(1)

Σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1925/2006, η Επιτροπή μπορεί, με δική της πρωτοβουλία, να αποφασίσει να συμπεριλάβει μια ουσία άλλη πλην των βιταμινών και των ανόργανων συστατικών, ή ένα συστατικό που περιέχει μια τέτοια ουσία, στο παράρτημα III του εν λόγω κανονισμού, στο οποίο απαριθμούνται οι ουσίες η χρήση των οποίων στα τρόφιμα απαγορεύεται, υπόκειται σε περιορισμούς ή βρίσκεται υπό διερεύνηση στην Ένωση, αν η εν λόγω ουσία συνιστά δυνητικό κίνδυνο για τους καταναλωτές, όπως προβλέπεται στο άρθρο 8 παράγραφος 1 του εν λόγω κανονισμού.

(2)

Στις 4 Δεκεμβρίου 2009 η Ευρωπαϊκή Αρχή για την Ασφάλεια των Τροφίμων (εφεξής «η Αρχή») εξέδωσε επιστημονική γνώμη (2) στην οποία κατέληγε στο συμπέρασμα ότι η πρόσληψη trans-λιπαρών οξέων θα πρέπει να είναι όσο το δυνατόν χαμηλότερη στο πλαίσιο μιας διατροφής κατάλληλης ως προς τα θρεπτικά στοιχεία.

(3)

Στις 3 Δεκεμβρίου 2015 η Επιτροπή ενέκρινε έκθεση σχετικά με τα trans-λιπαρά στα τρόφιμα και στην εν γένει διατροφή του πληθυσμού της Ένωσης (3). Η έκθεση υπενθύμιζε ότι η στεφανιαία νόσος αποτελεί την κυριότερη αιτία θανάτου στην Ένωση και ότι η υψηλή πρόσληψη trans-λιπαρών αυξάνει σημαντικά τον κίνδυνο καρδιακών παθήσεων, περισσότερο από κάθε άλλη θρεπτική ουσία ανά θερμίδα.

(4)

Η έκθεση κατέληγε στο συμπέρασμα ότι ο καθορισμός νόμιμου ορίου για τα βιομηχανικώς παραγόμενα trans-λιπαρά στα τρόφιμα φαίνεται να είναι το πλέον αποτελεσματικό μέτρο από την άποψη της δημόσιας υγείας, της προστασίας των καταναλωτών και της συμβατότητας με την εσωτερική αγορά.

(5)

Στις 30 Απριλίου 2018 η Επιτροπή ζήτησε από την Αρχή να συγκεντρώσει τα αποτελέσματα των επιστημονικών γνωμοδοτήσεων που έχει ήδη εκδώσει η Αρχή σχετικά με τις επιδράσεις των trans-λιπαρών στην υγεία, ιδίως όσον αφορά τους ισχυρισμούς για τη διατροφή ή την υγεία, τις διατροφικές τιμές αναφοράς και τα πρόσθετα τροφίμων, και να ενημερώσει την Επιτροπή για τον τρόπο με τον οποίο οι εν λόγω επιστημονικές γνωμοδοτήσεις σχετίζονται με τους τρέχοντες στόχους και συστάσεις ως προς την πρόσληψη trans-λιπαρών για τη διατήρηση της υγείας.

(6)

Στις 19 Ιουνίου 2018 η Αρχή υπέβαλε το συμπέρασμά της με τη μορφή επιστημονικής και τεχνικής βοήθειας. Η Αρχή κατέληξε στο συμπέρασμα (4), βάσει εξέτασης των διαθέσιμων επιστημονικών στοιχείων, ότι σύμφωνα με τις πιο πρόσφατες εθνικές και διεθνείς συστάσεις η διατροφική πρόσληψη trans-λιπαρών οξέων θα πρέπει να είναι όσο το δυνατόν χαμηλότερη.

(7)

Στις 15 Μαΐου 2018 η Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας ζήτησε την εξάλειψη των βιομηχανικώς παραγόμενων trans-λιπαρών οξέων από τον εφοδιασμό τροφίμων σε παγκόσμιο επίπεδο (5).

(8)

Τα trans-λιπαρά είναι μια ουσία άλλη από τις βιταμίνες και τα ανόργανα συστατικά, που έχει διαπιστωθεί ότι έχει επιβλαβείς επιδράσεις στην υγεία. Κατά συνέπεια, η ουσία θα πρέπει να εγγραφεί στο μέρος Β του παραρτήματος III του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1925/2006 και η προσθήκη της σε τρόφιμα ή η χρήση της στην παρασκευή τροφίμων θα πρέπει να επιτρέπεται μόνο υπό τους όρους που καθορίζονται στο εν λόγω παράρτημα, με βάση τις υφιστάμενες επιστημονικές και τεχνικές γνώσεις.

(9)

Οι ορισμοί των όρων «λιπαρά» και «trans» που παρατίθενται στο παράρτημα I του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1169/2011 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (6) και ο ορισμός του όρου «λιανική» που παρατίθεται στο άρθρο 3 παράγραφος 7 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 178/2002 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (7) θα πρέπει να εφαρμόζονται στους σχετικούς όρους στο μέρος B του παραρτήματος III του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1925/2006.

(10)

Για να διευκολυνθεί η εφαρμογή του παρόντος κανονισμού, είναι αναγκαίο να απαιτείται από τους υπευθύνους των επιχειρήσεων τροφίμων που προμηθεύουν τρόφιμα σε άλλους υπευθύνους επιχειρήσεων τροφίμων, εξαιρουμένων των εμπόρων λιανικής, να τους παρέχουν πληροφορίες σχετικά με την ποσότητα των trans-λιπαρών, πλην των trans-λιπαρών που αποτελούν φυσικά συστατικά του λίπους ζωικής προέλευσης, όταν η εν λόγω ποσότητα υπερβαίνει τα 2 γραμμάρια ανά 100 γραμμάρια λίπους.

(11)

Προκειμένου να μπορέσουν οι υπεύθυνοι των επιχειρήσεων τροφίμων να προσαρμοστούν στις νέες απαιτήσεις που θα προκύψουν από τον παρόντα κανονισμό, θα πρέπει να θεσπιστούν κατάλληλα μεταβατικά μέτρα.

(12)

Επομένως, ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1925/2006 θα πρέπει να τροποποιηθεί ανάλογα.

(13)

Τα μέτρα που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό είναι σύμφωνα με τη γνώμη της μόνιμης επιτροπής φυτών, ζώων, τροφίμων και ζωοτροφών,