στην τεχνολογία.

2.

Ηδημιουργία γεφυρών που θα παρέχουν στα ιδρύματα τριτοβάθμιας εκπαίδευσης τη δυνατότητα να αναπτύξουν βαθύτερη, πολυετή και αποτελεσματική διακρατική συνεργασία σε θεσμικό επίπεδο είναι σημαντικό εργαλείο για τη συνένωση των δυνάμεων των ιδρυμάτων τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και την προετοιμασία των φοιτητών, των εκπαιδευομένων σε προγράμματα διά βίου μάθησης, των ερευνητών και του προσωπικού για ένα παγκόσμιο μέλλον. Τα ιδρύματα τριτοβάθμιας εκπαίδευσης σε ολόκληρη την Ευρώπη προσαρμόζονται σε έναν ταχέως μεταβαλλόμενο κόσμο όπου τα γνωστικά πεδία και τα μαθησιακά περιβάλλοντα μετασχηματίζονται με γρήγορους ρυθμούς, όπως για παράδειγμα αυτά που σχετίζονται με τη διττή πράσινη και ψηφιακή μετάβαση. Για τον σκοπό αυτόν απαιτείται νέος τρόπος σκέψης, νέες προσεγγίσεις και νέες δομές για τη συνεργασία και την κινητικότητα (με τη φυσική κινητικότητα να παραμένει η βασική μορφή κινητικότητας) των φοιτητών, του προσωπικού και των ερευνητών σε διεπιστημονικό και σε διασυνοριακό επίπεδο. Αυτή η νέα πραγματικότητα, την οποία διαμορφώνει η ψηφιακή μετάβαση, θα φέρει ένα νέο και ελκυστικό φάσμα στην εκπαίδευση και νέες μορφές και ευκαιρίες για διακρατική συνεργασία και κινητικότητα, με φυσική παρουσία και μέσω διαδικτύου, για όλους τους εκπαιδευόμενους, μεταξύ άλλων για άτομα με λιγότερες ευκαιρίες ή από απομακρυσμένες περιοχές, όπως εξόχως απόκεντρες περιοχές, και θα συντελέσει στην πολυμορφία στους κύκλους των πανεπιστημιακών, των ερευνητών και του επαγγελματικού προσωπικού.

3.

Η ενίσχυση της συνεργασίας μεταξύ διαφορετικών τύπων ιδρυμάτων τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, συμπεριλαμβανομένων πανεπιστημίων, ερευνητικών πανεπιστημίων, πανεπιστημιακών κολεγίων, πανεπιστημίων εφαρμοσμένων επιστημών, ιδρυμάτων τριτοβάθμιας επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης και ανώτατων σχολών καλών τεχνών, σε ολόκληρη την ΕΕ, αποτελεί βασική αρχή που στηρίζει και είναι συμφυής με τον Ευρωπαϊκό Χώρο Εκπαίδευσης και τον Ευρωπαϊκό Χώρο Έρευνας. Η βαθύτερη διακρατική συνεργασία μεταξύ διαφορετικών και συμπληρωματικών ιδρυμάτων σε ολόκληρη την Ευρώπη στηρίζει τη δίκαιη πρόσβαση σε υψηλής ποιότητας και συμπεριληπτική εκπαίδευση, κατάρτιση και έρευνα, προωθεί τη δημιουργία και την κυκλοφορία της γνώσης, διευκολύνει την κοινή χρήση ικανοτήτων και υποδομών και συμβάλλει στη ζωτικότητα των περιφερειών και των κοινοτήτων τους, διευκολύνοντας την εξομάλυνση των μειονεκτικών και γεωγραφικών ανισοτήτων. Μπορεί επίσης να προωθήσει την εισδοχή στα οικοσυστήματα έρευνας και καινοτομίας και στα βιομηχανικά οικοσυστήματα. Η διακρατική συνεργασία συνεισφέρει εξίσου στην απελευθέρωση του πλήρους δυναμικού του τομέα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης ως φορέα προώθησης δεξιοτήτων, ικανοτήτων και γνώσεων, για παράδειγμα σε σχέση με τη διττή ψηφιακή και πράσινη μετάβαση, και συμβάλλει στην υλοποίηση του ευρωπαϊκού πυλώνα κοινωνικών δικαιωμάτων.

4.

Ηανακοίνωση της Επιτροπής σχετικά με την υλοποίηση του Ευρωπαϊκού Χώρου Εκπαίδευσης έως το 2025 (1) ζητεί την απρόσκοπτη και φιλόδοξη διακρατική συνεργασία, τη διευκόλυνση της απονομής κοινών πτυχίων και τη διερεύνηση της σκοπιμότητας κατάρτισης νομικού καταστατικού για συμμαχίες όπως τα ευρωπαϊκά πανεπιστήμια. Το ψήφισμα του Συμβουλίου περί στρατηγικού πλαισίου για την ευρωπαϊκή συνεργασία στον τομέα της εκπαίδευσης και της κατάρτισης με στόχο τον Ευρωπαϊκό Χώρο Εκπαίδευσης και πέραν αυτού (2021-2030) (2) ενθαρρύνει τη βαθύτερη συνεργασία, τη συγκέντρωση γνώσεων και πόρων και τη δημιουργία περισσότερων ευκαιριών για την κινητικότητα φοιτητών, πανεπιστημιακών και ερευνητών, μεταξύ άλλων μέσω της πλήρους ανάπτυξης των πρωτοβουλιών για τα ευρωπαϊκά πανεπιστήμια και για την ευρωπαϊκή φοιτητική ταυτότητα. Στα συμπεράσματα σχετικά με την πρωτοβουλία για τα ευρωπαϊκά πανεπιστήμια – Σύνδεση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, της έρευνας, της καινοτομίας και της κοινωνίας: Ανοίγοντας τον δρόμο για μια νέα διάσταση στην ευρωπαϊκή τριτοβάθμια εκπαίδευση» (3), το Συμβούλιο κάλεσε τα κράτη μέλη να άρουν τα εμπόδια στον δρόμο προς πιο συμβατά συστήματα τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και να διερευνήσουν τη σκοπιμότητα κοινών ευρωπαϊκών πτυχίων. Στα συμπεράσματά του με θέμα «Εμβάθυνση του Ευρωπαϊκού Χώρου Έρευνας: Παροχή ελκυστικών και βιώσιμων σταδιοδρομιών και συνθηκών εργασίας στους ερευνητές και υλοποίηση της κυκλοφορίας επιστημόνων» (4), το Συμβούλιο καλεί την Επιτροπή να στηρίξει τα κράτη μέλη στον σχεδιασμό μέτρων πολιτικής για αδιάλειπτη και φιλόδοξη διακρατική συνεργασία μεταξύ των ιδρυμάτων τριτοβάθμιας εκπαίδευσης στην Ευρώπη, ιδίως στον τομέα της ακαδημαϊκής και ερευνητικής σταδιοδρομίας. Η ανακοίνωση της Επιτροπής σχετικά με έναν νέο ΕΧΕ για την έρευνα και την καινοτομία (5) και το σύμφωνο για την Έρευνα και την Καινοτομία στην Ευρώπη (6) ζητούν βαθύτερη συνεργασία και αναγνωρίζουν το δυναμικό που ενυπάρχει σε πρωτοβουλίες όπως τα «ευρωπαϊκά πανεπιστήμια» για τον μετασχηματισμό της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Το ευρωπαϊκό θεματολόγιο δεξιοτήτων (7) ζητεί επίσης να αρθούν τα εμπόδια που παρακωλύουν την αποτελεσματική και βαθύτερη διακρατική συνεργασία.

5.

Στουπουργικό ανακοινωθέν της Ρώμης για τον Ευρωπαϊκό Χώρο Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης και στη σύσταση του Συμβουλίου σχετικά με την προαγωγή της αυτόματης αμοιβαίας αναγνώρισης των τίτλων τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και ανώτερης δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και κατάρτισης, καθώς και των αποτελεσμάτων περιόδων μάθησης στο εξωτερικό, (8) ζητείται να προωθηθεί και να διευκολυνθεί η διακρατική συνεργασία. Το ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σχετικά με τον «Ευρωπαϊκό Χώρο Εκπαίδευσης: μια κοινή ολιστική προσέγγιση» (9) υπογραμμίζει την ανάγκη για περισσότερη συνεργασία και ζητεί τη χρήση συνεργειών μεταξύ του Ευρωπαϊκού Χώρου Εκπαίδευσης, του Ευρωπαϊκού Χώρου Έρευνας και του Ευρωπαϊκού Χώρου Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης.

6.

Τα 41 «ευρωπαϊκά πανεπιστήμια», που υποστηρίζονται από το πρόγραμμα Erasmus+ και συμπληρώνονται από το πρόγραμμα «Ορίζων 2020» για τη διάσταση της έρευνας και της καινοτομίας, και παρόμοια εδραιωμένα μοντέλα θεσμικής συνεργασίας παρέχουν χρήσιμα διδάγματα, καθώς δοκιμάζουν μοντέλα βαθύτερης διακρατικής συνεργασίας τα οποία καλύπτουν ένα πεδίο ευρύτερο από τις υφιστάμενες επιμέρους στρατηγικές των ιδρυμάτων και τα οικοσυστήματα διακυβέρνησης και συνεργασίας. Αποτελούν πηγή έμπνευσης για την ευρύτερη κοινότητα τριτοβάθμιας εκπαίδευσης για να προχωρήσουν μεταρρυθμίσεις σε επίπεδο συστήματος, διευκολύνοντας παράλληλα τον καλύτερο συντονισμό μεταξύ των ευρωπαϊκών πολιτικών στους τομείς της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και της έρευνας.

7.

Για τους σκοπούς της παρούσας σύστασης του Συμβουλίου, «ευρωπαϊκά πανεπιστήμια» είναι εκείνα που χρηματοδοτούνται στο πλαίσιο του προγράμματος Erasmus+, με συμπληρωματική στήριξη από το πρόγραμμα «Ορίζων» για τη διάσταση της έρευνας και καινοτομίας, κατά περίπτωση. Η έννοια «συμμαχίες ιδρυμάτων τριτοβάθμιας εκπαίδευσης» αναφέρεται σε όλα τα άλλα μοντέλα συνεργασίας, όπως οι κοινότητες γνώσης και καινοτομίας. Στόχος της παρούσας σύστασης του Συμβουλίου είναι η διευκόλυνση της διακρατικής συνεργασίας για όλα τα ευρωπαϊκά ιδρύματα τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, πέραν εκείνων που υποστηρίζονται στο πλαίσιο της πρωτοβουλίας για τα ευρωπαϊκά πανεπιστήμια.

8.

Τα «ευρωπαϊκά πανεπιστήμια» συμβάλλουν στην ποιότητα της διακρατικής συνεργασίας μέσω στρατηγικών σε επίπεδο ιδρυμάτων που συνδυάζουν τη μάθηση και τη διδασκαλία, την έρευνα, την καινοτομία και τη μεταφορά γνώσης στην οικονομία και την κοινωνία, ενώ συμβάλλουν και στην αλλαγή της πολιτικής και της κοινωνίας.

9.

Οι συμμαχίες στο τομέα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης θα μπορούν να επωφελούνται, σε εθελοντική βάση, από μέσα θεσμικής συνεργασίας, όπως πιθανό νομικό καθεστώς για τις συμμαχίες ιδρυμάτων τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, τα οποία να τους παρέχουν τη δυνατότητα, κατά περίπτωση, κοινής χρήσης οικονομικών, ανθρώπινων, ψηφιακών και φυσικών πόρων και υπηρεσιών, λειτουργίας εικονικών διαπανεπιστημιουπόλεων και διαλειτουργικών πλατφορμών για κοινές ψηφιακές ή μικτές δραστηριότητες. Για την εμβάθυνση της διακρατικής συνεργασίας όσον αφορά την αποτελεσματική ενασχόληση με τη διττή πράσινη και ψηφιακή μετάβαση, η ανάπτυξη διεπιστημονικών θεματικών ενοτήτων και ο σχεδιασμός κοινών πτυχίων βάσει κριτηρίων που θα έχουν συνδιαμορφωθεί σε ευρωπαϊκό επίπεδο, σύμφωνα με τα μέσα της διαδικασίας της Μπολόνια, πρέπει να διευκολυνθούν περαιτέρω σε εθνικό και περιφερειακό επίπεδο και σε επίπεδο ιδρυμάτων. Η διευκόλυνση της ευέλικτης και χωρίς αποκλεισμούς κινητικότητας και η διεύρυνση της αξιοποίησης της πρωτοβουλίας για την ευρωπαϊκή φοιτητική ταυτότητα θα μπορούσαν να αυξήσουν τις ευκαιρίες για τους εκπαιδευόμενους, τους πανεπιστημιακούς, τους ερευνητές και το προσωπικό. Για την ανάπτυξη ικανοτήτων και την επίτευξη του σχεδιαζόμενου επιπέδου φιλοδοξίας για τη διακρατική συνεργασία απαιτείται επαρκής, μακροπρόθεσμη και πολυετής χρηματοδότηση.

10.

Ηεμβάθυνση της συνεργασίας μεταξύ ιδρυμάτων τριτοβάθμιας εκπαίδευσης απαιτεί την αντιμετώπιση όλων των προκλήσεων. Η απρόσκοπτη δημιουργία, η εξωτερική διασφάλιση της ποιότητας και η διαπίστευση κοινών διακρατικών εκπαιδευτικών δραστηριοτήτων και προγραμμάτων σε όλα τα επίπεδα επηρεάζονται από τις διαφορές στην εξωτερική διασφάλιση της ποιότητας, την άνιση εφαρμογή της αυτόματης αμοιβαίας αναγνώρισης των τίτλων και των περιόδων σπουδών στο εξωτερικό και των σχετικών βασικών δεσμεύσεων στο πλαίσιο της διαδικασίας της Μπολόνια, συμπεριλαμβανομένων διαφορών στη δομή των πτυχίων, διαφορών στην υιοθέτηση της ευρωπαϊκής προσέγγισης για τη διασφάλιση της ποιότητας των κοινών προγραμμάτων, διαφορών στην εφαρμογή του ευρωπαϊκού συστήματος μεταφοράς και συσσώρευσης ακαδημαϊκών μονάδων (ECTS), και τη μερική αναγνώριση της διαδικτυακής και της μικτής μάθησης. Η αντιμετώπιση αυτών των ζητημάτων και η διασφάλιση της πλήρους εφαρμογής των μέσων της Μπολόνια θα μειώσει τις διοικητικές επιβαρύνσεις, θα διευκολύνει τη διακρατική συνεργασία και θα προωθήσει την εφαρμογή καινοτόμων διεπιστημονικών παιδαγωγικών μεθόδων σε διάφορες χώρες.

11.

Η ευρωπαϊκή διακρατική συνεργασία σε θεσμικό επίπεδο αποτελεί ισχυρό μέσο στήριξης και περαιτέρω ανάπτυξης του μετασχηματισμού με σκοπό την επίτευξη αριστείας, ανταγωνιστικότητας, βιωσιμότητας και ελκυστικότητας χωρίς αποκλεισμούς στα ιδρύματα τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, τα οποία εκπληρώνουν όλες τους τις αποστολές (εκπαίδευση, έρευνα, καινοτομία και παροχή υπηρεσιών στην κοινωνία) και αντικατοπτρίζουν τον ευρωπαϊκό τρόπο ζωής και τις αξίες μας, με οφέλη εντός και εκτός του τομέα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, για μια Ευρώπη της γνώσης, της ανθεκτικότητας και της δημοκρατίας. Η διακρατική συνεργασία πρέπει να διευκολυνθεί μέσω σειράς συνεκτικών ευρωπαϊκών και εθνικών μέτρων, αποτελεσματικής εφαρμογής των διαθέσιμων ευρωπαϊκών πρωτοβουλιών, μέσων και εργαλείων όπως η πρωτοβουλία για τα ευρωπαϊκά πανεπιστήμια, τα μέσα της διαδικασίας της Μπολόνια ή η πρωτοβουλία για την ευρωπαϊκή φοιτητική ταυτότητα, καθώς και η διερεύνηση πιθανών νέων μέσων. Αυτά τα νέα μέσα θα μπορούσαν να αναπτυχθούν χρησιμοποιώντας μια σταδιακή προσέγγιση συνδημιουργίας που θα παρέχει αφενός στα ιδρύματα τριτοβάθμιας εκπαίδευσης τη δυνατότητα να δημιουργούν γέφυρες και να συνεργάζονται αποτελεσματικότερα σε διασυνοριακό επίπεδο και, αφετέρου, στα συστήματα τριτοβάθμιας εκπαίδευσης τη δυνατότητα να γίνουν πιο συνεκτικά προς όφελος ολόκληρης της κοινότητας της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και να προσφέρουν αξία στην κοινωνία,

1.

Να δώσουν την ευκαιρία στα ιδρύματα τριτοβάθμιας εκπαίδευσης να διερευνήσουν, στο πλαίσιο διαδικασίας συνδιαμόρφωσης, την αναγκαιότητα, τα οφέλη, τους κινδύνους και τη σκοπιμότητα της κατάρτισης μέσων θεσμικής συνεργασίας, όπως πιθανού νομικού καθεστώτος για τις συμμαχίες ιδρυμάτων τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, όπως είναι για παράδειγμα τα «ευρωπαϊκά πανεπιστήμια», με στόχο τη διευκόλυνση της βαθύτερης συνεργασίας μέσω της ανταλλαγής ανθρώπινων και τεχνικών ικανοτήτων και ικανοτήτων δεδομένων, εκπαίδευσης, έρευνας και καινοτομίας, κατά περίπτωση. Να τους προσφέρουν τη δυνατότητα να πειραματιστούν με τις ποικίλες δυνατότητες της βαθύτερης συνεργασίας και να δοκιμάσουν, σε εθελοντική βάση, υφιστάμενα ευρωπαϊκά μέσα, όπως ο ευρωπαϊκός όμιλος εδαφικής συνεργασίας (ΕΟΕΣ) (10) ή ο ευρωπαϊκός όμιλος οικονομικού σκοπού (ΕΟΟΣ) (11).

2.

Να ενθαρρύνουν, κατά περίπτωση, και να διευκολύνουν τα ιδρύματα τριτοβάθμιας εκπαίδευσης που συμμετέχουν στη διακρατική συνεργασία να παρέχουν κοινά προγράμματα και να απονέμουν κοινά πτυχία, σύμφωνα με τα μέσα της Μπολόνια (12). Στο πλαίσιο αυτό και με βάση τα αποτελέσματα των διερευνητικών δράσεων, όπως ορίζονται στο σημείο 12, να εξετάσουν και να διευκολύνουν την απονομή σήματος κοινού ευρωπαϊκού πτυχίου. Σε μεταγενέστερο στάδιο, θα μπορούσαν να καταβληθούν προσπάθειες για πιθανό κοινό πτυχίο σε όλα τα επίπεδα, βάσει κριτηρίων που θα έχουν συνδιαμορφωθεί σε ευρωπαϊκό επίπεδο, το οποίο θα χορηγείται σε εθνικό ή περιφερειακό επίπεδο ή σε επίπεδο ιδρυμάτων, σύμφωνα με τα εθνικά πλαίσια επαγγελματικών προσόντων.

3.

Να διευκολύνουν τα ιδρύματα τριτοβάθμιας εκπαίδευσης να αναπτύξουν περαιτέρω και να υλοποιήσουν, όπου αρμόζει, καινοτόμες κοινές διακρατικές εκπαιδευτικές δραστηριότητες, παρέχοντάς τους τη δυνατότητα και ενθαρρύνοντάς τα να δοκιμάσουν και να εφαρμόσουν κατάλληλες προσεγγίσεις και μέτρα σε σχέση με:

4.

Να στηρίξουν την ενσωματωμένη κινητικότητα σε κοινά διακρατικά εκπαιδευτικά προγράμματα.

5.

Να συμβάλουν στη διατήρηση της άμεσης ή έμμεσης χρηματοδοτικής στήριξης για βαθύτερη διακρατική θεσμική συνεργασία στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, συμπεριλαμβανομένης αυτής που αφορά τα «ευρωπαϊκά πανεπιστήμια»

6.

Να προωθήσουν και να προασπίσουν τις βασικές αρχές της αυτονομίας των ιδρυμάτων ως προϋπόθεσης για τη θέσπιση κοινού πλαισίου διακυβέρνησης για βαθύτερη διακρατική συνεργασία στο πλαίσιο προσέγγισης «από τη βάση προς την κορυφή». Να δώσουν στα ιδρύματα τριτοβάθμιας εκπαίδευσης τη δυνατότητα να λαμβάνουν ανεξάρτητες αποφάσεις σχετικά με την εσωτερική τους διακυβέρνηση και με ζητήματα οικονομικής φύσης, στελέχωσης και ακαδημαϊκής φύσης, να προστατεύουν την ακαδημαϊκή ελευθερία και να εξασφαλίσουν την ενεργό συμμετοχή του ακαδημαϊκού προσωπικού και των εκπροσώπων των φοιτητών στη λήψη αποφάσεων σχετικά με το ίδρυμά τους.

7.

Να ενισχύσουν την αμοιβαία εμπιστοσύνη μέσω της εξωτερικής διασφάλισης της ποιότητας και της διαπίστευσης κοινών εκπαιδευτικών προγραμμάτων και άλλων μορφών κοινής προσφοράς εκπαίδευσης που αναπτύσσονται από μοντέλα θεσμικής διακρατικής συνεργασίας, συμπεριλαμβανομένων των «ευρωπαϊκών πανεπιστημίων» σύμφωνα με τα ευρωπαϊκά πρότυπα και κατευθυντήριες γραμμές (ESG).

8.

Να στηρίξουν, κατά περίπτωση, την ανάπτυξη διαδικτυακής συνεργατικής μάθησης υψηλής ποιότητας, σύμφωνα με τον γενικό κανονισμό για την προστασία δεδομένων, στο πλαίσιο της διδασκαλίας, της μάθησης και της έρευνας με σκοπό την προώθηση και τη διευκόλυνση μιας φοιτητοκεντρικής διακρατικής συνεργασίας χωρίς αποκλεισμούς, η οποία συμπληρώνει τη διά ζώσης αλληλεπίδραση και ιδίως:

9.

Να στηρίξουν τα ιδρύματα τριτοβάθμιας εκπαίδευσης για την ανάπτυξη κοινών διεπιστημονικών διακρατικών εκπαιδευτικών δραστηριοτήτων σε όλα τα επίπεδα (σύντομοι κύκλοι, προπτυχιακό, μεταπτυχιακό και διδακτορικό επίπεδο):

10.

Να ενθαρρύνουν τα ιδρύματα τριτοβάθμιας εκπαίδευσης ώστε να εξασφαλίσουν μεγαλύτερη συμμετοχή των εκπαιδευομένων, των πανεπιστημιακών, των ερευνητών και του προσωπικού στη διακυβέρνηση των δομών για τη διακρατική συνεργασία μεταξύ ιδρυμάτων τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, λαμβάνοντας παράλληλα υπόψη τα υφιστάμενα στοιχεία δημοκρατίας της ακαδημαϊκής αυτοδιοίκησης, και ιδίως:

Συνιστάται στα κράτη μέλη να εφαρμόσουν την παρούσα σύσταση το συντομότερο δυνατόν. Καλούνται να ενημερώσουν την Επιτροπή έως [να προστεθεί η ημερομηνία 12 μήνες μετά την έκδοση από το Συμβούλιο] σχετικά με τα αντίστοιχα μέτρα που θα ληφθούν στο κατάλληλο επίπεδο, προκειμένου να υποστηριχθούν οι στόχοι της παρούσας σύστασης, ως βήματα ουσίας προς την υλοποίηση του Ευρωπαϊκού Χώρου Έρευνας ως το 2025.

11.

Παράλληλα με την ανάλυση των υπό εξέλιξη μελετών και άλλων προπαρασκευαστικών εργασιών, να στηρίξει τα κράτη μέλη και τα ιδρύματα τριτοβάθμιας εκπαίδευσης κατά τη δοκιμή των υφιστάμενων ευρωπαϊκών μέσων από το 2022 και μετά ως ένα βήμα που θα διευκολύνει τη βαθύτερη, μακροπρόθεσμη και ευέλικτη διακρατική συνεργασία, και κατά τη διερεύνηση της ανάγκης για μέσα θεσμικής συνεργασίας, όπως είναι ενδεχόμενο νομικό καθεστώς για τις συμμαχίες ιδρυμάτων τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, καθώς και κατά τη διερεύνηση της σκοπιμότητας των μέσων αυτών. Τα μέσα αυτά, που θα πρέπει να χρησιμοποιούνται σε εθελοντική βάση, αναμένεται να διευκολύνουν την κοινή χρήση ικανοτήτων και δεδομένων και την ανταλλαγή προσωπικού, κατά περίπτωση, καθώς και την εφαρμογή κοινών προγραμμάτων, με στόχο την απονομή κοινών πτυχίων σε επίπεδο συμμαχιών, συμπεριλαμβανομένου κοινού πτυχίου με βάση κριτήρια που θα έχουν συνδιαμορφωθεί σε ευρωπαϊκό επίπεδο.

Βάσει των αποτελεσμάτων των προπαρασκευαστικών εργασιών και των πιλοτικών εφαρμογών στο πλαίσιο του προγράμματος Erasmus+, να υποβάλει σε κάθε στάδιο εκθέσεις στο Συμβούλιο για περαιτέρω αποφάσεις.

12.

Να εξετάσει τις επιλογές και τα αναγκαία μέτρα - σε στενή συνεργασία με τα κράτη μέλη, τα ιδρύματα τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, τις φοιτητικές οργανώσεις και τα ενδιαφερόμενα μέρη - προς την κατεύθυνση πιθανού κοινού πτυχίου με βάση κοινά κριτήρια που θα έχουν συνδιαμορφωθεί σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Το πτυχίο αυτό, το οποίο θα χορηγείται, σε εθελοντική βάση, σε εθνικό ή περιφερειακό επίπεδο ή σε επίπεδο ιδρυμάτων, θα μπορούσε να πιστοποιεί τα μαθησιακά αποτελέσματα που επιτυγχάνονται στο πλαίσιο της διακρατικής συνεργασίας «συνδυάζοντας σπουδές σε διάφορες χώρες της ΕΕ» (19), για παράδειγμα σπουδές που προσφέρονται στους κόλπους των «ευρωπαϊκών πανεπιστημίων». Το πτυχίο θα πρέπει να εκδίδεται, να φυλάσσεται, να κοινοποιείται, να επαληθεύεται και να αναγνωρίζεται με ευκολία σε ολόκληρη την ΕΕ. Θα αξιοποιεί και θα προωθεί την εφαρμογή των μέσων της Μπολόνια στα κράτη μέλη.

13.

Ναεπιδιώξει την περαιτέρω ανάπτυξη της πρωτοβουλίας για τα ευρωπαϊκά πανεπιστήμια, ακολουθώντας προσέγγιση «από τη βάση προς την κορυφή», μέσω του προγράμματος Erasmus+, με βάση τα κύρια αποτελέσματα της ενδιάμεσης επανεξέτασης των πρώτων συμμαχιών. Να παράσχει, αρχής γενομένης από το 2022, βιώσιμη χρηματοδότηση για τα επιτυχημένα υφιστάμενα «ευρωπαϊκά πανεπιστήμια» έπειτα από πρόσκληση υποβολής προτάσεων βασιζόμενη σε ανταγωνιστικά και ποιοτικά κριτήρια και να καταστήσει δυνατή τη δημιουργία νέων, με βάση τις αρχές της γεωγραφικής ισορροπίας, της ένταξης, της υψηλής ποιότητας και της αριστείας. Να δοκιμάσει τις συνέργειες με το πρόγραμμα «Ορίζων Ευρώπη» για τη διάσταση της έρευνας και καινοτομίας και πιθανόν με άλλα προγράμματα της ΕΕ ως το 2024, εντός των ορίων των νομικών τους βάσεων. Να επωφεληθεί από την ενδιάμεση επανεξέταση των προγραμμάτων του πολυετούς δημοσιονομικού πλαισίου (ΠΔΠ) ώστε να αναζητηθούν τρόποι που θα επιτρέψουν σε πιθανές καινοτόμες προσεγγίσεις να επιτύχουν καλύτερη κοινή κινητοποίηση των πηγών χρηματοδότησης της ΕΕ, με αξιοποίηση πιθανών συνεργειών με περιφερειακά και εθνικά κονδύλια.

14.

Να στηρίξει, σε στενή συνεργασία με τα κράτη μέλη, τη διεύρυνση της πρωτοβουλίας για την ευρωπαϊκή φοιτητική ταυτότητα, ειδικότερα την ψηφιοποίηση των επιχειρηματικών διαδικασιών που περιλαμβάνουν πολλαπλούς υπογράφοντες και ανταλλαγές δεδομένων, προκειμένου να μειωθεί ο διοικητικός φόρτος που συνδέεται με τη διαχείριση της κινητικότητας και των ανταλλαγών φοιτητών και προσωπικού που εντάσσονται σε διακρατικές συμπράξεις ιδρυμάτων τριτοβάθμιας εκπαίδευσης.

15.

Έωςτα μέσα του 2022, να παράσχει έναν ολοκληρωμένο χάρτη πορείας που θα αναφέρει τα βασικά ορόσημα και τις συμμετέχουσες ομάδες εμπειρογνωμόνων, με σκοπό τον σχεδιασμό των νέων μέσων από κοινού με τα κράτη μέλη και τα σχετικά ενδιαφερόμενα μέρη. Ο χάρτης πορείας θα πρέπει να επικαιροποιείται τακτικά.