(1)

Τα κράτη μέλη έχουν πληγεί από τις συνέπειες της πανδημίας COVID-19 με πρωτόγνωρο τρόπο. Η πανδημία COVID-19 έχει επηρεάσει τη μετανάστευση, την ασφάλεια και τη διαχείριση των συνόρων στα κράτη μέλη, γεγονός που, με τη σειρά του, έχει επιδεινώσει τις σοβαρές ελλείψεις ρευστότητας που αντιμετωπίζουν τα κράτη μέλη λόγω της αιφνίδιας και σημαντικής αύξησης των δημόσιων επενδύσεων που απαιτούνται σε πολλούς τομείς. Τούτο έχει δημιουργήσει μια έκτακτη κατάσταση, η οποία θα πρέπει να αντιμετωπιστεί με συγκεκριμένα μέτρα.

(2)

Είναι αναγκαίο να παρασχεθεί πρόσθετη ευελιξία στα κράτη μέλη ώστε να μπορέσουν να ανταποκριθούν σε αυτή την άνευ προηγουμένου κρίση ενισχύοντας τη δυνατότητα πλήρους αξιοποίησης της διαθέσιμης περιόδου εκτέλεσης για τα εθνικά προγράμματα που αναφέρονται στον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 514/2014 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (2) μέχρι το κλείσιμο των εν λόγω προγραμμάτων έως τις 31 Δεκεμβρίου 2023. Για να καλυφθεί αυτή η ανάγκη, θα πρέπει οι προθεσμίες για την αποδέσμευση και την υποβολή των αιτήσεων πληρωμής του ετήσιου υπολοίπου να είναι οι ίδιες. Η κανονιστική προθεσμία για τις αιτήσεις πληρωμής του ετήσιου υπολοίπου είναι η 15η Φεβρουαρίου του έτους που έπεται του σχετικού οικονομικού έτους, την οποία η Επιτροπή δύναται κατ’ εξαίρεση να παρατείνει έως την 1η Μαρτίου του εν λόγω έτους, ενώ η προθεσμία αποδέσμευσης που είχε καθοριστεί αρχικά ήταν η 31η Δεκεμβρίου του δεύτερου έτους μετά από εκείνο της δημοσιονομικής δέσμευσης. Με την ευθυγράμμιση της προθεσμίας αποδέσμευσης με τη σχετική προθεσμία υποβολής των αιτήσεων πληρωμής, η Επιτροπή θα έχει τη δυνατότητα να λαμβάνει υπόψη την αίτηση πληρωμής του ετήσιου υπολοίπου που υποβάλλεται από το κράτος μέλος την 15η Φεβρουαρίου ή την 1η Μαρτίου, κατά περίπτωση, για τους σκοπούς της άσκησης αποδέσμευσης.

(3)

Για να διασφαλιστεί ότι τα κράτη μέλη μπορούν να κάνουν πλήρη χρήση των πρόσθετων κονδυλίων που χορηγήθηκαν το 2018 και το 2019, θα πρέπει να προσαρμοστεί το έτος κατά το οποίο πραγματοποιείται η δημοσιονομική δέσμευση. Τα εν λόγω πρόσθετα κονδύλια συμπεριλήφθηκαν στον γενικό προϋπολογισμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τα οικονομικά έτη 2018 και 2019 και στη συνέχεια δεσμεύτηκαν για τα εθνικά προγράμματα.

(4)

Λόγω της επείγουσας ανάγκης που προέκυψε από τις εξαιρετικές συνθήκες που προκλήθηκαν από την πανδημία COVID-19, θεωρείται σκόπιμο να προβλεφθεί παρέκκλιση από την περίοδο των οκτώ εβδομάδων που προβλέπει το άρθρο 4 του πρωτοκόλλου αριθ. 1 για τον ρόλο των εθνικών κοινοβουλίων στην Ευρωπαϊκή Ένωση, το οποίο προσαρτάται στη Συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΣΕΕ), στη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και στη Συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας Ατομικής Ενέργειας.

(5)

Δεδομένου ότι ο στόχος του παρόντος κανονισμού, δηλαδή η μεγιστοποίηση της χρήσης του Ταμείου Ασύλου, Μετανάστευσης και Ένταξης, που θεσπίστηκε με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 516/2014 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (3), και του Ταμείου Εσωτερικής Ασφάλειας, που θεσπίστηκε με τους κανονισμούς (ΕΕ) αριθ. 513/2014 (4) και (ΕΕ) αριθ. 515/2014 (5) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, για την αντιμετώπιση των άμεσων και έμμεσων επιπτώσεων που απορρέουν από την άνευ προηγουμένου κρίση στον τομέα της δημόσιας υγείας στο πλαίσιο της πανδημίας COVID-19, δεν μπορεί να επιτευχθεί ικανοποιητικά από τα κράτη μέλη, μπορεί όμως, εξαιτίας της κλίμακας και των επιπτώσεων της προτεινόμενης δράσης, να επιτευχθεί καλύτερα σε ενωσιακό επίπεδο, η Ένωση δύναται να λάβει μέτρα σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας, όπως ορίζεται στο άρθρο 5 ΣΕΕ. Σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας όπως διατυπώνεται στο ίδιο άρθρο, ο παρών κανονισμός δεν υπερβαίνει τα αναγκαία για την επίτευξη του στόχου αυτού.

(6)

Ως εκ τούτου, ο κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 514/2014 θα πρέπει να τροποποιηθεί αναλόγως.

(7)

Για να παρασχεθεί στα κράτη μέλη ασφάλεια δικαίου σχετικά με την προθεσμία αποδέσμευσης, ο παρών κανονισμός θα πρέπει να αρχίσει να ισχύει επειγόντως την επομένη της δημοσίευσής του στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης,